ဝိနယပိဋက
ပါရာဇိကပါဠိ
အရဟတော၊ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်ထသော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓဿ၊ မဖောက်မပြန် ကိုယ်တော်တိုင် သိတော်မူထသော။ တဿ ဘဂဝတော၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားအား။ နမော၊ ရှိခိုးပါ၏။
နမော တဿ ဓမ္မဿ သွာက္ခာတဿ သန္ဒိဋ္ဌိကဿ။
သွာက္ခာတဿ၊ ကောင်းစွာ ဟောတော်မူအပ်ထသော။ သန္ဒိဋ္ဌိကဿ၊ မျက်မှောက်၌ အကျိုးကို ပေးတော်မူတတ်ထသော။ တဿ ဓမ္မဿ၊ ထိုတရားတော်အား။ နမော၊ ရှိခိုးပါ၏။
နမော တဿ သံဃဿ သုပ္ပဋိပန္နဿ ဥဇုပ္ပဋိပန္နဿ။
သုပ္ပဋိပန္နဿ၊ ကောင်းစွာ ကျင့်တော်မူထသော။ ဥဇုပ္ပဋိပန္နဿ၊ ဖြောင့်စွာ ကျင့်တော်မူထသော။ တဿ သံဃဿ၊ ထိုသံဃာတော်အား။ နမော၊ ရှိခိုးပါ၏။
ဝေရဉ္ဇကဏ္ဍ
၁။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝေရဉ္ဇာယံ၊ ဝေရဉ္ဇာပြည်၌။ နဠေရုပုစိမန္ဒမူလေ၊ နဠေရုဘီလူးသည် စောင့်အပ်သော တမာပင်၏ အနီး၌။ မဟတာ၊ များစွာသော။ ဘိက္ခုသံဃေန၊ ရဟန်းတို့၏ အပေါင်းနှင့်။ ပဉ္စမတ္တေဟိ ဘိက္ခုသတေဟိ၊ ငါးရာ အတိုင်းအရှည် ရှိကုန်သော ရဟန်းတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ ဝေရေဉ္ဇာ၊ ဝေရဉ္ဇာပြည်၌ ဖွားသော။ ဗြဟ္မဏော၊ ဥဒပပုဏ္ဏားသည်။ အဿောသိ ခေါ၊ ကြားသည်သာလျှင်တည်း။ ကိံ အဿောသိ၊ အဘယ်သို့ ကြားသနည်း။ “ဘော၊ အချင်းတို့။ ခလု၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဖြစ်တော်မူသော။ သကျကုလာ၊ သာကီဝင်မင်းမျိုးမှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြုသော။ သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ ဝေရဉ္ဇာယံ၊ ဝေရဉ္ဇာပြည်၌။ နဠေရုပုစိမန္ဒမူလေ၊ နဠေရုဘီလူးသည် စောင့်အပ်သော တမာပင်၏ အနီး၌။ မဟတာ၊ များစွာသော။ ဘိက္ခုသံဃေန၊ ရဟန်းတို့၏ အပေါင်းနှင့်။ ပဉ္စမတ္တေဟိ ဘိက္ခုသတေဟိ၊ ငါးရာ အတိုင်းအရှည် ရှိကုန်သော ရဟန်းတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တံ ခေါ ပန ဘဝန္တံ ဂေါတမံ တဿ ခေါ ပန ဘောတော ဂေါတမဿ၊ ထိုအရှင်ဂေါတမ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ကလျာဏော၊ ကောင်းသော။ ကိတ္တိသဒ္ဒေါ၊ ချီးမွမ်းအံ့ဩ ကျော်ဇောသံသည်။ အဗ္ဘုဂ္ဂတော၊ မဆန့်ဘဝဂ် ပျံ့နှံ့၍ တက်၏။ ကိံ အဗ္ဘုဂ္ဂတော၊ အဘယ်ကဲ့သို့ မဆန့်ဘဝဂ် ပျံ့နှံ့၍ တက်သနည်း။ ‘သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣတိပိ ဣမိနာ စ ကာရဏေန၊ ဤသို့ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်သော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ အရဟံ၊ အရဟ မည်တော်မူ၏။ ဣတိပိ ဣမိနာ စ ကာရဏေန၊ ဤသို့ မဖောက်မပြန် ကိုယ်တော်တိုင် သိတော်မူတတ်သော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓ မည်တော်မူ၏။ ဣတိပိ ဣမိနာ စ ကာရဏေန၊ ဤသို့ ဝိဇ္ဇာသုံးပါး, ဝိဇ္ဇာရှစ်ပါး, စရဏ တစ်ဆယ့်ငါးပါးနှင့် ပြည့်စုံတော်မူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ ဝိဇ္ဇာစရဏသမ္ပန္နော၊ ဝိဇ္ဇာစရဏသမ္ပန္န မည်တော်မူ၏။ ဣတိပိ ဣမိနာ စ ကာရဏေန၊ ဤသို့ ကောင်းသော စကားကို ဆိုတော်မူတတ်သော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ သုဂတော၊ သုဂတ မည်တော်မူ၏။ ဣတိပိ ဣမိနာ စ ကာရဏေန၊ ဤသို့ လောကသုံးပါးကို သိတော်မူတတ်သော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ လောကဝိဒူ၊ လောကဝိဒူ မည်တော်မူ၏။ ဣတိပိ ဣမိနာ စ ကာရဏေန၊ ဤသို့ မယဉ်ကျေးသေးသော လူယောကျ်ား, နတ်ယောကျ်ား, တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ားတို့ကို အတုမရှိ ယဉ်ကျေးအောင် ဆုံးမတော်မူတတ်သော အကြာင်းကြောင့်လည်း။ အနုတ္တရော ပုရိသဒမ္မသာရထိ၊ အနုတ္တရော ပုရိသဒမ္မသာရထိ မည်တော်မူ၏။ ဣတိပိ ဣမိနာ စ ကာရဏေန၊ ဤသို့ နတ် လူတို့၏ ဆရာဖြစ်တော်မူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ သတ္ထာ ဒေဝမနုဿာနံ၊ သတ္ထာ ဒေဝမနုဿာန မည်တော်မူ၏။ ဣတိပိ ဣမိနာ စ ကာရဏေန၊ ဤသို့ သစ္စာလေးပါး တရားတို့ကို သိတော်မူတတ်သော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ ဗုဒ္ဓေါ၊ ဗုဒ္ဓ မည်တော်မူ၏။ ဣတိပိ ဣမိနာ စ ကာရဏေန၊ ဤသို့ ဘုန်းတော်ခြောက်ပါးနှင့် ပြည့်စုံတော်မူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ ဘဂဝါ၊ ဘဂဝါ မည်တော်မူ၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဗ္ဘုဂ္ဂတော၊ မဆန့်ဘဝဂ် ပျံ့နှံ့၍ တက်၏။ သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ သဒေဝကံ၊ ကာမာဝစရနတ်ပြည်ငါးထပ်နှင့် တကွသော။ သမာရကံ၊ ဝသ၀တ္တီနတ်ပြည်နှင့် တကွသော။ သဗြဟ္မကံ၊ ဗြဟ္မာ့ပြည်နှစ်ဆယ်နှင့် တကွသော။ ဣမံ လောကံ၊ဤဩကာသလောကကိုလည်းကောင်း။ သဿမဏဗြာဟ္မဏိံ၊ ရဟန်း ပုဏ္ဏားနှင့် တကွသော။ သဒေဝမနုဿံ၊ သမ္မုတိနတ်တည်းဟူသော မင်း, ကြွင်းသော လူနှင့် တကွသော။ ဣမံ ပဇံ၊ ဤသတ္တလောကကိုလည်းကောင်း။ သယံ၊ ကိုယ်တော်တိုင်။ အဘိညာ အဘိညာယ၊ လွန်ကဲသော သဗ္ဗညုတဉာဏ်ဖြင့် သိတော်မူ၍။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက် ပြုတော်မူ၍။ ပဝေဒေတိ၊ သိစေတော်မူ၏။ သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ အာဒိကလျာဏံ၊ အစ၌ ကောင်းခြင်း ရှိသော။ မဇ္ဈေကလျာဏံ၊ အလယ်၌ ကောင်းခြင်း ရှိသော။ ပရိယောသာနကလျာဏံ၊ အဆုံး၌ ကောင်းခြင်း ရှိသော။ သာတ္ထံ၊ အနက်နှင့် ပြည့်စုံသော။ သဗျဉ္ဇနံ၊ သဒ္ဒါနှင့် ပြည့်စုံသော။ ကေဝလပရိပုဏ္ဏံ၊ အလုံးစုံအားဖြင့် ပြည့်စုံသော။ ပရိသုဒ္ဓံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ စင်ကြယ်သော။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ ဒေသေတိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ ပကာသေတိ၊ ပြတော်မူ၏။ တထာရူပါနံ၊ ထိုသို့သဘော ရှိကုန်သော။ အရဟတံ၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့အား။ ဒဿနံ၊ ဖူးမြင်ရခြင်းသည်။ သာဓု ခေါ ပန၊ ကောင်းသည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့ မြတ်သော အလိုရှိသည်ကို ပြု၍။ အဿောသိ ခေါ၊ ကြားသည်သာလျှင်တည်း။
၂။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဝေရေဉ္ဇာ၊ ဝေရဉ္ဇာပြည်၌ ဖွားသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ဥဒယပုဏ္ဏားသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သမ္မောဒိ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟော၏။ သမ္မောဒနီယံ၊ ဝမ်းမြောက်ခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်သော။ သာရဏီယံ၊ အသက်ထက်ဆုံး အောက်မေ့အပ်သော။ ကထံ၊ စကားကို။ ဝီတိသာရေတွာ၊ ပြီးဆုံးစေ၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့် လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ ဝေရေဉ္ဇာ၊ ဝေရဉ္ဇာပြည်၌ ဖွားသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ဥဒယပုဏ္ဏားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ ‘သမဏော
ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ ဇိဏ္ဏေ၊ အိုမင်းကုန်သော။ ဝုဍ္ဎေ၊ ကြီးရင့်ကုန်သော။ မဟလ္လကေ၊ ဇာတ်အားဖြင့် မြတ်သည်၏ အဖြစ်နှင့် ပြည့်စုံကုန်သော။ အဒ္ဓဂတေ၊ ရှည်သော အဓွန့်သို့ ရောက်ကုန်သော။ ဝယောအနုပ္ပတ္တေ၊ ပစ္ဆိမအရွယ်သို့ ရောက်ကုန်သော။ ဗြာဟ္မဏေ၊ ပုဏ္ဏားတို့ကို။ န အဘိဝါဒေတိ ဝါ၊ ရှိမူလည်း မခိုး။ န ပစ္စုဋ္ဌေတိ ဝါ၊ ခရီးဦးမူလည်း မကြိုဆို။ အာသနေန၊ နေရာဖြင့်။ န နိမန္တေတိ ဝါ၊ ဖိတ်မူလည်း မဖိတ်။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ မေ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သုတံ၊ ကြားဖူး၏။ ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ တယိဒံ တံ ဣဒံ ဝစနံ၊ ထိုကြားဖူးသော စကားသည်။ တထေဝ၊ ထိုကြားဖူးတိုင်းသာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟိ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ဘဝံ ဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ ဇိဏ္ဏေ၊ အိုမင်းကုန်သော။ ဝုဍ္ဎေ၊ ကြီးရင့်ကုန်သော။ မဟလ္လကေ၊ ဇာတ်အားဖြင့် မြတ်သည်၏ အဖြစ်နှင့် ပြည့်စုံကုန်သော။ အဒ္ဓဂတေ၊ ရှည်သော အဓွန့်သို့ ရောက်ကုန်သော။ ဝယောအနုပ္ပတ္တေ၊ ပစ္ဆိမအရွယ်သို့ ရောက်ကုန်သော။ ဗြာဟ္မဏေ၊ ပုဏ္ဏားတို့ကို။ န အဘိဝါဒေတိ ဝါ၊ ရှိမူလည်း မခိုး။ န ပစ္စုဋ္ဌေတိ ဝါ၊ ခရီးဦးမူလည်း မကြိုဆို။ အာသနေန၊ နေရာဖြင့်။ န နိမန္တေတိ ဝါ၊ ဖိတ်မူလည်း မဖိတ်။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တယိဒံ တံ ဣဒံ ဝစနံ၊ ထိုကြားဖူးသော စကားသည်။ တထေဝ၊ ကြားဖူးတိုင်းသာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ တယိဒံ တံ ဣဒံ အဘိဝါဒနာဒိအကရဏံ၊ ထိုရှိခိုးခြင်း စသည်ကို မပြုခြင်းသည်။ န သမ္ပန္နမေဝ၊ ချီးမွမ်းဖွယ်ဂုဏ်နှင့် မပြည့်စုံသည်သာတည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။
“ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ သဒေဝကေ၊ ကာမာဝစရနတ်ပြည်ငါးထပ်နှင့် တကွသော။ သမာရကေ၊ ဝသ၀တ္တီနတ်ပြည်နှင့် တကွသော။ သဗြဟ္မကေ၊ ဗြဟ္မာ့ပြည်နှစ်ဆယ်နှင့် တကွသော။ လောကေ၊ ဩကာသလောက၌လည်းကောင်း။ သဿမဏဗြာဟ္မဏိယာ၊ ရဟန်း, ပုဏ္ဏားနှင့် တကွသော။ သဒေဝမနုဿာယ၊ သမ္မုတိနတ်တည်းဟူသော မင်း, ကြွင်းသော လူနှင့် တကွသော။ ပဇာယ၊ သတ္တလောက၌လည်းကောင်း။ ယံ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ အဘိဝါဒေယျံ ဝါ၊ ရှိမူလည်း ခိုးရာ၏။ ပစ္စုဋ္ဌေယျံ ဝါ၊ ခရီးဦး ကြိုဆိုမူလည်း ကြိုဆိုရာ၏။ အာသနေန၊ နေရာဖြင့်။ နိမန္တေယျံ ဝါ၊ ဖိတ်မူလည်း ဖိတ်ရာ၏။ တံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ န ပဿာမိ၊ မြင်တော်မမူ။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဟိ သစ္စံ၊ ထိုစကားသည် မှန်၏။ ယံ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ တထာဂတော၊ ငါဘုရားသည်။ အဘိဝါဒေယျ ဝါ၊ ရှိမူလည်း ခိုးငြားအံ့။ ပစ္စုဋ္ဌေယျ ဝါ၊ ခရီးဦး ကြိုဆိုမူလည်း ကြိုဆိုငြားအံ့။ အာသနေန၊ နေရာဖြင့်။ နိမန္တေယျ ဝါ၊ ဖိတ်မူလည်း ဖိတ်ငြားအံ့။ တဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏။ မုဒ္ဓါပိ၊ ဦးခေါင်းသည်လည်း။ ဝိပတေယျ၊ ထောင်းထောင်း ပြတ်ကြွေ မြေ၌ ကျရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏”။
၃။ “ဘဝံ ဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ အရသရူပေါ၊ သာမဂ္ဂီဟု ဆိုအပ်သော ဝုဍ္ဎာပစာယနဓမ္မကို သာယာခြင်းသဘော မရှိ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ယေန ပရိယာယေန၊ အကြင်ရူပါရုံ စသည်၌ သာယာခြင်းသဘော မရှိသော အကြောင်းဖြင့်။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ ‘သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ အရသရူပေါ၊ ရူပါရုံ စသည်၌ သာယာခြင်း သဘောမရှိ။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒမာနော၊ ဆိုသော သူသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ ဧသ ဧသော ပရိယာယော၊ ဤရူပါရုံ စသည်၌ သာယာခြင်းသဘော မရှိသော အကြောင်းသည်။ အမှာကံ၊ ငါဘုရားတို့အား။ အတ္ထိ ခေါ၊ ရှိသည်သာလျှင်တည်း။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ယေ တေ ရူပရသာ၊ အကြင်ရူပါရုံ၌ သာယာခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ယေ တေ သဒ္ဒရသာ၊ အကြင်သဒ္ဒါရုံ၌ သာယာခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ယေ တေ ဂန္ဓရသာ၊ အကြင်ဂန္ဓာရုံ၌ သာယာခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ယေ တေ ရသရသာ၊ အကြင်ရသာရုံ၌ သာယာခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ယေ တေ ဖောဋ္ဌဗ္ဗရသာ၊ အကြင်ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ၌ သာယာခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ၊ ထိုအာရုံ ငါးပါး၌ သာယာခြင်းတို့ကို။ တထာဂတဿ၊ ငါဘုရားအား။ ပဟီနာ၊ ပယ်အပ်ကုန်ပြီ။ ဥစ္ဆိန္နမူလာ၊ အမြစ်အရင်းကို အကြွင်းမဲ့ ဖြတ်အပ်ကုန်ပြီ။ တာလာဝတ္ထုကတာ၊ ထန်းပင်၏တည်ရာကဲ့သို့ ပြုအပ်ကုန်ပြီ။ အနဘာဝံကတာ၊ တစ်ဖန် မဖြစ်ခြင်းကို ပြုအပ်ကုန်ပြီ။ အာယတိံ၊ နောင်အခါ၌။ အနုပ္ပါဒဓမ္မာ၊ မဖြစ်ခြင်းသဘော ရှိကုန်၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ယေန ပရိယာယေန၊ အကြင်ရူပါရုံ စသည်၌ သာယာခြင်းသဘော မရှိသော အကြောင်းဖြင့်။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ ‘သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ အရသရူပေါ၊ ရူပါရုံ စသည်၌ သာယာခြင်း သဘော မရှိ။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒမာနော၊ ဆိုသော သူသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ အယံ ပရိယာယော၊ ဤရူပါရုံ စသည်၌ သာယာခြင်းသဘော မရှိသော အကြောင်းသည်။ အမှာကံ၊ ငါဘုရားတို့အား။ အတ္ထိ ခေါ၊ ရှိသည်သာလျှင်တည်း။ ယံ ပရိယာယံ၊ အကြင်သာမဂ္ဂီဟု ဆိုအပ်သော ဝုဍ္ဎာပစာယနဓမ္မကို သာယာခြင်းသဘော မရှိသောကြောင့် အရသရူပမည်သော အကြောင်းကို။ သန္ဓာယ၊ ရည်၍။ တွံ၊ သင်ပုဏ္ဏားသည်။ ဝဒေသိ၊ ဆို၏။ သော ပရိယာယော၊ ထိုအကြောင်းသည်။ နော စ ခေါ ဟောတိ၊ မဖြစ်သည်သာလျှင်တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၄။ “ဘဝံ ဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ နိဗ္ဘောဂေါ၊ သာမဂ္ဂီဟု ဆိုအပ်သော ဇေဋ္ဌာပစာယနဓမ္မကို ခံစားခြင်း မရှိ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ယေန ပရိယာယေန၊ အကြင်ရူပါရုံ စသည်ကို ခံစားခြင်း မရှိသော အကြောင်းဖြင့်။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ ‘သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ နိဗ္ဘောဂေါ၊ ရူပါရုံ စသည်ကို ခံစားခြင်း မရှိ။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒမာနော၊ ဆိုသော သူသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ ဧသ ဧသော ပရိယာယော၊ ဤရူပါရုံ စသည်ကို ခံစားခြင်း မရှိသော အကြောင်းသည်။ အမှာကံ၊ ငါဘုရားတို့အား။ အတ္ထိ ခေါ၊ ရှိသည်သာလျှင်တည်း။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ယေ တေ ရူပဘောဂါ၊ အကြင်ရူပါရုံကို ခံစားခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ယေ တေ သဒ္ဒဘောဂါ၊ အကြင်သဒ္ဒါရုံကို ခံစားခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ယေ တေ ဂန္ဓဘောဂါ၊ အကြင်ဂန္ဓာရုံကို ခံစားခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ယေ တေ ရသဘောဂါ၊ အကြင်ရသာရုံကို ခံစားခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ယေ တေ ဖောဋ္ဌဗ္ဗဘောဂါ၊ အကြင်ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကို ခံစားခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ၊ ထိုအာရုံငါးပါးကို ခံစားခြင်းတို့ကို။ တထာဂတဿ၊ ငါဘုရားအား။ ပဟီနာ၊ ပယ်အပ်ကုန်ပြီ။ ဥစ္ဆိန္နမူလာ၊ အမြစ်အရင်းကို အကြွင်းမဲ့ ဖြတ်အပ်ကုန်ပြီ။ တာလာဝတ္ထုကတာ၊ ထန်းပင်၏တည်ရာကဲ့သို့ ပြုအပ်ကုန်ပြီ။ အနဘာဝံကတာ၊ တစ်ဖန် မဖြစ်ခြင်းကို ပြုအပ်ကုန်ပြီ။ အာယတိံ၊ နောင်အခါ၌။ အနုပ္ပါဒဓမ္မာ၊ မဖြစ်ခြင်းသဘော ရှိကုန်၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ယေန ပရိယာယေန၊ အကြင်ရူပါရုံ စသည်ကို ခံစားခြင်း မရှိသော အကြောင်းဖြင့်။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ ‘သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ နိဗ္ဘောဂေါ၊ ရူပါရုံ စသည်ကို ခံစားခြင်း မရှိ။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒမာနော၊ ဆိုသောသူသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ အယံ ပရိယာယော၊ ဤရူပါရုံ စသည်ကို ခံစားခြင်း မရှိသော အကြောင်းသည်။ အမှာကံ၊ ငါဘုရားတို့အား။ အတ္ထိ ခေါ၊ ရှိသည်သာလျှင်တည်း။ ယံ ပရိယာယံ၊ အကြင်သာမဂ္ဂီဟု ဆိုအပ်သော ဇေဋ္ဌာပစာယနဓမ္မကို သုံးဆောင်ခံစားခြင်း မရှိသော အကြောင်းကို။ သန္ဓာယ၊ ရည်၍။ တွံ၊ သင်ပုဏ္ဏားသည်။ ဝဒေသိ၊ ဆို၏။ သော ပရိယာယော၊ ထိုအကြောင်းသည်။ နော စ ခေါ ဟောတိ၊ မဖြစ်သည်သာလျှင်တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၅။ “ဘဝံ ဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ အကိရိယဝါဒေါ၊ ဇေဋ္ဌာပစာယနဓမ္မကို မပြုအပ်ဟု အယူရှိ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ယေန ပရိယာယေန၊ အကြင်ကာယဒုစရိုက် စသည်ကို မပြုအပ်ဟု အယူရှိသော အကြောင်းဖြင့်။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ ‘သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ အကိရိယဝါဒေါ၊ ကာယဒုရိုက် စသည်ကို မပြုအပ်ဟု အယူရှိ၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒမာနော၊ ဆိုသော သူသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ ဧသ ဧသော ပရိယာယော၊ ဤကာယဒုရိုက် စသည်ကို မပြုအပ်ဟု အယူရှိသော အကြောင်းသည်။ အမှာကံ၊ ငါဘုရားတို့အား။ အတ္ထိ ခေါ၊ ရှိသည်သာလျှင်တည်း။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဟိ သစ္စံ၊ ထိုစကားသည် မှန်၏။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်၊
ကာယဒုစ္စရိတဿ၊ ကာယဒုစရိုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဝစီဒုစ္စရိတဿ၊ ဝစီဒုစရိုက်ကိုလည်းကောင်း။ မနောဒုစ္စရိတဿ၊ မနောဒုစရိုက်ကိုလည်းကောင်း။ အကိရိယံ၊ မပြုအပ်သည်ကို။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အနေကဝိဟိတာနံ၊ များသော အပြားရှိကုန်သော။ ပါပကာနံ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာနံ၊ အကုသိုလ် ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ တရားတို့ကို။ အကိရိယံ၊ မပြုအပ်သည်ကို။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ယေန ပရိယာယေန၊ အကြင်ကာယဒုစရိုက် စသည်ကို မပြုအပ်ဟု အယူရှိသော အကြောင်းဖြင့်။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ ‘သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ အကိရိယဝါဒေါ၊ ကာယဒုစရိုက် စသည်ကို မပြုအပ်ဟု အယူရှိ၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒမာနော၊ ဆိုသော သူသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ အယံ ခေါ ပရိယာယော၊ ဤကာယဒုစရိုက် စသည်ကို မပြုအပ်ဟု အယူရှိသော အကြောင်းသည်။ အမှာကံ၊ ငါဘုရားတို့အား။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ယံ ပရိယာယံ၊ အကြင်ဇေဋ္ဌာပစာယနဓမ္မကို မပြုအပ်ဟု အယူရှိသော အကြောင်းကို။ သန္ဓာယ၊ ရည်၍။ တွံ၊ သင်ပုဏ္ဏားသည်။ ဝဒေသိ၊ ဆို၏။ သော ပရိယာယော၊ ထိုအကြောင်းသည်။ နော စ ခေါ ဟောတိ၊ မဖြစ်သည်သာလျှင်တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၆။ “ဘဝံ ဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ ဥစ္ဆေဒဝါဒေါ၊ ဇေဋ္ဌာပစာယနဓမ္မကို ဖြတ်အပ်၏ဟု အယူရှိ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ယေန ပရိယာယေန၊ အကြင်ရာဂ စသည်ကို ဖြတ်အပ်၏ဟု အယူရှိသော အကြောင်းဖြင့်။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ ‘သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ ဥစ္ဆေဒဝါဒေါ၊ ရာဂ စသည်ကို ဖြတ်အပ်၏ဟု အယူရှိ၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒမာနော၊ ဆိုသော သူသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ ဧသ ဧသော ပရိယာယော၊ ဤရာဂ စသည်ကို ဖြတ်အပ်၏ဟု အယူရှိသော အကြောင်းသည်။ အမှာကံ၊ ငါဘုရားတို့အား။ အတ္ထိ ခေါ၊ ရှိသည်သာလျှင်တည်း။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဟိ သစ္စံ၊ ထိုစကားသည် မှန်၏။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ရာဂဿ၊ ရာဂကိုလည်းကောင်း။ ဒေါသဿ၊ ဒေါသကိုလည်းကောင်း။ မောဟဿ၊ မောဟကိုလည်းကောင်း။ ဥစ္ဆေဒံ၊ အကြွင်းမဲ့ ဖြတ်အပ်သည်ကို။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အနေကဝိဟိတာနံ၊ များသော အပြားရှိကုန်သော။ ပါပကာနံ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာနံ၊ အကုသိုလ် ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ တရားတို့ကို။ ဥစ္ဆေဒံ၊ အကြွင်းမဲ့ ဖြတ်အပ်သည်ကို။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ယေန ပရိယာယေန၊ အကြင်ရာဂ စသည်ကို ဖြတ်အပ်၏ဟု အယူရှိသော အကြောင်းဖြင့်။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ ‘သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ ဥစ္ဆေဒဝါဒေါ၊ ရာဂ စသည်ကို ဖြတ်အပ်၏ဟု အယူရှိ၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒမာနော၊ ဆိုသော သူသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ အယံ ခေါ ပရိယာယော၊ ဤရာဂ စသည်ကို ဖြတ်အပ်၏ဟု အယူရှိသော အကြောင်းသည်။ အမှာကံ၊ ငါဘုရားတို့အား။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ယံ ပရိယာယံ၊ အကြင်ဇေဋ္ဌာပစာယနဓမ္မကို ဖြတ်အပ်၏ဟု အယူရှိသောကြောင့် ဥစ္ဆေဒဝါဒမည်သော အကြောင်းကို။ သန္ဓာယ၊ ရည်၍။ တွံ၊ သင်ပုဏ္ဏားသည်။ ဝဒေသိ၊ ဆို၏။ သော ပရိယာယော၊ ထိုအကြောင်းသည်။ နော စ ခေါ ဟောတိ၊ မဖြစ်သည်သာတည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၇။ “ဘဝံ ဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ ဇေဂုစ္ဆီ၊ ဇေဋ္ဌာပစာယနဓမ္မကို စက်ဆုပ်ခြင်းသဘော ရှိ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ယေန ပရိယာယေန၊ အကြင်ကာယဒုစရိုက် စသည်ကို စက်ဆုပ်ခြင်း ဟူသော အကြောင်းဖြင့်။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ ‘သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ ဇေဂုစ္ဆီ၊ ကာယဒုစရိုက် စသည်ကို စက်ဆုပ်ခြင်းသဘော ရှိ၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒမာနော၊ ဆိုသော သူသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ ဧသ ဧသော ပရိယာယော၊ ဤကာယဒုစရိုက် စသည်ကို စက်ဆုပ်ခြင်း ဟူသော အကြောင်းသည်။ အမှာကံ၊ ငါဘုရားတို့အား။ အတ္ထိ ခေါ၊ ရှိသည်သာလျှင်တည်း။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဟိ သစ္စံ၊ ထိုစကားသည် မှန်၏။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ကာယဒုစ္စရိတေန၊ ကာယဒုစရိုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဝစီဒုစ္စရိတေန၊ ဝစီဒုစရိုက်ကိုလည်းကောင်း။ မနောဒုစ္စရိတေန၊ မနောဒုစရိုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဇိဂုစ္ဆာမိ၊ စက်ဆုပ်၏။ အနေကဝိဟိတာနံ၊ များသော အပြားရှိကုန်သော။ ပါပကာနံ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာနံ၊ အကုသိုလ် ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ တရားတို့သို့။ သမာပတ္တိယာ၊ ရောက်ခြင်းကို။ ဇိဂုစ္ဆာမိ၊ စက်ဆုပ်တော်မူ၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ယေန ပရိယာယေန၊ အကြင်ကာယဒုစရိုက် စသည်ကို စက်ဆုပ်ခြင်းဟူသော အကြောင်းဖြင့်။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ ‘သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ ဇေဂုစ္ဆီ၊ ကာယဒုစရိုက် စသည်ကို စက်ဆုပ်ခြင်းသဘော ရှိ၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒမာနော၊ ဆိုသော သူသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ အယံ ခေါ ပရိယာယော၊ ဤကာယဒုစရိုက် စသည်ကို စက်ဆုပ်ခြင်းသဘော ရှိ၏ဟူသော အကြောင်းသည်။ အမှာကံ၊ ငါဘုရားတို့အား။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ယံ ပရိယာယံ၊ အကြင်ဇေဋ္ဌာပစာယနဓမ္မကို စက်ဆုပ်ခြင်းသဘော ရှိသောကြောင့် ဇေဂုစ္ဆီမည်သော အကြောင်းကို။ သန္ဓာယ၊ ရည်၍။ တွံ၊ သင်ပုဏ္ဏားသည်။ ဝဒေသိ၊ ဆို၏။ သော ပရိယာယော၊ ထိုအကြောင်းသည်။ နော စ ခေါ ဟောတိ၊ မဖြစ်သည်သာလျှင်တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၈။ “ဘဝံ ဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ ဝေနယိကော၊ ဇေဋ္ဌာပစာယနဓမ္မကို ဖျောက်တတ် ဖျက်ဆီးတတ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ယေန ပရိယာယေန၊ အကြင်ရာဂ စသည်ကို ပယ်ဖျောက်ခြင်းငှာ တရားဟောတတ်သော အကြောင်းဖြင့်။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ ‘သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ ဝေနယိကော၊ ရာဂ စသည်ကို ပယ်ဖျောက်ခြင်းငှာ တရားဟောတော်မူတတ်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒမာနော၊ ဆိုသော သူသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ ဧသ ဧသော ပရိယာယော၊ ဤရာဂ စသည်ကို ပယ်ဖျောက်ခြင်းငှာ တရားဟောတတ်သော အကြောင်းသည်။ အမှာကံ၊ ငါဘုရားတို့အား။ အတ္ထိ ခေါ၊ ရှိသည်သာလျှင်တည်း။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဟိ သစ္စံ၊ ထိုစကားသည် မှန်၏။ ရာဂဿ၊ ရာဂကိုလည်းကောင်း။ ဒေါသဿ၊ ဒေါသကိုလည်းကောင်း။ မောဟဿ၊ မောဟကိုလည်းကောင်း။ ဝိနယာယ၊ ပယ်ဖျောက်ခြင်းငှာ။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အနေကဝိဟိတာနံ၊ များသော အပြားရှိကုန်သော။ ပါပကာနံ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာနံ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ တရားတို့ကို။ ဝိနယာယ၊ ပယ်ဖျောက်ခြင်းငှာ။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ယေန ပရိယာယေန၊ အကြင်ရာဂ စသည်ကို ပယ်ဖျောက်ခြင်းငှာ တရားဟောတတ်သော အကြောင်းဖြင့်။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ ‘သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ ဝေနယိကော၊ ရာဂစသည်ကို ပယ်ဖျောက်ခြင်းငှာ တရားကို ဟောတော်မူတတ်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒမာနော၊ ဆိုသော သူသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ အယံ ခေါ ပရိယာယော၊ ဤရာဂစသည်ကို ပယ်ဖျောက်ခြင်းငှာ တရားဟောတတ်သော အကြောင်းသည်။ အမှာကံ၊ ငါဘုရားတို့အား။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ယံ ပရိယာယံ၊ အကြင်ဇေဋ္ဌာပစာယနဓမ္မကို ဖျောက်တတ် ဖျက်ဆီးတတ်သော အကြောင်းကို။ သန္ဓာယ၊ ရည်၍။ တွံ၊ သင်သည်။ ဝဒေသိ၊ ဆို၏။ သော ပရိယာယော၊ ထိုအကြောင်းသည်။ နော စ ခေါ ဟောတိ၊ မဖြစ်သည်သာတည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၉။ “ဘဝံ ဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ တပဿီ၊ ကြီးသော သူတို့ကို မရိုမသေ ပူလောင်စေတတ်သော သဘော ရှိ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ယေန ပရိယာယေန၊ အကြင်ယုတ်မာသော အကုသိုလ်တရားတို့ကို ပူလောင်စေတတ်သော သဘောရှိသော အကြောင်းဖြင့်။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ ‘သမဏော
ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ တပဿီ၊ အကုသိုလ်တရားတို့ကို ပူလောင်စေတတ်သော သဘော ရှိ၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒမာနော၊ ဆိုသော သူသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ ဧသ ဧသော ပရိယာယော၊ ဤယုတ်မာသော အကု သိုလ်တရားတို့ကို ပူလောင်စေတတ်သော အကြောင်းသည်။ အမှာကံ၊ ငါဘုရားတို့အား။ အတ္ထိ ခေါ၊ ရှိသည်သာလျှင်တည်း။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ပါပကေ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလေ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ ကာယဒုစ္စရိတံ၊ ကာယဒုစရိုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဝစီဒုစ္စရိတံ၊ ဝစီဒုစရိုက်ကိုလည်းကောင်း။ မနောဒုစ္စရိတံ၊ မနောဒုစရိုက်ကိုလည်းကောင်း။ တပနီယံ၊ ပစ္စုပ္ပန် တမလွန် ဤနှစ်တန်၌ ပူပန်စေတတ်၏ ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ယဿ၊ အကြင်သူအား။ တပနီယံ၊ ပစ္စုပ္ပန် တမလွန် ဤနှစ်တန်၌ ပူပန်စေတတ်ကုန်သော။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ် ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့ကို။ ပဟီနာ၊ ပယ်အပ်ကုန်ပြီ။ ဥစ္ဆိန္နမူလာ၊ အမြစ်အရင်းကို အကြွင်းမဲ့ ဖြတ်အပ်ကုန်ပြီ။ တာလာဝတ္ထုကတာ၊ ထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုအပ်ကုန်ပြီ။ အနဘာဝံကတာ၊ တစ်ဖန် မဖြစ်ခြင်းကို ပြုအပ်ကုန်ပြီ။ အာယတိံ၊ နောင်အခါ၌။ အနုပ္ပါဒဓမ္မာ၊ မဖြစ်ခြင်းသဘော ရှိကုန်၏။ တံ၊ ထိုသူ့ကို။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ တပဿီတိ၊ အကုသိုလ်တရားတို့ကို ပူလောင်စေတတ်သော သဘော ရှိ၏ ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တထာဂတဿ၊ ငါဘုရားအား။ တပနီယာ၊ ပူပန်စေတတ်ကုန်သော။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ် ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့ကို။ ပဟီနာ၊ ပယ်အပ်ကုန်ပြီ။ ဥစ္ဆိန္နမူလာ၊ အမြစ်အရင်းကို အကြွင်းမဲ့ ဖြတ်အပ်ကုန်ပြီ။ တာလာဝတ္ထုကတာ၊ ထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုအပ်ကုန်ပြီ။ အနဘာဝံကတာ၊ တစ်ဖန် မဖြစ်ခြင်းကို ပြုအပ်ကုန်ပြီ။ အာယတိံ၊ နောင်အခါ၌။ အနုပ္ပါဒဓမ္မာ၊ မဖြစ်ခြင်းသဘော ရှိကုန်၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ယေန ပရိယာယေန၊ အကြင်အကုသိုလ်တရားတို့ကို ပူလောင်စေတတ်သော သဘောရှိသော အကြောင်းဖြင့်။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ ‘သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ တပဿီ၊ အကုသိုလ်တို့ကို ပူလောင်စေတတ်သော သဘောရှိ၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒမာနော၊ ဆိုသော သူသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ အယံ ခေါ ပရိယာယော၊ ဤယုတ်မာသော အကုသိုလ်တရားတို့ကို ပူလောင်စေတတ်သော သဘောရှိသော အကြောင်းသည်။ အမှာကံ၊ ငါဘုရားတို့အား။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ယံ ပရိယာယံ၊ အကြင်ကြီးသော သူတို့ကို မရိုမသေ ပူလောင်စေတတ်သော သဘောရှိသော အကြောင်းကို။ သန္ဓာယ၊ ရည်၍။ တွံ၊ သင်ပုဏ္ဏားသည်။ ဝဒေသိ၊ ဆို၏။ သော ပရိယာယော၊ ထိုအကြောင်းသည်။ နော စ ခေါ ဟောတိ၊ မဖြစ်သည်သာတည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၁၀။ “ဘဝံ ဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ အပဂဗ္ဘော၊ ဇေဋ္ဌာပစာယနဓမ္မ၌ မတည်ရကား နတ်ပြည်ပဋိန္ဓေနေခြင်းမှ ကင်း၏၊” ဣတိ၊ သို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ယေန ပရိယာယေန၊ အကြင် နောင်အခါ၌ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းမှ ကင်းသော အကြောင်းဖြင့်။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ ‘သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ အပဂဗ္ဘော၊ နောင်အခါ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းမှ ကင်း၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒမာနော၊ ဆိုသော သူသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ ဧသ ဧသော ပရိယာယော၊ ဤနောင်အခါ၌ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းမှ ကင်းသော အကြောင်းသည်။ အမှာကံ၊ ငါဘုရားတို့အား။ အတ္ထိ ခေါ၊ ရှိသည်သာလျှင်တည်း။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ယဿ၊ အကြင်သူအား။ အာယတိံ၊ နောင်အခါ၌။ ဂဗ္ဘသေယျာ၊ အမိဝမ်းတိုက်၌ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းကို။ ပုနဗ္ဘဝါဘိနိဗ္ဗတ္တိ၊ တစ်ဖန် ဘဝသစ်၌ ဖြစ်ခြင်းကို။ ပဟီနာ၊ ပယ်အပ်ပြီ။ ဥစ္ဆိန္နမူလာ၊ အမြစ်အရင်းကို အကြွင်းမဲ့ ဖြတ်အပ်ပြီ။ တာလာဝတ္ထုကတာ၊ ထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုအပ်ပြီ။ အနဘာဝံကတာ၊ တစ်ဖန် မဖြစ်ခြင်းကို ပြုအပ်ပြီ။ အာယတိံ၊ နောင်အခါ၌။ အနုပ္ပါဒဓမ္မာ၊ မဖြစ်ခြင်းသဘော ရှိ၏။ တံ၊ ထိုသူကို။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ အပဂဗ္ဘောတိ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းကင်းသော သဘောရှိ၏ ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တထာဂတဿ၊ ငါဘုရားသည်။ အာယတိံ၊ နောင်အခါ၌။ ဂဗ္ဘသေယျာ၊ အမိဝမ်းတိုက်၌ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းကို။ ပုနဗ္ဘဝါဘိနိဗ္ဗတ္တိ၊ တစ်ဖန် ဘဝသစ်၌ ဖြစ်ခြင်းကို။ ပဟီနာ၊ ပယ်အပ်ပြီ။ ဥစ္ဆိန္နမူလာ၊ အမြစ်အရင်းကို အကြွင်းမဲ့ ဖြတ်အပ်ပြီ။ တာလာဝတ္ထုကတာ၊ ထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုအပ်ပြီ။ အာယတိံ၊ နောင်အခါ၌။ အနုပ္ပါဒဓမ္မာ၊ မဖြစ်ခြင်းသဘော ရှိ၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ယေန ပရိယာယေန၊ အကြင် နောင်အခါ၌ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းကင်းသော အကြောင်းဖြင့်။ ‘သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ အပဂဗ္ဘော၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းမှ ကင်း၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒမာနော၊ ဆိုသော သူသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ အယံ ခေါ ပရိယာယော၊ ဤနောင်အခါ၌ ပဋိသန္ဓေနေခြင်း မရှိသော အကြောင်းသည်။ အမှာကံ၊ ငါဘုရားတို့အား။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏၊ ။ယံ ပရိယာယံ- အကြင်ဇေဋ္ဌာပစာယနဓမ္မ၌ မတည်ရကား နတ်ပြည်၌ ပဋိသန္ဓေနေခြင်း ကင်းသော အကြောင်းကို။ သန္ဓာယ၊ ရည်၍။ တွံ၊ သင်ပုဏ္ဏားသည်။ ဝဒေသိ၊ ဆို၏။ သော ပရိယာယော၊ ထိုအကြောင်းသည်။ နော စ ခေါ ဟောတိ၊ မဖြစ်သည်သာတည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၁၁။ “ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ကုက္ကုဋိယာ၊ ကြက်မ၏။ အဋ္ဌ ဝါ၊ ရှစ်လုံးလည်း ဖြစ်ကုန်သော။ ဒသ ဝါ၊ ဆယ်လုံးလည်း ဖြစ်ကုန်သော။ ဒွါဒသ ဝါ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်လုံးလည်း ဖြစ်ကုန်သော။ ယာနိ အဏ္ဍာနိ၊ အကြင်ဥတို့သည်။ ဇာယေယျုံ၊ ဥကုန်ရာ၏။ တာနိ အဏ္ဍာနိ၊ ထိုဥတို့သည်။ ကုက္ကုဋိယာ၊ ကြက်မသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အဓိသယိတာနိ၊ အပသို့ မထွက်စေဘဲ အထက်၌ လုံခြုံစွာ ဝပ်အပ်ကုန်သည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိသေဒိတာနိ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ ကြက်တို့၏ အငွေ့ကို တွေ့စေအပ်ကုန်သည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိဘာဝိတာနိ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ ကြက်ဥကို ပျံ့နှံ့ထုံစေအပ်ကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။ တေသံ ကုက္ကုဋစ္ဆာပကာနံ၊ ထိုကြက်ငယ် အပေါင်းတို့တွင်။ ယော ကုက္ကုဋစ္ဆာပကော၊ အကြင်ကြက်ငယ်သည်။ ပဌမတရံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ပါဒနခသိခါယ ဝါ၊ ခြေသည်းဖျားဖြင့်လည်းကောင်း။ မုခတုဏ္ဍကေန ဝါ၊ နှုတ်သီးဖျားဖြင့်လည်းကောင်း။ အဏ္ဍကောသံ၊ ဥခွံကို။ ပဒါလေတွာ၊ ဖောက်ခွဲ၍။ သောတ္ထိနာ၊ ချမ်းသာသဖြင့်။ အဘိနိဗ္ဘိဇ္ဇေယျ၊ ပေါက်ရာ၏။ သော ကုက္ကုဋစ္ဆာပကော၊ ထိုကြက်ငယ်သည်။ ကိန္တိ ကိံ ဧဝ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ နု ခေါ၊ ဖြစ်ရာသနည်း။ ဇေဋ္ဌော ဝါ၊ အကြီးဟူ၍လည်းကောင်း။ ကနိဋ္ဌော ဝါ၊ အငယ်ဟူ၍လည်းကောင်း။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ နု ခေါ၊ ဖြစ်ရာသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ ဇေဋ္ဌောတိ၊ အကြီးဟူ၍။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဟိ သစ္စံ၊ ထိုစကားသည် မှန်၏။ နေသံ၊ ထိုကြက်ငယ်အပေါင်းတို့တွင်။ သော ကုက္ကုဋစ္ဆာပကော၊ ထိုကြက်ငယ်သည်။ ဇေဋ္ဌော၊ အကြီးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “သော ကုက္ကုဋစ္ဆာပကော၊ ထိုကြက်ငယ်သည်။ ဇေဋ္ဌော၊ အကြီးသည်။ ဟောတိ ယထာ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ အဝိဇ္ဇာဂတာယ၊ အဝိဇ္ဇာ၌ ဖြစ်သော။ အဏ္ဍဘူတာယ၊ အဝိဇ္ဇာတည်းဟူသော အဥ၌ ဖြစ်၍ ဖြစ်သော။ ပရိယောနဒ္ဓါယ၊ အဝိဇ္ဇာတည်းဟူသော ဥခွံဖြင့် ထက်ဝန်းကျင်မှ မြှေးရှက်အပ်သော။ ပဇာယ၊ သတ္တဝါအပေါင်း၌။ အဝိဇ္ဇဏ္ဍကောသံ၊ အဝိဇ္ဇာတည်းဟူသော ဥခွံကို။ ပဒါလေတွာ၊ ဖောက်ခွဲ၍။ ဧကောဝ၊ ငါတစ်ယောက်တည်းသာလျှင်။ လောကေ၊ လောက၌။ အနုတ္တရံ၊ အတုမရှိ မြတ်သော။ သမ္မာသမ္ဗောဓိံ၊ အရဟတ္တမဂ်ဉာဏ်ကို။ အဘိသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ ထိုးထွင်း၍ သိတော်မူပြီ။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ သွာဟံ သော အဟံ၊ ထိုငါဘုရားသည်။ လောကဿ၊ သတ္တလောကထက်။ ဇေဋ္ဌော၊ ကြီး၏။ သေဋ္ဌော၊ မြတ်၏။
ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ မေ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝီရိယံ၊ လေးပါးသော ဝီရိယသည်။ အာရဒ္ဓံ၊ အားထုတ်အပ်သည်။ အသလ္လီနံ၊ တွန့်တိုခြင်း မရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ မေ၊ ငါဘုရား၏။ သတိ၊ သတိသည်။ ဥပဋ္ဌိတာ၊ ထင်သည်။ အသမ္မုဋ္ဌာ၊ မေ့လျော့ခြင်း မရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ မေ၊ ငါဘုရား၏။ ကာယော၊ နာမကာယ, ရူပကာယသည်။ ပဿဒ္ဓေါ၊ ပူပန်မလိမ်း ငြိမ်းခြင်းသည်။ အသာရဒ္ဓေါ၊ ပူပန်ခြင်း မရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ မေ၊ ငါဘုရား၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ သမာဟိတံ၊ တည်ကြည်သည်။ ဧကဂ္ဂံ၊ တစ်ခုတည်းသော အာရုံဟု ဆိုအပ်သော အဖို့ရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။
ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ သော ခေါ အဟံ၊ ထိုငါဘုရားသည်။ ကာမေဟိ၊ ဝတ္ထုကာမ ကိလေသာကာမတို့မှ။ ဝိဝိစ္စေဝ၊ ဆိတ်၍သာလျှင်။ အကုသလေဟိ၊ အကုသိုလ် ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့မှ။ ဝိဝိစ္စေဝ၊ ဆိတ်၍သာလျှင်။ သဝိတက္ကံ၊ ဝိတက်နှင့် တကွဖြစ်သော။ သဝိစာရံ၊ ဝိစာရနှင့် တကွဖြစ်သော။ ဝိဝေကဇံ၊ နီဝရဏတို့မှ ဆိတ်ခြင်းကြောင့် ဖြစ်သော။ ပီတိသုခံ၊ ပီတိသုခရှိသော။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်သို့။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ကပ်၍။ ဝိဟာသိံ၊ နေပြီ။ ဝိတက္ကဝိစာရာနံ၊ ဝိတက် ဝိစာရတို့၏။ ဝူပသမာ၊ ငြိမ်းခြင်းကြောင့်။ အဇ္ဈတ္တံ၊ နိယကဇ္ဈတ္တသန္တာန်၌။ စေတသော၊ စိတ်ကို။ သမ္ပသာဒနံ၊ ကြည်စေတတ်သော။ ဧကောဒိဘာဝံ၊ မြတ်သော တည်ကြည်ခြင်းကို ပွားစေတတ်သော။ အဝိတက္ကံ၊ ဝိတက်လည်း မရှိသော။ အဝိစာရံ၊ ဝိစာရလည်း မရှိသော။ သမာဓိဇံ၊ ပဌမဈာန်သမာဓိကြောင့်ဖြစ်သော။ ပီတိသုခံ၊ ပီတိသုခရှိသော။ ဒုတိယံ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်သို့။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ကပ်၍။ ဝိဟာသိံ၊ နေပြီ။ ပီတိယာ စ၊ ပီတိကိုလည်း။ ဝိရာဂါ၊ လွန်မြောက်ခြင်းကြောင့်။ ဥပေက္ခကော စ၊ လျစ်လျူရှုခြင်းနှင့် ပြည့်စုံသည် ဖြစ်၍လည်း။ ဝိဟာသိံ၊ နေပြီ။ သတော စ၊ သတိနှင့် ပြည့်စုံသည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ သမ္ပဇာနော စ၊ ပညာအဆင်အခြင်နှင့် ပြည့်စုံသည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ သုခဉ္စ၊ တတိယဈာန်ချမ်းသာကိုလည်း။ ကာယေန၊ နာမကာယ ရူပကာယဖြင့်။ ပဋိသံဝေဒေသိံ၊ ခံစားပြီ။ ယံ တတိယဇ္ဈာနဟေတု၊ အကြင်တတိယဈာန်ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုတတိယဈာန်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ အရိယာ၊ ဘုရား အစရှိသော သူတော်ကောင်းတို့သည်။ ‘ဥပေက္ခကောတိ၊ လျစ်လျူရှုခြင်းနှင့် ပြည့်စုံ၏ ဟူ၍။ သတိမာတိ၊ သတိနှင့် ပြည့်စုံ၏ ဟူ၍။ သုခဝိဟာရီတိ၊ ချမ်းသာစွာ နေလေ့ရှိ၏ ဟူ၍။ ’ အာစိက္ခန္တိ၊ ချီးမွမ်းစကား ပြောကြားကုန်၏။ တံ တတိယံ ဈာနံ၊ ထိုတတိယဈာန်သို့။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ကပ်၍။ ဝိဟာသိံ၊ နေပြီ။ သုခဿ စ၊ ချမ်းသာကိုလည်း။ ပဟာနာ၊ ပယ်ခြင်းကြောင့်။ ဒုက္ခဿ စ၊ ဆင်းရဲကိုလည်း။ ပဟာနာ၊ ပယ်ခြင်းကြောင့်။ ပုဗ္ဗေဝ၊ ရှေးဈာန်၏ ဥပစာရ၌သာလျှင်။ သောမနဿဒေါမနဿာနံ၊ သောမနဿ ဒေါမနဿတို့၏။ အတ္ထင်္ဂမာ၊ ချုပ်ခြင်းကြောင့်။ အဒုက္ခမသုခံ၊ ဒုက္ခလည်း မဟုတ်, သုခလည်း မဟုတ်သော။ ဥပေက္ခာသတိပါရိသုဒ္ဓိံ၊ ဥပေက္ခာသည် ဖြစ်စေအပ်သော သတိ၏ ထက်ဝန်းကျင်မှ စင်ကြယ်ခြင်း ရှိသော။ စတုတ္ထံ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်သို့။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ကပ်၍။ ဝိဟာသိံိံ၊ နေပြီ။
၁၂။ သော အဟံ၊ ထိုငါဘုရားသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိုအပ်ပြီးသော အစဉ်ဖြင့်။ ပရိသုဒ္ဓေ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ စင်ကြယ်သော။ ပရိယောဒါတေ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ ပြိုးပြိုးပြက် ရှိသော။ အနင်္ဂဏေ၊ ကိလေသာ မရှိသော။ ဝိဂတူပက္ကိလေသေ၊ ကင်းပြီးသော ညစ်ညူးခြင်း ရှိသော။ မုဒုဘူတေ၊ နူးညံ့စွာ ဖြစ်၍ ဖြစ်သော။ ကမ္မနိယေ၊ အမှု၌ ခံ့သော။ ဌိတေ၊ တည်သော။ အာနေဉ္ဇပ္ပတ္တေ၊ မတုန်လှုပ်ခြင်းသို့ ရောက်သော။ စိတ္တေ၊ စိတ်သည်။ သမာဟိတေ၊ စတုတ္ထဈာန်သမာဓိဖြင့် တည်ကြည်သည်ရှိသော်။ ပုဗ္ဗေနိဝါသာနုဿတိဉာဏာယ၊ ပုဗ္ဗေနိဝါသာနုဿတိဉာဏ်၏ အကျိုးငှာ။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ အဘိနိန္နာမေသိံ၊ ရှေးရှုညွတ်စေပြီ။ သော အဟံ၊ ထိုငါဘုရားသည်။ အနေကဝိဟိတံ၊ များသော အပြားရှိသော။ ပုဗ္ဗေနိဝါသံ၊ ရှေး၌ နေဖူးသော ခန္ဓာအစဉ်ကို။ အနုဿရာမိ၊ အစဉ်လျှောက်၍ အောက်မေ့၏။ “ဣဒံ အယံ ပုဗ္ဗေနိဝါသော၊ ဤရှေး၌ နေဖူးသော ခန္ဓာအစဉ်သည်။ သေယျထာ ကတမော၊ အဘယ်နည်း။ ဧကမ္ပိ ဇာတိံ၊ တစ်ခုသော ဘဝကိုလည်းကောင်း။ ဒွေပိ ဇာတိယော၊ နှစ်ခုသော ဘဝတို့ကိုလည်းကောင်း။ တိဿောပိ ဇာတိယော၊ သုံးခုသော ဘဝတို့ကိုလည်းကောင်း။ စတဿောပိ ဇာတိယော၊ လေးခုသော ဘဝတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဉ္စပိ ဇာတိယော၊ ငါးခုသော ဘဝတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒသပိ ဇာတိယော၊ ဆယ်ခုသော ဘဝတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဝီသမ္ပိ ဇာတိယော၊ နှစ်ဆယ်သော ဘဝတို့ကိုလည်းကောင်း။ တိံသမ္ပိ ဇာတိယော၊ သုံးဆယ်သော ဘဝတို့ကိုလည်းကောင်း။ စတ္တာလီသမ္ပိ ဇာတိယော၊ လေးဆယ်သော ဘဝတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပညာသမ္ပိ ဇာတိယော၊ ငါးဆယ်သော ဘဝတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဇာတိသတမ္ပိ၊ ဘဝတစ်ရာကိုလည်းကောင်း။ ဇာတိသဟဿမ္ပိ၊ ဘဝတစ်ထောင်ကိုလည်းကောင်း။ ဇာတိသတသဟဿမ္ပိ၊ ဘဝတစ်သိန်းကိုလည်းကောင်း။ အနေကေပိ သံဝဋ္ဋကပ္ပေ၊ များစွာသော သံဝဋ္ဋကပ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ အနေကေပိ ဝိဝဋ္ဋကပ္ပေ၊ များစွာသော ဝိဝဋ္ဋကပ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ အနေကေပိ သံဝဋ္ဋဝိဝဋ္ဋကပ္ပေ၊ များစွာသော သံဝဋ္ဋဝိဝဋ္ဋကပ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ အနုဿရာမိ၊ အစဉ်လျှောက်၍ အောက်မေ့၏။ ကိံ အနုဿရာမိ၊ အဘယ်သို့ အစဉ်လျှောက်၍ အောက်မေ့သနည်း။ အမုတြ၊ ဤမည်သော ကပ်,ဘ၀ စသည်၌။ ဧဝံ နာမော၊ ဤသို့ အမည်ရှိသည်။ ဧဝံ ဂေါတ္တော၊ ဤသို့ အနွယ်ရှိသည်။ ဧဝံ ဝဏ္ဏော၊ ဤသို့ အဆင်းရှိသည်။ ဧဝမာဟာရော၊ ဤသို့ အစာအာဟာရရှိသည်။ ဧဝံ သုခဒုက္ခပ္ပဋိသံဝေဒီ၊ ဤသို့ ချမ်းသာ ဆင်းရဲကို ခံစားလေ့ရှိသည်။ ဧဝမာယုပရိယန္တော၊ ဤသို့ အသက်အပိုင်းအခြား ရှိသည်။ အာသိံ၊ ဖြစ်ပြီ။ သော အဟံ၊ ထိုငါဘုရားသည်။ တတော၊ ထိုကပ် ဘ၀ စသည်မှ။ စုတော၊ စုတေခဲ့သည်ရှိသော်။ အမုတြ၊ ဤမည်သော ကပ် ဘ၀ စသည်၌။ ဥဒပါဒိံ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။ တတြာပိ၊ ထိုကပ် ဘ၀ စသည်၌လည်း။ ဧဝံ နာမော၊ ဤသို့ အမည်ရှိသည်။ ဧဝံ ဂေါတ္တော၊ ဤသို့ အနွယ်ရှိသည်။ ဧဝံ ဝဏ္ဏော၊ ဤသို့ အဆင်းရှိသည်။ ဧဝမာဟာရော၊ ဤသို့ အစာ အဟာရရှိသည်။ ဧဝံ သုခဒုက္ခပ္ပဋိသံဝေဒီ၊ ဤသို့ ချမ်းသာ ဆင်းရဲကို ခံစားလေ့ရှိသည်။ ဧဝမာယုပရိယန္တော၊ ဤသို့ အသက်အပိုင်းအခြား ရှိသည်။ အာသိံ၊ ဖြစ်ပြီ။ သော အဟံ၊ ထိုငါဘုရားသည်။ တတော၊ ထိုကပ် ဘ၀ စသည်မှ။ စုတော၊ စုတေခဲ့သည်ရှိသော်။ ဣဓ၊ ဤကပ် ဘ၀ စသည်၌။ ဥပပန္နော၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အနုဿရာမိ၊ အစဉ်လျှောက်၍ အောက်မေ့၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သာကာရံ၊ အခြင်းအရာနှင့် တကွဖြစ်သော။ သဥဒ္ဒေသံ၊ ညွှန်ပြခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော။ အနေကဝိဟိတံ၊ များသော အပြားရှိသော။ ပုဗ္ဗေနိဝါသံ၊ ရှေး၌ နေဖူးသော ခန္ဓာအစဉ်ကို။ အနုဿရာမိ၊ အစဉ်လျှောက်၍ အောက်မေ့၏။ အပ္ပမတ္တဿ၊ မမေ့မလျော့သည်ဖြစ်၍။ အာတာပိနော၊ ကိလေသာကို လွန်စွာ ပူပန်စေတတ်သော လုံ့လရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဟိတတ္တဿ၊ နိဗ္ဗာန်သို့ စေလွှတ်အပ်သော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတော၊ နေသော သူအား။ အဝိဇ္ဇာ၊ အဝိဇ္ဇာသည်။ ဝိဟတာ ယထာ၊ ပျောက်သကဲ့သို့။ ဝိဇ္ဇာ၊ ဝိဇ္ဇာသည်။ ဥပ္ပန္နာ ယထာ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ တမော၊ အမိုက်သည်။ ဝိဟတော ယထာ၊ ပျောက်သကဲ့သို့။ အာလောကော၊ အလင်းသည်။ ဥပ္ပန္နော ယထာ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ မေ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်၏။ ပဌမေ ယာမေ၊ ပဌမယံ၌။ ပဌမာ၊ ရှေးဦးစွာသော။ အယံ ခေါ ဝိဇ္ဇာ၊ ဤပုဗ္ဗေနိဝါသဝိဇ္ဇာကို။ အဓိဂတာ၊ ရအပ်, သိအပ်ပြီ။ မေ၊ ငါဘုရားအား။ အယံ အဝိဇ္ဇာ၊ ဤအဝိဇ္ဇာသည်။ ဝိဟတာ၊ ပျောက်ပြီ။ မေ၊ ငါဘုရားအား။ အယံ ဝိဇ္ဇာ၊ ဤဝိဇ္ဇာသည်။ ဥပ္ပန္နာ၊ ဖြစ်ပြီ။ အယံ တမော၊ ဤအမိုက်သည်။ ဝိဟတော၊ ပျောက်ပြီ။ မေ၊ ငါဘုရားအား။ အယံ အာလောကော၊ ဤအလင်းသည်။ ဥပ္ပန္နော၊ ဖြစ်ပြီ။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ကုက္ကုဋစ္ဆာပကဿ၊ ကြက်ငယ်၏။ အဏ္ဍကောသမှာ၊ ဥခွံတွင်းမှ။ ပဌမာ၊ ရှေးဦးစွာသော။ အဘိနိဗ္ဘိဒါ၊ ပေါက်ခြင်းသည်။ အဟောသိ ဣဝ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ မေ၊ ငါဘုရား၏။ အဏ္ဍကောသမှာ၊ အဝိဇ္ဇာတည်းဟူသော ဥခွံတွင်းမှ။ ပဌမာ၊ ရှေးဦးစွာသော။ အယံ ခေါ အဘိနိဗ္ဘိဒါ၊ ဤပေါက်ခြင်းသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။
၁၃။ သော အဟံ၊ ထိုငါဘုရားသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပရိသုဒ္ဓေ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ စင်ကြယ်သော။ ပရိယောဒါတေ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ ပြိုးပြိုးပြက်ရှိသော။ အနင်္ဂဏေ၊ ကိလေသာ မရှိသော။ ဝိဂတူပက္ကိလေသေ၊ ကင်းပြီးသော ညစ်ညူးခြင်း ရှိသော။ မုဒုဘူတေ၊ နူးညံ့စွာ ဖြစ်၍ ဖြစ်သော။ ကမ္မနိယေ၊ အမှု၌ ခံ့သော။ ဌိတေ၊ တည်သော။ အာနေဉ္ဇပ္ပတ္တေ၊ မတုန်လှုပ်ခြင်းသို့ ရောက်သော။ စိတ္တေ၊ စိတ်သည်။ သမာဟိတေ၊ တည်ကြည်သည်ရှိသော်။ သတ္တာနံ၊ သတ္တဝါတို့၏။ စုတူပပါတဉာဏာယ၊ စုတိပဋိသန္ဓေကို သိသော ဒိဗ္ဗစက္ခုအဘိညာဉ်ဟူသော ဉာဏ်၏ အကျိုးငှာ။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ အဘိနိန္နာမေသိံ၊ ရှေးရှု ညွတ်စေပြီ။ သော အဟံ၊ ထိုငါဘုရားသည်။ ဝိသုဒ္ဓေန၊ အထူးသဖြင့် စင်ကြယ်သော။ အတိက္ကန္တမာနုသကေန၊ လူတို့၏ မျက်စိအမြင်ကို လွန်သော။ ဒိဗ္ဗေန စက္ခုနာ၊ ဒိဗ္ဗစက္ခုအဘိညာဉ်ဖြင့်။ စဝမာနေ၊ စုတေဆဲဖြစ်ကုန်သော။ ဥပပဇ္ဇမာနေ၊ ပဋိသန္ဓေ နေဆဲဖြစ်ကုန်သော။ ဟီနေ၊ ယုတ်ကုန်သော၊
ပဏီတေ၊ မြတ်ကုန်သော။ သုဝဏ္ဏေ၊ အဆင်း လှကုန်သော။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏေ၊ အဆင်းမလှကုန်သော။ သုဂတေ၊ ကောင်းသော အလားရှိကုန်သော။ ဒုဂ္ဂတေ၊ မကောင်းသော အလားရှိကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကို။ ပဿာမိ၊ မြင်တော်မူ၏။ ယထာကမ္မူပဂေ၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်ကံ အားလျော်စွာ ဘုံဘဝသို့ ကပ်၍ ဖြစ်ကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကို။ ပဇာနာမိ၊ အပြားအားဖြင့် သိတော်မူ၏။ “ဘောန္တော၊ အိုအချင်းတို့။ ဝတ၊ စင်စစ်။ ဣမေ သတ္တာ၊ ဤသတ္တဝါတို့သည်။ ကာယဒုစ္စရိတေန၊ ကာယဒုစရိုက်နှင့်။ သမန္နာဂတာ၊ ပြည့်စုံကုန်၏။ ဝစီဒုစ္စရိတေန၊ ဝစီဒုစရိုက်နှင့်။ သမန္နာဂတာ၊ ပြည့်စုံကုန်၏။ မနောဒုစ္စရိတေန၊ မနောဒုစရိုက်နှင့်။ သမန္နာဂတာ၊ ပြည့်စုံကုန်၏။ အရိယာနံ၊ ဘုရား အစရှိကုန်သော အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ ဥပဝါဒကာ၊ စွပ်စွဲတတ်ကုန်၏။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကာ၊ မှားသော အယူ ရှိကုန်၏။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကမ္မသမာဒါနာ၊ မှားသော အယူ၏ အစွမ်းဖြင့် ဆောက်တည်အပ်သော ကံရှိကုန်၏။ တေ သတ္တာ၊ ထိုသတ္တဝါတို့သည်။ ကာယဿ၊ ဥပါဒိန္နကခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ စုတိပျက်ကြွေ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်ကာလ၌။ အပါယံ၊ ချမ်းသာကင်းသော။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ မကောင်းမှုကို ပြုသော သူတို့၏ လားရာဖြစ်သော။ ဝိနိပါတံ၊ ပျက်စီး၍ ကျရာဖြစ်သော။ နိရယံ၊ ငရဲ၌။ ဥပပန္နာ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘောန္တော၊ အိုအချင်းတို့။ ဝါ ပန၊ ထိုမှတစ်ပါး။ ဣမေ သတ္တာ၊ ဤသတ္တဝါတို့သည်။ ကာယသုစရိတေန၊ ကာယသုစရိုက်နှင့်။ သမန္နာဂတာ၊ ပြည့်စုံကုန်၏။ ဝစီသုစရိတေန၊ ဝစီသုစရိုက်နှင့်။ သမန္နာဂတာ၊ ပြည့်စုံကုန်၏။ မနောသုစရိတေန၊ မနောသုစရိုက်နှင့်။ သမန္နာဂတာ၊ ပြည့်စုံကုန်၏။ အရိယာနံ၊ ဘုရား အစရှိကုန်သော အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ အနုပဝါဒကာ၊ မစွပ်စွဲတတ်ကုန်။ သမ္မာဒိဋ္ဌိကာ၊ မဖောက်မပြန် မှန်သော အယူ ရှိကုန်၏။ သမ္မာဒိဋ္ဌိကမ္မသမာဒါနာ၊ မဖောက်မပြန် မှန်သော အယူ၏ အစွမ်းဖြင့် ဆောက်တည်အပ်သော ကံရှိကုန်၏။ တေ သတ္တာ၊ ထိုသတ္တဝါတို့သည်။ ကာယဿ၊ ဥပါဒိန္နကခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ စုတိပျက်ကြွေ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်ကာလ၌။ သုဂတိံ၊ ကောင်းမှုကို ပြုသော သူတို့၏ လားရာဖြစ်သော။ သဂ္ဂံ၊ မြတ်သော ရူပါရုံ စသည်တို့၏ တည်ရာဖြစ်သော။ လောကံ၊ နတ်ပြည်၌။ ဥပပန္နာ၊ ဖြစ်ကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဿာမိ၊ မြင်တော်မူ၏။ ဝိသုဒ္ဓေန၊ အထူးသဖြင့် စင်ကြယ်သော။ အတိက္ကန္တမာနုသကေန၊ လူတို့၏ မျက်စိအမြင်ကို လွန်သော။ ဒိဗ္ဗေန စက္ခုနာ၊ ဒိဗ္ဗစက္ခု အဘိညာဉ်ဖြင့်။ စဝမာနေ၊ စုတေဆဲ ဖြစ်ကုန်သော။ ဥပပဇ္ဇမာနေ၊ ပဋိသန္ဓေနေဆဲ ဖြစ်ကုန်သော။ ဟီနေ၊ ယုတ်ကုန်သော။ ပဏီတေ၊ မြတ်ကုန်သော။ သုဝဏ္ဏေ၊ အဆင်းလှကုန်သော။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏေ၊ အဆင်းမလှကုန်သော။ သုဂတေ၊ ကောင်းသော အလားရှိကုန်သော။ ဒုဂ္ဂတေ၊ မကောင်းသော အလားရှိကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကို။ ပဿာမိ၊ မြင်တော်မူ၏။ ယထာကမ္မူပဂေ၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်ကံ အားလျော်စွာ ဘုံဘဝသို့ ကပ်၍ ဖြစ်ကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကို။ ပဇာနာမိ၊ အပြားအားဖြင့် သိတော်မူ၏။ အပ္ပမတ္တဿ၊ မမေ့မလျော့သည်ဖြစ်၍။ အာတာပိနော၊ ကိလေသာကို လွန်စွာ ပူပန်စေတတ်သော လုံ့လရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဟိတတ္တဿ၊ နိဗ္ဗာန်သို့ စေလွှတ်အပ်သော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတော၊ နေသော သူအား။ အဝိဇ္ဇာ၊ အဝိဇ္ဇာသည်။ ဝိဟတာ ယထာ၊ ပျောက်သကဲ့သို့။ ဝိဇ္ဇာ၊ ဝိဇ္ဇာသည်။ ဥပ္ပန္နာ ယထာ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ တမော၊ အမိုက်သည်။ ဝိဟတော ယထာ၊ ပျောက်သကဲ့သို့။ အာလောကော၊ အလင်းသည်။ ဥပ္ပန္နော ယထာ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ မေ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်၏။ မဇ္ဈိမေ ယာမေ၊ မဇ္ဈိမယံ၌။ ဒုတိယာ၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ အယံ ခေါ ဝိဇ္ဇာ၊ ဤဒိဗ္ဗစက္ခုဝိဇ္ဇာကို။ အဓိဂတာ၊ ရအပ် သိအပ်ပြီ။ မေ၊ ငါဘုရားအား။ အယံ အဝိဇ္ဇာ၊ ဤအဝိဇ္ဇာသည်။ ဝိဟတာ၊ ပျောက်ပြီ။ မေ၊ ငါဘုရားအား။ အယံ ဝိဇ္ဇာ၊ ဤဝိဇ္ဇာသည်။ ဥပ္ပန္နာ၊ ဖြစ်ပြီ။ မေ၊ ငါဘုရားအား။ အယံ တမော၊ ဤအမိုက်သည်။ ဝိဟတော၊ ပျောက်ပြီ။ မေ၊ ငါဘုရားအား။ အယံ အာလောကော၊ ဤအလင်းသည်။ ဥပ္ပန္နော၊ ဖြစ်ပြီ။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ကုက္ကုဋစ္ဆာပကဿ၊ ကြက်ငယ်၏။ အဏ္ဍကောသမှာ၊ ဥခွံတွင်းမှ။ အဘိနိဗ္ဘိဒါ၊ ပေါက်ခြင်းသည်။ အဟောသိ ဣဝ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ မေ၊ ငါဘုရား၏။ အဏ္ဍကောသမှာ၊ အဝိဇ္ဇာတည်းဟူသော ဥခွံတွင်းမှ။ ဒုတိယာ၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ အယံ ခေါ အဘိနိဗ္ဘိဒါ၊ ဤပေါက်ခြင်းသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။
၁၄။ သော အဟံ၊ ထိုငါဘုရားသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပရိသုဒ္ဓေ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ စင်ကြယ်သော။ ပရိယောဒါတေ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ ပြိုးပြိုးပြက်ရှိသော။ အနင်္ဂဏေ၊ ကိလေသာ မရှိသော။ ဝိဂတူပက္ကိလေသေ၊ ကင်းပြီးသော ညစ်ညူးခြင်း ရှိသော။ မုဒုဘူတေ၊ နူးညံ့စွာ ဖြစ်၍ ဖြစ်သော။ ကမ္မနိယေ၊ အမှု၌ ခံ့သော။ ဌိတေ၊ တည်သော။ အာနေဉ္ဇပ္ပတ္တေ၊ မတုန်လှုပ်ခြင်းသို့ ရောက်သော။ စိတ္တေ၊ စိတ်သည်။ သမာဟိတေ၊ တည်ကြည်သည်ရှိသော်။ အာသဝါနံ၊ အာသဝေါတရားတို့၏။ ခယဉာဏာယ၊ ကုန်ရာကုန်ကြောင်း ဖြစ်သော အရဟတ္တမဂ်ဉာဏ်၏ အကျိုးငှာ။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ အဘိနိန္နာမေသိံ၊ ရှေးရှု ညွတ်စေပြီ။ သော အဟံ၊ ထိုငါဘုရားသည်။ ‘ဣဒံ၊ ဤတဏှာကြဉ်သော တေဘူမကတရားအပေါင်းသည်။ ဒုက္ခံ၊ ဒုက္ခ မည်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယထာဘူတံ၊ မဖောက်မပြန် ဟုတ်မှန်သည့်အတိုင်း။ အဗ္ဘညာသိံ၊ ထူးသော မဂ်ဉာဏ်ဖြင့် သိပြီ။ ‘အယံ၊ ဤတဏှာသည်။ ဒုက္ခသမုဒယော၊ ဒုက္ခ၏အကြောင်း ဖြစ်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယထာဘူတံ၊ မဖောက်မပြန် ဟုတ်မှန်သည့်အတိုင်း။ အဗ္ဘညာသိံ၊ ထူးသော မဂ်ဉာဏ်ဖြင့် သိပြီ။ ‘အယံ၊ ဤနိဗ္ဗာန်သည်။ ဒုက္ခနိရောဓော၊ ဒုက္ခ၏ချုပ်ရာ မည်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယထာဘူတံ၊ မဖောက်မပြန် ဟုတ်မှန်သည့်အတိုင်း။ အဗ္ဘညာသိံ၊ ထူးသော မဂ်ဉာဏ်ဖြင့် သိပြီ။ ‘အယံ၊ ဤမဂ္ဂင်ရှစ်ပါးသည်။ ဒုက္ခနိရောဓဂါမိနီ ပဋိပဒါ၊ ဒုက္ခ၏ ချုပ်ရာ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သော အကျင့် မည်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယထာဘူတံ၊ မဖောက်မပြန် ဟုတ်မှန်သည့်အတိုင်း။ အဗ္ဘညာသိံ၊ ထူးသော မဂ်ဉာဏ်ဖြင့် သိပြီ။ ‘ဣမေ၊ ဤကာမ စသော တရားတို့သည်။ အာသဝါ၊ အာသ၀ မည်ကုန်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယထာဘူတံ၊ မဖောက်မပြန် ဟုတ်မှန်သည့်အတိုင်း။ အဗ္ဘညာသိံ၊ ထူးသော မဂ်ဉာဏ်ဖြင့် သိပြီ။ ‘အယံ၊ ဤဇရာမရဏသည်။ အာသဝသမုဒယော၊ အာသဝ၏ဖြစ်ကြောင်း မည်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယထာဘူတံ၊ မဖောက်မပြန် ဟုတ်မှန်သည့်အတိုင်း။ အဗ္ဘညာသိံ၊ ထူးသော မဂ်ဉာဏ်ဖြင့် သိပြီ။ ‘အယံ၊ ဤနိဗ္ဗာန်သည်။ အာသဝနိရောဓော၊ အာသဝ၏ ချုပ်ရာ မည်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယထာဘူတံ၊ မဖောက်မပြန် ဟုတ်မှန်သည့်အတိုင်း။ အဗ္ဘညာသိံ၊ ထူးသော မဂ်ဉာဏ်ဖြင့် သိပြီ။ ‘အယံ၊ ဤမဂ္ဂင်တရား ရှစ်ပါးသည်။ အာသဝနိရောဓဂါမိနီ ပဋိပဒါ၊ အာသဝ၏ ချုပ်ရာ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သော အကျင့် မည်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယထာဘူတံ၊ မဖောက်မပြန် ဟုတ်မှန်သည့်အတိုင်း။ အဗ္ဘညာသိံ၊ ထူးသော မဂ်ဉာဏ်ဖြင့် သိပြီ။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဇာနတော၊ သိတော်မူသော။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပဿတော၊ မြင်တော်မူသော။ တဿ မေ၊ ထိုငါဘုရား၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်တော်သည်။ ကာမာသဝါပိ၊ ကာမာသဝမှလည်း။ ဝိမုစ္စိတ္ထ၊ လွတ်ပြီ။ ဘဝါသဝါပိ၊ ဘဝါသဝမှလည်း။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိမုစ္စိတ္ထ၊ လွတ်ပြီ။ အဝိဇ္ဇာသဝါပိ၊ အဝိဇ္ဇာသဝမှလည်း။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိမုစ္စိတ္ထ၊ လွတ်ပြီ။ ဝိမုတ္တသ္မိံ၊ အာသဝမှ လွတ်ပြီးသော အရဟတ္တဖိုလ်၌။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝိမုတ္တော၊ အာသဝမှ လွတ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာဏံ၊ ပစ္စဝေက္ခဏာဉာဏ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ မေ၊ ငါဘုရားအား။ ဇာတိ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းသည်။ ခီဏာ၊ ကုန်ပြီ။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မဂ်တည်းဟူသော မြတ်သော အကျင့်ကို။ ဝုသိတံ၊ သုံးအပ်ပြီ။ ကရဏီယံ၊ ပြုဖွယ်ဖြစ်သော မဂ်ကိစ္စကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်ပြီ။ အပရံ ဣတ္ထတ္တာယ၊ ဤတစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးသော မဂ်ကိစ္စအကျိုးငှာ။ အပရံ၊ တစ်ပါးသော ပြုဖွယ်ကိစ္စသည်။ န၊ မရှိ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဗ္ဘညာသိံ၊ ထူးသော မဂ်ဉာဏ်ဖြင့် သိပြီ။ အပ္ပမတ္တဿ၊ မမေ့မလျော့သည် ဖြစ်၍။ အာတာပိနော၊ ကိလေသာကို လွန်စွာ ပူပန်စေတတ်သော လုံ့လရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဟိတတ္တဿ၊ နိဗ္ဗာန်သို့ စေလွှတ်အပ်သော စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍။ ဝိဟရတော၊ နေသော သူအား။ အယံ အဝိဇ္ဇာ၊ ဤအဝိဇ္ဇာသည်။ ဝိဟတာ ယထာ၊ ပျောက်သကဲ့သို့။ အယံ ဝိဇ္ဇာ၊ ဤဝိဇ္ဇာသည်။ ဥပ္ပန္နာ ယထာ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ အယံ တမော၊ ဤအမိုက်သည်။ ဝိဟတော ယထာ၊ ပျောက်သကဲ့သို့။ အယံ အာလောကော၊ ဤအလင်းသည်။ ဥပ္ပန္နော ယထာ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ မေ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်၏။ ပစ္ဆိမေ ယာမေ၊ ပစ္ဆိမယံ၌။ တတိယာ၊ သုံးခုမြောက်သော။ အယံ ခေါ ဝိဇ္ဇာ၊ ဤဝိဇ္ဇာကို။ အဓိဂတာ၊ ရအပ်, သိအပ်ပြီ။ မေ၊ ငါဘုရားအား။ အယံ အဝိဇ္ဇာ၊ ဤအဝိဇ္ဇာသည်။ ဝိဟတာ၊ ပျောက်ပြီ။ မေ၊ ငါဘုရားအား။ အယံ ဝိဇ္ဇာ၊ ဤဝိဇ္ဇာသည်။ ဥပ္ပန္နာ၊ ဖြစ်ပြီ။ မေ၊ ငါဘုရားအား။ အယံ တမော၊ ဤ်အမိုက်သည်။ ဝိဟတော၊ ပျောက်ပြီ။ အယံ အာလောကော၊ ဤအလင်းသည်။ ဥပ္ပန္နော၊ ဖြစ်ပြီ။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ကုက္ကုဋစ္ဆာပကဿ၊ ကြက်ငယ်၏။ အဏ္ဍကောသမှာ၊ ဥခွံတွင်းမှ။ အဘိနိဗ္ဘိဒါ၊ ပေါက်ခြင်းသည်။ အဟောသိ ဣဝ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ မေ၊ ငါဘုရား၏။ အဏ္ဍကောသမှာ၊ အဝိဇ္ဇာတည်းဟူသော ဥခွံတွင်းမှ။ တတိယာ၊ သုံးခုမြောက်သော။ အဘိနိဗ္ဘိဒါ၊ ပေါက်ခြင်းသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၁၅။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ မိန့်တော်မူအပ်သည်ရှိသော်။ ဝေရေဉ္ဇာ၊ ဝေရဉ္ဇာပြည်၌ ဖွားသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ဥဒယပုဏ္ဏားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘဝံ ဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ ဇေဋ္ဌော၊ ကြီးပါပေ၏။ ဘဝံ ဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ သေဋ္ဌော၊ မြတ်ပါပေ၏။ ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ အဘိက္ကန္တံ၊ အလွန်နှစ်သက်ဖွယ် ရှိပေစွ။ ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ အဘိက္ကန္တံ၊ အလွန်ဝမ်းမြောက်ဖွယ် ရှိပေစွ။ ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ နိက္ကုဇ္ဇိတံ ဝါ၊ မှောက်၍ ထားအပ်သော ဝတ္ထုကိုလည်း။ ဥက္ကုဇ္ဇေယျ သေယျထာပိ၊ လှန်ရာသကဲ့သို့။ ပဋိစ္ဆန္နံ ဝါ၊ ဖုံးလွှမ်းအပ်သော ဝတ္ထုကိုလည်း။ ဝိဝရေယျ သေယျထာပိ၊ ဖွင့်လှစ်ရာသကဲ့သို့။ မုဠှဿ၊ ခရီး၌ တွေဝေသော သူအား။ မဂ္ဂံ ဝါ၊ လမ်းခရီးကိုလည်း။ အာစိက္ခေယျ သေယျထာပိ၊ ပြောရာသကဲ့သို့။ ‘စက္ခုမန္တော၊ မျက်စိအမြင်ရှိသော သူတို့သည်။ ရူပါနိ၊ ရူပါရုံတို့ကို။ ဒက္ခန္တိ၊ မြင်ကုန်လတ္တံ့။ ’ ဣတိ မနသိ ကရိတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးပိုက်၍။ အန္ဓကာရေ၊ အမိုက်တိုက်၌။ တေလပဇ္ဇောတံ ဝါ၊ ဆီမီးတန်ဆောင်ကိုလည်း။ ဓာရေယျ သေယျထာပိ၊ ညှိထွန်းပြောင်ပြောင် ဆောင်ရာသကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဘောတာ ဂေါတမေန၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဓမ္မော၊ ဝိဇ္ဇာသုံးပါးတရားကို။ ပကာသိတော၊ ထင်ရှားပြတော်မူအပ်ပေပြီ။ ဧသာဟံ ဧသော အဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ ဘဝန္တံ ဂေါတမံ၊ အရှင်ဂေါတမကို။ သရဏံ သရဏံ ဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာ ဟူ၍။ ဂစ္ဆာမိ၊ ဆည်းကပ်ပါ၏။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားတော်မြတ်ကိုလည်း။ သရဏံ သရဏံ ဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာ ဟူ၍။ ဂစ္ဆာမိ၊ ဆည်းကပ်ပါ၏။ ဘိက္ခုသံဃဉ္စ၊ ရဟန်းသံဃာကိုလည်း။ သရဏံ သရဏံ ဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာ ဟူ၍။၏။ ဂစ္ဆာမိ၊ဆည်းကပ်ပါ၏။ ဘဝံ ဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ အဇ္ဇတဂ္ဂေ၊ ယနေ့ကို အစပြု၍။ ပါဏုပေတံ၊ အသက်နှင့် ပြည့်စုံသမျှ ကာလပတ်လုံး။ သရဏံ သရဏံ ဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာ ဟူ၍။ ဂတံ၊ ဆည်းကပ်သော။ မံ၊ တပည့်တော်ကို။ ဥပါသကံ၊ ဥပါသကာ ဟူ၍။ ဓာရေတု၊ မှတ်တော်မူပါလော့။ ဘဝံ ဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ ဘိက္ခုသံဃေန၊ ရဟန်းအပေါင်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ မေ၊ တပည့်တော်၏။ ဝေရဉ္ဇာယံ၊ ဝေရဉ္ဇာပြည်၌။ ဝဿာဝါသံ၊ မိုးလပတ်လုံး နေခြင်းကို။ အဓိဝါသေတု စ၊ သာလည်း သာယာတော်မူပါလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တုဏှီဘာဝေန၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ အဓိဝါသေသိ၊ သာယာတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုသို့ တောင်းပန်လျှောက်ထားပြီးသည်မှ နောက်ကာလ၌။ ဝေရေဉ္ဇာ၊ ဝေရဉ္ဇ အမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ဥဒယပုဏ္ဏားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ အဓိဝါသနံ၊ သာယာတော်မူခြင်းကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လက်ယာရစ်လည်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲလေ၏။
၁၆။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဝေရဉ္ဇာ၊ ဝေရဉ္ဇာပြည်သည်။ ဒုဗ္ဘိက္ခာ၊ ရခဲသော ထမင်းရှိသည်။ ဒွီဟိတိကာ၊ နှလုံးနှစ်ခွ ဖြစ်ခြင်း ရှိသည်။ သေတဋ္ဌိကာ၊ ဖွေးဖွေးဖြူသော အရိုး ရှိသည်။ သလာကာဝုတ္တာ၊ စာရေးတံဖြင့် အသက်မွေးရသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥေဉ္ဆန ပဂ္ဂဟေန၊ သပိတ်လက်၌ စွဲပိုက်၍ ဆွမ်းခံသဖြင့်။ ယာပေတုံ၊ မျှခြင်းငှာ။ န သုကရာ၊ မလွယ်။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဥတ္တရာပထကာ၊ ဥတ္တရပထတိုင်းသား ဖြစ်ကုန်သော။ အဿဝါဏိဇာ၊ မြင်းကုန်သည်တို့သည်။ ပဉ္စမတ္တေဟိ အဿသတေဟိ၊ ငါးရာအတိုင်းအရှည် ရှိကုန်သော မြင်းတို့နှင့် တကွ။ ဝေရဉ္ဇံ၊ ဝေရဉ္ဇာပြည်သို့။ ဝဿာဝါသံ၊ မိုးလပတ်လုံး နေခြင်းကို။ ဥပဂတာ၊ ကပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေဟိ၊ ထိုမြင်းကုန်သည်တို့သည်။ အဿမဏ္ဍလိကာသု၊ ဝန်းဝိုင်းသော အခြင်းအရာဖြင့် ပြုအပ်သော မြင်းတင်းကုပ်တို့၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ပတ္ထပတ္ထပုလကံ၊ တစ်ကွမ်းစား တစ်ကွမ်းစားသော ရိက္ခာမုယောဆန်ကို။ ပညတ္တံ၊ အမြဲမပြတ် ဝတ်တည်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပုဗ္ဗဏှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ဝေရဉ္ဇံ၊ ဝေရဉ္ဇာပြည်သို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ ပိဏ္ဍံ၊ ဆွမ်းကို။ အလဘမာနာ၊ မရကုန်သည်ရှိသော်။ အဿမဏ္ဍလိကာသု၊ ဝန်းဝိုင်းသော အခြင်းအရာဖြင့် ပြုအပ်သော မြင်းတင်းကုပ်တို့၌။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရိတွာ၊ လှည့်လည်၍။ ပတ္ထပတ္ထပုလကံ၊ တစ်ကွမ်းစား တစ်ကွမ်းစားသော ရိက္ခာမုယောဆန်ကို။ အာရာမံ၊ အရံသို့။ အာဟရိတွာ၊ ဆောင်၍။ ဥဒုက္ခလေ၊ ဆုံ၌။ ကောဋ္ဋေတွာ ကောဋ္ဋေတွာ၊ ထောင်း၍ ထောင်း၍။ ပရိဘုဉ္ဇန္တိ၊ သုံးဆောင်ကြကုန်၏။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော ပန၊ အရှင်အာနန္ဒာမထေရ်သည်ကား။ ပတ္ထပုလကံ၊ တစ်ကွမ်းစားသော ရိက္ခာမုယောဆန်ကို။ သိလာယံ၊ ကျောက်ပျဉ်၌။ ပိသိတွာ၊ ကြိတ်၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဥပနာမေတိ၊ ကပ်လေ၏။ တံ၊ ထိုရိက္ခာမုယောဆန်မှုန့်ကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်တော်မူ၏။
ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဥဒုက္ခလသဒ္ဒံ၊ ဆုံသံကို။ အဿောသိ ခေါ၊ ကြားတော်မူသည်သာလျှင်တည်း။ တထာဂတာ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့သည်။ ဇာနန္တာပိ၊ အကြောင်းအကျိုးကို သိတော်မူကုန်လျက်လည်း။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးတော်မူကုန်၏။ ဇာနန္တာပိ၊ အကြောင်းအကျိုးကို သိတော်မူကုန်လျက်လည်း။ န ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးတော်မမူကုန်။ ကာလံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါကာလကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိတော်မူ၍။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးတော်မူကုန်၏။ ကာလံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါကာလကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိတော်မူ၍။ န ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးတော် မမူကုန်။ အတ္ထသံဟိတံ၊ အကျိုးအကြောင်းနှင့် စပ်သော စကားကို။ တထာဂတာ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့သည်။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးတော်မူကုန်၏။ အနတ္ထသံဟိတံ၊ အကျိုးအကြောင်းနှင့် မစပ်သော စကားကို။ နော ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးတော်မမူကုန်။ အနတ္ထသံဟိတေ၊ အကျိုးအကြောင်းနှင့် မစပ်သော စကား၌။ တထာဂတာနံ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့သည်။ သေတုဃာတော၊ မဂ်ဖြင့် သတ်အပ်၏။ “ဓမ္မံ ဝါ၊ တရားကိုမူလည်း။ ဒေသေဿာမ၊ ဟောကုန်အံ့။ သာဝကာနံ၊ တပည့်သားတို့အား။ သိက္ခာပဒံ ဝါ၊ သိက္ခာပုဒ်ကိုလည်း။ ပညပေဿာမ၊ ပညတ်ကုန်အံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဘဂဝန္တော၊ ဘုန်းတော်ခြောက်ပါးနှင့် ပြည့်စုံတော်မူကုန်သော။ ဗုဒ္ဓါ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့သည်။ ပဋိပုစ္ဆန္တိ၊ စိစစ်မေးမြန်းတော်မူကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာယသ္မန္တံ အာနန္ဒံ၊ အရှင်အာနန္ဒာကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ သော ဥဒုက္ခလသဒ္ဒေါ၊ ထိုဆုံသံသည်။ ကိံ နု ခေါ၊ အဘယ်ပြုသော အသံနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရာစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ သာဓု သာဓု၊ ကောင်းစွ ကောင်းစွ။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ သပ္ပုရိသေဟိ၊ သူတော်ကောင်း ဖြစ်ကုန်သော။ တုမှေဟိ၊ သင်တို့သည်။ ဝိဇိတံ၊ ဒုဗ္ဘိက္ခ လောဘ ဣစ္ဆာစာရတရား သုံးပါးကို အောင်အပ်ပြီ။ ပစ္ဆိမာ ဇနတာ၊ နောင်လာသူ လူအပေါင်းသည်။ သာလိမံသောဒနံ၊ သလေးနှင့် ရောသော သားပြွမ်းထမင်းကို။ အတိမညိဿတိ၊ မရိုမသေ မထေမဲ့မြင် မှတ်ထင်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၁၇။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလ္လာနော၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလ္လာနော၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ ဝေရဉ္ဇာ၊ ဝေရဉ္ဇာပြည်သည်။ ဒုဗ္ဘိက္ခာ၊ ရခဲသော ထမင်းရှိ၏။ ဒွီဟိတိကာ၊ နှလုံးနှစ်ခွ ဖြစ်ခြင်း ရှိ၏။ သေတဋ္ဌိကာ၊ ဖွေးဖွေးဖြူသော အရိုး ရှိ၏။ သလာကာဝုတ္တာ၊ စာရေးတံဖြင့် အသက်မွေးရ၏။ ဥေဉ္ဆန ပဂ္ဂဟေန၊ သပိတ်လက်၌ စွဲပိုက်၍ ဆွမ်းခံသဖြင့်။ ယာပေတုံ၊ မျှခြင်းငှာ။ န သုကရာ၊ မလွယ်။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣမိဿာ မဟာပထဝိယာ၊ ဤမြေကြီး၏။ ဟေဋ္ဌိမတလံ၊ အောက်အပြင်သည်။ သမ္ပန္နံ၊ ချိုသော အရသာရှိ၏။ အနီလကံ၊ ပျားကောင် ပျားဥ မရှိသော။ ခုဒ္ဒမဓုံ၊ ပျားငယ်သည် ပြုအပ်သော ပျားရည်သည်။ အဿာဒံ သေယျထာပိ၊ သာယာအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ အဿာဒံ၊ သာယာအပ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သာဓု အာယာစာမိ၊ တောင်းပန်ပါ၏။ အဟံ၊ တပည့်တော်သည်။ ပထဝိံ၊ မြေကို။ ပရိဝတ္တေယျံ၊ လှန်ပါအံ့။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပပ္ပဋကောဇံ၊ မြေဆီ မြေလွှာ မြေဩဇာကို။ ပရိဘုဉ္ဇိဿန္တိ၊ သုံးဆောင်ကုန်လတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “မောဂ္ဂလ္လာန၊ မောဂ္ဂလာန်။ ပထဝိနိဿိတာ၊ မြေ၌ မှီကုန်သော။ ယေ တေ ပါဏာ၊ အကြင်သတ္တဝါတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ ပါဏေ၊ ထိုသတ္တဝါတို့ကို။ ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ကရိဿသိ ပန၊ ပြုလတ္တံ့နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ တပည့်တော်သည်။ ဧကံ၊ တစ်ဖက်သော။ ပါဏိံ၊ လက်ကို။ သေယျထာပိ မဟာပထဝီ၊ မြေကြီးသဏ္ဌာန်ကဲ့သို့။ အဘိနိမ္မိနိဿာမိ၊ ဖန်ဆင်းပါအံ့။ ပထဝိနိဿိတာ၊ မြေ၌ မှီကုန်သော။ ယေ ပါဏာ၊ အကြင်သတ္တဝါတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ ပါဏေ၊ ထိုသတ္တဝါတို့ကို။ တတ္ထ၊ ထိုဖန်ဆင်းသော လက်၌။ သင်္ကာမေဿာမိ၊ ပြောင်းရွှေ့ပါအံ့။ ဧကေန၊ တစ်ဖက်သော။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ ပထဝိံ၊ မြေကို။ ပရိဝတ္တေဿာမိ၊ လှန်ပါအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “မောဂ္ဂလ္လာန၊ မောဂ္ဂလာန်။ အလံ၊ မသင့်။ တေ တယာ၊ သင်သည်။ ပထဝိံ၊ မြေကို။ ပရိဝတ္တေတုံ၊ လှန်ခြင်းငှာ။ မာ ရုစ္စိ၊ မနှစ်သက်အပ်လင့်။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ ဝိပလ္လာသမ္ပိ၊ ဖောက်ပြန်ခြင်းကိုလည်း။ ပဋိလဘေယျုံ၊ ရကုန်ရာ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သာဓု အာယာစာမိ၊ တောင်းပန်ပါ၏။ သဗ္ဗော၊ အလုံးစုံသော။ ဘိက္ခုသံဃော၊ ရဟန်းအပေါင်းသည်။ ဥတ္တရကုရုံ၊ မြောက်ကျွန်းသို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ဂစ္ဆေယျ၊ သွားပါစေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “မောဂ္ဂလ္လာန၊ မောဂ္ဂလာန်။ အလံ၊ မသင့်။ တေ တယာ၊ သင်သည်။ သဗ္ဗဿ၊ အလုံးစုံသော။ ဘိက္ခုသံဃဿ၊ ရဟန်းအပေါင်း၏။ ဥတ္တရကုရုံ၊ မြောက်ကျွန်းသို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ဂမနံ၊ သွားခြင်းကို။ မာ ရုစ္စိ၊ မနှစ်သက်အပ်လင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၁၈။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော သာရိပုတ္တဿ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ ရဟောဂတဿ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ အရပ်သို့ ကပ်စဉ်။ ပဋိသလ္လီနဿ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း ကျိန်းစက်စဉ်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေတသော၊ စိတ်၏။ ပရိဝိတက္ကော၊ အကြံသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ ကိံ ဥဒပါဒိ၊ အဘယ်သို့ ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။ “ဘဂဝန္တာနံ၊ ဘုန်းတော်ကြီးကုန်သော။ ကတမေသာနံ ခေါ ဗုဒ္ဓါနံ၊ အဘယ်ဘုရားရှင်တို့၏။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ သာသနာတော်သည်။ န စိရဋ္ဌိတိကံ၊ ကြာမြင့်စွာ တည်ခြင်း မရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဘဂဝန္တာနံ၊ ဘုန်းတော်ကြီးကုန်သော။ ကတမေသာနံ ဗုဒ္ဓါနံ၊ အဘယ်ဘုရားရှင်တို့၏။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ သာသနာတော်သည်။ စိရဋ္ဌိတိကံ၊ ကြာမြင့်စွာ တည်ခြင်း ရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်သနည်း၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေတသော၊ စိတ်၏။ ပရိဝိတက္ကော၊ အကြံသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ သာယနှသမယံ၊ ညနေချမ်းအခါ၌။ ပဋိသလ္လာနာ၊ ကျိန်းစက်ရာမှ။ ဝုဋ္ဌိတော၊ ထပြီးသည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ မယှံ၊ တပည့်တော်သည်။ ရဟောဂတဿ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ အရပ်သို့ ကပ်စဉ်။ ပဋိသလ္လီနဿ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း ကျိန်းစက်စဉ်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေတသော၊ စိတ်၏။ ပရိဝိတက္ကော၊ အကြံသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ ကိံ ဥဒပါဒိ၊ အဘယ်သို့ ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။ ‘ဘဂဝန္တာနံ၊ ဘုန်းတော်ကြီးကုန်သော။ ကတမေသာနံ ခေါ ဗုဒ္ဓါနံ၊ အဘယ်ဘုရားရှင်တို့၏။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ သာသနာတော်သည်။ န စိရဋ္ဌိတိကံ၊ ကြာမြင့်စွာ တည်ခြင်း မရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဘဂဝန္တာနံ၊ ဘုန်းတော်ကြီးကုန်သော။ ကတမေသာနံ ဗုဒ္ဓါနံ၊ အဘယ်ဘုရားရှင်တို့၏။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ သာသနာတော်သည်။ စိရဋ္ဌိတိကံ၊ ကြာမြင့်စွာ တည်ခြင်း ရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေတသော၊ စိတ်၏။ ပရိဝိတက္ကော၊ အကြံသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝန္တာနံ၊ ဘုန်းတော်ကြီးကုန်သော။ ကတမေသာနံ ခေါ ဗုဒ္ဓါနံ၊ အဘယ်ဘုရားရှင်တို့၏။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ သာသနာတော်သည်။ န စိရဋ္ဌိတိကံ၊ ကြာမြင့်စွာ တည်ခြင်း မရှိသည်။ အဟောသိ နု ခေါ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဘဂဝန္တာနံ၊ ဘုန်းတော်ကြီးကုန်သော။ ကတမေသာနံ ဗုဒ္ဓါနံ၊ အဘယ်ဘုရားရှင်တို့၏။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ သာသနာတော်သည်။ စိရဋ္ဌိတိကံ၊ ကြာမြင့်စွာ တည်ခြင်း ရှိသည်။ အဟောသိ နု ခေါ၊ ဖြစ်သနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။
“သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ဝိပဿိဿ၊ ဝိပဿီအမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝတော စ၊ မြတ်စွာဘုရား၏လည်းကောင်း။ သိခိဿ၊ သိခီအမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝတော စ၊ မြတ်စွာဘုရား၏လည်းကောင်း။ ဝေဿဘုဿ၊ ဝေဿဘူအမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝတော စ၊ မြတ်စွာဘုရား၏လည်းကောင်း။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ သာသနာတော်သည်။ န စိရဋ္ဌိတိကံ၊ ကြာမြင့်စွာ တည်ခြင်း မရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ကကုသန္ဓဿ၊ ကကုသန်အမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝတော စ၊ မြတ်စွာဘုရား၏လည်းကောင်း။ ကောဏာဂမနဿ၊ ကောဏာဂုံအမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝတော စ၊ မြတ်စွာဘုရား၏လည်းကောင်း။ ကဿပဿ၊ ကဿပအမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝတော စ၊ မြတ်စွာဘုရား၏လည်းကောင်း။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ သာသနာတော်သည်။ စိရဋ္ဌိတိကံ၊ ကြာမြင့်စွာ တည်ခြင်း ရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၁၉။
ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယေန ဟေတုနာ၊ အကြင် အကြောင်းကြောင့်။ ယေန ပစ္စယေန၊ အကြင်အထောက်အပံ့ကြောင့်။ ဝိပဿိဿ၊ ဝိပဿီအမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝတော စ၊ မြတ်စွာဘုရား၏လည်းကောင်း။ သိခိဿ၊ သိခီအမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝတော စ၊ မြတ်စွာဘုရား၏လည်းကောင်း။ ဝေဿဘုဿ၊ ဝေဿဘူအမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝတော စ၊ မြတ်စွာဘုရား၏လည်းကောင်း။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ သာသနာတော်သည်။ န စိရဋ္ဌိတိကံ၊ ကြာမြင့်စွာ တည်ခြင်း မရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ သော ဟေတု၊ ထိုအကြောင်းသည်။ ကော နု ခေါ၊ အဘယ်နည်း။ သော ပစ္စယော၊ ထိုအထောက်အပံ့သည်။ ကော နု ခေါ၊ အဘယ်နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ဝိပဿီ၊ ဝိပဿီအမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝါ စ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်လည်းကောင်း။ သိခီ၊ သိခီအမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝါ စ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်လည်းကောင်း။ ဝေဿဘူ၊ ဝေဿဘူအမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝါ စ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်လည်းကောင်း။ သာဝကာနံ၊ တပည့်သားတော်တို့အား။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ ဒေသေတုံ၊ ဟောခြင်းငှာ။ ကိလာသုနော၊ အားမထုတ်ကုန်သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်ပြီ။ နေသံ၊ ထိုသုံးဆူကုန်သော ဘုရားရှင်တို့၏။ သုတ္တံ၊ သုတ်သည်လည်းကောင်း။ ဂေယျံ၊ ဂေယျသည်လည်းကောင်း။ ဝေယျာကရဏံ၊ ဗျာကရုဏ်းသည်လည်းကောင်း။ ဂါထာ၊ ဂါထာသည်လည်းကောင်း။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်လည်းကောင်း။ ဣတိဝုတ္တကံ၊ ဣတိဝုတ်သည်လည်းကောင်း။ ဇာတကံ၊ ဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ အဗ္ဘုတဓမ္မံ၊ အဗ္ဘုတဓမ္မသည်လည်းကောင်း။ ဝေဒလ္လံ၊ ဝေဒလ္လသည်လည်းကောင်း။ အပ္ပကဉ္စ အပ္ပကံ ဧဝ၊ နည်းသည်သာလျှင်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ သာဝကာနံ၊ တပည့်သားတော်တို့အား။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ အပညတ္တံ၊ မပညတ်အပ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ပါတိမောက္ခံ၊ အာဏာပါတိမောက်ကို။ အနုဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ မပြအပ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဘဂဝန္တာနံ၊ ဘုန်းတော်ကြီးကုန်သော။ တေသံ ဗုဒ္ဓါနံ၊ ထိုသုံးဆူကုန်သော ဘုရားရှင်တို့၏။ အန္တရဓာနေန၊ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြု၍ ကွယ်တော်မူသဖြင့်။ ဗုဒ္ဓါနုဗုဒ္ဓါနံ၊ ဘုရားသို့ အစဉ်လိုက်၍ သစ္စာလေးပါးကို သိကုန်သော။ သာဝကာနံ၊ တပည့်သားတော်တို့၏။ အန္တရဓာနေန၊ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြု၍ ကွယ်သဖြင့်။ ပစ္ဆိမာ၊ နောက်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ နာနာနာမာ၊ အထူးထူးသော အမည် ရှိကုန်သော။ နာနာဂေါတ္တာ၊ အထူးထူးသော အနွယ် ရှိကုန်သော။ နာနာဇစ္စာ၊ အထူးထူးသော ဇာတ် ရှိကုန်သော။ နာနာကုလာ၊ အထူးထူးသော အမျိုးမှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ ပဗ္ဗဇိတာ၊ ရဟန်းပြုကုန်သော။ ယေ တေ သာဝကာ၊ အကြင်တပည့်သားတော်တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ သာဝကာ၊ ထိုတပည့်သားတော်တို့သည်။ တံ ဗြဟ္မစရိယံ၊ ထိုသာသနာတော်ကို။ ခိပ္ပညေဝ၊ လျှင်စွာသာလျှင်။ အန္တရဓာပေသုံ၊ ကွယ်ပျောက်စေကုန်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဖလကေ၊ ပျဉ်ချပ်၌။ နိက္ခိတ္တာနိ၊ ထားအပ်ကုန်သော။ သုတ္တေန၊ သီတံချည်ကြိုးဖြင့်။ အသင်္ဂဟိတာနိ၊ မသီ မကုံးအပ်ကုန်သော။ နာနာပုပ္ဖာနိ၊ အထူးထူးသော ပန်းတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တာနိ၊ ထိုပန်းတို့ကို။ ဝါတော၊ လေသည်။ ဝိကိရတိ၊ ဖရို ဖရဲကြဲ၏။ ဝိဓမတိ၊ မှုတ်လွှင့်၏။ ဝိဒ္ဓံသေတိ၊ ဖျက်ဆီး၏။ တံ၊ ထိုသို့ ဖရိုဖရဲကြဲ၍ ဖျက်ဆီးခြင်းသည်။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ် အကြောင်းကြောင့်နည်း။ ယထာ၊ အကြင် အခြင်းအရာဖြင့်။ အသင်္ဂဟိယမာနေ၊ မသီမကုံးအပ်သည်ရှိသော်။ ဝါတော၊ လေသည်။ ဝိကိရတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲ၏။ ဝိဓမတိ၊ မှုတ်လွှင့်၏။ ဝိဒ္ဓံသေတိ၊ ဖျက်ဆီး၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ သုတ္တေန၊ သီတံချည်ကြိုးဖြင့်။ ပုပ္ဖာနံ၊ ပန်းတို့၏။ အသင်္ဂဟိတတ္တာ၊ မသီမကုံးအပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်တည်း။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဘဂဝန္တာနံ၊ ဘုန်းတော်ကြီးကုန်သော။ တေသံ ဗုဒ္ဓါနံ၊ ထိုဘုရားရှင်တို့၏။ အန္တရဓာနေန၊ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြု၍ ကွယ်သဖြင့်။ ဗုဒ္ဓါနုဗုဒ္ဓါနံ၊ ဘုရားသို့ အစဉ်လိုက်၍ သစ္စာလေးပါးကို သိကုန်သော။ သာဝကာနံ၊ တပည့်သားတော်တို့၏။ အန္တရဓာနေန၊ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြု၍ ကွယ်သဖြင့်။ ပစ္ဆိမာ၊ နောက်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ နာနာနာမာ၊ အထူးထူးသော အမည် ရှိကုန်သော။ နာနာဂေါတ္တာ၊ အထူးထူးသော အနွယ် ရှိကုန်သော။ နာနာဇစ္စာ၊ အထူးထူးသော ဇာတ် ရှိကုန်သော။ နာနာကုလာ၊ အထူးထူးသော အမျိုးမှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ ပဗ္ဗဇိတာ၊ ရဟန်းပြုကုန်သော။ ယေ တေ သာဝကာ၊ အကြင် တပည့်သားတော်တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ သာဝကာ၊ ထိုတပည့်သားတော်တို့သည်။ တံ ဗြဟ္မစရိယံ၊ ထိုသာသနာတော်ကို။ ခိပ္ပညေဝ၊ လျှင်စွာသာလျှင်။ အန္တရဓာပေသုံ၊ ကွယ်ပျောက်စေကုန်၏။ ဘဂဝန္တော၊ ဘုန်းတော်ကြီးကုန်သော။ တေ၊ ထိုသုံးဆူကုန်သော ဘုရားရှင်တို့သည်။ သာဝကေ၊ တပည့်သားတော်တို့ကို။ စေတသာ၊ ကိုယ်တော်၏ စိတ်ဖြင့်။ စေတော၊ တပည့်သားတော်တို့၏ စိတ်ကို။ ပရိစ္စ၊ ပိုင်းခြား၍။ ဩဝဒိတုံ၊ ဆုံးမခြင်းငှာ။ အကိလာသုနော စ၊ အားထုတ်ကုန်သည်လည်း။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်ပြီ။
သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ဘူတပုဗ္ဗံ၊ ရှေး၌ ဖြစ်ဖူးသည်ကား။ အရဟံ၊ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်ထသော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ မဖောက်မပြန် ကိုယ်တော်တိုင် သိတော်မူထသော။ ဝေဿဘူ၊ ဝေဿဘူအမည်တော်ရှိထသော။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ ဘိံသနကေ၊ ကြောက်မက်ဖွယ်ရှိသော။ ဝနသဏ္ဍေ၊ တောအုပ်၌။ သဟဿံ၊ တစ်ထောင်သော။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ စေတသာ၊ ကိုယ်တော်၏ စိတ်ဖြင့်။ စေတော၊ တပည့်သားတော်တို့၏ စိတ်ကို။ ပရိစ္စ၊ ပိုင်းခြား၍။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမတော်မူ၏။ အနုသာသတိ၊ ကံမြစ်တော်မူ၏။ ကိံ ဩဝဒတိ၊ အဘယ်သို့ ဆုံးမတော်မူသနည်း။ ကိံ အနုသာသတိ၊ အဘယ်သို့ ကံမြစ်တော်မူသနည်း။ “ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝိတက္ကေထ၊ ကုသလဝိတက်သုံးပါးကို ကြံကုန်လော့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မာ ဝိတက္ကယိတ္ထ၊ အကုသလဝိတက်သုံးပါးကို မကြံကုန်လင့်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မနသိကရောထ၊ အနိစ္စ ဒုက္ခ အနတ္တ အသုဘဟု နှလုံးသွင်းကုန်လော့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မာ မနာသာကတ္ထ၊ နိစ္စ သုခ အတ္တ သုဘဟု နှလုံးမသွင်းကုန်လင့်။ ဣဒံ၊ ဤအကုသိုလ်တရားကို။ ပဇဟထ၊ ပယ်ကုန်လော့။ ဣဒံ၊ ဤကုသိုလ်တရားကို။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟရထ၊ နေကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမတော်မူ၏။ အနုသာသတိ၊ ကံမြစ်တော်မူ၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ အထ ခေါ၊ ထိုသို့ ဆုံးမ ကံမြစ်သော အခါ၌။ တဿ ဘိက္ခုသဟဿဿ၊ ထိုရဟန်းတစ်ထောင်၏။ အရဟတာ၊ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်ထသော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေန၊ မဖောက်မပြန် ကိုယ်တော်တိုင် သိတော်မူထသော။ ဝေဿဘုနာ၊ ဝေဿဘူအမည်တော်ရှိထသော။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဩဝဒိယမာနာနံ၊ ဆုံးမအပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အနုသာသိယမာနာနံ၊ ကံမြစ်အပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ အနုပါဒါယ၊ တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ဖြင့် တစ်စုံတစ်ခုသော အာရုံကို မစွဲလမ်းမူ၍။ အာသဝေဟိ၊ အာသဝေါတရားတို့မှ။ စိတ္တာနိ၊ စိတ်တို့သည်။ ဝိမုစ္စိံသု၊ လွတ်ကုန်ပြီ။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တတြ ဝစနံ၊ ထိုစကား၌။ ဘိံသနကဿ၊ ကြောက်မက်ဖွယ်ကို ဖြစ်စေတတ်သော။ ဝနသဏ္ဍဿ၊ တောအုပ်၏။ ဣဒံ ဘိံသနကတသ္မိံ အယံ ဘိံသနကဘာဝေါ၊ ဤကြောက်မက်ဖွယ်ကို ဖြစ်စေတတ်သော အဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော။ အဝီတရာဂေါ၊ မကင်းသော ရာဂရှိသော။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ တံ ဝနသဏ္ဍံ၊ ထိုတောအုပ်သို့။ ပဝိသတိ၊ ဝင်၏။ ယေဘုယျေန၊ များသောအားဖြင့်။ လောမာနိ၊ အမွေးတို့သည်။ ဟံ သန္တိ၊ ရွှင်ကုန်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ယေန ဟေတုနာ၊ အကြင် အကြောင်းကြောင့်။ ယေန ပစ္စယေန၊ အကြင်အထောက်အပံ့ကြောင့်။ ဝိပဿိဿ၊ ဝိပဿီအမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝတော စ၊ မြတ်စွာဘုရား၏လည်းကောင်း။ သိခိဿ၊ သိခီအမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝတော စ၊ မြတ်စွာဘုရား၏လည်းကောင်း။ ဝေဿဘုဿ၊ ဝေဿဘူအမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝတော စ၊ မြတ်စွာဘုရား၏လည်းကောင်း။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ သာသနာတော်သည်။ န စိရဋ္ဌိတိကံ၊ ကြာမြင့်စွာ တည်ခြင်း မရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ သော ဟေတု၊ ထိုအကြောင်းသည်။ အယံ ခေါ၊ ဤသည်သာလျှင်တည်း။ သော ပစ္စယော၊ ထိုအထောက်အပံ့သည်။ အယံ ခေါ၊ ဤသည်သာလျှင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၂၀။
ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယေန ဟေတုနာ၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်။ ယေန ပစ္စယေန၊ အကြင်အထောက်အပံ့ကြောင့်။ ကကုသန္ဓဿ၊ ကကုသန်အမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝတော စ၊ မြတ်စွာဘုရား၏လည်းကောင်း။ ကောဏာဂမနဿ၊ ကောဏာဂုံအမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝတော စ၊ မြတ်စွာဘုရား၏လည်းကောင်း။ ကဿပဿ၊ ကဿပအမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝတော စ၊ မြတ်စွာဘုရား၏လည်းကောင်း။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ သာသနာတော်သည်။ စိရဋ္ဌိတိကံ၊ ကြာမြင့်စွာ တည်ခြင်း ရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ သော ဟေတု၊ ထိုအကြောင်းသည်။ ကော ပန၊ အဘယ်နည်း။ သော ပစ္စယော၊ ထိုအထောက်အပံ့သည်။ ကော ပန၊ အဘယ်နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ကကုသန္ဓော၊ ကကုသန်အမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝါ စ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်လည်းကောင်း။ ကောဏာဂမနော၊ ကောဏာဂုံအမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝါစ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်လည်းကောင်း။ ကဿပေါ၊ ကဿပအမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝါ စ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်လည်းကောင်း။ သာဝကာနံ၊ တပည့်သားတော်တို့အား။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ ဒေသေတုံ၊ ဟောခြင်းငှာ။ အကိလာသုနော၊ အားထုတ်ကုန်သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်ပြီ။ နေသံ၊ ထိုဘုရားရှင်တို့၏။ သုတ္တံ၊ သုတ်သည်လည်းကောင်း။ ဂေယျံ၊ ဂေယျသည်လည်းကောင်း။ ဝေယျာကရဏံ၊ ဗျာကရုဏ်းသည်လည်းကောင်း။ ဂါထာ၊ ဂါထာသည်လည်းကောင်း။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်လည်းကောင်း။ ဣတိဝုတ္တကံ၊ ဣတိဝုတ်သည်လည်းကောင်း။ ဇာတကံ၊ ဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ အဗ္ဘုတဓမ္မံ၊ အဗ္ဘုတဓမ္မသည်လည်းကောင်း။ ဝေဒလ္လံ၊ ဝေဒလ္လသည်လည်းကောင်း။ ဗဟုဉ္စ ဗဟုံ ဧဝ၊ များသည်သာလျှင်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ သာဝကာနံ၊ တပည့်သားတော်တို့အား။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်အပ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ပါတိမောက္ခံ၊ အာဏာပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ပြအပ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဘဂဝန္တာနံ၊ ဘုန်းတော်ကြီးကုန်သော။ တေသံ ဗုဒ္ဓါနံ၊ ထိုသုံးဆူကုန်သော ဘုရားရှင်တို့၏။ အန္တရဓာနေန၊ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြု၍ ကွယ်သဖြင့်။ ဗုဒ္ဓါနုဗုဒ္ဓါနံ၊ ဘုရားသို့ အစဉ်လိုက်၍ သစ္စာလေးပါးကို သိကုန်သော။ သာဝကာနံ၊ တပည့်သားတော်တို့၏။ အန္တရဓာနေန၊ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြု၍ ကွယ်သဖြင့်။ ပစ္ဆိမာ၊ နောက်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ နာနာနာမာ၊ အထူးထူးသော အမည် ရှိကုန်သော။ နာနာဂေါတ္တာ၊ အထူးထူးသော အနွယ် ရှိကုန်သော။ နာနာဇစ္စာ၊ အထူးထူးသော ဇာတ် ရှိကုန်သော။ နာနာကုလာ၊ အထူးထူးသော အမျိုးမှ။ နိက္ခိမိတွာ၊ ထွက်၍။ ပဗ္ဗဇိတာ၊ ရဟန်းပြုကုန်သော။ ယေ တေ သာဝကာ၊ အကြင် တပည့်သားတော်တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ သာဝကာ၊ ထိုတပည့်သားတော်တို့သည်။ တံ ဗြဟ္မစရိယံ၊ ထိုသာသနာတော်ကို။ စိရံ၊ ကြာမြင့်စွာ။ ဒီဃံ၊ ရှည်စွာသော။ အဒ္ဓါနံ၊ ကာလပတ်လုံး။ ဌပေသုံ၊ ထားကုန်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဖလကေ၊ ပျဉ်ချပ်၌။ နိက္ခိတ္တာနိ၊ ထားအပ်ကုန်သော။ သုတ္တေန၊ သီတံချည်ကြိုးဖြင့်။ သုသင်္ဂဟိတာနိ၊ ကောင်းစွာ သီကုံးအပ်ကုန်သော။ နာနာပုပ္ဖာနိ၊ အထူးထူးသော ပန်းတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တာနိ၊ ထိုပန်းတို့ကို။ ဝါတော၊ လေသည်။ န ဝိကိရတိ၊ ဖရိုဖရဲ မကြဲ။ န ဝိဓမတိ၊ မမှုတ်လွှင့်။ န ဝိဒ္ဓံသေတိ၊ မဖျက်ဆီး။ တံ၊ ထိုသို့ မဖျက်ဆီးခြင်းသည်။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်နည်း။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ သုသင်္ဂဟိတမာနေ၊ ကောင်းစွာ သီကုံးအပ်သည်ရှိသော်။ ဝါတော၊ လေသည်။ န ဝိကိရတိ၊ ဖရိုဖရဲ မကြဲ။ န ဝိဓမတိ၊ မမှုတ်လွှင့်။ န ဝိဒ္ဓံသေတိ၊ မဖျက်ဆီး။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ သုတ္တေန၊ သီတံ ချည်ကြိုးဖြင့်။ ပုပ္ဖာနံ၊ ပန်းတို့၏။ သုသင်္ဂဟိတတ္တာ၊ ကောင်းစွာ သီကုံးအပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်တည်း။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဘဂဝန္တာနံ၊ ဘုန်းတော်ကြီးကုန်သော။ တေသံ ဗုဒ္ဓါနံ၊ ထိုသုံးဆူကုန်သော ဘုရားရှင်တို့၏။ အန္တရဓာနေန၊ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြု၍ ကွယ်သဖြင့်။ ဗုဒ္ဓါနုဗုဒ္ဓါနံ၊ မြတ်စွာဘုရားသို့ အစဉ်လိုက်၍ သစ္စာလေးပါးကို သိကုန်သော။ သာဝကာနံ၊ တပည့်သားတော်တို့၏။ အန္တရဓာနေန၊ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြု၍ ကွယ်သဖြင့်။ ပစ္ဆိမာ၊ နောက်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ နာနာနာမာ၊ အထူးထူးသော အမည် ရှိကုန်သော။ နာနာဂေါတ္တာ၊ အထူးထူးသော အနွယ် ရှိကုန်သော။ နာနာဇစ္စာ၊ အထူးထူးသော ဇာတ် ရှိကုန်သော။ နာနာကုလာ၊ အထူးထူးသော အမျိုးမှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ ပဗ္ဗဇိတာ၊ ရဟန်းပြုကုန်သော။ ယေ တေ သာဝကာ၊ အကြင် တပည့်သားတော်တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ သာဝကာ၊ ထိုတပည့်သားတော်တို့သည်။ တံ ဗြဟ္မစရိယံ၊ ထိုသာသနာတော်ကို။ စိရံ၊ ကြာမြင့်စွာ။ ဒီဃံ၊ ရှည်စွာသော။ အဒ္ဓါနံ၊ ကာလပတ်လုံး။ ဌပေသုံ၊ ထားကုန်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ယေန ဟေတုနာ၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်။ ယေန ပစ္စယေန၊ အကြင် အထောက်အပံ့ကြောင့်။ ကကုသန္ဓဿ၊ ကကုသန်အမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝတော စ၊ မြတ်စွာဘုရား၏လည်းကောင်း။ ကောဏာမဂနဿ၊ ကောဏာဂုံအမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝတော စ၊ မြတ်စွာဘုရား၏လည်းကောင်း။ ကဿပဿ၊ ကဿပအမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝတော စ၊ မြတ်စွာဘုရား၏လည်းကောင်း။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ သာသနာတော်သည်။ စိရဋ္ဌိတိကံ၊ ကြာမြင့်စွာ တည်ခြင်း ရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ သော ဟေတု၊ ထိုအကြောင်းသည်။ အယံ ခေါ၊ ဤသည်သာလျှင်တည်း။ သော ပစ္စယော၊ ထိုအထောက်အပံ့သည်။ အယံ ခေါ၊ ဤသည်သာလျှင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၂၁။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ဧကံသံ ဧကသ္မိံ အံသေ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ် စမ္ပယ်တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဏာမေတွာ၊ ညွတ်စေ၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ ပညပိယမာနေ၊ ပညတ်အပ်သည်ရှိသော်။ ဥဒ္ဒိသိယမာနေ၊ ပြအပ်သည်ရှိသော်။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ ဤသာသနာတော်သည်။ အဒ္ဓနိယံ၊ အရှည်ခံ့သည်။ စိရဋ္ဌိတိကံ၊ ကြာမြင့်စွာ တည်ခြင်း ရှိသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝကာနံ၊ တပည့်သားတော်တို့အား။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ယံ ပညပေယျ၊ အကြင်ပညတ်ရာ၏။ ပါတိမောက္ခံ၊ အာဏာပါတိမောက်ကို။ ယံ ဥဒ္ဒိသေယျ၊ အကြင်ပြရာ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧတဿ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူခြင်း၏။ ကာလော၊ အခါတန်ပြီ။ သုဂတ၊ ကောင်းသော စကားကို ဆိုတော်မူတတ်သော မြတ်စွာဘုရား။ ဧတဿ၊ ဤအာဏာပါတိမောက်ကို ပြတော်မူခြင်း၏။ ကာလော၊ အခါတန်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တွံ၊ သင်သည်။ အာဂမေဟိ၊ ဆိုင်းလင့်ပါဦး။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တွံ၊ သင်သည်။ အာဂမေဟိ၊ ဆိုင်းလင့်ပါဦး။ တထာဂတောဝ၊ ငါဘုရားသည်သာလျှင်။ တတ္ထ၊ ထိုသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်ခြင်း, ပါတိမောက်ကို ပြခြင်း၌။ ကာလံ၊ အခါကို။ ဇာနိဿတိ၊ သိတော်မူလတ္တံ့။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ အာသဝဋ္ဌာနီယာ၊ ဘေးရန်တို့၏ တည်ရာဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ န ပါတုဘဝန္တိ၊ ထင်ရှား မဖြစ်ကုန်သေး။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ သတ္ထာ၊ သင်တို့ဆရာ ငါဘုရားသည်။ သာဝကာနံ၊ တပည့်သားတော်တို့အား။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ န ပညပေတိ၊ ပညတ်တော်မမူ။ ပါတိမောက္ခံ၊ အာဏာပါတိမောက်ကို။ န ဥဒ္ဒိသတိ၊ ပြတော်မမူ။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ယတော စ၊ အကြင်အခါ၌လည်း။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ အာသဝဋ္ဌာနီယာ၊ ဘေးရန်တို့၏ တည်ရာဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ ပါတုဘဝန္တိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ အထ၊ ထင်ရှားဖြစ်ရာ ထိုအခါ၌။ သတ္ထာ၊ သင်တို့ဆရာ ငါဘုရားသည်။ အာသဝဋ္ဌာနီယာနံ၊ ဘေးရန်တို့၏ တည်ရာဖြစ်ကုန်သော။ တေသံ ယေဝ ဓမ္မာနံ၊ ထိုတရားတို့ကိုသာလျှင်။ ပဋိဃာတာယ၊ ပယ်ဖျောက်ခြင်းငှာ။ သာဝကာနံ၊ တပည့်သားတော်တို့အား။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညပေတိ၊ ပညတ်တော်မူအံ့။ ပါတိမောက္ခံ၊ အာဏာပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသတိ၊ ပြတော်မူအံ့။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ သံဃော၊ သံဃာတော်သည်။ ရတ္တညုမဟတ္တံ၊ ညဉ့်အပိုင်းအခြားကို သိသော ရဟန်းတို့ဖြင့် များသည်၏ အဖြစ်သို့။ ပတ္တော၊ ရောက်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်သေး။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော၊
အာသဝဋ္ဌာနီယာ၊ ဘေးရန်တို့၏ တည်ရာဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ န ပါတုဘဝန္တိ၊ ထင်ရှားမဖြစ်ကုန်သေး။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ယတော စ၊ အကြင်အခါ၌လည်း။ သံဃော၊ သံဃာတော်သည်။ ရတ္တညုမဟတ္တံ၊ ညဉ့်အပိုင်းအခြားကို သိသော ရဟန်းတို့ဖြင့် များသည်၏ အဖြစ်သို့။ ပတ္တော၊ ရောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ အာသဝဋ္ဌာနီယာ၊ ဘေးရန်တို့၏ တည်ရာဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ ပါတုဘဝန္တိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ အထ၊ ထိုထင်ရှားဖြစ်သော အခါ၌။ သတ္ထာ၊ သင်တို့ဆရာ ငါဘုရားသည်။ အာသဝဋ္ဌာနီယာနံ၊ ဘေးရန်တို့၏ တည်ရာဖြစ်ကုန်သော။ တေသံ ယေဝ ဓမ္မာနံ၊ ထိုတရားတို့ကိုသာလျှင်။ ပဋိဃာတာယ၊ ပယ်ဖျောက်ခြင်းငှာ။ သာဝကာနံ၊ တပည့်သားတော်တို့အား။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညပေတိ၊ ပညတ်တော်မူအံ့။ ပါတိမောက္ခံ၊ အာဏာပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသတိ၊ ပြတော်မူအံ့။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဝေပုလ္လမဟတ္တံ၊ ပြန့်ပြောသည်၏အဖြစ်ဖြင့် များသည်၏အဖြစ်သို့။ ပတ္တော၊ ရောက်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်သေး။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ အာသဝဋ္ဌာနီယာ၊ ဘေးရန်တို့၏ တည်ရာဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ န ပါတုဘဝန္တိ၊ ထင်ရှား မဖြစ်ကုန်သေး။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ယတော စ၊ အကြင်အခါ၌လည်း။ သံဃော၊ သံဃာတော်သည်။ ဝေပုလ္လမဟတ္တံ၊ ပြန့်ပြောသည်၏အဖြစ်ဖြင့် များသည်၏ အဖြစ်သို့။ ပတ္တော၊ ရောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ အာသဝဋ္ဌာနီယာ၊ ဘေးရန်တို့၏ တည်ရာဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ ပါတုဘဝန္တိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ အထ၊ ထိုထင်ရှား ဖြစ်သောအခါ၌။ သတ္ထာ၊ သင်တို့ဆရာ ငါဘုရားသည်။ အာသဝဋ္ဌာနီယာနံ၊ ဘေးရန်တို့၏ တည်ရာဖြစ်ကုန်သော။ တေသံ ယေဝ ဓမ္မာနံ၊ ထိုတရားတို့ကိုသာလျှင်။ ပဋိဃာတာယ၊ ပယ်ဖျောက်ခြင်းငှာ။ သာဝကာနံ၊ တပည့်သားတော်တို့အား။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညပေတိ၊ ပညတ်တော်မူအံ့။ ပါတိမောက္ခံ၊ အာဏာပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသတိ၊ ပြတော်မူအံ့။
သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ လာဘဂ္ဂမဟတ္တံ၊ လာဘ်ဖြင့် မြတ်များသည်၏ အဖြစ်သို့။ ပတ္တော၊ ရောက်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်သေး။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ အာသဝဋ္ဌာနီယာ၊ ဘေးရန်တို့၏ တည်ရာဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ န ပါတုဘဝန္တိ၊ ထင်ရှား မဖြစ်ကုန်သေး။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ယတော စ၊ အကြင်အခါ၌လည်း။ သံဃော၊ သံဃာတော်သည်။ လာဘဂ္ဂမဟတ္တံ၊ လာဘ်ဖြင့် မြတ်များသည်၏ အဖြစ်သို့။ ပတ္တော၊ ရောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ အာသဝဋ္ဌာနီယာ၊ ဘေးရန်တို့၏ တည်ရာဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ ပါတုဘဝန္တိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ အထ၊ ထိုသို့ ထင်ရှားဖြစ်သော အခါ၌။ သတ္ထာ၊ သင်တို့ဆရာ ငါဘုရားသည်။ အာသဝဋ္ဌာနီယာနံ၊ ဘေးရန်တို့၏ တည်ရာဖြစ်ကုန်သော။ တေသံ ယေဝ ဓမ္မာနံ၊ ထိုတရားတို့ကိုသာလျှင်။ ပဋိဃာတာယ၊ ပယ်ဖျောက်ခြင်းငှာ။ သာဝကာနံ၊ တပည့်သားတော်တို့အား။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညပေတိ၊ ပညတ်တော်မူအံ့။ ပါတိမောက္ခံ၊ အာဏာပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသတိ၊ ပြတော်မူအံ့။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဗာဟုသစ္စမဟတ္တံ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိသော ရဟန်းတို့ဖြင့် များသည်၏ အဖြစ်သို့။ ပတ္တော၊ ရောက်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်သေး။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ အာသဝဋ္ဌာနီယာ၊ ဘေးရန်တို့၏ တည်ရာဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ န ပါတုဘဝန္တိ၊ ထင်ရှား မဖြစ်ကုန်သေး။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ယတော စ၊ အကြင်အခါ၌လည်း။ သံဃော၊ သံဃာတော်သည်။ ဗာဟုသစ္စမဟတ္တံ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိသော ရဟန်းတို့ဖြင့် များသည်၏ အဖြစ်သို့။ ပတ္တော၊ ရောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ အာသဝဋ္ဌာနီယာ၊ ဘေးရန်တို့၏ တည်ရာဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ ပါတုဘဝန္တိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ အထ၊ ထိုသို့ ထင်ရှားဖြစ်သော အခါ၌။ သတ္ထာ၊ သင်တို့ဆရာ ငါဘုရားသည်။ အာသဝဋ္ဌာနီယာနံ၊ ဘေးရန်တို့၏ တည်ရာဖြစ်ကုန်သော။ တေသံ ယေဝ ဓမ္မာနံ၊ ထိုတရားတို့ကိုသာလျှင်။ ပဋိဃာတာယ၊ ပယ်ဖျောက်ခြင်းငှာ။ သာဝကာနံ၊ တပည့်သားတော်တို့အား။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညပေတိ၊ ပညတ်တော်မူအံ့။ ပါတိမောက္ခံ၊ အာဏာပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသတိ၊ ပြတော်မူအံ့။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ဟိ သစ္စံ၊ ထိုစကားသည် မှန်၏။ ဘိက္ခုသံဃော၊ ရဟန်းအပေါင်းသည်။ နိရဗ္ဗုဒေါ၊ ခိုးသူအမြှုပ် ဒုဿီလမှ ကင်း၏။ နိရာဒီနဝေါ၊ ဒုဿီလအပြစ်မှ ကင်း၏။ အပဂတကာဠကော၊ ဒုဿီလဟူသော မည်းခြင်းမှ ကင်း၏။ သုဒ္ဓေါ၊ စင်ကြယ်၏။ သာရေ၊ သီလဂုဏ် စသော အနှစ်၌။ ပတိဋ္ဌိတော၊ တည်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ဟိ သစ္စံ၊ ထိုစကားသည် မှန်၏။ ဣမေသံ ပဉ္စန္နံ ဘိက္ခုသတာနံ၊ ဤငါးရာသော ရဟန်းတို့တွင်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပစ္ဆိမကော၊ ဂုဏ်အားဖြင့် ယုတ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သောတာပန္နော၊ သောတာပန်သာတည်း။ အဝိနိပါတဓမ္မော၊ အပါယ်လားခြင်းသဘော မရှိ။ နိယတော၊ မဂ်ဟု ဆိုအပ်သော သမ္မတ္တနိယာမအားဖြင့် မြဲ၏။ သမ္ဗောဓိပရာယဏော၊ အထက်မဂ်သုံးပါးလျှင် လဲလျောင်းရာ ရှိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၂၂။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာယသ္မန္တံ အာနန္ဒံ၊ အရှင်အာနန္ဒာကို။ “အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ယေဟိ၊ အကြင်ဒါယကာတို့သည်။ နိမန္တိတာ၊ ပင့်ဖိတ်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝဿံ၊ ဝါတွင်းသုံးလပတ်လုံး။ ဝသန္တိ၊ နေကုန်၏။ တေ၊ ထိုဒါယကာတို့ကို။ အနပလောကေတွာ၊ မပန်မကြားကုန်ဘဲ။ တထာဂတာ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့သည်။ ဇနပဒစာရိကံ၊ ဇနပုဒ်၌ သွားလာလှည့်လည်ခြင်းကို။ န ပက္ကမန္တိ၊ ဖဲကြွတော်မမူကုန်။ ဧတံ၊ ဤသို့ မပန်ကြားဘဲ မဖဲသွားခြင်းသည်။ တထာဂတာနံ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့၏။ အာစိဏ္ဏံ ခေါ ပန၊ အလေ့အကျက်တော်သာတည်း။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ အာယာမ၊ သွားကုန်အံ့။ ဝေရဉ္ဇံ၊ ဝေရဉ္ဇာပြည်၌ ဖွားသော။ ဗြာဟ္မဏံ၊ ဥဒယပုဏ္ဏားကို။ အပလောကေဿာမ၊ ပန်ကြားကုန်အံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ သာဓု၊ ကောင်းပါပြီ၊” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ပစ္စဿောသိ၊ ဝန်ခံ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်တော်မူ၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ အာယသ္မတာ အာနန္ဒေန၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ပစ္ဆာသမဏေန၊ နောက်လိုက်ရဟန်းသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဝေရဉ္ဇဿ၊ ဝေရဉ္ဇာပြည်၌ ဖွားသော။ ဗြာဟ္မဏဿ၊ ဥဒယပုဏ္ဏား၏။ နိဝေသနံ၊ အိမ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်တော်မူလေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်တော်မူလေပြီး၍။ ပညတ္တေ၊ ခင်းထားအပ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌၊
ဝေရေဉ္ဇာ၊ ဝေရဉ္ဇာပြည်၌ ဖွားသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ဥဒယပုဏ္ဏားသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေပြီ။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နံ ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ ဝေရဉ္ဇံ၊ ဝေရဉ္ဇာပြည်၌ ဖွားသော။ ဗြာဟ္မဏံ၊ ဥဒယပုဏ္ဏားကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ တယာ၊ သင်သည်။ နိမန္တိတာ၊ ပင့်ဖိတ်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝဿံဝုဋ္ဌာ၊ ဝါကျွတ်ကုန်သည်။ အမှာ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တံ၊ သင့်ကို။ အပလောကေမ၊ ပန်ကြားပါကုန်၏။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဇနပဒစာရိကံ၊ ဇနပုဒ်၌ သွားလာလှည့်လည်ခြင်းကို။ ပက္ကမိတုံ၊ ဖဲသွားခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမ၊ အလိုရှိကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ သစ္စံ၊ မှန်ပေ၏။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ နိမန္တိတာ၊ ပင့်ဖိတ်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝဿံဝုဋ္ဌာ၊ ဝါကျွတ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အပိ စ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ယော ဒေယျဓမ္မော၊ အကြင် ပေးအပ်လှူဒါန်းအပ်သော ဒါနဝတ္ထုသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သော၊ ထိုပေအပ်လှူဒါန်းအပ်သော ဒါနဝတ္ထုကို။ န ဒိန္နော၊ အရှင်အား မလှူဒါန်းရသေး။ တဉ္စ ခေါ ဒေယျဓမ္မံ သော စ ခေါ ဒေယျဓမ္မော၊ ထိုပေးအပ်လှူဒါန်းအပ်သော ဒါနဝတ္ထုသည်လည်း။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့အား။ အသန္တံ အသန္တော၊ ထင်ရှားမရှိသည်။ နော၊ မဟုတ်ပါ။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ အဒါတုကမျတာပိ၊ လှူဒါန်းပေးကမ်းခြင်းငှာ အလိုမရှိသည်၏ အဖြစ်သည်လည်း။ နော၊ မဟုတ်ပါ။ ဧတ္ထ၊ ဤအိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်၌။ တံ၊ ထိုဝတ္ထုသဒ္ဓါ ရှိတုံပါလျက် ပေးရာ အခွင့်ကို။ ကုတော လဗ္ဘာ၊ အဘယ်မှာ ရအံ့နည်း။ ဃရာဝါသာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်၌ နေသော သူတို့သည်။ ဗဟုကိစ္စာ၊ များသော ကိစ္စ ရှိကုန်၏။ ဗဟုကရဏီယာ၊ များသော ပြုဖွယ် ရှိကုန်၏။ ဘဝံ ဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ သွာတနာယ၊ နက်ဖြန်ဖြစ်လတ္တံ့သော ကုသိုလ်ကောင်းမှုအကျိုးငှာ။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ ဘိက္ခုသံဃေန၊ ရဟန်းအပေါင်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ အဓိဝါသေတု၊ သာယာတော်မူပါဦးလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တုဏှီဘာဝေန၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ အဓိဝါသေတိ၊ သာယာတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဝေရဉ္ဇံ၊ ဝေရဉ္ဇာပြည်၌ ဖွားသော။ ဗြာဟ္မဏံ၊ ဥဒယပုဏ္ဏားကို။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ ထိုခဏအားလျော်သော တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿေတွာ၊ မျက်မှောက် တမလွန်ကျိုးကို ကောင်းစွာ ပြတော်မူ၍။ သမာဒပေတွာ၊ ကုသိုလ်တရား၌ ဆောက်တည်စေ၍။ သမုတ္တေဇေတွာ၊ ကုသိုလ်တရား၌ အားထုတ်ခြင်း ရှိသည်ကို ပြု၍။ သမ္ပဟံသေတွာ၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ရွှင်စေ၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထတော်မူ၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲကြွတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဝေရေဉ္ဇာ၊ ဝေရဉ္ဇာပြည်၌ ဖွားသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ဥဒယပုဏ္ဏားသည်။ တဿာ ရတ္တိယာ၊ ထိုဆွမ်းဖိတ်သော ညဉ့်၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သောအခါ၌။ သကေ နိဝေသနေ၊ မိမိအိမ်၌။ ပဏီတံ၊ မွန်မြတ်သော။ ခါဒနီယံ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ပဋိယာဒါပေတွာ၊ စီရင်စေ၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ကာလံ၊ ဆွမ်းစားချိန်ကာလကို။ အာရောစာပေသိ၊ ကြားလျှောက်စေ၏။ ကိံ အာရောစာပေသိ၊ အဘယ်သို့ ကြားလျှောက်စေသနည်း။ “ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ ကာလော၊ ဆွမ်းစားချိန် တန်ပါပြီ။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြင်ဆင်၍ ပြီးပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အရောစာပေသိ၊ ကြားလျှောက်စေ၏။
၂၃။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပုဗ္ဗဏှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌်။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်တော်မူ၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဝေရဉ္ဇဿ၊ ဝေရဉ္ဇာပြည်၌ ဖွားသော။ ဗြာဟ္မဏဿ၊ ဥဒယပုဏ္ဏား၏။ နိဝေသနံ၊ အိမ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်တော်မူလေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်တော်မူပြီး၍။ ပညတ္တေ၊ ခင်းထားအပ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ ဘိက္ခုသံဃေန၊ ရဟန်းအပေါင်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဝေရေဉ္ဇာ၊ ဝေရဉ္ဇာပြည်၌ ဖွားသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ဥဒယပုဏ္ဏားသည်။ ဗုဒ္ဓပ္ပမုခံ၊ ဘုရားအမှူးရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ ပဏီတေန၊ မွန်မြတ်သော။ ခါဒနီယေန၊ ခဲဖွယ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဘောဇနီယေန၊ ဘောဇဉ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ သဟတ္ထာ၊ မိမိလက်ဖြင့်။ သန္တပ္ပေတွာ၊ ကောင်းစွာ ရောင့်ရဲစေ၍။ သမ္ပဝါရေတွာ၊ ကောင်းစွာ တန်ပြီဟု မြစ်စေ၍။ ဘုတ္တာဝိံ၊ ဆွမ်းစားပြီးသော။ ဩနီတပတ္တပါဏိံ၊ သပိတ်တော်မှ ဖဲအပ်ပြီးသော လက်တော်ရှိသော။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ တိစီဝရေန၊ သုံးထည်သော သင်္ကန်းဖြင့်။ အစ္ဆာဒေသိ၊ ဖုံးလွှမ်း၏။ ဧကမေကံ၊ တစ်ပါး တစ်ပါးသော။ ဘိက္ခုဉ္စ၊ ရဟန်းကိုလည်း။ ဧကမေကေန၊ တစ်ခု တစ်ခုသော။ ဒုဿယုဂေန၊ ပုဆိုးအစုံဖြင့်။ အစ္ဆာဒေသိ၊ ဖုံးလွှမ်း၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝေရဉ္ဇံ၊ ဝေရဉ္ဇာပြည်၌ ဖွားသော။ ဗြာဟ္မဏံ၊ ဥဒယပုဏ္ဏားကို။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ ထိုခဏအားလျော်သော တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿေတွာ၊ ကောင်းစွာ ပြတော်မူ၍။ သမာဒပေတွာ၊ ကုသိုလ်တရား၌ ဆောက်တည်စေ၍။ သမုတ္တေဇေတွာ၊ ကုသိုလ်တရား၌ ကောင်းစွာ အားထုတ်ခြင်း ရှိသည်ကို ပြု၍။ သမ္ပဟံသေတွာ၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ရွှင်စေ၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲကြွတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝေရဉ္ဇာယံ၊ ဝေရဉ္ဇာပြည်၌။ ယထာဘိရန္တံ၊ အလိုရှိတော်မူသမျှ ကာလပတ်လုံး။ ဝိဟရိတွာ၊ နေတော်မူပြီး၍။ သောရေယျံ၊ သောရေယျပြည်သို့လည်းကောင်း။ သင်္ကဿံ၊ သင်္ကဿပြည်သို့လည်းကောင်း။ ကဏ္ဏကုဇ္ဇံ၊ ကဏ္ဏကုဇ္ဇအရပ်သို့လည်းကောင်း။ အနုပဂမ္မ၊ မဝင် မကပ်မူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ပယာဂပတိဋ္ဌာနံ၊ ပယာဂရွာဆိပ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်တော်မူလေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်တော်မူလေပြီး၍။ ပယာဂပတိဋ္ဌာနေ၊ ပယာဂရွာဆိပ်၌။ ဂင်္ဂံ နဒိံ၊ ဂင်္ဂါမြစ်ကို။ ဥတ္တရိတွာ၊ ကူးတော်မူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဗာရာဏသီ၊ ဗာရာဏသီပြည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ဗာရာဏသီပြည်ရှိရာ ထိုအရပ်သို့။ အဝသရိ၊ ရောက်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဗာရာဏသိယံ၊ ဗာရာဏသီပြည်၌။ ယထာဘိရန္တံ၊ အလိုရှိတော်မူသမျှ ကာလပတ်လုံး။ ဝိဟရိတွာ၊ နေတော်မူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဝေသာလီ၊ ဝေသာလီပြည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲကြွတော်မူ၏။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်သဖြင့်။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရမာနော၊ ကြွတော်မူသည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဝေသာလီ၊ ဝေသာလီပြည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုဝေသာလီပြည်ရှိရာ အရပ်သို့။ အဝသရိ၊ ရောက်တော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တတြ တိဿံ ဝေသာလိယံ၊ ထိုဝေသာလီပြည်၌။ မဟာဝနေ၊ မဟာဝုန်တော၌။ ကူဋာဂါရသာလာယံ၊ စုလစ်မွန်းချွန် အထွတ်တပ်သော ဇရပ်ကျောင်း၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။
ဝေရဉ္ဇဘာဏဝါရော၊ ဝေရဉ္ဇဘာဏဝါရသည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးပြီ။
၁။ ပါရာဇိကကဏ္ဍ
၁။ ပဌမပါရာဇိက
သုဒိန္နဘာဏဝါရ
၂၄။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဝေသာလိယာ၊ ဝေသာလီပြည်၏။ အဝိဒူရေ၊ အနီး၌။ ကလန္ဒဂါမော နာမ၊ ကလန္ဒမည်သော ရွာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တတ္ထ၊ ထိုကလန္ဒရွာ၌။ ကလန္ဒပုတ္တော၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သေဋ္ဌိပုတ္တော၊ သူဌေးသားသည်။ သုဒိန္နော နာမ၊ သုဒိန်အမည်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကလန္ဒပုတ္တော၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နော၊ သုဒိန်သည်။ သမ္ဗဟုလေဟိ၊ များစွာကုန်သော။ သဟာယကေဟိ၊ အပေါင်းအဖော်တို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဝေသာလိံ၊ ဝေသာလီပြည်သို့။ ကေနစိဒေဝ ကရဏီယေန၊ တစ်စုံတစ်ခုသော ပြုဖွယ်ကိစ္စဖြင့်သာလျှင်။ အဂမာသိ၊ သွားလေ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မဟတိယာ၊ ကြီးစွာသော။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်သည်။ ပရိဝုတော၊ ခြံရံအပ်သည်ဖြစ်၍။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ ဒေသေန္တော၊ ဟောတော်မူလျက်။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေတော်မူသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကလန္ဒပုတ္တော၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နော၊ သုဒိန်သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ မဟတိယာ၊ ကြီးစွာသော။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်သည်။ ပရိဝုတံ၊ ခြံရံအပ်သည်ဖြစ်၍။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ ဒေသေန္တံ၊ ဟောတော်မူလျက်။ နိသိန္နံ၊ ထိုင်နေတော်မူသည်ကို။ အဒ္ဒသ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်ပြီး၍။ အဿ၊ ထိုသုဒိန်အား။ “အဟမ္ပိ၊ ငါသည်လည်း။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ သုဏေယျံ၊ နာရပါမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ၊” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကလန္ဒပုတ္တော၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နော၊ သုဒိန်သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သာ ပရိသာ၊ ထိုတရားနာပရိသတ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုပရိသတ်ရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နဿ ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ ကလန္ဒပုတ္တဿ၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နဿ၊ သုဒိန်အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြန်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်ပြန်သနည်း။ “ယထာ ယထာ၊ အကြင်အကြင်သို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒေသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်မြတ်ကို။ အာဇာနာမိ၊ သိ၏။ တထာ တထာ၊ ထိုထိုသို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ အဂါရံ၊ အိမ်၏ အလယ်၌။ အဇ္ဈာဝသတာ၊ စိုးအုပ်၍ နေသော ငါသည်။ ဧကန္တပရိပုဏ္ဏံ၊ စင်စစ် ထက်ဝန်းကျင်မှ ပြည့်စုံသော။ ဧကန္တပရိသုဒ္ဓံ၊ စင်စစ် ထက်ဝန်းကျင်မှ စင်ကြင်သော။ သင်္ခလိခိတံ၊ ခရုသင်းပွတ်သစ်နှင့် တူသော။ ဣဒံ ဗြဟ္မစရိယံ၊ ဤမြတ်သော အကျင့်ကို။ စရိတုံ၊ ကျင့်ခြင်းငှာ။ န သုကရံ၊ မလွယ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကေသမဿုံ၊ ဆံမုတ်ဆိတ်ကို။ ဩဟာရေတွာ၊ ပယ်စွန့်၍။ ကာသာယာနိ၊ ဖန်ရည်စွန်းကုန်သော။ ဝတ္ထာနိ၊ အဝတ်တို့ကို။ အစ္ဆာဒေတွာ၊ ဖုံးလွှမ်း၍။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်သို့။ ပဗ္ဗဇေယျံ၊ ကပ်ရမူကား။ ယန္ဒူန၊ ကောင်းလေစွ၊” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ပရိသာ၊ ထိုပရိသတ်သည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ ထိုခဏအားလျော်သော တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿိတာ၊ ကောင်းစွာ ပြအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ သမာဒပိတာ၊ ဆောက်တည်စေအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ သမုတ္တေဇိတာ၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ သမ္ပဟံသိတာ၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ရွှင်စေအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လက်ယာရစ်လှည့်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲလေ၏။
၂၅။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကလန္ဒပုတ္တော၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နော၊ သုဒိန်သည်။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်သည်။ အစိရဝုဋ္ဌိတာယ၊ ထ၍ မကြာမြင့်မီ။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ ကလန္ဒပုတ္တော၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နော၊ သုဒိန်သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယထာ ယထာ၊ အကြင် အကြင်သို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ် သုဒိန်သည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒေသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်မြတ်ကို။ အာဇာနာမိ၊ သိပါ၏။ တထာ တထာ၊ ထိုထိုသို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ အဂါရံ၊ အိမ်၏ အလယ်၌။ အဇ္ဈာဝသတာ၊ စိုးအုပ်၍ နေသော အကျွန်ုပ်သည်။ ဧကန္တပရိပုဏ္ဏံ၊ စင်စစ် ထက်ဝန်းကျင်မှ ပြည့်စုံသော။ ဧကန္တပရိသုဒ္ဓံ၊ စင်စစ် ထက်ဝန်းကျင်မှ စင်ကြယ်သော။ သင်္ခလိခိတံ၊ ခရုသင်းပွတ်သစ်နှင့် တူသော။ ဣဒံ ဗြဟ္မစရိယံ၊ ဤမြတ်သော အကျင့်ကို။ စရိတုံ၊ ကျင့်ခြင်းငှာ။ န သုကရံ၊ မလွယ်။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကေသမဿုံ၊ ဆံမုတ်ဆိတ်ကို။ ဩဟာရေတွာ၊ ပယ်စွန့်၍။ ကာသာယာနိ၊ ဖန်ရည်စွန်းကုန်သော။ ဝတ္ထာနိ၊ အဝတ်တို့ကို။ အစ္ဆာဒေတွာ၊ ဖုံးလွှမ်း၍။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်သို့။ ပဗ္ဗဇိတုံ၊ ကပ်ခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိပါ၏။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပဗ္ဗာဇေတု၊ ရဟန်းပြုတော်မူပါလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “သုဒိန္န၊ သုဒိန်။ တွံ၊ သင့်ကို။ မာတာပိတူဟိ၊ အမိအဖတို့သည်။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်သို့။ ပဗ္ဗဇ္ဇာယ၊ ကပ်ခြင်းငှာ။ အနုညာတော၊ ခွင့်ပြုအပ်သည်။ အသိ ပန၊ ဖြစ်၏လော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ မာတာပိတူဟိ၊ အမိအဖတို့သည်။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ၊
အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်သို့။ ပဗ္ဗဇ္ဇာယ၊ ကပ်ခြင်းငှာ။ န ခေါ အနုညာတော၊ ခွင့်မပြုအပ်ပါသေး၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “သုဒိန္န၊ သုဒိန်။ တထာဂတာ၊ ဘုရားရှင်တို့သည်။ မာတာပိတူဟိ၊ အမိအဖတို့သည်။ အနနုညာတံ၊ ခွင့်မပြုအပ်သော။ ပုတ္တံ၊ သားကို။ န ခေါ ပဗ္ဗာဇေန္တိ၊ ရဟန်းမပြုကုန်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သော အဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ ကရိယမာနေ၊ ပြုအပ်သည်ရှိသော်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ မာတာပိတရော၊ အမိအဖတို့သည်။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်သို့။ ပဗ္ဗဇ္ဇာယ၊ ကပ်ခြင်းငှာ။ အနုဇာနိဿန္တိ၊ ခွင့်ပြုကုန်လတ္တံ့။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ ကရိဿာမိ၊ ပြုပါအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။
၂၆။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကလန္ဒပုတ္တော၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နော၊ သုဒိန်သည်။ ဝေသာလိယံ၊ ဝေသာလီပြည်၌။ တံ ကရဏီယံ၊ ထိုမချွတ်ဧကန် ပြုရန်ကိစ္စကို။ တီရေတွာ၊ ပြီးဆုံးစေ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ကလန္ဒဂါမော၊ ကလန္ဒရွာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ မာတာပိတရော၊ အမိအဖတို့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိကုန်၏။ တေန၊ ထိုအမိအဖတို့ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ မာတာပိတရော၊ အမိအဖတို့ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အမ္မတာတာ၊ အိုမိခင်ဖခင်တို့။ ယထာ ယထာ၊ အကြင်အကြင်သို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒေသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်မြတ်ကို။ အာဇာနာမိ၊ သိပါ၏။ တထာ တထာ၊ ထိုထိုသို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ အဂါရံ၊ အိမ်၏ အလယ်၌။ အဇ္ဈာဝသတာ၊ စိုးအုပ်၍ နေသော အကျွန်ုပ်သည်။ ဧကန္တပရိပုဏ္ဏံ၊ စင်စစ် ထက်ဝန်းကျင်မှ ပြည့်စုံသော။ ဧကန္တပရိသုဒ္ဓံ၊ စင်စစ် ထက်ဝန်းကျင်မှ စင်ကြယ်သော။ သင်္ခလိခိတံ၊ ခရုသင်းပွတ်သစ်နှင့် တူသော။ ဣဒံ ဗြဟ္မစရိယံ၊ ဤမြတ်သော အကျင့်ကို။ စရိတုံ၊ ကျင့်ခြင်းငှာ။ န သုကရံ၊ မလွယ်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကေသမဿုံ၊ ဆံမုတ်ဆိတ်ကို။ ဩဟာရေတွာ၊ ပယ်စွန့်၍။ ကာသာယာနိ၊ ဖန်ရည်စွန်းကုန်သော။ ဝတ္ထာနိ၊ အဝတ်တို့ကို။ အစ္ဆာဒေတွာ၊ ဖုံးလွှမ်း၍။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်သို့။ ပဗ္ဗဇိတုံ၊ ကပ်ခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိပါ၏။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်သို့။ ပဗ္ဗဇ္ဇာယ၊ ကပ်ခြင်းငှာ။ အနုဇာနာထ၊ ခွင့်ပြုတော်မူကြပါကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ ကလန္ဒပုတ္တဿ၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နဿ၊ သုဒိန်၏။ မာတာပိတရော၊ အမိအဖတို့သည်။ ကလန္ဒပုတ္တံ၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နံ၊ သုဒိန်ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကြကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကြကုန်သနည်း။ “တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ တွံ၊ သင်သည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဧကပုတ္တကော၊ တစ်ယောက်တည်းသော သားသည်။ ပိယော၊ ချစ်အပ်သည်။ မနာပေါ၊ နှလုံးကို ပွားစေအပ်သည်။ သုခေဓိတော၊ ချမ်းသာစွာ ကြီးပွားစေအပ်သည်။ သုခပရိဟတော၊ ချမ်းသာစွာ အထိန်းတို့သည် ခါးထစ်ရင်ခွင် ပိုက်ပွေ့တင်လျက် ဆောင်ရွက်အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော။ ဒုက္ခဿ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲကို။ န ဇာနာသိ၊ မသိစဖူး။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ တေ၊ သင်ချစ်သား၏။ မရဏေနပိ၊ သေသဖြင့်လည်း။ အကာမကာ၊ အလိုမရှိကုန်ဘဲလျက်။ ဝိနာ၊ ကွေကွင်းရကုန်သည်။ ဘဝိဿာမ၊ ဖြစ်ကုန်အံ့။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ တံ၊ သင်ချစ်သားကို။ ဇီဝန္တံ၊ အသက်ရှင်လျက်။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်သို့။ ပဗ္ဗဇ္ဇာယ၊ ကပ်ခြင်းငှာ။ ကိံ ပန အနုဇာနိဿာမ၊ အဘယ်သို့လျှင် ခွင့်ပြုနိုင်ကုန်အံ့နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကြကုန်၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ကလန္ဒပုတ္တော၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္ဒော၊ သုဒိန်သည်။ မာတာပိတရော၊ အမိအဖတို့ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အမ္မတာတာ၊ အိုမိခင်ဖခင်တို့။ ယထာ ယထာ၊ အကြင် အကြင်သို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒေသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်မြတ်ကို။ အာဇာနာမိ၊ သိပါ၏။ တထာ တထာ၊ ထိုထိုသို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ အဂါရံ၊ အိမ်၏ အလယ်၌။ အဇ္ဈာဝသတာ၊ စိုးအုပ်၍ နေသော အကျွန်ုပ်သည်။ ဧကန္တပရိပုဏ္ဏံ၊ စင်စစ် ထက်ဝန်းကျင်မှ ပြည့်စုံသော။ ဧကန္တပရိသုဒ္ဓံ၊ စင်စစ် ထက်ဝန်းကျင်မှ စင်ကြယ်သော။ သင်္ခလိခိတံ၊ ခရုသင်းပွတ်သစ်နှင့် တူသော။ ဣဒံ ဗြဟ္မစရိယံ၊ ဤမြတ်သော အကျင့်ကို။ စရိတုံ၊ ကျင့်ခြင်းငှာ။ န သုကရံ၊ မလွယ်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကေသမဿုံ၊ ဆံမုတ်ဆိတ်ကို။ ဩဟာရေတွာ၊ ပယ်စွန့်၍။ ကာသာယာနိ၊ ဖန်ရည် စွန်းကုန်သော။ ဝတ္ထာနိ၊ အဝတ်တို့ကို။ အစ္ဆာဒေတွာ၊ ဖုံးလွှမ်း၍။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်သို့။ ပဗ္ဗဇိတုံ၊ ကပ်ခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိပါ၏။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်သို့။ ပဗ္ဗဇ္ဇာယ၊ ကပ်ခြင်းငှာ။ မံ၊ အကျွန်ု်ပ်ကို။ အနုဇာနာထ၊ ခွင့်ပြုတော်မူကြပါကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ကလန္ဒပုတ္တဿ၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နဿ၊ သုဒိန်၏။ မာတာပိတရော၊ အမိအဖတို့သည်။ ကလန္ဒပုတ္တံ၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နံ၊ သုဒိန်ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကြကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကြကုန်သနည်း။ “တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ တွံ၊ သင်သည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဧကပုတ္တကော၊ တစ်ယောက်တည်းသော သားသည်။ ပိယော၊ ချစ်အပ်သည်။ မနာပေါ၊ နှလုံးကို ပွားစေအပ်သည်။ သုခေဓိတော၊ ချမ်းသာစွာ ကြီးပွားစေအပ်သည်။ သုခပရိဟတော၊ ချမ်းသာစွာ အထိန်းတို့သည် ခါးထစ်ရင်ခွင် ပိုက်ပွေ့တင်လျက် ရွက်ဆောင်အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော။ ဒုက္ခဿ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲကို။ န ဇာနာသိ၊ မသိစဖူး။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ တေ၊ သင်၏။ မရဏေနပိ၊ သေသဖြင့်လည်း။ အကာမကာ၊ အလိုမရှိကုန်ဘဲလျက်။ ဝိနာ၊ ကွေကွင်းရကုန်သည်။ ဘဝိဿာမ၊ ဖြစ်ကုန်အံ့။ တံ၊ သင့်ကို။ ဇီဝန္တံ၊ အသက်ရှင်လျက်။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်သို့။ ပဗ္ဗဇ္ဇာယ၊ ကပ်ခြင်းငှာ။ ကိံ ပန အနုဇာနိဿာမ၊ အဘယ်သို့လျှင် ခွင့်ပြုနိုင်ကုန်အံ့နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကြကုန်၏။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ကလန္ဒပုတ္တော၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နော၊ သုဒိန်သည်။ မာတာပိတရော၊ အမိအဖတို့ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အမ္မတာတာ၊ အိုမိခင်ဖခင်တို့။ ယထာ ယထာ၊ အကြင်အကြင်သို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒေသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်မြတ်ကို။ အာဇာနာမိ၊ သိပါ၏။ တထာ တထာ၊ ထိုထိုသို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ အဂါရံ၊ အိမ်၏ အလယ်၌။ အဇ္ဈာဝသတာ၊ စိုးအုပ်၍ နေသော အကျွန်ုပ်သည်။ ဧကန္တပရိပုဏ္ဏံ၊ စင်စစ် ထက်ဝန်းကျင်မှ ပြည့်စုံသော။ ဧကန္တပရိသုဒ္ဓံ၊ စင်စစ် ထက်ဝန်းကျင်မှ စင်ကြယ်သော။ သင်္ခလိခိတံ၊ ခရုသင်းပွတ်သစ်နှင့် တူသော။ ဣဒံ ဗြဟ္မစရိယံ၊ ဤမြတ်သော အကျင့်ကို။ စရိတုံ၊ ကျင့်ခြင်းငှာ။ န သုကရံ၊ မလွယ်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကေသမဿုံ၊ ဆံမုတ်ဆိတ်ကို။ ဩဟာရေတွာ၊ ပယ်စွန့်၍။ ကာသာယာနိ၊ ဖန်ရည်စွန်းကုန်သော။ ဝတ္ထာနိ၊ အဝတ်တို့ကို။ အစ္ဆာဒေတွာ၊ ဖုံးလွှမ်း၍။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်သို့။ ပဗ္ဗဇိတုံ၊ ကပ်ခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်သို့။ ပဗ္ဗဇ္ဇာယ၊ ကပ်ခြင်းငှာ။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ အနုဇာနာထ၊ ခွင့်ပြုတော်မူကြပါကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။
တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ကလန္ဒပုတ္တဿ၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နဿ၊ သုဒိန်၏။ မာတာပိတရော၊ အမိအဖတို့သည်။ ကလန္ဒပုတ္တံ၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နံ၊ သုဒိန်ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကြကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကြကုန်သနည်း။ “တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ တွံ၊ သင်သည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဧကပုတ္တကော၊ တစ်ယောက်တည်းသော သားသည်။ ပိယော၊ ချစ်အပ်သည်။ မနာပေါ၊ နှလုံးကို ပွားစေအပ်သည်။ သုခေဓိတော၊ ချမ်းသာစွာ အထိန်းတို့သည် ခါးထစ်ရင်ခွင် ပိုက်ပွေ့တင်လျက် ရွက်ဆောင်အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော။ ဒုက္ခဿ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲကို။ န ဇာနာသိ၊ မသိစဖူး။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ တေ၊ သင်၏။ မရဏေနပိ၊ သေသဖြင့်လည်း။ အကာမကာ၊ အလိုမရှိကုန်ဘဲလျက်။ ဝိနာ၊ ကွေကွင်းရကုန်သည်။ ဘဝိဿာမ၊ ဖြစ်ကုန်အံ့။ တံ၊ သင့်ကို။ ဇီဝန္တံ၊ အသက်ရှင်လျက်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်သို့။ ပဗ္ဗဇ္ဇာယ၊ ကပ်ခြင်းငှာ။ ကိံ ပန အနုဇာနိဿာမ၊ အဘယ်သို့လျှင် ခွင့်ပြုနိုင်ကုန်အံ့နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကြကုန်၏။
၂၇။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကလန္ဒပုတ္တော၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နော၊ သုဒိန်သည်။ “မံ၊ ငါ့ကို။ မာတာပိတရော၊ အမိအဖတို့သည်။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်သို့။ ပဗ္ဗဇ္ဇာယ၊ ကပ်ခြင်းငှာ။ န အနုဇာနန္တိ၊ ခွင့်မပြုကုန်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ တတ္ထေဝ၊ ထိုခွင့်ပြုကြောင်းကို တောင်းရာ အရပ်၌သာလျှင်။ အနန္တရဟိတာယ၊ အခင်းမရှိသော။ ဘူမိယာ၊ မြေ၌။ “ဣဓေဝ၊ ဤ အရပ်၌သာလျှင်။ မေ၊ ငါ့အား။ မရဏံ၊ သေခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ပဗ္ဗဇ္ဇာဝ၊ ရဟန်းပြုအံ့သည်သာလျှင်တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ နိပဇ္ဇိ၊ လျောင်း၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကလန္ဒပုတ္တော၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နော၊ သုဒိန်သည်။ ဧကမ္ပိ ဘတ္တံ၊ တစ်ထပ်သော ထမင်းကိုလည်း။ န ဘုဉ္ဇိ၊ မစား။ ဒွေပိ ဘတ္တာနိ၊ နှစ်ထပ်သော ထမင်းတို့ကိုလည်း။ န ဘုဉ္ဇိ၊ မစား။ တီဏိပိ ဘတ္တာနိ၊ သုံးထပ်သော ထမင်းတို့ကိုလည်း။ န ဘုဉ္ဇိ၊ မစား။ စတ္တာရိပိ ဘတ္တာနိ၊ လေးထပ်သော ထမင်းတို့ကိုလည်း။ န ဘုဉ္ဇိ၊ မစား။ ပဉ္စပိ ဘတ္တာနိ၊ ငါးထပ်သော ထမင်းတို့ကိုလည်း။ န ဘုဉ္ဇိ၊ မစား။ ဆပိ ဘတ္တာနိ၊ ခြောက်ထပ်သော ထမင်းတို့ကိုလည်း။ န ဘုဉ္ဇိ၊ မစား။ သတ္တပိ ဘတ္တာနိ၊ ခုနစ်ထပ်သော ထမင်းတို့ကိုလည်း။ န ဘုဉ္ဇိ၊ မစား။
၂၈။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကလန္ဒပုတ္တဿ၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နဿ၊ သုဒိန်၏။ မာတာပိတရော၊ အမိအဖတို့သည်။ ကလန္ဒပုတ္တံ၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နံ၊ သုဒိန်ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကြကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကြကုန်သနည်း။ “တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ တွံ၊ သင်သည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဧကပုတ္တကော၊ တစ်ယောက်တည်းသော သားသည်။ ပိယော၊ ချစ်အပ်သည်။ မနာပေါ၊ နှလုံးကို ပွားစေအပ်သည်။ သုခေဓိတော၊ ချမ်းသာစွာ ကြီးပွားစေအပ်သည်။ သုခပရိဟတော၊ ချမ်းသာစွာ အထိန်းတို့သည် ခါးထစ်ရင်ခွင် ပိုက်ပွေ့တင်လျက် ရွက်ဆောင်အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော။ ဒုက္ခဿ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲကို။ န ဇာနာသိ၊ မသိစဖူး။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ တေ၊ သင်၏။ မရဏေနပိ၊ သေသဖြင့်လည်း။ အကာမကာ၊ အလိုမရှိကုန်ဘဲလျက်။ ဝိနာ၊ ကွေကွင်းရကုန်သည်။ ဘဝိဿာမ၊ ဖြစ်ကုန်အံ့။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ တံ၊ သင့်ကို။ ဇီဝန္တံ၊ အသက်ရှင်လျက်။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်သို့။ ပဗ္ဗဇ္ဇာယ၊ ကပ်ခြင်းငှာ။ ကိံ ပန အနုဇာနိဿာမ၊ အဘယ်သို့လျှင် ခွင့်ပြုနိုင်ကုန်အံ့နည်း။ တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ ဥဋ္ဌေဟိ၊ လျောင်းစက်ရာမှ ထပါဦးလော့။ ဘုဉ္ဇ စ၊ စားလည်း စားပါဦး။ ပိ၀ စ၊ သောက်လည်း သောက်ပါဦး။ ပရိစာရေဟိ စ၊ စမ္ပယ်လည်း စမ္ပယ်ပါဦး။ ဘုဉ္ဇန္တော၊ စားလျက်။ ပိဝန္တော၊ သောက်လျက်။ ပရိစာရေန္တော၊ စမ္ပယ်လျက်။ ကာမေ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ ပရိဘုဉ္ဇန္တော၊ ခံစားလျက်။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ ကရောန္တော၊ ပြုလျက်။ အဘိရမဿု၊ မွေ့လျော်ပါလော့။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ တံ၊ သင့်ကို။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်သို့။ ပဗ္ဗဇ္ဇာယ၊ ကပ်ခြင်းငှာ။ န အနုဇာ နာမ၊ ခွင့်မပြုနိုင်ပါကုန်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကြကုန်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ ကလန္ဒပုတ္တော၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နော၊ သုဒိန်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း၊ ။ပ။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ကလန္ဒပုတ္တဿ၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နဿ၊ သုဒိန်၏။ မာတာပိတရော၊ အမိအဖတို့သည်။ ကလန္ဒပုတ္တံ၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နံ၊ သုဒိန်ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကြကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကြကုန်သနည်း။ “တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ တွံ၊ သင်သည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဧကပုတ္တကော၊ တစ်ယောက်တည်းသော သားသည်။ ပိယော၊ ချစ်အပ်သည်။ မနာပေါ၊ နှလုံးကို ပွားစေအပ်သည်။ သုခေဓိတော၊ ချမ်းသာစွာ ကြီးပွားစေအပ်သည်။ သုခပရိဟတော၊ ချမ်းသာစွာ အထိန်းတို့သည် ခါးထစ်ရင်ခွင် ပိုက်ပွေ့တင်လျက် ရွက်ဆောင်အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော။ ဒုက္ခဿ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲကို။ န ဇာနာသိ၊ မသိစဖူး။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ တေ၊ သင်၏။ မရဏေနပိ၊ သေသဖြင့်လည်း။ အကာမကာ၊ အလိုမရှိကုန်ဘဲလျက်။ ဝိနာ၊ ကွေကွင်းရကုန်သည်။ ဘဝိဿာမ၊ ဖြစ်ကုန်အံ့။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ တံ၊ သင့်ကို။ ဇီဝန္တံ၊ အသက်ရှင်လျက်။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်သို့။ ပဗ္ဗဇ္ဇာယ၊ ကပ်ခြင်းငှာ။ ကိံ ပန အနုဇာနိဿာမ၊ အဘယ်သို့လျှင် ခွင့်ပြုနိုင်ကုန်အံ့နည်း။ တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ ဥဋ္ဌေဟိ၊ လျောင်းစက်ရာမှ ထပါဦးလော့။ ဘုဉ္ဇ စ၊ စားလည်း စားပါဦး။ ပိ၀ စ၊ သောက်လည်း သောက်ပါဦး။ ပရိစာရေဟိ စ၊ စမ္ပယ်လည်း စမ္ပယ်ပါဦး။ ဘုဉ္ဇန္တော၊ စားလျက်။ ပိဝန္တော၊ သောက်လျက်။ ပရိစာရေန္တော၊ စမ္ပယ်လျက်။ ကာမေ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ ပရိဘုဉ္ဇန္တော၊ ခံစားလျက်။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ ကရောန္တော၊ ပြုလျက်။ အဘိရမဿု၊ မွေ့လျော်ပါလော့။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်သို့။ ပဗ္ဗဇ္ဇာယ၊ ကပ်ခြင်းငှာ။ တံ၊ သင့်ကို။ န အနုဇာ နာမ၊ ခွင့်မပြုနိုင်ပါကုန်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကြကုန်၏။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ကလန္ဒပုတ္တော၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နော၊ သုဒိန်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကလန္ဒပုတ္တဿ၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နဿ၊ သုဒိန်၏။ သဟာယကာ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ကလန္ဒပုတ္တော၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နော၊ သုဒိန်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုသုဒိန်ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်ကြကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကြကုန်ပြီး၍။ ကလန္ဒပုတ္တံ၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နံ၊ သုဒိန်ကို၊
ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကြကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကြကုန်သနည်း။ “သမ္မ သုဒိန္န၊ အဆွေ သုဒိန်။ တွံ ခေါ၊ သင်သည်သာလျှင်။ မာတာပိတူနံ၊ အမိအဖတို့၏။ ဧကပုတ္တကော၊ တစ်ယောက်တည်းသော သားသည်။ ပိယော၊ ချစ်အပ်သည်။ မနာပေါ၊ နှလုံးကို ပွားစေအပ်သည်။ သုခေဓိတော၊ ချမ်းသာစွာ ကြီးပွားစေအပ်သည်။ သုခပရိဟတော၊ ချမ်းသာစွာ အထိန်းတို့သည် ခါးထစ်ရင်ခွင် ပိုက်ပွေ့တင်လျက် ရွက်ဆောင်အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မ သုဒိန္န၊ အဆွေ သုဒိန်။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော။ ဒုက္ခဿ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲကို။ န ဇာနာသိ၊ မသိစဖူး။ တေ၊ သင်၏။ မာတာပိတရော၊ အမိအဖတို့သည်။ မရဏေနပိ၊ သေသဖြင့်လည်း။ အကာမကာ၊ အလိုမရှိကုန်ဘဲလျက်။ ဝိနာ၊ ကွေကွင်းရကုန်သည်။ ဘဝိဿန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ တံ၊ သင့်ကို။ ဇီဝန္တံ၊ အသက်ရှင်လျက်။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်သို့။ ပဗ္ဗဇ္ဇာယ၊ ကပ်ခြင်းငှာ။ ကိံ ပန အနုဇာနိဿန္တိ၊ အဘယ်သို့လျှင် ခွင့်ပြုနိုင်ကုန်အံ့နည်း။ သမ္မ သုဒိန္န၊ အဆွေ သုဒိန်။ ဥဋ္ဌေဟိ၊ လျောင်းစက်ရာမှ ထပါဦးလော့။ ဘုဉ္ဇ စ၊ စားလည်း စားပါဦး။ ပိ၀ စ၊ သောက်လည်း သောက်ပါဦး။ ပရိစာရေဟိ စ၊ စမ္ပယ်လည်း စမ္ပယ်ပါဦး။ ဘုဉ္ဇန္တော၊ စားလျက်။ ပိဝန္တော၊ သောက်လျက်။ ပရိစာရေန္တော၊ စမ္ပယ်လျက်။ ကာမေ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ ပရိဘုဉ္ဇန္တော၊ ခံစားလျက်။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ ကရောန္တော၊ ပြုလျက်။ အဘိရမဿု၊ မွေ့လျော်ပါလော့။ တံ၊ သင့်ကို။ မာတာပိတရော၊ အမိအဖတို့သည်။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်သို့။ ပဗ္ဗဇ္ဇာယ၊ ကပ်ခြင်းငှာ။ န အနုဇာနိဿန္တိ၊ ခွင့်မပြုကုန်လတ္တံ့”။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကြကုန်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ ကလန္ဒပုတ္တော၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နော၊ သုဒိန်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း၊ ။ပ။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ကလန္ဒပုတ္တဿ၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နဿ၊ သုဒိန်၏။ သဟာယကာ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့သည်။ ကလန္ဒပုတ္တံ၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နံ၊ သုဒိန်ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကြကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကြကုန်သနည်း။ သမ္မ သုဒိန္န၊ အဆွေ သုဒိန်။ တွံ ခေါ၊ သင်သည်သာလျှင်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ကလန္ဒပုတ္တော၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နော၊ သုဒိန်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။
၂၉။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကလန္ဒပုတ္တဿ၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နဿ၊ သုဒိန်၏။ သဟာယကာ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ကလန္ဒပုတ္တဿ၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နဿ၊ သုဒိန်၏။ မာတာပိတရော၊ အမိအဖတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေန၊ ထိုသုဒိန်၏ အမိအဖတို့ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်ကြကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကြကုန်ပြီး၍။ ကလန္ဒပုတ္တဿ၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နဿ၊ သုဒိန်၏။ မာတာပိတရော၊ အမိအဖတို့ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကြကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကြကုန်သနည်း။ “အမ္မတာတာ၊ အိုမိခင်ဖခင်တို့။ ဧသော သုဒိန္နော၊ ဤသုဒိန်သည်။ အနန္တရဟိတာယ၊ အခင်းမရှိသော။ ဘူမိယာ၊ မြေ၌။ နိပန္နော၊ လျောင်း၏။ ‘ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ မေ၊ ငါ၏။ မရဏံ၊ သေခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ပဗ္ဗဇ္ဇာဝ၊ ရဟန်းပြုအံ့သည်သာတည်း။ ’ ဣတိ မနသိ ကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ နိပန္နော၊ လျောင်း၏။ တုမှေ၊ သင်မိခင်ဖခင်တို့သည်။ သုဒိန္နံ၊ သုဒိန်ကို။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်သို့။ ပဗ္ဗဇ္ဇာယ၊ ကပ်ခြင်းငှာ။ သစေ နာနုဇာနိဿထ၊ အကယ်၍ ခွင့်မပြုကုန်အံ့။ ဧဝံ သန္တေသု၊ ဤသို့ ခွင့်မပြုကုန်သည်ရှိသော်။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်၌သာလျှင်။ မရဏံ၊ သေခြင်းသို့။ အာဂမိဿတိ၊ ရောက်လတ္တံ့။ ပန၊ ထိုသို့မဟုတ်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ သုဒိန္နံ၊ သုဒိန်ကို။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်သို့။ ပဗ္ဗဇ္ဇာယ၊ ကပ်ခြင်းငှာ။ သစေ အနုဇာနိဿထ၊ အကယ်၍ ခွင့်ပြုကုန်အံ့။ ဧဝံ သန္တေသု၊ ဤသို့ ခွင့်ပြုကုန်သည်ရှိသော်။ ပဗ္ဗဇိတမ္ပိ၊ ရဟန်းပြုပြီးသည်လည်းဖြစ်သော။ နံ၊ ထိုသုဒိန်ကို။ ဒက္ခိဿထ၊ မြင်ရကုန်လတ္တံ့။ သုဒိန္နော၊ သုဒိန်သည်။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်သို့။ ပဗ္ဗဇ္ဇာယ၊ ကပ်ပြီးမှ။ သစေ နာဘိရမိဿတိ၊ အကယ်၍ မမွေ့လျော်ခဲ့အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ မမွေ့လျော်သည်ရှိသော်။ တဿ၊ ထိုသုဒိန်အား။ အညာ၊ တစ်ပါးသော။ ကာ၊ အဘယ်မည်သော။ ဂတိ၊ သွားရာသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့နည်း။ ဣဓေဝ၊ ဤအိမ်သို့သာလျှင်။ ပစ္စာဂမိဿတိ၊ ပြန်လာလတ္တံ့။ သုဒိန္နံ၊ သုဒိန်ကို။ အဂါရသ္မာ၊ အိပ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်သို့။ ပဗ္ဗဇ္ဇာယ၊ ကပ်ခြင်းငှာ။ အနုဇာနာထ၊ ခွင့်ပြုကြကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကြကုန်၏။ “တာတာ၊ အမောင်တို့။ သုဒိန္နံ၊ သုဒိန်ကို။ အဂါရသ္မာ၊ အိပ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်သို့။ ပဗ္ဗဇ္ဇာယ၊ ကပ်ခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမ၊ ငါတို့ ခွင့်ပြုပါကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကြကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကလန္ဒပုတ္တဿ၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နဿ၊ သုဒိန်၏။ သဟာယကာ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ကလန္ဒပုတ္တော၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နော၊ သုဒိန်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုသုဒိန်ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်ကြကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကြကုန်ပြီး၍။ ကလန္ဒပုတ္တံ၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နံ၊ သုဒိန်ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကြကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကြကုန်သနည်း။ “သမ္မ သုဒိန္န၊ အဆွေသုဒိန်။ ဥဋ္ဌေဟိ၊ လျောင်းစက်ရာမှ ထပါဦးလော့။ တွံ၊ သင့်ကို။ မာတာပိတူဟိ၊ အမိအဖတို့သည်။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်သို့။ ပဗ္ဗဇ္ဇာယ၊ ကပ်ခြင်းငှာ။ အနုညာတော၊ ခွင့်ပြုအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကြကုန်၏။
၃၀။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကလန္ဒပုတ္တော၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နော၊ သုဒိန်သည်။ “အဟံ၊ ငါ့ကို။ မာတာပိတူဟိ၊ အမိအဖတို့သည်။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်သို့။ ပဗ္ဗဇ္ဇာယ၊ ကပ်ခြင်းငှာ။ အနုညာတော၊ ခွင့်ပြုအပ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဟဋ္ဌော၊ ရွှင်လန်းသည်။ ဥဒဂ္ဂေါ၊ တက်ကြွသော ကိုယ်စိတ် ရှိသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ပါဏိနာ၊ လက်ဖြင့်။ ဂတ္တာနိ၊ ကိုယ်တို့ကို။ ပရိပုဉ္ဆန္တော၊ ပွတ်သပ်လျက်။ ဝုဋ္ဌာသိ ကိရ၊ ထသတတ်။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကလန္ဒပုတ္တော၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နော၊ သုဒိန်သည်။ ကတိပါဟံ၊ တစ်ရက် နှစ်ရက်။ ဗလံ၊ အားကို။ ဂါဟေတွာ၊ ယူစေ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော၊
ကလန္ဒပုတ္တော၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နော၊ သုဒိန်သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ မာတာပိတူဟိ၊ အမိအဖတို့သည်။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်သို့။ ပဗ္ဗဇ္ဇာယ၊ ကပ်ခြင်းငှာ။ အနုညာတော၊ ခွင့်ပြုအပ်ပြီ။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မံ၊ အကျွန်ုက်ု။ ပဗ္ဗာဇေတု၊ ရဟန်းပြုတော်မူပါလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကလန္ဒပုတ္တော၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နော၊ သုဒိန်သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်ကို။ အလတ္ထ ခေါ၊ ရပြီးသည်သာလျှင်တည်း။ ဥပသမ္ပဒံ၊ ပဉ္စင်း၏ အဖြစ်ကို။ အလတ္ထ၊ ရပြီ။ အာယသ္မာ သုဒိန္နော၊ အရှင်သုဒိန်သည်။ အစိရူပသမ္ပန္နော စ ပန၊ ပဉ္စင်းခံ၍ မကြာမီသာလျှင်။ ဧဝရူပေ၊ ဤသို့သဘော ရှိကုန်သော။ ဓုတဂုဏေ၊ ဓုတင်ကျေးဇူးတို့ကို။ သမာဒါယ၊ ဆောက်တည်၍။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ အာရညိကော၊ အရညကင်ဓုတင် ဆောက်တည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပိဏ္ဍပါတိကော၊ ပိဏ္ဍပါတ်ဓုတင် ဆောက်တည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပံသုကူလိကော၊ ပံသုကူဓုတင် ဆောက်တည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သပဒါနစာရိကော၊ သပဒါနစာရိကဓုတင် ဆောက်တည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညတရံ၊ အမှတ်မရှိသော။ ဝဇ္ဇိဂါမံ၊ ဝဇ္ဇီတိုင်း၌ အကျုံးဝင်သော ရွာကို။ ဥပနိဿာယ၊ အမှီပြု၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဝဇ္ဇီ၊ ဝဇ္ဇီတိုင်းသည်။ ဒုဗ္ဘိက္ခာ၊ ရခဲသော ထမင်း ရှိသည်။ ဒွီဟိတိကာ၊ နှလုံးနှစ်ခွဖြစ်ခြင်း ရှိသည်။ သေတဋ္ဌိတာ၊ ဖွေးဖွေးဖြူသော အရိုး ရှိသည်။ သလာကာဝုတ္တာ၊ စာရေးတံဖြင့် အသက်မွေးရသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥေဉ္ဆန ပဂ္ဂဟေန၊ သပိတ်လက်၌ စွဲပိုက်၍ ဆွမ်းခံသဖြင့်။ ယာပေတုံ၊ မျှခြင်းငှာ။ န သုကရာ၊ မလွယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ခေါ၊ စင်စစ်။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ ဝဇ္ဇီ၊ ဝဇ္ဇီတိုင်းသည်။ ဒုဗ္ဘိက္ခာ၊ ရခဲသော ထမင်း ရှိသည်။ ဒွီဟိတိကာ၊ နှလုံးနှစ်ခွဖြစ်ခြင်း ရှိသည်။ သေတဋ္ဌိကာ၊ ဖွေးဖွေးဖြူသော အရိုး ရှိသည်။ သလာကာဝုတ္တာ၊ စာရေးတံဖြင့် အသက်မွေးရသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥေဉ္ဆန ပဂ္ဂဟေန၊ သပိတ်လက်၌ စွဲပိုက်၍ ဆွမ်းခံသဖြင့်။ ယာပေတုံ၊ မျှခြင်းငှာ။ န သုကရာ၊ မလွယ်။ ဝေသာလိယံ၊ ဝေသာလီပြည်၌။ အဍ္ဎာ၊ ကြွယ်ဝကုန်သော။ မဟဒ္ဓနာ၊ များသော ဥစ္စာရှိကုန်သော။ မဟာဘောဂါ၊ များသော စည်းစိမ် ရှိကုန်သော။ ပဟူတဇာတရူပရဇတာ၊ များသော ရွှေငွေ ရှိကုန်သော။ ပဟူတဝိတ္တူပကရဏာ၊ များစွာ နှစ်သက်ခြင်းကို ပြုတတ်သော အဆောက်အဦ ရှိကုန်သော။ ပဟူတဓနဓညာ၊ များစွာသော ဥစ္စာစပါး ရှိကုန်သော။ မေ၊ ငါ၏။ ဉာတီ၊ ဆွေမျိုးတို့သည်။ ဗဟူ ခေါ ပန၊ များကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဉာတီ၊ ဆွေမျိုးတို့ကို။ ဥပနိဿာယ၊ မှီ၍။ ဝိဟရေယျံ၊ နေရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။ ဉာတီ၊ ဆွေမျိုးတို့သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ ဒါနာနိ၊ အလှူတို့ကို။ ဒဿန္တိ၊ လှူကုန်လတ္တံ့။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ ကရိဿန္တိ၊ ပြုကုန်လတ္တံ့။ ဘိက္ခူ စ၊ ရဟန်းတို့သည်လည်း။ လာဘံ၊ လာဘ်ကို။ လစ္ဆန္တိ၊ ရကုန်လတ္တံ့။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်လည်း။ ပိဏ္ဍကေန၊ ဆွမ်းကြောင့်။ န ကိလမိဿာမိ၊ မပင်ပန်းလတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ သုဒိန္နော၊ အရှင်သုဒိန်သည်။ သေနာသနံ၊ ကျောင်းအိပ်ရာ နေရာကို။ သံသာမေတွာ၊ သိုမှီး၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဝေသာလီ၊ ဝေသာလီပြည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုဝေသာလီပြည်ရှိရာ အရပ်သို့။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲလေ၏။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်အားဖြင့်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဝေသာလီ၊ ဝေသာလီပြည်သို့။ အဝသရိတဗ္ဗာ၊ ရောက်အပ်၏။ တံ၊ ထိုဝေသာလီပြည်သို့။ အဝသရိ၊ ရောက်လေ၏။ အာယသ္မာ သုဒိန္နော၊ အရှင်သုဒိန်သည်။ တတြ တိဿံ ဝေသာလိယံ၊ ထိုဝေသာလီပြည်၌။ မဟာဝနေ၊ မဟာဝုန်တော၌။ ကူဋာဂါရသာလာယံ၊ စုလစ်မွန်းချွန် အထွတ်တပ်သော ဇရပ်ကျောင်း၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ ဉာတကာ၊ ဆွေမျိုးတို့သည်။ “ကလန္ဒပုတ္တော၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နော၊ သုဒိန်သည်။ ဝေသာလိံ၊ ဝေသာလီပြည်သို့။ အနုပ္ပတ္တော ကိရ၊ အစဉ်ရောက်သတတ်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ တေ၊ ထိုဆွေမျိုးတို့သည်။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ သဋ္ဌိမတ္တေ၊ ခြောက်ဆယ် အတိုင်းအရှည် ရှိကုန်သော။ ထာလိပါကေ၊ ဆွမ်းအိုးတို့ကို။ ဘတ္တာဘိဟာရံ၊ ရှေးရှုဆောင်အပ်သော ဆွမ်းကို။ အဘိဟရိံသု၊ ဆောင်ယူခဲ့ကြကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ သုဒိန္နော၊ အရှင်သုဒိန်သည်။ သဋ္ဌိမတ္တေ၊ ခြောက်ဆယ် အတိုင်းအရှည် ရှိကုန်သော။ တေ ထာလိပါကေ၊ ထိုဆွမ်းအိုးတို့ကို။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဝိဿဇ္ဇေတွာ၊ စွန့်၍။ ပုဗ္ဗဏှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ကလန္ဒဂါမံ၊ ကလန္ဒရွာသို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပါဝိသိ၊ ဝင်လေ၏။ ကလန္ဒဂါမေ၊ ကလန္ဒရွာ၌။ စရမာနော၊ လှည့်လည်သည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သကပိတု၊ မိမိအဖ၏။ နိဝေသနံ၊ အိမ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။
၃၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ ဉာတိဒါသီ၊ ဆွေမျိုးတို့၏ ကျွန်မသည်။ အာဘိဒေါသိကံ၊ ပုပ်သိုးလေပြီးသော။ ကုမ္မာသံ၊ မုယောမုန့်ကို။ ဆဍ္ဍေတုကာမာ၊ စွန့်ပစ်ခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ သုဒိန္နော၊ အရှင်သုဒိန်သည်။ တံ ဉာတိဒါသိံ၊ ထိုဆွေမျိုးတို့၏ ကျွန်မကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ ဧတံ၊ ဤဝတ္ထုသည်။ ဆဍ္ဍနီယဓမ္မံ၊ စွန့်ပစ်အပ်သော သဘောရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ မေ၊ ငါ၏။ ဣဓ ပတ္တေ၊ ဤသပိတ်၌။ အာကိရ၊ လောင်းလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ ဉာတိဒါသီ၊ ဆွေမျိုးတို့၏ ကျွန်မသည်၊
အာဘိဒေါသိကံ၊ ပုပ်သိုးလေပြီးသော။ တံ ကုမ္မာသံ၊ ထိုမုယောမုန့်ကို။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ ပတ္တေ၊ သပိတ်၌။ အာကိရန္တီ၊ လောင်းသည်ဖြစ်၍။ ဟတ္ထာနဉ္စ၊ လက်တို့၏လည်းကောင်း။ ပါဒါနဉ္စ၊ ခြေတို့၏လည်းကောင်း။ သရဿ စ၊ အသံ၏လည်းကောင်း။ နိမိတ္တံ၊ အမှတ်ကို။ အဂ္ဂဟေသိ၊ ယူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ ဉာတိဒါသီ၊ ဆွေမျိုးတို့၏ ကျွန်မသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ မာတာ၊ အမိသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုသုဒိန်အမိရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ မာတရံ၊ မယ်တော်ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ ယဂ္ဃေ အာရောစယာမိ၊ ပြောကြားပါအံ့။ ဇာနေယျာသိ၊ သိလော့။ အယျပုတ္တော၊ အရှင့်သားဖြစ်သော။ သုဒိန္နော၊ သုဒိန်သည်။ အနုပ္ပတ္တော၊ အစဉ်ရောက်လာ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဇေ၊ ကျွန်မ။ တွံ၊ သင်သည်။ သစ္စံ၊ မှန်သော စကားကို။ သစေ ဘဏသိ၊ အကယ်၍ ဆိုအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဆိုသည်ရှိသော်။ တံ၊ သင့်ကို။ အဒါသိံ၊ ကျွန်မ မဟုတ်သည်ကို။ ကရောမိ၊ ပြုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။
၃၂။ ယေန သမယေန၊ အကြင်အခါ၌။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ ပိတာ၊ အဘသည်။ ကမ္မန္တာ၊ အမှုလုပ်ရာမှ။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ သုဒိန္နော၊ အရှင်သုဒိန်သည်။ အာဘိဒေါသိကံ၊ ပုပ်သိုးလေပြီးသော။ တံ ကုမ္မာသံ၊ ထိုမုယောမုန့်ကို။ အညတရံ၊ အမှတ်မရှိသော။ ကုဋ္ဋမူလံ၊ နံရံခြေကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်၏။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ ပိတာပိ ခေါ၊ အဖသည်လည်း။ ကမ္မန္တာ၊ အမှုလုပ်ရာမှ။ အာဂစ္ဆန္တော၊ လာသည်ရှိသော်။ အာဘိဒေါသိကံ၊ ပုပ်သိုးလေပြီးသော။ ကုမ္မာသံ၊ မုယောမုန့်ကို။ အညတရံ၊ အမှတ်မရှိသော။ ကုဋ္ဋမူလံ၊ နံရံခြေကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ ပရိဘုဉ္ဇန္တံ၊ သုံးဆောင်သော။ အာယသ္မန္တံ သုဒိန္နံ၊ အရှင်သုဒိန်ကို။ အဒ္ဒသ၊ မြင်လေ၏။ ဒိသွာန၊ မြင်ပြီး၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ သုဒိန္နော၊ အရှင်သုဒိန်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်သုဒိန်ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေပြီ။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ သုဒိန္နံ၊ အရှင်သုဒိန်ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ အတ္ထိ နာမ၊ ငါတို့အား များစွာ ဥစ္စာရှိသည် မဟုတ်လော။ အာဘိဒေါသိကံ၊ ပုပ်သိုးလေပြီးသော။ ကုမ္မာသံ၊ မုယောမုန့်ကို။ ပရိဘုဉ္ဇိဿသိ နာမ၊ သုံးဆောင်ဘိသနည်း။ တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ သကံ ဂေဟံ၊ မိမိအိမ်သို့။ နနု၊ စင်စစ်။ ဂန္တဗ္ဗံ နာမ၊ သွားအပ်သည် မဟုတ်လော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဂဟပတိ၊ သူကြွယ်။ တေ၊ သင်၏။ ဂေဟံ၊ အိမ်သို့။ အဂမိမှ ခေါ၊ ငါတို့ သွားကုန်ပြီးသည်သာတည်း။ အာဘိဒေါသိကော၊ ပုပ်သိုးလေပြီးသော။ အယံ ကုမ္မာသော၊ ဤမုယောမုန့်ကို။ တတော၊ ထိုသင်၏ အိမ်မှ။ လဒ္ဓေါ၊ ရအပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ ပိတာ၊ အဖသည်။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ ဗာဟာယံ၊ လက်မောင်း၌။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ အာယသ္မန္တံ သုဒိန္နံ၊ အရှင်သုဒိန်ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ ဃရံ၊ အိမ်သို့။ ဂမိဿာမ၊ သွားကြကုန်အံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ သုဒိန္နော၊ အရှင်သုဒိန်သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သကပိတု၊ မိမိအဖ၏။ နိဝေသနံ၊ အိမ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအိမ်ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေပြီ။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ပညတ္တေ၊ ခင်းထားအပ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ ပိတာ၊ အဖသည်။ အာယသ္မန္တံ သုဒိန္နံ၊ အရှင်သုဒိန်ကို။ “တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ ဘုဉ္ဇ၊ စားလော့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဂဟပတိ၊ သူကြွယ်။ အလံ၊ တန်ပြီ။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ ဘတ္တကိစ္စံ၊ ဆွမ်းစားခြင်းကိစ္စကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ သွာတနာယ၊ နက်ဖြန်အလို့ငှာ။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ အဓိဝါသေဟိ၊ သာယာဦးလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အာယသ္မာ သုဒိန္နော၊ အရှင်သုဒိန်သည်။ တုဏှီဘာဝေန၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ အဓိဝါသေသိ၊ သာယာ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ သုဒိန္နော၊ အရှင်သုဒိန်သည်။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲလေ၏။
၃၃။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ မာတာ၊ အမိသည်။ တဿာ ရတ္တိယာ၊ ထိုညဉ့်၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သောအခါ၌။ ဟရိတေန၊ စိမ်းစိုသော။ ဂေါမယေန၊ နွားချေးဖြင့်။ ပထဝိံ၊ မြေကို။ ဩပုဉ္ဇာပေတွာ၊ လိမ်းကျံစေ၍။ ဟိရညဿ၊ ငွေ၏။ ဧကံ၊ တစ်ပုံလည်းကောင်း။ သုဝဏ္ဏဿ၊ ရွှေ၏။ ဧကံ၊ တစ်ပုံလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွေ ပုေဉ္ဇ၊ နှစ်ပုံတို့ကို။ ကာရာပေသိ၊ ပြုစေ၏။ တာ၀ အတိဝိယ၊ အလွန်လျှင်။ မဟန္တာ၊ ကြီးကုန်သော။ ပုဉ္ဇာ၊ အပုံတို့သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဩရတော၊ ဤမှာဘက်၌။ ဌိတော၊ ရပ်သော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ပါရတော၊ ထိုမှာဘက်၌။ ဌိတံ၊ ရပ်သော။ ပုရိသံ၊ ယောကျ်ားကို။ န ပဿတိ၊ မမြင်။ ပါရတော၊ ထိုမှာဘက်၌။ ဌိတော၊ ရပ်သော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဩရတော၊ ဤမှာဘက်၌။ ဌိတံ၊ ရပ်သော။ ပုရိသံ၊ ယောကျ်ားကို။ န ပဿတိ၊ မမြင်။ တေ ပုေဉ္ဇ၊ ထိုငွေပုံ ရွှေပုံတို့ကို။ ကိလေဉ္ဇဟိ၊ ဖျာတို့ဖြင့်။ ပဋိစ္ဆာဒါပေတွာ၊ ဖုံးကွယ်စေ၍။ မဇ္ဈေ၊ ငွေပုံ ရွှေပုံတို့၏ အလယ်၌။ အာသနံ၊ နေရာကို။ ပညာပေတွာ၊ ခင်းစေ၍။ တိရောကရဏီယံ၊ ကန့်လန့်ကာကို။ ပရိက္ခိပိတွာ၊ ကာ၍၊
အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ ပုရာဏဒုတိယိကံ၊ မယားဟောင်းကို။ အာမန္တေသိ၊ ဆို၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “ဝဓု၊ ချွေးမ။ တေန ဟိ၊ ငါတိုက်တွန်း၏။ ယေန အလင်္ကာရေန၊ အကြင်တန်ဆာဖြင့်။ အလင်္ကတာ၊ တန်ဆာဆင်အပ်သည်ရှိသော်။ မေ၊ ငါ၏။ ပုတ္တဿ၊ သားဖြစ်သော။ သုဒိန္နဿ၊ သုဒိန်သည်။ ပိယာ၊ ချစ်အပ်သည်။ မနာပါ၊ နှလုံးကို ပွားစေအပ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ တေန အလင်္ကာရေန၊ ထိုတန်ဆာဖြင့်။ အလင်္ကရ၊ တန်ဆာဆင်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ ဆို၏။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ ဧဝံ သာဓု၊ ကောင်းပြီ၊” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ ပုရာဏဒုတိယိကာ၊ မယားဟောင်းသည်။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ မာတုယာ၊ မယ်တော်အား။ ပစ္စဿောသိ၊ ဝန်ခံ၏။
၃၄။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ သုဒိန္နော၊ အရှင်သုဒိန်သည်။ ပုဗ္ဗဏှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သကပိတု၊ မိမိအဖ၏။ နိဝေသနံ၊ အိမ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအိမ်ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေပြီ။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ပညတ္တေ၊ ခင်းထားအပ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ ပိတာ၊ အဖသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ သုဒိန္နော၊ အရှင်သုဒိန်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်သုဒိန်ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တေ ပုေဉ္ဇ၊ ထိုငွေပုံ ရွှေပုံတို့ကို။ ဝိဝရာပေတွာ၊ ဖွင့်လှစ်စေ၍။ အာယသ္မန္တံ သုဒိန္နံ၊ အရှင်သုဒိန်ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ ဣဒံ ဓနံ၊ ဤဥစ္စာသည်။ တေ၊ သင်၏။ မာတု၊ အမိ၏။ မတ္တိကံ၊ အမိမှ လာသော ဥစ္စာတည်း။ ဣတ္ထိကာယ၊ ယောကျ်ားအောက် ယုတ်နိမ့်သော မိန်းမ၏။ ဣတ္ထိဓနံ၊ မိန်းမ၏ ဥစ္စာတည်း။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ပေတ္တိကံ၊ အဖမှ လာသော ဥစ္စာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိသေး၏။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ပိတာမဟံ၊ ဘိုးဘေးမှ လာသော ဥစ္စာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိသေး၏။ တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ ဟီနာယာဝတ္တိတွာ၊ လူထွက်၍။ ဘောဂါ စ၊ စည်းစိမ်တို့ကိုလည်း။ ဘုဉ္ဇိတုံ၊ ခံစားခြင်းငှာ။ ပုညာနိ စ၊ ကောင်းမှုတို့ကိုလည်း။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ လဗ္ဘာ၊ ရအပ်ကုန်၏။ တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဟီနာယာဝတ္တိတွာ၊ လူထွက်၍။ ဘောဂေ စ၊ စည်းစိမ်တို့ကိုလည်း။ ဘုဉ္ဇဿု၊ ခံစားပါလော့။ ပုညာနိ စ၊ ကောင်းမှုတို့ကိုလည်း။ ကရောဟိ၊ ပြုပါလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “တာတ၊ ဖခင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ န ဥဿဟာမိ၊ လူထွက်ခြင်းငှာ မစွမ်းနိုင်ပါ။ န ဝိသဟာမိ၊ လူထွက်ခြင်းငှာ မဝံ့ပါ။ အဘိရတော၊ သာသနာတော်၌ အလွန်မွေ့လျော်သည် ဖြစ်၍။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရာမိ၊ ကျင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း၊ ။ပ။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ ပိတာ၊ အဖသည်။ အာယသ္မန္တံ သုဒိန္နံ၊ အရှင်သုဒိန်ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ ဣဒံ ဓနံ၊ ဤဥစ္စာသည်။ တေ၊ သင်၏။ မာတု၊ အမိ၏။ မတ္တိကံ၊ အမိမှ လာသော ဥစ္စာတည်း။ ဣတ္ထိကာယ၊ ယောကျ်ားအောက် ယုတ်နိမ့်သော မိန်းမ၏။ ဣတ္ထိဓနံ၊ မိန်းမ၏ ဥစ္စာတည်း။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ပေတ္တိကံ၊ အဖမှ လာသော ဥစ္စာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိသေး၏။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ပိတာမဟံ၊ ဘိုးဘေးမှ လာသော ဥစ္စာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိသေး၏။ တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ ဟီနာယာဝတ္တိတွာ၊ လူထွက်၍။ ဘောဂါ စ၊ စည်းစိမ်တို့ကိုလည်း။ ဘုဉ္ဇိတုံ၊ ခံစားခြင်းငှာ။ ပုညာနိ စ၊ ကောင်းမှုတို့ကိုလည်း။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ လဗ္ဘာ၊ ရအပ်ကုန်၏။ တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဟီနာယာဝတ္တိတွာ၊ လူထွက်၍။ ဘောဂေ စ၊ စည်းစိမ်တို့ကိုလည်း။ ဘုဉ္ဇဿု၊ ခံစားပါလော့။ ပုညာနိ စ၊ ကောင်းမှုတို့ကိုလည်း။ ကရောဟိ၊ ပြုပါလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဂဟပတိ၊ သူကြွယ်။ တွံ၊ သင်သည်။ သစေ နာတိကဍ္ဎေယျာသိ၊ အကယ်၍ ဒေါသအမျက် မထွက်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ မထွက်သည်ရှိသော်။ ဝဒေယျာမ ခေါ၊ ငါတို့ ဆိုပါကုန်အံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ ဝဒေဟိ၊ ဆိုလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဂဟပတိ၊ သူကြွယ်။ တေန ဟိ၊ ငါတိုက်တွန်း၏။ တွံ၊ သင်သည်။ မဟန္တေ မဟန္တေ၊ ကြီးကုန် ကြီးကုန်သော။ သာဏိပသိဗ္ဗကေ၊ ပိုက်ဆံလျှော်အိတ်တို့ကို။ ကာရာပေတွာ၊ ပြုစေ၍။ ဟိရညသုဝဏ္ဏဿ၊ ငွေရွှေဖြင့်။ ပူရာပေတွာ၊ ပြည့်စေ၍။ သကဋေဟိ၊ လှည်းတို့ဖြင့်။ နိဗ္ဗာဟာပေတွာ၊ ထုတ်ဆောင်စေ၍။ ဂင်္ဂါယ၊ ဂင်္ဂါမြစ်၏။ မဇ္ဈေ၊ အလယ်ဖြစ်သော။ သောတေ၊ ရေအယဉ်၌။ ဩပါတေဟိ၊ သွန်ပစ်လော့။ တံ၊ ထိုသို့ သွန်ပစ်ခြင်းသည်။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်နည်း။ ဂဟပတိ၊ သူကြွယ်။ ဟိ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ တတော နိဒါနံ၊ ထိုဥစ္စာဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ယံ ဘယံ ဝါ၊ အကြင်ဘေးသည်လည်းကောင်း။ ယံ ဆမ္ဘိတတ္တံ ဝါ၊ အကြင်ကိုယ်ခက်တရော်ရှိသော အဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ ယော လောမဟံသော ဝါ၊ အကြင်ကြက်သီးမွေးညင်း ထခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ယော အာရက္ခော ဝါ၊ အကြင်စောင့်ရှောက်ရခြင်းသည်လည်းကောင်း။ တေ၊ သင့်အား။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ သော သဗ္ဗော၊ ထိုအလုံးစုံသည်။ တေ၊ သင့်အား။ န ဘဝိဿတိ၊ မဖြစ်လတ္တံ့။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဩပါတေဟိ၊ သွန်ပစ်ပါလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ ပိတာ၊ အဖသည်။ အနတ္တမနော၊ နှလုံးမသာယာသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ်ကြောင့်သာလျှင်။ မေ၊ ငါ၏။ ပုတ္တော၊ သားဖြစ်သော။ သုဒိန္နော၊ သုဒိန်သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဝက္ခတိ နာမ၊ ဆိုဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အနတ္တမနော၊ နှလုံးမသာယာသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။
၃၅။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ ပိတာ၊ အဖသည်။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ ပုရာဏဒုတိယိကံ၊ မယားဟောင်းကို။ အာမန္တေသိ၊ ဆို၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “ဝဓု၊ ချွေးမ။ တေန ဟိ၊ ငါတိုက်တွန်း၏။ တွံ၊ သင့်ကို။ ပိယာ စ၊ ချစ်လည်း ချစ်အပ်၏။ မနာပါ စ၊ နှလုံးကိုလည်း ပွားစေအပ်၏။ မေ၊ ငါ၏။ ပုတ္တော၊ သားဖြစ်သော။ သုဒိန္နော၊ သုဒိန်သည်။ တုယှမ္ပိ၊ သင်၏လည်း။ ဝစနံ၊ စကားကို၊
အပ္ပေ၀ နာမ ကရေယျာသိ၊ စင်စစ်လိုက်နာရာ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ ပုရာဏဒုတိယိကာ၊ မယားဟောင်းသည်။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ ပါဒေသု၊ ခြေတို့၌။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ အာယသ္မန္တံ သုဒိန္နံ၊ အရှင်သုဒိန်ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အယျပုတ္တ၊ အရှင့်သား။ ယာသံ၊ အကြင်နတ်သမီးတို့၏။ ဟေတု၊ အကြောင်းကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရတိ၊ ကျင့်၏။ တာ အစ္ဆရာယော၊ ထိုနတ်သမီးတို့သည်။ ကီဒိသာ နာမ၊ အဘယ်သို့ သဘောရှိကုန်သနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ အဟံ၊ ငါသည်။ အစ္ဆရာနံ၊ နတ်သမီးတို့၏။ ဟေတု၊ အကြောင်းကြောင့်။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ န စရာမိ၊ ကျင့်သည် မဟုတ်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ ပုရာဏဒုတိယိကာ၊ မယားဟောင်းသည်။ “အဇ္ဇတဂ္ဂေ၊ ယနေ့ကို အစပြု၍။ မံ၊ ငါ့ကို။ အယျပုတ္တော၊ အရှင့်သားဖြစ်သော။ သုဒိန္နော၊ သုဒိန်သည်။ ဘဂိနိဝါဒေန၊ နှမဟူသော ပြောဆိုခြင်းဖြင့်။ သမုဒါစရတိ၊ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆို၏၊” ဣတိ မနသိ ကရိတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်၌သာလျှင်။ မုစ္ဆိတာ၊ တွေဝေမိန်းမောလျက်။ ပပတာ၊ လဲလေ၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ သုဒိန္နော၊ အရှင်သုဒိန်သည်။ ပိတရံ၊ အဖကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “ဂဟပတိ၊ သူကြွယ်။ ဘောဇနံ၊ ဘောဇဉ်ကို။ သစေ ဒါတဗ္ဗံ၊ အကယ်၍ ပေးအပ်သည်ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ပေးအပ်သည်ရှိသော်။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ နော၊ ငါတို့ကို။ မာ ဝိဟေဌယိတ္ထ၊ မညှဉ်းဆဲကုန်လင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ ဘုဉ္ဇ၊ စားလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ မာတာ စ၊ အမိသည်လည်းကောင်း။ ပိတာ စ၊ အဖသည်လည်းကောင်း။ အာယသ္မန္တံ သုဒိန္နံ၊ အရှင်သုဒိန်ကို။ ပဏီတေန၊ မွန်မြတ်သော။ ခါဒနီယေန၊ ခဲဖွယ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဘောဇနီယေန၊ ဘောဇဉ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ သဟတ္ထာ၊ မိမိလက်ဖြင့်။ သန္တပ္ပေသုံ၊ ရောင့်ရဲစေကုန်၏။ သမ္ပဝါရေသုံ၊ ကောင်းစွာ မြစ်စေကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ မာတာ၊ အမိသည်။ ဘုတ္တာဝိံ၊ ဆွမ်းစားပြီးသော။ ဩနီတပတ္တပါဏိံ၊ သပိတ်မှ ဖဲအပ်ပြီးသော လက်ရှိသော။ အာယသ္မန္တံ သုဒိန္နံ၊ အရှင်သုဒိန်ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ ဣဒံ ကုလံ၊ ဤငါတို့ အမျိုးသည်။ အဍ္ဎံ၊ ကြွယ်ဝ၏။ မဟဒ္ဓနံ၊ များသော ဥစ္စာ ရှိ၏။ မဟာဘောဂံ၊ များသော စည်းစိမ် ရှိ၏။ ပဟူတဇာတရူပရဇတံ၊ များသော ရွှေငွေ ရှိ၏။ ပဟူတဝိတ္တူပကရဏံ၊ များသော နှစ်သက်ခြင်းကို ပြုတတ်သော အဆောက်အဦ ရှိ၏။ ပဟူတဓနဓညံ၊ များသော ဥစ္စာစပါး ရှိ၏။ တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ ဟီနာယာဝတ္တိတွာ၊ လူထွက်၍။ ဘောဂါ စ၊ စည်းစိမ်တို့ကိုလည်း။ ဘုဉ္ဇိတုံ၊ ခံစားခြင်းငှာ။ ပုညာနိ စ၊ ကောင်းမှုတို့ကိုလည်း။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ လဗ္ဘာ၊ ရအပ်ကုန်၏။ တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဟီနာယာဝတ္တိတွာ၊ လူထွက်၍။ ဘောဂေ စ၊ စည်းစိမ်တို့ကိုလည်း။ ဘုဉ္ဇဿု၊ ခံစားပါလော့။ ပုညာနိ စ၊ ကောင်းမှုတို့ကိုလည်း။ ကရောဟိ၊ ပြုပါလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အမ္မ၊ မိခင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ န ဥဿဟာမိ၊ လူထွက်ခြင်းငှာ မစွမ်းနိုင်ပါ။ န ဝိသဟာမိ၊ လူထွက်ခြင်းငှာ မဝံ့ပါ။ အဘိရတော၊ သာသနာတော်၌ အလွန်မွေ့လျော်သည် ဖြစ်၍။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရာမိ၊ ကျင့်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း၊ ။ပ။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ ဣဒံ ကုလံ၊ ဤငါတို့အမျိုးသည်။ အဍ္ဎံ၊ ကြွယ်ဝ၏။ မဟဒ္ဓနံ၊ များသော ဥစ္စာ ရှိ၏။ မဟာဘောဂံ၊ များသော စည်းစိမ် ရှိ၏။ ပဟူတဇာတရူပရဇတံ၊ များသော ရွှေငွေ ရှိ၏။ ပဟူတဝိတ္တူပကရဏံ၊ များသော နှစ်သက်ခြင်းကို ပြုတတ်သော အဆောက်အဦ ရှိ၏။ ပဟူတဓနဓညံ၊ များသော ဥစ္စာစပါး ရှိ၏။ တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ တေန ဟိ၊ တိုက်တွန်းပါ၏။ ဗီဇကမ္ပိ၊ မျိုးစေ့ သားမြေးကိုလည်း။ ဒေဟိ၊ ပေးပါလော့။ နော၊ ငါတို့၏။ အပုတ္တကံ၊ အမွေခံသား မရှိသော။ သာပတေယျံ၊ ဥစ္စာနှစ်ကို။ လိစ္ဆဝယော၊ လိစ္ဆဝီမင်းတို့သည်။ မာ အတိဟရာပေသုံ၊ မဆောင်စေကုန်လင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အမ္မ၊ မိခင်။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဧတံ ခေါ၊ ဤမျိုးစေ့ သားမြေး ပေးခြင်းကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ သက္ကာ၊ တတ်ကောင်း၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ ကဟံ၊ အဘယ်အရပ်၌။ ဝိဟရသိ ပန၊ နေသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အမ္မ၊ မိခင်။ မဟာဝနေ၊ မဟာဝုန်တော၌။ ဝိဟရာမိ၊ နေ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ သုဒိန္နော၊ အရှင်သုဒိန်သည်။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲလေ၏။
၃၆။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ မာတာ၊ အမိသည်။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ ပုရာဏဒုတိယိကံ၊ မယားဟောင်းကို။ အာမန္တေသိ၊ ဆို၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “ဝဓု၊ ချွေးမ။ တေန ဟိ၊ ငါတိုက်တွန်း၏။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ဥတုနီ၊ ဥတုလာသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တေ၊ သင့်အား။ ပုပ္ဖံ၊ ဥတုပန်းသည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ မေ၊ ငါ့အား။ အာရောစေယျာသိ၊ ပြောကြားလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ ဆို၏။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ ဧဝံ သာဓု၊ ကောင်းပါပြီ၊” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ ပုရာဏဒုတိယိကာ၊ မယားဟောင်းသည်။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ မာတုယာ၊ အမိအား။ ပစ္စဿောသိ၊ ဝန်ခံ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ ပုရာဏဒုတိယိကာ၊ မယားဟောင်းသည်၊
န စိရဿေဝ၊ မကြာမြင့်မီသာလျှင်။ ဥတုနီ၊ ဥတုလာသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အဿာ၊ ထိုမယားဟောင်းအား။ ပုပ္ဖံ၊ ဥတုပန်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ ပုရာဏဒုတိယိကာ၊ မယားဟောင်းသည်။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ မာတရံ၊ အမိကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ ဥတုနီ၊ ဥတုလာသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ပုပ္ဖံ၊ ဥတုပန်းသည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဝဓု၊ ချွေးမ။ တေန ဟိ၊ ငါ တိုက်တွန်း၏။ ယေန အလင်္ကာရေန၊ အကြင်တန်ဆာဖြင့်။ အလင်္ကတာ၊ တန်ဆာဆင်အပ်သည်ရှိသော်။ မေ၊ ငါ၏။ ပုတ္တဿ၊ သားဖြစ်သော။ သုဒိန္နဿ၊ သုဒိန်သည်။ ပိယာ၊ ချစ်အပ်သည်။ မနာပါ၊ နှလုံးကို ပွားစေအပ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တေန အလင်္ကာရေန၊ ထိုတန်ဆာဖြင့်။ အလင်္ကရ၊ တန်ဆာဆင်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ ဧဝံ သာဓု၊ ကောင်းပြီ၊” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ ပုရာဏဒုတိယိကာ၊ မယားဟောင်းသည်။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ မာတုယာ၊ အမိအား။ ပစ္စဿောသိ၊ ဝန်ခံ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ မာတာ၊ အမိသည်။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ ပုရာဏဒုတိယိကံ၊ မယားဟောင်းကို။ အာဒါယ၊ ခေါ်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ မဟာဝနံ၊ မဟာဝုန်တောသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ သုဒိန္နော၊ အရှင်သုဒိန်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်သုဒိန်ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ သုဒိန္နံ၊ အရှင်သုဒိန်ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ ဣဒံ ကုလံ၊ ဤငါတို့အမျိုးသည်။ အဍ္ဎံ၊ ကြွယ်ဝ၏။ မဟဒ္ဓနံ၊ များသော ဥစ္စာ ရှိ၏။ မဟာဘောဂံ၊ များသော စည်းစိမ် ရှိ၏။ ပဟူတဇာတရူပရဇတံ၊ များသော ရွှေငွေ ရှိ၏။ ပဟူတဝိတ္တူပကရဏံ၊ များသော နှစ်သက်ခြင်းကို ပြုတတ်သော အဆောက်အဦ ရှိ၏။ ပဟူတဓနဓညံ၊ များသော ဥစ္စာစပါး ရှိ၏။ တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သားသုဒိန်။ ဟီနာယာဝတ္တိတွာ၊ လူထွက်၍။ ဘောဂါ စ၊ စည်းစိမ်တို့ကိုလည်း။ ဘုဉ္ဇိတုံ၊ ခံစားခြင်းငှာ။ ပုညာနိ စ၊ ကောင်းမှုတို့ကိုလည်း။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ လဗ္ဘာ၊ ရအပ်ကုန်၏။ တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဟီနာယာဝတ္တိတွာ၊ လူထွက်၍။ ဘောဂေ စ၊ စည်းစိမ်တို့ကိုလည်း။ ဘုဉ္ဇဿု၊ ခံစားပါလော့။ ပုညာနိ စ၊ ကောင်းမှုတို့ကိုလည်း။ ကရောဟိ၊ ပြုပါလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အမ္မ၊ မိခင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ န ဥဿဟာမိ၊ လူထွက်ခြင်းငှာ မစွမ်းနိုင်ပါ။ န ဝိသဟာမိ၊ လူထွက်ခြင်းငှာ မဝံ့ပါ။ အဘိရတော၊ သာသနာတော်၌ အလွန် မွေ့လျော်သည်ဖြစ်၍။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရာမိ၊ ကျင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း၊ ။ပ။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ မာတာ၊ အမိသည်။ အာသ္မန္တံ သုဒိန္နံ၊ အရှင်သုဒိန်ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ ဣဒံ ကုလံ၊ ဤငါတို့အမျိုးသည်။ အဍ္ဎံ၊ ကြွယ်ဝ၏။ မဟဒ္ဓနံ၊ များသော ဥစ္စာ ရှိ၏။ မဟာဘောဂံ၊ များသော စည်းစိမ် ရှိ၏။ ပဟူတဇာတရူပရဇတံ၊ များသော ရွှေငွေ ရှိ၏။ ပဟူတဝိတ္ထူပကရဏံ၊ များသော နှစ်သက်ခြင်းကို ပြုတတ်သော အဆောက်အဦ ရှိ၏။ ပဟူတဓနဓညံ၊ များသော ဥစ္စာစပါး ရှိ၏။ တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ တေန ဟိ၊ တိုက်တွန်းပါ၏။ ဗီဇကမ္ပိ၊ မျိုးစေ့သားမြေးကိုလည်း။ ဒေဟိ၊ ပေးပါလော့။ နော၊ ငါတို့၏။ အပုတ္တကံ၊ အမွေခံသား မရှိသော။ သာပတေယျံ၊ ဥစ္စာနှစ်ကို။ လိစ္ဆဝယော၊ လိစ္ဆဝီမင်းတို့သည်။ မာ အတိဟရာပေသုံ၊ မဆောင်စေကုန်လင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အမ္မ၊ မိခင်။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဧတံ ခေါ၊ ဤမျိုးစေ့ သားမြေး ပေးခြင်းကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ သက္ကာ၊ တတ်ကောင်း၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ပုရာဏဒုတိယိကာယ၊ မယားဟောင်း၏။ ဗာဟာယံ၊ လက်မောင်း၌။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ မဟာဝနံ၊ မဟာဝုန်တောသို့။ အဇ္ဈောဂါဟေတွာ၊ သက်ဝင်၍။ သိက္ခာပဒေ၊ ပဌမပါရာဇိကသိက္ခာပုဒ်ကို။ အပညတ္တေ၊ မပညတ်မီ။ အနာဒီနဝဒဿော၊ အပြစ်ကို မမြင်သည်ဖြစ်၍။ ပုရာဏဒုတိယိကာယ၊ မယားဟောင်း၌။ တိက္ခတ္တုံ၊ သုံးကြိမ်။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ အဘိဝိညာပေသိ၊ ဖြစ်စေ၏။ သာ၊ ထိုမယားဟောင်းသည်။ တေန၊ ထိုသို့ မေထုန်သုံးခါ ဖြစ်စေခြင်းကြောင့်။ ဂဗ္ဘံ၊ ကိုယ်ဝန်ကို။ ဂဏှိ၊ ယူ၏။ ဘုမ္မာ ဒေဝါ၊ ဘုမ္မစိုးနတ်တို့သည်။ သဒ္ဒံ၊ ကြွေးကြော်သံကို။ အနုဿာဝေသုံ၊ အဆင့်စကားကြားစေကုန်၏။ ကိံ အနုဿာဝေသုံ၊ အဘယ်သို့ အဆင့်စကားကြားစေကုန်သနည်း။ “ဘော၊ အချင်းတို့။ ဘိက္ခုသံဃော၊ ရဟန်းအပေါင်းသည်။ နိရဗ္ဗုဒေါ ဝတ၊ ခိုးသူအမြှုပ် ဒုဿီလမှ ကင်းစွတကား။ နိရာဒီနဝေါဝ၊ ဒုဿီလညစ် အပြစ်မှ ကင်းစွတကား။ ကလန္ဒပုတ္တေန၊ ကလန္ဒရွာသား ဖြစ်သော။ သုဒိန္နေန၊ သုဒိန်သည်။ အဗ္ဗုဒံ၊ ခိုးသူအမြှုပ် ဒုဿီလသဘောကို။ ဥပ္ပါဒိတံ၊ ဖြစ်စေအပ်၏။ အာဒီနဝေါ၊ ဒုဿီလညစ် အပြစ်ကို။ ဥပ္ပါဒိတော၊ ဖြစ်စေအပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အနုဿာဝေသုံ၊ အဆင့်စကားကြားစေကုန်၏။ ဘုမ္မာနံ ဒေဝါနံ၊ ဘုမ္မစိုးနတ်တို့၏။ သဒ္ဒံ၊ ကြွေးကြော်သံကို။ သုတွာ၊ ကြားကုန်၍။ စာတုမဟာရာဇိကာ၊ စာတုမဟာရာဇ်ဘုံ၌ တည်ကုန်သော။ ဒေဝါ၊ နတ်တို့သည်။ သဒ္ဒံ၊ ကြွေးကြော်သံကို။ အနုဿာဝေသုံ၊ အဆင့်စကားကြားစေကုန်၏၊ ။ပ။ တာဝတိံသာ၊ တာဝတိံသာနတ်ပြည်၌ တည်ကုန်သော။ ဒေဝါ၊ နတ်တို့သည်။ ယာမာ၊ ယာမာဘုံ၌ တည်ကုန်သော။ ဒေဝါ၊ နတ်တို့သည်။ တုသိတာ၊ တုသိတာဘုံ၌ တည်ကုန်သော။ ဒေဝါ၊ နတ်တို့သည်။ နိမ္မာနရတီ၊ နိမ္မာနရတီဘုံ၌ တည်ကုန်သော။ ဒေဝါ၊ နတ်တို့သည်။ ပရိနိမ္မိတဝသ၀တ္တီ၊ ပရနိမ္မိတဝသ၀တ္တီဘုံ၌ တည်ကုန်သော။ ဒေဝါ၊ နတ်တို့သည်။ ဗြဟ္မကာယိကာ၊ ဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ တည်ကုန်သော။ ဒေဝါ၊ ဗြဟ္မာတို့သည်။ သဒ္ဒံ၊ ကြွေးကြော်သံကို။ အနုဿာဝေသုံ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားစေကုန်၏။ ကိံ အနုဿာဝေသုံ၊ အဘယ်သို့ တစ်ဆင့်စကား ကြားစေကုန်သနည်း။ “ဘော၊ အချင်းတို့။ ဘိက္ခုသံဃော၊ ရဟန်းအပေါင်းသည်။ နိရဗ္ဗုဒေါ ဝတ၊ ခိုးသူအမြှုပ် ဒုဿီလမှ ကင်းစွတကား။ နိရာဒီနဝေါ ဝတ၊ ဒုဿီလညစ် အပြစ်မှ ကင်းစွတကား။ ကလန္ဒပုတ္တေန၊ ကလန္ဒရွာသား ဖြစ်သော။ သုဒိန္နေန၊ သုဒိန်သည်။ အဗ္ဗုဒံ၊ ခိုးသူအမြှုပ် ဒုဿီလသဘောကို။ ဥပ္ပါဒိတံ၊ ဖြစ်စေအပ်၏။ အာဒီနဝေါ၊ ဒုဿီလညစ် အပြစ်ကို။ ဥပ္ပါဒိတော၊ ဖြစ်စေအပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အနုဿာဝေသုံ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားစေကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣဟ၊ ဤမဟာဝုန်တော၌။ တေန ခဏေန၊ ထိုမေထုန်အမှုကို လွန်ကျူးကျော်နင်း၍ ကျင့်သော ခဏဖြင့်။ မုဟုတ္တေန၊ ထိုမေထုန်အမှုကို လွန်ကျူးကျော်နင်း ကျင့်သော မုဟုတ္တဖြင့်။ ယာ၀ ဗြဟ္မလောကာ၊ အကနိဋ္ဌဗြဟ္မာ့ပြည်တိုင်အောင်။ သဒ္ဒေါ၊ ကြွေးကြော်သံသည်။ အဗ္ဘုဂ္ဂစ္ဆိ၊ ပျံ့နှံ့၍ တက်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ ပုရာဏဒုတိယိကာ၊ မယားဟောင်းသည်။ တဿ ဂဗ္ဘဿ၊ ထိုကိုယ်ဝန်၏။ ပရိပါကံ၊ ရင့်ခြင်းကို။ အနွာယ၊ စွဲ၍။ ပုတ္တံ၊ သားကို။ ဝိဇာယိ၊ ဖွား၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ သဟာယကာ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့သည်။ တဿ ဒါရကဿ၊ ထိုသူငယ်အား။ ဗီဇကောတိ နာမံ၊ ဗီဇက ဟူသော အမည်ကို။ အကံသု၊ မှည့်ကြကုန်၏။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ ပုရာဏဒုတိယိကာယ၊ မယားဟောင်းအား။ ဗီဇကမာတာတိ နာမံ၊ ဗီဇကမာတာ ဟူသော အမည်ကို။ အကံသု၊ မှည့်ကြကုန်၏။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်အား။ ဗီဇကပိတာတိ နာမံ၊ ဗီဇကပိတာ ဟူသော အမည်ကို။ အကံသု၊ မှည့်ကြကုန်၏။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ တေ၊ ထိုသားအမိတို့သည်။ အပရေန သမယေန၊ ဖွားသည်မှနောက် ခုနစ်နှစ်, ရှစ်နှစ်ရောက်သော အခါ၌။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်သို့။ ပဗ္ဗဇိတွာ၊ ကပ်ကုန်၍။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ သစ္ဆာကံသု၊ မျက်မှောက်ပြုကုန်၏။
၃၇။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ နောင်တတစ်ဖန် ပူပန်ခြင်းသည်။ အဟုဒေဝ၊ ဖြစ်သည်သာလျှင်တည်း။ ဝိပ္ပဋိသာရော၊ နှလုံးမသာယာခြင်းသည်။ အဟု၊ ဖြစ်ပြီ။ ကိံ အဟု၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ယောဟံ ယော အဟံ၊ အကြင်ငါသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သွာက္ခာတေ၊ ကောင်းစွာ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယေ၊ သုတ်, အဘိဓမ္မာ, ဝိနည်းဟု ဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ပဗ္ဗဇိတွာ၊ ရဟန်းပြု၍။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ ပရိပုဏ္ဏံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ ပြည့်စုံသော။ ပရိသုဒ္ဓံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ စင်ကြယ်သော။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရိတုံ၊ ကျင့်ခြင်းငှာ။ နာသက္ခိံ၊ မတတ်နိုင်။ တဿ မေ၊ ထိုငါ့အား။ ဝတ၊ စင်စစ်။ အလာဘာ၊ ဈာန်စသော ကျေးဇူးတို့ကို မရခြင်းသည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တဿ မေ၊ ထိုငါ့အား။ ဝတ၊ စင်စစ်။ လာဘာ၊ ပဗ္ဗဇ္ဇစသော ကျေးဇူးကို ရခြင်းတို့သည်။ န ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ ဝတ၊ စင်စစ်။ ဒုလ္လဒ္ဓံ၊ သာသနာတော်ကို မကောင်းသဖြင့် ရအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ မေ၊ ထိုငါသည်။ ဝတ၊ စင်စစ်။ သုလဒ္ဓံ၊ သာသနာတော်ကို ကောင်းသဖြင့် ရအပ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟုဒေဝ၊ ဖြစ်သည်သာလျှင်တည်း။ သော၊ ထိုသုဒိန်သည်။ တေနေ၀ ကုက္ကုစ္စေန၊ ထိုနောင်တတစ်ဖန် ပူပန်ခြင်းဖြင့်သာလျှင်။ တေနေ၀ ဝိပ္ပဋိသာရေန၊ ထိုနှလုံးမသာယာခြင်းဖြင့်သာလျှင်။ ကိသော၊ ကြုံသည်။ လူခေါ၊ ခေါင်းပါးသည်။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏော၊ အဆင်းမလှသည်။ ဥပ္ပဏ္ဍုပ္ပဏ္ဍုကဇာတော၊ ဖြစ်သော ဖက်ရွက်ရော်ကဲ့သို့ ဖျော့တော့သော အဆင်း ရှိသည်။ ဓမနိသန္ထတဂတ္တော၊ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထသော ကိုယ် ရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အန္တောမနော၊ အတွင်း၌ ပူလောင်သော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ လီနမနော၊ တွန့်တိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒုက္ခီ၊ ဆင်းရဲခြင်း ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒုမ္မနော၊ ဖျက်ဆီးအပ်သော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိပ္ပဋိသာရီ၊ နှလုံးမသာယာခြင်း ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဇ္ဈာယိ၊ ကြံမှိုင်၏။
၃၈။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ သဟာယကာ၊ အဆွေခင်ပွန်းဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာယသ္မန္တံ သုဒိန္နံ၊ အရှင်သုဒိန်ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အာဝုသော သုဒိန္န၊ ငါ့ရှင် သုဒိန်။ တွံ၊ သင်သည်။ ပုဗ္ဗေ ခေါ၊ ရှေး၌သာလျှင်။ ဝဏ္ဏဝါ၊ အဆင်းလှသည်။ ပီဏိန္ဒြိယော၊ ပြည့်ဖြိုးသော ဣန္ဒြေ ရှိသည်။ ပသန္နမုခဝဏ္ဏော၊ ကြည်လင်သော မျက်နှာအဆင်း ရှိသည်။ ဝိပ္ပသန္နဆဝိဝဏ္ဏော၊ အထူးသဖြင့် ကြည်လင်သော အရေအဆင်း ရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ သော တွံ၊ ထိုသင်သည်။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ ကိသော၊ ကြုံသည်။ လူခေါ၊ ခေါင်းပါးသည်။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏော၊ အဆင်းမလှသည်။ ဥပ္ပဏ္ဍုပ္ပဏ္ဍုကဇာတော၊ ဖြစ်သော ဖက်ရွက်ရော်ကဲ့သို့ ဖျော့တော့သော အဆင်း ရှိသည်။ ဓမနိသန္ထတဂတ္တော၊ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထသော ကိုယ် ရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အန္တောမနော၊ အတွင်း၌ ပူလောင်သော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒုက္ခီ၊ ဆင်းရဲခြင်း ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒုမ္မနော၊ ဖျက်ဆီးအပ်သော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိပ္ပဋိသာရီ၊ နှလုံးမသာယာခြင်း ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဇ္ဈာယသိ၊ ကြံမှိုင်၏။ အာဝုသော သုဒိန္န၊ ငါ့ရှင်သုဒိန်။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ တွံ၊ သင်သည်။ အနဘိရတော၊ မမွေ့လျော်သည်ဖြစ်၍။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရသိ နု၊ ကျင့်လေသလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ အနဘိရတော၊ မမွေ့လျော်သည်ဖြစ်၍။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ န ခေါ စရာမိ၊ မကျင့်ပါ။ မေ၊ ငါ့အား။ ကတံ၊ ပြုအပ်သော။ ပါပကမ္မံ၊ မကောင်းမှုသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ပုရာဏဒုတိယိကာယ၊ မယားဟောင်း၌။ မေထုနော၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မော၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝိတော၊ မှီဝဲအပ်၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ တဿ မယှံ၊ ထိုငါ့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ နောင်တတစ်ဖန် ပူပန်ခြင်းသည်။ အဟုဒေဝ၊ ဖြစ်သည်သာလျှင်တည်း။ ဝိပ္ပဋိသာရော၊ နှလုံးမသာယာခြင်းသည်။ အဟု၊ ဖြစ်ပြီ။ ကိံ အဟု၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ ‘ယောဟံ ယော အဟံ၊ အကြင်ငါသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သွာက္ခာတေ၊ ကောင်းစွာ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယေ၊ သုတ်, အဘိဓမ္မာ, ဝိနည်းဟု ဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ပဗ္ဗဇိတွာ၊ ရဟန်းပြု၍။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ ပရိပုဏ္ဏံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ ပြည့်စုံသော။ ပရိသုဒ္ဓံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ စင်ကြယ်သော။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရိတုံ၊ ကျင့်ခြင်းငှာ။ နာသက္ခိံ၊ မတတ်နိုင်။ တဿ မေ၊ ထိုငါ့အား။ ဝတ၊ စင်စစ်။ အလာဘာ၊ ဈာန်စသော ကျေးဇူးတို့ကို မရခြင်းတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တဿ မေ၊ ထိုငါ့အား။ ဝတ၊ စင်စစ်။ လာဘာ၊ ပဗ္ဗဇ္ဇ စသော ကျေးဇူးတို့ကို ရခြင်းတို့သည်။ န ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ တဿ မေ၊ ထိုငါသည်။ ဝတ၊ စင်စစ်။ ဒုလ္လဒ္ဓံ၊ သာသနာတော်ကို မကောင်းသဖြင့် ရအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ မေ၊ ထိုငါသည်။ ဝတ၊ စင်စစ်။ သုလဒ္ဓံ၊ သာသနာတော်ကို ကောင်းသဖြင့် ရအပ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟုဒေဝ၊ ဖြစ်သည်သာလျှင်တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အာဝုသော သုဒိန္န၊ ငါ့ရှင်သုဒိန်။ ယံ ယေန ပါပေန၊ အကြင် မေထုန်မှီဝဲခြင်းတည်းဟူသော မကောင်းမှုဖြင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သွာက္ခာတေ၊ ကောင်းစွာ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယေ၊ သုတ်, အဘိဓမ္မာ, ဝိနည်းဟု ဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ပဗ္ဗဇိတွာ၊ ရဟန်းပြု၍။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ ပရိပုဏ္ဏံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ ပြည့်စုံသော။ ပရိသုဒ္ဓံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ စင်ကြယ်သော။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရိတုံ၊ ကျင့်ခြင်းငှာ။ န သက္ခိဿသိ၊ မတတ်နိုင်။ တေ၊ သင်၏။ တံ ပါပံ၊ ထိုမေထုန်မှီဝဲခြင်းတည်းဟူသော မကောင်းမှုသည်။ ကုက္ကုစ္စာယ၊ နောင်တတစ်ဖန် ပူပန်ခြင်းငှာ။ အလံ ဟိ၊ စွမ်းနိုင်သည်သာတည်း။ ဝိပ္ပဋိသာရာယ၊ နှလုံးမသာယာခြင်းငှာ။ အလံ ဟိ၊ စွမ်းနိုင်သည်သာတည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိရာဂါယ၊ တပ်ခြင်း ကင်းစိမ့်သောငှာ။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ ဒေသိတော နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ သရာဂါယ၊ တပ်ခြင်းနှင့်တကွ ဖြစ်စေခြင်းငှာ။ နော ဒေသိတော နနု၊ မဟောအပ်သည် မဟုတ်လော။ ဝိသံယောဂါယ၊ ကိလေသာတို့နှင့် မယှဉ်စေခြင်းငှာ။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ ဒေသိတော နနု၊ ဟောအပ်သည် မဟုတ်လော။ သံယောဂါယ၊ ကိလေသာတို့နှင့် ယှဉ်စေခြင်းငှာ။ နော ဒေသိတော နနု၊ မဟောအပ်သည် မဟုတ်လော။ အနုပါဒါနာယ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ဖြင့် မစွဲလမ်းစေခြင်းငှာ။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ ဒေသိတော နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ သဥပါဒါနာယ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ဖြင့် စွဲလမ်းစေခြင်းငှာ။ နော ဒေသိတော နနု၊ မဟောအပ်သည် မဟုတ်လော။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်၊
ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိရာဂါယ၊ တပ်ခြင်း ကင်းစိမ့်သောငှာ။ တတ္ထ တသ္မိံ ဓမ္မေ၊ ထိုတရားကို။ ဒေသိတေ၊ ဟောတော်မူအပ်လျက်။ သရာဂါယ၊ တပ်ခြင်းနှင့်တကွ ဖြစ်စေခြင်းငှာ။ စေတေဿသိ နာမ၊ စေ့ဆော်ဘိသနည်း။ ဝိသံယောဂါယ၊ ယှဉ်ခြင်း ကင်းစိမ့်သောငှာ။ တတ္ထ တသ္မိံ ဓမ္မေ၊ ထိုတရားကို။ ဒေသိတေ၊ ဟောတော်မူအပ်လျက်။ သံယောဂါယ၊ ယှဉ်ခြင်းနှင့်တကွ ဖြစ်စေခြင်းငှာ။ စေတေဿသိ နာမ၊ စေ့ဆော်ဘိသနည်း။ အနုပါဒါနာယ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ဖြင့် မစွဲလမ်းစေခြင်းငှာ။ တတ္ထ တသ္မိံ ဓမ္မေ၊ ထိုတရားကို။ ဒေသိတေ၊ ဟောတော်မူအပ်လျက်။ သဥပါဒါနာယ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ဖြင့် စွဲလမ်းစေခြင်းငှာ။ စေတေဿသိ နာမ၊ စေ့ဆော်ဘိသနည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ရာဂဝိရာဂါယ၊ ရာဂဖြင့် တပ်ခြင်းကင်းရာ နိဗ္ဗာန်အကျိုးငှာ။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ ဒေသိတော နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ မဒနိမ္မဒနာယ၊ မာန်ဖြင့် တပ်ခြင်းကင်းရာ နိဗ္ဗာန်အကျိုးငှာ။ ပိပါသဝိနယာယ၊ ကာမတည်းဟူသော မွတ်သိပ်ခြင်းကို ဖျောက်ရာ နိဗ္ဗာန်အကျိုးငှာ။ အာလယသမုဂ္ဃါတာယ၊ တဏှာကို ပယ်ခွါရာ နိဗ္ဗာန်အကျိုးငှာ။ ဝဋ္ဋုပစ္ဆေဒါယ၊ ဝဋ်၏ပြတ်ရာ နိဗ္ဗာန်အကျိုးငှာ။ တဏှာက္ခယာယ၊ တဏှာ၏ ကုန်ရာ နိဗ္ဗာန်အကျိုးငှာ။ ဝိရာဂါယ၊ တပ်ခြင်းကင်းရာ နိဗ္ဗာန်အကျိုးငှာ။ နိရောဓာယ၊ တဏှာ၏ချုပ်ရာ နိဗ္ဗာန်အကျိုးငှာ။ နိဗ္ဗာနာယ၊ ဘဝ,ဂတိ,ယောနိ စသည်တို့၏ ငြိမ်းရာ နိဗ္ဗာန်အကျိုးငှာ။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ ဒေသိတော နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ကာမာနံ၊ ဝတ္ထုကာမ, ကိလေသာကာမတို့ကို။ ပဟာနံ၊ ပယ်ခြင်းကို။ အက္ခာတံ နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ ကာမသညာနံ၊ ကာမသညာတို့ကို။ ပရိညာ၊ သုံးပါးသော ပရိညာဖြင့် ပိုင်းခြား၍ သိခြင်းကို။ အက္ခာတာ နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ ကာမပိပါသာနံ၊ ကာမတည်းဟူသော မွတ်သိပ်ခြင်းတို့ကို။ ပဋိဝိနယော၊ ဖျောက်ခြင်းကို။ အက္ခာတော နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ ကာမဝိတက္ကာနံ၊ ကာမဝိတက်တို့ကို။ သမုဂ္ဃါတော၊ ပယ်ခြင်းကို။ အက္ခာတော နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ ကာမပရိဠာဟာနံ၊ ကာမတည်းဟူသော ပူပန်ခြင်းတို့ကို။ ဝူပသမော၊ ငြိမ်းခြင်းကို။ အက္ခာတော နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ ပသန္နာနံ ဝါ၊ ကြည်ညိုကုန်ပြီးသော သူတို့အားလည်း။ ဘိယျောဘာဝါယ၊ လွန်စွာ ပွားများခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အထ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော။ ဧကစ္စာနဉ္စေဝ၊ အချို့ကုန်သော သူတို့အားလည်း။ အပ္ပသာဒါယ၊ မကြည်ညိုခြင်းငှာ။ ပသန္နာနံ၊ ကြည်ညိုကုန်ပြီးသော။ ဧကစ္စာနဉ္စေဝ၊ အချို့ကုန်သော သူတို့အားလည်း။ အညထတ္တာယ၊ အကြည်ညိုပျက်ခြင်းငှာ။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကြကုန်၏။
၃၉။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အာယသ္မန္တံ သုဒိန္နံ၊ အရှင်သုဒိန်ကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ သန္နိပါတာပေတွာ၊ စည်းဝေးစေ၍။ အာယသ္မန္တံ သုဒိန္နံ၊ အရှင်သုဒိန်ကို။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ကိံ ပဋိပုစ္ဆိ၊ အဘယ်သို့ မေးတော်မူသနည်း။ “သုဒိန္န၊ သုဒိန်။ တွံ၊ သင်သည်။ ပုရာဏဒုတိယိကာယ၊ မယားဟောင်း၌။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝိ၊ မှီဝဲ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်ပေသလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ကိံ ဝိဂရဟိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့တော်မူသနည်း။ “မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ အနနုစ္ဆဝိယံ၊ မလျောက်ပတ်။ အနနုလောမိကံ၊ မလျော်။ အပ္ပတိရူပံ၊ မသင့်တင့်။ အဿာမဏကံ၊ ရဟန်းတို့၏ အမူအရာမဟုတ်။ အကပ္ပိယံ၊ မအပ်။ အကရဏီယံ၊ မပြုအပ်။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သွာက္ခာတေ၊ ကောင်းစွာ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယေ၊ သုတ်, အဘိဓမ္မာ, ဝိနည်းဟု ဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ပဗ္ဗဇိတွာ၊ ရဟန်းပြုပြီး၍။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ ပရိပုဏ္ဏံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ ပြည့်စုံသော။ ပရိသုဒ္ဓံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ စင်ကြယ်သော။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရိတုံ၊ ကျင့်ခြင်းငှာ။ န သက္ခိဿသိ နာမ၊ မတတ်နိုင်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိရာဂါယ၊ တပ်ခြင်း ကင်းစိမ့်သောငှာ။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ ဒေသိတော နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ သရာဂါယ၊ တပ်ခြင်းနှင့်တကွ ဖြစ်စေခြင်းငှာ။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ နော ဒေသိတော နနု၊ မဟောအပ်သည် မဟုတ်လော။ ဝိသံယောဂါယ၊ ကိလေသာတို့နှင့် မယှဉ်စေခြင်းငှာ။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ ဒေသိတော နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ သံယောဂါယ၊ ကိလေသာတို့နှင့် ယှဉ်စေခြင်းငှာ။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ နော ဒေသိတော နနု၊ မဟောအပ်သည် မဟုတ်လော။ အနုပါဒါနာယ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ဖြင့် မစွဲလမ်းစေခြင်းငှာ။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ ဒေသိတော နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ သဥပါဒါနာယ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ဖြင့် စွဲလမ်းစေခြင်းငှာ။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ နော ဒေသိတော နနု၊ မဟောအပ်သည် မဟုတ်လော။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ တွံ၊ သင်သည်။ ဝိရာဂါယ၊ တပ်ခြင်း ကင်းစိမ့်သောငှာ။ တတ္ထ တသ္မိံ ဓမ္မေ၊ ထိုတရားကို။ ဒေသိတေ၊ ဟောတော်မူအပ်လျက်။ သရာဂါယ၊ တပ်ခြင်းနှင့်တကွ ဖြစ်စေခြင်းငှာ။ စေတေဿသိ နာမ၊ စေ့ဆော်ဘိသနည်း။ ဝိသံယောဂါယ၊ ကိလေသာတို့နှင့် မယှဉ်စေခြင်းငှာ။ တတ္ထ တသ္မိံ ဓမ္မေ၊ ထိုတရားကို။ ဒေသိတေ၊ ဟောတော်မူအပ်လျက်။ သံယောဂါယ၊ ကိလေသာတို့နှင့် ယှဉ်စေခြင်းငှာ။ စေတေဿသိ နာမ၊ စေ့ဆော်ဘိသနည်း။ အနုပါဒါနာယ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ဖြင့် မစွဲလမ်းစေခြင်းငှာ။ တတ္ထ တသ္မိံ ဓမ္မေ၊ ထိုတရားကို။ ဒေသိတေ၊ ဟောတော်မူအပ်လျက်။ သဥပါဒါနာယ၊ တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ဖြင့် စွဲလမ်းစေခြင်းငှာ။ စေတေဿသိ နာမ၊ စေ့ဆော်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ရာဂဝိရာဂါယ၊ ရာဂဖြင့် တပ်ခြင်းကင်းရာ နိဗ္ဗာန်အကျိုးငှာ။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ ဒေသိတော နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ မဒနိမ္မဒနာယ၊ မာန်ဖြင့် ယစ်ခြင်း ကင်းရာ နိဗ္ဗာန်အကျိုးငှာ။ ပိပါသဝိနယာယ၊ ကာမတည်းဟူသော မွတ်သိပ်ခြင်းကင်းရာ နိဗ္ဗာန်အကျိုးငှာ။ ဝဋ္ဋုပစ္ဆေဒါယ၊ ဝဋ်၏ပြတ်ရာ နိဗ္ဗာန်အကျိုးငှာ။ အာလယသမုဂ္ဃါတာယ၊ တဏှာကို ပယ်ခွာရာ နိဗ္ဗာန်အကျိုးငှာ။ တဏှာက္ခယာယ၊ တဏှာ၏ကုန်ရာ နိဗ္ဗာန်အကျိုးငှာ။ ဝိရာဂါယ၊ တပ်ခြင်း ကင်းရာ နိဗ္ဗာန်အကျိုးငှာ။ နိရောဓာယ၊ တဏှာ၏ ချုပ်ရာ နိဗ္ဗာန်အကျိုးငှာ။ နိဗ္ဗာနာယ၊ ဘဝ,ဂတိ, ယောနိ စသည်တို့၏ ငြိမ်းရာ နိဗ္ဗာန်အကျိုးငှာ။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ ဒေသိတော နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်၊
ကာမာနံ၊ ဝတ္ထုကာမ, ကိလေသာကာမတို့ကို။ ပဟာနံ၊ ပယ်ခြင်းကို။ အက္ခာတံ နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ ကာမသညာနံ၊ ကာမသညာတို့ကို။ ပရိညာ၊ သုံးပါးသော ပရိညာတို့ဖြင့် ပိုင်းခြား၍ သိခြင်းကို။ အက္ခာတာ နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ ကာမပိပါသာနံ၊ ကာမတည်းဟူသော မွတ်သိပ်ခြင်းတို့ကို။ ပဋိဝိနယော၊ ပယ်ဖျောက်ခြင်းကို။ အက္ခာတော နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ ကာမဝိတက္ကာနံ၊ ကာမဝိတက်တို့ကို။ သမုဂ္ဃါတော၊ ပယ်ခြင်းကို။ အက္ခာတော နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ ကာမပရိဠာဟာနံ၊ ကာမတည်းဟူသော ပူပန်ခြင်းတို့ကို။ ဝူပသမော၊ ငြိမ်းခြင်းကို။ အက္ခာတော နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ အာသီဝိသဿ၊ လျင်သော အဆိပ်ရှိသော။ ဃောရဝိသဿ၊ ကြမ်းသော အဆိပ်ရှိသော။ သပ္ပဿ၊ မြွေဟောက်၏။ မုခေ၊ ခံတွင်း၌။ တေ၊ သင်၏။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ပက္ခိတ္တံ၊ ထည့်သွင်းခြင်းသည်။ ဝရံ၊ မြတ်သေး၏။ မာတုဂါမဿ၊ မာတုဂါမ၏။ အင်္ဂဇာတေ၊ အင်္ဂါဇာတ်၌။ တေ၊ သင်၏။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ပက္ခိတ္တံ၊ ထည့်သွင်းခြင်းသည်။ န တွေ၀ ဝရံ၊ မမြတ်သည်သာတည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ကဏှသပ္ပဿ၊ မြွေဟောက်၏။ မုခေ၊ ခံတွင်း၌။ တေ၊ သင်၏။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ပက္ခိတ္တံ၊ ထည့်သွင်းခြင်းသည်။ ဝရံ၊ မြတ်သေး၏။ မာတုဂါမဿ၊ မာတုဂါမ၏။ အင်္ဂဇာတေ၊ အင်္ဂါဇာတ်၌။ တေ၊ သင်၏။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ပက္ခိတ္တံ၊ တည့်သွင်းခြင်းသည်။ န တွေ၀ ဝရံ၊ မမြတ်သည်သာတည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ အာဒိတ္တာယ၊ ရဲရဲညီးသော။ သမ္ပဇ္ဇလိတာယ၊ တပြောင်ပြောင် တောက်သော။ သဇောတိဘူတာယ၊ အရောင်အလင်းနှင့်တကွ ဖြစ်၍ ဖြစ်သော။ အင်္ဂါရကာသုယာ၊ မီးကျီးတွင်း၌။ တေ၊ သင်၏။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ပက္ခိတ္တံ၊ ထည့်သွင်းခြင်းသည်။ ဝရံ၊ မြတ်သေး၏။ မာတုဂါမဿ၊ မာတုဂါမ၏။ အင်္ဂဇာတေ၊ အင်္ဂါဇာတ်၌။ တေ၊ သင်၏။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ပက္ခိတ္တံ၊ ထည့်သွင်းခြင်းသည်။ န တွေ၀ ဝရံ၊ မမြတ်သည်သာတည်း။ တံ၊ ထိုသို့ မြတ် မမြတ်အားဖြင့် နှစ်ပါး ဖြစ်ခြင်းသည်။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်နည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဟိ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ တတော နိဒါနံ၊ ထိုမြွေ၏ ခံတွင်း မီးကျီးတွင်း၌ ထည့်သွင်းခြင်း ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ မရဏံ ဝါ၊ သေခြင်းသို့လည်းကောင်း။ မရဏမတ္တံ၊ သေလောက်ရုံမျှသော။ ဒုက္ခံ ဝါ၊ ဆင်းရဲသို့လည်းကောင်း။ နိဂစ္ဆေယျ၊ ရောက်ရာ၏။ တပ္ပစ္စယာ၊ ထိုမြွေ၏ခံတွင်း မီးကျီးတွင်း၌ ထည့်သွင်းခြင်း ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ အပါယံ၊ ချမ်းသာကင်းသော။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ မကောင်းမှုကို ပြုသော သူတို့၏ လားရာဖြစ်သော။ ဝိနိပါတံ၊ ပျက်စီး၍ ကျရာဖြစ်သော။ နိရယံ၊ ငရဲ၌။ န တွေ၀ ဥပပဇ္ဇေယျ၊ မဖြစ်ရာသည်သာတည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဣတော နိဒါနဉ္စ ခေါ၊ ဤမာတုဂါမ၏ အင်္ဂါဇာတ်၌ ထည့်သွင်းခြင်း ဟူသော အကြောင်းကြောင့်သာလျှင်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ အပါယံ၊ ချမ်းသာကင်းသော။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ မကောင်းမှုကို ပြုသော သူတို့၏ လားရာဖြစ်သော။ ဝိနိပါတံ၊ ပျက်စီး၍ ကျရာဖြစ်သော။ နိရယံ၊ ငရဲ၌။ ဥပပဇ္ဇေယျ၊ ဖြစ်ရာ၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဝရာဝရံ၊ မြတ်မမြတ်အားဖြင့် နှစ်ပါးသော ဖြစ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ တတ္ထ၊ ထိုသို့ မာတုဂါမ၏ အင်္ဂါဇာတ်တွင်းဝယ် ထည့်သွင်းခြင်း၌ ကြီးပြင်းသော အပြစ် ရှိသည် ဖြစ်လျက်။ တွံ၊ သင်သည်။ ယံ တံ၊ ဟုတ်ဟုတ်ညားညား ယုတ်မာသောအားဖြင့်။ အသဒ္ဓမ္မံ၊ မသူတော်တို့၏ အကျင့်ဖြစ်သော။ ဂါမဓမ္မံ၊ ရွာသူတို့၏ အကျင့်ဖြစ်သော။ ဝသလဓမ္မံ၊ သူယုတ်တို့၏ အကျင့်ဖြစ်သော။ ဒုဋ္ဌုလ္လံ၊ ရုန့်ရင်းကြမ်းတမ်းသော။ ဩဒကန္တိကံ၊ ရေဆေးခြင်းကိစ္စ အဆုံးရှိသော။ ရဟဿံ၊ ဖုံးကွယ်ရာ၌ ပြုအပ်သော။ ဒွယံဒွယသမာပတ္တိံ၊ နှစ်ယောက် နှစ်ယောက်သော ယောကျ်ားမိန်းမတို့သည် ရောက်အပ်သော မေထုန်အကျင့်သို့။ သမာပဇ္ဇိဿသိ နာမ၊ ရောက်တုံဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ တွံ၊ သင်သည်။ ဗဟူနံ၊ များစွာကုန်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏။ အကုသလာနံ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ တရားတို့၏။ အာဒိကတ္တာ၊ ရှေးဦးစွာ ပြုသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ပုဗ္ဗင်္ဂမော၊ ရှေ့သွားဖြစ်၏။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ ပသန္နာနံ ဝါ၊ ကြည်ညိုကုန်ပြီးသော သူတို့အားလည်း။ ဘိယျောဘာဝါယ၊ လွန်စွာ ပွားများခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်နှီးသော ယောကျ်ား။ အထ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော။ ဧကစ္စာနဉ္စေဝ၊ အချို့ကုန်သော သူတို့အားလည်း။ အပ္ပသာဒါယ၊ မကြည်ညိုခြင်းငှာ။ ပသန္နာနံ၊ ကြည်ညိုကုန်ပြီးသော။ ဧကစ္စာနဉ္စေဝ၊ အချို့ကုန်သော သူတို့အားလည်း။ အညထတ္တာယ၊ အကြည်ညိုပျက်ခြင်းငှာ။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာယသ္မန္တံ သုဒိန္နံ၊ အရှင်သုဒိန်ကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၍။ ဒုဗ္ဘရတာယ၊ မိမိကိုယ်ကို မိမိ မွေးမြူနိုင်ခဲသည်၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ ဒုပ္ပေါသတာယ၊ မိမိကိုယ်ကို သူတစ်ပါးတို့ မွေးမြူနိုင်ခဲသည်၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ မဟိစ္ဆတာယ၊ အလိုကြီးသည်၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ အသန္တုဋ္ဌိတာယ၊ မရောင့်ရဲသည်၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ သင်္ဂဏိကာယ၊ အပေါင်းအဖော်၌ မွေ့လျော်ခြင်း၏လည်းကောင်း။ ကောသဇ္ဇဿ၊ ပျင်းရိခြင်း၏လည်းကောင်း။ အဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးမဲ့ကို။ ဘာသိတွာ၊ ဟောတော်မူ၍။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ သုဘရတာယ၊ မိမိကိုယ်ကို မိမိ မွေးမြူလွယ်သည်၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ သုပေါသတာယ၊ မိမိကိုယ်ကို သူတစ်ပါးတို့ မွေးမြူလွယ်သည်၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ အပ္ပိစ္ဆဿ၊ အလိုနည်းခြင်း၏လည်းကောင်း။ သန္တုဋ္ဌဿ၊ ရောင့်ရဲခြင်း၏လည်းကောင်း။ သလ္လေခဿ၊ ကိလေသာကို ခေါင်းပါးစေခြင်း၏လည်းကောင်း။ ဓုတဿ၊ ကိလေသာကို ခါတွက်ခြင်း၏လည်းကောင်း။ ပါသာဒိကဿ၊ ကြည်ညိုဖွယ်ကို ဆောင်ခြင်း၏လည်းကောင်း။ အပစယဿ၊ ကိလေသာကို ဖျက်ဆီးခြင်း၏လည်းကောင်း။ ဝီရိယာရမ္ဘဿ၊ လုံ့လကို အားထုတ်ခြင်း၏လည်းကောင်း။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသိတွာ၊ ဟောတော်မူ၍။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ တဒနုစ္ဆဝိကံ၊ ထိုသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်ခြင်းအား လျောက်ပတ်သော။ တဒနုလောမိကံ၊ ထိုသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်ခြင်းအားလျော်သော။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေန၊ ထိုအကြောင်းကြောင့်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ သံဃသုဋ္ဌုတာယ၊ သံဃာ၏ ကောင်း၏ဟု ဝန်ခံခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သံဃဖာသုတာယ၊ သံဃာ၏ ချမ်းသာခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒုမ္မကူၤနံ၊ သီလ မရှိကုန်သော။ ပုဂ္ဂလာနံ၊ ပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ နိဂ္ဂဟာယ၊ နှိပ်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ပေသလာနံ၊ သီလကို ချစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဖာသုဝိဟာရာယ၊ ချမ်းသာစွာ နေခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဒိဋ္ဌဓမ္မိကာနံ၊ မျက်မှောက်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ အာသဝါနံ၊ ဘေးရန်တို့ကို။ သံဝရာယ၊ စောင့်ရှောက်ခြင်းငှာ။ သမ္ပရာယိကာနံ၊ တမလွန်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ အာသဝါနံ၊ ဘေးရန်တို့ကို။ ပဋိဃာတာယ၊ ပယ်ဖျောက်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ အပ္ပသန္နာနံ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့ကို။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ပသန္နာနံ၊ ကြည်ညိုကုန်ပြီးသော သူတို့ကို။ ဘိယျောဘာဝါယ၊ လွန်စွာ ပွားများခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သဒ္ဓမ္မဋ္ဌိတိယာ၊ သူတော်ကောင်းတရားတို့၏ တည်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဝိနယာနုဂ္ဂဟာယ၊ ဝိနည်းကို ချီးမြှောက်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ အတ္ထဝသေ၊ အကျိုးထူးတို့ကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညပေဿာမိ၊ ပညတ်တော်မူအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
“ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝေယျ၊ မှီဝဲငြားအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပါရာဇိကော၊ သာသနာတော်မှ ရှုံးခြင်းသို့ ရောက်သည်။ အသံဝါသော၊ ရဟန်းကောင်းတို့နှင့် ပေါင်းဖော်ခြင်း မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒဉ္စ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကိုလည်း။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သုဒိန္နဘာဏဝါရော၊ သုဒိန္နဘာဏဝါရသည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
မက္ကဋီ ဝတ္ထု
၄၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဝေသာလိယံ၊ ဝေသာလီပြည်၌။ မဟာဝနေ၊ မဟာဝုန်တော၌။ မက္ကဋိံ၊ မျောက်မကို။ အာမိသေန၊ အာမိသဖြင့်။ ဥပလာပေတွာ၊ ဖြားယောင်း၍။ တဿာ၊ ထိုမျောက်မ၌။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝတိ၊ မှီဝဲ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပုဗ္ဗဏှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ဝေသာလိံ၊ ဝေသာလီပြည်သို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပါဝိသိ၊ ဝင်လေ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သေနာသနစာရိကံ၊ ကျောင်းစဉ်လှည့်လည်ခြင်းကို။ အာဟိဏ္ဍန္တာ၊ လှည့်လည်ကုန်သည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ဝိဟာရော၊ ကျောင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုကျောင်းရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ သာ မက္ကဋီ၊ ထိုမျောက်မသည်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ ဒူရတောဝ၊ အဝေးမှသာလျှင်။ အာဂစ္ဆန္တေ၊ လာသည်တို့ကို။ အဒ္ဒသ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အတ္ထိ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေန၊ ထိုရဟန်းတို့ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့၏။ ပုရတော၊ ရှေ့၌။ ကဋိမ္ပိ၊ ခါးကိုလည်း။ စာလေသိ၊ လှုပ်၏။ ဆေပ္ပမ္ပိ၊ မြီးထူးကိုလည်း။ စာလေသိ၊ လှုပ်၏။ ကဋိမ္ပိ၊ ခါးကိုလည်း။ ဩဍ္ဍိ၊ ရှေးရှုထား၏။ နိမိတ္တမ္ပိ၊ မှီဝဲစေလိုသော အမှတ်ကိုလည်း။ အကာသိ၊ ပြု၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “နိဿံသယံ ခေါ၊ မချွတ်သာလျှင်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဣမိဿာ မက္ကဋိယာ၊ ဤမျောက်မ၌။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝတိ၊ မှီဝဲ၏၊” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ ပရိဝိတက္ကံ ကတွာ၊ ဤသို့ အကြံကို ပြု၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိလီယိံသု၊ ပုန်းကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဝေသာလိယံ၊ ဝေသာလီပြည်၌။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရိတွာ၊ လှည့်လည်၍။ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ပဋိက္ကမိ၊ ဖဲသွား၏။
၄၁။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ မက္ကဋီ၊ ထိုမျောက်မသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုရဟန်းရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ထိုဆွမ်းကို။ ဧကဒေသံ၊ တစ်စိတ်ကို။ ဘုဉ္ဇိတွာ၊ စား၍။ ဧကဒေသံ၊ တစ်စိတ်ကို။ တဿာ မက္ကဋိယာ၊ ထိုမျောက်မအား။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ မက္ကဋီ၊ ထိုမျောက်မသည်။ တံ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ထိုဆွမ်းကို။ ဘုဉ္ဇိတွာ၊ စား၍။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ပုရတော၊ ရှေ့၌။ ကဋိံ၊ ခါးကို။ ဩဍ္ဍိ၊ ရှေးရှုထား၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တဿာ မက္ကဋိယာ၊ ထိုမျောက်မ၌။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝတိ၊ မှီဝဲ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကြကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကြကုန်သနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ နနု၊ ပညတ်အပ်သည် မဟုတ်လော။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ မက္ကဋိယာ၊ မျောက်မ၌။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝသိ၊ မှီဝဲဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ သစ္စံ၊ မှန်၏။ တံ၊ ထိုသိက္ခာပုဒ်ကို၊
မနုဿိတ္ထိယာဝ၊ လူမိန်းမ၌သာလျှင်။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်၏။ တိရစ္ဆာနဂတာယ၊ တိရစ္ဆာန်မ၌။ နော ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည် မဟုတ်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆင်ခြေကန်၍ ပြောဆို၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တံ သိက္ခာပဒံ၊ ထိုသိက္ခာပုဒ်သည်။ တထေဝ၊ ထို့အတူသာလျှင်။ ဟောတိ နနု၊ ဖြစ်သည် မဟုတ်လော။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အနနုစ္ဆဝိကံ၊ မလျောက်ပတ်။ အနနုလောမိကံ၊ မလျော်။ အပ္ပတိရူပံ၊ မသင့်တင့်။ အဿာမဏကံ၊ ရဟန်းတို့၏ အမူအရာ မဟုတ်။ အကပ္ပိယံ၊ မအပ်။ အကရဏီယံ၊ မပြုအပ်။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သွာက္ခာတေ၊ ကောင်းစွာ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယေ၊ သုတ်, အဘိဓမ္မာ, ဝိနည်းဟု ဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ပဗ္ဗဇိတွာ၊ ရဟန်းပြု၍။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ ပရိပုဏ္ဏံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ ပြည့်စုံသော။ ပရိသုဒ္ဓံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ စင်ကြယ်သော။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရိတုံ၊ ကျင့်ခြင်းငှာ။ န သက္ခိဿသိ နာမ၊ မတတ်နိုင်ဘိသနည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိရာဂါယ၊ တပ်ခြင်း ကင်းစိမ့်သောငှာ။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ ဒေသိတော နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ သရာဂါယ၊ တပ်ခြင်းနှင့်တကွ ဖြစ်စေခြင်းငှာ။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ နော ဒေသိတော နနု၊ မဟောအပ်သည် မဟုတ်လော၊ ။ပ။ ကာမပရိဠာဟာနံ၊ ကာမတည်းဟူသော ပူပန်ခြင်းတို့၏။ ဝူပသမော၊ ငြိမ်းခြင်းကို။ အက္ခာတော နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ ပသန္နာနံ ဝါ၊ ကြည်ညိုကုန်ပြီးသော သူတို့အားလည်း။ ဘိယျောဘာဝါယ၊ လွန်စွာ ပွားများခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အထ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော။ ဧကစ္စာနဉ္စေဝ၊ အချို့သော သူတို့အားလည်း။ အပ္ပသာဒါယ၊ မကြည်ညိုခြင်းငှာ။ ပသန္နာနံ၊ ကြည်ညိုကုန်ပြီးသော။ ဧကစ္စာနဉ္စ၊ အချို့သော သူတို့အားလည်း။ အညထတ္တာယ၊ အကြည်ညိုပျက်ခြင်းငှာ။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကြကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကြကုန်၏။
၄၂။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ သန္နိပါတာပေတွာ၊ စည်းဝေးစေ၍။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ကိံ ပဋိပစ္ဆိ၊ အဘယ်သို့ မေးတော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ မက္ကဋိယာ၊ မျောက်မ၌။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝိ၊ မှီဝဲ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ အဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ကိံ ဝိဂရဟိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့တော်မူသနည်း။ “မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ အနနုစ္ဆဝိကံ၊ မလျောက်ပတ်။ အနနုလောမိကံ၊ မလျော်။ အပ္ပတိရူပံ၊ မသင့်တင့်။ အဿာမဏကံ၊ ရဟန်းတို့၏ အမူအရာ မဟုတ်။ အကပ္ပိယံ၊ မအပ်။ အကရဏီယံ၊ မပြုအပ်။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ တွံ၊ သင်သည်။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သွာက္ခာတေ၊ ကောင်းစွာ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယေ၊ သုတ်, အဘိဓမ္မာ, ဝိနည်းဟု ဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ပဗ္ဗဇိတွာ၊ ရဟန်းပြု၍။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ ပရိပုဏ္ဏံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ ပြည့်စုံသော။ ပရိသုဒ္ဓံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ စင်ကြယ်သော။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရိတုံ၊ ကျင့်ခြင်းငှာ။ န သက္ခိဿသိ နာမ၊ မတတ်နိုင်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိရာဂါယ၊ တပ်ခြင်း ကင်းစိမ့်သောငှာ။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ ဒေသိတော နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ သရာဂါယ၊ တပ်ခြင်းနှင့်တကွ ဖြစ်စေခြင်းငှာ။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ နော ဒေသိတော နနု၊ မဟောအပ်သည် မဟုတ်လော ။ပ။ ကာမပရိဠာဟာနံ၊ ကာမတည်းဟူသော ပူပန်ခြင်းတို့၏။ ဝူပသမော၊ ငြိမ်းခြင်းကို။ အက္ခာတော နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ အာသိဝိသဿ၊ လျှင်သော အဆိပ်ရှိသော။ ဃောရဝိသဿ၊ ကြမ်းသော အဆိပ်ရှိသော။ သပ္ပဿ၊ မြွေ၏။ မုခေ၊ ခံတွင်း၌။ တေ၊ သင်၏။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ပက္ခိတ္တံ၊ ထည့်သွင်းခြင်းသည်။ ဝရံ၊ မြတ်သေး၏။ မက္ကဋိယာ၊ မျောက်မ၏။ အင်္ဂဇာတေ၊ အင်္ဂါဇာတ်၌။ တေ၊ သင်၏။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ပက္ခိတ္တံ၊ ထည့်သွင်းခြင်းသည်။ န တွေ၀ ဝရံ၊ မမြတ်သည်သာတည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ကဏှသပ္ပဿ၊ မြွေဟောက်၏။ မုခေ၊ ခံတွင်း၌။ တေ၊ သင်၏။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ပက္ခိတ္တံ၊ ထည့်သွင်းခြင်းသည်။ ဝရံ၊ မြတ်သေး၏။ မက္ကဋိယာ၊ မျောက်မ၏။ အင်္ဂဇာတေ၊ အင်္ဂါဇာတ်၌။ တေ၊ သင်၏။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ပက္ခိတ္တံ၊ ထည့်သွင်းခြင်းသည်။ န တွေ၀ ဝရံ၊ မမြတ်သည်သာတည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ အာဒိတ္တာယ၊ ရဲရဲညီးသော။ သမ္ပဇ္ဇလိတာယ၊ တပြောင်ပြောင် တောက်သော။ သဇောတိဘူတာယ၊ အရောင်အလင်းနှင့်တကွ ဖြစ်၍ ဖြစ်သော။ အင်္ဂါရကာသုယာ၊ မီးကျီးတွင်း၌။ တေ၊ သင်၏။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ပက္ခိတ္တံ၊ ထည့်သွင်းခြင်းသည်။ ဝရံ၊ မြတ်သေး၏။ မက္ကဋိယာ၊ မျောက်မ၏။ အင်္ဂဇာတေ၊ အင်္ဂါဇာတ်၌။ တေ၊ သင်၏။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ပက္ခိတ္တံ၊ ထည့်သွင်းခြင်းသည်။ န တွေ၀ ဝရံ၊ မမြတ်သည်သာတည်း။ တံ၊ ထိုသို့ မြတ် မမြတ်အားဖြင့် နှစ်ပါးဖြစ်ခြင်းသည်။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်နည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဟိ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ တတော နိဒါနံ၊ ထိုမြွေ၏ခံတွင်း မီးကျီးတွင်း၌ ထည့်သွင်းခြင်း ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ မရဏံ ဝါ၊ သေခြင်းသို့လည်းကောင်း။ မရဏမတ္တံ၊ သေလောက်ရုံမျှသော။ ဒုက္ခံ ဝါ၊ ဆင်းရဲခြင်းသို့လည်းကောင်း။ နိဂစ္ဆေယျ၊ ရောက်ရာ၏။ တပ္ပစ္စယာ၊ ထိုမြွေ၏ခံတွင်း မီးကျီးတွင်း၌ ထည့်သွင်းခြင်း ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ အပါယံ၊ ချမ်းသာကင်းသော။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ မကောင်းမှုကို ပြုသော သူတို့၏ လားရာဖြစ်သော။ ဝိနိပါတံ၊ ပျက်စီး၍ ကျရာဖြစ်သော။ နိရယံ၊ ငရဲ၌။ န တွေ၀ ဥပပဇ္ဇေယျ၊ မဖြစ်ရာသည်သာလျှင်တည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဣတော နိဒါနဉ္စ ခေါ၊ ဤမျောက်မ၏ အင်္ဂါဇာတ်၌ ထည့်သွင်းခြင်း ဟူသော အကြောင်းကြောင့်သာလျှင်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ အပါယံ၊ ချမ်းသာကင်းသော။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ မကောင်းမှုကို ပြုသောသူတို့၏ လားရာဖြစ်သော။ ဝိနိပါတံ၊ ပျက်စီး၍ ကျရာဖြစ်သော။ နိရယံ၊ ငရဲ၌။ ဥပပဇ္ဇေယျ၊ ဖြစ်ရာ၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဝရာဝရံ၊ မြတ်မမြတ်အားဖြင့် နှစ်ပါးသော ဖြစ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ တတ္ထ၊ ထိုသို့ မျောက်မ၏ အင်္ဂါဇာတ်အတွင်း ထည့်သွင်းခြင်း၌ ကြီးပြင်းသော အပြစ် ရှိသည်ဖြစ်လျက်။ တွံ၊ သင်သည်။ ယံ တွံ၊ ဟုတ်ဟုတ်ညားညား ယုတ်မာသောအားဖြင့်။ အသဒ္ဓမ္မံ၊ မသူတော်တို့၏ အကျင့်ဖြစ်သော။ ဂါမဓမ္မံ၊ ရွာသူတို့၏ အကျင့်ဖြစ်သော။ ဝသလဓမ္မံ၊ သူယုတ်တို့၏ အကျင့်ဖြစ်သော။ ဒုဋ္ဌုလ္လံ၊ ရုန့်ရင်းကြမ်းတမ်းသော။ ဩဒကန္တိကံ၊ ရေဆေးခြင်းကိစ္စ အဆုံးရှိသော။ ရဟဿံ၊ ဖုံးကွယ်ရာ၌ ပြုအပ်သော။ ဒွယံဒွယသမာပတ္တိံ၊ နှစ်ယောက်နှစ်ယောက်သော ယောကျ်ားမိန်းမတို့သည် ရောက်အပ်သော မေထုန်အကျင့်သို့။ သမာပဇ္ဇိဿသိ နာမ၊ ရောက်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ ပသန္နာနံ ဝါ၊ ကြည်ညိုကုန်ပြီးသော သူတို့အားလည်း။ ဘိယျောဘာဝါယ၊ လွန်စွာ ပွားများခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
“ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝေယျ၊ မှီဝဲငြားအံ့။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ တိရစ္ဆာနဂတာယပိ၊ တိရစ္ဆာန်မ၌သော်လည်း။ ပဋိသေဝေယျ၊ မှီဝဲငြားအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပါရာဇိကော၊ သာသနာတော်မှ ရှုံးခြင်းသို့ ရောက်သည်။ အသံဝါသော၊ ရဟန်းကောင်းတို့နှင့် ပေါင်းဖော်ခြင်း မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒဉ္စ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကိုလည်း။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
မက္ကဋီဝတ္ထု၊ မက္ကဋီဝတ္ထုသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
သန္ထတဘာဏဝါရ
၄၃။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဝေသာလိကာ၊ ဝေသာလီပြည်၌ နေကုန်သော။ ဝဇ္ဇိပုတ္တကာ၊ ဝဇ္ဇီတိုင်းသား ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ဘုဉ္ဇိံသု၊ စားကုန်၏။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ သုပိံသု၊ အိပ်ကုန်၏။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ နှာယိံသု၊ ရေချိုးကုန်၏။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ဘုဉ္ဇိတွာ၊ စားပြီး၍။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ သုပိတွာ၊ အိပ်ကုန်၍။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ နှာယိတွာ၊ ရေချိုးကုန်၍။ အယောနိသော၊ မသင့်သော အကြောင်းအားဖြင့်။ မနသိ ကရိတွာ၊ နှလုံးသွင်းကုန်၍။ သိက္ခံ၊ သိက္ခာကို။ အပစ္စက္ခာယ၊ မချမူ၍။ ဒုဗ္ဗလျံ၊ အားနည်းသည်၏ အဖြစ်ကို။ အနာဝိကတွာ၊ ထင်စွာ မပြုမူ၍။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝိံသု၊ မှီဝဲကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အပရေန၊ တစ်ပါးသော။ သမယေန၊ အခါ၌။ ဉာတိဗျသနေနပိ၊ ဆွေမျိုးတို့၏ ပျက်စီးခြင်းဖြင့်လည်း။ ဖုဋ္ဌာ၊ နှိပ်စက်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘောဂဗျသနေနပိ၊ စည်းစိမ်တို့၏ ပျက်စီးခြင်းဖြင့်လည်း။ ဖုဋ္ဌာ၊ နှိပ်စက်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ရောဂဗျသနေနပိ၊ အနာသာလျှင် ပျက်စီးခြင်းဖြင့်လည်း။ ဖုဋ္ဌာ၊ နှိပ်စက်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အာယသ္မန္တံ အာနန္ဒံ၊ အရှင်အာနန္ဒာသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကြကုန်၏။ ကိံ ဝဒန္တိ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကြကုန်သနည်း။ “ဘန္တေ အာနန္ဒ၊ အရှင်ဘုရား အာနန္ဒာ။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ န ဗုဒ္ဓဂရဟိနော၊ ဘုရားအား မကဲ့ရဲ့ပါကုန်။ န ဓမ္မဂရဟိနော၊ တရားအား မကဲ့ရဲ့ပါကုန်။ န သံဃဂရဟိနော၊ သံဃာအား မကဲ့ရဲ့ပါကုန်။ ဘန္တေ အာနန္ဒ၊ အရှင်ဘုရား အာနန္ဒာ။ ယေ မယံ၊ အကြင်အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သွာက္ခာတေ၊ ကောင်းစွာ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယေ၊ သုတ်, အဘိဓမ္မာ, ဝိနည်းဟု ဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ပဗ္ဗဇိတွာ၊ ရဟန်းပြုကုန်ပြီး၍။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ ပရိပုဏ္ဏံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ ပြည့်စုံသော။ ပရိသုဒ္ဓံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ စင်ကြယ်သော။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရိတုံ၊ ကျင့်ခြင်းငှာ။ နာသက္ခိမှာ၊ မတတ်နိုင်ကုန်။ တေ မယံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်တို့သည်။ အတ္တဂရဟိနော၊ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုသာ ကဲ့ရဲ့ပါကုန်၏။ အနညဂရဟိနော၊ သူတစ်ပါးတို့အား မကဲ့ရဲ့ပါကုန်။ တေ မယမေဝ၊ ထိုအကျွန်ုပ်တို့သည်သာလျှင်။ အလက္ခိကာ၊ အသရေ မရှိကုန်သည်။ အမှ၊ ဖြစ်ကုန်ပြီ။ တေ မယံ ဧဝ၊ ထိုအကျွန်ုပ်တို့သည်သာ။ အပ္ပပုညာ၊ နည်းသော ဘုန်းရှိကုန်သည်။ အမှ၊ ဖြစ်ကုန်ပြီ။ ဘန္တေ အာနန္ဒ၊ အရှင်ဘုရား အာနန္ဒာ။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ တေ မယံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရှင်အဖြစ်ကို။ စေ လဘေယျာမ၊ အကယ်၍ ရပါကုန်အံ့။ ဥပသမ္ပဒံ၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို။ စေ လဘေယျာမ၊ အကယ်၍ ရပါကုန်အံ့။ ဣဒါနိပိ၊ ယခုအခါ၌လည်း။ တေ မယံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်တို့သည်။ ကုသလာနံ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ တရားတို့ကို။ ဝိပဿတော၊ အထူးထူးအပြားပြား ရှုကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပုဗ္ဗရတ္တာပရရတ္တံ၊ ညဉ့်၏ရှေ့အဖို့ ညဉ့်၏နောက်အဖို့ ကာလပတ်လုံး။ ဗောဓိပက္ခိကာနံ၊ မဂ်ဉာဏ်၏ အဖို့၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ တရားတို့ကို။ ဘာဝနာနုယောဂံ၊ ပွားစေခြင်း၌ အဆင့်ဆင့် အားထုတ်ခြင်းကို။ အနုယုတ္တာ၊ အဆင့်ဆင့် အားထုတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရေယျာမ၊ နေပါကုန်အံ့။ ဘန္တေ အာနန္ဒ၊ အရှင်ဘုရား အာနန္ဒာ။ သာဓု အာယာစာမ၊ တောင်းပန်ပါကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေဟိ၊ ကြားလျှောက်ပါလော့၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဧဝံ သာဓု၊ ကောင်းပါပြီ၊” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ဝေသာလိကာနံ၊ ဝေသာလီပြည်၌ နေကုန်သော။ ဝဇ္ဇိပုတ္တကာနံ၊ ဝဇ္ဇီတိုင်းသား ရဟန်းတို့အား။ ပဋိဿုဏိတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။
“အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ တထာဂတော၊ ငါဘုရားသည်။ ဝဇ္ဇီနံ ဝါ၊ ဝဇ္ဇီတိုင်းသားရဟန်းတို့၏လည်းကောင်း။ ဝဇ္ဇိပုတ္တကာနံ ဝါ၊ ဝဇ္ဇီတိုင်းသူ တိုင်းသားရဟန်းတို့၏လည်းကောင်း။ ကာရဏာ၊ အကြောင်းကြောင့်။ သာဝကာနံ၊ တပည့်သားတော်တို့အား။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်အပ်ပြီးသော။ ပါရာဇိကံ သိက္ခာပဒံ၊ ပါရာဇိကသိက္ခာပုဒ်ကို။ ယံ သမူဟနေယျ၊ အကြင်နုတ်ရာ၏။ ဧတံ၊ ဤသို့ နုတ်ခြင်းသည်။ အဋ္ဌာနံ၊ အကြောင်းမဟုတ်။ အနဝကာသော၊ အရာမဟုတ်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ သိက္ခံ၊ သိက္ခာကို။ အပစ္စက္ခာယ၊ မချမူ၍။ ဒုဗ္ဗလျံ၊ အားနည်းသည်၏ အဖြစ်ကို။ အနာဝိကတွာ၊ ထင်စွာ မပြုမူ၍။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝတိ၊ မှီဝဲ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အာဂတော၊ လာသည်ရှိသော်။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗော၊ ပဉ္စင်းမခံအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယော စ ခေါ ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်ကား။ သိက္ခံ၊ သိက္ခာကို။ ပစ္စက္ခာယ၊ ချ၍။ ဒုဗ္ဗလျံ၊ အားနည်းသည်၏ အဖြစ်ကို။ အာဝိကတွာ၊ ထင်စွာ ပြု၍။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝတိ၊ မှီဝဲ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အာဂတော၊ လာသည်ရှိသော်။ ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗော၊ ပဉ္စင်းခံအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့၊” ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၄၄။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ သိက္ခာသာဇီဝသမာပန္နော၊ သိက္ခာသာဇီဝသို့ ရောက်လျက်။ သိက္ခံ၊ သိက္ခာကို။ အပစ္စက္ခာယ၊ မချမူ၍။ ဒုဗ္ဗလျံ၊ အားနည်းသည်၏ အဖြစ်ကို။ အနာဝိကတွာ၊ ထင်စွာ မပြုမူ၍။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝေယျ၊ မှီဝဲငြားအံ့။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ တိရစ္ဆာနဂတာယပိ၊ တိရစ္ဆာန်မ၌သော်လည်း။ ပဋိသေဝေယျ၊ မှီဝဲငြားအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပါရာဇိကော၊ သာသနာတော်မှ ရှုံးခြင်းသို့ ရောက်သည်။ အသံဝါသော၊ ရဟန်းကောင်းတို့နှင့် ပေါင်းဖော်ခြင်း မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၄၅။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပန- ဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့သော သဘော ရှိသော။ ယထာယုတ္တော၊ အကြင်သို့သော အမှု၌ ယှဉ်သော။ ယထာဇစ္စော၊ အကြင်သို့သော အမျိုး ရှိသော။ ယထာနာမော၊ အကြင်သို့သော အမည် ရှိသော။ ယထာဂေါတ္တော၊ အကြင်သို့သော အနွယ် ရှိသော။ ယထာသီလော၊ အကြင်သို့သော အလေ့ ရှိသော။ ယထာဝိဟာရီ၊ အကြင်သို့ နေလေ့ရှိသော။ ယထာဂေါစရော၊ အကြင်သို့သော ကျက်စားရာ ရှိသော။ ယော ထေရော ဝါ၊ အကြင်မထေရ်ကြီးသည်လည်းကောင်း။ ယော နဝေါ ဝါ၊ အကြင်ပဉ္စင်းသည်လည်းကောင်း။ ယော မဇ္ဈိမော ဝါ၊ အကြင်အလတ်ဖြစ်သော ရဟန်းသည်လည်းကောင်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧသော၊ ဤအလုံးစုံသော ရဟန်းကို။ “ယော ပနာ”တိ၊ ယော ပန- ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခု- ဟူသည်ကား။ ဘိက္ခကော၊ တောင်းတတ်၏။ ဣတိ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဘိက္ခု၊ ဘိက္ခုမည်၏။ ဘိက္ခာစရိယံ၊ ဆွမ်းခံလှည့်လည်ရာသို့။ အဇ္ဈုပဂတော၊ ရှေးရှုကပ်တတ်၏။ ဣတိ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဘိက္ခု၊ ဘိက္ခု မည်၏။ ဘိန္နပဋဓရော၊ ပျက်သော ပုဆိုးကို ဆောင်တတ်၏။ ဣတိ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဘိက္ခု၊ ဘိက္ခု မည်၏။ သမညာယ၊ ရဟန်းဟု သမုတ်သဖြင့်။ ဘိက္ခု၊ ဘိက္ခု မည်၏။ ပဋိညာယ၊ ရဟန်းဟု ဝန်ခံသဖြင့်။ ဘိက္ခု၊ ဘိက္ခု မည်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ဧဟိ၊ လာခဲ့။ ဣတိ ဝစနမတ္တေန၊ ဤသို့ မိန့်တော်မူသော စကားတော်မျှဖြင့်။ ဘိက္ခု၊ ဘိက္ခု မည်၏။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ သရဏဂမနေဟိ၊ သရဏဂုံတို့ကြောင့်။ ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်၏။ ဣတိ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဘိက္ခု၊ ဘိက္ခု မည်၏။ ဘဒြော၊ ကောင်းသော သီလသမာဓိနှင့် ပြည့်စုံသော သူသည်။ ဘိက္ခု၊ ဘိက္ခု မည်၏။ သာရော၊ သီလစသော အနှစ်နှင့် ပြည့်စုံသော သူသည်။ ဘိက္ခု၊ ဘိက္ခု မည်၏။ သေခေါ၊ သိက္ခာသုံးပါးကို ကျင့်ဆဲဖြစ်သော သူသည်။ ဘိက္ခု၊ ဘိက္ခု မည်၏။ အသေခေါ၊ သိက္ခာသုံးပါးကို ကျင့်ပြီးဖြစ်သော သူသည်။ ဘိက္ခု၊ ဘိက္ခု မည်၏။ သမဂ္ဂေန၊ ညီညွတ်သော။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဉတ္တိစတုတ္ထေန၊ ဉတ်လျှင် လေးကြိမ်မြောက်သော။ အကုပ္ပေန၊ မဖျက်ဆီး မတားမြစ်အပ်သည်၏ အဖြစ်သို့ ကပ်သော။ ဌာနာရဟေန၊ အကြောင်းအား ထိုက်သော။ ကမ္မေန၊ ဝိနည်းကံဖြင့်။ ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်သို့ ရောက်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဘိက္ခု၊ ဘိက္ခု မည်၏။ တတြ၊ ထိုတစ်ဆယ့်နှစ်ပါးသော ဘိက္ခုတို့တွင်။ ယွာယံ ဘိက္ခု၊ အကြင်ဘိက္ခုသည်။ သမဂ္ဂေန၊ ညီညွတ်သော။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဉတ္တိစတုတ္ထေန၊ ဉတ်လျှင် လေးကြိမ်မြောက်သော။ အကုပ္ပေန၊ မဖျက်ဆီး မတားမြစ်အပ်သည်၏အဖြစ်သို့ ကပ်သော။ ဌာနာရဟေန၊ အကြောင်းအား ထိုက်သော။ ကမ္မေန၊ ဝိနည်းကံဖြင့်။ ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်သို့ ရောက်၏။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကမ္မဝါစာဖြင့် ပဉ္စင်းဖြစ်သော ရဟန်းကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤယော ပန ဘိက္ခု ဟူသော အရာ၌။ “ဘိက္ခူ”တိ၊ ဘိက္ခု ဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
သိက္ခာတိ၊ သိက္ခာ- ဟူသည်ကား။ အဓိသီလသိက္ခာ၊ အဓိသီလသိက္ခာလည်းကောင်း။ အဓိစိတ္တသိက္ခာ၊ အဓိစိတ္တသိက္ခာလည်းကောင်း။ အဓိပညာသိက္ခာ၊ အဓိပညာသိက္ခာလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တိဿော၊ သုံးပါးကုန်သော။ သိက္ခာ၊ သိက္ခာတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တတြ၊ ထိုသုံးပါးသော သိက္ခာတို့တွင်။ ယာ အယံ အဓိသီလသိက္ခာ၊ အကြင်အဓိသီလသိက္ခာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ အယံ၊ ဤအဓိသီလသိက္ခာကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ “သိက္ခာ”တိ၊ သိက္ခာ ဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
သာဇီဝံ နာမ၊ သာဇီ၀ မည်သည်ကား။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သော။ ယံ သိက္ခာပဒံ၊ အကြင် သိက္ခာပုဒ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧတံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်သည်။ သာဇီဝံ နာမ၊ သာဇီ၀ မည်၏။ တသ္မိံ၊ ထိုသာဇီဝ၌။ သိက္ခတိ၊ ကျင့်တတ်၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ “သာဇီဝသမာပန္နော”တိ၊ သာဇီဝသမာပန္နော ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
သိက္ခံ အပစ္စက္ခာယ ဒုဗ္ဗလျံ အနာဝိကတွာတိ၊ သိက္ခံ အပစ္စက္ခာယ ဒုဗ္ဗလျံ အနာဝိကတွာ- ဟူသည်ကား။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယံ ဒုဗ္ဗလျာဝိကမ္မဉ္စေဝ၊ အကြင်အားနည်းသည်၏ အဖြစ်ကို ထင်စွာ ပြုခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယာ သိက္ခာ စ၊ အကြင်သိက္ခာသည်လည်း။ အပစ္စက္ခာတာ၊ မကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုအားနည်းသည်၏ အဖြစ်ကို ထင်စွာပြုခြင်း, သိက္ခာမကျခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယံ ဒုဗ္ဗလျာဝိကမ္မဉ္စေဝ၊ အကြင်အားနည်းသည်၏ အဖြစ်ကို ထင်စွာ ပြုခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယာ သိက္ခာ စ၊ အကြင်သိက္ခာသည်လည်း။ ပစ္စက္ခာတာ၊ ကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုအားနည်းသည်၏ အဖြစ်ကို ထင်စွာပြုခြင်း, သိက္ခာကျခြင်းသည်လည်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဒုဗ္ဗလျာဝိကမ္မဉ္စ၊ အားနည်းသည်၏ အဖြစ်ကို ထင်စွာ ပြုခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ သိက္ခာ စ၊ သိက္ခာသည်လည်း။ အပစ္စက္ခာတာ၊ မကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဥက္ကဏ္ဌိတော၊ မျှော်သည်ဖြစ်၍။ အနဘိရတော၊ မွေ့လျော်ခြင်းမှ ကင်းသည်ဖြစ်၍။ သာမညာ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်မှ။ စဝိတုကာမော၊ ရွေ့လျှောလိုသည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခုဘာဝံ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်ဖြင့်။ အဋ္ဋီယမာနော၊ ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်၍။ ဟရာယမာနော၊ ရှက်နိုးသည်ဖြစ်၍။ ဇိဂုစ္ဆမာနော၊ စက်ဆုပ်သည်ဖြစ်၍။ ဂိဟိဘာဝံ၊ လူ၏ အဖြစ်ကို။ ပတ္ထယမာနော၊ တောင့်တသည်ဖြစ်၍။ ဥပါသကဘာဝံ၊ ဥပါသကာ၏ အဖြစ်ကို။ ပတ္ထယမာနော၊ တောင့်တသည်ဖြစ်၍။ သာမဏေရဘာဝံ၊ သာမဏေ၏ အဖြစ်ကို။ ပတ္ထယမာနော၊ တောင့်တသည်ဖြစ်၍။ တိတ္ထိယဘာဝံ၊ တိတ္ထိ၏ အဖြစ်ကို။ ပတ္ထယမာနော၊ တောင့်တသည်ဖြစ်၍။ တိတ္ထိယသာဝကဘာဝံ၊ တိတ္ထိ၏တပည့်အဖြစ်ကို။ ပတ္ထယမာနော၊ တောင့်တသည်ဖြစ်၍။ အဿမဏဘာဝံ၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ပတ္ထယမာနော၊ တောင့်တသည်ဖြစ်၍။ အသကျပုတ္တိယဘာဝံ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ပတ္ထယမာနော၊ တောင့်တသည်ဖြစ်၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဗုဒ္ဓံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ပစ္စက္ခေယျံ၊ စွန့်ရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမ္ပိ၊ ဤသို့လည်း။ ဒုဗ္ဗလျာဝိကမ္မဉ္စေဝ၊ အားနည်းသည်၏ အဖြစ်ကို ထင်စွာ ပြုခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သိက္ခာ စ၊ သိက္ခာသည်လည်း။ အပစ္စက္ခာတာ၊ မကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အထ ဝါ ပန၊ တစ်နည်းသော်ကား။ ဥက္ကဏ္ဌိတော၊ မျှော်သည်ဖြစ်၍။ အနဘိရတော၊ မွေ့လျော်ခြင်းမှ ကင်းသည်ဖြစ်၍။ သာမညာ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်မှ။ စဝိတုကာမော၊ ရွေ့လျှောလိုသည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခုဘာဝံ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်ဖြင့်။ အဋ္ဋီယမာနော၊ ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်၍။ ဟရာယမာနော၊ ရှက်နိုးသည်ဖြစ်၍။ ဇိဂုစ္ဆမာနော၊ စက်ဆုပ်သည်ဖြစ်၍။ ဂိဟိဘာဝံ၊ လူ၏ အဖြစ်ကို။ ပတ္ထယမာနော၊ တောင့်တသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ အသကျပုတ္တိယဘာဝံ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်၏အဖြစ်ကို။ ပတ္ထယမာနော၊ တောင့်တသည်ဖြစ်၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ပစ္စက္ခေယျံ၊ စွန့်ရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့ ။ပ။ အဟံ၊ ငါသည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ပစ္စက္ခေယျံ၊ စွန့်ရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။ အဟံ၊ ငါသည်။ သိက္ခံ၊ သိက္ခာကို။ ပစ္စက္ခေယျံ၊ စွန့်ရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝိနယံ၊ ဝိနည်းကို။ ပစ္စက္ခေယျံ၊ စွန့်ရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ပစ္စက္ခေယျံ၊ စွန့်ရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဥဒ္ဒေသံ၊ ပါတိမောက္ခုဒ္ဒေသကို။ ပစ္စက္ခေယျံ၊ စွန့်ရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဥပဇ္ဈာယံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ကို။ ပစ္စက္ခေယျံ၊ စွန့်ရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။ အဟံ၊ ငါသည်။ အာစရိယံ၊ ဆရာကို။ ပစ္စက္ခေယျံ၊ စွန့်ရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။ အဟံ၊ ငါသည်။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကံ၊ အတူနေတပည့်ကို။ ပစ္စက္ခေယျံ၊ စွန့်ရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။ အဟံ၊ ငါသည်။ အန္တေဝါသိကံ၊ အနီးနေတပည့်ကို။ ပစ္စက္ခေယျံ၊ စွန့်ရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။ အဟံ၊ ငါသည်။ သမာနုပဇ္ဈာယကံ၊ တူသော ဥပဇ္ဈာယ်ရှိသော သူကို။ ပစ္စက္ခေယျံ၊ စွန့်ရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။ အဟံ၊ ငါသည်။ သမာနာစရိယကံ၊ တူသော ဆရာရှိသော သူကို။ ပစ္စက္ခေယျံ၊ စွန့်ရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။ အဟံ၊ ငါသည်။ သဗြဟ္မစာရိံ၊ သီတင်းသုံးဖော်ကို။ ပစ္စက္ခေယျံ၊ စွန့်ရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂိဟီ၊ လူသည်။ အဿံ၊ ဖြစ်ရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဥပါသကော၊ ဥပါသကာသည်။ အဿံ၊ ဖြစ်ရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ အဟံ၊ ငါသည်။ အာရာမိကော၊ အရံစောင့်သည်။ အဿံ၊ ဖြစ်ရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ အဟံ၊ ငါသည်။ သာမဏေရော၊ သာမဏေသည်။ အဿံ၊ ဖြစ်ရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ အဟံ၊ ငါသည်။ တိတ္ထိယော၊ တိတ္ထိသည်။ အဿံ၊ ဖြစ်ရမူကား။ ယန္ဒူန၊ ကောင်းလေစွ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ အဟံ၊ ငါသည်။ တိတ္ထိယသာဝကော၊ တိတ္တိတို့၏ တပည့်သည်။ အဿံ၊ ဖြစ်ရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ အဟံ၊ ငါသည်။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အဿံ၊ ဖြစ်ရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ အဟံ၊ ငါသည်။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်မဟုတ်သည်။ အဿံ၊ ဖြစ်ရမူကား။ ယန္ဒူန၊ ကောင်းလေစွ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမ္ပိ၊ ဤသို့လည်း။ ဒုဗ္ဗလျာဝိကမ္မဉ္စေဝ၊ အားနည်းသည်၏ အဖြစ်ကို ထင်စွာ ပြုခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သိက္ခာ စ၊ သိက္ခာသည်လည်း။ အပစ္စက္ခာတာ၊ မကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၄၆။ အထ ဝါ ပန၊ တစ်နည်းသော်ကား။ ဥက္ကဏ္ဌိတော၊ မျှော်သည်ဖြစ်၍။ အနဘိရတော၊ မွေ့လျော်ခြင်းမှ ကင်းသည်ဖြစ်၍။ သာမညာ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်မှ။ စဝိတုကာမော၊ ရွေ့လျှောလိုသည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခုဘာဝံ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်ဖြင့်။ အဋ္ဋီယမာနော၊ ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်၍။ ဟရာယမာနော၊ ရှက်နိုးသည်ဖြစ်၍။ ဇိဂုစ္ဆမာနော၊ စက်ဆုပ်သည်ဖြစ်၍။ ဂိဟိဘာဝံ၊ လူ၏ အဖြစ်ကို။ ပတ္ထယမာနော၊ တောင့်တသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ အသကျပုတ္တိယဘာဝံ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ပတ္ထယမာနော၊ တောင့်တသည်ဖြစ်၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဗုဒ္ဓံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ပစ္စက္ခေယျံ၊ စွန့်ရမူကား။ ယဒိ ပန၊ ကောင်းလေစွ။ ဣတိ၊ ဤသို့၊
ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့ ။ပ။ အဟံ၊ ငါသည်။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ အဿံ၊ ဖြစ်ရမူကား။ ယဒိ ပန၊ ကောင်းလေစွ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့ ။ပ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဗုဒ္ဓံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ပစ္စက္ခေယျံ၊ စွန့်ရမူကား။ အပိ၊ ကောင်းလေစွ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့ ။ပ။ အဟံ၊ ငါသည်။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ အဿံ၊ ဖြစ်ရမူကား။ အပိ၊ ကောင်းလေစွ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့ ။ပ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဗုဒ္ဓံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ပစ္စက္ခေယျံ၊ စွန့်ရမူကား။ ဟန္ဒ၊ ကောင်းလေစွ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့ ။ပ။ အဟံ၊ ငါသည်။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ အဿံ၊ ဖြစ်ရမူကား။ ဟန္ဒ၊ ကောင်းလေစွ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့ ။ပ။ မေ၊ ငါ၏။ ဗုဒ္ဓံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ပစ္စက္ခေယျံ၊ စွန့်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့ ။ပ။ မေ၊ ငါ၏။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီမင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ အဿံ၊ ဖြစ်ရမူကား။ သာဓု၊ ကောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမ္ပိ၊ ဤသို့လည်း။ ဒုဗ္ဗလျာဝိကမ္မဉ္စေဝ၊ အားနည်းသည်၏ အဖြစ်ကို ထင်စွာ ပြုခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သိက္ခာ စ၊ သိက္ခာသည်လည်း။ အပစ္စက္ခာတာ၊ မကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၄၇။ အထ ဝါ ပန၊ တစ်နည်းသော်ကား။ ဥက္ကဏ္ဌိတော၊ မျှော်သည်ဖြစ်၍။ အနဘိရတော၊ မွေ့လျော်ခြင်းမှ ကင်းသည်ဖြစ်၍။ သာမညာ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်မှ။ စဝိတုကာမော၊ ရွေ့လျှောလိုသည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခုဘာဝံ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်ဖြင့်။ အဋ္ဋီယမာနော၊ ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်၍။ ဟရာယမာနော၊ ရှက်နိုးသည်ဖြစ်၍။ ဇိဂုစ္ဆမာနော၊ တောင့်တသည်ဖြစ်၍။ ဂိဟိဘာဝံ၊ လူ၏ အဖြစ်ကို။ ပတ္ထယမာနော၊ တောင့်တသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ အသကျပုတ္တိယဘာဝံ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ပတ္ထယမာနော၊ တောင့်တသည်ဖြစ်၍။ မာတရံ၊ အမိကို။ သရာမိ၊ အောက်မေ့၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ပိတရံ၊ အဖကို။ သရာမိ၊ အောက်မေ့၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ဘာတရံ၊ အစ်ကိုကို။ သရာမိ၊ အောက်မေ့၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ဘဂိနိံ၊ နှမကို။ သရာမိ၊ အောက်မေ့၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ပုတ္တံ၊ သားကို။ သရာမိ၊ အောက်မေ့၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေသိ၊ သိစေအံ့။ ဓီတရံ၊ သမီးကို။ သရာမိ၊ အောက်မေ့၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ပဇာပတိံ၊ မယားကို။ သရာမိ၊ အောက်မေ့၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ဉာတကေ၊ ဆွေမျိုးတို့ကို။ သရာမိ၊ အောက်မေ့၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ မိတ္တေ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့ကို။ သရာမိ၊ အောက်မေ့၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ဂါမံ၊ ရွာကို။ သရာမိ၊ အောက်မေ့၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ နိဂမံ၊ နိဂုံးကို။ သရာမိ၊ အောက်မေ့၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ခေတ္တံ၊ လယ်ကို။ သရာမိ၊ အောက်မေ့၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ဝတ္ထုံ၊ ယာကို။ သရာမိ၊ အောက်မေ့၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ဟိရညံ၊ ငွေကို။ သရာမိ၊ အောက်မေ့၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ သုဝဏ္ဏံ၊ ရွှေကို။ သရာမိ၊ အောက်မေ့၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ သိပ္ပံ၊ အတတ်ကို။ သရာမိ၊ အောက်မေ့၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ ဟသိတံ၊ ရွှင်ခြင်းကို။ လပိတံ၊ ပြောဆိုခြင်းကို။ ကီဠိတံ၊ ကစားခြင်းကို။ သမနုဿရာမိ၊ အဖန်တလဲလဲ အောက်မေ့၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမ္ပိ၊ ဤသို့လည်း။ ဒုဗ္ဗလျာဝိကမ္မဉ္စေဝ၊ အားနည်းသည်၏ အဖြစ်ကို ထင်စွာ ပြုခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သိက္ခာ စ၊ သိက္ခာသည်လည်း။ အပစ္စက္ခာတာ စ၊ မကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၄၈။ အထ ဝါ ပန၊ တစ်နည်းသော်ကား။ ဥက္ကဏ္ဌိတော၊ မျှော်သည်ဖြစ်၍။ အနဘိရတော၊ မွေ့လျော်ခြင်းမှ ကင်းသည်ဖြစ်၍။ သာမညာ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်မှ။ စဝိတုကာမော၊ ရွေ့လျှောလိုသည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခုဘာဝံ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်ဖြင့်။ အဋ္ဋီယမာနော၊ ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်၍။ ဟရာယမာနော၊ ရှက်နိုးသည်ဖြစ်၍။ ဇိဂုစ္ဆမာနော၊ စက်ဆုပ်သည်ဖြစ်၍။ ဂိဟိဘာဝံ၊ လူ၏ အဖြစ်ကို။ ပတ္ထယမာနော၊ တောင့်တသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ အသကျပုတ္တိယဘာဝံ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ပတ္ထယမာနော၊ တောင့်တသည်ဖြစ်၍။ မေ၊ ငါ့အား။ မာတာ၊ အမိသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သာ၊ ထိုအမိကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ပေါသေတဗ္ဗာ၊ မွေးမြူအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ မေ၊ ငါ့အား။ ပိတာ၊ အဖသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သော၊ ထိုအဖကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ပေါသေတဗ္ဗာ၊ မွေးမြူအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ မေ၊ ငါ့အား။ ဘာတာ၊ အစ်ကိုသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သော၊ ထိုအစ်ကိုကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ပေါသေတဗ္ဗော၊ မွေးမြူအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ မေ၊ ငါ့အား။ ဘဂိနီ၊ နှမသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သာ၊ ထိုနှမကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ပေါသေတဗ္ဗာ၊ မွေးမြူအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ မေ၊ ငါ့အား။ ပုတ္တော၊ သားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သော၊ ထိုသားကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ပေါသေတဗ္ဗော၊ မွေးမြူအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ မေ၊ ငါ့အား။ ဓီတာ၊ သမီးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သာ၊ ထိုသမီးကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ပေါသေတဗ္ဗာ၊ မွေးမြူအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ မေ၊ ငါ့အား။ ပဇာပတိ၊ မယားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သာ၊ ထိုမယားကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ပေါသေတဗ္ဗာ၊ မွေးမြူအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့၊
ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ မေ၊ ငါ့အား။ ဉာတကာ၊ ဆွေမျိုးတို့သည်။ အတ္ထိ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ၊ ထိုဆွေမျိုးတို့ကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ပေါသေတဗ္ဗာ၊ မွေးမြူအပ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ မေ၊ ငါ့အား။ မိတ္တာ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့သည်။ အတ္ထိ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်းတို့ကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ပေါသေတဗ္ဗာ၊ မွေးမြူအပ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမ္ပိ၊ ဤသို့လည်း။ ဒုဗ္ဗလျာဝိကမ္မဉ္စေဝ၊ အားနည်းသည်၏ အဖြစ်ကို ထင်စွာ ပြုခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သိက္ခာ စ၊ သိက္ခာသည်လည်း။ အပစ္စက္ခာတာ၊ မကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၄၉။ အထ ဝါ ပန၊ တစ်နည်းသော်ကား။ ဥက္ကဏ္ဌိတော၊ မျှော်သည်ဖြစ်၍။ အနဘိရတော၊ မွေ့လျောခြင်းမှ ကင်းသည်ဖြစ်၍။ သာမညာ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်မှ။ စဝိတုကာမော၊ ရွေ့လျှောလိုသည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခုဘာဝံ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်ဖြင့်။ အဋ္ဋီယမာနော၊ ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်၍။ ဟရာယမာနော၊ ရှက်နိုးသည်ဖြစ်၍။ ဇိဂုစ္ဆမာနော၊ စက်ဆုပ်သည်ဖြစ်၍။ ဂိဟိဘာဝံ၊ လူ၏ အဖြစ်ကို။ ပတ္ထယမာနော၊ တောင့်တသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ အသကျပုတ္တိယဘာဝံ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ပတ္ထယမာနော၊ တောင့်တသည်ဖြစ်၍။ မေ၊ ငါ့အား။ မာတာ၊ အမိသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သာ၊ ထိုအမိသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ပေါသေဿတိ၊ မွေးမြူလတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ မေ၊ ငါ့အား။ ပိတာ၊ အဖသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သော၊ ထိုအဖသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ပေါသေဿတိ၊ မွေးမြူလတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ မေ၊ ငါ့အား။ ဘာတာ၊ အစ်ကိုသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သော၊ ထိုအစ်ကိုသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ပေါသေဿတိ၊ မွေးမြူလတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ မေ၊ ငါ့အား။ ဘဂိနိ၊ နှမသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သာ၊ ထိုနှမသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ပေါသေဿတိ၊ မွေးမြူလတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ မေ၊ ငါ့အား။ ပုတ္တော၊ သားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သော၊ ထိုသားသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ပေါသေဿတိ၊ မွေးမြူလတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ မေ၊ ငါ့အား။ ဓီတာ၊ သမီးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သာ၊ ထိုသမီးသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ပေါသေဿတိ၊ မွေးမြူလတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ မေ၊ ငါ့အား။ ပဇာပတိ၊ မယားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သာ၊ ထိုမယားသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ပေါသေဿတိ၊ မွေးမြူလတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ မေ၊ ငါ့အား။ ဉာတကာ၊ ဆွေမျိုးတို့သည်။ အတ္ထိ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ၊ ထိုဆွေမျိုးတို့သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ပေါသေဿန္တိ၊ မွေးမြူကြကုန်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ မေ၊ ငါ့အား။ မိတ္တာ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့သည်။ အတ္ထိ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်းတို့သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ပေါသေဿန္တိ၊ မွေးမြူကြကုန်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ မေ၊ ငါ့အား။ ဂါမော၊ ရွာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုရွာဖြင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဇီဝိဿာမိ၊ အသက်မွေးအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ မေ၊ ငါ့အား။ နိဂမော၊ နိဂုံးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုနိဂုံးဖြင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဇီဝိဿာမိ၊ အသက်မွေးအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ မေ၊ ငါ့အား။ ခေတ္တံ၊ လယ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုလယ်ဖြင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဇီဝိဿာမိ၊ အသက်မွေးအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ မေ၊ ငါ့အား။ ဝတ္ထု၊ ယာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုယာဖြင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဇီဝိဿာမိ၊ အသက်မွေးအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ မေ၊ ငါ့အား။ ဟိရညံ၊ ငွေသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုငွေဖြင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဇီဝိဿာမိ၊ အသက်မွေးအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ မေ၊ ငါ့အား။ သုဝဏ္ဏံ၊ ရွှေသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုရွှေဖြင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဇီဝိဿာမိ၊ အသက်မွေးအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ မေ၊ ငါအား။ သိပ္ပံ၊ အတတ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအတတ်ဖြင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဇီဝိဿာမိ၊ အသက်မွေးအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမ္ပိ၊ ဤသို့လည်း။ ဒုဗ္ဗလျာဝိကမ္မဉ္စေဝ၊ အားနည်းသည်၏ အဖြစ်ကို ထင်စွာ ပြုခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သိက္ခာ စ၊ သိက္ခာသည်လည်း။ အပစ္စက္ခာတာ၊ မကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၅၀။ အထ ဝါ ပန၊ တစ်နည်းသော်ကား။ ဥက္ကဏ္ဌိတော၊ မျှော်သည်ဖြစ်၍။ အနဘိရတော၊ မွေ့လျော်ခြင်းမှ ကင်းသည်ဖြစ်၍။ သာမညာ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်မှ။ စဝိတုကာမော၊ ရွှေ့လျှောလိုသည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခုဘာဝံ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်ဖြင့်။ အဋ္ဋီယမာနော၊ ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်၍။ ဟရာယမာနော၊ ရှက်နိုးသည်ဖြစ်၍။ ဇိဂုစ္ဆမာနော၊ စက်ဆုပ်သည်ဖြစ်၍။ ဂိဟိဘာဝံ၊ လူ၏ အဖြစ်ကို။ ပတ္ထယမာနော၊ တောင့်တသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ အသကျပုတ္တိယဘာဝံ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ပတ္ထယမာနော၊ တောင့်တသည်ဖြစ်၍။ ‘ဒုက္ကရံ၊ ပြုနိုင်ခဲ၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ‘န သုကရံ၊ ပြုခြင်းငှာ မလွယ်။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ‘ဒုစ္စရံ၊ ကျင့်နိုင်ခဲ၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ‘န သုစရံ၊ ကျင့်ခြင်းငှာ မလွယ်။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ‘န ဥဿဟာမိ၊ မစွမ်းနိုင်။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ‘န ဝိသဟာမိ၊ မဝံ့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ‘န ရမာမိ၊ မမွေ့လျော်။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ‘နာဘိရမာမိ၊ လွန်စွာ မမွေ့လျော်။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမ္ပိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ဒုဗ္ဗလျာဝိကမ္မဉ္စေဝ၊ အားနည်းသည်၏ အဖြစ်ကို ထင်စွာ ပြုခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သိက္ခာ စ၊ သိက္ခာသည်လည်း။ အပစ္စက္ခာတာ၊ မကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၅၁။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဒုဗ္ဗလျာဝိကမ္မဉ္စေဝ၊ အားနည်းသည်၏ အဖြစ်ကို ထင်စွာပြုခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ သိက္ခာ စ၊ သိက္ခာသည်လည်း။ ပစ္စက္ခာတာ၊ ကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဥက္ကဏ္ဌိတော၊ မျှော်သည်ဖြစ်၍။ အနဘိရတော၊ မွေ့လျော်ခြင်းမှ ကင်းသည်ဖြစ်၍။ သာမညာ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်မှ။ စဝိတုကာမော၊ ရွှေ့လျှောလိုသည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခုဘာဝံ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်ဖြင့်။ အဋ္ဋီယမာနော၊ ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်၍။ ဟရာယမာနော၊ ရှက်နိုးသည်ဖြစ်၍။ ဇိဂုစ္ဆမာနော၊ စက်ဆုပ်သည်ဖြစ်၍။ ဂိဟိဘာဝံ၊ လူ၏ အဖြစ်ကို။ ပတ္ထယမာနော၊ တောင့်တသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ အသကျပုတ္တိယဘာဝံ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ပတ္ထယမာနော၊ တောင့်တသည်ဖြစ်၍။ ဗုဒ္ဓံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ပစ္စက္ခာမိ၊ စွန့်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမ္ပိ၊ ဤသို့လည်း။ ဒုဗ္ဗလျာဝိကမ္မဉ္စေဝ၊ အားနည်းသည်၏ အဖြစ်ကို ထင်စွာ ပြုခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သိက္ခာ စ၊ သိက္ခာသည်လည်း။ ပစ္စက္ခာတာ၊ ကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အထ ဝါ ပန၊ တစ်နည်းသော်ကား။ ဥက္ကဏ္ဌိတော၊ မျှော်သည်ဖြစ်၍။ အနဘိရတော၊ မွေ့လျော်ခြင်းမှ ကင်းသည်ဖြစ်၍။ သာမညာ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်မှ။ စဝိတုကာမော၊ ရွေ့လျှောလိုသည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခုဘာဝံ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်ဖြင့်။ အဋ္ဋီယမာနော၊ ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်၍။ ဟရာယမာနော၊ ရှက်နိုးသည်ဖြစ်၍။ ဇိဂုစ္ဆမာနော၊ စက်ဆုပ်သည်ဖြစ်၍။ ဂိဟိဘာဝံ၊ လူ၏ အဖြစ်ကို။ ပတ္ထယမာနော၊ တောင့်တသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ အသကျပုတ္တိယဘာဝံ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ပတ္ထယမာနော၊ တောင့်တသည်ဖြစ်၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ပစ္စက္ခာမိ၊ စွန့်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ပစ္စက္ခာမိ၊ စွန့်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ သိက္ခံ၊ သိက္ခာကို။ ပစ္စက္ခာမိ၊ စွန့်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ဝိနယံ၊ ဝိနည်းကို။ ပစ္စက္ခာမိ၊ စွန့်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ပစ္စက္ခာမိ၊ စွန့်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ဥဒ္ဒေသံ၊ ပါတိမောက္ခုဒ္ဒေသကို။ ပစ္စက္ခာမိ၊ စွန့်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ဥပဇ္ဈာယံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ကို။ ပစ္စက္ခာမိ၊ စွန့်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ အာစရိယံ၊ ဆရာကို။ ပစ္စက္ခာမိ၊ စွန့်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကံ၊ အတူနေတပည့်ကို။ ပစ္စက္ခာမိ၊ စွန့်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ အန္တေဝါသိကံ၊ အနီးနေတပည့်ကို။ ပစ္စက္ခာမိ၊ စွန့်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ သမာနုပဇ္ဈာယကံ၊ တူသော ဥပဇ္ဈာယ်ရှိသော သူကို။ ပစ္စက္ခာမိ၊ စွန့်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ သမာနာစရိယကံ၊ တူသောဆရာ ရှိသောသူကို။ ပစ္စက္ခာမိ၊ စွန့်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ သဗြဟ္မစာရိံ၊ သီတင်းသုံးဖော်ကို။ ပစ္စက္ခာမိ၊ စွန့်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ဂိဟီတိ၊ လူ ဟူ၍။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဓာရေဟိ၊ မှတ်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ဥပါသကောတိ၊ ဥပါသကာ ဟူ၍။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဓာရေဟိ၊ မှတ်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ အာရာမိကောတိ၊ အရံစောင့် ဟူ၍။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဓာရေဟိ၊ မှတ်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ သာမဏေရောတိ၊ သာမဏေ ဟူ၍။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဓာရေဟိ၊ မှတ်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ တိတ္ထိယောတိ၊ တိတ္ထိ ဟူ၍။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဓာရေဟိ၊ မှတ်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ တိတ္ထိယသာဝကောတိ၊ တိတ္တိတို့၏ တပည့် ဟူ၍။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဓာရေဟိ၊ မှတ်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ အဿမဏောတိ၊ ရဟန်းမဟုတ် ဟူ၍။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဓာရေဟိ၊ မှတ်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ အသကျပုတ္တိယောတိ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ် ဟူ၍။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဓာရေဟိ၊ မှတ်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမ္ပိ၊ ဤသို့လည်း။ ဒုဗ္ဗလျာဝိကမ္မဉ္စေဝ၊ အားနည်းသည်၏ အဖြစ်ကို ထင်စွာ ပြုခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သိက္ခာ စ၊ သိက္ခာသည်လည်း။ ပစ္စက္ခာတာ၊ ကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၅၂။ အထ ဝါ ပန၊ တစ်နည်းသော်ကား။ ဥက္ကဏ္ဌိတော၊ မျှော်သည်ဖြစ်၍။ အနဘိရတော၊ မွေ့လျော်ခြင်းမှ ကင်းသည်ဖြစ်၍။ သာမညာ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်မှ။ စဝိတုကာမော၊ ရွေ့လျှောလိုသည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခုဘာဝံ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်ဖြင့်။ အဋ္ဋီယမာနော၊ ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်၍။ ဟရာယမာနော၊ ရှက်နိုးသည်ဖြစ်၍။ ဇိဂုစ္ဆမာနော၊ စက်ဆုပ်သည်ဖြစ်၍။ ဂိဟိဘာဝံ၊ လူ၏ အဖြစ်ကို။ ပတ္ထယမာနော၊ တောင့်တသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ အသကျပုတ္တိယဘာဝံ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ပတ္ထယမာနော၊ တောင့်တသည်ဖြစ်၍။ မေ၊ ငါ့အား။ ဗုဒ္ဓေန၊ ဘုရားဖြင့်။ အလံ၊ အကျိုးမရှိ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့ ။ပ။ မေ၊ ငါ့အား။ သဗြဟ္မစာရီဟိ၊ သီတင်းသုံးဖော်တို့ဖြင့်။ အလံ၊ အကျိုးမရှိ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ဧဝမ္ပိ၊ ဤသို့လည်း၊ ။ပ။ အထ ဝါ ပန၊ တစ်နည်းသော်ကား။ပ။ မေ၊ ငါ့အား။ ဗုဒ္ဓေန၊ ဘုရားဖြင့်။ ကိံ နု၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့ ။ပ။ မေ၊ ငါ့အား။ သဗြဟ္မစာရီဟိ၊ သီတင်းသုံးဖော်တို့ဖြင့်။ ကိံ နု၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ မမ၊ ငါ့အား။ ဗုဒ္ဓေန၊ ဘုရားဖြင့်။ အတ္ထော၊ အကျိုးသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ပ။ မမ၊ ငါ့အား။ သဗြဟ္မစာရီဟိ၊ သီတင်းသုံးဖော်တို့ဖြင့်။ အတ္ထော၊ အကျိုးသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ အဟံ၊ ငါသည်၊
ဗုဒ္ဓေန၊ ဘုရားမှ။ သုမုတ္တော၊ ကောင်းစွာ လွတ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့ ။ပ။ အဟံ၊ ငါသည်။ သဗြဟ္မစာရီဟိ၊ သီတင်းသုံးဖော်တို့မှ။ သုမုတ္တော၊ ကောင်းစွာ လွတ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမ္ပိ၊ ဤသို့လည်း။ ဒုဗ္ဗလျာဝိကမ္မဉ္စေဝ၊ အားနည်းသည်၏ အဖြစ်ကို ထင်စွာ ပြုခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သိက္ခာ စ၊ သိက္ခာသည်လည်း။ ပစ္စက္ခာတာ၊ ကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၅၃။ ဝါ ပန၊ ထိုမှတစ်ပါး။ အညာနိပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဗုဒ္ဓဝေဝစနာနိ ဝါ၊ ဗုဒ္ဓသဒ္ဒါ၏ ဝေဝုစ်လည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မဝေဝစနာနိ ဝါ၊ ဓမ္မသဒ္ဒါ၏ ဝေဝုစ်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ သံဃဝေဝစနာနိ ဝါ၊ သံဃသဒ္ဒါ၏ ဝေဝုစ်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ သိက္ခာဝေဝစနာနိ ဝါ၊ သိက္ခာသဒ္ဒါ၏ ဝေဝုစ်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ ဝိနယဝေဝစနာနိ ဝါ၊ ဝိနယသဒ္ဒါ၏ ဝေဝုစ်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ ပါတိမောက္ခဝေဝစနာနိ ဝါ၊ ပါတိမောက္ခသဒ္ဒါ၏ ဝေဝုစ်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ ဥဒ္ဒေသဝေဝစနာနိ ဝါ၊ ဥဒ္ဒေသသဒ္ဒါ၏ ဝေဝုစ်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ ဥပဇ္ဈာယဝေဝစနာနိ ဝါ၊ ဥပဇ္ဈာယ်သဒ္ဒါ၏ ဝေဝုစ်လည်းဖြစ်ကုန်သော။ အာစရိယဝေဝစနာနိ ဝါ၊ အာစရိယသဒ္ဒါ၏ ဝေဝုစ်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကဝေဝစနာနိ ဝါ၊ သဒ္ဓိဝိဟာရိကသဒ္ဒါ၏ ဝေဝုစ်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ အန္တေဝါသိကဝေဝစနာနိ ဝါ၊ အန္တေဝါသိကသဒ္ဒါ၏ ဝေဝုစ်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ သမာနုပဇ္ဈာယကဝေဝစနာနိ ဝါ၊ သမာနုပဇ္ဈာယကသဒ္ဒါ၏ ဝေဝုစ်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ သမာနာစရိယကဝေဝစနာနိ ဝါ၊ သမာနာစရိယကသဒ္ဒါ၏ ဝေဝုစ်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ သဗြဟ္မစာရီဝေဝစနာနိ ဝါ၊ သဗြဟ္မစာရီသဒ္ဒါ၏ ဝေဝုစ်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ ဂိဟိဝေဝစနာနိ ဝါ၊ ဂိဟိသဒ္ဒါ၏ ဝေဝုစ်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ ဥပါသကဝေဝစနာနိဝါ၊ ဥပါသကသဒ္ဒါ၏ ဝေဝုစ်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ အာရာမိကဝေဝစနာနိ ဝါ၊ အာရာမိကသဒ္ဒါ၏ ဝေဝုစ်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ သာမဏေရဝေဝစနာနိ၊ သမဏေရသဒ္ဒါ၏ ဝေဝုစ်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ တိတ္ထိယဝေဝစနာနိ ဝါ၊ တိတ္ထိသဒ္ဒါ၏ ဝေဝုစ်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ တိတ္ထိယသာဝကဝေဝစနာနိ ဝါ၊ တိတ္ထိယသာဝကသဒ္ဒါ၏ ဝေဝုစ်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ အဿမဏဝေဝစနာနိ ဝါ၊ အဿမဏသဒ္ဒါ၏ ဝေဝုစ်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ အသကျပုတ္တိယဝေဝစနာနိ ဝါ၊ အသကျပုတ္တိယသဒ္ဒါ၏ ဝေဝုစ်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ ယာနိ၊ အကြင် အခြင်းအရာ အသွင် အကြောင်းတို့သည်။ အတ္ထိ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေဟိ အာကာရေဟိ၊ ထိုအခြင်းအရာတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ တေဟိ လိင်္ဂေဟိ၊ ထိုအသွင်တို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ တေဟိ နိမိတ္တေဟိ၊ ထိုအကြောင်းတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ဒုဗ္ဗလျာဝိကမ္မဉ္စေဝ၊ အားနည်းသည်၏အဖြစ်ကို ထင်စွာ ပြုခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ၏။ သိက္ခာ စ၊ သိက္ခာသည်လည်း။ ပစ္စက္ခာတာ၊ ကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၅၄။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ သိက္ခာ၊ သိက္ခာသည်။ အပစ္စက္ခာတာ၊ မကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ယေဟိ အာကာရေဟိ၊ အကြင်အခြင်းအရာတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ယေဟိ လိင်္ဂေဟိ၊ အကြင်အသွင်တို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ယေဟိ နိမိတ္တေဟိ၊ အကြင်အကြောင်းတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ သိက္ခာ၊ သိက္ခာသည်။ ပစ္စက္ခာတာ၊ ကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေဟိ အာကာရေဟိ၊ ထိုအခြင်းအရာတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ တေဟိ လိင်္ဂေဟိ၊ ထိုအသွင်တို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ တေဟိ နိမိတ္တေဟိ၊ ထိုအကြောင်းတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကော၊ ရူးသော ရဟန်းသည်။ သိက္ခံ၊ သိက္ခာကို။ ပစ္စက္ခာတိ၊ ချအံ့။ သိက္ခာ၊ သိက္ခာသည်။ အပစ္စက္ခာတာ၊ မကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော သူ၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ သိက္ခံ၊ သိက္ခာကို။ ပစ္စက္ခာတိ၊ ချအံ့။ သိက္ခာ၊ သိက္ခာသည်။ အပစ္စက္ခာတာ၊ မကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ခိတ္တစိတ္တော၊ ပျံ့လွင့်သော စိတ်ရှိသော ရဟန်းသည်။ သိက္ခံ၊ သိက္ခာကို။ ပစ္စက္ခာတိ၊ ချအံ့။ သိက္ခာ၊ သိက္ခာသည်။ အပစ္စက္ခာတာ၊ မကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ခိတ္တစိတ္တဿ၊ ပျံ့လွင့်သော စိတ်ရှိသော သူ၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ သိက္ခံ၊ သိက္ခာကို။ ပစ္စက္ခာတိ၊ ချအံ့။ အပစ္စက္ခာတာ၊ မကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝေဒနာဋ္ဋော၊ ဝေဒနာနှိပ်စက်အပ်သော ရဟန်းသည်။ သိက္ခံ၊ သိက္ခာကို။ ပစ္စက္ခာတိ၊ ချအံ့။ သိက္ခာ၊ သိက္ခာသည်။ အပစ္စက္ခာတာ၊ မကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝေဒနာဋ္ဋဿ၊ ဝေဒနာနှိပ်စက်အပ်သော သူ၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ သိက္ခံ၊ သိက္ခာကို။ ပစ္စက္ခာတိ၊ ချအံ့။ သိက္ခာ၊ သိက္ခာသည်။ အပစ္စက္ခာတာ၊ မကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒေဝတာယ၊ နတ်၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ သိက္ခံ၊ သိက္ခာကို။ ပစ္စက္ခာတိ၊ ချအံ့။ သိက္ခာ၊ သိက္ခာသည်။ အပစ္စက္ခာတာ၊ မကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တိရစ္ဆာနဂတဿ၊ တိရစ္ဆာန်၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ သိက္ခံ၊ သိက္ခာကို။ ပစ္စက္ခာတိ၊ ချအံ့။ သိက္ခာ၊ သိက္ခာသည်။ အပစ္စက္ခာတာ၊ မကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အရိယကေန၊ အရိယာတို့၏ ဘာသာဖြင့်။ မိလက္ခဿ၊ တောင်သူ၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ သိက္ခံ၊ သိက္ခာကို။ ပစ္စက္ခာတိ၊ ချအံ့။ သော စ မိလက္ခဿ၊ ထိုတောင်သူသည်ကား။ န ပဋိဝိဇာနာတိ၊ မသိအံ့။ သိက္ခာ၊ သိက္ခာသည်။ အပစ္စက္ခာတာ၊ မကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မိလက္ခကေန၊ တောင်သူတို့၏ ဘာသာဖြင့်။ အရိယဿ၊ အရိယာ၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ သိက္ခံ၊ သိက္ခာကို။ ပစ္စက္ခာတိ၊ ချအံ့။ သော စ အရိယော၊ ထိုအရိယာသည်ကား။ န ပဋိဝိဇာနာတိ၊ မသိအံ့။ သိက္ခာ၊ သိက္ခာသည်။ အပစ္စက္ခာတာ၊ မကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အရိယကေန၊ အရိယာတို့၏ ဘာသာဖြင့်။ အရိယဿ၊ အရိယာ၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ သိက္ခံ၊ သိက္ခာကို။ ပစ္စက္ခာတိ၊ ချအံ့။ သော စ အရိယော၊ ထိုအရိယာသည်ကား၊
န ပဋိဝိဇာနာတိ၊ မသိအံ့။ သိက္ခာ၊ သိက္ခာသည်။ အပစ္စက္ခာတာ၊ မကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မိလက္ခကေန၊ တောင်သူတို့၏ ဘာသာဖြင့်။ မိလက္ခဿ၊ တောင်သူ၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ သိက္ခံ၊ သိက္ခာကို။ ပစ္စက္ခာတိ၊ ချအံ့။ သော စ မိလက္ခော၊ ထိုတောင်သူသည်ကား။ န ပဋိဝိဇာနာတိ၊ မသိအံ့။ သိက္ခာ၊ သိက္ခာသည်။ အပစ္စက္ခာတာ၊ မကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒဝါယ၊ အဆောတလျှင် ဆိုသဖြင့်။ သိက္ခံ၊ သိက္ခာကို။ ပစ္စက္ခာတိ၊ ချအံ့။ သိက္ခာ၊ သိက္ခာသည်။ အပစ္စက္ခာတာ၊ မကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ရဝါယ၊ အဆိုချွတ်သဖြင့်။ သိက္ခံ၊ သိက္ခာသည်။ အပစ္စက္ခာတာ၊ မကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသာဝေတုကာမော၊ ကြားခြင်းငှာ အလိုမရှိဘဲ။ သာဝေတိ၊ ကြား၏။ သိက္ခာ၊ သိက္ခာသည်။ အပစ္စက္ခာတာ၊ မကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာဝေတုကာမော၊ ကြားခြင်းငှာ အလိုရှိလျက်။ န သာဝေတိ၊ မကြားအံ့။ သိက္ခာ၊ သိက္ခာသည်။ အပစ္စက္ခာတာ၊ မကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဝိညုဿ၊ မသိကြား မလိမ္မာသော သူအား။ သာဝေတိ၊ ကြားအံ့။ သိက္ခာ၊ သိက္ခာသည်။ အပစ္စက္ခာတာ၊ မကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိညုဿ၊ သိကြား လိမ္မာသော သူအား။ န သာဝေတိ၊ မကြားအံ့။ သိက္ခာ၊ သိက္ခာသည်။ အပစ္စက္ခာတာ၊ မကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သဗ္ဗသော ဝါ ပန၊ အချင်းခပ်သိမ်းမူလည်း။ န သာဝေတိ၊ မကြားအံ့။ သိက္ခာ၊ သိက္ခာသည်။ အပစ္စက္ခာတာ၊ မကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ သိက္ခာ၊ သိက္ခာသည်။ အပစ္စက္ခာတာ၊ မကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၅၅။ မေထုနဓမ္မော နာမ၊ မေထုနဓမ္မ မည်သည်ကား။ ယော သော အသဒ္ဓမ္မော၊ အကြင်မသူတော်တို့၏ အကျင့်လည်းကောင်း။ ယော သော ဂါမဓမ္မော၊ အကြင်ရွာသူတို့၏ အကျင့်သည်လည်းကောင်း။ ယော သော ဝသလဓမ္မော၊ အကြင်သူယုတ်တို့၏ အကျင့်သည်လည်းကောင်း။ ယံ တံ ဒုဋ္ဌုလ္လံ၊ အကြင်ရုန့်ရင်းကြမ်းတမ်းသော အကျင့်သည်လည်းကောင်း။ ယံ တံ ဩဒကန္တိကံ၊ အကြင်ရေဆေးခြင်းလျှင် အဆုံးရှိသော အကျင့်သည်လည်းကောင်း။ ယံ တံ ရဟဿံ၊ အကြင်ဖုံးကွယ်ရာ အရပ်၌ ပြုအပ်သော အကျင့်သည်လည်းကောင်း။ ယာ သာ ဒွယံဒွယသမာပတ္တိ၊ အကြင် နှစ်ယောက် နှစ်ယောက်သော သူတို့သည် ရောက်အပ်သော အကျင့်သည်လည်းကောင်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧသော၊ ဤအလုံးစုံသော အကျင့်သည်။ မေထုနဓမ္မော နာမ၊ မေထုနဓမ္မ မည်၏။
ပဋိသေဝတိ နာမ၊ ပဋိသေဝတိ မည်သည်ကား။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ နိမိတ္တေန၊ မိမိ၏ နိမိတ်ဖြင့်။ နိမိတ္တံ၊ မိန်းမ၏ နိမိတ်သို့။ အင်္ဂဇာတေန၊ မိမိ၏ အင်္ဂါဇာတ်ဖြင့်။ အင်္ဂဇာတံ၊ မိန်းမ၏ အင်္ဂါဇာတ်သို့။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ တိလဖလမတ္တမ္ပိ၊ နှမ်းသီးတစ်လုံး အတိုင်းအရှည်မျှလည်း။ ပဝေသေတိ၊ သွင်းအံ့။ ဧသော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဋိသေဝတိ နာမ၊ ပဋိသေဝတိ မည်၏။
အန္တမသော တိရစ္ဆာနဂတာယပီတိ၊ အန္တမသော တိရစ္ဆာနဂတာယပိ- ဟူသည်ကား။ တိရစ္ဆာနဂတိတ္ထိယာပိ၊ တိရစ္ဆာန်မ၌လည်း။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝိတွာ၊ မှီဝဲသောကြောင့်။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မနုဿိတ္ထိယာ၊ လူမိန်းမ၌။ ပဂေဝ၊ အဘယ်ဆိုဖွယ် ရှိအံ့နည်း။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ “အန္တမသော တိရစ္ဆာနဂတာယာပီ”တိ၊ အန္တမသော တိရစ္ဆာနဂတာယပိ- ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
ပါရာဇိကော ဟောတီတိ၊ ပါရာဇိကော ဟောတိ- ဟူသည်ကား။ သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ သီသစ္ဆိန္နော၊ ဦးခေါင်းပြတ်ပြီးသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ တေန၊ ထိုဦးခေါင်းနှင့်။ သရီရဗန္ဓနေန၊ ကိုယ်ကို စပ်ပြန်သဖြင့်။ ဇီဝိတုံ၊ အသက်ရှင်ခြင်းငှာ။ အဘဗ္ဗော သေယျထာပိ၊ မထိုက်သကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝိတွာ၊ မှီဝဲသောကြောင့်။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ “ပါရာဇိကော ဟောတီတိ၊ ပါရာဇိကော ဟောတိ- ဟူ၍၊” ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
အသံဝါသောတိ ဧတ္ထ၊ အသံဝါသော- ဟူသော ဤပါဌ်၌။ သံဝါသော နာမ၊ သံဝါသ မည်သည်ကား။ ဧကကမ္မံ၊ တူသော ကံလည်းကောင်း။ ဧကုဒ္ဒေသော၊ တူသော ပါတိမောက်ပြခြင်းလည်းကောင်း။ သမသိက္ခတာ၊ တူသော သိက္ခာရှိသည်၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ ဧသော၊ ဤအလုံးစုံသည်။ သံဝါသော နာမ၊ သံဝါသ မည်၏။ သော သံဝါသော၊ ထိုသံဝါသသည်။ တေန၊ ထိုပါရာဇိကသို့ ရောက်ပြီးသော ရဟန်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ “အသံဝါသော”တိ၊ အသံဝါသော- ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် ပဒဘာဇနီအပြီးတည်း။
၅၆။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ မနုဿိတ္ထီ၊ လူမိန်းမလည်းကောင်း။ အမနုဿတ္ထီ၊ နတ်မိန်းမလည်းကောင်း။ တိရစ္ဆာနဂတိတ္ထီ၊ တိရစ္ဆာန်မိန်းမလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တိဿော၊ သုံးယောက်တို့တည်း။ ဥဘတောဗျဉ္ဇနကာ၊ ဥဘတောဗျည်းတို့သည်။ မနုဿုဘတောဗျဉ္ဇနကော၊ လူဥဘတောဗျည်းလည်းကောင်း။ အမနုဿုဘတောဗျဉ္ဇနကော၊ နတ်ဥဘတောဗျည်းလည်းကောင်း။ တိရစ္ဆာနဂတုဘတောဗျဉ္ဇနကော၊ တိရစ္ဆာန်ဥဘတောဗျည်းလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တယော၊ သုံးယောက်တို့တည်း။ ပဏ္ဍကာ၊ ပဏ္ဍုက်တို့သည်။ မနုဿပဏ္ဍကော၊ လူပဏ္ဍုက်လည်းကောင်း၊
အမနုဿပဏ္ဍကော၊ နတ်ပဏ္ဍုက်လည်းကောင်း။ တိရစ္ဆာနဂတပဏ္ဍကော၊ တိရစ္ဆာန်ပဏ္ဍုက်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တယော၊ သုံးယောက်တို့တည်း။ ပုရိသာ၊ ယောကျ်ားတို့သည်။ မနုဿပုရိသော၊ လူယောကျ်ားလည်းကောင်း။ အမနုဿပုရိသော၊ နတ်ယောကျ်ားလည်းကောင်း။ တိရစ္ဆာနပုရိသော၊ တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ားလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တယော၊ သုံးယောက်တို့တည်း။
မနုဿိတ္ထိယာ၊ လူမိန်းမ၏။ ဝစ္စမဂ္ဂေ၊ ဝစ္စမဂ်၌လည်းကောင်း။ ပဿာဝမဂ္ဂေ၊ ပဿာဝမဂ်၌လည်းကောင်း။ မုခေ၊ မုခမဂ်၌လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တယော မဂ္ဂေ၊ သုံးပါးသော မဂ်တို့၌။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝန္တဿ၊ မှီဝဲသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အမနုဿိတ္ထိယာ၊ နတ်မိန်းမ၏၊ ။ပ။ တိရစ္ဆာနဂတိတ္ထိယာ၊ တိရစ္ဆာန်မိန်းမ၏။ ဝစ္စမဂ္ဂေ၊ ဝစ္စမဂ်၌လည်းကောင်း။ ပဿာဝမဂ္ဂေ၊ ပဿာဝမဂ်၌လည်းကောင်း။ မုခေ၊ မုခမဂ်၌လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တယော မဂ္ဂေ၊ သုံးပါးသော မဂ်တို့၌။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝန္တဿ၊ မှီဝဲသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မနုဿုဘတောဗျဉ္ဇနကဿ၊ လူဥဘတောဗျည်း၏။ အမနုဿုဘတောဗျဉ္ဇနကဿ၊ နတ်ဥဘတောဗျည်း၏။ တိရစ္ဆာနဂတုဘတောဗျဉ္ဇနကဿ၊ တိရစ္ဆာန်ဥဘတောဗျည်း၏။ ဝစ္စမဂ္ဂေ၊ ဝစ္စမဂ်၌လည်းကောင်း။ ပဿာဝမဂ္ဂေ၊ ပဿာဝမဂ်၌လည်းကောင်း။ မုခေ၊ မုခမဂ်၌လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တယော မဂ္ဂေ၊ သုံးပါးသော မဂ်တို့၌။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝန္တဿ၊ မှီဝဲသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မနုဿပဏ္ဍကဿ၊ လူပဏ္ဍုက်၏။ ဝစ္စမဂ္ဂေ၊ ဝစ္စမဂ်၌လည်းကောင်း။ မုခေ၊ မုခမဂ်၌လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွေ မဂ္ဂေ၊ နှစ်ပါးသော မဂ်တို့၌။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝန္တဿ၊ မှီဝဲသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အမနုဿပဏ္ဍကဿ၊ နတ်ပဏ္ဍုက်၏။ တိရစ္ဆာနဂတပဏ္ဍကဿ၊ တိရစ္ဆာန်ပဏ္ဍုက်၏။ မနုဿပုရိသဿ၊ လူယောကျ်ား၏။ အမနုဿပုရိသဿ၊ နတ်ယောကျ်ား၏။ တိရစ္ဆာနဂတပုရိသဿ၊ တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ား၏။ ဝစ္စမဂ္ဂေ၊ ဝစ္စမဂ်၌လည်းကောင်း။ မုခေ၊ မုခမဂ်၌လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွေ မဂ္ဂေ၊ နှစ်ပါးသော မဂ်တို့၌။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝန္တဿ၊ မှီဝဲသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၅၇။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ သေဝနစိတ္တံ၊ မှီဝဲလိုသော စိတ်သည်။ ဥပဋ္ဌိတေ၊ ထင်သည်ရှိသော်။ မနုဿိတ္ထိယာ၊ လူမိန်းမ၏။ ဝစ္စမဂ္ဂံ၊ ဝစ္စမဂ်သို့။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ပဝေသေန္တဿ၊ သွင်းသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ သေဝနစိတ္တံ၊ မှီဝဲလိုသော စိတ်သည်။ ဥပဋ္ဌိတေ၊ ထင်သည်ရှိသော်။ မနုဿိတ္ထိယာ၊ လူမိန်းမ၏။ ပဿာဝမဂ္ဂံ၊ ပဿာဝမဂ်သို့။ မုခံ၊ မုခမဂ်သို့။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ပဝေသေန္တဿ၊ သွင်းသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ သေဝနစိတ္တံ၊ မှီဝဲလိုသော စိတ်သည်။ ဥပဋ္ဌိတေ၊ ထင်သည်ရှိသော်။ အမနုဿိတ္ထိယာ၊ နတ်မိန်းမ၏။ တိရစ္ဆာနဂတိတ္ထိယာ၊ တိရစ္ဆာန်မိန်းမ၏။ မနုဿုဘတောဗျဉ္ဇနကဿ၊ လူဥဘတောဗျည်း၏။ အမနုဿုဘတောဗျဉ္ဇနကဿ၊ နတ်ဥဘတောဗျည်း၏။ တိရစ္ဆာနဂတုဘတောဗျဉ္ဇနကဿ၊ တိရစ္ဆာန်ဥဘတောဗျည်း၏။ ဝစ္စမဂ္ဂံ၊ ဝစ္စမဂ်သို့။ ပဿာဝမဂ္ဂံ၊ ပဿာဝမဂ်သို့။ မုခံ၊ မုခမဂ်သို့။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ပဝေသေန္တဿ၊ သွင်းသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ သေဝနစိတ္တံ၊ မှီဝဲလိုသော စိတ်သည်။ ဥပဋ္ဌိတေ၊ ထင်သည်ရှိသော်။ မနုဿပဏ္ဍကဿ၊ လူပဏ္ဍုက်၏။ ဝစ္စမဂ္ဂံ၊ ဝစ္စမဂ်သို့။ မုခံ၊ မုခမဂ်သို့။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ပဝေသေန္တဿ၊ သွင်းသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ သေဝနစိတ္တံ၊ မှီဝဲလိုသော စိတ်သည်။ ဥပဋ္ဌိတေ၊ ထင်သည်ရှိသော်။ အမနုဿပဏ္ဍကဿ၊ နတ်ပဏ္ဍုက်၏။ တိရစ္ဆာနဂတပဏ္ဍကဿ၊ တိရစ္ဆာန်ပဏ္ဍုက်၏။ မနုဿပုရိသဿ၊ လူယောကျ်ား၏။ အမနုဿပုရိသဿ၊ နတ်ယောကျ်ား၏။ တိရစ္ဆာနဂတပုရိသဿ၊ တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ား၏။ ဝစ္စမဂ္ဂံ၊ ဝစ္စမဂ်သို့။ မုခံ၊ မုခမဂ်သို့။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ပဝေသေန္တဿ၊ သွင်းသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၅၈။ ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ၊ ရန်သူရဟန်းတို့သည်။ မနုဿိတ္ထိံ၊ လူမိန်းမကို။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ အာနေတွာ၊ ဆောင်၍။ ဝစ္စမဂ္ဂေန၊ ဝစ္စမဂ်ဖြင့်။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂဇာတ်ကို။ အဘိနိသီဒေန္တိ၊ ဖိ၍ ထိုင်စေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပဝေသနံ၊ သွင်းဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပဝိဋ္ဌံ၊ ဝင်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဌိတံ၊ တည်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဥဒ္ဓရဏံ၊ နုတ်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ၊ ရန်သူရဟန်းတို့သည်။ မနုဿိတ္ထိံ၊ လူမိန်းမကို။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ အာနေတွာ၊ ဆောင်၍။ ဝစ္စဂ္ဂေန၊ ဝဂ္ဂမဂ်ဖြင့်။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ အဘိနိသီဒေန္တိ၊ ဖိ၍ ထိုင်စေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဝေသနံ၊ သွင်းဆဲခဏ၌။ စေ န သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ မသာယာအံ့။ ပဝိဋ္ဌံ၊ ဝင်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဌိတံ၊ တည်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဥဒ္ဓရဏံ၊ နုတ်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ၊ ရန်သူရဟန်းတို့သည်။ မနုဿိတ္ထိံ၊ လူမိန်းမကို။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏၊
သန္တိကေ၊ အထံသို့။ အာနေတွာ၊ ဆောင်၍။ ဝစ္စမဂ္ဂေန၊ ဝစ္စမဂ်ဖြင့်။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ အဘိနိသီဒေန္တိ၊ ဖိ၍ ထိုင်စေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဝေသနံ၊ သွင်းဆဲခဏ၌။ စေ န သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ မသာယာအံ့။ ပဝိဋ္ဌံ၊ ဝင်ဆဲခဏ၌။ စေ န သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ မသာယာအံ့။ ဌိတံ၊ တည်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဥဒ္ဓရဏံ၊ နုတ်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ၊ ရန်သူရဟန်းတို့သည်။ မနုဿိတ္ထိံ၊ လူမိန်းမကို။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ အာနေတွာ၊ ဆောင်၍။ ဝစ္စမဂ္ဂေန၊ ဝစ္စမဂ်ဖြင့်။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ အဘိနိသီဒေန္တိ၊ ဖိ၍ ထိုင်စေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဝေသနံ၊ သွင်းဆဲခဏ၌။ စေ န သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ မသာယာအံ့။ ပဝိဋ္ဌံ၊ ဝင်ဆဲခဏ၌။ စေ န သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ မသာယာအံ့။ ဌိတံ၊ တည်ဆဲခဏ၌။ စေ န သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ မသာယာအံ့။ ဥဒ္ဓရဏံ၊ နုတ်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ၊ ရန်သူရဟန်းတို့သည်။ မနုဿိတ္ထိံ၊ လူမိန်းမကို။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ အာနေတွာ၊ ဆောင်၍။ ဝစ္စမဂ္ဂေန၊ ဝစ္စမဂ်ဖြင့်။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ အဘိနိသီဒေန္တိ၊ ဖိ၍ ထိုင်စေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဝေသနံ၊ သွင်းဆဲခဏ၌။ စေ န သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ မသာယာအံ့။ ပဝိဋ္ဌံ၊ ဝင်ဆဲခဏ၌။ စေ န သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ မသာယာအံ့။ ဌိတံ၊ တည်ဆဲခဏ၌။ စေ န သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ မသာယာအံ့။ ဥဒ္ဓရဏံ၊ နုတ်ဆဲခဏ၌။ စေ န သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ မသာယာအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ၊ ရန်သူရဟန်းတို့သည်။ မနုဿိတ္ထိံ၊ လူမိန်းမကို။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ အာနေတွာ၊ ဆောင်၍။ ပဿာဝမဂ္ဂေန၊ ပဿာဝမဂ်ဖြင့်။ မုခေန၊ မုခမဂ်ဖြင့်။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ အဘိနိသီဒေန္တိ၊ ဖိ၍ ထိုင်စေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဝေသနံ၊ သွင်းဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပဝိဋ္ဌံ၊ ဝင်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ တိဋ္ဌံ၊ တည်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဥဒ္ဓရဏံ၊ နုတ်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ စေ န သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ မသာယာအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၅၉။ ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ၊ ရန်သူရဟန်းတို့သည်။ ဇာဂရန္တိံ၊ နိုးကြားသော။ မနုဿိတ္ထိံ၊ လူမိန်းမကို။ သုတ္တံ၊ အိပ်ပျော်သော။ မနုဿိတ္ထိံ၊ လူမိန်းမကို။ မတ္တံ၊ ယစ်သော။ မနုဿိတ္ထိံ၊ လူမိန်းမကို။ ဥမ္မတ္တံ၊ ရူးသော။ မနုဿိတ္ထိံ၊ လူမိန်းမကို။ ပမတ္တံ၊ မေ့လျော့သော။ မနုဿိတ္ထိံ၊ လူမိန်းမကို။ မတံ၊ သေသည်ဖြစ်၍။ အက္ခာယိတံ၊ အိမ်ခွေး တောခွေးတို့သည် မခဲအပ်သေးသော။ မနုဿိတ္ထိံ၊ လူမိန်းမကို။ မတံ၊ သေသည်ဖြစ်၍။ ယေဘုယျေန၊ များသောအားဖြင့်။ အက္ခာယိတံ၊ အိမ်ခွေး, တောခွေးတို့သည် မခဲအပ်သေးသော။ မနုဿိတ္ထိံ၊ လူမိန်းမကို၊ ။ပ။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မတံ၊ သေသည်ဖြစ်၍။ ယေဘုယျေန၊ များသောအားဖြင့်။ ခါယိတံ၊ အိမ်ခွေး တောခွေးတို့သည် ခဲအပ်ပြီးသော။ မနုဿိတ္ထိံ၊ လူမိန်းမကို။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ အာနေတွာ၊ ဆောင်၍။ ဝစ္စမဂ္ဂေန၊ ဝစ္စမဂ်ဖြင့်။ ပဿာဝမဂ္ဂေန၊ ပဿာဝမဂ်ဖြင့်။ မုခေန၊ မုခမဂ်ဖြင့်။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ အဘိနိသီဒေန္တိ၊ ဖိ၍ ထိုင်စေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဝသေနံ၊ သွင်းဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပဝိဋ္ဌံ၊ ဝင်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဌိတံ၊ တည်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဥဒ္ဓရဏံ၊ နုတ်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ စေ န သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ မသာယာအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ၊ ရန်သူရဟန်းတို့သည်။ အမနုဿိတ္ထိံ၊ နတ်မိန်းမကို။ တိရစ္ဆာနဂတိတ္ထိံ၊ တိရစ္ဆာန်မိန်းမကို။ မနုဿုဘတောဗျဉ္ဇနကံ၊ လူဥဘတောဗျည်းကို။ အမနုဿုဘတောဗျဉ္ဇနကံ၊ နတ်ဥဘတောဗျည်းကို။ တိရစ္ဆာနဂတုဘတောဗျဉ္ဇနကံ၊ တိရစ္ဆာန်ဥဘတောဗျည်းကို။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ အာနေတွာ၊ ဆောင်၍။ ဝစ္စမဂ္ဂေန၊ ဝစ္စမဂ်ဖြင့်။ ပဿာဝမဂ္ဂေန၊ ပဿာဝမဂ်ဖြင့်။ မုခေန၊ မုခမဂ်ဖြင့်။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ အဘိနိသီဒေန္တိ၊ ဖိ၍ ထိုင်စေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဝေသနံ၊ သွင်းဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပဝိဋ္ဌံ၊ ဝင်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဌိတံ၊ တည်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဥဒ္ဓရဏံ၊ နုတ်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ စေ န သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ မသာယာအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ၊ ရန်သူရဟန်းတို့သည်။ ဇာဂရန္တံ၊ နိုးကြားသော။ တိရစ္ဆာနဂတုဘတောဗျဉ္ဇနကံ၊ တိရစ္ဆာန်ဥဘတောဗျည်းကို။ သုတ္တံ၊ အိပ်ပျော်သော။ မတ္တံ၊ ယစ်သော။ ဥမ္မတ္တံ၊ ရူးသော။ ပမတ္တံ၊ မေ့လျော့သော။ မတံ၊ သေသည်ဖြစ်၍။ အက္ခာယိတံ၊ အိမ်ခွေး တောခွေးတို့သည် မခဲအပ်သော။ မတံ၊ သေသည်ဖြစ်၍။ ယေဘုယျေန၊ များသောအားဖြင့်။ အက္ခာယိတံ၊ အိမ်ခွေး တောခွေးတို့သည် မခဲအပ်သော၊ ။ပ။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မတံ၊ သေသည်ဖြစ်၍။ ယေဘုယျေန၊ များသောအားဖြင့်။ ခါယိတံ၊ အိမ်ခွေး တောခွေးတို့သည် ခဲအပ်ပြီးသော။ တိရစ္ဆာနဂတုဘတောဗျဉ္ဇနံ၊ တိရစ္ဆာန်ဥဘတောဗျည်းကို။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ အာနေတွာ၊ ဆောင်၍။ ဝစ္စမဂ္ဂေန၊ ဝစ္စမဂ်ဖြင့်။ ပဿာဝမဂ္ဂေန၊ ပဿာဝမဂ်ဖြင့်။ မုခေန၊ မုခမဂ်ဖြင့်။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ အဘိနိသီဒေန္တိ၊ ဖိ၍ ထိုင်စေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဝေသနံ၊ သွင်းဆဲခဏ၌။ စေ
သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပဝိဋ္ဌံ၊ ဝင်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဌိတံ၊ တည်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဥဒ္ဓရဏံ၊ နုတ်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ စေ န သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ မသာယာအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ၊ ရန်သူရဟန်းတို့သည်။ မနုဿပဏ္ဍကံ၊ လူပဏ္ဍုတ်ကို။ အမနုဿပဏ္ဍကံ၊ နတ်ပဏ္ဍုက်ကို။ တိရစ္ဆာနဂတပဏ္ဍကံ၊ တိရစ္ဆာန်ပဏ္ဍုက်ကို။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ အာနေတွာ၊ ဆောင်၍။ ဝစ္စမဂ္ဂေန၊ ဝစ္စမဂ်ဖြင့်။ မုခေန၊ မုခမဂ်ဖြင့်။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ အဘိနိသီဒေန္တိ၊ ဖိ၍ ထိုင်စေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဝေသနံ၊ သွင်းဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပဝိဋ္ဌံ၊ ဝင်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဌိတံ၊ တည်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဥဒ္ဓရဏံ၊ နုတ်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ စေ န သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ မသာယာအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ၊ ရန်သူရဟန်းတို့သည်။ ဇာဂရန္တံ၊ နိုးကြားသော။ တိရစ္ဆာနဂတပဏ္ဍကံ၊ တိရစ္ဆာန်ပဏ္ဍုက်ကို။ သုတ္တံ၊ အိပ်ပျော်သော။ မတ္တံ၊ ယစ်သော။ ဥမ္မတ္တံ၊ ရူးသော။ ပမတ္တံ၊ မေ့လျော့သော။ မတံ၊ သေသည်ဖြစ်၍။ အက္ခာယိတံ၊ အိမ်ခွေး, တောခွေးတို့သည် မခဲအပ်သေးသော။ မတံ၊ သေသည်ဖြစ်၍။ ယေဘုယျေန၊ များသောအားဖြင့်။ အက္ခာယိတံ၊ အိမ်ခွေး, တောခွေးတို့သည် မခဲအပ်သေးသော၊ ။ပ။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မတံ၊ သေသည်ဖြစ်၍။ ယေဘုယျေန၊ များသောအားဖြင့်။ ခါယိတံ၊ အိမ်ခွေး, တောခွေးတို့သည် ခဲအပ်ပြီးသော။ တိရစ္ဆာနဂတပဏ္ဍကံ၊ တိရစ္ဆာန်ပဏ္ဍုက်ကို။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ အာနေတွာ၊ ဆောင်၍။ ဝစ္စမဂ္ဂေန၊ ဝစ္စမဂ်ဖြင့်။ မုခေန၊ မုခမဂ်ဖြင့်။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ အဘိနိသီဒေန္တိ၊ ဖိ၍ ထိုင်စေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဝေသနံ၊ သွင်းဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပဝိဋ္ဌံ၊ ဝင်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဌိတံ၊ တည်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဥဒ္ဓရဏံ၊ နုတ်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ စေ န သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ မသာယာအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၆၀။ ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ၊ ရန်သူရဟန်းတို့သည်။ မနုဿပုရိသံ၊ လူယောကျ်ားကို။ အမနုဿပုရိသံ၊ နတ်ယောကျ်ားကို။ တိရစ္ဆာနဂတပုရိသံ၊ တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ားကို။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ အာနေတွာ၊ ဆောင်၍။ ဝစ္စမဂ္ဂေန၊ ဝစ္စမဂ်ဖြင့်။ မုခေန၊ မုခမဂ်ဖြင့်။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ အဘိနိသီဒေန္တိ၊ ဖိ၍ ထိုင်စေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဝေသနံ၊ သွင်းဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပဝိဋ္ဌံ၊ ဝင်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဥဒ္ဓရဏံ၊ နုတ်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဌိတံ၊ တည်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ စေ န သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ မသာယာအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ၊ ရန်သူရဟန်းတို့သည်။ ဇာဂရန္တံ၊ နိုးကြားသော။ တိရစ္ဆာနဂတပုရိသံ၊ တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ားကို။ သုတ္တံ၊ အိပ်ပျော်သော။ မတ္တံ၊ ယစ်သော။ ဥမ္မတ္တံ၊ ရူးသော။ ပမတ္တံ၊ မေ့လျော့သော။ မတံ၊ သေသည်ဖြစ်၍။ အက္ခာယိတံ၊ အိမ်ခွေး, တောခွေးတို့သည် မခဲအပ်သေးသော။ မတံ၊ သေသည်ဖြစ်၍။ ယေဘုယျေန၊ များသောအားဖြင့်။ အက္ခာယိတံ၊ အိမ်ခွေး, တောခွေးတို့သည် မခဲအပ်သေးသော၊ ။ပ။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မတံ၊ သေသည်ဖြစ်၍။ ယေဘုယျေန၊ များသောအားဖြင့်။ ခါယိတံ၊ အိမ်ခွေး, တောခွေးတို့သည် ခဲအပ်ပြီးသော။ တိရစ္ဆာနဂတပုရိသံ၊ တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ားကို။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ အာနေတွာ၊ ဆောင်၍။ ဝစ္စမဂ္ဂေန၊ ဝစ္စမဂ်ဖြင့်။ မုခေန၊ မုခမဂ်ဖြင့်။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ အဘိနိသီဒေန္တိ၊ ဖိ၍ ထိုင်စေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဝေသနံ၊ သွင်းဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပဝိဋ္ဌံ၊ ဝင်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဌိတံ၊ တည်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဥဒ္ဓရဏံ၊ နုတ်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ စေ န သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ မသာယာအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၆၁။ ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ၊ ရန်သူရဟန်းတို့သည်။ မနုဿိတ္ထိံ၊ လူမိန်းမကို။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ အာနေတွာ၊ ဆောင်၍။ သန္ထတာယ၊ - အနှီးခံသော မိန်းမ၏။ ဝစ္စမဂ္ဂေန၊ ဝစ္စမဂ်ဖြင့်။ ပဿာဝမဂ္ဂေန၊ မဿာဝမဂ်ဖြင့်။ မုခေန၊ မုခမဂ်ဖြင့်။ အသန္ထတဿ၊ အနှီးမခံသော ရဟန်း၏။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ အဘိနိသီဒေန္တိ၊ ဖိ၍ ထိုင်စေကုန်၏။ အသန္ထတာယ၊ အနှီးမခံသော မိန်းမ၏။ သန္ထတဿ၊ အနှီးခံသော ရဟန်း၏။ သန္ထတာယ၊ အနှီးခံသော မိန်းမ၏။ သန္ထတဿ၊ အနှီးခံသော ရဟန်း၏။ အသန္ထတာယ၊ အနှီးမခံသော မိန်းမ၏။ အသန္ထတဿ၊ အနှီးမခံသော ရဟန်း၏။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ အဘိနိသီဒေန္တိ၊ ဖိ၍ ထိုင်စေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဝေသနံ၊ သွင်းဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပဝိဋ္ဌံ၊ ဝင်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဌိတံ၊ တည်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဥဒ္ဓရဏံ၊ နုတ်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ စေ န သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ မသာယာအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ၊ ရန်သူရဟန်းတို့သည်။ ဇာဂရန္တိံ၊ နိုးကြားသော။ မနုဿိတ္ထိံ၊ လူမိန်းမကို။ သုတ္တံ၊ အိပ်ပျော်သော။ မတ္တံ၊ ယစ်သော။ ဥမ္မတ္တံ၊ ရူးသော။ ပမတ္တံ၊ မေ့လျော့သော။ မတံ၊ သေသည်ဖြစ်၍။ အက္ခာယိတံ၊ အိမ်ခွေး, တောခွေးတို့သည် မခဲအပ်သေးသော။ မတံ၊ သေသည်ဖြစ်၍။ ယေဘုယျေန၊ များသောအားဖြင့်။ အက္ခာယိတံ၊ အိမ်ခွေး,တောခွေးတို့သည် မခဲအပ်သေးသော၊ ။ပ။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မတံ၊ သေသည်ဖြစ်၍။ ယေဘုယျေန၊ များသောအားဖြင့်။ ခါယိတံ၊ အိမ်ခွေး, တောခွေးတို့သည် ခဲအပ်ပြီးသော။ မနုဿိတ္ထိံ၊ လူမိန်းမကို။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ အာနေတွာ၊ ဆောင်၍။ သန္ထတာယ၊ အနှီးခံသော လူမိန်းမ၏။ ဝစ္စမဂ္ဂေန၊ ဝစ္စမဂ်ဖြင့်။ ပဿာဝမဂ္ဂေန၊ ပဿာဝမဂ်ဖြင့်။ မုခေန၊ မုခမဂ်ဖြင့်။ အသန္ထတဿ၊ အနှီးမခံသော ရဟန်း၏။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ အဘိနိသီဒေန္တိ၊ ဖိ၍ ထိုင်စေကုန်၏။ အသန္ထတာယ၊ အနှီးမခံသော လူမိန်းမ၏။ သန္ထတဿ၊ အနှီးခံသော ရဟန်း၏။ သန္ထတာယ၊ အနှီးခံသော လူမိန်းမ၏။ သန္ထတဿ၊ အနှီးခံသော ရဟန်း၏။ အသန္ထတာယ၊ အနှီးမခံသော လူမိန်းမ၏။ အသန္ထတဿ၊ အနှီးမခံသော ရဟန်း၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဝေသနံ၊ သွင်းဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပဝေသနံ၊ သွင်းဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပဝိဋ္ဌံ၊ ဝင်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဌိတံ၊ တည်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဥဒ္ဓရဏံ၊ နုတ်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ စေ န သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ မသာယာအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ၊ ရန်သူရဟန်းတို့သည်။ အမနုဿိတ္ထိံ၊ နတ်မိန်းမကို။ တိရစ္ဆာနဂတိတ္ထိံ၊ တိရစ္ဆာန်မိန်းမကို။ မနုဿုဘတောဗျဉ္ဇနကံ၊ လူဥဘတောဗျည်းကို။ အမနုဿုဘတောဗျဉ္ဇနကံ၊ နတ်ဥဘတောဗျည်းကို။ တိရစ္ဆာနဂတုဘတောဗျဉ္ဇနကံ၊ တိရစ္ဆာန်ဥဘတောဗျည်းကို။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ အာနေတွာ၊ ဆောင်၍။ သန္ထတဿ၊ အနှီးခံသော တိရစ္ဆာန်ဥဘတောဗျည်း၏။ ဝစ္စမဂ္ဂေန၊ ဝစ္စမဂ်ဖြင့်။ ပဿာဝမဂ္ဂေန၊ ပဿာဝမဂ်ဖြင့်။ မုခေန၊ မုခမဂ်ဖြင့်။ အသန္ထတဿ၊ အနှီးမခံသော ရဟန်း၏။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ အဘိနိသီဒေန္တိ၊ ဖိ၍ ထိုင်စေကုန်၏ အသန္ထတဿ- အနှီးမခံသော တိရစ္ဆာန်ဥဘတောဗျည်း၏။ သန္ထတဿ၊ အနှီးခံသော ရဟန်း၏။ သန္တတဿ၊ အနှီးခံသော တိရစ္ဆာန်ဥဘတောဗျည်း၏။ သန္ထတဿ၊ အနှီးခံသော ရဟန်း၏။ အသန္ထတဿ၊ အနှီးမခံသော တိရစ္ဆာန်ဥဘတောဗျည်း၏။ အသန္ထတဿ၊ အနှီးမခံသော ရဟန်း၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဝေသနံ၊ သွင်းဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပဝိဋ္ဌံ၊ ဝင်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဌိတံ၊ တည်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဥဒ္ဓရဏံ၊ နုတ်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ စေ န သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ မသာယာအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ၊ ရန်သူရဟန်းတို့သည်။ ဇာဂရန္တံ၊ နိုးကြားသော။ တိရစ္ဆာနဂတုဘတောဗျဉ္ဇနကံ၊ တိရစ္ဆာန်ဥဘတောဗျည်းကို။ သုတ္တံ၊ အိပ်ပျော်သော။ မတ္တံ၊ ယစ်သော။ ဥမ္မတ္တံ၊ ရူးသော။ ပမတ္တံ၊ မေ့လျော့သော။ မတံ၊ သေသည်ဖြစ်၍။ အက္ခာယိတံ၊ အိမ်ခွေး,တောခွေးတို့သည် မခဲအပ်သေးသော။ မတံ၊ သေသည်ဖြစ်၍။ ယေဘုယျေန၊ များသောအားဖြင့်။ အက္ခာယိတံ၊ အိမ်ခွေး,တောခွေးတို့သည် မခဲအပ်သေးသော။ပ။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မတံ၊ သေသည်ဖြစ်၍။ ယေဘုယျေန၊ များသောအားဖြင့်။ ခါယိတံ၊ အိမ်ခွေး, တောခွေးတို့သည် ခဲအပ်ပြီးသော။ တိရစ္ဆာနဂတုဘတောဗျဉ္ဇနကံ၊ တိရစ္ဆာန်ဥဘတောဗျည်းကို။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ အာနေတွာ၊ ဆောင်၍။ သန္ထတဿ၊ အနှီးခံသော တိရစ္ဆာန်ဥဘတောဗျည်း၏။ ဝစ္စမဂ္ဂေန၊ ဝစ္စမဂ်ဖြင့်။ ပဿာဝမဂ္ဂေန၊ ပဿာဝမဂ်ဖြင့်။ မုခေန၊ မုခမဂ်ဖြင့်။ အသန္ထတဿ၊ အနှီးမခံသော ရဟန်း၏။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ အဘိနိသီဒေန္တိ၊ ဖိ၍ ထိုင်စေကုန်၏။ အသန္ထတဿ၊ အနှီးမခံသော တိရစ္ဆာန်ဥဘတောဗျည်း၏။ သန္ထတဿ၊ အနှီးခံသော ရဟန်း၏။ သန္ထတဿ၊ အနှီးခံသော တိရစ္ဆာန်ဥဘတောဗျည်း၏။ သန္ထတဿ၊ အနှီးခံသော ရဟန်း၏။ အသန္ထတဿ၊ အနှီးမခံသော တိရစ္ဆာန်ဥဘတောဗျည်း၏။ အသန္ထတဿ၊ အနှီးမခံသော ရဟန်း၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဝေသနံ၊ သွင်းဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပဝိဋ္ဌံ၊ ဝင်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဌိတံ၊ တည်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဥဒ္ဓရဏံ၊ နုတ်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ စေ န သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ မသာယာအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၆၂။ ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ၊ ရန်သူရဟန်းတို့သည်။ မနုဿပဏ္ဍကံ၊ လူပဏ္ဍုက်ကို။ အမနုဿပဏ္ဍကံ၊ နတ်ပဏ္ဍုက်ကို။ တိရစ္ဆာနဂတပဏ္ဍကံ၊ တိရစ္ဆာန်ပဏ္ဍုက်ကို။ မနုဿပုရိသံ၊ လူယောကျ်ားကို။ အမနုဿပုရိသံ၊ နတ်ယောကျ်ားကို။ တိရစ္ဆာနဂတပုရိသံ၊ တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ားကို။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ အာနေတွာ၊ ဆောင်၍။ သန္ထတဿ၊ အနှီးခံသော တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ား၏။ ဝစ္စမဂ္ဂေန၊ ဝစ္စမဂ်ဖြင့်။ မုခေန၊ မုခမဂ်ဖြင့်။ အသန္ထတဿ၊ အနှီးမခံသော ရဟန်း၏။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ အဘိနိသီဒေန္တိ၊ ဖိ၍ ထိုင်စေကုန်၏။ အသန္ထတဿ၊ အနှီးမခံသော တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ား၏။ သန္ထတဿ၊ အနှီးခံသော ရဟန်း၏။ သန္ထတဿ၊ အနှီးခံသော တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ား၏။ သန္ထတဿ၊ အနှီးခံသော ရဟန်း၏။ အသန္ထတဿ၊ အနှီးမခံသော တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ား၏။ အသန္ထတဿ၊ အနှီးမခံသော ရဟန်း၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဝေသနံ၊ သွင်းဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပဝိဋ္ဌံ၊ ဝင်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဌိတံ၊ တည်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဥဒ္ဓရဏံ၊ နုတ်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ စေ န သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ မသာယာအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ၊ ရန်သူရဟန်းတို့သည်။ ဇာဂရန္တံ၊ နိုးကြားသော။ တိရစ္ဆာနဂတပုရိသံ၊ တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ားကို။ သုတ္တံ၊ အိပ်ပျော်သော။ မတ္တံ၊ ယစ်သော။ ဥမ္မတ္တံ၊ ရူးသော။ ပမတ္တံ၊ မေ့လျော့သော။ မတံ၊ သေသည်ဖြစ်၍။ အက္ခာယိတံ၊ အိမ်ခွေး, တောခွေးတို့သည် မခဲအပ်သေးသော။ မတံ၊ သေသည်ဖြစ်၍။ ယေဘုယျေန၊ များသောအားဖြင့်။ အက္ခာယိတံ၊ အိမ်ခွေး, တောခွေးတို့သည် မခဲအပ်သေးသော။ပ။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ အာရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မတံ၊ သေသည်ဖြစ်၍။ ယေဘုယျေန၊ များသောအားဖြင့်။ ခါယိတံ၊ အိမ်ခွေး, တောခွေးတို့သည် ခဲအပ်ပြီးသော။ တိရစ္ဆာနဂတပုရိသံ၊ တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ားကို။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ အာနေတွာ၊ ဆောင်၍။ သန္ထတဿ၊ အနှီးခံသော တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ား၏။ ဝစ္စမဂ္ဂေန၊ ဝစ္စမဂ်ဖြင့်။ မုခေန၊ မုခမဂ်ဖြင့်။ အသန္ထတဿ၊ အနှီးမခံသော ရဟန်း၏။ အသန္ထတဿ၊ အနှီးမခံသော တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ား၏။ သန္ထတဿ၊ အနှီးခံသော ရဟန်း၏။ သန္ထတဿ၊ အနှီးခံသော တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ား၏။ သန္ထတဿ၊ အနှီးခံသော ရဟန်း၏။ အသန္ထတဿ၊ အနှီးမခံသော တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ား၏။ အသန္ထတဿ၊ အနှီးမခံသော ရဟန်း၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဝေသနံ၊ သွင်းဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပဝိဋ္ဌံ၊ ဝင်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဌိတံ၊ တည်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဥဒ္ဓရဏံ၊ နုတ်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ စေ န သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ မသာယာအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၆၃ ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ- ရန်သူရဟန်းတို့သည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ မနုဿိတ္ထိယာ၊ လူမိန်းမ၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ အာနေတွာ၊ ဆောင်၍။ အင်္ဂဇာတေန၊ အင်္ဂါဇာတ်ဖြင့်။ ဝစ္စမဂ္ဂံ၊ ဝစ္စမဂ်ကို။ ပဿာဝမဂ္ဂံ၊ ပဿာဝမဂ်ကို။ မုခံ၊ မုခမဂ်ကို။ အဘိနိသီဒေန္တိ၊ ဖိ၍ ထိုင်စေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဝေသနံ၊ သွင်းဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပဝိဋ္ဌံ၊ ဝင်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဌိတံ၊ တည်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဥဒ္ဓရဏံ၊ နုတ်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ စေ န သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ မသာယာအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ၊ ရန်သူရဟန်းတို့သည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဇာဂရန္တိယာ၊ နိုးကြားသော။ မနုဿိတ္ထိယာ၊ လူမိန်းမ၏။ သုတ္တာယ၊ အိပ်ပျော်သော။ မတ္တာယ၊ ယစ်သော။ ဥမ္မတ္တာယ၊ ရူးသော။ ပမတ္တာယ၊ မေ့လျော့သော။ မတာယ၊ သေသည်ဖြစ်၍။ အက္ခာယိတာယ၊ အိမ်ခွေး, တောခွေးတို့သည် မခဲအပ်သေးသော။ မတာယ၊ သေသည်ဖြစ်၍။ ယေဘုယျေန၊ များသောအားဖြင့်။ အက္ခာယိတာယ၊ အိမ်ခွေး, တောခွေးတို့သည် မခဲအပ်သေးသော၊ ။ပ။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မတာယ၊ သေသည်ဖြစ်၍။ ယေဘုယျေန၊ များသောအားဖြင့်။ ခါယိတာယ၊ အိမ်ခွေး, တောခွေးတို့သည် ခဲအပ်ပြီးသော။ မနုဿိတ္ထိယာ၊ လူမိန်းမ၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ အာနေတွာ၊ ဆောင်၍။ အင်္ဂဇာတေန၊ အင်္ဂါဇာတ်ဖြင့်။ ဝစ္စမဂ္ဂံ၊ ဝစ္စမဂ်ကို။ ပဿာဝမဂ္ဂံ၊ ပဿာဝမဂ်ကို။ မုခံ၊ မုခမဂ်ကို။ အဘိနိသီဒေန္တိ၊ ဖိ၍ ထိုင်စေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဝေသနံ၊ သွင်းဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပဝိဋ္ဌံ၊ ဝင်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဌိတံ၊ တည်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဥဒ္ဓရဏံ၊ နုတ်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ စေ န သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ မသာယာအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ၊ ရန်သူရဟန်းတို့သည်။ ဘိက္ခုံ၊ ကို။ အမနုဿိတ္ထိယာ၊ နတ်မိန်းမ၏။ တိရစ္ဆာနဂတိတ္ထိယာ၊ တိရစ္ဆာန်မိန်းမ၏။ မနုဿုဘတောဗျဉ္ဇနကဿ၊ လူဥဘတောဗျည်း၏။ အမနုဿုဘတောဗျဉ္ဇနကဿ၊ နတ်ဥဘတောဗျည်း၏။ တိရစ္ဆာနဂတုဘတောဗျဉ္ဇနကဿ၊ တိရစ္ဆာန်ဥဘတောဗျည်း၏။ မနုဿပဏ္ဍကဿ၊ လူပဏ္ဍုက်၏။ အမနုဿပဏ္ဍကဿ၊ နတ်ပဏ္ဍုက်၏။ တိရစ္ဆာနပဏ္ဍကဿ၊ တိရစ္ဆာန်ပဏ္ဍုက်၏။ မနုဿပုရိသဿ၊ လူယောကျ်ား၏။ အမနုဿပုရိသဿ၊ နတ်ယောကျ်ား၏။ တိရစ္ဆာနဂတ ပုရိသဿ၊ တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ား၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ အာနေတွာ၊ ဆောင်၍။ အင်္ဂဇာတေန၊ အင်္ဂါဇာတ်ဖြင့်။ ဝစ္စမဂ္ဂံ၊ ဝစ္စမဂ်ကို။ မုခံ၊ မုခမဂ်ကို။ အဘိနိသီဒေန္တိ၊ ဖိ၍ ထိုင်စေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဝေသနံ၊ သွင်းဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပဝိဋ္ဌံ၊ ဝင်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဌိတံ၊ တည်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဥဒ္ဓရဏံ၊ နုတ်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ စေ န သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ မသာယာအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ၊ ရန်သူရဟန်းတို့သည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဇာဂရန္တဿ၊ နိုးကြားသော။ တိရစ္ဆာနဂတပုရိသဿ၊ တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ား၏။ သုတ္တဿ၊ အိပ်ပျော်သော။ မတ္တဿ၊ ယစ်သော။ ဥမ္မတ္တဿ၊ ရူးသော။ ပမတ္တဿ၊ မေ့လျော့သော။ မတဿ၊ သေသည်ဖြစ်၍။ အက္ခာယိတဿ၊ အိမ်ခွေး, တောခွေးတို့သည် မခဲအပ်သေးသော။ မတဿ၊ သေသည်ဖြစ်၍။ ယေဘုယျေန၊ များသောအားဖြင့်။ အက္ခာယိတဿ၊ အိမ်ခွေး, တောခွေးတို့သည် မခဲအပ်သေးသော။ပ။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မတဿ၊ သေသည်ဖြစ်၍။ ယေဘုယျေန၊ များသောအားဖြင့်။ ခါယိတဿ၊ အိမ်ခွေး, တောခွေးတို့သည် ခဲအပ်ပြီးသော။ တိရစ္ဆာနဂတပုရိသဿ၊ တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ား၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ အာနေတွာ၊ ဆောင်၍။ အင်္ဂဇာတေန၊ အင်္ဂါဇာတ်ဖြင့်။ ဝစ္စမဂ္ဂံ၊ ဝစ္စမဂ်ကို။ မုခံ၊ မုခမဂ်ကို။ အဘိနိသီဒေန္တိ၊ ဖိ၍ ထိုင်စေကုန်၏။
သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဝေသနံ၊ သွင်းဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပဝိဋ္ဌံ၊ ဝင်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဌိတံ၊ တည်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဥဒ္ဓရဏံ၊ နုတ်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ စေ န သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ မသာယာအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၆၄။ ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ၊ ရန်သူရဟန်းတို့သည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ မနုဿိတ္ထိယာ၊ လူမိန်းမ၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ အာနေတွာ၊ ဆောင်၍။ သန္ထတဿ၊ အနှီးခံသော ရဟန်း၏။ အင်္ဂဇာတေန၊ အင်္ဂါဇာတ်ဖြင့်။ အသန္ထတာယ၊ အနှီးမခံသော လူမိန်းမ၏။ ဝစ္စမဂ္ဂံ၊ ဝစ္စမဂ်ကို။ ပဿာဝမဂ္ဂံ၊ ပဿာဝမဂ်ကို။ မုခံ၊ မုခမဂ်ကို။ အဘိနိသီဒေန္တိ၊ ဖိ၍ ထိုင်စေကုန်၏။ အသန္ထတဿ၊ အနှီးမခံသော ရဟန်း၏။ သန္ထတာယ၊ အနှီးခံသော လူမိန်းမ၏။ သန္ထတဿ၊ အနှီးခံသော ရဟန်း၏။ သန္ထတာယ၊ အနှီးခံသော လူမိန်းမ၏။ အသန္ထတဿ၊ အနှီးမခံသော ရဟန်း၏။ အသန္ထတာယ၊ အနှီးမခံသော လူမိန်းမ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဝေသနံ၊ သွင်းဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပဝိဋ္ဌံ၊ ဝင်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဌိတံ၊ တည်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဥဒ္ဓရဏံ၊ နုတ်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ စေ န သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ မသာယာအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ၊ ရန်သူရဟန်းတို့သည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဇာဂရန္တိယာ၊ နိုးကြားသော။ မနုဿိတ္တိယာ၊ လူမိန်းမ၏။ သုတ္တာယ၊ အိပ်ပျော်သော။ မတ္တာယ၊ ယစ်သော။ ဥမ္မတ္တာယ၊ ရူးသော။ ပမတ္တာယ၊ မေ့လျော့သော။ မတာယ၊ သေသည်ဖြစ်၍။ အက္ခာယိတာယ၊ အိမ်ခွေး, တောခွေးတို့သည် မခဲအပ်သေးသော။ မတာယ၊ သေသည်ဖြစ်၍။ ယေဘုယျေန၊ များသောအားဖြင့်။ အက္ခာယိတာယ၊ အိမ်ခွေး, တောခွေးတို့သည် မခဲအပ်သေးသော၊ ။ပ။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မတာယ၊ သေသည်ဖြစ်၍။ ယေဘုယျေန၊ များသောအားဖြင့်။ ခါယိတာယ၊ အိမ်ခွေး, တောခွေးတို့သည် ခဲအပ်ပြီးသော။ မနုဿိတ္ထိယာ၊ လူမိန်းမ၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ အာနေတွာ၊ ဆောင်၍။ သန္ထတဿ၊ အနှီးခံသော ရဟန်း၏။ အင်္ဂဇာတေန၊ အင်္ဂါဇာတ်ဖြင့်။ အသန္ထတာယ၊ အနှီးမခံသော လူမိန်းမ၏။ ဝစ္စမဂ္ဂံ၊ ဝစ္စမဂ်ကို။ ပဿာဝမဂ္ဂံ၊ ပဿာဝမဂ်ကို။ မုခံ၊ မုခမဂ်ကို။ အဘိနိသီဒေန္တိ၊ ဖိ၍ ထိုင်စေကုန်၏။ အသန္ထတဿ၊ အနှီးမခံသော ရဟန်း၏။ သန္ထတာယ၊ အနှီးခံသော လူမိန်းမ၏။ သန္ထတဿ၊ အနှီးခံသော ရဟန်း၏။ သန္ထတာယ၊ အနှီးခံသော လူမိန်းမ၏။ အသန္ထတဿ၊ အနှီးမခံသော ရဟန်း၏။ အသန္ထတာယ၊ အနှီးမခံသော လူမိန်းမ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဝေသနံ၊ သွင်းဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပဝိဋ္ဌံ၊ ဝင်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ။ ဌိတံ၊ တည်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဥဒ္ဓရဏံ၊ နုတ်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ စေ န သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ မသာယာအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ၊ ရန်သူရဟန်းတို့သည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ အမနုဿိတ္ထိယာ၊ နတ်မိန်းမ၏။ တိရစ္ဆာနဂတိတ္ထိယာ၊ တိရစ္ဆာန်မိန်းမ၏။ မနုဿုဘတောဗျဉ္ဇနကဿ၊ နတ်ဥဘတောဗျည်း၏။ တိရစ္ဆာနဂတုဘတောဗျဉ္ဇနကဿ၊ တိရစ္ဆာန်ဥဘတောဗျည်း၏။ မနုဿပဏ္ဍကဿ၊ လူပဏ္ဍုက်၏။ အမနုဿပဏ္ဍကဿ၊ နတ်ပဏ္ဍုက်၏။ တိရစ္ဆာနပဏ္ဍကဿ၊ တိရစ္ဆာန်ပဏ္ဍုက်၏။ မနုဿပုရိသဿ၊ လူယောကျ်ား၏။ အမနုဿပုရိသဿ၊ နတ်ယောကျ်ား၏။ တိရစ္ဆာနဂတပုရိသဿ၊ တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ား၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ အာနေတွာ၊ ဆောင်၍။ သန္ထတဿ၊ အနှီးခံသော ရဟန်း၏။ အင်္ဂဇာတေန၊ အင်္ဂါဇာတ်ဖြင့်။ အသန္ထတဿ၊ အနှီးမခံသော တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ား၏။ ဝစ္စမဂ္ဂံ၊ ဝစ္စမဂ်ကို။ မုခံ၊ မုခမဂ်ကို။ အဘိနိသီဒေန္တိ၊ ဖိ၍ ထိုင်စေကုန်၏။ အသန္ထတဿ၊ အနှီးမခံသော ရဟန်း၏။ သန္ထတဿ၊ အနှီးခံသော တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ား၏။ သန္ထတဿ၊ အနှီးခံသော ရဟန်း၏။ သန္ထတဿ၊ အနှီးခံသော တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ား၏။ အသန္ထတဿ၊ အနှီးမခံသော ရဟန်း၏။ အသန္ထတဿ၊ အနှီးမခံသော တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ား၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဝေသနံ၊ သွင်းဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပဝိဋ္ဌံ၊ ဝင်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဌိတံ၊ တည်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဥဒ္ဓရဏံ၊ နုတ်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ စေ န သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ မသာယာအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၆၅။ ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ၊ ရန်သူရဟန်းတို့သည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဇာဂရန္တဿ၊ နိုးကြားသော။ တိရစ္ဆာနဂတပုရိသဿ၊ တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ား၏။ သုတ္တဿ၊ အိပ်ပျော်သော။ မတ္တဿ၊ ယစ်သော။ ဥမ္မတ္တဿ၊ ရူးသော။ ပမတ္တဿ၊ မေ့လျော့သော။ မတဿ၊ သေသည်ဖြစ်၍။ အက္ခာယိတဿ၊ အိမ်ခွေး, တောခွေးတို့သည် မခဲအပ်သေးသော။ မတဿ၊ သေသည်ဖြစ်၍။ ယေဘုယျေန၊ များသော အားဖြင့်။ အက္ခာယိတဿ၊ အိမ်ခွေး, တောခွေးတို့သည် မခဲအပ်သေးသော။ပ။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မတဿ၊ သေသည်ဖြစ်၍။ ယေဘုယျေန၊ များသောအားဖြင့်။ ခါယိတဿ၊ အိမ်ခွေး, တောခွေးတို့သည် ခဲအပ်ပြီးသော။ တိရစ္ဆာနဂတပုရိသဿ၊ တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ား၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ အာနေတွာ၊ ဆောင်၍။ သန္ထတဿ၊ အနှီးခံသော ရဟန်း၏။ အင်္ဂဇာတေန၊ အင်္ဂါဇာတ်ဖြင့်။ အသန္ထတဿ၊ အနှီးမခံသော တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ား၏။ ဝစ္စမဂ္ဂံ၊ ဝစ္စမဂ်ကို။ မုခံ၊ မုခမဂ်ကို။ အဘိနိသီဒေန္တိ၊ ဖိ၍ ထိုင်စေကုန်၏။ အသန္ထတဿ၊ အနှီးမခံသော ရဟန်း၏။ သန္ထတဿ၊ အနှီးခံသော တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ား၏။ သန္ထတဿ၊ အနှီးခံသော ရဟန်း၏၊
သန္ထတဿ၊ အနှီးခံသော တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ား၏။ အသန္ထတဿ၊ အနှီးမခံသော ရဟန်း၏။ အသန္ထတဿ၊ အနှီးမခံသော တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ား၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဝေသနံ၊ သွင်းဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပဝိဋ္ဌံ၊ ဝင်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဌိတံ၊ တည်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဥဒ္ဓရဏံ၊ နုတ်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယာတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ စေ န သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ မသာယာအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ၊ ရန်သူရဟန်းတို့ကို။ ဝိတ္ထာရိတာ၊ ချဲ့အပ်သည်တို့ကို။ ကာတဗ္ဗာ ယထာ၊ ပြုအပ်ကုန်သကဲ့သို့။ ဧဝမ္ပိ၊ ဤသို့လည်း။ ရာဇပစ္စတ္ထိကာ၊ ရန်သူမင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ စောရပစ္စတ္ထိကာ၊ ရန်သူခိုးသူတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဓုတ္တပစ္စတ္ထိကာ၊ ရန်သူဣတ္ထိဓုတ္တ သုရာဓုတ္တတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဥပ္ပဠဂန္ဓပစ္စတ္ထိကာ၊ ရန်သူဥပ္ပဠဂန္ဓတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဝိတ္ထာရိတာ၊ ချဲ့အပ်သည်တို့ကို။ ကာတဗ္ဗာ၊ ပြုအပ်ကုန်၏။
သံခိတ္တံ၊ ကို။ ဝဏ္ဏိတမေဝ၊ ဖွင့်အပ်သည်သာလျှင်တည်း။
၆၆။ မဂ္ဂေန၊ မဂ်ဖြင့်။ မဂ္ဂံ၊ မဂ်တစ်ခုသို့။ ပဝေသေတိ၊ သွင်းအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မဂ္ဂေန၊ မဂ်တစ်ခုဖြင့်။ အမဂ္ဂံ၊ မဂ်မဟုတ်သော အမာ စသည်သို့။ ပဝေသေတိ၊ သွင်းအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အမဂ္ဂေန၊ မဂ်မဟုတ်သော အမာစသည်ဖြင့်။ မဂ္ဂံ၊ မဂ်ကို။ ပဝေသေတိ၊ သွင်းအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အမဂ္ဂေန၊ မဂ်မဟုတ်သော အမာ စသည်ဖြင့်။ အမဂ္ဂံ၊ မဂ်မဟုတ်သော အမာ စသည်သို့။ ပဝေသေတိ၊ သွင်းအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သုတ္တဘိက္ခုမှိ၊ အိပ်ပျော်သော ရဟန်း၌။ ဝိပ္ပဋိပဇ္ဇတိ၊ ဖောက်ပြန်သောအားဖြင့် ကျင့်အံ့။ ပဋိဗုဒ္ဓေါ၊ နိုးသည်ရှိသော်။ သာဒိယတိ၊ သာယာအံ့။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့ကို။ နာသေတဗ္ဗာ၊ ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်၏။ ပဋိဗုဒ္ဓေါ၊ နိုးသည်ရှိသော်။ န သာဒိယတိ၊ မသာယာအံ့။ ဒူသကော၊ ဖျက်ဆီးတတ်သော ရဟန်းကို။ နာသေတဗ္ဗော၊ ဖျက်ဆီးအပ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သုတ္တသာမဏေရမှိ၊ အိပ်ပျော်သော သာမဏေ၌။ ဝိပ္ပဋိပဇ္ဇတိ၊ ဖောက်ပြန်သောအားဖြင့် ကျင့်၏။ ပဋိဗုဒ္ဓေါ၊ နိုးသည်ရှိသော်။ သာဒိယတိ၊ သာယာအံ့။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းသာမဏေတို့ကို။ နာသေတဗ္ဗာ၊ ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်၏။ ပဋိဗုဒ္ဓေါ၊ နိုးသည်ရှိသော်။ န သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ မသာယာအံ့။ ဒူသကော၊ ဖျက်ဆီးတတ်သော ရဟန်းကို။ နာသေတဗ္ဗော၊ ဖျက်ဆီးအပ်၏။ သာမဏေရော၊ သာမဏေသည်။ သုတ္တဘိက္ခုမှိ၊ အိပ်ပျော်သော ရဟန်း၌။ ဝိပ္ပဋိပဇ္ဇတိ၊ ဖောက်ပြန်သောအားဖြင့် ကျင့်၏။ ပဋိဗုဒ္ဓေါ၊ နိုးသည်ရှိသော်။ သာဒိယတိ၊ သာယာအံ့။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သာမဏေရဟန်းတို့ကို။ နာသေတဗ္ဗာ၊ ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်၏။ ပဋိဗုဒ္ဓေါ၊ နိုးသည်ရှိသော်။ န သာဒိယတိ၊ မသာယာအံ့။ ဒူသကော၊ ဖျက်ဆီးတတ်သော သာမဏေကို။ နာသေတဗ္ဗော၊ ဖျက်ဆီးအပ်၏။ သာမဏေရော၊ သာမဏေသည်။ သုတ္တသာမဏေရမှိ၊ အိပ်ပျော်သော သာမဏေ၌။ ဝိပ္ပဋိပဇ္ဇတိ၊ ဖောက်ပြန်သောအားဖြင့် ကျင့်အံ့။ ပဋိဗုဒ္ဓေါ၊ နိုးသည်ရှိသော်။ သာဒိယတိ၊ သာယာအံ့။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သာမဏေတို့ကို။ နာသေတဗ္ဗာ၊ ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်၏။ ပဋိဗုဒ္ဓေါ၊ နိုးသည်ရှိသော်။ န သာဒိယတိ၊ မသာယာအံ့။ ဒူသကော၊ ဖျက်ဆီးတတ်သော သာမဏေကို။ နာသေတဗ္ဗော၊ ဖျက်ဆီးအပ်၏။
အဇာနန္တဿ၊ မသိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အသာဒိယန္တဿ၊ မသာယာသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ခိတ္တစိတ္တဿ၊ ပျံ့လွင့်သော စိတ်ရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဝေဒနာဋ္ဋဿ၊ ဝေဒနာနှိပ်စက်အပ်သော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် ဝိဘင်းပဒဘာဇနီ အပြီးတည်း။
သန္ထတဘာဏဝါရော၊ သန္တတဘာဏဝါရသည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးပြီ။
ဝိနီတဝတ္ထု ဥဒ္ဒါနဂါထာ
မက္ကဋီ၊ မျောက်မ၏အကြောင်း။ ဝဇ္ဇီပုတ္တာ စ၊ ဝဇ္ဇီတိုင်းသား ရဟန်းတို့၏အကြောင်း။ ဂိဟီ စ၊ လူ့အသွင် အကြောင်း။ နဂ္ဂေါ စ၊ အဝတ်မဝတ်သော အကြောင်း။ တိတ္ထိယာ၊ တိတ္ထိတို့၏အကြောင်း။ ဒါရိကာ၊ သူငယ်မ၏အကြောင်း။ ဥပ္ပလဝဏ္ဏာ စ၊ ဥပ္ပလဝဏ်ထေရီမ၏အကြောင်း။ ဗျဉ္ဇနေဟိ၊ လိင်ပြန်ခြင်းတို့ဖြင့်။ အပရေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဒုဝေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော အကြောင်းတို့။
မာတာ၊ အမိ၏အကြောင်း။ ဓီတာ၊ သမီး၏အကြောင်း။ ဘဂိနီ၊ နှမ၏အကြောင်း။ ဇာယာ၊ မယားအကြောင်း။ မုဒု၊ မုဒုပိဋ္ဌိက၏အကြောင်း။ လမ္ဗိနာ၊ အင်္ဂါဇာတ်ရှည်သော ရဟန်း၏အကြောင်း။ ဒွေ ဝဏာ၊ နှစ်ပါးသော ဝဏ၏အကြောင်း။ ဒါရုဓီတလိကာယ၊ ဒါရုဓီတလိက၏ အကြောင်းနှင့် တကွ။ လေပစိတ္တဉ္စ၊ လေပစိတ္တ၏အကြောင်း။
သုန္ဒရေန၊ သုန္ဒရရဟန်း၏အကြောင်းနှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော အကြောင်းတို့။ ပဉ္စသိဝထိကာ၊ ငါးပါးသော သိဝထိက၏အကြောင်းတို့။ အဋ္ဌိကာ၊ အဋ္ဌိက၏အကြောင်း။ နာဂီ၊ နဂါးမ၏အကြောင်း။ ယက္ခီ၊ နတ်သမီး၏အကြောင်း။ ပေတီ စ၊ ပြိတ္တာမ၏အကြောင်း။ ပဏ္ဍကော၊ ပဏ္ဍုက်၏အကြောင်း။ ဥပဟတော၊ ဥပဟတိန္ဒြိယ၏အကြောင်း။ ဆုပေ၊ ဆုပ၏အကြောင်း။
ဘဒ္ဒိယေ၊ ဘဒ္ဒိယပြည်၌။ သုတ္တော၊ အိပ်ပျော်သော။ အရဟံ၊ ရဟန္တာ၏အကြောင်း။ သာဝတ္ထိယာ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အပရေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ စတုရော၊ လေးပါးကုန်သော အကြောင်းတို့။ ဝေသာလိယာ၊ ဝေသာလီပြည်၌။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော အကြောင်းတို့။ မာလာ၊ ပန်းပူဇော်သော သူ၏အကြောင်း။ သုပိနေ၊ အိမ်မက်၌။ ပဋိသေဝိတော၊ မေထုန်မှီဝဲအပ်သော။ ဘာရုကစ္ဆကော၊ ဘာရုကစ္ဆက၏အကြောင်း။
သုပဗ္ဗာ၊ သုပဗ္ဗာ၏အကြောင်း။ သဒ္ဓါ၊ သဒ္ဓါ၏ အကြောင်း။ ဘိက္ခုနီ၊ ဘိက္ခုနီမ၏ အကြောင်း။ သိက္ခမာနာ၊ သိက္ခမာန်၏အကြောင်း။ သာမဏေရီ၊ သာမဏေမ၏အကြောင်း။ ဝေသိယာ၊ ပြည့်တန်ဆာမ၏အကြောင်း။ ပဏ္ဍကော၊ ပဏ္ဍုက်၏အကြောင်း။ ဂိဟီ၊ လူ၏အကြောင်း။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း၏အကြောင်း။ ဝုဒ္ဓပဗ္ဗဇိတော၊ တောထွက်ရဟန်း၏အကြောင်း။ မိဂေါ၊ သမင်ပေါက်၏အကြောင်း။ ဣတိ အယံ၊ ဤသည်ကား။ မာတိကာ၊ မာတိကာတည်း။
ဝိနီတဝတ္ထု
၆၇။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ မက္ကဋိယာ၊ မျောက်မ၌။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝိ၊ မှီဝဲ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်ပြီ။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိကအမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော နု ခေါ၊ ရောက်ပြီလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိကအမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဝေသာလိကာ၊ ဝေသာလီပြည်၌ နေကုန်သော။ ဝဇ္ဇိပုတ္တကာ၊ ဝဇ္ဇီတိုင်းသားဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သိက္ခံ၊ သိက္ခာကို။ အပစ္စက္ခာယ၊ မချမူ၍။ ဒုဗ္ဗလျံ၊ အားနည်းသည်၏ အဖြစ်ကို။ အနာဝိကတွာ၊ ထင်စွာ မပြုမူ၍။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝိံသု၊ မှီဝဲကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်ပြီ။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိကအမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နာ နု ခေါ၊ ရောက်ကုန်ပြီလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္တံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နာ၊ ရောက်ကုန်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မေ၊ ငါ့အား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်ခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ ဂိဟိလိင်္ဂေန၊ လူ၏ အသွင်ဖြင့်။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝိ၊ မှီဝဲ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်ပြီ။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိကအမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော နု ခေါ၊ ရောက်ပြီလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိကအမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “ဧဝံ၊ ဤသို့ ပြုသည်ရှိသော်။ မေ၊ ငါ့အား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်ခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့၊” ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ နဂ္ဂေါ၊ အဝတ်မဆည်း အချည်းနှီးသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝိ၊ မှီဝဲ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိကအမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ပြုသည်ရှိသော်။ မေ၊ ငါ့အား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်ခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ ကုသစီရံ၊ သမန်းမြက်သင်္ကန်းကို။ နိဝါသေတွာ၊ ဝတ်၍။ ဝါကစီရံ၊ လျှော်တေသင်္ကန်းကို။ နိဝါသေတွာ၊ ဝတ်၍။ ဖလကစီရံ၊ ပျဉ်ချပ်သင်္ကန်းကို။ နိဝါသေတွာ၊ ဝတ်၍။ ကေသကမ္ဗလံ၊ လူ့ဆံပင်ဖြင့် ရက်အပ်သော ကမ္ဗလာကို။ နိဝါသေတွာ၊ ဝတ်၍။ ဝါလကမ္ဗလံ၊ သားမွေးဖြင့် ရက်အပ်သော ကမ္ဗလာကို။ နိဝါသေတွာ၊ ဝတ်၍။ ဥလူကပက္ခိကံ၊ ခင်ပုပ်တောင်တို့ဖြင့် ရက်အပ်သော သင်္ကန်းကို။ နိဝါသေတွာ၊ ဝတ်၍။ အဇိနက္ခိပံ၊ သစ်နက်ရေကို။ နိဝါသေတွာ၊ ဝတ်၍။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝိ၊ မှီဝဲ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၅-၁၁)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ပိဏ္ဍစာရိကော၊ ဆွမ်းခံလှည့်လည်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပီဌကေ၊ အင်းပျဉ်ငယ်၌။ နိပန္နံ၊ လျောင်းသော။ ဒါရိကံ၊ သူငယ်မကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ သာရတ္တော၊ ပြင်းစွာ တပ်သည်ဖြစ်၍။ အင်္ဂုဋ္ဌံ၊ ခြေမကို။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ပဝေသေသိ၊ သွင်း၏။ သာ၊ ထိုသူငယ်မသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၂)
၆၈။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ မာဏဝကော၊ နန္ဒလုလင်သည်။ ဥပ္ပလဝဏ္ဏာယ၊ ဥပ္ပလဝဏ် အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၌။ ပဋိဗဒ္ဓစိတ္တော၊ တပ်သော စိတ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော မာဏဝကော၊ ထိုနန္ဒလုလင်သည်။ ဥပ္ပလဝဏ္ဏာယ၊ ဥပ္ပလဝဏ် အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပဝိဋ္ဌာယ၊ ဝင်သည်ရှိသော်။ ကုဋိကံ၊ ကုဋီသို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ နိလီနော၊ ပုန်းကွယ်လျက်။ အစ္ဆိ၊ နေ၏။ ဥပ္ပလဝဏ္ဏာ၊ ဥပ္ပလဝဏ် အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ပစ္ဆာဘတ္တံ၊ ဆွမ်းစားပြီးသည်မှ နောက်၌။ ပိဏ္ဍပါတပဋိက္ကန္တာ၊ ဆွမ်းစားဇရပ်မှ ဖဲသည်ဖြစ်၍။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ ပက္ခာလေတွာ၊ ခါ၍။ ကုဋိကံ၊ ကုဋီသို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ မဉ္စကေ၊ ညောင်စောင်းငယ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော မာဏဝကော၊ ထိုနန္ဒလုလင်သည်။ ဥပ္ပလဝဏ္ဏံ၊ ဥပ္ပလဝဏ် အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမကို။ ဥဂ္ဂဟေတွာ၊ မြဲစွာ ကိုင်၍။ ဒူသေသိ၊ ဖျက်ဆီး၏။ ဥပ္ပလဝဏ္ဏာ၊ ဥပ္ပလဝဏ် အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ပြောကြား၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းယောကျ်ားတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အသာဒိယန္တိယာ၊ မသာယာသော ရဟန်းမိန်းမအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၃)
၆၉။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ဣတ္ထိလိင်္ဂံ၊ မိန်းမ၏ အသွင်သည်။ ပါတုဘူတံ၊ ထင်ရှားဖြစ်၍ ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တံယေဝ ဥပဇ္ဈံ၊ ထိုယောကျ်ားလက်ထက် ယူသော ဥပဇ္ဈာယ်ကိုသာလျှင်။ တမေဝ ဥပသမ္ပဒံ၊ ထိုယောကျ်ားလက်ထက် ခံအပ်သော ပဉ္ဇင်းအဖြစ်ကိုသာလျှင်။ တာနိယေဝ ဝဿာနိ၊ ထိုယောကျ်ားလက်ထက် ရေတွက်အပ်သော ဝါတို့ကိုသာလျှင်။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခုနီဟိ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့နှင့်။ သင်္ဂမိတုံ၊ အတူတကွ ပေါင်းဖော်ခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းယောကျ်ားတို့၏။ ယာ အာပတ္တိယော၊ အကြင်အာပတ်တို့သည်။ ဘိက္ခုနီဟိ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့နှင့်။ သာဓာရဏာ၊ ဆက်ဆံကုန်၏။ တာ အာပတ္တိယော၊ ထိုအာပတ်တို့ကို။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဝုဋ္ဌာတုံ၊ ထစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းယောကျ်ားတို့၏။ ယာ အာပတ္တိယော၊ အကြင်အာပတ်တို့သည်။ ဘိက္ခုနီဟိ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့နှင့်။ အသာဓာရဏာ၊ မဆက်ဆံကုန်။ တာဟိ အာပတ္တီဟိ၊ ထိုအာပတ်တို့ဖြင့်။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၄)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရိဿာ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမအား။ ပုရိသလိင်္ဂံ၊ ယောကျ်ား၏ အသွင်သည်။ ပါတုဘူတံ၊ ထင်ရှားဖြစ်၍ ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တံယေဝ ဥပဇ္ဈံ၊ ထိုမိန်းမလက်ထက် ယူသော ဥပဇ္ဈာယ်ကိုသာလျှင်။ တမေဝ ဥပသမ္ပဒံ၊ ထိုမိန်းမလက်ထက် ခံအပ်သော ပဉ္ဇင်းအဖြစ်ကိုသာလျှင်။ တာနိယေဝ ဝဿာနိ၊ ထိုမိန်းမလက်ထက် ရေတွက်အပ်သော ဝါတို့ကိုသာလျှင်။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းယောကျ်ားတို့နှင့်။ သင်္ဂမိတုံ၊ အတူတကွ ပေါင်းဖော်ခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။
ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့၏။ ယာ အာပတ္တိယော၊ အကြင်အာပတ်တို့သည်။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းယောကျ်ားတို့နှင့်။ သာဓာရဏာ၊ ဆက်ဆံကုန်၏။ တာ အာပတ္တိယော၊ ထိုအာပတ်တို့ကို။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းယောကျ်ားတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဝုဋ္ဌာတုံ၊ ထစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့၏။ ယာ အာပတ္တိယော၊ အကြင်အာပတ်တို့သည်။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းယောကျ်ားတို့နှင့်။ အသာဓာရဏာ၊ မဆက်ဆံကုန်။ တာဟိ အာပတ္တီဟိ၊ ထိုအာပတ်တို့ဖြင့်။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၅)
၇၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မေ၊ ငါ့အား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်ခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ မာတုယာ၊ အမိ၌။ ဓီတုယာ၊ သမီး၌။ ဘဂိနိယာ၊ နှမ၌။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝိ၊ မှီဝဲ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၆-၁၈)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပုရာဏဒုတိယိကာယ၊ မယားဟောင်း၌။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝိ၊ မှီဝဲ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၉)
၇၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ မုဒုပိဋ္ဌိကော၊ နူးညံ့သော ကျောက်ကုန်း ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အနဘိရတိယာ၊ မမွေ့လျော်ခြင်းသည်။ ပီဠိတော၊ နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ မုခေန၊ ခံတွင်းဖြင့်။ အဂ္ဂဟေသိ၊ စုတ်ပြီ။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၀)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ လမ္ဗီ၊ ရှည်သော အင်္ဂါဇာတ် ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အနဘိရတိယာ၊ မမွေ့လျော်ခြင်းသည်။ ပီဠိတော၊ နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဝစ္စမဂ္ဂံ၊ ဝစ္စမဂ်သို့။ ပဝေသေသိ၊ သွင်း၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၁)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ မတသရီရံ၊ သူသေကောင်ကို။ ပဿိ၊ မြင်၏။ တသ္မိံ စ သရီရေ၊ ထိုသူသေကောင်၌လည်း။ အင်္ဂဇာတသာမန္တာ၊ အင်္ဂါဇာတ်၏ အနီး၌။ ဝဏော၊ အမာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ပြုသည်ရှိသော်။ မေ၊ ငါ့အား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်ခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ အင်္ဂဇာတေ၊ အင်္ဂါဇာတ်၌။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ပဝေသေတွာ၊ သွင်း၍။ ဝဏေန၊ အမာဖြင့်။ နီဟရိ၊ ထုတ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၂)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ မတသရီရံ၊ သူသေကောင်ကို။ ပဿိ၊ မြင်၏။ တသ္မိံ စ သရီရေ၊ ထိုသူသေကောင်၌လည်း။ အင်္ဂဇာတ သာမန္တာ၊ အင်္ဂါဇာတ်၏ အနီး၌။ ဝဏော၊ အမာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “ဧဝံ၊ ဤသို့ ပြုသည်ရှိသော်။ မေ၊ ငါ့အား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်ခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့၊” ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ ဝဏေ၊ အမာ၌။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ပဝေသေတွာ၊ သွင်း၍။ အင်္ဂဇာတေန၊ အင်္ဂါဇာတ်ဖြင့်။ နီဟရိ၊ ထုတ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၃)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သာရတ္တော၊ ပြင်းစွာ တပ်သည်ဖြစ်၍။ လေပစိတ္တဿ၊ ပန်းချီဆေးရေးရုပ်၏။ နိမိတ္တံ၊ နိမိတ်ကို။ အင်္ဂဇာတေန၊ အင်္ဂါဇာတ်ဖြင့်။ ဆုပိ၊ တို့၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၄)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သာရတ္တော၊ ပြင်းစွာ တပ်သည်ဖြစ်၍။ ဒါရုဓီတလိကာယ၊ သစ်သားရုပ်၏။ နိမိတ္တံ၊ နိမိတ်ကို။ အင်္ဂဇာတေန၊ အင်္ဂါဇာတ်ဖြင့်။ ဆုပိ၊ တို့၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၅)
၇၂။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ရာဇဂဟာ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်မှ။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြုသော။ သုန္ဒရော နာမ၊ သုန္ဒရအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ရထိကာယ၊ ရထားလမ်းဖြင့်။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ မုဟုတ္တံ၊ တစ်မုဟုတ်မျှ။ အာဂမေဟိ၊ ငံ့တော်မူပါဦး။ ဝန္ဒိဿာမိ၊ ရှိခိုးပါအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ လျှောက်ဆို၍။ သာ၊ ထိုမိန်းမသည်။ ဝန္ဒန္တီ၊ ရှိခိုးလျက်။ အန္တရဝါသကံ၊ သင်းပိုင်ကို။ ဥက္ခိပိတွာ၊ ပင့်၍။ မုခေန၊ ခံတွင်းဖြင့်။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ အဂ္ဂဟေသိ၊ စုတ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း တွံ- သင်သည်။ သာဒိယိ၊ သာယာသလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ န သာဒိယိံ၊ မသာယာပါ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အသာဒိယန္တဿ၊ မသာယာသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၆)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝ၊ မှီဝဲလော့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ အလံ၊ မသင့်။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ န ကပ္ပတိ၊ မအပ်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ အဟံ၊ တပည့်တော်မသည်။ ဝါယမိဿာမိ၊ လုံ့လပြုပါအံ့။ တွံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ မာ ဝါယမိ၊ လုံ့လမပြုပါလင့်။ ဧဝံ၊ ဤသို့ လုံ့လမပြုသည်ရှိသော်။ တေ၊ အရှင်ဘုရားအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်ခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တထာ၊ ထိုမိန်းမဆိုတိုင်း။ အကာသိ၊ ပြု၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၇)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝ၊ မှီဝဲလော့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ အလံ၊ မသင့်။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ န ကပ္ပတိ၊ မအပ်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဝါယမ၊ လုံ့လပြုလော့။ အဟံ၊ တပည့်တော်မသည်။ န ဝါယမိဿာမိ၊ လုံ့လမပြုပါအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ လုံ့လမပြုသည်ရှိသော်။ တေ၊ အရှင်ဘုရားအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်ခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တထာ၊ ထိုမိန်းမဆိုတိုင်း။ အကာသိ၊ ပြု၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၈)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝ၊ မှီဝဲလော့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ အလံ၊ မသင့်။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ န ကပ္ပတိ၊ မအပ်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ အဗ္ဘန္တရံ၊ အတွင်း၌။ ဃဋ္ဋေတွာ၊ စေ့ဆော်၍။ ဗဟိ၊ အပ၌။ မောစေဟိ၊ လွတ်စေလော့၊ ။ပ။ ဗဟိ၊ အပ၌။ ဃဋ္ဋေတွာ၊ စေ့ဆော်၍။ အဗ္ဘန္တရံ၊ အတွင်း၌။ မောစေဟိ၊ လွတ်စေလော့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ပြုသည်ရှိသော်။ တေ၊ အရှင်ဘုရားအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်ခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တထာ၊ ထိုမိန်းမဆိုတိုင်း။ အကာသိ၊ ပြု၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၉-၃၀)
၇၃။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သိဝထိကံ၊ သုသာန်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ အက္ခာယိတံ၊ အိမ်ခွေး, တောခွေးတို့သည် မခဲအပ်သေးသော။ သရီရံ၊ ကိုယ်ကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ တသ္မိံ၊ ထိုကိုယ်၌။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝိ၊ မှီဝဲ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိကအမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၁)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သိဝထိကံ၊ သုသာန်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ယေဘုယျေန၊ များသောအားဖြင့်။ အက္ခာယိတံ၊ အိမ်ခွေး, တောခွေးတို့သည် မခဲအပ်သေးသော။ သရီရံ၊ ကိုယ်ကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ တသ္မိံ၊ ထိုကိုယ်၌။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝိ၊ မှီဝဲ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက မည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၂)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သိဝထိကံ၊ သုသာန်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ယေဘုယျေန၊ များသောအားဖြင့်။ ခါယိတံ၊ အိမ်ခွေး, တောခွေးတို့သည် ခဲအပ်ပြီးသော။ သရီရံ၊ ကိုယ်ကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ တသ္မိံ၊ ထိုကိုယ်၌။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝိ၊ မှီဝဲ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၃)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သိဝထိကံ၊ သုသာန်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဆိန္နသီသံ၊ ပြတ်သော ဦးခေါင်းကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ ဝဋ္ဋကတေ၊ ဟင်းလင်းပွင့်သော။ မုခေ၊ ခံတွင်း၌။ ဆုပန္တံ၊ ထိစေသည်ဖြစ်၍။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ပဝေသေသိ၊ သွင်း၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၄)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သိဝထိကံ၊ သုသာန်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဆိန္နသီသံ၊ ပြတ်သော ဦးခေါင်းကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ ဝဋ္ဋကတေ၊ ဟင်းလင်းပွင့်သော။ မုခေ၊ ခံတွင်း၌။ အစ္ဆုပန္တံ၊ မထိစေမူ၍။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ပဝေသေသိ၊ သွင်း၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၅)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အညတရိဿာ၊ မထင်ရှားသော။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမ၌။ ပဋိဗဒ္ဓ္ဓစိတ္တော၊ တပ်သော စိတ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာလင်္ကတာ၊ သေသော။ သာ၊ ထိုမိန်းမကို။ သုသာနေ၊ သုသာန်၌။ ဆဍ္ဍိတာ၊ စွန့်ပစ်အပ်၏။ အဋ္ဌိကာနိ၊ အရိုးတို့သည်။ ဝိပ္ပကိဏ္ဏာနိ၊ ဖရိုဖရဲ ကြဲကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သိဝထိကံ၊ သုသာန်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ အဋ္ဌိကာနိ၊ အရိုးတို့ကို။ သင်္ကဍ္ဎိတွာ၊ ရုံးစု၍။ နိမိတ္တေ၊ နိမိတ်ရာ၌။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ပဋိပါဒေသိ၊ ကျစေ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၆)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ နာဂိယာ၊ နဂါးမ၌။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝိ၊ မှီဝဲ၏။ ယက္ခိနိယာ၊ ဘီလူးမ၌။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝိ၊ မှီဝဲ၏။ ပေတိယာ၊ ပြိတ္တာမ၌။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝိ၊ မှီဝဲ၏။ ပဏ္ဍကဿ၊ ပဏ္ဍုက်အား။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝိ၊ မှီဝဲ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၇-၄၀)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဥပဟတိန္ဒြိယော၊ ပျက်သော ကာယိန္ဒြေ ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “အဟံ၊ ငါသည်။ သုခံ ဝါ၊ ချမ်းသာသလော။ ဒုက္ခံ ဝါ၊ ဆင်းရဲသလော။ န ဝေဒိယာမိ၊ မခံစား။ မေ၊ ငါ့အား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်ခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့၊” ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝိ၊ မှီဝဲ၏၊ ။ပ။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သော မောဃပုရိသော၊ ထိုမဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားသည်။ ဝေဒိယိ ဝါ၊ ခံစားသည်လည်း ဖြစ်စေ။ န ဝေဒိယိ ဝါ၊ မခံစားသည်လည်း ဖြစ်စေ။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄၁)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမ၌။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝိဿာမိ၊ မှီဝဲအံ့။ ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ ဆုပိတမတ္တေ၊ ထိကာမျှ၌။ ဝိပ္ပဋိသာရီ၊ နှလုံးမသာယာသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄၂)
၇၄။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘဒ္ဒိယေ၊ ဘဒ္ဒိယပြည်၌။ ဇာတိယာဝနေ၊ မုလေးတော၌။ ဒိဝါဝိဟာရဂတော၊ နေ့သန့်ရာသို့ ကပ်သည်ဖြစ်၍။ နိပန္နော၊ လျောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်း၏။ အင်္ဂမင်္ဂါနိ၊ အင်္ဂါကြီးငယ်တို့သည်။ ဝါတူပတ္ထဒ္ဓါနိ၊ လေကြောင့် ခိုင်မာကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ အင်္ဂဇာတေ၊ အင်္ဂါဇာတ်၌။ အဘိနိသီဒိတွာ၊ ဖိစီးထိုင်၍။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲသွားလေ၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကိလိန္နံ၊ သုက်အလိမ်းလိမ်းကပ်သည်ကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ရာဂေန၊ ရာဂကြောင့်လည်းကောင်း။ ဝစ္စေန၊ ကျင်ကြီးကြောင့်လည်းကောင်း။ ပဿာဝေန၊ ကျင်ငယ်ကြောင့်လည်းကောင်း။ ဝါတေန၊ လေကြောင့်လည်းကောင်း။ ဥစ္စာလိင်္ဂပါဏကဒဋ္ဌေန၊ ဥစ္စာလိင်္ဂမည်သော ပိုး ထိုးကိုက်ခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ကြောင့်။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်သည်။ ကမ္မနိယံ၊ အမှု၌ ခံ့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ အာကာရေဟိ၊ ဤအကြောင်းတို့ကြောင့်သာလျှင်။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်သည်။ ကမ္မနိယံ၊ အမှု၌ခံ့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယံ ယေန ကာရဏေန၊ အကြင်အကြောင်းဖြင့်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်သည်။ ကမ္မနိယံ၊ အမှု၌ ခံ့သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧတံ ကာရဏံ၊ ဤအကြောင်းသည်။ အဋ္ဌာနံ၊ အကြောင်းမဟုတ်။ အနဝကာသော၊ အရာမဟုတ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အရဟံ၊ ရဟန္တာတည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄၃)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သာဝတ္ထိယာ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အန္ဓဝနေ၊ အကန်းတော၌။ ဒိဝါဝိဟာရဂတော၊ နေ့သန့်ရာသို့ ကပ်သည်ဖြစ်၍။ နိပန္နော၊ လျောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဂေါပါလိကာ၊ နွားကျောင်းသူမသည်။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ အင်္ဂဇာတေ၊ အင်္ဂါဇာတ်၌။ အဘိနိသီဒိ၊ ဖိ၍ ထိုင်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဝေသနံ၊ သွင်းဆဲခဏ၌။ သာဒိယိ၊ သာယာ၏။ ပဝိဋ္ဌံ၊ ဝင်ဆဲခဏ၌။ သာဒိယိ၊ သာယာ၏။ ဌိတံ၊ တည်ဆဲခဏ၌။ သာဒိယိ၊ သာယာ၏။ ဥဒ္ဓရဏံ၊ နုတ်ဆဲခဏ၌။ သာဒိယိ၊ သာယာ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄၄)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သာဝတ္ထိယာ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အန္ဓဝနေ၊ အကန်းတော၌။ ဒိဝါဝိဟာရဂတော၊ နေ့သန့်ရာသို့ ကပ်သည်ဖြစ်၍။ နိပန္နော၊ လျောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ အဇပါလိကာ၊ ဆိတ်ကျောင်းသူမသည်။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ကဋ္ဌဟာရိကာ၊ ထင်းခွေသူမသည်။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဂေါမယဟာရိကာ၊ နွားချေးကောက်သော မိန်းမသည်။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ အင်္ဂဇာတေ၊ အင်္ဂါဇာတ်၌။ အဘိနိသီဒိ၊ ဖိ၍ ထိုင်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဝေသနံ၊ သွင်းဆဲခဏ၌။ သာဒိယိ၊ သာယာ၏။ ပဝိဋ္ဌံ၊ ဝင်ဆဲခဏ၌။ သာဒိယိ၊ သာယာ၏။ ဌိတံ၊ တည်ဆဲခဏ၌။ သာဒိယိ၊ သာယာ၏။ ဥဒ္ဓရဏံ၊ နုတ်ဆဲခဏ၌။ သာဒိယိ၊ သာယာ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄၅-၄၇)
၇၅။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဝေသာလိယံ၊ ဝေသာလီပြည်၌။ မဟာဝနေ၊ မဟာဝုန်တော၌။ ဒိဝါဝိဟာရဂတော၊ နေ့သန့်ရာသို့ ကပ်သည်ဖြစ်၍။ နိပန္နော၊ လျောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ အင်္ဂဇာတေ၊ အင်္ဂါဇာတ်၌။ အဘိနိသီဒိတွာ၊ ဖိစီးထိုင်၍။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ကတွာ၊ ပြု၍။ သာမန္တာ၊ အနီး၌။ ဟသမာနာ၊ ရယ်လျက်။ ဌိတာ၊ ရပ်သည်၊
ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဋိဗုဇ္ဈိတွာ၊ နိုး၍။ တံ ဣတ္ထိံ၊ ထိုမိန်းမကို။ “ဣဒံ ကမ္မံ၊ ဤအမှုသည်။ တုယှံ၊ သင်၏။ ကမ္မံ၊ အမှုလော၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အာမ၊ ဟုတ်ပါ၏။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ကမ္မံ၊ အမှုပါတည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ သာဒိယိ၊ သာယာသလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏၊” “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ န ဇာနာမိ၊ မသိပါ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အဇာနန္တဿ၊ မသိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄၈)
၇၆။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဝေသာလိယံ၊ ဝေသာလီပြည်၌။ မဟာဝနေ၊ မဟာဝုန်တော၌။ ဒိဝါဝိဟာရဂတော၊ နေ့သန့်ရာသို့ ကပ်သည်ဖြစ်၍။ ရုက္ခံ၊ သစ်ပင်ကို။ အပဿာယ၊ မှီ၍။ နိပန္နော၊ လျောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ အင်္ဂဇာတေ၊ အင်္ဂါဇာတ်၌။ အဘိနိသီဒိ၊ ဖိ၍ ထိုင်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သဟသာ၊ အဆောတလျှင်။ ဝုဋ္ဌာသိ၊ ထ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ သာဒိယိ၊ သာယာသလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ န သာဒိယိံ၊ မသာယာပါ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အသာဒိယန္တဿ၊ မသာယာသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄၉)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဝေသာလိယံ၊ ဝေသာလီပြည်၌။ မဟာဝနေ၊ မဟာဝုန်တော၌။ ဒိဝါဝိဟာရဂတော၊ နေ့သန့်ရာသို့ ကပ်သည်ဖြစ်၍။ ရုက္ခံ၊ သစ်ပင်ကို။ အပဿာယ၊ မှီ၍။ နိပန္နော၊ လျောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ အင်္ဂဇာတေ၊ အင်္ဂါဇာတ်၌။ အဘိနိသီဒိ၊ ဖိ၍ ထိုင်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အက္ကမိတွာ၊ ခြေနှင့် ကျောက်ကန်၍။ ပဝတ္တေသိ၊ လဲစေ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ သာဒိယိ၊ သာယာသလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ န သာဒိယိံ၊ မသာယာပါ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အသာဒိယန္တဿ၊ မသာယာသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၅၀)
၇၇။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဝေသာလိယံ၊ ဝေသာလီပြည်၌။ မဟာဝနေ၊ မဟာဝုန်တော၌။ ကူဋာဂါရသာလာယံ၊ စုလစ်မွန်းချွန် အထွတ်တပ်သော ဇရပ်၌။ ဒိဝါဝိဟာရဂတော၊ နေ့သန့်ရာသို့ ကပ်သည်ဖြစ်၍။ ဒွါရံ၊ တံခါးကို။ ဝိဝရိတွာ၊ ဖွင့်၍။ နိပန္နော၊ လျောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်း၏။ အင်္ဂမင်္ဂါနိ၊ အင်္ဂါကြီးငယ်တို့သည်။ ဝါတူပတ္ထဒ္ဓါနိ၊ လေကြောင့် ခိုင်မာကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာ ကုန်သော။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ ဂန္ဓဉ္စ၊ နံ့သာကိုလည်းကောင်း။ မာလဉ္စ၊ ပန်းကိုလည်းကောင်း။ အာဒါယ၊ ယူကုန်၍။ အာရာမံ၊ အရံသို့။ ဝိဟာရပေက္ခိကာယော၊ ကျောင်းကို ကြည့်လိုကုန်သည်ဖြစ်၍။ အာဂမံသု၊ လာကြကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တာ ဣတ္ထိယော၊ ထိုမိန်းမတို့သည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍။ အင်္ဂဇာတေ၊ အင်္ဂါဇာတ်၌။ အဘိနိသီဒိတွာ၊ ဖိစီးထိုင်နေကုန်၍။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ကတွာ၊ ပြုကုန်၍။ “ဝတ၊ စင်စစ်။ အယံ၊ ဤရဟန်းသည်။ ပုရိသူသဘော၊ ယောကျ်ားမြတ်တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆိုကုန်၍။ ဂန္ဓဉ္စ၊ နံ့သာကိုလည်းကောင်း။ မာလဉ္စ၊ ပန်းကိုလည်းကောင်း။ အာရောပေတွာ၊ တင်ကုန်၍။ ပက္ကမိံသု၊ ဖဲသွားကြကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကိလိန္နံ၊ သုက်အလိမ်းလိမ်း ကပ်သည်ကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ရာဂေန၊ ရာဂကြောင့်လည်းကောင်း။ ဝစ္စေန၊ ကျင်ကြီးကြောင့်လည်းကောင်း။ ပဿာဝေန၊ ကျင်ငယ်ကြောင့်လည်းကောင်း။ ဝါတေန၊ လေကြောင့်လည်းကောင်း။ ဥစ္စာလိင်္ဂပါဏကဒဋ္ဌေန၊ ဥစ္စာလိင်္ဂမည်သော ပိုး ထိုးကိုက်ခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ကြောင့်။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်သည်။ ကမ္မနိယံ၊ အမှု၌ ခံ့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ အာကာရေဟိ၊ ဤအကြောင်းတို့ကြောင့်။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်သည်။ ကမ္မနိယံ၊ အမှု၌ ခံ့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယံ ယေန ကာရဏေန၊ အကြင်အကြောင်းဖြင့်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ရာဂေန၊ ရာဂကြောင့်။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်သည်။ ကမ္မနိယံ၊ အမှု၌ ခံ့သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧတံ ကာရဏံ၊ ဤအကြောင်းသည်။ အဋ္ဌာနံ၊ အကြောင်းမဟုတ်။ အနဝကာသော၊ အရာမဟုတ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အရဟံ၊ ရဟန္တာတည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒိဝါ၊ နေ့အခါ၌။ ပဋိသလ္လီယန္တေန၊ ကျိန်းစက်သော ရဟန်းသည်။ ဒွါရံ၊ တံခါးကို။ သံဝရိတွာ၊ ပိတ်၍။ ပဋိသလ္လီယိတုံ၊ ကျိန်းစက်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၅၁)
၇၈။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘာရုကစ္ဆကော၊ ဘာရုကစ္ဆကသင်္ဘောဆိပ်၌ နေသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သုပိနန္တေ၊ အိပ်မက်၌။ ပုရာဏဒုတိယိကာယ၊ မယားဟောင်း၌။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝိတွာ၊ မှီဝဲ၍။ “အဟံ၊ ငါသည်။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်ပြီ။ ဝိဗ္ဘမိဿာမိ၊ လူထွက်အံ့၊” ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ ဘာရုကစ္ဆံ၊ ဘာရုကစ္ဆကသင်္ဘောဆိပ်သို့။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ အန္တရာမဂ္ဂေ၊ ခရီးအကြား၌။ အာယသ္မန္တံ ဥပါလိံ၊ အရှင်ဥပါလိကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြား။ အာယသ္မာ ဥပါလိ၊ အရှင်ဥပါလိသည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ သုပိနန္တေန၊ အိပ်မက်ဖြင့်။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ (၅၂)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ သုပဗ္ဗာ နာမ၊ သုပဗ္ဗာ အမည်ရှိသော။ ဥပါသိကာ၊ ဥပါသိကာမသည်။ မုဓပ္ပသန္နာ၊ အကျိုးမရှိကြည်ညိုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာ၊ ထိုဥပါသိကာမသည်။ “ယာ ဣတ္ထီ၊ အကြင်မိန်းမသည်။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ဒေတိ၊ လှူ၏။ သာ ဣတ္ထီ၊ ထိုမိန်းမသည်။ အဂ္ဂဒါနံ၊ မြတ်သော အလှူကို။ ဒေတိ၊ လှူ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧဝံ ဒိဋ္ဌိကာ၊ ဤအယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာ၊ ထိုဥပါသိကာမသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝ၊ မှီဝဲလော့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ အလံ၊ မသင့်။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ န ကပ္ပတိ၊ မအပ်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ ဦရုန္တရိကာယ၊ ပေါင်ကြား၌။ ဃဋ္ဋေဟိ၊ စေ့ဆော်လော့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ စေ့ဆော်သည်ရှိသော်။ တေ၊ အရှင်ဘုရားအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်ခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏၊ ။ပ။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ နာဘိယံ၊ ချက်၌။ ဃဋ္ဋေဟိ၊ စေ့ဆော်လော့”။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ ဥဒရဝဋ္ဋိယံ၊ ဝမ်းပျဉ်း၌။ ဃဋ္ဋေဟိ၊ စေ့ဆော်လော့”။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ ဥပကစ္ဆကေ၊ လက်ကတီး၌။ ဃဋ္ဋေဟိ၊ စေ့ဆော်လော့”။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ ဂီဝါယံ၊ လည်၌။ ဃဋ္ဋေဟိ၊ စေ့ဆော်လော့”။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ ကဏ္ဏစ္ဆိဒ္ဒေ၊ နားပေါက်၌။ ဃဋ္ဋေဟိ၊ စေ့ဆော်လော့”။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ ကေသဝဋ္ဋိယံ၊ ဆံခွေ၌။ ဃဋ္ဋေဟိ၊ စေ့ဆော်လော့”။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ အင်္ဂုလန္တရိကာယ၊ လက်ချောင်းကြား၌။ ဃဋ္ဋေဟိ၊ စေ့ဆော်လော့”။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ ဥပက္ကမိတွာ၊ လုံ့လပြု၍။ မောစေဿာမိ၊ သုတ်ကို လွတ်စေအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ပြုသည်ရှိသော်။ တေ၊ အရှင်ဘုရားအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်ခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တထာ၊ ထိုဥပါသိကာမဆိုတိုင်း။ အကာသိ၊ ပြု၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၅၃-၆၁)
၇၉။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ သဒ္ဓါ နာမ၊ သဒ္ဓါ အမည်ရှိသော။ ဥပါသိကာ၊ ဥပါသိကာမသည်။ မုဓပ္ပသန္နာ၊ အကျိုးမရှိကြည်ညိုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာ၊ ထိုဥပါသိကာမသည်။ “ယာ ဣတ္ထီ၊ အကြင်မိန်းမသည်။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ဒေတိ၊ လှူ၏။ သာ ဣတ္ထီ၊ ထိုမိန်းမသည်။ အဂ္ဂဒါနံ၊ မြတ်သော အလှူကို။ ဒေတိ၊ လှူ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧဝံ ဒိဋ္ဌိကာ၊ ဤအယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာ၊ ထိုဥပါသိကာမသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝ၊ မှီဝဲလော့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ အလံ၊ မသင့်။ န ကပ္ပတိ၊ မအပ်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ ဦရုန္တရိကာယ၊ ပေါင်ကြား၌။ ဃဋ္ဋေဟိ၊ စေ့ဆော်လော့”၊ ။ပ။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ ဥပက္ကမိတွာ၊ လုံ့လပြု၍။ မောစေဿာမိ၊ သုက်ကို လွတ်စေအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ပြုသည်ရှိသော်။ တေ၊ အရှင်ဘုရားအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်ခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တထာ၊ ထိုဥပါသိကာမဆိုတိုင်း။ အကာသိ၊ ပြု၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၆၂-၇၀)
၈၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဝေသာလိယံ၊ ဝေသာလီပြည်၌။ လိစ္ဆဝိကုမာရကာ၊ လိစ္ဆဝီမင်းသားတို့သည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းယောကျ်ားကို။ ဂဟေတွာ၊ ဖမ်းကုန်၍။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၌။ ဝိပ္ပဋိပါဒေသုံ၊ ဖောက်ပြန်သောအားဖြင့် ကျင့်စေကုန်၏။ သိက္ခမာနာယ၊ သိက္ခမာန်၌။ ဝိပ္ပဋိပါဒေသုံ၊ ဖောက်ပြန်သောအားဖြင့် ကျင့်စေကုန်၏။ သာမဏေရိယာ၊ သာမဏေမ၌။ ဝိပ္ပဋိပါဒေသုံ၊ ဖောက်ပြန်သောအားဖြင့် ကျင့်စေကုန်၏။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့သည်။ သာဒိယိံသု၊ သာယာကုန်၏။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့ကို။ နာသေတဗ္ဗာ၊ ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်၏။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့သည်။ န သာဒိယိံသု၊ မသာယာကုန်။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့အား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ (၇၁-၇၆)
၈၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဝေသာလိယံ၊ ဝေသာလီပြည်၌။ လိစ္ဆဝိကုမာရကာ၊ လိစ္ဆဝီမင်းသားတို့သည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဂဟေတွာ၊ ဖမ်းကုန်၍။ ဝေသိယာ၊ ပြည့်တန်ဆာမ၌။ ဝိပ္ပဋိပါဒေသုံ၊ ဖောက်ပြန်သောအားဖြင့် ကျင့်စေကုန်၏။ ပဏ္ဍကေ၊ ပဏ္ဍုက်၌။ ဝိပ္ပဋိပါဒေသုံ၊ ဖောက်ပြန်သောအားဖြင့် ကျင့်စေကုန်၏။ ဂိဟိနိယာ၊ လူမိန်းမ၌။ ဝိပ္ပဋိပါဒေသုံ၊ ဖောက်ပြန်သောအားဖြင့် ကျင့်စေကုန်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သာဒိယိ၊ သာယာ၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ နာသေတဗ္ဗော၊ ဖျက်ဆီးအပ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ န သာဒိယိ၊ မသာယာ။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ (၇၇-၈၂)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဝေသာလိယံ၊ ဝေသာလီပြည်၌။ လိစ္ဆဝီကုမာရကာ၊ လိစ္ဆဝီမင်းသားတို့သည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဂဟေတွာ၊ ဖမ်းကုန်၍။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ ဝိပ္ပဋိပါဒေသုံ၊ ဖောက်ပြန်သောအားဖြင့် ကျင့်စေကုန်၏။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့သည်။ သာဒိယိံသု၊ သာယာကုန်၏။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့ကို။ နာသေတဗ္ဗာ၊ ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့သည်။ န သာဒိယိံသု၊ မသာယာကုန်။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့အား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ (၈၃-၈၄)
၈၂။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဝုဍ္ဎပဗ္ဗဇိတော၊ ကြီးမှ ရဟန်းပြုသော သူသည်။ ပုရာဏဒုတိယိကာယ၊ မယားဟောင်းကို။ ဒဿနံ၊ ကြည့်ရှုအံ့ဟူ၍။ အာဂမာသိ၊ သွား၏။ သာ၊ ထိုမယားဟောင်းသည်။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ ဝိဗ္ဘမ၊ လူထွက်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဂ္ဂဟေသိ၊ ဖမ်း၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဋိက္ကမန္တော၊ နောက်သို့ ဆုတ်သည်ရှိသော်။ ဥတ္တာနော၊ ပက်လက်။ ပရိပတိ၊ လဲ၏။ သာ၊ ထိုမယားဟောင်းသည်။ ဥဗ္ဘဇိတွာ၊ အဝတ်ကို ပင့်၍။ အင်္ဂဇာတေ၊ အင်္ဂါဇာတ်၌။ အဘိနိသီဒိ၊ ဖိ၍ ထိုင်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ သာဒိယိ၊ သာယာသလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ န သာဒိယိံ၊ မသာယာပါ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အသာဒိယန္တဿ၊ မသာယာသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၈၅)
၈၃။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အရညေ၊ တော၌။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ မိဂပေါတကော၊ သမင်ငယ်သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ပဿာဝဋ္ဌာနံ၊ ကျင်ငယ်စွန့်ရာ အရပ်သို့။ အာဂန္တွာ၊ လာ၍။ ပဿာဝံ၊ ကျင်ငယ်ကို။ ပိဝန္တော၊ သောက်သည်ရှိသော်။ မုခေန၊ ခံတွင်းဖြင့်။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ အဂ္ဂဟေသိ၊ စုတ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သာဒိယိ၊ သာယာ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ပဌမပါရာဇိကံ၊ ပဌမပါရာဇိကသည်။ သမတ္တံ၊ ပြီးပြီ။
၂-ဒုတိယပါရာဇိက
၈၄။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ဂိဇ္ဈကူဋေ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ် အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတေ၊ တောင်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ သန္ဒိဋ္ဌာ၊ အကျွမ်းမဝင် မြင်ဖူးကာမျှဖြစ်ကုန်သော။ သမ္ဘတ္တာ၊ အကျွမ်းဝင်လှ အတူတကွ စားသောက်ဖူးကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဣသိဂိလိပဿေ၊ ဣသိဂိလိတောင်ရံ၌။ တိဏကုဋိယော၊ မြက်မိုးသော ကုဋီတို့ကို။ ကရိတွာ၊ ပြုကုန်၍။ ဝဿံ၊ ဝါသို့။ ဥပဂစ္ဆိံသု၊ ကပ်ကုန်၏။ ကုမ္ဘကာရပုတ္တော၊ အိုးထိန်းသည်၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဓနိယောပိ၊ အရှင်ဓနိယသည်လည်း။ တိဏကုဋိကံ၊ မြက်မိုးသော ကုဋီငယ်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဝဿံ၊ ဝါသို့။ ဥပဂစ္ဆိ၊ ကပ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌၊
တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဝဿံ ဝုဋ္ဌာ၊ ဝါကျွတ်ကုန်သည်ရှိသော်။ တေမာသစ္စယေန၊ သုံးလလွန်သောအခါ၌။ တိဏကုဋိယော၊ မြက်မိုးသော ကုဋီတို့ကို။ ဘိန္ဒိတွာ၊ ဖျက်ကုန်၍။ တိဏဉ္စ၊ မြက်ကိုလည်းကောင်း။ ကဋ္ဌဉ္စ၊ ထင်းကိုလည်းကောင်း။ ပဋိသာမေတွာ၊ သိုမှီးကုန်၍။ ဇနပဒစာရိကံ၊ ဇနပုဒ်၌ လှည့်ပတ်သွားလာခြင်းကို။ ပက္ကမိံသု၊ ဖဲသွားကုန်၏။ ကုမ္ဘကာရပုတ္တော၊ အိုးထိန်းသည်၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဓနိယော ပန၊ အရှင်ဓနိယသည်ကား။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်၌သာလျှင်။ ဝဿံ၊ မိုးလပတ်လုံး။ ဝသိ၊ နေ၏။ တတ္ထ ဧဝ၊ ထိုအရပ်၌သာလျှင်။ ဟေမန္တံ၊ ဆောင်းလပတ်လုံး။ ဝသိ၊ နေ၏။ တတ္ထ ဧဝ၊ ထိုအရပ်၌သာလျှင်။ ဂိမှံ၊ နွေလပတ်လုံး။ ဝသိ၊ နေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကုမ္ဘကာရပုတ္တဿ၊ အိုးထိန်းသည်၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မတော ဓနိယဿ၊ အရှင်ဓနိယသည်။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပဝိဋ္ဌဿ၊ ဝင်စဉ်။ တိဏဟာရိယော၊ မြက်ရိတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ကဋ္ဌဟာရိယော၊ ထင်းခွေတို့သည်လည်းကောင်း။ တိဏကုဋိကံ၊ ကို။ ဘိန္ဒိတွာ၊ ဖျက်ကုန်၍။ တိဏဉ္စ၊ မြက်ကိုလည်းကောင်း။ ကဋ္ဌဉ္စ၊ ထင်းကိုလည်းကောင်း။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ အဂမံသု၊ သွားကြကုန်၏။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ကုမ္ဘကာရပုတ္တော၊ အိုးထိန်းသည်၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဓနိယော၊ အရှင်ဓနိယသည်။ တိဏဉ္စ၊ မြက်ကိုလည်းကောင်း။ ကဋ္ဌဉ္စ၊ ထင်းကိုလည်းကောင်း။ သံကဍ္ဎိတွာ၊ ရုံးစု၍။ တိဏကုဋိကံ၊ မြက်မိုးသော ကုဋီငယ်ကို။ အကာသိ၊ ပြုပြီ။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ကုမ္ဘကာရပုတ္တဿ၊ အိုးထိန်းသည်၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မတော ဓနိယဿ၊ အရှင်ဓနိယသည်။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပဝိဋ္ဌဿ၊ ဝင်စဉ်။ တိဏဟာရိယော၊ မြက်ရိတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ကဋ္ဌဟာရိယော၊ ထင်းခွေတို့သည်လည်းကောင်။ တိဏကုဋိကံ၊ မြက်မိုးသော ကုဋီငယ်ကို။ ဘိန္ဒိတွာ၊ ဖျက်ကုန်၍။ တိဏဉ္စ၊ မြက်ကိုလည်းကောင်။ ကဋ္ဌဉ္စ၊ ထင်းကိုလည်းကောင်း။ အာဒါယ၊ ယူကုန်၍။ အဂမံသု၊ သွားကြကုန်၏။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ကုမ္ဘကာရပုတ္တော၊ အိုးထိန်းသည်၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဓနိယော၊ အရှင်ဓနိယသည်။ တိဏဉ္စ၊ မြက်ကိုလည်းကောင်း။ ကဋ္ဌဉ္စ၊ ထင်းကိုလည်းကောင်း။ သံကဍ္ဎိတွာ၊ ရုံးစု၍။ တိဏကုဋိကံ၊ မြက်မိုးသော ကုဋီငယ်ကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ကုမ္ဘကာရပုတ္တဿ၊ အိုးထိန်းသည်၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မတော ဓနိယဿ၊ အရှင်ဓနိယသည်။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပဝိဋ္ဌဿ၊ ဝင်စဉ်။ တိဏဟာရိယော၊ မြက်ရိတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ကဋ္ဌဟာရိယော၊ ထင်းခွေတို့သည်လည်းကောင်း။ တိဏကုဋိကံ၊ မြက်မိုးသော ကုဋီငယ်ကို။ ဘိန္ဒိတွာ၊ ဖျက်ကုန်၍။ တိဏဉ္စ၊ မြက်ကိုလည်းကောင်း။ ကဋ္ဌဉ္စ၊ ထင်းကိုလည်းကောင်း။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ အဂမံသု၊ သွားကုန်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကုမ္ဘကာရပုတ္တဿ၊ အိုးထိန်းသည်၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မတော ဓနိယဿ၊ အရှင်ဓနိယအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ယာဝတတိယကံ ခေါ၊ သုံးကြိမ်တိုင်အောင်သာလျှင်။ မေ၊ ငါသည်။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပဝိဋ္ဌဿ၊ ဝင်စဉ်။ တိဏဟာရိယော၊ မြက်ရိတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ကဋ္ဌဟာရိယော၊ ထင်းခွေတို့သည်လည်းကောင်း။ တိဏကုဋိကံ၊ မြက်မိုးသော ကုဋီငယ်ကို။ ဘိန္နိတွာ၊ ဖျက်ကုန်၍။ တိဏဉ္စ၊ မြက်ကိုလည်းကောင်း။ ကဋ္ဌဉ္စ၊ ထင်းကိုလည်းကောင်း။ အာဒါယ၊ ယူကုန်၍။ အဂမံသု၊ သွားကြကုန်၏။ အဟံ ခေါ ပန၊ ငါသည်ကား။ သကေ အာစရိယကေ၊ မိမိဆရာ၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ကုမ္ဘကာရကမ္မေ၊ အိုးထိန်းသည်တို့၏ အမှု၌။ သုသိက္ခိတော၊ ကောင်းစွာ သင်အပ်သော အတတ် ရှိ၏။ အနဝယော၊ မယုတ်ပြည့်စုံ ကုံလုံသော အတတ် ရှိ၏။ ပရိယောဒါတသိပ္ပေါ၊ ညစ်ကြေးမတင် ဖြူစင်သော အတတ် ရှိ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ စိက္ခလ္လံ၊ ရွှံ့ညွန်ကို။ မဒ္ဒိတွာ၊ နယ်၍။ သဗ္ဗမတ္တိကာမယံ၊ အလုံးစုံ မြေညက်ဖြင့် ပြီးသော။ ကုဋိကံ၊ ကုဋီငယ်ကို။ ကရေယျံ၊ ပြုရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ၊” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကုမ္ဘကာရပုတ္တော၊ အိုးထိန်းသည်၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဓနိယော၊ အရှင်ဓနိယသည်။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ စိက္ခလ္လံ၊ ရွှံ့ညွန်ကို။ မဒ္ဒိတွာ၊ နယ်၍။ သဗ္ဗမတ္တိကာမယံ၊ အလုံးစုံ မြေညက်ဖြင့် ပြီးသော။ ကုဋိကံ၊ ကုဋိငယ်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ တိဏဉ္စ၊ မြက်ကိုလည်းကောင်း။ ကဋ္ဌဉ္စ၊ ထင်းကိုလည်းကောင်း။ ဂေါမယဉ္စ၊ နွားချေးကိုလည်းကောင်း။ သံကဍ္ဎိတွာ၊ ရုံးစု၍။ တံ ကုဋိကံ၊ ထိုကုဋိကို။ ပစိ၊ ဖုတ်၏။ သာ ကုဋိကာ၊ ထိုကုဋိငယ်သည်။ အဘိရူပါ၊ အလွန်အဆင်းလှသည်။ ဒဿနီယာ၊ ရှုချင်ဖွယ်ရှိသည်။ ပါသာဒိကာ၊ ကြည်ညိုဖွယ်ရှိသည်။ လောဟိတိကာ၊ နီမြန်းသော အဆင်းရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ သေယျထာပိ၊ အဘယ်ဥပမာကဲ့သို့နည်း။ ဣန္ဒဂေါပကော သေယျထာပိ၊ သိကြားစောင့်ရှောက် သွေးပေါက်သဏ္ဌာန် ပိုးပရံကဲ့သို့တည်း။ သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ကိင်္ကဏိကသဒ္ဒေါ ယထာ၊ ဆည်းလည်းချူသံကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ တဿာ ကုဋိကာယ၊ ထိုကုဋိငယ်၏။ သဒ္ဒေါ၊ အသံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။
၈၅။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သမ္ဗဟုလေဟိ၊ များစွာ ကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဂိဇ္ဈကူဋာ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ် အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတာ၊ တောင်မှ။ ဩရောဟန္တော၊ သက်ဆင်းတော်မူသည်ရှိသော်။ အဘိရူပံ၊ အလွန်အဆင်းလှသော။ ဒဿနီယံ၊ ရှုချင်ဖွယ် ရှိသော။ ပါသာဒိကံ၊ ကြည်လင်ဖွယ် ရှိသော။ လောဟိတိကံ၊ နီမြန်းသော အဆင်း ရှိသော။ တံ ကုဋိကံ၊ ထိုကုဋီငယ်ကို။ အဒ္ဒသ၊ မြင်တော်မူ၏။ ဒိသွာန၊ မြင်ပြီး၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဘိရူပံ၊ အလွန်အဆင်းလှသော။ ဒဿနီယံ၊ ရှုချင်ဖွယ် ရှိသော။ ပါသာဒိကံ၊ ကြည်လင်ဖွယ် ရှိသော။ လောဟိတိကံ၊ နီမြန်းသော အဆင်း ရှိသော။ ဧတံ၊ ဤဝတ္ထုသည်။ ကိံ၊ အဘယ်ဝတ္ထုနည်း။ သေယျထာပိ၊ အဘယ်ဥပမာကဲ့သို့နည်း။ ဣန္ဒဂေါပကော သေယျထာပိ၊ သိကြားစောင့်ရှောက် သွေးပေါက်သဏ္ဌာန် ပိုးပရံကဲ့သို့တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ကိံ ဝိဂရဟိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့သနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဿ မောဃပုရိသဿ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ထိုယောကျ်ားအား။ အနနုစ္ဆဝိကံ၊ မလျောက်ပတ်။ အနနုလောမိကံ၊ မလျော်။ အပ္ပတိရူပံ၊ မသင့်တင့်၊
အဿာမဏကံ၊ ရဟန်းတို့၏ အမူအရာ မဟုတ်။ အကပ္ပိယံ၊ မအပ်။ အကရဏီယံ၊ မပြုအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သော မောဃပုရိသော၊ ထိုမဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားသည်။ သဗ္ဗမတ္တိကာမယံ၊ အလုံးစုံ မြေညက်ဖြင့် ပြီးသော။ ကုဋိကံ၊ ကုဋီငယ်ကို။ ကရိဿတိ နာမ၊ ပြုဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဿ မောဃပုရိသဿ၊ ထိုမဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား၏။ ပါဏေသု၊ သတ္တဝါတို့၌။ အနုဒ္ဒယာ၊ အစဉ်သနားစောင့်ရှောက်ခြင်းသည်။ အနုကမ္ပာ၊ စိတ်တုန်လှုပ်ခြင်းသည်။ အဝိဟေသာ၊ မညဉ်းဆဲခြင်းသည်။ န ဟိ ဘဝိဿတိ နာမ၊ မဖြစ်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဂစ္ဆထ၊ သွားကြကုန်လော့။ တံ ကုဋိကံ၊ ထိုကုဋီငယ်ကို။ ဘိန္ဒထ၊ ဖျက်ဆီးကြကုန်လော့။ ပစ္ဆိမာ၊ နောက်၌ ဖြစ်သော။ ဇနတာ၊ လူအပေါင်းသည်။ ပါဏေသု၊ သတ္တဝါတို့၌။ ပါတဗျတံ၊ ညှဉ်းဆဲနှိပ်စက် ဖျက်စီးအပ်သည်၏ အဖြစ်သို့။ မာ အာပဇ္ဇိ၊ မရောက်စေလင့်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သဗ္ဗမတ္တိကာမယာ၊ အလုံးစုံ မြေညက်ဖြင့် ပြီးသော။ ကုဋိကာ၊ ကုဋိငယ်ကို။ န စ ကာတဗ္ဗာ၊ မပြုအပ်သည်သာတည်း။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ကရေယျ၊ ပြုငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ သာဓု၊ ကောင်းပါပြီ၊” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ပဋိဿုဏိတွာ၊ ဝန်ခံကုန်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သာ ကုဋိကာ၊ ထိုကုဋီငယ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုကုဋီငယ်ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ တံ ကုဋိကံ၊ ထိုကုဋီငယ်ကို။ ဘိန္ဒိံသု၊ ဖျက်ဆီးကြကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကုမ္ဘကာရပုတ္တော၊ အိုးထိန်းသည်၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဓနိယော၊ အရှင်ဓနိယသည်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိကံ၊ ကုဋီငယ်ကို။ ဘိန္ဒထ၊ ဖျက်ဆီးကြကုန်သနည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘေဒါပေတိ၊ ဖျက်ဆီးစေတော်မူ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဓမ္မဿာမီ၊ တရား၏အရှင် ဖြစ်တော်မူသော မြတ်စွာဘုရားသည်။ သစေ ဘေဒါပေတိ၊ အကယ်၍ ဖျက်ဆီးစေငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖျက်ဆီးစေသည်ရှိသော်။ ဘိန္ဒထ၊ ဖျက်ဆီးကြကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။
၈၆။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကုမ္ဘကာရပုတ္တဿ၊ အိုးထိန်းသည်၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မတော ဓနိယဿ၊ အရှင်ဓနိယအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ယာဝတတိယကံ ခေါ၊ သုံးကြိမ်တိုင်အောင်သာလျှင်။ မေ၊ ငါသည်။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပဝိဋ္ဌဿ၊ ဝင်စဉ်။ တိဏဟာရိယော၊ မြက်ရိက်တို့သည်လည်းကောင်း။ ကဋ္ဌဟာရိယော၊ ထင်းခွေတို့သည်လည်းကောင်း။ တိဏကုဋိကံ၊ မြက်မိုးသော ကုဋီငယ်ကို။ ဘိန္ဒိတွာ၊ ဖျက်ကုန်၍။ တိဏဉ္စ၊ မြက်ကိုလည်းကောင်း။ ကဋ္ဌဉ္စ၊ ထင်းကိုလည်းကောင်း။ အာဒါယ၊ ယူကုန်၍။ အဂမံသု၊ သွားကြကုန်၏။ မယာ၊ ငါသည်။ သဗ္ဗမတ္တိကာမယာ၊ အလုံးစုံ မြေညက်ဖြင့် ပြီးသော။ ယာပိ ကုဋိကာ၊ အကြင်ကုဋီငယ်ကိုလည်း။ ကတာ၊ ပြုအပ်ပြီ။ သာပိ ကုဋိကာ၊ ထိုကုဋီငယ်ကိုလည်း။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘေဒါပိတာ၊ ဖျက်ဆီးစေတော်မူအပ်ပြီ။ မေ၊ ငါ့အား။ ဒါရုဂဟေ၊ သစ်ဘဏ္ဍာအိမ်၌။ သန္ဒိဋ္ဌော၊ အကျွမ်းမဝင် မြင်ဖူးကာမျှဖြစ်သော။ ဂဏကော၊ သစ်စာရေးသည်။ အတ္ထိ စ အတ္ထိ ဧဝ၊ ရှိသည်သာလျှင်တည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒါရုဂဟေ၊ သစ်ဘဏ္ဍာအိမ်၌။ ဂဏကံ၊ သစ်စာရေးကို။ ဒါရူနိ၊ သစ်ဘဏ္ဍာတို့ကို။ ယာစိတွာ၊ တောင်း၍။ ဒါရုကုဋိကံ၊ သစ်သားဖြင့်ပြီးသော ကုဋီငယ်ကို။ ကရေယျံ၊ ပြုရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ၊” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကုမ္ဘကာရပုတ္တော၊ အိုးထိန်းသည်၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဓနိယော၊ အရှင်ဓနိယသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဒါရုဂဟေ၊ သစ်ဘဏ္ဍာအိမ်၌။ ဂဏကော၊ သစ်စာရေးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုသစ်စာရေးရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဒါရုဂဟေ၊ သစ်ဘဏ္ဍာအိမ်၌။ ဂဏကံ၊ သစ်စာရေးကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာသစ်စာရေး။ ယာဝတတိယကံ ခေါ၊ သုံးကြိမ်တိုင်အောင်သာလျှင်။ မေ၊ ငါသည်။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပဝိဋ္ဌဿ၊ ဝင်စဉ်။ တိဏဟာရိယော၊ မြက်ရိတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ကဋ္ဌဟာရိယော၊ ထင်းခွေတို့သည်လည်းကောင်း။ တိဏကုဋိကံ၊ မြက်မိုးသော ကုဋီငယ်ကို။ ဘိန္ဒိတွာ၊ ဖျက်ကုန်၍။ တိဏဉ္စ၊ မြက်ကိုလည်းကောင်း။ ကဋ္ဌဉ္စ၊ ထင်းကိုလည်းကောင်း။ အာဒါယ၊ ယူကုန်၍။ အဂမံသု၊ သွားကြကုန်၏။ မယာ၊ ငါသည်။ သဗ္ဗမတ္တိကာမယာ၊ အလုံးစုံ မြေညက်ဖြင့် ပြီးသော။ ယာပိ ကုဋိကာ၊ အကြင်ကုဋီငယ်ကိုလည်း။ ကတာ၊ ပြုအပ်ပြီ။ သာပိ ကုဋိကာ၊ ထိုကုဋီငယ်ကိုလည်း။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘေဒါပိတာ၊ ဖျက်ဆီးစေတော်မူအပ်ပြီ။ အာဝုသော၊ ဒါယကာသစ်စာရေး။ မေ၊ ငါ့အား။ ဒါရူနိ၊ သစ်တို့ကို။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့။ ဒါရုကုဋိကံ၊ သစ်သားဖြင့် ပြီးသော ကုဋီငယ်ကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဟံ၊ တပည့်တော်သည်။ ယာနိ ယာဒိသာနိ၊ အကြင်သို့သဘော ရှိကုန်သော။ ဒါရူနိ၊ သစ်တို့ကို။ အယျဿ၊ အရှင်ဘုရားအား။ ဒဒေယျံ၊ ပေးရာ၏။ တာဒိသာနိ၊ ထိုသို့သဘောရှိကုန်သော။ ဒါရူနိ၊ သစ်တို့သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိကုန်။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ နဂရပဋိသင်္ခါရိကာနိ၊ မြို့ကို အသစ်တစ်ဖန် ပြုပြင်စီရင်ခြင်း၏ အဆောက်အဦ ဖြစ်ကုန်သော။ အာပဒတ္ထာယ၊ မီးလောင်ခြင်း စသော ဘေးရန်အကျိုးငှာ။ နိက္ခိတ္တာနိ၊ ထားအပ်ကုန်သော။ ဒေဝဂဟဒါရူနိ၊ မင်းသိမ်းဆည်းအပ်သော သစ်တော်တို့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိကုန်၏။ တာနိ ဒါရူနိ၊ ထိုသစ်တော်တို့ကို။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ သစေ ဒါပေတိ၊ ကယ်၍ ပေးစေသည် ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ပေးစေသည်ရှိသော်။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဟရာပေထ၊ ဆောင်စေကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာသစ်စာရေး။ ရညာ၊ မင်းသည်။ ဒိန္နာနိ၊ လှူအပ်ကုန်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒါရုဂဟေ၊ သစ်ဘဏ္ဍာအိမ်၌။ ဂဏကဿ၊ သစ်စာရေးအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ ခေါ သမဏာ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ သမစာရိနော၊ ညီညွတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်လေ့ရှိကုန်၏။ ဗြဟ္မစာရိနော၊ မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်လေ့ရှိကုန်၏။ သစ္စဝါဒိနော၊ မှန်သော စကားကို ဆိုလေ့ရှိကုန်၏။ သီလဝန္တော၊ သီလရှိကုန်၏။ ကလျာဏဓမ္မာ၊ ကောင်းသော သဘော ရှိကုန်၏။ ရာဇာပိ၊ မင်းကြီးသည်လည်း။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ အဘိပ္ပသန္နော၊ အလွန်ကြည်ညို၏။ အဒိန္နံ၊ မလှူအပ်သည်ကို။ ဒိန္နန္တိ၊ လှူအပ်၏ ဟူ၍။ ဝတ္တုံ၊ ဆိုခြင်းငှာ။ နာရဟတိ၊ မထိုက်၊” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌၊
ဒါရုဂဟေ၊ သစ်ဘဏ္ဍာအိမ်၌။ ဂဏကော၊ သစ်စာရေးသည်။ ကုမ္ဘကာရပုတ္တံ၊ အိုးထိန်းသည်၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဓနိယံ၊ အရှင်ဓနိယကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဟရာပေထ၊ ဆောင်စေတော်မူကုန်လော့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကုမ္ဘကာရပုတ္တော၊ အိုးထိန်းသည်၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဓနိယော၊ အရှင်ဓနိယသည်။ တာနိ ဒါရူနိ၊ ထိုသစ်တော်တို့ကို။ ခဏ္ဍာခဏ္ဍိကံ၊ အပိုင်းအပိုင်း။ ဆေဒါပေတွာ၊ ဖြတ်စေ၍။ သကဋေဟိ၊ လှည်းတို့ဖြင့်။ နိဗ္ဗာဟာပေတွာ၊ တိုက်ဆောင်စေ၍။ ဒါရုကုဋိကံ၊ သစ်သားဖြင့်ပြီးသော ကုဋီငယ်ကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။
၈၇။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မဂဓမဟာမတ္တော၊ မဂဓတိုင်း၌ အမတ်ကြီးဖြစ်သော။ ဝဿကာရော၊ ဝဿကာရ အမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ကမ္မန္တေ၊ အမှုကြီးငယ်တို့ကို။ အနုသညာယမာနော၊ ရှုဆင်ခြင်သည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဒါရုဂဟေ၊ သစ်ဘဏ္ဍာအိမ်၌။ ဂဏကော၊ သစ်စာရေးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုသစ်စာရေးရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဒါရုဂဟေ၊ သစ်ဘဏ္ဍာအိမ်၌။ ဂဏကံ၊ သစ်စာရေးုကို။ “ဘဏေ၊ အချင်း။ နဂရပဋိသင်္ခါရိကာနိ၊ မြို့ကို အသစ်တစ်ဖန် ပြုပြင်စီရင်ခြင်း၏ အဆောက်အဦ ဖြစ်ကုန်သော။ အာပဒတ္ထာယ၊ မီးလောင်ခြင်း စသော ဘေးရန်အကျိုးငှာ။ နိက္ခိတ္တာနိ၊ ထားအပ်ကုန်သော။ ယာနိ တာနိ ဒေဝဂဟဒါရူနိ၊ အကြင်မင်းသိမ်းဆည်းအပ်သော သစ်တော်တို့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တာနိ ဒါရူနိ၊ ထိုသစ်တော်တို့သည်။ ကဟံ၊ အဘယ်မှာနည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “သာမိ၊ အရှင်။ တာနိ ဒါရူနိ၊ ထိုသစ်တော်တို့ကို။ ဒေဝေန၊ မင်းကြီးသည်။ ကုမ္ဘကာရပုတ္တဿ၊ အိုးထိန်းသည်၏ သားဖြစ်သော။ အယျဿ ဓနိယဿ၊ အရှင်ဓနိယအား။ ဒိန္နာနိ၊ လှူအပ်ကုန်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မဂဓမဟာမတ္တော၊ မဂဓတိုင်း၌ အမတ်ကြီးဖြစ်သော။ ဝဿကာရော၊ ဝဿကာရ အမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ အနတ္တမနော၊ နှလုံးမသာယာသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဒေဝေါ၊ အရှင်မင်းကြီးသည်။ နဂရပဋိသင်္ခါရိကာနိ၊ မြို့ကို အသစ်တစ်ဖန် ပြုပြင်စီရင်ခြင်း၏ အဆောက်အဦ ဖြစ်ကုန်သော။ အာပဒတ္ထာယ၊ မီးလောင်ခြင်း စသော ဘေးရန်အကျိုးငှာ။ နိက္ခိတ္တာနိ၊ ထားအပ်ကုန်သော။ ဒေဝဂဟဒါရူနိ၊ မင်းသိမ်းဆည်းအပ်သော သစ်တော်တို့ကို။ ကုမ္ဘကာရပုတ္တဿ၊ အိုးထိန်းသည်၏ သားဖြစ်သော။ ဓနိယဿ၊ ဓနိယအား။ ဒဿတိ နာမ၊ လှူဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အနတ္တမနော၊ နှလုံးမသာယာသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မဂဓမဟာမတ္တော၊ မဂဓတိုင်း၌ အမတ်ကြီးဖြစ်သော။ ဝဿကာရော၊ ဝဿကာရ အမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရအမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုမင်းရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ မာဂဓံ၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယံ၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရံ၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာနံ၊ မင်းကြီးကို။ “ဒေဝေန၊ အရှင်မင်းကြီးသည်။ နဂရပဋိသင်္ခါရိကာနိ၊ မြို့ကို အသစ်တစ်ဖန် ပြုပြင်စီရင်ခြင်း၏ အဆောက်အဦ ဖြစ်ကုန်သော။ အာပဒတ္ထာယ၊ မီးလောင်ခြင်း စသော ဘေးရန်အကျိုးငှာ။ နိက္ခိတ္တာနိ၊ ထားအပ်ကုန်သော။ ဒေဝဂဟဒါရူနိ၊ မင်းသိမ်းဆည်းအပ်သော သစ်တော်တို့ကို။ ကုမ္ဘကာရပုတ္တဿ၊ အိုးထိန်းသည်၏ သားဖြစ်သော။ ဓနိယဿ၊ ဓနိယအား။ ဒိန္နာနိ၊ လှူအပ်ကုန်၏။ ဣတိ ဣဒံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော သစ်ထိန်းဆိုသော စကားသည်။ သစ္စံ ကိရ၊ မှန်ပါသလော၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ သံတော်ဦးတင်၏။ “ကော၊ အဘယ်သူသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ပြောသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ “ဒေဝ၊ အရှင်းမင်းကြီး။ ဒါရုဂဟေ၊ သစ်ဘဏ္ဍာအိမ်၌။ ဂဏကော၊ သစ်စာရေးသည်။ အာဟ၊ ပြောပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ သံတော်ဦးတင်၏။ “ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ တေန ဟိ၊ ငါတိုက်တွန်း၏။ ဒါရုဂဟေ၊ သစ်ဘဏ္ဍာအိမ်၌။ ဂဏကံ၊ သစ်စာရေးကို။ အာဏာပေဟိ၊ စေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မဂဓမဟာမတ္တော၊ မဂဓတိုင်း၌ အမတ်ကြီးဖြစ်သော။ ဝဿကာရော၊ ဝဿကာရ အမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဒါရုဂဟေ၊ သစ်ဘဏ္ဍာအိမ်၌။ ဂဏကံ၊ သစ်စာရေးကို။ ဗန္ဓံ၊ နှောင်ဖွ့ဲခြင်းကို။ အာဏာပေသိ၊ စေ၏။ ကုမ္ဘကာရပုတ္တော၊ အိုးထိန်းသည်၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဓနိယော၊ အရှင်ဓနိယသည်။ ဒါရုဂဟေ၊ သစ်ဘဏ္ဍာအိမ်၌။ ဂဏကံ၊ သစ်စာရေးကို။ ဗန္ဓံ၊ နှောင်ဖွဲ့အပ်လျက်။ နိယျမာနံ၊ ဆောင်အပ်သည်ကို။ အဒ္ဒသ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်၍။ ဒါရုဂဟေ၊ သစ်ဘဏ္ဍာအိမ်၌။ ဂဏကံ၊ သစ်စာရေးကို။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာသစ်စာရေး။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တွံ၊ သင့်ကို။ ဗန္ဓော၊ နှောင်ဖွဲ့အပ်လျက်။ နိယျာသိ၊ ဆောင်အပ်သနည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ တေသံ ဒါရူနံ၊ ထိုသစ်တော်တို့၏။ ကိစ္စာ၊ ပြုဖွယ်အမှုကိစ္စကြောင့်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဗန္ဓော၊ နှောင်ဖွဲ့အပ်လျက်။ နိယျာမိ၊ ဆောင်အပ်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာသစ်စာရေး။ ဂစ္ဆ၊ သွားနှင့်လော့။ အဟမ္ပိ၊ ငါသည်လည်း။ အာဂစ္ဆာမိ၊ လိုက်ခဲ့အံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ပုရေ ဟညာမိ၊ မသတ်အပ်မီ။ တွံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ ဧယျာသိ၊ လိုက်ခဲ့ပါလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။
၈၈။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကုမ္ဘကာရပုတ္တော၊ အိုးထိန်းသည်၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဓနိယော၊ အရှင်ဓနိယသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ မာဂဓဿ၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယဿ၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရဿ၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရညော၊ မင်းကြီး၏။ နိဝေသနံ၊ နန်းတော်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုနန်းတော်ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ပညတ္တေ၊ ခင်းထားအပ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းကြီးသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ကုမ္ဘကာရပုတ္တော၊ အိုးထိန်းသည်၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဓနိယော၊ အရှင်ဓနိယသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်ဓနိယရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ကုမ္ဘကာရပုတ္တံ၊ အိုးထိန်းသည်၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဓနိယံ၊ အရှင်ဓနိယကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းကြီးသည်။ ကုမ္ဘကာရပုတ္တံ၊ အိုးထိန်းသည်၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဓနိယံ၊ အရှင်ဓနိယကို၊
ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ နဂရပဋိသင်္ခါရိကာနိ၊ မြို့ကို အသစ်တစ်ဖန် ပြုပြင်စီရင်ခြင်း၏ အဆောက်အဦ ဖြစ်ကုန်သော။ အာပဒတ္ထာယ၊ မီးလောင်ခြင်း စသော ဘေးရန်အကျိုးငှာ။ နိက္ခိတ္တာနိ၊ ထားအပ်ကုန်သော။ ဒေဝဂဟဒါရူနိ၊ မင်းသိမ်းဆည်းအပ်သော သစ်တော်တို့ကို။ အယျဿ၊ အရှင်ဘုရားအား။ ဒိန္နာနိ၊ လှူအပ်ကုန်၏။ ဣတိ ဣဒံ ဝစနံ၊ ဤစကားသည်။ သစ္စံ ကိရ၊ မှန်ပါသလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဧဝံ၊ ဟုတ်မှန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ရာဇာနော နာမ၊ မင်းမည်ကုန်သော။ မယံ ခေါ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဗဟုကိစ္စာ၊ များသော အမှုကိစ္စ ရှိပါကုန်၏။ ဗဟုကရဏီယာ၊ များသော ပြုဖွယ် ရှိပါကုန်၏။ ဒတွာပိ၊ လှူကုန်ပြီးလျက်လည်း။ န သရေယျာမ၊ မအောက်မေ့မိနိုင်ကုန်။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဣင်္ဃ၊ တောင်းပန်ပါ၏။ သရာပေဟိ၊ အောက်မေ့စေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တွံ၊ သင်သည်။ ပဌမာဘိသိတ္တော၊ အဘိသိက်သွန်းသည်ဖြစ်၍ ရှေးဦးစွာ။ သမဏဗြာဟ္မဏာနံ၊ ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့အား။ တိဏကဋ္ဌောဒကံ၊ မြက်ထင်းရေကို။ ဒိန္နညေဝ၊ ပေးအပ်သည်သာတည်း။ တိဏကဋ္ဌောဒကံ၊ မြက်ထင်းရေကို။ ပရိဘုဉ္ဇန္တု၊ သုံးဆောင်စေကုန်သတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧဝရူပိံ၊ ဤသို့ သဘောရှိသော။ ဝါစံ၊ စကားကို။ ဘာသိတာ၊ ဆိုဖူး၏ ဟူ၍။ သရသိ၊ အောက်မေ့မိ၏လော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သရာမိ၊ အောက်မေ့မိ၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ လဇ္ဇိနော၊ မကောင်းမှုကို ရှက်တတ်ကုန်သော။ ကုက္ကုစ္စကာ၊ နောင်တတစ်ဖန် ပူပန်တတ်ကုန်သော။ သိက္ခာကာမာ၊ သိက္ခာသုံးပါးကို အလိုရှိကုန်သော။ သမဏဗြာဟ္မဏာ၊ ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းပုဏ္ဏားတို့အား။ အပ္ပမတ္တကေပိ၊ အနည်းငယ်မျှ၌လည်း။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းပုဏ္ဏားတို့အား။ တိဏကဋ္ဌောဒကဟရဏံ၊ မြက်ထင်းရေကို ဆောင်ခြင်းကို။ သန္ဓာယ၊ ရည်ရွယ်၍။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဘာသိတံ၊ ဆိုအပ်၏။ တဉ္စ ခေါ၊ ထိုဒိန္နညေဝ- ဟူသော စကားကိုလည်း။ အရညေ၊ တော၌။ အပရိဂ္ဂဟိတံ၊ မသိမ်းဆည်းအပ်သော မြက်ထင်းရေကို။ သန္ဓာယ၊ ရည်၍။ ဘာသိတံ၊ ဆိုအပ်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ သော တွံ၊ ထိုသင်သည်။ တေန လေသေန၊ ထိုစကား၏ အမြွက်အားဖြင့်။ ဒါရူနိ၊ သစ်တော်တို့ကို။ အဒိန္နံ၊ အရှင်မပေးဘဲ။ ဟရိတုံ၊ ခိုးဆောင်ခြင်းငှာ။ မညသိ၊ အောက်မေ့မှတ်ထင်၏။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ မာဒိသော၊ ငါကဲ့သို့သဘောရှိသော သောတာပန်မင်းသည်။ ဝိဇိတေ၊ နိုင်ငံတော်၌။ ဝသန္တံ၊ နေသော။ သမဏံ ဝါ၊ ရဟန်းကိုလည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏံ ဝါ၊ ပုဏ္ဏားကိုလည်းကောင်း။ ဟနေယျ ဝါ၊ ညှဉ်းဆဲမူလည်း ညှဉ်းဆဲရအံ့နည်း။ ဗန္ဓေယျ ဝါ၊ နှောင်ဖွဲ့မူလည်း နှောင်ဖွဲ့ရအံ့နည်း။ ပဗ္ဗာဇေယျ ဝါ၊ နှင်ထုတ်မူလည်း နှင်ထုတ်ရအံ့နည်း။ တွံ၊ သင်သည်။ လောမေန၊ ရဟန်း၏ အသွင်အပြင်ဟူသော အမွေးကြောင့်။ မုတ္တော၊ နှောင်ဖွဲ့သတ်ပုတ် နှင်ထုတ်ခြင်းမှ လွတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ပုနပိ၊ တစ်ဖန်လည်း။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော ခိုးမှုကို။ မာ အကာသိ၊ မပြုလင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ကိံ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့ကုန်သနည်း။ ကိံ ခိယျန္တိ၊ အဘယ်သို့ ရှုတ်ချကုန်သနည်း။ ကိံ ဝိပါစေန္တိ၊ အဘယ်သို့ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သနည်း။ “သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ သမဏာ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ အလဇ္ဇိနော၊ အရှက်မရှိကုန်။ ဒုဿီလာ၊ သီလမရှိကုန်။ မုသာဝါဒိနော၊ မဟုတ်မမှန်သော စကားကို ဆိုလေ့ရှိကုန်၏။ ဣမေ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မစာရိနော၊ တရားကို ကျင့်လေ့ရှိကုန်၏ ဟူ၍။ သမစာရိနော၊ ညီညွတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်လေ့ရှိကုန်၏ ဟူ၍။ ဗြဟ္မစာရိနော၊ မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်လေ့ရှိကုန်၏ ဟူ၍။ သစ္စဝါဒိနော၊ မဖောက်မပြန် မှန်သော စကားကို ဆိုလေ့ရှိကုန်၏ ဟူ၍။ သီလဝန္တော၊ သီလရှိကုန်၏ ဟူ၍။ ကလျာဏဓမ္မာ၊ ကောင်းသော သဘောရှိကုန်၏ ဟူ၍။ ပဋိဇာနိဿန္တိ နာမ၊ ဝန်ခံကုန်ဘိ၏။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ သာမညံ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ ဗြဟ္မညံ၊ မြတ်သည်၏ အဖြစ်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ သာမညံ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်သည်။ နဋ္ဌံ၊ ပျောက်ပြီ။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ ဗြဟ္မညံ၊ မြတ်သည်၏ အဖြစ်သည်။ နဋ္ဌံ၊ ပျောက်ပြီ။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ သာမညံ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်သည်။ ကုတော၊ အဘယ်မှာ ရှိအံ့နည်း။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ ဗြဟ္မညံ၊ မြတ်သည်၏ အဖြစ်သည်။ ကုတော၊ အဘယ်မှာ ရှိအံ့နည်း။ ဣမေ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ သာမညာ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်မှ။ အပဂတာ၊ ကင်းကုန်၏။ ဣမေ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ဗြဟ္မညာ၊ မြတ်သည်၏ အဖြစ်မှ။ အပဂတာ၊ ကင်းကုန်၏။ ဣမေ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ရာဇာနမ္ပိ၊ မင်းကိုလည်း။ ဝေဉ္စန္တိ၊ လှည့်ပတ်ကုန်၏။ အညေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ မနုဿေ၊ လူတို့ကို။ ကိံ ပန ဝေဉ္စန္တိ၊ အဘယ့်ကြောင့် မလှည့်ပတ်ဘဲ ရှိကုန်အံ့နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်သော။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်သော။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သော။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ အလိုနည်းကုန်၏။ သန္တုဋ္ဌာ၊ ရောင့်ရဲကုန်၏။ လဇ္ဇိနော၊ မကောင်းမှုမှ ရှက်တတ်ကုန်၏။ ကုက္ကုစ္စကာ၊ အလို့လို့ရှိတတ်ကုန်၏။ သိက္ခာကာမာ၊ သိက္ခာသုံးပါးကို အလိုရှိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ကိံ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့ကုန်သနည်း။ ကိံ ခိယျန္တိ၊ ဘယ်သို့ ရှုတ်ချကုန်သနည်း။ ကိံ ဝိပါစေန္တိ၊ အဘယ်သို့ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သနည်း။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ကုမ္ဘကာရပုတ္တော၊ အိုးထိန်းသည်၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဓနိယော၊ အရှင်ဓနိယသည်။ ရညော၊ မင်း၏။ ဒါရူနိ၊ သစ်တော်တို့ကို။ အဒိန္နံ၊ အရှင်မပေးဘဲ။ အာဒိယိဿတိ နာမ၊ ခိုးယူဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ကုမ္ဘကာရပုတ္တံ၊ အိုးထိန်းသည်၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဓနိယံ၊ အရှင်ဓနိယကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ သန္နိပါတာပေတွာ၊ စည်ဝေးစေ၍။ ကုမ္ဘကာရပုတ္တံ၊ အိုးထိန်းသည်၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဓနိယံ၊ အရှင်ဓနိယကို။ “ဓနိယ၊ ဓနိယ။ တွံ၊ သင်သည်။ ရညော၊ မင်းကြီး၏။ ဒါရူနိ၊ သစ်တော်တို့ကို။ အဒိန္နံ၊ အရှင်မပေးဘဲ။ အာဒိယိ၊ ခိုးယူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ကိံ ဝိဂရဟိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့တော်မူသနည်း။ “မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ အနနုစ္ဆဝိကံ၊ မလျောက်ပတ်။ အနနုလောမိကံ၊ မလျော်။ အပ္ပတိရူပံ၊ မသင့်တင့်။ အဿာမဏကံ၊ ရဟန်းတို့၏ အမူအရာ မဟုတ်။ အကပ္ပိယံ၊ မအပ်။ အကရဏီယံ၊ မပြုအပ်။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ တွံ၊ သင်သည်။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ရညော၊ မင်းကြီး၏။ ဒါရူနိ၊ သစ်တော်တို့ကို။ အဒိန္နံ၊ အရှင်မပေးဘဲ။ အာဒိယိဿသိ နာမ၊ ခိုးယူဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ ပသန္နာနံ၊ ကြည်ညိုကုန်ပြီးသော သူတို့အားလည်း။ ဘိယျောဘာဝါယ၊ လွန်စွာ ပွားများခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ အထ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော။ ဧကစ္စာနဉ္စေဝ၊ အချို့သော သူတို့အားလည်း။ အပ္ပသာဒါယ၊ မကြည်ညိုခြင်းငှာ။ ပသန္နာနံ၊ ကြည်ညိုကုန်ပြီးသော။ ဧကစ္စာနဉ္စ၊ အချို့သော သူတို့အားလည်း။ အညထတ္တာယ၊ အကြည်ညိုပျက်ခြင်းငှာ။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ပုရာဏဝေါဟာရိကော၊ ရှေးလူလက်ထက်၌ တရားသူကြီး ဖြစ်ဖူးသော။ မဟာမတ္တော၊ အမတ်ကြီးသည်။ ဘိက္ခူသု၊ ရဟန်းတို့၌။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြုသည်ဖြစ်၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ အဝိဒူရေ၊ မနီးမဝေးသော အရပ်၌။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ကိတ္တကေန၊ အဘယ်မျှသော အတိုင်းအရှည်ကြောင့်။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ စောရံ၊ ခိုးသူကို။ ဂဟေတွာ၊ ဖမ်း၍။ ဟနတိ ဝါ၊ ညှဉ်းဆဲမူလည်း ညှဉ်းဆဲသနည်း။ ဗန္ဓတိ ဝါ၊ နှောင်ဖွဲ့မူလည်း နှောင်ဖွဲ့သနည်း။ ပဗ္ဗာဇေတိ ဝါ၊ နှင်ထုတ်မူလည်း နှင်ထုတ်သနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ပါဒေန ဝါ၊ တစ်မတ်သော ဥစ္စာကြောင့်လည်းကောင်း။ ပါဒါရဟေန ဝါ၊ တစ်မတ်ထိုက်သော ဥစ္စာကြောင့်လည်းကောင်း။ ဟနတိ ဝါ၊ ညှဉ်းဆဲမူလည်း ညှဉ်းဆဲ၏။ ဗန္ဓတိ ဝါ၊ နှောင်ဖွဲ့မူလည်း နှောင်ဖွဲ့၏။ ပဗ္ဗာဇေတိ ဝါ၊ နှင်ထုတ်မူလည်း နှင်ထုတ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ပဉ္စမာသကော၊ ငါးပဲသည်။ ပါဒေါ၊ တစ်မတ် မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကုမ္ဘကာရပုတ္တံ၊ အိုးထိန်းသည်၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဓနိယံ၊ အရှင်ဓနိယကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၍။ ဒုဗ္ဘရတာယ၊ မိမိကိုယ်ကို မိမိ မွေးမြူနိုင်ခဲသည်၏ အဖြစ်၏လည်းကောင်း၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့၊” ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း -
၈၉။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အဒိန္နံ၊ အရှင်မပေးသော ဥစ္စာကို။ ထေယျသင်္ခါတံ၊ ခိုးလိုသော စိတ်အစုဖြင့်။ အာဒိယေယျ၊ ခိုးယူငြားအံ့။ ယထာရူပေ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ အဒိန္နာဒါနေ၊ အရှင်မပေးသော ဥစ္စာကို ခိုးယူခြင်းကြောင့်။ ရာဇာနော၊ မင်းတို့သည်။ စောရံ၊ ခိုးသူကို။ ဂဟေတွာ၊ ဖမ်း၍။ တွံ၊ သင်သည်။ စောရော၊ ခိုးတတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဗာလော၊ မိုက်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ မုဠှော၊ တွေဝေသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ထေနော၊ ဝှက်တတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဟနေယျုံ ဝါ၊ ညှဉ်းဆဲမူလည်း ညှဉ်းဆဲကုန်ရာ၏။ ဗန္ဓေယျုံ ဝါ၊ နှောင်ဖွဲ့မူလည်း နှောင်ဖွဲ့ကုန်ရာ၏။ ပဗ္ဗာဇေယျုံ ဝါ၊ နှင်ထုတ်မူလည်း နှင်ထုတ်ကုန်ရာ၏။ တထာရူပံ၊ ထိုသို့ သဘော ရှိသော။ အဒိန္နံ၊ အရှင်မပေးသော ဥစ္စာကို။ အာဒိယမာနော၊ ခိုးယူသော။ အယမ္ပိ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်လည်း။ ပါရာဇိကော၊ သာသနာတော်မှ ရှုံးခြင်းသို့ ရောက်သည်။ အသံဝါသော၊ ရဟန်းကောင်းတို့နှင့် ပေါင်းဖော်ခြင်း မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒဉ္စ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကိုလည်း။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၉၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ရဇကတ္ထရဏံ၊ ခဝါဆိပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွားကုန်၍။ ရဇကဘဏ္ဍိကံ၊ ခဝါသည်တို့၏ အဝတ်ထုပ်ကို။ အဝဟရိတွာ၊ ခိုးကုန်၍။ အာရာမံ၊ အရံသို့။ ဟရိတွာ၊ ဆောင်ကုန်၍။ ဘာဇေသုံ၊ ဝေဖန်ကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ မဟာပုညာ၊ ဘုန်းကြီးကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တုမှာကံ၊ သင်တို့အား။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းသည်။ ဗဟုံ၊ များစွာ။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အမှာကံ၊ ငါ့တို့အား။ ပုညံ၊ ဘုန်းသည်။ ကုတော၊ အဘယ်မှာ ရှိအံ့နည်း။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ရဇကတ္ထရဏံ၊ ခဝါဆိပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွားကုန်၍။ ရဇကဘဏ္ဍိကံ၊ ခဝါသည်တို့၏ အဝတ်ထုပ်ကို။ အဝဟရိမှာ၊ ခိုးကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ နနု၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ ရဇကဘဏ္ဍိကံ၊ ခဝါသည်တို့၏ အဝတ်ထုပ်ကို။ အဝဟရိတ္ထ၊ ခိုးကြကုန်သနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ သစ္စံ၊ မှန်၏။ တံ သိက္ခာပဒံ၊ ထိုသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဂါမေ၊ ရွာ၌သာလျှင်။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်၏။ အရညေ၊ တော၌။ နော ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည် မဟုတ်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ တံ သိက္ခာပဒံ၊ ထိုသိက္ခာပုဒ်သည်။ တထေဝ၊ ထိုရွာတောမခြား အလားတူသည်သာလျှင်။ ဟောတိ နနု၊ ဖြစ်သည်မဟုတ်လော။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အနနုစ္ဆဝိကံ၊ မလျောက်ပတ်။ အနနုလောမိကံ၊ မလျော်။ အပ္ပတိရူပံ၊ မသင့်တင့်။ အဿာမဏကံ၊ ရဟန်းတို့၏ အမူအရာ မဟုတ်။ အကပ္ပိယံ၊ မအပ်။ အကရဏီယံ၊ မပြုအပ်။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ရဇကဘဏ္ဍိကံ၊ ခဝါသည်တို့၏ အဝတ်ထုပ်ကို။ အဝဟရိဿထ နာမ၊ ခိုးကုန်ဘိသနည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ ပသန္နာနံ ဝါ၊ ကြည်ညိုကုန်ပြီးသော သူတို့အားလည်း။ ဘိယျောဘာဝါယ၊ လွန်စွာ ပွားများခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အထ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော။ ဧကစ္စာနဉ္စေဝ၊ အချို့သော သူတို့အားလည်း။ အပ္ပသာဒါယ၊ မကြည်ညိုခြင်းငှာ။ ပသန္နာနံ၊ ကြည်ညိုကုန်ပြီးသော။ ဧကစ္စာနဉ္စ၊ အချို့သော သူတို့အားလည်း။ အညထတ္တာယ၊ အကြည်ညိုပျက်ခြင်းငှာ။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဂရဟိံသု၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အနေကရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ သန္နိပါတာပေတွာ၊ စည်းဝေးစေ၍။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ကိံ ပဋိပုစ္ဆိ၊ အဘယ်သို့ မေးတော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ရဇကတ္ထရဏံ၊ ခဝါဆိပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွားကုန်၍။ ရဇကဘဏ္ဍိကံ၊ ခဝါသည်တို့၏ အဝတ်ထုပ်ကို။ အဝဟရိတ္ထ၊ ခိုးကြကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးတော်မူသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ကိံ၊ ဝိဂရဟိ- အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့တော်မူသနည်း။ “မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ အနနုစ္ဆဝိကံ၊ မလျောက်ပတ်။ အနနုလောမိကံ၊ မလျော်။ အပ္ပတိရူပံ၊ မသင့်တင့်။ အဿာမဏကံ၊ ရဟန်းတို့၏ အမူအရာ မဟုတ်။ အကပ္ပိယံ၊ မအပ်။ အကရဏီယံ၊ မပြုအပ်။ “မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ရဇကဘဏ္ဍိကံ၊ ခဝါသည်တို့၏ အဝတ်ထုပ်ကို။ အဝဟရိဿထ နာမ၊ ခိုးကြကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ ပသန္နာနံ ဝါ၊ ကြည်ညိုကုန်ပြီးသော သူတို့အားလည်း။ ဘိယျောဘာဝါယ၊ လွန်စွာ ပွားများခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ အထ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဧတံ၊ ဤအမူအယာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော။ ဧကစ္စာနဉ္စေဝ၊ အချို့သော သူတို့အားလည်း။ အပ္ပသာဒါယ၊ မကြည်ညိုခြင်းငှာ။ ပသန္နာနံ၊ ကြည်ညိုကုန်ပြီးသော။ ဧကစ္စာနဉ္စ၊ အချို့သော သူတို့အားလည်း။ အညထတ္တာယ၊ အကြည်ညိုပျက်ခြင်းငှာ။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူပြီး၍။ ဒုဗ္ဘရတာယ၊ မိမိကိုယ်ကို မိမိ မွေးမြူနိုင်ခဲသည်၏ အဖြစ်၏လည်းကောင်း၊ ။ပ။ ဝီရိယာရမ္ဘဿ၊ လုံ့လကို အားထုတ်ခြင်း၏လည်းကောင်း။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသိတွာ၊ ဟောတော်မူ၍။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ တဒနုစ္ဆဝိကံ၊ ထိုသိက္ခာပုဒ်အား လျောက်ပတ်သော။ တဒနုလောမိကံ၊ ထိုသိက္ခာပုဒ်အား လျော်သော။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့၊” ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း -
၉၁။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဂါမာ ဝါ၊ ရွာမှလည်းကောင်း။ အရညာ ဝါ၊ တောမှလည်းကောင်း။ အဒိန္နံ၊ အရှင်မပေးသော ဥစ္စာကို။ ထေယျသင်္ခါတံ၊ ခိုးလိုသော စိတ်အစုဖြင့်။ အာဒိယေယျ၊ ခိုးယူငြားအံ့။ ယထာရူပေ၊ အကြင်သို့ သဘော ရှိသော။ အဒိန္နာဒါနေ၊ အရှင်မပေးသော ဥစ္စာကို ခိုးယူခြင်းကြောင့်။ ရာဇာနော၊ မင်းတို့သည်။ စောရံ၊ ခိုးသူကို။ ဂဟေတွာ၊ ဖမ်း၍။ တွံ၊ သင်သည်။ စောရော၊ ခိုးတတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဗာလော၊ မိုက်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ မုဠှော၊ တွေဝေသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ထေနော၊ ဝှက်တတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဟနေယျုံ ဝါ၊ ညှဉ်းဆဲမူလည်း ညှဉ်းဆဲကုန်ရာ၏။ ဗန္ဓေယျုံ ဝါ၊ နှောင်ဖွဲ့မူလည်း နှောင်ဖွဲ့ကုန်ရာ၏။ ပဗ္ဗာဇေယျုံ ဝါ၊ နှင်ထုတ်မူလည်း နှင်ထုတ်ကုန်ရာ၏။ တထာရူပံ၊ ထိုသို့ သဘောရှိသော။ အဒိန္နံ၊ အရှင်မပေးသော ဥစ္စာကို။ အာဒိယမာနော၊ ခိုးယူသော။ အယမ္ပိ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်လည်း။ ပါရာဇိကော၊ သာသနာတော်မှ ရှုံးခြင်းသို့ ရောက်သည်။ အသံဝါသော၊ ရဟန်းကောင်းတို့နှင့် ပေါင်းဖော်ခြင်း မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၉၂။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပန- ဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ထေရ, နဝ, မဇ္ဈိမဖြစ်သော ရဟန်းကို၊ ။ပ။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခု- ဟူသည်ကား၊ ။ပ။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤယော ပန ဘိက္ခု- ဟူသော အရာ၌။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကမ္မဝါစာဖြင့် ရဟန်းဖြစ်သော သူကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ရဟန်း ဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဧကကုဋိကော၊ တစ်အိမ်သာ ရှိသော။ ဂါမောပိ၊ ရွာသည်လည်းကောင်း။ ဒွိကုဋိကော၊ နှစ်အိမ် ရှိသော။ ဂါမောပိ၊ ရွာသည်လည်းကောင်း။ တိကုဋိကော၊ သုံးအိမ် ရှိသော။ ဂါမောပိ၊ ရွာသည်လည်းကောင်း။ စတုကုဋိကော၊ လေးအိမ် ရှိသော။ ဂါမောပိ၊ ရွာသည်လည်းကောင်း။ သမနုဿော၊ လူရှိသော။ ဂါမောပိ၊ ရွာသည်လည်းကောင်း။ အမနုဿော၊ လူမရှိသော။ ဂါမောပိ၊ ရွာသည်လည်းကောင်း။ ပရိက္ခိတ္တော၊ အရံရှိသော။ ဂါမောပိ၊ ရွာသည်လည်းကောင်း။ အပရိက္ခိတ္တော၊ အရံမရှိသော။ ဂါမောပိ၊ ရွာသည်လည်းကောင်း။ ဂေါနိသာဒိနိဝိဋ္ဌော၊ နွားတို့၏ နေရာကဲ့သို့ တည်သော။ ဂါမောပိ၊ ရွာသည်လည်းကောင်း။ ဂါမော နာမ၊ ရွာ မည်၏။ ယောပိ သတ္ထော၊ အကြင်ခြေကုန်သည်, လှည်းကုန်သည်သည်လည်း။ အတိရေကစာတုမာသနိဝိဋ္ဌော၊ လေးလအလွန် နေသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သောပိ၊ ထိုခြေကုန်သည်, လှည်းကုန်သည်တို့၏ နေရာအရပ်ကိုလည်း။ ဂါမော၊ ရွာ ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
ပရိက္ခိတ္တဿ၊ အရံရှိသော။ ဂါမဿ၊ ရွာ၏။ ဣန္ဒခီလေ၊ တံခါးခုံ၌။ ဌိတဿ၊ ရပ်သော။ မဇ္ဈိမဿ၊ အားအလတ်ရှိသော။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ လေဍ္ဍုပါတော၊ ခဲတစ်ကျသည်။ ဂါမူပစာရော နာမ၊ ရွာ၏ဥပစာ မည်၏။ အပရိက္ခိတ္တဿ၊ အရံမရှိသော။ ဂါမဿ၊ ရွာ၏။ ဃရူပစာရေ၊ အိမ်၏ ဥပစာ၌။ ဌိတဿ၊ ရပ်သော။ မဇ္ဈိမဿ၊ အားအလတ်ရှိသော။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ လေဍ္ဍုပါတော၊ ခဲတစ်ကျသည်။ ဂါမူပစာရော နာမ၊ ရွာ၏ ဥပစာ မည်၏။
အရညံ နာမ၊ တော မည်သည်ကား။ ဂါမဉ္စ၊ ရွာကိုလည်းကောင်း။ ဂါမူပစာရဉ္စ၊ ရွာ၏ ဥပစာကိုလည်းကောင်း။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ အဝသေသံ၊ ကြွင်းသော အရပ်သည်။ အရညံ နာမ၊ တော မည်၏။
အဒိန္နံ နာမ၊ အရှင်မပေးသော ဥစ္စာ မည်သည်ကား။ ယံ ဘဏ္ဍံ၊ အကြင်ဥစ္စာကို။ အနိဿဋ္ဌံ၊ မလွှတ်အပ်။ အပရိစ္စတ္တံ၊ မစွန့်အပ်။ ရက္ခိတံ၊ စောင့်ရှောက်အပ်၏။ ဂေါပိတံ၊ လုံခြုံစေအပ်၏။ မမာယိတံ၊ မြတ်နိုးအပ်၏။ ပရပရိဂ္ဂဟိတံ၊ သူတစ်ပါးတို့ သိမ်းဆည်းအပ်၏။ ဧတံ ဘဏ္ဍံ၊ ဤဥစ္စာသည်။ အဒိန္နံ နာမ၊ အရှင်မပေးသော ဥစ္စာ မည်၏။
ထေယျသင်္ခါတန္တိ၊ ထေယျသင်္ခါတံ- ဟူသည်ကား။ ထေယျစိတ္တော၊ ဝှက်လိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဝဟရဏစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။
အာဒိယေယျာတိ၊ အာဒိယေယျ- ဟူသည်ကား။ အာဒိယေယျ၊ တရားဆင်၍ ခိုးငြားအံ့။ ဟရေယျ၊ ဆောင်သော ဥစ္စာကို ခိုးငြားအံ့။ အဝဟရေယျ၊ အပ်နှံသော ဥစ္စာကို ခိုးငြားအံ့။ ဣရိယာပထံ၊ ဣရိယာပုတ်ကို။ ဝိကောပေယျ၊ ပျက်စေငြားအံ့။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေယျ၊ ရွေ့စေငြားအံ့။ သင်္ကေတံ၊ အချိန်းအချက်ကို။ ဝီတိနာမေယျ၊ လွန်စေငြားအံ့။
ပါဒံ ဝါ၊ တစ်မတ်သော ဥစ္စာသည်လည်းကောင်း။ ပါဒါရဟံ ဝါ၊ တစ်မတ်ထိုက်သော ဥစ္စာသည်လည်းကောင်း။ အတိရေကပါဒံ ဝါ၊ တစ်မတ်ထက်လွန်သော ဥစ္စာသည်လည်းကောင်း။ ယထာရူပံ နာမ၊ ယထာရူပ မည်၏။
ရာဇာနော နာမ၊ မင်းတို့ မည်သည်ကား။ ပထဗျာရာဇာ၊ မြေအပြင်ကို အစိုးရသော ဧကရာဇ်မင်း စကြာမင်းလည်းကောင်း။ ပဒေသရာဇာ၊ တစ်တိုင်းတစ်ရပ်ကို အစိုးရသော ပဒေသရာဇ်မင်းလည်းကောင်း။ မဏ္ဍလိကာ၊ တစ်တိုင်းတစ်ရပ်တွင် တစ်ဝန်းတစ်လျားကို အစိုးရသော မင်းလည်းကောင်း။ အန္တရဘောဂိကာ၊ တိုင်းကြပ်ရွာစားမင်းတို့လည်းကောင်း။ အက္ခဒဿာ၊ တရားသူကြီးမင်းတို့လည်းကောင်း။ မဟာမတ္တာ၊ အမတ်ကြီးတို့လည်းကောင်း။ ဝါ ပန၊ ထိုမှတစ်ပါး။ ယေ၊ အကြင်ဌာနန္တရသို့ ရောက်ကုန်သော သူတို့သည်။ ဆေဇ္ဇဘေဇ္ဇံ၊ ဖြတ်ခြင်း ခွဲခြင်းကို။ ကရောန္တာ၊ ပြုကုန်သည်ဖြစ်၍။ အနုသာသန္တိ၊ ဆုံးမတတ်ကုန်၏။ ဧတေ သဗ္ဗေ၊ ထိုအလုံးစုံသော သူတို့သည်။ ရာဇာနော နာမ၊ မင်းတို့ မည်ကုန်၏။
စောရော နာမ၊ ခိုးသူ မည်သည်ကား။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ပဉ္စမာသကံ ဝါ၊ ငါးပဲလည်းကောင်း။ အတိရေကပဉ္စမာသကံ ဝါ၊ ငါးပဲထက် အလွန်လည်းကောင်း။ အဂ္ဃနကံ၊ အဖိုးထိုက်သော ဘဏ္ဍာကို။ အဒိန္နံ၊ အရှင်မပေးဘဲ။ ထေယျသင်္ခါတံ၊ ခိုးလိုသော စိတ်အစုဖြင့်။ အာဒိယတိ၊ ခိုးယူ၏။ ဧသော၊ ဤသူသည်။ စောရော နာမ၊ ခိုးသူ မည်၏။
ဟနေယျုံ ဝါတိ၊ ဟနေယျုံ ဝါ- ဟူသည်ကား။ ဟတ္ထေန ဝါ၊ လက်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ပါဒေန ဝါ၊ ခြေဖြင့်လည်းကောင်း။ ကသာယ ဝါ၊ အဆူးမရှိသော ကြိမ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝတ္တေန ဝါ၊ အဆူးရှိသော ကြိမ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ အဒ္ဓဒဏ္ဍကေန ဝါ၊ လေးတောင်ထက်ဝက် နှစ်တောင်ရှိသော လှံတံဖြင့်လည်းကောင်း။ ဆေဇ္ဇာယ ဝါ၊ ဖြတ်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ဟနေယျုံ၊ ညှဉ်းဆဲကုန်ရာ၏။
ဗန္ဓေယျုံ ဝါတိ၊ ဗန္ဓေယျုံ ဝါ- ဟူသည်ကား။ ရဇ္ဇုဗန္ဓနေန ဝါ၊ ကြိုးအဝတ်အဖွဲ့ဖြင့်လည်းကောင်း။ အန္ဒုဗန္ဓနေန ဝါ၊ ထိတ်အနှောင်အဖွဲ့ဖြင့်လည်းကောင်း။ သင်္ခလိကဗန္ဓနေန ဝါ၊ သံခြေချင်း အနှောင်အဖွဲ့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဃရဗန္ဓနေန ဝါ၊ အိမ်အနှောင်အဖွဲ့ဖြင့်လည်းကောင်း။ နဂရဗန္ဓနေန ဝါ၊ မြို့အနှောင်အဖွဲ့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဂါမဗန္ဓနေန ဝါ၊ ရွာအနှောင်အဖွဲ့ဖြင့်လည်းကောင်း။ နိဂမဗန္ဓနေန ဝါ၊ နိဂုံးအနှောင်အဖွဲ့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဗန္ဓေယျုံ၊ နှောင်ဖွဲ့ကုန်ရာ၏။ ပုရိသဂုတ္တိံ ဝါ၊ ယောကျ်ားဖြင့် လုံခြုံစေခြင်းကိုလည်း။ ကရေယျုံ၊ ပြုကုန်ရာ၏။
ပဗ္ဗာဇေယျုံ ဝါတိ၊ ပဗ္ဗာဇေယျုံ ဝါ- ဟူသည်ကား။ ဂါမာ ဝါ၊ ရွာမှလည်းကောင်း။ နိဂမာ ဝါ၊ နိဂုံးမှလည်းကောင်း။ နဂရာ ဝါ၊ မြို့မှလည်းကောင်း။ ဇနပဒါ ဝါ၊ ဇနပုဒ်မှလည်းကောင်း။ ဇနပဒပဒေသာ ဝါ၊ ဇနပုဒ်တစ်စိတ်မှလည်းကောင်း။ ပဗ္ဗာဇေယျုံ၊ နှင်ထုတ်ကုန်ရာ၏။
စောရောသိ ဗာလောသိ မူဠှောသိ ထေနောသီတိ၊ စောရောသိ ဗာလောသိ မူဠှောသိ- ထေနောသိဟူသော။ ဧသော အာကာရော၊ ဤအခြင်းအရာသည်။ ပရိဘာသော၊ ရေရွတ်ခြင်း မည်၏။
ပါဒံ ဝါ၊ တစ်မတ်သော ဥစ္စာသည်လည်းကောင်း။ ပါဒါရဟံ ဝါ၊ တစ်မတ်ထိုက်သော ဥစ္စာသည်လည်းကောင်း။ အတိရေကပါဒံ ဝါ၊ တစ်မတ်ထက် လွန်သော ဥစ္စာသည်လည်းကောင်း။ တထာရူပံ နာမ၊ တထာရူပ မည်၏။
အာဒိယမာနောတိ၊ အာဒိယမာနော- ဟူသည်ကား။ အာဒိယမာနော၊ တရားဆင်၍ ခိုးသော ရဟန်းသည်။ ဟရမာနော၊ ဆောင်သော ဥစ္စာကို ခိုးသော ရဟန်းသည်။ အဝဟရမာနော၊ အပ်နှံသော ဥစ္စာကို ခိုးသော ရဟန်းသည်။ ဣရိယာပထံ၊ ဣရိယာပုထ်ကို။ ဝိကောပယမာနော၊ ပျက်စေသော ရဟန်းသည်။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝယမာနော၊ ရွေ့စေသော ရဟန်းသည်။ သင်္ကေတံ၊ အချိန်းအချက်ကို။ ဝီတိနာမယမာနော၊ လွန်စေသော ရဟန်းသည်။ အာဒိယမာနော၊ အာဒိယမာန မည်၏။
အယမ္ပီတိ ဣဒံ၊ အယမ္ပိ- ဟူသော ဤစကားကို။ ပုရိမံ၊ ရှေးဖြစ်သော မေထုန်မှီဝဲသော ရဟန်းကို။ ဥပါဒါယ၊ စွဲ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
ပါရာဇိကော ဟောတီတိ၊ ပါရာဇိကော ဟောတိ- ဟူသည်ကား။ သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဗန္ဓနာ၊ အညှာမှ။ ပဝုတ္တော၊ ကြွေကျသော။ ပဏ္ဍုပလာသော၊ သစ်ရွက်ရော်သည်။ ဟရိတတ္ထာယ၊ စိမ်းရှင်ခြင်းငှာ။ အဘဗ္ဗော သေယျထာပိ၊ မထိုက်သကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပါဒံ ဝါ၊ တစ်မတ်သော ဥစ္စာကိုလည်းကောင်း။ ပါဒါရဟံ ဝါ၊ တစ်မတ်ထိုက်သော ဥစ္စာကိုလည်းကောင်း။ အတိရေကပါဒံ ဝါ၊ တစ်မတ်ထက် လွန်သော ဥစ္စာကိုလည်းကောင်း။ အဒိန္နံ၊ အရှင်မပေးဘဲ။ ထေယျသင်္ခါတံ၊ ခိုးလိုသော စိတ်အစုဖြင့်။ အာဒိယိတွာ၊ ခိုးယူ၍။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ “ပါရာဇိကော ဟောတီ”တိ၊ ပါရာဇိကော ဟောတိ- ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
အသံဝါသောတိ ဧတ္ထ၊ အသံဝါသော- ဟူသော ဤပါဌ်၌။ သံဝါသော နာမ၊ သံဝါသ မည်သည်ကား။ ဧကကမ္မံ၊ တူသော ကံလည်းကောင်း။ ဧကုဒ္ဒေသော၊ တူသော ပါတိမောက်ပြခြင်းလည်းကောင်း။ သမသိက္ခတာ၊ တူသော သိက္ခာ ရှိသည်၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ ဧသော၊ ဤအလုံးစုံသည်။ သံဝါသော နာမ၊ သံဝါသ မည်၏။ သော သံဝါသော၊ ထိုသံဝါသသည်။ တေန၊ ထိုပါရာဇိကသို့ ရောက်ပြီးသော ရဟန်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ အသံဝါသောတိ၊ အသံဝါသ ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် ပဒဘာဇနီအပြီးတည်း။
၉၃။ ဘူမဋ္ဌံ၊ မြေ၌ တည်သော ဥစ္စာ။ ထလဋ္ဌံ၊ ကုန်း၌ တည်သော ဥစ္စာ။ အာကာသဋ္ဌံ၊ ကောင်းကင်၌ တည်သော ဥစ္စာ။ ဝေဟာသဋ္ဌံ၊ ဟင်းလင်းအပြင်၌ တည်သော ဥစ္စာ။ ဥဒကဋ္ဌံ၊ ရေ၌ တည်သော ဥစ္စာ။ နာဝဋ္ဌံ၊ လှေ၌ တည်သော ဥစ္စာ။ ယာနဋ္ဌံ၊ ယာဉ်၌ တည်သော ဥစ္စာ။ ဘာရဋ္ဌံ၊ ဝန်အားဖြင့် တည်သော ဥစ္စာ။ အာရာမဋ္ဌံ၊ အရံ၌ တည်သော ဥစ္စာ။ ဝိဟာရဋ္ဌံ၊ ကျောင်း၌ တည်သော ဥစ္စာ။ ခေတ္တဋ္ဌံ၊ လယ်၌ တည်သော ဥစ္စာ။ ဝတ္ထုဋ္ဌံ၊ ယာ၌ တည်သော ဥစ္စာ။ ဂါမဋ္ဌံ၊ ရွာ၌ တည်သော ဥစ္စာ။ အရညဋ္ဌံ၊ တော၌ တည်သော ဥစ္စာ။ ဥဒကံ၊ ရေ။ ဒန္တပေါဏံ၊ ဒန်ပူ။ ဝနပ္ပတိ၊ တောစိုးသစ်ပင်။ ဟရဏကံ၊ ဆောင်သော ဥစ္စာ။ ဥပနိဓိ၊ အပ်နှံသော ဥစ္စာ။ သုင်္ကဃာတံ၊ ကင်းထားရာ အရပ်။ ပါဏော၊ လူသတ္တဝါ။ အပဒံ၊ အခြေမရှိသော သတ္တဝါ။ ဒွိပဒံ၊ အခြေနှစ်ချောင်းရှိသော သတ္တဝါ။ စတုပ္ပဒံ၊ အခြေလေးချောင်းရှိသော သတ္တဝါ။ ဗဟုပ္ပဒံ၊ များသော အခြေရှိသော သတ္တဝါ။ ဩစရကော၊ အတွင်း၌ ဝင်တတ်သောသူ။ ဩဏိရက္ခော၊ ဆောင်အပ်သော ဥစ္စာကို စောင့်တတ်သောသူ။ သံဝိဒါဝဟာရော၊ တိုင်ပင်ညီညွတ်၍ ခိုးခြင်း။ သင်္ကေတကမ္မံ၊ အချိန်းအချက် ပြုခြင်း။ နိမိတ္တကမ္မံ၊ နိမိတ်အမှတ် ပြုခြင်း။ ဣတိ အယံ၊ ဤသည်ကား။ မာတိကာ၊ မာတိကာတည်း။
၉၄။ ဘူမဋ္ဌံ နာမ၊ မြေ၌ တည်သော ဥစ္စာ မည်သည်ကား။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ ဘူမိယံ၊ မြေ၌။ နိက္ခိတ္တံ၊ ထားအပ်သည်။ နိခါတံ၊ မြှုပ်ထားအပ်သည်။ ပဋိစ္ဆန္နံ၊ ဖုံးလွှမ်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ဘူမဋ္ဌံ၊ မြေ၌ တည်သော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရိဿာမိ၊ ခိုးယူအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒုတိယံ၊ အဖော်ကို။ ပရိယေသတိ ဝါ၊ ရှာမှီးမူလည်း ရှာမှီးအံ့။ ကုဒါလံ ဝါ၊ ပေါက်တူး ပေါက်ချွန်းကိုလည်းကောင်း။ ပိဋကံ ဝါ၊ ခြင်းတောင်းကိုလည်းကောင်း။ ပရိယေသတိ ဝါ၊ ရှာမှီးမူလည်း ရှာမှီးအံ့။ ဂစ္ဆတိ ဝါ၊ သွားမူလည်း သွားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုဥစ္စာထားရာ၌။ ဇာတကံ၊ ပေါက်သော။ ကဋ္ဌံ ဝါ၊ ထင်းကိုလည်းကောင်း။ လတံ ဝါ၊ နွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဆိန္ဒတိ၊ ဖြတ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုဥစ္စာထားရာ၌။ ပံသုံ၊ မြေမှုန့်ကို။ ခနတိ ဝါ၊ တူးမူလည်း တူးအံ့။ ဗျူဟတိ ဝါ၊ ယက်မူလည်း ယက်အံ့။ ဥဒ္ဓရတိ ဝါ၊ ထုတ်မူလည်း ထုတ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကုမ္ဘိံ၊ ဥစ္စာအိုးကို။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဘာဇနံ၊ ခွက်ကို။ ပဝေသေတွာ၊ သွင်း၍။ ပဉ္စမာသကံ ဝါ၊ ငါးပဲလည်းကောင်း။ အတိရေကပဉ္စမာသကံ ဝါ၊ ငါးပဲထက် အလွန်လည်းကောင်း။ အဂ္ဃနကံ၊ အဖိုးထိုက်သော ဘဏ္ဍာကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဘာဇနဂတံ ဝါ၊ ခွက်၌ တည်သည်ကိုမူလည်း။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ မုဋ္ဌိံ ဝါ၊ လက်ဆုပ်ကိုမူလည်း။ ဆိန္ဒတိ၊ ဖြတ်အံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သုတ္တာရုဠှ၊ ချည်သို့ တင်အပ်သော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ ပါမင်္ဂံ ဝါ၊ ဆောက်လုံးကိုလည်းကောင်း။ ကဏ္ဌသုတ္တကံ ဝါ၊ လည်ကြိုးကိုလည်းကောင်း။ ကဋိသုတ္တကံ ဝါ၊ ခါးကြိုးကိုလည်းကောင်း။ သာဋကံ ဝါ၊ ပုဆိုးကိုလည်းကောင်း။ ဝေဌနံ ဝါ၊ ဦးရစ်ကိုလည်းကောင်း။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကောဋိယံ၊ အစွန်း၌။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ ဥစ္စာရေတိ၊ ကြွစေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဃံသန္တော၊ ပွတ်တိုက်လျက်။ နီဟရတိ၊ ထုတ်ဆောင်အံ့၊
ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ ကေသဂ္ဂမတ္တမ္ပိ၊ တဆံဖျားမျှလည်း။ ကုမ္ဘိမုခါ၊ အိုးမျက်နှာမှ။ မောစေတိ၊ လွတ်စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဉ္စမာသကံ ဝါ၊ ငါးပဲလည်းကောင်း။ အတိရေကပဉ္စမာသကံ ဝါ၊ ငါးပဲထက် အလွန်လည်းကောင်း။ အဂ္ဃနကံ၊ အဖိုးထိုက်သော။ သပ္ပိံ ဝါ၊ ထောပတ်ကိုလည်းကောင်း။ တေလံ ဝါ၊ ဆီကိုလည်းကောင်း။ မဓုံ ဝါ၊ ပျားရည်ကိုလည်းကောင်း။ ဖာဏိတံ ဝါ၊ တင်လဲကိုလည်းကောင်း။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧကေန ပယောဂေန၊ တစ်ကြိမ်သော လုံ့လဖြင့်။ ပိဝတိ၊ သောက်အံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတ္ထေဝ၊ ထိုထားရာ အရပ်၌သာလျှင်။ ဘိန္ဒတိ ဝါ၊ ခွဲမူလည်း ခွဲအံ့။ ဆဍ္ဍေတိ ဝါ၊ စွန့်မူလည်း စွန့်အံ့။ ဈာပေတိ ဝါ၊ မီးမူလည်း တိုက်အံ့။ အပရိဘောဂံ ဝါ၊ မသုံးဆောင်ကောင်းသည်ကိုမူလည်း။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၉၅။ ထလဋ္ဌံ နာမ၊ ကုန်း၌ တည်သော ဥစ္စာ မည်သည်ကား။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ ထလေ၊ ကုန်း၌။ နိက္ခိတ္တံ၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ထလဋ္ဌံ၊ ကုန်း၌ တည်သော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရိဿာမိ၊ ခိုးယူအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒုတိယံ၊ အဖော်ကို။ ပရိယေသတိ ဝါ၊ ရှာမှီးမူလည်း ရှာမှီးအံ့။ ဂစ္ဆတိ ဝါ၊ သွားမူလည်း သွားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၉၆။ အာကာသဋ္ဌံ နာမ၊ ကောင်းကင်၌ တည်သော ဥစ္စာ မည်သည်ကား။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာသည်။ အာကာသဂတံ၊ ကောင်းကင်၌ တည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မောရော ဝါ၊ ဥဒေါင်းသည်လည်းကောင်း။ ကပိဉ္ဇရော ဝါ၊ ဥချိုးသည်လည်းကောင်း။ တိတ္တိရော ဝါ၊ ခါသည်လည်းကောင်း။ ဝဋ္ဋကော ဝါ၊ ငုံးသည်လည်းကောင်း။ သာဋကံ ဝါ၊ ပုဆိုးသည်လည်းကောင်း။ ဝေဌနံ ဝါ၊ ဦးရစ်သည်လည်းကောင်း။ ဟိရညံ ဝါ၊ ငွေသည်လည်းကောင်း။ သုဝဏ္ဏံ ဝါ၊ ရွှေသည်လည်းကောင်း။ ဆိဇ္ဇမာနံ၊ ပြတ်သည်ဖြစ်၍။ ပတတိ၊ ကျ၏။ “အာကာသဋ္ဌံ၊ ကောင်းကင်၌ တည်သော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရိဿာမိ၊ ခိုးယူအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒုတိယံ၊ အဖော်ကို။ ပရိယေသတိ ဝါ၊ ရှာမှီးမူလည်း ရှာမှီးအံ့။ ဂစ္ဆတိ ဝါ၊ သွားမူလည်း သွားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂမနံ၊ သွားခြင်းကို။ ဥပစ္ဆိန္ဒတိ၊ ဖြတ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၉၇။ ဝေဟာသဋ္ဌံ နာမ၊ ဟင်းလင်းအပြင်၌ တည်သော ဥစ္စာ မည်သည်ကား။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာသည်။ ဝေဟာသဂတံ၊ ဟင်းလင်းအပြင်၌ တည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မေဉ္စ ဝါ၊ ညောင်စောင်း၌လည်းကောင်း။ ပီဌေ ဝါ၊ အင်းပျဉ်၌လည်းကောင်း။ စီဝရဝံသေ ဝါ၊ သင်္ကန်းတန်းဝါး၌လည်းကောင်း။ စီဝရရဇ္ဇုယာ ဝါ၊ သင်္ကန်းတန်းကြိုး၌လည်းကောင်း။ ဘိတ္တိခိလေ ဝါ၊ နံရံတံသင်း၌လည်းကောင်း။ နာဂဒန္တေ ဝါ၊ ဆင်စွယ်သစ်ကောက်၌လည်းကောင်း။ ရုက္ခေ ဝါ၊ သစ်ပင်၌လည်းကောင်း။ လဂ္ဂိတံ၊ ဆွဲအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ ပတ္တာဓာရကေပိ၊ သပိတ်ခြေ၌လည်း။ လဂ္ဂိတံ၊ ဆွဲအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ဝေဟာသဋ္ဌံ၊ ဟင်းလင်းအပြင်၌ တည်သော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရိဿာမိ၊ ခိုးယူအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒုတိယံ၊ အဖော်ကို။ ပရိယေသတိ ဝါ၊ ရှာမှီးမူလည်း ရှာမှီးအံ့။ ဂစ္ဆတိ ဝါ၊ သွားမူလည်း သွားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၉၈။ ဥဒကဋ္ဌံ နာမ၊ ရေ၌ တည်သော ဥစ္စာမည်သည်ကား။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ နိက္ခိတ္တံ၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ဥဒကဋ္ဌံ၊ ရေ၌ တည်သော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရိဿာမိ၊ ခိုးယူအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒုတိယံ၊ အဖော်ကို။ ပရိယေသတိ ဝါ၊ ရှာမှီးမူလည်း ရှာမှီးအံ့။ ဂစ္ဆတိ ဝါ၊ သွားမူလည်း သွားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နိမ္မုဇ္ဇတိ ဝါ၊ ငုပ်မူလည်း ငုပ်အံ့။ ဥမ္မုဇ္ဇတိ ဝါ၊ ပေါ်မူလည်း ပေါ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ အာရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုရေ၌။ ဇာတကံ၊ ပေါက်သော။ ပဉ္စမာသကံ ဝါ၊ ငါးပဲလည်းကောင်း။ အတိရေကပဉ္စမာသကံ ဝါ၊ ငါးပဲထက် အလွန်လည်းကောင်း။ အဂ္ဃနကံ၊ အဖိုးထိုက်သော။ ဥပ္ပလံ ဝါ၊ ကြာညိုကိုလည်းကောင်း။ ပဒုမံ ဝါ၊ ကြာပဒုမ္မာကိုလည်းကောင်း။ ပုဏ္ဍရိကံ ဝါ၊ ကြာပုဏ္ဍရိက်ကိုလည်းကောင်း။ ဘိသံ ဝါ၊ ကြာစွယ်ကိုလည်းကောင်း။ မစ္ဆံ ဝါ၊ ငါးကိုလည်းကောင်း။ ကစ္ဆပံ ဝါ၊ လိပ်ကိုလည်းကောင်း။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၉၉။ ယာယ၊ အကြင်လှေဖြင့်။ တရတိ၊ ကူး၏။ သာ၊ ထိုလှေသည်။ နာဝါ နာမ၊ လှေ မည်၏။ နာဝဋ္ဌံ၁ နာမ၊ လှေ၌ တည်သော ဥစ္စာ မည်သည်ကား။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ နာဝါယ၊ လှေ၌။ နိက္ခိတ္တံ၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “နာဝဋ္ဌံ၊ လှေ၌ တည်သော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရိဿာမိ၊ ခိုးယူအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒုတိယံ၊ အဖော်ကို။ ပရိယေသတိ ဝါ၊ ရှာမှီးမူလည်း ရှာမှီးအံ့။ ဂစ္ဆတိ ဝါ၊ သွားမူလည်း သွားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နာဝံ၊ လှေကို။ အဝဟရိဿာမိ၊ ခိုးယူအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒုတိယံ၊ အဖော်ကို။ ပရိယေသတိ ဝါ၊ ရှာမှီးမူလည်း ရှာမှီးအံ့။ ဂစ္ဆတိ ဝါ၊ သွားမူလည်း သွားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗန္ဓနံ၊ လှေဖွဲ့ကြိုးကို။ မောစေတိ၊ ဖြေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗန္ဓနံ၊ လှေဖွဲ့ကြိုးကို။ မောစေတွာ၊ ဖြေ၍။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဒ္ဓံ ဝါ၊ အထက်အညာသို့လည်းကောင်း။ အဓော ဝါ၊ အောက်အကြေသို့လည်းကောင်း။ တိရိယံ ဝါ၊ ဖီလာသို့လည်းကောင်း။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းခြားအားဖြင့်။ ကေသဂ္ဂမတ္တမ္ပိ၊ တစ်ဆံခြည်ဖျားမျှလည်း။ သင်္ကာမေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၀၀။ ဝယှံ၊ ပေါင်းချုပ်သည်လည်းကောင်း။ ရထော၊ ရထားသည်လည်းကောင်း။ သကဋံ၊ လှည်းသည်လည်းကောင်း။ သန္ဒမာနိကာ၊ သန်လျင်းသည်လည်းကောင်း။ ယာနံ နာမ၊ ယာဉ် မည်၏။ ယာနဋ္ဌံ နာမ၊ ယာဉ်၌ တည်သော ဥစ္စာ မည်သည်ကား။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ ယာနေ၊ ယာဉ်၌။ နိက္ခိတ္တံ၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ယာနဋ္ဌံ၊ ယာဉ်၌ တည်သော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရိဿာမိ၊ ခိုးယူအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒုတိယံ၊ အဖော်ကို။ ပရိယေသတိ ဝါ၊ ရှာမှီးမူလည်း ရှာမှီးအံ့။ ဂစ္ဆတိ ဝါ၊ သွားမူလည်း သွားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ယာနံ၊ ယာဉ်ကို။ အဝဟရိဿာမိ၊ ခိုးယူအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒုတိယံ၊ အဖော်ကို။ ပရိယေသတိ ဝါ၊ ရှာမှီးမူလည်း ရှာမှီးအံ့။ ဂစ္ဆတိ ဝါ၊ သွားမူလည်း သွားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၀၁။ သီသဘာရော၊ ဦးခေါင်းဝန်သည်လည်းကောင်း။ ခန္ဓဘာရော၊ ပခုံးဝန်သည်လည်းကောင်း။ ကဋိဘာရော၊ ခါးဝန်သည်လည်းကောင်း။ ဩလမ္ဗကော၊ လက်ဆွဲဝန်သည်လည်းကောင်း။ ဘာရော နာမ၊ ဝန် မည်၏။ သီသေ၊ ဦးခေါင်း၌။ ဘာရံ၊ ဝန်ကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ခန္ဓံ၊ ပခုံးသို့။ ဩရောပေတိ၊ ကျစေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ခန္ဓေ၊ ပခုံး၌။ ဘာရံ၊ ဝန်ကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကဋိံ၊ ခါးသို့။ ဩရောပေတိ၊ ကျစေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကဋိယာ၊ ခါး၌။ ဘာရံ၊ ဝန်ကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ ဂဏှာတိ၊ ယူအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟတ္ထေ၊ လက်၌။ ဘာရံ၊ ဝန်ကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘူမိယံ၊ မြေ၌။ နိက္ခိပတိ၊ ချအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘူမိတော၊ မြေမှ။ ဂဏှာတိ၊ ယူအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၀၂။ ပုပ္ဖာရာမော၊ ပန်းအရံသည်လည်းကောင်း။ ဖလာရာမော၊ သစ်သီးအရံသည်လည်းကောင်း။ အာရာမော၊ အရံ မည်၏။ အာရာမဋ္ဌံ နာမ၊ အရံ၌ တည်သော ဥစ္စာ မည်သည်ကား။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ အာရာမေ၊ အရံ၌။ ဘူမဋ္ဌံ၊ မြေ၌ တည်သော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ ထလဋ္ဌံ၊ ကုန်း၌ တည်သော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ အာကာသဋ္ဌံ၊ ကောင်းကင်၌ တည်သော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ ဝေဟာသဋ္ဌံ၊ ဟင်းလင်းပြင်၌ တည်သော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတူဟိ ဌာနေဟိ၊ လေးဌာနတို့ဖြင့်။ နိက္ခိတ္တံ၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “အာရာမဋ္ဌံ၊ အရံ၌ တည်သော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရိဿာမိ၊ ခိုးယူအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒုတိယံ၊ အဖော်ကို၊
ပရိယေသတိ ဝါ၊ ရှာမှီးမူလည်း ရှာမှီးအံ့။ ဂစ္ဆတိ ဝါ၊ သွားမူလည်း သွားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုအရံ၌။ ဇာတကံ၊ ပေါက်သော။ ပဉ္စမာသကံ ဝါ၊ ငါးပဲလည်းကောင်း။ အတိရေကပဉ္စမာသကံ ဝါ၊ ငါးပဲထက် အလွန်လည်းကောင်း။ အဂ္ဃနကံ၊ အဖိုးထိုက်သော။ မူလံ ဝါ၊ အမြစ်ကိုလည်းကောင်း။ တစံ ဝါ၊ အခွံကိုလည်းကောင်း။ ပတ္တံ ဝါ၊ အရွက်ကိုလည်းကောင်း။ ပုပ္ဖံ ဝါ၊ အပွင့်ကိုလည်းကောင်း။ ဖလံ ဝါ၊ အသီးကိုလည်းကောင်း။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာရာမံ၊ အရံကို။ အဘိယုဉ္ဇတိ၊ တရားဆင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာမိကဿ၊ ဥစ္စာရှင်အား။ ဝိမတိံ၊ ယုံမှားခြင်းကို။ ဥပ္ပါဒေတိ၊ ဖြစ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာမိကော၊ ဥစ္စာရှင်သည်။ “မယှံ၊ ငါ့အား။ န ဘဝိဿတိ၊ မဖြစ်လတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဓုရံ၊ ဝန်ကို။ နိက္ခိပတိ၊ ချအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မံ စရန္တော၊ တရားဆင်သည်ရှိသော်။ သာမိကံ၊ အရံရှင်ကို။ ပရာဇေတိ၊ ရှုံးစေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မံ စရန္တော၊ တရားဆင်သည်ရှိသော်။ ပရဇ္ဇတိ၊ မိမိရှုူံးအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၀၃။ ဝိဟာရဋ္ဌံ နာမ၊ ကျောင်း၌ တည်သော ဥစ္စာ မည်သည်ကား။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ ဝိဟာရေ၊ ကျောင်း၌။ ဘူမဋ္ဌံ၊ မြေ၌ တည်သော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ ထလဋ္ဌံ၊ ကုန်း၌ တည်သော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ အာကာသဋ္ဌံ၊ ကောင်းကင်၌ တည်သော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ ဝေဟာသဋ္ဌံ၊ ဟင်းလင်းပြင်၌ တည်သော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတူဟိ ဌာနေဟိ၊ လေးဌာနတို့ဖြင့်။ နိက္ခိတ္တံ၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ဝိဟာရဋ္ဌံ၊ ကျောင်း၌ တည်သော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရိဿာမိ၊ ခိုးယူအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒုတိယံ၊ အဖော်ကို။ ပရိယေသတိ ဝါ၊ ရှာမှီးမူလည်း ရှာမှီးအံ့။ ဂစ္ဆတိ ဝါ၊ သွားမူလည်း သွားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ အဘိယုဉ္ဇတိ၊ တရားဆင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာမိကဿ၊ ကျောင်းရှင်အား။ ဝိမတိံ၊ ယုံမှားခြင်းကို။ ဥပ္ပါဒေတိ၊ ဖြစ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာမိကော၊ ကျောင်းရှင်သည်။ “မယှံ၊ ငါ့အား။ န ဘဝိဿတိ၊ မဖြစ်လတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဓုရံ၊ ဝန်ကို။ နိက္ခိပတိ၊ ချအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မံ စရန္တော၊ တရားဆင်သည်ရှိသော်။ သာမိကံ၊ ကျောင်းရှင်ကို။ ပရာဇေတိ၊ ရှုံးစေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မံ စရန္တော၊ တရားဆင်သည်ရှိသော်။ ပရဇ္ဇတိ၊ မိမိရှုံးအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၀၄။ ယတ္ထ ဌာနေ၊ အကြင်အရပ်၌။ ပုဗ္ဗဏ္ဏံ ဝါ၊ ကောက်သည်လည်းကောင်း။ အပရဏ္ဏံ ဝါ၊ ပဲသည်လည်းကောင်း။ ဇာယတိ၊ ပေါက်၏။ တံ ဌာနံ၊ ထိုအရပ်သည်။ ခေတ္တံ နာမ၊ လယ် မည်၏။ ခေတ္တဋ္ဌံ နာမ၊ လယ်၌ တည်သော ဥစ္စာ မည်သည်ကား။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ ခေတ္တေ၊ လယ်၌။ ဘူမဋ္ဌံ၊ မြေ၌ တည်သော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ ထလဋ္ဌံ၊ ကုန်း၌ တည်သော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ အာကာသဋ္ဌံ၊ ကောင်းကင်၌ တည်သော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ ဝေဟာသဋ္ဌံ၊ ဟင်းလင်းအပြင်၌ တည်သော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတူဟိ ဌာနေဟိ၊ လေးဌာနတို့ဖြင့်။ နိက္ခိတ္တံ၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ခေတ္တဋ္ဌံ၊ လယ်၌ တည်သော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရိဿာမိ၊ ခိုးယူအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒုတိယံ၊ အဖော်ကို။ ပရိယေသတိ ဝါ၊ ရှာမှီးမူလည်း ရှာမှီးအံ့။ ဂစ္ဆတိ ဝါ၊ သွားမူလည်း သွားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုလယ်၌။ ဇာတကံ၊ ပေါက်သော။ ပဉ္စမာသကံ ဝါ၊ ငါးပဲလည်းကောင်း။ အတိရေကပဉ္စမာသကံ ဝါ၊ ငါးပဲထက် အလွန်လည်းကောင်း။ အဂ္ဃနကံ၊ အဖိုးထိုက်သော။ ပုဗ္ဗဏ္ဏံ ဝါ၊ ကောက်ကိုလည်းကောင်း။ အပရဏ္ဏံ ဝါ၊ ပဲကိုလည်းကောင်း။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ခေတ္တံ၊ လယ်ကို။ အဘိယုဉ္ဇတိ၊ တရားဆင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာမိကဿ၊ လယ်ရှင်အား။ ဝိမတိံ၊ ယုံမှားခြင်းကို။ ဥပ္ပါဒေတိ၊ ဖြစ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာမိကော၊ လယ်ရှင်သည်။ “မယှံ၊ ငါ့အား။ န ဘဝိဿတိ၊ မဖြစ်လတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဓုရံ၊ ဝန်ကို။ နိက္ခိပတိ၊ ချအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မံ စရန္တော၊ တရားဆင်သည်ရှိသော်။ သာမိကံ၊ လယ်ရှင်ကို။ ပရာဇေတိ၊ ရှုံးစေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မံ စရန္တော၊ တရားဆင်သည်ရှိသော်။ ပရဇ္ဇတိ၊ မိမိရှုံးအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ခီလံ ဝါ၊ သစ်ငုတ်တံသင်းကိုလည်းကောင်း၊
ရဇ္ဇုံ ဝါ၊ ကြိုးကိုလည်းကောင်း။ ဝတိံ ဝါ၊ စောင်ရန်းကိုလည်းကောင်း။ မရိယာဒံ ဝါ၊ လယ်ကန်သင်းကိုလည်းကောင်း။ သင်္ကာမေတိ၊ ရွှေ့အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧကံ ပယောဂံ၊ တစ်ကြိမ်သော လုံ့လသို့။ အနာဂတေ၊ မလာမရောက်မီ။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မိံ ပယောဂေ၊ ထိုတစ်ကြိမ်သော လုံ့လသည်။ အာဂတေ၊ လာရောက်သည်ရှိသော်။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၀၅။ အာရာမဝတ္ထု၊ အရံယာသည်လည်းကောင်း။ ဝိဟာရဝတ္ထု၊ ကျောင်းယာသည်လည်းကောင်း။ ဝတ္ထု နာမ၊ ယာ မည်၏။ ဝတ္ထုဋ္ဌံ နာမ၊ ယာ၌ တည်သော ဥစ္စာ မည်သည်ကား။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ ဝတ္ထုသ္မိံ၊ ယာ၌။ ဘူမဋ္ဌံ၊ မြေ၌ တည်သော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ ထလဋ္ဌံ၊ ကုန်း၌ တည်သော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ အာကာသဋ္ဌံ၊ ကောင်းကင်၌ တည်သော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ ဝေဟာသဋ္ဌံ၊ ဟင်းလင်းအပြင်၌ တည်သော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတူဟိ ဌာနေဟိ၊ လေးဌာနတို့ဖြင့်။ နိက္ခိတ္တံ၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ဝတ္ထုဋ္ဌံ၊ ယာ၌ တည်သော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရိဿာမိ၊ ခိုးယူအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒုတိယံ၊ အဖော်ကို။ ပရိယေသတိ ဝါ၊ ရှာမှီးမူလည်း ရှာမှီးအံ့။ ဂစ္ဆတိ ဝါ၊ သွားမူလည်း သွားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝတ္ထုံ၊ ယာကို။ အဘိယုဉ္ဇတိ၊ တရားဆင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာမိကဿ၊ ယာရှင်အား။ ဝိမတိံ၊ ယုံမှားခြင်းကို။ ဥပ္ပါဒေတိ၊ ဖြစ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာမိကော၊ ယာရှင်သည်။ “မယှံ၊ ငါ့အား။ န ဘဝိဿတိ၊ မဖြစ်လတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဓုရံ၊ ဝန်ကို။ နိက္ခိပတိ၊ ချအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မံ စရန္တော၊ တရားဆင်သည်ရှိသော်။ သာမိကံ၊ ယာရှင်ကို။ ပရာဇေတိ၊ ရှုံးစေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မံ စရန္တော၊ တရားဆင်သည်ရှိသော်။ ပရဇ္ဇတိ၊ မိမိရှုံးအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ခိလံ ဝါ၊ သစ်ငုတ်တံသင်းကိုလည်းကောင်း။ ရဇ္ဇုံ ဝါ၊ ကြိုးကိုလည်းကောင်း။ ဝတိံ ဝါ၊ စောင်ရန်းကိုလည်းကောင်း။ ပါကာရံ ဝါ၊ တံတိုင်းကိုလည်းကောင်း။ သင်္ကာမေတိ၊ ရွှေ့အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧကံ ပယောဂံ၊ တစ်ကြိမ်သော လုံ့လသို့။ အနာဂတေ၊ မလာမရောက်မီ။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မိံ ပယောဂေ၊ ထိုတစ်ကြိမ်သော လုံ့လသည်။ အာဂတေ၊ လာရောက်သည်ရှိသော်။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၀၆။ ဂါမဋ္ဌံ နာမ၊ ရွာ၌ တည်သော ဥစ္စာ မည်သည်ကား။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ ဂါမေ၊ ရွာ၌။ ဘူမဋ္ဌံ၊ မြေ၌ တည်သော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ ထလဋ္ဌံ၊ ကုန်း၌ တည်သော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ အာကာသဋ္ဌံ၊ ကောင်းကင်၌ တည်သော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ ဝေဟာသဋ္ဌံ၊ ဟင်းလင်းအပြင်၌ တည်သော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတူဟိ ဌာနေဟိ၊ လေးဌာနတို့ဖြင့်။ နိက္ခိတ္တံ၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ဂါမဋ္ဌံ၊ ရွာ၌ တည်သော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရိဿာမိ၊ ခိုးယူအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒုတိယံ၊ အဖော်ကို။ ပရိယေသတိ ဝါ၊ ရှာမှီးမူလည်း ရှာမှီးအံ့။ ဂစ္ဆတိ ဝါ၊ သွားမူလည်း သွားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၀၇။ ယံ ဝနံ၊ အကြင်တောသည်။ မနုဿာနံ၊ လူတို့သည်။ ပရိဂ္ဂဟိတံ၊ သိမ်းဆည်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ဝနံ၊ ထိုတောသည်။ အရညံ နာမ၊ တော မည်၏။ အရညဋ္ဌံ နာမ၊ တော၌ တည်သော ဥစ္စာမည်သည်ကား။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ အရညေ၊ တော၌။ ဘူမဋ္ဌံ၊ မြေ၌ တည်သော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ ထလဋ္ဌံ၊ ကုန်း၌ တည်သော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ အာကာသဋ္ဌံ၊ ကောင်းကင်၌ တည်သော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ ဝေဟာသဋ္ဌံ၊ ဟင်းလင်းအပြင်၌ တည်သော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတူဟိ ဌာနေဟိ၊ လေးဌာနတို့ဖြင့်။ နိက္ခိတ္တံ၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “အရညဋ္ဌံ၊ တော၌ တည်သော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရိဿာမိ၊ ခိုးယူအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒုတိယံ၊ အဖော်ကို။ ပရိယေသတိ ဝါ၊ ရှာမှီးမူလည်း ရှာမှီးအံ့။ ဂစ္ဆတိ ဝါ၊ သွားမူလည်း သွားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုတောအရပ်၌။ ဇာတကံ၊ ပေါက်သော။ ပဉ္စမာသကံ ဝါ၊ ငါးပဲလည်းကောင်း။ အတိရေကပဉ္စမာသကံ ဝါ၊ ငါးပဲထက် အလွန်လည်းကောင်း။ အဂ္ဃနကံ၊ အဘိုးထိုက်သော။ ကဋ္ဌံ ဝါ၊ ထင်းကိုလည်းကောင်း။ လတံ ဝါ၊ နွယ်ကိုလည်းကောင်း။ တိဏံ ဝါ၊ မြက်ကိုလည်းကောင်း။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၀၈။
ဥဒကံ နာမ၊ ရေမည်သည်ကား။ ဘာဇနဂတံ ဝါ၊ အိုးခွက်၌ တည်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပေါက္ခရဏိယာ ဝါ၊ လေးထောင့်ကန်၌လည်းကောင်း။ တဠာကေ ဝါ၊ တစ်ဖက်ဆည်ကန်၌လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဘာဇနံ၊ ခွက်ကို။ ပဝေသေတွာ၊ သွင်း၍။ ပဉ္စမာသကံ ဝါ၊ ငါးပဲလည်းကောင်း။ အတိရေကပဉ္စမာသကံ ဝါ၊ ငါးပဲထက် အလွန်လည်းကောင်း။ အဂ္ဃနကံ၊ အဖိုးထိုက်သော။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဘာဇနဂတံ၊ ခွက်၌ တည်သည်ကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မရိယာဒံ၊ ကန်ပေါင်ရိုးကို။ ဘိန္ဒတိ၊ ဖျက်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မရိယာဒံ၊ ကန်ပေါင်ရိုးကို။ ဘိန္ဒိတွာ၊ ဖျက်၍။ ပဉ္စမာသကံ ဝါ၊ ငါးပဲလည်းကောင်း။ အတိရေကပဉ္စမာသကံ ဝါ၊ ငါးပဲထက် အလွန်လည်းကောင်း။ အဂ္ဃနကံ၊ အဖိုးထိုက်သော။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ နိက္ခာမေတိ၊ ထွက်စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတိရေကမာသကံ ဝါ၊ တစ်ပဲထက် အလွန်လည်းကောင်း။ ဦနပဉ္စမာသကံ ဝါ၊ ငါးပဲအောက် အယုတ်လည်းကောင်း။ အဂ္ဃနကံ၊ အဖိုးထိုက်သော။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ နိက္ခာမေတိ၊ ထွက်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မာသကံ ဝါ၊ တစ်ပဲလည်းကောင်း။ ဦနမာသကံ ဝါ၊ တစ်ပဲအောက် အယုတ်လည်းကောင်း။ အဂ္ဃနကံ၊ အဖိုးထိုက်သော။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ နိက္ခာမေတိ၊ ထွက်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၀၉။ ဒန္တပေါဏံ နာမ၊ ဒန်ပူ မည်သည်ကား။ ပဉ္စမာသကံ ဝါ၊ ငါးပဲလည်းကောင်း။ အတိရေကပဉ္စမာသကံ ဝါ၊ ငါးပဲထက် အလွန်လည်းကောင်း။ အဂ္ဃနကံ၊ အဖိုးထိုက်သော။ ဆိန္နံ ဝါ၊ ဖြတ်ပြီးသော ဒန်ပူကိုလည်းကောင်း။ အစ္ဆိန္နံ ဝါ၊ မဖြတ်သေးသော ဒန်ပူကိုလည်းကောင်း။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၁၀။ ဝနပ္ပတိ နာမ၊ တောစိုးသစ်ပင် မည်သည်ကား။ ယော ရုက္ခော၊ အကြင်သစ်ပင်သည်။ မနုဿာနံ၊ လူတို့သည်။ ပရိဂ္ဂဟိတော၊ သိမ်းဆည်းအပ်သည်။ ပရိဘောဂေါ၊ သုံးဆောင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဆိန္ဒတိ၊ ဖြတ်အံ့။ ပဟာရေ ပဟာရေ၊ ဖြတ်တိုင်း ဖြတ်တိုင်း၌။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧကံ ပဟာရံ၊ တစ်ကြိမ်သော ဖြတ်ခြင်းသို့။ အနာဂတေ၊ မလာ မရောက်မီ။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မိံ ပဟာရေ၊ ထိုတစ်ကြိမ်ဖြတ်ခြင်းသည်။ အာဂတေ၊ လာရောက်သည်ရှိသော်။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၁၁။ ဟရဏကံ နာမ၊ ဆောင်သော ဥစ္စာ မည်သည်ကား။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော သူ၏။ ဟရဏကဘဏ္ဍံ၊ ဆောင်သော ဘဏ္ဍာကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “သဟဘဏ္ဍာဟာရကံ၊ ဘဏ္ဍာကို ဆောင်သော သူနှင့်တကွ။ ပဒသာ၊ ခြေဖြင့်။ နေဿာမိ၊ ဆောင်အံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာသော။ ပါဒံ၊ ခြေကို။ သင်္ကာမေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုတိယံ၊ နှစ်ကြိမ်သော။ ပါဒံ၊ ခြေကို။ သင်္ကာမေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ပတိတံ၊ ကျသော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ ဂဟေဿာမိ၊ ယူအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပါတာပေတိ၊ ကျစေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဉ္စမာသကံ ဝါ၊ ငါးပဲလည်းကောင်း။ အတိရေကပဉ္စမာသကံ ဝါ၊ ငါးပဲထက် အလွန်လည်းကောင်း။ အဂ္ဃနကံ၊ အဖိုးထိုက်သော။ ပတိတံ၊ ကျသော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၁၂။ ဥပနိဓိ နာမ၊ အပ်နှံ၍ ထားသော ဥစ္စာမည်သည်ကား။ ဥပနိက္ခိတ္တံ၊ အပ်နှံ၍ ထားအပ်သော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာတည်း။ “မေ၊ ငါ၏။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုစ္စမာနော၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “အဟံ၊ ငါသည်။ န ဂဏှာမိ၊ မယူ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာမိကဿ၊ ဥစ္စာရှင်အား။ ဝိမတိံ၊ ယုံမှားခြင်းကို၊
ဥပ္ပါဒေတိ၊ ဖြစ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာမိကော၊ ဥစ္စာရှင်သည်။ “မယှံ၊ ငါ့အား။ န ဒဿတိ၊ မပေးလတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဓုရံ၊ ဝန်ကို။ နိက္ခိပတိ၊ ချအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မံ စရန္တော၊ တရားဆင်သည်ရှိသော်။ သာမိကံ၊ ဥစ္စာရှင်ကို။ ပရာဇေတိ၊ ရှုံးစေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မံ စရန္တော၊ တရားဆင်သည်ရှိသော်။ ပရဇ္ဇတိ၊ မိမိရှုံးအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၁၃။ သုင်္ကဃာတံ နာမ၊ ကင်းထားရာ အရပ် မည်သည်ကား။ ပဗ္ဗတခဏ္ဍေ ဝါ၊ တောင်ပြတ်၌လည်းကောင်း။ နဒီတိတ္ထေ ဝါ၊ မြစ်ဆိပ်၌လည်းကောင်း။ ဂါမဒွါရေ ဝါ၊ ရွာတံခါး၌လည်းကောင်း။ “အတြ၊ ဤအရပ်သို့။ ပဝိဋ္ဌဿ၊ ဝင်သော သူအား။ သုင်္ကံ၊ အခွန်ကို။ ဂဏှန္တု၊ ယူကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ရညာ၊ မင်းသည်။ ဌပိတံ၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတြ၊ ထိုကင်းထားရာ အရပ်သို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ ရာဇဂ္ဂံ၊ မင်း၏ အဖို့ဖြစ်သော။ ပဉ္စမာသကံ ဝါ၊ ငါးပဲလည်းကောင်း။ အတိရေကပဉ္စမာသကံ ဝါ၊ ငါးပဲထက် အလွန်လည်းကောင်း။ အဂ္ဃနကံ၊ အဖိုးထိုက်သော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဌမံ ပါဒံ၊ ရှေးဦးစွာသော ဖဝါးလှမ်းကို။ သုင်္ကဃာတံ၊ ကင်းထားရာအရပ်ကို။ အတိက္ကာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုတိယံ ပါဒံ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်သော ဖဝါးလှမ်းကို။ အတိက္ကာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အန္တောသုင်္ကဃာတေ၊ ကင်းထားရာ အရပ်၏ အတွင်း၌။ ဌိတော၊ တည်လျက်။ ဗဟိသုင်္ကဃာတံ၊ ကင်းထားရာ အရပ်၏ အပသို့။ ပါတေတိ၊ ကျစေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သုင်္ကံ၊ ကင်းခွန်ကို။ ပရိဟရတိ၊ ရှောင်လွှဲအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၁၄။ မနုဿပါဏော၊ လူသတ္တဝါကို။ ပါဏော နာမ၊ ပါဏ မည်၏ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ပဒသာ၊ ခြေဖြင့်။ နေဿာမိ၊ ဆောင်အံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဌမံ ပါဒံ၊ ရှေးဦးစွာသော ဖဝါးလှမ်းကို။ သင်္ကာမေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုတိယံ ပါဒံ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်သော ဖဝါးလှမ်းကို။ သင်္ကာမေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အပဒံ နာမ၊ အခြေမရှိသော သတ္တဝါ မည်သည်ကား။ အဟိ မစ္ဆာ၊ မြွေ ငါးတို့တည်း။ ပဉ္စမာသကံ ဝါ၊ ငါးပဲလည်းကောင်း။ အတိရေကပဉ္စမာသကံ ဝါ၊ ငါးပဲထက် အလွန်လည်းကောင်း။ အဂ္ဃနကံ၊ အဖိုးထိုက်သော ဘဏ္ဍာကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်၏။ ဒုက္ကဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၁၅။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်လည်းကောင်း။ ပက္ခဇာတာ၊ ငှက်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဒွိပဒံ နာမ၊ အခြေနှစ်ချောင်းရှိသော သတ္တဝါ မည်၏။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ပဒသာ၊ ခြေဖြင့်။ နေဿာမိ၊ ဆောင်အံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဌမံ ပါဒံ၊ ရှေးဦးစွာသော ဖဝါးကို။ သင်္ကာမေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုတိယံ ပါဒံ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်သော ဖဝါးလှမ်းကို။ သင်္ကာမေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၁၆။ ဟတ္ထီ၊ ဆင်တို့သည်လည်းကောင်း။ အဿာ၊ မြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဩဋ္ဌာ၊ ကုလားအုပ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဂေါဏာ၊ နွားတို့သည်လည်းကောင်း။ ပသုကာ၊ ဆိုအပ်သည်မှ ကြွင်းသော သားအပေါင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ စတုပ္ပဒံ နာမ၊ အခြေလေးချောင်းရှိသော သတ္တဝါ မည်၏။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ပဒသာ၊ ခြေဖြင့်။ နေဿာမိ၊ ဆောင်အံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဌမံ ပါဒံ၊ ရှေးဦးစွာသော ဖဝါးလှမ်းကို။ သင်္ကာမေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုတိယံ ပါဒံ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်သော ဖဝါးလှမ်းကို။ သင်္ကာမေတိ၊ ရွေ့စေအံ့၊
ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတိယံ ပါဒံ၊ သုံးကြိမ်မြောက်သော ဖဝါးလှမ်းကို။ သင်္ကာမေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စတုတ္ထံ ပါဒံ၊ လေးကြိမ်မြောက်သော ဖဝါးလှမ်းကို။ သင်္ကာမေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၁၇။ ဝိစ္ဆိကာ၊ ကင်းပုစွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သတပဒီ၊ ကင်းခြေများတို့သည်လည်းကောင်း။ ဥစ္စာလိင်္ဂပါဏကာ၊ ဥစ္စာလိင်္ဂ မည်သော ပိုးတို့သည်လည်းကောင်း။ ဗဟုပ္ပဒံ နာမ၊ များသော အခြေရှိသော သတ္တဝါ မည်၏။ ပဉ္စမာသကံ ဝါ၊ ငါးပဲလည်းကောင်း။ အတိရေကပဉ္စမာသကံ ဝါ၊ ငါးပဲထက် အလွန်လည်းကောင်း။ အဂ္ဃနကံ၊ အဖိုးထိုက်သော ဘဏ္ဍာကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ပဒသာ၊ ခြေဖြင့်။ နေဿာမိ၊ ဆောင်အံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သင်္ကာမေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပဒေ ပဒေ၊ ဖဝါးလှမ်းတိုင်း ဖဝါးလှမ်းတိုင်း၌။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပစ္ဆိမံ ပါဒံ၊ နောက်ဆုံး ဖဝါးလှမ်းကို။ သင်္ကာမေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၁၈။ ဩစရကော နာမ၊ အတွင်း၌ ဝင်တတ်သော သူ မည်သည်ကား။ “ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရ၊ ခိုးချေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ ဩစရိတွာ၊ မှတ်၍။ အာစိက္ခတိ၊ ကြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုကြားအပ်သော ရဟန်းသည်။ တံ ဘဏ္ဍံ၊ ထိုမှတ်အပ်သော ဥစ္စာကို။ အဝဟရတိ၊ ခိုးယူအံ့။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အာဟဋံ၊ ဆောင်အပ်သော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ ဂေါပေန္တော၊ စောင့်ထိန်းသော သူသည်။ ဩဏိရက္ခော နာမ၊ ဆောင်အပ်သော ဥစ္စာကို စောင့်တတ်သော သူ မည်၏။ ပဉ္စမာသကံ ဝါ၊ ငါးပဲလည်းကောင်း။ အတိရေကပဉ္စမာသကံ ဝါ၊ ငါးပဲထက် အလွန်လည်းကောင်း။ အဂ္ဃနကံ၊ အဖိုးထိုက်သော ဘဏ္ဍာကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သံဝိဒါဝဟာရော နာမ၊ တိုင်ပင်ညီညွတ်၍ ခိုးခြင်း မည်သည်ကား။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ သံဝိဒဟိတွာ၊ တိုင်ပင်ညီညွတ်ကုန်၍။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းသည်။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရတိ၊ ခိုးယူအံ့။ သဗ္ဗေသံ၊ အလုံးစုံကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၁၉။ သင်္ကေတကမ္မံ နာမ၊ အချိန်းအချက် ပြုခြင်း မည်သည်ကား။ “ပုရေဘတ္တံ ဝါ၊ နံနက်အခါ၌လည်းကောင်း။ ပစ္ဆာဘတ္တံ ဝါ၊ နေလွဲအခါ၌လည်းကောင်း။ ရတ္တိံ ဝါ၊ ညဉ့်၌လည်းကောင်း။ ဒိဝါ ဝါ၊ နေ့၌လည်းကောင်း။ တေန သင်္ကေတေန၊ ထိုကာလ အချိန်းအချက်ဖြင့်။ အဝဟရ၊ ခိုးလေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သင်္ကေတံ၊ အချိန်းအချက်ကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန သင်္ကေတေန၊ ထိုအချိန်းအချက်ဖြင့်။ တံ ဘဏ္ဍံ၊ ထိုဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရတိ၊ ခိုးယူအံ့။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ သင်္ကေတံ၊ ထိုအချိန်းအချက်၏။ ပုရေ ဝါ၊ ရှေး၌လည်းကောင်း။ ပစ္ဆာ ဝါ၊ နောက်၌လည်းကောင်း။ တံ ဘဏ္ဍံ၊ ထိုဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရတိ၊ ခိုးယူအံ့။ မူလဋ္ဌဿ၊ အရင်း၌ တည်သော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အဝဟာရကဿ၊ ခိုးတတ်သော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၂၀။ နိမိတ္တကမ္မံ နာမ၊ အမှတ်ပြုခြင်း မည်သည်ကား။ “အက္ခိံ ဝါ၊ မျက်စိကိုလည်း။ နိခဏိဿာမိ၊ မှိတ်အံ့။ ဘမုကံ ဝါ၊ မျက်မှောင်ကိုလည်း။ ဥက္ခိပိဿာမိ၊ ချီအံ့။ သီသံ ဝါ၊ ဦးခေါင်းကိုလည်း။ ဥက္ခိပိဿာမိ၊ ချီအံ့။ တေန နိမိတ္တေန၊ ထိုအမှတ်ဖြင့်။ တံ ဘဏ္ဍံ၊ ထိုဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရ၊ ခိုးလေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိမိတ္တံ၊ အမှတ်ကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန နိမိတ္တေန၊ ထိုအမှတ်ဖြင့်။ တံ ဘဏ္ဍံ၊ ထိုဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရတိ၊ ခိုးယူအံ့။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ နိမိတ္တံ၊ ထိုနိမိတ်၏။ ပုရေ ဝါ၊ ရှေး၌လည်းကောင်း။ ပစ္ဆာ ဝါ၊ နောက်၌လည်းကောင်း။ တံ ဘဏ္ဍံ၊ ထိုဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရတိ၊ ခိုးယူအံ့။ မူလဋ္ဌဿ၊ အရင်း၌ တည်သော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အဝဟာရကဿ၊ ခိုးတတ်သော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၂၁။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရ၊ ခိုးချေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုစေခိုင်းအပ်သော ရဟန်းသည်။ တံ မညမာနော၊ ထိုဥစ္စာဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ တံ၊ ထိုဥစ္စာကိုပင်။ အဝဟရတိ၊ ခိုးယူအံ့။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရ၊ ခိုးချေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုစေခိုင်းအပ်သော ရဟန်းသည်။ တံ မညမာနော၊ ထိုဥစ္စာဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အညံ၊ တစ်ပါးသော ဥစ္စာကို။ အဝဟရတိ၊ ခိုးယူအံ့။ မူလဋ္ဌဿ၊ အရင်း၌ တည်သော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အဝဟာရကဿ၊ ခိုးတတ်သော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရ၊ ခိုးချေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုစေခိုင်းအပ်သော ရဟန်းသည်။ အညံ မညမာနော၊ တစ်ပါးသော ဥစ္စာဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ တံ၊ ထိုဥစ္စာကိုပင်။ အဝဟရတိ၊ ခိုးယူအံ့။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရ၊ ခိုးချေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုစေခိုင်းအပ်သော ရဟန်းသည်။ အညံ မညမာနော၊ တစ်ပါးသော ဥစ္စာဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အညံ၊ တစ်ပါးသော ဥစ္စာကို။ အဝဟရတိ၊ ခိုးယူအံ့။ မူလဋ္ဌဿ၊ အရင်း၌ တည်သော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အဝဟာရကဿ၊ ခိုးတတ်သော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော ရဟန်းသည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ရဟန်းအား။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော ရဟန်းသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရတု၊ ခိုးချေလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပါဝဒတု၊ ဆိုစေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ရဟန်းအား။ ပါဝဒ၊ ဆိုချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဣတရဿ၊ ဤမှတစ်ပါးသော ရဟန်းအား။ အာရောစေတိ၊ ပြောကြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဝဟာရကော၊ ခိုးတတ်သော ရဟန်းသည်။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ မူလဋ္ဌဿ၊ အရင်း၌ တည်သော ရဟန်းအား။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ ဘဏ္ဍံ၊ ထိုဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရတိ၊ ခိုးယူအံ့။ သဗ္ဗေသံ၊ အလုံးစုံကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော ရဟန်းသည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ရဟန်းအား။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော ရဟန်းသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရတု၊ ခိုးချေလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပါဝဒတု၊ ဆိုစေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ရဟန်းအား။ ပါဝဒ၊ ဆိုချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော ရဟန်းကို။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ အာရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဝဟာရကော၊ ခိုးတတ်သော ရဟန်းသည်။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ ဘဏ္ဍံ၊ ထိုဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရတိ၊ ခိုးယူအံ့။ မူလဋ္ဌဿ၊ အရင်း၌ တည်သော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာဏာပကဿ စ၊ စေခိုင်းတတ်သော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အဝဟာရကဿ စ၊ ခိုးတတ်သော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရ၊ ခိုးချေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ “အဟံ၊ ငါသည်။ တံ ဘဏ္ဍံ၊ ထိုဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရိတုံ၊ ခိုးယူခြင်းငှာ။ န သက္ကောမိ၊ မတတ်နိုင်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပစ္စာဂစ္ဆတိ၊ ပြန်လာ၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ “ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ သက္ကောသိ၊ စွမ်းနိုင်၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ တံ ဘဏ္ဍံ၊ ထိုဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရ၊ ခိုးချေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ ဘဏ္ဍံ၊ ထိုဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရတိ၊ ခိုးယူအံ့။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရ၊ ခိုးချေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ အာဏာပေတွာ၊ စေခိုင်း၍။ ဝိပ္ပဋိသာရီ၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ “မာ အဝဟရ၊ မခိုးလင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ န သာဝေတိ၊ မကြား။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ ဘဏ္ဍံ၊ ထိုဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရတိ၊ ခိုးယူအံ့။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရ၊ ခိုးချေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ အာဏာပေတွာ၊ စေခိုင်း၍။ ဝိပ္ပဋိသာရီ၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ “မာ အဝဟရ၊ မခိုးလင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သာဝေတိ၊ ကြားအံ့။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ “အဟံ၊ ငါ့ကို။ တယာ၊ သင်သည်။ အာဏတ္တော၊ စေခိုင်းအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ တံ ဘဏ္ဍံ၊ ထိုဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရတိ၊ ခိုးယူအံ့။ မူလဋ္ဌဿ၊ အရင်း၌ တည်သော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အဝဟာရကဿ၊ ခိုးတတ်သော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရ၊ ခိုးချေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ အာဏာပေတွာ၊ စေခိုင်း၍။ ဝိပ္ပဋိသာရီ၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ “မာ အဝဟရ၊ မခိုးလင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သာဝေတိ၊ ကြား၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ “သာဓူ”တိ၊ ကောင်းပြီဟူ၍။ ဩရမတိ၊ ခိုးခြင်းမှ ကြဉ်အံ့။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၁၂၂။ ပရပရိဂ္ဂဟိတဉ္စ၊ သူတစ်ပါးသိမ်းဆည်းအပ်သော ဥစ္စာသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရပရိဂ္ဂဟိတသညီ စ၊ သူတစ်ပါးသိမ်းဆည်းအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂရုကော၊ လေးသော။ ပဉ္စမာသကော ဝါ၊ ငါးပဲထိုက်သည်လည်းဖြစ်သော။ အတိရေကပဉ္စမာသကော ဝါ၊ ငါးပဲထက် အလွန် ထိုက်သည်လည်းဖြစ်သော။ ပရိက္ခာရော စ၊ ပရိက္ခရာသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထေယျစိတ္တံ၊ ခိုးလိုသော စိတ်သည်။ ပစ္စုပဋ္ဌိတဉ္စ၊ ရှေးရှုထင်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ အဒိန္နံ၊ အရှင်မပေးသော ဥစ္စာကို။ အာဒိယန္တဿ၊ ခိုးယူသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ အာရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၂၃။ ပရပရိဂ္ဂဟိတဉ္စ၊ သူတစ်ပါး သိမ်းဆည်းအပ်သော ဥစ္စာသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရပရိဂ္ဂဟိတသညီ စ၊ သူတစ်ပါး သိမ်းဆည်းအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ လဟုကော၊ ပေါ့သော။ အတိရေကမာသကော ဝါ၊ တစ်ပဲထက် အလွန် ထိုက်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဦနပဉ္စမာသကော ဝါ၊ ငါးပဲအောက် အယုတ်ထိုက်သည်လည်းဖြစ်သော။ ပရိက္ခာရော စ၊ ပရိက္ခရာသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထေယျစိတ္တံ၊ ခိုးလိုသော စိတ်သည်။ ပစ္စုပဋ္ဌိတဉ္စ၊ ရှေးရှုထင်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ အဒိန္နံ၊ အရှင်မပေးသော ဥစ္စာကို။ အာဒိယန္တဿ၊ ခိုးယူသော ရဟန်းအား။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ လုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၂၄။ ပရပရိဂ္ဂဟိတဉ္စ၊ သူတစ်ပါး သိမ်းဆည်းအပ်သော ဥစ္စာသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရပရိဂ္ဂဟိတသညီ စ၊ သူတစ်ပါး သိမ်းဆည်းအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ လဟုကော၊ ပေါ့သော။ မာသကော ဝါ၊ တစ်ပဲထိုက်သည်လည်း ဖြစ်သော။ ဦနမာသကော ဝါ၊ တစ်ပဲအောက် အယုတ် ထိုက်သည်လည်းဖြစ်သော။ ပရိက္ခာရော စ၊ ပရိက္ခရာသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထေယျစိတ္တံ၊ ခိုးလိုသော စိတ်သည်။ ပစ္စုပဋ္ဌိတဉ္စ၊ ရှေးရှုထင်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ အဒိန္နံ၊ အရှင်မပေးသော ဥစ္စာကို။ အာဒိယန္တဿ၊ ခိုးယူသော ရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၂၅။ န စ သကသညီ၊ မိမိဥစ္စာဟု အမှတ်မရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န စ ဝိဿာသဂ္ဂါဟီ၊ အကျွမ်းမဝင်ဘဲ ယူလေ့ရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န စ တာဝကာလိကံ၊ အခိုက်အတန့် ယူခြင်း မရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂရုကော၊ လေးသော၊
ပဉ္စမာသကော ဝါ၊ ငါးပဲထိုက်သည်လည်းဖြစ်သော။ အတိရေကပဉ္စမာသကော ဝါ၊ ငါးပဲထက် အလွန် ထိုက်သည်လည်းဖြစ်သော။ ပရိက္ခာရော စ၊ ပရိက္ခရာသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထေယျစိတ္တံ၊ ခိုးလိုသော စိတ်သည်။ ပစ္စုပဋ္ဌိတဉ္စ၊ ရှေးရှုထင်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဆဟိ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ အဒိန္နံ၊ အရှင်မပေးသော ဥစ္စာကို။ အာဒိယန္တဿ၊ ခိုးယူသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၂၆။ န စ သကသညီ၊ မိမိဥစ္စာဟု အမှတ်မရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န စ ဝိဿာသဂ္ဂါဟီ၊ အကျွမ်းမဝင်ဘဲ ယူလေ့ရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န စ တာဝကာလိကံ၊ အခိုက်အတန့်ယူခြင်း မရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ လဟုကော၊ ပေါ့သော။ အတိရေကမာသကော ဝါ၊ တစ်ပဲထက် အလွန် ထိုက်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဦနပဉ္စမာသကော ဝါ၊ ငါးပဲအောက် အယုတ် ထိုက်သည်လည်းဖြစ်သော။ ပရိက္ခာရော စ၊ ပရိက္ခရာသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထေယျစိတ္တံ၊ ခိုးလိုသော စိတ်သည်။ ပစ္စုပဋ္ဌိတဉ္စ၊ ရှေးရှုထင်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဆဟိ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ အဒိန္နံ၊ အရှင်မပေးသော ဥစ္စာကို။ အာဒိယန္တဿ၊ ခိုးယူသော ရဟန်းအား။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၂၇။ န စ သကသညီ၊ မိမိဥစ္စာဟု အမှတ်မရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န စ ဝိဿာသဂ္ဂါဟီ၊ အကျွမ်းမဝင်ဘဲ ယူလေ့ရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န စ တာဝကာလိကံ၊ အခိုက်အတန့်ယူခြင်း မရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ လဟုကော၊ ပေါ့သော။ မာသကော ဝါ၊ တစ်ပဲထိုက်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဦနမာသကော ဝါ၊ တစ်ပဲအောက် အယုတ် ထိုက်သည်လည်းဖြစ်သော။ ပရိက္ခာရော စ၊ ပရိက္ခရာသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထေယျစိတ္တံ၊ ခိုးလိုသော စိတ်သည်။ ပစ္စုပဋ္ဌိတဉ္စ၊ ရှေးရှုထင်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဆဟိ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ အဒိန္နံ၊ အရှင်မပေးသော ဥစ္စာကို။ အာဒိယန္တဿ၊ ခိုးယူသော ရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ၂၆၀၂၆၁
ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၂၈။ န စ ပရပရိဂ္ဂဟိတံ၊ သူတစ်ပါး သိမ်းဆည်းအပ်သော ဥစ္စာ မဟုတ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရပရိဂ္ဂဟိတသညီ စ၊ သူတစ်ပါး သိမ်းဆည်းအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂရုကော၊ လေးသော။ ပဉ္စမာသကော ဝါ၊ ငါးပဲထိုက်သည်လည်းဖြစ်သော။ အတိရေကပဉ္စမာသကော ဝါ၊ ငါးပဲထက် အလွန် ထိုက်သည်လည်းဖြစ်သော။ ပရိက္ခာရော စ၊ ပရိက္ခရာသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထေယျစိတ္တံ၊ ခိုးလိုသော စိတ်သည်။ ပစ္စုပဋ္ဌိတဉ္စ၊ ရှေးရှုထင်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ အဒိန္နံ၊ အရှင်မပေးသော ဥစ္စာကို။ အာဒိယန္တဿ၊ ခိုးယူသော ရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ အာရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၂၉။ န စ ပရပရိဂ္ဂဟိတံ၊ သူတစ်ပါး သိမ်းဆည်းအပ်သော ဥစ္စာ မဟုတ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရပရိဂ္ဂဟိတသညီ စ၊ သူတစ်ပါး သိမ်းဆည်းအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ လဟုကော၊ ပေါ့သော။ အတိရေကမာသကော ဝါ၊ တစ်ပဲထက် အလွန် ထိုက်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဦနပဉ္စမာသကော ဝါ၊ ငါးပဲအောက် အယုတ် ထိုက်သည်လည်းဖြစ်သော။ ပရိက္ခာရော စ၊ ပရိက္ခရာသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထေယျစိတ္တံ၊ ခိုးလိုသော စိတ်သည်။ ပစ္စုဋ္ဌိတဉ္စ၊ ရှေးရှုထင်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ အဒိန္နံ၊ အရှင်မပေးသော ဥစ္စာကို။ အာဒိယန္တဿ၊ ခိုးယူသော ရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၃၀။ န စ ပရပရိဂ္ဂဟိတံ၊ သူတစ်ပါး သိမ်းဆည်းအပ်သော ဥစ္စာ မဟုတ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရပရိဂ္ဂဟိတသညီ စ၊ သူတစ်ပါး သိမ်းဆည်းအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ လဟုကော၊ ပေါ့သော။ မာသကော ဝါ၊ တစ်ပဲထိုက်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဦနမာသကော ဝါ၊ တစ်ပဲအောက် အယုတ် ထိုက်သည်လည်းဖြစ်သော။ ပရိက္ခာရော စ၊ ပရိက္ခရာသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထေယျစိတ္တံ၊ ခိုးလိုသော စိတ်သည်။ ပစ္စုပဋ္ဌိတဉ္စ၊ ရှေးရှုထင်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ အဒိန္နံ၊ အရှင်မပေးသော ဥစ္စာကို။ အာဒိယန္တဿ၊ ခိုးယူသော ရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၃၁။
သကသညိဿ၊ မိမိဥစ္စာဟု အမှတ်ရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဝိဿာသဂ္ဂါဟေ၊ အကျွမ်းဝင်၍ ယူခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ တာဝကာလိကေ၊ အခိုက်အတန့်ယူခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ပေတပရိဂ္ဂဟေ၊ ပြိတ္တာတို့၏ ဥစ္စာ၌လည်းကောင်း။ တိရစ္ဆာနဂတပရိဂ္ဂဟေ၊ တိရစ္ဆာန်တို့၏ ဥစ္စာ၌လည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ပံသုကူလသညိဿ၊ ပံသုကူဟု အမှတ်ရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ (ခိတ္တစိတ္တဿ၊ ပျံ့လွင့်သော စိတ်ရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဝေဒနာဋ္ဋဿ၊ ဝေဒနာနှိပ်စက်အပ်သော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ) အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် ဝိဘင်းအပြီးတည်း။
အဒိန္နာဒါနမှိ၊ အဒိန္နာဒါန်ပါရာဇိက၌။ ပဌမဘာဏဝါရော၊ ပဌမဘာဏဝါရသည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
ဝိနီတဝတ္ထု ဥဒ္ဒါနဂါထာ
ရဇကေဟိ၊ ခဝါထုပ်တို့ဖြင့်။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးသော အကြောင်းတို့ကို။ အက္ခာတာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ အတ္ထရဏေဟိ စ၊ အခင်းတို့ဖြင့်လည်း။ စတုရော၊ လေးပါးသော အကြောင်းတို့ကို။ အက္ခာတာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ အန္ဓကာရေန၊ အမိုက်တိုက်ဖြင့်။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးသော အကြောင်းတို့ကို။ ဝေ၊ စင်စစ်။ အက္ခာတာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ ဟာရဏကေန စ၊ ဆောင်အပ်သော ဥစ္စာဖြင့်လည်း။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးသော အကြောင်းတို့ကို။ အက္ခာတာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။
နိရုတ္တိယာ၊ ဝေါဟာရပထဖြင့်။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးသော အကြောင်းတို့ကို။ အက္ခာတာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ ဝါတေဟိ၊ လေတို့ဖြင့်။ အပရေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဒုဝေ၊ နှစ်ပါးသော အကြောင်းတို့ကို။ အက္ခာတာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ အသမ္ဘိန္နေ၊ မပျက်သော သူသေကောင်၌။ ပံသုကူလဂ္ဂဟဏံ၊ ပံသုကူကောက်သော ရဟန်းအကြောင်းကို။ အက္ခာတံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ကုသာပါတော၊ ကမ္ပည်းတံပြောင်းသော ရဟန်းအကြောင်းကို။ အက္ခာတော၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဇန္တဂ္ဂေန၊ ဇရုံးအိမ်အကြောင်းနှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးသော အကြောင်းတို့ကို။ အက္ခာတာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။
ဝိဃာသေဟိ၊ စားကြွင်းတို့ဖြင့်။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးသော အကြောင်းတို့ကို။ အက္ခာတာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ ပဉ္စ စေဝ၊ ငါးပါးတို့သာလျှင် ဖြစ်ကုန်သော။ အမူလကာ၊ အမူလကအကြောင်းတို့ကို။ အက္ခာတာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ ဒုဗ္ဘိက္ခေ၊ ငတ်မွတ်သော အခါ၌။ ကုရမံသဉ္စ၊ ထမင်းခိုးသော ရဟန်းအကြောင်း, အသားခိုးသော ရဟန်းအကြောင်းကိုလည်းကောင်း။ ပူဝသက္ခလိမောဒကာ၊ မုန့်, မုန့်ကျွဲသည်း, ကတွတ်မုန့်ခိုးသော ရဟန်းအကြောင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ အက္ခာတာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။
ပရိက္ခာရထဝိကာ၊ ပရိက္ခရာငါးပါးအိတ်ဟု ဆိုအပ်ကုန်သော။ ဆ၊ ခြောက်ပါးသော အကြောင်းတို့ကို။ အက္ခာတာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ ဘိသိဝံသာ၊ ဘုံလျှိုခိုးသော ရဟန်း, ဝါး၌သင်္ကန်းကို ခိုးသောရဟန်းတို့ကို။ အက္ခာတာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ န နိက္ခမေ၊ မထွက်သော အကြောင်းကိုလည်းကောင်း။ ဝိဿာသံ၊ အကျွမ်းဝင်သော။ ခါဒနီယဉ္စ၊ ရဟန်း၏ ခဲဖွယ်ကို စားသော ရဟန်းကိုလည်းကောင်း။ အက္ခာတံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ သသညာယ၊ မိမိဥစ္စာဟူသော အမှတ်ဖြင့်။ အပရေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဒုဝေ၊ နှစ်ပါးသော အကြောင်းတို့ကို။ အက္ခာတာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။
နာဝဟရာမ၊ ငါတို့ မခိုးကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့ ဆိုအပ်ကုန်သော။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးသော အကြောင်းတို့ကို။ အက္ခာတာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ အဝါဟရုံ၊ ငါတို့ မခိုးကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့ ဆိုအပ်ကုန်သော။ သတ္တ စေဝ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော အကြောင်းတို့ကိုလည်း။ အက္ခာတာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ အမ္ဗာဒီနိ၊ သရက်သီးအစရှိသည်တို့ကို။ အဝါဟရုံ၊ ငါတို့ မခိုးကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့ ဆိုအပ်ကုန်သော။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးသော အကြောင်းတို့ကို။ အက္ခာတာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ ပုပ္ဖေဟိ၊ ပန်းတို့ဖြင့်။ အပရေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဒုဝေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော အကြောင်းတို့ကို။ အက္ခာတာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။
တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဝုတ္တဝါဒိနော စ၊ ဝုတ္တဝါဒီအကြောင်းတို့ကိုလည်း။ အက္ခာတာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ မဏိ တီဏိ အတိက္ကမေ၊ ကင်းထားရာ အရပ်ကို လွန်စေကုန်သော သုံးပါးသော ပတ္တမြားအကြောင်းတို့ကို။ အက္ခာတာနိ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ သူကရာ စ၊ ဝက်အကြောင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ မိဂါ စ၊ သမင်အကြောင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ မစ္ဆာ စ၊ ငါးအကြောင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ အက္ခာတာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ ယာနဉ္စာပိ၊ ယာဉ်ကိုလည်း။ ပဝတ္တယိ၊ လိမ့်စေ၏။
ဒုဝေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ပေသီ၊ သားတစ်အကြောင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒုဝေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ဒါရူ၊ သစ်အကြောင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ အက္ခာတာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ ပံသုကူလံ၊ ပံသုကူအကြောင်းကို။ အက္ခာတံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဒုဝေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ဒကာ၊ ရေအကြောင်းတို့ကို။ အက္ခာတာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ အနုပုဗ္ဗဝိဓာနေန၊ အစဉ်အတိုင်း ထောပတ်ကို သုံးခြင်း တိုင်ပင်ညီညွတ်၍ ခိုးခြင်းဖြင့်။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးသော အကြောင်းတို့ကို။ အက္ခာတာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ တဒညော၊ ထိုတိုင်ပင်ညီညွတ်၍ ခိုးသည်မှ တစ်ပါးသော အဖို့သည်။ န ပရိပူရယိ၊ ငါးပဲ မပြည့်။
သာဝတ္ထိယာ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ စတုရော၊ လေးပါးကုန်သော။ မုဋ္ဌီ၊ မုဋ္ဌီအကြောင်းတို့ကို။ အက္ခာတာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ဝိဃာသာ၊ စားကြွင်းအကြောင်းတို့ကို။ အက္ခာတာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ ဒုဝေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ တိဏာ၊ မြက်အကြောင်းတို့ကို။ အက္ခာတာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးသော သရက်သီးစသည်တို့ကို။ ဘာဇယုံ၊ ဝေဖန်ကုန်၏။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အဿာမိကာ စေဝ၊ အစိုးမရသော အရံစောင့်တို့ကိုလည်း။ အက္ခာတာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။
ဒါရုဒကာ၊ သစ်,ရေအကြောင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ မတ္တိကာ၊ မြေညက်အကြောင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ တိဏာနိ၊ မြက်အကြောင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ အက္ခာတာနိ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးသော ညောင်စောင်းစသည်တို့ကို။ အဝဟာသိ၊ ခိုး၏။ သဿာမိကံ၊ အရှင်ရှိသော။ သေယျံ၊ အခင်းကို။ န စာပိ နီဟရေယျ၊ တစ်ပါးသို့ မဆောင်ရာ။ သဿာမိကံ၊ အရှင်ရှိသော။ သေယျံ၊ အခင်းကို။ တာဝကာလိကံ၊ အခိုက်အတန့်။ ဟရေယျ၊ တစ်ပါးသို့ ဆောင်ရာ၏။
စမ္ပာ၊ စမ္ပာပြည်၌လည်းကောင်း။ ရာဇဂဟေ စေဝ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌လည်းကောင်း။ ဝတ္ထု၊ ထုလ္လနန္ဒာအကြောင်းကို။ အက္ခာတံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဝေသာလိယာ စ၊ ဝေသာလီပြည်၌လည်း။ အဇ္ဇုကော၊ အဇ္ဇုကအကြောင်းကို။ အက္ခာတော၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဗာရာဏသီ စ၊ ဗာရာဏသီအကြောင်းကိုလည်းကောင်း။ ကောသမ္ဗီ စ၊ ကောသမ္ဗီအကြောင်းကိုလည်းကောင်း။ ဒဠှိကေန၊ ဒဠှိကရဟန်းဖြင့်။ သာဂလာ စ၊ သာဂလအကြောင်းကိုလည်းကောင်း။ အက္ခာတာနိ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ ဣတိ အယံ၊ ဤသည်ကား။ မာတိကာ၊ မာတိကာတည်း။
ဝိနီတဝတ္ထု
၁၃၂။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ရဇကတ္ထရဏံ၊ ခဝါဆိပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွားကုန်၍။ ရဇကဘဏ္ဍိကံ၊ ခဝါထုပ်ကို။ အဝဟရိံသု၊ ခိုးယူကြကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နာ၊ ရောက်ကုန်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ရဇကတ္ထရဏံ၊ ခဝါဆိပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ မဟဂ္ဃံ၊ အဖိုးများစွာ ထိုက်သော။ ဒုဿံ၊ ပုဆိုးကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ ထေယျစိတ္တံ၊ ခိုးလိုသော စိတ်ကို။ ဥပ္ပါဒေသိ၊ ဖြစ်စေ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်ပြီ။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိကအမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နာ နုခေါ၊ ရောက်ကုန်ပြီလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ စိတ္တုပ္ပါဒေ၊ စိတ်ဖြစ်ခြင်းကြောင့်။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ရဇကတ္ထရဏံ၊ ခဝါဆိပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ မဟဂ္ဃံ၊ အဖိုးများစွာ ထိုက်သော။ ဒုဿံ၊ ပုဆိုးကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာမသိ၊ သုံးသပ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ရဇကတ္ထရဏံ၊ ခဝါဆိပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ မဟဂ္ဃံ၊ အဖိုးများစွာ ထိုက်သော။ ဒုဿံ၊ ပုဆိုးကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ အနာရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ရဇကတ္ထရဏံ၊ ခဝါဆိပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ မဟဂ္ဃံ၊ အဖိုးများစွာ ထိုက်သော။ ဒုဿံ၊ ပုဆိုးကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေသိ၊ ရွေ့စေ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၁၃၃။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ပိဏ္ဍစာရိကော၊ ဆွမ်းခံလှည့်လည်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ မဟဂ္ဃံ၊ အဖိုးများစွာ ထိုက်သော။ ဥတ္တရတ္ထရဏံ၊ အပေါ်လွှမ်းအခင်းကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ ထေယျစိတ္တံ၊ ခိုးလိုသော စိတ်ကို။ ဥပ္ပါဒေသိ၊ ဖြစ်စေ၏၊ ။ပ။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာမသိ၊ သုံးသပ်၏၊ ။ပ။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဖန္ဒာပေသိ၊ တုန်လှုပ်စေ၏၊ ။ပ။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေသိ၊ ရွေ့စေ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၆-၉)
၁၃၄။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဒိဝါ၊ နေ့၌။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ “ရတ္တိံ၊ ညဉ့်၌။ အဝဟရိဿာမိ၊ ခိုးယူအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိမိတ္တံ၊ အမှတ်ကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ မညမာနော၊ ထိုဘဏ္ဍာဟု မှတ်ထင်သည်ဖြစ်၍။ တံ၊ ထိုဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရိ၊ ခိုးယူ၏၊ ။ပ။ တံ မညမာနော၊ ထိုဘဏ္ဍာဟု မှတ်ထင်သည်ဖြစ်၍။ အညံ၊ တစ်ပါးသော ဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရိ၊ ခိုးယူ၏၊ ။ပ။ အညံ မညမာနော၊ တစ်ပါးသော ဘဏ္ဍာဟု မှတ်ထင်သည်ဖြစ်၍။ တံ၊ ထိုဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရိ၊ ခိုးယူ၏၊ ။ပ။ အညံ မညမာနော၊ တစ်ပါးသော ဘဏ္ဍာဟု မှတ်ထင်သည်ဖြစ်၍။ အညံ၊ တစ်ပါးသော ဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရိ၊ ခိုးယူ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၀-၁၃)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဒိဝါ၊ နေ့၌။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ “ရတ္တိံ၊ ညဉ့်၌။ အဝဟရိဿာမိ၊ ခိုးယူအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိမိတ္တံ၊ အမှတ်ကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အညံ မညမာနော၊ တစ်ပါးသော ဘဏ္ဍာဟု မှတ်ထင်သည်ဖြစ်၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရိ၊ ခိုးယူ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၄)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အညဿ၊ မထင်ရှားသော သူ၏။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ ဟရန္တော၊ ဆောင်လျက်။ သီသေ၊ ဦးခေါင်း၌။ ဘာရံ၊ ဝန်ကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာမသိ၊ သုံးသပ်၏၊ ။ပ။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဖန္ဒာပေသိ၊ တုန်လှုပ်စေ၏၊ ။ပ။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ခန္ဓံ၊ ပခုံးသို့။ ဩရောပေသိ၊ ချ၏၊ ။ပ။ ခန္ဓေ၊ ပခုံး၌။ ဘာရံ၊ ဝန်ကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာမသိ၊ သုံးသပ်၏၊ ။ပ။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ကဋိံ၊ ခါးသို့။ ဩရောပေသိ၊ ချ၏၊ ။ပ။ ကဋိယာ၊ ခါး၌။ ဘာရံ၊ ဝန်ကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာမသိ၊ သုံးသပ်၏၊ ။ပ။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဖန္ဒာပေသိ၊ တုန်လှုပ်စေ၏၊ ။ပ။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ အဂ္ဂဟေသိ၊ ယူ၏၊ ။ပ။ ဟတ္ထေ၊ လက်၌။ ဘာရံ၊ ဝန်ကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘူမိယံ၊ မြေ၌။ နိက္ခိပိ၊ ချ၏၊ ။ပ။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘူမိတော၊ မြေမှ။ အဂ္ဂဟေသိ၊ ယူ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၅-၂၅)
၁၃၅။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အဇ္ဈောကာသေ၊ လွင်တီးခေါင်၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ပတ္ထရိတွာ၊ ဖြန့်၍။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းသို့။ ပါဝိသိ၊ ဝင်၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဣဒံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းသည်။ “မာ နဿိ၊ မပျောက်စေလင့်၊” ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ ပဋိသာမေသိ၊ သိုမှီး၏။ သော၊ ထိုသင်္ကန်းရှင်ရဟန်းသည်။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ မယံှ၊ ငါ၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ကေန၊ အဘယ်သူသည်၊
အဝဟဋံ၊ ခိုးအပ်သနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ သော၊ ထိုသင်္ကန်းသိမ်းသော ရဟန်းသည်။ “မယာ၊ ငါသည်။ အဝဟဋံ၊ ခိုးအပ်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ သော၊ ထိုသင်္ကန်းရှင်ရဟန်းသည်။ တံ၊ ထိုသင်္ကန်းသိမ်းသော ရဟန်းကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဒိယိ၊ စွဲ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ စိတ္တော၊ အဘယ်စိတ်ရှိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ နိရုတ္တိပထော၊ ဝေါဟာရစကားဟု ဆိုအပ်သော အကြောင်း ရှိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ နိရုတ္တိပထေ၊ ဝေါဟာရစကားဟု ဆိုအပ်သော အကြောင်း၌။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၆)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပီဌေ၊ အင်းပျဉ်၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ချထား၍။ ပီဌေ၊ အင်းပျဉ်၌။ နိသီဒနံ၊ နိသီဒိုင်ကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ချထား၍။ ဟေဋ္ဌာပီဌေ၊ အင်းပျဉ်အောက်၌။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ချထား၍။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းသို့။ ပါဝိသိ၊ ဝင်၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “အယံ ပတ္တော၊ ဤသပိတ်သည်။ မာ နဿိ၊ မပျောက်စေလင့်၊” ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ ပဋိသာမေသိ၊ သိုမှီး၏။ သော၊ ထိုသပိတ်ရှင်ရဟန်းသည်။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ မယှံ၊ ငါ၏။ ပတ္တော၊ သပိတ်ကို။ ကေန၊ အဘယ်သူသည်။ အဝဟဋော၊ ခိုးအပ်သနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ သော၊ ထိုသပိတ်သိမ်းသော ရဟန်းသည်။ “မယာ၊ ငါသည်။ အဝဟဋော၊ ခိုးအပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ သော၊ ထိုသပိတ်ရှင်ရဟန်းသည်။ တံ၊ ထိုသပိတ်သိမ်းသော ရဟန်းကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဒိယိ၊ စွဲ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ နိရုတ္တိပထေ၊ ဝေါဟာရစကားဟု ဆိုအပ်သော အကြောင်း၌။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၇-၂၉)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဝတိယာ၊ စောင်ရန်း၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ပတ္ထရိတွာ၊ ဖြန့်၍။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းသို့။ ပါဝိသိ၊ ဝင်၏။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ “ဣဒံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းသည်။ မာ နဿိ၊ မပျောက်စေလင့်၊” ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ ပဋိသာမေတိ၊ သိုမှီး၏။ သာ၊ ထိုသင်္ကန်းရှင် ရဟန်းမိန်းမသည်။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ တံ ဘိက္ခုနိံ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမကို။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ မယှံ၊ ငါ၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ကေန၊ အဘယ်သူသည်။ အဝဟဋံ၊ ခိုးအပ်သနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ သာ၊ ထိုသင်္ကန်းသိမ်းသော ရဟန်းမိန်းမသည်။ “မယာ၊ ငါသည်။ အဝဟဋံ၊ ခိုးအပ်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ သာ၊ ထိုသင်္ကန်းရှင် ရဟန်းမိန်းမသည်။ တံ၊ ထိုသင်္ကန်းသိမ်းသော ရဟန်းမိန်းမကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ အဿမဏီ၊ ရဟန်းမိန်းမ မဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဒိယိ၊ စွဲ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုသင်္ကန်းသိမ်းသော ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းယောကျ်ားတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ နိရုတ္တိပထေ၊ ဝေါဟာရစကားဟု ဆိုအပ်သော အကြောင်း၌။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၀)
၁၃၆။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဝါတမဏ္ဍလိကာယ၊ လေပွေသည်။ ဥက္ခိတ္တံ၊ ချီအပ်သော။ သာဋကံ၊ ပုဆိုးကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ “သာမိကာနံ၊ ပုဆိုးရှင်တို့အား။ ဒဿာမိ၊ ပေးအံ့၊” ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍်။ အဂ္ဂဟေသိ၊ ယူ၏။ သာမိကာ၊ ပုဆိုးရှင်တို့သည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေသုံ၊ စွပ်စွဲကြကုန်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ ဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ စိတ္တော၊ အဘယ်စိတ် ရှိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် မရှိပါ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အထေယျစိတ္တဿ၊ ခိုးလိုသော စိတ်မရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၁)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဝါတမဏ္ဍလိကာယ၊ လေပွေသည်။ ဥက္ခိတ္တံ၊ ချီအပ်သော။ ဝေဌနံ၊ ဦးရစ်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ “သာမိကာ၊ ဦးရစ်ရှင်တို့သည်။ ပုရေ ပဿန္တိ၊ မမြင်ကုန်သေး၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဂ္ဂဟေသိ၊ ယူ၏။ သာမိကာ၊ ဦးရစ်ရှင်တို့သည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေသုံ၊ စွပ်စွဲကြကုန်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၂)
၁၃၇။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သုသာနံ၊ သုသာန်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ အဘိန္နေ၊ မပျက်သေးသော။ သရီရေ၊ ကိုယ်၌။ ပံသုကူလံ၊ ပံသုကူသင်္ကန်းကို။ အဂ္ဂဟေသိ၊ ယူ၏။ တသ္မိံ စ သရီရေ၊ ထိုကိုယ်၌လည်း။ ပေတော၊ ပြိတ္တာသည်။ အဓိဝတ္ထော၊ စောင့်နေသည်၊
ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ပေတော၊ ထိုပြိတ္တာသည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်၏။ သာဋကံ၊ ပုဆိုးကို။ မာ အဂ္ဂဟေသိ၊ မယူလင့်၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အနာဒိယန္တော၊ စကားကို မနာယူသည်ဖြစ်၍။ အဂမာသိ၊ သွား၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တံ သရီရံ၊ ထိုပြိတ္တာစောင့်သော သူသေကောင်သည်။ ဥဋ္ဌဟိတွာ၊ ထ၍။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ပိဋ္ဌိတော ပိဋ္ဌိတော၊ နောက်မှ နောက်မှ။ အနုဗန္ဓိ၊ လိုက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းသို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ ဒွါရံ၊ တံခါးကို။ ထကေသိ၊ ပိတ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တံ သရီရံ၊ ထိုပြိတ္တာစောင့်သော သူသေကောင်သည်။ တတ္ထေဝ၊ ထိုကျောင်းတံခါး၌သာလျှင်။ ပရိပတိ၊ လဲ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဘိန္နေ၊ မပျက်သေးသော။ သရီရေ၊ ကိုယ်၌။ ပံသုကူလံ၊ ပံသုကူသင်္ကန်းကို။ န စ ဂဟေတဗ္ဗံ၊ မယူအပ်သည်သာတည်း။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဂဏှေယျ၊ ယူငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၃)
၁၃၈။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်းကို။ ဘာဇီယမာနေ၊ ဝေဖန်အပ်သည်ရှိသော်။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ကုသံ၊ ကမ္ပည်းတံကို။ သင်္ကာမေတွာ၊ ပြောင်းရွှေ့၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အဂ္ဂဟေသိ၊ ယူ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၄)
၁၃၉။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ဇန္တာဃရေ၊ ဇရုံးအိမ်၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ အန္တရဝါသကံ၊ သင်းပိုင်ကို။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ မညမာနော၊ သင်းပိုင်ဟု မှတ်ထင်သည်ဖြစ်၍။ နိဝါသေသိ၊ ဝတ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အာယသ္မန္တံ အာနန္ဒံ၊ အရှင်အာနန္ဒာကို။ “အာဝုသော အာနန္ဒ၊ ငါ့ရှင်အာနန္ဒာ။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါ၏။ အန္တရဝါသကံ၊ သင်းပိုင်ကို။ နိဝါသေသိ၊ ဝတ်သနည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ သကသညီ၊ မိမိသင်းပိုင်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ နိဝါသေမိ၊ ဝတ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သကသညိဿ၊ မိမိဥစ္စာဟု အမှတ်ရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၅)
၁၄၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဂိဇ္ဈကူဋာ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ် အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတာ၊ တောင်မှ။ ဩရောဟန္တာ၊ သက်ဆင်းကုန်သည်ရှိသော်။ သီဟဝိဃာသံ၊ ခြင်္သေ့စားကြွင်းကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍။ ပစာပေတွာ၊ ချက်စေကုန်၍။ ပရိဘုဉ္ဇိံသု၊ သုံးဆောင်ကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလိို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သီဟဝိဃာသေ၊ ခြင်္သေ့စားကြွင်း၌။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၆)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာ ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဂိဇ္ဈကူဋာ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ် အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတာ၊ တောင်မှ။ ဩရောဟန္တာ၊ သက်ဆင်းကုန်သည်ရှိသော်။ ဗျဂ္ဃဝိဃာသံ၊ ကျားစားကြွင်းကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍၊ ။ပ။ ဒီပိဝိဃာသံ၊ သစ်စားကြွင်းကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍၊ ။ပ။ တရစ္ဆဝိဃာသံ၊ အောင်းစားကြွင်းကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍၊ ။ပ။ ကောကဝိဃာသံ၊ ဝံပုလွေစားကြွင်းကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍။ ပစာပေတွာ၊ ချက်စေကုန်၍။ ပရိဘုဉ္ဇိံသု၊ သုံးဆောင်ကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တိရစ္ဆာနဂတပရိဂ္ဂဟေ၊ တိရစ္ဆာန်တို့၏ ဥစ္စာ၌။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၇-၄၀)
၁၄၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ဩဒနေ၊ ဆွမ်းကို။ ဘာဇီယမာနေ၊ ဝေဖန်အပ်သည်ရှိသော်။ “အပရဿ၊ တစ်ပါးသော ရဟန်း၏။ ဘာဂံ၊ အဖို့ကို။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အမူလကံ၊ အရင်းမရှိသော ဆွမ်းကို။ အဂ္ဂဟေသိ၊ ယူ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္ပဇာနမုသာဝါဒေ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို ဆိုခြင်းကြောင့်။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄၁)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ခါဒနီယေ၊ ခဲဖွယ်ကို။ ဘာဇီယမာနေ၊ ဝေဖန်အပ်သည်ရှိသော်။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ပူဝေ၊ မုန့်ကို။ ဘာဇီယမာနေ၊ ဝေဖန်အပ်သည်ရှိသော်။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ဥစ္ဆုမှိ၊ ကြံကို။ ဘာဇီယမာနေ၊ ဝေဖန်အပ်သည်ရှိသော်။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ တိမ္ဗရုသကေ၊ တည်သီးကို။ ဘာဇီယမာနေ၊ ဝေဖန်အပ်သည်ရှိသော်။ “အပရဿ၊ တစ်ပါးသော ရဟန်း၏။ ဘာဂံ၊ အဖို့ကို။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အမူလကံ၊ အရင်းမရှိသော တည်သီးကို။ အဂ္ဂဟေသိ၊ ယူ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္ပဇာနမုသာဝါဒေ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို ဆိုခြင်းကြောင့်။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄၂-၄၅)
၁၄၂။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဒုဗ္ဘိက္ခေ၊ ငတ်မွတ်သော အခါ၌။ ဩဒနီယဃရံ၊ ထမင်းချက်အိမ်သို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ ပတ္တပူရံ၊ သပိတ်ပြည့်အောင်။ ဩဒနံ၊ ထမင်းကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဝဟရိ၊ ခိုးယူ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလိို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄၆)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဒုဗ္ဘိက္ခေ၊ ငတ်မွတ်သော အခါ၌။ သူနဃရံ၊ အမဲချက်အိမ်သို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ ပတ္တပူရံ၊ သပိတ်ပြည့်အောင်။ မံသံ၊ အမဲကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဝဟရိ၊ ခိုးယူ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄၇)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဒုဗ္ဘိက္ခေ၊ ငတ်မွတ်သော အခါ၌။ ပူဝဃရံ၊ မုန့်ကြော်အိမ်သို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ ပတ္တပူရံ၊ သပိတ်ပြည့်အောင်။ ပူဝံ၊ မုန့်ကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဝဟရိ၊ ခိုးယူ၏၊ ။ပ။ ပတ္တပူရာ၊ သပိတ်ပြည့်အောင်။ သက္ခလိယော၊ မုန့်ကျွဲသည်းတို့ကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဝဟရိ၊ ခိုးယူ၏၊ ။ပ။ ပတ္တပူရေ၊ သပိတ်ပြည့်အောင်။ မောဒကေ၊ ကတွတ်မုန့်တို့ကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဝဟရိ၊ ခိုးယူ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄၈-၅၀)
၁၄၃။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဒိဝါ၊ နေ့၌။ ပရိက္ခာရံ၊ ပရိက္ခရာကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ “ရတ္တိံ၊ နေ့၌။ အဝဟရိဿာမီတိ၊ ခိုးယူအံ့ဟု၊” နိမိတ္တံ၊ အမှတ်ကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ မညမာနော၊ ထိုပရိက္ခရာဟု မှတ်ထင်သည်ဖြစ်၍။ တံ၊ ထိုပရိက္ခရာကို။ အဝဟရတိ၊ ခိုးယူ၏၊ ။ပ။ တံ မညမာနော၊ ထိုပရိက္ခရာဟု မှတ်ထင်သည်ဖြစ်၍။ အညံ၊ တစ်ပါးသော ပရိက္ခရာကို။ အဝဟရိ၊ ခိုးယူ၏၊ ။ပ။ အညံ မညမာနော၊ တစ်ပါးသော ပရိက္ခရာဟု မှတ်ထင်သည်ဖြစ်၍။ တံ၊ ထိုပရိက္ခရာကို။ အဝဟရိ၊ ခိုးယူ၏။ပ။ အညံ မညမာနော၊ တစ်ပါးသော ပရိက္ခာရာဟု မှတ်ထင်သည်ဖြစ်၍။ အညံ၊ တစ်ပါးသော ပရိက္ခရာကို။ အဝဟရိ၊ ခိုးယူ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၅၁-၅၄)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဒိဝါ၊ နေ့၌။ ပရိက္ခာရံ၊ ပရိက္ခရာကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ “ရတ္တိံ၊ ညဉ့်၌။ အဝဟရိဿာမီတိ၊ ခိုးယူအံ့”ဟု။ နိမိတ္တံ၊ အမှတ်ကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ မညမာနော၊ ထိုပရိက္ခရာဟု မှတ်ထင်သည်ဖြစ်၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပရိက္ခာရံ၊ ပရိက္ခရာကို။ အဝဟရိ၊ ခိုးယူ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၅၅)
၁၄၄။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပီဌေ၊ အင်းပျဉ်၌။ ဌပိတံ၊ ထားအပ်သော။ ထဝိကံ၊ အိတ်ကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ “ဣတော၊ ဤအင်းပျဉ်မှ။ ဂဏှန္တော၊ ယူသည်ရှိသော်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပါရာဇိကော၊ ပါရာဇိကအာပတ်သည်။ ဘဝိဿာမိ၊ ဖြစ်အံ့၊” ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ သဟ ပီဌကေန၊ အင်းပျဉ်နှင့် တကွ၊
သင်္ကာမေတွာ၊ ပြောင်းရွှေ့၍။ အဂ္ဂဟေသိ၊ ယူ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၅၆)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ဘိသိံ၊ ဘုံလျှိုကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဝဟရိ၊ ခိုးယူ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၅၇)
၁၄၅။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ စီဝရဝံသေ၊ သင်္ကန်းတန်းဝါး၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဝဟရိ၊ ခိုးယူ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိကအမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၅၈)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဝိဟာရေ၊ ကျောင်း၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အဝဟရိတွာ၊ ခိုးယူ၍။ “ဣတော၊ ဤကျောင်းမှ။ နိက္ခမန္တော၊ ထွက်သည်ရှိသော်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပါရာဇိကော၊ ပါရာဇိကအာပတ်သည်။ ဘဝိဿာမိ၊ ဖြစ်အံ့၊” ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ ဝိဟာရာ၊ ကျောင်းမှ။ န နိက္ခမိ၊ မထွက်၊ ။ပ။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သော မောဃပုရိသော၊ ထိုမဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားသည်။ နိက္ခမိ ဝါ၊ ထွက်သည်မူလည်းဖြစ်စေ။ န ဝါ နိက္ခမိ၊ မထွက်သည်မူလည်းဖြစ်စေ။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၅၉)
၁၄၆။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သဟာယကာ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပါဝိသိ၊ ဝင်၏။ ဒုတိယော၊ အဖော်ဖြစ်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ခါဒနီယေ၊ ခဲဖွယ်ကို။ ဘာဇီယမာနေ၊ ဝေဖန်အပ်သည်ရှိသော်။ သဟာယကဿ၊ အဆွေခင်ပွန်း၏။ ဘာဂံ၊ အဖို့ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ တဿ၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်းအား။ ဝိဿာသန္တော၊ အကျွမ်းဝင်သည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇိ၊ သုံးဆောင်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဇာနိတွာ၊ သိ၍။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေသိ၊ စွပ်စွဲ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ စိတ္တော၊ အဘယ်စိတ် ရှိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဝိဿာသဂ္ဂါဟော၊ အကျွမ်းဝင်သဖြင့် ယူပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ဝိဿာသဂ္ဂါဟေ၊ အကျွမ်းဝင်သဖြင့် ယူရာ၌။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၆၀)
၁၄၇။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စီဝရကမ္မံ၊ သင်္ကန်းချုပ်ခြင်းအမှုကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ခါဒနီယေ၊ ခဲဖွယ်ကို။ ဘာဇီယမာနေ၊ ဝေဖန်အပ်သည်ရှိသော်။ သဗ္ဗေသံ၊ အလုံးစုံကုန်သော ရဟန်းတို့၏။ ပဋိဝီသာ၊ အဖို့တို့ကို။ အာဟရိတွာ၊ ဆောင်ကုန်၍။ ဥပနိက္ခိတ္တာ၊ အနီး၌ ထားအပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ ပဋိဝိသံ၊ အဖို့ကို။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ မညမာနော၊ အဖို့ဟု မှတ်ထင်သည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇိ၊ သုံးဆောင်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဇာနိတွာ၊ သိ၍။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေသိ၊ စွပ်စွဲ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ စိတ္တော၊ အဘယ်စိတ် ရှိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သကသညီ၊ မိမိအဖို့ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇိံ၊ သုံးဆောင်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သကသညိဿ၊ မိမိဥစ္စာဟု အမှတ်ရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၆၁)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စီဝရကမ္မံ၊ သင်္ကန်းချုပ်ခြင်းအမှုကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ခါဒနီယေ၊ ခဲဖွယ်ကို။ ဘာဇီယမာနေ၊ ဝေဖန်အပ်သည်ရှိသော်။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ ပတ္တေန၊ သပိတ်ဖြင့်။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော၊
ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ ပဋိဝိသော၊ အဖို့ကို။ အာဟရိတွာ၊ ဆောင်၍။ ဥပနိက္ခိတ္တော၊ အနီး၌ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပတ္တသာမိကော၊ သပိတ်ရှင်ဖြစ်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏အဖို့ဟု။ မညမာနော၊ မှတ်ထင်သည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇိ၊ သုံးဆောင်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဇာနိတွာ၊ သိ၍။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေသိ၊ စွပ်စွဲ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သကသညိဿ၊ မိမိဥစ္စာဟု အမှတ်ရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၆၂)
၁၄၈။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အမ္ဗစောရကာ၊ သရက်သီးသူခိုးတို့သည်။ အမ္ဗံ၊ သရက်သီးကို။ ပါတေတွာ၊ ခြွေချကုန်၍။ ဘဏ္ဍိကံ၊ သရက်သီးထုပ်ကို။ အာဒါယ၊ ယူကုန်၍။ အဂမံသု၊ သွားကြကုန်၏။ သာမိကာ၊ သရက်သီးရှင်တို့သည်။ တေ စောရကေ၊ ထိုခိုးသူတို့သို့။ အနုဗန္ဓိံသု၊ လိုက်ကြကုန်၏။ စောရကာ၊ သူခိုးတို့သည်။ သာမိကေ၊ သရက်သီးရှင်တို့ကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍။ ဘဏ္ဍိကံ၊ သရက်သီးထုပ်ကို။ ပါတေတွာ၊ ချကုန်၍။ ပလာယိံသု၊ ပြေးကြကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပံသုကူလသညိနော၊ ပံသုကူဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဋိဂ္ဂဟာပေတွာ၊ အကပ်ခံစေကုန်၍။ ပရိဘုဉ္ဇိံသု၊ သုံးဆောင်ကြကုန်၏။ သာမိကာ၊ သရက်သီးရှင်တို့သည်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ “တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အဿမဏာ၊ ရဟန်းမဟုတ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေသုံ၊ စွပ်စွဲကြကုန်၏။ “တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ” ၊ ။ပ။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကိံ စိတ္တာ၊ အဘယ်စိတ် ရှိကုန်သနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ပံသုကူလသညိနော၊ ပံသုကူဟု အမှတ်ရှိကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပံသုကူလသညိဿ၊ ပံသုကူဟု အမှတ်ရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၆၃)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဇမ္ဗုစောရကာ၊ သပြေသီးသူခိုးတို့သည်။ လဗုဇစောရကာ၊ တောင်ပိန္နဲသီးသူခိုးတို့သည်။ ပနသစောရကာ၊ အိမ်ပိန္နဲသီးသူခိုးတို့သည်။ တာလပက္ကစောရကာ၊ ထန်းသီးမှည့်သူခိုးတို့သည်။ ဥစ္ဆုစောရကာ၊ ကြံသူခိုးတို့သည်။ တိမ္ဗရူသကစောရကာ၊ တည်သီးသူခိုးတို့သည်။ တိမ္ဗရူသကေ၊ တည်သီးတို့ကို။ ဥစ္စိနိတွာ၊ ဆွတ်ကုန်၍။ ဘဏ္ဍိကံ၊ တည်သီးထုပ်ကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ အာဂမံသု၊ သွားကြကုန်၏။ သာမိကာ၊ တည်သီးရှင်တို့သည်။ တေ စောရကေ၊ ထိုတည်သီးသူခိုးတို့သို့။ အနုဗန္ဓိံသု၊ လိုက်ကြကုန်၏။ စောရကာ၊ သူခိုးတို့သည်။ သာမိကေ၊ တည်သီးရှင်တို့ကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍။ ဘဏ္ဍိကံ၊ တည်သီးထုပ်ကို။ ပါတေတွာ၊ ချကုန်၍။ ပလာယိံသု၊ ပြေးကြကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပံသုကူလသညိနော၊ ပံသုကူဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဋိဂ္ဂဟာပေတွာ၊ အကပ်ခံစေကုန်၍။ ပရိဘုဉ္ဇိံသု၊ သုံးဆောင်ကြကုန်၏။ သာမိကာ၊ တည်သီးရှင်တို့သည်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ “တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေသုံ၊ စွပ်စွဲကြကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပံသုကူလသညိဿ၊ ပံသုကူဟု အမှတ်ရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၆၄-၆၉)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အမ္ဗစောရကာ၊ သရက်သီးသူခိုးတို့သည်။ အမ္ဗံ၊ သရက်သီးကို။ ပါတေတွာ၊ ခြွေချကုန်၍။ ဘဏ္ဍိကံ၊ သရက်သီးထုပ်ကို။ အာဒါယ၊ ယူကုန်၍။ အဂမံသု၊ သွားကြကုန်၏။ သာမိကာ၊ သရက်သီးရှင်တို့သည်။ တေ စောရကေ၊ ထိုသရက်သီးသူခိုးတို့ကို။ အနုဗန္ဓိံသု၊ လိုက်ကြကုန်၏။ စောရကာ၊ သူခိုးတို့သည်။ သာမိကေ၊ အရှင်တို့ကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍။ ဘဏ္ဍိကံ၊ သရက်သီးထုပ်ကို။ ပါတေတွာ၊ ချကုန်၍။ ပလာယိံသု၊ ပြေးကြကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “သာမိကာ၊ သရက်သီးရှင်တို့သည်။ ပုရေ ပဿန္တိ၊ မမြင်ကုန်သေး၊” ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်းကုန်၍။ ထေယျစိတ္တာ၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇိံသု၊ သုံးဆောင်ကြကုန်၏။ သာမိကာ၊ အရှင်တို့သည်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ “တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အဿမဏာ၊ ရဟန်းမဟုတ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေသုံ၊ စွပ်စွဲကြကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နာ၊ ရောက်ကုန်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၇၀)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဇမ္ဗုစောရကာ၊ သပြေသီးသူခိုးတို့သည်။ လဗုဇစောရကာ၊ တောင်ပိန္နဲသီးသူခိုးတို့သည်။ ပနသစောရကာ၊ အိမ်ပိန္နဲသီးသူခိုးတို့သည်။ တာလပက္ကစောရကာ၊ ထန်းသီးမှည့်သူခိုးတို့သည်။ ဥစ္ဆုစောရကာ၊ ကြံသူခိုးတို့သည်။ တိမ္ဗရူသကစောရကာ၊ တည်သီးသူခိုးတို့သည်။ တိမ္ဗရူသကေ၊ တည်သီးတို့ကို။ ဥစ္စိနိတွာ၊ ဆွတ်ကုန်၍။ ဘဏ္ဍိကံ၊ တည်သီးထုပ်ကို။ အာဒါယ၊ ယူကုန်၍။ အဂမံသု၊ သွားကြကုန်၏။ သာမိကာ၊ တည်သီးရှင်တို့သည်။ တေ စောရကေ၊ ထိုသူခိုးတို့သို့။ အနုဗန္ဓိံသု၊ လိုက်ကြကုန်၏။ စောရကာ၊ ခိုးသူတို့သည်။ သာမိကေ၊ တည်သီးရှင်တို့ကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍။ ဘဏ္ဍိကံ၊ တည်သီးထုပ်ကို၊
ပါတေတွာ၊ ချကုန်၍။ ပလာယိံသု၊ ပြေးကြကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “သာမိကာ၊ တည်သီးရှင်တို့သည်။ ပုရေ ပဿန္တိ၊ မမြင်ကုန်မီ၊” ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်းကုန်၍။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇိံသု၊ သုံးဆောင်ကြကုန်၏။ သာမိကာ၊ တည်သီးရှင်တို့သည်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ “တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အဿမဏာ၊ ရဟန်းမဟုတ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေသုံ၊ စွပ်စွဲကြကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နာ၊ ရောက်ကုန်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၇၁-၇၆)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ အမ္ဗံ၊ သရက်သီးကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဝဟရိ၊ ခိုးယူ၏။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ဇမ္ဗုံ၊ သပြေသီးကို။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ လဗုဇံ၊ တောင်ပိန္နဲသီးကို။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ပနသံ၊ အိမ်ပိန္နဲသီးကို။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ တာလပက္ကံ၊ ထန်းသီးမှည့်ကို။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ဥစ္ဆုံ၊ ကြံကို။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ တိမ္ဗရူသကံ၊ တည်သီးကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဝဟရိ၊ ခိုးယူ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၇၇-၈၃)
၁၄၉။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပုပ္ဖာရာမံ၊ ပန်းအရံသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဩစိတံ၊ အရှင်ဆွတ်ပြီးသော။ ပဉ္စမာသဂ္ဃနကံ၊ ငါးပဲထိုက်သော။ ပုပ္ဖံ၊ ပန်းကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဝဟရိ၊ ခိုးယူ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၈၄)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပုပ္ဖာရာမံ၊ ပန်းအရံသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ပဉ္စမာသဂ္ဃနကံ၊ ငါးပဲထိုက်သော။ ပုပ္ဖံ၊ ပန်းကို။ ဩစိနိတွာ၊ ဆွတ်၍။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဝဟရိ၊ ခိုးယူ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၈၅)
၁၅၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂါမကံ၊ ရွာငယ်သို့။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တုယှံ၊ သင်၏။ ဥပဋ္ဌာကကုလံ၊ အလုပ်အကျွေးဖြစ်သော အမျိုးကို။ ဝုတ္တော၊ မှာဆိုအပ်၏ ဟူ၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝဇ္ဇေမိ၊ မှာဆိုအံ့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဧကံ၊ တစ်ထည်သော။ သာဋကံ၊ ပုဆိုးကို။ အာဟရာပေတွာ၊ ဆောင်စေ၍။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ပရိဘုဉ္ဇိ၊ သုံးဆောင်၏။ သော၊ ထိုမှာဆိုသော ရဟန်းသည်။ ဇာနိတွာ၊ သိ၍။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေသိ၊ စွပ်စွဲ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝုတ္တော၊ မှာဆိုအပ်၏ ဟူ၍။ ဝဇ္ဇေမိ၊ မှာဆိုအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ န စ ဝတ္တဗ္ဗော၊ မဆိုအပ်သည်သာတည်း။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဝဒေယျ၊ ဆိုငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၈၆)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂါမကံ၊ ရွာငယ်သို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ မယှံ၊ ငါ၏။ ဥပဋ္ဌာကကုလံ၊ အလုပ်အကျွေးဖြစ်သော အမျိုးကို။ ဝုတ္တော၊ မှာဆိုအပ်၏ ဟူ၍။ တွံ၊ သင်သည်။ ဝဇ္ဇေဟိ၊ မှာဆိုလော့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ယုဂသာဋကံ၊ အစုံသော ပုဆိုးကို။ အာဟရာပေတွာ၊ ဆောင်စေ၍။ ဧကံ၊ တစ်ထည်ကို။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ပရိဘုဉ္ဇိ၊ သုံးဆောင်၏။ ဧကံ၊ တစ်ထည်ကို။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဇာနိတွာ၊ သိ၍။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေသိ၊ စွပ်စွဲ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝုတ္တော၊ မှာဆိုအပ်၏ ဟူ၍။ ဝဇ္ဇေဟိ၊ မှာဆိုလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ န စ ဝတ္တဗ္ဗော၊ မဆိုအပ်သည်သာတည်း။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဝဒေယျ၊ ဆိုငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသိို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၈၇)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂါမကံ၊ ရွာငယ်သို့။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တုယှံ၊ သင်၏။ ဥပဋ္ဌာကကုလံ၊ အလုပ်အကျွေးဖြစ်သော အမျိုးကို။ ဝုတ္တော၊ မှာဆိုအပ်၏ ဟူ၍။ ဝဇ္ဇေမိ၊ မှာဆိုအံ့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ သောပိ၊ ထိုရဟန်းသည်လည်း။ “ဝုတ္တော၊ မှာဆိုအပ်၏ ဟူ၍။ ဝဇ္ဇေဟိ၊ မှာဆိုလော့၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ အာဠှကံ၊ တစ်ကွမ်းစားသော။ သပ္ပိံ၊ ထောပတ်ကို။ တုလံ၊ တစ်ချိန်သော။ ဂုဠံ၊ တင်လဲကို။ ဒေါဏံ၊ တစ်စိတ်သော။ တဏ္ဍုလံ၊ ဆန်ကို။ အာဟရာပေတွာ၊ ဆောင်စေ၍။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ပရိဘုဉ္ဇိ၊ သုံးဆောင်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဇာနိတွာ၊ သိ၍။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေသိ၊ စွပ်စွဲ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝုတ္တော၊ မှာဆိုအပ်၏ ဟူ၍။ ဝဇ္ဇေမိ၊ မှာဆိုအံ့။ ဣတိ၊ ဤသိို့။ န စ ဝတ္တဗ္ဗော၊ မဆိုအပ်သည်သာတည်း။ ဝုတ္တော၊ မှာဆိုအပ်၏ ဟူ၍။ ဝဇ္ဇေဟိ၊ သင်ဆိုပါလေ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ န စ ဝတ္တဗ္ဗော၊ မဆိုအပ်သည်သာတည်း။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဝဒေယျ၊ ဆိုငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၈၈)
၁၅၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ မဟဂ္ဃံ၊ အဖိုးများစွာ ထိုက်သော။ မဏိံ၊ ပတ္တမြားကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ အညတရေန၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ အဒ္ဓါနမဂ္ဂပ္ပဋိပန္နော၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့ သွားသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ သုင်္ကဌာနံ၊ ကင်းထားရာ အရပ်ကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသည်။ အဇာနန္တဿ၊ မသိစဉ်။ ထဝိကာယ၊ အိတ်၌။ မဏိံ၊ ပတ္တမြားကို။ ပက္ခိပိတွာ၊ ထည့်၍။ သုင်္ကဋ္ဌာနံ၊ ကင်းထားရာ အရပ်ကို။ အတိက္ကမိတွာ၊ လွန်သည်ရှိသော်။ အဂ္ဂဟေသိ၊ ယူ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ စိတ္တော၊ အဘယ်စိတ် ရှိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ န ဇာနာမိ၊ မသိပါ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အဇာနန္တဿ၊ မသိသော ရဟန်းအား။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၈၉)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ မဟဂ္ဃံ၊ အဖိုးများစွာ ထိုက်သော။ မဏိံ၊ ပတ္တမြားကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ အညတရေန၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ အဒ္ဓါနမဂ္ဂပ္ပဋိပန္နော၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့ သွားသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ သုင်္ကဋ္ဌာနံ၊ ကင်းထားရာ အရပ်ကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ ဂိလာနာလယံ၊ နာယောင်ကို။ ကရိတွာ၊ ဆောင်၍။ အတ္တနာ၊ မိမိ၏။ ဘဏ္ဍိကံ၊ အထုပ်ကို။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ သုင်္ကဋ္ဌာနံ၊ ကင်းထားရာ အရပ်ကို။ အတိက္ကမိတွာ၊ လွန်သည်ရှိသော်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဘဏ္ဍိကံ၊ ဘဏ္ဍာထုပ်ကို။ အာဟရ၊ ဆောင်ခဲ့လော့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အကလ္လကော၊ နာသည်။ န ဟောမိ၊ မဖြစ်ပါ၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော အမှုကို။ အကာသိ ပန၊ ပြုဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ စိတ္တော၊ အဘယ်စိတ် ရှိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ န ဇာနာမိ၊ မသိပါ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အဇာနန္တဿ၊ မသိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၉၀)
၁၅၂။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သတ္ထေန၊ လှည်းကုန်သည်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ အဒ္ဓါနမဂ္ဂပ္ပဋိပန္နော၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့ သွားသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ အာမိသေန၊ ဆွမ်းစသော အာမိသဖြင့်။ ဥပလာပေတွာ၊ ဖြားယောင်း၍။ သုင်္ကဋ္ဌာနံ၊ ကင်းထားရာ အရပ်ကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ မဟဂ္ဃံ၊ အဖိုးများစွာ ထိုက်သော။ မဏိံ၊ ပတ္တမြားကို။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဣမံ မဏိံ၊ ဤပတ္တမြားကို။ သုင်္ကဋ္ဌာနံ၊ ကင်းထားရာအရပ်ကို။ အတိက္ကာမေဟိ၊ လွန်စေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ မဏိံ၊ ထိုပတ္တမြားကို။ သုင်္ကဋ္ဌာနံ၊ ကင်းထားရာအရပ်ကို။ အတိက္ကာမေတိ၊ လွန်စေ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၉၁)
၁၅၃။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပါသေ၊ ကြော့ကွင်း၌။ ဗန္ဓံ၊ ဖွဲ့ချည်အပ်သော။ သူကရံ၊ ဝက်ကို။ ကာရုညေန၊ သနားသဖြင့်။ မုဉ္စိ၊ လွှတ်လိုက်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ စိတ္တော၊ အဘယ်စိတ် ရှိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကာရုညာဓိပ္ပါယော၊ သနားခြင်းကို အလိုရှိပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ကာရုညာဓိပ္ပါယဿ၊ သနားခြင်းကို အလိုရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၉၂)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပါသေ၊ ကြော့ကွင်း၌။ ဗန္ဓံ၊ ဖွဲ့ချည်အပ်သော။ သူကရံ၊ ဝက်ကို။ “သာမိကာ၊ ဝက်ရှင်တို့သည်။ ပုရေ ပဿန္တိ၊ မမြင်ကုန်သေး၊” ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ မုဉ္စိ၊ လွှတ်လိုက်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသိို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၉၃)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပါသေ၊ ကြော့ကွင်း၌။ ဗန္ဓံ၊ ဖွဲ့ချည်အပ်သော။ မိဂံ၊ သမင်ကို။ “သာမိကာ၊ သမင်ရှင်တို့သည်။ ပုရေ ပဿန္တိ၊ မမြင်ကုန်သေး၊” ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ မုဉ္စိ၊ လွှတ်လိုက်၏။ ကုမီနေ၊ မြုံး၌။ ဗန္ဓေ၊ ဖွဲ့မိကုန်သော။ မစ္ဆေ၊ ငါးတို့ကို။ ကာရုညေန၊ သနားသဖြင့်။ မုဉ္စိ၊ လွှတ်လိုက်၏။ ကုမီနေ၊ မြုံး၌။ ဗန္ဓေ၊ ဖွဲ့မိကုန်သော။ မစ္ဆေ၊ ငါးတို့ကို။ “သာမိကာ၊ ငါးရှင်တို့သည်။ ပုရေ ပဿန္တိ၊ မမြင်ကုန်သေး၊” ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ မုဉ္စိ၊ လွှတ်လိုက်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၉၄-၉၇)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ယာနေ၊ ယာဉ်၌။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ “ဣတော၊ ဤအရပ်မှ။ ဂဏှန္တော၊ ယူသည်ရှိသော်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပါရာဇိကော၊ ပါရာဇိကသို့ ရောက်သည်။ ဘဝိဿာမိ၊ ဖြစ်အံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အတိက္ကမိတွာ၊ လွန်၍။ ပဝဋ္ဋေတွာ၊ လိမ့်စေ၍။ အဂ္ဂဟေသိ၊ ယူ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၉၈)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ကုလလေန၊ စွန်ရဲသည်။ ဥက္ခိတ္တံ၊ ချီအပ်သော။ မံသပေသိံ၊ သားတစ်ကို။ “သာမိကာနံ၊ သားတစ်ရှင်တို့အား။ ဒဿာမိ၊ ပေးအံ့၊” ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ အဂ္ဂဟေသိ၊ ယူ၏။ သာမိကာ၊ သားတစ်ရှင်တို့သည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေသုံ၊ စွပ်စွဲကြကုန်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အထေယျစိတ္တဿ၊ ခိုးလိုသော စိတ် မရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၉၉)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ကုလလေန၊ စွန်ရဲသည်။ ဥက္ခိတ္တံ၊ ချီအပ်သော။ မံသပေသိံ၊ သားတစ်ကို။ “သာမိကာ၊ သားတစ်ရှင်တို့သည်။ ပုရေ ပဿန္တိ၊ မမြင်ကုန်သေး၊” ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဂ္ဂဟေသိ၊ ယူ၏။ သာမိကာ၊ သားတစ်ရှင်တို့သည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေသုံ၊ စွပ်စွဲကြကုန်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၀၀)
၁၅၄။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဥဠုမ္ပံ၊ ဖောင်ကို။ ဗန္ဓိတွာ၊ ဖွဲ့ကုန်၍။ အစိရဝတိယာ၊ အစိရဝတီ အမည်ရှိသော။ နဒိယာ၊ မြစ်၌။ ဩသာရေန္တိ၊ မျှောကုန်၏။ ဗန္ဓနေ၊ အဖွဲ့သည်။ ဆိန္နေ၊ ပြတ်သည်ရှိသော်။ ကဋ္ဌာနိ၊ သစ်တို့သည်။ ဝိပ္ပကိဏ္ဏာနိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲကုန်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်ကုန်၍။ အဂမံသု၊ သွားကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပံသုကူလသညိနော၊ ပံသုကူဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဥတ္တာရေသုံ၊ ဆယ်တင်ကုန်၏။ သာမိကာ၊ သစ်ရှင်တို့သည်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ “တုမှေ၊ သင်တို့သည်၊
အဿမဏာ၊ ရဟန်းမဟုတ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေသုံ၊ စွပ်စွဲကြကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပံသုကူလသညိဿ၊ ပံသုကူဟု အမှတ်ရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၀၁)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဥဠုမ္ပံ၊ ဖောင်ကို။ ဗန္ဓိတွာ၊ ဖွဲ့ကုန်၍။ အစိရဝတိယာ၊ အစိရဝတီ အမည်ရှိသော။ နဒိယာ၊ မြစ်၌။ ဩသာရေန္တိ၊ မျှောကုန်၏။ ဗန္ဓနေ၊ အဖွဲ့သည်။ ဆိန္နေ၊ ပြတ်သည်ရှိသော်။ ကဋ္ဌာနိ၊ သစ်တို့သည်။ ဝိပ္ပကိဏ္ဏာနိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲကုန်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်ကုန်၍။ အဂမံသု၊ သွားကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “သာမိကာ၊ သစ်ရှင်တို့သည်။ ပုရေ ပဿန္တိ၊ မမြင်ကုန်သေး၊” ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ ထေယျစိတ္တာ၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဥတ္တာရေသုံ၊ ဆယ်တင်ကုန်၏။ သာမိကာ၊ သစ်ရှင်တို့သည်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ “တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အဿမဏာ၊ ရဟန်းမဟုတ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေသုံ၊ စွပ်စွဲကြကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နာ၊ ရောက်ကုန်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၀၂)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဂေါပါလကော၊ နွားကျောင်းသားသည်။ ရုက္ခေ၊ သစ်ပင်၌။ သာဋကံ၊ ပုဆိုးကို။ အာလဂ္ဂေတွာ၊ ဆွဲ၍။ ဥစ္စာရံ၊ ကျင်ကြီးစွန့်ရာ အရပ်သို့။ အဂမာသိ၊ သွား၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပံသုကူလသညီ၊ ပံသုကူဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဂ္ဂဟေသိ၊ ယူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဂေါပါလကော၊ ထိုနွားကျောင်းသားသည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေသိ၊ စွပ်စွဲ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပံသုကူလသညိဿ၊ ပံသုကူဟု အမှတ်ရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၀၃)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ နဒိံ၊ မြစ်ကို။ တရန္တဿ၊ ကူးစဉ်။ ရဇကာနံ၊ ခဝါသည်တို့၏။ ဟတ္ထတော၊ လက်မှ။ မုတ္တံ၊ လွတ်သော။ သာဋကံ၊ ပုဆိုးသည်။ ပါဒေ၊ ခြေ၌။ လဂ္ဂံ၊ ငြိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “သာမိကာနံ၊ ပုဆိုးရှင်တို့အား။ ဒဿာမိ၊ ပေးအံ့၊” ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ အဂ္ဂဟေသိ၊ ယူ၏။ သာမိကာ၊ ပုဆိုးရှင်တို့သည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေသုံ၊ စွပ်စွဲကြကုန်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အထေယျစိတ္တဿ၊ ခိုးလိုသောစိတ် မရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၀၄)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ နဒိံိံ၊ မြစ်ကို။ တရန္တဿ၊ ကူးစဉ်။ ရဇကာနံ၊ ခဝါသည်တို့၏။ ဟတ္ထတော၊ လက်မှ။ မုတ္တံ၊ လွတ်သော။ သာဋကံ၊ ပုဆိုးသည်။ ပါဒေ၊ ခြေ၌။ လဂ္ဂံ၊ ငြိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “သာမိကာ၊ ပုဆိုးရှင်တို့သည်။ ပုရေ ပဿန္တိ၊ မမြင်ကုန်သေး၊” ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဂ္ဂဟေသိ၊ ယူ၏။ သာမိကာ၊ ပုဆိုးရှင်တို့သည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေသုံ၊ စွပ်စွဲကြကုန်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၀၅)
၁၅၅။ တေန ခေါန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သပ္ပိကုမ္ဘိံ၊ ထောပတ်အိုးကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ ထောကံ ထောကံ၊ အတန်ငယ် အတန်ငယ်။ ပရိဘုဉ္ဇိ၊ သုံးဆောင်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၀၆)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရိဿာမ၊ ခိုးယူကုန်အံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သံဝိဒဟိတွာ၊ တိုင်ပင်ကုန်၍။ အဂမံသု၊ သွားကြကုန်၏။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းသည်။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍံကို။ အဝဟရိ၊ ခိုးယူ၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်၊
“မယံ၊ ငါတို့သည်။ န ပါရာဇိကာ၊ ပါရာဇိကသို့ မရောက်ကုန်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အဝဟဋော၊ ခိုး၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပါရာဇိကော၊ ပါရာဇိကသို့ ရောက်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နာ၊ ရောက်ကုန်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၀၇)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သံဝိဒဟိတွာ၊ တိုင်ပင်ကုန်၍။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရိတွာ၊ ခိုးယူကုန်၍။ ဘာဇေသုံ၊ ဝေဖန်ကုန်၏။ တေဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘာဇီယမာနေ၊ ဝေဖန်အပ်သည်ရှိသော်။ ဧကမေကဿ၊ တစ်ယောက် တစ်ယောက်၏။ ပဋိဝိသော၊ အဖို့သည်။ ပဉ္စမာသကော၊ ငါးပဲသည်။ န ပူရိ၊ မပြည့်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “မယံ၊ ငါတို့သည်။ န ပါရာဇိကာ၊ ပါရာဇိကသို့ မရောက်ကုန်၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နာ၊ ရောက်ကုန်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၀၈)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ဒုဗ္ဘိက္ခေ၊ ငတ်မွတ်သော အခါ၌။ အာပဏိကဿ၊ အိမ်ဈေးသည်၏။ တဏ္ဍုလမုဋ္ဌိံ၊ ဆန်တစ်ဆုပ်ကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဝဟရိ၊ ခိုးယူ၏။ တဿ၊ ထိုသူအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၀၉)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ဒုဗ္ဘိက္ခေ၊ ငတ်မွတ်သော အခါ၌။ အာပဏိကဿ၊ အိမ်ဈေးသည်၏။ မုဂ္ဂမုဋ္ဌိံ၊ ပဲနောက်တစ်ဆုပ်ကို၊ ။ပ။ မာသမုဋ္ဌိံ၊ ပဲကြီးတစ်ဆုပ်ကို။ တိလမုဋ္ဌိံ၊ နှမ်းတစ်ဆုပ်ကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဝဟရိ၊ ခိုးယူ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ ဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက မည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၁၀-၁၁၂)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အန္ဓဝနေ၊ အကန်းတော၌။ စောရကာ၊ ခိုးသူတို့သည်။ ဂါဝိံ၊ နွားမကို။ ဟန္တွာ၊ သတ်ကုန်၍။ မံသံ၊ အသားကို။ ခါဒိတွာ၊ ခဲကုန်၍။ သေသကံ၊ အကြွင်းကို။ ပဋိသာမေတွာ၊ သိုမှီးကုန်၍။ အဂမံသု၊ သွားကြကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပံသုကူလသညိနော၊ ပံသုကူဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဋိဂ္ဂဟာပေတွာ၊ အကပ်ခံစေကုန်၍။ ပရိဘုဉ္ဇိံသု၊ သုံးဆောင်ကုန်၏။ စောရကာ၊ ခိုးသူတို့သည်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အဿမဏာ၊ ရဟန်းမဟုတ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေသုံ၊ စွပ်စွဲကြကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပံသုကူလသညိဿ၊ ပံသုကူဟု အမှတ်ရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၁၃)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အန္ဓဝနေ၊ အကန်းတော၌။ စောရကာ၊ ခိုးသူတို့သည်။ သူကရံ၊ ဝက်ကို။ ဟန္တွာ၊ သတ်ကုန်၍။ မံသံ၊ အသားကို။ ခါဒိတွာ၊ ခဲကုန်၍။ သေသကံ၊ အကြွင်းကို။ ပဋိသာမေတွာ၊ သိုမှီးကုန်၍။ အဂမံသု၊ သွားကြကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပံသုကူလသညိနော၊ ပံသုကူဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဋိဂ္ဂဟာပေတွာ၊ အကပ်ခံစေကုန်၍။ ပရိဘုဉ္ဇိံသု၊ သုံးဆောင်ကြကုန်၏။ စောရကာ၊ ခိုးသူတို့သည်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ “တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အဿမဏာ၊ ရဟန်းမဟုတ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေသုံ၊ စွပ်စွဲကြကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပံသုကူလသညိဿ၊ ပံသုကူဟု အမှတ်ရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၁၄)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ တိဏခေတ္တံ၊ မြက်ခင်းသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ လူတံ၊ ရိတ်အပ်ပြီးသော။ ပဉ္စမာသဂ္ဃနကံ၊ ငါးပဲထိုက်သော။ တိဏံ၊ မြက်ကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဝဟရိ၊ ခိုးယူ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၁၅)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ တိဏခေတ္တံ၊ မြက်ခင်းသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ပဉ္စမာသဂ္ဃနကံ၊ ငါးပဲထိုက်သော။ တိဏံ၊ မြက်ကို။ လာယိတွာ၊ ရိတ်၍။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဝဟရိ၊ ခိုးယူ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စွံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၁၆)
၁၅၆။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာဂန္တုကာ၊ ဧည့်သည်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ အမ္ဗံ၊ သရက်သီးကို။ ဘာဇာပေတွာ၊ ဝေဖန်စေကုန်၍။ ပရိဘုဉ္ဇိံသု၊ သုံးဆောင်ကြကုန်၏။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ “တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အဿမဏာ၊ ရဟန်းမဟုတ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေသုံ၊ စွပ်စွဲကြကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကိံ စိတ္တာ၊ အဘယ်စိတ် ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇထ၊ သုံးဆောင်ကြကုန်သနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ပရိဘောဂတ္ထာယ၊ သုံးဆောင်ခြင်းအကျိုးငှာ။ စိတ္တာ၊ စိတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇာမ၊ သုံးဆောင်ပါကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပရိဘောဂတ္ထာယ၊ သုံးဆောင်းခြင်းအကျိုးငှာ။ စိတ္တာ၊ စိတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇန္တာနံ၊ သုံးဆောင်ကုန်သော။ တုမှာကံ၊ သင်တို့အား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၁၇)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာဂန္တုကာ၊ ဧည့်သည်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ဇမ္ဗုံ၊ သပြေသီးကို။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ လဗုဇံ၊ တောင်ပိန္နဲသီးကို။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ပနသံ၊ အိမ်ပိန္နဲသီးကို။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ တာလပက္ကံ၊ ထန်းသီးမှည့်ကို။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ဥစ္ဆုံ၊ ကြံကို။ သံဃဿံ၊ သံဃာ၏။ တိမ္ဗရူသကံ၊ တည်သီးကို။ ဘာဇာပေတွာ၊ ဝေဖန်စေကုန်၍။ ပရိဘုဉ္ဇိံသု၊ သုံးဆောင်ကြကုန်၏။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ “တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အဿမဏာ၊ ရဟန်းမဟုတ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေသုံ၊ စွပ်စွဲကြကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပရိဘောဂတ္ထာယ၊ သုံးဆောင်ခြင်း အကျိုးငှာ။ စိတ္တာ၊ စိတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇန္တာနံ၊ သုံးဆောင်ကုန်သော။ တုမှာကံ၊ သင်တို့အား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၁၈-၁၂၃)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အမ္ဗပါလကာ၊ သရက်ပင်စောင့်တို့သည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ အမ္ဗဖလံ၊ သရက်သီးကို။ ဒေန္တိ၊ လှူကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ဣမေ၊ ဤသူတို့သည်။ ဂေါပေတုံ၊ စောင့်ခြင်းငှာသာ။ ဣဿရာ၊ အစိုးရကုန်၏။ ဣမေ၊ ဤသူတို့သည်။ ဒါတုံ၊ ပေးခြင်းငှာ။ န ဣဿရာ၊ အစိုးမရကုန်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ၊ အလို့လို့ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ န ပဋိဂ္ဂဏှန္တိ၊ မခံကုန်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဂေါပကဿ၊ အစောင့်၏။ ဒါနေ၊ လှူရာ၌။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၂၄)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဇမ္ဗုပါလကာ၊ သပြေပင်စောင့်တို့သည်။ လဗုဇပါလကာ၊ တောင်ပိန္နဲသီးစောင့်တို့သည်။ ပနသပါလကာ၊ အိမ်ပိန္နဲသီးစောင့်တို့သည်။ တာလပက္ကပါလကာ၊ ထန်းသီးမှည့်စောင့်တို့သည်။ ဥစ္ဆုပါလကာ၊ ကြံစောင့်တို့သည်။ တိမ္ဗရူသကပါလကာ၊ တည်သီးစောင့်တို့သည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ တိမ္ဗရူသကံ၊ တည်သီးကို။ ဒေန္တိ၊ လှူကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ဣမေ၊ ဤသူတို့သည်။ ဂေါပေတုံ၊ စောင့်ခြင်းငှာသာ။ ဣဿရာ၊ အစိုးရကုန်၏။ ဣမေ၊ ဤသူတို့သည်။ ဒါတုံ၊ ပေးခြင်းငှာ။ န ဣဿရာ၊ အစိုးမရကုန်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ၊ အလို့လို့ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ န ပဋိဂ္ဂဏှန္တိ၊ မခံကုန်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဂေါပကဿ၊ အစောင့်၏။ ဒါနေ၊ လှူရာ၌။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၂၅-၁၃၀)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ဒါရုံ၊ သစ်ကို။ တာဝကာလိကံ၊ အခိုက်အတန့်။ ဟရိတွာ၊ ဆောင်၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဝိဟာရဿ၊ ကျောင်း၏။ ကုဋ္ဋံ၊ နံရံကို။ ဥပတ္ထမ္ဘေသိ၊ ထောက်စေ၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေသုံ၊ စွပ်စွဲကြကုန်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ စိတ္တော၊ အဘယ်စိတ် ရှိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တာဝကာလိကော၊ အခိုက်အတန့် စိတ် ရှိပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တာဝကာလိကေ၊ အခိုက်တန့်စိတ် ရှိရာ၌။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၃၁)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဝဟရိ၊ ခိုးယူ၏။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ မတ္တိကံ၊ မြေညက်ကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဝဟရိ၊ ခိုးယူ၏။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ပုဉ္ဇကိတံ၊ အပုံအစုပြုအပ်သော။ တိဏံ၊ မြက်ကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဝဟရိ၊ ခိုးယူ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၃၂-၁၃၄)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ပုဉ္ဇကိတံ၊ အပုံအစုပြုအပ်သော။ တိဏံ၊ မြက်ကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဈာပေသိ၊ မီးတိုက်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၃၅)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ မဉ္စံ၊ ညောင်စောင်းကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဝဟရိ၊ ခိုးယူ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၃၆)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ပီဌံ၊ အင်းပျဉ်ကို။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ဘိသိံ၊ ဘုံလျှိုကို။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ဗိဗ္ဗောဟနံ၊ အုံးကို။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ကဝါဋံ၊ တံခါးရွက်ကို။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ အာလောကသန္ဓိံ၊ လေသာတံခါးကို။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ဂေါပါနသိံ၊ အခြင်ကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဝဟရိ၊ ခိုးယူ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်၏။ (၁၃၇-၁၄၂)
၁၅၇။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဥပါသကဿ၊ ဥပါသကာ၏။ ဝိဟာရပရိဘောဂံ၊ ကျောင်းအသုံးအဆောင် ဖြစ်သော။ သေနာသနံ၊ အိပ်ရာ နေရာကို။ အညတြ၊ တစ်ပါးသော ကျောင်း၌။ ပရိဘုဉ္ဇန္တိ၊ သုံးဆောင်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဥပါသကော၊ ထိုဥပါသကာသည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘဒန္တာ၊ အရှင်ကောင်းတို့သည်။ အညတြ၊ တစ်ပါးသော ကျောင်း၌။ ပရိဘောဂံ၊ အသုံးအဆောင်ကို။ အညတြ၊ တစ်ပါးသော ကျောင်း၌။ ပရိဘုဉ္ဇိဿန္တိ နာမ၊ သုံးဆောင်ကုန်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆို၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အညတြ၊ တစ်ပါးသော ကျောင်း၌။ ပရိဘောဂေါ၊ အသုံးအဆောင်ကို။ အညတြ၊ တစ်ပါးသော ကျောင်း၌။ န ပရိဘုဉ္ဇိတဗ္ဗော၊ မသုံးဆောင်အပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပရိဘုဉ္ဇေယျ၊ သုံးဆောင်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၄၃)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥပေါသထဂ္ဂမ္ပိ၊ ဥပုသ်ယူရာ ဥပုသ်အိမ်သို့လည်းကောင်း။ သန္နိသဇ္ဇမ္ပိ၊ စည်းဝေးရာ အရပ်သို့လည်းကောင်း။ ဟရိတုံ၊ ဆောင်ခြင်းငှာ။ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ၊ အလို့လို့ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဆမာယံ၊ မြေ၌။ နိသီဒန္တိ၊ ထိုင်နေကုန်၏။ ဂတ္တာနိပိ၊ ကိုယ်တို့သည်လည်းကောင်း။ စီဝရာနိပိ၊ သင်္ကန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ပံသုကိတာနိ၊ မြေမှုန့်အလိမ်းလိမ်းကပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တာဝကာလိကံ၊ အခိုက်အတန့်။ ဟရိတုံ၊ ဆောင်ခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၄၄)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ စမ္ပာယံ၊ စမ္ပာပြည်၌။ ထုလ္လနန္ဒာယ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၏။ အန္တေဝါသီ၊ အနီးနေဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ထုလ္လနန္ဒာယ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၏။ ဥပဋ္ဌာကကုလံ၊ အလုပ်အကျွေးဖြစ်သော အမျိုးသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ “အယျာ၊ အရှင်မထုလ္လနန္ဒာသည်၊
တေကဋုလယာဂုံ၊ နှမ်းဆန်နှစ်ပါး၌ ပဲမျိုးတစ်ပါးပါး စွက်လျက် သုံးခုဖက်၍ ချက်အပ်သော ယာဂုကို။ ပါတုံ၊ သောက်ခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပစာပေတွာ၊ ကျိုစေ၍။ ဟရိတွာ၊ ဆောင်၍။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ပရိဘုဉ္ဇိ၊ သုံးဆောင်၏။ သာ၊ ထိုထုလ္လနန္ဒာသည်။ ဇာနိတွာ၊ သိ၍။ တံ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ အဿမဏီ၊ ရဟန်းမိန်းမ မဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေသိ၊ စွပ်စွဲ၏။ တဿာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ပြောကြား၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းတို့သည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းယောကျ်ားတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ လျှောက်ကြားကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္ပဇာနမုသာဝါဒေ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို ဆိုခြင်းကြောင့်။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၄၅)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ထုလ္လနန္ဒာယ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၏။ အန္တေဝါသီ၊ အနီးနေဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ထုလ္လနန္ဒာယ၊ ထုလ္လနန္ဒာအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၏။ ဥပဋ္ဌာကကုလံ၊ အလုပ်အကျွေးဖြစ်သော အမျိုးသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ “အယျာ၊ အရှင်မထုလ္လနန္ဒာသည်။ မဓုဂေါဠကံ၊ ပျားတင်လဲဖြင့် စွက်၍ ကြော်ချက်အပ်သော မုန့်ကို။ ခါဒိတုံ၊ ခဲခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပစာပေတွာ၊ ချက်စေ၍။ ဟရိတွာ၊ ဆောင်၍။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ပရိဘုဉ္ဇိ၊ သုံးဆောင်၏။ သာ၊ ထိုထုလ္လနန္ဒာသည်။ ဇာနိတွာ၊ သိ၍။ တံ၊ ထိုရဟန်းမကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ အဿမဏီ၊ ရဟန်းမိန်းမ မဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေသိ၊ စွပ်စွဲ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္ပဇာနမုသာဝါဒေ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို ဆိုခြင်းကြောင့်။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၄၆)
၁၅၈။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဝေသာလိယံ၊ ဝေသာလီပြည်၌။ အာယသ္မတော အဇ္ဇုကဿ၊ အရှင်အဇ္ဇုက၏။ ဥပဋ္ဌာကဿ၊ အလုပ်အကျွေးဖြစ်သော။ ဂဟပတိနော၊ သူကြွယ်၏။ ပုတ္တော စ၊ သားလည်းကောင်း။ ဘာဂိနေယျော စ၊ တူလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဒါရကာ၊ သူငယ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဂဟပတိ၊ ထိုသူကြွယ်သည်။ အာယသ္မန္တံ အဇ္ဇုကံ၊ အရှင်အဇ္ဇုကကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣမေသံ ဒါရကာနံ၊ ဤသူငယ်တို့တွင်။ ယော ဒါရကော၊ အကြင်သူသည်။ သဒ္ဓေါ၊ သဒ္ဓါတရားနှင့် ပြည့်စုံသည်။ ပသန္နော၊ ရတနာသုံးပါး၌ ကြည်ညိုသည်။ တဿ ဒါရကဿ၊ ထိုသူငယ်အား။ ဣမံ ဩကာသံ၊ ဤဥစ္စာစု၏ အခွင့်ကို။ အာစိက္ခေယျာသိ၊ ကြားတော်မူပါလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ ဂဟပတိနော၊ ထိုသူကြွယ်၏။ ဘာဂိနေယျော၊ တူသည်။ သဒ္ဓေါ၊ သဒ္ဓါတရားနှင့် ပြည့်စုံသည်။ ပသန္နော၊ ရတနာသုံးပါး၌ ကြည်ညိုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ အဇ္ဇုကော၊ အရှင်အဇ္ဇုကသည်။ တံ ဩကာသံ၊ ထိုဥစ္စာစု၏ အခွင့်ကို။ တဿ ဒါရကဿ၊ ထိုသူငယ်အား။ အာစိက္ခိ၊ ကြား၏။ သော ဒါရကော၊ ထိုသူငယ်သည်။ တေန သာပတေယျေန၊ ထိုဥစ္စာစုဖြင့်။ ကုဋုမ္ဗဉ္စ၊ ဥစ္စာစုကိုလည်း။ သဏ္ဌပေတိ၊ ကောင်းစွာ ထား၏။ ဒါနဉ္စ၊ အလှူကိုလည်း။ ပဋ္ဌပေသိ၊ ဖြစ်စေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တဿ ဂဟပတိနော၊ ထိုသူကြွယ်၏။ ပုတ္တော၊ သားသည်။ အာယသ္မန္တံ အာနန္ဒံ၊ အရှင်အာနန္ဒာကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ အာနန္ဒ၊ အရှင်ဘုရား အာနန္ဒာ။ ပိတုနော၊ အဖ၏။ ဒါယဇ္ဇော၊ အမွေခံသည်။ ကော၊ အဘယ်သူနည်း။ ပုတ္တော ဝါ၊ သားသည်လည်းကောင်း။ ဘာဂိနေယျော ဝါ၊ တူသည်လည်းကောင်း။ ဒါယဇ္ဇော နု ခေါ၊ အမွေခံလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “အာဝုသော၊ င့ါရှင်။ ပုတ္တော၊ သားသည်။ ပိတု၊ အဖ၏။ ဒါယဇ္ဇော၊ အမွေခံတည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အယံ အယျော အဇ္ဇုကော၊ ဤအရှင်အဇ္ဇုကသည်။ အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ သာပေတေယျံ၊ ဥစ္စာကို။ အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ မေထုနကဿ၊ ယောက်ဖအား။ အာစိက္ခိ၊ ကြား၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အာယသ္မာ အဇ္ဇုကော၊ အရှင်အဇ္ဇုကသည်။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ အဇ္ဇုကော၊ အရှင်အဇ္ဇုကသည်။ အာယသ္မန္တံ အာနန္ဒံ၊ အရှင်အာနန္ဒာကို။ “အာဝုသော အာနန္ဒ၊ ငါ့ရှင် အာနန္ဒာ။ မေ၊ ငါ့အား။ ဝိနိစ္ဆယံ၊ အဆုံးအဖြတ်ကို။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဥပါလိ၊ အရှင်ဥပါလိသည်။ အာယသ္မတော အဇ္ဇုကဿ၊ အရှင်အဇ္ဇုက၏။ ပက္ခော၊ အဖော်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဥပါလိ၊ အရှင်ဥပါလိသည်။ အာယသ္မန္တံ အာနန္ဒံ၊ အရှင်အာနန္ဒာကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း၊
“အာဝုသော အာနန္ဒ၊ ငါ့ရှင် အာနန္ဒာ။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ သာမိကေန၊ အရှင်သည်။ ‘ဣမံ ဩကာသံ၊ ဤအခွင့်ကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော သူအား။ အာစိက္ခ၊ ကြားလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တော၊ ဆိုအပ်သည်ဖြစ်၍။ တဿ၊ ထိုသူအား။ အာစိက္ခိ၊ ကြား၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကိံ၊ အဘယ်အာပတ်သို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်သနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော အာပတ်သို့။ န အာပဇ္ဇတိ၊ မရောက်။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ ဒုက္ကဋမတ္တမ္ပိ၊ ဒုက္ကဋ်မျှသို့လည်း။ န အာပဇ္ဇတိ၊ မရောက်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အယံ အာယသ္မာ အဇ္ဇုကော၊ ဤအရှင်အဇ္ဇုကသည်။ သာမိကေန၊ အရှင်သည်။ ‘ဣမံ ဩကာသံ၊ ဤအခွင့်ကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော သူအား။ အာစိက္ခ၊ ကြားလော့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တော၊ ဆိုအပ်သည် ဖြစ်၍။ တဿ၊ ထိုသူအား။ အာစိက္ခတိ၊ ကြား၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အာယသ္မတော အဇ္ဇုကဿ၊ အရှင်အဇ္ဇုကအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ (၁၄၇)
၁၅၉။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဗာရာဏသိယံ၊ ဗာရာဏသီပြည်၌။ အာယသ္မတော ပိလိန္ဒဝစ္ဆဿ၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆ၏။ ဥပဋ္ဌာကကုလံ၊ အလုပ်အကျွေးဖြစ်သော အမျိုးကို။ စောရေဟိ၊ ခိုးသူတို့သည်။ ဥပဒ္ဒုတံ၊ နှိပ်စက်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒွေ စ ဒါရကာ၊ နှစ်ယောက်သော သူငယ်တို့ကိုလည်း။ နီတာ၊ ဆောင်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည်။ တေ ဒါရကေ၊ ထိုသူငယ်တို့ကို။ ဣဒ္ဓိယာ၊ တန်ခိုးဖြင့်။ အာနေတွာ၊ ဆောင်၍။ ပါသာဒေ၊ ပြာသာဒ်၌။ ဌပေသိ၊ ထား၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ တေ ဒါရကေ၊ ထိုသူငယ်တို့ကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍။ “အယံ၊ ဤတန်ခိုးအာနုဘော်သည်။ အယျဿ ပိလိန္ဒဝစ္ဆဿ၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆ၏။ ဣဒ္ဓါနုဘာဝေါ၊ တန်ခိုးအာနုဘော်တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာယသ္မန္တေ ပိလိန္ဒဝစ္ဆေ၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆ၌။ အဘိပ္ပသီဒိံသု၊ အလွန်ကြည်ညိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည်။ စောရေဟိ၊ ခိုးသူတို့သည်။ နီတေ၊ ဆောင်အပ်ကုန်သော။ ဒါရကေ၊ သူငယ်တို့ကို။ အာနေဿတိ နာမ၊ ဆောင်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဒ္ဓိမဿ၊ တန်ခိုးရှိသော ရဟန်း၏။ ဣဒ္ဓိဝိသယေ၊ တန်ခိုးအရာ၌။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၄၈)
၁၆၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ပဏ္ဍုကော စ၊ ပဏ္ဍုကလည်းကောင်း။ ကပိလော စ၊ ကပိလလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သဟာယကာ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းသည်။ ဂါမကေ၊ ရွာငယ်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းသည်။ ကောသမ္ဗိယံ၊ ကောသမ္ဗီပြည်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဂါမကာ၊ ရွာငယ်မှ။ ကောသမ္ဗိံ၊ ကောသမ္ဗီပြည်သို့။ ဂစ္ဆန္တဿ၊ သွားစဉ်။ အန္တရာမဂ္ဂေ၊ ခရီးအကြား၌။ နဒိံ၊ မြစ်ကို။ တရန္တဿ၊ ကူးသည်ရှိသော်။ သုကရိကာနံ၊ ဝက်သတ်သမားတို့၏။ ဟတ္ထတော၊ လက်မှ။ မုတ္တာ၊ လွတ်သော။ မေဒဝဋ္ဋိ၊ အဆီခွေသည်။ ပါဒေ၊ ခြေ၌။ လဂ္ဂါ၊ ငြိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “သာမိကာနံ၊ အရှင်တို့အား။ ဒဿာမိ၊ ပေးအံ့၊” ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ အဂ္ဂဟေသိ၊ ယူ၏။ သာမိကာ၊ အရှင်တို့သည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေသုံ၊ စွပ်စွဲကြကုန်၏။ ဥတ္တိဏ္ဏံ၊ မြစ်မှ တက်ပြီးသော။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ ဂေါပါလိကာ၊ နွားကျောင်းသူမသည်။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝ၊ မှီဝဲလော့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “ပကတိယာပိ၊ သဘောအားဖြင့်လည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်၊” ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ တဿာ၊ ထိုနွားကျောင်းသူမ၌။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝိတွာ၊ မှီဝဲ၍။ ကောသမ္ဗိံ၊ ကောသမ္ဗီပြည်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဒိန္နာဒါနေ၊ အရှင်မပေးသော ဥစ္စာကို ခိုးယူခြင်းကြောင့်။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မေထုနဓမ္မသမာယောဂေ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော အကျင့်နှင့် ယှဉ်ခြင်းကြောင့်။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၄၉)
၁၆၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သာဂလာယံ၊ သာဂလပြည်၌။ အာယသ္မတော ဒဠှိကဿ၊ အရှင်ဒဠှိက၏။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကော၊ အတူနေဖြစ်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အနဘိရတိယာ၊ မမွေ့လျော်ခြင်းသည်။ ပီဠိတော၊ နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ အာပဏိကဿ၊ အိမ်ဈေးသည်၏။ ဝေဌနံ၊ ဦးရစ်ကို၊
အဝဟရိတွာ၊ ခိုးယူ၍။ အာယသ္မန္တံ ဒဠှိကံ၊ အရှင်ဒဠှိကကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်ပြီ။ ဝိဗ္ဘမိဿာမိ၊ လူထွက်အံ့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တယာ၊ သင်သည်။ ကိံ၊ အဘယ်အမှုကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်သနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိတော၊ မေးအပ်သည်ရှိသော်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တမတ္ထံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ အာဟရာပေတွာ၊ ဦးရစ်ကို ဆောင်စေ၍။ အဂ္ဃါပေသိ၊ အဖိုးဖြတ်စေ၏။ တံ၊ ထိုဦးရစ်သည်။ အဂ္ဃါပေန္တံ၊ အဖိုးဖြတ်စေသည်ရှိသော်။ ပဉ္စမာသကေဝ၊ ငါးပဲသည်။ န အဂ္ဃတိ၊ မထိုက်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဓမ္မကထံ၊ တရားစကားကို။ အကာသိ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြု၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အဘိရမတိ၊ မွေ့လျော်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် ဒုတိယပါရာဇိက အပြီးတည်း။ (၁၅၀)
ဒုတိယပါရာဇိကံ၊ ဒုတိယပါရာဇိကသည်။ သမတ္တံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၃-တတိယပါရာဇိက
၁၆၂။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝေသာလိယံ၊ ဝေသာလီပြည်၌။ မဟာဝနေ၊ မဟာဝုန်တော၌။ ကူဋာဂါရသာလာယံ၊ စုလစ်မွန်းချွန် အထွတ်တပ်သော ဇရပ်ကျောင်း၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ အသုဘကထံ၊ အသုဘစကားကို။ ကထေသိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အသုဘာယ၊ အသုဘကမ္မဋ္ဌာန်း၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသတိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အသုဘဘာဝနာယ၊ အသုဘကမ္မဋ္ဌာန်းကို ပွားခြင်း၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသတိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အာဒိဿ အာဒိဿ၊ ရည်၍ ရည်၍။ အသုဘသမာပတ္တိယာ၊ အသုဘသမာပတ်၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူကို။ ဘာသတိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အထခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ အဒ္ဓမာသံ၊ တစ်လထက်ဝက် တစ်ဆယ့်ငါးရက်ပတ်လုံး။ ပဋိသလ္လီယိတုံ၊ တစ်ယောက်တည်း ကိန်းအောင်းတော်မူခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိတော်မူ၏။ ဧကေန၊ တစ်ယောက်သော။ ပိဏ္ဍပါတနီဟာရကေန၊ ဆွမ်းဆောင်သောသူကို။ အညတြ၊ ကြဉ်၍။ ကေနစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော သူသည်။ ဥပသင်္ကမိတဗ္ဗော၊ ကပ်အပ်သည်။ န အမှိ၊ မဖြစ်လို၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ သာဓု၊ ကောင်းပါပြီ၊” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ပဋိဿုဏိတွာ၊ ဝန်ခံကုန်၍။ ဧကေန၊ တစ်ယောက်သော။ ပိဏ္ဍပါတနီဟာရကေန၊ ဆွမ်းဆောင်သော သူကို။ အညတြ၊ ကြဉ်၍။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော ရဟန်းသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားသို့။ န ဥပသင်္ကမတိ၊ မကပ်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ အသုဘကထံ၊ အသုဘစကားကို။ ကထေသိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အသုဘာယ၊ အသုဘကမ္မဋ္ဌာန်း၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသတိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အသုဘဘာဝနာယ၊ အသုဘကမ္မဋ္ဌာန်းကို ပွားခြင်း၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသတိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အာဒိဿ အာဒိဿ၊ ရည်၍ ရည်၍။ အသုဘသမာပတ္တိယာ၊ အသုဘသမာပတ်၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသတိ၊ ဟောတော်မူ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အနေကာကာရဝေါကာရံ၊ များစွာသော ဝဏ္ဏသဏ္ဌာန စသော အခြင်းအရာတို့ဖြင့် ပြွမ်းသော။ အသုဘဘာဝနာနုယောဂံ၊ အသုဘဘာဝနာ၌ အားထုတ်ခြင်းကို။ အနုယုတ္တာ၊ အစဉ်မပြတ် အားထုတ်ခြင်း ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ တေ ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ သကေန ကာယေန၊ မိမိ မိမိရူပကာယဖြင့်။ အဋ္ဋီယန္တိ၊ ငြီးငွေ့ကုန်၏။ ဟရာယန္တိ၊ ရှက်နိုးကုန်၏။ ဇိဂုစ္ဆန္တိ၊ စက်ဆုပ်ကုန်၏။ သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဒဟရော၊ ငယ်သော။ ယုဝါ၊ ပျိုနုသော အရွယ်နှင့် ပြည့်စုံသော။ မဏ္ဍနကဇာတိကော၊ တန်ဆာဆင်ခြင်းသဘော ရှိသော။ သီသံနှာတော၊ ဦးခေါင်းနှင့်တကွ ရေချိုးပြီးသော။ ဣတ္ထီ ဝါ၊ မိန်းမသည်လည်းကောင်း။ ပုရိသော ဝါ၊ ယောကျ်ားသည်လည်းကောင်း။ ကဏ္ဌေ၊ လည်၌။ အာသတ္တေန၊ ဆန့်ကျင်ဘက်ရန်သူသည် ယူဆောင်၍ စွပ်တပ်အပ်သော။ အဟိကုဏပေန ဝါ၊ မြွေဟောက်ပုပ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ကုက္ကုရကုဏပေန ဝါ၊ ခွေးကောင်ပုပ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ မနုဿကုဏပေန ဝါ၊ လူကောင်ပုပ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ အဋ္ဋီယေယျ သေယျထာပိ၊ ငြီးငွေ့ရာသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဟရာယေယျ သေယျထာပိ၊ ရှက်နိုးရာသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဇိဂုစ္ဆေယျ သေယျထာပိ၊ စက်ဆုပ်ရာသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ သကေန ကာယေန၊ မိမိရူပကာယဖြင့်။ အဋ္ဋီယန္တာ၊ ငြီးငွေ့ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဟရာယန္တာ၊ ရှက်နိုးကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဇိဂုစ္ဆန္တာ၊ စက်ဆုပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အတ္တနာပိ၊ မိမိသည်လည်း။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေန္တိ၊ ချကုန်၏။ အညမညမ္ပိ၊ အချင်းချင်းလည်း။ ဇီဝိတာ၊ မှ ဝေါရောပေန္တိ- ချကုန်၏။ မိဂလဏ္ဍကံ၊ မိဂလဏ္ဍိက အမည်ရှိသော။ သမဏကုတ္တကမ္ပိ၊ ရဟန်းရှင်ယောင် အသွင်ဆောင်သော သူသို့လည်း။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ သာဓု အာယာစာမ၊ တောင်းပန်ကုန်၏။ နော၊ ငါတို့ကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေဟိ၊ ချလော့၊
ဣဒံ၊ ဤသပိတ်သင်္ကန်းသည်။ တေ၊ သင်၏။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မိဂလဏ္ဍိကော၊ မိဂလဏ္ဍိက အမည်ရှိသော။ သမဏကုတ္တကော၊ ရဟန်းရှင်ယောင် အသွင်ဆောင်သော သူသည်။ ပတ္တစီဝရေဟိ၊ သပိတ်သင်္ကန်းတို့ဖြင့်။ ဘဋော၊ အခ ရသည်ဖြစ်၍။ သမ္ဗဟုလေ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေတွာ၊ ချ၍။ လောဟိတကံ၊ သွေးအလိမ်းလိမ်းကပ်သော။ အသိံ၊ သန်လျက်ကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဝဂ္ဂုမုဒါ၊ ဝဂ္ဂုမုဒါ အမည်ရှိသော။ နဒီ၊ မြစ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။
၁၆၃။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မိဂလဏ္ဍိကဿ၊ မိဂဏ္ဍိက အမည်ရှိသော။ သမဏကုတ္တကဿ၊ ရဟန်းရှင်ယောင် အသွင်ဆောင်သော သူသည်။ လောဟိတကံ၊ သွေးအလိမ်းလိမ်းကပ်သော။ တံ အသိံ၊ ထိုသန်လျက်ကို။ ဓောဝန္တဿ၊ ဆေးကြောစဉ်။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟုဒေဝ၊ ဖြစ်သည်သာလျှင်တည်း။ ကိံ အဟု၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ယော အဟံ၊ အကြင်ငါသည်။ သီလဝန္တေ၊ သီလရှိကုန်သော။ ကလျာဏဓမ္မေ၊ ကောင်းသော သဘော ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေသိံ၊ ချမိပြီ။ တဿ မေ၊ ထိုငါ့အား။ ဝတ၊ စင်စစ်။ အလာဘာ၊ စီးပွားချမ်းသာတို့ကို အရ မတော်ကုန်။ တဿ မေ၊ ထိုငါ့အား။ ဝတ၊ စင်စစ်။ လာဘာ၊ စီးပွားချမ်းသာတို့ကို ရခြင်းသည်။ န၊ မဟုတ်ကုန်။ ဒုလ္လဒ္ဓံ၊ လူ၏ အဖြစ်ကို မကောင်းသဖြင့် ရအပ်၏။ ဝတ၊ စင်စစ်။ သုလဒ္ဓံ၊ လူ၏ အဖြစ်ကို ကောင်းစွာ ရအပ်သည်။ န၊ မဟုတ်။ တေန မယာ၊ ထိုငါသည်။ ဝတ၊ စင်စစ်။ ဗဟုံ၊ များစွာ။ အပုညံ၊ မကောင်းမှုကို။ ပသုတံ၊ ပွားစေအပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟုဒေဝ၊ ဖြစ်သည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ မာရကာယိကာ၊ မာရ်နတ်၏ ကိုယ်တူဖြစ်သော။ ဒေဝတာ၊ ဘုမ္မစိုးနတ်သည်။ အဘိဇ္ဇမာနေ၊ မကွဲသော။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ အာဂန္တွာ၊ လာ၍။ မိဂလဏ္ဍိကံ၊ မိဂလဏ္ဍိက အမည်ရှိသော။ သမဏကုတ္တကံ၊ ရဟန်းရှင်ယောင် အသွင်ဆောင်သော သူကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “သပ္ပုရိသ၊ သူတော်ကောင်း။ သာဓု သာဓု၊ ကောင်းစွ ကောင်းစွ။ ယံ တွံ ယော တွံ၊ အကြင်သင်သည်။ အတိဏ္ဏေ၊ သံသရာမှ မကူးမြောက်သေးသော ရဟန်းတို့ကို။ တာရေသိ၊ ကူးမြောက်စေ၏။ သပ္ပုရိသ၊ သူတော်ကောင်း။ တဿ တေ၊ ထိုသင့်အား။ လာဘာ၊ လူ၏ အဖြစ်ကို အရတော်စွ။ သပ္ပုရိသ၊ သူတော်ကောင်း။ တဿ တေ၊ ထိုသင်သည်။ သုလဒ္ဓံ၊ လူ၏ အဖြစ်ကို ကောင်းစွာ ရအပ်၏။ သပ္ပုရိသ၊ သူတော်ကောင်း။ တေန တယာ၊ ထိုသင်သည်။ ဗဟုံ၊ များစွာ။ ပုညံ၊ ကောင်းမှုကို။ ပသုတံ၊ ပွားစေအပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မိဂလဏ္ဍိကော၊ မိဂလဏ္ဍိက အမည်ရှိသော။ သမဏကုတ္တကော၊ ရဟန်းရှင်ယောင် အသွင်ဆောင်သော သူသည်။ “မေ၊ ငါ့အား။ လာဘာ ကိရ၊ လူ၏ အဖြစ်ကို အရတော်သတတ်။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ သုလဒ္ဓံ ကိရ၊ လူ၏ အဖြစ်ကို ကောင်းစွာ ရအပ်သတတ်။ မယာ၊ ငါသည်။ ဗဟုံ၊ များစွာ။ ပုညံ၊ ကောင်းမူကို။ ပသုတံ ကိရ၊ ပွားစေအပ်သတတ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ အတိဏ္ဏေ၊ သံသရာမှ မကူးမြောက်သေးသော ရဟန်းတို့ကို။ တာရေမိ ကိရ၊ ကူးမြောက်စေသတတ်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ တိဏှံ၊ ထက်စွာသော။ အသိံ၊ သန်လျက်ကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ဝိဟာရေန၊ ကျောင်းတစ်ကျောင်းမှ။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းတစ်ကျောင်းသို့။ ပရိဝေဏေန၊ ပရဝုဏ်တစ်ခုမှ။ ပရိဝေဏံ၊ ပရိဝုဏ်တစ်ခုသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ “ကော၊ အဘယ်ရဟန်းသည်။ အတိဏ္ဏော၊ သံသရာမှ မကူးမြောက် သေးသနည်း။ ကံ၊ အဘယ်ရဟန်းကို။ တာရေမိ၊ ကူးမြောက်စေရအံ့နည်း၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ တတ္တ၊ ထိုရဟန်းအပေါင်းတို့တွင်။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အဝီတရာဂါ၊ မကင်းသော ရာဂ ရှိကုန်၏။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ တသ္မိံ သမယေ၊ ထိုသိို့ဆိုသော အခါ၌။ ဘယံ၊ ကြောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ ယေဝ၊ ဖြစ်သည်သာလျှင်တည်း။ ဆမ္ဘိတတ္တံ၊ ကိုယ်ခိုင်မာသည်၏ အဖြစ်သည်။ ဟောတိ ယေဝ၊ ဖြစ်သည်သာလျှင်တည်း။ လောမဟံသော၊ ကြက်သီးမွေးညင်း ထခြင်းသည်။ ဟောတိ ယေဝ၊ ဖြစ်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ ပန တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်ကား။ ဝီတရာဂါ၊ ကင်းသော ရာဂ ရှိကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ တသ္မိံ သမယေ၊ ထိုသို့ဆိုသော အခါ၌။ ဘယံ၊ ကြောက်ခြင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဆမ္ဘိတတ္တံ၊ ကိုယ်ခိုင်မာသည်၏ အဖြစ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ လောမဟံသော၊ ကြက်သီးမွေးညင်း ထခြင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မိဂလဏ္ဍိကော၊ မိဂလဏ္ဍိက အမည်ရှိသော။ သမဏကုတ္တကော၊ ရဟန်းရှင်ယောင် အသွင်ဆောင်သော သူသည်။ ဧကမ္ပိ ဘိက္ခုံ၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းကိုလည်း။ ဧကာဟေန၊ တစ်ရက်ခြင်းဖြင့်။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေသိ၊ ချ၏။ ဒွေ ဘိက္ခူ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့ကိုလည်း။ ဧကာဟေန၊ တစ်ရက်ခြင်းဖြင့်။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေသိ၊ ချ၏။ တယောပိ ဘိက္ခူ၊ သုံးယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့ကိုလည်း။ ဧကာဟေန၊ တစ်ရက်ခြင်းဖြင့်။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေသိ၊ ချ၏။ စတ္တာရောပိ ဘိက္ခူ၊ လေးယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့ကိုလည်း။ ဧကာဟေန၊ တစ်ရက်ခြင်းဖြင့်။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေသိ၊ ချ၏။ ပဉ္စပိ ဘိက္ခူ၊ ငါးယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့ကိုလည်း။ ဧကာဟေန၊ တစ်ရက်ခြင်းဖြင့်။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေသိ၊ ချ၏။ ဒသပိ ဘိက္ခူ၊ ဆယ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့ကိုလည်း။ ဧကာဟေန၊ တစ်ရက်ခြင်းဖြင့်။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေသိ၊ ချ၏။ ဝီသတိပိ ဘိက္ခူ၊ နှစ်ဆယ်ကုန်သော ရဟန်းတို့ကိုလည်း။ ဧကာဟေန၊ တစ်ရက်ခြင်းဖြင့်။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေသိ၊ ချ၏။ တိံသမ္ပိ ဘိက္ခူ၊ သုံးဆယ်သော ရဟန်းတို့ကိုလည်း။ ဧကာဟေန၊ တစ်ရက်ခြင်းဖြင့်။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေတိ၊ ချ၏။ စတ္တာလီသမ္ပိ ဘိက္ခူ၊ လေးဆယ်ကုန်သော ရဟန်းတို့ကိုလည်း။ ဧကာဟေန၊ တစ်ရက်ခြင်းဖြင့်။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေသိ၊ ချ၏။ ပညာသမ္ပိ ဘိက္ခူ၊ ငါးဆယ်သော ရဟန်းတို့ကိုလည်း။ ဧကာဟေန၊ တစ်ရက်ခြင်းဖြင့်။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေသိ၊ ချ၏။ သဋ္ဌိပိ ဘိက္ခူ၊ ခြောက်ဆယ်သော ရဟန်းတို့ကိုလည်း။ ဧကာဟေန၊ တစ်ရက်ခြင်းဖြင့်။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေသိ၊ ချ၏။
၁၆၄။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တဿ အဒ္ဓမာသဿ၊ ထိုတစ်လထက်ဝက် ဆယ့်ငါးရက်၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သောအခါ၌။ ပဋိသလ္လာနာ၊ ကိန်းအောင်းရာမှ။ ဝုဋ္ဌိတော၊ ထသည်ရှိသော်။ အာယသ္မန္တံ အာနန္ဒံ၊ အရှင်အာနန္ဒာကို။ “အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ကိံ နု ခေါ၊ အကြောင်းအဘယ်သို့နည်း။ ဘိက္ခုသံဃော၊ ရဟန်းအပေါင်းသည်။ တနုဘူတော ဝိယ၊ ပါးခြင်းသို့ ရောက်သကဲ့သို့။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တထာ၊ ထိုဖြစ်သမျှအတိုင်း။ ဟိ ကထေမိ၊ ပြန်ကြားလျှောက်ထားပါအံ့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ အနေက
ပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ အသုဘကထံ၊ အသုဘစကားကို။ ကထေသိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အသုဘာယ၊ အသုဘကမ္မဋ္ဌာန်း၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသတိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အသုဘဘာဝနာယ၊ အသုဘကမ္မဋ္ဌာန်းကို ပွားခြင်း၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသတိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အာဒိဿ အာဒိဿ၊ ရည်၍ ရည်၍။ အသုဘသမာ ပတ္တိယာ၊ အသုဘသမာပတ်၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသတိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ‘ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ အသုဘကထံ၊ အသုဘစကားကို။ ကထေတိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အသုဘာယ၊ အသုဘကမ္မဋ္ဌာန်း၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသတိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အသုဘဘာဝနာယ၊ အသုဘကမ္မဋ္ဌာန်းကို ပွားခြင်း၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသတိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အာဒိဿ အာဒိဿ၊ ရည်၍ ရည်၍။ အသုဘသမာပတ္တိယာ၊ အသုဘသမာပတ်၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသတိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ တေ စ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အနေကာကာရဝေါကာရံ၊ များစွာသော ဝဏ္ဏသဏ္ဌာန စသော အခြင်းအရာတို့ဖြင့် ပြွမ်းသော။ အသုဘာဝနာနုယောဂံ၊ အသုဘဘာဝနာ၌ အားထုတ်ခြင်းကို။ အနုယုတ္တာ၊ အဖန်ဖန်အားထုတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကြကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ သကေန ကာယေန၊ မိမိရူပကာယဖြင့်။ အဋ္ဋီယန္တိ၊ ငြီးငွေ့ကုန်၏။ ဟရာယန္တိ၊ ရှက်နိုးကုန်၏။ ဇိဂုစ္ဆန္တိ၊ စက်ဆုပ်ကုန်၏။ သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဒဟရော၊ ငယ်သော။ ယုဝါ၊ ပျိုနုသော အရွယ်နှင့် ပြည့်စုံသော။ မဏ္ဍနကဇာတိကော၊ တန်ဆာဆင်ခြင်း သဘောရှိသော။ သီသံနှာတော၊ ဦးခေါင်းနှင့်တကွ ရေချိုးပြီးသော။ ဣတ္ထီ ဝါ၊ မိန်းမသည်လည်းကောင်း။ ပုရိသော ဝါ၊ ယောကျ်ားသည်လည်းကောင်း။ ကဏ္ဌေ၊ လည်၌။ အာသတ္တေန၊ ဆန့်ကျင်ဘက်ရန်သူသည် ယူဆောင်၍ စွပ်တပ်အပ်သော။ အဟိကုဏပေန ဝါ၊ မြွေကောင်ပုပ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ကုက္ကုရကုဏပေန ဝါ၊ ခွေးကောင်ပုပ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ မနုဿကုဏပေန ဝါ၊ လူကောင်ပုပ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ အဋ္ဋှီယေယျ သေယျထာပိ၊ ငြီးငွေ့ရာသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဟရာယေယျ သေယျထာပိ၊ ရှက်နိုးရာသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဇိဂုစ္ဆေယျ သေယျထာပိ၊ စက်ဆုပ်ရာသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ သကေန ကာယေန၊ မိမိရူပကာယဖြင့်။ အဋ္ဋီယန္တာ၊ ငြီးငွေ့ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဟရာယန္တာ၊ ရှက်နိုးကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဇိဂုစ္ဆန္တာ၊ စက်ဆုပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အတ္တနာပိ၊ မိမိသည်လည်း။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေန္တိ၊ ချကုန်၏။ အညမညမ္ပိ၊ အချင်းချင်းလည်း။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေန္တိ၊ ချကုန်၏။ မိဂလဏ္ဍိကံ၊ မိဂလဏ္ဍိက အမည်ရှိသော။ သမဏကုတ္တကမ္ပိ၊ ရဟန်းရှင်ယောင် အသွင်ဆောင်သော သူသို့လည်း။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ ‘အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ သာဓု အာယာစာမ၊ တောင်းပန်ကုန်၏။ နော၊ ငါတို့ကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြမှ။ ဝေါရောပေဟိ၊ ချလော့။ ဣဒံ၊ ဤသပိတ်သင်္ကန်းသည်။ တေ၊ သင်၏။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မိဂလဏ္ဍိကော၊ မိဂလဏ္ဍိက အမည်ရှိသော။ သမဏကုတ္တကော၊ ရဟန်းရှင်ယောင် အသွင်ဆောင်သော သူသည်။ ပတ္တစီဝရေဟိ၊ သပိတ်သင်္ကန်းတို့ဖြင့်။ ဘဋော၊ အခ ရသည်ဖြစ်၍။ ဧကမ္ပိ ဘိက္ခုံ၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းကိုလည်း။ ဧကာဟေန၊ တစ်ရက်ချင်းဖြင့်။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေသိ၊ ချ၏၊ ။ပ။ သဋ္ဌိမ္ပိ ဘိက္ခူ၊ ခြောက်ဆယ်သော ရဟန်းတို့ကိုလည်း။ ဧကာဟေန၊ တစ်ရက်ချင်းဖြင့်။ ဇီဝိတာ၊ ဇိဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေသိ၊ ချ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယထာ ယေန အာကာရေန၊ အကြင်သို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ အာစိက္ခန္တေ၊ ဟောကြားသည်ရှိသော်။ အယံ ဘိက္ခုသံဃော၊ ဤရဟန်းအပေါင်းသည်။ အညာယ၊ အရဟတ္တဖိုလ်၌။ သဏ္ဌဟေယျ၊ တည်ရာ၏။ တထာ၊ ထိုသို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ အညံ၊ အသုဘမှတစ်ပါးသော။ ပရိယာယံ၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းဟု ဆိုအပ်သော အကြောင်းကို။ အာစိက္ခတု၊ ဟောကြားတော်မူပါလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ ယာဝတိကာ၊ အကြင်မျှလောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝေသာလိံ၊ ဝေသာလီပြည်ကို။ ဥပနိဿာယ၊ မှီကုန်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ ဥပဋ္ဌာနသာလာယံ၊ စည်းဝေးရာ ဇရပ်၌။ သန္နိပါတေဟိ၊ စည်းဝေးစေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ သာဓု၊ ကောင်းပါပြီ၊” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ပဋိဿုဏိတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ ယာဝတိကာ၊ အကြင်မျှလောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝေသာလိယံ၊ ဝေသာလီပြည်၌။ ဥပနိဿာယ၊ မှီကုန်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ ဥပဋ္ဌာနသာလာယံ၊ စည်းဝေးရာ ဇရပ်၌။ သန္နိပါတေတွာ၊ စည်းဝေးစေ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘိက္ခုသံဃော၊ ရဟန်းအပေါင်းသည်။ သန္နိပတိတော၊ စည်းဝေးပါပြီ။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ အဿ၊ ထိုအဆုံးအမပေးတော်မူခြင်း၏။ ယော ကာလော၊ အကြင်အခါသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ ကာလံ၊ ထိုအခါကို။ မညတိ၊ သိတော်မူ၏၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။
၁၆၅။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဥပဋ္ဌာနသာလာ၊ စည်းဝေးရာ ဇရပ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်တော်မူ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်တော်မူပြီး၍။ ပညတ္တေ၊ ခင်းထားအပ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ နိသဇ္ဇ ခေါ၊ ထိုင်နေတော်မူပြီး၍သာလျှင်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘာဝိတော၊ ပွားအပ်သော။ ဗဟုလီကတော၊ အကြိမ်များစွာ ပြုအပ်သော။ အယမ္ပိ ခေါ အာနာပါနဿတိသမာဓိ၊ ဤအာနာပါနဿတိနှင့် ယှဉ်သော သမာဓိသည်လည်း။ သန္တော စေဝ၊ ငြိမ်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏီတော စ၊ မြတ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသေစနကော စ၊ သွန်းလောင်းခြင်း မရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သုခေါ၊ ချမ်းသာသော။ ဝိဟာရော စ၊ နေရာသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပ္ပန္နုပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်တိုင်းဖြစ်တိုင်းသော။ ပါပကေ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလေ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ ဌာနသော၊ တစ်ခဏချင်း။ အန္တရဓာပေသိ၊ ကွယ်စေ၏။ ဝူပသမေတိ၊ ငြိမ်းစေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဂိမှာနံ၊ နွေလတို့၏။ ပစ္ဆိမေ မာသေ၊ အဆုံးဖြစ်သော လ၌။ ဥဟတံ၊ အထက်သို့ လွင့်တက်သော။ ရဇောဇလ္လံ၊ မြူသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏၊
တမေနံ၊ ထိုမြူကို။ မဟာ အကာလမေဃော၊ အခါမဲ့မိုးကြီးသည်။ ဌာနသော၊ တစ်ခဏချင်း။ အန္တရဓာပေတိ သေယျထာပိ၊ ကွယ်စေသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဝူပသမေတိ သေယျထာပိ၊ ငြိမ်းစေသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဘာဝိတော၊ ပွားအပ်သော။ ဗဟုလီကတော၊ အကြိမ်များစွာ ပြုအပ်သော။ အာနာပါနဿတိ သမာဓိ၊ အာနာပါနဿတိနှင့် ယှဉ်သော သမာဓိသည်။ သန္တော စေဝ၊ ငြိမ်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသေစနကော စ၊ သွန်းလောင်းခြင်း မရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သုခေါ၊ ချမ်းသာသော။ ဝိဟာရော စ၊ နေရာသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပ္ပန္နုပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်တိုင်း ဖြစ်တိုင်းသော။ ပါပကေ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလေ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ ဌာနသော၊ တစ်ခဏချင်း။ အန္တရဓာပေသိ၊ ကွယ်စေ၏။ ဝူပသမေတိ၊ ငြိမ်းစေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ၊ အဘယ်သို့သော အပြားအားဖြင့်။ ဘာဝိတော၊ ပွားအပ်သော။ အာနာပါနဿတိသမာဓိ၊ အာနာပါနဿတိနှင့် ယှဉ်သော သမာဓိသည်။ ကထံ၊ အဘယ်သို့သော အပြားအားဖြင့်။ ဗဟုလီကတော၊ အကြိမ်များစွာ ပြုအပ်သော။ အာနာပါနဿတိသမာဓိ စ၊ အာနာပါနဿတိနှင့် ယှဉ်သော သမာဓိသည်။ သန္တော စေဝ၊ ငြိမ်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ပဏီတော စ၊ မြတ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ အသေစနကော စ၊ သွန်းလောင်းခြင်း မရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ သုခေါ၊ ချမ်းသာသော။ ဝိဟာရော စ၊ နေရာသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဥပ္ပန္နုပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်တိုင်း ဖြစ်တိုင်းသော။ ပါပကေ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလေ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ ဌာနသော၊ တစ်ခဏချင်း။ အန္တရဓာပေတိ၊ ကွယ်စေသနည်း။ ဝူပသမေတိ၊ ငြိမ်းစေသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အရညဂတော ဝါ၊ တောသို့ ကပ်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ရုက္ခမူလဂတော ဝါ၊ သစ်ပင်ရင်းသို့ ကပ်သည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ သုညာဂါရဂတော ဝါ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာသို့ ကပ်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ပလ္လင်္ကံ၊ ထက်ဝယ်ကို။ အာဘုဇိတွာ၊ ဖွဲ့ခွေ၍။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ ဥဇုံ၊ ဖြောင့်မတ်စွာ။ ပဏိဓာယ၊ ထား၍။ ပရိမုခံ၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းသို့ ရှေးရှု။ သတိံ၊ သတိကို။ ဥပဋ္ဌပေတွာ၊ ရှေးရှုထင်စေ၍။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သတောဝ၊ သတိနှင့် ပြည့်စုံသည် ဖြစ်၍သာလျှင်။ အဿသတိ၊ ထွက်သက်ကို ဖြစ်စေ၏။ သတောဝ၊ သတိနှင့် ပြည့်စုံသည် ဖြစ်၍သာလျှင်။ ပဿသတိ၊ ဝင်သက်ကို ဖြစ်စေ၏။ ဒီဃံ ဝါ၊ ရှည်စွာလည်း။ အဿသန္တော၊ ထွက်သက်ကို ဖြစ်စေသည်ရှိသော်။ ဒီဃံ၊ ရှည်စွာ။ အဿသာမီတိ၊ ထွက်သက်ကို ဖြစ်စေ၏ ဟူ၍။ ပဇာနာတိ၊ သိ၏။ ဒီဃံ ဝါ၊ ရှည်စွာလည်း။ ပဿသန္တော၊ ဝင်သက်ကို ဖြစ်စေသည်ရှိသော်။ ဒီဃံ၊ ရှည်စွာ။ ပဿသာမီတိ၊ ဝင်သက်ကို ဖြစ်စေ၏ ဟူ၍။ ပဇာနာတိ၊ သိ၏။ ရဿံ ဝါ၊ တိုစွာလည်း။ အဿသန္တော၊ ထွက်သက်ကို ဖြစ်စေသည်ရှိသော်။ ရဿံ၊ တိုစွာ။ အဿသာမီတိ၊ ထွက်သက်ကို ဖြစ်စေ၏ ဟူ၍။ ပဇာနာတိ၊ သိ၏။ ရဿံ ဝါ၊ တိုစွာလည်း။ ပဿသန္တော၊ ဝင်သက်ကို ဖြစ်စေသည်ရှိသော်။ ရဿံ၊ တိုစွာ။ ပဿသာမီတိ၊ ဝင်သက်ကို ဖြစ်စေ၏ ဟူ၍။ ပဇာနာတိ၊ သိ၏။ သဗ္ဗကာယပ္ပဋိသံဝေဒီ၊ အလုံးစုံသော ထွက်သက်၏ အစအလယ်အဆုံးကို ထင်စေလျက်။ အဿသိဿာမီတိ၊ ထွက်သက်ကို ဖြစ်စေအံ့ဟု။ သိက္ခတိ၊ ကျင့်၏။ သဗ္ဗကာယပ္ပဋိသံဝေဒီ၊ အလုံးစုံသော ဝင်သက်၏ အစအလယ်အဆုံးကို ထင်စေလျက်။ ပဿသိဿာမီတိ၊ ဝင်သက်ကို ဖြစ်စေအံ့ဟု။ သိက္ခတိ၊ ကျင့်၏။ ကာယသင်္ခါရံ၊ ရုန့်ရင်းသော ထွက်သက်ကို။ ပဿမ္ဘယံ ပဿမ္ဘယန္တော၊ သာယာဖြည်းညှင်း မှုတ်ထုတ်ခြင်းဖြင့် ငြိမ်းစေလျက်။ အဿသိဿာမီတိ၊ ထွက်သက်ကို ဖြစ်စေအံ့ဟု။ သိက္ခတိ၊ ကျင့်၏။ ကာယသင်္ခါရံ၊ ရုန့်ရင်းသော ဝင်သက်ကို။ ပဿမ္ဘယံ ပဿမ္ဘယန္တော၊ သာယာဖြည်းညှင်း ရှိုက်ရှူခြင်းဖြင့် ငြိမ်းစေလျက်။ ပဿသိဿာမီတိ၊ ဝင်သက်ကို ဖြစ်စေအံ့ဟု။ သိက္ခတိ၊ ကျင့်၏။ ပီတိပ္ပဋိသံဝေဒီ၊ ထွက်သက်၏ အစအလယ်အဆုံး သုံးပါး၌ ပီတိကို ထင်စေလျက်။ အဿသိဿာမီတိ၊ ထွက်သက်ကို ဖြစ်စေအံ့ဟု။ သိက္ခတိ၊ ကျင့်၏။ ပီတိပ္ပဋိသံဝေဒီ၊ ဝင်သက်၏ အစအလယ်အဆုံး သုံးပါး၌ ပီတိကို ထင်စေလျက်။ ပဿသိဿာမီတိ၊ ဝင်သက်ကို ဖြစ်စေအံ့ဟု။ သိက္ခတိ၊ ကျင့်၏။ သုခပ္ပဋိသံဝေဒီ၊ ထွက်သက်၏ အစအလယ်အဆုံး သုံးပါး၌ သုခကို ထင်စေလျက်။ အဿသိဿာမီတိ၊ ထွက်သက်ကို ဖြစ်စေအံ့ဟု။ သိက္ခတိ၊ ကျင့်၏။ သုခပ္ပဋိသံဝေဒီ၊ ဝင်သက်၏ အစအလယ်အဆုံး သုံးပါး၌ သုခကို ထင်စေလျက်။ ပဿသိဿာမီတိ၊ ဝင်သက်ကို ဖြစ်စေအံ့ဟု။ သိက္ခတိ၊ ကျင့်၏။ စိတ္တသင်္ခါရပ္ပဋိသံဝေဒီ၊ ထွက်သက်၏ အစအလယ်အဆုံး သုံးပါး၌ စိတ္တသင်္ခါရကို ထင်စေလျက်။ အဿသိဿာမီတိ၊ ထွက်သက်ကို ဖြစ်စေအံ့ဟု။ သိက္ခတိ၊ ကျင့်၏။ စိတ္တသင်္ခါရပ္ပဋိသံဝေဒီ၊ ဝင်သက်၏ အစအလယ်အဆုံး သုံးပါး၌ စိတ္တသင်္ခါရကို ထင်စေလျက်။ ပဿသိဿာမီတိ၊ ဝင်သက်ကို ဖြစ်စေအံ့ဟု။ သိက္ခတိ၊ ကျင့်၏။ စိတ္တသင်္ခါရံ၊ ရုန့်ရင်းသော စိတ္တသင်္ခါရကို။ ပဿမ္ဘယံ ပဿမ္ဘယန္တော၊ သာယာဖြည်းညှင်း မှုတ်ထုတ်ခြင်းဖြင့် ငြိမ်းစေလျက်။ အဿသိဿာမီတိ၊ ထွက်သက်ကို ဖြစ်စေအံ့ဟု။ သိက္ခတိ၊ ကျင့်၏။ စိတ္တသင်္ခါရံ၊ ရုန့်ရင်းသော စိတ္တသင်္ခါရကို။ ပဿမ္ဘယံ ပဿမ္ဘယန္တော၊ သာယာဖြည်းညှင်း ရှိုက်ရှူခြင်းဖြင့် ငြိမ်းစေလျက်။ ပဿသိဿာမီတိ၊ ဝင်သက်ကို ဖြစ်စေအံ့ဟု။ သိက္ခတိ၊ ကျင့်၏။ စိတ္တပ္ပဋိသံဝေဒီ၊ ထွက်သက်၏ အစအလယ်အဆုံး သုံးပါး၌ စိတ်ကို ထင်စေလျက်။ အဿသိဿာမီတိ၊ ထွက်သက်ကို ဖြစ်စေအံ့ဟု။ သိက္ခတိ၊ ကျင့်၏။ စိတ္တပ္ပဋိသံဝေဒီ၊ ဝင်သက်၏ အစအလယ်အဆုံး သုံးပါး၌ စိတ်ကို ထင်စေလျက်။ ပဿသိဿာမီတိ၊ ဝင်သက်ကို ဖြစ်စေအံ့ဟု။ သိက္ခတိ၊ ကျင့်၏။ အဘိပ္ပမောဒယံ အဘိပ္ပမောဒယန္တော၊ လွန်စွာ ဝမ်းမြောက်စေလျက်။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို၊ ။ပ။ သမာဒဟံ သမာဒဟန္တော၊ ကောင်းစွာ ဝမ်းမြောက်စေလျက်။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို၊ ။ပ။ ဝိမောစယံ ဝိမောစယန္တော၊ လွတ်စေလျက်၊ ။ပ။ အနိစ္စာနုပဿီ၊ အနိစ္စဟု အဖန်တလဲလဲ ရှုသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ ဝိရာဂါနုပဿီ၊ ရာဂကင်းခြင်းကို အဖန်တလဲလဲ ရှုသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ နိရောဓာနုပဿီ၊ ချုပ်ခြင်းကို အဖန်တလဲလဲ ရှုသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ ပဋိနိဿဂ္ဂါနုပဿီ၊ စွန့်လွှတ်ခြင်းကို အဖန်တလဲလဲ ရှုသည်ဖြစ်၍။ အဿသိဿာမီတိ၊ ထွက်သက်ကို ဖြစ်စေအံ့ဟု။ သိက္ခတိ၊ ကျင့်၏။ ပဋိနိဿဂ္ဂါနုပဿီ၊ စွန့်လွှတ်ခြင်းကို အဖန်တလဲလဲ ရှုသည်ဖြစ်၍။ ပဿသိဿာမီတိ၊ ဝင်သက်ကို ဖြစ်စေအံ့ဟု။ သိက္ခတိ၊ ကျင့်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဧဝံ၊ ဤသို့ အပြားအားဖြင့်။ ဘာဝိတော၊ ပွားအပ်သော။ အာနာပါနဿတိသမာဓိ၊ အာနာပါနဿတိနှင့် ယှဉ်သော သမာဓိသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အပြားအားဖြင့်။ ဗဟုလီကတော၊ အကြိမ်များစွာ ပြုအပ်သော။ အာနာပါနဿတိသမာဓိ၊ အာနာပါနဿတိနှင့် ယှဉ်သော သမာဓိသည်။ သန္တော စေဝ၊ ငြိမ်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏီတော စ၊ မြတ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသေစနကော စ၊ သွန်းလောင်းခြင်း မရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သုခေါ၊ ချမ်းသာသော။ ဝိဟာရော စ၊ နေရာသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပ္ပန္နုပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်တိုင်း ဖြစ်တိုင်းသော။ ပါပကေ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလေ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ ဌာနသော၊ တစ်ခဏချင်း။ အန္တရဓာပေတိ၊ ကွယ်စေ၏။ ဝူပသမေတိ၊ ငြိမ်းစေ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၁၆၆။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ သန္နိပါတာပေတွာ၊ စည်းဝေးစေ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ကိံ ပဋိပုစ္ဆိ၊ အဘယ်သို့ မေးတော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အတ္တနာပိ၊ မိမိသည်လည်း။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေန္တိ၊ ချကုန်၏။ အညမညမ္ပိ၊ အချင်းချင်းလည်း။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေန္တိ၊ ချကုန်၏၊
မိဂလဏ္ဍိကံ၊ မိဂလဏ္ဍိက အမည်ရှိသော။ သမဏကုတ္တကမ္ပိ၊ ရဟန်းရှင်ယောင် အသွင်ဆောင်သော သူသို့လည်း။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်၍။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ သာဓု အာယာစာမ၊ ငါတို့ တောင်းပန်ကုန်၏။ နော၊ ငါတို့ကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေဟိ၊ ချလော့။ ဣဒံ၊ ဤသပိတ်သင်္ကန်းသည်။ တေ၊ သင်၏။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ကိံ ဝိဂရဟိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ အနနုစ္ဆဝိကံ၊ မလျောက်ပတ်။ အနနုလောမိကံ၊ မလျော်။ အပ္ပတိရူပံ၊ မသင့်တင့်။ အဿာမဏကံ၊ ရဟန်းတို့၏အမူအရာ မဟုတ်။ အကပ္ပိယံ၊ မအပ်။ အကရဏီယံ၊ မပြုအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အတ္တနာပိ၊ မိမိသည်လည်း။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေဿန္တိ နာမ၊ ချကုန်ဘိသနည်း။ အညမညမ္ပိ၊ အချင်းချင်းလည်း။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေဿန္တိ နာမ၊ ချကုန်ဘိသနည်း။ မိဂလဏ္ဍိကံ၊ မိဂလဏ္ဍိက အမည်ရှိသော။ သမဏကုတ္တကမ္ပိ၊ ရဟန်းရှင်ယောင် အသွင်ဆောင်သော သူသို့လည်း။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်၍။ ‘အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ သာဓု အာယာစာမ၊ တောင်းပန်ကုန်၏။ နော၊ ငါတို့ကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေဟိ၊ ချလော့။ ဣဒံ၊ ဤသပိတ်သင်္ကန်းသည်။ တေ၊ သင်၏။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝက္ခန္တိ နာမ၊ ဆိုကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိယေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရာကုန်အံ့နည်း။
၁၆၇။ ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ သဉ္စိစ္စ၊ သေစေလိုသော စေတနာ ရှိသည်ဖြစ်၍။ မနုဿဝိဂ္ဂဟံ၊ လူဇာတ်ဖြစ်သော ကိုယ်ကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေယျ၊ ချငြားအံ့။ အဿ၊ ထိုလူဇာတ်ဖြစ်သော ကိုယ်၏။ သတ္ထဟာရကံ ဝါ၊ အသက်ကို ဆောင်တတ်သော ဓားလက်နက်ကိုလည်း။ ပရိယေသေယျ၊ ရှာမှီး၍ အနီး၌ ထားငြားအံ့။ အယမ္ပိ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်လည်း။ ပါရာဇိကော၊ သာသနာတော်မှ ရှုံးခြင်းသို့ ရောက်သည်။ အသံဝါသော၊ ရဟန်းကောင်းတို့နှင့် ပေါင်းဖော်ခြင်း မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။”
ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကိုလည်း။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၆၈။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဥပါသကော၊ ဥပါသကာသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုဥပါသကာ၏။ ပဇာပတိ၊ မယားသည်။ အဘိရူပါ၊ ရှုချင်ဖွယ် ရှိသည်။ ပါသာဒိကာ၊ ကြည်ညိုဖွယ် ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တဿာ ဣတ္ထိယာ၊ ထိုမိန်းမ၌။ ပဋိဗဒ္ဓစိတ္တာ၊ တပ်သော စိတ် ရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာနံ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ သော ဥပါသကော၊ ထိုဥပါသကာသည်။ သစေ ဇီဝိဿတိ၊ အကယ်၍ အသက်ရှင်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ အသက်ရှင်သည်ရှိသော်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ တံ ဣတ္ထိံ၊ ထိုမိန်းမကို။ န လဘိဿာမ၊ မရကုန်လတ္တံ့။ ဟန္ဒ၊ ယခု။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ တဿ ဥပါသကဿ၊ ထိုဥပါသကာအား။ မရဏဝဏ္ဏံ၊ သေခြင်း၏ ကျေးဇူးကို။ သံဝဏ္ဏေမ၊ ချီးမွမ်းကုန်အံ့၊” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သော ဥပါသကော၊ ထိုဥပါသကာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုဥပသကာရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ တံ ဥပါသကံ၊ ထိုဥပါသကာကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “ဥပါသက၊ ဥပါသကာ။ တွံ၊ သင်သည်။ ကတကလျာဏော၊ ပြုအပ်ပြီးသော စင်ကြယ်သော အမှုရှိသည်။ ကတကုသလော၊ ပြုအပ်ပြီးသော ကောင်းမှုရှိသည်။ ကတဘီရုတ္တာဏော၊ ပြုအပ်ပြီးသော ကြောက်ခြင်းကို တားမြစ်တတ်သော ကောင်းမှုရှိသည်။ အကတပါပေါ၊ ပြုအပ်ပြီးသော ယုတ်မာသော အမှုမရှိသည်။ အကတလုဒ္ဒေါ၊ ပြုအပ်ပြီးသော ကြမ်းတမ်းသော အမှု မရှိသည်။ အကတကိဗ္ဗိသော၊ ပြုအပ်ပြီးသော ခက်ထန်သော အမှု မရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တယာ၊ သင်သည်။ ကလျာဏံ၊ ကောင်းမှုကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်ပြီ။ တယာ၊ သင်သည်။ ပါပံ၊ မကောင်းမှုကို။ အကတံ၊ မပြုအပ်။ တုယှံ၊ သင့်အား။ ပါပကေန၊ ယုတ်မာသော။ ဣမိနာ ဒုဇ္ဇီဝိတေန၊ ဤမကောင်းသော အသက်ရှင်ခြင်းဖြင့်။ ကိံ၊ အဘယ်အကျိုး ရှိအံ့နည်း။ တေ၊ သင့်အား။ ဇီဝိတာ၊ အသက်ရှင်သည်ထက်။ မတံ၊ သေခြင်းသည်။ သေယျော၊ မြတ်၏။ တွံ၊ သင်သည်။ ဣတော၊ ဤလူ့ပြည်မှ။ ကာလင်္ကတော၊ သေသည်ရှိသော်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ သုဂတိံ၊ ကောင်းမှုကို ပြုသော သူတို့၏ လားရာဖြစ်သော။ သဂ္ဂံ၊ မြတ်သော ရူပါရုံ စသည်တို့၏ တည်ရာဖြစ်သော။ လောကံ၊ နတ်ပြည်၌။ ဥပပဇ္ဇိဿတိ၊ ဖြစ်ရလတ္တံ့။ တတ္ထ၊ ထိုနတ်ပြည်၌။ ဒိဗ္ဗေဟိ၊ နတ်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ကာမဂုဏေဟိ၊ ကာမဂုဏ်တို့ဖြင့်။ သမပ္ပိတော၊ ရောင့်ရဲအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမင်္ဂီဘူတော၊ ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်သည်ဖြစ်၍။ ပရိစာရေဿသိ၊ စံပယ်ရလတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။
၁၆၉။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဥပါသကော၊ ထိုဥပါသကာသည်။ “သစ္စံ ခေါ၊ မှန်သော စကားကိုသာလျှင်။ အယျာ၊ အရှင်တို့သည်။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ဟိ သစ္စံ၊ ထိုစကားမှန်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကတကလျာဏော၊ ပြုအပ်ပြီးသော စင်ကြင်သော အမှု ရှိသည်။ ကတကုသလော၊ ပြုအပ်ပြီးသော ကောင်းမှု ရှိသည်။ ကတဘီရုတ္တာဏော၊ ပြုအပ်ပြီးသော ကြောက်ခြင်းကို တားမြစ်တတ်သော ကောင်းမှု ရှိသည်။ အကတပါပေါ၊ ပြုအပ်ပြီးသော ယုတ်မာသော အမှု မရှိသည်။ အကတလုဒ္ဒေါ၊ ပြုအပ်ပြီးသော ကြမ်းတမ်းသော အမှု မရှိသည်။ အကတကိဗ္ဗိသော၊ ပြုအပ်ပြီးသော ခက်ထန်သော အမှု မရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မယာ၊ ငါသည်။ ကလျာဏံ၊ ကောင်းမှုကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်ပြီ။ မယာ၊ ငါသည်၊
ပါပံ၊ မကောင်းမှုကို။ အကတံ၊ မပြုအပ်။ မယံှ၊ ငါ့အား။ ပါပကေန၊ ယုတ်မာသော။ ဣမိနာ ဒုဇ္ဇီဝိတေန၊ ဤမကောင်းသော အသက်ရှင်ခြင်းဖြင့်။ ကိံ၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။ မေ၊ ငါ့အား။ ဇီဝိတာ၊ အသက်ရှင်သည်ထက်။ မတံ၊ သေခြင်းသည်။ သေယျော၊ မြတ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣတော၊ ဤလူ့ပြည်မှ။ ကာလင်္ကတော၊ သေသည်ရှိသော်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ သုဂတိံ၊ ကောင်းမှုကို ပြုသော သူတို့၏ လားရာဖြစ်သော။ သဂ္ဂံ၊ မြတ်သော ရူပါရုံ စသည်တို့၏ တည်ရာဖြစ်သော။ လောကံ၊ နတ်ပြည်၌။ ဥပပဇ္ဇိဿာမိ၊ ဖြစ်အံ့။ တတ္ထ၊ ထိုနတ်ပြည်၌။ ဒိဗ္ဗေဟိ၊ နတ်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ကာမဂုဏေဟိ၊ ကာမဂုဏ်တို့ဖြင့်။ သမပ္ပိတော၊ ရောင့်ရဲအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမင်္ဂီဘူတော၊ ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်သည်ဖြစ်၍။ ပရိစာရဿောမိ၊ စံပယ်ရလတ္တံ့၊” ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ အသပ္ပါယာနိ၊ မလျောက်ပတ်ကုန်သော။ ဘောဇနာနိ စေဝ၊ ဘောဇဉ်တို့ကိုလည်း။ ဘုဉ္ဇိ၊ စား၏။ အသပ္ပါယာနိ၊ မလျောက်ပတ်ကုန်သော။ ခါဒနီယာနိ စ၊ ခဲဖွယ်တို့ကိုလည်း။ ခါဒိ၊ ခဲ၏။ အသပ္ပါယာနိ၊ မလျောက်ပတ်ကုန်သော။ သာယနီယာနိ စ၊ လျက်ဖွယ်တို့ကိုလည်း။ သာယိ၊ လျက်၏။ အသပ္ပါယာနိ၊ မလျောက်ပတ်ကုန်သော။ ပါနာနိ စ၊ အဖျော်တို့ကိုလည်း။ ပိဝိ၊ သောက်၏။ အသပ္ပါယာနိ၊ မလျောက်ပတ်ကုန်သော။ ဘောဇနာနိ စေဝ၊ ဘောဇဉ်တို့ကိုလည်း။ ဘုဉ္ဇတော၊ စားသော။ အသပ္ပါယာနိ၊ မလျောက်ပတ်ကုန်သော။ ခါဒနီယာနိ စ၊ ခဲဖွယ်တို့ကိုလည်း။ ခါဒတော၊ ခဲသော။ အသပ္ပါယာနိ၊ မလျောက်ပတ်ကုန်သော။ သာယနီယာနိ စ၊ လျက်ဖွယ်တို့ကိုလည်း။ သာယတော၊ လျက်သော။ အသပ္ပါယာနိ၊ မလျောက်ပတ်ကုန်သော။ ပါနာနိ စ၊ အဖျော်တို့ကိုလည်း။ ပိဝတော၊ သောက်သော။ တဿ၊ ထိုဥပါသကာအား။ ခရော၊ ကြမ်းတမ်းသော။ အာဗာဓော၊ အနာသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဥပါသကော၊ ထိုဥပါသကာသည်။ တေနေ၀ အာဗာဓေန၊ ထိုအနာဖြင့်သာလျှင်။ ကာလမကာသိ၊ သေလေ၏။ တဿ ဥပါသကဿ၊ ထိုဥပါသကာ၏။ ပဇာပတိ၊ မယားသည်။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲ ကြဲသော စကားကို ဆို၏။ ကိံ ဥဇ္ဈာယတိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့သနည်း။ ကိံ ခိယျတိ၊ အဘယ်သို့ ရှုတ်ချသနည်း။ ကိံ ဝိပါစေတိ၊ အဘယ်သို့ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုသနည်း။ “သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ သမဏာ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ အလဇ္ဇိနော၊ အရှက်မရှိကုန်။ ဒုဿီလာ၊ သီလမရှိကုန်။ မုသာဝါဒိနော၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို ဆိုတတ်ကုန်၏။ ဣမေ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မစာရိနော၊ တရားကို ကျင့်ကုန်၏ ဟူ၍။ သမစာရိနော၊ ညီညွတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်ကုန်၏ ဟူ၍။ ဗြဟ္မစာရိနော၊ မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်ကုန်၏ ဟူ၍။ သစ္စဝါဒိနော၊ မှန်သော စကားကို ဆိုတတ်ကုန်၏ ဟူ၍။ သီလဝန္တော၊ သီလရှိကုန်၏ဟူ၍။ ကလျာဏဓမ္မာ၊ ကောင်းသော သဘောရှိကုန်၏ ဟူ၍။ ပဋိဇာနိဿန္တိ နာမ၊ ဝန်ခံကုန်ဘိသနည်း။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ သာမညံ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ ဗြဟ္မညံ၊ မြတ်သည်၏ အဖြစ်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ သာမညံ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်သည်။ နဋ္ဌံ၊ ပျောက်ခဲ့ပြီ။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ ဗြဟ္မညံ၊ မြတ်သည်၏ အဖြစ်သည်။ နဋ္ဌံ၊ ပျောက်ခဲ့ပြီ။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ သာမညံ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်သည်။ ကုတော၊ အဘယ်မှာ ရှိအံ့နည်း။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ ဗြဟ္မညံ၊ မြတ်သည်၏ အဖြစ်သည်။ ကုတော၊ အဘယ်မှာ ရှိအံ့နည်း။ ဣမေ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ သာမညာ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်မှ။ အပဂတာ၊ ကင်းကုန်ပြီ။ ဣမေ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ဗြဟ္မညာ၊ မြတ်သည်၏ အဖြစ်မှ။ အပဂတာ၊ ကင်းကုန်ပြီ။ ဣမေ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ မေ၊ ငါ၏။ သာမိကဿ၊ လင်အား။ မရဏဝဏ္ဏံ၊ သေခြင်း၏ ကျေးဇူးကို။ သံဝဏ္ဏေသုံ၊ ချီးမွမ်းကုန်၏။ ဣမေဟိ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ မေ၊ ငါ၏။ သာမိကော၊ လင်ကို။ မာရိတော၊ သတ်အပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆို၏။ အညေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ မနုဿာပိ၊ လူတို့သည်လည်း။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ဲရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ကိံ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့ကုန်သနည်း။ ကိံ ခိယျန္တိ၊ အဘယ်သို့ ရှုတ်ချကုန်သနည်း။ ကိံ ဝိပါစေန္တိ၊ အဘယ်သို့ ဖရုံဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သနည်း။ “သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ သမဏာ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ အလဇ္ဇိနော၊ အရှက်မရှိကုန်။ ဒုဿီလော၊ သီလမရှိကုန်။ မုသာဝါဒိနော၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို ဆိုတတ်ကုန်၏။ ဣမေ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မစာရိနော၊ တရားကို ကျင့်ကုန်၏ ဟူ၍။ သမစာရိနော၊ ညီညွတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်ကုန်၏ ဟူ၍။ ဗြဟ္မစာရိနော၊ မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်ကုန်၏ ဟူ၍။ သစ္စဝါဒိနော၊ မှန်သော စကားကို ဆိုတတ်ကုန်၏ ဟူ၍။ ကလျာဏဓမ္မာ၊ ကောင်းသော သဘောရှိကုန်၏ ဟူ၍။ ပဋိဇာနိဿန္တိ နာမ၊ ဝန်ခံကုန်ဘိသနည်း။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ သာမညံ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ ဗြဟ္မညံ၊ မြတ်သည်၏ အဖြစ်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ သာမညံ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်သည်။ နဋ္ဌံ၊ ပျောက်ခဲ့ပြီ။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ ဗြဟ္မညံ၊ မြတ်သည်၏ အဖြစ်သည်။ နဋ္ဌံ၊ ပျောက်ခဲ့ပြီ။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ သာမညံ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်သည်။ ကုတော၊ အဘယ်မှာ ရှိအံ့နည်း။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ ဗြဟ္မညံ၊ မြတ်သည်၏ အဖြစ်သည်။ ကုတော၊ အဘယ်မှာ ရှိအံ့နည်း။ ဣမေ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ သာမညာ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်မှ။ အပဂတာ၊ ကင်းကုန်ပြီ။ ဣမေ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ဗြဟ္မညာ၊ မြတ်သည်၏ အဖြစ်မှ။ အပဂတာ၊ ကင်းကုန်ပြီ။ ဣမေ၊ ဤဟန်းတို့သည်။ ဥပါသကဿ၊ ဥပသကာအား။ မရဏဝဏ္ဏံ၊ သေခြင်း၏ ကျေးဇူးကို။ သံဝဏ္ဏေသုံ၊ ချီးမွမ်းကုန်၏။ ဣမေဟိ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ဥပါသကော၊ ဥပါသကာကို။ မာရိတော၊ သတ်အပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်သော။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်သော။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သော။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ အလိုနည်းကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥပါသကဿ၊ ဥပါသကာအား။ မရဏဝဏ္ဏံ၊ သေခြင်း၏ ကျေးဇူးကို။ သံဝဏ္ဏိဿန္တိ နာမ၊ ချီးမွမ်းကုန်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။
၁၇၀။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ လျှောက်ကြားကုန်၏၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဥပါသကဿ၊ ဥပါသကာအား။ မရဏဝဏ္ဏံ၊ သေခြင်း၏ ကျေးဇူးကို။ သံဝဏ္ဏေထ၊ ချီးမွမ်းကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ အဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတာ်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ကိံ ဝိဂရဟိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့တော်မူသနည်း။ “မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ အနနုစ္ဆဝိကံ၊ မလျောက်ပတ်။ အနနုလောမိကံ၊ မလျော်။ အပ္ပတိရူပံ၊ မသင့်တင့်။ အဿာမဏကံ၊ ရဟန်းတို့၏ အမူအရာ မဟုတ်။ အကပ္ပိယံ၊ မအပ်။ အကရဏီယံ၊ မပြုအပ်။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်၊
ဥပါသကဿ၊ ဥပါသကာအား။ မရဏဝဏ္ဏံ၊ သေခြင်း၏ ကျေးဇူးကို။ သံဝဏ္ဏိဿထ နာမ၊ ချီးမွမ်းကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၁၇၁။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ သဉ္စိစ္စ၊ သေစေလိုသော စေတနာ ရှိသည်ဖြစ်၍။ မနုဿဝိဂ္ဂဟံ၊ လူဇာတ်ဖြစ်သော ကိုယ်ကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေယျ၊ ချငြားအံ့။ အဿ၊ ထိုလူဇာတ်ဖြစ်သော ကိုယ်၏။ သတ္ထဟာရကံ၊ အသက်ကို ဆောင်တတ်သော ဓားလက်နက်ကိုလည်း။ ပရိယေသေယျ၊ ရှာမှီး၍ အနီး၌ ထားငြားအံ့။ မရဏဝဏ္ဏံ ဝါ၊ သေခြင်း၏ ကျေးဇူးကိုလည်း။ သံဝဏ္ဏေယျ၊ ချီးမွမ်းငြားအံ့။ ‘အမ္ဘော ပုရိသ၊ အို ယောကျ်ား။ တုယံှ၊ သင့်အား။ ပါပကေန၊ ယုတ်မာသော။ ဣမိနာ ဒုဇ္ဇီဝိတေန၊ ဤမကောင်းသော အသက်ရှင်ခြင်းဖြင့်။ ကိံ၊ အဘယ်အကျိုး ရှိအံ့နည်း။ တေ၊ သင့်အား။ ဇီဝိတာ၊ အသက်ရှင်သည်ထက်။ မတံ၊ သေခြင်းသည်။ သေယျော၊ မြတ်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ မရဏာယ ဝါ၊ သေခြင်းအကျိုးငှာလည်း။ သမာဒပေယျ၊ ဆောက်တည်စေငြားအံ့။ ဣတိ စိတ္တမနော၊ ဤသို့ သေစေလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဣတိ စိတ္တသင်္ကပ္ပေါ၊ ဤသို့ သေစေလိုသော စိတ်အကြံ ရှိသည်ဖြစ်၍။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ မရဏဝဏ္ဏံ ဝါ၊ သေခြင်း၏ ကျေးဇူးကိုလည်း။ သံဝဏ္ဏေယျ၊ ချီးမွမ်းငြားအံ့။ မရဏာယ ဝါ၊ သေခြင်းအကျိုးငှာလည်း။ သမာဒပေယျ၊ ဆောက်တည်စေငြားအံ့။ အယမ္ပိ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်လည်း။ ပါရာဇိကော၊ သာသနာတော်မှ ရှုံးခြင်းသို့ ရောက်သည်။ အသံဝါသော၊ ရဟန်းကောင်းတို့နှင့် ပေါင်းဖော်ခြင်း မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကုန်လော့။”
၁၇၂။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပန- ဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော၊ ။ပ။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခု- ဟူသည်ကား၊ ။ပ။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခု- ဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
သဉ္စိစ္စာတိ၊ သဉ္စိစ္စ- ဟူသည်ကား။ ဇာနန္တော၊ သတ္တဝါဟု သိသည်ဖြစ်၍။ သဉ္ဇာနန္တော၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ ချအံ့ ဟူသော အမှတ်နှင့်တကွ သိသည်ဖြစ်၍။ စေစ္စ၊ စေ့ဆော်ကြိုးကုတ်၍။ အဘိဝိတရိတွာ၊ နှိမ်နင်း၍။ ဝီတိက္ကမော၊ လွန်ကျူးခြင်းတည်း။
မနုဿဝိဂ္ဂဟော နာမ၊ မနုဿဝိဂ္ဂဟ မည်သည်ကား။ မာတုကုစ္ဆိသ္မိံ၊ အမိဝမ်း၌။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာသော။ ယံ စိတ္တံ၊ အကြင် ပဋိသန္ဓေစိတ်သည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်၏။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာသော။ ယံ ဝိညာဏံ၊ အကြင်ဝိညာဉ်သည်။ ပါတုဘူတံ၊ ထင်ရှားဖြစ်၍ ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုပဋိသန္ဓေစိတ်ဝိညာဉ်ကို။ ဥပါဒါယ၊ အစပြု၍။ ယာ၀ မရဏကာလာ၊ သေသည့်တိုင်အောင်။ ဧတ္ထန္တရေ၊ ဤအတွင်း၌။ ဧသော သတ္တော၊ ဤသတ္တဝါသည်။ မနုဿဝိဂ္ဂဟော နာမ၊ မနုဿဝိဂ္ဂဟ မည်၏။
ဇီဝိတာ ဝေါရောပေယျာတိ၊ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေယျ- ဟူသည်ကား။ ဇီဝိတိန္ဒြိယံ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေကို။ ဥပစ္ဆိန္ဒတိ၊ ဖြတ်၏။ ဥပရောဓေတိ၊ ကင်းစေ၏။ သန္တတိံ၊ ခန္ဓာအစဉ်ကို။ ဝိကောပေတိ၊ ပျက်စေ၏။
သတ္ထဟာရကံ ဝါဿ ပရိယေသေယျာတိ၊ သတ္ထဟာရကံ ဝါဿ ပရိယေသေယျ- ဟူသည်ကား။ အသိံ ဝါ၊ သန်လျက်ကိုလည်းကောင်း။ သတ္တိံ ဝါ၊ လှံကိုလည်းကောင်း။ ဘေန္ဒိံ ဝါ၊ ခက်ရင်းကိုလည်းကောင်း။ လဂုဠံ ဝါ၊ ဆောက်ပုတ်ကိုလည်းကောင်း။ ပါသာဏံ ဝါ၊ ကျောက်ခဲကိုလည်းကောင်း။ သတ္ထံ ဝါ၊ ကြွင်းသော လက်နက်ကိုလည်းကောင်း။ ဝိသံ ဝါ၊ အဆိပ်ကိုလည်းကောင်း။ ရဇ္ဇုံ ဝါ၊ ကြိုးကိုလည်းကောင်း။ ပရိယေသေယျ၊ ရှာမှီး၍ အနီး၌ ထားငြားအံ့။
မရဏဝဏ္ဏံ ဝါ သံဝဏ္ဏေယျာတိ၊ မရဏဝဏ္ဏံ သံဝဏ္ဏေယျ- ဟူသည်ကား။ ဇီဝိတေ၊ အသက်ရှင်ခြင်း၌။ အာဒီနဝံ၊ အပြစ်ကို။ ဒဿေတိ၊ ပြ၏။ မရဏေ၊ သေခြင်း၌။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘဏတိ၊ ဆို၏။
မရဏာယ ဝါ သမာဒပေယျာတိ၊ မရဏာယ ဝါ သမာဒပေယျ- ဟူသည်ကား။ သတ္ထံ ဝါ၊ လက်နက်ကိုလည်း။ အာဟရ၊ ဆောင်လော့။ ဝိသံ ဝါ၊ အဆိပ်ကိုလည်း။ ခါဒ၊ ခဲလော့။ ရဇ္ဇုယာ ဝါ၊ ကြိုးဖြင့်လည်း။ ဥဗ္ဗန္ဓိတွာ၊ အထက်၌ ချည်၍။ ကာလင်္ကရောဟိ၊ သေခြင်းကို ပြုလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒပေယျ၊ ဆောက်တည်စေငြားအံ့။
အမ္ဘော ပုရိသာတိ ဧတံ အဓိဝစနံ၊ အမ္ဘော ပုရိသ- ဟူသော ဤအမည်သည်။ အာလပနာဓိဝစနံ၊ ခေါ်အပ်သော ယောကျ်ား၏ အမည်တည်း။
ကိံ တုယှိမိနာ ပါပကေန ဒုဇ္ဇီဝိတေနာတိ ဧတ္ထ၊ ကိံ တုယှိမိနာ ပါပကေန ဒုဇ္ဇီဝိတေန- ဟူသော ဤပါဌ်၌။ ပါပကံ၊ ယုတ်မာသော။ ဇီဝိတံ နာမ၊ အသက်ရှင်ခြင်း မည်သည်ကား။ အဍ္ဎာနံ၊ ကြွယ်ဝကုန်သော သူတို့၏။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ရှင်ခြင်းကို။ ဥပါဒါယ၊ ထောက်၍။ ဒလိဒ္ဒါနံ၊ ဆင်းရဲကုန်သော သူတို့၏။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ရှင်ခြင်းသည်။ ပါပကံ၊ ယုတ်မာ၏။ လာမကံ၊ ယုတ်၏။ သဓနာနံ၊ ဥစ္စာရှိကုန်သော သူတို့၏။ ဇီဝိတာ၊ အသက်ရှင်ခြင်းကို။ ဥပါဒါယ၊ ထောက်၍။ အဓနာနံ၊ ဥစ္စာမရှိကုန်သော သူတို့၏။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ရှင်ခြင်းသည်။ ပါပကံ၊ ယုတ်မာ၏။ ဒေဝါနံ၊ နတ်တို့၏။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ရှင်ခြင်းကို။ ဥပါဒါယ၊ ထောက်၍။ မနုဿာနံ၊ လူတို့၏။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ရှင်ခြင်းသည်။ ပါပကံ၊ ယုတ်မာ၏။
ဒုဇ္ဇီဝိတံ နာမ၊ ဒုဇ္ဇီဝိတ မည်သည်ကား။ ဟတ္ထစ္ဆိန္နဿ၊ ပြတ်သော လက်ရှိသော သူအားလည်းကောင်း။ ပါဒစ္ဆိန္နဿ၊ ပြတ်သော ခြေရှိသော သူအားလည်းကောင်း။ ဟတ္ထပါဒစ္ဆိန္နဿ၊ ပြတ်သော လက်ခြေရှိသော သူအားလည်းကောင်း။ ကဏ္ဏစ္ဆိန္နဿ၊ ပြတ်သော နားရှိသော သူအားလည်းကောင်း။ နာသစ္ဆိန္နဿ၊ ပြတ်သော နှာခေါင်းရှိသော သူအားလည်းကောင်း။ ကဏ္ဏနာသစ္ဆိန္နဿ၊ ပြတ်သော နား, နှာခေါင်းရှိသော သူအားလည်းကောင်း။ ‘ပါပကေန၊ ယုတ်မာသော။ ဣမိနာ စ ဣမိနာ စ ဒုဇ္ဇီဝိတေန၊ ဤသို့ ဤသို့ မကောင်းသော အသက်ရှင်ခြင်းဖြင့်လည်း။ ကိံ၊ အဘယ်အကျိုး ရှိအံ့နည်း။ တေ၊ သင့်အား။ ဇီဝိတာ၊ အသက်ရှင်ခြင်းထက်။ မတံ၊ သေခြင်းသည်။ သေယျော၊ မြတ်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ သံဝဏ္ဏေယျ၊ ချီးမွမ်းငြားအံ့။
ဣတိ စိတ္တမနောတိ၊ ဣတိ စိတ္တမနော- ဟူသည်ကား။ ယံ ဝိညာဏံ၊ အကြင်ဝိညာဉ်သည်။ စိတ္တံ၊ စိတ္တ မည်၏။ တံ ဝိညာဏံ၊ ထိုဝိညာဉ်သည်။ မနော၊ မန မည်၏။ ယံ ဝိညာဏံ၊ အကြင်ဝိညာဉ်သည်။ မနော၊ မန မည်၏။ တံ ဝိညာဏံ၊ ထိုဝိညာဉ်သည်။ စိတ္တံ၊ စိတ် မည်၏။
စိတ္တသင်္ကပ္ပေါတိ၊ စိတ္တသင်္ကပ္ပေါ- ဟူသည်ကား။ မရဏသညီ၊ သေခြင်း၌ အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ မရဏစေတနော၊ သေခြင်း၌ စေတနာရှိသည်ဖြစ်၍။ မရဏာဓိပ္ပါယော၊ သေခြင်း၌ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။
အနေကပရိယာယေနာတိ၊ အနေကပရိယာယေန- ဟူသည်ကား။ ဥစ္စာဝစေဟိ၊ မြတ်ကုန်, ယုတ်ကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။
မရဏဝဏ္ဏံ ဝါ သံဝဏ္ဏေယျာတိ၊ မရဏဝဏ္ဏံ ဝါ သံဝဏ္ဏေယျ- ဟူသည်ကား။ ဇီဝိတေ၊ အသက်ရှင်ခြင်း၌။ အာဒီနဝံ၊ အပြစ်ကို။ ဒဿေတိ၊ ပြ၏။ မရဏေ၊ သေခြင်း၌။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘဏတိ၊ ဆို၏။ “တွံ၊ သင်သည်။ ဣတော၊ ဤလူ့ပြည်မှ။ ကာလင်္ကတော၊ သေသည်ရှိသော်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ သုဂတိံ၊ ကောင်းမှုကို ပြုတတ်သူတို့၏ လားရာဖြစ်သော။ သဂ္ဂံ၊ မြတ်သော ရူပါရုံ စသည်တို့၏ တည်ရာဖြစ်သော။ လောကံ၊ နတ်ပြည်၌။ ဥပပဇ္ဇိဿသိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ တတ္ထ၊ ထိုနတ်ပြည်၌။ ဒိဗ္ဗေဟိ၊ နတ်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ကာမဂုဏေဟိ၊ ကာမဂုဏ်တို့ဖြင့်။ သမပ္ပိတော၊ ရောင့်ရဲအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမင်္ဂီဘူတော၊ ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်သည်ဖြစ်၍။ ပရိစာရေဿသိ၊ စံပယ်ရလတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘာသတိ၊ ဆို၏။
မရဏာယ ဝါ သမာဒပေယျာတိ၊ မရဏာယ ဝါ သမာဒပေယျ- ဟူသည်ကား။ သတ္ထံ ဝါ၊ လက်နက်ကိုလည်း။ အာဟရ၊ ဆောင်လော့။ ဝိသံ ဝါ၊ အဆိပ်ကိုလည်း။ ခါဒ၊ ခဲလော့။ ရဇ္ဇုယာ ဝါ၊ ကြိုးဖြင့်လည်း။ ဥဗ္ဗန္ဓိတွာ၊ အထက်၌ ဖွဲ့ချည်၍။ ကာလင်္ကရောဟိ၊ သေခြင်းကို ပြုလော့။ သောဗ္ဘေ ဝါ၊ ကျင်း၌လည်းကောင်း။ နရကေ ဝါ၊ ချောက်၌လည်းကောင်း။ ပပါတေ ဝါ၊ ကမ်းပါးပြတ်၌လည်းကောင်း။ ပပတ၊ ချလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒပေယျ၊ ဆောက်တည်စေငြားအံ့။
အယမ္ပီတိ၊ အယမ္ပိ- ဟူသည်ကား။ ပုရိမေ၊ ရှေးဖြစ်သော ရဟန်းနှစ်ယောက်တို့ကို။ ဥပါဒါယ၊ စွဲ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
ပါရာဇိကော ဟောတီတိ၊ ပါရာဇိကော ဟောတိ- ဟူသည်ကား။ သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဒွိဓာ၊ နှစ်ဖြာ။ ဘိန္နာ၊ ကွဲလေပြီးသော။ ပုထုသိလာ၊ ကျောက်ဖျာကြီးသည်။ အပ္ပဋိသန္ဓိကာ၊ တစ်ဖန်စေ့စပ်ခြင်း မရှိသည်။ ဟောတိ သေယျထာပိ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သဉ္စိစ္စ၊ သေစေလိုသော စေတနာ ရှိသည်ဖြစ်၍။ မနုဿဝိဂ္ဂဟံ၊ လူဇာတ်ဖြစ်သော ကိုယ်ကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေတွာ၊ ချ၍။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ “ပါရာဇိကော ဟောတီ”တိ၊ ပါရာဇိကော ဟောတိ- ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
အသံဝါသောတိ ဧတ္ထ၊ အသံဝါသော- ဟူသော ဤပါဌ်၌။ သံဝါသော နာမ၊ သံဝါသ မည်သည်ကား။ ဧကကမ္မံ၊ တူသော ကံသည်လည်းကောင်း။ ဧကုဒ္ဒေသော၊ တူသော ပါတိမောက်ပြခြင်းလည်းကောင်း။ သမသိက္ခတာ၊ တူသော အကျင့်သည်လည်းကောင်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧသော၊ ဤအလုံးစုံသည်။ သံဝါသော နာမ၊ သံဝါသ မည်၏။ သော၊ ထိုသံဝါသသည်။ တေန၊ ထိုရဟန်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ “အသံဝါသော”တိ၊ အသံဝါသဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
၁၇၃။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ အဓိဋ္ဌာယ၊ ဆောက်တည်၍။ ဒူတေန၊ တမန်ဖြင့်။ ဒူတပရမ္ပရာယ၊ တမန်အဆင့်ဆင့်ဖြင့်။ ဝိသက္ကိယေန၊ ချွတ်ယွင်းသော။ ဒူတေန၊ တမန်ဖြင့်။ ဂတပစ္စာဂတေန၊ သွား၍ ပြန်လာသော။ ဒူတေန၊ တမန်ဖြင့်။ အရဟော၊ မဆိတ်ကွယ်ရာ၌။ ရဟောသညီ၊ ဆိတ်ကွယ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်ရာ၌။ အရဟောသညီ၊ မဆိတ်ကွယ်ဟု အမှတ်ရှိသည်။ အရဟော၊ မဆိတ်ကွယ်ရာ၌။ အရဟောသညီ၊ မဆိတ်ကွယ်ဟု အမှတ်ရှိသည်။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်ရာ၌။ ရဟောသညီ၊ ဆိတ်ကွယ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ သံဝဏ္ဏေတိ၊ ချီးမွမ်း၏။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ သံဝဏ္ဏေတိ၊ ချီးမွမ်း၏။ ကာယေန ဝါစာယ၊ ကိုယ်နှုတ်ဖြင့်။ သံဝဏ္ဏေတိ၊ ချီးမွမ်း၏။ ဒူတေန၊ တမန်ဖြင့်။ သံဝဏ္ဏေတိ၊ ချီးမွမ်း၏။ လေခါယ၊ အက္ခရာရေးသဖြင့်။ သံဝဏ္ဏေတိ၊ ချီးမွမ်း၏။ ဩပါတံ၊ တွင်းတူးခြင်း။ အပဿေနံ၊ တံကဲပျဉ် ထားခြင်း။ ဥပနိက္ခိပနံ၊ လက်နက်ကို အနီး၌ ထားခြင်း။ ဘေသဇ္ဇံ၊ ဆေး။ ရူပူပဟာရော၊ ရူပါရုံကို အနီး၌ ဆောင်ခြင်း။ သဒ္ဒူပဟာရော၊ သဒ္ဒါရုံကို အနီး၌ ဆောင်ခြင်း။ ဂန္ဓူပဟာရော၊ ဂန္ဓာရုံကို အနီး၌ ဆောင်ခြင်း။ ရသူပဟာရော၊ ရသာရုံကို အနီး၌ ဆောင်ခြင်း။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗူပဟာရော၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကို အနီး၌ ဆောင်ခြင်း။ ဓမ္မူပဟာရော၊ ဓမ္မာရုံကို အနီး၌ ဆောင်ခြင်း။ အာစိက္ခနာ၊ ကြားခြင်း။ အနုသာသနီ၊ ဆုံးမခြင်း။ သင်္ကေတကမ္မံ၊ အချိန်းအချက်ပြုခြင်း။ နိမိတ္တကမ္မံ၊ နိမိတ်အမှတ်ပြုခြင်း။ ဣတိ ဣဒံ၊ ဤနှစ်ဆယ့်ကိုးပါးသည်။ မာတိကာ၊ မာတိကာတည်း။
၁၇၄။ သာမန္တိ၊ သာမံ- ဟူသည်ကား။ ကာယေန ဝါ၊ ကိုယ်ဖြင့်လည်ကောင်း။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန ဝါ၊ ကိုယ်နှင့် စပ်သော သန်လျက် စသည်ဖြင့်လည်းကောင်း။ နိဿဂ္ဂိယေန ဝါ၊ လွှတ်လိုက်သော မြား စသည်ဖြင့်လည်းကောင်း။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ ဟနတိ၊ သတ်၏။
အဓိဋ္ဌာယာတိ၊ အဓိဋ္ဌာယ- ဟူသည်ကား။ အဓိဋ္ဌဟိတွာ၊ ဆောက်တည်၍။ “ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝိဇ္ဈ၊ ထိုးလော့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပဟရ၊ ပုတ်ခတ်လော့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဃာတေဟိ၊ သတ်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်း၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော သူကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေဟိ၊ ချချေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုစေခိုင်းအပ်သော ရဟန်းသည်။ တံ မညမာနော၊ ထိုသတ်အပ်သော သူဟု မှတ်ထင်သည်ဖြစ်၍။ တံ၊ ထိုသတ်အပ်သော သူကိုပင်။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေတိ၊ ချအံ့။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော သူကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေဟိ၊ ချချေလော့၊” ဣတိ၊ သို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုစေခိုင်းအပ်သော ရဟန်းသည်။ တံ မညမာနော၊ ထိုသတ်အပ်သော သူဟု မှတ်ထင်သည်ဖြစ်၍။ အညံ၊ တစ်ပါးသော သူကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေတိ၊ ချအံ့။ မူလဋ္ဌဿ၊ အရင်း၌ တည်သော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဝဓကဿ၊ သတ်သော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော သူကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေဟိ၊ ချချေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုစေခိုင်းသော ရဟန်းသည်။ အညံ မညမာနော၊ တစ်ပါးသောသူဟု မှတ်ထင်သည်ဖြစ်၍။ တံ၊ ထိုသတ်အပ်သော သူကိုပင်။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေတိ၊ ချအံ့။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်သော ရဟန်းတို့အား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော သူကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေဟိ၊ ချချေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုစေခိုင်းသော ရဟန်းသည်။ အညံ မညမာနော၊ တစ်ပါးသော သူဟု မှတ်ထင်သည်ဖြစ်၍။ အညံ၊ တစ်ပါးသော သူကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေတိ၊ ချအံ့။ မူလဋ္ဌဿ၊ အရင်း၌ တည်သော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဝဓကဿ၊ သတ်တတ်သော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော သူသည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော သူအား။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော သူသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော သူကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေတု၊ ချချေလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပါဝဒတု၊ ဆိုစေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော သူအား။ ပါဝဒ၊ ဆိုလေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုစေခိုင်းအပ်သော ရဟန်းသည်။ ဣတရဿ၊ ဤမှတစ်ပါးသော ရဟန်းအား။ အာရောစေတိ၊ ပြောကြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝဓကော၊ သတ်တတ်သော ရဟန်းသည်။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ မူလဋ္ဌဿ၊ အရင်း၌ တည်သော ရဟန်းအား။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုသတ်တတ်သော ရဟန်းသည်။ တံ၊ ထိုသတ်အပ်သော ရဟန်းကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေတိ၊ ချအံ့။ သဗ္ဗေသံ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော သူသည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော သူအား။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော သူသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော သူကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေတု၊ ချချေလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော သူအား။ ပါဝဒ၊ ဆိုချေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုစေခိုင်းအပ်သော ရဟန်းသည်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော သူကို။ အာဏာပေတိ၊ ခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝဓကော၊ သတ်တတ်သော ရဟန်းသည်။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေတိ၊ ချအံ့။ မူလဋ္ဌဿ၊ အရင်း၌ တည်သော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာဏာပကဿ စ၊ စေခိုင်းတတ်သော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဝဓကဿ စ၊ သတ်တတ်သော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော သူကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေဟိ၊ ချချေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုစေခိုင်းအပ်သော ရဟန်းသည်။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ “အဟံ၊ ငါသည်။ တံ၊ ထိုသူကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေတုံ၊ ချခြင်းငှာ။ န သက္ကောမိ၊ မတတ်နိုင်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပစ္စာဂစ္ဆတိ၊ ပြန်ခဲ့အံ့။ သော၊ ထိုစေခိုင်းတတ်သော ရဟန်းသည်။ “ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ သက္ကောသိ၊ စွမ်းနိုင်၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ တံ၊ ထိုသူကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေဟိ၊ ချချေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုစေခိုင်းအပ်သော ရဟန်းသည်။ တံ၊ ထိုသတ်အပ်သော သူကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေတိ၊ ချအံ့။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော သူကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေဟိ၊ ချချေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုစေခိုင်းတတ်သော ရဟန်းသည်။ အာဏာပေတွာ၊ စေခိုင်း၍။ ဝိပ္ပဋိသာရီ၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ “မာ ဃာတေဟိ၊ မသတ်လင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ န သာဝေတိ၊ မကြား။ သော၊ ထိုစေခိုင်းအပ်သော ရဟန်းသည်။ တံ၊ ထိုသတ်အပ်သော သူကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေတိ၊ ချအံ့။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ရောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော သူကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေဟိ၊ ချချေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုစေခိုင်းတတ်သော ရဟန်းသည်။ အာဏာပေတွာ၊ စေခိုင်းပြီး၍။ ဝိပ္ပဋိသာရီ၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ “မာ ဃာတေဟိ၊ မသတ်လေလင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သာဝေတိ၊ ကြား၏။ သော၊ ထိုစေခိုင်းအပ်သော ရဟန်းသည်။ “အဟံ၊ ငါ့ကို။ တယာ၊ သင်သည်။ အာဏတ္တော၊ စေခိုင်းအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ တံ၊ ထိုသတ်အပ်သော သူကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေတိ၊ ချအံ့။ မူလဋ္ဌဿ၊ အရင်း၌ တည်သော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဝဓကဿ၊ သတ်တတ်သော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော သူကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေဟိ၊ ချချေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုစေခိုင်းတတ်သော ရဟန်းသည်။ အာဏာပေတွာ၊ စေခိုင်းပြီး၍။ ဝိပ္ပဋိသာရီ၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ “မာ ဃာတေဟိ၊ မသတ်လေလင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သာဝေတိ၊ ကြား၏။ သော၊ ထိုစေခိုင်းအပ်သော ရဟန်းသည်။ “သာဓူ”တိ၊ ကောင်းပြီဟူ၍။ ဩရမတိ၊ ကြဉ်ရှောင်အံ့။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၁၇၅။ အရဟော၊ မဆိတ်ကွယ်ရာ၌။ ရဟောသညီ၊ ဆိတ်ကွယ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည် ဖြစ်၍။ “ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော သူကို။ ဟတော၊ သတ်အပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်မူကား။ အဟော၊ ကောင်းလေစွ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥလ္လပတိ၊ ပြောဟောအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်ရာ၌။ အရဟောသညီ၊ မဆိတ်ကွယ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍၊
“ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော သူကို။ ဟတော၊ သတ်အပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်မူကား။ အဟော၊ ကောင်းလေစွ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥလ္လပတိ၊ ပြောဟောအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အရဟော၊ မဆိတ်ကွယ်ရာ၌။ အရဟောသညီ၊ မဆိတ်ကွယ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ “ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော သူကို။ ဟတော၊ သတ်အပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်မူကား။ အဟော၊ ကောင်းလေစွ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥလ္လပတိ၊ ပြောဟောအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်ရာ၌။ ရဟောသညီ၊ ဆိတ်ကွယ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ “ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော သူကို။ ဟတော၊ သတ်အပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်မူကား။ အဟော၊ ကောင်းလေစွ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥလ္လပတိ၊ ပြောဟောအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ကာယေန သံဝဏ္ဏေတိ နာမ၊ ကာယေန သံဝဏ္ဏေတိ- မည်သည်ကား။ “ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မရတိ၊ သေ၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဓနံ ဝါ၊ ဥစ္စာကိုမူလည်း။ လဘတိ၊ ရ၏။ ယသံ ဝါ၊ အခြံအရံကိုမူလည်း။ လဘတိ၊ ရ၏။ သဂ္ဂံ ဝါ၊ နတ်ပြည်သို့မူလည်း။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားရ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဝိကာရံ၊ ဖောက်ပြန်ခြင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တာယ သံဝဏ္ဏနာယ၊ ထိုချီးမွမ်းခြင်းဖြင့်။ မရိဿာမီတိ၊ သေအံ့ဟု။ ဒုက္ခံ ဝေဒနံ၊ ဆင်းရဲဝေဒနာကို။ ဥပ္ပါဒေတိ၊ ဖြစ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဝါစာယ သံဝဏ္ဏေတိ နာမ၊ ဝါစာယ သံဝဏ္ဏေတိ- မည်သည်ကား။ “ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မရတိ၊ သေ၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဓနံ ဝါ၊ ဥစ္စာကိုမူလည်း။ လဘတိ၊ ရ၏။ ယသံ ဝါ၊ အခြံအရံကိုမူလည်း။ လဘတိ၊ ရ၏။ သဂ္ဂံ ဝါ၊ နတ်ပြည်သို့မူလည်း။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားရ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တာယ သံဝဏ္ဏနာယ၊ ထိုချီးမွမ်းခြင်းဖြင့်။ မရိဿာမီတိ၊ သေအံ့ဟု။ ဒုက္ခံ ဝေဒနံ၊ ဆင်းရဲဝေဒနာကို။ ဥပ္ပါဒေတိ၊ ဖြစ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မရတိ၊ သေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ကာယေန ဝါစာယ သံဝဏ္ဏေတိ နာမ၊ ကာယေန ဝါစာယ သံဝဏ္ဏေတိ- မည်သည်ကား။ “ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မရတိ၊ သေ၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဓနံ ဝါ၊ ဥစ္စာကိုမူလည်း။ လဘတိ၊ ရ၏။ ယသံ ဝါ၊ အခြံအရံကိုမူလည်း။ လဘတိ၊ ရ၏။ သဂ္ဂံ ဝါ၊ နတ်ပြည်သို့မူလည်း။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားရ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကာယေန စ၊ ကိုယ်ဖြင့်လည်း။ ဝိကာရံ၊ ဖောက်ပြန်ခြင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဝါစာယ စ၊ နှုတ်ဖြင့်လည်း။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တာယ သံဝဏ္ဏနာယ၊ ထိုချီးမွမ်းခြင်းဖြင့်။ မရိဿာမီတိ၊ သေအံ့ဟု။ ဒုက္ခံ ဝေဒနံ၊ ဆင်းရဲဝေဒနာကို။ ဥပ္ပါဒေတိ၊ ဖြစ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မရတိ၊ သေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဒူတေန သံဝဏ္ဏေတိ နာမ၊ ဒူတေန သံဝဏ္ဏေတိ- မည်သည်ကား။ “ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မရတိ၊ သေ၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဓနံ ဝါ၊ ဥစ္စာကိုမူလည်း။ လဘတိ၊ ရ၏။ ယသံ ဝါ၊ အခြံအရံကိုမူလည်း။ လဘတိ၊ ရ၏။ သဂ္ဂံ ဝါ၊ နတ်ပြည်သို့မူလည်း။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားရ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတဿ၊ တမန်၏။ သာသနံ၊ သတင်းစကားကို။ အာရောစေသိ၊ ပြောကြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒူတဿ၊ တမန်၏။ သာသနံ၊ သတင်းစကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ မရိဿာမီတိ၊ သေအံ့ဟု။ ဒုက္ခံ ဝေဒနံ၊ ဆင်းရဲဝေဒနာကို။ ဥပ္ပါဒေတိ၊ ဖြစ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မရတိ၊ သေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၇၆။ လေခါယ သံဝဏ္ဏေတိ နာမ၊ လေခါယ သံဝဏ္ဏေတိမည်သည်ကား။ “ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မရတိ၊ သေ၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဓနံ ဝါ၊ ဥစ္စာကိုမူလည်း။ လဘတိ၊ ရ၏။ ယသံ ဝါ၊ အခြံအရံကိုမူလည်း။ လဘတိ၊ ရ၏။ သဂ္ဂံ ဝါ၊ နတ်ပြည်သို့မူလည်း။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားရ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ လေခံ၊ အက္ခရာအရေးကို။ ဆိန္ဒတိ၊ ရေးအံ့။ အက္ခရာယ အက္ခရာယ၊ အက္ခရာတိုင်း အက္ခရာတိုင်း၌။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ အာရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ လေခံ၊ အက္ခရာကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ မရိဿာမီတိ၊ သေအံ့ဟု။ ဒုက္ခံ ဝေဒနံ၊ ဒုက္ခဝေဒနာကို။ ဥပ္ပါဒေတိ၊ ဖြစ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မရတိ၊ သေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဩပါတံ နာမ၊ ဩပါတ မည်သည်ကား။ မနုဿံ၊ လူကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်၍။ “ပပတိတွာ၊ ကျ၍။ မရိဿတီတိ၊ သေလတ္တံ့ဟု၊” ဩပါတံ၊ တွင်းကို။ ခဏတိ၊ တူးအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပပတိတေ၊ ကျသည်ရှိသော်။ ဒုက္ခာ ဝေဒနာ၊ ဆင်းရဲဝေဒနာသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ယော ကောစိ၊ အမှတ်မရှိသော သူသည်၊
ပပတိတွာ၊ ကျ၍။ မရိဿတီ”တိ၊ သေလတ္တံ့ဟု။ အနောဒိဿ၊ မရည်မူ၍။ ဩပါတံ၊ တွင်းကို။ ခဏတိ၊ တူးအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မနုဿော၊ လူသည်။ တသ္မိံ၊ ထိုတွင်း၌။ ပပတတိ၊ ကျအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပပတိတေ၊ ကျသည်ရှိသော်။ ဒုက္ခာ ဝေဒနာ၊ ဆင်းရဲဝေဒနာသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ၊ အာပဇ္ဇနံ- ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မရတိ၊ သေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယက္ခော ဝါ၊ ဘီလူးသည်လည်းကောင်း။ ပေတော ဝါ၊ ပြိတ္တာသည်လည်းကောင်း။ တိရစ္ဆာနဂတမနုဿဝိဂ္ဂဟော ဝါ၊ လူယောင်ဆောင်သော တိရစ္ဆာန်သည်လည်းကောင်း။ တသ္မိံ၊ ထိုတွင်း၌။ ပပတတိ၊ ကျအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပပတိတေ၊ ကျသည်ရှိသော်။ ဒုက္ခာ ဝေဒနာ၊ ဆင်းရဲဝေဒနာသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မရတိ၊ သေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တိရစ္ဆာနဂတော၊ တိရစ္ဆာန်သည်။ တသ္မိံ၊ ထိုတွင်း၌။ ပပတတိ၊ ကျအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပပတိတေ၊ ကျသည်ရှိသော်။ ဒုက္ခာ ဝေဒနာ၊ ဆင်းရဲဝေဒနာသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မရတိ၊ သေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၇၇။ အပဿေနံ နာမ၊ အပဿေန မည်သည်ကား။ အပဿေနေ၊ တံကဲပျဉ်၌။ သတ္ထံ ဝါ၊ လက်နက်ကိုလည်း။ ဌပေတိ၊ ထားအံ့။ ဝိသေန ဝါ၊ အဆိပ်ဖြင့်လည်း။ မက္ခေတိ၊ လိမ်းကျံအံ့။ ဒုဗ္ဗလံ ဝါ၊ အားနည်းသည်ကိုလည်း။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ သောဗ္ဘေ ဝါ၊ ကျင်း၌လည်းကောင်း။ နရကေ ဝါ၊ ချောက်၌လည်းကောင်း။ ပပါတေ ဝါ၊ ကမ်းပါးပြတ်၌လည်းကောင်း။ “ပပတိတွာ၊ ကျ၍။ မရိဿတိ၊ သေလတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဌပေတိ၊ ထားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သတ္ထေန ဝါ၊ လက်နက်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝိသေန ဝါ၊ အဆိပ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ပပတိတေန ဝါ၊ ကျခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ဒုက္ခာ ဝေဒနာ၊ ဆင်းရဲဝေဒနာသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မရတိ၊ သေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပနိက္ခိပနံ နာမ၊ ဥပနိက္ခိပန မည်သည်ကား။ “ဣမိနာ၊ ဤလက်နက်ဖြင့်။ မရိဿတိ၊ သေလတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အသိံ ဝါ၊ သန်လျက်ကိုလည်းကောင်း။ သတ္တိံ ဝါ၊ လှံမကိုလည်းကောင်း။ ဘေန္ဒိံ ဝါ၊ ခက်ရင်းကိုလည်းကောင်း။ လဂုဠံ ဝါ၊ ဆောက်ပုတ်ကိုလည်းကောင်း။ ပါသာဏံ ဝါ၊ ကျောက်ခဲကိုလည်းကောင်း။ သတ္ထံ ဝါ၊ ကြွင်းသော လက်နက်ကိုလည်းကောင်း။ ဝိသံ ဝါ၊ အဆိပ်ကိုလည်းကောင်း။ ရဇ္ဇုံ ဝါ၊ ကြိုးကိုလည်းကောင်း။ ဥပနိက္ခိပတိ၊ အနီး၌ ထားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန၊ ထိုလက်နက်ဖြင့်။ မရိဿာမီတိ၊ သေအံ့ဟု။ ဒုက္ခံ ဝေဒနံ၊ ဆင်းရဲဝေဒနာကို။ ဥပ္ပါဒေတိ၊ ဖြစ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မရတိ၊ သေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘေသဇ္ဇံ နာမ၊ ဘေသဇ္ဇ မည်သည်ကား။ “ဣမံ၊ ဤထောပတ် စသည်ကို။ သာယိတွာ၊ လျက်၍။ မရိဿတိ၊ သေလတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သပ္ပိံ ဝါ၊ ထောပတ်ကိုလည်းကောင်း။ နဝနီတံ ဝါ၊ ဆီဦးကိုလည်းကောင်း။ တေလံ ဝါ၊ ဆီကိုလည်းကောင်း။ မဓုံ ဝါ၊ ပျားကိုလည်းကောင်း။ ဖာဏိတံ ဝါ၊ တင်လဲကိုလည်းကောင်း။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုထောပတ် စသည်ကို။ သာယိတေ၊ လျက်အပ်သည်ရှိသော်။ ဒုက္ခာ ဝေဒနာ၊ ဆင်းရဲဝေဒနာသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မရတိ၊ သေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၇၈။ ရူပူပဟာရော နာမ၊ ရူပူပဟာရ မည်သည်ကား။ “ဣမံ၊ ဤရူပါရုံကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ ဥတ္တသိတွာ၊ ကြောက်လန့်၍။ မရိဿတိ၊ သေလတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အမနာပိကံ၊ နှစ်သက်ဖွယ် မရှိသော။ ဘယာနကံ၊ ကြောက်မက်ဖွယ်ကို ဖြစ်စေတတ်သော။ ဘေရဝံ၊ ကြောက်မက်ဖွယ် ရှိသော။ ရူပံ၊ ရူပါရုံကို။ ဥပသံဟရတိ၊ အနီးသို့ ဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုရူပါရုံကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ ဥတ္တသတိ၊ ကြောက်လန့်အံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မရတိ၊ သေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ဣမံ၊ ဤရူပါရုံကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ အလာဘကေန၊ မရခြင်းကြောင့်။ သုဿိတွာ၊ ခြောက်သွေ့၍။ မရိဿတီတိ၊ သေလတ္တံ့ဟု၊” မနာပိကံ၊ နှစ်သက်ဖွယ် ရှိသော။ ရူပံ၊ ရူပါရုံကို။ ဥပသံဟရတိ၊ အနီးသို့ ဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုရူပါရုံကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ အလာဘကေန၊ မရခြင်းကြောင့်။ သုဿတိ၊ ခြောက်သွေ့အံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မရတိ၊ သေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သဒ္ဒူပဟာရော နာမ၊ သဒ္ဒူပဟာရ မည်သည်ကား။ “ဣမံ၊ ဤသဒ္ဒါရုံကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဥတ္တသိတွာ၊ ကြောက်လန့်၍။ မရိဿတီတိ၊ သေလတ္တံ့ဟု၊” အမနာပိကံ၊ နှစ်သက်ဖွယ် မရှိသော။ ဘယာနကံ၊ ကြောက်မက်ဖွယ်ကို ဖြစ်စေတတ်သော။ ဘေရဝံ၊ ကြောက်မက်ဖွယ် ရှိသော။ သဒ္ဒံ၊ သဒ္ဒါရုံကို။ ဥပသံဟရတိ၊ အနီးသို့ ဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုသဒ္ဒါရုံကို။ သုတွာ၊ ကြား၍၊
ဥတ္တသတိ၊ ကြောက်လန့်အံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မရတိ၊ သေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ဣမံ၊ ဤသဒ္ဒါရုံကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ အလာဘကေန၊ မရခြင်းကြောင့်။ သုဿိတွာ၊ ခြောက်သွေ့၍။ မရိဿတီတိ၊ သေလတ္တံ့ဟု၊” မနာပိကံ၊ နှစ်သက်ဖွယ် ရှိသော။ ပေမနီယံ၊ ချစ်ဖွယ် ရှိသော။ ဟဒယင်္ဂမံ၊ နှလုံးကို ပွားစေတတ်သော။ သဒ္ဒံ၊ သဒ္ဒါရုံကို။ ဥပသံဟရတိ၊ အနီးသို့ ဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုသဒ္ဒါရုံကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ အလာဘကေန၊ မရခြင်းကြောင့်။ သုဿတိ၊ ခြောက်သွေ့အံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မရတိ၊ သေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဂန္ဓူပဟာရော နာမ၊ ဂန္ဓူပဟာရ မည်သည်ကား။ “ဣမံ၊ ဤဂန္ဓာရုံကို။ ဃာယိတွာ၊ နမ်း၍။ ဇေဂုစ္ဆတာ ဇေဂုစ္ဆတာယ၊ စက်ဆုပ်ဖွယ် ရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ပါဋိကုလျတာ ပါဋိကုလျတာယ၊ ရွံရှာဖွယ် ရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ မရိဿတီတိ၊ သေလတ္တံ့ဟု၊” အမနာပိကံ၊ နှစ်သက်ဖွယ် မရှိသော။ ဇေဂုစ္ဆံ၊ စက်ဆုပ်ဖွယ်ရှိသော။ ပါဋိကုလျံ၊ ရွံရှာဖွယ်ရှိသော။ ဂန္ဓံ၊ ဂန္ဓာရုံကို။ ဥပသံဟရတိ၊ အနီးသို့ ဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုဂန္ဓာရုံကို။ ဃာယိတေ၊ နမ်းအပ်သည်ရှိသော်။ ဇေဂုစ္ဆတာ ဇေဂုစ္ဆတာယ၊ စက်ဆုပ်ဖွယ် ရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ပါဋိကုလျတာ ပါဋိကုလျတာယ၊ ရွံရှာဖွယ် ရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ဒုက္ခာ ဝေဒနာ၊ ဆင်းရဲဝေဒနာသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မရတိ၊ သေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ဣမံ၊ ဤဂန္ဓာရုံကို။ ဃာယိတွာ၊ နမ်း၍။ အလာဘကေန၊ မရခြင်းကြောင့်။ သုဿိတွာ၊ ခြောက်သွေ့၍။ မရိဿတီတိ၊ သေလတ္တံ့ဟု၊” မနာပိကံ၊ နှစ်သက်ဖွယ် ရှိသော။ ဂန္ဓံ၊ ဂန္ဓာရုံကို။ ဥပသံဟရတိ၊ အနီးသို့ ဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုဂန္ဓာရုံကို။ ဃာယိတွာ၊ နမ်း၍။ အလာဘသကေန၊ မရခြင်းကြောင့်။ သုဿတိ၊ ခြောက်သွေ့အံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မရတိ၊ သေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ရသူပဟာရော နာမ၊ ရသူပဟာရ မည်သည်ကား။ “ဣမံ၊ ဤရသာရုံကို။ သာယိတွာ၊ လျက်၍။ ဇေဂုစ္ဆတာ ဇေဂုစ္ဆတာယ၊ စက်ဆုပ်ဖွယ် ရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ပါဋိကုလျတာ ပါဋိကုလျတာယ၊ ရွံရှာဖွယ် ရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ မရိဿတီတိ၊ သေလတ္တံ့ဟု၊” အမနာပိကံ၊ နှစ်သက်ဖွယ် မရှိသော။ ဇေဂုစ္ဆံ၊ စက်ဆုပ်ဖွယ် ရှိသော။ ပါဋိကုလျံ၊ ရွံရှာဖွယ် ရှိသော။ ရသံ၊ ရသာရုံကို။ ဥပသံဟရတိ၊ အနီးသို့ ဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုရသာရုံကို။ သာယိတေ၊ လျက်အပ်သည်ရှိသော်။ ဇေဂုစ္ဆတာ ဇေဂုစ္ဆာတာယ၊ စက်ဆုပ်ဖွယ် ရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ပါဋိကုလျတာ ပါဋိကုလျတာယ၊ ရွံရှာဖွယ် ရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ဒုက္ခာ ဝေဒနာ၊ ဆင်းရဲဝေဒနာသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မရတိ၊ သေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ဣမံ၊ ဤရသာရုံကို။ သာယိတွာ၊ လျက်၍။ အလာဘကေန၊ မရခြင်းကြောင့်။ သုဿိတွာ၊ ခြောက်သွေ့၍။ မရိဿတီတိ၊ သေရလတ္တံ့ဟု၊” မနာပိကံ၊ နှစ်သက်ဖွယ်ရှိသော။ ရသံ၊ ရသာရုံကို။ ဥပသံဟရတိ၊ အနီးသို့ ဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုရသာရုံကို။ သာယိတွာ၊ လျက်၍။ အလာဘကေန၊ မရခြင်းကြောင့်။ သုဿတိ၊ ခြောက်သွေ့အံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မရတိ၊ သေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဖောဋ္ဌဗ္ဗူပဟာရော နာမ၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗူပဟာရ မည်သည်ကား။ “ဣမိနာ၊ ဤဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံဖြင့်။ ဖုဋ္ဌော၊ တွေ့အပ်သည်ရှိသော်။ မရိဿတီတိ၊ သေလတ္တံ့ဟု၊” အမနာပိကံ၊ နှစ်သက်ဖွယ် မရှိသော။ ဒုက္ခသမ္ဖဿံ၊ ဆင်းရဲသော အတွေ့ရှိသော။ ခရသမ္ဖဿံ၊ ကြမ်းတမ်းသော အတွေ့ရှိသော။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗံ၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကို။ ဥပသံဟရတိ၊ အနီးသို့ ဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန၊ ထိုဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံဖြင့်။ ဖုဋ္ဌဿ၊ တွေ့သော သူအား။ ဒုက္ခာ ဝေဒနာ၊ ဆင်းရဲဝေဒနာသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မရတိ၊ သေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ဣမိနာ၊ ဤဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံဖြင့်။ ဖုဋ္ဌော၊ တွေ့အပ်သည်ရှိသော်။ အလာဘကေန၊ မရခြင်းကြောင့်။ သုဿိတွာ၊ ခြောက်သွေ့၍။ မရိဿတီတိ၊ သေရလတ္တံ့ဟု၊” မနာပိကံ၊ နှစ်သက်ဖွယ်ရှိသော။ သုခသမ္ဖဿံ၊ နူးညံ့သော အတွေ့ရှိသော။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗံ၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကို။ ဥပသံဟရတိ၊ အနီးသို့ ဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန၊ ထိုဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံဖြင့်။ ဖုဋ္ဌော၊ တွေ့အပ်သည်ရှိသော်။ အလာဘကေန၊ မရခြင်းကြောင့်။ သုဿတိ၊ ခြောက်သွေ့အံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မရတိ၊ သေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဓမ္မူပဟာရော နာမ၊ ဓမ္မူပဟာရ မည်သည်ကား။ “ဣမံ၊ ဤဓမ္မာရုံကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဥတ္တသိတွာ၊ ကြောက်လန့်၍။ မရိဿတီတိ၊ သေလတ္တံ့ဟု၊” နေရယိကဿ၊ ငရဲ၌ ဖြစ်ထိုက်သော သတ္တဝါအား။ နိရယကထံ၊ ငရဲနှင့်စပ်သော စကားကို။ ကထေတိ၊ ပြောဟောအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုဓမ္မာရုံကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဥတ္တသတိ၊ ကြောက်လန့်အံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မရတိ၊ သေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ဣမံ၊ ဤဓမ္မာရုံကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ အဓိမုတ္တော၊ နတ်ပြည်၌ နှလုံးသွင်းသည်ဖြစ်၍။ မရိဿတီတိ၊ သေရလတ္တံ့ဟု၊” ကလျာဏကမ္မဿ၊ ကောင်းမှုရှိသော သူအား။ သဂ္ဂကထံ၊ နတ်ပြည်နှင့်စပ်သော စကားကို။ ကထေတိ၊ ပြောဟောအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုဓမ္မာရုံကို၊
သုတွာ၊ ကြား၍။ အဓိမုတ္တော၊ နတ်ပြည်၌ နှလုံးသွင်းသည်ဖြစ်၍။ မရိဿာမီတိ၊ သေအံ့ဟု။ ဒုက္ခံ ဝေဒနံ၊ ဆင်းရဲဝေဒနာကို။ ဥပ္ပါဒေတိ၊ ဖြစ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မရတိ၊ သေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၇၉။ အာစိက္ခနာ နာမ၊ အာစိက္ခန မည်သည်ကား။ “ဧဝံ၊ ဤသို့။ မရဿု၊ သေလေလော့။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မရတိ၊ သေ၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဓနံ ဝါ၊ ဥစ္စာကိုမူလည်း။ လဘတိ၊ ရ၏။ ယသံ ဝါ၊ အခြံအရံကိုမူလည်း။ လဘတိ၊ ရ၏။ သဂ္ဂံ ဝါ၊ နတ်ပြည်သို့မူလည်း။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားရ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုဋ္ဌော၊ မေးအပ်သည်ရှိသော်။ ဘဏတိ၊ ပြောကြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တာယ အာစိက္ခနာယ၊ ထိုကြားခြင်းဖြင့်။ မရိဿာမီတိ၊ သေအံ့ဟု။ ဒုက္ခံ ဝေဒနံ၊ ဆင်းရဲဝေဒနာကို။ ဥပ္ပါဒေတိ၊ ဖြစ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မရတိ၊ သေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အနုသာသနီ နာမ၊ အနုသာသနီ မည်သည်ကား။ “ဧဝံ၊ ဤသို့။ မရဿု၊ သေလေလော့။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မရတိ၊ သေ၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဓနံ ဝါ၊ ဥစ္စာကိုမူလည်း။ လဘတိ၊ ရ၏။ ယသံ ဝါ၊ အခြံအရံကိုမူလည်း။ လဘတိ၊ ရ၏။ သဂ္ဂံ ဝါ၊ နတ်ပြည်သို့မူလည်း။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားရ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အပုဋ္ဌော၊ မမေးဘဲ။ ဘဏတိ၊ ပြောကြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တာယ အနုသာသနိယာ၊ ထိုအဆုံးအမဖြင့်။ မရိဿာမီတိ၊ သေအံ့ဟု။ ဒုက္ခံ ဝေဒနံ၊ ဆင်းရဲဝေဒနာကို။ ဥပ္ပါဒေတိ၊ ဖြစ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မရတိ၊ သေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ အာရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သင်္ကေတကမ္မံ နာမ၊ သင်္ကေတကမ္မ မည်သည်ကား။ ပုရေဘတ္တံ ဝါ၊ နံနက်အခါ၌လည်းကောင်း။ ပစ္ဆာဘတ္တံ ဝါ၊ နေလွဲသော အခါ၌လည်းကောင်း။ ရတ္တိံ ဝါ၊ ညဉ့်၌လည်းကောင်း။ ဒိဝါ ဝါ၊ နေ့၌လည်းကောင်း။ “တေန သင်္ကေတေန၊ ထိုအချိန်းအချက်ဖြင့်။ တံ၊ ထိုသူကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေဟိ၊ ချလေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သင်္ကေတံ၊ အချိန်းအချက်ကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန သင်္ကေတေန၊ ထိုအချိန်းအချက်ဖြင့်။ တံ၊ ထိုသူကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေတိ၊ ချအံ့။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ သင်္ကေတံ၊ ထိုအချိန်းအချက်၏။ ပုရေ ဝါ၊ ရှေး၌လည်းကောင်း။ ပစ္ဆာ ဝါ၊ နောက်၌လည်းကောင်း။ တံ၊ ထိုသူ့ကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေတိ၊ ချအံ့။ မူလဋ္ဌဿ၊ အရင်း၌ တည်သော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဝဓကဿ၊ သတ်တတ်သော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
နိမိတ္တကမ္မံ နာမ၊ နိမိတ္တကမ္မ မည်သည်ကား။ “အက္ခိံ ဝါ၊ မျက်စိကိုလည်း။ နိခဏိဿာမိ၊ မှိတ်အံ့။ ဘမုကံ ဝါ၊ မျက်ခုံးကိုလည်း။ ဥက္ခိပိဿာမိ၊ ချီအံ့။ သီသံ ဝါ၊ ဦးခေါင်းကိုလည်း။ ဥက္ခိပိဿာမိ၊ ချီအံ့။ တေန နိမိတ္တေန၊ ထိုအမှတ်ဖြင့်။ တံ၊ ထိုသူကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေဟိ၊ ချလေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိမိတ္တံ၊ အမှတ်ကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန နိမိတ္တေန၊ ထိုအမှတ်ဖြင့်။ တံ၊ ထိုသူ့ကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေတိ၊ ချအံ့။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ နိမိတ္တံ၊ ထိုအမှတ်၏။ ပုရေ ဝါ၊ ရှေး၌လည်းကောင်း။ ပစ္ဆာ ဝါ၊ နောက်၌လည်းကောင်း။ တံ၊ ထိုသူ့ကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေတိ၊ ချအံ့။ မူလဋ္ဌဿ၊ အရင်း၌ တည်သော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဝဓကဿ၊ သတ်တတ်သော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ သေစေလိုသော စေတနာမရှိသည်ဖြစ်၍။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေန္တဿ၊ ချသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အဇာနန္တဿ၊ မသိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ န မရဏာဓိပ္ပါယဿ၊ သေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် ဝိဘင်းအပြီးတည်း။
မနုဿဝိဂ္ဂဟပါရာဇိကမှိ၊ မနုဿဝိဂ္ဂဟပါရာဇိက၌။ ပဌမဘာဏဝါရော၊ ပဌမဘဏဝါရသည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးပြီ။
ဝိနီတဝတ္ထု ဥဒ္ဒါနဂါထာ
သံဝဏ္ဏနာ၊ ချီးမွမ်းခြင်း အကြောင်း။ နိသီဒန္တော၊ ဖိ၍ ထိုင်သော ရဟန်းအကြောင်း။ ဥဒုက္ခလေန၊ ဆုံငယ်ကို ထောင်းသော ရဟန်းအကြောင်းနှင့်တကွ။ မုသလော၊ ကျည်ပွေ့ကို ထောင်းသော ရဟန်းအကြောင်း။ ဝုဍ္ဎပဗ္ဗဇိတာ၊ ကြီးမှ ရဟန်းပြုသော ရဟန်းတို့အကြောင်း။ အဘိသန္နော၊ အမဲနင်သော ရဟန်းအကြောင်း။ အဂ္ဂ၊ အဦးပေးသော ရဟန်းအကြောင်း။ ဝီမံသနာဝိသံ၊ စုံစမ်းလို၍ အဆိပ်ကို ပေးသော ရဟန်းအကြောင်း။
ဝတ္ထုကမ္မေဟိ၊ ကျောင်းယာအမှုတို့ဖြင့်။ တယော၊ သုံးယောက်သော ရဟန်းတို့အကြောင်း။ အပရေ၊ ထိုမှတစ်ပါး။ ဣဋ္ဌကာဟိ၊ အုတ်တို့ဖြင့်။ တယော၊ သုံးယောက်သော ရဟန်းတို့အကြောင်း။ ဝါသီ၊ ပဲခွပ်ကို ကမ်းသော ရဟန်းအကြောင်း။ ဂေါပါနသီ၊ အခြင်ကို ကမ်းသော ရဟန်းအကြောင်း။ အဋ္ဋကံ၊ ငြမ်းဆောက်သော ရဟန်းအကြောင်း။ ဩတရဏံ၊ ငြမ်းမှ သက်ဆင်းသော ရဟန်းအကြောင်း။ ပတိ၊ ချသောရဟန်း အကြောင်း။
သေဒံ၊ ချွေးအောင်းသော ရဟန်းအကြောင်း။ နတ္ထုဉ္စ၊ နှာနှပ်သော ရဟန်းအကြောင်း။ သမ္ဗာဟော၊ ဆုပ်နယ်သော ရဟန်းအကြောင်း။ အဗ္ဘဉ္ဇနေန၊ နယ်ဆီလိမ်းသော ရဟန်းအကြောင်း။ နှာပန၊ ရေချိုးသော ရဟန်းအကြောင်း။ ဥဋ္ဌာပေန္တော၊ ထစေသော ရဟန်းအကြောင်း။ နိပါတေန္တော၊ အိပ်စေသော ရဟန်းအကြောင်း။ အန္နပါနေန၊ ထမင်းအဖျော်ဖြင့်။ မာရဏံ၊ သတ်သော ရဟန်းအကြောင်း။
ဇာရဂဗ္ဘော၊ သယောက်လင်ကြောင့် ကိုယ်ဝန်တည်သော မိန်းမအကြောင်း။ သပတ္တိ၊ လင်တူမယားအကြောင်း။ မာတာ၊ အမိမသေသော အကြောင်း။ ပုတ္တံ၊ သားမသေသော အကြောင်း။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်သော သားအမိတို့ကို။ ဝဓိ၊ သတ်၏။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်သော သားအမိတို့သည်။ န မိယျရေ၊ မသေကုန်။ မဒ္ဒါ၊ ဝမ်းကို နယ်သော အကြောင်း။ တာပံ၊ ဝမ်းကို ပူစေသော အကြောင်း။ ဝဉ္ဈာ၊ မိန်းမမြုံ အကြောင်း။ ဝိဇာယိနီ၊ သားဖွားသော မိန်းမအကြောင်း။
ပတောဒံ၊ လက်ကတီးထိုးသော အကြောင်း။ နိဂ္ဂဟေ၊ နှိပ်၍ ကံပြုသော အကြောင်း။ ယက္ခော၊ ဘီလူးကို သတ်သော အကြောင်း။ ဝါဠယက္ခဉ္စ၊ သားရဲဘီလူးရှိသော ခရီးသို့လည်း။ ပါဟိဏိ၊ စေ၏။ တံ မညမာနော၊ ထိုသူဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဟရိ၊ ပုတ်ခတ်၏။ သဂ္ဂဉ္စ၊ နတ်ပြည်စကားကိုလည်းကောင်း။ နိရယဉ္စ၊ ငရဲစကားကိုလည်းကောင်း။ ဘဏေ၊ ဟော၏။
အာဠဝိယာ၊ အာဠဝီပြည်၌။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ရုက္ခာ၊ သစ်ပင်ဖြတ်သော အကြောင်းတို့။ အပရေ၊ ထိုမှတစ်ပါး။ ဒါယေဟိ၊ တောမီးတိုက်ခြင်းတို့ဖြင့်။ တယော၊ သုံးပါးသော အကြောင်းတို့။ မာ ကိလမေသိ၊ မပင်ပန်းစေလင့်ဟု ဆိုသောအကြောင်း။ န တုယှံ၊ သင့်စကားကို နားမထောင်ဟု ဆိုသော အကြောင်း။ သောဝီရကေန၊ သောဝိရကဆေးကို တိုက်သော အကြောင်းနှင့်တကွ။ တက္ကံ၊ ရက်တက်ကို တိုက်သော အကြောင်း။ ဣတိ အယံ၊ ဤသည်ကား။ မာတိကာ၊ မာတိကာတည်း။
ဝိနီတဝတ္ထု
၁၈၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုနာသော ရဟန်းအား။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကာရုညေန၊ သနားသဖြင့်။ မရဏဝဏ္ဏံ၊ သေခြင်း၏ ကျေးဇူးကို။ သံဝဏ္ဏေသုံ၊ ချီးမွမ်းကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်ပြီ။ ကိစ္စိ၊ အသို့နည်း။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နာ နုခေါ၊ ရောက်ကုန်ပြီလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နာ၊ ရောက်ကုန်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ပိဏ္ဍစာရိကော၊ ဆွမ်းခံလှည့်လည်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပီဌကေ၊ အင်းပျဉ်ငယ်၌။ ပိလောတိကာယ၊ ပုဆိုးကြမ်းဖြင့်။ ပဋိစ္ဆန္နံ၊ ဖုံးလွှမ်းအပ်သော။ ဒါရကံ၊ သူငယ်ကို။ နိသီဒန္တော၊ ထိုင်နေသည်ဖြစ်၍။ ဩတ္ထရိတွာ၊ ဖိမိ၍။ မာရေသိ၊ သေစေ၏။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်ပြီ။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော နု ခေါ၊ ရောက်ပြီလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အပ္ပဋိဝေက္ခိတွာ၊ မဆင်ခြင်မူ၍။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ န စ နိသီဒိတဗ္ဗံ၊ မထိုင်အပ်သည်သာတည်း။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ နိသီဒေယျ၊ ထိုင်နေငြားအံ။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘတ္တဂ္ဂေ၊ ဆွမ်းစားဇရပ်၌။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ အာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေန္တော၊ ခင်းသည်ဖြစ်၍။ မုသလေ၊ ကျည်ပွေ့ကို။ ဥဿိတေ၊ ထောင်အပ်သည်ရှိသော်။ ဧကံ၊ တစ်ချောင်းသော။ မုသလံ၊ ကျည်ပွေ့ကို။ အဂ္ဂဟေသိ၊ ယူ၏။ ဒုတိယော၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ မုသလော၊ ကျည်ပွေ့သည်။ ပရိပတိတွာ၊ ကျ၍။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဒါရကဿ၊ သူငယ်၏။ မတ္ထကေ၊ ဦးခေါင်း၌။ အဝတ္ထာသိ၊ ဖိမိ၏။
သော၊ ထိုသူငယ်သည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ စိတ္တော၊ အဘယ်စိတ် ရှိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိရဒ္ဓပယောဂေါ၊ ချွတ်ယွင်းသော လုံ့လ ရှိပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာ မရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိရဒ္ဓပယောဂဿ၊ ချွတ်ယွင်းသော လုံ့လရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘတ္တဂ္ဂေ၊ ဆွမ်းစားဇရပ်၌။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ အာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေန္တော၊ ခင်းသည်ဖြစ်၍။ ဥဒုက္ခလဘဏ္ဍိကံ၊ ဆုံဘဏ္ဍာအဆောက်အဦကို။ အက္ကမိတွာ၊ နင်း၍။ ပဝဋ္ဋေသိ၊ လိမ့်စေ၏။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဒါရကံ၊ သူငယ်ကို။ ဩတ္ထရိတွာ၊ ဖိမိ၍။ မာရေသိ၊ သေစေ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိရဒ္ဓပယောဂဿ၊ ချွတ်ယွင်းသော လုံ့လရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ပိတာပုတ္တာ၊ သားအဖတို့သည်။ ဘိက္ခူသု၊ ရဟန်းတို့၌။ ပဗ္ဗဇိတာ၊ ရဟန်းပြုကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကာလေ၊ အခါကို။ အာရောစိတေ၊ ကြားအပ်သည်ရှိသော်။ ပုတ္တော၊ သားသည်။ ပိတရံ၊ အဖကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားလော့။ သံဃာ၊ သံဃာတော်သည်။ တံ၊ အရှင်ဘုရားကို။ ပတိမာနေတိ၊ ငံ့လင့်၏၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ လျှောက်ပြီး၍။ ပိဋ္ဌိယံ၊ ကျောက်ကုန်း၌။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ ပဏာမေသိ၊ တွန်း၏။ သော၊ ထိုအဖသည်။ ပပတိတွာ၊ လဲ၍။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ စိတ္တော၊ အဘယ်စိတ် ရှိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ န မရဏာဓိပ္ပါယော၊ သေခြင်းငှာ အလိုမရှိပါ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ န မရဏာဓိပ္ပါယဿ၊ သေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၅)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ပိတာပုတ္တာ၊ သားအဖတို့သည်။ ဘိက္ခူသု၊ ရဟန်းတို့၌။ ပဗ္ဗဇိတာ၊ ရဟန်းပြုကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကာလေ၊ အခါကို။ အာရောစိတေ၊ ကြားအပ်သည်ရှိသော်။ ပုတ္တော၊ သားသည်။ ပိတရံ၊ အဖကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားလော့။ သံဃော၊ သံဃာတော်သည်။ တံ၊ အရှင်ဘုရားကို။ ပတိမာနေတိ၊ ငံ့လင့်၏၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ လျှောက်ပြီး၍။ မရဏာဓိပ္ပါယော၊ သေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ပိဋ္ဌိယံ၊ ကျောက်ကုန်း၌။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ ပဏာမေသိ၊ တွန်း၏။ သော၊ ထိုအဖသည်။ ပပတိတွာ၊ လဲ၍။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင့်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက မည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၆)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ပိတာပုတ္တာ၊ သားအဖတို့သည်။ ဘိက္ခူသု၊ ရဟန်းတို့၌။ ပဗ္ဗဇိတာ၊ ရဟန်းပြုကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကာလေ၊ အခါကို။ အာရောစိတေ၊ ကြားအပ်သည်ရှိသော်။ ပုတ္တော၊ သားသည်။ ပိတရံ၊ အဖကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားလော့။ သံဃော၊ သံဃာတော်သည်။ တံ၊ အရှင်ဘုရားကို။ ပတိမာနေတိ၊ ငံ့လင့်၏၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ လျှောက်ပြီး၍။ မရဏာဓိပ္ပါယော၊ သေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ပိဋ္ဌိယံ၊ ကျောက်ကုန်း၌။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ ပဏာမေသိ၊ တွန်း၏။ သော၊ ထိုအဖသည်။ ပပတိတွာ၊ လဲ၍။ န ကာလမကာသိ၊ မသေ။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၇)
၁၈၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ ဘုဉ္ဇန္တဿ၊ ဆွမ်းစားစဉ်။ မံသံ၊ အမဲသည်။ ကဏ္ဌေ၊ လည်၌။ ဝိလဂ္ဂံ၊ ကပ်ငြိမဝင် နင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ဂီဝါယံ၊ လည်၌။ ပဟာရံ၊ ပုတ်ခတ်ခြင်းကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ သလောဟိတံ၊ သွေးနှင့်တကွသော။ မံသံ၊ အမဲသည်။ ပတိ၊ အန်ကျ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ န မရဏာဓိပ္ပါယဿ၊ သေစေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၈)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ ဘုဉ္ဇန္တဿ၊ ဆွမ်းစားစဉ်။ မံသံ၊ အမဲသည်။ ကဏ္ဌေ၊ လည်၌။ ဝိလဂ္ဂံ၊ ကပ်ငြိမဝင် နင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ မရဏာဓိပ္ပါယော၊ သေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ဂီဝါယံ၊ လည်၌။ ပဟာရံ၊ ပုတ်ခတ်ခြင်းကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ သလောဟိတံ၊ သွေးနှင့်တကွသော။ မံသံ၊ အမဲသည်။ ပတိ၊ အန်ကျ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်၊
ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၉)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ ဘုဉ္ဇန္တဿ၊ ဆွမ်းစားစဉ်။ မံသံ၊ အမဲသည်။ ကဏ္ဌေ၊ လည်၌။ ဝိလဂ္ဂံ၊ ကပ်ငြိမဝင် နင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ မရဏာဓိပ္ပါယော၊ သေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ဂီဝါယံ၊ လည်၌။ ပဟာရံ၊ ပုတ်ခတ်ခြင်းကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ သလောဟိတံ၊ သွေးနှင့်တကွသော။ မံသံ၊ အမဲသည်။ ပတိ၊ အန်ကျ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ န ကာလမကာသိ၊ မသေ။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၀)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ပိဏ္ဍစာရိကော၊ ဆွမ်းခံလှည့်လည်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဝိသဂတံ၊ အဆိပ်နှင့် ရောသော။ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ လဘိတွာ၊ ရ၍။ ပဋိက္ကမနံ၊ ဆွမ်းစားဇရပ်သို့။ ဟရိတွာ၊ ဆောင်၍။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ အဂ္ဂကာရိကံ၊ အဦးပြုအပ်သော ဆွမ်းကို။ အဒါသိ၊ လှူ၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ကာလမကံသု၊ သေကုန်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ စိတ္တော၊ အဘယ်စိတ် ရှိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ န ဇာနာမိ၊ မသိပါ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အဇာနန္တဿ၊ မသိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၁)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဝီမံသာဓိပ္ပါယော၊ စုံစမ်းခြင်းငှာ အလိုရှိသည် ဖြစ်၍။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ဝိသံ၊ အဆိပ်ကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ စိတ္တော၊ အဘယ်စိတ် ရှိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဝီမံသာဓိပ္ပါယော၊ စုံစမ်းခြင်းငှာ အလိုရှိပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၂)
၁၈၂။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာဠဝကာ၊ အာဠဝီတိုင်းသား ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝိဟာရဝတ္ထုံ၊ ကျောင်းယာကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဟေဋ္ဌာ၊ အောက်၌။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ သိလံ၊ ကျောက်ကို။ ဥစ္စာရေသိ၊ အထက်သို့ ကမ်း၏။ ဥပရိမေန၊ အထက်၌ တည်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဒုဂ္ဂဟိတာ၊ မကောင်းသဖြင့် ကိုင်အပ်သော။ သိလာ၊ ကျောက်သည်။ ဟေဋ္ဌိမဿ၊ အောက်၌ တည်သော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ မတ္ထကေ၊ ဦးထိပ်၌။ အဝတ္ထာသိ၊ ဖိမိ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာ မရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိရဒ္ဓပယောဂဿ၊ ချွတ်ယွင်းသော လုံ့လရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၃)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာဠဝကာ၊ အာဠဝီတိုင်းသား ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝိဟာရဝတ္ထုံ၊ ကျောင်းယာကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဟေဋ္ဌာ၊ အောက်၌။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ သိလံ၊ ကျောက်ကို။ ဥစ္စာရေသိ၊ အထက်သို့ ကမ်း၏။ ဥပရိမော၊ အထက်၌ တည်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ မရဏာဓိပ္ပါယော၊ သေစေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဟေဋ္ဌိမဿ၊ အောက်၌ တည်သော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ မတ္ထကေ၊ ဦးထိပ်၌။ သိလံ၊ ကျောက်ကို။ မုဉ္စိ၊ လွှတ်လိုက်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏၊ ။ပ။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ န ကာလမကာသိ၊ မသေ။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စသဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၄-၁၅)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာဠဝကာ၊ အာဠဝီတိုင်းသား ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝိဟာရဿ၊ ကျောင်း၏။ ကုဋ္ဋံ၊ နံရံကို။ ဥဋ္ဌာပေန္တိ၊ ထစေကုန်၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဟေဋ္ဌာ၊ အောက်၌။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဣဋ္ဌကံ၊ အုတ်ကို။ ဥစ္စာရေသိ၊ အထက်သို့ ကမ်း၏။ ဥပရိမေန၊ အထက်၌ တည်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဒုဂ္ဂဟိတာ၊ မကောင်းသဖြင့် ကိုင်အပ်သော။ ဣဋ္ဌကာ၊ အုတ်သည်။ ဟေဋ္ဌိမဿ၊ အောက်၌ တည်သော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ မတ္ထကေ၊ ဦးထိပ်၌။ အဝတ္ထာသိ၊ ဖိမိ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာ မရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိရဒ္ဓပယောဂဿ၊ ချွတ်ယွင်းသော လုံ့လရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၆)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာဠာဝကာ၊ အာဠဝီတိုင်းသား ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝိဟာရဿ၊ ကျောင်း၏။ ကုဋ္ဋံ၊ နံရံကို။ ဥဋ္ဌာပေန္တိ၊ ထစေကုန်၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဟေဋ္ဌာ၊ အောက်၌။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဣဋ္ဌကံ၊ အုတ်ကို။ ဥစ္စာရေသိ၊ အထက်သို့ ကမ်း၏။ ဥပရိမော၊ အထက်၌ တည်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ မရဏာဓိပ္ပါသော၊ သေစေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဟေဋ္ဌိမဿ၊ အောက်၌ တည်သော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ မတ္ထကေ၊ ဦးထိပ်၌။ ဣဋ္ဌကံ၊ အုတ်ကို။ မုဉ္စိ၊ လွှတ်လိုက်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏၊ ။ပ။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ န ကာလမကာသိ၊ မသေ။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၇-၁၈)
၁၈၃။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာဠဝကာ၊ အာဠဝီတိုင်းသား ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နဝကမ္မံ၊ အမှုသစ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဟေဋ္ဌာ၊ အောက်၌။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဝါသိံ၊ ပဲခွပ်ကို။ ဥစ္စာရေသိ၊ အထက်သို့ ကမ်း၏။ ဥပရိမေန၊ အထက်၌ တည်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဒုဂ္ဂဟိတာ၊ မကောင်းသဖြင့် ကိုင်အပ်သော။ ဝါသီ၊ ပဲခွပ်သည်။ ဟေဋ္ဌိမဿ၊ အောက်၌ တည်သော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ မတ္ထကေ၊ ဦးထိပ်၌။ အဝတ္ထာသိ၊ ဖိမိ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာ မရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိရဒ္ဓပယောဂဿ၊ ချွတ်ယွင်းသော လုံ့လရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၉)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာဠဝကာ၊ အာဠဝီတိုင်းသား ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နဝကမ္မံ၊ အမှုသစ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဟေဋ္ဌာ၊ အောက်၌။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဝါသိံ၊ ပဲခွပ်ကို။ ဥစ္စာရေသိ၊ အထက်သို့ ကမ်း၏။ ဥပရိမော၊ အထက်၌ တည်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ မရဏာဓိပ္ပါယော၊ သေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဟေဋ္ဌိမဿ၊ အောက်၌ တည်သော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ မတ္ထကေ၊ ဦးထိပ်၌။ ဝါသိံ၊ ပဲခွပ်ကို။ မုဉ္စိ၊ လွှတ်လိုက်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ပ။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ န ကာလမကာသိ၊ မသေ။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၀-၂၁)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာဠဝကာ၊ အာဠဝီတိုင်းသား ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နဝကမ္မံ၊ အမှုသစ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဟေဋ္ဌာ၊ အောက်၌။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဂေါပါနသိံ၊ အခြင်ကို။ ဥစ္စာရေသိ၊ အထက်သို့ ကမ်း၏။ ဥပရိမေန၊ အထက်၌ တည်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဒုဂ္ဂဟိတာ၊ မကောင်းသဖြင့် ယူအပ်သော။ ဂေါပါနသီ၊ အခြင်သည်။ ဟေဋ္ဌိမဿ၊ အောက်၌ တည်သော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ မတ္ထကေ၊ ဦးထိပ်၌။ အဝတ္ထာသိ၊ ဖိမိ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာ မရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိရဒ္ဓပယောဂဿ၊ ချွတ်ယွင်းသော လုံ့လရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၂)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာဠဝကာ၊ အာဠဝီတိုင်းသား ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နဝကမ္မံ၊ အမှုသစ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဟေဋ္ဌာ၊ အောက်၌။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဂေါပါနသိံ၊ အခြင်ကို။ ဥစ္စာရေသိ၊ အထက်သို့ ကမ်း၏။ ဥပရိမော၊ အထက်၌ တည်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ မရဏာဓိပ္ပါယော၊ သေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဟေဋ္ဌိမဿ၊ အောက်၌ တည်သော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ မတ္ထကေ၊ ဦးထိပ်၌။ ဂေါပါနသိံ၊ အခြင်းကို။ မုဉ္စိ၊ လွှတ်လိုက်၏။
သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏၊ ။ပ။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ န ကာလမကာသိ၊ မသေ။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၃-၂၄)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာဠဝကာ၊ အာဠဝီတိုင်းသား ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နဝကမ္မံ၊ အမှုသစ်ကို။ ကရောန္တော၊ ပြုကုန်သည်ရှိသော်။ အဋ္ဋကံ၊ ငြမ်းကို။ ဗန္ဓန္တိ၊ ဖွဲ့ကုန်၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အတြ၊ ဤအရပ်၌။ ဌိတော၊ ရပ်လျက်။ ဗန္ဓာဟိ၊ ဖွဲ့လော့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဌိတော၊ ရပ်လျက်။ ဗန္ဓန္တော၊ ဖွဲ့ချည်အပ်သည်ရှိသော်။ ပရိပတိတွာ၊ လိမ့်ကျ၍။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ စိတ္တော၊ အဘယ်စိတ်ရှိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ န မရဏာဓိပ္ပါယော၊ သေခြင်းငှာ အလိုမရှိပါ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ န မရဏာဓိပ္ပါယဿ၊ သေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၅)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာဠဝကာ၊ အာဠဝီတိုင်းသား ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နဝကမ္မံ၊ အမှုသစ်ကို။ ကရောန္တာ၊ ပြုကုန်သည်ရှိသော်။ အဋ္ဋကံ၊ ငြမ်းကို။ ဗန္ဓန္တိ၊ ဖွဲ့ကုန်၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ မရဏာဓိပ္ပါယော၊ သေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အတြ၊ ဤအရပ်၌။ ဌိတော၊ ရပ်လျက်။ ဗန္ဓာဟိ၊ ဖွဲ့လော့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တတြ၊ ထိုအရပ်၌။ ဌိတော၊ ရပ်လျက်။ ဗန္ဓန္တော၊ ဖွဲ့သည်ရှိသော်။ ပရိပတိတွာ၊ လိမ့်ကျ၍။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏၊ ။ပ။ ပရိပတိတွာ၊ လိမ့်ကျ၍။ န ကာလမကာသိ၊ မသေ။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၆-၂၇)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ဆာဒေတွာ၊ မိုး၍။ ဩတရတိ၊ သက်ဆင်း၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဣတော၊ ဤအရပ်မှ။ ဩတရာဟိ၊ သက်ဆင်းလော့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တေန၊ ထိုအရပ်ဖြင့်။ ဩတရန္တော၊ သက်ဆင်းသည်ရှိသော်။ ပရိပတိတွာ၊ လိမ့်ကျ၍။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ န မရဏာဓိပ္ပါယဿ၊ သေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၈)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ဆာဒေတွာ၊ မိုး၍။ ဩတရတိ၊ သက်ဆင်း၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ မရဏာဓိပ္ပါယော၊ သေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဣတော၊ ဤအရပ်မှ။ ဩတရာဟိ၊ သက်ဆင်းလော့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တေန၊ ထိုအရပ်ဖြင့်။ ဩတရန္တော၊ သက်ဆင်းသည်ရှိသော်။ ပရိပတိတွာ၊ လိမ့်ကျ၍။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏ ၊ ။ပ။ ပရိပတိတွာ၊ လိမ့်ကျ၍။ န ကာလမကာသိ၊ မသေ။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၉-၃၀)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အနဘိရတိယာ၊ မမွေ့လျော်ခြင်းသည်။ ပီဠိတော၊ နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ ဂိဇ္ဈကူဋံ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ် အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတံ၊ တောင်သို့။ အဘိရုဟိတွာ၊ တက်၍။ ပပါတေ၊ တောင်ကမ်းပြတ်၌။ ပပတန္တော၊ လှိမ့်ချသည်ရှိသော်။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဝိလီဝကာရံ၊ နှီးသမားကို။ ဩတ္ထရိတွာ၊ ဖိမိ၍။ မာရေသိ၊ သေစေ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ န ပါတေတဗ္ဗံ၊ မချအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပါတေယျ၊ ချငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၁)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဂိဇ္ဈကူဋံ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ် အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတံ၊ တောင်သို့။ အဘိရုဟိတွာ၊ တက်၍။ ဒဝါယ၊ မြူးထူးလိုသဖြင့်။ သိလံ၊ ကျောက်ကို။ ပဝိဇ္ဈိံသု၊ လှိမ့်ကုန်၏။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဂေါပါလကံ၊ နွားကျောင်းသားကို။ ဩတ္ထရိတွာ၊ ဖိမိ၍။ မာရေသိ၊ သေစေကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒဝါယ၊ မြူးထူးလိုသဖြင့်။ သိလာ၊ ကျောက်ကို။ န စ ပဝိဇ္ဈိတဗ္ဗာ၊ မလှိမ့်အပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပဝိဇ္ဈေယျ၊ လှိမ့်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၂)
၁၈၄။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ သေဒေသုံ၊ ချွေးအောင်းစေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ န မရဏာဓိပ္ပါယဿ၊ သေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၃)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ မရဏာဓိပ္ပါယာ၊ သေခြင်းငှာ အလိုရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သေဒေသုံ၊ ချွေးအောင်းစေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏၊ ။ပ။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ န ကာလမကာသိ၊ မသေ။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၄-၃၅)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ သီသာဘိတာပေါ၊ ဦးခေါင်းကိုက်သော အနာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နတ္တုံ၊ နှာနှပ်ခြင်းကို။ အဒံသု၊ ပေးကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ န မရဏာဓိပ္ပါယဿ၊ သေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၆)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ သီသာဘိတာပေါ၊ ဦးခေါင်းကိုက်သော အနာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ မရဏာဓိပ္ပါယာ၊ သေခြင်းငှာ အလိုရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ နတ္တုံ၊ နှာနှပ်ခြင်းကို။ အဒံသု၊ ပေးကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏၊ ။ပ။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ န ကာလမကာသိ၊ မသေ။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ၊ အနာပဇ္ဇနံ- မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၇-၃၈)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သမ္ဗာဟေသုံ၊ ဆုပ်နယ်ကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ န မရဏာဓိပ္ပါယဿ၊ သေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၉)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ မရဏာဓိပ္ပါယာ၊ သေခြင်းငှာ အလိုရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမ္ဗာဟေသုံ၊ ဆုပ်နယ်ကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏၊ ။ပ။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ န ကာလမကာသိ၊ မသေ။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏” ဣတိ- ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄၀-၄၁)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နှာပေသုံ၊ ရေချိုးစေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ န မရဏာဓိပ္ပါယဿ၊ သေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄၂)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ မရဏာဓိပ္ပါယာ၊ သေခြင်းငှာ အလိုရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ နှာပေသုံ၊ ရေချိုးစေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏၊ ။ပ။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ န ကာလမကာသိ၊ မသေ။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄၃-၄၄)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တေလန၊ ဆီဖြင့်။ အဗ္ဘဉ္ဇိံသု၊ သုတ်လိမ်းကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ န မရဏာဓိပ္ပါယဿ၊ သေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄၅)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ မရဏာဓိပ္ပါယာ၊ သေခြင်းငှာ အလိုရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ တေလေန၊ ဆီဖြင့်။ အဗ္ဘဉ္ဇိံသု၊ သုတ်လိမ်းကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏၊ ။ပ။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ န ကာလမကာသိ၊ မသေ။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄၆-၄၇)
၁၈၅။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥဋ္ဌာပေသုံ၊ ထစေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စွံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ န မရဏာဓိပ္ပါယဿ၊ သေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄၈)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ မရဏာဓိပ္ပါယာ၊ သေခြင်းငှာ အလိုရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဥဋ္ဌာပေသုံ၊ ထစေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏၊ ။ပ။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ န ကာလမကာသိ၊ မသေ။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄၉-၅၀)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နိပါတေသုံ၊ လဲစေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စွံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ န မရဏာဓိပ္ပါယဿ၊ သေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၅၁)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ မရဏာဓိပ္ပါယာ၊ သေခြင်းငှာ အလိုရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ နိပါတေသုံ၊ လဲစေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏၊ ။ပ။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ န ကာလမကာသိ၊ မသေ။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်၊” ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၅၂-၅၃)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အန္နံ၊ ဆွမ်းကို။ အဒံသု၊ ပေးကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ န မရဏာဓိပ္ပါယဿ၊ သေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၅၄)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ မရဏာဓိပ္ပါယာ၊ သေခြင်းငှာ အလိုရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အန္နံ၊ ဆွမ်းကို။ အဒံသု၊ ပေးကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏ ၊ ။ပ။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ န ကာလမကာသိ၊ မသေ။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၅၅-၅၆)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပါနံ၊ အဖျော်ကို။ အဒံသု၊ ပေးကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ န မရဏာဓိပ္ပါယဿ၊ သေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၅၇)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ မရဏာဓိပ္ပါယာ၊ သေခြင်းငှာ အလိုရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပါနံ၊ အဖျော်ကို။ အဒံသု၊ ပေးကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏၊ ။ပ။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ န ကာလမကာသိ၊ မသေ။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စွံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၅၈-၅၉)
၁၈၆။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ပဝုတ္ထပတိကာ၊ အရပ်တစ်ပါးသို့ သွား၍ ကင်းသော လင် ရှိသော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ ဇာရေန၊ သယောက်လင်ကြောင့်။ ဂဗ္ဘိနီ၊ ကိုယ်ဝန်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာ၊ ထိုမိန်းမသည်။ ကုလူပကံ၊ အိမ်သို့ ကပ်တတ်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “အယျ၊ အရှင်ဘုရား။ ဣင်္ဃ၊ တိုက်တွန်းပါ၏။ ဂဗ္ဘပါတနံ၊ ကိုယ်ဝန်ကျစေတတ်သော ဆေးကို။ ဇာနာဟိ၊ သိပါ၏လော၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ သုဋ္ဌု၊ ကောင်းပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ တဿာ၊ ထိုမိန်းမအား။ ဂဗ္ဘပါတနံ၊ ကိုယ်ဝန်ကျစေတတ်သော ဆေးကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ ဒါရကော၊ သူငယ်သည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၆၀)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ားအား။ ဝဉ္ဈာ၊ မြုံသော။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်သော မယားလည်းကောင်း။ ဝိဇာယိနီ၊ သားဖွားသော။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်သော မယားလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွေ ပဇာပတိယော၊ နှစ်ယောက်သော မယားတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဝဉ္ဈာ၊ မြုံသော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ ကုလူပကံ၊ အိမ်သို့ ကပ်တတ်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ သာ၊ ထိုမိန်းမသည်။ သစေ ဝိဇာယိဿတိ၊ အကယ်၍ သားဖွားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ သားဖွားသည်ရှိသော်။ သဗ္ဗဿ၊ အလုံးစုံသော။ ကုဋုမ္ဗဿ၊ ဥစ္စာစုကို။ ဣဿရာ၊ အစိုးရသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ အယျ၊ အရှင်ဘုရား။ ဣင်္ဃ၊ တိုက်တွန်းပါ၏။ တဿာ၊ ထိုမိန်းမ၏။ ဂဗ္ဘပါတနံ၊ ကိုယ်ဝန်ကျစေတတ်သော ဆေးကို။ ဇာနာဟိ၊ သိပါ၏လော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ သုဋ္ဌု၊ ကောင်းပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ တဿာ၊ ထိုမိန်းမအား။ ဂဗ္ဘပါတနံ၊ ကိုယ်ဝန်ကျစေတတ်သော ဆေးကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ ဒါရကော၊ သူငယ်သည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ မာတာ၊ အမိသည်။ န ကာလမကာသိ၊ မသေ။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက မည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၆၁)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ားအား။ ဝဉ္ဈာ၊ မြုံသော။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်သော မယားလည်းကောင်း။ ဝိဇာယိနီ၊ သားဖွားသော။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်သော မယားလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွေ ပဇာပတိယော၊ နှစ်ယောက်သော မယားတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဝဉ္ဈာ၊ မြုံသော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ ကုလူပကံ၊ အိမ်သို့ ကပ်တတ်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ သာ၊ ထိုမိန်းမသည်။ သစေ ဝိဇာယိဿတိ၊ အကယ်၍ သားဖွားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ သားဖွားသည်ရှိသော်။ သဗ္ဗဿ၊ အလုံးစုံသော။ ကုဋုမ္ဗဿ၊ ဥစ္စာစုကို။ ဣဿရာ၊ အစိုးရသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ အယျ၊ အရှင်ဘုရား။ ဣင်္ဃ၊ တိုက်တွန်းပါ၏။ တဿာ၊ ထိုမိန်းမ၏။ ဂဗ္ဘပါတနံ၊ ကိုယ်ဝန်ကျစေတတ်သော ဆေးကို။ ဇာနာဟိ၊ သိပါ၏လော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ သုဋ္ဌု၊ ကောင်းပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ တဿာ၊ ထိုမိန်းမအား။ ဂဗ္ဘပါတနံ၊ ကိုယ်ဝန်ကျစေတတ်သော ဆေးကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ မာတာ၊ အမိသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ ဒါရကော၊ သူငယ်သည်။ န ကာလမကာသိ၊ မသေ။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၆၂)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ားအား။ ဝဉ္ဈာ၊ မြုံသော။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်သော မယားလည်းကောင်း။ ဝိဇာယိနီ၊ သားဖွားသော။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်သော မယားလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွေ ပဇာပတိယော၊ နှစ်ယောက်သော မယားတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဝဉ္ဈာ၊ မြုံသော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ ကုလူပကံ၊ အိမ်သို့ ကပ်တတ်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ သာ၊ ထိုမိန်းမသည်။ သစေ ဝိဇာယိဿတိ၊ အကယ်၍ သားဖွားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ သားဖွားသည်ရှိသော်။ သဗ္ဗဿ၊ အလုံးစုံသော။ ကုဋုမ္ဗဿ၊ ဥစ္စာစုကို။ ဣဿရာ၊ အစိုးရသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ အယျ၊ အရှင်ဘုရား။ ဣင်္ဃ၊ တိုက်တွန်းပါ၏။ တဿာ၊ ထိုမိန်းမ၏။ ဂဗ္ဘပါတနံ၊ ကိုယ်ဝန်ကျစေတတ်သော ဆေးကို။ ဇာနာဟိ၊ သိပါ၏လော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘဂိနိ၊ နှမ- သုဋ္ဌု- ကောင်းပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ တဿာ၊ ထိုမိန်းမအား။ ဂဗ္ဘပါတနံ၊ ကိုယ်ဝန်ကျစေတတ်သော ဆေးကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သားအမိတို့သည်။ ကာလမကံသု၊ သေကုန်၏၊ ။ပ။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သားအမိတို့သည်။ န ကာလမကံသု၊ မသေကုန်။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၆၃-၆၄)
၁၈၇။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဂဗ္ဘိနီ၊ ကိုယ်ဝန်ရှိသော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ ကုလူပကံ၊ အိမ်သို့ ကပ်တတ်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “အယျ၊ အရှင်ဘုရား။ ဣင်္ဃ၊ တိုက်တွန်းပါ၏။ ဂဗ္ဘပါတနံ၊ ကိုယ်ဝန်ကျစေတတ်သော ဆေးကို။ ဇာနာဟိ၊ သိပါ၏လော၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ တေန ဟိ၊ ငါတိုက်တွန်း၏။ မဒ္ဒဿု၊ ဝမ်းကို နယ်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ သာ၊ ထိုမိန်းမသည်။ မဒ္ဒါပေတွာ၊ ဝမ်းကို နယ်စေ၍။ ဂဗ္ဘံ၊ ကိုယ်ဝန်ကို။ ပါတေသိ၊ ကျစေ၏။ တဿာ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စွံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၆၅)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဂဗ္ဘိနီ၊ ကိုယ်ဝန်ရှိသော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ ကုလူပကံ၊ အိမ်သို့ ကပ်တတ်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “အယျ၊ အရှင်ဘုရား။ ဣင်္ဃ၊ တိုက်တွန်းပါ၏။ ဂဗ္ဘပါတနံ၊ ကိုယ်ဝန်ကျစေတတ်သော ဆေးကို။ ဇာနာဟိ၊ သိပါ၏လော၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂိနိ၊ နှမ။ တေန ဟိ၊ ငါတိုက်တွန်း၏။ တာပေဟိ၊ ဝမ်းကို ပူစေလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ သာ၊ ထိုမိန်းမသည်။ တာပေတွာ၊ ဝမ်းကို ပူစေ၍။ ဂဗ္ဘံ၊ ကိုယ်ဝန်ကို။ ပါတေသိ၊ ကျစေ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၆၆)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဝဉ္ဈာ၊ မြုံသော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ ကုလူပကံ၊ အိမ်သို့ ကပ်တတ်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “အယျ၊ အရှင်ဘုရား။ ဣင်္ဃ၊ တိုက်တွန်းပါ၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ယေန ဘေသဇ္ဇေန၊ အကြင်ဆေးဖြင့်။ ဝိဇာယေယံျ၊ သားဖွားရာ၏။ တံ ဘေသဇ္ဇံ၊ ထိုဆေးကို။ ဇာနာဟိ၊ သိပါ၏လော၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ သုဋ္ဌု၊ ကောင်းပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ တဿာ၊ ထိုမိန်းမအား။ ဘေသဇ္ဇံ၊ ဆေးကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ သာ၊ ထိုမိန်းမသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၆၇)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဝိဇာယိနီ၊ သားဖွားသော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ ကုလူပကံ၊ အိမ်သို့ ကပ်တတ်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “အယျ၊ အရှင်ဘုရား။ ဣင်္ဃ၊ တိုက်တွန်းပါ၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ယေန ဘေသဇ္ဇေန၊ အကြင်ဆေးဖြင့်။ န ဝိဇာယေယျံ၊ သားမဖွားရာ။ တံ ဘေသဇ္ဇံ၊ ထိုဆေးကို။ ဇာနာဟိ၊ သိပါ၏လော၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ သုဋ္ဌု၊ ကောင်းပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ တဿာ၊ ထိုမိန်းမအား။ ဘေသဇ္ဇံ၊ ဆေးကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ သာ၊ ထိုမိန်းမသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၆၈)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သတ္တရသဝဂ္ဂိယံ၊ သတ္တရသဝဂ္ဂီ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ အင်္ဂုလိပတောဒကေန၊ လက်ချောင်းထိုးသဖြင့်။ ဟာသေသုံ၊ ရွှင်စေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဥတ္တန္တော၊ ပင်ပန်းသည်ဖြစ်၍။ အနဿာသကော၊ ထွက်သက်ဝင်သက်ပြတ်သည်ဖြစ်၍။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၆၉)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သတ္တရသဝဂ္ဂိယာ၊ သတ္တရသဝဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယံ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ကမ္မံ၊ အမှုကို။ ကရိဿာမ၊ ပြုကုန်အံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဩတ္ထရိတွာ၊ ဖိမိ၍။ မာရေသုံ၊ သေစေကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၇၀)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘူတဇ္ဇကော၊ ဘုတ်ဆေးသမား ဖြစ်ဖူးသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ယက္ခံ၊ ဘီလူးကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇိဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေသိ၊ ချ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အ ဝေါ စ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၇၁)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဝါဠယက္ခဝိဟာရံ၊ ကြမ်းသော ဘီလူးရှိသော ကျောင်းသို့။ ပါဟေသိ၊ စေ၏။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ယက္ခာ၊ ဘီလူးတို့သည်။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေသုံ၊ ချကုန်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ န မရဏာဓိပ္ပါယဿ၊ သေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၇၂)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ မရဏာဓိပ္ပါယော၊ သေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဝါဠယက္ခဝိဟာရံ၊ ကြမ်းသော ဘီလူးရှိသော ကျောင်းသို့။ ပါဟေသိ၊ စေ၏။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ယက္ခာ၊ ဘီလူးတို့သည်။ ဇိဝိတာ၊ ဇိဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေသုံ၊ ချကုန်၏၊ ။ပ။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ယက္ခာ၊ ဘီလူးတို့သည်။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ န ဝေါရောပေသုံ၊ မချကုန်။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၇၃-၇၄)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဝါဠကန္တာရံ၊ သားရဲရှိသော ခရီးခဲသို့။ ပါဟေသိ၊ စေ၏။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဝါဠာ၊ သားရဲတို့သည်။ ဇိဝိတာ၊ ဇိဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေသုံ၊ ချကုန်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ န မရဏာဓိပ္ပါယဿ၊ သေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၇၅)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ မရဏာဓိပ္ပါယော၊ သေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဝါဠကန္တာရံ၊ သားရဲရှိသော ခရီးခဲသို့။ ပါဟေသိ၊ စေ၏။ တံ ဘိက္ခုံ၊ တိုရဟန်းကို။ ဝါဠာ၊ သားရဲတို့သည်။ ဇီဝိတာ၊ ဇိဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေသုံ၊ ချကုန်၏၊ ။ပ။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဝါဠာ၊ သားရဲတို့သည်။ ဇီဝိတာ၊ ဇိဝိတိန္ဒြေမှ။ န ဝေါရောပေသုံ၊ မချကုန်။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၇၆-၇၇)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ စောရကန္တာရံ၊ ခိုးသူရှိသော ခရီးခဲသို့။ ပါဟေသိ၊ စေ၏။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ စောရာ၊ ခိုးသူတို့သည်။ ဇီဝိတာ၊ ဇိဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေသုံ၊ ချကုန်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ န မရဏာဓိပ္ပါယဿ၊ သေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၇၈)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ မရဏာဓိပ္ပါယော၊ သေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ စောရကန္တာရံ၊ ခိုးသူရှိသော ခရီးခဲသို့။ ပါဟေသိ၊ စေ၏။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ စောရာ၊ ခိုးသူတို့သည်။ ဇိဝိတာ၊ ဇိဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေသုံ၊ ချကုန်၏၊ ။ပ။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ စောရာ၊ ခိုးသူတို့သည်။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ န ဝေါရောပေသုံ၊ မချကုန်။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၇၉-၈၀)
၁၈၈။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ တံ မညမာနော၊ ထိုသူဟု မှတ်ထင်သည်ဖြစ်၍။ တံ၊ ထိုသူကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေသိ၊ ချ၏၊ ။ပ။ တံ မညမာနော၊ ထိုသူဟု မှတ်ထင်သည်ဖြစ်၍။ အညံ၊ တစ်ပါးသော သူကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေသိ၊ ချ၏၊ ။ပ။
အညံ မညမာနော၊ တစ်ပါးသော သူဟု မှတ်ထင်သည်ဖြစ်၍။ တံ၊ ထိုသူကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေသိ၊ ချ၏၊ ။ပ။ အညံ မညမာနော၊ တစ်ပါးသော သူဟု မှတ်ထင်သည်ဖြစ်၍။ အညံ၊ တစ်ပါးသော သူကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေသိ၊ ချ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၈၁-၈၄)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ အမနုဿေန၊ ဘီလူးသည်။ ဂဟိတော၊ ဖမ်းယူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပဟာရံ၊ ပုတ်ခတ်ခြင်းကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စွံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ န မရဏာဓိပ္ပါယဿ၊ သေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၈၅)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ အမနုဿေန၊ ဘီလူးသည်။ ဂဟိတော၊ ဖမ်းယူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ မရဏာဓိပ္ပါယော၊ သေခြင်းငှာ အလိုရှိသည် ဖြစ်၍။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပဟာရံ၊ ပုတ်ခတ်ခြင်းကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏၊ ။ပ။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ န ကာလမကာသိ၊ မသေ။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စည်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၈၆-၈၇)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ကလျာဏကမ္မဿ၊ ကောင်းမှုရှိသော သူအား။ သဂ္ဂကထံ၊ နတ်ပြည်နှင့် စပ်သော စကားကို။ ကထေသိ၊ ပြောဟော၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ အဓိမုတ္တော၊ နှလုံးသွင်းလျက်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စွံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ န မရဏာဓိပ္ပါယဿ၊ သေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၈၈)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ မရဏာဓိပ္ပါယော၊ သေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကလျာဏကမ္မဿ၊ ကောင်းမှုရှိသော သူအား။ သဂ္ဂကထံ၊ နတ်ပြည်နှင့် စပ်သော စကားကို။ ကထေသိ၊ ပြောဟော၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ အဓိမုတ္တော၊ နှလုံးသွင်းလျက်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏၊ ။ပ။ သော၊ ထိုသူသည်။ အဓိမုတ္တော၊ နှလုံးသွင်းလျက်။ န ကာလမကာသိ၊ မသေ။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၈၉-၉၀)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ နေရယိကဿ၊ ငရဲ၌ ဖြစ်ထိုက်သော သူအား။ နိရယကထံ၊ ငရဲနှင့် စပ်သော စကားကို။ ကထေသိ၊ ပြောဟော၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဥတ္တသိတွာ၊ ကြောက်လန့်၍။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ န မရဏာဓိပ္ပါယဿ၊ သေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၉၁)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ မရဏာဓိပ္ပါယော၊ သေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ နေရယိကဿ၊ ငရဲ၌ ဖြစ်ထိုက်သော သူအား။ နိရယကထံ၊ ငရဲနှင့် စပ်သော စကားကို။ ကထေသိ၊ ပြောဟော၏။ ၄၀၆၄၀၇သော၊ ထိုသူသည်။ ဥတ္တသိတွာ၊ ကြောက်လန့်၍။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏၊ ။ပ။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဥတ္တသိတွာ၊ ကြောက်လန့်၍။ န ကာလမကာသိ၊ မသေ။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၉၂-၉၃)
၁၈၉။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာဠဝကာ၊ အာဠဝီတိုင်းသားဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နဝကမ္မံ၊ အမှုသစ်ကို။ ကရောန္တာ၊ ပြုကုန်သည်ရှိသော်။ ရုက္ခံ၊ သစ်ပင်ကို။ ဆိန္ဒန္တိ၊ ဖြတ်ကုန်၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အတြ၊ ဤအရပ်၌။ ဌိတော၊ ရပ်လျက်။ ဆိန္ဒာဟိ၊ ဖြတ်လော့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တတြ၊ ထိုအရပ်၌။ ဌိတံ၊ ရပ်လျက်။ ဆိန္ဒန္တံ၊ ဖြတ်သော။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ရုက္ခော၊ သစ်ပင်သည်။ ဩတ္ထရိတွာ၊ ပိ၍၊
မာရေသိ၊ သေစေ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ န မရဏာဓိပ္ပါယဿ၊ သေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၉၄)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာဠဝကာ၊ အာဠဝီတိုင်းသား ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နဝကမ္မံ၊ အမှုသစ်ကို။ ကရောန္တာ၊ ပြုကုန်သည်ရှိသော်။ ရုက္ခံ၊ သစ်ပင်ကို။ ဆိန္ဒန္တိ၊ ဖြတ်ကုန်၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ မရဏာဓိပ္ပါယော၊ သေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အတြ၊ ဤအရပ်၌။ ဌိတော၊ ရပ်လျက်။ ဆိန္ဒာဟိ၊ ဖြတ်လော့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တတြ၊ ထိုအရပ်၌။ ဌိတံ၊ ရပ်လျက်။ ဆိန္ဒန္တံ၊ ဖြတ်သော။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ရုက္ခော၊ သစ်ပင်သည်။ ဩတ္ထရိတွာ၊ ပိ၍။ မာရေသိ၊ သေစေ၏၊ ။ပ။ ရုက္ခော၊ သစ်ပင်သည်။ ဩတ္ထရိတွာ၊ ပိ၍။ န မာရေသိ၊ မသေစေ။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၉၅-၉၆)
၁၉၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဒါယံ၊ တောကို။ အာလိမ္ပေသုံ၊ မီးတိုက်ကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဒဍ္ဎာ၊ မီးလောင်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကာလမကံသု၊ သေကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ န မရဏာဓိပ္ပါယဿ၊ သေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၉၇)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ မရဏာဓိပ္ပါယာ၊ သေခြင်းငှာ အလိုရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဒါယံ၊ တောကို။ အာလိမ္ပေသုံ၊ မီးတိုက်ကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဒဍ္ဎာ၊ မီးလောင်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကာလမကံသု၊ သေကုန်၏၊ ။ပ။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဒဍ္ဎာ၊ မီးလောင်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ န ကာလမကံသု၊ မသေကုန်။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၉၈-၉၉)
၁၉၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အာဃာတနံ၊ လူသတ်ရာ အရပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ စောရဃာတံ၊ ခိုးသူသတ်ယောကျ်ားကို။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ ဣမံ၊ ဤသူကို။ မာ ကိလမေသိ၊ မပင်ပန်းစေလင့်။ ဧကေန ပဟာရေန၊ တစ်ချက်ပုတ်ခတ်ခြင်းဖြင့်။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေဟိ၊ ချလော့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ သုဋ္ဌု၊ ကောင်းပါပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ဧကေန ပဟာရေန၊ တစ်ချက်ပုတ်ခတ်ခြင်းဖြင့်။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေသိ၊ ချ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၀၀)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အာဃာတနံ၊ လူသတ်ရာ အရပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ စောရဃာတံ၊ ခိုးသူသတ်ယောကျ်ားကို။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ ဣမံ၊ ဤသူကို။ မာ ကိလမေသိ၊ မပင်ပန်းစေလင့်။ ဧကေန ပဟာရေန၊ တစ်ချက်ပုတ်ခတ်ခြင်းဖြင့်။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေဟိ၊ ချလော့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ “အဟံ၊ ငါသည်။ တုယှံ၊ သင်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ န ကရိဿာမိ၊ မလိုက်နာအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ တံ၊ ထိုသူကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေသိ၊ ချ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၀၁)
၁၉၂။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဉာတိဃရေ၊ ဆွေမျိုးတို့၏ အိမ်၌။ ဟတ္ထပါဒစ္ဆိန္နော၊ လက်ခြေပြတ်သည်ဖြစ်၍။ ဉာတကေဟိ၊ ဆွေမျိုးတို့ဖြင့်။ သမ္ပရိကိဏ္ဏော၊ ဝန်းရံအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ တေ မနုဿေ၊ ထိုလူတို့ကို။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ ဣမဿ၊ ဤယောကျ်ား၏။ မရဏံ၊ သေခြင်းကို။ ဣစ္ဆထ၊ အလိုရှိကုန်သလော၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အာမ ဣစ္ဆာမ၊ အလိုရှိပါကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ တက္ကံ၊ ရက်တက်ကို။ ပါယေထ၊ တိုက်ကြကုန်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တေ မနုဿာ၊ ထိုလူတို့သည်။ တံ၊ ထိုယောကျ်ားကို။ တက္ကံ၊ ရက်တက်ကို။ ပါယေသုံ၊ တိုက်ကြကုန်၏။
သော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၀၂)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ကုလဃရေ၊ အမျိုးအိမ်၌။ ဟတ္ထပါဒစ္ဆိန္နော၊ လက်ခြေပြတ်သည်ဖြစ်၍။ ဉာတကေဟိ၊ ဆွေမျိုးတို့ဖြင့်။ သမ္ပရိကိဏ္ဏော၊ ဝန်းရံအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ တေ မနုဿေ၊ ထိုလူတို့ကို။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ ဣမဿ၊ ဤယောကျ်ား၏။ မရဏံ၊ သေခြင်းကို။ ဣစ္ဆထ၊ အလိုရှိကုန်သလော၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ အာမ ဣစ္ဆာမ၊ အလိုရှိပါကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ လောဏသောဝီရကံ၊ လောဏသောဝီရက အမည်ရှိသော အဖျော်ကို။ ပါယေထ၊ တိုက်ကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တေ၊ ထိုလူတို့သည်။ တံ၊ ထိုယောကျ်ားကို။ လောဏသောဝီရကံ၊ လောဏသောဝီရက အမည်ရှိသော အဖျော်ကို။ ပါယေသုံ၊ တိုက်ကုန်၏။ သော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ တဿာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းယောကျ်ားတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နာ၊ ရောက်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၀၃)
ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။ တတိယပါရာဇိကံ၊ တတိယပါရာဇိကသည်။ သမတ္တံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၄-စတုတ္ထပါရာဇိက
၁၉၃။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝေသာလိယံ၊ ဝေသာလီပြည်၌။ မဟာဝနေ၊ မဟာဝုန်တော၌။ ကူဋာဂါရသာလာယံ၊ စုလစ်မွန်းချွန် အထွတ်တပ်သော ဇရပ်ကျောင်း၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ သန္ဒိဋ္ဌာ၊ မြင်ဖူးကာမျှ ဖြစ်ကုန်သော။ သမ္ဘတ္တာ၊ အတူတကွ စားသောက်ဖူးကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝဂ္ဂုမုဒါယ၊ ဝဂ္ဂုမုဒါ အမည်ရှိသော။ နဒိယာ၊ မြစ်၏။ တီရေ၊ ကမ်းနား၌။ ဝဿံ၊ ဝါသို့။ ဥပဂစ္ဆိံသု၊ ကပ်ကုန်၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဝဇ္ဇီ၊ ဝဇ္ဇီတိုင်းသည်။ ဒုဗ္ဘိက္ခာ၊ ရခဲသော ထမင်း ရှိသည်။ ဒွီဟိတိကာ၊ နှလုံးနှစ်ခွဖြစ်ခြင်း ရှိသည်။ သေတဋ္ဌိကာ၊ ဖွေးဖွေးဖြူသော အရိုး ရှိသည်။ သလာကာဝုတ္တာ၊ စာရေးတံဖြင့် အသက်မွေးရသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥေဉ္ဆန ပဂ္ဂဟေန၊ သပိတ်လက်၌ စွဲပိုက်လျက် ဆွမ်းခံသဖြင့်။ ယာပေတုံ၊ မျှခြင်းငှာ။ နသုကရာ၊ မလွယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ “ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ ဝဇ္ဇီ၊ ဝဇ္ဇီတိုင်းသည်။ ဒုဗ္ဘိက္ခာ၊ ရခဲသော ထမင်း ရှိ၏။ ဒွိဟိတိကာ၊ နှလုံးနှစ်ခွဖြစ်ခြင်း ရှိ၏။ သေတဋ္ဌိကာ၊ ဖွေးဖွေးဖြူသော အရိုး ရှိ၏။ သလာကာဝုတ္တာ၊ စာရေးတံဖြင့် အသက်မွေးရ၏။ ဥေဉ္ဆန ပဂ္ဂဟေန၊ သပိတ်လက်၌ စွဲပိုက်လျက် ဆွမ်းခံသဖြင့်။ ယာပေတုံ၊ မျှခြင်းငှာ။ န သုကရာ၊ မလွယ်။ ကေန ဥပါယေန၊ အဘယ်သို့သော အကြောင်းဖြင့်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မောဒမာနာ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဝိဝဒမာနာ၊ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သော စကားကို မဆိုကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဖာသုကံ၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝဿံ၊ ဝါလပတ်လုံး။ ဝသေယျာမ နု ခေါ၊ နေရပါကုန်အံ့နည်း။ ပိဏ္ဍကေန၊ ဆွမ်းဖြင့်။ န စ ကိလမေယျာမ နု ခေါ၊ ပင်လည်း မပင်ပန်းပါကုန်အံ့နည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အာဟံသု၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဟန္ဒ၊ ယခု။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဂိဟီနံ၊ လူတို့၏။ ကမ္မန္တံ၊ အမှုကြီးငယ်ကို။ အဓိဋ္ဌေမ၊ စီရင်ကုန်အံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ စီရင်ကုန်သည်ရှိသော်။ တေ၊ ထိုလူတို့သည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ဒါတုံ၊ လှူခြင်းငှာ။ မညိဿန္တိ၊ အောက်မေ့ကုန်လတ္တံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ လှူကုန်သည်ရှိသော်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မောဒမာနာ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဝိဝဒမာနာ၊ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သော စကားကို မဆိုကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဖာသုကံ၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝဿံ၊ ဝါလပတ်လုံး။ ဝသိဿာမ၊ နေရကုန်အံ့။ ပိဏ္ဍကေန၊ ဆွမ်းဖြင့်။ န စ ကိလမိဿာမ၊ ပင်လည်း မပင်ပန်းကုန်အံ့၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အာဟံသု၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အလံ၊ အကျိုးမရှိ။ ဂိဟီနံ၊ လူတို့၏။ ကမ္မန္တံ၊ အမှုကြီးငယ်ကို။ အဓိဋ္ဌိတေန၊ စီရင်သဖြင့်။ ကိံ၊ အဘယ်အကျိုး ရှိအံ့နည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဟန္ဒ၊ ယခု။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဂိဟီနံ၊ လူတို့၏။ ဒူတေယျံ၊ တမန်သည်တို့၏ အမှုကို။ ဟရာမ၊ ရွက်ဆောင်ကုန်အံ့။ ဧတံ၊ ဤသို့ ရွက်ဆောင်ကုန်သည်ရှိသော်။ တေ၊ ထိုလူတို့သည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ဒါတုံ၊ လှူခြင်းငှာ။ မညိဿန္တိ၊ အောက်မေ့ကုန်လတ္တံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ လှူကုန်သည်ရှိသော်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မောဒမာနာ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဝိဝဒမာနာ၊ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သော စကားကို မဆိုကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဖာသုကံ၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝဿံ၊ ဝါလပတ်လုံး။ ဝသိဿာမ၊ နေရကုန်အံ့။ ပိဏ္ဍကေန၊ ဆွမ်းဖြင့်။ န စ ကိလမိဿာမ၊ ပင်လည်း မပင်ပန်းကုန်အံ့၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အာဟံသု၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အလံ၊ အကျိုးမရှိ၊
ဂိဟီနံ၊ လူတို့၏။ ကမ္မန္တံ၊ အမှုကြီးငယ်ကို။ အဓိဋ္ဌိတေန၊ စီရင်သဖြင့်။ ကိံ၊ အဘယ်အကျိုး ရှိအံ့နည်း။ ဂိဟီနံ၊ လူတို့၏။ ဒူတေယျံ၊ တမန်သည်တို့၏ အမှုကို။ ဟဋေန၊ ရွက်ဆောင်သဖြင့်။ ကိံ၊ အဘယ်အကျိုး ရှိအံ့နည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဟန္ဒ၊ ယခု။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဂိဟီနံ၊ လူတို့အား။ အညမညဿ၊ တစ်ယောက်သည် တစ်ယောက်အား။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မဿ၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရား၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေဇူးကို။ ဘာသိဿာမ၊ ဆိုကုန်အံ့။ ကိံ ဘာသိဿာမ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်အံ့နည်း။ ‘အသုကော၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပဌမဿ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကို။ လာဘီ၊ ရ၏။ အသုကော၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဒုတိယဿ ဈာနဿ၊ ဒုတိယဈာန်ကို။ လာဘီ၊ ရ၏။ အသုကော၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ တတိယဿ ဈာနဿ၊ တတိယဈာန်ကို။ လာဘီ၊ ရ၏။ အသုကော၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ စတုတ္ထဿ ဈာနဿ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ လာဘီ၊ ရ၏။ အသုကော၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သောတာပန္နော၊ သောတာပန်တည်း။ အသုကော၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သကဒါဂါမီ၊ သကဒါဂါမ်တည်း။ အသုကော၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အနာဂါမီ၊ အနာဂါမ်တည်း။ အသုကော၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အရဟာ၊ ရဟန္တာတည်း။ အသုကော၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ တေဝိဇ္ဇော၊ ဝိဇ္ဇာသုံးပါးကို ရ၏။ အသုကော၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဆဠဘိညော၊ ခြောက်ပါးသော အဘိညာဉ်ကို ရ၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘာသိဿာမ၊ ဆိုကုန်အံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိုကုန်သည်ရှိသော်။ တေ၊ ထိုလူတို့သည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ဒါတုံ၊ လှုခြင်းငှာ။ မညိဿန္တိ၊ အောက်မေ့ကုန်လတ္တံ။ ဧဝံ၊ ဤသို့ လှူကုန်သည်ရှိသော်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မောဒမာနာ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဝိဝဒမာနာ၊ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သော စကားကို မဆိုကုန်သည် ဖြစ်၍။ ဖာသုကံ၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝဿံ၊ ဝါလပတ်လုံး။ ဝသိဿာမ၊ နေရကုန်အံ့။ ပိဏ္ဍကေန၊ ဆွမ်းဖြင့်။ န စ ကိလမိဿာမ၊ ပင်လည်း မပင်ပန်းကုန်အံ့၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဂိဟီနံ၊ လူတို့အား။ အညမညဿ၊ တစ်ယောက်သည် တစ်ယောက်၏။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မဿ၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရား၏။ ယော ဝဏ္ဏော၊ အကြင်ကျေးဇူးကို။ ဘာသိတော၊ ဆိုအပ်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဧသော ယေဝ၊ ဤဆိုအပ်လတ္တံ့သော ကျေးဇူးသည်သာလျှင်။ သေယျော၊ အထူးသဖြင့် မြတ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။
၁၉၄။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဂိဟီနံ၊ လူတို့အား။ အညမညဿ၊ တစ်ယောက်သည် တစ်ယောက်၏။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မဿ၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရား၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသိံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ ဘာသိံသု၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အသုကော၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပဌမဿ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကို။ လာဘီ၊ ရ၏၊ ။ပ။ အသုကော၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဆဠဘိညော၊ ခြောက်ပါးသော အဘိညာဉ်ကို ရ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘာသိံသု၊ ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ မနုဿာ၊ ထိုလူတို့သည်။ “ဝတ၊ စင်စစ်။ ယေသံ နော၊ အကြင်ငါတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဧဝရူပါ၊ ဤသို့သဘော ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝဿံ၊ ဝါသို့။ ဥပဂတာ၊ ကပ်ကုန်၏။ သီလဝန္တော၊ သီလရှိကုန်သော။ ကလျာဏဓမ္မာ၊ ကောင်းသော သဘော ရှိကုန်သော။ ဣမေ ဘိက္ခူ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ဝဿံ၊ ဝါသို့။ ဥပဂတာ ယထာ၊ ကပ်ကုန်သကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ ဣတော၊ ဤကာလမှ။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးကာလ၌။ ဝတ၊ စင်စစ်။ ယေသံ နော၊ အကြင်ငါတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဧဝရူပါ၊ ဤသို့သဘော ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝဿံ၊ ဝါသို့။ န ဥပဂတာ၊ မကပ်ဖူးကုန်။ တေသံ နော၊ ထိုငါတို့အား။ လာဘာ ဝတ၊ အရတော်ကုန်စွတကား။ တေသံ နော၊ ထိုငါတို့သည်။ သုလဒ္ဓံ ဝတ၊ ကောင်းစွာ ရအပ်စွတကား၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆိုကုန်၍။ တေ မနုဿာ၊ ထိုလူတို့သည်။ ယာဒိသာနိ၊ အကြင်သို့သဘော ရှိကုန်သော။ ဘောဇနာနိ၊ ဘောဇဉ်တို့ကို။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဒေန္တိ၊ လှူကုန်၏။ တာဒိသာနိ၊ ထိုသို့သဘော ရှိကုန်သော။ ဘောဇနာနိ၊ ဘောဇဉ်တို့ကို။ အတ္တနာ၊ မိမိကိုယ်တိုင်။ န ပရိဘုဉ္ဇန္တိ၊ မသုံးဆောင်ကုန်။ မာတာပိတူနံ၊ အမိအဖတို့အား။ န ဒေန္တိ၊ မပေးကုန်။ ပုတ္တဒါရဿ၊ သားမယားအား။ န ဒေန္တိ၊ မပေးကုန်။ ဒါသကမ္မကရပေါရိသဿ၊ ကျွန်အမှုလုပ်အား။ န ဒေန္တိ၊ မပေးကုန်။ မိတ္တာမစ္စာနံ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့အား။ န ဒေန္တိ၊ မပေးကုန်။ ဉာတိသာလောဟိတာနံ၊ မိဆွေဘမျိုးတော်စပ်ကုန်သော သူတို့အား။ န ဒေန္တိ၊ မပေးကုန်။ ယာဒိသာနိ၊ အကြင်သို့သဘော ရှိကုန်သော ခဲဖွယ် လျက်ဖွယ် အဖျော်တို့ကို။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဒေန္တိ၊ လှူကုန်၏။ တာဒိသာနိ၊ ထိုသို့သဘော ရှိကုန်သော။ ခါဒနီယာနိ၊ ခဲဖွယ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ သာယနီယာနိ၊ လျက်ဖွယ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ပါနာနိ၊ အဖျော်တို့ကိုလည်းကောင်း။ အတ္တနာ၊ မိမိကိုယ်တိုင်။ န ခါဒန္တိ၊ မခဲကုန်။ န သာယန္တိ၊ မလျက်ကုန်။ န ပိဝန္တိ၊ မသောက်ကုန်။ မာတာပိတူနံ၊ အမိအဖတို့အား။ န ဒေန္တိ၊ မပေးကုန်။ ပုတ္တဒါရဿ၊ သားမယားအား။ န ဒေန္တိ၊ မပေးကုန်။ ဒါသကမ္မကရပေါရိသဿ၊ ကျွန်အမှုလုပ်အား။ န ဒေန္တိ၊ မပေးကုန်။ မိတ္တာမစ္စာနံ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့အား။ န ဒေန္တိ၊ မပေးကုန်။ ဉာတိသာလောဟိတာနံ၊ မိဆွေဘမျိုးတော်စပ်ကုန်သော သူတို့အား။ န ဒေန္တိ၊ မပေးကုန်။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဝဏ္ဏဝါ၊ အဆင်းလှကုန်သည်။ ပီဏိန္ဒြိယာ၊ ပြည့်ဖြိုးသော ဣန္ဒြေ ရှိကုန်သည်။ ပသန္နမုခဝဏ္ဏာ၊ ကြည်လင်သော မျက်နှာအဆင်း ရှိကုန်သည်။ ဝိပ္ပသန္နဆဝိဝဏ္ဏာ၊ အထူးသဖြင့် ကြည်လင်သော အရေအဆင်း ရှိကုန်သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်ပြီ။
ဝဿံဝုဋ္ဌာနံ၊ ဝါကျွတ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ ယံ ဥပသင်္ကမိတုံ ယံ ဥပသင်္ကမနံ၊ အကြင်ကပ်ခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧတံ ဥပသင်္ကမနံ၊ ဤကပ်ခြင်းသည်။ အာစိဏ္ဏံ ခေါ ပန၊ အလေ့အကျက်သာတည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဝဿံဝုဋ္ဌာ၊ ဝါကျွတ်ကုန်သည်ရှိသော်။ တေမာသစ္စယေန၊ သုံးလလွန်သောအခါ၌။ သေနာသနံ၊ ကျောင်းအိပ်ရာနေရာကို။ သံသာမေတွာ၊ သိုမှီး၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ယေန၊ အကြင် အရပ်၌။ ဝေသာလီ၊ ဝေသာလီပြည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုဝေသာလီပြည်ရှိရာ အရပ်သို့။ ပက္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်သဖြင့်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဝေသာလီ၊ ဝေသာလီပြည်သည်။ မဟာဝနံ၊ မဟာဝုန်တောသည်။ ကူဋာဂါရသာလာ၊ စုလစ်မွန်းချွန် အထွတ်တပ်သော ဇရပ်ကျောင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုနု်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိံသု၊ ထိုင်နေကုန်၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဒိသာသု၊ အရပ်ရှစ်မျက်နှာတို့၌။ ဝဿံဝုဋ္ဌာ၊ ဝါကျွတ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကိသာ၊ ကြုံကုန်သည်။ လူခါ၊ ခေါင်းပါးကုန်သည်။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏာ၊ အဆင်းမလှကုန်သည်။ ဥပ္ပဏ္ဍုပ္ပဏ္ဍုကဇာတာ၊ ဖြစ်သော ဖက်ရွက်ရော်ကဲ့သို့ ဖျော့တော့သော အဆင်း ရှိကုန်သည်။ ဓမနိသန္ထတဂတ္တာ၊ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထသော ကိုယ် ရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဝဂ္ဂုမုဒါတီရိယာ၊ ဝဂ္ဂုမုဒါမြစ်ကမ်းနား၌ ဝါကပ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ ပန၊ ရဟန်းတို့သည်ကား။ ဝဏ္ဏဝါ၊ အဆင်းလှကုန်သည်။ ပီဏိန္ဒြိယာ၊ ပြည့်ဖြိုးသော ဣန္ဒြေ ရှိကုန်သည်။ ဝိပ္ပသန္နဆဝိဝဏ္ဏာ၊ အထူးသဖြင့် ကြည်လင်သော အရေအဆင်း ရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘဂဝန္တာနံ၊ ဘုန်းတော်ကြီးကုန်သော။ ဗုဒ္ဓါနံ၊ ဘုရားရှင်တို့၏။ အာဂန္တုကေဟိ၊ ဧည့်သည်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ- ယံ ပဋိသမ္မောဒိတုံ ယံ ပဋိသမ္မောဒနံ- အကြင်ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟောခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧတံ၊ ဤဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟောခြင်းသည်။ အာစိဏ္ဏံ ခေါ ပန၊ အလေ့အကျက်တော်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝဂ္ဂုမုဒါတီရိယေ၊ ဝဂ္ဂုမုဒါမြစ်ကမ်းနား၌ နေကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ခမနီယံ၊ ခံ့ကျန်းပါ၏လော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ယာပနီယံ၊ မျှတပါ၏လော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မောဒမာနာ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဝိဝဒမာနာ၊ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သော စကားကို မဆိုကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဖာသုကံ၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝဿံ၊ ဝါလပတ်လုံး။ ဝသိတ္ထ၊ နေကြရပါကုန်၏လော။ ပိဏ္ဍကေန၊ ဆွမ်းဖြင့်။ န စ ကိလမိတ္ထ၊ ပင်လည်း မပင်ပန်းကြပါကုန်၏လော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခမနီယံ၊ ခံ့ကျန်းပါ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယာပနီယံ၊ မျှတပါ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ သမဂ္ဂါ စ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍သာလျှင်။ သမ္မောဒမာနာ စ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍သာလျှင်။ အဝိဝဒမာနာ စ၊ ဆန်ကျင့်ဘက်ဖြစ်သော စကားကို မဆိုကုန်သည်ဖြစ်၍သာလျှင်။ ဖာသုကံ၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝဿံ၊ ဝါလပတ်လုံး။ ဝသိမှာ၊ နေရပါကုန်၏။ ပိဏ္ဍကေန၊ ဆွမ်းဖြင့်။ န စ ကိလမိမှာ၊ ပင်လည်း မပင်ပန်းပါကုန်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဇာနန္တာပိ၊ သိတော်မူကုန်လျက်လည်း။ တထာဂတာ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့သည်။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးတော်မူကုန်၏။ ဇာနန္တာပိ၊ သိတော်မူကုန်လျက်လည်း။ န ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးတော်မမူကုန်၊ ။ပ။ “ဓမ္မံ ဝါ၊ တရားကိုလည်း။ ဒေသေဿာမ၊ ဟောတော်မူကုန်အံ့။ သာဝကာနံ၊ တပည့်သားတို့အား။ သိက္ခာပဒံ ဝါ၊ သိက္ခာပုဒ်ကိုလည်း။ ပညပေဿာမ၊ ပညတ်ကုန်အံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဘဂဝန္တော၊ ဘုန်းတော်ကြီးကုန်သော။ ဗုဒ္ဓါ၊ ဘုရားရှင်တို့သည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ပဋိပုစ္ဆန္တိ၊ တစ်ဖန်ထပ်၍ မေးတော်မူကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝဂ္ဂုမုဒါတီရိယေ၊ ဝဂ္ဂုမုဒါမြစ်ကမ်းနား၌ နေကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကထံ၊ အဘယ်သို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မောဒမာနာ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဝိဝဒမာနာ၊ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သော စကားကို မဆိုကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဖာသုကံ၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝဿံ၊ ဝါလပတ်လုံး။ ဝသိတ္ထ ပန၊ နေကြရပါကုန်သနည်း။ ပိဏ္ဍကေန၊ ဆွမ်းဖြင့်။ န စ ကိလမိတ္ထ ပန၊ ပင်လည်း မပင်ပန်းကြပါကုန်သနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ဝေါ၊ သင်တို့၏။ ဝစနံ၊ စကားသည်။ ဘူတံ ပန၊ ဟုတ်မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဘူတံ၊ မဟုတ်မမှန်ချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ကိံ ဝိဂရဟိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့တော်မူသနည်း။ “မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ အနနုစ္ဆဝိကံ၊ မလျောက်ပတ်။ အနနုလောမိကံ၊ မလျော်။ အပ္ပတိရူပံ၊ မသင့်တင့်။ အဿာမဏကံ၊ ရဟန်းတို့၏ အမူအရာ မဟုတ်။ အကပ္ပိယံ၊ မအပ်။ အကရဏီယံ၊ မပြုအပ်။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဥဒရဿ၊ ဝမ်း၏။ ကာရဏာ၊ အကြောင်းကြောင့်။ ဂိဟီနံ၊ လူတို့အား။ အညမညဿ၊ တစ်ယောက်သည် တစ်ယောက်၏။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မဿ၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရား၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသိဿထ နာမ၊ ဆိုကြကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ တုမှေဟိ၊ သင်တို့သည်။ တိဏှေန၊ ထက်စွာသော။ ဂေါဝိကန္တနေန၊ နွားဝမ်းဗိုက်ကို ဖောက်ဖြတ်ကြောင်းဖြစ်သော သားလှီးဓားဖြင့်။ ကုစ္ဆိ ပရိကန္တော၊ ဝမ်းကို လှီးဖြတ်ဖောက်အပ်သော အမူအရာသည်။ ဝရံ၊ မြတ်၏။ ဥဒရဿ၊ ဝမ်း၏။ ကာရဏာ၊ အကြောင်းကြောင့်။ ဂိဟီနံ၊ လူတို့အား။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မဿ၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရား၏။ ဝဏ္ဏော၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသိတော၊ ဆိုအပ်သော အမူအရာသည်။ န တွေ၀ ဝရံ၊ မမြတ်သည်သာတည်း။ တံ ဝရာဝရံ၊ ထိုမြတ်မမြတ် ဖြစ်ခြင်းသည်။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်နည်း။ မောဃပုရိသာ၊မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဟိ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ တတော နိဒါနံ၊ ထိုဝမ်းကို လှီးဖြတ်ဖောက်ခြင်း ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ မရဏံ ဝါ၊ သေခြင်းသို့မူလည်း။ နိဂစ္ဆေယျ၊ ရောက်ရာ၏။ မရဏမတ္တံ၊ သေလောက်ရုံမျှသော။ ဒုက္ခံ ဝါ၊ ဆင်းရဲသို့မူလည်း။ နိဂစ္ဆေယျ၊ ရောက်ရာ၏။ တပ္ပစ္စယာ၊ ထိုဝမ်းကို လှီးဖြတ်ဖောက်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ အပါယံ၊ ချမ်းသာကင်းသော။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ မကောင်းမှုကို ပြုသောသူတို့၏ လားရာဖြစ်သော။ ဝိနိပါတံ၊ ပျက်စီး၍ ကျရာဖြစ်သော။ နိရယံ၊ ငရဲ၌။ န တွေ၀ ဥပပဇ္ဇေယျ၊ မဖြစ်ရာသည်သာတည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဣတော နိဒါနဉ္စ ခေါ၊ ဤကြောင်းကြောင့်ကား။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ အပါယံ၊ မကောင်းမှုကို ပြုသောသူတို့၏ လားရာဖြစ်သော။ ဝိနိပါတံ၊ ပျက်စီး၍ ကျရာဖြစ်သော။ နိရယံ၊ ငရဲ၌။ ဥပပဇ္ဇေယျ၊ ဖြစ်ရာ၏။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူပြီး၍။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၁၉၅။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ လောကသ္မိံ၊ သတ္တလောက၌။ သန္တော သံဝိဇ္ဇမာနာ၊ ထင်ရှားရှိကုန်သော။ မဟာစောရာ၊ ခိုးသူကြီးတို့သည်။ ဣမေ ပဉ္စ၊ ဤငါးယောက်တို့တည်း။ ပဉ္စ၊ ငါးယောက်တို့ ဟူသည်။ ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသတ္တလောက၌။ ဧကစ္စဿ၊ အချို့သော။ မဟာစောရဿ၊ ခိုးသူကြီးအား။ ဧဝံ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ ဟောတိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ကုဒါဿု နာမ၊ အဘယ်မည်သော အခါ၌။ သတေန ဝါ၊ တစ်ရာသော ခိုးသူငယ်သည်လည်းကောင်း။ သဟဿေန ဝါ၊ တစ်ထောင်သော ခိုးသူငယ်သည်လည်းကောင်း။ ပရိဝုတော၊ ခြံရံအပ်သည်ဖြစ်၍။ ဂါမနိဂမရာဇ
ဓာနီသု၊ ရွာနိဂုံးမင်းနေပြည်တို့၌။ ဟနန္တော၊ ညှဉ်းဆဲလျက်။ ဃာတေန္တော၊ ညှဉ်းဆဲစေလျက်။ ဆိန္ဒန္တော၊ ဖြတ်လျက်။ ဆေဒါပေန္တော၊ ဖြတ်စေလျက်။ ပစန္တော၊ ချက်လျက်။ ပါစေန္တော၊ ချက်စေလျက်။ အာဟိဏ္ဍိဿာမိ၊ လှည့်လည်ရအံ့နည်း၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော မဟာစောရော၊ ထိုခိုးသူကြီးသည်။ အပရေန၊ တစ်ပါးသော။ သမယေန၊ အခါ၌။ သတေန ဝါ၊ တစ်ရာသော ခိုးသူငယ်သည်လည်းကောင်း။ သဟဿေန ဝါ၊ တစ်ထောင်သော ခိုးသူငယ်သည်လည်းကောင်း။ ပရိဝုတော၊ ခြံရံအပ်သည်ဖြစ်၍။ ဂါမနိဂမရာဇဓာနီသု၊ ရွာနိဂုံးမင်းနေပြည်တို့၌။ ဟနန္တော၊ ညှဉ်းဆဲလျက်။ ဃာတေန္တော၊ ညှဉ်းဆဲစေလျက်။ ဆိန္ဒန္တော၊ ဖြတ်လျက်။ ဆေဒါပေန္တော၊ ဖြတ်စေလျက်။ ပစန္တော၊ ချက်လျက်။ ပါစေန္တော၊ ချက်စေလျက်။ အာဟိဏ္ဍတိ၊ လှည့်လည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဧကစ္စဿ၊ အချို့သော။ ပါပဘိက္ခုနော၊ ယုတ်မာသော ရဟန်းအား။ ဧဝံ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ ဟောတိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကုဒါဿု နာမ၊ အဘယ်မည်သော အခါ၌။ သတေန ဝါ၊ တစ်ရာသော ရဟန်းသည်လည်းကောင်း။ သဟဿေန ဝါ၊ တစ်ထောင်သော ရဟန်းသည်လည်းကောင်း။ ပရိဝုတော၊ ခြံရံအပ်သည်ဖြစ်၍။ ဂါမနိဂမရာဇဓာနီသု၊ ရွာနိဂုံးမင်းနေပြည်တို့၌။ သက္ကတော၊ ကောင်းစွာ ပြုအပ်သည်ဖြစ်၍။ ဂရုကတော၊ အလေးအမြတ် ပြုအပ်သည်ဖြစ်၍။ မာနိတော၊ မြတ်နိုးအပ်သည်ဖြစ်၍။ ပူဇိတော၊ ပူဇော်အပ်သည်ဖြစ်၍။ အပစိတော၊ အရိုအသေ ပြုအပ်သည်ဖြစ်၍။ ဂဟဋ္ဌာနဉ္စေဝ၊ လူတိ့ု၏လည်းကောင်း။ ပဗ္ဗဇိတာနဉ္စ၊ ရဟန်းတို့၏လည်းကောင်း။ စီဝရပိဏ္ဍပါတသေနာသနဂိလာနပ္ပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရာနံ၊ သင်္ကန်း ဆွမ်း ကျောင်း သူနာ၏ အထောက်အပံ့ အသက်၏ အရံအတားဖြစ်သော ဆေးတို့ကို။ လာဘီ၊ ရအပ်သည်ဖြစ်၍။ စာရိကံ၊ လှည့်လည်ခြင်းကို။ စရိဿာမိ၊ လှည့်လည်ရအံ့နည်း၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည် ဟောတိ- ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အပရေန၊ တစ်ပါးသော။ သမယေန၊ အခါ၌။ သတေန ဝါ၊ တစ်ရာသော ရဟန်းသည်လည်းကောင်း။ သဟဿေန ဝါ၊ တစ်ထောင်သော ရဟန်းသည်လည်းကောင်း။ ပရိဝုတော၊ ခြံရံအပ်သည်ဖြစ်၍။ ဂါမနိဂမရာဇဓာနီသု၊ ရွာနိဂုံးမင်းနေပြည်တို့၌။ သက္ကတော၊ ကောင်းစွာ ပြုအပ်သည်ဖြစ်၍။ ဂရုကတော၊ အလေးအမြတ်ပြုအပ်သည် ဖြစ်၍။ မာနိတော၊ မြတ်နိုးအပ်သည်ဖြစ်၍။ ပူဇိတော၊ ပူဇော်အပ်သည်ဖြစ်၍။ အပစိတော၊ အရိုအသေပြုအပ်သည်ဖြစ်၍။ ဂဟဋ္ဌာနဉ္စေဝ၊ လူတို့၏လည်းကောင်း။ ပဗ္ဗဇိတာနဉ္စ၊ ရဟန်းတို့၏လည်းကောင်း။ စီဝရပိဏ္ဍပါတသေနာသနဂိလာနပ္ပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရာနံ၊ သင်္ကန်း ဆွမ်း ကျောင်း သူနာ၏ အထောက်အပံ့ အသက်၏ အရံအတားဖြစ်သော ဆေးတို့ကို။ လာဘီ၊ ရအပ်သည်ဖြစ်၍။ စာရိကံ၊ လှည့်လည်ခြင်းကို။ စရတိ၊ လှည့်လည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ လောကသ္မိံ၊ သတ္တလောက၌။ သန္တော သံဝိဇ္ဇမာနော၊ ထင်ရှားရှိသော။ ပဌမော၊ ရှေးဦးစွာသော။ မဟာစောရော၊ ခိုးသူကြီးသည်။ အယံ၊ ဤသူပင်တည်း။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန စ ပရံ၊ တစ်ပါးလည်း။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော။ ပါပဘိက္ခု၊ ယုတ်မာသော ရဟန်းသည်။ တထာဂတပ္ပဝေဒိတံ၊ မြတ်စွာဘုရားသည် သိစေအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယံ၊ သုတ်အဘိဓမ္မာဝိနည်းကို။ ပရိယာပုဏိတွာ၊ သင်ကြား၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ သန္တကံ ကတွာ၊ ဥစ္စာပြု၍။ ဒဟတိ၊ ခိုးဆောင်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ လောကသ္မိံ၊ သတ္တလောက၌။ သန္တော သံဝိဇ္ဇမာနော၊ ထင်ရှားရှိသော။ ဒုတိယော၊ နှစ်ယောက်မြောက်သော။ မဟာစောရော၊ ခိုးသူကြီးသည်။ အယံ၊ ဤသူပင်တည်း။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန စ ပရံ၊ တစ်ပါးလည်း။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော။ ပါပဘိက္ခု၊ ယုတ်မာသော ရဟန်းသည်။ သုဒ္ဓံ၊ စင်ကြယ်စွာ။ ဗြဟ္မစာရိံ၊ မြတ်သော အကျင့် ရှိသော။ ပရိသုဒ္ဓံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ စင်ကြယ်သော။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရန္တံ၊ ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ အမူလကေန၊ အရင်းမရှိသော။ အဗြဟ္မစရိယေန၊ မမြတ်သော အကျင့်ဖြင့်။ အနုဒ္ဓံသေတိ၊ ဖျက်ဆီး၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ လောကသ္မိံ၊ သတ္တလောက၌။ သန္တော သံဝိဇ္ဇမာနော၊ ထင်ရှားရှိသော။ တတိယော၊ သုံးယောက်မြောက်သော။ မဟာစောရော၊ ခိုးသူကြီးသည်။ အယံ၊ ဤသူပင်တည်း။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန စ ပရံ၊ တစ်ပါးလည်း။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော။ ပါပဘိက္ခု၊ ယုတ်မာသော ရဟန်းသည်။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ယာနိ တာနိ၊ ဂရုဘဏ္ဍာနိ- အကြင်ဂရုဘဏ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ယာနိ တာနိ ဂရုပရိက္ခာရာနိ၊ အကြင်ဂရုပရိက္ခရာတို့သည်လည်းကောင်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဣဒံ ဣမာနိ၊ ဤဂရုဘဏ် ဂရုပရိက္ခရာတို့သည်။ သေယျထာ ကတမာနိ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ အာရာမော၊ အရံ။ အာရာမဝတ္ထု၊ အရံရာ။ ဝိဟာရော၊ ကျောင်း။ ဝိဟာရဝတ္တု၊ ကျောင်းရာ။ မေဉ္စာ၊ ညောင်စောင်း။ ပီဌံ၊ အင်းပျဉ်။ ဘိသိ၊ ဘုံလျှို။ ဗိဗ္ဗောဟနံ၊ အုံး။ လောဟကုမ္ဘီ၊ ကြေးအိုး။ လောဟဘာဏကံ၊ ကြေးအိုးစရည်းကြီး။ လောဟဝါရကော၊ ကြေးအင်တွဲ။ လောဟကဋာဟံ၊ ကြေးဖျဉ်း။ ဝါသိ၊ ပဲခွပ်။ ပရသု၊ ပုဆိန်။ ကုဌာရီ၊ ဓားမ။ ကုဒါလော၊ ပေါက်တူး။ နိခါဒနံ၊ ဆောက်။ ဝလ္လု၊ နွယ်။ ဝေဠု၊ ဝါး။ မုဉ္ဇံ၊ ဖြူဆံမြက်။ ပဗ္ဗဇံ၊ ပြိတ်မြက်။ တိဏံ၊ ကြွင်းသော မြက်။ မိတ္တိကာ၊ မြေညက်။ ဒါရုဘဏ္ဍံ၊ သစ်ဘဏ္ဍာ။ မတ္တိကာဘဏ္ဍံ၊ မြေညက်ဘဏ္ဍာ။ ဣတိ ဣမာနိ၊ ဤသည်တို့တည်း။ တေဟိ၊ ထိုဂရုဘဏ်တို့ဖြင့်။ ဂိဟိံ၊ လူကို။ သင်္ဂဏှာတိ၊ သင်္ဂဟချီးမြောက်၏။ ဥပလာပေတိ၊ ဖြားယောင်း၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ လောကသ္မိံ၊ သတ္တလောက၌။ သန္တော သံဝိဇ္ဇမာနော၊ ထင်ရှားရှိသော။ စတုတ္ထော၊ လေးယောက်မြောက်သော။ မဟာစောရော၊ ခိုးသူကြီးသည်။ အယံ၊ ဤသူပင်တည်း။
ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အသန္တံ၊ ထင်ရှားမရှိသော။ အဘူတံ၊ မဟုတ်မမှန်သော။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မံ၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားကို။ ဥလ္လပတိ၊ ပြောဟော၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ သဒေဝကေ၊ နတ်ပြည်ငါးထပ်နှင့် တကွသော။ သမာရကေ၊ ဝသ၀တ္တီနတ်ပြည်နှင့် တကွသော။ သဗြဟ္မကေ၊ ဗြဟ္မာပြည်နှင့် တကွသော။ လောကေ၊ ဩကာသလောက၌လည်းကောင်း။ သဿမဏဗြာဟ္မဏိယာ၊ ရဟန်းပုဏ္ဏားနှင့် တကွသော။ သဒေဝမနုဿာယ၊ သမ္မုတိနတ်တည်းဟူသော မင်း ကြွင်းသောလူနှင့် တကွသော။ ပဇာယ၊ သတ္တလောက၌လည်းကောင်း။ အဂ္ဂေါ၊ လွန်ကဲသော။ မဟာစောရော၊ ခိုးသူကြီး မည်၏။ တံ သော မဟာစောရော၊ ထိုခိုးသူကြီးသည်။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်။ အဂ္ဂေါ၊ လွန်ကဲသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဥလ္လပန္တေန၊ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မကို ဝါကြွား၍ ပြောသော ရဟန်းသည်။ ထေယျာယ၊ ခိုးသဖြင့်။ ရဋ္ဌပိဏ္ဍော၊ တိုင်းသူတို့၏ ဆွမ်းကို။ ဘုတ္တော၊ စားအပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ အဂ္ဂေါ၊ လွန်ကဲ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အညထာ၊ တစ်ပါးသော အခြင်းအရာဖြင့်။ သန္တံ၊ ဖြစ်သော။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ အညထာ၊ တစ်ပါးသော အခြင်းအရာဖြင့်။ ပဝေဒယေ၊ သိစေ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ယံ ဘောဇနံ၊ အကြင်ဘောဇဉ်ကို။ ဘုတ္တံ၊ စားအပ်၏။ တံ ဘောဇနံ၊ ထိုဘောဇဉ်သည်။ ကိတဝဿ၊ စဉ်းလဲသော ငှက်မုဆိုးသည်။ နိကစ္စ၊ စဉ်းလဲကောက်ကျစ်၍။ သကုဏဇာတံ၊ ငှက်အပေါင်းကို။ ဘုတ္တံ ဣဝ၊ စားအပ်သကဲ့သို့။ နိကစ္စ၊ စဉ်းလဲကောက်ကျစ်၍။ ဘုတ္တံ၊ စားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ကာသာဝကဏ္ဌာ၊ သင်္ကန်း လည်၌ ရောက်ကုန်သော။ ဗဟဝေါ၊ များစွာ ကုန်သော။ ပါပဓမ္မာ၊ ယုတ်မာသောသဘော ရှိကုန်သော။ ယေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပါပေဟိ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ ကမ္မေဟိ၊ အမှုတို့ကြောင့်။ နိရယံ၊ ငရဲ၌။ ဥပပဇ္ဇရေ၊ ဖြစ်ကုန်၏။
ဒုဿီလော၊ သီလ မရှိသော။ အသညတော၊ ကိုယ်နှုတ်စိတ်ကို မစောင့်စည်းသော ရဟန်းသည်။ ယံ ရဋ္ဌပိဏ္ဍံ၊ အကြင်တိုင်းသူတို့၏ ဆွမ်းကို။ စေ ဘုဉ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ စားငြားအံ့။ တတ္တံ၊ ပူစွာသော။ အဂ္ဂိသိခူပမံ၊ မီးလျှံနှင့် တူသော ဥပမာရှိသော။ ယဉ္စ အယောဂုဠံ၊ အကြင်သံတွေခဲကိုလည်း။ စေ ဘုဉ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ စားငြားအံ့။ တေသု၊ ထိုနှစ်ပါးတို့တွင်။ တတ္တော၊ ပူစွာသော။ အဂ္ဂိသိခူပမော၊ မီးလျှံနှင့် တူသော ဥပမာ ရှိသော။ အယောဂုဠော၊ သံတွေခဲကို။ ဘုတ္တော၊ စားခြင်းသည်။ သေယျော၊ မြတ်သေး၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝဂ္ဂုမုဒါတီရိယေ၊ ဝဂ္ဂုမုဒါမြစ်ကမ်း၌ နေကုန်သော။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူပြီး၍။ ဒုဗ္ဘရတာယ၊ မိမိကိုယ်ကို မိမိ မွေးမြူနိုင်ခဲသည်၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ ဒုပ္ပေါသတာယ၊ မိမိကိုယ်ကို သူတစ်ပါးတို့ မွေးမြူနိုင်ခဲသည်၏ အဖြစ်၏လည်းကောင်း၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
“ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနဘိဇာနံ အနဘိဇာနန္တော၊ မသိဘဲလျက်။ အလမရိယဉာဏဒဿနံ၊ ကိလေသာကို ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ စွမ်းနိုင်သော မြတ်သော ဉာဏ်အမြင် ရှိသော။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မံ၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားကို။ အတ္တုပနာယိကံ၊ မိမိ၌ ဆောင်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ‘ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနာမိ၊ ငါသိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဿာမိ၊ ငါမြင်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမုဒါစရေယျ၊ ပြောဟောငြားအံ့။ တတော၊ ထိုပြောဟောသည်မှ။ အပရေန၊ တစ်ပါးသော။ သမယေန၊ အခါ၌။ သမနုဂ္ဂါဟီယမာနော ဝါ၊ သူတစ်ပါးတို့ မေးစိစစ်အပ်သော်လည်းကောင်း။ အသမနုဂ္ဂါဟီယမာနော ဝါ၊ သူတစ်ပါးတို့ မမေး မစိစစ်အပ်သော်လည်းကောင်း။ အာပန္နော၊ အာပတ်သို့ ရောက်ပြီးသော။ ဝိသုဒ္ဓါပေက္ခော၊ စင်ကြယ်ခြင်းကို အလိုရှိသော ရဟန်းသည်။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အဇာနံ အဇာနန္တော၊ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မကို မသိဘဲလျက်။ ဇာနာမိ၊ သိ၏။ အပဿံ အပဿန္တော၊ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မကိုမမြင်ဘဲလျက်။ ပဿာမိ၊ မြင်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အဝစံ၊ ဆိုမိပြီ။ တုစ္ဆံ၊ အချည်းနှီးသော။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဝိလပိံ၊ ပြောဟောမိပြီ။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုငြားအံ့။ အယမ္ပိ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်လည်း။ ပါရာဇိကော၊ သာသနာတော်မှ ဆုံးရှုံးခြင်းသို့ ရောက်သည်။ အသံဝါသော၊ ရဟန်းကောင်းတို့နှင့် ပေါင်းဖော်ခြင်း မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၉၆။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အဒိဋ္ဌေ၊ မမြင်အပ်သည်၌။ ဒိဋ္ဌသညိနော၊ မြင်အပ်၏ဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အပတ္တေ၊ မရောက်အပ်သည်၌။ ပတ္တသညိနော၊ ရောက်အပ်၏ဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အနဓိဂတေ၊ မရအပ်သည်၌။ အဓိဂတသညိနော၊ ရအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အသစ္ဆိကတေ၊ မျက်မှောက်မပြုအပ်သည်၌။ သစ္ဆိကတသညိနော၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဓိမာနေန၊ ရနိုးခြင်းဖြင့်။ အညံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ ဗျာကရိံသု၊ ကြားကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ အပရေန၊ တစ်ပါးသော။ သမယေန၊ အခါ၌။ ရာဂါယပိ၊ ရာဂအကျိုးငှာလည်း။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ နမတိ၊ ညွတ်၏။ ဒေါသာယပိ၊ ဒေါသအကျိုးငှာလည်း။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ နမတိ၊ ညွတ်၏။ မောဟာယပိ၊ မောဟအကျိုးငှာလည်း။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ နမတိ၊ ညွတ်၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်ပြီ။ မယဉ္စ၊ ငါတို့သည်လည်း။ အဒိဋ္ဌေ၊ မမြင်အပ်သည်၌။ ဒိဋ္ဌသညိနော၊ မြင်အပ်၏ဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်။ အပတ္တေ၊ မရောက်အပ်သည်၌။ ပတ္တသညိနော၊ ရောက်အပ်၏ဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်။ အနဓိဂတေ၊ မရအပ်သည်၌။ အဓိဂတသညိနော၊ ရအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်။ အသစ္ဆိကတေ၊ မျက်မှောက်မပြုအပ်သည်၌။ သစ္ဆိကတသညိနော၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်။ အမှာ၊ ဖြစ်ကုန်ပြီ။ အဓိမာနေန၊ ရနိုးခြင်းဖြင့်။ အညံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ ဗျာကရိမှာ၊ ကြားကုန်ပြီ။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နာ နု ခေါ၊ ရောက်ကုန်ပြီလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အာယသ္မတော အာနန္ဒဿ၊ အရှင်အာနန္ဒာအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ “အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အဒိဋ္ဌေ၊ မမြင်အပ်သည်၌။ ဒိဋ္ဌသညိနော၊ မြင်အပ်၏ဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်။ အပတ္တေ၊ မရောက်အပ်သည်၌။ ပတ္တသညိနော၊ ရောက်အပ်၏ဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်။ အနဓိဂတေ၊ မရအပ်သည်၌။ အဓိဂတသညိနော၊ ရအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်။ အသစ္ဆိကတေ၊ မျက်မှောက်မပြုအပ်သည်၌။ သစ္ဆိကတသညိနော၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အဓိမာနေန၊ ရနိုးခြင်းဖြင့်။ အညံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ ဗျာကရောန္တိ၊ ကြားကုန်၏။ တဉ္စ ခေါ ဧတံ၊ ထိုရနိုးခြင်းဖြင့် အရဟတ္တဖိုလ်ကို ကြားခြင်းကိုကား။ အဗ္ဗောဟာရိကံ၊ အာပတ်၏ အကြောင်းဟု မခေါ်ဝေါ်အပ်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၁၉၇။ ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနဘိဇာနံ အနဘိဇာနန္တော၊ မသိဘဲလျက်။ အလမရိယဉာဏဒဿနံ၊ ကိလေသာကို ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ စွမ်းနိုင်သော မြတ်သော ဉာဏ်အမြင်ရှိသော။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မံ၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားကို။ အတ္တုပနာယိကံ၊ မိမိ၌ ဆောင်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ‘ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနာမိ၊ သိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဿာမိ၊ မြင်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမုဒါစရေယျ၊ ပြောဟောငြားအံ့။ တတော၊ ထိုသို့ ပြောဟောသည်မှ။ အပရေန၊ တစ်ပါးသော။ သမယေန၊ အခါ၌။ သမနုဂ္ဂါဟီယမာနော ဝါ၊ သူတစ်ပါးတို့ မေးစိစစ်အပ်သော်လည်းကောင်း။ အသမနုဂ္ဂါဟီယမာနော ဝါ၊ သူတစ်ပါးတို့ မမေး မစိစစ်အပ်သော်လည်းကောင်။ အာပန္နော၊ အာပတ်သို့ ရောက်ပြီးသော။ ဝိသုဒ္ဓါပေက္ခော၊ စင်ကြယ်ခြင်းကို အလိုရှိသော ရဟန်းသည်။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အဇာနံ အဇာနန္တော၊ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မကို မသိဘဲလျက်။ ဇာနာမိ၊ သိ၏။ အပဿံ အပဿန္တော၊ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မကို မမြင်ဘဲလျက်။ ပဿာမိ၊ မြင်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အဝစံ၊ ဆိုမိပြီ။ တုစ္ဆံ၊ အချည်းနှီးသော။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဝိလပိံ၊ ပြေဟောမိပြီ။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဓိမာနာ၊ ရနိုးခြင်းကို။ အညတြ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ ဝဒေယျ၊ ဆိုငြားအံ့။ အယမ္ပိ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်လည်း။ ပါရာဇိကော၊ သာသနာတော်မှ ရှုံးခြင်းသို့ ရောက်သည်။ အသံဝါသော၊ ရဟန်းကောင်းတို့နှင့် ပေါင်းဖော်ခြင်း မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၁၉၈။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပန ဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည် ။ပ။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား၊ ။ပ။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ “ဘိက္ခူ”တိ၊ ဘိက္ခု ဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
အနဘိဇာနန္တိ၊ အနဘိဇာနံ ဟူသည်ကား။ အသန္တံ၊ ထင်ရှားမရှိသော။ အဘူတံ၊ မဟုတ်မမှန်သော။ အသံဝိဇ္ဇမာနံ၊ ထင်ရှားမရှိသော တရားကို။ အတ္တနိ၊ မိမိ၌။ ကုသလံ ဓမ္မံ၊ ကုသိုလ်တရားကို။ “မေ၊ ငါ့အား။ ကုသလော ဓမ္မော၊ ကုသိုလ်တရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဇာနန္တော၊ မသိဘဲလျက်။ အပဿန္တော၊ မမြင်ဘဲလျက်။
ဈာနံ၊ ဈာန်လေးပါးသည်လည်းကောင်း။ ဝိမောက္ခော၊ ဝိမောက္ခသုံးပါးသည်လည်းကောင်း။ သမာဓိ၊ သမာဓိသုံးပါးသည်လည်းကောင်း။ သမာပတ္တိ၊ သမာပတ်သုံးပါးသည်လည်းကောင်း။ ဉာဏဒဿနံ၊ ဝိဇ္ဇာသုံးပါးသည်လည်းကောင်း။ မဂ္ဂဘာဝနာ၊ မဂ္ဂဘာဝနာခုနစ်ပါးသည်လည်းကောင်း။ ဖလသစ္ဆိကိရိယာ၊ ဖလသစ္ဆိရိယာလေးပါးသည်လည်းကောင်း။ ကိလေသပ္ပဟာနံ၊ ကိလေသပ္ပဟာနသုံးပါးသည်လည်းကောင်း။ စိတ္တဿ၊ စိတ်၏။ ဝိနီဝရဏတာ၊ နီဝရဏကင်းသည်၏ အဖြစ်သုံးပါးသည်လည်းကောင်း။ သုညာဂါရေ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ အရပ်၌။ အဘိရတိ၊ လေးပါးသော ဈာန်ဖြင့် မွေ့လျော်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မော နာမ၊ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မ မည်၏။
အတ္တုပနာယိကန္တိ၊ အတ္တုပနာယိကံ ဟူသည်ကား။ တေ ဝါ ကုသလေ ဓမ္မေ၊ ထိုကုသိုလ်ဓမ္မတို့ကိုလည်း။ အတ္တနိ၊ မိမိ၌။ ဥပနေတိ၊ ဆောင်၏။ အတ္တာနံ ဝါ၊ မိမိကိုယ်ကိုလည်း။ တေသု ကုသလေသု ဓမ္မေသု၊ ထိုကုသိုလ်ဓမ္မတို့၌။ ဥပနေတိ၊ ဆောင်၏။
ဉာဏန္တိ၊ ဉာဏံ ဟူသည်ကား။ တိဿော ဝိဇ္ဇာ၊ သုံးပါးသော ဝိဇ္ဇာတို့တည်း။
ဒဿနန္တိ၊ ဒဿနံ ဟူသည်ကား။ ယံ ဓမ္မဇာတံ၊ အကြင်တရားသဘောသည်။ ဉာဏံ၊ ဉာဏ် မည်၏။ တံ ဓမ္မဇာတံ၊ ထိုတရားသဘောသည်။ ဒဿနံ၊ ဒဿန မည်၏။ ယံ ဓမ္မဇာတံ၊ အကြင်တရားသဘောသည်။ ဒဿနံ၊ ဒဿန မည်၏။ တံ ဓမ္မဇာတံ၊ ထိုတရားသဘောသည်။ ဉာဏံ၊ ဉာဏ် မည်၏။
သမုဒါစရေယျာတိ၊ သမုဒါစရေယျ ဟူသည်ကား။ ဣတ္ထိယာ ဝါ၊ မိန်းမအားလည်းကောင်း။ ပုရိသဿ ဝါ၊ ယောကျ်ားအားလည်းကောင်း။ ဂဟဋ္ဌဿ ဝါ၊ လူအားလည်းကောင်း။ ပဗ္ဗဇိတဿ ဝါ၊ ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာရောစေယျ၊ ပြောကြားငြားအံ့။
ဣတိ ဇာနာမိ ဣတိ ပဿာမီတိ၊ ဣတိ ဇာနာမိ ဣတိ ပဿာမိ- ဟူသည်ကား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ဧတေ ဓမ္မေ၊ ဤဥတ္တရိမနုဿဓမ္မတို့ကို။ ဇာနာမိ၊ သိ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဧတေ ဓမ္မေ၊ ဤဥတ္တရိမနုဿဓမ္မတို့ကို။ ပဿာမိ၊ မြင်၏။ ဧတေ ဓမ္မာ၊ ဤဥတ္တရိမနုဿဓမ္မတို့သည်။ မယိ၊ ငါ၌။ အတ္ထိ စ၊ ရှိကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်လည်း။ ဧတေသု ဓမ္မေသု၊ ဤဥတ္တရိမနုဿဓမ္မတို့၌။ သန္ဒိဿာမိ၊ ထင်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမုဒါစရေယျ၊ ပြောကြားငြားအံ့။
တတော အပရေန သမယေနာတိ၊ တတော အပရေန သမယေန ဟူသည်ကား။ ယသ္မိံ ခဏေ၊ အကြင်ခဏ၌။ သမုဒါစိဏ္ဏံ၊ ပြောဟောအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ခဏံ၊ ထိုခဏကို။ တံ လယံ၊ ထိုလယကို။ တံ မုဟုတ္တံ၊ ထိုမုဟုတ္တကို။ ဝီတိဝတ္တေ၊ လွန်သည်ရှိသော်။
သမနုဂ္ဂါဟီယမာနောတိ၊ သမနုဂ္ဂါဟီယမာနော ဟူသည်ကား။ ယံ ဝတ္ထု၊ အကြင်ဝတ္ထုသည်။ ပဋိညာတံ၊ ဝန်ခံအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မိံ ဝတ္ထုသ္မိံ၊ ထိုဝတ္ထု၌။ သမနုဂ္ဂါဟီယမာနော၊ သူတစ်ပါးတို့ မေးစိစစ်အပ်သည်ရှိသော်။ “တေ၊ သင်သည်။ ကိံ၊ အဘယ်တရားကို။ အဓိဂတံ၊ ရအပ်သနည်း။ ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ တေ၊ သင်သည်။ အဓိဂတံ၊ ရအပ်သနည်း။ ကဒါ၊ အဘယ်အခါ၌။ တေ၊ သင်သည်။ အဓိဂတံ၊ ရအပ်သနည်း။ ကတ္ထ၊ အဘယ် အရပ်၌။ တေ၊ သင်သည်။ အဓိဂတံ၊ ရအပ်သနည်း။ ကတမေ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ တေ ကိလေသာ၊ ထိုကိလေသာတို့ကို။ ပဟီနာ၊ ပယ်အပ်ကုန်သနည်း။ ကတမေသံ ဓမ္မာနံ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော တရားတို့ကို။ တွံ၊ သင်သည်။ လာဘီ၊ ရသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမနုဂ္ဂါဟီယမာနော၊ သူတစ်ပါးတို့ မေးစိစစ်အပ်သည်ရှိသော်။
အသမနုဂ္ဂါဟီယမာနောတိ၊ အသမနုဂ္ဂါဟီယမာနော ဟူသည်ကား။ ကေနစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော သူသည်။ န ဝုစ္စမာနော၊ မဆိုအပ်သည်ဖြစ်၍။
အာပန္နောတိ၊ အာပန္နော ဟူသည်ကား။ ပါပိစ္ဆော၊ ယုတ်မာသော အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဣစ္ဆာပကတော၊ ယုတ်မာသော အလိုရမ္မက် နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ အသန္တံ၊ ထင်ရှားမရှိသော။ အဘူတံ၊ မဟုတ်မမှန်သော။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မံ၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားကို။ ဥလ္လပိတွာ၊ ပြောဟော၍။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဝိသုဒ္ဓါပေက္ခောတိ၊ ဝိသုဒ္ဓါပေက္ခော ဟူသည်ကား။ ဂိဟီ ဝါ၊ လူသည်လည်း။ ဟောတုကာမော၊ ဖြစ်လိုသည်ဖြစ်၍။ ဥပါသကော ဝါ၊ ဥပါသကာသည်လည်း။ ဟောတုကာမော၊ ဖြစ်လိုသည်ဖြစ်၍။ အာရာမိကော ဝါ၊ အရံစောင့်သည်လည်း။ ဟောတုကာမော၊ ဖြစ်လိုသည်ဖြစ်၍။ သာမဏေရော ဝါ၊ သာမဏေသည်လည်း။ ဟောတုကာမော၊ ဖြစ်လိုသည်ဖြစ်၍။
အဇာနမေဝံ အာဝုသော အဝစံ ဇာနာမိ အပဿံ ပဿာမီတိ၊ အဇာနမေဝံ အာဝုသော အဝစံ ဇာနာမိ အပဿံ ပဿာမိ ဟူသည်ကား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဧတေ ဓမ္မေ၊ ဤဥတ္တရိမနုဿဓမ္မတို့ကို။ န ဇာနာမိ၊ မသိ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဧတေ ဓမ္မေ၊ ဤဥတ္တရိမနုဿဓမ္မတို့ကို။ န ပဿာမိ၊ မမြင်။ ဧတေ ဓမ္မာ၊ ဤဥတ္တရိမနုဿဓမ္မတို့သည်။ မယိ၊ ငါ၌။ နတ္ထိ စ၊ မရှိကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဧတေသု ဓမ္မေသု၊ ဤဥတ္တရိမနုဿဓမ္မတို့၌။ န စ သန္ဒိဿာမိ၊ မထင်သည်သာတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုငြားအံ့။
တုစ္ဆံ မုသာ ဝိလပိန္တိ၊ တုစ္ဆံ မုသာ ဝိလပိံ ဟူသည်ကား။ တုစ္ဆကံ၊ အချည်းနှီးသော စကားကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်၏။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်၏။ အဘူတံ၊ မဟုတ်မမှန်သော စကားကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်၏။ အဇာနန္တေန၊ မသိသော။ မယာ၊ ငါသည်။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်၏။
အညတြ အဓိမာနာတိ၊ အညတြ အဓိမာနာ ဟူသည်ကား။ အဓိမာနံ၊ ရနိုးခြင်းကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။
အယမ္ပီတိ၊ အယမ္ပိ ဟူသည်ကာ။ ပုရိမေ၊ ရှေးရဟန်းသုံးယောက်တို့ကို။ ဥပါဒါယ၊ စွဲ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
ပါရာဇိကော ဟောတီတိ၊ ပါရာဇိကော ဟောတိ- ဟူသည်ကား။ သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ မတ္ထကစ္ဆိန္နော၊ လည်ဆစ်ပြတ်ပြီးသော။ တာလော၊ ထန်းပင်သည်။ ပုန ဝိရူဠှိယာ၊ တစ်ဖန်စည်ပင်ပေါက်ရောက်ခြင်းငှာ။ အဘဗ္ဗော သေယျထာပိ၊ မထိုက်သကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပါပိစ္ဆော၊ ယုတ်မာသော အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဣစ္ဆာပကတော၊ ယုတ်မာသော အလိုရမ္မက် နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ အသန္တံ၊ ထင်ရှားမရှိသော။ အဘူတံ၊ မဟုတ်မမှန်သော။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မံ၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားကို။ ဥလ္လပိတွာ၊ ပြောဟော၍။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ “ပါရာဇိကော ဟောတီ”တိ၊ ပါရာဇိကော ဟောတိ- ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
အသံဝါသောတိ ဧတ္ထ၊ အသံဝါသော- ဟူသော ဤပုဒ်၌။ သံဝါသော နာမ၊ သံဝါသ မည်သည်ကား။ ဧကကမ္မံ၊ တူသော ကံသည်လည်းကောင်း။ ဧကုဒ္ဒေသော၊ တူသော ပါတိမောက်ပြခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သမသိက္ခတာ၊ တူသော အကျင့်သည်လည်းကောင်း။ ဧသော၊ ဤအလုံးစုံသည်။ သံဝါသော နာမ၊ သံဝါသ မည်၏။ သော၊ ထိုသံဝါသသည်။ တေန၊ ထိုပါရာဇိကကျသော ရဟန်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ “အသံဝါသော”တိ၊ အသံဝါသ- ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
၁၉၉။ ဈာနံ၊ ဈာန်လေးပါးသည်လည်းကောင်း။ ဝိမောက္ခော၊ ဝိမောက္ခသုံးပါးသည်လည်းကောင်း။ သမာဓိ၊ သမာဓိသုံးပါးသည်လည်ကောင်း။ သမာပတ္တိ၊ သမာပတ်သုံးပါးသည်လည်းကောင်း။ ဉာဏဒဿနံ၊ ဝိဇ္ဇာသုံးပါးသည်လည်းကောင်း။ မဂ္ဂဘာဝနာ၊ မဂ္ဂဘာဝနာခုနစ်ပါးသည်လည်းကောင်း။ ဖလသစ္ဆိကိရိယာ၊ ဖလသစ္ဆိကိရိယာလေးပါးသည်လည်းကောင်း။ ကိလေသပ္ပဟာနံ၊ ကိလေသပ္ပဟာန်သုံးပါးသည် လည်းကောင်း။ စိတ္တဿ၊ စိတ်၏။ ဝိနီဝရဏတာ၊ နီဝရဏကင်းသောအဖြစ် သုံးပါးသည်လည်းကောင်း။ သုညာဂါရေ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ အရပ်၌။ အဘိရတိ၊ လေးပါးသော ဈာန်ဖြင့် မွေ့လျော်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မော နာမ၊ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မ မည်၏။
ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်သည်လည်းကောင်း။ ဒုတိယံ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်သည်လည်းကောင်း။ တတိယံ ဈာနံ၊ တတိယဈာန်သည်လည်းကောင်း။ စတုတ္ထံ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်သည်လည်းကောင်း။ ဈာနန္တိ ဈာနံ နာမ၊ ဈာန် မည်၏။
သုညတော ဝိမောက္ခော၊ သုညတဝိမောက္ခသည်လည်းကောင်း။ အနိမိတ္တော ဝိမောက္ခော၊ အနိမိတ္တဝိမောက္ခသည်လည်းကောင်း။ အပ္ပဏိဟိတော ဝိမောက္ခော၊ အပ္ပဏိဟိတဝိမောက္ခသည်လည်းကောင်း။ ဝိမောက္ခောတိ ဝိမောက္ခော နာမ၊ ဝိမောက္ခ မည်၏။
သုညတော သမာဓိ၊ သုညတသမာဓိသည်လည်းကောင်း။ အနိမိတ္တော သမာဓိ၊ အနိမိတ္တသမာဓိသည်လည်းကောင်း။ အပ္ပဏိဟိတော သမာဓိ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာဓိသည်လည်းကောင်း။ သမာဓီတိ သမာဓိ နာမ၊ သမာဓိ မည်၏။
သုညတာ သမာပတ္တိ၊ သုညတသမာပတ်သည်လည်းကောင်း။ အနိမိတ္တာ သမာပတ္တိ၊ အနိမိတ္တသမာပတ်သည်လည်းကောင်း။ အပ္ပဏိဟိတာ သမာပတ္တိ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာပတ်သည်လည်းကောင်း။ သမာပတ္တီတိ သမာပတ္တိ နာမ၊ သမာပတ် မည်၏။
တိဿော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဝိဇ္ဇာ၊ ဝိဇ္ဇာတို့သည်။ ဉာဏဒဿနန္တိ ဉာဏဒဿနံ နာမ၊ ဉာဏ် မည်၏။
စတ္တာရော၊ လေးပါကုန်သော။ သတိပဋ္ဌာနာ၊ သတိပဋ္ဌာန်တို့သည်လည်းကောင်း။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ သမ္မပ္ပဓာနာ၊ သမ္မပ္ပဓာန်တို့သည်လည်းကောင်း။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ ဣဒ္ဓိပါဒါ၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣန္ဒြိယာနိ၊ ဣန္ဒြေတို့သည်လည်းကောင်း။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဗလာနိ၊ ဗိုလ်တို့သည်လည်းကောင်း။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဗောဇ္ဈင်္ဂါ၊ ဗောဇ္ဈင်တို့သည်လည်းကောင်း။ အရိယော၊ ဖြူစင်သော။ အဋ္ဌင်္ဂိကော၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံသော။ မဂ္ဂေါ၊ မဂ်သည်လည်းကောင်း။ မဂ္ဂဘာဝနာတိ မဂ္ဂဘာဝနာ နာမ၊ မဂ္ဂဘာဝနာ မည်၏။
သောတာပတ္တိဖလဿ၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို။ သစ္ဆိကိရိယာ၊ မျက်မှောက်ပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သကဒါဂါမိဖလဿ၊ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို။ သစ္ဆိကိရိယာ၊ မျက်မှောက်ပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ အနာဂါမိဖလဿ၊ အနာဂါမိဖိုလ်ကို။ သစ္ဆိကိရိယာ၊ မျက်မှောက်ပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ အရဟတ္တဿ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ သစ္ဆိကိရိယာ၊ မျက်မှောက်ပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဖလသစ္ဆိကိရိယာတိ ဖလသစ္ဆိကိရိယာ နာမ၊ ဖလသစ္ဆိကိရိယာ မည်၏။
ရာဂဿ၊ ရာဂကို။ ပဟာနံ၊ ပယ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဒေါသဿ၊ ဒေါသကို။ ပဟာနံ၊ ပယ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ မောဟဿ၊ မောဟကို။ ပဟာနံ၊ ပယ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ကိလေသပ္ပဟာနန္တိ ကိလေသပ္ပဟာနံ နာမ၊ ကိလေသပ္ပဟာန မည်၏။
ဝိနီဝရဏတာ စိတ္တဿာတိ၊ ဝိနီဝရဏတာ စိတ္တဿ ဟူသည်ကား။ ရာဂါ၊ ရာဂမှ။ စိတ္တံ၊ စိတ်၏။ ဝိနီဝရဏတာ၊ ကင်းသည်၏ အဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ ဒေါသာ၊ ဒေါသမှ။ စိတ္တံ၊ စိတ်၏။ ဝိနီဝရဏတာ၊ ကင်းသည်၏ အဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ မောဟာ၊ မောဟမှ။ စိတ္တံ၊ စိတ်၏။ ဝိနီဝရဏတာ၊ ကင်းသည်၏ အဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ ဝိနီဝရဏတာ စိတ္တဿာတိ ဝိနီဝရဏတာ စိတ္တဿ နာမ၊ ဝိနီဝရဏတာ စိတ္တဿ မည်၏။
ပဌမေန ဈာနေန၊ ပဌမဈာန်ဖြင့်။ သုညာဂါရေ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ အရပ်၌။ အဘိရတိ၊ မွေ့လျော်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဒုတိယေန ဈာနေန၊ ဒုတိယဈာန်ဖြင့်။ သုညာဂါရေ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ အရပ်၌။ အဘိရတိ၊ မွေ့လျော်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ တတိယေန ဈာနေန၊ တတိယဈာန်ဖြင့်။ သုညာဂါရေ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာအရပ်၌။ အဘိရတိ၊ မွေ့လျော်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ စတုတ္ထေန ဈာနေန၊ စတုတ္ထဈာန်ဖြင့်။ သုညာဂါရေ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ အရပ်၌။ အဘိရတိ၊ မွေ့လျော်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သုညာဂါရေ အဘိရတီတိ သုညာဂါရေ အဘိရတိ နာမ၊ သုညာဂါရေ အဘိရတိ မည်၏။
၂၀၀။ ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီ ရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့နှင့်။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသောရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘာဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတူဟိ၊ လေးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသောရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည် ဟောတိ- ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည် ဟောတိ- ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ခန္တိံ၊ သည်းခံခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ခန္တိံ၊ သည်းခံခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ရုစိံ၊ နှစ်သက်ခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဆဟိ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီး။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသောရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ခန္တိံ၊ သည်းခံခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ရုစိံ၊ နှစ်သက်ခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဘာဝံ၊ အလိုကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီး။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၀၁။ ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမံ ဈာနံ၊ မဌမဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသောရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတူဟိ၊ လေးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ၄၄၃၄၄၄ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသောရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ အာရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ခန္တိံ၊ သည်းခံခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသောရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ခန္တိံ၊ သည်းခံခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ရုစိံ၊ နှစ်သက်ခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဆဟိ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမ ဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသောရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ခန္တိံ၊ သည်းခံခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ရုစိံ၊ နှစ်သက်ခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဘာဝံ၊ အလိုကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ၄၄၅၄၄၆ ပဌမံဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသောရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၀၂။ ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသောရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတူဟိ၊ လေးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ခန္တိံ၊ သည်းခံခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထို့ပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ခန္တိံ၊ သည်းခံခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ရုစိံ၊ နှစ်သက်ခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဆဟိ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသောရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ခန္တိံ၊ သည်းခံခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ရုစိံ၊ နှစ်သက်ခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဘာဝံ၊ အလိုကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၀၃။ ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမဿ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကို။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသောရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတူဟိ၊ လေးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမဿ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကို။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ခန္တိံ၊ သည်းခံခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမဿ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကို။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသောရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ခန္တိံ၊ သည်းခံခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ရုစိံ၊ နှစ်သက်ခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဆဟိ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမဿ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကို။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသောရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ခန္တိံ၊ သည်းခံခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ရုစိံ၊ နှစ်သက်ခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဘာဝံ၊ အလိုကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဣတိ၊ ဤသို။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတိုဖြင့်။ ပဌမဿဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကို။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၀၄။ ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမဿ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကို။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတူဟိ၊ လေးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမဿ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကို။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ခန္တိံ၊ သည်းခံခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမဿ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကို။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ခန္တိံ၊ သည်းခံခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ရုစိံ၊ နှစ်သက်ခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဆဟိ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမဿ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကို။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ခန္တိံ၊ သည်းခံခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ရုစိံ၊ နှစ်သက်ခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဘာဝံ၊ အလိုကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမဿ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကို။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၀၅။ ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတူဟိ၊ လေးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ခန္တိံ၊ သည်းခံခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ခန္တိံ၊ သည်းခံခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ရုစိံ၊ နှစ်သက်ခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ခန္တိံ၊ သည်းခံခြင်းကို။ ၄၅၈၄၅၉ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ရုစိံ၊ နှစ်သက်ခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဘာဝံ၊ အလိုကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဣဒံ ပဌမံ ဈာနံ၊ ဤပဌမဈာန်ကို။ ဝိတ္တာရိတံ ယထာ၊ ချဲ့အပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ သဗ္ဗမ္ပိ၊ အလုံးစုံကိုလည်း။ ဝိတ္တာရေတဗ္ဗံ၊ ချဲ့အပ်၏။
၂၀၆။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်၊ ။ပ။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဒုတိယံ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကို၊ ။ပ။ တတိယံ ဈာနံ၊ တတိယဈာန်ကို၊ ။ပ။ စတုတ္ထံ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို၊ ။ပ။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။
စတုတ္ထဿ ဈာနဿ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ စတုတ္ထံ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ခန္တိံ၊ သည်းခံခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ရုစိံ၊ နှစ်သက်ခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဘာဝံ၊ အလိုကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။
၂၀၇။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ သုညတံ ဝိမောက္ခံ၊ သုညတ ဝိမောက္ခကို။ အနိမိတ္တံ ဝိမောက္ခံ၊ အနိမိတ္တဝိမောက္ခကို။ ၄၅၉၄၆၀အပ္ပဏိဟိတံ ဝိမောက္ခံ၊ အပ္ပဏိဟိတဝိမောက္ခကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ အပ္ပဏိဟိတဿ ဝိမောက္ခဿ၊ အပ္ပဏိဟိတဝိမောက္ခကို။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ အပ္ပဏိဟိတော ဝိမောက္ခော၊ အပ္ပဏိဟိတဝိမောက္ခကို။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတော၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိက အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ သုညတံ သမာဓိံ၊ သုညတသမာဓိကို။ အနိမိတ္တံ သမာဓိံ၊ အနိမိတ္တသမာဓိကို။ အပ္ပဏိဟိတံ သမာဓိံ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာဓိကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ အပ္ပဏိဟိတဿ သမာဓိဿ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာဓိကို။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ အပ္ပဏိဟိတော သမာဓိ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာဓိကို။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတော၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ သုညတံ သမာပတ္တိံ၊ သုညတသမာပတ်ကို။ အနိမိတ္တံ သမာပတ္တိံ၊ အနိမိတ္တသမာပတ်ကို။ အပ္ပဏိဟိတံ သမာပတ္တိံ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာပတ်ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ၊ ။ပ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ အပ္ပဏိဟိတာယ သမာပတ္တိယာ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာပတ်ကို။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ အပ္ပဏိဟိတာ သမာပတ္တိ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာပတ်ကို။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတာ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ တိဿော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဝိဇ္ဇာ၊ ဝိဇ္ဇာတို့ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ တိဿန္နံ၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဝိဇ္ဇာနံ၊ ဝိဇ္ဇာတို့ကို။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ တိဿော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဝိဇ္ဇာ၊ ဝိဇ္ဇာတို့ကို။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတာ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ကုန်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ သတိပဋ္ဌာနေ၊ သတိပဋ္ဌာန်တို့ကို။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ သမ္မပ္ပဓာနေ၊ သမ္မပ္ပဓာန်တို့ကို။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ ဣဒ္ဓိပါဒေ၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်တို့ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ စတုန္နံ၊ လေးပါးကုန်သော။ ဣဒ္ဓိပါဒါနံ၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်တို့ကို။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ ဣဒ္ဓိပါဒါ၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်တို့ကို။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတာ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ကုန်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣန္ဒြိယာနိ၊ ဣန္ဒြေတို့ကို။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဗလာနိ၊ ဗိုလ်တို့ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဗလာနံ၊ ဗိုလ်တို့ကို။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဗလာနိ၊ ဗိုလ်တို့ကို။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတာနိ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ကုန်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဗောဇ္ဈင်္ဂေ၊ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ သတ္တန္နံ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဗောဇ္ဈင်္ဂါနံ၊ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဗောဇ္ဈင်္ဂါ၊ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတာ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ကုန်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ အရိယံ၊ ဖြူစင်သော။ အဋ္ဌင်္ဂိကံ၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံသော။ မဂ္ဂံ၊ မဂ်ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ အရိယဿ၊ ဖြူစင်သော။ အဋ္ဌင်္ဂိကဿ၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံသော။ မဂ္ဂဿ၊ မဂ်ကို။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ အရိယော၊ ဖြူစင်သော။ အဋ္ဌင်္ဂိကော၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံသော။ မဂ္ဂေါ၊ မဂ်ကို။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတော၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ သောတာပတ္တိဖလံ၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို။ သကဒါဂါမိဖလံ၊ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို။ အနာဂါမိဖလံ၊ အနာဂါမိဖိုလ်ကို။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ အရဟတ္တဿ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ လာဘီ၊ ရသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ ရာဂေါ၊ ရာဂကို။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ ဝန္တော၊ အန်အပ်ပြီ။ မုတ္တော၊ လွတ်အပ်ပြီ။ ပဟီနော၊ ပယ်အပ်ပြီ။ ပဋိနိဿဋ္ဌော၊ တစ်ဖန်စွန့်အပ်ပြီ။ ဥက္ခေဋိတော၊ ခွါအပ်ပြီ။ သမုက္ခေဋိတော၊ ကောင်းစွာ ခွါအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဒေါသော၊ ဒေါသကို။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ ဝန္တော၊ အန်အပ်ပြီ။ မုတ္တော၊ လွတ်အပ်ပြီ။ ပဟီနော၊ ပယ်အပ်ပြီ။ ပဋိနိဿဋ္ဌော၊ တစ်ဖန်စွန့်အပ်ပြီ။ ဥက္ခေဋိတော၊ ခွါအပ်ပြီ။ သမုက္ခေဋိတော၊ ကောင်းစွာ ခွါအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ မောဟော၊ မောဟကို။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ ဝန္တော၊ အန်အပ်ပြီ။ မုတ္တော၊ လွတ်အပ်ပြီ။ ပဟီနော၊ ပယ်အပ်ပြီ။ ပဋိနိဿဋ္ဌော၊ တစ်ဖန်စွန့်အပ်ပြီ။ ဥက္ခေဋိတော၊ ခွါအပ်ပြီ။ သမုက္ခေဋိတော၊ ကောင်းစွာ ခွါအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ရာဂါ၊ ရာဂမှ။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဒေါသာ၊ ဒေါသမှ။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီ ရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို၊ ဝိနိဓာယ၊ ထား၏။ ခန္တိံ၊ သည်းခံခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ရုစိံ၊ နှစ်သက်ခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဘာဝံ၊ အလိုကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်၊ ။ပ။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော အာကာရေဟိ- အကြောင်းတို့ဖြင့်။ မောဟော၊ မောဟမှ။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သုဒ္ဓိကံ၊ သုဒ္ဓိကသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၂၀၈။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ ပဌမဿ စ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ ဒုတိယဿ စ ဈာနဿ၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ တတိယဉ္စ ဈာနံ၊ တတိယဉ္စဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ ပဌမဿ စ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ တတိယဿ စ ဈာနဿ၊ တတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ တတိယဉ္စ ဈာနံ၊ တတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ စတုတ္ထဉ္စ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ ပဌမဿ စ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ စတုတ္ထဿ စ ဈာနဿ၊ စတုတ္ထဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ စတုတ္ထဉ္စ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ သုညတဉ္စ ဝိမောက္ခံ၊ သုညတဝိမောက္ခကိုလည်းကောင်း။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ အနိမိတ္တဉ္စ ဝိမောက္ခံ၊ အနိမိတ္တဝိမောက္ခကိုလည်းကောင်း။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဏိဟိတဉ္စ ဝိမောက္ခံ၊ အပ္ပဏိဟိတဝိမောက္ခကိုလည်းကောင်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ ပဌမဿ စ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဏိဟိတဿ စ ဝိမောက္ခဿ၊ အပ္ပဏိဟိတဝိမောက္ခကိုလည်းကောင်း။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဏိဟိတော စ ဝိမောက္ခော၊ အပ္ပဏိဟိတဝိမောက္ခကိုလည်းကောင်း။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတော၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ သုညတဉ္စ သမာဓိံ၊ သုညတသမာဓိကိုလည်းကောင်း။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ အနိမိတ္တဉ္စ သမာဓိံ၊ အနိမိတ္တသမာဓိကိုလည်းကောင်း။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဏိဟိတဉ္စ သမာဓိံ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာဓိကိုလည်းကောင်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ ပဌမဿ စ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဏိဟိတ စ သမာဓိဿ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာဓိကိုလည်းကောင်း။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဏိဟိတော စ သမာဓိ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာဓိကိုလည်းကောင်။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတော၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ သုညတဉ္စ သမာပတ္တိံ၊ သုညတသမာပတ်ကိုလည်းကောင်း။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ အနိမိတ္တဉ္စ သမာပတ္တိံ၊ အနိမိတ္တသမာပတ်ကိုလည်းကောင်း။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဏိဟိတဉ္စ သမာပတ္တိံ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာပတ်ကိုလည်းကောင်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ ပဌမဿ စ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဏိဟိတာယ စ သမာပတ္တိယာ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာပတ်ကိုလည်းကောင်း။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း နရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဏိဟိတာ စ သမာပတ္တိ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာပတ်ကိုလည်းကောင်း။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတာ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ တိဿော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဝိဇ္ဇာ စ၊ ဝိဇ္ဇာတိ့ုကိုလည်းကောင်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ ပဌမဿ စ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ တိဿန္နံ၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဝိဇ္ဇာနဉ္စ၊ ဝိဇ္ဇာတို့ကိုလည်းကောင်း။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ တိဿော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဝိဇ္ဇာ စ၊ ဝိဇ္ဇာတို့ကိုလည်းကောင်း။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတာ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ကုန်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ သတိပဋ္ဌာနေ စ၊ သတိပဋ္ဌာန်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ သမ္မပ္ပဓာနေ စ၊ သမ္မပ္ပဓာန်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ ဣဒ္ဓိပါဒေ စ၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ ပဌမဿ စ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ စတုန္နံ၊ လေးပါးကုန်သော။ ဣဒ္ဓိပါဒါနဉ္စ၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ ဣဒ္ဓိပါဒါ စ၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတာ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ကုန်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣန္ဒြိယာနိ စ၊ ဣန္ဒြေတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဗလာနိ စ၊ ဗိုလ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ ပဌမဿ စ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဗလာနဉ္စ၊ ဗိုလ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဗလာနိ စ၊ ဗိုလ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ သစ္ဆိကတာနိ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ကုန်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၀၉။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဗောဇ္ဈင်္ဂေ စ၊ ဗောဇ္ဈင်တို့ကိုလည်းကောင်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ ပဌမဿ စ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ သတ္တန္နံ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဗောဇ္ဈင်္ဂါနဉ္စ၊ ဗောဇ္ဈင်တို့ကိုလည်းကောင်း။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဗောဇ္ဈင်္ဂါ စ၊ ဗောဇ္ဈင်တို့ကိုလည်းကောင်း။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတာနိ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ကုန်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ အရိယံ၊ ဖြူစင်သော။ အဋ္ဌင်္ဂိကံ၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံသော။ မဂ္ဂဉ္စ၊ မဂ်ကိုလည်းကောင်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ ပဌမဿ စ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ အရိယဿ၊ ဖြူစင်သော။ အဋ္ဌင်္ဂိကဿ၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံသော။ မဂ္ဂဿ စ၊ မဂ်ကိုလည်းကောင်း။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ အရိယော၊ ဖြူစင်သော။ အဋ္ဌင်္ဂိကော၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံသော။ မဂ္ဂေါ စ၊ မဂ်ကိုလည်းကောင်း။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတော၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ သောတာပတ္တိဖလဉ္စ၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ သကဒါဂါမိဖလဉ္စ၊ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ အနာဂါမိဖလဉ္စ၊ အနာဂါမိဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ အရဟတ္တဉ္စ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ ပဌမဿ စ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ အရဟတ္တဿ စ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ အရဟတ္တဉ္စ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ ပဌမဿ စ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်း။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်း။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ ရာဂေါ စ၊ ရာဂကိုလည်း။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဒေါသော စ၊ ဒေါသကိုလည်း။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ မောဟော စ၊ မောဟကိုလည်း။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ ဝန္တော၊ အန်အပ်ပြီ။ မုတ္တော၊ လွတ်အပ်ပြီ။ ပဟီနော၊ ပယ်အပ်ပြီ။ ပဋိနိဿဋ္ဌော၊ တစ်ဖန်စွန့်အပ်ပြီ။ ဥက္ခေဋိတော၊ ခွါအပ်ပြီ။ သမုက္ခေဋိတော၊ ကောင်းစွာ ခွါအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီ ရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည် ဟောတိ- ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ခန္တိံ၊ သည်းခံခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ရုစိံ၊ နှစ်သက်ခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဘာဝံ၊ အလိုကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်၊ ။ပ။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ ပဌမဿ စ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်း။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်း။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ရာဂါ စ၊ ရာဂမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ဒေါသာ စ၊ ဒေါသမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။
မောဟာ စ၊ မောဟမှ လည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ခဏ္ဍစက္ကံ၊ ခဏ္ဍစက်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၂၁၀။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ တတိယဉ္စဈာနံ၊ တတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ ဒုတိယဿ စ ဈာနဿ၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ တတိယဿ စ ဈာနဿ၊ တတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ တတိယဉ္စ ဈာနံ၊ တတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ စတုတ္ထဉ္စ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ ဒုတိယဿ စ ဈာနဿ၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ စတုတ္ထဿ စ ဈာနဿ၊ စတုတ္ထဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ စတုတ္ထဉ္စ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ သုညတဉ္စ ဝိမောက္ခံ၊ သုညတဝိမောက္ခကိုလည်းကောင်း။ အနိမိတ္တဉ္စ ဝိမောက္ခံ၊ အနိမိတ္တဝိမောက္ခကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဏိဟိတဉ္စ ဝိမောက္ခံ၊ အပ္ပဏိဟိတဝိမောက္ခကိုလည်းကောင်း။ သုညတဉ္စ သမာဓိံ၊ သုညတသမာဓိကိုလည်းကောင်း။ အနိမိတ္တဉ္စ သမာဓိံ၊ အနိမိတ္တသမာဓိကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဏိဟိတဉ္စ သမာဓိံ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာဓိကိုလည်းကောင်း။ သုညတဉ္စ သမာပတ္တိံ၊ သုညတသမာပတ်ကိုလည်းကောင်း။ အနိမိတ္တဉ္စ သမာပတ္တိံ၊ အနိမိတ္တသမာပတ်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဏိဟိတဉ္စ သမာပတ္တိံ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာပတ်ကိုလည်းကောင်း။ တိဿော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဝိဇ္ဇာ စ၊ ဝိဇ္ဇာတို့ကိုလည်းကောင်း။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ သတိပဋ္ဌာနေ စ၊ သတိပဋ္ဌာန်တို့ကိုလည်းကောင်း။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ သမ္မပ္ပဓာနေ စ၊ သမ္မပ္ပဓာန်တို့ကိုလည်းကောင်း။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ ဣဒ္ဓိပါဒေ စ၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣန္ဒြိယာနိ စ၊ ဣန္ဒြေတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဗလာနိ စ၊ ဗိုလ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဗောဇ္ဈင်္ဂေ စ၊ ဗောဇ္ဈင်တို့ကိုလည်းကောင်း။ အရိယံ၊ ဖြူစင်သော။ အဋ္ဌင်္ဂိကံ၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့် ပြည်စုံသော။ မဂ္ဂဉ္စ၊ မဂ်ကိုလည်းကောင်း။ သောတာပတ္တိဖလဉ္စ၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ သကဒါဂါမိဖလဉ္စ၊ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ အနာဂါမိဖလဉ္စ၊ အနာဂါမိဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ အရဟတ္တဉ္စ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ ဒုတိယဿ စ ဈာနဿ၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ အရဟတ္တဿ စ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ အရဟတ္တဉ္စ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ ဒုတိယဿ စ ဈာနဿ၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်း။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်း။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ ရာဂေါ စ၊ ရာဂကိုလည်း။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဒေါသော စ၊ ဒေါသကိုလည်း။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ မောဟော စ၊ မောဟကိုလည်း။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ ဝန္တော၊ အန်အပ်ပြီ။ ပဟီနော၊ ပယ်အပ်ပြီ။ ပဋိနိဿဋ္ဌော၊ တစ်ဖန်စွန့်အပ်ပြီ။ ဥက္ခေဋိတော၊ ခွါအပ်ပြီ။ သမုက္ခေဋိတော၊ ကောင်းစွာ ခွါအပ်ပြီ။ ရာဂါ စ၊ ရာဂမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ဒေါသာ စ၊ ဒေါသမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
။ပ။ ဘာဝံ၊ အလိုကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်၊ ။ပ။ သတ္တ ဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ ဒုတိယဿ စ ဈာနဿ၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ ပဌမဿ စ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဗဒ္ဓစက္ကံ၊ ဗဒ္ဓစက်တည်း။
ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဧကေကံ၊ တစ်ခုတစ်ခုကို။ မူလံ၊ မူလကို။ ကာတုန၊ ပြု၍။ ဗဒ္ဓစက္ကံ၊ ဗဒ္ဓစက်ကို။ ပရိဝတ္တကံ၊ လည်သည်ကို။ ကတ္တဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။
ဣဒံ၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသည်ကား။ သံခိတ္တံ၊ အကျဉ်းတည်း။
၂၁၁။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ တတိယဉ္စ ဈာနံ၊ တတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ စတုတ္ထဉ္စ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ။ပ။ တတိယဉ္စ ဈာနံ၊ တတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ အရဟတ္တဉ္စ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ တတိယဿ စ ဈာနဿ၊ တတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ အရဟတ္တဿ စ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ တတိယဉ္စ ဈာနံ၊ တတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ အရဟတ္တဉ္စ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ တတိယဉ္စ ဈာနံ၊ တတိယဈာန်ကိုလည်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ တတိယဿ စ ဈာနဿ၊ တတိယဈာန်ကိုလည်း။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ တတိယဉ္စ ဈာနံ၊ တတိယဈာန်ကိုလည်း မယာ- ငါသည်။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ ရာဂေါ စ၊ ရာဂကိုလည်း။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဒေါသော စ၊ ဒေါသကိုလည်း။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ မောဟော စ၊ မောဟကိုလည်း။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ ဝန္တော၊ အန်အပ်ပြီ။ မုတ္တော၊ လွတ်အပ်ပြီ။ ပဟီနော၊ ပယ်အပ်ပြီ။ ပဋိနိဿဋ္ဌော၊ တစ်ဖန်စွန့်အပ်ပြီ။ ဥက္ခေဋိတော၊ ခွါအပ်ပြီ။ သမုက္ခေဋိကောဝ၊ ကောင်းစွာ ခွါအပ်ပြီ။ ရာဂါ စ၊ ရာဂမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ဒေါသာ စ၊ ဒေါသမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ တတိယဉ္စ ဈာနံ၊ တတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ တတိယဉ္စဈာနံ၊ ကိုလည်းကောင်း။ ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ တတိယဿ စ ဈာနဿ၊ တတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ ဒုတိယဿ စ ဈာနဿ၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ တတိယဉ္စ ဈာနံ၊ တတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ပဌမဉ္စဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ။ပ။ ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ တတိယဉ္စ ဈာနံ၊ တတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ စတုတ္ထဉ္စ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ စတုတ္ထဿ ဈာနဿ၊ စတုတ္ထဈာန်ကိုလည်း။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မောဟာ စ၊ မောဟမှ လည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ စတုတ္ထဉ္စဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကိုလည်း။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၁၂။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ သုညတဉ္စ ဝိမောက္ခံ၊ သုညတဝိမောက္ခကိုလည်း။ အနိမိတ္တဉ္စ ဝိမောက္ခံ၊ အနိမိတ္တဝိမောက္ခကိုလည်း။ အပ္ပဏိဟိတဉ္စ ဝိမောက္ခံ၊ အပ္ပဏိဟိတဝိမောက္ခကိုလည်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ အပ္ပဏိဟိတဿ စ
ဝိမောက္ခဿ၊ အပ္ပဏိဟိတဝိမောက္ခကိုလည်း။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ အပ္ပဏိဟိတော စ ဝိမောက္ခော၊ အပ္ပဏိဟိတဝိမောက္ခကိုလည်း။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတော၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ သုညတဉ္စ သမာဓိံ၊ သုညတသမာဓိကိုလည်း။ အနိမိတ္တဉ္စ သမာဓိံ၊ အနိမိတ္တသမာဓိကိုလည်း။ အပ္ပဏိဟိတဉ္စ သမာဓိံ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာဓိကိုလည်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ အပ္ပဏိဟိတဿ စ သမာဓိဿ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာဓိကိုလည်း။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ အပ္ပဏိဟိတော စ သမာဓိ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာဓိကိုလည်း။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတော၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ သုညတဉ္စ သမာပတ္တိံ၊ သုညတသမာပတ်ကိုလည်း။ အနိမိတ္တဉ္စ သမာပတ္တိံ၊ အနိမိတ္တသမာပတ်ကိုလည်း။ အပ္ပဏိဟိတဉ္စ သမာပတ္တိံ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာပတ်ကိုလည်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ အပ္ပဏိဟိတာယ စ သမာပတ္တိယာ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာပတ်ကိုလည်း။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်းရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မောဟာစ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ အပ္ပဏိဟိတာ စ သမာပတ္တိ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာပတ်ကိုလည်း။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတာ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ တိဿော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဝိဇ္ဇာ စ၊ ဝိဇ္ဇာတို့ကိုလည်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ တိဿန္နံ၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဝိဇ္ဇာနဉ္စ၊ ဝိဇ္ဇာတို့ကိုလည်း။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ တိဿော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဝိဇ္ဇာ စ၊ ဝိဇ္ဇာတို့ကိုလည်း။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတာ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ကုန်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ သတိပဋ္ဌာနေ စ၊ သတိပဋ္ဌာန်တို့ကိုလည်း။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ သမ္မပ္ပဓာနေ စ၊ သမ္ပပ္ပဓာန်တို့ကိုလည်း။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ ဣဒ္ဓိပါဒေစ၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်တို့ကိုလည်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ စတုန္နံ၊ လေးပါးကုန်သော။ ဣဒ္ဓိပါဒါနဉ္စ၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်တို့ကိုလည်း။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ ဣဒ္ဓိပါဒါ စ၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်တို့ကိုလည်း။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတာ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ကုန်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၁၃။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣန္ဒြိယာနိ စ၊ ဣန္ဒြေတို့ကိုလည်း။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဗလာနိ စ၊ ဗိုလ်တို့ကိုလည်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဗလာနဉ္စ၊ ဗိုလ်တို့ကိုလည်း။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဗလာနိ စ၊ ဗိုလ်တို့ကိုလည်း။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတာနိ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ကုန်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်ုသော။ ဗောဇ္ဈင်္ဂေ စ၊ ဗောဇ္ဈင်တို့ကိုလည်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ သတ္တန္နံ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဗောဇ္ဈင်္ဂါနဉ္စ၊ ဗောဇ္ဈင်တို့ကိုလည်း။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဗောဇ္ဈင်္ဂါ စ၊ ဗောဇ္ဈင်တို့ကိုလည်း။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတာ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ကုန်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ အရိယံ၊ ဖြူစင်သော။ အဋ္ဌင်္ဂိကံ၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသော။ မဂ္ဂဉ္စ၊ မဂ်ကိုလည်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ အရိယဿ၊ ဖြူစင်သော။ အဋ္ဌင်္ဂိကဿ၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံသော။ မဂ္ဂဿ စ၊ မဂ်ကိုလည်း။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ အရိယော၊ ဖြူစင်သော။ အဋ္ဌင်္ဂိကော၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံသော။ မဂ္ဂေါ စ၊ မဂ်ကိုလည်း။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတော၊ မျက်မှောက် ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ သောတာပတ္တိဖလဉ္စ၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကိုလည်း။ သကဒါဂါမိဖလဉ္စ၊ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကိုလည်း။ အနာဂါမိဖလဉ္စ၊ အနာဂါမိဖိုလ်ကိုလည်း။ အရဟတ္တဖလဉ္စ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုလည်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ အရဟတ္တဿ စ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုလည်း။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မောဟာ စ၊ မောဟမှ လည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ အရဟတ္တဉ္စ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုလည်း။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ရာဂေါ စ၊ ကိုလည်း။ မေ၊ ငါသည်။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ ဒေါသော စ၊ ဒေါသကိုလည်း။ မေ၊ ငါသည်။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ မောဟော စ၊ ကိုလည်း။ မေ၊ ငါသည်။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ ဝန္တော၊ အန်အပ်ပြီ။ မုတ္တော၊ လွတ်အပ်ပြီ။ ပဟီနော၊ ပယ်အပ်ပြီ။ ပဋိနိဿဋ္ဌော၊ တစ်ဖန်စွန့်အပ်ပြီ။ ဥက္ခေဋိတော၊ ခွာအပ်ပြီ။ သမုက္ခေဋိတော၊ ကောင်းစွာ ခွာအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ သို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီ ရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ” ဣတိ- ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ခန္တိံ၊ သည်းခံခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ရုစိံ၊ နှစ်သက်ခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဘာဝံ၊ အလိုကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်၊ ။ပ။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ရာဂါ စ၊ ရာဂမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ဒေါသာ စ၊ ဒေါသမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဧကမူလကံ၊ ဧကမူလကသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
ဧကမူလကံ၊ ဧက မူလကကို။ ဝိတ္ထာရိတံ ယထာ၊ ချဲ့အပ်သကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ထို့အတူသာလျှင်။ ဒုမူလကာဒိပိ၊ ဒုမူလက စသည်တို့ကိုလည်း။ ဝိတ္ထာရေတဗ္ဗံ၊ ချဲ့အပ်၏။
ဣဒံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား။ သဗ္ဗမူလကံ၊ အလုံးစုံတို့၏ မူလတည်း။
၂၁၄။ ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ခန္တိံ၊ သည်းခံခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ရုစိံ၊ နှစ်သက်ခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဘာဝံ၊ အလိုကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့် ။ပ။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ တတိယဉ္စ ဈာနံ၊ တတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ စတုတ္ထဉ္စ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ သုညတဉ္စ ဝိမောက္ခံ၊ သုညတဝိမောက္ခကိုလည်းကောင်း။ အနိမိတ္တဉ္စ ဝိမောက္ခံ၊ အနိမိတ္တဝိမောက္ခကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဏိဟိတဉ္စ ဝိမောက္ခံ၊ အပ္ပဏိဟိတဝိမောက္ခကိုလည်းကောင်း။ သုညတဉ္စ သမာဓိံ၊ သုညတသမာဓိကိုလည်းကောင်း။ အနိမိတ္တဉ္စ သမာဓိံ၊ အနိမိတ္တသမာဓိကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဏိဟိတဉ္စ သမာဓိံ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာဓိကိုလည်းကောင်း။ သုညတဉ္စ သမာပတ္တိံ၊ သုညတသမာပတ်ကိုလည်းကောင်း။ အနိမိတ္တဉ္စ သမာပတ္တိံ၊ အနိမိတ္တသမာပတ်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဏိဟိတဉ္စ သမာပတ္တိံ၊ အပ္ပဏိဟိတ သမာပတ်ကိုလည်းကောင်း။ တိဿော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဝိဇ္ဇာ စ၊ ဝိဇ္ဇာတို့ကိုလည်းကောင်း။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ သတိပဋ္ဌာနေ စ၊ သတိပဋ္ဌာန်တို့ကိုလည်းကောင်း။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ သမ္မပ္ပဓာနေ စ၊ သမ္မပ္ပဓာန်တို့ကိုလည်းကောင်း။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ ဣဒ္ဓိပါဒေ စ၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣန္ဒြိယာနိ စ၊ ဣန္ဒြေတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဗလာနိ စ၊ ဗိုလ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဗောဇ္ဈင်္ဂေ စ၊ ဗောဇ္ဈင်တို့ကိုလည်းကောင်း။ အရိယံ၊ ဖြူစင်သော။ အဋ္ဌင်္ဂိကံ၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံသော။ မဂ္ဂဉ္စ၊ မဂ်ကိုလည်းကောင်း။ သောတာပတ္တိဖလဉ္စ၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ သကဒါဂါမိဖလဉ္စ၊ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ အနာဂါမိဖလဉ္စ၊ အနာဂါမိဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ အရဟတ္တဉ္စ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏၊ ။ပ။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ ရာဂေါ စ၊ ရာဂကိုလည်း။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဒေါသော စ၊ ဒေါသကိုလည်း။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ မောဟော စ၊ မောဟကိုလည်း။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ ဝန္တော၊ အန်အပ်ပြီ။ မုတ္တော၊ လွတ်အပ်ပြီ။ ပဟီနော၊ ပယ်အပ်ပြီ။ ပဋိနိဿဋ္ဌော၊ တစ်ဖန်စွန့်အပ်ပြီ။ ဥက္ခေဋိတော၊ ခွါအပ်ပြီ။ သမုက္ခေဋိတော၊ ကောင်းစွာ ခွါအပ်ပြီ။ ရာဂါ စ၊ ရာဂမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ဒေါသာ စ၊ ဒေါသမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သဗ္ဗမူလကံ၊ သဗ္ဗမူလကသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
သုဒ္ဓိကဝါရကထာ၊ သုဒ္ဓိကဝါရကို ဆိုခြင်းသည်။ နိဋ္ဌိတာ၊ ပြီးပြီ။
၂၁၅။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တုကာမော၊ ဆိုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒုတိယံ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ သိသည်ရှိသော်။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ မသိသည်ရှိသော်။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တုကာမော၊ ဆိုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ တတိယံ ဈာနံ၊ တတိယဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ သိသည်ရှိသော်။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ မသိသည် ရှိသော်။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တုကာမော၊ ဆိုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ စတုတ္ထံ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ သိသည်ရှိသော်။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ မသိသည်ရှိသော်။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ”။ ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ခန္တိံ၊ သည်းခံခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ရုစိံ၊ နှစ်သက်ခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဘာဝံ၊ အလိုကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်၊ ။ပ။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တုကာမော၊ ဆိုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ သုညတံ ဝိမောက္ခံ၊ သုညတဝိမောက္ခကိုလည်းကောင်း။ အနိမိတ္တံ ဝိမောက္ခံ၊ အနိမိတ္တဝိမောက္ခကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဏိဟိတံ ဝိမောက္ခံ၊ အပ္ပဏီဟိတဝိမောက္ခကိုလည်းကောင်း။ သုညတံ သမာဓိံ၊ သုညတ သမာဓိကိုလည်းကောင်း။ အနိမိတ္တံ သမာဓိံ၊ အနိမိတ္တသမာဓိကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဏိဟိတံ သမာဓိံ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာဓိကိုလည်းကောင်း။ သုညတံ သမာပတ္တိံ၊ သုညတသမာပတ်ကိုလည်းကောင်း။ အနိမိတ္တံ သမာပတ္တိံ၊ အနိမိတ္တသမာပတ်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဏိဟိတံ သမာပတ္တိံ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာပတ်ကိုလည်းကောင်း။ တိဿော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဝိဇ္ဇာ၊ ဝိဇ္ဇာတို့ကိုလည်းကောင်း။ စိတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ သတိပဋ္ဌာနေ၊ သတိပဋ္ဌာန်တို့ကိုလည်းကောင်း။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ သမ္ပပ္ပဓာနေ၊ သမ္မပ္ပဓာန်တို့ကိုလည်းကောင်း။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ ဣဒ္ဓိပါဒေ၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣန္ဒြိယာနိ၊ ဣန္ဒြေတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဗလာနိ၊ ဗိုလ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဗောဇ္ဈင်္ဂေ၊ ဗောဇ္ဈင်တို့ကိုလည်းကောင်း။ အရိယံ၊ ဖြူစင်သော။ အဋ္ဌင်္ဂိကံ၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံသော။ မဂ္ဂံ၊ မဂ်ကိုလည်းကောင်း။ သောတာပတ္တိဖလံ၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ သကဒါဂါမိဖလံ၊ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ အနာဂါမိဖလံ၊ အနာဂါမိဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ပ။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ ရာဂေါ၊ ရာဂကို။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဒေါသော၊ ဒေါသကို။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ မောဟော၊ မောဟကို။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ ဝန္တော၊ အန်အပ်ပြီ။ မုတ္တော၊ လွတ်အပ်ပြီ။ ပဟီနော၊ ပယ်အပ်ပြီ။ ပဋိနိဿဋ္ဌော၊ တစ်ဖန် စွန့်အပ်ပြီ။ ဥက္ခေဋိတော၊ ခွာအပ်ပြီ။ သမုက္ခေဋိတော၊ ကောင်းစွာ ခွာအပ်ပြီ။ ရာဂါ၊ ရာဂမှ။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ဒေါသာ၊ ဒေါသမှ။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ မောဟာ၊ မောဟမှ။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ သိသည်ရှိသော်။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ မသိသည်ရှိသော်။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝတ္ထုဝိသာရကဿ၊ အဆိုမမြဲ ဖောက်လွဲဖောက်ပြန် မမှန်နောက်ရှေ့ ရွေ့သော ပုဂ္ဂိုလ်၏။ ဧကမူလကဿ၊ ဧကမူလက၏။ ခဏ္ဍစက္ကံ၊ ခဏ္ဍစက်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၂၁၆။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဒုတိယံ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တုကာမော၊ ဆိုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ တတိယံ ဈာနံ၊ တတိယဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ပြောဆိုသော ရဟန်းအား။ ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ သိသည်ရှိသော်။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ မသိသည်ရှိသော်။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်း အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဒုတိယံ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စား၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တုကာမော၊ ဆိုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ စတုတ္ထံ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့၊ ။ပ။ မောဟာ၊ မောဟမှ။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနာမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ သိသည်ရှိသော်။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ မသိသည်ရှိသော်။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
။ပ။ ဘာဝံ၊ အလိုကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်၊ ။ပ။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဒုတိယံ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တုကာမော၊ ဆိုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ သိသည်ရှိသော်။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ မသိသည်ရှိသော်။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဝတ္ထုဝိသာရကဿ၊ အဆိုမမြဲ ဖောက်လွဲ ဖောက်ပြန် မမှန်နောက်ရှေ့ ရွေ့သော ပုဂ္ဂိုလ်၏။ ဧကမူလကဿ၊ ဧကမူလက၏။ ဗဒ္ဓစက္ကံ၊ ဗဒ္ဓစက်တည်း။
မူလံ၊ မူလကို။ သံခိတ္တံ၊ ချုံးအပ်ပြီ။
၂၁၇။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ မောဟာ၊ မောဟမှ။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တုကာမော၊ ဆိုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ သမာဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ သိသည်ရှိသော်။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ မသိသည်ရှိသော်။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
။ပ။ ဘာဝံ၊ အလိုကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်၊ ။ပ။ သတ္တိဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ မောဟာ၊ မောဟမှ။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တုကာမော၊ ဆိုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒေါသာ၊ ဒေါသမှ။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ သိသည်ရှိသော်။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ မသိသည်ရှိသော်။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝတ္ထုဝိသာရကဿ၊ အဆိုမမြဲ ဖောက်လွဲ ဖောက်ပြန် မမှန်နောက်ရှေ့ ရွေ့သော ပုဂ္ဂိုလ်၏။ ဧကမူလကံ၊ ဧကမူလကသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
ဧကမူလကံ၊ ဧကမူလကကို။ ဝိတ္ထာရိတံ ယထာ၊ ချဲ့အပ်သကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ထို့အတူသာလျှင်။ ဒုမူလကာဒိပိ၊ ဒုမူလက စသည်တို့ကိုလည်း။ ဝိတ္ထာရေတဗ္ဗံ၊ ချဲ့အပ်၏။
ဣဒံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား။ သဗ္ဗမူလကံ၊ အလုံးစုံတို့၏ မူလကတည်း။
၂၁၈။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်၊ ။ပ။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ တတိယဉ္စ ဈာနံ၊ တတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ စတုတ္ထဉ္စ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ သုညတဉ္စ ဝိမောက္ခံ၊ သုညတဝိမောက္ခကိုလည်းကောင်း။ အနိမိတ္တဉ္စ ဝိမောက္ခံ၊ အနိမိတ္တဝိမောက္ခကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဏိဟိတဉ္စ ဝိမောက္ခံ၊ အပ္ပဏိဟိတဝိမောက္ခကိုလည်းကောင်း။ သုညတဉ္စ သမာဓိံ၊ သုညတသမာဓိကိုလည်းကောင်း။ အနိမိတ္တဉ္စ သမာဓိံ၊ အနိမိတ္တသမာဓိကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဏိဟိတဉ္စသမာဓိံ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာဓိကိုလည်းကောင်း။ သုညတဉ္စ သမာပတ္တိံ၊ သုညတသမာပတ်ကိုလည်းကောင်း။ အနိမိတ္တဉ္စ သမာပတ္တိံ၊ အနိမိတ္တသမာပတ်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဏိဟိတဉ္စ သမာပတ္တိံ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာပတ်ကိုလည်းကောင်း။ တိဿော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဝိဇ္ဇာစ၊ ဝိဇ္ဇာတို့ကိုလည်းကောင်း။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ သတိပဋ္ဌာနေ စ၊ သတိပဋ္ဌာန်တို့ကိုလည်းကောင်း။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ သမ္မပ္ပဓာနေ စ၊ သမ္မပ္ပဓာန်တို့ကိုလည်းကောင်း။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ ဣဒ္ဓိပါဒေ စ၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣန္ဒြိယာနိ စ၊ ဣန္ဒြေတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဗလာနိ စ၊ ဗိုလ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဗောဇ္ဈင်္ဂေ စ၊ ဗောဇ္ဈင်တို့ကိုလည်းကောင်း။ အရိယံ၊ ဖြူစင်သော။ အဋ္ဌင်္ဂိကံ၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံသော။ မဂ္ဂံ၊ မဂ်ကိုလည်းကောင်း။ သောတာပတ္တိဖလဉ္စ၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ သကဒါဂါမိဖလဉ္စ၊ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ အနာဂါမိဖလဉ္စ၊ အနာဂါမိဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ အရဟတ္တဉ္စ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ၊ ။ပ။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ ရာဂေါ စ၊ ရာဂကိုလည်း။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဒေါသော စ၊ ဒေါသကိုလည်း။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ မောဟော စ၊ မောဟကိုလည်း။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ ဝန္တော၊ အန်အပ်ပြီ။ မုတ္တော၊ လွှတ်အပ်ပြီ။ ပဟီနော၊ ပယ်အပ်ပြီ။ ပဋိနိဿဋ္ဌော၊ တစ်ဖန် စွန့်အပ်ပြီ။ ဥက္ခေဋိတော၊ ခွာအပ်ပြီ။ သမုက္ခေဋိတော၊ ကောင်းစွာ ခွာအပ်ပြီ။ ရာဂါစ၊ ရာဂမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ဒေါသာ စ၊ ဒေါသမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တုကာမော၊ ဆိုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မောဟာ၊ မောဟမှ။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ သိသည်ရှိသော်။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ မသိသည်ရှိသော်။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၁၉။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ တတိယဉ္စ ဈာနံ၊ တတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ စတုတ္ထဉ္စ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ သုညတဉ္စ ဝိမောက္ခံ၊ သုညတဝိမောက္ခကိုလည်းကောင်း။ အနိမိတ္တဉ္စ ဝိမောက္ခံ၊ အနိမိတ္တဝိမောက္ခကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဏိဟိတဉ္စ ဝိမောက္ခံ၊ အပ္ပဏိဟိတဝိမောက္ခကိုလည်းကောင်း။ သုညတဉ္စ သမာဓိံ၊ သုညတသမာဓိကိုလည်းကောင်း။ အနိမိတ္တဉ္စ သမာဓိံ၊ အနိမိတ္တသမာဓိကိုလည်းကောင်။ အပ္ပဏိဟိတဉ္စ သမာဓိံ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာဓိကိုလည်းကောင်း။ သုညတဉ္စ သမာပတ္တိံ၊ သုညတသမာပတ်ကိုလည်းကောင်း။ အနိမိတ္တဉ္စ သမာပတ္တိံ၊ အနိမိတ္တသမာပတ်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဏိဟိတဉ္စ သမာပတ္တိံ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာပတ်ကိုလည်းကောင်း။ တိဿော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဝိဇ္ဇာ စ၊ ဝိဇ္ဇာတို့ကိုလည်းကောင်း။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ သတိပဋ္ဌာနေ စ၊ သတိပဋ္ဌာန်တို့ကိုလည်းကောင်း။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ သမ္မပ္ပဓာနေ စ၊ သမ္မပ္ပဓာန်တို့ကိုလည်းကောင်း။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ ဣဒ္ဓိပါဒေ စ၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်တို့ကိုလည်းကောင်း၊
ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣန္ဒြိယာနိ စ၊ ဣန္ဒြေတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဗလာနိ စ၊ ဗိုလ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဗောဇ္ဈင်္ဂေ စ၊ ဗောဇ္ဈင်တို့ကိုလည်းကောင်း။ အရိယံ၊ ဖြူစင်သော။ အဋ္ဌင်္ဂိကံ၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံသော။ မဂ္ဂဉ္စ၊ မဂ်ကိုလည်းကောင်း။ သောတာပတ္တိဖလဉ္စ၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ သကဒါဂါမိဖလဉ္စ၊ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ အနာဂါမိဖလဉ္စ၊ အနာဂါမိဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ အရဟတ္တဉ္စ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ၊ ။ပ။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ ရာဂေါ စ၊ ရာဂကိုလည်း။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဒေါသော စ၊ ဒေါသကိုလည်း။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ မောဟော စ၊ မောဟကိုလည်း။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ ဝန္တော၊ အန်အပ်ပြီ။ မုတ္တော၊ လွတ်အပ်ပြီ။ ပဟီနာ၊ ပယ်အပ်ပြီ။ ပဋိနိဿဋ္ဌော၊ တစ်ဖန်စွန့်အပ်ပြီ။ ဥက္ခေဋိတော၊ ခွါအပ်ပြီ။ သမုက္ခေဋိတော၊ ကောင်းစွာ ခွါအပ်ပြီ။ ရာဂါ စ၊ ရာဂမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ဒေါသာ စ၊ ဒေါသမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တုကာမော၊ ဆိုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ သိသည်ရှိသော်။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ မသိသည်ရှိသော်။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ တတိယဉ္စ ဈာနံ၊ တတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ စတုတ္ထဉ္စ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ။ပ။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တုကာမော၊ ဆိုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒုတိယံ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈန်ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ သိသည်ရှိသော်။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ မသိသည်ရှိသော်။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်သော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီး၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ခန္တိံ၊ သည်းခံခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ရုစိံ၊ နှစ်သက်ခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဘာဝံ၊ အလိုကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်၊ ။ပ။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်ကောင်း။ ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ တတိယဉ္စ ဈာနံ၊ တတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ စတုတ္ထဉ္စ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ။ပ။ ရာဂါ စ၊ ရာဂမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တုကာမော၊ ဆိုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒေါသာ စ၊ ဒေါသမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ သိသည်ရှိသော်။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ မသိသည်ရှိသော်။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝတ္ထုဝိသာရကဿ၊ အဆိုမမြဲ ဖောက်လွဲဖောက်ပြန် မမှန်နောက်ရှေ့ ရွေ့သော ပုဂ္ဂိုလ်၏။ သဗ္ဗမူလကံ၊ သဗ္ဗမူလကသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။ ဝတ္ထုဝိသာရကဿ၊ အဆိုမမြဲ ဖောက်လွဲဖောက်ပြန် မမှန်နောက်ရှေ့ ရွေ့သော ပုဂ္ဂိုလ်၏။ စက္ကပေယျာလံ၊ စက္ကပေယျာလသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
ဝတ္တုကာမဝါရကထာ၊ ဝတ္တုကာမဝါရကို ဆိုခြင်းသည်။ နိဋ္ဌိတာ၊ ပြီးပြီ။
၂၂၀။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ တေ၊ သင်၏။ ဝိဟာရေ၊ ကျောင်း၌။ ဝသိ၊ နေ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇတိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဌမဿ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကို။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ သိသည်ရှိသော်။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ မသိသည်ရှိသော်။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုအပ်ပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ခန္တိံ၊ သည်းခံခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ရုစိံ၊ နှစ်သက်ခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဘာဝံ၊ အလိုကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ စတူဟိ၊ လေးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဆဟိ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ တေ၊ သင်၏။ ဝိဟာရေ၊ ကျောင်း၌။ ဝသိ၊ နေ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇတိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဌမဿ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကို။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ သိသည်ရှိသော်။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ မသိသည်ရှိသော်။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ တေ၊ သင်၏။ ဝိဟာရေ၊ ကျောင်း၌။ ဝသိ၊ နေ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဒုတိယံ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကို။ တတိယံ ဈာနံ၊ တတိယဈာန်ကို။ စတုတ္ထံ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ သုညတံ ဝိမောက္ခံ၊ သုညတဝိမောက္ခကို။ အနိမိတ္တံ ဝိမောက္ခံ၊ အနိမိတ္တဝိမောက္ခကို။ အပ္ပဏိဟိတံ ဝိမောက္ခံ၊ အပ္ပဏိဟိတဝိမောက္ခကို။ သုညတံ သမာဓိံ၊ သုညတသမာဓိကို။ အနိမိတ္တံ သမာဓိံ၊ အနိမိတ္တသမာဓိကို။ အပ္ပဏိဟိတံ သမာဓိံ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာဓိကို။ သုညတံ သမာပတ္တိံ၊ သုညတသမာပတ်ကို။ အနိမိတ္တံ သမာပတ္တိံ၊ အနိမိတ္တသမာပတ်ကို။ အပ္ပဏိဟိတံ သမာပတ္တိံ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာပတ်ကို။ တိဿော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဝိဇ္ဇာ၊ ဝိဇ္ဇာတို့ကို။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ သတိပဋ္ဌာနေ၊ သတိပဋ္ဌာန်တို့ကို။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ သမ္မပ္ပဓာနေ၊ သမ္မပ္ပဓာန်တို့ကို။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ ဣဒ္ဓိပါဒေ၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်တို့ကို။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣန္ဒြိယာနိ၊ ဣန္ဒြေတို့ကို။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဗလာနိ၊ ဗိုလ်တို့ကို။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဗောဇ္ဈင်္ဂေ၊ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို။ အရိယံ၊ ဖြူစင်သော။ အဋ္ဌင်္ဂိကံ၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံသော။ မဂ္ဂံ၊ မဂ်ကို။ သောတာပတ္တိဖလံ၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို။ သကဒါဂါမိဖလံ၊ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို။ အနာဂါမိဖလံ၊ အနာဂါမိဖိုလ်ကို။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ သမာပဇ္ဇိ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇတိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အရဟတ္တဿ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပဋိဝိဇာန္တဿ၊ နားထောင်သောသူ သိသည်ရှိသော်။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ မသိသည်ရှိသော်။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ တေ၊ သင်၏။ ဝိဟာရေ၊ ကျောင်း၌။ ဝသိ၊ နေ၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ရာဂေါ၊ ရာဂကို။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ ဒေါသော၊ ဒေါသကို။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ မောဟော၊ မောဟကို။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ ဝန္တော၊ အန်အပ်ပြီ။ မုတ္တော၊ လွတ်အပ်ပြီ။ ပဟီနော၊ ပယ်အပ်ပြီ။ ပဋိနိဿဋ္ဌော၊ တစ်ဖန်စွန့်အပ်ပြီ။ ဥက္ခေဋိတော၊ ခွါအပ်ပြီ။ သမုက္ခေဋိတော၊ ကောင်းစွာ ခွါအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ သိသည်ရှိသော်။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ မသိသည်ရှိသော်။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ခန္တိံ၊ သည်းခံခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ရုစိံ၊ နှစ်သက်ခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဘာဝံ၊ အလိုကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်၊ ။ပ။ သတ္တဟိ၊ ကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ တို့ဖြင့်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ တေ၊ သင်၏။ ဝိဟာရေ၊ ကျောင်း၌။ ဝသိ၊ နေ၏။ ရာဂါ၊ ရာဂမှ။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ဒေါသာ၊ ဒေါသမှ။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ မောဟာ၊ မောဟမှ။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ သိသည်ရှိသော်။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ မသိသည်ရှိသော်။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ အာရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ခန္တိံ၊ သည်းခံခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ရုစိံ၊ နှစ်သက်ခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဘာဝံ၊ အလိုကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်၊ ။ပ။ သတ္တဟိ၊ ကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ တေ၊ သင်၏။ ဝိဟာရေ၊ ကျောင်း၌။ ဝသိ၊ နေ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သုညာဂါရေ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ အရပ်၌။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ ဒုတိယံ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကို။ တတိယံ ဈာနံ၊ တတိယဈာန်ကို။ စတုတ္ထံ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို၊
သမာပဇ္ဇိ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇတိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သုညာဂါရေ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ အရပ်၌။ စတုတ္ထဿ ဈာနဿ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ၅၀၃၅၀၄တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သုညာဂါရေ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ အရပ်၌။ စတုတ္ထံ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ သိသည်ရှိသော်။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ မသိသည်ရှိသော်။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣဒံ၊ ဤဝါရကို။ ဝိတ္ထာရိတံ ယထာ၊ ချဲ့အပ်သကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ သေသာနိပိ၊ ကြွင်းသော ပေယျာလတစ်ဆယ့်ငါးပုဒ်တို့ကိုလည်း။ ဝိတ္ထာရေတဗ္ဗာနိ၊ ချဲ့အပ်ကုန်၏။
၂၂၁။ ဘာဝံ၊ အလိုကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်၊ ။ပ။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ တေ၊ သင်၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ပရိဘုဉ္ဇိ၊ သုံးဆောင်၏။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ တေ၊ သင်၏။ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ ပရိဘုဉ္ဇိ၊ သုံးဆောင်၏။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ တေ၊ သင်၏။ သေနာသနံ၊ အိပ်ရာနေရာကို။ ပရိဘုဉ္ဇိ၊ သုံးဆောင်၏။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ တေ၊ သင်၏။ ဂိလာနပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရံ၊ သူနာ၏ အထောက်အပံ့ အသက်၏ အရံအတားဖြစ်သော ဆေးကို။ ပရိဘုဉ္ဇိ၊ သုံးဆောင်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သုညာဂါရေ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ အရပ်၌။ စတုတ္ထံ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇတိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သုညာဂါရေ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ အရပ်၌။ စတုတ္ထဿ ဈာနဿ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သုညာဂါရေ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ အရပ်၌။ စတုတ္ထံ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ သိသည်ရှိသော်။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ မသိသည်ရှိသော်။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
။ပ။ဘာဝံ- အလိုကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်၊ ။ပ။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ယေန ဘိက္ခုနာ၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ တေ၊ သင်၏။ ဝိဟာရော၊ ကျောင်းကို။ ပရိဘုတ္တော၊ သုံးဆောင်အပ်၏။ ယေန ဘိက္ခုနာ၊ အကြင် ရဟန်းသည်။ တေ၊ သင်၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ပရိဘုတ္တံ၊ သုံးဆောင်အပ်၏။ ယေန ဘိက္ခုနာ၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ တေ၊ သင်၏။ ပိဏ္ဍပါတော၊ ဆွမ်းကို။ ပရိဘုတ္တော၊ သုံးဆောင်အပ်၏။ ယေန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ တေ၊ သင်၏။ သေနာသနံ၊ အိပ်ရာနေရာကို။ ပရိဘုတ္တံ၊ သုံးဆောင်အပ်၏။ ယေန ဘိက္ခုနာ၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ တေ၊ သင်၏။ ဂိလာနပ္ပစ္စယဘေ သဇ္ဇပရိက္ခာရော၊ သူနာ၏ အထောက်အပံ့ အသက်၏ အရံအတားဖြစ်သော ဆေးကို။ ပရိဘုတ္တော၊ သုံးဆောင်အပ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သုညာဂါရေ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ အရပ်၌။ စတုတ္ထံ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇတိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သုညာဂါရေ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ အရပ်၌။ စတုတ္ထဿ ဈာနဿ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သုညာဂါရေ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ အရပ်၌။ စတုတ္ထံ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ သိသည်ရှိသော်။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ မသိသည်ရှိသော်။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို၊
ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ခန္တိံ၊ သည်းခံခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ရုစိံ၊ နှစ်သက်ခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဘာဝံ၊ အလိုကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်၊ ။ပ။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ယံ ဘိက္ခုံ၊ အကြင်ရဟန်းကို။ အာဂမ္မ၊ အကြောင်းပြု၍။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ အဒါသိ၊ လှူ၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အဒါသိ၊ လှူ၏။ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ အဒါသိ၊ လှူ၏။ သေနာသနံ၊ အိပ်ရာနေရာကို။ အဒါသိ၊ လှူ၏။ ဂိလာနပစ္စယ ဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရံ၊ သူနာ၏ အထောက်အပံ့ အသက်၏ အရံအတားဖြစ်သော ဆေးကို။ အဒါသိ၊ လှူ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သုညာဂါရေ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ အရပ်၌။ စတုတ္ထံ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇတိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သုညာဂါရေ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ အရပ်၌။ စတုတ္ထဿ ဈာနဿ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သုညာဂါရေ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ အရပ်၌။ စတုတ္ထံ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ သိသည်ရှိသော်။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ မသိသည်ရှိသော်။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပေယျာလပန္နရသကံ၊ ပေယျာလနှစ်ဆယ့်ငါးခုအပေါင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
ပစ္စယပ္ပဋိသံယုတ္တဝါရကထာ၊ ပစ္စယပ္ပဋိသံယုတ္တဝါရကို ဆိုခြင်းသည်။ နိဋ္ဌိတာ၊ ပြီးပြီ။
ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မစက္ကပေယျာလံ၊ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မစက္ကပေယျာလသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၂၂၂။ အဓိမာနေ၊ ရနိုးခြင်းဖြင့်။ ဘဏန္တဿ၊ ပြောဆိုသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနုလ္လပနာဓိပ္ပါယဿ၊ ပြောဟောခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ခိတ္တစိတ္တဿ၊ ပျံ့လွင့်သောစိတ် ရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဝေဒနာဋ္ဋဿ၊ ဝေဒနာနှိပ်စက်သော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် ပဒဘာဇနီအပြီးတည်း။ ၅၀၇-၅၀၈။
ဝိနီတဝတ္ထုဥဒ္ဒါနဂါထာ
အဓိမာနေ၊ ရနိုးခြင်းအကြောင်း။ အရညမှိ၊ တော၌နေသော ရဟန်းအကြောင်း။ ပိဏ္ဍ၊ ဆွမ်းခံလှည့်လည်သော ရဟန်းအကြောင်း။ ဥပဇ္ဈ၊ ဥပဇ္ဈာယ်အကြောင်း။ ဣရိယာပထော၊ ဣရိယာပုတ်အကြောင်း။ သညောဇနာ၊ သံယောဇဉ်ကို ပယ်ခြင်းအကြောင်း။ ရဟောဓမ္မော၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာသို့ ကပ်၍ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မကို ပြောဟောသော ရဟန်းအကြောင်း။ ဝိဟာရော၊ ကျောင်းနေသော ရဟန်းအကြောင်း။ ပစ္စုပဋ္ဌိတော၊ ရှေးရူထင်ခြင်းအကြောင်း။
န ဒုက္ကရံ၊ မခဲယဉ်းခြင်းအကြောင်း။ အထောပိ၊ ထိုမှတစ်ပါးလည်း။ ဝီရိယံ၊ အားထုတ်အပ်သော ဝီရိယရှိသော ရဟန်းအကြောင်း။ မစ္စုနော ဘာယာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့ သေခြင်းမှ မကြောက်ဟု ဆိုအပ်သောအကြောင်း။ ဝိပ္ပဋိသာရိ၊ နှလုံးမသာယာခြင်းအကြောင်း။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်ခြင်းအကြောင်း။ ဝီရိယေန၊ အားထုတ်အပ်သော ဝီရိယအကြောင်း။ ယောဂေန အာရာဓနာယ၊ လုံ့လပြုခြင်းသည် ပြီးစေအပ်သော ရဟန်းအကြောင်း။ အထ၊ ထိုမှတစ်ပါး။ ဒုဝေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ဝေဒနာယ အဓိဝါသနာ၊ ဝေဒနာကို သည်းခံခြင်းအကြောင်းတို့။
ဗြာဟ္မဏေ ပဉ္စ ဝတ္ထူနိ၊ ပုဏ္ဏား၌ ငါးပါးသော အကြောင်းတို့။ အညံ ဗျာကရဏာ တယော၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို ကြားကုန်သော သုံးပါးသော အကြောင်းတို့။ အဂါရံ၊ အိမ်၌ စိုးအုပ်၍ နေခြင်းအကြောင်း။ အာဝရဏာ ကာမာ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို ပိတ်ခြင်းအကြောင်း။ အဘိရတိ၊ မွေ့လျော်ခြင်းအကြောင်း။ အပက္ကမိ၊ ဖဲသွားခြင်းအကြောင်း။
ဥဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဂါဝဃာတကာ၊ နွားသတ်ဖြစ်ဖူးကုန်သော။ အဋ္ဌိ ပေသီ၊ အရိုးဆက်ပြိတ္တာ သားတစ်ပြိတ္တာအကြောင်းတို့။ သာကုဏိကော၊ ငှက်မုဆိုးဖြစ်ဖူးသော။ ပိဏ္ဍော၊ သားဆိုင်ပြိတ္တာအကြောင်း။ ဩရဗ္ဘိ၊ ဆိတ်သတ်ဖြစ်ဖူးသော။ နိစ္ဆဝိ၊ အရေမရှိသော ယောကျ်ားပြိတ္တာအကြောင်း။ သူကရိကော၊ ဝက်သတ်ဖြစ်ဖူးသော။ အသိ၊ သန်လျက်အမွေးပေါက်သော ယောကျ်ားပြိတ္တာအကြောင်း။ မာဂဝိ၊ သားသတ်ဖြစ်ဖူးသော ယောကျ်ားပြိတ္တာအကြောင်း။ ကာရဏိကော၊ ညှဉ်းဆဲသောသူ ဖြစ်ဖူးသော။ ဥသု၊ မြားအမွေးပေါက်သော ယောကျ်ားပြိတ္တာအကြောင်း။ သာရထိ၊ ရထားထိန်းဖြစ်ဖူးသော။ သူစိ၊ အပ်မွေးပေါက်သော ယောကျ်ားပြိတ္တာအကြောင်း၊
ယော စ ယေန စ၊ အကြင်အပ်ဖြင့်လည်း။ သိမ္ဗိယတိ၊ ချုပ်အပ်၏။ သော ဟိ၊ ထိုအပ်သည်သာလျှင်။ သူစကော၊ ဂုံးတိုက်တတ်သောကြောင့် အပ်မွေးပေါက်သော ယောကျ်ားပြိတ္တာအကြောင်း။ ဂါမကူဋကော၊ ရွာသူကို စဉ်းလဲကောက်ကျစ်ပြုသော တရားသူကြီးသည်။ အဏ္ဍဘာရိ၊ ဝှေးစေ့တည်းဟူသော ဝန်ကို ဆောင်သော ပြိတ္တာသည်။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ ပရဒါရိကော၊ သူ့မယားကို သွားလာသော။ သော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ကူပေ၊ မစင်တွင်း၌။ နိမုဂ္ဂေါ ဟိ၊ နစ်သည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုဋ္ဌဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားပျက်သည်။ ဂူထခါဒီ၊ မစင်ကို စားလေ့ရှိသော ပြိတ္တာသည်။ အဟု၊ ဖြစ်၏။
နိစ္ဆဝိတ္ထီ၊ အရေမရှိသော ပြိတ္တာမသည်။ အတိစာရိနီ၊ လင်ကို လွန်ကျူး၍ ကျင့်လေ့ရှိသော မိန်းမသည်။ အဟု၊ ဖြစ်ဖူးပြီ။ မင်္ဂုလိတ္ထီ၊ မကောင်းသော အရေအဆင်းရှိသော မိန်းမသည်။ ဣက္ခဏိတ္ထိကာ၊ နတ်ဝင်မသည်။ အဟု၊ ဖြစ်ဖူးပြီ။ ဩကိလိနီ၊ မီးကျီးဖြင့် ပြွမ်းသော ပြိတ္တာမသည်။ သပတိံ၊ လင်တူမယားကို။ အင်္ဂါရံ အင်္ဂါရေန၊ မီးကျီးဖြင့်။ ဩကိရိ၊ လောင်း၏။ သီသစ္ဆိန္နော၊ ဦးခေါင်းပြတ်သော ပြိတ္တာသည်။ စောရဃာတကော၊ ခိုးသူသတ်သော ယောကျ်ားသည်။ အဟု၊ ဖြစ်ဖူးပြီ။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်လည်းကောင်း။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်လည်းကောင်း။ သိက္ခမာနာ၊ သိက္ခမာန်သည်လည်းကောင်း။ သာမဏေရော၊ သာမဏေယောကျ်ားသည်လည်းကောင်း။ အထ၊ ထိုမှတစ်ပါး။ သာမဏေရိကာ၊ သာမဏေမိန်းမသည်လည်းကောင်း။ ကဿပဿ၊ ကဿပမြတ်စွာဘုရား၏။ ဝိနယသ္မိံ၊ သာသနာတော်၌။ ပဗ္ဗဇံ ပဗ္ဗဇန္တော၊ ရဟန်းပြုသည်ဖြစ်၍။ တာဝဒေ၊ ထိုရဟန်းပြုသောအခါ၌။ ပါပကမ္မံ၊ ယုတ်မာသော အမှုကို။ အကရိံသု၊ ပြုဖူးကုန်၏။
တပေါဒါ၊ တပေါဒကြောင်း။ နာဂါနံ၊ ဆင်ပြောင်တို့၏။ ဩဂါဟဏေန၊ သက်ဆင်းသောအကြောင်းနှင့် တကွ။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ယုဒ္ဓံ၊ စစ်ထိုးသောအကြောင်း။ သောဘိတော၊ သောဘိတအမည်ရှိသော။ အရဟံ၊ ရဟန္တာဖြစ်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပဉ္စကပ္ပသတံ၊ ငါးရာသော မဟာကပ်ကို။ သရေ၊ အောက်မေ့နိုင်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် ဆိုလတ္တံ့သော ဝိနီတဝတ္ထုတို့၏ မာတိကာတည်း။
ဝိနီတဝတ္ထု
၂၂၃။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အဓိမာနေန၊ ရနိုးခြင်းဖြင့်။ အညံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ ဗျာကာသိ၊ ကြား၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်ပြီ။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော နု ခေါ၊ ရောက်လေသလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အဓိမာနေန၊ ရနိုးခြင်းဖြင့်။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “ဧဝံ၊ ဤသို့ နေသည်ရှိသော်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဇနော၊ လူအပေါင်းသည်။ သမ္ဘာဝေဿတိ၊ ချီးမွမ်းလတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဏိဓာယ၊ ဆောက်တည်၍။ အရညေ၊ တော၌။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဇနော၊ လူအပေါင်းသည်။ သမ္ဘာဝေသိ၊ ချီးမွမ်း၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဏိဓာယ၊ ဆောက်တည်၍။ အရညေ၊ တော၌။ န စ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ မနေအပ်သည်သာတည်း။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဝသေယျ၊ နေငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “ဧဝံ၊ ဤသို့ လှည့်လည်သည်ရှိသော်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဇနော၊ လူအပေါင်းသည်။ သမ္ဘာဝေဿတိ၊ ချီးမွမ်းလတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဏိဓာယ၊ ဆောက်တည်၍။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရတိ၊ လှည့်လည်၏။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဇနော၊ လူအပေါင်းသည်။ သမ္ဘာဝေသိ၊ ချီးမွမ်း၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဏိဓာယ၊ ဆောက်တည်၍။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ န စ စရိတဗ္ဗံ၊ မလှည့်လည်အပ်သည်သာတည်း။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ စရေယျ၊ လှည့်လည်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဥပဇ္ဈာယဿ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာ၏။ ယေ သဒ္ဓိဝိဟာရိကာ၊ အကြင်အတူနေတပည့်တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ သဗ္ဗေဝ၊ အလုံးစုံသာလျှင် ဖြစ်ကုန်သော။ တေ၊ ထို့အတူနေတပည့်တို့သည်။ အရဟန္တော၊ ရဟန္တာတို့ချည်းသာတည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ စိတ္တော၊ အဘယ်စိတ် ရှိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်၊
ဥလ္လပနာဓိပ္ပါယော၊ ချီးမြှောက်ပလွှား ဝါကြွား၍ ဆိုလိုပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဥပဇ္ဈာယဿ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာ၏။ ယေ အန္တေဝါသိကာ၊ အကြင်အနီးနေတပည့်တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ သဗ္ဗေဝ၊ အလုံးစုံသာလျှင် ဖြစ်ကုန်သော။ တေ၊ ထိုအနီးနေတပည့်တို့သည်။ မဟိဒ္ဓိကာ၊ ကြီးသော တန်ခိုး ရှိကုန်၏။ မဟာနုဘာဝါ၊ ကြီးသော အာနုဘော် ရှိကုန်၏၊” ဣတိ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ စိတ္တော၊ အဘယ်စိတ် ရှိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ တပည့်တော်သည်။ ဥလ္လပနာဓိပ္ပါယော၊ ချီးမြှောက်ပလွှား ဝါကြွား၍ ဆိုလိုပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၅)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပဏိဓာယ၊ ဆောက်တည်၍။ စင်္ကမတိ၊ စင်္ကြံသွား၏။ ပဏိဓာယ၊ ဆောက်တည်၍။ တိဋ္ဌတိ၊ ရပ်၏။ ပဏိဓာယ၊ ဆောက်တည်၍။ နိသီဒတိ၊ ထိုင်နေ၏။ “ဧဝံ၊ ဤသို့ ပြုသည်ရှိသော်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဇနော၊ လူအပေါင်းသည်။ သမ္ဘာဝေဿတိ၊ ချီးမွမ်းလတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဏိဓာယ၊ ဆောက်တည်၍။ သေယျံ၊ အိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြု၏။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဇနော၊ လူအပေါင်းသည်။ သမ္ဘာဝေသိ၊ ချီးမွမ်း၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဏိဓာယ၊ ဆောက်တည်၍။ သေယျာ၊ အိပ်ခြင်းကို။ န စ ကပ္ပေတဗ္ဗာ၊ မပြုအပ်သည်သာတည်း။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ကပ္ပေယျ၊ ပြုငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၆-၉)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မံ၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားကို။ ဥလ္လပတိ၊ ပြောဟော၏။ သောပိ၊ ထိုရဟန်းသည်လည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ မယှံပိ၊ ငါသည်လည်း။ သညောဇနာ၊ သံယောဇဉ်တို့ကို။ ပဟီနာ၊ ပယ်အပ်ကုန်ပြီ၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလိို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၀)
၂၂၄။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ရဟောဂတော၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာသို့ ကပ်သည်ဖြစ်၍။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မံ၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားကို။ ဥလ္လပတိ၊ ပြောဟော၏။ ပရစိတ္တဝိဒူ၊ သူတစ်ပါးစိတ်ကို သိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့ သဘောရှိသော စကားကို။ မာ အဘဏိ၊ မဆိုလင့်။ တုယှံ၊ သင့်အား။ ဧသော၊ ဤတရားသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အပသာဒေသိ၊ မောင်းမဲ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အာနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၁)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ရဟောဂတော၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာသို့ ကပ်သည်ဖြစ်၍။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မံ၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားကို။ ဥလ္လပတိ၊ ပြောဟော၏။ ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘော ရှိသော စကားကို။ မာ အဘဏိ၊ မဆိုလင့်။ တုယှံ၊ သင့်အား။ ဧသော၊ ဤတရားသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အပသာဒေသိ၊ မောင်းမဲ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၂)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဥပါသကံ၊ ဒါယကာကို။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ တုယှံ၊ သင်၏။ ဝိဟာရေ၊ ကျောင်း၌။ ဝသတိ၊ နေ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အရဟာ၊ ရဟန္တာတည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ သော စ၊ ထိုဆိုသော ရဟန်းသည်လည်း။ တဿ၊ ထိုဒါယကာ၏။ ဝိဟာရေ၊ ကျောင်း၌။ ဝသတိ၊ နေ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ စိတ္တော၊ အဘယ်စိတ် ရှိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဥလ္လပနာဓိပ္ပါယော၊ ပြောဟောခြင်းငှာ အလိုရှိ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၃)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဥပါသကံ၊ ဒါယကာကို။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ ယံ ဘိက္ခုံ၊ အကြင်ရဟန်းကို။ တွံ၊ သင်သည်။ စီဝရပိဏ္ဍပါတသေနာသနဂိလာနပ္ပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရေန၊ သင်္ကန်း ဆွမ်း ကျောင်း သူနာ၏ အထောက်အပံ့ အသက်၏ အရံအတားဖြစ်သော ဆေးဖြင့်။ ဥပဋ္ဌေသိ၊ လုပ်ကျွေး၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အရဟာ၊ ရဟန္တာတည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ သော စ၊ ထိုဒါယကာသည်လည်း။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ စီဝရပိဏ္ဍပါတသေနာသနဂိလာနပ္ပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရေန၊ သင်္ကန်း ဆွမ်း ကျောင်း သူနာ၏ အထောက်အပံ့ အသက်၏ အရံအတားဖြစ်သော ဆေးဖြင့်။ ဥပဋ္ဌေတိ၊ လုပ်ကျွေး၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စွံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ စိတ္တော၊ အဘယ်စိတ်ရှိ သနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြက်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ၅၁၇၅၁၈ ဥလ္လပနာဓိပ္ပါယော၊ ပြောဟောခြင်းငှာ အလိုရှိပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၄)
၂၂၅။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာယသ္မတော၊ အရှင့်အား။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မော၊ လူတို့၏ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိသလော၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အညံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ ဗျာကာတုံ၊ ကြားခြင်းငှာ။ န ဒုက္ကရံ၊ မခဲယဉ်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ “ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ယေ ခေါ တေ သာဝကာ၊ အကြင်တပည့်တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ၊ ထိုတပည့်တို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျုံ၊ ဆိုကုန်ရာ၏။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်ကား။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သာဝကော၊ တပည့်သည်။ န အမှိ၊ မဖြစ်။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော နု ခေါ၊ ရောက်လေသလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ စိတ္တော၊ အဘယ်စိတ် ရှိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အနုလ္လပနာဓိပ္ပါယော၊ ပြောဟောခြင်းငှာ အလိုမရှိပါ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အနုလ္လပနာဓိပ္ပါယဿ၊ ပြောဟောခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၅)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာယသ္မတော၊ အရှင့်အား။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မော၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိသလော၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဓမ္မော၊ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မကို။ အာရဒ္ဓဝီရိယေန၊ အားထုတ်အပ်သော လုံ့လရှိသော ရဟန်းသည်။ အာရာဓနီယော ခေါ၊ ပြီးစေအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အနုလ္လပနာဓိပ္ပါယဿ၊ ပြောဟောခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၆)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ မာ ခေါ ဘာယိ၊ မကြောက်လင့်၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါရှင်တို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ မစ္စုနော၊ သေခြင်းမှ။ န ဘာယာမိ၊ မကြောက်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အနုလ္လပနာဓိပ္ပါယဿ၊ ပြောဟောခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၇)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ မာ ခေါ ဘာယိ၊ မကြောက်လင့်၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ နူန၊ စင်စစ်။ ဝိပ္ပဋိသာရီ၊ နှလုံးမသာယာခြင်း ရှိသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဘာယေယျ၊ ကြောက်ရာ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အနုလ္လပနာဓိပ္ပါယဿ၊ ပြောဟောခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၈)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာယသ္မတော၊ အရှင့်အား။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မော၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိသလော၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဓမ္မော၊ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မကို။ သမ္မာပယုတ္တေန၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်သော ရဟန်းသည်။ အာရာဓနီယော ခေါ၊ ပြီးစေအပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အနုလ္လပနာဓိပ္ပါယဿ၊ ပြောဟောခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၉)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာယသ္မတော၊ အရှင်အား။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မော၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိသလော၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဓမ္မော၊ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မကို။ အာရဒ္ဓဝီရိယေန၊ အားထုတ်အပ်သော လုံ့လရှိသော ရဟန်းသည်။ အာရာဓနီယော ခေါ၊ ပြီးစေအပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အနုလ္လပနာဓိပ္ပါယဿ၊ ပြောဟောခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၀)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာယသ္မတော၊ အရှင်အား။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မော၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိသလော၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဓမ္မော၊ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မကို။ ယုတ္တယောဂေန၊ အားထုတ်အပ်သော လုံ့လရှိသော ရဟန်းသည်။ အာရာဓနီယော ခေါ၊ ပြီးစေအပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အနုလ္လပနာဓိပ္ပါယဿ၊ ပြောဟောခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၁)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ခမနီယံ၊ ခံ့ကျန်းပါ၏လော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ယာပနီယံ၊ မျှတပါ၏လော၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယေန ဝါ တေန ဝါ၊ ဟုတ်ဟုတ်ငြားငြားသော သူသည်။ အဓိဝါသေတုံ၊ သည်းခံခြင်းငှာ။ န သက္ကာ၊ မတတ်နိုင်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အနုလ္လပနာဓိပ္ပါယဿ၊ ပြောဟောခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၂)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ခမနီယံ၊ ခံ့ကျန်းပါ၏လော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ယာပနီယံ၊ မျှတပါ၏လော၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ပုထုဇ္ဇနေန၊ ပုထုဇဉ်သည်။ အဓိဝါသေတုံ၊ သည်းခံခြင်းငှာ။ န သက္ကာ၊ မတတ်နိုင်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ စိတ္တော၊ အဘယ်စိတ် ရှိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဥလ္လပနာဓိပ္ပါယော၊ ပြောဟောခြင်းငှာ အလိုရှိပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၃)
၂၂၆။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ နိမန္တေတွာ၊ ပင့်ဖိတ်၍။ “အရဟန္တော၊ ရဟန္တာဖြစ်ကုန်သော။ ဘောန္တော၊ အရှင်တို့။ အာယန္တု၊ လာစေကုန်သတည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “မယဉ္စ၊ ငါတို့သည်ကား။ န အရဟန္တော၊ ရဟန္တာမဟုတ်ကုန်သည်။ အမှာ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အယဉ္စ ဗြာဟ္မဏော၊ ဤပုဏ္ဏားသည်လည်း။ အမှေ၊ ငါတို့ကို။ အရဟန္တဝါဒေန၊ ရဟန္တာ ဟူသော ပြောဆိုခြင်းဖြင့်။ သမုဒါစရတိ၊ ပြောဆို၏။ ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ အမှေဟိ၊ ငါတို့သည်။ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗံ နု ခေါ၊ ကျင့်ရပါအံ့နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလိို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဘဂဝတော၊ မြက်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပသာဒဘညေ၊ ကြည်ညို၍ ဆိုရာ၌။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၄)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ နိမန္တေတွာ၊ ပင့်ဖိတ်၍။ “အရဟန္တော၊ ရဟန္တာဖြစ်ကုန်သော။ ဘောန္တော၊ အရှင်တို့သည်။ နိသီဒန္တု၊ ထိုင်စေကုန်သတည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အရဟန္တော၊ ရဟန္တာဖြစ်ကုန်သော။ ဘောန္တော၊ အရှင်တို့သည်။ ဘုဉ္ဇန္တု၊ ဘုဉ်းပေးစေကုန်သတည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အရဟန္တော၊ ရဟန္တာ ဖြစ်ကုန်သော။ ဘောန္တော၊ အရှင်တို့သည်။ တပ္ပေန္တု၊ ရောင့်ရဲစေကုန်သတည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “အရဟန္တော၊ ရဟန္တာဖြစ်ကုန်သော။ ဘောန္တော၊ အရှင်တို့သည်။ ဂစ္ဆန္တု၊ သွားစေကုန်သတည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “မယဉ္စ၊ ငါတို့သည်။ န
အရဟန္တော၊ ရဟန္တာမဟုတ်ကုန်သည်။ အမှာ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အယဉ္စ ဗြာဟ္မဏော၊ ဤပုဏ္ဏားသည်လည်း။ အမှေ၊ ငါတို့ကို။ အရဟန္တဝါဒေန၊ ရဟန္တာ ဟူသော ပြောဆိုခြင်းဖြင့်။ သမုဒါစရတိ၊ ပြောဆို၏။ ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗံ နု ခေါ၊ ကျင့်ရပါအံ့နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြက်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပသာဒဘညေ၊ ကြည်ညို၍ဆိုရာ၌။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၅-၂၈)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မံ၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားကို။ ဥလ္လပတိ၊ ပြောဟော၏။ သောပိ၊ ထိုရဟန်းသည်လည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ မယှမ္ပိ၊ ငါသည်လည်း။ အာသဝါ၊ အာသဝေါတရားတို့ကို။ ပဟီနာ၊ ပယ်အပ်ကုန်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၉)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌၊ ၅၂၅-၅၂၆ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မံ၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားကို။ ဥလ္လပတိ၊ ပြောဟော၏။ သောပိ၊ ထိုရဟန်းသည်လည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ မယှံပိ၊ ငါ့အားလည်း။ ဧတေ ဓမ္မာ၊ ထိုတရားတို့သည်။ သံဝိဇ္ဇန္တိ၊ ရှိကုန်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၀)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မံ၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားကို။ ဥလ္လပတိ၊ ပြောဟော၏။ သောပိ၊ ထိုရဟန်းသည်လည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အဟမ္ပိ၊ ငါသည်လည်း။ တေသု ဓမ္မေသု၊ ထိုတရားတို့၌။ သန္ဒိဿာမိ၊ ထင်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၁)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဉာတကာ၊ ဆွေမျိုးတို့သည်။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ အဂါရံ၊ အိမ်၌။ အဇ္ဈာဝသ၊ စိုးအုပ်၍နေလော့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ မာဒိသော၊ ငါကဲ့သို့ သဘောရှိသော ရဟန်းသည်။ အဂါရံ၊ အိမ်၌။ အဇ္ဈာဝသိတုံ၊ စိုးအုပ်၍ နေခြင်းငှာ။ အဘဗ္ဗော၊ မထိုက်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အနုလ္လပနာဓိပ္ပါယဿ၊ ပြောဟောခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၂)
၂၂၇။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဉာတကာ၊ ဆွေမျိုးတို့သည်။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ ကာမေ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ ပရိဘုဉ္ဇ၊ ခံစားလော့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ ကာမာ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ အာဝဋာ၊ ပိတ်အပ်ကုန်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အနုလ္လပနာဓိပ္ပါယဿ၊ ပြောဟောခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၃)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဉာတကာ၊ ဆွေမျိုးတို့သည်။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဘိရမသိ၊ မွေ့လျော်ပါ၏လော၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပရမာယ၊ လွန်ကဲသော။ အဘိရတိယာ၊ မွေ့လျော်ခြင်းဖြင့်။ အဘိရတော၊ မွေ့လျော်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ယေ ခေါ တေ သာဝကာ၊ အကြင်တပည့်တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ၊ ထိုတပည့်တို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျုံ၊ ဆိုကုန်ရာ၏။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်ကား။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သာဝကော၊ တပည့်သည်။ န အမှိ၊ မဖြစ်။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော နု ခေါ၊ ရောက်လေသလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ စိတ္တော၊ အဘယ်စိတ် ရှိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အနုလ္လပနာဓိပ္ပါယော၊ ပြောဟောခြင်းငှာ အလိုမရှိပါ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အနုလ္လပနာဓိပ္ပါယဿ၊ ပြောဟောခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၄)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဣမမှာ အာဝါသာ၊ ဤကျောင်းမှ။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ပက္ကမိဿတိ၊ ဖဲသွားလတ္တံ့။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ အရဟာတိ၊ ရဟန္တာဟူ၍။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဇာနိဿာမ၊ သိကုန်အံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကတိကံ၊ ကတိကဝတ်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ အညတရသ္မိံ၊ မထင်ရှားသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်း၌။ ဝဿံ၊ ဝါသို့။ ဥပဂစ္ဆိံသု၊ ကပ်ကုန်၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မံ၊ ငါ့ကို။ အရဟာတိ၊ ရဟန္တာ ဟူ၍။ ဇာနန္တု၊ သိစေကုန်သတည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ တမှာ အာဝါသာ၊ ထိုကျောင်းမှ။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ပက္ကမိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၅)
၂၂၈။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ကလန္ဒကနိဝါပေ၊ ရှဉ့်နက်တို့အား အစာပေး၍ ကျွေးမွေးရာဖြစ်သော။ ဝေဠုဝနေ၊ ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ စ လက္ခဏော၊ အရှင်လက္ခဏသည်လည်းကောင်း။ အာယသ္မာ စ မဟာမောဂ္ဂလ္လာနော၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည်လည်းကောင်း။ ဂိဇ္ဈကူဋေ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ် အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတေ၊ တောင်၌။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလ္လာနော၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည်။ ပုဗ္ဗဏှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ လက္ခဏော၊ အရှင်လက္ခဏသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်လက္ခဏရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ လက္ခဏံ၊ အရှင်လက္ခဏကို။ “အာဝုသော လက္ခဏ၊ ငါ့ရှင် လက္ခဏ။ အာယာမ၊ လာသွားကုန်အံ့။ ရာဇဂဟံ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်သို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပဝိသိဿာမ၊ ဝင်ကုန်အံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဧဝံ သာဓု၊ ကောင်းပြီ၊” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ အာယသ္မာ လက္ခဏော၊ အရှင်လက္ခဏသည်။ အာယသ္မတော မဟာမောဂ္ဂလ္လာနဿ၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်အား။ ပစ္စဿောသိ၊ ဝန်ခံ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလ္လာနော၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည်။ ဂိဇ္ဈကူဋာ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ် အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတာ၊ တောင်မှ။ ဩရောဟန္တော၊ သက်ဆင်းသည်ရှိသော်။ အညတရသ္မိံ၊ မထင်ရှားသော။ ပဒေသေ၊ အရပ်၌။ သိတံ၊ စဉ်းငယ်ပြုံးခြင်းကို။ ပါတွာကာသိ၊ ထင်ရှားပြု၏။ အာယသ္မာ လက္ခဏော၊ အရှင်လက္ခဏသည်။ အာယသ္မန္တံ မဟာမောဂ္ဂလ္လာနံ၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်ကို။ “အာဝုသော မောဂ္ဂလ္လာန၊ ငါ့ရှင် မောဂ္ဂလာန်။ သိတဿ၊ ပြုံးခြင်းကို။ ပါတုကမ္မာယ၊ ထင်ရှားပြုခြင်း၏။ ဟေတု၊ အကြောင်းသည်။ ကော နု ခေါ၊ အဘယ်နည်း။ ပစ္စယော၊ အထောက်အပံ့သည်။ ကော နု ခေါ၊ အဘယ်နည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အာဝုသော လက္ခဏ၊ ငါ့ရှင် လက္ခဏ။ ဧတဿ ပဥှဿ၊ ဤပြဿနာကို။ ဝိယာကရဏာယ၊ ဖြေခြင်းငှာ။ အကာလော၊ အခါမဟုတ်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဧတံ ပဥှံ၊ ဤပြဿနာကို။ ပုစ္ဆ၊ မေးလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ စ လက္ခဏော၊ အရှင်လက္ခဏသည်လည်းကောင်း။ အာယသ္မာ စ မဟာမောဂ္ဂလ္လာနော၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည်လည်းကောင်း။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရိတွာ၊ လှည့်လည်ပြီး၍။ ပစ္ဆာဘတ္တံ၊ ဆွမ်းစားပြီးသည်မှနောက်၌။ ပိဏ္ဍပါတပဋိက္ကန္တာ၊ ဆွမ်းစားဇရပ်မှ ဖဲကုန်ပြီးသည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိံသု၊ ထိုင်နေကုန်၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ အာယသ္မာ လက္ခဏော၊ အရှင်လက္ခဏသည်။ အာယသ္မန္တံ မဟာမောဂ္ဂလ္လာနံ၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလ္လာနော၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည်။ ဂိဇ္ဈကူဋာ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ် အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတာ၊ တောင်မှ။ ဩရောဟန္တော၊ သက်ဆင်းသည်ရှိသော်။ အညတရသ္မိံ၊ မထင်ရှားသော။ ပဒေသေ၊ အရပ်၌။ သိတံ၊ စဉ်းငယ်ပြုံးခြင်းကို။ ပါတွာကာသိ၊ ထင်ရှားပြု၏။ အာဝုသော မဟာမောဂ္ဂလ္လာန၊ ငါ့ရှင် မဟာမောဂ္ဂလာန်။ သိတဿ၊ ပြုံးခြင်းကို။ ပါတုကမ္မာယ၊ ထင်ရှားပြုခြင်း၏။ ဟေတု၊ အကြောင်းသည်။ ကော နု ခေါ၊ အဘယ်နည်း။ ပစ္စယော၊ အထောက်အပံ့သည်။ ကော နု ခေါ၊ အဘယ်နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဣဓ၊ ဤ အရပ်၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂိဇ္ဈကူဋာ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ် အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတာ၊ တောင်မှ။ ဩရောဟန္တော၊ သက်ဆင်းသည်ရှိသော်။ ဝေဟာသံ၊ ကောင်းကင်သို့။ ဂစ္ဆန္တိံ၊ ပျံသွားသော။ အဋ္ဌိကသင်္ခလိကံ၊ အရိုးဆက်ပြိတ္တာကို။ အဒ္ဒသံ၊ မြင်၏။ တမေနံ၊ ထိုအရိုးဆက်ပြိတ္တာကို။ ဂိဇ္ဈာပိ၊ လင်းတတို့သည်လည်းကောင်း။ ကာကာပိ၊ ကျီးတို့သည်လည်းကောင်း။ ကုလလာပိ၊ စွန်ရဲတို့သည်လည်းကောင်း။ အနုပတိတွာ အနုပတိတွာ၊ အစဉ်လိုက်ကုန်၍ အစဉ်လိုက်ကုန်၍။ ဖာသုဠန္တရိကာဒီဟိ၊ နံရိုးကြား အစရှိသည်တို့ဖြင့်။ ဝိတုဍေန္တိ၊ ထိုးဆိတ်ကုန်၏။ သာ အဋ္ဌိကသင်္ခလိကာ၊ ထိုအရိုးဆက်ပြိတ္တာသည်။ အဋ္ဋဿရံ၊ ကျင်နာသော အသံကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တဿ မယှံ၊ ထိုငါ့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ ‘ဘော၊ အချင်းတို့။ အစ္ဆရိယံ ဝတ၊ အံ့ဩဖွယ်ရှိစွတကား။ ဘော၊ အချင်းတို့။ အဗ္ဘုတံ ဝတ၊ မဖြစ်ဖူးမြဲ ဖြစ်စွတကား။ ဧဝရူပေါပိ၊ ဤသို့သဘော ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ သတ္တော၊ သတ္တဝါသည်။ ဘဝိဿတိ နာမ၊ ဖြစ်တုံဘိ၏။ ဧဝရူပေါပိ၊ ဤသို့သဘောရှိသည်လည်းဖြစ်သော၊
ယက္ခော၊ ပြိတ္တာသည်။ ဘဝိဿတိ နာမ၊ ဖြစ်တုံဘိ၏။ ဧဝရူပေါပိ၊ ဤသို့သဘော ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ အတ္တဘာဝပ္ပဋိလာဘော၊ အတ္တဘောကို ရသော သတ္တဝါသည်။ ဘဝိဿတိ နာမ၊ ဖြစ်တုံဘိ၏။ ’ ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ’ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလ္လာနော၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည်။ ၅၃၂၅၃၃ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မံ၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားကို။ ဥလ္လပတိ၊ ပြောဟော၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယတြ ဟိ၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်သာလျှင်။ သာဝကော၊ တပည့်သည်။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော သတ္တဝါကို။ ဉဿတိ ဝါ နာမ၊ သိလည်း သိဘိ၏။ ဒက္ခတိ ဝါ နာမ၊ မြင်လည်း မြင်ဘိ၏။ သက္ခိံ ဝါ ကရိဿတိ နာမ၊ သက်သေကိုသော်လည်း ပြုတုံဘိ၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ သာဝကာ၊ တပည့်တို့သည်။ စက္ခုဘူတာ၊ မျက်စိသဖွယ် ဖြစ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ ဝတ၊ နေကုန်စွတကား။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သာဝကာ၊ တပည့်တို့သည်။ ဉာဏဘူတာ၊ ဉာဏ်သဖွယ် ဖြစ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ ဝတ၊ နေကုန်စွတကား။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုဗ္ဗေဝ၊ ရှေးဦးကပင်လျှင်။ မေ၊ ငါဘုရားသည်။ သော သတ္တော၊ ထိုသတ္တဝါကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ အပိ စ၊ ထိုသို့မြင်အပ်သော်လည်း။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ န ဗျာကာသိံ၊ မကြား။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဧတံ၊ ဤသတ္တဝါကို။ စေ ဗျာကရေယျံ၊ အကယ်၍ ကြားငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ကြားသည်ရှိသော်။ ပရေ စ၊ မသိမမြင်သော သူတို့သည်ကား။ မေ၊ ငါဘုရား၏။ ဝစနံ၊ စကားတော်ကို။ န သဒ္ဒဟေယျုံ၊ မယုံကြည်ကုန်ရာ။ ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ မေ၊ ငါဘုရား၏။ ဝစနံ၊ စကားတော်ကို။ န သဒ္ဒဟေယျုံ၊ မယုံကြည်ကုန်ရာ။ တေသံ၊ ထိုသူတို့၏။ တံ၊ ထိုသို့ မယုံကြည်ခြင်းသည်။ ဒီဃရတ္တံ၊ ရှည်မြင့်စွာသော နေ့ညဉ့်ပတ်လုံး။ အဟိတာယ၊ အစီးအပွားမရှိခြင်းငှာ။ ဒုက္ခာယ၊ ဆင်းရဲခြင်းငှာ။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧသော သတ္တော၊ ဤသတ္တဝါသည်။ ဣမသ္မိံ ယေဝ ရာဇဂဟေ၊ ဤရာဇဂြိုဟ်၌သာလျှင်။ ဂေါဃာတကော၊ နွားသတ်ယောကျ်ားသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ဖူးပြီ။ သော သတ္တော၊ ထိုသတ္တဝါသည်။ တဿ ကမ္မဿ၊ ထိုနွားသတ်ကံ၏။ ဝိပါကေန၊ အကျိုးကြောင့်။ ဗဟူနိ ဝဿာနိ၊ များစွာသော နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဗဟူနိ ဝဿသတာနိ၊ များစွာသော နှစ်အရာတို့ပတ်လုံး။ ဗဟူနိ ဝဿသဟဿာနိ၊ များစွာသော နှစ်အထောင်တို့ပတ်လုံး။ ဗဟူနိ ဝဿသတသဟဿာနိ၊ များစွာသော နှစ်အသိန်းတို့ပတ်လုံး။ နိရယေ၊ ငရဲ၌။ ပစ္စိတွာ၊ ကျက်၍။ တဿေ၀ ကမ္မဿ၊ ထိုနွားသတ်ကံ၏သာလျှင်။ ဝိပါကာဝသေသေန၊ အကျိုးကြွင်းအားဖြင့်။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘော ရှိသော။ အတ္တဘာဝပ္ပဋိလာဘံ၊ အတ္တဘောကို ရခြင်းကို။ ပဋိသံဝေဒေတိ၊ ခံစားရ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သစ္စံ၊ မှန်သော စကားကို။ မောဂ္ဂလ္လာနော၊ မောဂ္ဂလာန်သည်။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မောဂ္ဂလ္လာနဿ၊ မောဂ္ဂလာန်အား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၆)
၂၂၉။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂိဇ္ဈကူဋာ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ်အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတာ၊ တောင်မှ။ ဩရောဟန္တော၊ သက်ဆင်းသည်ရှိသော်။ ဝေဟာသံ၊ ကောင်းကင်သို့။ ဂစ္ဆန္တိံ၊ ပျံသွားသော။ မံသပေသိံ၊ သားတစ်ပြိတ္တာကို။ အဒ္ဒသံ၊ မြင်၏။ တမေနံ၊ ထိုသားတစ်ပြိတ္တာကို။ ဂိဇ္ဈာပိ၊ လင်းတတို့သည်လည်းကောင်း။ ကာကာပိ၊ ကျီးတို့သည်လည်းကောင်း။ ကုလလာပိ၊ စွန်ရဲတို့သည်လည်းကောင်း။ ၅၃၄၅၃၅အနုပတိတွာ အနုပတိတွာ၊ အစဉ်လိုက်ကုန်၍ အစဉ်လိုက်ကုန်၍။ ဝိတစ္ဆေန္တိ၊ အထူးထူး အပြားပြား ရွေကုန်၏။ ဝိဘဇ္ဇေန္တိ၊ အထူးထူး အပြားပြား ဖောက်ခွဲကုန်၏။ သာ သတ္တာ၊ ထိုသတ္တဝါသည်။ အဋ္ဋဿရံ၊ ကျင်နာသောအသံကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧသော သတ္တော၊ ဤသတ္တဝါသည်။ ဣမသ္မိ ယေဝ ရာဇဂဟေ၊ ဤရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌သာလျှင်။ ဂေါဃာတကော၊ နွားသတ်ယောကျ်ားသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ဖူးပြီ”။ (၃၇)
အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂိဇ္ဈကူဋာ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ် အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတာ၊ တောင်မှ။ ဩရောဟန္တော၊ သက်ဆင်းသည်ရှိသော်။ ဝေဟာသံ၊ ကောင်းကင်သို့။ ဂစ္ဆန္တံ၊ ပျံသွားသော။ မံသပိဏ္ဍံ၊ အသားဆိုင်ပြိတ္တာကို။ အဒ္ဒသံ၊ မြင်၏။ တမေနံ၊ ထိုအသားဆိုင်ပြိတ္တာကို။ ဂိဇ္ဈာပိ၊ လင်းတတို့သည်လည်းကောင်း။ ကာကာပိ၊ ကျီးတို့သည်လည်းကောင်း။ ကုလလာပိ၊ စွန်ရဲတို့သည်လည်းကောင်း။ အနုပတိတွာ အနုပတိတွာ၊ အစဉ်လိုက်ကုန်၍ အစဉ်လိုက်ကုန်၍။ ဝိတစ္ဆေန္တိ၊ အထူးထူးအပြားပြား ရွေကုန်၏။ ဝိဘဇ္ဇေန္တိ၊ အထူးထူးအပြားပြား ဖောက်ခွဲကုန်၏။ သော သတ္တော၊ ထိုသတ္တဝါသည်။ အဋ္ဋဿရံ၊ ကျင်နာစွာသော အသံကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧသော သတ္တော၊ ဤသတ္တဝါသည်။ ဣမသ္မိံ ယေဝ ရာဇဂဟေ၊ ဤရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ သာကုဏိကော၊ ငှက်မုဆိုးသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ဖူးပြီ”။ပ။ (၃၈)
အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂိဇ္ဈကူဋာ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ် အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတာ၊ တောင်မှ။ ဩရောဟန္တော၊ သက်ဆင်းသည်ရှိသော်။ ဝေဟာသံ၊ ကောင်းကင်သို့။ ဂစ္ဆန္တံ၊ ပျံသွားသော။ နိစ္ဆဝိံ၊ အရေမရှိသော။ ပုရိသံ၊ ယောကျ်ားပြိတ္တာကို။ အဒ္ဒသံ၊ မြင်၏။ တမေနံ၊ ထိုယောကျ်ားပြိတ္တာကို။ ဂိဇ္ဈာပိ၊ လင်းတတို့သည်လည်းကောင်း။ ကာကာပိ၊ ကျီးတို့သည်လည်းကောင်း။ ကုလလာပိ၊ စွန်ရဲတို့သည်လည်းကောင်း။ အနုပတိတွာ အနုပတိတွာ၊ အစဉ်လိုက်ကုန်၍ အစဉ်လိုက်ကုန်၍။ ဝိတစ္ဆေန္တိ၊ အထူးထူးအပြားပြား ရွေကုန်၏။ ဝိဘဇ္ဇေန္တိ၊ အထူးထူးအပြားပြား ဖောက်ခွဲကုန်၏။ သော သတ္တော၊ ထိုသတ္တဝါသည်။ အဋ္ဋဿရံ၊ ကျင်နာသော အသံကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏၊ ။ပ။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧသော သတ္တော၊ ဤသတ္တဝါသည်။ ဣမသ္မိံ ယေဝ ရာဇဂဟေ၊ ဤရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌သာလျှင်။ ဩရဗ္ဘိကော၊ ဆိတ်သတ်ယောကျ်ားသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ဖူးပြီ ။ပ။ (၃၉)
အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂိဇ္ဈကူဋာ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ် အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတာ၊ တောင်မှ။ ဩရောဟန္တော၊ သက်ဆင်းသည်ရှိသော်။ ဝေဟာသံ၊ ကောင်ကင်သို့။ ဂစ္ဆန္တံ၊ ပျံသွားသော။ အသိလောမံ၊ သန်လျက်အမွေးပေါက်သော။ ပုရိသံ၊ ယောကျ်ားပြိတ္တာကို။ အဒ္ဒသံ၊ မြင်၏။ တဿ ပုရိသဿ၊ ထိုယောကျ်ား၏။ တေ အသီ၊ ထိုသန်လျက်တို့သည်။ ဥပ္ပတိတွာ ဥပ္ပတိတွာ၊ ပျံတက်ကုန် ပျံတက်ကုန်၍။ တဿေဝ၊ ထိုယောကျ်ားပြိတ္တာ၏သာလျှင်။ ကာယေ၊ ကိုယ်၌။ နိပတန္တိ၊ ကျကုန်၏။ သော သတ္တော၊ ထိုသတ္တဝါသည်။ အဋ္ဋဿရံ၊ ကျင်နာသော အသံကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧသော သတ္တော၊ ဤသတ္တဝါသည်။ ဣမသ္မိံ ယေဝ ရာဇဂဟေ၊ ဤရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌သာလျှင်။ သူကရိကော၊ ဝက်သတ်သော ယောကျ်ားသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ဖူးပြီ ။ပ။ (၄၀)
အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂိဇ္ဈကူဋာ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ် အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတာ၊ တောင်မှ။ ဩရောဟန္တော၊ သက်ဆင်းသည်ရှိသော်။ ဝေဟာသံ၊ ကောင်းကင်သို့။ ဂစ္ဆန္တံ၊ ပျံသွားသော။ သတ္တိလောမံ၊ လှံအမွေးပေါက်သော။ ပုရိသံ၊ ယောကျ်ားပြိတ္တာကို။ အဒ္ဒသံ၊ မြင်၏။ တဿ၊ ထိုယောကျ်ားပြိတ္တာ၏။ တာ သတ္တိယော၊ ထိုလှံတို့သည်။ ဥပ္ပတိတွာ ဥပ္ပတိတွာ၊ ပျံတက်ကုန် ပျံတက်ကုန်၍။ တဿေဝ၊ ထိုယောကျ်ားပြိတ္တာ၏သာလျှင်။ ကာယေ၊ ကိုယ်၌။ နိပတန္တိ၊ ကျကုန်၏။ သော သတ္တော၊ ထိုသတ္တဝါသည်။ အဋ္ဋဿရံ၊ ကျင်နာသော အသံကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧသော သတ္တော၊ ဤသတ္တဝါသည်။ ဣမသ္မိံ ယေဝ ရာဇဂဟေ၊ ဤရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌သာလျှင်။ မာဂဝိကော၊ သားသတ်ယောကျ်ားသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ဖူးပြီ ။ပ။ (၄၁)
အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂိဇ္ဈကူဋာ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ် အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတာ၊ တောင်မှ။ ဩရောဟန္တော၊ သက်ဆင်းသည်ရှိသော်။ ဝေဟာသံ၊ ကောင်းကင်သို့။ ဂစ္ဆန္တံ၊ ပျံသွားသော။ ဥသုလောမံ၊ မြားအမွေးပေါက်သော။ ပုရိသံ၊ ယောကျ်ားကို။ အဒ္ဒသံ၊ မြင်ပြီ။ တဿ၊ ထိုယောကျ်ားပြိတ္တာ၏။ တေ ဥသူ၊ ထိုမြားတို့သည်။ ဥပ္ပတိတွာ ဥပ္ပတိတွာ၊ ပျံတက်ကုန် ပျံတက်ကုန်၍။ တဿေဝ၊ ထိုယောကျ်ားပြိတ္တာ၏သာလျှင်။ ကာယေ၊ ကိုယ်၌။ နိပတန္တိ၊ ကျကုန်၏။ သော သတ္တော၊ ထိုသတ္တဝါသည်။ အဋ္ဋဿရံ၊ ကျင်နာသော အသံကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧသော သတ္တော၊ ဤသတ္တဝါသည်။ ဣမသ္မိံ ယေဝ ရာဇဂဟေ၊ ဤရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌သာလျှင်။ ကာရဏိကော၊ သူသတ်ယောကျ်ားသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ဖူးပြီ ။ပ။ (၄၂)
အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂိဇ္ဈကူဋာ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ် အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတာ၊ တောင်မှ။ ဩရောဟန္တော၊ သက်ဆင်းသည်ရှိသော်။ ဝေဟာသံ၊ ကောင်းကင်သို့။ ဂစ္ဆန္တံ၊ ပျံသွားသော။ သူစိလောမံ၊ အပ်အမွေးပေါက်သော။ ပုရိသံ၊ ယောကျ်ားပြိတ္တာကို။ အဒ္ဒသံ၊ မြင်၏။ တဿ၊ ထိုယောကျ်ားပြိတ္တာကို။ တာ သူစိယော၊ ထိုအပ်တို့သည်။ ဥပ္ပတိတွာ ဥပ္ပတိတွာ၊ ပျံတက်ကုန် ပျံတက်ကုန်၍။ တဿေဝ၊ ထိုယောကျ်ား၏သာလျှင်။ ကာယေ၊ ကိုယ်၌။ နိပတန္တိ၊ ကျကုန်၏။ သော သတ္တော၊ ထိုသတ္တဝါသည်။ အဋ္ဋဿရံ၊ ကျင်နာသော အသံကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧသော သတ္တော၊ ဤသတ္တဝါသည်။ ဣမသ္မိံ ယေဝ ရာဇဂဟေ၊ ဤရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌သာလျှင်။ သာရထိကော၊ ရထားထိန်းသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ဖူးပြီ ။ပ။ (၄၃)
အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဣဓ၊ ဤ အရပ်၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂိဇ္ဈကူဋာ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ် အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတာ၊ တောင်မှ။ ဩရောဟန္တော၊ သက်ဆင်းသည်ရှိသော်။ ဝေဟာသံ၊ ကောင်းကင်သို့။ ဂစ္ဆန္တံ၊ ပျံသွားသော။ သူစိလောမံ၊ အပ်အမွေးပေါက်သော။ ပုရိသံ၊ ယောကျ်ားကို။ အဒ္ဒသံ၊ မြင်၏။ တဿ၊ ထိုယောကျ်ားပြိတ္တာ၏။ တာ သူစိယော၊ ထိုအပ်တို့သည်။ သီသေ၊ ဦးခေါင်း၌်။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ မုခတော၊ ခံတွင်းမှ။ နိက္ခမန္တိ၊ ထွက်ကုန်၏။ မုခေ၊ ခံတွင်း၌။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ ဥရတော၊ ရင်မှ။ နိက္ခမန္တိ၊ ထွက်ကုန်၏။ ဥရေ၊ ရင်၌။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်ကုန်၍။ ဥဒရတော၊ ဝမ်းမှ။ နိက္ခမန္တိ၊ ထွက်ကုန်၏။ ဥဒရေ၊ ဝမ်း၌။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်ကုန်၍။ ဦရူဟိ၊ ပေါင်တို့မှ။ နိက္ခမန္တိ၊ ထွက်ကုန်၏။ ဦရူသု၊ ပေါင်တို့၌။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်ကုန်၍။ ဇင်္ဃာဟိ၊ မြင်းခေါင်းတို့မှ။ နိက္ခမန္တိ၊ ထွက်ကုန်၏။ ဇင်္ဃာသု၊ မြင်းခေါင်းတို့၌။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်ကုန်၍။ ပါဒေဟိ၊ ခြေတို့မှ။ နိက္ခမန္တိ၊ ထွက်ကုန်၏။ သော သတ္တော၊ ထိုသတ္တဝါသည်။ အဋ္ဋဿရံ၊ ကျင်နာသော အသံကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧသော သတ္တော၊ ဤသတ္တဝါသည်။ ဣမသ္မိံ ယေဝ ရာဇဂဟေ၊ ဤရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌သာလျှင်။ သူစကော၊ ဂုံးတိုက်တတ်သော ယောကျ်ားသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ဖူးပြီ။ပ။ (၄၄)
အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂိဇ္ဈကူဋာ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ် အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတာ၊ တောင်မှ။ ဩရောဟန္တော၊ သက်ဆင်းသည်ရှိသော်။ ဝေဟာသံ၊ ကောင်းကင်သို့။ ဂစ္ဆန္တံ၊ ပျံသွားသော။ ကုမ္ဘဏ္ဍံ၊ အိုးအတိုင်းအရှည်ရှိသော ဝှေးစေ့ရှိသော။ ပုရိသံ၊ ယောကျ်ားကို။ အဒ္ဒသံ၊ မြင်၏။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ဂစ္ဆန္တောပိ၊ သွားသော်လည်း။ တေ၀ အဏ္ဍေ၊ ထိုဝှေးစေ့တို့ကိုသာလျှင်။ ခန္ဓေ၊ ပခုံး၌။ အာရောပေတွာ၊ တင်၍။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ နိသီဒန္တောပိ၊ ထိုင်နေသော်လည်း။ တေသွေ၀ အဏ္ဍေသု၊ ထိုဝှေးစေ့တို့၌သာလျှင်။ နိသီဒတိ၊ ထိုင်နေရ၏။ တမေနံ၊ ထိုယောကျ်ားပြိတ္တာကို။ ဂိဇ္ဈာပိ၊ လင်းတတို့သည်လည်းကောင်း၊
ကာကာပိ၊ ကျီးတို့သည်လည်းကောင်း။ ကုလလာပိ၊ စွန်ရဲတို့သည်လည်းကောင်း။ အနုပတိတွာ အနုပတိတွာ၊ အစဉ်လိုက်ကုန်၍ အစဉ်လိုက်ကုန်၍။ ဝိတစ္ဆေန္တိ၊ အထူးထူးအပြားပြား ရွေကုန်၏။ ဝိဘဇ္ဇေန္တိ၊ အထူးထူးအပြားပြား ဖောက်ခွဲကုန်၏။ သော သတ္တော၊ ထိုသတ္တဝါသည်။ အဋ္ဋဿရံ၊ ကျင်နာသော အသံကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧသော သတ္တော၊ ထိုသတ္တဝါသည်။ ဣမသ္မိံ ယေဝ ရာဇဂဟေ၊ ဤရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌သာလျှင်။ ဂါမကူဋကော၊ တံစိုးစားသော တရားသူကြီးသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ဖူးပြီ။ပ။ (၄၅)
အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂိဇ္ဈကူဋာ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ် အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတာ၊ တောင်မှ။ ဩရောဟန္တော၊ သက်ဆင်းသည်ရှိသော်။ ဂူထကူပေ၊ ကျင်ကြီးတွင်း၌။ သသီသကံ၊ ဦးခေါင်းနှင့် တကွ။ နိမုဂ္ဂံ၊ နစ်သော။ ပုရိသံ၊ ယောကျ်ားပြိတ္တာကို။ အဒ္ဒသံ၊ မြင်၏၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧသော သတ္တော၊ ဤသတ္တဝါသည်။ ဣမသ္မိံ ယေဝ ရာဇဂဟေ၊ ဤရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌သာလျှင်။ ပါရဒါရိကော၊ သူတစ်ပါးမယားကို သွားလာသော ယောကျ်ားသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ဖူးပြီ။ပ။ (၄၆)
အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဣဓ၊ ဤ အရပ်၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂိဇ္ဈကူဋာ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ် အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတာ၊ တောင်မှ။ ဩရောဟန္တော၊ သက်ဆင်းသည်ရှိသော်။ ဂူထကူပေ၊ ကျင်ကြီးတွင်း၌။ သသီသကံ၊ ဦးခေါင်းနှင့် တကွ။ နိမုဂ္ဂံ၊ နစ်သော။ ဥဘောဟိ ဟတ္ထေဟိ၊ လက်နှစ်ဘက်တို့ဖြင့်။ ဂူထံ၊ မစင်ကို။ ခါဒန္တံ၊ ခဲသော။ ပုရိသံ၊ ယောကျ်ားပြိတ္တာကို။ အဒ္ဒသံ၊ မြင်၏၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧသော သတ္တော၊ ဤသတ္တဝါသည်။ ဣမသ္မိံ ယေဝ ရာဇဂဟေ၊ ဤရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌သာလျှင်။ ဒုဋ္ဌဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားပျက်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ဖူးပြီ။ သော ဗြာဟ္မဏော၊ ထိုပုဏ္ဏားပျက်သည်။ ကဿပဿ၊ ကဿပအမည်တော်ရှိသော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပါဝစနေ၊ သာသနာတော်၌။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ ဘတ္တေန၊ ဆွမ်းဖြင့်။ နိမန္တေတွာ၊ ပင့်ဖိတ်၍။ ဒေါဏိယော၊ ကျင်းတို့ကို။ ဂူထဿ၊ မစင်ဖြင့်။ ပူရာပေတွာ၊ ပြည့်စေ၍။ ကာလံ၊ အခါကို။ အာရောစာပေတွာ၊ ကြားစေ၍။ “ဘောန္တော၊ အရှင်တို့။ အတော၊ ဤအခါမှစ၍။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ဘုဉ္ဇန္တု စေဝ၊ စားလည်း စားလေကုန်။ ဟရန္တု စ၊ ဆောင်လည်း ဆောင်လေကုန်၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ (၄၇)
၂၃၀။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂိဇ္ဈကူဋာ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ် အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတာ၊ တောင်မှ။ ဩရောဟန္တော၊ သက်ဆင်းသည်ရှိသော်။ ဝေဟာသံ၊ ကောင်းကင်သို့။ ဂစ္ဆန္တိံ၊ ပျံသွားသော။ နိစ္ဆဝိံ၊ အရေမရှိသော။ ဣတ္ထိံ၊ မိန်းမပြိတ္တာကို။ အဒ္ဒသံ၊ မြင်၏။ တမေနံ၊ ထိုမိန်းမပြိတ္တာကို။ ဂိဇ္ဈာပိ၊ လင်းတတို့သည်လည်းကောင်း။ ကာကာပိ၊ ကျီးတို့သည်လည်းကောင်း။ ကုလလာပိ၊ စွန်ရဲတို့သည်လည်းကောင်း။ အနုပတိတွာ အနုပတိတွာ၊ အစဉ်လိုက်ကုန်၍ အစဉ်လိုက်ကုန်၍။ ဝိတစ္ဆေန္တိ၊ အထူးထူးအပြားပြား ရွေကုန်၏။ ဝိဘဇ္ဇေန္တိ၊ အထူးအထူးအပြားပြား ဖောက်ခွဲကုန်၏။ သာ ဣတ္ထီ၊ ထိုမိန်းမပြိတ္တာသည်။ အဋ္ဋဿရံ၊ ကျင်နာသော အသံကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧသာ ဣတ္ထီ၊ ဤမိန်းမသည်။ ဣမသ္မိံ ယေဝ ရာဇဂေဟေ၊ ဤရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌သာလျှင်။ အတိစာရိနီ၊ လင်ကို လွန်ကျုး၍ သူတစ်ထူးနှင့် မေထုန်ကျင့်လေ့ရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ဖူးပြီ။ပ။ (၄၈)
အာဝုသော၊ ငါ့ရှင့်။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂိဇ္ဈကူဋာ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ် အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတာ၊ တောင်မှ။ ဩရောဟန္တော၊ သက်ဆင်းသည်ရှိသော်။ ဝေဟာသံ၊ ကောင်းကင်သို့။ ဂစ္ဆန္တိံ၊ ပျံသွားသော။ ဒုဂ္ဂန္ဓံ၊ မကောင်းသော အနံ့ရှိသော။ မင်္ဂုလိံ၊ မလှသော အဆင်းရှိသော။ ဣတ္ထိံ၊ မိန်းမပြိတ္တာကို။ အဒ္ဒသံ၊ မြင်၏။ တမေနံ၊ ထိုမိန်းမပြိတ္တာကို။ ဂိဇ္ဈာပိ၊ လင်းတတို့သည်လည်းကောင်း။ ကာကာပိ၊ ကျီးတို့သည်လည်းကောင်း။ ကုလလာပိ၊ စွန်ရဲတို့သည်လည်းကောင်း။ အနုပတိတွာ အနုပတိတွာ၊ အစဉ်လိုက်ကုန်၍ အစဉ်လိုက်ကုန်၍။ ဝိတစ္ဆေန္တိ၊ အထူးထူးအပြားပြား ရွေကုန်၏။ ဝိဘဇ္ဇေန္တိ၊ အထူးထူးအပြားပြား ဖောက်ခွဲကုန်၏။ သာ ဣတ္ထီ၊ ထိုမိန်းမပြိတ္တာသည်။ အဋ္ဋဿရံ၊ ကျင်နာသော အသံကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧသာ ဣတ္ထီ၊ ဤမိန်းမသည်။ ဣမသ္မိံ ယေဝ ရာဇဂဟေ၊ ဤရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌သာလျှင်။ ဣက္ခဏိကာ၊ နတ်ဝင်မသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ဖူးပြီ။ပ။ (၄၉)
အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂိဇ္ဈကူဋာ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ် အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတာ၊ တောင်မှ။ ဩရောဟန္တော၊ သက်ဆင်းသည်ရှိသော်။ ဝေဟာသံ၊ ကောင်းကင်သို့။ ဂစ္ဆန္တိံ၊ ပျံသွားသော။ ဥပ္ပက္ကံ၊ နံပါးအောက်ထက် ပြင်းစွာကျက်သော။ ဩကိလိနိံ၊ မီဖွားမီးပေါက် တဖြောက်ဖြောက်ကျသော။ ဩကိရိနိံ၊ မီးကျီးဖြင့် ထက်ဝန်းကျင်မှ ပြွမ်းသော။ ဣတ္ထိံ၊ မိန်းမပြိတ္တာကို။ အဒ္ဒသံ၊ မြင်၏။ သာ ဣတ္ထီ၊ ထိုမိန်းမပြိတ္တာသည်။ အဋ္ဋဿရံ၊ ကျင်နာသော အသံကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧသာ ဣတ္ထီ၊ ဤမိန်းမသည်။ ကာလိင်္ဂဿ၊ ကလိင်္ဂတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရညော၊ မင်း၏။ အဂ္ဂမဟေသီ၊ မိဖုရားကြီးသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ဖူးပြီ။ သာ၊ ထိုမိဖုရားကြီးသည်။ ဣဿာပကတာ၊ ငြူစူခြင်းသည် နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ သပတ္တိံ၊ လင်တူမိန်းမကို။ အင်္ဂါရကဋာဟေန၊ မီးအိုးကင်းဖြင့်။ ဩကိရိ၊ သွန်းလောင်း၏။ပ။ (၅၀)
အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဣဓ၊ ဤ အရပ်၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂိဇ္ဈကူဋာ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ် အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတာ၊ တောင်မှ။ ဩရောဟန္တော၊ သက်ဆင်းသည်ရှိသော်။ ဝေဟာသံ၊ ကောင်းကင်သို့။ ဂစ္ဆန္တံ၊ ပျံသွားသော။ အသီသကံ၊ ဦးခေါင်းမရှိသော။ ကဗန္ဓံ၊ ဦးခေါင်းဖြင့် ကန်းသော ကိုယ်ရှိသော ပြိတ္တာကို။ အဒ္ဒသံ၊ မြင်၏။ တဿ၊ ထိုပြိတ္တာ၏။ ဥရေ၊ ရင်၌။ အက္ခီနိ စေဝ၊ မျက်စိတို့သည်လည်းကောင်း။ မုခဉ္စ၊ ခံတွင်းသည်လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တမေနံ၊ ထိုပြိတ္တာကို။ ဂိဇ္ဈာပိ၊ လင်းတတို့သည်လည်းကောင်း။ ကာကာပိ၊ ကျီးတို့သည်လည်းကောင်း။ ကုလလာပိ၊ စွန်ရဲတို့သည်လည်းကောင်း။ အနုပတိတွာ အနုပတိတွာ၊ အစဉ်လိုက်ကုနု်၍အစဉ်လိုက်ကုန်၍။ ဝိတစ္ဆေန္တိ၊ အထူးထူးအပြားပြား ရွေကုန်၏၊
ဝိဘဇ္ဇေန္တိ၊ အထူးထူး အပြားပြား ဖောက်ခွဲကုန်၏။ သော သတ္တော၊ ထိုသတ္တဝါသည်။ အဋ္ဋဿရံ၊ ကျင်နာသော အသံကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧသော သတ္တော၊ ဤသတ္တဝါသည်။ ဣမသ္မိံ ယေဝ ရာဇဂဟေ၊ ဤရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌သာလျှင်။ ဟာရိကော နာမ၊ ဟာရိက အမည်ရှိသော။ စောရဃာတကော၊ ခိုးသူသတ်ယောကျ်ားသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ဖူးပြီ ။ပ။ (၅၁)
အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂိဇ္ဈကူဋာ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ် အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတာ၊ တောင်မှ။ ဩရောဟန္တော၊ သက်ဆင်းသည်ရှိသော်။ ဝေဟာသံ၊ ကောင်းကင်သို့။ ဂစ္ဆန္တံ၊ ပျံသွားသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းယောကျ်ားပြိတ္တာကို။ အဒ္ဒသံ၊ မြင်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းယောကျ်ားပြိတ္တာ၏။ သံဃာဋိပိ၊ ဒုကုဋ်သည်လည်း။ အာဒိတ္တာ၊ ပြောင်ပြောင်တောက်သည်။ သမ္ပဇ္ဇလိတာ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ အလျှံနှင့်တကွ ဖြစ်သည်။ သဇောတိဘူတာ၊ အရောင်အလင်းနှင့်တကွ ဖြစ်၍ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပတ္တောပိ၊ သပိတ်သည်လည်း။ အာဒိတ္တော၊ ပြောင်ပြောင်တောက်သည်။ သမ္ပဇ္ဇလိဘော၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ အလျှံနှင့်တကွ ဖြစ်သည်။ သဇောတိဘူတော၊ အရောင်အလင်းနှင့်တကွ ဖြစ်၍ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာယဗန္ဓနမ္ပိ၊ ခါးပန်းကြိုးသည်လည်း။ အာဒိတ္တံ၊ ပြောင်ပြောင်တောက်သည်။ သမ္ပဇ္ဇလိတံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ အလျှံနှင့်တကွ ဖြစ်သည်။ သဇောတိဘူတံ၊ အရောင်အလင်းနှင့်တကွ ဖြစ်၍ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာယောပိ၊ ကိုယ်သည်လည်း။ အာဒိတ္တော၊ ပြောင်ပြောင်တောက်သည်။ သမ္ပဇ္ဇလိတော၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ အလျှံနှင့်တကွ ဖြစ်သည်။ သဇောတိဘူတော၊ အရောင်အလင်းနှင့် တကွ ဖြစ်၍ ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းယောကျ်ားပြိတ္တာသည်။ အဋ္ဋဿရံ၊ ကျင်နာသော အသံကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧသော ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ကဿပဿ၊ ကဿပအမည်တော်ရှိသော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပါဝစနေ၊ သာသနာတော်၌။ ပါပဘိက္ခု၊ ယုတ်မာသော ရဟန်းသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ဖူးပြီ ။ပ။ (၅၂)
အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဣဓ၊ ဤ အရပ်၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂိဇ္ဈကူဋာ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ် အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတာ၊ တောင်မှ။ ဩရောဟန္တော၊ သက်ဆင်းသည်ရှိသော်။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမပြိတ္တာကို။ အဒ္ဒသံ၊ မြင်၏။ သိက္ခမာနံ၊ သိက္ခမာန်ပြိတ္တာကို။ အဒ္ဒသ၊ မြင်၏။ သာမဏေရံ၊ သာမဏေယောကျ်ားပြိတ္တာကို။ အဒ္ဒသံ၊ မြင်၏။ ဝေဟာသံ၊ ကောင်းကင်သို့။ ဂစ္ဆန္တိံ၊ ပျံသွားသော။ သာမဏေရိံ၊ သာမဏေမိန်းမပြိတ္တာကို။ အဒ္ဒသံ၊ မြင်၏။ တဿာ၊ ထိုသာမဏေမိန်းမပြိတ္တာ၏။ သံဃာဋိပိ၊ ဒုကုဋ်သည်လည်း။ အာဒိတ္တာ၊ ပြောင်ပြောင်တောက်သည်။ သမ္ပဇ္ဇလိတာ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ အလျှံနှင့်တကွ ဖြစ်သည်။ သဇောတိဘူတာ၊ အရောင်အလင်းနှင့်တကွ ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပတ္တောပိ၊ သပိတ်သည်လည်း။ အာဒိတ္တော၊ ပြောင်ပြောင်တောက်သည်။ သမ္ပဇ္ဇလိတော၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ အလျှံနှင့်တကွ ဖြစ်သည်။ သဇောတိဘူတော၊ အရောင်အလင်းနှင့်တကွ ဖြစ်၍ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာယဗန္ဓနမ္ပိ၊ ခါးပန်းကြိုးသည်လည်း။ အာဒိတ္တံ၊ ပြောင်ပြောင်တောက်သည်။ သမ္ပဇ္ဇလိတံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ အလျှံနှင့်တကွ ဖြစ်သည်။ သဇောတိဘူတံ၊ အရောင်အလင်းနှင့်တကွ ဖြစ်၍ ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာယောပိ၊ ကိုယ်သည်လည်း။ အာဒိတ္တော၊ ပြောင်ပြောင်တောက်သည်။ သမ္ပဇ္ဇလိတော၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ အလျှံနှင့်တကွ ဖြစ်သည်။ သဇောတိဘူတော၊ အရောင်အလင်းနှင့်တကွ ဖြစ်၍ ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာ သာမဏေရီ၊ ထိုသာမဏေမိန်းမပြိတ္တာသည်။ အဋ္ဋဿရံ၊ ကျင်နာသော အသံကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တဿ မယှံ၊ ထိုငါ့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ ‘ဘော၊ အချင်းတို့။ အစ္ဆရိယံ ဝတ၊ အံ့ဩဖွယ် ရှိစွတကား။ ဘော၊ အချင်းတို့။ အဗ္ဘုတံ ဝတ၊ မဖြစ်ဖူးမြဲ ဖြစ်စွတကား။ ဧဝရူပေါပိ၊ ဤသို့သဘော ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ သတ္တော၊ သတ္တဝါသည်။ ဘဝိဿတိ နာမ၊ ဖြစ်တုံဘိ၏။ ဧဝရူပေါပိ၊ ဤသို့သဘောရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ယက္ခော၊ ပြိတ္တာသည်။ ဘဝိဿတိ နာမ၊ ဖြစ်တုံဘိ၏။ ဧဝရူပေါပိ၊ ဤသို့သဘော ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ အတ္တဘာဝပ္ပဋိလာဘော၊ အတ္တဘောကို ရခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ နာမ၊ ဖြစ်တုံဘိ၏၊” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလ္လာနော၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည်။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မံ၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားကို။ ဥလ္လပတိ၊ ပြောဟော၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယတြ ဟိ၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်သာလျှင်။ သာဝကော၊ တပည့်သည်။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော သတ္တဝါကို။ ဉဿတိ ဝါ နာမ၊ သိလည်း သိဘိ၏။ ဒက္ခတိ ဝါ နာမ၊ မြင်လည်း မြင်ဘိ၏။ သက္ခိံ ဝါ ကရိဿတိ နာမ၊ သက်သေကိုသော်လည်း ပြုတုံဘိ၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ သာဝကာ၊ တပည့်တို့သည်။ စက္ခုဘူတာ၊ မျက်စိသဖွယ် ဖြစ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ ဝတ၊ နေကုန်စွတကား။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သာဝကာ၊ တပည့်တို့သည်။ ဉာဏဘူတာ၊ ဉာဏ်သဖွယ် ဖြစ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ ဝတ၊ နေကုန်စွတကား။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုဗ္ဗေဝ၊ ရှေးဦးကပင်လျှင်။ မေ၊ ငါဘုရားသည်။ သာ သာမဏေရီ၊ ထိုသာမဏေမိန်းမပြိတ္တာကို။ ဒိဋ္ဌာ၊ မြင်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ အပိ စ၊ ထိုသို့မြင်အပ်သော်လည်း။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ န ဗျာကာသိံ၊ ကြားတော်မမူ။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဧတံ၊ ဤသာမဏေမိန်းမပြိတ္တာကို။ စေ ဗျာကရေယျံ၊ အကယ်၍ ကြားတော်မူငြားအံ့။ ပရေ စ၊ မသိမမြင်သော သူတို့သည်ကား။ မေ၊ ငါဘုရား၏။ ဝစနံ၊ စကားတော်ကို။ န သဒ္ဒဟေယျုံ၊ မယုံကြည်ကုန်ရာ။ ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ မေ၊ ငါဘုရား၏။ ဝစနံ၊ စကားတော်ကို။ န သဒ္ဒဟေယျုံ၊ မယုံကြည်ကုန်ရာ။ တေသံ၊ ထိုသူတို့၏။ တံ၊ ထိုသို့ မယုံကြည်ခြင်းသည်။ ဒီဃရတ္တံ၊ ရှည်မြင့်စွာသော နေ့ညဉ့်ပတ်လုံး။ အဟိတာယ၊ အစီးအပွား မရှိခြင်းငှာ။ ဒုက္ခာယ၊ ဆင်းရဲခြင်းငှာ။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧသာ သာမဏေရီ၊ ဤသာမဏေမိန်းမပြိတ္တာသည်။ ကဿပဿ၊ ကဿပအမည်တော်ရှိသော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပါဝစနေ၊ သာသနာတော်၌။ ပါပသာမဏေရီ၊ ယုတ်မာသော သာမဏေမိန်းမသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ဖူးပြီ။ သာ၊ ထိုသာမဏေမိန်းမသည်။ တဿ ကမ္မဿ၊ ထိုကံ၏။ ဝိပါကေန၊ အကျိုးကြောင့်။ ဗဟူနိ ဝဿာနိ၊ များစွာသော နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဗဟူနိ ဝဿသတာနိ၊ များစွာသော နှစ်အရာတို့ပတ်လုံး။ ဗဟူနိ ဝဿသဟဿာနိ၊ များစွာ သောနှစ်အထောင်တို့ပတ်လုံး။ ဗဟူနိ ဝဿသတသဟဿာနိ၊ များစွာသော နှစ်အသိန်းတို့ပတ်လုံး။ နိရယေ၊ ငရဲ၌။ ပစ္စိတွာ၊ ကျက်၍။ တဿေ၀ ကမ္မဿ၊ ထိုကံ၏သာလျှင်။ ဝိပါကာဝသေသေန၊ အကျိုးကြွင်းအားဖြင့်။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘော ရှိသော။ အတ္တဘာဝပ္ပဋိလာဘံ၊ အတ္တဘောကို ရခြင်းကို။ ပဋိသံဝေဒေတိ၊ ခံစားရ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မောဂ္ဂလ္လာနော၊ မောဂ္ဂလာန်သည်။ သစ္စံ၊ မှန်သော စကားကို။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မောဂ္ဂလ္လာနဿ၊ မောဂ္ဂလာန်အား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၅၃-၅၆)
၂၃၁။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလ္လာနော၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယတော၊ အကြင်အိုင်မှ။ အယံ တပေါဒါ၊ ဤတပေါဒါမြစ်သည်။ သန္ဒတိ၊ စီး၏။ သော ဒဟော၊ ထိုအိုင်သည်။ အစ္ဆောဒကော၊ ကြည်သော ရေ ရှိသည်။ သီတောဒကော၊ အေးသော ရေ ရှိသည်။ သာတောဒကော၊ ချိုမြိန်သော ရေ ရှိသည်။ သေတကော၊ မှော်ညွန်မတင် ဖြူစင်သော ရေ ရှိသည်။ သုပ္ပတိတ္ထော၊ ကောင်းသော ဆိပ် ရှိသည်။ ရမဏီယော၊ နှစ်လိုဖွယ် ရှိသည်။ ပဟူတမစ္ဆကစ္ဆပေါ၊ များသော ငါးလိပ် ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စက္ကမတ္တာနိ၊ ရထားလှည်းဘီးစက်အတိုင်းအရှည် ရှိကုန်သော။ ပဒုမာနိ စ၊ ပဒုမ္မာကြာတို့သည်လည်း။ ပုပ္ဖန္တိ၊ ပွင့်ကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလ္လာနော၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည်။ ‘အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယတော၊ အကြင်အိုင်မှ။ အယံ တပေါဒါ၊ ဤတပေါဒါမြစ်သည်။ သန္ဒတိ၊ စီး၏။ သော ဒဟော၊ ထိုအိုင်သည်။ အစ္ဆောဒကော၊ ကြည်သော ရေ ရှိသည်။ သီတောဒကော၊ အေးသော ရေ ရှိ၏။ သာတောဒကော၊ ချိုမြိန်သော ရေ ရှိသည်။ သေတကော၊ မှော်ညွန်မတင် ဖြူစင်သော ရေ ရှိ၏။ သုပ္ပတိတ္ထော၊ ကောင်းသော ဆိပ် ရှိသည်။ ရမဏီယော၊ နှစ်လိုဖွယ် ရှိသည်။ ပဟူတမစ္ဆကစ္ဆပေါ၊ များသော ငါးလိပ် ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စက္ကာမတ္တာနိ၊ ရထားလှည်းဘီးစက်အတိုင်းအရှည် ရှိကုန်သော။ ပဒုမာနိ စ၊ ပဒုမ္မာကြာတို့သည်လည်း။ ပုပ္ဖန္တိ၊ ပွင့်ကုန်၏။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝက္ခတိ နာမ၊ ဆိုဘိသနည်း။ အထ စ ပန၊ စင်စစ်သော်ကား။ အယံ တပေါဒါ၊ ဤတပေါဒါမြစ်သည်။ ကုထိတာ၊ ကျိုက်ကျိုက်ဆူ ပူသည်ဖြစ်၍။ သန္ဒတိ၊ စီး၏။ အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလ္လာနော၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည်။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မံ၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားကို။ ဥလ္လပတိ၊ ပြောဟော၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယတော၊ အကြင်အိုင်မှ။ အယံ တပေါဒါ၊ ဤတပေါဒါမြစ်သည်။ သန္ဒတိ၊ စီး၏။ သော ဒဟော၊ ထိုအိုင်သည်။ အစ္ဆောဒကော၊ ကြည်သော ရေ ရှိသည်။ သီတောဒကော၊ အေးသော ရေ ရှိသည်။ သောတောဒကော၊ ချိုမြိန်သော ရေ ရှိသည်။ သေတကော၊ မှော်ညွန်မတင် ဖြူစင်သော ရေ ရှိသည်။ သုပတိတ္ထော၊ ကောင်းသော ဆိပ် ရှိသည်။ ရမဏီယော၊ နှစ်လိုဖွယ်ရှိသည်။ ပဟူတမစ္ဆကစ္ဆပေါ၊ များသော ငါးလိပ် ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စက္ကမတ္တာနိ၊ ရထားလှည်းဘီးစက် အတိုင်းအရှည် ရှိကုန်သော။ ပဒုမာနိ စ၊ ပဒုမ္မာကြာတို့သည်လည်း။ ပုပ္ဖန္တိ၊ ပွင့်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အပိ စ၊ စင်စစ်သော်ကား။ အယံ တပေါဒါ၊ ဤတပေါဒါမြစ်သည်။ ဒွိန္နံ မဟာနိရယာနံ၊ နှစ်ခုသော ငရဲကြီးတို့၏။ အန္တရိကာယ၊ အကြားဖြင့်။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာ၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ အယံ တပေါဒါ၊ ဤတပေါဒါမြစ်သည်။ ကုထိတာ၊ ကျိုက်ကျိုက်ဆူ ပူသည်ဖြစ်၍။ သန္ဒတိ၊ စီး၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မောဂ္ဂလ္လာနော၊ မောဂ္ဂလာန်သည်။ သစ္စံ၊ မှန်သော စကားကို။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မောဂ္ဂလ္လာနဿ၊ မောဂ္ဂလာန်အား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၅၇)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ လိစ္ဆဝီဟိ၊ လိစ္ဆဝီတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သင်္ဂါမေန္တော၊ စစ်ထိုးသည်ရှိသော်။ ပဘဂ္ဂေါ၊ စစ်ပျက်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ရာဇာ၊ ဗိမ္ဗိသာရမင်းသည်။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ သေနံ၊ စစ်သည်ကို။ သင်္ကဍ္ဎိတွာ၊ စုရုံး၍။ လိစ္ဆဝိယော၊ လိစ္ဆဝီမင်းတို့ကို။ ပရာဇေသိ၊ ရှုံးစေ၏။ သင်္ဂါမေ စ၊ စစ်မြေ အရပ်၌လည်း။ “ရညာ၊ ဗိမ္ဗိသာရမင်းသည်။ လိစ္ဆဝီ၊ လိစ္ဆဝီမင်းတို့ကို။ ပဘဂ္ဂါ၊ ချိုးဖျက်အပ်ကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ နန္ဒီ၊ အောင်စည်သည်။ စရတိ၊ လည်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလ္လာနော၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ရာဇာ၊ ဗိမ္ဗိသာရမင်းကို။ လိစ္ဆဝီဟိ၊ လိစ္ဆဝီမင်းတို့သည်။ ပဘဂ္ဂေါ၊ ချိုးဖျက်အပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလ္လာနော၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည်။ ‘အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ရာဇာ၊ ဗိမ္ဗိသာရမင်းကို။ လိစ္ဆဝီဟိ၊ လိစ္ဆဝီမင်းတို့သည်။ ပဘဂ္ဂေါ၊ ချိုးဖျက်အပ်၏။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝက္ခတိ နာမ၊ ဆိုဘိသနည်း။ သင်္ဂါမေ စ၊ စစ်မြေ အရပ်၌လည်း။ ‘ရညာ၊ ဗိမ္ဗိသာရမင်းသည်။ လိစ္ဆဝီ၊ လိစ္ဆဝီမင်းတို့ကို။ ပဘဂ္ဂါ၊ ချိုးဖျက်အပ်ကုန်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ နန္ဒိံ၊ အောင်စည်ကို။ စရတိ၊ လည်၏။ အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလ္လာနော၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည်။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မံ၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားကို။ ဥလ္လပတိ၊ ပြောဟော၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ရာဇာ၊ ဗိမ္ဗိသာရမင်းကို။ လိစ္ဆဝီဟိ၊ လိစ္ဆဝီမင်းတို့သည်။ ပဘဂ္ဂေါ၊ ချိုးဖျက်အပ်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ရာဇာ၊ ဗိမ္ဗိသာရမင်းသည်။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ သေနံ၊ စစ်သည်ကို။ သင်္ကဍ္ဎိတွာ၊ စုရုံး၍။ လိစ္ဆဝိယော၊ လိစ္ဆဝီမင်းတို့ကို။ ပရာဇေသိ၊ ရှုံးစေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မောဂ္ဂလ္လာနော၊ မောဂ္ဂလာန်သည်။ သစ္စံ၊ မှန်သော စကားကို။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မောဂ္ဂလာနဿ၊ မောဂ္ဂလာန်အား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၅၈)
၂၃၂။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလ္လာနော၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ၅၅၀ ၅၅၁ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဣဓ၊ ဤ အရပ်၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ သပ္ပိနိကာယ၊ သပ္ပိနိက အမည်ရှိသော။ နဒိယာ၊ မြစ်၏။ တီရေ၊ ကမ်းနား၌။ အာနေဉ္ဇံ၊ တုန်လှုပ်ခြင်း မရှိသော။ သမာဓိံ၊ စတုတ္ထဈာန်သမာဓိကို။ သမာပန္နော၊ ဝင်စားသည်ရှိသော်။ ဩဂယှ၊ ရေအိုင်သို့ သက်ဆင်း၍။ ဥတ္တရန္တာနံ၊ တက်ကုန်ုသော။ ကောဉ္စံ၊ ကြိုးကြာသံကို။ ကရောန္တာနံ၊ ပြုကုန်သော။ နာဂါနံ၊ ဆင်ပြောင်တို့၏။ သဒ္ဒံ၊ အသံကို။ အဿောသိံ၊ ကြားပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလ္လာနော၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည်။ အာနေဉ္ဇံ၊ တုန်လှုပ်ခြင်း မရှိသော။ သမာဓိံ၊ စတုတ္ထဈန်သမာဓိကို။ သမာပန္နော၊ ဝင်စားသည်ရှိသော်။ သဒ္ဒံ၊ အသံကို။ သောဿတိ၊ ကြား၏။ အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလာနော၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည်။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မံ၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားကို။ ဥလ္လပတိ နာမ၊ ပြောဟောဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧသော သမာဓိ၊ ဤသမာဓိသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သော စ ခေါ၊ ထိုသမာဓိသည်လည်း။ အပရိသုဒ္ဓေါ၊ မစင်ကြယ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မောဂ္ဂလ္လာနော၊ မောဂ္ဂလာန်သည်။ သစ္စံ၊ မှန်သော စကားကို။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မောဂ္ဂလ္လာနဿ၊ မောဂ္ဂလာန်အား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၅၉)
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ သောဘိတော၊ အရှင်သောဘိတသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဉ္စကပ္ပသတာနိ၊ ငါးရာသော မဟာကပ်တို့ကို။ အနုဿရာမိ၊ အောက်မေ့၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အာယသ္မာ သောဘိတော၊ အရှင်သောဘိတသည်။ ‘အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဉ္စကပ္ပသတာနိ၊ ငါးရာသော မဟာကပ်တို့ကို။ အနုဿရာမိ၊ အောက်မေ့၏။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝက္ခတိ နာမ၊ ဆိုဘိသနည်း။ အာယသ္မာ သောဘိတော၊ အရှင်သောဘိတသည်။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မံ၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားကို။ ဥလ္လပတိ၊ ပြောဟော၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သောဘိတဿ၊ သောဘိတအား။ ဧသာ ဇာတိ၊ ဤမဟာကပ်ငါးရာရှိသော ဘဝသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သာ ခေါ ဇာတိ၊ ထိုဘဝသည်လည်း။ ဧကာ ယေဝ ဇာတိ၊ တစ်ဘဝသာတည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သောဘိတော၊ သောဘိတသည်။ သစ္စံ၊ မှန်သော စကားကို။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သောဘိတဿ၊ သောဘိတအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၆၀)
စတုတ္ထပါရာဇိကံ၊ စတုတ္ထပါရာဇိကသည်။ သမတ္တံ၊ ပြီးပြီး။
၂၃၃။ အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ ပါရာဇိကာ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ အာပတ်တို့ကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌာ ခေါ၊ သရုပ်အားဖြင့် ပြအပ်ကုန်ပြီးသည်သာလျှင်တည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ယေသံ၊ အကြင်လေးပါးသော ပါရာဇိကတို့တွင်။ အညတရံ ဝါ အညတရံ ဝါ၊ တစ်ပါးပါးသော ပါရာဇိကအာပတ်သို့လည်း။ အာပဇ္ဇိတွာ၊ ရောက်သည်ရှိသော်။ ပုရေ၊ ရှေးလူသာမဏေဖြစ်သော အခါ၌။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သံဝါသံ၊ ပေါင်းဖော်ခြင်းကို။ န လဘတိ ယထာ၊ မရသကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပစ္ဆာ၊ ပါရာဇိကသို့ ရောက်သည်မှ နောက်၌။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သံဝါသံ၊ ပေါင်းဖော်ခြင်းကို။ န လဘတိ၊ မရ။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပါရာဇိကော၊ သာသနာတော်မှ ရှုံးခြင်းသို့ ရောက်သည်။ အသံဝါသော၊ ရဟန်းကောင်းတို့နှင့် ပေါင်းဖော်ခြင်း မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုလေးပါးသော ပါရာဇိကတို့၌။ အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့ကို။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏လော။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေးပါ၏။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏လော။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေးပါ၏။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏လော။ ဧတ္ထ၊ ဤလေးပါးသော ပါရာဇိကတို့၌။ အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့သည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤအာပတ်မှ စင်ကြယ်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏။
ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိကသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
တဿုဒ္ဒါနံ
မေထုနဉ္စ၊ မေထုန်ပါရာဇိကလည်းကောင်း။ အဒိန္နာဒါနဉ္စ၊ အဒိန္နာဒါန်ပါရာဇိကလည်းကောင်း။ မနုဿဝိဂ္ဂဟဉ္စ၊ မနုဿဝိဂ္ဂဟပါရာဇိကလည်းကောင်း။ ဥတ္တရိ စ၊ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မပါရာဇိကလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတ္တာရိ၊ လေးပါးကုန်သော။ ပါရာဇိကာနိ၊ ပါရာဇိကတို့သည်။ ဆေဇ္ဇဝတ္ထု၊ သာသနာတော်၌ ပြတ်ခြင်း၏အကြောင်းတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အသံသယာ၊ ယုံမှား မရှိအပ်ကုန်။ ဣတိ၊ ဤသည်ကား ပါရာဇိကလေးပါးတို့၏ ဥဒါန်းဂါထာတည်း။
ပါရာဇိကကဏ္ဍံ၊ ပါရာဇိကကဏ္ဍသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၂-သံဃာဒိသေသကဏ္ဍ
၁-သုက္ကဝိဿဋ္ဌိသိက္ခာပဒ
အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့။ တေရသ၊ တစ်ဆယ့်သုံးပါးကုန်သော။ သံဃာဒိသေသာ၊ သံဃာဒိသိသ်အမည်ရှိကုန်သော။ ဣမေ ခေါ ပန ဓမ္မာ၊ ဤအာပတ်တို့သည်။ ဥဒ္ဒေသံ၊ သရုပ်အားဖြင့် ပြအပ်သည်၏ အဖြစ်သို့။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။
၂၃၄။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ သေယျသကော၊ အရှင်သေယျသကသည်။ အနဘိရတော၊ မမွေ့လျော်ဘဲ။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရတိ၊ ကျင့်၏။ သော၊ ထိုသေယျသကသည်။ တေန၊ ထိုသို့ မမွေ့လျော်ခြင်းကြောင့်။ ကိသော၊ ကြုံသည်။ လူခေါ၊ ခေါင်းပါးသည်။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏော၊ အဆင်းမလှသည်။ ဥပ္ပဏ္ဍုပ္ပဏ္ဍုကဇာတော၊ ဖြစ်သော ဖက်ရွက်ရော်ကဲ့သို့ ဖြော့သော အဆင်း ရှိသည်။ ဓမနိသန္ထတဂတ္တော၊ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထသော ကိုယ် ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ ကိသံ၊ ကြုံသော။ လူခံ၊ ခေါင်းပါးသော။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏံ၊ အဆင်းမလှသော။ ဥပ္ပဏ္ဍုပ္ပဏ္ဍုကဇာတံ၊ ဖြစ်သော ဖက်ရွက်ရော်ကဲ့သို့ ဖြော့သော အဆင်းရှိသော။ ဓမနိသန္ထတဂတ္တံ၊ အကြောပြိုင်းပြိုင်းသော။ အာယသ္မန္တံ သေယျသကံ၊ အရှင်သေယျသကကို။ အဒ္ဒသ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်သောကြောင့်။ အာယသ္မန္တံ သေယျသကံ၊ အရှင်သေယျသကကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အာဝုသော သေယျသက၊ ငါ့ရှင် သေယျသက။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိသော၊ ကြုံသည်။ လူခေါ၊ ခေါင်းပါးသည်။ ဒုဗ္ဗေဏ္ဏော၊ အဆင်းမလှသည်။ ဥပ္ပဏ္ဍုပ္ပဏ္ဍုကဇာတော၊ ဖြစ်သော ဖက်ရွက်ရော်ကဲသို့ ဖြော့တော့သော အဆင်းရှိသည်။ ဓမနိသန္ထတဂတ္တော၊ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထသော ကိုယ် ရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်သနည်း။ အာဝုသော သေယျသက၊ ငါ့ရှင် သေယျသက။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ တွံ၊ သင်သည်။ အနဘိရတော၊ မမွေ့လျော်ဘဲ။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရသိ နော၊ ကျင့်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဧဝံ၊ ဤသို့ကျင့်သည် မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အာဝုသော သေယျသက၊ ငါ့ရှင် သေယျသက။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ တွံ၊ သင်သည်။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ဘုဉ္ဇ၊ စားလော့။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ သုပ၊ အိပ်လော့။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ နှာယ၊ ရေချိုးလော့။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ဘုဉ္ဇိတွာ၊ စားပြီး၍။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ သုပိတွာ၊ အိပ်ပြီး၍။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ နှာယိတွာ၊ ရေချိုးပြီး၍။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ တေ၊ သင့်အား။ အနဘိရတိ၊ မမွေ့လျော်ခြင်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ ရာဂေါ၊ ရာဂသည်။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ အနုဒ္ဓံသေတိ၊ ဖျက်ဆီး၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ ဥပက္ကမိတွာ၊ လုံ့လပြု၍။ အသုစိံ၊ သုက်ကို။ မောစေဟိ၊ လွတ်စေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘော ရှိသော အမှုကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ ကပ္ပတိ ကိံ နု ခေါ၊ အပ်ပါမည်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အာမ၊ အပ်၏။ အဟမ္ပိ၊ ငါသည်လည်း။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ကရောမိ၊ ပြု၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ သေယျသကော၊ အရှင်သေယျသကသည်။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ဘုဉ္ဇိ၊ စား၏။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ သုပိ၊ အိပ်၏။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ နှာယိ၊ ရေချိုး၏။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ဘုဉ္ဇိတွာ၊ စားပြီး၍။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ သုပိတွာ၊ အိပ်ပြီး၍။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ နှာယိတွာ၊ ရေချိုးပြီး၍။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ အနဘိရတိ၊ မမွေ့လျော်ခြင်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ ရာဂေါ၊ ရာဂသည်။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ အနုဒ္ဓံသေတိ၊ ဖျက်ဆီး၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ ဥပက္ကမိတွာ၊ လုံ့လပြု၍။ အသုစိံ၊ သုက်ကို။ မောစေတိ၊ လွတ်စေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ သေယျသကော၊ အရှင်သေယျသကသည်။ အပရေန၊ တစ်ပါးသော။ သမယေန၊ အခါ၌။ ဝဏ္ဏဝါ၊ အဆင်းလှသည်။ ပီဏိန္ဒြိယော၊ ပြည့်ဖြိုးသော ဣန္ဒြေ ရှိသည်။ ပသန္နမုခဝဏ္ဏော၊ ကြည်လင်သော မျက်နှာအဆင်း ရှိသည်။ ဝိပ္ပသန္နဆဝိဝဏ္ဏော၊ အထူးသဖြင့် ကြည်လင်သော အရေအဆင်း ရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော သေယျသကဿ၊ အရှင်သေယျသက၏။ သဟာယကာ၊ အဖော်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာယသ္မန္တံ သေယျသကံ၊ အရှင်သေယျသကကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အာဝုသော သေယျသက၊ ငါ့ရှင် သေယျသက။ တွံ၊ သင်သည်။ ပုဗ္ဗေ ခေါ၊ ရှေး၌သာလျှင်။ ကိသော၊ ကြုံသည်။ လူခေါ၊ ခေါင်းပါးသည်။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏော၊ အဆင်းမလှသည်။ ဥပ္ပဏ္ဍုပ္ပဏ္ဍုကဇာတော၊ ဖြစ်သော ဖက်ရွက်ရော်ကဲ့သို့ ဖြောတော့သော အဆင်း ရှိသည်။ ဓမနိသန္ထတဂတ္တော၊ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထသော ကိုယ်ရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ သော တွံ၊ ထိုသင်သည်။ ဒါနိ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ ဝဏ္ဏဝါ၊ အဆင်းလှသည်။ ပီဏိန္ဒြိယော၊ ပြည့်ဖြိုးသော ဣန္ဒြေ ရှိသည်။ ပသန္နမုခဝဏ္ဏော၊ ကြည်လင်သော မျက်နှာအဆင်း ရှိသည်။ ဝိပ္ပသန္နဆဝိဝဏ္ဏော၊ အထူးသဖြင့် ကြည်လင်သော အရေအဆင်း ရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အာဝုသော သေယျသက၊ ငါ့ရှင် သေယျသက။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ ဘေသဇ္ဇံ၊ အဘယ်ဆေးကို။ ကရောသိ နု ခေါ၊ ပြုဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဘေသဇ္ဇံ၊ ဆေးကို။ န ခေါ
ကရောမိ၊ မပြု။ အပိ စ၊ စင်စစ်သော်ကား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ဘုဉ္ဇာမိ၊ စား၏။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ သုပါမိ၊ အိပ်၏။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ နှာယာမိ၊ ရေချိုး၏။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ဘုဉ္ဇိတွာ၊ စားပြီး၍။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ သုပိတွာ၊ အိပ်ပြီး၍။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ နှာယိတွာ၊ ရေချိုးပြီး၍။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ မေ၊ ငါ့အား။ အနဘိရတိ၊ မမွေ့လျော်ခြင်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ ရာဂေါ၊ ရာဂသည်။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ အနုဒ္ဓံသေတိ၊ ဖျက်ဆီး၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ ဥပက္ကမိတွာ၊ လုံ့လပြု၍။ အသုစိံ၊ သုက်ကို။ မောစေမိ၊ လွတ်စေ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အာဝုသော သေယျသက၊ ငါ့ရှင် သေယျသက။ တွံ၊ သင်သည်။ ယေနေ၀ ဟတ္ထေန၊ အကြင်လက်ဖြင့်သာလျှင်။ သဒ္ဓါဒေယျံ၊ သဒ္ဓါ၍ လှူအပ်သော ဘောဇဉ်ကို။ ဘုဉ္ဇသိ၊ စား၏။ တေနေ၀ ဟတ္ထေန၊ ထိုလက်ဖြင့်သာလျှင်။ ဥပက္ကမိတွာ၊ လုံလပြု၍။ အသုစိံ၊ သုက်ကို။ မောစေသိ ကိံ ပန၊ လွတ်စေသလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ လွတ်စေသည် မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ အလိုနည်းကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အာယသ္မာ သေယျသကော၊ အရှင်သေယျသကသည်။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ ဥပက္ကမိတွာ၊ လုံ့လပြု၍။ အသုစိံ၊ သုက်ကို။ မောစေဿတိ နာမ၊ လွတ်စေဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အာယသ္မန္တံ သေယျသကံ၊ အရှင်သေယျသကကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ သန္နိပါတာပေတွာ၊ စည်းဝေးစေ၍။ အာယသ္မန္တံ သေယျသကံ၊ အရှင်သေယျသကကို။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ကိံ ပဋိပုစ္ဆိ၊ အဘယ်သို့ မေးတော်မူသနည်း။ “သေယျသက၊ သေယျသက။ တွံ၊ သင်သည်။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ ဥပက္ကမိတွာ၊ လုံ့လပြု၍။ အသုစိံ၊ သုက်ကို။ မောစေတိ၊ လွတ်စေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ အဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စွံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ကိံ ဝိဂရဟိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့တော်မူသနည်း။ “မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ အနနုစ္ဆဝိကံ၊ မလျောက်ပတ်။ အနနုလောမိကံ၊ မလျော်။ အပ္ပတိရူပံ၊ မသင့်တင့်။ အဿာမဏကံ၊ ရဟန်းတို့၏ အမူအရာ မဟုတ်။ အကပ္ပိယံ၊ မအပ်။ အကရဏီယံ၊ မပြုအပ်။ မောဃပုရိယ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ ဥပက္ကမိတွာ၊ လုံ့လပြု၍။ အသုစိံ၊ သုက်ကို။ မောစေဿသိ နာမ၊ လွတ်စေဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိရာဂါယ၊ တပ်ခြင်း ကင်းစိမ့်သောငှာ။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ ဒေသိတော နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ သရာဂါယ၊ တပ်ခြင်းနှင့်တကွ ဖြစ်ခြင်းငှာ။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ နော ဒေသိတော နနု၊ မဟောအပ်သည် မဟုတ်လော။ ဝိသညောဂါယ၊ ကိလေသာတို့နှင့် မယှဉ်စေခြင်းငှာ။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ ဒေသိတော နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ သသညောဂါယ၊ ကိလေသာတို့နှင့် ယှဉ်စေခြင်းငှာ။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ နော ဒေသိတော နနု၊ မဟောအပ်သည် မဟုတ်လော။ အနုပါဒါနာယ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ဖြင့် မစွဲလမ်းစေခြင်းငှာ။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ ဒေသိတော နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ သဥပါဒါနာယ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ဖြင့် စွဲလမ်းစေခြင်းငှာ။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ နော ဒေသိတော နနု၊ မဟောအပ်သည် မဟုတ်လော။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝိရာဂါယ၊ တပ်ခြင်း ကင်းစိမ့်သောငှာ။ တတ္ထ တသ္မိံ ဓမ္မေ၊ ထိုတရားကို။ ဒေသိတေ၊ ဟောတော်မူအပ်လျက်။ တွံ၊ သင်သည်။ သရာဂါယ၊ တပ်ခြင်းနှင့်တကွ ဖြစ်ခြင်းငှာ။ စေတေဿသိ နာမ၊ စေ့ဆော်ဘိသနည်း။ ဝိသညောဂါယ၊ ကိလေသာတို့နှင့် မယှဉ်စေခြင်းငှာ။ ဓမ္မေ၊ တရားကို။ ဒေသိတေ၊ ဟောတော်မူအပ်လျက်။ သသညောဂါယ၊ ကိလေသာတို့နှင့် ယှဉ်စေခြင်းငှာ။ စေတေဿသိ နာမ၊ စေ့ဆော်ဘိသနည်း။ အနုပါဒါနာယ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ဖြင့် မစွဲလမ်းစေခြင်းငှာ။ ဓမ္မေ၊ တရားကို။ ဒေသိတေ၊ ဟောတော်မူအပ်လျက်။ သဥပါဒါနာယ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ဖြင့် စွဲလမ်းစေခြင်းငှာ။ စေတေဿသိ နာမ၊ စေ့ဆော်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ရာဂဝိရာဂါယ၊ ရာဂဖြင့် တပ်ခြင်းကင်းရာ နိဗ္ဗာန်အကျိုးငှာ။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ ဒေသိတော နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ မဒနိမ္မဒနာယ၊ မာန်ယစ်ခြင်း ကင်းရာ နိဗ္ဗာန်အကျိုးငှာ။ ပိပါသဝိနယာယ၊ ကာမတည်းဟူသော မွတ်သိပ်ခြင်း ကင်းရာ နိဗ္ဗာန်အကျိုးငှာ။ အာလယသမုဂ္ဃါတာယ၊ တဏှာကို ပယ်ခွါရာ နိဗ္ဗာန်အကျိုးငှာ။ ဝဋ္ဋုပစ္ဆေဒါယ၊ ဝဋ်၏ပြတ်ရာ နိဗ္ဗာန်အကျိုးငှာ။ တဏှာက္ခယာယ၊ တဏှာ၏ကုန်ရာ နိဗ္ဗာန်အကျိုးငှာ။ ဝိရာဂါယ၊ တပ်ခြင်း ကင်းရာ နိဗ္ဗာန်အကျိုးငှာ။ နိရောဓာယ၊ တဏှာ၏ချုပ်ရာ နိဗ္ဗာန်အကျိုးငှာ။ နိဗ္ဗာနာယ၊ ဘဝ- ဂတိ- ယောနိ စသည်တို့၏ ငြိမ်းရာ နိဗ္ဗာန်အကျိုးငှာ။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ ဒေသိတော နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ကာမာနံ၊ ဝတ္ထုကာမ ကိလေသာကာမတို့ကို။ ပဟာနံ၊ ပယ်ခြင်းကို။ အက္ခာတံ နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ ကာမသညာနံ၊ ကာမသညာတို့ကို။ ပရိညာ၊ သုံးပါးသော ပရိညာတို့ဖြင့် ပိုင်းခြား၍ သိခြင်းကို။ အက္ခာတာ နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ ကာမပိပါသာနံ၊ ကာမတည်းဟူသော မွတ်သိပ်ခြင်းတို့ကို။ ပဋိဝိနယော၊ ပယ်ဖျောက်ခြင်းကို။ အက္ခာတော နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ ကာမဝိတက္ကာနံ၊ ကာမဝိတက်တို့ကို။ သမုဂ္ဃါတော၊ ကောင်းစွာ ခွါခြင်းကို။ အက္ခာတော နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ ကာမပရိဠာဟာနံ၊ ကာမတည်းဟူသော ပူပန်ခြင်းတို့၏။ ဝူပသမော၊ ငြိမ်းခြင်းကို။ အက္ခာတော နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ ပသန္နာနံ ဝါ၊ ကြည်ညိုကုန်ပြီးသော သူတို့အားလည်း။ ဘိယျောဘာဝါယ၊ လွန်စွာ ပွားများခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်နှီးသော ယောကျ်ား။ အထ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော။ ဧကစ္စာနဉ္စေဝ၊ အချို့သော သူတို့အားလည်း။ အပ္ပသာဒါယ၊ မကြည်ညိုခြင်းငှာ။ ပသန္နာနံ၊ ကြည်ညိုကုန်ပြီးသော။ ဧကစ္စာနဉ္စ၊ အချို့သော သူတို့အားလည်း။ အညထတ္တာယ၊ အကြည်ညိုပျက်ခြင်းငှာ။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာယသ္မန္တံ သေယျသကံ၊ အရှင်သေယျသကကို၊
အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူပြီး၍။ ဒုဗ္ဘရတာယ၊ မိမိကိုယ်ကို မိမိ မွေးမြူနိုင်ခဲသည်၏ အဖြစ်၏လည်းကောင်း၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
“သဉ္စေတနိကာ၊ လွတ်စေလိုသော စေတနာ ရှိသည်ဖြစ်၍။ ယာ သုက္ကဝိဿဋ္ဌိ၊ အကြင်သုက်လွတ်ခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သာ သုက္ကဝိဿဋ္ဌိ၊ ထိုသုက်လွတ်ခြင်းသည်။ သံဃာဒိသေသော၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိနိကာယော၊ အာပတ်အပေါင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော။
ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၃၅။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဏီတဘောဇနာနိ၊ မွန်မြတ်သော ဘောဇဉ်တို့ကို။ ဘုဉ္ဇိတွာ၊ စားကုန်၍။ မုဋ္ဌဿတီ၊ လွတ်သော သတိ ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အသမ္ပဇာနာ၊ ပညာအဆင်အခြင် မရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ နိဒ္ဒံ၊ အိပ်ပျော်ခြင်းသို့။ ဩက္ကမန္တိ၊ သက်ကုန်၏။ မုဋ္ဌဿတီနံ၊ လွတ်သော သတိ ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အသမ္ပဇာနာနံ၊ ပညာအဆင်အခြင် မရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ နိဒ္ဒံ၊ အိပ်ပျော်ခြင်းသို့။ ဩက္ကမန္တာနံ၊ သက်ကုန်သော။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ သုပိနန္တေန၊ အိပ်မက်ဖြင့်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စတိ၊ လွတ်၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “သဉ္စေတနိကာ၊ လွတ်စေလိုသော စေတနာ ရှိသည်ဖြစ်၍။ ယာ သုက္ကဝိဿဋ္ဌိ၊ အကြင်သုက်လွတ်ခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သာ သုက္ကဝိဿဋ္ဌိ၊ ထိုသုက်လွတ်ခြင်းသည်။ သံဃာဒိသေသော၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိနိကာယော၊ အာပတ်အပေါင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်ပြီ။ အမှာကဉ္စ၊ ငါတို့အားလည်း။ သုပိနန္တေန၊ အိပ်မက်ဖြင့်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စတိ၊ လွတ်၏။ ဧတ္ထ၊ ဤအိပ်မက်၌။ စေတနာ၊ စေတနာကို။ အတ္ထိ လဗ္ဘတိ၊ ရအပ်၏။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ တေ မယံ၊ ထိုငါတို့သည်။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နာ နု ခေါ၊ ရောက်ကုန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧသာ စေတနာ၊ ဤစေတနာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သာ စ ခေါ၊ ထိုစေတနာသည်ကား။ အဗ္ဗောဟာရိကာ၊ အာပတ်၏ အင်္ဂါဟု မခေါ်ဝေါ်လောက်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၂၃၆။ “သုပိနန္တာ၊ အိပ်မက်၌ သုက်လွတ်ခြင်းကို။ အညတြ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ သဉ္စေတနိကာ၊ လွတ်စေလိုသော စေတနာ ရှိသည်ဖြစ်၍။ ယာ သုက္ကဝိဿဋ္ဌိ၊ အကြင်သုက်လွတ်ခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ အယံ သုက္ကဝိဿဋ္ဌိ၊ ဤသုက်လွတ်ခြင်းသည်။ သံဃာဒိသေသော၊ သံဃာဒိသိသ်အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိနိကာယော၊ အာပတ်အပေါင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၂၃၇။ သဉ္စေတနိကာတိ၊ သဉ္စေတနိကာ ဟူသည်ကား။ ဇာနန္တော၊ သိလျက်။ သဉ္ဇာနန္တော၊ ကောင်းစွာ သိလျက်။ စေစ္စ၊ စေ့ဆော်၍။ အဘိဝိတရိတွာ၊ လွှမ်းမိုး၍။ ဝီတက္ကမော၊ လွန်ကျူးခြင်းတည်း။
သုက္ကန္တိ၊ သုက္ကံ ဟူသည်ကား။ နီလံ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်လည်းကောင်း။ ပီတကံ၊ ရွှေသောအဆင်းရှိသော သုက်လည်းကောင်း။ လောဟိတကံ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်လည်းကောင်း။ ဩဒါတံ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်လည်းကောင်း။ ခီရဝဏ္ဏံ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်လည်းကောင်း။ ဒဓိဝဏ္ဏံ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်လည်းကောင်း။ သပ္ပိဝဏ္ဏံ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ သုက္ကာနိ၊ သုက်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။
ဝိဿဋ္ဌီတိ၊ ဝိဿဋ္ဌိ ဟူသည်ကား။ ဌာနတော၊ တည်ရာမှ။ စာဝနာ၊ ရွေ့စေခြင်းကို။ ဝိဿဋ္ဌီတိ၊ ဝိဿဋ္ဌိ ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
အညတြ သုပိနန္တာတိ၊ အညတြ သုပိနန္တာ- ဟူသည်ကား။ သုပိနန္တံ၊ အိပ်မက်၌ သုက်လွတ်ခြင်းကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။
သံဃာဒိသေသောတိ၊ သံဃာဒိသေသော- ဟူသည်ကား။ သံဃောဝ၊ သံဃာသည်သာလျှင်။ တဿာ အာပတ္တိယာ၊ ထိုအာပတ်ကြောင့်။ ပရိဝါသံ၊ ပရိဝါသ်ကို။ ဒေတိ၊ ပေး၏။ မူလာယ၊ အရင်းသို့။ ပဋိကဿတိ၊ ငင်၏။ မာနတ္တံ၊ မာနတ်ကို။ ဒေတိ၊ ပေး၏။ အဗ္ဘေတိ၊ အဗ္ဘာန်သွင်း၏။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာသော ရဟန်းတို့သည်။ န ဒေန္တိ၊ မပေးကုန်။ န ပဋိကဿန္တိ၊ မငင်ကုန်။ န အဗ္ဘန္တိ၊ အဗ္ဘာန်မသွင်းကုန်။ ဧကပုဂ္ဂလော၊ တစ်ယောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ န ဒေတိ၊ မပေး။ န ပဋိကဿတိ၊ မငင်။ န အဗ္ဘေတိ၊ အဗ္ဘာန်မသွင်း။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ “သံဃာဒိသေသော”တိ၊ သံဃာဒိသေသော ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ တဿေ၀ အာပတ္တိနိကာယဿ၊ ထိုတစ်ဆယ့်သုံးပါးသော အာပတ်အပေါင်း၏သာလျှင်။ နာမကမ္မံ၊ အမည်ဟုဆိုအပ်သော အမှုသည်။ အဓိဝစနံ၊ အမည်တည်း။ တေနပိ၊ ထို့ကြောင့်လည်း။ “သံဃာဒိသေသော”တိ၊ သံဃာဒိသေသော- ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
အဇ္ဈတ္တရူပေ၊ အဇ္ဈတ္တဟု ဆိုအပ်သော မိမိရုပ်၌။ မောစေတိ၊ လွတ်စေ၏။ ဗဟိဒ္ဓါရူပေ၊ ဗဟိဒ္ဓဟု ဆိုအပ်သော သူတစ်ပါးရုပ်၌။ မောစေတိ၊ လွတ်စေ၏။ အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓါရူပေ၊ အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓရုပ်နှစ်ပါး၌။ မောစေတိ၊ လွတ်စေ၏။ အာကာသေ၊ ကောင်းကင်၌။ ကဋိံ၊ ခါးကို။ ကမ္ပေန္တော၊ လှုပ်စေသည်ဖြစ်၍။ မောစေတိ၊ လွတ်စေ၏။ ရာဂူပတ္ထမ္ဘေ၊ ရာဂကြောင့် အင်္ဂါဇာတ်ခံ့သော အခါ၌။ မောစေတိ၊ လွတ်စေ၏။ ဝစ္စုပတ္ထမ္ဘေ၊ ကျင်ကြီးကြောင့် အင်္ဂါဇာတ်ခံ့သော အခါ၌။ မောစေတိ၊ လွတ်စေ၏။ ပဿာဝူပတ္ထမ္ဘေ၊ ကျင်ငယ်ကြောင့် အင်္ဂါဇာတ်ခံ့သော အခါ၌။ မောစေတိ၊ လွတ်စေ၏။ ဝါတူပတ္ထမ္ဘေ၊ လေကြောင့် အင်္ဂါဇာတ်ခံ့သော အခါ၌။ မောစေ
တိ၊ လွတ်စေ၏။ ဥစ္စာလိင်္ဂပါဏကဒဋ္ဌူပတ္ထမ္ဘေ စ၊ ဥစ္စာလိင်္ဂပိုး ထိုးကိုက်ခြင်းကြောင့် အင်္ဂါဇာတ်ခံ့သော အခါ၌။ မောစေတိ၊ လွတ်စေ၏။ အာရောဂျတ္ထာယ၊ အနာမရှိခြင်းအကျိုးငှာ။ မောစေတိ၊ လွတ်စေ၏။ သုခတ္ထာယ၊ ချမ်းသာခြင်း အကျိုးငှာ။ မောစေတိ၊ လွတ်စေ၏။ ဘေသဇ္ဇတ္ထာယ၊ ဆေးအကျိုးငှာ။ မောစေတိ၊ လွတ်စေ၏။ ဒါနတ္ထာယ၊ အလှုပေးခြင်းအကျိုးငှာ။ မောစေတိ၊ လွတ်စေ၏။ ပုညတ္ထာယ၊ ကောင်းမှုအကျိုးငှာ။ မောစေတိ၊ လွတ်စေ၏။ ယညတ္ထာယ၊ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းအကျိုးငှာ။ မောစေတိ၊ လွတ်စေ၏။ သဂ္ဂတ္ထာယ၊ နတ်ပြည်အကျိုးငှာ။ မောစေတိ၊ လွတ်စေ၏။ ဗီဇတ္ထာယ၊ မျိုးစေ့အကျိုးငှာ။ မောစေတိ၊ လွတ်စေ၏။ ဝီမံသတ္ထယ၊ စုံးစမ်းခြင်းအကျိုးငှာ။ မောစေတိ၊ လွတ်စေ၏။ ဒဝတ္ထာယ၊ မြူးထူးခြင်း အကျိုးငှာ။ မောစေတိ၊ လွတ်စေ၏။ နီလံ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေတိ၊ လွတ်စေ၏။ ပီတကံ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေတိ၊ လွတ်စေ၏။ လောဟိတကံ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေတိ၊ လွတ်စေ၏။ ဩဒါတံ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေတိ၊ လွတ်စေ၏။ တက္ကဝဏ္ဏံ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေတိ၊ လွတ်စေ၏။ ဒကဝဏ္ဏံ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေတိ၊ လွတ်စေ၏။ တေလဝဏ္ဏံ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေတိ၊ လွတ်စေ၏။ ခီရဝဏ္ဏံ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေတိ၊ လွတ်စေ၏။ သပ္ပိဝဏ္ဏံ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေတိ၊ လွတ်စေ၏။
၂၃၈။ အဇ္ဈတ္တရူပေတိ၊ အဇ္ဈတ္တရူပေ- ဟူသည်ကား။ အဇ္ဈတ္တံ၊ နိယကဇ္ဈတ္တသန္တာန်၌။ ဥပါဒိန္နေ ရူပေ၊ ဥပါဒိန္နရုပ်၌။
ဗဟိဒ္ဓါရူပေတိ၊ ဗဟိဒ္ဓါရူပေ ဟူသည်ကား။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ အပသန္တာန်၌။ ဥပါဒိန္နေ ဝါ၊ ဥပါဒိန္နရုပ်၌လည်းကောင်း။ အနုပါဒိန္နေ ဝါ၊ အနုပါဒိန္နရုပ်၌လည်းကောင်း။
အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓါရူပေတိ၊ အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓါရူပေ- ဟူသည်ကား။ တဒုဘယေ၊ ထိုနှစ်ပါးစုံသော ရုပ်၌။
အာကာသေ ကဋိံ ကမ္ပေန္တောတိ၊ အာကာသေ ကဋိံ ကမ္ပေန္တော- ဟူသည်ကား။ အာကာသေ၊ ကောင်းကင်၌။ ဝါယမန္တဿ၊ လုံ့လပြုသော သူအား။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်သည်။ ကမ္မနိယံ၊ အမှု၌ ခံ့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ရာဂူပတ္တမ္ဘေတိ၊ ရာဂူပတ္ထမ္ဘေ- ဟူသည်ကား။ ရာဂေန၊ ရာဂသည်။ ပီဠိတဿ၊ နှိပ်စက်အပ်သော သူ၏။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်သည်။ ကမ္မနိယံ၊ အမှု၌ ခံ့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဝစ္စူပတ္ထမ္ဘေတိ၊ ဝစ္စူပတ္ထမ္ဘေ- ဟူသည်ကား။ ဝစ္စေန၊ ကျင်ကြီးသည်။ ပီဠိတဿ၊ နှိပ်စက်အပ်သော သူ၏။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်သည်။ ကမ္မနိယံ၊ အမှု၌ ခံ့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပဿာဝူပတ္ထမ္ဘေတိ၊ ပဿာဝူပတ္ထမ္ဘေ- ဟူသည်ကား။ ပဿာဝေန၊ ကျင်ငယ်သည်။ ပီဠိတဿ၊ နှိပ်စက်အပ်သော သူ၏။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်သည်။ ကမ္မနိယံ၊ အမှု၌ ခံ့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝါတူပတ္ထမ္ဘေတိ၊ ဝါတူပတ္ထမ္ဘေ- ဟူသည်ကား။ ဝါတေနဝ၊ လေသည်။ ပီဠိတဿ၊ နှိပ်စက်အပ်သော သူ၏။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်သည်။ ကမ္မနိယံ၊ အမှု၌ ခံ့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥစ္စာလိင်္ဂပါဏကဒဋ္ဌူပတ္ထမ္ဘေတိ၊ ဥစ္စာလိင်္ဂပါဏကဒဋ္ဌူပတ္ထမ္ဘေ- ဟူသည်ကား။ ဥစ္စာလိင်္ဂပါဏကဒဋ္ဌေန၊ ဥစ္စာလိင်္ဂပိုး ထိုးထိုက်ခြင်းကြောင့်။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်သည်။ ကမ္မနိယံ၊ အမှု၌ ခံ့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၃၉။ အာရောဂျတ္ထာယာတိ၊ အာရောဂျတ္ထာယ- ဟူသည်ကား။ အရောဂေါ၊ အနာမရှိသည်။ ဘဝိဿာမိ၊ ဖြစ်အံ့။
သုခတ္ထာယာတိ၊ သုခတ္ထာယ- ဟူသည်ကား။ သုခံ ဝေဒနံ၊ သုခဝေဒနာကို။ ဥပ္ပါဒေဿာမိ၊ ဖြစ်စေအံ့။
ဘေသဇ္ဇတ္ထာယာတိ၊ ဘေသဇ္ဇတ္ထာယ- ဟူသည်ကား။ ဘေသဇ္ဇံ၊ ဆေးသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။
ဒါနတ္ထာယာတိ၊ ဒါနတ္ထာယ- ဟူသည်ကား။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒဿာမိ၊ ပေးအံ့။
ပုညတ္ထာယာတိ၊ ပုညတ္ထာယ- ဟူသည်ကား။ ပုညံ၊ ကောင်းမှုသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။
ယညတ္ထာယာတိ၊ ယညတ္ထာယ- ဟူသည်ကား။ ယညံ၊ ယဇ်ကို။ ယဇိဿာမိ၊ ပူဇော်အံ့။
သဂ္ဂတ္ထာယာတိ၊ သဂ္ဂတ္ထာယ- ဟူသည်ကား။ သဂ္ဂံ၊ နတ်ပြည်သို့။ ဂမိဿာမိ၊ သွားအံ့။
ဗီဇတ္ထာယာတိ၊ ဗီဇတ္ထာယ- ဟူသည်ကား။ ဗီဇံ၊ မျိုးစေ့သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။
ဝီမံသတ္ထာယာတိ၊ ဝီမံသတ္ထာယ- ဟူသည်ကား။ နီလံ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့လော။ ပီတကံ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့လော။ လောဟိတကံ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့လော။ ဩဒါတံ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့လော။ တက္ကဝဏ္ဏံ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့လော။ ဒကဝဏ္ဏံ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့လော။ တေလဝဏ္ဏံ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့လော။ ခီရဝဏ္ဏံ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့လော။ ဒဓိဝဏ္ဏံ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့လော။ သပ္ပိဝဏ္ဏံ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့လော။
ဒဝတ္ထာယာတိ၊ ဒဝတ္ထာယ- ဟူသည်ကား။ ခိဍ္ဍာဓိပ္ပါယော၊ မြူးထူးလိုသည်ဖြစ်၍။
၂၄၀။ အဇ္ဈတ္တရူပေ၊ အဇ္ဈတ္တဟု ဆိုအပ်သော မိမိရုပ်၌။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဗဟိဒ္ဓါရူပေ၊ ဗဟိဒ္ဓဟု ဆိုအပ်သော သူတစ်ပါးရုပ်၌။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓါရူပေ၊ အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓရုပ်နှစ်ပါး၌။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အာကာသေ၊ ကောင်းကင်၌။ ကဋိံ၊ ခါးကို။ ကမ္ပေန္တော၊ လှုပ်စေသည်ဖြစ်၍။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ရာဂူပတ္ထမ္ဘေ၊ ရာဂကြောင့် အမှု၌ ခံ့သော အခါ၌။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဝစ္စူပတ္ထမ္ဘေ၊ ကျင်ကြီးကြောင့် အမှု၌ ခံ့သော အခါ၌။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပဿာဝူပတ္ထမ္ဘေ၊ ကျင်ငယ်ကြောင့် အမှု၌ ခံ့သော အခါ၌။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဝါတူပတ္ထမ္ဘေ၊ လေကြောင့် အမှု၌ ခံ့သော အခါ၌။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥစ္စာလိင်္ဂပါဏကဒဋ္ဌူပတ္ထမ္ဘေ၊ ဥစ္စာလိင်္ဂပိုး ထိုးကိုက်ခြင်းကြောင့် အမှု၌ ခံ့သော အခါ၌။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အာရောဂျတ္တာယ၊ အနာမရှိခြင်းအကျိုးငှာ။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သုခတ္ထာယ၊ ချမ်းသာခြင်းအကျိုးငှာ။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့၊ ။ပ။ ဘေသဇ္ဇတ္ထာယ၊ ဆေးအကျိုးငှာ။ ဒါနတ္ထာယ၊ အလှူပေးခြင်းအကျိုးငှာ။ ပုညတ္ထာယ၊ ကောင်းမှုအကျိုးငှာ။ ယညတ္ထာယ၊ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းအကျိုးငှာ။ သဂ္ဂတ္ထာယ၊ နတ်ပြည်အကျိုးငှာ။ ဗီဇတ္ထာယ၊ မျိုးစေ့အကျိုးငှာ။ ဝီမံသတ္ထာယ၊ စုံစမ်းခြင်းအကျိုးငှာ။ ဒဝတ္ထာယ၊ မြူးထူးခြင်းအကျိုးငှာ။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
နီလံ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာညဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပီတကံ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ လောဟိတံ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ဩဒါတံ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ တက္ကဝဏ္ဏံ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ဒကဝဏ္ဏံ၊ ရေ အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ တေလဝဏ္ဏံ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ခီရဝဏ္ဏံ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ဒဓိဝဏ္ဏံ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ သပ္ပိဝဏ္ဏံ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သုဒ္ဓိကံ၊ သုဒ္ဓိကဝါရသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
အာရောဂျတ္ထဉ္စ၊ အနာမရှိခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သုခတ္ထဉ္စ၊ ချမ်းသာခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အာရောဂျတ္ထဉ္စ၊ အနာမရှိခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ၊ ဆေးအကျိုးငှာလည်းကောင်း၊ ။ပ။ အာရောဂျတ္ထဉ္စ၊ အနာမရှိခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒါနတ္ထဉ္စ၊ အလှူပေးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ အာရောဂျတ္ထဉ္စ၊ အနာမရှိခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ပုညတ္ထဉ္စ၊ ကောင်းမှုအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ အာရောဂျတ္ထဉ္စ၊ အနာမရှိခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ယညတ္ထဉ္စ၊ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ အာရောဂျတ္ထဉ္စ၊ အနာမရှိခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သဂ္ဂတ္ထဉ္စ၊ နတ်ပြည်အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ အာရောဂျတ္ထဉ္စ၊ အနာမရှိခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဗီဇတ္ထဉ္စ၊ မျိုးစေ့အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ အာရောဂျတ္ထဉ္စ၊ အနာမရှိခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဝီမံသတ္ထဉ္စ၊ စုံစမ်းခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ အာရောဂျတ္ထဉ္စ၊ အနာမရှိခြင်းအကျုိးငှာလည်းကောင်း။ ဒဝတ္ထဉ္စ၊ မြူးထူးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဧကမူလကဿ၊ ဧကမူလက၏။ ခဏ္ဍစက္ကံ၊ ခဏ္ဍစက်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၂၄၁။ သုခတ္ထဉ္စ၊ ချမ်းသာခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ၊ ဆေးအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သုခတ္ထဉ္စ၊ ချမ်းသာခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒါနတ္ထဉ္စ၊ အလှူပေးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း၊ ။ပ။ သုခတ္ထဉ္စ၊ ချမ်းသာခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ပုညတ္ထဉ္စ၊ ကောင်းမှုအကျိုးငှာလည်းကောင်း၊ ။ပ။ သုခတ္ထဉ္စ၊ ချမ်းသာခြင်း အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ယညတ္ထဉ္စ၊ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သုခတ္ထဉ္စ၊ ချမ်းသာခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သဂ္ဂတ္ထဉ္စ၊ နတ်ပြည်အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သုခတ္ထဉ္စ၊ ချမ်းသာခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဗီဇတ္ထဉ္စ၊ မျိုးစေ့အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သုခတ္ထဉ္စ၊ ချမ်းသာခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဝီမံသတ္ထဉ္စ၊ စုံစမ်းခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သုခတ္ထဉ္စ၊ ချမ်းသာခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒဝတ္ထဉ္စ၊ မြူးထူးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သုခတ္ထဉ္စ၊ ချမ်းသာခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ အာရောဂျတ္ထဉ္စ၊ အနာမရှိခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၄၂။ ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ၊ ဆေးအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒါနတ္ထဉ္စ၊ အလှူပေးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း၊ ။ပ။ ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ၊ ဆေးအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ပုညတ္ထဉ္စ၊ ကောင်းမှုအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ၊ ဆေးအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ယညတ္ထဉ္စ၊ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ၊ ဆေးအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သဂ္ဂတ္ထဉ္စ၊ နတ်ပြည်အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ၊ ဆေးအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဗီဇတ္ထဉ္စ၊ မျိုးစေ့အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ၊ ဆေးအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဝီမံသတ္ထဉ္စ၊ စုံစမ်းခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ၊ ဆေးအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒဝတ္ထဉ္စ၊ မြူးထူးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ၊ ဆေးအကျုိးငှာလည်းကောင်း။ အာရောဂျတ္ထဉ္စ၊ အနာမရှိခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း၊ ။ပ။ ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ၊ ဆေးအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သုခတ္ထဉ္စ၊ ချမ်းသာခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဒါနတ္ထဉ္စ၊ အလှူပေးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ပုညတ္ထဉ္စ၊ ကောင်းမှုအကျိုးငှာလည်းကောင်း၊ ။ပ။ ဒါနတ္ထဉ္စ၊ အလှူပေးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ယညတ္ထဉ္စ၊ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒါနတ္ထဉ္စ၊ အလှူပေးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သဂ္ဂတ္ထဉ္စ၊ နတ်ပြည်အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒါနတ္ထဉ္စ၊ အလှူးပေးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဗီဇတ္ထဉ္စ၊ မျိုးစေ့အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒါနတ္ထဉ္စ၊ အလှူပေးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဝီမံသတ္ထဉ္စ၊ စုံစမ်းခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒါနတ္ထဉ္စ၊ အလှူပေးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒဝတ္ထဉ္စ၊ မြူးထူးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဒါနတ္ထဉ္စ၊ အလှူပေးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ အာရောဂျတ္ထဉ္စ၊ အနာမရှိခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း၊ ။ပ။ ဒါနတ္ထဉ္စ၊ အလှူပေးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သုခတ္ထဉ္စ၊ ချမ်းသာခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒါနတ္ထဉ္စ၊ အလှူပေးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ၊ ဆေးအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုညတ္ထဉ္စ၊ ကောင်းမှုအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ယညတ္ထဉ္စ၊ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း၊ ။ပ။ ပုညတ္ထဉ္စ၊ ကောင်းမှုအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သဂ္ဂတ္ထဉ္စ၊ နတ်ပြည်အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ပုညတ္ထဉ္စ၊ ကောင်းမှုအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဗီဇတ္ထဉ္စ၊ မျိုးစေ့အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ပုညတ္ထဉ္စ၊ ကောင်းမှုအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဝီမံသတ္ထဉ္စ၊ စုံစမ်းခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ပုညတ္ထဉ္စ၊ ကောင်းမှုအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒဝတ္ထဉ္စ၊ မြူးထူးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုညတ္ထဉ္စ၊ ကောင်းမှုအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ အာရောဂျတ္ထဉ္စ၊ အနာမရှိခြင်း အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ပ။ ပုညတ္ထဉ္စ၊ ကောင်းမှုအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သုခတ္ထဉ္စ၊ ချမ်းသာခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ပုညတ္ထဉ္စ၊ ကောင်းမှုအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ၊ ဆေးအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ပုညတ္ထဉ္စ၊ ကောင်းမှုအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒါနတ္ထဉ္စ၊ အလှူပေးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ယညတ္ထဉ္စ၊ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သဂ္ဂတ္ထဉ္စ၊ နတ်ပြည်အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ပ။ ယညတ္ထဉ္စ၊ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဗီဇတ္ထဉ္စ၊ မျိုးစေ့၏ အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ယညတ္ထဉ္စ၊ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဝီမံသတ္ထဉ္စ၊ စုံစမ်းခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ယညတ္ထဉ္စ၊ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒဝတ္ထဉ္စ၊ မြူးထူးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ယညတ္ထဉ္စ၊ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ အာရောဂျတ္ထဉ္စ၊ အနာကင်းခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ပ။ ယညတ္ထဉ္စ၊ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သုခတ္ထဉ္စ၊ ချမ်းသာခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ယညတ္ထဉ္စ၊ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ၊ ဆေးအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ယညတ္ထဉ္စ၊ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒါနတ္ထဉ္စ၊ အလှူပေးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ယညတ္ထဉ္စ၊ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ပုညတ္ထဉ္စ၊ ကောင်းမှုအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သဂ္ဂတ္ထဉ္စ၊ နတ်ပြည်အကျုိးငှာလည်းကောင်း။ ဗီဇတ္ထဉ္စ၊ မျိုးစေ့အကျိုးငှာလည်းကောင်း၊ ။ပ။ သဂ္ဂတ္ထဉ္စ၊ နတ်ပြည်အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဝီမံသတ္ထဉ္စ၊ စုံစမ်းခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သဂ္ဂတ္ထဉ္စ၊ နတ်ပြည်အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒဝတ္ထဉ္စ၊ မြူးထူးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သဂ္ဂတ္ထဉ္စ၊ နတ်ပြည်အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ အာရောဂျတ္ထဉ္စ၊ အနာမရှိခြင်း အကျိုးငှာလည်းကောင်း၊ ။ပ။ သဂ္ဂတ္ထဉ္စ၊ နတ်ပြည်အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သုခတ္ထဉ္စ၊ ချမ်းသာခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သဂ္ဂတ္ထဉ္စ၊ နတ်ပြည်အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ၊ ဆေးအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သဂ္ဂတ္ထဉ္စ၊ နတ်ပြည်အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒါနတ္ထဉ္စ၊ အလှူပေးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သဂ္ဂတ္ထဉ္စ၊ နတ်ပြည်အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ပုညတ္ထဉ္စ၊ ကောင်းမှုအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သဂ္ဂတ္ထဉ္စ၊ နတ်ပြည်အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ယညတ္ထဉ္စ၊ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဗီဇတ္ထဉ္စ၊ မျိုးစေ့အကျုိးငှာလည်းကောင်း။ ဝီမံသတ္ထဉ္စ၊ စုံစမ်းခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း ၊ ။ပ။ ဗီဇတ္ထဉ္စ၊ မျိုးစေ့အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒဝတ္ထဉ္စ၊ မြူးထူးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဗီဇတ္ထဉ္စ၊ မျိုးစေ့အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ အာရောဂျတ္ထဉ္စ၊ အနာမရှိခြင်း အကျိုးငှာလည်းကောင်း၊ ။ပ။ ဗီဇတ္ထဉ္စ၊ မျိုးစေ့အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သုခတ္ထဉ္စ၊ ချမ်းသာခြင်း အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဗီဇတ္ထဉ္စ၊ မျိုးစေ့အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ၊ ဆေးအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဗီဇတ္ထဉ္စ၊ မျိုးစေ့အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒါနတ္ထဉ္စ၊ အလှူပေးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဗီဇတ္ထဉ္စ၊ မျိုးစေ့အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ပုညတ္ထဉ္စ၊ ကောင်းမှုအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဗီဇတ္ထဉ္စ၊ မျိုးစေ့အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ယညတ္ထဉ္စ၊ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဗီဇတ္ထဉ္စ၊ မျိုးစေ့အကျိုးငှာလည်းကေင်း။ သဂ္ဂတ္ထဉ္စ၊ နတ်ပြည်အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဝီမံသတ္ထဉ္စ၊ စုံစမ်းခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒဝတ္ထဉ္စ၊ မြူးထူးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း၊ ။ပ။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဝီမံသတ္ထဉ္စ၊ စုံစမ်းခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ အာရောဂျတ္ထဉ္စ၊ အနာမရှိခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်၊ ။ပ။ ဝီမံသတ္ထဉ္စ၊ စုံစမ်းခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သုခတ္ထဉ္စ၊ ချမ်းသာခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဝီမံသတ္ထဉ္စ၊ စုံစမ်းခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ၊ ဆေးအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဝီမံသတ္ထဉ္စ၊ စုံစမ်းခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒါနတ္ထဉ္စ၊ အလှူပေးခြင်း အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဝီမံသတ္ထဉ္စ၊ စုံစမ်းခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ပုညတ္ထဉ္စ၊ ကောင်းမှုအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဝီမံသတ္ထဉ္စ၊ စုံစမ်းခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ယညတ္ထဉ္စ၊ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဝီမံသတ္ထဉ္စ၊ ကောင်းမှုအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သဂ္ဂတ္ထဉ္စ၊ နတ်ပြည်အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဝီမံသတ္ထဉ္စ၊ စုံစမ်းခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဗီဇတ္ထဉ္စ၊ မျိုးစေ့အကျုိးငှာလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဒဝတ္ထဉ္စ၊ မြူးထူးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ အာရာဂျတ္ထဉ္စ၊ အနာမရှိခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း၊ ။ပ။ ဒဝတ္ထဉ္စ၊ မြူးထူးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သုခတ္ထဉ္စ၊ ချမ်းသာခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒဝတ္ထဉ္စ၊ မြူးထူးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ၊ ဆေးအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒဝတ္ထဉ္စ၊ မြူးထူးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒါနတ္ထဉ္စ၊ အလှူပေးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒဝတ္ထဉ္စ၊ မြူးထူးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ပုညတ္ထဉ္စ၊ ကောင်းမှုအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒဝတ္ထဉ္စ၊ မြူးထူးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ယညတ္ထဉ္စ၊ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒဝတ္ထဉ္စ၊ မြူးထူးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သဂ္ဂတ္ထဉ္စ၊ နတ်ပြည်အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒဝတ္ထဉ္စ၊ မြူးထူးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဗီဇတ္ထဉ္စ၊ မျိုးစေ့အကျုိးငှာလည်းကောင်း။ ဒဝတ္ထဉ္စ၊ မြူးထူးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဝီမံသတ္ထဉ္စ၊ စုံစမ်းခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဧကမူလကဿ၊ ဧကမူလက၏။ ဗဒ္ဓစက္ကံ၊ ဗဒ္ဓစက်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
အာရောဂျတ္ထဉ္စ၊ အနာမရှိခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သုခတ္ထဉ္စ၊ ချမ်းသာခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ၊ ဆေးအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အာရောဂျတ္ထဉ္စ၊ အနာမရှိခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သုခတ္ထဉ္စ၊ ချမ်းသာခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒဝတ္ထဉ္စ၊ မြူးထူးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဒုမူလကဿ၊ ဒုမူလက၏။ ခဏ္ဍစက္ကံ၊ ခဏ္ဍစက်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
သုခတ္ထဉ္စ၊ ချမ်းသာခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ၊ ဆေးအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒါနတ္ထဉ္စ၊ အလှူပေးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သုခတ္ထဉ္စ၊ ချမ်းသာခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ၊ ဆေးအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒဝတ္ထဉ္စ၊ မြူးထူးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း၊ ။ပ။ သုခတ္ထဉ္စ၊ ချမ်းသာခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ၊ ဆေးအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ အာရောဂျတ္ထဉ္စ၊ အနာမရှိခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဒုမူလကဿ၊ ဒုမူလက၏။ ဗဒ္ဓစက္ကံ၊ ဗဒ္ဓစက်တည်း။ သံခိတ္တံ၊ ချုံးအပ်၏။
ဝီမံသတ္ထဉ္စ၊ စုံစမ်းခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒဝတ္ထဉ္စ၊ မြူးထူးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ အာရောဂျတ္ထဉ္စ၊ အနာမရှိခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ ဝီမံသတ္ထဉ္စ၊ စုံစမ်းခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒဝတ္ထဉ္စ၊ မြူးထူးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဗီဇတ္ထဉ္စ၊ မျိုးစေ့အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဒုမူလကံ၊ ဒုမူလကသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
တိမူလကမ္ပိ၊ တိမူလကကိုလည်းကောင်း။ စတုမူလကမ္ပိ၊ စတုမူလကကိုလည်းကောင်း။ ပဉ္စမူလကမ္ပိ၊ ပဉ္စမူလကကိုလည်းကောင်း။ ဆမူလကမ္ပိ၊ ဆမူလကကိုလည်းကောင်း။ သတ္တမူလကမ္ပိ၊ သတ္တမူလကကိုလည်းကောင်း။ အဋ္ဌမူလကမ္ပိ၊ အဋ္ဌမူလကကိုလည်းကောင်း။ နဝမူလကမ္ပိ၊ နဝမူလကကိုလည်းကောင်း။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဝိတ္ထာရေတဗ္ဗံ၊ ချဲ့အပ်၏။
ဣဒံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား။ သဗ္ဗမူလကံ၊ သဗ္ဗမူလကတည်း။
၂၄၃။ အာရောဂျတ္ထဉ္စ၊ အနာမရှိခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သုခတ္ထဉ္စ၊ ချမ်းသာခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ၊ ဆေးအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒါနတ္ထဉ္စ၊ အလှူပေးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ပုညတ္ထဉ္စ၊ ကောင်းမှုအကျုိးငှာလည်းကောင်း။ ယညတ္ထဉ္စ၊ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သဂ္ဂတ္ထဉ္စ၊ နတ်ပြည်အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဗီဇတ္ထဉ္စ၊ မျိုးစေ့အကျုိးငှာလည်းကောင်း။ ဝီမံသတ္ထဉ္စ၊ စုံစမ်းခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒဝတ္ထဉ္စ၊ မြူးထူးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သဗ္ဗမူလကံ၊ အလုံးစုံတို့၏ မူလကသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၂၄၄။ နီလဉ္စ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ပီတကဉ္စ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
နီလဉ္စ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ လောဟိတကဉ္စ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ။ပ။ နီလဉ္စ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဩဒါတဉ္စ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ နီလဉ္စ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ တက္ကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ နီလဉ္စ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဒကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ နီလဉ္စ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ တေလဝဏ္ဏဉ္စ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ နီလဉ္စ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ခီရဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ နီလဉ္စ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို လည်းကောင်း။ ဒဓိဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ နီလဉ္စ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဧကမူလကဿ၊ ဧကမူလက၏။ ခဏ္ဍစက္ကံ၊ ခဏ္ဍစက်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၂၄၅။ ပီတကဉ္စ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ လောဟိတကဉ္စ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပီတကဉ္စ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဩဒါတဉ္စ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ။ပ။ ပီတကဉ္စ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ တက္ကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ပီတကဉ္စ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဒကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ပီတကဉ္စ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ တေလဝဏ္ဏဉ္စ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုတ်ကိုလည်းကောင်း။ ပီတကဉ္စ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ခီရဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ပီတကဉ္စ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဒဓိဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ပီတကဉ္စ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပီတကဉ္စ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ နီလဉ္စ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဧကမူလကဿ၊ ဧကမူလက၏။ ဗဒ္ဓစက္ကံ၊ ဗဒ္ဓစက်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၂၄၆။ လောဟိတကဉ္စ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဩဒါတဉ္စ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
လောဟိတကဉ္စ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ တက္ကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း ၊ ။ပ။ လောဟိတကဉ္စ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဒကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ လောဟိတကဉ္စ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ တေလဝဏ္ဏဉ္စ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ လောဟိတကဉ္စ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ခီရဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ လောဟိတကဉ္စ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဒဓိဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ လောဟိတကဉ္စ၊ နီသောအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
လောဟိတကဉ္စ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ နီလဉ္စ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ။ပ။ လောဟိတကဉ္စ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ပီတကဉ္စ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဩဒါတဉ္စ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ တက္ကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ။ပ။ ဩဒါတဉ္စ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဒကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဩဒါတဉ္စ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ တေလဝဏ္ဏဉ္စ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဩဒါတဉ္စ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ခီရဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဩဒါတဉ္စ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဒဓိဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဩဒါတဉ္စ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဩဒါတဉ္စ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ နီလဉ္စ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ။ပ။ ဩဒါတဉ္စ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ပီတကဉ္စ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဩဒါတဉ္စ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ လောဟိတကဉ္စ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တက္ကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဒကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ။ပ။ တက္ကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ တေလဝဏ္ဏဉ္စ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ တက္ကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ခီရဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ တက္ကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဒဓိဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ တက္ကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုတ်ကိုလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တက္ကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ နီလဉ္စ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ။ပ။ တက္ကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ပီတကဉ္စ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ တက္ကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ လောဟိတကဉ္စ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ တက္ကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဩဒါတဉ္စ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဒကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ တေလဝဏ္ဏဉ္စ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ။ပ။ ဒကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ခီရဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဒကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဒဓိဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဒကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဒကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ နီလဉ္စ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ။ပ။ ဒကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ပီတကဉ္စ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဒကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ လောဟိတကဉ္စ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဒကဝကဏ္ဏဉ္စ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဩဒါတဉ္စ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဒကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ တက္ကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တေလဝဏ္ဏဉ္စ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ခီရဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ။ပ။ တေလဝဏ္ဏဉ္စ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဒဓိဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ တေလဝဏ္ဏဉ္စ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တေလဝဏ္ဏဉ္စ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ နီလဉ္စ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ။ပ။ တေလဝဏ္ဏဉ္စ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ပီတကဉ္စ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ တေလဝဏ္ဏဉ္စ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ လောဟိတကဉ္စ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ တေလဝဏ္ဏဉ္စ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဩဒါတဉ္စ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ တေလဝဏ္ဏဉ္စ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ တက္ကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ တေလဝဏ္ဏဉ္စ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဒကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ခီရဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဒဓိဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ။ပ။ ခီရဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ခီရဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ နီလဉ္စ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ။ပ။ ခီရဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ပီတကဉ္စ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ခီရဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ လောဟိတကဉ္စ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ခီရဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဩဒါတဉ္စ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ခီရဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဩဒါတဉ္စ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ခီရဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ တက္ကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ခီရဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ တက္ကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ခီရဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဒကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ခီရဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ တေလဝဏ္ဏဉ္စ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဒဓိဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဒဓိဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ နီလဉ္စ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ။ပ။ ဒဓိဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ပီတကဉ္စ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဒဓိဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ တေဟိတကဉ္စ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဒဓိဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဩဒါတဉ္စ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဒဓိဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ တက္ကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဒဓိဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဒကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဒဓိဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ တေလဝဏ္ဏဉ္စ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဒဓိဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ခီရဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ နီလဉ္စ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ပီတကဉ္စ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း ၊ ။ပ။ သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ လောဟိတကဉ္စ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဩဒါတဉ္စ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ တက္ကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဒကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ တေလဝဏ္ဏဉ္စ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုတ်ကိုလည်းကောင်း။ သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ခီရဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဒဓိဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဧကမူလကဿ၊ ဧကမူလက၏။ ဗဒ္ဓစက္ကံ၊ ဗဒ္ဓစက်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
နီလဉ္စ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ပီတကဉ္စ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ လောဟိတကဉ္စ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ နီလဉ္စ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ပီတကဉ္စ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဒုမူလကဿ၊ ဒုမူလက၏။ ခဏ္ဍစက္ကံ၊ ခဏ္ဍစက်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
ပီတကဉ္စ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ လောဟိတကဉ္စ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဩဒါတဉ္စ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိက်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ ပီတကဉ္စ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ လောဟိတကဉ္စ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ။ပ။ ပီတကဉ္စ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ လောဟိတကဉ္စ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ နီလဉ္စ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဒုမူလကဿ၊ ဒုမူလက၏။ ဗဒ္ဓစက္ကံ၊ ဗဒ္ဓစက်တည်း။ သံခိတ္တံ၊ ချုံးအပ်၏။
ဒဓိဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ နီလဉ္စ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဒုမူလကံ၊ ဒုမူလကသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
တိမူလကမ္ပိ၊ တိမူလကကိုလည်းကောင်း။ စတုမူလကမ္ပိ၊ စတုမူလကကိုလည်းကောင်း။ ပဉ္စမူလကမ္ပိ၊ ပဉ္စမူလကကိုလည်းကောင်း။ ဆမူလကမ္ပိ၊ ဆမူလကကိုလည်းကောင်း။ သတ္တမူလကမ္ပိ၊ သတ္တမူလကကိုလည်းကောင်း။ အဋ္ဌမူလကမ္ပိ၊ အဋ္ဌမူလကကိုလည်းကောင်း။ နဝမူလကမ္ပိ၊ နဝမူလကကိုလည်းကောင်း။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဝိတ္ထာရေတဗ္ဗံ၊ ချဲ့အပ်၏။
ဣဒံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား။ သဗ္ဗမူလကံ၊ သဗ္ဗမူကလတည်း။
၂၄၇။ နီလဉ္စ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ပီတကဉ္စ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ လောဟိတကဉ္စ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဩဒါတဉ္စ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို လည်းကောင်း။ တက္ကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဒကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ တေလဝဏ္ဏဉ္စ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုတ်ကိုလည်းကောင်း။ ခီရဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သဗ္ဗမူလကံ၊ အလုံးစုံတို့၏ မူလကသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၂၄၈။ အာရောဂျတ္ထဉ္စ၊ အနာမရှိခြင်း အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ နီလဉ္စ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အာရောဂျတ္ထဉ္စ၊ အနာမရှိခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သုခတ္ထဉ္စ၊ ချမ်းသာခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ နီလဉ္စ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ပီတကဉ္စ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အာရောဂျတ္ထဉ္စ၊ အနာမရှိခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သုခတ္ထဉ္စ၊ ချမ်းသာခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ၊ ဆေးအကျိုးငှာ လည်းကောင်း။ နီလဉ္စ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ပီတကဉ္စ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ လောဟိတကဉ္စ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥဘတော ဝဍ္ဎကံ၊ နှစ်ဘက်ပွားခြင်းကို။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဝဍ္ဎေတဗ္ဗံ၊ ပွားစေအပ်၏။
အာရောဂျတ္ထဉ္စ၊ အနာမရှိခြင်းအကျုိးငှာလည်းကောင်း။ သုခတ္ထဉ္စ၊ ချမ်းသာခြင်းအကျိုးငှာ လည်းကောင်း။ ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ၊ ဆေးအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒါနတ္ထဉ္စ၊ အလှူပေးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ပုညတ္ထဉ္စ၊ ကောင်းမှုအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ယညတ္ထဉ္စ၊ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သဂ္ဂတ္ထဉ္စ၊ နတ်ပြည်အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဗီဇတ္ထဉ္စ၊ မျိုးစေ့အကျိုးုငှာလည်းကောင်း။ ဒဝတ္ထဉ္စ၊ မြူးထူးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ နီလဉ္စ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ပီတကဉ္စ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို လည်းကောင်း။ လောဟိတကဉ္စ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဩဒါတဉ္စ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ တက္ကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဒကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ တေလဝဏ္ဏဉ္စ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ခီရဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဒဓိဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
မိဿကစက္ကံ၊ မိဿကစက်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီး။
၂၄၉။ နီလဉ္စ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေဿာမီတိ၊ လွတ်စေအံ့ဟု။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ပီတကံ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်သည်။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
နီလံ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေဿာမီတိ၊ လွတ်စေအံ့ဟု။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ လောဟိတကံ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်သည် ။ပ။ ဩဒါတံ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်သည်။ တက္ကဝဏ္ဏံ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်သည်၊ ။ ဒကဝဏ္ဏံ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်သည်။ တေလဝဏ္ဏံ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုတ်သည်။ ခီရဝဏ္ဏံ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်သည်။ ဒဓိဝဏ္ဏံ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်သည်။ သပ္ပိဝဏ္ဏံ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်သည်။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ခဏ္ဍစက္ကံ၊ ခဏ္ဍစက်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၂၅၀။ ပီတကံ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေဿာမီတိ၊ လွတ်စေအံ့ဟု။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ လောဟိတကံ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်သည်။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပီတကံ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေဿာမီတိ၊ လွတ်စေအံ့ဟု။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ဩဒါတံ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်သည် ၊ ။ပ။ တက္ကဝဏ္ဏံ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်သည်။ ဒကဝဏ္ဏံ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်သည်။ တေလဝဏ္ဏံ၊ ဆီအဆင်းရှိသောသုတ်သည်။ ခီရဝဏ္ဏံ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်သည်။ ဒဓိဝဏ္ဏံ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်သည်။ သပ္ပိဝဏ္ဏံ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသောသုက်သည်။ နီလံ၊ ညိုသောအဆင်းရှိသောသုက်သည်။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဗဒ္ဓစက္ကမူလံ၊ ဗဒ္ဓစက်၏မူလကို။ သံခိတ္တံ၊ ချုံးအပ်ပြီ။
၂၅၁။ သပ္ပိဝဏ္ဏံ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေဿာမီတိ၊ လွတ်စေအံ့ဟု- စေတေတိ- စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ နီလံ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်သည်။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သပ္ပိဝဏ္ဏံ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေဿာမီတိ၊ လွတ်စေအံ့ဟု။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ပီတကံ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်သည်၊ ။ပ။ လော ဟိတကံ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်သည်။ ဩဒါတံ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်သည်။ တက္ကဝဏ္ဏံ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်သည်။ ဒကဝဏ္ဏံ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်သည်။ တေလဝဏ္ဏံ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်သည်။ ခီရဝဏ္ဏံ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်သည်။ ဒဓိဝဏ္ဏံ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်သည်။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ကုစ္ဆိစက္ကံ၊ ကုစ္ဆိစက်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၂၅၂။ ပီတကံ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေဿာမီတိ၊ လွတ်စေအံ့ဟု။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ နီလံ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်သည်။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
လောဟိတကံ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို၊ ။ပ။ ဩဒါတံ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ တက္ကဝဏ္ဏံ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ဒကဝဏ္ဏံ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ တေလဝဏ္ဏံ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုတ်ကို။ ခီရဝဏ္ဏံ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုတ်ကို။ ဒဓိဝဏ္ဏံ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ သပ္ပိဝဏ္ဏံ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေဿာမီတိ၊ လွတ်စေအံ့ဟု။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ နီလံ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်သည်။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပိဋ္ဌိစက္ကဿ၊ ပိဋ္ဌိစက်၏။ ပဌမံ ဂမနံ၊ ရှေးဦးစွာ သွားခြင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၂၅၃။ လောဟိတကံ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေဿာမီတိ၊ လွတ်စေအံ့ဟု။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ပီတကံ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်သည်။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဩဒါတံ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို၊ ။ပ။ တက္ကဝဏ္ဏံ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ဒကဝဏ္ဏံ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ တေလဝဏ္ဏံ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ခီရဝဏ္ဏံ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ဒဓိဝဏ္ဏံ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ သပ္ပိဝဏ္ဏံ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ နီလံ၊ ညိုသောအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေဿာမီတိ၊ လွတ်စေအံ့ဟု။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ပီတကံ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်သည်။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပိဋ္ဌိစက္ကဿ၊ ပိဋ္ဌိစက်၏။ ဒုတိယံ ဂမနံ၊ နှစ်ခုမြောက်သော သွားခြင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၂၅၄။ ဩဒါတံ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေဿာမီတိ၊ လွတ်စေအံ့ဟု။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ လောဟိတကံ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်သည်။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တက္ကဝဏ္ဏံ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကို ၊ ။ပ။ ဒကဝဏ္ဏံ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ တေလဝဏ္ဏံ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ခီရဝဏ္ဏံ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ဒဓိဝဏ္ဏံ၊ နိုဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ သပ္ပိဝဏ္ဏံ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ နီလံ၊ ညိုသောအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ပီတကံ၊ ရွှေသောအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေဿာမီတိ၊ လွတ်စေအံ့ဟု။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ လောဟိတကံ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်သည်။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပိဋ္ဌိစက္ကဿ၊ ပိဋ္ဌိစက်၏။ တတိယံ ဂမနံ၊ သုံးခုမြောက်သော သွားခြင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၂၅၅။ တက္ကဝဏ္ဏံ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေဿာမီတိ၊ လွတ်စေအံ့ဟု။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ဩဒါတံ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်သည်။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဒကဝဏ္ဏံ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကို၊ ။ပ။ တေလဝဏ္ဏံ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ခီရဝဏ္ဏံ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ဒဓိဝဏ္ဏံ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ သပ္ပိဝဏ္ဏံ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ နီလံ၊ ညိုသောအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ပီတကံ၊ ရွှေသောအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ လောဟိတကံ၊ နီသောအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေဿာမီတိ၊ လွတ်စေအံ့ဟု။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ဩဒါတံ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်သည်။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပိဋ္ဌိစက္ကဿ၊ ပိဋ္ဌိစက်၏။ စတုတ္ထံ ဂမနံ၊ လေးခုမြောက်သော သွားခြင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၂၅၆။ ဒကဝဏ္ဏံ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေဿာမီတိ၊ လွတ်စေအံ့ဟု။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ တက္ကဝဏ္ဏံ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်သည်။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တေလဝဏ္ဏံ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကို ၊ ။ပ။ ခီရဝဏ္ဏံ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ဒဓိဝဏ္ဏံ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ သပ္ပိဝဏ္ဏံ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ နီလံ၊ ညိုသောအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ပီတကံ၊ ရွှေသောအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ လောဟိတကံ၊ နီသောအဆင်းရှိသောသုက်ကို။ ဩဒါတံ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေဿာမီတိ၊ လွတ်စေအံ့ဟု။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ တက္ကဝဏ္ဏံ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်သည်။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပိဋ္ဌိစက္ကဿ၊ ပိဋ္ဌိစက်၏။ ပဉ္စမံ ဂမနံ၊ ငါးခုမြောက်သော သွားခြင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၂၅၇။ တေလဝဏ္ဏံ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေဿာမီတိ၊ လွတ်စေအံ့ဟု။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ဒကဝဏ္ဏံ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်သည်။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ခီရဝဏ္ဏံ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကို ၊ ။ပ။ ဒဓိဝဏ္ဏံ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ သပ္ပိဝဏ္ဏံ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ နီလံ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ပီတကံ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ လောဟိတကံ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ဩဒါတံ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ တက္ကဝဏ္ဏံ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေဿာမီတိ၊ လွတ်စေအံ့ဟု။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ဒကဝဏ္ဏံ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်သည်။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပိဋ္ဌိစက္ကဿ၊ ပိဋ္ဌိစက်၏။ ဆဋ္ဌံ ဂမနံ၊ ခြောက်ခုမြောက်သော သွားခြင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၂၅၈။ ခီရဝဏ္ဏံ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေဿာမီတိ၊ လွတ်စေအံ့ဟု။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ တေလဝဏ္ဏံ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်သည်။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဒဓိဝဏ္ဏံ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကို ၊ ။ပ။ သပ္ပိဝဏ္ဏံ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ နီလံ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ပီတကံ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ဩဒါတံ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ တက္ကဝဏ္ဏံ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ဒကဝဏ္ဏံ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေဿာမီတိ၊ လွှတ်စေအံ့ဟု။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ တေလဝဏ္ဏံ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်သည်။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပိဋ္ဌိစက္ကဿ၊ ပိဋ္ဌိစက်၏။ သတ္တမံ ဂမနံ၊ ခုနစ်ခုမြောက်သော သွားခြင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၂၅၉။ ဒဓိဝဏ္ဏံ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေဿာမီတိ၊ လွတ်စေအံ့ဟု။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ခီရဝဏ္ဏံ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်သည်။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သပ္ပိဝဏ္ဏံ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကို၊ ။ပ။ နီလံ၊ ညိုသောအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ပီတကံ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ဩဒါတံ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ တက္ကဝဏ္ဏံ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ဒကဝဏ္ဏံ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်သည်။ တေလဝဏ္ဏံ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေဿာမီတိ၊ လွတ်စေအံ့ဟု။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ခီရဝဏ္ဏံ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်သည်။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပိဋ္ဌိစက္ကဿ၊ ပိဋ္ဌိစက်၏။ အဋ္ဌမံ ဂမနံ၊ ရှစ်ခုမြောက်သော သွားခြင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၂၆၀။ သပ္ပိဝဏ္ဏံ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေဿာမီတိ၊ လွတ်စေအံ့ဟု။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ဒဓိဝဏ္ဏံ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်သည်။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
နီလံ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို၊ ။ပ။ ပီတကံ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ လောဟိတကံ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ဩဒါတံ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ တက္ကဝဏ္ဏံ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ဒကဝဏ္ဏံ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ တေလဝဏ္ဏံ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ခီရဝဏ္ဏံ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေဿာမီတိ၊ လွတ်စေအံ့ဟု။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ဒဓိဝဏ္ဏံ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်သည်။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပိဋ္ဌိစက္ကဿ၊ ပိဋ္ဌိစက်၏။ နဝမံ ဂမနံ၊ ကိုးခုမြောက်သော သွားခြင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၂၆၁။ နီလံ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေဿာမီတိ၊ လွတ်စေအံ့ဟု။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ သပ္ပိဝဏ္ဏံ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်သည်။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပီတကံ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို၊ ။ပ။ လောဟိတကံ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ တက္ကဝဏ္ဏံ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ဒကဝဏ္ဏံ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ တေလဝဏ္ဏံ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ခီရဝဏ္ဏံ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ဒဓိဝဏ္ဏံ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေဿာမီတိ၊ လွတ်စေအံ့ဟု။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ သပ္ပိဝဏ္ဏံ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်သည်။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပိဋ္ဌိစက္ကဿ၊ ပိဋ္ဌိစက်၏။ ဒသမံ ဂမနံ၊ ဆယ်ခုမြောက်သော သွားခြင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
ပိဋ္ဌိစက္ကံ၊ ပိဋ္ဌိစက်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၂၆၂။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ န မုစ္စတိ၊ မလွတ်အံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ န ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လမပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ န ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လမပြုအံ့။ န မုစ္စတိ၊ မလွတ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
န စေတေတိ၊ မစေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
န စေတေတိ၊ မစေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ န မုစ္စတိ၊ မလွတ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
န စေတေတိ၊ မစေ့ဆော်အံ့။ န ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လမပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
န စေတေတိ၊ မစေ့ဆော်အံ့။ န ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လမပြုအံ့။ န မုစ္စတိ၊ မလွတ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
သုပိနန္တေန၊ အိပ်မက်ဖြင့်။ မောစေန္တဿ၊ လွတ်သော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ န မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ခိတ္တစိတ္တဿ၊ ပျံ့လွင့်သော စိတ်ရှိသော ရဟန်းအား လည်းကောင်း။ ဝေဒနာဋ္ဋဿ၊ ဝေဒနာနှိပ်စက်သော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်။ ပဒဘာဇနီ၊ အပြီးတည်း။
ဝိနီတဝတ္ထုဥဒ္ဒါနဂါထာ
သုပိနော၊ အိပ်မက်၌ သုတ်လွတ်သော ရဟန်းအကြောင်း။ ဥစ္စာရ၊ ကျင်ကြီးစွန့်သော ရဟန်းအကြောင်း။ ပဿာဝေါ၊ ကျင်ငယ်စွန့်သော ရဟန်းအကြောင်း။ ဥဏှောဒကေန၊ ရေနွေးချိုးသော ရဟန်းအကြောင်းနှင့် တကွ။ ဝိတက္က၊ ကာမဝိတက်ကို ကြံသော ရဟန်းအကြောင်း။ ဘေသဇ္ဇံ၊ ဆေးလိမ်းသော ရဟန်းအကြောင်း။ ကဏ္ဍုဝံ၊ ဝဲနာကို ဖျောက်သော ရဟန်းအကြောင်း။ မဂ္ဂေါ၊ ခရီးသွားသော ရဟန်းအကြောင်း။ ဝတ္ထိ၊ သိုအိမ်ကို ကိုင်သော ရဟန်းအကြောင်း။ ဇန္တာဃရ၊ ဇရုံးအိမ်၌ ဝမ်းပျဉ်းကို မီးကင်သော ရဟန်းအကြောင်း။ ဥပက္ကမော၊ လုံ့လပြုသော ရဟန်းအကြောင်း။
သာမဏေရော၊ သာမဏေအား အင်္ဂါဇာတ်ကို ကိုင်စေသော ရဟန်းအကြောင်း။ သုတ္တော၊ အိပ်ပျော်သော သာမဏေ၏ အင်္ဂါဇာတ်ကို ကိုင်သော ရဟန်းအကြောင်း။ ဦရု မုဋ္ဌိနာ၊ ပေါင်လက်ဆုပ်ဖြင့်။ ပီဠယိ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို ညှပ်သော ရဟန်းအကြောင်း။ အာကာသေ၊ ကောင်းကင်၌ ခါးကို လှုပ်သော ရဟန်းအကြောင်း။ ထမ္ဘံ၊ ကိုယ်ကို ဆန့်သော ရဟန်းအကြောင်း။ နိဇ္ဈာယိ၊ မာတုဂါမ၏ အင်္ဂါဇာတ်ကို ကြည့်သော ရဟန်းအကြောင်း။ ဆိဒ္ဒံ၊ သံကောက်ပေါက်သို့ သွင်းသော ရဟန်းအကြောင်း။ ကဋ္ဌေန၊ သစ်သားဖြင့်။ ဃဋ္ဋယီ၊ ခတ်သော ရဟန်းအကြောင်း။
သောတော၊ အယဉ်၏ရှေးရှု ရေချိုးသော ရဟန်းအကြောင်း။ ဥဒဉ္ဇလံ၊ ရေနှင့် ရောသော ညွန်ကို ကစားသော ရဟန်းအကြောင်း။ ဓာဝံ၊ ရေ၌ ပြေးသော ရဟန်းအကြောင်း။ ပုပ္ဖါဝလိယံ၊ ပန်းအစဉ်၌ ကစားသော ရဟန်းအကြောင်း။ ပေါက္ခရံ၊ ကြာတော၌ ပြေးသော ရဟန်းအကြောင်း။ ဝါလိကာ၊ သဲကို အင်္ဂါဇာတ်၌ သွင်းသော ရဟန်းအကြောင်း။ ကဒ္ဒမံ၊ ညွန်ကို အင်္ဂါဇာတ်၌ သွင်းသော ရဟန်းအကြောင်း။ ဥဿေကော၊ ရေဖြင့် အင်္ဂါဇာတ်ကို သွင်းသော ရဟန်းအကြောင်း။ အင်္ဂုဋ္ဌကေန၊ ခြေမဖြင့် အင်္ဂါဇာတ်ကို ခတ်သော ရဟန်းအကြောင်း။ သယနံ၊ အိပ်ရာ၌ အင်္ဂါဇာတ်ကို ခတ်သော ရဟန်း။ ဣတိ အယံ၊ ဤသည်ကား။ မာတိကာ၊ မာတိကာတည်း။
ဝိနီတဝတ္ထု
၂၆၃။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ သုပိနန္တေန၊ အိပ်မက်ဖြင့်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်အပ်၏။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော နု ခေါ၊ ရောက်လေသလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သုပိနန္တေန၊ အိပ်မက်ဖြင့်။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါ စ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ ဥစ္စာရံ၊ ကျင်ကြီးစွန့်ခြင်းကို။ ကရောန္တဿ၊ ပြုစဉ်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ စိတ္တော၊ အဘယ်စိတ် ရှိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ န မောစနာဓိပ္ပါယော၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုမရှိပါ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ န မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါ စ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ ပဿာဝံ၊ ကျင်ငယ်စွန့်ခြင်းကို။ ကရောန္တဿ၊ ပြုစဉ်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ န မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ ကာမဝိတက္ကံ၊ ကာမဝိတက်ကို။ ဝိတက္ကေန္တဿ၊ ကြံစဉ်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စွံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ဝိတက္ကေန္တဿ၊ ကြံသောရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ ဥဏှောဒကေန၊ ရေနွေးဖြင့်။ နှာယန္တဿ၊ ရေချိုးစဉ်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စွံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ စိတ္တော၊ အဘယ်သို့ စိတ် ရှိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ န မောစနာဓိပ္ပါယော၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုမရှိ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ န မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၅)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥဏှောဒကေန၊ ရေနွေးဖြင့်။ နှာယန္တဿ၊ ရေချိုးစဉ်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင့်သည်။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သိို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၆)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥဏှောဒကေန၊ ရေနွေးဖြင့်။ နှာယန္တဿ၊ ရေချိုးစဉ်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ န မုစ္စိ၊ မလွတ်။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၇)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ အင်္ဂဇာတေ၊ အင်္ဂါဇာတ်၌။ ဝဏော၊ အမာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘေသဇ္ဇေန၊ ဆေးဖြင့်။ အာလိမ္ပေန္တဿ၊ လိမ်းစဉ်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ န မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၈)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ အင်္ဂဇာတေ၊ အင်္ဂါဇာတ်၌။ ဝဏော၊ အမာသည်။ ၆၀၀ ၆၀၁ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘေသဇ္ဇေန၊ ဆေးဖြင့်။ အာလိမ္ပေန္တဿ၊ လိမ်းစဉ်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏ ၊ ။ပ။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ န မုစ္စိ၊ မလွတ်။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၉-၁၀)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညရတဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ အဏ္ဍံ၊ လိင်ဥကို။ ကဏ္ဍုဝန္တဿ၊ ယား၍ ဖျောက်စဉ်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ န မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၁)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ အဏ္ဍံ၊ လိင်ဥကို။ ကဏ္ဍုဝန္တဿ၊ ယား၍ ဖျောက်စဉ်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏ ၊ ။ပ။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ န မုစ္စိ၊ မလွတ်။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၂-၁၃)
၂၆၄။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ မဂ္ဂံ၊ ခရီးသို့။ ဂစ္ဆန္တဿ၊ သွားစဉ်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ န မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၄)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မဂ္ဂံ၊ ခရီးသို့။ ဂစ္ဆန္တဿ၊ သွားစဉ်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏၊ ။ပ။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ န မုစ္စိ၊ မလွတ်။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၅-၁၆)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ အခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ ဝတ္ထိံ၊ သိုအိမ်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ ပဿာဝံ၊ ကျင်ငယ်စွန့်ခြင်းကို။ ကရောန္တဿ၊ ပြုစဉ်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ န မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၇)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝတ္ထိံ၊ သိုအိမ်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ ပဿာဝံ၊ ကျင်ငယ်စွန့်ခြင်းကို။ ကရောန္တဿ၊ ပြုစဉ်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏၊ ။ပ။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ န မုစ္စိ၊ မလွတ်။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၈-၁၉)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ ဇန္တာဃရေ၊ ဇရုံးအိမ်၌။ ဥဒရဝဋ္ဋိံ၊ ဝမ်းပျဉ်းကို။ တာပေန္တဿ၊ မီးကင်စဉ်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ န မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၀)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဇန္တာဃရေ၊ ဇရုံးအိမ်၌။ ဥဒရဝဋ္ဋိံ၊ ဝမ်းပျဉ်းကို။ တာပေန္တဿ၊ မီးကင်စဉ်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏၊ ။ပ။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ န မုစ္စိ၊ မလွတ်။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၁-၂၂)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ ဇန္တာဃရေ၊ ဇရုံးအိမ်၌။ ဥပဇ္ဈာယဿ၊ ဥပဇ္ဈာယ်အား။ ပိဋ္ဌိပရိကမ္မံ၊ ကျောကုန်း၌ ကြေးတွန်းခြင်းကို။ ကရောန္တဿ၊ ပြုစဉ်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ န မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၃၂)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဇန္တာဃရေ၊ ဇရုံးအိမ်၌။ ဥပဇ္ဈာယဿ၊ ဥပဇ္ဈာယ်အား။ ပိဋ္ဌိပရိကမ္မံ၊ ကျော၌ ကြေးတွန်းခြင်းကို။ ကရောန္တဿ၊ ပြုစဉ်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏၊ ။ပ။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ နမုစ္စိ၊ မလွတ်။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၄-၂၅)
၂၆၅။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ဦရုံ၊ ပေါင်ကို။ ဃဋ္ဋာပေန္တဿ၊ ထိခိုက်စေစဉ်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ န မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၆)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဦရုံ၊ ပေါင်ကို။ ဃဋ္ဋာပေန္တဿ၊ ထိခိုက်စေစဉ်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏၊ ။ပ။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ န မုစ္စိ၊ မလွတ်။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၇-၂၈)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ မောစနာဓိပ္ပါယော၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ သာမဏေရံ၊ သာမဏေကို။ “အာဝုသော သာမဏေရ၊ ငါ့ရှင် သာမဏေ။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ တွံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါ၏။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ဂဏှာဟိ၊ ကိုင်လော့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ သော၊ ထိုသာမဏေသည်။ တဿ၊ ထိုရဟန်း၏။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ အဂ္ဂဟေသိ၊ ကိုင်၏။ တဿေဝ၊ ထိုရဟန်းအားသာလျှင်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၉)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သုတ္တဿ၊ အိပ်ပျော်သော။ သာမဏေရဿ၊ သာမဏေ၏။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ အဂ္ဂဟေသိ၊ ကိုင်၏။ တဿေဝ၊ ထိုရဟန်းအားသာလျှင်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၀)
၂၆၆။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဦရူဟိ၊ ပေါင်တို့ဖြင့်။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ပီဠေန္တဿ၊ ညှပ်စဉ်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏၊ ။ပ။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ န မုစ္စိ၊ မလွတ်။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၁-၃၂)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မုဋ္ဌိနာ၊ လက်ဆုပ်ဖြင့်။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ပီဠေန္တဿ၊ ညှပ်စဉ်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏၊ ။ပ။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ န မုစ္စိ၊ မလွတ်။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၃-၃၄)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ အာကာသေ၊ ကောင်းကင်၌။ ကဋိံ၊ ခါးကို။ ကမ္ပေန္တဿ၊ လှုပ်စဉ်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏၊ ။ပ။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ န မုစ္စိ၊ မလွတ်။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၅-၃၆)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ ထမ္ဘေန္တဿ၊ ဆန့်စဉ်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ န မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၇)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ ထမ္ဘေန္တဿ၊ ဆန့်စဉ်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏၊ ။ပ။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ န မုစ္စိ၊ မလွတ်။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ ၆၀၈၆၀၉အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောသိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၈-၃၉)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သာရတ္တော၊ ပြင်းစွာတပ်သော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ မာတုဂါမဿ၊ မာတုဂါမ၏။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ဥပနိဇ္ဈာယိ၊ တစိမ့်စိမ့်ရှု၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သာရတ္တေန၊ ပြင်းစွာ တပ်သောစိတ် ရှိသော ရဟန်းသည်။ မာတုဂါမဿ၊ မာတုဂါမ၏။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ န စ ဥပနိဇ္ဈာယိတဗ္ဗံ၊ တစိမ့်စိမ့်မရှုအပ်သည်သာလျှင်တည်း။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဥပနိဇ္ဈာယေယျ၊ တစိမ့်စိမ့်ရှုငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄၀)
၂၆၇။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ တာဠစ္ဆိဒ္ဒံ၊ သံကောက်ပေါက်သို့။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ပဝေသေန္တဿ၊ သွင်းစဉ်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏၊ ။ပ။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ န မုစ္စိ၊ မလွတ်။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄၁-၄၂)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကဋ္ဌေန၊ ထင်းဖြင့်။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ဃဋ္ဋေန္တဿ၊ ခတ်သည်ရှိသော်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏၊ ။ပ။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ န မုစ္စိ၊ မလွတ်။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄၃-၄၄)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ ပဋိသောတေ၊ အယဉ်၏ရှေးရှု၌။ နှာယန္တဿ၊ ရေချိုးသည်ရှိသော်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ န မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄၅)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဋိသောတေ၊ အယဉ်၏ရှေးရှု၌။ နှာယန္တဿ၊ ရေချိုးသည်ရှိသော်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏၊ ။ပ။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ န မုစ္စိ၊ မလွတ်။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄၆-၄၇)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ ဥဒဉ္ဇလံ၊ ညွန်နှင့် ရောသော ရေကို။ ကီဠန္တဿ၊ ကစားသည်ရှိသော်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ န မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄၈)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥဒဉ္ဇလံ၊ ညွန်နှင့် ရောသော ရေကို။ ကီဠန္တဿ၊ ကစားသည်ရှိသော်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏၊ ။ပ။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ န မုစ္စိ၊ မလွတ်။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄၉-၅၀)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ ဓာဝန္တဿ၊ ပြေးသည်ရှိသော်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ န မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၅၁)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ ဓာဝန္တဿ၊ ပြေးသည်ရှိသော်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏၊ ။ပ။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ န မုစ္စိ၊ မလွတ်။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၅၂-၅၃)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ ပုပ္ဖါဝလိယံ၊ ပန်းအစဉ်၌။ ကီဠန္တဿ၊ ကစားသည်ရှိသော်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ န မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၅၄)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုပ္ဖါဝလိယံ၊ ပန်းအစဉ်၌။ ကီဠန္တဿ၊ ကစားသည်ရှိသော်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏၊ ။ပ။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ န မုစ္စိ၊ မလွတ်။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၅၅-၅၆)
၂၆၈။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ ပေါက္ခရဝနေ၊ ကြာတော၌။ ဓာဝန္တဿ၊ ပြေးသည်ရှိသော်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ န မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၅၇)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ပေါက္ခရဝနေ၊ ကြာတော၌။ ဓာဝန္တဿ၊ ပြေးသည်ရှိသော်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏၊ ။ပ။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ န မုစ္စိ၊ မလွတ်။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၅၈-၅၉)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝါလိကံ၊ သဲသို့။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ပဝေသေန္တဿ၊ သွင်းသည်ရှိသော်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏၊ ။ပ။ အသုစိ၊ သုက်။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၆၀-၆၁)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကဒ္ဒမံ၊ ညွန်သို့။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ပဝေသေန္တဿ၊ သွင်းသည်ရှိသော်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏၊ ။ပ။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ န မုစ္စိ၊ မလွတ်။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၆၂-၆၃)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ဥဒကေန၊ ရေဖြင့်။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ဩသိဉ္စန္တဿ၊ လောင်းသည်ရှိသော်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ န မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၆၄)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥဒကေန၊ ရေဖြင့်။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ဩသိဉ္စန္တဿ၊ လောင်းသည်ရှိသော်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏၊ ။ပ။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ န မုစ္စိ၊ မလွတ်။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၆၅-၆၆)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ သယနေ၊ အိပ်ရာ၌။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ဃဋ္ဋေန္တဿ၊ ခတ်သည်ရှိသော်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏၊ ။ပ။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ န မုစ္စိ၊ မလွတ်။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၆၇-၆၈)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ အင်္ဂုဋ္ဌေန၊ ခြေမဖြင့်။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ဃဋ္ဋေန္တဿ၊ ခတ်သည်ရှိသော်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏၊ ။ပ။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ န မုစ္စိ၊ မလွတ်။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်၊
အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်ပြီ။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ်အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော နု ခေါ၊ ရောက်လေသလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၆၉-၇၀)
ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာသော။ သုက္ကဝိဿဋ္ဌိသိက္ခာပဒံ၊ သုက္ကဝိဿဋ္ဌိသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၂-ကာယသံသဂ္ဂသိက္ခာပုဒ်
၂၆၉။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ အရညေ၊ တော၌။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ တဿာယသ္မတော၊ ထိုအရှင်လာဠုဒါယီ၏။ ဝိဟာရော၊ ကျောင်းသည်။ အဘိရူပေါ၊ အလွန်အဆင်းလှသည်။ ဒဿနီယော၊ ရှုချင်ဖွယ် ရှိသည်။ ပါသာဒိကော၊ ကြည်လင်ဖွယ် ရှိသည်။ မဇ္ဈေ၊ အလယ်၌။ ဂဗ္ဘော၊ လေးထောင့်တိုက် ရှိသည်။ သမန္တာ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ ပရိယာဂါရော၊ တန်ဆောင်းဝန်းအရံဖြင့် ပြုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မဉ္စပီဌံ၊ ညောင်စောင်း အင်းပျဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘိသိဗိဗ္ဗောဟနံ၊ ဘုံလျှိုအုံးကိုလည်းကောင်း။ သုပညတ္တံ၊ ကောင်းစွာ ခင်းအပ်၏။ ပါနီယံ၊ သောက်ရေကိုလည်းကောင်း။ ပရိဘောဇနီယံ၊ သုံးဆောင်ရေကိုလည်းကောင်း။ သူပဋ္ဌိတံ၊ ကောင်းစွာ တည်ထားအပ်၏။ ပရိဝေဏံ၊ ပရိဝုဏ်ကို။ သုသမ္မဋ္ဌံ၊ ကောင်းစွာ တံမြက်လှည်းအပ်၏။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ အာယသ္မတော ဥဒါယိဿ၊ အရှင်ဥဒါယီ၏။ ဝိဟာရပေက္ခကာ၊ ကျောင်းကို ကြည့်ရှုလိုကုန်သည်ဖြစ်၍။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဗြာဟ္မဏောပိ၊ ပုဏ္ဏားသည်လည်း။ သပဇာပတိကော၊ မယားနှင့် တကွ။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်ဥဒါယီရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ၊ အရှင်ဥဒါယီကို။ “မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဘောတော ဥဒါယိဿ၊ အရှင်ဥဒါယီ၏။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ပေက္ခိတုံ၊ ကြည့်ရှုခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမ၊ အလိုရှိပါကုန်၏၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ ပေက္ခဿု၊ ကြည့်ရှုလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ အဝါပုရဏံ၊ သံကောက်ကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ဃဋိကံ၊ မင်းတုပ်ကို။ ဥဂ္ဃါဋေတွာ၊ နုတ်ခွါ၍။ ကဝါဋံ၊ တံခါးရွက်ကို။ ပဏာမေတွာ၊ တွန်း၍။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းသို့။ ပါဝိသိ၊ ဝင်၏။ သောပိ ခေါ ဗြာဟ္မဏော၊ ထိုပုဏ္ဏားသည်လည်း။ အာယသ္မတော ဥဒါယိဿ၊ အရှင်ဥဒါယီ၏။ ပိဋ္ဌိတော၊ နောက်မှ။ ပါဝိသိ၊ ဝင်၏။ သာပိ ခေါ ဗြာဟ္မဏီ၊ ထိုပုဏ္ဏေးမသည်လည်း။ တဿ ဗြာဟ္မဏဿ၊ ထိုပုဏ္ဏား၏။ ပိဋ္ဌိတော၊ နောက်မှ။ ပါဝိသိ၊ ဝင်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ဝါတပါနေ၊ လေသောက်တံခါးတို့ကို။ ဝိဝရန္တော၊ ဖွင့်လျက်။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ဝါတပါနေ၊ လေသောက်တံခါးတို့ကို။ ထကေန္တော၊ ပိတ်လျက်။ ဂဗ္ဘံ၊ တိုက်ကို။ အနုပရိဂန္တွာ၊ အစဉ်အားဖြင့် လှည့်သွား၍။ ပိဋ္ဌိတော၊ နောက်မှ။ အာဂန္တွာ၊ လာ၍။ တဿာ ဗြာဟ္မဏိယာ၊ ထိုပုဏ္ဏေးမ၏။ အင်္ဂမင်္ဂါနိ၊ အင်္ဂါကြီးငယ်တို့ကို။ ပရာမသိ၊ သုံးသပ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဗြာဟ္မဏော၊ ထိုပုဏ္ဏားသည်။ အာယသ္မတာ ဥဒါယိနာ၊ အရှင်ဥဒါယီနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ပဋိသမ္မောဒိတွာ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟော၍။ အဂမာသိ၊ သွား၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဗြာဟ္မဏော၊ ထိုပုဏ္ဏားသည်။ အတ္တမနော၊ ဝမ်းမြောက်သည်ဖြစ်၍။ အတ္တမနဝါစံ၊ ဝမ်းမြောက်သော စကားကို။ နိစ္ဆာရေသိ၊ မြွက်၏။ ကိံ နိစ္ဆာရေသိ၊ အဘယ်သို့ မြွက်သနည်း။ “ယေ ဣမေ သမဏာ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ ဧဝရူပေ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ အရညေ၊ တော၌။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ သမဏာ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ဥဠာရာ၊ မြတ်ကုန်၏။ ယော၊ အကြင်ဥဒါယီသည်။ ဧဝရူပေ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ အရညေ၊ တော၌။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ သောပိ ဘဝံ ဥဒါယီ၊ ထိုအရှင် ဥဒါယီသည်လည်း။ ဥဠာရော၊ မြတ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိစ္ဆာရေသိ၊ မြွက်၏။
ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ သာ ဗြာဟ္မဏီ၊ ထိုပုဏ္ဏေးမသည်။ တံ ဗြာဟ္မဏံ၊ ထိုပုဏ္ဏားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ် သို့ ဆိုသနည်း။ “တဿ၊ ထိုဥဒါယီ၏။ ဥဠာရတ္တတာ၊ မြတ်သော သဘောရှိသည်၏ အဖြစ်သည်။ ကုတော၊ အဘယ်မှာ ရှိအံ့နည်း။ တွံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါ၏။ အင်္ဂမင်္ဂါနိ၊ အင်္ဂါကြီးငယ်တို့ကို။ ပရာမသိ ယထေဝ၊ သုံးသပ်သကဲ့သို့သာလျှင်။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ သမဏော ဥဒါယီ၊ ရဟန်းဥဒါယီသည်။ မေ၊ ငါ၏။ အင်္ဂမင်္ဂါနိ၊ အင်္ဂါကြီးငယ်တို့ကို။ ပရာမသိ၊ သုံးသပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဗြာဟ္မဏော၊ ထိုပုဏ္ဏားသည်။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆို၏။ ကိံ ဥဇ္ဈာယတိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့သနည်း။ ကိံ ခိယျတိ၊ အဘယ်သို့ ရှုတ်ချသနည်း။ ကိံ ဝိပါစေတိ၊ အဘယ်သို့ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုသနည်း။ “သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ သမဏာ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ အလဇ္ဇိနော၊ အရှက်မရှိကုန်။ ဒုဿီလာ၊ သီလမရှိကုန်။ မုသာဝါဒိနော၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို ဆိုလေ့ရှိကုန်၏။ ဣမေ ဟိ၊ ဤရဟန်းတို့သည်သာလျှင်။ ဓမ္မစာရိနော၊ တရားကို ကျင့်လေ့ရှိကုန်၏ဟူ၍။ သမစာရိနော၊ ကောင်းသော အကျင့်ကို ကျင့်လေ့ရှိကုန်၏ဟူ၍။ ဗြဟ္မစာရိနော၊ မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်လေ့ရှိကုန်၏ဟူ၍၊
သစ္စဝါဒိနော၊ မှန်သော စကားကို ဆိုလေ့ရှိကုန်၏ဟူ၍။ သီလဝန္တော၊ သီလရှိကုန်၏ဟူ၍။ ကလျာဏဓမ္မာ၊ ကောင်းသော သဘောရှိကုန်၏ဟူ၍။ ပဋိဇာနိဿန္တိ နာမ၊ ဝန်ခံကုန်ဘိသနည်း။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ သာမညံ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ ဗြဟ္မညံ၊ မြတ်သည်၏ အဖြစ်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ သာမညံ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်သည်။ နဋ္ဌံ၊ ပျောက်ပြီ။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ ဗြဟ္မညံ၊ မြတ်သည်၏ အဖြစ်သည်။ နဋ္ဌံ၊ ပျောက်ပြီ။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ သာမညံ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်သည်။ ကုတော၊ အဘယ်မှာ ရှိအံ့နည်း။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ ဗြဟ္မညံ၊ မြတ်သည်၏ အဖြစ်သည်။ ကုတော၊ အဘယ်မှာ ရှိအံ့နည်း။ ဣမေ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ သာမညာ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်မှ။ အပဂတာ၊ ကင်းကုန်ပြီ။ ဣမေ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ဗြဟ္မညာ၊ မြတ်သည်၏ အဖြစ်မှ။ အပဂတာ၊ ကင်းကုန်ပြီ။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သမဏော ဥဒါယီ၊ ရဟန်းဥဒါယီသည်။ မမ၊ ငါ၏။ ဘရိယာယ၊ မယား၏။ အင်္ဂမင်္ဂါနိ၊ အင်္ဂါကြီးငယ်တို့ကို။ ပရာမသိဿတိ နာမ၊ သုံးသပ်ဘိသနည်း။ ကုလိတ္ထီဟိ၊ အမျိုးအိမ်ရှင်မတို့သည်လည်းကောင်း။ ကုလဓီတာဟိ၊ အမျိုးသမီးကြီးတို့သည်လည်းကောင်း။ ကုလကုမာရီဟိ၊ အမျိုးသမီးငယ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ကုလသုဏှာဟိ၊ အမျိုးချွေးမတို့သည်လည်းကောင်း။ ကုလဒါသီဟိ၊ အမျိုးကျွန်မတို့သည်လည်းကောင်း။ အာရာမံ ဝါ၊ အရံသို့လည်းကောင်း။ ဝိဟာရံ ဝါ၊ ကျောင်းသို့လည်းကောင်း။ ဂန္တုံ၊ သွားခြင်းငှာ။ န ဟိ သက္ကာ၊ မတတ်ကောင်းသည်သာတည်း။ ကုလိတ္ထိယော၊ အမျိုးအိမ်ရှင်မတို့သည်လည်းကောင်း။ ကုလဓီတရော၊ အမျိုးသမီးကြီးတို့သည်လည်းကောင်း။ ကုလကုမာရိယော၊ အမျိုးသမီးငယ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ကုလသုဏှာယော၊ အမျိုးချွေးမတို့သည်လည်းကောင်း။ ကုလဒါသိယော၊ အမျိုးကျွန်မတို့သည်လည်းကောင်း။ အာရာမံ ဝါ၊ အရံသို့လည်းကောင်း။ ဝိဟာရံ ဝါ၊ ကျောင်းသို့လည်းကောင်း။ သစေ ဂစ္ဆေယျုံ၊ အကယ်၍ သွားကုန်ငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ သွားကုန်သည်ရှိသော်။ တာပိ၊ ထိုမိန်းမတို့ကိုလည်း။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဒူသေယျုံ၊ ဖျက်ဆီးကုန်ရာ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆို၏။
ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တဿ၊ ကဲ့ရဲ့သော။ ခိယျန္တဿ၊ ရှုတ်ချသော။ ဝိပါစေန္တဿ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုသော။ တဿ ဗြာဟ္မဏဿ၊ ထိုပုဏ္ဏား၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ အလိုနည်းကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ကိံ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့ကုန်သနည်း။ ကိံ ခိယျန္တိ၊ အဘယ်သို့ ရှုတ်ချကုန်သနည်း။ ကိံ ဝိပါစေန္တိ၊ အဘယ်သို့ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သနည်း။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ကာယသံသဂ္ဂံ၊ ကိုယ်ဖြင့် နှီးနှောခြင်းသို့။ သမာပဇ္ဇိဿတိ နာမ၊ ရောက်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ၊ အရှင်ဥဒါယီကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ သန္နိပါတာပေတွာ၊ စည်းဝေးစေ၍။ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ၊ အရှင်ဥဒါယီကို။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ကိံ ပဋိပုစ္ဆိ၊ အဘယ်သို့ မေးတော်မူသနည်း။ “ဥဒါယိ၊ ဥဒါယီ- တွံ- သင်သည်။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ကာယသံသဂ္ဂံ၊ ကိုယ်ဖြင့် နှီးနှောခြင်းသို့။ သမာပဇ္ဇသိ၊ ရောက်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ကိံ ဝိဂရဟိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့တော်မူသနည်း။ “မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ အနနုစ္ဆဝိကံ၊ မလျောက်ပတ်။ အနနုလောမိကံ၊ မလျော်။ အပ္ပတိရူပံ၊ မသင့်တင့်။ အဿာမဏကံ၊ ရဟန်းတို့၏ အမူအရာမဟုတ်။ အကပ္ပိယံ၊ မအပ်။ အကရဏီယံ၊ မပြုအပ်။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ကာယသံသဂ္ဂံ၊ ကိုယ်ဖြင့် နှီးနှောခြင်းသို့။ သမာပဇ္ဇိဿသိ နာမ၊ ရောက်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိရာဂါယ၊ တပ်ခြင်း ကင်းစိမ့်သောငှာ။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ ဒေသိတော နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ သရာဂါယ၊ တပ်ခြင်းနှင့်တကွ ဖြစ်စေခြင်းငှာ။ နော ဒေသိတော နနု၊ မဟောအပ်သည် မဟုတ်လော၊ ။ပ။ ကာမပရိဠာဟာနံ၊ ကာမတည်းဟူသော ပူပန်ခြင်းတို့၏။ ဝူပသမော၊ ငြိမ်းခြင်းကို။ အက္ခာတော နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၂၇၀။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဩတိဏ္ဏော၊ ရာဂတည်းဟူသော ဘီလူးသည် ပူးဝင်အပ်သည်ဖြစ်၍။ ဝိပရိဏတေန၊ ဖောက်ပြန်၍ တည်သော။ စိတ္တေန၊ စိတ်ဖြင့်။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ကာယသံသဂ္ဂံ၊ ကိုယ်ဖြင့် နှီးနှောခြင်းသို့။ သမာပဇ္ဇေယျ၊ ရောက်ငြားအံ့။ ဟတ္ထဂ္ဂါဟံ ဝါ၊ လက်ကို ကိုင်ခြင်းသို့ လည်းကောင်း။ ဝေဏိဂ္ဂါဟံ ဝါ၊ ဆံထုံးကို ကိုင်ခြင်းသို့လည်းကောင်း။ အညတရဿ ဝါ အညတရဿ ဝါ၊ တစ်ပါးပါးလည်းဖြစ်သော။ အင်္ဂဿ၊ အင်္ဂါကြီးငယ်ကို။ ပရာမသနံ၊ သုံးသပ်ခြင်းသို့။ သမာပဇ္ဇေယျ၊ ရောက်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သံဃာဒိသေသော၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိနိကာယော၊ အာပတ်အပေါင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၂၇၁။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပန- ဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းကို၊ ။ပ။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခု- ဟူသည်ကား၊ ။ပ။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခု- ဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဩတိဏ္ဏော နာမ၊ ဩတိဏ္ဏ မည်သည်ကား။ သာရတ္တော၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်း ရှိသည်။ အပေက္ခဝါ၊ ငဲ့ခြင်း ရှိသည်။ ပဋိဗဒ္ဓစိတ္တော၊ ရာဂဖြင့် ဖွဲ့သော စိတ် ရှိသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။
ဝိပရိဏတန္တိ၊ ဝိပရိဏတံ- ဟူသည်ကား။ ရတ္တံ၊ တပ်သော။ စိတ္တံပိ၊ စိတ်သည်လည်း။ ဝိပရိဏတံ၊ ဝိပရိဏတ မည်၏။ ဒုဋ္ဌံ၊ အမျက်ထွက်သော။ စိတ္တံပိ၊ စိတ်သည်လည်း။ ဝိပရိဏတံ၊ ဝိပရိဏတ မည်၏။ မူဠှံ၊ တွေဝေသော။ စိတ္တံပိ၊ စိတ်သည်လည်း။ ဝိပရိဏတံ၊ ဝိပရိဏတ မည်၏။ အပိ စ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ရတ္တံ၊ တပ်သော။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤကာယသံသဂ္ဂအရာ၌။ “ဝိပရိဏတ”န္တိ၊ ဝိပရိဏတ- ဟူ၍။ အဓိပ္ပေတံ၊ အလိုရှိအပ်၏။
မာတုဂါမော နာမ၊ မာတုဂါမ မည်သည်ကား။ မနုဿိတ္ထီ၊ လူမိန်းမတည်း။ န ယက္ခီ၊ ဘီလူးမ မဟုတ်။ န ပေတီ၊ ပြိတ္တာမ မဟုတ်။ န တိရစ္ဆာနဂတာ၊ တိရစ္ဆာန်မ မဟုတ်။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ တဒဟုဇာတာ၊ ထိုနေ့၌ ဖွားသော။ ဒါရိကာပိ၊ သတို့သမီးသည်လည်း။ မာတုဂါမော နာမ၊ မာတုဂါမ မည်၏။ မဟတ္တရီ၊ ကြီးသော မိန်းမသည်။ ပဂေဝ၊ အဘယ်ဆိုဖွယ်ရာရှိအံ့နည်း။
သဒ္ဓိန္တိ၊ သဒ္ဓိံ- ဟူသည်ကား။ ဧကတော၊ တကွနက်။
ကာယသံသဂ္ဂံ သမာပဇ္ဇေယျာတိ၊ ကာယသံသဂ္ဂံ သမာပဇ္ဇေယျ- ဟူသည်ကား။ အဇ္ဈာစာရော၊ ပညတ်တော်ကို လွန်ကျူး၍ ကျင့်ခြင်းကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
ကပ္ပရံ၊ တံတောင်ဆစ်ကို။ ဥပါဒါယ၊ အစပြု၍။ ယာ၀ အဂ္ဂနခါ၊ လက်သည်းဖျားတိုင်အောင်။ ဟတ္ထော နာမ၊ ဟတ္ထ မည်၏။
သုဒ္ဓကေသာ ဝါ၊ သက်သက်သော ဆံပင်သည်လည်းကောင်း။ သုတ္တမိဿာ ဝါ၊ ချည်နှင့်ရောသော ဆံပင်သည်လည်းကောင်း။ မာလာမိဿာ ဝါ၊ ပန်းနှင့်ရောသော ဆံပင်သည်လည်းကောင်း။ ဟိရညမိဿာ ဝါ၊ ငွေနှင့်ရောသော ဆံပင်သည်လည်းကောင်း။ သုဝဏ္ဏမိဿာ ဝါ၊ ရွှေနှင့်ရောသော ဆံပင်သည်လည်းကောင်း။ မုတ္တာမိဿာ ဝါ၊ ပုလဲသွယ်နှင့်ရောသော ဆံပင်သည်လည်းကောင်း။ မဏိမိဿာ ဝါ၊ ပတ္တမြားကုံးနှင့်ရောသော ဆံပင်သည်လည်းကောင်း။ ဝေဏီ နာမ၊ ဝေဏီမည်၏။
ဟတ္ထဉ္စ၊ လက်ကိုလည်းကောင်း။ ဝေဏိဉ္စ၊ ဆံထုံးကိုလည်းကောင်း။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ အဝသေသံ၊ ကြွင်းသော ကိုယ်အစိတ်သည်။ အင်္ဂံ နာမ၊ အင်္ဂါမည်၏။
၂၇၂။ အာမသနာ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်ခြင်း။ ပရာမသနာ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်ခြင်း။ ဩမသနာ၊ အောက်သို့ သက်၍ သုံးသပ်ခြင်း။ ဥမ္မသနာ၊ အထက်သို့ လှန်၍ သုံးသပ်ခြင်း။ ဩလင်္ဃနာ၊ အောက်သို့ ခုန်လွှား၍ သုံးသပ်ခြင်း။ ဥလ္လင်္ဃနာ၊ အထက်သို့ ခုန်လွှား၍ သုံးသပ်ခြင်း။ အာကဍ္ဎနာ၊ ရှေးရှုငင်ခြင်း။ ပတိကဍ္ဎနာ၊ တွန်းခြင်း။ အဘိနိဂ္ဂဏှနာ၊ နှိပ်ခြင်း။ အဘိနိပ္ပီဠနာ၊ ညှပ်ခြင်း။ ဂဟဏံ၊ ကိုင်ခြင်း။ ဆုပနံ၊ တို့ခြင်း။
အာမသနာ နာမ၊ အာမသန မည်သည်ကား။ အာမဋ္ဌမတ္တာ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်ကာမျှတည်း။
ပရာမသနာ နာမ၊ ပရာမသန မည်သည်ကား။ ဣတော စိတော စ၊ ဤမှထိုမှလည်း။ သံစောပနာ၊ လှုပ်ရှားစေခြင်းတည်း။
ဩမသနာ နာမ၊ ဩမသန မည်သည်ကား။ ဟေဋ္ဌာ၊ အောက်သို့။ ဩရောပနာ၊ ချခြင်းတည်း။
ဥမ္မသနာ နာမ၊ ဥမ္မသန မည်သည်ကား။ ဥဒ္ဓံ၊ အထက်သို့။ ဥစ္စာရဏာ၊ ရွေ့ရှားခြင်းတည်း။
ဩလင်္ဃနာ နာမ၊ ဩလင်္ဃန မည်သည်ကား။ ဟေဋ္ဌာ၊ အောက်သို့။ ဩနမနာ၊ ညွတ်ခြင်းတည်း။
ဥလ္လင်္ဃနာ နာမ၊ ဥလ္လင်္ဃန မည်သည်ကား။ ဥဒ္ဓံ၊ အထက်သို့။ ဥစ္စာရဏာ၊ ရွေ့ရှားခြင်းတည်း။
အာကဍ္ဎနာ နာမ၊ အာကဍ္ဎန မည်သည်ကား။ အာဝိဉ္ဆနာ၊ ဆွဲခြင်းတည်း။
ပတိကဍ္ဎနာ နာမ၊ ပတိကဍ္ဎန မည်သည်ကား။ ပတိပ္ပဏာမနာ၊ တွန်းခြင်းတည်း။
အဘိနိဂ္ဂဏှနာ နာမ၊ အဘိနိဂ္ဂဏှန မည်သည်ကား။ အင်္ဂံ၊ အင်္ဂါကို။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ နိပ္ပီဠနာ၊ ညှပ်ခြင်းတည်း။
အဘိနိပ္ပီဠနာ နာမ၊ အဘိနိပ္ပီဠန မည်သည်ကား။ ကေနစိ၊ တစ်စုံတစ်ခုနှင့်။ သဟ၊ တကွ။ နိပ္ပီဠနာ၊ ညှပ်ခြင်းတည်း။
ဂဟဏံ နာမ၊ ဂဟဏ မည်သည်ကား။ ဂဟိတမတ္တံ၊ ကိုင်ကာမျှတည်း။
ဆုပနံ နာမ၊ ဆုပန မည်သည်ကား။ ဖုဋ္ဌမတ္တံ၊ ထိကာမျှတည်း။
သံဃာဒိသေသောတိ၊ သံဃာဒိသေသောဟူသည်ကား၊ ။ပ။ တေနပိ၊ ထို့ကြောင့်လည်း။ “သံဃာဒိသေသော”တိ၊ သံဃာဒိသေသော- ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
၂၇၃။ ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမ၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့။ ဩမသတိ၊ အောက်သို့ သက်၍ သုံးသပ်အံ့။ ဥမ္မသတိ၊ အထက်သို့ ပင့်၍ သုံးသပ်အံ့။ ဩလင်္ဃေတိ၊ အောက်သို့ ခုန်လွှား၍ သုံးသပ်အံ့။ ဥလ္လင်္ဃေတိ၊ အထက်သို့ ခုန်တက်၍ သုံးသပ်အံ့။ အာကဍ္ဎတိ၊ ရှေးရှုဆွဲငင်အံ့။ ပတိကဍ္ဎတိ၊ တွန်းအံ့။ အဘိနိဂ္ဂဏှာတိ၊ အလွန်နှိပ်အံ့။ အဘိနိပ္ပီဠေတိ၊ အလွန်ညှပ်အံ့။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမ၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏ္ဍကသညီ၊ ပဏ္ဍုက်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမ၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပုရိသသညီ၊ ယောကျ်ားဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမ၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တိရစ္ဆာနဂတသညီ၊ တိရစ္ဆာန်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမ၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပဏ္ဍကော စ၊ ပဏ္ဍုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏ္ဍကသညီ၊ ပဏ္ဍုက်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ပဏ္ဍကဿ၊ ပဏ္ဍုက်၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပဏ္ဍကော စ၊ ပဏ္ဍုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ပဏ္ဍကဿ၊ ပဏ္ဍုက်၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပဏ္ဍကော စ၊ ပဏ္ဍုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပုရိသသညီ၊ ယောကျ်ားဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ပဏ္ဍကဿ၊ ပဏ္ဍုက်၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးအပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပဏ္ဍကော စ၊ ပဏ္ဍုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တိရစ္ဆာနဂတသညီ၊ တိရစ္ဆာန်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ပဏ္ဍကဿ၊ ပဏ္ဍုက်၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပဏ္ဍကော စ၊ ပဏ္ဍုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ပဏ္ဍကဿ၊ ပဏ္ဍုက်၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုရိသော စ၊ ယောကျ်ားသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပုရိသသညီ၊ ယောကျ်ားဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုရိသော စ၊ ယောကျ်ားသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ ပုရိသော စ၊ ယောကျ်ားသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တိရစ္ဆာနဂတသညီ၊ တိရစ္ဆာန်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုရိသော စ၊ ယောကျ်ားသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုရိသော စ၊ ယောကျ်ားသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏ္ဍကသညီ၊ ပဏ္ဍုက်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တိရစ္ဆာနဂတော စ၊ တိရစ္ဆာန်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တိရစ္ဆာနဂတသညီ၊ တိရစ္ဆာန်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ တိရစ္ဆာနဂတဿ၊ တိရစ္ဆာန်၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တိရစ္ဆာနဂတော စ၊ တိရစ္ဆာန်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ တိရစ္ဆာနဂတော စ၊ တိရစ္ဆာန်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ တိရစ္ဆာနဂတော စ၊ တိရစ္ဆာန်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏ္ဍကသညီ၊ ပဏ္ဍုက်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ တိရစ္ဆာနဂတော စ၊ တိရစ္ဆာန်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပုရိသသညီ၊ ယောကျ်ားဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ တိရစ္ဆာနဂတဿ၊ တိရစ္ဆာန်၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဧကမူလကံ၊ ဧကမူလကသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၂၇၄။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ သံဃာဒိသေသာနံ၊ သံဃာဒိသိသ် အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ထုလ္လစ္စယာနံ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၌။ ပဏ္ဍကသညီ၊ ပဏ္ဍုက်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ ပုရိသသညီ၊ ယောကျ်ားဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ တိရစ္ဆာနဂတသညီ၊ တိရစ္ဆာန်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ထုလ္လစ္စယာနံ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ပဏ္ဍကာ၊ ပဏ္ဍုက်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ပဏ္ဍကာနံ၊ ပဏ္ဍုက်တို့၌။ ပဏ္ဍကသညီ၊ ပဏ္ဍုက်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ပဏ္ဍကာနံ၊ ပဏ္ဍုက်တို့၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ထုလ္လစ္စယာနံ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ပဏ္ဍကာ၊ ပဏ္ဍုက်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ပဏ္ဍကာနံ၊ ပဏ္ဍုက်တို့၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ ပုရိသသညီ၊ ယောကျ်ားဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ တိရစ္ဆာနဂတသညီ၊ တိရစ္ဆာန်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ပဏ္ဍကာနံ၊ ပဏ္ဍုတ်တို့၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ပုရိသာ၊ ယောကျ်ားတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ပုရိသာနံ၊ ယောကျ်ားတို့၌။ ပုရိသသညီ၊ ယောကျ်ားဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ပုရိသာနံ၊ ယောကျ်ားတို့၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ပုရိသာ၊ ယောကျ်ားတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်၏။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ပုရိသာနံ၊ ယောကျ်ားတို့၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ တိရစ္ဆာနဂတသညီ၊ တိရစ္ဆာန်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဏ္ဍကသညီ၊ ပဏ္ဍုက်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ပုရိသာနံ၊ ယောကျ်ားတို့၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဒွေ၊ နှစ်ကောင်ကုန်သော။ တိရစ္ဆာနဂတာ၊ တိရစ္ဆာန်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်၏။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ကောင်ကုန်သော။ တိရစ္ဆာနဂတာနံ၊ တိရစ္ဆာန်တို့၌။ တိရစ္ဆာနဂတသညီ၊ တိရစ္ဆာန်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ကောင်ကုန်သော။ တိရစ္ဆာနဂတာနံ၊ တိရစ္ဆာန်တို့၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဒွေ၊ နှစ်ကောင်ကုန်သော။ တိရစ္ဆာနဂတာ၊ တိရစ္ဆာန်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ကောင်ကုန်သော။ တိရစ္ဆာနဂတာနံ၊ တိရစ္ဆာန်တို့၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဏ္ဍကသညီ၊ ပဏ္ဍုက်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုရိသသညီ၊ ယောကျ်ားဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ကောင်ကုန်သော။ တိရစ္ဆာနဂတာနံ၊ တိရစ္ဆာန်တို့၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၇၅။ ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏ္ဍကော စ၊ ပဏ္ဍုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏ္ဍကော စ၊ ပဏ္ဍုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ထုလ္လစ္စယေန၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏ္ဍကော စ၊ ပဏ္ဍုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၌။ ပဏ္ဍကသညီ၊ ပဏ္ဍုက်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ထုလ္လစ္စယာနံ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏ္ဍကော စ၊ ပဏ္ဍုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၌။ ပုရိသသညီ၊ ယောကျ်ားဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ထုလ္လစ္စယေန၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏ္ဍကော စ၊ ပဏ္ဍုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၌။ တိရစ္ဆာနဂတသညီ၊ တိရစ္ဆာန်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ထုလ္လစ္စယေန၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပုရိသော စ၊ ယောကျ်ားသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပုရိသော စ၊ ယောကျ်ားသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ ပဏ္ဍကသညီ၊ ပဏ္ဍုက်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုရိသသညီ၊ ယောကျ်ားဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ တိရစ္ဆာနဂတသညီ၊ တိရစ္ဆာန်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ထုလ္လစ္စယေန၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တိရစ္ဆာနဂတော စ၊ တိရစ္ဆာန်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တိရစ္ဆာနဂတော စ၊ တိရစ္ဆာန်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ ပဏ္ဍကသညီ၊ ပဏ္ဍုက်ဟု အမှတ်ရှိသည် ဖြစ်၍။ ပုရိသသညီ၊ ယောကျ်ားဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ တိရစ္ဆာနဂတသညီ၊ တိရစ္ဆာန်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ထုလ္လစ္စယေန၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပဏ္ဍကော စ၊ ပဏ္ဍုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပုရိသော စ၊ ယောကျ်ားသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၌။ ပဏ္ဍကသညီ၊ ပဏ္ဍုက်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ထုလ္လစ္စယေန၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပဏ္ဍကော စ၊ ပဏ္ဍုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပုရိသော စ၊ ယောကျ်ားသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ ပုရိသသညီ၊ ယောကျ်ားဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ တိရစ္ဆာနဂတသညီ၊ တိရစ္ဆာန်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပဏ္ဍကော စ၊ ပဏ္ဍုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တိရစ္ဆာနဂတော စ၊ တိရစ္ဆာန်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၌။ ပဏ္ဍကသညီ၊ ပဏ္ဍုက်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ထုလ္လစ္စယေန၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပဏ္ဍကော စ၊ ပဏ္ဍုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တိရစ္ဆာနဂတော စ၊ တိရစ္ဆာန်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ ပုရိသသညီ၊ ယောကျ်ားဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ တိရစ္ဆာနဂတသညီ၊ တိရစ္ဆာန်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုရိသော စ၊ ယောကျ်ားသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တိရစ္ဆာနဂတော စ၊ တိရစ္ဆာန်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၌။ ပုရိသသညီ၊ ယောကျ်ားဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုရိသော စ၊ ယောကျ်ားသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တိရစ္ဆာနဂတော စ၊ တိရစ္ဆာန်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ တိရစ္ဆာနဂတသညီ၊ တိရစ္ဆာန်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဏ္ဍကသညီ၊ ပဏ္ဍုက်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဒုမူလကံ၊ ဒုမူလကသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၂၇၆။ ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမ၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ထုလ္လစ္စယာနံ၊ ထုလ္လစ္စဉ်း အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏ ပဏ္ဍကော စ- ပဏ္ဍုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ထုလ္လစ္စယေန၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမ၏။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၏။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ထုလ္လစ္စယာနံ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏ္ဍကော စ၊ ပဏ္ဍုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၏။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ထုလ္လစ္စယေန၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမ၏။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၏။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏ္ဍကော စ၊ ပဏ္ဍုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၏။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမ၏။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၏။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏ္ဍကော စ၊ ပဏ္ဍုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၏။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမ၏။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၏။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏ္ဍကော စ၊ ပဏ္ဍုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၏။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမ၏။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၏။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏ ပဏ္ဍကော စ- ပဏ္ဍုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သောသူတို့၏။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဘိက္ခုပေယျာလော၊ ဘိက္ခုပေယျာလသည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးပြီ။
၂၇၇။ ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့။ ဩမသတိ၊ အောက်သို့ သက်၍ သုံးသပ်အံ့။ ဥမ္မသတိ၊ အထက်သို့ လှန်၍ သုံးသပ်အံ့။ ဩလင်္ဃေတိ၊ အောက်သို့ ခုန်လွှား၍ သုံးသပ်အံ့။ ဥလ္လင်္ဃေတိ၊ အထက်သို့ ခုန်တက်၍ သုံးသပ်အံ့။ အာကဍ္ဎတိ၊ ရှေးရှုဆွဲငင်အံ့။ ပတိကဍ္ဎတိ၊ တွန်းအံ့။ အဘိနိဂ္ဂဏှာတိ၊ နှိပ်အံ့။ အဘိနိပ္ပီဠေတိ၊ ညှပ်အံ့။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ သေဝနာဓိပ္ပါယော၊ မှီဝဲခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဝါယမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ဖဿံ၊ အတွေ့ကို။ ပဋိဝိဇာနာတိ၊ သာယာအံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထိယော စ၊ မိန်းမတို့သည်လည်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထိယော စ၊ မိန်းမတို့သည်လည်း။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသန္တိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်ကုန်အံ့။ ပရာမသန္တိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်ကုန်အံ့။ ဩမသန္တိ၊ အောက်သို့ သက်၍ သုံးသပ်ကုန်အံ့။ ဥမ္မသန္တိ၊ အထက်သို့ လှန်၍ သုံးသပ်ကုန်အံ့။ ဩလင်္ဃေန္တိ၊ အောက်သို့ ခုန်လွှား၍ သုံးသပ်ကုန်အံ့။ ဥလ္လေင်္ဃေန္တိ၊ အထက်သို့ ခုန်တက်၍ သုံးသပ်ကုန်အံ့။ အာကဍ္ဎန္တိ၊ ရှေးရှုငင်ကုန်အံ့။ ပတိကဍ္ဎန္တိ၊ တွန်းကုန်အံ့။ အဘိနိဂ္ဂဏှန္တိ၊ နှိပ်ကုန်အံ့။ အဘိနိပ္ပီဠေန္တိ၊ ညှပ်ကုန်အံ့။ ဂဏှန္တိ၊ ကိုင်ကုန်အံ့။ ဆုပန္တိ၊ တို့ကုန်အံ့။ သေဝနာဓိပ္ပါယော၊ မှီဝဲခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဝါယမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ဖဿံ၊ အတွေ့ကို။ ပဋိဝိဇာနာတိ၊ သာယာအံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ သံဃာဒိသေသာနံ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏ္ဍကော စ၊ ပဏ္ဍုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘော စ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့သည်လည်း။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသန္တိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်ကုန်အံ့။ ပရာမသန္တိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်ကုန်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှန္တိ၊ ကိုင်ကုန်အံ့။ ဆုပန္တိ၊ တို့ကုန်အံ့။ သေဝနာဓိပ္ပါယော၊ မှီဝဲခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဝါယမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ဖဿံ၊ အတွေ့ကို။ ပဋိဝိဇာနာတိ၊ သာယာအံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့် တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ သေဝနာဓိပ္ပါယော၊ မှီဝဲခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဝါယမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ဖဿံ၊ အတွေ့ကို။ ပဋိဝိဇာနာတိ၊ သာယာအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ သာရတ္တော စ- ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထိယော စ၊ မိန်းမတို့သည်လည်း။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသန္တိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်ကုန်အံ့။ ပရာမသန္တိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်ကုန်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှန္တိ၊ ကိုင်ကုန်အံ့။ ဆုပန္တိ၊ တို့ကုန်အံ့။ သေဝနာဓိပ္ပါယော၊ မှီဝဲခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဝါယမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ဖဿံ၊ အတွေ့ကို။ ပဋိဝိဇာနာတိ၊ သာယာအံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ထုလ္လစ္စယာနံ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏ္ဍကော စ၊ ပဏ္ဍုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘော စ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့သည်လည်း။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသန္တိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်ကုန်အံ့။ ပရာမသန္တိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်ကုန်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှန္တိ၊ ကိုင်ကုန်အံ့။ ဆုပန္တိ၊ တို့ကုန်အံ့။ သေဝနာဓိပ္ပါယော၊ မှီဝဲခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဝါယမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ဖဿံ၊ အတွေ့ကို။ ပဋိဝိဇာနာတိ၊ သာယာအံ့။ ထုလ္လစ္စယေန၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ သေဝနာဓိပ္ပါယော၊ မှီဝဲခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဝါယမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ဖဿံ၊ အတွေ့ကို။ ပဋိဝိဇာနာတိ၊ သာယာအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထိယော စ၊ မိန်းမတို့သည်လည်း။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသန္တိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်ကုန်အံ့။ ပရာမသန္တိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်ကုန်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှန္တိ၊ ကိုင်ကုန်အံ့။ ဆုပန္တိ၊ တို့ကုန်အံ့။ သေဝနာဓိပ္ပါယော၊ မှီဝဲခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဝါယမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ဖဿံ၊ အတွေ့ကို။ ပဋိဝိဇာနာတိ၊ သာယာအံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ထုလ္လစ္စယာနံ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏ္ဍကော စ၊ ပဏ္ဍုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘော စ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့သည်လည်း။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသန္တိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်ကုန်အံ့။ ပရာမသန္တိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်ကုန်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှန္တိ၊ ကိုင်ကုန်အံ့။ ဆုပန္တိ၊ တို့ကုန်အံ့။ သေဝနာဓိပ္ပါယော၊ မှီဝဲခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဝါယမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ဖဿံ၊ အတွေ့ကို။ ပဋိဝိဇာနာတိ၊ သာယာအံ့။ ထုလ္လစ္စယေန၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ။ပ။
၂၇၈။ ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ သေဝနာဓိပ္ပါယော၊ မှီဝဲခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဝါယမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ဖဿံ၊ အတွေ့ကို။ ပဋိဝိဇာနာတိ၊ သာယာအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၌။ ဣတ္ထီသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထိယော စ၊ မိန်းမတို့သည်လည်း။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသန္တိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်ကုန်အံ့။ ပရာမသန္တိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်ကုန်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှန္တိ၊ ကိုင်ကုန်အံ့။ ဆုပန္တိ၊ တို့ကုန်အံ့။ သေဝနာဓိပ္ပါယော၊ မှီဝဲခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဝါယမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ဖဿံ၊ အတွေ့ကို။ ပဋိဝိဇာနာတိ၊ သာယာအံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏ္ဍကော စ၊ ပဏ္ဍုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘော စ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့သည်လည်း။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသန္တိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်ကုန်အံ့။ ပရာမသန္တိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်ကုန်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှန္တိ၊ ကိုင်ကုန်အံ့။ ဆုပန္တိ၊ တို့ကုန်အံ့။ သေဝနာဓိပ္ပါယော၊ မှီဝဲခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဝါယမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ဖဿံ၊ အတွေ့ကို။ ပဋိဝိဇာနာတိ၊ သာယာအံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ သေဝနာဓိပ္ပါယော၊ မှီဝဲခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဝါယမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ဖဿံ၊ အတွေ့ကို။ ပဋိဝိဇာနာတိ၊ သာယာအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထိယော စ၊ မိန်းမတို့သည်လည်း။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသန္တိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်ကုန်အံ့။ သေဝနာဓိပ္ပါယော၊ မှီဝဲခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဝါယမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ဖဿံ၊ အတွေ့ကို။ ပဋိဝိဇာနာတိ၊ သာယာအံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏ္ဍကော စ၊ ပဏ္ဍုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘော စ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့သည်လည်း။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသန္တိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်ကုန်အံ့။ သေဝနာဓိပ္ပါယော၊ မှီဝဲခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဝါယမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ဖဿံ၊ အတွေ့ကို။ ပဋိဝိဇာနာတိ၊ သာယာအံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ သေဝနာဓိပ္ပါယော၊ မှီဝဲခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဝါယမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ဖဿံ၊ အတွေ့ကို။ ပဋိဝိဇာနာတိ၊ သာယာအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထိယော စ၊ မိန်းမတို့သည်လည်း။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသန္တိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်ကုန်အံ့။ သေဝနာဓိပ္ပါယော၊ မှီဝဲခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဝါယမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ဖဿံ၊ အတွေ့ကို။ ပဋိဝိဇာနာတိ၊ သာယာအံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏ္ဍကော စ၊ ပဏ္ဍုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘော စ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့သည်လည်း။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသန္တိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်ကုန်အံ့။ သေဝနာဓိပ္ပါယော၊ မှီဝဲခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဝါယမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ဖဿံ၊ အတွေ့ကို။ ပဋိဝိဇာနာတိ၊ သာယာအံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ သေဝနာဓိပ္ပါယော၊ မှီဝဲခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဝါယမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ဖဿံ၊ အတွေ့ကို။ န စ ပဋိဝိဇာနာတိ၊ မသာယာအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထိယော စ၊ မိန်းမတို့သည်လည်း။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသန္တိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်ကုန်အံ့။ သေဝနာဓိပ္ပါယော၊ မှီဝဲခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဝါယမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ဖဿံ၊ အတွေ့ကို။ န စ ပဋိဝိဇာနာတိ၊ မသာယာအံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏ္ဍကော စ၊ ပဏ္ဍုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘော စ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့သည်လည်း။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသန္တိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်ကုန်အံ့။ သေဝနာဓိပ္ပါယော၊ မှီဝဲခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဝါယမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ဖဿံ၊ အတွေ့ကို။ န စ ပဋိဝိဇာနာတိ၊ မသာယာအံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
၂၇၉။ သေဝနာဓိပ္ပါယော၊ မှီဝဲခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဝါယမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ဖဿံ၊ အတွေ့ကို။ ပဋိဝိဇာနာတိ၊ သာယာအံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သေဝနာဓိပ္ပါယော၊ မှီဝဲခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဝါယမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ဖဿံ၊ အတွေ့ကို။ န စ ပဋိဝိဇာနာတိ၊ မသာယာအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သေဝနာဓိပ္ပါယော၊ မှီဝဲခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ န စ ဝါယမတိ၊ လုံ့လမပြုအံ့။ ဖဿံ၊ အတွေ့ကို။ ပဋိဝိဇာနာတိ၊ သာယာအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
သေဝနာဓိပ္ပါယော၊ မှီဝဲခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ န စ ဝါယမတိ၊ လုံ့လမပြုအံ့။ ဖဿံ၊ အတွေ့ကို။ န စ ပဋိဝိဇာနာတိ၊ မသာယာအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
မောက္ခာဓိပ္ပါယော၊ လွတ်ခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဝါယမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ဖဿံ၊ အတွေ့ကို။ ပဋိဝိဇာနာတိ၊ သာယာအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
မောက္ခာဓိပ္ပါယော၊ လွတ်ခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဝါယမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ဖဿံ၊ အတွေ့ကို။ န စ ပဋိဝိဇာနာတိ၊ မသာယာအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
မောက္ခာမိပ္ပါယော၊ လွတ်ခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ န စ ဝါယမတိ၊ လုံ့လမပြုအံ့။ ဖဿံ၊ အတွေ့ကို။ ပဋိဝိဇာနာတိ၊ သာယာအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
မောက္ခာဓိပ္ပါယော၊ လွတ်ခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ န စ ဝါယမတိ၊ လုံ့လမပြုအံ့။ ဖဿံ၊ အတွေ့ကို။ န စ ပဋိဝိဇာနာတိ၊ မသာယာအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၂၈၀။ အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာယသံသဂ္ဂံ၊ ကိုယ်ဖြင့် နှီးနှောခြင်းသို့။ သမာပဇ္ဇန္တဿ၊ ရောက်သော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အသတိယာ၊ သတိမေ့လျော့သဖြင့်။ ကာယသံသဂ္ဂံ၊ ကိုယ်ဖြင့် နှီးနှောခြင်းသို့။ သမာပဇ္ဇန္တဿ၊ ရောက်သော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အဇာနန္တဿ၊ မသိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အသာဒိယန္တဿ၊ မသာယာသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ခိတ္တစိတ္တဿ၊ ပျံ့လွင့်သော စိတ်ရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဝေဒနာဋ္ဋဿ၊ ဝေဒနာနှိပ်စက်သော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် ပဒဘာဇနီအပြီးတည်း။
ဝိနီတဝတ္ထု ဥဒ္ဒါနဂါထာ
မာတာ၊ အမိကို သုံးသပ်သော ရဟန်းအကြောင်း။ ဓီတာ၊ သမီးကို သုံးသပ်သော ရဟန်းအကြောင်း။ ဘဂိနီ၊ နှမကို သုံးသပ်သော ရဟန်းအကြောင်း။ ဇာယာ၊ မယားဟောင်းကို သုံးသပ်သော ရဟန်းအကြောင်း။ ယက္ခီ၊ ဘီလူးမကို သုံးသပ်သော ရဟန်းအကြောင်း။ ပဏ္ဍကော၊ ပဏ္ဍုက်ကို သုံးသပ်သော ရဟန်းအကြောင်း။ သုတ္တာ၊ အိပ်ပျော်သော မိန်းမကို သုံးသပ်သော ရဟန်းအကြောင်း။ မတာ၊ သေသော မိန်းမကို သုံးသပ်သော ရဟန်းအကြောင်း။ တိရစ္ဆာနာ၊ တိရစ္ဆာန်မကို သုံးသပ်သော ရဟန်းအကြောင်း။ ဒါရုမီတလိကာယ၊ သစ်သားညဲမင်းရုပ်ကို သုံးသပ်သော ရဟန်းအကြောင်း။
သမ္ပီဠေ၊ အညှပ်ခံရသော ရဟန်းအကြောင်း။ သင်္ကမော၊ တံတားကို လှုပ်သော ရဟန်းအကြောင်း။ မဂ္ဂေါ၊ ခရီးသွားစဉ် ပုတ်ခတ်သော ရဟန်းအကြောင်း။ ရုက္ခော၊ သစ်ပင်ကို လှုပ်သော ရဟန်းအကြောင်း။ နာဝါ၊ လှေကို လှုပ်သော ရဟန်းအကြောင်း။ ရဇ္ဇု၊ ကြိုးကို ဆွဲသော ရဟန်းအကြောင်း။ ဒဏ္ဍော၊ တုတ်တံကို ဆွဲသော ရဟန်းအကြောင်း။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ဖြင့်။ ပဏာမေသိ၊ တွန်းသော ရဟန်းအကြောင်း။ ဝန္ဒေ၊ ရှိခိုးသော် ခြေကို ကြွသော ရဟန်းအကြောင်း။ ဝါယမိ၊ လုံ့လပြု၍။ နစ္ဆုပေ၊ မထိသော ရဟန်းအကြောင်း။ ဣတိ အယံ၊ ဤသည်ကား။ မာတိကာ၊ မာတိကာတည်း။
ဝိနီတဝတ္ထု
၂၈၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ မာတုယာ၊ အမိအား။ မာတုပေမေန၊ အမိဟူသော ချစ်ခြင်းဖြင့်။ အာမသိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ်အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော နု ခေါ၊ ရောက်လေသလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဓီတုယာ၊ သမီးအား။ ဓီတုပေမေန၊ သမီးဟူသော ချစ်ခြင်းဖြင့်။ အာမသိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်၏၊ ။ပ။ ဘဂိနိယာ၊ နှမအား။ ဘဂိနိပေမေန၊ နှမဟူသော ချစ်ခြင်းဖြင့်။ အာမသိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ် အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂-၃)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပုရာဏဒုတိယိကာယ၊ မယားဟောင်းအား။ ကာယသံသဂ္ဂံ၊ ကိုယ်ဖြင့် နှီးနှောခြင်းသို့။ သမာပဇ္ဇိ၊ ရောက်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ်အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ယက္ခိနိယာ၊ ဘီလူးမအား။ ကာယသံသဂ္ဂံ၊ ကိုယ်ဖြင့် နှီးနှောခြင်းသို့။ သမာပဇ္ဇိ၊ ရောက်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၅)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပဏ္ဍကဿ၊ ပဏ္ဍုက်အား။ ကာယသံသဂ္ဂံ၊ ကိုယ်ဖြင့် နှီးနှောခြင်းသို့။ သမာပဇ္ဇိ၊ ရောက်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၆)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သုတ္တိတ္ထိယာ၊ အိပ်ပျော်သော မိန်းမအား။ ကာယသံသဂ္ဂံ၊ ကိုယ်ဖြင့် နှီးနှောခြင်းသို့။ သမာပဇ္ဇိ၊ ရောက်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၇)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ မတိတ္ထိယာ၊ သေသော မိန်းမအား။ ကာယသံသဂ္ဂံ၊ ကိုယ်ဖြင့် နှီးနှောခြင်းသို့။ သမာပဇ္ဇိ၊ ရောက်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ် အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၈)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ တိရစ္ဆာနဂတိတ္ထိယာ၊ တိရစ္ဆာန်မအား။ ကာယသံသဂ္ဂံ၊ ကိုယ်ဖြင့် နှီးနှောခြင်းသို့။ သမာပဇ္ဇိ၊ ရောက်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဣတိ- ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၉)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဒါရုဓီတလိကာယ၊ သစ်သားမိန်းမရုပ်အား။ ကာယသံသဂ္ဂံ၊ ကိုယ်ဖြင့် နှီးနှောခြင်းသို့။ သမာပဇ္ဇိ၊ ရောက်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၀)
၂၈၂။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ သမ္ပီဠေတွာ၊ ညှပ်၍။ ဗာဟာပရမ္ပရာယ၊ မောင်းအဆက်ဆက်ဖြင့်။ အာနေသုံ၊ ဆောင်ကုန်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ သာဒိယိ၊ သာယာသလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ န သာဒိယိံ၊ မသာယာပါ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အသာဒိယန္တဿ၊ မသာယာသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၁)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမသည်။ အဘိရူဠှံ၊ တက်အပ်သော။ သင်္ကမံ၊ တံတားကို။ သာရတ္တော၊ ပြင်းစွာ တပ်သည်ဖြစ်၍။ သဉ္စာလေသိ၊ လှုပ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၂)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဣတ္ထိံ၊ မိန်းမကို။ ပဋိပထေ၊ ခရီးရင်ဆိုင်၌။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ သာရတ္တော၊ ပြင်းစွာ တပ်သည်ဖြစ်၍။ အံသကူဋေန၊ ပခုံးစွန်းဖြင့်။ ပဟာရံ၊ ပုတ်ခတ်ခြင်းကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၃)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမသည်။ အဘိရူဠှံ၊ တက်အပ်သော။ ရုက္ခံ၊ သစ်ပင်ကို။ သာရတ္တော၊ ပြင်းစွာ တပ်သည်ဖြစ်၍။ သဉ္စာလေသိ၊ လှုပ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၄)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမသည်။ အဘိရူဠှံ၊ တက်စီးအပ်သော။ နာဝံ၊ လှေကို။ သာရတ္တော၊ ပြင်းစွာ တပ်သည်ဖြစ်၍။ သဉ္စာလေသိ၊ လှုပ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၅)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမသည်။ ဂဟိတံ၊ ဆွဲအပ်သော။ ရဇ္ဇုံ၊ ကြိုးကို။ သာရတ္တော၊ ပြင်းစွာ တပ်သည်ဖြစ်၍။ အာဝိဉ္ဆိ၊ ဆွဲ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၆)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမသည်။ ဂဟိတံ၊ ဆွဲအပ်သော။ ဒဏ္ဍံ၊ တုတ်တံကို။ သာရတ္တော၊ ပြင်းစွာ တပ်သည်ဖြစ်၍။ အာဝိဉ္ဆိ၊ ဆွဲ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ အဝေါစ- မိန့်တော်မူ၏။ (၁၇)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သာရတ္တော၊ ပြင်းစွာ တပ်သည်ဖြစ်၍။ ဣတ္ထိံ၊ မိန်းမကို။ ပတ္တေန၊ သပိတ်ဖြင့်။ ပဏာမေသိ၊ တွန်း၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၈)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမသည်။ ဝန္ဒန္တိယာ၊ ရှိခိုးသည်ရှိသော်။ သာရတ္တော၊ ပြင်းစွာ တပ်သည်ဖြစ်၍။ ပါဒံ၊ ခြေကို။ ဥစ္စာရေသိ၊ ကြွ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ်အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၉)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဣတ္ထိံ၊ မိန်းမကို။ ဂဟေဿာမိ၊ ကိုင်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝါယမိတွာ၊ လုံ့လပြု၍။ န ဆုပိ၊ မထိ။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၀)
ဒုတိယံ၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ ကာယသံသဂ္ဂသိက္ခာပဒံ၊ ကာယသံသဂ္ဂသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၃-ဒုဋ္ဌုလ္လဝါစာသိက္ခာပုဒ်
၂၈၃။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ အရညေ၊ တော၌။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ တဿာယသ္မတော၊ ထိုအရှင်ဥဒါယီ၏။ ဝိဟာရော၊ ကျောင်းသည်။ အဘိရူပေါ၊ အလွန်အဆင်းလှသည်။ ဒဿနီယော၊ ရှုချင်ဖွယ် ရှိသည်။ ပါသာဒိကော၊ ကြည်လင်ဖွယ် ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ ဝိဟာရပေက္ခိကာယော၊ ကျောင်းကို ကြည့်လိုကုန်သည်ဖြစ်၍။ အာရာမံ၊ အရံသို့။ အာဂမံသု၊ လာကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တာ
ဣတ္ထိယော၊ ထိုမိန်းမတို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်ဥဒါယီရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ၊ အရှင်ဥဒါယီကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ အယျဿ၊ အရှင်၏။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ပေက္ခိတုံ၊ ကြည့်ခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမ၊ အလိုရှိပါကုန်၏၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ တာ ဣတ္ထိယော၊ ထိုမိန်းမတို့ကို။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ပေက္ခာပေတွာ၊ ကြည့်စေ၍။ တာသံ ဣတ္ထီနံ၊ ထိုမိန်းမတို့၏။ ဝစ္စမဂ္ဂံ၊ ဝစ္စမဂ်ကိုလည်းကောင်း။ ပဿာဝမဂ္ဂံ၊ ပဿာဝမဂ်ကိုလည်းကောင်း။ အာဒိဿ၊ ရည်၍။ ဝဏ္ဏံပိ၊ ကျေးဇူးကိုလည်း။ ဘဏတိ၊ ဆို၏။ အဝဏ္ဏံပိ၊ ကျေးဇူးမဲ့ကိုလည်း။ ဘဏတိ၊ ဆို၏။ ယာစတိပိ၊ တောင်းလည်း တောင်း၏။ အာယာစတိပိ၊ တောင့်တလည်း တောင့်တ၏။ ပုစ္ဆတိပိ၊ မေးလည်း မေး၏။ ပဋိပုစ္ဆတိပိ၊ တစ်ဖန်လည်း မေး၏။ အာစိက္ခတိပိ၊ ကြားလည်း ကြား၏။ အနုသာသတိပိ၊ ဆုံးလည်း ဆုံးမ၏။ အက္ကောသတိပိ၊ ဆဲလည်း ဆဲရေး၏။ ယာ တာ ဣတ္ထိယော၊ အကြင်မိန်းမတို့သည်။ ဆိန္နိကာ၊ ပြတ်သော ဩတ္တပ္ပ ရှိကုန်၏။ ဓုတ္တိကာ၊ စဉ်းလဲစဉ်းစား များကုန်၏။ အဟိရိကာယော၊ အရှက် မရှိကုန်။ တာ၊ ထိုမိန်းမတို့သည်။ အာယသ္မတာ ဥဒါယိနာ၊ အရှင်ဥဒါယီနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဥဟသန္တိပိ၊ ပြုံးလည်း ပြုံးကုန်၏။ ဥလ္လပန္တိပိ၊ ချီးမြှောက်သော စကားကို ဆိုလည်း ဆိုကုန်၏။ ဥဇ္ဇဂ္ဃန္တိပိ၊ ပြင်းစွာလည်း ရယ်ကုန်၏။ ဥပ္ပဏ္ဍေန္တိပိ၊ ပျက်ရယ်လည်း ပြုကုန်၏။ ယာ ပန တာ ဣတ္ထိယော၊ အကြင်မိန်းမတို့သည်ကား။ ဟိရိမနာ၊ ရှက်ကြောက်တတ်သော စိတ် ရှိကုန်၏။ တာ၊ ထိုမိန်းမတို့သည်။ နိက္ခမိတွာ၊ အရံမှ ထွက်ကုန်၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဥဇ္ဈာပေန္တိ၊ အယုတ်အားဖြင့် သိစေကုန်၏။ ကိံ ဥဇ္ဈာပေန္တိ၊ အဘယ်သို့ အယုတ်အားဖြင့် သိစေကုန်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ ဣဒံ ဝစနံ၊ ဤစကားသည်။ နစ္ဆန္နံ၊ ရဟန်းတို့အား မလျောက်ပတ်။ နပ္ပတိရူပံ၊ ရဟန်းတို့အား မသင့်တင့်။ သာမိကေနပိ၊ လင်သည်လည်း။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တာ၊ ဆိုအပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ န ဣစ္ဆေယျာမ၊ အလိုမရှိကုန်။ အယျေန ဥဒါယိနာ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ ဝုတ္တာ၊ ဆိုအပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ကိံ ပန ဣစ္ဆေယျာမ၊ အဘယ်မှာ အလိုရှိကုန်အံ့နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာပေန္တိ၊ အယုတ်အားဖြင့် သိစေကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ အလိုနည်းကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ မာတုဂါမံ၊ မာတုဂါမကို။ ဒုဋ္ဌုလ္လာဟိ၊ ရုန့်ရင်းကုန်သော။ ဝါစာဟိ၊ စကားတို့ဖြင့်။ ဩဘာသိဿတိ နာမ၊ ပြယ်ဆိုဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ၊ အရှင်ဥဒါယီကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ သန္နိပါတာပေတွာ၊ စည်းဝေးစေ၍။ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ၊ အရှင်ဥဒါယီကို။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ကိံ ပဋိပုစ္ဆိ၊ အဘယ်သို့ မေးတော်မူသနည်း။ “ဥဒါယိ၊ ဥဒါယီ။ တွံ၊ သင်သည်။ မာတုဂါမံ၊ မာတုဂါမကို။ ဒုဋ္ဌုလ္လာဟိ၊ ရုန့်ရင်းကုန်သော။ ဝါစာဟိ၊ စကားတို့ဖြင့်။ ဩဘာသသိ၊ ပြယ်ဆို၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ကိံ ဝိဂရဟိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့တော်မူသနည်း။ “မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ အနနုစ္ဆဝိကံ၊ မလျောက်ပတ်။ အနနုလောမိကံ၊ မလျော်။ အပ္ပတိရူပံ၊ မသင့်တင့်။ အဿာမဏကံ၊ ရဟန်းတို့၏ အမူအရာမဟုတ်။ အကပ္ပိယံ၊ မအပ်။ အကရဏီယံ၊ မပြုအပ်။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ မာတုဂါမံ၊ မာတုဂါမကို။ ဒုဋ္ဌုလ္လာဟိ၊ ရုန့်ရင်းကုန်သော။ ဝါစာဟိ၊ စကားတို့ဖြင့်။ ဩဘာသိဿသိ နာမ၊ ပြယ်ဆိုဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိရာဂါယ၊ တပ်ခြင်း ကင်းစိမ့်သောငှာ။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ ဒေသိတော နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ သရာဂါယ၊ တပ်ခြင်းနှင့်တကွ ဖြစ်စိမ့်သောငှာ။ နော ဒေသိတော နနု၊ မဟောအပ်သည် မဟုတ်လော၊ ။ပ။ ကာမပရိဠာဟာနံ၊ ကာမတည်းဟူသော ပူပန်ခြင်းတို့ကို။ ဝူပသမော၊ ငြိမ်းခြင်းကို။ အက္ခာတော နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၂၈၄။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဩတိဏ္ဏော၊ ရာဂတည်းဟူသော ဘီလူးသည် ပူးဝင်အပ်သည်ဖြစ်၍။ ဝိပရိဏတေန၊ ဖောက်ပြန်၍ တည်သော။ စိတ္တေန၊ စိတ်ဖြင့်။ မာတုဂါမံ၊ မာတုဂါမကို။ ဒုဋ္ဌုလ္လာဟိ၊ ရုန့်ရင်းကုန်သော။ ဝါစာဟိ၊ စကားတို့ဖြင့်။ ယုဝါ၊ လုလင်ပျိုသည်။ ယုဝတိံ၊ မိန်းမပျိုကို။ မေထုနုပသံဟိတာဟိ၊ မေထုန်နှင့်စပ်သော စကားတို့ဖြင့်။ ဩသာသေယျ ယထာ၊ ပြယ်ဆိုသကဲ့သို့။ ဩဘာသေယျ၊ ပြယ်ဆိုငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သံဃာဒိသေသော၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိနိကာယော၊ အာပတ်အပေါင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၂၈၅။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပန- ဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်၊ ။ပ။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား၊ ။ပ။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခု- ဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဩတိဏ္ဏော နာမ၊ ဩတိဏ္ဏ မည်သည်ကား။ သာရတ္တော၊ ပြင်းစွာ တပ်သည်ဖြစ်၍။ အပေက္ခဝါ၊ ငဲ့ကွက်ခြင်း ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဋိဗဒ္ဓစိတ္တော၊ ရာဂဖြင့် ဖွဲ့သောစိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။
ဝိပရိဏတန္တိ၊ ဝိပရိဏတံ- ဟူသည်ကား။ ရတ္တံ၊ တပ်သော။ စိတ္တံပိ၊ စိတ်သည်လည်း။ ဝိပရိဏတံ၊ ဝိပရိဏတ မည်၏။ ဒုဋ္ဌံ၊ အမျက်ထွက်သော။ စိတ္တံပိ၊ စိတ်သည်လည်း။ ဝိပရိဏတံ၊ ဝိပရိဏတ မည်၏။ မူဠှံ၊ တွေဝေသော။ စိတ္တံပိ၊ စိတ်သည်လည်း။ ဝိပရိဏတံ၊ ဝိပရိဏတ မည်၏။ အပိ စ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ရတ္တံ၊ တပ်သော။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ “ဝိပရိဏတ”န္တိ၊ ဝိပရိဏတ ဟူ၍။ အဓိပ္ပေတံ၊ အလိုရှိအပ်၏။
မာတုဂါမော နာမ၊ မာတုဂါမ မည်သည်ကား။ မနုဿိတ္ထီ၊ လူမိန်းမတည်း။ န ယက္ခီ၊ ဘီလူးမ မဟုတ်။ န ပေတီ၊ ပြိတ္တာမ မဟုတ်။ န တိရစ္ဆာနဂတာ၊ တိရစ္ဆာန်မ မဟုတ်။ ဝိညူ၊ သိကြားလိမ္မာသော။ သုဘာသိတဒုဗ္ဘာသိတံ၊ ကောင်းသဖြင့် ဆိုအပ်သောစကား မကောင်းသဖြင့် ဆိုအပ်သော စကားကို။ ဒုဋ္ဌုလ္လာဒုဋ္ဌုလ္လံ၊ ရုန့်ရင်းသော စကား မရုန့်ရင်းသော စကားကို။ အာဇာနိတုံ၊ သိခြင်းငှာ။ ပဋိဗလာ၊ စွမ်းနိုင်သော မိန်းမသည်။ မာတုဂါမော နာမ၊ မာတုဂါမ မည်၏။
ဒုဋ္ဌုလ္လာ၊ ရုန့်ရင်းသော။ ဝါစာ နာမ၊ စကား မည်သည်ကား။ ဝစ္စမဂ္ဂပဿာဝမဂ္ဂေ၊ ပစ္စမဂ် ပဿာဝမဂ်၌။ မေထုနဓမ္မပဋိသံယုတ္တာ၊ မေထုန်အကျင့်နှင့် စပ်ယှဉ်သော။ ဝါစာ၊ စကားတည်း။
ဩဘာသေယျာတိ၊ ဩဘာသေယျ- ဟူသည်ကား။ အဇ္ဈာစာရော၊ လွန်ကျူးသော အကျင့်ကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
ယထာ တံ ယုဝါ ယုဝတိန္တိ၊ ယထာ တံ ယုဝါ ယုဝတိံ- ဟူသည်ကား။ ဒဟရော၊ ယောကျ်ားငယ်သည်။ ဒဟရိံ၊ မိန်းမငယ်ကို။ တရုဏော၊ ယောကျ်ားပျိုသည်။ တရုဏိံ၊ မိန်းမပျိုကို။ ကာမဘောဂီ၊ ကာမစည်းစိမ်ကို ခံစားသော ယောကျ်ားသည်။ ကာမဘောဂိနိံ၊ ကာမစည်းစိမ်ကို ခံစားသော မိန်းမကို။
မေထုနုပသံဟိတာဟီတိ၊ မေထုနုပသံဟိတာဟိ- ဟူသည်ကား။ မေထုနဓမ္မပ္ပဋိသံယုတ္တာဟိ၊ မေထုန်နှင့် စပ်ယှဉ်ကုန်သော။ ဝါစာဟိ၊ စကားတို့ဖြင့်။
သံဃာဒိသေသောတိ၊ သံဃာဒိသေသောဟူသည်ကား၊ ။ပ။ တေနပိ၊ ထို့ကြောင့်လည်း။ “သံဃာဒိသေသော”တိ၊ သံဃာဒိသေသော ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
ဒွေ မဂ္ဂေ၊ နှစ်ပါးသော ဝစ္စမဂ် ပဿာဝမဂ်တို့ကို။ အာဒိဿ၊ ရည်၍။ ဝဏ္ဏံပိ၊ ကျေးဇူးကိုလည်း။ ဘဏတိ၊ ဆို၏။ အဝဏ္ဏံပိ၊ ကျေးဇူးမဲ့ကိုလည်း။ ဘဏတိ၊ ဆို၏။ ယာစတိပိ၊ တောင်းလည်း တောင်း၏။ အာယာစတိပိ၊ တောင့်တလည်း တောင့်တ၏။ ပုစ္ဆတိပိ၊ မေးလည်း မေး၏။ ပဋိပုစ္ဆတိပိ၊ တစ်ဖန်လည်း မေး၏။ အာစိက္ခတိပိ၊ ကြားလည်း ကြား၏။ အနုသာသတိပိ၊ ဆုံးလည်း ဆုံးမ၏။ အက္ကောသတိပိ၊ ဆဲလည်း ဆဲရေး၏။
ဝဏ္ဏံ ဘဏတိ နာမ၊ ဝဏ္ဏံ ဘဏတိ မည်သည်ကား။ ဒွေ မဂ္ဂေ၊ နှစ်ပါးသော ဝစ္စမဂ် ပဿာဝမဂ်တို့ကို။ ထောမေတိ၊ ချီးမွမ်း၏။ ဝဏ္ဏေတိ၊ ကျေးဇူးကို ဆို၏။ ပသံသတိ၊ အံ့ဩပြောဆို၏။
အဝဏ္ဏံ ဘဏတိ နာမ၊ အဝဏ္ဏံ ဘဏတိ မည်သည်ကား။ ဒွေ မဂ္ဂေ၊ နှစ်ပါးသော ဝစ္စမဂ် ပဿာဝမဂ်တို့ကို။ ခုံသေတိ၊ ဆဲရေး၏။ ဝမ္ဘေတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဂရဟတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။
ယာစတိ နာမ၊ ယာစတိ မည်သည်ကား။ မေ၊ ငါ့အား။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့။ မေ၊ ငါ့အား။ ဒါတုံ၊ ပေးခြင်းငှာ။ အရဟသိ၊ ထိုက်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယာစတိ၊ တောင်း၏။
အာယာစတိ နာမ၊ အာယာစတိ မည်သည်ကား။ ကဒါ၊ အဘယ်အခါ၌။ တေ၊ သင်၏။ မာတာ၊ အမိသည်။ ပသီဒိဿတိ၊ ငါ့အား ကြည်ညိုလတ္တံ့နည်း။ ကဒါ၊ အဘယ်အခါ၌။ တေ၊ သင်၏။ ပိတာ၊ အဘသည်။ ပသီဒိဿတိ၊ ငါ့အား ကြည်ညိုလတ္တံ့နည်း။ ကဒါ၊ အဘယ်အခါ၌။ တေ၊ သင်၏။ ဒေဝတာယော၊ နတ်တို့သည်။ ပသီဒိဿန္တိ၊ ငါ့အား ကြည်ညိုကုန်လတ္တံ့နည်း။ ကဒါ၊ အဘယ်အခါ၌။ သုခဏော၊ ကောင်းသော ခဏသည်။ သုလယော၊ ကောင်းသော လယသည်။ သုမုဟုတ္တော၊ ကောင်းသော မုဟုတ္တသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့နည်း။ ကဒါ၊ အဘယ်အခါ၌။ တေ၊ သင်၏။ မေထုနံ ဓမ္မံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော အကျင့်ကို။ လတိဿာမိ၊ ရအံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာယာစတိ၊ တောင့်တ၏။
ပုစ္ဆတိ နာမ၊ ပုစ္ဆတိ မည်သည်ကား။ ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ သာမိကဿ၊ လင်ကြီးအား။ ဒေသိ၊ ပေးသနည်း။ ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဇာရဿ၊ လင်ငယ်အား။ ဒေသိ၊ ပေးသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆတိ၊ မေး၏။
ပဋိပုစ္ဆတိ နာမ၊ ပဋိပုစ္ဆတိ မည်သည်ကား။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ တွံ၊ သင်သည်။ သာမိကဿ၊ လင်ကြီးအား။ ဒေသိ ကိရ၊ ပေးသတတ်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဇာရဿ၊ လင်ငယ်အား။ ဒေသိ ကိရ၊ ပေးသတတ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ တစ်ဖန်မေး၏။
အာစိက္ခတိ နာမ၊ အာစိက္ခတိ မည်သည်ကား။ ပုဋ္ဌော၊ မေးအပ်သည်ဖြစ်၍။ “ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဒေန္တာ၊ ပေးသော မိန်းမကို။ သာမိကဿ၊ လင်သည်။ ပိယာ စ၊ ချစ်အပ်သည်လည်းကောင်း။ မနာပါ စ၊ နှလုံးကို ပွားစေအပ်သည်လည်းကောင်း။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆို၏။
အနုသာသတိ နာမ၊ အနုသာသတိ မည်သည်ကား။ အပုဋ္ဌော၊ မမေးအပ်ဘဲ။ “ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဒေန္တာ၊ ပေးသော မိန်းမကို။ သာမိကဿ၊ လင်သည်။ ပိယာ စ၊ ချစ်အပ်သည်လည်းကောင်း။ မနာပါ စ၊ နှလုံးကို ပွားစေအပ်သည်လည်းကောင်း။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆို၏။
အက္ကောသတိ နာမ၊ အက္ကောသတိ မည်သည်ကား။ အနိမိတ္တာ၊ ဣတ္ထိနိမိတ်ကင်းသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ နိမိတ္တမတ္တာ၊ နိမိတ်မျှရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အလောဟိတာ၊ သွေးမရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဓုဝလောဟိတာ၊ အမြဲသွေးယိုသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဓုဝစောဠာ၊ အမြဲဆို့ပိတ် အပ်သော ပုဆိုးရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ပဂ္ဃရန္တီ၊ ယိုစီးသော သွေးရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ သိခရဏီ၊ အပသို့ ထွက်သော အသားစွန်းရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထိပဏ္ဍကာ၊ မိန်းမစစ်မဟုတ် ပဏ္ဍုက်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဝေပုရိသိကာ၊ ယောကျ်ား၏ အသွင်နှင့်တူသော မိန်းမသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္ဘိန္နာ၊ ဝစ္စမဂ်နှင့် ပဿာဝမဂ်စပ်သော မိန်းမသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘတောဗျဉ္ဇနာ၊ ဥဘတောဗျည်းမသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အက္ကောသတိ၊ ဆဲရေး၏။
၂၈၆။ ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမ၏။ ဝစ္စမဂ္ဂံ၊ ဝစ္စမဂ်ကိုလည်းကောင်း။ ပဿာဝမဂ္ဂံ၊ ပဿာဝမဂ်ကိုလည်းကောင်း။ အာဒိဿ၊ ရည်၍။ ဝဏ္ဏံပိ၊ ကျေးဇူးကိုလည်း။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ အဝဏ္ဏံပိ၊ ကျေးဇူးမဲ့ကိုလည်း။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ယာစတိပိ၊ တောင်းလည်း တောင်းအံ့။ အာယာစတိပိ၊ တောင့်တလည်း တောင့်တအံ့။ ပုစ္ဆတိပိ၊ မေးလည်း မေးအံ့။ ပဋိပုစ္ဆတိပိ၊ တစ်ဖန်လည်း မေးအံ့။ အာစိက္ခတိပိ၊ ကြားလည်း ကြားအံ့။ အနုသာသတိပိ၊ ဆုံးလည်း ဆုံးမအံ့။ အက္ကောသတိပိ၊ ဆဲလည်း ဆဲရေးအံ့။ သံယာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၏။ ဝစ္စမဂ္ဂံ၊ ဝစ္စမဂ်ကိုလည်းကောင်း။ ပဿာဝမဂ္ဂံ၊ ပဿာဝမဂ်ကိုလည်းကောင်း။ အာဒိဿ၊ ရည်၍။ ဝဏ္ဏံပိ၊ ကျေးဇူးကိုလည်း။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ အဝဏ္ဏံပိ၊ ကျေးဇူးမဲ့ကိုလည်း။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့ ။ပ။ အက္ကောသတိပိ၊ ဆဲလည်း ဆဲရေးအံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ သံဃာဒိသေသာနံ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏ္ဍကော စ၊ ပဏ္ဍုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၏။ ဝစ္စမဂ္ဂံ၊ ဝစ္စမဂ်ကိုလည်းကောင်း။ ပဿာဝမဂ္ဂံ၊ ပဿာဝမဂ်ကိုလည်းကောင်း။ အာဒိဿ၊ ရည်၍။ ဝဏ္ဏံပိ၊ ကျေးဇူးကိုလည်း။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ အဝဏ္ဏံပိ၊ ကျေးဇူးမဲ့ကိုလည်း။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့ ။ပ။ အက္ကောသတိပိ၊ ဆဲလည်း ဆဲရေးအံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမ၏။ ဝစ္စမဂ္ဂံ၊ ဝစ္စမဂ်ကိုလည်းကောင်း။ ပဿာမဂ္ဂံ၊ ပဿာဝမဂ်ကိုလည်းကောင်း။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ အဓက္ခကံ၊ ညှပ်ရိုးနှစ်ဘက်မှ အောက်ကို။ ဥဗ္ဘဇာဏုမဏ္ဍလံ၊ ပုဆစ်ဒူးဝန်းနှစ်ဘက်မှ အထက်သို့။ အာဒိဿ၊ ရည်၍။ ဝဏ္ဏံပိ၊ ကျေးဇူးကိုလည်း။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ အဝဏ္ဏံပိ၊ ကျေးဇူးမဲ့ကိုလည်း။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့ ။ပ။ အက္ကောသတိပိ၊ ဆဲလည်း ဆဲရေးအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၏။ ဝစ္စမဂ္ဂံ၊ ဝစ္စမဂ်ကိုလည်းကောင်း။ ပဿာဝမဂ္ဂံ၊ ပဿာဝမဂ်ကိုလည်းကောင်း။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ အဓက္ခကံ၊ ညှပ်ရိုးနှစ်ဘက်မှ အောက်ကို။ ဥဗ္ဘဇာဏုမဏ္ဍလံ၊ ပုဆစ်ဒူးဝန်းနှစ်ဘက်မှ အထက်ကို။ အာဒိဿ၊ ရည်၍။ ဝဏ္ဏံဝိ၊ ကျေးဇူးကိုလည်း။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ အဝဏ္ဏံပိ၊ ကျေးဇူးမဲ့ကိုလည်း။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့ ။ပ။ အက္ကောသတိပိ၊ ဆဲလည်း ဆဲရေးအံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ထုလ္လစ္စယာနံ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏ္ဍကော စ၊ ပဏ္ဍုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၏။ ဝစ္စမဂ္ဂံ၊ ဝစ္စမဂ်ကိုလည်းကောင်း။ ပဿာဝမဂ္ဂံ၊ ပဿာဝမဂ်ကိုလည်းကောင်း။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ အဓက္ခကံ၊ ညှပ်ရိုးနှစ်ဘက်မှ အောက်ကို။ ဥဗ္ဘဇာဏုမဏ္ဍလံ၊ ပုဆစ်ဒူးဝန်းနှစ်ဘက်မှ အထက်ကို။ အာဒိဿ၊ ရည်၍။ ဝဏ္ဏံပိ၊ ကျေးဇူးကိုလည်း။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ အဝဏ္ဏံပိ၊ ကျေးဇူးမဲ့ကိုလည်း။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့ ။ပ။ အက္ကောသတိပိ၊ ဆဲလည်း ဆဲရေးအံ့။ ထုလ္လစ္စယေန၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမ၏။ ဥဗ္ဘက္ခကံ၊ ညှပ်ရိုးနှစ်ဘက်မှ အထက်ကို။ အဓောဇာဏုမဏ္ဍလံ၊ ပုဆစ်ဒူးဝန်းနှစ်ဘက်မှ အောက်ကို။ အာဒိဿ၊ ရည်၍။ ဝဏ္ဏံပိ၊ ကျေးဇူးကိုလည်း။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ အဝဏ္ဏံပိ၊ ကျေးဇူးမဲ့ကိုလည်း။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့ ။ပ။ အက္ကောသတိပိ၊ ဆဲလည်း ဆဲရေးအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၏။ ဥဗ္ဘက္ခကံ၊ ညှပ်ရိုးနှစ်ဘက်မှ အထက်ကို။ အဓောဇာဏုမဏ္ဍလံ၊ ပုဆစ်ဒူးဝန်းနှစ်ဘက်မှ အောက်ကို။ အာဒိဿ၊ ရည်၍။ ဝဏ္ဏံပိ၊ ကျေးဇူးကိုလည်း။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ အဝဏ္ဏံပိ၊ ကျေးဇူးမဲ့ကိုလည်း။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့ ။ပ။ အက္ကောသတိပိ၊ ဆဲလည်း ဆဲရေးအံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏ္ဍကော စ၊ ပဏ္ဍုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၏။ ဥဗ္ဘက္ခကံ၊ ညှပ်ရိုးနှစ်ဘက်မှ အထက်ကို။ အဓောဇာဏုမဏ္ဍလံ၊ ပုဆစ်ဒူဝန်းနှစ်ဘက်မှ အောက်ကို။ အာဒိဿ၊ ရည်၍။ ဝဏ္ဏံပိ၊ ကျေးဇူးကိုလည်း။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ အဝဏ္ဏံပိ၊ ကျေးဇူးမဲ့ကိုလည်း။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့ ။ပ။ အက္ကောသတိပိ၊ ဆဲလည်း ဆဲရေးအံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမ၏။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာဒိဿ၊ ရည်၍။ ဝဏ္ဏံပိ၊ ကျေးဇူးကိုလည်း။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ အဝဏ္ဏံပိ၊ ကျေးဇူးမဲ့ကိုလည်း။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့ ။ပ။ အက္ကောသတိပိ၊ ဆဲလည်း ဆဲရေးအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၏။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာဒိဿ၊ ရည်၍။ ဝဏ္ဏံပိ၊ ကျေးဇူးကိုလည်း။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ အဝဏ္ဏံပိ၊ ကျေးဇူးမဲ့ကိုလည်း။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့ ။ပ။ အက္ကောသတိပိ၊ ဆဲလည်း ဆဲရေးအံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏ္ဍကော စ၊ ပဏ္ဍုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၏။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာဒိဿ၊ ရည်၍။ ဝဏ္ဏံပိ၊ ကျေးဇူးကိုလည်း။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ အဝဏ္ဏံပိ၊ ကျေးဇူးမဲ့ကိုလည်း။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့ ။ပ။ အက္ကောသတိပိ၊ ဆဲလည်း ဆဲရေးအံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
၂၈၇။ အတ္ထပုရေက္ခာရဿ၊ အနက်ကို ရှေးရှုပြုသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဓမ္မပုရေက္ခာရဿ၊ ပါဠိကို ရှေးရှုပြုသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနုသာသနိပုရေက္ခာရေဿ၊ ဆုံးမခြင်းကို ရှေးရှုပြုသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် ပဒဘာဇနီ အပြီးတည်း။
ဝိနီတဝတ္ထု ဥဒ္ဒါနဂါထာ
လောဟိတံ၊ နီသော ကမ္ဗလာ။ ကက္ကသ၊ ထူသော အမွေးရှိသော ကမ္ဗလာ။ အာကိဏ္ဏံ၊ ရှုပ်ထွေးသော အမွေးရှိသော ကမ္ဗလာ။ ခရံ၊ ကြမ်းသော အမွေးရှိသော ကမ္ဗလာ။ ဒီဃံ၊ ရှည်သော အမွေးရှိသော စုလျား။ ဝါပိတံ၊ စိုက်ပျိုးအပ်ပြီးလော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ မဂ္ဂေါ၊ ခရီးသည်။ သံသီဒတိ၊ နစ်၏လော။ သဒ္ဓါ၊ သဒ္ဓါတရားနှင့် ပြည့်စုံ၏။ ဒါနေန၊ ပေးခြင်းဖြင့်။ ကမ္မုနာ၊ အမှုဖြင့်။ ဣတိ အယံ၊ ဤသည်ကား။ မာတိကာ၊ မာတိကာတည်း။
ဝိနီတဝတ္ထု
၂၈၈။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ နဝရတ္တံ၊ ဆိုးသစ်စ ဖြစ်သော။ ကမ္ဗလံ၊ ကမ္ဗလာကို။ ပါရုတာ၊ ခြုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သာရတ္တော၊ ပြင်းစွာ တပ်သည်ဖြစ်၍။ တံ ဣတ္ထိံ၊ ထိုမိန်းမကို။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ တေ၊ သင့်အား။ လောဟိတံ ခေါ၊ နီသည်သာတည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ သာ ဣတ္ထီ၊ ထိုမိန်းမသည်။ န ပဋိဝိဇာနိ၊ မသိ။ “အယျ၊ အရှင်။ အာမ၊ နီပါ၏။ နဝရတ္တော၊ ဆိုးသစ်စဖြစ်သော။ ကမ္ဗလော၊ ကမ္ဗလာတည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်ပြီ။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော နု ခေါ၊ ရောက်လေသလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ ခရကမ္ဗလံ၊ ကြမ်းသော ကမ္ဗလာကို။ ပါရုတာ၊ ခြုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သာရတ္တော၊ ပြင်းစွာ တပ်သည်ဖြစ်၍။ တံ ဣတ္ထိံ၊ ထိုမိန်းမကို။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ တေ၊ သင့်အား။ ကက္ကသလောမံ၊ ထူထဲကြမ်းတမ်းသော အမွေး ရှိ၏၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ သာ ဣတ္ထီ၊ ထိုမိန်းမသည်။ န ပဋိဝိဇာနိ၊ မသိ။ “အယျ၊ အရှင်။ အာမ၊ ထူထဲကြမ်းတမ်းပါ၏။ ခရကမ္ဗလော၊ ကြမ်းသော ကမ္ဗလာတည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား၊
ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ နဝါဝုတံ၊ ရက်သစ်စဖြစ်သော။ ကမ္ဗလံ၊ ကမ္ဗလာကို။ ပါရုတာ၊ ခြုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သာရတ္တော၊ ပြင်းစွာ တပ်သည်ဖြစ်၍။ တံ ဣတ္ထိံ၊ ထိုမိန်းမကို။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ တေ၊ သင့်အား။ အာကိဏ္ဏလောမံ ခေါ၊ ရောပြွမ်းသော အမွေး ရှိသည်သာတည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ သာ ဣတ္ထီ၊ ထိုမိန်းမသည်။ န ပဋိဝိဇာနိ၊ မသိ။ “အယျ၊ အရှင်။ အာမ၊ ရောပြွမ်းသော အမွေး ရှိပါ၏။ နဝါဝုတော၊ ယက်သစ်စဖြစ်သော။ ကမ္ဗလော၊ ကမ္ဗလာတည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ် အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ ခရကမ္ဗလကံ၊ ကြမ်းသော ကမ္ဗလာကို။ ပါရုတာ၊ ခြုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သာရတ္တော၊ ပြင်းစွာ တပ်သည်ဖြစ်၍။ တံ ဣတ္ထိံ၊ ထိုမိန်းမကို။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ တေ၊ သင့်အား။ ခရလောမံ ခေါ၊ ကြမ်းသော အမွေး ရှိသည်သာတည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ သာ ဣတ္ထီ၊ ထိုမိန်းမသည်။ န ပဋိဝိဇာနိ၊ မသိ။ “အယျ၊ အရှင်။ အာမ၊ ကြမ်းသော အမွေး ရှိပါ၏။ ခရကမ္ဗလကော၊ ကြမ်းသော အမွေးရှိသော ကမ္ဗလာတည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ ပါဝါရံ၊ စုလျားကို။ ပါရုတာ၊ ခြုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သာရတ္တော၊ ပြင်းစွာ တပ်သည်ဖြစ်၍။ တံ ဣတ္ထိံ၊ ထိုမိန်းမကို။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ တေ၊ သင်အား။ ဒီဃလောမံ ခေါ၊ ရှည်သော အမွေး ရှိသည်သာတည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ သာ ဣတ္ထီ၊ ထိုမိန်းမသည်။ န ပဋိဝိဇာနိ၊ မသိ။ “အယျ၊ အရှင်။ အာမ၊ ရှည်သော အမွေး ရှိပါ၏။ ပါဝါရော၊ စုလျားတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၅)
၂၈၉။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ ခေတ္တံ၊ လယ်ကို။ ဝပါပေတွာ၊ စိုက်စေ၍။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာ၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သာရတ္တော၊ ပြင်းစွာ တပ်သည်ဖြစ်၍။ တံ ဣတ္ထိံ၊ ထိုမိန်းမကို။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ တေ၊ သင့်အား။ ဝါပိတံ ခေါ၊ စိုက်အပ်ပြီလော၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ သာ ဣတ္ထီ၊ ထိုမိန်းမသည်။ န ပဋိဝိဇာနိ၊ မသိ။ “အယျ၊ အရှင်။ အာမ၊ အော် ဟုတ်ပါ၏။ နော စ ခေါ ပဋိဝုတ္တံ၊ စိုက်၍ မပြီးသေး၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၆)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပရိဗ္ဗာဇိကံ၊ ပရိဗိုဇ်မကို။ ပဋိပထေ၊ ခရီးရင်ဆိုင်၌။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ သာရတ္တော၊ ပြင်းစွာ တပ်သည်ဖြစ်၍။ တံ ပရိဗ္ဗာဇိကံ၊ ထိုပရိဗိုဇ်မကို။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ မဂ္ဂေါ၊ ခရီးသည်။ သံသီဒတိ၊ နစ်၏လော၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ သာ ပရိဗ္ဗာဇိကာ၊ ထိုပရိဗိုဇ်မသည်။ န ပဋိဝိဇာနိ၊ မသိ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အာမ၊ အော် ဟုတ်ပါ၏။ ပဋိပဇ္ဇိဿသိ၊ သွားလတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၇)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သာရတ္တော၊ ပြင်းစွာ တပ်သည်ဖြစ်၍။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဣတ္ထိံ၊ မိန်းမကို။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ တွံ၊ သင်သည်။ သဒ္ဓါ၊ သဒ္ဓါတရားနှင့် ပြည့်စုံသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အပိ စ၊ ထိုသို့သဒ္ဓါတရားနှင့် ပြည့်စုံသော်လည်း။ ယံ၊ အကြင်ဝတ္ထုကို။ သာမိကဿ၊ လင်အား။ ဒေသိ၊ ပေး၏။ တံ၊ ထိုဝတ္ထုကို။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ န
ဒေသိ၊ မပေး၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ကိံ၊ အဘယ်ဝတ္ထုနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “မေထုနဓမ္မံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော အကျင့်တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၈)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဣတ္ထိံ၊ မိန်းမကို။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ တွံ၊ သင်သည်။ သဒ္ဓါ၊ သဒ္ဓါတရားနှင့် ပြည့်စုံသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အပိ စ၊ ထိုသို့သဒ္ဓါတရားနှင့် ပြည့်စုံသော်လည်း။ ယံ အဂ္ဂဒါနံ၊ အကြင်မြတ်သော အလှူသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုမြတ်သော အလှူကို။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ န ဒေသိ၊ မလှူ၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဂ္ဂဒါနံ၊ မြတ်သော အလှူသည်။ ကိံ၊ အဘယ်အလှူနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “မေထုနဓမ္မံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော အကျင့်တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၉)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ ကမ္မံ၊ အမှုကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သာရတ္တော၊ ပြင်းစွာ တပ်သည်ဖြစ်၍။ တံ ဣတ္ထိံ၊ ထိုမိန်းမကို။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ တိဋ္ဌ၊ ရပ်လော့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကရိဿာမိ၊ ပြုအံ့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏၊ ။ပ။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ နိသီဒ၊ ထိုင်လော့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကရိဿာမိ၊ ပြုအံ့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏၊ ။ပ။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ နိပဇ္ဇ၊ အိပ်လော့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကရိဿာမိ၊ ပြုအံ့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ သာ ဣတ္ထီ၊ ထိုမိန်းမသည်။ န ပဋိဝိဇာနိ၊ မသိ။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၀-၁၂)
တတိယံ၊ သုံးခုမြောက်သော။ ဒုဋ္ဌုလ္လဝါစာသိက္ခာပဒံ၊ ဒုဋ္ဌုလ္လဝါစာသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၄-အတ္တကာမပါရိစရိယ သိက္ခာပုဒ်
၂၉၀။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ကုလူပကော၊ အိမ်သို့ ကပ်တတ်သော ရဟန်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗဟုကာနိ၊ များစွာကုန်သော။ ကုလာနိ၊ အမျိုးတို့ကို။ ဥပသင်္ကမတိ၊ ကပ်၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ မတပတိကာ၊ သေသော လင်ရှိသော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ အဘိရူပါ၊ အလွန်အဆင်းလှသည်။ ဒဿနီယာ၊ ရှုချင်ဖွယ် ရှိသည်။ ပါသာဒိကာ၊ ကြည်လင်ဖွယ် ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ ပုဗ္ဗဏှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ တဿာ ဣတ္ထိယာ၊ ထိုမိန်းမ၏။ နိဝေသနံ၊ အိမ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအိမ်ရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ပညတ္တေ၊ ခင်းထားအပ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဣတ္ထိ၊ ထိုမိန်းမသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်ဥဒါယီရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ၊ အရှင်ဥဒါယီကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နံ ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ တံ ဣတ္ထိံ၊ ထိုမိန်းမကို။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿေသိ၊ ကောင်းစွာ ပြ၏။ သမာဒပေသိ၊ ဆောက်တည်စေ၏။ သမုတ္တေဇေသိ၊ ကောင်းစွာ ထက်စေ၏။ သမ္ပဟံသေသိ၊ ကောင်းစွာ ရွှင်စေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဣတ္ထီ၊ ထိုမိန်းမသည်။ အာယသ္မတာ ဥဒါယိနာ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿိတာ၊ ကောင်းစွာ ပြအပ်သည်ရှိသော်။ သမာဒပိတာ၊ ဆောက်တည်စေအပ်သည်ရှိသော်။ သမုတ္တေဇိတာ၊ ကောင်းစွာ ထက်စေအပ်သည်ရှိသော်။ သမ္ပဟံသိတာ၊ ကောင်းစွာ ရွှင်စေအပ်သည်ရှိသော်။ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ၊ အရှင်ဥဒါယီကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ယေန၊ အကြင်ဝတ္ထုဖြင့်။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏။ တံ၊ ထိုဝတ္ထုကို။ ဝဒေယျာထ၊ ဆိုတော်မူပါကုန်လော့။ ယဒိဒံ စီဝရပိဏ္ဍပါတသေနာသနဂိလာနပ္ပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရံ၊ အကြင်သင်္ကန်းဆွမ်းကျောင်း အိပ်ရာနေရာ သူနာ၏ အထောက်အပံ့ အသက်၏ အရံအတားဖြစ်သော ဆေးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုသင်္ကန်းအစရှိသည်ကို။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ အယျဿ၊ အရှင့်အား။ ဒါတုံ၊ လှူခြင်းငှာ။ ပဋိဗလာ၊ စွမ်းနိုင်ကုန်၏။ တံ၊ ထိုသင်္ကန်းအစရှိသည်ကို။ ဝဒေယျာထ၊ ဆိုတော်မူပါကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။
“ဘဂိနိ၊ နှမ။ ယဒိဒံ ယေ ဣမေ စီဝရပိဏ္ဍပါတသေနာသနဂိလာန ပ္ပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရာ၊ အကြင် သင်္ကန်း ဆွမ်း ကျောင်း အိပ်ရာနေရာ သူနာ၏ အထောက်အပံ့ အသက်၏ အရံအတားဖြစ်သော ဆေးတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ၊ ထိုသင်္ကန်းအစရှိသည်တို့သည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ န ခေါ ဒုလ္လဘာ၊ ရခဲသည် မဟုတ်ကုန်။ အပိ စ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ယော ဒေယျဓမ္မော၊ အကြင်လှူဖွယ်ဝတ္ထုသည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ဒုလ္လဘော၊ ရခဲ၏။ တံ၊ ထိုရခဲသော လှူဖွယ်ဝတ္ထုကို။ ဒေဟိ၊ လှူလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ကိံ၊ အဘယ်ဝတ္ထုသည်။ ဒုလ္လဘံ၊ ရခဲသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ လျှောက်အပ်သည်ရှိသော်။“မေထုနဓမ္မံ- တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော အကျင့်သည်။ ဒုလ္လဘံ၊ ရခဲ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အတ္ထော၊ အလိုရှိသလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ လျှောက်အပ်သည်ရှိသော်။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဟိ၊ လာလှည့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ လျှောက်၍။ ဩဝရကံ၊ တိုက်ခန်းသို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ သာဋကံ၊ ထမီကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ချ၍။ မဉ္စကေ၊ ညောင်စောင်းငယ်၌။ ဥတ္တာနာ၊ ပက်လက်။ နိပဇ္ဇိ၊ အိပ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သာ ဣတ္ထီ၊ ထိုမိန်းမသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုမိန်းမရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ “ကော၊ အဘယ်သူသည်။ ဝသလံ၊ ယုတ်မာသော။ ဒုဂ္ဂန္ဓံ၊ မကောင်းသော အနံ့ရှိသော။ ဣမံ၊ ဤအကောင်ပုပ်ကို။ အာမသိဿတိ၊ သုံးသပ်လတ္တံ့နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဋ္ဌုဘိတွာ၊ တံတွေးထွေး၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲသွား၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဣတ္ထီ၊ ထိုမိန်းမသည်။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆို၏။ ကိံ ဥဇ္ဈာယတိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့သနည်း။ ကိံ ခိယျတိ၊ အဘယ်သို့ ရှုတ်ချသနည်း။ ကိံဝိပါစေတိ၊ အဘယ်သို့ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုသနည်း။ “သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ သမဏာ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ အလဇ္ဇိနော၊ အရှက်မရှိကုန်။ ဒုဿီလာ၊ သီလမရှိကုန်။ မုသာဝါဒိနော၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို ဆိုလေ့ရှိကုန်၏။ ဣမေ ဟိ၊ ဤရဟန်းတို့သည်သာလျှင်။ ဓမ္မစာရိနော၊ တရားကို ကျင့်လေ့ရှိကုန်၏ဟူ၍။ သမစာရိနော၊ ကောင်းသော အကျင့်ကို ကျင့်လေ့ရှိကုန်၏ဟူ၍။ ဗြဟ္မစာရိနော၊ မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်လေ့ရှိကုန်၏ဟူ၍။ သစ္စဝါဒိနော၊ မှန်သော စကားကို ဆိုလေ့ရှိကုန်၏ဟူ၍။ သီလဝန္တော၊ သီလရှိကုန်၏ဟူ၍။ ကလျာဏဓမ္မာ၊ ကောင်းသော သဘောရှိကုန်၏ဟူ၍။ ပဋိဇာနိဿန္တိ နာမ၊ ဝန်ခံကုန်ဘိသနည်း။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ သာမညံ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ ဗြဟ္မညံ၊ မြတ်သည်၏ အဖြစ်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ သာမညံ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်သည်။ နဋ္ဌံ၊ ပျောက်ပြီ။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ ဗြဟ္မညံ၊ မြတ်သည်၏ အဖြစ်သည်။ နဋ္ဌံ၊ ပျောက်ပြီ။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ သာမညံ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်သည်။ ကုတော၊ အဘယ်မှာရှိအံ့နည်း။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ ဗြဟ္မညံ၊ မြတ်သည်၏ အဖြစ်သည်။ ကုတော၊ အဘယ်မှာရှိအံ့နည်း။ ဣမေ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ သာမညာ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်မှ။ အပဂတာ၊ ကင်းကုန်ပြီ။ ဣမေ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ဗြဟ္မညာ၊ မြတ်သည်၏ အဖြစ်မှ။ အပဂတာ၊ ကင်းကုန်ပြီ။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သမဏော ဥဒါယီ၊ ရဟန်းဥဒါယီသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ မေထုနဓမ္မံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော အကျင့်ကို။ ယာစိတွာ၊ တောင်း၍။ ‘ကော၊ အဘယ်သူသည်။ ဝသလံ၊ ယုတ်မာသော။ ဒုဂ္ဂန္ဓံ၊ မကောင်းသော အနံ့ရှိသော။ ဣမံ၊ ဤအကောင်ပုပ်ကို။ အာမသိဿတိ၊ သုံးသပ်လတ္တံ့နည်း။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ နိဋ္ဌုဘိတွာ၊ တံတွေးထွေး၍။ ပက္ကမိဿတိ နာမ၊ ဖဲသွားဘိသနည်း။ မေ၊ ငါ၏။ ပါပကံ၊ ယုတ်မာသော အဖြစ်သည်။ ကိံ၊ အဘယ်မှာနည်း။ မေ၊ ငါ၏။ ဒုဂ္ဂန္ဓံ၊ မကောင်းသော အနံ့ရှိသည်၏ အဖြစ်သည်။ ကိံ၊ အဘယ်မှာနည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကဿာ၊ အဘယ်မိန်းမအောက်။ ကေန၊ အဘယ်မည်သော စည်းစိမ်တန်ဆာ ရုပ်ဝါအဆင်း လှပခြင်းဖြင့်။ ဟာယာမိ၊ ယုတ်သနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆို၏။ အညာပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ “သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ သမဏာ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ အလဇ္ဇိနော၊ အရှက်မရှိကုန်။ ဒုဿီလာ၊ သီလမရှိကုန်။ မုသာဝါဒိနော၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို ဆိုလေ့ရှိကုန်၏၊ ။ပ။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သမဏော ဥဒါယီ၊ ရဟန်းဥဒါယီသည်။ ဣမိဿာ၊ ဤမိန်းမအား။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ မေထုနဓမ္မံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော အကျင့်ကို။ ယာစိတွာ၊ တောင်း၍။ ‘ကော၊ အဘယ်သူသည်။ ဝသလံ၊ ယုတ်မာသော။ ဒုဂ္ဂန္ဓံ၊ မကောင်းသော အနံ့ရှိသော။ ဣမံ၊ ဤအကောင်ပုပ်ကို။ အာမသိဿတိ၊ သုံးသပ်လတ္တံ့နည်း။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ နိဋ္ဌုဘိတွာ၊ တံတွေးထွေး၍။ ပက္ကမိဿတိ နာမ၊ ဖဲသွားဘိသနည်း။ ဣမိဿာ၊ ဤမိန်းမ၏။ ပါပကံ၊ ယုတ်မာသော အဖြစ်သည်။ ကိံ၊ အဘယ်မှာနည်း။ ဣမိဿာ၊ ဤမိန်းမ၏။ ဒုဂ္ဂန္ဓံ၊ မကောင်းသော အနံ့သည်။ ကိံ၊ အဘယ်မှာနည်း။ အယံ၊ ဤမိန်းမသည်။ ကဿာ၊ အဘယ်မိန်းမအောက်။ ကေန၊ အဘယ်မည်သော စည်းစိမ်တန်ဆာ ရုပ်ဝါအဆင်း လှပခြင်းဖြင့်။ ဟာယတိ၊ ယုတ်သနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တီနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်သော။ ခိယျန္တီနံ၊ ရှုတ်ချကုန်သော။ ဝိပါစေန္တီနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကိုဆိုကုန်သော။ တာသံ ဣတ္ထီနံ၊ ထိုမိန်းမတို့၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ အလိုနည်းကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ မာတုဂါမဿ၊ မာတုဂါမ၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ အတ္တကာမပါရိစရိယာယ၊ မိမိသည် အလိုရှိအပ်သော ကာမဂုဏ်ဖြင့် လုပ်ကျွေးခြင်း၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသိဿတိ နာမ၊ ပြောဆိုဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ၊ အရှင်ဥဒါယီကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ သန္နိပါတာပေတွာ၊ စည်းဝေးစေ၍။ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ၊ အရှင်ဥဒါယီကို။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ကိံ ပဋိပုစ္ဆိ၊ အဘယ်သို့ မေးတော်မူသနည်း။ “ဥဒါယိ၊ ဥဒါယီ။ တွံ၊ သင်သည်။ မာတုဂါမဿ၊ မာတုဂါမ၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ အတ္တကာမပါရိစရိယာယ၊ မိမိသည် အလိုရှိအပ်သော ကာမဂုဏ်ဖြင့် လုပ်ကျွေးခြင်း၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသသိ၊ ပြောဆို၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ကိံ ဝိဂရဟိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့တော်မူသနည်း။ “မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ အနနုစ္ဆဝိကံ၊ မလျောက်ပတ်။ အနနုလောမိကံ၊ မလျော်။ အပ္ပတိရူပံ၊ မသင့်တင့်။ အဿာမဏကံ၊ ရဟန်းတို့၏ အမူအရာမဟုတ်။ အကပ္ပိယံ၊ မအပ်။ အကရဏီယံ၊ မပြုအပ်။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ မာတုဂါမဿ၊ မာတုဂါမ၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ အတ္တကာမပါရိစရိယာယ၊ မိမိသည် အလိုရှိအပ်သော ကာမဂုဏ်ဖြင့် လုပ်ကျွေးခြင်း၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသိဿသိ နာမ၊ ပြောဆိုဘိသနည်း၊
မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိရာဂါယ၊ တပ်ခြင်း ကင်းစိမ့်သောငှာ။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ ဒေသိတော နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်သော။ သရာဂါယ၊ တပ်ခြင်းနှင့် တကွဖြစ်စေခြင်းငှာ။ နော ဒေသိတော နနု၊ မဟောအပ်သည် မဟုတ်လော၊ ။ပ။ ကာမပရိဠာဟာနံ၊ ကာမတည်းဟူသော ပူပန်ခြင်းတို့ကို။ ဝူပသမော၊ ငြိမ်းခြင်းကို။ အက္ခာတော နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၂၉၁။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဩတိဏ္ဏော၊ ရာဂတည်းဟူသော ဘီလူးသည် ပူးဝင်အပ်သည်ဖြစ်၍။ ဝိပရိဏတေန၊ ဖောက်ပြန်၍ တည်သော။ စိတ္တေန၊ စိတ်ဖြင့်။ မာတုဂါဿ၊ မာတုဂါမ၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ‘ဘဂိနိ၊ နှမ။ ယာ ဣတ္ထီ၊ အကြင်မိန်းမသည်။ သီလဝန္တံ၊ သီလရှိသော။ ကလျာဏဓမ္မံ၊ ကောင်းသော သဘောရှိသော။ ဗြဟ္မစာရိံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်လေ့ရှိသော။ မာဒိသံ၊ ငါသို့သဘောရှိသော ရဟန်းကို။ ဧတေန ဓမ္မေန၊ ဤမေထုန်အကျင့်ဖြင့်။ ပရိစရေယျ၊ လုပ်ကျွေးငြားအံ့။ တဿာ ဣတ္ထိယာ၊ ထိုမိန်းမ၏။ ဧတံ ဧသာ ပါရိစရိယာ၊ ဤလုပ်ကျွေးခြင်းသည်။ ပါရိစရိယာနံ၊ ခပ်သိမ်းသော လုပ်ကျွေးခြင်းတို့ထက်။ အဂ္ဂံ အဂ္ဂါ၊ ကဲလွန်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ မေထုနုပသံဟိတေန၊ မေထုန်နှင့်စပ်သော စကားဖြင့်။ အတ္တကာမပါရိစရိယာယ၊ မိမိသည် အလိုရှိအပ်သော ကာမဂုဏ်ဖြင့် လုပ်ကျွေးခြင်း၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသေယျ၊ ပြောဆိုငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သံဃာဒိသေသော၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိနိကာယော၊ အာပတ်အပေါင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၂၉၂။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပန- ဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်၊ ။ပ။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား၊ ။ပ။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခု- ဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဩတိဏ္ဏော နာမ၊ ဩတိဏ္ဏ မည်သည်ကား။ သာရတ္တော၊ ပြင်းစွာ တပ်သည်ဖြစ်၍။ အပေက္ခဝါ၊ ငဲ့ကွက်ခြင်း ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဋိဗဒ္ဓစိတ္တော၊ ရာဂဖြင့် ဖွဲ့သောစိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။
ဝိပရိဏတန္တိ၊ ဝိပရိဏတံဟူသည်ကား။ ရတ္တံ၊ တပ်သော။ စိတ္တံပိ၊ စိတ်သည်လည်း။ ဝိပရိဏတံ၊ ဝိပရိဏတ မည်၏။ ဒုဋ္ဌံ၊ အမျက်ထွက်သော။ စိတ္တံပိ၊ စိတ်သည်လည်း။ ဝိပရိဏတံ၊ ဝိပရိဏတ မည်၏။ မူဠှံ၊ တွေဝေသော။ စိတ္တံပိ၊ စိတ်သည်လည်း။ ဝိပရိဏတံ၊ ဝိပရိဏတ မည်၏။ အပိ စ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ရတ္တံ၊ တပ်သော။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ “ဝိပရိဏတ”န္တိ၊ ဝိပရိဏတ ဟူ၍။ အဓိပ္ပေတံ၊ အလိုရှိအပ်၏။
မာတုဂါမော နာမ၊ မာတုဂါမ မည်သည်ကား။ မနုဿိတ္ထီ၊ လူမိန်းမတည်း။ န ယက္ခီ၊ ဘီလူးမ မဟုတ်။ န ပေတီ၊ ပြိတ္တာမ မဟုတ်။ န တိရစ္ဆာနဂတာ၊ တိရစ္ဆာန်မ မဟုတ်။ ဝိညူ၊ သိကြားလိမ်မာသော။ သုဘာသိတဒုဗ္ဘာသိတံ၊ ကောင်းသဖြင့် ဆိုအပ်သော စကား မကောင်းသဖြင့် ဆိုအပ်သော စကားကိုလည်းကောင်း။ ဒုဋ္ဌုလ္လာဒုဋ္ဌုလ္လံ၊ ရုန့်ရင်းသော စကား မရုန့်ရင်းသော စကားကိုလည်းကောင်း။ အာဇာနိတုံ၊ သိခြင်းငှာ။ ပဋိဗလာ၊ စွမ်းနိုင်သော မိန်းမသည်။ မာတုဂါမော နာမ၊ မာတုဂါမ မည်၏။
မာတုဂါမဿ သန္တိကေတိ၊ မာတုဂါမဿ သန္တိကေ- ဟူသည်ကား။ မာတုဂါမဿ၊ မာတုဂါမ၏။ သာမန္တာ၊ အနီး၌။ မာတုဂါမဿ၊ မာတုဂါမ၏။ အဝိဒူရေ၊ အနီး၌။
အတ္တကာမန္တိ၊ အတ္တကာမံ- ဟူသည်ကား။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကာမံ၊ အလိုကို။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဟေတုံ၊ အကြောင်းကို။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အဓိပ္ပါယံ၊ အလိုကို။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပါရိစရိယံ၊ လုပ်ကျွေးခြင်းကို။
ဧတဒဂ္ဂန္တိ၊ ဧတဒဂ္ဂံ- ဟူသည်ကား။ ဧတံ၊ ဤလုပ်ကျွေးခြင်းသည်။ အဂ္ဂံ၊ ကဲလွန်၏။ ဧတံ၊ ဤလုပ်ကျွေးခြင်းသည်။ သေဋ္ဌံ၊ မြတ်၏။ ဧတံ၊ ဤလုပ်ကျွေးခြင်းသည်။ မောက္ခံ၊ အမှူးဖြစ်၏။ ဧတံ၊ ဤလုပ်ကျွေးခြင်းသည်။ ဥတ္တမံ၊ မြတ်၏။ ဧတံ၊ ဤလုပ်ကျွေးခြင်းသည်။ ပဝရံ၊ တောင့်တအပ်၏။
ယာတိ၊ ယာ- ဟူသည်ကား။ ခတ္တိယီ ဝါ၊ မင်းမိန်းမသည်လည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏီ ဝါ၊ ပုဏ္ဏေးမသည်လည်းကောင်း။ ဝေဿီ ဝါ၊ ကုန်သည်မသည်လည်းကောင်း။ သုဒ္ဒီ ဝါ၊ သူဆင်းရဲမသည်လည်းကောင်း။
မာဒိသန္တိ၊ မာဒိသံ- ဟူသည်ကား။ ခတ္တိယံ ဝါ၊ မင်းကိုလည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏံ ဝါ၊ ပုဏ္ဏားကိုလည်းကောင်း။ ဝေဿံ ဝါ၊ ကုန်သည်ကိုလည်းကောင်း။ သုဒ္ဒံ ဝါ၊ သူဆင်းရဲကို လည်းကောင်း။
သီလဝန္တန္တိ၊ သီလဝန္တံ- ဟူသည်ကား။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတံ၊ ကြဉ်သော။ အဒိန္နာဒါနာ၊ အရှင်မပေးသော ဥစ္စာကို ခိုးယူခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတံ၊ ကြဉ်သော။ မုသာဝါဒါ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို ပြောဆိုခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတံ၊ ကြဉ်သော။
ဗြဟ္မစာရိန္တိ၊ ဗြဟ္မစာရိံ- ဟူသည်ကား။ မေထုနဓမ္မာ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော အကျင့်မှ။ ပဋိဝိရတံ၊ ကြဉ်သော။
ကလျာဏဓမ္မော နာမ၊ ကလျာဏဓမ္မ မည်သည်ကား။ တေန သီလေန၊ ထိုသီလဖြင့် လည်းကောင်း။ တေန ဗြဟ္မစရိယေန၊ ထိုမြတ်သော အကျင့်ဖြင့်လည်းကေင်း။ ကလျာဏဓမ္မော၊ ကောင်းသော သဘောရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဧတေန ဓမ္မေနာတိ၊ ဧတေန ဓမ္မေန- ဟူသည်ကား။ မေထုနဓမ္မေန၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော အကျင့်ဖြင့်။
ပရိစရေယျာတိ၊ ပရိစရေယျ- ဟူသည်ကား။ အဘိရမေယျ၊ မွေ့လျော်စေငြားအံ့။ မေထုနုပသံဟိတေနာတိ၊ မေထုနုပသံဟိတေန ဟူသည်ကား။ မေထုနဓမ္မပ္ပဋိသံယုတ္တေန၊ မေထုန်အကျင့်နှင့် ယှဉ်သဖြင့်။
သံဃာဒိသေသောတိ၊ သံဃာဒိသေသော- ဟူသည်ကား၊ ။ပ။ တေနပိ၊ ထို့ကြောင့်လည်း။ “သံဃာဒိသေသော”တိ၊ သံဃာဒိသေသောဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
၂၉၃။ ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမ၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ အတ္တကာမပါရိစရိယာယ၊ မိမိသည် အလိုရှိအပ်သော ကာမဂုဏ်ဖြင့် လုပ်ကျွေးခြင်း၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသတိ၊ ပြောဆိုအံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ ပဏ္ဍကသညီ၊ ပဏ္ဍုက်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုရိသသညီ၊ ယောကျ်ားဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ တိရစ္ဆာနဂတသညီ၊ တိရစ္ဆာန်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမ၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ အတ္တကာမပါရိစရိယာယ၊ မိမိသည် အလိုရှိအပ်သော ကာမဂုဏ်ဖြင့် လုပ်ကျွေးခြင်း၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသတိ၊ ပြောဆိုအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပဏ္ဍကော စ၊ ပဏ္ဍုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏ္ဍကသညီ၊ ပဏ္ဍုက်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ပဏ္ဍကဿ၊ ပဏ္ဍုက်၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ အတ္တကာမပါရိစရိယာယ၊ မိမိသည် အလိုရှိအပ်သော ကာမဂုဏ်ဖြင့် လုပ်ကျွေးခြင်း၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသတိ၊ ပြောဆိုအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပဏ္ဍကော စ၊ ပဏ္ဍုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ ပုရိသသညီ၊ ယောကျ်ားဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ တိရစ္ဆာနဂတသညီ၊ တိရစ္ဆာန်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ပဏ္ဍကဿ၊ ပဏ္ဍုက်၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ အတ္တကာမပါရိစရိယာယ၊ မိမိသည် အလိုရှိအပ်သော ကာမဂုဏ်ဖြင့် လုပ်ကျွေးခြင်း၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသတိ၊ ပြောဆိုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုရိသော စ၊ ယောကျ်ားသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ တိရစ္ဆာနဂတော စ၊ တိရစ္ဆာန်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တိရစ္ဆာနဂတသညီ၊ တိရစ္ဆာန်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဏ္ဍကသညီ၊ ပဏ္ဍုက်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုရိသသညီ၊ ယောကျ်ားဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ တိရစ္ဆာနဂတဿ၊ တိရစ္ဆာန်၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ အတ္တကာမပါရိစရိယာယ၊ မိမိသည် အလိုရှိအပ်သော ကာမဂုဏ်ဖြင့် လုပ်ကျွေးခြင်း၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသတိ၊ ပြောဆိုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ အတ္တကာမပါရိစရိယာယ၊ မိမိသည် အလိုရှိအပ်သော ကာမဂုဏ်ဖြင့် လုပ်ကျွေးခြင်း၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသတိ၊ ပြောဆိုအံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ သံဃာဒိသေသာနံ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏ္ဍကော စ၊ ပဏ္ဍုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ အတ္တကာမပါရိစရိယာယ၊ မိမိသည် အလိုရှိအပ်သော ကာမဂုဏ်ဖြင့် လုပ်ကျွေးခြင်း၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသတိ၊ ပြောဆိုအံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
၂၉၄။ “စီဝရ ပိဏ္ဍပါတ သေနာသန ဂိလာနပ္ပစ္စယ ဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရေန၊ သင်္ကန်း ဆွမ်း ကျောင်း အိပ်ရာနေရာ သူနာ၏ အထောက်အပံ့ အသက်၏ အရံအတားဖြစ်သော ဆေးဖြင့်။ ဥပဋ္ဌဟ၊ လုပ်ကျွေးလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ပြောဆိုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် ပဒဘာဇနီအပြီးတည်း။
ဝိနီတဝတ္ထု ဥဒ္ဒါနဂါထာ
ဝဉ္ဈာ၊ မိန်းမမြုံသည်။ ပုတ္တံ၊ သားကို။ ကထံ လဘေ၊ အဘယ်သို့ ရအံ့နည်း။ ပိယာ စ၊ လင်ချစ်အပ်သည်။ သိယံ၊ ဖြစ်လို၏။ သုဘဂါ၊ တင့်တယ်သော အဆင်းအင်္ဂါရှိသည်။ သိယံ၊ ဖြစ်လို၏။ ကိံ၊ အဘယ်ဝတ္ထုကို။ ဒဇ္ဇံ၊ လှူရအံ့နည်း။ ကေန၊ အဘယ်ဝတ္ထုဖြင့်။ ဥပဋ္ဌေယျံ၊ လုပ်ကျွေးရအံ့နည်း။ ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ သုဂတိံ၊ သုဂတိဘဝသို့။ ဂစ္ဆေယျ၊ ရောက်ရာသနည်း။ ဣတိ အယံ၊ ဤသည်ကား။ မာတိကာ၊ မာတိကာတည်း။
ဝိနီတဝတ္ထု
၂၉၅။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဝဉ္ဈာ၊ မြုံသော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ ကုလူပကံ၊ အိမ်သို့ ကပ်တတ်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဝိဇာယေယျံ၊ သားဖွားရအံ့နည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ အဂ္ဂဒါနံ၊ မြတ်သော အလှူကို။ ဒေဟိ၊ လှူလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဂ္ဂဒါနံ၊ မြတ်သော အလှူသည်။ ကိံ၊ အဘယ်နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ လျှောက်အပ်သည်ရှိသော်။ “မေထုနဓမ္မံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော အကျင့်တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဝိဇာယိနီ၊ သားဖွားသော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ ကုလူပကံ၊ အိမ်သို့ ကပ်တတ်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ပုတ္တံ၊ သားကို။ လဘေယျံ၊ ရအံ့နည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ တေနဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ အဂ္ဂဒါနံ၊ မြတ်သော အလှူကို။ ဒေဟိ၊ လှူလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဂ္ဂဒါနံ၊ မြတ်သော အလှူသည်။ ကိံ၊ အဘယ်နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ လျှောက်အပ်သည်ရှိသော်။ “မေထုနဓမ္မံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော အကျင့်တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ်အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ ကုလူပကံ၊ အိမ်သို့ ကပ်တတ်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ သာမိကဿ၊ လင်သည်။ ပိယာ၊ ချစ်အပ်သည်။ အဿံ၊ ဖြစ်ရာသနည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ အဂ္ဂဒါနံ၊ မြတ်သော အလှူကို။ ဒေဟိ၊ လှူလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဂ္ဂဒါနံ၊ မြတ်သော အလှူသည်။ ကိံ၊ အဘယ်နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ လျှောက်အပ်သည်ရှိသော်။ “မေထုနဓမ္မံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော အကျင့်တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ်အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အဘယ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ ကုလူပကံ၊ အိမ်သို့ ကပ်တတ်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ သုဘဂါ၊ တင့်တယ်သော အဆင်းအင်္ဂါရှိသည်။ အဿံ၊ ဖြစ်ရာသနည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ တေနဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ အဂ္ဂဒါနံ၊ မြတ်သော အလှူကို။ ဒေဟိ၊ လှူလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဂ္ဂဒါနံ၊ မြတ်သော အလှူသည်။ ကိံ၊ အဘယ်နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ လျှောက်အပ်သည်ရှိသော်။ “မေထုနဓမ္မံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော အကျင့်တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ ကုလူပကံ၊ အိမ်သို့ ကပ်တတ်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကိံ၊ အဘယ်ဝတ္ထုကို။ အယျဿ၊ အရှင်အား။ ဒဇ္ဇာမိ၊ လှူရအံ့နည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ အဂ္ဂဒါနံ၊ မြတ်သော အလှူကို။ ဒေဟိ၊ လှူလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဂ္ဂဒါနံ၊ မြတ်သော အလှူသည်။ ကိံ၊ အဘယ်နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ လျှောက်အပ်သည်ရှိသော်။ “မေထုနဓမ္မံ၊ တပ်ခြင်းတူသောသူ နှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော အကျင့်တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၅)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ ကုလူပကံ၊ အိမ်သို့ ကပ်တတ်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကေန၊ အဘယ်ဝတ္ထုဖြင့်။ အယျံ၊ အရှင်ကို။ ဥပဋ္ဌေမိ၊ လုပ်ကျွေးရအံ့နည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ အဂ္ဂဒါနေန၊ မြတ်သော အလှူဖြင့်။ ဥပဋ္ဌဟ၊ လုပ်ကျွေးလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဂ္ဂဒါနံ၊ မြတ်သော အလှူသည်။ ကိံ၊ အဘယ်နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ လျှောက်အပ်သည်ရှိသော်။ “မေထုနဓမ္မံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော အကျင့်တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၆)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ ကုလူပကံ၊ အိမ်သို့ ကပ်တတ်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ သုဂတိံ၊ သုဂတိဘဝသို့။ ဂစ္ဆေယျံ၊ သွားရအံ့နည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ အဂ္ဂဒါနံ၊ မြတ်သော အလှူကို။ ဒေဟိ၊ လှူလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဂ္ဂဒါနံ၊ မြတ်သော အလှူသည်။ ကိံ၊ အဘယ်နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ လျှောက်အပ်သည်ရှိသော်။ “မေထုနဓမ္မံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော အကျင့်တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၇)
စတုတ္ထံ၊ လေးခုမြောက်သော။ အတ္တကာမပါရိစရိယသိက္ခာပဒံ၊ အတ္တကာမပါရိစရိယသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၅-သဉ္စရိတ္တသိက္ခာပုဒ်
၂၉၆။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ကုလူပကော၊ အိမ်သို့ ကပ်တတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗဟုကာနိ၊ များစွာကုန်သော။ ကုလာနိ၊ အမျိုးတို့သို့။ ဥပသင်္ကမတိ၊ ကပ်၏။ ယတ္ထ၊ အကြင်အမျိုး၌။ အပဇာပတိကံ၊ မယားမရှိသော။ ကုမာရကံ ဝါ၊ သတို့သားကိုလည်းကောင်း။ အပတိကံ၊ လင်မရှိသော။ ကုမာရိကံ ဝါ၊ သတို့သမီးကိုလည်းကောင်း။ ပဿတိ၊ မြင်၏။ တတ္ထ၊ ထိုအမျိုး၌။ ကုမာရကဿ၊ သတို့သား၏။ မာတာပိတူနံ၊ အမိအဖတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ကုမာရိကာယ၊ သတို့သမီး၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘဏတိ၊ ဆို၏။ ကိံ ဘဏတိ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အမုကဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ကုလဿ၊ အမျိုး၏။ ကုမာရိကာ၊ သတို့သမီးသည်။ အဘိရူပါ၊ အလွန်အဆင်းလှသည်။ ဒဿနီယာ၊ ရှုချင်ဖွယ် ရှိသည်။ ပါသာဒိကာ၊ ကြည်လင်ဖွယ် ရှိသည်။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိသည်။ ဗျတ္တာ၊ အစွမ်းသတ္တိနှင့် ပြည့်စုံသည်။ မေဓာဝိနီ၊ ထက်မြက်သော ပညာရှိသည်။ ဒက္ခာ၊ လိမ္မာသည်။ အနလသာ၊ ပျင်းရိခြင်း မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာ ကုမာရိကာ၊ ထိုသတို့သမီးသည်။ ဣမဿ ကုမာရကဿ၊ ဤသတို့သားအား။ ဆန္နာ၊ သင့်မြတ်လျောက်ပတ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆို၏။ တေ၊ ထိုသတို့သား၏ အမိအဖတို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တိ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ကိံ ဝဒန္တိ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်ကုန်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧတေ ခေါ၊ ဤသူတို့သည်။ အမှေ၊ အကျွန်ုပ်တို့ကို။ ‘ဣမေ၊ ဤသူတို့သည်။ ကေ ဝါ၊ အဘယ်သူတို့နည်း။ ကဿ ဝါ၊ အဘယ်သူ၏လည်း။ ပုတ္တာ၊ သားတို့နည်း။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အယျော၊ အရှင်သည်။ သစေ ဒါပေယျ၊ အကယ်၍ ပေးစေငြားအံ့။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ တံ ကုမာရိကံ၊ ထိုသတို့သမီးကို။ ဣမဿ ကုမာရကဿ၊ ဤသတို့သား၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ အာနေယျာမ၊ ဆောင်ကုန်အံ့၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တိ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ကုမာရိကာယ၊ သတို့သမီး၏။ မာတာပိတူနံ၊ အမိအဘတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ကုမာရကဿ၊ သတို့သား၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘဏတိ၊ ဆို၏။ ကိံ ဘဏတိ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အမုကဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ကုလဿ၊ အမျိုး၏။ ကုမာရကော၊ သတို့သားသည်။ အဘိရူပေါ၊ အလွန်အဆင်းလှသည်။ ဒဿနီယော၊ ရှုချင်ဖွယ် ရှိသည်။ ပါသာဒိကော၊ ကြည်လင်ဖွယ် ရှိသည်။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသည်။ ဗျတ္တော၊ အစွမ်းသတ္တိနှင့် ပြည့်စုံသည်။ မေဓာဝီ၊ ထက်မြက်သော ပညာရှိသည်။ ဒက္ခော၊ လိမ္မာသည်။ အနလသော၊ ပျင်းရိခြင်း မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အယံ ကုမာရိကာ၊ ဤသတို့သမီးသည်။ တဿ ကုမာရကဿ၊ ထိုသတို့သားအား။ ဆန္နာ၊ သင့်မြတ်လျောက်ပတ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆို၏။ တေ၊ ထိုသတို့သမီး၏ အမိအဘတို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တိ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ကိံ ဝဒန္တိ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်ကုန်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧတေ ခေါ၊ ထိုသူတို့သည်။ အမှေ၊ အကျွန်ုပ်တို့ကို။ ‘ဣမေ၊ ဤသူတို့သည်။ ကေ ဝါ၊ အဘယ်သူတို့နည်း။ ကဿ ဝါ၊ အဘယ်သူ၏လည်း။ ပုတ္တာ၊ သားတို့နည်း။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ ကုမာရိကာယ၊ သတို့သမီး၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဝတ္တုံ၊ ဆိုခြင်းငှာ။ ကိသ္မိံ ဝိယ၊ အသရေပျက် ရှက်ဖွယ်ကဲ့သို့။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အယျော၊ အရှင်သည်။ သစေ ယာစာပေယျ၊ အကယ်၍ တောင်းစေငြားအံ့။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဣမံ ကုမာရိကံ၊ ဤသတို့သမီးကို။ တဿ ကုမာရကဿ၊ ထိုသတို့သား၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဒဇ္ဇေယျာမ၊ ပေးကုန်အံ့၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တိ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဧတေနေ၀ ဥပါယေန၊ ဤသို့သော အကြောင်းဖြင့်သာလျှင်။ အာဝါဟာနိပိ၊ သမီးဆောင်ခြင်းတို့ကိုလည်း။ ကာရာပေတိ၊ ပြုစေ၏။ ဝိဝါဟာနိပိ၊ သမီးပေးခြင်းတို့ကိုလည်း။ ကာရာပေတိ၊ ပြုစေ၏။ ဝါရေယျာနိပိ၊ ဖိတ်မန်ခြင်းကိုလည်း။ ကာရာပေတိ၊ ပြုစေ၏။
၂၉၇။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရိဿာ၊ မထင်ရှားသော။ ပုရာဏဂဏကိယာ၊ ဟူးရားကတော်ဟောင်း၏။ ဓီတာ၊ သမီးသည်။ အဘိရူပါ၊ အလွန်အဆင်းလှသည်။ ဒဿနိယာ၊ ရှုချင်ဖွယ် ရှိသည်။ ပါသာဒိကာ၊ ကြည်လင်ဖွယ် ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တိရောဂါမကာ၊ ရွာတစ်ပါး၌ နေကုန်သော။ အာဇီဝကသာဝကာ၊ တက္ကတွန်း၏ တပည့်တို့သည်။ အာဂန္တွာ၊ လာကုန်၍။ တံ ဂဏကိံ၊ ထိုဟူးရားကတော်ကို။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ ဣမံ ကုမာရိကံ၊ ဤသတို့သမီးကို။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ကုမာရကဿ၊ သတို့သားအား။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ သာ၊ ထိုဟူးရားကတော်သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ကိံ အာဟ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အယျော၊ အမောင်တို့။ အဟံ ခေါ၊ ငါသည်ကား၊
တုမှေ၊ သင်တို့ကို။ ‘ဣမေ၊ ဤသူတို့သည်။ ကေ ဝါ၊ အဘယ်သူတို့နည်း။ ကဿ ဝါ၊ အဘယ်သူ၏လည်း။ ပုတ္တာ၊ သားတို့နည်း။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဇာနာမိ၊ မသိ။ အယဉ္စ၊ ဤသတို့သမီးသည်လည်း။ မေ၊ ငါ၏။ ဧကဓီတိကာ၊ တစ်ယောက်တည်းဖြစ်၍ ချစ်လှစွာသော သမီးတည်း။ တိရောဂါမော စ၊ ရွာတစ်ပါးသို့လည်း။ ဂန္တဗ္ဗော၊ သွားအပ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ န ဒဿာမိ၊ မပေး၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ တေ အာဇီဝကသာဝကေ၊ ထိုတက္ကတွန်း၏ တပည့်တို့ကို။ “အယျော၊ အမောင်တို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကိဿ၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်။ အာဂတာ၊ လာကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်သနည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အယျော၊ အမောင်တို့။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဣဓ၊ ဤသာဝတ္ထိပြည်၌။ အမုကံ နာမ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဂဏကိံ၊ ဟူးရားကတော်ကို။ ဓီတရံ၊ သမီးကို။ အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ ကုမာရကဿ၊ သတို့သား၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ယာစိမှာ၊ တောင်းကုန်၏။ သာ၊ ထိုဟူးရားကတော်သည်။ ‘အယျော၊ အမောင်တို့။ အဟံ ခေါ၊ ငါသည်ကား။ တုမှေ၊ သင်တို့ကို။ ဣမေ၊ ဤသူတို့သည်။ ‘ကေ ဝါ၊ အဘယ်သူတို့နည်း။ ကဿ ဝါ၊ အဘယ်သူ၏လည်း။ ပုတ္တာ၊ သားတို့နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဇာနာမိ၊ မသိ။ အယဉ္စ၊ ဤသတို့သမီးသည်လည်း။ မေ၊ ငါ၏။ ဧကဓီတိကာ၊ တစ်ယောက်တည်းဖြစ်၍ ချစ်လှစွာသော သမီးတည်း။ တိရောဂါမော စ၊ ရွာတစ်ပါးသို့လည်း။ ဂန္တဗ္ဗော၊ သွားအပ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ န ဒဿာမိ၊ မပေး။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။” “အယျော၊ အမောင်တို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကိဿ၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်။ တံ ဂဏကိံ၊ ထိုဟူးရားကတော်ကို။ ဓီတရံ၊ သမီးကို။ ယာစိတ္ထ၊ တောင်းကုန်သနည်း။ အယျော ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီကို။ ဝတ္တဗ္ဗော နနု၊ ဆိုအပ်သည် မဟုတ်လော။ အယျော ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ ဒါပေဿတိ၊ ပေးစေလတ္တံ့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ အာဇီဝကသာဝကာ၊ ထိုတက္ကတွန်း၏ တပည့်တို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်ဥဒါယီရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ၊ အရှင်ဥဒါယီကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်ကုန်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဣဓ၊ ဤသာဝတ္ထိပြည်၌။ အမုကံ နာမ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဂဏကိံ၊ ဟူးရားကတော်ကို။ ဓီတရံ၊ သမီးကို။ အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ ကုမာရကဿ၊ သတို့သား၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ယာစိမှာ၊ တောင်းကုန်၏။ သာ၊ ထိုဟူးရားကတော်သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ကိံ အာဟ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အယျော၊ အမောင်တို့။ အဟံ ခေါ၊ ငါသည်ကား။ တုမှေ၊ သင်တို့ကို။ ‘ဣမေ၊ ဤသူတို့သည်။ ကေ ဝါ၊ အဘယ်သူတို့နည်း။ ကဿ ဝါ၊ အဘယ်သူ၏လည်း။ ပုတ္တာ၊ သားတို့နည်း။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဇာနာမိ၊ မသိ။ အယဉ္စ၊ ဤသတို့သမီးသည်လည်း။ မေ၊ ငါ၏။ ဧကဓီတိကာ၊ တစ်ယောက်တည်းဖြစ်၍ ချစ်လှစွာသော သမီးတည်း။ တိရောဂါမော စ၊ ရွာတစ်ပါးသို့လည်း။ ဂန္တဗ္ဗော၊ သွားအပ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ န ဒဿာမိ၊ မပေး၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ သာဓု အာယာစာမ၊ တောင်းပန်ပါကုန်၏။ အယျော၊ အရှင်သည်။ တံ ဂဏကိံ၊ ထိုဟူးရားကတော်ကို။ ဓီတရံ၊ သမီးကို။ အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ ကုမာရကဿ၊ သတို့သားအား။ ဒါပေတု၊ ပေးစေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သာ ဂဏကီ၊ ထိုဟူးရားကတော်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုဟူးရားကတော် ရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တံ ဂဏကိံ၊ ထိုဟူးရားကတော်ကို။ “ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ ဣမေသံ၊ ဤသူတို့အား။ ဓီတရံ၊ သမီးကို။ န ဒေသိ၊ မပေးသနည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အယျ၊ အရှင်ဘုရား။ အဟံ ခေါ၊ အကျွန်ုပ်သည်ကား။ ဣမေ၊ ဤသူတို့ကို။ ‘ဣမေ၊ ဤသူတို့သည်။ ကေ ဝါ၊ အဘယ်သူတို့နည်း။ ကဿ ဝါ၊ အဘယ်သူ၏လည်း။ ပုတ္တာ၊ သားတို့နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဇာနာမိ၊ မသိ။ အယဉ္စ၊ ဤသတို့သမီးသည်လည်း။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဧကဓီတိကာ၊ တစ်ယောက်တည်း ဖြစ်၍ ချစ်လှစွာသော သမီးတည်း။ တိရောဂါမော စ၊ ရွာတစ်ပါးသို့လည်း။ ဂန္တဗ္ဗော၊ သွားအပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ န ဒဿာမိ၊ မပေး၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဣမေသံ၊ ဤသူတို့အား။ ဒေဟိ၊ ပေးလော။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣမေ၊ ဤသူတို့ကို။ ဇာနာမိ၊ သိ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အယျော၊ အရှင်သည်။ သစေ ဇာနာတိ၊ အကယ်၍ သိအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့သိသည်ရှိသော်။ ဒဿာမိ၊ ပေးအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဂဏကီ၊ ထိုဟူးရားကတော်သည်။ တေသံ အာဇီဝကသာဝကာနံ၊ ထိုတက္ကတွန်း၏ တပည့်တို့အား။ ဓီတရံ၊ သမီးကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ အာဇီဝကသာဝကာ၊ ထိုတက္ကတွန်း၏ တပည့်တို့သည်။ တံ ကုမာရိကံ၊ ထိုသတို့သမီးကို။ နေတွာ၊ ဆောင်၍။ မာသံ ယေဝ၊ တစ်လပတ်လုံးသာလျှင်။ သုဏိသဘောဂေန၊ ချွေးမဟူသော သုံးဆောင်ခြင်းဖြင့်။ ဘုဉ္ဇိံသု၊ သုံးဆောင်ကုန်၏။ တတော၊ ထိုတစ်လမှ။ အပရေန၊ နောက်အခါ၌။ ဒါသိဘောဂေန၊ ကျွန်မဟူသော သုံးဆောင်ခြင်းဖြင့်။ ဘုဉ္ဇန္တိ၊ သုံးဆောင်ကုန်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ကုမာရိကာ၊ ထိုသတို့သမီးသည်။ မာတုယာ၊ အမိ၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ ပါဟေသိ၊ စေ၏။ ကိံ ပါဟေသိ၊ အဘယ်သို့ စေသနည်း။ “အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဒုဂ္ဂတာ၊ မကောင်းသော အမျိုးသို့ ရောက်သည်။ ဒုက္ခိတာ၊ ဆင်းရဲသော ကိုယ်စိတ် ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ န လဘာမိ၊ မရ။ မာသံ ယေဝ၊ တစ်လသာလျှင်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ သုဏိသဘောဂေန၊ ချွေးမဟူသော သုံးဆောင်ခြင်းဖြင့်။ ဘုဉ္ဇိံသု၊ သုံးဆောင်ကုန်၏။ တတော၊ ထိုတစ်လမှ။ အပရေန၊ နောက်အခါ၌။ ဒါသိဘောဂေန၊ ကျွန်မဟူသော သုံးဆောင်ခြင်းဖြင့်။ ဘုဉ္ဇန္တိ၊ သုံးဆောင်ကုန်၏။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ မာတာ၊ အမိသည်။ အာဂစ္ဆတု၊ လာစေသတည်း။ မံ၊ ငါ့ကို။ နေဿတု၊ ဆောင်စေသတည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ ပါဟေသိ၊ စေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဂဏကီ၊ ထိုဟူးရားကတော်သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ တေ အာဇီဝကသာဝကာ၊ ထိုတက္ကတွန်း၏ တပည့်တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တေ အာဇီဝကသာဝကေ၊ ထိုတက္ကတွန်း၏ တပည့်တို့ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း၊” အယျော၊ အမောင်တို့။ ဣမံ ကုမာရိကံ၊ ဤသတို့သမီးကို။ ဒါသိဘောဂေန၊ ကျွန်မဟူသော သုံးဆောင်ခြင်းဖြင့်။ မာ ဘုဉ္ဇိတ္ထ၊ မသုံးဆောင်ကြကုန်လင့်။ ဣမံ ကုမာရိကံ၊ ဤသတို့သမီးကို။ သုဏိသဘောဂေန၊ ချွေးမဟူသော သုံးဆောင်ခြင်းဖြင့်။ ဘုဉ္ဇထ၊ သုံးဆောင်ကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တေ၊ ထိုတက္ကတွန်း၏ တပည့်တို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အာဟံသု၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ တယာ၊ သင်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ အာဟာရူပဟာရော၊ ယူခြင်းဟု ဆိုအပ်သော ရှေးရှုဆောင်ခြင်း, ပေးခြင်းဟု ဆိုအပ်သော အနီးသို့ ဆောင်ခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ သမဏေန၊ ရဟန်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ အာဟာရူပ
ဟာရော၊ ယူခြင်းဟု ဆိုအပ်သော ရှေးရှုဆောင်ခြင်း, ပေးခြင်းဟု ဆိုအပ်သော အနီးသို့ ဆောင်ခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တွံ၊ သင်သည်။ ဂစ္ဆ၊ သွားလော့။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ တံ၊ သင့်ကို။ န ဇာနာမ၊ မသိကုန်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဂဏကီ၊ ထိုဟူးရားကတော်သည်။ တေဟိ အာဇီဝကသာဝကေဟိ၊ ထိုတက္ကတွန်း၏ တပည့်တို့သည်။ အပသာဒိတာ၊ မောင်းမဲအပ်သည်ရှိသော်။ ပုနဒေဝ၊ တစ်ဖန်သာလျှင်။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ပစ္စာဂဉ္ဆိ၊ ပြန်လာ၏။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ သာ ကုမာရိကာ၊ ထိုသတို့သမီးသည်။ မာတုယာ၊ အမိ၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ ပါဟေသိ၊ စေ၏။ ကိံ ပါဟေသိ၊ အဘယ်သို့ စေသနည်း။ “အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဒုဂ္ဂတာ၊ မကောင်းသော အမျိုးသို့ ရောက်သည်။ ဒုက္ခိတာ၊ ဆင်းရဲသော ကိုယ်စိတ် ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ န လဘာမိ၊ မရ။ မာသံ ယေဝ၊ တစ်လပတ်လုံးသာလျှင်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ သုဏိသဘောဂေန၊ ချွေးမဟူသော သုံးဆောင်ခြင်းဖြင့်။ ဘုဉ္ဇိံသု၊ သုံးဆောင်ကုန်၏။ တတော၊ ထိုတစ်လမှ။ အပရေန၊ နောက်အခါ၌။ ဒါသိဘောဂေန၊ ကျွန်မဟူသော သုံးဆောင်ခြင်းဖြင့်။ ဘုဉ္ဇန္တိ၊ သုံးဆောင်ကုန်၏။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ မာတာ၊ အမိသည်။ အာဂစ္ဆတု၊ လာစေသတည်း။ မံ၊ ငါ့ကို။ နေဿတု၊ ဆောင်စေသတည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပါဟေသိ၊ စေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဂဏကီ၊ ထိုဟူးရားကတော်သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်ဥဒါယီရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ၊ အရှင်ဥဒါယီကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သာ ကုမာရိကာ၊ ထိုသတို့သမီးသည်။ ဒုဂ္ဂတာ၊ မကောင်းသော အမျိုးသို့ ရောက်သည်။ ဒုက္ခိတာ၊ ဆင်းရဲသော ကိုယ်စိတ် ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ န လဘတိ၊ မရ။ မာသံ ယေဝ၊ တစ်လပတ်လုံးသာလျှင်။ နံ၊ ထိုသတို့သမီးကို။ သုဏိသဘောဂေန၊ ချွေးမဟူသော သုံးဆောင်ခြင်းဖြင့်။ ဘုဉ္ဇိံသု၊ သုံးဆောင်ကုန်၏။ တတော၊ ထိုတစ်လမှ။ အပရေန၊ နောက်အခါ၌။ ဒါသိဘောဂေန၊ ကျွန်မဟူသော သုံးဆောင်ခြင်းဖြင့်။ ဘုဉ္ဇန္တိ၊ သုံးဆောင်ကုန်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အယျော၊ အရှင်သည်။ ဣမံ ကုမာရိကံ၊ ဤသတို့သမီးကို။ ဒါသိဘောဂေန၊ ကျွန်မဟူသော သုံးဆောင်ခြင်းဖြင့်။ မာ ဘုဉ္ဇိတ္ထ၊ မသုံးဆောင်ကြကုန်လင့်။ ဣမံ ကုမာရိကံ၊ ဤသတို့သမီးကို။ သုဏိသဘောဂေန၊ ချွေးမဟူသော သုံးဆောင်ခြင်းဖြင့်။ ဘုဉ္ဇထ၊ သုံးဆောင် ကြကုန်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျာထ၊ ဆိုတော်မူပါကုန်လော၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ တေ အာဇီဝကသာဝကာ၊ ထိုတက္ကတွန်း၏ တပည့်တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေန၊ ထိုတက္ကတွန်း၏ တပည့်တို့ရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တေ အာဇီဝကသာဝကေ၊ ထိုတက္ကတွန်း၏ တပည့်တို့ကို။ “အယျော၊ အမောင်တို့။ ဣမံ ကုမာရိကံ၊ ဤသတို့သမီးကို။ ဒါသိဘောဂေန၊ ကျွန်မဟူသော သုံးဆောင်ခြင်းဖြင့်။ မာ ဘုဉ္ဇိတ္တ၊ မသုံးဆောင်ကြကုန်လင့်။ ဣမံ ကုမာရိကံ၊ ဤသတို့သမီးကို။ သုဏိသဘောဂေန၊ ချွေးမဟူသော သုံးဆောင်ခြင်းဖြင့်။ ဘုဉ္ဇထ၊ သုံးဆောင်ကြကုန်လော့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တေ၊ ထိုတက္ကတွန်း၏ တပည့်တို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ လျှောက်ကုန်၏။ ကိံ အာဟံသု၊ အဘယ်သို့ လျှောက်ကုန်သနည်း။ “တယာ၊ အရှင်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့အား။ အာဟာရူပဟာရော၊ ယူခြင်းဟု ဆိုအပ်သော ရှေးရှုဆောင်ခြင်း, ပေးခြင်းဟု ဆိုအပ်သော အနီးသို့ ဆောင်ခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဂဏကိယာ၊ ဟူးရားကတော်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့အား။ အာဟာရူပဟာရော၊ ယူခြင်းဟု ဆိုအပ်သော ရှေးရှုဆောင်ခြင်း, ပေးခြင်းဟု ဆိုအပ်သော အနီးသို့ ဆောင်ခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သမဏေန၊ ရဟန်းသည်။ အဗျာဝဋေန၊ လူမှုတရား၌ အားမထုတ်အပ်သည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ သမဏော၊ လူမှုတရား၌ အားမထုတ်သော ရဟန်းသည်။ သုသမဏော၊ ရဟန်းကောင်းသည်။ အဿ၊ ဖြစ်၏။ တွံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ ဂစ္ဆ၊ သွားလော့။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ တံ၊ အရှင်ဘုရားကို။ န ဇာနာမ၊ မသိကုန်၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ လျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ တေဟိ အာဇီဝကသာဝကေဟိ၊ ထိုတက္ကတွန်း၏ တပည့်တို့သည်။ အပသာဒိတော၊ မောင်းမဲအပ်သည်ရှိသော်။ ပုနဒေဝ၊ တစ်ဖန်သာလျှင်။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ပစ္စာဂဉ္ဆိ၊ ပြန်လာ၏။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ သာ ကုမာရိကာ၊ ထိုသတို့သမီးသည်။ မာတုယာ၊ အမိ၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ ပါဟေသိ၊ စေ၏။ ကိံ ပါဟေသိ၊ အဘယ်သို့ စေသနည်း။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ဒုဂ္ဂတာ၊ မကောင်းသော အမျိုးသို့ ရောက်သည်။ ဒုက္ခိတာ၊ ဆင်းရဲသော ကိုယ်စိတ် ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ န လဘာမိ၊ မရ။ မာသံ ယေဝ၊ တစ်လပတ်လုံးသာလျှင်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ သုဏိသဘောဂေန၊ ချွေးမဟူသော သုံးဆောင်ခြင်းဖြင့်။ ဘုဉ္ဇိံသု၊ သုံးဆောင်ကုန်၏။ တတော၊ ထိုတစ်လမှ။ အပရေန၊ နောက်အခါ၌။ ဒါသိဘောဂေန၊ ကျွန်မဟူသော သုံးဆောင်ခြင်းဖြင့်။ ဘုဉ္ဇန္တိ၊ သုံးဆောင်ကုန်၏။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ မာတာ၊ အမိသည်။ အာဂစ္ဆတု၊ လာစေသတည်း။ မံ၊ ငါ့ကို။ နေဿတု၊ ဆောင်စေသတည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပါဟေသိ၊ စေ၏။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ သာ ဂဏကီ၊ ထိုဟူးရားကတော်သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်ဥဒါယီရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ၊ အရှင်ဥဒါယီကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သာ ကုမာရိကာ၊ ထိုသတို့သမီးသည်။ ဒုဂ္ဂတာ၊ မကောင်းသော အမျိုးသို့ ရောက်သည်။ ဒုက္ခိတာ၊ ဆင်းရဲသော ကိုယ်စိတ် ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ န လဘတိ၊ မရ။ မာသံ ယေဝ၊ တစ်လပတ်လုံးသာလျှင်။ နံ၊ ထိုသတို့သမီးကို။ သုဏိသဘောဂေန၊ ချွေးမဟူသော သုံးဆောင်ခြင်းဖြင့်။ ဘုဉ္ဇိံသု၊ သုံးဆောင်ကုန်၏။ တတော၊ ထိုတစ်လမှ။ အပရေန၊ နောက်အခါ၌။ ဒါသိဘောဂေန၊ ကျွန်မဟူသော သုံးဆောင်ခြင်းဖြင့်။ ဘုဉ္ဇန္တိ၊ သုံးဆောင်ကုန်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အယျော၊ အရှင်ဘုရားသည်။ ‘ဣမံ ကုမာရိကံ၊ ဤသတို့သမီးကို။ ဒါသိဘောဂေန၊ ကျွန်မဟူသော သုံးဆောင်ခြင်းဖြင့်။ မာ ဘုဉ္ဇိတ္ထ၊ မသုံးဆောင်ကြကုန်လင့်။ ဣမံ ကုမာရိကံ၊ ဤသတို့သမီးကို။ သုဏိသဘောဂေန၊ ချွေးမဟူသော သုံးဆောင်ခြင်းဖြင့်။ ဘုဉ္ဇထ၊ သုံးဆောင်ကြကုန်လော့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျာထ၊ ဆိုတော်မူပါကုန်လော့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ပဌမံပိ၊ ရှေးဦးကလည်း။ အဟံ၊ ငါ့ကို။ တေဟိ အာဇီဝကသာဝကေဟိ၊ ထိုတက္ကတွန်း၏ တပည့်တို့သည်။ အပသာဒိတော၊ မောင်းမဲအပ်၏။ တွံ၊ သင်သည်။ ဂစ္ဆ၊ သွားလော့။ အဟံ၊ ငါသည်။ နဂမိဿာမိ၊ မသွားအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။
၂၉၈။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဂဏကီ၊ ထိုဟူးရားကတော်သည်။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆို၏။ ကိံ ဥဇ္ဈာယတိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့သနည်း။ ကိံ ခိယျတိ၊ အဘယ်သို့ ရှုတ်ချသနည်း။ ကိံ ဝိပါစေတိ၊ အဘယ်သို့ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုသနည်း။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုမာရိကာ၊ သတို့သမီးသည်။ ဒုဂ္ဂတာ၊ မကောင်းသော အမျိုးသို့ ရောက်သည်ဖြစ်၍။ ဒုက္ခိတာ၊ ဆင်းရဲသော ကိုယ်စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ ပါပိကာယ၊ ယုတ်မာသော။ သဿုယာ၊ ယောက္ခမမိန်းမကြောင့်။ ပါပကေန၊ ယုတ်မာသော။ သသုရေန၊ ယောက္ခမယောကျ်ားကြောင့်။ ပါပကေန၊ ယုတ်မာသော။ သာမိကေန၊ လင်ကြောင့်။ န လဘတိ ယထာ၊ မရသကဲ့သို့။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ အယျော ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ ဒုဂ္ဂတော၊ မကောင်းသော အမျိုးသို့ ရောက်သည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ အယျော ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ ဒုက္ခိတော၊ ဆင်းရဲသော ကိုယ်စိတ် ရှိသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း၊
ဧဝံ၊ ဤအတူ။ အယျော ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ မာ လဘတု၊ မရစေသတည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆို၏။ သာပိ ခေါ ကုမာရိကာ၊ ထိုသတို့သမီးသည်လည်း။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ဒုဂ္ဂတာ၊ မကောင်းသော အမျိုးသို့ ရောက်သည်ဖြစ်၍။ ဒုက္ခိတာ၊ ဆင်းရဲသော ကိုယ်စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ ပါပိကာယ၊ ယုတ်မာသော။ သဿုယာ၊ ယောက္ခမမိန်းမကြောင့်။ ပါပကေန၊ ယုတ်မာသော။ သသုရေန၊ ယောက္ခမယောကျ်ားကြောင့်။ ပါပကေန၊ ယုတ်မာသော။ သာမိကေန၊ လင်ကြောင့်။ န လဘာမိ ယထာ၊ မရသကဲ့သို့။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ အယျော ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ ဒုဂ္ဂတော၊ မကောင်းသော အမျိုးသို့ ရောက်သည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ အယျော ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ ဒုက္ခိတော၊ ဆင်းရဲသော ကိုယ်စိတ် ရှိသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ အယျော ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ မာ လဘတု၊ မရစေသတည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆို၏။ အညာပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ သဿူဟိ ဝါ၊ ယောက္ခမမိန်းမတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ သသုရေဟိ ဝါ၊ ယောက္ခမယောကျ်ားတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ သာမိကေဟိ ဝါ၊ လင်တို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ အသန္တုဋ္ဌာ၊ မရောင့်ရဲကုန်။ တာ၊ ထိုမိန်းမတို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဩယာစန္တိ၊ အယုတ်အားဖြင့် တောင့်တကုန်၏။ “မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဒုဂ္ဂတာ၊ မကောင်းသော အမျိုးသို့ ရောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဒုက္ခိတာ၊ ဆင်းရဲသော ကိုယ်စိတ် ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ ပါပိကာဟိ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ သဿူဟိ၊ ယောက္ခမမိန်းမတို့ကြောင့်။ ပါပကေဟိ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ သသုရေဟိ၊ ယောက္ခမယောကျ်ားတို့ကြောင့်။ ပါပကေဟိ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ သာမိကေဟိ၊ လင်တို့ကြောင့်။ န လဘာမ ယထာ၊ မရကုန်သကဲ့သို့။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ အယျော ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ ဒုဂ္ဂတော၊ မကောင်းသော အမျိုးသို့ ရောက်သည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ အယျော ဥဒါယီ၊ အရှင်ဒါယီသည်။ ဒုက္ခိတော၊ ဆင်းရဲသော ကိုယ်စိတ် ရှိသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ အယျော ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ မာ လဘတု၊ မရစေသတည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ယာ ပန တာ ဣတ္ထိယော၊ အကြင်မိန်းမတို့သည်။ သဿူဟိ ဝါ၊ ယောက္ခမမိန်းမတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ သသုရေဟိ ဝါ၊ ယောက္ခမယောကျ်ားတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ သာမိကေဟိ ဝါ၊ လင်တို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ သန္တုဋ္ဌာ၊ ရောင့်ရဲကုန်၏။ တာ၊ ထိုမိန်းမတို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာယာစန္တိ၊ တောင့်တကုန်၏။ ကိံ အာယာစန္တိ၊ အဘယ်သို့ တောင့်တကုန်သနည်း။ “မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဘဒ္ဒကာဟိ၊ ကောင်းကုန်သော။ သဿူဟိ၊ ယောက္ခမမိန်းမတို့ကြောင့်။ ဘဒ္ဒကေဟိ၊ ကောင်းကုန်သော။ သသုရေဟိ၊ ယောက္ခမယောကျ်ားတို့ကြောင့်။ ဘဒ္ဒကေဟိ၊ ကောင်းကုန်သော။ သာမိကေဟိ၊ လင်တို့ကြောင့်။ သုခိတာ၊ ချမ်းသာခြင်းနှင့် ပြည့်စုံကုန်သည်။ သဇ္ဇိတာ၊ ကောင်းစွာ တန်ဆာဆင်အပ်ကုန်သည်။ သုခမေဓာ၊ ချမ်းသာပွားကုန်သည်။ ဟောန္တိ ယထာ၊ ဖြစ်ကုန်သကဲ့သို့။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ အယျော ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ သုခိတော၊ ချမ်းသာခြင်းနှင့် ပြည့်စုံသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ အယျော ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ သဇ္ဇိတော၊ ကောင်းစွာ တန်ဆာဆင်အပ်သည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ အယျော ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ သုခမေဓော၊ ချမ်းသာပွားသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာယာစန္တိ၊ တောင့်တကုန်၏။
ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဧကစ္စာနံ၊ အချို့ကုန်သော။ ဩယာစန္တီနံ၊ အယုတ်အားဖြင့် တောင့်တကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၏လည်းကောင်း။ ဧကစ္စာနံ၊ အချို့ကုန်သော။ အာယာစန္တီနံ၊ အမြတ်အားဖြင့် တောင့်တကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၏လည်းကောင်း။ ဝစနံ၊ စကားကို။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ အလိုနည်းကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ သဉ္စရိတ္တံ၊ အောင်တမန်သည်၏ အဖြစ်သို့။ သမာပဇ္ဇိဿတိ နာမ၊ ရောက်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ၊ အရှင်ဥဒါယီကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူကုန်၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ သန္နိပါတာပေတွာ၊ စည်းဝေးစေ၍။ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ၊ အရှင်ဥဒါယီကို။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ကိံ ပဋိပုစ္ဆိ၊ အဘယ်သို့ မေးတော်မူသနည်း။ “ဥဒါယိ၊ ဥဒါယီ။ တွံ၊ သင်သည်။ သဉ္စရိတ္တံ၊ အောင်တမန်သည်၏ အဖြစ်သို့။ သမာပဇ္ဇသိ၊ ရောက်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ ။ပ။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ သဉ္စရိတ္တံ၊ အောင်တမန်သည်၏ အဖြစ်သို့။ သမာပဇ္ဇိဿသိ နာမ၊ ရောက်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၀၃ ၂၉၉။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဣတ္ထိယာ ဝါ၊ မိန်းမအားလည်း။ ပုရိသမတိံ၊ ယောကျ်ား၏ အလိုကို။ ပုရိသဿ ဝါ၊ ယောကျ်ားအားလည်း။ ဣတ္ထိမတိံ၊ မိန်းမ၏ အလိုကို။ ဇာယတ္တနေ ဝါ၊ မယားဖြစ်စေလိုသောကြောင့်လည်းကောင်း။ ဇာရတ္တနေ ဝါ၊ လင်ဖြစ်စေလိုသောကြောင့်လည်းကောင်း။ သဉ္စရိတ္တံ၊ အောင်တမန်သည်၏ အဖြစ်သို့။ သမာပဇ္ဇေယျ၊ ရောက်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သံဃာဒိသေသော၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိနိကာယော၊ အာပတ်အပေါင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၃၀၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဓုတ္တာ၊ မိန်းမကြူးသော သူတို့သည်။ ဥယျာနေ၊ ဥယျာဉ်၌။ ပရိစာရေန္တာ၊ မြူးထူးပျော်ပါး ကစားကုန်သည်ရှိသော်။ အညတရိဿာ၊ မထင်ရှားသော။ ဝေသိယာ၊ ပြည့်တန်ဆာမ၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ “အာဂစ္ဆတု၊ လာစေသတည်း။ ဥယျာနေ၊ ဥယျာဉ်၌။ ပရိစာရဿောမ၊ မြူးထူးပျော်ပါး ကစားကုန်အံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပါဟေသုံ၊ စေကုန်၏။ သာ၊ ထိုပြည့်တန်ဆာမသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ကိံ အာဟ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အယျော၊ အမောင်တို့။ အဟံ ခေါ၊ ငါသည်ကား။ တုမှေ၊ သင်တို့ကို။ ‘ဣမေ၊ ဤသူတို့သည်။ ကေ ဝါ၊ အဘယ်သူတို့နည်း။ ကဿ ဝါ၊ အဘယ်သူ၏လည်း။ ပုတ္တာ၊ သားတို့နည်း။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဇာနာမိ၊ မသိ။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်လည်း။ ဗဟုဘဏ္ဍာ၊ များသော ဘဏ္ဍာရှိသည်။ ဗဟုပရိက္ခာရာ၊ များသော ပရိက္ခရာရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဗဟိနဂနရဉ္စ၊ မြို့ပသို့လည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ န ဂမိဿာမိ၊ မသွားအံ့၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဒူတော၊ ထိုတမန်သည်။ တေသံ ဓုတ္တာနံ၊ ထိုမိန်းမကြူးသော သူတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ပြောကြား၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ တေ ဓုတ္တေ၊ ထိုမိန်းမကြူးသော သူတို့ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အယျော၊ အမောင်တို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ ဧတံ ဝေသိံ၊ ဤပြည့်တန်ဆာမကို။ ယာစိတ္ထ၊ တောင်းပန်ကြကုန်သနည်း။ အယျော ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီကို။ ဝတ္တဗ္ဗော နနု၊ ဆိုအပ်သည် မဟုတ်လော။ အယျော ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ ဥယျောဇေဿတိ၊ လွှတ်လိုက်လတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဥပါသကော၊ ဥပါသကာသည်။ တံ ပုရိသံ၊ ထိုယောကျ်ားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အယျော၊ အမောင်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မာ အဝစ၊ မဆိုလင့်။ သကျပုတ္တိယာနံ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော အမှုကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ န ကပ္ပတိ၊ မအပ်။ အယျော ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ န ကရိဿတိ၊ မပြုလတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “ကရိဿတိ၊ ပြုလတ္တံ့။ နကရိဿတိ၊ မပြုလတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဗ္ဘုတံ၊ လောင်းတမ်းကို။ အကံသု၊ ပြုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဓုတ္တာ၊ ထိုမိန်းမကြူးသော သူတို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်ဥဒါယီရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ၊ အရှင်ဥဒါယီကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်ကုန်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဣဓ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဥယျာနေ၊ ဥယျာဉ်၌။ ပရိစာရေန္တာ၊ မြူးထူးပျော်ပါး ကစားကုန်သည်ရှိသော်။ အသုကာယ နာမ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဝေသိယာ၊ ပြည့်တန်ဆာမ၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ ‘ဥယျာနေ၊ ဥယျာဉ်၌။ ပရိစာရဿောမ၊ မြူးထူးပျော်ပါး ကစားကုန်အံ့။ အာဂစ္ဆတု၊ လာစေသတည်း။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏိမှာ၊ စေကုန်၏။ သာ၊ ထိုပြည့်တန်ဆာမသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ကိံ အာဟ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ ‘အယျော၊ အမောင်တို့။ အဟံ ခေါ၊ ငါသည်ကား။ တုမှေ၊ သင်တို့ကို။ ဣမေ၊ ဤသူတို့သည်။ ကေ ဝါ၊ အဘယ်သူတို့နည်း။ ကဿ ဝါ၊ အဘယ်သူ၏လည်း။ ပုတ္တာ၊ သားတို့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဇာနာမိ၊ မသိ။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်လည်း။ ဗဟုဘဏ္ဍာ၊ များသော ဘဏ္ဍာရှိသည်။ ဗဟုပရိက္ခာရာ၊ များသော ပရိက္ခရာရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဗဟိနဂရဉ္စ၊ မြို့ပသို့လည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ န ဂမိဿာမိ၊ မသွားအံ့။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ သာဓု အာယာစာမ၊ တောင်းပန်ပါကုန်၏။ အယျော၊ အရှင်ဘုရားသည်။ တံ ဝေသိံ၊ ထိုပြည့်တန်ဆာမကို။ ဥယျောဇေတု၊ လွှတ်တော်မူလိုက်ပါလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သာ ဝေသီ၊ ထိုပြည့်တန်ဆာမသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုပြည့်တန်ဆာမရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တံ ဝေသိံ၊ ထိုပြည့်တန်ဆာမကို။ “ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ ဣမေသံ၊ ဤသူတို့၏။ သန္တိကံ၊ အထံသို့။ န ဂစ္ဆသိ၊ မသွားသနည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အယျ၊ အရှင်။ အဟံ ခေါ၊ အကျွန်ုပ်သည်ကား။ ဣမေ၊ ဤသူတို့ကို။ ‘ဣမေ၊ ဤသူတို့သည်။ ကေ ဝါ၊ အဘယ်သူတို့နည်း။ ကဿ ဝါ၊ အဘယ်သူ၏လည်း။ ပုတ္တာ၊ သားတို့နည်း။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဇာနာမိ၊ မသိ။ အဟဉ္စ၊ အကျွန်ုပ်သည်လည်း။ ဗဟုဘဏ္ဍာ၊ များသော ဘဏ္ဍာရှိသည်။ ဗဟုပရိက္ခာရာ၊ များသော ပရိက္ခရာရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဗဟိနဂရဉ္စ၊ မြို့ပသို့လည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ န ဂမိဿာမိ၊ မသွားအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဣမေသံ၊ ဤသူတို့၏။ သန္တိကံ၊ အထံသို့။ ဂစ္ဆ၊ သွားလော့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣမေ၊ ဤသူတို့ကို။ ဇာနာမိ၊ သိ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အယျော၊ အရှင်ဘုရားသည်။ သစေ ဇာနာတိ၊ အကယ်၍ သိအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ သိသည်ရှိသော်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဂမိဿာမိ၊ သွားအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဓုတ္တာ၊ ထိုမိန်းမကြူးသော သူတို့သည်။ တံ ဝေသိံ၊ ထိုပြည့်တန်ဆာမကို။ အာဒါယ၊ ခေါ်၍။ ဥယျာနံ၊ ဥယျာဉ်သို့။ အဂမံသု၊ သွားကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဥပါသကော၊ ထိုဥပါသကာသည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျော ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ တင်္ခဏိကံ၊ ထိုခဏ၌ ပေါင်းဖော်အပ်သော မိန်းမ၌။ သဉ္စရိတ္တံ၊ အောင်တမန်သည်၏ အဖြစ်သို့။ သမာပဇ္ဇိဿတိ နာမ၊ ရောက်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကိုဆို၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တဿ၊ ကဲ့ရဲ့သော။ ခိယျန္တဿ၊ ရှုတ်ချသော။ ဝိပါစေန္တဿ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုသော။ တဿ ဥပါသကဿ၊ ထိုဥပါသကာ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ အလိုနည်းကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ တင်္ခဏိကံ၊ ထိုခဏ၌ ပေါင်းဖော်အပ်သော မိန်းမ၌။ သဉ္စရိတ္တံ၊ အောင်တမန်သည်၏ အဖြစ်သို့။ သမာပဇ္ဇိဿတိ နာမ၊ ရောက်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်၊
အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ၊ အရှင်ဥဒါယီကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏၊ ။ပ။ “ဥဒါယိ၊ ဥဒါယီ။ တွံ၊ သင်သည်။ တင်္ခဏိကံ၊ ထိုခဏ၌ ပေါင်းဖော်အပ်သော မိန်းမ၌။ သဉ္စရိတ္တံ၊ အောင်တမန်သည်၏ အဖြစ်သို့။ သမာပဇ္ဇသိ၊ ရောက်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ ။ပ။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ တင်္ခဏိကံ၊ ထိုခဏ၌ ပေါင်းဖော်အပ်သော မိန်းမ၌။ သဉ္စရိတ္တံ၊ အောင်တမန်သည်၏ အဖြစ်သို့။ သမာပဇ္ဇိဿသိ နာမ၊ ရောက်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၃၀၁။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ သဉ္စရိတ္တံ၊ အောင်တမန်သည်၏ အဖြစ်သို့။ သမာပဇ္ဇေယျ၊ ရောက်ငြားအံ့။ ဣတ္ထိယာ ဝါ၊ မိန်းမအားလည်း။ ပုရိသမတိံ၊ ယောကျ်ား၏ အလိုကို။ ပုရိသဿ ဝါ၊ ယောကျ်ားအားလည်း။ ဣတ္ထိမတိံ၊ မိန်းမ၏ အလိုကို။ ဇာယတ္တနေ ဝါ၊ မယားဖြစ်စေလိုသောကြောင့်လည်းကောင်း။ ဇာရတ္တနေ ဝါ၊ လင်ဖြစ်စေလိုသောကြောင့်လည်းကောင်း။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ တင်္ခဏိကာယပိ၊ ထိုခဏ၌ ပေါင်းဖော်အပ်သော မယားအားလည်း။ အာရောစေယျ၊ ကြားငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သံဃာဒိသေသော၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိနိကာယော၊ အာပတ်အပေါင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၃၀၂။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပန- ဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်၊ ။ပ။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား၊ ။ပ။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခု- ဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။ သဉ္စရိတ္တံ သမာပဇ္ဇေယျာတိ၊ သဉ္စရိတ္တံ သမာပဇ္ဇေယျ- ဟူသည်ကား။ ဣတ္ထိယာ ဝါ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ပဟိတော၊ စေခိုင်းအပ်သည်ဖြစ်၍။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ ပုရိသေန ဝါ၊ ယောကျ်ားသည်လည်း။ ပဟိတော၊ စေခိုင်းအပ်သည်ဖြစ်၍။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမ၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။
ဣတ္ထိယာ ဝါ ပုရိသမတိန္တိ၊ ဣတ္ထိယာ ဝါ ပုရိသမတိံ- ဟူသည်ကား။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ မတိံ၊ အလိုကို။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမအား။ အာရောစေတိ၊ ပြောကြား၏။
ပုရိသဿ ဝါ ဣတ္ထိမတိန္တိ၊ ပုရိသဿ ဝါ ဣတ္ထိမတိံ- ဟူသည်ကား။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမ၏။ မတိံ၊ အလိုကို။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ားအား။ အာရောစေတိ၊ ပြောကြား၏။
ဇာယတ္တနေ ဝါတိ၊ ဇာယတ္တနေ ဝါ- ဟူသည်ကား။ ဇာယာ၊ မယားသည်။ ဘဝိဿသိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဇာရတ္တနေ ဝါတိ၊ ဇာရတ္တနေ ဝါ- ဟူသည်ကား။ ဇာရီ၊ လင်သည်။ ဘဝိဿသိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ အန္တမသော တင်္ခဏိကာယပီတိ၊ အန္တမသော တင်္ခဏိကာယပိဟူသည်ကား။ မုဟုတ္တိကာ၊ တစ်မဟုတ်မျှ ပေါင်းဖော်အပ်သော မယားသည်။ ဘဝိဿသိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။
သံဃာဒိသေသောတိ၊ သံဃာဒိသေသောဟူသည်ကား၊ ။ပ။ တေနပိ၊ ထို့ကြောင့်လည်း။ “သံဃာဒိသေသော”တိ၊ သံဃာဒိသေသော ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
၃၀၃။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ မာတုရက္ခိတာ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမလည်းကောင်း။ ပိတုရက္ခိတာ၊ အဘစောင့်သော မိန်းမလည်းကောင်း။ မာတာပိတုရက္ခိတာ၊ အမိအဘ စောင့်သော မိန်းမလည်းကောင်း။ ဘာတုရက္ခိတာ၊ မောင်စောင့်သော မိန်းမလည်းကောင်း။ ဘဂိနိရက္ခိတာ၊ အစ်မညီမ စောင့်သော မိန်းမလည်းကောင်း။ ဉာတိရက္ခိတာ၊ ဆွေမျိုးစောင့်သော မိန်းမလည်းကောင်း။ ဂေါတ္တရက္ခိတာ၊ အနွယ်တူ စောင့်သော မိန်းမလည်းကောင်း။ ဓမ္မရက္ခိတာ၊ တရားကျင့်ဖော်တို့ စောင့်သော မိန်းမလည်းကောင်း။ သာရက္ခာ၊ ပဋိသန္ဓေက အစောင့်အရှောက်ရှိသော မိန်းမလည်းကောင်း။ သပရိဒဏ္ဍာ၊ စိုးပိုင်သူ ဒဏ်ထားသော မိန်းမတို့လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒသ၊ တစ်ကျိပ်တို့တည်း။
ဘရိယာယော၊ မယားတို့သည်။ ဓနက္ကီတာ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်အပ်သော မယားလည်းကောင်း။ ဆန္ဒဝါသိနီ၊ အလိုတူ၍ နေသော မယားလည်းကောင်း။ ဘောဂဝါသိနီ၊ စည်းစိမ်ပေး၍ နေသော မယားလည်းကောင်း။ ပဋဝါသိနီ၊ ထမီပေး၍ နေသော မယားလည်းကောင်း။ ဩဒပတ္တကိနီ၊ ရေခွက်၌ လက်စုံချ၍ နေသော မယားလည်းကောင်း။ ဩဘဋစုမ္ဗဋာ၊ ခေါင်းခုကို ချစေ၍ နေသော မယားလည်းကောင်း။ ဒါသီ စ ဘရိယာ စ၊ ကျွန်မလည်းဖြစ် မယားလည်းဖြစ်သော မယားလည်းကောင်း။ ကမ္မကာရီ စ ဘရိယာ စ၊ အမှုလုပ်လည်းဖြစ် မယားလည်းဖြစ်သော မယားလည်းကောင်း။ ဓဇာဟဋာ၊ စစ်မြေအရပ်မှ ဆောင်အပ်သော သုံ့ရမယားလည်းကောင်း။ မုဟုတ္တိကာ၊ တစ်မဟုတ်မျှ ပေါင်းဖော်အပ်သော မယားလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒသ၊ တစ်ကျိပ်တို့တည်း။
၃၀၄။ မာတုရက္ခိတာ နာမ၊ မာတုရက္ခိတာ မည်သည်ကား။ မာတာ၊ အမိသည်။ ရက္ခတိ၊ စောင့်ထိန်း၏။ ဂေါပေတိ၊ လုံခြုံစေ၏။ ဣဿရိယံ၊ အစိုးရခြင်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြုစေ၏။ ဝသံ၊ အလိုသို့။ ဝတ္တေတိ၊ လိုက်စေ၏။
ပိတုရက္ခိတာ နာမ၊ ပိတုရက္ခိတာ မည်သည်ကား။ ပိတာ၊ အဘသည်။ ရက္ခတိ၊ စောင့်ထိန်း၏။ ဂေါပေတိ၊ လုံခြုံစေ၏။ ဣဿရိယံ၊ အစိုးရခြင်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြုစေ၏။ ဝသံ၊ အလိုသို့။ ဝတ္တေတိ၊ လိုက်စေ၏။
မာတာပိတုရက္ခိတာ နာမ၊ မာတာပိတုရက္ခိတာ မည်သည်ကား။ မာတာပိတရော၊ အမိအဘတို့သည်။ ရက္ခန္တိ၊ စောင့်ထိန်းကုန်၏။ ဂေါပေန္တိ၊ လုံခြုံစေကုန်၏။ ဣဿရိယံ၊ အစိုးရခြင်းကို။ ကာရေန္တိ၊ ပြုစေကုန်၏။ ဝသံ၊ အလိုသို့။ ဝတ္တေန္တိ၊ လိုက်စေကုန်၏။ ဘာတုရက္ခိတာ နာမ၊ ဘာတုရက္ခိတာ မည်သည်ကား။ ဘာတာ၊ မောင်သည်။ ရက္ခတိ၊ စောင့်ထိန်း၏။ ဂေါပေတိ၊ လုံခြုံစေ၏။ ဣဿရိယံ၊ အစိုးရခြင်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြုစေ၏။ ဝသံ၊ အလိုသို့။ ဝတ္တေတိ၊ လိုက်စေ၏။
ဘဂိနိရက္ခိတာ နာမ၊ ဘဂိနိရက္ခိတာ မည်သည်ကား။ ဘဂိနီ၊ အစ်မညီမသည်။ ရက္ခတိ၊ စောင့်ထိန်း၏။ ဂေါပေတိ၊ လုံခြုံစေ၏။ ဣဿရိယံ၊ အစိုးရခြင်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြုစေ၏။ ဝသံ၊ အလိုသို့။ ဝတ္တေတိ၊ လိုက်စေ၏။
ဉာတိရက္ခိတာ နာမ၊ ဉာတိရက္ခိတာ မည်သည်ကား။ ဉာတကာ၊ ဆွေမျိုးတို့သည်။ ရက္ခန္တိ၊ စောင့်ထိန်းကုန်၏။ ဂေါပေန္တိ၊ လုံခြုံစေကုန်၏။ ဣဿရိယံ၊ အစိုးရခြင်းကို။ ကာရေန္တိ၊ ပြုစေကုန်၏။ ဝသံ၊ အလိုသို့။ ဝတ္တေန္တိ၊ လိုက်စေကုန်၏။
ဂေါတ္တရက္ခိတာ နာမ၊ ဂေါတ္တရက္ခိတာ မည်သည်ကား။ သဂေါတ္တာ၊ အနွယ်တူသော သူတို့သည်။ ရက္ခန္တိ၊ စောင့်ထိန်းကုန်၏။ ဂေါပေန္တိ၊ လုံခြုံစေကုန်၏။ ဣဿရိယံ၊ အစိုးရခြင်းကို။ ကာရေန္တိ၊ ပြုစေကုန်၏။ ဝသံ၊ အလိုသို့။ ဝတ္တေန္တိ၊ လိုက်စေကုန်၏။
ဓမ္မရက္ခိတာ နာမ၊ ဓမ္မရက္ခိတာ မည်သည်ကား။ သဟဓမ္မိကာ၊ တရားကျင့်ဖော်တို့သည်။ ရက္ခန္တိ၊ စောင့်ထိန်းကုန်၏။ ဂေါပေန္တိ၊ လုံခြုံစေကုန်၏။ ဣဿရိယံ၊ အစိုးရခြင်းကို။ ကာရေန္တိ၊ ပြုစေကုန်၏။ ဝသံ၊ အလိုသို့။ ဝတ္တေန္တိ၊ လိုက်စေကုန်၏။
သာရက္ခာ နာမ၊ သာရက္ခာ မည်သည်ကား။ ဂဗ္ဘေပိ၊ ဝမ်းတိုက်၌လည်း။ “ဧသာ၊ ဤမိန်းမသည်။ မယှံ၊ ငါ၏။ ဘရိယာ၊ မယားတည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပရိဂ္ဂဟိတာ၊ သိမ်းဆည်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ မာလာဂုဠပရိက္ခိတ္တာပိ၊ ပန်းကုံးဖြင့် ရံအပ်သော မိန်းမသည်လည်း။ သာရက္ခာ နာမ၊ သာရက္ခာမည်၏။
သပရိဒဏ္ဍာ နာမ၊ သပရိဒဏ္ဍာ မည်သည်ကား။ “ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဣတ္ထိံ၊ မိန်းမကို။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားလာအံ့။ တဿ၊ ထိုသူ၏။ ဧတ္တကော၊ ဤမျှလောက်သော။ ဒဏ္ဍော၊ ဝဓဒဏ် ဓနဒဏ်သည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကေဟိစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော သူတို့သည်။ ဒဏ္ဍော၊ ဒဏ်ကို။ ဌပိတော၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဓနက္ကီတာ နာမ၊ ဓနက္ကီတာ မည်သည်ကား။ ဓနေန၊ ဥစ္စာဖြင့်။ ကိဏိတွာ၊ ဝယ်၍။ ဝါသေတိ၊ နေစေ၏။
ဆန္ဒဝါသိနီ နာမ၊ ဆန္ဒဝါသိနီ မည်သည်ကား။ ပိယော၊ ချစ်အပ်သော ယောကျ်ားသည်။ ပိယံ၊ ချစ်အပ်သော မိန်းမကို။ ဝါသေတိ၊ နေစေ၏။
ဘောဂဝါသိနီ နာမ၊ ဘောဂဝါသိနီ မည်သည်ကား။ ဘောဂံ၊ စည်းစိမ်ကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ ဝါသေတိ၊ နေစေ၏။
ပဋဝါသိနီ နာမ၊ ပဋိဝါသိနီ မည်သည်ကား။ ပဋံ၊ ထမီကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ ဝါသေတိ၊ နေစေ၏။ ဩဒပတ္တကိနီ နာမ၊ ဩဒပတ္တကိနီ မည်သည်ကား။ ဥဒကပတ္တံ၊ ရေခွက်ကို။ အာမသိတွာ၊ သုံးသပ်၍။ ဝါသေတိ၊ နေစေ၏။
ဩဘဋစုမ္ဗဋာ နာမ၊ ဩဘဋစုမ္ဗဋာ မည်သည်ကား။ စုမ္ဗဋံ၊ ခေါင်းခုကို။ ဩရောပေတွာ၊ ချစေ၍။ ဝါသေတိ၊ နေစေ၏။
ဒါသီ စ ဘရိယာ စ နာမ၊ ဒါသီ စ ဘရိယာ စ မည်သည်ကား။ ဒါသီ စေဝ၊ ကျွန်မသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘရိယာ စ၊ မယားသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ကမ္မကာရီ စ ဘရိယာ စ နာမ၊ ကမ္မကာရီ စ ဘရိယာ စ မည်သည်ကား။ ကမ္မကာရီ စေဝ၊ အမှုလုပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘရိယာ စ၊ မယားသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ကရမရာနီတာ၊ သုံ့ရမယားကို။ ဓဇာဟဋာ နာမ၊ ဓဇာဟဋာ မည်၏ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
တင်္ခဏိကာ၊ ထိုခဏ၌ ပေါင်းဖော်အပ်သော မယားကို။ မုဟုတ္တိကာ နာမ၊ မုဟုတ္တိကာ မည်၏ ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
၃၀၅။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ မာတုရက္ခိတံ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောဟိ ကိရ၊ ဖြစ်ပါလော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ပိတုရက္ခိတံ၊ အဘစောင့်သော မိန်းမကို။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊ ။ပ။ မာတာပိတုရက္ခိတံ၊ အမိအဘ စောင့်သော မိန်းမကို။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ။ ဘာတုရက္ခိတံ၊ မောင်စောင့်သော မိန်းမကို။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ။ ဘဂိနိရက္ခိတံ၊ အစ်မညီမ စောင့်သော မိန်းမကို။ ဗြူဟိ၊ ဆိုအပ်ချေ။ ဉာတိရက္ခိတံ၊ ဆွေမျိုးစောင့်သော မိန်းမကို။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ။ ဂေါတ္တရက္ခိတံ၊ အနွယ်တူ စောင့်သော မိန်းမကို။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ။ ဓမ္မရက္ခိတံ၊ တရားကျင့်ဖော်စောင့်သော မိန်းမကို။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ။ သာရက္ခံ၊ အစောင့်ရှိသော မိန်းမကို။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ။ သပရိဒဏ္ဍံ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောဟိ ကိရ၊ ဖြစ်ပါလော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
နိက္ခေပပဒါနိ၊ နိက္ခေပပုဒ်တို့တည်း။
၃၀၆။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ “ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ မာတုရက္ခိတဉ္စ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ပိတုရက္ခိတဉ္စ၊ အဘစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်ကုန်သော။ ဘရိယာယော၊ မယားတို့သည်။ ဟောထ ကိရ၊ ဖြစ်ပါကုန်လော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ် အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ မာတုရက္ခိတဉ္စ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ မာတာပိတုရက္ခိတဉ္စ၊ အမိအဘ စောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ ။ပ။ မာတုရက္ခိတဉ္စ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဘာတုရက္ခိတဉ္စ၊ မောင်စောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ မာတုရက္ခိတဉ္စ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဘဂိနိရက္ခိတဉ္စ၊ အစ်မညီမစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ မာတုရက္ခိတဉ္စ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဉာတိရက္ခိတဉ္စ၊ ဆွေမျိုးစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ မာတုရက္ခိတဉ္စ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဂေါတ္တရက္ခိတဉ္စ၊ အနွယ်တူ စောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ မာတုရက္ခိတဉ္စ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဓမ္မရက္ခိတဉ္စ၊ တရားကျင့်ဖော် စောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ မာတုရက္ခိတဉ္စ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ သာရက္ခဉ္စ၊ အစောင့်ရှိသော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ မာတုရက္ခိတဉ္စ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ သပရိဒဏ္ဍဉ္စ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်ကုန်သော။ ဘရိယာယော၊ မယားတို့သည်။ ဟောထ ကိရ၊ ဖြစ်ပါကုန်လော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ခဏ္ဍစက္ကံ၊ ခဏ္ဍစက်တည်း။
၃၀၇။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ပိတုရက္ခိတဉ္စ၊ အဘစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ မာတာပိတုရက္ခိတဉ္စ၊ အမိအဘ စောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်ကုန်သော။ ဘရိယာယော၊ မယားတို့သည်။ ဟောထ ကိရ၊ ဖြစ်ပါကုန်လော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုရိသော၊ ယောက်ျားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ပိတုရက္ခိတဉ္စ၊ အဘစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဘာတုရက္ခိတဉ္စ၊ မောင်စောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ ။ပ။ ပိတုရက္ခိတဉ္စ၊ အဘစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဘဂိနိရက္ခိတဉ္စ၊ အစ်မညီမ စောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ပိတုရက္ခိတဉ္စ၊ အဘ စောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဉာတိရက္ခိတဉ္စ၊ ဆွေမျိုးစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ပိတုရက္ခိတဉ္စ၊ အဘစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဂေါတ္တရက္ခိတဉ္စ၊ အနွယ်တူ စောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ပိတုရက္ခိတဉ္စ၊ အဘစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဓမ္မရက္ခိတဉ္စ၊ တရားကျင့်ဖော် စောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ပိတုရက္ခိတဉ္စ၊ အဘစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ သာရက္ခဉ္စ၊ အစောင့်ရှိသော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ပိတုရက္ခိတဉ္စ၊ အဘစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ သပရိဒဏ္ဍဉ္စ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်ကုန်သော။ ဘရိယာယော၊ မယားတို့သည်။ ဟောထ ကိရ၊ ဖြစ်ပါကုန်လော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ပိတုရက္ခိတဉ္စ၊ အဘစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ မာတုရက္ခိတဉ္စ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်ကုန်သော။ ဘရိယာယော၊ မယားတို့သည်။ ဟောထ ကိရ၊ ဖြစ်ပါကုန်လော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဗဒ္ဓစက္ကံ၊ ဗဒ္ဓစက်တည်း။ မူလံ၊ မူကို။ သံခိတ္တံ၊ ချုံးအပ်ပြီ။
၃၀၈။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ သပရိဒဏ္ဍဉ္စ၊ ဒဏ်ထားအပ်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ မာတုရက္ခိတဉ္စ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်ကုန်သော။ ဘရိယာယော၊ မယားတို့သည်။ ဟောထ ကိရ၊ ဖြစ်ပါကုန်လော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန် ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ် အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ သပရိဒဏ္ဍဉ္စ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ပိတုရက္ခိတဉ္စ၊ အဘစောင့်သော မိန်းမကို လည်းကောင်း၊ ။ပ။ သပရိဒဏ္ဍဉ္စ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ မာတာပိတုရက္ခိတဉ္စ၊ အမိအဘစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ သပရိဒဏ္ဍဉ္စ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဘာတုရက္ခိတဉ္စ၊ မောင်စောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ သပရိဒဏ္ဍဉ္စ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဘဂိနိရက္ခိတဉ္စ၊ အစ်မညီမ စောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ သပရိဒဏ္ဍဉ္စ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဉာတိရက္ခိတဉ္စ၊ ဆွေမျိုးစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ သပရိဒဏ္ဍဉ္စ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဂေါတ္တရက္ခိတဉ္စ၊ အနွယ်တူ စောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ သပရိဒဏ္ဍဉ္စ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဓမ္မရက္ဓိတဉ္စ၊ တရားကျင့်ဖော် စောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ သပရိဒဏ္ဍဉ္စ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ သာရက္ခဉ္စ၊ အစောင့်ရှိသော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်ကုန်သော။ ဘရိယာယော၊ မယားတို့သည်။ ဟောထ ကိရ၊ ဖြစ်ပါကုန်လော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဧကမူလကံ၊ ဧကမူလကသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
ဒုမူလကံပိ၊ ဒွိမူလကကိုလည်းကောင်း။ တိမူလကံပိ၊ တိမူလကကိုလည်းကောင်း။ ယာဝန၀မူလကံပိ၊ နဝမူလကတိုင်အောင်သော မူလကကိုလည်းကောင်း။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။
ဣဒံ၊ ဤဆိုအပ်လတ္တံ့သည်ကား။ ဒသမူလကံ၊ ဆယ်ပါးသော မူလကတည်း။
၃၀၉။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ မာတုရက္ခိတဉ္စ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမကို လည်းကောင်း။ ပိတုရက္ခိတဉ္စ၊ အဘစောင့်သော မိန်းမကို လည်းကောင်း။ မာတာပိတုရက္ခိတဉ္စ၊ အမိအဘ စောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဘာတုရက္ခိတဉ္စ၊ မောင်စောင့်သော မိန်းမကို လည်းကောင်း။ ဘဂိနိရက္ခိတဉ္စ၊ အစ်မညီမစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဉာတိရက္ခိတဉ္စ၊ ဆွေမျိုးစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဂေါတ္တရက္ခိတဉ္စ၊ အနွယ်တူ စောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဓမ္မရက္ခိတဉ္စ၊ တရားကျင့်ဖော်စောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ သာရက္ခဉ္စ၊ အစောင့်ရှိသော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ သပရိဒဏ္ဍဉ္စ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်ကုန်သော။ ဘရိယာယော၊ မယားတို့သည်။ ဟောထ ကိရ၊ ဖြစ်ပါကုန်လော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဓနက္ကီတာစက္ကံ၊ ဓနက္ကီတဣတ္ထိစက်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၃၁၀။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ မာတုရက္ခိတံ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဆန္ဒဝါသိနီ၊ အလိုတူ၍ နေသော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်၊ ။ပ။ ဘောဂဝါသိနီ၊ စည်းစိမ်ပေး၍ နေသော။ ပဋဝါသိနီ၊ ထမီပေး၍ နေသော။ ဩဒပတ္တကိနီ၊ ရေခွက်၌ လက်စုံချ၍ နေသော။ ဩဘဋစုမ္ဗဋာ၊ ခေါင်းခုကို ချစေ၍ နေသော။ ဒါသီ စ ဘရိယာ စ၊ ကျွန်မလည်းဖြစ် မယားလည်းဖြစ်သော။ ကမ္မကာရီ စ ဘရိယာ စ၊ အမှုလုပ်လည်းဖြစ် မယားလည်းဖြစ်သော။ ဓဇဟဋာ၊ စစ်မြေအရပ်မှ ဆောင်အပ်သော။ မုဟုတ္တိကာ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောဟိ ကိရ၊ ဖြစ်ပါလော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို၊” ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ပိတုရက္ခိတံ၊ အဘစောင့်သော မိန်းမကို။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊ ။ပ။ မာတာပိတုရက္ခိတံ၊ အမိအဘ စောင့်သော မိန်းမကို။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ။ ဘာတုရက္ခိတံ၊ မောင်စောင့်သော မိန်းမကို။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ။ ဘဂိနိရက္ခိတံ၊ အစ်မ ညီမစောင့်သော မိန်းမကို။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ။ ဉာတိရက္ခိတံ၊ ဆွေမျိုးစောင့်သော မိန်းမကို။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ။ ဂေါတ္တရက္ခိတံ၊ အနွယ်တူစောင့်သော မိန်းမကို။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ။ ဓမ္မရက္ခိတံ၊ တရားကျင့်ဖော်စောင့်သော မိန်းမကို။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ။ သာရက္ခံ၊ အစောင့်ရှိသော မိန်းမကို။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ။ သပရိဒဏ္ဍံ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ မုဟုတ္တိကာ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောဟိ ကိရ၊ ဖြစ်ပါလော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
နိက္ခေပပဒါနိ၊ နိက္ခေပပုဒ်တို့တည်း။
၃၁၁။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ မာတုရက္ခိတဉ္စ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ပိတုရက္ခိတဉ္စ၊ အဘစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ မုဟုတ္တိကာ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်ကုန်သော။ ဘရိယာယော၊ မယားတို့သည်။ ဟောထ ကိရ၊ ဖြစ်ပါကုန်လော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ မာတုရက္ခိတဉ္စ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ မာတာပိတု ရက္ခိတဉ္စ၊ အမိအဘ စောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ ။ပ။ မာတုရက္ခိတဉ္စ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမကို လည်းကောင်း။ သပရိဒဏ္ဍဉ္စ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ မုဟုတ္တိကာ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်ကုန်သော။ ဘရိယာယော၊ မယားတို့သည်။ ဟောထ ကိရ၊ ဖြစ်ပါကုန်လော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ခဏ္ဍစက္ကံ၊ ခဏ္ဍစက်တည်း။
၃၁၂။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ပိတုရက္ခိတဉ္စ၊ အဘစောင့်သော မိန်းမကို လည်းကောင်း။ မာတုရက္ခိတဉ္စ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ မုဟုတ္တိကာ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်ကုန်သော။ ဘရိယာယော၊ မယားတို့သည်။ ဟောထ ကိရ၊ ဖြစ်ပါကုန်လော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ် အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ပိတုရက္ခိတဉ္စ၊ အဘစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဘာတုရက္ခိတဉ္စ၊ မောင်စောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ ။ပ။ ပိတုရက္ခိတဉ္စ၊ အဘစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ သပရိဒဏ္ဍဉ္စ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ မုဟုတ္တိကာ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်ကုန်သော။ ဘရိယာယော၊ မယားတို့သည်။ ဟောထ ကိရ၊ ဖြစ်ပါကုန်လော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ပိတုရက္ခိတဉ္စ၊ အဘစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ မာတုရက္ခိတဉ္စ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ မုဟုတ္တိကာ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်ကုန်သော။ ဘရိယာယော၊ မယားတို့သည်။ ဟောထ ကိရ၊ ဖြစ်ပါကုန်လော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဗဒ္ဓစက္ကံ၊ ဗဒ္ဓစက်တည်း။ မူလံ၊ မူလကို။ သံခိတ္တံ၊ ချုံးအပ်ပြီ။
၃၁၃။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ သပရိဒဏ္ဍဉ္စ၊ ဒဏ်ထားအပ်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ မာတုရက္ခိတဉ္စ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမကို လည်းကောင်း။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏၊
မုဟုတ္တိကာ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်ကုန်သော။ ဘရိယာယော၊ မယားတို့သည်။ ဟောထ ကိရ၊ ဖြစ်ပါကုန်လော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို၊” ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ သပရိဒဏ္ဍဉ္စ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ပိတုရက္ခိတဉ္စ၊ အဘစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ ။ပ။ သပရိဒဏ္ဍဉ္စ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ သာရက္ခဉ္စ၊ အစောင့်ရှိသော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ မုဟုတ္တိကာ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်ကုန်သော။ ဘရိယာယော၊ မယားတို့သည်။ ဟောထ ကိရ၊ ဖြစ်ပါကုန်လော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဧကမူလကံ၊ ဧကမူလကသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
ဒုမူလကာဒီနိပိ၊ ဒွိမူလက အစရှိသည်တို့ကိုလည်း။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ကာတဗ္ဗာနိ၊ ပြုအပ်ကုန်၏။
ဣဒံ၊ ဤဆိုအပ်လတ္တံ့သည်ကား။ ဒသမူလကံ၊ ဒသမူလကတည်း။
၃၁၄။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ မာတုရက္ခိတဉ္စ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ပိတုရက္ခိတဉ္စ၊ အဘစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ မာတာပိတုရက္ခိတဉ္စ၊ အမိအဘစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဘာတုရက္ခိတဉ္စ၊ မောင်စောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဘဂိနိရက္ခိတဉ္စ၊ အစ်မညီမ စောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဉာတိရက္ခိတဉ္စ၊ ဆွေမျိုးစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဂေါတ္တရက္ခိတဉ္စ၊ အနွယ်တူ စောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဓမ္မရက္ခိတဉ္စ၊ တရားကျင့်ဖော် စောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ သာရက္ခဉ္စ၊ အစောင့်ရှိသော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ သပရိဒဏ္ဍဉ္စ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ မုဟုတ္တိကာ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်ကုန်သော။ ဘရိယာယော၊ မယားတို့သည်။ ဟောထ ကိရ၊ ဖြစ်ပါကုန်လော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
မုဟုတ္တိကာစက္ကံ၊ မုဟုတ္တိကဣတ္ထိစက်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၃၁၅။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ မာတုရက္ခိတံ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောဟိ ကိရ၊ ဖြစ်ပါလော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ မာတုရက္ခိတံ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဆန္ဒဝါသိနီ၊ အလိုတူ၍ နေသော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်၊ ။ပ။ ဘောဂဝါသိနီ၊ စည်းစိမ်ပေး၍ နေသော။ ပဋဝါသိနီ၊ ထမီပေး၍ နေသော။ ဩဒပတ္တကိနီ၊ ရေခွက်၌ လက်စုံချ၍ နေသော။ ဩဘဋစုမ္ဗဋာ၊ ခေါင်းခုကို ချစေ၍ နေသော။ ဒါသီ စ ဘရိယာ စ၊ ကျွန်မလည်းဖြစ် မယားလည်းဖြစ်သော။ ကမ္မကာရီ စ ဘရိယာ စ၊ အမှုလုပ်လည်းဖြစ် မယားလည်းဖြစ်သော။ ဓဇာဟဋာ၊ စစ်မြေအရပ်မှ ဆောင်အပ်သော။ မုဟုတ္တိကာ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောဟိ ကိရ၊ ဖြစ်ပါလော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ် အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
နိက္ခေပပဒါနိ၊ နိက္ခေပပုဒ်တို့တည်း။
၃၁၆။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ မာတုရက္ခိတံ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောဟိ ကိရ၊ ဖြစ်ပါလော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ မာတုရက္ခိတံ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူ အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဘောဂဝါသိနီ စ၊ စည်းစိမ်ပေး၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောဟိ ကိရ၊ ဖြစ်ပါလော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့၊ ။ပ။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ပဋဝါသိနီ စ၊ ထမီပေး၍ နေသည်လည်း ဖြစ်သော။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဩဒပတ္တကိနီ စ၊ ရေခွက်၌ လက်စုံချ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဩဘဋစုမ္ဗဋာ စ၊ ခေါင်းခုကို ချစေ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဒါသီ စ ဘရိယာ စ၊ ကျွန်မလည်းဖြစ် မယားလည်းဖြစ်သော။ ဓနက္ကီတာစ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ကမ္မကာရီ စ ဘရိယာ စ၊ အမှုလုပ်လည်းဖြစ် မယားလည်းဖြစ်သော။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဓဇာဟဋာ စ၊ စစ်မြေအရပ်မှ ဆောင်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောဟိ ကိရ၊ ဖြစ်ပါလော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ခဏ္ဍစက္ကံ၊ ခဏ္ဍစက်တည်း။
၃၁၇။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ မာတုရက္ခိတံ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘောဂဝါသိနီ စ၊ စည်းစိမ်ပေး၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောဟိ ကိရ၊ ဖြစ်ပါလော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့၊ ။ပ။ “ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်း ဖြစ်သော။ ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောဟိ ကိရ၊ ဖြစ်ပါလော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဗဒ္ဓစက္ကံ၊ ဗဒ္ဓစက်တည်း။ မူလံ၊ မူကို။ သံခိတ္တံ၊ ချုံးအပ်ပြီ။
၃၁၈။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ မာတုရက္ခိတံ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောဟိ ကိရ၊ ဖြစ်ပါလော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့၊ ။ပ။ “မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်း ဖြစ်သော၊ ။ပ။ မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်း ဖြစ်သော။ ဓဇာဟဋာ စ၊ စစ်မြေအရပ်မှ ဆောင်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောဟိ ကိရ၊ ဖြစ်ပါလော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဧကမူလကံ၊ ဧကမူလကသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
ဒုမူလကာဒီနိပိ၊ ဒွိမူလက အစရှိသည်တို့ကိုလည်း။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ကာတဗ္ဗာနိ၊ ပြုအပ်ကုန်၏။
ဣဒံ၊ ဤဆိုအပ်လတ္တံ့သည်ကား။ ဒသမူလကံ၊ ဒသမူလကတည်း။
၃၁၉။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ မာတုရက္ခိတံ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘောဂဝါသိနီ စ၊ စည်းစိမ်ပေး၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ပဋဝါသိနီ စ၊ ထမီပေး၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဩဒပတ္တကိနီ စ၊ ရေခွက်၌ လက်စုံချ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဩဘဋစုမ္ဗဋာ စ၊ ခေါင်းခုကို ချစေ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဒါသီ စ ဘရိယာ စ၊ ကျွန်မလည်းဖြစ် မယားလည်းဖြစ်သော။ ကမ္မကာရီ စ ဘရိယာ စ၊ အမှုလုပ်လည်းဖြစ် မယားလည်းဖြစ်သော။ ဇောဟဋာ စ၊ စစ်မြေအရပ်မှ ဆောင်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောဟိ ကိရ၊ ဖြစ်ပါလော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
မာတုရက္ခိတာစက္ကံ၊ မာတုရက္ခိတစက်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ပိတုရက္ခိတံ၊ အဘစောင့်သော မိန်းမကို၊ ။ပ။ မာတာပိတုရက္ခိတံ၊ အမိအဘ စောင့်သော မိန်းမကို။ ဘာတုရက္ခိတံ၊ မောင်စောင့်သော မိန်းမကို။ ဘဂိနိရက္ခိတံ၊ အစ်မညီမ စောင့်သော မိန်းမကို။ ဉာတိရက္ခိတံ၊ ဆွေမျိုးစောင့်သော မိန်းမကို။ ဂေါတ္တရက္ခိတံ၊ အနွယ်တူ စောင့်သော မိန်းမကို။
ဓမ္မရက္ခိတံ၊ တရားကျင့်ဖော် စောင့်သော မိန်းမကို။ သာရက္ခံ၊ အစောင့်ရှိသော မိန်းမကို။ သပရိဒဏ္ဍံ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောဟိ ကိရ၊ ဖြစ်ပါလော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ သပရိဒဏ္ဍံ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဆန္ဒဝါသိနီ၊ အလိုတူ၍ နေသော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောဟိ ကိရ၊ ဖြစ်ပါလော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့၊ ။ပ။ “ဘောဂဝါသိနီ၊ စည်းစိမ်ပေး၍ နေသော။ ပဋဝါသိနီ၊ ထမီပေး၍ နေသော။ ဩဒပတ္တကိနီ၊ ရေခွက်၌ လက်စုံချ၍ နေသော။ ဩဘဋစုမ္ဗဋာ၊ ခေါင်းခုကို ချစေ၍ နေသော။ ဒါသီ စ ဘရိယာ စ၊ ကျွန်မလည်းဖြစ် မယားလည်းဖြစ်သော။ ကမ္မကာရီ စ ဘရိယာ စ၊ အမှုလုပ်လည်းဖြစ် မယားလည်းဖြစ်သော။ ဓဇာဟဋာ၊ စစ်မြေအရပ်မှ ဆောင်အပ်သော။ မုဟုတ္တိကာ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောဟိ ကိရ၊ ဖြစ်ပါလော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
နိက္ခေပပဒါနိ၊ နိက္ခေပပုဒ်တို့တည်း။
၃၂၀။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ သရိဒဏ္ဍံ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောဟိ ကိရ၊ ဖြစ်ပါလော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ သပရိဒဏ္ဍံ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဘောဂဝါသိနီ စ၊ စည်းစိမ်ပေး၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောဟိ ကိရ၊ ဖြစ်ပါလော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့၊ ။ပ။ “ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောဟိ ကိရ၊ ဖြစ်ပါလော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ခဏ္ဍစက္ကံ၊ ခဏ္ဍစက်တည်း။
ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ သပရိဒဏ္ဍံ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘောဂဝါသိနီ စ၊ စည်းစိမ်ပေး၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောဟိ ကိရ၊ ဖြစ်ပါလော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့၊ ။ပ။ “ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောဟိ ကိရ၊ ဖြစ်ပါလော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဗဒ္ဓစက္ကံ၊ ဗဒ္ဓစက်တည်း။ မူလံ၊ မူလကို။ သံခိတ္တံ၊ ချုံးအပ်ပြီ။
ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ သပရိဒဏ္ဍံ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောဟိ ကိရ၊ ဖြစ်ပါလော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့၊ ။ပ။ “မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဓဇာဟဋာ စ၊ စစ်မြေအရပ်မှ ဆောင်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောဟိ ကိရ၊ ဖြစ်ပါလော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဧကမူလကံ၊ ဧကမူလကသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
ဒုမူလကံပိ၊ ဒွိမူလကကိုလည်းကောင်း။ တိမူလကံပိ၊ တိမူလကကိုလည်းကေင်း။ ယာ၀ နဝမူလကံ၊ နဝမူလကတိုင်အောင်။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။
ဣဒံ၊ ဤဆိုအပ်လတ္တံ့သည်ကား။ ဒသမူလကံ၊ ဒသမူလကတည်း။
၃၂၁။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ သပရိဒဏ္ဍံ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘောဂဝါသိနီ စ၊ စည်းစိမ်ပေး၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ပဋိဝါသိနီ စ၊ ထမီပေး၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဩဒပတ္တကိနီ စ၊ ရေခွက်၌ လက်စုံချ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဩဘဋစုမ္ဗဋာ စ၊ ခေါင်းခုကို ချစေ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဒါသီ စ ဘရိယာ စ၊ ကျွန်မလည်းဖြစ် မယားလည်းဖြစ်သော။ ကမ္မကာရီ စ ဘရိယာ စ၊ အမှုလုပ်လည်းဖြစ် မယားလည်းဖြစ်သော။ ဓဇာဟဋာ စ၊ စစ်မြေအရပ်မှ ဆောင်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်း ဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောဟိ ကိရ၊ ဖြစ်ပါလော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သပရိဒဏ္ဍာစက္ကံ၊ သပရိဒဏ္ဍစက်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ မာတုရက္ခိတံ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောဟိ ကိရ၊ ဖြစ်ပါလော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ မာတုရက္ခိတဉ္စ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ပိတုရက္ခိတဉ္စ၊ အဘစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာယော၊ မယားတို့သည်။ ဟောဟိ ကိရ၊ ဖြစ်ပါကုန်လော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ မာတုရက္ခိတဉ္စ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ပိတုရက္ခိတဉ္စ၊ အဘစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ မာတာပိတုရက္ခိတဉ္စ၊ အမိအဘ စောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘောဂဝါသိနီ စ၊ စည်းစိမ်ပေး၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာယော၊ မယားတို့သည်။ ဟောဟိ ကိရ၊ ဖြစ်ပါကုန်လော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဥဘတောဝဍ္ဎကံ၊ နှစ်ဘက်ပွားခြင်းကို။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။
ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ မာတုရက္ခိတဉ္စ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ပိတုရက္ခိတဉ္စ၊ အဘစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ မာတာပိတုရက္ခိတဉ္စ၊ အမိအဘစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဘာတုရက္ခိတဉ္စ၊ မောင်စောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဘဂိနိရက္ခိတဉ္စ၊ အစ်မညီမစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဉာတိရက္ခိတဉ္စ၊ ဆွေမျိုးစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဂေါတ္တရက္ခိတဉ္စ၊ အနွယ်တူ စောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဓမ္မရက္ခိတဉ္စ၊ တရားကျင့်ဖော် စောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ သာရက္ခဉ္စ၊ အစောင့်ရှိသော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ သပရိဒဏ္ဍဉ္စ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘောဂဝါသိနီ စ၊ စည်းစိမ်ပေး၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ပဋဝါသိနီ စ၊ ထမီပေး၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဩဒပတ္တကိနီ စ၊ ရေခွက်၌ လက်စုံချ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဩဘဋစုမ္ဗဋာ စ၊ ခေါင်းခုကို ချစေ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဒါသီ စ ဘရိယာ စ၊ ကျွန်မလည်းဖြစ် မယားလည်းဖြစ်သော။ ကမ္မကာရီ စ ဘရိယာ စ၊ အမှုလုပ်လည်းဖြစ် မယားလည်းဖြစ်သော။ ဓဇာဟဋာ စ၊ စစ်မြေအရပ်မှ ဆောင်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်း ဖြစ်သော။ ဘရိယာယော၊ မယားတို့သည်။ ဟောဟိ ကိရ၊ ဖြစ်ပါကုန်လော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ် အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥဘတောဝဍ္ဎကံ၊ နှစ်ဘက်ပွားခြင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ မာတာ၊ အမိသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့၊ ။ပ။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ ပိတာ၊ အဘသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့၊ ။ပ။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ မာတာပိတရော၊ အမိအဖတို့သည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဟိဏန္တိ၊ စေခိုင်းကုန်အံ့၊ ။ပ။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ ဘာတာ၊ အစ်ကိုသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့၊ ။ပ။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ ဘဂိနီ၊ အစ်မနှမသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့၊ ။ပ။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏၊
ဉာတကာ၊ ဆွေမျိုးတို့သည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဟိဏန္တိ၊ စေခိုင်းကုန်အံ့၊ ။ပ။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ ဂေါတ္တာ၊ အနွယ်တူသော သူတို့သည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဟိဏန္တိ၊ စေခိုင်းကုန်အံ့၊ ။ပ။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ သဟဓမ္မိကာ၊ တရားကျင့်ဖော်တို့သည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဟိဏန္တိ၊ စေခိုင်းကုန်အံ့ ။ပ။
ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ ပေယျာလော၊ ပေယျာလကို။ ဝိတ္ထာရေတဗ္ဗော၊ ချဲ့အပ်၏။
ဥဘတောဝဍ္ဎကံ၊ နှစ်ဘက်ပွားခြင်းကို။ ကာတဗ္ဗံ ယထာ၊ ပြုအပ်သကဲ့သို့။ ပုရိမနယော၊ ရှေ့နည်းကဲ့သို့။ တထေဝ၊ ထို့အတူသာလျှင်။ ဝိတ္ထာရေတဗ္ဗံ၊ ချဲ့အပ်၏။
၃၂၂။ မာတုရက္ခိတာယ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမ၏။ မာတာ၊ အမိသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော မိန်းမကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
မာတုရက္ခိတာယ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမ၏။ မာတာ၊ အမိသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော မိန်းမကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဆန္ဒဝါသိနီ၊ အလိုတူ၍ နေသော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့၊ ။ပ။ “ဘောဂဝါသိနီ၊ စည်းစိမ်ပေး၍ နေသော။ ပဋဝါသိနီ၊ ထမီပေး၍နေသော။ ဩဒပတ္တကိနီ၊ ရေခွက်၌ လက်စုံချ၍ နေသော။ ဩဘဋစုမ္ဗဋာ၊ ခေါင်းခုကို ချစေ၍ နေသော။ ဒါသီ စ ဘရိယာ စ၊ ကျွန်မလည်းဖြစ် မယားလည်းဖြစ်သော။ ကမ္မကာရီ စ ဘရိယာ စ၊ အမှုလုပ်လည်းဖြစ် မယားလည်းဖြစ်သော။ ဓဇာဟဋာ၊ စစ်မြေအရပ်မှ ဆောင်အပ်သော။ မုဟုတ္တိကာ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
နိက္ခေပပဒါနိ၊ နိက္ခေပပုဒ်တို့တည်း။
၃၂၃။ မာတုရက္ခိတာယ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမ၏။ မာတာ၊ အမိသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော မိန်းမကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့၊ ။ပ။ “ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်း ဖြစ်သော။ ဘောဂဝါသိနီ စ၊ စည်းစိမ်ပေး၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန် ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ခဏ္ဍစက္ကံ၊ ခဏ္ဍစက်တည်း။
၃၂၄။ မာတုရက္ခိတာယ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမ၏။ မာတာ၊ အမိသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော မိန်းမကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘောဂဝါသိနီ စ၊ စည်းစိမ်ပေး၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့၊ ။ပ။ “ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်း ဖြစ်သော။ ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဗဒ္ဓစက္ကံ၊ ဗဒ္ဓစက်တည်း။ မူလံ၊ မူကို။ သံခိတ္တံ၊ ချုံးအပ်ပြီ။
၃၂၅။ မာတုရက္ခိတာယ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမ၏။ မာတာ၊ အမိသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော မိန်းမကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်း ဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့၊ ။ပ။ “မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော၊ ။ပ။ မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဓဇာဟဋာ စ၊ စစ်မြေအရပ်မှ ဆောင်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဧကမူလကံ၊ ဧကမူလကသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
ဒုမူလကံပိ၊ ဒွိမူလကကိုလည်းကောင်း။ တိမူလကံပိ၊ တိမူလကကိုလည်းကောင်း။ ယာ၀ နဝမူလကံ၊ နဝမူလကတိုင်အောင်။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။
ဣဒံ၊ ဤဆိုအပ်လတ္တံ့သည်ကား။ ဒသမူလကံ၊ ဒသမူလကတည်း။
၃၂၆။ မာတုရက္ခိတာယ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမ၏။ မာတာ၊ အမိသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော မိန်းမကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘောဂဝါသိနီ စ၊ စည်းစိမ်ပေး၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ပဋဝါသိနီ စ၊ ထမီပေး၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဩဒပတ္တကိနီ စ၊ ရေခွက်၌ လက်စုံချ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဩဘဋစုမ္ဗဋာ စ၊ ခေါင်းခုကို ချစေ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဒါသီ စ ဘရိယာ စ၊ ကျွန်မလည်းဖြစ် မယားလည်းဖြစ်သော။ ကမ္မကာရီ စ ဘရိယာ စ၊ အမှုလုပ်လည်းဖြစ် မယားလည်းဖြစ်သော။ ဓဇာဟဋာ စ၊ စစ်မြေအရပ်မှ ဆောင်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
မာတုစက္ကံ၊ မာတုစက်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
ပိတုရက္ခိတာယ၊ အဘစောင့်သော မိန်းမ၏။ ပိတာ၊ အဘသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့၊ ။ပ။ မာတာပိတုရက္ခိတာယ၊ အမိအဘ စောင့်သော မိန်းမ၏။ မာတာပိတရော၊ အမိအဘတို့သည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဟိဏန္တိ၊ စေခိုင်းကုန်အံ့။ ဘာတုရက္ခိတာယ၊ မောင်စောင့်သော မိန်းမ၏။ ဘာတာ၊ မောင်သည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဘဂိနိရက္ခိတာယ၊ အစ်မညီမ စောင့်သော မိန်းမ၏။ ဘဂိနီ၊ အစ်မညီမသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဉာတိရက္ခိတာယ၊ ဆွေမျိုးစောင့်သော မိန်းမ၏။ ဉာတကာ၊ ဆွေမျိုးတို့သည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဟိဏန္တိ၊ စေခိုင်းကုန်အံ့။ ဂေါတ္တရက္ခိတာယ၊ အနွယ်တူစောင့်သော မိန်းမ၏။ ဂေါတ္တာ၊ အနွယ်တူသော သူတို့သည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဟိဏန္တိ၊ စေခိုင်းကုန်အံ့။ ဓမ္မရက္ခိတာယ၊ တရားကျင့်ဖော် စောင့်သော မိန်းမ၏။ သဟဓမ္မိကာ၊ တရားကျင့်ဖော်တို့သည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဟိဏန္တိ၊ စေခိုင်းကုန်အံ့။ သာရက္ခာယ၊ အစောင့်ရှိသော မိန်းမ၏။ ယေန၊ အကြင်ယောကျ်ားသည်။ ပရိဂ္ဂဟိတာ၊ သိမ်းဆည်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ သပရိဒဏ္ဍာယ၊ ဒဏ်ထားအပ်သော မိန်းမ၏။ ယေန၊ အကြင်ယောကျ်ားသည်။ ဒဏ္ဍော၊ ဒဏ်ကို။ ဌပိတော၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော မိန်းမကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သပရိဒဏ္ဍာယ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမ၏။ ယေန၊ အကြင်ယောကျ်ားသည်။ ဒဏ္ဍော၊ ဒဏ်ကို။ ဌပိတော၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော မိန်းမကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဆန္ဒဝါသိနီ၊ အလိုတူ၍ နေသော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့၊ ။ပ။ “ဘောဂဝါသိနီ၊ စည်းစိမ်ပေး၍ နေသော။ ပဋဝါသိနီ၊ ထမီပေး၍ နေသော။ ဩဒပတ္တကိနီ၊ ရေခွက်၌ လက်စုံချ၍ နေသော။ ဩဘဋစုမ္ဗဋာ၊ ခေါင်းခုကို ချစေ၍ နေသော။ ဒါသီ စ ဘရိယာ စ၊ ကျွန်မလည်းဖြစ် မယားလည်းဖြစ်သော။ ကမ္မကာရီ စ ဘရိယာ စ၊ အမှုလုပ်လည်းဖြစ် မယားလည်းဖြစ်သော။ ဓဇာဟဋာ၊ စစ်မြေအရပ်မှ ဆောင်အပ်သော။ မုဟုတ္တိကာ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
နိက္ခေပပဒါနိ၊ နိက္ခေပပုဒ်တို့တည်း။
၃၂၇။ သပရိဒဏ္ဍာယ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမ၏။ ယေန၊ အကြင်ယောကျ်ားသည်။ ဒဏ္ဍော၊ ဒဏ်ကို။ ဌပိတော၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော မိန်းမကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့၊ ။ပ။ “ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဘောဂဝါသိနီ စ၊ စဉ်းစိမ်ပေး၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်း ဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ခဏ္ဍစက္ကံ၊ ခဏ္ဍစက်တည်း။
၃၂၈။ သပရိဒဏ္ဍာယ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမ၏။ ယေန၊ အကြင်ယောကျ်ားသည်။ ဒဏ္ဍော၊ ဒဏ်ကို။ ဌပိတော၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော မိန်းမကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘောဂဝါသိနီ စ၊ စည်းစိမ်ပေး၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့၊ ။ပ။ “ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော၊ ။ပ။ ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဗဒ္ဓစက္ကံ၊ ဗဒ္ဓစက်တည်း။ မူလံ၊ မူလကို။ သံခိတ္တံ၊ ချုံးအပ်ပြီ။
၃၂၉။ သပရိဒဏ္ဍာယ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမ၏။ ယေန၊ အကြင်ယောကျ်ားသည်။ ဒဏ္ဍော၊ ဒဏ်ကို။ ဌပိတော၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော မိန်းမကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဓနက္ကီတာစ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်း ဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့၊ ။ပ။ “မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော၊ ။ပ။ မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဓဇာဟဋာ စ၊ စစ်မြေအရပ်မှ ဆောင်အပ်သည်လည်း ဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဧကမူလကံ၊ ဧကမူလကသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
ဒူမူလကံပိ၊ ဒွိမူလကကိုလည်းကောင်း။ တိမူလကံပိ၊ တိမူလကကိုလည်းကောင်း။ ယာ၀ နဝမူလကံ၊ နဝမူလကတိုင်အောင်။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။
ဣဒံ၊ ဤဆိုအပ်လတ္တံ့သည်ကား။ ဒသမူလကံ၊ ဒသမူလကတည်း။
၃၃၀။ သပရိဒဏ္ဍာယ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမ၏။ ယေန၊ အကြင်ယောကျ်ားသည်။ ဒဏ္ဍော၊ ဒဏ်ကို။ ဌပိတော၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော မိန်းမကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်း ဖြစ်သော။ ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘောဂဝါသိနီ စ၊ စည်းစိမ်ပေး၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ပဋဝါသိနီ စ၊ ထမီပေး၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဩဒပတ္တကိနီ စ၊ ရေခွက်၌ လက်စုံချ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဩဘဋစုမ္ဗဋာ စ၊ ခေါင်းခုကို ချစေ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဒါသီ စ ဘရိယာ စ၊ ကျွန်မလည်းဖြစ် မယားလည်းဖြစ်သော။ ကမ္မကာရီ စ ဘရိယာ စ၊ အမှုလုပ်လည်းဖြစ် မယားလည်းဖြစ်သော။ ဓဇာဟဋာ စ၊ စစ်မြေအရပ်မှ ဆောင်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ မုဟုတ္တိကာ စ၊ တခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဒဏ္ဍဌပိတစက္ကံ၊ ဒဏ္ဍဌပိတစက်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
မာတုရက္ခိတာ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ားကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
မာတုရက္ခိတာ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ားကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဆန္ဒဝါသိနီ၊ အလိုတူ၍နေသော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့၊ ။ပ။ “ဘောဂဝါသိနီ၊ စည်းစိမ်ပေး၍ နေသော။ ပဋဝါသိနီ၊ ထမီပေး၍ နေသော။ ဩဒပတ္တကိနီ၊ ရေခွက်၌ လက်စုံချ၍ နေသော။ ဩဘဋစုမ္ဗဋာ၊ ခေါင်းခုကို ချစေ၍ နေသော။ ဒါသီ စ ဘရိယာ စ၊ ကျွန်မလည်းဖြစ် မယားလည်းဖြစ်သော။ ကမ္မကာရီ စ ဘရိယာ စ၊ အမှုလုပ်လည်းဖြစ် မယားလည်းဖြစ်သော။ ဓဇာဟဋာ၊ စစ်မြေအရပ်မှ ဆောင်အပ်သော။ မုဟုတ္တိကာ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
နိက္ခေပပဒါနိ၊ နိက္ခေပပုဒ်တို့တည်း။
၃၃၁။ မာတုရက္ခိတာ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ားကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
မာတုရက္ခိတာ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ားကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဘောဂဝါသိနီ စ၊ စည်းစိမ်ပေး၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့၊ ။ပ။ “ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ပဋဝါသိနီ စ၊ ထမီပေး၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ခဏ္ဍစက္ကံ၊ ခဏ္ဍစက်တည်း။
၃၃၂။ မာတုရက္ခိတာ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ားကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘောဂဝါသိနီ စ၊ စည်းစိမ်ပေး၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့၊ ။ပ။ “ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာပေး၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဗဒ္ဓစက္ကံ၊ ဗဒ္ဓစက်တည်း။ မူလံ၊ မူကို။ သံခိတ္တံ၊ ချုံးအပ်ပြီ။
မာတုရက္ခိတာ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ားကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့၊ ။ပ။ “မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်း ဖြစ်သော။ ဓဇာဟဋာ စ၊ စစ်မြေအရပ်မှ ဆောင်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ပတိဏတိ- စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဧကမူလကံ၊ ဧကမူလကသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
ဒုမူလကာဒီနိပိ၊ ဒွိမူလက အစရှိသည်တို့ကိုလည်း။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ကာတဗ္ဗာနိ၊ ပြုအပ်ကုန်၏။
ဣဒံ၊ ဤဆိုအပ်လတ္တံ့သည်ကား။ ဒသမူလကံ၊ ဒသမူလကတည်း။
၃၃၃။ မာတုရက္ခိတာ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ားကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘောဂဝါသိနီ စ၊ စည်းစိမ်ပေး၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ပဋဝါသိနီ စ၊ ထမီပေး၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဩဒပတ္တကိနီ စ၊ ရေခွက်၌ လက်စုံချ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဩဘဋစုမ္ဗဋာ စ၊ ခေါင်းခုကို ချစေ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဒါသီ စ ဘရိယာ စ၊ ကျွန်မလည်းဖြစ် မယားလည်းဖြစ်သော။ ကမ္မကာရီ စ ဘရိယာ စ၊ အမှုလုပ်လည်းဖြစ် မယားလည်းဖြစ်သော။ ဓဇာဟဋာ စ၊ စစ်မြေအရပ်မှ ဆောင်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အပရံ၊ တစ်ပါးသော။ မာတုရက္ခိတာစက္ကံ၊ မာတုရက္ခိတစက်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
ပိတုရက္ခိတာ၊ အဘစောင့်သောမိန်းမသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့၊ ။ပ။ မာတာပိတုရက္ခိတာ၊ အမိအဘ စောင့်သော မိန်းမသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဘာတုရက္ခိတာ၊ မောင်စောင့်သောမိန်းမသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဘဂိနိရက္ခိတာ၊ အစ်မညီမ စောင့်သော မိန်းမသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။
ဉာတိရက္ခိတာ၊ ဆွေမျိုးစောင့်သော မိန်းမသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဂေါတ္တရက္ခိတာ၊ အနွယ်တူ စောင့်သော မိန်းမသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဓမ္မရက္ခိတာ၊ တရားကျင့်ဖော်စောင့်သော မိန်းမသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ သာရက္ခာ၊ အစောင့်ရှိသော မိန်းမသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ သပရိဒဏ္ဍာ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ားကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သပရိဒဏ္ဍာ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ားကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဆန္ဒဝါသိနီ၊ အလိုတူ၍ နေသော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့၊ ။ပ။ “ဘောဂဝါသိနီ၊ စည်းစိမ်ပေး၍ နေသော။ ပဋဝါသိနီ၊ ထမီပေး၍နေသော။ ဩဒပတ္တကိနီ၊ ရေခွက်၌ လက်စုံချ၍ နေသော။ ဩဘဋစုမ္ဗဋာ၊ ခေါင်းခုကို ချစေ၍ နေသော။ ဒါသီ စ ဘရိယာ စ၊ ကျွန်မလည်းဖြစ် မယားလည်းဖြစ်သော။ ကမ္မကာရီ စ ဘရိယာ စ၊ အမှုလုပ်လည်းဖြစ် မယားလည်းဖြစ်သော။ ဓဇာဟဋာ၊ စစ်မြေအရပ်မှ ဆောင်အပ်သော။ မုဟုတ္တိကာ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ် အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
နိက္ခေပပဒါနိ၊ နိက္ခေပပုဒ်တို့တည်း။
၃၃၄။ သပရိဒဏ္ဍာ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ားကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်း ဖြစ်သော။ ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့၊ ။ပ။ “ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်း ဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ခဏ္ဍစက္ကံ၊ ခဏ္ဍစက်တည်း။
၃၃၅။ သပရိဒဏ္ဍာ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ားကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘောဂဝါသိနီ စ၊ စည်းစိမ်ပေး၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့၊ ။ပ။ “ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဗဒ္ဓစက္ကံ၊ ဗဒ္ဓစက်တည်း။ မူလံ၊ မူလကို။ သံခိတ္တံ၊ ချုံးအပ်ပြီ။
၃၃၆။ သပရိဒဏ္ဍာ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ားကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့၊ ။ပ။ “မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဓဇာဟဋာ စ၊ စစ်မြေအရပ်မှ ဆောင်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဧကမူလကံ၊ ဧကမူလကသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
ဒုမူလကာဒီနိပိ၊ ဒွိမူလက အစရှိသည်တို့ကိုလည်း။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ကာတဗ္ဗာနိ၊ ပြုအပ်ကုန်၏။
ဣဒံ၊ ဤဆိုအပ်လတ္တံ့သည်ကား။ ဒသမူလကံ၊ ဒသမူလကတည်း။
၃၃၇။ သပရိဒဏ္ဍာ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ားကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘောဂဝါသိနီ စ၊ စည်းစိမ်ပေး၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ပဋဝါသိနီ စ၊ ထမီပေး၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဩဒပတ္တကိနီ စ၊ ရေခွက်၌ လက်စုံချ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဩဘဋစုမ္ဗဋာ စ၊ ခေါင်းခုကို ချစေ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဒါသီ စ ဘရိယာ စ၊ ကျွန်လည်းဖြစ် မယားလည်းဖြစ်သော။ ကမ္မကာရီ စ ဘရိယာ စ၊ အမှုလုပ်လည်းဖြစ် မယားလည်းဖြစ်သော။ ဓဇာဟဋာ စ၊ စစ်မြေအရပ်မှ ဆောင်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်း ဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အပရံ၊ တစ်ပါးသော။ သပရိဒဏ္ဍာစက္ကံ၊ သပရိဒဏ္ဍစက်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
သဗ္ဗံ စက္ကပေယျာလံ၊ အလုံးစုံသော စက်တို့၏ ပေယျာလသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၃၃၈။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ န ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်မဆောင်အံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ န ဝီမံသတိ၊ မစုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ န ဝီမံသတိ၊ မစုံစမ်းအံ့။ န ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်မဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
န ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်မခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
န ပဋိဂ္ဂဏှတိ၊ ဝန်မခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ န ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်မဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
န ပဋိဂ္ဂဏှတိ၊ ဝန်မခံအံ့။ န ဝီမံသတိ၊ မစုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
န ပဋိဂ္ဂဏှတိ၊ ဝန်မခံအံ့။ န ဝီမံသတိ၊ မစုံစမ်းအံ့။ န ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်မဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ သမ္ဗဟုလေ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ ဂစ္ဆထ၊ သွားကြပါကုန်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဣတ္ထိံ၊ မိန်းမကို။ ဝီမံသထ၊ စုံစမ်းကြပါကုန်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ပဋိဂ္ဂဏှန္တိ၊ ဝန်ခံကုန်အံ့။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဝီမံသန္တိ၊ စုံစမ်းကုန်အံ့။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ပစ္စာဟရန္တိ၊ တစ်ဖန် ဆောင်ကုန်အံ့။ သဗ္ဗေသံ၊ အလုံးစုံသော ရဟန်းတို့အား။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ သမ္ဗဟုလေ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ ဂစ္ဆထ၊ သွားကြပါကုန်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဣတ္ထိံ၊ မိန်းမကို။ ဝီမံသထ၊ စုံစမ်းကြပါကုန်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ပဋိဂ္ဂဏှန္တိ၊ ဝန်ခံကုန်အံ့။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဝီမံသန္တိ၊ စုံစမ်းကုန်အံ့။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းကို။ ပစ္စာဟရာပေန္တိ၊ တစ်ဖန် ဆောင်စေကုန်အံ့။ သဗ္ဗေသံ၊ အလုံးစုံကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ သမ္ဗဟုလေ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ ဂစ္ဆထ၊ သွားကြပါကုန်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဣတ္ထိံ၊ မိန်းမကို။ ဝီမံသထ၊ စုံစမ်းကြပါကုန်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ပဋိဂ္ဂဏှန္တိ၊ ဝန်ခံကုန်အံ့။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းကို။ ဝီမံသာပေတွာ၊ စုံစမ်းစေ၍။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ပစ္စာဟရန္တိ၊ တစ်ဖန် ဆောင်ကုန်အံ့။ သဗ္ဗေသံ၊ အလုံးစုံကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ သမ္ဗဟုလေ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ ဂစ္ဆထ၊ သွားကြပါကုန်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဣတ္ထိံ၊ မိန်းမကို။ ဝီမံသထ၊ စုံစမ်းကြပါကုန်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ပဋိဂ္ဂဏှန္တိ၊ ဝန်ခံကုန်အံ့။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းကို။ ဝီမံသာပေတွာ၊ စုံစမ်းစေ၍။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းကို။ ပစ္စာဟရာပေန္တိ၊ တစ်ဖန် ဆောင်စေကုန်အံ့။ သဗ္ဗေသံ၊ အလုံးစုံကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဣတ္ထိံ၊ မိန်းမကို။ ဝီမံသ၊ စုံစမ်းပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဣတ္ထိံ၊ မိန်းမကို။ ဝီမံသ၊ စုံစမ်းပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ အန္တေဝါသိံ၊ အတွင်းနေ တပည့်ကို။ ပစ္စာဟရာပေတိ၊ တစ်ဖန် ဆောင်စေအံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဣတ္ထိံ၊ မိန်းမကို။ ဝီမံသ၊ စုံစမ်းပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အန္တေဝါသိံ၊ အတွင်းနေ တပည့်ကို။ ဝီမံသာပေတွာ၊ စုံစမ်းစေ၍။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန် ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဣတ္ထိံ၊ မိန်းမကို။ ဝီမံသ၊ စုံစမ်းပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အန္တေဝါသိံ၊ အတွင်းနေ တပည့်ကို။ ဝီမံသာပေသိ၊ စုံစမ်းစေအံ့။ အန္တေဝါသီ၊ အတွင်းနေ တပည့်သည်။ ဝီမံသိတွာ၊ စုံစမ်း၍။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ အပ၌။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ၃၃၉။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ သမ္ပာဒေတိ၊ ပြည့်စုံစေအံ့။ အာဂစ္ဆန္တော၊ လာသည်ရှိသော်။ ဝိသံဝါဒေတိ၊ ချွတ်ယွင်းစေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ ဝိသံဝါဒေတိ၊ ချွတ်ယွင်းစေအံ့။ အာဂစ္ဆန္တော၊ လာသည်ရှိသော်။ သမ္ပာဒေတိ၊ ပြည့်စုံစေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ သမ္ပာဒေတိ၊ ပြည့်စုံစေအံ့။ အာဂစ္ဆန္တော၊ လာသည်ရှိသော်။ သမ္ပာဒေတိ၊ ပြည့်စုံစေအံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ ဝိသံဝါဒေတိ၊ ချွတ်ယွင်းစေအံ့။ အာဂစ္ဆန္တော၊ လာသည်ရှိသော်။ ဝိသံဝါဒေတိ၊ ချွတ်ယွင်းစေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၃၄၀။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာ၏လည်းကောင်း။ စေတိယဿ ဝါ၊ စေတီ၏လည်းကောင်း။ ဂိလာနဿ ဝါ၊ သူနာ၏လည်းကောင်း။ ကရဏီယေန၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စဖြင့်။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် ပဒဘာဇနီအပြီးတည်း။
ဝိနီတဝတ္ထုဥဒ္ဒါနဂါထာ
သုတ္တာ၊ အိပ်ပျော်သော မိန်းမ။ မတာ၊ သေသောမိန်းမ။ နိက္ခန္တာ၊ ထွက်သွားသော မိန်းမ။ အနိတ္ထီ၊ မိန်းမမဟုတ်။ ဣတ္ထိပဏ္ဍကာ၊ မိန်းမစစ်မဟုတ် ပဏ္ဍုက်။ ကလဟံ၊ ခိုက်ရန်ကို။ ကတွာန၊ ပြု၍။ သမ္မောဒိ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟော၏။ ပဏ္ဍကေ၊ ပဏ္ဍုက်၌။ သဉ္စရိတ္တံ၊ အောင်တမန်သည်၏ အဖြစ်သို့။ သမာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်၏။ ဣတိ အယံ၊ ဤသည်ကား။ မာတိကာ၊ မာတိကာတည်း။
ဝိနီတဝတ္ထု
၃၄၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဣတ္ထိံ၊ မိန်းမကို။ ဝီမံသ၊ စုံစမ်းပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေသိ၊ စေခိုင်း၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ မနုဿေ၊ လူတို့ကို။ “ဣတ္ထန္နာမာ၊ ဤအမည်ရှိသော မိန်းမသည်။ ကဟံ၊ အဘယ်မှာနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ သုတ္တာ၊ အိပ်ပျော်နေပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား၊
“ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော နု ခေါ၊ ရောက်လေသလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဣတ္ထိံ၊ မိန်းမကို။ ဝီမံသ၊ စုံစမ်းပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေသိ၊ စေခိုင်း၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ မနုဿေ၊ လူတို့ကို။ “ဣတ္ထန္နာမာ၊ ဤအမည်ရှိသော မိန်းမသည်။ ကဟံ၊ အဘယ်မှာနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ မတာ၊ သေပါပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ပ။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ နိက္ခန္တာ၊ ထွက်သွားပါပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အနိတ္ထီ၊ မိန်းမမဟုတ်ပါ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဣတ္ထိပဏ္ဍကာ၊ မိန်းမအစစ်မဟုတ် ပဏ္ဍုက်ပါ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂-၅)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ သာမိကေန၊ လင်နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ဘဏ္ဍိတွာ၊ ငြင်းခုံ၍။ မာတုဃရံ၊ အမိအိမ်သို့။ အဂမာသိ၊ ပြန်သွား၏။ ကုလူပကော၊ အိမ်သို့ ကပ်တတ်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သမ္မောဒနီယံ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟောခြင်းကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အလံဝစနီယာ၊ အောင်တမန်ဆိုခြင်းငှာ ထိုက်သော မိန်းမလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ နာလံဝစနီယာ၊ အောင်တမန်ဆိုခြင်းငှာ ထိုက်သော မိန်းမ မဟုတ်ပါ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ နာလံဝစနီယေ၊ အောင်တမန်ဆိုခြင်းငှာ မထိုက်သော မိန်းမ၌။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၆)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပဏ္ဍကေ၊ ပဏ္ဍုက်၌။ သဉ္စရိတ္တံ၊ အောင်တမန်သည်၏ အဖြစ်သို့။ သမာပဇ္ဇိ၊ ရောက်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၇)
ပဉ္စမံ၊ ငါးခုမြောက်သော။ သဉ္စရိတ္တသိက္ခာပဒံ၊ သဉ္စရိတ္တသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၆-ကုဋိကာရ သိက္ခာပုဒ်
၃၄၂။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ကလန္ဒကနိဝါပေ၊ ရှဉ့်နက်တို့အား အစာပေး၍ ကျွေးမွေးရာဖြစ်သော။ ဝေဠုဝနေ၊ ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာဠဝကာ၊ အာဠဝီတိုင်းသား ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သညာစိကာယော၊ ကိုယ်တိုင် တောင်းအပ်သော အဆောက်အဦရှိကုန်သော။ အဿာမိကာယော၊ ဆောက်လုပ်သူအရှင် မရှိကုန်သော။ အတ္တုဒ္ဒေသိကာယော၊ မိမိဟု ဆိုအပ်ကုန်သော ညွှန်းအပ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ရှိကုန်သော။ အပ္ပမာဏိကာယော၊ အတိုင်းအရှည် မရှိကုန်သော။ ကုဋိယော၊ ကုဋီတို့ကို။ ကာရာပေန္တိ၊ ပြုစေကုန်၏။ တာယော၊ ထိုကုဋီတို့သည်။ နိဋ္ဌာနံ၊ ပြီးဆုံးခြင်းသို့။ န ဂစ္ဆန္တိ၊ မရောက်ကုန်။ တေ၊ ထိုအာဠဝီတိုင်းသား ရဟန်းများတို့သည်။ “ပုရိသံ၊ ယောကျ်ားကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ ပုရိသတ္ထကရံ၊ ယောကျ်ားသည် ပြုအပ်သော။ ဟတ္ထကံ၊ ကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ ဂေါဏံ၊ နွားကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ သကဋံ၊ လှည်းကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ ဝါသိံ၊ ပဲခွပ်ကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ ပရသုံ၊ ပုဆိန်ကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ ကုဌာရိံ၊ ဓားမကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ ကုဒါလံ၊ ပေါက်တူးကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ နိခါဒနံ၊ ဆောက်ကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ ဝလ္လိံ၊ နွယ်ကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ ဝေဠုံ၊ ဝါးကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ မုဉ္ဇံ၊ ဖြူဆန်မြက်ကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ ပဗ္ဗဇံ၊ ပြိတ်မြက်ကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ တိဏံ၊ ကြွင်းသော မြက်ကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ မတ္တိကံ၊ မြေညက်ကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ယာစနဗဟုလာ၊ တောင်းခြင်း များကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိညတ္တိဗဟုလာ၊ သိစေခြင်း များကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ယာစနာယ၊ တောင်းခြင်းသည်။ ဥပဒ္ဒုတာ၊ နှိပ်စက်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိညတ္တိယာ၊ သိစေခြင်းသည်။ ဥပဒ္ဒုတာ၊ နှိပ်စက်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်ကုန်၍။ ဥဗ္ဗိဇ္ဇန္တိပိ၊ ထိတ်လည်း ထိတ်ကုန်၏။ ဥတ္တသန္တိပိ၊ လန့်လည်း လန့်ကုန်၏။ ပလာယန္တိပိ၊ ပြေးလည်း ပြေးကုန်၏။ အညေနပိ၊ တစ်ပါးသော အရပ်ဖြင့်လည်း။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကုန်၏။ အညေနပိ၊ တစ်ပါးသော အရပ်ဖြင့်လည်း။ မုခံ၊ မျက်နှာကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ဒွါရံပိ၊ တံခါးကိုလည်း။ ထကေန္တိ၊ ပိတ်ကုန်၏။ ဂါဝိမ္ပိ၊ နွားမကိုလည်း။ ဒိသွာ၊ မြင်ကုန်၍။ ဘိက္ခူတိ မညမာနာ၊ ရဟန်းဟု မှတ်ထင်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပလာယန္တိ၊ ပြေးကုန်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ မဟာကဿပေါ၊ အရှင်မဟာကဿပသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ဝဿံဝုဋ္ဌော၊ ဝါကျွတ်ပြီးသည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာဠဝီ၊ အာဠဝီတိုင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲသွား၏။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်သဖြင့်။ ယေန မဂ္ဂေန၊ အကြင်ခရီးဖြင့်။ အာဠဝီ၊ အာဠဝီတိုင်းသို့။ အဝသရိတဗ္ဗာ၊ ရောက်အပ်၏။ တံ တေန မဂ္ဂေန၊ ထိုခရီးဖြင့်။ အာဠဝိံ၊ အာဠဝီတိုင်းသို့။ အဝသရိ၊ ရောက်၏။ အာယသ္မာ မဟာကဿပေါ၊ အရှင်မဟာကဿပသည်။ တတြ အာဠဝိယံ၊ ထိုအာဠဝီတိုင်း၌။ အဂ္ဂါဠဝေ၊ အဂ္ဂါဠ၀ အမည်ရှိသော။ စေတိယေ၊ စေတီ၌။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ မဟာကဿပေါ၊ အရှင်မဟာကဿပသည်။ ပုဗ္ဗဏှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ အာဠဝိံ၊ အာဠဝီတိုင်းသို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပါဝိသိ၊ ဝင်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ အာယသ္မန္တံ မဟာကဿပံ၊ အရှင်မဟာကဿပကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍။ ဥဗ္ဗိဇ္ဇန္တိပိ၊ ထိတ်လည်း ထိတ်ကုန်၏။ ဥတ္တသန္တိပိ၊ လန့်လည်း လန့်ကုန်၏။ ပလာယန္တိပိ၊ ပြေးလည်း ပြေးကုန်၏။ အညေနပိ၊ တစ်ပါးသော အရပ်ဖြင့်လည်း။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကုန်၏။ အညေနပိ၊ တစ်ပါးသော အရပ်ဖြင့်လည်း။ မုခံ၊ မျက်နှာကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ဒွါရံပိ၊ တံခါးကိုလည်း။ ထကေန္တိ၊ ပိတ်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ မဟာကဿပေါ၊ အရှင်မဟာကဿပသည်။ အာဠဝိယံ၊ အာဠဝီတိုင်း၌။ ဝိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရိတွာ၊ လှည့်လည်၍။ ပစ္ဆာဘတ္တံ၊ ဆွမ်းစားပြီးသည်မှ နောက်၌။ ပိဏ္ဍပါတပ္ပဋိက္ကန္တော၊ ဆွမ်းစားရာမှ ဖဲခဲ့သည်ရှိသော်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်သနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အယံ အာဠဝီ၊ ဤအာဠဝီတိုင်းသည်။ သုဘိက္ခာ၊ ဝပြောသည်။ သုလဘပိဏ္ဍာ၊ ရလွယ်သော ဆွမ်းရှိသည်။ ဥေဉ္ဆန ပဂ္ဂဟေန၊ သပိတ်လက်၌ စွဲပိုက်၍ ဆွမ်းခံသဖြင့်။ ယာပေတုံ၊ မျှတခြင်းငှာ။ သုကရာ၊ လွယ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဧတရဟိ ပန၊ ယခုအခါ၌ကား။ အယံ အာဠဝီ၊ ဤအာဠဝီတိုင်းသည်။ ဒုဗ္ဘိက္ခာ၊ ငတ်မွတ်သည်။ ဒုလ္လဘပိဏ္ဍာ၊ ရခဲသော ဆွမ်းရှိသည်။ ဥေဉ္ဆန ပဂ္ဂဟေန၊ သပိတ်လက်၌ စွဲပိုက်၍ ဆွမ်းခံသဖြင့်။ ယာပေတုံ၊ မျှတခြင်းငှာ။ န သုကရာ၊ မလွယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယေန ဟေတုနာ၊ အကြင်အကြောင်းဖြင့်။ ယေန ပစ္စယေန၊ အကြင်အထောက်ပံ့ဖြင့်။ အယံ အာဠဝီ၊ ဤအာဠဝီတိုင်းသည်။ ဒုဗ္ဘိက္ခာ၊ ငတ်မွတ်၏။ ဒုလ္လဘပိဏ္ဍာ၊ ရခဲသောဆွမ်း ရှိ၏။ ဥေဉ္ဆန ပဂ္ဂဟေန၊ သပိတ်လက်၌ စွဲပိုက်၍ ဆွမ်းခံသဖြင့်။ ယာပေတုံ၊ မျှတခြင်းငှာ။ န သုကရာ၊ မလွယ်။ သော ဟေတု၊ ထိုအကြောင်းသည်။ ကော နု ခေါ၊ အဘယ်နည်း။ သော ပစ္စယော၊ ထိုအထောက်အပံ့သည်။ ကော နု ခေါ၊ အဘယ်နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အာယသ္မတော မဟာကဿပဿ၊ အရှင်မဟာကဿပအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။
၃၄၃။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ယထာဘိရန္တံ၊ အလိုရှိတော်မူသရွေ့။ ဝိဟရိတွာ၊ နေတော်မူပြီး၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာဠဝီ၊ အာဠဝီတိုင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲတော်မူ၏။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်သဖြင့်။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရမာနော၊ လှည့်လည်သည်ရှိသော်။ ယေန မဂ္ဂေန၊ အကြင်ခရီးဖြင့်။ အာဠဝီ၊ အာဝီတိုင်းသို့။ အဝသရိတဗ္ဗာ၊ ရောက်အပ်၏။ တံ တေန မဂ္ဂေန၊ ထိုခရီးဖြင့်။ အာဠဝိံ၊ အာဠဝီတိုင်းသို့။ အဝသရိ၊ ရောက်တော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တတြ အာဠဝိယံ၊ ထိုအာဠဝီတိုင်း၌။ အဂ္ဂါဠဝေ၊ အဂ္ဂါဠ၀ အမည်ရှိသော။ စေတိယေ၊ စေတီ၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ မဟာကဿပေါ၊ အရှင်မဟာကဿပသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ အာယသ္မာ မဟာကဿပေါ၊ အရှင်မဟာကဿပသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ သန္နိပါတာပေတွာ၊ စည်းဝေးစေ၍။ အာဠဝိကေ၊ အာဠဝီတိုင်းသားဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ကိံ ပဋိပုစ္ဆိ၊ အဘယ်သို့ မေးတော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ သညာစိကာယော၊ ကိုယ်တိုင် တောင်းအပ်သော အဆောက်အဦ ရှိကုန်သော။ အဿာမိကာယော၊ ဆောက်လုပ်သူ အရှင် မရှိကုန်သော။ အတ္တုဒ္ဒေသိကာယော၊ မိမိဟုဆိုအပ်သော ညွှန်းအပ်သော ပုဂ္ဂိုလ် ရှိကုန်သော။ အပ္ပမာဏိကာယော၊ အတိုင်းအရှည် မရှိကုန်သော။ ကုဋိယော၊ ကုဋီတို့ကို။ ကာရာပေထ၊ ပြုစေကုန်၏။ တာယော၊ ထိုကုဋီတို့သည်။ နိဋ္ဌာနံ၊ ပြီးဆုံးခြင်းသို့။ န ဂစ္ဆန္တိ၊ မရောက်ကုန်။ တေ တုမှေ၊ ထိုသင်တို့သည်။ ‘ပုရိသံ၊ ယောကျ်ားကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ ပုရိသတ္ထကရံ၊ ယောကျ်ားသည် ပြုအပ်သော ဟတ္ထကံကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့၊ ။ပ။ တိဏံ၊ ကြွင်းသော မြက်ကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ မတ္တိကံ၊ မြေညက်ကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယာစနဗဟုလာ၊ တောင်းခြင်း များကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိညတ္တိဗဟုလာ၊ သိစေခြင်း များကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရထ၊ နေကြကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ယာစနာယ၊ တောင်းခြင်းသည်။ ဥပဒ္ဒုတာ၊ နှိပ်စက်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိညတ္တိယာ၊ သိစေခြင်းသည်။ ဥပဒ္ဒုတာ၊ နှိပ်စက်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်ကုန်၍။ ဥဗ္ဗိဇ္ဇန္တိပိ၊ ထိတ်လည်း ထိတ်ကုန်၏။ ဥတ္တသန္တိပိ၊ လန့်လည်း လန့်ကုန်၏။ ပလာယန္တိပိ၊ ပြေးလည်း ပြေးကုန်၏။ အညေနပိ၊ တစ်ပါးသော အရပ်ဖြင့်လည်း။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကုန်၏။ အညေနပိ၊ တစ်ပါးသော အရပ်ဖြင့်လည်း။ မုခံ၊ မျက်နှာကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ဒွါရံပိ၊ တံခါးကိုလည်း။ ထကေန္တိ၊ ပိတ်ကုန်၏။ ဂါဝိမ္ပိ၊ နွားမကိုလည်း။ ဒိသွာ၊ မြင်ကုန်၍။ ဘိက္ခူတိ မညမာနာ၊ ရဟန်းဟု မှတ်ထင်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပလာယန္တိ၊ ပြေးကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ကိံ ဝိဂရဟိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့တော်မူသနည်း၊ ။ပ။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သံယာစိကာယော၊ ကိုယ်တိုင် တောင်းအပ်သော အဆောက်အဦ ရှိကုန်သော။ အဿာမိကာယော၊ ဆောက်လုပ်သူ အရှင် မရှိကုန်သော။ အတ္တုဒ္ဒေသိကာယော၊ မိမိဟုဆိုအပ်သော ညွှန်းအပ်သော ပုဂ္ဂိုလ် ရှိကုန်သော။ အပ္ပမာဏိကာယော၊ အတိုင်းအရှည် မရှိကုန်သော။ ကုဋိယော၊ ကုဋီတို့ကို။ ကာရာပေဿထ နာမ၊ ပြုစေကြကုန်ဘိသနည်း။ တာယော၊ ထိုကုဋီတို့သည်၊
နိဋ္ဌာနံ၊ ပြီးဆုံးခြင်းသို့။ န ဂစ္ဆန္တိ၊ မရောက်ကုန်။ တေ တုမှေ၊ ထိုသင်တို့သည်။ ပုရိသံ၊ ယောကျ်ားကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ ပုရိသတ္ထကရံ၊ ယောကျ်ားသည် ပြုအပ်သော ဟတ္ထကံကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့၊ ။ပ။ တိဏံ၊ ကြွင်းသော မြက်ကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ မတ္တိကံ၊ မြေညက်ကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယာစနဗဟုလာ၊ တောင်းခြင်း များကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိညတ္တိဗဟုလာ၊ သိစေခြင်း များကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရိဿထ နာမ၊ နေကြကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူပြီး၍။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း-
၃၄၄။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘူတပုဗ္ဗံ၊ ရှေး၌ဖြစ်ဖူးသည်ကား။ ဒွေ ဘာတရော၊ ညီနောင် နှစ်ယောက်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣသယော၊ ရသေ့တို့သည်။ ဂင်္ဂံ၊ ဂင်္ဂါ အမည်ရှိသော။ နဒိံ၊ မြစ်ကို။ ဥပနိဿာယ၊ အမှီပြုကုန်၍။ ဝိဟရိံသု၊ နေကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မဏိကဏ္ဌော၊ မဏိကဏ္ဌ အမည်ရှိသော။ နာဂရာဇာ၊ နဂါးမင်းသည်။ ဂင်္ဂံ၊ ဂင်္ဂါ အမည်ရှိသော။ နဒိံ၊ မြစ်ကို။ ဥတ္တရိတွာ၊ ကူး၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ကနိဋ္ဌော၊ ညီငယ်ဖြစ်သော။ ဣသိ၊ ရသေ့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုညီငယ်ရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ကနိဋ္ဌံ၊ ညီငယ်ဖြစ်သော။ ဣသိံ၊ ရသေ့ကို။ သတ္တက္ခတ္တုံ၊ ခုနစ်ကြိမ်။ ဘောဂေဟိ၊ အခွေတို့ဖြင့်။ ပရိက္ခိပိတွာ၊ ရစ်ပတ်၍။ ဥပရိမုဒ္ဓနိ၊ ထိပ်ထက်၌။ မဟန္တံ၊ ကြီးစွာသော။ ဖဏံ၊ ပါးပျဉ်းကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ အဋ္ဌာသိ၊ တည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကနိဋ္ဌော၊ ညီငယ်ဖြစ်သော။ ဣသိ၊ ရသေ့သည်။ တဿ နာဂဿ၊ ထိုနဂါးမှ။ ဘယာ၊ ကြောက်ခြင်းကြောင့်။ ကိသော၊ ကြုံသည်။ လူခေါ၊ ခေါင်းပါးသည်။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏော၊ အဆင်းမလှသည်။ ဥပ္ပဏ္ဍုပ္ပဏ္ဍုကဇာတော၊ ဖြစ်သော ဖက်ရွက်ရော်ကဲ့သို့ ဖျော့တော့သော အဆင်း ရှိသည်။ ဓမနိသန္ထတဂတ္တော၊ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထသော ကိုယ်ရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဇေဋ္ဌော၊ အစ်ကိုကြီးဖြစ်သော။ ဣသိ၊ ရသေ့သည်။ ကိသံ၊ ကြုံသော။ လူခံ၊ ခေါင်းပါးသော။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏံ၊ အဆင်းမလှသော။ ဥပ္ပဏ္ဍုပ္ပဏ္ဍုကဇာတံ၊ ဖြစ်သော ဖက်ရွက်ရော်ကဲ့သို့ ဖျော့တော့သော အဆင်းရှိသော။ ဓမနိသန္ထတဂတ္တံ၊ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထသော ကိုယ် ရှိသော။ ကနိဋ္ဌံ၊ ညီငယ်ဖြစ်သော။ ဣသိံ၊ ရသေ့ကို။ အဒ္ဒသ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်ပြီး၍။ ကနိဋ္ဌံ၊ ညီငယ်ဖြစ်သော။ ဣသိံ၊ ရသေ့ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “ဘော၊ အချင်း။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိသော၊ ကြုံသနည်း။ လူခေါ၊ ခေါင်းပါးသနည်း။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏော၊ အဆင်းမလှသနည်း။ ဥပ္ပဏ္ဍုပ္ပဏ္ဍုကဇာတော၊ ဖြစ်သော ဖက်ရွက်ရော်ကဲ့သို့ ဖျော့တော့သော အဆင်းရှိသနည်း။ ဓမနိသန္ထတဂတ္တော၊ အကြော ပြိုင်းပြိုင်းထသော ကိုယ် ရှိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘော၊ အချင်း။ ဣဓ၊ ဤဂင်္ဂါမြစ်ကွေ့၌။ မဏိကဏ္ဌော၊ မဏိကဏ္ဌ အမည်ရှိသော။ နာဂရာဇာ၊ နဂါးမင်းသည်။ ဂင်္ဂံ၊ ဂင်္ဂါ အမည်ရှိသော။ နဒိံ၊ မြစ်ကို။ ဥတ္တရိတွာ၊ ကူး၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအကျွန်ုပ်ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ သတ္တက္ခတ္တုံ၊ ခုနစ်ကြိမ်။ ဘောဂေဟိ၊ အခွေတို့ဖြင့်။ ပရိက္ခိပိတွာ၊ ရစ်ပတ်၍။ ဥပရိမုဒ္ဓနိ၊ ထိပ်ထက်၌။ မဟန္တံ၊ ကြီးစွာသော။ ဖဏံ၊ ပါးပျဉ်းကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ အဋ္ဌာသိ၊ တည်၏။ ဘော၊ အချင်း။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တဿ နာဂဿ၊ ထိုနဂါးမှ။ ဘယာ၊ ကြောက်ခြင်းကြောင့်။ ကိသော၊ ကြုံသည်။ လူခေါ၊ ခေါင်းပါးသည်။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏော၊ အဆင်းမလှသည်။ ဥပ္ပဏ္ဍုပ္ပဏ္ဍုကဇာတော၊ ဖြစ်သော ဖက်ရွက်ရော်ကဲ့သို့ ဖျော့တော့သော အဆင်း ရှိသည်။ ဓမနိသန္ထတဂတ္တော၊ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထသော ကိုယ် ရှိသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘော၊ အချင်း။ တွံ၊ သင်သည်။ တဿ နာဂဿ၊ ထိုနဂါး၏။ အနာဂမနံ၊ မလာခြင်းကို။ ဣစ္ဆသိ ပန၊ အလိုရှိသလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိတေ၊ မေးအပ်သည်ရှိသော်။ “ဘော၊ အချင်း။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တဿ နာဂဿ၊ ထိုနဂါး၏။ အနာဂမနံ၊ မလာခြင်းကို။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘော၊ အချင်း။ တွံ၊ သင်သည်။ တဿ နာဂဿ၊ ထိုနဂါး၏။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော ဥစ္စာကို။ ပဿသိ အပိ ပန၊ မြင်၏လော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိတေ၊ မေးအပ်သည်ရှိသော်။ “ဘော၊ အချင်း။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အဿ၊ ထိုနဂါး၏။ ကဏ္ဌေ၊ လည်၌။ ပိလန္ဓနံ၊ ဝတ်ဆင်သော။ မဏိံ၊ ပတ္တမြားကို။ ပဿာမိ၊ မြင်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘော၊ အချင်း။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ တွံ၊ သင်သည်။ တံ နာဂံ၊ ထိုနဂါးကို။ မဏိံ၊ ပတ္တမြားကို။ ‘ဘော၊ အချင်းနဂါး။ မေ၊ ငါ့အား။ မဏိံ၊ ပတ္တမြားကို။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့။ မေ၊ ငါ့အား။ မဏိနာ၊ ပတ္တမြားကို။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယာစ၊ တောင်းလေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မဏိကဏ္ဌော၊ မဏိကဏ္ဌ အမည်ရှိသော။ နာဂရာဇာ၊ နဂါးမင်းသည်။ ဂင်္ဂံ၊ ဂင်္ဂါ အမည်ရှိသော။ နဒိံ၊ မြစ်ကို။ ဥတ္တရိတွာ၊ ကူး၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ကနိဋ္ဌော၊ ညီငယ်ဖြစ်သော။ ဣသိ၊ ရသေ့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုညီငယ်ရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌာသိ၊ တည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတံ ခေါ၊ တည်ပြီးသော။ မဏိကဏ္ဌံ၊ မဏိကဏ္ဌ အမည်ရှိသော။ နာဂရာဇာနံ၊ နဂါးမင်းကို။ ကနိဋ္ဌော၊ ညီငယ်ဖြစ်သော။ ဣသိ၊ ရသေ့သည်။ “ဘော၊ အချင်းနဂါး။ မေ၊ ငါ့အား။ မဏိံ၊ ပတ္တမြားကို။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့။ မေ၊ ငါ့အား။ မဏိနာ၊ ပတ္တမြားကို။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မဏိကဏ္ဌော၊ မဏိကဏ္ဌ အမည်ရှိသော။ နာဂရာဇာ၊ နဂါးမင်းသည်။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ မဏိံ၊ ပတ္တမြားကို။ ယာစတိ၊ တောင်း၏။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်းအား။ မဏိနာ၊ ပတ္တမြားကို။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ခိပ္ပညေဝ၊ လျင်စွာသာလျှင်။ အဂမာသိ၊ သွားလေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ မဏိကဏ္ဌော၊ မဏိကဏ္ဌ အမည်ရှိသော။ နာဂရာဇာ၊ နဂါးမင်းသည်။ ဂင်္ဂံ၊ ဂင်္ဂါ အမည်ရှိသော။ နဒိံ၊ မြစ်ကို။ ဥတ္တရိတွာ၊ ကူး၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ကနိဋ္ဌော၊ ညီငယ်ဖြစ်သော။ ဣသိ၊ ရသေ့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုညီငယ်ရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကနိဋ္ဌော၊ ညီငယ်ဖြစ်သော။ ဣသိ၊ ရသေ့သည်။ ဒူရတောဝ၊ အဝေးမှသာလျှင်။ အာဂစ္ဆန္တံ၊ လာသော။ မဏိကဏ္ဌံ၊ မဏိကဏ အမည်ရှိသော။ နာဂရာဇာနံ၊ နဂါးမင်းကို။ အဒ္ဒသ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်ပြီး၍။ မဏိကဏ္ဌံ၊ မဏိကဏ္ဌအမည်ရှိသော။ နာဂရာဇာနံ၊ နဂါးမင်းကို။ “ဘော၊ အချင်းနဂါး။ မေ၊ ငါ့အား။ မဏိံ၊ ပတ္တမြားကို။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့။ မေ၊ ငါ့အား။ မဏိနာ၊ ပတ္တမြားကို။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မဏိကဏ္ဌော၊ မဏိကဏ္ဌ အမည်ရှိသော။ နာဂရာဇာ၊ နဂါးမင်းသည်။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ မဏိံ၊ ပတ္တမြားကို။ ယာစတိ၊ တောင်း၏။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်းအား။ မဏိနာ၊ ပတ္တမြားကို။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ တတောဝ၊ ထိုမြင်ရာအရပ်မှသာလျှင်။ ပဋိနိဝတ္တိ၊ နောက်သို့ ဆုတ်လေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ မဏိကဏ္ဌော၊ မဏိကဏ္ဌ အမည်ရှိသော။ နာဂရာဇာ၊ နဂါးမင်းသည်။ ဂင်္ဂံ၊ ဂင်္ဂါ အမည်ရှိသော။ နဒိံ၊ မြစ်ကို။ ဥတ္တရတိ၊ ကူး၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကနိဋ္ဌော၊ ညီငယ်ဖြစ်သော။ ဣသိ၊ ရသေ့သည်။ ဂင်္ဂံ၊ ဂင်္ဂါ အမည်ရှိသော။ နဒိံ၊ မြစ်ကို။ ဥတ္တရန္တံ၊ ကူးသော။ မဏိကဏ္ဌံ၊ မဏိကဏ္ဌ အမည်ရှိသော။ နာဂရာဇာနံ၊ နဂါးမင်းကို။ အဒ္ဒသ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်ပြီး၍။ မဏိကဏ္ဌံ၊ မဏိကဏ္ဌ အမည်ရှိသော။ နာဂရာဇာနံ၊ နဂါးမင်းကို။ “ဘော၊ အချင်းနဂါး။ မေ၊ ငါ့အား။ မဏိံ၊ ပတ္တမြားကို။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့။ မေ၊ ငါ့အား။ မဏိနာ၊ ပတ္တမြားကို။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မဏိကဏ္ဌော၊ မဏိကဏ္ဌအမည်ရှိသော။ နာဂရာဇာ၊ နဂါးမင်းသည်။ ကနိဋ္ဌံ၊ ညီငယ်ဖြစ်သော။ ဣသိံ၊ ရသေ့ကို။ ဂါထာဟိ၊ ဂါထာတို့ဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်ဆို၏။ ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်ဆိုသနည်း-
ဘော ဣသေ၊ ရှင်ရသေ့။ မမ၊ ငါ့အား။ ဝိပုလံ၊ ပြန့်ပြောသော။ ဥဠာရံ၊ မွန်မြတ်သော။ အန္နပါနံ၊ ထမင်းအဖျော်သည်။ ဣမဿ မဏိဿ၊ ဤပတ္တမြား၏။ ဟေတု၊ အကြောင်းကြောင့်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုပတ္တမြားကို။ တေ၊ ရှင်ရသေ့အား။ အဟံ၊ ငါသည်။ န ဒဿံ၊ မပေးလို။ တွံ၊ သင်သည်။ အတိယာစကော၊ မသိဆိုးကောင်း အလွန်တောင်းသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တေ၊ သင်၏။ အဿမံပိ၊ ကျောင်းသင်္ခမ်းသို့လည်း။ န စ အာဂမိဿံ၊ တစ်ဖန်မလာအံ့။
သက္ခရဓောတပါဏီ၊ ကျောက်၌ သွေးအပ်သော ဓားသန်လျက် လက်၌ ရှိသော။ သုသု၊ ပျိုနုသော ယောကျ်ားသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ တာသေသိ ယထာ၊ ခြိမ်းခြောက်သကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ သေလံ၊ ပတ္တမြားကို။ ယာစမာနော၊ တောင်းသည်ဖြစ်၍။ တွံ၊ သင်သည်။ တာသေသိ၊ ခြိမ်းခြောက်၏။ တံ၊ ထိုပတ္တမြားကို။ တေ၊ ရှင်ရသေ့အား။ အဟံ၊ ငါသည်။ န ဒဿံ၊ မပေးလို။ တွံ၊ သင်သည်။ အတိယာစကော၊ မသိဆိုးကောင်း အလွန်တောင်းသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တေ၊ သင်၏။ အဿမံပိ၊ ကျောင်းသင်္ခမ်းသို့လည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ န စ အာဂမိဿံ၊ တစ်ဖန်မလာအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်ဆို၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မဏိကဏ္ဌော၊ မဏိကဏ္ဌ အမည်ရှိသော။ နာဂရာဇာ၊ နဂါးမင်းသည်။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ မဏိံ၊ ပတ္တမြားကို။ ယာစတိ၊ တောင်း၏။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်းအား။ မဏိနာ၊ ပတ္တမြားကို။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲသွားလေ၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ပက္ကန္တောဝ၊ ဖဲသွားသည်သာလျှင်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ န ပစ္စာဂဉ္ဆိ၊ မပြန်လာ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကနိဋ္ဌော၊ ညီငယ်ဖြစ်သော။ ဣသိ၊ ရသေ့သည်။ ဒဿနီယဿ၊ ရှုချင်ဖွယ် ရှိသော။ တဿ နာဂဿ၊ ထိုနဂါးကို။ အဒဿနေန၊ မမြင်ရခြင်းကြောင့်။ ဘိယျောသောမတ္တာယ၊ အတိုင်းထက် အလွန်။ ကိသော၊ ကြုံသည်။ လူခေါ၊ ခေါင်းပါးသည်။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏော၊ အဆင်း မလှသည်။ ဥပ္ပဏ္ဍုပ္ပဏ္ဍုကဇာတော၊ ဖြစ်သော ဖက်ရွက်ရော်ကဲ့သို့ ဖျော့တော့သော အဆင်း ရှိသည်။ ဓမနိသန္ထတဂတ္တော၊ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထသော ကိုယ် ရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဇေဋ္ဌော၊ အစ်ကိုကြီးဖြစ်သော။ ဣသိ၊ ရသေ့သည်။ ဘိယျောသောမတ္တာယ၊ အတိုင်းထက် အလွန်။ ကိသံ၊ ကြုံသော။ လူခံ၊ ခေါင်းပါးသော။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏံ၊ အဆင်းမလှသော။ ဥပ္ပဏ္ဍုပ္ပဏ္ဍုကဇာတံ၊ ဖြစ်သော ဖက်ရွက်ရော်ကဲ့သို့ ဖျော့တော့သော အဆင်း ရှိသော။ ဓမနိသန္ထတဂတ္တံ၊ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထသော ကိုယ် ရှိသော။ ကနိဋ္ဌံ၊ ညီငယ်ဖြစ်သော။ ဣသိံ၊ ရသေ့ကို။ အဒ္ဒသ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်ပြီး၍။ ကနိဋ္ဌံ၊ ညီငယ်ဖြစ်သော။ ဣသိံ၊ ရသေ့ကို။ “ဘော၊ အချင်း။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဘိယျောသောမတ္တာယ၊ အတိုင်းထက်အလွန်။ ကိသော၊ ကြုံသနည်း။ လူခေါ၊ ခေါင်းပါးသနည်း။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏော၊ အဆင်းမလှသနည်း။ ဥပ္ပဏ္ဍုပ္ပဏ္ဍုကဇာတော၊ ဖြစ်သော ဖက်ရွက်ရော်ကဲ့သို့ ဖျော့တော့သော အဆင်း ရှိသနည်း။ ဓမနိသန္ထတဂတ္တော၊ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထသော ကိုယ် ရှိသနည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘော၊ အချင်း။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဒဿနီယဿ၊ ရှုချင်ဖွယ် ရှိသော။ တဿ နာဂဿ၊ ထိုနဂါးကို။ အဒဿနေန၊ မမြင်ရခြင်းကြောင့်။ ဘိယျောသောမတ္တာယ၊ အတိုင်းထက် အလွန်။ ကိသော၊ ကြုံပါ၏။ လူခေါ၊ ခေါင်းပါးပါ၏။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏော၊ အဆင်းမလှပါ။ ဥပ္ပဏ္ဍုပ္ပဏ္ဍုကဇာတော၊ ဖြစ်သော ဖက်ရွက်ရော်ကဲ့သို့ ဖျော့တော့သော အဆင်း ရှိပါ၏။ ဓမနိသန္ထတဂတ္တော၊ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထသော ကိုယ် ရှိပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဇေဋ္ဌော၊ အစ်ကိုကြီးဖြစ်သော။ ဣသိ၊ ရသေ့သည်။ ကနိဋ္ဌံ၊ ညီငယ်ဖြစ်သော။ ဣသိံ၊ ရသေ့ကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်ဆို၏။ ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်ဆိုသနည်း-
ယဿ၊ အကြင်သူအား။ ပိယံ၊ ချစ်အပ်သော။ ယံ၊ အကြင်ဝတ္ထုကို။ ဇိဂီသေ၊ တောင့်တနှစ်သက်ရာ၏။ တဿ၊ ထိုသူ၏။ တံ၊ ထိုဝတ္ထုကို။ န ယာစေ၊ မတောင်းရာ။ အတိယာစနာယ၊ အလွန်တောင်းခြင်းကြောင့်။ ဝိဒေဿော၊ မုန်းခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်ဘိ၏။ ဗြာဟ္မဏေန၊ ရသေ့သည်။ နာဂေါ၊ နဂါးကို။ မဏိံ၊ ပတ္တမြားကို။ ယာစိတော၊ တောင်းအပ်၏။ တံ၊ ထိုနဂါးကို။ အဒဿနညေဝ၊ မမြင်ခြင်းသို့သာလျှင်။ အဇ္ဈာဂမာ၊ ရောက်လေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်ဆို၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တိရစ္ဆာနဂတာနံ၊ တိရစ္ဆာန်ဖြစ်ကုန်သော။ တေသံ ပါဏာနံ၊ ထိုသတ္တဝါတို့အား။ ယာစနာ၊ တောင်းခြင်းကို။ အမနာပါ၊ မနှစ်သက်အပ်သည်။ ဝိညတ္တိ၊ သိစေခြင်းကို။ အမနာပါ၊ မနှစ်သက်အပ်သည်။ ဘဝိဿတိ နာမ၊ ဖြစ်တုံဘိ၏။ မနုဿဘူတာနံ၊ လူဖြစ်၍ ဖြစ်ကုန်သော။ ပါဏာနံ၊ သတ္တဝါတို့အား။ ကိမင်္ဂံ ပန၊ နှစ်သက်ခြင်း၌ အကြောင်းဆိုဖွယ် အဘယ်မှာ ရှိအံ့နည်း။
၃၄၅။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘူတပုဗ္ဗံ၊ ရှေး၌ ဖြစ်ဖူးသည်ကား။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဟိမဝန္တပဿေ၊ ဟိမဝန္တာအရပ်၌။ အညတရသ္မိံ၊ မထင်ရှားသော။ ဝနသဏ္ဍေ၊ တောအုပ်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဿ ခေါ ဝနသဏ္ဍဿ၊ ထိုတောအုပ်၏။ အဝိဒူရေ၊ မနီးမဝေးသော အရပ်၌။ မဟန္တံ၊ ကြီးသော။ နိန္နံ၊ နိမ့်ရှိုင်းသော။ ပလ္လလံ၊ ညွန်အိုင်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မဟာသကုဏသံဃော၊ များစွာသော ငှက်အပေါင်းသည်။ တသ္မိံ ပလ္လလေ၊ ထိုညွန်အိုင်၌။ ဒိဝသံ၊ တစ်နေ့ပတ်လုံး။ ဂေါစရံ၊ ကျက်စားခြင်းငှာ။ စရိတွာ၊ လှည့်လည်၍။ သာယံ၊ ညချမ်းသော အခါ၌။ တံ ဝနသဏ္ဍံ၊ ထိုတောအုပ်သို့။ ဝါသာယ၊ နေခြင်းငှာ။ ဥပဂစ္ဆတိ၊ ကပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တဿ သကုဏသံဃဿ၊ ထိုငှက်အပေါင်း၏။ သဒ္ဒေန၊ အသံသည်။ ဥဗ္ဗာဠှော၊ ပြင်းစွာ နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုငါဘုရား ရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နံ ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ အဟံ၊ ငါ့ဘုရားသည်။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ခမနီယံ၊ ခံ့ကျန်း၏လော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ယာပနီယံ၊ မျှတ၏လော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ အပ္ပကိလမထေန၊ ပင်ပန်းခြင်း မရှိသဖြင့်။ အဒ္ဓါနံ၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့။ အာဂတော၊ လာရသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏လော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ကုတော စ၊ အဘယ်အရပ်မှလည်း။ တွံ၊ သင်သည်။ အာဂစ္ဆသိ၊ လာသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခမနီယံ၊ ခံ့ကျန်းပါ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယာပနီယံ၊ မျှတပါ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အပ္ပကိလမထေန၊ ပင်ပန်းခြင်း မရှိသဖြင့်။ အဒ္ဓါနံ၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့။ အာဂတော၊ လာရသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်ပါ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဟိမဝန္တပဿေ၊ ဟိမဝန္တာအရပ်၌။ မဟာဝနသဏ္ဍော၊ ကြီးစွာသော တောအုပ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တဿ ခေါ ပန ဝနသဏ္ဍဿ၊ ထိုတောအုပ်၏။ အဝိဒူရေ၊ မနီးမဝေးသော အရပ်၌။ မဟန္တံ၊ ကြီးသော။ နိန္နံ၊ နိမ့်ရှိုင်းသော။ ပလ္လလံ၊ ညွန်အိုင်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မဟာသကုဏသံဃော၊ များစွာသော ငှက်အပေါင်းသည်။ တသ္မိံ ပလ္လလေ၊ ထိုညွန်အိုင်၌။ ဒိဝသံ၊ တစ်နေ့ပတ်လုံး။ ဂေါစရံ၊ ကျက်စားခြင်းငှာ။ စရိတွာ၊ လှည့်လည်၍။ သာယံ၊ ညချမ်းသော အခါ၌။ တံ ဝနသဏ္ဍံ၊ ထိုတောအုပ်သို့။ ဝါသာယ၊ နေခြင်းငှာ။ ဥပဂစ္ဆတိ၊ ကပ်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တဿ သကုဏသံဃဿ၊ ထိုငှက်အပေါင်း၏။ သဒ္ဒေန၊ အသံသည်။ ဥဗ္ဗာဠှော၊ ပြင်းစွာ နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ တတော၊ ထိုတောအုပ်မှ။ အာဂစ္ဆာမိ၊ လာခဲ့ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ တဿ သကုဏသံဃဿ၊ ထိုငှက်အပေါင်း၏။ အနာဂမနံ၊ မလာခြင်းကို။ ဣစ္ဆသိ ပန၊ အလိုရှိသလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တဿ သကုဏသံဃဿ၊ ထိုငှက်အပေါင်း၏။ အနာဂမနံ၊ မလာခြင်းကို။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ တွံ၊ သင်သည်။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ တံ ဝနသဏ္ဍံ၊ ထိုတောအုပ်သို့။ အဇ္ဈောဂါဟေတွာ၊ သက်ဝင်၍။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်၏။ ပဌမံ ယာမံ၊ ပဌမယံပတ်လုံး။ တိက္ခတ္တုံ၊ သုံးကြိမ်။ သဒ္ဒံ၊ အသံကို။ အနုဿာဝေဟိ၊ ကြားလေလော့။ ကိံ အနုဿာဝေဟိ၊ အဘယ်သို့ ကြားရမည်နည်း။ ‘ဘောန္တော သကုဏာ၊ အချင်းငှက်အပေါင်းတို့။ မေ၊ ငါ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏန္တု၊ နားထောင်ကုန်လော့။ ယာဝတိကာ၊ အကြင်မျှလောက်ကုန်သော ငှက်အပေါင်းတို့သည်။ ဣမသ္မိံ ဝနသဏ္ဍေ၊ ဤတောအုပ်၌။ ဝါသံ၊ နေခြင်းသို့။ ဥပဂတာ၊ ကပ်ကုန်၏။ ဘောန္တော၊ အချင်းငှက်အပေါင်းတို့။ မေ၊ ငါ့အား။ ပတ္တေန၊ အတောင်ကို။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏။ တာဝတိကာ၊ ထိုမျှလောက်ကုန်သော ငှက်အပေါင်းတို့သည်။ ဧကေကံ၊ တစ်ခု တစ်ခုသော။ ပတ္တံ၊ အတောင်ကို။ မေ၊ ငါ့အား။ ဒဒန္တု၊ ပေးကုန်လော့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အနုဿာဝေဟိ၊ ကြားလေလော့။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်၏။ မဇ္ဈိမံ ယာမံ၊ မဇ္ဈိမယံပတ်လုံး။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်၏။ ပစ္ဆိမံ ယာမံ၊ ပစ္ဆိမယံပတ်လုံး။ တိက္ခတ္တုံ၊ သုံးကြိမ်။ သဒ္ဒံ၊ အသံကို။ အနုဿာဝေဟိ၊ ကြားလေလော့။ ကိံ အနုဿာဝေတိ၊ အဘယ်သို့ ကြားရမည်နည်း။ ‘ဘောန္တော သကုဏာ၊ အချင်းငှက်အပေါင်းတို့။ မေ၊ ငါ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏန္တု၊ နားထောင်ကုန်လော့။ ယာဝတိကာ၊ အကြင်မျှလောက်ကုန်သော ငှက်အပေါင်းတို့သည်။ ဣမသ္မိံ ဝနသဏ္ဍေ၊ ဤတောအုပ်၌။ ဝါသံ၊ နေခြင်းသို့။ ဥပဂတာ၊ ကပ်ကုန်၏။ ဘောန္တော၊ အချင်းငှက်အပေါင်းတို့။ မေ၊ ငါ့အား။ ပတ္တေန၊ အတောင်ကို။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏။ တာဝတိကာ၊ ထိုမျှလောက်ကုန်သော ငှက်အပေါင်းတို့သည်။ ဧကေကံ၊ တစ်ခု တစ်ခုသော။ ပတ္တံ၊ အတောင်ကို။ ဒဒန္တု၊ ပေးကုန်လော့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အနုဿာဝေဟိ၊ ကြားလေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တတ္ထ၊ ထိုဟိမဝန္တာအရပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ တံ ဝနသဏ္ဍံ၊ ထိုတောအုပ်သို့။ အဇ္ဈောဂါဟေတွာ၊ သက်ဝင်၍။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်၏။ ပဌမံ ယာမံ၊ ပဌမယံပတ်လုံး။ တိက္ခတ္တုံ၊ သုံးကြိမ်။ သဒ္ဒံ၊ အသံကို။ အနုဿာဝေသိ၊ ကြားလေ၏။ ကိံ အနုဿာဝေသိ၊ အဘယ်သို့ ကြားသနည်း။ “ဘောန္တော သကုဏာ၊ အချင်းငှက်အပေါင်းတို့။ မေ၊ ငါ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏန္တု၊ နားထောင်ကုန်လော့။ ယာဝတိကာ၊ အကြင်မျှလောက်ကုန်သော ငှက်အပေါင်းတို့သည်။ ဣမသ္မိံ ဝနသဏ္ဍေ၊ ဤတောအုပ်၌။ ဝါသံ၊ နေခြင်းသို့။ ဥပဂတာ၊ ကပ်ကုန်၏။ ဘောန္တော၊ အချင်းငှက်အပေါင်းတို့။ မေ၊ ငါ့အား။ ပတ္တေန၊ အတောင်ကို။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏။ တာဝတိကာ၊ ထိုမျှလောက်ကုန်သော ငှက်အပေါင်းတို့သည်။ ဧကေကံ၊ တစ်ခု တစ်ခုသော။ ပတ္တံ၊ အတောင်ကို။ မေ၊ ငါ့အား။ ဒဒန္တု၊ ပေးကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အနုဿာဝေသိ၊ ကြားလေ၏။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်၏။ မဇ္ဈိမံ ယာမံ၊ မဇ္ဈိမယံပတ်လုံး။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်၏။ ပစ္ဆိမံ ယာမံ၊ ပစ္ဆိမယံပတ်လုံး။ တိက္ခတ္တုံ၊ သုံးကြိမ်။ သဒ္ဒံ၊ အသံကို။ အနုဿာဝေသိ၊ ကြားလေ၏။ ကိံ အနုဿာဝေသိ၊ အဘယ်သို့ ကြားသနည်း။ “ဘောန္တော သကုဏာ၊ အချင်းငှက် အပေါင်းတို့။ မေ၊ ငါ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏန္တု၊ နားထောင်ကုန်လော့။ ယာဝတိကာ၊ အကြင်မျှလောက်ကုန်သော ငှက်အပေါင်းတို့သည်။ ဣမသ္မိံ ဝနသဏ္ဍေ၊ ဤတောအုပ်၌။ ဝါသံ၊ နေခြင်းသို့။ ဥပဂတာ၊ ကပ်ကုန်၏။ ဘောန္တော၊ အချင်းငှက်အပေါင်းတို့။ မေ၊ ငါ့အား။ ပတ္တေန၊ အတောင်ကို။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏။ တာဝတိကာ၊ ထိုမျှလောက်ကုန်သော ငှက်အပေါင်းတို့သည်။ ဧကေကံ၊ တစ်ခု တစ်ခုသော။ ပတ္တံ၊ အတောင်ကို။ မေ၊ ငါ့အား။ ဒဒန္တု၊ ပေးကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အနုဿာဝေသိ၊ ကြားလေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော သကုဏသံဃော၊ ထိုငှက်အပေါင်းသည်။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပတ္တံ၊ အတောင်ကို။ ယာစတိ၊ တောင်း၏။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်းအား။ ပတ္တေန၊ အတောင်ကို။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏၊” ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ တမှာ ဝနသဏ္ဍာ၊ ထိုတောအုပ်မှ။ ပက္ကမိ၊ ဖဲသွားလေ၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ပက္ကာန္တောဝ၊ ဖဲသွားသည်သာလျှင်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ န ပစ္စာဂဉ္ဆိ၊ မပြန်လာ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တိရစ္ဆာနဂတာနံ၊ တိရစ္ဆာန်ဖြစ်ကုန်သော။ တေသံ ပါဏာနံ၊ ထိုသတ္တဝါတို့အား။ ယာစနာ၊ တောင်းခြင်းကို။ အမနာပါ၊ မနှစ်သက်အပ်သည်။ ဝိညတ္တိ၊ သိစေခြင်းကို။ အမနာပါ၊ မနှစ်သက်အပ်သည်။ ဘဝိဿတိ နာမ၊ ဖြစ်တုံဘိ၏။ မနုဿဘူတာနံ၊ လူဖြစ်၍ ဖြစ်ကုန်သော။ ပါဏာနံ၊ သတ္တဝါတို့အား။ ကိမင်္ဂံ ပန၊ နှစ်သက်ခြင်း၌ အကြောင်းဆိုဖွယ် အဘယ်မှာ ရှိအံ့နည်း။
၃၄၆။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘူတပုဗ္ဗံ၊ ရှေး၌ဖြစ်ဖူးသည်ကား။ ရဋ္ဌပါလဿ၊ ရဋ္ဌပါလ အမည်ရှိသော။ ကုလပုတ္တဿ၊ အမျိုးသား၏။ ပိတာ၊ အဘသည်။ ရဋ္ဌပါလံ၊ ရဋ္ဌပါလ အမည်ရှိသော။ ကုလပုတ္တံ၊ အမျိုးသားကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်ဆို၏။ ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်ဆိုသနည်း-
ရဋ္ဌပါလ၊ ချစ်သား ရဋ္ဌပါလ။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ ယေ ဇနာ၊ အကြင်လူတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ ဇနေ၊ ထိုလူတို့ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ အပိ၊ စင်စစ်။ န ဇာနာမိ၊ မသိ။ တေ ဇနာ၊ ထိုလူတို့သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ သံဂမ္မ၊ ကပ်ကုန်၍။ ယာစန္တိ၊ တောင်းကုန်၏။ တွံ၊ သင်ချစ်သားသည်။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ မံ၊ ငါ့ကို။ န ယာစသိ၊ မတောင်းသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်ဆို၏။
တာတ၊ ဘခင်။ ယာစကော၊ တောင်းတတ်သော သူသည်။ အပ္ပိယော၊ မချစ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်တတ်၏။ ယာစံ ယာစန္တော၊ တောင်းပါလျက်။ အဒဒံ အဒဒန္တော၊ မပေးသောသူကို။ အပ္ပိယော၊ မချစ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်တတ်၏။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဝိဒေဿနာ၊ မုန်းခြင်းသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ မာ အဟု၊ မဖြစ်စေလင့်။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တံ၊ သင်ဖခင်ကို။ န ယာစာမိ၊ မတောင်းပါ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်ဆို၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ရဋ္ဌပါလော၊ ရဋ္ဌပါလ အမည်ရှိသော။ သော ကုလပုတ္တော၊ ထိုအမျိုးကောင်းသားသည်။ သကံ ပိတရံ၊ မိမိအဘကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝက္ခတိ နာမ၊ ဆိုတုံဘိ၏။ ဇနော၊ မျိုးမတော်သူ သူစိမ်းလူသည်။ ဇနံ၊ မျိုးမတော်သူ သူစိမ်းလူကို။ ဧဝံ ဝစနေ၊ ဤသို့ ဆိုခြင်း၌။ ကိမင်္ဂံ ပန၊ အကြောင်းတစ်စိ အဘယ်မှာ ရှိအံ့နည်း။
၃၄၇။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဂိဟီနံ၊ လူတို့၏။ ဘောဂါနိ၊ စည်းစိမ်တို့သည်။ ဒုဿံဟရာနိ၊ ဆည်းစုပေါင်းရုံးနိုင်ခဲကုန်၏။ သမ္ဘတာနိပိ၊ ဆည်းစုပေါင်းရုံးအပ်ပြီးသော စည်းစိမ်တို့သည်လည်း။ ဒုရက္ခိယာနိ၊ စောင့်ရှောက်နိုင်ခဲကုန်၏။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဒုဿံဟရေသု၊ ဆည်းစုပေါင်းရုံးနိုင်ခဲကုန်သော။ သမ္ဘတေသုပိ၊ ဆည်းစုပေါင်းရုံးအပ်သည်လည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဒုရက္ခိယေသု၊ စောင့်ရှောက်နိုင်ခဲကုန်သော။ တတ္ထ တေသု ဘောဂေသု၊ ထိုစည်းစိမ်တို့၌။ “ပုရိသံ၊ ယောကျ်ားကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ ပုရိသတ္ထကရံ၊ ယောကျ်ားသည် ပြုအပ်သော ဟတ္ထကံကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ ဂေါဏံ၊ နွားကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ သကဋံ၊ လှည်းကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ ဝါသိံ၊ ပဲခွပ်ကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ ပရသုံ၊ ပုဆိန်ကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ ကုဌာရိံ၊ ဓားမကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ ကုဒါလံ၊ ပေါက်တူးကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ နိခါဒနံ၊ ဆောက်ကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ ဝလ္လိံ၊ နွယ်ကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ ဝေဠုံ၊ ဝါးကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ မုဉ္ဇံ၊ ဖြူဆန်မြက်ကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ ပဗ္ဗဇံ၊ ပြိတ်မြက်ကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ တိဏံ၊ ကြွင်းသော မြက်ကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ မတ္တိကံ၊ မြေညက်ကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ယာစနဗဟုလာ၊ တောင်းခြင်း များကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိညတ္တိဗဟုလာ၊ သိစေခြင်း များကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရိဿထ နာမ၊ နေကြကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၃၄၈။ “သညာစိကာယ၊ ကိုယ်တိုင် တောင်းအပ်သော အဆောက်အဦဖြင့်။ အဿာမိကံ၊ ဆောက်လုပ်သူ အရှင်မ ရှိသော။ အတ္တုဒ္ဒေသံ၊ မိမိဟုဆိုအပ်သော ညွန်းအပ်သော ပုဂ္ဂိုလ် ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကာရယမာနေန၊ ပြုစေလိုသော။ ဘိက္ခုနာ ပန၊ ရဟန်းသည်ကား။ ပမာဏိကာ၊ အတိုင်းအရှည်နှင့် ယှဉ်သည်ကို။ ကာရေတဗ္ဗာ၊ ပြုစေအပ်၏။ တတြ တဿာ ကုဋိယာ၊ ထိုကုဋီ၏။ ဣဒံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား။ ပမာဏံ၊ အတိုင်းအရှည်တည်း။ သုဂတဝိဒတ္ထိယာ၊ မြတ်စွာဘုရား၏ လက်သန်းအထွာတော်ဖြင့်။ ဒီဃသော၊ အလျားမှ၊
ဒွါဒသဝိဒတ္ထိယော၊ တစ်ဆယ့်နှစ်ထွာတို့တည်း။ တိရိယံ၊ အနံကား။ အန္တရာ၊ အတွင်းမှ။ သတ္တ၊ ခုနစ်ထွာတို့တည်း။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဝတ္ထုဒေသနာယ၊ ကုဋီနေရာကို ကြားစေခြင်းငှာ။ အဘိနေတဗ္ဗာ၊ ပင့်ဆောင်အပ်ကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ဝတ္ထု၊ ကုဋီနေရာကို။ ဒေသေတဗ္ဗံ၊ ကြားအပ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သာရမ္ဘေ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနေ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ဝတ္ထုသ္မိံ၊ ကုဋီနေရာ၌။ သညာစိကာယ၊ ကိုယ်တိုင်တောင်းအပ်သော အဆောက်အဦဖြင့်။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ စေ ကာရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုစေငြားအံ့။ ဘိက္ခူ ဝါ၊ ရဟန်းတို့ကိုလည်း။ ဝတ္ထုဒေသနာယ၊ ကုဋီနေရာကို ကြားစေခြင်းငှာ။ စေ အနဘိနေယျ၊ အကယ်၍ မပင့်ဆောင်ငြားအံ့။ ပမာဏံ ဝါ၊ အတိုင်းအရှည်ကိုလည်း။ စေ အတိက္ကာမေယျ၊ အကယ်၍ လွန်စေငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သံဃာဒိသေသော၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိနိကာယော၊ အာပတ်အပေါင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၃၄၉။ သညာစိကာ နာမ၊ သညာစိကာ မည်သည်ကား။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ ပုရိသံပိ၊ ယောကျ်ားကိုလည်းကောင်း။ ပုရိသတ္ထကရံပိ၊ ယောကျ်ားသည် ပြုအပ်သော ဟတ္ထကံကိုလည်းကောင်း။ ဂေါဏံပိ၊ နွားကိုလည်းကောင်း။ သကဋံပိ၊ လှည်းကိုလည်းကောင်း။ ဝါသိံပိ၊ ပဲခွပ်ကိုလည်းကောင်း။ ပရသုံပိ၊ ပုဆိန်ကိုလည်းကောင်း။ ကုဌာရိံပိ၊ ဓားမကိုလည်းကောင်း။ ကုဒါလံပိ၊ ပေါက်တူးကိုလည်းကောင်း။ နိခါဒနံပိ၊ ဆောက်ကိုလည်းကောင်း။ ဝလ္လိံပိ၊ နွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဝေဠုံပိ၊ ဝါးကိုလည်းကောင်း။ မုဉ္ဇံပိ၊ ဖြူဆန်မြက်ကိုလည်းကောင်း။ ပဗ္ဗဇံပိ၊ ပြိတ်မြက်ကိုလည်းကောင်း။ တိဏံပိ၊ ကြွင်းသော မြက်ကိုလည်းကောင်း။ မတ္တိကံပိ၊ မြေညက်ကိုလည်းကောင်း။ ယာစိတွာ၊ တောင်း၍။
ကုဋိ နာမ၊ ကုဋီမည်သည်ကား။ ဥလ္လိတ္တာ ဝါ၊ အတွင်း၌ လိမ်းကျံအပ်သော ကုဋီသည်လည်းကောင်း။ အဝလိတ္တာ ဝါ၊ အပ၌ လိမ်းကျံအပ်သော ကုဋီသည်လည်းကောင်း။ ဥလ္လိတ္တာဝလိတ္တာ ဝါ၊ အတွင်းအပ လိမ်းကျံအပ်သော ကုဋီသည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာရယမာနေနာတိ၊ ကာရယမာနေန- ဟူသည်ကား။ ကရောန္တော ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်ပြုသော ရဟန်းသည်လည်းကောင်း။ ကာရာပေန္တော ဝါ၊ သူတစ်ပါးကို ပြုစေသော ရဟန်းသည်လည်းကောင်း။
အဿာမိကန္တိ၊ အဿာမိကံ- ဟူသည်ကား။ အညော၊ မိမိမှ တစ်ပါးသော။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော။ ဣတ္ထီ ဝါ၊ မိန်းမသည်လည်းကောင်း။ ပုရိသော ဝါ၊ ယောကျ်ားသည်လည်းကောင်း။ ဂဟဋ္ဌော ဝါ၊ လူသည်လည်းကောင်း။ ပဗ္ဗဇိတော ဝါ၊ ရဟန်းသည်လည်းကောင်း။ သာမိကော၊ အရှင်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။
အတ္တုဒ္ဒေသန္တိ၊ အတ္တုဒ္ဒေသံ- ဟူသည်ကား။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။
ပမာဏိကာ ကာရေတဗ္ဗာ တတြိဒံ ပမာဏံ ဒီဃသော ဒွါဒသဝိဒတ္ထိယော သုဂတဝိဒတ္ထိယာတိ၊ ပမာဏိကာ ကာရေတဗ္ဗာ တတြိဒံ ပမာဏံ ဒီဃသော ဒွါဒသဝိဒတ္ထိယော သုဂတဝိဒတ္ထိယာ- ဟူသည်ကား။ ဗာဟိရိမေန၊ အပ၌ဖြစ်သော။ မာနေန၊ နှိုင်းယှဉ်ခြင်းဖြင့်။
တိရိယံ သတ္တန္တရာတိ၊ တိရိယံ သတ္တန္တရာ- ဟူသည်ကား။ အဗ္ဘန္တရိမေန၊ အတွင်း၌ ဖြစ်သော။ မာနေန၊ နှိုင်းယှဉ်ခြင်းဖြင့်။
ဘိက္ခူ အဘိနေတဗ္ဗာ ဝတ္ထုဒေသနာယာတိ၊ ဘိက္ခူ အဘိနေတဗ္ဗာ ဝတ္ထုဒေသနာယ- ဟူသည်ကား။ ကုဋိကာရကေန၊ ကုဋီကို ပြုသော။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကုဋိဝတ္ထုံ၊ ကုဋီနေရာကို။ သောဓေတွာ၊ သုတ်သင်၍။ သံဃံ၊ သံဃာသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဧကံသံ ဧကသ္မိံ အံသေ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စမ္ပယ်တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဝုဍ္ဎာနံ၊ သီတင်းကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာသနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သညာစိကာယ၊ ကိုယ်တိုင် တောင်းအပ်သော အဆောက်အဦဖြင့်။ အဿာမိကံ၊ ဆောက်လုပ်သူ အရှင် မရှိသော။ အတ္တုဒ္ဒေသံ၊ မိမိဟုဆိုအပ်သော ညွန်းအပ်သော ပုဂ္ဂိုလ် ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကတ္တုကာမော၊ ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိပါ၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သော အဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ကုဋိဝတ္ထုဩလောကနံ၊ ကုဋီနေရာကို ကြည့်ခြင်းကို။ ယာစာမိ၊ တောင်းပန်ပါ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ယာစိတဗ္ဗာ၊ တောင်းပန်အပ်ကုန်၏။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ယာစိတဗ္ဗာ၊ တောင်းပန်အပ်ကုန်၏။ သဗ္ဗော၊ အလုံးစုံသော။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ကုဋိဝတ္ထုံ၊ ကုဋီနေရာကို။ ဩလောကေတုံ၊ ကြည့်ခြင်းငှာ။ သစေ ဥဿဟတိ၊ အကယ်၍ စွမ်းနိုင်သည်ဖြစ်အံ့။ သဗ္ဗေန၊ အလုံးစုံသော။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဩလောကေတဗ္ဗံ၊ ကြည့်အပ်၏။ သဗ္ဗော၊ အလုံးစုံသော။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ကုဋိဝတ္တုံ၊ ကုဋီနေရာကို။ ဩလောကေတုံ၊ ကြည့်ခြင်းငှာ။ နော စေ ဥဿဟတိ၊ အကယ်၍ မစွမ်းနိုင်သည်ဖြစ်အံ့။ တတ္ထ၊ ထိုရဟန်းအပေါင်းတို့တွင်။ ယေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန်ရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လောက်သော ဥပစာ မရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ ဇာနိတုံ၊ သိခြင်းငှာ။ ဗျတ္တာ၊ လိမ္မာကုန်သည်။ ပဋိဗလာ၊ စွမ်းနိုင်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ ယာစိတွာ၊ တောင်းပန်၍။ သမ္မန္နိတဗ္ဗာ၊ သမုတ်အပ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ သမ္မန္နိတဗ္ဗာ၊ သမုတ်အပ်ကုန်၏။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း-
၃၅၀။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ သညာစိကာယ၊ ကိုယ်တိုင် တောင်းအပ်သော အဆောက်အဦဖြင့်။ အဿာမိကံ၊ ဆောက်လုပ်သူ အရှင် မရှိသော။ အတ္တုဒ္ဒေသံ၊ မိမိဟု ဆိုအပ်သော ညွန်းအပ်သော ပုဂ္ဂိုလ် ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကတ္တုကာမော၊ ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ကုဋိဝတ္ထုဩလောကနံ၊ ကုဋိနေရာကို ကြည့်ခြင်းကို။ ယာစတိ၊ တောင်းပန်၏။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမဉ္စ၊ ဤအမည်ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဣတ္ထန္နာမဉ္စ၊ ဤအမည်ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ ကုဋိဝတ္ထုံ၊ ကုဋီနေရာကို။ ဩလောကေတုံ၊ ကြည့်ခြင်းငှာ။ သမ္မန္နေယျ၊ သမုတ်ရာ၏။ ဧသာ၊ ဤကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ သညာစိကာယ၊ ကိုယ်တိုင် တောင်းအပ်သော အဆောက်အဦဖြင့်။ အဿာမိကံ၊ ဆောက်လုပ်သူ အရှင် မရှိသော။ အတ္တုဒ္ဒေသံ၊ မိမိဟု ဆိုအပ်သော ညွှန်းအပ်သော ပုဂ္ဂိုလ် ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကတ္တုကာမော၊ ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ကုဋိဝတ္ထုဩလောကနံ၊ ကုဋီနေရာကို ကြည့်ခြင်းကို။ ယာစတိ၊ တောင်းပန်၏။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမဉ္စ၊ ဤအမည်ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဣတ္ထန္နာမဉ္စ၊ ဤအမည်ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ ကုဋိဝတ္ထုံ၊ ကုဋီနေရာကို။ ဩလောကေတုံ၊ ကြည့်ခြင်းငှာ။ သမ္မန္နတိ၊ သမုတ်၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ စ၊ ဤအမည်ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဣတ္ထန္နာမဿ စ၊ ဤအမည်ရှိသည်လည်း ဖြစ်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ ကုဋိဝတ္ထုံ၊ ကုဋီနေရာကို။ ဩလောကေတုံ၊ ကြည့်ခြင်းငှာ။ သမ္မုတိ၊ သမုတ်ခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင်အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမော စ၊ ဤအမည်ရှိသည်လည်း ဖြစ်သော။ ဣတ္ထန္နာမော စ၊ ဤအမည်ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ ကုဋိဝတ္ထုံ၊ ကုဋီနေရာကို။ ဩလောကေတုံ၊ ကြည့်ခြင်းငှာ။ သမ္မတာ၊ သမုတ်အပ်ကုန်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤနှစ်သက်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။
၃၅၁။ သမ္မတေဟိ၊ သမုတ်အပ်ကုန်ပြီးသော။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ကုဋိဝတ္ထု၊ ကုဋီနေရာကို။ ဩလောကေတဗ္ဗံ၊ ကြည့်အပ်၏။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ ဇာနိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန်ရှိသည်။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ “ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ မာ ကရိ၊ မပြုလင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ “အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန်မရှိ။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာရောစေတဗ္ဗံ၊ ကြားလျှောက်အပ်၏။ ကုဋိကာရကေန၊ ကုဋီကို ပြုတတ်သော။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သံဃံ၊ သံဃာသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဧကံသံ ဧကသ္မိံ အံသေ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စမ္ပယ်တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဝုဍ္ဎာနံ၊ သီတင်းကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာသနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သညာစိကာယ၊ ကိုယ်တိုင်တောင်းအပ်သော အဆောက်အဦဖြင့်။ အဿာမိကံ၊ ဆောက်လုပ်သူ အရှင် မရှိသော။ အတ္တုဒ္ဒေသံ၊ မိမိဟုဆိုအပ်သော ညွန်းအပ်သော ပုဂ္ဂိုလ် ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကတ္တုကာမော၊ ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိပါ၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သော အဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ကုဋိဝတ္ထုဒေသနံ၊ ကုဋီနေရာကို ကြားခြင်းကို။ ယာစာမိ၊ တောင်းပန်ပါ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ယာစိတဗ္ဗာ၊ တောင်းပန်အပ်ကုန်၏။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ယာစိတဗ္ဗာ၊ တောင်းပန်အပ်ကုန်၏။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း-
၃၅၂။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ သညာစိကာယ၊ ကိုယ်တိုင် တောင်းအပ်သော အဆောက်အဦဖြင့်။ အဿာမိကံ၊ ဆောက်လုပ်သူ အရှင်မရှိသော။ အတ္တုဒ္ဒေသံ၊ မိမိဟု ဆိုအပ်သော ညွှန်းအပ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကတ္တုကာမော၊ ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ကုဋိဝတ္ထုဒေသနံ၊ ကုဋီနေရာကို ကြားခြင်းကို။ ယာစတိ၊ တောင်းပန်၏။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ ကုဋိဝတ္ထုံ၊ ကုဋီနေရာကို။ ဒေသေယျ၊ ကြားရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ သညာစိကာယ၊ ကိုယ်တိုင် တောင်းအပ်သော အဆောက်အဦဖြင့်။ အဿာမိကံ၊ ဆောက်လုပ်သူအရှင်မရှိသော။ အတ္တုဒ္ဒေသံ၊ မိမိဟု ဆိုအပ်သော ညွှန်းအပ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကတ္တုကာမော၊ ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ကုဋိဝတ္ထုဒေသနံ၊ ကုဋီနေရာကို ကြားခြင်းကို။ ယာစတိ၊ တောင်းပန်၏။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ ကုဋိဝတ္ထုံ၊ ကုဋီနေရာကို။ ဒေသေတိ၊ ကြား၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ ကုဋိဝတ္ထုဒေသနာ၊ ကုဋီနေရာကို ကြားခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင်အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ ကုဋိဝတ္ထု၊ ကုဋီနေရာကို။ ဒေသိတံ၊ ကြားအပ်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤနှစ်သက်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။
၃၅၃။ သာရမ္ဘံ နာမ၊ သာရမ္ဘမည်သည်ကား။ ကိပိလ္လိကာနံ ဝါ၊ ပုရွက်ဆိတ်တို့၏လည်း။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပစိကာနံ ဝါ၊ ခြတို့၏လည်း။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥန္ဒူရာနံ ဝါ၊ ကြွက်တို့၏လည်း။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဟီနံ ဝါ၊ မြွေတို့၏လည်း။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိစ္ဆိကာနံ ဝါ၊ ကင်းပုဇွန်တို့၏လည်း။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သတပဒီနံ ဝါ၊ ကင်းခြေများတို့၏လည်း။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟတ္ထီနံ ဝါ၊ ဆင်တို့၏လည်း။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဿာနံ ဝါ၊ မြင်းတို့၏လည်း။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သီဟာနံ ဝါ၊ ခြင်္သေ့တို့၏လည်း။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗျဂ္ဃါနံ ဝါ၊ ကျားတို့၏လည်း။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒီပီနံ ဝါ၊ သစ်တို့၏လည်း။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အစ္ဆာနံ ဝါ၊ ဝံတို့၏လည်း။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တရစ္ဆာနံ ဝါ၊ အောင်းတို့၏လည်း။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယေသံ ကေသဉ္စိ၊ အမှတ်မရှိကုန်သော။ တိရစ္ဆာနဂတာနံ၊ တိရစ္ဆာန်ဖြစ်ကုန်သော။ ပါဏာနံ၊ သတ္တဝါတို့၏။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပုဗ္ဗဏ္ဏနိဿိတံ ဝါ၊ ကောက်ခင်းကို မှီသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပရဏ္ဏနိဿိတံ ဝါ၊ ပဲခင်းကို မှီသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဗ္ဘာဃာတနိဿိတံ ဝါ၊ ခိုးသူကို သတ်ရာ နှောင်အိမ်ကို မှီသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာဃာတနနိဿိတံ ဝါ၊ လူသတ်ရာ သင်းချိုင်းကို မှီသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သုသာနနိဿိတံ ဝါ၊ သူကောင်မြှုပ်ရာ သုသာန်ကို မှီသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥယျာနနိဿိတံ ဝါ၊ ဥယျာဉ်ကို မှီသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ရာဇဝတ္ထုနိဿိတံ ဝါ၊ မင်းနေရာကို မှီသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟတ္ထိသာလာနိဿိတံ ဝါ၊ ဆင်တင်းကုတ်ကို မှီသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဿသာလာနိဿိတံ ဝါ၊ မြင်းတင်းကုတ်ကို မှီသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗန္ဓာနာဂါရဿိတံ ဝါ၊ နှောင်အိမ်ကို မှီသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပါနာဂါရနိဿိတံ ဝါ၊ သေတင်းကုတ်ကို မှီသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သူနနိဿိတံ ဝါ၊ အမဲသတ်တင်းကုတ်ကို မှီသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ရစ္ဆာနိဿိတံ ဝါ၊ လမ်းခရီးကို မှီသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စစ္စရနိဿိတံ ဝါ၊ ခရီးဆုံကို မှီသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သဘာနိဿိတံ ဝါ၊ သဘင်ကို မှီသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံသရဏနိဿိတံ ဝါ၊ ထုတ်ခြင်းလျှိုထွင်းသော လမ်းခရီးကို မှီသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧတံ သဗ္ဗံ၊ ဤအလုံးစုံသည်။ သာရမ္ဘံ နာမ၊ သာရမ္ဘ မည်၏။
အပရိက္ကမနံ နာမ၊ အပရိက္ကမန မည်သည်ကား။ ယထာယုတ္တေန၊ ကမြဲတိုင်းသော။ သကဋေန၊ လှည်းဖြင့်။ အနုပရိဂန္တုံ၊ လှည့်လည်၍ သွားခြင်းငှာ။ သမန္တာ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ နိဿေဏိယာ၊ ထန်းကျင့်လှေကားဖြင့်။ အနုပရိဂန္တုံ၊ လှည့်လည်၍ သွားခြင်းငှာ။ န သက္ကာ၊ မတတ်ကောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧတံ၊ ဤဥပစာသည်။ အပရိက္ကမနံ နာမ၊ အပရိက္ကမန မည်၏။
အနာရမ္ဘံ နာမ၊ အနာရမ္ဘ မည်သည်ကား။ ကိပိလ္လိကာနံ ဝါ၊ ပုရွက်ဆိတ်တို့၏လည်း။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဥပစိကာနံ ဝါ၊ ခြတို့၏လည်း။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဥန္ဒူရာနံ ဝါ၊ ကြွက်တို့၏လည်း။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အဟီနံ ဝါ၊ မြွေတို့၏လည်း။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဝိစ္ဆိကာနံ ဝါ၊ ကင်းပုဇွန်တို့၏လည်း။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ သတပဒီနံ ဝါ၊ ကင်းခြေများတို့၏လည်း။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ သံသရဏနိဿိတံ ဝါ၊ ထုတ်ခြင်းလျှိုထွင်းသော လမ်းခရီးကို မှီသည်လည်း။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဧတံ သဗ္ဗံ၊ ဤအလုံးစုံသည်။ အနာရမ္ဘံ နာမ၊ အနာရမ္ဘ မည်၏။
သပရိက္ကမနံ နာမ၊ သပရိက္ကမန မည်သည်ကား။ ယထာယုတ္တေန၊ ကမြဲတိုင်းသော။ သကဋေန၊ လှည်းဖြင့်။ အနုပရိဂန္တုံ၊ လှည့်လည်၍ သွားခြင်းငှာ။ သမန္တာ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ နိဿေဏိယာ၊ ထန်းကျင့်လှေကားဖြင့်။ အနုပရိဂန္တုံ၊ လှည့်လည်၍ သွားခြင်းငှာ။ သက္ကာ၊ တတ်ကောင်း၏။ ဧတံ၊ ဤဥပစာသည်။ သပရိက္ကမနံ နာမ၊ သပရိက္ကမန မည်၏။
သညာစိကာ နာမ၊ သညာစိကာ မည်သည်ကား။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ ပုရိသံပိ၊ ယောကျ်ားကိုလည်းကောင်း။ ပုရိသတ္ထကရံပိ၊ ယောကျ်ားသည် ပြုအပ်သော ဟတ္ထကံကိုလည်းကောင်း၊ ။ပ။ မတ္တိကံပိ၊ မြေညက်ကိုလည်းကောင်း။ ယာစိတွာ၊ တောင်း၍။
ကုဋိ နာမ၊ ကုဋီ မည်သည်ကား။ ဥလ္လိတ္တာ ဝါ၊ အတွင်း၌ လိမ်းကျံအပ်သော ကုဋီသည်လည်းကောင်း။ အဝလိတ္တာ ဝါ၊ အပ၌ လိမ်းကျံအပ်သော ကုဋီသည်လည်းကောင်း။ ဥလ္လိတ္တာဝလိတ္တာ ဝါ၊ အတွင်းအပ လိမ်းကျံအပ်သော ကုဋီသည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ကာရေယျာတိ၊ ကာရေယျ- ဟူသည်ကား။ ကရောတိ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်မူလည်း ပြုအံ့။ ကာရာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပြုစေအံ့။
ဘိက္ခူ ဝါ အနဘိနေယျ ဝတ္ထုဒေသနာယ ပမာဏံ ဝါ အတိက္ကာမေယျာတိ၊ ဘိက္ခူ ဝါ အနဘိနေယျ ဝတ္ထုဒေသနာယ ပမာဏံ ဝါ အတိက္ကာမေယျ- ဟူသည်ကား။ ဉတ္တိဒုတိယေန၊ ဉတ်လျှင်နှစ်ကြိမ်မြောက်သော။ ကမ္မေန၊ ကမ္မဝါစာဖြင့်။ ကုဋိဝတ္ထုံ၊ ကုဋီနေရာကို။ န ဒေသာပေတွာ၊ မကြားစေမူ၍။ အာယာမတော ဝါ၊ အလျားမှလည်းကောင်း။ ဝိတ္ထာရတော ဝါ၊ အနံမှလည်းကောင်း။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ ကေသဂ္ဂမတ္တံပိ၊ ဆံချည်ဖျားမျှကိုလည်း။ အတိက္ကာမေတွာ၊ လွန်စေ၍။ ကရောတိ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်မူလည်း ပြုအံ့။ ကာရာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပြုစေအံ့။ ပယောဂေ၊ လုံ့လတိုင်း လုံ့လတိုင်း၌။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ဧကံ၊ တစ်ခုသော။ ပိဏ္ဍံ၊ မြေဆိုင်သို့။ အနာဂတေ၊ မရောက်မီ။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မိံ ပိဏ္ဍေ၊ ထိုတစ်ခုသော မြေဆိုင်သည်။ အာဂတေ၊ ရောက်သည်ရှိသော်။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သံဃာဒိသေသောတိ၊ သံဃာဒိသေသော- ဟူသည်ကား၊ ။ပ။ တေနပိ၊ ထို့ကြောင့်လည်း။ “သံဃာဒိသေသော”တိ၊ သံဃာဒိသေသော ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
၃၅၄။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ မကြားအပ်သေးသော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ မကြားအပ်သေးသော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ မကြားအပ်သော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ မကြားအပ်သော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၃၅၅။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာရှိသော။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပမာဏာတိက္ကန္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို လွန်သော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပမာဏာတိက္ကန္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို လွန်သော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပမာဏာတိက္ကန္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို လွန်သော။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပမာဏာတိက္ကန္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို လွန်သော။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင် ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပမာဏိကံ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပမာဏိကံ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပမာဏိကံ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသော။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပမာဏိကံ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသော။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ မကြားအပ်သော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ ပမာဏာတိက္ကန္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို လွန်သော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဒွိန္နံ ဒွီဟိ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ သံဃာဒိသေသေန သံဃာဒိသေသေဟိ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်တို့နှင့်တကွ။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ မကြားအပ်သော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ ပမာဏာတိက္ကန္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို လွန်သော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဒွိန္နံ ဒွီဟိ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ သံဃာဒိသေသေန သံဃာဒိသေသေဟိ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်တို့နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ မကြားအပ်သော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ ပမာဏာတိက္ကန္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို လွန်သော။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဒွိန္နံ ဒွီဟိ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ သံဃာဒိသေသေန သံဃာဒိသေသေဟိ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်တို့နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အဒေသိတဝတ္တုကံ၊ မကြားအပ်သော ကုဋီနေရာရှိသော။ ပမာဏာတိက္ကန္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို လွန်သော။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ သံဃာဒိသေသာနံ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ ပမာဏိကံ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ ပမာဏိကံ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ ပမာဏိကံ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသော။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ ပမာဏိကံ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသော။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၃၅၆။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသတိ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ အဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ မကြားအပ်သော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသတိ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသတိ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ပမာဏာတိက္ကန္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို လွန်သော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ် အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိ သိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသတိ၊ ကိုယ်တိုင်ညွှန်း၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ပမာဏိကံ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသတိ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ အဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ မကြားအပ်သော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ ပမာဏာတိက္ကန္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို လွန်သော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒွိန္နံ ဒွီဟိ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ သံဃာဒိသေသေန သံဃာဒိသေသေဟိ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်တို့နှင့်တကွ။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒွိန္နံ ဒွီဟိ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ သံဃာဒိသေသေန သံဃာဒိသေသေဟိ၊ သံဃာဒိသိသ် အာပတ်တို့နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒွိန္နံ ဒွီဟိ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ သံဃာဒိသေသေန သံဃာဒိသေသေဟိ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်တို့နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ သံဃာဒိသေသာနံ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသတိ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ ပမာဏိကံ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၃၅၇။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ “ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘာ စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနာ စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ န စ သမာဒိသတိ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း မညွှန်း။ တဿ ဘိက္ခူနော၊ ထိုရဟန်း၏။ အဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ မကြားအပ်သော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ “ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘာ စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနာ စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ န စ သမာဒိသတိ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း မညွှန်း။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန်မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ “ပမာဏိကာ စ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘာ စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနာ စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ န စ သမာဒိသတိ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း မညွှန်း။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ပမာဏာတိက္ကန္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို လွန်သော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ “ပမာဏိကာ စ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘာ စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနာ စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ န စ သမာဒိသတိ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း မညွှန်း။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ပမာဏိကံ၊ အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန်မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ပမာဏိကာ စ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘာ စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနာ စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ န စ သမာဒိသတိ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း မညွှန်း။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ အဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ မကြားအပ်သော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ ပမာဏာတိက္ကန္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို လွန်သော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒွိန္နံ ဒွီဟိ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ သံဃာဒိသေသေန သံဃာဒိသေသေဟိ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်တို့နှင့်တကွ။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒွိန္နံ ဒွီဟိ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ သံဃာဒိသေသေန သံဃာဒိသေသေဟိ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်တို့နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒွိန္နံ ဒွီဟိ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ သံဃာဒိသေသေန သံဃာဒိသေသေဟိ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်တို့နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ သံဃာဒိသေသာနံ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ “ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ပမာဏိကာ စ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘာ စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနာ စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ န စ သမာဒိသတိ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း မညွှန်း။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ ပမာဏိကံ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန်ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၃၅၈။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ “ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘာ စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနာ စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသတိ စ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း ညွှန်း၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ အဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ မကြားအပ်သော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ အဒေသိတဝတ္ထုကာ၊ မကြားအပ်သော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘာ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနာ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိ၊ ကုဋီကို။ ကယိရတိ ကိရ၊ ပြုအပ်သတတ်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သုဏာတိ၊ ကြား၏။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သာမံ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ “ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘာ စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနာ စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတော ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ ပါဟေတဗ္ဗော၊ စေခိုင်းအပ်၏။ သာမံ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း။ နော စေ ဂစ္ဆေယျ၊ အကယ်၍ မသွားငြားအံ့။ ဒူတံ ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ နော စေ ပဟိဏေယျ၊ အကယ်၍ မစေခိုင်းငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘာ စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနာ စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသတိ စ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း ညွှန်း၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ အဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ မကြားအပ်သော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ အဒေသိတဝတ္ထုကာ၊ မကြားအပ်သော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘာ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနာ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိ၊ ကုဋီကို။ ကယိရတိ ကိရ၊ ပြုအပ်သတတ်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သုဏာတိ၊ ကြား၏။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သာမံ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ “ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘာ စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတော ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ ပါဟေတဗ္ဗော၊ စေခိုင်းအပ်၏။ သာမံ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း။ နော စေ ဂစ္ဆေယျ၊ အကယ်၍ မသွားငြားအံ့။ ဒူတံ ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ နော စေ ပဟိဏေယျ၊ အကယ်၍ မစေခိုင်းငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ “ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘာ စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနာ စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသတိ စ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း ညွှန်း၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ အဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ မကြားအပ်သော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ အဒေသိတဝတ္ထုကာ၊ မကြားအပ်သော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ အနာရမ္ဘာ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနာ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိ၊ ကုဋီကို။ ကယိရတိ ကိရ၊ ပြုအပ်သတတ်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သုဏာတိ၊ ကြား၏။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သာမံ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ “ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနာ စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတော ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ ပါဟေတဗ္ဗော၊ စေခိုင်းအပ်၏။ သာမံ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း။ နော စေ ဂစ္ဆေယျ၊ အကယ်၍ မသွားငြားအံ့။ ဒူတံ ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ နော စေ ပဟိဏေယျ၊ အကယ်၍ မစေခိုင်းငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ “ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘာ စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနာ စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသတိ စ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း ညွှန်း၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ အဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ မကြားအပ်သော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန်ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ အဒေသိဝတတ္ထုကာ၊ မကြားအပ်သော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ အနာရမ္ဘာ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနာ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိ၊ ကုဋီကို။ ကယိရတိ ကိရ၊ ပြုအပ်သတတ်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သုဏာတိ၊ ကြား၏။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သာမံ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ “ဒေသိတဝတ္ထုကာ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတော ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ ပါဟေတဗ္ဗော၊ စေခိုင်းအပ်၏။ သာမံ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း။ နော စေ ဂစ္ဆေယျ၊ အကယ်၍ မသွားငြားအံ့။ ဒူတံ ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ နော စေ ပဟိဏေယျ၊ အကယ်၍ မစေခိုင်းငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင်ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ “ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘာ စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည် လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနာ စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသတိ စ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း ညွှန်း၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ဒေသိတဝတ္ထုကာ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘာ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနာ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကယိရတိ ကိရ၊ ပြုအပ်သတတ်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သုဏာတိ၊ ကြား၏။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သာမံ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ “အနာရမ္ဘာ စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနာ စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတော ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ ပါဟေတဗ္ဗော၊ စေခိုင်းအပ်၏။ သာမံ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း။ နော စေ ဂစ္ဆေယျ၊ အကယ်၍ မသွားငြားအံ့။ ဒူတံ ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ နော စေ ပဟိဏေယျ၊ အကယ်၍ မစေခိုင်းငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ “ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘာ စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနာ စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသတိ စ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း ညွှန်း၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်၊
“မေ၊ ငါ၏။ ဒေသိတဝတ္ထုကာ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘာ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနာ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိ၊ ကုဋီကို။ ကယိရတိ ကိရ၊ ပြုအပ်သတတ်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သုဏာတိ၊ ကြား၏။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သာမံ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ “အနာရမ္ဘာ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတော ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ ပါဟေတဗ္ဗော၊ စေခိုင်းအပ်၏။ သာမံ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း။ နော စေ ဂစ္ဆေယျ၊ အကယ်၍ မသွားငြားအံ့။ ဒူတံ ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ နော စေ ပဟိဏေယျ၊ အကယ်၍ မစေခိုင်းငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ “ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘာ စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနာ စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသတိ စ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း ညွှန်း၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ဒေသိတဝတ္ထုကာ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ အနာရမ္ဘာ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနာ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိ၊ ကုဋီကို။ ကယိရတိ ကိရ၊ ပြုအပ်သတတ်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သုဏာတိ၊ ကြား၏။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သာမံ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ “သပရိက္ကမနာ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတော ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ ပါဟေဗ္ဗော၊ စေခိုင်းအပ်၏။ သာမံ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း။ နော စေ ဂစ္ဆေယျ၊ အကယ်၍ မသွားငြားအံ့။ ဒူတံ ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ နော စေ ပဟိဏေယျ၊ အကယ်၍ မစေခိုင်းငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘာ စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနာ စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသတိ စ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း ညွှန်း၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၃၅၉။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင်ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ “ပမာဏိကာ စ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘာ စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနာ စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသတိ စ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း ညွှန်း၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ပမာဏာတိက္ကန္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို လွန်သော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ပမာဏာတိက္ကန္တာ၊ အတိုင်းအရှည်ကို လွန်သော။ သာရမ္ဘာ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနာ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိ၊ ကုဋီကို။ ကယိရတိ ကိရ၊ ပြုအပ်သတတ်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သုဏာတိ၊ ကြား၏။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သာမံ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ “ပမာဏိကာ စ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘာ စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနာ စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတော ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ ပါဟေတဗ္ဗော၊ စေခိုင်းအပ်၏၊ ။ပ။ “ပမာဏိကာ စ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘာ စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတော ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ ပါဟေတဗ္ဗော၊ စေခိုင်းအပ်၏၊ ။ပ။ “ပမာဏိကာ စ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနာ စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတော ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ ပါဟေတဗ္ဗော၊ စေခိုင်းအပ်၏၊ ။ပ။ “ပမာဏိကာ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတော ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ ပါဟေတဗ္ဗော၊ စေခိုင်းအပ်၏။ သာမံ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း။ နော စေ ဂစ္ဆေယျ၊ အကယ်၍ မသွားငြားအံ့။ ဒူတံ ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ နော စေ ပဟိဏေယျ၊ အကယ်၍ မစေခိုင်းငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ “ပမာဏိကာ စ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသည် လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘာ စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနာ စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသတိ စ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း ညွှန်း၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ပမာဏိကံ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ပမာဏိကာ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသော။ သာရမ္ဘာ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနာ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိ၊ ကုဋီကို။ ကယိရတိ ကိရ၊ ပြုအပ်သတတ်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သုဏာတိ၊ ကြား၏။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သာမံ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ “အနာရမ္ဘာ စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနာ စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတော ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ ပါဟေတဗ္ဗော၊ စေခိုင်းအပ်၏၊ ။ပ။ “အနာရမ္ဘာ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတော ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ ပါဟေတဗ္ဗော၊ စေခိုင်းအပ်၏၊ ။ပ။ “သပရိက္ကမနာ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတော ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ ပါဟေတဗ္ဗော၊ စေခိုင်းအပ်၏၊ ။ပ။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၃၆၀။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ပမာဏိကာ စ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘာ စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနာ စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသတိ စ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း ညွှန်း၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ အဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ မကြားအပ်သော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ ပမာဏာတိက္ကန္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို လွန်သော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ အဒေသိတဝတ္ထုကာ၊ မကြားအပ်သော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ ပမာဏာတိက္ကန္တာ၊ အတိုင်းအရှည်ကို လွန်သော။ သာရမ္ဘာ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနာ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကယိရတိ ကိရ၊ ပြုအပ်သတတ်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သုဏာတိ၊ ကြား၏။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သာမံ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ “ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ပမာဏိကာ စ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘာ စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနာ စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတော ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ ပါဟေတဗ္ဗော၊ စေခိုင်းအပ်၏၊ ။ပ။ “ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ပမာဏိကာ စ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘာ စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတော ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ ပါဟေတဗ္ဗော၊ စေခိုင်းအပ်၏၊ ။ပ။ “ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ပမာဏိကာ စ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနာ စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတော ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ ပါဟေတဗ္ဗော၊ စေခိုင်းအပ်၏၊ ။ပ။ “ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ပမာဏိကာ စ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတော ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ ပါဟေဗ္ဗော၊ စေခိုင်းအပ်၏။ သာမံ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း။ နော စေ ဂစ္ဆေယျ၊ အကယ်၍ မသွားငြားအံ့ ဒူတံ ဝါ- တမန်ကိုလည်း။ နော စေ ပဟိဏေယျ၊ အကယ်၍ မစေခိုင်းငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ “ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ပမာဏိကာ စ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘာ စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနာ စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသတိ စ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း ညွှန်း၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ ပမာဏိကံ၊ အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ဒေသိတဝတ္ထုကာ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ ပမာဏိကာ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသော။ သာရမ္ဘာ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနာ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိ၊ ကုဋီကို။ ကယိရတိ ကိရ၊ ပြုအပ်သတတ်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သုဏာတိ၊ ကြား၏။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သာမံ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ “အနာရမ္ဘာ စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနာ စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတော ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ ပါဟေတဗ္ဗော၊ စေခိုင်းအပ်၏၊ ။ပ။ “အနာရမ္ဘာ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတော ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ ပါဟေတဗ္ဗော၊ စေခိုင်းအပ်၏၊ ။ပ။ “သပရိက္ကမနာ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတော ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ ပါဟေတဗ္ဗော၊ စေခိုင်းအပ်၏၊ ။ပ။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘာ စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနာ စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသတိ စ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း ညွှန်း၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ အဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ မကြားအပ်သော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ကာရုကာနံ၊ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ တိဏ္ဏံ၊ သုံးချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ကာရုကာနံ၊ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ကာရုကာနံ၊ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ကာရုကာနံ၊ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ “ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘာ စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနာ စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသတိ စ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း ညွှန်း၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ကာရုကာနံ၊ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ကာရုကာနံ၊ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ကာရုကာနံ၊ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ “ပမာဏိကာ စ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘာ စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနာ စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသတိ စ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း ညွှန်း၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ပမာဏာတိက္ကန္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို လွန်သော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ကာရုကာနံ၊ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ တိဏ္ဏံ၊ သုံးချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ကာရုကာနံ၊ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ကာရုကာနံ၊ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ကာရုကာနံ၊ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ “ပမာဏိကာ စ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘာ စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနာ စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသတိ စ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း ညွှန်း၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ပမာဏိကံ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ကာရုကာနံ၊ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန်ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ကာရုကာနံ၊ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ကာရုကာနံ၊ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ “ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ပမာဏိကာ စ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘာ စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနာ စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသတိ စ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း ညွှန်း၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ အဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ မကြားအပ်သော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ ပမာဏာတိက္ကန္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို လွန်သော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ကာရုကာနံ၊ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ စတုန္နံ၊ လေးချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ကာရုကာနံ၊ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ တိဏ္ဏံ၊ သုံးချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ကာရုကာနံ၊ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ တိဏ္ဏံ၊ သုံးချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ကာရုကာနံ၊ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ “ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ပမာဏိကာ စ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘာ စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနာ စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသတိ စ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း ညွှန်း၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ ပမာဏိကံ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ကာရုကာနံ၊ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန်ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ကာရုကာနံ၊ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ကာရုကာနံ၊ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၃၆၁။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ အဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ မကြားအပ်သော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဝိပ္ပကတေ၊ ဆောက်လုပ်၍ မပြီးမီ။ စေ အာဂစ္ဆတိ၊ အကယ်၍ လာအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ လာသည်ရှိသော်။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သာ ကုဋိ၊ ထိုကုဋီကို။ အညဿ ဝါ၊ တစ်ပါးသော သူအားလည်း။ ဒါတဗ္ဗာ၊ ပေးအပ်၏။ ဘိန္ဒိတွာ ဝါ၊ ဖျက်၍လည်း။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကာတဗ္ဗာ၊ ပြုအပ်၏။ အညဿ ဝါ၊ တစ်ပါးသော သူအားလည်း။ နော စေ ဒဒေယျ၊ အကယ်၍ မပေးငြားအံ့။ ဘိန္ဒိတွာ ဝါ၊ ဖျက်၍လည်း။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ နော စေ ကာရေယျ၊ အကယ်၍ မပြုငြားအံ့။ သံဃာဒိသေသန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ အဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ မကြားအပ်သော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဝိပ္ပကတေ၊ ဆောက်လုပ်၍ မပြီးမီ။ စေ အာဂစ္ဆတိ၊ အကယ်၍ လာအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ လာသည်ရှိသော်။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သာ ကုဋိ၊ ထိုကုဋီကို။ အညဿ ဝါ၊ တစ်ပါးသော သူအားလည်း။ ဒါတဗ္ဗာ၊ ပေးအပ်၏။ ဘိန္ဒိတွာ ဝါ၊ ဖျက်၍လည်း။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကာတဗ္ဗာ၊ ပြုအပ်၏။ အညဿ ဝါ၊ တစ်ပါးသော သူအားလည်း။ နော စေ ဒဒေယျ၊ အကယ်၍ မပေးငြားအံ့။ ဘိန္ဒိတွာ ဝါ၊ ဖျက်၍လည်း။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ နော စေ ကာရေယျ၊ အကယ်၍ မပြုငြားအံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့၊ ။ပ။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့၊ ။ပ။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဝိပ္ပကတေ၊ ဆောက်လုပ်၍ မပြီးမီ။ စေ အာဂစ္ဆတိ၊ အကယ်၍ လာအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ လာသည်ရှိသော်။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သာ ကုဋိ၊ ထိုကုဋီကို။ အညဿ ဝါ၊ တစ်ပါးသော သူအားလည်း။ ဒါတဗ္ဗာ၊ ပေးအပ်၏။ ဘိန္ဒိတွာ ဝါ၊ ဖျက်၍လည်း။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကာတဗ္ဗာ၊ ပြုအပ်၏။ အညဿ ဝါ၊ တစ်ပါးသော သူအားလည်း။ နော စေ ဒဒေယျ၊ အကယ်၍ မပေးငြားအံ့။ ဘိန္ဒိတွာ ဝါ၊ ဖျက်၍လည်း။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ နော စေ ကာရေယျ၊ အကယ်၍ မပြုငြားအံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၃၆၂။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ပမာဏာတိက္ကန္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို လွန်သော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဝိပ္ပကတေ၊ ဆောက်လုပ်၍ မပြီးမီ။ စေ အာဂစ္ဆတိ၊ အကယ်၍ လာအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ လာသည်ရှိသော်။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သာ ကုဋိ၊ ထိုကုဋီကို။ အညဿ ဝါ၊ တစ်ပါးသော သူအားလည်း။ ဒါတဗ္ဗာ၊ ပေးအပ်၏။ ဘိန္ဒိတွာ ဝါ၊ ဖျက်၍လည်း။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကာတဗ္ဗာ၊ ပြုအပ်၏။ အညဿ ဝါ၊ တစ်ပါးသော သူအားလည်း။ နော စေ ဒဒေယျ၊ အကယ်၍ မပေးငြားအံ့။ ဘိန္ဒိတွာ ဝါ၊ ဖျက်၍လည်း။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ နော စေ ကာရေယျ၊ အကယ်၍ မပြုငြားအံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့်လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ပမာဏိကံ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့်လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဝိပ္ပကတေ၊ ဆောက်လုပ်၍ မပြီးမီ။ စေ အာဂစ္ဆတိ၊ အကယ်၍ လာအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ လာသည်ရှိသော်။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သာ ကုဋိ၊ ထိုကုဋီကို။ အညဿ ဝါ၊ တစ်ပါးသော သူအားလည်း။ ဒါတဗ္ဗာ၊ ပေးအပ်၏။ ဘိန္ဒိတွာ ဝါ၊ ဖျက်၍လည်း။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကာတဗ္ဗာ၊ ပြုအပ်၏။ အညဿ ဝါ၊ တစ်ပါးသော သူအားလည်း။ နော စေ ဒဒေယျ၊ အကယ်၍ မပေးငြားအံ့။ ဘိန္ဒိတွာ ဝါ၊ ဖျက်၍လည်း။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ နော စေ ကာရေယျ၊ အကယ်၍ မပြုငြားအံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ အဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ မကြားအပ်သော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ ပမာဏာတိက္ကန္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို လွန်သော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သောဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဝိပ္ပကတေ၊ ဆောက်လုပ်၍ မပြီးမီ။ စေ
အာဂစ္ဆတိ၊ အကယ်၍ လာအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ လာသည်ရှိသော။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သာ ကုဋိ၊ ထိုကုဋီကို။ အညဿ ဝါ၊ တစ်ပါးသော သူအားလည်း။ ဒါတဗ္ဗာ၊ ပေးအပ်၏။ ဘိန္ဒိတွာ ဝါ၊ ဖျက်၍လည်း။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကာတဗ္ဗာ၊ ပြုအပ်၏။ အညဿ ဝါ၊ တစ်ပါးသော သူအားလည်း။ နော စေ ဒဒေယျ၊ အကယ်၍ မပေးငြားအံ့။ ဘိန္ဒိတွာ ဝါ၊ ဖျက်၍လည်း။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ နော စေ ကာရေယျ၊ အကယ်၍ မပြုငြားအံ့။ ဒွိန္နံ ဒွီဟိ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ သံဃာဒိသေသေန သံဃာဒိသေသေဟိ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်တို့နှင့်တကွ။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒွိန္နံ ဒွီဟိ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ သံဃာဒိသေသေန သံဃာဒိသေသေဟိ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်တို့နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒွိန္နံ ဒွီဟိ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ သံဃာဒိသေသေန သံဃာဒိသေသေဟိ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်တို့နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ သံဃာဒိသေသာနံ၊ သံဃဒိသိသ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာရှိသော။ ပမာဏိကံ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဝိပ္ပကတေ၊ ဆောက်လုပ်၍ မပြီးမီ။ စေ အာဂစ္ဆတိ၊ အကယ် ၍ လာအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ လာသည်ရှိသော်။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သာ ကုဋိ၊ ထိုကုဋီကို။ အညဿ ဝါ၊ တစ်ပါးသော သူအားလည်း။ ဒါတဗ္ဗာ၊ ပေးအပ်၏။ ဘိန္ဒိတွာ ဝါ၊ ဖျက်၍လည်း။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကာတဗ္ဗာ၊ ပြုအပ်၏။ အညဿ ဝါ၊ တစ်ပါးသော သူအားလည်း။ နော စေ ဒဒေယျ၊ အကယ်၍ မပေးငြားအံ့။ ဘိန္ဒိတွာ ဝါ၊ ဖျက်၍လည်း။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ နော စေ ကာရေယျ၊ အကယ်၍ မပြုငြားအံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ ပမာဏိကံ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသော။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၃၆၃။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ဆောက်လုပ်၍ မပြီးသေးသည်ကို။ အတ္တနာ၊ မိမိကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ဆောက်လုပ်၍ မပြီးသေးသည်ကို။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့ကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့သည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ဆောက်လုပ်၍ မပြီးသေးသည်ကို။ အတ္တနာ၊ မိမိကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့သည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ဆောက်လုပ်၍ မပြီးသေးသည်ကို။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့ကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၃၆၄။ လေဏေ၊ လိုဏ်၌လည်းကောင်း။ ဂုဟာယ၊ ဂူ၌လည်းကောင်း။ တိဏကုဋိကာယ၊ မြက်ကုဋီ၌လည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော သူ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ကာရာပေန္တဿ၊ ပြုစေသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဝါသာဂါရံ၊ နေရာကျောင်းကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ သဗ္ဗတ္ထ၊ အလုံးစုံသော မီးတင်းကုတ် စသည်၌။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်။ ပဒဘာဇနီ၊ အပြီးတည်း။
ဆဋ္ဌံ၊ ခြောက်ခုမြောက်သော။ ကုဋိကာရသိက္ခာပဒံ၊ ကုဋိကာရသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၇-ဝိဟာရကာရသိက္ခာပုဒ်
၃၆၅။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကောသမ္ဗိယံ၊ ကောသမ္ဗီပြည်၌။ ဃောသိတာရာမေ၊ ဃောသိတာရုံကျောင်းတိုက်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော ဆန္နဿ၊ အရှင်ဆန္န၏။ ဥပဋ္ဌာကော၊ အလုပ်အကျွေးဖြစ်သော။ ဂဟပတိ၊ သူကြွယ်သည်။ အာယသ္မန္တံ ဆန္နံ၊ အရှင်ဆန္နကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဝိဟာရဝတ္ထုံ၊ ကျောင်းနေရာကို။ ဇာနာဟိ၊ သိလော့။ အယျဿ၊ အရှင်ဘုရား၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကာရာပေဿာမိ၊ ပြုစေအံ့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဆန္နော၊ အရှင်ဆန္နသည်။ ဝိဟာရဝတ္ထုံ၊ ကျောင်းနေရာကို။ သောဓေန္တော၊ သုတ်သင်သည်ရှိသော်။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဂါမပူဇိတံ၊ ရွာသည် ပူဇော်အပ်သော။ နိဂမပူဇိတံ၊ နိဂုံးသည် ပူဇော်အပ်သော။ နဂရပူဇိတံ၊ မြို့သည် ပူဇော်အပ်သော။ ဇနပဒပူဇိတံ၊ ဇနပုဒ်သည် ပူဇော်အပ်သော။ ရဋ္ဌပူဇိတံ၊ တိုင်းသည် ပူဇော်အပ်သော။ စေတိယရုက္ခံ၊ အရိုအသေ ပြုအပ်သော သစ်ပင်ကို။ ဆေဒါပေတိ၊ ဖြတ်စေ၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ကိံ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့ကုန်သနည်း။ ကိံ ခိယျန္တိ၊ အဘယ်သို့ ရှုတ်ချကုန်သနည်း။ ကိံ ဝိပါစေန္တိ၊ အဘယ်သို့ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သနည်း။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဂါမပူဇိတံ၊ ရွာသည် ပူဇော်အပ်သော။ နိဂမပူဇိတံ၊ နိဂုံးသည် ပူဇော်အပ်သော။ နဂရပူဇိတံ၊ မြို့သည် ပူဇော်အပ်သော။ ဇနပဒပူဇိတံ၊ ဇနပုဒ်သည် ပူဇော်အပ်သော။ ရဋ္ဌပူဇိတံ၊ တိုင်းသည် ပူဇော်အပ်သော။ စေတိယရုက္ခံ၊ အရိုအသေပြုအပ်သော သစ်ပင်ကို။ ဆေဒါပေဿန္တိ နာမ၊ ဖြတ်စေကုန်ဘိသနည်း။ ဧကိန္ဒြိယံ၊ တစ်ခုသော ဣန္ဒြေရှိသော။ ဇီဝံ၊ သတ္တဝါကို။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝိဟေဌေန္တိ၊ ညှဉ်းဆဲကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်သော။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်သော။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သော။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ အလိုနည်းကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အာယသ္မာ ဆန္နော၊ အရှင်ဆန္နသည်။ ဂါမပူဇိတံ၊ ရွာသည် ပူဇော်အပ်သော၊ ။ပ။ ရဋ္ဌပူဇိတံ၊ တိုင်းသည် ပူဇော်အပ်သော။ စေတိယရုက္ခံ၊ အရိုအသေ ပြုအပ်သော သစ်ပင်ကို။ ဆေဒါပေဿတိ နာမ၊ ဖြတ်စေဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အာယသ္မန္တံ ဆန္နံ၊ အရှင်ဆန္နကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏၊ ။ပ။ “ဆန္န၊ ဆန္န။ တွံ၊ သင်သည်။ ဂါမပူဇိတံ၊ ရွာသည် ပူဇော်အပ်သော၊ ။ပ။ ရဋ္ဌပူဇိတံ၊ တိုင်းသည် ပူဇော်အပ်သော။ စေတိယရုက္ခံ၊ အရိုအသေ ပြုအပ်သော သစ်ပင်ကို။ ဆေဒါပေသိ၊ ဖြတ်စေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ ။ပ။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဂါမပူဇိတံ၊ ရွာသည် ပူဇော်အပ်သော။ နိဂမပူဇိတံ၊ နိဂုံးသည် ပူဇော်အပ်သော။ နဂရပူဇိတံ၊ မြို့သည် ပူဇော်အပ်သော။ ဇနပဒပူဇိတံ၊ ဇနပုဒ်သည် ပူဇော်အပ်သော။ ရဋ္ဌပူဇိတံ၊ တိုင်းသည် ပူဇော်အပ်သော။ စေတိယရုက္ခံ၊ အရိုအသေ ပြုအပ်သော သစ်ပင်ကို။ ဆေဒါပေဿသိ နာမ၊ ဖြတ်စေဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ရုက္ခသ္မိံ၊ သစ်ပင်၌။ ဇီဝသညိနော၊ အသက်ရှိ၏ဟု အမှတ်ရှိကုန်၏။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၃၆၆။ “မဟလ္လကံ၊ ကြီးသော။ သဿာမိကံ၊ ဆောက်လုပ်သူ အရှင်ရှိသော။ အတ္တုဒ္ဒေသံ၊ မိမိဟု ဆိုအပ်သော ညွှန်းအပ်သော ပုဂ္ဂိုလ် ရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကာရယမာနေန၊ ပြုလိုသော။ ဘိက္ခုနာ ပန၊ ရဟန်းသည်ကား။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဝတ္ထုဒေသနာယ၊ ကျောင်းနေရာကို ကြားခြင်းငှာ။ အဘိနေတဗ္ဗာ၊ ပင့်ဆောင်အပ်ကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ဝတ္ထု၊ ကျောင်းနေရာကို။ ဒေသေတဗ္ဗံ၊ ကြားအပ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သာရမ္ဘေ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနေ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ဝတ္ထုသ္မိံ၊ ကျောင်းနေရာ၌။ မဟလ္လကံ၊ ကြီးသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ စေ ကာရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုစေငြားအံ့။ ဘိက္ခူ ဝါ၊ ရဟန်းတို့ကိုလည်း။ ဝတ္ထုဒေသနာယ၊ ကျောင်းနေရာကို ကြားခြင်းငှာ။ စေ အနဘိနေယျ၊ အကယ်၍ မပင့်ဆောင်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သံဃာဒိသေသော၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိနိကာယော၊ အာပတ်အပေါင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၃၆၇။ မဟလ္လကော နာမ၊ မဟလ္လက မည်သည်ကား။ သဿာမိကော၊ ဆောက်လုပ်သူ အရှင် ရှိသော။ ဝိဟာရော၊ ကျောင်းကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
ဝိဟာရော နာမ၊ ဝိဟာရ မည်သည်ကား။ ဥလ္လိတ္တော ဝါ၊ အတွင်း၌ လိမ်းကျံအပ်သည်လည်းကောင်း။ အဝလိတ္တော ဝါ၊ အပ၌ လိမ်းကျံအပ်သည်လည်းကောင်း။ ဥလ္လိတ္တာဝလိတ္တော ဝါ၊ အတွင်းအပ လိမ်းကျံအပ်သည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ကာရယမာနေနာတိ၊ ကာရယမာနေန- ဟူသည်ကား။ ကရောန္တော ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်ပြုသော ရဟန်းသည်လည်းကောင်း။ ကာရာပေန္တော ဝါ၊ သူတစ်ပါးကို ပြုစေသော ရဟန်းသည်လည်းကောင်း။
သဿာမိကန္တိ၊ သဿာမိကံ ဟူသည်ကား။ အညော၊ တစ်ပါးသော။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော။ ဣတ္ထီ ဝါ၊ မိန်းမသည်လည်းကောင်း။ ပုရိသော ဝါ၊ ယောကျ်ားသည်လည်းကောင်း။ ဂဟဋ္ဌော ဝါ၊ လူသည်လည်းကောင်း။ ပဗ္ဗဇိတော ဝါ၊ ရဟန်းသည်လည်းကောင်း။ သာမိကော၊ အရှင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အတ္တုဒ္ဒေသန္တိ၊ အတ္တုဒ္ဒေသံ ဟူသည်ကား။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။
ဘိက္ခူ အဘိနေတဗ္ဗာ ဝတ္ထုဒေသနာယာတိ၊ ဘိက္ခူ အဘိနေတဗ္ဗာ ဝတ္ထုဒေသနာယ- ဟူသည်ကား။ ဝိဟာရကာရကေန၊ ကျောင်းကို ပြုလိုသော။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဝိဟာရဝတ္ထုံ၊ ကျောင်းနေရာကို။ သောဓေတွာ၊ သုတ်သင်၍။ သံဃံ၊ သံဃာသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဧကံသံ ဧကသ္မိံ အံသေ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စမ္ပယ်တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဝုဍ္ဎာနံ၊ သီတင်းကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာသနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သဿာမိကံ၊ ဆောက်လုပ်သူ အရှင်ရှိသော။ အတ္တုဒ္ဒေသံ၊ မိမိဟု ဆိုအပ်သော ညွှန်းအပ်သော ပုဂ္ဂိုလ် ရှိသော။ မဟလ္လကံ၊ ကြီးသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကတ္တုကာမော၊ ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိပါ၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သော အဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဝိဟာရဝတ္ထုဩလောကနံ၊ ကျောင်းနေရာကို ကြည့်ခြင်းကို။ ယာစာမိ၊ တောင်းပန်ပါ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ယာစိတဗ္ဗာ၊ တောင်းပန်အပ်၏။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ယာစိတဗ္ဗာ၊ တောင်းပန်အပ်၏။ သဗ္ဗော၊ အလုံးစုံသော။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဝိဟာရဝတ္ထုံ၊ ကျောင်းနေရာကို။ ဩလောကေတုံ၊ ကြည့်ခြင်းငှာ။ သစေ ဥဿဟတိ၊ အကယ်၍ စွမ်းနိုင်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ စွမ်းနိုင်သည်ရှိသော်။ သဗ္ဗေန၊ အလုံးစုံသော။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဩလောကေတဗ္ဗံ၊ ကြည့်အပ်၏။ သဗ္ဗော၊ အလုံးစုံသော။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဝိဟာရဝတ္ထုံ၊ ကျောင်းနေရာကို။ ဩလောကေတုံ၊ ကြည့်ခြင်းငှာ။ နော စေ ဥဿဟတိ၊ အကယ်၍ မစွမ်းနိုင်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ မစွမ်းနိုင်သည်ရှိသော်။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်၌။ ယေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန်ရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ ဇာနိတုံ၊ သိခြင်းငှာ။ ဗျတ္တာ၊ လိမ်မာကုန်သည်။ ပဋိဗလာ၊ စွမ်းနိုင်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ ယာစိတွာ၊ တောင်းပန်၍။ သမ္မန္နိတဗ္ဗာ၊ သမုတ်အပ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ သမ္မန္နိတဗ္ဗာ၊ သမုတ်အပ်ကုန်၏။ ကိံ သမ္မန္နိတဗ္ဗာ၊ အဘယ်သို့ သမုတ်အပ်ကုန်သနည်း။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း-
၃၆၈။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ သဿာမိကံ၊ ဆောက်လုပ်သူ အရှင် ရှိသော။ အတ္တုဒ္ဒေသံ၊ မိမိဟု ဆိုအပ်သော ညွှန်းအပ်သော ပုဂ္ဂိုလ် ရှိသော။ မဟလ္လကံ၊ ကြီးသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကတ္တုကာမော၊ ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဝိဟာရဝတ္ထုဩလောကနံ၊ ကျောင်းနေရာကို ကြည့်ခြင်းကို။ ယာစတိ၊ တောင်းပန်၏။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမဉ္စ၊ ဤအမည် ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဣတ္ထန္နာမဉ္စ၊ ဤအမည် ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ ဝိဟာရဝတ္ထုံ၊ ကျောင်းနေရာကို။ ဩလောကေတုံ၊ ကြည့်ခြင်းငှာ။ သမ္မန္နေယျ၊ သမုတ်ရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ သဿာမိကံ၊ ဆောက်လုပ်သူ အရှင်ရှိသော။ အတ္တုဒ္ဒေသံ၊ မိမိဟု ဆိုအပ်သော ညွှန်းအပ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ရှိသော။ မဟလ္လကံ၊ ကြီးသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကတ္တုကာမော၊ ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဝိဟာရဝတ္ထုဩလောကနံ၊ ကျောင်းနေရာကို ကြည့်ခြင်းကို။ ယာစတိ၊ တောင်းပန်၏။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမဉ္စ၊ ဤအမည် ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဣတ္ထန္နာမဉ္စ၊ ဤအမည် ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ ဝိဟာရဝတ္ထုံ၊ ကျောင်းနေရာကို။ ဩလောကေတုံ၊ ကြည့်ခြင်းငှာ။ သမ္မန္နတိ၊ သမုတ်၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ စ၊ ဤအမည် ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဣတ္ထန္နာမဿ စ၊ ဤအမည် ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ ဝိဟာရဝတ္ထုံ၊ ကျောင်းနေရာကို။ ဩလောကေတုံ၊ ကြည့်ခြင်းငှာ။ သမ္မုတိ၊ သမုတ်ခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင်အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမော စ၊ ဤအမည် ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဣတ္ထန္နာမော စ၊ ဤအမည် ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ ဝိဟာရဝတ္ထုံ၊ ကျောင်းနေရာကို။ ဩလောကေတုံ၊ ကြည့်ခြင်းငှာ။ သမ္မတာ၊ သမုတ်အပ်ကုန်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤနှစ်သက်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္မန္နိတဗ္ဗာ၊ သမုတ်အပ်ကုန်၏။
၃၆၉။ သမ္မတေဟိ၊ သမုတ်အပ်ကုန်ပြီးသော။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဝိဟာရဝတ္ထု၊ ကျောင်းနေရာကို။ ဩလောကေတဗ္ဗံ၊ ကြည့်အပ်၏။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ ဇာနိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသည်။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ “ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ မာ ကရိ၊ မပြုလင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ အနာမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ “အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်ကိုလည်းကောင်း၊” အာရောစေတဗ္ဗံ၊ ကြားအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ ဝိဟာရကာရကေန၊ ကျောင်းကို ပြုတတ်သော။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သံဃံ၊ သံဃာသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဧကံသံ ဧကသ္မိံ အံသေ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စမ္ပယ်တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဝုဍ္ဎာနံ၊ သီတင်းကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာသနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သဿာမိကံ၊ ဆောက်လုပ်သူ အရှင် ရှိသော။ အတ္တုဒ္ဒေသံ၊ မိမိဟု ဆိုအပ်သော ညွှန်းအပ်သော ပုဂ္ဂိုလ် ရှိသော။ မဟလ္လကံ၊ ကြီးသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကတ္တုကာမော၊ ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိ၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သော အဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဝိဟာရဝတ္ထုဒေသနံ၊ ကျောင်းနေရာကို ကြားခြင်းကို။ ယာစာမိ၊ တောင်းပန်ပါ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ယာစိတဗ္ဗာ၊ တောင်းပန်အပ်ကုန်၏။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ယာစိတဗ္ဗာ၊ တောင်းပန်အပ်ကုန်၏။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း-
၃၇၀။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည် ရှိသော။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ သဿာမိကံ၊ ဆောက်လုပ်သူ အရှင် ရှိသော။ အတ္တုဒ္ဒေသံ၊ မိမိဟု ဆိုအပ်သော ညွှန်းအပ်သော ပုဂ္ဂိုလ် ရှိသော။ မဟလ္လကံ၊ ကြီးသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကတ္တုကာမော၊ ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဝိဟာရဝတ္ထုဒေသနံ၊ ကျောင်းနေရာကို ကြားခြင်းကို။ ယာစတိ၊ တောင်းပန်၏။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ ဝိဟာရဝတ္ထုံ၊ ကျောင်းနေရာကို။ ဒေသေယျ၊ ကြားရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ ငါ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည် ရှိသော။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ သဿာမိကံ၊ ဆောက်လုပ်သူ အရှင် ရှိသော။ အတ္တုဒ္ဒေသံ၊ မိမိဟု ဆိုအပ်သော ညွှန်းအပ်သော ပုဂ္ဂိုလ် ရှိသော။ မဟလ္လကံ၊ ကြီးသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကတ္တုကာမော၊ ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဝိဟာရဝတ္ထုဒေသနံ၊ ကျောင်းနေရာကို ကြားခြင်းကို။ ယာစတိ၊ တောင်းပန်၏။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ ဝိဟာရဝတ္ထုံ၊ ကျောင်းနေရာကို။ ဒေသေတိ၊ ကြား၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ ဝိဟာရဝတ္ထုဿ၊ ကျောင်းနေရာကို။ ဒေသနာ၊ ကြားခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင်အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ ဝိဟာရဝတ္ထု၊ ကျောင်းနေရာကို။ ဒေသိတံ၊ ကြားအပ်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤနှစ်သက်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။
၃၇၁။ သာရမ္ဘံ နာမ၊ သာရမ္ဘ မည်သည်ကား။ ကိပိလ္လိကာနံ ဝါ၊ ပုရွက်ဆိတ်တို့၏လည်း။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပစိကာနံ ဝါ၊ ခြတို့၏လည်း။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥန္ဒူရာနံ ဝါ၊ ကြွက်တို့၏လည်း။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဟီနံ ဝါ၊ မြွေတို့၏လည်း။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိစ္ဆိကာနံ ဝါ၊ ကင်းပုဇွန်တို့၏လည်း။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သတပဒီနံ ဝါ၊ ကင်းခြေများတို့၏လည်း။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟတ္ထီနံ ဝါ၊ ဆင်တို့၏လည်း။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဿာနံ ဝါ၊ မြင်းတို့၏လည်း။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သီဟာနံ ဝါ၊ ခြင်္သေ့တို့၏လည်း။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗျဂ္ဃါနံ ဝါ၊ ကျားတို့၏လည်း။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒီပီနံ ဝါ၊ သစ်တို့၏လည်း။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အစ္ဆာနံ ဝါ၊ ဝံတို့၏လည်း။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တရစ္ဆာနံ ဝါ၊ အောင်းတို့၏လည်း။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယေသံ ကေသဉ္စိ၊ အမှတ်မရှိကုန်သော။ တိရစ္ဆာနဂတာနံ၊ တိရစ္ဆာန်ဖြစ်ကုန်သော။ ပါဏာနံ၊ သတ္တဝါတို့၏။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပုဗ္ဗဏ္ဏနိဿိတံ ဝါ၊ ကောက်ခင်းကို မှီသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပရဏ္ဏနိဿိတံ ဝါ၊ ပဲခင်းကို မှီသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဗ္ဘဃာတနိဿိတံ ဝါ၊ ခိုးသူသတ်ရာ နှောင်အိမ်ကို မှီသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာဃာတနနိဿိတံ ဝါ၊ လူသတ်ရာ သင်းချိုင်းကို မှီသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သုသာနနိဿိတံ ဝါ၊ သူကောင်ပုပ်မြှုပ်ရာ သုသာန်ကို မှီသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥယျာနနိဿိတံ ဝါ၊ ဥယျာဉ်ကို မှီသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ရာဇဝတ္ထုနိဿိတံ ဝါ၊ မင်းနေရာကို မှီသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟတ္ထိသာလာနိဿိတံ ဝါ၊ ဆင်တင်းကုတ်ကို မှီသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဿသာလာနိဿိတံ ဝါ၊ မြင်းတင်းကုတ်ကို မှီသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗန္ဓနာဂါရနိဿိတံ ဝါ၊ နှောင်အိမ်ကို မှီသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊
ပါနာဂါရနိဿိတံ ဝါ၊ သေတင်းကုတ်ကို မှီသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သူနနိဿိတံ ဝါ၊ အမဲသတ်တင်းကုတ်ကို မှီသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ရစ္ဆာနိဿိတံ ဝါ၊ လမ်းခရီးကို မှီသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စစ္စရနိဿိတံ ဝါ၊ ခရီးဆုံကို မှီသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သဘာနိဿိတံ ဝါ၊ သဘင်ကို မှီသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံသရဏနိဿိတံ ဝါ၊ ထုတ်ခြင်းလျှိုထွင်းသော ခရီးကို မှီသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧတံ သဗ္ဗံ၊ ဤအလုံးစုံသည်။ သာရမ္ဘံ နာမ၊ သာရမ္ဘ မည်၏။
အပရိက္ကမနံ နာမ၊ အပရိက္ကမန မည်သည်ကား။ ယထာယုတ္တေန၊ ကမြဲတိုင်းသော။ သကဋေန၊ လှည်းဖြင့်။ အနုပရိဂန္တုံ၊ လှည့်လည်၍ သွားခြင်းငှာ။ သမန္တာ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ နိဿေဏိယာ၊ ထန်းကျင့်လှေကားဖြင့်။ အနုပရိဂန္တုံ၊ လှည့်လည်၍ သွားခြင်းငှာ။ န သက္ကာ၊ မတတ်ကောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧတံ၊ ဤဥပစာသည်။ အပရိက္ကမနံ နာမ၊ အပရိက္ကမန မည်၏။
အနာရမ္ဘံ နာမ၊ အနာရမ္ဘ မည်သည်ကား။ ကိပိလ္လိကာနံ ဝါ၊ ပုရွက်ဆိတ်တို့၏လည်း။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ သံသရဏနိဿိတံ ဝါ၊ ထုတ်ခြင်းလျှိုထွင်းသော ခရီးကို မှီသည်လည်း။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဧတံ သဗ္ဗံ၊ ဤအလုံးစုံသည်။ အနာရမ္ဘံ နာမ၊ အနာရမ္ဘ မည်၏။
သပရိက္ကမနံနာမ၊ သပရိက္ကမန မည်သည်ကား။ ယထာယုတ္တေန၊ ကမြဲတိုင်းသော။ သကဋေန၊ လှည်းဖြင့်။ အနုပရိဂန္တုံ၊ လှည့်လည်၍ သွားခြင်းငှာ။ သမန္တာ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ နိဿေဏိယာ၊ ထန်းကျင့်လှေကားဖြင့်။ အနုပရိဂန္တုံ၊ လှည့်လည်၍ သွားခြင်းငှာ။ သက္ကာ၊ တတ်ကောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧတံ၊ ဤဥပစာသည်။ သပရိက္ကမနံ နာမ၊ သပရိက္ကမန မည်၏။
မဟလ္လကော နာမ၊ မဟလ္လက မည်သည်ကား။ သဿာမိကော၊ ဆောက်လုပ်သူ အရှင် ရှိသော။ ဝိဟာရော၊ ကျောင်းကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
ဝိဟာရော နာမ၊ ဝိဟာရ မည်သည်ကား။ ဥလ္လိတ္တော ဝါ၊ အတွင်း၌ လိမ်းကျံအပ်သည်လည်းကောင်း။ အဝလိတ္တော ဝါ၊ အပ၌ လိမ်းကျံအပ်သည် လည်းကောင်း။ ဥလ္လိတ္တာဝလိတ္တော ဝါ၊ အတွင်းအပ လိမ်းကျံအပ်သည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ကာရေယျာတိ၊ ကာရေယျဟူသည်ကား။ ကရောတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း ပြုအံ့။ ကာရာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပြုစေအံ့။
ဘိက္ခူ ဝါ အနဘိနေယျ ဝတ္ထုဒေသနာယာတိ၊ ဘိက္ခူ ဝါ အနဘိနေယျ ဝတ္ထုဒေသနာယ- ဟူသည်ကား။ ဉတ္တိဒုတိယေန၊ ဉတ်လျှင် နှစ်ကြိမ်မြောက်သော။ ကမ္မေန၊ ကမ္မဝါစာဖြင့်။ ဝိဟာရဝတ္ထုံ၊ ကျောင်းနေရာကို။ န ဒေသာပေတွာ၊ မကြားစေမူ၍။ ကရောတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း ပြုအံ့။ ကာရာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ပြုစေအံ့။ ပယောဂေ၊ လုံ့လတိုင်း လုံ့လတိုင်း၌။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ဧကံ၊ တစ်ခုသော။ ပိဏ္ဍံ၊ မြေဆိုင်သို့။ အနာဂတေ၊ မရောက်မီ။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စည်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မိံ ပိဏ္ဍေ၊ ထိုမြေဆိုင်သည်။ အာဂတေ၊ ရောက်သည်ရှိသော်။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သံဃာဒိသေသောတိ၊ သံဃာဒိသေသောဟူသည်ကား၊ ။ပ။ တေနပိ၊ ထို့ကြောင့်လည်း။ “သံဃာဒိသေသော”တိ၊ သံဃာဒိသေသော- ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
၃၇၂။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ မကြားအပ်သော ကျောင်းနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ မကြားအပ်သော ကျောင်းနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ မကြားအပ်သော ကျောင်းနေရာ ရှိသော။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ မကြားအပ်သော ကျောင်းနေရာ ရှိသော။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကျောင်းနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကျောင်းနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကျောင်းနေရာ ရှိသော။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကျောင်းနေရာရှိသော။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၃၇၃။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသတိ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ အဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ မကြားအပ်သော ကျောင်းနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန်ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။သာရမ္ဘံ- ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန်မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။အနာရမ္ဘံ- ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသတိ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကျောင်းနေရာရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။သာရမ္ဘံ- ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။အနာရမ္ဘံ- ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၃၇၄။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ ဒေသိတဝတ္ထုကော စ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကျောင်းနေရာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘော စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနော စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ န စ သမာဒိသတိ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း မညွှန်း။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ အဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ မကြားအပ်သော ကျောင်းနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ “ဒေသိတဝတ္ထုကော စ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကျောင်းနေရာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘော စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနော စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ န စ သမာဒိသတိ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း မညွှန်း။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကျောင်းနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန်ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၃၇၅။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ “ဒေသိတဝတ္ထုကော စ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကျောင်းနေရာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘော စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနော စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသတိ စ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း ညွှန်း၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ အဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ မကြားအပ်သော ကျောင်းနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ အဒေသိတဝတ္ထုကော၊ မကြားအပ်သော ကျောင်းနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘော၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနော၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ဝိဟာရာ၊ ကျောင်းကို။ ကယိရတိ ကိရ၊ ပြုအပ်သတတ်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သုဏာတိ၊ ကြား၏။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သာမံ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ “ဒေသိတဝတ္ထုကော စ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကျောင်းနေရာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘော စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနော စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတော ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ ပါဟေတဗ္ဗော၊ စေခိုင်းအပ်၏၊ ။ပ။ “ဒေသိတဝတ္ထုကော စ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကျောင်းနေရာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘော စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတော ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ ပါဟေတဗ္ဗော၊ စေခိုင်းအပ်၏၊ ။ပ။ “ဒေသိတဝတ္ထုကော စ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကျောင်းနေရာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနော
စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတော ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ ပါဟေတဗ္ဗော၊ စေခိုင်းအပ်၏၊ ။ပ။ “ဒေသိတဝတ္ထုကော၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကျောင်းနေရာရှိသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတော ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ ပါဟေတဗ္ဗော၊ စေခိုင်းအပ်၏။ သာမံ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း။ နော စေ ဂစ္ဆေယျ၊ အကယ်၍ မသွားငြားအံ့။ ဒူတံ ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ နော စေ ပဟိဏေယျ၊ အကယ်၍ မစေခိုင်းငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင်ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ “ဒေသိတဝတ္ထုကောစ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကျောင်းနေရာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘော စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနော စ၊ နွားနှစ်ကောင် ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသတိ စ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း ညွှန်း၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကျောင်းနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ဒေသိတဝတ္ထုကော၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကျောင်းနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘော၊ ပိုးရွခြပုန်း စသော ဘေးရန်မရှိသော။ အပရိက္ကမနော၊ နွားနှစ်ကောင် ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော။ ဝိဟာရော၊ ကျောင်းကို။ ကယိရတိ ကိရ၊ ပြုအပ်သတတ်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သုဏာတိ၊ ကြား၏။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သာမံ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ “အနာရမ္ဘော စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနော စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတော ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ ပါဟေတဗ္ဗော၊ စေခိုင်းအပ်၏၊ ။ပ။ “အနာရမ္ဘော၊ ပိုးရွခြပုန်း စသော ဘေးရန် မရှိသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတော ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ ပါဟေတဗ္ဗော၊ စေခိုင်းအပ်၏၊ ။ပ။ “သပရိက္ကမနော၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတော ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ ပါဟေတဗ္ဗော၊ စေခိုင်းအပ်၏၊ ။ပ။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၃၇၆။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ “ဒေသိတဝတ္ထုကော စ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကျောင်းနေရာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘော စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနော စ၊ နွားနှစ်ကောင် ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသတိ စ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း ညွှန်း၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ အဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ မကြားအပ်သော ကျောင်းနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ကာရုကာနံ၊ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ တိဏ္ဏံ၊ သုံးချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ကာရုကာနံ၊ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ကာရုကာနံ၊ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ကာရုကာနံ၊ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ “ဒေသိတဝတ္ထုကော စ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကျောင်းနေရာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘော စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနော စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသတိ စ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း ညွှန်း၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကျောင်းနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ကာရုကာနံ၊ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ကာရုကာနံ၊ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။အနာရမ္ဘံ- ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ကာရုကာနံ၊ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၃၇၇။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ အဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ မကြားအပ်သော ကျောင်းနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဝိပ္ပကတေ၊ ဆောက်လုပ်၍ မပြီးမီ။ စေ အာဂစ္ဆတိ၊ အကယ်၍ လာအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ လာသည်ရှိသော်။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သော ဝိဟာရော၊ ထိုကျောင်းကို။ အညဿ ဝါ၊ တစ်ပါးသော သူအားလည်း။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ ဘိန္ဒိတွာ ဝါ၊ ဖျက်၍လည်း။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။ အညဿ ဝါ၊ တစ်ပါးသော သူအားလည်း။ နော စေ ဒဒေယျ၊ အကယ်၍ မပေးငြားအံ့။ ဘိန္ဒိတွာ ဝါ၊ ဖျက်၍လည်း။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ နော စေ ကာရေယျ၊ အကယ်၍ မပြုစေငြားအံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့် တကွ။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကျောင်းနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဝိပ္ပကတေ၊ ဆောက်လုပ်၍ မပြီးမီ။ စေ အာဂစ္ဆတိ၊ အကယ်၍ လာအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ လာသည်ရှိသော်။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သော ဝိဟာရော၊ ထိုကျောင်းကို။ အညဿ ဝါ၊ တစ်ပါးသော သူအားလည်း။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ ဘိန္ဒိတွာ ဝါ၊ ဖျက်၍လည်း။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုစေအပ်၏။ အညဿ ဝါ၊ တစ်ပါးသော သူအားလည်း။ နော စေ ဒဒေယျ၊ အကယ်၍ မပေးငြားအံ့။ ဘိန္ဒိတွာ ဝါ၊ ဖျက်၍လည်း။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ နော စေ ကာရေယျ၊ အကယ်၍ မပြုစေငြားအံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၃၇၈။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ဆောက်လုပ်၍ မပြီးသေးသည်ကို။ အတ္တနာ၊ မိမိကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ဆောက်လုပ်၍ မပြီးသေးသည်ကို။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့ကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့သည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ဆောက်လုပ်၍ မပြီးသေးသည်ကို။ အတ္တနာ၊ မိမိကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့သည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ဆောက်လုပ်၍ မပြီးသေးသည်ကို။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့ကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၃၇၉။ လေဏေ၊ လိုဏ်၌လည်းကောင်း။ ဂုဟာယ၊ ဂူ၌လည်းကောင်း။ တိဏကုဋိကာယ၊ မြက်မိုးကုဋီ၌လည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော သူ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ကာရာပေန္တဿ၊ ပြုစေသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဝါသာဂါရံ၊ နေရာကျောင်းကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ သဗ္ဗတ္ထ၊ အလုံးစုံသော မီးတင်းကုတ်စသည်၌။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
သတ္တမံ၊ ခုနစ်ခုမြောက်သော။ ဝိဟာရကာရသိက္ခာပဒံ၊ ဝိဟာရကာရသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၈-ဒုဋ္ဌဒေါသသိက္ခာပုဒ်
၃၈၀။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ကာလန္ဒကနိဝါပေ၊ ရှဉ့်နက်တို့အား အစာပေး၍ ကျွေးမွေးရာဖြစ်သော။ ဝေဠုဝနေ၊ ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ မလ္လပုတ္တေန၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မတာ ဒဗ္ဗေန၊ အရှင်ဒဗ္ဗသည်။ ဇာတိယာ၊ ပဋိသန္ဓေအားဖြင့်။ သတ္တဝဿေန၊ ခုနစ်နှစ်ဖြင့်။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာဝကေန၊ မြတ်စွာဘုရား တပည့်သားသည်။ ပတ္တဗ္ဗံ၊ ရောက်အပ်သော။ ယံကိဉ္စိ၊ အမှတ်မရှိသော တရားသည်လည်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော တရားသို့။ တေန၊ ထိုအရှင်ဒဗ္ဗသည်။ အနုပ္ပတ္တံ၊ အစဉ်ရောက်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဿ၊ ထိုအရှင်ဒဗ္ဗအား။ ကိဉ္စိ၊ အမှတ်မရှိသော။ ဥတ္တရိ၊ တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးသော မဂ်ကိစ္စ၏ အထက်၌။ ကရဏီယံ၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စသည်။ နတ္ထိ စ၊ မရှိသည်သာတည်း။ ကတဿ ဝါ၊ ပြုအပ်ပြီးသော ကိစ္စကိုလည်း။ ပတိစယော၊ တစ်ဖန်ပွားစေခြင်းသည်။ နတ္ထိ စ၊ မရှိသည်သာတည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ရဟောဂတဿ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ အရပ်သို့ ကပ်သော။ ပဋိသလ္လီနဿ၊ ပုန်းအောင်းသော။ မလ္လပုတ္တဿ၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မတော ဒဗ္ဗဿ၊ အရှင်ဒဗ္ဗအား။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေတသော၊ စိတ်၏။ ပရိဝိတက္ကော၊ အကြံသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။ ကိံ ဥဒပါဒိ၊ အဘယ်သို့ ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။ “မယာ၊ ငါသည်။ ဇာတိယာ၊ ပဋိသန္ဓေအားဖြင့်။ သတ္တဝဿေန၊ ခုနစ်နှစ်ဖြင့်။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ သာဝကေန၊ မြတ်စွာဘုရား တပည့်သားသည်။ ပတ္တဗ္ဗံ၊ ရောက်အပ်သော။ ယံ ကိဉ္စိ၊ အမှတ်မရှိသော တရားသည်လည်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော တရားသို့။ မယာ၊ ငါသည်။ အနုပ္ပတ္တံ၊ အစဉ်ရောက်အပ်ပြီ။ မေ၊ ငါ့အား။ ကိဉ္စိ၊ အမှတ်မရှိသော။ ဥတ္တရိ၊ တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးသော မဂ်ကိစ္စ၏ အထက်၌။ ကရဏီယံ၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စသည်။ နတ္ထိ စ၊ မရှိသည်သာတည်း။ ကတဿ ဝါ၊ ပြုအပ်ပြီးသော ကိစ္စကိုလည်း။ ပတိစယော၊ တစ်ဖန်ပွားစေခြင်းသည်။ နတ္ထိ စ၊ မရှိသည်သာတည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ကိံ၊ အဘယ်မည်သော။ ဝေယျာဝစ္စံ၊ အမှုကြီးငယ်ကို။ ကရေယျံ နု ခေါ၊ ပြုရအံ့နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မလ္လပုတ္တဿ၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မတော ဒဗ္ဗဿ၊ အရှင်ဒဗ္ဗအား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ သေနာသနဉ္စ၊ နေရာကိုလည်း။ ပညပေယျံ၊ ခင်းရမူကား။ ဘတ္တာနိ စ၊ ဆွမ်းတို့ကိုလည်း။ ဥဒ္ဒိသေယျံ၊ ညွှန်းရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ၊” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌၊
မလ္လပုတ္တော၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဒဗ္ဗော၊ အရှင်ဒဗ္ဗသည်။ သာယနှသမယံ၊ ညချမ်းအခါ၌။ ပဋိသလ္လာနာ၊ ပုန်းအောင်ရာမှ။ ဝုဋ္ဌိတော၊ ထခဲ့သည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နီသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ မလ္လပုတ္တော၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဒဗ္ဗော၊ အရှင်ဒဗ္ဗသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ ရဟောဂတဿ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ အရပ်သို့ ကပ်သော။ ပဋိသလ္လီနဿ၊ ပုန်းအောင်းသော။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်အား။ စေတသော၊ စိတ်၏။ ပရိဝိတက္ကော၊ အကြံသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ ကိံ ဥဒပါဒိ၊ အဘယ်သို့ ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။ ‘မယာ၊ ငါသည်။ ဇာတိယာ၊ ပဋိသန္ဓေအားဖြင့်။ သတ္တဝဿေန၊ ခုနစ်နှစ်ဖြင့်။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ သာဝကေန၊ မြတ်စွာဘုရား တပည့်သားသည်။ ပတ္တဗ္ဗံ၊ ရောက်အပ်သော။ ယံ ကိဉ္စိ၊ အမှတ်မရှိသော တရားသည်လည်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော တရားသို့။ မယာ၊ ငါသည်။ အနုပ္ပတ္တံ၊ အစဉ်ရောက်အပ်ပြီ။ မေ၊ ငါ့အား။ ကိဉ္စိ၊ အမှတ်မရှိသော။ ဥတ္တရိ၊ တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးသော မဂ်ကိစ္စ၏ အထက်၌။ ကရဏီယံ၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စသည်။ နတ္ထိ စ၊ မရှိသည်သာတည်း။ ကတဿ ဝါ၊ ပြုအပ်ပြီးသော ကိစ္စကိုလည်း။ ပဋိစယော၊ တစ်ဖန်ပွားစေခြင်းသည်။ နတ္ထိ စ၊ မရှိသည်သာတည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ကိံ၊ အဘယ်မည်သော။ ဝေယျာဝစ္စံ၊ အမှုကြီးငယ်ကို။ ကရေယျံ နု ခေါ၊ ပြုရအံ့နည်း။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တဿ မယှံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်အား။ ‘အဟံ၊ ငါသည်။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ သေနာသနဉ္စ၊ နေရာကိုလည်း။ ပညပေယျံ၊ ခင်းရမူကား။ ဘတ္တာနိ စ၊ ဆွမ်းတို့ကိုလည်း။ ဥဒ္ဒိသေယျံ၊ ညွှန်းရမူကား။ ယံနူန၊ ကောင်းလေစွ။ ’ ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ သေနာသနဉ္စ၊ နေရာကိုလည်း။ ပညပေတုံ၊ ခင်းခြင်းငှာ။ ဘတ္တာနိ စ၊ ဆွမ်းတို့ကိုလည်း။ ဥဒ္ဒိသိတုံ၊ ညွှန်းခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဒဗ္ဗ၊ ဒဗ္ဗ။ သာဓု သာဓု၊ ကောင်း၏ ကောင်း၏။ ဒဗ္ဗ၊ ဒဗ္ဗ။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ တွံ၊ သင်သည်။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ သေနာသနဉ္စ၊ နေရာကိုလည်း။ ပညပေဟိ၊ ခင်းလေလော့။ ဘတ္တာနိ စ၊ ဆွမ်းတို့ကိုလည်း။ ဥဒ္ဒိသ၊ ညွှန်းလေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ သာဓု၊ ကောင်းပါပြီ၊” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ မလ္လပုတ္တော၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မာဒဗ္ဗော၊ အရှင်ဒဗ္ဗသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ပစ္စဿောသိ၊ ဝန်ခံ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မလ္လပုတ္တံ၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ ဒဗ္ဗံ၊ ဒဗ္ဗကို။ သေနာသနပညာပကဉ္စ၊ နေရာကို ခင်းတတ်သော ရဟန်းဟူ၍လည်းကောင်း။ ဘတ္တုဒ္ဒေသကဉ္စ၊ ဆွမ်းကို ညွှန်းတတ်သော ရဟန်းဟူ၍လည်းကောင်း။ သမ္မန္နတု၊ သမုတ်လော့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ သမ္မန္နိတဗ္ဗော၊ သမုတ်အပ်၏။ ကိံ သမ္မန္နိတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သမုတ်အပ်သနည်း။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ မလ္လပုတ္တော၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ ဒဗ္ဗော၊ ဒဗ္ဗကို။ ယာစိတဗ္ဗော၊ တောင်းပန်အပ်၏။ ယာစိတွာ၊ တောင်းပန်၍။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း-
၃၈၁။ ‘ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မလ္လပုတ္တံ၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဒဗ္ဗံ၊ အရှင်ဒဗ္ဗကို။ သေနာသနပညာပကဉ္စ၊ နေရာကို ခင်းတတ်သော ရဟန်းဟူ၍လည်းကောင်း။ ဘတ္တုဒ္ဒေသကဉ္စ၊ ဆွမ်းကို ညွှန်းတတ်သော ရဟန်းဟူ၍လည်းကောင်း။ သမ္မန္နေယျ၊ သမုတ်ရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မလ္လပုတ္တံ၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဒဗ္ဗံ၊ အရှင်ဒဗ္ဗကို။ သေနာသနပညာပကဉ္စ၊ နေရာကို ခင်းတတ်သော ရဟန်းဟူ၍လည်းကောင်း။ ဘတ္တုဒ္ဒေသကဉ္စ၊ ဆွမ်းကို ညွှန်းတတ်သော ရဟန်းဟူ၍လည်းကောင်း။ သမ္မန္နတိ၊ သမုတ်၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ မလ္လပုတ္တဿ၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မတော ဒဗ္ဗဿ၊ အရှင်ဒဗ္ဗကို။ သေနာသနပညာပကဿ စ၊ နေရာကို ခင်းတတ်သော ရဟန်းဟူ၍လည်းကောင်း။ ဘတ္တုဒ္ဒေသကဿ စ၊ ဆွမ်းကို ညွှန်းတတ်သော ရဟန်းဟူ၍လည်းကောင်း။ သမ္မုတိ၊ သမုတ်ခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင်အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ မလ္လပုတ္တော၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဒဗ္ဗော၊ အရှင်ဒဗ္ဗကို။ သေနာသနပညာပကော စ၊ နေရာကို ခင်းတတ်သော ရဟန်းဟူ၍လည်းကောင်း။ ဘတ္တုဒ္ဒေသကော စ၊ ဆွမ်းကို ညွှန်းတတ်သော ရဟန်းဟူ၍လည်းကောင်း။ သမ္မတော၊ သမုတ်အပ်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤနှစ်သက်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္မန္နိတဗ္ဗော၊ သမုတ်အပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၃၈၂။ သမ္မတော၊ သမုတ်အပ်ပြီးသော။ မလ္လပုတ္တော၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဒဗ္ဗော ပန၊ အရှင်ဒဗ္ဗသည်ကား။ သဘာဂါနံ၊ သဘောတူကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧကဇ္ဈံ၊ တပေါင်းတည်း။ သေနာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေတိ၊ ခင်း၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ သုတ္တန္တိကာ၊ သုတ္တန်ကို ဆောင်ကုန်၏။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ဧကဇ္ဈံ၊ တပေါင်းတည်း၊
သေနာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေတိ၊ ခင်း၏။ ကိံ ပညပေတိ၊ အဘယ်သို့ ခင်းသနည်း။ “တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ သုတ္တန္တံ၊ သုတ္တန်ကို။ သင်္ဂါယိဿန္တိ၊ ရွတ်ကုန်လတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပညပေတိ၊ ခင်း၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ ဝိနယဓရာ၊ ဝိနည်းကို ဆောင်ကုန်၏။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ဧကဇ္ဈံ၊ တပေါင်းတည်း။ သေနာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေတိ၊ ခင်း၏။ ကိံ ပညပေတိ၊ အဘယ်သို့ ခင်းသနည်း။ “တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ ဝိနယံ၊ ဝိနည်းကို။ ဝိနိစ္ဆိနိဿန္တိ၊ ဆုံးဖြတ်ကုန်လတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပညပေတိ၊ ခင်း၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မကထိကာ၊ တရားစကား ပြောဟောတတ်ကုန်၏။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ဧကဇ္ဈံ၊ တပေါင်းတည်း။ သေနာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေတိ၊ ခင်း၏။ ကိံ ပညပေတိ၊ အဘယ်သို့ ခင်းသနည်း။ “တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ သာကစ္ဆိဿန္တိ၊ နှီးနှောကုန်လတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပညပေတိ၊ ခင်း၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ ဈာယိနော၊ ဈာန်ဝင်စားလေ့ ရှိကုန်၏။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ဧကဇ္ဈံ၊ တပေါင်းတည်း။ သေနာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေတိ၊ ခင်း၏။ ကိံ ပညပေတိ၊ အဘယ်သို့ ခင်းသနည်း။ “တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ န ဗျာဗာဓိဿန္တိ၊ မကြောင့်ကြကုန်လတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပညပေတိ၊ ခင်း၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ တိရစ္ဆာနကထိကာ၊ တိရစ္ဆာနကထာကို ပြောဟောကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကာယဒဠှီဗဟုလာ၊ ကိုယ်၏ မြဲမြံခိုင်ခံ့ တည်တံ့သော အမှုကို အပြုများကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ တေသံပိ၊ ထိုရဟန်းတို့အားလည်း။ ဧကဇ္ဈံ၊ တပေါင်းတည်း။ သေနာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေတိ၊ ခင်း၏။ ကိံ ပညပေတိ၊ အဘယ်သို့ ခင်းသနည်း။ “အာယသ္မန္တော၊ အရှင်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ဣမာယပိ ရတိယာ၊ ဤမွေ့လျော်ခြင်းဖြင့်လည်း။ အစ္ဆိဿန္တိ၊ နေကုန်လတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပညပေတိ၊ ခင်း၏။ ယေပိ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်လည်း။ ဝိကာလေ၊ အခါမဟုတ်သည်၌။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်၏။ တေသံပိ၊ ထိုရဟန်းတို့အားလည်း။ တေဇောဓာတုံ၊ တေဇောကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော ဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိတွာ၊ ဝင်စား၍။ တေနေ၀ အာလောကေန၊ ထိုအရောင်အလင်းဖြင့်သာလျှင်။ သေနာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေတိ၊ ခင်း၏။ အပိစ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သဉ္စိစ္စ၊ စေတနာရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ “မယံ၊ ငါတို့သည်။ မလ္လပုတ္တဿ၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မတော ဒဗ္ဗဿ၊ အရှင်ဒဗ္ဗ၏။ ဣဒ္ဓိပါဋိဟာရိယံ၊ တန်ခိုးပြာဋိဟာကို။ ပဿိဿာမ၊ ရှုကြည့်ကုန်အံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိကာလေ၊ အခါမဟုတ်သည်၌။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်၏။
တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ မလ္လပုတ္တံ၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဒဗ္ဗံ၊ အရှင်ဒဗ္ဗသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကုန်ပြီး၍။ “အာဝုသော ဒဗ္ဗ၊ ငါ့ရှင်ဒဗ္ဗ။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ သေနာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေဟိ၊ ခင်းလော့၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ မလ္လပုတ္တော၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဒဗ္ဗော၊ အရှင်ဒဗ္ဗသည်။ “ကတ္ထ၊ အဘယ်အရပ်၌။ အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့သည်။ ဣစ္ဆန္တိ၊ အလိုရှိကုန်သနည်း။ ကတ္ထ၊ အဘယ်အရပ်၌။ ပညပေမိ၊ ခင်းရအံ့နည်း၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ သဉ္စိစ္စ၊ စေတနာရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဒူရေ၊ အဝေး၌။ အပဒိသန္တိ၊ ညွှန်းကုန်၏။ ကိံ အပဒိသန္တိ၊ အဘယ်သို့ ညွှန်းကုန်သနည်း။ ’ အာဝုသော ဒဗ္ဗ၊ ငါ့ရှင် ဒဗ္ဗ။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ဂိဇ္ဈကူဋေ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ် အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတေ၊ တောင်၌။ သေနာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေဟိ၊ ခင်းလော့။ အာဝုသော ဒဗ္ဗ၊ ငါ့ရှင် ဒဗ္ဗ။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ စောရပပါတေ၊ ခိုးသူချရာချောက်၌။ သေနာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေဟိ၊ ခင်းလော့။ အာဝုသော ဒဗ္ဗ၊ ငါ့ရှင် ဒဗ္ဗ။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ဣသိဂိလိပဿေ၊ ဣသိဂိလိတောင်နံပါး၌။ ကာဠသိလာယံ၊ ကာဠကျောက်ဂူ၌။ သေနာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေဟိ၊ ခင်းလော့။ အာဝုသော ဒဗ္ဗ၊ ငါ့ရှင် ဒဗ္ဗ။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ဝေဘာရပဿေ၊ ဝေဘာရတောင်နံပါး၌။ သတ္တပဏ္ဏိဂုဟာယံ၊ စရည်းပင်ရောက်ရာ လိုဏ်၌။ သေနာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေဟိ၊ ခင်းလော့။ အာဝုသော ဒဗ္ဗ၊ ငါ့ရှင် ဒဗ္ဗ။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ သီတဝနေ၊ ယင်းတိုက်တော၌။ သပ္ပသောဏ္ဍိကပဗ္ဘာရေ၊ မြွေပါးပျဉ်းနှင့် တူသော လိုဏ်၌။ သေနာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေဟိ၊ ခင်းလော့။ အာဝုသော ဒဗ္ဗ၊ ငါ့ရှင် ဒဗ္ဗ။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ဂေါတမကကန္ဒရာယံ၊ ဂေါတမကချောက်၌။ သေနာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေဟိ၊ ခင်းလော့။ အာဝုသော ဒဗ္ဗ၊ ငါ့ရှင် ဒဗ္ဗ။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ တိန္ဒုကကန္ဒရာယံ၊ တည်ပင်ရောက်သော ချောက်၌။ သေနာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေဟိ၊ ခင်းလော့။ အာဝုသော ဒဗ္ဗ၊ ငါ့ရှင် ဒဗ္ဗ။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ တပေါဒကန္ဒရာယံ၊ တပေါဒချောက်၌။ သေနာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေဟိ၊ ခင်းလော့။ အာဝုသော ဒဗ္ဗ၊ ငါ့ရှင် ဒဗ္ဗ။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ တပေါဒါရာမေ၊ တပေါဒါရုံ၌။ သေနာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေဟိ၊ ခင်းလော့။ အာဝုသော ဒဗ္ဗ၊ ငါ့ရှင် ဒဗ္ဗ။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ဇီဝကမ္ဗဝနေ၊ ဇီဝကဆေးသမား၏ သရက်ဥယျာဉ်၌။ သေနာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေဟိ၊ ခင်းလော့။ အာဝုသော ဒဗ္ဗ၊ ငါ့ရှင် ဒဗ္ဗ။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ မဒ္ဒကုစ္ဆိသ္မိံ၊ မဒ္ဒကုစ္ဆိအရပ်၌။ မိဂဒါယေ၊ သားတို့အား ဘေးမဲ့ပေးရာ တော၌။ သေနာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေဟိ၊ ခင်းလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အပဒိသန္တိ၊ ညွှန်းကုန်၏။
တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ မလ္လပုတ္တော၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဒဗ္ဗော၊ အရှင်ဒဗ္ဗသည်။ တေဇောဓာတုံ၊ တေဇောကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော ဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိတွာ၊ ဝင်စား၍။ ဇလမာနာယ၊ တောက်ပသော။ အင်္ဂုလိယာ၊ လက်ချောင်းဖြင့်။ ပုရတော ပုရတော၊ ရှေ့၌ ရှေ့၌။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ တေပိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်လည်း။ တေနေ၀ အာလောကေန၊ ထိုအရောင်အလင်းဖြင့်သာလျှင်။ မလ္လပုတ္တဿ၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မတော ဒဗ္ဗဿ၊ အရှင်ဒဗ္ဗ၏။ ပိဋ္ဌိတော ပိဋ္ဌိတော၊ နောက်၌ နောက်၌။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကုန်၏။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့၏။ မလ္လပုတ္တော၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဒဗ္ဗော၊ အရှင်ဒဗ္ဗသည်။ “အယံ၊ ဤသည်ကား။ မေဉ္စာ၊ ညောင်စောင်းတည်း။ ဣဒံ၊ ဤသည်ကား။ ပီဌံ၊ အင်းပျဉ်တည်း။ အယံ၊ ဤသည်ကား။ ဘိသိ၊ ဘုံလျှိုတည်း။ ဣဒံ၊ ဤသည်ကား။ ဗိဗ္ဗောဟနံ၊ အုံးတည်း။ ဣဒံ၊ ဤသည်ကား။ ဝစ္စဋ္ဌာနံ၊ ကျင်ကြီးစွန့်ရာအရပ်တည်း။ ဣဒံ၊ ဤသည်ကား၊
ပဿာဝဋ္ဌာနံ၊ ကျင်ငယ် စွန့်ရာအရပ်တည်း။ ဣဒံ၊ ဤသည်ကား။ ပါနီယံ၊ သောက်ရေတည်း။ ဣဒံ၊ ဤသည်ကား။ ပရိဘောဇနီယံ၊ သုံးဆောင်ရေတည်း။ အယံ၊ ဤသည်ကား။ ကတ္တရဒဏ္ဍော၊ တောင်ဝှေးတည်း။ ဣဒံ၊ ဤသည်ကား။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ကတိကသဏ္ဌာနံ၊ ကတိကဝတ်၏ တည်ရာတည်း။ ဣမံ ကာလံ၊ ဤကာလ၌။ ပဝိသိတဗ္ဗံ၊ ဝင်အပ်၏။ ဣမံ ကာလံ၊ ဤကာလ၌။ နိက္ခမိတဗ္ဗံ၊ ထွက်အပ်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သေနာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေတိ၊ ခင်း၏။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ မလ္လာပုတ္တော၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဒဗ္ဗော၊ အရှင်ဒဗ္ဗသည်။ သေနာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေတွာ၊ ခင်းပြီး၍။ ပုနဒေဝ၊ တစ်ဖန်သာလျှင်။ ဝေဠုဝနံ၊ ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်သို့။ ပစ္စဂစ္ဆတိ၊ ပြန်လာ၏။
၃၈၃။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ မေတ္တိယဘူမဇကာ၊ မေတ္တိယဘူမဇက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နဝကာ စေဝ၊ အငယ်တို့သည်လည်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အပ္ပပုညာ စ၊ နည်းသော ဘုန်း ရှိကုန်သည်လည်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ လာမကာနိ၊ ယုတ်ကုန်သော။ ယာနိ သေနာသနာနိ၊ အကြင်နေရာတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တာနိ သေနာသနာနိ၊ ထိုနေရာတို့သည်။ တေသံ၊ ထိုမေတ္တိယဘူမဇကရဟန်းတို့အား။ ပါပုဏန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ လာမကာနိ၊ ယုတ်ကုန်သော။ ဘတ္တာနိ စ၊ ဆွမ်းတို့သည်လည်း။ ပါပုဏန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ထေရာနံ၊ မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ အဘိသင်္ခါရိကံ၊ အလွန်ပြုပြင် စီရင်အပ်သော။ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ ဒါတုံ၊ လှူခြင်းငှာ။ သပ္ပိမ္ပိ၊ ထောပတ်ကိုလည်းကောင်း။ တေလမ္ပိ၊ ဆီကိုလည်းကောင်း။ ဥတ္တရိဘင်္ဂမ္ပိ၊ လက်သုတ်ဟင်းလျာကိုလည်းကောင်း။ ဒါတုံ၊ လှူခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆန္တိ၊ အလိုရှိကုန်၏။ မေတ္တိယဘူမဇကာနံ၊ မေတ္တိယဘူမဇက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ ပန၊ ရဟန်းတို့အားကား။ ပါကတိကံ၊ ပြကတေ့ ပြုပြင်စီရင်အပ်သော။ ယထာရန္ဓံ၊ ချက်မြဲတိုင်းသော။ ဗိလင်္ဂဒုတိယံ၊ ပအုံးရည်လျှင် နှစ်ခုမြောက်သော။ ကဏာဇကံ၊ ဆန်ကွဲထမင်းကို။ ဒေန္တိ၊ လှူကုန်၏။ တေ၊ ထိုမေတ္တိယဘူမဇကရဟန်းတို့သည်။ ပစ္ဆာဘတ္တံ၊ ဆွမ်းစားပြီးသည်မှ နောက်၌။ ပိဏ္ဍပါတပဋိက္ကန္တာ၊ ဆွမ်းစားရာမှ ဖဲကုန်ပြီးသော်။ ထေရေ၊ မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ တုမှာကံ၊ သင်တို့အား။ ဘတ္တဂ္ဂေ၊ ဆွမ်းစားဇရပ်၌။ ကိံ၊ အဘယ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်သနည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ တုမှာကံ၊ သင်တို့အား။ ဘတ္တဂ္ဂေ၊ ဆွမ်းစားဇရပ်၌။ ကိံ၊ အဘယ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်သနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးကုန်၏။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ထေရာ၊ မထေရ်ကြီးတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ သပ္ပိ၊ ထောပတ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တေလံ၊ ဆီသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဥတ္တရိဘင်္ဂံ၊ လက်သုတ်ဟင်းလျာသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ မေတ္တိယဘူမဇကာ၊ မေတ္တိယဘူမဇက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ ပန၊ ရဟန်းတို့သည်ကား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသည်။ န အဟောသိ၊ မဖြစ်။ ပါကတိကံ၊ ပြကတေ့သော ပြုပြင်စီရင်အပ်သော။ ယထာရန္ဓံ၊ ချက်မြဲတိုင်းသော။ ဗိလင်္ဂဒုတိယံ၊ ပအုံးရည်လျှင် နှစ်ခုမြောက်သော။ ကဏာဇကံ၊ ဆန်ကွဲ ထမင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ကလျာဏဘတ္တိကော၊ ကလျာဏဘတ္တိက အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူကြွယ်သည်။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ စတုက္ကဘတ္တံ၊ စတုက္ကဘတ်ကိုလည်းကောင်း။ နိစ္စဘတ္တံ၊ နိစ္စဘတ်ကိုလည်းကောင်း။ ဒေတိ၊ လှူ၏။ သော၊ ထိုသူကြွယ်သည်။ ဘတ္တဂ္ဂေ၊ ဆွမ်းစားဇရပ်၌။ သပုတ္တဒါရော၊ သားမယားနှင့်တကွ။ ဥပတိဋ္ဌိတာ၊ အနီး၌ တည်၍။ ပရိဝိသတိ၊ လုပ်ကျွေး၏။ အညေ၊ တစ်ပါးသော ရဟန်းတို့ကို။ ဩဒနေန၊ ဆွမ်းဖြင့်။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးကုန်၏။ အညေ၊ တစ်ပါးသော ရဟန်းတို့ကို။ သူပေန၊ ဟင်းဖြင့်။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးကုန်၏။ အညေ၊ တစ်ပါးသော ရဟန်းတို့ကို။ တေလေန၊ ဆီဖြင့်။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးကုန်၏။ အညေ၊ တစ်ပါးသော ရဟန်းတို့ကို။ ဥတ္တရိဘင်္ဂေန၊ လက်သုတ်ဟင်းလျာဖြင့်။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးကုန်၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ကလျာဏဘတ္တိကဿ၊ ကလျာဏဘတ္တိက အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိနော၊ သူကြွယ်၏။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ သွာတနာယ၊ နက်ဖြန်ကောင်းမှု အကျိုးငှာ။ မေတ္တိယဘူမဇကာနံ၊ မေတ္တိယဘူမဇက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ညွှန်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကလျာဏဘတ္တိကော၊ ကလျာဏဘတ္တိက အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူကြွယ်သည်။ အာရာမံ၊ အရံသို့။ ကေနစိဒေဝ ကရဏီယေန၊ တစ်စုံတစ်ခုသော ပြုဖွယ်ကိစ္စဖြင့်သာလျှင်။ အဂမာသိ၊ သွား၏။ သော၊ ထိုသူကြွယ်သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ မလ္လပုတ္တော၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဒဗ္ဗော၊ အရှင်ဒဗ္ဗသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်ဒဗ္ဗရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ မလ္လပုတ္တံ၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သေ။ အာယသ္မန္တံ ဒဗ္ဗံ၊ အရှင်ဒဗ္ဗကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နံ ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ ကလျာဏဘတ္တိကံ၊ ကလျာဏဘတ္တိက အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိံ၊ သူကြွယ်ကို။ မလ္လပုတ္တော၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဒဗ္ဗော၊ အရှင်ဒဗ္ဗသည်။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿေသိ၊ ကောင်းစွာ ပြ၏။ သမာဒပေသိ၊ ဆောက်တည်စေ၏။ သမုတ္တေဇေသိ၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေ၏။ သမ္ပဟံသေသိ၊ ကောင်းစွာ ရွှင်စေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကလျာဏဘတ္တိကော၊ ကလျာဏဘတ္တိက အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူကြွယ်သည်။ မလ္လပုတ္တေန၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မတာ ဒဗ္ဗေန၊ အရှင်ဒဗ္ဗသည်။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿိတော၊ ကောင်းစွာ ပြအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ သမာဒပိတော၊ ဆောက်တည်စေအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ သမုတ္တေဇိတော၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ သမ္ပဟံသိတော၊ ကောင်းစွာ ရွှင်စေအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ မလ္လပုတ္တံ၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဒဗ္ဗံ၊ အရှင်ဒဗ္ဗကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ကဿ၊ အဘယ်ရဟန်းအား။ အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ ဃရေ၊ အိမ်၌။ သွာတနာယ၊ နက်ဖြန်ကောင်းမှုအကျိုးငှာ။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ညွှန်းအပ်သနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဂဟပတိ၊ သူကြွယ်။ မေတ္တိယဘူမဇကာနံ၊ မေတ္တိယဘူမဇက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား၊
တုမှာကံ၊ သင်တို့၏။ ဃရေ၊ အိမ်၌။ သွာတနာယ၊ နက်ဖြန် ကောင်းမှုအကျိုးငှာ။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ညွှန်းအပ်၏၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကလျာဏဘတ္တိကော၊ ကလျာဏဘတ္တိက အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူကြွယ်သည်။ အနတ္တမနော၊ နှလုံးမသာယာခြင်းသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ပါပဘိက္ခူ၊ ယုတ်မာသော ရဟန်းတို့သည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဃရေ၊ အိမ်၌။ ဘုဉ္ဇိဿန္တိ နာမ၊ စားကုန်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဃရံ၊ အိမ်သို့။ ဂန္တွာ၊ ရောက်သည်ရှိသော်။ ဒါသိံ၊ ကျွန်မကို။ အာဏာပေသိ၊ စေခိုင်း၏။ ကိံ အာဏာပေသိ၊ အဘယ်သို့ စေခိုင်းသနည်း။ “ဇေ၊ ကျွန်မ။ သွေ၊ နက်ဖြန်။ ဘတ္တိကာ၊ ဆွမ်းကို အလိုရှိကုန်သော။ ယေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ ကောဋ္ဌကေ၊ တံခါးမုခ်၌။ အာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေတွာ၊ ခင်း၍။ ဗိလင်္ဂဒုတိယေန၊ ပအုံးရည်လျှင် နှစ်ခုမြောက်သော။ ကဏာဇကေန၊ ဆန်ကွဲထမင်းဖြင့်။ ပရိဝိသ၊ လုပ်ကျွေးလေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေသိ၊ စေခိုင်း၏။ “အယျ၊ အရှင်။ ဧဝံ သာဓု၊ ကောင်းပါပြီ၊” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ သာ ဒါသီ၊ ထိုကျွန်မသည်။ ကလျာဏဘတ္တိကဿ၊ ကလျာဏဘတ္တိက အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိနော၊ သူကြွယ်အား။ ပစ္စဿောသိ၊ ဝန်ခံ၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မေတ္တိယဘူမဇကာ၊ မေတ္တိယဘူမဇက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဟိယျော ခေါ၊ နက်ဖြန်သာလျှင်။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ကလျာဏဘတ္တိကဿ၊ ကလျာဏဘတ္တိက အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိနော၊ သူကြွယ်၏။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ညွှန်းအပ်ပြီ။ သွေ၊ နက်ဖြန်။ အမှေ၊ ငါတို့ကို။ ကလျာဏဘတ္တိကော၊ ကလျာဏဘတ္တိက အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူကြွယ်သည်။ သပုတ္တဒါရော၊ သားမယားနှင့်တကွ။ ဥပတိဋ္ဌိတွာ၊ အနီး၌ တည်၍။ ပရိဝိသိဿတိ၊ လုပ်ကျွေးလတ္တံ့။ အညေ၊ တစ်ပါးသော ရဟန်းတို့ကို။ ဩဒနေန၊ ဆွမ်းဖြင့်။ ပုစ္ဆိဿန္တိ၊ မေးကုန်လတ္တံ့။ အညေ၊ တစ်ပါးသော ရဟန်းတို့ကို။ သူပေန၊ ဟင်းဖြင့်။ ပုစ္ဆိဿန္တိ၊ မေးကုန်လတ္တံ့။ အညေ၊ တစ်ပါးသော ရဟန်းတို့ကို။ တေလေန၊ ဆီဖြင့်။ ပုစ္ဆိဿန္တိ၊ မေးကုန်လတ္တံ့။ အညေ၊ တစ်ပါးသော ရဟန်းတို့ကို။ ဥတ္တရိဘင်္ဂေန၊ လက်သုတ်ဟင်းလျာဖြင့်။ ပုစ္ဆိဿန္တိ၊ မေးကုန်လတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ တေ၊ ထိုမေတ္တိယဘူမဇက ရဟန်းတို့သည်။ တေနေ၀ သောမနဿေန၊ ထိုဝမ်းမြောက်ခြင်းဖြင့်သာလျှင်။ စိတ္တရူပံ၊ စိတ်သဘောရှိတိုင်း။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်၌။ န သုပိံသု၊ မအိပ်ကုန်။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မေတ္တိယဘူမဇကာ၊ မေတ္တိယဘူမဇက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပုဗ္ဗဏှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်ကုန်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူကုန်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ကလျာဏဘတ္တိကဿ၊ ကလျာဏဘတ္တိက အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိနော၊ သူကြွယ်၏။ နိဝေသနံ၊ အိမ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအိမ်ရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်ကုန်၏။ သာ ဒါသီ၊ ထိုကျွန်မသည်။ ဒူရတောဝ၊ အဝေးမှသာလျှင်။ အာဂစ္ဆန္တေ၊ လာကုန်သော။ မေတ္တိယဘူမဇကေ၊ မေတ္တိယဘူမဇက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အဒ္ဒသ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်ပြီး၍။ ကောဋ္ဌကေ၊ တံခါးမုခ်၌။ အာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေတွာ၊ ခင်း၍။ မေတ္တိယဘူမဇကေ၊ မေတ္တိယဘူမဇက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ နိသီဒထ၊ ထိုင်နေတော်မူကုန်လော့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မေတ္တိယဘူမဇကာနံ၊ မေတ္တိယဘူမဇက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “နိဿံသယံ ခေါ၊ မချွတ်သာလျှင်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ကောဋ္ဌကေ၊ တံခါးမုခ်၌။ နိသီဒေယျာမ၊ ထိုင်နေရကုန်၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းသည်။ န တာ၀ သိဒ္ဓံ ဘဝိဿတိ၊ မကျက်သေးသည်ဖြစ်လတ္တံ့၊” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဒါသီ၊ ထိုကျွန်မသည်။ ဗိလင်္ဂဒုတိယေန၊ ပအုံးရည်လျှင် နှစ်ခုမြောက်သော။ ကဏာဇကေန၊ ဆန်ကွဲထမင်းဖြင့်။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ ဘုဉ္ဇထ၊ ဘုန်းပေးတော်မူကြပါကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥပဂစ္ဆိ၊ ကပ်၏။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ မယံ ခေါ၊ ငါတို့သည်ကား။ နိစ္စဘတ္တိကာ၊ နိစ္စဘတ် ရှိကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အပိစ၊ စင်စစ်သော်ကား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဟိယျောဝ၊ ယမန်နေ့ကပင်လျှင်။ ‘ဇေ၊ ကျွန်မ။ သွေ၊ နက်ဖြန်။ ဘတ္တိကာ၊ ဆွမ်းကို အလိုရှိကုန်သော။ ယေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ ကောဋ္ဌကေ၊ တံခါးမုခ်၌။ အာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေတွာ၊ ခင်း၍။ ဗိလင်္ဂဒုတိယေန၊ ပအုံးရည်လျှင် နှစ်ခုမြောက်သော။ ကဏာဇကေန၊ ဆန်ကွဲထမင်းဖြင့်။ ပရိဝိသာဟိ၊ လုပ်ကျွေးလေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဂဟပတိနာ၊ သူကြွယ်သည်။ အာဏတ္တာ၊ စေခိုင်းအပ်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ ဘုဉ္ဇထ၊ ဘုဉ်းပေးတော်မူကြပါကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မေတ္တိယဘူမဇကာ၊ မေတ္တိယဘူမဇက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဟိယျော ခေါ၊ ယမန်နေ့ကပင်လျှင်။ ကလျာဏဘတ္တိကော၊ ကလျာဏဘတ္တိက အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူကြွယ်သည်။ အာရာမံ၊ အရံသို့။ မလ္လပုတ္တဿ၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ ဒဗ္ဗဿ၊ ဒဗ္ဗ၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ အဂမာသိ၊ သွား၏။ နိဿံသယံ ခေါ၊ မချွတ်သာလျှင်။ မယံ၊ ငါတို့ကို။ မလ္လပုတ္တေန၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ ဒဗ္ဗေန၊ ဒဗ္ဗသည်။ ဂဟပတိနော၊ သူကြွယ်၏။ အန္တရေ၊ အတွင်း၌။ ပရိဘိန္နာ၊ ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ တေ၊ ထိုမေတ္တိယဘူမဇကရဟန်းတို့သည်။ တေနေ၀ ဒေါမနဿေန၊ ထိုနှလုံးမသာယာခြင်းဖြင့်သာလျှင်။ စိတ္တရူပံ၊ စိတ်သဘောရှိတိုင်း။ န ဘုဉ္ဇိံသု၊ မစားကုန်။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မေတ္တိယဘူမဇကာ၊ မေတ္တိယဘူမဇက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပစ္ဆာဘတ္တံ၊ ဆွမ်းစားပြီးသည်မှ နောက်၌။ ပိဏ္ဍပါတပဋိက္ကန္တာ၊ ဆွမ်းစားရာမှ ဖဲကုန်ပြီးသည်ရှိသော်။ အာရာမံ၊ အရံသို့။ ဂန္တွာ၊ သွားကုန်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ ပဋိသာမေတွာ၊ သိုမှီးကုန်၍။ ဗဟာရာမကောဋ္ဌကေ၊ အရံ၏အပ တံခါးမုခ်၌။ သံဃာဋိပလ္လတ္ထိကာယ၊ ဒုကုဋ်အာယောဂပတ်ဖွဲ့သဖြင့်။ တုဏှီဘူတာ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေကုန်သည်ဖြစ်၍။ မင်္ကုဘူတာ၊ နှလုံးမသာယာကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပတ္တက္ခန္ဓာ၊ လည်ငိုက်စိုက်ကျကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဓောမုခါ၊ ငုံ့သော မျက်နှာ ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဇ္ဈာယန္တာ၊ ကြံမှိုင်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အပ္ပဋိဘာဏာ၊ စကား မဆိုကုန်သည်ဖြစ်၍။ နိသီဒိံသု၊ ထိုင်နေကုန်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မေတ္တိယာ၊ မေတ္တိယ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ မေတ္တိယဘူမဇကာ၊ မေတ္တိယဘူမဇက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေန၊ ထိုမေတ္တိယဘူမဇက ရဟန်းတို့ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ မေတ္တယဘူမဇကေ၊ မေတ္တိယဘူမဇက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “အယျာ၊ အရှင်တို့။ ဝန္ဒာမိ၊ ရှိခိုးပါ၏၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ လျှောက်အပ်သည်ရှိသော်။ မေတ္တိယဘူမဇကာ၊ မေတ္တိယဘူမဇက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နာလပိံသု၊ စကားမဆိုကုန်။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း၊ ။ပ။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ မေတ္တိယာ၊ မေတ္တိယအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခူနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ မေတ္တိယဘူမဇကေ၊ မေတ္တိယဘူမဇက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “အယျာ၊ အရှင်တို့။ ဝန္ဒာမိ၊ ရှိခိုးပါ၏၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ် မြောက်လည်း။ မေတ္တိယဘူမဇကာ၊ မေတ္တိယဘူမဇက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နာလပိံသု၊ စကားမဆိုကုန်။ “အယျာနံ၊ အရှင်တို့အား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ အပရဇ္ဈာမိ၊ ပြစ်မှားမိသနည်း။ အယျာ၊ အရှင်တို့သည်။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်နှင့်။ နာလပန္တိ၊ စကားမဆိုကုန်သနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ တထာ၊ ထိုငါတို့ဖြစ်တိုင်းဆိုအံ့။ တွံ၊ သင်သည်။ အမှေ၊ ငါတို့ကို။ မလ္လပုတ္တေန၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ ဒဗ္ဗေန၊ ဒဗ္ဗသည်။ ဝိဟေဌီယမာနေ၊ ညဉ်းဆဲအပ်သည်တို့ကို။ ဟိ ကသ္မာ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ အဇ္ဈုပေက္ခသိ၊ လစ်လျူရှုဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အယျာ၊ အရှင်တို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကိံ၊ အဘယ်အမှုကို။ ကရောမိ၊ ပြုရအံ့နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ တွံ၊ သင်သည်။ သစေ ဣစ္ဆေယျာသိ၊ အကယ်၍ အလိုရှိငြားအံ့။ အဇ္ဇေဝ၊ ယနေ့ပင်လျှင်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မလ္လပုတ္တံ၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ ဒဗ္ဗံ၊ ဒဗ္ဗကို။ နာသာပေယျ၊ ဖျက်ဆီးစေတော်မူရာ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “အယျာ၊ အရှင်တို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကိံ၊ အဘယ်အမှုကို။ ကရောမိ၊ ပြုရအံ့နည်း။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကိံ၊ အဘယ်အမှုကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ သက္ကာ၊ တတ်ကောင်းသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမ၊ ကပ်လေလော့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေဟိ၊ လျှောက်လေလော့။ ကိံ ဝဒေဟိ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်ရအံ့နည်း။ ‘ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣဒံ၊ ဤအရှင်ဒဗ္ဗပြုကျင့်သော အမှုသည်။ နစ္ဆန္နံ၊ မလျောက်ပတ်။ နပ္ပတိရူပံ၊ မသင့်တင့်။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယာယံ ယာ အယံ ဒိသာ၊ အကြင်အရပ် မျက်နှာသည်။ အဘယာ၊ ဘေးမရှိ။ အနီတိကာ၊ ရန်မရှိ။ အနုပဒ္ဒဝါ၊ ဥပဒ္ဒဝေါ မရှိ။ သာယံ သာ အယံ ဒိသာ၊ ထိုအရပ်မျက်နှာသည်။ သဘယာ၊ ဘေးနှင့် တကွဖြစ်၏။ သဤတိကာ၊ ရန်နှင့် တကွဖြစ်၏။ သဥပဒ္ဒဝါ၊ ဥပဒ္ဒဝေါနှင့် တကွဖြစ်၏။ ယတော၊ အကြင်အရပ်၌။ နိဝါတံ၊ မုန်တိုင်းလေပွေ မရှိ။ တတော၊ ထိုအရပ်၌။ သဝါတံ၊ မုန်တိုင်းလေပွေနှင့် တကွဖြစ်၏။ ဥဒကံ၊ ရေသည်။ အာဒိတ္တံ မညေ၊ ပြောင်ပြောင် တောက်သကဲ့သို့ ထင်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ မလ္လပုတ္တေန၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အယျေန ဒဗ္ဗေန၊ အရှင်ဒဗ္ဗသည်။ ဒူသိတာ၊ ဖျက်ဆီးအပ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေဟိ၊ လျှောက်လေလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အယျာ၊ အရှင်တို့။ ဧဝံ သာဓု၊ ကောင်းပါပြီ၊” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ မေတ္တိယာ၊ မေတ္တိယအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခူနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ မေတ္တိယဘူမဇကာနံ၊ မေတ္တိယဘူမဇက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ပဋိဿုတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌာသိ၊ တည်၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတာ ခေါ၊ တည်ပြီးသော။ မေတ္တိယာ၊ မေတ္တိယ အမည်ရှိသော။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣဒံ၊ ဤအရှင်ဒဗ္ဗ ပြုကျင့်သော အမှုသည်။ နစ္ဆန္နံ၊ မလျောက်ပတ်။ နပ္ပတိရူပံ၊ မသင့်တင့်။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယာယံ ယာ အယံ ဒိသာ၊ အကြင်အရပ်မျက်နှာသည်။ အဘယာ၊ ဘေးမရှိ။ အနီတိကာ၊ ရန်မရှိ။ အနုပဒ္ဒဝါ၊ ဥပဒ္ဒဝေါ မရှိ။ သာယံ သာ အယံ ဒိသာ၊ ထိုအရပ်မျက်နှာသည်။ သဘယာ၊ ဘေးနှင့်တကွဖြစ်၏။ သဤတိကာ၊ ရန်နှင့် တကွဖြစ်၏။ သဥပဒ္ဒဝါ၊ ဥပဒ္ဒဝေါနှင့် တကွဖြစ်၏။ ယတော၊ အကြင်အရပ်၌။ နိဝါတံ၊ မုန်တိုင်းလေပွေ မရှိ။ တတော၊ အရပ်၌။ သဝါတံ၊ မုန်တိုင်းလေပွေနှင့်တကွ ဖြစ်၏။ ဥဒကံ၊ ရေသည်။ အာဒိတ္တံ မညေ၊ ပြောင်ပြောင်တောက်သကဲ့သို့ ထင်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ မလ္လပုတ္တေန၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အယျေန ဒဗ္ဗေန၊ အရှင်ဒဗ္ဗသည်။ ဒူသိတာ၊ ဖျက်ဆီးအပ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။
၃၈၄။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ သန္နိပါတာပေတွာ၊ စည်းဝေးစေ၍။ မလ္လပုတ္တံ၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဒဗ္ဗံ၊ အရှင်ဒဗ္ဗကို။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ကိံ ပဋိပုစ္ဆိ၊ အဘယ်သို့ မေးတော်မူသနည်း။ “ဒဗ္ဗ၊ ဒဗ္ဗ။ တွံ၊ သင်သည်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမသည်။ အာဟ၊ လျှောက်၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော အမှုကို။ ကတ္တာ၊ ပြုဖူး၏ဟူ၍။ သရသိ၊ အောက်မေ့မိ၏လော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဇာနာတိ၊ သိတော်မူ၏။ တထာ၊ ထိုသိတော်မူတိုင်းပင်တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်၊ ။ပ။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မလ္လပုတ္တံ၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဒဗ္ဗံ၊ အရှင်ဒဗ္ဗကို။ “ဒဗ္ဗ၊ ဒဗ္ဗ။ တွံ၊ သင်သည်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမသည်။ အာဟ၊ လျှောက်၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော အမှုကို။ ကတ္တာ၊ ပြုဖူး၏ဟူ၍။ သရသိ၊ အောက်မေ့မိ၏လော၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဇာနာတိ၊ သိတော်မူ၏။ တထာ၊ ထိုသိတော်မူတိုင်းပင်တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဒဗ္ဗ၊ ဒဗ္ဗ။ ဒဗ္ဗာ၊ ဖြေခြင်း၌ လိမ္မာကုန်သော ပညာရှိတို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ န ခေါ နိဗ္ဗေဌေန္တိ၊ မဖြေကုန်။ တယာ၊ သင်သည်။ သစေ ကတံ၊ အကယ်၍ ပြုမိသည်ဖြစ်အံ့။ ကတန္တိ၊ ပြုမိပါ၏ ဘုရားဟူ၍။ ဝဒေဟိ၊ လျှောက်လော့။ တယာ၊ သင်သည်။ သစေ အကတံ၊ အကယ်၍ မပြုမိသည်ဖြစ်အံ့။ အကတန္တိ၊ မပြုမိပါဘုရားဟူ၍။ ဝဒေဟိ၊ လျှောက်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယတော ယသ္မိံကာလေ၊ အကြင်အခါ၌။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဇာတော၊ အရိယာစစ် ရဟန္တာဖြစ်၏။ တတော၊ ထိုအခါမှ။ ပဘုတိ၊ စ၍။ သုပိနန္တေနပိ၊ အိပ်မက်ဖြင့်လည်း။ မေထုနံ ဓမ္မံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝိတာ၊ မှီဝဲဖူး၏ဟူ၍။ နာဘိဇာနာမိ၊ မသိပါ။ ဇာဂရော၊ နိုးကြားသော အကျွန်ုပ်သည်။ ပဂေဝ၊ အဘယ်ဆိုဖွယ်ရာရှိအံ့နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ မေတ္တိယံ၊ မေတ္တိယ အမည်သော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ နာသေထ၊ ဖျက်ဆီးကြကုန်လော့။ ဣမေ စ ဘိက္ခူ၊ ဤရဟန်းတို့ကိုလည်း။ အနုယုဉ္ဇထ၊ စိစစ်ကြကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဣဒံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ ဝတွာ၊ မိန့်တော်မူပြီး၍။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထတော်မူ၍။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းသို့။ ပါဝိသိ၊ ဝင်တော်မူ၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ မေတ္တိယံ၊ မေတ္တိယ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ နာသေသုံ၊ ဖျက်ဆီးကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မေတ္တိယဘူမဇကာ၊ မေတ္တိယဘူမဇက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ မေတ္တိယံ၊ မေတ္တိယ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ မာ နာသေထ၊ မဖျက်ဆီးကြကုန်လင့်။ သာ၊ ထိုမေတ္တိယ အမည်ရှိသော ရဟန်းမိန်းမသည်။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုကို။ န အပရဇ္ဈတိ၊ မပြစ်မှား။ ကုပိတေဟိ၊ အမျက်ထွက်ကုန်သော။ အနတ္တမနေဟိ၊ နှလုံးမသာယာကုန်သော။ စာဝနာဓိပ္ပါယေဟိ၊ သာသနာတော်မှ ရွေ့လျောစေလိုကုန်သော။ အမှေဟိ၊ ငါတို့သည်။ သာ၊ ထိုမေတ္တိယ အမည်ရှိသော ရဟန်းမိန်းမကို။ ဥဿာဟိတာ၊ တိုက်တွန်းအပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ မလ္လပုတ္တံ၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဒဗ္ဗံ၊ အရှင်ဒဗ္ဗကို။ အမူလကေန၊ မြင်ခြင်း ကြားခြင်း ရွံရှာခြင်း အရင်းမရှိသော။ ပါရာဇိကေန ဓမ္မေန၊ ပါရာဇိကအာပတ်ဖြင့်။ အနုဒ္ဓံသေထ ကိံ ပန၊ စွပ်စွဲကုန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမနုယုဉ္ဇိတေ၊ မေးစိစစ်အပ်သည်ရှိသော်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဧဝံ၊ ဟုတ်ပါကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ အလိုနည်းကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ မေတ္တိယဘူမဇကာ၊ မေတ္တိယဘူမဇက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ မလ္လပုတ္တံ၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဒဗ္ဗံ၊ အရှင်ဒဗ္ဗကို။ အမူလကေန၊ မြင်ခြင်း ကြားခြင်း ရွံရှာခြင်း အရင်းမရှိသော။ ပါရာဇိကေန ဓမ္မေန၊ ပါရာဇိကအာပတ်ဖြင့်။ အနုဒ္ဓံသေဿန္တိ နာမ၊ စွပ်စွဲကုန်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ မေတ္တိယဘူမဇကေ၊ မေတ္တိယဘူမဇက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ မလ္လပုတ္တံ၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ ဒဗ္ဗံ၊ ဒဗ္ဗကို။ အမူလကေန၊ မြင်ခြင်း ကြားခြင်း ရွံရှာခြင်း အရင်းမရှိသော။ ပါရာဇိကေန ဓမ္မေန၊ ပါရာဇိကအာပတ်ဖြင့်။ အနုဒ္ဓံသေထ၊ စွပ်စွဲကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ ။ပ။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ မလ္လပုတ္တံ၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ ဒဗ္ဗံ၊ ဒဗ္ဗကို။ အမူလကေန၊ မြင်ခြင်း ကြားခြင်း ရွံရှာခြင်း အရင်းမရှိသော။ ပါရာဇိကေန ဓမ္မေန၊ ပါရာဇိကအာပတ်ဖြင့်။ အနုဒ္ဓံသေဿထ နာမ၊ စွပ်စွဲကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၃၈၅။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုံ၊ တစ်ပါးသော ရဟန်းကို။ ဒုဋ္ဌော၊ အမျက်သည် ဖျက်ဆီးအပ်သည်ဖြစ်၍။ ဒေါသော၊ သူတစ်ပါးကို ဖျက်ဆီးတတ်သည်ဖြစ်၍။ အပ္ပတီတော၊ ပီတိသုခတို့သည် ကြဉ်အပ်သည်ဖြစ်၍။ နံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဣမမှာ ဗြဟ္မစရိယာ၊ ဤမြတ်သော အကျင့်မှ။ အပ္ပေ၀ နာမ စာဝေယျံ၊ စင်စစ်ရွေ့လျောစေအံ့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အမူလကေန၊ မြင်ခြင်း ကြားခြင်း ရွံရှာခြင်း အရင်းမရှိသော။ ပါရာဇိကေန ဓမ္မေန၊ ပါရာဇိကအာပတ်ဖြင့်။ အနုဒ္ဓံသေယျ၊ စွပ်စွဲငြားအံ့။ တတော၊ ထိုစွပ်စွဲပြီးသည်မှ။ အပရေန၊ တစ်ပါးသော။ သမယေန၊ အခါ၌။ သမနုဂ္ဂါဟီယမာနော ဝါ၊ မေးစိစစ်အပ်သော် လည်းကောင်း။ အသမနုဂ္ဂါဟီယမာနော ဝါ၊ မမေး မစိစစ်အပ်သော်လည်းကောင်း။ တံ အဓိကရဏံ၊ ထိုအဓိကရုဏ်းသည်။ အမူလကဉ္စေဝ၊ မြင်ခြင်း ကြားခြင်း ရွံရှာခြင်း အရင်းမရှိသည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ စွပ်စွဲသော ရဟန်းသည်လည်း။ ဒေါသံ၊ အပြစ်ကို။ ပတိဋ္ဌာတိ၊ ဝန်ခံ၍ တည်၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သံဃာဒိသေသော၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိ နိကာယော၊ အာပတ်အပေါင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၃၈၆။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပန- ဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်၊ ။ပ။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခု- ဟူသည်ကား၊ ။ပ။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခု- ဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏-
ဘိက္ခုန္တိ၊ ဘိက္ခုံ- ဟူသည်ကား။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။
ဒုဋ္ဌော ဒေါသောတိ၊ ဒုဋ္ဌော ဒေါသော- ဟူသည်ကား။ ကုပိတော၊ အမျက်ထွက်သည်။ အနတ္တမနော၊ နှလုံးမသာယာသည်။ အနဘိရဒ္ဓေါ၊ မမွေ့လျော်သော စိတ်ရှိသည်။ အာဟတစိတ္တော၊ ထိပါးအပ်သော စိတ်ရှိသည်။ ခိလဇာတော၊ ငြောင့်တံသင်းကဲ့သို့ ဖြစ်သော စိတ်ရှိသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။
အပ္ပတီတောတိ၊ အပ္ပတီတော- ဟူသည်ကား။ တေနစ ကောပေန၊ ထိုအမျက်ဖြင့်လည်းကောင်း။ တေန စ ဒေါသေန၊ ထိုအပြစ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ တာယ စ အနတ္တမနတာယ၊ ထိုနှလုံးမသာယာခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ တာယ စ အနဘိရဒ္ဓိယာ၊ ထိုမမွေ့လျော်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ အပ္ပတီတော၊ ပီတိသုခတို့သည် ကြဉ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အမူလကံ နာမ၊ အမူလက မည်သည်ကား။ အဒိဋ္ဌံ၊ မမြင်အပ်။ အသုတံ၊ မကြားအပ်။ အပရိသင်္ကိတံ၊ မယုံမှားအပ်။
ပါရာဇိကေန ဓမ္မေနာတိ၊ ပါရာဇိကေန ဓမ္မေန- ဟူသည်ကား။ စတုန္နံ၊ လေးပါးသော ပါရာဇိကတို့တွင်။ အညတရေန၊ တစ်ပါးပါးဖြင့်။
အနုဒ္ဓံသေယျာတိ၊ အနုဒ္ဓံသေယျ- ဟူသည်ကား။ စောဒေတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း စောဒနာ၏။ စောဒါပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း စောဒနာစေ၏။
အပ္ပေ၀ နာမ နံ ဣမမှာ ဗြဟ္မစရိယာ စာဝေယျန္တိ၊ အပ္ပေ၀ နာမ နံ ဣမမှာ ဗြဟ္မစရိယာ စာဝေယျံဟူသည်ကား။ ဘိက္ခုဘာဝါ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်မှ။ စာဝေယျံ၊ ရွေ့လျောစေအံ့။ သမဏဓမ္မာ၊ ရဟန်းတရားမှ။ စာဝေယျံ၊ ရွေ့လျောစေအံ့။ သီလက္ခန္ဓာ၊ သီလကျေးဇူးမှ။ စာဝေယျံ၊ ရွေ့လျောစေအံ့။ တပေါဂုဏာ၊ အကျင့်တည်းဟူသော ဂုဏ်မှ။ စာဝေယျံ၊ ရွေ့လျောစေအံ့။
တတော အပရေန သမယေနာတိ၊ တတော အပရေန သမယေန- ဟူသည်ကား။ ယသ္မိံ ခဏေ၊ အကြင်ခဏ၌။ အနုဒ္ဓံသိတော၊ စွပ်စွဲအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ခဏံ၊ ထိုခဏကို။ တံ လယံ၊ ထိုလယကို။ တံ မုဟုတ္တံ၊ ထိုမုဟုတ္တကို။ ဝီတိဝတ္တေ၊ လွန်သည်ရှိသော်။
သမနုဂ္ဂါဟီယမာနောတိ၊ သမနုဂ္ဂါဟီယမာနော- ဟူသည်ကား။ ယေန ဝတ္ထုနာ၊ အကြင်ဝတ္ထုဖြင့်။ အနုဒ္ဓံသိတော၊ စွပ်စွဲအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မိံ ဝတ္ထုသ္မိံ၊ ထိုဝတ္ထု၌။ သမနုဂ္ဂါဟီယမာနော၊ မေးစိစစ်အပ်သည်ရှိသော်။
အသမနုဂ္ဂါဟီယမာနောတိ၊ အသမနုဂ္ဂါဟီယမာနော- ဟူသည်ကား။ ကေနစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော သူသည်။ န ဝုစ္စမာနော၊ မဆိုအပ်သည်ရှိသော်။
အဓိကရဏံ နာမ၊ အဓိကရဏ မည်သည်ကား။ အဓိကရဏာနိ၊ အဓိကရုဏ်းတို့သည်။ ဝိဝါဒါဓိကရဏံ၊ ဝိဝါဒါဓိကရုဏ်းလည်းကောင်း။ အနုဝါဒါဓိကရဏံ၊ အနုဝါဒါဓိကရုဏ်းလည်းကောင်း။ အာပတ္တာဓိကရဏံ၊ အာပတ္တာဓိကရုဏ်းလည်းကောင်း။ ကိစ္စာဓိကရဏံ၊ ကိစ္စာဓိကရုဏ်းလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတ္တာရိ၊ လေးပါးတို့တည်း။
ဘိက္ခု စ ဒေါသံ ပတိဋ္ဌာတီတိ၊ ဘိက္ခု စ ဒေါသံ ပတိဋ္ဌာတိ- ဟူသည်ကား။ တုစ္ဆကံ၊ အချည်းနှီးသော စကားကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်၏။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်၏။ အဘူတံ၊ မဟုတ်မမှန်သော စကားကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်၏။ အဇာနန္တေန၊ မသိသဖြင့်။ မယာ၊ ငါသည်။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်၏။
သံဃာဒိသေသောတိ၊ သံဃာဒိသေသောဟူသည်ကား၊ ။ပ။ တေနပိ၊ ထို့ကြောင့်လည်း။ “သံဃာဒိသေသော”တိ၊ သံဃာဒိသေသော ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
၃၈၇။ “ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ထိုစောဒကပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အဒိဋ္ဌော၊ မမြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ “မယာ၊ ငါသည်။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တယာ၊ သင်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဥပေါသထော ဝါ၊ ဥပုသ်ပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပဝါရဏာ ဝါ၊ ပဝါရဏာပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သံဃကမ္မံ ဝါ၊ သံဃာ့ကံသည်လည်းကောင်း။ နတ္ထိ၊ မရှိ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ စောဒနာသည် ရှိသော်။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ် အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
“ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ထိုစောဒကပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အဿုတော၊ မကြားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ “မယာ၊ ငါသည်။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ကို။ သုတော၊ ကြားအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တယာ၊ သင်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဥပေါသထော ဝါ၊ ဥပုသ်ပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပဝါရဏာ ဝါ၊ ပဝါရဏာပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သံဃကမ္မံ ဝါ၊ သံဃကံသည်လည်းကောင်း။ နတ္ထိ၊ မရှိ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ စောဒနာသည် ရှိသော်။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသေသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
“ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ထိုစောဒကပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အပရိသင်္ကိတော၊ မယုံမှားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ “မယာ၊ ငါသည်။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ကို။ ပရိသင်္ကိတော၊ ယုံမှားအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်သား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တယာ၊ သင်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဥပေါသထော ဝါ၊ ဥပုသ်ပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပဝါရဏာ ဝါ၊ ပဝါရဏာပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သံဃကမ္မံ ဝါ၊ သံဃကံသည်လည်းကောင်း။ နတ္ထိ၊ မရှိ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ စောဒနာသည် ရှိသော်။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
“ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ထိုစောဒကပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အဒိဋ္ဌော၊ မမြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ “မယာ၊ ငါသည်။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော စ၊ မြင်အပ်သည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ သုတော စ၊ ကြားအပ်သည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ စောဒနာသည် ရှိသော်။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ် အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ထိုစောဒကပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အဒိဋ္ဌော၊ မမြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ “မယာ၊ ငါသည်။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော စ၊ မြင်အပ်သည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ပရိသင်္ကိတော စ၊ ယုံမှားအပ်သည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ စောဒနာသည် ရှိသော်။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
“ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ထိုစောဒကပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အဒိဋ္ဌော၊ မမြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ “မယာ၊ ငါသည်။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော စ၊ မြင်အပ်သည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ သုတော စ၊ ကြားအပ်သည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ပရိသင်္ကိတော စ၊ ယုံမှားအပ်သည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ စောဒနာသည် ရှိသော်။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
“ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ထိုစောဒကပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အဿုတော၊ မကြားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ မယာ၊ ငါသည်။ သုတော စ၊ ကြားအပ်သည်လည်းကောင်း။ ပရိသင်္ကိတော စ၊ ယုံမှားအပ်သည်လည်းကောင်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ “မယာ၊ ငါသည်။ သုတော စ၊ ကြားအပ်သည်လည်းကောင်း။ ဒိဋ္ဌော စ၊ မြင်အပ်သည်လည်းကောင်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ မယာ၊ ငါသည်။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ကို။ သုတော စ၊ ကြားအပ်သည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ပရိသင်္ကိတော စ၊ ယုံမှားအပ်သည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌော စ၊ မြင်အပ်သည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ စောဒနာသည် ရှိသော်။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
“ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ထိုစောဒကပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အပရိသင်္ကိတော၊ မယုံမှားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ “မယာ၊ ငါသည်။ ပရိသင်္ကိတော စ၊ ယုံမှားအပ်သည်လည်းကောင်း။ ဒိဋ္ဌော စ၊ မြင်အပ်သည်လည်းကောင်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ မယာ၊ ငါသည်။ ပရိသင်္ကိတော စ၊ ယုံမှားအပ်သည်လည်းကောင်း။ သုတော စ၊ ကြားအပ်သည်လည်းကောင်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ မယာ၊ ငါသည်။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ကို။ ပရိသင်္ကိတော စ၊ ယုံမှားအပ်သည်လည်းကောင်း။ ဒိဋ္ဌော စ၊ မြင်အပ်သည်လည်းကောင်း။ သုတော စ၊ ကြားအပ်သည်လည်းကောင်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ စောဒနာသည် ရှိသော်။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
“ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ထိုစောဒကပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ “မယာ၊ ငါသည်။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ကို။ သုတော၊ ကြားအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ စောဒနာသည် ရှိသော်။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
“ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ထိုစောဒကပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ “မယာ၊ ငါသည်။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ကို။ ပရိသင်္ကိတော၊ ယုံမှားအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ စောဒနာသည် ရှိသော်။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ “မယာ၊ ငါသည်။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ကို။ သုတော စ၊ ကြားအပ်သည်လည်းကောင်း။ ပရိသင်္ကိတော စ၊ ယုံမှားအပ်သည်လည်းကောင်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ စောဒနာသည် ရှိသော်။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
“ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ထိုစောဒကပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သုတော၊ ကြားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ “မယာ၊ ငါသည်။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိက အာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ကို။ ပရိသင်္ကိတော၊ ယုံမှားအပ်သည်၊ ။ပ။ မယာ၊ ငါသည်။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်၊ ။ပ။ မယာ၊ ငါသည်။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ကို။ ပရိသင်္ကိတော စ၊ ယုံမှားအပ်သည်လည်းကောင်း။ ဒိဋ္ဌော စ၊ မြင်အပ်သည်လည်းကောင်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ စောဒနာသည် ရှိသော်။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
“ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ထိုစောဒကပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ပရိသင်္ကိတော၊ ယုံမှားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ “မယာ၊ ငါသည်။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ မယာ၊ ငါသည်။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ကို။ သုတော၊ ကြားအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ မယာ၊ ငါသည်။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော စ၊ မြင်အပ်သည်လည်းကောင်း။ သုတော စ၊ ကြားအပ်သည်လည်းကောင်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ စောဒနာသည် ရှိသော်။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
“ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ထိုစောဒကပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌေ၊ မြင်အပ်သည်၌- ဝေမတိကော- ယုံမှားရှိ၏။ ဒိဋ္ဌံ၊ မြင်အပ်သည်ကို။ နော ကပ္ပေတိ၊ မယုံကြည်။ ဒိဋ္ဌံ၊ မြင်အပ်သည်ကို။ နဿရတိ၊ မအောက်မေ့။ ဒိဋ္ဌံ၊ မြင်အပ်သည်ကို။ ပမုဋ္ဌော၊ မေ့လျော့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သုတေ၊ ကြားအပ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိ၏။ သုတံ၊ ကြားအပ်သည်ကို။ နော ကပ္ပေတိ၊ မယုံကြည်။ သုတံ၊ ကြားအပ်သည်ကို။ နဿရတိ၊ မအောက်မေ့။ သုတံ၊ ကြားအပ်သည်ကို။ ပမုဋ္ဌော၊ မေ့လျော့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ ပရိသင်္ကိတေ၊ ယုံမှားအပ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိ၏။ ပရိသင်္ကိတံ၊ ယုံမှားအပ်သည်ကို။ နော ကပ္ပေတိ၊ မယုံကြည်။ ပရိသင်္ကိတံ၊ ယုံမှားအပ်သည်ကို။ နဿရတိ၊ မအောက်မေ့။ ပရိသင်္ကိတံ၊ ယုံမှားအပ်သည်ကို။ ပမုဋ္ဌော၊ မေ့လျော့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ “မယာ၊ ငါသည်။ ပရိသင်္ကိတော စ၊ ယုံမှားအပ်သည်လည်းကောင်း။ ဒိဋ္ဌော စ၊ မြင်အပ်သည်လည်းကောင်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ မယာ၊ ငါသည်။ ပရိသင်္ကိတော စ၊ ယုံမှားအပ်သည်လည်းကောင်း။ သုတော စ၊ ကြားအပ်သည်လည်းကောင်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ မယာ၊ ငါသည်။ ပါရာဇိကဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ကို။ ပရိသင်္ကိတော စ၊ ယုံမှားအပ်သည်လည်းကောင်း။ ဒိဋ္ဌော စ၊ မြင်အပ်သည်လည်းကောင်း။ သုတော စ၊ ကြားအပ်သည်လည်းကောင်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တယာ၊ သင်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဥပေါသထော ဝါ၊ ဥပုသ်ပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပဝါရဏာ ဝါ၊ ပဝါရဏာပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သံဃကမ္မံ ဝါ၊ သံဃကံသည်လည်းကောင်း။ နတ္ထိ၊ မရှိ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ စောဒနာသည် ရှိသော်။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၃၈၈။ “ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ထိုစောဒကပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အဒိဋ္ဌော၊ မမြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ “ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တယာ၊ သင်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဥပေါသထော ဝါ၊ ဥပုသ်ပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပဝါရဏာ ဝါ၊ ပဝါရဏာပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သံဃကမ္မံ ဝါ၊ သံဃကံသည်လည်းကောင်း။ နတ္ထိ၊ မရှိ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ စောဒနာသည် ရှိသော်။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
“ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ထိုစောဒကပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အဿုတော၊ မကြားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ “ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ထိုစောဒကပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အပရိသင်္ကိတော၊ မယုံမှားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ကို။ ပရိသင်္ကိတော၊ ယုံမှားအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒါပေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာစေငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ စောဒနာစေသည် ရှိသော်။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
“ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ထိုစောဒကပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အဒိဋ္ဌော၊ မမြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ သုတော၊ ကြားအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ပရိသင်္ကိတော၊ ယုံမှားအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ သုတော၊ ကြားအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ပရိသင်္ကိတော၊ ယုံမှားအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ “ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ထိုစောဒကပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အဿုတော၊ မကြားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ထိုစောဒကပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အပရိသင်္ကိတော၊ မယုံမှားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ပရိသင်္ကိတော၊ ယုံမှားအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒါပေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာစေငြားအံ့၊ ။ပ။ ပရိသင်္ကိတော၊ ယုံမှားအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ သုတော၊ ကြားအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ကို။ ပရိသင်္ကိတော၊ ယုံမှားအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ သုတော၊ ကြားအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒါပေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာစေငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ စောဒနာစေသည် ရှိသော်။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
“ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ထိုစောဒကပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ သုတော၊ ကြားအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒါပေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာစေငြားအံ့၊ ။ပ။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ပရိသင်္ကိတော၊ ယုံမှားအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒါပေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာ စေငြားအံ့၊ ။ပ။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ကို။ သုတော၊ ကြားအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ပရိသင်္ကိတော၊ ယုံမှားအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒါပေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာစေငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ စောဒနာစေသည် ရှိသော်၊ ။ပ။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
“ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ထိုစောဒကပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သုတော၊ ကြားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ “ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ထိုစောဒကပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ပရိသင်္ကိတော၊ ယုံမှားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒါပေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာစေငြားအံ့၊ ။ပ။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ သုတော၊ ကြားအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒါပေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာစေငြားအံ့၊ ။ပ။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ သုတော၊ ကြားအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒါပေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာစေငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ စောဒနာစေသည် ရှိသော်၊ ။ပ။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
“ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ထိုစောဒကပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌေ၊ မြင်အပ်သည်။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိ၏။ ဒိဋ္ဌံ၊ မြင်အပ်သည်ကို။ နော ကပ္ပေတိ၊ မယုံကြည်။ ဒိဋ္ဌံ၊ မြင်အပ်သည်ကို။ နဿရတိ၊ မအောက်မေ့။ ဒိဋ္ဌံ၊ မြင်အပ်သည်ကို။ ပမုဋ္ဌော၊ မေ့လျော့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သုတေ၊ ကြားအပ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိ၏။ သုတံ၊ ကြားအပ်သည်ကို။ နော ကပ္ပေတိ၊ မယုံကြည်။ သုတံ၊ ကြားအပ်သည်ကို။ နဿရတိ၊ မအောက်မေ့။ သုတံ၊ ကြားအပ်သည်ကို။ ပမုဋ္ဌော၊ မေ့လျော့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ ပရိသင်္ကိတေ၊ ယုံမှားအပ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိ၏။ ပရိသင်္ကိတံ၊ ယုံမှားအပ်သည်ကို။ နော ကပ္ပေတိ၊ မယုံကြည်။ ပရိသင်္ကိတံ၊ ယုံမှားအပ်သည်ကို။ နဿရတိ၊ မအောက်မေ့။ ပရိသင်္ကိတံ၊ ယုံမှားအပ်သည်ကို။ ပမုဋ္ဌော၊ မေ့လျော့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ “ပရိသင်္ကိတော၊ ယုံမှားအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒါပေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာစေငြားအံ့။ ပရိသင်္ကိတံ၊ ယုံမှားအပ်သည်ကို။ ပမုဋ္ဌော၊ မေ့လျော့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ “ပရိသင်္ကိတော၊ ယုံမှားအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ သုတော၊ ကြားအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒါပေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာစေငြားအံ့၊ ။ပ။ ပရိသင်္ကိတံ၊ ယုံမှားအပ်သည်ကို။ ပမုဋ္ဌော၊ မေလျော့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ “ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ သုတော၊ ကြားအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တယာ၊ သင်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဥပေါသထော ဝါ၊ ဥပုသ်ပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပဝါရဏာ ဝါ၊ ပဝါရဏာပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သံဃကမ္မံ ဝါ၊ သံဃကံသည်လည်းကောင်း။ နတ္ထိ၊ မရှိ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒါပေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာစေငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ စောဒနာစေသည် ရှိသော်။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၃၈၉။ အသုဒ္ဓေ၊ မစင်ကြယ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၌။ သုဒ္ဓဒိဋ္ဌိ၊ စင်ကြယ်၏ဟူသော အယူသည်လည်းကောင်း။ သုဒ္ဓေ၊ စင်ကြယ်သောပုဂ္ဂိုလ်၌။ အသုဒ္ဓဒိဋ္ဌိ၊ မစင်ကြယ်ဟူသော အယူသည်လည်းကောင်း။ အသုဒ္ဓေ၊ မစင်ကြယ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၌။ အသုဒ္ဓဒိဋ္ဌိ၊ မစင်ကြယ်ဟူသော အယူသည်လည်းကောင်း။ သုဒ္ဓေ၊ စင်ကြယ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၌။ သုဒ္ဓဒိဋ္ဌိ၊ စင်ကြယ်၏ဟူသော အယူသည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အညတရံ၊ တစ်ပါးပါးသော။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ဖြစ်၍။ အသုဒ္ဓေါ၊ မစင်ကြယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ သုဒ္ဓဒိဋ္ဌိ၊ စင်ကြယ်၏ဟူသော အယူရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ အနောကာသံ၊ အခွင့်မရှိသည်ကို။ ကာရာပေတွာ၊ ပြုစေ၍။ စာဝနာဓိပ္ပါယော၊ ရွေ့လျောစေလိုသည်ဖြစ်၍။ စေ ဝဒေတိ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိုသည်ရှိသော်။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အညတရံ၊ တစ်ပါးပါးသော။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ဖြစ်၍။ အသုဒ္ဓေါ၊ မစင်ကြယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ သုဒ္ဓဒိဋ္ဌိ၊ စင်ကြယ်၏ဟူသော အယူရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ ဩကာသံ၊ အခွင့်ကို။ ကာရာပေတွာ၊ ပြုစေ၍။ စာဝနာဓိပ္ပါယော၊ ရွေ့လျောစေလိုသည်ဖြစ်၍။ စေ ဝဒေတိ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိုသည်ရှိသော်။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ် အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အညတရံ၊ တစ်ပါးပါးသော။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ဖြစ်၍။ အသုဒ္ဓေါ၊ မစင်ကြယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ သုဒ္ဓဒိဋ္ဌိ၊ စင်ကြယ်၏ဟူသော အယူရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ အနောကာသံ၊ အခွင့်မရှိသည်ကို။ ကာရာပေတွာ၊ ပြုစေ၍။ အက္ကောသာဓိပ္ပါယော၊ ဆဲရေးလိုသည်ဖြစ်၍။ စေ ဝဒေတိ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိုသည်ရှိသော်။ ဩမသဝါဒေန၊ နှုတ်လှံထိုးခြင်းကြောင့် သင့်သော ပါစိတ်အာပတ်နှင့် တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အညတရံ၊ တစ်ပါးပါးသော။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ဖြစ်၍။ အသုဒ္ဓေါ၊ မစင်ကြယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ သုဒ္ဓဒိဋ္ဌိ၊ စင်ကြယ်၏ဟူသော အယူရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ ဩကာသံ၊ အခွင့်ကို။ ကာရာပေတွာ၊ ပြုစေ၍။ အက္ကောသာဓိပ္ပါယော၊ ဆဲရေးလိုသည်ဖြစ်၍။ စေ ဝဒေတိ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိုသည်ရှိသော်။ ဩမသဝါဒဿ၊ နှုတ်လှံထိုးခြင်းကြောင့် သင့်သော ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အညတရံ၊ တစ်ပါးပါးသော။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနဇ္ဈာပန္နော၊ မရောက်သည်ဖြစ်၍။ သုဒ္ဓေါ၊ စင်ကြယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ အသုဒ္ဓဒိဋ္ဌိ၊ မစင်ကြယ်ဟူသော အယူရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ အနောကာသံ၊ အခွင့်မရှိသည်ကို။ ကာရာပေတွာ၊ ပြုစေ၍။ စာဝနာဓိပ္ပါယော၊ ရွေ့လျောစေလိုသည်ဖြစ်၍။ စေ ဝဒေတိ၊ အကယ်၍ ဆိုစေငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိုသည်ရှိသော်။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အညတရံ၊ တစ်ပါးပါးသော။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနဇ္ဈာပန္နော၊ မရောက်သည်ဖြစ်၍။ သုဒ္ဓေါ၊ စင်ကြယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ အသုဒ္ဓဒိဋ္ဌိ၊ မစင်ကြယ်ဟူသော အယူရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ ဩကာသံ၊ အခွင့်ကို။ ကာရာပေတွာ၊ ပြုစေ၍။ စာဝနာဓိပ္ပါယော၊ ရွေ့လျောစေလိုသည်ဖြစ်၍။ စေ ဝဒေတိ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိုသည်ရှိသော်။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အညတရံ၊ တစ်ပါးပါးသော။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနဇ္ဈာပန္နော၊ မရောက်သည်ဖြစ်၍။ သုဒ္ဓေါ၊ စင်ကြယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ အသုဒ္ဓဒိဋ္ဌိ၊ မစင်ကြယ်ဟူသော အယူရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ အနောကာသံ၊ အခွင့်မရှိသည်ကို။ ကာရာပေတွာ၊ ပြုစေ၍။ အက္ကောသာဓိပ္ပါယော၊ ဆဲရေးလိုသည်ဖြစ်၍။ စေ ဝဒေတိ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိုသည်ရှိသော်။ ဩမသဝါဒေန၊ နှုတ်လှံထိုးခြင်းကြောင့် သင့်သော ပါစိတ်အာပတ်နှင့် တကွ။ ဒုက္ကဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိအာဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အညတရံ၊ တစ်ပါးပါးသော။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနဇ္ဈာပန္နော၊ မရောက်သည်ဖြစ်၍။ သုဒ္ဓေါ၊ စင်ကြယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ အသုဒ္ဓဒိဋ္ဌိ၊ မစင်ကြယ်ဟူသော အယူရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ ဩကာသံ၊ အခွင့်ကို။ ကာရာပေတွာ၊ ပြုစေ၍။ အက္ကောသာဓိပ္ပါယော၊ ဆဲရေးလိုသည်ဖြစ်၍။ စေ ဝဒေတိ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိုသည်ရှိသော်။ ဩမသဝါဒဿ၊ နှုတ်လှံထိုးခြင်းကြောင့် သင့်သော ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အညတရံ၊ တစ်ပါးပါးသော။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ဖြစ်၍။ အသုဒ္ဓေါ၊ မစင်ကြယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ အသုဒ္ဓဒိဋ္ဌိ၊ မစင်ကြယ်ဟူသော အယူရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ အနောကာသံ၊ အခွင့်မရှိသည်ကို။ ကာရာပေတွာ၊ ပြုစေ၍။ စာဝနာဓိပ္ပါယော၊ ရွေ့လျောစေလိုသည်ဖြစ်၍။ စေ ဝဒေတိ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိုသည်ရှိသော်။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အညတရံ၊ တစ်ပါးပါးသော။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ဖြစ်၍။ အသုဒ္ဓေါ၊ မစင်ကြယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ အသုဒ္ဓဒိဋ္ဌိ၊ မစင်ကြယ်ဟူသော အယူရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ ဩကာသံ၊ အခွင့်ကို။ ကာရာပေတွာ၊ ပြုစေ၍။ စာဝနာဓိပ္ပါယော၊ ရွေ့လျောစေလိုသည်ဖြစ်၍။ စေ ဝဒေတိ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိုသည်ရှိသော်။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အညတရံ၊ တစ်ပါးပါးသော။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ဖြစ်၍။ အသုဒ္ဓေါ၊ မစင်ကြယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ အသုဒ္ဓဒိဋ္ဌိ၊ မစင်ကြယ်ဟူသော အယူရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ အနောကာသံ၊ အခွင့်မရှိသည်ကို။ ကာရာပေတွာ၊ ပြုစေ၍။ အက္ကောသာဓိပ္ပါယော၊ ဆဲရေးလိုသည်ဖြစ်၍။ စေ ဝဒေတိ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိုသည်ရှိသော်။ ဩမသဝါဒေန၊ နှုတ်လှံထိုးခြင်းကြောင့် သင့်သော ပါစိတ်အာပတ်နှင့် တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အညတရံ၊ တစ်ပါးပါးသော။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ဖြစ်၍။ အသုဒ္ဓေါ၊ မစင်ကြယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ အသုဒ္ဓဒိဋ္ဌိ၊ မစင်ကြယ်ဟူသော အယူရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ ဩကာသံ၊ အခွင့်ကို။ စေ ဝဒေတိ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိုသည်ရှိသော်။ ဩမသဝါဒဿ၊ နှုတ်လှံထိုးခြင်းကြောင့်သင့်သော ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အညတရံ၊ တစ်ပါးပါးသော။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနဇ္ဈာပန္နော၊ မရောက်သည်ဖြစ်၍။ သုဒ္ဓေါ၊ စင်ကြယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ သုဒ္ဓဒိဋ္ဌိ၊ စင်ကြယ်၏ဟူသော အယူရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ အနောကာသံ၊ အခွင့်မရှိသည်ကို။ ကာရာပေတွာ၊ ပြုစေ၍။ စာဝနာဓိပ္ပါယော၊ ရွေ့လျောစေလိုသည်ဖြစ်၍။ စေ ဝဒေတိ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိုသည်ရှိသော်။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အညတရံ၊ တစ်ပါးပါးသော။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနဇ္ဈာပန္နော၊ မရောက်သည်ဖြစ်၍။ သုဒ္ဓေါ၊ စင်ကြယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ သုဒ္ဓဒိဋ္ဌိ၊ စင်ကြယ်၏ဟူသော အယူရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ ဩကာသံ၊ အခွင့်ကို။ ကာရာပေတွာ၊ ပြုစေ၍။ စာဝနာဓိပ္ပါယော၊ ရွေ့လျောစေလိုသည်ဖြစ်၍။ စေ ဝဒေတိ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိုသည်ရှိသော်။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ် အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အညတရံ၊ တစ်ပါးပါးသော။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနဇ္ဈာပန္နော၊ မရောက်သည်ဖြစ်၍။ သုဒ္ဓေါ၊ စင်ကြယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ သုဒ္ဓဒိဋ္ဌိ၊ စင်ကြယ်၏ဟူသော အယူရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ အနောကာသံ၊ အခွင့်မရှိသည်ကို။ ကာရာပေတွာ၊ ပြုစေ၍။ အက္ကောသာဓိပ္ပါယော၊ ဆဲရေးလိုသည်ဖြစ်၍။ စေ ဝဒေတိ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိုသည်ရှိသော်။ ဩမသဝါဒေန၊ နှုတ်လှံထိုးခြင်းကြောင့် သင့်သော ပါစိတ်အာပတ်နှင့် တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အညတရံ၊ တစ်ပါးပါးသော။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိက အာပတ်သို့။ အနဇ္ဈာပန္နော၊ မရောက်သည်ဖြစ်၍။ သုဒ္ဓေါ၊ စင်ကြယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ သုဒ္ဓဒိဋ္ဌိ၊ စင်ကြယ်၏ဟူသော အယူရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ ဩကာသံ၊ အခွင့်ကို။ ကာရာပေတွာ၊ ပြုစေ၍။ အက္ကောသာဓိပ္ပါယော၊ ဆဲရေးလိုသည်ဖြစ်၍။ စေ ဝဒေတိ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိုသည်ရှိသော်။ ဩမသဝါဒဿ၊ နှုတ်လှံထိုးခြင်းကြောင့် သင့်သော ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၃၉၀။ သုဒ္ဓေ၊ စင်ကြယ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၌။ အသုဒ္ဓဒိဋ္ဌိဿ၊ မစင်ကြယ်ဟူသော အယူရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ အသုဒ္ဓေ၊ မစင်ကြယ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၌။ အသုဒ္ဓဒိဋ္ဌိဿ၊ စင်ကြယ်ဟူသော အယူရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
အဋ္ဌမံ၊ ရှစ်ခုမြောက်သော။ အမူလကသိက္ခာပဒံ၊ အမူလကသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၉-ဒုတိယဒုဋ္ဌဒေါသသိက္ခာပုဒ်
၃၉၁။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ကလန္ဒကနိဝါပေ၊ ရှဉ့်နက်တို့အား အစာပေး၍ ကျွေးမွေးရာဖြစ်သော။ ဝေဠုဝနေ၊ ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ မေတ္တိယဘူမဇကာ၊ မေတ္တိယဘူမဇက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဂိဇ္ဈကူဋာ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ် အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတာ၊ တောင်မှ။ ဩရောဟန္တာ၊ သက်ဆင်းကုန်သည်ရှိသော်။ ဆဂလကံ၊ ဆိတ်ဖိုကို။ အဇိကာယ၊ ဆိတ်မ၌။ ဝိပ္ပဋိပဇ္ဇန္တံ၊ ဖောက်ပြန်၍ ကျင့်သည်ကို။ အဒ္ဒသံသု၊ မြင်ကုန်၏။ ဒိသွာန၊ မြင်ကုန်ပြီး၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အာဟံသု၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဟန္ဒ၊ ယခု။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဣမံ ဆဂလကံ၊ ဤဆိတ်ဖိုကို။ မလ္လပုတ္တံ၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ ဒဗ္ဗံ နာမ၊ ဒဗ္ဗ မည်သည်ကို။ ကရောမ၊ ပြကုန်အံ့။ ဣမံ အဇိကံ၊ ဤဆိတ်မကို။ မေတ္တိယံ နာမ၊ မေတ္တိယ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ ကရောမ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဝေါဟရိဿာမ၊ ပြောဆိုကုန်အံ့။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ မလ္လပုတ္တံ၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ ဒဗ္ဗံ၊ ဒဗ္ဗံကို။ သုတေန၊ အကြားဖြင့်။ အဝေါစုမှာ၊ ဆိုရကုန်၏။ ဣဒါနိ ပန၊ ယခုအခါ၌ကား။ အမှေဟိ၊ ငါတို့သည်။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ မေတ္တိယာယ၊ မေတ္တိယ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၌။ ဝိပ္ပဋိပဇ္ဇန္တော၊ ဖောက်ပြန်၍ ကျင့်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆိုကုန်၍။ တေ၊ ထိုမေတ္တိယဘူမဇကရဟန်းတို့သည်။ တံ ဆဂလကံ၊ ထိုဆိတ်ဖိုကို။ မလ္လပုတ္တံ၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ ဒဗ္ဗံ နာမ၊ ဒဗ္ဗ မည်သည်ကို။ အကံသု၊ ပြုကုန်၏။ တံ အဇိကံ၊ ထိုဆိတ်မကို။ မေတ္တိယံ နာမ၊ မေတ္တိယ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ အကံသု၊ ပြုကုန်၏။ တေ၊ ထိုမေတ္တိယဘူမဇကရဟန်းတို့သည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ အာရောစေသုံ၊ ပြောကြားကုန်၏။ ကိံ အာရောစေသုံ၊ အဘယ်သို့ ပြောကြားကုန်သနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ မလ္လပုတ္တံ၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ ဒဗ္ဗံ၊ ဒဗ္ဗကို။ သုတေန၊ အကြားဖြင့်။ အဝေါစုမှာ၊ ဆိုရကုန်၏။ ဣဒါနိ ပန၊ ယခုအခါ၌ကား။ အမှေဟိ၊ ငါတို့သည်။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ မေတ္တိယာယ၊ မေတ္တိယ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၌။ ဝိပ္ပဋိပဇ္ဇန္တော၊ ဖောက်ပြန်၍ ကျင့်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာရောစေသုံ၊ ပြောကြားကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အာဟံသု၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မာ အဝစုတ္ထ၊ မဆိုကြကုန်လင့်။ မလ္လပုတ္တော၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဒဗ္ဗော၊ အရှင်ဒဗ္ဗသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ န ကရိဿတိ၊ မပြုလတ္တံ့၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ သန္နိပါတာပေတွာ၊ စည်းဝေးစေ၍။ မလ္လပုတ္တံ၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဒဗ္ဗံ၊ အရှင်ဒဗ္ဗကို။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ကိံ ပဋိပုစ္ဆိ၊ အဘယ်သို့ မေးတော်မူသနည်း။ “ဒဗ္ဗ၊ ဒဗ္ဗ။ တွံ၊ သင်သည်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ ဣမေ ဘိက္ခူ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော ဖျက်ဆီးမှုကို။ ကတ္တာ၊ ပြုဖူး၏ဟူ၍။ သရသိ၊ အောက်မေ့မိ၏လော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဇာနာတိ၊ သိတော်မူ၏။ တထာ၊ ထိုသိတော်မူတိုင်းပါပင်တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်၊ ။ပ။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မလ္လပုတ္တံ၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဒဗ္ဗံ၊ အရှင်ဒဗ္ဗကို။ “ဒဗ္ဗ၊ ဒဗ္ဗ။ တွံ၊ သင်သည်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ ဣမေ ဘိက္ခူ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော ဖျက်ဆီးမှုကို။ ကတ္တာ၊ ပြုဖူး၏ဟူ၍။ သရသိ၊ အောက်မေ့မိ၏လော၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဇာနာတိ၊ သိတော်မူ၏။ တထာ၊ ထိုသိတော်မူတိုင်းပါပင်တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဒဗ္ဗ၊ ဒဗ္ဗ။ ဒဗ္ဗာ၊ ဖြေခြင်း၌ လိမ္မာကုန်သော ပညာရှိတို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ န ခေါ နိဗ္ဗေဌေန္တိ၊ မဖြေဆိုကုန်။ တယာ၊ သင်သည်။ သစေ ကတံ၊ အကယ်၍ ပြုမိသည်ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ပြုမိသည်ရှိသော်။ ကတန္တိ၊ ပြုမိပါ၏ဘုရားဟူ၍။ ဝဒေဟိ၊ လျှောက်လော့။ တယာ၊ သင်သည်။ သစေ အကတံ၊ အကယ်၍ မပြုမိသည်ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ မပြုမိသည်ရှိသော်။ အကတန္တိ၊ မပြုမိပါဘုရားဟူ၍။ ဝဒေဟိ၊ လျှောက်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယတော ယသ္မိံ ကာလေ၊ အကြင်အခါ၌။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဇာတော၊ အရိယာစစ် ရဟန္တာဖြစ်၏။ တတော၊ ထိုအခါမှ။ ပဘုတိ၊ စ၍။ သုပိနန္တေနပိ၊ အိပ်မက်ဖြင့်လည်း။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော နှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝိတာ၊ မှီဝဲဖူး၏ဟူ၍။ နာဘိဇာနာမိ၊ မသိပါ။ ဇာဂရော၊ နိုးကြားသော အကျွန်ုပ်သည်။ ပဂေဝ၊ အဘယ်ဆိုဖွယ်ရာ ရှိအံ့နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ ဣမေ ဘိက္ခူ၊ ဤရဟန်းတို့ကို။ အနုယုဉ္ဇထ၊ မေးစိစစ်ကြကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဣဒံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ ဝတွာ၊ မိန့်တော်မူပြီး၍။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထတော်မူ၍။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းသို့။ ပါဝိသိ၊ ဝင်တော်မူလေ၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ မေတ္တိယဘူမဇကေ၊ မေတ္တိယဘူမဇက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အနုယုဉ္ဇိံသု၊ မေးစိစစ်ကြကုန်၏။ တေ၊ ထိုမေတ္တိယဘူမဇကရဟန်းတို့သည်။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနုယုဉ္ဇီယမာနာ၊ မေးစိစစ်အပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ပြောကြားကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ မလ္လပုတ္တံ၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တ ဒဗ္ဗံ၊ အရှင်ဒဗ္ဗကို။ အညဘာဂိယဿ၊ တစ်ပါးသော အဖို့ရှိသော။ အဓိကရဏဿ၊ တည်ရာ၏။ ကိဉ္စိဒေသံ၊ တစ်စုံတစ်ခုကို ညွှန်းအပ်သော။ လေသမတ္တံ၊ အမြွက်မျှကို။ ဥပါဒါယ၊ စွဲ၍။ ပါရာဇိကေန ဓမ္မေန၊ ပါရာဇိကအာပတ်ဖြင့်။ အနုဒ္ဓံသေထ ကိံ ပန၊ စွပ်စွဲကြကုန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိံသု၊ မေးကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဧဝံ၊ ဟုတ်ပါကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ အလိုနည်းကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ကိံ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့ကုန်သနည်း။ ကိံ ခိယျန္တိ၊ အဘယ်သို့ ရှုတ်ချကုန်သနည်း။ ကိံ ဝိပါစေန္တိ၊ အဘယ်သို့ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သနည်း။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ မေတ္တိယဘူမဇကာ၊ မေတ္တိယဘူမဇက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ မလ္လပုတ္တံ၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဒဗ္ဗံ၊ အရှင်ဒဗ္ဗကို။ အညဘာဂိယဿ၊ တစ်ပါးသော အဖို့ရှိသော။ အဓိကရဏဿ၊ တည်ရာ၏။ ကိဉ္စိဒေသံ၊ တစ်စုံတစ်ခုကို ညွှန်းအပ်သော။ လေသမတ္တံ၊ အမြွက်မျှကို။ ဥပါဒါယ၊ စွဲ၍။ ပါရာဇိကေန ဓမ္မေန၊ ပါရာဇိကအာပတ်ဖြင့်။ အနုဒ္ဓံသေဿန္တိ နာမ၊ စွပ်စွဲကုန်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ မေတ္တိယဘူမဇကေ၊ မေတ္တိယဘူမဇက အမည်ရှိကုန်သော။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ မလ္လပုတ္တံ၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ ဒဗ္ဗံ၊ ဒဗ္ဗကို။ အညဘာဂိယဿ၊ တစ်ပါးသော အဖို့ရှိသော။ အဓိကရဏဿ၊ တည်ရာ၏။ ကိဉ္စိဒေသံ၊ တစ်စုံတစ်ခုကို ညွှန်းအပ်သော။ လေသမတ္တံ၊ အမြွက်မျှကို။ ဥပါဒါယ၊ စွဲ၍။ ပါရာဇိကေန ဓမ္မေန၊ ပါရာဇိကအာပတ်ဖြင့်။ အနုဒ္ဓံသေထ၊ စွပ်စွဲကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ ။ပ။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ မလ္လပုတ္တံ၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ ဒဗ္ဗံ၊ ဒဗ္ဗကို။ အညဘာဂိယဿ၊ တစ်ပါးသော အဖို့ရှိသော။ အဓိကရဏဿ၊ တည်ရာ၏။ ကိဉ္စိဒေသံ၊ တစ်စုံတစ်ခုကို ညွှန်းအပ်သော။ လေသမတ္တံ၊ အမြွက်မျှကို။ ဥပါဒါယ၊ စွဲ၍။ ပါရာဇိကေန ဓမ္မေန၊ ပါရာဇိကအာပတ်ဖြင့်။ အနုဒ္ဓံသေဿထ နာမ၊ စွပ်စွဲကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၃၉၂။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုံ၊ တစ်ပါးသော ရဟန်းကို။ ဒုဋ္ဌော၊ အမျက်သည် ဖျက်ဆီးအပ်သည်ဖြစ်၍။ ဒေါသော၊ သူတစ်ပါးကို ဖျက်ဆီးတတ်သည်ဖြစ်၍။ အပ္ပတီတော၊ ပီတိသုခတို့သည် ကြဉ်အပ်သည်ဖြစ်၍။ အညဘာဂိယဿ၊ တစ်ပါးသော အဖို့ရှိသော။ အဓိကရဏဿ၊ တည်ရာ၏။ ကိဉ္စိဒေသံ၊ တစ်စုံတစ်ခုကို ရည်၍ ညွှန်းအပ်သော။ လေသမတ္တံ၊ အမြွက်မျှကို။ ဥပါဒါယ၊ စွဲ၍။ ‘နံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဣမမှာ ဗြဟ္မစရိယာ၊ ဤမြတ်သော အကျင့်မှ။ အပ္ပေ၀ နာမ စာဝေယျံ၊ စင်စစ် ရွေ့လျောစေအံ့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပါရာဇိကေန ဓမ္မေန၊ ပါရာဇိကအာပတ်ဖြင့်။ အနုဒ္ဓံသေယျ၊ စွပ်စွဲငြားအံ့၊
တတော၊ ထိုစွပ်စွဲပြီးသည်မှ။ အပရေန၊ တစ်ပါးသော။ သမယေန၊ အခါ၌။ သမနုဂ္ဂါဟီယမာနော ဝါ၊ မေးစိစစ်အပ်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အသမနုဂ္ဂါဟီယမာနော ဝါ၊ မမေးမစိစစ်အပ်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ တံ အဓိကရဏံ၊ ထိုတည်ရာသည်။ အညဘာဂိယဉ္စေဝ၊ တစ်ပါးသော အဖို့ရှိသည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကောစိဒေသော၊ တစ်စုံတစ်ခုကို ရည်၍ ညွှန်းအပ်သော။ လေသမတ္တော၊ အမြွက်မျှသည်။ ဥပါဒိန္နော စ၊ စွဲလမ်းအပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဒေါသံ၊ အပြစ်ကို။ ပတိဋ္ဌာတိ၊ ဝန်ခံ၍ တည်အံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သံဃာဒိသေသော၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိနိကာယော၊ အာပတ်အပေါင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၃၉၃။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပန- ဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်၊ ။ပ။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား၊ ။ပ။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခု- ဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဘိက္ခုန္တိ၊ ဘိက္ခုံ- ဟူသည်ကား။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။
ဒုဋ္ဌော ဒေါသောတိ၊ ဒုဋ္ဌော ဒေါသော- ဟူသည်ကား။ ကုပိတော၊ အမျက်ထွက်သည်။ အနတ္တမနော၊ နှလုံးမသာယာသည်။ အနဘိရဒ္ဓေါ၊ မမွေ့လျော်သော စိတ်ရှိသည်။ အာဟတစိတ္တော၊ ထိပါးအပ်သော စိတ်ရှိသည်။ ခိလဇာတော၊ ငြောင့်တံသင်းကဲ့သို့ ဖြစ်သော စိတ်ရှိသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။
အပ္ပတီတောတိ၊ အပ္ပတီတော- ဟူသည်ကား။ တေန စ ကောပေန၊ ထိုအမျက်ဖြင့်လည်းကောင်း။ တေန စ ဒေါသေန၊ ထိုအပြစ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ တာယ စ အနတ္တမနတာယ၊ ထိုနှလုံးမသာယာခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ တာယ စ အနဘိရဒ္ဓိယာ၊ ထိုမမွေ့လျော်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ အပ္ပတီတော၊ ပီတိသုခတို့သည် ကြဉ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အညဘာဂိယဿ အဓိကရဏဿာတိ၊ အညဘာဂိယဿ အဓိကရဏဿ- ဟူသည်ကား။ အာပတ္တညဘာဂိယံ ဝါ၊ အာပတ်ဟု ဆိုအပ်သော တစ်ပါးသော အဖို့ရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓိကရဏညဘာဂိယံ ဝါ၊ အဓိကရုဏ်းဟု ဆိုအပ်သော တစ်ပါးသော အဖို့ရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓိကရဏံ၊ အဓိကရုဏ်းသည်။ အဓိကရဏဿ၊ အဓိကရုဏ်း၏။ အညဘာဂိယံ၊ တစ်ပါးသော အဖို့ရှိသည်။ ကထံ ဟောတိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ ဝိဝါဒါဓိကရဏံ၊ ဝိဝါဒါဓိကရုဏ်းသည်။ အနုဝါဒါဓိကရဏဿ၊ အနုဝါဒါဓိကရုဏ်း၏လည်းကောင်း။ အာပတ္တာဓိကရဏဿ၊ အာပတ္တာဓိကရုဏ်း၏လည်းကောင်း။ ကိစ္စာဓိကရဏဿ၊ ကိစ္စာဓိကရုဏ်း၏လည်းကောင်း။ အညဘာဂိယံ၊ တစ်ပါးသော အဖို့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုဝါဒါဓိကရဏံ၊ အနုဝါဒါဓိကရုဏ်းသည်။ အာပတ္တာဓိကရဏဿ၊ အာပတ္တာဓိကရုဏ်း၏လည်းကောင်း။ ကိစ္စာဓိကရဏဿ၊ ကိစ္စာဓိကရုဏ်း၏လည်းကောင်း။ ဝိဝါဒါဓိကရဏဿ၊ ဝိဝါဒါဓိကရုဏ်း၏လည်းကောင်း။ အညဘာဂိယံ၊ တစ်ပါးသော အဖို့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာပတ္တာဓိကရဏံ၊ အာပတ္တာဓိကရုဏ်းသည်။ ကိစ္စာဓိကရဏဿ၊ ကိစ္စာဓိကရုဏ်း၏လည်းကောင်း။ ဝိဝါဒါဓိကရဏဿ၊ ဝိဝါဒါဓိကရုဏ်း၏လည်းကောင်း။ အနုဝါဒါဓိကရဏဿ၊ အနုဝါဒါဓိကရုဏ်း၏လည်းကောင်း။ အညဘာဂိယံ၊ တစ်ပါးသော အဖို့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကိစ္စာဓိကရဏံ၊ ကိစ္စာဓိကရုဏ်းသည်။ ဝိဝါဒါဓိကရဏဿ၊ ဝိဝါဒါဓိကရုဏ်း၏လည်းကောင်း။ အနုဝါဒါဓိကရဏဿ၊ အနုဝါဒါဓိကရုဏ်း၏လည်းကောင်း။ အာပတ္တာဓိကရဏဿ၊ အာပတ္တာဓိကရုဏ်း၏လည်းကောင်း။ အညဘာဂိယံ၊ တစ်ပါးသော အဖို့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အဓိကရဏံ၊ အဓိကရုဏ်းသည်။ အဓိကရဏဿ၊ အဓိကရုဏ်း၏။ အညဘာဂိယံ၊ တစ်ပါးသော အဖို့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အဓိကရဏံ၊ အဓိကရုဏ်းသည်။ အဓိကရဏဿ၊ အဓိကရုဏ်း၏။ တဗ္ဘာဂိယံ၊ ထိုအဖို့ရှိသည်။ ကထံ ဟောတိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ ဝိဝါဒါဓိကရဏံ၊ ဝိဝါဒါဓိကရုဏ်းသည်။ ဝိဝါဒါဓိကရဏဿ၊ ဝိဝါဒါဓိကရုဏ်း၏။ တဗ္ဘာဂိယံ၊ ထိုအဖို့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုဝါဒါဓိကရဏံ၊ အနုဝါဒါဓိကရုဏ်းသည်။ အနုဝါဒါဓိကရဏဿ၊ အနုဝါဒါဓိကရုဏ်း၏။ တဗ္ဘာဂိယံ၊ ထိုအဖို့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာပတ္တာဓိကရဏံ၊ အာပတ္တာဓိကရုဏ်းသည်။ အာပတ္တာဓိကရဏဿ၊ အာပတ္တာဓိကရုဏ်း၏။ သိယာ၊ အချို့။ တဗ္ဘာဂိယံ၊ ထိုအဖို့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သိယာ၊ အချို့။ အညဘာဂိယံ၊ တစ်ပါးသော အဖို့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အာပတ္တာဓိကရဏံ၊ အာပတ္တာဓိကရုဏ်းသည်။ အာပတ္တာဓိကရဏဿ၊ အာပတ္တာဓိကရုဏ်း၏။ အညဘာဂိယံ၊ တစ်ပါးသော အဖို့ရှိသည်။ ကထံ ဟောတိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ မေထုနဓမ္မ ပါရာဇိကာပတ္တိ၊ မေထုနဓမ္မပါရာဇိကအာပတ်သည်။ အဒိန္နာဒါနပါရာဇိကာပတ္တိယာ၊ အဒိန္နာဒါန ပါရာဇိကအာပတ်၏လည်းကောင်း။ မနုဿဝိဂ္ဂဟပါရာဇိကာပတ္တိယာ၊ မနုဿဝိဂ္ဂဟပါရာဇိကအာပတ်၏လည်းကောင်း။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မပါရာဇိကာပတ္တိယာ၊ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မပါရာဇိကအာပတ်၏လည်းကောင်း။ အညဘာဂိယာ၊ တစ်ပါးသော အဖို့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဒိန္နာဒါနပါရာဇိကာပတ္တိ၊ အဒိန္နာဒါနပါရာဇိကအာပတ်သည်။ မနုဿဝိဂ္ဂဟပါရာဇိကာပတ္တိယာ၊ မနုဿဝိဂ္ဂဟပါရာဇိကအာပတ်၏လည်းကောင်း။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မပါရာဇိကာပတ္တိယာ၊ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မပါရာဇိကအာပတ်၏လည်းကောင်း။ မေထုနဓမ္မပါရာဇိကာပတ္တိယာ၊ မေထုနဓမ္မပါရာဇိကအာပတ်၏လည်းကောင်း။ အညဘာဂိယာ၊ တစ်ပါးသော အဖို့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မနုဿဝိဂ္ဂဟပါရာဇိကာပတ္တိ၊ မနုဿဝိဂ္ဂဟပါရာဇိက အာပတ်သည်။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မပါရာဇိကာပတ္တိယာ၊ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မ ပါရာဇိကအာပတ်၏လည်းကောင်း။ မေထုနဓမ္မပါရာဇိကာပတ္တိယာ၊ မေထုနဓမ္မပါရာဇိကအာပတ်၏လည်းကောင်း၊
အဒိန္နာဒါနပါရာဇိကာပတ္တိယာ၊ အဒိန္နာဒါနပါရာဇိကအာပတ်၏လည်းကောင်း။ အညဘာဂိယာ၊ တစ်ပါးသော အဖို့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မပါရာဇိကာပတ္တိ၊ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မပါရာဇိကအာပတ်သည်။ မေထုနဓမ္မပါရာဇိကာပတ္တိယာ၊ မေထုနဓမ္မပါရာဇိကအာပတ်၏လည်းကောင်း။ အဒိန္နာဒါနပါရာဇိကာပတ္တိယာ၊ အဒိန္နာဒါန်ပါရာဇိကအာပတ်၏လည်းကောင်း။ မနုဿဝိဂ္ဂဟပါရာဇိကာပတ္တိယာ၊ မနုဿဝိဂ္ဂဟပါရာဇိကအာပတ်၏လည်းကောင်း။ အညဘာဂိယာ၊ တစ်ပါးသော အဖို့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာပတ္တာဓိကရဏံ၊ အာပတ္တာဓိကရုဏ်းသည်။ အာပတ္တာဓိကရဏဿ၊ အာပတ္တာဓိကရုဏ်း၏။ အညဘာဂိယံ၊ တစ်ပါးသော အဖို့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အာပတ္တာဓိကရဏံ၊ အာပတ္တာဓိကရုဏ်းသည်။ အာပတ္တာဓိကရဏဿ၊ အာပတ္တာဓိကရုဏ်း၏။ တဗ္ဘာဂိယံ၊ ထိုအဖို့ရှိသည်။ ကထံ ဟောတိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ မေထုနဓမ္မပါရာဇိကာပတ္တိ၊ မေထုနဓမ္မပါရာဇိကအာပတ်သည်။ မေထုနဓမ္မပါရာဇိကာပတ္တိယာ၊ မေထုနဓမ္မပါရာဇိကအာပတ်၏။ တဗ္ဘာဂိယာ၊ ထိုအဖို့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဒိန္နာဒါနပါရာဇိကာပတ္တိ၊ အဒိန္နာဒါန်ပါရာဇိကအာပတ်သည်။ အဒိန္နာဒါနပါရာဇိကာပတ္တိယာ၊ အဒိန္နာဒါန်ပါရာဇိကအာပတ်၏။ တဗ္ဘာဂိယာ၊ ထိုအဖို့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မနုဿဝိဂ္ဂဟပါရာဇိကာပတ္တိ၊ မနုဿဝိဂ္ဂဟပါရာဇိကအာပတ်သည်။ မနုဿဝိဂ္ဂဟပါရာဇိကာပတ္တိယာ၊ မနုဿဝိဂ္ဂဟပါရာဇိကအာပတ်၏။ တဗ္ဘာဂိယာ၊ ထိုအဖို့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မပါရာဇိကာပတ္တိ၊ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မပါရာဇိကအာပတ်သည်။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မပါရာဇိကာပတ္တိယာ၊ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မပါရာဇိကအာပတ်၏။ တဗ္ဘာဂိယာ၊ ထိုအဖို့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာပတ္တာဓိဏရဏံ၊ အာပတ္တာဓိကရုဏ်းသည်။ အာပတ္တာဓိကရဏဿ၊ အာပတ္တာဓိကရုဏ်း၏။ တဗ္ဘာဂိယံ၊ ထိုအဖို့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ကိစ္စာဓိကရဏံ၊ ကိစ္စာဓိကရုဏ်းသည်။ ကိစ္စာဓိကရဏဿ၊ ကိစ္စာဓိကရုဏ်း၏။ တဗ္ဘာဂိယံ၊ ထိုအဖို့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အဓိကရဏံ၊ အဓိကရုဏ်းသည်။ အဓိကရဏဿ၊ အဓိကရုဏ်း၏။ တဗ္ဘာဂိယံ၊ ထိုအဖို့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၃၉၄။ ကိဉ္စိဒေသံ လေသမတ္တံ ဥပါဒါယာတိ ဧတ္ထ၊ ကိဉ္စိ ဒေသံ လေသမတ္တံ ဥပါဒါယ- ဟူသော ဤပါဌ်၌။ လေသော နာမ၊ လေသ မည်သည်ကား။ လေသာ၊ လေသတို့သည်။ ဇာတိလေသော၊ ဇာတိလေသလည်းကောင်း။ နာမလေသော၊ နာမလေသလည်းကောင်း။ ဂေါတ္တလေသော၊ ဂေါတ္တလေသလည်းကောင်း။ လိင်္ဂလေသော၊ လိင်္ဂလေသလည်းကောင်း။ အာပတ္တိလေသော၊ အာပတ္တိလေသလည်းကောင်း။ ပတ္တလေသော၊ ပတ္တလေသလည်းကောင်း။ စီဝရလေသော၊ စီဝရလေသလည်းကောင်း။ ဥပဇ္ဈာယလေသော၊ ဥပဇ္ဈာယလေသလည်းကောင်း။ အာစရိယလေသော၊ အာစရိယလေသလည်းကောင်း။ သေနာသနလေသော၊ သေနာသနလေသလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့တည်း။
၃၉၅။ ဇာတိလေသော နာမ၊ ဇာတိလေသ မည်သည်ကား။ ခတ္တိယော၊ မင်းကို။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ခတ္တိယံ၊ မင်းကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ “မယာ၊ ငါသည်။ ခတ္တိယော၊ မင်းကို။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တယာ၊ သင်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဥပေါသထော ဝါ၊ ဥပုသ်ပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပဝါရဏာ ဝါ၊ ပဝါရဏာပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သံဃကမ္မံ ဝါ၊ သံဃကံသည်လည်းကောင်း။ နတ္ထိ၊ မရှိ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေတိ၊ စောဒနာအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ ဝေဿော၊ ကုန်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သုဒ္ဒေါ၊ သူဆင်းရဲကို။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ သုဒ္ဒံ၊ သူဆင်းရဲကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ “မယာ၊ ငါသည်။ သုဒ္ဒေါ၊ သူဆင်းရဲကို။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊” ။ပ။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၃၉၆။ နာမလေသော နာမ၊ နာမလေသ မည်သည်ကား။ ဗုဒ္ဓရက္ခိတော၊ ဗုဒ္ဓရက္ခိတ အမည်ရှိသော သူကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ ဓမ္မရက္ခိတော၊ ဓမ္မရက္ခိတ အမည်ရှိသောသူကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သံဃရက္ခိတော၊ သံဃရက္ခိတ အမည်ရှိသော သူကို။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့၊
အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ သံဃရက္ခိတံ၊ သံဃရက္ခိတ အမည်ရှိသော သူကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ “မယာ၊ ငါသည်။ သံဃရက္ခိတော၊ သံဃရက္ခိတ အမည်ရှိသော သူကို။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊” ။ပ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေတိ၊ စောဒနာငြားအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၃၉၇။ ဂေါတ္တလေသော နာမ၊ ဂေါတ္တလေသ မည်သည်ကား။ ဂေါတမော၊ ဂေါတမ အနွယ်ရှိသော သူကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ မောဂ္ဂလ္လာနော၊ မောဂ္ဂလ္လာန အနွယ်ရှိသော သူကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ ကစ္စာယနော၊ ကစ္စာယန အနွယ်ရှိသော သူကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ ဝါသိဋ္ဌော၊ ဝသိဋ္ဌ အနွယ်ရှိသော သူကို။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ဝါသိဋ္ဌံ၊ ဝသိဋ္ဌ အနွယ်ရှိသော သူကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ “မယာ၊ ငါသည်။ ဝါသိဋ္ဌော၊ ဝသိဋ္ဌ အနွယ်ရှိသော သူကို။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊” ။ပ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေတိ၊ စောဒနာငြားအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၃၉၈။ လိင်္ဂလေသော နာမ၊ လိင်္ဂလေသ မည်သည်ကား။ ဒီဃော၊ ရှည်သော သူကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ ရဿော၊ တိုသော သူကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ ကဏှော၊ မည်းသော သူကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ ဩဒါတော၊ ဖြူသော သူကို။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ဩဒါတံ၊ ဖြူသော သူကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ “မယာ၊ ငါသည်။ ဩဒါတော၊ ဖြူသော သူကို။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊” ပ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေတိ၊ စောဒနာငြားအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၃၉၉။ အာပတ္တိလေသော နာမ၊ အာပတ္တိလေသ မည်သည်ကား။ လဟုကံ၊ ပေါ့သော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်သော သူကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ပါရာဇိကေန၊ ပါရာဇိကအာပတ်ဖြင့်။ “အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊” ။ပ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ စောဒနာသည် ရှိသော်။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၄၀၀။ ပတ္တလေသော နာမ၊ ပတ္တလေသ မည်သည်ကား။ လောဟပတ္တဓရော၊ သံသပိတ်ကို ဆောင်သော သူကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သာဋကပတ္တဓရော၊ သံသပိတ်နှင့် တူသော မြေသပိတ်ကို ဆောင်သော သူကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သုမ္ဘကပတ္တဓရော၊ ပကတိသော မြေသပိတ်ကို ဆောင်သော သူကို။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ သုမ္ဘကပတ္တဓရံ၊ ပကတိသော မြေသပိတ်ကို ဆောင်သော သူကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ “မယာ၊ ငါသည်။ သုမ္ဘကပတ္တဓရော၊ ပကတိသော မြေသပိတ်ကို ဆောင်သော သူကို။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊” ။ပ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေတိ၊ စောဒနာငြားအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၄၀၁။ စီဝရလေသော နာမ၊ စီဝရလေသ မည်သည်ကား။ ပံသုကူလိကော၊ ပံ့သကူဆောင်သော သူကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ ဂဟပတိစီဝရဓရော၊ ဒါယကာတို့ လှူသော သင်္ကန်းကို ဆောင်သော သူကို။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိက အာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ဂဟပတိစီဝရဓရံ၊ ဒါယကာတို့ လှူသော သင်္ကန်းကို ဆောင်သော သူကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ “မယာ၊ ငါသည်။ ဂဟပတိစီဝရဓရော၊ ဒါယကာတို့ လှူသော သင်္ကန်းကို ဆောင်သော သူကို။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊” ။ပ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေတိ၊ စောဒနာငြားအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၄၀၂။ ဥပဇ္ဈာယလေသော နာမ၊ ဥပဇ္ဈာယလေသ မည်သည်ကား။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော သူ၏။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကော၊ အတူနေ တပည့်ကို။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော သူ၏။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကံ၊ အတူနေ တပည့်ကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ “မယာ၊ ငါသည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော သူ၏။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကော၊ အတူနေ တပည့်ကို။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊” ။ပ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေတိ၊ စောဒနာငြားအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၄၀၃။ အာစရိယလေသော နာမ၊ အာစရိယလေသ မည်သည်ကား။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော သူ၏။ အန္တေဝါသိကော၊ အတွင်းနေ တပည့်ကို။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော သူ၏။ အန္တေဝါသိကံ၊ အတွင်းနေ တပည့်ကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ “မယာ၊ ငါသည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော သူ၏။ အန္တေဝါသိကော၊ အတွင်းနေ တပည့်ကို။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊” ။ပ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေတိ၊ စောဒနာငြားအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၄၀၄။ သေနာသနလေသော နာမ၊ သေနာသနလေသ မည်သည်ကား။ ဣတ္ထန္နာမသေနာသနဝါသိကော၊ ဤအမည်ရှိသော ကျောင်း၌ နေသော သူကို။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ဣတ္ထန္နာမသေနာသနဝါသိကံ၊ ဤအမည်ရှိသော ကျောင်း၌ နေသော သူကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ “မယာ၊ ငါသည်။ ဣတ္ထန္နာမသေနာသနဝါသိကော၊ ဤအမည်ရှိသော ကျောင်း၌ နေသော သူကို။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တယာ၊ သင်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဥပေါသထော ဝါ၊ ဥပုသ်ပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပဝါရဏာ ဝါ၊ ပဝါရဏာ ပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သံဃကမ္မံ ဝါ၊ သံဃာကံသည်လည်းကောင်း။ နတ္ထိ၊ မရှိ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေတိ၊ စောဒနာငြားအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၄၀၅။ ပါရာဇိကေန ဓမ္မေနာတိ၊ ပါရာဇိကေန ဓမ္မေန ဟူသည်ကား။ စတုန္နံ၊ လေးပါးကုန်သော ပါရာဇိကအာပတ်တို့တွင်။ အညတရေန၊ တစ်ပါးပါးသော အာပတ်ဖြင့်။
အနုဒ္ဓံသေယျာတိ၊ အနုဒ္ဓံသေယျ- ဟူသည်ကား။ စောဒေတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း စောဒနာငြားအံ့။ စောဒါပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း စောဒနာစေငြားအံ့။
အပ္ပေ၀ နာမ နံ ဣမမှာ ဗြဟ္မစရိယာ စာဝေယျန္တိ၊ အပ္ပေ၀ နာမ နံ ဣမမှာ ဗြဟ္မစရိယာ စာဝေယျံ ဟူသည်ကား။ ဘိက္ခုဘာဝါ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်မှ။ စာဝေယျံ၊ ရွေ့လျောစေအံ့။ သမဏဓမ္မာ၊ ရဟန်းတရားမှ။ စာဝေယျံ၊ ရွေ့လျောစေအံ့။ သီလက္ခန္ဓာ၊ သီလကျေးဇူးမှ။ စာဝေယျံ၊ ရွေ့လျောစေအံ့။ တပေါဂုဏာ၊ သီလစောင့်စည်းမှုမှ။ စာဝေယျံ၊ ရွေ့လျောစေအံ့။
တတော အပရေန သမယေနာတိ၊ တတော အပရေန သမယေန- ဟူသည်ကား။ ယသ္မိံ ခဏေ၊ အကြင်ခဏ၌။ အနုဒ္ဓံသိတော၊ စွပ်စွဲအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ခဏံ၊ ထိုခဏကို။ တံ လယံ၊ ထိုလယံကို။ တံ မုဟုတ္တံ၊ ထိုမုဟုတ္တကို။ ဝီတိဝတ္တေ၊ လွန်သည်ရှိသော်။
သမနုဂ္ဂါဟီယမာနောတိ၊ သမနုဂ္ဂါဟီယမာနော- ဟူသည်ကား။ ယေန ဝတ္ထုနာ၊ အကြင်ဝတ္ထုဖြင့်။ အနုဒ္ဓံသိတော၊ စွပ်စွဲအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မိံ ဝတ္ထုသ္မိံ၊ ထိုဝတ္ထု၌။ သမနုဂ္ဂါဟီယမာနော၊ မေးစိစစ်အပ်သည်ရှိသော်။
အသမနုဂ္ဂါဟီယမာနောတိ၊ အသမနုဂ္ဂါဟီယမာနော- ဟူသည်ကား။ ကေနစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော သူသည်။ န ဝုစ္စမာနော၊ မဆိုအပ်သည်ရှိသော်။
အဓိကရဏံ နာမ၊ အဓိကရဏ မည်သည်ကား။ အဓိကရဏာနိ၊ အဓိကရုဏ်းတို့သည်။ ဝိဝါဒါဓိကရဏံ၊ ဝိဝါဒါဓိကရုဏ်းလည်းကောင်း။ အနုဝါဒါဓိကရဏံ၊ အနုဝါဒါဓိကရုဏ်းလည်းကောင်း။ အာပတ္တာဓိကရဏံ၊ အာပတ္တာဓိကရုဏ်းလည်းကောင်း။ ကိစ္စာဓိကရဏံ၊ ကိစ္စာဓိကရုဏ်းလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတ္တာရိ၊ လေးပါးတို့တည်း။
ကောစိ ဒေသော လေသမတ္တော ဥပါဒိန္နောတိ၊ ကောစိ ဒေသော လေသ မတ္တော ဥပါဒိန္နော- ဟူသည်ကား။ တေသံ လေသာနံ၊ ထိုအမြွက်တို့တွင်။ အညတရော၊ တစ်ပါးပါးသော။ လေသော၊ အမြွက်ကို။ ဥပါဒိန္နော၊ စွဲလမ်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။
ဘိက္ခု စ ဒေါသံ ပတိဋ္ဌာတီတိ၊ ဘိက္ခု စ ဒေါသံ ပတိဋ္ဌာတိ- ဟူသည်ကား။ မယာ၊ ငါသည်။ တုစ္ဆကံ၊ အချည်းနှီးသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်၏။ မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်၏။ မယာ၊ ငါသည်။ အဘူတံ၊ မဟုတ်မမှန်သော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်၏။ မယာ၊ ငါသည်။ အဇာနန္တေန၊ မသိသဖြင့်။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်၏။
သံဃာဒိသေသောတိ၊ သံဃာဒိသေသော- ဟူသည်ကား၊ ။ပ။ တေနပိ၊ ထို့ကြောင့်လည်း။ “သံဃာဒိသေသော”တိ၊ သံဃာဒိသေသော ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
၄၀၆။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃာဒိသေသေ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်၌။ သံဃာဒိသေသဒိဋ္ဌိ၊ သံဃာဒိသိသ်ဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ပါရာဇိကေန၊ ပါရာဇိကအာပတ်ဖြင့်။ “အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တယာ၊ သင်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဥပေါသထော ဝါ၊ ဥပုသ်ပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပဝါရဏာ ဝါ၊ ပဝါရဏာပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သံဃကမ္မံ ဝါ၊ သံဃကံသည်လည်းကောင်း။ နတ္ထိ၊ မရှိ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာငြားအံ့။ ဧဝမ္ပိ၊ ဤသို့ စောဒနာသော်လည်း။ အာပတ္တညဘာဂိယံ၊ အာပတ်ဟု ဆိုအပ်သော တစ်ပါးသော အဖို့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ လေသော စ၊ အာပတ္တိလေသသည်လည်း။ ဥပါဒိန္နော၊ စွဲလမ်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃာဒိသေသေ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်၌။ ထုလ္လစ္စယဒိဋ္ဌိ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ ပါစိတ္တိယဒိဋ္ဌိ၊ ပါစိတ်ဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပါဋိဒေသနီယဒိဋ္ဌိ၊ ပါဋိဒေသနီဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဒိဋ္ဌိ၊ ဒုက္ကဋ်ဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုဗ္ဘာသိတဒိဋ္ဌိ၊ ဒုဗ္ဘာသီဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ပါရာဇိကေန၊ ပါရာဇိကအာပတ်ဖြင့်။ “အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာငြားအံ့။ ဧဝမ္ပိ၊ ဤသို့ စောဒနာသော်လည်း။ အာပတ္တညဘာဂိယံ၊ အာပတ်ဟု ဆိုအပ်သော တစ်ပါးသော အဖို့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ လေသော စ၊ အာပတ္တိလေသသည်လည်း။ ဥပါဒိန္နော၊ စွဲလမ်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ထုလ္လစ္စယံ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အဇ္ဈောပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယေ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်၌- ထုလ္လစ္စယဒိဋ္ဌိ- ထုလ္လစ္စဉ်းဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ ထုလ္လစ္စယေ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်၌။ ပါစိတ္တိယဒိဋ္ဌိ၊ ပါစိတ်ဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပါဋိဒေသနီယဒိဋ္ဌိ၊ ပါဋိဒေသနီဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဒိဋ္ဌိ၊ ဒုက္ကဋ်ဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုဗ္ဘာသိတဒိဋ္ဌိ၊ ဒုဗ္ဘာသီဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃာဒိသေသဒိဋ္ဌိ၊ သံဃာဒိသိသ်ဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ပါရာဇိကေန၊ ပါရာဇိကအာပတ်ဖြင့်။ “အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာငြားအံ့။ ဧဝမ္ပိ၊ ဤသို့ စောဒနာသော်လည်း။ အာပတ္တညဘာဂိယံ၊ အာပတ်ဟု ဆိုအပ်သော တစ်ပါးသော အဖို့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ လေသော စ၊ အာပတ္တိလေသသည်လည်း။ ဥပါဒိန္နော၊ စွဲလမ်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့၊ ။ပ။ ပါဋိဒေသနီယံ၊ ပါဋိဒေသနီအာပတ်သို့။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ ဒုဗ္ဘာသိတံ၊ ဒုဗ္ဘာသီအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုဗ္ဘာသိတေ၊ ဒုဗ္ဘာသီအာပတ်၌။ ဒုဗ္ဘာသိတဒိဋ္ဌိ၊ ဒုဗ္ဘာသီဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ ဒုဗ္ဘာသိတေ၊ ဒုဗ္ဘာသီအာပတ်၌။ သံဃာဒိသေသဒိဋ္ဌိ၊ သံဃာဒိသိသ်ဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဒိဋ္ဌိ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပါစိတ္တိယဒိဋ္ဌိ၊ ပါစိတ်ဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပါဋိဒေသနီယဒိဋ္ဌိ၊ ပါဋိဒေသနီဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဒိဋ္ဌိ၊ ဒုက္ကဋ်ဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ပါရာဇိကေန၊ ပါရာဇိကအာပတ်ဖြင့်။ “အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တယာ၊ သင်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဥပေါသထော ဝါ၊ ဥပုသ်ပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပဝါရဏာဝါ၊ ပဝါရဏာပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သံဃကမ္မံ ဝါ၊ သံဃကံသည်လည်းကောင်း။ နတ္ထိ၊ မရှိ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာငြားအံ့။ ဧဝမ္ပိ၊ ဤသို့ စောဒနာသော်လည်း။ အာပတ္တညဘာဂိယံ၊ အာပတ်ဟု ဆိုအပ်သော တစ်ပါးသော အဖို့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ လေသော စ၊ အာပတ္တိလေသသည်လည်း။ ဥပါဒိန္နော၊ စွဲလမ်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဧကေကံ၊ တစ်ခုတစ်ခုသော အာပတ်ကို။ မူလံ၊ မူကို။ ကာတုန၊ ပြု၍။ စက္ကံ၊ စက်ကို။ ဗန္ဓိတဗ္ဗံ၊ ဖွဲ့အပ်၏။
၄၀၇။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃာဒိသေသေ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်၌။ သံဃာဒိသေသဒိဋ္ဌိ၊ သံဃာဒိသိသ်ဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ပါရာဇိကေန၊ ပါရာဇိကအာပတ်ဖြင့်။ “အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊” ။ပ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒါပေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာစေငြားအံ့။ ဧဝမ္ပိ၊ ဤသို့ စောဒနာစေသော်လည်း။ အာပတ္တညဘာဂိယံ၊ အာပတ်ဟု ဆိုအပ်သော တစ်ပါးသော အဖို့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ လေသော စ၊ အာပတ္တိလေသသည်လည်း။ ဥပါဒိန္နော၊ စွဲလမ်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃာဒိသေသေ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်၌။ ထုလ္လစ္စယဒိဋ္ဌိ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ ပါစိတ္တိယဒိဋ္ဌိ၊ ပါစိတ်ဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပါဋိဒေသနီယဒိဋ္ဌိ၊ ပါဋိဒေသနီဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဒိဋ္ဌိ၊ ဒုက္ကဋ်ဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုဗ္ဘာသိတဒိဋ္ဌိ၊ ဒုဗ္ဘာသီဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ပါရာဇိကေန၊ ပါရာဇိကအာပတ်ဖြင့်။ “အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊” ။ပ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒါပေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာစေငြားအံ့။ ဧဝမ္ပိ၊ ဤသို့ စောဒနာစေသော်လည်း။ အာပတ္တညဘာဂိယံ၊ အာပတ်ဟု ဆိုအပ်သော တစ်ပါးသော အဖို့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ လေသော စ၊ အာပတ္တိလေသသည်လည်း။ ဥပါဒိန္နော၊ စွဲလမ်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ထုလ္လစ္စယံ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယေ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်၌။ ထုလ္လစ္စယဒိဋ္ဌိ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းဟု အယူရှိသည် ဟောတိ- ဖြစ်၏၊ ။ပ။ ထုလ္လစ္စယေ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်၌။ ပါစိတ္တိယဒိဋ္ဌိ၊ ပါစိတ်ဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပါဋိဒေသနီယဒိဋ္ဌိ၊ ပါဋိဒေသနီဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဒိဋ္ဌိ၊ ဒုက္ကဋ်ဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုဗ္ဘသိတဒိဋ္ဌိ၊ ဒုဗ္ဘာသီဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃာဒိသေသဒိဋ္ဌိ၊ သံဃာဒိသိသ်ဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ပါရာဇိကေန၊ ပါရာဇိကအာပတ်ဖြင့်။ “အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒါပေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာစေငြားအံ့။ ဧဝမ္ပိ၊ ဤသို့ စောဒနာစေသော်လည်း။ အာပတ္တညဘာဂိယံ၊ အာပတ်ဟု ဆိုအပ်သော တစ်ပါးသော အဖို့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ လေသော စ၊ အာပတ္တိလေသသည်လည်း။ ဥပါဒိန္နော၊ စွဲလမ်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့၊ ။ပ။ ပါဋိဒေသနီယံ၊ ပဋိဒေသနီအာပတ်သို့။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ ဒုဗ္ဘာသိတံ၊ ဒုဗ္ဘာသီအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုဗ္ဘာသိတေ၊ ဒုဗ္ဘာသီအာပတ်၌။ ဒုဗ္ဘာသိတဒိဋ္ဌိ၊ ဒုဗ္ဘာသီဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ ဒုဗ္ဘာသိတေ၊ ဒုဗ္ဘာသီအာပတ်၌။ သံဃာဒိသေသဒိဋ္ဌိ၊ သံဃာဒိသိသ်ဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဒိဋ္ဌိ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပါစိတ္တိယဒိဋ္ဌိ၊ ပါစိတ်ဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပါဋိဒေသနီယဒိဋ္ဌိ၊ ပါဋိဒေသနီဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဒိဋ္ဌိ၊ ဒုက္ကဋ်ဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ပါရာဇိကေန၊ ပါရာဇိကအာပတ်ဖြင့်။ “အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တယာ၊ သင်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဥပေါသထော ဝါ၊ ဥပုသ်ပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပဝါရဏာ ဝါ၊ ပဝါရဏာ ပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သံဃကမ္မံ ဝါ၊ သံဃကံသည်လည်းကောင်း။ နတ္ထိ၊ မရှိ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒါပေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာစေငြားအံ့။ ဧဝမ္ပိ၊ ဤသို့ စောဒနာစေသော်လည်း။ အာပတ္တညဘာဂိယံ၊ အာပတ်ဟု ဆိုအပ်သော တစ်ပါးသော အဖို့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ လေသော စ၊ အာပတ္တိလေသသည်လည်း။ ဥပါဒိန္နော၊ စွဲလမ်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၄၀၈။ တထာသညီ၊ ထိုသို့ ပါရာဇိကအာပတ်သင့်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စောဒေတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း စောဒနာငြားအံ့။ စောဒါပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း စောဒနာစေငြားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
နဝမံ၊ ကိုးခုမြောက်သော။ (အညဘာဂိယ) ကိဉ္စိလေသသိက္ခာပဒံ၊ (အညဘာဂိယ) ကိဉ္စိလေသသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၁၀-သံဃဘေဒသိက္ခာပုဒ်
၄၀၉။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ကလန္ဒကနိဝါပေ၊ ရှဉ့်နက်တို့အား အစာပေး၍ ကျွေးမွေးရာဖြစ်သော။ ဝေဠုဝနေ၊ ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒေဝဒတ္တော၊ ဒေဝဒတ်သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ကောကာလိကော၊ မဟာကောကာလိကသည်လည်းကောင်း။ ခဏ္ဍဒေဝိယာ၊ ခဏ္ဍမိဖုရား၏။ ပုတ္တော၊ သားဖြစ်သော။ ကဋမောဒကတိဿကော၊ ကဋမောဒကတိဿကသည်လည်းကောင်း။ သမုဒ္ဒဒတ္တော၊ သမုဒ္ဒဒတ္တသည်လည်းကောင်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ကောကာလိကံ၊ မဟာကောကာလိကကိုလည်းကောင်း။ ခဏ္ဍဒေဝိယာ၊ ခဏ္ဍမိဖုရား၏။ ပုတ္တံ၊ သားဖြစ်သော။ ကဋမောဒကတိဿကံ၊ ကဋမောဒကတိဿကကိုလည်းကောင်း။ သမုဒ္ဒဒတ္တံ၊ သမုဒ္ဒဒတ္တကိုလည်းကောင်း။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဧထ၊ လာလှည့်ကုန်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ သမဏဿ ဂေါတမဿ၊ ရဟန်းဂေါတမ၏။ သံဃဘေဒံ၊ သံဃာ၏ ကွဲပြားခြင်းကို။ စက္ကဘေဒံ၊ အာဏာစက်၏ ပျက်ခြင်းကို။ ကရိဿာမ၊ ပြုကုန်အံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ ကောကာလိကော၊ မဟာကောကာလိကသည်။ ဒေဝဒတ္တံ၊ ဒေဝဒတ်ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ မဟိဒ္ဓိကော၊ ကြီးသော တန်ခိုးရှိ၏။ မဟာနုဘာဝေါ၊ ကြီးသော အာနုဘော် ရှိ၏။ ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ သမဏဿ ဂေါတမဿ၊ ရဟန်းဂေါတ၏။ သံဃဘေဒံ၊ သံဃာ၏ ကွဲပြားခြင်းကို။ စက္ကဘေဒံ၊ အာဏာစက်၏ ပျက်ခြင်းကို။ ကရိဿာမ၊ ပြုကုန်အံ့နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဧထ၊ လာလှည့်ကုန်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ သမဏံ ဂေါတမံ၊ ရဟန်းဂေါတမသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကုန်ပြီး၍။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဝတ္ထူနိ၊ ဝတ္ထုတို့ကို။ ယာစိဿာမ၊ ကောင်းကုန်အံ့။ ကိံ ယာစိဿာမ၊ အဘယ်သို့ တောင်းကုန်အံ့နည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ အပ္ပိစ္ဆဿ၊ အလိုနည်းခြင်း၏လည်းကောင်း။ သန္တုဋ္ဌဿ၊ ရောင့်ရဲခြင်း၏လည်းကောင်း။ သလ္လေခဿ၊ ကိလေသာကို ခေါင်းပါးစေခြင်း၏လည်းကောင်း။ ဓုတဿ၊ ကိလေသာကို ခါတွက်ခြင်း၏လည်းကောင်း။ ပါသာဒိကဿ၊ ကြည်ညိုဖွယ်ကို ဆောင်ခြင်း၏လည်းကောင်း။ အပစယဿ၊ ကိလေသာကို ဖျက်ဆီးခြင်း၏လည်းကောင်း။ ဝီရိယာရဗ္ဘဿ၊ လုံ့လကို အားထုတ်ခြင်း၏လည်းကောင်း။ ဝဏ္ဏဝါဒီ၊ ကျေးဇူးကို ဆိုတော်မူလေ့ရှိ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမာနိ ဝတ္ထူနိ၊ ဤဝတ္ထုတို့သည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ အပ္ပိစ္ဆတာယ၊ အလိုနည်းသည်၏ အဖြစ်အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သန္တုဋ္ဌိယာ၊ ရောင့်ရဲခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သလ္လေခါယ၊ ကိလေသာကို ခေါင်းပါးခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဓုတတာယ၊ ကိလေသာကို ခါတွက်ခြင်း၏ အဖြစ်အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ပါသာဒိကတာယ၊ ကြည်ညိုဖွယ်ကို ဆောင်ခြင်း၏ အဖြစ်အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ အပစယာယ၊ ကိလေသာကို ဖျက်ဆီးခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဝီရိယာရဗ္ဘာယ၊ လုံ့လကို အားထုတ်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သံဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သာဓု၊ တောင်းပန်ပါကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ အာရညိကာ၊ တော၌ နေကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ပါစေကုန်လော့။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဂါမန္တံ၊ ရွာနီးကျောင်းသို့။ ဩသရေယျ၊ သက်ဝင်ငြားအံ့။ နံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဝဇ္ဇံ၊ အာပတ်ဟူသော အပြစ်ကို။ ဖုသေယျ၊ ရောက်ပါစေလော့။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ ပိဏ္ဍပါတိကာ၊ ပိဏ္ဍပါတ် ဓုတင်ကို ဆောက်တည်ကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ပါစေကုန်လော့။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ နိမန္တနံ၊ ပင့်ဖိတ်ခြင်းကို။ သာဒိယေယျ၊ သာယာငြားအံ့။ နံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဝဇ္ဇံ၊ အာပတ်ဟု ဆိုအပ်သော အပြစ်သို့။ ဖုသေယျ၊ ရောက်ပါစေလော့။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ ပံသုကူလိကာ၊ ပံ့သကူဓုတင်ကို ဆောက်တည်ကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ပါစေကုန်လော့။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဂဟပတိစီဝရံ၊ ဒါယကာတို့ လှူအပ်သော သင်္ကန်းကို။ သာဒိယေယျ၊ သာယာငြားအံ့။ နံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဝဇ္ဇံ၊ အာပတ်ဟု ဆိုအပ်သော အပြစ်သို့။ ဖုသေယျ၊ ရောက်ပါစေလော့။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ ရုက္ခမူလိကာ၊ ရုက္ခမူဓုတင်ကို ဆောက်တည်ကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ပါစေကုန်လော့။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဆန္နံ၊ အမိုးသို့။ ဥပဂစ္ဆေယျ၊ ကပ်ငြားအံ့။ နံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဝဇ္ဇံ၊ အာပတ်ဟု ဆိုအပ်သော အပြစ်သို့။ ဖုသေယျ၊ ရောက်ပါစေလော့။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ မစ္ဆမံသံ၊ ငါးအမဲကို။ န ခါဒေယျုံ၊ မစားပါစေကုန်လင့်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ မစ္ဆမံသံ၊ ငါးအမဲကို။ ခါဒေယျ၊ စားငြားအံ့။ နံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဝဇ္ဇံ၊ အာပတ်ဟု ဆိုအပ်သော အပြစ်သို့။ ဖုသေယျ၊ ရောက်ပါစေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ယာစိဿာမ၊ တောင်းကုန်အံ့။ ဣမာနိ၊ ဤငါးပါးသော ဝတ္ထုတို့ကို။ သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ နာနုဇာနိဿတိ၊ ခွင့်မပြုလတ္တံ့။ တေ မယံ၊ ထိုငါတို့သည်။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ဝတ္ထူဟိ၊ ဤဝတ္ထုတို့ဖြင့်။ ဇနံ၊ လူအပေါင်းကို။ သညာပေဿာမ၊ သိစေကုန်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ဝတ္ထူဟိ၊ ဤဝတ္ထုတို့ဖြင့်။ သမဏဿ ဂေါတမဿ၊ ရဟန်းဂေါတမ၏။ သံဃဘေဒေါ၊ သံဃာ၏ ကွဲပြားခြင်းကို။ စက္ကဘေဒေါ၊ အာဏာစက်၏ ပျက်ခြင်းကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ သက္ကာ ခေါ၊ တတ်ကောင်းသည်သာလျှင်တည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ လူခပသန္နာ ဟိ၊ ခေါင်းပါးခြင်း၌ ကြည်ညိုကုန်သည်သာလျှင်တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒေဝဒတ္တော၊ ဒေဝဒတ်သည်။ သပရိသော၊ ပရိသတ်နှင့်တကွ။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ ဒေဝဒတ္တော၊ ဒေဝဒတ်သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ အပ္ပိစ္ဆဿ၊ အလိုနည်းခြင်း၏လည်းကောင်း၊ ။ပ။ ဝီရိယာရမ္ဘဿ၊ လုံ့လကို အားထုတ်ခြင်း၏လည်းကောင်း။ ဝဏ္ဏဝါဒီ၊ ကျေးဇူးကို ဆိုတော်မူလေ့ရှိ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမာနိ ဝတ္ထူနိ၊ ဤဝတ္ထုတို့သည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ အပ္ပိစ္ဆတာယ၊ အလိုနည်းသည်၏ အဖြစ်အကျိုးငှာလည်းကောင်း၊ ။ပ။ ဝီရိယာရမ္ဘာယ၊ လုံ့လကို အားထုတ်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သံဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သာဓု၊ တောင်းပန်ပါ၏၊
ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ အာရညိကာ၊ တော၌ နေကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ပါစေကုန်လော့။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဂါမန္တံ၊ ရွာနီးကျောင်းသို့။ ဩသရေယျ၊ သက်ဝင်ငြားအံ့။ နံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဝဇ္ဇံ၊ အာပတ်ဟု ဆိုအပ်သော အပြစ်သို့။ ဖုသေယျ၊ ရောက်ပါစေလော့၊ ။ပ။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ မစ္ဆမံသံ၊ ငါးအမဲကို။ န ခါဒေယျုံ၊ မစားပါစေကုန်လင့်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ မစ္ဆမံသံ၊ ငါးအမဲကို။ ခါဒေယျ၊ စားငြားအံ့။ နံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဝဇ္ဇံ၊ အာပတ်ဟု ဆိုအပ်သော အပြစ်သို့။ ဖုသေယျ၊ ရောက်ပါစေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဒေဝဒတ္တ၊ ဒေဝဒတ်။ အလံ၊ မသင့်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဣစ္ဆတိ၊ အရညကင်ဓုတင်ကို အလိုရှိ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အာရညိကော၊ အရညကင်ဓုတင်ကို ဆောက်တည်သည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဂါမန္တေ၊ ရွာနီးကျောင်း၌။ ဝိဟရိတုံ၊ နေခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဂါမန္တေ၊ ရွာနီးကျောင်း၌။ ဝိဟရတု၊ နေစေ။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဣစ္ဆတိ၊ ပိဏ္ဍပါတ်ဓုတင်ကို အလိုရှိ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပိဏ္ဍပါတိကော၊ ပိဏ္ဍပါတ်ဓုတင်ကို ဆောက်တည်သည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဣစ္ဆတိ၊ ပင့်ဖိတ်ခြင်းကို အလိုရှိ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ နိမန္တနံ၊ ပင့်ဖိတ်ခြင်းကို။ သာဒိယတု၊ သာယာစေ။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဣစ္ဆတိ၊ ပံ့သုကူဓုတင်ကို အလိုရှိ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပံသုကူလိကော၊ ပံ့သကူဓုတင်ကို ဆောက်တည်သည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဣစ္ဆတိ၊ ဒါယကာတို့ လှူအပ်သော သင်္ကန်းကို အလိုရှိ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဂဟပတိစီဝရံ၊ ဒါယကာတို့ လှူအပ်သော သင်္ကန်းကို။ သာဒိယတု၊ သာယာစေ။ ဒေဝဒတ္တ၊ ဒေဝဒတ်။ အဋ္ဌမာသေ၊ ဆောင်းနွေ ရှစ်လတို့ပတ်လုံး။ မယာ၊ ငါသည်။ ရုက္ခမူလသေနာသနံ၊ သစ်ပင်ရင်းတည်းဟူသော ကျောင်းကို။ အနုညာတံ၊ ခွင့်ပြုတော်မူပြီ။ အဒိဋ္ဌံ၊ မမြင်အပ်သော။ အသုတံ၊ မကြားအပ်သော။ အပရိသင်္ကိတံ၊ မယုံမှားအပ်သော။ တိကောဋိပရိသုဒ္ဓံ၊ သုံးပါးသော အစွန်းတို့မှ စင်ကြယ်သော။ မစ္ဆမံသံ၊ ငါးအမဲကို။ အနုညာတံ၊ ခွင့်ပြုတော်မူအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒေဝဒတ္တော၊ ဒေဝဒတ်သည်။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမာနိ ဝတ္ထူနိ၊ ဤဝတ္ထုတို့ကို။ န အနုဇာနာတိ၊ ခွင့်ပြုတော်မမူ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဟဋ္ဌော၊ ရွှင်လန်းသည်ဖြစ်၍။ ဥဒဂ္ဂေါ၊ တက်ကြွသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သပရိသော၊ ပရိသတ်နှင့် တကွ။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လက်ယာရစ် လည်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲလေ၏။
၄၁၀။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒေဝဒတ္တော၊ ဒေဝဒတ်သည်။ ရာဇဂဟံ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်သို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဝတ္ထူဟိ၊ ဝတ္ထုတို့ဖြင့်။ ဇနံ၊ လူအပေါင်းကို။ သညာပေသိ၊ သိစေ၏။ ကိံ သညာပေသိ၊ အဘယ်သို့ သိစေသနည်း။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ သမဏံ ဂေါတမံ၊ ရဟန်းဂေါတမသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကုန်၍။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဝတ္ထူနိ၊ ဝတ္ထုတို့ကို။ ယာစိမှာ၊ တောင်းကုန်၏။ ကိံ ယာစိမှာ၊ အဘယ်သို့ တောင်းကုန်သနည်း။ ‘ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ အပ္ပိစ္ဆဿ၊ အလိုနည်းခြင်း၏လည်းကောင်း။ သန္တုဋ္ဌဿ၊ ရောင့်ရဲခြင်း၏လည်းကောင်း။ သလ္လေခဿ၊ ကိလေသာကို ခေါင်းပါးခြင်း၏လည်းကောင်း။ ဓုတဿ၊ ကိလေသာကို ခါတွက်ခြင်း၏လည်းကောင်း။ ပါသာဒိကဿ၊ ကြည်ညိုဖွယ်ကို ဆောင်ခြင်း၏လည်းကောင်း။ အပစယဿ၊ ကိလေသာကို ဖျက်ဆီးခြင်း၏လည်းကောင်း။ ဝီရိယာရမ္ဘဿ၊ လုံ့လကို အားထုတ်ခြင်း၏လည်းကောင်း။ ဝဏ္ဏဝါဒီ၊ ကျေးဇူးကို ဆိုတော်မူလေ့ရှိ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမာနိ ဝတ္ထူနိ၊ ဤဝတ္ထုတို့သည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ အပ္ပိစ္ဆတာယ၊ အလိုနည်းသည်၏အဖြစ် အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သန္တုဋ္ဌိယာ၊ ရောင့်ရဲခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သလ္လေခါယ၊ ကိလေသာကို ခေါင်းပါးခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဓုတတာယ၊ ကိလေသာကို ခါတွက်ခြင်း၏ အဖြစ်အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ပါသာဒိကတာယ၊ ကြည်ညိုဖွယ်ကို ဆောင်ခြင်း၏ အဖြစ်အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဝီရိယာရမ္ဘာယ၊ လုံ့လကို အားထုတ်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သံဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သာဓု၊ တောင်းပန်ပါ၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ အာရညိကာ၊ အရညကင်ဓုတင်ကို ဆောက်တည်ကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ပါစေကုန်လော့။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဂါမန္တံ၊ ရွာနီးကျောင်းသို့။ ဩသရေယျ၊ သက်ဝင်ငြားအံ့။ နံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဝဇ္ဇံ၊ အာပတ်ဟု ဆိုအပ်သော အပြစ်သို့။ ဖုသေယျ၊ ရောက်ပါစေလော့။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ ပိဏ္ဍပါတိကာ၊ ပိဏ္ဍပါတ် ဓုတင်ကို ဆောက်တည်ကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ပါစေကုန်လော့။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ နိမန္တနံ၊ ပင့်ဖိတ်ခြင်းကို။ သာဒိယေယျ၊ သာယာငြားအံ့။ နံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဝဇ္ဇံ၊ အာပတ်ဟု ဆိုအပ်သော အပြစ်သို့။ ဖုသေယျ၊ ရောက်ပါစေလော့။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ ပံသုကူလိကာ၊ ပံ့သကူဓုတင်ကို ဆောက်တည်ကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ပါစေကုန်လော့။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဂဟပတိစီဝရံ၊ ဒါယကာတို့ လှူအပ်သော သင်္ကန်းကို။ သာဒိယေယျ၊ သာယာငြားအံ့။ နံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဝဇ္ဇံ၊ အာပတ်ဟု ဆိုအပ်သော အပြစ်သို့။ ဖုသေယျ၊ ရောက်ပါစေလော့။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ ရုက္ခမူလိကာ၊ ရုက္ခမူဓုတင်ကို ဆောက်တည်ကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ပါစေကုန်လော့။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဆန္နံ၊ အမိုးသို့။ ဥပဂစ္ဆေယျ၊ ကပ်ငြားအံ့။ နံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဝဇ္ဇံ၊ အာပတ်ဟု ဆိုအပ်သော အပြစ်သို့။ ဖုသေယျ၊ ရောက်ပါစေလော့။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ မစ္ဆမံသံ၊ ငါးအမဲကို။ န ခါဒေယျုံ၊ မစားစေကုန်ရာ။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ မစ္ဆမံသံ၊ ငါးအမဲကို။ ခါဒေယျ၊ စားငြားအံ့။ နံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဝဇ္ဇံ၊ အာပတ်ဟု ဆိုအပ်သော အပြစ်သို့။ ဖုသေယျ၊ ရောက်ပါစေလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယာစိမှာ၊ တောင်းကုန်၏။ သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမာနိ ဝတ္ထူနိ၊ ဤဝတ္ထုတို့ကို။ နာနုဇာနာတိ၊ ခွင့်မပြု။ တေ မယံ၊ ထိုငါတို့သည်။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ဝတ္ထူဟိ၊ ဤဝတ္ထုတို့ဖြင့်။ သမာဒါယ၊ ဆောက်တည်ကုန်၍။ ဝတ္တာမ၊ ကျင့်ကုန်အံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သညာပေတိ၊ သိစေ၏။ တတ္ထ၊ ထိုလူအပေါင်းတို့တွင်။ ယေ တေ မနုဿာ၊ အကြင်လူတို့သည်။ အသဒ္ဓါ၊ မယုံကြည်ကုန်။ အပ္ပသန္နာ၊ မကြည်ညိုကုန်။ ဒုဗ္ဗုဒ္ဓိနော၊ နည်းသော ပညာရှိကုန်၏။ တေ မနုဿာ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အာဟံသု၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ ခေါ သမဏာ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ဓုတာ၊ ကိလေသာကို ခါတွက်ကုန်၏။ သလ္လေခဝုတ္တိနော၊ ခေါင်းပါးသော အကျင့် ရှိကုန်၏။ သမဏော ပန ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်ကား။ ဗာဟုလ္လိကော၊ ပစ္စည်းများခြင်း အကျိုးငှာ ကျင့်၏။ ဗာဟုလ္လာယ၊ ပစ္စည်းများခြင်း အကျိုးငှာ။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ယေ ပန တေ မနုဿာ၊ အကြင်လူတို့သည်ကား။ သဒ္ဓါ၊ ယုံကြည်ကုန်၏။ ပသန္နာ၊ ကြည်ညိုကုန်၏။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိကုန်၏။ ဗျတ္တာ၊ လိမ္မာကုန်၏။ ဗုဒ္ဓိမန္တော၊ ပညာနှင့် ပြည့်စုံကုန်၏။ တေ မနုဿာ၊ ထိုလူတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဒေဝဒတ္တော၊ ဒေဝဒတ်သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သံဃဘေဒါယ၊ သံဃာ၏ ကွဲပြားခြင်းငှာ။ စက္ကဘေဒါယ၊ အာဏာစက်၏ ပျက်ခြင်းငှာ။ ပရက္ကမိဿတိ နာမ၊ လုံ့လပြုဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်သော။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်သော။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သော။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ အလိုနည်းကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဒေဝဒတ္တော၊ ဒေဝဒတ်သည်။ သံဃဘေဒါယ၊ သံဃာ၏ ကွဲပြားခြင်းငှာ။ စက္ကဘေဒါယ၊ အာဏာစက်၏ ပျက်ခြင်းငှာ။ ပရက္ကမိဿတိ နာမ၊ လုံ့လပြုဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊
ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဒေဝဒတ္တံ၊ ဒေဝဒတ်ကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏၊ ။ပ။ “ဒေဝဒတ္တ၊ ဒေဝဒတ်။ တွံ၊ သင်သည်။ သံဃဘေဒါယ၊ သံဃာ၏ ကွဲပြားခြင်းငှာ။ စက္ကဘေဒါယ၊ အာဏာစက်၏ ပျက်ခြင်းငှာ။ ပရက္ကမသိ၊ လုံ့လပြု၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ကိံ ဝိဂရဟိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့တော်မူသနည်း၊ ။ပ။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ သံဃဘေဒါယ၊ သံဃာ၏ ကွဲပြားခြင်းငှာ။ စက္ကဘေဒါယ၊ အာဏာစက်၏ ပျက်ခြင်းငှာ။ ပရက္ကမိဿသိ နာမ၊ လုံ့လပြုဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၄၁၁။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ သမဂ္ဂဿ၊ ညီညွတ်သော။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ဘေဒါယ၊ ကွဲပြားခြင်းငှာ။ ပရက္ကမေယျ၊ လုံ့လပြုငြားအံ့။ ဘေဒနသံဝတ္တနိကံ၊ ကွဲပြားခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်သော။ အဓိကရဏံ ဝါ၊ အကြောင်းကိုမူလည်း။ သမာဒါယ၊ ယူ၍။ ပဂ္ဂယှ၊ ချီးမြှင့်၍။ တိဋ္ဌေယျ၊ တည်ငြားအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ ဘိက္ခူဟိ၊ တစ်ပါးကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာသနည်း။ ‘အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ သမဂ္ဂဿ၊ ညီညွတ်သော။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ဘေဒါယ၊ ကွဲပြားခြင်းငှာ။ မာ ပရက္ကမိ၊ လုံ့လမပြုလင့်။ ဘေဒနသံဝတ္တနိကံ၊ ကွဲပြားခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်သော။ အဓိကရဏံ ဝါ၊ အကြောင်းကိုမူလည်း။ သမာဒါယ၊ ယူ၍။ ပဂ္ဂယှ၊ ချီးမြှင့်၍။ မာ အဋ္ဌာသိ၊ မတည်ပါလင့်။ အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ သံဃေန၊ သံဃာနှင့်။ သမေတု၊ ညီစေလော့။ ဟိ၊ ညီညွတ်ခြင်း၏ အကျိုးကို ဆိုဦးအံ့။ သမဂ္ဂေါ၊ ညီညွတ်သော။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ သမ္မောဒမာနော၊ ဝမ်းမြောက်သည်ဖြစ်၍။ အဝိဝဒမာနော၊ ငြင်းခုံခြင်း မရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧကုဒ္ဒေသော၊ တူသော ပါတိမောက်ပြခြင်း ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဖာသု၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝိဟရတိ၊ နေရ၏။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လျှင်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝုစ္စမာနော၊ ဆိုဆုံးမအပ်သည်ရှိသော်။ တထေဝ၊ ထို့အတူသာလျှင်။ ပဂ္ဂဏှေယျ၊ ချီးမြှင့်ငြားအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ ဘိက္ခူဟိ၊ တစ်ပါးကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ တဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်အံ့သောငှာ။ ယာဝတတိယံ၊ သုံးကြိမ်တိုင်အောင်။ သမနုဘာသိတဗ္ဗော၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆုံးမအပ်၏။ ယာဝတတိယံ၊ သုံးကြိမ်တိုင်အောင်။ သမနုဘာသိယမာနော၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆုံးမအပ်သည်ရှိသော်။ တံ၊ ထိုအယူကို။ စေ ပဋိနိဿဇ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ စွန့်ငြားအံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့ စွန့်ခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ မစွန့်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သံဃာဒိသေသော၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိနိကာယော၊ အာပတ်အပေါင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၄၁၂။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပန- ဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်၊ ။ပ။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား၊ ။ပ။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခု- ဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
သမဂ္ဂေါ၊ ညီညွတ်သော။ သံဃော နာမ၊ သံဃာ မည်သည်ကား။ သမာနသံဝါသကော၊ တူသော ပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိ၏။ သမာနသီမာယံ၊ တူသော သိမ်၌။ ဌိတော၊ တည်၏။
ဘေဒါယ ပရက္ကမေယျာတိ၊ ဘေဒါယ ပရက္ကမေယျ- ဟူသည်ကား။ ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဣမေ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ နာနာ၊ အသီးအသီး။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်အံ့နည်း။ ဝိနာ၊ ကွေကွင်းကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်အံ့နည်း။ ဝဂ္ဂါ၊ မစေ့စပ်ဘဲ ကွဲလွဲကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်အံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပက္ခံ၊ အပင်းအသင်းကို။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီး၏။ ဂဏံ၊ ဂိုဏ်းကို။ ဗန္ဓတိ၊ ဖွဲ့၏။
ဘေဒနသံဝတ္တနိကံ ဝါ အဓိကရဏန္တိ၊ ဘေဒနသံဝတ္တနိကံ ဝါ အဓိကရဏံ- ဟူသည်ကား။ အဋ္ဌာရသဘေဒကရဝတ္ထူနိ၊ တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးသော ကွဲပြားခြင်းကို ပြုတတ်သော ဝတ္ထုတို့ကို။ သမာဒါယာတိ၊ သမာဒါယဟူသည်ကား။ အာဒါယ၊ ယူ၍။
ပဂ္ဂယှာတိ၊ ပဂ္ဂယှ- ဟူသည်ကား။ ဒီပေယျ၊ ပြ၍။
တိဋ္ဌေယျာတိ၊ တိဋ္ဌေယျ- ဟူသည်ကား။ န ပဋိနိဿဇ္ဇေယျ၊ မစွန့်ငြားအံ့။
သော ဘိက္ခူတိ၊ သော ဘိက္ခု- ဟူသည်ကား။ သံဃဘေဒကော၊ သံဃာကို ခွဲတတ်သော။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။
ဘိက္ခူဟီတိ၊ ဘိက္ခူဟိ- ဟူသည်ကား။ အညေဟိ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။
ယေ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ ပဿန္တိ၊ မြင်ကုန်၏။ ယေ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ သုဏန္တိ၊ ကြားကုန်၏။ တေဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ ကိံ ဝတ္တဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ ဆိုအပ်သနည်း။ “အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ သမဂ္ဂဿ၊ ညီညွတ်သော။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ဘေဒါယ၊ ကွဲပြားခြင်းငှာ။ မာ ပရက္ကမိ၊ လုံ့လမပြုလင့်။ ဘေဒနသံဝတ္တနိကံ၊ ကွဲပြားခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်သော။ အဓိကရဏံ ဝါ၊ အကြောင်းကိုလည်း။ သမာဒါယ၊ ဆောက်တည်၍။ ပဂ္ဂယှ၊ ချီးမြှောက်၍။ မာ အဋ္ဌာသိ၊ မတည်လင့်။ အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ သံဃေန၊ သံဃာနှင့်။ သမေတု၊ ညီစေလော့။ ဟိ၊ ညီညွတ်ခြင်း၏ အကျိုးကို ဆိုဦးအံ့။ သမဂ္ဂေါ၊ ညီညွတ်သော။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ သမ္မောဒမာနော၊ ဝမ်းမြောက်သည်ဖြစ်၍။ အဝိဝဒမာနော၊ ငြင်းခုံခြင်း မရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧကုဒ္ဒေသော၊ တူသော ပါတိမောက်ပြခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ဖာသု၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝိဟရတိ၊ နေရ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ သစေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ အကယ်၍ စွန့်ငြားအံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့ စွန့်ခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ အကယ်၍ မစွန့်ငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သုတွာ၊ မြင်ကုန် ကြားကုန်လျက်။ န ဝဒန္တိ၊ မဆိုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ သံဃမဇ္ဈမ္ပိ၊ သံဃာ့အလယ်သို့လည်း။ အာကဍ္ဎိတွာ၊ ဆွဲငင်၍။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ ကိံ ဝတ္တဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ ဆိုအပ်သနည်း။ “အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ သမဂ္ဂဿ၊ ညီညွတ်သော။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ဘေဒါယ၊ ကွဲပြားခြင်းငှာ။ မာ ပရက္ကမိ၊ လုံ့လမပြုလင့်။ ဘေဒနသံဝတ္တနိကံ၊ ကွဲပြားခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်သော။ အဓိကရဏံ ဝါ၊ အကြောင်းကိုလည်း။ သမာဒါယ၊ ဆောက်တည်၍။ ပဂ္ဂယှ၊ ချီးမြှောက်၍။ မာ အဋ္ဌာသိ၊ မတည်လင့်။ အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ သံဃေန၊ သံဃာနှင့်။ သမေတု၊ ညီစေလော့။ ဟိ၊ ညီညွတ်ခြင်း၏ အကျိုးကို ဆိုဦးအံ့။ သမဂ္ဂေါ၊ ညီညွတ်သော။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ သမ္မောဒမာနော၊ ဝမ်းမြောက်သည်ဖြစ်၍။ အဝိဝဒမာနော၊ ငြင်းခုံခြင်း မရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧကုဒ္ဒေသော၊ တူသော ပါတိမောက်ပြခြင်း ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဖာသု၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝိဟရတိ၊ နေရ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ သစေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ အကယ်၍ စွန့်ငြားအံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့ စွန့်ခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ အကယ်၍ မစွန့်ငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ သမနုဘာသိတဗ္ဗော၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ သမနုဘာသိတဗ္ဗော၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်၏။ ကိံ သမနုဘာသိတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ ဉတ်ကမ္မဝါဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်သနည်း။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း-
၄၁၃။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည် ရှိသော။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ သမဂ္ဂဿ၊ ညီညွတ်သော။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ဘေဒါယ၊ ကွဲပြားခြင်းငှာ။ ပရက္ကမတိ၊ လုံ့လပြု၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ ဝတ္ထုံ၊ ထိုအယူကို။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘာသေယျ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည် ရှိသော။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ သမဂ္ဂဿ၊ ညီညွတ်သော။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ဘေဒါယ၊ ကွဲပြားခြင်းငှာ။ ပရက္ကမတိ၊ လုံ့လပြု၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ ဝတ္ထုံ၊ ထိုအယူကို။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘာသတိ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမ၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းကို။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘာသနာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင်အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအနက်ကို။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏၊ ။ပ။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအနက်ကို။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည် ရှိသော။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ သမဂ္ဂဿ၊ ညီညွတ်သော။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ဘေဒါယ၊ ကွဲပြားခြင်းငှာ။ ပရက္ကမတိ၊ လုံ့လပြု၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ ဝတ္ထုံ၊ ထိုအယူကို။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘာသတိ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမ၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ ဣတ္ထန္နမဿ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းကို။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘာသနာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင်အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘဋ္ဌော၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤနှစ်သက်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမနုဘာသိတဗ္ဗော၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်၏။
၄၁၄။ ဉတ္တိယာ၊ ဉတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ကြိမ်ကုန်သော။ ကမ္မဝါစာဟိ၊ ကမ္မဝါစာတို့ဖြင့်။ ထုလ္လစ္စယာ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကမ္မဝါစာပရိယောသာနေ၊ ကမ္မဝါစာ၏ အဆုံး၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တဿ၊ ရောက်သော ရဟန်းအား။ ဉတ္တိယာ၊ ဉတ်ဖြင့်။ ပဝတ္တံ၊ ဖြစ်သော။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သည်။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘတိ၊ ငြိမ်း၏။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ကြိမ်ကုန်သော။ ကမ္မဝါစာဟိ၊ ကမ္မဝါစာတို့ဖြင့်ပဝတ္တာ- ဖြစ်ကုန်သော။ ထုလ္လစ္စယာ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်တို့သည်။ ပဋိပဿမ္ဘန္တိ၊ ငြိမ်းကုန်၏။
သံဃာဒိသေသောတိ၊ သံဃာဒိသေသောဟူသည်ကား၊ ။ပ။ တေန၊ ထို့ကြောင့်လည်း။ “သံဃာဒိသေသော”တိ၊ သံဃာဒိသေသော ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
၄၁၅။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ ဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ အဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံမဟုတ်သည်၌။ ဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ အဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၄၁၆။ အသမနုဘာသန္တဿ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် မဆုံးမသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ပဋိနိဿဇ္ဇန္တဿ၊ အယူကို စွန့်သော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ခိတ္တစိတ္တဿ၊ ပျံ့လွင့်သော စိတ်ရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဝေဒနာဋ္ဋဿ၊ ဝေဒနာနှိပ်စက်သော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ဒသမံ၊ ဆယ်ခုမြောက်သော။ သံဃဘေဒသိက္ခာပဒံ၊ သံဃဘေဒသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၁၁-ဘေဒါနုဝတ္တကသိက္ခာပုဒ်
၄၁၇။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ကလန္ဒကနိဝါပေ၊ ရှဉ့်နက်တို့အား အစာပေး၍ ကျွေးမွေးရာဖြစ်သော။ ဝေဠုဝနေ၊ ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဒေဝဒတ္တော၊ ဒေဝဒတ်သည်။ သံဃဘေဒါယ၊ သံဃာ၏ ကွဲပြားခြင်းငှာ။ စက္ကဘေဒါယ၊ အာဏာစက်၏ ပျက်ခြင်းငှာ။ ပရက္ကမတိ၊ လုံ့လပြု၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အာဟံသု၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “ဒေဝဒတ္တော၊ ဒေဝဒတ်သည်။ အဓမ္မဝါဒီ၊ ဓမ္မမဟုတ်သည်ကို ဆိုလေ့ရှိ၏။ ဒေဝဒတ္တော၊ ဒေဝဒတ်သည်။ အဝိနယဝါဒီ၊ ဝိနည်းမဟုတ်သည်ကို ဆိုလေ့ရှိ၏။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဒေဝဒတ္တော၊ ဒေဝဒတ်သည်။ သံဃဘေဒါယ၊ သံဃာ၏ ကွဲပြားခြင်းငှာ။ စက္ကဘေဒါယ၊ အာဏာစက်၏ ပျက်ခြင်းငှာ။ ပရက္ကမိဿတိ နာမ၊ လုံ့လပြုဘိသနည်း၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ ကောကာလိကော၊ ကောကာလိကသည်လည်းကောင်း။ ခဏ္ဍဒေဝိယာ၊ ခဏ္ဍမိဖုရား၏။ ပုတ္တော၊ သားဖြစ်သော။ ကဋမောဒကတိဿကော၊ ကဋမောဒကတိဿကသည်လည်းကောင်း။ သမုဒ္ဒဒတ္တော၊ သမုဒ္ဒဒတ္တ သည်လည်းကောင်း။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မာ အဝစုတ္ထ၊ မဆိုကြကုန်လင့်။ ဒေဝဒတ္တော၊ ဒေဝဒတ်သည်။ ဓမ္မဝါဒီ၊ ဓမ္မကို ဆိုလေ့ရှိ၏။ ဒေဝဒတ္တော၊ ဒေဝဒတ်သည်။ ဝိနယဝါဒီ၊ ဝိနည်းကို ဆိုလေ့ရှိ၏။ ဒေဝဒတ္တော၊ ဒေဝဒတ်သည်။ အမှာကဉ္စ၊ ငါတို့၏လည်း။ ဆန္ဒဉ္စ၊ အလိုကိုလည်းကောင်း။ ရုစိဉ္စ၊ နှစ်သက်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ဝေါဟရတိ၊ ပြောဆို၏။ နော၊ ငါတို့၏။ ဆန္ဒဉ္စ၊ အလိုကိုလည်းကောင်း။ ရုစိဉ္စ၊ နှစ်သက်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ နော အမှေဟိ၊ ငါတို့နှင့်တကွ။ ဘာသတိ၊ တိုင်ပင်ပြောဆို၏။ အမှာကံပိ၊ ငါတို့သည်လည်း။ ဧတံ၊ ဤဒေဝဒတ်၏ အယူကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ အလိုနည်းကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်လျှင်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သံဃဘေဒါယ၊ သံဃာ၏ ကွဲပြားခြင်းငှာ။ ပရက္ကမန္တဿ၊ လုံ့လပြုသော၊
ဒေဝဒတ္တဿ၊ ဒေဝဒတ်သို့။ အနုဝတ္တကာ၊ အတုလိုက်၍ ကျင့်ကုန်သည်။ ဝဂ္ဂဝါဒကာ၊ မညီညွတ်သော အဖို့၌ဖြစ်သော စကားကို ဆိုတတ်ကုန်သည်။ ဘဝိဿန္တိ နာမ၊ ဖြစ်ကုန်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အနုဝတ္တကေ၊ အတုလိုက်ကုန်သော။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သံဃဘေဒါယ၊ သံဃာ၏ ကွဲပြားခြင်းငှာ။ ပရက္ကမန္တဿ၊ လုံ့လပြုသော။ ဒေဝဒတ္တဿ၊ ဒေဝဒတ်သို့။ အနုဝတ္တကာ၊ အတုလိုက်၍ ကျင့်တတ်ကုန်သည်။ ဝဂ္ဂဝါဒကာ၊ မညီညွတ်သော အဖို့၌ ဖြစ်သော စကားကို ဆိုတတ်ကုန်သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တေ မောဃပုရိသာ၊ ထိုမဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့သည်။ သံဃဘေဒါယ၊ သံဃာ၏ ကွဲပြားခြင်းငှာ။ ပရက္ကမန္တဿ၊ လုံ့လပြုသော။ ဒေဝဒတ္တဿ၊ ဒေဝဒတ်သို့။ အနုဝတ္တကာ၊ အတုလိုက်၍ ကျင့်တတ်ကုန်သည်။ ဝဂ္ဂဝါဒကာ၊ မညီညွတ်သော အဖို့၌ ဖြစ်သော စကားကို ဆိုတတ်ကုန်သည်။ ဘဝိဿန္တိ နာမ၊ ဖြစ်ကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၄၁၈။ “တဿေ၀ ခေါ ပန ဘိက္ခုဿ၊ ထိုသံဃာ ကွဲပြားခြင်းငှာ လုံ့လပြုသော ရဟန်းသို့သာလျှင်။ အနုဝတ္တကာ၊ အတုလိုက်၍ ကျင့်တတ်ကုန်သော။ ဝဂ္ဂဝါဒကာ၊ မညီညွတ်သော အဖို့၌ဖြစ်သော စကားကို ဆိုတတ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဧကော ဝါ၊ တစ်ယောက်သည်လည်းကောင်း။ ဒွေ ဝါ၊ နှစ်ယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ တယော ဝါ၊ သုံးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျုံ၊ ဆိုကုန်ရာ၏။ ကိံ ဝဒေယျုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်ရာသနည်း။ ‘အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့။ ဧတံ ဘိက္ခုံ၊ ဤရဟန်းကို။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသောစကားကို။ မာ အဝစုတ္ထ၊ မဆိုကြကုန်လင့်။ ဧသော ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ဓမ္မဝါဒီ စ၊ တရားကိုလည်း ဆိုလေ့ရှိ၏။ ဧသော ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ဝိနယဝါဒီ စ၊ ဝိနည်းကိုလည်း ဆိုလေ့ရှိ၏။ ဧသော ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဆန္ဒဉ္စ၊ အလိုကိုလည်းကောင်း။ ရုစိဉ္စ၊ နှစ်သက်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ဝေါဟရတိ၊ ပြောဆို၏။ နော၊ ငါတို့၏။ ဆန္ဒဉ္စ၊ အလိုကိုလည်းကောင်း။ ရုစိဉ္စ၊ နှစ်သက်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ နော၊ ငါတို့နှင့်တကွ။ ဘာသတိ၊ တိုင်ပင်ပြောဆို၏။ အမှာကံပိ၊ ငါတို့သည်လည်း။ ဧတံ၊ ဤအယူကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျုံ၊ ဆိုကုန်ရာ၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယာ၊ ဆိုအပ်ကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ဝစနီယာ၊ ဆိုအပ်ကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်ရာသနည်း။ ‘အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မာ အဝစုတ္ထ၊ မဆိုကြကုန်လင့်။ ဧသော ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ န စ ဓမ္မဝါဒီ၊ တရားကိုလည်း ဆိုလေ့မရှိ။ ဧသော ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ န စ ဝိနယဝါဒီ၊ ဝိနည်းကိုလည်း ဆိုလေ့မရှိ။ အာယသ္မန္တာနံပိ၊ အရှင်တို့သည်လည်း။ သံဃဘေဒေါ၊ သံဃာ၏ ကွဲပြားခြင်းကို။ မာ ရုစ္စိတ္ထ၊ မနှစ်သက်အပ်။ အာယသ္မန္တာနံ၊ အရှင်တို့သည်။ သံဃေန၊ သံဃာနှင့်။ သမေတု၊ ညီစေလော့။ ဟိ၊ ညီညွတ်ခြင်း၏ အကျိုးကို ဆိုဦးအံ့။ သမဂ္ဂေါ၊ ညီညွတ်သော။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ သမ္မောဒမာနော၊ ဝမ်းမြောက်သည်ဖြစ်၍။ အဝိဝဒမာနော၊ ငြင်းခုံခြင်း မရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧကုဒ္ဒေသော၊ တူသော ပါတိမောက်ပြခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ဖာသု၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝိဟရတိ၊ နေရ၏။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယာ၊ ဆိုအပ်ကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။ ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လျှင်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝုစ္စမာနာ၊ ဆိုဆုံးမအပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ တထေဝ၊ ထို့အတူသာလျှင်။ ပဂ္ဂဏှေယျုံ၊ ချီးမြှောက်ကုန်ငြားအံ့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ယာဝတတိယံ၊ သုံးကြိမ်တိုင်အောင်။ တဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘာသိတဗ္ဗာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်ကုန်၏။ ယာဝတတိယံ၊ သုံးကြိမ်တိုင်အောင်။ သမနုဘာသိယမာနာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ တံ၊ ထိုအယူကို။ စေ ပဋိနိဿဇ္ဇေယျုံ၊ အကယ်၍ စွန့်ကုန်ငြားအံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့စွန့်ခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇေယျုံ၊ အကယ်၍ မစွန့်ကုန်ငြားအံ့။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုဟန်းတို့အား။ သံဃာဒိသေသော၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိနိကာယော၊ အာပတ်အပေါင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၄၁၉။ တဿေ၀ ခေါ ပနာတိ၊ တဿေ၀ ခေါ ပန- ဟူသည်ကား။ သံဃဘေဒကဿ၊ သံဃာကို သင်းခွဲတတ်သော။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသို့။
ဘိက္ခူ ဟောန္တီတိ၊ ဘိက္ခူ ဟောန္တိ- ဟူသည်ကား။ အညေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။
အနုဝတ္တကာတိ၊ အနုဝတ္တကာ- ဟူသည်ကား။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ယံဒိဋ္ဌိကော၊ အကြင်အယူရှိသည်။ ယံခန္တိကော၊ အကြင် နှစ်သက်ခြင်းရှိသည်။ ယံရုစိကော၊ အကြင်အလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေပိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်လည်း။ တံဒိဋ္ဌိကာ၊ ထိုအယူရှိကုန်သည်။ တံခန္တိကာ၊ ထိုနှစ်သက်ခြင်းရှိကုန်သည်။ တံရုစိကာ၊ ထိုအလိုရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။
ဝဂ္ဂဝါဒကာတိ၊ ဝဂ္ဂဝါဒကာ- ဟူသည်ကား။ တဿ၊ ထိုရဟန်း၏။ ဝဏ္ဏာယ၊ ကျေးဇူးအကျိုးငှာ။ ပက္ခာယ၊ အပင်းအသင်းအကျိုးငှာ။ ဌိတာ၊ တည်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။
ဧကော ဝါ ဒွေ ဝါ တယော ဝါတိ၊ ဧကော ဝါ ဒွေ ဝါ တယော ဝါ- ဟူသည်ကား။ ဧကော ဝါ၊ တစ်ယောက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒွေ ဝါ၊ နှစ်ယောက်တို့သည်လည်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တယော ဝါ၊ သုံးယောက်တို့သည်လည်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျုံ၊ ဆိုကုန်ရာ၏။ ကိံ ဝဒေယျုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဧတံ ဘိက္ခုံ၊ ဤရဟန်းကို။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော စကားကို။ မာ အဝစုတ္ထ၊ မဆိုကြကုန်လင့်၊
ဧသော ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ဓမ္မဝါဒီ စ၊ တရားကိုလည်း ဆိုလေ့ရှိ၏။ ဧသော ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ဝိနယဝါဒီ စ၊ ဝိနည်းကိုလည်း ဆိုလေ့ရှိ၏။ ဧသော ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ အမှာကဉ္စ၊ ငါတို့၏လည်း။ ဆန္ဒဉ္စ၊ အလိုကိုလည်းကောင်း။ ရုစိဉ္စ၊ နှစ်သက်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ဝေါဟရတိ၊ ပြောဆို၏။ နော၊ ငါတို့၏။ ဆန္ဒဉ္စ၊ အလိုကိုလည်းကောင်း။ ရုစိဉ္စ၊ နှစ်သက်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ နော၊ ငါတို့နှင့်တကွ။ ဘာသတိ၊ တိုင်ပင်ပြောဆို၏။ အမှာကံပိ၊ ငါတို့သည်လည်း။ ဧတံ၊ ဤအယူကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျုံ၊ ဆိုကုန်ရာ၏။
တေ ဘိက္ခူတိ၊ တေ ဘိက္ခူ- ဟူသည်ကား။ အနုဝတ္တကာ၊ အတုလိုက်၍ ကျင့်တတ်ကုန်သော။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့ကို။
ဘိက္ခူဟီတိ၊ ဘိက္ခူဟိ- ဟူသည်ကား။ အညေဟိ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။
ယေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ ပဿန္တိ၊ မြင်ကုန်၏။ ယေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ သုဏန္တိ၊ ကြားကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုမြင်ကုန် ကြားကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏။ ကိံ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ အဘယ်သို့ ဆိုအပ်ကုန်သနည်း။ “အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မာ အဝစုတ္ထ၊ မဆိုကြကုန်လင့်။ ဧသော ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ န စ ဓမ္မဝါဒီ၊ တရားကိုလည်း ဆိုလေ့မရှိ။ ဧသော ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ န စ ဝိနယဝါဒီ၊ ဝိနည်းကိုလည်း ဆိုလေ့မရှိ။ အာယသ္မန္တာနံပိ၊ အရှင်တို့သည်လည်း။ သံဃဘေဒေါ၊ သံဃာ၏ ကွဲပြားခြင်းကို။ မာ ရုစ္စိတ္ထ၊ မနှစ်သက်အပ်။ အာယသ္မန္တာနံ၊ အရှင်တို့အား။ သံဃေန၊ သံဃာနှင့်။ သမေတု၊ ညီစေလော့။ ဟိ၊ ညီညွတ်ခြင်း၏ အကျိုးကို ဆိုဦးအံ့။ သမဂ္ဂေါ၊ ညီညွတ်သော။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ သမ္မောဒမာနော၊ ဝမ်းမြောက်သည်ဖြစ်၍။ အဝိဝဒမာနော၊ ငြင်းခုံခြင်း မရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧကုဒ္ဒေသော၊ တူသော ပါတိမောက်ပြခြင်း ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဖာသု၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝိဟရတိ၊ နေရ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏။ သစေ ပဋိနိဿဇ္ဇန္တိ၊ အကယ်၍ စွန့်ကုန်ငြားအံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့ စွန့်ခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇန္တိ၊ အကယ်၍ မစွန့်ကုန်ငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သုတွာ၊ မြင်ကုန်ကြားကုန်လျက်။ န ဝဒန္တိ၊ မဆိုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ သံဃမဇ္ဈမ္ပိ၊ သံဃာ့အလယ်သို့လည်း။ အာကဍ္ဎိတွာ၊ ဆွဲငင်၍။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏။ ကိံ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ အဘယ်သို့ ဆိုအပ်ကုန်သနည်း။ “အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မာ အဝစုတ္ထ၊ မဆိုကြကုန်လင့်။ ဧသော ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ န စ ဓမ္မဝါဒီ၊ တရားကိုလည်း ဆိုလေ့မရှိ။ ဧသော ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ န စ ဝိနယဝါဒီ၊ ဝိနည်းကိုလည်း ဆိုလေ့မရှိ။ အာယသ္မန္တာနမ္ပိ၊ အရှင်တ့ိုသည်လည်း။ သံဃဘေဒေါ၊ သံဃာ၏ ကွဲပြားခြင်းကို။ မာ ရုစ္စိတ္ထ၊ မနှစ်သက်အပ်။ အာယသ္မန္တာနံ၊ အရှင်တို့အား။ သံဃေန၊ သံဃာနှင့်။ သမေတု၊ ညီစေလော့။ ဟိ၊ ညီညွတ်ခြင်း၏ အကျိုးကို ဆိုဦးအံ့။ သမဂ္ဂေါ၊ ညီညွတ်သော။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ သမ္မောဒမာနော၊ ဝမ်းမြောက်သည်ဖြစ်၍။ အဝိဝဒမာနော၊ ငြင်းခုံခြင်း မရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧကုဒ္ဒေသော၊ တူသော ပါတိမောက်ပြခြင်း ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဖာသု၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝိဟရတိ၊ နေရ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏။ သစေ ပဋိနိဿဇ္ဇန္တိ၊ အကယ်၍ စွန့်ကုန်ငြားအံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့ စွန့်ခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇန္တိ၊ အကယ်၍ မစွန့်ကုန်ငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ သမနုဘာသိတဗ္ဗာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ သမနုဘာသိတဗ္ဗာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်ကုန်၏။ ကိံ သမနုဘာသိတဗ္ဗာ၊ အဘယ်သို့ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်ကုန်သနည်း။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း-
၄၂၀။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမော စ၊ ဤအမည် ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဣတ္ထန္နာမောစ၊ ဤအမည် ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည် ရှိသော။ သံဃဘေဒါယ၊ သံဃာကို ကွဲပြားစေခြင်းငှာ။ ပရက္ကမန္တဿ၊ လုံ့လပြုသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသို့။ အနုဝတ္တကာ၊ အတုလိုက်၍ ကျင့်တတ်ကုန်သည်။ ဂ္ဂဝါဒကာ၊ မညီညွတ်သော အဖို့၌ဖြစ်သော စကားကို ဆိုတတ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တံ ဝတ္ထုံ၊ ထိုအယူကို။ န ပဋိနိဿဇ္ဇန္တိ၊ မစွန့်ကုန်။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမဉ္စ၊ ဤအမည် ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဣတ္ထန္နာမဉ္စ၊ ဤအမည် ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘာသေယျ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမော စ၊ ဤအမည် ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဣတ္ထန္နာမော စ၊ ဤအမည် ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည် ရှိသော။ သံဃဘေဒါယ၊ သံဃာကို ကွဲပြားစေခြင်းငှာ။ ပရက္ကမန္တဿ၊ လုံ့လပြုသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသို့။ အနုဝတ္တကာ၊ အတုလိုက်၍ ကျင့်တတ်ကုန်သည်။ ဝဂ္ဂဝါဒကာ၊ မညီညွတ်သော အဖို့၌ ဖြစ်သော စကားကို ဆိုတတ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တံ ဝတ္ထုံ၊ ထိုအယူကို။ န ပဋိနိဿဇ္ဇန္တိ၊ မစွန့်ကုန်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမဉ္စ၊ ဤအမည် ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဣတ္ထန္နာမဉ္စ၊ ဤအမည် ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘာသတိ၊ ဉတ်ကမ္မစာဖြင့် ဆိုဆုံးမ၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ စ၊ ဤအမည် ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဣတ္ထန္နာမဿ စ၊ ဤအမည် ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့ကို။ တဿ
ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘာသနာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင်အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအနက်ကို။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏၊ ။ပ။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအနက်ကို။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမော စ၊ ဤအမည် ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဣတ္ထန္နာမော စ၊ ဤအမည် ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ သံဃဘေဒါယ၊ သံဃာကို ကွဲပြားစေခြင်းငှာ။ ပရက္ကမန္တဿ၊ လုံ့လပြုသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသို့။ အနုဝတ္တကာ၊ အတုလိုက်၍ ကျင့်တတ်ကုန်သည်။ ဝဂ္ဂဝါဒကာ၊ မညီညွတ်သော အဖို့၌ဖြစ်သော စကားကို ဆိုတတ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တံ ဝတ္ထုံ၊ ထိုအယူကို။ န ပဋိနိဿဇ္ဇန္တိ၊ မစွန့်ကုန်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမဉ္စ၊ ဤအမည် ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဣတ္ထန္နာမဉ္စ၊ ဤအမည် ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘာသတိ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမ၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ စ၊ ဤအမည် ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဣတ္ထန္နာမဿ စ၊ ဤအမည် ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့ကို။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘာသနာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင်အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမော စ၊ ဤအမည် ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဣတ္ထန္နာမော စ၊ ဤအမည် ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘဋ္ဌာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်ကုန်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤနှစ်သက်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမနုဘာသိတဗ္ဗာ၊ ဉတ်ကမ္မစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်ကုန်၏။
၄၂၁။ ဉတ္တိယာ၊ ဉတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ကြိမ်ကုန်သော။ ကမ္မဝါစာဟိ၊ ကမ္မဝါစာတို့ဖြင့်။ ထုလ္လစ္စယာ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကမ္မဝါစာပရိယောသာနေ၊ ကမ္မဝါစာ၏ အဆုံး၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တာနံ၊ ရောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဉတ္တိယာ၊ ဉတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သည်။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘတိ၊ ငြိမ်း၏။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ကြိမ်ကုန်သော။ ကမ္မဝါစာဟိ၊ ကမ္မဝါစာတို့ဖြင့်။ ထုလ္လစ္စယာ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်တို့သည်။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘန္တိ၊ ငြိမ်းကုန်၏။ ဒွေ တယော၊ နှစ်ယောက် သုံးယောက်သော ရဟန်းတို့ကို။ ဧကတော၊ တပေါင်းတည်း။ သမနုဘာသိတဗ္ဗာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်ကုန်၏။ တတော၊ ထိုနှစ်ယောက်သုံးယောက်ထက်။ ဥတ္တရိ၊ အလွန်။ န သမနုဘာသိတဗ္ဗာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါဖြင့် မဆုံးမအပ်ကုန်။
သံဃာဒိသေသောတိ၊ သံဃာဒိသေသောဟူသည်ကား၊ ။ပ။ တေနပိ၊ ထို့ကြောင့်လည်း။ “သံဃာဒိသေသော”တိ၊ သံဃာဒိသေသော ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
၄၂၂။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ ဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇန္တိ၊ မစွန့်ကုန်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇန္တိ၊ မစွန့်ကုန်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ အဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇန္တိ၊ မစွန့်ကုန်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ ဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇန္တိ၊ မစွန့်ကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇန္တိ၊ မစွန့်ကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ အဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇန္တိ၊ မစွန့်ကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၄၂၃။ အသမနုဘာသန္တာနံ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် မဆုံးမသော ရဟန်းတို့အားလည်းကောင်း။ ပဋိနိဿဇ္ဇန္တာနံ၊ အယူကို စွန့်ကုန်သော ရဟန်းတို့အားလည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကာနံ၊ ရူးကုန်သော ရဟန်းတို့အားလည်းကောင်း။ ခိတ္တစိတ္တာနံ၊ ပျံ့လွင့်သော စိတ်ရှိကုန်သော ရဟန်းတို့အားလည်းကောင်း။ ဝေဒနာဋ္ဋာနံ၊ ဝေဒနာနှိပ်စက်သော ရဟန်းတို့အားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာနံ၊ အစ၌ အမှုရှိကုန်သော ရဟန်းတို့အားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ဧကာဒသမံ၊ တစ်ဆယ့်တစ်ခုမြောက်သော။ ဘေဒါနုဝတ္တကသိက္ခာပဒံ၊ ဘေဒါနုဝတ္တကသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁၂-ဒုဗ္ဗစသိက္ခာပုဒ်
၄၂၄။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကောသမ္ဗိယံ၊ ကောသမ္ဗီပြည်၌။ ဃောသိတာရာမေ၊ ဃောသိတာရုံကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဆန္နော၊ အရှင်ဆန္နသည်။ အနာစာရံ၊ မကျင့်အပ်သော အကျင့်ကို။ အာစရတိ၊ ကျင့်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အာဟံသု၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အာဝုသော ဆန္န၊ ငါ့ရှင် ဆန္န။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော အမှုကို။ မာ အကာသိ၊ မပြုလင့်။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ န ကပ္ပတိ၊ မအပ်၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ သော၊ ထိုဆန္နသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ ကိံ ဝဒေတိ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကိံ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဝတ္တဗ္ဗံ၊ ဆိုအပ်၏ဟု။ မညထ နု ခေါ နာမ၊ အောက်မေ့ မှတ်ထင်ကြကုန်ဘိသနည်း။ အဟံ ခေါ၊ ငါသည်ကား။ တုမှေ၊ သင်တို့ကို။ ဝဒေယျ နာမ၊ ဆိုဆုံးမရာ၏။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဗုဒ္ဓေါ၊ ဘုရားတည်း။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဓမ္မော၊ တရားတည်း။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ အယျပုတ္တေန၊ အရှင့်သားတော်သည်။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ အဘိသမိတော၊ ထိုးထွင်း၍ သိတော်မူအပ်၏။ သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ မဟာဝါတော၊ ပြင်းစွာသော လေသည်။ ဝါယန္တော၊ လာသည်ရှိသော်။ တိဏကဋ္ဌပဏ္ဏသဋံ၊ ထိုထိုအရပ်၌ ကျသော မြက်သစ်ခက် သစ်ရွက်ကို။ ဧကတော၊ တပေါင်းတည်း။ ဥဿာရေယျ သေယျထာပိ နာမ၊ စုပုံရာသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ သေယျထာ ဝါ ပန၊ ဥပမာ တစ်နည်းသော်ကား။ ပဗ္ဗတေယျာ၊ တောင်ထိပ်မှ စီးသော။ နဒီ၊ မြစ်သည်။ သင်္ခသေဝါလပဏကံ၊ သင်္ခမှော် သေဝါလမှော် ပဏကမှော်ကို။ ဧကတော၊ တပေါင်းတည်း။ ဥဿာရေယျ သေယျထာပိ၊ စုပုံရာ သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ နာနာနာမာ၊ အထူးထူးသော အမည်ရှိကုန်သော။ နာနာဂေါတ္တာ၊ အထူးထူးသော အနွယ်ရှိကုန်သော။ နာနာဇစ္စာ၊ အထူးထူးသော ဇာတ်ရှိကုန်သော။ နာနာကုလာ၊ အထူးထူးသော အမျိုးမှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ ပဗ္ဗဇိတာ၊ ရဟန်းပြုအပ်ကုန်သော။ တုမှေ၊ သင်တို့ကို။ ဧကတော၊ တပေါင်းတည်း။ ဥဿာရိတာ၊ စုပုံအပ်ကုန်၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကိံ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဝတ္တဗ္ဗံ၊ ဆိုအပ်၏ဟု။ မညထ နု ခေါ နာမ၊ အောက်မေ့ မှတ်ထင်ကြကုန်ဘိသနည်း။ အဟံ ခေါ၊ ငါသည်ကား။ တုမှေ၊ သင်တို့ကို။ ဝဒေယျံ နာမ၊ ဆိုဆုံးမရာ၏။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဗုဒ္ဓေါ၊ ဘုရားတည်း။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဓမ္မော၊ တရားတည်း။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ အယျပုတ္တေန၊ အရှင့်သားတော်သည်။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ အဘိသမိတော၊ ထိုးထွင်း၍ သိတော်မူအပ်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ အလိုနည်းကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အာယသ္မာ ဆန္နော၊ အရှင်ဆန္နသည်။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သဟဓမ္မိကံ၊ သိက္ခာပုဒ်တော်ဖြင့်။ ဝုစ္စမာနော၊ ဆိုဆုံးမအပ်သည်ရှိသော်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ အဝစနီယံ၊ မဆို မဆုံးမအပ်သည်ကို။ ကရိဿတိ နာမ၊ ပြုဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အာယသ္မန္တံ ဆန္နံ၊ အရှင်ဆန္နကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏၊ ။ပ။ “ဆန္န၊ ဆန္န။ တွံ၊ သင်သည်။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သဟဓမ္မိကံ၊ သိက္ခာပုဒ်တော်ဖြင့်။ ဝုစ္စမာနော၊ ဆိုဆုံးမအပ်သည်ရှိသော်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ အဝစနီယံ၊ မဆို မဆုံးမအပ်သည်ကို။ ကရောသိ၊ ပြု၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ ။ပ။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သဟဓမ္မိကံ၊ သိက္ခာပုဒ်တော်ဖြင့်။ ဝုစ္စမာနော၊ ဆိုဆုံးမအပ်သည်ရှိသော်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ အဝစနီယံ၊ မဆို မဆုံးမအပ်သည်ကို။ ကရိဿသိ နာမ၊ ပြုဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၄၂၅။ “ဘိက္ခု ပနေဝ၊ ရဟန်းသည်သာလျှင်။ ဒုဗ္ဗစဇာတိကော၊ အဆိုခက်သော သဘောရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဒ္ဒေသပရိယာပန္နေသု၊ ပါတိမောက်၌ အကျုံးဝင်ကုန်သော။ သိက္ခာပဒေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သဟဓမ္မိကံ၊ သိက္ခာပုဒ်တော်ဖြင့်။ ဝုစ္စမာနော၊ ဆိုဆုံးမအပ်သည်ရှိသော်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ အဝစနီယံ၊ မဆို မဆုံးမအပ်သည်ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ အဝစနီယံ၊ မဆို မဆုံးမအပ်သည်ကို။ ကိံ ကရောတိ၊ အဘယ်သို့ ပြုသနည်း။ ‘အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့။ တုမှေ၊ အရှင်တို့သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ကလျာဏံ ဝါ၊ ကောင်းသည်လည်းဖြစ်သော။ ပါပကံ ဝါ၊ မကောင်းသည်လည်းဖြစ်သော။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော စကားကို။ မာ အဝစုတ္ထ၊ မဆိုကြကုန်လင့်။ အဟံပိ၊ ငါသည်လည်း။ အာယသ္မန္တေ၊ အရှင်တို့ကို။ ကလျာဏံ ဝါ၊ ကောင်းသည်လည်း ဖြစ်သော။ ပါပကံ ဝါ၊ မကောင်းသည်လည်း ဖြစ်သော။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော စကားကို။ န ဝက္ခာမိ၊ မဆိုအံ့။ အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့။ မမ၊ ငါ့အား။ ဝစနာယ၊ ဆိုခြင်းမှ။ ဝိရမထ၊ ကြဉ်ကြကုန်လော့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝစနီယံ၊ မဆို မဆုံးမအပ်သည်ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ ဘိက္ခူဟိ၊ တစ်ပါးကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာသနည်း။ ‘အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ အဝစနီယံ၊ မဆို မဆုံးမအပ်သည်ကို။ မာ အကာသိ၊ မပြုလင့်။ အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ဝစနီယမေဝ၊ ဆိုဆုံးမအပ်သည်ကိုသာလျှင်။ ကရောတု၊ ပြုလော့။ အာယသ္မာပိ၊ အရှင်သည်လည်း။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ သဟဓမ္မေန၊ သိက္ခာပုဒ်တော်ဖြင့်။ ဝဒတု၊ ဆိုလော့။ ဘိက္ခူပိ၊ ရဟန်းတို့သည်လည်း။ အာယသ္မန္တံ၊ အရှင်ကို။ သဟဓမ္မေန၊ သိက္ခာပုဒ်တော်ဖြင့်။ ဝက္ခန္တိ၊ ဆိုကုန်လတ္တံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ယဒိဒံ ယံ ဣဒံ
အညမညဝစနံ၊ အကြင်အချင်းချင်း ဆိုဆုံးမခြင်းသည်။ ယဒိဒံ ယံ ဣဒံ အညမညဝုဋ္ဌာပနံ၊ အကြင်အချင်းချင်း အာပတ်မှ ထစေခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တဒိဒံ တံ ဣဒံ တေန အညမညဝစနေန၊ ထိုအချင်းချင်း ဆိုဆုံးမခြင်းဖြင့်။ တဒိဒံ တံ ဣဒံ တေန အညမညဝုဋ္ဌာပနေန၊ ထိုအချင်းချင်းအာပတ်မှ ထစေခြင်းဖြင့်။ တဿ ဘဂဝတော၊ ထိုမြတ်စွာဘုရား၏။ ပရိသာ၊ ပရိသတ်သည်။ သံဝဒ္ဓါ ဟိ၊ ကြီးပွားသည်သာလျှင်တည်း။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လျှင်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဘိက္ခူဟိ၊ တစ်ပါးကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဝုစ္စမာနော၊ ဆိုဆုံးမအပ်သည်ရှိသော်။ တထေဝ၊ ထို့အတူသာလျှင်။ ပဂ္ဂဏှေယျ၊ ချီးမြှောက်ငြားအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ ဘိက္ခူဟိ၊ တစ်ပါးကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ယာဝတတိယံ၊ သုံးကြိမ်တိုင်အောင်။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘာသိတဗ္ဗော၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်၏။ ယာဝတတိယံ၊ သုံးကြိမ်တိုင်အောင်။ သမနုဘာသိယမာနော၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုးဆုံးမအပ်သည်ရှိသော်။ တံ၊ ထိုအယူကို။ စေ ပဋိနိဿဇ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ စွန့်ငြားအံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့ စွန့်ခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ မစွန့်ငြားအံ့။ သံဃာဒိသေသော၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိနိကာယော၊ အာပတ်အပေါင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၄၂၆။ ဘိက္ခု ပနေ၀ ဒုဗ္ဗစဇာတိကော ဟောတီတိ၊ ဘိက္ခု ပနေ၀ ဒုဗ္ဗစဇာတိကော ဟောတိ- ဟူသည်ကား။ ဒုဗ္ဗစော၊ အဆိုခက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒေါဝစဿကရဏေဟိ၊ အဆိုခက်ခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ အက္ခမော၊ သည်းခံခြင်း မရှိသည်။ အနုသာသနိံ၊ အဆုံးအမကို။ အပ္ပဒက္ခိဏဂ္ဂါဟီ၊ အရိုအသေ ယူလေ့မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥဒ္ဒေသပရိယာပန္နေသု သိက္ခာပဒေသူတိ၊ ဥဒ္ဒေသပရိယာပန္နေသု သိက္ခာပဒေသု ဟူသည်ကား။ ပါတိမောက္ခပရိယာပန္နေသု၊ ပါတိမောက်၌ အကျုံးဝင်ကုန်သော။ သိက္ခာပဒေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။
ဘိက္ခူဟီတိ၊ ဘိက္ခူဟိ- ဟူသည်ကား။ အညေဟိ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။
သဟဓမ္မိကံ နာမ၊ သဟဓမ္မိက မည်သည်ကား။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သော။ ယံ သိက္ခာပဒံ၊ အကြင်သိက္ခာပုဒ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧတံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်သည်။ သဟဓမ္မိကံ နာမ၊ သဟဓမ္မိက မည်၏။
တေန၊ ထိုသိက္ခာပုဒ်ဖြင့်။ ဝုစ္စမာနော၊ ဆိုဆုံးမအပ်သည်ရှိသော်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ အဝစနီယံ၊ မဆို မဆုံးမအပ်သည်ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ အဝစနီယံ၊ မဆို မဆုံးမအပ်သည်ကို။ ကရောတိ၊ ပြုသနည်း။ “အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ကလျာဏံ ဝါ၊ ကောင်းသည်လည်း ဖြစ်သော။ ပါပကံ ဝါ၊ မကောင်းသည်လည်း ဖြစ်သော။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော စကားကို။ မာ အဝစုတ္ထ၊ မဆိုကြကုန်လင့်။ အဟံပိ၊ ငါသည်လည်း။ အာယသ္မန္တေ၊ အရှင်တို့ကို။ ကလျာဏံ ဝါ၊ ကောင်းသည်လည်း ဖြစ်သော။ ပါပကံ ဝါ၊ မကောင်းသည်လည်း ဖြစ်သော။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော စကားကို။ န ဝက္ခာမိ၊ မဆိုအံ့။ အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ မမ၊ ငါ့အား။ ဝစနာယ၊ ဆိုဆုံးမခြင်းမှ။ ဝိရမထ၊ ကြဉ်ကြကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝစနီယံ၊ မဆို မဆုံးမအပ်သည်ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။
သော ဘိက္ခူတိ၊ သော ဘိက္ခု- ဟူသည်ကား။ ဒုဗ္ဗစဇာတိကော၊ အဆိုခက်သော သဘောရှိသော။ ယော သော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။
ဘိက္ခူဟီတိ၊ ဘိက္ခူဟိ ဟူသည်ကား။ အညေဟိ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ယေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ ပဿန္တိ၊ မြင်ကုန်၏။ ယေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ သုဏန္တိ၊ ကြားကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ ကိံ ဝတ္တဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ ဆိုအပ်သနည်း။ “အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ အဝစနီယံ၊ မဆို မဆုံးမအပ်သည်ကို။ မာ အကာသိ၊ မပြုလင့်။ အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ဝစနီယမေဝ၊ ဆိုအပ်သည်ကိုသာလျှင်။ ကရောတု၊ ပြုလော့။ အာယသ္မာပိ၊ အရှင်သည်လည်း။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ သဟဓမ္မေန၊ သိက္ခာပုဒ်တော်ဖြင့်။ ဝဒတု၊ ဆိုလော့။ ဘိက္ခူပိ၊ ရဟန်းတို့သည်လည်း။ အာယသ္မန္တံ၊ အရှင်ကို။ သဟဓမ္မေန၊ သိက္ခာပုဒ်တော်ဖြင့်။ ဝက္ခန္တိ၊ ဆိုကုန်လတ္တံ့။ ယဒိဒံ ယံ ဣဒံ အညမညဝစနံ၊ အကြင်အချင်းချင်း ဆိုဆုံးမခြင်းသည်။ ယဒိဒံ ယံ ဣဒံ အညမညဝုဋ္ဌာပနံ၊ အကြင် အချင်းချင်းအာပတ်မှ ထစေခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တဒိဒံ တံ ဣဒံ တေန အညမညဝစနေန၊ ထိုအချင်းချင်း ဆိုဆုံးမခြင်းဖြင့်။ တဒိဒံ တံ ဣဒံ တေန အညမညဝုဋ္ဌာပနေန၊ ထိုအချင်းချင်းအာပတ်မှ ထစေခြင်းဖြင့်။ တဿ ဘဂဝတော၊ ထိုမြတ်စွာဘုရား၏။ ပရိသာ၊ ပရိသတ်သည်။ သံဝဒ္ဓါ ဟိ၊ ကြီးပွားသည်သာလျှင်တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ သစေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ အကယ်၍ စွန့်ငြားအံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့ စွန့်ခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ အကယ်၍ မစွန့်ငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သုတွာ၊ ကြားကုန်၍။ န ဝဒန္တိ၊ မဆိုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ သံဃမဇ္ဈမ္ပိ၊ သံဃာ့အလယ်သို့လည်း။ အာကဍ္ဎိတွာ၊ ဆွဲငင်၍။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ ကိံ ဝတ္တဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ ဆိုအပ်သနည်း။ “အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ အဝစနီယံ၊ မဆို မဆုံးမအပ်သည်ကို။ မာ အကာသိ၊ မပြုလင့်၊ ။ပ။ ယဒိဒံ ယံ ဣဒံ အညမညဝုဋ္ဌာပနနံ၊ အကြင်အချင်းချင်း အာပတ်မှ ထစေခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တဒိဒံ တံ ဣဒံ တေန အညမညဝုဋ္ဌာပနေန၊ ထိုအချင်းချင်း အာပတ်မှ ထစေခြင်းဖြင့်။ တဿ ဘဂဝတော၊ ထိုမြတ်စွာဘုရား၏။ ပရိသာ၊ ပရိသတ်သည်။ သံဝဒ္ဓါဟိ၊ ကြီးပွားသည်သာလျှင်တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ သစေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ အကယ်၍ စွန့်ငြားအံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့ စွန့်ခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ အကယ်၍ မစွန့်ငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ သမနုဘာသိတဗ္ဗော၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ သမနုဘာသိတဗ္ဗော၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်၏။ ကိံ သမနုဘာသိတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်သနည်း။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း-
၄၂၇။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည် ရှိသော။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သဟဓမ္မိကံ၊ သိက္ခာပုဒ်တော်ဖြင့်။ ဝုစ္စမာနော၊ ဆိုဆုံးမအပ်သည်ရှိသော်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ အဝစနီယံ၊ မဆို မဆုံးမအပ်သည်ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ ဝတ္ထုံ၊ ထိုအယူကို။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘာသေယျ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည် ရှိသော။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သဟဓမ္မိကံ၊ သိက္ခာပုဒ်တော်ဖြင့်။ ဝုစ္စမာနော၊ ဆိုဆုံးမအပ်သည်ရှိသော်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ အဝစနီယံ၊ မဆို မဆုံးမအပ်သည်ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ ဝတ္ထုံ၊ ထိုအယူကို။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘာသတိ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမ၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းကို။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘာသနာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင်အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအနက်ကို။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏၊ ။ပ။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအနက်ကို။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည် ရှိသော။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သဟဓမ္မိကံ၊ သိက္ခာပုဒ်တော်ဖြင့်။ ဝုစ္စမာနော၊ ဆိုဆုံးမအပ်သည်ရှိသော်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ အဝစနီယံ၊ မဆို မဆုံးမအပ်သည်ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ ဝတ္ထုံ၊ ထိုအယူကို။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘာသတိ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမ၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းကို။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘာသနာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင်အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘဋ္ဌော၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤနှစ်သက်သည်၏အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမနုဘာသိတဗ္ဗော၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်၏။
၄၂၈။ ဉတ္တိယာ၊ ဉတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ကြိမ်ကုန်သော။ ကမ္မဝါစာဟိ၊ ကမ္မဝါစာတို့ဖြင့်။ ထုလ္လစ္စယာ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကမ္မဝါစာပရိယောသာနေ၊ ကမ္မဝါစာ၏ အဆုံး၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တဿ၊ ရောက်သော ရဟန်းအား။ ဉတ္တိယာ၊ ဉတ်ဖြင့်။ ပဝတ္တံ၊ ဖြစ်သော။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သည်။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘတိ၊ ငြိမ်း၏။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ကြိမ်ကုန်သော။ ကမ္မဝါစာဟိ၊ ကမ္မဝါစာတို့ဖြင့်။ ပဝတ္တာ၊ ဖြစ်ကုန်သော။ ထုလ္လစ္စယာ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်တို့သည်။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘန္တိ၊ ငြိမ်းကုန်၏။
သံဃာဒိသေသောတိ၊ သံဃာဒိသေသောဟူသည်ကား၊ ။ပ။ တေနပိ၊ ထို့ကြောင့်လည်း။ “သံဃာဒိသေသော”တိ၊ သံဃာဒိသေသော ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
၄၂၉။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ ဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်ငြားအံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ အဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ ဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ အဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၄၃၀။ အသမနုဘာသန္တဿ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် မဆုံးမသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ပဋိနိဿဇ္ဇန္တဿ၊ အယူကို စွန့်သော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ဒွါဒသမံ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်ခုမြောက်သော။ ဒုဗ္ဗစသိက္ခာပဒံ၊ ဒုဗ္ဗစသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၁၃-ကုလဒူသကသိက္ခာပုဒ်
၄၃၁။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အဿဇိပုနဗ္ဗသုကာ နာမ၊ အဿဇိပုနဗ္ဗသုက အမည်ရှိကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ကီဋာဂိရိသ္မိံ၊ ကီဋာဂိရိဇနပုဒ်၌။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ အလဇ္ဇိနော၊ အရှက်မရှိကုန်သော။ ပါပဘိက္ခူ၊ ယုတ်မာသော ရဟန်းတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုအဿဇိပုနဗ္ဗသုက အမည်ရှိသော ရဟန်းတို့သည်။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ အနာစာရံ၊ မကျင့်အပ်သော အကျင့်ကို။ အာစရန္တိ၊ ကျင့်ကုန်၏။ မာလာဝစ္ဆံ၊ ပန်းပင်ငယ်ကို။ ရောပေန္တိပိ၊ မိမိလည်း စိုက်ပျိုးကုန်၏။ ရောပါပေန္တိပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း စိုက်ပျိုးစေကုန်၏။ သိဉ္စန္တိပိ၊ မိမိလည်း ရေသွန်းလောင်းကုန်၏။ သိဉ္စာပေန္တိပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ရေသွန်းလောင်းစေကုန်၏။ ဩစိနန္တိပိ၊ မိမိလည်း ဆွတ်ကုန်၏။ ဩစိနာပေန္တိပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ဆွတ်စေကုန်၏။ ဂန္ထေန္တိပိ၊ မိမိလည်း သီကုံးကုန်၏။ ဂန္တာပေန္တိပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း သီကုံးစေကုန်၏။ ဧကတောဝဏ္ဋိကမာလံ၊ တစ်ဖက်ပွင့်ညှာဆိုင်သော ပန်းကုံးကို။ ကရောန္တိပိ၊ မိမိလည်း ပြုကုန်၏။ ကာရာပေန္တိပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပြုစေကုန်၏။ ဥဘတောဝဏ္ဋိကမာလံ၊ နှစ်ဖက်ပွင့်ညှာဆိုင်သော ပန်းကုံးကို။ ကရောန္တိပိ၊ မိမိလည်း ပြုကုန်၏။ ကာရာပေန္တိပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပြုစေကုန်၏။ မဉ္ဇရိကံ၊ ပန်းခိုင်ကို။ ကရောန္တိပိ၊ မိမိလည်း ပြုကုန်၏။ ကာရာပေန္တိပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပြုစေကုန်၏။ ဝိဓူတိကံ၊ ပန်းလက်ကောက်ကို။ ကရောန္တိပိ၊ မိမိလည်း ပြုကုန်၏။ ကာရာပေန္တိပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပြုစေကုန်၏။ ဝဋံသကံ၊ ဦးဆောက်ပန်းကို။ ကရောန္တိပိ၊ မိမိလည်း ပြုကုန်၏။ ကာရာပေန္တိပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပြုစေကုန်၏။ အာဝေဠံ၊ နားသွယ်ပန်းကို။ ကရောန္တိပိ၊ မိမိလည်း ပြုကုန်၏။ ကာရာပေန္တိပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပြုစေကုန်၏။ ဥရစ္ဆဒံ၊ ရင်လွှမ်းပန်းကို။ ကရောန္တိပိ၊ မိမိလည်း ပြုကုန်၏။ ကာရာပေန္တိပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပြုစေကုန်၏။ တေ၊ ထိုအဿဇိပုနဗ္ဗသုကရဟန်းတို့သည်။ ကုလိတ္ထီနံ၊ အမျိုးအိမ်ရှင်မတို့၏လည်းကောင်း။ ကုလဓီတာနံ၊ အမျိုးသမီး အပျိုကြီးတို့၏လည်းကောင်း။ ကုလကုမာရီနံ၊ အမျိုးသမီး အပျိုငယ်တို့၏လည်းကောင်း။ ကုလသုဏှာနံ၊ အမျိုး ချွေးမတို့၏လည်းကောင်း။ ကုလဒါသီနံ၊ အမျိုးကျွန်မတို့၏လည်းကောင်း။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဧကတောဝဏ္ဋိကမာလံ၊ တစ်ဖက်ပွင့်ညှာဆိုင်သော ပန်းကုံးကို။ ဟရန္တိပိ၊ မိမိလည်း ပို့ဆောင်ကုန်၏။ ဟရာပေန္တိပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပို့ဆောင်စေကုန်၏။ ဥဘတောဝဏ္ဋိကမာလံ၊ နှစ်ဖက်ပွင့်ညှာဆိုင်သော ပန်းကုံးကို။ ဟရန္တိပိ၊ မိမိလည်း ပို့ဆောင်ကုန်၏။ ဟရာပေန္တိပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပို့ဆောင်စေကုန်၏။ မဉ္ဇရိကံ၊ ပန်းခိုင်ကို။ ဟရန္တိပိ၊ မိမိလည်း ပို့ဆောင်ကုန်၏။ ဟရာပေန္တိပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပို့ဆောင်စေကုန်၏။ ဝိဓူတိကံ၊ ပန်းလက်ကောက်ကို။ ဟရန္တိပိ၊ မိမိလည်း ပို့ဆောင်ကုန်၏။ ဟရာပေန္တိပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပို့ဆောင်စေကုန်၏။ ဝဋံသကံ၊ ဦးဆောက်ပန်းကို။ ဟရန္တိပိ၊ မိမိလည်း ပို့ဆောင်ကုန်၏။ ဟရာပေန္တိပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပို့ဆောင်စေကုန်၏။ အာဝေဠံ၊ နားသွယ်ပန်းကို။ ဟရန္တိပိ၊ မိမိလည်း ပို့ဆောင်ကုန်၏။ ဟရာပေန္တိပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပို့ဆောင်စေကုန်၏။ ဥရစ္ဆဒံ၊ ရင်လွှမ်းပန်းကို။ ဟရန္တိပိ၊ မိမိလည်း ပို့ဆောင်ကုန်၏။ ဟရာပေန္တိပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပို့ဆောင်စေကုန်၏။ တေ၊ ထိုအဿဇိပုနဗ္ဗသုကရဟန်းတို့သည်။ ကုလိတ္ထီဟိ၊ အမျိုး အိမ်ရှင်မတို့နှင့်လည်းကောင်း။ ကုလဓီတာဟိ၊ အမျိုးသမီး အပျိုကြီးတို့နှင့်လည်းကောင်း။ ကုလကုမာရီဟိ၊ အမျိုးသမီး အပျိုငယ်တို့နှင့်လည်းကောင်း။ ကုလသုဏှာဟိ၊ အမျိုး ချွေးမတို့နှင့်လည်းကောင်း။ ကုလဒါသီဟိ၊ အမျိုးကျွန်မတို့နှင့်လည်းကောင်း။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကဘာဇနေပိ၊ တစ်ခုသော ခွက်၌လည်း။ ဘုဉ္ဇန္တိ၊ စားကုန်၏။ ဧကထာလကေပိ၊ တစ်ခုသော ရေခွက်၌လည်း။ ပိဝန္တိ၊ သောက်ကုန်၏။ ဧကာသနေပိ၊ တစ်ခုသော နေရာ၌လည်း။ နိသီဒန္တိ၊ ထိုင်နေကုန်၏။ ဧကမေဉ္စပိ၊ တစ်ခုသော ညောင်စောင်း၌လည်း။ တုဝဋ္ဋေန္တိ၊ အိပ်ကုန်၏။ ဧကတ္ထရဏာပိ၊ တစ်ခုသော အခင်း ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍လည်း။ တုဝဋ္ဋေန္တိ၊ အိပ်ကုန်၏။ ဧကပါဝုရဏာပိ၊ တစ်ခုသော အခြုံ ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍လည်း။ တုဝဋ္ဋေန္တိ၊ အိပ်ကုန်၏။ ဧကတ္ထရဏပါဝုဏာပိ၊ တစ်ခုသော အခင်းအခြုံရှိကုန်သည်ဖြစ်၍လည်း။ တုဝဋ္ဋေန္တိ၊ အိပ်ကုန်၏။ ဝိကာလေပိ၊ နေလွဲသော အခါ၌လည်း။ ဘုဉ္ဇန္တိ၊ စားကုန်၏။ မဇ္ဇမ္ပိ၊ သေရည် သေရက်ကိုလည်း။ ပိဝန္တိ၊ သောက်ကုန်၏။ မာလာဂန္ဓဝိလေပနမ္ပိ၊ ပန်း နံ့သာ နံ့သာပျောင်းကိုလည်း။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ နစ္စန္တိပိ၊ ကလည်း ကကုန်၏။ ဂါယန္တိပိ၊ သီလည်း သီကုန်၏။ ဝါဒေန္တိပိ၊ တီးမှုတ်လည်း တီးမှုတ်ကုန်၏။ လာသေန္တိပိ၊ စံပယ်လည်း စံပယ်ကုန်၏။ နစ္စန္တိယာပိ၊ ကသော မိန်းမ၏လည်း။ ပုရတော ဝါ၊ ရှေ့၌လည်းကောင်း။ ပစ္ဆတော ဝါ၊ နောက်၌လည်းကောင်း။ ဂစ္ဆန္တာ၊ သွားကုန်သည်ဖြစ်၍။ နစ္စန္တိ၊ ကကုန်၏။ နစ္စန္တိယာပိ၊ ကသော မိန်းမ၏လည်း။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဂါယန္တိ၊ သီကုန်၏။ နစ္စန္တိယာပိ၊ ကသော မိန်းမ၏လည်း။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဝါဒေန္တိ၊ တီးမှုတ်ကုန်၏။ နစ္စန္တိယာပိ၊ ကသော မိန်းမ၏လည်း။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ လာသေန္တိ၊ စံပယ်ကုန်၏။ ဂါယန္တိယာပိ၊ သီသော မိန်းမ၏လည်း။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ နစ္စန္တိ၊ ကကုန်၏။ ဂါယန္တိယာပိ၊ သီသော မိန်းမ၏လည်း။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဂါယန္တိ၊ သီကုန်၏။ ဂါယန္တိယာပိ၊ သီသော မိန်းမ၏လည်း။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဝါဒေန္တိ၊ တီးမှုတ်ကုန်၏။ ဂါယန္တိယာပိ၊ သီသော မိန်းမ၏လည်း။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ လာသေန္တိ၊ စံပယ်ကုန်၏။ ဝါဒေန္တိယာပိ၊ တီးမှုတ်သော မိန်းမ၏လည်း။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ နစ္စန္တိ၊ ကကုန်၏။ ဝါဒေန္တိယာပိ၊ တီးမှုတ်သော မိန်းမ၏လည်း။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဂါယန္တိ၊ သီကုန်၏။ ဝါဒေန္တိယာပိ၊ တီးမှုတ်သော မိန်းမ၏လည်း။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဝါဒေန္တိ၊ တီးမှုတ်ကုန်၏။ ဝါဒေန္တိယာပိ၊ တီးမှုတ်သော မိန်းမ၏လည်း။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ လာသေန္တိ၊ စံပယ်ကုန်၏။ လာသေန္တိယာပိ၊ စံပယ်သော မိန်းမ၏လည်း။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ နစ္စန္တိ၊ ကကုန်၏။ လာသေန္တိယာပိ၊ စံပယ်သော မိန်းမ၏လည်း။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဂါယန္တိ၊ သီကုန်၏။ လာသေန္တိယာပိ၊ စံပယ်သော မိန်းမ၏လည်း။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဝါဒေန္တိ၊ တီးမှုတ်ကုန်၏၊
လာသေန္တိယာပိ၊ စံပယ်သော မိန်းမ၏လည်း။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ လာသေန္တိ၊ စံပယ်ကုန်၏။ အဋ္ဌပဒေပိ၊ ရှစ်ကွက်ရေးချစ် တကျစ်၌လည်း။ ဇူတံ၊ အန်ကို။ ကီဠန္တိ၊ ကစားကုန်၏။ ဒသပဒေပိ၊ ဆယ်ကွက်ရေးချစ် တကျစ်၌လည်း။ ဇူတံ၊ အန်ကို။ ကီဠန္တိ၊ ကစားကုန်၏။ အာကာသေပိ၊ ကောင်းကင်၌လည်း။ ဇူတံ၊ အန်ကို။ ကီဠန္တိ၊ ကစားကုန်၏။ ပရိဟာရပထေပိ၊ ပုရွက်ဆိတ်ကြောင်းလိုက် သမုတ်ထိုက်သော ရှောင်လွှဲအပ်သော ခရီး၌လည်း။ ပရိဟရန္တာ၊ ရှောင်လွှဲအပ်သော ခရီးကို ရှောင်လွှဲကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကီဠန္တိ၊ ကစားကုန်၏။ သန္တိကာယပိ၊ အနီးအပါး ဇယ်ကို စက်သော အားဖြင့်လည်း။ ကီဠန္တိ၊ ကစားကုန်၏။ ခလိကာယပိ၊ အန်ပျဉ်ချပ်မှာ အန်စာဖြင့်လည်း။ ကီဠန္တိ၊ ကစားကုန်၏။ ဃဋိကာယပိ၊ တုတ်ရှည်နှင့် တုတ်တိုကို ခေါက်သဖြင့် ကျည်းသားတောက်ဟု သမုတ်အပ်သော ကစားခြင်းဖြင့်လည်း။ ကီဠန္တိ၊ ကစားကုန်၏။ သလာကဟတ္ထေနပိ၊ ဝါးခြမ်းစိတ်လက် ရိုက်နှက်ခတ်ပုတ်သဖြင့် အရုပ်ထင်စေခြင်းဖြင့်လည်း။ ကီဠန္တိ၊ ကစားကုန်၏။ အက္ခေနပိ၊ ခုံညင်းထိုးခြင်းဖြင့်လည်း။ ကီဠန္တိ၊ ကစားကုန်၏။ ပင်္ဂစီရေနပိ၊ ထန်းရွက်ဖက်ထုပ် ပစ်ပီမှုတ်သဖြင့်လည်း။ ကီဠန္တိ၊ ကစားကုန်၏။ ဝင်္ကကေနပိ၊ ထွန်ငယ်ဖြင့်လည်း။ ကီဠန္တိ၊ ကစားကုန်၏။ မောက္ခစိကာယပိ၊ ဂျွမ်းထိုးခြင်းဖြင့်လည်း။ ကီဠန္တိ၊ ကစားကုန်၏။ စိင်္ဂုလကေနပိ၊ ထန်းရွက်စကြာဖြင့်လည်း။ ကီဠန္တိ၊ ကစားကုန်၏။ ပတ္တာဠှကေနပိ၊ ဖက်ခွက်ဖြင့်လည်း။ ကီဠန္တိ၊ ကစားကုန်၏။ ရထကေနပိ၊ ရထားငယ်ဖြင့်လည်း။ ကီဠန္တိ၊ ကစားကုန်၏။ ဓနုကေနပိ၊ လေးငယ်ဖြင့်လည်း။ ကီဠန္တိ၊ ကစားကုန်၏။ အက္ခရိကာယပိ၊ ကျော ကောင်းကင်ထက် အက္ခရာကို သိသော ကစားခြင်းဖြင့်လည်း။ ကီဠန္တိ၊ ကစားကုန်၏။ မနေသိကာယပိ၊ စိတ်ပုန်း၍ ကစားခြင်းဖြင့်လည်း။ ကီဠန္တိ၊ ကစားကုန်၏။ ယထာဝဇ္ဇေနပိ၊ ကန်းယောင် ကုန်းယောင် ကွယောင်မူသော အခြင်းအရာဖြင့်လည်း။ ကီဠန္တိ၊ ကစားကုန်၏။ ဟတ္ထိသ္မိံပိ၊ ဆင်ကြန် အတတ်ကိုလည်း။ သိက္ခန္တိ၊ သင်ကုန်၏။ အဿသ္မိံပိ၊ မြင်းကြန် အတတ်ကိုလည်း။ သိက္ခန္တိ၊ သင်ကုန်၏။ ရထသ္မိံပိ၊ ရထား အတတ်ကိုလည်း။ သိက္ခန္တိ၊ သင်ကုန်၏။ ဓနုသ္မိံပိ၊ လေးအတတ်ကိုလည်း။ သိက္ခန္တိ၊ သင်ကုန်၏။ ထရုသ္မိံပိ၊ သန်လျက် အတတ်ကိုလည်း။ သိက္ခန္တိ၊ သင်ကုန်၏။ ဟတ္ထိဿပိ၊ ဆင်၏လည်း။ ပုရတော၊ ရှေး၌။ ဓာဝန္တိ၊ ပြေးကုန်၏။ အဿဿပိ၊ မြင်း၏လည်း။ ပုရတော၊ ရှေး၌။ ဓာဝန္တိ၊ ပြေးကုန်၏။ ရထဿပိ၊ ရထား၏လည်း။ ပုရတော၊ ရှေး၌။ ဓာဝန္တိ၊ ပြေးကုန်၏။ အာဓာဝန္တိပိ၊ ဆင်မြင်း ရထားတို့၏ ရှေးသို့လည်း ပြေးလာကုန်၏။ ဥဿေဠေန္တိပိ၊ ခုန်လွှားအားထုတ် သတ်ပုတ်ဟန်ကိုလည်း ပြုကုန်၏။ အပ္ဖေါဋေန္တိပိ၊ လက်ပန်းပေါက်လည်း ခတ်ကုန်၏။ နိဗ္ဗုဇ္ဈန္တိပိ၊ လက်ပန်းလည်း လုံးကုန်၏။ မုဋ္ဌီဟိပိ၊ လက်သီးတို့ဖြင့်လည်း။ ယုဇ္ဈန္တိ၊ ထိုးကုန်၏။ ရင်္ဂမဇ္ဈေပိ၊ တရားပွဲသဘင်၏ အလယ်၌လည်း။ သံဃာဋိံ၊ ဒုကုဋ်ကို။ ပတ္ထရိတွာ၊ ဖြန့်ခင်း၍။ နစ္စကိံ၊ ကချေသည်မကို။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ ဣဓ၊ ဤဖြန့်ခင်းသော ဒုကုဋ်၌။ နစ္စဿု၊ ကလော့၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ နလာဋိကံပိ၊ နဖူးတို့ခြင်းကိုလည်း။ ဒေန္တိ၊ ပေးကုန်၏။ ဝိဝိဓံ၊ အထူးထူးအပြားပြားများသော။ အနာစာရံပိ၊ မကျင့်အပ်သော အကျင့်ကိုလည်း။ အာစရန္တိ၊ ကျင့်ကုန်၏။
၄၃၂။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ကာသီသု၊ ကာသိတိုင်းတို့၌။ ဝဿံဝုဋ္ဌော၊ ဝါကျွတ်သည်ဖြစ်၍။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ကီဋာဂိရိ၊ ကီဋာဂိရိဇနပုဒ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုကီဋာဂိရိဇနပုဒ်ရှိရာ အရပ်သို့။ အဝသရိ၊ ရောက်လေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပုဗ္ဗဏှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်းကို ပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ပါသာဒိကေန၊ ကြည်ညိုဖွယ်ကို ဆောင်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဘိက္ကန္တေန၊ သွားသည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ပဋိက္ကန္တေန၊ နစ်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အာလောကိတေန၊ ရှေးသို့ ကြည့်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ဝိလောကိတေန၊ ထိုထိုအရပ်သို့ ကြည့်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ သမိဉ္ဇိတေန၊ ကွေးသည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ပသာရိတေန၊ ဆန့်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ဩက္ခိတ္တစက္ခု၊ အောက်သို့ချသော မျက်နှာရှိသည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ဣရိယာပထသမ္ပန္နော၊ ဣရိယာပုထ်နှင့် ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ကီဋာဂိရိံ၊ ကီဋဂိရိဇနပုဒ်သို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပါဝိသိ၊ ဝင်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အာဟံသု၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အဗလဗလော ဝိယ၊ အလွန်နူးညံ့သကဲ့သို့သော။ မန္ဒမန္ဒော ဝိယ၊ အလွန်ဖြည်းညှင်းသကဲ့သို့သော။ ဘာကုဋိကဘာကုဋိကော ဝိယ၊ အလွန်မျက်မှောင်ကြုတ်သကဲ့သို့သော။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ကော၊ အဘယ်ရဟန်းနည်း။ ကော၊ အဘယ်လူသည်။ ဥပဂတဿ၊ အိမ်သို့ ကပ်သော။ ဣမဿ၊ ဤရဟန်းအား။ ပိဏ္ဍကံ၊ ဆွမ်းကို။ ဒဿတိ၊ လှူလတ္တံ့နည်း။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ အယျာ၊ အရှင်ဖြစ်ကုန်သော။ အဿဇိပုနဗ္ဗသုကာ ပန၊ အဿဇိပုနဗ္ဗသုက အမည်ရှိသော ရဟန်းတို့သည်ကား။ သဏှာ၊ နူးညံ့သိမ်မွေ့ကုန်၏။ သခိလာ၊ ပြေပြစ်ကုန်၏။ သုခသမ္ဘာသာ၊ ပြောလွယ်ဆိုလွယ် ရှိကုန်၏။ မိဟိတပုဗ္ဗင်္ဂမာ၊ ပြုံးခြင်းလျှင် ရှေ့သွားရှိကုန်၏။ ဧဟိသွာဂတဝါဒိနော၊ လာလော့ ကောင်းစွာ လာခြင်းတည်းဟု ဆိုလေ့ရှိကုန်၏။ အဗ္ဘာကုဋိကာ၊ မျက်မှောက်ကြုတ်ခြင်းမှ ကင်းကုန်၏။ ဥတ္တာနမုခါ၊ ပေါ်သော မျက်နှာ ရှိကုန်၏။ ပုဗ္ဗဘာသိနော၊ ရှေးဦးစွာ ဆိုလေ့ရှိကုန်၏။ တေသံ ခေါ၊ ထိုအဿဇိပုနဗ္ဗသုကတို့အား။ ပိဏ္ဍော၊ ဆွမ်းကို။ ဒါတဗ္ဗော နာမ၊ လှူအပ်ကောင်း၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။
အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဥပါသကော၊ ဥပါသကာသည်။ ကီဋာဂိရိသ္မိံ၊ ကီဋာဂိရိဇနပုဒ်သို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရန္တံ၊ လှည့်လည်သော။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ အဒ္ဒသာ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်ပြီး၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုရဟန်းရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ပိဏ္ဍော၊ ဆွမ်းကို။ လဗ္ဘတိ အပိ၊ ရအပ်ပါ၏လော၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “အာဝုသော၊ ဥပါသကာ။ ပိဏ္ဍော၊ ဆွမ်းကို။ န ခေါ လဗ္ဘတိ၊ မရအပ်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဟိ၊ ကြွတော်မူလော့။ ဃရံ၊ အိမ်သို့။ ဂမိဿာမ၊ သွားကုန်အံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဥပါသကော၊ ထိုဥပါသကာသည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဃရံ၊ အိမ်သို့။ နေတွာ၊ ပင့်ဆောင်၍။ ဘောဇေတွာ၊ ဆွမ်းကျွေး၍။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အယျော၊ အရှင်သည်။ ကဟံ၊ အဘယ်အရပ်သို့။ ဂမိဿတိ၊ သွားလတ္တံ့နည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “အာဝုသော၊ ဥပါသကာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ သာဝတ္ထိံ ခေါ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့သာလျှင်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ ဂမိဿာမိ၊ သွားအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနေန၊ စကားဖြင့်၊
ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပါဒေ၊ ခြေတော်တို့ကို။ သိရသာ၊ ဦးဖြင့်။ ဝန္ဒ၊ ရှိခိုးလေလော့။ ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ဝဒေဟိ၊ လျှောက်ပါလေ။ ကိံ ဝဒေဟိ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်ရအံ့နည်း။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ကီဋာဂိရိသ္မိံ၊ ကီဋာဂိရိဇနပုဒ်၌။ အာဝါသော၊ ကျောင်းသည်။ ဒုဋ္ဌော၊ ပျက်စီး၏။ အဿဇိပုနဗ္ဗသုကာ နာမ၊ အဿဇိပုနဗ္ဗသုက အမည်ရှိကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ကီဋာဂိရိသ္မိံ၊ ကီဋာဂိရိဇနပုဒ်၌။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ အလဇ္ဇိနော၊ အရှက်မရှိကုန်သော။ ပါပဘိက္ခူ၊ ယုတ်မာသော ရဟန်းတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုအဿဇိပုနဗ္ဗသုကရဟန်းတို့သည်။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့ သဘောရှိသော။ အနာစာရံ၊ မကျင့်အပ်သော အကျင့်ကို။ အာစရန္တိ၊ ကျင့်ကုန်၏။ မာလာဝစ္ဆံ၊ ပန်းပင်ငယ်ကို။ ရောပေန္တိပိ၊ မိမိလည်း စိုက်ပျိုးကုန်၏။ ရောပါပေန္တိပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း စိုက်ပျိုးစေကုန်၏။ သိဉ္စန္တိပိ၊ မိမိလည်း ရေသွန်းလောင်းကုန်၏။ သိဉ္စာပေန္တိပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ရေသွန်းလောင်းစေကုန်၏၊ ။ပ။ ဝိဝိဓံ၊ အထူးထူးအပြားပြား များသော။ အနာစာရံပိ၊ မကျင့်အပ်သော အကျင့်ကိုလည်း။ အာစရန္တိ၊ ကျင့်ကုန်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယေပိ တေ မနုဿာ၊ အကြင်လူတို့သည်လည်း။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ သဒ္ဓါ၊ ယုံကြည်ကုန်သည်။ ပသန္နာ၊ ကြည်ညိုကုန်သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်ပြီ။ တေပိ၊ ထိုလူတို့သည်လည်း။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ အသဒ္ဓါ၊ မယုံကြည်ကုန်သည်။ အပ္ပသန္နာ၊ မကြည်ညိုကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ ယာနိပိ ဒါနပထာနိ၊ အကြင်အလှူဝတ်တို့သည်လည်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တာနိပိ၊ ထိုအလှူဝတ်တို့သည်လည်း။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ ဥပစ္ဆိန္နာနိ၊ ပြတ်ကုန်ပြီ။ ပေသလာ၊ သီလကို ချစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ရိဉ္စန္တိ၊ ဆိတ်ကုန်၏။ ပါပဘိက္ခူ၊ ယုတ်မာသော ရဟန်းတို့သည်။ နိဝသန္တိ၊ နေကုန်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သာဓု၊ တောင်းပန်ပါ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ ကီဋာဂိရိသ္မိံ၊ ကီဋာဂိရိဇနပုဒ်၌။ အယံ အာဝါသော၊ ဤကျောင်းသည်။ သဏ္ဌဟေယျ၊ ကောင်းစွာတည်ရာ၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ ကီဋာဂိရိံ၊ ကီဋာဂိရိဇနပုဒ်သို့။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ပဟိဏေယျ၊ စေတော်မူပါလော့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေဟိ၊ လျှောက်ပါလေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။
“အာဝုသော၊ ဥပါသကာ။ ဧဝံ၊ ကောင်းပြီ၊” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ သော ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းသည်။ တဿ ဥပါသကဿ၊ ထိုဥပါသကာအား။ ပဋိဿုတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သာဝတ္ထိ၊ သာဝတ္ထိပြည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုသာဝတ္ထိပြည်ရှိရာ အရပ်သို့။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲသွား၏။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်အားဖြင့်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သာဝတ္ထိ၊ သာဝတ္ထိပြည်သည်။ ဇေတဝနံ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်သည်။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမော၊ အရံသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဘဂဝန္တာနံ၊ ဘုန်းတော်ကြီးကုန်သော။ ဗုဒ္ဓါနံ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့အား။ အာဂန္တုကေဟိ၊ ဧည့်သည်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ယံ ပဋိသမ္မောဒိတုံ ယံ ပဋိသမ္မောဒနံ၊ အကြင်ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟောခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧတံ၊ ဤဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟောခြင်းသည်။ ဘဂဝန္တာနံ၊ ဘုန်းတော်ကြီးကုန်သော။ ဗုဒ္ဓါနံ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့၏။ အာစိဏ္ဏံ ခေါ ပန၊ အလေ့အကျက်တော်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ခမနီယံ၊ ခံ့ကျန်းပါ၏လော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ယာပနီယံ၊ မျှတပါ၏လော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ အပ္ပကိလမထေန၊ မပင်ပန်းသဖြင့်။ အဒ္ဓါနံ၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့။ အာဂတော၊ လာခဲ့ရသည်။ အသိ၊ ဖြစ်ပါ၏လော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ကုတော စ၊ အဘယ်အရပ်မှလည်း။ အာဂစ္ဆသိ၊ လာခဲ့သနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခမနီယံ၊ ခံ့ကျန်းပါ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယာပနီယံ၊ မျှတပါ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အပ္ပကိလမထေန၊ မပင်ပန်းသဖြင့်။ အဒ္ဓါနံ၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့။ အာဂတော၊ လာခဲ့ရပါ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကာသီသု၊ ကာသိတိုင်းတို့၌။ ဝဿံဝုဋ္ဌော၊ ဝါကျွတ်သည်ဖြစ်၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ အာဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ကီဋာဂိရိ၊ ကီဋာဂိရိဇနပုဒ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုကီဋာဂိရိဇနပုဒ်သို့။ အဝသရိံ၊ ရောက်ပြီ။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပုဗ္ဗဏှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ကီဋာဂိရိံ၊ ကီဋာဂိရိဇနပုဒ်သို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပါဝိသိံ၊ ဝင်ပြီ။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဥပါသကော၊ ဥပါသကာသည်။ ကီဋာဂိရိသ္မိံ၊ ကီဋာဂိရိဇနပုဒ်၌။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရန္တံ၊ လှည့်လည်သော။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ အဒ္ဒသာ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်ပြီး၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအကျွန်ုပ်ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လာ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လာပြီး၍။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ‘ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ပိဏ္ဍော၊ ဆွမ်းကို။ လဗ္ဘတိ အပိ၊ ရအပ်ပါ၏လော။ ’ ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ‘အာဝုသော၊ ဥပါသကာ။ ပိဏ္ဍော၊ ဆွမ်းကို။ န ခေါ လဗ္ဘတိ၊ မရအပ်။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ ‘ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဟိ၊ ကြွတော်မူလော့။ ဃရံ၊ အိမ်သို့။ ဂမိဿာမ၊ သွားကုန်အံ့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဥပါသကော၊ ထိုဥပါသကာသည်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဃရံ၊ အိမ်သို့။ နေတွာ၊ ပင့်ဆောင်၍။ ဘောဇေတွာ၊ ဆွမ်းကျွေး၍။ ‘ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အယျော၊ အရှင်သည်။ ကဟံ၊ အဘယ်ရပ်သို့။ ဂမိဿတိ၊ သွားလတ္တံ့နည်း။ ’ ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ‘အာဝုသော၊ ဥပါသကာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ သာဝတ္ထိံ ခေါ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့သာလျှင်။ ဂမိဿာမိ၊ သွားအံ့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ ‘ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနေန၊ စကားဖြင့်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပါဒေ၊ ခြေတော်တို့ကို။ သိရသာ၊ ဦးဖြင့်။ ဝန္ဒ၊ ရှိခိုးပါလော့။ ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ဝဒေဟိ၊ လျှောက်ပါလေ။ ကိံ ဝဒေဟိ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်ရအံ့နည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ကီဋာဂိရိသ္မိံ၊ ကီဋာဂီရိဇနပုဒ်၌။ အာဝါသော၊ ကျောင်းသည်။ ဒုဋ္ဌော၊ ပျက်စီး၏။ အဿဇိပုနဗ္ဗသုကာ နာမ၊ အဿဇိပုနဗ္ဗသုက အမည်ရှိကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ကီဋာဂိရိသ္မိံ၊ ကီဋာဂိရိဇနပုဒ်၌။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ အလဇ္ဇိနော၊ အရှက်မရှိကုန်သော။ ပါပဘိက္ခူ၊ ယုတ်မာသော ရဟန်းတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုအဿဇိနပုဗ္ဗသုကရဟန်းတို့သည်။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ အနာစာရံ၊ မကျင့်အပ်သော အကျင့်ကို။ အာစရန္တိ၊ ကျင့်ကုန်၏။ မာလာဝစ္ဆံ၊ ပန်းပင်ငယ်ကို။ ရောပေန္တိပိ၊ မိမိလည်း စိုက်ပျိုးကုန်၏။ ရောပါပေန္တိပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း စိုက်ပျိုးစေကုန်၏။ သိဉ္စန္တိပိ၊ မိမိလည်း ရေသွန်းလောင်းကုန်၏။ သိဉ္စာပေန္တိပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ရေသွန်းလောင်းစေကုန်၏၊ ။ပ။ဝိဝိဓံ- အထူးထူးအပြားပြား များသော။ အနာစာရံပိ၊ မကျင့်အပ်သော အကျင့်ကိုလည်း။ အာစရန္တိ၊ ကျင့်ကုန်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ယေပိ တေ မနုဿာ၊ အကြင်လူတို့သည်လည်း။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ သဒ္ဓါ၊ ယုံကြည်ကုန်သည်။ ပသန္နာ၊ ကြည်ညိုကုန်သည်၊
အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေပိ၊ ထိုလူတို့သည်လည်း။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ အသဒ္ဓါ၊ မယုံကြည်ကုန်သည်။ အပ္ပသန္နာ၊ မကြည်ညိုကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ ယာနိပိ တာနိ ဒါနပထာနိ၊ အကြင်အလှူဝတ်တို့သည်လည်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တာနိပိ၊ ထိုအလှူဝတ်တို့သည်လည်း။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ ဥပစ္ဆိန္နာနိ၊ ပြတ်ကုန်ပြီ။ ပေသလာ၊ သီလကို ချစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ရိဉ္စန္တိ၊ ဆိတ်ကုန်၏။ ပါပဘိက္ခူ၊ ယုတ်မာသော ရဟန်းတို့သည်။ နိဝသန္တိ၊ နေကုန်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သာဓု၊ တောင်းပန်ပါ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ ကီဋာဂိရိသ္မိံ၊ ကီဋာဂိရိဇနပုဒ်၌။ အယံ အာဝါသော၊ ဤကျောင်းသည်။ သဏ္ဌဟေယျ၊ ကောင်းစွာ တည်ရာ၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ ကီဋာဂိရိံ၊ ကီဋာဂိရိဇနပုဒ်သို့။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ပဟိဏေယျ၊ စေတော်မူပါလော့၊” ဣတိ ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ဝဒေဟိ၊ လျှောက်ပါလေလော့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တတော၊ ထိုအရပ်မှ။ အာဂစ္ဆာမိ၊ လာခဲ့ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။
၄၃၃။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ သန္နိပါတာပေတွာ၊ စည်းဝေးစေ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ကိံ ပဋိပုစ္ဆိ၊ အဘယ်သို့ မေးတော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဿဇိပုနဗ္ဗသုကာ နာမ၊ အဿဇိပုနဗ္ဗသုက အမည်ရှိသော ရဟန်းတို့သည်။ ကီဋာဂိရိသ္မိံ၊ ကီဋာဂိရိဇနပုဒ်၌။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ အလဇ္ဇိနော၊ အရှက်မရှိကုန်သော။ ပါပဘိက္ခူ၊ ယုတ်မာသော ရဟန်းတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုအဿဇိပုနဗ္ဗသုက ရဟန်းတို့သည်။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ အနာစာရံ၊ မကျင့်အပ်သော အကျင့်ကို။ အာစရန္တိ၊ ကျင့်ကုန်၏။ မာလာဝစ္ဆံ၊ ပန်းပင်ငယ်ကို။ ရောပေန္တိပိ၊ မိမိလည်း စိုက်ပျိုးကုန်၏။ ရောပါပေန္တိပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း စိုက်ပျိုးစေကုန်၏။ သိဉ္စန္တိပိ၊ မိမိလည်း ရေသွန်းလောင်းကုန်၏။ သိဉ္စာပေန္တိပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ရေသွန်းလောင်းစေကုန်၏။ ။ပ။ ဝိဝိဓံ၊ အထူးထူးအပြားပြား များသော။ အနာစာရံပိ၊ မကျင့်အပ်သော အကျင့်ကိုလည်း။ အာစရန္တိ၊ ကျင့်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယေပိ တေ မနုဿာ၊ အကြင်လူတို့သည်လည်း။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ သဒ္ဓါ၊ ယုံကြည်ကုန်သည်။ ပသန္နာ၊ ကြည်ညိုကုန်သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေပိ မနုဿာ၊ ထိုလူတို့သည်လည်း။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ အသဒ္ဓါ၊ မယုံကြည်ကုန်သည်။ အပ္ပသန္နာ၊ မကြည်ညိုကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ ယာနိပိ တာနိ ဒါနပထာနိ၊ အကြင်အလှူဝတ်တို့သည်လည်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တာနိပိ၊ ထိုအလှူဝတ်တို့သည်လည်း။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ ဥပစ္ဆိန္နာနိ၊ ပြတ်ကုန်ပြီ။ ပေသလာ၊ သီလကို ချစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ရိဉ္စန္တိ၊ ဆိတ်ကုန်၏။ ပါပဘိက္ခူ၊ ယုတ်မာသော ရဟန်းတို့သည်။ နိဝသန္တိ၊ နေကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တေ မောဃပုရိသာ၊ ထိုမဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့သည်။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ အနာစာရံ၊ မကျင့်အပ်သော အကျင့်ကို။ အာစရိဿန္တိ နာမ၊ ကျင့်ကုန်ဘိသနည်း။ မာလာဝစ္ဆံ၊ ပန်းပင်ငယ်ကို။ ရောပေဿန္တိပိ နာမ၊ မိမိလည်း စိုက်ပျိုးကုန်ဘိသနည်း။ ရောပါပေဿန္တိပိ နာမ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း စိုက်ပျိုးစေကုန်ဘိသနည်း။ သိဉ္စိဿန္တိပိ နာမ၊ မိမိလည်း ရေသွန်းလောင်းကုန်ဘိသနည်း။ သိဉ္စာပေဿန္တိပိ နာမ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ရေသွန်းလောင်းစေကုန်ဘိသနည်း။ ဩစိနိဿန္တိပိ နာမ၊ မိမိလည်း ဆွတ်ကုန်ဘိသနည်း။ ဩစိနာပေဿန္တိပိ နာမ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ဆွတ်စေကုန်ဘိသနည်း။ ဂန္ထိဿန္တိပိ နာမ၊ မိမိလည်း သီကုံးကုန်ဘိသနည်း။ ဂန္ထာပေဿန္တိပိ နာမ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း သီကုံးစေကုန်ဘိသနည်း။ ဧကတောဝဏ္ဋိကမာလံ၊ တစ်ဖက်ပွင့်ညှာဆိုင်သော ပန်းကုံးကို။ ကရိဿန္တိပိ နာမ၊ မိမိလည်း ပြုကုန်ဘိသနည်း။ ကာရာပေဿန္တိပိ နာမ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပြုစေကုန်ဘိသနည်း။ ဥဘတောဝဏ္ဋိကမာလံ၊ နှစ်ဖက်ပွင့်ညှာဆိုင်သော ပန်းကုံးကို။ ကရိဿန္တိပိ နာမ၊ မိမိလည်း ပြုကုန်ဘိသနည်း။ ကာရာပေဿန္တိပိ နာမ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပြုစေကုန်ဘိသနည်း။ မဉ္ဇရိကံ၊ ပန်းခိုင်ကို။ ကရိဿန္တိပိ နာမ၊ မိမိလည်း ပြုကုန်ဘိသနည်း။ ကာရာပေဿန္တိပိ နာမ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပြုစေကုန်ဘိသနည်း။ ဝိဓူတိကံ၊ ပန်းလက်ကောက်ကို။ ကရိဿန္တိပိ နာမ၊ မိမိလည်း ပြုကုန်ဘိသနည်း။ ကာရာပေဿန္တိပိ နာမ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပြုစေကုန်ဘိသနည်း။ ဝဋံသကံ၊ ပန်းဦးဆောက်ကို။ ကရိဿန္တိပိ နာမ၊ မိမိလည်း ပြုကုန်ဘိသနည်း။ ကာရာပေဿန္တိပိ နာမ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပြုစေကုန်ဘိသနည်း။ တေ၊ ထိုအဿဇိပုနဗ္ဗသုကရဟန်းတို့သည်။ ကုလိတ္ထီနံ၊ အမျိုး အိမ်ရှင်မတို့၏လည်းကောင်း။ ကုလဓီတာနံ၊ အမျိုးသမီး အပျိုကြီးတို့၏လည်းကောင်း။ ကုလကုမာရီနံ၊ အမျိုးသမီး အပျိုငယ်တို့၏လည်းကောင်း။ ကုလသုဏှာနံ၊ အမျိုးချွေးမတို့၏လည်းကောင်း။ ကုလဒါသီနံ၊ အမျိုးကျွန်မတို့၏လည်းကောင်း။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဧကတောဝဏ္ဋိကမာလံ၊ တစ်ဖက်ပွင့်ညှာဆိုင်သော ပန်းကုံးကို။ ဟရိဿန္တိပိ နာမ၊ မိမိလည်း ပို့ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း။ ဟာရာပေဿန္တိပိ နာမ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပို့ဆောင်စေကုန်ဘိသနည်း။ ဥဘတောဝဏ္ဋိကမာလံ၊ နှစ်ဖက်ပွင့်ညှာဆိုင်သော ပန်းကုံးကို။ ဟရိဿန္တိပိ နာမ၊ မိမိလည်း ပို့ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း။ ဟာရာပေဿန္တိပိ နာမ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပို့ဆောင်စေကုန်ဘိသနည်း။ မဉ္ဇရိကံ၊ ပန်းခိုင်ကို။ ဟရိဿန္တိပိ နာမ၊ မိမိလည်း ပို့ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း။ ဟာရာပေဿန္တိပိ နာမ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပို့ဆောင်စေကုန်ဘိသနည်း။ ဝိဓူတိကံ၊ ပန်းလက်ကောက်ကို။ ဟရိဿန္တိပိ နာမ၊ မိမိလည်း ပို့ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း။ ဟာရာပေဿန္တိပိ နာမ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပို့ဆောင်စေကုန်ဘိသနည်း။ ဝဋံသကံ၊ ဦးဆောက်ပန်းကို။ ဟရိဿန္တိပိ နာမ၊ မိမိလည်း ပို့ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း။ ဟာရာပေဿန္တိပိ နာမ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပို့ဆောင်စေကုန်ဘိသနည်း။ အာဝေဠံ၊ နားသွယ်ပန်းကို။ ဟရိဿန္တိပိ နာမ၊ မိမိလည်း ပို့ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း။ ဟာရာပေဿန္တိပိ နာမ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပို့ဆောင်စေကုန်ဘိသနည်း။ ဥရစ္ဆဒံ၊ ရင်လွှမ်းပန်းကို။ ဟရိဿန္တိပိ နာမ၊ မိမိလည်း ပို့ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း။ ဟာရာပေဿန္တိပိ နာမ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပို့ဆောင်စေကုန်ဘိသနည်း။ တေ၊ ထိုအဿဇိပုနဗ္ဗသုကရဟန်းတို့သည်။ ကုလိတ္ထီဟိ၊ အမျိုးအိမ်ရှင်မတို့နှင့်လည်းကောင်း။ ကုလဓီတာဟိ၊ အမျိုးသမီး အပျိုကြီးတို့နှင့်လည်းကောင်း။ ကုလကုမာရီဟိ၊ အမျိုးသမီး အပျိုငယ်တို့နှင့်လည်းကောင်း။ ကုလသုဏှာဟိ၊ အမျိုးချွေးမတို့နှင့်လည်းကောင်း။ ကုလဒါသီဟိ၊ အမျိုးကျွန်မတို့နှင့်လည်းကောင်း။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကဘာဇနေပိ၊ တစ်ခုသော ခွက်၌လည်း။ ဘုဉ္ဇိဿန္တိ နာမ၊ စားကုန်ဘိသနည်း။ ဧကထာလကေပိ၊ တစ်ခုသော ရေခွက်၌လည်း။ ပိဝိဿန္တိ နာမ၊ သောက်ကုန်ဘိသနည်း။ ဧကာသနေပိ၊ တစ်ခုသော နေရာ၌လည်း။ နိသီဒိဿန္တိ နာမ၊ ထိုင်နေကုန်ဘိသနည်း။ ဧကမေဉ္စပိ၊ တစ်ခုသော ညောင်စောင်း၌လည်း။ တုဝဋ္ဋိဿန္တိ နာမ၊ အိပ်ကုန်ဘိသနည်း။ ဧကတ္ထရဏာပိ၊ တစ်ခုသော အခင်းရှိကုန်သည်ဖြစ်၍လည်း။ တုဝဋ္ဋိဿန္တိ နာမ၊ အိပ်ကုန်ဘိသနည်း။ ဧကပါဝုရဏာပိ၊ တစ်ခုသော အခြုံရှိသည်ဖြစ်၍လည်း။ တုဝဋ္ဋိဿန္တိ နာမ၊ အိပ်ကုန်ဘိသနည်း။ ဧကတ္ထရဏပါဝုရဏာပိ၊ တစ်ခုသော အခင်း တစ်ခုသော အခြုံရှိကုန်သည် ဖြစ်၍လည်း။ တုဝဋ္ဋိဿန္တိ နာမ၊ အိပ်ကုန်ဘိသနည်း။ ဝိကာလေပိ၊ နေလွဲသော အခါ၌လည်း။ ဘုဉ္ဇိဿန္တိ နာမ၊ စားကုန်ဘိသနည်း။ မဇ္ဇမ္ပိ၊ သေရည် သေရက်ကိုလည်း။ ပိဝိဿန္တိ နာမ၊ သောက်ကုန်ဘိသနည်း။ မာလာဂန္ဓဝိလေပနမ္ပိ၊ ပန်း နံ့သာ နံ့သာပျောင်းကိုလည်း။ ဓာရိဿန္တိ နာမ၊ ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း။ နစ္စိဿန္တိပိ နာမ၊ ကလည်း ကကုန်ဘိသနည်း၊
ဂါယိဿန္တိပိ နာမ၊ သီလည်း သီကုန်ဘိသနည်း။ ဝါဒေဿန္တိပိ နာမ၊ တီးမှုတ်လည်း တီးမှုတ်ကုန်ဘိသနည်း။ လာသေဿန္တိပိ နာမ၊ စံပယ်လည်း စံပယ်ကုန်ဘိသနည်း။ နစ္စန္တိယာပိ၊ ကသော မိန်းမ၏လည်း။ ပုရတော ဝါ၊ ရှေ့၌လည်းကောင်း။ ပစ္ဆတော ဝါ၊ နောက်၌လည်းကောင်း။ နစ္စိဿန္တိ နာမ၊ ကကုန်ဘိသနည်း။ နစ္စန္တိယာပိ၊ ကသော မိန်းမ၏လည်း။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဂါယိဿန္တိ နာမ၊ သီကုန်ဘိသနည်း။ နစ္စန္တိယာပိ၊ ကသော မိန်းမ၏လည်း။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဝါဒေဿန္တိ နာမ၊ တီးမှုတ်ကုန်ဘိသနည်း။ နစ္စန္တိယာပိ၊ ကသော မိန်းမ၏လည်း။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ လာသေဿန္တိ နာမ၊ စံပယ်ကုန်ဘိသနည်း။ ဂါယန္တိယာပိ၊ သီသော မိန်းမ၏လည်း။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ နစ္စိဿန္တိ နာမ၊ ကကုန်ဘိသနည်း။ ဂါယန္တိယာပိ၊ သီသော မိန်းမ၏လည်း။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဂါယိဿန္တိ နာမ၊ သီကုန်ဘိသနည်း။ ဂါယန္တိယာပိ၊ သီသော မိန်းမ၏လည်း။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဝါဒေဿန္တိ နာမ၊ တီးမှုတ်ကုန်ဘိသနည်း။ ဂါယန္တိယာပိ၊ သီသော မိန်းမ၏လည်း။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ လာသေဿန္တိ နာမ၊ စံပယ်ကုန်ဘိသနည်း။ ဝါဒေန္တိယာပိ၊ တီးမှုတ်သော မိန်းမ၏လည်း။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ နစ္စိဿန္တိ နာမ၊ ကကုန်ဘိသနည်း။ ဝါဒေန္တိယာပိ၊ တီးမှုတ်သော မိန်းမ၏လည်း။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဂါယိဿန္တိ နာမ၊ သီကုန်ဘိသနည်း။ ဝါဒေန္တိယာပိ၊ တီးမှုတ်သော မိန်းမ၏လည်း။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဝါဒေဿန္တိ နာမ၊ တီးမှုတ်ကုန်ဘိသနည်း။ ဝါဒေန္တိယာပိ၊ တီးမှုတ်သော မိန်းမ၏လည်း။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ လာသေဿန္တိ နာမ၊ စံပယ်ကုန်ဘိသနည်း။ လာသေန္တိယာပိ၊ စံပယ်သော မိန်းမ၏လည်း။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ နိစ္စိဿန္တိ နာမ၊ ကကုန်ဘိသနည်း။ လာသေန္တိယာပိ၊ စံပယ်သော မိန်းမ၏လည်း။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဂါယိဿန္တိ နာမ၊ သီကုန်ဘိသနည်း။ လာသေန္တိယာပိ၊ စံပယ်သော မိန်းမ၏လည်း။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဝါဒေဿန္တိ နာမ၊ တီးမှုတ်ကုန်ဘိသနည်း။ လာသေန္တိယာပိ၊ စံပယ်သော မိန်းမ၏လည်း။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ လာသေဿန္တိ နာမ၊ စံပယ်ကုန်ဘိသနည်း။ အဋ္ဌပဒေပိ၊ ရှစ်ကွက်ရေးချစ် တကျစ်၌လည်း။ ဇူတံ၊ အန်ကို။ ကီဠိဿန္တိ နာမ၊ ကစားကုန်ဘိသနည်း။ ဒသပဒေပိ၊ ဆယ်ကွက်ရေးချစ် တကျစ်၌လည်း။ ဇူတံ၊ အန်ကို။ ကီဠိဿန္တိ နာမ၊ ကစားကုန်ဘိသနည်း။ အာကာသေပိ၊ ကောင်းကင်၌လည်း။ ဇူတံ၊ အန်ကို။ ကီဠိဿန္တိ နာမ၊ ကစားကုန်ဘိသနည်း။ ပရိဟာရပထေပိ၊ ပုရွက်ဆိတ်ကြောင်းလိုက် သမုတ်ထိုက်သော ရှောင်လွှဲအပ်သော ခရီး၌လည်း။ ပရိဟရန္တာ၊ ရှောင်လွှဲအပ်သော ခရီးကို ရှောင်လွှဲကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကီဠိဿန္တိ နာမ၊ ကစားကုန်ဘိသနည်း။ သန္တိကာယပိ၊ အနီးအပါး ဇယ်ကို စက်သောအားဖြင့်လည်း။ ကီဠိဿန္တိ နာမ၊ ကစားကုန်ဘိသနည်း။ ခလိကာယပိ၊ အန်ပျဉ်ချပ်မှာ အန်စာဖြင့်လည်း။ ကီဠိဿန္တိ နာမ၊ ကစားကုန်ဘိသနည်း။ ဃဋိကာယပိ၊ တုတ်ရှည်နှင့် တုတ်တိုကို ခေါက်သဖြင့် ကျည်းသားတောက်ဟု သမုတ်အပ်သော ကစားခြင်းဖြင့်လည်း။ ကီဠိဿန္တိ နာမ၊ ကစားကုန်ဘိသနည်း။ သလာကဟတ္ထေနပိ၊ ဝါးခြမ်းစိတ်လက် ရိုက်နှက်ခတ်ပုတ်သဖြင့် အရုပ်ထင်စေခြင်းဖြင့်လည်း။ ကီဠိဿန္တိ နာမ၊ ကစားကုန်ဘိသနည်း။ အက္ခေနပိ၊ ခုံညင်းထိုးခြင်းဖြင့်လည်း။ ကီဠိဿန္တိ နာမ၊ ကစားကုန်ဘိသနည်း။ ပင်္ဂစီရေနပိ၊ ထန်းရွက်ဖက်ထုပ် ပစ်ပီမှုတ်သဖြင့်လည်း။ ကီဠိဿန္တိ နာမ၊ ကစားကုန်ဘိသနည်း။ ဝင်္ကကေနပိ၊ ထွန်ငယ်ဖြင့်လည်း။ ကီဠိဿန္တိ နာမ၊ ကစားကုန်ဘိသနည်း။ မောက္ခစိကာယပိ၊ ဂျွမ်းထိုးခြင်းဖြင့်လည်း။ ကီဠိဿန္တိ နာမ၊ ကစားကုန်ဘိသနည်း။ စိင်္ဂုလကေနပိ၊ ထန်းရွက်စကြာဖြင့်လည်း။ ကီဠိဿန္တိ နာမ၊ ကစားကုန်ဘိသနည်း။ ရထကေနပိ၊ ရထားငယ်ဖြင့်လည်း။ ကီဠိဿန္တိ နာမ၊ ကစားကုန်ဘိသနည်း။ ဓနုကေနပိ၊ လေးငယ်ဖြင့်လည်း။ ကီဠိဿန္တိ နာမ၊ ကစားကုန်ဘိသနည်း။ အက္ခရိကာယပိ၊ ကျောကောင်းကင်ထက် အက္ခရာကို သိသော ကစားခြင်းဖြင့်လည်း။ ကီဠိဿန္တိ နာမ၊ ကစားကုန်ဘိသနည်း။ မနေသိကာယပိ၊ စိတ်ပုန်း၍ ကစားခြင်းဖြင့်လည်း။ ကီဠိဿန္တိ နာမ၊ ကစားကုန်ဘိသနည်း။ ယထာဝဇ္ဇေနပိ၊ ကန်းယောင် ကုန်းယောင် ကွယောင်မူသော အခြင်းအရာဖြင့်လည်း။ ကီဠိဿန္တိ နာမ၊ ကစားကုန်ဘိသနည်း။ ဟတ္ထိသ္မိံပိ၊ ဆင်ကြန်အတတ်ကိုလည်း။ သိက္ခိဿန္တိ နာမ၊ သင်ကုန်ဘိသနည်း။ အဿသ္မိံပိ၊ မြင်းကြန်အတတ်ကိုလည်း။ သိက္ခိဿန္တိ နာမ၊ သင်ကုန်ဘိသနည်း။ ရထသ္မိံပိ၊ ရထား အတတ်ကိုလည်း။ သိက္ခိဿန္တိ နာမ၊ သင်ကုန်ဘိသနည်း။ ဓနုသ္မိံပိ၊ လေးအတတ်ကိုလည်း။ သိက္ခိဿန္တိ နာမ၊ သင်ကုန်ဘိသနည်း။ ထရုသ္မိံပိ၊ သန်လျက် အတတ်ကိုလည်း။ သိက္ခိဿန္တိ နာမ၊ သင်ကုန်ဘိသနည်း။ ဟတ္ထိဿပိ၊ ဆင်၏လည်း။ ပုရတော၊ ရှေ့၌။ ဓာဝိဿန္တိ နာမ၊ ပြေးကုန်ဘိသနည်း။ အဿဿပိ၊ မြင်း၏လည်း။ ပုရတော၊ ရှေး၌။ ဓာဝိဿန္တိ နာမ၊ ပြေးကုန်ဘိသနည်း။ ရထဿပိ၊ ရထား၏လည်း။ ပုရတော၊ ရှေး၌။ ဓာဝိဿန္တိ နာမ၊ ပြေးသွားကုန်ဘိသနည်း။ အာဓာဝိဿန္တိပိ နာမ၊ ရှေးရှု ပြေးလာကုန်ဘိသနည်း။ ဥဿေဠေဿန္တိပိ နာမ၊ ခုန်လွှားအားထုတ် သတ်ပုတ်ဟန်ကိုလည်း ပြုကုန်ဘိသနည်း။ အပ္ဖေါဋေဿန္တိပိ နာမ၊ လက်ပန်းပေါက်လည်း ခတ်ကုန်ဘိသနည်း။ နိဗ္ဗုဇ္ဈိဿန္တိပိ နာမ၊ လက်ပန်းလည်း လုံးကုန်ဘိသနည်း။ မုဋ္ဌီဟိပိ၊ လက်သီးတို့ဖြင့်လည်း။ ယုဇ္ဈိဿန္တိနာမ၊ ထိုးကုန်ဘိသနည်း။ ရင်္ဂမဇ္ဈေပိ၊ တရားပွဲသဘင်၏ အလယ်၌လည်း။ သံဃာဋိံ၊ ဒုကုဋ်ကို။ ပတ္ထရိတွာ၊ ဖြန့်ခင်း၍။ နိစ္စကိံ၊ ကခြေသည်မကို။ ‘ဘဂိနိ၊ နှမ။ ဣဓ၊ ဤဖြန့်ခင်းသော ဒုကုဋ်၌။ နစ္စဿု၊ ကလော့။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝက္ခန္တိ နာမ၊ ဆိုကုန်ဘိသနည်း။ နလာဋိကံပိ၊ နဖူးတို့ခြင်းကိုလည်း။ ဒဿန္တိ နာမ၊ ပေးကုန်ဘိသနည်း။ ဝိဝိဓံ၊ အထူးထူးအပြားပြား များသော။ အနာစာရံပိ၊ မကျင့်အပ်သော အကျင့်ကိုလည်း။ အာစရိဿန္တိ နာမ၊ ကျင့်ကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၍။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ သာရိပုတ္တမောဂ္ဂလ္လာနေ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာမောဂ္ဂလာန်တို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “သာရိပုတ္တာ၊ သာရိပုတ္တရာ မောဂ္ဂလာန်တို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဂစ္ဆထ၊ သွားကြလေကုန်။ ကီဋာဂိရိံ၊ ကီဋာဂိရိဇနပုဒ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွားကုန်၍။ အဿဇိပုနဗ္ဗသုကာနံ၊ အဿဇိပုနဗ္ဗသုက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ကီဋာဂိရိသ္မာ၊ ကီဋာဂိရိဇနပုဒ်မှ။ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မံ၊ နှင်ထုတ်ခြင်းအမှုကို။ ကရောထ၊ ပြုကြလေကုန်။ ဧတေ၊ ထိုအဿဇိပုနဗ္ဗသုကတို့သည်။ တုမှာကံ၊ သင်တို့၏။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကာ၊ အတူနေတပည့်တို့တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
“ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ အဿဇိပုနဗ္ဗသုကာနံ၊ အဿဇိပုနဗ္ဗသုက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ကီဋာဂိရိသ္မာ၊ ကီဋာဂိရိဇနပုဒ်မှ။ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မံ၊ နှင်ထုတ်ခြင်းအမှုကို။ ကရောမ၊ ပြုရကုန်အံ့နည်း။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ စဏ္ဍာ၊ ကြမ်းတမ်းကုန်၏။ ဖရုသာ၊ ကြမ်းကြုတ်ကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ “သာရိပုတ္တာ၊ သာရိပုတ္တရာ မောဂ္ဂလာန်တို့။ တေနဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဗဟုကေဟိ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဂစ္ဆထ၊ သွားကြကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ သာဓု၊ ကောင်းပါပြီ၊” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ သာရိပုတ္တမောဂ္ဂလ္လာနာ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာ မောဂ္ဂလာန်တို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ပစ္စဿောသုံ၊ ဝန်ခံကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ ကိံ ကာတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ ပြုအပ်သနည်း။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ အဿဇိပုနဗ္ဗသုကာ၊ အဿဇိပုနဗ္ဗသုက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ စောဒေတဗ္ဗာ၊ စောဒနာအပ်ကုန်၏။ စောဒေတွာ၊ စောဒနာကုန်ပြီး၍။ သာရေတဗ္ဗာ၊ အောက်မေ့စေအပ်ကုန်၏။ သာရေတွာ၊ အောက်မေ့စေကုန်ပြီး၍။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ ရောပေတဗ္ဗာ၊ တင်အပ်ကုန်၏။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ ရောပေတွာ၊ တင်၍။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း-
၄၃၄။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ အဿဇိပုနဗ္ဗသုကာ၊ အဿဇိပုနဗ္ဗသုက အမည်ရှိကုန်သော။ ဣမေ ဘိက္ခူ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ကုလဒူသကာ၊ ဒါယကာတို့၏ သဒ္ဓါတရားကို ဖျက်ဆီးတတ်ကုန်၏။ ပါပသမာစာရာ၊ ယုတ်မာသော အကျင့်ရှိကုန်၏။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့၏။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ သမာစရာ၊ အကျင့်တို့ကို။ ဒိဿန္တိ စေဝ၊ မြင်လည်း မြင်အပ်ကုန်၏။ သုယျန္တိ စ၊ ကြားလည်း ကြားအပ်ကုန်၏။ ဣမေဟိ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ဒုဋ္ဌာနိ၊ ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်သော။ ကုလာနိ စ၊ ဒါယကာတို့ကိုလည်း။ ဒိဿန္တိ စေဝ၊ မြင်လည်း မြင်အပ်ကုန်၏။ သုယျန္တိ စ၊ ကြားလည်း ကြားအပ်ကုန်၏။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ အဿဇိပုနဗ္ဗသုကာနံ၊ အဿဇိပုနဗ္ဗသုက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ကီဋာဂိရိသ္မာ၊ ကီဋာဂိရိဇနပုဒ်မှ။ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မံ၊ နှင်ထုတ်ခြင်း အမှုကို။ ‘အဿဇိပုနဗ္ဗသုကေဟိ၊ အဿဇိပုနဗ္ဗသုက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကီဋာဂိရိသ္မိံ၊ ကီဋာဂိရိဇနပုဒ်၌။ န ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ မနေအပ်။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကရေယျ၊ ပြုရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ အဿဇိပုနဗ္ဗသုကာ၊ အဿဇိပုနဗ္ဗသုက အမည်ရှိကုန်သော။ ဣမေ ဘိက္ခူ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ကုလဒူသကာ၊ ဒါယကာတို့၏ သဒ္ဓါတရားကို ဖျက်ဆီးတတ်ကုန်၏။ ပါပသမာစာရာ၊ ယုတ်မာသော အကျင့်ရှိကုန်၏။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့၏။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ သမာစာရာ၊ အကျင့်တို့ကို။ ဒိဿန္တိ စေဝ၊ မြင်လည်း မြင်အပ်ကုန်၏။ သုယျန္တိ စ၊ ကြားလည်း ကြားအပ်ကုန်၏။ ဣမေဟိ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ဒုဋ္ဌာနိ၊ ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်သော။ ကုလာနိ စ၊ ဒါယကာတို့ကိုလည်း။ ဒိဿန္တိ စေဝ၊ မြင်လည်း မြင်အပ်ကုန်၏။ သုယျန္တိ စ၊ ကြားလည်း ကြားအပ်ကုန်၏။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ အဿဇိပုနဗ္ဗသုကာနံ၊ အဿဇိပုနဗ္ဗသုက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ကီဋာဂိရိသ္မာ၊ ကီဋာဂိရိဇနပုဒ်မှ။ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မံ၊ နှင်ထုတ်ခြင်းအမှုကို။ ‘အဿဇိပုနဗ္ဗသုကေဟိ၊ အဿဇိပုနဗ္ဗသုက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကီဋာဂိရိသ္မိံ၊ ကီဋာဂိရိဇနပုဒ်၌။ န ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ မနေအပ်။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ ‘အဿဇိပုနဗ္ဗသုကာနံ၊ အဿဇိပုနဗ္ဗသုက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ကီဋာဂိရိသ္မာ၊ ကီဋာဂိရိဇနပုဒ်မှ။ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မဿ၊ နှင်ထုတ်ခြင်းအမှုကို။ အဿဇိပုနဗ္ဗသုကေဟိ၊ အဿဇိပုနဗ္ဗသုက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကီဋာဂိရိသ္မိံ၊ ကီဋာဂိရိဇနပုဒ်၌။ န ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ မနေအပ်။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကရဏံ၊ ပြုခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင်အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအနက်ကို။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏၊ ။ပ။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအနက်ကို။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့၊ ။ပ။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ အဿဇိပုနဗ္ဗသုကာနံ၊ အဿဇိပုနဗ္ဗသုက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ကီဋာဂိရိသ္မာ၊ ကီဋာဂိရိဇနပုဒ်မှ။ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မံ၊ နှင်ထုတ်ခြင်းအမှုကို။ ‘အဿဇိပုနဗ္ဗသုကေဟိ၊ အဿဇိပုနဗ္ဗသုက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကီဋာဂိရိသ္မိံ၊ ကီဋာဂိရိဇနပုဒ်၌။ န ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ မနေအပ်။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကတံ၊ ပြုအပ်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤနှစ်သက်သည်၏အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။
၄၃၅။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာရိပုတ္တမောဂ္ဂလ္လာနပ္ပမုခေါ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာ အရှင်မောဂ္ဂလာန် အမှူးရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃော၊ ရဟန်းအပေါင်းသည်။ ကီဋာဂိရိံ၊ ကီဋာဂိရိဇနပုဒ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွားကုန်၍။ ‘အဿဇိပုနဗ္ဗသုကေဟိ၊ အဿဇိပုနဗ္ဗသုက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကီဋာဂိရိသ္မိံ၊ ကီဋာဂိရိဇနပုဒ်၌။ န ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ မနေအပ်။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿဇိပုနဗ္ဗသုကာနံ၊ အဿဇိပုနဗ္ဗသုက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ကီဋာဂိရိသ္မာ၊ ကီဋာဂိရိဇနပုဒ်မှ။ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မံ၊ နှင်ထုတ်ခြင်းအမှုကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ တေ၊ ထိုအဿဇိပုနဗ္ဗသုကရဟန်းတို့သည်။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ပဗ္ဗဇနီယကမ္မကတာ၊ ပဗ္ဗာဇနီယကံကို ပြုအပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ န ဝတ္တန္တိ၊ မကျင့်ကုန်။ လောမံ၊ မာန်တည်းဟူသော အမွေးကို။ န ပါတေန္တိ၊ မချကုန်။ နေတ္ထာရံ၊ ကံမှ ထွက်မြောက်ကြောင်း ဖြစ်သော အကျင့်ကို။ န ဝတ္တန္တိ၊ မကျင့်ကုန်။ ဘိက္ခူ၊ ကံပြုသော ရဟန်းတို့ကို။ န ခမာပေန္တိ၊ သည်းမခံစေကုန်။ အက္ကောသန္တိ၊ ဆဲရေးကုန်၏။ ပရိဘာသန္တိ၊ ရေရွတ်ကုန်၏။ ဆန္ဒဂါမိတာ၊ ဆန္ဒာဂတိသို့ လိုက်သည်၏ အဖြစ်သို့လည်းကောင်း။ ဒေါသဂါမိတာ၊ ဒေါသာဂတိသို့ လိုက်သည်၏ အဖြစ်သို့လည်းကောင်း။ မောဟဂါမိတာ၊ မောဟာဂတိသို့ လိုက်သည်၏ အဖြစ်သို့လည်းကောင်း။ ဘယဂါမိတာ၊ ဘယာဂတိသို့ လိုက်သည်၏ အဖြစ်သို့လည်းကောင်း။ ပါပေန္တိ၊ ရောက်စေကုန်၏။ ပက္ကမန္တိပိ၊ အရပ်တစ်ပါးသို့လည်း ဖဲသွားကုန်၏။ ဝိဗ္ဘမန္တိပိ၊ လူလည်း ထွက်ကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ အလိုနည်းကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသောစကားကို ဆိုကုန်၏။ ကိံ ဥဇ္ဈာယျန္တိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့ကုန်သနည်း။ ကိံ ခိယျန္တိ၊ အဘယ်သို့ ရှုတ်ချကုန်သနည်း။ ကိံ ဝိပါစေန္တိ၊ အဘယ်သို့ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သနည်း။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အဿဇိပုနဗ္ဗသုကာ၊ အဿဇိပုနဗ္ဗသုက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မကတာ၊ ပဗ္ဗာဇနီယကံကို ပြုအပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ န ဝတ္တိဿန္တိ နာမ၊ မကျင့်ကုန်ဘိသနည်း။ လောမံ၊ မာန်တည်းဟူသော အမွေးကို။ န ပါတေဿန္တိ နာမ၊ မချကုန်ဘိသနည်း။ နေတ္ထာရံ၊ ကံမှ ထွက်မြောက်ကြောင်း ဖြစ်သော အကျင့်ကို။ န ဝတ္တိဿန္တိ နာမ၊ မကျင့်ကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခူ၊ ကံပြုသော ရဟန်းတို့ကို။ န ခမာပေဿန္တိ နာမ၊ သည်းမခံစေကုန်ဘိသနည်း။ အက္ကောသိဿန္တိ နာမ၊ ဆဲရေးကုန်ဘိသနည်း။ ပရိဘာသိဿန္တိ နာမ၊ ရေရွတ်ကုန်ဘိသနည်း။ ဆန္ဒဂါမိတာ၊ ဆန္ဒာဂတိသို့ လိုက်သည်၏ အဖြစ်သို့လည်းကောင်း။ ဒေါသဂါမိတာ၊ ဒေါသာဂတိသို့ လိုက်သည်၏ အဖြစ်သို့လည်ကောင်း။ မောဟဂါမိတာ၊ မောဟာဂတိသို့ လိုက်သည်၏ အဖြစ်သို့လည်းကောင်း။ ဘယဂါမိတာ၊ ဘယာဂတိသို့ လိုက်သည်၏ အဖြစ်သို့လည်းကောင်း။ ပါပေဿန္တိ နာမ၊ ရောက်စေကုန်ဘိသနည်း။ ပက္ကမိဿန္တိပိ နာမ၊ အရပ်တစ်ပါးသို့လည်း ဖဲသွားကုန်ဘိသနည်း၊
ဝိဗ္ဘမိဿန္တိပိ နာမ၊ လူလည်း ထွက်ကုန်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အဿဇိပုနဗ္ဗသုကေ၊ အဿဇိပုနဗ္ဗသုက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဿဇိပုနဗ္ဗသုကာ၊ အဿဇိပုနဗ္ဗသုက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မကတာ၊ ပဗ္ဗာဇနီယကံကို ပြုအပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ န ဝတ္တန္တိ၊ မကျင့်ကုန်၊ ။ပ။ ဝိဗ္ဘမန္တိပိ၊ လူလည်းထွက်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၄၃၆။ “ဘိက္ခု ပနေဝ၊ ရဟန်းသည်သာလျှင်။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဂါမံ ဝါ၊ ရွာကိုလည်းကောင်း။ နိဂမံ ဝါ၊ နိဂုံးကိုလည်းကောင်း။ ဥပနိဿာယ၊ အမှီပြု၍။ ကုလဒူသကော၊ ဒါယကာတို့၏ သဒ္ဓါတရားကို ဖျက်ဆီးသည်ဖြစ်၍။ ပါပသမာစာရော၊ ယုတ်မာသော အကျင့်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ တဿ ခေါ၊ ထိုရဟန်း၏သာလျှင်။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ သမာစာရာ၊ အကျင့်တို့ကို။ ဒိဿန္တိ စေဝ၊ မြင်လည်း မြင်အပ်ကုန်၏။ သုယျန္တိ စ၊ ကြားလည်း ကြားအပ်ကုန်၏။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဒုဋ္ဌာနိ၊ ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်သော။ ကုလာနိ စ၊ ဒါယကာတို့ကိုလည်း။ ဒိဿန္တိ စေဝ၊ မြင်လည်း မြင်အပ်ကုန်၏။ သုယျန္တိ စ၊ ကြားလည်း ကြားအပ်ကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ ဘိက္ခူဟိ၊ တစ်ပါးကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာသနည်း။ ‘အာယသ္မာ ခေါ၊ အရှင်သည်သာလျှင်။ ကုလဒူသကော၊ ဒါယကာတို့၏ သဒ္ဓါတရားကို ဖျက်ဆီးတတ်၏။ ပါပသမာစာရော၊ ယုတ်မာသော အကျင့်ရှိ၏။ အာယသ္မတော ခေါ၊ အရှင်၏သာလျှင်။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ သမာစာရာ၊ အကျင့်တို့ကို။ ဒိဿန္တိ စေဝ၊ မြင်လည်း မြင်အပ်ကုန်၏။ သုယျန္တိ စ၊ ကြားလည်း ကြားအပ်ကုန်၏။ အာယသ္မတာ၊ အရှင်သည်။ ဒုဋ္ဌာနိ၊ ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်သော။ ကုလာနိ စ၊ ဒါယကာတို့ကိုလည်း။ ဒိဿန္တိစေဝ၊ မြင်လည်း မြင်အပ်ကုန်၏။ သုယျန္တိ စ၊ ကြားလည်း ကြားအပ်ကုန်၏။ အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ ဣမမှာ အာဝါသာ၊ ဤကျောင်းမှ။ ပက္ကမတု၊ ဖဲလော့။ တေ၊ သင့်အား။ ဣဓ၊ ဤကျောင်း၌။ ဝါသေန၊ နေသဖြင့်။ အလံ၊ အကျိုးမရှိ။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လျှင်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝုစ္စမာနော၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုငြားအံ့။ ကိံ ဝဒေယျ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ ‘ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဆန္ဒဂါမိနော စ၊ ဆန္ဒာဂတိသို့လည်း လိုက်ကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဒေါသဂါမိနော စ၊ ဒေါသာဂတိသို့လည်း လိုက်ကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ မောဟဂါမိနော စ၊ မောဟာဂတိသို့လည်း လိုက်ကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘယဂါမိနော စ၊ ဘယာဂတိသို့လည်း လိုက်ကုန်၏။ တာဒိသိကာယ၊ ထိုသို့ သဘောရှိသော။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကြောင့်။ ဧကစ္စံ၊ အချို့သော ရဟန်းကို။ ပဗ္ဗာဇေန္တိ၊ နှင်ထုတ်ကုန်၏။ ဧကစ္စံ၊ အချို့သော ရဟန်းကို။ န ပဗ္ဗာဇေန္တိ၊ မနှင်ထုတ်ကုန်။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုငြားအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာသနည်း။ ‘အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မာ အဝစ၊ မဆိုလင့်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ န စ ဆန္ဒဂါမိနော၊ ဆန္ဒာဂတိသို့လည်း မလိုက်ကုန်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ န စ ဒေါသဂါမိနော၊ ဒေါသာဂတိသို့လည်း မလိုက်ကုန်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ န စ မောဟဂါမိနော၊ မောဟာဂတိသို့လည်း မလိုက်ကုန်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ န စ ဘယဂါမိနော၊ ဘယာဂတိသို့လည်း မလိုက်ကုန်။ အာယသ္မာ ခေါ၊ အရှင်သည်သာလျှင်။ ကုလဒူသကော၊ ဒါယကာတို့၏ သဒ္ဓါတရားကို ဖျက်ဆီးတတ်၏။ ပါပသမာစာရော၊ ယုတ်မာသော အကျင့်ရှိ၏။ အာယသ္မတော ခေါ၊ အရှင်၏သာလျှင်။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ သမာစာရာ၊ အကျင့်တို့ကို။ ဒိဿန္တိ စေဝ၊ မြင်လည်း မြင်အပ်ကုန်၏။ သုယျန္တိ စ၊ ကြားလည်း ကြားအပ်ကုန်၏။ အာယသ္မတာ၊ အရှင်သည်။ ဒုဋ္ဌာနိ၊ ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်သော။ ကုလာနိ စ၊ ဒါယကာတို့ကိုလည်း။ ဒိဿန္တိ စေဝ၊ မြင်လည်း မြင်အပ်ကုန်၏။ သုယျန္တိ စ၊ ကြားလည်း ကြားအပ်ကုန်၏။ အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ ဣမမှာ အာဝါသာ၊ ဤကျောင်းမှ။ ပက္ကမတု၊ ဖဲလော့။ တေ၊ သင်အား။ ဣဓ၊ ဤကျောင်း၌။ ဝါသေန၊ နေသဖြင့်။ အလံ၊ အကျိုးမရှိ။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လျှင်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝုစ္စမာနော၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ တထေဝ၊ ထို့အတူသာလျှင်။ ပဂ္ဂဏှေယျ၊ ချီးမြှင့်ငြားအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ယာဝတတိယံ၊ သုံးကြိမ်တိုင်အောင်။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘာသိတဗ္ဗော၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်၏။ ယာဝတတိယံ၊ သုံးကြိမ်တိုင်အောင်။ သမနုဘာသီယမာနော၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်သည်ရှိသော်။ တံ၊ ထိုအယူကို။ စေ ပဋိနိဿဇ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ စွန့်ငြားအံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့အယူကို စွန့်ခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ မစွန့်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သံဃာဒိသေသော၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိနိကာယော၊ အာပတ်အပေါင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၄၃၇။ ဘိက္ခု ပနေ၀ အညတရံ ဂါမံ ဝါ နိဂမံ ဝါတိ၊ ဘိက္ခု ပနေ၀ အညတရံ ဂါမံ ဝါ နိဂမံ ဝါ- ဟူသည်ကား။ ဂါမောပိ၊ ရွာသည်လည်းကောင်း။ နိဂမောပိ၊ နိဂုံးသည်လည်းကောင်း။ နဂရံပိ၊ မြို့သည်လည်းကောင်း။ ဂါမော စေဝ၊ ရွာလည်း မည်၏။ နိဂမော စ၊ နိဂုံးလည်း မည်၏။
ဥပနိဿာယ ဝိဟရတီတိ၊ ဥပနိဿာယ ဝိဟရတိ- ဟူသည်ကား။ တတ္ထ၊ ထိုရွာနိဂုံးမြို့၌။ ပဋိဗဒ္ဓါ၊ စပ်ကုန်သော။ စီဝရပိဏ္ဍပါတသေနာသနဂိလာနပ္ပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရာ၊ သင်္ကန်း ဆွမ်း ကျောင်း သူနာ၏ အထောက်အပံ့ အသက်၏ အရံအတားဖြစ်သော ဆေးရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။
ကုလံ နာမ၊ ကုလ မည်သည်ကား။ ကုလာနိ၊ အမျိုးတို့သည်။ ခတ္တိယကုလံ၊ မင်းမျိုးလည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏကုလံ၊ ပုဏ္ဏားမျိုးလည်းကောင်း။ ဝေဿကုလံ၊ ကုန်သည်မျိုးလည်းကောင်း။ သုဒ္ဒကုလံ၊ သူဆင်းရဲမျိုးလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတ္တာရိ၊ လေးပါးတို့တည်း။
ကုလဒူသကောတိ၊ ကုလဒူသကော- ဟူသည်ကား။ ပုပ္ဖေန ဝါ၊ ပန်းပေးသဖြင့်လည်းကောင်း။ ဖလေန ဝါ၊ သစ်သီးပေးသဖြင့်လည်းကောင်း။ စုဏ္ဏေန ဝါ၊ ကသယ်မှုန့်ပေးသဖြင့်လည်းကောင်း။ မတ္တိကာယ ဝါ၊ မြေညက်ပေးသဖြင့်လည်းကောင်း။ ဒန္တကဋ္ဌေန ဝါ၊ ဒန်ပူပေးသဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝေဠုယာ ဝါ၊ ဝါးပေးသဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝေဇ္ဇိကာယ ဝါ၊ ဆေးကုသဖြင့် လည်းကောင်း။ ဇင်္ဃပေသနိကေန ဝါ၊ မြင်းခေါင်းဖြင့် အစေအပါးခံ၍ သွားခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ကုလာနိ၊ အမျိုးတို့ကို။ ဒူသေတိ၊ ဖျက်ဆီး၏။
ပါပသမာစာရောတိ၊ ပါပသမာစာရ- ဟူသည်ကား။ မာလာဝစ္ဆံ၊ ပန်းပင်ငယ်ကို။ ရောပေတိပိ၊ မိမိလည်း စိုက်ပျိုး၏။ ရောပါပေတိပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း စိုက်ပျိုးစေ၏။ သိဉ္စတိပိ၊ မိမိလည်း ရေသွန်းလောင်း၏။ သိဉ္စာပေတိပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ရေသွန်းလောင်းစေ၏။ ဩစိနာတိပိ၊ မိမိလည်း ဆွတ်၏။ ဩစိနာပေတိပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ဆွတ်စေ၏။ ဂန္ထေတိပိ၊ မိမိလည်း သီကုံး၏။ ဂန္ထာပေတိပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း သီကုံးစေ၏။
ဒိဿန္တိ စေ၀ သုယျန္တိ စာတိ၊ ဒိဿန္တိ စေ၀ သုယျန္တိ စ- ဟူသည်ကား။ ယေ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်ဖြစ်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပဿန္တိ၊ မြင်ကုန်၏။ ယေ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ တိရောက္ခာ၊ မျက်ကွယ်ဖြစ်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ သုဏန္တိ၊ ကြားကုန်၏။
ကုလာနိ စ တေန ဒုဋ္ဌာနီတိ၊ ကုလာနိ စ တေန ဒုဋ္ဌာနိ- ဟူသည်ကား။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ သဒ္ဓါ၊ ယုံကြည်ကုန်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်ကုန်၍။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ အာဂမ္မ၊ စွဲ၍။ အဿဒ္ဓါ၊ မယုံကြည်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ပသန္နာ၊ ကြည်ညိုကုန်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်ကုန်၍။ အပ္ပသန္နာ၊ မကြည်ညိုကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။
ဒိဿန္တိ စေ၀ သုယျန္တိ စာတိ၊ ဒိဿန္တိ စေ၀ သုယျန္တိ စ- ဟူသည်ကား။ ယေ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်ဖြစ်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပဿန္တိ၊ မြင်ကုန်၏။ ယေ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ တိရောက္ခာ၊ မျက်ကွယ်ဖြစ်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုရဟန်းတို့သည။ သုဏန္တိ၊ ကြားကုန်၏။
သော ဘိက္ခူတိ၊ သော ဘိက္ခု- ဟူသည်ကား။ ကုလဒူသကော၊ ဒါယကာတို့၏ သဒ္ဓါတရားကို ဖျက်ဆီးတတ်သော။ ယော သော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းကို။
ဘိက္ခူဟီတိ၊ ဘိက္ခူဟိ- ဟူသည်ကား။ အညေဟိ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ယေ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ ပဿန္တိ၊ မြင်ကုန်၏။ ယေ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ သုဏန္တိ၊ ကြားကုန်၏။ တေဟိ၊ ထိုမြင်ကုန်ကြားကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ ကိံ ဝတ္တဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ ဆိုအပ်သနည်း။ “အာယသ္မာ ခေါ၊ အရှင်သည်သာလျှင်။ ကုလဒူသကော၊ ဒါယကာတို့၏ သဒ္ဓါတရားကို ဖျက်ဆီးတတ်၏။ ပါပသမာစာရော၊ ယုတ်မာသော အကျင့်ရှိ၏။ အာယသ္မတော ခေါ၊ အရှင်၏သာလျှင်။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ သမာစာရာ၊ အကျင့်တို့ကို။ ဒိဿန္တိ စေဝ၊ မြင်လည်း မြင်အပ်ကုန်၏။ သုယျန္တိ စ၊ ကြားလည်း ကြားအပ်ကုန်၏။ အာယသ္မတာ၊ အရှင်သည်။ ဒုဋ္ဌာနိ၊ ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်သော။ ကုလာနိ စ၊ ဒါယကာတို့ကိုလည်း။ ဒိဿန္တိ စေဝ၊ မြင်လည်း မြင်အပ်ကုန်၏။ သုယျန္တိ စ၊ ကြားလည်း ကြားအပ်ကုန်၏။ အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ ဣမမှာ အာဝါသာ၊ ဤကျောင်းမှ။ ပက္ကမတု၊ ဖဲလော့။ တေ၊ သင့်အား။ ဣဓ၊ ဤကျောင်း၌။ ဝါသေန၊ နေသဖြင့်။ အလံ၊ အကျိုးမရှိ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။
ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဘိက္ခူဟိ၊ တစ်ပါးကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဝုစ္စမာနော၊ ဆိုဆုံးမအပ်သည်ရှိသော်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုငြားအံ့။ ကိံ ဝဒေယျ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဆန္ဒဂါမိနော စ၊ ဆန္ဒာဂတိသို့လည်း လိုက်ကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဒေါသဂါမိနော စ၊ ဒေါသာဂတိသို့လည်း လိုက်ကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ မောဟဂါမိနော စ၊ မောဟာဂတိသို့လည်း လိုက်ကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘယဂါမိနော စ၊ ဘယာဂတိသို့လည်း လိုက်ကုန်၏။ တာဒိသိကာယ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကြောင့်။ ဧကစ္စံ၊ အချို့သော ရဟန်းကို။ ပဗ္ဗာဇေန္တိ၊ နှင်ထုတ်ကုန်၏၊” ဧကစ္စံ၊ အချို့သော ရဟန်းကို။ န ပဗ္ဗာဇေန္တိ၊ မနှင်ထုတ်ကုန်။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုငြားအံ့။
သော ဘိက္ခူတိ၊ သော ဘိက္ခု- ဟူသည်ကား။ ကမ္မကတော၊ ကံပြုအပ်သော။ ယော သော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။
ဘိက္ခူဟီတိ၊ ဘိက္ခူဟိ ဟူသည်ကား။ အညေဟိ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ယေ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ ပဿန္တိ၊ မြင်ကုန်၏။ ယေ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ သုဏန္တိ၊ ကြားကုန်၏။ တေဟိ၊ ထိုမြင်ကုန်ကြားကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ ကိံ ဝတ္တဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ ဆိုအပ်သနည်း။ “အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မာ အဝစ၊ မဆိုလင့်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ န စ ဆန္ဒဂါမိနော၊ ဆန္ဒာဂတိသို့လည်း မလိုက်ကုန်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ န စ ဒေါသဂါမိနော၊ ဒေါသာဂတိသို့လည်း မလိုက်ကုန်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ န စ မောဟဂါမိနော၊ မောဟာဂတိသို့လည်း မလိုက်ကုန်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ န စ ဘယဂါမိနော၊ ဘယာဂတိသို့လည်း မလိုက်ကုန်၊
အာယသ္မာ ခေါ၊ အရှင်သည်သာလျှင်။ ကုလဒူသကော၊ ဒါယကာတို့၏ သဒ္ဓါတရားကို ဖျက်ဆီးတတ်၏။ ပါပသမာစာရော၊ ယုတ်မာသော အကျင့်ရှိ၏။ အာယသ္မတော ခေါ၊ အရှင်၏သာလျှင်။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ သမာစာရာ၊ အကျင့်တို့ကို။ ဒိဿန္တိ စေဝ၊ မြင်လည်း မြင်အပ်ကုန်၏။ သုယျန္တိ စ၊ ကြားလည်း ကြားအပ်ကုန်၏။ အာယသ္မတာ၊ အရှင်သည်။ ဒုဋ္ဌာနိ၊ ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်သော။ ကုလာနိ စ၊ ဒါယကာတို့ကိုလည်း။ ဒိဿန္တိ စေဝ၊ မြင်လည်း မြင်အပ်ကုန်၏။ သုယျန္တိ စ၊ ကြားလည်း ကြားအပ်ကုန်၏။ အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ ဣမမှာ အာဝါသာ၊ ဤကျောင်းမှ။ ပက္ကမတု၊ ဖဲလော့။ တေ၊ သင့်အား။ ဣဓ၊ ဤကျောင်း၌။ ဝါသေန၊ နေသဖြင့်။ အလံ၊ အကျိုးမရှိ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။
သစေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ အကယ်၍ စွန့်ငြားအံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့ စွန့်ခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ အကယ်၍ မစွန့်ငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သုတွာ၊ မြင်ကုန် ကြားကုန်၍။ န ဝဒန္တိ၊ မဆိုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ သံဃမဇ္ဈမ္ပိ၊ သံဃာ၏ အလယ်သို့လည်း။ အာကဍ္ဎိတွာ၊ ဆွဲငင်၍။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ ကိံ ဝတ္တဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ ဆိုရသနည်း။ “အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မာ အဝစ၊ မဆိုလင့်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ န စ ဆန္ဒဂါမိနော၊ ဆန္ဒာဂတိသို့လည်း မလိုက်ကုန်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ န စ ဒေါသဂါမိနော၊ ဒေါသာဂတိသို့လည်း မလိုက်ကုန်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ န စ မောဟဂါမိနော၊ မောဟာဂတိသို့လည်း မလိုက်ကုန်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ န စ ဘယဂါမိနော၊ ဘယာဂတိသို့လည်း မလိုက်ကုန်။ အာယသ္မာ ခေါ၊ အရှင်သည်သာလျှင်။ ကုလဒူသကော၊ ဒါယကာတို့၏ သဒ္ဓါတရားကို ဖျက်ဆီးတတ်၏။ ပါပသမာစာရော၊ ယုတ်မာသော အကျင့်ရှိ၏။ အာယသ္မတော ခေါ၊ အရှင်၏သာလျှင်။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ သမာစာရာ၊ အကျင့်တို့ကို။ ဒိဿန္တိ စေဝ၊ မြင်လည်း မြင်အပ်ကုန်၏။ သုယျန္တိ စ၊ ကြားလည်း ကြားအပ်ကုန်၏။ အာယသ္မတာ၊ အရှင်သည်။ ဒုဋ္ဌာနိ၊ ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်သော။ ကုလာနိ စ၊ ဒါယကာတို့ကိုလည်း။ ဒိဿန္တိ စေဝ၊ မြင်လည်း မြင်အပ်ကုန်၏။ သုယျန္တိ စ၊ ကြားလည်း ကြားအပ်ကုန်၏။ အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ ဣမမှာ အာဝါသာ၊ ဤကျောင်းမှ။ ပက္ကမတု၊ ဖဲလော့။ တေ၊ သင့်အား။ ဣဓ၊ ဤကျောင်း၌။ ဝါသေန၊ နေသဖြင့်။ အလံ၊ အကျိုးမရှိ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ သစေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ အကယ်၍ စွန့်ငြားအံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့ စွန့်ခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ အကယ်၍ မစွန့်ငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ သမနုဘာသိတဗ္ဗော၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ သမနုဘာသိတဗ္ဗော၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်၏။ ကိံ သမနုဘာသိတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ် သနည်း။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း-
၄၃၈။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည် ရှိသော။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မကတော၊ ပဗ္ဗာဇနီယကံကို ပြုအပ်သည်ရှိသော်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဆန္ဒဂါမိတာ၊ ဆန္ဒာဂတိသို့ လိုက်သည်၏ အဖြစ်သို့လည်းကောင်း။ ဒေါသဂါမိတာ၊ ဒေါသာဂတိသို့ လိုက်သည်၏ အဖြစ်သို့လည်းကောင်း။ မောဟဂါမိတာ၊ မောဟာဂတိသို့ လိုက်သည်၏ အဖြစ်သို့လည်းကောင်း။ ဘယဂါမိတာ၊ ဘယာဂတိသို့ လိုက်သည်၏ အဖြစ်သို့လည်းကောင်း။ ပါပေတိ၊ ရောက်စေ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ ဝတ္ထုံ၊ ထိုအယူကို။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘာသေယျ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည် ရှိသော။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မကတော၊ ပဗ္ဗဇနီယကံကို ပြုအပ်သည်ရှိသော်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဆန္ဒဂါမိတာ၊ ဆန္ဒာဂတိသို့ လိုက်သည်၏ အဖြစ်သို့လည်းကောင်း။ ဒေါသဂါမိတာ၊ ဒေါသာဂတိသို့ လိုက်သည်၏ အဖြစ်သို့လည်းကောင်း။ မောဟဂါမိတာ၊ မောဟာဂတိသို့ လိုက်သည်၏ အဖြစ်သို့လည်းကောင်း။ ဘယဂါမိတာ၊ ဘယာဂတိသို့ လိုက်သည်၏ အဖြစ်သို့လည်းကောင်း။ ပါပေတိ၊ ရောက်စေ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ ဝတ္ထုံ၊ ထိုအယူကို။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘာသတိ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမ၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းကို။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘာသနာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်၏။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင်အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအနက်ကို။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏၊ ။ပ။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအနက်ကို။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏။ပ။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘဋ္ဌော၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤနှစ်သက်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမနုဘာသိတဗ္ဗော၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်၏။
၄၃၉။ ဉတ္တိယာ၊ ဉတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ကြိမ်ကုန်သော။ ကမ္မဝါစာဟိ၊ ကမ္မဝါစာတို့ဖြင့်။ ထုလ္လစ္စယာ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကမ္မဝါစာပရိယောသာနေ၊ ကမ္မဝါစာ၏ အဆုံး၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တဿ၊ ရောက်သော ရဟန်းအား။ ဉတ္တိယာ၊ ဉတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သည်။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘတိ၊ ငြိမ်း၏။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ကြိမ်ကုန်သော။ ကမ္မဝါစာဟိ၊ ကမ္မဝါစာတို့ဖြင့်။ ထုလ္လစ္စယာ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်တို့သည်။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘန္တိ၊ ငြိမ်းကုန်၏။
သံဃာဒိသေသောတိ- သံဃာဒိသေသော၊ ဟူသည်ကား။ သံဃောဝ၊ သံဃာသည်သာလျှင်။ တဿာ အာပတ္တိယာ၊ ထိုအာပတ်ကြောင့်။ ပရိဝါသံ၊ ပရိဝါသ်ကို။ ဒေတိ၊ ပေး၏။ မူလာယ၊ အရင်းသို့။ ပဋိကဿတိ၊ ငင်၏။ မာနတ္တံ၊ မာနတ်ကို။ ဒေတိ၊ ပေး၏။ အဗ္ဘေတိ၊ အဗ္ဘန်သွင်း၏။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ န ဒေန္တိ၊ မပေးကုန်။ န ပဋိကဿန္တိ၊ မငင်ကုန်။ န အဗ္ဘေန္တိ၊ အဗ္ဘန် မသွင်းကုန်။ ဧကပုဂ္ဂလော၊ တစ်ယောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ န ဒေတိ၊ မပေး။ န ပဋိကဿတိ၊ မငင်။ န အဗ္ဘေတိ၊ အဗ္ဘန်မသွင်း။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ “သံဃာဒိသေသော”တိ၊ သံဃာဒိသေသော ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ တဿေ၀ အာပတ္တိနိကာယဿ၊ ထိုတစ်ဆယ့်သုံးပါးသော အာပတ်အပေါင်း၏သာလျှင်။ နာမကမ္မံ၊ အမည်ဟု ဆိုအပ်သော အမှုတည်း။ အဓိဝစနံ၊ အမည်တည်း။ တေနပိ၊ ထို့ကြောင့်လည်း။ “သံဃာဒိသေသော”တိ၊ သံဃာဒိသေသော ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
၄၄၀။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ ဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ် အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ အဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ် အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ ဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ အဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၄၄၁။ အသမနုဘာသန္တဿ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် မဆုံးမသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ပဋိနိဿဇ္ဇန္တဿ၊ အယူကို စွန့်သော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေရသမံ၊ တစ်ဆယ့်သုံးခုမြောက်သော။ ကုလဒူသကသိက္ခာပဒံ၊ ကုလဒူသကသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၄၄၂။ အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့။ တေရသ၊ တစ်ဆယ့်သုံးပါးကုန်သော။ သံဃာဒိသေသာ၊ သံဃာဒိသိသ်အမည်ရှိကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ အာပတ်တို့ကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌာ ခေါ၊ အကျဉ်း ပြအပ်ကုန်ပြီးသည်သာလျှင်တည်း။ နဝ၊ ကိုးပါးကုန်သော သံဃာဒိသိသ်တို့သည်။ ပဌမာပတ္တိကာ၊ ရှေးဦးစွာ လွန်ကျူးသော ခဏ၌ ရောက်ခြင်း ရှိကုန်၏။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော သံဃာဒိသိသ်တို့သည်။ ယာဝတတိယကာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာ သုံးကြိမ်မြောက်သည်၏ အဆုံး၌ ရောက်ခြင်း ရှိကုန်၏။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဧသံ၊ ထိုတစ်ဆယ့်သုံးပါးကုန်သော သံဃာဒိသိသ်တို့တွင်။ အညတရံ ဝါ အညတရံ ဝါ၊ တစ်ပါးပါးသော သံဃာဒိသိသ်သို့လည်း။ အာပဇ္ဇိတွာ၊ ရောက်သည်ရှိသော်။ ယာဝတီဟံ၊ အကြင်မျှလောက်သော ရက်ပတ်လုံး။ ဇာနံ ဇာနန္တော၊ အာပတ်သင့်မှန်းသိလျက်။ ပဋိစ္ဆာဒေတိ၊ ဖုံးလွှမ်းအံ့။ တာဝတီဟံ၊ ထိုမျှလောက်သော ရက်ပတ်လုံး။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ အကာမာ၊ အလိုမရှိဘဲ။ ပရိဝတ္ထဗ္ဗံ၊ ပရိဝါသ်နေအပ်၏။ ပရိဝုတ္ထပရိဝါသေန၊ ပရိဝါသ် နေအပ်ပြီးသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဥတ္တရိ၊ အထက်၌။ ဆာရတ္တံ၊ ခြောက်ညဉ့်ပတ်လုံး။ ဘိက္ခုမာနတ္တာယ၊ ရဟန်းမြတ်တို့၏ မြတ်နိုးစေခြင်းငှာ။ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။ စိဏ္ဏမာနတ္တော၊ ကျင့်ပြီးသော မာနတ်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ယတ္ထ၊ အကြင်သိမ်၌။ ဝီသတိဂဏော၊ နှစ်ကျိပ်အရေအတွက်ရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃော၊ ရဟန်းအပေါင်းသည်။ သိယာ အတ္ထိ၊ အကယ်၍ ရှိအံ့။ တတ္ထ၊ ထိုသိမ်၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ အဗ္ဘေတဗ္ဗော၊ အဗ္ဘာန် သွင်းအပ်၏။ ဧကေနပိ၊ တစ်ယောက်ဖြင့်လည်း။ ဦနော၊ ယုတ်သော။ ဝီသတိဂဏော၊ နှစ်ကျိပ် အရေအတွက် ရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃော၊ ရဟန်းအပေါင်းသည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ စေ အဗ္ဘေယျ၊ အကယ်၍ အဗ္ဘန်သွင်းငြားအံ့။ သော စ ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကိုလည်း။ အနဗ္ဘိတော၊ အဗ္ဘန် သွင်းအပ်သည် မမည်။ တေ စ ဘိက္ခူ၊ ထိုအဗ္ဘာန် သွင်းတတ်သော ရဟန်းတို့ကိုလည်း။ ဂါရယှာ၊ ကဲ့ရဲ့အပ်ကုန်၏။ အယံ၊ ဤနှစ်ကျိပ်ပြည့်မှ အဗ္ဘန်သွင်းခြင်းသည်။ တတ္ထ၊ ထိုအဗ္ဘန်သွင်းရာ၌။ သာမီစိ၊ တရားနှင့် လျော်သော အကျင့်တည်း။ တတ္ထ၊ ထိုတစ်ဆယ့် သုံးပါးကုန်သော သံဃာဒိသိသ်တို့၌။ အာယသ္မန္တေ၊ အရှင်တို့ကို။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏လော။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏လော။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏လော။ ဧတ္ထ၊ ဤတစ်ဆယ့်သုံးပါးကုန်သော သံဃာဒိသိသ်တို့၌။ အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့သည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤသံဃာဒိသိသ်မှ စင်ကြယ်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် သံဃာဒိသိသ် အပြီးတည်း။
တေရသကံ၊ တေရသကကဏ္ဍသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
တဿုဒ္ဒါနံ
တဿုဒ္ဒါနံ
တဿ၊ ထိုတေရသကကဏ္ဍ၏။ ဥဒ္ဒါနံ၊ ဥဒ္ဒါန်းကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏-
ဝိဿဋ္ဌိ၊ သုက္ကဝိဿဋ္ဌိသိက္ခာပုဒ်။ ကာယသံသဂ္ဂံ၊ ကာယသံသဂ္ဂသိက္ခာပုဒ်။ ဒုဋ္ဌုလ္လံ၊ ဒုဋ္ဌုလ္လဝါစာသိက္ခာပုဒ်။ အတ္တကာမဉ္စ၊ အတ္တကာမသိက္ခာပုဒ်။ သဉ္စရိတ္တံ၊ သဉ္စရိတ္တသိက္ခာပုဒ်။ ကုဋီ စေဝ၊ ကုဋိကာရသိက္ခာပုဒ်။ ဝိဟာရော စ၊ ဝိဟာရကာရသိက္ခာပုဒ်။ အမူလကံ၊ အမူလကသိက္ခာပုဒ်။
ကိဉ္စိလေသဉ္စ၊ ကိဉ္စိလေသသိက္ခာပုဒ်။ ဘေဒေါ စ၊ သံဃဘေဒသိက္ခာပုဒ်။ တဿေ၀ အနုဝတ္တကာ၊ ဘေဒါနုဝတ္တကသိက္ခာပုဒ်။ ဒုဗ္ဗစံ၊ ဒုဗ္ဗစသိက္ခာပုဒ်။ ကုလဒူသဉ္စ၊ ကုလဒူသကသိက္ခာပုဒ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သံဃာဒိသေသာ၊ သံဃာဒိသိသ်တို့သည်။ တေရသ၊ တစ်ဆယ့်သုံးပါးတို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။
သံဃာဒိသေသကဏ္ဍံ၊ သံဃာဒိသေသကဏ္ဍသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၃-အနိယတကဏ္ဍ
၁-ပဌမအနိယတသိက္ခာပုဒ်
အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ အနိယတာ၊ အနိယတ အမည်ရှိကုန်သော။ ဣမေ ခေါ ပန ဓမ္မာ၊ ဤအာပတ်တို့သည်။ ဥဒ္ဒေသံ၊ သရုပ်အားဖြင့် ပြအပ်သည်၏ အဖြစ်သို့။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။
၄၄၃။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ကုလူပကော၊ အိမ်သို့ ကပ်တတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗဟုကာနိ၊ များစွာကုန်သော။ ကုလာနိ၊ အမျိုးတို့သို့။ ဥပသင်္ကမတိ၊ ကပ်၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော ဥဒါယိဿ၊ အရှင်ဥဒါယီ၏။ ဥပဋ္ဌာကကုလဿ၊ အလုပ်အကျွေးအမျိုး၏။ ကုမာရိကာ၊ သတို့သမီးကို။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ကုလဿ၊ အမျိုး၏။ ကုမာရကဿ၊ သတို့သားအား။ ဒိန္နာ၊ ပေးအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ ပုဗ္ဗဏှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ တံ ကုလံ၊ ထိုအမျိုးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအမျိုးရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ “ဣတ္ထန္နာမာ၊ ဤအမည်ရှိသော သတို့သမီးသည်။ ကဟံ၊ အဘယ်မှာနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ မနုဿေ၊ လူတို့ကို။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ တေ မနုဿာ၊ ထိုလူတို့သည်။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အမုကဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ကုလဿ၊ အမျိုး၏။ ကုမာရကဿ၊ သတို့သားအား။ ဒိန္နာ၊ ပေးအပ်ပြီ၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ လျှောက်ကုန်၏။ တံပိ ခေါ ကုလံ၊ ထိုအမျိုးသည်လည်း။ အာယသ္မတော ဥဒါယိဿ၊ အရှင်ဥဒါယီ၏။ ဥပဋ္ဌာကံ၊ အလုပ်အကျွေးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ တံ ကုလံ၊ ထိုအမျိုးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအမျိုးရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ “ဣတ္ထန္နာမာ၊ ဤအမည်ရှိသော သတို့သမီးသည်။ ကဟံ၊ အဘယ်မှာနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ မနုဿေ၊ လူတို့ကို။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ တေ မနုဿာ၊ ထိုလူတို့သည်။ “အယျ၊ အရှင်။ ဧသာ၊ ဤသတို့သမီးသည်။ ဩဝရကေ၊ တိုက်ခန်း၌။ နိသိန္နာ၊ ထိုင်နေ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ လျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သာ ကုမာရိကာ၊ ထိုသတို့သမီးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုသတို့သမီးရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တဿာ ကုမာရိကာယ၊ ထိုသတို့သမီးနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကော ဧကာယ၊ တစ်ယောက်ချင်းချင်း။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်သော။ ပဋိစ္ဆန္နေ၊ တိုက်နံရံစသည်ဖြင့် ဖုံးလွှမ်းသော။ အလံကမ္မနိယေ၊ မေထုန်အမှုကို ပြုခြင်းငှာ ခံ့သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ ကာလယုတ္တံ၊ ကာလနှင့် လျောက်ပတ်သော စကားကို။ သမုလ္လပန္တော၊ ပြောဟောလျက်။ ကာလယုတ္တံ၊ ကာလနှင့် လျောက်ပတ်သော။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဘဏန္တော၊ ဟောလျက်။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ကပ္ပေသိ၊ ပြု၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ မိဂါရမာတာ၊ မိဂါရသူဌေးသည် အမိအရာ၌ ထားအပ်သော။ ဝိသာခါ၊ ဝိသာခါသည်။ ဗဟုပုတ္တာ၊ များသော သားသမီး ရှိသည်။ ဗဟုနတ္တာ၊ များသော မြေး ရှိသည်။ အရောဂပုတ္တာ၊ အနာကင်းသော သားသမီး ရှိသည်။ အရောဂနတ္တာ၊ အနာကင်းသော မြေး ရှိသည်။ အဘိမင်္ဂလသမ္မတာ၊ အလွန်မင်္ဂလာရှိ၏ဟု သမုတ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ယညေသု၊ ယဇ်တို့၌လည်းကောင်း။ ဆဏေသု၊ သဘင်တို့၌လည်းကောင်း။ ဥဿဝေသု၊ ပွဲလမ်းတို့၌လည်းကောင်း။ မိဂါရမာတရံ၊ မိဂါရသူဌေးသည် အမိအရာ၌ ထားအပ်သော။ ဝိသာခံ၊ ဝိသာခါကို။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဘောဇေန္တိ၊ စားစေကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မိဂါရမာတာ၊ မိဂါရသူဌေးသည် အမိအရာ၌ ထားအပ်သော။ ဝိသာခါ၊ ဝိသာခါသည်။ နိမန္တိတာ၊ ဖိတ်အပ်သည်ဖြစ်၍။ တံ ကုလံ၊ ထိုအမျိုးအိမ်သို့။ အဂမာသိ၊ သွား၏။ မိဂါရမာတာ၊ မိဂါရသူဌေးသည် အမိအရာ၌ ထားအပ်သော။ ဝိသာခါ၊ ဝိသာခါသည်။ တဿာ ကုမာရိကာယ၊ ထိုသတို့သမီးနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကံ ဧကာယ၊ တစ်ယောက်ချင်းချင်း။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်သော။ ပဋိစ္ဆန္နေ၊ တိုက်နံရံစသည်ဖြင့် ဖုံးလွှမ်းသော။ အလံကမ္မနိယေ၊ မေထုန်အမှုကို ပြုခြင်းငှာ ခံ့သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသိန္နံ၊ ထိုင်နေသော။ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ၊ အရှင်ဥဒါယီကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အယျော၊ အရှင်ဘုရားသည်။ ယံ ယေန၊ အကြင်အကြောင်းဖြင့်။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကော ဧကာယ၊ တစ်ယောက်ချင်းချင်း။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်သော။ ပဋိစ္ဆန္နေ၊ တိုက်နံရံ စသည်ဖြင့် ဖုံးလွှမ်းသော၊
အလံကမ္မနိယေ၊ မေထုန်အမှုကို ပြုခြင်းငှာ ခံ့သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြု၏။ ဣဒံ၊ ဤအမှုသည်။ နစ္ဆန္နံ၊ မလျောက်ပတ်။ နပ္ပတိရူပံ၊ မသင့်တင့်။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အယျော၊ အရှင်သည်။ တေန ဓမ္မေန၊ ထိုမေထုန်အကျင့်ဖြင့်။ ကိဉ္စာပိ အနတ္ထိကော၊ အကယ်၍ကား အလိုမရှိ။ အပိ စ၊ ထိုသို့အလိုမရှိသော်လည်း။ အပ္ပသန္နာ၊ မကြည်ညိုကုန်သော။ မနုဿာ၊ လူတို့ကို။ ဒုဿဒ္ဓါပယာ၊ ယုံကြည်နိုင်ခဲကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ မိဂါရမာတုယာ၊ မိဂါရသူဌေးသည် အမိအရာ၌ ထားအပ်သော။ ဝိသာခါယ၊ ဝိသာခါသည်။ ဝုစ္စမာနော၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ နာဒိယိ၊ စကားကို မနာယူ။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မိဂါရမာတာ၊ မိဂရသူဌေးသည် အမိအရာ၌ ထားအပ်သော။ ဝိသာခါ၊ ဝိသာခါသည်။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ အလိုနည်းကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကော ဧကာယ၊ တစ်ယောက်ချင်းချင်း။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်သော။ ပဋိစ္ဆန္နေ၊ တိုက်နံရံစသည်ဖြင့် ဖုံးလွှမ်းသော။ အလံကမ္မနိယေ၊ မေထုန်အမှုကို ပြုခြင်းငှာ ခံ့သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ကပ္ပေဿတိ နာမ၊ ပြုဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ၊ အရှင်ဥဒါယီကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏၊ ။ပ။ “ဥဒါယိ၊ ဥဒါယီ။ တွံ၊ သင်သည်။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကော ဧကာယ၊ တစ်ယောက်ချင်းချင်း။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်သော။ ပဋိစ္ဆန္နေ၊ တိုက်နံရံစသည်ဖြင့် ဖုံးလွှမ်းသော။ အလံကမ္မနိယေ၊ မေထုန်အမှုကို ပြုခြင်းငှာ ခံ့သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ကပ္ပေသိ၊ ပြု၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ ။ပ။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကော ဧကာယ၊ တစ်ယောက်ချင်းချင်း။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်သော။ ပဋိစ္ဆန္နေ၊ တိုက်နံရံစသည်ဖြင့် ဖုံးလွှမ်းသော။ အလံကမ္မနိယေ၊ မေထုန်အမှုကို ပြုခြင်းငှာ ခံ့သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ကပ္ပေဿသိ နာမ၊ ပြုဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၄၄၄။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကော ဧကာယ၊ တစ်ယောက်ချင်းချင်း။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်သော။ ပဋိစ္ဆန္နေ၊ တိုက်နံရံစသည်ဖြင့် ဖုံးလွှမ်းသော။ အလံကမ္မနိယေ၊ မေထုန်အမှုကို ပြုခြင်းငှာ ခံ့သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ကပ္ပေယျ၊ ပြုငြားအံ့။ တမေနံ၊ ထိုရဟန်းကို။ သဒ္ဓေယျဝစသာ၊ ယုံကြည်အပ်သော စကားရှိသော။ ဥပါသိကာ၊ အရိယာဖြစ်သော ဥပါသိကာမသည်။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ တိဏ္ဏံ၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ အာပတ်တို့တွင်။ အညတရေန၊ တစ်ပါးပါးသော။ ပါရာဇိကေန ဝါ၊ ပါရာဇိကအာပတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ သံဃာဒိသေသေန ဝါ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ပါစိတ္တိယေန ဝါ၊ ပါစိတ်အာပတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝဒေယျ၊ ဆိုငြားအံ့။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ပဋိဇာနမာနော၊ ဝန်ခံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ တိဏ္ဏံ၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ အာပတ်တို့တွင်။ အညတရေန၊ တစ်ပါးပါးသော။ ပါရာဇိကေန ဝါ၊ ပါရာဇိကအာပတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ သံဃာဒိသေသေန ဝါ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ပါစိတ္တိယေန ဝါ၊ ပါစိတ်အာပတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏။ ယေန ဝါ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်လည်း။ သဒ္ဓေယျဝစသာ၊ ယုံကြည်အပ်သော စကားရှိသော။ သာ ဥပါသိကာ၊ ထိုအရိယာဖြစ်သော ဥပါသိကာမသည်။ ဝဒေယျ၊ ဆိုငြားအံ့။ တေန၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏။ အယံ ဓမ္မော၊ ဤအာပတ်သည်။ အနိယတော၊ အမြဲမရှိ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၄၄၅။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပန- ဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်၊ ။ပ။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား၊ ။ပ။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခု- ဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
မာတုဂါမော နာမ၊ မာတုဂါမ မည်သည်ကား။ မနုဿိတ္ထီ၊ လူမိန်းမတည်း။ န ယက္ခီ၊ ဘီလူးမ မဟုတ်။ န ပေတီ၊ ပြိတ္တာမ မဟုတ်။ န တိရစ္ဆာနဂတာ၊ တိရစ္ဆာန်မ မဟုတ်။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ တဒဟုဇာတာပိ၊ ထိုနေ့၌ ဖွားသည်လည်း ဖြစ်သော။ ဒါရိကာ၊ သတို့သမီးသည်။ မာတုဂါမော နာမ၊ မာတုဂါမ မည်၏။ မဟတ္တရီ၊ ကြီးသောမိန်းမ၌။ ပဂေဝ၊ အဘယ်ဆိုဖွယ်ရာ ရှိအံ့နည်း။
သဒ္ဓိန္တိ၊ သဒ္ဓိံ ဟူသည်ကား။ ဧကတော၊ တစ်ပေါင်းတည်း။
ဧကော ဧကာယာတိ၊ ဧကော ဧကာယ- ဟူသည်ကား။ ဘိက္ခု စေဝ၊ ရဟန်းသည်လည်းကောင်း။ မာတုဂါမော စ၊ မာတုဂါမသည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ရဟော နာမ၊ ဆိတ်ကွယ်ရာ မည်သည်ကား။ စက္ခုဿ၊ မျက်စိ၏။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်ရာသည်လည်းကောင်း။ သောတဿ၊ နား၏။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်ရာသည်လည်းကောင်း။ ရဟော နာမ၊ ဆိတ်ကွယ်ရာ မည်၏။ စက္ခုဿ၊ မျက်စိ၏။ ရဟော နာမ၊ ဆိတ်ကွယ်ရာ မည်သည်ကား။ အက္ခိံ ဝါ၊ မျက်စိကိုလည်း။ နိခဏီယမာနေ၊ မှိတ်အပ်သည်ရှိသော်။ ဘမုကံ ဝါ၊ မျက်မှောင်ကိုလည်း။ ဥက္ခိပီယမာနေ၊ ချီအပ်သည်ရှိသော်။ သီသံ ဝါ၊ ဦးခေါင်းကိုလည်း။ ဥက္ခိပီယမာနေ၊ ချီအပ်သည်ရှိသော်။ ပဿိတုံ၊ မြင်ခြင်းငှာ။ သက္ကာ၊ တတ်ကောင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ သောတဿ၊ နား၏။ ရဟော နာမ၊ ဆိတ်ကွယ်ရာ မည်သည်ကား။ ပကတိကထာ၊ ပြကတေ့သော စကားကို။ သောတုံ၊ နားထောင်ခြင်းငှာ။ သက္ကာ၊ တတ်ကောင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။
ပဋိစ္ဆန္နံ၊ ဖုံးကွယ်အပ်သော။ အာသနံ နာမ၊ နေရာ မည်သည်ကား။ ကုဋ္ဋေန ဝါ၊ နံရံဖြင့်လည်းကောင်း။ ကဝါဋေန ဝါ၊ တံခါးရွက်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ကိလေဉ္ဇန ဝါ၊ ဖျာဖြင့်လည်းကောင်း။ သာဏိပါကာရေန ဝါ၊ တင်းတိမ်အရံဖြင့်လည်းကောင်း။ ရုက္ခေန ဝါ၊ သစ်ပင်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ထမ္ဘေန ဝါ၊ တိုင်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ကောတ္ထဠိယာ ဝါ၊ ရိုင်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ယေန ကေနစိ၊ အမှတ်မရှိ တစ်ခုခုဖြင့်။ ပဋိစ္ဆန္နံ၊ ဖုံးကွယ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အလံကမ္မနိယေတိ၊ အလံကမ္မနိယေ- ဟူသည်ကား။ မေထုနံ၊ တပ်ချင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝိတုံ၊ မှီဝဲခြင်းငှာ။ သက္ကာ၊ တတ်ကောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
နိသဇ္ဇံ ကပ္ပေယျာတိ၊ နိသဇ္ဇံကပ္ပေယျ- ဟူသည်ကား။ မာတုဂါမေ၊ မာတုဂါမသည်။ နိသိန္နေ၊ ထိုင်နေသည်ရှိသော်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဥပနိသိန္နော ဝါ၊ အနီး၌ ထိုင်နေသည်လည်းကောင်း။ ဥပနိပန္နော ဝါ၊ အနီး၌ လျောင်းသည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ နိသိန္နေ၊ ထိုင်နေသည်ရှိသော်။ မာတုဂါမော၊ မာတုဂါမသည်။ ဥပနိသိန္နော ဝါ၊ အနီး၌ ထိုင်နေသည်လည်းကောင်း။ ဥပနိပန္နော ဝါ၊ အနီး၌ လျောင်းသည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘော ဝါ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့သည်လည်း။ နိသိန္နာ၊ ထိုင်နေကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဥဘော ဝါ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့သည်လည်း။ နိပန္နာ၊ လျောင်းကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။
သဒ္ဓေယျဝစသာ နာမ၊ သဒ္ဓေယျဝစသာ မည်သည်ကား။ အာဂတဖလာ၊ လာသော သောတာပတ္တိဖိုလ် ရှိသည်။ အဘိသမေတာဝိနီ၊ သိအပ်ပြီးသော သစ္စာလေးပါး ရှိသည်။ ဝိညာတသာသနာ၊ သိအပ်ပြီးသော သာသနာ ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပါသိကာ နာမ၊ ဥပါသိကာ မည်သည်ကား။ ဗုဒ္ဓံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာ ဟူ၍။ ဂတာ၊ ဆည်းကပ်သည်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာ ဟူ၍။ ဂတာ၊ ဆည်းကပ်သည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာ ဟူ၍။ ဂတာ၊ ဆည်းကပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဒိသွာတိ၊ ဒိသွာ ဟူသည်ကား။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။
တိဏ္ဏံ၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ အာပတ်တို့တွင်။ အညတရေန၊ တစ်ပါးပါးသော။ ပါရာဇိကေန ဝါ၊ ပါရာဇိကအာပတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ သံဃာဒိသေသေန ဝါ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ပါစိတ္တိယေန ဝါ၊ ပါစိတ်အာပတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝဒေယျ၊ ဆိုငြားအံ့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ပဋိဇာနမာနော၊ ဝန်ခံသည်ရှိသော်။ တိဏ္ဏံ၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ အာပတ်တို့တွင်။ အညတရေန၊ တစ်ပါးပါးသော။ ပါရာဇိကေန ဝါ၊ ပါရာဇိကအာပတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ သံဃာဒိသေသေန ဝါ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ပါစိတ္တိယေန ဝါ၊ ပါစိတ်အာပတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏။ သဒ္ဓေယျဝစသာ၊ ယုံကြည်အပ်သော စကားရှိသော။ သာ ဥပါသိကာ၊ ထိုအရိယာဖြစ်သော ဥပါသိကာမသည်။ ယေန ဝါ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်လည်း။ ဝဒေယျ၊ ဆိုငြားအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ တေန၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏။
၄၄၆။ သာ၊ ထိုအရိယာဖြစ်သော ဥပါသိကာမသည်။ “အယျော၊ အရှင်ကို။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ မာတုဂါမဿ၊ မာတုဂါမ၌။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝန္တော၊ မှီဝဲလျက်။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေသည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ သော စ ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်လည်း။ တံ၊ ထိုထိုင်နေခြင်းကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏။ သာ၊ ထိုအရိယာဖြစ်သော ဥပါသိကာမသည်။ “အယျော၊ အရှင်ကို။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ မာတုဂါမဿ၊ မာတုဂါမ၌။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝန္တော၊ မှီဝဲလျက်။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေသည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ “အဟံ၊ ငါသည်။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေသည်။ သစ္စံ၊ မှန်ပေ၏။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ နော စ ခေါ ပဋိသေဝိံ၊ မမှီဝဲပါ၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ နိသဇ္ဇာယ၊ ထိုင်နေခြင်းဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏။ သာ၊ ထိုအရိယာဖြစ်သော ဥပါသိကာမသည်။ “အယျော၊ အရှင်ကို။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ မာတုဂါမဿ၊ မာတုဂါမ၌။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝန္တော၊ မှီဝဲလျက်၊
နိသိန္နော၊ ထိုင်နေသည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ “အဟံ၊ ငါသည်။ န နိသိန္နော၊ မထိုင်နေ။ အပိ စ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ နိပန္နော၊ လျောင်း၏”။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ နိပဇ္ဇာယ၊ လျောင်းခြင်းဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏။ သာ၊ ထိုအရိယာဖြစ်သော ဥပါသိကာမသည်။ “အယျော၊ အရှင်ကို။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ မာတုဂါမဿ၊ မာတုဂါမ၌။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝန္တော၊ မှီဝဲလျက်။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေသည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ “အဟံ၊ ငါသည်။ န နိသိန္နော၊ မထိုင်နေ။ အပိ စ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဌိတော၊ ရပ်မိ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ န ကာရေတဗ္ဗော၊ မဆုံးဖြတ်အပ်။
၄၄၇။ သာ၊ ထိုအရိယာဖြစ်သော ဥပါသိကာမသည်။ “အယျော၊ အရှင်ကို။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ မာတုဂါမဿ၊ မာတုဂါမ၌။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝန္တော၊ မှီဝဲလျက်။ နိပန္နော၊ လျောင်းသည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ သော စ ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်လည်း။ တံ၊ ထိုလျောင်းခြင်းကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏။ သာ၊ ထိုအရိယာဖြစ်သော ဥပါသိကာမသည်။ “အယျော၊ အရှင်ကို။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ မာတုဂါမဿ၊ မာတုဂါမ၌။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝန္တော၊ မှီဝဲလျက်။ နိပန္နော၊ လျောင်းသည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ “အဟံ၊ ငါသည်။ နိပန္နော၊ လျောင်းသည်။ သစ္စံ၊ မှန်၏။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ နော စ ခေါ ပဋိသေဝိံ၊ မမှီဝဲပါ၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ နိပဇ္ဇာယ၊ လျောင်းခြင်းဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏။ သာ၊ ထိုအရိယာဖြစ်သော ဥပါသိကာမသည်။ “အယျော၊ အရှင်ကို။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ မာတုဂါမဿ၊ မာတုဂါမ၌။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝန္တော၊ မှီဝဲလျက်။ နိပန္နော၊ လျောင်းသည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ “အဟံ၊ ငါသည်။ န နိပန္နော၊ မလျောင်း။ အပိ စ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေမိ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ နိသဇ္ဇာယ၊ ထိုင်နေခြင်းဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏။ သာ၊ ထိုအရိယာဖြစ်သော ဥပါသိကာမသည်။ “အယျော၊ အရှင်ကို။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ မာတုဂါမဿ၊ မာတုဂါမ၌။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝန္တော၊ မှီဝဲလျက်။ နိပန္နော၊ လျောင်းသည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ “အဟံ၊ ငါသည်။ န နိပန္နော၊ မလျောင်း။ အပိ စ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဌိတော၊ ရပ်မိ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ န ကာရေတဗ္ဗော၊ မဆုံးဖြတ်အပ်။
၄၄၈။ သာ၊ ထိုအရိယာဖြစ်သော ဥပါသိကာမသည်။ “အယျော၊ အရှင်ကို။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ကာယသံသဂ္ဂံ၊ ကိုယ်လက်နှီးနှောခြင်းသို့။ သမာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်လျက်။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေသည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ သော စ ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်လည်း။ တံ၊ ထိုထိုင်နေခြင်းကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏၊ ။ပ။ “အဟံ၊ ငါသည်။ နိသိန္နော၊ ထိုင်သည်။ သစ္စံ၊ မှန်၏။ ကာယသံသဂ္ဂံ၊ ကိုယ်လက်နှီးနှောခြင်းသို့။ နော စ ခေါ သမာပဇ္ဇိံ၊ မရောက်ပါ၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ နိသဇ္ဇာယ၊ ထိုင်နေခြင်းဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏၊ ။ပ။ “အဟံ၊ ငါသည်။ န နိသိန္နော၊ မထိုင်နေ။ အပိ စ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ နိပန္နော၊ လျောင်းမိ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ နိပဇ္ဇာယ၊ လျောင်းခြင်းဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏၊ ။ပ။ “အဟံ၊ ငါသည်။ န နိသိန္နော၊ မထိုင်နေ။ အပိ စ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဌိတော၊ ရပ်မိ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ န ကာရေတဗ္ဗော၊ မဆုံးဖြတ်အပ်။
သာ၊ ထိုအရိယာဖြစ်သော ဥပါသိကာမသည်။ “အယျော၊ အရှင်ကို။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ကာယသံသဂ္ဂံ၊ ကိုယ်လက် နှီးနှောခြင်းသို့။ သမာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်လျက်။ နိပန္နော၊ လျောင်းသည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ သော စ ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်လည်း။ တံ၊ ထိုလျောင်းခြင်းကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏၊ ။ပ။ “အဟံ၊ ငါသည်။ နိပန္နော၊ လျောင်းသည်။ သစ္စံ၊ မှန်၏။ ကာယသံသဂ္ဂံ၊ ကိုယ်လက်နှီးနှောခြင်းသို့။ နော စ ခေါ သမာပဇ္ဇိံ၊ မရောက်ပါ၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ နိပဇ္ဇာယ၊ လျောင်းခြင်းဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏၊ ။ပ။ အဟံ၊ ငါသည်။ န နိပန္နော၊ မလျောင်း။ အပိ စ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ နိသဇ္ဇာယ၊ ထိုင်နေခြင်းဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏၊ ။ပ။ “အဟံ၊ ငါသည်။ န နိပန္နော၊ မလျောင်း။ အပိ စ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဌိတော၊ ရပ်မိ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ န ကာရေတဗ္ဗော၊ မဆုံးဖြတ်အပ်။
၄၄၉။ သာ၊ ထိုအရိယာဖြစ်သော ဥပါသိကာမသည်။ “အယျော၊ အရှင်ကို။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကော ဧကာယ၊ တစ်ယောက်ချင်းချင်း။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်သော။ ပဋိစ္ဆန္နေ၊ တိုက်နံရံစသည်ဖြင့် ဖုံးလွှမ်းသော။ အလံကမ္မနိယေ၊ မေထုန်အမှုကို ပြုခြင်းငှာ ခံ့သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌၊
နိသိန္နော၊ ထိုင်နေသည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ သော စ ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်လည်း။ တံ၊ ထိုထိုင်နေခြင်းကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ နိသဇ္ဇာယ၊ ထိုင်နေခြင်းဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏၊ ။ပ။ “အဟံ၊ ငါသည်။ န နိသိန္နော၊ မထိုင်နေ။ အပိ စ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ နိပန္နော၊ လျောင်းမိ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ဆိုငြားအံ့။ နိပဇ္ဇာယ၊ လျောင်းခြင်းဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏၊ ။ပ။ “အဟံ၊ ငါသည်။ န နိသိန္နော၊ မထိုင်နေ။ အပိ စ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဌိတော၊ ရပ်မိ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ န ကာရေတဗ္ဗော၊ မဆုံးဖြတ်အပ်။
၄၅၀။ သာ၊ ထိုအရိယာဖြစ်သော ဥပါသိကာမသည်။ “အယျော၊ အရှင်ကို။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကော ဧကာယ၊ တစ်ယောက်ချင်းချင်း။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်သော။ ပဋိစ္ဆန္နေ၊ တိုက်နံရံစသည်ဖြင့် ဖုံးလွှမ်းသော။ အလံကမ္မနိယေ၊ မေထုန်အမှုကို ပြုခြင်းငှာ ခံ့သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိပန္နော၊ လျောင်းသည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ သော စ ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်လည်း။ တံ၊ ထိုလျောင်းခြင်းကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ နိပဇ္ဇာယ၊ လျောင်းခြင်းဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏၊ ။ပ။ “အဟံ၊ ငါသည်။ န နိပန္နော၊ မလျောင်း။ အပိ စ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေမိ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ နိသဇ္ဇာယ၊ ထိုင်နေခြင်းဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏၊ ။ပ။ “အဟံ၊ ငါသည်။ န နိပန္နော၊ မလျောင်း။ အပိ စ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဌိတော၊ ရပ်မိ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ န ကာရေတဗ္ဗော၊ မဆုံးဖြတ်အပ်။
အနိယတောတိ၊ အနိယတော ဟူသည်ကား။ ပါရာဇိကံ ဝါ၊ ပါရာဇိကအာပတ်ကိုလည်းကောင်း။ သံဃာဒိသေသော ဝါ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်ကိုလည်းကောင်း။ ပါစိတ္တိယံ ဝါ၊ ပါစိတ်အာပတ်ကိုလည်းကောင်း။ န နိယတော၊ မမှတ်အပ်။
၄၅၁။ ဂမနံ၊ သွားခြင်းကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏။ ဂမနံ၊ သွားခြင်းကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ န ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်မခံအံ့။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏။ ဂမနံ၊ သွားခြင်းကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ န ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်မခံအံ့။ နိသဇ္ဇာယ၊ ထိုင်နေခြင်းဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏။ ဂမနံ၊ သွားခြင်းကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ န ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်မခံအံ့။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ န ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်မခံအံ့။ န ကာရေတဗ္ဗော၊ မဆုံးဖြတ်အပ်။
ဂမနံ၊ သွားခြင်းကို။ န ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်မခံအံ့။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏။ ဂမနံ၊ သွားခြင်းကို။ န ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်မခံအံ့။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ န ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်မခံအံ့။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ဖြင့် ကာရေတဗ္ဗော- ဆုံးဖြတ်အပ်၏။ ဂမနံ၊ သွာခြင်းကို။ န ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်မခံအံ့။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ န ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်မခံအံ့။ နိသဇ္ဇာယ၊ ထိုင်နေခြင်းဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏။ ဂမနံ၊ သွားခြင်းကို။ န ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်မခံအံ့။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ န ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်မခံအံ့။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ န ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်မခံအံ့။ န ကာရေတဗ္ဗော၊ မဆုံးဖြတ်အပ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ပဌမော၊ ရှေးဦးစွာသော။ အနိယတော၊ အနိယတသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၂-ဒုတိယအနိယတသိက္ခာပုဒ်
၄၅၂။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကော ဧကာယ၊ တစ်ယောက်ချင်းချင်း။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်သော။ ပဋိစ္ဆန္နေ၊ တိုက်နံရံစသည်ဖြင့် ဖုံးလွှမ်းသော။ အလံကမ္မနိယေ၊ မေထုန်အမှုကို ပြုခြင်းငှာ ခံ့သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ကပ္ပေတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ ပဋိက္ခိတ္တံ၊ ပယ်တော်မူအပ်၏၊” တဿာ ယေ
ကုမာရိကာယ၊ ထိုသတို့သမီးနှင့်သာလျှင်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကော ဧကာယ၊ တစ်ယောက်ချင်းချင်း။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်သော အရပ်၌။ ကာလယုတ္တံ၊ ကာလနှင့် လျော်သော စကားကို။ သမုလ္လပန္တော၊ ပြောဟောလျက်။ ကာလယုတ္တံ၊ ကာလနှင့် လျော်သော။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဘဏန္တော၊ ဟောလျက်။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ကပ္ပေသိ၊ ပြု၏။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ မိဂါရမာတာ၊ မိဂါရသူဌေးသည် အမိအရာ၌ ထားအပ်သော။ ဝိသာခါ၊ ဝိသာခါသည်။ နိမန္တိတာ၊ ဖိတ်အပ်သည်ဖြစ်၍။ တံ ကုလံ၊ ထိုအမျိုးအိမ်သို့။ အဂမာသိ၊ သွား၏။ မိဂါရမာတာ၊ မိဂါရသူဌေးသည် အမိအရာ၌ ထားအပ်သော။ ဝိသာခါ၊ ဝိသာခါသည်။ တဿာ ကုမာရိကာယ၊ ထိုသတို့သမီးနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကံ ဧကာယ၊ တစ်ယောက်ချင်းချင်း။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်ရာအရပ်၌။ နိသိန္နံ၊ ထိုင်နေသော။ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ၊ အရှင်ဥဒါယီကို။ အဒ္ဒသ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်၍။ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ၊ အရှင်ဥဒါယီကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အယျော၊ အရှင်ဘုရားသည်။ ယံ ယေန၊ အကြင်အကြောင်းဖြင့်။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကော ဧကာယ၊ တစ်ယောက်ချင်းချင်း။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်သော အရပ်၌။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြု၏။ ဣဒံ၊ ဤအကြောင်းသည်။ နစ္ဆန္နံ၊ မလျောက်ပတ်။ နပ္ပတိရူပံ၊ မသင့်တင့်။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အယျော၊ အရှင်ဘုရားသည်။ တေန ဓမ္မေန၊ ထိုမေထုန်အကျင့်ဖြင့်။ ကိဉ္စာပိ အနတ္ထိကော၊ အကယ်၍ကား အလိုမရှိ။ အပိ စ၊ ထိုသို့အလိုမရှိသော်လည်း။ အပ္ပသန္နာ၊ မကြည်ညိုကုန်သော။ မနုဿာ၊ လူတို့ကို။ ဒုဿဒ္ဓါပယာ၊ ယုံကြည်စေနိုင်ခဲကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ မိဂါရမာတုယာ၊ မိဂါရသူဌေးသည် အမိအရာ၌ ထားအပ်သော။ ဝိသာခါယ၊ ဝိသာခါသည်။ ဝုစ္စမာနော၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ နာဒိယိ၊ စကားကို မနာယူ။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မိဂါရမာတာ၊ မိဂါရသူဌေးသည် အမိအရာ၌ ထားအပ်သော။ ဝိသာခါ၊ ဝိသာခါသည်။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ အလိုနည်းကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကော ဧကာယ၊ တစ်ယောက်ချင်းချင်း။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်သော အရပ်၌။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ကပ္ပေဿတိ နာမ၊ ပြုဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ၊ အရှင်ဥဒါယီကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏၊ ။ပ။ “ဥဒါယိ၊ ဥဒါယီ။ တွံ၊ သင်သည်။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကော ဧကာယ၊ တစ်ယောက်ချင်းချင်း။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်ရာအရပ်၌။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ကပ္ပေသိ၊ ပြု၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ ။ပ။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကော ဧကာယ၊ တစ်ယောက်ချင်းချင်း။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်ရာ အရပ်၌။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ကပ္ပေဿသိ နာမ၊ ပြုဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၄၅၃။ “အာသနံ၊ နေရာသည်။ ပဋိစ္ဆန္နံ၊ တိုက်နံရံစသည်ဖြင့် ဖုံးလွှမ်းသည်။ နဟေ၀ ခေါ ပန ဟောတိ၊ မဖြစ်သည်သာတည်း။ အလံကမ္မနိယံ၊ မေထုန်အမှုကို ပြုခြင်းငှာ ခံ့သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ မာတုဂါမံ၊ မာတုဂါမကို။ ဒုဋ္ဌုလ္လာဟိ၊ ရုန့်ရင်းကုန်သော။ ဝါစာဟိ၊ စကားတို့ဖြင့်။ ဩဘာသိတုံ၊ ပြယ်ဆိုခြင်းငှာ။ အလဉ္စ ခေါ၊ စွမ်းနိုင်သည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ တထာရူပေ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ ရဟော၊ နားမျက်စိ ဆိတ်ကွယ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကော ဧကာယ၊ တစ်ယောက်ချင်းချင်း။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ကပ္ပေယျ၊ ပြုငြားအံ့။ တမေနံ၊ ထိုရဟန်းကို။ သဒ္ဓေယျဝစသာ၊ ယုံကြည်အပ်သော စကားရှိသော။ ဥပါသိကာ၊ အရိယာဖြစ်သော ဥပါသိကာမသည်။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ အာပတ်တို့တွင်။ အညတရေန၊ တစ်ပါးပါးသော။ သံဃာဒိသေသေန ဝါ၊ သံဃာဒိသိသ် အာပတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ပါစိတ္တိယေန ဝါ၊ ပါစိတ်အာပတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝဒေယျ၊ ဆိုငြားအံ့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ပဋိဇာနမာနော၊ ဝန်ခံသည်ရှိသော်။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ အာပတ်တို့တွင်။ အညတရေန၊ တစ်ပါးပါးသော။ သံဃာဒိသေသေန ဝါ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ပါစိတ္တိယေန ဝါ၊ ပါစိတ်အာပတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏။ သဒ္ဓေယျဝစသာ၊ ယုံကြည်အပ်သော စကားရှိသော။ သာ ဥပါသိကာ၊ ထိုအရိယာဖြစ်သော ဥပါသိကာမသည်။ ယေန ဝါ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်လည်း။ ဝဒေယျ၊ ဆိုငြားအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ တေန၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏။ အယမ္ပိ ဓမ္မော၊ ဤအာပတ်သည်လည်း။ အနိယတော၊ အမြဲမရှိ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၄၅၄။ နဟေ၀ ခေါ ပန ပဋိစ္ဆန္နံ အာသနံ ဟောတီတိ၊ နဟေ၀ ခေါ ပန ပဋိစ္ဆန္နံ အာသနံ ဟောတိ- ဟူသည်ကား။ ကုဋ္ဋေန ဝါ၊ နံရံဖြင့်လည်းကောင်း။ ကဝါဋေန ဝါ၊ တံခါးရွက်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ကိလေဉ္ဇန ဝါ၊ ဖျာဖြင့်လည်းကောင်း။ သာဏိပါကာရေန ဝါ၊ တင်းတိမ်အရံဖြင့်လည်းကောင်း။ ရုက္ခေန ဝါ၊ သစ်ပင်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ထမ္ဘေန ဝါ၊ တိုင်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ကောတ္ထဠိယာ ဝါ၊ ရိုင်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ယေန ကေနစိ၊ အမှတ်မရှိ တစ်ခုခုဖြင့်။ အပ္ပဋိစ္ဆန္နံ၊ မဖုံးလွှမ်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
နာလံ ကမ္မနိယန္တိ၊ နာလံ ကမ္မနိယံ- ဟူသည်ကား။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝိတုံ၊ မှီဝဲခြင်းငှာ။ သက္ကာ၊ တတ်ကောင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။
အလဉ္စ ခေါ ဟောတိ မာတုဂါမံ ဒုဋ္ဌုလ္လာဟိ ဝါစာဟိ ဩဘာသိတုန္တိ၊ အလဉ္စ ခေါ ဟောတိ မာတုဂါမံ ဒုဋ္ဌုလ္လာဟိ ဝါစာဟိ ဩဘာသိတုံ- ဟူသည်ကား။ မာတုဂါမံ၊ မာတုဂါမကို။ ဒုဋ္ဌုလ္လာဟိ၊ ရုန့်ရင်းကုန်သော။ ဝါစာဟိ၊ စကားတို့ဖြင့်။ ဩဘာသိတုံ၊ ပြယ်ဆိုခြင်းငှာ။ သက္ကာ၊ တတ်ကောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ယော ပနာတိ၊ ယော ပန- ဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်၊ ။ပ။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား၊ ။ပ။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခု- ဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
တထာရူပေ အာသနေတိ၊ တထာရူပေ အာသနေ- ဟူသည်ကား။ ဧဝရူပေ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။
မာတုဂါမော နာမ၊ မာတုဂါမ မည်သည်ကား။ သုဘာသိတဒုဗ္ဘာသိတံ၊ ကောင်းသော စကား မကောင်းသော စကားကိုလည်းကောင်း။ ဒုဋ္ဌုလ္လာဒုဋ္ဌုလ္လံ၊ ရုန့်ရင်းသော စကား မရုန့်ရင်းသော စကားကိုလည်းကောင်း။ အာဇာနိတုံ၊ သိခြင်းငှာ။ ဝိညူ၊ သိကြားလိမ္မာသော။ ပဋိဗလာ၊ စွမ်းနိုင်သော။ မနုဿိတ္ထီ၊ လူမိန်းမတည်း။ န ယက္ခီ၊ ဘီလူးမ မဟုတ်။ န ပေတီ၊ ပြိတ္တာမ မဟုတ်။ န တိရစ္ဆာနဂတာ၊ တိရစ္ဆာန်မ မဟုတ်။
သဒ္ဓိန္တိ၊ သဒ္ဓိံ- ဟူသည်ကား။ ဧကတော၊ တပေါင်းတည်း။
ဧကော ဧကာယာတိ၊ ဧကော ဧကာယ ဟူသည်ကား။ ဘိက္ခု စေဝ၊ ရဟန်းသည်လည်းကောင်း။ မာတုဂါမောစ၊ မာတုဂါမသည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ရဟော နာမ၊ ရဟော မည်သည်ကား။ စက္ခုဿ၊ မျက်စိ၏။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သောတဿ၊ နား၏။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ရဟော နာမ၊ ရဟ မည်၏။ စက္ခုဿ၊ မျက်စိ၏။ ရဟော နာမ၊ ဆိတ်ကွယ်ခြင်း မည်သည်ကား။ အက္ခိံ ဝါ၊ မျက်စိကိုလည်း။ နိခဏီယမာနေ၊ မှိတ်အပ်သည်ရှိသော်။ ဘမုကံ ဝါ၊ မျက်မှောင်ကိုလည်း။ ဥက္ခိပီယမာနေ၊ ချီအပ်သည်ရှိသော်။ သီသံ ဝါ၊ ဦးခေါင်းကိုလည်း။ ဥက္ခိပီယမာနေ၊ ချီအပ်သည်ရှိသော်။ ပဿိတုံ၊ မြင်ခြင်းငှာ။ သက္ကာ၊ တတ်ကောင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ သောတဿ၊ နား၏။ ရဟော နာမ၊ ဆိတ်ကွယ်ခြင်း မည်သည်ကား။ ပကတိကထာ၊ ပြကတေ့သော စကားကို။ သောတုံ၊ နားထောင်ခြင်းငှာ။ သက္ကာ၊ တတ်ကောင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။
နိသဇ္ဇံ ကပ္ပေယျာတိ၊ နိသဇ္ဇံ ကပ္ပေယျ- ဟူသည်ကား။ မာတုဂါမေ၊ မာတုဂါမသည်။ နိသိန္နေ၊ ထိုင်နေသည်ရှိသော်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဥပနိသိန္နော ဝါ၊ အနီး၌ ထိုင်နေသည်လည်းကောင်း။ ဥပနိပန္နော ဝါ၊ အနီး၌ လျောင်းသည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ နိသိန္နေ၊ ထိုင်နေသည်ရှိသော်။ မာတုဂါမော၊ မာတုဂါမသည်။ ဥပနိသိန္နော ဝါ၊ အနီး၌ ထိုင်နေသည်လည်းကောင်း။ ဥပနိပန္နော ဝါ၊ အနီး၌ လျောင်းသည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘော ဝါ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့သည်လည်း။ နိသိန္နာ၊ ထိုင်နေကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဥဘော ဝါ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့သည်လည်း။ နိပန္နာ၊ လျောင်းကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။
သဒ္ဓေယျဝစသာ နာမ၊ သဒ္ဓေယျဝစသာ မည်သည်ကား။ အာဂတဖလာ၊ လာသော သောတာပတ္တိဖိုလ်ရှိသည်။ အဘိသမေတာဝိနီ၊ သိအပ်ပြီးသော သစ္စာလေးပါး ရှိသည်။ ဝိညာတသာသနာ၊ သိအပ်ပြီးသော သာသနာ ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပါသိကာ နာမ၊ ဥပါသိကာ မည်သည်ကား။ ဗုဒ္ဓံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂတာ၊ ဆည်းကပ်သည်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂတာ၊ ဆည်းကပ်သည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂတာ၊ ဆည်းကပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဒိသွာတိ၊ ဒိသွာ- ဟူသည်ကား။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။
ဒွိန္နံ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ အာပတ်တို့တွင်။ အညတရေန၊ တစ်ပါးပါးသော။ သံဃာဒိသေသေန ဝါ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ပါစိတ္တိယေန ဝါ၊ ပါစိတ်အာပတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝဒေယျ၊ ဆိုငြားအံ့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ပဋိဇာနမာနော၊ ဝန်ခံသည်ရှိသော်။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ အာပတ်တို့တွင်။ အညတရေန၊ တစ်ပါးပါးသော။ သံဃာဒိသေသေန ဝါ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ပါစိတ္တိယေန ဝါ၊ ပါစိတ်အာပတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏။ သဒ္ဓေယျဝစသာ၊ ယုံကြည်အပ်သော စကားရှိသော။ သာ ဥပါသိကာ၊ ထိုအရိယာဖြစ်သော ဥပါသိကာမသည်။ ယေန ဝါ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်လည်း။ ဝဒေယျ၊ ဆိုငြားအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ တေန၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏။
၄၅၅။ သာ၊ ထိုအရိယာဖြစ်သော ဥပါသိကာမသည်။ “အယျော၊ အရှင်ကို။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ကာယသံသဂ္ဂံ၊ ကိုယ်လက်နှီးနှောခြင်းသို့။ သမာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်လျက်။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေသည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ သော စ ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်လည်း။ တံ၊ ထိုထိုင်နေခြင်းကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏။ သာ၊ ထိုအရိယာဖြစ်သော ဥပါသိကာမသည်။ “အယျော၊ အရှင်ကို၊
မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ကာယသံသဂ္ဂံ၊ ကိုယ်လက်နှီးနှောခြင်းသို့။ သမာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်လျက်။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေသည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ “အဟံ၊ ငါသည်။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေသည်။ သစ္စံ၊ မှန်၏။ ကာယသံသဂ္ဂံ၊ ကိုယ်လက်နှီးနှောခြင်းသို့။ နော စ ခေါ သမာပဇ္ဇိံ၊ မရောက်၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ နိသဇ္ဇာယ၊ ထိုင်နေခြင်းဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏၊ ။ပ။ “အဟံ၊ ငါသည်။ န နိသိန္နော၊ မထိုင်နေ။ အပိ စ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ နိပန္နော၊ လျောင်းမိ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ နိပဇ္ဇာယ၊ လျောင်းခြင်းဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏၊ ။ပ။ “အဟံ၊ ငါသည်။ န နိသိန္နော၊ မထိုင်နေ။ အပိ စ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဌိတော၊ ရပ်မိ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ န ကာရေတဗ္ဗော၊ မဆုံးဖြတ်အပ်။
သာ၊ ထိုအရိယာဖြစ်သော ဥပါသိကာမသည်။ “အယျော၊ အရှင်ကို။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ကာယသံသဂ္ဂံ၊ ကိုယ်လက်နှီးနှောခြင်းသို့။ သမာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်လျက်။ နိပန္နော၊ လျောင်းသည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ သော စ ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်လည်း။ တံ၊ ထိုလျောင်းခြင်းကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏၊ ။ပ။ “အဟံ၊ ငါသည်။ နိပန္နော၊ လျောင်းသည်။ သစ္စံ၊ မှန်၏။ ကာယသံသဂ္ဂံ၊ ကိုယ်လက်နှီးနှောခြင်းသို့။ နော စ ခေါ သမာပဇ္ဇိံ၊ မရောက်၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ နိပဇ္ဇာယ၊ လျောင်းခြင်းဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏၊ ။ပ။ “အဟံ၊ ငါသည်။ န နိပန္နော၊ မလျောင်း။ အပိ စ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေမိ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ နိသဇ္ဇာယ၊ ထိုင်နေခြင်းဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏၊ ။ပ။ “အဟံ၊ ငါသည်။ န နိပန္နော၊ မလျောင်း။ အပိ စ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဌိတော၊ ရပ်မိ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ န ကာရေတဗ္ဗော၊ မဆုံးဖြတ်အပ်။
သာ၊ ထိုအရိယာဖြစ်သော ဥပါသိကာမသည်။ “မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ နိသိန္နဿ၊ ထိုင်နေလျက်။ မာတုဂါမံ၊ မာတုဂါမကို။ ဒုဋ္ဌုလ္လာဟိ၊ ရုန့်ရင်းကုန်သော။ ဝါစာဟိ၊ စကားတို့ဖြင့်။ ဩဘာသန္တဿ၊ ပြယ်ဆိုသော။ အယျဿ၊ အရှင်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတံ၊ ကြားအပ်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ သော စ ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်လည်း။ တံ၊ ထိုထိုင်နေခြင်းကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏။ သာ၊ ထိုအရိယာဖြစ်သော ဥပါသိကာမသည်။ “မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ နိသိန္နဿ၊ ထိုင်နေလျက်။ မာတုဂါမံ၊ မာတုဂါမကို။ ဒုဋ္ဌုလ္လာဟိ၊ ရုန့်ရင်းကုန်သော။ ဝါစာဟိ၊ စကားတို့ဖြင့်။ ဩဘာသန္တဿ၊ ပြယ်ဆိုသော။ အယျဿ၊ အရှင်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတံ၊ ကြားအပ်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ “အဟံ၊ ငါသည်။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေသည်။ သစ္စံ၊ မှန်၏။ ဒုဋ္ဌုလ္လာဟိ၊ ရုန့်ရင်းကုန်သော။ ဝါစာဟိ၊ စကားတို့ဖြင့်။ နော စ ခေါ ဩဘာသိံ၊ မပြယ်ဆို၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ နိသဇ္ဇာယ၊ ထိုင်နေခြင်းဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏၊ ။ပ။ “အဟံ၊ ငါသည်။ န နိသိန္နော၊ မထိုင်နေ။ အပိ စ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ နိပန္နော၊ လျောင်းမိ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ နိပဇ္ဇာယ၊ လျောင်းခြင်းဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏၊ ။ပ။ “အဟံ၊ ငါသည်။ န နိသိန္နော၊ မထိုင်နေ။ အပိ စ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဌိတော၊ ရပ်မိ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ န ကာရေတဗ္ဗော၊ မဆုံးဖြတ်အပ်။
သာ၊ ထိုအရိယာဖြစ်သော ဥပါသိကာမသည်။ “မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ နိပ္ပန္နဿ၊ လျောင်းလျက်။ မာတုဂါမံ၊ မာတုဂါမကို။ ဒုဋ္ဌုလ္လာဟိ၊ ရုန့်ရင်းကုန်သော။ ဝါစာဟိ၊ စကားတို့ဖြင့်။ ဩဘာသန္တဿ၊ ပြယ်ဆိုသော။ အယျဿ၊ အရှင်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတံ၊ ကြားအပ်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ သော စ ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်လည်း။ တံ၊ ထိုလျောင်းခြင်းကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏၊ ။ပ။ “အဟံ၊ ငါသည်။ နိပန္နော၊ လျောင်းသည်။ သစ္စံ၊ မှန်၏။ ဒုဋ္ဌုလ္လာဟိ၊ ရုန့်ရင်းကုန်သော။ ဝါစာဟိ၊ စကားတို့ဖြင့်။ နော စ ခေါ ဩဘာသိံ၊ မပြယ်ဆို၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ နိပဇ္ဇာယ၊ လျောင်းခြင်းဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏၊ ။ပ။ အဟံ၊ ငါသည်။ န နိပန္နော၊ မလျောင်း။ အပိ စ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေမိ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ နိသဇ္ဇာယ၊ ထိုင်နေခြင်းဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏၊ ။ပ။ “အဟံ၊ ငါသည်။ န နိပန္နော၊ မလျောင်း။ အပိ စ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဌိတော၊ ရပ်မိ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ န ကာရေတဗ္ဗော၊ မဆုံးဖြတ်အပ်။
၄၅၆။ သာ၊ ထိုအရိယာဖြစ်သော ဥပါသိကာမသည်။ “အယျော၊ အရှင်ကို။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကော ဧကာယ၊ တစ်ယောက်ချင်းချင်း။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်ရာ အရပ်၌။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေသည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ သော စ ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်လည်း။ တံ၊ ထိုထိုင်နေခြင်းကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ နိသဇ္ဇာယ၊ ထိုင်နေခြင်းဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏၊ ။ပ။ “အဟံ၊ ငါသည်။ န နိသိန္နော၊ မထိုင်နေ။ အပိ စ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ နိပန္နော၊ လျောင်းမိ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ နိပဇ္ဇာယ၊ လျောင်းခြင်းဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏၊ ။ပ။ “အဟံ၊ ငါသည်။ န နိသိန္နော၊ မထိုင်နေ။ အပိ စ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဌိတော၊ ရပ်မိ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ န ကာရေတဗ္ဗော၊ မဆုံးဖြတ်အပ်။
သာ၊ ထိုအရိယာဖြစ်သော ဥပါသိကာမသည်။ “အယျော၊ အရှင်ကို။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကော ဧကာယ၊ တစ်ယောက်ချင်းချင်း။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်ရာ အရပ်၌။ နိပန္နော၊ လျောင်းသည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ သော စ ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်လည်း။ တံ၊ ထိုလျောင်းခြင်းကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ နိပဇ္ဇာယ၊ လျောင်းခြင်းဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏၊ ။ပ။ “အဟံ၊ ငါသည်။ န နိပန္နော၊ မလျောင်း။ အပိ စ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေမိ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ နိသဇ္ဇာယ၊ ထိုင်နေခြင်းဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏၊ ။ပ။ “အဟံ၊ ငါသည်။ န နိပန္နော၊ မလျောင်း။ အပိ စ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဌိတော၊ ရပ်မိ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ န ကာရေတဗ္ဗော၊ မဆုံးဖြတ်အပ်။
အယမ္ပီတိ၊ အယမ္ပိ- ဟူသည်ကား။ ပုရိမံ၊ ရှေးဖြစ်သော အာပတ်ကို။ ဥပါဒါယ၊ စွဲ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
အနိယတောတိ၊ အနိယတော- ဟူသည်ကား။ သံဃာဒိသေသော ဝါ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်ကိုလည်းကောင်း။ ပါစိတ္တိယံ ဝါ၊ ပါစိတ်အာပတ်ကိုလည်းကောင်း။ န နိယတော၊ မမှတ်အပ်။
၄၅၇။ ဂမနံ၊ သွားခြင်းကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏။ ဂမနံ၊ သွားခြင်းကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ န ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်မခံအံ့။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏။ ဂမနံ၊ သွားခြင်းကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ န ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်မခံအံ့။ နိသဇ္ဇာယ၊ ထိုင်နေခြင်းဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏။ ဂမနံ၊ သွားခြင်းကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ န ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်မခံအံ့။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ န ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်မခံအံ့။ န ကာရေတဗ္ဗော၊ မဆုံးဖြတ်အပ်။
ဂမနံ၊ သွားခြင်းကို။ န ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်မခံအံ့။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏။ ဂမနံ၊ သွားခြင်းကို။ န ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်မခံအံ့။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ န ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်မခံအံ့။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏။ ဂမနံ၊ သွားခြင်းကို။ န ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်မခံအံ့။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ န ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်မခံအံ့။ နိသဇ္ဇာယ၊ ထိုင်နေခြင်းဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏။ ဂမနံ၊ သွားခြင်းကို။ န ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်မခံအံ့။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ န ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်မခံအံ့။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ န ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်မခံအံ့။ န ကာရေတဗ္ဗော၊ မဆုံးဖြတ်အပ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ဒုတိယော၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ အနိယတော၊ အနိယတသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၄၅၈။ အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ အနိယတာ၊ အနိယတ အမည် ရှိကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ အာပတ်တို့ကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌာ ခေါ၊ သရုပ်အားဖြင့်ပြအပ်ကုန်ပြီးသည်သာလျှင်တည်း။ တတ္ထ၊ ထိုနှစ်ပါးသော အနိယတသိက္ခာပုဒ်တို့၌။ အာယသ္မန္တေ၊ အရှင်တို့ကို။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏လော။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏လော။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏လော။ ဧတ္ထ၊ ဤနှစ်ပါးသော အနိယတ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့သည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေကုန်သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤစင်ကြယ်ကုန်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အနိယတသိက္ခာပုဒ်အပြီးတည်း။
တဿုဒ္ဒါနံ
တဿ၊ ထိုအနိယတ၏။ ဥဒ္ဒါနံ၊ ဥဒ္ဒါန်းကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။
အလံ ကမ္မနိယဉ္စေဝ၊ မေထုန်အမှုကို ပြုခြင်းငှာ ခံ့သော သိက္ခာပုဒ်လည်းကောင်း။ တထေဝ၊ ထိုမှတစ်ပါးသာလျှင်။ နဟေ၀ ခေါ၊ မေထုန်အမှုကို ပြုခြင်းငှာ မခံ့ ရုန့်ရင်းသော စကားကို ဆိုခြင်းငှာ မခံ့သော သိက္ခာပုဒ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အနိယတာ၊ နှစ်ပါးသော အနိယတသိက္ခာပုဒ်တို့ကို။ တာဒိနာ၊ ဣဋ္ဌာရုံ အနိဋ္ဌာရုံတို့၌ တုန်လှုပ်ခြင်း မရှိ တာဒိဂုဏ်နှင့် ပြည့်စုံတော်မူသော။ ဗုဒ္ဓသေဋ္ဌေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သုပညတ္တာ၊ ကောင်းစွာ ပညတ်တော်မူအပ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။
အနိယတကဏ္ဍံ၊ အနိယတကဏ္ဍသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၄-နိဿဂ္ဂိယကဏ္ဍ
၁-စီဝရဝဂ်
၁-ပဌမကထိနသိက္ခာပုဒ်
အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့။ တိံသ၊ သုံးဆယ်ကုန်သော။ နိဿဂ္ဂိယာ၊ စွန့်ခြင်း ဝိနည်းကံ ရှိကုန်သော။ ပါစိတ္တိယာ၊ ပါစိတ် အမည်ရှိကုန်သော။ ဣမေ ခေါ ပန ဓမ္မာ၊ ဤအာပတ်တို့သည်။ ဥဒ္ဒေသံ၊ သရုပ်အားဖြင့် ပြအပ်သည်၏ အဖြစ်သို့။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။
၄၅၉။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝေသာလိယံ၊ ဝေသာလီပြည်၌။ ဂေါတမကေ၊ ဂေါတမက အမည်ရှိသော။ စေတိယေ၊ စေတီ၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ တိစီဝရံ၊ သုံးထည်သော သင်္ကန်းကို။ အနုညာတံ၊ ခွင့်ပြုတော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီအမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တိစီဝရံ၊ သုံးထည်သော သင်္ကန်းကို။ အနုညာတံ၊ ခွင့်ပြုတော်မူအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အညေနေဝ၊ တစ်ပါးသာလျှင် ဖြစ်သော။ တိစီဝရေန၊ သုံးထည်သော သင်္ကန်းဖြင့်။ ဂါမံ၊ ရွာတွင်းသို့။ ပဝိသန္တိ၊ ဝင်ကုန်၏။ အညေန၊ တစ်ပါးသော။ တိစီဝရေန၊ သုံးထည်သော သင်္ကန်းဖြင့်။ အာရာမေ၊ အရံ၌။ အစ္ဆန္တိ၊ နေကုန်၏။ အညေန၊ တစ်ပါးသော။ တိစီဝရေန၊ သုံးထည်သော သင်္ကန်းဖြင့်။ နဟာနံ၊ ရေချိုးဆိပ်သို့။ ဩတရန္တိ၊ သက်ကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ အလိုနည်းကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အတိရေကစီဝရံ၊ သုံးထည်ထက် ပိုလွန်သော သင်္ကန်းကို။ ဓာရေဿန္တိ နာမ၊ ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အတိရေကစီဝရံ၊ သုံးထည်ထက် ပိုလွန်သော သင်္ကန်းကို။ ဓာရေထ၊ ဆောင်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ ။ပ။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အတိရေကစီဝရံ၊ သုံးထည်ထက် ပိုလွန်သော သင်္ကန်းကို။ ဓာရေဿထ နာမ၊ ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၄၆၀။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အတိရေကစီဝရံ၊ သုံးထည်ထက် ပိုလွန်သော သင်္ကန်းကို။ ဓာရေယျ၊ ဆောင်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒဉ္စ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကိုလည်း။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၄၆၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော အာနန္ဒဿ၊ အရှင်အာနန္ဒာအား။ အတိရေကစီဝရံ၊ သုံးထည်ထက် ပိုလွန်သော သင်္ကန်းသည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာယသ္မာ စ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်လည်း။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ အာယသ္မတော သာရိပုတ္တဿ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာအား။ ဒါတုကာမော၊ လှူခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာယသ္မာ စ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်လည်း။ သာကေတေ၊ သာကေတပြည်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော အာနန္ဒဿ၊ အရှင်အာနန္ဒာအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ‘အတိရေကစီဝရံ၊ သုံးထည်ထက် ပိုလွန်သော သင်္ကန်းကို။ န ဓာရေတဗ္ဗံ၊ မဆောင်အပ်။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်ပြီ။ မေ၊ ငါ့အား။ ဣဒဉ္စ အတိရေကစီဝရံ၊ ဤသုံးထည်ထက် ပိုလွန်သော သင်္ကန်းသည်လည်း။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်ခဲ့၏။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်လည်း။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ အာယသ္မတော သာရိပုတ္တဿ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာအား။ ဒါတုကာမော၊ လှူခြင်းငှာ အလိုရှိ၏။ အာယသ္မာ စ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်လည်း။ သာကေတေ၊ သာကေတပြည်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ မယာ၊ ငါသည်။ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗံ နု ခေါ၊ ကျင့်ရအံ့နည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား၊
ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ “အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ သာရိပုတ္တော၊ သာရိပုတ္တရာသည်။ ကီဝစိရံ၊ အဘယ်မျှလောက် ကြာမြင့်သော အခါ၌။ အာဂစ္ဆိဿတိ ပန၊ လာလတ္တံ့နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ မိန့်တော်မူအပ်သည်ရှိသော်။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ နဝမံ ဝါ ဒိဝသံ၊ ကိုးရက်မြောက်သော နေ့၌လည်းကောင်း။ ဒသမံ ဝါ ဒိဝသံ၊ ဆယ်ရက်မြောက်သော နေ့၌လည်းကောင်း။ အာဂစ္ဆိဿတိ၊ လာလတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒသာဟပရမံ၊ ဆယ်ရက် အပိုင်းအခြားရှိသော ကာလပတ်လုံး။ အတိရေကစီဝရံ၊ သုံးထည်ထက် ပိုလွန်သော သင်္ကန်းကို။ ဓာရေတုံ၊ ဆောင်ခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၄၆၂။ “ဘိက္ခုနာ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ စီဝရသ္မိံ၊ သင်္ကန်းသည်။ နိဋ္ဌိတ နိဋ္ဌိတေ၊ ပြီးပြီးသည်ရှိသော်။ ကထိနေ၊ ကထိန်ကို။ ဥဗ္ဘတသ္မိံ၊ နုတ်အပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ ဒသာဟပရမံ၊ ဆယ်ရက်အပိုင်းအခြားရှိသော ကာလပတ်လုံး။ အတိရေကစီဝရံ၊ သုံးထည်ထက် ပိုလွန်သော သင်္ကန်းကို။ ဓာရေတဗ္ဗံ၊ ဆောင်အပ်၏။ တံ၊ ထိုဆယ်ရက်အပိုင်းအခြားရှိသော ကာလကို။ အတိက္ကာမယတော၊ လွန်စေသော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၄၆၃။ နိဋ္ဌိတစီဝရသ္မိန္တိ၊ နိဋ္ဌိတစီဝရသ္မိံ- ဟူသည်ကား။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းသည်။ ကတံ ဝါ၊ ပြုအပ်ပြီးသည်လည်းကောင်း။ နဋ္ဌံ ဝါ၊ ပျောက်သည်လည်းကောင်း။ ဝိနဋ္ဌံ ဝါ၊ ပျက်စီးသည်လည်းကောင်း။ ဒဍ္ဎံ ဝါ၊ မီးလောင်သည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စီဝရာသာ၊ သင်္ကန်းရနိုးခြင်းသည်။ ဥပစ္ဆိန္နာ ဝါ၊ ပြတ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥဗ္ဘတသ္မိံ ကထိနေတိ၊ ဥဗ္ဘတသ္မိံ ကထိနေ- ဟူသည်ကား။ အဋ္ဌန္နံ၊ ရှစ်ပါးကုန်သော။ မာတိကာနံ၊ မာတိကာတို့တွင်။ အညတရာယ၊ တစ်ပါးပါးသော။ မာတိကာယ၊ မာတိကာဖြင့်။ ဥဗ္ဘတံ၊ နုတ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃေန ဝါ၊ သံဃာသည်လည်း။ အန္တရာ၊ အကြား၌။ ဥဗ္ဘတံ၊ နုတ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဒသာဟပရမန္တိ၊ ဒသာဟပရမံ- ဟူသည်ကား။ ဒသာဟပရမတာ ဒသာဟပရမတာယ၊ ဆယ်ရက်အပိုင်းအခြားရှိသော အဖြစ်ဖြင့်။ ဓာရေတဗ္ဗံ၊ ဆောင်အပ်၏။
အတိရေကစီဝရံ နာမ၊ အတိရေကသင်္ကန်း မည်သည်ကား။ အနဓိဋ္ဌိတံ၊ အဓိဋ္ဌာန် မတင်အပ်သော သင်္ကန်းတည်း။ အဝိကပ္ပိတံ၊ ဝိကပ္ပနာ မပြုအပ်သော သင်္ကန်းတည်း။
စီဝရံ နာမ၊ သင်္ကန်း မည်သည်ကား။ ဆန္နံ၊ ခြောက်ထည်ကုန်သော။ စီဝရာနံ၊ သင်္ကန်းတို့တွင်။ အညတရံ၊ တစ်ပါးပါးသော။ ဝိကပ္ပနုပဂံ ပစ္ဆိမံ၊ ဝိကပ္ပနာလောက်သော သင်္ကန်းလျှင် အဆုံးရှိသော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းတည်း။
တံ အတိက္ကာမယတော နိဿဂ္ဂိယံ ဟောတီတိ၊ တံ အတိက္ကာမယတော နိဿဂ္ဂိယံ ဟောတိ- ဟူသည်ကား။ ဧကာဒသမေ၊ တစ်ဆယ့်တစ်ခုမြောက်သော။ အရုဏုဂ္ဂမနေ၊ အရုဏ်တက်ခြင်း၌။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ ဂဏဿ ဝါ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သံဃံ၊ သံဃာသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဧကံသံ ဧကသ္မိံ အံသေ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စမ္ပယ်တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဝုဍ္ဎာနံ၊ သီတင်းကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဣဒံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ဒသာဟာတိက္ကန္တံ၊ ဆယ်ရက်ကို လွန်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ နိဿဇ္ဇိတွာ၊ စွန့်ပြီး၍။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်ကို။ ဒေသေတဗ္ဗာ၊ ဒေသနာ ကြားအပ်၏။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်ကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗာ၊ ခံအပ်၏။ နိဿဋ္ဌစီဝရံ၊ စွန့်အပ်သော သင်္ကန်းကို။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။ ကိံ ဒါတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ ပေးအပ်သနည်း-
၄၆၄။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သော။ ဣဒံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ နိဿဋ္ဌံ၊ စွန့်အပ်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
၄၆၅။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သမ္ဗဟုလေ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဧကံသံ ဧကသ္မိံ အံသေ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စမ္ပယ်တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဝုဍ္ဎာနံ၊ သီတင်းကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဣဒံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ဒသာဟာတိက္ကန္တံ၊ ဆယ်ရက်ကို လွန်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ အာယသ္မန္တာနံ၊ အရှင်တို့အား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယာ၊ ဆိုအပ်ကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။ နိဿဇ္ဇိတွာ၊ စွန့်ပြီး၍။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်ကို။ ဒေသေတဗ္ဗာ၊ ဒေသနာကြားအပ်၏။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်ကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗာ၊ ခံအပ်၏။ နိဿဋ္ဌစီဝရံ၊ စွန့်အပ်သော သင်္ကန်းကို။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။ ကိံ ဒါတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ ပေးအပ်သနည်း-
၄၆၆။ “အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့။ အာယသ္မန္တာ၊ အရှင်တို့သည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏန္တု၊ နာတော်မူကုန်လော့။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သော။ ဣဒံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ အာယသ္မန္တာနံ၊ အရှင်တို့အား။ နိဿဋ္ဌံ၊ စွန့်အပ်ပြီ။ အာယသ္မန္တာနံ၊ အရှင်တို့အား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါ ရှိသော ကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ အာယသ္မန္တာ၊ အရှင်တို့သည်။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ဒဒေယျုံ၊ ပေးကုန်ရာ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
၄၆၇။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဧကံသံ ဧကသ္မိံ အံသေ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စမ္ပယ်တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ မေ၊ ငါ၏။ ဣဒံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ဒသာဟာတိက္ကန္တံ၊ ဆယ်ရက်ကို လွန်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ အာယသ္မတော၊ အရှင်အား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ နိဿဇ္ဇိတွာ၊ စွန့်ပြီး၍။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်ကို။ ဒေသေတဗ္ဗာ၊ ဒေသနာ ကြားအပ်၏။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်ကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗာ၊ ခံအပ်၏။ နိဿဋ္ဌစီဝရံ၊ စွန့်အပ်သော သင်္ကန်းကို။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။ ကိံ ဒါတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ ပေးအပ်သနည်း။ “ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ အာယသ္မတော၊ အရှင်အား။ ဒမ္မိ၊ ပေးပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
၄၆၈။ ဒသာဟာတိက္ကန္တေ၊ ဆယ်ရက်ကို လွန်သည်၌။ အတိက္ကန္တသညီ၊ လွန်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဓာရယန္တဿ၊ ဆောင်သော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ဒသာဟာတိက္ကန္တေ၊ ဆယ်ရက်ကို လွန်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဓာရယန္တဿ၊ ဆောင်သော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ဒသာဟာတိက္ကန္တေ၊ ဆယ်ရက်ကို လွန်သည်၌။ အနတိက္ကန္တသညီ၊ မလွန်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဓာရယန္တဿ၊ ဆောင်သော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အနဓိဋ္ဌိတေ၊ အဓိဋ္ဌာန် မတင်အပ်သည်၌။ အဓိဋ္ဌိတသညီ၊ အဓိဋ္ဌာန် တင်အပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဓာရယန္တဿ၊ ဆောင်သော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အဝိကပ္ပိတေ၊ ဝိကပ္ပနာ မပြုအပ်သည်၌။ ဝိကပ္ပိတသညီ၊ ဝိကပ္ပနာ ပြုအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဓာရယန္တဿ၊ ဆောင်သော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အဝိဿဇ္ဇိတေ၊ မစွန့်အပ်သည်၌။ ဝိဿဇ္ဇိတသညီ၊ စွန့်အပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဓာရယန္တဿ၊ ဆောင်သော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အနဋ္ဌေ၊ မပျောက်သည်၌။ နဋ္ဌသညီ၊ ပျောက်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်အဖြစ်၍။ ဓာရယန္တဿ၊ ဆောင်သော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အဝိနဋ္ဌေ၊ မပျက်စီးသည်၌။ ဝိနဋ္ဌသညီ၊ ပျက်စီး၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဓာရယန္တဿ၊ ဆောင်သော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အဒဍ္ဎေ၊ မီးမလောင်သည်၌။ ဒဍ္ဎသညီ၊ မီးလောင်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဓာရယန္တဿ၊ ဆောင်သော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အဝိလုတ္တေ၊ ခိုးသူ မလုယက်သည်၌။ ဝိလုတ္တသညီ၊ ခိုးသူ လုယက်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဓာရယန္တဿ၊ ဆောင်သော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အနိဿဇ္ဇိတွာ၊ မစွန့်မူ၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒသာဟာနတိက္ကန္တေ၊ ဆယ်ရက်ကို မလွန်သည်၌။ အတိက္ကန္တသညီ၊ လွန်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဓာရယန္တဿ၊ ဆောင်သော ရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒသာဟာနတိက္ကန္တေ၊ ဆယ်ရက်ကို မလွန်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဓာရယန္တဿ၊ ဆောင်သော ရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒသာဟာနတိက္ကန္တေ၊ ဆယ်ရက်ကို မလွန်သည်၌။ အနတိက္ကန္တသညီ၊ မလွန်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဓာရယန္တဿ၊ ဆောင်သော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၄၆၉။ အန္တောဒသာဟံ၊ ဆယ်ရက်အတွင်း၌။ အဓိဋ္ဌေတိ၊ အဓိဋ္ဌာန်တင်အံ့။ ဝိကပ္ပေတိ၊ ဝိကပ္ပနာပြုအံ့။ ဝိဿဇ္ဇေတိ၊ စွန့်အံ့။ နဿတိ၊ ပျောက်အံ့။ ဝိနဿတိ၊ ပျက်စီးအံ့။ ဍယှတိ၊ မီးလောင်အံ့။ အစ္ဆိန္ဒိတွာ၊ ခိုးသူ လုယက်၍။ ဂဏှန္တိ၊ ယူကုန်အံ့။ ဝိဿာသံ ဝိဿာသေန၊ အကျွမ်းဝင်သဖြင့်။ ဂဏှန္တိ၊ ယူကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၄၇၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နိဿဋ္ဌစီဝရံ၊ စွန့်အပ်သော သင်္ကန်းကို။ န ဒေန္တိ၊ မပေးကုန်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ နိဿဋ္ဌစီဝရံ၊ စွန့်အပ်သော သင်္ကန်းကို။ န န ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ န ဒဒေယျ၊ မပေးငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာသော။ ကထိနသိက္ခာပဒံ၊ ကထိနသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁-စီဝရဝဂ်
၂-ဥဒေါသိတသိက္ခာပုဒ်
၄၇၁။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ဟတ္ထေ၊ လက်၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထား၍။ သန္တရုတ္တရေန၊ သင်းပိုင်နှင့် တကွသော ကိုယ်ဝတ်ဖြင့်။ ဇနပဒစာရိကံ၊ ဇနပုဒ်ဒေသစာရီကို။ ပက္ကမန္တိ၊ ဖဲသွားကုန်၏။ စိရံ၊ ကြာမြင့်စွာ။ နိက္ခိတ္တာနိ၊ ထားအပ်ကုန်သော။ တာနိ စီဝရာနိ၊ ထိုသင်္ကန်းတို့သည်။ ကဏ္ဏကိတာနိ၊ မှိုတက်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တာနိ၊ ထိုသင်္ကန်းတို့ကို။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဩတာပေန္တိ၊ နေလှမ်းကုန်၏။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ သေနာသနစာရိကံ၊ ကျောင်းစဉ်ဒေသစာရီကို။ အာဟိဏ္ဍန္တော၊ လှည့်လည်သည်ရှိသော်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ တာနိ စီဝရာနိ၊ ထိုသင်္ကန်းတို့ကို။ ဩတာပေန္တေ၊ နေလှမ်းသည်တို့ကို။ အဒ္ဒသာ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေန၊ ထိုရဟန်းတို့ ရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ကဏ္ဏကိတာနိ၊ မှိုတက်ကုန်သော။ ဣမာနိ စီဝရာနိ၊ ဤသင်္ကန်းတို့သည်။ ကဿ၊ အဘယ်သူ၏။ စီဝရာနိ၊ သင်္ကန်းတို့နည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အာယသ္မတော အာနန္ဒဿ၊ အရှင်အာနန္ဒာအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ဟတ္ထေ၊ လက်၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထား၍။ သန္တရုတ္တရေန၊ သင်းပိုင်နှင့် တကွသော ကိုယ်ဝတ်ဖြင့်။ ဇနပဒစာရိကံ၊ ဇနပုဒ်ဒေသစာရီကို။ ပက္ကမိဿန္တိ နာမ၊ ဖဲသွားကုန်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ဟတ္ထေ၊ လက်၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထား၍။ သန္တရုတ္တရေန၊ သင်းပိုင်နှင့် တကွသော ကိုယ်ဝတ်ဖြင့်။ ဇနပဒစာရိကံ၊ ဇနပုဒ်ဒေသစာရီကို။ ပက္ကမန္တိ၊ ဖဲသွားကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တေ မောဃပုရိသာ၊ ထိုမဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးဖြစ်ကုန်သော ယောကျ်ားတို့သည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ဟတ္ထေ၊ လက်၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထား၍။ သန္တရုတ္တရေန၊ သင်းပိုင်နှင့် တကွသော ကိုယ်ဝတ်ဖြင့်။ ဇနပဒစာရိကံ၊ ဇနပုဒ်ဒေသစာရီကို။ ပက္ကမိဿန္တိ နာမ၊ ဖဲသွားကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၄၇၂။ “ဘိက္ခုနာ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ စီဝရသ္မိံ၊ သင်္ကန်းသည်။ နိဋ္ဌိတ နိဋ္ဌိတေ၊ ပြီးပြီးသည်ရှိသော်။ ကထိနေ၊ ကထိန်ကို။ ဥဗ္ဘတသ္မိံ၊ နုတ်အပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ ဧကရတ္တံပိ၊ တစ်ညဉ့်မျှလည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ တိစီဝရေန၊ သုံးထည်သော သင်္ကန်းနှင့်။ စေ ဝိပ္ပဝသေယျ၊ အကယ်၍ ကင်း၍နေငြားအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒဉ္စ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကိုလည်း။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၄၇၃။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ကောသမ္ဗိယံ၊ ကောသမ္ဗီပြည်၌။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉာတကာ၊ ဆွေမျိုးတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ “ဘဒန္တော၊ အရှင်ကောင်းသည်။ အာဂစ္ဆတု၊ လာစေသတည်း။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဥပဋ္ဌဟိဿာမ၊ လုပ်ကျွေးကုန်အံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ ပါဟေသုံ၊ စေကုန်၏။ ဘိက္ခူပိ၊ ရဟန်းတို့သည်လည်း၊
“အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဂစ္ဆ၊ သွားချေလော့။ ဉာတကာ၊ ဆွေမျိုးတို့သည်။ တံ၊ သင့်ကို။ ဥပဋ္ဌဟိဿန္တိ၊ လုပ်ကျွေးကုန်လတ္တံ့၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ကိံ အာဟ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ‘တိစီဝရေန၊ သုံးထည်သော သင်္ကန်းနှင့်။ န ဝိပ္ပဝသိတဗ္ဗံ၊ ကင်း၍ မနေအပ်။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်ပြီ။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်လည်း။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်ခဲ့၏။ တိစီဝရံ၊ သုံးထည်သော သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ပက္ကမိတုံ၊ ဖဲသွားခြင်းငှာ။ န သက္ကောမိ၊ မစွမ်းနိုင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ န ဂမိဿာမိ၊ မသွားအံ့၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဂိလာနဿ၊ နာသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ တိစီဝရေန၊ သုံးထည်သော သင်္ကန်းနှင့်။ အဝိပ္ပဝါသသမ္မုတိံ၊ ကင်း၍ နေခြင်း၏ အပြစ်မရှိသည်ကို ပြုခြင်း၌ သမုတ်ခြင်းကို။ ဒါတုံ၊ ပေးခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဒါတဗ္ဗာ၊ ပေးအပ်၏။ ကိံ ဒါတဗ္ဗာ၊ အဘယ်သို့ ပေးအပ်သနည်း။ ဂိလာနေန၊ နာသော။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သံဃံ၊ သံဃာသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဧကံသံ ဧကသ္မိံ အံသေ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စမ္ပယ်တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဝုဍ္ဎာနံ၊ သီတင်းကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်ဖြစ်၍။ တိစီဝရံ၊ သုံးထည်သော သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ပက္ကမိတုံ၊ ဖဲသွားခြင်းငှာ။ န သက္ကောမိ၊ မစွမ်းနိုင်။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သော အဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ တိစီဝရေန၊ သုံးထည်သော သင်္ကန်းနှင့်။ အဝိပ္ပဝါသသမ္မုတိံ၊ ကင်း၍ နေခြင်း၏ အပြစ်မရှိသည်ကို ပြုခြင်း၌ သမုတ်ခြင်းကို။ ယာစာမိ၊ တောင်းပါ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ယာစိတဗ္ဗာ၊ တောင်းအပ်၏။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ယာစိတဗ္ဗာ၊ တောင်းအပ်၏။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း-
၄၇၄။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်ဖြစ်၍။ တိစီဝရံ၊ သုံးထည်သော သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ပက္ကမိတုံ၊ ဖဲသွားခြင်းငှာ။ န သက္ကောတိ၊ မစွမ်းနိုင်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ တိစီဝရေန၊ သုံးထည်သော သင်္ကန်းနှင့်။ အဝိပ္ပဝါသသမ္မုတိံ၊ ကင်း၍ နေခြင်း၏ အပြစ်မရှိသည်ကို ပြုခြင်း၌ သမုတ်ခြင်းကို။ ယာစတိ၊ တောင်း၏။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ တိစီဝရေန၊ သုံးထည်သော သင်္ကန်းနှင့်။ အဝိပ္ပဝါသသမ္မုတိံ၊ ကင်း၍ နေခြင်း၏ အပြစ်မရှိသည်ကို ပြုခြင်း၌ သမုတ်ခြင်းကို။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည် ရှိသော။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်ဖြစ်၍။ တိစီဝရံ၊ သုံးထည်သော သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ပက္ကမိတုံ၊ ဖဲသွားခြင်းငှာ။ န သက္ကောတိ၊ မစွမ်းနိုင်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ တိစီဝရေန၊ သုံးထည်သော သင်္ကန်းနှင့်။ အဝိပ္ပဝါသသမ္မုတိံ၊ ကင်း၍ နေခြင်း၏ အပြစ်မရှိသည်ကို ပြုခြင်း၌ သမုတ်ခြင်းကို။ ယာစတိ၊ တောင်း၏။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ တိစီဝရေန၊ သုံးထည်သော သင်္ကန်းနှင့်။ အဝိပ္ပဝါသသမ္မုတိံ၊ ကင်း၍ နေခြင်း၏ အပြစ်မရှိသည်ကို ပြုခြင်း၌ သမုတ်ခြင်းကို။ ဒေတိ၊ ပေး၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ တိစီဝရေန၊ သုံးထည်သော သင်္ကန်းနှင့်။ အဝိပ္ပဝါသသမ္မုတိယာ၊ ကင်း၍ နေခြင်း၏ အပြစ်မရှိသည်ကို ပြုခြင်း၌ သမုတ်ခြင်းကို။ ဒါနံ၊ ပေးခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင်အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ တိစီဝရေန၊ သုံးထည်သော သင်္ကန်းနှင့်။ အဝိပ္ပဝါသသမ္မုတိ၊ ကင်း၍ နေခြင်း၏ အပြစ်မရှိသည်ကို ပြုခြင်း၌ သမုတ်ခြင်းကို။ ဒိန္နာ၊ ပေးအပ်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤနှစ်သက်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗာ၊ ပေးအပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၄၇၅။ “ဘိက္ခုနာ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ စီဝရသ္မိံ၊ သင်္ကန်းသည်။ နိဋ္ဌိတ နိဋ္ဌိတေ၊ ပြီးပြီးသည်ရှိသော်။ ကထိနေ၊ ကထိန်ကို။ ဥဗ္ဘတသ္မိံ၊ နုတ်အပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ ဧကရတ္တံပိ၊ တစ်ညဉ့်မျှလည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာ၊ သမ္မုတိရသော ရဟန်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ တိစီဝရေန၊ သုံးထည်သော သင်္ကန်းနှင့်။ စေ ဝိပ္ပဝသေယျ၊ အကယ်၍ ကင်း၍ နေငြားအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၄၇၆။ နိဋ္ဌိတစီဝရသ္မိန္တိ၊ နိဋ္ဌိတစီဝရသ္မိံ- ဟူသည်ကား။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းသည်။ ကတံ ဝါ၊ ပြုအပ်ပြီးသည်လည်းကောင်း။ နဋ္ဌံ ဝါ၊ ပျောက်သည်လည်းကောင်း။ ဝိနဋ္ဌံ ဝါ၊ ပျက်စီးသည်လည်းကောင်း။ ဒဍ္ဎံ ဝါ၊ မီးလောင်သည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စီဝရာသာ၊ သင်္ကန်းရနိုးခြင်းသည်။ ဥပစ္ဆိန္နာ ဝါ၊ ပြတ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥဗ္ဘတသ္မိံ ကထိနေတိ၊ ဥဗ္ဘတသ္မိံ ကထိနေ- ဟူသည်ကား။ အဋ္ဌန္နံ၊ ရှစ်ပါးကုန်သော။ မာတိကာနံ၊ မာတိကာတို့တွင်။ အညတရာယ၊ တစ်ပါးပါးသော။ မာတိကာယ၊ မာတိကာဖြင့်။ ဥဗ္ဘတံ၊ နုတ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃေန ဝါ၊ သံဃာသည်လည်း။ အန္တရာ၊ အကြား၌။ ဥဗ္ဘတံ၊ နုတ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဧကရတ္တံ စေ ဘိက္ခု တိစီဝရေန ဝိပ္ပဝသေယျာတိ၊ ဧကရတ္တံပိ စေ ဘိက္ခု တိစီဝရေန ဝိပ္ပဝသေယျ- ဟူသည်ကား။ သံဃာဋိယာ ဝါ၊ ဒုကုဋ်နှင့်လည်းကောင်း။ ဥတ္တရာသင်္ဂေန ဝါ၊ ကိုယ်ဝတ်နှင့်လည်းကောင်း။ အန္တရဝါသကေန ဝါ၊ သင်းပိုင်နှင့်လည်းကောင်း။ ဝိပ္ပဝသေယျ၊ ကင်း၍ နေငြားအံ့။
အညတြ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာတိ၊ အညတြ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာ ဟူသည်ကား။ ဘိက္ခုသမ္မုတိံ၊ သမုတိရသော ရဟန်းကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။
နိဿဂ္ဂိယံ ဟောတီတိ၊ နိဿဂ္ဂိယံ ဟောတိ- ဟူသည်ကား။ အရုဏုဂ္ဂမနာ၊ အရုဏ်တက်သည်နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ ဂဏဿ ဝါ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ရတ္တိဝိပ္ပဝုတ္ထံ၊ ညဉ့်ကင်း၍ နေသော။ ဣဒံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာ၊ သမ္မုတိရသော ရဟန်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျုံ၊ ပေးကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ အာယသ္မတော၊ အရှင်အား။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
၄၇၇။ ဧကူပစာရော၊ တူသော ဥပစာရှိသော။ နာနူပစာရော၊ အထူးထူးသော ဥပစာရှိသော။ ဂါမော၊ ရွာ။ ဧကူပစာရံ၊ တူသော ဥပစာရှိသော။ နာနူပစာရံ၊ အထူးထူးသော ဥပစာရှိသော။ နိဝေသနံ၊ အိမ်။ ဧကူပစာရော၊ တူသော ဥပစာရှိသော။ နာနူပစာရော၊ အထူးထူးသော ဥပစာရှိသော။ ဥဒေါသိတော၊ ဘဏ္ဍာတိုက်။ ဧကူပစာရော၊ တူသော ဥပစာရှိသော။ နာနူပစာရော၊ အထူးထူးသော ဥပစာရှိသော။ အဋ္ဋော၊ ပြအိုး။ ဧကူပစာရော၊ တူသော ဥပစာရှိသော။ နာနူပစာရော၊ အထူးထူးသော ဥပစာရှိသော။ မာဠော၊ တန်ဆောင်းဝန်း။ ဧကူပစာရော၊ တူသော ဥပစာရှိသော။ နာနူပစာရော၊ အထူးထူးသော ဥပစာရှိသော။ ပါသာဒေါ၊ ပြာသာဒ်ရှည်။ ဧကူပစာရံ၊ တူသော ဥပစာရှိသော။ နာနူပစာရံ၊ အထူးထူးသော ဥပစာရှိသော။ ဟမ္မိယံ၊ ပြာသာဒ်ဦးပြည်း။ ဧကူပစာရာ၊ တူသော ဥပစာရှိသော။ နာနူပစာရာ၊ အထူးထူးသော ဥပစာရှိသော။ နာဝါ၊ လှေ။ ဧကူပစာရံ၊ တူသော ဥပစာရှိသော။ နာနူပစာရာ၊ အထူးထူးသော ဥပစာရှိသော။ သတ္ထော၊ လှည်း။ ဧကူပစာရံ၊ တူသော ဥပစာရှိသော။ နာနူပစာရံ၊ အထူးထူးသော ဥပစာရှိသော။ ခေတ္တံ၊ လယ်။ ဧကူပစာရံ၊ တူသော ဥပစာရှိသော။ နာနူပစာရံ၊ အထူးထူးသော ဥပစာရှိသော။ ဓညကရဏံ၊ ကောက်နယ်တလင်း။ ဧကူပစာရော၊ တူသော ဥပစာရှိသော။ နာနူပစာရော၊ အထူးထူးသော ဥပစာရှိသော။ အာရာမော၊ အရံ။ ဧကူပစာရော၊ တူသော ဥပစာရှိသော။ နာနူပစာရော၊ အထူးထူးသော ဥပစာရှိသော။ ဝိဟာရော၊ ကျောင်း။ ဧကူပစာရံ၊ တူသော ဥပစာရှိသော။ နာနူပစာရံ၊ အထူးထူးသော ဥပစာရှိသော။ ရုက္ခမူလံ၊ သစ်ပင်ရင်း။ ဧကူပစာရော၊ တူသော ဥပစာရှိသော။ နာနူပစာရော၊ အထူးထူးသော ဥပစာရှိသော။ အဇ္ဈောကာသော၊ လွင်တီးခေါင်။
၄၇၈။ ဧကူပစာရော၊ တူသော ဥပစာရှိသော။ ဂါမော နာမ၊ ရွာ မည်သည်ကား။ ဧကကုလဿ၊ တစ်ဦးသော အမျိုး၏။ ဂါမော၊ ရွာသည်။ ပရိက္ခိတ္တော စ၊ အရံရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အန္တောဂါမေ၊ ရွာတွင်း၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထား၍။ အန္တောဂါမေ၊ ရွာတွင်း၌။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ အပရိက္ခိတ္တော၊ အရံမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ယသ္မိံ ဃရေ၊ အကြင်အိမ်၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိတ္တံ၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ တသ္မိံ ဃရေ၊ ထိုအိမ်၌။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ ဟတ္ထပါသာ ဝါ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်မှလည်း။ ဃရံ၊ အိမ်ကို။ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ၊ မစွန့်အပ်။
၄၇၉။ နာနာကုလဿ၊ အထူးထူးသော အမျိုး၏။ ဂါမော၊ ရွာသည်။ ပရိက္ခိတ္တော စ၊ အရံရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ယသ္မိံ ဃရေ၊ အကြင်အိမ်၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိတ္တံ၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ တသ္မိံ ဃရေ၊ ထိုအိမ်၌။ သဘာယေ ဝါ၊ သဘင်၌လည်းကောင်း။ ဒွါရမူလေ ဝါ၊ တံခါးရင်း၌လည်းကောင်း။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ ဟတ္ထပါသာ ဝါ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်မှမူလည်း။ သဘာယံ ဝါ၊ သဘင်ကိုလည်းကောင်း။ ဒွါရမူလံ ဝါ၊ တံခါးရင်းကိုလည်းကောင်း။ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ၊ မစွန့်အပ်။ သဘာယံ၊ သဘင်သို့။ ဂစ္ဆန္တေန၊ သွားသော ရဟန်းသည်။ ဟတ္ထပါသေ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထား၍။ သဘာယေ ဝါ၊ သဘင်၌လည်းကောင်း။ ဒွါရမူလေ ဝါ၊ တံခါးရင်း၌လည်းကောင်း။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ ဟတ္ထပါသာ ဝါ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်မှမူလည်း။ သဘာယံ ဝါ၊ သဘင်ကိုလည်းကောင်း။ ဒွါရမူလံ ဝါ၊ တံခါးရင်းကိုလည်းကောင်း။ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ၊ မစွန့်အပ်။ သဘာယေ၊ သဘင်၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထား၍။ သဘာယေ ဝါ၊ သဘင်၌လည်းကောင်း။ ဒွါရမူလေ ဝါ၊ တံခါးရင်း၌လည်းကောင်း။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ ဟတ္ထပါသာ ဝါ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်မှမူလည်း။ သဘာယံ ဝါ၊ သဘင်ကိုလည်းကောင်း။ ဒွါရမူလံ ဝါ၊ တံခါးရင်းကိုလည်းကောင်း။ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ၊ မစွန့်အပ်။ အပရိက္ခိတ္တော၊ အရံမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ယသ္မိံ ဃရေ၊ အကြင်အိမ်၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခတ္တံ၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ တသ္မိံ ဃရေ၊ ထိုအိမ်၌။ ဝတ္တဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ ဟတ္ထပါသာ ဝါ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်မှမူလည်း။ ဃရံ၊ အိမ်ကို။ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ၊ မစွန့်အပ်။
၄၈၀။ ဧကကုလဿ၊ တစ်ဦးသော အမျိုး၏။ နိဝေသနံ၊ အိမ်သည်။ ပရိက္ခိတ္တဉ္စ၊ အရံရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ နာနာဂဗ္ဘာ နာနာဩဝရကာ၊ အထူးထူးသော တိုက်ခန်းတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်အံ့။ အန္တောနိဝေသနေ၊ အိမ်တွင်း၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထား၍။ အန္တောနိဝေသနေ၊ အိမ်တွင်း၌။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ အပရိက္ခိတ္တံ၊ အရံမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ယသ္မိံ ဂဗ္ဘေ၊ အကြင်တိုက်ခန်း၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိတ္တံ၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ တသ္မိံ ဂဗ္ဘေ၊ ထိုတိုက်ခန်း၌။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ ဟတ္ထပါသာ ဝါ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္တပါသ်မှမူလည်း။ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ၊ မစွန့်အပ်။
၄၈၁။ နာနာကုလဿ၊ အထူးထူးသော အမျိုး၏။ နိဝေသနံ၊ အိမ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ပရိက္ခိတ္တဉ္စ၊ အရံရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ နာနာဂဗ္ဘာ နာနာဩဝရကာ၊ အထူးထူးသော တိုက်ခန်းတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်အံ့။ ယသ္မိံ ဂဗ္ဘေ၊ အကြင်တိုက်ခန်း၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိတ္တံ၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ တသ္မိံ ဂဗ္ဘေ၊ ထိုတိုက်ခန်း၌။ ဒွါရမူလေ ဝါ၊ တံခါးရင်း၌လည်း။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ ဟတ္ထပါသာဝါ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်မှမူလည်း။ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ၊ မစွန့်အပ်။ အပရိက္ခိတ္တံ၊ အရံမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ယသ္မိံ ဂဗ္ဘေ၊ အကြင်တိုက်ခန်း၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိတ္တံ၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ တသ္မိံ ဂဗ္ဘေ၊ ထိုတိုက်ခန်း၌။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ ဟတ္ထပါသာ ဝါ၊ နှစ်ထောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်မှမူလည်း။ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ၊ မစွန့်အပ်။
၄၈၂။ ဧကကုလဿ၊ တစ်ဦးသော အမျိုး၏။ ဥဒေါသိတော၊ ဘဏ္ဍာတိုက်သည်။ ပရိက္ခိတ္တော စ၊ အရံရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ နာနာဂဗ္ဘာ နာနာဩဝရကာ၊ အထူးထူးသော တိုက်ခန်းတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်အံ့။ အန္တောဥဒေါသိတေ၊ ဘဏ္ဍာတိုက်၏ အတွင်း၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထား၍။ အန္တောဥဒေါသိတေ၊ ဘဏ္ဍာတိုက်၏ အတွင်း၌။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ အပရိက္ခိတ္တော၊ အရံမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ယသ္မိံ ဂဗ္ဘေ၊ အကြင်တိုက်ခန်း၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိတ္တံ၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ တသ္မိံ ဂဗ္ဘေ၊ ထိုတိုက်ခန်း၌။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ ဟတ္ထပါသာ ဝါ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်မှမူလည်း။ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ၊ မစွန့်အပ်။
၄၈၃။ နာနာကုလဿ၊ အထူးထူးသော အမျိုး၏။ ဥဒေါသိတော၊ ဘဏ္ဍာတိုက်သည်။ ပရိက္ခိတ္တော စ၊ အရံရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ နာနာဂဗ္ဘာ နာနာဩဝရကာ၊ အထူးထူးသော တိုက်ခန်းတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်အံ့။ ယသ္မိံ ဂဗ္ဘေ၊ အကြင်တိုက်ခန်း၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိတ္တံ၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ တသ္မိံ ဂဗ္ဘေ၊ ထိုတိုက်ခန်း၌။ ဒွါရမူလေ ဝါ၊ တံခါးရင်း၌လည်း။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ ဟတ္ထပါသာ ဝါ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်မှမူလည်း။ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ၊ မစွန့်အပ်။ အပရိက္ခိတ္တော၊ အရံမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ယသ္မိံ ဂဗ္ဘေ၊ အကြင်တိုက်ခန်း၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိတ္တံ၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ တသ္မိံ ဂဗ္ဘေ၊ ထိုတိုက်ခန်း၌။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ ဟတ္ထပါသာ ဝါ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်မှမူလည်း။ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ၊ မစွန့်အပ်။
၄၈၄။ ဧကကုလဿ၊ တစ်ဦးသော အမျိုး၏။ အဋ္ဋော၊ ပြအိုးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အန္တောအဋ္ဋေ၊ ပြအိုး၏ အတွင်း၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထား၍။ အန္တောအဋ္ဋေ၊ ပြအိုး၏ အတွင်း၌။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ နာနာကုလဿ၊ အထူးထူးသော အမျိုး၏။ အဋ္ဋော၊ ပြအိုးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ နာနာဂဗ္ဘာ နာနာဩဝရကာ၊ အထူးထူးသော တိုက်ခန်းတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်အံ့။ ယသ္မိံ ဂဗ္ဘေ၊ အကြင်တိုက်ခန်း၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိတ္တံ၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ တသ္မိံ ဂဗ္ဘေ၊ ထိုတိုက်ခန်း၌။ ဒွါရမူလေ ဝါ၊ တံခါးရင်း၌လည်း။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ ဟတ္ထပါသာ ဝါ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်မှမူလည်း။ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ၊ မစွန့်အပ်။
၄၈၅။ ဧကကုလဿ၊ တစ်ဦးသော အမျိုး၏။ မာဠော၊ တန်ဆောင်းဝန်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အန္တောမာဠေ၊ တန်ဆောင်းဝန်း၏ အတွင်း၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထား၍။ အန္တောမာဠေ၊ တန်ဆောင်းဝန်း၏ အတွင်း၌။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ နာနာကုလဿ၊ အထူးထူးသော အမျိုး၏။ မာဠော၊ တန်ဆောင်းဝန်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ နာနာဂဗ္ဘာ နာနာဩဝရကာ၊ အထူးထူးသော တိုက်ခန်းတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်အံ့။ ယသ္မိံ ဂဗ္ဘေ၊ အကြင်တိုက်ခန်း၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိတ္တံ၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ တသ္မိံ ဂဗ္ဘေ၊ ထိုတိုက်ခန်း၌။ ဒွါရမူလေ ဝါ၊ တံခါးရင်း၌လည်း။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ ဟတ္ထပါသာ ဝါ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်မှမူလည်း။ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ၊ မစွန့်အပ်။
၄၈၆။ ဧကကုလဿ၊ တစ်ဦးသော အမျိုး၏။ ပါသာဒေါ၊ ပြာသာဒ်ရှည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အန္တောပါသာဒေ၊ ပြာသာဒ်ရှည် အတွင်း၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထား၍။ အန္တောပါသာဒေ၊ ပြာသာဒ်ရှည်၏ အတွင်း၌။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ နာနာကုလဿ၊ အထူးသော အမျိုး၏။ ပါသာဒေါ၊ ပြာသာဒ်ရှည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့၊
နာနာဂဗ္ဘာ နာနာဩဝရကာ၊ အထူးထူးသော တိုက်ခန်းတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်အံ့။ ယသ္မိံ ဂဗ္ဘေ၊ အကြင်တိုက်ခန်း၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိတ္တံ၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ တသ္မိံ ဂဗ္ဘေ၊ ထိုတိုက်ခန်း၌။ ဒွါရမူလေ ဝါ၊ တံခါးရင်း၌လည်း။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ ဟတ္ထပါသာ ဝါ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်မှမူလည်း။ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ၊ မစွန့်အပ်။
၄၈၇။ ဧကကုလဿ၊ တစ်ဦးသော အမျိုး၏။ ဟမ္မိယံ၊ ပြာသာဒ်ဦးပြည်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အန္တောဟမ္မိယေ၊ ပြာသာဒ်ဦးပြည်း၏ အတွင်း၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထား၍။ အန္တောဟမ္မိယေ၊ ပြာသာဒ်ဦးပြည်း၏ အတွင်း၌။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ နာနာကုလဿ၊ အထူးထူးသော အမျိုး၏။ ဟမ္မိယံ၊ ပြာသာဒ်ဦးပြည်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ နာနာဂဗ္ဘာ နာနာဩဝရကာ၊ အထူးထူးသော တိုက်ခန်းတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်အံ့။ ယသ္မိံ ဂဗ္ဘေ၊ အကြင်တိုက်ခန်း၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိတ္တံ၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ တသ္မိံ ဂဗ္ဘေ၊ ထိုတိုက်ခန်း၌။ ဒွါရမူလေ ဝါ၊ တံခါးရင်း၌လည်း။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ ဟတ္ထပါသာ ဝါ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်မှမူလည်း။ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ၊ မစွန့်အပ်။
၄၈၈။ ဧကကုလဿ၊ တစ်ဦးသော အမျိုး၏။ နာဝါ၊ လှေသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အန္တောနာဝါယ၊ လှေ၏ အတွင်း၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထား၍။ အန္တောနာဝါယ၊ လှေ၏ အတွင်း၌။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ နာနာကုလဿ၊ အထူးထူးသော အမျိုး၏။ နာဝါ၊ လှေသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ နာနာဂဗ္ဘာ နာနာဩဝရကာ၊ အထူးထူးသော တိုက်ခန်းတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်အံ့။ ယသ္မိံ ဂဗ္ဘေ၊ အကြင်တိုက်ခန်း၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိတ္တံ၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ တသ္မိံ ဂဗ္ဘေ၊ ထိုတိုက်ခန်း၌။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ ဟတ္ထပါသာ ဝါ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်မှ မူလည်း။ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ၊ မစွန့်အပ်။
၄၈၉။ ဧကကုလဿ၊ တစ်ဦးသော အမျိုး၏။ သတ္ထော၊ လှည်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ သတ္ထေ၊ လှည်း၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထား၍။ ပုရတော ဝါ၊ ရှေ့၌လည်းကောင်း။ ပစ္ဆတော ဝါ၊ နောက်၌လည်းကောင်း။ သတ္တဗ္ဘန္တရာ၊ ခုနစ် အဗ္ဘန္တရတို့ကို။ န ဝိဇဟိတဗ္ဗာ၊ မစွန့်အပ်ကုန်။ ပဿတော၊ နံပါးမှ။ အဗ္ဘန္တရံ၊ အတွင်းကို။ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ၊ မစွန့်အပ်။ နာနာကုလဿ၊ အထူးထူးသော အမျိုး၏။ သတ္ထော၊ လှည်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ သတ္ထေ၊ လှည်း၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထား၍။ ဟတ္ထပါသာ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်မှ။ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ၊ မစွန့်အပ်။
၄၉၀။ ဧကကုလဿ၊ တစ်ဦးသော အမျိုး၏။ ခေတ္တံ၊ လယ်သည်။ ပရိက္ခိတ္တဉ္စ၊ အရံရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အန္တောခေတ္တေ၊ လယ်၏ အတွင်း၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထား၍။ အန္တောခေတ္တေ၊ လယ်၏ အတွင်း၌။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ အပရိက္ခိတ္တံ၊ အရံမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဟတ္ထပါသာ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်မှ။ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ၊ မစွန့်အပ်။ နာနာကုလဿ၊ အထူးထူးသော အမျိုး၏။ ခေတ္တံ၊ လယ်သည်။ ပရိက္ခိတ္တဉ္စ၊ အရံရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အန္တောခေတ္တေ၊ လယ်၏ အတွင်း၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထား၍။ အန္တောခေတ္တေ၊ လယ်၏ အတွင်း၌။ ဒွါရမူလေ ဝါ၊ တံခါးရင်း၌လည်း။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ ဟတ္ထပါသာ ဝါ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်မှလည်း။ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ၊ မစွန့်အပ်။ အပရိက္ခိတ္တံ၊ အရံမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဟတ္ထပါသာ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်မှ။ န ဝိဇဟိကဗ္ဗံ၊ မစွန့်အပ်။
၄၉၁။ ဧကကုလဿ၊ တစ်ဦးသော အမျိုး၏။ ဓညကရဏံ၊ ကောက်နယ်တလင်းသည်။ ပရိက္ခိတ္တဉ္စ၊ အရံရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အန္တောဓညကရဏေ၊ ကောက်နယ်တလင်း၏ အတွင်း၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထား၍။ အန္တောဓညကရဏေ၊ ကောက်နယ်တလင်း၏ အတွင်း၌။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ အပရိက္ခိတ္တံ၊ အရံမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဟတ္ထပါသာ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်မှ။ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ၊ မစွန့်အပ်။ နာနာကုလဿ၊ အထူးထူးသော အမျိုး၏။ ဓညကရဏံ၊ ကောက်နယ်တလင်းသည်။ ပရိက္ခိတ္တဉ္စ၊ အရံရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အန္တောဓညကရဏေ၊ ကောက်နယ်တလင်း၏ အတွင်း၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထား၍။ အန္တောဓညကရဏေ၊ ကောက်နယ်တလင်း၏ အတွင်း၌။ ဒွါရမူလေ ဝါ၊ တံခါးရင်း၌လည်း။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ ဟတ္ထပါသာ ဝါ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်မှမူလည်း။ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ၊ မစွန့်အပ်။ အပရိက္ခိတ္တံ၊ အရံမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဟတ္ထပါသာ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်မှ။ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ၊ မစွန့်အပ်။
၄၉၂။ ဧကကုလဿ၊ တစ်ဦးသော အမျိုး၏။ အာရာမော၊ အရံသည်။ ပရိက္ခိတ္တော စ၊ အရံရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အန္တောအာရာမေ၊ အရံ၏ အတွင်း၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထား၍။ အန္တောအာရာမေ၊ အရံ၏ အတွင်း၌။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ အပရိက္ခိတ္တော၊ အရံမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဟတ္ထပါသာ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်မှ။ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ၊ မစွန့်အပ်။ နာနာကုလဿ၊ အထူးထူးသော အမျိုး၏။ အာရာမော၊ အရံသည်။ ပရိက္ခိတ္တော စ၊ အရံရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အန္တောအာရာမေ၊ အရံ၏ အတွင်း၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထား၍။ အန္တောအာရာမေ၊ အရံ၏ အတွင်း၌။ ဒွါရမူလေ ဝါ၊ တံခါးရင်း၌လည်း။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ ဟတ္ထပါသာ ဝါ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်မှမူလည်း။ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ၊ မစွန့်အပ်။ အပရိက္ခိတ္တော၊ အရံမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဟတ္ထပါသာ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်မှ။ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ၊ မစွန့်အပ်။
၄၉၃။ ဧကကုလဿ၊ တစ်ဦးသော အမျိုး၏။ ဝိဟာရော၊ ကျောင်းသည်။ ပရိက္ခိတ္တော စ၊ အရံရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အန္တောဝိဟာရေ၊ ကျောင်း၏ အတွင်း၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထား၍။ အန္တောဝိဟာရေ၊ ကျောင်း၏ အတွင်း၌။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ အပရိက္ခိတ္တော၊ အရံမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ယသ္မိံ ဝိဟာရေ၊ အကြင်ကျောင်း၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိတ္တံ၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ တသ္မိံ ဝိဟာရေ၊ ထိုကျောင်း၌။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ ဟတ္ထပါသာ ဝါ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်မှမူလည်း။ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ၊ မစွန့်အပ်။ နာနာကုလဿ၊ အထူးထူးသော အမျိုး၏။ ဝိဟာရော၊ ကျောင်းသည်။ ပရိက္ခိတ္တော စ၊ အရံရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ယသ္မိံ ဝိဟာရေ၊ အကြင်ကျောင်း၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိတ္တံ၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ တသ္မိံ ဝိဟာရေ၊ ထိုကျောင်း၌။ ဒွါရမူလေ ဝါ၊ တံခါးရင်း၌လည်း။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ ဟတ္ထပါသာ ဝါ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်မှမူလည်း။ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ၊ မစွန့်အပ်။ အပရိက္ခိတ္တော၊ အရံမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ယသ္မိံ ဝိဟာရေ၊ အကြင်ကျောင်း၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိတ္တံ၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ တသ္မိံ ဝိဟာရေ၊ ထိုကျောင်း၌။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ ဟတ္ထပါသာ ဝါ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်မှမူလည်း။ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ၊ မစွန့်အပ်။
၄၉၄။ ဧကကုလဿ၊ တစ်ဦးသော အမျိုး၏။ ရုက္ခမူလံ၊ သစ်ပင်ရင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ယံ ရုက္ခမူလံ၊ အကြင်သစ်ပင်ရင်းကို။ မဇ္ဈနှိကေ ကာလေ၊ မွန်းတည့်သော အခါ၌။ သမန္တာ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ ဆာယာ၊ အရိပ်သည်။ ဖရတိ၊ နှံ့၏။ အန္တောဆာယာယ၊ အရိပ်၏ အတွင်း၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထား၍။ အန္တောဆာယာယ၊ အရိပ်၏ အတွင်း၌။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ နာနာကုလဿ၊ အထူးထူးသော အမျိုး၏။ ရုက္ခမူလံ၊ သစ်ပင်ရင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဟတ္ထပါသာ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်မှ။ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ၊ မစွန့်အပ်။
ဧကူပစာရော၊ တူသော ဥပစာရှိသော။ အဇ္ဈောကာသော နာမ၊ လွင်တီးခေါင် မည်သည်ကား။ အဂါမကေ၊ ရွာမရှိသော။ အရညေ၊ တော၌။ သမန္တာ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ သတ္တဗ္ဘန္တရာ၊ ခုနစ် အဗ္ဘန္တရတို့သည်။ ဧကူပစာရော၊ တူသော ဥပစာမည်၏။ တတော၊ ထိုခုနစ် အဗ္ဘန္တရမှ။ ပရံ၊ တစ်ပါးသော အရပ်၌။ နာနူပစာရော၊ အထူးထူးသော ဥပစာရှိ၏။
၄၉၅။ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာ၊ သမ္မုတိရသော ရဟန်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဝိပ္ပဝုတ္ထေ၊ ညဉ့်ကင်း၍ နေသည်၌။ ဝိပ္ပဝုတ္ထသညီ၊ ညဉ့်ကင်း၍ နေ၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိပ္ပဝသန္တဿ၊ ညဉ့်ကင်း၍ နေသော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်သင့်၏။ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာ၊ သမ္မုတိရသော ရဟန်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဝိပ္ပဝုတ္ထေ၊ ညဉ့်ကင်း၍ နေသည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိပ္ပဝသန္တဿ၊ ညဉ့်ကင်း၍ နေသော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာ၊ သမ္မုတိရသော ရဟန်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဝိပ္ပဝုတ္ထေ၊ ညဉ့်ကင်း၍ နေသည်၌။ အဝိပ္ပဝုတ္ထသညီ၊ ညဉ့်ကင်း၍ မနေဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိပ္ပဝသန္တဿ၊ ညဉ့်ကင်း၍ နေသော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အပစ္စုဒ္ဓဋေ၊ ပစ္စုဒ္ဓိုရ် မပြုအပ်သည်၌။ ပစ္စုဒ္ဓဋသညီ၊ ပစ္စုဒ္ဓိုရ်ပြုအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ အဝိဿဇ္ဇိတေ၊ မစွန့်အပ်သည်၌။ ဝိဿဇ္ဇိတသညီ၊ စွန့်အပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ အနဋ္ဌေ၊ မပျောက်သည်၌။ နဋ္ဌသညီ၊ ပျောက်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ အဝိနဋ္ဌေ၊ မပျက်စီးသည်၌။ ဝိနဋ္ဌသညီ၊ ပျက်စီး၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ အဒဍ္ဎေ၊ မီးမလောင်သည်၌။ ဒဍ္ဎသညီ၊ မီးလောင်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာ၊ သမ္မုတိရသော ရဟန်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ အဝိလုတ္တေ၊ ခိုးသူ မလုယက်သည်၌။ ဝိလုတ္တသညီ၊ ခိုးသူ လုယက်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိပ္ပဝသန္တဿ၊ ညဉ့်ကင်း၍ နေသော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အနိဿဇ္ဇိတွာ၊ မစွန့်မူ၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဝိပ္ပဝုတ္ထေ၊ ညဉ့်ကင်း၍ မနေသည်၌။ ဝိပ္ပဝုတ္ထသညီ၊ ညဉ့်ကင်း၍ နေ၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဝိပ္ပဝုတ္ထေ၊ ညဉ့်ကင်း၍ မနေသည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဝိပ္ပဝုတ္ထေ၊ ညဉ့်ကင်း၍ မနေသည်၌။ အဝိပ္ပဝုတ္ထသညီ၊ ညဉ့်ကင်း၍ မနေဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၄၉၆။ အန္တောအရုဏေ၊ အရုဏ်၏ အတွင်း၌။ ပစ္စုဒ္ဓရတိ၊ ပစ္စုဒ္ဓိရ်ပြုအံ့။ ဝိဿဇ္ဇေတိ၊ စွန့်အံ့။ နဿတိ၊ ပျောက်အံ့။ ဝိနဿတိ၊ ပျက်စီးအံ့။ ဍယှတိ၊ မီးလောင်အံ့။ အစ္ဆိန္ဒိတွာ၊ ခိုးသူ လုယက်၍။ ဂဏှန္တိ၊ ယူကုန်အံ့။ ဝိဿာသံ ဝိဿာသေန၊ အကျွမ်းဝင်သဖြင့်။ ဂဏှန္တိ၊ ယူကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာ၊ ဘိက္ခုသမ္မုတိကို ရခြင်းကြောင့်။ ဝိပ္ပဝသန္တဿ၊ ညဉ့်ကင်း၍ နေသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ဒုတိယံ၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ ဥဒေါသိတသိက္ခာပဒံ၊ ဥဒေါသိတသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁-စီဝရဝဂ်
၃-တတိယကထိနသိက္ခာပုဒ်
၄၉၇။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ အကာလစီဝရံ၊ အခါမဟုတ်သည်၌ ဖြစ်သော သင်္ကန်းသည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကယိရမာနံ၊ ပြုအပ်သည်ရှိသော်။ နပ္ပဟောတိ၊ မလောက်။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ဥဿာပေတွာ၊ မြှောက်၍။ ပုနပ္ပုနံ၊ အထပ်ထပ်။ ဝိမဇ္ဇတိ၊ ပွတ်တိုက်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သေနာသနစာရိကံ၊ ကျောင်းစဉ် ဒေသစာရီကို။ အာဟိဏ္ဍန္တော၊ လှည့်လည်သည်ရှိသော်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ဥဿာပေတွာ၊ မြှောက်၍။ ပုနပ္ပုနံ၊ အထပ်ထပ်။ ဝိမဇ္ဇန္တံ၊ ပွတ်တိုက်သော။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ အဒ္ဒသ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုရဟန်းရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်တော်မူ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်တော်မူပြီး၍။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ဥဿာပေတွာ၊ မြှောက်၍။ ပုနပ္ပုနံ၊ အထပ်ထပ်။ ဝိမဇ္ဇသိ၊ ပွတ်တိုက်သနည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သော။ ဣဒံ အကာလစီဝရံ၊ ဤအခါ မဟုတ်သည်၌ ဖြစ်သော သင်္ကန်းကို။ ကယိရမာနံ၊ ပြုအပ်သည်ရှိသော်။ နပ္ပဟောတိ၊ မလောက်။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ဥဿာပေတွာ၊ မြှောက်၍။ ပုနပ္ပုနံ၊ အထပ်ထပ်။ ဝိမဇ္ဇာမိ၊ ပွတ်တိုက်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တေ၊ သင့်အား။ စီဝရပစ္စာသာ၊ သင်္ကန်းရနိုးခြင်းသည်။ အတ္ထိ ပန၊ ရှိသလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ မိန့်တော်မူအပ်သည်ရှိသော်။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အတ္ထိ၊ ရှိပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အကာလစီဝရံ၊ အခါမဟုတ်သည်၌ ဖြစ်သော သင်္ကန်းကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ ခံ၍။ စီဝရပစ္စာသာ၊ သင်္ကန်းရနိုးခြင်းသည်။ သတိယာ၊ ရှိလတ်သော်။ နိက္ခိပိတုံ၊ ထားစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၄၉၈။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ “အကာလစီဝရံ၊ အခါမဟုတ်သည်၌ ဖြစ်သော သင်္ကန်းကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ ခံ၍။ စီဝရပစ္စာသာ၊ သင်္ကန်းရနိုးခြင်းသည်။ သတိယာ၊ ရှိလတ်သော်။ နိက္ခိပိတုံ၊ ထားစိမ့်သောငှာ။ အနုညာတံ၊ ခွင့်ပြုတော်မူအပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အကာလစီဝရာနိ၊ အခါမဟုတ်သည်၌ ဖြစ်သော သင်္ကန်းတို့ကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ ခံ၍။ အတိရေကမာသံ၊ တစ်လထက် အလွန်။ နိက္ခိပန္တိ၊ ထားကုန်၏။ တာနိ စီဝရာနိ၊ ထိုသင်္ကန်းတို့သည်။ စီဝရဝံသေ၊ သင်္ကန်းတန်းဝါး၌။ ဘဏ္ဍိကာဗဒ္ဓါနိ၊ အထုပ်ကို ပြု၍ ဖွဲ့အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ တိဋ္ဌန္တိ၊ တည်ကုန်၏။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ သေနာသနစာရိကံ၊ ကျောင်းစဉ် ဒေသစာရီကို။ အာဟိဏ္ဍန္တော၊ လှည့်လည်သည်ရှိသော်။ စီဝရဝံသေ၊ သင်္ကန်းတန်းဝါး၌။ ဘဏ္ဍိကာဗဒ္ဓါနိ၊ အထုပ်ကို ပြု၍ ဖွဲ့အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ တိဋ္ဌန္တေ၊ တည်ကုန်သော။ တာနိ စီဝရာနိ၊ ထိုသင်္ကန်းတို့ကို။ အဒ္ဒသာ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်သောကြောင့်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယာနိ စီဝရာနိ၊ အကြင်သင်္ကန်းတို့သည်။ စီဝရဝံသေ၊ သင်္ကန်းတန်းဝါး၌။ ဘဏ္ဍိကာဗဒ္ဓါနိ၊ အထုပ်ကို ပြု၍ ဖွဲ့အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ တိဋ္ဌန္တိ၊ တည်ကုန်၏။ ဣမာနိ စီဝရာနိ၊ ဤသင်္ကန်းတို့သည်။ ကဿ၊ အဘယ်သူ၏။ စီဝရာနိ၊ သင်္ကန်းတို့နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ အကာလစီဝရာနိ၊ အခါ မဟုတ်သည်၌ ဖြစ်သော သင်္ကန်းတို့ကို။ စီဝရပစ္စာသာ၊ သင်္ကန်း ရနိုးခြင်း ရှိသောကြောင့်။ နိက္ခိတ္တာနိ၊ ထားအပ်ကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဣမာနိ စီဝရာနိ၊ ဤသင်္ကန်းတို့ကို။ ကီဝစိရံ၊ အဘယ်မျှလောက် ကြာမြင့်အောင်။ နိက္ခိတ္တာနိ ပန၊ ထားအပ်ကုန်အံ့နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အတိရေကမာသံ၊ တစ်လထက် အလွန်။ နိက္ခိတ္တာနိ၊ ထားအပ်ကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အကာလစီဝရံ၊ အခါ မဟုတ်သည်၌ ဖြစ်သော သင်္ကန်းကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ ခံ၍။ အတိရေကမာသံ၊ တစ်လထက် အလွန်။ နိက္ခိပိဿန္တိ နာမ၊ ထားကုန်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အကာလစီဝရံ၊ အခါ မဟုတ်သည်၌ ဖြစ်သော သင်္ကန်းကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ ခံ၍။ အတိရေကမာသံ၊ တစ်လထက် အလွန်။ နိက္ခိပန္တိ၊ ထားကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တေ မောဃပုရိသာ၊ ထိုမဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးဖြစ်ကုန်သော ယောကျ်ားတို့သည်။ အကာလစီဝရံ၊ အခါ မဟုတ်သည်၌ ဖြစ်သော သင်္ကန်းကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ ခံ၍။ အတိရေကမာသံ၊ တစ်လထက် အလွန်။ နိက္ခိပိဿန္တိ နာမ၊ ထားကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၄၉၉။ “ဘိက္ခုနာ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ စီဝရသ္မိံ၊ သင်္ကန်းသည်။ နိဋ္ဌိတ နိဋ္ဌိတေ၊ ပြီးပြီးသည်ရှိသော်။ ကထိနေ၊ ကထိန်ကို။ ဥဗ္ဘတသ္မိံ၊ နုတ်အပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ ဘိက္ခုနော ပနေဝ၊ ရဟန်းအားသာလျှင်။ အကာလစီဝရံ၊ အခါ မဟုတ်သည်၌ ဖြစ်သော သင်္ကန်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇေယျ၊ ဖြစ်ငြားအံ့။ အာကင်္ခမာနေန၊ အလိုရှိသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗံ၊ ခံအပ်၏။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ ခံပြီး၍။ ခိပ္ပမေဝ၊ လျင်စွာသာလျှင်။ ကာရေတဗ္ဗံ၊ ပြုစေအပ်၏။ ပါရိပူရိ၊ ပြည့်စုံခြင်းသည်။ နောစဿ နော စေ အဿ၊ အကယ်၍ မဖြစ်ငြားအံ့။ မာသပရမံ၊ တစ်လ အတိုင်းအရှည်။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဦနဿ၊ ယုတ်သော သင်္ကန်းကို။ ပါရိပူရိယာ၊ ပြည့်စုံခြင်းအကျိုးငှာ။ ပစ္စာသာယ၊ သင်္ကန်း ရနိုးခြင်းသည်။ သတိယာ၊ ရှိခဲ့သော်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ ထားအပ်၏။ တတော၊ ထိုတစ်လ အတိုင်းအရှည်ထက်။ ဥတ္တရိ၊ အလွန်။ စေ နိက္ခိပေယျ၊ အကယ်၍ ထားငြားအံ့။ ပစ္စာသာယ၊ သင်္ကန်း ရနိုးခြင်းသည်။ သတိယာပိ၊ ရှိခဲ့သော်လည်း။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၅၀၀။ နိဋ္ဌိတစီဝရသ္မိန္တိ၊ နိဋ္ဌိတစီဝရသ္မိံ- ဟူသည်ကား။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းသည်။ ကတံ ဝါ၊ ပြုအပ်ပြီးသည်လည်းကောင်း။ နဋ္ဌံ ဝါ၊ ပျောက်သည်လည်းကောင်း။ ဝိနဋ္ဌံ ဝါ၊ ပျက်စီးသည်လည်းကောင်း။ အဍ္ဎံ ဝါ၊ မီးလောင်သည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စီဝရာသာ၊ သင်္ကန်း ရနိုးခြင်းသည်။ ဥပစ္ဆိန္နာ ဝါ၊ ပြတ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥဗ္ဘတသ္မိံ ကထိနေတိ၊ ဥဗ္ဘတသ္မိံ ကထိနေ- ဟူသည်ကား။ အဋ္ဌန္နံ၊ ရှစ်ပါးကုန်သော။ မာတိကာနံ၊ မာတိကာတို့တွင်။ အညတရာယ၊ တစ်ပါးပါးသော။ မာတိကာယ၊ မာတိကာဖြင့်။ ဥဗ္ဘတံ၊ နုတ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃေန ဝါ၊ သံဃာသည်လည်း။ အန္တရာ၊ အကြား၌။ ဥဗ္ဘတံ၊ နုတ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အကာလစီဝရံ နာမ၊ အကာလစီဝရ မည်သည်ကား။ ကထိနေ၊ ကထိန်ကို။ အနတ္ထတေ၊ မခင်းအပ်သည်ရှိသော်။ ဧကာဒသမာသေ၊ တစ်ဆယ့်တစ်လ၌။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သော သင်္ကန်းတည်း။ ကထိနေ၊ ကထိန်ကို။ အတ္ထတေ၊ ခင်းအပ်သည်ရှိသော်။ သတ္တမာသေ၊ ခုနစ်လ၌။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သော သင်္ကန်းတည်း။ ကာလေပိ၊ သင်္ကန်းကာလ၌လည်း။ အာဒိဿ၊ ရည်၍။ ဒိန္နံ၊ လှူအပ်၏။ ဧတံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းသည်။ အကာလစီဝရံ နာမ၊ အကာလစီဝရ မည်၏။
ဥပ္ပဇ္ဇေယျာတိ၊ ဥပ္ပဇ္ဇေယျ- ဟူသည်ကား။ သံဃတော ဝါ၊ သံဃာမှလည်းကောင်း။ ဂဏတော ဝါ၊ ဂိုဏ်းမှလည်းကောင်း။ ဉာတိတော ဝါ၊ ဆွေမျိုးမှလည်းကောင်း။ မိတ္တတော ဝါ၊ အဆွေခင်ပွန်းမှလည်းကောင်း။ ပံသုကူလံ ဝါ၊ ပံ့သကူသင်္ကန်းသည်လည်းကောင်း။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဓနေန ဝါ၊ ဥစ္စာဖြင့်လည်းကောင်း။ ဥပ္ပဇ္ဇေယျ၊ ဖြစ်ငြားအံ့။
အာကင်္ခမာနေနာတိ၊ အာကင်္ခမာနေန- ဟူသည်ကား။ ဣစ္ဆမာနေန၊ အလိုရှိသော ရဟန်းသည်။ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗံ၊ ခံအပ်၏။
ပဋိဂ္ဂဟေတွာ ခိပ္ပမေဝ ကာရေတဗ္ဗန္တိ၊ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ ခိပ္ပမေဝ ကာရေတဗ္ဗံ- ဟူသည်ကား။ ဒသာဟာ၊ ဆယ်ရက်အတွင်း၌။ ကာရေတဗ္ဗံ၊ ပြုစေအပ်၏။
နော စဿ ပါရိပူရီတိ၊ နော စဿ ပါရိပူရိ- ဟူသည်ကား။ ကယိရမာနံ၊ ပြုအပ်သည်ရှိသော်။ နပ္ပဟောတိ၊ မလောက်။
မာသပရမံ တေန ဘိက္ခုနာ တံ စီဝရံနိက္ခပိတဗ္ဗန္တိ၊ မာသပရမံ တေန ဘိက္ခုနာ တံ စီဝရံ နိက္ခိပိတဗ္ဗံ- ဟူသည်ကား။ မာသပရမတာ မာသပရမတာယ၊ တစ်လအတိုင်း အရှည်ဖြင့်။ နိက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ ထားအပ်၏။
ဦနဿ ပါရိပူရိယာတိ၊ ဦနဿ ပါရိပူရိယာ- ဟူသည်ကား။ ဦနဿ၊ ယုတ်သော သင်္ကန်းကို။ ပါရိပူရတ္ထာယ၊ ပြည့်စုံခြင်း အကျိုးငှာ။
သတိယာ ပစ္စာသာယာတိ၊ သတိယာ ပစ္စာသာယ- ဟူသည်ကား။ သံဃတော ဝါ၊ သံဃာမှလည်းကောင်း။ ဂဏတော ဝါ၊ ဂိုဏ်းမှလည်းကောင်း။ ဉာတိတော ဝါ၊ ဆွေမျိုးမှလည်းကောင်း။ မိတ္တတော ဝါ၊ အဆွေခင်ပွန်းမှလည်းကောင်း။ ပံသုကူလံ ဝါ၊ ပံ့သကူသင်္ကန်းသည်လည်းကောင်း။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဓနေန ဝါ၊ ဥစ္စာဖြင့်လည်းကောင်း။ ပစ္စာသာ၊ ရနိုးခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တတော စေ ဥတ္တရိ နိက္ခိပေယျ သတိယာပိ ပစ္စသာယာတိ၊ တတော စေ ဥတ္တရိ နိက္ခိပေယျ သတိယာပိ ပစ္စာသာယ- ဟူသည်ကား။ မူလစီဝရေ၊ မူလသင်္ကန်းသည်။ တဒဟုပ္ပန္နေ၊ ထိုနေ့၌ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ပစ္စာသာစီဝရံ၊ ရနိုးခြင်း ရှိသော သင်္ကန်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဒသာဟာ၊ ဆယ်ရက်အတွင်း၌။ ကာရေတဗ္ဗံ၊ ပြုစေအပ်၏။ မူလစီဝရေ၊ မူလသင်္ကန်းသည်။ ဒွီဟုပ္ပန္နေ၊ နှစ်ရက်မြောက်သော နေ့၌ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ပစ္စာသာစီဝရံ၊ ရနိုးခြင်း ရှိသော သင်္ကန်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဒသာဟာ၊ ဆယ်ရက်အတွင်း၌။ ကာရေတဗ္ဗံ၊ ပြုစေအပ်၏။ မူလစီဝရေ၊ မူလ သင်္ကန်းသည်။ တီဟုပ္ပန္နေ၊ သုံးရက်မြောက်သော နေ့၌ဖြစ်သည်ရှိသော်၊ ။ပ။ စတူဟုပ္ပန္နေ၊ လေးရက်မြောက်သော နေ့၌ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ပဉ္စာဟုပ္ပန္နေ၊ ငါးရက်မြောက်သော နေ့၌ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ဆာဟုပ္ပန္နေ၊ ခြောက်ရက်မြောက်သော နေ့၌ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သတ္တာဟုပ္ပန္နေ၊ ခုနစ်ရက်မြောက်သော နေ့၌ ဖြစ်သည်ရှိသော်။
အဋ္ဌာဟုပ္ပန္နေ၊ ရှစ်ရက်မြောက်သော နေ့၌ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ နဝါဟုပ္ပန္နေ၊ ကိုးရက်မြောက်သော နေ့၌ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ မူလစီဝရေ၊ မူလသင်္ကန်းသည်။ ဒသာဟုပ္ပန္နေ၊ ဆယ်ရက်မြောက်သော နေ့၌ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ပစ္စာသာစီဝရံ၊ ရနိုးခြင်း ရှိသော သင်္ကန်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဒသာဟာ၊ ဆယ်ရက်အတွင်း၌။ ကာရေတဗ္ဗံ၊ ပြုစေအပ်၏။ ဧကာဒသေ၊ တစ်ဆယ့်တစ်ရက်နေ့၌။ ဥပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်၊ ။ပ။ ဒွါဒသေ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်ရက်နေ့၌။ ဥပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ တေရသေ၊ တစ်ဆယ့်သုံးရက်နေ့၌။ ဥပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ စုဒ္ဒသေ၊ တစ်ဆယ့်လေးရက်နေ့၌။ ဥပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ပန္နရသေ၊ တစ်ဆယ့်ငါးရက်နေ့၌။ ဥပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သောဠသေ၊ တစ်ဆယ့်ခြောက်ရက်နေ့၌။ ဥပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သတ္တရသေ၊ တစ်ဆယ့်ခုနစ်ရက်နေ့၌။ ဥပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။အဋ္ဌာရသေ- တစ်ဆယ့်ရှစ်ရက်နေ့၌။ ဥပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ဧကူနဝီသေ၊ တစ်ဆယ့်ကိုးရက်နေ့၌။ ဥပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ မူလစီဝရေ၊ မူလသင်္ကန်းသည်။ ဝီသေ၊ အရက်နှစ်ဆယ်နေ့၌။ ဥပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ပစ္စာသာစီဝရံ၊ ရနိုးခြင်း ရှိသော သင်္ကန်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဒသာဟာ၊ ဆယ်ရက်အတွင်း၌။ ကာရေတဗ္ဗံ၊ ပြုစေအပ်၏။ မူလစီဝရေ၊ မူလသင်္ကန်းသည်။ ဧကဝီသေ၊ နှစ်ဆယ့်တစ်ရက်နေ့၌။ ဥပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ပစ္စာသာစီဝရံ၊ ရနိုးခြင်း ရှိသော သင်္ကန်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်အံ့။ နဝါဟာ၊ ကိုးရက်အတွင်း၌။ ကာရေတဗ္ဗံ၊ ပြုစေအပ်၏။ ဒွါဝီသေ၊ နှစ်ဆယ့်နှစ်ရက်နေ့၌။ ဥပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်၊ ။ပ။ တေဝီသေ၊ နှစ်ဆယ့်သုံးရက်နေ့၌။ ဥပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ စတုဝီသေ၊ နှစ်ဆယ့်လေးရက်နေ့၌။ ဥပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ပဉ္စဝီသေ၊ နှစ်ဆယ့်ငါးရက်နေ့၌။ ဥပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ဆဗ္ဗီသေ၊ နှစ်ဆယ့်ခြောက်ရက်နေ့၌။ ဥပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ စတုဟာ၊ လေးရက်အတွင်း၌။ ကာရေတဗ္ဗံ၊ ပြုစေအပ်၏။ သတ္တဝီသေ၊ နှစ်ဆယ့်ခုနစ်ရက်နေ့၌။ ဥပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ အဋ္ဌဝီသေ၊ နှစ်ဆယ့်ရှစ်ရက်နေ့၌။ ဥပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ မူလစီဝရေ၊ မူလသင်္ကန်းသည်။ ဧကူနတိံသေ၊ နှစ်ဆယ့်ကိုးရက်နေ့၌။ ဥပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ပစ္စာသာစီဝရံ၊ ရနိုးခြင်း ရှိသော သင်္ကန်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဧကာဟံ၊ တစ်ရက်အတွင်း၌။ ကာရေတဗ္ဗံ၊ ပြုစေအပ်၏။ မူလစီဝရေ၊ မူလသင်္ကန်းသည်။ တိံသေ၊ သုံးဆယ်ရက်နေ့၌။ ဥပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ပစ္စာသာစီဝရံ၊ ရနိုးခြင်း ရှိသော သင်္ကန်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်အံ့။ တဒဟေဝ၊ ထိုနေ့၌ပင်လျှင်။ အဓိဋ္ဌာတဗ္ဗံ၊ အဓိဋ္ဌာန်တင်အပ်၏။ ဝိကပ္ပေတဗ္ဗံ၊ ဝိကပ္ပနာပြုအပ်၏။ ဝိဿဇ္ဇေတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ နော စေ အဓိဋ္ဌေယျ ဝါ၊ အဓိဋ္ဌာန်လည်း မတင်ငြားအံ့။ နော စေ ဝိကပ္ပေယျ ဝါ၊ ဝိကပ္ပနာလည်း မပြုငြားအံ့။ နော စေ ဝိဿဇ္ဇေယျ ဝါ၊ စွန့်မူလည်း မစွန့်ငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ အဓိဋ္ဌာန်မတင် ဝိကပ္ပနာမပြု မစွန့်သည်ရှိသော်။ ဧကတိံသေ၊ သုံးဆယ့်တစ်ရက်နေ့၌။ အရုဏုဂ္ဂမနေ၊ အရုဏ်တက်သည်ရှိသော်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ ဂဏဿ ဝါ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဣဒံ အကာလစီဝရံ၊ ဤအခါ မဟုတ်သည်၌ ဖြစ်သော သင်္ကန်းကို။ မာသာတိက္ကန္တံ၊ တစ်လကို လွန်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျုံ၊ ပေးကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ အာယသ္မတော၊ အရှင့်အား။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
ဝိသဘာဂေ၊ သဘော မတူသော။ မူလစီဝရေ၊ မူလသင်္ကန်းသည်။ ဥပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ပစ္စာသာစီဝရံ၊ ရနိုးခြင်း ရှိသော သင်္ကန်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ရတ္တိယော စ၊ ညဉ့်တို့သည်လည်း။ သေသာ၊ ကြွင်းကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်အံ့။ အကာမာ၊ အလိုမရှိဘဲ။ န ကာရေတဗ္ဗံ၊ မပြုစေအပ်။
၅၀၁။ မာသာတိက္ကန္တေ၊ တစ်လကို လွန်သည်၌။ အတိက္ကန္တသညီ၊ လွန်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ နိက္ခိပန္တဿ၊ ထားသော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ မာသာတိက္ကန္တေ၊ တစ်လကို လွန်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ နိက္ခပန္တဿ၊ ထားသော ရဟန်းအား။ နိသဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ မာသာတိက္ကန္တေ၊ တစ်လကို လွန်သည်၌။ အနတိက္ကန္တသညီ၊ မလွန်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ နိက္ခိပန္တဿ၊ ထားသော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အနဓိဋ္ဌိတေ၊ အဓိဋ္ဌာန် မတင်အပ်သည်၌။ အဓိဋ္ဌိတသညီ၊ အဓိဋ္ဌာန် တင်အပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ အဝိကပ္ပိတေ၊ ဝိကပ္ပနာ မပြုအပ်သည်၌။ ဝိကပ္ပိတသညီ၊ ဝိကပ္ပနာ ပြုအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဝိဿဇ္ဇိတေ၊ မစွန့်အပ်သည်၌။ ဝိဿဇ္ဇိတသညီ၊ စွန့်အပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အနဋ္ဌေ၊ မပျောက်သည်၌။ နဋ္ဌသညီ၊ ပျောက်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဝိနဋ္ဌေ၊ မပျက်စီးသည်၌။ ဝိနဋ္ဌသညီ၊ ပျက်စီး၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဒဍ္ဎေ၊ မီးမလောင်သည်၌။ ဒဍ္ဎသညီ၊ မီးလောင်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဝိလုတ္တေ၊ ခိုးသူ မလုယက်သည်၌။ ဝိလုတ္တသညီ၊ ခိုးသူလုယက်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ နိက္ခိပန္တဿ၊ ထားသော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အနိဿဇ္ဇိတွာ၊ မစွန့်မူ၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မာသာနတိက္ကန္တေ၊ တစ်လကို မလွန်သည်၌။ အတိက္ကန္တသညီ၊ လွန်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မာသာနတိက္ကန္တေ၊ တစ်လကို မလွန်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံးမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မာသာနတိက္ကန္တေ၊ တစ်လကို မလွန်သည်၌။ အနတိက္ကန္တသညီ၊ မလွန်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၅၀၂။ အန္တောမာသေ၊ တစ်လ၏ အတွင်း၌။ အဓိဋ္ဌေတိ၊ အဓိဋ္ဌာန်တင်အံ့။ ဝိကပ္ပေတိ၊ ဝိကပ္ပနာပြုအံ့။ ဝိဿဇ္ဇေတိ၊ စွန့်အံ့။ နဿတိ၊ ပျောက်အံ့။ ဝိနဿတိ၊ ပျက်စီးအံ့။ ဍယှတိ၊ မီးလောင်အံ့။ အစ္ဆိန္ဒိတွာ၊ ခိုးသူ လုယက်၍။ ဂဏှန္တိ၊ ယူကုန်အံ့။ ဝိဿာသံ ဝိဿာသေန၊ အကျွမ်းဝင်သဖြင့်။ ဂဏှန္တိ၊ ယူကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တတိယကထိနသိက္ခာပဒံ၊ သုံးခုမြောက်သော ကထိနသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁-စီဝရဝဂ်
၄-ပုရာဏစီဝရသိက္ခာပုဒ်
၅၀၃။ “တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော ဥဒါယိဿ၊ အရှင်ဥဒါယီ၏။ ပုရာဏဒုတိယိကာ၊ မယားဟောင်းသည်။ ဘိက္ခုနီသု၊ ရဟန်းမိန်းမတို့၌။ ပဗ္ဗဇိတာ၊ ရဟန်းပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ အာယသ္မတော ဥဒါယိဿ၊ အရှင်ဥဒါယီ၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ အဘိက္ခဏံ၊ မပြတ်။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာ၏။ အာယသ္မာပိ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်လည်း။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမ၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ အဘိက္ခဏံ၊ မပြတ်။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမ၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဘတ္တဝိဿဂ္ဂံ၊ ဆွမ်းစားခြင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ ပုဗ္ဗဏှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုရဟန်းမိန်းမရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမ၏။ ပုရတော၊ ရှေ့၌။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ဝိဝရိတွာ၊ ဖွင့်၍။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ သာ ပိ ခေါ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်လည်း။ အာယသ္မတော ဥဒါယိဿ၊ အရှင်ဥဒါယီ၏။ ပုရတော၊ ရှေ့၌။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ဝိဝရိတွာ၊ ဖွင့်၍။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ သာရတ္တော၊ ပြင်းစွာ တပ်သည်ဖြစ်၍။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမ၏။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ဥပနိဇ္ဈာယိ၊ တစိမ့်စိမ့်ကြည့်၏။ တဿ၊ ထိုဥဒါယီအား။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ တံ ဘိက္ခုနိံ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမကို။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ ဂစ္ဆ၊ သွားချေ။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ အာဟရ၊ ဆောင်ချေ။ အန္တရဝါသကံ၊ သင်းပိုင်ကို။ ဓောဝိဿာမိ၊ ဖွပ်လျှော်အံ့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အယျ၊ အရှင်။ အာဟရ၊ ဆောင်ခဲ့။ အဟမေဝ၊ အကျွန်ုပ်သည်သာလျှင်။ ဓောဝိဿာမိ၊ ဖွပ်လျှော်ပါအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ တံ အသုစိံ၊ ထိုသုက်ကို။ ဧကဒေသံ၊ တစ်စိတ်ကို။ မုခေန၊ ခံတွင်းဖြင့်။ အဂ္ဂဟေသိ၊ စုပ်၏။ ဧကဒေသံ၊ တစ်စိတ်ကို။ အင်္ဂဇာတေ၊ အင်္ဂါဇာတ်၌။ ပက္ခိပိ၊ ထည့်၏။ သာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ တေန၊ ထိုသုက်ကို စုပ်ခြင်း ထည့်ခြင်းကြောင့်။ ဂဗ္ဘံ၊ ကိုယ်ဝန်ကို။ ဂဏှိ၊ ယူ၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမသည်။ အဗြဟ္မစာရိနီ၊ မမြတ်သော မေထုန်အကျင့်ကို ကျင့်၏။ ဂဗ္ဘိနီ၊ ကိုယ်ဝန်ကို ဆောင်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အဗြဟ္မစာရိနီ၊ မမြတ်သော မေထုန်အကျင့်ကို ကျင့်သည်။ န၊ မဟုတ်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ပြောကြား၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျော ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမအား။ ပုရာဏစီဝရံ၊ သင်္ကန်းဟောင်းကို။ ဓောဝါပေဿတိ နာမ၊ ဖွပ်လျှော်စေဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းယောကျ်ားတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ အလိုနည်းကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ ပုရာဏစီဝရံ၊ သင်္ကန်းဟောင်းကို။ ဓောဝါပေဿတိ နာမ၊ ဖွပ်လျှော်စေဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ၊ အရှင်ဥဒါယီကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏၊ ။ပ။ “ဥဒါယိ၊ ဥဒါယီ။ တွံ၊ သင်သည်။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ ပုရာဏစီဝရံ၊ သင်္ကန်းဟောင်းကို။ ဓောဝါပေသိ၊ ဖွပ်လျှော်စေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဥဒါယိ၊ ဥဒါယီ။ တေ၊ သင်နှင့်။ ဉာတိကာ၊ အဆွေတော်လေသလော၊” အညာတိကာ၊ အဆွေမတော်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အညာတိကာ၊ အဆွေမတော်ပါ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ အညာတိကော၊ အဆွေမတော်သော။ တွံ၊ သင်သည်။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော မိန်းမ၏။ ပတိရူပံ ဝါ၊ သင့်တင့်သည်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပတိရူပံ ဝါ၊ မသင့်တင့်သည်ကိုလည်းကောင်း။ ပါသာဒိကံ ဝါ၊ ကြည်ညိုဖွယ် ရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ အပါသာဒိကံ ဝါ၊ ကြည်ညိုဖွယ် မရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ န ဇာနာတိ၊ မသိ။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ တွံ၊ သင်သည်။ တတ္ထ၊ ထိုသို့မသိဘဲလျက်။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ ပုရာဏစီဝရံ၊ သင်္ကန်းဟောင်းကို။ ဓောဝါပေဿသိ နာမ၊ ဖွပ်လျှော်စေဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၅၀၄။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမအား။ ပုရာဏစီဝရံ၊ သင်္ကန်းဟောင်းကို။ ဓောဝါပေယျ ဝါ၊ ဖွပ်လျှော်မူလည်း ဖွပ်လျှော်စေငြားအံ့။ ရဇာပေယျ ဝါ၊ ဆိုးမူလည်း ဆိုးစေငြားအံ့။ အာကောဋာပေယျ ဝါ၊ နယ်မူလည်း နယ်စေငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၅၀၅။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပန- ဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်၊ ။ပ။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား၊ ။ပ။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခု- ဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
အညာတိကာ နာမ၊ အညာတိကာ မည်သည်ကား။ မာတိတော ဝါ၊ အမိမှလည်းကောင်း။ ပိတိတော ဝါ၊ အဘမှလည်းကောင်း။ ယာ၀ သတ္တမာ ပိတာမဟယုဂါ၊ ခုနစ်ဆက်မြောက်သော ဘိုးဘေး အဆက်တိုင်အောင်။ အသမ္ဗဒ္ဓါ၊ မစပ်သော မိန်းမတည်း။
ဘိက္ခုနီ နာမ၊ ရဟန်းမိန်းမ မည်သည်ကား။ ဥဘတောသံဃေ၊ နှစ်ပါးစုံသော ရဟန်းယောကျ်ားသံဃာ ရဟန်းမိန်းမသံဃာ၌။ ဥပသမ္ပန္နာ၊ ပဉ္စင်းခံသော မိန်းမတည်း။
သကိံ၊ တစ်ကြိမ်။ နိဝတ္ထံပိ၊ ဝတ်ဖူးသော သင်္ကန်းသည်လည်းကောင်း။ သကိံ၊ တစ်ကြိမ်။ ပါရုတံပိ၊ ရုံဖူးသော သင်္ကန်းသည်လည်းကောင်း။ ပုရာဏစီဝရံ နာမ၊ သင်္ကန်းဟောင်း မည်၏။
ဓောဝ၊ ဖွပ်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓောတံ၊ ဖွပ်အပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ရဇ၊ ဆိုးလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ရတ္တံ၊ ဆိုးအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာကောဋေဟိ၊ နယ်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သကိံ၊ တစ်ကြိမ်။ ပါဏိပ္ပဟာရံ ဝါ၊ လက်ဖြင့် ပုတ်ခတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ မုဂ္ဂရပ္ပဟာရံ ဝါ၊ ဆောက်ပုတ်ဖြင့် ရိုက်ခတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဒိန္နေ၊ ပေးအပ်သည်ရှိသော်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ ဂဏဿ ဝါ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣဒံ ပုရာဏစီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းဟောင်းကို။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ ဓောဝါပိတံ၊ ဖွပ်စေအပ်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ ပုရာဏစီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းဟောင်းကို။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျုံ၊ ပေးကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ အာယသ္မတော၊ အရှင့်အား။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
၅၀၆။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော ရဟန်းမိန်းမကို။ အညာတိကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုရာဏစီဝရံ၊ သင်္ကန်းဟောင်းကို။ ဓောဝါပေတိ၊ ဖွပ်လျှော်စေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော ရဟန်းမိန်းမကို။ အညာတိကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုရာဏစီဝရံ၊ သင်္ကန်းဟောင်းကို။ ဓောဝါပေတိ၊ ဖွပ်လျှော်စေအံ့။ ရဇာပေတိ၊ ဆိုးစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ နိဿဂ္ဂိအာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော ရဟန်းမိန်းမကို။ အညာတိကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုရာဏစီဝရံ၊ သင်္ကန်းဟောင်းကို။ ဓောဝါပေတိ၊ ဖွပ်လျှော်စေအံ့။ အာကောဋာပေတိ၊ နယ်စေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ နိဿဂ္ဂိအာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော ရဟန်းမိန်းမကို။ အညာတိကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုရာဏစီဝရံ၊ သင်္ကန်းဟောင်းကို။ ဓောဝါပေတိ၊ ဖွပ်လျှော်စေအံ့။ ရဇာပေတိ၊ ဆိုးစေအံ့။ အာကောဋာပေတိ၊ နယ်စေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ နိဿဂ္ဂိအာပတ်နှင့်တကွ။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော ရဟန်းမိန်းမကို။ အညာတိကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုရာဏစီဝရံ၊ သင်္ကန်းဟောင်းကို။ ရဇာပေတိ၊ ဆိုးစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော ရဟန်းမိန်းမကို။ အညာတိကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုရာဏစီဝရံ၊ သင်္ကန်းဟောင်းကို။ ရဇာပေတိ၊ ဆိုးစေအံ့။ အာကောဋာပေတိ၊ နယ်စေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ နိဿဂ္ဂိအာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော ရဟန်းမိန်းမကို။ အညာတိကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုရာဏစီဝရံ၊ သင်္ကန်းဟောင်းကို။ ရဇာပေတိ၊ ဆိုးစေအံ့။ ဓောဝါပေတိ၊ ဖွပ်လျှော်စေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ နိဿဂ္ဂိအာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော ရဟန်းမိန်းမကို။ အညာတိကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုရာဏစီဝရံ၊ သင်္ကန်းဟောင်းကို။ ရဇာပေတိ၊ ဆိုးစေအံ့။ အာကောဋာပေတိ၊ နယ်စေအံ့။ ဓောဝါပေတိ၊ ဖွပ်လျှော်စေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ နိဿဂ္ဂိအာပတ်နှင့်တကွ။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော ရဟန်းမိန်းမကို။ အညာတိကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုရာဏစီဝရံ၊ သင်္ကန်းဟောင်းကို။ အာကောဋာပေတိ၊ နယ်စေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော ရဟန်းမိန်းမကို။ အညာတိကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုရာဏစီဝရံ၊ သင်္ကန်းဟောင်းကို။ အာကောဋာပေတိ၊ နယ်စေအံ့။ ဓောဝါပေတိ၊ ဖွပ်လျှော်စေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ နိဿဂ္ဂိအာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော ရဟန်းမိန်းမကို။ အညာတိကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုရာဏစီဝရံ၊ သင်္ကန်းဟောင်းကို။ အာကောဋာပေတိ၊ နယ်စေအံ့။ ရဇာပေတိ၊ ဆိုးစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ နိဿဂ္ဂိအာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော ရဟန်းမိန်းမကို။ အညာတိကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုရာဏစီဝရံ၊ သင်္ကန်းဟောင်းကို။ အာကောဋာပေတိ၊ နယ်စေအံ့။ ဓောဝါပေတိ၊ ဖွပ်လျှော်စေအံ့။ ရဇာပေတိ၊ ဆိုးစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ နိဿဂ္ဂိအာပတ်နှင့်တကွ။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော ရဟန်းမိန်းမ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော ရဟန်းမိန်းမ၌။ ဉာတိကသညီ၊ အဆွေတော်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော ရဟန်း၏။ ပုရာဏစီဝရံ၊ သင်္ကန်းဟောင်းကို။ ဓောဝါပေတိ၊ ဖွပ်လျှော်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။နိသီဒနပစ္စတ္ထရဏံ- နိသီဒိုင်အိပ်ရာခင်းကို။ ဓောဝါပေတိ၊ ဖွပ်လျှော်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧကတောဥပသမ္ပန္နာယ၊ တစ်ဖက်သော သံဃာ၌ ပဉ္စင်းခံသော ရဟန်းမိန်းမကို။ ဓောဝါပေတိ၊ ဖွယ်လျှော်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉာတိကာယ၊ အဆွေတော်သော ရဟန်းမိန်းမကို။ အညာတိကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဓောဝါပေတိ၊ ဖွပ်လျှော်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉာတိကာယ၊ အဆွေတော်သော ရဟန်းမိန်းမ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားသည်ဖြစ်၍။ ဓောဝါပေတိ၊ ဖွပ်လျှော်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉာတိကာယ၊ အဆွေတော်သော ရဟန်းမိန်းမကို။ ဉာတိကသညီ၊ အဆွေတော်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဓောဝါပေတိ၊ ဖွပ်လျှော်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၅၀၇။ ဉာတိကာယ၊ အဆွေတော်သော ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဓောဝန္တိယာ၊ ဖွပ်လျှော်သည်ရှိသော်။ အညာတိကာ၊ အဆွေမတော်သော ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဒုတိယာ၊ အဖော်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အဝုတ္တာ၊ ဖွပ်လျှော်ပါ မဆိုဘဲ။ ဓောဝတိ၊ ဖွပ်လျှော်အံ့။ အပရိဘုတ္တံ၊ မသုံးဆောင်အပ်သေးသော သင်္ကန်းသစ်ကို။ ဓောဝါပေတိ၊ ဖွပ်လျှော်စေအံ့။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ပရိက္ခာရံ၊ ပရိက္ခရာကို။ ဓောဝါပေတိ၊ ဖွပ်လျှော်စေအံ့။ သိက္ခမာနာယ၊ သိက္ခမာန်ကို။ ဓောဝါပေတိ၊ ဖွပ်လျှော်စေအံ့။ သာမဏေရိယာ၊ သာမဏေမကို။ ဓောဝါပေတိ၊ ဖွပ်လျှော်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
စတုတ္ထံ၊ လေးခုမြောက်သော။ ပုရာဏစီဝရသိက္ခာပဒံ၊ ပုရာဏစီဝရသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁-စီဝရဝဂ်
၅-စီဝရပဋိဂ္ဂဟဏသိက္ခာပုဒ်
၅၀၈။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ကလန္ဒကနိဝါပေ၊ ရှဉ့်နက်တို့အား အစာပေး၍ ကျွေးမွေးရာဖြစ်သော။ ဝေဠုဝနေ၊ ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဥပ္ပလဝဏ္ဏာ၊ ဥပ္ပလဝဏ် အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥပ္ပလဝဏ္ဏာ၊ ဥပ္ပလဝဏ် အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ပုဗ္ဗဏှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပါဝိသိ၊ ဝင်၏။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရိတွာ၊ လှည့်လည်ပြီး၍။ ပစ္ဆာဘတ္တံ၊ ဆွမ်းစားပြီးသည်မှ နောက်၌။ ပိဏ္ဍပါတပ္ပဋိက္ကန္တာ၊ ဆွမ်းစားဇရပ်မှ ဖဲခဲ့သည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အန္ဓဝနံ၊ အန္ဓဝန်တောအုပ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုတောအုပ်ရှိရာ အရပ်သို့။ ဒိဝါဝိဟာရာယ၊ နေ့နေခြင်း အကျိုးငှာ။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ အန္ဓဝနံ၊ အန္ဓဝန်တောအုပ်သို့။ အဇ္ဈောဂါဟေတွာ၊ သက်ဝင်၍။ အညတရသ္မိံ၊ မထင်ရှားသော။ ရုက္ခမူလေ၊ သစ်ပင်ရင်း၌။ ဒိဝါဝိဟာရံ၊ နေ့နေသည်ဖြစ်၍။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ကတကမ္မာ၊ ပြုအပ်ပြီးသော ခိုးမှု ရှိကုန်သော။ စောရာ၊ ခိုးသူတို့သည်။ ဂါဝိံ၊ နွားကို။ ဝဓိတွာ၊ သတ်၍။ မံသံ၊ အမဲကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူကုန်၍။ အန္ဓဝနံ၊ အန္ဓဝန်တောအုပ်သို့။ ပဝိသိံသု၊ ဝင်ကုန်၏။ စောရဂါမဏိကော၊ ခိုးသူကြီးသည်။ အညတရသ္မိံ၊ မထင်ရှားသော။ ရုက္ခမူလေ၊ သစ်ပင်ရင်း၌၊
ဒိဝါဝိဟာရံ၊ နေ့နေသည်ဖြစ်၍။ နိသိန္နံ၊ ထိုင်နေသော။ ဥပ္ပလဝဏ္ဏံ၊ ဥပ္ပလဝဏ် အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ အဒ္ဒသာ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်ပြီး၍။ အဿ၊ ထိုခိုးသူကြီးအား။ “မေ၊ ငါ၏။ ပုတ္တဘာတုကာ၊ သားညီတို့သည်။ သစေ ပဿိဿန္တိ၊ အကယ်၍ မြင်ကုန်အံ့။ ဣမံ ဘိက္ခုနိံ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဝိဟေဌိဿန္တိ၊ ညှဉ်းဆဲကုန်လတ္တံ့၊” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ အညေန၊ တစ်ပါးသော။ မဂ္ဂေန၊ ခရီးဖြင့်။ အဂမာသိ၊ သွား၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော စောရဂါမဏိကော၊ ထိုခိုးသူကြီးသည်။ မံသေ၊ အမဲသည်။ ပက္ကေ၊ ကျက်သည်ရှိသော်။ ဝရမံသာနိ၊ ကောင်းမြတ်သော အသားတို့ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ပဏ္ဏပုဋံ၊ ဖက်ရွက်ထုပ်ကို။ ဗန္ဓိတွာ၊ ဖွဲ့၍။ ဥပ္ပလဝဏ္ဏာယ၊ ဥပ္ပလဝဏ် အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမနှင့်။ အဝိဒူရေ၊ မနီးမဝေးသော။ ရုက္ခေ၊ သစ်ပင်၌။ အာလဂ္ဂေတွာ၊ ဆွဲ၍။ “သမဏော ဝါ၊ ရဟန်းသည်လည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏော ဝါ၊ ပုဏ္ဏားသည်လည်းကောင်း။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ပဿတိ၊ မြင်၏။ တဿ၊ ထိုသူအား။ ဒိန္နံယေဝ၊ ပေးအပ်သည်သာလျှင်တည်း။ ဟရတု၊ ဆောင်စေသတည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲသွားလေ၏။ ဥပ္ပလဝဏ္ဏာ၊ ဥပ္ပလဝဏ် အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ သမာဓိမှာ၊ သမာဓိမှ။ ဝုဋ္ဌဟိတွာ၊ ထ၍။ ဣမံ ဝါစံ၊ ဤစကားကို။ ဘာသမာနဿ၊ ဆိုသော။ တဿ စောရဂါမဏိကဿ၊ ထိုခိုးသူကြီး၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ အဿောသိ ခေါ၊ ကြားသည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥပ္ပလဝဏ္ဏာ၊ ဥပ္ပလဝဏ် အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ တံ မံသံ၊ ထိုအမဲကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ဥပဿယံ၊ ရဟန်းမိန်းမကျောင်းသို့။ အဂမာသိ၊ သွား၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥပ္ပလဝဏ္ဏာ၊ ဥပ္ပလဝဏ် အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ တဿာ ရတ္တိယာ၊ ထိုညဉ့်ကို။ အစ္စယေန၊ လွန်သောအခါ၌။ တံ မံသံ၊ ထိုအမဲကို။ သမ္ပာဒေတွာ၊ ပြီးစေ၍။ ဥတ္တရာသင်္ဂေန၊ ကိုယ်ဝတ်ဖြင့်။ ဘဏ္ဍိကံ၊ အထုပ်ကို။ ဗန္ဓိတွာ၊ ဖွဲ့၍။ ဝေဟာသံ၊ ကောင်းကင်သို့။ အဗ္ဘုဂ္ဂန္တွာ၊ ပျံတက်၍။ ဝေဠုဝနေ၊ ဝေဠုဝန်ကျောင်း၌။ ပစ္စုဋ္ဌာသိ၊ ရှေးရှုထင်၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပဝိဋ္ဌော၊ ဝင်တော်မူသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ ဩဟိယျကော၊ ကျန်ရစ်သည်။ ဝိဟာရပါလော၊ ကျောင်းစောင့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥပ္ပလဝဏ္ဏာ၊ ဥပ္ပလဝဏ် အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်ဥဒါယီရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ၊ အရှင်ဥဒါယီကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကဟံ၊ အဘယ်မှာနည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပဝိဋ္ဌော၊ ဝင်တော်မူ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဣမံ မံသံ၊ ဤအမဲကို။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဒေဟိ၊ လှူပါလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ တယာ၊ သင်သည်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ မံသေန၊ အမဲဖြင့်။ သန္တပ္ပိတော၊ ရောင့်ရဲစေအပ်ပြီ။ တွံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ အန္တရဝါသကံ၊ သင်းပိုင်ကို။ သစေ ဒဒေယျာသိ၊ အကယ်၍ လှူငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ လှူသည်ရှိသော်။ အဟမ္ပိ၊ ငါ့ကိုလည်း။ အန္တရဝါသကေန၊ သင်းပိုင်ဖြင့်။ သန္တပ္ပိတော၊ ရောင့်ရဲစေအပ်သည်။ ဘဝေယျံ၊ ဖြစ်ရာ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ မာတုဂါမော နာမ၊ မာတုဂါမ မည်ကုန်သော။ မယံ ခေါ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်ကား။ ကိစ္ဆလာဘာ၊ ငြိုငြင်သော လာဘ်ရှိကုန်၏။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဣဒဉ္စ၊ ဤသင်းပိုင်သည်လည်း။ အန္တိမံ၊ အဆုံးစွန်ဖြစ်သော။ ပဉ္စမံ၊ ငါးထည်မြောက်သော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းတည်း။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ န ဒဿာမိ၊ မလှူနိုင်ပါ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဟတ္ထိံ၊ ဆင်ကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ ကစ္ဆေ၊ ခါးဖွဲ့ကြိုး၌။ သဇ္ဇေယျ သေယျထာပိ၊ ကပ်ငြိရာသကဲ့သို့။ ဘဂိနိ၊ နှမ။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ မံသံ၊ အမဲကို။ ဒတွာ၊ လှူ၍။ မယိ၊ ငါ၌။ အန္တရဝါသကေ၊ သင်းပိုင်၌။ သဇ္ဇသိ၊ ကပ်ငြိ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥပ္ပလဝဏ္ဏာ၊ ဥပ္ပလဝဏ် အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အာယသ္မတာ ဥဒါယိနာ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ နိပ္ပီဠိယမာနာ၊ နှိပ်စက်အပ်သည်ရှိသော်။ အန္တရဝါသကံ၊ သင်းပိုင်ကို။ ဒတွာ၊ လှူ၍။ ဥပဿယံ၊ ရဟန်းမိန်းမကျောင်းသို့။ အဂမာသိ၊ သွားလေ၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဥပ္ပလဝဏ္ဏာယ၊ ဥပ္ပလဝဏ် အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၏။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ ပဋိဂ္ဂဏှန္တိယော၊ လှမ်းယူကုန်သည်ရှိသော်။ ဥပ္ပလဝဏ္ဏံ၊ ဥပ္ပလဝဏ် အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ တေ၊ သင်၏။ အန္တရဝါသကော၊ သင်းပိုင်သည်။ ကဟံ၊ အဘယ်မှာနည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ဥပ္ပလဝဏ္ဏာ၊ ဥပ္ပလဝဏ် အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ပြောကြား၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျော ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ပဋိဂ္ဂဟေဿတိ နာမ၊ ခံယူဘိသနည်း။ မာတုဂါမော၊ မာတုဂါမသည်။ ကိစ္ဆလာဘော၊ ငြိုငြင်သော လာဘ် ရှိ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းယောကျ်ားတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ အလိုနည်းကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ပဋိဂ္ဂဟေဿတိ နာမ၊ ခံယူဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ၊ အရှင်ဥဒါယီကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏၊ ။ပ။ “ဥဒါယိ၊ ဥဒါယီ။ တွံ၊ သင်သည်။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ပဋိဂ္ဂဟေသိ၊ ခံယူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဥဒါယိ၊ ဥဒါယီ။ တေ၊ သင်နှင့်။ ဉာတိကာ၊ အဆွေတော်လေသလော၊” အညာတိကာ၊ အဆွေမတော်လေသလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အညာတိကာ၊ အဆွေမတော်ပါ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ အညာတကော၊ အဆွေမတော်သော။ တွံ၊ သင်သည်။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော မိန်းမ၏။ ပတိရူပံ ဝါ၊ သင့်တင့်သည်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပတိရူပံ ဝါ၊ မသင့်တင့်သည်ကို လည်းကောင်း။ သန္တံ ဝါ၊ ထင်ရှားရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ အသန္တံ ဝါ၊ ထင်ရှားမရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ န ဇာနာတိ၊ မသိ။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ တတ္ထ၊ ထိုသို့မသိဘဲလျက်။ တွံ၊ သင်သည်။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၏။ ဟတ္ထတော၊ လက်မှ။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ပဋိဂ္ဂဟေဿသိ နာမ၊ ခံယူဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၅၀၉။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၏။ ဟတ္ထတော၊ လက်မှ။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ပဋိဂ္ဂဏှေယျ၊ ခံယူငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒဉ္စ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကိုလည်း။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၅၁၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ၊ အလို့လို့ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့၏။ ပါရိဝတ္တကစီဝရံ၊ လဲလှယ်အပ်သော သင်္ကန်းကို။ န ပဋိဂ္ဂဏှန္တိ၊ မခံယူကုန်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျာ၊ အရှင်တို့သည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ပါရိဝတ္တကစီဝရံ၊ လဲလှယ်အပ်သော သင်္ကန်းကို။ န ပဋိဂ္ဂဟေဿန္တိ နာမ၊ မခံယူကုန်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တီနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်သော။ ခိယျန္တီနံ၊ ရှုတ်ချကုန်သော။ ဝိပါစေန္တီနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သော။ တာသံ ဘိက္ခုနီနံ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်းယောကျ်ားသည်လည်းကောင်း။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်လည်းကောင်း။ သိက္ခမာနာယ၊ သိက္ခမာန်သည်လည်းကောင်း။ သာမဏေရဿ၊ သာမဏေယောကျ်ားသည်လည်းကောင်း။ သာမဏေရိယာ၊ သာမဏေမိန်းမသည်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးယောက်ကုန်သော သီတင်းသုံးဖော်တို့သည်။ ပါရိဝတ္တကံ၊ လဲလှယ်အပ်သော သင်္ကန်းကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတုံ၊ ခံယူခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣမေသံ ပဉ္စန္နံ၊ ဤငါးယောက်ကုန်သော သီတင်းသုံးဖော်တို့သည်။ ပါရိဝတ္တကံ၊ လဲလှယ်အပ်သော သင်္ကန်းကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတုံ၊ ခံယူစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၅၁၁။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၏။ ဟတ္ထတော၊ လက်မှ။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ပါရိဝတ္တကာ၊ လဲလှယ်အပ်သော သင်္ကန်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ပဋိဂ္ဂဏှေယျ၊ ခံယူငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၅၁၂။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပန- ဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်၊ ။ပ။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား၊ ။ပ။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခု- ဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
အညာတိကာ နာမ၊ အညာတိကာ မည်သည်ကား။ မာတိတော ဝါ၊ အမိမှလည်းကောင်း။ ပိတိတော ဝါ၊ အဘမှလည်းကောင်း။ ယာ၀ သတ္တမာ ပိတာမဟယုဂါ၊ ခုနစ်ဆက်မြောက်သော ဘိုးဘေး အဆက်တိုင်အောင်။ အသမ္ဗဒ္ဓါ၊ မစပ်သော မိန်းမတည်း။
ဘိက္ခုနီ နာမ၊ ဘိက္ခုနီ မည်သည်ကား။ ဥဘတောသံဃေ၊ နှစ်ပါးစုံသော ရဟန်းယောကျ်ားသံဃာ ရဟန်းမိန်းမသံဃာ၌။ ဥပသမ္ပန္နာ၊ ပဉ္စင်းခံသော မိန်းမတည်း။
စီဝရံ နာမ၊ စီဝရ မည်သည်ကား။ ဆန္နံ၊ ခြောက်ထည်ကုန်သော။ စီဝရာနံ၊ သင်္ကန်းတို့တွင်။ ဝိကပ္ပနုပဂံ၊ ဝိကပ္ပနာလောက်သော။ ပစ္ဆိမံ၊ အယုတ်ဆုံးဖြစ်သော။ အညတရံ၊ တစ်ထည်ထည်သော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းတည်း။
အညတြ ပါရိဝတ္တကာတိ၊ အညတြ ပါရိဝတ္တကာ- ဟူသည်ကား။ ပါရိဝတ္တကံ၊ လဲလှယ်အပ်သော သင်္ကန်းကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။
ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ခံယူအံ့။ ပယောဂ၊ လုံ့လ၌။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ပဋိလာဘေန၊ ရခြင်းကြောင့်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ ဂဏဿ ဝါ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၏။ ဟတ္ထတော၊ လက်မှ။ ဣဒံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ပါရိဝတ္တကာ၊ လဲလှယ်အပ်သည်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ပဋိဂ္ဂဟိတံ၊ ခံယူအပ်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျုံ၊ ပေးကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ အာယသ္မတော၊ အရှင့်အား။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
၅၁၃။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော ရဟန်းမိန်းမ၌။ အညာတိကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပါရိဝတ္တကာ၊ လဲလှယ်အပ်သည်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ခံယူအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော ရဟန်းမိန်းမ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ပါရိဝတ္တကာ၊ လဲလှယ်အပ်သည်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ခံယူအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော ရဟန်းမိန်းမ၌။ ဉာတိကသညီ၊ အဆွေတော်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပါရိဝတ္တကာ၊ လဲလှယ်အပ်သည်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ခံယူအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
ဧကတောဥပသမ္ပန္နာယ၊ တစ်ဦးသော ရဟန်းယောကျ်ားသံဃာ၏ အထံ၌ ပဉ္စင်းခံသော ရဟန်းမိန်းမ၏။ ဟတ္ထတော၊ လက်မှ။ ပါရိဝတ္တကာ၊ လဲလှယ်အပ်သည်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ခံယူအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉာတိကာယ၊ အဆွေတော်သော ရဟန်းမိန်းမ၌။ အညာတိကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ခံယူအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉာတိကာယ၊ အဆွေတော်သော ရဟန်းမိန်းမ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ခံယူအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉာတိကာယ၊ အဆွေတော်သော ရဟန်းမိန်းမ၌။ ဉာတိကသညီ၊ အဆွေတော်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ခံယူအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၅၁၄။ ဉာတိကာယ၊ အဆွေတော်သော ရဟန်းမိန်းမ၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ပဋိဂ္ဂဏှန္တဿ၊ ခံယူသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ပရိတ္တေန ဝါ၊ အဖိုးနည်းသော ဝတ္ထုဖြင့်လည်း။ ဝိပုလံ၊ အဖိုးများစွာ ထိုက်သော။ ဝိပုလေန ဝါ၊ အဖိုးများစွာ ထိုက်သော ဝတ္ထုဖြင့်လည်း။ ပရိတ္တံ၊ အဖိုးနည်းသော။ ပါရိဝတ္တကံ၊ လဲလှယ်အပ်သော သင်္ကန်းကို။ ပဋိဂ္ဂဏှန္တဿ၊ ခံယူသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဝိဿာသံ ဝိဿာသေန၊ အကျွမ်းဝင်သဖြင့်။ ဂဏှာတိ၊ ခံယူအံ့။ တာဝကာလိကံ၊ အခိုက်အတန့်။ ဂဏှာတိ၊ ခံယူအံ့။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ပရိက္ခာရံ၊ ပရိက္ခရာကို။ ဂဏှာတိ၊ ခံယူအံ့။ သိက္ခမာနာယ၊ သိက္ခမာန်၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဂဏှာတိ၊ ခံယူအံ့။ သာမဏေရိယာ၊ သာမဏေမိန်းမ၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဂဏှာတိ၊ ခံယူအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ပဉ္စမံ၊ ငါးခုမြောက်သော။ စီဝရပဋိဂ္ဂဟဏသိက္ခာပဒံ၊ စီဝရပဋိဂ္ဂဟဏသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁-စီဝရဝဂ်
၆-အညာတကဝိညတ္တိသိက္ခာပုဒ်
၅၁၅။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ ပဋ္ဋော၊ စွမ်းနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ သေဋ္ဌိပုတ္တော၊ သူဌေးသားသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏၊
တေန၊ ထိုအရှင်ဥပနန္ဒရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ သကျပုတ္တံ၊ သာကီဝင် မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နံ ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ တံ သေဋ္ဌိပုတ္တံ၊ ထိုသူဌေးသားကို။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿေသိ၊ ကောင်းစွာ ပြ၏။ သမာဒပေသိ၊ ဆောက်တည်စေ၏။ သမုတ္တေဇေသိ၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေ၏။ သမ္ပဟံသေသိ၊ ကောင်းစွာ ရွှင်စေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော သေဋ္ဌိပုတ္တော၊ ထိုသူဌေးသားသည်။ သကျပုတ္တေန၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မတာ ဥပနန္ဒေန၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿိတော၊ ကောင်းစွာ ပြအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ သမာဒပိတော၊ ဆောက်တည်စေအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ သမုတ္တေဇိတော၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ သမ္ပဟံသိတော၊ ကောင်းစွာ ရွှင်စေအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ သကျပုတ္တံ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ယဒိဒံ ယံ ဣဒံ စီဝရပိဏ္ဍပါတသေနာသနဂိလာ နပ္ပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရံ၊ အကြင် သင်္ကန်း ဆွမ်း ကျောင်း ဆေး ပရိက္ခရာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုသင်္ကန်းစသည်ကို။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ အယျဿ၊ အရှင်အား။ ဒါတုံ၊ လှူခြင်းငှာ။ ပဋိဗလာ၊ စွမ်းနိုင်ကုန်၏။ တေသု၊ ထိုသင်္ကန်းစသည်တို့တွင်။ ယေန၊ အကြင်ဝတ္ထုဖြင့်။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏။ တံ၊ ထိုဝတ္ထုကို။ ဝဒေယျာထ၊ ဆိုတော်မူပါလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ ဒါတုကာမော၊ လှူခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ သစေ အသိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဣတော၊ ဤကိုယ်ဝတ်အပေါ်ရုံပုဆိုး နှစ်ထည်မှ။ ဧကံ၊ တစ်ထည်သော။ သာဋကံ၊ ပုဆိုးကို။ ဒေဟိ၊ လှူလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ ဃရံ၊ အိမ်သို့။ ဂစ္ဆာမိ၊ သွားအံ့။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ အာဂမေဟိ၊ ဆိုင်းငံ့ပါဦးလော့။ ဃရံ၊ အိမ်သို့။ ဂတော၊ ရောက်သည်ရှိသော်။ ဣတော၊ ဤပုဆိုးမှ။ ဧကံ၊ တစ်ထည်သော။ သာဋကံ ဝါ၊ ပုဆိုးကိုလည်း။ ပဟိဏိဿာမိ၊ ပို့လာစေအံ့။ ဣတော၊ ဤပုဆိုးထက်။ သုန္ဒရတရံ ဝါ၊ အထူးသဖြင့် ကောင်းသော ပုဆိုးကိုလည်း။ ပဟိဏိဿာမိ၊ ပို့လာစေအံ့။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ကုလပုတ္တာနံ၊ အမျိုးကောင်း သားဖြစ်သော။ အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့အား။ ဧကသာဋကံ၊ တစ်ထည်သော ပုဆိုးဖြင့်။ ဂန္တုံ၊ သွားခြင်းငှာ။ ကိသ္မိံ ဝိယ၊ အသရေပျက် ရှက်ဖွယ်ကဲ့သို့။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ တံ သေဋ္ဌိပုတ္တံ၊ ထိုသူဌေးသားကို။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ သူဌေးသား။ တွံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ ဒါတုကာမော၊ လှူခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ သစေ အသိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဣတော၊ ဤပုဆိုးနှစ်ထည်မှ။ ဧကံ၊ တစ်ထည်သော။ သာဋကံ၊ ပုဆိုးကို။ ဒေဟိ၊ လှူလော့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ ဃရံ၊ အိမ်သို့။ ဂစ္ဆာမိ၊ သွားအံ့။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ အာဂမေဟိ၊ ဆိုင်းငံ့ပါဦးလော့။ ဃရံ၊ အိမ်သို့။ ဂတော၊ ရောက်သည်ရှိသော်။ ဣတော၊ ဤပုဆိုးမှ။ ဧကံ၊ တစ်ထည်သော။ သာဋကံ ဝါ၊ ပုဆိုးကိုလည်း။ ပဟိဏိဿာမိ၊ ပို့လာစေအံ့။ ဣတော၊ ဤပုဆိုးနှစ်ထည်ထက်။ သုန္ဒရတရံ ဝါ၊ အထူးသဖြင့် ကောင်းသော ပုဆိုးကိုမူလည်း။ ပဟိဏိဿာပိ၊ ပို့လာစေအံ့။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ကုလပုတ္တာနံ၊ အမျိုးကောင်းသားဖြစ်ကုန်သော။ အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့အား။ ဧကသာဋကံ၊ တစ်ထည်သော ပုဆိုးဖြင့်။ ဂန္တုံ၊ သွားခြင်းငှာ။ ကိသ္မိံ ဝိယ၊ အသရေပျက် ရှက်ဖွယ်ကဲ့သို့။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ တံ သေဋ္ဌိပုတ္တံ၊ ထိုသူဌေးသားကို။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ သူဌေးသား။ တွံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ ဒါတုကာမော၊ လှူခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ သစေ အသိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဣတော၊ ဤပုဆိုးနှစ်ထည်မှ။ ဧကံ၊ တစ်ထည်သော။ သာဋကံ၊ ပုဆိုးကို။ ဒေဟိ၊ လှူလော့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ ဃရံ၊ အိမ်သို့။ ဂစ္ဆာမိ၊ သွားအံ့။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ အာဂမေဟိ၊ ဆိုင်းငံ့ပါဦးလော့။ ဃရံ၊ အိမ်သို့။ ဂတော၊ ရောက်သည်ရှိသော်။ ဣတော၊ ဤနှစ်ထည်သော ပုဆိုးမှ။ ဧကံ၊ တစ်ထည်သော။ သာဋကံ ဝါ၊ ပုဆိုးကိုမူလည်း။ ပဟိဏိဿာမိ၊ ပို့လာစေအံ့။ ဣတော၊ ဤပုဆိုးထက်။ သုန္ဒရတရံ၊ ဝါ- အထူးသဖြင့် ကောင်းသော ပုဆိုးကိုမူလည်း။ ပဟိဏိဿာမိ၊ ပို့လာစေအံ့။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ကုလပုတ္တာနံ၊ အမျိုးကောင်းသားဖြစ်ကုန်သော။ အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့အား။ ဧကသာဋကံ၊ တစ်ထည်သော ပုဆိုးဖြင့်။ ဂန္တုံ၊ သွားခြင်းငှာ။ ကိသ္မိံ ဝိယ၊ အသရေပျက် ရှက်ဖွယ်ကဲ့သို့။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ သူဌေးသား။ အဒါတုကာမေန၊ လှူခြင်းငှာ အလိုမရှိသော။ တယာ၊ သင်သည်။ ပဝါရိတေန၊ ဖိတ်သဖြင့်။ ကိံ ပန၊ အဘယ် အကျိုးရှိအံ့နည်း။ ယံ တွံ၊ ဟုတ်ဟုတ်ငြားငြား။ ပဝါရေတွာ၊ ဖိတ်၍။ တွံ၊ သင်သည်။ န ဒေသိ၊ မလှူ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော သေဋ္ဌိပုတ္တော၊ ထိုသူဌေးသားသည်။ သကျပုတ္တေန၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မတာ ဥပနန္ဒေန၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ နိပ္ပီဠိယမာနော၊ နှိပ်စက်အပ်သည်ရှိသော်။ ဧကံ၊ တစ်ထည်သော။ သာဋကံ၊ ပုဆိုးကို။ ဒတွာ၊ လှူ၍။ အဂမာသိ၊ သွား၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ တံ သေဋ္ဌိပုတ္တံ၊ ထိုသူဌေးသားကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍။ “အယျော၊ အမောင်။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဧကသာဋကော၊ တစ်ထည်သော ပုဆိုး ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာဂစ္ဆသိ၊ လာသနည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော သေဋ္ဌိပုတ္တော၊ ထိုသူဌေးသားသည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ပြောကြား၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ သမဏာ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ မဟိစ္ဆာ၊ ကြီးသော အလိုရှိကုန်၏။ အသန္တုဋ္ဌာ၊ ရောင့်ရဲခြင်း မရှိကုန်။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ ဓမ္မနိမန္တနာပိ၊ တရားသဖြင့် ဖိတ်ခြင်းကိုလည်း။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ န သုကရာ၊ မလွယ်။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သေဋ္ဌိပုတ္တေန၊ သူဌေးသားသည်။ ဓမ္မနိမန္တနာယ၊ တရားသဖြင့် ဖိတ်ခြင်းကို။ ကယိရမာနာယ၊ ပြုအပ်သည်ရှိသော်။ သာဋကံ၊ ပုဆိုးကို။ ဂဟေဿန္တိ နာမ၊ ခံယူကုန်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်သော။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်သော။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သော။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့၏။ ဝစနံ၊ စကားကို၊
အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ အလိုနည်းကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ သေဋ္ဌိပုတ္တံ၊ သူဌေးသားကို။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝိညာပေဿတိ နာမ၊ တောင်းဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ သကျပုတ္တံ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ပ။ “ဥပနန္ဒ၊ ဥပနန္ဒ။ တွံ၊ သင်သည်။ သေဋ္ဌိပုတ္တံ၊ သူဌေးသားကို။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝိညာပေသိ၊ တောင်း၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဥပနန္ဒ၊ ဥပနန္ဒ။ တေ၊ သင်နှင့်။ ဉာတကော၊ အဆွေတော်သလော၊” အညာတကော၊ အဆွေမတော်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အညာတကော၊ အဆွေမတော်ပါ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ အညာတကော၊ အဆွေမတော်သော။ တွံ၊ သင်သည်။ အညာတကဿ၊ အဆွေမတော်သော သူ၏။ ပတိရူပံ ဝါ၊ သင့်တင့်သည်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပတိရူပံ ဝါ၊ မသင့်တင့်သည်ကိုလည်းကောင်း။ သန္တံ ဝါ၊ ထင်ရှားရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ အသန္တံ ဝါ၊ ထင်ရှားမရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ န ဇာနာတိ၊ မသိ။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ တတ္ထ၊ ထိုသို့မသိဘဲလျက်။ တွံ၊ သင်သည်။ အညာတကံ၊ အဆွေမတော်သော။ သေဋ္ဌိပုတ္တံ၊ သူဌေးသားကို။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝိညာပေဿသိ နာမ၊ တောင်းဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၅၁၆။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အညာတကံ၊ အဆွေမတော်သော။ ဂဟပတိံ ဝါ၊ ဒါယကာကိုလည်းကောင်း။ ဂဟပတာနိံ ဝါ၊ ဒါယိကာမကိုလည်းကောင်း။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝိညာပေယျ၊ တောင်းငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒဉ္စ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကိုလည်း။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၅၁၇။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သာကေတာ၊ သာကေတပြည်မှ။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ အဒ္ဓါနမဂ္ဂပ္ပဋိပန္နာ၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့ သွားကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အန္တရာမဂ္ဂေ၊ ခရီးအကြား၌။ စောရာ၊ ခိုးသူတို့သည်။ နိက္ခိမိတွာ၊ ထွက်ကုန်၍။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ အစ္ဆိန္ဒိံသု၊ လုယက် ဖျက်ဆီးကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အညာတကံ၊ အဆွေမတော်သော။ ဂဟပတိံ ဝါ၊ ဒါယကာကိုလည်းကောင်း။ ဂဟပတာနိံ ဝါ၊ ဒါယိကာမကိုလည်းကောင်း။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝိညာပေတုံ၊ တောင်းခြင်းငှာ။ ပဋိက္ခိတ္တံ၊ ပယ်တော်မူအပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ၊ အလို့လို့ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ န ဝိညာပေသုံ၊ မတောင်းကုန်။ ယထာနဂ္ဂါဝ၊ အချည်းနှီးအတိုင်းသာလျှင်။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွားကုန်၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အဘိဝါဒေန္တိ၊ ရှိခိုးကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယေ ဣမေ အာဇီဝကာ၊ အကြင်တက္ကတွန်းတို့သည်။ ဘိက္ခူသု၊ ရဟန်းတို့ကို။ အဘိဝါဒေန္တိ၊ ရှိခိုးကုန်၏။ ဣမေ အာဇီဝကာ၊ ဤတက္ကတွန်းတို့သည်။ သုန္ဒရာ ခေါ၊ ကောင်းကုန်သည်သာလျှင်တည်း၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ တေ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ န အာဇီဝကာ၊ တက္ကတွန်း မဟုတ်ကုန်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့တည်း၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာယသ္မန္တံ ဥပါလိံ၊ အရှင်ဥပါလိကို။ “အာဝုသော ဥပါလိ၊ ငါ့ရှင် ဥပါလိ။ ဣင်္ဃ၊ တိုက်တွန်းပါကုန်၏။ ဣမေ၊ ဤသူတို့ကို။ အနုယုဉ္ဇာဟိ၊ မေးစိစစ်ဦးလော့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတာ ဥပါလိနာ၊ အရှင်ဥပါလိသည်။ အနုယုဉ္ဇိယမာနာ၊ မေးစိစစ်အပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဧတမတ္ထံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဥပါလိ၊ အရှင်ဥပါလိသည်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ အနုယုဉ္ဇိတွာ၊ မေးစိစစ်၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဣမေ၊ ဤသူတို့ကား။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့တည်း။ နေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ စီဝရာနိ၊ သင်္ကန်းတို့ကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ အလိုနည်းကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နဂ္ဂါ၊ အချည်းနှီးသော ကိုယ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အာဂစ္ဆိဿန္တိ နာမ၊ လာကုန်ဘိသနည်း။ တိဏေန ဝါ၊ မြက်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ပဏ္ဏေန ဝါ၊ သစ်ရွက်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ပဋိစ္ဆာဒေတွာ၊ ဖုံးလွှမ်း၍။ အာဂန္တဗ္ဗံ နနု နာမ၊ လာအပ်သည် မဟုတ်လော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏၊ ။ပ။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍၊
ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အစ္ဆိန္နစီဝရဿ ဝါ၊ ခိုးသူ လုယက်သော သင်္ကန်းရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ နဋ္ဌစီဝရဿ ဝါ၊ ပျောက်သော သင်္ကန်းရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အညာတကံ၊ အဆွေမတော်သော။ ဂဟပတိံ ဝါ၊ ဒါယကာကိုလည်းကောင်း။ ဂဟပတာနိံ ဝါ၊ ဒါယိကာမကိုလည်းကောင်း။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝိညာပေတုံ၊ တောင်းခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ယံ အာဝါသံ၊ အကြင်ကျောင်းသို့။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဥပဂစ္ဆတိ၊ ကပ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုကျောင်း၌။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ယံ ဝိဟာရစီဝရံ ဝါ၊ အကြင်ကျောင်းအား လှူသော သင်္ကန်းသည်လည်းကောင်း။ ယံ ဥတ္တရတ္ထရဏံ ဝါ၊ အကြင်အပေါ်လွှမ်း အခင်းသည်လည်းကောင်း။ ယံ ဘူမတ္ထရဏံ ဝါ၊ အကြင်မြေအခင်းသည်လည်းကောင်း။ ယာ ဘိသိစ္ဆဝိ ဝါ၊ အကြင်ဘုံလျှိုရေသည်လည်းကောင်း။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ရှိသည်ဖြစ်အံ့။ တံ၊ ထိုကျောင်းအား လှူသော သင်္ကန်း စသည်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ “လဘိတွာ၊ သင်္ကန်း ရသည်ရှိသော်။ ဩဒဟိဿာမိ၊ ပြန်ထားအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ မနသိကတွာ၊ နှလုံးသွင်း၍။ ပါရုပိတုံ၊ ရုံစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ဝိဟာရစီဝရံ ဝါ၊ ကျောင်းအား လှူသော သင်္ကန်း သည်လည်းကောင်း။ ဥတ္တရတ္ထရဏံ ဝါ၊ အပေါ်လွှမ်း အခင်းသည်လည်းကောင်း။ ဘူမတ္ထရဏံ ဝါ၊ မြေအခင်းသည်လည်းကောင်း။ ဘိသိစ္ဆဝိ ဝါ၊ ဘုံလျှိုရေသည်လည်းကောင်း။ နော စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ မရှိသည်ဖြစ်အံ့။ တိဏေန ဝါ၊ မြက်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ပဏ္ဏေန ဝါ၊ သစ်ရွက်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ပဋိစ္ဆာဒေတွာ၊ ဖုံးလွှမ်း၍။ အာဂန္တဗ္ဗံ၊ လာအပ်၏။ နဂ္ဂေန၊ အချည်းနှီးသော ရဟန်းသည်။ န တွေ၀ အာဂန္တဗ္ဗံ၊ မလာအပ်သည်သာလျှင်တည်း။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အာဂစ္ဆေယျ၊ လာငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၅၁၈။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အညာတကံ၊ အဆွေမတော်သော။ ဂဟပတိံ ဝါ၊ ဒါယကာကိုလည်းကောင်း။ ဂဟပတာနိံ ဝါ၊ ဒါယိကာမကိုလည်းကောင်း။ သမယာ၊ အခါကို။ အညတြ၊ ထား၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝိညာပေယျ၊ တောင်းငြားအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ တတ္ထ၊ ထိုသင်္ကန်းတောင်းရာ၌။ အယံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား။ သမယော၊ အခါတည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အစ္ဆိန္နစီရော ဝါ၊ ခိုးသူ လုယက်သော သင်္ကန်း ရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နဋ္ဌစီဝရော ဝါ၊ ပျောက်သော သင်္ကန်း ရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အယံ၊ ဤနှစ်ပါးသော အခါသည်။ တတ္ထ၊ ထိုသင်္ကန်းကို တောင်းရာ၌။ သမယော၊ အခါတည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၅၁၉။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပန- ဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်၊ ။ပ။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား၊ ။ပ။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခု- ဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
အညာတကော နာမ၊ အညာတက မည်သည်ကား။ မာတိတော ဝါ၊ အမိမှလည်းကောင်း။ ပိတိတော ဝါ၊ အဘမှလည်းကောင်း။ ယာ၀ သတ္တမာ ပိတာမဟယုဂါ၊ ခုနစ်ဆက်မြောက်သော ဘိုးဘေး အဆက်တိုင်အောင်။ အသမ္ဗဒ္ဓေါ၊ မစပ်သော သူတည်း။
ဂဟပတိ နာမ၊ ဂဟပတိ မည်သည်ကား။ ယော ကောစိ၊ အမှတ်မရှိသော သူသည်။ အဂါရံ၊ အိမ်၌။ အဇ္ဈာဝသတိ၊ စိုးအုပ်၍ နေ၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဂဟပတိ နာမ၊ ဂဟပတိ မည်၏။
ဂဟပတာနီ နာမ၊ ဂဟပတာနီ မည်သည်ကား။ ယာ ကာစိ၊ အမှတ်မရှိ တစ်စုံတစ်ယောက်သော မိန်းမသည်။ အဂါရံ၊ အိမ်၌။ အဇ္ဈာဝသတိ၊ စိုးအုပ်၍ နေ၏။ သာ၊ ထိုမိန်းမသည်။ ဂဟပတာနီ နာမ၊ ဂဟပတာနီ မည်၏။
စီဝရံ နာမ၊ စီဝရ မည်သည်ကား။ ဆန္နံ၊ ခြောက်ထည်ကုန်သော။ စီဝရာနံ၊ သင်္ကန်းတို့တွင်။ အညတရံ၊ တစ်ထည်ထည်သော။ ဝိကပ္ပနုပဂံ၊ ဝိကပ္ပနာလောက်သော။ ပစ္ဆိမံ၊ အဆုံးစွန်သော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းတည်း။
အညတြ သမယာတိ၊ အညတြ သမယာ- ဟူသည်ကား။ သမယံ၊ အခါကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။
အစ္ဆိန္နစီဝရော နာမ၊ အစ္ဆိန္နစီဝရ မည်သည်ကား။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းသည်။ ရာဇူဟိ ဝါ၊ မင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ စောရေဟိ ဝါ၊ ခိုးသူတို့သည်လည်းကောင်း။ ဓုတ္တေဟိ ဝါ၊ အက္ခဓုတ္တ သုရာဓုတ္တ ဣတ္ထိဓုတ္တတို့သည်လည်းကောင်း။ ယေဟိ ကေဟိစိ ဝါ၊ အမှတ်မရှိသော သူတို့သည်လည်းကောင်း။ အစ္ဆိန္နံ၊ လုယက်ဖျက်ဆီးအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
နဋ္ဌစီဝရော နာမ၊ နဋ္ဌစီဝရ မည်သည်ကား။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းသည်။ အဂ္ဂိနာ ဝါ၊ မီးသည်လည်း။ ဒဍ္ဎံ၊ လောင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဒကေန ဝါ၊ ရေသည်လည်း။ ဝူဠှံ၊ မျှောအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥန္ဒူရေဟိ ဝါ၊ ကြွက်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဥပစိကာဟိ ဝါ၊ ခြတို့သည်လည်းကောင်း။ ခါယိတံ၊ ခဲအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရိဘောဂဇိဏ္ဏံ ဝါ၊ သုံးဆောင်၍ ဆွေးမြည့်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သမယာ၊ အခါကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ ပယောဂေ၊ လုံ့လ၌။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ပဋိလာဘေန၊ ရခြင်းကြောင့်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ ဂဏဿ ဝါ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဣဒံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ အညာတကံ၊ အဆွေမတော်သော။ ဂဟပတိကံ၊ ဒါယကာကို။ သမယာ၊ အခါကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဝိညာပိတံ၊ တောင်းအပ်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျုံ၊ ပေးကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ အာယသ္မတော၊ အရှင့်အား။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
၅၂၀။ အညာတကေ၊ အဆွေမတော်သည်၌။ အညာတကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သမယာ၊ အခါကို။ အညတြ၊ ထား၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အညာတကေ၊ အဆွေမတော်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ သမယာ၊ အခါကို။ အညတြ၊ ထား၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အညာတကေ၊ အဆွေမတော်သည်၌။ ဉာတကသညီ၊ အဆွေတော်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သမယာ၊ အခါကို။ အညတြ၊ ထား၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
ဉာတကေ၊ အဆွေတော်သည်၌။ အညာတကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သမယာ၊ အခါကို။ အညတြ၊ ထား၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉာတကေ၊ အဆွေတော်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ သမယာ၊ အခါကို။ အညတြ၊ ထား၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉာတကေ၊ အဆွေတော်သည်၌။ ဉာတကသညီ၊ အဆွေတော်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သမယာ၊ အခါကို။ အညတြ၊ ထား၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၅၂၁။ သမယေ၊ အခါ၌။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ ဉာတကာနံ၊ ဆွေမျိုးတို့အားလည်းကောင်း။ ပဝါရိတာနံ၊ ဖိတ်အပ်သော သူတို့အားလည်းကောင်း။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ အညဿ၊ သူတစ်ပါး၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဓနေန၊ ဥစ္စာဖြင့်။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ဆဋ္ဌံ၊ ခြောက်ခုမြောက်သော။ အညာတကဝိညတ္တိသိက္ခာပဒံ၊ အညာတကဝိညတ္တိသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁-စီဝရဝဂ်
၇-တတုတ္တရိသိက္ခာပုဒ်
၅၂၂။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အစ္ဆိန္နစီဝရကေ၊ ခိုးသူ လုယက်အပ်သော သင်္ကန်းရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ ဝဒန္တိ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အစ္ဆိန္နစီဝရဿ ဝါ၊ ခိုးသူ လုယက်အပ်သော သင်္ကန်းရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ နဋ္ဌစီဝရဿ ဝါ၊ ပျောက်သော သင်္ကန်းရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အညာတကံ၊ အဆွေမတော်သော။ ဂဟပတိံ ဝါ၊ ဒါယကာကိုလည်းကောင်း။ ဂဟပတာနိံ ဝါ၊ ဒါယိကာမကိုလည်းကောင်း။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝိညာပေတုံ၊ တောင်းခြင်းငှာ။ အနုညာတံ၊ ခွင့်ပြုတော်မူအပ်၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝိညာပေထ၊ တောင်းကြကုန်လော့၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အလံ၊ တန်ပြီ။ အမှေဟိ၊ ငါတို့သည်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ လဒ္ဓံ၊ ရအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “မယံ၊ ငါတို့သည်။ အာယသ္မန္တာနံ၊ အရှင်တို့၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဝိညာပေမ၊ တောင်းကုန်အံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဝိညာပေထ၊ တောင်းကြကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဂဟပတိကေ၊ ဒါယကာတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကုန်၍။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ အစ္ဆိန္နစီဝရကာ၊ ခိုးသူ လုယက်အပ်သော သင်္ကန်းရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂတာ၊ လာကုန်၏။ နေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ စီဝရာနိ၊ သင်္ကန်းတို့ကို။ ဒေထ၊ လှူကြကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝိညာပေသုံ၊ တောင်းကုန်၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ သဘာယံ၊ သဘင်၌။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေလျက်။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ပုရိသံ၊ ယောကျ်ားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အယျော၊ အမောင်။ အစ္ဆိန္နစီဝရကာ၊ ခိုးသူ လုယက်အပ်သော သင်္ကန်း ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂတာ၊ လာကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ မယာ၊ ငါသည်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဒိန္နံ၊ လှူအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ သောပိ၊ ထိုယောကျ်ားသည်လည်း။ “မယာပိ၊ ငါသည်လည်း။ ဒိန္နံ၊ လှူအပ်ပြီ၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ အပရောပိ၊ တစ်ယောက်သော ယောကျ်ားသည်လည်း။ “မယာပိ၊ ငါသည်လည်း။ ဒိန္နံ၊ လှူအပ်ပြီ၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ တေ မနုဿာ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ကိံ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့ကုန်သနည်း။ ကိံ ခိယျန္တိ၊ အဘယ်သို့ ရှုတ်ချကုန်သနည်း။ ကိံ ဝိပါစေန္တိ၊ အဘယ်သို့ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သနည်း။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ မတ္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို။ န ဇာနိတွာ၊ မသိကုန်မူ၍။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝိညာပေဿန္တိ နာမ၊ တောင်းကုန်ဘိသနည်း၊
သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဒုဿဝါဏိဇ္ဇံ ဝါ၊ ပုဆိုးကုန်သွယ်ခြင်းကိုလည်း။ ကရိဿန္တိ၊ ပြုကုန်လတ္တံ့။ ပဂ္ဂါဟိကသာလံ ဝါ၊ ပုဆိုးအိမ်ဈေး ကျင်းပခြင်းကိုလည်း။ ပသာရေဿန္တိ၊ ဖြန့်ခင်းကုန်လတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်သော။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်သော။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သော။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ အလိုနည်းကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ မတ္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို။ န ဇာနိတွာ၊ မသိကုန်မူ၍။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝိညာပေဿန္တိ နာမ၊ တောင်းကုန်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ မတ္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို။ န ဇာနိတွာ၊ မသိကုန်မူ၍။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝိညာပေထ၊ တောင်းကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရား သည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ ။ပ။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ မတ္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို။ န ဇာနိတွာ၊ မသိကုန်မူ၍။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝိညာပေဿထ နာမ၊ တောင်းကုန်ဘိ သနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ် ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၅၂၃။ “တံ၊ ထိုခိုးသူ လုယက်သော သင်္ကန်းရှိသော ရဟန်းကို။ အညာတကော၊ အဆွေမတော်သော။ ဂဟပတိ ဝါ၊ ဒါယကာသည်လည်းကောင်း။ ဂဟပတာနီ ဝါ၊ ဒါယိကာမသည်လည်းကောင်း။ ဗဟူဟိ၊ များစွာကုန်သော။ စီဝရေဟိ၊ သင်္ကန်းတို့ဖြင့်။ အဘိဟဋ္ဌုံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ စေ ပဝါရေယျ၊ အကယ်၍ ဖိတ်ငြားအံ့။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ တတော၊ ထိုဖိတ်သော သင်္ကန်းမှ။ သန္တရုတ္တရပရမံ၊ သင်းပိုင်နှင့်တကွ ကိုယ်ဝတ်အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ သာဒိတဗ္ဗံ၊ သာယာအပ်၏။ တတော၊ ထိုသင်းပိုင်နှင့်တကွ ကိုယ်ဝတ် အတိုင်းအရှည်ထက်။ ဥတ္တရိ၊ အလွန်။ စေ သာဒိယေယျ၊ အကယ်၍ သာယာငြားအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၅၂၄။ တေဉ္စတိ၊ တေဉ္စ- ဟူသည်ကား။ အစ္ဆိန္နစီဝရံ၊ ခိုးသူလုယက်အပ်သော သင်္ကန်းရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။
အညာတကော နာမ၊ အညာတက မည်သည်ကား။ မာတိတော ဝါ၊ အမိမှလည်းကောင်း။ ပိတိတော ဝါ၊ အဘမှလည်းကောင်း။ ယာ၀ သတ္တမာ ပိတာမဟယုဂါ၊ ခုနစ်ဆက်မြောက်သော ဘိုးဘေး အဆက်တိုင်အောင်။ အသမ္ဗဒ္ဓေါ၊ မစပ်သော သူတည်း။
ဂဟဂတိ နာမ၊ ဂဟပတိ မည်သည်ကား။ ယော ကောစိ၊ အမှတ်မရှိသော သူသည်။ အဂါရံ၊ အိမ်၌။ အဇ္ဈာဝသတိ၊ စိုးအုပ်၍ နေ၏။
ဂဟပတာနီ နာမ၊ ဂဟပတာနီ မည်သည်ကား။ ယာ ကာစိ၊ အမှတ်မရှိသော မိန်းမသည်။ အဂါရံ၊ အိမ်၌။ အဇ္ဈာဝသတိ၊ စိုးအုပ်၍ နေ၏။
ဗဟူဟိ စီဝရေဟီတိ၊ ဗဟူဟိ စီဝရေဟိ- ဟူသည်ကား။ ဗဟုကေဟိ၊ များစွာကုန်သော။ စီဝရေဟိ၊ သင်္ကန်းတို့ဖြင့်။
အဘိဟဋ္ဌုံ ပဝါရေယျာတိ၊ အဘိဟဋ္ဌုံ ပဝါရေယျ- ဟူသည်ကား။ ယာဝတကံ၊ အကြင်မျှလောက်။ ဣစ္ဆသိ၊ အလိုရှိ၏။ တာဝတကံ၊ ထိုမျှလောက်။ ဂဏှာဟိ၊ ယူလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဝါရေယျ၊ ဖိတ်ငြားအံ့။
သန္တရုတ္တရပရမံ တေန ဘိက္ခုနာ တတော စီဝရံ သာဒိတဗ္ဗန္တိ၊ သန္တရုတ္တရပရမံ တေန ဘိက္ခုနာ တတော စီဝရံ သာဒိတဗ္ဗံ- ဟူသည်ကား။ တီဏိ၊ သုံးထည်ကုန်သော သင်္ကန်းတို့သည်။ နဋ္ဌာနိ၊ ပျောက်ကုန်သည်။ သစေ ဟောန္တိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ကုန်အံ့။ ဒွေ၊ နှစ်ထည်ကုန်သော သင်္ကန်းတို့ကို။ သာဒိတဗ္ဗာနိ၊ သာယာအပ်ကုန်၏။ ဒွေ၊ နှစ်ထည်ကုန်သော သင်္ကန်းတို့သည်။ နဋ္ဌာနိ၊ ပျောက်ကုန်သည်။ သစေ ဟောန္တိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ကုန်အံ့။ ဧကံ၊ တစ်ထည်သော သင်္ကန်းကို။ သာဒိတဗ္ဗံ၊ သာယာအပ်၏။ ဧကံ၊ တစ်ထည်သော သင်္ကန်းသည်။ နဋ္ဌံ၊ ပျောက်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော သင်္ကန်းကို။ န သာဒိတဗ္ဗံ၊ မသာယာအပ်။
တတော စေ ဥတ္တရိ သာဒိယေယျာတိ၊ တတော စေ ဥတ္တရိ သာဒိယေယျ- ဟူသည်ကား။ တတုတ္တရိ၊ ထိုသင်းပိုင်ကိုယ်ဝတ်ထက် အလွန်။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ ပယောဂေ၊ လုံ့လ၌။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ပဋိလာဘေန၊ ရခြင်းကြောင့်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ ဂဏဿ ဝါ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ဘိက္ခဝေ- ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဣဒံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို၊
အညာတကံ၊ အဆွေမတော်သော။ ဂဟပတိကံ၊ ဒါယကာသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ တတုတ္တရိ၊ ထိုသင်းပိုင်ကိုယ်ဝတ်ထက် အလွန်။ ဝိညာပိတံ၊ တောင်းအပ်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျုံ၊ ပေးကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ အာယသ္မတော၊ အရှင့်အား။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
၅၂၅။ အညာတကေ၊ အဆွေမတော်သည်၌။ အညာတကသညီ၊ ဆွေမျိုးမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ တတုတ္တရိ၊ ထိုသင်းပိုင်ကိုယ်ဝတ်ထက် အလွန်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အညာတကေ၊ အဆွေမတော်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ တတုတ္တရိ၊ ထိုသင်းပိုင်ကိုယ်ဝတ်ထက် အလွန်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အညာတကေ၊ အဆွေမတော်သည်၌။ ဉာတကသညီ၊ အဆွေတော်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ တတုတ္တရိ၊ ထိုသင်းပိုင်ကိုယ်ဝတ်ထက် အလွန်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
ဉာတကေ၊ အဆွေတော်သည်၌။ အညာတကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ တတုတ္တရိ၊ ထိုသင်းပိုင်ကိုယ်ဝတ်ထက် အလွန်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉာတကေ၊ အဆွေတော်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ တတုတ္တရိ၊ ထိုသင်းပိုင်ကိုယ်ဝတ်ထက် အလွန်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉာတကေ၊ အဆွေတော်သည်၌။ ဉာတကသညီ၊ အဆွေတော်၏ဟု အမှတ်ရှိသည် ဖြစ်၍။ တတုတ္တရိ၊ ထိုသင်းပိုင်ကိုယ်ဝတ်ထက် အလွန်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၅၂၆။ သေသကံ၊ သင်းပိုင်ကိုယ်ဝတ်မှ အကြွင်းကို။ အာဟရိဿာမိ၊ ဆောင်ခဲ့အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဟရန္တော၊ ဆောင်သည်ဖြစ်၍။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ သေသကံ၊ အကြွင်းသည်။ တုယှေဝ၊ သင့်အားသာလျှင်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒေန္တိ၊ ပေးကုန်အံ့။ အစ္ဆိန္နကာရဏာ၊ ခိုးသူ လုယက်ခြင်းတည်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ န ဒေန္တိ၊ မပေးကုန်အံ့။ နဋ္ဌကာရဏာ၊ ပျောက်ခြင်းတည်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ န ဒေန္တိ၊ မပေးကုန်အံ့။ ဉာတကာနံ၊ အဆွေတော်သော သူတို့အားလည်းကောင်း။ ပဝါရိတာနံ၊ ဖိတ်အပ်သော သူတို့အားလည်းကောင်း။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဓနေန၊ ဥစ္စာဖြင့်။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအား လည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
သတ္တမံ၊ ခုနစ်ခုမြောက်သော။ တတုတ္တရိသိက္ခာပဒံ၊ တတုတ္တရိသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁-စီဝရဝဂ်
၈-ဥပက္ခဋသိက္ခာပုဒ်
၅၂၇။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အာနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ပဇာပတိံ၊ မယားကို။ “အယျံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ စီဝရေန၊ သင်္ကန်းဖြင့်။ အစ္ဆာဒေဿာမိ၊ ဖုံးလွှမ်းအံ့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ပိဏ္ဍစာရိကော၊ ဆွမ်းခံလှည့်လည်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘာသမာနဿ၊ ဆိုသော။ တဿ ပုရိသဿ၊ ထိုယောကျ်ား၏။ ဣမံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဿောသိ ခေါ၊ ကြားသည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်ဥပနန္ဒရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ သကျပုတ္တံ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အာဝုသော ဥပနန္ဒ၊ ငါ့ရှင် ဥပနန္ဒ။ တွံ၊ သင်သည်။ မဟာပုညော၊ ကြီးသော ဘုန်းရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အမုကသ္မိံ ဩကာသေ၊ ဤအမည်ရှိသော အရပ်၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ပဇာပတိံ၊ မယားကို။ အယျံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ စီဝရေန၊ သင်္ကန်းဖြင့်။ အစ္ဆာဒေဿာမိ၊ ဖုံးလွှမ်းအံ့။ ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ယော ပုရိသော၊ အကြင်ယောကျ်ားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ မံ၊ ငါ၏။ ဥပဋ္ဌာကော၊ အလုပ်အကျွေးတည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုယောကျ်ားရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တံ ပုရိသံ၊ ထိုယောကျ်ားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ တွံ၊ သင်သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ စီဝရေန၊ သင်္ကန်းဖြင့်။ အစ္ဆာဒေတုကာမော၊ ဖုံးလွှမ်းခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အယျ၊ အရှင်။ အယျံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ စီဝရေန၊ သင်္ကန်းဖြင့်။ အစ္ဆာဒေဿာမိ၊ ဖုံးလွှမ်းအံ့။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ အပိ ဟောတိ၊ စိတ်တောင့်တကာမျှသာ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ တွံ၊ သင်သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ စီဝရေန၊ သင်္ကန်းဖြင့်။ အစ္ဆာဒေတုကာမော၊ ဖုံးလွှမ်းခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ သစေ အသိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ဧဝရူပေန၊ ဤသို့ သဘောရှိသော။ စီဝရေန၊ သင်္ကန်းဖြင့်။ အစ္ဆာဒေဟိ၊ ဖုံးလွှမ်းလော့။ ယံ၊ အကြင်သင်္ကန်းကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ န ပရိဘုဉ္ဇိဿာမိ၊ မသုံးဆောင်အံ့။ တေန၊ ထိုသင်္ကန်းဖြင့်။ အစ္ဆန္နောပိ၊ ဖုံးလွှမ်းအပ်သော်လည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကိံ ကရိဿာမိ၊ အဘယ်သို့ ပြုအံ့နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆို၏။ ကိံ ဥဇ္ဈာယတိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့သနည်း။ ကိံ ခိယျတိ၊ အဘယ်သို့ ရှုတ်ချသနည်း။ ကိံ ဝိပါစေတိ၊ အဘယ်သို့ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုသနည်း။ “သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ သမဏာ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ မဟိစ္ဆာ၊ ကြီးသော အလိုရှိကုန်၏။ အသန္တုဋ္ဌာ၊ မရောင့်ရဲကုန်။ ဣမေ၊ ဤရဟန်းတို့ကို။ စီဝရေန၊ သင်္ကန်းဖြင့်။ အစ္ဆာဒေတုံ၊ ဖုံးလွှမ်းခြင်းငှာ။ န သုကရာ၊ မလွယ်။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျော ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ မယာ၊ ငါသည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဝါရိတော၊ မဖိတ်အပ်ဘဲ။ မံ၊ ငါသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇိဿတိ နာမ၊ ရောက်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆို၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တဿ၊ ကဲ့ရဲ့သော။ ခိယျန္တဿ၊ ရှုတ်ချသော။ ဝိပါစေန္တဿ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုသော။ တဿ ပုရိသဿ၊ ထိုယောကျ်ား၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ အလိုနည်းကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ကိံ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့ကုန်သနည်း။ ကိံ ခိယျန္တိ၊ အဘယ်သို့ ရှုတ်ချကုန်သနည်း။ ကိံ ဝိပါစေန္တိ၊ အဘယ်သို့ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သနည်း။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဝါရိတော၊ မဖိတ်အပ်ဘဲ။ ဂဟပတိကံ၊ ဒါယကာသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇိဿတိ နာမ၊ ရောက်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ သကျပုတ္တံ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ပ။ “ဥပနန္ဒ၊ ဥပနန္ဒ။ တွံ၊ သင်သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဝါရိတော၊ မဖိတ်အပ်ဘဲ။ ဂဟပတိကံ၊ ဒါယကာသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇသိ၊ ရောက်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဥပနန္ဒ၊ ဥပနန္ဒ။ တေ၊ သင်နှင့်။ ဉာတကော၊ အဆွေတော်သလော။ အညာတကော၊ အဆွေမတော်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အညာတကော၊ အဆွေမတော်ပါ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ အညာတကော၊ အဆွေမတော်သော။ တွံ၊ သင်သည်။ အညာတကဿ၊ အဆွေမတော်သော သူ၏။ ပတိရူပံ ဝါ၊ သင့်တင့်သည်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပတိရူပံ ဝါ၊ မသင့်တင့်သည်ကိုလည်းကောင်း။ သန္တံ ဝါ၊ ထင်ရှားရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ အသန္တံ ဝါ၊ ထင်ရှားမရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ န ဇာနာတိ၊ မသိ။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ တတ္ထ၊ ထိုသို့မသိဘဲလျက်။ တွံ၊ သင်သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဝါရိတော၊ မဖိတ်အပ်ဘဲ။ အညာတကံ၊ အဆွေမတော်သော။ ဂဟပတိကံ၊ ဒါယကာသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇိဿသိ နာမ၊ ရောက်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၅၂၈။ “ဘိက္ခုံ ပနေဝ၊ ရဟန်းကိုသာလျှင်။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်၍။ အညာတကဿ၊ အဆွေမတော်သော။ ဂဟပတိဿ ဝါ၊ ဒါယကာသည်လည်းကောင်း။ ဂဟပတာနိယာ ဝါ၊ ဒါယိကာမသည်လည်းကောင်း။ စီဝရစေတာပန္နံ၊ သင်္ကန်းဖိုးကို။ ‘ဣမိနာ စီဝရစေတာပန္နေန၊ ဤသင်္ကန်းဖိုးဖြင့်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ စေတာပေတွာ၊ ဝယ်၍။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ စီဝရေန၊ သင်္ကန်းဖြင့်။ အစ္ဆာဒေဿာမိ၊ ဖုံးလွှမ်းအံ့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥပက္ခဋံ၊ စီရင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတြ၊ ထိုစီရင်သော ဒါယကာအိမ်သို့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဝါရိတော၊ မဖိတ်အပ်ဘဲ။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ‘သာဓု၊ တောင်းပန်၏။ ဝတ၊ စင်စစ်။ မံ၊ ငါကို။ အာယသ္မာ၊ ဒါယကာသည်။ ဣမိနာ စီဝရစေတာပန္နေန၊ ဤသင်္ကန်းဖိုးဖြင့်။ ဧဝရူပံ ဝါ ဧဝရူပံ ဝါ၊ ဤသို့သဘော ရှိသည်လည်းဖြစ်သော ဤသို့သဘော ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ စေတာပေတွာ၊ ဝယ်၍။ အစ္ဆာဒေဟိ၊ ဖုံးလွှမ်းလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကလျာဏကမျတံ၊ ကောင်းသည်ကို အလိုရှိသည်၏ အဖြစ်ကို။ ဥပါဒါယ၊ စွဲ၍။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇေယျ၊ ရောက်ငြားအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်းပြကုန်လော့။
၅၂၉။ “ဘိက္ခုံ ပနေ၀ ဥဒ္ဒိဿာတိ၊ ဘိက္ခုံ ပနေ၀ ဥဒ္ဒိဿ- ဟူသည်ကား။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ အာရမ္မဏံ ကရိတွာ၊ အကြောင်းပြု၍။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ အစ္ဆာဒေတုကာမော၊ ဖုံးလွှမ်းခြင်းငှာ အလိုရှိ၏။
အညာတကော နာမ၊ အညာတက မည်သည်ကား။ မာတိတော ဝါ၊ အမိမှလည်းကောင်း။ ပိတိတော ဝါ၊ အဘမှလည်းကောင်း။ ယာ၀ သတ္တမာ ပိတာမဟယုဂါ၊ ခုနစ်ဆက်မြောက်သော ဘိုးဘေး အဆက်တိုင်အောင်။ အသမ္ဗဒ္ဓေါ၊ မစပ်သော သူတည်း။
ဂဟပတိ နာမ၊ ဂဟပတိ မည်သည်ကား။ ယော ကောစိ၊ အမှတ်မရှိသော သူသည်။ အဂါရံ၊ အိမ်၌။ အဇ္ဈာဝသတိ၊ စိုးအုပ်၍ နေ၏။
ဂဟပတာနီ နာမ၊ ဂဟပတာနီ မည်သည်ကား။ ယာ ကာစိ၊ အမှတ်မရှိသော မိန်းမသည်။ အဂါရံ၊ အိမ်၌။ အဇ္ဈာဝသတိ၊ စိုးအုပ်၍ နေ၏။
စီဝရစေတာပန္နံ နာမ၊ စီဝရစေတာပန္န မည်သည်ကား။ ဟိရညံ ဝါ၊ ငွေသည်လည်းကောင်း။ သုဝဏ္ဏံ ဝါ၊ ရွှေသည်လည်းကောင်း။ မုတ္တာ ဝါ၊ ပုလဲသည်လည်းကောင်း။ မဏိ ဝါ၊ ပတ္တမြားသည်လည်းကောင်း။ ပဝါဠော ဝါ၊ သန္တာသည်လည်းကောင်း။ ဖလိကော ဝါ၊ ပယင်းသည်လည်းကောင်း။ ပဋကော ဝါ၊ တေးခပ်ပြာသည်လည်းကောင်း။ သုတ္တံ ဝါ၊ ချည်သည်လည်းကောင်း။ ကပ္ပါသော ဝါ၊ ဝါသည်လည်းကောင်း။ စီဝရစေတာပန္နံ နာမ၊ စီဝရစေတာပန္န မည်၏။
ဣမိနာ စီဝရစေတာပန္နေနာတိ၊ ဣမိနာ စီဝရစေတာပန္နေန- ဟူသည်ကား။ ပစ္စုပဋ္ဌိတေန၊ ရှေးရှုထင်သော သင်္ကန်းဖိုးဖြင့်။
စေတာပေတွာတိ၊ စေတာပေတွာ- ဟူသည်ကား။ ပရိဝတ္တေတွာ၊ လဲလှယ်၍။
အစ္ဆာဒေဿာမီတိ၊ အစ္ဆာဒေဿာမိ- ဟူသည်ကား။ ဒဿာမိ၊ လှူအံ့။
တတြ စေ သော ဘိက္ခူတိ၊ တတြ စေ သော ဘိက္ခု- ဟူသည်ကား။ ယံ ဘိက္ခုံ၊ အကြင်ရဟန်းကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်၍။ စီဝရစေတာပန္နံ၊ သင်္ကန်းဖိုးကို။ ဥပက္ခဋံ၊ စီရင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။
ပုဗ္ဗေ အပ္ပဝါရိတောတိ၊ ပုဗ္ဗေ အပ္ပဝါရိတော- ဟူသည်ကား။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ တေ၊ အရှင်ဘုရားအား။ ကီဒိသေန၊ အဘယ်သို့ သဘောရှိသော။ စီဝရေန၊ သင်္ကန်းကို။ အတ္ထော၊ အလိုရှိသနည်း။ တေ၊ အရှင်ဘုရားအား။ ကီဒိသံ၊ အဘယ်သို့ သဘောရှိသော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ စေတာပေမိ၊ ဝယ်ရအံ့နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အဝုတ္တော၊ မဆိုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသင်္ကမိတွာတိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ- ဟူသည်ကား။ ဃရံ၊ အိမ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ယတ္ထ ကတ္ထစိ၊ အမှတ်မရှိသော အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။
စီဝရေ ဝိကပ္ပံ အာပဇ္ဇေယျာတိ၊ စီဝရေ ဝိကပ္ပံ အာပဇ္ဇေယျ- ဟူသည်ကား။ အာယတံ ဝါ၊ အလျားရှည်သည်လည်းကောင်း။ ဝိတ္ထတံ ဝါ၊ အနံပြန့်သည်လည်းကောင်း။ အပ္ပိတံ ဝါ၊ အသားထူသည်လည်းကောင်း။ သဏှံ ဝါ၊ ချောသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ။
ဣမိနာ စီဝရစေတာပန္နေနာတိ၊ ဣမိနာ စီဝရစေတာပန္နေန- ဟူသည်ကား။ ပစ္စုပဋ္ဌိတေန၊ ရှေးရှုထင်သော သင်္ကန်းဖိုးဖြင့်။
ဧဝရူပံ ဝါ ဧဝရူပံ ဝါတိ၊ ဧဝရူပံ ဝါ ဧဝရူပံ ဝါ- ဟူသည်ကား။ အာယတံ ဝါ၊ အလျားရှည်သည်ကိုလည်းကောင်း။ ဝိတ္ထတံ ဝါ၊ အနံပြန့်သည်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပိတံ ဝါ၊ အသားထူသည်ကိုလည်းကောင်း။ သဏှံ ဝါ၊ ချောသည်ကိုလည်းကောင်း။
စေတာပေတွာတိ၊ စေတာပေတွာ- ဟူသည်ကား။ ပရိဝတ္တေတွာ၊ လဲလှယ်၍။
အစ္ဆာဒေဟီတိ၊ အစ္ဆာဒေဟိ- ဟူသည်ကား။ ဒဇ္ဇေဟိ၊ လှူလော့။
ကလျာဏကမျတံ ဥပါဒါယာတိ၊ ကလျာဏကမျတံ ဥပါဒါယ- ဟူသည်ကား။ သာဓတ္ထိကော၊ ကောင်းသည်ကို အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မဟဂ္ဃတ္ထိကော၊ အဖိုးများစွာ ထိုက်သည်ကို အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ တဿ၊ ထိုရဟန်း၏။ ဝစနေန၊ စကားကြောင့်။ အာယတံ ဝါ၊ အလျားရှည်သည်ကိုလည်းကောင်း။ ဝိတ္ထတံ ဝါ၊ အနံပြန့်သည်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပိတံ ဝါ၊ အသားထူသည်ကိုလည်းကောင်း။ သဏှံ ဝါ၊ ချောသည်ကိုလည်းကောင်း။ စေတာပေတိ၊ ဝယ်စေအံ့။ ပယောဂေ၊ လုံ့လ၌။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ပဋိလာဘေန၊ ရခြင်းကြောင့်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ ဂဏဿ ဝါ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဣဒံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဝါရိတော၊ မဖိတ်အပ်ဘဲ။ အညာတကံ၊ အဆွေမတော်သော။ ဂဟပတိကံ၊ ဒါယကာသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပန္နံ၊ ရောက်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျုံ၊ ပေးကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ အာယသ္မတော၊ အရှင့်အား။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
၅၃၀။ အညာတကေ၊ အဆွေမတော်သည်၌။ အညာတကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဝါရိတော၊ မဖိတ်အပ်ဘဲ။ ဂဟပတိကံ၊ ဒါယကာသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အညာတကေ၊ မဆွေမတော်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဝါရိတော၊ မဖိတ်အပ်ဘဲ။ ဂဟပတိကံ၊ ဒါယကာသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အညာတကေ၊ အဆွေမတော်သည်၌။ ဉာတကသညီ၊ အဆွေတော်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဝါရိတော၊ မဖိတ်အပ်ဘဲ။ ဂဟပတိကံ၊ ဒါယကာသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
ဉာတကေ၊ အဆွေတော်သည်၌။ အညာတကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဝါရိတော၊ မဖိတ်အပ်ဘဲ။ ဂဟပတိကံ၊ ဒါယကာသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉာတကေ၊ အဆွေတော်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဝါရိတော၊ မဖိတ်အပ်ဘဲ။ ဂဟပတိကံ၊ ဒါယကာသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉာတကေ၊ အဆွေတော်သည်၌။ ဉာတကသညီ၊ အဆွေတော်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်အဖြစ်၍။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဝါရိတော၊ မဖိတ်အပ်ဘဲ။ ဂဟပတိကံ၊ ဒါယကာသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းတို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၅၃၁။ ဉာတကာနံ၊ အဆွေတော်သော သူတို့အားလည်းကောင်း။ ပဝါရိတာနံ၊ ဖိတ်အပ်ကုန်သော သူတို့အားလည်းကောင်း။ စေတာပေတိ၊ ဝယ်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အညဿ၊ သူတစ်ပါး၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ စေတာပေတိ၊ ဝယ်စေအံ့။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဓနေန၊ ဥစ္စာဖြင့်။ စေတာပေတိ၊ ဝယ်စေအံ့။ မဟဂ္ဃံ၊ အဖိုးများစွာ ထိုက်သော သင်္ကန်းကို။ စေတာပေတုကာမဿ၊ ဝယ်စေခြင်းငှာ အလိုရှိသော သူအား။ အပ္ပဂ္ဃံ၊ အဖိုးနည်းနည်းထိုက်သော သင်္ကန်းကို။ စေတာပေတိ၊ ဝယ်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
အဋ္ဌမံ၊ ရှစ်ခုမြောက်သော။ ဥပက္ခဋသိက္ခာပဒံ၊ ဥပက္ခဋသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁-စီဝရဝဂ်
၉-ဒုတိယဥပက္ခဋသိက္ခာပုဒ်
၅၃၂။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ပုရိသံ၊ ယောကျ်ားကို။ “အဟံ၊ ငါသည်။ အယျံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ စီဝရေန၊ သင်္ကန်းဖြင့်။ အစ္ဆာဒေဿာမိ၊ ဖုံးလွှမ်းအံ့၊” ဣတိ၊ ဧတံ ဝစနံ- ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ သောပိ၊ ထိုယောကျ်ားသည်လည်း။ “အဟံပိ၊ ငါသည်လည်း။ အယျံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ စီဝရေန၊ သင်္ကန်းဖြင့်။ အစ္ဆာဒေဿာမိ၊ ဖုံးလွှမ်းအံ့၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ပိဏ္ဍစာရိကော၊ ဆွမ်းခံလှည့်လည်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ တေသံ ပုရိသာနံ၊ ထိုယောကျ်ားတို့၏။ ဣမံ ကထာသလ္လာပံ၊ ဤစကား ပြောဆိုခြင်းကို။ အဿောသိ ခေါ၊ ကြားသည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်ဥပနန္ဒရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ သကျပုတ္တံ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အာဝုသော ဥပနန္ဒ၊ ငါ့ရှင် ဥပနန္ဒ။ တွံ၊ သင်သည်။ မဟာပုညော၊ ကြီးသော ဘုန်းရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အမုကသ္မိံ ဩကာသေ၊ ဤအမည်ရှိသော အရပ်၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ပုရိသံ၊ ယောကျ်ားကို။ “အဟံ၊ ငါသည်။ အယျံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ စီဝရေန၊ သင်္ကန်းဖြင့်။ အစ္ဆာဒေဿာမိ၊ ဖုံးလွှမ်းအံ့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ သောပိ၊ ထိုယောကျ်ားသည်လည်း။ “အဟံပိ၊ ငါသည်လည်း။ အယျံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ စီဝရေန၊ သင်္ကန်းဖြင့်။ အစ္ဆာဒေဿာမိ၊ ဖုံးလွှမ်းအံ့၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ယေ ပုရိသာ၊ အကြင်ယောကျ်ားတို့သည်။ အတ္ထိ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ ပုရိသာ၊ ထိုယောကျ်ားတို့သည်။ မံ၊ ငါ၏။ ဥပဋ္ဌာကာ၊ အလုပ်အကျွေးတို့တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ တေ ပုရိသာ၊ ထိုယောကျ်ားတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေန၊ ထိုယောကျ်ားတို့ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တေ ပုရိသေ၊ ထိုယောကျ်ားတို့ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ စီဝရေဟိ၊ သင်္ကန်းတို့ဖြင့်။ အစ္ဆာဒေတုကာမာ၊ ဖုံးလွှမ်းခြင်းငှာ အလိုရှိကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အယျ၊ အရှင်။ ‘အယျံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ စီဝရေဟိ၊ သင်္ကန်းတို့ဖြင့်။ အစ္ဆာဒေဿာမ၊ ဖုံးလွှမ်းကုန်အံ့။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့အား။ အပိ ဟောတိ၊ စိတ်တောင့်တကာမျှသာ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့၊
တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ စီဝရေဟိ၊ သင်္ကန်းတို့ဖြင့်။ အစ္ဆာဒေတုကာမာ၊ ဖုံးလွှမ်းခြင်းငှာ အလိုရှိကုန်သည်။ သစေ အတ္ထ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ကုန်အံ့။ ဧဝံ သန္တေသု၊ ဤသို့ ဖြစ်ကုန်သည်ရှိသော်။ ဧဝရူပေန၊ ဤသို့ သဘောရှိသော။ စီဝရေန၊ သင်္ကန်းဖြင့်။ အစ္ဆာဒေထ၊ ဖုံးလွှမ်းကုန်လော့။ ယာနိ၊ အကြင်သင်္ကန်းတို့ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ န ပရိဘုဉ္ဇိဿာမိ၊ မသုံးဆောင်အံ့။ တေဟိ၊ ထိုသင်္ကန်းတို့ဖြင့်။ အစ္ဆန္နောပိ၊ ဖုံးလွှမ်းသော်လည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကိံ ကရိဿာမိ၊ အဘယ်သို့ ပြုအံ့နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ပုရိသာ၊ ထိုယောကျ်ားတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ကိံ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့ကုန်သနည်း။ ကိံ ခိယျန္တိ၊ အဘယ်သို့ ရှုတ်ချကုန်သနည်း။ ကိံ ဝိပါစေန္တိ၊ အဘယ်သို့ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သနည်း။ “သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ သမဏာ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ မဟိစ္ဆာ၊ ကြီးသော အလိုရှိကုန်၏။ အသန္တုဋ္ဌာ၊ မရောင့်ရဲကုန်။ ဣမေ၊ ဤရဟန်းတို့ကို။ စီဝရေဟိ၊ သင်္ကန်းတို့ဖြင့်။ အစ္ဆာဒေတုံ၊ ဖုံးလွှမ်းခြင်းငှာ။ န သုကရာ၊ မလွယ်ကုန်။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျော ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ အမှေဟိ၊ ငါတို့သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဝါရိတော၊ မဖိတ်အပ်ဘဲ။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇိဿတိ နာမ၊ ရောက်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။
ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်သော။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်သော။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သော။ တေသံ ပုရိသာနံ၊ ထိုယောကျ်ားတို့၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ အလိုနည်းကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဝါရိတော၊ မဖိတ်အပ်ဘဲ။ ဂဟပတိကေ၊ ဒါယကာတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇိဿတိ နာမ၊ ရောက်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ သကျပုတ္တံ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ပ။ “ဥပနန္ဒ၊ ဥပနန္ဒ။ တွံ၊ သင်သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဝါရိတော၊ မဖိတ်အပ်ဘဲ။ ဂဟပတိကေ၊ ဒါယကာတို့ကို။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇသိ၊ ရောက်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဥပနန္ဒ၊ ဥပနန္ဒ။ တေ၊ သင်နှင့်။ ဉာတကာ၊ အဆွေတော်ကုန်သလော။ အညာတကာ၊ အဆွေမတော်ကုန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အညာတကာ၊ အဆွေမတော်ပါကုန်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ အညာတကော၊ အဆွေမတော်သော သူသည်။ အညာတကာနံ၊ အဆွေမတော်သော သူတို့အား။ ပတိရူပံ ဝါ၊ လျောက်ပတ်သည်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပတိရူပံ ဝါ၊ မလျောက်ပတ်သည် ကိုလည်းကောင်း။ သန္တံ ဝါ၊ ထင်ရှားရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ အသန္တံ ဝါ၊ ထင်ရှားမရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ န ဇာနာတိ၊ မသိ။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသောယောကျ်ား။ တတ္ထ၊ ထိုသို့ မသိဘဲလျက်။ တွံ၊ သင်သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဝါရိတော၊ မဖိတ်အပ်ဘဲ။ အညာတကေ၊ အဆွေမတော်ကုန်သော။ ဂဟပတိကေ၊ ဒါယကာတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇိဿသိ နာမ၊ ရောက်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၅၃၃။ “ဘိက္ခုံ ပနေဝ၊ ရဟန်းကိုသာလျှင်။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်၍။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ အညာတကာနံ၊ အဆွေမတော်ကုန်သော။ ဂဟပတီနံ ဝါ၊ ဒါယကာတို့သည်လည်းကောင်း။ ဂဟပတာနီနံ ဝါ၊ ဒါယိကာမတို့သည်လည်းကောင်း။ ပစ္စေကစီဝရစေတာပန္နာနိ၊ အသီးအသီးသော သင်္ကန်းဖိုးတို့ကို။ ‘မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဣမေဟိ ပစ္စေကစီဝရစေတာပန္နေဟိ၊ ဤအသီးအသီးသော သင်္ကန်းဖိုးတို့ဖြင့်။ ပစ္စေကစီဝရာနိ၊ အသီးအသီးသော သင်္ကန်းတို့ကို။ စေတာပေတွာ၊ ဝယ်၍။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ စီဝရေဟိ၊ သင်္ကန်းတို့ဖြင့်။ အစ္ဆာဒေဿာမ၊ ဖုံးလွှမ်းကုန်အံ့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥပက္ခဋာနိ၊ စီရင်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တတြ၊ ထိုစီရင်အပ်သော ဒါယကာအိမ်တို့သို့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဝါရိတော၊ မဖိတ်အပ်ဘဲ။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ စေ အာပဇ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ ရောက်ငြားအံ့။ ‘သာဓု၊ တောင်းပန်၏။ ဝတ၊ ကြံအောက်မေ့လော။ အာယသ္မန္တော၊ ဒါယကာတို့သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဣမေဟိ ပစ္စေကစီဝရစေတာပန္နေဟိ၊ ဤအသီးအသီးသော သင်္ကန်းဖိုးတို့ဖြင့်။ ဧဝရူပံ ဝါ ဧဝရူပံ ဝါ၊ ဤသို့သဘော ရှိသည်လည်းဖြစ်သော ဤသို့သဘော ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ စေတာပေတွာ၊ ဝယ်၍။ ဥဘောဝ၊ နှစ်ယောက်သာလျှင်ဖြစ်ကုန်သော။ သန္တာ၊ သူတော်ကောင်းဖြစ်ကုန်သော။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဧကေန၊ တပေါင်းတည်း။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်ကုန်၍။ ဒေထ၊ လှူကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကလျာဏကမျတံ၊ ကောင်းသည်ကို အလိုရှိသည်၏ အဖြစ်ကို။ ဥပါဒါယ၊ စွဲ၍။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ စေ အာပဇ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ ရောက်ငြားအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၅၃၄။ ဘိက္ခုံ ပနေ၀ ဥဒ္ဒိဿာတိ၊ ဘိက္ခုံ ပနေ၀ ဥဒ္ဒိဿ- ဟူသည်ကား။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ အာရမ္မဏံ ကရိတွာ၊ အကြောင်းပြု၍။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ အစ္ဆာဒေတုကာမာ၊ ဖုံးလွှမ်းခြင်းငှာ အလိုရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။
ဥဘိန္နန္တိ၊ ဥဘိန္နံ ဟူသည်ကား။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်သော သူတို့၏။
အညာတကာ နာမ၊ အညာတကာ မည်သည်ကား။ မာတိတော ဝါ၊ အမိမှလည်းကောင်း။ ပိတိတော ဝါ၊ အဘမှလည်းကောင်း။ ယာ၀ သတ္တမာ ပိတာမဟယုဂါ၊ ခုနစ်ဆက်မြောက်သော ဘိုးဘေး အဆက်တိုင်အောင်။ အသမ္ဗဒ္ဓါ၊ မစပ်ကုန်သော သူတို့တည်း။
ဂဟပတီ နာမ၊ ဂဟပတိ မည်သည်ကား။ ယေ ကေစိ၊ အမှတ်မရှိကုန်သော သူတို့သည်။ အဂါရံ၊ အိမ်၌။ အဇ္ဈာဝသန္တိ၊ စိုးအုပ်၍ နေကုန်၏။
ဂဟပတာနိယော နာမ၊ ဂဟပတာနိယော မည်သည်ကား။ ယာ ကာစိ၊ အမှတ်မရှိကုန်သော မိန်းမတို့သည်။ အဂါရံ၊ အိမ်၌။ အဇ္ဈာဝသန္တိ၊ စိုးအုပ်၍ နေကုန်၏။
စီဝရစေတာပန္နာနိ နာမ၊ စီဝရစေတာပန္နာနိ မည်သည်ကား။ ဟိရညာ ဝါ၊ ငွေတို့သည်လည်းကောင်း။ သုဝဏ္ဏာ ဝါ၊ ရွှေတို့သည်လည်းကောင်း။ မုတ္တာ ဝါ၊ ပုလဲတို့သည်လည်းကောင်း။ မဏိ ဝါ၊ ပတ္တမြားတို့သည်လည်းကောင်း။ ပဝါဠာ ဝါ၊ သန္တာတို့သည်လည်းကောင်း။ ဖလိကာ ဝါ၊ ပယင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ပဋကာ ဝါ၊ တေးခပ်ပြာတို့သည်လည်းကောင်း။ သုတ္တာ ဝါ၊ ချည်တို့သည်လည်းကောင်း။ ကပ္ပါသာ ဝါ၊ ဝါတို့ သည်လည်းကောင်း။ စီဝရစေတာပန္နာနိ နာမ၊ စီဝရစေတာပန္နာနိ မည်ကုန်၏။
ဣမေဟိ ပစ္စေကစီဝရစေတာပန္နေဟီတိ၊ ဣမေဟိ ပစ္စေကစီဝရစေတာပန္နေဟိ ဟူသည်ကား။ ပစ္စုပဋ္ဌိတေဟိ၊ ရှေးရှုထင်သော သင်္ကန်းဖိုးတို့ဖြင့်။
စေတာပေတွာတိ၊ စေတာပေတွာ- ဟူသည်ကား။ ပရိဝတ္တေတွာ၊ လဲလှယ်၍။
အစ္ဆာဒေဿာမာတိ၊ အစ္ဆာဒေဿာမ- ဟူသည်ကား။ ဒဿာမ၊ လှူကုန်အံ့။
တတြ စေ သော ဘိက္ခူတိ၊ တတြ စေ သော ဘိက္ခု- ဟူသည်ကား။ ယံ ဘိက္ခုံ၊ အကြင်ရဟန်းကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်၍။ စီဝရစေတာပန္နာနိ၊ သင်္ကန်းဖိုးတို့ကို။ ဥပက္ခဋာနိ၊ စီရင်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။
ပုဗ္ဗေ အပ္ပဝါရိတောတိ၊ ပုဗ္ဗေ အပ္ပဝါရိတော- ဟူသည်ကား။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ တေ၊ အရှင်ဘုရားအား။ ကီဒိသေန၊ အဘယ်သို့ သဘောရှိသော။ စီဝရေန၊ သင်္ကန်းကို။ အတ္ထော၊ အလိုရှိသနည်း။ တေ၊ သင်၏။ ကီဒိသံ၊ အဘယ်သို့ သဘောရှိသော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ စေတာပေမ၊ ဝယ်ရကုန်အံ့နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အဝုတ္တော၊ မဆိုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသင်္ကမိတွာတိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ- ဟူသည်ကား။ ဃရံ၊ အိမ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ယတ္ထ ကတ္ထစိ၊ အမှတ်မရှိသော အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။
စီဝရေ ဝိကပ္ပံ အာပဇ္ဇေယျာတိ၊ စီဝရေ ဝိကပ္ပံ အာပဇ္ဇေယျ- ဟူသည်ကား။ အာယတံ ဝါ၊ အလျားရှည်သည်လည်းကောင်း။ ဝိတ္ထတံ ဝါ၊ အနံပြန့်သည်လည်းကောင်း။ အပ္ပိတံ ဝါ၊ အသားထူသည်လည်းကောင်း။ သဏှံ ဝါ၊ ချောသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ။
ဣမေဟိ ပစ္စေကစီဝရစေတာပန္နေဟီတိ၊ ဣမေဟိ ပစ္စေကစီဝရစေတာပန္နေဟိ- ဟူသည်ကား။ ပစ္စုပဋ္ဌိတေဟိ၊ ရှေးရှုထင်သော သင်္ကန်းဖိုးတို့ဖြင့်။
ဧဝရူပံ ဝါ ဧဝရူပံ ဝါတိ၊ ဧဝရူပံ ဝါ ဧဝရူပံ ဝါ- ဟူသည်ကား။ အာယတံ ဝါ၊ အလျားရှည်သည်ကိုလည်းကောင်း။ ဝိတ္ထတံ ဝါ၊ အနံပြန့်သည်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပိတံ ဝါ၊ အသားထူသည်ကိုလည်းကောင်း။ သဏှံ ဝါ၊ ချောသည်ကိုလည်းကောင်း။
စေတာပေတွာတိ၊ စေတာပေတွာ- ဟူသည်ကား။ ပရိဝတ္တေတွာ၊ လဲလှယ်၍။
အစ္ဆာဒေထာတိ၊ အစ္ဆာဒေထ- ဟူသည်ကား။ ဒဇ္ဇေထ၊ လှူကုန်လော့။
ဥဘော၀ သန္တာ ဧကေနာတိ၊ ဥဘော၀ သန္တာ ဧကေန- ဟူသည်ကား။ ဒွေပိ ဇနာ၊ နှစ်ယောက်သော သူတို့သည်လည်း။ ဧကေန၊ တပေါင်းတည်း။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။
ကလျာဏကမျတံ ဥပါဒါယာတိ၊ ကလျာဏကမျတံ ဥပါဒါယ- ဟူသည်ကား။ သာဓတ္ထိကော၊ ကောင်းသည်ကို အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မဟဂ္ဃတ္ထိကော၊ အဖိုးများစွာ ထိုက်သည်ကို အလိုရှိသည် ဖြစ်၍။
တဿ၊ ထိုရဟန်း၏။ ဝစနေန၊ စကားကြောင့်။ အာယတံ ဝါ၊ အလျားရှည်သည်ကိုလည်းကောင်း။ ဝိတ္ထတံ ဝါ၊ အနံပြန့်သည်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပိတံ ဝါ၊ အသားထူသည်ကိုလည်းကောင်း။ သဏှံ ဝါ၊ ချောသည်ကိုလည်းကောင်း။ စေတာပေန္တိ၊ ဝယ်ကုန်အံ့။ ပယောဂေ၊ လုံ့လ၌။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ပဋိလာဘေန၊ ရခြင်းကြောင့်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ ဂဏဿ ဝါ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဣဒံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဝါရိတော၊ မဖိတ်အပ်ဘဲ။ အညာတကေ၊ အဆွေမတော်ကုန်သော။ ဂဟပတိကေ၊ ဒါယကာတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပန္နံ၊ ရောက်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်၊
သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။ပ။ဒဒေယျုံ- ပေးကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ အာယသ္မတော၊ အရှင့်အား။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
၅၃၅။ အညာတကေ၊ အဆွေမတော်သည်၌။ အညာတကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဝါရိတော၊ မဖိတ်အပ်ဘဲ။ ဂဟပတိကေ၊ ဒါယကာတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အညာတကေ၊ အဆွေမတော်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဝါရိတော၊ မဖိတ်အပ်ဘဲ။ ဂဟပတိကေ၊ ဒါယကာတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အညာတကေ၊ အဆွေမတော်သည်၌။ ဉာတကသညီ၊ အဆွေတော်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဝါရိတော၊ မဖိတ်အပ်ဘဲ။ ဂဟပတိကေ၊ ဒါယကာတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
ဉာတကေ၊ အဆွေတော်သည်၌။ အညာတကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဝါရိတော၊ မဖိတ်အပ်ဘဲ။ ဂဟပတိကေ၊ ဒါယကာတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉာတကေ၊ အဆွေတော်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဝါရိတော၊ မဖိတ်အပ်ဘဲ။ ဂဟပတိကေ၊ ဒါယကာတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉာတကေ၊ အဆွေတော်သည်၌။ ဉာတကသညီ၊ အဆွေတော်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဝါရိတော၊ မဖိတ်အပ်ဘဲ။ ဂဟပတိကေ၊ ဒါယကာတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၅၃၆။ ဉာတကာနံ၊ အဆွေတော်သော သူတို့အားလည်းကောင်း။ ပဝါရိတာနံ၊ ဖိတ်အပ်ကုန်သော သူတို့အားလည်းကောင်း။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အညဿ၊ သူတစ်ပါး၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဓနေန၊ ဥစ္စာဖြင့်။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ မဟဂ္ဃံ၊ အဖိုးများစွာ ထိုက်သော သင်္ကန်းကို။ စေတာပေတုကာမာနံ၊ ဝယ်ခြင်းငှာ အလိုရှိကုန်သော သူတို့အား။ အပ္ပဂ္ဃံ၊ အဖိုးနည်းထိုက်သော သင်္ကန်းကို။ စေတာပေတိ၊ ဝယ်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
နဝမံ၊ ကိုးခုမြောက်သော။ ဒုတိယဥပက္ခဋသိက္ခာပဒံ၊ ဒုတိယဥပက္ခဋသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁-စီဝရဝဂ်
၁၀-ရာဇသိက္ခာပုဒ်
၅၃၇။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သကျပုတ္တဿ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မတော ဥပနန္ဒဿ၊ အရှင်ဥပနန္ဒ၏။ ဥပဋ္ဌာကော၊ အလုပ်အကျွေးဖြစ်သော။ မဟာမတ္တော၊ အမတ်ကြီးသည်။ သကျပုတ္တဿ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မတော ဥပနန္ဒဿ၊ အရှင်ဥပနန္ဒ၏။ သန္တိကံ၊ အထံသို့။ ဒူတေန၊ တမန်ဖြင့်။ စီဝရစေတာပန္နံ၊ သင်္ကန်းဖိုးကို။ ပါဟေသိ၊ ပို့စေ၏။ ကိံ ပါဟေသိ၊ အဘယ်သို့ ပို့စေသနည်း။ “ဣမိနာ စီဝရစေတာပန္နေန၊ ဤသင်္ကန်းဖိုးဖြင့်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ စေတာပေတွာ၊ ဝယ်၍။ အယျံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ စီဝရေန၊ သင်္ကန်းဖြင့်။ အစ္ဆာဒေဟိ၊ ဖုံးလွှမ်းလေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပါဟေသိ၊ ပို့စေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဒူတော၊ ထိုတမန်သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်ဥပနန္ဒရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ သကျပုတ္တံ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဣဒံ ခေါ စီဝရစေတာပန္နံ၊ ဤသင်္ကန်းဖိုးကို။ အာယသ္မန္တံ၊ အရှင့်ကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်၍။ အာဘတံ၊ ဆောင်အပ်၏။ အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ စီဝရစေတာပန္နံ၊ သင်္ကန်းဖိုးကို။ ပဋိဂ္ဂဏှာတု၊ ခံတော်မူပါလော့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ လျှောက်အပ်သည်ရှိသော်။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ တံ ဒူတံ၊ ထိုတမန်ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ စီဝရစေတာပန္နံ၊ သင်္ကန်းဖိုးကို။ န ခေါ ပဋိဂ္ဂဏှာမ၊ မခံကုန်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ကာလေန၊ လျောက်ပတ်သော အခါ၌။ ကပ္ပိယံ၊ အပ်သော။ စီဝရဉ္စ ခေါ၊ သင်္ကန်းကိုသာလျှင်။ ပဋိဂ္ဂဏှာမ၊ ခံကုန်အံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ သော ဒူတော၊ ထိုတမန်သည်။ သကျပုတ္တံ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “အာယသ္မတော၊ အရှင့်အား။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော၊
ဝေယျာဝစ္စကရော၊ အမှုကြီးငယ်ကို ပြုတတ်သော သူသည်။ အတ္ထိ ပန၊ ရှိသလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဥပါသကော၊ ဥပါသကာသည်။ ကေနစိဒေဝ ကရဏီယေန၊ တစ်စုံတစ်ခုသော ပြုဖွယ်ကိစ္စဖြင့်သာလျှင်။ အာရာမံ၊ အရံသို့။ အဂမာသိ၊ သွား၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ တံ ဒူတံ၊ ထိုတမန်ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ ဧသော ခေါ ဥပါသကော၊ ဤဥပါသကာသည်ကား။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ဝေယျာဝစ္စကရော၊ အမှုကြီးငယ်ကို ပြုတတ်သော သူတည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဒူတော၊ ထိုတမန်သည်။ တံ ဥပါသကံ၊ ထိုဥပါသကာကို။ သညာပေတွာ၊ သိစေ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်ဥပနန္ဒရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ သကျပုတ္တံ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ ယံ၊ အကြင်သူကို။ ဝေယျာဝစ္စကရံ၊ အမှုကြီးငယ်ကို ပြုတတ်သော သူဟူ၍။ နိဒ္ဒိသိ၊ ညွန်း၏။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သော၊ ထိုဥပါသကာကို။ သညတ္တော၊ သိအပ်ပါပြီ။ အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ ကာလေန၊ လျောက်ပတ်သော အခါ၌။ ဥပသင်္ကမတု၊ ကပ်တော်မူလော့။ စီဝရေန၊ သင်္ကန်းဖြင့်။ တံ၊ အရှင်ဘုရားကို။ အစ္ဆာဒေဿတိ၊ ဖုံးလွှမ်းလတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သော မဟာမတ္တော၊ ထိုအမတ်ကြီးသည်။ သကျပုတ္တဿ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မတော ဥပနန္ဒဿ၊ အရှင်ဥပနန္ဒ၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ ပါဟေသိ၊ စေ၏။ ကိံ ပါဟေသိ၊ အဘယ်သို့ စေသနည်း။ “အယျော၊ အရှင်သည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ပရိဘုဉ္ဇတု၊ သုံးဆောင်တော်မူပါလော့။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ အယျေန၊ အရှင်သည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ပရိဘုတ္တံ၊ သုံးဆောင်အပ်သည်ကို။ ဣစ္ဆာမ၊ အလိုရှိပါကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပါဟေသိ၊ စေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ တံ ဥပါသကံ၊ ထိုဥပါသကာကို။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော စကားကို။ န အဝစာသိ၊ မဆို။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ သော မဟာမတ္တော၊ ထိုအမတ်ကြီးသည်။ သကျပုတ္တဿ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မတော ဥပနန္ဒဿ၊ အရှင်ဥပနန္ဒ၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ ပါဟေသိ၊ စေ၏။ ကိံ ပါဟေသိ၊ အဘယ်သို့ စေသနည်း။ “အယျော၊ အရှင်သည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ပရိဘုဉ္ဇတု၊ သုံးဆောင်တော်မူပါလော့။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ အယျေန၊ အရှင်သည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ပရိဘုတ္တံ၊ သုံးဆောင်အပ်သည်ကို။ ဣစ္ဆာမ၊ အလိုရှိပါကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပါဟေသိ၊ စေ၏။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ တံ ဥပါသကံ၊ ထိုဥပါသကာကို။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော စကားကို။ န အဝစာသိ၊ မဆို။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ သော မဟာမတ္တော၊ ထိုအမတ်ကြီးသည်။ သကျပုတ္တဿ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မတော ဥပနန္ဒဿ၊ အရှင်ဥပနန္ဒ၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ ပါဟေသိ၊ စေ၏။ ကိံ ပါဟေသိ၊ အဘယ်သို့ စေသနည်း။ “အယျော၊ အရှင်သည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ပရိဘုဉ္ဇတု၊ သုံးဆောင်တော်မူပါလော့။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ အယျေန၊ အရှင်သည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ပရိဘုတ္တံ၊ သုံးဆောင်အပ်သည်ကို။ ဣစ္ဆာမ၊ အလိုရှိပါကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပါဟေသိ၊ စေ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ နေဂမဿ၊ နိဂုံးနေသူ လူအပေါင်း၏။ သမယော၊ စည်းဝေးသော အခါသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နေဂမေန စ၊ နိဂုံးနေသူ လူအပေါင်းသည်လည်း။ “ယော၊ အကြင်သူသည်။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာ၏။ တဿ၊ ထိုသူအား။ ပညာသံ ဗဒ္ဓေါ၊ ငါးဆယ်သော အသပြာဒဏ်ကို ဖွဲ့ချည်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကတိကာ၊ ကတိကဝတ်ကို။ ကတာ၊ ပြုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သော ဥပါသကော၊ ထိုဥပါသကာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုဥပါသကာရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တံ ဥပါသကံ၊ ထိုဥပါသကာကို။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ မေ၊ ငါ့အား။ စီဝရေန၊ သင်္ကန်းကို။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့အား။ အာဂမေဟိ၊ ဆိုင်းငံ့ပါဦးလော့။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ နေဂမဿ၊ နိဂုံးနေသူ လူအပေါင်း၏။ သမယော၊ စည်းဝေးသော အခါသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နေဂမေန စ၊ နိဂုံးနေသူ လူအပေါင်းသည်လည်း။ ‘ယော၊ အကြင်သူသည်။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာ၏။ တဿ၊ ထိုသူအား။ ပညာသံ ဗဒ္ဓေါ၊ ငါးဆယ်သော အသပြာဒဏ်ကို ဖွဲ့ချည်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကတိကာ၊ ကတိကဝတ်ကို။ ကတာ၊ ပြုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ အဇ္ဇေဝ၊ ယနေ့သာလျှင်။ မေ၊ ငါ့အား။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဒေဟိ၊ လှူလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဩဝဋ္ဋိကာယ၊ အောက်ပိုးကြိုက်သော ပုဆိုး၌။ ပရာမသိ၊ ဆွဲ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဥပါသကော၊ ထိုဥပါသကာသည်။ သကျပုတ္တေန၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မတာ ဥပနန္ဒေန၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ နိပ္ပီဠိယမာနော၊ နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ သကျပုတ္တဿ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မတော ဥပနန္ဒဿ၊ အရှင်ဥပနန္ဒ၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ စေတာပေတွာ၊ ဝယ်၍။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ အဂမာသိ၊ သွား၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ တံ ဥပါသကံ၊ ထိုဥပါသကာကို။ “အယျော၊ အမောင်။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ အာဂတော၊ လာသနည်း။ ပညာသံ ဇီနော၊ အသပြာငါးဆယ်ရှုံးသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဥပါသကော၊ ထိုဥပါသကာသည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ပြောကြား၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ကိံ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့ကုန်သနည်း။ ကိံ ခိယျန္တိ၊ အဘယ်သို့ ရှုတ်ချကုန်သနည်း။ ကိံ ဝိပါစေန္တိ၊ အဘယ်သို့ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သနည်း။ “သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ သမဏာ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ မဟိစ္ဆာ၊ အလိုကြီးကုန်၏၊
အသန္တုဋ္ဌာ၊ မရောင့်ရဲကုန်။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့၏။ ဝေယျာဝစ္စံပိ၊ အမှုကြီးငယ်ကိုလည်း။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ န သုကရံ၊ မလွယ်။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဥပါသကေန၊ ဥပါသကာသည်။ ‘ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့အား။ အာဂမေဟိ၊ ဆိုင်းငံ့ပါဦးလော့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုစ္စမာနာ၊ ဆိုအပ်ကုန်လျက်။ နာဂမေဿတိ နာမ၊ မဆိုင်းငံ့ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်သော။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်သော။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သော။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ အလိုနည်းကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ ဥပါသကေန၊ ဥပါသကာသည်။ ‘ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့အား။ အာဂမေဟိ၊ ဆိုင်းငံ့ပါဦးလော့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုစ္စမာနော၊ ဆိုအပ်လျက်။ နာဂမေဿတိ နာမ၊ မဆိုင်းငံ့ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ သကျပုတ္တံ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ။ပ။ “ဥပနန္ဒ၊ ဥပနန္ဒ။ တွံ၊ သင်သည်။ ဥပါသကေန၊ ဥပါသကာသည်။ ‘ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့အား။ အာဂမေဟိ၊ ဆိုင်းငံ့ပါဦးလော့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုစ္စမာနော၊ ဆိုအပ်လျက်။ နာဂမေသိ၊ မဆိုင်းငံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ ။ပ။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဥပါသကေန၊ ဥပါသကာသည်။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့အား။ အာဂမေဟိ၊ ဆိုင်းငံ့ပါဦးလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုစ္စမာနော၊ ဆိုအပ်လျက်။ နာဂမေဿသိ နာမ၊ မဆိုင်းငံ့ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှအချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သောသူတို့ အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ နဟောတိ၊ မဖြစ် ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၅၃၈။ “ဘိက္ခုံ ပနေဝ၊ ရဟန်းကိုသာလျှင်။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်၍။ ရာဇာ ဝါ၊ မင်းသည်လည်းကောင်း။ ရာဇဘောဂ္ဂေါ ဝါ၊ မင်း၏ အမတ်သည်လည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏော ဝါ၊ ပုဏ္ဏားသည်လည်းကောင်း။ ဂဟပတိကော ဝါ၊ သူကြွယ်သည်လည်းကောင်း။ ဒူတေန၊ တမန်ဖြင့်။ စီဝရစေတာပန္နံ၊ သင်္ကန်းဖိုးကို။ “ဣမိနာ စီဝရစေတာပန္နေန၊ ဤသင်္ကန်းဖိုးဖြင့်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ စေတာပေတွာ၊ ဝယ်၍။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ စီဝရေန၊ သင်္ကန်းဖြင့်။ အစ္ဆာဒေဟိ၊ ဖုံးလွှမ်းလေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏေယျ၊ ပို့လာစေငြားအံ့။ သော ဒူတော၊ ထိုတမန်သည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ‘ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဣဒံ ခေါ စီဝရစေတာပန္နံ၊ ဤသင်္ကန်းဖိုးကို။ အာယသ္မန္တံ၊ အရှင့်ကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်၍။ အာဘတံ၊ ဆောင်အပ်၏။ အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ စီဝရစေတာပန္နံ၊ သင်္ကန်းဖိုးကို။ ပဋိဂ္ဂဏှာတု၊ ခံတော်မူပါလော့။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သော ဒူတော၊ ထိုတမန်ကို။ ‘အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ စီဝရစေတာပန္နံ၊ သင်္ကန်းဖိုးကို။ န ခေါ ပဋိဂ္ဂဏှာမ၊ မခံကုန်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ကာလေန၊ လျောက်ပတ်သော အခါ၌။ ကပ္ပိယံ၊ အပ်သော။ စီဝရဉ္စ ခေါ၊ သင်္ကန်းကိုသာလျှင်။ ပဋိဂ္ဂဏှာမ၊ ခံကုန်အံ့။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ သော ဒူတော၊ ထိုတမန်သည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ‘အာယသ္မတော၊ အရှင့်အား။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော။ ဝေယျာဝစ္စကရော၊ အမှုကြီးငယ်ကို ပြုတတ်သော သူသည်။ အတ္ထိ ပန၊ ရှိပါသလော။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ စီဝရတ္ထိကေန၊ သင်္ကန်းကို အလိုရှိသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ အာရာမိကော ဝါ၊ အရံစောင့်ကိုလည်းကောင်း။ ဥပါသကော ဝါ၊ ဥပါသကာကိုလည်းကောင်း။ ဝေယျာဝစ္စကရော၊ အမှုကြီးငယ်ကို ပြုတတ်သော သူဟူ၍။ ‘အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ ဧသော ခေါ၊ ဤသူသည်ကား။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ဝေယျာဝစ္စကရော၊ အမှုကြီးငယ်ကို ပြုတတ်သော သူတည်း။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဒ္ဒိသိတဗ္ဗော၊ ညွှန်းအပ်၏။ သော ဒူတော၊ ထိုတမန်သည်။ တံ ဝေယျာဝစ္စကရံ၊ ထိုအမှုကြီးငယ်ကို ပြုတတ်သော သူကို။ သညာပေတွာ၊ သိစေ၍။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ‘ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ ယံ၊ အကြင်သူကို။ ဝေယျာဝစ္စကရံ၊ အမှုကြီးငယ်ကို ပြုတတ်သော သူဟူ၍။ နိဒ္ဒိသိ၊ ညွှန်း၏။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သော၊ ထိုဥပါသကာကို။ သညတ္တော၊ သိအပ်ပြီ။ အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ ကာလေန၊ လျောက်ပတ်သော အခါ၌။ ဥပသင်္ကမတု၊ ကပ်တော်မူလော့။ စီဝရေန၊ သင်္ကန်းဖြင့်။ တံ၊ အရှင်ဘုရားကို။ အစ္ဆာဒေဿတိ၊ ဖုံးလွှမ်းလတ္တံ့။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ စီဝရတ္ထိကေန၊ သင်္ကန်းကို အလိုရှိသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဝေယျာဝစ္စကရော၊ အမှုကြီးငယ်ကို ပြုတတ်သော သူသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဒွတ္တိက္ခတ္တုံ၊ နှစ်ကြိမ်သုံးကြိမ်။ ‘အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ မေ၊ ငါ့အား။ စီဝရေန၊ သင်္ကန်းကို။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေတဗ္ဗာ၊ တောင်းအပ်၏။ သာရေတဗ္ဗော၊ အောက်မေ့စေအပ်၏။ ဒွတ္တိက္ခတ္တုံ၊ နှစ်ကြိမ်သုံးကြိမ်။ စောဒယမာနော၊ တောင်းအပ်သည်ရှိသော်။ သာရယမာနော၊ အောက်မေ့စေအပ်သည်ရှိသော်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ အဘိနိပ္ဖာဒေယျ၊ ပြီးစေငြားအံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့ ပြီးစေခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ အဘိနိပ္ဖာဒေယျ၊ အကယ်၍ မပြီးစေငြားအံ့၊
စတုက္ခတ္တုံ၊ လေးကြိမ်။ ပဉ္စက္ခတ္တုံ၊ ငါးကြိမ်။ ဆက္ခတ္တုပရမံ၊ ခြောက်ကြိမ် အတိုင်းအရှည်။ တုဏှီဘူတေန၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်၍။ ဌာတဗ္ဗံ၊ ရပ်ရာ၏။ စတုက္ခတ္တုံ၊ လေးကြိမ်။ ပဉ္စက္ခတ္တုံ၊ ငါးကြိမ်။ ဆက္ခတ္တုပရမံ၊ ခြောက်ကြိမ် အတိုင်းအရှည်။ တုဏှီဘူတော၊ ဆိတ်ဆိတ်နေလျက်။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်၍။ တိဋ္ဌမာနော၊ ရပ်သည်ရှိသော်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ အဘိနိပ္ဖာဒေယျ၊ ပြီးစေငြားအံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့ ပြီးစေခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ တတော၊ ထို့ထက်။ ဥတ္တရိ၊ အလွန်။ ဝါယမမာနော၊ အားထုတ်သည်ဖြစ်၍။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ စေ အဘိနိပ္ဖာဒေယျ၊ အကယ်၍ ပြီးစေငြားအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ နော စေ အဘိနိပ္ဖာဒေယျ၊ အကယ်၍ မပြီးစေငြားအံ့။ ယတော၊ အကြင်မင်းအိမ်စသည်မှ။ အဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ စီဝရစေတာပန္နံ၊ သင်္ကန်းဖိုးကို။ အာဘတံ၊ ဆောင်အပ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုမင်းအိမ် စသည်သို့။ ‘အာယသ္မန္တော၊ ဒါယကာတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်၍။ ယံ ခေါ စီဝရစေတာပန္နံ၊ အကြင်သင်္ကန်းဖိုးကို။ ပဟိဏိတ္ထ၊ ပို့စေကုန်၏။ တံ စီဝရစေတာပန္နံ၊ ထိုသင်္ကန်းဖိုးသည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော။ အတ္ထံ၊ အကျိုးကို။ န အနုဘောတိ၊ မခံစားရ။ အာယသ္မန္တော၊ ဒါယကာတို့သည်။ သကံ၊ မိမိဥစ္စာကို။ ယုဉ္ဇန္တု၊ တောင်းကုန်လော့။ ဝေါ၊ သင်တို့၏။ သကံ၊ မိမိဥစ္စာကို။ မာ ဝိနဿ၊ မပျက်စေလင့်။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ သာမံ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်မူလည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ ဒူတော ဝါ၊ တမန်ကိုမူလည်း။ ပါဟေတဗ္ဗော၊ စေအပ်၏။ အယံ၊ ဤကိုယ်တိုင်သွားခြင်း စေခိုင်းခြင်းသည်။ တတ္ထ၊ ထိုသင်္ကန်းဖိုးကို ပို့လာစေရာ၌။ သာမီစိ၊ ကျင့်ရာသော ဝတ်တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၅၃၉။ ဘိက္ခုံ ပနေ၀ ဥဒ္ဒိဿာတိ၊ ဘိက္ခုံ ပနေ၀ ဥဒ္ဒိဿ- ဟူသည်ကား။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ အာရမ္မဏံ ကရိတွာ၊ အကြောင်းပြု၍။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ အစ္ဆာဒေတုကာမော၊ ဖုံးလွှမ်းခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။
ရာဇာ နာမ၊ ရာဇာ မည်သည်ကား။ ယော ကောစိ၊ အမှတ်မရှိ တစ်စုံတစ်ယောက်သော သူသည်။ ရဇ္ဇံ၊ တိုင်းနိုင်ငံကို။ ကာရေတိ၊ ပြုစေ၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ရာဇာ နာမ၊ ရာဇာမည်၏။
ရာဇဘောဂ္ဂေါ နာမ၊ ရာဇဘောဂ္ဂ မည်သည်ကား။ ရညော၊ မင်း၏။ ယော ကောစိ၊ အမှတ်မရှိ တစ်စုံတစ်ယောက်သော။ ဘတ္တဝေတနာဟာရော၊ ထမင်းရိက္ခာကို စားသော သူတည်း။
ဗြာဟ္မဏော နာမ၊ ဗြာဟ္မဏ မည်သည်ကား။ ဇာတိယာ၊ ပဋိသန္ဓေအားဖြင့်။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားတည်း။
ဂဟပတိကော နာမ၊ ဂဟပတိက မည်သည်ကား။ ရာဇံ၊ မင်းကိုလည်းကောင်း။ ရာဇဘောဂ္ဂံ၊ မင်း၏ အမတ်ကိုလည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏံ၊ ပုဏ္ဏားကိုလည်းကောင်း။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ အဝသေသော၊ ကြွင်းသော သူသည်။ ဂဟပတိကော နာမ၊ ဂဟပတိကမည်၏။
စီဝရစေတာပန္နံ နာမ၊ စီဝရစေတာပန္န မည်သည်ကား။ ဟိရညံ ဝါ၊ ငွေသည်လည်းကောင်း။ သုဝဏ္ဏံ ဝါ၊ ရွှေသည်လည်းကောင်း။ မုတ္တာ ဝါ၊ ပုလဲသည်လည်းကောင်း။ မဏိ ဝါ၊ ပတ္တမြားသည်လည်းကောင်း။ စီဝရစေတာပန္နံ နာမ၊ စီဝရစေတာပန္န မည်၏။
ဣမိနာ စီဝရစေတာပန္နေနာတိ၊ ဣမိနာ စီဝရစေတာပန္နေန- ဟူသည်ကား။ ပစ္စုပဋ္ဌိတေန၊ ရှေးရှုထင်သော သင်္ကန်းဖိုးဖြင့်။
စေတာပေတွာတိ၊ စေတာပေတွာ- ဟူသည်ကား။ ပရိဝတ္တေတွာ၊ လဲလှယ်၍။
အစ္ဆာဒေဟီတိ၊ အစ္ဆာဒေဟိ- ဟူသည်ကား။ ဒဇ္ဇေဟိ၊ လှူလော့။
သော ဒူတော၊ ထိုတမန်သည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ ကိံ ဝဒေယျ၊ အဘယ်သို့ ဆိုရာအံ့နည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဣဒံ ခေါ စီဝရစေတာပန္နံ၊ ဤသင်္ကန်းဖိုးကို။ အာယသ္မန္တံ၊ အရှင့်ကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်၍။ အာဘတံ၊ ဆောင်အပ်၏။ အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ စီဝရစေတာပန္နံ၊ သင်္ကန်းဖိုးကို။ ပဋိဂ္ဂဏှာတု၊ ခံတော်မူလော့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သော ဒူတော၊ ထိုတမန်ကို။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ စီဝရစေတာပန္နံ၊ သင်္ကန်းဖိုးကို။ န ခေါ ပဋိဂ္ဂဏှာမ၊ မခံကုန်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ကာလေန၊ လျောက်ပတ်သော အခါ၌။ ကပ္ပိယံ၊ အပ်သော။ စီဝရဉ္စ ခေါ၊ သင်္ကန်းကိုသာလျှင်။ ပဋိဂ္ဂဏှာမ၊ ခံကုန်အံ့၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ သော ဒူတော၊ ထိုတမန်သည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ‘အာယသ္မတော၊ အရှင့်အား။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော။ ဝေယျာဝစ္စကရော၊ အမှုကြီးငယ်ကို ပြုတတ်သော သူသည်။ အတ္ထိ ပန၊ ရှိသလော။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ စီဝရတ္ထိကေန၊ သင်္ကန်းကို အလိုရှိသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ အာရာမိကော ဝါ၊ အရံစောင့်ကိုလည်းကောင်း။ ဥပါသကော ဝါ၊ ဥပါသကာကိုလည်းကောင်း။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ ဧသော ခေါ၊ ဤသူသည်ကား။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ဝေယျာဝစ္စကရော၊ အမှုကြီးငယ်ကို ပြုတတ်သော သူတည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေယျာဝစ္စကရော၊ အမှုကြီးငယ်ကို ပြုတတ်သော သူကို။ နိဒ္ဒိသိတဗ္ဗော၊ ညွှန်းအပ်၏။ “တဿ၊ ထိုသူအား။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့။ ဣတိ ဝါ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။ သော ဝါ၊ ထိုသူသည်လည်း။ နိက္ခိပိဿတိ၊ ထားလတ္တံ့။ သော ဝါ၊ ထိုသူသည်လည်း။ ပရိဝတ္တေဿတိ၊ လဲလှယ်လတ္တံ့။ သော ဝါ၊ ထိုသူသည်လည်း။ စေတာပေဿတိ၊ ဝယ်လတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဝတ္တဗ္ဗော၊ မဆိုအပ်။
သော ဒူတော၊ ထိုတမန်သည်။ တံ ဝေယျာဝစ္စကရံ၊ ထိုအမှုကြီးငယ်ကို ပြုတတ်သော သူကို။ သညာပေတွာ၊ သိစေ၍။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ ယံ ခေါ ဝေယျာဝစ္စကရံ၊ အကြင်အမှုကြီးငယ်ကို ပြုတတ်သော သူကို။ နိဒ္ဒိသိ၊ ညွန်၏။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သော၊ ထိုအမှုကြီးငယ်ကို ပြုတတ်သော သူကို။ သညတ္တော၊ သိအပ်ပြီ။ အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ ကာလေန၊ လျောက်ပတ်သော အခါ၌။ ဥပသင်္ကမတု၊ ကပ်တော်မူလော့။ စီဝရေန၊ သင်္ကန်းဖြင့်။ တံ၊ အရှင်ဘုရားကို။ အစ္ဆာဒေဿတိ၊ လှူလတ္တံ့၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ စီဝရတ္ထိကေန၊ သင်္ကန်းကို အလိုရှိသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဝေယျာဝစ္စကရော၊ အမှုကြီးငယ်ကို ပြုတတ်သော သူကို။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဒွတ္တိက္ခတ္တုံ၊ နှစ်ကြိမ်သုံးကြိမ်။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ မေ၊ ငါ့အား။ စီဝရေန၊ သင်္ကန်းကို။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေတဗ္ဗော၊ တောင်းအပ်၏။ သာရေတဗ္ဗော၊ အောက်မေ့စေအပ်၏။ “မေ၊ ငါ့အား။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့။ မေ၊ ငါ၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အာဟာရ၊ ဆောင်ခဲ့လော့။ မေ၊ ငါ၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ပရိဝတ္တေဟိ၊ လဲလှယ်လော့။ မေ၊ ငါ၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ စေတာပေဟိ၊ ဝယ်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဝတ္တဗ္ဗော၊ မဆိုအပ်။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ သစေ အဘိနိပ္ဖါဒေတိ၊ အကယ်၍ ပြီးစေငြားအံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့ ပြီးစေခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ အဘိနိပ္ဖါဒေတိ၊ အကယ်၍ မပြီးစေငြားအံ့။ တတ္ထ၊ ထိုဥပါသကာအိမ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ တုဏှီဘူတေန၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်၍။ ဌာတဗ္ဗံ၊ ရပ်ရာ၏။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ န နိသီဒိတဗ္ဗံ၊ မထိုင်အပ်။ အာမိသံ၊ အာမိသကို။ န ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗံ၊ မခံအပ်။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ န ဘာသိတဗ္ဗော၊ မဟောအပ်။ “ကိံ ကာရဏာ၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်။ တွံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ အာဂတော၊ လာသည်။ အသိ၊ ဖြစ်သနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိယမာနော၊ မေးအပ်သည်ရှိသော်။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ ဇာနာဟိ၊ သိလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ အာသနေ ဝါ၊ နေရာ၌လည်း။ သစေ နိသီဒတိ၊ အကယ်၍ ထိုင်နေငြားအံ့။ အာမိသံ ဝါ၊ အာမိသကိုလည်း။ သစေ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ အကယ်၍ ခံငြားအံ့။ ဓမ္မံ ဝါ၊ တရားကိုလည်း။ သစေ ဘာသတိ၊ အကယ်၍ ဟောငြားအံ့။ ဌာနံ၊ ရပ်ခြင်းကို။ ဘဉ္ဇတိ၊ ဖျက်၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဌာတဗ္ဗံ၊ ရပ်ရာ၏။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဌာတဗ္ဗံ၊ ရပ်ရာ၏။ စတုက္ခတ္တုံ၊ လေးကြိမ်။ စောဒေတွာ၊ တောင်း၍။ စတုက္ခတ္တုံ၊ လေးကြိမ်။ ဌာတဗ္ဗံ၊ ရပ်ရာ၏။ ပဉ္စက္ခတ္တုံ၊ ငါးကြိမ်။ စောဒေတွာ၊ တောင်း၍။ ဒွိက္ခတ္တုံ၊ နှစ်ကြိမ်။ ဌာတဗ္ဗံ၊ ရပ်ရာ၏။ ဆက္ခတ္တုံ၊ ခြောက်ကြိမ်။ စောဒေတွာ၊ တောင်း၍။ န ဌာတဗ္ဗံ၊ မရပ်ရာ။ တတော၊ ထို့ထက်။ ဥတ္တရိ၊ အလွန်။ ဝါယမမာနော၊ အားထုတ်သည်ဖြစ်၍။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ စေ အဘိနိပ္ဖာဒေတိ၊ အကယ်၍ ပြီးစေငြားအံ့။ ပယောဂေ၊ လုံ့လ၌။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ပဋိလာဘေန၊ ရခြင်းကြောင့်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ ဂဏဿ ဝါ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ။ပ။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဣဒံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ အတိရေကတိက္ခတ္တုံ၊ သုံးကြိမ်ထက် အလွန်။ စောဒနာယ၊ တောင်းခြင်းဖြင့်။ အတိရေကဆက္ခတ္တုံ၊ ခြောက်ကြိမ်ထက် အလွန်။ ဌာနေန၊ ရပ်ခြင်းဖြင့်။ အဘိနိပ္ဖာဒိတံ၊ ပြီးစေအပ်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်၏။ ဣမံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ။ပ။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျုံ၊ ပေးကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ အာယသ္မတော၊ အရှင့်အား။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
နော စေ အဘိနိပ္ဖာဒေယျ၊ အကယ်၍ မပြီးစေငြားအံ့။ ယတော၊ အကြင်မင်းအိမ် စသည်မှ။ အဿ၊ ထိုရဟန်း၏။ စီဝရစေတာပန္နံ၊ သင်္ကန်းဖိုးကို။ အာဘတံ၊ ဆောင်အပ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုမင်းအိမ် စသည်သို့။ သာမံ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ ဒူတော ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ ပါဟေတဗ္ဗော၊ စေခိုင်းအပ်၏။ ကိံ ပါဟေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ စေခိုင်းအပ်သနည်း။ “အာယသ္မန္တော၊ ဒါယကာတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်၍။ ယံ ခေါ စီဝရစေတာပန္နံ၊ အကြင်သင်္ကန်းဖိုးကို။ ပဟိဏိတ္ထ၊ ပို့လာစေကုန်၏။ တံ စီဝရစေတာပန္နံ၊ ထိုသင်္ကန်းဖိုးသည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော။ အတ္ထံ၊ အကျိုးကို။ န အနုဘောတိ၊ မခံစားရ။ အာယသ္မန္တော၊ ဒါယကာတို့သည်။ သကံ၊ မိမိဥစ္စာကို။ ယုဉ္ဇန္တု၊ တောင်းကုန်လော့။ ဝေါ၊ သင်တို့၏။ သကံ၊ မိမိဥစ္စာကို။ မာ ဝိနဿ၊ မပျက်စေလင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပါဟေတဗ္ဗော၊ စေခိုင်းအပ်၏။
အယံ တတ္ထ သာမီစီတိ၊ အယံ တတ္ထ သာမီစိ- ဟူသည်ကား။ အယံ၊ ဤကိုယ်တိုင်သွားခြင်း စေခိုင်းခြင်းသည်။ တတ္ထ၊ ထိုသင်္ကန်းဖိုးကို ပို့လာစေရာ၌။ အနုဓမ္မတာ၊ တရားနှင့် လျော်သော အကျင့်တည်း။
၅၄၀။ အတိရေကတိက္ခတ္တုံ၊ သုံးကြိမ်ထက် အလွန်။ စောဒနာယ၊ တောင်းခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ အတိရေကဆက္ခတ္တုံ၊ ခြောက်ကြိမ်ထက် အလွန်။ ဌာနေန၊ ရပ်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ အတိရေကသညီ၊ လွန်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဘိနိပ္ဖာဒေတိ၊ ပြီးစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အတိရေကတိက္ခတ္တုံ၊ သုံးကြိမ်ထက် အလွန်။ စောဒနာယ၊ တောင်းခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ အတိရေကဆက္ခတ္တုံ၊ ခြောက်ကြိမ်ထက် အလွန်။ ဌာနေန၊ ရပ်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည် ဖြစ်၍။ အဘိနိပ္ဖာဒေတိ၊ ပြီးစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အတိရေကတိက္ခတ္တုံ၊ သုံးကြိမ်ထက် အလွန်။ စောဒနာယ၊ တောင်းခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ အတိရေကဆက္ခတ္တုံ၊ ခြောက်ကြိမ်ထက် အလွန်။ ဌာနေန၊ ရပ်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ဦနကသညီ၊ ယုတ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဘိနိပ္ဖာဒေတိ၊ ပြီးစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
ဦနကတိက္ခတ္တုံ၊ သုံးကြိမ်အောက် အယုတ်။ စောဒနာယ၊ တောင်းခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ဦနကဆက္ခတ္တုံ၊ ခြောက်ကြိမ်အောက် အယုတ်။ ဌာနေန၊ ရပ်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ အတိရေကသညီ၊ လွန်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဘိနိပ္ဖာဒေတိ၊ ပြီးစေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဦနကတိက္ခတ္တုံ၊ သုံးကြိမ်အောက် အယုတ်။ စောဒနာယ၊ တောင်းခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ဦနကဆက္ခတ္တုံ၊ ခြောက်ကြိမ်အောက် အယုတ်။ ဌာနေန၊ ရပ်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည် ဖြစ်၍။ အဘိနိပ္ဖာဒေတိ၊ ပြီးစေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဦနကတိက္ခတ္တုံ၊ သုံးကြိမ်အောက် အယုတ်။ စောဒနာယ၊ တောင်းခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ဦနကဆက္ခတ္တုံ၊ ခြောက်ကြိမ်အောက် အယုတ်။ ဌာနေန၊ ရပ်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ဦနကသညီ၊ ယုတ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဘိနိပ္ဖာဒေတိ၊ ပြီးစေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၅၄၁။ တိက္ခတ္တုံ၊ သုံးကြိမ်။ စောဒနာယ၊ တောင်းခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ဆက္ခတ္တုံ၊ ခြောက်ကြိမ်။ ဌာနေန၊ ရပ်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ အဘိနိပ္ဖာဒေတိ၊ ပြီးစေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဦနကတိက္ခတ္တုံ၊ သုံးကြိမ်အောက် အယုတ်။ စောဒနာယ၊ တောင်းခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ဦနကဆက္ခတ္တုံ၊ ခြောက်ကြိမ်အောက် အယုတ်။ ဌာနေန၊ ရပ်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ အဘိနိပ္ဖာဒေတိ၊ ပြီးစေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အစောဒိယမာနော၊ မတောင်းအပ်ဘဲ။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ သာမိကာ၊ ဥစ္စာရှင်တို့သည်။ စောဒေတွာ၊ တောင်း၍။ ဒေန္တိ၊ ပေးကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအား လည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ဒသမံ၊ ဆယ်ခုမြောက်သော။ ရာဇသိက္ခာပဒံ၊ ရာဇသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
ပဌမော၊ ရှေးစွာသော။ ကထိနဝဂ္ဂေါ၊ ကထိနဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
တဿ၊ ထိုကထိနဝဂ်၏။ ဥဒ္ဒါနံ၊ ဥဒ္ဒါန်းကို။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ ကိံ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ သိအပ်သနည်း-
ဥဗ္ဘတံ ကထိနံ တီဏိ၊ ဥဗ္ဘတ ကထိန သိက္ခာပုဒ် သုံးခုတို့။ ဓောဝနံ၊ ပုရာဏစီဝရဓောဝနသိက္ခာပုဒ်။ ပဋိဂ္ဂဟော၊ စီဝရပဋိဂ္ဂဟဏသိက္ခာပုဒ်။ အညာတကာနိတီဏေဝ၊ အညာတကသိက္ခာပုဒ် သုံးခုတို့။ ဥဘိန္နံ၊ ဥဘိန္နသိက္ခာပုဒ်။ ဒူတကေန စ၊ ဒူတကသိက္ခာပုဒ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။
၂-ကောသိယဝဂ်
၁-ကောသိယသိက္ခာပုဒ်
၅၄၂။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာဠဝိယံ၊ အာဠဝီပြည်၌။ အဂ္ဂါဠဝေ၊ အဂ္ဂါဠ၀ အမည်ရှိသော။ စေတိယေ၊ စေတီ၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကောသိယကာရကေ၊ ပိုးချည်ကို ပြုတတ်ကုန်သော သူတို့ကို။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ ကောသကာရကေ၊ ပိုးအိမ်ကို ပြုတတ်သော ပိုးတို့ကို။ ပစထ၊ ပြုတ်ကြကုန်လော့။ အမှာကံပိ၊ ငါတို့အားလည်း။ ဒဿထ၊ လှူကြကုန်လော့။ မယံပိ၊ ငါတို့သည်လည်း။ ကောသိယမိဿကံ၊ ပိုးချည်နှင့် ရောသော။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမ၊ အလိုရှိကုန်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ တေ မနုဿာ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ကိံ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့ကုန်သနည်း။ ကိံ ခိယျန္တိ၊ အဘယ်သို့ ရှုတ်ချကုန်သနည်း။ ကိံ ဝိပါစေန္တိ၊ အဘယ်သို့ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သနည်း။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အမှေ၊ ငါတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကုန်၍။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ ကောသကာရကေ၊ ပိုးအိမ်ကို ပြုတတ်သော ပိုးတို့ကို။ ပစထ၊ ပြုတ်ကြကုန်လော့။ အမှာကံပိ၊ ငါတို့အားလည်း။ ဒဿထ၊ လှူကြကုန်လော့။ မယံပိ၊ ငါတို့သည်လည်း။ ကောသိယမိဿကံ၊ ပိုးချည်နှင့် ရောသော။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမ၊ အလိုရှိကုန်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝက္ခန္တိ နာမ၊ ဆိုကုန်ဘိသနည်း။ ယေ မယံ၊ အကြင်ငါတို့သည်။ အာဇီဝဿ၊ အသက်မွေးခြင်း၏။ ဟေတု၊ အကြောင်းကြောင့်။ ပုတ္တဒါရဿ၊ သားမယား၏။ ကာရဏာ၊ အကြောင်းကြောင့်။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ ခုဒ္ဒကေ၊ ငယ်ကုန်သော။ ပါဏေ၊ သတ္တဝါတို့ကို။ သင်္ဃာတံ၊ သတ်ဖြတ်ခြင်းသို့။ အာပါဒေမ၊ ရောက်စေကုန်၏။ တေသံ အမှာကံပိ၊ ထိုငါတို့အားလည်း။ အလာဘာ၊ လူ၏ အဖြစ်ကို အရ မတော်ကုန်။ တေသံ အမှာကံပိ၊ ထိုငါတို့သည်လည်း။ ဒုလ္လဒ္ဓံ၊ လူ၏ အဖြစ်ကို မကောင်းသဖြင့် ရအပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်သော။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်သော။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သော။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ အလိုနည်းကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကောသိယကာရကေ၊ ပိုးချည်ကို ပြုတတ်ကုန်သော သူတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကုန်၍။ ‘အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ ကောသကာရကေ၊ ပိုးအိမ်ကို ပြုတတ်သော ပိုးတို့ကို။ ပစထ၊ ပြုတ်ကြကုန်လော့။ အမှာကံပိ၊ ငါတို့အားလည်း။ ဒဿထ၊ လှူကြကုန်လော့။ မယံပိ၊ ငါတို့သည်လည်း။ ကောသိယ
မိဿကံ၊ ပိုးချည်နှင့် ရောသော။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမ၊ အလိုရှိကုန်၏။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝက္ခန္တိ နာမ၊ ဆိုကုန်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကောသိယကာရကေ၊ ပိုးချည်ကို ပြုတတ်ကုန်သော သူတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ‘အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ ကောသကာရကေ၊ ပိုးအိမ်ကို ပြုတတ်သော ပိုးတို့ကို။ ပစထ၊ ပြုတ်ကြကုန်လော့။ အမှာကံပိ၊ ငါတို့အားလည်း။ ဒဿထ၊ လှူကြကုန်လော့။ မယံပိ၊ ငါတို့သည်လည်း။ ကောသိယမိဿကံ၊ ပိုးချည်နှင့် ရောသော။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမ၊ အလိုရှိကုန်၏။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေထ၊ ဆိုကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ဘဂဝါ- ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ ။ပ။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကောသိယကာရကေ၊ ပိုးချည်ကို ပြုတတ်ကုန်သော သူတို့ကို။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကုန်၍။ ‘အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ ကောသကာရကေ၊ ပိုးအိမ်ကို ပြုတတ်သော ပိုးတို့ကို။ ပစထ၊ ပြုတ်ကြကုန်လော့။ အမှာကံပိ၊ ငါတို့အားလည်း။ ဒဿထ၊ လှူကြကုန်လော့။ မယံပိ၊ ငါတို့သည်လည်း။ ကောသိယမိဿကံ၊ ပိုးချည်နှင့် ရောသော။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမ၊ အလိုရှိကုန်၏။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝက္ခထ နာမ၊ ဆိုကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၅၄၃။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ကောသိယမိဿကံ၊ ပိုးချည်နှင့် ရောသော။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ ကာရောပေယျ၊ ပြုစေငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၅၄၄။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပန- ဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်၊ ။ပ။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား၊ ။ပ။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤသူကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခု- ဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
သန္ထတံ နာမ၊ သန္ထတ မည်သည်ကား။ သန္ထရိတွာ၊ ဖြန့်ခင်း၍။ ကတံ၊ ပြုအပ်သည်။ အဝါယိမံ၊ မရက်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ကာရာပေယျာတိ၊ ကာရာပေယျ- ဟူသည်ကား။ ဧကေနပိ၊ တစ်မျှင်လည်းဖြစ်သော။ ကောသိယံသုနာ၊ ပိုးချည်မျှင်နှင့်။ မိဿိတွာ၊ ရော၍။ ကရောတိ ဝါ၊ မိမိလည်း ပြုအံ့။ ကာရာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပြုစေအံ့။ ပယောဂေ၊ လုံ့လ၌။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ပဋိလာဘေန၊ ရခြင်းကြောင့်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ ဂဏဿ ဝါ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ကောသိယမိဿကံ၊ ပိုးချည်နှင့် ရောသော။ ဣဒံ သန္ထတံ၊ ဤအခင်းကို။ ကာရာပိတံ၊ ပြုစေအပ်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ၊ ဤအခင်းကို။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျုံ၊ ပေးကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ အာယသ္မတော၊ အရှင့်အား။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
၅၄၅။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို။ အတ္တနာ၊ မိမိကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့ကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့သည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍မပြီးသေးသည်ကို။ အတ္တနာ၊ မိမိကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့သည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့ကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
အညဿ၊ တစ်ပါးသော သူ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ကရောတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း ပြုအံ့။ ကာရာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ပြုစေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညေန၊ တစ်ပါးသော သူသည်။ ကတံ၊ ပြုအပ်သော အခင်းကို။ ပဋိလဘိတွာ၊ ရ၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၅၄၆။ ဝိတာနံ ဝါ၊ ဗိတာန် မျက်နှာကျက်ကိုလည်းကောင်း။ ဘူမတ္ထရဏံ ဝါ၊ မြေအခင်းကိုလည်းကောင်း။ သာဏိပါကာရံ ဝါ၊ ကန့်လန့်ကာကိုလည်းကောင်း။ ဘိသိံ ဝါ၊ ဘုံလျှိုကိုလည်းကောင်း။ ဗိဗ္ဗောဟနံ ဝါ၊ အုံးကိုလည်းကောင်း။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာသော။ ကောသိယသိက္ခာပဒံ၊ ကောသိယသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၂-ကောသိယဝဂ်
၂-သုဒ္ဓကာဠကသိက္ခာပုဒ်
၅၄၇။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝေသာလိယံ၊ ဝေသာလီပြည်၌။ မဟာဝနေ၊ မဟာဝုန်တော၌။ ကူဋာဂါရသာလာယံ၊ စုလစ်မွန်းချွန် အထွတ်တပ်သော ဇရပ်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သုဒ္ဓကာဠကာနံ၊ သက်သက်မည်းကုန်သော။ ဧဠကလောမာနံ၊ သိုးမွေးတို့၏။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ ကာရာပေန္တိ၊ ပြုစေကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဝိဟာရစာရိကံ၊ ကျောင်းစဉ်ဒေသစာရီကို။ အာဟိဏ္ဍန္တာ၊ လှည့်လည်ကုန်သည်ရှိသော်။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ကိံ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့ကုန်သနည်း။ ကိံ ခိယျန္တိ၊ အဘယ်သို့ ရှုတ်ချကုန်သနည်း။ ကိံ ဝိပါစေန္တိ၊ အဘယ်သို့ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သနည်း။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သုဒ္ဓကာဠကာနံ၊ သက်သက်မည်းကုန်သော။ ဧဠကလောမာနံ၊ သိုးမွေးတို့၏။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ ကာရာပေဿန္တိ နာမ၊ ပြုစေကုန်ဘိသနည်း။ ကာမဘောဂိနော၊ ကာမဂုဏ် စည်းစိမ်ကို ခံစားကုန်သော။ ဂိဟီ သေယျထာပိ၊ လူတို့ကဲ့သို့တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်သော။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်သော။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သော။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ အလိုနည်းကုန်၏။ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သုဒ္ဓကာဠကာနံ၊ သက်သက်မည်းကုန်သော။ ဧဠကလောမာနံ၊ သိုးမွေးတို့၏။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ ကာရာပေဿန္တိ နာမ၊ ပြုစေကုန်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ သုဒ္ဓကာဠကာနံ၊ သက်သက်မည်းကုန်သော။ ဧဠကလောမာနံ၊ သိုးမွေးတို့၏။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ ကာရာပေထ၊ ပြုစေကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ ။ပ။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ သုဒ္ဓကာဠကာနံ၊ သက်သက်မည်းကုန်သော။ ဧဠကလောမာနံ၊ သိုးမွေးတို့၏။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ ကာရာပေဿထ နာမ၊ ပြုစေကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၅၄၈။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ သုဒ္ဓကာဠကာနံ၊ သက်သက်မည်းကုန်သော။ ဧဠကလောမာနံ၊ သိုးမွေးတို့၏။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ ကာရာပေယျ၊ ပြုစေငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၅၄၉။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပန- ဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်၊ ။ပ။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား၊ ။ပ။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤသူကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခု- ဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
ကာဠကံ နာမ၊ ကာဠက မည်သည်ကား။ ကာဠကာနိ၊ အမည်းတို့သည်။ ဇာတိယာ ကာဠကံ ဝါ၊ ဇာတ်အားဖြင့် အမည်းလည်းကောင်း။ ရဇနကာဠကံ ဝါ၊ ဆိုးသော အမည်းလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးတို့တည်း။
သန္ထတံ နာမ၊ သန္ထတ မည်သည်ကား။ သန္ထရိတွာ၊ ဖြန့်ခင်း၍။ ကတံ၊ ပြုအပ်သည်။ အဝါယိမံ၊ မရက်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ကာရာပေယျာတိ၊ ကာရာပေယျ- ဟူသည်ကား။ ကရောတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း ပြုအံ့။ ကာရာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ပြုစေအံ့။ ပယောဂေ၊ လုံ့လ၌။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ပဋိလာဘေန၊ ရခြင်းကြောင့်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ ဂဏဿ ဝါ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း၊
ပုဂ္ဂလဿ ဝါ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ သုဒ္ဓကာဠကာနံ၊ သက်သက်မည်းကုန်သော။ ဧဠကလောမာနံ၊ သိုးမွေးတို့၏။ ဣဒံ သန္ထတံ၊ ဤအခင်းကို။ ကာရာပိတံ၊ ပြုစေအပ်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ သန္ထတံ၊ ဤအခင်းကို။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျုံ၊ ပေးကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ အာယသ္မတော၊ အရှင့်အား။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
၅၅၀။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို။ အတ္တနာ၊ မိမိကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့ကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့သည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို။ အတ္တနာ၊ မိမိကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့သည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့ကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
အညဿ၊ သူတစ်ပါး၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ကရောတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း ပြုအံ့။ ကာရာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ပြုစေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညေန၊ တစ်ပါးသော သူသည်။ ကတံ၊ ပြုအပ်သော အခင်းကို။ ပဋိလဘိတွာ၊ ရ၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၅၅၁။ ဝိတာနံ ဝါ၊ ဗိတာန်မျက်နှာကျက်ကိုလည်းကောင်း။ ဘူမတ္ထရဏံ ဝါ၊ မြေအခင်းကိုလည်းကောင်း။ သာဏိပါကာရံ ဝါ၊ ကန့်လန့်ကာကိုလည်းကောင်း။ ဘိသိံ ဝါ၊ ဘုံလျှိုကိုလည်းကောင်း။ ဗိဗ္ဗောဟနံ ဝါ၊ အုံးကိုလည်းကောင်း။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ဒုတိယံ၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ သုဒ္ဓကာဠကသိက္ခာပဒံ၊ သုဒ္ဓကာဠကသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၂-ကောသိယဝဂ်
၃-ဒွေဘာဂသိက္ခာပုဒ်
၅၅၂။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သုဒ္ဓကာဠကာနံ၊ သက်သက်မည်းကုန်သော။ ဧဠကလောမာနံ၊ သိုးမွေးတို့၏။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ ကာရာပေတုံ၊ ပြုစေခြင်းငှာ။ ပဋိက္ခိတ္တံ၊ ပယ်တော်မူအပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ထောကံ ယေဝ၊ အနည်းငယ်သာလျှင်ဖြစ်သော။ ဩဒါတံ၊ ဖြူသော သိုးမွေးကို။ အန္တေ၊ အစွန်အဖျား၌။ အာဒိယိတွာ၊ ယူ၍။ တထေဝ၊ ထို့အတူသာလျှင်။ သုဒ္ဓကာဠကာနံ၊ သက်သက်မည်းကုန်သော။ ဧဠကလောမာနံ၊ သိုးမွေးတို့၏။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ ကာရာပေန္တိ၊ ပြုစေကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ အလိုနည်းကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ကိံ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့ကုန်သနည်း။ ကိံ ခိယျန္တိ၊ အဘယ်သို့ ရှုတ်ချကုန်သနည်း။ ကိံ ဝိပါစေန္တိ၊ အဘယ်သို့ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သနည်း။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ထောကံ ယေဝ၊ အနည်းငယ်သာလျှင်ဖြစ်သော။ ဩဒါတံ၊ ဖြူသော သိုးမွေးကို။ အန္တေ၊ အစွန်အဖျား၌။ အာဒိယိတွာ၊ ယူ၍။ တထေဝ၊ ထို့အတူသာလျှင်။ သုဒ္ဓကာဠကာနံ၊ သက်သက်မည်းကုန်သော။ ဧဠကလောမာနံ၊ သိုးမွေးတို့၏။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ ကာရာပေဿန္တိ နာမ၊ ပြုစေကုန်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ထောကံ ယေဝ၊ အနည်းငယ်သာလျှင်ဖြစ်သော။ ဩဒါတံ၊ ဖြူသော သိုးမွေးကို။ အန္တေ၊ အစွန်အဖျား၌။ အာဒိယိတွာ၊ ယူ၍။ တထေဝ၊ ထို့အတူသာလျှင်။ သုဒ္ဓကာဠကာနံ၊ သက်သက်မည်းကုန်သော။ ဧဠကလောမာနံ၊ သိုးမွေးတို့၏။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ ကာရာပေထ၊ ပြုစေကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ ။ပ။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်၊
ထောကံ ယေဝ၊ အနည်းငယ်သာလျှင်ဖြစ်သော။ ဩဒါတံ၊ ဖြူသော သိုးမွေးကို။ အန္တေ၊ အစွန်အဖျား၌။ အာဒိယိတွာ၊ ယူ၍။ တထေဝ၊ ထို့အတူသာလျှင်။ သုဒ္ဓကာဠကာနံ၊ သက်သက်မည်းကုန်သော။ ဧဠကလောမာနံ၊ သိုးမွေးတို့၏။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ ကာရာပေဿထ နာမ၊ ပြုစေကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၅၅၃။ “နဝံ၊ အသစ်ဖြစ်သော။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ ကာရယမာနေန၊ ပြုစေလိုသော။ ဘိက္ခုနာ ပန၊ ရဟန်းသည်ကား။ သုဒ္ဓကာဠကာနံ၊ သက်သက်မည်းကုန်သော။ ဧဠကလောမာနံ၊ သိုးမွေးတို့၏။ ဒွေဘာဂါ၊ နှစ်ဖို့တို့ကို။ အာဒါတဗ္ဗာ၊ ယူအပ်ကုန်၏။ ဩဒါတာနံ၊ ဖြူကုန်သော သိုးမွေးတို့၏။ တတိယံ၊ သုံးခုမြောက်သော အဖို့ကို။ အာဒါတဗ္ဗံ၊ ယူအပ်၏။ ဂေါစရိယာနံ၊ ကြောင်ကုန်သော သိုးမွေးတို့၏။ စတုတ္ထံ၊ လေးခုမြောက်သော အဖို့ကို။ အာဒါတဗ္ဗံ၊ ယူအပ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သုဒ္ဓကာဠကာနံ၊ သက်သက်မည်းကုန်သော။ ဧဠကလောမာနံ၊ သိုးမွေးတို့၏။ ဒွေ ဘာဂေ၊ နှစ်ဖို့တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဩဒါတာနံ၊ ဖြူကုန်သော သိုးမွေးတို့၏။ တတိယံ၊ သုံးခုမြောက်သော အဖို့ကိုလည်းကောင်း။ ဂေါစရိယာနံ၊ ကြောင်ကုန်သော သိုးမွေးတို့၏။ စတုတ္ထံ၊ လေးခုမြောက်သော အဖို့ကိုလည်းကောင်း။ အနာဒါ အနာဒါယ၊ မယူမူ၍။ နဝံ၊ အသစ်ဖြစ်သော။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ စေ ကာရာပေယျ၊ အကယ်၍ ပြုစေငြားအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၅၅၄။ နဝံ နာမ၊ နဝံမည်သည်ကား။ ကရဏံ၊ ပြုခြင်းကို။ ဥပါဒါယ၊ စွဲ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
သန္ထတံ နာမ၊ သန္ထတ မည်သည်ကား။ သန္ထရိတွာ၊ ဖြန့်ခင်း၍။ ကတံ၊ ပြုအပ်သည်။ အဝါယိမံ၊ မရက်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ကာရယမာနေနာတိ၊ ကာရယမာနေန- ဟူသည်ကား။ ကရောန္တော ဝါ၊ မိမိပြုသည်မူလည်း ဖြစ်စေ။ ကာရာပေန္တော ဝါ၊ သူတစ်ပါးကို ပြုစေသည်မူလည်း ဖြစ်စေ။
ဒွေ ဘာဂါ သုဒ္ဓကာဠကာနံ ဧဠကလောမာနံ အာဒါတဗ္ဗာတိ၊ ဒွေ ဘာဂါ သုဒ္ဓကာဠကာနံ ဧဠကလောမာနံ အာဒါတဗ္ဗာ- ဟူသည်ကား။ ဓာရယိတွာ၊ ချိန်၍။ ဒွေ တုလာ၊ နှစ်ချိန်တို့ကို။ အာဒါတဗ္ဗာ၊ ယူအပ်ကုန်၏။
တတိယံ ဩဒါတာနန္တိ၊ တတိယံ ဩဒါတာနံ- ဟူသည်ကား။ ဩဒါတာနံ၊ ဖြူကုန်သော သိုးမွေးတို့၏။ တုလံ၊ တစ်ချိန်ကို။
စတုတ္ထံ ဂေါစရိယာနန္တိ၊ စတုတ္ထံ ဂေါစရိယာနံ- ဟူသည်ကား။ ဂေါစရိယာနံ၊ ကြောင်ကုန်သော သိုးမွေးတို့၏။ တုလံ၊ တစ်ချိန်ကို။
အနာဒါ စေ ဘိက္ခု ဒွေ ဘာဂေ သုဒ္ဓကာဠကာနံ ဧဠကလောမာနံ တတိယံ ဩဒါတာနံ စတုတ္ထံ ဂေါစရိယာနန္တိ၊ အနာဒါ စေ ဘိက္ခု ဒွေ ဘာဂေ သုဒ္ဓကာဠကာနံ ဧဠကလောမာနံ တတိယံ ဩဒါတာနံ စတုတ္ထံ ဂေါစရိယာနံ- ဟူသည်ကား။ သုဒ္ဓကာဠကာနံ၊ သက်သက် မည်းကုန်သော။ ဧဠကလောမာနံ၊ သိုးမွေးတို့၏။ ဒွေ တုလေ၊ နှစ်ချိန်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဩဒါ တာနံ၊ ဖြူကုန်သော သိုးမွေးတို့၏။ တုလံ၊ တစ်ချိန်ကိုလည်းကောင်း။ ဂေါစရိယာနံ၊ ကြောင်ကုန်သော သိုးမွေးတို့၏။ တုလံ၊ တစ်ချိန်ကိုလည်းကောင်း။ အနာဒိယိတွာ၊ မယူမူ၍။ နဝံ၊ အသစ်ဖြစ်သော။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ ကရောတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း ပြုအံ့။ ကာရာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ပြုစေအံ့။ ပယောဂေ၊ လုံ့လ၌။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ပဋိလာဘေန၊ ရခြင်းကြောင့်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ ဂဏဿ ဝါ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဣဒံ သန္ထတံ၊ ဤအခင်းကို။ သုဒ္ဓကာဠကာနံ၊ သက်သက်မည်းကုန်သော။ ဧဠကလောမာနံ၊ သိုးမွေးတို့၏။ ဒွေ တုလေ၊ နှစ်ချိန်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဩဒါတာနံ၊ ဖြူကုန်သော သိုးမွေးတို့၏။ တုလံ၊ တစ်ချိန်ကိုလည်းကောင်း။ ဂေါစရိယာနံ၊ ကြောင်ကုန်သော သိုးမွေးတို့၏။ တုလံ၊ တစ်ချိန်ကိုလည်းကောင်း။ အနာဒိယိတွာ၊ မယူမူ၍။ ကာရာပိတံ၊ ပြုစေအပ်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ သန္ထတံ၊ ဤအခင်းကို။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျုံ၊ ပေးကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ အာယသ္မတော၊ အရှင့်အား။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
၅၅၅။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို။ အတ္တနာ၊ မိမိကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့ကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့သည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို။ အတ္တနာ၊ မိမိကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့သည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့ကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
အညဿ၊ သူတစ်ပါး၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ကရောတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း ပြုအံ့။ ကာရာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ပြုစေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညေန၊ တစ်ပါးသော သူသည်။ ကတံ၊ ပြုအပ်သော အခင်းကို။ ပဋိလဘိတွာ၊ တစ်ဖန်ရ၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၅၅၆။ ဩဒါတာနံ၊ ဖြူကုန်သော သိုးမွေးတို့၏။ တုလံ၊ တစ်ချိန်ကိုလည်းကောင်း။ ဂေါစရိယာနံ၊ ကြောင်ကုန်သော သိုးမွေးတို့၏။ တုလံ၊ တစ်ချိန်ကိုလည်းကောင်း။ အာဒိယိတွာ၊ ယူ၍။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဩဒါတာနံ၊ ဖြူကုန်သော သိုးမွေးတို့၏။ ဗဟုတရံ၊ များသည်ထက် အများကိုလည်းကောင်း။ ဂေါစရိယာနံ၊ ကြောင်ကုန်သော သိုးမွေးတို့၏။ ဗဟုတရံ၊ များသည်ထက် အများကိုလည်းကောင်း။ အာဒိယိတွာ၊ ယူ၍။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဩဒါတာနံ၊ ဖြူကုန်သော သိုးမွေးတို့၏။ သုဒ္ဓံ၊ သက်သက်သော အဖြူကိုလည်းကောင်း။ ဂေါစရိယာနံ၊ ကြောင်ကုန်သော သိုးမွေးတို့၏။ သုဒ္ဓံ၊ သက်သက်သော အဖြူကိုလည်းကောင်း။ အာဒိယိတွာ၊ ယူ၍။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဝိတာနံ ဝါ၊ ဗိတာန်မျက်နှာကျက်ကိုလည်းကောင်း။ ဘူမတ္ထရဏံ ဝါ၊ မြေအခင်းကိုလည်းကောင်း။ သာဏိပါကာရံ ဝါ၊ ကန့်လန့်ကာကိုလည်းကောင်း။ ဘိသိံ ဝါ၊ ဘုံလျှိုကိုလည်းကောင်း။ ဗိဗ္ဗောဟနံ ဝါ၊ အုံးကိုလည်းကောင်း။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တတိယံ၊ သုံးခုမြောက်သော။ ဒွေဘာဂသိက္ခာပဒံ၊ ဒွေဘာဂသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၂-ကောသိယဝဂ်
၄-ဆဗ္ဗဿသိက္ခာပုဒ်
၅၅၇။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနုဝဿံ၊ နှစ်စဉ်နှစ်တိုင်း။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ ကာရာပေန္တိ၊ ပြုစေကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ဧဠကလောမာနိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ ဒေထ၊ လှူကုန်လော့။ ဧဠကလောမေဟိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ယာစနဗဟုလာ၊ တောင်းခြင်း များကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိညတ္တိဗဟုလာ၊ သိစေခြင်း များကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ကိံ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့ကုန်သနည်း။ ကိံ ခိယျန္တိ၊ အဘယ်သို့ ရှုတ်ချကုန်သနည်း။ ကိံ ဝိပါစေန္တိ၊ အဘယ်သို့ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သနည်း။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနုဝဿံ၊ နှစ်စဉ်နှစ်တိုင်း။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ ကာရာပေဿန္တိ နာမ၊ ပြုစေကုန်ဘိသနည်း။ ‘ဧဠကလောမာနိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ ဒေထ၊ လှူကုန်လော့။ ဧဠကလောမေဟိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယာစနဗဟုလာ၊ တောင်းခြင်း များကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိညတ္တိဗဟုလာ၊ သိစေခြင်း များကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရိဿန္တိ နာမ၊ နေကုန်ဘိသနည်း။ ယေသံ နော၊ အကြင်ငါတို့၏။ ဒါရကာ၊ သူငယ်တို့သည်။ ဥဟဒန္တိပိ၊ ကျင်ကြီးလည်း စွန့်ကုန်၏။ ဥမ္မိဟန္တိပိ၊ ကျင်ငယ်လည်း စွန့်ကုန်၏။ ဥန္ဒူရေဟိပိ၊ ကြွက်တို့သည်လည်း။ ခဇ္ဇန္တိ၊ ခဲအပ်ကုန်၏။ တေသံ အမှာကံ ပန၊ ထိုငါတို့သည်ကား။ သကိံ ကတာနိ၊ တစ်ကြိမ် ပြုအပ်ကုန်သော။ သန္ထတာနိ၊ အခင်းတို့သည်။ ပဉ္စပိ ဝဿာနိ၊ ငါးနှစ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဆပိ ဝဿာနိ၊ ခြောက်နှစ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ ပန သမဏာ၊ ဤရဟန်းတို့သည်ကား။ အနုဝဿံ၊ နှစ်စဉ်နှစ်တိုင်း။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ ကာရာပေန္တိ၊ ပြုစေကုန်၏။ ‘ဧဠကလောမာနိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ ဒေထ၊ လှူကုန်လော့။ ဧဠကလောမေဟိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယာစနဗဟုလာ၊ တောင်းခြင်း များကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိညတ္တိဗဟုလာ၊ သိစေခြင်း များကုန် သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။
ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်သော။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်သော။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သော။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ အလိုနည်းကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနုဝဿံ၊ နှစ်စဉ်နှစ်တိုင်း။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ ကာရာပေဿန္တိ နာမ၊ ပြုစေကုန်ဘိသနည်း။ ‘ဧဠကလောမာနိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ ဒေထ၊ လှူကုန်လော့။ ဧဠကလောမေဟိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယာစနဗဟုလာ၊ တောင်းခြင်း များကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိညတ္တိဗဟုလာ၊ သိစေခြင်း များကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရိဿန္တိ နာမ၊ နေကုန်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား ဧတမတ္ထံ- ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနုဝဿံ၊ နှစ်စဉ်နှစ်တိုင်း။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ ကာရာပေန္တိ၊ ပြုစေကုန်၏။ ဧဠကလောမာနိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ ဒေထ၊ လှူကုန်လော့။ ဧဠကလောမေဟိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယာစနဗဟုလာ၊ တောင်းခြင်း များကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိညတ္တိဗဟုလာ၊ သိစေခြင်း များကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။“ဘဂဝါ- မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော၊
ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တေ မောဃပုရိသာ၊ ထိုမဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့သည်။ အနုဝဿံ၊ နှစ်စဉ်နှစ်တိုင်း။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ ကာရာပေဿန္တိနာမ၊ ပြုစေကုန်ဘိသနည်း။ “ဧဠကလောမာနိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ ဒေထ၊ လှူကုန်လော့။ ဧဠကလောမေဟိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ယာစနဗဟုလာ၊ တောင်းခြင်း များကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိညတ္တိဗဟုလာ၊ သိစေခြင်း များကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရိဿန္တိ နာမ၊ နေကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၅၅၈။ “ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ နဝံ၊ အသစ်ဖြစ်သော။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ ကာရာပေတွာ၊ ပြုစေ၍။ ဆဗ္ဗဿာနိ၊ ခြောက်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဓာရေတဗ္ဗံ၊ ဆောင်အပ်၏။ ဆန္နံ ဝဿာနံ၊ ခြောက်နှစ်တို့၏။ ဩရေန၊ အတွင်း၌။ တံ သန္ထတံ၊ ထိုအခင်းကို။ ဝိဿဇ္ဇေတွာ ဝါ၊ စွန့်၍လည်းကောင်း။ အဝိဿဇ္ဇေတွာ ဝါ၊ မစွန့်မူ၍လည်းကောင်း။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ နဝံ၊ အသစ်ဖြစ်သော။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ ကာရာပေယျ၊ ပြုစေငြားအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒဉ္စ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကိုလည်း။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၅၅၉။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ကောသမ္ဗိယံ၊ ကောသမ္ဗီပြည်၌။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉာတကာ၊ ဆွေမျိုးတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ “ဘဒန္တော၊ အရှင်ကောင်းသည်။ အာဂစ္ဆတု၊ ကြွလာတော်မူစေသတည်း။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဥပဋ္ဌဟိဿာမ၊ လုပ်ကျွေးကုန်အံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ ပါဟေသုံ၊ စေလွှတ်ကုန်၏။ ဘိက္ခူပိ၊ ရဟန်းတို့သည်လည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဂစ္ဆ၊ သွားလော့။ ဉာတကာ၊ ဆွေမျိုးတို့သည်။ တံ၊ သင့်ကို။ ဥပဋ္ဌဟိဿန္တိ၊ လုပ်ကျွေးကုန်လတ္တံ့၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ကိံ အာဟ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ‘ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ နဝံ၊ အသစ်ဖြစ်သော။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ ကာရာပေတွာ၊ ပြုစေ၍။ ဆဗ္ဗဿာနိ၊ ခြောက်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဓာရေတဗ္ဗံ၊ ဆောင်အပ်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်၏။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်လည်း။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ အာဒါယ၊ ဟူ၍။ ပက္ကမိတုံ၊ ဖဲသွားခြင်းငှာ။ န သက္ကောမိ၊ မစွမ်းနိုင်။ မယှဉ္စ၊ ငါ့အားလည်း။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ ဝိနာ၊ ကြဉ်၍။ ဖာသု၊ ချမ်းသာသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ န ဂမိဿာမိ၊ မသွားအံ့၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဂိလာနဿ၊ နာသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ သန္ထတသမ္မုတိံ၊ သန္ထတသမ္မုတိကို။ ဒါတုံ၊ ပေးခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဒါတဗ္ဗာ၊ ပေးအပ်၏။ ကိံ ဒါတဗ္ဗာ၊ အဘယ်သို့ ပေးအပ်သနည်း။ ဂိလာနေန၊ နာသော။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သံဃံ၊ သံဃာသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဧကံသံ ဧကသ္မိံ အံသေ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စမ္ပယ်တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဝုဍ္ဎာနံ၊ သီတင်းကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာသနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်ဖြစ်၍။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ပက္ကမိတုံ၊ ဖဲသွားခြင်းငှာ။ န သက္ကောမိ၊ မစွမ်းနိုင်။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သော အဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ သန္ထတသမ္မုတိံ၊ သန္ထတသမ္မုတိကို။ ယာစာမိ၊ တောင်း၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ယာစိတဗ္ဗာ၊ တောင်းအပ်၏။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ယာစိတဗ္ဗာ၊ တောင်းအပ်၏။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း-
၅၆၀။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်ဖြစ်၍။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ပက္ကမိတုံ၊ ဖဲသွားခြင်းငှာ။ န သက္ကောတိ၊ မစွမ်းနိုင်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ သန္ထတသမ္မုတိံ၊ သန္ထတသမ္မုတိကို။ ယာစတိ၊ တောင်း၏။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါ ရှိသော ကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ သန္ထတသမ္မုတိံ၊ သန္ထတသမ္မုတိကို။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည် ရှိသော။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်ဖြစ်၍။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ပက္ကမိတုံ၊ ဖဲသွားခြင်းငှာ။ န သက္ကောတိ၊ မစွမ်းနိုင်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ သန္ထတသမ္မုတိံ၊ သန္ထတသမ္မုတိကို။ ယာစတိ၊ တောင်း၏။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ သန္ထတသမ္မုတိံ၊ သန္ထတသမ္မုတိကို။ ဒေတိ၊ ပေး၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ သန္ထတသမ္မုတိယာ၊ သန္ထတသမ္မုတိကို။ ဒါနံ၊ ပေးခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင်အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ သန္ထတသမ္မုတိ၊ သန္ထတသမ္မုတိကို။ ဒိန္နာ၊ ပေးအပ်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤနှစ်သက်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗာ၊ ပေးအပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၅၆၁။ “ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ နဝံ၊ အသစ်ဖြစ်သော။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ ကာရာပေတွာ၊ ပြုစေ၍။ ဆဗ္ဗဿာနိ၊ ခြောက်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဓာရေတဗ္ဗံ၊ ဆောင်အပ်၏။ ဆန္နံ ဝဿာနံ၊ ခြောက်နှစ်တို့၏။ ဩရေန၊ အတွင်း၌။ တံ သန္ထတံ၊ ထိုအခင်းကို။ ဝိဿဇ္ဇေတွာ ဝါ၊ စွန့်၍လည်းကောင်း။ အဝိဿဇ္ဇေတွာ ဝါ၊ မစွန့်မူ၍လည်းကောင်း။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ နဝံ၊ အသစ်ဖြစ်သော။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာ၊ သမ္မုတိရသော ရဟန်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ စေ ကာရာပေယျ၊ အကယ်၍ ပြုစေငြားအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၅၆၂။ နဝံ နာမ၊ နဝံ မည်သည်ကား။ ကရဏံ၊ ပြုခြင်းကို။ ဥပါဒါယ၊ စွဲ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
သန္ထတံ နာမ၊ သန္ထတ မည်သည်ကား။ သန္ထရိတွာ၊ ဖြန့်ခင်း၍။ ကတံ၊ ပြုအပ်သည်။ အဝါယိမံ၊ မရက်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ကာရာပေတွာတိ၊ ကာရာပေတွာ- ဟူသည်ကား။ ကရိတွာ ဝါ၊ မိမိပြု၍လည်းကောင်း။ ကာရာပေတွာ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကို ပြုစေ၍လည်းကောင်း။
ဆဗ္ဗဿာနိ ဓာရေတဗ္ဗန္တိ၊ ဆဗ္ဗဿာနိ ဓာရေတဗ္ဗံ- ဟူသည်ကား။ ဆဗ္ဗဿပရမတာ ဆဗ္ဗဿပရမတာယ၊ ခြောက်နှစ်အတိုင်းအရှည်ဖြင့်။ ဓာရေတဗ္ဗံ၊ ဆောင်အပ်၏။
ဩရေန စေ ဆန္နံ ဝဿာနန္တိ၊ ဩရေန စေ ဆန္နံ ဝဿာနံ။ဟူသည်ကား။ ဦနကဆဗ္ဗဿာနိ၊ ယုတ်သော ခြောက်နှစ်တို့ပတ်လုံး။
တံ သန္ထတံ ဝိဿဇ္ဇေတွာတိ၊ တံ သန္ထတံ ဝိဿဇ္ဇေတွာ- ဟူသည်ကား။ အညေသံ၊ တစ်ပါးသော သူတို့အား။ ဒတွာ၊ ပေး၍။
အဝိဿဇ္ဇေတွာတိ၊ အဝိဿဇ္ဇေတွာ- ဟူသည်ကား။ ကဿစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော သူအား။ န ဒတွာ၊ မပေးမူ၍။
အညတြ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာတိ၊ အညတြ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာ- ဟူသည်ကား။ ဘိက္ခုသမ္မုတိံ၊ သမ္မုတိရသော ရဟန်းကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ နဝံ၊ အသစ်ဖြစ်သော။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ ကရောတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း ပြုအံ့။ ကာရာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ပြုစေအံ့။ ပယောဂေ၊ လုံ့လ၌။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ပဋိလာဘေန၊ ရခြင်းကြောင့်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ ဂဏဿ ဝါ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဣဒံ သန္ထတံ၊ ဤအခင်းကို။ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာ၊ သမ္မုတိရသော ရဟန်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဦနကဆဗ္ဗဿာနိ၊ ယုတ်သော ခြောက်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ကာရာပိတံ၊ ပြုစေအပ်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ သန္ထတံ၊ ဤအခင်းကို။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျုံ၊ ပေးကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ အာယသ္မတော၊ အရှင့်အား။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
၅၆၃။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို။ အတ္တနာ၊ မိမိကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့ကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော၊
ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့သည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို။ အတ္တနာ၊ မိမိကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့သည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့ကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
၅၆၄။ ဆဗ္ဗဿာနိ၊ ခြောက်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အတိရေကဆဗ္ဗဿာနိ၊ ခြောက်နှစ်တို့ထက် အလွန်။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော သူ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ကရောတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း ပြုအံ့။ ကာရာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ပြုစေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အညေန၊ တစ်ပါးသော သူသည်။ ကတံ၊ ပြုအပ်သော အခင်းကို။ ပဋိလဘိတွာ၊ ရ၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဝိတာနံ ဝါ၊ ဗိတာန်မျက်နှာကျက်ကိုလည်းကောင်း။ ဘူမတ္ထရဏံ ဝါ၊ မြေအခင်းကိုလည်းကောင်း။ သာဏိပါကာရံ ဝါ၊ ကန့်လန့်ကာကိုလည်းကောင်း။ ဘိသိံ ဝါ၊ ဘုံလျှိုကိုလည်းကောင်း။ ဗိဗ္ဗောဟနံ ဝါ၊ အုံးကိုလည်းကောင်း။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာ၊ သမ္မုတိရသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
စတုတ္ထံ၊ လေးခုမြောက်သော။ ဆဗ္ဗဿသိက္ခာပဒံ၊ ဆဗ္ဗဿသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၂-ကောသိယဝဂ်
၅-နိသီဒနသန္ထတသိက္ခာပုဒ်
၅၆၅။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ တေမာသံ၊ ဝါတွင်းသုံးလပတ်လုံး။ ပဋိသလ္လီယိတုံ၊ ကိန်းအောင်းခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။ ဧကေန၊ တစ်ယောက်သော။ ပိဏ္ဍပါတနီဟာရကေန၊ ဆွမ်းဆောင်သူကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ကေနစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော သူသည်။ ဥပသင်္ကမိတဗ္ဗော၊ ကပ်အပ်သည်။ န အမှိ၊ မဖြစ်လို၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ ကောင်းပါပြီ။ ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ပဋိဿုဏိတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ ဧကေန၊ တစ်ယောက်သော။ ပိဏ္ဍပါတနီဟာရကေန၊ ဆွမ်းဆောင်သော သူကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော ရဟန်းသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ န ဥပသင်္ကမတိ၊ မကပ်။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သာဝတ္ထိယာ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တေမာသံ၊ ဝါတွင်းသုံးလပတ်လုံး။ ပဋိသလ္လီယိတုံ၊ ကိန်းအောင်းခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧကေန၊ တစ်ယောက်သော။ ပိဏ္ဍပါတနီဟာရကေန၊ ဆွမ်းဆောင်သော သူကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ကေနစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော သူသည်။ န ဥပသင်္ကမိတဗ္ဗော၊ မကပ်အပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဥပသင်္ကမတိ၊ ကပ်အံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်ကို။ ဒေသာပေတဗ္ဗော၊ ဒေသနာကြားစေအပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ကတိကာ၊ ကတိဝတ်ကို။ ကတာ၊ ပြုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဝင်္ဂန္တပုတ္တော၊ ဝင်္ဂန္တပုဏ္ဏား၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပသေနော၊ အရှင်ဥပသေနသည်။ သပရိသော၊ ပရိသတ်နှင့်တကွ။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဘဂဝန္တာနံ၊ ဘုန်းတော်ကြီးကုန်သော။ ဗုဒ္ဓါနံ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့၏။ အာဂန္တုကေဟိ၊ ဧည့်သည်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ယံ ပဋိသမ္မောဒိတုံ ယံ ပဋိသမ္မောဒနံ၊ အကြင်ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟောခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧတံ ပဋိသမ္မောဒနံ၊ ဤသို့ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟောခြင်းသည်။ အာစိဏ္ဏံ ခေါ ပန၊ အလေ့အကျက်တော်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နံ ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ ဝင်္ဂန္တပုတ္တံ၊ ဝင်္ဂန္တပုဏ္ဏား၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဥပသေနံ၊ အရှင်ဥပသေနကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဥပသေန၊ ဥပသေန။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ဝေါ၊ သင်တို့အား။ ခမနီယံ၊ ခံ့ကျန်းပါ၏လော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ယာပနီယံ၊ မျှတပါ၏လော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ အပ္ပကိလမထေန၊ မပင်ပန်းသဖြင့်။ အဒ္ဓါနံ၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့။ အာဂတာ၊ လာရကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏လော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခမနီယံ၊ ခံ့ကျန်းပါ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယာပနီယံ၊ မျှတပါ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ အပ္ပကိလမထေန စ၊ မပင်ပန်းသဖြင့်လည်း။ အဒ္ဓါနံ၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့။ အာဂတာ၊ လာခဲ့ရပါကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။
တေန ခေါ ပနသမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဝင်္ဂန္တပုတ္တဿ၊ ဝင်္ဂန္တပုဏ္ဏား၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မတော ဥပသေနဿ၊ အရှင်ဥပသေန၏။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကော၊ အတူနေ တပည့်ဖြစ်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ အဝိဒူရေ၊ မနီးမဝေးသော အရပ်၌။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌၊
ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တေ၊ သင်၏။ ပံသုကူလာနိ၊ ပံ့သကူသင်္ကန်းတို့သည်။ မနာပါနိ၊ နှစ်သက်ဖွယ် ရှိကုန်၏၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ပံသုကူလာနိ၊ ပံ့သကူသင်္ကန်းတို့ကို။ န ခေါ မနာပါနိ၊ မနှစ်သက်အပ်ကုန်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တွံ ပန၊ သင်သည်ကား။ ပံသုကူလိကော၊ ပံ့သကူသင်္ကန်းကို ဆောင်သနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဥပဇ္ဈာယော၊ ဥပဇ္ဈာယ်သည်။ ပံသုကူလိကော၊ ပံသုကူသင်္ကန်းကို ဆောင်၏။ ဧဝံ၊ ဤဥပဇ္ဈာယ်၏အတူ။ အဟံပိ၊ အကျွန်ုပ်သည်လည်း။ ပံသကူလိကော၊ ပံ့သကူသင်္ကန်းကို ဆောင်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝင်္ဂန္တပုတ္တံ၊ ဝင်္ဂန္တပုဏ္ဏား၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဥပသေနံ၊ အရှင်ဥပသေနကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဥပသေန၊ ဥပသေန။ တေ၊ သင်၏။ အယံ ပရိသာ၊ ဤပရိသတ်သည်။ ပါသာဒိကာ ခေါ၊ ကြည်ညိုဖွယ် ရှိသည်သာတည်း။ ဥပသေန၊ ဥပသေန။ ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ပရိသံ၊ ပရိသတ်ကို။ ဝိနေသိ၊ ဆုံးမသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဥပသမ္ပဒံ၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို။ ယာစတိ၊ တောင်း၏။ တံ၊ ထိုသူကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏။ ကိံ ဝဒါမိ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အဟံ ခေါ၊ ငါသည်ကား။ အာရညိကော၊ အရညကင်ဓုတင်ကို ဆောက်တည်၏။ ပိဏ္ဍပါတိကော၊ ပိဏ္ဍပါတ်ဓုတင်ကို ဆောက်တည်၏။ ပံသုကူလိကော၊ ပံ့သကူဓုတင်ကို ဆောက်တည်၏။ တွံပိ၊ သင်သည်လည်း။ အာရညိကော၊ အရညကင်ဓုတင်ကို ဆောက်တည်သည်။ ပိဏ္ဍပါတိကော၊ ပိဏ္ဍပါတ်ဓုတင်ကို ဆောက်တည်သည်။ ပံသကူလိကော၊ ပံသုကူဓုတင်ကို ဆောက်တည်သည်။ သစေ ဘဝိဿသိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ အဟံ၊ ငါသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ ဥပသမ္ပာဒေဿာမိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သစေ ပဋိဿုဏာတိ၊ အကယ်၍ ဝန်ခံအံ့။ ဥပသမ္ပာဒေမိ၊ ပဉ္စင်းခံ၏။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ နော စေ ပဋိဿုဏာတိ၊ အကယ်၍ ဝန်မခံအံ့။ န ဥပသမ္ပာဒေမိ၊ ပဉ္စင်းမခံ။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ နိဿယံ၊ နိဿရည်းကို။ ယာစတိ၊ တောင်း၏။ တံ၊ ထိုသူကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏။ ကိံ ဝဒါမိ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အဟံ ခေါ၊ ငါသည်ကား။ အာရညိကော၊ အရညကင်ဓုတင်ကို ဆောက်တည်၏။ ပိဏ္ဍပါတိကော၊ ပိဏ္ဍပါတ်ဓုတင်ကို ဆောက်တည်၏။ ပံသုကူလိကော၊ ပံ့သကူဓုတင်ကို ဆောက်တည်၏။ တွံပိ၊ သင်သည်လည်း။ အာရညိကော၊ အရညကင်ဓုတင်ကို ဆောက်တည်သည်။ ပိဏ္ဍပါတိကော၊ ပိဏ္ဍပါတ်ဓုတင်ကို ဆောက်တည်သည်။ ပံသုကူလိကော၊ ပံ့သကူဓုတင်ကို ဆောက်တည်သည်။ သစေ ဘဝိဿသိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ အဟံ၊ ငါသည်။ တေ၊ သင့်အား။ နိဿယံ၊ နိဿရည်းကို။ ဒဿာမိ၊ ပေးအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သစေ ပဋိဿုဏာတိ၊ အကယ်၍ ဝန်ခံအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဝန်ခံသည်ရှိသော်။ နိဿယံ၊ နိဿရည်းကို။ ဒေမိ၊ ပေး၏။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ နော စေ ပဋိဿုဏာတိ၊ အကယ်၍ ဝန်မခံအံ့။ နိဿယံ၊ နိဿရည်းကို။ န ဒေမိ၊ မပေး။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပရိသံ၊ ပရိသတ်ကို။ ဝိနေမိ၊ ဆုံးမပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။
“ဥပသေန၊ ဥပသေန။ သာဓု သာဓု၊ ကောင်း၏ ကောင်း၏။ ဥပသေန၊ ဥပသေန။ သာဓု ခေါ၊ ကောင်းစွာသာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ပရိသံ၊ ပရိသတ်ကို။ ဝိနေသိ၊ ဆုံးမ၏။ ဥပသေန၊ ဥပသေန။ တွံ၊ သင်သည်။ သာဝတ္ထိယာ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ကတိကံ၊ ကတိကဝတ်ကို။ ဇာနာသိ ပန၊ သိ၏လော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သာဝတ္ထိယာ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ကတိကံ၊ ကတိကဝတ်ကို။ န ခေါ ဇာနာမိ၊ မသိပါ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဥပသေန၊ ဥပသေန။ သာဝတ္ထိယာ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ‘အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တေမာသံ၊ ဝါတွင်းသုံးလပတ်လုံး။ ပဋိသလ္လီယိတုံ၊ ကိန်းအောင်းခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧကေန၊ တစ်ယောက်သော။ ပိဏ္ဍပါတနီဟာရကေန၊ ဆွမ်းဆောင်သော သူကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ကေနစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော သူသည်။ န ဥပသင်္ကမိတဗ္ဗော၊ မကပ်အပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဥပသင်္ကမတိ၊ ကပ်အံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်ကို။ ဒေသာပေတဗ္ဗော၊ ဒေသနာကြားစေအပ်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ကတိကာ၊ ကတိကဝတ်ကို။ ကတာ၊ ပြုအပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သာဝတ္ထိယာ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ သကာယ၊ မိမိတို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ကတိကာယ၊ ကတိကဝတ်ဖြင့်။ ပညာယိဿတိ၊ ထင်ရှားလတ္တံ့။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ အပညတ္တံ၊ မပညတ်အပ်သည်ကို။ န ပညပေဿာမ၊ မပညတ်ကုန်အံ့။ ပညတ္တံ ဝါ၊ ပညတ်အပ်သည်ကိုလည်း။ န သမုစ္ဆိန္ဒိဿာမ၊ မဖြတ်ကုန်အံ့။ ယထာပညတ္တေသု၊ ပညတ်တော်မူတိုင်းကုန်သော။ သိက္ခာပဒေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သမာဒါယ၊ ဆောက်တည်၍။ ဝတ္တိဿာမ၊ ကျင့်ကုန်အံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဥပသေန၊ ဥပသေန။ သာဓု သာဓု၊ ကောင်း၏ ကောင်း၏။ အပညတ္တံ၊ မပညတ်အပ်သေးသည်ကို။ န ပညပေတဗ္ဗံ၊ မပညတ်အပ်။ ပညတ္တံ ဝါ၊ ပညတ်အပ်ပြီးသည်ကိုလည်း။ န သမုစ္ဆိန္ဒိတဗ္ဗံ၊ မဖြတ်အပ်။ ယထာပညတ္တေသု၊ ပညတ်တော်မူတိုင်းကုန်သော။ သိက္ခာပဒေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သမာဒါယ၊ ဆောက်တည်၍။ ဝတ္တိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။ ဥပသေန၊ ဥပသေန။ “ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အာရညိကာ၊ အရညကင်ဓုတင်ကို ဆောက်တည်ကုန်၏။ ပိဏ္ဍပါတိကာ၊ ပိဏ္ဍပါတ်ဓုတင်ကို ဆောက်တည်ကုန်၏။ ပံသုကူလိကာ၊ ပံ့သကူဓုတင်ကို ဆောက်တည်ကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ယထာသုခံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ ဥပသင်္ကမန္တု၊ ကပ်စေကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၅၆၆။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဗဟိဒွါရကောဋ္ဌကေ၊ တံခါးမုခ်၏အပ၌။ “မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဝင်္ဂန္တပုတ္တံ၊ ဝင်္ဂန္တပုဏ္ဏား၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဥပသေနံ၊ အရှင်ဥပသေနကို။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်ကို၊
ဒေသာပေဿာမ၊ ဒေသနာကြားစေကုန်အံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဌိတာ၊ တည်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဝင်္ဂန္တပုတ္တော၊ ဝင်္ဂန္တပုဏ္ဏား၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပသေနော၊ အရှင်ဥပသေနသည်။ သပရိသော၊ ပရိသတ်နှင့်တကွ။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လက်ယာရစ်လည်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲသွား၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဝင်္ဂန္တပုတ္တံ၊ ဝင်္ဂန္တပုဏ္ဏား၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဥပသေနံ၊ အရှင်ဥပသေနကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အာဝုသော ဥပသေန၊ ငါ့ရှင် ဥပသေန။ တွံ၊ သင်သည်။ သာဝတ္ထိယာ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ကတိကံ၊ ကတိကဝတ်ကို။ ဇာနာသိ၊ သိ၏လော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဘဂဝါပိ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်လည်း။ မံ၊ ငါ့ကို။ ‘ဥပသေန၊ ဥပသေန။ တွံ၊ သင်သည်။ သာဝတ္ထိယာ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ကတိကံ၊ ကတိကဝတ်ကို။ ဇာနာသိ ပန၊ သိ၏လော။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သာဝတ္ထိယာ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ကတိကံ၊ ကတိကဝတ်ကို။ န ခေါ ဇာနာမိ၊ မသိပါ။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ‘ဥပသေန၊ ဥပသေန။ သာဝတ္ထိယာ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တေမာသံ၊ ဝါတွင်းသုံးလပတ်လုံး။ ပဋိသလ္လီယိတုံ၊ ကိန်းအောင်းခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧကေန၊ တစ်ယောက်သော။ ပိဏ္ဍပါတနီဟာရကေန၊ ဆွမ်းဆောင်သောသူကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ကေနစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော သူသည်။ န ဥပသင်္ကမိတဗ္ဗော၊ မကပ်အပ်။ ယော ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဥပသင်္ကမတိ၊ ကပ်အံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်ကို။ ဒေသာပေတဗ္ဗော၊ ဒေသနာကြားစေအပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ကတိကာ၊ ကတိကဝတ်ကို။ ကတာ၊ ပြုအပ်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ‘ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သာဝတ္ထိယာ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ သကာယ၊ မိမိတို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ကတိကာယ၊ ကတိကဝတ်ဖြင့်။ ပညာယိဿတိ၊ ထင်ရှားလတ္တံ့။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ အပညတ္တံ၊ မပညတ်အပ်သေးသည်ကို။ န ပညပေဿာမ၊ မပညတ်ကုန်အံ့။ ပညတ္တံ ဝါ၊ ပညတ်အပ်ပြီးသည်ကိုလည်း။ န သမုစ္ဆိန္ဒိဿာမ၊ မဖြတ်ကုန်အံ့။ ယထာပညတ္တေသု၊ ပညတ်တော်မူတိုင်းကုန်သော။ သိက္ခာပဒေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သမာဒါယ၊ ဆောက်တည်၍။ ဝတ္တိဿာမ၊ ကျင့်ကုန်အံ့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ‘ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အာရညိကာ၊ အရညကင်ဓုတင်ကို ဆောက်တည်ကုန်၏။ ပိဏ္ဍပါတိကာ၊ ပိဏ္ဍပါတ်ဓုတင်ကို ဆောက်တည်ကုန်၏။ ပံသုကူလိကာ၊ ပံ့သကူဓုတင်ကို ဆောက်တည်ကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ယထာသုခံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ ဥပသင်္ကမန္တု၊ ကပ်စေကုန်လော့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အနုညာတာ၊ ခွင့်ပြုတော်မူအပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ အာယသ္မာ ဥပသေနော၊ အရှင်ဥပသေနသည်။ “အပညတ္တံ၊ မပညတ်အပ်သေးသည်ကို။ န ပညပေတဗ္ဗံ၊ မပညတ်အပ်။ ပညတ္တံ ဝါ၊ ပညတ်အပ်ပြီးသည်ကိုလည်း။ န သမုစ္ဆိန္ဒိတဗ္ဗံ၊ မဖြတ်အပ်။ ယထာပညတ္တေသု၊ ပညတ်တော်မူတိုင်းကုန်သော။ သိက္ခာပဒေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သမာဒါယ၊ ဆောက်တည်၍။ ဝတ္တိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သစ္စံ ခေါ၊ မှန်သည်ကိုသာလျှင်။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ‘ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အာရညိကာ၊ အရညကင်ဓုတင်ကို ဆောက်တည်ကုန်၏။ ပိဏ္ဍပါတိကာ၊ ပိဏ္ဍပါတ်ဓုတင်ကို ဆောက်တည်ကုန်၏။ ပံသုကူလိကာ၊ ပံ့သကူဓုတင်ကို ဆောက်တည်ကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ယထာသုခံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ ဥပသင်္ကမန္တု၊ ကပ်စေကုန်လော့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အနုညာတာ ကိရ၊ ခွင့်ပြုတော်မူအပ်သတတ်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဒဿနံ၊ ဖူးမြင်ခြင်းကို။ ပိဟေန္တာ၊ တောင့်တကုန်သည်ဖြစ်၍။ သန္ထတာနိ၊ အခင်းတို့ကို။ ဥဇ္ဈိတွာ၊ စွန့်ပစ်ကုန်၍။ အာရညိကင်္ဂံ၊ အရညကင်ဓုတင်ကိုလည်းကောင်း။ ပိဏ္ဍပါတိကင်္ဂံ၊ ပိဏ္ဍပါတ်ဓုတင်ကိုလည်းကောင်း။ ပံသုကူလိကင်္ဂံ၊ ပံ့သကူဓုတင်ကိုလည်းကောင်း။ သမာဒိယိံသု၊ ဆောက်တည်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သမ္ဗဟုလေဟိ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သေနာသနစာရိကံ၊ ကျောင်းစဉ်ဒေသစာရီကို။ အာဟိဏ္ဍန္တော၊ လှည့်လည်သည်ရှိသော်။ တဟံ တဟံ၊ ထိုထိုအရပ်၌။ ဥဇ္ဈိတာနိ၊ စွန့်ပစ်အပ်ကုန်သော။ သန္ထတာနိ၊ အခင်းတို့ကို။ အဒ္ဒသ၊ မြင်တော်မူ၏။ ပဿိတွာ၊ မြင်တော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဟံ တဟံ၊ ထိုထိုအရပ်၌။ ဥဇ္ဈိတာနိ၊ စွန့်ပစ်အပ်ကုန်သော။ ဣမာနိ သန္ထတာနိ၊ ဤအခင်းတို့သည်။ ကဿ၊ အဘယ်သူ၏။ သန္ထတာနိ၊ အခင်းတို့နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ သံဃသုဋ္ဌုတာယ၊ သံဃာ၏ ကောင်း၏ဟု ဝန်ခံခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သံဃဖာသုတာယ၊ သံဃာ၏ ချမ်းသာခြင်း အကျိုးငှာလည်းကောင်း၊ ။ပ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ အတ္ထဝသေ၊ အကျိုးထူးတို့ကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညပေဿာမိ၊ ပညတ်တော်မူအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၅၆၇။ “နိသီဒနသန္ထတံ၊ နိသီဒိုင်အခင်းကို။ ကာရယမာနေန၊ ပြုစေလိုသော။ ဘိက္ခုနာ ပန၊ ရဟန်းသည်ကား။ ပုရာဏသန္ထတဿ၊ အခင်းဟောင်း၏။ သာမန္တာ၊ တစ်ဖက်အစွန်းမှ။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏကရဏာယ၊ အဆင်းပျက်ခြင်းကို ပြုခြင်းငှာ။ သုဂတဝိဒတ္ထိ၊ မြတ်စွာဘုရား၏ လက်သန်းအထွာတော်ကို။ အာဒါတဗ္ဗာ၊ ယူအပ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပုရာဏသန္ထတဿ၊ အခင်းဟောင်း၏။ သာမန္တာ၊ တစ်ဖက်အစွန်းမှ။ သုဂတဝိဒတ္ထိံ၊ မြတ်စွာဘုရား၏ လက်သန်းအထွာတော်ကို။ အနာဒါ အနာဒါယ၊ မယူမူ၍။ နဝံ၊ အသစ်ဖြစ်သော။ နိသီဒနသန္ထတံ၊ နိသီဒိုင်အခင်းကို။ စေ ကာရာပေယျ၊ အကယ်၍ ပြုစေငြားအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၅၆၈။ နိသီဒနံ နာမ၊ နိသီဒန မည်သည်ကား။ သဒသံ၊ အဆာရှိသော အခင်းကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
သန္ထတံ နာမ၊ သန္ထတ မည်သည်ကား။ သန္ထရိတွာ၊ ဖြန့်ခင်း၍။ ကတံ၊ ပြုအပ်သည်။ အဝါယိမံ၊ မရက်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ကာရယမာနေနာတိ၊ ကာရယမာနေန- ဟူသည်ကား။ ကရောန္တော ဝါ၊ မိမိပြုသည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ကာရာပေန္တော ဝါ၊ သူတစ်ပါးကို ပြုစေသည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။
ပုရာဏသန္ထတံ နာမ၊ ပုရာဏသန္ထတ မည်သည်ကား။ သကိံ၊ တစ်ကြိမ်။ နိဝတ္ထံပိ၊ ဝတ်ပြီးသော အခင်းသည်လည်းကောင်း။ သကိံ၊ တစ်ကြိမ်။ ပါရုတံပိ၊ ရုံပြီးသော အခင်းသည်လည်းကောင်း။ ပုရာဏသန္ထတံ နာမ၊ ပုရာဏသန္ထတ မည်၏။
သာမန္တာ သုဂတဝိဒတ္ထိ အာဒါတဗ္ဗာ ဒုဗ္ဗဏ္ဏကရဏာယာတိ၊ သာမန္တာ သုဂတဝိဒတ္ထိ အာဒါတဗ္ဗာ ဒုဗ္ဗဏ္ဏကရဏာယ- ဟူသည်ကား။ ထိရဘာဝါယ၊ မြဲမြံ ခိုင်ခံ့ခြင်းအကျိုးငှာ။ ဝဋ္ဋံ ဝါ၊ အလုံးကိုလည်းကောင်း။ စတုရဿံ ဝါ၊ လေးထောင့်ကိုလည်းကောင်း။ ဆိန္ဒိတွာ၊ ဖြတ်၍။ ဧကဒေသေ ဝါ၊ တစ်စိတ်၌လည်း။ သန္ထရိတဗ္ဗံ၊ ခင်းအပ်၏။ ဝိဇဋေတွာ ဝါ၊ ဖြေ၍လည်း။ သန္ထရိတဗ္ဗံ၊ ခင်းအပ်၏။
အနာဒါ စေ ဘိက္ခု ပုရာဏသန္ထတဿ သာမန္တာ သုဂတဝိဒတ္ထိန္တိ၊ အနာဒါ စေ ဘိက္ခု ပုရာဏသန္ထတဿ သာမန္တာ သုဂတဝိဒတ္ထိံ- ဟူသည်ကား။ ပုရာဏသန္ထတဿ၊ အခင်းဟောင်း၏။ သာမန္တာ၊ တစ်ဖက်အစွန်းမှ။ သုဂတဝိဒတ္ထိံ၊ မြတ်စွာဘုရား၏ လက်သန်းအထွာတော်ကို။ အနာဒိယိတွာ၊ မယူမူ၍။ နဝံ၊ အသစ်ဖြစ်သော။ နိသီဒနသန္ထတံ၊ နိသီဒိုင်အခင်းကို။ ကရောတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း ပြုအံ့။ ကာရာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ပြုစေအံ့။ ပယောဂေ၊ လုံ့လ၌။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ပဋိလာဘေန၊ ရခြင်းကြောင့်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ ဂဏဿ ဝါ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဣဒံ နိသီဒနသန္ထတံ၊ ဤနိသီဒိုင်အခင်းကို။ ပုရာဏသန္ထတဿ၊ အခင်းဟောင်း၏။ သာမန္တာ၊ တစ်ဖက်အစွန်းမှ။ သုဂတဝိဒတ္ထိံ၊ မြတ်စွာဘုရား၏ လက်သန်းအထွာတော်ကို။ အနာဒိယိတွာ၊ မယူမူ၍။ ကာရာပိတံ၊ ပြုစေအပ်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ နိသီဒနသန္ထတံ၊ ဤနိသီဒိုင်အခင်းကို။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျုံ၊ ပေးကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ အာယသ္မတော၊ အရှင်အား။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
၅၆၉။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို။ အတ္တနာ၊ မိမိကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့ကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့သည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို။ အတ္တနာ၊ မိမိကို။ ပရိယောသာပေသိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့သည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့ကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
အညဿ၊ သူတစ်ပါး၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ကရောတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း ပြုအံ့။ ကာရာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ပြုစေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၅၇၀။ ပုရာဏသန္ထတဿ၊ အခင်းဟောင်း၏။ သာမန္တာ၊ တစ်ဖက်အစွန်းမှ။ သုဂတဝိဒတ္ထိံ၊ မြတ်စွာဘုရား၏ လက်သန်းအထွာတော်ကို။ အာဒိယိတွာ၊ ယူ၍။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အလဘန္တော၊ မရသည်ရှိသော်။ ထောကတရံ၊ အနည်းငယ်။ အာဒိယိတွာ၊ ယူ၍။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အလဘန္တော၊ မရသည်ရှိသော်။ အနာဒိယိတွာ၊ မယူမူ၍။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အညေန၊ တစ်ပါးသော သူသည်။ ကတံ၊ ပြုအပ်သော အခင်းကို။ ပဋိလဘိတွာ၊ ရ၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဝိတာနံ ဝါ၊ ဗိတာန်မျက်နှာကျက်ကိုလည်းကောင်း။ ဘူမတ္ထရဏံ ဝါ၊ မြေအခင်းကိုလည်းကောင်း။ သာဏိပါကာရံ ဝါ၊ ကန့်လန့်ကာကိုလည်းကောင်း။ ဘိသိံဝါ၊ ဘုံလျှိုကိုလည်းကောင်း။ ဗိဗ္ဗောဟနံ ဝါ၊ အုံးကိုလည်းကောင်း။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ပဉ္စမံ၊ ငါးခုမြောက်သော။ နိသီဒနသန္ထတသိက္ခာပဒံ၊ နိသီဒနသန္ထတသိက္ခာပုဒ် သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၂-ကောသိယဝဂ်
၆-ဧဠကလောမ သိက္ခာပုဒ်
၅၇၁။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ ကောသလေသု၊ ကောသလတိုင်းဖြစ်ကုန်သော။ ဇနပဒေ၊ ဇနပုဒ်၌။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ဂစ္ဆန္တဿ၊ သွားစဉ်။ အန္တရာမဂ္ဂေ၊ ခရီးအကြား၌။ ဧဠကလောမာနိ၊ သိုးမွေးတို့သည်။ ဥပ္ပဇ္ဇိံသု၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တာနိ ဧဠကလောမာနိ၊ ထိုသိုးမွေးတို့ကို။ ဥတ္တရာသင်္ဂေန၊ ကိုယ်ဝတ်ဖြင့်။ ဘဏ္ဍိကံ၊ အထုပ်ကို။ ဗန္ဓိတွာ၊ ဖွဲ့၍။ အဂမာသိ၊ သွား၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ ဥပ္ပဏ္ဍေသုံ၊ ပြက်ရယ်ပြုကုန်၏။ ကိံ ဥပ္ပဏ္ဍေသုံ၊ အဘယ်သို့ ပြက်ရယ်ပြုကုန်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ တေ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ ကိတ္တကေန၊ အဘယ်မျှလောက်သော အဖိုးဖြင့်။ ကီတာနိ၊ ဝယ်အပ်ကုန်သနည်း။ ကိတ္တကော၊ အဘယ်မျှလောက်သော။ ဥဒယော၊ အမြတ်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥပ္ပဏ္ဍေသုံ၊ ပြက်ရယ်ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တေဟိ မနုဿေဟိ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥပ္ပဏ္ဍိယမာနော၊ ပြက်ရယ်ပြုအပ်သည်ရှိသော်။ မင်္ကု၊ နှလုံးမသာယာသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ တာနိ ဧဠကလောမာနိ၊ ထိုသိုးမွေးတို့ကို။ ဌိတကောဝ၊ ရပ်လျက်သာလျှင်။ အာသုမ္ဘိ၊ ပစ်ချ၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဣမာနိ ဧဠကလောမာနိ၊ ဤသိုးမွေးတို့ကို။ ဌိတကောဝ၊ ရပ်လျက်သာလျှင်။ အာသုမ္ဘသိ၊ ပစ်ချဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ တထာ ဟိ ပန၊ ထိုသို့ဖြစ်သမျှ အကြောင်းအလုံးစုံကို အကုန်ငါဆိုအံ့။ အဟံ၊ ငါ့ကို။ ဣမေသံ ဧဠကလောမာနံ၊ ဤသိုးမွေးတို့၏။ ကာရဏာ၊ အကြောင်းကြောင့်။ မနုဿေဟိ၊ လူတို့သည်။ ဥပ္ပဏ္ဍိတော၊ ပြက်ရယ်ပြုအပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဣမာနိ ဧဠကလောမာနိ၊ ဤသိုးမွေးတို့ကို။ ကီ၀ ဒူရတော၊ အဘယ်မျှ ဝေးသော အရပ်မှ။ အာဟရိ ပန၊ ဆောင်ခဲ့သနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အတိရေကတိယောဇနံ၊ သုံးယူဇနာထက် အလွန်ဝေး၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ အလိုနည်းကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတိရေကတိယောဇနံ၊ သုံးယူဇနာထက် အလွန်ဝေးသော ခရီးကို။ ဧဠကလောမာနိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ အာဟရိဿတိ နာမ၊ ဆောင်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ အတိရေကတိယောဇနံ၊ သုံးယူဇနာထက် အလွန်ဝေးသော ခရီးကို။ ဧဠကလောမာနိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ အာဟရိ၊ ဆောင်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ ။ပ။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ အတိရေကတိယောဇနံ၊ သုံးယူဇနာထက် အလွန်ဝေးသော ခရီးကို။ ဧဠကလောမာနိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ အာဟရိဿသိ နာမ၊ ဆောင်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ အမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၅၇၂။ “ဘိက္ခုနော ပနေဝ၊ ရဟန်းသည်သာလျှင်။ အဒ္ဓါနပဋိပန္နဿ၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့။ မဂ္ဂပ္ပပဋိပန္နဿ၊ သွားစဉ်။ ဧဠကလောမာနိ၊ သိုးမွေးတို့သည်။ ဥပ္ပဇ္ဇေယျုံ၊ ဖြစ်ကုန်ငြားအံ့။ အာကင်္ခမာနေန၊ အလိုရှိသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗာနိ၊ ခံအပ်ကုန်၏။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ ခံပြီး၍။ တိယောဇနပရမံ၊ သုံးယူဇနာ အတိုင်းအရှည်။ သဟတ္ထာ၊ မိမိလက်ဖြင့်။ ဟာရကေ၊ ဆောင်သော သူသည်။ အသန္တေ၊ မရှိလတ်သော်။ ဟရိတဗ္ဗာနိ၊ ဆောင်အပ်ကုန်၏။ တတော၊ ထိုသုံးယူဇနာ အတိုင်းအရှည်ထက်။ ဥတ္တရိ၊ အလွန်။ ဟာရကေ၊ ဆောင်သောသူသည်။ အသန္တေပိ၊ မရှိသော်လည်း။ စေ ဟရေယျ၊ အကယ်၍ ဆောင်ငြားအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၅၇၃။ ဘိက္ခုနော ပနေ၀ အဒ္ဓါနမဂ္ဂပ္ပဋိပန္နဿာတိ၊ ဘိက္ခုနော ပနေ၀ အဒ္ဓါနမဂ္ဂပ္ပဋိပန္နဿ- ဟူသည်ကား။ ပန္ထံ၊ ခရီးသို့။ ဂစ္ဆန္တဿ၊ သွားစဉ်။
ဧဠကလောမာနိ ဥပ္ပဇ္ဇေယျုန္တိ၊ ဧဠကလောမာနိ ဥပ္ပဇ္ဇေယျုံ- ဟူသည်ကား။ သံဃတော ဝါ၊ သံဃာမှလည်းကောင်း။ ဂဏတော ဝါ၊ ဂိုဏ်းမှလည်းကောင်း။ ဉာတိတော ဝါ၊ ဆွေမျိုးမှလည်းကောင်း။ မိတ္တတော ဝါ၊ အဆွေခင်ပွန်းမှလည်းကောင်း။ ပံသုကူလံ ဝါ၊ ပံ့သကူသည်လည်းကောင်း။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဓနေန ဝါ၊ ဥစ္စာဖြင့်လည်းကောင်း။ ဥပ္ပဇ္ဇေယျုံ၊ ဖြစ်ကုန်ငြားအံ့။
အာကင်္ခမာနေနာတိ၊ အာကင်္ခမာနေန- ဟူသည်ကား။ ဣစ္ဆမာနေန၊ အလိုရှိသော ရဟန်းသည်။ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗာနိ၊ ခံအပ်ကုန်၏။
ပဋိဂ္ဂဟေတွာ တိယောဇနပရမံ သဟတ္ထာ ဟရိတဗ္ဗာနီတိ၊ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ တိယောဇနပရမံ သဟတ္ထာ ဟရိတဗ္ဗာနိ- ဟူသည်ကား။ တိယောဇနပရမတာ၊ သုံးယူဇနာ အတိုင်းအရှည်ရှိသည်၏ အဖြစ်ဖြင့်။ သဟတ္ထာ၊ မိမိလက်ဖြင့်။ ဟရိတဗ္ဗာနိ၊ ဆောင်အပ်ကုန်၏။
အသန္တေ ဟာရကေတိ၊ အသန္တေ ဟာရကေ- ဟူသည်ကား။ အညော၊ တစ်ပါးသော။ ဟာရကော၊ ဆောင်တတ်သော။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော။ ဣတ္ထီ ဝါ၊ မိန်းမသည်လည်းကောင်း။ ပုရိသော ဝါ၊ ယောကျ်ားသည်လည်းကောင်း။ ဂဟဋ္ဌော ဝါ၊ လူသည်လည်းကောင်း။ ပဗ္ဗဇိတော ဝါ၊ ရဟန်းသည်လည်းကောင်း။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။
တတော စေ ဥတ္တရိ ဟရေယျ အသန္တေပိ ဟာရကေတိ၊ တတော စေ ဥတ္တရိ ဟရေယျ အသန္တေပိ ဟာရကေ- ဟူသည်ကား။ ပဌမံ ပါဒံ၊ ရှေးဦးစွာသော ခြေလှမ်းကို။ တိယောဇနံ၊ သုံးယူဇနာကို။ အတိက္ကာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုတိယံ ပါဒံ၊ နှစ်ခုမြောက်သော ခြေလှမ်းကို။ အတိက္ကာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အန္တောတိယောဇနေ၊ သုံးယူဇနာ၏ အတွင်း၌။ ဌိတော၊ ရပ်လျက်။ ဗဟိတိယောဇနံ၊ သုံးယူဇနာ၏ အပ၌။ ပါတေတိ၊ ချအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော သူသည်။ ယာနေ ဝါ၊ ယာဉ်၌လည်းကောင်း။ ဘဏ္ဍေ ဝါ၊ ဘဏ္ဍာ၌လည်းကောင်း။ အဇာနန္တဿ၊ မသိစဉ်။ ပက္ခိပိတွာ၊ ထည့်၍။ တိယောဇနံ၊ သုံးယူဇနာကို။ အတိက္ကာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယာနိ၊ စွန့်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ ဂဏဿ ဝါ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗာနိ၊ စွန့်အပ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗာနိ၊ စွန့်အပ်ကုန်၏။ ကိံ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗာနိ၊ အဘယ်သို့ စွန့်အပ်ကုန်သနည်း၊ ။ပ။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဣမာနိ ဧဠကလောမာနိ၊ ဤသိုးမွေးတို့ကို။ တိယောဇနံ၊ သုံးယူဇနာကို။ အတိက္ကာမိတာနိ၊ လွန်စေအပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယာနိ၊ စွန့်အပ်ကုန်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမာနိ ဧဠကလောမာနိ၊ ဤသိုးမွေးတို့ကို။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗာနိ၊ စွန့်အပ်ကုန်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျုံ၊ ပေးကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ အာယသ္မတော၊ အရှင့်အား။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
၅၇၄။ အတိရေကတိယောဇနေ၊ သုံးယူဇနာကို လွန်သည်၌။ အတိရေကသညီ၊ လွန်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အတိက္ကာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အတိရေကတိယောဇနေ၊ သုံးယူဇနာကို လွန်သည်၌။ ဝေမတိ ကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ အတိက္ကာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အတိရေကတိယောဇနေ၊ သုံးယူဇနာကို လွန်သည်၌။ ဦနကသညီ၊ ယုတ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အတိက္ကာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
ဦနကတိယောဇနေ၊ သုံးယူဇနာအောက် ယုတ်သည်၌။ အတိရေကသညီ၊ လွန်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အတိက္ကာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဦနကတိယောဇနေ၊ သုံးယူဇနာအောက် ယုတ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ အတိက္ကာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ ဒုက္တဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဦနကတိယောဇနေ၊ သုံးယူဇနာအောက် ယုတ်သည်၌။ ဦနကသညီ၊ ယုတ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဟရတိ၊ ဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၅၇၅။ တိယောဇနံ၊ သုံးယူဇနာရှိသော အရပ်သို့။ ဟရတိ၊ ဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဦနကတိယောဇနံ၊ သုံးယူဇနာ မပြည့်သော အရပ်သို့။ ဟရတိ၊ ဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ တိယောဇနံ၊ သုံးယူဇနာရှိသော အရပ်သို့။ ဟရတိပိ၊ အသွားလည်း ဆောင်အံ့။ ပစ္စာဟရတိပိ၊ အပြန်လည်း ဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ တိယောဇနံ၊ သုံးယူဇနာရှိသော အရပ်သို့။ ဝါသာဓိပ္ပါယော၊ နေလိုသည်ဖြစ်၍။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ တတော၊ ထိုအရပ်မှ။ ပရံ၊ ပြင်ပသို့။ ဟရတိ၊ ဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အစ္ဆိန္နံ၊ ခိုးသူ လုယက်သည်ကို။ ပဋိလဘိတွာ၊ ရ၍။ ဟရတိ၊ ဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ နိဿဋ္ဌံ၊ စွန့်အပ်ပြီးသည်ကို။ ပဋိလဘိတွာ၊ ရ၍။ ဟရတိ၊ ဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော သူကို။ ဟရာပေတိ၊ ဆောင်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ကတဘဏ္ဍံ၊ ပြုအပ်ပြီးသော ဘဏ္ဍာကို။ ဟရတိ၊ ဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ဆဋ္ဌံ၊ ခြောက်ခုမြောက်သော။ ဧဠကလောမသိက္ခာပဒံ၊ ဧဠကလောမသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၂-ကောသိယဝဂ်
၇-ဧဠကလောမဓောဝါပနသိက္ခာပုဒ်
၅၇၆။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သက္ကေသု၊ သက္ကတိုင်းတို့၌။ ကပိလဝတ္ထုသ္မိံ၊ ကပိလဝတ်ပြည်၌။ နိဂြောဓာရာမေ၊ နိဂြောဓာရုံကျောင်း၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းယောကျ်ားတို့သည်။ ဘိက္ခုနီဟိ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဧဠကလောမာနိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ ဓောဝါပေန္တိပိ၊ ဖွပ်လည်း ဖွပ်စေကုန်၏။ ရဇာပေန္တိပိ၊ ဆိုးလည်း ဆိုးစေကုန်၏။ ဝိဇဋာပေန္တိပိ၊ ဖြေလည်း ဖြေစေကုန်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဧဠကလောမာနိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ ဓောဝန္တိယော၊ ဖွပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ရဇန္တိယော၊ ဆိုးကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဇဋေန္တိယော၊ ဖြေကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဥဒ္ဒေသံ၊ ပါဠိသင်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ပရိပုစ္ဆံ၊ အဋ္ဌကထာ သင်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ အဓိသီလံ၊ အဓိသီလသိက္ခာကိုလည်းကောင်း။ အဓိစိတ္တံ၊ အဓိစိတ္တ သိက္ခာကိုလည်းကောင်း။ အဓိပညံ၊ အဓိပညာသိက္ခာကိုလည်းကောင်း။ ရိဉ္စန္တိ၊ ကင်းစေကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မဟာပဇာပတိ ဂေါတမီ၊ မဟာပဇာပတိ ဂေါတမီသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်လေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတံ ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ မဟာပဇာပတိံ ဂေါတမိံ၊ မဟာပဇာပတိ ဂေါတမီကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဂေါတမိ၊ မိထွေးတော် ဂေါတမီ။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပမတ္တာ၊ မမေ့မလျော့ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အာတာပိနိယော၊ ကိလေသာကို ပူပန်စေတတ်သော လုံ့လရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဟိတတ္တာ၊ နိဗ္ဗာန်သို့ စေလွှတ်အပ်သော စိတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကြကုန်၏လော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘိက္ခူနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့၏။ အပ္ပမာဒေါ၊ မမေ့မလျော့ခြင်းသည်။ ကုတော၊ အဘယ်မှာ ရှိအံ့နည်း။ အယျာ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ အရှင်ဆဗ္ဗဂ္ဂီတို့သည်။ ဘိက္ခူနီဟိ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဧဠကလောမာနိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ ဓောဝါပေန္တိပိ၊ ဖွပ်လည်း ဖွပ်စေကုန်၏။ ရဇာပေန္တိပိ၊ ဆိုးလည်း ဆိုးစေကုန်၏။ ဝိဇဋာပေန္တိပိ၊ ဖြေလည်း ဖြေစေကုန်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဧဠကလောမာနိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ ဓောဝန္တိယော၊ ဖွပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ရဇန္တိယော၊ ဆိုးကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဇဋေန္တိယော၊ ဖြေကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဥဒ္ဒေသံ၊ ပါဠိသင်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ပရိပုစ္ဆံ၊ အဋ္ဌကထာ သင်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ အဓိသီလံ၊ အဓိသီလ သိက္ခာကိုလည်းကောင်း။ အဓိစိတ္တံ၊ အဓိစိတ္တသိက္ခာကိုလည်းကောင်း။ အဓိပညံ၊ အဓိပညာ သိက္ခာပုဒ်ကိုလည်းကောင်း။ ရိဉ္စန္တိ၊ ကင်းစေကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မဟာပဇာပတိံ ဂေါတမိံ၊ မဟာပဇာပတိ ဂေါတမီကို။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿေသိ၊ ကောင်းစွာ ပြတော်မူ၏။ သမာဒပေသိ၊ ဆောက်တည်စေ၏။ သမုတ္တေဇေသိ၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေ၏။ သမ္ပဟံသေသိ၊ ကောင်းစွာ ရွှင်စေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မဟာပဇာပတိ ဂေါတမီ၊ မဟာပဇာပတိ ဂေါတမီသည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿိတာ၊ ကောင်းစွာ ပြအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ သမာဒပိတာ၊ ဆောက်တည်စေအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ သမုတ္တေဇိတာ၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေ အပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ သမ္ပဟံသိတာ၊ ကောင်းစွာ ရွှင်စေအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လက်ယာရစ်လည်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲသွား၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ သန္နိပါတာပေတွာ၊ စည်းဝေးစေ၍။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ကိံ ပဋိပုစ္ဆိ၊ အဘယ်သို့ မေးတော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဘိက္ခုနီဟိ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဧဠကလောမာနိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ ဓောဝါပေထပိ၊ ဖွပ်လည်း ဖွပ်စေကုန်၏။ ရဇာပေထပိ၊ ဆိုးလည်း ဆိုးစေကုန်၏။ ဝိဇဋာပေထပိ၊ ဖြေလည်း ဖြေစေကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှာကံ၊ သင်တို့နှင့်။ ဉာတိကာယော၊ အဆွေတော်ကုန်သလော။ အညာတိကာယော၊ အဆွေမတော်ကုန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အညာတိကာယော၊ အဆွေမတော်ကုန်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ အညာတကာ၊ အဆွေမတော်သော သူတို့သည်။ အညာတိကာနံ၊ အဆွေမတော်ကုန်သော ရဟန်းမိန်းမတို့အား။ ပတိရူပံ ဝါ၊ သင့်တင့်သည်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပတိရူပံ ဝါ၊ မသင့်တင့်သည်ကိုလည်းကောင်း။ ပါသာဒိကံ ဝါ၊ ကြည်ညိုသည်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပါသာဒိကံ ဝါ၊ မကြည်ညိုသည်ကိုလည်းကောင်း။ န ဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ တတ္ထ၊ ထိုသို့ မသိဘဲလျက်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အညာတိကာဟိ၊ အဆွေမတော်ကုန်သော။ ဘိက္ခုနီဟိ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဧဠကလောမာနိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ ဓောဝါပေဿထပိ နာမ၊ ဖွပ်လည်း ဖွပ်စေကုန်ဘိသနည်း။ ရဇာပေဿထပိ နာမ၊ ဆိုးလည်း ဆိုးစေကုန်ဘိသနည်း။ ဝိဇဋာပေဿထပိ နာမ၊ ဖြေလည်း ဖြေစေကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၅၇၇။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ ဧဠကလောမာနိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ ဓောဝါပေယျ ဝါ၊ ဖွပ်မူလည်း ဖွပ်စေငြားအံ့။ ရဇာပေယျ ဝါ၊ ဆိုးမူလည်း ဆိုးစေငြားအံ့။ ဝိဇဋာပေယျ ဝါ၊ ဖြေမူလည်း ဖြေစေငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၅၇၈။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပန- ဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်၊ ။ပ။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား၊ ။ပ။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခု- ဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
အညာတိကာ နာမ၊ အညာတိကာ မည်သည်ကား။ မာတိတော ဝါ၊ အမိမှလည်းကောင်း။ ပိတိတော ဝါ၊ အဘမှလည်းကောင်း။ ယာ၀ သတ္တမာ ပိတာမဟယုဂါ၊ ခုနစ်ဆက်မြောက်သော ဘိုးဘေး အဆက်တိုင်အောင်။ အသမ္ဗဒ္ဓါ၊ မစပ်ကုန်သော သူတို့တည်း။
ဘိက္ခုနီ နာမ၊ ဘိက္ခုနီမည်သည်ကား။ ဥဘတောသံဃေ၊ နှစ်ပါးသော ရဟန်းယောကျ်ားသံဃာ ရဟန်းမိန်းမသံဃာ၌။ ဥပသမ္ပန္နာ၊ ပဉ္စင်းခံသော ရဟန်းမိန်းမတည်း။
ဓောဝ၊ ဖွပ်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓောတာနိ၊ ဖွပ်အပ်ကုန်ပြီးသည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယာနိ၊ စွန့်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ရဇ၊ ဆိုးလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ရတ္တာနိ၊ ဆိုးအပ်ကုန်ပြီးသည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယာနိ၊ စွန့်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဝိဇဋေဟိ၊ ဖြေလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိဇဋာနိ၊ ဖြေအပ်ကုန်ပြီးသည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယာနိ၊ စွန့်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ ဂဏဿ ဝါ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗာနိ၊ စွန့်အပ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗာနိ၊ စွန့်အပ်ကုန်၏။ ကိံ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗာနိ၊ အဘယ်သို့ စွန့်အပ်ကုန်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဣမာနိ ဧဠကလောမာနိ၊ ဤသိုးမွေးတို့ကို။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ ဓောဝါပိတာနိ၊ ဖွပ်စေအပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယာနိ၊ စွန့်အပ်ကုန်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမာနိ ဧဠကလောမာနိ၊ ဤသိုးမွေးတို့ကို။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗာနိ၊ စွန့်အပ်ကုန်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျုံ၊ ပေးကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ အာယသ္မတော၊ အရှင့်အား။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
၅၇၉။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော ရဟန်းမိန်းမ၌။ အညာတိကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧဠကလောမာနိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ ဓောဝါပေတိ၊ ဖွပ်စေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော ရဟန်းမိန်းမ၌။ အညာတိကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧဠကလောမာနိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ ဓောဝါပေတိ၊ ဖွပ်စေအံ့။ ရဇာပေတိ၊ ဆိုးစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ နိဿဂ္ဂိအာပတ်နှင့် တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော ရဟန်းမိန်းမ၌။ အညာတိကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧဠကလောမာနိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ ဓောဝါပေတိ၊ ဖွပ်စေအံ့။ ဝိဇဋာပေတိ၊ ဖြေစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ နိဿဂ္ဂိအာပတ်နှင့် တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော ရဟန်းမိန်းမ၌။ အညာတိကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧဠကလောမာနိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ ဓောဝါပေတိ၊ ဖွပ်စေအံ့။ ရဇာပေတိ၊ ဆိုးစေအံ့။ ဝိဇဋာပေတိ၊ ဖြေစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ နိဿဂ္ဂိအာပတ်နှင့် တကွ။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော ရဟန်းမိန်းမ၌။ အညာတိကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧဠကလောမာနိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ ရဇာပေတိ၊ ဆိုးစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော ရဟန်းမိန်းမ၌။ အညာတိကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧဠကလောမာနိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ ရဇာပေတိ၊ ဆိုးစေအံ့။ ဝိဇဋာပေတိ၊ ဖြေစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ နိဿဂ္ဂိအာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော ရဟန်းမိန်းမ၌။ အညာတိကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧဠကလောမာနိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ ရဇာပေတိ၊ ဆိုးစေအံ့။ ဓောဝါပေတိ၊ ဖွပ်စေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ နိဿဂ္ဂိအာပတ်နှင့် တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော ရဟန်းမိန်းမ၌။ အညာတိကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧဠကလောမာနိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ ရဇာပေတိ၊ ဆိုးစေအံ့။ ဝိဇဋာပေတိ၊ ဖြေစေအံ့။ ဓောဝါပေတိ၊ ဖွပ်စေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ နိဿဂ္ဂိအာပတ်နှင့် တကွ။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော ရဟန်းမိန်းမ၌။ အညာတိကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧဠကလောမာနိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ ဝိဇဋာပေတိ၊ ဖြေစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော ရဟန်းမိန်းမ၌။ အညာတိကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧဠကလောမာနိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ ဝိဇဋာပေတိ၊ ဖြေစေအံ့။ ဓောဝါပေတိ၊ ဖွပ်စေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ နိဿဂ္ဂိအာပတ်နှင့် တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော ရဟန်းမိန်းမ၌။ အညာတိကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧဠကလောမာနိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ ဝိဇဋာပေတိ၊ ဖြေစေအံ့။ ရဇာပေတိ၊ ဆိုးစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ နိဿဂ္ဂိအာပတ်နှင့် တကွ၊
ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော ရဟန်းမိန်းမ၌။ အညာတိကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧဠကလောမာနိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ ဝိဇဋာပေတိ၊ ဖြေစေအံ့။ ဓောဝါပေတိ၊ ဖွပ်စေအံ့။ ရဇာပေတိ၊ ဆိုးစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ နိဿဂ္ဂိအာပတ်နှင့် တကွ။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၅၈၀။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော ရဟန်းမိန်းမ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော ရဟန်းမိန်းမ၌။ ဉာတိကသညီ၊ ဆွေမျိုးတော်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ အညဿ၊ သူတစ်ပါး၏။ ဧဠကလောမာနိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ ဓောဝါပေတိ၊ ဖွပ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧကတောဥပသမ္ပန္နာယ၊ တစ်ဖက်သော ရဟန်းမိန်းမ၌ ပဉ္စင်းခံသော ရဟန်းမိန်းမကို။ ဓောဝါပေတိ၊ ဖွပ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉာတိကာယ၊ အဆွေတော်သော ရဟန်းမိန်းမ၌။ အညာတိကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဓောဝါပေတိ၊ ဖွပ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉာတိကာယ၊ အဆွေတော်သော ရဟန်းမိန်းမ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဓောဝါပေတိ၊ ဖွပ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉာတိကာယ၊ အဆွေတော်သော ရဟန်းမိန်းမ၌။ ဉာတိကသညီ၊ အဆွေတော်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဓောဝါပေတိ၊ ဖွပ်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၅၈၁။ ဉာတိကာယ၊ အဆွေတော်သော ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဓောဝန္တိယာ၊ ဖွပ်သည်ရှိသော်။ အညာတိကာ၊ အဆွေမတော်သော ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဒုတိယာ၊ အဖော်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အဝုတ္တာ၊ မဆိုအပ်ဘဲ။ ဓောဝတိ၊ ဖွပ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အဘုတ္တံ၊ မသုံးဆောင်အပ်သေးသော။ ကတဘဏ္ဍံ၊ ပြုအပ်ပြီးသော ဘဏ္ဍာကို။ ဓောဝါပေတိ၊ ဖွပ်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ သိက္ခမာနာယ၊ သိက္ခမာန်ကိုလည်းကောင်း။ သာမဏေရိယာ၊ သာမဏေမကိုလည်းကောင်း။ ဓောဝါပေတိ၊ ဖွပ်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
သတ္တမံ၊ ခုနစ်ခုမြောက်သော။ ဧဠကလောမဓောဝါပနသိက္ခာပဒံ၊ ဧဠကလောမဓောဝါပနသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၂-ကောသိယဝဂ်
၈-ရူပိယသိက္ခာပုဒ်
၅၈၂။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ကလန္ဒကနိဝါပေ၊ ရှဉ့်နက်တို့အား အစာပေး၍ ကျွေးမွေးရာ ဖြစ်သော။ ဝေဠုဝနေ၊ ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ကုလဿ၊ အမျိုး၏။ ကုလူပကော၊ အိမ်သို့ ကပ်တတ်သည်။ နိစ္စဘတ္တိကော၊ နိစ္စဘတ် ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မိံ ကုလေ၊ ထိုအမျိုး၌။ ယံ ခါဒနီယံ ဝါ၊ အကြင်ခဲဖွယ်သည်လည်းကောင်း။ ယံ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ အကြင်ဘောဇဉ်သည်လည်းကောင်း။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ တတော၊ ထိုခဲဖွယ်ဘောဇဉ်မှ။ သကျပုတ္တဿ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မတော ဥပနန္ဒဿ၊ အရှင်ဥပနန္ဒ၏။ ပဋိဝိသော၊ အဖို့ကို။ ဌပိယျတိ၊ ထားအပ်၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သာယံ၊ ညချမ်းအခါ၌။ တသ္မိံ ကုလေ၊ ထိုအမျိုး၌။ ယံ မံသံ၊ အကြင်အမဲသည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတော၊ ထိုအမဲမှ။ သကျပုတ္တဿ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မတော ဥပနန္ဒဿ၊ အရှင်ဥပနန္ဒ၏။ ပဋိဝိသော၊ အဖို့ကို။ ဌပိတော၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ ကုလဿ၊ ထိုအမျိုး၏။ ဒါရကော၊ သူငယ်သည်။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်၏။ ပစ္စူသသမယံ၊ မိုးသောက်သော အခါ၌။ ပစ္စုဋ္ဌာယ၊ စောစောထ၍။ “မေ၊ ငါ့အား။ မံသံ၊ အမဲကို။ ဒေထ၊ ပေးကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ရောဒတိ၊ ငို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ပဇာပတိံ၊ မယားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အယျဿ၊ အရှင်၏။ ပဋိဝိသံ၊ အဖို့ကို။ ဒါရကဿ၊ သူငယ်အား။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့။ အညံ၊ တစ်ပါးသော အမဲကို။ စေတာပေတွာ၊ ဝယ်၍။ အယျဿ၊ အရှင်အား။ ဒဿာမ၊ လှူကုန်အံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ ပုဗ္ဗဏှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ တံ ကုလံ၊ ထိုအမျိုးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအမျိုးရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ပညတ္တေ၊ ခင်းထားအပ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်ဥပနန္ဒရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ သကျပုတ္တံ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့် လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ သကျပုတ္တံ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော၊
အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဟိယျော ခေါ၊ ယမန်နေ့၌။ သာယံ၊ ညချမ်းအခါ၌။ မံသံ၊ အမဲသည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တတော၊ ထိုအမဲမှ။ အယျဿ၊ အရှင်၏။ ပဋိဝိသော၊ အဖို့ကို။ ဌပိတော၊ ထားအပ်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အယံ ဒါရကော၊ ဤသူငယ်သည်။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်၏။ ပစ္စူသသမယံ၊ မိုးသောက်သော အခါ၌။ ပစ္စုဋ္ဌာယ၊ စောစောထ၍။ ‘မေ၊ ငါ့အား။ မံသံ၊ အမဲကို။ ဒေထ၊ ပေးကုန်လော့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ရောဒတိ၊ ငို၏။ အယျဿ၊ အရှင်၏။ ပဋိဝိသော၊ အဖို့ကို။ ဒါရကဿ၊ သူငယ်အား။ ဒိန္နော၊ ပေးအပ်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ကဟာပဏေန၊ အသပြာဖြင့်။ ကိံ၊ အဘယ်ကို။ အာဟရိယျတု၊ ဆောင်အပ်စေလိုဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ လျှောက်အပ်သည်ရှိသော်။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ မေ၊ ငါ့အား။ ကဟာပဏော၊ အသပြာကို။ ပရိစ္စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အာမ ပရိစ္စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ လျှောက်အပ်သည်ရှိသော်။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ မေ၊ ငါ့အား။ တညေ၀ ကဟာပဏံ၊ ထိုအသပြာကိုသာလျှင်။ ဒေဟိ၊ လှူလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ သကျပုတ္တဿ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မတော ဥပနန္ဒဿ၊ အရှင်ဥပနန္ဒအား။ ကဟာပဏံ၊ အသပြာကို။ ဒတွာ၊ လှူ၍။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆို၏။ ကိံ ဥဇ္ဈာယတိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့သနည်း။ ကိံ ခိယျတိ၊ အဘယ်သို့ ရှုတ်ချသနည်း။ ကိံ ဝိပါစေတိ၊ အဘယ်သို့ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုသနည်း။ “မယံ၊ ငါတို့သည်။ ရူပိယံ၊ ရွှေငွေကို။ ပဋိဂ္ဂဏှာမ ယထေဝ၊ ခံကုန်သကဲ့သို့သာလျှင်။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ သမဏာ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ရူပိယံ၊ ရွှေငွေကို။ ပဋိဂ္ဂဏှန္တိ၊ ခံကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆို၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တဿ၊ ကဲ့ရဲ့သော။ ခိယျန္တ္တဿ၊ ရှုတ်ချသော။ ဝိပါစေန္တဿ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုသော။ တဿ ပုရိသဿ၊ ထိုယောကျ်ား၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ ရူပိယံ၊ ရွှေငွေကို။ ပဋိဂ္ဂဟေဿတိ နာမ၊ ခံဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ သကျပုတ္တံ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရေဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ပ။ “ဥပနန္ဒ၊ ဥပနန္ဒ။ တွံ၊ သင်သည်။ ရူပိယံ၊ ရွှေငွေကို။ ပဋိဂ္ဂဟေသိ၊ ခံ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ ။ပ။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ရူပိယံ၊ ရွှေငွေကို။ ပဋိဂ္ဂဟေဿသိ နာမ၊ ခံဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၅၈၃။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဇာတရူပရဇတံ၊ ရွှေငွေကို။ ဥဂ္ဂဏှေယျ ဝါ၊ မိမိမူလည်း ခံငြားအံ့။ ဥဂ္ဂဏှာပေယျ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ခံစေငြားအံ့။ ဥပနိက္ခိတ္တံ ဝါ၊ အနီး၌ ထားအပ်သည်ကိုလည်း။ သာဒိယေယျ၊ သာယာငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၅၈၄။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပန- ဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်၊ ။ပ။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား၊ ။ပ။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခု- ဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဇာတရူပံ နာမ၊ ဇာတရူပ မည်သည်ကား။ သတ္ထုဝဏ္ဏော၊ ဘုရားအဆင်းတော်နှင့် တူသော ရွှေကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
ရဇတံ နာမ၊ ရဇတ မည်သည်ကား။ ကဟာပဏော၊ အသပြာသည်လည်းကောင်း။ လောဟမာသကော၊ ကြေးသံဖြင့် ပြီးသော ပဲစေ့သည်လည်းကောင်း။ ဒါရုမာသကော၊ သစ်နှစ်ဖြင့် ပြီးသော ပဲစေ့သည်လည်းကောင်း။ စတုမာသကော၊ ချိပ်ဖြင့် ပြီးသော ပဲစေ့သည်လည်းကောင်း။ ယေ၊ အကြင်ဝတ္ထုတို့သည်။ ဝေါဟာရံ၊ ရောင်းဝယ်ခြင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုဝတ္ထုတို့သည်။ ရဇတံ နာမ၊ ရဇတ မည်၏။
ဥဂ္ဂဏှေယျာတိ၊ ဥဂ္ဂဏှေယျ- ဟူသည်ကား။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ ဂဏှာတိ၊ ခံအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
ဥဂ္ဂဏှာပေယျာတိ၊ ဥဂ္ဂဏှာပေယျ- ဟူသည်ကား။ အညံ၊ တစ်ပါးသော သူကို။ ဂါဟာပေတိ၊ ခံစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
ဥပနိက္ခိတ္တံ ဝါ သာဒိယေယျာတိ၊ ဥပနိက္ခိတ္တံ ဝါ သာဒိယေယျ- ဟူသည်ကား။ ဣဒံ၊ ဤရွှေငွေသည်။ အယျဿ၊ အရှင်အား။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥပနိက္ခိတ္တံ၊ အနီး၌ ထားအပ်သည်ကို။ သာဒိယတိ၊ သာယာအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃမဇ္ဈေ၊ သံဃာ၏ အလယ်၌။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ကိံ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ စွန့်အပ်သနည်း။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သံဃံ၊ သံဃာသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဧကံသံ ဧကသ္မိံ အံသေ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စံပယ် တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဝုဍ္ဎာနံ၊ သီတင်းကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာသနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ရူပိယံ၊ ရွှေငွေကို။ ပဋိဂ္ဂဟေသိံ၊ ခံယူပြီ။ ဣဒံ၊ ဤရွှေငွေကို။ မေ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ၊ ဤရွှေငွေကို။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ နိဿဇ္ဇိတွာ၊ စွန့်ပြီး၍။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်ကို။ ဒေသေတဗ္ဗာ၊ ဒေသနာကြားအပ်၏။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်ကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗာ၊ ခံအပ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုရွှေငွေကို စွန့်ရာအရပ်သို့။ အာရာမိကော ဝါ၊ အရံစောင့်သည်လည်းကောင်း။ ဥပါသကော ဝါ၊ ဥပါသကာသည်လည်းကောင်း။ သစေ အာဂစ္ဆတိ၊ အကယ်၍ လာအံ့။ သော၊ ထိုသူကို။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ ဣမံ၊ ဤရွှေငွေကို။ ဇာနာဟိ၊ သိလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ “ဣမိနာ၊ ဤရွှေငွေဖြင့်။ ကိံ၊ အဘယ်ဝတ္ထုကို။ အာဟရိယျတု၊ ဆောင်အပ်စေလိုဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သစေ ဘဏတိ၊ အကယ်၍ ဆိုအံ့။ “ဣမံ ဝါ ဣမံ ဝါ၊ ဤဝတ္ထု ဤဝတ္ထုကိုလည်း။ အာဟရ၊ ဆောင်ခဲ့လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဝတ္တဗ္ဗော၊ မဆိုအပ်။ ကပ္ပိယံ၊ အပ်သော။ သပ္ပိ ဝါ၊ ထောပတ်ကိုလည်းကောင်း။ တေလံ ဝါ၊ ဆီကိုလည်းကောင်း။ မဓု ဝါ၊ ပျားကိုလည်းကောင်း။ ဖာဏိတံ ဝါ၊ တင်လဲကိုလည်းကောင်း။ အာစိက္ခိတဗ္ဗံ၊ ကြားအပ်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ တေန၊ ထိုရွှေငွေဖြင့်။ ပရိဝတ္တေတွာ၊ လဲလှယ်၍။ ကပ္ပိယံ၊ အပ်သည်ကို။ သစေ အာဟရတိ၊ အကယ်၍ ဆောင်ခဲ့အံ့။ ရူပိယပဋိဂ္ဂါဟကံ၊ ရွှေငွေကို ခံသော ရဟန်းကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ သဗ္ဗေဟေဝ၊ အလုံးစုံသော ရဟန်းတို့သည်သာလျှင်။ ပရိဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ၊ သုံးဆောင်အပ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဧတံ၊ ဤလဲလှယ်၍ ဆောင်သော သူကို။ စေ လဘေထ၊ အကယ်၍ ရငြားအံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့ ရခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ လဘေထ၊ အကယ်၍ မရငြားအံ့။ သော၊ ထိုသူကို။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ ဣမံ၊ ဤရွှေငွေကို။ ဆဍ္ဍေဟိ၊ စွန့်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ သစေ ဆဍ္ဍေတိ၊ အကယ်၍ စွန့်အံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤစွန့်ခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေဆဍ္ဍေတိ၊ အကယ်၍ မစွန့်အံ့။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဆန္ဒာဂတိံ၊ ဆန္ဒာဂတိသို့။ န ဂစ္ဆေယျ၊ မလိုက်ရာ။ ဒေါသာဂတိံ၊ ဒေါသာဂတိသို့။ န ဂစ္ဆေယျ၊ မလိုက်ရာ။ မောဟာဂတိံ၊ မောဟာဂတိသို့။ န ဂစ္ဆေယျ၊ မလိုက်ရာ။ ဘယာဂတိံ၊ ဘယာဂတိသို့။ န ဂစ္ဆေယျ၊ မလိုက်ရာ။ ဆဍ္ဍိတာဆဍ္ဍိတဉ္စ၊ စွန့်အပ် မစွန့်အပ်သည်ကိုလည်း။ ဇာနေယျ၊ သိရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ ရူပိယဆဍ္ဍကော၊ ရွှေငွေကို စွန့်တတ်သော ရဟန်းဟူ၍။ သမ္မန္နိတဗ္ဗော၊ သမုတ်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ သမ္မန္နိတဗ္ဗော၊ သမုတ်အပ်၏။ ကိံ သမ္မန္နိတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သမုတ်အပ်သနည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ယာစိတဗ္ဗော၊ တောင်းအပ်၏။ ယာစိတွာ၊ တောင်းပြီး၍။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း-
၅၈၅။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ရူပိယဆဍ္ဍကံ၊ ရွှေငွေကို စွန့်တတ်သော ရဟန်းဟူ၍။ သမ္မန္နေယျ၊ သမုတ်ရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ရူပိယဆဍ္ဍကံ၊ ရွှေငွေကို စွန့်တတ်သော ရဟန်းဟူ၍။ သမ္မန္နတိ၊ သမုတ်၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းကို။ ရူပိယဆဍ္ဍကဿ၊ ရွှေငွေကို စွန့်တတ်သော ရဟန်းဟူ၍။ သမ္မုတိ၊ သမုတ်ခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင်အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ ဘာယျေ၊ ဆိုရာ၏။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ ရူပိယဆဍ္ဍကော၊ ရွှေငွေကို စွန့်တတ်သော ရဟန်းဟူ၍။ သမ္မတော၊ သမုတ်အပ်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤနှစ်သက်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္မန္နိတဗ္ဗော၊ သမုတ်အပ်၏။
သမ္မတေန၊ သမုတ်အပ်ပြီးသော။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ အနိမိတ္တံ၊ အမှတ်မရှိသည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပါတေတဗ္ဗံ၊ ကျစေအပ်၏။ နိမိတ္တံ၊ အမှတ်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ သစေ ပါတေတိ၊ အကယ်၍ ကျစေအံ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၅၈၆။ ရူပိယေ၊ ရွှေငွေ၌။ ရူပိယသညီ၊ ရွှေငွေဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ရူပိယံ၊ ရွှေငွေကို။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ခံအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ရူပိယေ၊ ရွှေငွေ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ရူပိယံ၊ ရွှေငွေကို။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ခံအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ရူပိယေ၊ ရွှေငွေ၌။ အရူပိယသညီ၊ ရွှေငွေ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ရူပိယံ၊ ရွှေငွေကို။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ခံအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
အရူပိယေ၊ ရွှေငွေ မဟုတ်သည်၌။ ရူပိယသညီ၊ ရွှေငွေဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အရူပိယေ၊ ရွှေငွေ မဟုတ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အရူပိယေ၊ ရွှေငွေ မဟုတ်သည်၌။ အရူပိယသညီ၊ ရွှေငွေ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ခံအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
အဇ္ဈာရာမေ ဝါ၊ အရံတွင်း၌လည်းကောင်း။ အဇ္ဈာဝသထေ ဝါ၊ တည်းခိုရာ ဇရပ်၏ အတွင်း၌လည်းကောင်း။ ဥဂ္ဂဟေတွာ ဝါ၊ မိမိကောက်ယူ၍လည်းကောင်း။ ဥဂ္ဂဟာပေတွာ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကို ကောက်ယူစေ၍လည်းကောင်း။ “ယဿ၊ အကြင်သူ၏။ သန္တကံ၊ ဥစ္စာသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ သော၊ ထိုဥစ္စာအရှင်သည်။ ဟရိဿတိ၊ ဆောင်လတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိက္ခိပတိ၊ ထားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
အဋ္ဌမံ၊ ရှစ်ခုမြောက်သော။ ရူပိယသိက္ခာပဒံ၊ ရူပိယသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၂-ကောသိယဝဂ်
၉-ရူပိယသံဝေါဟာရသိက္ခာပုဒ်
၅၈၇။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နာနပ္ပကာရံ၊ အထူးထူးအပြားပြားသော။ ရူပိယသံဝေါဟာရံ၊ ရွှေငွေဖြင့် ရောင်းဝယ်ခြင်းသို့။ သမာပဇ္ဇန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နာနပ္ပကာရကံ၊ အထူးထူးအပြားပြားသော။ ရူပိယသံဝေါဟာရံ၊ ရွှေငွေဖြင့် ရောင်းဝယ်ခြင်းသို့။ သမာပဇ္ဇိဿန္တိ နာမ၊ ရောက်ကုန်ဘိသနည်း။ ကာမဘောဂိနော၊ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကို ခံစားကုန်သော။ ဂိဟီ သေယျထာပိ၊ လူတို့ကဲ့သို့တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်သော။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်သော။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သော။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နာနပ္ပကာရကံ၊ အထူးထူးအပြားပြားသော။ ရူပိယသံဝေါဟာရံ၊ ရွှေငွေဖြင့် ရောင်းဝယ်ခြင်းသို့။ သမာပဇ္ဇိဿန္တိ နာမ၊ ရောက်ကုန်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ နာနပ္ပကာရကံ၊ အထူးထူးအပြားပြားသော။ ရူပိယသံဝေါဟာရံ၊ ရွှေငွေဖြင့် ရောင်းဝယ်ခြင်းသို့။ သမာပဇ္ဇထ၊ ရောက်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ ။ပ။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ နာနပ္ပကာရကံ၊ အထူးထူးအပြားပြားသော။ ရူပိယသံဝေါဟာရံ၊ ရွှေငွေဖြင့် ရောင်းဝယ်ခြင်းသို့။ သမာပဇ္ဇိဿထ နာမ၊ ရောက်ကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၅၈၈။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ နာနပ္ပကာရကံ၊ အထူးထူးအပြားပြားသော။ ရူပိယသံဝေါဟာရံ၊ ရွှေငွေဖြင့် ရောင်းဝယ်ခြင်းသို့။ သမာပဇ္ဇေယျ၊ ရောက်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၅၈၉။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပန- ဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်၊ ။ပ။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခု- ဟူသည်ကား၊ ။ပ။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤသူကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခု- ဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
ကတမ္ပိ၊ ပြုအပ်ပြီးသော ရွှေငွေသည်လည်းကောင်း။ အကတမ္ပိ၊ မပြုအပ်သေးသော ရွှေငွေသည်လည်းကောင်း။ ကတာကတမ္ပိ၊ ပြုလုပ်အပ်ပြီးသော ရွှေငွေ မပြုလုပ်အပ်သေးသော ရွှေငွေသည်လည်းကောင်း။ နာနပ္ပကာရကံ နာမ၊ နာနပ္ပကာရက မည်၏။ သီသူပဂံ၊ ဦးခေါင်း၌ ဆင်သော တန်ဆာသည်လည်းကောင်း။ ဂီဝူပဂံ၊ လည်၌ ဆင်သော တန်ဆာသည်လည်းကောင်း။ ဟတ္ထူပဂံ၊ လက်၌ ဆင်သော တန်ဆာသည်လည်းကောင်း။ ပါဒူပဂံ၊ ခြေ၌ ဆင်သော တန်ဆာသည်လည်းကောင်း။ ကဋူပဂံ၊ ခါး၌ ဆင်သော တန်ဆာသည်လည်းကောင်း။ ကတံ နာမ၊ ကတ မည်၏။ အကတံ နာမ၊ အကတ မည်သည်ကား။ ဃနကတံ၊ တစ်ခဲနက် ပြုအပ်သော ရွှေတုံးငွေတုံးကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ကတာကတံ နာမ၊ ကတာကတ မည်သည်ကား။ တဒုဘယံ၊ ထိုနှစ်ပါးစုံကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
သတ္ထုဝဏ္ဏော၊ ဘုရားအဆင်းတော်နှင့် တူသော ရွှေသည်လည်းကောင်း။ ကဟာပဏော၊ အသပြာသည်လည်းကောင်း။ လောဟမာသကော၊ ကြေးသံဖြင့် ပြီးသော ပဲစေ့သည်လည်းကောင်း။ ဒါရုမာသကော၊ သစ်နှစ်ဖြင့် ပြီးသော ပဲစေ့သည်လည်းကောင်း။ ဇတုမာသကော၊ ချိပ်ဖြင့် ပြီးသော ပဲစေ့သည်လည်းကောင်း။ ယေ၊ အကြင်ဝတ္ထုတို့သည်။ ဝေါဟာရံ၊ ရောင်းဝယ်ခြင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုဝတ္ထုတို့ သည်။ ရူပိယံ နာမ၊ ရူပိယ မည်၏။
သမာပဇ္ဇေယျာတိ၊ သမာပဇ္ဇေယျ- ဟူသည်ကား။ ကတေန၊ ပြုလုပ်ပြီးသော ရွှေငွေဖြင့်။ ကတံ၊ ပြုလုပ်ပြီးသော ရွှေငွေကို။ စေတာပေတိ၊ ဝယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ကတေန၊ ပြုလုပ်အပ်ပြီးသော ရွှေငွေဖြင့်။ အကတံ၊ မပြုလုပ်အပ်သေးသော ရွှေငွေကို။ စေတာပေတိ၊ ဝယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ကတေန၊ ပြုလုပ်အပ်ပြီးသော ရွှေငွေဖြင့်။ ကတာကတံ၊ ပြုလုပ်အပ်ပြီးသော ရွှေငွေ မပြုလုပ်အပ်သေးသော ရွှေငွေကို။ စေတာပေတိ၊ ဝယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အကတေန၊ မပြုလုပ်အပ်သေးသော ရွှေငွေဖြင့်။ ကတံ၊ ပြုလုပ်အပ်ပြီးသော ရွှေငွေကို။ စေတာပေတိ၊ ဝယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အကတေန၊ မပြုလုပ်အပ်သေးသော ရွှေငွေဖြင့်။ အကတံ၊ မပြုလုပ်အပ်သေးသော ရွှေငွေကို။ စေတာပေတိ၊ ဝယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အကတေန၊ မပြုလုပ်အပ်သေးသော ရွှေငွေဖြင့်။ ကတာကတံ၊ ပြုလုပ်အပ်ပြီးသော ရွှေငွေ မပြုလုပ်အပ်သေးသော ရွှေငွေကို။ စေတာပေတိ၊ ဝယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ကတာကတေန၊ ပြုလုပ်ပြီးသော ရွှေငွေ မပြုလုပ်အပ်သေးသော ရွှေငွေဖြင့်။ ကတံ၊ ပြုလုပ်အပ်ပြီးသော ရွှေငွေကို။ စေတာပေတိ၊ ဝယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ကတာကတေန၊ ပြုလုပ်အပ်ပြီးသော ရွှေငွေ မပြုလုပ်အပ်သေးသော ရွှေငွေဖြင့်။ အကတံ၊ မပြုလုပ်အပ်သေးသော ရွှေငွေကို။ စေတာပေတိ၊ ဝယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ကတာကတေန၊ ပြုလုပ်အပ်ပြီးသော ရွှေငွေ မပြုလုပ်အပ်သေးသော ရွှေငွေဖြင့်။ ကတာကတံ၊ ပြုလုပ်အပ်ပြီးသော ရွှေငွေ မပြုလုပ်အပ်သေးသော ရွှေငွေကို။ စေတာပေတိ၊ ဝယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
သံဃမဇ္ဈေ၊ သံဃာ၏ အလယ်၌။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ကိံ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ စွန့်အပ်သနည်း။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သံဃံ၊ သံဃာသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဧကံသံ ဧကသ္မိံ အံသေ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စမ္ပယ်တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဝုဍ္ဎာနံ၊ သီတင်းကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာသနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ နာနပ္ပကာရကံ၊ အထူးထူး အပြားအပြားသော။ ရူပိယသံဝေါဟာရံ၊ ရွှေငွေဖြင့် ရောင်းဝယ်ခြင်းသို့။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ရောက်ပြီ။ ဣဒံ၊ ဤရွှေငွေကို။ မေ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣဒံ၊ ဤရွှေငွေကို။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ နိဿဇ္ဇိတွာ၊ စွန့်ပြီး၍။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်ကို။ ဒေသေတဗ္ဗာ၊ ဒေသနာကြားအပ်၏။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်ကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗာ၊ ခံအပ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုရွှေငွေကို စွန့်ရာအရပ်သို့။ အာရာမိကော ဝါ၊ အရံစောင့်သည်လည်းကောင်း။ ဥပါသကော ဝါ၊ ဥပါသကာသည်လည်းကောင်း။ သစေ အာဂစ္ဆတိ၊ အကယ်၍ လာသည်ဖြစ်အံ့။ သော၊ ထိုသူကို။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ ဣမံ၊ ဤရွှေငွေကို။ ဇာနာဟိ၊ သိလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ “ဣမိနာ၊ ဤရွှေငွေဖြင့်။ ကိံ၊ အဘယ်ဝတ္ထုကို။ အာဟရိယျတု၊ ဆောင်အပ်စေလိုဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သစေ ဘဏတိ၊ အကယ်၍ ဆိုအံ့။ “ဣမံ ဝါ ဣမံ ဝါ၊ ဤဝတ္ထု ဤဝတ္ထုကိုလည်း။ အာဟရ၊ ဆောင်ခဲ့လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဝတ္တဗ္ဗော၊ မဆိုအပ်။ ကပ္ပိယံ၊ အပ်သော။ သပ္ပိ ဝါ၊ ထောပတ်ကိုလည်းကောင်း။ တေလံ ဝါ၊ ဆီကိုလည်းကောင်း။ မဓု ဝါ၊ ပျားကိုလည်းကောင်း။ ဖာဏိတံ ဝါ၊ တင်လဲကိုလည်းကောင်း။ အာစိက္ခိတဗ္ဗံ၊ ကြားအပ်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ တေန၊ ထိုရွှေငွေဖြင့်။ ပရိဝတ္တေတွာ၊ လဲလှယ်၍။ ကပ္ပိယံ၊ အပ်သည်ကို။ သစေ အာဟရတိ၊ အကယ်၍ ဆောင်ခဲ့အံ့။ ရူပိယစေတာပကံ၊ ရွှေငွေကို ဝယ်သော ရဟန်းကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ သဗ္ဗေဟေဝ၊ အလုံးစုံသော ရဟန်းတို့သည်သာလျှင်။ ပရိဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ၊ သုံးဆောင်အပ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ လဲလှယ်၍ ဆောင်သော သူကို။ စေ လဘေထ၊ အကယ်၍ ရသည်ဖြစ်အံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့ ရခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ လဘေထ၊ အကယ်၍ မရသည်ဖြစ်အံ့။ သော၊ ထိုသူကို။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ ဣမံ၊ ဤရွှေငွေကို။ ဆဍ္ဍေဟိ၊ စွန့်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ သစေ ဆဍ္ဍေတိ၊ အကယ်၍ စွန့်အံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့စွန့်ခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ ဆဍ္ဍေတိ၊ အကယ်၍ မစွန့်အံ့။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဆန္ဒာဂတိံ၊ ဆန္ဒာဂတိသို့။ န ဂစ္ဆေယျ၊ မလိုက်ရာ။ ဒေါသာဂတိံ၊ ဒေါသာဂတိသို့။ န ဂစ္ဆေယျ၊ မလိုက်ရာ။ မောဟာဂတိံ၊ မောဟာဂတိသို့။ န ဂစ္ဆေယျ၊ မလိုက်ရာ။ ဘယာဂတိံ၊ ဘယာဂတိသို့လည်း။ န ဂစ္ဆေယျ၊ မလိုက်ရာ။ ဆဍ္ဍိတာဆဍ္ဍိတဉ္စ၊ စွန့်အပ် မစွန့်အပ်သည်ကိုလည်း။ ဇာနေယျ၊ သိရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စတိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ ရူပိယဆဍ္ဍကော၊ ရွှေငွေကို စွန့်တတ်သော ရဟန်းဟူ၍။ သမ္မန္နိတဗ္ဗော၊ သမုတ်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ သမ္မန္နိတဗ္ဗော၊ သမုတ်အပ်၏။ ကိံ သမ္မန္နိတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သမုတ်အပ်သနည်း။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ ယာစိတဗ္ဗော၊ တောင်းအပ်၏။ ယာစိတွာ၊ တောင်းပြီး၍။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း-
၅၉၀။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ရူပိယဆဍ္ဍကံ၊ ရွှေငွေကို စွန့်တတ်သော ရဟန်းဟူ၍။ သမ္မန္နေယျ၊ သမုတ်ရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ရူပိယဆဍ္ဍကံ၊ ရွှေငွေကို စွန့်တတ်သော ရဟန်းဟူ၍။ သမ္မန္နတိ၊ သမုတ်၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းကို။ ရူပိယဆဍ္ဍကဿ၊ ရွှေငွေကို စွန့်တတ်သော ရဟန်းဟူ၍။ သမ္မုတိ၊ သမုတ်ခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သော အာယသ္မာ၊ ထိုအရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင်အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ ရူပိယဆဍ္ဍကော၊ ရွှေငွေကို စွန့်တတ်သော ရဟန်းဟူ၍။ သမ္မတော၊ သမုတ်အပ်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤနှစ်သက်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္မန္နိတဗ္ဗော၊ သမုတ်အပ်၏။
သမ္မတေန၊ သမုတ်အပ်ပြီးသော။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ အနိမိတ္တံ၊ အမှတ်မရှိသည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပါတေတဗ္ဗံ၊ ကျစေအပ်၏။ နိမိတ္တံ၊ အမှတ်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ သစေ ပါတေတိ၊ အကယ်၍ ကျစေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၅၉၁။ ရူပိယေ၊ ရွှေငွေ၌။ ရူပိယသညီ၊ ရွှေငွေဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ရူပိယံ၊ ရွှေငွေကို။ စေတာပေတိ၊ ဝယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ရူပိယေ၊ ရွှေငွေ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ရူပိယံ၊ ရွှေငွေကို။ စေတာပေတိ၊ ဝယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ရူပိယေ၊ ရွှေငွေ၌။ အရူပိယသညီ၊ ရွှေငွေ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ရူပိယံ၊ ရွှေငွေကို။ စေတာပေတိ၊ ဝယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အရူပိယေ၊ ရွှေငွေ မဟုတ်သည်၌။ ရူပိယသညီ၊ ရွှေငွေဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ရူပိယံ၊ ရွှေငွေကို။ စေတာပေတိ၊ ဝယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အရူပိယေ၊ ရွှေငွေ မဟုတ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ရူပိယံ၊ ရွှေငွေကို။ စေတာပေတိ၊ ဝယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အရူပိယေ၊ ရွှေငွေ မဟုတ်သည်၌။ အရူပိယသညီ၊ ရွေငွေ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ရူပိယံ၊ ရွှေငွေကို။ စေတာပေတိ၊ ဝယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
အရူပိယေ၊ ရွှေငွေ မဟုတ်သည်၌။ ရူပိယသညီ၊ ရွှေငွေဟု အမှတ်ရှိသည် ဖြစ်၍။ စေတာပေတိ၊ ဝယ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အရူပိယေ၊ ရွှေငွေ မဟုတ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ စေတာပေတိ၊ ဝယ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အရူပိယေ၊ ရွှေငွေ မဟုတ်သည်၌။ အရူပိယသညီ၊ ရွှေငွေ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စေတာပေတိ၊ ဝယ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၅၉၂။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
နဝမံ၊ ကိုးခုမြောက်သော။ ရူပိယသံဝေါဟာရသိက္ခာပဒံ၊ ရူပိယသံဝေါဟာရသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၂-ကောသိယဝဂ်
၁၀-ကယဝိက္ကယ သိက္ခာပုဒ်
၅၉၃။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ စီဝရကမ္မံ၊ သင်္ကန်းအမှုကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ ပဋ္ဋော၊ လိမ်မာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုဥပနန္ဒသည်။ ပဋပိလောတိကာနံ၊ ပုဆိုးကြမ်းတို့၏။ သင်္ဃာဋိံ၊ ဒုကုဋ်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ သုရတ္တံ၊ ကောင်းစွာ ဆိုးအပ်သည်ကို။ သုပရိကမ္မကတံ၊ ကောင်းစွာ အပြေအပြစ် ပြုအပ်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပါရုပိ၊ ရုံ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ပရိဗ္ဗာဇကော၊ ပရိဗိုဇ်သည်။ မဟဂ္ဃံ၊ အဖိုးများစွာ ထိုက်သော။ ပဋံ၊ ပုဆိုးကို။ ပါရုပိတွာ၊ ရုံ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်ဥပနန္ဒရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍၊
သကျပုတ္တံ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တေ၊ သင်၏။ အယံ သံဃာဋိ၊ ဤဒုကုဋ်သည်။ သုန္ဒရာ ခေါ၊ ကောင်းသည်သာလျှင်တည်း။ မေ၊ ငါ၏။ ပဋေန၊ ပုဆိုးဖြင့်။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဇာနာဟိ၊ သိလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အာမ ဇာနာမိ၊ သိ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဟန္ဒ၊ ယူလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ပရိဗ္ဗာဇကော၊ ထိုပရိဗိုဇ်သည်။ တံ သံဃာဋိံ၊ ထိုဒုကုဋ်ကို။ ပါရုပိတွာ၊ ရုံ၍။ ပရိဗ္ဗာဇကာရာမံ၊ ပရိဗိုဇ်အရံသို့။ အဂမာသိ၊ သွား၏။ ပရိဗ္ဗာဇကာ၊ ပရိဗိုဇ်တို့သည်။ တံ ပရိဗ္ဗာဇကံ၊ ထိုပရိဗိုဇ်ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တေ၊ သင်၏။ အယံ သံဃာဋိ၊ ဤဒုကုဋ်သည်။ သုန္ဒရာ ခေါ၊ ကောင်းသည်သာလျှင်တည်း။ တယာ၊ သင်သည်။ ကုတော၊ အဘယ်မှ။ လဒ္ဓါ၊ ရအပ်သနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ မေ၊ ငါ၏။ တေန ပဋေန၊ ထိုပုဆိုးဖြင့်။ ပရိဝတ္တိတာ၊ လဲလှယ်အပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တေ၊ သင်၏။ အယံ သံဃာဋိ၊ ဤဒုကုဋ်သည်။ ကတိဟိပိ၊ အဘယ်မျှသော ရက်ရှိသည်လည်း။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့နည်း။ တေ၊ သင်၏။ သော ယေဝ ပဋော၊ ထိုပုဆိုးသည်သာလျှင်။ ဝရော၊ မြတ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ပရိဗ္ဗာဇကော၊ ထိုပရိဗိုဇ်သည်။ “သစ္စံ ခေါ၊ မှန်သော စကားကိုသာလျှင်။ ပရိဗ္ဗာဇကာ၊ ပရိဗိုဇ်တို့သည်။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ မေ၊ ငါ၏။ အယံ သံဃာဋိ၊ ဤဒုကုဋ်သည်။ ကတိဟိပိ၊ အဘယ်မျှသော ရက်သည်လည်း။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့နည်း။ မေ၊ ငါ၏။ သော ယေဝ ပဋော၊ ထိုပုဆိုးသည်သာလျှင်။ ဝရော၊ မြတ်၏၊” ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်ဥပနန္ဒရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ သကျပုတ္တံ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥနပန္ဒကို။ “အာဝုသော၊ ငါရှင်။ တေ၊ သင်၏။ သံဃာဋိံ၊ ဒုကုဋ်ကို။ ဟန္ဒ၊ ယူလော့။ မေ၊ ငါ၏။ ပဋံ၊ ပုဆိုးကို။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တံ၊ သင့်ကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ‘အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဇာနာဟိ၊ သိလော့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တောနနု၊ ဆိုအပ်သည်မဟုတ်လော။ အဟံ၊ ငါသည်။ န ဒဿာမိ၊ မပေးအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ပရိဗ္ဗာဇကော၊ ထိုပရိဗိုဇ်သည်။ “ဂိဟီပိ နံ၊ လူပင်ဖြစ်ကုန်လျက်လည်း။ ဝိပ္ပဋိသာရိဿ၊ နှလုံးမသာယာသော။ ဂိဟိဿ၊ လူအား။ ဒေန္တိ နာမ၊ ပေးကုန်သေး၏။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းသည်။ ပဗ္ဗဇိတဿ၊ ရဟန်းအား။ ကိံ ပန၊ အဘယ့်ကြောင့်။ န ဒဿတိ နာမ၊ မပေးသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆို၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တဿ၊ ကဲ့ရဲ့သော။ ခိယျန္တဿ၊ ရှုတ်ချသော။ ဝိပါစေန္တဿ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုသော။ တဿ ပရိဗ္ဗာဇကဿ၊ ထိုပရိဗိုဇ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ ပရိဗ္ဗာဇကေန၊ ပရိဗိုဇ်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ကယဝိက္ကယံ၊ ဝယ်ခြင်း ရောင်းခြင်းသို့။ သမာပဇ္ဇိဿတိ နာမ၊ ရောက်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ သကျပုတ္တံ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏၊ ။ပ။ “ဥပနန္ဒ၊ ဥပနန္ဒ။ တွံ၊ သင်သည်။ ပရိဗ္ဗာဇကေန၊ ပရိဗိုဇ်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ကယဝိက္ကယံ၊ ဝယ်ခြင်း ရောင်းခြင်းသို့။ သမာပဇ္ဇသိ၊ ရောက်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ ။ပ။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ပရိဗ္ဗာဇကေန၊ ပရိဗိုဇ်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ကယဝိက္ကယံ၊ ဝယ်ခြင်း ရောင်းခြင်းသို့။ သမာပဇ္ဇိဿသိ နာမ၊ ရောက်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ၊ သိက္ခာပဒံ- ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၅၉၄။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ နာနပ္ပကာရကံ၊ အထူးထူးအပြားပြားသော။ ကယဝိက္ကယံ၊ ဝယ်ခြင်းရောင်းခြင်းသို့။ သမာပဇ္ဇေယျ၊ ရောက်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၅၉၅။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပန- ဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်၊ ။ပ။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခု- ဟူသည်ကား၊ ။ပ။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤသူကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခု- ဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
နာနပ္ပကာရကံ နာမ၊ နာနပ္ပကာရက- ဟူသည်ကား။ စီဝရပိဏ္ဍပါတသေနာသနဂိလာနပ္ပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရာ၊ သင်္ကန်းဆွမ်းကျောင်း အိပ်ရာနေရာ သူနာ၏ အထောက်အပံ့ အသက်၏ အရံအတားဖြစ်သော ဆေးသည်လည်းကောင်း။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားဖြင့်။ စုဏ္ဏပိဏ္ဍောပိ၊ ကသယ်မှုန့်ခဲသည်လည်းကောင်း။ ဒန္တကဋ္ဌံပိ၊ ဒန်ပူသည်လည်းကောင်း။ ဒသိကသုတ္တံပိ၊ မြိတ်ဆာချည်သည်လည်းကောင်း။ နာနပ္ပကာရကံ နာမ၊ နာနပ္ပကာရက မည်၏။
ကယဝိက္ကယံ သမာပဇ္ဇေယျာတိ၊ ကယဝိက္ကယံ သမာပဇ္ဇေယျ- ဟူသည်ကား။ “ဣမိနာ၊ ဤဝတ္ထုဖြင့်။ ဣမံ၊ ဤဝတ္ထုကို။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့။ ဣမိနာ၊ ဣမံ- ဤဝတ္ထုကို။ အာဟရ၊ ဆောင်ခဲ့လော့။ ဣမိနာ၊ ဤဝတ္ထုဖြင့်။ ဣမံ၊ ဤဝတ္ထုကို။ ပရိဝတ္တေဟိ၊ လဲလှယ်လော့။ ဣမိနာ၊ ဤဝတ္ထုဖြင့်။ ဣမံ၊ ဤဝတ္ထုကို။ စေတာပေဟိ၊ ဝယ်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဇ္ဈာစရတိ၊ လွန်ကျူး၍ ကျင့်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယတော၊ အကြင်အခါ၌။ ကယိတဉ္စ၊ ဝယ်အပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိက္ကယိတဉ္စ၊ ရောင်းအပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဘဏ္ဍံ၊ ဥစ္စာသည်။ ပရဟတ္ထဂတံ၊ သူတစ်ပါးလက်သို့ ရောက်အံ့။ ပရဘဏ္ဍံ၊ သူတစ်ပါး၏ ဥစ္စာသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဟတ္ထဂတံ၊ လက်သို့ ရောက်အံ့။ တတော၊ ထိုအခါ၌။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ ဂဏဿ ဝါ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ကိံ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ စွန့်အပ်သနည်း၊ ။ပ။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ နာနပ္ပကာရကံ၊ အထူးထူးအပြားပြားသော။ ကယဝိက္ကယံ၊ ဝယ်ခြင်း ရောင်းခြင်းသို့။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ရောက်ပြီ။ ဣဒံ၊ ဤဝတ္ထုကို။ မေ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ၊ ဤဝတ္ထုကို။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျုံ၊ ပေးကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ အာယသ္မတော၊ အရှင်အား။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
၅၉၆။ ကယဝိက္ကယေ၊ ဝယ်ခြင်း ရောင်းခြင်း၌။ ကာယဝိက္ကယသညီ၊ ဝယ်ခြင်း ရောင်းခြင်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စေတာပေတိ၊ ဝယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ကယဝိက္ကယေ၊ ဝယ်ခြင်း ရောင်းခြင်း၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ စေတာပေတိ၊ ဝယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ကယဝိက္ကယေ၊ ဝယ်ခြင်း ရောင်းခြင်း၌။ နကယဝိက္ကယသညီ၊ ဝယ်ခြင်း ရောင်းခြင်း မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စေတာပေတိ၊ ဝယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
နကယဝိက္ကယေ၊ ဝယ်ခြင်း ရောင်းခြင်း မဟုတ်သည်၌။ ကယဝိက္ကယသညီ၊ ဝယ်ခြင်းရောင်းခြင်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စေတာပေတိ၊ ဝယ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နကယဝိက္ကယေ၊ ဝယ်ခြင်း ရောင်းခြင်း မဟုတ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ စေတာပေတိ၊ ဝယ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နကယဝိက္ကယေ၊ ဝယ်ခြင်း ရောင်းခြင်း မဟုတ်သည်၌။ နကယဝိက္ကယသညီ၊ ဝယ်ခြင်း ရောင်းခြင်း မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စေတာပေတိ၊ ဝယ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၅၉၇။ အဂ္ဃံ၊ အဖိုးကို။ ပုစ္ဆတိ၊ မေးအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ကပ္ပိယကာရကဿ၊ ကပ္ပိယကာရကအား။ အာစိက္ခတိ၊ ကြားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ “ဣဒံ၊ ဤဝတ္ထုသည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ အမှာကဉ္စ၊ ငါတို့အားလည်း။ ဣမိနာ စ ဣမိနာ စ၊ ဤဝတ္ထုကိုလည်း ဤဝတ္ထုကိုလည်း။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ဒသမံ၊ ဆယ်ခုမြောက်သော။ ကယဝိက္ကယသိက္ခာပဒံ၊ ကယဝိက္ကယသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
ဒုတိယော၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ ကောသိယဝဂ္ဂေါ၊ ကောသိယဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
တဿ၊ ထိုကောသိယဝဂ်၏။ ဥဒ္ဒါနံ၊ ဥဒ္ဒါန်းကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ ကိံ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ သိအပ်သနည်း-
ကောသိယ၊ ကောသိယသိက္ခာပုဒ်။ သုဒ္ဓ၊ သုဒ္ဓကာဠကသိက္ခာပုဒ်။ ဒွေဘာဂါ၊ ဒွေဘာဂသိက္ခာပုဒ်။ ဆဗ္ဗဿာနိ၊ ဆဗ္ဗဿသိက္ခာပုဒ်။ နိသီဒနံ၊ နိသီဒနသိက္ခာပုဒ်။ ဒွေ စ လောမာနိ၊ ဧဠကလောမသိက္ခာပုဒ်နှစ်ခုတို့။ ဥဂ္ဂဏှေ၊ ရူပိယပဋိဂ္ဂဟဏသိက္ခာပုဒ်။ ဥဘောနာနပ္ပကာရကာ၊ နှစ်ပါးသော နာနပ္ပကာရကသိက္ခာပုဒ်တို့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။
၃-ပတ္တဝဂ်
၁-ပတ္တသိက္ခာပုဒ်
၅၉၈။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီအမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ ပတ္တေ၊ သပိတ်တို့ကို။ သန္နိစယံ၊ သိုမှီးခြင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဝိဟာရစာရိကံ၊ ကျောင်းစဉ် ဒေသစာရီကို။ အာဟိဏ္ဍန္တာ၊ လှည့်လည်ကုန်သည်ရှိသော်။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ ပတ္တေ၊ သပိတ်တို့ကို။ သန္နိစယံ၊ သိုမှီးခြင်းကို။ ကရိဿန္တိ နာမ၊ ပြုကုန်ဘိသနည်း။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပတ္တဝါဏိဇ္ဇံ ဝါ၊ သပိတ် ကုန်သွယ်ခြင်းကိုလည်း။ ကရိဿန္တိ၊ ပြုကုန်လတ္တံ့။ အာမတ္တိကာပဏံ ဝါ၊ ခွက်သည်တို့၏ ဈေးဆိုင်ကိုလည်း။ ပသာရေဿန္တိ၊ ခင်းကျင်းကုန်လတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်သော။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်သော။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သော။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အတိရေကပတ္တံ၊ ပိုလွန်သော သပိတ်ကို။ ဓာရေဿန္တိ နာမ၊ ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အတိရေကပတ္တံ၊ ပိုလွန်သော သပိတ်ကို။ ဓာရေထ၊ ဆောင်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ ။ပ။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အတိရေကပတ္တံ၊ ပိုလွန်သော သပိတ်ကို။ ဓာရေဿထ နာမ၊ ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၅၉၉။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အတိရေကပတ္တံ၊ ပိုလွန်သော သပိတ်ကို။ ဓာရေယျ၊ ဆောင်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒဉ္စ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကိုလည်း။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၆၀၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော အာနန္ဒဿ၊ အရှင်အာနန္ဒာအား။ အတိရေပတ္တော၊ ပိုလွန်သော သပိတ်သည်။ ဥပ္ပန္နော၊ ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာယသ္မာ စ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်လည်း။ တံ ပတ္တံ၊ ထိုသပိတ်ကို။ အာယသ္မတော သာရိပုတ္တဿ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာအား။ ဒါတုကာမော၊ လှူခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာယသ္မာ စ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်လည်း။ သာကေတေ၊ သာကေတပြည်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော အာနန္ဒဿ၊ အရှင်အာနန္ဒာအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ‘အတိရေကပတ္တော၊ ပိုလွန်သော သပိတ်ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗော၊ မဆောင်အပ်။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်၏။ မေ၊ ငါ့အား။ အယဉ္စ အတိရေကပတ္တော၊ ဤပိုလွန်သော သပိတ်သည်လည်း။ ဥပ္ပန္နော၊ ဖြစ်၏။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်လည်း။ ဣမံ ပတ္တံ၊ ဤသပိတ်ကို။ အာယသ္မတော သာရိပုတ္တဿ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာအား။ ဒါတုကာမော၊ လှူခြင်းငှာ အလိုရှိ၏။ အာယသ္မာ စ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်လည်း။ သာကေတေ၊ သာကေတပြည်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ မယာ၊ ငါသည်။ ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗံ နု ခေါ၊ ကျင့်ရအံ့နည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ “အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ သာရိပုတ္တော၊ သာရိပုတ္တရာသည်။ ကီဝစိရံ ပန၊ အဘယ်မျှလောက် ကြာမြင့်မှသာလျှင်။ အာဂစ္ဆိဿတိ၊ လာလတ္တံ့နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ နဝမံ ဝါ ဒိဝသံ၊ ကိုးရက်မြောက်သော နေ့၌လည်းကောင်း။ ဒသမံ ဝါ ဒိဝသံ၊ ဆယ်ရက်မြောက်သော နေ့၌လည်းကောင်း။ အာဂစ္ဆိဿတိ၊ လာလတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏၊
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒသာဟပရမံ၊ ဆယ်ရက် အပိုင်းအခြားရှိသော ကာလပတ်လုံး။ အတိရေကပတ္တံ၊ ပိုလွန်သော သပိတ်ကို။ ဓာရေတုံ၊ ဆောင်ခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၆၀၁။ “ဒသာဟပရမံ၊ ဆယ်ရက် အပိုင်းအခြားရှိသော ကာလပတ်လုံး။ အတိရေကပတ္တော၊ ပိုလွန်သော သပိတ်ကို။ ဓာရေတဗ္ဗော၊ ဆောင်အပ်၏။ တံ၊ ထိုဆယ်ရက် အပိုင်းအခြားရှိသော ကာလကို။ အတိက္ကာမယတော၊ လွန်စေသော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၆၀၂။ ဒသာဟပရမန္တိ၊ ဒသာဟပရမံ- ဟူသည်ကား။ ဒသာဟပရမတာ ဒသဟပရမတာယ၊ ဆယ်ရက် အပိုင်းအခြား၏ အဖြစ်ဖြင့်။ ဓာရေတဗ္ဗော၊ ဆောင်အပ်၏။
အတိရေကပတ္တော နာမ၊ အတိရေကပတ္တ မည်သည်ကား။ အနဓိဋ္ဌိတော၊ အဓိဋ္ဌာန် မတင်အပ်သော။ အဝိကပ္ပိတော၊ ဝိကပ္ပနာ မပြုအပ်သော။ ပတ္တော၊ သပိတ်တည်း။
ပတ္တော နာမ၊ သပိတ် မည်သည်ကား။ အယောပတ္တော၊ သံသပိတ်လည်းကောင်း။ မတ္တိကာပတ္တော၊ မြေသပိတ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပတ္တာ၊ သပိတ်တို့သည်။ ဒွေ၊ နှစ်လုံးတို့တည်း။
ပတ္တဿ၊ သပိတ်၏။ ဝဏ္ဏာ၊ အတိုင်းအရှည်တို့သည်။ ဥက္ကဋ္ဌော ပတ္တော၊ ဥက္ကဋ္ဌ သပိတ်လည်းကောင်း။ မဇ္ဈိမော ပတ္တော၊ မဇ္ဈိမသပိတ်လည်းကောင်း။ ဩမကောပတ္တော၊ ဩမက သပိတ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တယော၊ သုံးလုံးတို့တည်း။ ဥက္ကဋ္ဌော နာမ ပတ္တော၊ ဥက္ကဋ္ဌသပိတ် မည်သည်ကား။ အဍ္ဎာဠှကောဒနံ၊ ဆန်တစ်ပြည်ချက်သော ထမင်းကိုလည်းကောင်း။ စတုဘာဂံ၊ ထမင်း၏ လေးခုမြောက်သော အဖို့ဖြစ်သော။ ခါဒနံ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ တဒုပိယံ၊ ထိုထမင်းအား လျော်သော။ ဗျဉ္ဇနံ၊ ဟင်းလျာကိုလည်းကောင်း။ ဂဏှာတိ၊ ဆန့်၏။ မဇ္ဈိမော နာမ ပတ္တော၊ မဇ္ဈိမ သပိတ် မည်သည်ကား။ နာဠိကောဒနံ၊ ဆန်တစ်ကွမ်းစားချက်သော ထမင်းကိုလည်းကောင်း။ စတုဘာဂံ၊ ထမင်း၏ လေးခုမြောက်သော အဖို့ဖြစ်သော။ ခါဒနံ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ တဒုပိယံ၊ ထိုထမင်းအား လျော်သော။ ဗျဉ္ဇနံ၊ ဟင်းလျာကိုလည်းကောင်း။ ဂဏှာတိ၊ ဆန့်၏။ ဩမကော နာမ ပတ္တော၊ ဩမကသပိတ် မည်သည်ကား။ ပတ္ထောဒနံ၊ ဆန်တစ်စလယ် ချက်သော ထမင်းကိုလည်းကောင်း။ စတုဘာဂံ၊ ထမင်း၏ လေးခုမြောက်သော အဖို့ဖြစ်သော။ ခါဒနံ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ တဒုပိယံ၊ ထိုထမင်းအား လျော်သော။ ဗျဉ္ဇနံ၊ ဟင်းလျာကိုလည်းကောင်း။ ဂဏှာတိ၊ ဆန့်၏။ တတော၊ ထိုသပိတ်ထက်။ ဥက္ကဋ္ဌော၊ ကြီးသော သပိတ်သည်။ အပတ္တော၊ သပိတ် မမည်။ ဩမကော၊ ငယ်သော သပိတ်သည်။ အပတ္တော၊ သပိတ် မမည်။
တံ အတိက္ကာမယတော နိဿဂ္ဂိယော ဟောတီတိ၊ တံ အတိက္ကာမယတော နိဿဂ္ဂိယော ဟောတိ- ဟူသည်ကား။ ဧကာဒသေ၊ တစ်ဆယ့်တစ်ရက်မြောက်သော နေ့၌။ အရုဏုဂ္ဂမနေ၊ အရုဏ်တက်သည်ရှိသော်။ နိဿဂ္ဂိယော၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ ဂဏဿ ဝါ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗော၊ စွန့်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗော၊ စွန့်အပ်၏။ ကိံ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ စွန့်အပ်သနည်း။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သံဃံ၊ သံဃာသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဧကံသံ ဧကသ္မိံ အံသေ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စမ္ပယ်တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဝုဍ္ဎာနံ၊ သီတင်းကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ အယံ ပတ္တော၊ ဤသပိတ်ကို။ ဒသာဟာတိက္ကန္တော၊ ဆယ်ရက်ကို လွန်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယော၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ ပတ္တံ၊ ဤသပိတ်ကို။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗော၊ စွန့်အပ်၏။ နိဿဇ္ဇိတွာ၊ စွန့်ပြီး၍။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်ကို။ ဒေသေတဗ္ဗာ၊ ဒေသနာကြားအပ်၏။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်ကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗာ၊ ခံအပ်၏။ နိဿဋ္ဌပတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီးသော သပိတ်ကို။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ ကိံ ဒါတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ ပေးအပ်သနည်း။
၆၀၃။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ အယံ ပတ္တော၊ ဤသပိတ်ကို။ နိဿဂ္ဂိယော၊ စွန့်အပ်သည်ဖြစ်၍။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ နိဿဋ္ဌော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣမံ ပတ္တံ၊ ဤသပိတ်ကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။
၆၀၄။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သမ္ဗဟုလေ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဧကံသံ ဧကသ္မိံ အံသေ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စမ္ပယ်တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဝုဍ္ဎာနံ၊ သီတင်းကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ အယံ ပတ္တော၊ ဤသပိတ်ကို။ ဒသာဟာတိက္ကန္တော၊ ဆယ်ရက်ကို လွန်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယော၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ ပတ္တံ၊ ဤသပိတ်ကို။ အာယသ္မန္တာနံ၊ အရှင်တို့အား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယာ၊ ဆိုအပ်ကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။
နိဿဇ္ဇိတွာ၊ စွန့်ပြီး၍။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်ကို။ ဒေသေတဗ္ဗာ၊ ဒေသနာကြားအပ်၏။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်ကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗာ၊ ခံအပ်၏။ နိဿဋ္ဌပတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီးသော သပိတ်ကို။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ ကိံ ဒါတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ ပေးအပ်သနည်း-
၆၀၅။ “အာယသ္မန္တာ၊ အရှင်တို့သည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏန္တု၊ နာကုန်လော့။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ အယံ ပတ္တော၊ ဤသပိတ်ကို။ နိဿဂ္ဂိယော၊ စွန့်အပ်သည်ဖြစ်၍။ အာယသ္မန္တာနံ၊ အရှင်တို့အား။ နိဿဋ္ဌော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ အာယသ္မန္တာနံ၊ အရှင်တို့အား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ အာယသ္မန္တာ၊ အရှင်တို့သည်။ ဣမံ ပတ္တံ၊ ဤသပိတ်ကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ဒဒေယျုံ၊ ပေးကုန်ရာ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။
၆၀၆။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဧကံသံ ဧကသ္မိံ အံသေ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စမ္ပယ်တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ မေ၊ ငါ၏။ အယံ ပတ္တော၊ ဤသပိတ်ကို။ ဒသာဟာတိက္ကန္တော၊ ဆယ်ရက်ကို လွန်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယော၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣမံ ပတ္တံ၊ ဤသပိတ်ကို။ အာယသ္မတော၊ အရှင်အား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ နိဿဇ္ဇိတွာ၊ စွန့်ပြီး၍။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်ကို။ ဒေသေတဗ္ဗာ၊ ဒေသနာကြားအပ်၏။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်ကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗာ၊ ခံအပ်၏။ နိဿဋ္ဌပတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီးသော သပိတ်ကို။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ “အာယသ္မတော၊ အရှင့်အား။ ဣမံ ပတ္တံ၊ ဤသပိတ်ကို။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။
၆၀၇။ ဒသာဟာတိက္ကန္တေ၊ ဆယ်ရက်ကို လွန်သည်၌။ အတိက္ကန္တသညီ၊ လွန်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အတိက္ကာမယတော၊ လွန်စေသော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ဒသာဟာတိက္ကန္တေ၊ ဆယ်ရက်ကို လွန်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ အတိက္ကာမယတော၊ လွန်စေသော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ဒသာဟာတိက္ကန္တေ၊ ဆယ်ရက်ကို လွန်သည်၌။ အနတိက္ကန္တသညီ၊ မလွန်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အတိက္ကာမယတော၊ လွန်စေသော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ အနဓိဋ္ဌိတေ၊ အဓိဋ္ဌာန် မတင်အပ်သည်၌။ အဓိဋ္ဌိတသညီ၊ အဓိဋ္ဌာန် တင်အပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အတိက္ကာမယတော၊ လွန်စေသော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အဝိကပ္ပိကေ၊ ဝိကပ္ပနာ မပြုအပ်သည်၌။ ဝိကပ္ပိတသညီ၊ ဝိကပ္ပနာ ပြုအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အတိက္ကာမယတော၊ လွန်စေသော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ အဝိဿဇ္ဇိတေ၊ မစွန့်အပ်သည်၌။ ဝိဿဇ္ဇိတသညီ၊ စွန့်အပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အတိက္ကာမယတော၊ လွန်စေသော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အနဋ္ဌေ၊ မပျောက်သည်၌။ နဋ္ဌသညီ၊ ပျောက်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အတိက္ကာမယတော၊ လွန်စေသော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အဝိနဋ္ဌေ၊ မပျက်စီးသည်၌။ ဝိနဋ္ဌသညီ၊ ပျက်စီး၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အတိက္ကာမယတော၊ လွန်စေသော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ အဘိန္နေ၊ မကွဲသည်၌။ ဘိန္နသညီ၊ ကွဲ၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အတိက္ကာမယတော၊ လွန်စေသော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ အဝိလုတ္တေ၊ ခိုးသူ မလုယက်သည်၌။ ဝိလုတ္တသညီ၊ ခိုးသူ လုယက်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အတိက္ကာမယတော၊ လွန်စေသော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ အနိဿဇ္ဇိတွာ၊ မစွန့်မူ၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒသာဟာနတိက္ကန္တေ၊ ဆယ်ရက်ကို မလွန်သည်၌။ အတိက္ကန္တသညီ၊ လွန်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒသာဟာနတိက္ကန္တေ၊ ဆယ်ရက်ကို မလွန်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒသာဟာနတိက္ကန္တေ၊ ဆယ်ရက်ကို မလွန်သည်၌။ အနတိက္ကန္တသညီ၊ မလွန်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၆၀၈။ အန္တောဒသာဟံ၊ ဆယ်ရက်၏ အတွင်း၌။ အဓိဋ္ဌေတိ၊ အဓိဋ္ဌာန်တင်အံ့။ ဝိကပ္ပေတိ၊ ဝိကပ္ပနာပြုအံ့။ ဝိဿဇ္ဇေတိ၊ စွန့်အံ့။ နဿတိ၊ ပျောက်အံ့။ ဝိနဿတိ၊ ပျက်စီးအံ့။ ဘိဇ္ဇတိ၊ ကွဲအံ့။ အစ္ဆိန္ဒိတွာ၊ ခိုးသူလုယက်၍။ ဂဏှန္တိ၊ ယူကုန်အံ့။ ဝိဿာသံ၊ အကျွမ်းဝင်သည်ဖြစ်၍။ ဂဏှန္တိ၊ ယူကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နိဿဋ္ဌပတ္တံ၊ စွန့်အပ်ပြီးသော သပိတ်ကို။ န ဒေန္တိ၊ မပေးကုန်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ နိဿဋ္ဌပတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီးသော သပိတ်ကို။ န န ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ န ဒဒေယျ၊ မပေးငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာသော။ ပတ္တသိက္ခာပဒံ၊ ပတ္တသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၃-ပတ္တဝဂ်
၂-ဦနပဉ္စဗန္ဓနသိက္ခာပုဒ်
၆၀၉။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သက္ကေသု၊ သက္ကတိုင်းတို့၌။ ကပိလဝတ္ထုသ္မိံ၊ ကပိလဝတ်ပြည်၌။ နိဂြောဓာရာမေ၊ နိဂြောဓာရုံကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရေန၊ မထင်ရှားသော။ ကုမ္ဘကာရေန၊ အိုးထိန်းသည်သည်။ “ယေသံ အယျာနံ၊ အကြင်အရှင်တို့အား။ ပတ္တေန၊ သပိတ်ကို။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏။ တေသံအယျာနံ၊ ထိုအရှင်တို့အား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပတ္တေန၊ သပိတ်ဖြင့်။ ပဝါရေမိ၊ ဖိတ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ပဝါရိတာ၊ ဖိတ်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ မတ္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို။ န ဇာနိတွာ၊ မသိကုန်မူ၍။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ ပတ္တေ၊ သပိတ်တို့ကို။ ဝိညာပေန္တိ၊ တောင်းကုန်၏။ ယေသံ၊ အကြင်ရဟန်းတို့အား။ ခုဒ္ဒကာ၊ ငယ်ကုန်သော။ ပတ္တာ၊ သပိတ်တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ မဟန္တေ၊ ကြီးကုန်သော။ ပတ္တေ၊ သပိတ်တို့ကို။ ဝိညာပေန္တိ၊ တောင်းကုန်၏။ ယေသံ၊ အကြင်ရဟန်းတို့အား။ မဟန္တာ၊ ကြီးကုန်သော။ ပတ္တာ၊ သပိတ်တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ခုဒ္ဒကေ၊ ငယ်ကုန်သော။ ပတ္တေ၊ သပိတ်တို့ကို။ ဝိညာပေန္တိ၊ တောင်းကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ကုမ္ဘကာရော၊ ထိုအိုးထိန်းသည်သည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ ပတ္တေ၊ သပိတ်တို့ကို။ ကရောန္တော၊ ပြုရသောကြောင့်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ဝိက္ကာယိကံ၊ ရောင်းဝယ်သော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ န သက္ကောတိ၊ မစွမ်းနိုင်။ အတ္တနာပိ၊ မိမိသည်လည်း။ န ယာပေတိ၊ မမျှ။ အဿ၊ ထိုအိုးထိန်းသည်၏။ ပုတ္တဒါရာပိ၊ သားမယားတို့သည်လည်း။ ကိလမန္တိ၊ ပင်ပန်းကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ မတ္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို။ န ဇာနိတွာ၊ မသိကုန်မူ၍။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ ပတ္တေ၊ သပိတ်တို့ကို။ ဝိညာပေဿန္တိ နာမ၊ တောင်းကုန်ဘိသနည်း။ အယံ၊ ဤအိုးထိန်းသည်သည်။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့၏။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ ပတ္တေ၊ သပိတ်တို့ကို။ ကရောန္တော၊ ပြုရသောကြောင့်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ဝိက္ကာယိကံ၊ ရောင်းဝယ်သော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ န သက္ကောတိ၊ မစွမ်းနိုင်။ အတ္တနာပိ၊ မိမိသည်လည်း။ န ယာပေတိ၊ မမျှ။ အဿ၊ ထိုအိုးထိန်းသည်၏။ ပုတ္တဒါရာပိ၊ သားမယားတို့သည်လည်း။ ကိလမန္တိ၊ ပင်ပန်းကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဒိသာသု၊ အရပ်ရှစ်မျက်နှာတို့၌။ ဝဿံဝုဋ္ဌာ၊ ဝါကျွတ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကိသာ၊ ကြုံကုန်သည်။ လူခါ၊ ခေါင်းပါးကုန်သည်။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏာ၊ အဆင်းမလှကုန်သည်။ ဥပ္ပဏ္ဍုပ္ပဏ္ဍုကဇာတာ၊ ဖြစ်သော ဖက်ရွက်ရော်ကဲ့သို့ ဖျော့တော့သော အဆင်း ရှိကုန်သည်။ ဓမနိသန္ထတဂတ္တာ၊ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထသော ကိုယ် ရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဝဂ္ဂုမုဒါတီရိယာ၊ ဝဂ္ဂုမုဒါမြစ်ကမ်းနား၌ ဝါကပ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ ပန၊ ရဟန်းတို့သည်ကား။ ဝဏ္ဏဝါ၊ အဆင်းလှကုန်သည်။ ပီဏိန္ဒြိယာ၊ ပြည့်ဖြိုးသော ဣန္ဒြေ ရှိကုန်သည်။ ဝိပ္ပသန္နဆဝိဝဏ္ဏာ၊ အထူးသဖြင့် ကြည်လင်သော အရေအဆင်း ရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘဂဝန္တာနံ၊ ဘုန်းတော်ကြီးကုန်သော။ ဗုဒ္ဓါနံ၊ ဘုရားရှင်တို့၏။ အာဂန္တုကေဟိ၊ ဧည့်သည်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ- ယံ ပဋိသမ္မောဒိတုံ ယံ ပဋိသမ္မောဒနံ- အကြင်ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟောခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧတံ၊ ဤဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟောခြင်းသည်။ အာစိဏ္ဏံ ခေါ ပန၊ အလေ့အကျက်တော်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝဂ္ဂုမုဒါတီရိယေ၊ ဝဂ္ဂုမုဒါမြစ်ကမ်းနား၌ နေကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ခမနီယံ၊ ခံ့ကျန်းပါ၏လော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ယာပနီယံ၊ မျှတပါ၏လော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မောဒမာနာ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဝိဝဒမာနာ၊ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သော စကားကို မဆိုကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဖာသုကံ၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝဿံ၊ ဝါလပတ်လုံး။ ဝသိတ္ထ၊ နေကြရပါကုန်၏လော။ ပိဏ္ဍကေန၊ ဆွမ်းဖြင့်။ န စ ကိလမိတ္ထ၊ ပင်လည်း မပင်ပန်းကြပါကုန်၏လော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခမနီယံ၊ ခံ့ကျန်းပါ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယာပနီယံ၊ မျှတပါ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ သမဂ္ဂါ စ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍သာလျှင်။ သမ္မောဒမာနာ စ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍သာလျှင်။ အဝိဝဒမာနာ စ၊ ဆန်ကျင့်ဘက်ဖြစ်သော စကားကို မဆိုကုန်သည်ဖြစ်၍သာလျှင်။ ဖာသုကံ၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝဿံ၊ ဝါလပတ်လုံး။ ဝသိမှာ၊ နေရပါကုန်၏။ ပိဏ္ဍကေန၊ ဆွမ်းဖြင့်။ န စ ကိလမိမှာ၊ ပင်လည်း မပင်ပန်းပါကုန်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဇာနန္တာပိ၊ သိတော်မူကုန်လျက်လည်း။ တထာဂတာ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့သည်။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးတော်မူကုန်၏။ ဇာနန္တာပိ၊ သိတော်မူကုန်လျက်လည်း။ န ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးတော်မမူကုန်၊ ။ပ။ “ဓမ္မံ ဝါ၊ တရားကိုလည်း။ ဒေသေဿာမ၊ ဟောတော်မူကုန်အံ့။ သာဝကာနံ၊ တပည့်သားတို့အား။ သိက္ခာပဒံ ဝါ၊ သိက္ခာပုဒ်ကိုလည်း။ ပညပေဿာမ၊ ပညတ်ကုန်အံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဘဂဝန္တော၊ ဘုန်းတော်ကြီးကုန်သော။ ဗုဒ္ဓါ၊ ဘုရားရှင်တို့သည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ပဋိပုစ္ဆန္တိ၊ တစ်ဖန်ထပ်၍ မေးတော်မူကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝဂ္ဂုမုဒါတီရိယေ၊ ဝဂ္ဂုမုဒါမြစ်ကမ်းနား၌ နေကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကထံ၊ အဘယ်သို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မောဒမာနာ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဝိဝဒမာနာ၊ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သော စကားကို မဆိုကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဖာသုကံ၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝဿံ၊ ဝါလပတ်လုံး။ ဝသိတ္ထ ပန၊ နေကြရပါကုန်သနည်း။ ပိဏ္ဍကေန၊ ဆွမ်းဖြင့်။ န စ ကိလမိတ္ထ ပန၊ ပင်လည်း မပင်ပန်းကြပါကုန်သနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ဝေါ၊ သင်တို့၏။ ဝစနံ၊ စကားသည်။ ဘူတံ ပန၊ ဟုတ်မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဘူတံ၊ မဟုတ်မမှန်ချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ကိံ ဝိဂရဟိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့တော်မူသနည်း။ “မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ အနနုစ္ဆဝိကံ၊ မလျောက်ပတ်။ အနနုလောမိကံ၊ မလျော်။ အပ္ပတိရူပံ၊ မသင့်တင့်။ အဿာမဏကံ၊ ရဟန်းတို့၏ အမူအရာ မဟုတ်။ အကပ္ပိယံ၊ မအပ်။ အကရဏီယံ၊ မပြုအပ်။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဥဒရဿ၊ ဝမ်း၏။ ကာရဏာ၊ အကြောင်းကြောင့်။ ဂိဟီနံ၊ လူတို့အား။ အညမညဿ၊ တစ်ယောက်သည် တစ်ယောက်၏။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မဿ၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရား၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသိဿထ နာမ၊ ဆိုကြကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ တုမှေဟိ၊ သင်တို့သည်။ တိဏှေန၊ ထက်စွာသော။ ဂေါဝိကန္တနေန၊ နွားဝမ်းဗိုက်ကို ဖောက်ဖြတ်ကြောင်းဖြစ်သော သားလှီးဓားဖြင့်။ ကုစ္ဆိ ပရိကန္တော၊ ဝမ်းကို လှီးဖြတ်ဖောက်အပ်သော အမူအရာသည်။ ဝရံ၊ မြတ်၏။ ဥဒရဿ၊ ဝမ်း၏။ ကာရဏာ၊ အကြောင်းကြောင့်။ ဂိဟီနံ၊ လူတို့အား။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မဿ၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရား၏။ ဝဏ္ဏော၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသိတော၊ ဆိုအပ်သော အမူအရာသည်။ န တွေ၀ ဝရံ၊ မမြတ်သည်သာတည်း။ တံ ဝရာဝရံ၊ ထိုမြတ်မမြတ် ဖြစ်ခြင်းသည်။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်နည်း။ မောဃပုရိသာ၊မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဟိ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ တတော နိဒါနံ၊ ထိုဝမ်းကို လှီးဖြတ်ဖောက်ခြင်း ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ မရဏံ ဝါ၊ သေခြင်းသို့မူလည်း။ နိဂစ္ဆေယျ၊ ရောက်ရာ၏။ မရဏမတ္တံ၊ သေလောက်ရုံမျှသော။ ဒုက္ခံ ဝါ၊ ဆင်းရဲသို့မူလည်း။ နိဂစ္ဆေယျ၊ ရောက်ရာ၏။ တပ္ပစ္စယာ၊ ထိုဝမ်းကို လှီးဖြတ်ဖောက်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ အပါယံ၊ ချမ်းသာကင်းသော။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ မကောင်းမှုကို ပြုသောသူတို့၏ လားရာဖြစ်သော။ ဝိနိပါတံ၊ ပျက်စီး၍ ကျရာဖြစ်သော။ နိရယံ၊ ငရဲ၌။ န တွေ၀ ဥပပဇ္ဇေယျ၊ မဖြစ်ရာသည်သာတည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဣတော နိဒါနဉ္စ ခေါ၊ ဤကြောင်းကြောင့်ကား။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ အပါယံ၊ မကောင်းမှုကို ပြုသောသူတို့၏ လားရာဖြစ်သော။ ဝိနိပါတံ၊ ပျက်စီး၍ ကျရာဖြစ်သော။ နိရယံ၊ ငရဲ၌။ ဥပပဇ္ဇေယျ၊ ဖြစ်ရာ၏။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူပြီး၍။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၆၁၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ ပတ္တော၊ သပိတ်သည်။ ဘိန္နော၊ ကွဲသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ ဝိညာပေတုံ၊ တောင်းခြင်းငှာ။ ပဋိက္ခိတ္တံ၊ ပယ်တော်မူအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စာယန္တော၊ အလို့လိုရှိသည်ဖြစ်၍။ န ဝိညာပေတိ၊ မတောင်း။ ဟတ္ထေသု၊ လက်တို့ဖြင့်။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရတိ၊ လှည့်လည်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဟတ္ထေသု၊ လက်တို့ဖြင့်။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရိဿန္တိ နာမ၊ လှည့်လည်ကုန်ဘိသနည်း။ တိတ္ထိယာ သေယျထာပိ၊ တိတ္ထိတို့ကဲ့သို့တကား၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်သော။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်သော။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သော။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ
နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ နဋ္ဌပတ္တဿ ဝါ၊ ပျောက်သော သပိတ်ရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဘိန္နပတ္တဿ ဝါ၊ ကွဲသော သပိတ်ရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ ဝိညာပေတုံ၊ တောင်းစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၆၁၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ “နဋ္ဌပတ္တဿ ဝါ၊ ပျောက်သော သပိတ်ရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဘိန္နပတ္တဿ ဝါ၊ ကွဲသော သပိတ်ရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ ဝိညာပေတုံ၊ တောင်းစိမ့်သောငှာ။ အနုညာတံ၊ ခွင့်ပြုတော်မူအပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အပ္ပမတ္တကေန၊ အနည်းငယ်သော။ ဘိန္နေနပိ၊ ကွဲခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ အပ္ပမတ္တကေန၊ အနည်းငယ်သော။ ခဏ္ဍေနပိ၊ ပြတ်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝိလိခိတမတ္တေနပိ၊ ခြစ်မိကာမျှဖြင့်လည်းကောင်း။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ ပတ္တေ၊ သပိတ်တို့ကို။ ဝိညာပေန္တိ၊ တောင်းကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ကုမ္ဘကာရော၊ ထိုအိုးထိန်းသည်သည်။ တထေဝ၊ ထို့အတူသာလျှင်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ ပတ္တေ၊ သပိတ်တို့ကို။ ကရောန္တော၊ ပြုရသောကြောင့်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ဝိက္ကာယိကံ၊ ရောင်းဝယ်သော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ န သက္ကောတိ၊ မစွမ်းနိုင်။ အတ္တနာပိ၊ မိမိသည်လည်း။ န ယာပေတိ၊ မမျှ။ အဿ၊ ထိုအိုးထိန်းသည်၏။ ပုတ္တဒါရာပိ၊ သားမယားတို့သည်လည်း။ ကိလမန္တိ၊ ပင်ပန်းကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ တထေဝ၊ ထို့အတူသာလျှင်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ မတ္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို။ န ဇာနိတွာ၊ မသိကုန်မူ၍။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ ပတ္တေ၊ သပိတ်တို့ကို။ ဝိညာပေဿန္တိ နာမ၊ တောင်းကုန်ဘိသနည်း။ အယံ၊ ဤအိုးထိန်းသည်သည်။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့၏။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ ပတ္တေ၊ သပိတ်တို့ကို။ ကရောန္တော၊ ပြုရသောကြောင့်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ဝိက္ကာယိကံ၊ ရောင်းဝယ်သော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ န သက္ကောတိ၊ မစွမ်းနိုင်။ အတ္တနာပိ၊ မိမိသည်လည်း။ န ယာပေတိ၊ မမျှ။ အဿ၊ ထိုအိုးထိန်းသည်၏။ ပုတ္တဒါရာပိ၊ သားမယာတို့သည်လည်း။ ကိလမန္တိ၊ ပင်ပန်းကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။
ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်သော။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်သော။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သော။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပမတ္တကေန၊ အနည်းငယ်သော။ ဘိန္နေနပိ၊ ကွဲခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ အပ္ပမတ္တကေန၊ အနည်းငယ်သော။ ခဏ္ဍေနပိ၊ ပြတ်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝိလိခိတမတ္တေနပိ၊ ခြစ်မိကာမျှဖြင့်လည်းကောင်း။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ ပတ္တေ၊ သပိတ်တို့ကို။ ဝိညာပေဿန္တိ နာမ၊ တောင်းကြကုန်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသောစကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အပ္ပမတ္တကေန၊ အနည်းငယ်သော။ ဘိန္နေနပိ၊ ကွဲခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ အပ္ပမတ္တကေန၊ အနည်းငယ်သော။ ခဏ္ဍေနပိ၊ ပြတ်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝိလိခိတမတ္တေနပိ၊ ခြစ်မိကာမျှဖြင့်လည်းကောင်း။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ ပတ္တေ၊ သပိတ်တို့ကို။ ဝိညာပေထ၊ တောင်းကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ ။ပ။ မောဃပုရိသာ၊မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အပ္ပမတ္တကေန၊ အနည်းငယ်သော။ ဘိန္နေနပိ၊ ကွဲခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ အပ္ပမတ္တကေန၊ အနည်းငယ်သော။ ခဏ္ဍေနပိ၊ ပြတ်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝိလိခိတမတ္တေနပိ၊ ခြစ်မိကာမျှဖြင့်လည်းကောင်း။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ ပတ္တေ၊ သပိတ်တို့ကို။ ဝိညာပေဿထ နာမ၊ တောင်းကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၆၁၂။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဦနပဉ္စဗန္ဓနေန ပတ္တေန ဦနပဉ္စဗန္ဓန ပတ္တော ဟုတွာ၊ ငါးဖွဲ့အောက် ယုတ်သော သပိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ နဝံ၊ အသစ်ဖြစ်သော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စေတာပေယျ၊ တောင်းငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သော ပတ္တော၊ ထိုသပိတ်ကို။ ဘိက္ခုပရိသာယ၊ ရဟန်းပရိသတ်၌။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗော၊ စွန့်အပ်၏။ တဿာ ဘိက္ခုပရိသာယ၊ ထိုရဟန်းပရိသတ်၌။ ယော စ ပတ္တပရိယန္တော၊ အကြင်အဆုံးစွန်ဖြစ်သော သပိတ်သည်လည်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သော၊ ထိုအဆုံးစွန်ဖြစ်သော သပိတ်ကို။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ပဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်သနည်း။ ‘ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တေ၊ သင်သည်။ အယံ ပတ္တော၊ ဤသပိတ်ကို။ ယာ၀ ဘေဒနာယ၊ ပေါက်ကွဲသည့်တိုင်အောင်။ ဓာရေတဗ္ဗော၊ ဆောင်အပ်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ အယံ၊ ဤသို့ အယုတ်ဆုံးသပိတ်ကို ပေးခြင်းသည်။ တတ္ထ၊ ထိုသပိတ်ကို တောင်းရာ၌။ သာမီစိ၊ ကျင့်ရာသော ဝတ်တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၆၁၃။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပန- ဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်၊ ။ပ။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား၊ ။ပ။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤသူကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခု- ဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဦနပဉ္စဗန္ဓနော၊ ငါးဖွဲ့အောက် ယုတ်သော။ ပတ္တော နာမ၊ သပိတ် မည်သည်ကား။ အဗန္ဓနော ဝါ၊ သက်သက်အဖွဲ့မရှိသော သပိတ်သည်လည်းကောင်း။ ဧကဗန္ဓနော ဝါ၊ တစ်ဖွဲ့ရှိသော သပိတ်သည်လည်းကောင်း။ ဒွိဗန္ဓနော ဝါ၊ နှစ်ဖွဲ့ရှိသော သပိတ်သည်လည်းကောင်း။ တိဗန္ဓနော ဝါ၊ သုံးဖွဲ့ရှိသော သပိတ်သည်လည်းကောင်း။ စတုဗန္ဓနော ဝါ၊ လေးဖွဲ့ရှိသော သပိတ်သည်လည်းကောင်း။ ဦနပဉ္စဗန္ဓနော၊ ငါးဖွဲ့အောက် ယုတ်သော။ ပတ္တော နာမ၊ သပိတ် မည်၏။ အဗန္ဓနောကာသော၊ ဖွဲ့ရာမရှိသော။ ပတ္တော နာမ၊ သပိတ် မည်သည်ကား။ ယဿ ပတ္တဿ၊ အကြင်သပိတ်၏။ ဒွင်္ဂုလာ၊ လက်နှစ်သစ်ရှိသော။ ရာဇိ၊ ကွဲသော အရေးသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ သော ပတ္တော၊ ထိုသပိတ် သည်။ အဗန္ဓနောကာသော၊ ဖွဲ့ရာမရှိသော။ ပတ္တော နာမ၊ သပိတ် မည်၏။ ဗန္ဓနောကာသော၊ ဖွဲ့ရာရှိသော။ ပတ္တော နာမ၊ သပိတ် မည်သည်ကား။ ယဿ ပတ္တဿ၊ အကြင်သပိတ်၏။ ဒွင်္ဂုလာ၊ လက်နှစ်သစ်ရှိသော။ ရာဇိ၊ ကွဲသော အရေးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ပတ္တော၊ ထိုသပိတ်သည်။ ဗန္ဓနောကာသော၊ ဖွဲ့ရာရှိသော။ ပတ္တော နာမ၊ သပိတ်မည်၏။ နဝေါ၊ အသစ်ဖြစ်သော။ ပတ္တော နာမ၊ သပိတ်မည်သည်ကား။ ဝိညတ္တိံ၊ တောင်းခြင်းကို။ ဥပါဒါယ၊ စွဲ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
စေတာပေယျာတိ၊ စေတာပေယျ- ဟူသည်ကား။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ ပယောဂေ၊ လုံ့လ၌။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ပဋိလာဘေန၊ ရခြင်းကြောင့်။ နိဿဂ္ဂိသော၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃမဇ္ဈေ၊ သံဃာ၏ အလယ်၌။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗော၊ စွန့်အပ်၏။ သဗ္ဗေဟေဝ၊ အလုံးစုံသော ရဟန်းတို့သည်သာလျှင်။ အဓိဋ္ဌိတပတ္တံ၊ အဓိဋ္ဌာန် တင်အပ်သော သပိတ်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ သန္နိပတိတဗ္ဗံ၊ စည်းဝေးအပ်၏။ “မဟဂ္ဃံ ပတ္တံ၊ အဖိုးများစွာထိုက်သော သပိတ်ကို။ ဂဟေဿာမိ၊ ယူအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ လာမကော၊ ယုတ်သော။ ပတ္တော၊ သပိတ်ကို။ န အဓိဋ္ဌာတဗ္ဗော၊ အဓိဋ္ဌာန် မတင်အပ်။ “မဟဂ္ဃံ ပတ္တံ၊ အဖိုးများစွာ ထိုက်သော သပိတ်ကို။ ဂဟေဿာမိ၊ ယူအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ လာမကံ၊ ယုတ်သော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ သစေ အဓိဋ္ဌေတိ၊ အကယ်၍ အဓိဋ္ဌာန်တင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗော၊ စွန့်အပ်၏။ ကိံ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ စွန့်အပ်သနည်း။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သံဃံ၊ သံဃာသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဧကံသံ ဧကသ္မိံ အံသေ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စမ္ပယ်တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဝုဍ္ဎာနံ၊ သီတင်းကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ အယံ ပတ္တော၊ ဤသပိတ်ကို။ ဦနပဉ္စဗန္ဓနေန၊ ငါးဖွဲ့အောက်ယုတ်သော။ ပတ္တေန၊ သပိတ်ဖြစ်လျက်။ စေတာပိတော၊ လဲလှယ်အပ်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယော၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ၊ ဤသပိတ်ကို။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗော၊ စွန့်အပ်၏။ နိဿဇ္ဇိတွာ၊ စွန့်ပြီး၍။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်ကို။ ဒေသေတဗ္ဗာ၊ ဒေသနာကြားအပ်၏။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်ကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗာ၊ ခံအပ်၏။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဆန္ဒာဂတိံ၊ ဆန္ဒာဂတိသို့။ န ဂစ္ဆေယျ၊ မလိုက်ရာ။ ဒေါသာဂတိံ၊ ဒေါသာဂတိသို့။ န ဂစ္ဆေယျ၊ မလိုက်ရာ။ မောဟာဂတိံ၊ မောဟာဂတိသို့။ န ဂစ္ဆေယျ၊ မလိုက်ရာ။ ဘယာဂတိံ၊ ဘယာဂတိသို့။ န ဂစ္ဆေယျ၊ မလိုက်ရာ။ ဂါဟိတာဂါဟိတဉ္စ၊ ခံစေအပ်ပြီး မခံစေအပ်သေးသည်ကိုလည်း။ ဇာနေယျ၊ သိနိုင်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ ပတ္တဂ္ဂါဟာပကော၊ သပိတ်ကို ခံစေတတ်သော ရဟန်းဟူ၍။ သမ္မန္နိတဗ္ဗော၊ သမုတ်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ သမ္မန္နိတဗ္ဗော၊ သမုတ်အပ်၏။ ကိံ သမ္မန္နိတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သမုတ်အပ်သနည်း။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ ယာစိတဗ္ဗော၊ တောင်းအပ်၏။ ယာစိတွာ၊ တောင်းပြီး၍။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း-
၆၁၄။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပတ္တဂ္ဂါဟာပကံ၊ သပိတ်ကို ခံစေတတ်သော ရဟန်းဟူ၍။ သမ္မန္နေယျ၊ သမုတ်ရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပတ္တဂ္ဂါဟာပကံ၊ သပိတ်ကို ခံစေတတ်သော ရဟန်းဟူ၍။ သမ္မန္နတိ၊ သမုတ်၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ ဣတ္တန္နာမဿ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းကို။ ပတ္တဂ္ဂါဟာပကဿ၊ သပိတ်ကို ခံစေတတ်သော ရဟန်းဟူ၍။ သမ္မုတိ၊ သမုတ်ခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သော အာယသ္မာ၊ ထိုအရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင်အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပတ္တဂ္ဂါဟာပကော၊ သပိတ်ကို ခံစေတတ်သော ရဟန်းဟူ၍။ သမ္မတော၊ သမုတ်အပ်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤနှစ်သက်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမန္နိတဗ္ဗော၊ သမုတ်အပ်၏။
၆၁၅။ သမ္မတေန၊ သမုတ်အပ်ပြီးသော။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပတ္တော၊ သပိတ်ကို။ ဂါဟေတဗ္ဗော၊ ခံစေအပ်၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ထေရော၊ မထေရ်ကြီးသည်။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ ဂဏှာတု၊ ခံတော်မူပါလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ထေရော၊ မထေရ်ကြီးကို။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ လျှောက်အပ်၏။ ထေရော၊ မထေရ်ကြီးသည်။ သစေ ဂဏှာတိ၊ အကယ်၍ ခံငြားအံ့၊
ထေရဿ၊ မထေရ်ကြီး၏။ ပတ္တော၊ သပိတ်ကို။ ဒုတိယဿ၊ နှစ်ယောက်မြောက်သော ရဟန်းအား။ ဂါဟေတဗ္ဗော၊ ခံစေအပ်၏။ တဿ၊ ထိုသပိတ်တောင်းသော ရဟန်းကို။ အနုဒ္ဒယတာယ၊ သနားသည်၏ အဖြစ်ဖြင့်။ န ဂဟေတဗ္ဗော၊ မခံအပ်သည်ကား။ န၊ မဟုတ်။ ဂဟေတဗ္ဗော ဧဝ၊ ခံအပ်သည်သာတည်း။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ န ဂဏှေယျ၊ မခံငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပတ္တကဿ၊ သပိတ်မရှိသော ရဟန်းအား။ န ဂါဟေတဗ္ဗော၊ မခံစေအပ်။ ဧတေနေ၀ ဥပါယေန၊ ဤနည်းဖြင့်သာလျှင်။ ယာ၀ သံဃနဝကာ၊ သံဃနဝကတိုင်အောင်။ ဂါဟေတဗ္ဗော၊ ခံစေအပ်၏။ တဿာ ဘိက္ခုပရိယာယ၊ ထိုရဟန်းပရိသတ်၌။ ယော စ ပတ္တပရိယန္တော၊ အကြင်အဆုံးစွန်ဖြစ်သော သပိတ်သည်လည်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သော၊ ထိုအဆုံးစွန်ဖြစ်သော သပိတ်ကို။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ ကိံ ဒါတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ ပေးအပ်သနည်း။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တေ၊ သင်သည်။ အယံ ပတ္တော၊ ဤသပိတ်ကို။ ယာ၀ ဘေဒနာယ၊ ပေါက်ကွဲသည့်တိုင်အောင်။ ဓာရေတဗ္ဗော၊ ဆောင်အပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။
တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သော ပတ္တော၊ ထိုသပိတ်ကို။ အဒေသေ၊ အရာမဟုတ်သည်၌။ န နိက္ခိပိတဗ္ဗော၊ မထားအပ်။ အဘောဂေန၊ မကောင်းသော သုံးဆောင်ခြင်းဖြင့်။ န ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗော၊ မသုံးဆောင်အပ်။ “ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ အယံ ပတ္တော၊ ဤသပိတ်သည်။ နဿေယျ ဝါ၊ ပျောက်မူလည်း ပျောက်အံ့နည်း။ ဝိနဿေယျ ဝါ၊ ပျက်မူလည်း ပျက်အံ့နည်း။ ဘိဇ္ဇေယျဝါ၊ ကွဲမူလည်း ကွဲအံ့နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဝိဿဇ္ဇေတဗ္ဗော၊ မစွန့်အပ်။ အဒေသေ၊ အရာမဟုတ်သည်၌။ သစေ နိက္ခိပတိ ဝါ၊ အကယ်၍ ထားမူလည်း ထားငြားအံ့။ အဘောဂေန၊ မကောင်းသော သုံးဆောင်ခြင်းဖြင့်။ သစေ ဘုဉ္ဇတိ ဝါ၊ အကယ်၍ သုံးဆောင်မူလည်း သုံးဆောင်ငြားအံ့။ သစေ ဝိဿဇ္ဇေတိ ဝါ၊ အကယ်၍ စွန့်မူလည်း စွန့်ငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အယံ တတ္ထ သာမိစီတိ၊ အယံ တတ္ထ သာမီစိ- ဟူသည်ကား။ အယံ၊ ဤသို့ သပိတ်ကို ပေးခြင်းသည်။ တတ္ထ၊ ထိုသပိတ်ကို တောင်းရာ၌။ အနုဓမ္မတာ၊ လျော်သော အကျင့်တည်း။
၆၁၆။ အဗန္ဓနေန၊ အဖွဲ့မရှိသော။ ပတ္တေန၊ သပိတ်ဖြင့်။ အဗန္ဓနံ၊ အဖွဲ့မရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အဗန္ဓနေန၊ အဖွဲ့မရှိသော။ ပတ္တေန၊ သပိတ်ဖြင့်။ ဧကဗန္ဓနံ၊ တစ်ဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အဗန္ဓနေန၊ အဖွဲ့မရှိသော။ ပတ္တေန၊ သပိတ်ဖြင့်။ ဒွိဗန္ဓနံ၊ နှစ်ဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်း ဝိနည်းကံ ရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အဗန္ဓနေန၊ အဖွဲ့မရှိသော။ ပတ္တေန၊ သပိတ်ဖြင့်။ တိဗန္ဓနံ၊ သုံးဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အဗန္ဓနေန၊ အဖွဲ့မရှိသော။ ပတ္တေန၊ သပိတ်ဖြင့်။ စတုဗန္ဓနံ၊ လေးဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အဗန္ဓနေန၊ အဖွဲ့မရှိသော။ ပတ္တေန၊ သပိတ်ဖြင့်။ စတုဗန္ဓနံ၊ လေးဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
ဧကဗန္ဓနေန၊ တစ်ဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တေန၊ သပိတ်ဖြင့်။ အဗန္ဓနံ၊ အဖွဲ့မရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ဧကဗန္ဓနေန၊ တစ်ဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တေန၊ သပိတ်ဖြင့်။ ဧကဗန္ဓနံ၊ တစ်ဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ဧကဗန္ဓနေန၊ တစ်ဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တေန၊ သပိတ်ဖြင့်။ ဒွိဗန္ဓနံ၊ နှစ်ဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ဧကဗန္ဓနေန၊ တစ်ဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တေန၊ သပိတ်ဖြင့်။ တိဗန္ဓနံ၊ သုံးဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ဧကဗန္ဓနေန၊ တစ်ဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တေန၊ သပိတ်ဖြင့်။ စတုဗန္ဓနံ၊ လေးဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
ဒွိဗန္ဓနေန၊ နှစ်ဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တေန၊ သပိတ်ဖြင့်။ အဗန္ဓနံ၊ အဖွဲ့မရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ဒွိဗန္ဓနေန၊ နှစ်ဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တေန၊ သပိတ်ဖြင့်။ ဧကဗန္ဓနံ၊ တစ်ဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို၊ ။ပ။ ဒွိဗန္ဓနံ၊ နှစ်ဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ တိဗန္ဓနံ၊ သုံးဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စတုဗန္ဓနံ၊ လေးဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
တိဗန္ဓနေန၊ သုံးဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တေန၊ သပိတ်ဖြင့်။ အဗန္ဓနံ၊ အဖွဲ့မရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို၊ ။ပ။ ဧကဗန္ဓနံ၊ တစ်ဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ ဒွိဗန္ဓနံ၊ နှစ်ဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ တိဗန္ဓနံ၊ သုံးဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စတုဗန္ဓနံ၊ လေးဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
စတုဗန္ဓနေန၊ လေးဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တေန၊ သပိတ်ဖြင့်။ အဗန္ဓနံ၊ အဖွဲ့မရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို၊ ။ပ။ ဧကဗန္ဓနံ၊ တစ်ဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ ဒွိဗန္ဓနံ၊ နှစ်ဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ တိဗန္ဓနံ၊ သုံးဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စတုဗန္ဓနံ၊ လေးဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
အဗန္ဓနေန၊ အဖွဲ့မရှိသော။ ပတ္တေန၊ သပိတ်ဖြင့်။ အဗန္ဓနောကာသံ၊ ဖွဲ့ရာမရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အဗန္ဓနေန၊ အဖွဲ့မရှိသော။ ပတ္တေန၊ သပိတ်ဖြင့်။ ဧကဗန္ဓနောကာသံ၊ ဖွဲ့ရာတစ်ခုရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို၊ ။ပ။ ဒွိဗန္ဓနောကာသံ၊ ဖွဲ့ရာနှစ်ခုရှိသော၊
ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ တိဗန္ဓနောကာသံ၊ ဖွဲ့ရာသုံးခုရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စတုဗန္ဓနောကာသံ၊ ဖွဲ့ရာလေးခုရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
ဧကဗန္ဓနေန၊ တစ်ဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တေန၊ သပိတ်ဖြင့်။ အဗန္ဓနောကာသံ၊ ဖွဲ့ရာမရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို၊ ။ပ။ ဧကဗန္ဓနောကာသံ၊ ဖွဲ့ရာတစ်ခုရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ ဒွိဗန္ဓနောကာသံ၊ ဖွဲ့ရာနှစ်ခုရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ တိဗန္ဓနောကာသံ၊ ဖွဲ့ရာသုံးခုရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စတုဗန္ဓနောကာသံ၊ ဖွဲ့ရာလေးခုရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
ဒွိဗန္ဓနေန၊ နှစ်ဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တေန၊ သပိတ်ဖြင့်။ အဗန္ဓနောကာသံ၊ ဖွဲ့ရာမရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို၊ ။ပ။ စတုဗန္ဓနောကာသံ၊ ဖွဲ့ရာလေးခုရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
တိဗန္ဓနေန၊ သုံးဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တေန၊ သပိတ်ဖြင့်။ အဗန္ဓနောကာသံ၊ ဖွဲ့ရာမရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို၊ ။ပ။ စတုဗန္ဓနောကာသံ၊ ဖွဲ့ရာလေးခုရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ စတုဗန္ဓနေန၊ လေးဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တေန၊ သပိတ်ဖြင့်။ အဗန္ဓနောကာသံ၊ ဖွဲ့ရာမရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို၊ ။ပ။ ဧကဗန္ဓနောကာသံ၊ ဖွဲ့ရာတစ်ခုရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ ဒွိဗန္ဓနောကာသံ၊ ဖွဲ့ရာနှစ်ခုရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ တိဗန္ဓနောကာသံ၊ ဖွဲ့ရာသုံးခုရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စတုဗန္ဓနောကာသံ၊ ဖွဲ့ရာလေးခုရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
အဗန္ဓနောကာသေန၊ ဖွဲ့ရာမရှိသော။ ပတ္တေန၊ သပိတ်ဖြင့်။ အဗန္ဓနံ၊ အဖွဲ့မရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အဗန္ဓနောကာသေန၊ ဖွဲ့ရာမရှိသော။ ပတ္တေန၊ သပိတ်ဖြင့်။ ဧကဗန္ဓနံ၊ တစ်ဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို၊ ။ပ။ ဒွိဗန္ဓနံ၊ နှစ်ဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ တိဗန္ဓနံ၊ သုံးဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စတုဗန္ဓနံ၊ လေးဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
စတုဗန္ဓနောကာသေန၊ ဖွဲ့ရာလေးခုရှိသော။ ပတ္တေန၊ သပိတ်ဖြင့်။ အဗန္ဓနံ၊ အဖွဲ့မရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ စတုဗန္ဓနောကာသေန၊ ဖွဲ့ရာလေးခုရှိသော။ ပတ္တေန၊ သပိတ်ဖြင့်။ ဧကဗန္ဓနံ၊ တစ်ဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို၊ ။ပ။ ဒွိဗန္ဓနံ၊ နှစ်ဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ တိဗန္ဓနံ၊ သုံးဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စတုဗန္ဓနံ၊ လေးဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
အဗန္ဓနောကာသေန၊ ဖွဲ့ရာမရှိသော။ ပတ္တေန၊ သပိတ်ဖြင့်။ အဗန္ဓနောကာသံ၊ ဖွဲ့ရာမရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို၊ ။ပ။ ဧကဗန္ဓနောကာသံ၊ ဖွဲ့ရာတစ်ခုရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ ဒွိဗန္ဓနောကာသံ၊ ဖွဲ့ရာနှစ်ခုရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ တိဗန္ဓနောကာသံ၊ ဖွဲ့ရာသုံးခုရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စတုဗန္ဓနောကာသံ၊ ဖွဲ့ရာလေးခုရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
စတုဗန္ဓနောကာသေန၊ ဖွဲ့ရာလေးခုရှိသော။ ပတ္တေန၊ သပိတ်ဖြင့်။ အဗန္ဓနောကာသံ၊ ဖွဲ့ရာမရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို၊ ။ပ။ ဧကဗန္ဓနောကာသံ၊ ဖွဲ့ရာတစ်ခုရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ ဒွိဗန္ဓနောကာသံ၊ ဖွဲ့ရာနှစ်ခုရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ တိဗန္ဓနောကာသံ၊ ဖွဲ့ရာသုံးခုရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စတုဗန္ဓနောကာသံ၊ ဖွဲ့ရာလေးခုရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
၆၁၇။ နဋ္ဌပတ္တဿ၊ ပျောက်သော သပိတ်ရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဘိန္နပတ္တဿ၊ ကွဲသော သပိတ်ရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဉာတကာနံ၊ ဆွေမျိုးတို့အားလည်းကောင်း။ ပဝါရိတာနံ၊ ဖိတ်အပ်သော သူတို့အားလည်းကောင်း။ စေတာပေန္တဿ၊ လဲလှယ်သော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အညဿ၊ သူတစ်ပါး၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ စေတာပေန္တဿ၊ လဲလှယ်သော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဓနေန၊ ဥစ္စာဖြင့်။ စေတာပေန္တဿ၊ လဲလှယ်သောရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ဒုတိယံ၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ ဦနပဉ္စဗန္ဓနသိက္ခာပဒံ၊ ဦနပဉ္စဗန္ဓနသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၃-ပတ္တဝဂ်
၃-ဘေသဇ္ဇ သိက္ခာပုဒ်
၆၁၈။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ လေဏံ၊ လိုဏ်ကို။ ကတ္တုကာမော၊ ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဗ္ဘာရံ၊ ချိုင့်ဝှမ်းသော အရပ်ကို။ သောဓာပေတိ၊ သုတ်သင်စေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ ပိလိန္ဒဝစ္ဆံ၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့် လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ အာယသ္မန္တံ ပိလိန္ဒဝစ္ဆံ၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ထေရော၊ အရှင်ဘုရားသည်။ ကိံ၊ အဘယ်ကို။ ကာရာပေတိ၊ ပြုစေသနည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ လေဏံ၊ လိုဏ်ကို။ ကတ္တုကာမော၊ ပြုခြင်းငှာ အလိုသည်ဖြစ်၍။ ပဗ္ဘာရံ၊ ချိုင့်ဝှမ်းသော အရပ်ကို။ သောဓာပေမိ၊ သုတ်သင်စေ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အယျဿ၊ အရှင်ဘုရားအား။ အာရာမိကေန၊ အရံစောင့်ကို။ အတ္ထော၊ အလိုရှိတော်မူသလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာရာမိကော၊ အရံစောင့်ကို။ န ခေါ အနုညာတော၊ ခွင့်ပြုတော် မမူအပ်သေး၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ပဋိပုစ္ဆိတွာ၊ မေးလျှောက်၍။ မမ၊ အကျွန်ုပ်အား။ အာရောစေယျာထ၊ ကြားတော်မူကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဧဝံ၊ ကောင်းပြီ၊” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည်။ မာဂဓဿ၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယဿ၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရဿ၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရညော၊ မင်းကြီးအား။ ပစ္စဿောသိ၊ ဝန်ခံ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည်။ မာဂဓံ၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယံ၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရံ၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာနံ၊ မင်းကြီးကို။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿေသိ၊ ကောင်းစွာ ပြ၏။ သမာဒပေသိ၊ ဆောက်တည်စေ၏။ သမုတ္တေဇေသိ၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေ၏။ သမ္ပဟံသေသိ၊ ကောင်းစွာ ရွှင်စေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ အာယသ္မတာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆေန၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည်။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿိတော၊ ကောင်းစွာ ပြအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ သမာဒပိတော၊ ဆောက်တည်စေအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ သမုတ္တေဇိတော၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ သမ္ပဟံသိတော၊ ကောင်းစွာ ရွှင်စေအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ အာယသ္မန္တံ ပိလိန္ဒဝစ္ဆံ၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လက်ယာရစ်လည်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲသွား၏။
၆၁၉။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ ပါဟေသိ၊ စေ၏။ ကိံ ပါဟေသိ၊ အဘယ်သို့ စေသနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ အာရာမိကံ၊ အရံစောင့်ကို။ ဒါတုကာမော၊ လှူခြင်းငှာ အလိုရှိ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗံ နု ခေါ၊ ကျင့်ရအံ့နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပါဟေသိ၊ စေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အာရာမိကံ၊ အရံစောင့်ကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ ပိလိန္ဒဝစ္ဆံ၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ အာယသ္မန္တံ ပိလိန္ဒဝစ္ဆံ၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာရာမိကော၊ အရံစောင့်ကို။ အနုညာတော၊ ခွင့်ပြုတော်မူအပ်ပြီလော၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဧဝံ၊ ခွင့်ပြုတော်မူအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ အယျဿ၊ အရှင်ဘုရားအား။ အာရာမိကံ၊ အရံစောင့်ကို။ ဒမ္မိ၊ လှူအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ အာယသ္မတော ပိလိန္ဒဝစ္ဆဿ၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆအား၊
အာရာမိကံ၊ အရံစောင့်ကို။ ပဋိဿုဏိတွာ၊ လှူအံ့ဟု ဝန်ခံပြီးလျက်။ ဝိဿရိတွာ၊ မေ့လျော့၍။ စိရေန၊ ကြာမြင့်မှ။ သတိံ၊ သတိကို။ ပဋိလဘိတွာ၊ တစ်ဖန်ရ၍။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ သဗ္ဗတ္ထကံ၊ ခပ်သိမ်းသော ကိစ္စကို ပြီးစေတတ်သော။ မဟာမတ္တံ၊ အမတ်ကြီးကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်ဆို၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်ဆိုသနည်း။ “ဘဏေ၊ အချင်းအမတ်။ မယာ၊ ငါသည်။ အယျဿ၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆအား။ ယော အာရာမိကော၊ အကြင်အရံစောင့်ကို။ ပဋိဿုတော၊ ဝန်ခံအပ်၏။ သော အာရာမိကော၊ ထိုအရံစောင့်ကို။ ဒိန္နော၊ လှူအပ်ပြီလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်ဆို၏။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ အယျဿ၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆအား။ အာရာမိကော၊ အရံစောင့်ကို။ န ဒိန္နော၊ မလှူအပ်သေး။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ သံတော်ဦးတင်အပ်သည်ရှိသော်။ “ဘဏေ၊ အချင်းအမတ်။ ဣတော ဟိ၊ ဤယခုနေ့မှသာလျှင်။ တံ၊ ထိုလှူအံ့ဟု ဝန်ခံသော နေ့သည်။ ကီဝစိရံ၊ အဘယ်မျှလောက် ကြာမြင့်သည်။ ဟောတိ နု ခေါ၊ ဖြစ်သနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော မဟာမတ္တော၊ ထိုအမတ်ကြီးသည်။ ရတ္တိယောပိ၊ ညဉ့်တို့ကိုလည်း။ ဂဏေတွာ၊ ရေတွက်၍။ မာဂဓံ၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယံ၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရံ၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာနံ၊ မင်းကို။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ ပဉ္စရတ္တိသတာနိ၊ ငါးရာသော ညဉ့်တို့သည်။ အတီတာနိ၊ လွန်ကုန်ပြီ၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ သံတော်ဦးတင်၏။ “ဘဏေ၊ အချင်းအမတ်။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ အယျဿ၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆအား။ ပဉ္စအာရာမိကသတာနိ၊ ငါးရာသော အရံစောင့်တို့ကို။ ဒေဟိ၊ လှူလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်ဆို၏။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ ဧဝံ၊ ကောင်းပါပြီ၊” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ သော မဟာမတ္တော၊ ထိုအမတ်ကြီးသည်။ မာဂဓဿ၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယဿ၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရဿ၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရညော၊ မင်းအား။ ပဋိဿုဏိတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ အာယသ္မတော ပိလိန္ဒဝစ္ဆဿ၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆအား။ ပဉ္စအာရာမိကသတာနိ၊ ငါးရာသော အရံစောင့်တို့ကို။ ပါဒါသိ၊ လှူ၏။ ပါဋိယေက္ကော၊ အသီးဖြစ်သော။ ဂါမော၊ ရွာသည်။ နိဝိသိ၊ တည်ထောင်၏။ အာရာမိကဂါမကောတိပိ၊ အရံစောင့်ရွာငယ်ဟူ၍လည်း။ နံ၊ ထိုရွာကို။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ပိလိန္ဒဂါမကောတိပိ၊ ပိလိန္ဒရွာငယ်ဟူ၍လည်း။ နံ၊ ထိုရွာကို။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။
၆၂၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည်။ တသ္မိံ ဂါမကေ၊ ထိုရွာငယ်၌။ ကုလူပကော၊ အိမ်သို့ ကပ်တတ်သော ရဟန်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည်။ ပုဗ္ဗဏှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ပိလိန္ဒဂါမကံ၊ ပိလိန္ဒရွာငယ်သို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပါဝိသိ၊ ဝင်၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ တသ္မိံ ဂါမကေ၊ ထိုရွာငယ်၌။ ဥဿဝေါ၊ ပွဲသဘင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒါရကာ၊ သတို့သားတို့သည်။ အလင်္ကတာ၊ တန်ဆာဆင်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ မာလာကိတာ၊ ပန်းပန်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကီဠန္တိ၊ ကစားကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည်။ ပိလိန္ဒဂါမကေ၊ ပိလိန္ဒရွာငယ်၌။ သပဒါနံ၊ အိမ်စဉ်။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရမာနော၊ လှည့်လည်သည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ အာရာမိကဿ၊ အရံစောင့်၏။ နိဝေသနံ၊ အိမ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအိမ်ရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ပညတ္တေ၊ ခင်းထားအပ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ တဿာ အာရာမိကိနိယာ၊ ထိုအရံစောင့်မ၏။ ဓီတာ၊ သမီးသည်။ အညေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ အလင်္ကိတေ၊ တန်ဆာဆင်အပ်ကုန်သော။ မာလာကိတေ၊ ပန်းပန်အပ်ကုန်သော။ ဒါရကေ၊ သတို့သားတို့ကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ “မေ၊ ငါ့အား။ မာလံ၊ ပန်းကို။ ဒေထ၊ ပေးကုန်လော့။ မေ၊ ငါ့အား။ အလင်္ကာရံ၊ တန်ဆာကို။ ဒေထ၊ ပေးကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ရောဒတိ၊ ငို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည်။ တံ အာရာမိကိနိံ၊ ထိုအရံစောင့်မကို။ “ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ အယံ ဒါရိကာ၊ ဤသတို့သမီးသည်။ ရောဒတိ၊ ငိုသနည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အယံ ဒါရိကာ၊ ဤသတို့သမီးသည်။ အညေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဒါရကေ၊ သတို့သားတို့ကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ ‘မေ၊ ငါ့အား။ မာလံ၊ ပန်းကို။ ဒေထ၊ ပေးကုန်လော့။ မေ၊ ငါ့အား။ အလင်္ကာရံ၊ တန်ဆာကို။ ဒေထ၊ ပေးကုန်လော့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ရောဒတိ၊ ငို၏။ ဒုဂ္ဂတာနံ၊ ဆင်းရဲကုန်သော။ အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့အား။ မာလာ၊ ပန်းသည်။ ကုတော၊ အဘယ်မှာ ရအံ့နည်း။ အလင်္ကာရော၊ တန်ဆာသည်။ ကုတော၊ အဘယ်မှာ ရအံ့နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည်။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ တိဏဏ္ဍုပကံ၊ မြက်ကရွတ်ခွေကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ တံ အာရာမိကိနိံ၊ ထိုအရံစောင့်မကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “ဟန္ဒ၊ ယခု။ ဣမံ တိဏဏ္ဍုပကံ၊ ဤမြက်ကရွတ်ခွေကို။ တဿာ ဒါရိကာယ၊ ထိုသတို့သမီး၏။ သီသေ၊ ဦးခေါင်း၌။ ပဋိမုဉ္စ၊ စွပ်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ အာရာမိကိနီ၊ ထိုအရံစောင့်မသည်။ တံ တိဏဏ္ဍုပကံ၊ ထိုမြက်ကရွတ်ခွေကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ တဿာ ဒါရိကာယ၊ ထိုသတို့သမီး၏။ သီသေ၊ ဦးခေါင်း၌။ ပဋိမုဉ္စိ၊ စွပ်၏။ သာ၊ ထိုမြက်ကရွတ်ခွေသည်။ အဘိရူပါ၊ အလွန်အဆင်းလှသော။ ဒဿနီယာ၊ ရှုချင်ဖွယ် ရှိသော။ ပါသာဒိကာ၊ ကြည်လင်ဖွယ် ရှိသော။ သုဝဏ္ဏမာလာ၊ ရွှေပန်းသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တာဒိသာ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ သုဝဏ္ဏမာလာ၊ ရွှေပန်းသည်။ ရညော၊ မင်း၏။ အန္တေပုရေပိ၊ နန်းတော်တွင်း၌လည်း။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ မာဂဓဿ၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယဿ၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရဿ၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရညော၊ မင်းအား၊
အာရောစေသုံ၊ သံတော်ဦးတင်ကြကုန်၏။ ကိံ အာရောစေသုံ၊ အဘယ်သို့ သံတော်ဦးတင်ကြကုန်သနည်း။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ အမုကဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အာရာမိကဿ၊ အရံစောင့်၏။ ဃရေ၊ အိမ်၌။ သုဝဏ္ဏမာလာ၊ ရွှေပန်းသည်။ အဘိရူပါ၊ အလွန်အဆင်းလှ၏။ ဒဿနီယာ၊ ရှုချင်ဖွယ် ရှိ၏။ ပါသာဒိကာ၊ ကြည်လင်ဖွယ် ရှိ၏။ တာဒိသာ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ သုဝဏ္ဏမာလာ၊ ရွှေပန်းသည်။ ဒေဝဿ၊ အရှင်မင်းကြီး၏။ အန္တေပုရေပိ၊ နန်းတော်တွင်း၌လည်း။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဒုဂ္ဂတဿ၊ ဆင်းရဲသော။ တဿ၊ ထိုအရံစောင့်အား။ ကုတော၊ အဘယ်မှာ ရအံ့နည်း။ နိဿံသယံ၊ မချွတ်။ စောရိကာယ၊ ခိုးသဖြင့်။ အာဘတာ၊ ဆောင်အပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာရောစေသုံ၊ သံတော်ဦးတင်ကြကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ တံ အာရာမိကကုလံ၊ ထိုအရံစောင့်အမျိုးကို။ ဗန္ဓာပေသိ၊ နှောင်ဖွဲ့စေ၏။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည်။ ပုဗ္ဗဏှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ပိလိန္ဒဂါမကံ၊ ပိလိန္ဒရွာငယ်သို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပါဝိသိ၊ ဝင်၏။ ပိလိန္ဒဂါမကေ၊ ပိလိန္ဒရွာငယ်၌။ သပဒါနံ၊ အိမ်စဉ်။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရမာနော၊ လှည့်လည်သည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ တဿ အာရာမိကဿ၊ ထိုအရံစောင့်၏။ နိဝေသနံ၊ အိမ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအိမ်ရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ “ဣဒံ အာရာမိက ကုလံ၊ ဤအရံစောင့် အမျိုးသည်။ ကဟံ၊ အဘယ်သို့။ ဂတံ၊ သွားသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိဝိဿကေ၊ အိမ်နီးချင်းတို့ကို။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧတိဿာ သုဝဏ္ဏမာလာယ၊ ဤရွှေပန်း၏။ ကာရဏာ၊ အကြောင်းကြောင့်။ ရညာ၊ မင်းသည်။ ဗန္ဓာပိတံ၊ နှောင်ဖွဲ့စေအပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။
၆၂၁။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ မာဂဓဿ၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယဿ၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရဿ၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရညော၊ မင်း၏။ နိဝေသနံ၊ နန်းတော်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုနန်းတော်ရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ပညတ္တေ၊ ခင်းထားအပ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ဥပသင်္ကမိတွာ- ကပ်လေပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ ပိလိန္ဒဝစ္ဆံ၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့် လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့် လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နံ ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ မာဂဓံ၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယံ၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရံ၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာနံ၊ မင်းကို။ အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော၊ အရှင် ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည်။ “မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ အာရာမိကကုလံ၊ အရံစောင့်အမျိုးကို။ ဗန္ဓာပိတံ၊ နှောင်ဖွဲ့စေအပ်သနည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ တဿ အာရာမိကဿ၊ ထိုအရံစောင့်၏။ ဃရေ၊ အိမ်၌။ သုဝဏ္ဏမာလာ၊ ရွှေပန်းသည်။ အဘိရူပါ၊ အလွန်အဆင်းလှ၏။ ဒဿနီယာ၊ ရှုချင်ဖွယ် ရှိ၏။ ပါသာဒိကာ၊ ကြည်လင်ဖွယ် ရှိ၏။ တာဒိသာ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ သုဝဏ္ဏမာလာ၊ ရွှေပန်းသည်။ အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ အန္တေပုရေပိ၊ နန်းတော်တွင်း၌လည်း။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဒုက္ကတဿ၊ ဆင်းရဲသော။ တဿ၊ ထိုအရံစောင့်အား။ ကုတော၊ အဘယ်မှာ ရအံ့နည်း။ နိဿံသယံ၊ မချွတ်။ စောရိကာယ၊ ခိုးသဖြင့်။ အာဘတာ၊ ဆောင်အပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည်။ မာဂဓဿ၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယဿ၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရဿ၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရညော၊ မင်းကြီး၏။ ပါသာဒံ၊ ပြာသာဒ်ကို။ သုဝဏ္ဏန္တိ၊ ရွှေဖြင့်ပြီးစေသတည်းဟု။ အဓိမုစ္စိ၊ နှလုံးသွင်း၏။ သော ပါသာဒေါ၊ ထိုပြာသာဒ်သည်။ သဗ္ဗသောဝဏ္ဏမယော၊ အလုံးစုံရွှေဖြင့်ပြီးသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ “မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တေ၊ သင်၏။ ဣဒံ သုဝဏ္ဏံ၊ ဤရွှေသည်။ တာ၀ အတိဝိယ၊ အလွန်လျှင်။ ဗဟုံ၊ များ၏။ ကုတော၊ အဘယ်မှ။ လဒ္ဓံ၊ ရအပ်သနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အညာတံ၊ သိအပ်ပါပြီ။ သော၊ ထိုတန်ခိုးအာနုဘော်သည်။ အယျဿ၊ အရှင်၏။ ဣဒ္ဓါနုဘာဝေါ၊ တန်ခိုးအာနုဘော်တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ တံ အာရာမိကကုလံ၊ ထိုအရံစောင့်အမျိုးကို။ မုဉ္စာပေသိ၊ လွှတ်စေ၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ‘အယျေန ပိလိန္ဒဝစ္ဆေန၊ အရှင် ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည်။ သရာဇိကာယ၊ မင်းနှင့်တကွသော။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်၌။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မံ၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော။ ဣဒ္ဓိပါဋိဟာရိယံ၊ တန်ခိုးပြာဋိဟာကို။ ဒဿိတံ ကိရ၊ ပြအပ်သတတ်။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အတ္တမနာ၊ နှစ်လိုဝမ်းမြောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဘိပ္ပသန္နာ၊ အလွန်ကြည်ညိုကုန်သည်ဖြစ်၍။ အာယသ္မတော ပိလိန္ဒဝစ္ဆဿ၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆအား။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဘေသဇ္ဇာနိ၊ ဆေးတို့ကို။ အဘိဟရိံသု၊ ရှေးရှုဆောင်ကုန်၏။ ဣဒံ ဣမာနိ၊ ဤဆေးတို့သည်။ သေယျထာ ကတမာနိ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ သပ္ပိ၊ ထောပတ်။ နဝနီတံ၊ ဆီဦး။ တေလံ၊ ဆီ။ မဓု၊ ပျား။ ဖာဏိတံ၊ တင်လဲ။ ဣတိ ဣဒံ ဣမာနိ၊ ဤသည်တို့တည်း။ ပကတိယာပိ စ၊ သဘောအားဖြင့်လည်း။ အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည်။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဘေသဇ္ဇာနံ၊ ဆေးတို့ကို။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ လဒ္ဓံ လဒ္ဓံ၊ ရတိုင်း ရတိုင်းသော ဆေးကို။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်၌။ ဝိဿဇ္ဇေတိ၊ စွန့်၏။ အဿ၊ ထိုပိလိန္ဒဝစ္ဆ၏။ ပရိသာ စ၊ ပရိသတ်သည်လည်း။ ဗာဟုလ္လိကာ၊ ပစ္စည်းများခြင်းကို အလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ လဒ္ဓံ လဒ္ဓံ၊ ရတိုင်း ရတိုင်းသော ဆေးကို။ ကောလမ္ဗေပိ၊ ဖျဉ်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဃဋေပိ၊ အိုးတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပူရေတွာ၊ ပြည့်စေ၍။ ပဋိသာမေတိ၊ သိုမှီး၏။ ပရိဿာဝနာနိပိ၊ ရေစစ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ထဝိကာယောပိ၊ အိတ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ပူရေတွာ၊ ပြည့်စေ၍။ ဝါတပါနေသု၊ လေသောက်ပြတင်းတို့၌။ လဂ္ဂေတိ၊ ချိတ်၏။ တာနိ၊ ထိုဆေးတို့သည်။ ဩလီနဝိလီနာနိ၊ နံပါးနှစ်ဖက်အောက်မှ ယိုထွက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ တိဋ္ဌန္တိ၊ တည်ကုန်၏။
ဥန္ဒူရေဟိပိ၊ ကြွက်တို့ဖြင့်လည်း။ ဝိဟာရာ၊ နေရာတို့သည်။ ဩကိဏ္ဏဝိကိဏ္ဏာ၊ အောက်အထက်ပြွမ်းကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဝိဟာရစာရိကံ၊ ကျောင်းစဉ်ဒေသစာရီကို။ အာဟိဏ္ဍန္တာ၊ လှည့်လည်ကုန်သည်ရှိသော်။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍။ “သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ သမဏာ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ အန္တောကောဋ္ဌာဂါရိကာ၊ ကျောင်းတွင်း၌ ဆောက်အပ်သော ကျီကြ ရှိကုန်၏။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ အန္တောကောဋ္ဌာဂါရိကော သေယျထာပိ၊ နန်းတော်တွင်း၌ ဆောက်အပ်သော ကျီကြ ရှိသကဲ့သို့တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်သော။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်သော။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သော။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဧဝရူပါယ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဗာဟုလ္လာယ၊ ပစ္စည်းများခြင်း အကျိုးငှာ။ စေတေဿန္တိ နာမ၊ စေ့ဆော်ကုန်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဧဝရူပါယ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဗာဟုလ္လာယ၊ ပစ္စည်းများခြင်း အကျိုးငှာ။ စေတေန္တိ၊ စေ့ဆော်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တေ မောဃပုရိသာ၊ ထိုမဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးဖြစ်ကုန်သော ယောကျ်ားတို့သည်။ ဧဝရူပါယ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဗာဟုလ္လာယ၊ ပစ္စည်းများခြင်း အကျိုးငှာ။ စေတေဿန္တိ နာမ၊ စေ့ဆော်ကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၆၂၂။ “ဂိလာနာနံ၊ နာကုန်သော။ ဘိက္ခုနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ပဋိသာယနီယာနိ၊ လျက်အပ်ကုန်သော။ ယာနိ ခေါ ပန တာနိ ဘေသဇ္ဇာနိ၊ အကြင်ဆေးတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဣဒံ ဣမာနိ ဘေသဇ္ဇာနိ၊ ဤဆေးတို့သည်။ သေယျထာ ကတမာနိ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ သပ္ပိ၊ ထောပတ်။ နဝနီတံ၊ ဆီဦး။ တေလံ၊ ဆီ။ မဓု၊ ပျား။ ဖာဏိတံ၊ တင်လဲ။ ဣတိ ဣမာနိ၊ ဤသည်တို့တည်း။ တာနိ၊ ထိုဆေးတို့ကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ ခံ၍။ သတ္တာဟပရမံ၊ ခုနစ်ရက် အပိုင်းအခြားရှိသော ကာလပတ်လုံး။ သန္နိဓိကာရကံ၊ သိုမှီးခြင်းကို ပြု၍။ ပရိဘုဉ္ဇိတဗ္ဗာနိ၊ သုံးဆောင်အပ်ကုန်၏။ တံ၊ ထိုခုနစ်ရက်အပိုင်းအခြား ရှိသော ကာလကို။ အတိက္ကာမယတော၊ လွန်စေသော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၆၂၃။ ယာနိ ခေါ ပန တာနိ ဂိလာနာနံ ဘိက္ခူနံ ပဋိသာယနီယာနိ ဘေသဇ္ဇာနီတိ၊ ယာနိ ခေါ ပန တာနိ ဂိလာနာနံ ဘိက္ခူနံ ပဋိသာယနီယာနိ ဘေသဇ္ဇာနိ- ဟူသည်ကား။ ဂေါသပ္ပိ ဝါ၊ နွားနို့ထောပတ်သည်လည်းကောင်း။ အဇိကာသပ္ပိ ဝါ၊ ဆိတ်နို့ထောပတ်သည်လည်းကောင်း။ မဟိံသသပ္ပိ ဝါ၊ ကျွဲနို့ထောပတ်သည်လည်းကောင်း။ သပ္ပိ နာမ၊ သပ္ပိ မည်၏။ ယေသံ၊ အကြင်သတ္တဝါတို့၏။ မံသံ၊ အသားသည်။ ကပ္ပတိ၊ အပ်၏။ တေသံ၊ ထိုသတ္တဝါတို့၏။ သပ္ပိ၊ ထောပတ်သည်။ သပ္ပိ နာမ၊ သပ္ပိ မည်၏။ နဝနီတံ နာမ၊ နဝနီတ မည်သည်ကား။ တေသံယေဝ၊ ထိုသတ္တဝါတို့၏သာလျှင်။ နဝနီတံ၊ ဆီဦးတည်း။ တိလတေလံ၊ နှမ်းဆီသည်လည်းကောင်း။ သာသပတေလံ၊ မုံညင်းဆီသည်လည်းကောင်း။ မဓုကတေလံ၊ သစ်မည်စည်ဆီသည်လည်းကောင်း။ ဧရဏ္ဍတေလံ၊ ကြက်ဆူဆီသည်လည်းကောင်း။ ဝသာတေလံ၊ သားဆီသည်လည်းကောင်း။ တေလံ နာမ၊ တေလ မည်၏။ မဓု နာမ၊ မဓု မည်သည်ကား။ မက္ခိကာမဓု၊ ပျားငယ်သည် ပြုအပ်သော ပျားတည်း။ ဥစ္ဆုမှာ၊ ကြံမှ။ နိဗ္ဗိတ္တံ၊ ဖြစ်သော တင်လဲသည်။ ဖာဏိတံ နာမ၊ ဖာဏိတ မည်၏။
တာနိ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ သတ္တာဟပရမံ သန္နိဓိကာရကံ ပရိဘုဉ္ဇိတဗ္ဗာနီတိ၊ တာနိ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ သတ္တာဟပရမံ သန္နိဓိကာရကံ ပရိဘုဉ္ဇိတဗ္ဗာနိ- ဟူသည်ကား။ သတ္တာဟပရမတာ သတ္တာဟပရမတာယ၊ ခုနစ်ရက် အပိုင်းအခြားရှိသော ကာလ၏ အဖြစ်ဖြင့်။ ပရိဘုဉ္ဇိတဗ္ဗာနိ၊ သုံးဆောင်အပ်ကုန်၏။
တံ အတိက္ကာမယတော နိဿဂ္ဂိယံ ဟောတီတိ၊ တံ အတိက္ကာမယတော နိဿဂ္ဂိယံ ဟောတိ- ဟူသည်ကား။ အဋ္ဌမေ၊ ရှစ်ရက်မြောက်သော နေ့၌။ အရုဏုဂ္ဂမနေ၊ အရုဏ်တက်သည်ရှိသော်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ ဂဏဿ ဝါ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ကိံ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ စွန့်အပ်သနည်း၊ ။ပ။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဣဒံ ဘေသဇ္ဇံ၊ ဤဆေးကို။ သတ္တာဟာတိက္ကန္တံ၊ ခုနစ်ရက်ကို လွန်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ၊ ဤဆေးကို။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျုံ၊ ပေးကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ အာယသ္မတော၊ အရှင်အား။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
၆၂၄။ သတ္တာဟာတိက္ကန္တေ၊ ခုနစ်ရက်ကို လွန်သည်၌။ အတိက္ကန္တသညီ၊ လွန်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အတိက္ကာမယတော၊ လွန်စေသော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ သတ္တာဟာတိက္ကန္တေ၊ ခုနစ်ရက်ကို လွန်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ အတိက္ကာမယတော၊ လွန်စေသော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ သတ္တာဟာတိက္ကန္တေ၊ ခုနစ်ရက်ကို လွန်သည်၌။ အနတိက္ကန္တသညီ၊ မလွန်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အတိက္ကာမယတော၊ လွန်စေသော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အနဓိဋ္ဌိတေ၊ မဆောက်တည်အပ်သည်၌။ အဓိဋ္ဌိတသညီ၊ ဆောက်တည်အပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အတိက္ကာမယတော၊ လွန်စေသော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အဝိဿဇ္ဇိတေ၊ မစွန့်အပ်သည်၌။ ဝိဿဇ္ဇိတသညီ၊ စွန့်အပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အတိက္ကာမယတော၊ လွန်စေသော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အနဋ္ဌေ၊ မပျောက်သည်၌။ နဋ္ဌသညီ၊ ပျောက်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အတိက္ကာမယတော၊ လွန်စေသော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အဝိနဋ္ဌေ၊ မပျက်စီးသည်၌။ ဝိနဋ္ဌသညီ၊ ပျက်စီး၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အတိက္ကာမယတော၊ လွန်စေသော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အဒဍ္ဎေ၊ မီးမလောင်သည်၌။ ဒဍ္ဎသညီ၊ မီးလောင်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အတိက္ကာမယတော၊ လွန်စေသော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အဝိလုတ္တေ၊ ခိုးသူ မလုယက်သည်၌။ ဝိလုတ္တသညီ၊ ခိုးသူ လုယက်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အတိက္ကာမယတော၊ လွန်စေသော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
နိဿဋ္ဌံ၊ စွန့်အပ်ပြီးသော ဆေးကို။ ပဋိလဘိတွာ၊ ရ၍။ ကာယိကေန၊ ကိုယ်၌ ဖြစ်သော။ ပရိဘောဂေန၊ သုံးဆောင်ခြင်းဖြင့်။ န ပရိဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ၊ မသုံးဆောင်အပ်။ န အဇ္ဈောဟရိတဗ္ဗံ၊ မမျိုအပ်။ ပဒီပေ ဝါ၊ ဆီမီး၌လည်းကောင်း။ ကာဠဝဏ္ဏေ ဝါ၊ မင်၌လည်းကောင်း။ ဥပနေတဗ္ဗံ၊ ဆောင်အပ်၏။ အညေန၊ တစ်ပါးသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ကာယိကေန၊ ကိုယ်၌ ဖြစ်သော။ ပရိဘောဂေန၊ သုံးဆောင်ခြင်းဖြင့်။ ပရိဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ၊ သုံးဆောင်အပ်၏။ န အဇ္ဈောဟရိတဗ္ဗံ၊ မမျိုအပ်။
သတ္တာဟာနတိက္ကန္တေ၊ ခုနစ်ရက်ကို မလွန်သည်၌။ အတိက္ကန္တိသညီ၊ လွန်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အတိက္ကာမယတော၊ လွန်စေသော ရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သတ္တာဟာနတိက္ကန္တေ၊ ခုနစ်ရက်ကို မလွန်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ အတိက္ကာမယတော၊ လွန်စေသော ရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သတ္တာဟာနတိက္ကန္တေ၊ ခုနစ်ရက်ကို မလွန်သည်၌။ အနတိက္ကန္တသညီ၊ မလွန်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အတိက္ကာမယတော၊ လွန်စေသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၆၂၅။ အန္တောသတ္တာဟံ၊ ခုနစ်ရက်အတွင်း၌။ အဓိဋ္ဌေတိ၊ ဆောက်တည်အံ့။ ဝိဿဇ္ဇေတိ၊ စွန့်အံ့။ နဿတိ၊ ပျောက်အံ့။ ဝိနဿတိ၊ ပျက်စီးအံ့။ ဍယှတိ၊ မီးလောင်အံ့။ အစ္ဆိန္ဒိတွာ၊ ခိုးသူလုယက်၍။ ဂဏှန္တိ၊ ယူကုန်အံ့။ ဝိဿာသံ ဝိဿာသေန၊ အကျွမ်းဝင်သဖြင့်။ ဂဏှန္တိ၊ ယူကုန်အံ့။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ ရဟန်းမဟုတ်သော သူအား။ စတ္တေန၊ စွန့်အပ်သဖြင့်။ ဝန္တေန၊ အန်သဖြင့်။ မုတ္တေန၊ လွတ်သဖြင့်။ အနပေက္ခော၊ ငဲ့ကွက် တွယ်တာခြင်း မရှိဘဲ။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ ပဋိလဘိတွာ၊ ရ၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တသဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တတိယံ၊ သုံးခုမြောက်သော။ ဘေသဇ္ဇသိက္ခာပဒံ၊ ဘေသဇ္ဇသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၃-ပတ္တဝဂ်
၄-ဝဿိကသာဋိကသိက္ခာပုဒ်
၆၂၆။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဝဿိကသာဋိကာ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းကို။ အနုညာတာ၊ ခွင့်ပြုတော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝဿိကသာဋိကာ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းကို။ အနုညာတာ၊ ခွင့်ပြုတော်မူအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိကစ္စေဝ၊ မဆွကပင်လျှင်။ ဝဿိကသာဋိကစီဝရံ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းကို။ ပရိယေသန္တိ၊ ရှာမှီးကုန်၏။ ပဋိကစ္စေဝ၊ မဆွကပင်လျှင်။ ကတွာ၊ ချုပ်ဆိုးခြင်းကို ပြုကုန်၍။ နိဝါသေန္တိ၊ ဝတ်ကုန်၏။ ဝဿိကသာဋိကာယ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းသည်။ ဇိဏ္ဏာယ၊ ဆွေးမြည့်သည်ရှိသော်။ နဂ္ဂါ၊ အချည်းနှီး။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ ဩဝဿာပေန္တိ၊ မိုးစွတ်စေကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ကိံ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့ကုန်သနည်း။ ကိံ ခိယျန္တိ၊ အဘယ်သို့ ရှုတ်ချကုန်သနည်း။ ကိံ ဝိပါစေန္တိ၊ အဘယ်သို့ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သနည်း။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဋိကစ္စေဝ၊ မဆွကပင်လျှင်။ ဝဿိကသာဋိကစီဝရံ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းကို။ ပရိယေသိဿန္တိ နာမ၊ ရှာမှီးကုန်ဘိသနည်း။ ပဋိကစ္စေဝ၊ မဆွကပင်လျှင်။ ကတွာ၊ ချုပ်ဆိုးခြင်းကို ပြုကုန်၍။ နိဝါသေဿန္တိ နာမ၊ ဝတ်ကုန်ဘိသနည်း။ ဝဿိကသာဋိကာယ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းသည်၊
ဇိဏ္ဏာယ၊ ဆွေးမြည့်သည်ရှိသော်။ နဂ္ဂါ၊ အချည်းနှီး။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ ဩဝဿာပေဿန္တိ နာမ၊ မိုးစွတ်စေကုန်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းတို့ကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ပဋိကစ္စေဝ၊ မဆွကပင်လျှင်။ ဝဿိကသာဋိကစီဝရံ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းကို။ ပရိယေသထ၊ ရှာမှီးကုန်၏။ ပဋိကစ္စေဝ၊ မဆွကပင်လျှင်။ ကတွာ၊ ချုပ်ဆိုးခြင်းကို ပြုကုန်၍။ နိဝါသေထ၊ ဝတ်ကုန်၏။ ဝဿိကသာဋိကာယ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းသည်။ ဇိဏ္ဏာယ၊ ဆွေးမြည့်သည်ရှိသော်။ နဂ္ဂါ၊ အချည်းနှီး။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ ဩဝဿာပေထ၊ မိုးစွတ်စေကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ ။ပ။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ပဋိကစ္စေဝ၊ မဆွကပင်လျှင်။ ဝဿိကသာဋိကစီဝရံ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းကို။ ပရိယေသိဿထ နာမ၊ ရှာမှီးကုန်ဘိသနည်း။ ပဋိကစ္စေဝ၊ မဆွကပင်လျှင်။ ကတွာ၊ ချုပ်ဆိုးခြင်းကို ပြုကုန်၍။ နိဝါသေဿထ နာမ၊ ဝတ်ကုန်ဘိသနည်း။ ဝဿိကသာဋိကာယ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းသည်။ ဇိဏ္ဏဿ၊ ဆွေးမြည့်သည်ရှိသော်။ နဂ္ဂါ၊ အချည်နှီး။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ ဩဝဿာပေဿထ နာမ၊ မိုးစွတ်စေကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၆၂၇။ “ဂိမှာနံ၊ နွေလတို့၏။ မာသော၊ တစ်လသည်။ သေသော၊ ကြွင်းသေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဝဿိကသာဋိကစီဝရံ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းကို။ ပရိယေသိတဗ္ဗံ၊ ရှာမှီးအပ်၏။ ဂိမှာနံ၊ နွေလတို့၏။ အဒ္ဓမာသော၊ လခွဲသည်။ သေသော၊ ကြွင်းသေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကတွာ၊ ချုပ်ဆိုးခြင်းကို ပြု၍။ နိဝါသေတဗ္ဗံ၊ ဝတ်အပ်၏။ ဂိမှာနံ၊ နွေလတို့၏။ မာသော၊ တစ်လသည်။ သေသော၊ ကြွင်းသေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဩရေန၊ အတွင်း၌။ ဝဿိကသာဋိကစီဝရံ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းကို။ စေ ပရိယေသေယျ၊ အကယ်၍ ရှာငြားအံ့။ ဂိမှာနံ၊ နွေလတို့၏။ အဒ္ဓမာသော၊ လခွဲသည်။ သေသော၊ ကြွင်းသေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဩရေန၊ အတွင်း၌။ ကတွာ၊ ချုပ်ဆိုးခြင်းကို ပြု၍။ စေ နိဝါသေယျ၊ အကယ်၍ ဝတ်ငြားအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၆၂၈။ မာသော သေသော ဂိမှာနန္တိ ဘိက္ခုနာ ဝဿိကသာဋိကစီဝရံ ပရိယေ၊ သိတဗ္ဗန္တိ- မာသော သေသော ဂိမှာနန္တိ ဘိက္ခုနာ ဝဿိကသာဋိကစီဝရံ ပရိယေသိတဗ္ဗံ ဟူသည်ကား။ ယေ မနုဿာ၊ အကြင်လူတို့သည်။ ပုဗ္ဗေပိ၊ ရှေး၌လည်း။ ဝဿိကသာဋိကစီဝရံ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းကို။ ဒေန္တိ၊ လှူကုန်၏။ တေ၊ ထိုလူတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ “ဝဿိကသာဋိကာယ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်း၏။ ကာလော၊ အခါတည်း။ ဝဿိကသာဋိကာယ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်း၏။ သမယော၊ အခါတည်း။ အညေပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဝဿိကသာဋိကစီဝရံ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းကို။ ဒေန္တိ၊ လှူကုန်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယာ၊ ဆိုအပ်ကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။ “မေ၊ ငါ့အား။ ဝဿိကသာဋိကစီဝရံ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းကို။ ဒေထ၊ ပေးကုန်လော့။ မေ၊ ငါ၏။ ဝဿိကသာဋိကစီဝရံ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းကို။ အာဟရထ၊ ဆောင်ကြကုန်လော့။ မေ၊ ငါ၏။ ဝဿိကသာဋိကစီဝရံ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းကို။ ပရိဝတ္တေထ၊ လဲလှယ်ကြကုန်လော့။ မေ၊ ငါ၏။ ဝဿိကသာဋိကစီဝရံ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းကို။ စေတာပေထ၊ ဝယ်ကြကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဝတ္တဗ္ဗာ၊ မဆိုအပ်ကုန်။
အဒ္ဓမာသော သေသော ဂိမှာနန္တိ ကတွာ နိဝါသေတဗ္ဗန္တိ၊ အဒ္ဓမာသော သေသော ဂိမှာနန္တိ ကတွာ နိဝါသေတဗ္ဗံ- ဟူသည်ကား။ အဒ္ဓမာသေ၊ လခွဲသည်။ သေသေ၊ ကြွင်းသော။ ဂိမှာနေ၊ နွေလ၌။ ကတွာ၊ ချုပ်ဆိုးခြင်းကို ပြု၍။ နိဝါသေတဗ္ဗံ၊ ဝတ်အပ်၏။
ဩရေန စေ မာသော သေသော ဂိမှာနန္တိ၊ ဩရေန စေ မာသော သေသော ဂိမှာနံ- ဟူသည်ကား။ အတိရေကမာသေ၊ တစ်လထက် အလွန်။ သေသေ၊ ကြွင်းသော။ ဂိမှာနေ၊ နွေလ၌။ ဝဿိကသာဋိကစီဝရံ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းကို။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီးအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
ဩရေနဒ္ဓမာသော သေသော ဂိမှာနန္တိ၊ ဩရေနဒ္ဓမာသော သေသော ဂိမှာနံ- ဟူသည်ကား။ အတိရေကဒ္ဓမာသေ၊ လခွဲထက် အလွန်။ သေသေ၊ ကြွင်းသော။ ဂိမှာနေ၊ နွေလ၌။ ကတွာ၊ ချုပ်ဆိုးခြင်းကို ပြု၍။ နိဝါသေတိ၊ ဝတ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ ဂဏဿ ဝါ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ကိံ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ စွန့်အပ်သနည်း၊ ။ပ။
“ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဣဒံ ဝဿိကသာဋိကစီဝရံ၊ ဤမိုးရေခံသင်္ကန်းကို။ အတိရေကမာသေ၊ တစ်လထက် အလွန်။ သေသေ၊ ကြွင်းသော။ ဂိမှာနေ၊ နွေလ၌။ ပရိယိဋ္ဌံ၊ ရှာမှီးအပ်သည်ဖြစ်၍။ အတိရေကဒ္ဓမာသေ၊ လခွဲထက် အလွန်။ သေသေ၊ ကြွင်းသော။ ဂိမှာနေ၊ နွေလ၌။ ကတွာ၊ ချုပ်ဆိုးခြင်းကို ပြု၍။ ပရိဒဟိတံ၊ ဝတ်အပ်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျုံ၊ ပေးကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ အာယသ္မတော၊ အရှင်အား။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
၆၂၉။ အတိရေကမာသေ၊ တစ်လထက် အလွန်။ သေသေ၊ ကြွင်းသော။ ဂိမှာနေ၊ နွေလ၌။ အတိရေကသညီ၊ လွန်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝဿိကသာဋိကစီဝရံ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းကို။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီးအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အတိရေကမာသေ၊ တစ်လထက် အလွန်။ သေသေ၊ ကြွင်းသော။ ဂိမှာနေ၊ နွေလ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝဿိကသာဋိကစီဝရံ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းကို။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီးအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အတိရေကမာသေ၊ တစ်လထက် အလွန်။ သေသေ၊ ကြွင်းသော။ ဂိမှာနေ၊ နွေလ၌။ ဦနကသညီ၊ ယုတ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝဿိကသာဋိကစီဝရံ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းကို။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီးအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
အတိရေကဒ္ဓမာသေ၊ လခွဲထက် အလွန်။ သေသေ၊ ကြွင်းသော။ ဂိမှာနေ၊ နွေလ၌။ အတိရေကသညီ၊ လွန်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ကတွာ၊ ချုပ်ဆိုးခြင်းကို ပြု၍။ နိဝါသေတိ၊ ဝတ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အတိရေကဒ္ဓမာသေ၊ လခွဲထက် အလွန်။ သေသေ၊ ကြွင်းသော။ ဂိမှာနေ၊ နွေလ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ကတွာ၊ ချုပ်ဆိုးခြင်းကို ပြု၍။ နိဝါသေတိ၊ ဝတ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အတိရေကဒ္ဓမာသေ၊ လခွဲထက် အလွန်။ သေသေ၊ ကြွင်းသော။ ဂိမှာနေ၊ နွေလ၌။ ဦနကသညီ၊ ယုတ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ကတွာ၊ ချုပ်ဆိုးခြင်းကို ပြု၍။ နိဝါသေတိ၊ ဝတ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
ဝဿိကသာဋိကာယ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းသည်။ သတိယာ၊ ရှိလျက်။ နဂ္ဂေါ၊ အချည်းနှီး။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ ဩဝဿာပေတိ၊ မိုးစွတ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဦနကမာသေ၊ တစ်လမပြည့်သော။ သေသေ၊ ကြွင်းသော။ ဂိမှာနေ၊ နွေလ၌။ အတိရေကသညီ၊ လွန်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီးအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဦနကမာသေ၊ တစ်လမပြည့်သော။ သေသေ၊ ကြွင်းသော။ ဂိမှာနေ၊ နွေလ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီးအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဦနကမာသေ၊ တစ်လမပြည့်သော။ သေသေ၊ ကြွင်းသော။ ဂိမှာနေ၊ နွေလ၌။ ဦနကသညီ၊ မပြည့်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီးအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဦနကဒ္ဓမာသေ၊ လခွဲမပြည့်သော။ သေသေ၊ ကြွင်းသော။ ဂိမှာနေ၊ နွေလ၌။ အတိရေကသညီ၊ လွန်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ကတွာ၊ ချုပ်ဆိုးခြင်းကို ပြု၍။ နိဝါသေတိ၊ ဝတ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဦနကဒ္ဓမာသေ၊ လခွဲမပြည့်သော။ သေသေ၊ ကြွင်းသော။ ဂိမှာနေ၊ နွေလ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ကတွာ၊ ချုပ်ဆိုးခြင်းကို ပြု၍။ နိဝါသေတိ၊ ဝတ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဦနကဒ္ဓမာသေ၊ လခွဲမပြည့်သော။ သေသေ၊ ကြွင်းသော။ ဂိမှာနေ၊ နွေလ၌။ ဦနကသညီ၊ မပြည့်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ကတွာ၊ ချုပ်ဆိုးခြင်းကို ပြု၍။ နိဝါသေတိ၊ ဝတ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၆၃၀။ ဂိမှာနံ၊ နွေလတို့၏။ မာသော၊ တစ်လသည်။ သေသော၊ ကြွင်း၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဿိကသာဋိကစီဝရံ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းကို။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီးအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဂိမှာနံ၊ နွေလတို့၏။ အဒ္ဓမာသော၊ လခွဲသည်။ သေသော၊ ကြွင်း၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကတွာ၊ ချုပ်ဆိုးခြင်းကို ပြု၍။ နိဝါသေတိ၊ ဝတ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဂိမှာနံ၊ နွေလတို့၏။ ဦနကမာသော၊ မပြည့်သော တစ်လသည်။ သေသော၊ ကြွင်း၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဿိကသာဋိကစီဝရံ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းကို။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီးအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဂိမှာနံ၊ နွေလတို့၏။ ဦနကဒ္ဓမာသော၊ မပြည့်သော လခွဲသည်။ သေသော၊ ကြွင်း၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကတွာ၊ ချုပ်ဆိုးခြင်းကို ပြု၍။ နိဝါသေတိ၊ ဝတ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဝဿိကသာဋိကာယ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းကို။ ပရိယိဋ္ဌာယ၊ ရှာမှီးအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ ဝဿံ၊ ဝါကို။ ဥက္ကဍ္ဎိယျတိ၊ ငင်အံ့။ ဝဿိကသာဋိကာယ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းကို။ နိဝတ္ထာယ၊ ဝတ်အပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ ဝဿံ၊ ဝါကို။ ဥက္ကဍ္ဎိယျတိ၊ ငင်အံ့။ ဓောဝိတွာ၊ ဖွပ်၍။ နိက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ ထားအပ်၏။ သမယေ၊ အခါ၌။ နိဝါသေတဗ္ဗံ၊ ဝတ်အပ်၏။ အစ္ဆိန္နစီဝရဿ၊ ခိုးသူ လုယက်သော သင်္ကန်းရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ နဋ္ဌစီဝရဿ၊ ပျောက်သော သင်္ကန်းရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်။ နိဝတ္ထဿ၊ ဝတ်သော ရဟန်းအား လည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
စတုတ္ထံ၊ လေးခုမြောက်သော။ ဝဿိကသာဋိကသိက္ခာပဒံ၊ ဝဿိကသာဋိကသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၃-ပတ္တဝဂ်
၅-စီဝရအစ္ဆိန္ဒနသိက္ခာပုဒ်
၆၃၁။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ ဘာတုနော၊ အစ်ကို၏။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကံ၊ အတူနေဖြစ်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ ဇနပဒစာရိကံ၊ ဇနပုဒ်ဒေသစာရီကို။ ပက္ကမိဿာမိ၊ ဖဲသွားအံ့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ န ဂမိဿာမိ၊ မသွားအံ့။ ဒုဗ္ဗလစီဝရော၊ ညစ်နွမ်းသော သင်္ကန်းရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ တေ၊ သင့်အား။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဒဿာမိ၊ ပေးအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဇနပဒစာရိကံ၊ ဇနပုဒ်ဒေသစာရီကို။ ပက္ကမိဿတိ ကိရ၊ ဖဲသွားတော်မူလတ္တံ့သတတ်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿောသိ ခေါ၊ ကြားသည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ သကျပုတ္တေန၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မတာ ဥပနန္ဒေန၊ အရှင်ဥပနန္ဒနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဇနပဒစာရိကံ၊ ဇနပုဒ်ဒေသစာရီကို။ န ပက္ကမိဿာမိ၊ မသွားတော့ပြီ။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဇနပဒစာရိကံ၊ ဇနပုဒ်ဒေသစာရီကို။ ပက္ကမိဿာမိ၊ ဖဲသွားအံ့၊” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ဇနပဒစာရိကံ၊ ဇနပုဒ်ဒေသစာရီကို။ ပက္ကမိဿာမ၊ ဖဲသွားကုန်အံ့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တယာ၊ အရှင်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဇနပဒစာရိကံ၊ ဇနပုဒ်ဒေသစာရီကို။ န ပက္ကမိဿာမိ၊ မဖဲသွားတော့ပြီ။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဇနပဒစာရိကံ၊ ဇနပုဒ်ဒေသစာရီကို။ ပက္ကမိဿမိ၊ ဖဲသွားအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ‘မယာ၊ ငါနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဇနပဒစာရိကံ၊ ဇနပုဒ်ဒေသစာရီကို။ ပက္ကမိဿတိ၊ ဖဲသွားလတ္တံ့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ တေ၊ သင့်အား။ ယံပိ စီဝရံ၊ အကြင်သင်္ကန်းကိုလည်း။ အဒါသိံ၊ ပေးပြီ။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကုပိတော၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနော၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ အစ္ဆိန္ဒိ၊ လုယက်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ပြောကြား၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်းအား။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဒတွာ၊ ပေးပြီး၍။ ကုပိတော၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနော၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ အစ္ဆိန္ဒိဿတိ နာမ၊ လုယက်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ သကျပုတ္တံ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ပ။ “ဥပနန္ဒ၊ ဥပနန္ဒ။ တွံ၊ သင်သည်။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်းအား။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဒတွာ၊ ပေးပြီး၍။ ကုပိတော၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနော၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ အစ္ဆိန္ဒိ၊ လုယက်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ ။ပ။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်းအား။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဒတွာ၊ ပေးပြီး၍။ ကုပိတော၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနော၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ အစ္ဆိန္ဒိဿသိ နာမ၊ လုယက်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၆၃၂။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်းအား။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဒတွာ၊ ပေးပြီး၍။ ကုပိတော၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနော၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ အစ္ဆိန္ဒေယျ ဝါ၊ မိမိမူလည်း လုယက်ငြားအံ့။ အစ္ဆိန္ဒာပေယျ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း လုယက်စေငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၆၃၃။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပန- ဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်၊ ။ပ။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား၊ ။ပ။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤသူကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခု- ဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဘိက္ခုဿာတိ၊ ဘိက္ခုဿ- ဟူသည်ကား။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်းအား။
သာမန္တိ၊ သာမံ- ဟူသည်ကား။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ ဒတွာ၊ ပေးပြီး၍။
စီဝရံ နာမ၊ စီဝရ မည်သည်ကား။ ဆန္နံ၊ ခြောက်ထည်ကုန်သော။ စီဝရာနံ၊ သင်္ကန်းတို့တွင်။ ဝိကပ္ပနုပဂံ၊ ဝိကပ္ပနာလောက်သော။ ပစ္ဆိမံ၊ အဆုံးစွန်ဖြစ်သော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းတည်း။
ကုပိတော အနတ္တမနောတိ၊ ကုပိတော အနတ္တမနော- ဟူသည်ကား။ အနဘိရဒ္ဓေါ၊ မနှစ်သက်သည်ဖြစ်၍။ အာဟတစိတ္တော၊ ထိပါးသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ခိလဇာတော၊ ငြောင့်တံသင်းကဲ့သို့ ဖြစ်သော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။
အစ္ဆိန္ဒေယျာတိ၊ အစ္ဆိန္ဒေယျ- ဟူသည်ကား။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ အစ္ဆိန္ဒတိ၊ လုယက်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
အစ္ဆိန္ဒာပေယျာတိ၊ အစ္ဆိန္ဒာပေယျ- ဟူသည်ကား။ အညံ၊ တစ်ပါးသော သူကို။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သကိံ၊ တစ်ကြိမ်။ အာဏတ္တော၊ စေခိုင်းအပ်သော သူသည်။ ဗဟုကံပိ၊ အကြိမ်များစွာလည်း။ အစ္ဆိန္ဒတိ၊ လုယက်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ ဂဏဿ ဝါ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ကိံ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ စွန့်အပ်သနည်း၊ ။ပ။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣဒံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်းအား။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ အစ္ဆိန္ဒံ၊ လုယက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျုံ၊ ပေးကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ အာယသ္မတော၊ အရှင်အား။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
၆၃၄။ ဥပသမ္ပန္နေ၊ ပဉ္စင်း၌။ ဥပသမ္ပန္နသညီ၊ ပဉ္စင်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဒတွာ၊ ပေးပြီး၍။ ကုပိတော၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနော၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ အစ္ဆိန္ဒတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း လုယက်ငြားအံ့။ အစ္ဆိန္ဒာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း လုယက်စေငြားအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ဥပသမ္ပန္နေ၊ ပဉ္စင်း၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဒတွာ၊ ပေးပြီး၍။ ကုပိတော၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနော၊ နှလုံးမသာယာသည် ဖြစ်၍။ အစ္ဆိန္ဒတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း လုယက်ငြားအံ့။ အစ္ဆိန္ဒာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း လုယက်စေငြားအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ဥပသမ္ပန္နေ၊ ပဉ္စင်း၌။ အနုပသမ္ပန္နသညီ၊ သာမဏေဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဒတွာ၊ ပေးပြီး၍။ ကုပိတော၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနော၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ အစ္ဆိန္ဒတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း လုယက်ငြားအံ့။ အစ္ဆိန္ဒာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း လုယက်စေငြားအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ပရိက္ခာရံ၊ ပရိက္ခရာကို။ ဒတွာ၊ ပေးပြီး၍။ ကုပိတော၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနော၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ အစ္ဆိန္ဒတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း လုယက်ငြားအံ့။ အစ္ဆိန္ဒာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း လုယက်စေငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ သာမဏေအား။ စီဝရံ ဝါ၊ သင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ပရိက္ခာရံ ဝါ၊ ပရိက္ခာရာကိုလည်းကောင်း။ ဒတွာ၊ ပေးပြီး၍။ ကုပိတော၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနော၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ အစ္ဆိန္ဒတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း လုယက်ငြားအံ့။ အစ္ဆိန္ဒာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း လုယက်စေငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နေ၊ သာမဏေ၌။ ဥပသမ္ပန္နသညီ၊ ပဉ္စင်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အစ္ဆိန္ဒတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း လုယက်ငြားအံ့။ အစ္ဆိန္ဒာပေတိ ဝါ၊ ဟူတစ်ပါးကိုမူလည်း လုယက်စေငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နေ၊ သာမဏေ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ အစ္ဆိန္ဒတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း လုယက်ငြားအံ့။ အစ္ဆိန္ဒာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း လုယက်စေငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နေ၊ သာမဏေ၌။ အနုပသမ္ပန္နသညီ၊ သာမဏေဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အစ္ဆိန္ဒတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း လုယက်ငြားအံ့။ အစ္ဆိန္ဒာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း လုယက်စေငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၆၃၅။ သော ဝါ၊ ထိုပေးအပ်သော ရဟန်းသည်လည်း။ ဒေတိ၊ ပြန်၍ ပေးအံ့။ တဿ ဝါ၊ ထိုရဟန်းနှင့်လည်း။ ဝိဿသန္တော၊ အကျွမ်းဝင်သည်ဖြစ်၍။ ဂဏှာတိ၊ ယူအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ပဉ္စမံ၊ ငါးခုမြောက်သော။ စီဝရအစ္ဆိန္ဒနသိက္ခာပဒံ၊ စီဝရအစ္ဆိန္ဒနသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၃-ပတ္တဝဂ်
၆-သုတ္တဝိညတ္တိသိက္ခာပုဒ်
၆၃၆။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ကလန္ဒကနိဝါပေ၊ ရှဉ့်နက်တို့အား အစာပေး၍ ကျွေးမွေးရာဖြစ်သော။ ဝေဠုဝနေ၊ ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စီဝရကာရ
သမယေ၊ သင်္ကန်းပြုသော အခါ၌။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ သုတ္တံ၊ ချည်ကို။ ဝိညာပေသုံ၊ တောင်းကုန်၏။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်းကို။ ကတေပိ၊ ပြုအပ်ပြီးသော်လည်း။ ဗဟုံ သုတ္တံ၊ များစွာသော ချည်သည်။ အဝသိဋ္ဌံ၊ ကြွင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာနံ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဟန္ဒ၊ ယခု။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အညံပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်သော။ သုတ္တံ၊ ချည်ကို။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ တန္တဝါယေဟိ၊ ရက်ကန်းသည်တို့ကို။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝါယာပေမ၊ ရက်စေကုန်အံ့၊” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အညံပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်သော။ သုတ္တံ၊ ချည်ကို။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ တန္တဝါယေဟိ၊ ရက်ကန်းသည်တို့ကို။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝါယာပေသုံ၊ ရက်စေကုန်၏။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝီတေပိ၊ ရက်အပ်ပြီးသော်လည်း။ ဗဟုံ သုတ္တံ၊ များစွာသော ချည်သည်။ အဝသိဋ္ဌံ၊ ကြွင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အညံပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်သော။ သုတ္တံ၊ ချည်ကို။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ တန္တဝါယေဟိ၊ ရက်ကန်းသည်တို့ကို။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝါယာပေသုံ၊ ရက်စေကုန်၏။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝီတေပိ၊ ရက်အပ်ပြီးသော်လည်း။ ဗဟုံ သုတ္တံ၊ များစွာသော ချည်သည်။ အဝသိဋ္ဌံ၊ ကြွင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အညံပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်သော။ သုတ္တံ၊ ချည်ကို။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ တန္တဝါယေဟိ၊ ရက်ကန်းသည်တို့ကို။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝါယာပေသုံ၊ ရက်စေကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ သုတ္တံ၊ ချည်ကို။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ တန္တဝါယေဟိ၊ ရက်ကန်းသည်တို့ကို။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝါယာပေဿန္တိ နာမ၊ ရက်စေကုန်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။
ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်သော။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်သော။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သော။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ အလိုနည်းကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ သုတ္တံ၊ ချည်ကို။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ တန္တဝါယေဟိ၊ ရက်ကန်းသည်တို့ကို။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝါယာပေဿန္တိ နာမ၊ ရက်စေကုန်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ သုတ္တံ၊ ချည်ကို။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ တန္တဝါယေဟိ၊ ရက်ကန်းသည်တို့ကို။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝါယာပေထ၊ ရက်စေကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ ။ပ။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ သုတ္တံ၊ ချည်ကို။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ တန္တဝါယေဟိ၊ ရက်ကန်းသည်တို့ကို။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝါယာပေဿထ နာမ၊ ရက်စေကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၆၃၇။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ သုတ္တံ၊ ချည်ကို။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ တန္တဝါယေဟိ၊ ရက်ကန်းသည်တို့ကို။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝါယာပေယျ၊ ရက်စေငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၆၃၈။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပန- ဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်၊ ။ပ။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား၊ ။ပ။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤသူကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခု- ဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
သာမန္တိ၊ သာမံ- ဟူသည်ကား။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။
သုတ္တံ နာမ၊ သုတ္တ မည်သည်ကား။ သုတ္တာနိ၊ ချည်တို့သည်။ ခေါမံ၊ ခေါမချည်လည်းကောင်း။ ကပ္ပါသိကံ၊ ဝါချည်လည်းကောင်း။ ကောသေယျံ၊ ပိုးချည်လည်းကောင်း။ ကမ္ဗလံ၊ သားမွေးချည်လည်းကောင်း။ သာဏံ၊ ပိုက်ဆံလျှော်ချည်လည်းကောင်း။ ဘင်္ဂံ၊ ဘန်ချည်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဆ၊ ခြောက်ပါးတို့တည်း။
တန္တဝါယေဟီတိ၊ တန္တဝါယေဟိ- ဟူသည်ကား။ ပေသကာရေဟိ၊ ရက်ကန်းသည်တို့ကို။ ဝါယာပေတိ၊ ရက်စေအံ့။ ပယောဂေ ပယောဂေ၊ လုံ့လတိုင်း လုံ့လတိုင်း၌။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ပဋိလာဘေန၊ ရခြင်းကြောင့်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ ဂဏဿ ဝါ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ကိံ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ စွန့်အပ်သနည်း၊ ။ပ။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣဒံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ သုတ္တံ၊ ချည်ကို။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ တန္တဝါယေဟိ၊ ရက်ကန်းသည်တို့ကို။ ဝါယာပိတံ၊ ရက်စေအပ်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျုံ၊ ပေးကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ အာယသ္မတော၊ အရှင့်အား။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
၆၃၉။ ဝါယာပိတေ၊ ရက်အပ်ပြီးသည်၌။ ဝါယာပိတသညီ၊ ရက်အပ်ပြီဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ဝါယာပိတေ၊ ရက်အပ်ပြီးသည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ဝါယာပိတေ၊ ရက်အပ်ပြီးသည်၌။ အဝါယာပိတသညီ၊ မရက်အပ်သေးဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
အဝါယာပိတေ၊ မရက်အပ်သေးသည်၌။ ဝါယာပိတညီ၊ ရက်အပ်ပြီးဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဝါယာပိတေ၊ မရက်အပ်သေးသည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိအာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဝါယာပိတေ၊ မရက်အပ်သေးသည်၌။ အဝါယာပိတသညီ၊ မရက်အပ်သေးဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၆၄၀။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ သိဗ္ဗိတုံ၊ ချုပ်ခြင်းငှာ။ သုတ္တံ၊ ချည်ကို။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာယောဂေ၊ အာယောဂပတ်၌လည်းကောင်း။ ကာယဗန္ဓနေ၊ ခါးပန်းကြိုး၌လည်းကောင်း။ အံသဗဒ္ဓကေ၊ လွယ်ကြိုး၌လည်းကောင်း။ ပတ္တတ္ထဝိကာယ၊ သပိတ်အိပ်၌လည်းကောင်း။ ပရိဿာဝနေ၊ ရေစစ်၌လည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဉာတကာနံ၊ ဆွေမျိုးတို့အားလည်းကောင်း။ ပဝါရိတာနံ၊ ဖိတ်အပ်သော သူတို့အားလည်းကောင်း။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော သူ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဓနေန၊ ဥစ္စာဖြင့်။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ဆဋ္ဌံ၊ ခြောက်ခုမြောက်သော။ သုတ္တဝိညတ္တိသိက္ခာဒံ၊ သုတ္တဝိညတ္တိသိက္ခာသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၃-ပတ္တဝဂ်
၇-မဟာပေသကာရသိက္ခာပုဒ်
၆၄၁။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ပဝါသံ၊ အရပ်တစ်ပါးသို့။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ ပဇာပတိံ၊ မယားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “သုတ္တံ၊ ချည်ကို။ ဓာရယိတွာ၊ ချိန်၍။ အမုကဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ တန္တဝါယဿ၊ ရက်ကန်းသည်အား။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝါယာပေတွာ၊ ရက်စေ၍။ နိက္ခိပ၊ ထားလော့။ အာဂတော၊ ပြန်လာသည်ရှိသော်။ အယျံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ စီဝရေန၊ သင်္ကန်းဖြင့်။ အစ္ဆာဒေဿာမိ၊ ဖုံးလွှမ်းအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ပိဏ္ဍာစာရိကော၊ ဆွမ်းခံလှည့်လည်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘာသမာနဿ၊ ဆိုသော။ တဿ ပုရိသဿ၊ ထိုယောကျ်ား၏။ ဣမံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဿောသိ ခေါ၊ ကြားသည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်ဥပနန္ဒရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ သကျပုတ္တံ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အာဝုသော ဥပနန္ဒ၊ ငါ့ရှင် ဥပနန္ဒ။ တွံ၊ သင်သည်။ မဟာပုညော၊ ဘုန်းကြီးသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အမုကသ္မိံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဩကာသေ၊ အရပ်၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ပဝါသံ၊ အရပ်တစ်ပါးသို့၊
ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ ပဇာပတိံ၊ မယားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ ‘သုတ္တံ၊ ချည်ကို။ ဓာရယိတွာ၊ ချိန်၍။ အမုကဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ တန္တဝါယဿ၊ ရက်ကန်းသည်အား။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝါယာပေတွာ၊ ရက်စေ၍။ နိက္ခိပ၊ ထားလော့။ အာဂတော၊ ပြန်လာသည်ရှိသော်။ အယျံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ စီဝရေန၊ သင်္ကန်းဖြင့်။ အစ္ဆာဒေဿာမိ၊ ဖုံးလွှမ်းအံ့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ မံ၊ ငါ၏။ ဥပဋ္ဌာကော၊ အလုပ်အကျွေးတည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ သောပိ ခေါ တန္တဝါယော၊ ထိုရက်ကန်းသည်သည်လည်း။ သကျပုတ္တဿ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မတော ဥပနန္ဒဿ၊ အရှင်ဥပနန္ဒ၏။ ဥပဋ္ဌာကော၊ အလုပ်အကျွေးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သော တန္တဝါယော၊ ထိုရက်ကန်းသည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုရက်ကန်းသည်ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တန္တဝါယံ၊ ရက်ကန်းသည်ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ ဣဒံ ခေါ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကိုကား။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်၍။ ဝိယျတိ၊ ရက်အပ်၏။ အာယတဉ္စ၊ အလျားရှည်သည်ကိုလည်း။ ကရောဟိ၊ ပြုလော့။ ဝိတ္ထတဉ္စ၊ အနံပြန့်သည်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပိတဉ္စ၊ အသားထူသည်ကိုလည်းကောင်း။ သုဝီတဉ္စ၊ ညီညွတ်စွာ ရက်အပ်သည်ကိုလည်းကောင်း။ သုပ္ပဝါယိတဉ္စ၊ ညီညွတ်စွာ ခင်းအပ်သည်ကိုလည်းကောင်း။ သုဝိလေခိတဉ္စ၊ ညီညွတ်စွာ နယ်ဖြင့် ကန်အပ်သည်ကိုလည်းကောင်း။ သုဝိတစ္ဆိတဉ္စ၊ ညီညွတ်စွာ ဘီးဖြင့် ဖြီးအပ်သည်ကိုလည်းကောင်း။ ကရောဟိ၊ ပြုလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧတေ ခေါ၊ ထိုသူတို့သည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ သုတ္တံ၊ ချည်ကို။ ဓာရယိတွာ၊ ချိန်၍။ “ဣမိနာ သုတ္တေန၊ ဤချည်ဖြင့်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝိနာဟိ၊ ရက်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဒံသု၊ ပေးကုန်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အာယတံ ဝါ၊ အလျားရှည်သည်ကို လည်းကောင်း။ ဝိတ္ထတံ ဝါ၊ အနံ့ပြန့်သည်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပိတံ ဝါ၊ အသားထူသည်ကိုလည်းကောင်း။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ န သက္ကာ၊ မတတ်နိုင်။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ သုဝီတဉ္စ၊ ညီညွတ်စွာ ရက်အပ်သည်ကိုလည်းကောင်း။ သုပ္ပဝါယိတဉ္စ၊ ညီညွတ်စွာ ခင်းအပ်သည်ကိုလည်းကောင်း။ သုဝိလေခိတဉ္စ၊ ညီညွတ်စွာနယ်ဖြင့် ကန်အပ်သည်ကို လည်းကောင်း။ သုဝိတစ္ဆိတဉ္စ၊ ညီညွတ်စွာ ဘီးဖြင့်ဖြီးအပ်သည်ကိုလည်းကောင်း။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ သက္ကာ စ ခေါ၊ တတ်နိုင်သည်သာလျှင်တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ ဣင်္ဃ၊ တိုက်တွန်းပါ၏။ တွံ၊ သင်သည်။ အာယတဉ္စ၊ အလျားရှည်သည်ကိုလည်းကောင်း။ ဝိတ္ထတဉ္စ၊ အနံပြန့်သည်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပိတဉ္စ၊ အသားထူသည်ကိုလည်းကောင်း။ ကရောဟိ၊ ပြုလော့။ တေ၊ သင့်အား။ သုတ္တေန၊ ချည်နှင့်။ ပဋိဗဒ္ဓံ၊ စပ်သည်။ န ဘဝိဿတိ၊ မဖြစ်လတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော တန္တဝါယော၊ ထိုရက်ကန်းသည်သည်။ ယထာဘတံ၊ ဆောင်ခဲ့တိုင်းသော။ သုတ္တံ၊ ချည်ကို။ တန္တေ၊ ရက်ကန်း၌။ ဥပနေတွာ၊ ဆောင်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သာ ဣတ္ထီ၊ ထိုမိန်းမသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုမိန်းမရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တံ ဣတ္ထိံ၊ ထိုမိန်းမကို။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ သုတ္တေန၊ ချည်ကို။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အယျော၊ အမောင်။ တွံ၊ သင့်ကို။ မယာ၊ ငါသည်။ “ဣမိနာ သုတ္တေန၊ ဤချည်ဖြင့်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝီနာဟိ၊ ရက်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တော နနု၊ ဆိုအပ်သည် မဟုတ်လော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ အဟံ၊ ငါ့ကို။ တယာ၊ သင်သည်။ “ဣမိနာ သုတ္တေန၊ ဤချည်ဖြင့်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝီနာဟိ၊ ရက်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တော၊ ဆိုအပ်သည်။ သစ္စံ၊ မှန်၏။ အပိ စ၊ စင်စစ်သော်ကား။ အယျော ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ကိံ အာဟ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ ဣင်္ဃ၊ တိုက်တွန်းပါ၏။ တွံ၊ သင်သည်။ အာယတဉ္စ၊ အလျားရှည်သည်ကိုလည်းကောင်း။ ဝိတ္ထတဉ္စ၊ အနံပြန့်သည်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပိတဉ္စ၊ အသားထူသည်ကိုလည်းကောင်း။ ကရောဟိ၊ ပြုလော့။ တေ၊ သင့်အား။ သုတ္တေန၊ ချည်ဖြင့်။ ပဋိဗဒ္ဓံ၊ စပ်သည်။ န ဘဝိဿတိ၊ မဖြစ်လတ္တံ့၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဣတ္ထီ၊ ထိုမိန်းမသည်။ ယတ္တကံ ယေဝ၊ အကြင်မျှလောက်သာလျှင်ဖြစ်သော။ သုတ္တံ၊ ချည်ကို။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ တတ္တကံ၊ ထိုမျှလောက်သော ချည်ကို။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ “သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ပဝါသတော၊ အရပ်တစ်ပါးမှ။ အာဂတော ကိရ၊ ပြန်လာသတတ်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿောသိ ခေါ၊ ကြားသည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ တဿ ပုရိသဿ၊ ထိုယောကျ်ား၏။ နိဝေသနံ၊ အိမ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအိမ်ရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ပညတ္တေ၊ ခင်းထားအပ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်ဥပနန္ဒရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ သကျပုတ္တံ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ပဇာပတိံ၊ မယားကို။ “တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ဝီတံ၊ ရက်အပ်ပြီလော၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အယျ၊ အမောင်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ အာမ ဝီတံ၊ ရက်အပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အာဟရ၊ ဆောင်ခဲ့လော့။ အယျံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ စီဝရေန၊ သင်္ကန်းဖြင့်။ အစ္ဆာဒေဿာမိ၊ ဖုံးလွှမ်းအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဣတ္ထီ၊ ထိုမိန်းမသည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ နီဟရိတွာ၊ ဆောင်၍။ သာမိကဿ၊ လင်အား။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ပြောကြား၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်၊
သကျပုတ္တဿ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မတော ဥပနန္ဒဿ၊ အရှင်ဥပနန္ဒအား။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဒတွာ၊ လှူ၍။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ပိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကိုဆို၏။ ကိံ ဥဇ္ဈာယတိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့သနည်း။ ကိံ ခိယျတိ၊ အဘယ်သို့ ရှုတ်ချသနည်း။ ကိံ ဝိပါစေတိ၊ အဘယ်သို့ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုသနည်း။ “သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ သမဏာ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ မဟိစ္ဆာ၊ ကြီးသော အလိုရှိကုန်၏။ အသန္တုဋ္ဌာ၊ မရောင့်ရဲကုန်။ ဣမေ၊ ဤရဟန်းတို့ကို။ စီဝရေန၊ သင်္ကန်းဖြင့်။ အစ္ဆာဒေတုံ၊ ဖုံးလွှမ်းခြင်းငှာ။ န သုကရာ၊ မလွယ်ကုန်။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျော ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ မယာ၊ ငါသည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဝါရိတော၊ မဖိတ်အပ်ဘဲ။ ဂဟပတိကဿ၊ ဒါယကာ၏။ တန္တဝါယေ၊ ရက်ကန်းသည်တို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇိဿတိနာမ၊ ရောက်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆို၏။
ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တဿ၊ ကဲ့ရဲ့သော။ ခိယျန္တဿ၊ ရှုတ်ချသော။ ဝိပါစေန္တဿ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုသော။ တဿ ပုရိသဿ၊ ထိုယောကျ်ား၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ အလိုနည်းကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဝါရိတော၊ မဖိတ်အပ်ဘဲ။ ဂဟပတိကဿ၊ ဒါယကာ၏။ တန္တဝါယေ၊ ရက်ကန်းသည်တို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇိဿတိ နာမ၊ ရောက်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ သကျပုတ္တံ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ပ။ “ဥပနန္ဒ၊ ဥပနန္ဒ။ တွံ၊ သင်သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဝါရိတော၊ မဖိတ်အပ်ဘဲ။ ဂဟပတိကဿ၊ ဒါယကာ၏။ တန္တဝါယေ၊ ရက်ကန်းသည်တို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇိ၊ ရောက်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဥပနန္ဒ၊ ဥပနန္ဒ။ တေ၊ သင်နှင့်။ ဉာတကော၊ အဆွေတော်သလော။ အညာတကော၊ အဆွေမတော်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အညာတကော၊ အဆွေမတော်ပါ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ အညာတကော၊ အဆွေမတော်သော သူသည်။ အညတကဿ၊ အဆွေမတော်သော သူအား။ ပတိရူပံ ဝါ၊ သင့်တင့်သည်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပတိရူပံ ဝါ၊ မသင့်တင့်သည်ကိုလည်းကောင်း။ သန္တံ ဝါ၊ ရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ အသန္တံ ဝါ၊ မရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ န ဇာနာတိ၊ မသိ။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ တတ္ထ၊ ထိုသို့မသိဘဲလျက်။ တွံ၊ သင်သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဝါရိတော၊ မဖိတ်အပ်ဘဲ။ အညာတကဿ၊ အဆွေမတော်သော။ ဂဟပတိကဿ၊ ဒါယကာ၏။ တန္တဝါယေ၊ ရက်ကန်းသည်တို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇိဿသိ နာမ၊ ရောက်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၆၄၂။ “ဘိက္ခုံ ပနေဝ၊ ရဟန်းကိုသာလျှင်။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်၍။ အညာတကော၊ အဆွေမတော်သော။ ဂဟပတိ ဝါ၊ ဒါယကာသည်လည်းကောင်း။ ဂဟပတာနီ ဝါ၊ ဒါယကာမသည်လည်းကောင်း။ တန္တဝါယေဟိ၊ ရက်ကန်းသည်တို့ကို။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝါယာပေယျ၊ ရက်စေငြားအံ့။ တတြ၊ ထိုသို့ရက်စေရာ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဝါရိတော၊ မဖိတ်အပ်ဘဲ။ တန္တဝါယေ၊ ရက်ကန်းသည်တို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ ဣဒံ ခေါ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်၍။ ဝိယျတိ၊ ရက်အပ်၏။ အာယတဉ္စ၊ အလျားရှည်သည်ကိုလည်း။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့။ ဝိတ္ထတဉ္စ၊ အနံပြန့်သည်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပိတဉ္စ၊ အသားထူသည်ကိုလည်းကောင်း။ သုဝီတဉ္စ၊ ညီညွတ်စွာ ရက်အပ်သည်ကိုလည်းကောင်း။ သုပ္ပဝါယိတဉ္စ၊ ညီညွတ်စွာ ခင်းအပ်သည်ကိုလည်းကောင်း။ သုဝိလေခိတဉ္စ၊ ညီညွတ်စွာ နယ်ဖြင့် ကန်အပ်သည်ကိုလည်းကောင်း။ သုဝိတစ္ဆိတဉ္စ၊ ညီညွတ်စွာ ဘီးဖြင့် ဖြီးအပ်သည်ကိုလည်းကောင်း။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့။ မယံပိ၊ ငါတို့သည်လည်း။ အာယသ္မန္တာနံ၊ ဒါယကာတို့အား။ ကိဉ္စိမတ္တံ၊ စိုးစဉ်းမျှသော အခကို။ အပ္ပေ၀ နာမ အနုပဒဇ္ဇေယျာမ၊ စင်စစ်ပေးကုန်အံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ စေ အာပဇ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ ရောက်ငြားအံ့။ ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လျှင်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ကိဉ္စိမတ္တံ၊ စိုးစဉ်းမျှသော အခကို။ အနုပဒဇ္ဇေယျ၊ ပေးငြားအံ့။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ ပိဏ္ဍပါတမတ္တံပိ၊ ဆွမ်းမျှကိုလည်း။ အနုပဒဇ္ဇေယျ၊ ပေးငြားအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၆၄၃။ ဘိက္ခုံ ပနေ၀ ဥဒ္ဒိဿာတိ၊ ဘိက္ခုံ ပနေ၀ ဥဒ္ဒိဿ- ဟူသည်ကား။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ အာရမ္မဏံ ကရိတွာ၊ အကြောင်းပြု၍။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ အစ္ဆာဒေတုကာမော၊ လှူခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အညာတကော နာမ၊ အညာတက မည်သည်ကား။ မာတိတော ဝါ၊ အမိမှလည်းကောင်း။ ပိတိတော ဝါ၊ အဘမှလည်းကောင်း။ ယာ၀ သတ္တမာ ပိတာမဟယုဂါ၊ ခုနစ်ဆက်မြောက်သော ဘိုးဘေး အဆက်တိုင်အောင်။ အသမ္ဗဒ္ဓေါ၊ မစပ်သော သူတည်း။
ဂဟပတိ နာမ၊ ဂဟပတိ မည်သည်ကား။ ယော ကောစိ၊ အမှတ်မရှိသော ယောကျ်ားသည်။ အဂါရံ၊ အိမ်၌။ အဇ္ဈာဝသတိ၊ စိုးအုပ်၍ နေ၏။
ဂဟပတာနီ နာမ၊ ဂဟပတာနီ မည်သည်ကား။ ယာ ကာစိ၊ အမှတ်မရှိသော မိန်းမသည်။ အဂါရံ၊ အိမ်၌။ အဇ္ဈာဝသတိ၊ စိုးအုပ်၍ နေ၏။
တန္တဝါယေဟီတိ၊ တန္တဝါယေဟိ- ဟူသည်ကား။ ပေသကာရေဟိ၊ ရက်ကန်းသည်တို့ကို။
စီဝရံ နာမ၊ စီဝရ မည်သည်ကား။ ဆန္နံ၊ ခြောက်ထည်ကုန်သော။ စီဝရာနံ၊ သင်္ကန်းတို့တွင်။ အညတရံ၊ တစ်ထည်ထည်သော။ ဝိကပ္ပနုပဂံ၊ ဝိကပ္ပနာလောက်သော။ ပစ္ဆိမံ၊ အဆုံးစွန်သော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းတည်း။
ဝါယာပေယျာတိ၊ ဝါယာပေယျ ဟူသည်ကား။ ဝိနာပေတိ၊ ရက်စေငြားအံ့။
တတြ စေ သော ဘိက္ခူတိ၊ တတြ စေ သော ဘိက္ခု ဟူသည်ကား။ ယံ ဘိက္ခုံ၊ အကြင်ရဟန်းကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝိယျတိ၊ ရက်အပ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။
ပုဗ္ဗေ အပ္ပဝါရိတောတိ၊ ပုဗ္ဗေ အပ္ပဝါရိတော ဟူသည်ကား။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ တေ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ ကီဒိသေန၊ အဘယ်သို့ သဘောရှိသော။ စီဝရေန၊ သင်္ကန်းကို။ အတ္ထော၊ အလိုရှိသနည်း။ တေ၊ အရှင်ဘုရား၏။ ကီဒိသံ၊ အဘယ်သို့ သဘောရှိသော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝါယာပေမိ၊ ရက်စေအံ့နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အဝုတ္တော၊ မဆိုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တန္တဝါယေ ဥပသင်္ကမိတွာတိ၊ တန္တဝါယေ ဥသင်္ကမိတွာ- ဟူသည်ကား။ ဃရံ၊ အိမ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ယတ္ထ ကတ္ထစိ၊ အမှတ်မရှိ တစ်စုံတစ်ခုသော အိမ်သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။
စီဝရေ ဝိကပ္ပံ အာပဇ္ဇေယျာတိ၊ စီဝရေ ဝိကပ္ပံ အာပဇ္ဇေယျ- ဟူသည်ကား။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ ဣဒံ ခေါ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်၍။ ဝိယျတိ၊ ရက်အပ်၏။ အာယတဉ္စ၊ အလျားရှည်သည်ကိုလည်း။ ကရောထ၊ ပြုကြကုန်လော့။ ဝိတ္ထတဉ္စ၊ အနံပြန့်သည်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပိတဉ္စ၊ အသားထူသည်ကိုလည်းကောင်း။ သုဝီတဉ္စ၊ ညီညွှတ်စွာ ရက်အပ်သည်ကိုလည်းကောင်း။ သုပ္ပဝါယိတဉ္စ၊ ညီညွတ်စွာ ခင်းအပ်သည်ကိုလည်းကောင်း။ သုဝိလေခိတဉ္စ၊ ညီညွတ်စွာ နယ်ဖြင့် ကန်အပ်သည်ကို လည်းကောင်း။ သုဝိတစ္ဆိတဉ္စ၊ ညီညွတ်စွာ ဘီးဖြင့် ဖြီးအပ်သည်ကိုလည်းကောင်း။ ကရောထ၊ ပြုကြကုန်လော့။ မယံပိ၊ ငါတို့သည်လည်း။ အာယသ္မန္တာနံ၊ ဒါယကာတို့အား။ ကိဉ္စိမတ္တံ၊ စိုးစဉ်းမျှသော အခကို။ အပ္ပေ၀ နာမ အနုပဒဇ္ဇေယျာမ၊ စင်စစ်ပေးကုန်အံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ အာပဇ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ ရောက်ငြားအံ့။
ဧဝဉ္စ သော ဘိက္ခု ဝတွာ ကိဉ္စိမတ္တံ အနုပဒဇ္ဇေယျ အန္တမသော ပိဏ္ဍပါတမတ္တမ္ပီတိ ဧတ္ထ၊ ဧဝဉ္စ သော ဘိက္ခု ဝတွာ ကိဉ္စိမတ္တံ အနုပဒဇ္ဇေယျ အန္တမသော ပိဏ္ဍပါတမတ္တမ္ပိ- ဟူသော ဤပါဌ်၌။ ယာဂုပိ၊ ယာဂုသည်လည်းကောင်း။ ဘတ္တံပိ၊ ဆွမ်းသည်လည်းကောင်း။ ခါဒနီယံပိ၊ ခဲဖွယ်သည်လည်းကောင်း။ စုဏ္ဏပိဏ္ဍောပိ၊ အမှုန့်ဆိုင်သည်လည်းကောင်း။ ဒန္တကဋ္ဌံပိ၊ ဒန်ပူသည်လည်းကောင်း။ ဒသိကသုတ္တံပိ၊ မြိတ်ဆာချည်သည်လည်းကောင်း။ ပိဏ္ဍပါတော နာမ၊ ပိဏ္ဍပါတ မည်၏။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ ဓမ္မံပိ၊ တရားကိုလည်း။ ဘဏတိ၊ ဟောအံ့။
တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ဝစနေန၊ စကားဖြင့်။ အာယတံ ဝါ၊ အလျားရှည်သည်ကိုလည်းကောင်း။ ဝိတ္ထတံ ဝါ၊ အနံပြန့်သည်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပိတံ ဝါ၊ အသားထူသည်ကိုလည်းကောင်း။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ပယောဂေ၊ လုံ့လ၌။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ပဋိလာဘေန၊ ရခြင်းကြောင့်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ ဂဏဿ ဝါ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ကိံ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ စွန့်အပ်သနည်း၊ ။ပ။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဣဒံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဝါရိတော၊ မဖိတ်အပ်ဘဲ။ အညာတကဿ၊ အဆွေမတော်သော။ ဂဟပတိကဿ၊ ဒါယကာ၏။ တန္တဝါယေ၊ ရက်ကန်းသည်တို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပန္နံ၊ ရောက်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျုံ၊ ပေးကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ အာယသ္မတော၊ အရှင်အား။ ဒမ္မိာ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
၆၄၄။ အညာတကေ၊ အဆွေမတော်သည်၌။ အညာတကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဝါရိတော၊ မဖိတ်အပ်ဘဲ။ ဂဟပတိကဿ၊ ဒါယကာ၏။ တန္တဝါယေ၊ ရက်ကန်းသည်တို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အညာတကေ၊ အဆွေမတော်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဝါရိတော၊ မဖိတ်အပ်ဘဲ။ ဂဟပတိကဿ၊ ဒါယကာ၏။ တန္တဝါယေ၊ ရက်ကန်းသည်တို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အညာတကေ၊ အဆွေမတော်သည်၌။ ဉာတကသညီ၊ အဆွေတော်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဝါရိတော၊ မဖိတ်အပ်ဘဲ။ ဂဟပတိကဿ၊ ဒါယကာ၏။ တန္တဝါယေ၊ ရက်ကန်းသည်တို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
ဉာတကေ၊ အဆွေတော်သည်၌။ အညာတကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဉာတကေ၊ အဆွေတော်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉာတကေ၊ အဆွေတော်သည်၌။ ဉာတကသညီ၊ အဆွေတော်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၆၄၅။ ဉာတကာနံ၊ အဆွေတို့အားလည်းကောင်း။ ပဝါရိတာနံ၊ ဖိတ်အပ်သော သူတို့အားလည်းကောင်း။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အညဿ၊ သူတစ်ပါး၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဓနေန၊ ဥစ္စာဖြင့်။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ မဟဂ္ဃံ၊ အဖိုးများစွာထိုက်သော သင်္ကန်းကို။ ဝါယာပေတုကာမဿ၊ ရက်စေခြင်းငှာ အလိုရှိသော ရဟန်း၏။ အပ္ပဂ္ဃံ၊ အဖိုးနည်းနည်းထိုက်သော သင်္ကန်းကို။ ဝါယာပေတိ၊ ရက်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
သတ္တမံ၊ ခုနစ်ခုမြောက်သော။ မဟာပေသကာရသိက္ခာပဒံ၊ မဟာပေသကာရသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၃-ပတ္တဝဂ်
၈-အစ္စေကစီဝရသိက္ခာပုဒ်
၆၄၆။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ မဟာမတ္တော၊ အမတ်ကြီးသည်။ ပဝါသံ၊ အရပ်တစ်ပါးသို့။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ “ဘဒန္တာ၊ အရှင်ကောင်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တု၊ လာစေကုန်သတည်း။ ဝဿာဝါသိကံ၊ ဝါကျွတ်သင်္ကန်းကို။ ဒဿာမိ၊ လှူအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ ပါဟေသိ၊ စေ၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ဝဿံဝုတ္တာနံ၊ ဝါကျွတ်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝဿာဝါသိကံ၊ ဝါကျွတ်သင်္ကန်းကို။ အနနုညာတံ၊ ခွင့်ပြုတော်မမူအပ်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ၊ အလို့လို့ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ နာဂမံသု၊ မသွားကုန်။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော မဟာမတ္တော၊ ထိုအမတ်ကြီးသည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘဒန္တာ၊ အရှင်ကောင်းတို့သည်။ မယာ၊ ငါသည်။ ဒူတေ၊ တမန်ကို။ ပဟိတေ၊ စေအပ်သည်ရှိသော်။ နာဂစ္ဆိဿန္တိ နာမ၊ မလာကုန်ဘိသနည်း။ အဟံ ဟိ၊ ငါသည်သာလျှင်။ သေနာယ၊ စစ်ထိုးခြင်းငှာ။ ဂစ္ဆာမိ၊ သွားအံ့။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ရှည်သည်ကို။ ဒုဇ္ဇာနံ၊ သိနိုင်ခဲ၏။ မရဏံ၊ သေခြင်းကို။ ဒုဇ္ဇာနံ၊ သိနိုင်ခဲ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆို၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တဿ၊ ကဲ့ရဲ့သော။ ခိယျန္တဿ၊ ရှုတ်ချသော။ ဝိပါစေန္တဿ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုသော။ တဿ မဟာမတ္တဿ၊ ထိုအမတ်ကြီး၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အစ္စေကစီဝရံ၊ အဆောတလျင် လှူအပ်သော သင်္ကန်းကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ ခံ၍။ နိက္ခိပိတုံ၊ ထားခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၆၄၇။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အစ္စေကစီဝရံ၊ အဆောတလျင် လှူအပ်သော သင်္ကန်းကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ ခံ၍။ နိက္ခိပိတုံ၊ ထားစိမ့်သောငှာ။ အနုညာတံ၊ ခွင့်ပြုတော်မူအပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အစ္စေကစီဝရာနိ၊ အဆောတလျင် လှူအပ်သော သင်္ကန်းတို့ကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ ခံ၍။ စီဝရကာလသမယံ၊ သင်္ကန်းအခါကာလကို။ အတိက္ကာမေန္တိ၊ လွန်စေကုန်၏။ တာနိ စီဝရာနိ၊ ထိုသင်္ကန်းတို့သည်။ စီဝရဝံသေ၊ သင်္ကန်းတန်းဝါး၌။ ဘဏ္ဍိကာဗဒ္ဓါနိ၊ အထုပ်ဖွဲ့အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ တိဋ္ဌန္တိ၊ တည်ကုန်၏။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အာရှင်အာနန္ဒာသည်။ သေနာသနစာရိကံ၊ ကျောင်းစဉ်ဒေသစာရီကို။ အာဟိဏ္ဍန္တော၊ လှည့်လည်သည်ရှိသော်။ စီဝရဝံသေ၊ သင်္ကန်းတန်းဝါး၌။ ဘဏ္ဍိကာဗဒ္ဓါနိ၊ အထုပ်ဖွဲ့အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ တိဋ္ဌန္တေ၊ တည်ကုန်သော။ တာနိ စီဝရနိ၊ ထိုသင်္ကန်းတို့ကို။ အဒ္ဒသ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ကဿ၊ အဘယ်သူ၏။ ဣမာနိ စီဝရာနိ၊ ဤသင်္ကန်းတို့သည်။ စီဝရဝံသေ၊ သင်္ကန်းတန်းဝါး၌။ ဘဏ္ဍိကာဗဒ္ဓါနိ၊ အထုပ်ဖွဲ့အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ တိဋ္ဌန္တိ၊ တည်ကုန်သနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ အစ္စေကစီဝရာနိ၊ အဆောတလျင် လှူအပ်သော သင်္ကန်းတို့တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ နိက္ခိတ္တာနိ၊ ထားအပ်ကုန်သော။ ဣမာနိ စီဝရာနိ၊ ဤသင်္ကန်းတို့သည်။ ကီဝစိရံ ပန၊ အဘယ်မျှလောက် ကြာမြင့်ကုန်သနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်၊
အာယသ္မတော အာနန္ဒဿ၊ အရှင်အာနန္ဒာအား။ ယထာနိက္ခိတ္တံ၊ ထားမြဲတိုင်းသော ကာလကို။ အာရောစေသုံ၊ ပြောကြားကုန်၏။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အစ္စေကစီဝရံ၊ အဆောတလျင် လှူအပ်သော သင်္ကန်းကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ ခံ၍။ စီဝရကာလသမယံ၊ သင်္ကန်းအခါကာလကို။ အတိက္ကာမေဿန္တိ နာမ၊ လွန်စေကုန်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အစ္စေကစီဝရံ၊ အဆောတလျင် လှူအပ်သော သင်္ကန်းကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ ခံ၍။ စီဝရကာလသမယံ၊ သင်္ကန်းအခါကာလကို။ အတိက္ကာမေန္တိ၊ လွန်စေကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တေ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးကုန်သော ယောကျ်ားတို့သည်။ အစ္စေကစီဝရံ၊ အဆောတလျင် လှူအပ်သော သင်္ကန်းကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ ခံ၍။ စီဝရကာလသမယံ၊ သင်္ကန်းအခါကာလကို။ အတိက္ကာမေဿန္တိ နာမ၊ လွန်စေကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၆၄၈။ “ဒသာဟာနာဂတံ၊ ဆယ်ရက်ဖြင့် မရောက်သေးသော။ ကတ္တိကတေမာသိကပုဏ္ဏမံ၊ သီတင်းကျွတ်လပြည့် ပဝါရဏာနေ့၌။ ဘိက္ခုနော ပနေဝ၊ ရဟန်းအားသာလျှင်။ အစ္စေကစီဝရံ၊ အဆောတလျင် လှူအပ်သော သင်္ကန်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇေယျ၊ ဖြစ်ငြားအံ့။ အစ္စေကံမညမာနေန၊ အဆောတလျင် လှူအပ်သောသင်္ကန်းဟု သိသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗံ၊ ခံအပ်၏။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ ခံပြီး၍။ ယာ၀ စီဝရကာလသမယံ၊ သင်္ကန်းအခါကာလတိုင်အောင်။ နိက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ ထားအပ်၏။ တတော၊ ထိုသင်္ကန်းအခါကာလထက်။ ဥတ္တရိ၊ အလွန်။ စေ နိက္ခိပေယျ၊ အကယ်၍ ထားငြားအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၆၄၉။ ဒသာဟာနာဂတန္တိ၊ ဒသာဟာနာဂတံ- ဟူသည်ကား။ ဒသာဟာနာဂတာယ၊ ဆယ်ရက်ဖြင့် မရောက်သေးသော။ ပဝါရဏာယ၊ ပဝါရဏာနေ့၌။ ကတ္တိကတေမာသိကပုဏ္ဏမန္တိ၊ ကတ္တိကတေမာသိကပုဏ္ဏမံ- ဟူသည်ကား။ ပဝါရဏာ ကတ္တိကာ၊ ပဝါရဏာ ကတ္တိကကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
အစ္စေကစီဝရံ နာမ၊ အစ္စေကစီဝရ မည်သည်ကား။ သေနာယ ဝါ၊ စစ်ထိုးခြင်းငှာလည်း။ ဂန္တုကာမော၊ သွားခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဝါသံ ဝါ၊ အရပ်တစ်ပါးသို့လည်း။ ဂန္တုကာမော၊ သွားခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂိလာနော ဝါ၊ နာသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂဗ္ဘိနီ ဝါ၊ ကိုယ်ဝန်ဆောင်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဿဒ္ဓဿ ဝါ၊ မယုံကြည်သော သူအားလည်း။ သဒ္ဓါ၊ ယုံကြည်ခြင်းသည်။ ဥပ္ပန္နာ၊ ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပ္ပသန္နဿ ဝါ၊ မကြည်ညိုသော သူအားလည်း။ ပသာဒေါ၊ ကြည်ညိုခြင်းသည်။ ဥပ္ပန္နော၊ ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ “ဘဒ္ဒန္တာ၊ အရှင်ကောင်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တု၊ လာစေကုန်သတည်း။ ဝဿဝါသိကံ၊ ဝါကျွတ်သင်္ကန်းကို။ ဒဿာမိ၊ လှူအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ စေ ပဟိဏေယျ၊ အကယ်၍ စေငြားအံ့။ ဧတံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းသည်။ အစ္စေကစီဝရံ နာမ၊ အစ္စေကစီဝရမည်၏။
အစ္စေကံ မညမာနေန ဘိက္ခုနာ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗံ၊ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ ယာ၀ စီဝရကာလသမယံ နိက္ခိပိတဗ္ဗန္တိ- အစ္စေကံ မညမာနေန ဘိက္ခုနာ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗံ၊ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ ယာဝ စီဝရကာလသမယံ နိက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ ဟူသည်ကား။ “ဣဒံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းသည်။ အစ္စေကစီဝရံ၊ အစ္စေကစီဂရမည်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သညာဏံ၊ အမှတ်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ နိက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ ထားအပ်၏။
စီဝရကာလသမယော နာမ၊ စီဝရကာလသမယ မည်သည်ကား။ ကထိနေ၊ ကထိန်ကို။ အနတ္ထတေ၊ မခင်းအပ်သည်ရှိသော်။ ဝဿာနဿ၊ မိုးလ၏။ ပစ္ဆိမော၊ အဆုံးစွန်သော။ မာသော၊ လတည်း။ ကထိနေ၊ ကထိန်ကို။ အတ္ထတေ၊ ခင်းအပ်သည်ရှိသော်။ ပဉ္စမာသာ၊ ငါးလတို့တည်း။
တတော စေ ဥတ္တရိ နိက္ခိပေယျာတိ၊ တတော စေ ဥတ္တရိ နိက္ခိပေယျ- ဟူသည်ကား။ ကထိနေ၊ ကထိန်ကို။ အနတ္ထတေ၊ မခင်းအပ်သည်ရှိသော်။ ဝဿာနဿ၊ မိုးလ၏။ ပစ္ဆိမံ၊ အဆုံးစွန်သော။ မာသံ၊ လကို။ အတိက္ကာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ကထိနေ၊ ကထိန်ကို။ အတ္ထတေ၊ ခင်းအပ်သည်ရှိသော်၊
ကထိနုဒ္ဓါရဒိဝသံ၊ ကထိန်နုတ်သော နေ့ကို။ အတိက္ကာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ ဂဏဿ ဝါ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ကိံ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ စွန့်အပ်သနည်း၊ ။ပ။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဣဒံ အစ္စေကစီဝရံ၊ ဤအဆောတလျင် လှူအပ်သော သင်္ကန်းကို။ စီဝရကာလသမယံ၊ သင်္ကန်းအခါကာလကို။ အတိက္ကာမိတံ၊ လွန်စေအပ်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျုံ၊ ပေးကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ အာယသ္မတော၊ အရှင်အား။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
၆၅၀။ အစ္စေကစီဝရေ၊ အဆောတလျင် လှူအပ်သော သင်္ကန်း၌။ အစ္စေကစီဝရသညီ၊ အဆောတလျင် လှူအပ်သော သင်္ကန်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရကာလသမယံ၊ သင်္ကန်းအခါကာလကို။ အတိက္ကာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အစ္စေကစီဝရေ၊ အဆောတလျင် လှူအပ်သော သင်္ကန်း၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရကာလသမယံ၊ သင်္ကန်းအခါကာလကို။ အတိက္ကာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အစ္စေကစီဝရေ၊ အဆောတလျင် လှူအပ်သော သင်္ကန်း၌။ အနစ္စေကစီဝရသညီ၊ အဆောတလျင် လှူအပ်သောသင်္ကန်းမဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရကာလာသမယံ၊ သင်္ကန်းအခါကာလကို။ အတိက္ကာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အနဓိဋ္ဌိတေ၊ အဓိဋ္ဌာန်မတင်အပ်သည်၌။ အဓိဋ္ဌိတသညီ၊ အဓိဋ္ဌာန်တင်အပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ အဝိကပ္ပိတေ၊ ဝိကပ္ပနာမပြုအပ်သည်၌။ ဝိကပ္ပိတသညီ၊ ဝိကပ္ပနာပြုအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဝိဿဇ္ဇိတေ၊ မစွန့်အပ်သည်၌။ ဝိဿဇ္ဇိတသညီ၊ စွန့်အပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အနဋ္ဌေ၊ မပျောက်သည်၌။ နဋ္ဌသညီ၊ ပျောက်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဝိနဋ္ဌေ၊ မပျက်စီးသည်၌။ ဝိနဋ္ဌသညီ၊ ပျက်စီး၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဒဍ္ဎေ၊ မီးမလောင်အပ်သည်၌။ ဒဍ္ဎသညီ၊ မီးလောင်အပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဝိလုတ္တေ၊ ခိုးသူ မလုယက်သည်၌။ ဝိလုတ္တသညီ၊ ခိုးသူ လုယက်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရကာလသမယံ၊ သင်္ကန်းအခါကာလကို။ အတိက္ကာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အနိဿဇ္ဇိတွာ၊ မစွန့်မူ၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနစ္စေကစီဝရေ၊ အဆောတလျင် လှူအပ်သော သင်္ကန်းမဟုတ်သည်၌။ အစ္စေကစီဝရသညီ၊ အဆောတလျင် လှူအပ်သော သင်္ကန်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနစ္စေကစီဝရေ၊ အဆောတလျင် လှူအပ်သော သင်္ကန်းမဟုတ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနစ္စေကစီဝရေ၊ အဆောတလျင် လှူအပ်သော သင်္ကန်းမဟုတ်သည်၌။ အနစ္စေကစီဝရသညီ၊ အဆောတလျင် လှူအပ်သော သင်္ကန်းမဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၆၅၁။ အန္တောသမယေ၊ သင်္ကန်းကာလ၏ အတွင်း၌။ အဓိဋ္ဌေတိ၊ အဓိဋ္ဌာန်တင်အံ့။ ဝိကပ္ပေတိ၊ ဝိကပ္ပနာပြုအံ့။ ဝိဿဇ္ဇေတိ၊ စွန့်အံ့။ နဿတိ၊ ပျောက်အံ့။ ဝိနဿတိ၊ ပျက်စီးအံ့။ ဍယှတိ၊ မီးလောင်အံ့။ အစ္ဆိန္ဒိတွာ၊ ခိုးသူ လုယက်၍။ ဂဏှန္တိ၊ ယူကုန်အံ့။ ဝိဿာသံ ဝိဿာသေန၊ အကျွမ်းဝင်သဖြင့်။ ဂဏှန္တိ၊ ယူကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
အဋ္ဌမံ၊ ရှစ်ခုမြောက်သော။ အစ္စေကစီဝရသိက္ခာပဒံ၊ အစ္စေကစီဝရသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၃-ပတ္တဝဂ်
၉-သာသင်္ကသိက္ခာပုဒ်
၆၅၂။ တေနသမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝုဋ္ဌဝဿာ၊ ဝါကျွတ်ကုန်သည်ရှိသော်။ အာရညိကေသု၊ တော၌ ဖြစ်ကုန်သော။ သေနာသနေသု၊ ကျောင်းတို့၌။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ ကတ္တိကစောရကာ၊ တန်ဆောင်မုန်းလပြည့်နေ့၌ ခိုးတတ်ကုန်သော သူတို့သည်။ “ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ လဒ္ဓလာဘာ၊ ရအပ်သော လာဘ် ရှိကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပရိပါတေန္တိ၊ နှိပ်စက်ကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အာရညိကေသု၊ တော၌ဖြစ်ကုန်သော။ သေနာသနေသု၊ ကျောင်းတို့၌။ ဝိဟရန္တေန၊ နေသော ရဟန်းသည်။ တိဏ္ဏံ၊ သုံးထည်ကုန်သော။ စီဝရာနံ၊ သင်္ကန်းတို့တွင်။ အညတရံ၊ တစ်ထည်ထည်သော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ နိက္ခိပိတုံ၊ ထားစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာရညိကေသု၊ တော၌ဖြစ်ကုန်သော။ သေနာသနေသု၊ ကျောင်းတို့၌။ ဝိဟရန္တေန၊ နေသော ရဟန်းသည်။ တိဏ္ဏံ၊ သုံးထည်ကုန်သော။ စီဝရာနံ၊ သင်္ကန်းတို့တွင်။ အညတရံ၊ တစ်ထည်ထည်သော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ နိက္ခိပိတုံ၊ ထားစိမ့်သောငှာ။ အနုညာတံ၊ ခွင့်ပြုတော်မူအပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ တိဏ္ဏံ၊ သုံးထည်ကုန်သော။ စီဝရာနံ၊ သင်္ကန်းတို့တွင်။ အညံတရံ၊ တစ်ထည်ထည်သော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထား၍။ အတိရေကဆာရတ္တံ၊ ခြောက်ညဉ့်ထက် အလွန်။ ဝိပ္ပဝသန္တိ၊ ကင်း၍ နေကုန်၏။ တာနိ စီဝရာနိ၊ ထိုသင်္ကန်းတို့သည်။ နဿန္တိပိ၊ ပျောက်လည်း ပျောက်ကုန်၏။ ဝိနဿန္တိပိ၊ ပျက်လည်း ပျက်စီးကုန်၏။ ဍယှန္တိပိ၊ မီးလည်း လောင်ကုန်၏။ ဥန္ဒူရေဟိပိ၊ ကြွက်တို့သည်လည်း။ ခဇ္ဇန္တိ၊ ခဲအပ်ကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဒုစ္စောဠာ၊ မကောင်းသော ပုဆိုးရှိကုန်သည်။ လူခစီဝရာ၊ ခေါင်းပါးသော သင်္ကန်း ရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အာဟံသု၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဒုစ္စောဠာ၊ မကောင်းသော ပုဆိုး ရှိကုန်သည်။ လူခစီဝရာ၊ ခေါင်းပါးသော သင်္ကန်း ရှိကုန်သည်။ ဟောထ၊ ဖြစ်ကုန်သနည်း၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ပြောကြားကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တိဏ္ဏံ၊ သုံးထည်ကုန်သော။ စီဝရာနံ၊ သင်္ကန်းတို့တွင်။ အညတရံ၊ တစ်ထည်ထည်သော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထား၍။ အတိရေကဆာရတ္တံ၊ ခြောက်ညဉ့်ထက် အလွန်။ ဝိပ္ပဝသိဿန္တိ နာမ၊ ကင်း၍ နေကုန်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တိဏ္ဏံ၊ သုံးထည်ကုန်သော။ စီဝရာနံ၊ သင်္ကန်းတို့တွင်။ အညတရံ၊ တစ်ထည်ထည်သော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထား၍။ အတိရေကဆာရတ္တံ၊ ခြောက်ညဉ့်ထက် အလွန်။ ဝိပ္ပဝသန္တိ၊ ကင်း၍ နေကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တေ မောဃပုရိသာ၊ ထိုမဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးဖြစ်ကုန်သော ယောကျ်ားတို့သည်။ တိဏ္ဏံ၊ သုံးထည်ကုန်သော။ စီဝရာနံ၊ သင်္ကန်းတို့တွင်။ အညတရံ၊ တစ်ထည်ထည်သော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထား၍။ အတိရေကဆာရတ္တံ၊ ခြောက်ညဉ့်ထက် အလွန်။ ဝိပ္ပဝသိဿန္တိ နာမ၊ ကင်း၍ နေကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၆၅၃။ “ဥပဝဿံ ခေါ ပန၊ ဝါကပ်ပြီး၍ကား။ ကတ္တိကပုဏ္ဏမံ၊ တန်ဆောင်မုန်းလပြည့်နေ့၌။ အာရညိကာနိ၊ တော၌ ဖြစ်ကုန်သော။ သာသင်္ကသမ္မတာနိ၊ ယုံမှားဖွယ်ရှိ၏ဟု သမုတ်အပ်ကုန်သော။ သပ္ပဋိဘယာနိ၊ ဘေးဘျမ်းနှင့် တကွဖြစ်ကုန်သော။ ယာနိ ခေါ ပန တာနိ သေနာသနာနိ၊ အကြင်ကျောင်းတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တထာရူပေသု၊ ထိုသို့သဘောရှိကုန်သော။ သေနာသနေသု၊ ကျောင်းတို့၌။ ဝိဟရန္တော၊ နေသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အာကင်္ခမာနော၊ အလိုရှိသည်ရှိသော်။ တိဏ္ဏံ၊ သုံးထည်ကုန်သော။ စီဝရာနံ၊ သင်္ကန်းတို့တွင်။ အညတရံ၊ တစ်ထည်ထည်သော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ နိက္ခိပေယျ၊ ထားရာ၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တေန စီဝရေန၊ ထိုသင်္ကန်းနှင့်။ ဝိပ္ပဝါသာယ၊ ကင်း၍ နေခြင်းငှာ။ ကောစိဒေဝ၊ တစ်စုံတစ်ခုသာလျှင်ဖြစ်သော။ ပစ္စယော၊ အကြောင်းသည်။ သိယာ စ၊ ရှိငြားအံ့။ ဆာရတ္တပရမံ၊ ခြောက်ညဉ့်အတိုင်းအရှည်ရှိသော ကာလပတ်လုံး။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ တေန စီဝရေန၊ ထိုသင်္ကန်းနှင့်။ ဝိပ္ပဝသိတဗ္ဗံ၊ ကင်း၍နေအပ်၏။ တတော၊ ထိုခြောက်ညဉ့်အတိုင်းအရှည်ထက်။ ဥတ္တရိ၊ အလွန်။ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာ၊ သမ္မုတိရသော ရဟန်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ စေ ဝိပ္ပဝသေယျ၊ အကယ်၍ ကင်း၍ နေငြားအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၆၅၄။ ဥပဝဿံ ခေါ ပနာတိ၊ ဥပဝဿံ ခေါ ပန- ဟူသည်ကား။ ဝုဋ္ဌဝဿာနံ၊ ဝါကျွတ်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။
ကတ္တိကပုဏ္ဏမန္တိ၊ ကတ္တိကပုဏ္ဏမံ- ဟူသည်ကား။ ကတ္တိကစာတုမာသိနီ၊ မိုးလေးလအဆုံး တန်ဆောင်မုန်းကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
ယာနိ ခေါ ပန တာနိ အာရညကာနိ သေနာသနာနီတိ ဧတ္ထ၊ ယာနိ ခေါ ပန တာနိ အာရညကာနိ သေနာသနာနိဟူသော ဤပါဌ်၌။ အာရညကံ၊ တော၌ဖြစ်သော။ သေနာသနံ နာမ၊ ကျောင်း မည်သည်ကား။ ပဉ္စဓနုသတိကံ၊ ကုလလေးတာ ငါးရာကွာသော ကျောင်းသည်။ ပစ္ဆိမံ၊ အယုတ်ဆုံးတည်း။
သာသင်္ကံ နာမ၊ သာသင်္က မည်သည်ကား။ အာရာမေ၊ အရံ၌လည်းကောင်း။ အာရာမူပစာရေ၊ အရံ၏ ဥပစာ၌လည်းကောင်း။ စောရာနံ၊ ခိုးသူတို့၏။ နိဝိဋ္ဌောကာသော၊ ဝင်ရာအရပ်သည်။ ဒိဿတိ၊ ထင်၏။ ဘုတ္တောကာသော၊ စားရာအရပ်သည်။ ဒိဿတိ၊ ထင်၏။ ဌိတောကာသော၊ ရပ်ရာအရပ်သည်။ ဒိဿတိ၊ သင်၏။ နိသိန္နောကာသော၊ ထိုင်နေရာအရပ်သည်။ ဒိဿတိ၊ ထင်၏။ နိပန္နောကာသော၊ လျောင်းရာအရပ်သည်။ ဒိဿတိ၊ ထင်၏။
သပ္ပဋိဘယံ နာမ၊ သပ္ပဋိဘယ မည်သည်ကား။ အာရာမေ၊ အရံ၌လည်းကောင်း။ အာရာမူပစာရေ၊ အရံ၏ ဥပစာ၌လည်းကောင်း။ စောရေဟိ၊ ခိုးသူတို့သည်။ ဟတာ၊ သတ်အပ်ကုန်သော။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။ ဝိလုတ္တာ၊ လုယက်အပ်ကုန်သော။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။ အာကောဋိတာ၊ ရိုက်နှက် ထောင်းထုအပ်ကုန်သော။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။
တထာရူပေသု ဘိက္ခု သေနာသနေသု ဝိဟရန္တောတိ၊ တထာရူပေသု ဘိက္ခု သေနာသနေသု ဝိဟရန္တော- ဟူသည်ကား။ ဧဝရူပေသု၊ ဤသို့သဘောရှိကုန်သော။ သေနာသနေသု၊ ကျောင်းတို့၌။ ဝိဟရန္တော၊ နေသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။
အာကင်္ခမာနောတိ၊ အာကင်္ခမာနော- ဟူသည်ကား။ ဣစ္ဆမာနော၊ အလိုရှိသည်ရှိသော်။
တိဏ္ဏံ စီဝရာနံ အညတရံ စီဝရန္တိ၊ တိဏ္ဏံ စီဝရာနံ အညတရံ စီဝရံ- ဟူသည်ကား။ သံဃာဋိံ ဝါ၊ ဒုကုဋ်ကိုလည်းကောင်း။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ ဝါ၊ ကိုယ်ဝတ်ကိုလည်းကောင်း။ အန္တရဝါသကံ ဝါ၊ သင်းပိုင်ကိုလည်းကောင်း။
အန္တရဃရေ နိက္ခိပေယျာတိ၊ အန္တရဃရေ နိက္ခိပေယျ- ဟူသည်ကား။ သာမန္တာ၊ အနီးဖြစ်သော။ ဂေါစရဂါမေ၊ ဆွမ်းခံရွာ၌။ နိက္ခိပေယျ၊ ထားရာ၏။
သိယာ စ တဿ ဘိက္ခုနော ကောစိဒေဝ ပစ္စယော တေန စီဝရေန ဝိပ္ပဝါသာယာတိ၊ သိယာ စ တဿ ဘိက္ခုနော ကောစိဒေဝ ပစ္စယော တေန စီဝရေန ဝိပ္ပဝါသာယ- ဟူသည်ကား။ ပစ္စယော၊ အကြောင်းသည်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ကရဏီယံ၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စသည်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။
ဆာရတ္တပရမံ တေန ဘိက္ခုနာ တေန စီဝရေန ဝိပ္ပဝသိတဗ္ဗန္တိ၊ ဆာရတ္တပရမံ တေန ဘိက္ခုနာ တေန စီဝရေန ဝိပ္ပဝသိတဗ္ဗံ- ဟူသည်ကား။ ဆာရတ္တပရမတာ၊ ခြောက်ညဉ့် အတိုင်းအရှည်ရှိသော ကာလပတ်လုံး။ ဝိပ္ပသိတဗ္ဗံ၊ ကင်း၍ နေအပ်၏။
အညတြ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာတိ၊ အညတြ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာ- ဟူသည်ကား။ ဘိက္ခုသမ္မုတိံ၊ သမ္မုတိရသော ရဟန်းကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။
တတော စေ ဥတ္တရိ ဝိပ္ပဝသေယျာတိ၊ တတော စေ ဥတ္တရိ ဝိပ္ပဝသေယျ- ဟူသည်ကား။ သတ္တမေ၊ ခုနစ်ရက်မြောက်သော နေ့၌။ အရုဏုဂ္ဂမနေ၊ အရုဏ်တက်သည်ရှိသော်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ ဂဏဿ ဝါ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ကိံ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ စွန့်အပ်သနည်း ၊ ။ပ။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဣဒံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ အတိရေကဆာရတ္တံ၊ ခြောက်ညဉ့်ထက် အလွန်။ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာ၊ သမ္မုတိရသော ရဟန်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဝိပ္ပဝုဋ္ဌံ၊ ကင်း၍ နေအပ်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျုံ၊ ပေးကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ အာယသ္မတော၊ အရှင်အား။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
၆၅၅။ အတိရေကဆာရတ္တေ၊ ခြောက်ညဉ့်ကို လွန်သည်၌။ အတိရေကသညီ၊ လွန်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာ၊ သမ္မုတိရသော ရဟန်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဝိပ္ပဝသတိ၊ ကင်း၍ နေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အတိရေကဆာရတ္တေ၊ ခြောက်ညဉ့်ကို လွန်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာ၊ သမ္မုတိရသော ရဟန်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဝိပ္ပဝသတိ၊ ကင်း၍ နေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အတိရေကဆာရတ္တေ၊ ခြောက်ညဉ့်ကို လွန်သည်၌။ ဦနကသညီ၊ ခြောက်ညဉ့်မပြည့်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာ၊ သမ္မုတိရသော ရဟန်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဝိပ္ပဝသတိ၊ ကင်း၍ နေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အပ္ပစ္စုဒ္ဓဋေ၊ ပစ္စဒ္ဓိုရ်မပြုအပ်သည်၌။ ပစ္စုဒ္ဓဋသညီ၊ ပစ္စုဒ္ဓိရ်ပြုအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ အဝိဿဇ္ဇိတေ၊ မစွန့်အပ်သည်၌။ ဝိဿဇ္ဇိတသညီ၊ စွန့်အပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အနဋ္ဌေ၊ မပျောက်သည်၌။ နဋ္ဌသညီ၊ ပျောက်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဝိနဋ္ဌေ၊ မပျက်စီးသည်၌။ ဝိနဋ္ဌသညီ၊ ပျက်စီး၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဒဍ္ဎေ၊ မီးမလောင်သည်၌။ ဒဍ္ဎသညီ၊ မီးလောင်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဝိလုတ္တေ၊ ခိုးသူမလုယက်သည်၌။ ဝိလုတ္တသညီ၊ ခိုးသူလုယက်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာ၊ သမ္မုတိရသော ရဟန်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဝိပ္ပဝသတိ၊ ကင်း၍ နေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အနိဿဇ္ဇိတွာ၊ မစွန့်မူ၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဦနကဆာရတ္တေ၊ ခြောက်ညဉ့်မပြည့်သည်၌။ အတိရေကသညီ၊ လွန်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဦနကဆာရတ္တေ၊ ခြောက်ညဉ့်မပြည့်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဦနကဆာရတ္တေ၊ ခြောက်ညဉ့်မပြည့်သည်၌။ ဦနကသညီ၊ ခြောက်ညဉ့်မပြည့်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၆၅၆။ ဆာရတ္တံ၊ ခြောက်ညဉ့်ပတ်လုံး။ ဝိပ္ပဝသတိ၊ ကင်း၍ နေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဦနကဆာရတ္တံ၊ ခြောက်ညဉ့်အောက် အယုတ်။ ဝိပ္ပဝသတိ၊ ကင်း၍ နေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဆာရတ္တံ၊ ခြောက်ညဉ့်ပတ်လုံး။ ဝိပ္ပဝသိတွာ၊ ကင်း၍နေ၍။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ဂါမသီမံ၊ ဂါမသိမ်သို့။ ဩက္ကမိတွာ၊ သက်၍။ ဝသိတွာ၊ နေ၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အန္တော ဆာရတ္တံ၊ ခြောက်ညဉ့်အတွင်း၌။ ပစ္စုဒ္ဓရတိ၊ ပစ္စုဒ္ဓိရ်ပြုအံ့။ ဝိဿဇ္ဇတိ၊ စွန့်အံ့။ နဿတိ၊ ပျောက်အံ့။ ဝိနဿတိ၊ ပျက်စီးအံ့။ ဍယှတိ၊ မီးလောင်အံ့။ အစ္ဆိန္ဒိတွာ၊ လုယက်၍။ ဂဏှန္တိ၊ ယူကုန်အံ့။ ဝိဿာသံ ဝိဿာသေန၊ အကျွမ်းဝင်သဖြင့်။ ဂဏှန္တိ၊ ယူကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာ၊ သမ္မုတိရသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
နဝမံ၊ ကိုးခုမြောက်သော။ သာသင်္ကသိက္ခာပဒံ၊ သာသင်္ကသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၃-ပတ္တဝဂ်
၁၀-ပရိဏတသိက္ခာပုဒ်
၆၅၇။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ပူဂဿ၊ အသင်း၏။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ သစီဝရဘတ္တံ၊ သင်္ကန်းနှင့် တကွသော ဆွမ်းသည်။ ပဋိယတ္တံ၊ စီရင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ ဟောတိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ဘောဇေတွာ၊ ဆွမ်းကျွေး၍။ စီဝရေန၊ သင်္ကန်းဖြင့်။ အစ္ဆာဒေဿာမ၊ လှူကုန်အံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိယတ္တံ၊ စီရင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သော ပူဂေါ၊ ထိုအသင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်ကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကုန်ပြီး၍။ တံ ပူဂံ၊ ထိုအသင်းကို။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ဣမာနိ စီဝရာနိ၊ ဤသင်္ကန်းတို့ကို။ ဒေထ၊ လှူကုန်လော့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ န ဒဿာမ၊ မလှူကုန်။ အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့အား။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ အနုဝဿံ၊ နှစ်စဉ်နှစ်တိုင်း။ သစီဝရဘတ္တာ၊ သင်္ကန်းနှင့် တကွသော ဆွမ်းတို့ကို။ ပညတ္တာ၊ ဝတ်တည်အပ်ကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ဒါယကာ၊ ဒါယကာတို့သည်။ ဗဟူ၊ များကုန်၏။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ဘတ္တာ၊ ဆွမ်းတို့သည်။ ဗဟူ၊ များကုန်၏။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ တုမှေ၊ သင်တို့ကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ တုမှေ၊ သင်တို့ကို။ သမ္ပဿန္တာ၊ ရှုကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ ဝိဟရာမ၊ နေရကုန်၏။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ စေ န ဒဿထ၊ အကယ်၍ မလှူကုန်အံ့။ အထ၊ ထိုသို့ မလှူသည်ရှိသော်။ ကောစရဟိ၊ အဘယ်သူသည်လျှင်။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ဒဿတိ၊ လှူလတ္တံ့နည်း။ အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ဣမာနိ စီဝရာနိ၊ ဤသင်္ကန်းတို့ကို။ ဒေထ၊ လှူကုန်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ပူဂေါ၊ ထိုအပေါင်းသည်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေဟိ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နိပ္ပီဠိယမာနော၊ နှိပ်စက်အပ်သည်ရှိသော်။ ယထာပဋိယတ္တံ၊ စီရင်တိုင်းသော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာနံ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဒတွာ၊ လှူ၍။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဘတ္တေန၊ ဆွမ်းဖြင့်။ ပရိဝိသိ၊ လုပ်ကျွေး၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ သစီဝရဘတ္တံ၊ သင်္ကန်းနှင့် တကွသော ဆွမ်းကို။ ပဋိယတ္တံ၊ စီရင်အပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ ‘ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာနံ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဒိန္နံ၊ လှူအပ်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ န စ ဇာနန္တိ၊ မသိကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဩဏောဇေထ၊ လှူကုန်လော့၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ယထာပဋိယတ္တံ၊ စီရင်တိုင်းသော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အယျာ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ အရှင်ဆဗ္ဗဂ္ဂီတို့သည်။ အတ္တနော၊ မိမိအား။ ပရိဏာမေသုံ၊ ညွတ်စေကုန်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ လျှောက်ကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ကိံ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ကိံ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့ကုန်သနည်း။ ကိံ ခိယျန္တိ၊ အဘယ်သို့ ရှုတ်ချကုန်သနည်း။ ကိံ ဝိပါစေန္တိ၊ အဘယ်သို့ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သနည်း။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဇာနံ ဇာနန္တာ၊ သိကုန်လျက်။ သံဃိကံ၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ပရိံဏတံ၊ သံဃာအား ညွတ်လေပြီးသော။ လာဘံ၊ လာဘ်ကို။ အတ္တနော၊ မိမိအား။ ပရိဏာမေဿန္တိ နာမ၊ ညွတ်စေကုန်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဆဗ္ဂဂ္ဂိယေ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဇာနံ ဇာနန္တာ၊ သိကုန်လျက်။ သံဃိကံ၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ပရိဏတံ၊ သံဃာအား ညွတ်လေပြီးသော။ လာဘံ၊ လာဘ်ကို။ အတ္တနော၊ မိမိအား။ ပရိဏာမေထ၊ ညွတ်စေကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ ။ပ။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဇာနံ ဇာနန္တာ၊ သိကုန်လျက်။ သံဃိကံ၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ပရိဏတံ၊ သံဃာအား ညွတ်လေပြီးသော။ လာဘံ၊ လာဘ်ကို၊
အတ္တနော၊ မိမိအား။ ပရိဏာမေဿထ နာမ၊ ညွတ်စေကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၆၅၈။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဇာနံ ဇာနန္တော၊ သိလျက်။ သံဃိကံ၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ပရိဏတံ၊ သံဃာအား ညွတ်လေပြီးသော။ လာဘံ၊ လာဘ်ကို။ အတ္တနော၊ မိမိအား။ ပရိဏာမေယျ၊ ညွတ်စေငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၆၅၉။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပန- ဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်၊ ။ပ။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား၊ ။ပ။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤသူကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခု- ဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဇာနာတိ နာမ၊ ဇာနာတိ မည်သည်ကား။ သာမံ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ အညေ ဝါ၊ သူတစ်ပါးတို့သည်လည်း။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ အာရောစေန္တိ၊ ပြောကြားကုန်၏။ သော ဝါ၊ ထိုဥစ္စာရှင်သည်လည်း။ အာရောစေတိ၊ ပြောကြား၏။
သံဃိကံ နာမ၊ သံဃိက မည်သည်ကား။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ဒိန္နံ၊ ပေးအပ်သည်။ ပရိစ္စတ္တံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
လာဘော နာမ၊ လာဘ မည်သည်ကား။ စီဝရပိဏ္ဍပါတသေနာသနဂိလာနပ္ပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရာ၊ သင်္ကန်းဆွမ်းကျောင်း အိပ်ရာ နေရာ သူနာ၏ အထောက်အပံ့ အသက်၏ အရံအတားဖြစ်သော ဆေးတို့တည်း။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ စုဏ္ဏပိဏ္ဍောပိ၊ အမှုန့်ဆိုင်သည်လည်းကောင်း။ ဒန္တကဋ္ဌံပိ၊ ဒန်ပူသည်လည်းကောင်း။ ဒသိကသုတ္တံပိ၊ မြိစ္ဆာချည်သည်လည်းကောင်း။ လာဘော နာမ၊ လာဘ မည်၏။
ပရိဏတံ နာမ၊ ပရိဏတ မည်သည်ကား။ “ဒဿာမ၊ လှူကုန်အံ့။ ကရိဿာမ၊ ပြုကုန်အံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝါစာ၊ နှုတ်သည်။ ဘိန္နာ၊ မြွက်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အတ္တနော၊ မိမိအား။ ပရိဏာမေတိ၊ ညွတ်စေအံ့။ ပယောဂေ၊ လုံ့လ၌။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ပဋိလာဘေန၊ ရခြင်းကြောင့်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ ဂဏဿ ဝါ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ကိံ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ စွန့်အပ်သနည်း၊ ။ပ။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဣဒံ၊ ဤဝတ္ထုကို။ ဇာနံ ဇာနန္တော၊ သိလျက်။ သံဃိကံ၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ပရိဏတံ၊ သံဃာအား ညွတ်လေပြီးသော။ လာဘံ၊ လာဘ်ကို။ အတ္တနော၊ မိမိအား။ ပရိဏာမိတံ၊ ညွတ်စေအပ်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ၊ ဤဝတ္ထုကို။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျုံ၊ ပေးကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ အာယသ္မတော၊ အရှင်အား။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
၆၆၀။ ပရိဏတေ၊ ညွတ်အပ်ပြီးသည်၌။ ပရိဏတသညီ၊ ညွတ်အပ်ပြီဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အတ္တနော၊ မိမိအား။ ပရိဏာမေတိ၊ ညွတ်စေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
ပရိဏတေ၊ ညွတ်အပ်ပြီးသည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ အတ္တနော၊ မိမိအား။ ပရိဏာမေတိ၊ ညွတ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရိဏတေ၊ ညွတ်အပ်ပြီးသည်၌။ အပရိဏတသညီ၊ မညွတ်အပ်သေးဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အတ္တနော၊ မိမိအား။ ပရိဏာမေတိ၊ ညွတ်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပရိဏတံ၊ ညွတ်အပ်ပြီးသည်ကို။ အညသံဃဿ ဝါ၊ တစ်ပါးသော သံဃာအားလည်းကောင်း။ စေတိယဿ ဝါ၊ စေတီအားလည်းကောင်း။ ပရိဏာမေတိ၊ ညွတ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စေတိယဿ၊ စေတီအား။ ပရိဏတံ၊ ညွတ်အပ်ပြီးသည်ကို။ အညစေတိယဿ ဝါ၊ တစ်ပါးသော စေတီအားလည်းကောင်း။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ ပရိဏာမေတိ၊ ညွတ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ပရိဏတံ၊ ညွတ်အပ်ပြီးသည်ကို။ အညပုဂ္ဂလဿ ဝါ၊ တစ်ပါးသော ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ စေတိယဿ ဝါ၊ စေတီအားလည်းကောင်း။ ပရိဏာမေတိ၊ ညွတ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပရိဏတေ၊ မညွတ်အပ်သေးသည်၌။ ပရိဏတသညီ၊ ညွတ်အပ်ပြီဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဏာမေတိ၊ ညွတ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပရိဏတေ၊ မညွတ်အပ်သေးသည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဏာမေတိ၊ ညွတ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပရိဏတေ၊ မညွတ်အပ်သေးသည်၌။ အပရိဏတသညီ၊ မညွတ်အပ်သေးဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဏာမေတိ၊ ညွတ်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၆၆၁။ “ကတ္ထ၊ အဘယ်အရပ်၌။ ဒေမ၊ လှူရကုန်အံ့နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိယမာနော၊ မေးအပ်သည်ရှိသော်။ “ယတ္ထ၊ အကြင်အရပ်၌။ တုမှာကံ၊ သင်တို့၏။ ဒေယျဓမ္မော၊ လှူအပ်သော ဝတ္ထုသည်။ ပရိဘောဂံ ဝါ၊ သုံးဆောင်ခြင်းကိုလည်း။ လဘေယျ၊ ရရာ၏။ ပဋိသင်္ခါရံ ဝါ၊ ပြုပြင်စီရင်ခြင်းကိုလည်း။ လဘေယျ၊ ရရာ၏။ စိရဋ္ဌိတိကော ဝါ၊ ကြာမြင့်စွာ တည်ခြင်းရှိသည်လည်း။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဝါ ပန၊ ထိုမှတစ်ပါး။ ယတ္ထ၊ အကြင်အရပ်၌။ တုမှာကံ၊ သင်တို့၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ပသီဒတိ၊ ကြည်ညို၏။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်၌။ ဒေထ၊ လှူကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ဒသမံ၊ ဆယ်ခုမြောက်သော။ ပရိဏတသိက္ခာပဒံ၊ ပရိဏတသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
တတိယော၊ သုံးခုမြောက်သော။ ပတ္တဝဂ္ဂေါ၊ ပတ္တဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
တဿ၊ ထိုပတ္တဝဂ်၏။ ဥဒ္ဒါနံ၊ ဥဒ္ဒါန်းကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏-
ဒွေ စ ပတ္တာနိ၊ ပတ္တသိက္ခာပုဒ်နှစ်ခုတို့။ ဘေသဇ္ဇံ၊ ဘေသဇ္ဇသိက္ခာပုဒ်။ ဝဿိကာ၊ ဝဿိကသာဋိကသိက္ခာပုဒ်။ ဒါနပဉ္စမံ၊ ငါးခုမြောက်သော သင်္ကန်းပေးသော သိက္ခာပုဒ်။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင် ချည်ကို တောင်း၍ သင်္ကန်းရက်သောသိက္ခာပုဒ်။ ဝါယာပန၊ သင်္ကန်းကို ရက်စေသော သိက္ခာပုဒ်။ အစ္စေကော၊ အစ္စေကစီဝရသိက္ခာပုဒ်။ သာသင်္ကံ၊ သာသင်္ကသိက္ခာပုဒ်။ သံဃိကေန စ၊ သံဃိကလာဘ်ကို မိမိသို့ ညွတ်စေသော သိက္ခာပုဒ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။
၆၆၂။ အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့။ တိံသ၊ သုံးဆယ်ကုန်သော။ နိဿဂ္ဂိယာ၊ စွန့်အပ်ကုန်သော။ ပါစိတ္တိယာ၊ ပါစိတ်အမည်ရှိကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ အာပတ်တို့ကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌာ ခေါ၊ သရုပ်အားဖြင့် ပြအပ်ကုန်ပြီးသည်သာလျှင်တည်း။ တတ္ထ၊ ထိုသုံးဆယ်သော အာပတ်တို့၌။ အာယသ္မန္တေ၊ အရှင်တို့ကို။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏လော။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏လော။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏လော။ ဧတ္ထ၊ ဤသုံးဆယ်သော အာပတ်တို့၌။ အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့သည်။ ယသ္မာ၊ အကြောင့်။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤအာပတ်မှ စင်ကြယ်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒဋ္ဌဗ္ဗံ၊ မှတ်အပ်၏။
နိဿဂ္ဂိယကဏ္ဍံ၊ နိဿယကဏ္ဍသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
ပါရာဇိကပါဠိ၊ ပါရာဇိကပါဠိသည်။ နိဋ္ဌိတာ၊ ပြီးပြီ။