ပေတဝတ္ထုပါဠိတော်နိဿယ

ပေတဝတ္ထုပါဠိ

ဥရဂဝဂ်

ပေတဝတ္ထုပါဠိတော်နိသျ

ဥရဂဝဂ်

၁.ခေတ္တူပမပေတဝတ္ထု

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အရဟန္တော၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ ခေတ္တုပမာ၊ ကောင်းသောလယ်မြေခေတ်နှင့်တူကုန်၏။ ဒါယကာ၊ ဆွမ်းအစရှိသောလှူဘွယ်ဝတ္ထုတို့ကိုပေးလှူတတ်ကုန်သောဒါယကာတို့သည်။ ကဿကူပမာ၊ လယ်လုပ်သောယောကျာ်းနှင့်တူကုန်၏။ ဒေယျဓမ္မံ၊ ဆွမ်းအစရှိသောဆယ်ပါးသောလှူဘွယ်ဝတ္ထုသည်။ ဗီဇူပမံ၊ မျိုးစေ့နှင့်တူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒါယကော၊ ဆွမ်းအစရှိသောလှူဘွယ်ဝတ္ထုတို့ကိုပေးလှူတတ်သောပုဂ္ဂိုလ် သည်။ ပေတေ၊ တမလွန်ဘဝသို့ပြောင်းသွားကုန်သောသူတို့ကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်မှတ်၍။ တေသံ၊ ထိုကောင်းသော လယ်မြေခေတ်နှင့်တူကုန်သောရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့အား။ ဒါနံ၊ ဆွမ်းအစရှိသောလှူဘွယ်ဝတ္ထုကို။ ယဒိဒေတိ၊ အကယ်၍ပေးလှူအံ့။ ဧတ္တောဧတသ္မာ၊ ထိုသို့ပေးလှူခြင်းကြောင့်။ ဧတံဗီဇံ၊ ထိုမျိုးစေ့နှင့်တူသောလှူဘွယ် ဝတ္ထုသည်လည်းကောင်း။ သာကသိ၊ ထိုလယ်လုပ်ခြင်းနှင့်တူသောအလှူပေးခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဧတံခေတ္တံ၊ ထိုကောင်းသောလယ်မြေခေတ်နှင့်တူသောရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်းကောင်း။ ပေတာနဉ္စ၊ တမလွန်ဘဝသို့ ပြောင်းသွားကုန်သောသူတို့အားလည်းကောင်း။ ဖလံ၊ လူနတ်တို့၌ဖြစ်သောစည်းစိမ်ချမ်းသာနှင့်ပြည့်စုံခြင်း အစရှိသောကောင်းကျိုးကို။ နိဗ္ဗတ္တတေ၊ ဖြစ်စေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပေတေ၊ တမလွန်ဘဝသို့ပြောင်းသွား ကုန်သောသူတို့ကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်မှတ်၍။ ဒါနေ၊ အလှူကို။ ဒိန္နေ၊ ပေးလှူအပ်သည်ရှိသော်။ ယထာဝုတ္တခေတ္တက သိဗီဇသမ္ပတ္တိယာစ၊ အကြင်အကြင်ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောအလှူခံအလှူပေးခြင်းလှူဘွယ်ဝတ္ထု၏ပြည့်စုံခြင်းကြောင့်

၂၄၉+၂၅၀+ ၎င်း။ အနုမောဒနာယစ၊ တမလွန်ဘဝသို့ပြောင်းသွားကုန်သောသူတို့၏အနုမောဒနာပြုခြင်း ကြောင့် လည်းကောင်း။ ယံဒါနဖလံ၊ အကြင်ဒါန၏အကျိုးသည်။ ပေတာနံ၊ တမလွန်ဘဝသို့ပြောင်းသွားကုန်သောသူတို့ အား။ ဥပကပ္ပတိ၊ ဖြစ်၏။ တံဒါနဖလံ၊ ထိုဒါန၏အကျိုးကို။ ပေတာ၊ တမလွန်ဘဝသို့ပြောင်းသွားကုန်သောသူတို့ သည်။ ပရိဘုဉ္ဇန္တိ၊ သုံးဆောင်ခံစားရကုန်၏။ ဒါတာ၊ ပေးလှူတတ်သောသူသည်ကား။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဒါနမယပုညနိမိတ္တံ၊ ဒါနဖြင့်ပြီးသောကောင်းမှုတည်းဟူသောအကြောင်းကြောင့်။ ပုညေန၊ လူနတ်တို့၌ဖြစ်သော စည်းစိမ်ချမ်းသာ၏ပြည့်စုံခြင်းအစရှိသောကောင်းမှုတည်းဟူသောအကြောင်းကြောင့်။ ပုညေန၊ လူနတ်တို့၌ဖြစ်သောစည်းစိမ်ချမ်းသာ၏ပြည့်စုံခြင်းအစရှိသောကောင်းမှု၏အကျိုးဖြင့်။ ဝဍ္ဎတိ၊ ပွားများ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒါယကော၊ တမလွန်ဘဝသို့ပြောင်းသွားသောသူတို့ကိုရည်မှတ်၍ပေးလှူတတ်သောသူသည်။ ပေတေ၊ တမလွန်ဘဝသို့ပြောင်းသွားကုန်သောသူတို့ကို။ ပဋိပူဇယ၊ ရည်မှတ်၍ပေးလှူသောအားဖြင့်ခံစားအပ်သော ဆင်းရမှလွတ်စေ၍။ ကုသလံ၊ ဒါနကုသိုလ်ကံကို။ ကတွာ၊ ပြုခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ ဘဒ္ဒကံ၊ ပစ္စုပ္ပန်ကောင်း ကျိုးကိုရစေတတ်သည်၏အဖြစ်ကြောင့်ကောင်းမြတ်သော။ ကမ္မံ၊ ပတ္တိဒါနကုသိုလ်ကံကို။ ကတွာ၊ ပြုခြင်းကြောင့် လည်းကောင်း။ ဣဓေဝ၊ ဤမျက်မှောက်သောကိုယ်၏အဖြစ်၌ပင်လျှင်။ ဝိညူနံ၊ ပညာရှိတို့၏။ ပိယာဒိကေ၊ ချစ်မြတ်နိုးခြင်းအစရှိကုန်သော။ ဒိဋ္ဌဓမ္မိကေ၊ မျက်မှောက်၌ဖြစ်ကုန်သော။ ဒါနာနိသံယေစ၊ ဒါန၏အကျိုးတို့ကို လည်း။ လဘတိ၊ ရ၏။ သမ္ပရာယေ၊ တမလွန်ဘဝ၌။ သဂ္ဂံ၊ နတ်ပြည်၌ဖြစ်သောအသက်ရှည်ခြင်းအစရှိသော ဆယ်ပါးသောအကြောင်းတို့ဖြင့်မြတ်သည်၏အဖြစ်ကြောင့်သဂ္ဂဟုဆိုအပ်သော။ ဌာနဉ္စ၊ နတ်ပြည်အရပ်သို့လည်း။ ဂမတိ၊ လားရ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဘာသိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာသော။ ခေတ္တူပမပေတဝတ္ထု၊ ကောင်းသောလယ်နှင့်တူသောပြိတ္တာ၏အကြောင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ အမ္ဘောပုရိသ၊ အိုယောကျ်ား။ တေ၊ သင်၏။ ကာယော၊ ကိုယ်သည်။ သဗ္ဗေဿာဝဏ္ဏော၊ အလုံးစုံသောရွှေအဆင်းကဲ့သို့အဆင်း ရှီ၏။ တဿ၊ ထိုကိုယ်၏။ ပဘာယ၊ အရောဖြင့်။ သဗ္ဗဒိသာ၊ ခပ်သိမ်းသောအရပ်မျက်နှာသည်။ ဩဘာသတေ၊ ထွန်းပ၏။ တေ၊ သင်၏။ မုခံ၊ နှုတ်သီးသည်ကား။ သုကရဿ၊ ဝက်၏။ မုခံဣဝ၊ နှုတ်သီးနှင့်တူ၏။ အမ္ဘောပုရိသ၊ အိုယောကျ်ား။ တွံ၊ သင်သည်။ ပုရေ၊ ရှေးဘဝ၌။ ကိံကမ္မံ၊ အဘယ်သို့သဘောရှိသောကံကို။ အကရာ၊ ပြုကဲ့ဘူးသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ နာရဒ၊ အရှင်နာရဒ။

၂၅၀+၂၅၁+ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပုရေ၊ ရှေးဘဝ၌။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ သညတော၊ မကောင်းမှုကိုစောင့် စည်းသည်။ အာသိံ၊ ဖြစ်၏။ နာရဒ၊ အရှင်နာရဒ။ တေနဥဘယေန၊ ထိုကိုယ်ဖြင့်မကောင်းမှုကိုစောင့်စည်းခြင်း နှုတ်ဖြင့်မကောင်းမှုကိုမစောင့်စည်းခြင်းဟုဆိုအပ်သောနှစ်ပါးသောကံကြောင့်။ ယထာယာဒိသံ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ဝဏ္ဏံ၊ အဆင်းသဏ္ဌာန်ကို။ တွံ၊ အရှင်နာရဒသည်။ ပစ္စက္ခတော၊ မျက်မှောက်အားဖြင့်။ ပဿသိ၊ မြင်ရ၏။ တာဒိသော၊ ထိုသို့သဘောရှိသောရွှေဆင်းကဲ့သို့သောအရေအဆင်းဝက်နှုတ်သီးနှင့်တူသောနှုတ်သီးရှိ သော။ ဝဏ္ဏော၊ အဆင်းသဏ္ဌာန်သည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ နာရဒ၊ အရှင်နာရဒ။ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဣဒံသရီရံ၊ ဤသည်မှအောက်၌လူသဏ္ဌာန်အထက်၌ဝက်သဏ္ဌာန်ရှိသောကိုယ်ကို။ တယာ၊ အရှင်နာရဒသည်။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ ယသ္မာ၊ အကြင့်ကြောင့်။ ဒိဋ္ဌံ၊ မြင်အပ်ပြီ။ တံတသ္မာ၊ ထိုသို့မြင်ရသော ကြောင့်။ တေ၊ အရှင်နာရဒအား။ ဩဝါဒဝသေန၊ ဆုံးမသည်၏အစွမ်းအားဖြင့်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဗြူမိ၊ ဆို၏။ တွံ၊ အရှင်နာရဒသည်။ မုခသာ၊ နှုတ်ဖြင့်။ ပါပံ၊ မကောင်းမှုကို။ မာအကာသိ၊ မပြုလင့်။ အဟံဝိယ၊ အကျွန်ုပ်ကဲ့သို့။ သူကရမုခေါ၊ ဝက်နှုတ်သီးနှင့်တူသောနှုတ်သီးသည်။ မာခေါအဟု၊ မဖြစ်လေလင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ လျှောက်၏။ ဒုတိယံ၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ သုကရမုခပေတဝတ္ထု၊ ဝက်နှုတ်သီးနှင့်တူသောနှုတ်သီးရှိသော ပြိတ္တာ၏အကြောင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဘောပုရိသ၊ အိုယောကျ်ား။ တွံ၊ သင်သည်။ ဒိဗ္ဗသုဘံ၊ နတ်ကဲ့သို့တင့်တယ်လျောက်ပတ်သော။ ဝဏ္ဏဓာတုံ၊ အရေအဆင်းကို။ ဓာရေသိ၊ ဆောင်၏။ ဝေဟာယသံ၊ ဟင်းလင်းအပြင်ရှိ၏ဟု မှတ်အပ်သော။ အန္တလိက္ခေ၊ ကောင်းကင်၌။ တိဋ္ဌသိ၊ တည်၏။ ပူတိဂန္ဓံ၊ ပုပ်သောအနံ့ ဖြင့်လျှိုင်သော။ တေ၊ သင်၏။ မုခဉ္စ၊ ခံတွင်းကိုလည်း။ ကိမိယော၊ ပိုးလောက်တို့သည်။ ခါဒန္တိ၊ ခဲကုန်၏။ ဘောပုရိသ၊ အိုယောကျ်ား။ တွံ၊ သင်သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးဘဝ၌။ ကိံကမ္မံ၊ အဘယ်သို့သောသဘောရှိသောကံကို။ အကာသိ၊ ပြုခဲ့ဘူးသနည်း။ နာရဒ၊ အရှင်နာရဒ။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးဘဝ၌။ မုခသာ၊ နှုတ်ဖြင့်။ အသညတော၊ မကောင်းမှုကိုမစောင့်စည်းသော။ ဒုဋ္ဌဝါစော၊ သူတပါးတို့ကိုလွှမ်းမိုး၍ဖြစ်တတ်သောစကားရှိ သော။ တပဿီရူပေါ၊ ရဟန်းတုသာဖြစ်သော။ ပါပေါ၊ ယုတ်မာသောအကျင့်ရှိသော။ သမဏော၊

၂၅၁+၂၅၂+ ရဟန်းသည်။ အာသိံ၊ ဖြစ်ခဲ့ဘူး၏။ နာရဒ၊ အရှင်နာရဒ။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ လာဠာစ၊ ပုပ်သော တံတွေးရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မေမယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တပသာ၊ မြတ်သောကျင့်ခြင်းကြောင့်။ ဝဏ္ဏဓာတုစ၊ နတ်ကဲ့သို့တင့်တယ်ကောင်းမြတ်သောအရေအဆင်းကိုလည်း။ လဒ္ဓါ၊ ရအပ်၏။ ပေသုဏိယေသု၊ သူနှစ်ဦးတို့ အချစ်ကိုပျက်စေတတ်သည်၏အဖြစ်တည်းဟူသောဂုံးတိုက်သောစကားကိုဆိုခြင်းကြောင့်။ မေမမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ မုခမ္ပိ၊ ခံတွင်းသည်လည်း။ ပူတိ၊ ပုပ်သောအနံ့ရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ နာရဒ၊ အရှင်နာရဒ။ တယိဒံတံဣဒံမမရူပံ၊ ဤနတ်ကဲ့သို့တင့်တယ်ကောင်းမြတ်သောအရေအဆင်းပုပ်သောအနံ့ဖြင့်လှိုင်သောခံတွင်း ရှိသောကျွန်ုပ်၏ကိုယ်ကို။ တယာ၊ အရှင်နာရဒသည်။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ ဒိဋ္ဌံ၊ မြင်အပ်ပြီ။ နာရဒ၊ အရှင်နာရဒ။ အနုကမ္ပကာ၊ အစဉ်သနားတတ်သောအလေ့ရှီကုန်သော။ ကုသလာ၊ သူတပါးတို့၏အစီးအပွားဖြစ်ကြောင်း ကောင်းသောအကျင့်၌လိမ္မာကုန်သော။ ယေဗုဒ္ဓါဒယော၊ အကြင်ဘုရားအစရှိကုန်သောသူတော်ကောင်းတို့သည်။ ယံဝစနံ၊ အကြင်စကားကို။ ဝဒေယျုံ၊ ဆိုကုန်ရာ၏။ တေသံ၊ ထိုဘုရားအစရှိကုန်သောသူတော်ကောင်းတို့၏။ တံဝစနံ၊ ထိုစကားကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏။ တွံ၊ အရှင်နာရဒသည်။ ပေသုဏံ၊ သူနှစ်ဦးတို့၏ အချစ်ကိုပျက်စေတတ်သောဂုံးတိုက်သောစကားကို။ မာအဘဏိ၊ မဆိုလင့်။ မုသာစ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို လည်း။ မာအဘဏိ၊ မဆိုလင့်။ နာရဒ၊ အရှင်နာရဒ။ မုသာဝါဒံ၊ မဟုမမှန်သောစကားကိုဆိုခြင်းလည်းကောင်း။ ပိံသုဏဝါစံ၊ သူနှစ်ဦးတို့၏အချစ်ကိုပျက်စေတတ်သောဂုံးတိုက်သောစကားကိုလည်းကောင်း။ ပဟာယ၊ စွန့်၍။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ သညတော၊ စောင့်စည်းသော။ တုဝံ၊ အရှင်နာရဒသည်။ ကာမကာမီ၊ ပြန့်ပြောကောင်းမြတ် သောနတ်၌ဖြစ်သောစည်းစိမ်ချမ်းသာကိုအလိုအတိုင်းခံစားလေ့ရှိသော။ ယက္ခော၊ နတ်သည်။ ဟောဟိသိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ တတိယံ၊ သုံးခုမြောက်သော။ ပူတိမုခပေတဝတ္ထု၊ ပုပ်သောခံတွင်းရှိသောပြိတ္တာ၏အကြောင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဂဟပတိ၊ သူဋ္ဌေး။ အမစ္ဆရီ၊ မိမိစည်းစိမ်ကိုလျှို့ဝှက်ခြင်းမရှိသော။ ဒါယကော၊ ဒါယကာသည်။ ယံကိဉ္စိ၊ မင်္ဂလာအစရှိသည်တို့တွင်အမှတ်မရှိတပါးပါးကို။ အာရမ္မဏံကတွာ၊ ရည်မှတ်၍။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒဇ္ဇာ၊ ပေးရာ၏။ ပုဗ္ဗာပေတေစ၊ ရှေး၌ဖြစ်ကုန်သောတမလွန်ဘဝသို့သွားလေကုန်သောမိဘစသော သူတို့ကိုလည်း။ အာရဗ္ဘ၊ ရည်မှတ်၍။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒဇ္ဇာ၊

၂၅၂+၂၅၃+ ပေးရာ၏။ ဝတ္ထုဒေဝတာစ၊ အိမ်ရာအစရှိသည်တို့၌စောင့်ကုန်သောနတ်တို့ကိုလည်း။ အာရဗ္ဘ၊ ရည်မှတ်၍။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒဇ္ဇာ၊ ပေးရာ၏။ အထဝါ၊ ထိုမှတပါးသောနတ်လူစသောအမှတ်မရှိကုန်သောသူတို့ကိုလည်း။ အာရဗ္ဘ၊ ရည်မှတ်၍။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒဇ္ဇာ၊ ပေးရာ၏။ ဂဟပတိ၊ သူဋ္ဌေး။ ကုဝေရဉ္စ၊ ကုဝေရနတ်ကို လည်းကောင်း။ ဓဋ္ဌရဋ္ဌဉ္စ၊ ဓဋ္ဌရဋ္ဌနတ်ကိုလည်းကောင်း။ ဝိရူပက္ခဉ္စ၊ ဝိရူပက္ခနတ်ကိုလည်းကောင်း။ ဝိရူဠကဉ္စ၊ ဝိရူဠကနတ်ကိုလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတ္တာရော၊ လေးယောက်ကုန်သော။ လောကပါလေ၊ လောကကို စောင့်ကုန်သော။ ယသဿိနေ၊ အခြံအရံနှင့်ပြည့်စုံကုန်သော။ မဟာရာဇေစ၊ နတ်မင်းကြီးတို့ကိုလည်း။ အာရဗ္ဘ၊ ရည်မှတ်၍။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒဇ္ဇာ၊ ပေးရာ၏။ ဂဟပတိ၊ သူဋ္ဌေး။ ဒါယကေန၊ အမိအဘအစရှီသောအမှတ်မရှိ သောသူတို့ကိုရည်မှတ်၍အလှူပေးတတ်သောသူသည်။ ဥဒ္ဒိဿနကိရိယာယ၊ ရည်မှတ်၍ပြုခြင်းကြောင့်။ တေစေဝ၊ ထိုအမိအဘအစရှိသောအမှတ်မရှိသောသူတို့ကိုလည်း။ ပူဇိတာ၊ ပူဇော်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒါယကာစ၊ ရည်မှတ်၍ပေးလှူတတ်ကုန်သောသူတို့သည်လည်း။ ဥဒ္ဒိဿနမတ္တေန၊ ရည်မှတ်ကာမျှဖြင့်။ အနိပ္ဖလာ၊ အကျိုးမရှိသည်မဟုတ်ကုန်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဒါနဖလဿ၊ ဒါန၏အကျိုး၏။ ဘာဂိနောဧဝ၊ အဘို့ကိုရခြင်းရှိကုန်သည်သာလျှင်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဂဟပတိ၊ သူဋ္ဌေး။ ရုဏ္ဏံဝါ၊ မျက်ရည်ကို ဖြစ်ခြင်းကိုလည်း။ နဟိကာတဗ္ဗံ၊ မပြုအပ်။ သောကောဝါ၊ စိတ်၏ပူပန်ခြင်းကိုလည်း။ နကာတဗ္ဗော၊ မပြုအပ်။ အညာ၊ မျက်ရည်ကိုဖြစ်စေခြင်းစိတ်မပူပန်ခြင်းမှတပါးသော။ ယာစပရိဝေဒနာ၊ အကြင်အသံကိုဖြစ်စေတတ် သောမြည်တမ်းခြင်းသည်လည်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သာပိ၊ ထိုငိုမြည်တမ်းခြင်းကိုလည်း။ နကာတဗ္ဗာ၊ မပြုအပ်။ တံသဗ္ဗမ္ပိ၊ ထိုအလုံးစသောမျက်ရည်ကိုဖြစ်စေခြင်းစိတ်၏ပူပန်ခြင်းငိုမြည်တမ်းခြင်းသည်လည်း။ ပေတဿ၊ တမလွန်ဘဝသို့ပြောင်းသွားသောသူ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ နဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဂဟပတိ၊ သူဋ္ဌေး။ အဝိန္ဒသုနော၊ ပညာမဲ့ကုန်သော။ ဉာတကာ၊ အဆွေအမျိုးတို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့မျက်ရည်ကိုဖြစ်စေခြင်းစိတ်၏ ပူပန်ခြင်းငိုမြည်တမ်းခြင်းဖြင့်။ တိဋ္ဌန္တိ၊ တည်ကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုအဆွေအမျိုးတို့အား။ အတ္တပရိတာပနမေဝ၊ ကိုယ်စိတ်ပင်ပန်းကာမျှသည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂဟပတိ၊ သူဋ္ဌေး။ ဒါယကေန၊ ဒါယကာသည်။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်မှတ်၍။ ဒိန္နာ၊ ပေးလှူအပ်သော။ သံဃမှိ၊ သံဃာတော်၌။ သုပ္ပတိဋ္ဌိတာ၊ ကောင်းစွာတည်စေအပ်

၂၅၃+၂၅၄+ သော။ အယဉ္စခေါဒက္ခိဏာ၊ ဤအလှူသည်သာလျှင်။ အဿပေတဿ၊ ထိုတမလွန်ဘဝသို့ ပြောင်းသွားသောသူအား။ ဒီဃရတ္တံ၊ ရှည်ကြာစွာသောကာလပတ်လုံး။ ဟိတာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနသောတင်္ခဏေယေဝ၊ ထိုရည်မှတ်၍ပေးလှူသောခ၌ပင်လျှင်။ ဥပကပ္ပတိနိပ္ပဇ္ဇတိ၊ အကျိုးရှိ၏။ စတုတ္ထံ၊ လေးခုမြောက်သော။ ပိဋ္ဌဓီတလီကပေတဝတ္ထု၊ မုံ့မိန်းမရုပ်လျှင်အကြောင်းရှိသောပြိတ္တာ၏အကြောင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တေ၊ ဒါယကာမင်းမြတ်၏။ ဉာတကာ၊ အဆွေအမျိုးဖြစ်ကုန်သောပြိတ္တာတို့သည်။ သကံဃရံ၊ မိမိတို့၏အိမ်အိမ်ဟူသောအမှတ်ဖြင့်ဒါယကာမင်းမြတ်၏အိမ်သို့။ အာဂန္တွာန၊ လာကုန်၍။ တိရောကုဋ္ဋေသုစ၊ နံရံ၏တဖက်တို့၌လည်း။ တိဋ္ဌန္တိ၊ တည်ကုန်၏။ သန္ဓိသိင်္ဃာဋကေသုစ၊ အိမ်ခြံစပ်နံရံစပ်လေသွန်တံခါးစပ်ခရီးဆုံတို့၌လည်း။ တိဋ္ဌန္တိ၊ တည်ကုန်၏။ ဒွါရဗာဟာသုစ၊ တံခါးပေါင်တို့၌လည်း။ တိဋ္ဌိန္တိ၊ တည်ကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ကေဟိစိမနုဿေဟိ၊ အမိအဘအစရှိကုန်သောအမှတ်မရှိသောလူတို့သည်။ ဗဟုတေ၊ များစွာသောအလိုအတိုင်းသုံးဆောင်အပ်သော။ အန္နပါနမှိ၊ ထမင်းအဖျော်ကို၎င်း။ ခေဇ္ဇဘောဇ္ဇေ၊ ခဲဘွယ်လျက်ဘွယ်ကို၎င်း။ ဥပဋ္ဌိတေ၊ ကပ်၍စီရင်အပ်သော် လည်း။ တေသံသတ္တာနံ၊ ထိုပြိတ္တာဘုံ၌ဖြစ်ကုန်သောသတ္တဝါတို့၏။ ကမ္မပစ္စယာ၊ မိမိသည်ပြုအပ်သောအလှူ မပေးခြင်းသူတပါးပေးလှူသည်ကိုမြစ်တားခြင်းစသောအပြားရှိသောအကုသိုလ်ကံကြောင့်။ တေသတ္တေ၊ ထိုပြိတ္တာဘုံ၌ဖြစ်ကုန်သောသတ္တဝါတို့ကို။ ကောစိ၊ အမိအဘအစရှိသောတစုံတယောက်သောသူသည်။ နသရတိ၊ မအောက်မေ့နိုင်။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တေသတ္တာနံ၊ ထိုသတ္တဝါတို့၌။ ကမ္မပစ္စယာ၊ မိမိသည်ပြုအပ်သော အလှူမပေးခြင်းသူတပါးပေးလှူသည်ကိုမြစ်တားခြင်းစသောအပြားရှိသောအကုသိုလ်ကံကြောင့်။ တေသတ္တေ၊ ထိုပြိတ္တာဘုံ၌ဖြစ်ကုန်သောသတ္တဝါတို့ကို။ ကောစိ၊ အမိအဘအစရှီသောတစုံတယောက်သောသူသည်။ နသရတိ၊ မအောက်မေ့နိုင်။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တေသတ္တာနံ၊ ထိုသတ္တဝါတို့၏။ ကမ္မပစ္စယာ၊ မိမိလည်းမပေးလှူခြင်း သူတပါးပေးလှူသည်ကိုလည်းမြစ်တားခြင်းစသောအပြားရှိသောအကုသိုလ်ကံကြောင့်။ ကေသုစိ၊ အမိအဘအစရှိ ကုန်သောတစုံတယောက်သောသူတို့သည်။ အသရန္တေသုပိ၊ မအောက်မေ့နိုင်ကုန်သော်လည်း။ ယေဉာတကာ၊ အကြင်လူ့ဘုံ၌ဖြစ်ကုန်သောအမိအဘအစရှိကုန်သောအဆွေအမျိုးတို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤဒါယကာမင်းမြတ်ကဲ့သို့။ ဉာတီနံ၊ ပြိတ္တာဘုံ၌ဖြစ်ကုန်သောအဆွေအမျိုးတို့အား။ အနုကမ္ပကာ၊ သနားတတ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေဉာတကာ၊ ထိုလူဘုံ၌ဖြစ်ကုန်သောအမိအဘအစရှိကုန်သောအဆွေအမျိုးတို့သည်။ ဣဒံဒေယျဓမ္မံ၊ ဤဆွမ်းအဖျော်အစရှိသောလှူဘွယ်ဝတ္ထုသည်။

၂၅၄+၂၅၅+ ဉာတီနံ၊ ပြိတ္တာဘုံ၌ဖြစ်ကုန်သောအဆွေအမျိုးတို့အား။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဉာတယော၊ ပြိတ္တာဘုံ၌ဖြစ်ကုန်သောအဆွေအမျိုးတို့သည်။ ဣဒံဖလံ၊ ဤဒါန၏အကျိုးကို။ ပစ္စနုဘောန္တာ၊ ခံစားကုန်လျက်။ သုခိတာ၊ ချမ်းသာခြင်းသို့ရောက်ကုန်သည်။ ဟောန္တု၊ ဖြစ်စေကုန်သတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်မှတ်ကုန်၍။ ဧဝံ၊ ဤဒါယကာမင်းမြတ်ပေးလှူသကဲ့သို့။ ကာလေန၊ လျောက်ပတ်သောအခါ၌။ သုစိံ၊ စင်ကြယ်သန့်ရှင်းအပြစ်ကင်းသော။ ပဏီတံ၊ မွန်မြတ်ပြန့်ပြောသော။ ကပ္ပိယံ၊ သူတော်ကောင်းတို့အားထိုက် လျောက်ပတ်သော။ ပါနဘောဇနံ၊ အဖျော်ဘောဇဉ်စသောလှူဘွယ်ဝတ္ထုကို။ ဒဒန္တိ၊ ပေးလှူကုန်၏။ သမာဂတာ၊ ကောင်းစွာလာကြကုန်သော။ တေစဉာတိပေတာ၊ ထိုဆွေမျိုးပြိတ္တာတို့သည်လည်း။ ယတ္ထ၊ အကြင်အရပ်၌။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒီယတိ၊ ပေးအပ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုအလှူပေးရာအရပ်သို့။ သမာဂန္တွာ၊ ကောင်းစွာလာကြကုန်၍။ ပဟုတေ၊ များစွာသော။ အန္နပါနမှိ၊ ထမင်းအဖျော်၌။ သက္ကစ္စံ၊ ကောင်းမွန်စွာ။ ပဟုတေ၊ ကောင်းမွန်စွာ။ အနုမောဒရေ၊ အနုမောဒနာပြုကြကုန်၏။ ယေသံဉာတီနံ၊ အကြင်လူ့ဘုံ၌ဖြစ်ကုန်သောအဆွေအမျိုးတို့၏။ ဟေတု၊ အကြောင်းကြောင့်။ ဤဒိသံသမ္ပတ္တိံ၊ ဤသို့သဘောရှိသောစည်းစိမ်ချမ်းသာကို။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ လဘာမသေ၊ ရကုန်၏။ ဥဒ္ဒိဿန္တေဟိ၊ ရည်မှတ်၍ပေးလှူတတ်ကုန်သော။ ဒါယကေဟိ၊ ဒါယကာတို့သည်။ အမှာကဉ္စ၊ ငါတို့အားလည်း။ ပူဇာ၊ ပူဇော်ခြင်းကို။ ကတာ၊ ပြုအပ်၏။ ဒါယကာစ၊ ပေးလှူတတ်ကုန်သောမိမိတို့သည်လည်း။ အနိပ္ဖလာ၊ အကျိုးရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ နော၊ ငါတို့၏။ တေဉာတီ၊ ထိုလူ့ဘုံ၌ဖြစ်ကုန်သော အဆွေအမျိုးတို့သည်။ စိရံစိရကာလံ၊ ကြာမြင့်စွာသောကာလပတ်လုံး။ ဇိဝန္တု၊ အသက်ရှည်စေကုန်သတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ထောမေန္တိ၊ ခြီးမွမ်းကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ပေတာ၊ ပြိတ္တာဘုံ၌ဖြစ်ကုန်သောသတ္တဝါတို့ သည်။ ယံကသိံ၊ အကြင်လယ်လုပ်ခြင်းကို။ နိဿာယ၊ မှိကုန်၍။ သုခေန၊ ချမ်းသာသဖြင့်။ ဇီဝေယျုံ၊ အသက်မွေးကုန်ရာ၏။ သာကသိ၊ ထိုလယ်လုပ်ခြင်းသည်။ တတ္ထ၊ ထိုပြိတ္တာဘုံ၌။ နဟိအတ္ထိ၊ မရှိ။ သာဂေါရက္ခာ၊ ထိုစောင့်ရှောက်ခြင်းသည်လည်း။ ဧတ္ထ၊ ဤပြိတ္တာဘုံ၌။ နဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ ယာဝါဏိဇ္ဇာ၊ အကြက်ကုန်သွယ်ခြင်းသည်။ တေသံ၊ ထိုပြိတ္တာဘုံ၌ဖြစ်ကုန်သောသတ္တဝါတို့၏။ သမ္ပတ္တိပဋိလာဘဟေတု၊ စည်းစိမ်ချမ်းသာကိုရခြင်း၏ အကြောင်းသည်။ ဘဝေယျ၊ ဖြစ်ရာ၏။ တာဒိသီ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ ဝါဏိဇ္ဇာ၊ ကုန်သွယ်ခြင်းသည်။ တတ္ထ၊ ထိုပြိတ္တာဘုံ၌။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဟိရညေန၊ ရွှေငွေဖြင့်။ ယံကယာကယံ၊ အကြင်ရောင်းပယ်ခြင်းသည်။ နေသံ၊ ထိုပြိတ္တာ

၂၅၅+၂၅၆+ တို့အား။ သမ္ပတ္တိပဋိလာဘဟေတု၊ စည်းစိမ်ချမ်းသာကိုရခြင်း၏အကြောင်းသည်။ ဘဝေယျ၊ ဖြစ်ရာ၏။ တာဒိသံ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ ဟိရညေန၊ ရွှေငွေဖြင့်။ ကယာကယံ၊ ရောင်းဝယ်ခြင်းသည်။ တတ္ထ၊ ထိုပြိတ္တာဘုံ၌။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဣတော၊ ဤလူ့ပြည်မှ။ ဉာတီဟိဝါ၊ အဆွေအမျိုးတို့သည်လည်းကောင်း။ မိတ္တာမစ္စေဟိဝါ၊ အဆွေခင်ပွန်းအကျွမ်းဝင်ကုန်သောသူတို့သည်လည်းကောင်း။ ဒိန္နေန၊ ရည်မှတ်၍ပေးလှူ အပ်သောဒါန၏အကျိုးဖြင့်။ ကာလင်္ကတာ၊ သေခြင်းသို့ရောက်ကုန်သော။ ပေတာ၊ ပြိတ္တာဘုံ၌ဖြစ်ကုန်သော သတ္တဝါတို့သည်။ တဟိံ၊ ထိုပြိတ္တာဘုံ၌။ ယာပေန္တိ၊ မျှရကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဥန္နမေ၊ ကုနမြင့်ရာ အရပ်၌။ ဝုဋ္ဌံ၊ ကောင်းကင်မှယိုစီးသော။ ဥဒကံ၊ မိုဃ်းရေသည်။ နိန္နံ၊ နိမ့်ရှိုင်းချိုင့်ရာအရပ်သို့။ ပဝတ္တတိယထာ၊ စီးသွားလေသကဲ့သို့။ ဧဝမေဝဧဝံတထာ၊ ထိုအတူ။ ဣတော၊ ဤလူ့ပြည်မှ။ ဒိန္နံ၊ အဆွေအမျိုးအဆွေခင်ပွန်း အကျွမ်းဝင်ကုန်သောသူတို့သည်ရည်မျတ်၍ပေးလှူအပ်သောအလှူ၏အကျိုးသည်။ ပေတာနံ၊ ပြိတ္တာဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သောသတ္တဝါတို့အား။ ဥပကပ္ပတိနိပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝါရိဝတာ၊ ချောင်းငယ်မြစ်ငယ်တို့သည်။ ပူရာ၊ ရေဖြင့်ပြည့်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သာဂရံ၊ သမုဒ္ဒရာကို။ ပူရေန္တိယထာ၊ ပြည်စေကုန်သကဲ့သို့။ ဧဝမေဝဧဝံတထာ၊ ထိုအတူ။ ဣတော၊ ဤလူ့ပြည်မှ။ ဒိန္နံ၊ ပေးလှူအပ်သောအလှူသည်။ ပေတာနံ၊ ပြိတ္တာဘုံ၌ဖြစ်ကုန်သော သတ္တဝါတို့အား။ ဥပကပ္ပတိ၊ ဖြစ်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ အယံ၊ ဤသူသည်။ မေ၊ ငါ့အား။ ဣဒံနာမဓနံ၊ ဤမည်သောသစ္စာကို။ အဒါသိံ၊ ပေးလှူပြီ။ ဣတိစ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။ အယံ၊ ဤသူသည်။ မေ၊ ငါ၏။ ဣဒံနာမကိစ္စံ၊ ဤမည်သောအမှုကိစ္စကို။ အကာသိ၊ ပြုဘူး၏။ ဣတိစ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။ အယံ၊ ဤသူသည်။ မေ၊ ငါ၏။ ဉာတိ၊ အမိအဘမှစပ်သောအဆွေအမျိုးတည်း။ ဣတိစ၊ ဤသည်လည်းကောင်း။ အယံ၊ ဤသူသည်။ မေ၊ ငါ၏။ သခါ၊ ငယ်ကျွမ်းဖြစ်သောခင်ပွန်းတည်း။ ဣတိစ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ ကတံ၊ ပြုအပ်သော။ ဧတံသဗ္ဗံ၊ ထိုအလုံစုံကို။ အနုဿရံအနုဿရန္တော၊ အောက်မေ့သော။ ကုလပုတ္တော၊ အမျိုးသားသည်။ ပေတာနံ၊ ပြိတ္တာဘုံ၌ဖြစ်ကုန်သောသတ္တဝါတို့အား။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်မှတ်၍။ ဒက္ခိဏံ၊ အလှူကို။ ဒဇ္ဇာ၊ ပေးရာ၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ရုဏ္ဏံဝါ၊ မျက်ရည်ကိုဖြစ်စေခြင်းကိုလည်း။ နဟိကာတဗ္ဗံ၊ မပြုအပ်။ သောကောဝါ၊ စိတ်၏ပူပန်ခြင်းကိုလည်း။ နကာတဗ္ဗော၊ မပြုအပ်။ အသာ၊ မျက်ရည်ကိုဖြစ်စေခြင်းစိတ်၏ ပူပန်ခြင်းမှ

၂၅၆+၂၅၇+ တပါးသော။ ယာစပရိဒေဝနာ၊ အကြင်အသံကိုဖြစ်စေ၍ငိုမြည်တမ်းခြင်းသည်လည်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သာပိ၊ ထိုငိုမြည်တမ်းခြင်းကိုလည်း။ နကာတဗ္ဗော၊ မပြုအပ်။ တံသဗ္ဗံ၊ ထိုမျက်ရည်ကိုဖြစ်စေခြင်းစိတ်၏ပူပန်ခြင်း ငိုမြည်တမ်းခြင်းဟုဆိုအပ်သောအလုံးစုံသည်။ ပေတဿ၊ တမလွန်ဘဝသို့ပြောင်းသွားသောသတ္တဝါတို့၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ နဟောတိ၊ မဖြစ်။ မဟာရာဇ၊ မြင်းမြတ်။ အဝိန္ဒသုနော၊ ပညာအဆင်အခြင်မရှိကုန်သော။ ဉာတယော၊ အဆွေအမျိုးတို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤမျက်ရည်ကိုဖြစ်စေခြင်းစိတ်၏ပူပန်ခြင်းငိုမြည်တမ်းခြင်းဖြင့်။ တိဋ္ဌန္တိ၊ တည်ကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုအဆွေအမျိုးတို့အား။ အတ္ထပရိတာပနမေဝ၊ ကိုယ်စိတ်၏ပင်ပန်းကာမျှသာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တယာ၊ သင်ဒါယကာမင်းမြတ်သည်။ ပေတေ၊ ပြိတ္တာဘုံ၌ဖြစ်ကုန်သော သတ္တဝါတို့ကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်မှတ်၍။ ဒိန္နာ၊ ပေးလှူအပ်သော။ သံဃမှိ၊ သံဃာတော်၌။ သုပ္ပတိဋ္ဌိတာ၊ ကောင်းစွာတည်စေအပ်သော။ အယဉ္စခေါဒက္ခိဏာ၊ ဤအလှူသည်သာလျှင်။ အဿပေတဿ၊ ထိုပြိတ္တာဘုံ၌ ဖြစ်သောသတ္တဝါအား။ ဒီဃရတ္တံ၊ ရှည်မြင့်စွာသောကာလပတ်လုံး။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနသောတင်္ခဏေယေဝ၊ ထိုရည်မှတ်၍ပေးလှူသောခဏ၌ပင်လျှင်။ ဥပကပ္ပတိနိပ္ပဇ္ဇတိ၊ အကျိုးပြီး၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဒက္ခိဏာ၊ အလှူကို။ ဒိန္နေန၊ ရည်မှတ်၍ပေးလှူအပ်သော။ တယာ၊ သင်ဒါယကာမင်းမြတ် သည်။ ဉာတီနံ၊ အဆွေအမိးတို့အား။ ဉာတီဟိ၊ အဆွေအမျိုးတို့သည်။ ကတ္တဗ္ဗကိစ္စကရဏေန၊ ပြုအပ်သောကိစ္စကို ပြုခြင်းကြောင့်။ သောအယံဉာတိဓမ္မော၊ ထိုအဆွေအမျိုးတို့ပြုအပ်သောတရားသည်လည်း။ နိဒဿိတောစ၊ လူများအပေါင်းအားညွှန်ပြအပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေပေတေ၊ ထိုပြိတ္တာတို့ကို။ ဒိဗ္ဗသမ္ပတ္တိအဓိဂမနေန၊ နတ်၌ဖြစ်သောစည်းစိမ်ချမ်းသာကိုရစေခြင်းကြောင့်။ ပေတာနံ၊ ပြိတ္တာတို့အား။ ဥဠာရာ၊ များစွာသော။ ပူဇာ၊ ပူဇော်ခြင်းကို။ ကတာစ၊ ပြုအပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗုဒ္ဓပ္ပမုခံ၊ ဘုရားအမှူးရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ အန္နပါနာဒီဟိ၊ ဆွမ်းအဖျော်အစရှိသည်တို့ဖြင့်။ သန္တပ္ပနေန၊ ကောင်းစွာရောင့်ရဲစေခြင်းကြောင့်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဗလံ၊ အားကို။ အနုပ္ပဒိန္နံစ၊ ပေးအပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုကမ္ပာဒိဂူဏပရိဝါရိတံ၊ သနားခြင်းအစရှိသောဂုဏ်သည်ခြံရံအပ်သော။ စာဂစေတနံ၊ စွန့်ကြဲခြင်းစေတနာကို။ နိဗ္ဗတ္တေန္တေန၊ ဖြစ်စေခြင်းကြောင့်။ တုမှေဟိ၊ သင်တို့သည်။ အနပ္ပကံ၊ များစွာသော။ ပုညံ၊ ကောင်းမှုကို။

၂၅၇+၂၅၈+ ပဟုတဉ္စ၊ ဆည်းဘူးအပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဘာသိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ပဉ္စမံ၊ ငါးခုမြောက်သော။ တိရောကုဋ္ဋပေတဝတ္ထု၊ နံရံ၏တဖက်ဖြစ်သောပြိတ္တာတို့၏အကြောင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဘောတိဣတ္ထိ၊ အိုမိန်းမ။ တွံ၊ သင်သည်။ နဂ္ဂါ၊ အဝတ်မရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏရူပါ၊ အဆင်းမလှသည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုဂ္ဂန္ဓာ၊ မကောင်းသောအနံ့ရှိသည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တဝ၊ သင်၏။ သရီရတော၊ ကိုယ်မှ။ ပူတိ၊ ပုပ်သောအနံ့သည်။ ဝါယတိ၊ လှိုင်၏။ မက္ခိကာဟိ၊ ယင်မဲယင်တို့ဖြင့်။ ပရိကိဏ္ဏာ၊ ထက်ဝန်းကျင်ပြွမ်းသည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ကာနု၊ အဘယ်အမည်ရှိသော။ တွံ၊ သင်သည်။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ တိဋ္ဌသိ၊ တည်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အရှင်ကောင်း။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဒုဂ္ဂတာ၊ ဒုဂ္ဂတိဘုံသို့ရောက်သော။ ယမလောကိယာ၊ ယမလောက၌အကျုံးဝင်သဖြင့်သိအပ်သောပြိတ္တာဘုံ၌အကျုံးဝင် သော။ ပေတီ၊ ပြိတ္တာမသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အရှင်ကောင်း။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပါပကမ္မံ၊ ပြိတ္တဖြစ်ခြင်းအကြောင်းဖြစ်သောမကောင်းမှုကံကို။ ကရိတွာန၊ ပြုမိ၍။ ဣတော၊ ဤလူ့ပြည်မှ။ ပေတလောကံ၊ ပြိတ္တာဘုံ၌။ ဂတာ၊ ဖြစ်၏။ ကလ၊ နံနက်အခါ၌။ ပဉ္စပုတ္တာနိပဉ္စပုတ္တေ၊ ငါးယောက်သောသားတို့ကို။ ဝိဇာယိတွာန၊ ဖွားပြီး၍။ ဒါဒါမိ၊ စားရ၏။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အရှင်ကောင်း။ ဧကဒိဝသံ၊ တနေ့တနေ့၌။ တေပိဒသပုတ္တာ၊ ထိုတကျိပ်သောသားတို့သည်လည်း။ မေ၊ အကျွန်ုကပ်၏။ ခုဒ္ဒါ၊ ငတ်မွတ်ဆာလောင်ခြင်းကို။ ပဋိဃာတာယ၊ ဖျောက်ခြင်းငှာ။ အလံပရိယတ္တာ၊ စွမ်းနိုင်ကုန်သည်။ နဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ ခုဒ္ဒါယ၊ ငတ်မွတ်ဆာလောင် ခြင်းသည်။ ဗာဓိယမာနာယ၊ နှိပ်က်အပ်သော။ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဟဒယံ၊ နှလုံးသည်။ ပရိဒယှတိ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှပူလောင်၏။ ဓုမာယတိ၊ အခိုးထွက်သကဲ့သို့ဖြစ်၏။ ပိပါသာဘိဘူတာ၊ ရေမွတ်ခြင်းသည်နှိပ်စက် အပ်သည်ဖြစ်၍။ တတ္ထတတ္ထ၊ ထိုထိုသို့သောအရပ်၌။ ဝိစရန္တိ၊ သွားလာသော။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပါနီယံ၊ သောက်ရေကို။ ပါတုံ၊ သောက်ခြင်းငှာ။ နလဘေ၊ မရ။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အရှင်ကောင်း။ ဤဒိသံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဗျသနံ၊ ပျက်စီးခြင်းသို့။ ဂတံ၊ ရောက်သော။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ တွံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ ပဿ၊ ရှုတော်မူသော။ ဘောတိဣတ္ထိ၊ အိုမိန်းမ။ ကိံနု၊ အသို့နည်း။ တယာ၊ သင်သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးဘဝ၌။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။

၂၅၈+၂၅၉+ ဒုက္ကဋံ၊ မကောင်းသောအမှုအကျင့်ကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်သောသလော။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ မကောင်းသောအမှုအကျင့်ကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်သလော။ ဘောတိဣတ္ထိ၊ အိုမိန်းမ။ ကိဿကမ္မဝိပါကေန၊ အဘယ်သို့သဘောရှိသောအကုသိုလ်ကံ၏အကျိုးအားဖြင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ပုတ္တမံသာနိ၊ သားတို့၏အသားတို့ကို။ ခါဒသိ၊ စားရသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အရှင်ကောင်း။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးဘဝ၌။ မေမယာ၊ အကျွန်ုပ်နှင့်။ သပတိ၊ လင်တူဖြစ်သော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ ဂဗ္ဘိနီ၊ ကိုယ်ဝန်ရှိသည်။ အာသိ၊ ဖြစ်၏။ သာဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ တဿာ၊ ထိုမိန်းမငယ်အား။ ပါပံ၊ မကောင်းသောအကြံကို။ အစေတယိံ၊ ကြံမိ၏။ ပဒုဋ္ဌမာနသာ၊ ပြစ်မှားလိုသောစိတ်ဖြင့်။ ဂဗ္ဘပါတနံ၊ ကိုယ်ဝန်ချခြင်းကို။ အကရိံ၊ ပြုမိ၏။ တဿာ၊ ထိုမိန်းမငယ်၏။ ဒွေမာသိကော၊ နှစ်လရှိသော။ ဂဗ္ဘော၊ ကိုယ်ဝန်သည်။ လောဟိတဉ္စေဝ၊ သွေးသာလျှင်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ပဂ္ဃရိ၊ ယို၏။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အရှင်ကောင်း။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ အဿအဿာ၊ ထိုမိန်းမငယ်၏။ မာတာ၊ အမိသည်။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ကုပ္ပိတာ၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ ဉာတီ၊ အဆွေအမျိုးတို့ကို။ သမာနယိ၊ ပေါင်းစုံ၏။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ သပတဉ္စ၊ ကျိန်ခြင်းကိုလည်း။ အာကာရေသိ၊ ပြုစေ၏။ မံ၊ ငါ့ကို။ ပရိဘာသယိစ၊ ဘေးဖြင့်လည်းကြောက်စေ၏။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အရှင်ကောင်း။ သာဟံ၊ ထိုငါသည်။ ဧတံဂဗ္ဘပါတနံ၊ ထိုကိုယ်ဝန်ကိုချခြင်း ကို။ မယာ၊ ငါသည်။ သစေပကတံ၊ အကယ်၍ပြုအပ်သည်ဖြစ်အံ့။ ပုတ္တမံသာနိ၊ သား၏အသားတို့ကို။ ခါဒါမိ၊ စားရသည်ဖြစ်လို၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဃောရံ၊ ကြောက်လန့်ဘွယ်သော။ သပတဉ္စ၊ ကျိန်ခြင်းကိုလည်း။ အကရိံ၊ ပြုမိ၏။ မုသာဝါဒဉ္စ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကိုလည်း။ အဘာသိသံ၊ ဆိုမိ၏။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အရှင်ကောင်း။ တဿကမ္မဿ၊ ထိုကိုယ်ဝန်ချခြင်း၏အစွမ်းဖြင့်ဖြစ်သောပါဏာတိပါတကံ၏လည်းကောင်း။ မုသာဝါဒဿစ၊ မုသာဝါဒကံ၏လည်းကောင်း။ ဥဘယဿကမ္မဿ၊ နှစ်ပါးသောကုသိုလကံ၏။ ဥဘယံဥဘယေန၊ နှစ်ပါးသော။ ဝိပါကံဝိပါကေန၊ အကျိုးအားဖြင့်။ ပုဗ္ဗလောဟိတမက္ခိကာ၊ ပြည်သွေးအလိမ်းအလိမ်းကပ်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ပုတ္တမံသာနိ၊ သား၏အသားတို့ကို။ ခါဒါမိ၊ စားရ၏။ ဆဋ္ဌံ၊ ခြောက်ခုမြောက်သော။ ပဉ္စပုတ္တခါဒိတပေဟိဝတ္ထု၊ ငါးယောက်သောသားတို့၏အသားကိုစားရသောပြိတ္တာမ၏အကြောင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

၂၅၉+၂၆၀+ ဘောတိဣတ္ထိ၊ အိုမိန်းမ။ တွံ၊ သင်သည်။ နဂ္ဂါ၊ အဝတ်မရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏာရူပါ၊ အဆင်းမလှသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုဂ္ဂန္ဓာ၊ မကောင်းသောအနံ့ရှိသည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တဝ၊ သင်၏။ သရီရတော၊ ကိုယ်မှ။ ပူတိ၊ ပုပ်သောအနံ့သည်။ ဝါယတိ၊ လှိုင်၏။ မက္ခိကာဟိ၊ ယင်တို့ဖြင့်။ ပရိကိဏ္ဏာ၊ ထက်ဝန်းကျင်ပြွမ်းသည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ကာနု၊ အဘယ်မည်သော။ တွံ၊ သင်သည်။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ တိဋ္ဌသိ၊ တည်သနည်း။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အရှင်ကောင်း။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဒုဂ္ဂတာ၊ ဒုဂ္ဂတိဘုံ၌အကျုံးဝင်သော။ ယမလောကိကာ၊ ယမမင်း၏နိုင်ငံ၌အကျုံးဝင်သဖြင့်မှတ်အပ်သောပြိတ္တာဘုံ၌အကံးဝင်သော။ ပေတီ၊ ပြိတ္တာမသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အရှင်ကောင်း။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပါပကမ္မံ၊ ပြိတ္တာဖြစ်ခြင်း၏အကြောင်းမကောင်း မှုကံကို။ ကရိတွာန၊ ပြုမိသောကြောင့်။ ဣတော၊ ဤလူ့ဘုံမှ။ ပေတလောကံ၊ ပြိတ္တာဘုံ၌။ ဂတာ၊ ဖြစ်၏။ ကာလေန၊ နံနက်အခါ၌။ သတ္တပုတ္တာနိသတ္တပုတ္တေ၊ ခုနစ်ယောက်သောသားတို့ကို။ ဝိဇာယိတွာန၊ ဖွားပြီး၍။ ခါဒါမိ၊ စားရ၏။ သာယံ၊ ညချမ်းအခါ၌။ ပုန၊ တဖန်။ အပရေ၊ တပါးကုန်သော။ သတ္တပုတ္တေ၊ ခုနစ်ယောက်သောသားတို့ကို။ ဝိဇာယိတွာ၊ ဖွားပြီး၍။ ခါဒါမိ၊ စားရ၏။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အရှင်ကောင်း။ ဧကဒိဝသံ၊ တနေ့တနေ့၌။ တေပိစုဒ္ဒသပုတ္တာ၊ ထိုတကျိပ်လေးယောက်ကုန်သောသားတို့သည်လည်း။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ခုဒ္ဒါယ၊ ငတ်မွတ်ဆာလောင်ခြင်းကို။ ပဋိဃာတာယ၊ ဖျောက်ခြင်းငှာ။ အလံပရိယတ္တာ၊ စွမ်းနိုင်ကုန်သည်။ နဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ ခုဒ္ဒါယ၊ ငတ်မွတ်ဆာလောင်ခြင်းသည်။ ဗာဓိယမာနာယ၊ နှိပ်စက်အပ်သော။ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဟဒယံ၊ နှလုံးသည်။ ပရိဍယှတိ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှပူလော၏။ ဓူမာယတိ၊ အခိုးထွက်သကဲ့သို့ဖြစ်၏။ အာတာပေ၊ ပြင်းစွာသောနေပူ၌။ အဂ္ဂိဒဍ္ဎော၊ မီးသည်လောင်းအပ်သောဝတ္ထုသည်။ နိဗ္ဗုတိံ၊ ငတ်မွတ်ဆာလောင် ခြင်းဆင်းရဲခြင်း၏ငြိမ်းခြင်းကို။ နာဓိဂစ္ဆာမိ၊ မရပါ။ ဘောဣတ္ထိ၊ အိုမိန်းမ။ ကိံနု၊ အသို့နည်း။ တယာ၊ သင်သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးဘဝ၌။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ မကောင်းသောအမှုအကျင့်ကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်သလော။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ မကောင်းသောအမှုအကျင့်ကို။ ကတံ၊ ပြုအသလော။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ မကောင်းသောအမှုအကျင့်ကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်သလော။ ဘောဣတ္ထိ၊ အိုမိန်းမ။ ကိဿကမ္မဝိပါကေန၊ အဘယ်သို့သဘောရှိသော အကုသိုလ်ကံ၏အကျိုးအားဖြင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ပုတ္တမံသာနိ၊ သားတို့၏အသားတို့ကို။ ခါဒသိ၊ စားရသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာ+

၂၆၀+၂၆၁+ ဟ၊ ဆို၏။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အရှင်ကောင်း။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးဘဝ၌။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဒူဝေ၊ နှစ်ယောက် ကုန်သော။ ပုတ္တာ၊ သားတို့သည်။ အဟု၊ ရှိကုန်၏။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ တေပုတ္တာ၊ ထိုသားတို့သည်။ သမ္ပတ္တယောဗ္ဗနံ၊ ရောက်သောအယွယ်ရှိကုန်သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သာဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ ပုဗ္ဗဗလူပေတာ၊ သားတည်းဟူသောအားနှင့်ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ သာမိကံ၊ လင်ကို။ အတိမညိသံ၊ မထီမဲ့မြင်ပြုမိ၏။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အရှင်ကောင်း။ တတော၊ ထိုမထီးမဲ့မြင်ပြုခြင်းကြောင့်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ သာမိကော၊ လင်သည်။ ကုဒ္ဓေါ၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်နှင့်။ သပတိံ၊ လင်တူသည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဣတ္ထိံ၊ မိန်းမကို။ အာနယိ၊ ဆောင်၏။ သာစ၊ ထိုမယားငယ်ဖြစ်သောမိန်းမသည်လည်း။ ဂဗ္ဘံ၊ ကိုယ်ဝန်ကို။ အလဘိတ္ထ၊ ရ၏။ သာဟံ၊ ထိုအကျွန်သည်။ တဿာ၊ ထိုမယားငယ်ဖြစ်သောမိန်းမအား။ ပါပံ၊ မကောင်းသော အကြံကို။ အစေတယိံ၊ ကြံမိ၏။ ပဒုဋ္ဌမာနသာ၊ ပျက်စီးလိုသောစိတ်ဖြင့်။ ဂဗ္ဘပါတနံ၊ ကိုယ်ဝန်ကိုချခြင်းကို။ အကရိ၊ ပြုမိ၏။ တဿာ၊ ထိုမယားငယ်ဖြစ်သောမိန်းမ၏။ တေမာသိကော၊ သုံးလရှိသော။ ဂဗ္ဘော၊ ကိုယ်ဝန်သည်။ ပုဗ္ဗလောဟိတကော၊ ပြည်သွေးသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ပတိ၊ ကျ၏။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အရှင်ကောင်း။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ အဿာ၊ ထိုမယားငယ်မိန်းမ၏။ မာတာ၊ အမိသည်။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ကုပိတာ၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ ဉာတီ၊ အဆွေအမျိုးတို့ကို။ သမာနယိ၊ ပေါင်းစုံ၏။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ သပထဉ္စ၊ ကျိန်ခြင်းကိုလည်း။ အကာရေသိ၊ ပြုစေ၏။ မံ၊ ငါ့ကို။ ပရိဘာသာပယိစ၊ ဘေးဖြင့်လည်းခြိမ်းခြောက်၏။ သာအဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ ဧတံဂဗ္ဘာပါတနံ၊ ထိုကိုယ်ဝန်ချခြင်းကို။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ စေပကတံ၊ အကယ်၍ပြုအပ်သည်ဖြစ်အံ့။ ပုတ္တမံသာနိ၊ သားတို့၏အသားတို့ကို။ ခါဒါမိ၊ စားရလို၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဃောရံ၊ ကြောက်လန့်ဘွယ်သော။ သပထဉ္စ၊ ကျိန်ခြင်းကိုလည်း။ အကရိံ၊ ပြုမိ၏။ မုသာဝါဒဉ္စ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကား ကိုလည်း။ အဘာသိတံ၊ ဆိုမိ၏။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အရှင်ကောင်း။ တဿကမ္မဿ၊ ထိုကိုဝန်ချခြင်းဟုဆိုအပ်သော ပါဏာတိပါတအကုသိုလ်ကံ၏လည်းကောင်း။ မုသာဝါဒဿစ၊ မုသာဝါဒကံ၏လည်းကောင်း။ ဥဘယဿ၊ နှစ်ပါးစုံသော။ ကမ္မဿ၊ အကုသိုလ်ကံ၏။ ဥဘယံဥဘယေန၊ နှစ်ပါးသော။ ဝိပါကံဝိပါကေန၊ အကျိုးအားဖြင့်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပုဗ္ဗလောဟိတမက္ခိတာ၊ ပြည်သွေးအလိမ်းအလိမ်းကပ်သည်ဖြစ်၍။ ပုတ္တမံသာနိ၊ သား၏အသားတို့ကို။ ခါဒါမိ၊ စားရ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဘာသိ၊ ရွှက်ဆို၏။ သတ္တမံ၊ ခုနစ်ခုမြောက်သော။ သတ္တ+

၂၆၁+၂၆၂+ ပုတ္တခါဒကပေတိဝတ္ထု၊ ခုနစ်ယောက်သောသားတို့၏အသားစားသောပြိတ္တာမ၏အကြောင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ တာတသုဇာတ၊ ချစ်သားသုဇာတ။ ကိံနု၊ အဘယ်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဥမ္မတ္တရူပေါဝ၊ ရူးသောသဘောရှိသကဲ့သို့။ ဟရိတံ၊ စိမ်းသော။ တိဏံ၊ မြတ်ကို။ လာယိတွာ၊ ရိပ်၍။ ဂတသတ္ထံ၊ ကင်းသောဇီဝိတိန္ဒြေရှိသော။ ဇရဂ္ဂဝံ၊ နွားအိုကို။ ခါဒ၊ ခဲလော။ ခါဒ၊ ခဲလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ လပသိ၊ ဆိုဘိသနည်း။ တာတသုဇာတ၊ ချစ်သားသုဇာတ။ တယာ၊ သင်သည်။ ဒိန္နေန၊ ပေးအပ်သော။ အန္နေနဝါ၊ မြတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ပါနေနဝါ၊ ရေဖြင့်လည်းကောင်း။ မတော၊ သေပြီးသော။ ဂေါဏော၊ နွားသည်။ လဒ္ဓဇိဝိတော၊ ရအပ်သောဇီဝိတိန္ဒြေရှိသည်ဖြစ်၍။ နဟိတမုဋ္ဌဟေ၊ မထရာ။ တာတသုဇာတ၊ ချစ်သားသုဇာတ။ အညေ၊ သင်မှတပါးသော။ ဒုမ္မတိ၊ ပညာမရှိသောသူသည်။ ဝိလပေယျယထာ၊ ဆိုမြည်သကဲ့သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထိုအတူ။ တွံ၊ သင်သည်။ နိရတ္ထတံ၊ အကျိုးမရှိသောဆိုမြည်ခြင်းကို။ ဝိလပသိ၊ ဆိုမြည်ဘိ၏။ တွံ၊ သင်သည်။ ဗာလောစ၊ မိုက်သည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုမ္မေဓောစ၊ ပညာမရှိသည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တာတ၊ ဘခင်။ ဣမဿဂေါဏဿ၊ ဤနွား၏။ ဣမေပါဒါ၊ ဤခြေလေးချောင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဣဒံသီလံ၊ ဤဥက္ခောင်း သည်လည်းကောင်း။ သဝါလဓိ၊ အပြီးနှင့်တကွဖြစ်သော။ အယံကာသော၊ ဤကိုယ်သည်လည်းကောင်း။ ဣမေနေတ္တာ၊ ဤမျက်စိတို့သည်လည်းကောင်း။ ပုဗ္ဗေ၊ မသေမီရှေးအဘို့ဖြစ်သောကာလ၌။ တိဋ္ဌန္တိယထာ၊ တည်ကုန်သကဲ့သို့။ တထေဝ၊ ထိုအတူသာလျှင်။ တိဋ္ဌန္တိ၊ တည်ကုန်၏။ ဣမသ္မာကာရဏာ၊ ဤသို့တည်ခြင်းတည်း ဟူသောအကြောင်းကြောင့်။ အယံဂေါဏော၊ ဤနွားသည်။ သမုဋ္ဌဟေသမုဋ္ဌဟေယျ၊ ထရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ အယျကဿ၊ အဘိုး၏။ ဟတ္ထပါဒါ၊ လက်ခြေတို့သည်လည်းကောင်း။ ကာယော၊ ကိုယ်သည် လည်းကောင်း။ သီသံ၊ ဥက္ခောင်းသည်၎င်း။ နဒိဿတိ၊ မထင်။ အထ၊ ထိုသို့မထင်ဘဲလျက်။ မတ္တိကထူပသ္မိံ၊ အရိုးစုတည်ရာပြာပုံ၌။ ရူဒံရုဒန္တော၊ ငိုမြည်တမ်းသော။ တွံယေဝ၊ သင်ဘခင်သည်သာလျှင်။ သတဂုဏေန၊ အဆအရာဖြင့်လည်းကောင်း။ သဟဿဂုဏေန၊ အဆအထောင်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဒုမ္မတိနုန၊ ပညာမရှိသည် မဟုတ်လော့။ တေနကာရဏေန၊ ထိုသို့တည်ခြင်းကြောင့်။ အယံဂေါဏော၊ ဤနွားသည်။ သဟသာယိကာယ၊ အနိုင်အထက်ထူထောင်

၂၆၂+၂၆၃+ သဖြင့်။ သမုဋ္ဌဟေ၊ ထရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ မညေ၊ အောက်မေ့၏။ တာတသုဇာတ၊ ချစ်သားသုဇာတ။ ယောကောစိ၊ အမှတ်မရှိသောသူသည်။ ဃတသိတ္တံဝ၊ ထောပတ်ဖြင့်သွန်း အပ်သည်သာလျှင်ဖြစ်သော။ ပါဝကံ၊ မီးကို။ ဝါရိနာ၊ ရေဖြင့်။ ဩသိဉ္စဩသိဉ္စန္တော၊ ဆွတ်ဖြန်းလျက်။ နိဗ္ဗာပယတိဝိယ၊ ငြိမ်းစေဘိသကဲ့သို့။ တွံ၊ သင်သုဇာတသည်။ အာဒိတ္တံ၊ စိုးရိမ်ခြင်းတည်းဟူသောမီးဖြင့် ပူလောင်သည်ဖြစ်၍။ သန္တံသမာနံ၊ ဖြစ်သော။ မံ၊ ငါ့ဘခင်ကို။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ဒရံစိတ္တရထံ၊ စိတ်၏ပူပန်ခြင်းကို။ ဝတ၊ စင်စစ်သောအားဖြင့်။ နိဗ္ဗာပယေ၊ ငြိမ်းစေပြီ။ တာတသုဇာတ၊ ချစ်သားသုဇာတ။ ယောတွံ၊ အကြင်သုဇာတသည်။ သောကပရေတဿ၊ စိုးရိမ်ခြင်းသည်နှိပ်စက်အပ်သော။ မေ၊ ငါဘခင်၏။ ပိတုသောကံ၊ အဘကိုအကြောင်းပြု၍ဖြစ်သောစိုးရိမ်ခြင်းကို။ အပါနုဒိအပနေသိ၊ ပယ်၏။ သောတွံ၊ ထိုသုဇာတသည်။ မေ၊ ငါဘခင်၏။ ဟဒယနိဿိတံ၊ စိတ်၌မှီ၍ဖြစ်သော။ သောကံ၊ စိုးရိမ်ခြင်းတည်းဟူသော။ သလ္လံ၊ ငြောင့်တံသွင်းကို။ ဝတ၊ စင်စစ်။ အဗ္ဘုဠှံ၊ နှုတ်အပ်ပြီ။ မာဏဝ၊ ပျိုငယ်သောအရွယ်ရှီသော်။ တာတသုဇာတ၊ ချစ်သားသုဇာတ။ သွာဟံသောအဟံ၊ ထိုငါဘခင်သည်။ တဝ၊ သင်သုဇာတ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြားရ၍။ အဗ္ဘုဠှသလ္လော၊ နှုတ်အပ်ပြီးသောစိုးရိမ်ခြင်းတည်းဟူသောငြောင့်ရှိသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ သီတိဘူတော၊ ငြိမ်းအေးသည်ဖြစ်၍ဖြစ်သည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ သီတိဘူတော၊ ငြိမ်းအေးသည်ဖြစ်၍ ဖြစ်သည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ နိဗ္ဗုတော၊ စိတ်၏ပူပန်ခြင်းမှငြိမ်းအေးသည်ဖြစ်၍ဖြစ်သည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ နိဗ္ဗုတော၊ စိတ်၏ပူပန်ခြင်းမှငြိမ်းပြီးသော။ သောအဟံ၊ ထိုငါသည်။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ နသောစာမိ၊ မစိုးရိမ်။ နရောဒါမိ၊ မငိုမြည်တမ်း။ ဘောန္တော၊ အချင်းတို့။ သုဇာတော၊ ငါ့သားသုဇာတသည်။ အတ္တနောပိတရံ၊ မိမိ၏အဘဖြစ်သော။ မမံ၊ ငါ့ကို။ သောကထော၊ စိုးရိမ်ခြင်းမှ။ နိဝတ္တေသိယထာ၊ နစ်စေဘိသကဲ့သို့။ အညေပိ၊ တပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ယေသပ္ပညာ၊ အကြင်ပညာရှိတို့သည်။ အနုကမ္ပတာ၊ သနားတတ်သောအလေ့ရှိ ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေသပ္ပညာ၊ ထိုပညာရှိတို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤငါသားသုဇာတပြုသကဲ့သို့။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သောကမှာ၊ စိုးရိမ်ခြင်းမှ။ နိဝတ္တယန္တိ၊ နစ်စေကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဘာသိ၊ ရွှက်ဆို၏။ အဋ္ဌမံ၊ ရှစ်ခုမြောက်သော။ ဂေါဏပေတ္တဝတ္ထု၊ နွားသေကိုမြက်ရေကျွေးရသောပြိတ္တာ၏အကြောင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဒေဝပုတ္တ၊ နတ်သား။ အယံနာရီ၊ ဤမိန်းမသည်။ ဂူထဉ္စ၊ ကျင်ကြီးကိုလည်းကောင်း။ မုတ္တဉ္စ၊ ကျင်ငယ်ကိုလည်းကောင်း။ ရုဟိရဉ္စ၊ သွေးကိုလည်း

၂၆၃+၂၆၄+ ကောင်း။ ပုဗ္ဗဉ္စ၊ ပြည်ကိုလည်းကောင်း။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ စားသောက်ရ၏။ အယံဝိပါကော၊ ဤအကျိုးသည်။ ကဿကမ္မဿ၊ အဘယ်သို့သဘောရှီသောကံ၏။ ဝိပါကော၊ အကျိုးနည်း။ ဒေဝပုတ္တ၊ နတ်သား။ ယာနာရီ၊ အကြင်မိန်းမသည်။ သဗ္ဗဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ လောဟိတပုဗ္ဗတက္ခာ၊ သွေးပြည်သာလျှင်အစရှိ၏။ အယံနာရီ၊ ဤမိန်းမသည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးဘဝ၌။ ကိံကမ္မံ၊ အဘယ်သို့သဘောရှိသောအကုသိုလ်ကံကို။ အကာသိနု၊ မြူကဲ့သနည်း။ ဒေဝပုတ္တ၊ နတ်သား။ နဝါနိ၊ အသစ်ဖြစ်ကုန်ထေသော။ အကာသိနု၊ မြူကဲ့သနည်း။ ဒေဝပုတ္တ၊ နတ်သား။ နဝါနိ၊ အသစ်ဖြစ်ကုန်ထသော။ သုဘာနိစေဝ၊ တင့်တယ်ရှုဘွယ်သောအဆင်းလည်းရှိကုန်ထသော။ မုဒူနိစ၊ နူးညံ့သောအတွေ့လည်းရှိကုန်ထသော။ သုဒ္ဓါနိစ၊ စင်ကြယ်သောအဆင်းရှိကုန်ထသော။ လောမသာနိစ၊ အမွေးလည်းရှိကုန်ထသော။ ယာနိဝတ္ထာနိ၊ အကြင်အဝတ်တို့ကို။ အဿာ၊ ထိုမိန်းမအား။ တယာ၊ သင်သည်။ ဒိန္နာနိစ၊ နူးညံ့သောအဆွေ့လည်းရှိကုန်ထသော။ သုဒ္ဓါနိစ၊ စင်ကြယ်သောအဆင်းရှိကုန်ထသော။ လောမသာနိစ၊ အမွေးလည်းရှိကုန်ထသော။ ယာနိဝတ္ထာနိ၊ အကြင်အဝတ်တို့ကို။ အဿာ၊ ထိုမိန်းမအား။ တယာ၊ သင်သည်။ ဒိန္နာနိ၊ ပေးလှူအပ်ကုန်၏။ တာနိ၊ ထိုအဝတ်တို့သည်။ တဿာ၊ ထိုမိန်းမအား။ ကိဋကာ၊ သံပြားတို့သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒေဝပုတ္တ၊ နတ်သား။ အယံနာရီ၊ ဤမိန်းမသည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးဘဝ၌။ ကိံကမ္မံ၊ အဘယ်သို့သဘောရှီသောအကုသိုလ်ကံကို။ အကာသိနု၊ ပြုဘိသနည်း။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အရှင်ကောင်း။ ဧသာနာရီ၊ ထိုမိန်းမသည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးဘဝ၌။ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ ဧသာနာရီ၊ ဤမိန်းမသည်။ အဒါယိကာ၊ တစုံတယောက်သောသူအားတစုံတခုသောဝတ္ထုကိုမျှပေးကမ်းလှူဒါမ်းလေ့မရှိသည်။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ မစ္ဆရိနီစ၊ မိမိဥစ္ဆာကိုမပေးလှူယက်လျှို့ဝှက်ခြင်း၏အစွမ်းဖြင့်ဖြစ်သောညံ့သောမစ္ဆေရရှိသည် လည်း။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ ကဒရိယာစ၊ သူတပါးပေးလှူသည်ကိုမြစ်တားသည်၏အဖြစ်ဖြင့်ဖြစ်သောကြမ်းသော မစ္ဆေရရှိသည်လည်း။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အရှင်ကောင်း။ သာနာရီ၊ ထိုမိန်းမသည်။ သမဏဗြာဟ္မဏာနံ၊ ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့အား။ ဒဒန္တံ၊ ပေးလှူသော။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ဂုထဉ္စ၊ ကျင်ကြီးကိုလည်းကောင်း။ မုတ္တဉ္စ၊ ကျင်ငယ်ကိုလည်းကောင်း။ ရုဟိရဉ္စ၊ သောက်ရသည်ဖြစ်စေသတည်း။ တယာ၊ သင်သည်။ သမဏာနံ၊ သာကီဝင်မင်းသားရဟန်းတို့အား။ ယံဒါနံ၊ အကြင်ထမင်းအဖျော်အဝတ်သင်္ကန်းတည်းဟူသောလှူဘွယ်ဝတ္ထုကို။ ဒိန္နံ၊ ပေးလှူအပ်၏။ ဧတံ၊ ထိုသင်ပေးလှူအပ်သောထမင်းအဖျော်သည်။ ပရလောကသ္မိံ၊ တမလွန်ဘဝ၌။ တေ၊ သင်အား။ သဗ္ဗကာလံ၊ အခါခပ်သိမ်း။ အသုစိ၊ မစင်ကြယ်သောဝတ္ထုသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဝတ္တာစ၊ အဝတ်တို့သည်

၂၆၄+၂၆၅+ လည်း။ တေ၊ သင်အား။ ကိဋကသမာ၊ သံပြားနှင့်တူကုန်သည်။ ဘဝန္တု၊ ဖြစ်စေကုန်သတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အက္ကောသတိစ၊ ဆဲလည်းဆဲရေး၏။ ပရိဘာသတိစ၊ ဘေးကိုပြ၍လည်းခြိမ်းခြောက်၏။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အရှင်ကောင်း။ ဧတာဒိသံ၊ ဤသို့ထိုထိုပြဆိုခဲ့ပြီးသော။ ဒုစ္စရိတံ၊ ဝစီဒုစရိုက်အစရှီသောအကုသိုလ်ကံကို။ စရိတွာ၊ ကျင့်သောကြောင့်။ သာနာရီ၊ ထိုမိန်းမသည်။ ဣမံပေတလောကံ၊ ဤပြိတ္တာဘုံ၌။ အာဂတာ၊ လာရောက်သည်ဖြစ်၍။ စိရရတ္တာယစိရံကာလံ၊ ကြာမြင့်စွာသောကာလပတ်လုံး။ ဂူထာဒိမေဝ၊ ကျင်ကြီးအစရှိ သည်ကိုသာလျှင်။ ခါဒတိ၊ စားသောက်ရ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဘာသိ၊ ရွှက်ဆို၏။ နဝမံ၊ ကိုးခုမြောက်သော။ မဟာပေသကာရပေတဝတ္ထု၊ ကြီးစွာသောရက်ကန်းပြိတ္တာမသည်၏အကြောင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဘဒ္ဒေ၊ နှမ။ အန္တောဝိမာနသ္မိံ၊ ဗိမာန်တွင်း၌။ တိဋ္ဌန္တိ၊ တည်သော။ တွံ၊ သင်သည်။ ကာနု၊ အဘယ်မည်သော မိန်းမနည်း။ ဝိမာနတော၊ ဗိမာန်မှ။ ဥပနိက္ခမဿု၊ ထွက်ပါလော။ ဗဟိဋ္ဌိတံ၊ အပ၌တည်သော။ တံ၊ သင့်ကို။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ပဿာမ၊ ရှုပါကုန်အံ့။ မာရိသ၊ အချင်းကုန်သည်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ နဂ္ဂါ၊ အဝတ်မရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိမာနတော၊ ဗိမာန်မှ။ ဗဟိ၊ အပသို့။ နိက္ခမိတုံ၊ ထွက်ခြင်းငှာ။ အဋ္ဋိယာမိ၊ ဆင်းရဲပါ၏။ ဟရာယာမိ၊ ရှက်ပါ၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အပ္ပကံ၊ အနည်းငယ်သော။ ပုညံ၊ ကုသိုလ်ကံကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်၏။ သောဘဏေ၊ တင့်တယ်သောအဆင်းရှိသော။ ဘဒ္ဒေ၊ နှမ။ မမ၊ ငါ၏။ ဥတ္တရိယံ၊ အပေါ်ရုံပုဆိုးကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ဟန္ဒ၊ ယူလော။ တေ၊ သင်အား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒဒါမိ၊ ပေး၏။ ဣဒံဒုဿံ၊ ဤငါ၏အပေါ်ရုံပုဆိုးကို။ နိဝါသေတွာ၊ ဝတ်၍။ ဝိမာနတော၊ ဗိမာန်မှ။ နိက္ခမ္မ၊ ထွက်၍။ တွံ၊ သင်သည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ သန္တိကံ၊ အထံသို့။ ဧဟိ၊ လာလော။ သောဘဏေ၊ တင့်တယ်သောအဆင်းရှိသော။ ဘဒ္ဒေ၊ နှမ။ မမ၊ ငါ၏။ ဥတ္တရိယံ၊ အပေါ်ရုံပုဆိုးကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ဟန္ဒ၊ ယူလော။ တေ၊ သင်အား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒဒါမိ၊ ပေး၏။ ဣဒံဒုဿံ၊ ဤငါ၏အပေါ်ရုံပုဆိုးကို။ တွံ၊ သင်သည်။ နိဝါသယ၊ ဝတ်ပါလော။ ဣဒံဒုဿံ၊ ဤငါ၏အပေါ်ရုံပုဆိုးကို။ နိဝါသေတွာ၊ ဝတ်၍။ ဝိမာနတော၊ ဗိမာန်မှ။ နိက္ခမ္မ၊ ထွက်၍။ တွံ၊ သင်သည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ သန္တိကံ၊ အထံသို့။ ဧဟိ၊ လာလော။ သောဘဏေ၊ တင့်တယ်သောအဆင်းရှိသော။ ဘဒ္ဒေ၊ နှမ။ ဝိမာနတော၊ ဗိမာန်မှ။ တွံ၊ သင်သည်။ ဥပနိက္ခမဿု၊ ထွက်လော့။ ဗဟိဋ္ဌိတံ၊ အပ၌တည်သော။ တံ၊ သင့်ကို။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ပဿာမ၊ ရှုလိုကုန်၏။ မာရိသ၊ အချင်းကုန်သည်။ တဝ၊ သင်၏။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်အား။ တေတယာ၊ သင်သည်။ ဒိန္နံ၊ ပေးသောအဝတ်ဖြင့်။ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဟတ္ထေ၊ လက်၌။ နဥပကပ္ပတိ၊ မ

၂၆၅+၂၆၆+ ရောက်။ မာရိသ၊ အချင်းကုန်သည်။ ဧတ္ထ၊ ဤလူ့အပေါင်း၌။ သဒ္ဓေါ၊ ကံကံ၏အကျိုးကို ယုံကြည်ခြင်းနှင့်ပြည့်စုံသော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သာဝကော၊ တပည့်ဖြစ်သော။ ဧသောဥပါသကော၊ ဤဥပါသကာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧတံဥပါသကံ၊ ဤဥပါသကာကို။ မမ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဒီယမာနံ၊ ပေးအပ်သော။ သာဋကံ၊ ပုဆိုးကို။ အစ္ဆာဒိယိတွာန၊ ဝတ်စေ၍။ ဒက္ခိဏံတံဒက္ခိဏံ၊ ထိုအလှူကို။ မမ၊ အကျွန်ုပ်အား။ အာဒိသ၊ အမျှပေးဝေပါလော။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ တယာ၊ သင်သည်။ ကတေ၊ ပြုအပ်သည်ရှိသော်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သဗ္ဗကာမသမိဒ္ဓိနီ၊ ခပ်သိမ်းသောစည်းစိမ်ချမ်းသာနှင့်ပြည့်စုံ သည်ဖြစ်၍။ သုခိတာ၊ ချမ်းသာခြင်းသို့ရောက်သော။ ဟေဿံ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ တေဝါဏိဇာ၊ ထိုကုန်သည်တို့သည်။ တဉ္စဥပါသကံ၊ ထိုရတနာသုံးပါးအားဆည်းကပ်တတ်သောသူကို။ နှာပယိတွာန၊ ရေချိုးစေကုန်၍။ ဝိလိမ္ပေတွာ၊ ကောင်းမြတ်သောနံ့သာဖြင့်လိမ်းကျံကုန်၍။ ဝဏ္ဏဂန္ဓရသသမ္ပန္နံ၊ အဆင်းအနံ့အရာသာနှင့်ပြည့်စုံသော။ သဗျဉ္ဇနံ၊ ဟင်းလျာနှင့်တကွသော။ ဘောဇနံ၊ ဘောဇဉ်ကို။ ဘောဇာပေတွာ၊ စားစေကုန်၍။ ဝတ္ထေဟိ၊ ခါးဝတ်အပေါ်ရုံဟုဆိုအပ်သောပုဆိုးနှစ်ထည်တို့သည်။ အစ္ဆဒယိတွာ၊ ဖုံးလွမ်းကုန်၍။ တဿာ၊ ထိုဝိမာနပြိတ္တာ မအား။ ဒက္ခိဏံဒက္ခိဏံ၊ ထိုအလှူကို။ အာဒိသုံ၊ အမျှပေးဝေကုန်၏။ တဿာဒက္ခိဏာယ၊ ထိုအလှူကို။ သမနန္တရာအနုဒိဋ္ဌေ၊ အမျှပေးဝေကုန်၏။ တဿာဒက္ခိဏာယ၊ ထိုအလှူကို။ သမနန္တရာအနုဒိဋ္ဌေ၊ အမျှပေးဝေသည်၏အခြားမဲ့၌။ ဝိပါကော၊ အကျိုးသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘောဇနံ၊ အထူးထူးအပြားပြား များသောနတ်၏ဘောဇဉ်နှင့်တူသောဘောဇဉ်သည်လည်းကောင်း။ အစ္ဆာဒနံ၊ အထူးထူးသောအဆင်းဖြင့် ထွန်းပသောအလျှံအရောင်ရှိသောနတ်၏အဝတ်နှင့်တူသောအဝတ်သည်လည်းကောင်း။ ပါနီယံ၊ များသောအပြားရှိသောအဖျော်သည်လည်းကောင်း။ ဤဒိသံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဒက္ခိဏာယ၊ အလှူ၏။ ဖလံ၊ အကျိုးသည်။ ဥပပဇ္ဇထ၊ ဖြစ်၏။ တတော၊ ထိုသို့ဆိုအပ်ပြီးသောအပြားရှိသောဘောဇဉ်စသည်ကိုရပြီးသော နောင်မှ။ သုဒ္ဓါ၊ ရေချိုးသဖြင့်စင်ကြယ်သောကိုယ်ရှိသော။ သုစိဝသနာ၊ သန့်ရှင်းသောအဝတ်ကိုဝတ်ပြီးသော။ ကာသိကုတမဓာရိနီ၊ ကာသိကတိုင်း၌ဖြစ်သောအဝတ်တို့လက်မြတ်သောအဝတ်ကိုဆောင်ခြင်းရှိသော။ သာပေတီ၊ ထိုပြိတ္တာမသည်။ ဣဒံဖလံ၊ ဤအကျိုးကား။ တုမှာကံ၊ သင်တို့၏။ ဒက္ခိဏာယ၊ အလှူ၏။ ဖလံ၊ အကျိုးတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပကာသနဝသေန၊ ပြသည်၏အစွမ်းအားဖြင့်။ ဟသန္တိ၊ ရယ်ရွှင်လျက်။ ဝိမာနာ၊ ဗိမာန်မှ။ နိက္ခမိ၊ ထွက်၏။ ဒေဝတေ၊ နတ်သ္မီး။

၂၆၆+၂၆၇+ သုစိတ္တရူပံ၊ ဆင်ရုပ်မြင်းရုပ်မိန်းမရုပ်ယောကျ်ားရုပ်အစရှီသောအရုပ်ချူးပန်းချူးနွယ်အစရှိသော ပန်းတို့ဖြင့်ကောင်းစွာစီရင်အပ်သောဆန်းကြယ်သောအရုပ်ရှိထသော။ ရုစိရံ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဘွယ်ရှုချင်ဘွယ်သော အရောင်လည်းရှိထသော။ တဝ၊ သင်၏။ ဝိမာနံ၊ ဗိမာန်သည်။ ပဘာသတိ၊ အပြားအားဖြင့်ထွန်းပ၏။ ဒေဝတေ၊ နတ်သ္မီး။ အမှေဟိ၊ ငါတို့သည်။ ပုစ္ဆိတာ၊ မေးအပ်သော။ တွံ၊ သင်သည်။ အာစိက္ခ၊ ကြားလတ်လော။ ဣဒံဖလံ၊ ဤအကျိုးသည်။ ကဿကမ္မဿ၊ အဘယ်သို့သဘောရှိသောကုသိုလ်ကံ၏။ ဖလံ၊ အကျိုးနည်း။ မာရိသာ၊ အချင်းကုန်သည်တို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးဘဝ၌။ စရမာနဿ၊ ဆွမ်းခံခြင်းငှာသွားသော။ ဥဇုဘူတဿ၊ စိတ်၏ကောက်ကျစ်ခြင်းကိုပြုတတ်သောကိလေသာတို့၏မရှိခြင်းကြောင့်ဖြောင့်သည်၏အဖြစ်သို့ ရောက်သော။ ဘိက္ခုနော၊ ဖျက်ဆီးအပ်ပြီးသောကိလေသာရှိသောရဟန်းအား။ ဝိပ္ပသန္နေန၊ အထူးသဖြင့်ကြည်ညို စွာသော။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဒေါဏိနိမ္မုဇ္ဇနိံ၊ ယိုစီးသောဆီရှိသောနှမ်းပြစ်မုံ့ကို။ အဒါသိံ၊ ပေးလှူဘူး၏။ ကုသလဿ၊ ကောင်းသောအကျိုးကိုပေးခြင်းလက္ခဏာရှိသော။ တဿကမ္မဿ၊ ထိုကံ၏။ ဝိပါကံ၊ အကျိုးကို။ ဒီဃမန္တရံဒီဃကာလံ၊ ကြာမြင့်စွာသောကာလပတ်လုံး။ ဝိမာနသ္မိံ၊ ဗိမာန်၌။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အနုဘောမိ၊ ခံစားရပြီ။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ တဉ္စဝိပါကံ၊ ထိုအကျိုးသည်လည်း။ ပရိတ္တကံ၊ အနည်းမျှကြွင်း၏။ မာရိသာ၊ အချင်းကုန်သည်တို့။ စတူဟိမာသေဟိစတုန္နံမာသာနံ၊ လေးလတို့၏။ ဥဒ္ဓံ၊ အထက်၌။ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ကာလံကိရိယာ၊ သေခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဧကန္တကဋုကံ၊ စင်စစ်ဆင်းရဲသော။ ဃောရံ၊ ကြမ်းကြုတ်ပြင်းထန်စွာသော။ နိရယံ၊ အဝိစီငရဲသို့။ ပပတိဿံ၊ ကျရလတ္တံ့။ တံနိရယံ၊ ထိုအဝီစိငရဲကြီး သည်။ စတုကဏ္ဏံ၊ လေးထောင့်ရှိ၏။ စတုဒွါရံ၊ လေးမျက်နှာတို့၌တံခါးလေးခုတို့နှင့်ယှဉ်၏။ တံ၊ ထိုအဝီစိငရဲကြီး ကို။ ဝိဘတ္တံ၊ ကောင်းစွာဝေဘန်အပ်၏။ တာဂတော၊ အဘို့အားဖြင့်။ မိတံ၊ နိုင်းယှဉ်အပ်၏။ အယောပါကာရပရိယန္တံ၊ သံဖြင့်ပြီးသောတံတိုင်းဖြင့်ထက်ဝန်းကျင်မှရံအပ်၏။ အယသာ၊ အထက်၌သံပြားဖြင့် သာလျှင်။ ပဋိကုဇ္ဇိတံ၊ ပိတ်ဖုံးအပ်၏။ တဿစ၊ ထိုအဝီစိငရဲကြီး၏။ အယောမယာ၊ သံဖြင့်ပြီးသော။ ဘူမိံ၊ မြေကို။ ဇလိတာ၊ အလျှံပြောင်ပြောင်တောက်၏။ တေဇသာယုတာ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှထွက်သောအလျှံရှိသော များသောမီးနှင့်မပြတ်ယှဉ်၏။ တဿ၊ ထိုငရဲကြီး၏။ သမန္တာ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ ဗဟိ၊ အပသို့။ သမုဋ္ဌိတာ၊ တက်သော။ ဇာလာ+

၁၆၇+၁၆၈+ မီးလျှံသည်။ သဗ္ဗဒိသာသု၊ ခပ်သိမ်းသောအရပ်မျက်နှာတို့၌။ ယဇာနေသတံ၊ ယူဇနာတရာတိုင်တိုင်။ ဖရိတွာ၊ နှံ့၍။ သဗ္ဗဒိသာ၊ အခါခပ်သိမ်း။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။ မာရိယာ၊ အချင်းကုန်သည်တို့။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကတဿ၊ ပြုအပ်သော။ ပါပကမ္မဿ၊ အကုသိုလ်ကံ၏။ ဖလံ၊ အကျိုးဖြစ်သော။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲစွာသော။ ဝေဒနဉ္စ၊ ဝေဒနာကိုလည်း။ တတ္ထ၊ ထိုအဝီစိငရဲကြီး၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒီဃမဒ္ဓါနံ၊ ကြာမြင့်စွာသောကာလပတ်လုံး။ ယသ္မာ၊ အကြင့်ကြောင့်။ ဝေဒိဿံ၊ ခံစားရလတ္တံ့။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဘုသံ၊ ပြင်းစွာ။ သောစာမိ၊ စိုးရိမ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဘာသိံ၊ ရွှက်၏။ ဒသမံ၊ ဆယ်ခုမြောက်သော။ ခလ္လာတိယပေတိဝတ္ထု၊ လုယက်ထက်ကဆံပင်ကျွတ်၍ဥက္ခောင်းပြောင်သောပြိတ္တာမ၏ အကြောင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဘောန္တော၊ အိုအချင်းတို့။ ပုရတောစသဗ္ဗပဌမံ၊ ခပ်သိမ်းသော သူတို့၏ရှေးဦးစွာ။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသောသူသည်။ သေတေန၊ ဖြူသော။ ဟတ္ထိနာ၊ ဆင်ဖြင့်။ ပလေတိဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ မဇ္ဈေ၊ အလယ်၌။ ဂစ္ဆန္တောပန၊ သွားသောသူသည်ကား။ အဿသရီရတေန၊ အဿထိုရ်မြင်းကသော ရထားဖြင့်။ ပလေတိ၊ သွား၏။ ပစ္ဆာ၊ ထိုသူတို့၏နောက်မှ။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားသော။ ကညာ၊ မိန်းမငယ်သည်။ သဗ္ဗသောသမန္တတော၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ ဒသဒိသာ၊ အရပ်ဆယ်မျက်နှာတို့ကို။ ဩဘာသယန္တိ၊ ကိုယ်၏အရောင် အဝတ်တန်ဆာအစရှိသည်တို့၏အရောင်တို့ဖြင့်ထွန်းပစေလျက်။ သိဝိကာယ၊ ထန်းစဉ်ယာဉ်ဖြင့်။ နိယျာတိ၊ သွား၏။ တုမှေပန၊ သင်တို့မူကား။ မုဂ္ဂရဟတ္ထပါဏိနော၊ ဒုတ်ဆောက်ပုတ်တို့ကို ကိုင်စွဲသောလက်ဟုဆိုအပ်သော လက်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ရုဒမုခါ၊ ငိုမြည်တမ်းသောမျက်နှာရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘိန္နပသိန္နဂတ္တာ၊ ဒုတ်ဆောက်ပုတ် ဖြင့်ပုတ်ခတ်ခြင်းကြောင့်ထိုထိုသို့သောအရပ်၌ပေါက်ပြတ်သောကိုယ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အညမညဿ၊ တယောက်သည်တယောက်၏။ လောဟိတံ၊ ပြည်သွေးကို။ ယေနကာရဏေန၊ အကြင်သို့သောအကြောင်း ကြောင့်။ ပိဝထ၊ သောက်ရကုန်၏။ တံကာရဏံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ မနုဿဘူတာ၊ လူဖြစ်၍ဖြစ်ကုန်သည်ရှိသော်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကိံပါပံ၊ အဘယ်သို့သော ကုသိုလ်ကံကို။ အကတ္ထ၊ ပြုဘူးကုန်သနည်း။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆန္တာနံ၊ သွားကုန်သော။ ဣမေသံ၊ ဤသူတို့တွင်။ ယောနရော၊ အကြင်ယောကျ်ားသည်။ ပုရတောဝ၊ ရှေးဦးစွာသာလျှင်။ သေတေန၊ ပြုသော။ စတုက္ကမေန၊ အ

၂၆၈+၂၆၉+ ခြေလေးချောင်းရှိသော။ ကုဉ္ဇရေန၊ မြေကိုဖျက်သဖြင့်သွားတတ်သော။ နာဂေန၊ ဆင်ဖြင့်။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ သောစနရော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ သောဝဇေဋ္ဌော၊ ထိုအကျွနိုပ်တို့၏သားကြီးသည် သာလျှင်။ ဒါနာနိ၊ အလှူတို့ကို။ ဒတွာ၊ ပေးလှူခြင်းကြောင့်။ သုခီ၊ စည်းစိမ်ချမ်းသာနှင့်ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ ပမောဒတိ၊ မွေ့လျော်စံပျော်ရ၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ မဇ္ဈေ၊ အလယ်၌။ ယောနရော၊ အကြင်ယောကျ်ားသည်။ စတုဗ္ဘိ၊ လေးစီးသောမြင်းတို့နှင့်။ ယုတ္တေန၊ ယှဉ်သော။ သုဝဂ္ဂိတေန၊ ကောင်းသောသွားခြင်းရှိသော။ အဿတရီရတေန၊ အဿတိုရ်မြင်းကသောရထားဖြင့်။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ သောနရော၊ ထိုသူသည်။ အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ မဇ္ဈိမော၊ အလတ်ဖြစ်သော။ ပုတ္တော၊ သားသည်။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ သောမဇ္ဈိမော၊ ထိုအကျွန်ုပ်တို့ ၏သားလတ်သည်။ အမစ္ဆရီ၊ မိမိ၏စည်းစိမ်ဥစ္စာကိုနှမြောစုံမတ်လျှို့ဝှက်ခြင်းမရှီသော။ ဒါနပတိ၊ အလှူရှင်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဝိရောစတိ၊ တင့်တယ်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ သပညာ၊ အကျိုးအကြောင်းကိုသိမြင်တတ်သော ပညာလည်းရှိထသော။ မိဂမန္ဒလောစနာ၊ သမင်မ၏မျက်စိကဲ့သို့ခြီးမွမ်းအပ်သောမျက်စိလည်းရှိထသော။ ယာနာရီ၊ အကြင်မိန်းမသည်။ ပစ္ဆာ၊ ဆင်ယာဉ်ရထားယာဉ်ဖြင့်သွားသောသူတို့နောက်မှ။ သိဝိကာယ၊ ထန်းစင်ယာဉ်ဖြင့်။ နိယျာတိ၊ သွား၏။ သာနာရီ၊ ထိုမိန်းမသည်။ အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ ကဏိဋ္ဌိကာ၊ အငယ်ဖြစ်သော။ ဓီတာ၊ သ္မီးသည်။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ သာဓီတာ၊ ထိုအကျွန်ုပ်တို့၏သ္မီးငယ်သည်။ ဘာဝဍ္ဎဘာဝေန၊ မိမိသည်ရအပ်သောအဖို့မှထက်ဝက်သောအဖို့ကိုပေးလှူခြင်းကြောင့်။ သုခီသုခိနီ၊ စည်းစိမ်ချမ်းသာနှင့်ပြည့်စုံ သည်ဖြစ်၍။ ပမောဒတိ၊ မွေ့လျော်ရ၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧတေစ၊ ထိုအကျွန်ုပ်တို့၏သားသ္မီးတို့သည်လည်း။ ဒတွာန၊ ပေးလှူကုန်သောကြောင့်။ ပရိစာရယန္တိ၊ စမ္ပယ်ရကုန်၏။ မယဉ္စမယံပန၊ အကျွန်ုပ်တို့မူကား။ ဆိန္နော၊

၂၆၉+၂၇၀+ ပြတ်သော။ နဠော၊ ကျူသည်။ သုဿတိဣဝ၊ ခြောက်တတ်သကဲ့သို့။ ခုပ္ပိပါသာဟိ၊ ငတ်မွတ်ခြင်းတို့ဖြင့်။ သုသာမ၊ ခြောက်တတ်ကုန်၏။ ဘောန္တော၊ အိုအချင်းတို့။ တုမှာကံ၊ သင်တို့၏။ ဘောဇနံ၊ ဘောဇဉ်သည်။ ကိံ၊ အဘယ်သို့သဘောရှိသနည်း။ တုမှာကံ၊ သင်တို့၏။ သယနံ၊ အိပ်ရာနေရာသည်။ ကိံ၊ အဘယ်သို့သဘောရှိသနည်း။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အနပ္ပကေသု၊ များစွာကုန်သော။ ပဟုတတောဂေသု၊ အတိုင်းအရှည်မရှိပြန့်ပြောကောင်းမြတ်ကုန်သေညစည်းစိမ်ချမ်းသာတို့သည်။ သန္တေသုပိ၊ ရှိကုန်သော်လည်း။ သုခဟေတုနော၊ ချမ်းသာခြင်း၏အကြောင်းဖြစ်သော။ ပုညဿ၊ ကုသိုလ်ကံကို။ ကာရဏေန၊ မပြုခြင်းကြောင့်။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ ဝိရာဂါယ၊ ချွတ်ယွင်းစေကုန်၍။ အဇ္ဇ၊ ယခု။ ဒုက္ခပတ္တာ၊ ပြိတ္တာဘုံအကျုံးဝင်သော ဆင်းရဲခြင်း သို့ရောက်ကုန်၏။ သုပါပကမ္မိနော၊ အလွန်မကောင်းမှုရှိကုန်သော။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကထံကေနပကာရေန၊ အဘယ်သို့သောအပြားအားဖြင့်။ ယာပေထ၊ မျှရကုန်သနည်း။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ ဝဓိတွာန၊ ရိုက်ပုတ်ကုန်၍။ ပုဗ္ဗလောဟိတံ၊ ပြည်သွေးကို။ ပိဝါမ၊ သောက်ရကုန်၏။ ဗဟုံ၊ များစွာသော ပြည်သွေးကို။ ပိဝိတွာန၊ သောက်ကုန်၍။ ဓာရာ၊ ရောင့်ရဲကုန်သည်။ နဟောမ၊ မဖြစ်ကုန်။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ တံ၊ ထိုများစွာသောပြည်သွေးကို။ နရုစ္စာဒိမှသေ၊ အလိုအားဖြင့်သောက်ရသည်မဟုတ် ကုန်။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဣစ္စေဝံဧဝမေဝ၊ ဤအကျွန်ုပ်တို့၏ အတူသာလျှင်။ အဒါယကာ၊ ပေးလှူလေ့မရှိကုန်သော။ ပေစ္စ၊ တမလွန်ဘဝ၌။ ယမဿဋ္ဌာယိနော၊ ယမလောကအမည်ရှိသောဘုံ၌တည်လေ့ရှိကုန်သော။ အညေပိ၊ အကျွန်ုပ်တို့မှတပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ မစ္စာ၊ ပြုအပ်သောမကောင်းမှုရှိကုန်သောသတ္တဝါတို့သည်။ မယံဝိယ၊ အကျွန်ုပ်တို့ကဲ့သို့။ ပရိဒေဝယန္တိ၊ ငိုမြည်တမ်းကုန်ရာ၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ယေတေမစ္စာ၊ အကြင်သတ္တဝါတို့သည်။ ဝိဝိဓေ၊ အထူးထူးအပြားပြားများကုန်သော။ ဘောဂေ၊ စည်းစိမ်ချမ်းသာတို့ကို။ အဓိဂမ္မ၊ ရကုန်၍။ အမှေဝိယ၊ အကျွန်ုပ်တို့ကဲ့သို့။ သယမ္ပိ၊ မိမိတို့လည်း။ နဘုဉ္ဇရေ၊ မသုံးဆောင်ကုန်။ ပရေသံ၊ သူတပါးတို့အား။ ဒေန္တာ၊ ပေးလှူကုန်လျက်။ ပုညမ္ပိ၊ ဒါနကုသိုလ်ကံကံကိုလည်း။ နကရောန္တိ၊ မပြုကုန်။ တေမစ္စာ၊ ထိုသတ္တဝါတို့သည်။ ပရတ္ထ၊ တမလွန်ဘဝ၌။ ခုပ္ပိပါသုပဂတာ၊ ဆာလောင်ငတ်မွတ်ခြင်းသည်နှိပ်စက်အပ်ကုန် သည်ဖြစ်၍။ ဒုက္ခဂ္ဂိနာစ၊ ငတ်မွတ်ခြင်းစသောအကြောင်းရှိသောဆင်းရဲခြင်းတည်းဟူသောမိးသည်လည်းကောင်း။ ဝိပ္ပဋိသာရဂ္ဂိနာစ၊ ငါတို့

၂၇၀+၂၇၁+ သက်ရှိသက်မဲ့ဥစ္စာသလေးအစရှိသောစပါးဥစ္စာသည်။ ဟိယသ္မာ၊ အကြင့်ကြောင့်။ ဣတ္တရံ၊ ကြြမြင့်စွာသောကာလပတ်လုံးမတည်။ ဝိပရိဏာမဓမ္မံ၊ ဖောက်ပြန်တတ်သောသဘောရှိ၏။ ဣဓ၊ ဤလူ့ပြည်၌။ သတ္တာနံ၊ သတ္တဝါတို့၏။ ဇီဝိတံ၊ အသက်သည်။ ဟိယသ္မာ၊ အကြင့်ကြောင့်။ ဣတ္တရံ၊ တို၏။ စဝနဓမ္မံ၊ ရွှေ့လျှောခြင်းသဘောရှိ၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသောသူသည်။ ဣတ္တရံ၊ တိုသော။ ဣတ္တရတော၊ တိုသောအားဖြင့်။ ဥတွာ၊ သိ၍။ ဒီပံ၊ မိမိ၏မှီခိုရာကျွန်းကြီးသဖွယ်ဖြစ်သောဖြစ်သောတမလွန် ဘဝ၌ချမ်းသာခြင်း၏အကြောင်းကောင်းမှုကို။ ကရိယာထ၊ ပြုရာ၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အရဟတံအရဟန္တာနံ၊ ဘုရားအစရှိကုန်သောအရိယာသူတော်ကောင်းတို့၏။ ဝစော၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဓမ္မဿ၊ ကုသိုလ်တရား၌။ ကောဝိဒါ၊ လိမ္မာကုန်သော။ ယေတေနရာ၊ အကြင်သူတို့သည်။ ဘောဂါနံစ၊ စည်းစိမ်ချမ်းသာ တို့၏လည်းကောင်း။ ဇီဝိတဿစ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေ၏လည်းကောင်း။ ဣတ္တရဘာဝံ၊ တိုသောကာလရှိသည်၏အဖြစ်ကို။ ဧဝံယာထာဝတော၊ ဤသို့ဟုတ်မှတ်သောသဘောအားဖြင့်။ ပဇာနန္တိ၊ အပြားအားဖြင့်သိကုန်၏။ တေနရာ၊ ထိုသူတို့သည်။ ဒါနေ၊ အလှူပေးခြင်း၌။ သဗ္ဗကာလံ၊ အခါခပ်သိမ်း။ နပမဇ္ဇန္တိ၊ မမေ့မလျော့ကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဘာသိံသု၊ ရွှက်ဆိုကုန်၏။ ဧကာဒသမံ၊ တဆယ်တခုမြောက်သော။ နာဂပေတဝတ္ထု၊ နာဂပြိတ္တာ၏အကြောင်း သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဥရဂေါ၊ မြွေသည်။ ဇိဏ္ဏံ၊ ဟောင်းလေပြီးသော။ တစံ၊ အရေကို။ ဟိတွာ၊ စွန့်၍။ ဂစ္ဆတိဣဝ၊ သွားသကဲ့သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထိုအတူ။ သံသာရေ၊ သံသရာ၌။ ပရိဗ္ဘမန္တော၊ လည်သော။ သတ္တော၊ သတ္တဝါသည်။ ပေါရာဏဿ၊ အဟောင်းဖြစ်သော။ ကမ္မဿ၊ ပဋိသန္ဓေကိုဖြစ်စေ

၂၇၁+၂၇၂+ တတ်သောကံ၏။ ပရိက္ခီဏတ္တာ၊ ကုန်သည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ ဇိဏ္ဏံ၊ ဟောင်းလေပြီးသော။ သံတနု၊ မိမိကိုယ်ကို။ ဟိတွာ၊ စွန့်၍။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ သရိရေ၊ ကိုယ်သည်။ နိဗ္ဘောဂေ၊ ချမ်းသာဆင်းရဲကိုခံစားခြင်းမရှိသည်။ ဇာတေ၊ ဖြစ်လတ်သော။ ပေတေ၊ ဝိညာဉ်မှကင်းသည်ဖြစ်၍။ ကာလင်္ကတေ၊ သေသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ ဒယှမာနော၊ မီးသည်လောင်အပ်သော။ ကာယော၊ ကိုယ်သည်။ အပေတဝိညာဏတ္တာ၊ ကင်းသောဝိညာဉ်ရှိသည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ ဒါဟဒုက္ခံ၊ မိးလောင်ခြင်းကြောင့်ဖြစ်သော ဆင်းရဲကို။ နဇာနာတိဣဝ၊ မသိသကဲ့သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထိုအတူ။ တဿကာလင်္ကတဿ၊ ထိုသေသောအကျွန်ုပ် တို့၏သားသည်။ ကတောကာယဿ၊ ပြုအပ်သောအခွင့်ရှီသော။ ကမ္မဿ၊ ကံ၏။ ဝသေန၊ အစွမ်းဖြင့်။ ယာဂတိ၊ အကြင်ဖြစ်ရာဘဝသစ်ကို။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ တံဂတိံ၊ ထိုဖြစ်ရာဘဝသစ်သို့။ စုတိနန္တရမေဝ၊ စုတိ၏အခြားမဲ့၌သာလျှင်။ ဂတော၊ သွားလေသော။ သောကလင်္ကတော၊ ထိုသေသောအကျွန်ုပ်၏သားသည်။ ဉာတီနံ၊ အဆွေဟောင်းတို့၏။ ပရိဒေဝိတံ၊ ငိုမြည်တမ်းခြင်းကို။ နဇာနာတိ၊ မသိ။ တသ္မာ၊ ထိုသို့မသိသော ကြောင့်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဧတံမမပုတ္တံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်တို့၏သားကို။ နိမိတ္တံကတွာ၊ အကြောင်းပြု၍။ နသောစာမိ၊ မစိုးရိမ်။ သာမိ၊ အရှင်ပုဏ္ဏား။ သောပုတ္တော၊ ထိုအကျွန်ုပ်တို့၏သားသည်။ အနဗ္ဘိတော၊ လာလှည့်ငါ့သား၏အဖြစ်သို့ကပ်လှည့်ဟုကျွန်ုပ်မခေါ်အပ်ဘဲလျက်။ တတော၊ ထိုရှေး၌တည်သောကုသိုလ်၏ အဖြစ်မှ။ အာဂါ၊ အကျွန်ုပ်တို့၏အထံသို့လာပါ၏။ အနနုညာတော၊ ချစ်သားတမလွန်လောကသို့သွားလေတော့ ဟုအကျွန်ုပ်တို့သည်ခွင့်မလွှတ်အပ်ဘဲလျက်။ ဣတော၊ ဤပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သောလောကမှ။ ဂတော၊ တမလွန်လောက သို့သောအခြင်းအရာဖြင့်။ အာဂတော၊ လာ၏။ တထာတေနဧဝအာကာရေန၊ ထိုသို့သောအခြင်းအရာဖြင့် သာလျှင်။ ဂတော၊ သွားလေ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အဝသဝတ္တိကေ၊ အလိုသို့လိုက်ခြင်းမရှိသော။ တတ္ထ၊ ထိုသံသရာဝဋ် ၏ဖြစ်ခြင်း၌။ မရဏံ၊ သေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ပရိဒေဝနာ၊ ငိုမြည်တမ်းခြင်းသည်။ ကာ၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့ နည်း။ သာမိ၊ အရှင်ပုဏ္ဏား။ ဒယှမာနော၊ မီးသည်လောင်အပ်သော။ ကာယော၊ ကိုယ်သည်။ အပေတဝိညာဏတ္တာ၊ ကင်းသောဝိညာဉ်ရှိသည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ ဒါဟဒုက္ခံ၊ မီးလောင်ခြင်းကြောင့်ဖြစ်သော ဆင်းရဲကို။ နဇာနာတိဣဝ၊ မသိသကဲ့သို့။ တထာ၊ ထိုအတူ။ တဿပုတ္တဿ၊ ထိုတမလွန်လောကသို့သွားတတ် သော

၂၇၂+၂၇၃+ အကျွန်ုပ်တို့၏သားသည်။ ကတောကာသဿ၊ ပြုအပ်သောအခွင့်ရှိသော။ ကမ္မဿ၊ ကံ၏။ ဝသေန၊ အစွမ်းဖြင့်။ ယာဂတိ၊ အကြင်ဖြစ်ရာဘဝသစ်ကို။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ တံဂတိံ၊ ထိုဖြစ်ရာဘဝ သစ်သို့။ စုတိအနန္တရမေဝ၊ သေသည်အခြားမဲ့၌သာလျှင်။ ဂတော၊ သွားလေသော။ သောပုတ္တော၊ ထိုအကျွန်ုပ် တို့၏အားသည်။ ဉာတီနံ၊ ဆွေမျိုးဟောင်းတို့၏။ ပရိဒေဝိတံ၊ ငိုမြည်တမ်းခြင်းကို။ နဇာနာတိ၊ မသိ။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဧတံ၊ ထိုတမလွန်လောကသို့သွားသောကျွန်ုပ်တို့၏သားကို။ နိမိတ္တံကတွာ၊ အကြောင်းပြု၍။ နရောဒါမိ၊ မငို။ သာမိ၊ အရှင်ပုဏ္ဏား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သစေရောဒေ၊ အကယ်၍ငိုငြား အံ့။ ကိသာ၊ ကြုံလှီခြောက်တတ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ တတ္ထ၊ ထိုအကျွန်ုပ်၏မောင်သေခြင်းကို အကြောင်းပြု၍ငိုခြင်း၌။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ကိံဖလံ၊ အဘယ်အကျိုးရှိသည်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာသနည်း။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့အား။ ကိံဖလံ၊ အဘယ်အကျိုးရှိသည်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာသနည်း။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ ဉာတိမိတ္တသုဟဇ္ဇာနံ၊ အဆွေအမျိုးအဆွေခင်ပွန်းချစ်ကျွန်းဝင်ကုန်သောသူတို့အား။ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ သောစနေန၊ စိုးရိမ်ခြင်းဖြင့်။ ဘိယျော၊ မောင်သေခြင်းကြောင့်ဖြစ်သောဆင်းရဲထက်လွန်စွာ။ အရတိ၊ ဆင်းရဲခြင်းသည်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ သာမိ၊ အရှင်ပုဏ္ဏား။ ဒယှမာနော၊ မိးသည်လောင်အပ်သော။ ကာယော၊ ကိုယ်သည်။ အပေတဝိညာကတ္တာ၊ ကင်းသောဝိညာဉ်ရှိသည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ ဒါဟဒုက္ခံ၊ မီးလောင်ခြင်းကြောင့် ဖြစ်သောဆင်းရဲကို။ နဇာနာတိဣဝ၊ မသိသကဲ့သို့။ တဿဘာတုနော၊ ထိုတမလွန်ဘဝသို့ပြောင်းသွားသော အကျွန်ုပ်မောင်းသည်။ ကတတောကာသဿ၊ ပြုအပ်သောအခွင့်ရှိသော။ ကမ္မဿ၊ ကံ၏။ ဝသေန၊ အစွမ်းဖြင့်။ ယာဂတိ၊ အကြင်ဖြစ်သောဘဝသစ်ကို။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ တံဂတိံ၊ ထိုဖြစ်ရာဘဝသစ်သို့။ စုတိအနန္တရမေဝ၊ သေသည်၏အခြားမဲ့၌သာလျှင်။ ဂတော၊ သွားလေသော။ သောတာတာ၊ ထိုအကျွန်ုပ် မောင်သည်။ ဉာတီနံ၊ ဆွေမျိုးဟောင်းတို့၏။ ပရိဒေဝိတံ၊ ငိုမြည်တမ်းခြင်းကို။ နဇာနာတိ၊ မသိ။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဧတံ၊ ထိုတမလွန်ဘဝသို့ပြောင်းသွားသောမောင်ကို။ နိမိတ္တံကတွာ၊ အကြောင်းပြု၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ နရောဒါမိ၊ မငို။ သာမိ၊ အရှင်ပုဏ္ဏား။ ဒါရကော၊ မလိမ္မာသောသူငယ်သည်။ နဘေ၊ ကောင်းကင်၌။ ဂစ္ဆန္တံ၊ သွားသော။ စန္ဒံ၊ လဝန်းကို။ မယှံ၊ ငါ၏။ ရလစက္ကံ၊ ရထားလှည်းဘီးစက်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ဒေဟိ၊ ပေးလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ အနုရောဒတိယထာပိ၊ အဖန်တလဲလဲငိုမြည်တမ်းသကဲ့သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထိုအတူ။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ပေတံ၊ သေသောသူကို။ အနုသောစ+

၂၇၃+ ၂၇၄+ တိ၊ အဖန်တလဲလဲစိုးရိမ်၏။ တဿ၊ ထိုသူ၏။ ဧတံအနုသောစနံ၊ ထိုအဖန်တလဲလဲစိုးရိမ်ခြင်းသည်။ ဧဝံသမ္ပဒေမေဝ၊ ဤကောင်းကင်၌သွားသောလဝန်းကိုယူလိုသောသူငယ်၏အဖြစ်နှင့်တူသည်သာလျှင်တည်း။ သာမိ၊ အရှင်ပုဏ္ဏား။ ဒယှမာနော၊ မီးသည်လောင်အပ်သော။ ကာယော၊ ကိုယ်သည်။ အပေတဝိညာဏတ္တာ၊ ကင်းသောဝိညာဉ်ရှိသည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ ဒါဟဒုက္ခံ၊ မိးလောင်ခြင်းကြောင့်ဖြစ်သောဆင်းရဲကို။ နဇာနာတိဣဝ၊ မသိသကဲ့သို့။ တဿသတ္ထုနော၊ ထိုသေသောအကျွန်ုပ်၏လင်သည်။ ဂတောကာယဿ၊ ပြုအပ်သောအခွင့် ရှိသော။ ကမ္မဿ၊ ကံ၏။ ဝသေန၊ အစွမ်းအားဖြင့်။ ယာဂတိ၊ အကြင်ဖြစ်သောဘဝသစ်ကို။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ တံဂတိံ၊ ထိုဖြစ်ရာဘဝသစ်သို့။ စုတိအနန္တရမေဝ၊ သေသည်၏အခြားမဲ့၌သာလျှင်။ ဂတော၊ သွားသော။ သောဘတ္တာ၊ ထိုအကျွန်ုပ်၏လင်သည်။ ဉာတီနံ၊ ဆွေမျိုးဟောင်းတို့၏။ ပရိဒေဝိတံ၊ ငိုမြည်တမ်းခြင်းကို။ နဇာနာတိ၊ မသိ။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဧတံ၊ ထိုသေသောအကျွန်ုပ်၏လင်ကို။ နိမိတ္တံကတွာ၊ အကြောင်းပြု၍။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ နရောဒါမိ၊ မငို။ ဗြဟ္မေ၊ မြတ်သောအရှင်ပုဏ္ဏား။ ဘိန္နော၊ ကွဲပြီးသော။ ဥဒကကုမ္ဘော၊ ရေအိုးသည်။ အပ္ပဋိသန္ဓိယော၊ တဖန်စေ့စပ်ခြင်းမရှိသည်။ ဟောတိယထာပိ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ တထာ၊ ထိုအတူ။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ပေတံ၊ သောသူကို။ အနုသောစတိ၊ အဖန်တလဲလဲစိုးရိမ်၏။ တဿ၊ ထိုသူ၏။ ဧတံအနုသောစနံ၊ ထိုအဖန်တလဲလဲစိုးရိမ်ခြင်းသည်။ ဧဝံသမ္ပဒမေဝ၊ ဤကွဲပြားသောအိုးကို တဖနန်စေ့စပ်ခြင်းသည်။ ဧဝံသမ္ပဒမေဝ၊ ဤကွဲပြီးသောအုးကိုတဖန်စေ့စပ်ခြင်းငှာမတတ်နိုင်သည်နှင့် တူသည်သာလျှင်တည်း။ ဗြဟ္မေ၊ မြတ်သောအရှင်ပုဏ္ဏား။ ဒယှမာနော၊ မီးသည်လောင်အပ်သော။ ကာယော၊ ကိုယ်သည်။ အပေတဝိညာဏတ္တာ၊ ကင်းသောဝိညာဉ်ရှိသည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ ဒါဟဒုက္ခံ၊ မီးလောင်ခြင်းကြောင့် ဖြစ်သောဆင်းရဲကို။ နဇာနာတိဣဝ၊ မသိသကဲ့သို့။ တဿအယျပုတ္တဿ၊ ထိုအကျွန်ုပ်၏အရှင့်သားသည်။ ကတောကာသဿ၊ ပြုအပ်သောအခွင့်ရှီသော။ ကမ္မဿ၊ ကံ၏။ ဝသေန၊ အစွမ်းအားဖြင့်။ ယာဂတိ၊ အကြင်ဖြစ်သောဘဝသစ်ကို။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။ တံဂတိံ၊ ထိုဖြစ်ရာဘဝသစ်သို့။ စုတိအနန္တရမေဝ၊ သေသည်၏အခြားမဲ့၌သာလျှင်။ ဂတော၊ သွားသော။ သောအယျပုတ္တော၊ ထိုအရှင်သားသည်။ ဉာတီနံ၊ ဆွေမျိုးဟောင်းတို့၏။ ပရိဒေဝိတံ၊ ငိုမြည်တမ်းခြင်းကို။ နဇာနတိ၊ မသိ။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဟတံ၊ ထိုသေသောအရှင့်သားကို။ နိမိတ္တံကတွာ၊ အကြောင်းပြု၍။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ နရောဒါမိ၊ မငို။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟ၊ ဆို၏။ ဥရဂမေတဝတ္ထု၊ ဥဂဂပြိတ္တာ၏အကြောင်းသည်။

၂၇၄+၂၇၅+ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ ခေတ္တံ၊ ကောင်းသောလယ်မြေခေတ်နှင့် တူသောအလှူခံ။ သုကရံ၊ ဝက်နှုတ်သီးနှင့်တူသောနှုတ်သီးရှိသောပြိတ္တာ။ ပူတိစ၊ ပုပ်သောအနံ့ဖြင့်လှိုင်သော ခံတွင်းရှိသောပြိတ္တာ။ ပိဋ္ဌံ၊ မုံ့မိန်းမရုပ်လျှင်အကြောင်းရှိသောဒေသနာ။ တိရောကုဋ္ဋဉ္စ၊ တိရောကုဋ္ဋသုတ္တန်။ ပဉ္စာပိ၊ ငါးယောက်သောသားတို့ကိုစားရသောပြိတ္တာမ။ သတ္တပုတ္တံစ၊ ခုနစ်ယောက်သောသားတို့ကိုစားရသော ပြိတ္တာမ။ ဂေါဏောစ၊ နွားသေကိုမြက်ရေကျွေးရေသောသုဇတလုလင်။ ပေသကာရီစ၊ ရက်ကန်းသည်ပြိတ္တာမ။ ခလ္လဋိ၊ လုလက်ထက်ဆံပင်ကျွတ်၍ဥက္ခောင်းပြောင်သောပြိတ္တာမ။ နာဂ၊ ဆင်ဖြူယာဉ်ရသောနတ်သား။ ဥရဂေါ၊ မြွေကိုက်၍သေသောပုဏ္ဏားသား။ ဣတိဣဒံ၊ ဤသည်လျှင်တည်း။ ပဌမော၊ ရှေးဦးစွာသော။ ဥရဂဝဂ္ဂေါ၊ ဥရဂဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ (၂၊ ဥပရိဝဂ်။) ဥပ္ပါသုလိကေ၊ ထွက်သောနံပါးရှိသော။ ကိသိကေ၊ အရိုးအရေအကြောမျှသာကြွင်းသောအလွန်ကြုံလှီသောကိုယ်ရှိသော။ ဘောတိဣတ္ထိ၊ အိုမိန်းမ။ တွံ၊ သင်သည်။ နဂ္ဂါ၊ အဝတ်မရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏရူပါ၊ အဆင်းမလှသောကိုယ်ရှိသည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိသာ၊ ကြုံလှီသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမနီသန္တတာ၊ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထသောကိုယ်ရှိသည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘောတိဣတ္ထိ၊ အိုမိန်းမ။ ကာနု၊ အဘယ်မည်သော။ တွံ၊ သင်သည်။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ တိဋ္ဌသိ၊ တည်းသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အရှင်ကောင်း။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဒုဂ္ဂတာ၊ ဒုဂ္ဂတိသို့လားသော။ ယမလောကိကာ၊ ယမလောကဆိုအပ်သောပြိတ္တာဘုံ၌အကျုံးဝင်သဖြင့်သိအပ်သော။ ပေတီ၊ ပြိတ္တာမသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အရှင်ကောင်း။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဒုဂ္ဂတာ၊ ဒုဂ္ဂတိဘုံသို့လားသော။ ယမလောကိတာ၊ ယမလောကဆိုအပ်သောပြိတ္တာဘုံ၌အကျုံးဝင်သဖြင့်သိအပ်သော။ ပေတီ၊ ပြိတ္တာမသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အရှင်ကောင်း။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပါပကမ္မံ၊ ပြိတ္တာဖြစ်ခြင်း၏အကြောင်းဖြစ်သောမကောင်းမှုကံကို။ ကရိတွာန၊ ပြုမိသောကြောင့်။ ဣတော၊ ဤလူ့ပြည်မှ။ ပေတလောကံ၊ ပြိတ္တာဘုံ၌။ ဂတာ၊ ပဋိသန္ဓေအားဖြင့်ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘောတိပေတိ၊ အိုပြိတ္တာမ။ ကိံနု၊ အသို့နည်း။ တယာ၊ သင်သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးဘဝ၌။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ သူ၏အသက်ကိုသက်ခြင်းအစရှီသော ကာယဒုစရိုက်ကို။ ကတံ၊ ပြုခဲ့ဘူးသလော။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ မဟုတ်မမှန်ဆိုခြင်းအစရှိသော ဝစီဒုစရိုက်ကို။ ကတံ၊ ပြုခဲ့ဘူးသလော။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ သူစည်းစိမ်ကိုမိမိသို့ရှေးရှုကြံခြင်းအစရှိသော မနော

၂၇၅+၂၇၆+ ဒုစရိုက်ကို။ ကတံ၊ ပြုခဲ့ဘူးသော။ ဘောတိပေတိ၊ အိုပြိတ္တာမ။ ကိဿကမ္မဝိပါကေန၊ အဘယ်သို့ သဘောရှိသောအကုသိုလ်ကံ၏အကျိုးကြောင့်။ ဣတော၊ ဤလူ့ဘုံမှ။ ပေတလောကံ၊ ပြိတ္တာဘုံ၌။ ဂတာ၊ ပဋိသန္ဓေအားဖြင့်ဖြစ်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးဘဝ၌။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ပိတာစ၊ အဘသည်လည်းကောင်း။ မာတာစ၊ အမိသည်လည်းကောင်း။ အထဝါ၊ ထိုမှတပါးလည်း။ ဉာတကာစ၊ အဆွေအမျိုးတို့သည်လည်းကောင်း။ ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ တွံ၊ သင်ကား။ ပသန္နစိတ္တာ၊ ကြည်ညိုသောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၌။ သမဏဗြာဟ္မဏာနံ၊ ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့အား။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒဒါဟိ၊ ပေးလှူလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ နိယျောဇေယျုံ၊ တိုက်တွန်းစေကုန်ရာ၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ တာဒိသာနိ၊ ထိုသို့သဘောရှိကုန်သော။ အနုကမ္ပကာ၊ သံသရာကောင်းကျိုးဖြင့်ခြီးမြှောက်တတ်ကုန်သောသူတို့သည်။ ဧဝရူပါ၊ ဤသို့သဘောရှီသော။ နဂ္ဂါ၊ အဝတ်မရှိသော။ ပေတီ၊ ပြိတ္တာမသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဣတော၊ ဤနေ့မှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ ပဉ္စဝဿသတာနိ၊ အနှစ်ငါးရာတို့ပတ်လုံး။ ခုဒ္ဒါယစ၊ ဆာလောင်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ တဏှာယစ၊ ငတ်မွတ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ခဇ္ဇမာနာ၊ နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ ဝိစရာမိ၊ ကျင်လည်သွားလာရလတ္တံ့။ ဣဒံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဖလံ၊ အကျိုးသည်။ မမ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကတဿ၊ ပြုအပ်သော။ ပါပဿ၊ ယုတ်မာသော။ ကမ္မဿ၊ အကုသိုလ်ကံ၏။ ဖလံ၊ အကျိုးတည်း။ အယျ၊ အရှင်ဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပသန္နစိတ္တာ၊ ကြညိုသောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ တံ၊ အရှင်ဘုရားကို။ ဝန္ဒာမိ၊ ရှိခိုးပါ၏။ ဝီရ၊ ကြိးသောလုံ့လရှိတော် မူသော။ မဟာနုဘာဝံ၊ ကြီးသောမြတ်သောတန်ခိုးအာနုဘော်ရှိတော်မူသောအရှင်ဘုရား။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ အနုကမ္ပ၊ သနားခြီးမြှောက်တော်မူပါလော။ တွံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ သမဏဗြာဟ္မဏာနံ၊ ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့အား။ ကိဉ္စိ၊ တစုံတခုသော။ ဒေယျဓမ္မံ၊ လှူဘွယ်ဝတ္ထုကို။ ဒတွာစ၊ ပေးလှူပြီး၍သာလျှင်။ တံဒက္ခိဏံ၊ ထိုအလှူကို။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ အာဒိသယာတိ၊ အမျှပေးဝေတ်မူလော့။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အရှင်ကောင်း။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဒုဂ္ဂတိယာ၊ မကောင်းမှုကိုပြုသောသူတို့၏လားရာဖြစ်သောဤပြိတ္တာဘုံမှ။ မောစေသိ၊ လွတ်စေတော်မူလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အနုကမ္ပကော၊ သနားခြီးမြှောက်တတ်သောအလေ့ရှိသော။ သောသာရိပုတ္တော၊ ထို

၂၇၆+၂၇၇+ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ သာဓုတိ၊ ကောင်း၏ဟူ၍။ တဿ၊ ထိုပြိတ္တာမ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ ပဋိသုဏိတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းတယောက်အား။ အာလောပဉ္စ၊ တလုပ်မျှသောဆွမ်းကိုလည်းကောင်း။ ပါဏိမတ္တံ၊ တတောင်မျှလောက်သော။ စောဠကဉ္စ၊ ပုဆိုးကိုလည်းကောင်း။ တာလကဿ၊ တခုသောခွက်၏။ ပူရဏမတ္တံ၊ ပြည့်ကာမျှသော။ ပါနီယဉ္စ၊ သောက်ရေကိုလည်းကောင်း။ ဒတွာ၊ ပေးလှူ၍။ တဿာ၊ ထိုပြိတ္တာမအား။ ဒက္ခိဏံ၊ ထိုအလှူကို။ အာဒိသိ၊ အမျှပေးဝေ၏။ သမနန္တရာနုဒိဋ္ဌေ၊ အမျှပေးစေသည်၏ အဖြစ်မဲ့၌။ ဝိပါကော၊ အလှူ၏အကျိုးသည်။ ဥပပဇ္ဇထ၊ ဖြစ်လေ၏။ ဘောဇနံ၊ အထူးထူးအပြားပြားသော နတ်၏ဘောဇဉ်နှင့်တူသောဘောဇဉ်သည်လည်းကောင်း။ အစ္ဆာဒနံ၊ အထူးထူးသောအဆင်းဖြင့်ထွက်သော အရောင်အလျှံရှိသောနတ်၏အဝတ်နှင့်တူသောအဝတ်အရုံသည်လည်းကောင်း။ ပါနီယံ၊ များသောအပြားရှိသော ရေသည်လည်းကောင်း။ ဣဒံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဒက္ခိဏာယ၊ အလှူ၏။ ဖလံ၊ အကျိုးသည်။ ဥပပဇ္ဇထ၊ ဖြစ်လေ၏။ တတော၊ ထိုဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောဘောဇဉ်အစရှိသည်ကိုရပြီးသောနောင်မှ။ သာပေတီ၊ ထိုပြိတ္တာမသည်။ သုဒ္ဓါ၊ ရေချိုးသဖြင့်စင်ကြယ်သောကိုယ်ရှိသည်။ သုစိဝသနာ၊ သန့်ရှင်းသောအဝတ်ကိုရုံပြီးသည်။ ကာသိကုတ္တမဓာရိနီ၊ ကာသိတိုင်း၌ဖြစ်သေစာအဝတ်တို့ထက်မြတ်သောအဝတ်အရုံကိုဆောင်ခြင်းရှိသည်။ ဝိစိတ္တာတရဏာ၊ အထူးသဖြင့်ဆန်းကြယ်သောအဝတ်တန်ဆာတို့ဖြင့်တန်ဆာဆင်အပ်ပြီးသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ သာရိပုတ္တံ၊ အရှသ်သာရိပုတ္တရာသို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ မဟာနုဘာဝေ၊ ကြီးသောတန်ခိုးအာနုဘော်ရှိသော။ ဒေဝတေ၊ နတ်သ္မီး။ ဩသဓိတာရကာ၊ သောက်ရူးကြယ်သည်။ သဗ္ဗဒိသာ၊ ခပ်သိမ်းသောအရပ်မျက်နှာတို့ကို။ ဩဘာသေန္တိ၊ ထွန်းပစေလျက်။ တိဋ္ဌသိ၊ တည်၏။ မဟာနုဘာဝေ၊ ကြီးသောတန်ခိုးအာနုဘော်ရှိသော။ ဒေဝတေ၊ နတ်သ္မီး။ တဿာတေ၊ ထိုသင်အား။ ကေန၊ အဘယ်သို့သောကုသိုလ်ကံကြောင့်။ ဝဏ္ဏော၊ အရောင်အဆင်းသည်။ ဇာတော၊ ဖြစ်သနည်း။ ကေန၊ အဘယ်သို့သောကုသိုလ်ကံကြောင့်။ တေ၊ သင်အား။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ တယာ၊ သင်သည်။ လဗ္ဘမာနံ၊ ရအပ်သော။ သုစရိတဖလံ၊ သုစရိုက်၏အကျိုးသည်။ ဣဇ္ဈတိ၊ ပြည့်စုံသနည်း။ ကေန၊ အဘယ်

၂၇၇+၂၇၈+ သို့သောကုသိုလ်ကံကြောင့်။ မနသောပိယာ၊ စိတ်သည်ချစ်နှစ်သက်အပ်ကုန်သော။ ယေကေစိ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ ဘောဂါစ၊ အဝတ်တန်ဆာအသုံးအဆောင်တို့သည်လည်း။ တေ၊ သင်အား။ ဥပ္ပဇ္ဇန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်သနည်း။ မဟာနုဘာဝေ၊ ကြီးသောတန်ခိုးအာနုဘော်ရှိသော။ ဒေဝတေ၊ နတ်သ္မီး။ တံ၊ သင်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ ကိံပုစ္ဆာမိ၊ အဘယ်သို့မေးသနည်း။ မနုဿဘူတာ၊ လူတို့၌ဖြစ်၍ဖြစ်သည်ရှိသော်။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံပုညံ၊ အဘယ်သို့သောကုသိုလ်ကံကို။ အကာသိ၊ ပြုခဲ့ဘူးသနည်း။ ကေန၊ အဘယ်သို့သော ကုသိုလ်ကံကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံပုညံ၊ အဘယ်သို့သောကုသိုလ်ကံကို။ အကာသိ၊ ပြုခဲ့ဘူးသနည်း။ ကေန၊ အဘယ်သို့သောကုသိုလ်ကံကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဧဝံဇလိတာနုဘာဝါ၊ ဤသို့ထွန်းပသောအရောင် အဝါတန်ခိုးအာနုဘော်ရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ကေန၊ အဘယ်သို့သောကုသိုလ်ကံကြောင့်။ တေ၊ သင်၏။ ဝဏ္ဏောစ၊ အရောင်အဆင်းသည်လည်း။ သဗ္ဗဒိသာ၊ ခပ်သိမ်းသောအရပ်မျက်နှာတို့ကို။ ပဘာသတိ၊ ထွန်းပနိုင်စေသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ ဒုဂ္ဂတိသို့လားသော။ ဥပဏ္ဍုကိံ၊ ဖျော့တော့ခြောက်တတ်သောအဆင်းရှိသော။ ကိသံ၊ အလွန်ကြုံသောကိုယ်လည်းရှိထသော။ သမ္ပတိတစ္ဆဝိံ၊ ပြတ်ကွဲသောအရေလည်းရှိထသော။ နဂ္ဂံ၊ အဝတ်လည်းမရှိသော။ ဆာတိံ၊ ဆာလောင်ငတ်မွတ် ခြင်းသည်ပြင်းစွာနှိက်အပ်ထသော။ တံမံ၊ ထိုသို့သဘောရှိသောအကျွန်ုပ်ကို။ လောကေ၊ သတ္တဝါအပေါင်း၌။ ကာရုဏိကော၊ သနားတတ်သောသဘောရှိသော။ မုနိ၊ ရဟန်းသည်။ အဒက္ခိ၊ မြင်၏။ သောမုနိ၊ ထိုရဟန်းသည်။ အလောပဉ္စ၊ တလုပ်မျှလောက်သောဆွမ်းကိုလည်းကောင်း။ ပါဏိမတ္တံ၊ တတောင်မျှလောက် သော။ စောလကဉ္စ၊ ပုဆိုးကိုလည်းကောင်း။ ထာလကဿ၊ တခုသောခွက်၏။ ပူရဏမတ္တံ၊ ပြည့်ရုံမျှသော။ ဥဒကဉ္စ၊ ရေကိုလည်းကောင်း။ ဘိက္ခူနံဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းတယောက်အား။ ဒတွာ၊ ပေးလှူ၍။ ဒက္ခိဏံတံဒက္ခိဏံ၊ ထိုအလှူကို။ မမ၊ အကျွန်ုပ်အား။ အာဒိသိ၊ အမျှပေးဝေ၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အာလောပဿ၊ တလုပ်မျှလောက်သောဆွမ်း၏။ ဖလံ၊ အကျိုးကို။ တွံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ ပဿ၊ ရှုတော်မူပါ လော။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဒသဝဿသတံ၊ အနှစ်တထောင်တို့ပတ်လုံး။ ကာမကာမိနီ၊ အလိုရှိအပ်ကုန်သောခပ်သိမ်းသောစည်းစိမ်ချမ်းသာတို့နှင့်ပြည့်စုံလျက်။ အနေကသူပဗျဉ္ဇနံ၊ များစွာသောဟင်းလျာနှင့် တကွသော။ ဘတ္တံ၊ နတ်၌ဖြစ်သောထမင်းကို။ ဘုဉ္ဇာမိ၊ သုံးဆောင်ရ၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ပါဏိမတ္တဿ၊ တထောင်မျှလောက်သော။ စောဠဿ၊ ပုဆိုး၏။ ယာဒိသံယာဒိသော၊ အကြင်သို့သဘောရှိသော။ ဝိပါကဝိပါကော၊ အကျိုး

၂၇၈+၂၇၉+ သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တာဒိသံ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ ဝိပါကံ၊ အကျိုးကို။ တွံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ ပဿ၊ ရှုတော်မူပါလော။ နန္ဒရာဇဿ၊ နန္ဒမင်း၏။ ဝိဇိတသ္မိံ၊ တိုင်းနိုင်ငံ၌။ ယာဝတာ၊ အကြင်မျှလောက်ကုန်သော။ ပဋိစ္ဆဒါ၊ အဝတ်အရုံတို့သည်။ ဇာတာ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ တတော၊ ထိုနန္ဒမင်း၏ဥစ္စာ ဖြစ်ကုန်သောအဝတ်အရုံတို့ထက်လည်း။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝတ္ထာနိစ၊ အဝတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ အစ္ဆာဒနာနိစ၊ အရုံတို့သည်လည်းကောင်း။ ဗဟုတရာဗဟုတရာနိ၊ အထူးသဖြင့်များကုန်၏။ ကောသေယျာနိစ၊ ပိုးချည်ဖြင့်ပြီးကုန်သောပုဆိုးတို့သည်လည်းကောင်း။ ကမ္ပလိယာနိစ၊ ကမ္ပလာတို့သည်လည်းကောင်း။ ခေါမကပ္ပါသိယာနိစ၊ ခေါမမည်သောချည်ဖြင့်ပြီးကုန်သောပုဆိုးဝါချည်ဖြင့်ပြီးကုန်သောပုဆိုးတို့သည်လည်းကောင်း။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဗဟုတရာဗဟုတရာနိ၊ အထူးသဖြင့်များကုန်၏။ ဝိပုလာစ၊ အလျားရှည်ခြင်း အနံ့ပြန့်ခြင်းရှိကုန်သော။ မဟဂ္ဃာစ၊ အဖိုးလည်းများစွာထိုက်ကုန်ထသော။ တေစ၊ ထိုပုဆိုးတို့သည်လည်း။ အာကာသေဝအာကာသေဧဝ၊ ကောင်းကင်၌သာလျှင်။ လမ္ဗရေ၊ ဆွဲလျက်တည်ကုန်၏။ သာအဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ် သည်။ ယံယံ၊ အကြင်အကြင်သို့သောအဝတ်အရုံကို။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်၏။ မနသောပိယံ၊ စိတ်သည်မြတ်နိုးအပ် ၏။ တံတံဟိတံတံဧဝ၊ ထိုထိုသို့သောအဝတ်အရုံကိုသာလျှင်။ ပရိဒယာမိစ၊ ဝတ်လည်းဝတ်ရ၏။ ပါရုပါမိစ၊ ရုံလည်းရုံရ၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ထာလကဿ၊ တခုသောခွက်၏။ ပူရဏမတ္တံ၊ ပြည့်ကာမျှသော။ ပါနီယဉ္စ၊ ရေကိုလည်းကောင်း။ တယာ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ ဒိန္နံ၊ ပေးလှူအပ်၏။ တဿ၊ ထိုတခွက်မျှလောက်သောရေ၏။ ဝိပါကံဝိပါကော၊ အကျိုးသည်။ ယာဒိသံယာဒိသော၊ အကြင်သို့သဘောရှိ၏။ တာဒိသံ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော အကျိုးကို။ တွံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ ပဿ၊ ရှုတော်မူပါလော။ သေတောဒကာစ၊ ဖြူသောရေလည်းရှိကုန်ထသော။ သုပတိတ္တာစ၊ ကောင်းသောဆိတ်လည်းရှိကုန်ထသော။ သီတာစ၊ ချမ်းအေးသောရေလည်းရှိကုန်ထသော။ အပ္ပဋိဂန္ဓိကာစ၊ မကောင်းသောအနံ့မှလည်းကင်းကုန်ထသော။ ပဒုမုပ္ပလသဉ္ဆန္နာစ၊ ကြာပဒုမာ ကြာညိုစသောကြာမျိုးတို့ဖြင့်ဖုံးအုပ်သောရေလည်းရှိကုန်ထသော။ ဂမ္ဘိရာစ၊ နတ်လည်းနတ်ကုန်ထသော။ စတုရဿာစ၊ လေးထောင့်လည်းရှိကုန်ထသော။ ပေါက္ခရညော၊ ရေကန်တို့ကို။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကမ္မာနုဘာဝေန၊ ကုသိုလ်ကံ၏အာနုဘော်အားဖြင့်။ သုနိမ္မိတာ၊ ကောင်းစွာဖန်ဆင်းအပ်ကုန်ပြီ။ သာဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ တာသု၊ ထိုရေကန်တို့၌။ အကုတောဘယာ၊ ဘေးမှကင်းသည်ဖြစ်၍။ ရမာမိ၊ မွေ့

၂၇၉+၂၈၀+ လျော်ရ၏။ ကီဠာမိ၊ ကစားရ၏။ မောဒါမိ၊ ဝမ်းမြောက်ရ၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ လောကေ၊ သတ္တဝါအပေါင်း၌။ ကာရုဏိကံ၊ သနားခြင်းရှိတော်မူသော။ မုနိံ၊ မိမိ၏ကောင်းကျိုးသူတပါး၏ကောင်းကျိုး ကိုသိတတ်သော။ တံ၊ အရှင်ဘုရားကို။ ဝန္ဒိတုံ၊ ရှိခိုးခြင်းငှာ။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အာဂတာ၊ လာပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ လျှောက်၏။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာသော။ သံသာရမောစကပေတဝတ္ထု၊ သံသရာ၌ရည်စူး၍ စွန့်ကြဲသောပြိတ္တာမ၏အကြောင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဥပ္ဖာသုဠိကေ၊ ထွက်သောနံပါးရှိသော။ ကိလိကေ၊ အရိုးအရေအကြောမျှသာကြွင်းသောအလွန်ကြုံလှီသောကိုယ်ရှိသော။ ဘောတိဣတ္ထိ၊ အိုမိန်းမ။ တွံ၊ သင်သည်။ နဂ္ဂါ၊ အဝတ်မရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိသာ၊ ကြုံလှီသည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ကာနု၊ အဘယ်အမည်ရှိသော။ တွံ၊ သင်သည်။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ တိဋ္ဌသိ၊ တည်သနည်း။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အညာသု၊ ဤဘဝမှတပါးသော။ ဇာတီသု၊ ငါးဘဝမြောက်သောကိုယ်၏အဖြစ်တို့ ၌။ သံကိသာ၊ ဖြစ်စေတတ်သော။ တေ၊ အရှင်ဘုရား၏။ မာတာ၊ အမိသည်။ အဟောသိံ၊ ဖြစ်ခဲ့ဘူး၏။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပေတ္တိဝိသယံ၊ ပြိတ္တာဘုံ၌။ ဥပပန္နာ၊ ပဋိသန္ဓေအားဖြင့်ဖြစ်၏။ ခုပ္ပိပါသသမပ္ပီတာ၊ ဆာလောင်ငတ်မွတ်ခြင်းနှင့်ပြည့်စုံသော။ ပေတီ၊ ပြိတ္တာမသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဆဍ္ဍီတံ၊ စွန့်အပ်သောအန်ဖတ်သည်လည်းကောင်း။ ခိပိတံ၊ ချီသည်နှင့်တကွခံတွင်းမှထွက်သော အညစ်အကြေးသည်လည်းကောင်း။ ခေဠဉ္စ၊ တံတွေးသည်လည်းကောင်း။ သိင်္ဃာဏိကဉ္စ၊ နှပ်သည်လည်းကောင်း။ သိလေသုမဉ္စ၊ သလိပ်ချွဲသည်လည်းကောင်း။ ဒယှမာနာနံ၊ မီးလောင်ကုန်သောအကောင်ပုပ်တို့၏။ ဝသဉ္စ၊ ဆီကြည်သည်လည်းကောင်း။ ဝိဇာတာနံ၊ သားဖွားကုန်သောမိန်းမတို့၏။ လောဟိတဉ္စ၊ သွေးကိုယ်ဝန်၏ အညစ်အကြေးသည်လည်းကောင်း။ ဃာနသိသစ္ဆိန္နာနံ၊ နှာခေါင်းဥက္ခောင်းလက်ခြေအစရှိသောအင်္ဂါကြီးငယ် ပြတ်ကုန်သောသူတို့၏။ ယံလောဟိတဉ္စ၊ အကြင်သွေးသည်လည်းကောင်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဣတ္ထိပုရိသနိဿိတံ၊ မိန်းမယောကျာ်းတို့၏ကိုယ်၌မှီ၍ဖြစ်သော။ တံသဗ္ဗံပိ၊ ထိုအလုံးစုံသောအညစ်အကြေးကိုလည်း။ ခုဒ္ဒါပရေတာ၊ ဆလောင်ခြင်းသည်ပြင်းစွာနှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ ဘုဉ္ဇာမိ၊ စားသောက်ရ၏။ ပသူနံစ၊ ဆိတ်'

၂၈၀+၂၈၁+ နွားကျွဲအစရှိကုန်သောတိရစ္ဆာတို့၏လည်းကောင်း။ မနုဿာနဉ္စ၊ လူတို့၏လည်းကောင်း။ ပုဗ္ဗလောဟိတဉ္စ၊ ပြည်သွေးကိုလည်း။ ခုဒ္ဒါပရေတာ၊ ဆာလောင်ခြင်းသည်ပြင်းစွာနှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ ဘက္ခာမိ၊ စားသောက်ရ၏။ ပုတ္တက၊ သားဖြစ်ခဲ့ဘူးသောအရှင်ဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အလေဏာစ၊ ကိုးကွယ်ရာမရှိသည်လည်း။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ အနဂါရာစ၊ နေရာအိမ်ရာမရှိသည်လည်း။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ နိလာမဉ္စပရာယနာ၊ သုသာန်၌စွန့်ပစ်အပ်သောညောင်းစောင်းသာလျှင်အိပ်ရာရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်မှတ်၍။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒေဟိ၊ ပေးပါလော။ တဝ၊ အရှင်ဘုရား၏။ ဥဒ္ဒိဿနေန၊ ရည်မှတ်၍ပေးလှူသဖြင့်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပုဗ္ဗလောဟိတဘောဇနာ၊ ပြည်သွေးတည်းဟူသောအစာမှ။ အပ္ပေဝနာမမုေဉ္ဇယျံ၊ မချွတ်လွတ်သည်ဖြစ်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ လျှောက်၏။ အနုကမ္ပကော၊ သနားတတ်သောအလေ့ရှိသော။ ဥပတိဿော၊ ဥပတိဿအမည်ရှိသောထေရ်မြတ်သည်။ မာတုယာ၊ အမိဖြစ် ခဲ့ဘူးသောပြိတ္တာမ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ မောဂ္ဂလာနဉ္စ၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်ကိုလည်းကောင်း။ အနုရုဒ္ဓဉ္စ၊ အရှင်အနုရုဒ္ဓါကိုလည်းကောင်း။ ကပ္ပိနဉ္စ၊ အရှင်ကပ္ပိနကို လည်းကောင်း။ အာမန္တယိ၊ ခေါ်၏။ အာမန္တယိတွာ၊ ပင့်ခေါ်ပြီး၍။ တေဟိ၊ ထိုမထေရ်သုံးယောက်တို့နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ဗိမ္ဗိသာရဿ၊ ဗိမ္ဗိသာရအမည်ရှိသော။ ရညော၊ မင်း၏။ နိဝေသနံ၊ နန်းတော်သို့။ ကတွာ၊ ဝင်သည်ကိုပြု ၍။ စတဿော၊ လေးဆောင်ကုန်သော။ ကုဋိယော၊ ကုဋိတို့ကို။ ကတွာ၊ ဆောက်လုပ်စေ၍။ ကုဋိယောစ၊ ကုဋိတို့ကိုလည်းကောင်း။ အန္နပါနဉ္စ၊ ဆွမ်းအဖျော်စသောလှူဘွယ်ဝတ္ထုကိုလည်းကောင်း။ စာတုဒ္ဒိသေစာတုဒ္ဒိ သဿ၊ အရပ်လေးမျက်နှာ၌ရှိသော။ သံဃေသံဃဿ၊ သံဃာအား။ အဒါ၊ ပေးလှူ၏။ ဒတွာ၊ ပေးလှူပြီး၍။ မာတုယာ၊ အမိဖြစ်ခဲ့ဘူးသောပြိတ္တာမအား။ ဒက္ခိဏံတံဒက္ခိဏံ၊ ထိုအလှူကို။ အာဒိသိ၊ အမျှပေးဝေ၏။ သမန္တရာအနုဒိဋ္ဌေ၊ အမျှပေးဝေသည်၏အခြားမဲ့၌။ ဝိပါကော၊ အလှူ၏အကျိုးသည်။ ဥပပဇ္ဇထ၊ ဖြစ်လေ၏။ ဘောဇနံ၊ အထူးထူးအားဖြင့်ပြားသောနတ်၏ဘောဇဉ်နှင့်တူသောဘောဇဉ်သည်လည်းကောင်း။ ပါနီယံ၊ များသောအပြားရှိသော ရေသည်လည်းကောင်း။ ဝတ္ထံ၊ အထူးထူးသောအရောင်ဖြင့်ထွန်းပသောအရောင် ရှိသောနတ်၏အဝတ်နှင့်တူသောအဝတ်သည်လည်းကောင်း။ ဣဒံဤဒိသံ၊ ဤ

၂၈၁+၂၈၂+ သို့သဘောရှိသော။ ဒက္ခိဏာယ၊ အလှူ၏။ ဖလံ၊ အကျိုးသည်။ ဥပပဇ္ဇထ၊ ဖြစ်လေ၏။ တတော၊ ထိုဘောဇဉ်အစရှိသောအကျိုးကိုရပြီးသည်နောက်မှ။ သာပေတီ၊ ထိုပြိတ္တာမသည်။ သုဒ္ဓါ၊ ရေချိုးသဖြင့်စင်ကြယ် သောကိုယ်ရှိသည်။ သုစိဝသနာ၊ သန့်ရှင်းသောအဝတ်ကိုဝတ်အပ်ပြီးသည်။ ကာသိကုတ္တမဓာရိနီ၊ ကာသိတိုင်း၌ဖြစ်ကုန်သောအဝတ်တို့ထက်မြတ်သောအဝတ်ကိုဆောင်သည်။ ဝိစိတ္တဝတ္ထာဘရဏာ၊ အထူးသဖြင့်ဆန်းကြယ်သောအဝတ်တန်ဆာကိုဆင်ခြင်းရှိသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ကောလိတံ၊ ကောလိတအမည်ရှိသောမထေရ်မြတ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဒေဝတေ၊ နတ်သ္မီး။ ဩသဓိတာရကာ၊ သောက်ရူးကြယ်သည်။ သဗ္ဗဒိသာ၊ ခပ်သိမ်းသောအရပ်မျက်နှာတို့ကို။ ဩဘာသန္တိ၊ ထွန်းလင်းစေလျက်။ တိဋ္ဌတိဝိယ၊ တည်၏သို့။ ယာတွံ၊ အကြင်သင်သည်။ အဘိက္ကန္တေန၊ အလွန်နှစ်လိုဘွယ်ရှီသော။ ဝဏ္ဏေန၊ အရောင်အဆင်းဖြင့်။ သဗ္ဗဒိသာ၊ ခပ်သိမ်းသောအရပ်မျက်နှာတို့ကို။ ဩဘာသန္တိ၊ ထွန်းလင်းစေလျက်။ တိဋ္ဌသိ၊ တည်၏။ ဒေဝတေ၊ နတ်သ္မိး။ ကေန၊ အဘယ်သို့သောကုသိုလ်ကံကြောင့်။ တဿာတေ၊ ထိုသင်အား။ ဧတာဒိသော၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဝဏ္ဏော၊ အရောင်အဆင်းသည်။ ဇာတော၊ ဖြစ်သနည်း။ ကေန၊ အဘယ်သို့သောကုသိုလ်ကံကြောင့်။ တေ၊ သင်အား။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ တယာ၊ သင်သည်။ လဗ္ဘမာနံ၊ ရအပ်သော။ သုစရိတဖလံ၊ သုစရိုက်ကုသိုလ်ကံ၏အကျိုးသည်။ ဣဇ္ဈတိ၊ ပြည့်စုံသနည်း။ မနသောပိယာ၊ စိတ်သည်ချစ်မြတ်နိုးအပ်ကုန်သော။ ယေကေစိ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ ဘောဂါစ၊ စည်းစိမ်ချမ်းသာတို့သည်လည်း။ တေ၊ သင်အား။ ဥပ္ပဇ္ဇန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်သနည်း။ မဟာနုဘာဝေ၊ ကြီးသောတန်ခိုးအာနုဘော်ရှိသော။ ဒေဝတေ၊ နတ်သ္မီး။ တံ၊ သင့်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ ကိံပုစ္ဆာမိ၊ အဘယ်သို့မေးသနည်း။ မနုဿဘူတာ၊ လူဖြစ်၍ဖြစ်သည်ရှိသော်။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံပုညံ၊ အဘယ်သို့သဘောရှိသောကုသိုလ်ကံကို။ အကာသိ၊ ပြုခဲ့ဘူးသနည်း။ ကေန၊ အဘယ်သို့သဘောရှီသောကုသိုလ်ကံကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဧဝံဇလိတာနုဘာဝါ၊ ဤသို့ထွန်းပသောအရောင်အဝါတန်ခိုးအာနုဘော်ရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်သနည်း။ တေ၊ သင်၏။ ဝဏ္ဏောစ၊ အဆင်းသည်လည်း။ သဗ္ဗဒိသာ၊ ခပိသမ်းသောအရပ်မျက်နှာတို့ကို။ ပဘာသသိ၊ ထွန်းလင်းစေသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေးပါ၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးဘဝ၌။ အညာသု၊ တပါးကုန်သော။ ဇာတီသု၊ ငါးဘဝမြောက်သောကိုယ်၏အဖြစ်တို့၌။ ရိတ္တဿ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာ၏။ မယာ၊

၂၈၂+၂၈၃+ မယ်တော်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ခဲ့ဘူး၏။ ဣဒါနိ၊ ယခုဘဝ၌မူကား။ ပိတ္တိဝိသယံ၊ ပြိတ္တာဘုံ၌။ ဥပပန္နာ၊ ပဋိသန္ဓေအားဖြင့်ဖြစ်၍။ ခုပ္ပါသသမပ္ပိတာ၊ ဆာလောင်ငတ်မွတ်ခြင်းနှင့်ပြည့်စုံသော။ ပေတီ၊ ပြိတ္တာမသည်။ အဿံ၊ ဖြစ်ရပြီ။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဆဍ္ဍိတဉ္စ၊ အန်ဘက်သည်၎င်း။ ခိပိတဉ္စ၊ ချေသည်းနှင့် တကွခံတွင်းမှထွက်သောအညစ်အကြေးသည်လည်းကောင်း။ ခေဠဉ္စ၊ တံတွေးသည်လည်းကောင်း။ သိင်္ဃာဏိကဉ္စ၊ နှပ်သည်လည်းကောင်း။ သီလေသုမဉ္စ၊ သလိပ်ချွဲသည်လည်းကောင်း။ ဒယှမာနာနံ၊ မီးလောင်ကုန်သောအကောင်ပုပ်တို့၏။ ဝသဉ္စ၊ အဆီသည်လည်းကောင်း။ ဝိဇာတာနံ၊ သားဖွားကုန်သောမိန်းမ တို့၏။ လောဟိတဉ္စ၊ သွေးကိုယ်ဝန်၏အညစ်အကြေးသည်လည်းကောင်း။ ဝဏိကာနံ၊ အမာတို့၏။ လောဟိတဉ္စ၊ ပြည်သွေးသည်လည်းကောင်း။ ဃာနာသီသစ္ဆိန္နာနံ၊ နှာခေါင်းဥက္ခောင်လက်ခြေစသော အင်္ဂါကြီးငယ်ပြတ်ကုန်သောသူတို့၏။ ယံလောဟိတဉ္စ၊ အကြင်သွေးသည်လည်းကောင်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဣတ္ထိပုရိသနိဿိတံ၊ မိန်းမယောကျာ်းတို့၏ကိုယ်၌မှီ၍ဖြစ်သော။ တံသဗ္ဗမှိ၊ ထိုအလုံးစုံသောအညစ်အကြေး ကိုလည်း။ ခုဒ္ဒါပရေတာ၊ ဆာလောင်ခြင်းသည်နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ ဘုဉ္ဇိဿံ၊ စားသောက်ရပြီ။ ပသူနံစ၊ ဆိတ်နွားကျွဲအစရှိကုန်သောတိရစ္ဆာန်တို့၏လည်းကောင်း။ မနုဿာနံ၊ လူတို့၏လည်းကောင်း။ ပုဗ္ဗလောဟိတဉ္စ၊ ပြည်သွေးကိုလည်း။ ဘက္ခိဿံ၊ စားရပြီ။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အလေဏာစ၊ မှီခိုကိုးကွယ်ရာမရှီသည်လည်း။ အဿံ၊ ဖြစ်ရ၏။ အနဂါရာစ၊ နေရာအိမ်မရှိသည်လည်း။ အဿံ၊ ဖြစ်ရ၏။ နိလာမဉ္စပရာယနာ၊ သုသာန်၌စွန့်ပြစ်အပ်သောညောင်စောင်းသာလျှင်လည်းလျောင်းရာရှိသည်။ အဿံ၊ ဖြစ်ရပြီ။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ သာရိပုတ္တဿ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာထေရ်၏။ ဒါနေန၊ ရည်မှတ်၍ပေးလှူအပ်သောအလှူဖြင့်။ အကုတောဘယာ၊ ဘေးမှကင်းသည်ဖြစ်၍။ မောဒါမိ၊ မွေ့လျော်စံပျော်ရ၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ လောကေ၊ သတ္တဝါအပေါင်း၌။ ကာရုဏိကံ၊ သနားတတ်သော အလေ့ရှီတော်မူသော။ မုနိံ၊ မိမိ၏ကောင်းကျိုးကိုသိမြင်တော်မူတတ်သော။ တံ၊ အရှင်ဘုရားကို။ ဝန္ဒိတုံ၊ ရှိခိုးခြင်းငှာ်။ အာဂတာ၊ လာပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ လျှောက်၏။ ဒုတိယံ၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ သာရိပုတ္တတ္ထေရဿမာတုပေတိဝတ္ထု၊ ငါးဘဝမြောက်၌အရှင်သာရိပုတ္တရာ၏အမိဖြစ်ခဲ့ဘူးသောပြိတ္တာမ၏ အကြောင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

၂၈၃+၂၈၄+ ဥပ္ဖါသုကေ၊ ထွက်သောနံပါးရှိသော။ ကိသိကေ၊ အရိုးအရေအကြောမျှသာကြွင်းသော အလွန်ကြုံလှီသောကိုယ်ရှီသော။ ဘောတိဣတ္ထိ၊ အိုမိန်းမ။ တွံ၊ သင်သည်။ နဂ္ဂါ၊ အဝတ်မရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏရူပါ၊ အဆင်းမလှသောကိုယ်ရှိသည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိသာ၊ ကြုံလှီသည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမနီသန္တတာ၊ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထသောကိုယ်ရှီသည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ကာနု၊ အဘယ်အမည်ရှိသော။ တွံ၊ သင်သည်။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ တိဋ္ဌသိ၊ တည်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ တိဿေ၊ ညီမတိဿာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပုရေ၊ ရှေးဘဝ၌။ မတ္တာ၊ မတ္တာအမည်ရှိသည်။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ တုဝံ၊ သင်သည်။ တိဿာ၊ တိဿအမည်ရှီသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပုရေ၊ ရှေးဘဝ၌။ တေ၊ သင်အား။ သပတိ၊ လင်တူသောမိန်းမသည်။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ သာအဟံ၊ ထိုငါသည်။ ပါပကမ္မံ၊ ပြိတ္တာဖြစ်ခြင်း၏အကြောင်း မကောင်းမှုကံကို။ ကရိတွာန၊ ပြုမိသောကြောင့်။ ဣတော၊ ဤလူ့ပြည်မှ။ ပေတလောကံ၊ ပြိတ္တာဘုံ၌။ ဂတာ၊ ပဋိသန္ဓေအားဖြင့်ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ မတ္တေ၊ မတ္တာ။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ တယာ၊ သင်သည်။ ပုရေ၊ ရှေးဘဝ၌။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ သူ့အသက်ကိုသတ်ခြင်းအစရှိသောကာယဒုစရိုက်ကို။ ကတံ၊ ပြုခဲ့ဘူးသလော။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ မဟုတ်မမှန်ဆိုခြင်းအစရှိသောဝစီဒုစရိုက်ကို။ ကတံ၊ ပြုခဲ့ဘူးသလော။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ သူ့စည်းစိမ်ကိုမိမိသို့ရှေးရှုကြံခြင်းအစရှိသောမနောဒုစရိုက်ကို။ ကတံ၊ ပြုခဲ့ဘူးသလော။ ကိဿကမ္မဝိပါကေန၊ အဘယ်သို့သဘောရှိသောအကုသိုလ်ကံ၏အကျိုးအားဖြင့်။ ဣတော၊ ဤငါတို့ဖြစ်ရာလူပြည်မှ။ ပေတလောကံ၊ ပြိတ္တာဘုံ၌။ ဂတာ၊ ပဋိသန္ဓေအားဖြင့်ဖြစ်ရှားလေသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ တိဿေ၊ ညီမတိဿာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပုရေ၊ ရှေးဘဝ၌။ စဏ္ဍီစ၊ အမျက်ထွက်တတ်သည်လည်း။ အာနသိံ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဣဿုတီစ၊ ငြူစူတတ်သည်လည်း။ အာသိံ၊ ဖြစ်ပြီ။ မစ္ဆရီစ၊ ဝန်တိုတတ်သည်လည်း။ အာသိံ၊ ဖြစ်ပြီ။ သတာစ၊ စဉ်းလဲကောက်ကျစ်တတ်သည်လည်း။ အာသိံ၊ ဖြစ်ပြီ။ အဟံ၊ ငါသည်။ တံဒုရုတ္တံ၊ ထိုမကောင်းသောစကားကို။ ဝတွာန၊ ဆိုမိသောကြောင့်။ ဣတော၊ ဤသို့သင့်တို့ဖြစ်ရာ လူပြည်မှ။ ပေတလောကံ၊ ပြိတ္တာဘုံ၌။ ဂတာ၊ ပဋိသန္ဓေအားဖြင့်ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ မတ္တေ၊ မတ္တာ။ တယာ၊ သင်သည်။ ယထာယံဝစနံ၊ အကြင်စကားကို။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်ပြီ။ တံဝစနံ၊ ထိုသင်ဆိုသောစကား သည်။ သစ္စံ၊ မှန်၏။ အဟမ္ပိ၊ ငါသည်လည်း။ ဇာနာမိ၊ သိပါရဲ့။

၂၈၄+၂၈၅+ တွံ၊ သင်သည်။ စဏ္ဍိကာစ၊ အမျက်ထွက်တတ်သည်လည်း။ အဟု၊ ဖြစ်ပြီ။ ဖရုသာစ၊ ကြမ်းကြုတ်သောစကားကိုဆိုတတ်သည်။ အဟု၊ ဖြစ်ပြီ။ ဣဿုတီစ၊ ငြူစူတတ်သည်လည်း။ အဟု၊ ဖြစ်ပြီ။ မစ္ဆရီစ၊ ဝန်တိုတတ်သည်လည်း။ အဟု၊ ဖြစ်ပြီ။ သတာစ၊ စဉ်းလဲကောက်ကျစ်တတ်သည်လည်း။ အဟု၊ ဖြစ်ပြီ။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ တံ၊ သင့်ကို။ အညဉ္စခေါ၊ တပါးသောအကြောင်းကိုလည်း။ ပုစ္ဆာမိ၊ ငါမေး၏။ ကေန၊ အဘယ်သို့သောအကုသိုလ်ကံကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ပံသုကုဏ္ဌိကာ၊ အမှိုက်မြေတို့ဖြင့်ဖုံးလွှမ်း၍ပြွမ်းသော ကိုယ်ရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ တိဿေ၊ ညီမတိဿာ။ တုဝံ၊ သင်သည်။ သီသံ၊ ဥက္ခောင်းနှင့်တကွ။ နှာတာ၊ ရေချိုးသည်။ သုစိဝတ္ထာ၊ စင်ကြယ်သန့်ရှင်းသောအဝတ်ကိုဝတ်သည်။ အလင်္ကတာ၊ တန်ဆာဆင်သည်။ အာသိ၊ ဖြစ်၏။ အယံခေါ၊ ငါသည်ကား။ တံ၊ သင့်ကို။ အဓိမတ္တံ၊ အထူးသဖြင့်လွန်၍။ သမလင်္ကတရာ၊ ကောင်းမြတ်သောတန်ဆာအထူးသဖြင့်ဆင်ယင်အပ်သည်။ အာသိ၊ ဖြစ်၏။ တယာ၊ သင်နှင့်။ တဿာမေ၊ ထိုငါ၏။ ပေက္ခမာနာယ၊ ရှဲုကြည့်စဉ်။ တွံ၊ သင်သည်။ သာမိကေန၊ လင်သူကြွယ်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ အာမန္တယိ၊ ပြောဆို၏။ ဣတော၊ ဤသို့ပြောဆိုခြင်းကြောင့်။ မေ၊ ငါ့အား။ ဣဿာ၊ ငြူစူခြင်းသည်။ ဝိပုလာ၊ များသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကောဓော၊ အမျက်သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ သမ္ပဇာယထ၊ အလွန်အားဖြင့်ဖြစ်၏။ တတော၊ ထိုသို့အမျက်၏အလွန်အားဖြင့်ဖြစ်ခြင်းကြောင့်။ ပံသုံ၊ မြေမှုန့်ကို။ ဂဟေတွာန၊ ယူ၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပံသုနာ၊ မြေမှုန့်ဖြင့်။ တံ၊ သင့်ကို။ ဝိကိရိံ၊ ကြဲဖြန့်ဘူး၏။ တဿကမ္မတဿကမ္မဿ၊ ထိုအကုသိုလ်ကံ၏။ တေနဝိပါကေန၊ ထိုအကျိုးအားဖြင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပံသုကုဏ္ဌိတာ၊ အမှိုက်မြေမှုန့်တို့ဖြင့်ဖုံးလွှမ်း၍ပြွမ်းသော ကိုယ်ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ မေတ္တေ၊ မတ္တာ။ တယာ၊ သင်သည်။ ယံဝစနံ၊ အကြင်စကားကို။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်ပြီ။ တံဝစနံ၊ ထိုစကားသည်။ သစ္စံ၊ မှန်၏။ အဟမ္ပိ၊ ငါသည်လည်း။ ဇာနာမိ၊ သိပါ၏။ ပံသုနာ၊ မြေမှုန့်ဖြင့်။ မံ၊ ငါ့ကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ဩကိရိ၊ ကြဲဖြန့်၏။ တံ၊ သင့်ကို။ အညဉ္စခေါ၊ တပါးသောအကြောင်းကိုလည်း။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ ကေန၊ အဘယ်သို့သောအကုသိုလ်ကံကြောင့်။ ကစ္ဆုနာ၊ ယားယံသောအနာသည်။ တုဝံ၊ သင်ကို။ ခဇ္ဇာသိ၊ နှိပ်စက်အပ်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ တိဿေ၊ ညီမတိဿာ။ ဘေသဇ္ဇဟာရီ၊ ဆေးမြစ်ကိုဆောင်ယူလိုကုန်သော။ ဥဘယော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သောငါတို့သည်။ ဝနန္တံ၊ တောသို့။ အဂမိမှသေ၊ သွားကြကုန်၏။ တွဉ္စခေါ၊ သင်သည်သာလျှင်။ ဝေဇ္ဇေဟိ၊ ဆေးသမားတို့သည်။ ဝုတ္တံ၊

၂၈၅+၂၈၆+ မှာလိုက်အပ်သော။ အတ္တနော၊ မိမိအား။ ဥပကာရာဝဟံ၊ ကျေးဇူးကိုရွှက်ဆောက်တတ်သော။ ဘေသဇ္ဇံ၊ ဆေးမြစ်ကို။ အာဟရိ၊ ဆောင်ခဲ့၏။ အဟဉ္စ၊ ငါမူကား။ ကဝိကစ္ဆုနော၊ ကြမ်းသောအတွေ့ရှိသော သစ်သီးတို့ကို။ အသာရိတွာ၊ ဆောင်ခဲ့၍။ တဿာတေ၊ ထိုသင်၏။ အဇာနမာယ၊ မသိစဉ်။ တေ၊ သင်၏။ သေယျံ၊ အိပ်ရာကို။ ကပိကစ္ဆုဖလပတ္တေဟိ၊ ကြမ်းသောအတွေ့ရှိကုန်သောသစ်သီးသစ်ရွှက်တို့ဖြင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ သမောကိရိံ၊ ကြဲဖြန့်ခဲ့ဘူး၏။ တဿကမ္မတဿကမ္မဿ၊ ထိုအကုသိုလ်ကံ၏။ တေနဝိပါကေန၊ ထိုအကျိုးအားဖြင့်။ ကစ္ဆုယာ၊ ယားယံသောအနာသည်။ အဟံ၊ ငါ့ကို။ ခဇ္ဇာမိ၊ နှိပ်စက်အပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ မတ္တေ၊ မတ္တာ။ တယာ၊ သင်သည်။ ယံဝစနံ၊ အကြင်စကားကို။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်ပြီ။ တံဝစနံ၊ ထိုစကားကို။ သစ္စံ၊ မှန်၏။ အဟမ္ပိ၊ ငါသည်လည်း။ ဇာနာမိ၊ သိပါ၏။ တွံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါ၏။ သေယျံ၊ အိပ်ရာကို။ ကစ္ဆူဟိ၊ ကြမ်းသောအတွေ့ရှိကုန်သောသစ်ရွက်သစ်သီးတို့ဖြင့်။ သမောကိရိ၊ ကြဲဖြန့်ဘူး၏။ ကေန၊ အဘယ်သို့သဘောရှိသောအကုသိုလ်ကံကြောင့်။ တုဝံ၊ သင်သည်။ နဂ္ဂိယာ၊ အဝတ်မရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ တိဿေ၊ ညီမတိဿာ။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ သဟာယာနံ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့၏။ သမိတိ၊ အစည်းအဝေးသည်လည်း။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ သသာမိနထိံ၊ လင်သူကြွယ်နှင့်တကွသော။ တွဉ္စ၊ သင်ကိုလည်း။ အာမန္တိတာ၊ မင်္ဂလာအမှု၏အစွမ်းဖြင့်ပင့်ဖိတ်အပ်သည်။ အာသိ၊ ဖြစ်၏။ အဟံ၊ ငါ့ကို။ အာမန္တိတာ၊ ပင့်ဖိတ်အပ်သည်။ နောစခေါအာသိံ၊ မဖြစ်။ တဿာတေ၊ ထိုသင်၏။ အဇာနမာနာယ၊ မသိစဉ်။ တေ၊ သင်၏။ ဒုဿံ၊ အဝတ်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ စောရိကာယ၊ ခိုးလိုသောစေတနာဖြင့်။ အနုပါဒိံ၊ ယူဘူး၏။ တဿကမ္မတဿကမ္မဿ၊ ထိုအကုသိုလ်ကံ၏။ တေနဝိပါကေန၊ ထိုမကောင်းမှုအကျိုးအားဖြင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ နဂ္ဂိယာ၊ အဝတ်မရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ မတ္တေ၊ မတ္တာ။ တယာ၊ သင်သည်။ ယံဝစနံ၊ အကြင်စကားကို။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်ပြီ။ တံဝစနံ၊ ထိုစကားသည်။ သစ္စံ၊ မှန်၏။ အဟမ္ပိ၊ ငါသည်လည်း။ ဇာနာမိ၊ သိပါ၏။ တွံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါ၏။ ဒုဿံ၊ အဝတ်ကို။ စောရိကာယ၊ ခိုးလိုသောစေတနာဖြင့်။ အနုပါဒိံ၊ ယူ၏။ တံ၊ သင့်ကို။ အညဉ္စခေါ၊ တကပါးသောအကြောင်းကိုလည်း။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ တေန၊ အဘယ်သို့သဘောရှိသောအကုသိုလ်ကံကြောင့်။ တုဝံ၊ သင်

၂၈၆+၂၈၇+ သည်။ ဂူတဂန္ဓိနီ၊ ကျင်ကြီးအနံ့ကဲ့သို့သောအနံ့ရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ တိဿေ၊ ညီမတိဿာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ တဝ၊ သင်၏။ ပစ္စဂ္ဃံ၊ အသစ်ဖြစ်သော။ ဂန္ဓဉ္စ၊ နံ့သာကိုလည်းကောင်း။ မာလဉ္စ၊ ပန်းကိုလည်းကောင်း။ ဝိလေပနဉ္စ၊ နံ့သာပျေင်းကိုလည်းကောင်း။ ဂူထကူပေ၊ ကျင်ကြီးတွင်း၌။ အဓာရေသိံခိပိံ၊ ပစ်ချဘူး၏။ မယာ၊ ငါသည်။ တံပါပံ၊ ထိုမကောင်းမှုကံကို။ ပကတံ၊ ပြုအပ်၏။ တဿကမ္မတဿကမ္မဿ၊ ထိုအကုသိုလ်ကံ၏။ တေနဝိပါကေန၊ ထိုအကျိုးအားဖြင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂူထဂန္ဓိနီ၊ ကျင်ကြီးအနံ့ကဲ့သို့သောအနံ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ မတ္တေ၊ မတ္တာ။ တယာ၊ သင်သည်။ ယံဝစနံ၊ အကြင်စကားကို။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်ပြီ။ တံဝစနံ၊ ထိုစကားသည်။ သစ္စံ၊ မှန်၏။ အဟမ္ပိ၊ ငါသည်လည်း။ ဇာနာမိ၊ သိပါ၏။ တယာ၊ သင်သည်။ တံပါပံ၊ ထိုငါ၏နံ့သာပန်းသည်ကိုကျင်ကြီးတွင်း၌ ပစ်ချခြင်းဟုဆိုအပ်သောမကောင်းမှုကံကို။ ပကတံ၊ ပြုအပ်၏။ တံ၊ သင်ကို။ အညဉ္စခေါ၊ တပါးသော အကြောင်းကိုလည်း။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ ကေန၊ အဘယ်သို့သဘောရှိသောအကုသိုလ်ကံကြောင့်။ တုဝံ၊ သင်သည်။ ဒုဂ္ဂတာ၊ ဒုဂ္ဂတိသို့လားသည်။ အသိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ တိဿေ၊ ညီမတိဿာ။ ဂေဟေ၊ အိမ်၌။ ယံဓနံ၊ အကြင်ဥစ္စာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံဓနံ၊ ထိုဥစ္စာသည်။ ဥဘိန္နံ၊ သင့်နှင့်ငါနှစ်ယောက်တို့အား။ သမကံ၊ အမျှသည်။ အာသိ၊ ဖြစ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒေယျဓမ္မေသု၊ လှူဘွယ်ဝတ္ထုတို့သည်။ သန္တေသု၊ ရှိကုန်လျက်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဒီပံ၊ တမလွန်လောက၌မှီခိုရာကျွန်းကြီးသဖွယ်ဖြစ်သောကုသိုလ်ကံကို။ နအကာသိံ၊ မပြုမိ။ တဿကမ္မတဿကမ္မဿ၊ ထိုကုသိုလ်ကံကိုမပြုခြင်းဝန်တိုခြင်းတည်းဟူသောအကုသိုလ်ကံ ၏။ တေနဝိပါကေန၊ ထိုအကျိုးဖြင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒုဂ္ဂတာ၊ ဒုဂ္ဂတိသို့လားသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ တိဿ၊ ညီမတိဿာ။ တဒေဝ၊ ထိုငါ၏အဖြစ်မှတည်သောအခါ၌သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ အဝစ၊ ဆိုပေ၏။ ကိံအဝစ၊ အဘယ်သို့ဆိုသနည်း။ မတ္တေ၊ အရှင်မမတ္တာ။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါပကမ္မာနိ၊ အကုသိုလ်ကံတို့ကို။ သေဝသိ၊ မှိဝဲ၏။ ပါပေဟိ၊ အပါယ်သို့ရောက်စေတတ်ကုန်သော။ ကမ္မေဟိ၊ အကုသိုလ်ကံတို့ဖြင့်။ သုဂတိံ၊ သုဂတိကို။ သုလဘာ၊ ရခြင်းငှာလွယ်သည်။ နဟိဟောတိ၊ မဖြစ်သည်သာလျှင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝစ၊ ဆိုပေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ မတ္တေ၊ မတ္တာ။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးဘဝ၌။ တွံ၊ သင်သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဝါမတော၊ ဆန့်ကျင်သောအားဖြင့်။ ပစ္စေသိ၊ ယူမှတ်၏။ အထောပိ၊ ထိုမှတပါးလည်း။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဥသုယျသိ၊ ငြူစူ၏။ ပါပါနံ၊ ယုတ်မာ

၂၈၇+၂၈၈+ ကုန်သော။ ကမ္မာနံ၊ အကုသိုလ်ကံတို့၏။ ဝိပါကော၊ အကျိုးသည်။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့သဘော ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံဝိပါကံ၊ ထိုသို့သဘောရှိသောအကျိုးကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ပစ္စက္ခတော၊ မျက်မှောက်အားဖြင့်။ ပဿ၊ ရှုလော။ မတ္တေ၊ မတ္တာ။ တေ၊ သင်၏။ ဃရေ၊ အိမ်၌။ ဒါသယော၊ ကျွန်မတို့သည် လည်းကောင်း။ တာနေဝဘရဏာနိ၊ ထိုအဝတ်တန်ဆာတို့သည်လည်းကောင်း။ အာသုံ၊ ရှိသည်ဖြစ်ကုန်၏။ ဣမေတေဣမာနိတာနိ၊ ဤအလုံးစုံကုန်သောအခြွေအရံအဝတ်တန်ဆာတို့ကို။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးဘဝ၌။ တယာ၊ သင်သည်။ ပရိဂ္ဂဟိတာနိ၊ သိမ်းစည်းအပ်ကုန်၏။ ဣဒါနိ၊ ယခုမူကား။ အညေ၊ တပါးကုန်သောသူတို့သည်။ ပရိစာရေန္တိ၊ သုံးဆောင်စမ္ပယ်ကုန်၏။ ဘောဂါ၊ စည်းစိမ်ဥစ္စာတို့သည်။ တေ၊ သင်အား။ သဿတာ၊ မြဲကုန်သည်။ နဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ တဒတ္ထံ၊ ထိုစည်းစိမ်ဥစ္စာဟူသောအကျိုးငှာ။ ဣဿာမစ္ဆရိယံ၊ ငြူစူစောင်းမြောင်းဝန်တိုခြင်းကို။ နကတ္ထဗ္ဗံ၊ မပြုအပ်။ မတေ၊ မတ္တာ။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ဘူတဿ၊ ဖြစ်သောငါ့သား၏။ ပိတာ၊ အဘဖြစ်သောသူကြွယ်သည်။ အာပဏာ၊ အိမ်ဈေးမှ။ ဂေဟံ၊ အိမ်သို့။ အာဂတော၊ လာသောသူကြွယ်သည်။ တေ၊ သင်အား။ ကိဉ္စိ၊ တစုံတခုသောပေးကမ်းဘွယ်ကို။ အပ္ပေဝဒေ၊ ပေးငြားအံ့လည်းမသိ။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ သော၊ ထိုငါသားအဘဖြစ်သောသူကြွယ်သည်။ နအာဂစ္ဆတိ၊ မလာရောက်သေး။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဣတော၊ ဤအိမ်ရာ၏နောက်ဖေးမှ။ ဖာသုအဂါ၊ အရပ်တပါးသို့မသွားပါလင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယာစိ၊ တောင်းပန်ပါ၏။ တိဿေ၊ ညီမတိဿာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ နဂ္ဂါ၊ အဝတ်မရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏရူပါ၊ အဆင်းမလှသောကိုယ်ရှိသည်လည်း။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ကိသာ၊ ကြုံလှီသည်လည်း။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမနိသန္တကာ၊ အကြောပြိုင်ပြိုင်ထသောကိုယ်ရှိသည်လည်း။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ တိဿေ၊ ညီမတိဿာ။ ဧတံ၊ ဤအဝတ်မဝတ်ခြင်းအဆင်းမလှသောကိုယ်ရှိခြင်းအစရှိသောအဖြစ်သည်။ ဣတ္ထီနံ၊ န်းမတကာတို့၏။ ကောပိနံ၊ ရှက်ကြောက်သဖြင့်ဖုံးလွှမ်းလျှို့ဝှက်အပ်သောအဖြစ်တည်း။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဘူတပီတာ၊ သင်သား၏အဘဖြစ်သောသူကြွယ်သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ မာအဒ္ဒသ၊ မမြင်ပါစေလင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ မတ္တေ၊ မတ္တာ။ ဟန္ဒ၊ ငါတိုက်တွန်း၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ တေ၊ သင်အား။ ကိံ၊ အဘယ်သို့သောပေးကမ်းဘွယ်ကို။ ဒမ္မိ၊ ပေးရအံ့နည်း။ အထဝါ၊ ထိုမှတပါးလည်း။ တေ၊ သင်အား။ ကိံ၊ အဘယ်သို့သောကျေးဇူးဥပကာရကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကရောမိ၊ ပြုရအံ့နည်း။ မတ္တေ၊

၂၈၈+၂၈၉+ မတ္တာ။ ယေန၊ အကြင်ပေးကမ်းခြင်းကျေးဇူးဥပကာရကိုပြုခြင်းဖြင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ သုခိတာ၊ ချမ်းသာခြင်းသို့ရောက်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ သဗ္ဗကာမသမိဒ္ဓိနီ၊ ခပ်သိမ်းသောစည်းစိမ်ချမ်းသာနှင့် ပြည့်စုံသည်လည်း။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ တံ၊ ထိုပေးကမ်းခြင်းကျေးဇူးဥပကာရကိုပြုခြင်း၏အကြောင်းကို။ မေ၊ ငါ့အား။ အက္ခာဟိ၊ ကြားလေလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ တိဿေ၊ ညီမတိဿာ်။ သံဃတော၊ သံဃာမှ။ စတ္တောရော၊ လေးယောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကိုလည်း။ ပန၊ ထိုမှတပါး။ စတ္တာရော၊ လေးယောက်ကုန်သော။ ပုဂ္ဂလေ၊ ပုဂ္ဂိုလ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဋ္ဌဘိက္ခူ၊ ရှစ်ယောက်ကုန်သောရဟန်းတို့ကို။ ဘောဇယိတွာ၊ ဆွမ်းကျွေး၍။ မမ၊ ငါ့အား။ ဒက္ခိဏံ၊ အလှူကို။ အာဒိသ၊ အမျှပေးဝေလော။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ တွံ၊ သင်သည်။ ဒက္ခိဏံ၊ အလှူကို။ မမ၊ ငါ့အား။ အာဒိသိဿတိ၊ အမျှပေးဝေလတံ့။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ သုခိတာ၊ ချမ်းသာ ခြင်းသို့ရောက်သည်။ ဟိဿံ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ သဗ္ဗကာမသမိဒ္ဓိနီ၊ ခပ်သိမ်းသောစည်းစိမ်ချမ်းသာနှင့်ပြည့်စုံသည်လည်း။ ဟိဿံ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ သာ၊ ထိုတိဿာသည်။ သာဓူတိ၊ ကောင်းပြီဟူ၍။ တဿာ၊ ထိုမတ္တာအမည်ရှိသောပြိတ္တာမ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ ပဋိဿုတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ အဋ္ဌဘိက္ခဝေါ၊ ရှစ်ယောက်ကုန်သောရဟန်းတို့ကို။ ဘောဇယိတွာ၊ ဆွမ်းကျွေး၍။ ဝတ္ထေဟိ၊ အဝတ်သင်္ကန်းတို့ဖြင့်။ အစ္ဆာဒယိတွာန၊ လှူဒါန်းဖုံးလွှမ်း၍။ တဿာ၊ ထိုပြိတ္တာမမတ္တာအား။ ဒက္ခိဏံတံဒက္ခိဏံ၊ ထိုအလှူကို။ အာဒိသိ၊ အမျှပေးဝေ၏။ သမန္တရာအနုဒိဋ္ဌေ၊ အလှူကိုအမျှပေးဝေသည်၏အခြားမဲ့၌။ ဝိပါကော၊ အလှူ၏အကျိုးသည်။ ဥပပဇ္ဇထ၊ ဖြစ်လေ၏။ ဘောဇနံ၊ အထူးထူးအပြားပြားသော နတ်၏ဘောဇဉ်နှင့်တူသောဘောဇဉ်သည်လည်းကောင်း။ အစ္ဆာဒနံ၊ အထူးထူးသောအဆင်းဖြင့်ထွက်သော အရောင်အလျှံရှိသောနတ်၏အဝတ်နှင့်တူသောအဝတ်အရုံသည်လည်းကောင်း။ ပါနီယံ၊ များသောအပြားရှိသော ရေသည်လည်းကောင်း။ ဣဒံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဒက္ခိဏာယ၊ အလှူ၏။ ဖလံ၊ အကျိုးသည်။ ဥပပဇ္ဇထ၊ ဖြစ်လေ၏။ တတော၊ ထိုဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောဘောဇဉ်အစရှိသည်ကိုရပြီးသောနောင်မှ။ သုဒ္ဓါ၊ ရေချိုးသဖြင့်စင်ကြယ်သောကိုယ်ရှိသည်။ သုစိဝသနာ၊ သန့်ရှင်းသောအဝတ်ကိုရုံပြီးသည်။ ကာသိကုတ္တမဓာရိနီ၊ ကာသိတိုင်း၌ဖြစ်သေစာအဝတ်တို့ထက်မြတ်သောအဝတ်အရုံကိုဆောင်ခြင်းရှိသည်။ ဝိစိတ္တာတရဏာ၊ အထူးသဖြင့်ဆန်းကြယ်သောအဝတ်တန်ဆာတို့ဖြင့်တန်ဆာဆင်အပ်ပြီးသည်။ သာပေတီ၊ ထိုမတ္တာအမည်ရှိသော ပြိတ္တာမသည်။ သပတိံ၊ လင်တူဖြစ်သော။ တိဿံ၊

၂၈၉+၂၉၀+ တိဿာအမည်ရှိသောသူကြွယ်မသို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဒေဝတေ၊ နတ်သ္မီး။ ဩသဓိတာရကာ၊ သောက်ရူးကြယ်သည်။ သဗ္ဗဒိသာ၊ ခပ်သိမ်းသောအရပ်မျက်နှာတို့ကို။ ဩဘာသေန္တိ၊ ထွန်းပစေလျက်။ တိဋ္ဌသိ၊ တည်သကဲ့သို့။ ယာတွံ၊ အကြင်သင်သည်။ အဘိက္ကန္တေန၊ အလွန်နှစ်လိုဘွယ်ရှီသော။ ဝဏ္ဏေန၊ အရောင်အဆင်းဖြင့်။ သဗ္ဗဒိသာ၊ ခပ်သိမ်းသောအရပ်မျက်နှာတို့ကို။ ဩဘာသန္တိ၊ ထွန်းလင်းစေလျက်။ တိဋ္ဌသိ၊ တည်၏။ ဒေဝတေ၊ နတ်သ္မိး။ ကေန၊ အဘယ်သို့သောကုသိုလ်ကံကြောင့်။ တဿာတေ၊ ထိုသင်အား။ ဧတာဒိသော၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဝဏ္ဏော၊ အရောင်အဆင်းသည်။ ဇာတော၊ ဖြစ်သနည်း။ ကေန၊ အဘယ်သို့သောကုသိုလ်ကံကြောင့်။ တေ၊ သင်အား။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ တယာ၊ သင်သည်။ လဗ္ဘမာနံ၊ ရအပ်သော။ သုစရိတဖလံ၊ သုစရိုက်ကုသိုလ်ကံ၏အကျိုးသည်။ ဣဇ္ဈတိ၊ ပြည့်စုံသနည်း။ ကေန၊ အဘယ်သို့သောကုသိုလ်ကံကြောင့်။ မနသောပိယာ၊ စိတ်သည်ချစ်မြတ်နိုးအပ်ကုန်သော။ ယေကေစိ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ ဘောဂါစ၊ စည်းစိမ်ချမ်းသာအသုံးအဆောင်တို့သည်လည်း။ တေ၊ သင်အား။ ဥပ္ပဇ္ဇန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်သနည်း။ မဟာနုဘာဝေ၊ ကြီးသောတန်ခိုးအာနုဘော်ရှိသော။ ဒေဝတေ၊ နတ်သ္မီး။ တံ၊ သင်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ ကိံပုစ္ဆာမိ၊ အဘယ်သို့မေးသနည်း။ မနုဿဘူတာ၊ လူတို့၌ဖြစ်၍ဖြစ်သည်ရှိသော်။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံပုညံ၊ အဘယ်သို့သောကုသိုလ်ကံကို။ အကာသိ၊ ပြုခဲ့ဘူးသနည်း။ ကေန၊ အဘယ်သို့သော ကုသိုလ်ကံကြောင့်။ တေ၊ သင်၏။ ဝဏ္ဏောစ၊ အရောင်အဆင်းသည်လည်း။ သဗ္ဗာဒိသာ၊ ခပ်သိမ်းသောအရပ်မျက်နှာတို့ကို။ ပဘာသတိ၊ ထွန်းပနိုင်စေသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ တိဿေ၊ ညီမတိဿာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ မတ္တာ၊ မတ္တာအမည်ရှိ၏။ တုဝံ၊ သင်သည်။ တိဿာ၊ တိဿာအမည်ရှိ၏။ ပုရေ၊ ရှေးဘဝ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ တေ၊ သင်နှင့်။ သပတိ၊ လင်တူသောမိန်းမသည်။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပါပကမ္မံ၊ ပြိတ္တာဖြစ်ခြင်းအကြောင်းမကောင်းမှုကံကို။ ကရိတွာ၊ ပြုမိသောကြောင့်။ ဣတော၊ ဤလူ့ပြည်မှ။ ပေတလောကံ၊ ပြိတ္တာဘုံ၌။ ဂတာ၊ ပဋိသန္ဓေအားဖြင့်ဖြစ်၏။ ဣဒါနိ၊ ယခုမူကား။ တဝ၊ သင်၏။ ဒိန္နေန၊ ပေးလှူအပ်သော။ ဒါနေန၊ အလှူကြောင့်။ အကုတောဘယာ၊ ဘေးမှကင်းသည်ဖြစ်၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ မောဒါမိ၊ မွေ့လျော်စံပျော်ရ၏။ ဘဂိနိ၊ ညီမတိဿာ။ သဗ္ဗေဟိ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဉာတီဟိ၊ အဆွေအမျိုးတို့ နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ တွံ၊ သင်သည်။ စိရံ၊ ကြာမြင့်စွာသောကာလပတ်လုံး။ ဇီဝါဟိ၊ အသက်ရှည်စေသ

၂၉၀+၂၉၁+ တည်း။ အသောကံ၊ စိုးရိမ်ခြင်းမရှိထသော။ ဝိရဇံ၊ အညစ်အကြေးချွေးမြူကင်းထသော။ ဝသဝတ္တီနံ၊ မိမိ၏အလိုသို့လိုက်၍ဖြစ်စေတတ်ထသော။ အာဝါသံ၊ နတ်တို့၏နေရာဖြစ်ထသော။ ဌာနံ၊ တင့်တယ်သော အဆင်းရှိသော။ ဘဂိနိ၊ ညီမတိဿာ။ တွံ၊ သင်သည်။ ဣဓ၊ ဤလူပြည်၌။ ဓမ္မံ၊ ကုသိုလ်တရားကို။ စရိတွာ၊ ကျင့်၍။ သမူလံ၊ လောဘဒေါသတည်းဟူသောအကြောင်းနှင့်တကွသော။ မစ္ဆေရံ၊ မိမိဥစ္စာကိုမပေးမလှူယက် နှမြောစုံမက်လျှို့ဝှက်ခြင်းလက္ခဏာရှိသောမစ္ဆေရကို။ ဝိနေယျ၊ ဖျောက်၍။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒတွာန၊ ပေးလှူ၍။ အနိန္ဒိတာ၊ မကဲ့ရဲ့အပ်သည်ဖြစ်၍။ သဂ္ဂံ၊ နတ်ပြည်၌ဖြစ်သောအသက်ရှည်ခြင်းအစရှိသောဆယ်ပါးသော အကြောင်းတို့ဖြင့်ကောင်းမြတ်ခြင်းရှီသောကြောင့်သဂ္ဂဟုဆိုအပ်သော။ ဌာနံ၊ နတ်ပြည်အရပ်သို့။ ဥပေဟိ၊ ကပ်လေလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ တတိယံ၊ သုံးခုမြောက်သော။ မတ္တာပေတိဝတ္ထု၊ မတ္တာအမည်ရှိသောပြိတ္တာမ၏အကြောင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဘောတိဣတ္ထိ၊ အိုမိန်းမ။ တွံ၊ သင်သည်။ ကာဠိ၊ မည်းသောအဆင်းရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏရူပါ၊ မလှသောအဆင်းသဏ္ဌာန်ရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိရူဒဿနာ၊ ကြောက်မက်ဘွယ်သောအဆင်းသဏ္ဌာန်ရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ပိင်္ဂလာ၊ ကြောင်သော မျက်စိရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ကလာရာ၊ ကြဲသောသွားရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ မာနုသီ၊ လူမိန်းမဟူ၍။ နမညာမိ၊ မမှတ်ထင်။ ပေတညေဝ၊ ပြိတ္တာမဟူ၍သာလျှင်။ မညာမိ၊ မှတ်ထင်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ နန္ဒာသေန၊ အရှင်နန္ဒသေန။ အဟံ၊ ငါသည်။ နန္ဒာ၊ နန္ဒာအမည်ရှိသောမိန်းမသည်။ အာသိံ၊ ဖြစ်၏။ ပုရေ၊ ရှေးဘဝ၌။ တေ၊ သင်သည်။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပါပကမ္မံ၊ ပြိတ္တာမဖြစ်ခြင်း၏အကြောင်း မကောင်းမှုကံကို။ ကရိတွာ၊ ပြုမိသောကြောင့်။ ဣတော၊ ဤသင်တို့ဖြစ်ရာလူပြည်မှ။ ပေတလောကံ၊ ပြိတ္တာဘုံ၌။ ဂတာ၊ ပဋိသန္ဓေအားဖြင့်ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ နန္ဒေ၊ နန္ဒာ။ ကိံနု၊ အဘယ်သို့နည်း။ တေယာ၊ သင်သည်။ ပုရေ၊ ရှေးဘဝ၌။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ သူ့အသက်ကိုသတ်ခြင်း အစရှိသောကာယဒုစရိုက်ကို။ ကတံ၊ ပြုခဲ့ဘူးသလော။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ မဟုတ်မမှန် ဆိုခြင်းအစရှိသောဝစီဒုစရိုက်ကို။ ကတံ၊ ပြုခဲ့ဘူးသလော။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ သုစည်းစိမ်ကို မိမိသို့ရှေးရှုကြံ

၂၉၁+၂၉၂+ ခြင်းအစရှိသောမနောဒုစရိုက်ကို။ ကတံ၊ ပြုခဲ့ဘူးသလော။ နန္ဒေ၊ နန္ဒာ။ ကိဿကမ္မ တိဿကမ္မဿ၊ အဘယ်သို့သောမကောင်းမှုအကုသိုလ်ကံ၏။ ဝိပါကေန၊ အကျိုးအားဖြင့်။ ဣတော၊ ဤငါတို့ဖြစ်ရာဤလူပြည်မှ။ ပေတလောကံ၊ ပြိတ္တာဘုံ၌။ ဂတာ၊ ပဋိသန္ဓေအားဖြင့်ဖြစ်ရလေသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ နန္ဒာသေန၊ အရှင်နန္ဒာသေန။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပုရေ၊ ရှေးဘဝ၌။ စဏ္ဍီစ၊ အမျက်ထွက်တတ်သောသဘောရှိသည်လည်း။ အာသိံ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဖရုသာစ၊ ကြမ်းကြုတ်သောစကားကို ဆိုတတ်သည်လည်း။ အာသိံ၊ ဖြစ်ပြီ။ တယိ၊ သင်၌။ အဂါရဝါစ၊ ရိုသေခြင်းမရှိသည်လည်း။ အာသိံ၊ ဖြစ်ပြီ။ သာဟံ၊ ထိုငါသည်။ ဒုရုတ္တံ၊ မကောင်းသဖြင့်ဆိုအပ်သောစကားကို။ ဝတွာန၊ ဆိုမိသောကြောင့်။ ဣတော၊ ဤသင်တို့ဖြစ်ရာလူပြည်မှ။ ပေတလောကံ၊ ပြိတ္တာဘုံ၌။ ဂတာ၊ ပဋိသန္ဓေအားဖြင့်ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ နန္ဒာ၊ နန္ဒာ။ မမ၊ ငါ၏။ ဥတ္တရိယံ၊ အပေါ်ရုံပုဆိုးကို။ ဟန္ဒ၊ ယူလော။ တေ၊ သင်အား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒဒါမိ၊ ပေး၏။ ဣမံဒုဿံ၊ ဤငါ၏အပေါ်ရုံပုဆိုးကို။ နိဝါသယ၊ ဝတ်လော့။ ဣမံဒုဿံ၊ ဤငါ၏အပေါ်ရုံပုဆိုးကို။ နိဝါသေတွာ၊ ဝတ်ပြီး၍။ ဧဟိ၊ လာလှည့်လော။ အဟံ၊ ငါသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ ဃရံ၊ အိမ်သို့။ နေဿာမိ၊ ဆောင်အံ့။ တွံ၊ သင်သည်။ ဝတ္ထဉ္စ၊ အဝတ်ကိုလည်းကောင်း။ အန္နပါနဉ္စ၊ ထမင်းအဖျော်ကိုလည်းကောင်း။ ဘုဉ္ဇ၊ သုံးဆောင်လော။ ပုတ္တေစ၊ သားသ္မီးတို့ကိုလည်းကောင်း။ သုဏိသာရောစ၊ ချွေးမသမက်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒက္ခ၊ ရှုလှည့်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ နန္ဒသေန၊ အရှင်နန္ဒသေန။ တဝ၊ သင်၏။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ မမ၊ ငါ၏။ ဟတ္ထေ၊ လက်၌။ တယာ၊ သင်သည်။ ဒိန္နံ၊ ပေးအပ်သောအလှူသည်။ မယှံ၊ ငါ့အား။ နဥပကပ္ပတိ၊ မရောက်။ သီလသမ္ပန္နေ၊ သီလနှင့်ပြည့်စုံကုန်သော။ ဝီတရာဂေ၊ ကင်းသောရာဂရှိကုန်သော။ ဗဟုဿုတေ၊ များသောအကြားအမြင်ရှီကုန်သော။ ဘိက္ခူစ၊ ရဟန်းတို့ကိုလည်း။ အန္နပါနေန၊ ဆွမ်းအဖျော်ဖြင့်။ တပ္ပေဟိ၊ ရောင့်ရဲစေလော။ မမ၊ ငါ့အား။ ဒက္ခိဏဉ္စ၊ အလှူကိုလည်း။ အာဒိသ၊ အမျှပေးဝေလော။ တဒါ၊ ထအမျှပေးဝေသောအခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ သဗ္ဗကာမသမိဒ္ဓိနီ၊ ခပ်သိမ်းသောစည်းစိမ် ချမ်းသာနှင့်ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ သုခိတာ၊ ချမ်းသာခြင်းသို့ရောက်သည်။ ဟေဿံ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ သော၊ ထိုနန္ဒသေနအမည်ရှိသောဥပါသကရာသည်။ သာဓူတိ၊ ကောင်းပြီဟူ၍။ တဿာ၊ ထိုပြိတ္တာမနန္ဒာ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ ပဋိသုဏိတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ ဝိပုလံ၊ များစွာသော။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒက္ခိဏေယျခေတ္တံ၊ အလှူခံတည်းဟူသောလယ်၌။ ဝိကိရ၊ ကြဲဖြန့်၏။ အန္နဉ္စ၊ ဆွမ်းကို

၂၉၂+၂၉၃+ လည်းကောင်း။ ပါနဉ္စ၊ အဖျော်ကိုလည်းကောင်း။ ခါဒနီယဉ္စ၊ ခဲဘွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဝတ္ထသေနာသနာနိစ၊ အဝတ်သင်္ကန်းကျောင်းအိပ်ရာတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဆတ္တဉ္စ၊ ထီးကိုလည်းကောင်း။ ဂန္ဓဉ္စ၊ နံ့သာကိုလည်းကောင်း။ မာလဉ္စ၊ ပန်းကိုလည်းကောင်း။ ဝိဝိဓာ၊ အထူးထူးအပြားပြားများကုန်သော။ ဥပါဟနာစ၊ ဘိနပ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ အဒိသိ၊ ပေးလှူ၏။ သီလသမ္ပန္နေ၊ သီလနှင့်ပြည့်စုံကုန်သော။ ဝီတရာဂေ၊ ကင်းသောရာဂရှိသည်ဖြစ်ကုန်သော။ ဗဟုဿုတေ၊ များသောအကြားအမြင်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူစ၊ ရဟန်းတို့ကိုလည်း။ အန္နပါနေန၊ ဆွမ်းဟင်းအဖျော်ဖြင့်။ တပ္ပေတွာ၊ ရောင့်ရဲစေ၍။ တဿာ၊ ထိုပြိတ္တာမနန္ဒာအား။ ဒက္ခိဏံတံဒက္ခိဏံ၊ ထိုအလှူကို။ အာဒိသိ၊ အမျှပေးဝေ၏။ သမန္တရာအနုဒိဋ္ဌေ၊ အလှူ၏အဘို့ကိုအမျှပေးဝေသည်၏ အခြားမဲ့၌။ ဝိပါကော၊ အလှူ၏အကျိုးသည်။ ဥပပဇ္ဇထ၊ ဖြစ်၏။ ဘောဇနဉ္စ၊ နတ်၏ဘောဇဉ်နှင့် တူသောဘောဇဉ်သည်လည်းကောင်း။ အစ္ဆာဒနဉ္စ၊ နတ်၏အဝတ်နှင့်တူသောအဝတ်သည်လည်းကောင်း။ ပါနဉ္စ၊ နတ်၏အဖျော်နှင့်တူသောအဖျော်သည်လည်းကောင်း။ ဣဒံဤဒိသံ၊ ဤသို့သဘောရှီသော။ ဒက္ခိဏာယ၊ အလှူ၏။ ဖလံ၊ အကျိုးကို။ ဥပပဇ္ဇထ၊ ဖြစ်လေ၏။ တတော၊ ထိုသို့အကျိုးကိုရပြီးသောနောင်မှ။ သာပေတီ၊ ထိုနန္ဒာအမည်ရှိသောပြိတ္တာမသည်။ သုဒ္ဓါ၊ ရေချိုးသဖြင့်စင်ကြယ်သောကိုယ်ရှိသည်။ သုစိဝသနာ၊ သန့်ရှင်းသောအဝတ်ကိုဝတ်ပြီးသည်။ ကာသိကုတ္တမဓာရိနီ၊ ကာသိတိုင်း၌ဖြစ်ကုန်သောအဝတ်တို့ထက်မြတ်သေအာဝတ်ကိုဆောင်သည်။ ဝိစိတ္တာဝတ္ထာဘရဏာ၊ အထူးသဖြင့်ဆန်းကြယ်သောအဝတ်တန်ဆာတို့ဖြင့်ဝတ်ဆင်အပ်ပြီးသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၏။ သာမိကံ၊ လင်ဖြစ်သောနန္ဒသေနဥပါသကာသို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဒေဝတေ၊ နတ်သ္မီး။ ဩသဓိတာရကာ၊ သောရူကြယ်သည်။ သဗ္ဗဒိသာ၊ ခပ်သိမ်းသောအရပ်မျက်နှာတို့ကို။ ဩဘာသန္တိ၊ ထွန်းလင်းစေလျက်။ တိဋ္ဌတိဝိယ၊ တည်သကဲ့သို့။ ယာတွံ၊ အကြင်သင်သည်။ အဘိက္ကန္တေန၊ အလွန်နှစ်သက်ဘွယ်ရှိသော။ ဝဏ္ဏေန၊ အဆင်းဖြင့်။ သဗ္ဗဒိသာ၊ ခပ်သိမ်းသော အရပ်မျက်နှာတို့ကို။ ဩဘာသန္တိ၊ ထွန်းလင်းစေလျက်။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။ ဒေဝတေ၊ နတ်သ္မီး။ ကေန၊ အဘယ်သို့သောကုသိုလ်ကံကြောင့်။ တဿာတေ၊ ထိုသင်အား။ ဧတာဒိသော၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဝဏ္ဏော၊ အဆင်းသည်။ ဇာတော၊ ဖြစ်သနည်း။ ကေန၊ အဘယ်ကြောင့်။ တေ၊ သင်အား။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ တယာ၊ သင်သည်။ လဗ္ဘမာနံ၊ ရအပ်သော။ သုစရိတဖလံ၊ သုစရိုက်ကုသိုလ်ကံ၏ အကျိုးသည်။ ဣဇ္ဈ+

၂၉၃+၂၉၄+ တိ၊ ပြည့်စုံသနည်း။ ကေန၊ အဘယ်ကြောင့်။ မနသောဝိယာ၊ စိတ်သည်ချစ်မြတ်နိုး အပ်ကုန်သော။ ယေကေစိ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ ဘောဂါ၊ စည်းစိမ်ချမ်းသာတို့သည်လည်း။ တေ၊ သင်အား။ ဥပ္ပဇ္ဇန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်သနည်း။ မဟာနုဘာဝေ၊ ကြီးသောတန်ခိုးအာနုဘောယ်ရှိသော။ ဒေဝတေ၊ နတ်သ္မီး။ တံ၊ သင်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ ကိံပုစ္ဆာမိ၊ အဘယ်သို့မေးသနည်း။ မနုဿာဘူတာ၊ လူဖြစ်၍ဖြစ်သည်ရှိသော်။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံပုညံ၊ အဘယ်သို့သောကုသိုလ်ကံ ကြောင့်။ တေ၊ သင်၏။ ဝဏ္ဏောစ၊ အရောင်အဆင်းသည်လည်း။ သဗ္ဗဒိသာ၊ ခပ်သိမ်းသောအရပ် မျက်နှာတို့ကို။ ပဘာသတိ၊ ထွန်းပစေနိုင်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ နန္ဒသေန၊ အရှင်နန္ဒသေန။ အဟံ၊ ငါသည်။ နန္ဒာ၊ နန္ဒာအမည်ရှိသောမိန်းမသည်။ အာသိံ၊ ဖြစ်၏။ ပုရေ၊ ရှေးဘဝ၌။ တေ၊ သင်၏။ ဘရိယယာ၊ မယားသည်။ အဟု၊ ဖြစ်ခဲ့ဘူး၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပါပကမ္မံ၊ ပြိတ္တာဖြစ်ခြင်း၏အကြောင်းမကောင်းမှုကံကို။ ကရိတွာန၊ ပြုမိသောကြောင့်။ ဣတော၊ ဤသင်တို့ဖြစ်ရာလူ့ပြည်မှ။ ပေတလောကံ၊ ပြိတ္တာဘုံ၌။ ဂတာ၊ ပဋိသန္ဓေအားဖြင့်ဖြစ်၏။ ဒါနိ၊ ယခုမူကား။ တဝ၊ သင်သည်။ ဒိန္နေန၊ ပေးလှူအပ်သော။ ဒါနေန၊ အလှူဖြင့်။ အကုတောဘယာ၊ ဘေးမရှိသည်ဖြစ်၍။ မောဒါမိ၊ မွေ့လျော်စံပျော်ရ၏။ ဂဟပတိ၊ သူကြွယ်။ သဗ္ဗေဟိ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဉာတီဘိ၊ အဆွေအမျိုးတို့နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ တွံ၊ သင်သည်။ စိရံ၊ ကြာမြင့်စွာသောကာလပတ်လုံး။ ဇီဝံ၊ အသက်ရှည်စေသတည်း။ အသောကံ၊ စိုးရိမ်ခြင်းမရှိသော။ ဝိရဇံ၊ အညစ်အကြေးချွေးမြူကင်းသော။ ခေမံ၊ ဘေးမရှိရာငြိမ်းချမ်းသာယာစွာသော။ ဝသဝတ္တီနံ၊ မိမိ၏အလိုသို့လိုက်၍ဖြစ်တတ်သော။ အာဝါသံ၊ နတ်တို့၏နေရာသို့။ ဥပေတိ၊ ရောက်စေသတည်း။ ဂဟပတိ၊ သူကြွယ်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဣဓ၊ ဤလူ့ပြည်၌။ ဓမ္မံ၊ ကုသိုလ်တရားကို။ စရိတွာန၊ ကျင့်၍။ သမူလံ၊ လောဘဒေါသတည်းဟူသော အကြောင်းနှင့်တကွသော။ မစ္ဆေရံ၊ မပေးမလှူယက်မိမိဥစ္စာကိုနှမျှောစုံမက်လျှို့ဝှက်ခြင်း လက္ခဏာရှိသောမစ္ဆရကို။ ဝိနေယ၊ ဖျောက်၍။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒတွာန၊ ပေးလှူ၍။ အနိန္ဒိတော၊ မကဲ့ရဲ့အပ်သည်ဖြစ်၍။ သဂ္ဂဋ္ဌာနံ၊ နတ်ပြည်အရပ်သို့။ ဥပေဟိ၊ ကပ်လေလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။

၂၉၄+၂၉၅+ စတုတ္ထံ၊ လေးခုမြောက်သော။ နန္ဒာပေတိဝတ္ထု၊ နန္ဒာအမည်ရှိသော ပြိတ္တာမ၏ အကြောင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ မာဏဝ၊ လုလင်။ တွံ၊ သင်သည်။ မဋ္ဌကုဏ္ဍလီ၊ ချူးပန်းချူးနွယ်စသည်နှင့်မရောပြေပြစ်ချောမောသောနားဍောင်းရှိ၏။ မာလာဓာရီ၊ ပန်းကိုပန်ခြင်း လည်းရှိ၏။ ဟရိစန္ဒနုဿာဒေါ၊ စန္ဒကူးနီဖြင့်လိမ်းကျံအပ်သောကိုယ်လည်းရှိ၏။ မာဏဝ၊ လုလင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံဒုက္ခိတော၊ အဘယ်သို့သောဆင်းရဲခြင်းသို့ရောက်သည်ဖြစ်၍။ ဝနမဇ္ဈေ၊ တော၏အလယ်၌။ ဗာဟာ၊ လက်မောင်းတို့ကို။ ပဂ္ဂယှ၊ ချီးမြှောက်၍။ ကန္ဒသိ၊ ငိုကြွေးသနည်း။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ သောဝဏ္ဏမယော၊ ရွှေဖြင့်ပြီးသော။ ပဘဿရော၊ ပြိုးပြိုးပြက်ထွက်သော အရောင်ရှိသော။ ရထပဉ္စရော၊ လှည်းခွက်သည်။ မမ၊ ငါ့အား။ ဥပ္ပန္နော၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုလှည်းခွက်၏။ စက္ကယုဂံ၊ လှည်းဘီးစက်အစုံကို။ အဟံ၊ ငါသဘည်။ နဝိန္ဒာမိ၊ မရ။ တေနဒုက္ခေန၊ ထိုလှည်းဘီးစက်အစုံကိုမရခြင်းကြောင့်ဖြစ်သောဆင်းရဲဖြင့်။ ဒုက္ခိတော၊ ဆင်းရဲခြင်းသို့ ရောက်သည်ဖြစ်၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ ဇဟာမိ၊ စွန့်ရလတ္တံ့။ ဘဓမာဏဝ၊ ကောင်းမြတ်သောအဆင်းရှိသောလုလင်။ တွံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ အာစိက္ခထ၊ ကြားလတ်လော။ တေ၊ သင်အား။ ရထစက္ကယုဂံ၊ လှည်း၏လှည်းဘီးအစုံကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဋိပါဒယာမိ၊ ပြည့်စုံအောင်ပြု၍ပေးအံ့။ သော မာဏဝ၊ ထိုလုလင်သည်။ တဿ၊ ထိုပုဏ္ဏားအား။ ပါဝဒိ၊ ဆို၏။ ကိံပါဝဒ၊ အဘယ်သို့ဆိုသနည်း။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဧတ္ထ၊ ဤလောက၌။ ဝေဟာသယံ၊ ဟင်းလင်းအပြင်သို့။ ဂမာ၊ သွားကုန်သော။ ဥဘယာ၊ နှစ်ပါးစုံကုန်သော။ ဘာတရော၊ ညီနောင်သဘွယ် ဖြစ်ကုန်သော။ စန္ဒသူရိယာ၊ လနေတို့သည်။ ဒိဿရေ၊ ထင်ကုန်၏။ တေနစက္ခယုဂေန၊ ထိုလနေတည်းဟူသောလှည်းဘီးအစုံဖြင့်။ မမ၊ ငါ၏။ သောဝဏ္ဏမယော၊ ရွှေဖြင့်ပြီးသော။ ရတော၊ လှည်းသည်။ သောဘတိ၊ တင့်တယ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဝဒိ၊ ဆို၏။ မာဏဝ၊ လုလင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဗာလောခေါ၊ မိုက်သည်သာလျှင်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ယောတွံ၊ အကြင်သင်သည်။ အပတ္ထိယံ၊ မတောင့်တ

၂၉၅+၂၉၆+ အပ်သည်ကို။ ပတ္ထယတိ၊ တောင့်တဘိ၏။ မာဏဝ၊ လုလင်။ ဟိယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ စန္ဒိမသူရိယေန၊ လနေတို့ကို။ နလစ္ဆသိ၊ မရလတ္တံ့။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ တုဝံ၊ သင်သည်။ မရိဿတိ၊ သေလတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မညာမိ၊ ငါအောက်မေ့၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဝီထိယာ၊ ကောင်းကင်ခရီး၌။ ဂမနာဂမနမ္ပိ၊ သွားခြင်းလားခြင်းသည်လည်း။ ဒိဿတိ၊ ထင်၏။ ဥဘယတ္ထ၊ လနေနှစ်ပါး၌။ ဝဏ္ဏဓာတု၊ အဆင်းသဏ္ဌာန်သည်။ ဒိဿတိ၊ ထင်၏။ ပေတော၊ ဝိညာဉ်ကင်းသည်ဖြစ်၍။ ကာလင်္ဂတောပန၊ သေသောသူသည်ကား။ နဒိဿတိ၊ မထင်မမြင်။ ဣဓဌာနေ၊ ဤအရပ်၌။ ကန္ဒတံကန္ဒန္တာနံ၊ ငိုမြည်တမ်းကုန်သော။ ဒွိန္နံ၊ သင်နှင့်ငါနှစ် ယောက်တို့တွငသ်။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ ဗာလတရော၊ အမိုက်လွန်သနည်း။ မာဏဝ၊ လုလင်။ တွံ၊ သင်သည်။ သစ္စံခေါ၊ မှန်သောစကားကိုသာလျှင်။ ဝဒေသိ၊ ဆိုပေ၏။ မာဏဝ၊ လုလင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ စန္ဒံ၊ လကို။ အဘိပတ္ထယန္တော၊ တောင့်တလျက်။ ရုဒံရုဒန္တော၊ ငိုမြည်တမ်းသော။ ဒါရကောဝိယ၊ သူငယ်ကဲ့သို့။ ပေတံ၊ ဝိညာဉ်ကင်းသည်ဖြစ်၍။ ကာလင်္ကတံ၊ သေသောသူကို။ အဘိပဇ္ဇယိံ၊ တောင့်တ၏။ မာဏဝ၊ လုလင်။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ ကန္ဒတံကန္ဒန္တာနံ၊ ငိုမြည်တမ်းကုန်သော သင်နှင့်ငါနှစ်ယောက်တို့တွင်။ အဟမေဝ၊ ငါသည်သာလျှင်။ ဗာလတရော၊ အမိုက်လွန်ချေ၏။ မာဏဝ၊ လုလင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဃတသိတ္တံစဃတသိတ္တံဧဝ၊ ထောပတ်ဖြင့်သွန်းလောင်းအပ် သည်သာလျှင်ဖြစ်သော။ အာဒိတ္တံ၊ ရဲရဲတောင်သော။ ပါပကံ၊ မီးကို။ ဝါရိနာ၊ ရေဖြင့်။ ဩသိဉ္စိဝိယ၊ သွန်းလောင်းဘိသကဲ့သို့။ အာဒိတ္တံ၊ စိုးရိမ်ခြင်းတည်းဟူသော မီးသည်လောင်အပ်သည်ဖြစ်၍။ သန္တံသမာနံ၊ ဖြစ်သော။ မံ၊ ငါ့ကို။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ဒရံစိတ္တဒရထံ၊ စိတ်၏ပူပန်ခြင်းကို။ နိဗ္ဗာပယေဝတ၊ ငြိမ်းစေပြီးတကား။ မာဏဝ၊ လုလင်။ ယောတွံ၊ အကြင်သင်သည်။ သောကပရေတဿ၊ စိုးရိမ်ခြင်းသည်နှိပ်စက်အပ်သော။ မေ၊ ငါ၏။ ပုတ္တသောကံ၊ သားကြောင့်ဖြစ်သောစိုးရိမ်ခြင်းကို။ အနုပါဒိ၊ ပယ်ဖျောက်၏။ တေနတယာ၊ ထိုသင်သည်။ မေ၊ ငါ၏။ ဟဒယနိဿိတံ၊ စိတ်၌မှီသော။ သောကံ၊ စိုးရိမ်ခြင်းတည်းဟူသော။ သလ္လံ၊ ငြောင့်တံသင်းကို။ အဗ္ဗုဠံဝတ၊ နှုတ်အပ်ပြီတကား။ မာဏဝ၊ လုလင်။ တဝ၊ သင်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ အဗ္ဗုဠသလ္လော၊ နှုတ်အပ်ပြိးသောစိုးရိမ်ခြင်းတည်းဟူသောငြောင့်ရှိသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ သီတိဘူတော၊ ဖြစ်သောငြိမ်းအေးခြင်းရှိသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ နိဗ္ဗုတော၊ ငြိမ်းအေးခြင်းသို့ ရောက်သော။ သောအဟံ၊ ထိုငါသည်။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ နသောစတိ၊ မစိုးရိမ်။ နရောဒါမိ၊ မငို။

၂၉၆+၂၉၇+ မာဏဝ၊ လုလင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဒေဝတာ၊ ဝဿေဝဏ်အစရှိသော ထင်ရှားသောစတုမဟာရာဇ်နတ်သည်လည်း။ အသိနု၊ ဖြစ်သလော။ ဂန္ဓဗ္ဗော၊ ဂန္ဓဗ္ဗနတ်သည်လည်း။ အသိနု၊ ဖြစ်သလော။ တဒု၊ ထိုသို့မဟုတ်မူ။ ပုရိန္ဒဒေါ၊ ရှေး၌အလှူကိုပေးတတ်သော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်လည်း။ အသိနု၊ ဖြစ်သလော။ မာဏဝ၊ လုလင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ကောဝါ၊ အဘယ်မည်သောသူနည်း။ ကဿ၊ အဘယ်အမည်ရှိသောသူ၏။ ပုတ္တောဝါ၊ သားနည်း။ ကထံ၊ အဘယ်သို့သောအကြောင်းဖြင့်။ တံ၊ သင့်ကို။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဇာနေရ၊ သိရကုန်အံ့နည်း။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ တွံ၊ သင်သည်။ အာဠာဟနေ၊ သုသာန်၌။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ ဒဟိတွာ၊ မီးဖြင့်တိုက်ပြီး၍။ သဉ္စပုတ္တံ၊ အကြင်သင်၏သားမဋ္ဌကုဏ္ဍလီကိုလည်း။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်၍။ ကန္ဒသိ၊ ငိုမြည်တမ်း၏။ ယဉ္စပုတ္တံ၊ အကြင်သင်၏သားဖြစ်သောမဋ္ဌကုဏ္ဍလီကိုလည်း။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်၌။ ရောဒသိ၊ မျက်ရည်ကိုဖြစ်စေ၏။ သောပုတ္တော၊ ထိုသင့်သားမဋ္ဌကုဏ္ဍလီသည်။ အဟံ၊ ငါပင်တည်း။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ သွာဟံသောအဟံ၊ ထိုငါသည်။ ကုသလံ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်သော။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ကရိတွာန၊ ပြုခြင်းကြောင့်။ တိဒသာနံ၊ တာဝတိံသာနတ်တို့၏။ သဟဗျတံ၊ အပေါင်းအဖော်၏ အဖြစ်သို့။ ပတ္တော၊ ရောက်သည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ မာဏဝ၊ လုလင်။ သကေအဂါရေ၊ မိမိအိမ်၌။ ဒဒန္တဿ၊ ပေးလှူသော။ တဝ၊ သင်၏။ အပ္ပံ၊ အနည်းငယ်သော။ ဒါနံဝါ၊ အလှူကိုလည်းကောင်း။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ ဒါနံဝါ၊ အလှူကိုလည်းကောင်း။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ နအဒ္ဒသာမိ၊ မမြင်ရကုန်။ တာဒိသံ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ ဥပေါသထကမ္မံ၊ ဥပုသ်သုံးဆောင်အမှုကိုလည်း။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ နအဒ္ဒသာမ၊ မမြင်ရကုန်။ မာဏဝ၊ လုလင်။ ကေနကမ္မေန၊ အဘယ်သို့သော ကုသိုလ်ကံကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဒေဝလောကံ၊ နတ်ပြည်သို့။ ဂတော၊ ရောက်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ အဟံ၊ ငါသည်။ သကေနိဝေသနေ၊ မိမိအိမ်၌။ အာဗာဓိကော၊ အနာရှိသော။ ဒုက္ခိတော၊ အနာဖြင့်ဆင်းရဲခြင်းသို့ရောက်သော။ အာကုရရူပေါ၊ ဒုက္ခဝေဒနာဖြင့်အလွန်ကြင်နာသော ကိုယ်ရှိသော။ ဂိလာနော၊ သူနာသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ အဟံ၊ ငါသည်။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဝိဂတရဇံ၊ ကင်းသောရာဂအစရှိသောမြူရှိတော်မူထသော။ ဝိတိဏ္ဏကင်္ခံ၊ လွန်မြောက်ပြီးသောယုံမှား ခြင်းရှိတော်မထသော။ သုဂတံ၊ အရိယမဂ်တည်းဟူးသောတင့်တယ်သောခရီးဖြင့်နိဗ္ဗာန်သို့ကြွတော်မူတတ်ထသော။ အနောမပညံ၊ ပြည့်စုံသောပညာရှိတော်မူထသော။ ဗုဒ္ဓံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဒက္ခိံ၊ မြင်ပြီ။ သွာဟံသောအဟံ၊ ထိုငါသည်။ ပမောဒိတမနော၊ နှစ်

၂၉၇+၂၉၈+ သက်ဝမ်းမြောက်သောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပသန္နစိတ္တော၊ ကြည်ညိုသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ တထာဂတဿ၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ အကရိံ၊ ပြုပြီ။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကုသလံ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်သော။ တံကမ္မံ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားအား ကြည်ညိုနှစ်သက်ဝမ်းမြောက်သောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍လက်အုပ်ချီခြင်းကံကို။ ကရိတွာန၊ ပြုခြင်းကြောင့်။ တိဒသာနံ၊ တာဝတိံသာနတ်တို့၏။ သဟဗျတံ၊ အပေါင်းအဖော်၏အဖြစ်သို့။ ဂတော၊ ရောကပ်သည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ မာဏဝ၊ လုလင်။ အစ္ဆရိယံဝတ၊ အံ့ဘွယ်ရှိစွတကား။ အဗ္ဘုတံဝတ၊ မဖြစ်စဘူးဖြစ်၏တကား။ မာဏဝ၊ လုလင်။ အဉ္ဇလိကမ္မဿ၊ လက်အုပ်ချီကာမျှဖြစ်သော အကုသိုလ်ကံ၏။ အယံဝိပါကော၊ ဤအကျိုးသည်။ ဤဒိသော၊ ဤသို့သဘောရှိ၏။ အဟမ္ပိ၊ ငါသည်လည်း။ မုဒိတမနော၊ ဝမ်းမြောက်သောနှလုံးရှိ၏။ ပသန္နစိတ္တော၊ ကြည်ညိုသောစိတ်ရှိ၏။ အဇ္ဇေဝ၊ ယနေ့ပင်လျှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဗုဒ္ဓံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဝဇာမိ၊ ဆည်းကပ်တော့အံ့။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ တွံ၊ သင်သည်။ ပသန္နစိတ္တော၊ ကြည်ညိုသောစိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍။ အဇ္ဇေဝ၊ ယနေ့၌ပင်လျှင်။ ဗုဒ္ဓံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ပဇာဟိ၊ ဆည်းကပ်လေလော။ သံဃဉ္စ၊ သံဃာတော်ကိုလည်း။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဝဇာဟိ၊ ဆည်းကပ်လေလော။ တထေဝ၊ ထိုရတနာသုံးပါးတို့၏အပေါင်းကိုဆည်းကပ်သော အတူသာလျှင်။ ပသန္နစိတ္တော၊ ပစ္စုပ္ပန်လောကတမလွန်လောက၌စီးပွားချမ်းသာကိုဆောင်တတ်သောယုံ ကြည်သောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သိက္ခာယ၊ မြတ်သောသီလတည်းဟူသောသိက္ခာ၏။ အက္ခဏ္ဍဖုလ္လာနိ၊ မကျိုးမပြတ်သည်တို့ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ သမာဒိယသု၊ ဆောက်တည်လေလော့။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏အသက်ကိုသတ်ခြင်းမှ။ ခိပ္ပံ၊ လျှင်စွာ။ ဝိရမဿု၊ ကြဉ်လေလော့။ လောကေ၊ လောက၌။ အဒိန္နံ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့်မပေးအပ်သောသူတပါး၏ဥစ္စာကို။ ပရိဝဇ္ဇယဿု၊ ခိုးယူခြင်းမှကြဉ်လေလော့။ အပဇ္ဇပေါ၊ သေအရက်စသောယစ်မျိုးကိုမသောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်လေလော။ မုသာစ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကိုလည်း။ မာဘဏာဟိ၊ မဆိုလေလင့်။ သကေနဒါရေန၊ မိမိမယားဖြင့်။ တုဋ္ဌောစ၊ ရောင့်ရဲသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်လေလော။ ယက္ခ၊ နတ်သား။ တွံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါ၏။ အတ္ထကာမော၊ အကျိုးကိုအလိုရှိ

၂၉၈+၂၉၉+ သည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်ပေ၏။ ဟိတကာမော၊ အစီးအပွားကိုအလိုရှိသည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်ပေ၏။ ဒေဝတေ၊ နတ်သား။ တုယှံ၊ သင်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကရောမိ၊ လိုက်နာအံ့။ တွမ္ပိ၊ သင်သည်လည်း။ မမ၊ ငါ၏။ အာစရိယော၊ ဆရာသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဒေဝပုတ္တ၊ နတ်သား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဗုဒ္ဓံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဥပေမိ၊ ဆည်းကပ်၏။ အနုတ္တရံ၊ အတုမရှိသော မိမိထက်လွန်မြတ်သော။ ဓမ္မဉ္စာပိ၊ တရားတော်မြက်ကိုလည်း။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဥပေမိ၊ ဆည်းကပ်၏။ နရဒေဝဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၌။ သံဃဉ္စ၊ တပည့်သားသံဃာတော်ကိုလည်း။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂစ္ဆာမိ၊ ဆည်းကပ်၏။ ဒေဝပုတ္တ၊ နတ်သား။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏အသက်ကိုသတ်ခြင်းမှ။ ခိပ္ပံ၊ လျှင်စွာ။ ဝိဟရမာမိ၊ ကြဉ်ပါ၏။ လောကေ၊ လောက၌။ အဒိန္နံ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့်မပေးအပ်သောသူတပါးဥစ္စာကို။ ပရိဝဇ္ဇယာမိ၊ ခိုးယူခြင်းမှကြဉ်ပါ၏။ အမဇ္ဇပေါ၊ သေအရက်စသောယစ်မျိုးကိုမသောက်သည်လည်း။ ဟောမိ၊ ဖြစ်၏။ မုသာစ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကိုလည်း။ နောဘဏာမိ၊ မဆိုပါ။ သကေနဒါရေန၊ မိမိမယားဖြင့်။ တုဋ္ဌောစ၊ ရောင့်ရဲသည်လည်း။ ဟောမိ၊ ဖြစ်ပါ၏။ ပညမံ၊ ငါးခုမြောက်သော။ မဋ္ဌကုဏ္ဍလီပေတဝတ္ထု၊ မဋ္ဌကုဏ္ဍလီအမည်ရှိသောပြိတ္တာမ၏အကြောင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ကဏှ၊ ကဏှအနွယ်ဖြစ်သော။ ကေသဝ၊ ကေသဝအမည်ရှိသောမင်းမြတ်။ ဥဋ္ဌေဟိ၊ ထလော။ ကိံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ သေသိ၊ အိပ်သနည်း။ သုပိနေန၊ အိပ်ခြင်းဖြင့်။ တေ၊ သင်မင်းမြတ်အား။ ကောအတ္ထော၊ အဘယ်အကျိုးရှိသနည်း။ ကဏှ၊ ကဏှအနွယ်ဖြစ်သော။ ကေသဝ၊ ကေသဝအမည်ရှိသောမင်းမြတ်။ တုယှံ၊ သင်မင်းမြတ်၏။ သကောဘာတာ၊ တဝမ်းတည်းကျိန်းဘော်ညီတော်ဖြစ်သော။ ဟဒယံဟဒယသဒိသော၊ နှလုံးနှင့်တူသော။ စက္ခုဒက္ခိဏံဒက္ခိဏစက္ခုသဒိသော၊ လကျ်ာမျက်စိနှင့်တူသော။ ယောဃဋော၊ အကြင်ဃဋ ပဏ္ဍိတသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တဿ၊ ထိုဃဋပဏ္ဍိတအား။ ဝါတာ၊ ရှုခြင်းကိုဖြစ်စေတတ်ကုန်သောလေတို့သည်။ ဗလိယန္တိ၊ အားကြီးကုန်၏။ သောဃဋော၊ ထိုဃဋပဏ္ဍိတသည်။ ဇပ္ပတိ၊ ယုန်ပေကုန်ယုန်ပေကုန်ဟုဆိုမြည်တမ်း ၏။ ဥပါသက၊ ဥပါသကာ။ ရောဟိဏေယျဿ၊ ရောက်ဟိဏေယျအမည်ရှိသော။ တဿ၊ ထိုအမတ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ကေသဝေါ၊ ကေသဝအမည်ရှိသောမင်းသည်။ ဘာတုသောကေန၊ ညီကြောင့် ဖြစ်သောစိုးရိမ်ခြင်းသည်။ အဋ္ဋိတော၊ နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။

၂၉၉+၃၀၀+ တရမာနရူပေါ၊ ဆောလျှင်သောသဘောရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုဋ္ဌာသိ၊ ထ၏။ ဘဒ္ဒမုခ၊ ကောင်းသော မျက်နှာရှီသောဃဋပဏ္ဍိတ။ ကိံနု၊ အသို့နည်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ဥမ္မတ္တရူပေါဝဥမ္မတ္တကောဝိယ၊ ရူးသွက်သကဲ့သို့။ ကေဝလံ၊ အလုံးစုံသော။ ဣမံဒွါရကံ၊ ဤဒွါရဝတီမြို့ကို။ ဝိစရန္တော၊ လှည့်လည်လျက်။ သသောသသောတိ၊ ယုန်ယုန်ဟု။ လပသိ၊ ဆိုမြည်တမ်းဘိသနည်း။ ဘဒ္ဒမုခ၊ ကောင်းသောမျက်နှာရှိသော။ သသံ၊ ယုတ်ကို။ ဣစ္ဆသိ၊ အလိုရှိသနည်း။ သောဝဏ္ဏမယံ၊ ရြွှေ့ဖင့်ပြီးသောယုန်ရုပ်ကိုလည်း။ ဣစ္ဆသိ၊ အလိုရှိသလော။ မဏိမယံ၊ ပတ္တမြားဖြင့်ပြီးသောယုန်ရုပ်ကိုလည်း။ ဣစ္ဆသိ၊ အလိုရှိသလော။ လောဟမယံ၊ ကြေးနီဖြင့်ပြီးသောယုတ်ရုပ်ကို လည်း။ ဣစ္ဆသိ၊ အလိုရှိသလော။ အထ၊ ထိုသို့မဟုတ်မူ။ ရုပိယမယံ၊ ရွှေဖြင့်ပြီးသောယုတ်ရုပ်ကိုလည်း။ ဣစ္ဆသိ၊ အလိုရှိသလော။ သင်္ခသိလာပဝါဠမယံ၊ ခရုသင်းကျောက်သလင်းသန္တာန်ဖြင့်ပြီးသောယုန်ရုပ်ကိုလည်း။ ဣစ္ဆသိ၊ အလိုရှိသလော။ တေ၊ သင်အား။ သသံ၊ ယုတ်ရုပ်ကို။ ကာရယိဿာမိ၊ ပြုလုပ်စေအံ့။ ဘဒ္ဒမုခ၊ ကောင်းသောမျက်နှာရှိသောဃတပဏ္ဍိတ။ အညေ၊ ယုန်ရုပ်မှတပါးကုန်သော။ အရညာ၊ တော၌ဖွားကုန်သော။ ဝနဂေါစရာ၊ တော၌ကျက်စားကုန်သော။ သသကာပိ၊ ယုတ်တို့သည်လည်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေပိ၊ ထိုယုတ်တို့ကိုလည်း။ တေ၊ သင်အား။ အာနယိဿာမိ၊ ဆောင်ပါအံ့။ တွံ၊ သင်သည်။ ကီဒိသံ၊ အဘယ်သို့သဘောရှိသော။ သသံ၊ ယုတ်ကို။ ဣစ္ဆသိ၊ အလိုရှိသနည်း။ ကေသဝ၊ ကေသဝအမည်ရှိသောမင်းမြတ်။ ယေသသာ၊ အကြင်ယုန်တို့ကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ နဣစ္ဆေ၊ အလိုမရှိ။ ကေသဝ၊ ကေသဝအမည်ရှီသောမင်းမြတ်။ စန္ဒတော၊ လမှ။ သသံ၊ ယုတ်ကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။ တံ၊ ထိုလနှင့်ယုန်ကို။ တွံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါအား။ ဩဟရ၊ ချီဆောင်၍ပေးလော။ ဉာတိ၊ ဆွေရင်းညီစစ်ဖြစ်သောဃတပဏ္ဍိတ။ ယောတွံ၊ အကြင်သင်သည်။ အပတ္ထယံ၊ မတောင့်တအပ်သောဝတ္ထုကို။ ပတ္ထယသိ၊ တောင့်တ၏။ စန္ဒတော၊ လမှ။ သသံ၊ ယုန်ကို။ ဣစ္ဆသိ၊ အလိုရှိ၏။ ဉာတိ၊ ဆွေရင်းြ့ဖစ်သောဃဋပဏ္ဍိတ။ သောတွံ၊ ထိုသင်သည်။ မဓုရံ၊ အလွန်ကောင်းသော။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ ဇဟိဿသိနုနဇဟိဿသိမညေ၊ စွန့်ရလတ္တံ့သည်ဟုငါမှတ်ထင်၏။ ကဏှ၊ ကဏှအမည်ရှိသောမင်း မြတ်။ အလဗ္ဘနေယျဝတ္ထု၊ တောင့်တ၍မရ

၃၀၀+၃၀၁+ အပ်သောဝတ္ထုကို။ နပတ္ထေတဗ္ဗံ၊ မတောင့်တအပ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သစေဇာနာသိ၊ အကယ်၍သိငြားအံ့။ ယထာဇာနန္တော၊ ကိုယ်သိသည်အလျောက်လည်း။ အညံ၊ ကိုယ်မှတပါးသောသူကို။ စေအနုသာသတိ၊ အကယ်၍ဆုံးမ အံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့မိမိသိ၍သိသည်၏အလျောက်သူတပါးကိုဆုံးမလျက်။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ပုရေ၊ ဤနေ့မှရှေ့လေးလတို့၏အထက်၌။ မတံ၊ သေလွန်သော။ ပုတ္တံ၊ သားကို။ အာရဗ္ဘ၊ အကြောင်းပြု၍။ အဇ္ဇပိ၊ ယခုအခါ၌လည်း။ အနုသောစသိ၊ အဖန်တလဲလဲစိုးရိမ်ဘိသနည်း။ ကဏှ၊ ကဏှအမည်ရှိသောနောင်တော်မင်းမြတ်။ ယံအလဗ္ဘိယံ၊ အကြင်တောင့်တ၍မရအပ်သောမအိုးခြင်းအစသေခြင်းအဆုံးရှိသောအရာကို။ မနုဿေနဝါ၊ လူသည်လည်းကောင်း။ ပန၊ ထိုမှတပါး။ အမနုဿေနဝါ၊ နတ်သည်လည်းကောင်း။ နလဗ္ဘံ၊ တောင့်တ၍မရအပ်။ တံအလဗ္ဘိယံ၊ ထိုတောင့်တ၍မရအပ်သောအရာကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ပတ္ထေသိ၊ တောင့်တ၏။ ကဏှ၊ ကဏှအမည်ရှိသောနောင်တော်မင်းမြတ်။ ဇာတော၊ ဖွားသော။ မေ၊ ငါ၏။ ပုတ္တော၊ သားသည်။ မာမရိ၊ မသေစေလင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပတ္ထယိတွာ၊ တောင့်တ၍။ ကုတော၊ အဘယ်အကြောင်းဖြင့်။ လဒ္ဓါ၊ ရခြင်းငှာတတ်နိုင်အံ့နည်း။ ဧတံ၊ ဤအရာသည်။ အလဗ္ဘိယံ၊ တောင့်တ၍မရအပ်သောအရာမည်၏။ ကဏှ၊ ကဏှအမည်ရှိသောနောင်တော်မင်းမြတ်။ တွံ၊ သင်သည်။ ယံပေတံ၊ အကြင်သေသောသူကို။ အာရဗ္ဘ၊ အကြောင်းပြု၍။ အနုသောစသိ၊ အဖန်တလဲလဲစိုးရိမ်၏။ တံပေတံ၊ ထိုသေသောသူကို။ မန္တာမန္တေန၊ မန္တန်ကိုမန်းမှုတ်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ မူလဘေသဇ္ဇာမူလဘေသဇ္ဇေန၊ အမြစ်ပေါင်းဖြစ်သောဆေးဖြင့်လည်းကောင်း။ ဩသဓေဟိဝါ၊ အထူးထူးအပြားပြားရှိကုန်သောဆေးတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဓနေနဝါ၊ များစွာသောဥစ္စာဖြင့်လည်းကောင်း။ အာနယိတုံ၊ ဆောင်ယူခြင်းငှာ။ နသက္ကာ၊ မတတ်နိုင်။ ဘာဘိက၊ နောင်တော်မင်းမြတ်။ မဟဒ္ဓနာ၊ မြေ၌မြှုပ်ထားအပ်သောဥစ္စာရှိကုန်ထသော။ မဟာဘောဂါ၊ နတ်၏စည်းစိမ်ချမ်းသာနှင့် တူသောများသောစည်းစိမ်ချမ်းသာနှင့်လည်းပြည့်စုံကုန်ထသော။ ပဟုတဓနဓညာသေ၊ သုံးနှစ်တို့၏အလို့ငှာသိုမှီး၍ ထားအပ်သောနေတိုင်းမပြတ်သုံးဆောင်အပ်သောရွှေငွေအသပြာဥစ္စာစပါးလည်းရှိကုန်ထသော။ ရဋ္ဌဝန္တော၊ မိမိဥစ္စာဖြစ်သောတိုင်းနိုင်ငံလည်းရှိကုန်ထသော။ ယေခတ္တိယာ၊ အကြင်မင်းမြတ်တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေခတ္တိယာ၊ ထိုမင်းမြတ်တို့သည်။ အဇရာမရာ၊ မအိုမသေကုန်သည်။ နောဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ ဘာတိက၊ နောင်တော်မင်းမြတ်။ လောကေ၊ လောက၌။ ယေခတ္တိယာ၊ အကြင်မင်းမျိုးတို့သည်

၃၀၁

၃၀၁+၃၀၂+ လည်းကောင်း။ ယေဗြာဟ္မဏ၊ အကြင်ပုဏ္ဏားမျိုးတို့လည်းကောင်း။ ယေဝဿာ၊ အကြင်ကုန်သည်သူကြွယ် သူမျိုးတို့သည်လည်းကောင်း။ ယေသုဒ္ဒါ၊ အကြင်သူဆင်းရဲမျိုးတို့သည်လည်းကောင်း။ ယေစဏ္ဍာလာ၊ အကြင်စဏ္ဍာလ မျိုးတို့သည်လည်းကောင်း။ ယေပုက္ကုသာ၊ အကြင်ပန်းမှိုက်စွန့်မျိုးတို့သည်လည်းကောင်း။ ဧတေစ၊ ထိုဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော အမျိုးလျှင်အကြောင်းရှိကုန်သောမင်းအစရှိကုန်သောသူတို့သည်လည်းကောင်း။ အညေ၊ ထိုမှတပါးကုန်သော မင်းအစရှိကုန်သောသူတို့သည်လည်းကောင်း။ အညေ၊ ထိုမှတပါးကုန်သော။ ဇာတိယာစ၊ အမျိုးအနွယ်လျှင်အကြောင်း ရှိကုန်သောအမ္ဗဋ္ဌအစရှိကုန်သောသူတို့သည်လည်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေပိ၊ ထိုခပ်သိမ်းကုန်သောသူတို့သည်လည်း။ အဇရာမရာ၊ မအိုမသေကုန်သည်။ နောဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ ဘာသိက၊ နောင်တော်မင်းမြတ်။ ယေဗြာဟ္မဏာ၊ အကြင်ပုဏ္ဏားတို့သည်။ ဗြဟ္မစိန္တိတံ၊ ဗြဟ္မာသည်ဟောအပ်သော။ ဆဠင်္ဂံ၊ အင်္ဂါခြောက်ပါးနှင့်ယှဉ်သော။ မန္တံ၊ ဗေဒင်ကို။ ပရိဝတ္တေန္တိ၊ မိမိတို့လည်းသရဇ္ဈာယ်ကုန်သူတပါးတို့ကိုလည်းသင်စေကုန်၏။ ဧတေစ၊ ထိုပုဏ္ဏားတို့သည်လည်းကောင်း။ ဝိဇ္ဇာယ၊ အတတ်နှင့်။ သမန္နာဂတာ၊ ပြည့်စုံကုန်သော။ အညေစ၊ တပါးကုန်သောသူတို့သည်လည်းကောင်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေပိ၊ ထိုအတတ်နှင့်ပြည့်စုံကုန်သောသူတို့သည်လည်း။ အဇရာမရာ၊ မအိုမသေကုန်သည်။ နောဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ ဘာတိက၊ နောင်တော်မင်းမြတ်။ သန္တာ၊ ကိုယ်နှုတ်ဖြင့်ငြိမ်သက်သောသဘောရှိကုန်ထသော။ သညတ္တာ၊ ရာဂအစရှိသည်တို့မှစောင့်ရှောက်တတ်သောစိတ်ရှိကုန်ထသော။ တပဿိနော၊ ကိုယ်၏ပူပန်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အကျင့်လည်းရှိကုန်ထသော။ ယေပိတေဣသယော၊ အကြင်ရသေ့ရဟန်းတို့သည်လည်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေပိဣသယော၊ ထိုရသေ့ရဟန်းတို့သည်လည်း။ ကာလေ၊ သေချိန်ရောက်သောအခါ၌။ သရီရံ၊ ကိုယ်ကို။ ဝိဇဟန္တိ၊ စွန့်ရကုန်၏။ ဘာတိက၊ နောင်တော်မင်းမြတ်။ ဘာဝိတတ္တာ၊ ပွားစေအပ်ပြီးသောစိတ်ရှိကုန်ထသော။ ကတကိစ္စာ၊ လေးပါးသောမဂ်တို့ဖြင့်ပြုအပ်ပြီးသောကိစ္စလည်းရှိကုန်ထသော။ အနာသဝါ၊ ကင်းပြီးသောအာသဝေါလည်း ရှိကုန်ထသော။ အရဟန္တောပိ၊ ဘုရားပစ္စေကဗုဒ္ဓါရဟန္တာတို့သည်လည်း။ ပုညဿ၊ ဇနကကုသိုလ်ကံ၏။ ဥပပရိက္ခယာ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ ဣမံဒေဟံ၊ ဤကိုယ်ကို။ နက္ခိပန္တိ၊ စွန့်ပစ်ရကုန်၏။ ဘာတိက၊ ညီတော်ဃဋပဏ္ဍိတ။ တွံ၊ သင်သည်။ ဃတသိတ္တံဝ၊ ထောပတ်ဖြင့်သွန်းလောင်းအပ်သည်သာလျှင်ဖြစ်သော။ ပါဝကံ၊ မိးကို။ ဝိရိနာ၊ ရေဖြင့်။ ဩသိဉ္စိဝိယ၊ သွန်းလောင်းဘိသကဲ့သို့။ အာဒိတ္တံ၊ စိုးရိမ်ခြင်းတည်းဟူသောမီးသည်လောင်အပ်သည်ဖြစ်၍။

၃၀၂+၃၀၃+ သန္တံသမာနံ၊ ဖြစ်သော။ မံ၊ ငါ့ကို။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ ဒရံ၊ စိတ်၏ပူပန်ခြင်းကို။ ဝတ၊ စင်စစ်။ နိဗ္ဗာပယေ၊ ငြိမ်းစေ၏။ ဘာတိက၊ ညီတော်ဃဋပဏ္ဍိတ။ ယောတွံ၊ အကြင်သင်သည်။ သောကပရေတဿ၊ စိုးရိမ်ခြင်းသည်နှိပ်စက်အပ်သော။ မေ၊ ငါ၏။ ပုတ္တသောကံ၊ သားကိုအကြောင်းပြု၍ဖြစ်သောစိုးရိမ်ခြင်းကို။ အပါနုဒိ၊ ပယ်ဖျောက်၏။ သောတွံ၊ ထိုသင်သည်။ မေ၊ ငါ၏။ ဟဒယနိဿိတံ၊ စိတ်၌မှီသော။ သောကံ၊ စိုးရိမ်ခြင်းတည်းဟူသော။ သလ္လံ၊ ငြောင့်တံသင်းကို။ ဝတ၊ စင်စစ်။ အဗ္ဗုဠှံ၊ နှုတ်အပ်ပြီ။ ဘာသိတ၊ ညီတောဃဋပဏ္ဍိတ။ သောအဟံ၊ ထိုငါသည်။ အဗ္ဗုဠှသလ္လော၊ နှုတ်အပ်ပြီးသောစိုးရိမ်ခြင်းတည်းဟူသောငြောင့်တံသင်းရှိသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ သီတိဘူတော၊ ဖြစ်သောစိတ်ငြိမ်ခြင်းရှိသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ တဝ၊ သင်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ နိဗ္ဗုတော၊ ငြိမ်းပြီးသောစိတ်ရှိသော။ သောအဟံ၊ ထိုငါသည်။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ နသောစာမိ၊ မစိုးရိမ်။ နရောဒါမိ၊ မငို။ ဘော၊ အိုအချင်းတို့။ ဃဋော၊ ငါ၏ညီတော်ဃဋပဏ္ဍိတသည်။ ဇေဋ္ဌံ၊ ရှေးဦးစွာဖွားသော။ ဘာတရံ၊ မိမိ၏နောင်တော်ဖြစ်သော ငါ့ကို။ ကရောတိဣဝ၊ ပြုသကဲ့သို့။ အညေပိ၊ တပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ယေသပ္ပညာ၊ အကြင်ပညာရှိတို့သည်။ အနုကမ္ပကာ၊ သနားခြီးမြှောက်စောင့်ရှောက်တတ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေသပ္ပညာ၊ ထိုပညာရှိတို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့ညီတော်ဃဋပဏ္ဍိတအတူ။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သောကမှာ၊ စိုးရိမ်ခြင်းမှ။ နိဝတ္တယန္တိ၊ နစ်စေကုန်၏။ ဥပါသက၊ ဥပါသကာ။ ဃဋော၊ ဃဋပဏ္ဍိတသည်။ ပုတ္တသောကပရေသံ၊ သားကိုအကြောင်းပြု၍ဖြစ်သောစိုးရိမ်ခြင်း သည်နှိပ်စက်အပ်သော။ ဇေဋ္ဌဘာတရံ၊ နောင်တော်အကြီးဖြစ်သော။ ဝါသုဒေဝံ၊ ဝါသုဒေဝအမည်ရှိသောမင်းကို။ သောကဟရဏတ္ထာယ၊ စိုးရိမ်ခြင်းဆောင်ခြင်းအကျိုးငှာ။ သုဘာသိတေန၊ ကောင်းစွာဆိုအပ်သောစကားဖြင့်။ အနွေတိဣဝ၊ အစဉ်လိုက်သကဲ့သို့။ အညဿပိ၊ ဝါသုဒေဝမင်းမှတပါးလည်းဖြစ်သော။ ယဿ၊ အကြင်မင်းအစရှိသော သူအား။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိကုန်သော။ အမစ္စာ၊ အမတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ပရိစာရိကာ၊ အခြွေအရံတို့သည်လည်းကောင်း။ ဧတာဒိသာ၊ ဤသို့သဘောရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိကုန်သော။ အမစ္စာ၊ အမတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ပရိစာရိကာ၊ အခြွေအရံတို့သည်လည်းကောင်း။ သုဘာသိတေန၊ ကောင်းစွာဆိုအပ်သော စကားဖြင့်။ အနွေန္တိ၊ အစဉ်လိုက်ရကုန်၏။ တဿ၊ ထိုမင်းအစရှိသောသူအား။ သောကော၊ စိုးရိမ်ခြင်းသည်။ ကုတော၊ အ

၃၀၃+၃၀၄+ ဘယ်မှာရှိအံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပသံသတိ၊ ခြီးမွမ်းပြောဆို၏။ ဆဋ္ဌံ၊ ခြောက်ခုမြောက်သော။ ကဏှပေတဝတ္ထု၊ ကဏှအမည်ရှိသောပြိတ္တာ၏အကြောင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ မာရိသ၊ အချင်း။ တွံ၊ သင်သည်။ နဂ္ဂေါ၊ အဝတ်မရှိသည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏရူပေါ၊ အဆင်းမလှသောကိုယ်ရှိသည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိသော၊ ကြုံလှီသည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမနီသန္ထတော၊ အကြောတည်းဟူသောထွန်ယက်ဖြင့်ခင်း အပ်သောကိုယ်ရှိသည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပ္ပါသုဠိကော၊ ထွက်သောနံပါးရှိသည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိသိကော၊ အရိုးအရေအကြောမျှသာကြွင်းသောအလွန်ကြုံလှိသောကိုယ်ရှိသည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ မာရိသ၊ အချင်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ကော၊ အဘယ်အမည်ရှိသောသူသည်။ အသိနု၊ ဖြစ်သနည်း။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အရှင်ကောင်းတို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဒုဂ္ဂတော၊ မကောင်းမှုရှိသောသူတို့၏ဖြစ်ရာအပါယ်သို့လားသော။ ဘယလောကိကော၊ ပြိတ္တာဘုံ၌အကျုံးဝင်သဖြင့်သိအပ်သော။ ပေတော၊ ပြိတ္တာသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အရှင်ကောင်းတို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပါပကမ္မံ၊ ပြိတ္တာဖြစ်ခြင်း၏အကြောင်းမကောင်းမှုကံကို။ ကရိတွာ၊ ပြုမိသောကြောင့်။ ဣတော၊ ဤသင်တို့ဖြစ်ရာလူ့ပြည်မှ။ ပေတလောကံ၊ ပြိတ္တာဘုံ၌။ ဂတော၊ ပဋိသန္ဓေ၏အစွမ်းြ့ဖင့်ဖြစ်၏။ မာရိသ၊ အချင်း။ ကိံနု၊ အသို့နည်း။ တယာ၊ သင်သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးဘဝ၌။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ သူ၏အသက်ကိုသတ်ခြင်း အစရှိသောကာယဒုစရိုက်ကို။ ကတံ၊ ပြုခဲ့ဘူးသလော။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ မဟုတ်မမှန်ဆိုခြင်းအစရှိသော ဝစီဒုစရိုက်ကို။ ကတံ၊ ပြုခဲ့ဘူးသလော။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ သူစည်းစိမ်ကိုမိမိသို့ရှေးရှုကြံခြင်းအစရှိသော မနောဒုစရိုက်ကို။ ကတံ၊ ပြုခဲ့ဘူးသလော။ သမ္မ၊ အချင်း။ ကိဿကမ္မဝိပါကေန၊ အဘယ်ဒုစရိုက်အကုသိုလ်ကံ၏အကျိုးအားဖြင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဣတော၊ ဤငါတို့ဖြစ်ရာလူ့ပြည်မှ။ ပေတလောကံ၊ ပြိတ္တာဘုံ၌။ ဂတော၊ ပဋိသန္ဓေ၏အစွမ်းဖြင့်ဖြစ်လေသနည်း။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အရှင်ကောင်းတို့။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးဘဝ၌။ ပဏ္ဏာနံ၊ ပဏ္ဏတိုင်း၌နေကုန်သောမင်းတကျိပ်တို့၏။ ရေကစ္ဆန္တိ၊ ရေကစ္ဆဟူ၍။ ဝိဿုတံ၊ အရပ်ထက်ဝန်းကျင်မှကျော်စောထင်ရှားသော။ နဂရံ၊ ပြည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အရှင်ကောင်းတို့။ ပုရေ၊ ရှေးလွန်လေပြီးသောအတ္တဘော၌။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တတ္ထနဂရေ၊ ထိုပြည်၌။ သေဋ္ဌိ၊ သူဋ္ဌေးသည်။ အာသိ၊ ဖြစ်၏။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဓနပါလောတိ၊ ဓနပါလသူဋ္ဌေးဟူ၍။

၃၀၄+၃၀၅+ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဝိဒူ၊ သိကြကုန်၏။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဟိရညဿ၊ ငွေအပြာ၏။ ပမာဏံ၊ အတိုင်းအရှည်သည်။ သကဋဝါဟာနံ၊ လှည်းဝန်းတို့၏။ အသီတိ၊ ရှစ်ဆယ်ရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဇာတရူပံ၊ ရွှေသည်လည်း။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ပဟုတံ၊ များသောအတိုင်းအရှည်ရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ မုတ္တာ၊ ပုလဲတို့သည် လည်းကောင်း။ ဝေဠုရိယာ၊ ကျောက်မျက်ရွဲတို့သည်လည်းကောင်း။ ဗဟူ၊ များကုန်သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အရှင်ကောင်းတို့။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ မဟာဓနဿာမိ၊ များသောဥစ္စာရှိလျက်လည်း။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒါတုမ္ပိ၊ ပေးလှူခြင်းငှာလည်း။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ယံယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ နအဟု၊ မဖြစ်။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ယာစနကာ၊ ဖုန်းတောင်စားတို့သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ မာအဒ္ဒသုံ၊ မမြင်စေလင့်ကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မနသိကရိတွာ၊ နှလုံးမူ၍။ ဒွါရံ၊ တံခါးကို။ ပဒိဟိတွာ၊ ပိတ်၍။ ဘုဉ္ဇာမိ၊ စား၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အသဒ္ဓေါ၊ ကံကံ၏အကျိုးကိုယုံကြည်ခြင်းမရှိသည်။ အာသိံ၊ ဖြစ်ပြီ။ မစ္ဆာရီစ၊ ဝန်တိုခြင်းသည်လည်း။ အာသိံ၊ ဖြစ်ပြီ။ ကဒရိယောစ၊ ကြမ်းသောဝန်တိုခြင်းရှိသည်လည်း။ အာသိံ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဒါနာနိ၊ အလှူတို့ကို။ ဒဒန္တာနံဒဒန္တေ၊ ပေးလှူကုန်သောသူတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ ကရောန္တာနံ၊ ပြုကုန်သောသူတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ပရိဘာသကော၊ ဘေးဖြင့်ခြိမ်းခြောက်တတ်သည်။ အာသိံ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဗဟုဇနေ၊ ပေးလှူကုန်သောကောင်းမှုပြုကုန်သောသူတို့၏အပေါင်းဖြစ်သောများသောလူတို့ကို။ ပုညကမ္မတော၊ ကုသိုလ်ကံမှ။ ဝါရယိဿံ၊ မြစ်တတ်၏။ ဒါနဿ၊ ဒါနကုသိုလ်ကံ၏။ ဖလံ၊ အကျိုးသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ သံယမဿ၊ သီလတည်းဟူသောစောင့် စည်းခြင်း၏။ ဖလံ၊ အကျိုးသည်။ ကုတောအတ္ထိ၊ အဘယ်မှရှိအံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကော၊ ဖောက်ပြန်သောအမြင်ရှိ သည်။ အာသိံ၊ ဖြစ်ပြီ။ ပေါက္ခရညောဒပါနာနိစ၊ ရေတွင်းရေကန်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ရောပိတောရောပိတာနိ၊ စိုက်မျိုးအပ်ကုန်သော။ အာရာမာနိစ၊ သစ်သီးအရံပန်းအရံတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပပါယောစ၊ ရေအိုးစဉ်တို့ကို လည်းကောင်း။ ဒုဂ္ဂေ၊ ရေညွန်အစရှိသည်တို့၏အစွမ်းသွားခက်သောအရပ်၌။ သင်္ကမနာနိစ၊ တံသားတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဝိနာသေသိံ၊ ဖျက်ဆီးပြီ။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အရှင်ကောင်းတို့။ အကတကလျာဏော၊ မပြုအပ်သောကုသိုလ်ကံရှိသော။ ကတပါပေါ၊ ပြုအပ်သောအကုသိုလ်ရှိသော။ သွာဟံသောအဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ တတော၊ ထိုဓနပါလသူဋ္ဌေး၏အဖြစ်မှ။

၃၀၅+၃၀၆+ စုတော၊ ရွှေ့သည်ရှိသော်။ ပေတ္တိဝိသယံ၊ ပြိတ္တာဘုံ၌။ ဥပပန္နော၊ ပဋိသန္ဓေ၏အစွမ်းဖြင့်ဖြစ်၍။ ခုပ္ပိပါသသမဂ္ဂိတော၊ ဆာလောင်ငတ်မွတ်ခြင်းနှင့်ပြည့်စုံသော။ ပေတော၊ ပြိတ္တာသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ယတော၊ အကြင်အခါမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ ကာလင်္ကတော၊ သေလွန်၏။ တတော၊ ထိုအခါမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ ပဉ္စပဏ္ဏာသဝဿာနိ၊ ငါးဆဲ့ငါးနှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဘုတ္တံ၊ စားအပ်သော။ ဘောဇနံဝါ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ပီတံ၊ သောက်အပ်သော။ ပါနီယံဝါပန၊ ရေကိုလည်းကောင်း။ နာဘိဇာနာမိ၊ မသိစဘူး။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အရှင်ကောင်းတို့။ ယောသံယမော၊ အကြင်လောဘစသည်တို့၏အစွမ်းဖြင့်တစုံတယောက်သောသူအားလည်းမမေးမလှူခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သောသံယမော၊ ထိုမပေးလှူခြင်းသည်။ ပေတယောနိယံ၊ ပြိတ္တာမျိုး။ နိဗ္ဗတ္တပေတာနံ၊ ဖြစ်ကုန်သောပြိတ္တာတို့၏။ မဟာဗျသနဿ၊ ကြီးစွာယသော ပျက်စီးခြင်း၏။ ဟေတုဘာဝတော၊ အကြောင်းဖြစ်သောကြောင့်။ ဝိနာသော၊ မပေးမလှူတတ်သောသတ္တဝါတို့၏ ပျက်စီးကြောင်းမည်၏။ ယောဝိနာသော၊ အကြင်ပျက်စီးကြောင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သောဝိနာသော၊ ထိုပျက်ဆီးကြောင်းသည်။ သံယမော၊ မပေးမလှူတတ်ခြင်းပင်တည်း။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အရှင်ကောင်းတို့။ ယောသံယမော၊ အကြင်မပေးမလှူယက်ခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သောသံယမော၊ ထိုမပေးမလှူယက်ခြင်းသည်။ ဝိနာသော၊ ပျက်စီးကြောင်းတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပေတာဟိပေတာဧဝ၊ ပြိတ္တာတို့သည်သာလျှင်။ ဇာနန္တိကိရ၊ သိကုန်သတတ်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပုရေ၊ ရှေးဘဝ။ ပဟုတေ၊ များစွာသော။ ဓနေ၊ ဥစ္စာသည်။ ဝိဇ္ဇမာနေ၊ ရှိလျက်။ သံယမိဿံ၊ အလှူပေးခြင်းစသောကောင်းမှုမှတွန့်တိုခြင်းသည်။ အာသိံ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဒေယျဓမ္မေသု၊ လှူဘွယ်ဝတ္ထုတို့သည်။ သန္တေသု၊ ရှိကုန်လျက်လည်း။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဒီပံ၊ မှီခိုရာကျွန်းကြီးသဘွယ်ဖြစ်သောအကုသိုလ်ကံအကျိုးသို့ကပ်သည်ဖြစ်၍။ ပစ္ဆာနုတပ္ပာမိ၊ နောက်၌အဖန်တလဲလဲပူပန်ရ၏။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အရှင်ကောင်းတို့။ စတူဟိမာသေဟိစတုန္နံမာသာနံ၊ လေးလတို့၏။ ဥဒ္ဓံ၊ အထက်၌။ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ကာလံကရိယာ၊ သေခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဧကန္တကဋုကံ၊ စင်စစ်ဆင်းရဲသော။ ဃောရံ၊ ပြင်းထန်စွာသော။ နိရယံ၊ အဝီစိငရဲသို့။ ပပတိဿံ၊ ကျလတ္တံ့။ တံနိရယံ၊ ထိုငရဲကြီးသည်။ စတုကဏ္ဏံ၊ လေးထောင့်ရှိ၏။ စတုဒွါရံ၊ တံခါးလေးခုနှင့်ယှဉ်၏။ တံ၊ ထိုငရဲကြီးကို။ ဝိဘတ္တံ၊

၃၀၆+၃၀၇+ ကောင်းစွာဝေဘန်အပ်၏။ ဘာဂသော၊ အဘို့အားဖြင့်။ မိတံ၊ နိုင်းယှဉ်အပ်၏။ အယောပါကာရပရိယန္တံ၊ သံတံတိုင်းဖြင့်ထက်ဝန်းကျင်ရံအပ်၏။ အယသာ၊ သံပြားဖြင့်။ ပဋိကုဇ္ဇိတံ၊ ပိတ်ဖုံးအပ်၏။ တဿ၊ ထိုငရဲကြီး၏။ အယောမယာ၊ သံဖြင့်ပြီးသော။ ဘုမိ၊ မြေသည်။ ဇလိတာ၊ အလျှံတပြောင်ပြောင်တောက်၏။ တေဇုသာယုတာ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှထွက်သော အလျှံရှိသောများသောမီးနှင့်မပြတ်ယှဉ်၏။ တဿ၊ ထိုငရဲကြီး၏။ သမန္တာ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ ဗဟိ၊ အပသို့။ သမုဋ္ဌိတာ၊ ထွက်သော။ ဇာလာ၊ မီးလျှံသည်။ သဗ္ဗဒိသာသု၊ ခပ်သိမ်းသောအရပ်မျက်နှာတို့၏။ ယောဇနသတံ၊ ယူဇနာတရာတိုင်တိုင်။ ဖရိတွာ၊ နှံ့၍။ သဗ္ဗဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အရှင်ကောင်းတို့။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကတဿ၊ ပြုအပ်သော။ ပါပဿ၊ ယုမာသော။ ကမ္မဿ၊ အကုသိုလ်ကံ၏။ ဖလံ၊ အကျိုးဖြစ်သော။ ဒုက္ခဝေဒနံ၊ ဆင်းရဲဝေဒနာကို။ တတ္ထ၊ ထိုငရဲကြီး၌။ ဒီဃံ၊ ကြာမြင့်စွာသော။ အဒ္ဓါနံ၊ ကာလပတ်လုံး။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဒေဒိဿံ၊ ခံစားရလတ္တံ့။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဘုသံ၊ ပြင်းစွာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ သောစာမိ၊ စိုးရိမ်၏။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အရှင်ကောင်းတို့။ တံတသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဝေါ၊ သင်တို့ကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဩဝါဒဝသေန၊ ဆုံးမသည်၏အစွမ်းဖြင့်။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏။ ဝေါတုမှာကံ၊ သင်တို့အား။ သဒ္ဒံ၊ ကောင်းခြင်းသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ယာဝန္တာ၊ အကြင်မျှလောက်ကုန်သော။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အာဝိဝါ၊ ထင်စွာလည်း။ ပါပကံ၊ ယုတ်မာသော။ ကမ္မံ၊ အကုသိုလ်ကံကို။ မာအကတ္ထ၊ မပြုလေကုန်လင့်။ ယဒိ၊ ထိုမှတပါး။ ရဟောဝါ၊ ပုန်းကွယ်သည်ဖြစ်၍လည်း။ ပါပကံ၊ ယုတ်မာသော။ ကမ္မံ၊ အကုသိုလ်ကံကို။ မာအကတ္တ၊ မပြုလေကုန်လင့်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ပါပကံ၊ ယုတ်မာသော။ တံကမ္မံ၊ ထိုအကုသိုလ်ကံကို။ အာယတိံ၊ နောင်အခါ၌။ သစေကရိဿထ၊ အကယ်၍ပြုကုန်သည်ဖြစ်အံ့။ ဧတရဟိဝါ၊ ယခုအခါ၌မူလည်း။ ကရောထ၊ ပြုကုန်အံ့။ တဿ၊ ထိုအကုသိုလ်ကံ၏။ ဖလဘူတာ၊ အကျိုးဖြစ်၍ဖြစ်သော။ ဒုက္ခာ၊ ဆင်းရဲမှ။ ဥပေစ္စဥပတိတွာ၊ ပြန်၍။ ပလာယတံပလာယန္တာနံပိ၊ ပြေးကုန်သော်လည်း။ ဝေါ၊ သင်တို့အား။ မုတ္တိ၊ လွတ်ခြင်းသည်။ နအတ္ထိ၊ မရှိ။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အရှင်ကောင်းတို့။ ဝေါ၊ သင်တို့သည်။ မေတ္တေယျာ၊ အမိကိုလုပ်ကျွေးကုန်သည်။ ဟောထ၊ ဖြစ်ကုန်လော။ ပေတ္တေယျာ၊ အဘကို

၃၀၇+၃၀၈+ လုပ်ကျွေးကုန်သည်လည်း။ ဟောထ၊ ဖြစ်ကုန်လော။ ကုလေ၊ အမျိုး၌။ ဇေဋ္ဌာပစာယိကာ၊ အသက်ဂုဏ်ဖြင့် ကြီးကုန်သောသူတို့အားအရိုအသေပြုကုန်သည်။ ဟောထ၊ ပြုကုန်လော။ သာမညာ၊ ရဟန်းတို့ကိုလုပ်ကျွေးကုန်သည်လည်း။ ဟောထ၊ ပြုကုန်လော။ ဗြဟ္မညာ၊ သူတော်ကောင်းတို့ကိုလုပ်ကျွေးကုန်သည်လည်း။ ဟောထ၊ ဖြစ်ကုန်လော။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့်ကောင်းမှုတို့ကိုပြုကုန်သည်ရှိသော်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ သဂ္ဂံ၊ နတ်ပြည်သို့။ ဂမိဿထ၊ လားရကုန်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ သတ္တမံ၊ ခုနစ်မြောက်သော။ ဓနပါလပေတဝတ္ထု၊ ဓနပါလသူဋ္ဌေး ပြိတ္တာ၏အကြောင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြိးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ တွံ၊ သင်သည်။ နဂ္ဂေါ၊ အဝတ်မရှိ။ ကိသေ၊ ကြုံလည်းကြုံ၏။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းသည်။ အသိ၊ ဖြစ်ပေသလော။ တွံ၊ သင်သည်။ ရတ္တိံ၊ ညဉ့်အခါ၌။ ကုဟိံ၊ အဘယ်အရပ်သို့။ ကိဿဟေတု၊ အဘယ်အကြောင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ဂစ္ဆသိ၊ သွားဘိသနည်း။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ တုဝံ၊ သင်သည်။ ယထာ၊ အကြင်သို့သောအခြင်းအရာဖြင့်။ အာသယာနုရူပံ၊ အလိုအားလျော်စွာ။ ဝိတ္တံ၊ စည်းစိမ်ချမ်းသာကို။ သဗ္ဗေန၊ ခပ်သိမ်းသောအဖို့အားဖြင့်။ ပဋိပါဒယျေ၊ ပြည့်စုံစေရာ၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ အပိသက္ကုဏေမု၊ တတ်နိုင်ငြားအံ့လည်းမသိကုန်။ တံ၊ ထိုလားခြင်း၏အကြောင်းကို။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ အာစိက္ခ၊ ကြားလတ်လော့။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဒူရဃုဋ္ဌံ၊ ဝေးသောအရပ်မှဂုဏ်ကိုကြားသည်၏အစွမ်းဖြင့် ကျော်ကြားသော။ ဗာရာဏသီနဂရံ၊ ဗာရာဏသီပြည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တတ္ထ၊ ထိုဗာရာဏသီပြည်၌။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အဍ္ဎကော၊ များသောစည်းစိမ်ချမ်းသာရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူကြွယ်သည်။ အဟု၊ ဖြစ်ခဲ့ဘူး၏။ ဒိနော၊ မပေးလှူလိုခြင်းဟု ဆိုအပ်သောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာဒါတာ၊ ပေးလှူလေ့မရှိသည်။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ အာမိသသ္မိံ၊ ကာမဂုဏ်တည်းဟူသော အာမိသ၌။ ဂေဓိတမနော၊ မက်မောကပ်ငြိသောစိတ်ရှိသည်။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ တေနဒုဿီလေန၊ ထိုမပေးမလှူလိုခြင်းဟုဆိုအပ်သောယုတ်သောစိတ်ရှိခြင်းအစရှိသောဒုဿီလအကုသိုလ်ကံကြောင့်။ ယမဝိသယံ၊ ပြိတ္တာဘုံသို့။ ပတ္တော၊ ရောက်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ သောအဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ တေဟိ၊ ထိုမပေးမလှူခြင်းဟူသော ယုတ်သောစိတ်ရှိခြင်းအစရှီသောအကုသိုလ်တို့ကြောင့်။ သုစိကာယ၊ ငတ်မွတ်ဆာလောင်ခြင်းဖြင့်။ ကိလမိတော၊ ပင်ပန်း၏။ တေနေဝ၊

၃၀၈+၃၀၉+ ထိုငတ်မွတ်ဆာလောင်ခြင်းဆင်းရဲကြောင့်ပင်လျှင်။ အာမိသကိဉ္စိက္ခဟေတု၊ အာမိသကိုတောင်စးခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ဉာတီသုဉာတီနံ၊ အဆွေအမျိုးတို့၏။ သမီပံ၊ အနီးသို့။ ယာမိ၊ သွားပါအံ့။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ အညေပိ၊ အကျွန်ုပ်မှတပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ အဒါနသီလာ၊ မပေးမလှူတတ်သောအလေ့ရှိကုန်၏။ ဒါနဖလံ၊ အလှူ၏အကျိုးသည်။ ပရမှိလောကေ၊ တမလွန်လောက၌။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ နစသဒ္ဒဟန္တိ၊ ယုံလည်းမယုံကြည် ကုန်။ တေပိမနုဿာ၊ ထိုလူတို့သည်လည်း။ အဟံဝိယ၊ အကျွန်ုပ်ကဲ့သို့။ ပေတ္တာ၊ ပြိတ္တာတို့သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်ကုန်၍။ မဟာဒုက္ခံ၊ ကြီးစွာသောဆင်းရဲကို။ ပစ္စနုဘောန္တိ၊ ခံစားရကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဓီတာစ၊ သ္မီးသည်ပင်လျှင်။ ဝိတူနံ၊ အမိအဘတို့အားလည်းကောင်း။ ပိတုမဟာနံ၊ အဘိုးအဘေးတို့အားလည်းကောင်း။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်မှတ်၍။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒဿာမိ၊ ပေးလှူအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဘိက္ခဏံ၊ မပြတ်။ လပတေ၊ ဆို၏။ ဥပက္ခဋံ၊ အကျွန်ုပ်သ္မီးသည်စီရင်အပ်သော။ တံဒါနံ၊ ထိုအလှူသည်။ ဗြာဟ္မဏာ၊ ပုဏ္ဏားတို့သည်။ ပရိဝိသယန္တိ၊ စားကုန်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဘောတ္တုံ၊ စားခြင်းငှာ။ အန္ဓကဝိန္ဒံ၊ အန္ဓကဝိန္ဒအမည်ရှိသောမြို့သို့။ ယာမိ၊ သွားအံ့။ ရာဇာ၊ အဇာတသတ်မင်းသည်။ တံ၊ ထိုပြိတ္တာကို။ တွံ၊ သင်သည်။ တမ္ပိ၊ ထိုသင်သ္မိးသည်စီရင်အပ်သောအလှူကိုလည်း။ အနုဘဝိယာန၊ ခံစားဦး၍။ မမ၊ ငါ၏။ သန္တိကံ၊ အထံသို့။ ခိပ္ပံ၊ လျှင်စွာ။ ဧယျာသိ၊ လာလှည့်လော။ အဟမ္ပိ၊ ငါသည်လည်း။ တေ၊ သင်အား။ ပူဇံ၊ ပူဇော်ခြင်းကို။ ကဿံ၊ ပြုအံ့။ ဟေတု၊ တစုံတခုသောအကြောင်းသည်။ ယဒိအတ္ထိ၊ အကယ်၍ရှိအံ့။ တံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ မေ၊ ငါ့အား။ အာစိက္ခ၊ ကြားလတ်လော့။ သဒ္ဓါဟိတံ၊ ယုံကြည်အပ်သော။ ဟေတုဝစော၊ အကြောင်းနှင့်တကွသောစကားကို။ ဝဒ၊ ဆိုလော။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ သုဏောမ၊ နာကုန်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆိုလေ၏။ သောပေတော၊ ထိုပြိတ္တာသည်။ တထာတိ၊ ကောင်းပြီဟူ၍။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ အန္ဓကဝိန္ဒံ၊ အန္ဓကဝိန္ဒအမည်ရှိသောမြို့သို့။ အဂမာသိ၊ သွားလေ၏။ တတ္ထ၊ ထိုအန္ဓကဝိန္ဒမြို့ပုဏ္ဏားတို့ကို ကျွေးမွေးရာအရပ်၌။ ဒုဿီလာ၊ သီလမရှိကုန်သော။ ဗြာဟ္မဏာ၊ ပုဏ္ဏားတို့သည်။ ဘတ္တံ၊ ထမင်းကို။ ဘုဉ္ဇိံသု၊ စားကုန်၏။ ဒက္ခိဏာရဟာ၊ အလှူကိုခံထိုက်ကုန်သော။ သီလဝန္တော၊ သီလရှိကုန်သောသူတို့သည်။ နဘုဉ္ဇိံသု၊ မစားသောက်ကုန်။ သောမေတော၊ ထိုပြိတ္တာသည်။ ပုန၊ တဘန်။ အပရံ၊ တပါးတုံ။ ရာဇဂဟံ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်သို့။ ပစ္စာဂမိ၊ လာပြန်၏။ ဇနာဓိပဿ၊ လူတို့ကိုအစိုးရသော။ ရ+

၃၀၉+၃၁၀+ ညော၊ အဇာတသက်မင်း၏။ ပုရတော၊ ရှေး၌။ ပါတုံရဟောသိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ ရာဇာ၊ အဇာတသတ်သည်။ ပုနဒေဝ၊ တဖန်သာလျှင်။ အာဂတံ၊ လာရောက်သော။ ပေတံတံပေတံ၊ ထိုပြိတ္တာကို။ ဒိသွာန၊ မြင်၍။ အဟံပိ၊ ငါသည်လည်း။ တေ၊ သင်အား။ ကိံ၊ အဘယ်သို့သောဝတ္ထုကို။ ဒဒါမိ၊ ပေးရအံနည်း။ ယေန၊ အကြင်အကြောင်းဖြင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ စီရတရံ၊ အထူးသဖြင့်ကြာမြင့်စွာသောကာလပတ်လုံး။ ဝိဏိတော၊ ရောင့်ရဲသည်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ သောဟေတု၊ ထိုအကြောင်းသည်။ ယဒိအတ္ထိ၊ အကယ်၍ရှိအံ့။ တံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ မေ၊ ငါ့အား။ အာစိက္ခ၊ ကြားလတ်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ အန္နေနစ၊ ဆွမ်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ပါနေနစ၊ အဖျော်ဖြင့်လည်းကောင်း။ စီဝရေန၊ သင်္ကန်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ဗုဒ္ဓဉ္စ၊ ဘုရားကိုလည်းကောင်း။ သံဃဉ္စ၊ တပည့်သားသံဃာတော်ကိုလည်းကောင်း။ ပရိဝိသယာန၊ လုပ်ကျွေးပြီး၍။ တံဒက္ခိဏံ၊ ထိုအလှူကို။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဟိတာယ၊ အစီးအပွားအလို့ငှာ။ အာဒိသံ၊ အမျှပေးဝေလော။ ဧတံဧတသ္မာ၊ ဤသို့အမျှပေးဝေခြင်းကြောင့်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ စီရတရံ၊ အထူးသဖြင့်ကြားမြင့်စွာသောကာလပတ်လုံး။ ပိဏိတော၊ ရောင့်ရဲသည်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏။ ရာဇာ၊ အဇာတသတ်မင်းသည်။ တတောစ၊ ထိုပြိတ္တာမ၏စကားဖြင့်လျှင်။ နိပတိတွာနိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ တာဝဒေဝ၊ ထိုဆွမ်းမစားမှိနံနက်အခါ၌ပင်လျှင်။ သဟတ္ထာ၊ မိမိလက်ဖြင့်။ သံဃေ၊ သံဃာအား။ အတုလံ၊ များမြတ်သော။ ဒါနဉ္စ၊ အလှူကိုလည်း။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ ပကတံ၊ ပြိတ္တာကိုရည်၍ပြုအပ်သောအဖြစ်ကိုလည်း။ တထာဂတဿ၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ ပေတဿစ၊ ပြိတ္တာအားလည်း။ ဒက္ခိဏံတံဒက္ခိဏံ၊ ထိုအလှူကိုအမျှပေးဝေသောအားဖြင့်ပူဇော်အပ်သော။ သော၊ ထိုပြိတ္တာမသည်။ အတိဝိယ၊ အလွန်လျှင်။ သောဘမာနော၊ တင့်တယ်သည်ဖြစ်၍။ ဇနာဓိပဿ၊ လူတို့ကိုအစိုးရသော။ ရညော၊ အဇာတသက်မင်း၏။ ပုရတော၊ ရှေး၌။ ပါတုရဟောသိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပရမိဒ္ဓိပတ္တော၊ မြတ်သောတန်ခိုးသို့ရောက်သော။ ယက္ခော၊ နတ်သည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်၏။ သမသဒိသာ၊ တန်ခိုးအာနုဘော်နှင့်ပြည့်စုံခြင်းနှင့်တူကုန်သော။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ နအတ္ထိ၊ မရှိကုန်။ အပရိမိတံ၊ အတိုင်းအရှည်မရှိသော။ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဣဒံအာနုဘာဝံ၊ ဤအာနုဘော်ကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ပဿ၊ ရှုပါလော။

၃၁၀+၃၁၁+ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒသိ၊ ဆို၏။ မနုဿဒေဝ၊ လူတို့၏အရှင်မင်းမြတ်။ အနုသိဋ္ဌံ၊ ဆုံးမတိုင်း။ သံဃေ၊ အရိယသံဃာတော်အား။ အတုလံ၊ များမြတ်သော။ ဒါနံ၊ အလှူကိုလည်း။ ဒတွာ၊ ပေးလှူ၍။ ဗဟူဟိ၊ ဆွမ်းအဖျော်အဝတ်သင်္ကန်းအစရှိသောများသောလှူဘွယ်ဝတ္ထုတို့ဖြင့်။ သန္တပ္ပေန္တေန၊ ကောင်းစွာရောင့်ရဲစေသော။ တယာ၊ သင်သည်။ သဒါ၊ အသက်ထက်ဆုံးကာလပတ်လုံး။ သတတံ၊ မပြတ်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ သန္တပ္ပိတော၊ ကောင်းစွာရောင့်ရဲစေအပ်ပြီ။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သုခိတော၊ ချမ်းသာခြင်းသို့ရောက်သည်ဖြစ်၍။ ဣစ္ဆိတံဌာနံ၊ လိုရာအရပ်သို့။ ယာမိ၊ သွားပါအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ရာဇာနံ၊ အဇာတသတ်မင်းကို။ အာပုစ္ဆိ၊ ပန်ကြား၏။ အဋ္ဌမံ၊ ရှစ်ခုမြောက်သော။ စူဠသေဋ္ဌိပေတဝတ္ထု၊ စူဠသူဋ္ဌေးပြိတ္တာ၏အကြောင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာသော။ ဘာဏဝါရံ၊ ဘာဏဝါရသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဘော၊ အရှင်အင်္ကုရမင်းသား။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ယဿ၊ အကြင်ဥစ္စာ၏။ အတ္ထာယ၊ အကြောင်းကြောင့်။ ဓနဟာရကာ၊ ဘဏ္ဍာကိုရောင်းသဖြင့်ရအပ်သောဥစ္စာကို ဆောင်လိုကုန်သည် ဖြစ်၍။ ကမ္ဗောဇံ၊ ကမ္ဗေဇတိုင်းသို့။ ဂစ္ဆာမ၊ သွားကုန်၏။ အယံယက္ခော၊ ဤနတ်သားသည်။ ကာမဒဒေါ၊ အလိုရှိသမျှကိုပေးတတ် ၏။ ဣမံယက္ခံ၊ ဤနတ်သားကို။ နယာမသေ၊ ဆောင်ကုန်အံ့။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဣမံယက္ခံ၊ ဤနတ်သားကို။ သာဓုကေနဝါ၊ တောင်းပန်သဖြင့်လည်းကောင်း။ ပသယှဝါ၊ အနိုင်အထက်နှိပ်စက်၍လည်းကောင်း။ ဂဟေတွာန၊ ဖမ်းယူကုန်၍။ ယာနံ၊ ယာဉ်သို့။ အာရောပယိတွာန၊ တင်ကုန်၍။ ဒွါရကံ၊ ဒွါရဝတီမြို့သို့။ ခိပ္ပံ၊ လျှင်စွာ။ ဂစ္ဆာမ၊ သွားကုန်အံ့။ သမ္မ၊ အချင်းပုဏ္ဏား။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ယဿရုက္ခဿ၊ အကြင်သစ်ပင်၏။ ဆာယာယ၊ အရပ်၌။ နိသီဒေယျဝါ၊ ထိုင်နေမူလည်းထိုင်နေဘူးအံ့။ သယေယျဝါ၊ အိပ်မူလည်းအိပ်ဘူးအံ့။ သော၊ ထိုသူသည်။ တဿ၊ ထိုသစ်ပင်၏။ သာခံ၊ အခက်ကို။ နဘေဉ္ဇယျ၊ မချိုးရာ။ ဟိယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ မိတ္တဒုဗ္ဘော၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့၌ဖျက်ဆီးတတ်သောသူသည်။ ပါပကော၊ ယုတ်မာ၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ နဘေဉ္ဇယျ၊ မချိုးရာ။ ဘော၊ အရှင်အင်္ကုရမင်းသား။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ယဿရုက္ခဿ၊ အကြင်သစ်ပင်၏။ ဆာယာယ၊ အရပ်၌။ နိသီဒေယျဝါ၊ ထိုင်နေမူလည်းထိုင်နေရာ၏။ သယေယျဝါ၊ အိပ်မူလည်းအိပ်ရာ၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ တာဒိသော၊

၃၁၁+၃၁၂+ ထိုသို့သဘောရှိသောအဆောက်အဦးဖြစ်။ အတ္ထောအတ္ထိကော၊ အလိုရှိသည်။ စေသိယာ၊ အကယ်၍ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ တဿ၊ ထိုသစ်ပင်၏။ ခန္ဓမ္ပိ၊ ပင်စည်ကိုလည်း။ ဆိန္ဒေယျ၊ ဖြတ်ရာ၏။ သမ္မ၊ အချင်းပုဏ္ဏား။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ယဿရုက္ခဿ၊ အကြင်သစ်ပင်၏။ ဆာယာယ၊ အရိပ်၌။ နိသီဒေယျဝါ၊ ထိုင်နေမူလည်းထိုင်နေဘူးအံ့။ သယေယျဝါ၊ အိပ်မူလည်းအိပ်ဘူးအံ့။ သော၊ ထိုသူသည်။ တဿ၊ ထိုသစ်ပင်၏။ ပတ္တံ၊ အရွယ်ကိုမျှလည်း။ နဟိံသေယျ၊ မညှဉ်းဆဲရာ။ ဟိယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ မိတ္တဒုဗ္ဘော၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့၏အကျိုးမဲ့ကို ဖြစ်စေတတ်သောသူသည်။ ပါပကော၊ ယုတ်မာ၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ နဟိံသေယျ၊ အညှဉ်းဆဲရာ။ ဘော၊ အရှင်အင်္ကုရမင်းသား။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ယဿရုက္ခဿ၊ အကြင်သစ်ပင်၏။ ဆာယာယ၊ အရိပ်၌။ နိသီဒေယျဝါ၊ ထိုင်နေမူလည်းထိုင်နေရာ၏။ သယေယျဝါ၊ အိပ်မူလည်းအိပ်ရာ၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ တာဒိသော၊ ထိုသို့သဘောရှိသောအမြစ်စသောအဆောက်အဦးဖြင့်။ အတ္ထော၊ အလိုရှိသည်။ စေသိယာ၊ အကယ်၍ဖြစ်ပါအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ တံ၊ ထိုသစ်ပင်ကို။ သမူလံပိ၊ အမြစ်နှင့်တကွလည်း။ အဗ္ဗုဟေ၊ နှုတ်ရာ၏။ သမ္မ၊ အချင်းပုဏ္ဏား။ ယဿ၊ အကြင်သူ၏။ ဃရေ၊ အိမ်၌။ ဧကရတ္တမ္ပိ၊ တညဉ့်မျှလည်း။ ဝသေယျ၊ နေငြားအံ့။ ယတ္ထ၊ အကြင်သူ၏အထံ၌။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ အန္နပါနံ၊ ထမင်းအဖျော်ကို။ လဘေထ၊ ရငြားအံ့။ တဿ၊ ထိုသူအား။ ပါပံ၊ မကောင်းသောအမှုကို။ မနသာပိ၊ စိတ်ဖြင့်လည်း။ နစိန္တယေ၊ မကြံရာ။ ဟိကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်နည်း။ အကညုတာ၊ သူတပါးသည်ပြုအပ်သောကျေးဇူးကိုသိတတ်သောသူ၏အဖြစ်ကို။ သပ္ပုရိသေဟိ၊ ဘုရားအစရှိကုန်သောသူတော် ကောင်းတို့သည်။ ဝဏ္ဏိတာ၊ ခြီးမွမ်းအပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ နစိန္တယေ၊ မကြံရာ။ ဟိကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်နည်း။ အကညုတာ၊ သူတပါးသည်ပြုအပ်သောကျေးဇူးကိုသိတတ်သောသူ၏အဖြစ်ကို။ သပ္ပုရိသေဟိ၊ ဘုရားအစရှိကုန်သော သူတော်ကောင်းတို့သည်။ ဝဏ္ဏိတာ၊ ခြီးမွမ်းအပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ နစိန္တယေဝ၊ မကြံရာ။ သမ္မ၊ အချင်းပုဏ္ဏား။ ယဿ၊ အကြင်သူ၏။ ဃရေ၊ အိမ်၌။ ဧကရတ္တမ္ပိ၊ တညဉ့်မျှလည်း။ ဝသေယျ၊ နေဘူးအံ့။ ယော၊ အကြင်သူ၏။ အန္နေန၊ ထမင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ပါနေန၊ အဖျော်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဥပဋ္ဌိတော၊ လုပ်ကျွေးဘူးသည်။ သိယာ၊ ဖြစ်ငြားအံ့။ တဿ၊ ထိုသူအား။ ပါပံ၊ မကောင်းသောအမှုကို။ မနသာပိ၊ စိတ်ဖြင့်လည်း။ နစိန္တယေ၊ မကြံရာ။ သမ္မ၊ အချင်းပုဏ္ဏား။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ ကထကလျာဏော၊ ပြုအပ်။

၃၁၂+၃၁၃+ သောကျေးဇူးရှိသည်။ သိယာ၊ ဖြစ်ငြားအံ့။ တံပုဗ္ဗကာရိံ၊ ထိုရှေး၌ပြုဘူးသောကျေးဇူးရှိသောသူကို။ ပစ္ဆာ၊ နောက်ကာလ၌။ ပါပေန၊ မကောင်းသောအမှုတို့ဖြင့်။ နဟိံသတိ၊ မညှဉ်းဆဲရာ။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်နည်း။ အနဗ္ဘိပါဏိဟတော၊ ကျေးဇူးပြုခြင်းတည်းဟူသောရေဖြင့်စွမ်းသောကျေးဇူးရှိသောသူကိုနှိပ်စက်တတ်သော။ ဝါဟတော၊ ရှေး၌ပြုဘူးသောကျေးဇူးရှိသောသူကိုနှိပ်စက်တတ်သော။ အဒုဗ္ဘဏိ၊ ကျေးဇူးကိုမသိတတ်သော။ သောပေါသော၊ ထိုသတ္တဝါသည်။ ဘဒြာနိ၊ ကောင်းသောအကျိုးတို့ကို။ နပဿတိနဝိန္ဒတိ၊ မရ။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ နဟိံသတိ၊ မညှဉ်းဆဲရာ။ မာရိသ၊ အချင်းတို့။ အဟံ၊ ငါ့ကို။ ဒေဝေနဝါ၊ နတ်သည်လည်းကောင်း။ မနုဿေနဝါ၊ လူသည်လည်းကောင်း။ ဣဿရိယေနဝါ၊ တန်ခိုးရှိသောနတ်လူသည်လည်းကောင်း။ နပ္ပသယှော၊ ညှဉ်းဆဲနှိပ်စက်ခြင်းငှာမတတ်နိုင်။ မာရိသ၊ အချင်းတို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပရမိဒ္ဓပတ္တော၊ မြတ်သောနတ်၏တန်ခိုးနှင့်ပြည့်စုံသော။ ဒူရင်္ဂမော၊ တခဏခြင်းဖြင့်ဝေးသော အရပ်သို့လည်းသွားခြင်းငှာစွမ်းနိုင်သော။ ဝဏ္ဏဗလျပပန္နော၊ အဆင်းလှခြင်းခွန်အားကြီးခြင်းနှင့်ပြည့်စုံသော။ ယက္ခော၊ နတ်သည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်နတ်မင်း။ တေ၊ သင်၏။ သဗ္ဗသောဝဏ္ဏော၊ အလုံးစုံသောရွှေဆင်းကဲ့သို့သော အဆင်းရှိသော။ ပါဏိ၊ လကျ်ာလက်သည်။ ပဉ္စဓာယရော၊ ငါးခုသောလက်ချောင်းတို့ဖြင့်သူတပါးတို့သည်အလိုရှိအပ်သော ဝတ္ထုကိုဆောင်ခြင်းရှိ၏။ မဓုဿဝေါ၊ ချိုမြိန်ကောင်းမြတ်သောအရသာကိုယိုစီးစေတတ်သော။ တေ၊ သင်၏။ ပါဏိမှာ၊ လကျ်ာလက်မှ။ နာနာရသာ၊ အချို့အခါးအဖန်စသောအထူးထူးအပြားပြားရှိကုန်သောအရသာတို့သည်။ ပဂ္ဃရန္တိ၊ ယိုစီးကုန်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်နတ်မင်း။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တံ၊ သင့်ကို။ ပုရိန္ဒမံ၊ ရှေးဘဝ၌အလှူကိုပေးတတ်သော။ သက္ကံဣတိ၊ သိကြားမင်းဟူ၍။ မညေမညာမိ၊ မှတ်ထင်၏။ အင်္ကုရ၊ အင်္ကုရမင်းသား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒေဝေါ၊ ဝဿေဝဏ်အစရှိသော ထင်ရှားသောနတ်သည်။ နအမှိ၊ မဖြစ်။ ဂန္ဓဗ္ဗော၊ ဂန္ဓဗ္ဗမျိုးဖြစ်သောနတ်သည်လည်း။ နအမှိ၊ မဖြစ်။ ပုရိန္ဒဒေါ၊ ရှေးဘဝ၌အလှူကို ပေးတတ်သော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်လည်း။ နအမှိ၊ မဟုတ်။ အင်္ကုရ၊ အင်္ကုရမင်းသား။ မံ၊ ငါ့ကို။ ရောရုဝမှာ၊ ရောရုဝမြို့မှ။ ဣဓ၊ ဤပညောင်ပင်သို့။ အာဂတံ၊ ပဋိသန္ဓေအားဖြင့်လာရောက်သော။ ပေတံ၊ ပြိတ္တာဟူ၍။ တွံ၊ သင်သည်။ ဇာနာဟိ၊ သိလော။ ဘန္တေ၊ အရှင်နတ်မင်း။ ပုရေ၊ ရှေးဘဝ၌။ ရောရုဝသ္မိံ၊ ရောရုဝမြို့၌။

၃၁၃+၃၁၄+ ဝသန္တော၊ နေသော။ တုဝံ၊ သင်သည်။ ကိံသီလော၊ အဘယ်သို့သီလရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ကိံသမာစာရော၊ အဘယ်သို့သောကောင်းမြတ်သောအကျင့်ရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ကေနဗြဟ္မစရိယေန၊ အဘယ်သို့သော မြတ်သောအကျင့်ဖြင့်။ တေ၊ သင်၏။ ပါဏိမှိ၊ လကျ်ာလက်၌။ ပုညံပုညဖလံ၊ ကောင်းမှု၏အကျိုးသည်။ ဣဇ္ဈတိ၊ ပြည့်စုံသနည်း။ အင်္ကုရ၊ အင်္ကုရမင်းသား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပုရေ၊ ရှေးဘဝ၌။ ရောရုဝသ္မိံ၊ ရောရုဝမြို့၌။ ဘုန္နဝါယော၊ အပ်လျှိုသမားသည်။ အာသိံ၊ ဖြစ်ခဲ့ဘူး၏။ တဒါ၊ ထိုအပ်လျှိုသမားဖြစ်သောအခါ၌။ သုကိစ္ဆဝုတ္တိ၊ အလွန်ငြိုငြင်ဆင်းရဲသဖြင့် အသက်မွေးရသော။ ကမဏော၊ အထိးကျန်သောသူသည်။ အာသိံ၊ ဖြစ်၏။ ဒါတဝေ၊ ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့အားပေးလှူခြင်းငှာ။ ကိဉ္စိ၊ တစုံတခုမျှသောလှူဘွယ်ဝတ္ထုသည်။ မေ၊ ငါ့အား။ နဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ မေ၊ ငါ၏။ နိဝေသနဉ္စ၊ အိမ်သည်လည်း။ သဒ္ဓဿ၊ ကံကံ၏အကျိုးကိုယုံကြည်သော။ ဒါနပတိနော၊ အလှူကြောင့်လူအပေါင်း၌အရှင်သဘွယ်ဖြစ်၍ဖြစ်သော။ ကတပုညဿ၊ ပြုအပ်သောကောင်းမှုရှိသော။ လဇ္ဇိနော၊ မကောင်းမှုမှစက်ဆုပ်ခြင်းသဘောရှိသော။ အသယှဿ၊ အသယှအမည်ရှိသော သူဋ္ဌေး၏။ ဥပန္တိကေ၊ အနီး၌။ အာသိံ၊ ဖြစ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုငါ၏နေရာအိမ်၌။ နာနာဂေါတ္တာ၊ အထူးထူးသောအနွယ်ရှိကုန်သော။ ယာစကာ၊ သူတောင်းစားတို့သည်လည်းကောင်း။ ဝဏိဗ္ဗကာ၊ ပေးလှူသူ၏ကျေးဇူးကောင်းမှု၏အကျိုးစသည်ကိုခြီးမွမ်း၍ တောင်းတတ်ကုန်သောသူတို့သည်လည်းကောင်း။ ယန္တိ၊ လာရောက်ကုန်၏။ တေစ၊ ထိုသူတောင်းစားအစရှိကုန်သောသူတို့သည် လည်း။ ဘဒ္ဒံ၊ ကောင်းခြင်းသည်။ ဟေတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ကတ္ထ၊ အဘယ်အရပ်သို့။ ဂစ္ဆာမ၊ သွားရကုန်အံ့နည်း။ ကတ္ထ၊ အဘယ်အရပ်၌။ အသယှသေဋ္ဌိနာ၊ အသယှသူဋ္ဌေးသည်။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ပဒိယျတိ၊ ပေးအပ်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မံ၊ ငါ့ကို။ အသယှဿ၊ အသယှသူးဋ္ဌေး၏။ နိဝေသနံ၊ အိမ်ကို။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးကုန်၏။ အင်္ကုရ၊ အင်္ကုရမင်းသား။ တေဟိ၊ ထိုသူတောင်းစားစသောသူတို့သည်။ ပုစ္ဆိတော၊ မေးအပ်သည်ရှိသော်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဧတ္ထ၊ ဤအရပ်သို့။ ဂစ္ဆထ၊ သွားလေကုန်။ အသယှသေဋ္ဌိနာ၊ အသယှသူဋ္ဌေးသည်။ ဧတ္ထ၊ ဤအရပ်၌။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ပဒိယျတိ၊ ပေးအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အသယှဿ၊ အသယှသူဋ္ဌေး၏။ နိဝေသနံ၊ အိမ်ကို။ အက္ခာမိ၊ ကြား၏။ တေန၊ ထိုကြောင့်။ မေ၊ ငါ၏။ ပါဏိ၊ လကျ်ာလက်သည်။ ကာမဒဒေါ၊ အလိုရှိအပ်သမျှသောဝတ္ထုကိုပေးတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန၊ ထိုကြောင့်။

၃၁၄+၃၁၅+ မေ၊ ငါ၏။ ပါဏိ၊ လကျ်ာလက်သည်။ မုဓုဿဝေါ၊ ကောင်းမြတ်သောဝတ္ထုကိုယိုစီးတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေနဗြဟ္မစရိယေန၊ ထိုသို့သောမြတ်သောအကျင့်ကြောင့်။ မေ၊ ငါ၏။ ပါဏိမှိ၊ လကျ်ာလက်၌။ ပုညံပုညဖလံ၊ ကောင်းမှု၏အကျိုးသည်။ ဣဇ္ဈတိ၊ ပြည့်စုံ၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်နတ်မင်း။ တွံ၊ သင်သည်။ သကပါဏီဟိ၊ မိမိလက်တို့ဖြင့်။ ကဿစိ၊ တစုံတယောက်သောသူအား။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ နအဒါ၊ မပေးလှူ။ ပရဿ၊ သူတပါး၏။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ အနုမောဒမာနော၊ ဝမ်းမြောက်လျက်။ ပါဏိံ၊ လကျ်ာလက်ကို။ ပဂ္ဂယှ၊ ချီးမြှောက်၍။ ပါဝဒိ၊ သူတောင်းစားစသည်တို့အားပြောဆို၏။ တေန၊ ထိုကြောင့်။ ပါဏိ၊ လကျာ်လက်သည်။ ကာမဒဒေါ၊ အလိုရှိအပ်သမျှသောဝတ္ထုကိုပေးတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန၊ ထိုကြောင့်။ ပါဏိ၊ လကျ်ာလက်သည်။ မုဓုဿဝေါ၊ ကောင်းမြတ်သောဝတ္ထုကိုယိုစီးစေတတ်သည်။ တေန၊ သင်၏။ ပါဏိမှိ၊ လကျာ်လက်၌။ ပုညံပုညဖလံ၊ ကောင်းမှု၏အကျိုးသည်။ ဣဇ္ဈတိ၊ ပြည့်စုံ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ ငါကြားရပြီ။ ဘန္တေ၊ အရှင်နတ်မင်း။ ယောသော၊ အကြင်အသယှသူဋ္ဌေးသည်။ ပသန္နော၊ ကံကံ၏အကျိုးကိုယုံကြည်လျက်။ သကပါဏီဟိ၊ မိမိလက်တို့ဖြင့်။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ အဒဒါ၊ ပေးလှူ၏။ သော၊ ထိုအသယှသူဋ္ဌေးသည်။ မနုသံ၊ လူ၌ဖြစ်သော။ ဒေဟံ၊ အတ္တဘောကို။ ဟိတွာ၊ စွန့်၍။ ကိံနုဒိသတံ၊ အဘယ်အရပ်သို့။ ဂတော၊ လားလေသနည်း။ အင်္ကု၊ အင်္ကုရမင်းသား။ အင်္ဂီရဿ၊ ကိုယ်မှထွက်သောအရောင်ရှိသော။ အသယှသာဟိနော၊ ပေးကမ်းစွန့်ကြဲခွဲဝေခြင်းတည်းဟူသောသူတော်ကောင်းတို့၏ ဝန်ကိုရွက်ဆောင်နိုင်သောအသယှသူဋ္ဌေး၏။ ဂတိံဝါ၊ ဤလူ့ပြည်မှသွားရာဘဝသစ်ကိုလည်းကောင်း။ အာဂတိံဝါ၊ ဤလူ့ပြည်သို့ လာလတ္တံ့သောဘဝသစ်ကိုလည်းကောင်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ နဇာနာမိ၊ မသိ။ အသယှော၊ အသယှသူဋ္ဌေးသည်။ သက္ကဿ၊ သိကြားမင်း၏။ သဟဗျတံ၊ အပေါင်းအဘော်၏အဖြစ်သို့။ ဂတော၊ ရောက်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေဿဏဿ၊ ဝဿေဝဏ်နတ်မင်း၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ မေ၊ ငါသည်။ သုတဉ္စသုတံဧဝ၊ ကြားဘူးသည်သာလျှင်တည်း။ ဘော၊ အချင်းတို့။ ဣမဿ၊ ဤနတ်သား၏။ ကာမဒဒံ၊ အလိုရှိအပ်သမျှသောဝတ္ထုကိုပေးတတ်သော။ ပါဏိံ၊ လကျ်ာလက်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ကလျာဏံ၊ ကောင်းမှုကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ အလမေဝ၊ သင့်သည်သာလျှင်တည်း။ ယထာရဟံ၊ မိမိ၏စည်းစိမ်

၃၁၅+၃၁၆+ ဥစ္စာရှိပလသည်အလျောက်။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒါတုံ၊ ပေးခြင်းငှာ။ အလမေဝ၊ လျောက်ပတ်သည်သာလျှင် တည်း။ ဘော၊ အချင်းတို့။ မာဒိသော၊ ငါကဲ့သို့သော။ ကော၊ အဘယ်မည်သောသူသည်။ ပုညံ၊ သံသရာ၌မိမိ၏တည်ရာ ဖြစ်သောကောင်းမှုကို။ နကရိဿတိ၊ မပြုဘဲရှိလှည့်ငြားအံ့နည်း။ သောဟံသောအဟံဧဝ၊ ထိုငါသည်သာလျှင်။ နုန၊ အကြံရှိ၏။ ဣတော၊ ဤသဲကန္တာရမှ။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဒွါရကံ၊ ဒွါရာဝတီမြို့သို့။ အနုပ္ပတွာန၊ ရောက်၍။ ယံဒါနံ၊ အကြင်အလှူသည်။ မမ၊ ငါ၏။ သုခါဝဟံ၊ ချမ်းသားကိုရွှက်ဆောင်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ တံဒါနံ၊ ထိုအလှူကို။ ပဋ္ဌပယိဿာမိ၊ ဖြစ်စေအံ့။ အန္နပါနဉ္စ၊ ထမင်းအဖျော်ကိုလည်းကောင်း။ ပပဉ္စ၊ ရေအိုးစင်ကိုလည်းကောင်း။ ဥဒပါနဉ္စ၊ ရေတွင်းရေကန်ကိုလည်းကောင်း။ ဒုဂ္ဂေ၊ ရေညွှန်ရှိသဖြင့်ကူးခက်သောအရပ်၌။ သင်္ကမာနာနိစ၊ တံတားတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒဿာမိ၊ လှူအံ့။ ဘောပုရိသ၊ အိုယောကျ်ား။ ကေန၊ အဘယ်ကြောင့်။ တေ၊ သင်၏။ အင်္ဂုလိ၊ လက်ချောင်းခြေချောင်းတို့သည်။ ကုဏ္ဍာ၊ ကောက်ကုန်သနည်း။ မုခဉ္စ၊ မျက်နှာသည်လည်း။ ကုဏလိကတံ၊ တွန့်ကောက်သနည်း။ အက္ခီနိစ၊ မျက်စိတို့သည်လည်း။ ပဂ္ဃရန္တိ၊ ချေးရည်ယိုစီးကုန်သနည်း။ ဘောပုရိသ၊ အိုယောကျ်ား။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးဘဝ၌။ တယာ၊ သင်သည်။ ကိံပါပံ၊ အဘယ်မကောင်းမှုကို။ ပကတံ၊ ပြုခဲ့ဘူးသနည်း။ မာရိသ၊ အချင်းအင်္ကုရမင်းသား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဃရံဃရမဇ္ဈေ၊ အိမ်ရာထောင်သောလူတို့၏ဘောင်၌။ ဧသိနောအာဝသန္တဿ၊ နေသော။ အဒ္ဓဿ၊ ကံကံ၏အကျိုးကိုယုံကြည်သော။ အင်္ဂိရဿ၊ ကိုယ်မှထွက်သောအရောင်ရှိသော။ တဿဂဟပတိနော၊ ထိုအသယှသူဋ္ဌေး၏။ ဒါနဝိဿဂ္ဂေ၊ စွန့်ကြဲရာအရပ်၌။ ဒါနေ၊ ပေးလှူစွန့်ကြဲသောသူ၏အရာ၌။ အဓိဂတောဋ္ဌိတော၊ ထားအပ်သောသူသည်။ အဟုံ၊ ဖြစ်၏။ မာရိသ၊ အချင်းအင်္ကုရမင်းသား။ အဟံ၊ ငါသည်။ တတ္ထ၊ ထိုပေးလှူစွန့်ကြဲရာအရပ်သို့။ အာဂတာဂတော၊ လာရောက်လာရောက်ကုန်သော။ ဘောဇနတ္ထိကေ၊ အသုံးအဆောင်ဖြင့်အလိုရှိကုန်သော။ ယာစနေကေ၊ သူတောင်းစားစသည်တို့ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သောအရပ်သို့။ အပက္ကမ၊ ဖဲ၍။ ကုဏလိမုခံ၊ တွန့်ရှုပ်သောမျက်နှာကို။ အကာသိ၊ ပြုခဲ့မိ၏။ စက္ခုကာလုဿိယံ၊ မျက်စိ၏နှောင့်ရှက်ြ့ခင်းကို။ ဥပ္ပါဒေသိံ၊ ဖြစ်စေခဲ့ဘူး၏။ မာရိသ၊ အချင်းအင်္ကုရမင်းသား။ တေန၊ ထိုမစ္ဆေရ၏အစွမ်းဖြင့်ပေးလှူစွန့်ကြဲရာမှဖဲခြင်းမိမိလက်ဖြင့်မပေးမလှူစွန့်ကြဲခြင်း မျက်နှာတွန့်ရှုပ်ခြင်းမျက်စိ၏နှောင့်ရှက်

၃၁၆+၃၁၇+ ခြင်းကိုဖြစ်ခြင်းကြောင့်။ မေ၊ ငါ၏။ အင်္ဂုလိယော၊ လက်ချောင်းခြေချောင်းတို့သည်။ ကုဏ္ဍာ၊ ကောက်ကုန်၏။ မုခဉ္စ၊ မျက်နှာသည်လည်း။ ကုဏလိကတံ၊ ကောက်တွန့်၏။ အက္ခီနိစ၊ မျက်စိတို့သည်လည်း။ ပဂ္ဃရန္တိ၊ မျက်ချေးမျက်ရည်ယိုထွက် ကုန်၏။ မာရိသ၊ အချင်းအင်္ကုရမင်းသား။ မယာ၊ ငါသည်။ တံပါပံ၊ ထိုသို့မကောင်းမှုကံကို။ ပကတံ၊ ပြုအပ်၏။ ကာပုရိသ၊ ယုတ်မာသောယောကျ်ား။ ယံယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ပရဿ၊ သူတပါး၏။ ဒါနဿ၊ ဒါနသ္မိံ၊ အလှူ၌။ ကုဏလိမုခံ၊ တွန့်ရှုံ့သောမျက်နှာကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ စက္ခုကာလုဿိတံ၊ မျက်စိ၏နှောင့်ရှက်ခြင်းကို။ ဥပ္ပါဒေသိ၊ ဖြစ်စေ၏။ တံတသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဓမ္မေနယုတ္တေနေဝကာရဏေန၊ သင့်သောအကြောင်းဖြင့်သာလျှင်။ တေ၊ သင်၏။ မုခဉ္စ၊ မျက်နှာသည်လည်း။ ကုဏလိကတံ၊ ကောက်တွန့်၏။ အက္ခီနိစ၊ မျက်စိတို့သည်လည်း။ ပဂ္ဃရန္တိ၊ မျက်ချေးမျက်ရည်ယိုထွက်ကုန်၏။ ဘော၊ အိုအချင်းတို့။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒဒမာနော၊ ပေးလှူသော။ အသယှော၊ အသယှသူဋ္ဌေးသည်။ ကထံဟိကေနကာရဏေန၊ အဘယ်သို့သောအကြောင်းကြောင့်။ ပရပတ္တိယံ၊ သူတပါးသည်ပြီးစေအပ်သည်၏အဖြစ်ကို။ ကရေယျ၊ ပြုဘိသနည်း။ အန္နဉ္စ၊ ထမင်းကိုလည်းကောင်း။ ပါနဉ္စ၊ အဖျော်ကိုလည်းကောင်း။ ဝတ္ထသေနာသနာနိစ၊ အဝတ်ပုဆိုးအိပ်ရာနေရာတို့ကိုလည်းကောင်း။ သဟတ္ထေနေဝ၊ မိမိလက်ဖြင့်သာလျှင်။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ သယံဝါဗျာဝဋော၊ မိမိလုံ့လပြုအပ်သည်မူလည်း။ ဘဝေယျ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဘော၊ အချင်းတို့။ သောဟိသောဧဝအဟံ၊ ထိုငါသည်သာလျှင်။ နူန၊ အကြံရှိ၏။ ဣတော၊ ဤသဲကန္တာရမှ။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဒွါရကံ၊ ဒွါရာဝတီမြို့သို့။ အနုပတွာန၊ ရောက်၍။ ယံဒါနံ၊ အကြင်အလှူသည်။ မမ၊ ငါ၏။ သုခါဝဟံ၊ ချမ်းသာသည် ရွှက်ဆောင်တတ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ တံဒါနံ၊ ထိုအလှူကို။ ပဋ္ဌပယိဿာမိ၊ ဖြစ်စေအံ့။ အန္နဉ္စ၊ ထမင်းကိုလည်းကောင်း။ ပါနဉ္စ၊ အဖျော်ကိုလည်းကောင်း။ ဝတ္ထသေနာသနာနိစ၊ အဝတ်ပုဆိုးအိပ်ရာနေရာတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပပဉ္စ၊ ရေအိုးစဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ဥဒပါနဉ္စ၊ ရေတွင်းရေကန်ကိုလည်းကောင်း။ ဒုဂ္ဂေ၊ ညွန်ရှိ၍ကူးခက်သောခရီး၌။ သင်္ကမာနာနိစ၊ တံတားတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒဿာမိ၊ ပေးလှူအံ့။ သောအင်္ကုရော၊ ထိုအင်္ကုရမင်းသားသည်။ တတောဟိတတောဧဝ၊ ထိုသဲကန္တာရမှသာလျှင်။ နိဝတ္တိတွာ၊ ပြန်နစ်၍။ ဒွါရကံ၊ ဒွါရဝတီမြို့သို့။ အနုပတွာန၊ ရောက်၍။ ယံဒါနံ၊ အလှူသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ သုခါဝဟံ၊ မျက်မှောက်၌ချမ်းသာနောင်အခါ၌ချမ်းသာကိုရွှက်ဆောင်တတ်သည်။ ဟော+

၃၁၇+၃၁၈+ တိ၊ ဖြစ်၏။ တံဒါနံ၊ ထိုသို့သောအလှူကို။ ပဋ္ဌဟိ၊ ဖြစ်စေ၏။ ဝိပ္ပသန္နေန၊ အထူးသဖြင့်ကြည်ညိုသော။ စေတသော၊ စိဖြင့်။ အန္နဉ္စ၊ ထမင်းကိုလည်းကောင်း။ ပါနဉ္စ၊ အဖျော်ကိုလည်းကောင်း။ ဝတ္ထသေနာသနာနိစ၊ အဝတ်ပုဆိုးအိပ်ရာနေရာတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပပဉ္စ၊ ရေအိုးစဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ဥဒပါနဉ္စ၊ ရေတွင်းရေကန်ကိုလည်းကောင်း။ အဒါ၊ ပေးခဲ့ဘူး၏။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ ဆာတော၊ ထမင်းအာဟာရငတ်သနည်း။ သော၊ ထိုထမင်းအာဟာရဖြင့်ငတ်သော သူသည်။ အာဂန္တွာ၊ အထံသို့လာ၍။ ယထာရုစိ၊ အလိုအတိုင်း။ ဘုဉ္ဇတု၊ စားစေသတည်း။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ တသိတော၊ ရေအဖျော်မွတ်သနည်း။ သော၊ ထိုအရေအဖျော်ဖြင့်မွတ်သောသူသည်။ အာဂန္တွာ၊ လာ၍။ ယထာရုစိ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ပိဝတု၊ သောက်စေသတည်း။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ ဝတ္ထံ၊ အဝတ်အရုံကို။ ပရိဒဟိဿတိ၊ ဝတ်ရုံလတ္တံ့နည်း။ သော၊ ထိုအဝတ်အရုံလိုသောသူသည်။ အာဂန္တွာ၊ လာ၍။ ပရိဒဟတု၊ ဝတ်ရုံစေသတည်း။ ကဿ၊ အဘယ်သူ၏။ ယောဂ္ဂါနံ၊ လှည်းယဉ်တို့သည်။ သန္တာနိ၊ ပင်ပန်းခြင်းသို့ရောက်သနည်း။ ိ ဣတော၊ ဤယဉ်အပေါင်းမှ။ ဝါဟနံ၊ ယာဉ်ကို။ ယောဇန္တု၊ ကစေကုန်သတည်း။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ ဆတ္တိံ၊ ထိးကို၎င်း။ ဂန္ဓဉ္စ၊ နံ့သာကိုလည်းကောင်း။ ဣစ္ဆသိ၊ အလိုရှိသနည်း။ သော၊ ထိုအလိုရှိသောသူသည်။ ဂဏှတု၊ ယူလာလှည့်။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ မာလံ၊ ပန်းကို။ ဣစ္ဆသိ၊ အလိုရှိသနည်း။ သော၊ ထိုအလိုရှိသောသူသည်။ ဂဏှတု၊ ယူလာလှည့်။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ ဥပါဟနံ၊ ဘိနပ်ကို။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိသနည်း။ သော၊ ထိုအလိုရှိသောသူသည်။ ဂဏှတု၊ ယူလာလှည့်။ ဣတိ၊ ဤသို့အဘယ်သူဆာမွတ်သနည်း။ တတ္ထအင်္ကုရနိဝေသနေ၊ ထိုအင်္ကုရမင်းသား၏အိမ်၌။ ကပ္ပကာ၊ ဆတ္တာသည်တို့သည်လည်းကောင်း။ သုဒါ၊ စဖိုသည်တို့သည်လည်းကောင်း။ ပဋဝါ၊ နံ့သာသည်တို့လည်းကောင်း။ သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ သာယဉ္စ၊ ညဉ့်အခါ၌လည်းကောင်း။ ပါတဉ္စ၊ နံနက်အခါ၌လည်းကောင်း။ ဃောသန္တိ၊ ကြွေးကြော်ကုန်၏။ သိန္ဒုက၊ သိန္ဒုကလုလင်။ အင်္ကုရော၊ အင်္ကုရမင်းသားသည်။ သုခံ၊ ချမ်းသာစွာ။ သုပတိ၊ အိပ်ရ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇနော၊ လူအပေါင်းသည်။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ယံယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ယာစကေ၊ သူတောင်းစားတို့ကို။ နပဿာမိ၊ မမြင်။ တသ္မာ၊ ထိုသို့မမြင်သောကြောင့်။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲစွာ။ သုပါမိ၊ အိပ်ရ၏။ အင်္ကုရော၊ အင်္ကုရမင်းသားသည်။ သုခံ၊ ချမ်းသာစွာ။ သုပတိ၊ အိပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနော၊ လူသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝဏိဗ္ဗကေ၊ ကျေးဇူးကိုခြီးမွမ်း၍

၃၁၈+၃၁၉+ တောင်းစားတတ်သောသူသည်။ အပ္ပကေ၊ နည်းသည်ရှိသော်။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲစွာ။ သုပါမိ၊ အိပ်ရ၏။ အယျ၊ အရှင်မင်းသား။ တာဝတိံသာနံ၊ တာဝတိံသာနတ်တို့၏လည်းကောင်း။ သဗ္ဗဿလောကဿ၊ ခပ်သိမ်းသောလူ၏လည်းကောင်း။ ဣဿရော၊ အရှင်ဖြစ်သော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ တေ၊ သင်မင်းသားအား။ ဝရံ၊ တောင့်တအပ်သောဆုကို။ စေဒဇ္ဇာ၊ အကယ်၍ပေးငြားအံ့။ ဝရမာနော၊ ဆုကိုအလိုရှိသော။ တွံ၊ အရှင်မင်းသားသည်။ ကိဿကီဒိသံ၊ အဘယ်သို့သဘောရှိသော။ ဝရံ၊ ဆုကို။ ဝရေ၊ အလိုရှိမည်နည်း။ သိန္ဒုက၊ သိန္ဒုကလုလင်။ တာဝတိံသာနံ၊ တာဝတိံသာနတ်တို့၏။ ဣဿရော၊ အရှင်ဖြစ်သော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ မေ၊ ငါ့အား။ ဝရံ၊ ဆုကို။ စေဒဇ္ဇာ၊ အကယ်၍ပေးငြားအံ့။ ကာလေ၊ နံနက်အခါ၌။ ဥဋ္ဌိတဿ၊ အလှူခံတို့အားအရိုအသေပြုခြင်းလုပ်ကျွေးခြင်းစသည်တို့၏အစွမ်းဖြင့်ထကြွလုံ့လရှိသည်။ သတောသန္တဿ၊ ဖြစ်သော။ မေ၊ ငါ၏။ သူရဂိယုဂ္ဂမနံပတိ၊ နေတတ်သောအခါ၌။ ဒိဗ္ဗာဘက္ခာ၊ နတ်၌ဖြစ်ကုန်သော အစာအာဟာရတို့သည်။ ပါတုဘဝေယျုံ၊ ထင်စွာဖြစ်ကုန်အံ့။ သီလဝန္တော၊ သီလရှိကုန်သော။ ယာစကာစ၊ သူတောင်းစားစသော သူတို့သည်လည်း။ ပါတုဘဝေယျုံ၊ ထင်စွာဖြစ်ကုန်အံ့။ ဒဒတော၊ လာတိုင်းလာတိုင်းသောသူတို့အားပေးလှူသော။ မေ၊ ငါ၏။ ဒေယျဓမ္မောစ၊ လှူဘွယ်ဝတ္ထုသည်လည်း။ နခိယေထ၊ ကုန်ခြင်းသို့မရောက်အံ့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒတွာ၊ ပေးလှူရသောကြောင့်။ နာနုတပေယျံ၊ နောင်တတဘန်မပူပန်ရာ။ ဒဒံဒဒန္တော၊ ပေးလှူသော။ အဟံ၊ ငါသည်။ စိတ္တံ၊ ငါ၏စိတ်ကို။ ပသာဒေယျံ၊ ကြည်လင်စေအံ့။ သက္က၊ သိကြားမင်း၏။ ဧတံတိဝိဓံ၊ ဤလှူဘွယ်ဝတ္ထု၏ပြည့်စုံခြင်းအလှူခံ၏ပြည့်စုံခြင်းအလှူပေး၏ပြည့်စုံခြင်း ဟုဆိုအပ်သောသုံးပါးအပြားရှိသော။ ဝရံ၊ ဆုကို။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝရေဝရေယျံ၊ တောင်းယူအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဘာသိ၊ ရွက်ဆို၏။ အယျ၊ အရှင်မင်းသား။ သဗ္ဗဝိတ္တာနိ၊ အလုံးစုံသက်ရှိသက်မဲ့ဥစ္စာတို့ကို။ ပရေပရဿ၊ သူတပါးအား။ နပဝစ္ဆေ၊ မပေးလှူရာ။ ဒါနဉ္စ၊ အလှူကိုလည်း။ ဝိဘဝါနုရူပံ၊ စည်းစိမ်ဥစ္စာရှိပါသည်အလျောက်။ ဒဒေယျ၊ ပေးလှူရာ၏။ ဓနဉ္စ၊ ဥစ္စာကိုလည်း။ ရက္ခေ၊ စောင့်ရှောက်ရာ၏။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ဒါနံ၊ အလှူပေးခြင်းသည်။ ဓနမူလကံ၊ ဥစ္စာလျှင်အကြောင်းရှိ၏။ တသ္မာဟိတသ္မာဧဝ၊ ထိုကြောင့်သာလျှင်။ ဒါနာ၊ ပေးလှူခြင်းထက်။ ဓနမေဝ၊ ဥစ္စာသည်သာလျှင်။ သေယျော၊ ကောင်းမြတ်၏။ အပ္ပဒါနေန၊ အလွန်အလှူပေးခြင်းဖြင့်။ ကုလာနိ၊ အမျိုးအနွယ်တို့သည်။ နဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ အယျ၊ အရှင်မင်းသား။ အဒါနဉ္စ၊ အချင်းခပ်သိမ်းမပေးမလှူခြင်း

၃၁၉+၃၂၀+ ကိုလည်းကောင်း။ အတိဒါနဉ္စ၊ အတိုင်းအရှည်ထက်လွန်၍ပေးလှူခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ နပသံသန္တိ၊ မခြီးမွမ်းကုန်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ဒါနံ၊ အလှူသည်။ ဓနမူလကံ၊ ဥစ္စာလျှင်အကြောင်းရှိ၏။ တသ္မာဟိတသ္မာဧဝ၊ ထိုကြောင့်သာလျှင်။ ဒါနာ၊ ပေးလှူခြင်းထက်။ ဓနမေဝ၊ ဥစ္စာသည်သာလျှင်။ သေယျော၊ ကောင်းမြတ်၏။ အယျ၊ အရှင်မင်းသား။ သမေနဉာယေန၊ အသင်းအားဖြင့်။ ဝတ္တေယျ၊ ကျင့်ရာ၏။ သော၊ ထိုဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောအကျင့်သည်။ ဓီရဓမ္မော၊ နီတိနည်း၌လိမ္မာကုန်သောပညာရှိတို့၏အကျင့်တည်း။ အယျ၊ အရှင်သိန္ဒုကလုလင်။ ဒါနံ၊ ပေးလှူခြင်းသည်။ မေ၊ ငါအား။ အဟောဝတ၊ ဩကောင်းစွတကား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒဇ္ဇံဧဝ၊ ပေးလှူသည်သာလျှင်တည်း။ တသ္မိံဒါနေ၊ ထိုငါပေးသောအလှူ၌။ သန္တော၊ ငြိမ်သက်သောကိုယ်နှုတ်နှလုံးရှိကုန်သော။ သပ္ပုရိသာ၊ သူတော်ကောင်းတို့သည်။ ဘဇေယျုံ၊ ကပ်ကုန်ရာ၏။ အယျ၊ အရှင်သိန္ဒုကလုလင်။ မေဃော၊ မိုဃ်းသည်။ နိန္နံနိန္နဋ္ဌာနံ၊ နိမ့်ရှိုင်းချိုင်းရာအရပ်သို့။ ပရိပူရယန္တော၊ ပြည့်စေလျက်။ ဝဿယေဝိယ၊ ရွှာသကဲ့သို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ သဗ္ဗဝဏိဗ္ဗကာနံ၊ ကျေးဇူးကိုခြီးမွမ်း၍တောင်းစားသောသူအစရှိကုန်သောခပ်သိမ်းသောအလှူခံတို့၏။ အဓိပ္ပာယံ၊ အလိုကို။ ပူရယန္တော၊ ပြည့်စေလျက်။ အတ္တပ္ပဟေသန္တပ္ပေယျံ၊ ကောင်းစွာရောင့်ရဲစေအံ့။ အရေ၊ လုလင်။ ယာစနကေ၊ သူတောင်းစားစသည်တို့ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်သောကြောင့်။ ယဿ၊ အကြင်သူ၏။ မုခဝဏ္ဏော၊ မျက်နှာအဆင်းသည်။ ပသီဒတိ၊ ကြဉ်လင်အံ့။ ဒတွာ၊ ပေးလှူပြိး၍။ အတ္တမနော၊ နှစ်သက်ဝမ်းမြောက်သောစိတ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဃရံဃရေ၊ အိမ်၌။ ဝသတောဝသန္တဿ၊ နေသော။ တဿ၊ ထိုသူ၏။ တံ၊ ထိုမျက်နှာ၏ကြည်လင်ခြင်းနှစ်သက်ဝမ်းမြောက်သောစိတ်ရှိခြင်းသည်။ သုခံ၊ ချမ်းသာခြင်း၏ အကြောင်းတည်း။ အရေ၊ လုလင်။ ယာစနကေ၊ သူတောင်းစားတို့ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်ခြင်းကြောင့်။ ယဿ၊ အကြင်သူ၏။ မုခဝဏ္ဏော၊ မျက်နှာအဆင်းသည်။ ပသီဒတိ၊ ကြဉ်လင်အံ့။ ဒတွာ၊ ပေးလှူပြီး၍။ အတ္တမနော၊ နှစ်သက်ဝမ်းမြောက်သောစိတ်ရှိ သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ တဿ၊ ထိုသူ၏။ ဧသာ၊ ဤမျက်နှာအဆင်းကြည်လင်နှစ်သက်ဝမ်းမြောက်ခြင်းသည်။ ယညဿ၊ အလှူ၏။ သမ္ပဒါ၊ ပြည့်စုံခြင်းတည်း။ အရေ၊ လုလင်။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဒါနာ၊ ပေးလှူသည်မှ။ ပုဗ္ဗေဝ၊ ရှေ့အဖို့၌သာ လျှင်။ သုမနော၊ နှစ်သက်ဝမ်းမြောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဒဒံဒဒန္တော၊ ပေးလှူသောသူသည်။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ပသာဒယေ၊ ကြည်လင်စေအံ့။ ဒတွာ၊ ပေးလှူပြီး၍လည်း။ သုမနော၊

၃၂၀+၃၂၁+ နှစ်သက်ဝမ်းမြောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ တဿ၊ ထိုသူ၏။ ဧသာ၊ ဤသို့သောပြည့်စုံခြင်းသည်။ ယညဿ၊ အလှူ၏။ သမ္ပဒါ၊ ပြည့်စုံခြင်းတည်း။ ပုညပေက္ခဿ၊ အလှူပေးခြင်းကိုအလိုရှိသော။ အင်္ကုရဿ၊ အင်္ကုရမင်းသား၏။ နိဝေသနေ၊ အိမ်၌။ နိစ္စံဒိဝသေဒိဝသေ၊ နေ့တိုင်းနေ့တိုင်း။ ဇန္တုနော၊ သတ္တဝါအပေါင်းအား။ သဋ္ဌိပါဟသဟဿာနိ၊ အတင်းနှစ်ဆယ်ဝင်ကုန်သောလှည်းတို့၏ခြောက်သောင်းအတိုင်းအရှည်တို့ကို။ ဘောဇနံ၊ ဘောဇဉ်စားဘွယ်ကို။ ဒိယျတေ၊ ပေးလှူအပ်၏။ ယညဿ၊ အလှူကြီးကို။ ဒါနေ၊ ပေးလှူပူဇော်ရာ၌။ ဝါဝဋာ၊ လုံ့လပြုကုန်သော။ အာမုတ္တမဏိမုဏ္ဍလာ၊ ပတ္တမြားနားဍောင်းဝတ်ကုန်သော။ တိသဟဿာနိတိသဟဿာ၊ သုံးထောင်အတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော။ သုဒ္ဒါဘတ္တကာရကာစ၊ စဖိုသည်တို့သည်လည်း။ အင်္ကုရံ၊ အင်္ကုရမင်းသားကို။ ဥပဇီဝန္တိ၊ မှီ၍အသက်မွေးကုန်၏။ အာမုတ္တမဏိကုဏ္ဍလာ၊ မတ္တမြားနားဍောင်းဝတ်ဆင်ကုန်သော။ မာဏဝါ၊ ပျိုငယ်ကုန်သော။ သဋ္ဌိပုရိသသဟဿပုရိသာ၊ ခြောက်သောင်းကုန်သောယောကျ်ားတို့သည်။ အင်္ကုရဿ၊ အင်္ကုရမင်းသား၏။ မဟာဒါနေ၊ အလှူကြီးကိုပေးရာ၌။ ပစနာယ၊ ချက်စိမ့်သောငှာ။ ကဋ္ဌံ၊ ထင်းကို။ ဖာလေန္တိ၊ ခွဲကုန်၏။ သဗ္ဗာလင်္ကာရဘူသိကာ၊ အလုံးစုံသောတန်းဆာတို့ဖြင့်တန်ဆာဆင်အပ် ကုန်သော။ နာရိယော၊ ငယ်စဉ်ကာလကမိဘစသောသူတို့သည်ဆောင်အပ်သောကြောင့်နာရီဟုဆိုအပ်သောကုန်သော။ သောဠသိတ္ထိသဟဿာနိသောဠဿသဟဿဣတ္ထိယော၊ တသောင်းခြောက်ထောင်ကုန်သောမိန်းမတို့သည်။ အင်္ကုရဿ၊ အင်္ကုရမင်းသား၏။ မဟာဒါနေ၊ အလှူကြီးကိုပေးရာ၌။ ဝိဓာဝိဓာတဗ္ဗာနိ၊ အလုံးအခဲပြုလုပ်အပ်ကုန်သောခဲဘွယ်တို့ကို။ ပိဏ္ဍေန္တိ၊ လုံးကုန်၏။ သဗ္ဗာလင်္ကရဘူသိကာ၊ အလုံးစုံသောတန်ဆာတို့ဖြင့်တန်ဆာဆင်အပ်ကုန်သော။ သောဠသိတ္ထိသဟဿာနိ သောဠဿသဟဿဣတ္ထိယော၊ တသောင်းခြောက်ထောင်ကုန်သောမိန်းမတို့သည်။ အင်္ကုရဿ၊ အင်္ကုရမင်းသား၏။ မဟာဒါနေ၊ အလှူကြီးတို့ကိုပေးရာ၌။ ဒဗ္ဗိဂါဌာ၊ ယောင်းမဟင်းချိုကိုင်စွဲကုန်လျက်။ ဥပဋ္ဌိတာ၊ အနည်း၌တည်ကုန်၏။ ခတ္တိယော၊ မင်းမျိုးဖြစ်သော။ အင်္ကုရော၊ အင်္ကုရမင်းသားသည်။ စိရံ၊ ကြာမြင့်စွာသောကာလပတ်လုံး။ ဗဟုန္နံ၊ များစွာကုန်သော သူတို့အား။ ဗဟုံ၊ များစွာသောလှူဘွယ်ဝတ္ထုတို့ကို။ ပါဒါသိ၊ အပြားအားဖြင့်ပေးလှူ၏။ သက္ကစ္စဉ္စ၊ အရိုအသေပြု၍ လည်းကောင်း။ သဟတ္ထာသဟတ္ထေနစ၊ မိမိ၏လက်ဖြင့်လည်းကောင်း။ စိတ္တီကတွာစ၊ အလေးအမြတ်ပြု၍လညကောင်း။ ပုနပ္ပုနံ၊ အကြိမ်များစွာ။

၃၂၁+၃၂၂+ ပါဒါသိ၊ အပြားအားဖြင့်ပေးလှူ၏။ အင်္ကုရော၊ အင်္ကုရမင်းသားသည်။ ဗဟုမာသေစ၊ များစွာသောလတို့ ပတ်လုံးလည်းကောင်း။ ပက္ခေဗဟုပက္ခေစ၊ များစွာသောပက္ခတို့ပတ်လုံးလည်းကောင်း။ ဥတုသံဝစ္ဆရာနိဗဟုဥတုသံဝစ္ဆရာနိစ၊ များစွာသောဥတုတို့ပတ်လုံး၎င်း။ ဒီဃမန္တရေဒီဃမန္တရံ၊ ကြာမြင့်စွာသောအပိုင်းအခြားရှိသောကာလပတ်လုံး။ မဟာဒါနံ၊ ကြီးစွာသောအလှူကို။ ပဝတ္တေသိ၊ ဖြစ်စေ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောအပြားအားဖြင့်။ သောအင်္ကုရော၊ ထိုအင်္ကုရမင်းသား သည်။ ဒီဃမန္တရေဒီဃမန္တရံ၊ ကြာမြင့်စွာသောအပိုင်းအခြားရှိသောကာလပတ်လုံး။ ကောသစ္ဆိဒက္ခိဏေယျာနံ၊ အချို့သော အလှူခံတို့အား။ ဧကစ္စဿဒေယျဓမ္မဿ၊ အချို့သောလှူဘွယ်ဝတ္ထုကို။ ပရိစဇ္ဇနစဝသေန၊ စွန့်သည်၏အစွမ်းဖြင့်။ ဒတွာစ၊ ပေးလှူ၍လည်းကောင်း။ သဗ္ဗေသံ၊ ခပ်သိမ်းသောအလှူခံတို့အား။ ယထာက္ကမံ၊ အလိုအတိုင်း။ ဒါနဝသေန၊ ပေးလှူသည်၏ အစွမ်းအားဖြင့်။ ယဇိတွာစ၊ ပူဇော်၍လည်းကောင်း။ မနုသံ၊ လူ၌ဖြစ်သော။ ဒေဟံ၊ ဟိတွာန၊ စွန့်၍။ တာဝိံသူပဂေါ၊ တာဝတိံသာနတ်ပြည်သို့လားသည်။ အဟုအဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ တာဝတိံသေသု၊ တာဝတိံသာနတ်တို့၌။ ယောဣန္ဒကော၊ အကြင်ဣန္ဒကနတ်သားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သောဣန္ဒကော၊ ထိုဣန္ဒကနတ်သားသည်။ ပုရေ၊ ရှေးဘဝ၌။ အနုရုဒ္ဓါဿ၊ အနုရုဒ္ဓါအား။ ကဋစ္ဆုဘိက္ခံ၊ ထမင်းဟင်းချိုမျှသောဆွမ်းကို။ ဒတွာန၊ ပေးလှူ၍။ မနုသံ၊ လူ၌ဖြစ်သော။ ဒေဟံ၊ ကိုယ်ကို။ ဟိတွာ၊ စွန့်၍။ တာဝတိံသူပဂေါ၊ တာဝတိံသာနတ်ပြည်သို့လားသည်။ အဟုအဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ သောဣန္ဒကော၊ ထိုဣန္ဒကနတ်သားသည်။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဌာနေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ အင်္ကုရံ၊ အင်္ကုရမင်းကို။ အတိရောစတိ၊ လွှမ်းမိုး၍တင့်တယ်၏။ မနောရမ္မေ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဘွယ်ရှိသော။ ရူပေစ၊ ရူပါရုံ၏ပြည့်စုံခြင်းကြောင့်လည်း။ သဒ္ဒေစ၊ သဒ္ဒါရုံ၏ပြည့်စုံခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ ရသေစ၊ ရာသာရုံ၏ပြည့်စုံခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ ဂန္ဓေစ၊ ဂန္ဓာရုံ၏ပြည့်စုံ ခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗေစ၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ၏ပြည့်စုံခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ အာယုနာစ၊ အသက်ရှည်ခြင်းဖြင့် လည်းကောင်း။ ယသသာစေဝ၊ အခြံအရံ၏ပြည့်စုံခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝဏ္ဏေနစ၊ သဏ္ဌာန်၏ပြည့်စုံခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ အဓိပစ္စေနစ၊ အစိုးရသောအဖြစ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဌာနေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဣန္ဒကော၊ ဣန္ဒကနတ်သားသည်။ အင်္ကုရံ၊ အင်္ကုရမင်းသားကို။ အတိဝိရောစတိ၊ သာလျှင်၍တင့်တယ်၏။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ပုရိသုတ္တမော၊ ယောကျ်ားတကာတို့

၃၂၂+၃၂၃+ ထက်မြတ်သော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ ဘုရားရှင်သည်။ တာဝတိံသေ၊ တာဝတိံသာနတ်ပြည်မှ။ ပါရိဆတ္တကမူလမှိ၊ ပင်လယ်ကသစ်၏အနီး၌။ ပဏ္ဍုကမ္ပလေ၊ ပဏ္ဍုပမ္ပလာအမည်ရှိသော။ သိလာယ၊ ကျောက်နေရာ၏။ ဝိဟာသိ၊ နေတော်မူ၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒသသုလောကဓာတူသု၊ တသောင်းသောလောကဓာတ်တို့၌။ ဝသန္တာ၊ နေကုန်သော။ ဒေဝတာ၊ နတ်ဗြဟ္မာတို့သည်။ သန္နိပတိတွာန၊ စည်းဝေကုန်၍။ နဂမုဒ္ဓိနိ၊ မြင်းမိုရ်တောင်ထိပ်၌။ ဝသန္တံ၊ နေတော်မူသော။ သမ္ဗုဒ္ဓံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ပယိရုပါသန္တိ၊ ဆည်းကပ်ကုန်၏။ ကောစိ၊ တစုံတယောက်သော။ ဒေဝေါ၊ နတ်ဗြဟ္မာသည်။ ဝဏ္ဏေန၊ အဆင်းအရောင်ဖြင့်။ သမ္ဗုဒ္ဓံ၊ ဘုရားရှင်ကို။ နအတိဝရောစတိ၊ သာလွန်၍မတင့်တယ်။ သမ္ဗုဒ္ဓေါဝ၊ မြတ်စွာဘုရားသည် သာလျှင်။ သဗ္ဗေဒေဝေ၊ ခပ်သိမ်းသောနတ်ဗြဟ္မာတို့ကို။ အဓိဂ္ဂယှ၊ သာလွန်၍။ ဝိရောစတိ၊ တင့်တယ်၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ အယံအင်္ကုရော၊ ဤအင်္ကုရနတ်သားသည်။ သတ္ထု၊ ဘုရားရှင်၏။ နိသိန္နဌာနကော၊ ထိုင်နေတော်မူရာအရပ်မှ။ ဒသယောဇနာနိ စ၊ ဆယ်ယူဇနာတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒွေစယောဇနာနိ၊ နှစ်ယူဇနာတို့ကိုလည်းကောင်း။ အန္တရံ၊ အခြားပြု၍။ နိသန္နော၊ ထိုင်နေသည်။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ ဣန္ဒကော၊ ဣန္ဒကနတ်သားသည်။ သမ္ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ အဝိဒူရေ၊ အနီး၌။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေသည်။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ ဣန္ဒကော၊ ဣန္ဒကနတ်သားသည်။ အင်္ကုရဿ၊ အင်္ကုရနတ်သားထက်။ အတိရောစတိ၊ သာလွန်၍တင့်တယ်၌။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ ဘုရားရှင်သည်။ အင်္ကုရဉ္စာပိ၊ အင်္ကုရနတ်သားကိုလည်းကောင်း။ ဣန္ဒကဉ္စာပိ၊ ဣန္ဒကနတ်သားကိုလည်းကောင်း။ ဩလောကေတွာ၊ ကြည့်တော်မူ၍။ ဒက္ခိဏေယျံ၊ အလှူခံ၏ပြည့်စုံခြင်းကို။ သမ္ဘာဝေန္တာ၊ ထင်စွာပြတော်မူလိုသည်ဖြစ်၍။ ဣဒံဝစနံ၊ ဤသို့သောစကားကို။ အဗြဝိ၊ ဆိုတော်မူ၏။ အင်္ကုရ၊ အင်္ကုရနတ်သား။ တယာ၊ သင်သည်။ ဒီဃမန္တရေဒီဃံမန္တရံ၊ ကြာမြင့်စွာအပိုင်းအခြားရှီသော ကာလပတ်လုံး။ မဟာဒါနံ၊ ကြီးစွာသောအလှူကို။ ဒိန္နံ၊ ပေးလှူအပ်၏။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ အတိဒူရေ၊ အလွန်ဝေးသောအရပ်၌။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေသည်။ အသိ၊ ဖြစ်သနည်း။ မမ၊ ငါဘုရား၏။ သန္တိကံ၊ အထံသို့။ အာဂစ္ဆ၊ လာခဲ့လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဗြဝိ၊ ဆိုတော်မူ၏။ ဘာဝိဟတ္ထေန၊ ပါရမီသည်တုန်အပ်သောအရိယမဂ်ဘာဝနာဖြင့်ပွားစေအပ်သောစိတ်ရှိတော်မူသော။ သမ္ဗုဒ္ဓေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ စောဒိတော၊ တိုက်တွန်းအပ်သော။ အင်္ကုရော၊ အင်္ကုရနတ်သားသည်။ ဣဒံဝစနံ၊ ဤသို့သောစကားကို။ အဗြဝိ၊ ဆို၏။ ဘန္တေ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသောမြတ်စွာ

၃၂၃+၃၂၄+ ဘုရား။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဒါနံ၊ အလှူသည်။ ဒက္ခိဏေယျေန၊ အလှူခံထိုက်သောသူမှ။ သုညတံ၊ ဆိတ်၏။ တေနဒါနေန၊ ထိုအလှူဖြင့်။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ကိံ၊ အဘယ်မူစအံ့နည်း။ ဣန္ဒကော၊ ဣန္ဒကအမည်ရှိသော။ အယံသောယက္ခော၊ ဤနတ်သားသည်။ ပရိတ္တမံ၊ အနည်းငယ်သော။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒဇ္ဇဒဇ္ဇိတွာ၊ ပေးလှူ၍။ တာရဂဏေ၊ ကြယ်အပေါင်း၌။ စန္ဒော၊ လသည်။ အတိဝရောစတိယထာ၊ သာလွန်၍တင့်တယ်ဘိသကဲ့သို့။ အမှေဟိ၊ အကျွန်ုပ်တို့ထက်။ အတိဝိရောစဟိ၊ အလွန်သာ၍တင့်တယ်၏။ ဥဇ္ဇင်္ဂလေ၊ အလွန်ကြမ်းသောမြေအဖို့ရှိသော။ ခေတ္တေ၊ လယ်၌။ ရောပိတံ၊ စိုက်မျိုးအပ်သော။ ဗီဇံ၊ မျိုးစေ့သည်။ ဗဟုပိ၊ များသော်လည်း။ ဝိပုလဖလံ၊ များမြတ်သောအသီးရှိသည်။ နဟောတိယထာ၊ မဖြစ်သကဲ့သို့။ ကဿကံ၊ လယ်ရှင်ကို။ နာဝိဟောသေတိယထာ၊ နှစ်သက်ခြင်းကိုလည်းမဖြစ်စေနိုင်သကဲ့သို့။ တထေဝ၊ ထိုအတူသာလျှင်။ ဒုဿီလေန၊ သီလမရှိကုန်သောအလှူခံတို့၌။ ပတိဌိတံ၊ တည်သော။ ဒါနံ၊ အလှူသည်။ ဗဟုကံပိ၊ များသော်လည်း။ ဝိပုလဖလံ၊ ပြန့်ပြောကောင်းမြတ်သောအကျိုးသည်။ နဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဒါယကံ၊ အလှူရှင်ကို။ နာပိဟောသေတိ၊ နှစ်သက်ခြင်းကိုလည်းမဖြစ်စေနိုင်။ ဘဒ္ဒကေ၊ ကောင်းမြတ်သောအဖို့ရှိသော။ ခေတေ၊ လယ်၌။ ရောပိတံ၊ စိုက်ပျိုးအပ်သော။ ဗီဇံ၊ မျိုးစေ့သည်။ အပ္ပမ္ပိ၊ အနည်းငယ်ပင်ဖြစ်သော်လည်း။ ဓာရံ၊ မိုဃ်းရည်အယဉ်သည်။ သမ္မာပဝစ္ဆန္တေ၊ ကောင်းစွာရွှာသည်ရှိသော်။ ဖလံ၊ အသီးသည်။ ကဿကံ၊ လယ်လုပ်သောယောကျ်ားကို။ တောသေတိယထာပိ၊ နှစ်သက်စေနိုင် သကဲ့သို့လည်း။ တထေဝ၊ ထိုအတူသာလျှင်။ သီလဝန္တေသု၊ သီလရှိကုန်သော။ ဂုဏဝန္တေသု၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးဥပကာရသည်။ အပ္ပကံပိ၊ အနည်းငယ်ပင်ဖြစ်သော်လည်း။ ပုညံ၊ ကောင်းမှုသည်။ မဟပ္ဖလံ၊ များမြတ်သောအကျိုးရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယတ္ထ၊ အကြင်ကောင်းသောလယ်မြေခေတ်နှင့်တူထသောအလှူခံ၌။ ဒိန္နံ၊ ပေးလှူအပ်သောအလှူသည်။ မဟပ္ဖလံ၊ အကျိုးကြီး မြတ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုကောင်းသောလယ်မြေခေတ်နှင့်တူသောအလှူခံ၌။ ဝိစေယျ၊ ပညာဖြင့်စူးစမ်း၍။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးလှူအပ်၏။ ဝိစေယျ၊ ပညာဖြင့်ဆင်ခြင်စူးစမ်း၍။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒတွာ၊ ပေးလှူခြင်းကြောင့်။ ဒါယကာ၊ ပေးလှူတတ်ကုန်သောသူတို့သည်။ သဂ္ဂံ၊ နတ်ပြည်သို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ လားရကုန်၏။ ဝိစေယျ၊ ပညာဖြင့်ဆင်ခြင်စူးစမ်း၍။ ဒါနံ၊ ပေးလှူခြင်းကို။ သုဂတသတ္ထံ၊ မြတ်

၃၂၄+၃၂၅+ စွာဘုရားသည်ခြီးမွမ်းတော်မူအပ်၏။ ဣဓဇီဝလောကေ၊ ဤသတ္တလောက၌။ ယေဒက္ခိဏေယျော၊ အကြင်အလှူကို ခံထိုက်ကုန်သောရဟန္တာသေခကလျာဏပုထုဇဉ်အလှူခံတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ သုခေတ္တေ၊ ကောင်းသောလယ်မြေခေတ်၌။ ဝုတ္တာနိ၊ စိုက်ပျိုးအပ်ကုန်သော။ ဗီဇာနိ၊ မျိုးစေ့တို့သည်။ မဟပ္ဖလာနိ၊ အကျိုးကြီးမြတ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ နဝမံ၊ ကိုးခုမြောက်သော။ အင်္ကုရပေတဝတ္ထု၊ အင်္ကုရမင်းသား၏ပြိတ္တာ၏အကြောင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏာ၊ မလှသောအရေအဆင်းရှိသော။ ဘီရုဒဿနာ၊ ကြောက်လန့်ဘွယ်ကိုပြတတ်သော။ ပေတီ၊ ပြိတ္တာမသည်။ ခုပ္ပိဝါသာဘိဘူတာ၊ ဆာလောင်မာတ်ခြင်းသည် ပြင်းစွာနှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ ဂင်္ဂါတီရေ၊ ဂင်္ဂါမြစ်နား၌။ ဒိဝါဝိဟာရဂတံ၊ နေ့နေရာသို့ကပ်၍။ နိသိန္နကံ၊ ထိုင်နေသော။ ဘိက္ခုံ၊ ကင်္ခါရေဝတအမည်ရှိသောရဟန်းသို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ အဿာ၊ ထိုပြိတ္တာမ၏။ ကေသာ၊ ဆံပင်တို့သည်။ ဒီဃာစ၊ ရှည်ကုန်သည်လည်း။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ယာဝဘူမာ၊ မတ်တတ်ရပ်လျက်နေသော်မြေတိုင်အောင်။ ပလမ္ဗရေ၊ တွဲရရွှဲကျကုန်၏။ သာပေတီ၊ ထိုပြိတ္တာမသည်။ ကေသေဟိ၊ မိမိ၏ဆံပင်တို့ဖြင့်။ ပဋိစ္ဆန္နာ၊ ကိုယ်ကိုဖုံးလွှမ်းလျက်။ ဥပသင်္ကမ၊ ကပ်ပြီး၍။ ဧတံဝစနံ၊ ဤသို့သောစကားကို။ အဗြဝိ၊ ဆိုလေ၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ယတော၊ အကြင်အခါမှ။ ကာလင်္ကတာ၊ သေလွန်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ တတော၊ ထိုသေလွန်အခါမှ။ ကာလင်္ကတာ၊ သေလွန်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ တတော၊ ထိုသေလွန်သောအခါမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ ပဉ္စပဏ္ဏာသဝဿာနိ၊ ငါးဆဲ့ငါးနှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဘုတ္တံ၊ စားအပ်သော။ ပါနီယံဝါ၊ ရေကိုလည်းကောင်း။ နာဘိဇာနာမိ၊ မသိစဘူး။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ တွံ၊ အရှင်ကောင်းသည်။ တသိတာတသိတာယ၊ ရေငတ်မွတ်သည်ဖြစ်၍။ ပါနီယာယ၊ သောက်ရေအလို့ငှာ။ အဟိန္ဒန္တိယာ၊ လှည့်လာသော။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ပါနီယံ၊ သောက်ရေကို။ ဒေဟိ၊ ပေးပါလော။ ဘောဣတ္ထိ၊ အိုမိန်းမ။ သီတောဒိကာ၊ ချမ်းအေးသောရေရှိသော။ အယံဂင်္ဂါ၊ ဤဂင်္ဂါမြစ်သည်။ ဟိမဝန္တာဝ၊ ဆီးနှင်းရှိသောကြောင့်ဟိမဝန္တာဟုဆိုအပ်သောတောင်မှသာလျှင်။ သန္ဒတိ၊ စီး၏။ ဧတ္တော၊ ဤဂင်္ဂါမြစ်မှ။

၃၂၅+၃၂၆+ ပါနီယံ၊ သောက်ရေကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ပိဝ၊ သောက်လော။ ကိံကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ပါနီယံ၊ သောက်ရေကို။ ယာစသိ၊ တောင်းဘိသနည်း။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဂင်္ဂါ၊ ဂင်္ဂါမြစ်၌။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ ပါနီယံ၊ သောက်ရေကို။ သစေဂဏှာမိ၊ အကယ်၍ယူသည်ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ယူသည်ရှိသော်။ မေ၊ အကျွန်ုကပ်၏။ ပါပကမ္မဖလေန၊ မကောင်းမှုကံ၏အကျိုးအားဖြင့်။ သန္ဒမာနံ၊ စီးသော။ ဥဒကံ၊ ရေသည်။ လောဟိတံ၊ သွေးဖြစ်၍။ ပရိဝတ္တတိ၊ ညွှတ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ပါနီယံ၊ သောက်ရေကို။ ယာစာမိ၊ တောင်းပါ၏။ ဘောဣတ္ထိ၊ အိုမိန်းမ။ ကိံနု၊ အသို့နည်း။ တယာ၊ သင်သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးဘဝ၌။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ သူ၏အသက်ကိုသတ်ခြင်း အစရှိသောကာယဒုစရိုက်ကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်သလော။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကရံ၊ မဟုတ်မမှန်ပြောဆိုခြင်းအစရှိသော ဝစီဒုစရိုက်ကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်သလော။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ သူတပါးစည်းစိမ်ကိုမိမိသို့ရှေးရှုကြံခြင်းအစရှိသော မနောဒုစရိုက်ကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်သလော။ ဘောဣတ္ထိ၊ အိုမိန်းမ။ ကိဿကမ္မဝိပါကေန၊ အဘယ်သို့သော မကောင်းမှုကံ၏ အကျိုးအားဖြင့်။ တေ၊ သင်အား။ ဂင်္ဂါ၊ ဂင်္ဂါမြစ်သည်။ လောဟိတံ၊ သွေးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်လေသနည်း။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးဘဝ၌။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ပုတ္တော၊ သားဖြစ်သော။ ဥတ္တရော၊ ဥတ္တရလုလင်သည်။ သဒ္ဓေါ၊ သုံးပါးသောကြည်ညိုခြင်းကံကံ၏အကျိုးကိုယုံကြည်ခြင်းရှိသော။ ဥပါသကော၊ ရတနာသုံးပါးတို့ကိုကိုးကွယ်ရာဟူ၍ ဆည်းကပ်ခြင်းရှိသော။ ဥပါသကော၊ ရတနာသုံးပါးတို့ကိုကိုးကပွယ်ရာဟူ၍ဆည်းကပ်သောသူသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ သောစ၊ ထိုအကျွန်ုပ်၏သားဖြစ်သောဥတ္တရလုလင်သည်။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်၏။ အကာမာယ၊ အလိုမရှိဘဲ။ သမဏာနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ စီဝရဉ္စ၊ သင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း။ ပါဏ္ဍပါတဉ္စ၊ ဆွမ်းကိုလည်းကောင်း။ ပစ္စယဉ္စ၊ သူနာအားလျောက်ပတ်သော ဆေးကိုလည်းကောင်း။ သယနာသနဉ္စ၊ ကျောင်းအိပ်ရာနေရာကိုလည်းကောင်း။ ပဝေစ္ဆသိ၊ ပေးလှူ၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ မစ္ဆေရေန၊ မိမိဥစ္စာကိုမပေးမလှူရက်နှမျှောစုံမက်လျှို့ဝှက်ခြင်းသဘောရှိသောမစ္ဆေရသည် နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ ဥပဒ္ဒုတာ၊ အမြဲမပြတ်ကပ်၍နှိပ်စက်အပ်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ သတ္တရေ၊ ချစ်သားဥတ္တရ။ တွံ၊ သင်သည်။ မယှံ၊ ငါ၏။ အကာမာယ၊ အလိုမတူဘဲ။ သမဏာနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ယံစီဝရဉ္စ၊ အကြင်သင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း။ ယံပိဏ္ဍပါတဉ္စ၊ အကြင်ဆွမ်းကိုလည်းကောင်း။ ယံပစ္စယဉ္စ၊ အကြင်သူနာအားလျောက်ပတ်သောဆေးကိုလည်းကောင်း။ ယံသယနာ+

၃၂၆+၃၂၇+ သနဉ္စ၊ အကြင်ကျောင်းအိပ်ရာနေရာကိုလည်းကောင်း။ ပဝေစ္ဆသိ၊ လှူ၏။ ဧတံ၊ ဤသင်ပေးလှူအပ်သော ပစ္စည်းလေးပါးသည်။ ပရလောကသ္မိံ၊ တမလွန်လောက၌။ တေ၊ သင်အား။ လောဟိတံ၊ သွေးသည်။ ဟေုတ၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သားဥတ္တရလုလင်ကို။ ပရိဘာသာမိ၊ ရေရွှတ်ကျိန်ဆိုမိ၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ တဿကမ္မဿဝိပါကေန၊ ထိုမကောင်းမှုကံ၏အကျိုးအားဖြင့်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဂင်္ဂါ၊ ဂင်္ဂါမြစ်ရေသည်။ လောဟိတံ၊ သွေးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဒသမံ၊ ဆယ်ခုမြောက်သော။ ဥတ္တရမာတုပေတဝတ္ထု၊ ဥတ္တရလုလင်၏အမိဖြစ်သောပြိတ္တာမ၏အကြောင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ အယျပုတ္တ၊ အရှင်သား။ ဥပသင်္ကမ၊ အကျွန်ုပ်အိမ်သို့ကပ်၍။ ယာစိတာ၊ အရိယာတို့၏တောင်းခြင်းဖြင့်ပစ္စေကဗုဒ္ဓါအရှင်မြတ်သည်လောင်းအပ်သော။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပုရေ၊ ရှေးဘဝ၌။ ပဗ္ဗဇိတဿ၊ ကာမဂုဏ်စသောအညစ်အကြေးတို့ကိုမိမိသန္တာန်မှအကြွင်းမဲ့စွန့်ပစ်တတ်သော။ ဘိက္ခုနော၊ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါရဟန်းအား။ သုတ္တံ၊ ဝါချည်ကို။ အဒါသိ၊ ပေးလှူ၏။ တဿ၊ ထိုပစ္စေကဗုဒ္ဓါရဟန်းအားဝါခြည်ကိုပေးလှူခြင်း၏။ ဝိပုလဖလော၊ များမြတ်သောပြည့်စုံခြင်းဟုဆိုအပ်သော။ ဝိပါကော၊ အကျိုးသည်။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ ဥပလဗ္ဘတိ၊ ရအပ်ခံစားအပ်၏။ ဝတ္ထကောဋိယောစ၊ အဝတ်တို့၏ကုဋေတို့သည်လည်း။ ဗဟုကာ၊ များကုန်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်ကုန်၍။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဥပ္ပဇ္ဇရေ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ပုပ္ဖာဘိကိဏ္ဏံ၊ ပန်းမျိုးတို့ဖြင့် အလွန်ပြွမ်းထသော။ အနေကစိတ္တံ၊ အထူးထူးအပြားပြားဆန်းကြယ်သောပန်းချီအမှုရှိထသော။ နရနာရိသေဝိတံ၊ အခြံအရံဖြစ်ကုန်သောယောကျ်ားမိန်းမတို့သည်မှိဝဲအပ်ထသော။ ရမ္မံ၊ နှလုံးမွေ့လောျ်ဘွယ်ရှိထသော။ ဣဒံဝိမာနံ၊ ဤဗိမာန်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သာဟံသာအဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ တံဝိမာနံ၊ ထိုဗိမာန်ကို။ ဘုဉ္ဇာမိ၊ သုံးဆောင်ရ၏။ အနေကာသု၊ များစွာကုန်သော။ ဝတ္တကောဋီသု၊ ကုဋေအတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သောအဝတ်တို့တွင်။ ဣစ္ဆိတံဣစ္ဆိတံ၊ အလိုရှိအပ်အလိုရှိအပ်သမျှသောအဝတ်ကို။ နိဝါသေမိစ၊ ဝတ်လည်းဝတ်၏။ ပါရုပါမိစ၊ ရုံလည်းရုံ၏။ ဗဟုတ္တဝိတ္တာ၊ နှစ်သက်ခငြ်း၏အကြောင်းဖြစ်ကုန်သောများစွာသောစည်းစိမ်ဥစ္စာတို့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိကုန်၏။ တဉ္စ၊ ထိုစည်းစိမ်ဥစ္စာသည်လည်း။ နစတာဝခီယဣတိ၊ ဤသို့ မကုန်နိုင်ကုန်သည်သလျှင်တည်း။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တဿေဝကမ္မဿ၊ ထိုဝါချည်ကိုပေးလှူခြင်းတည်းဟူသောကုသိုလ်ကံ၏သာလျှင်။ အနွယာပစ္စယာ၊ အကြောင်းကြောင့်။ ဝိပါ+

၃၂၇+၃၂၈+ ကံဝိပါကဘူတံ၊ အကျိုးဖြစ်၍ဖြစ်သော။ သုခဉ္စ၊ ချမ်းသာကိုလည်းကောင်း။ သာတဉ္စ၊ သာယာအပ်သော ဣဋ္ဌာရုံကိုလည်းကောင်း။ ဣဓ၊ ဤဗိမာန်၌။ ဥပလဗ္ဘတိ၊ ရအပ်ခံစားအပ်၏။ သာဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ ပုနဒေဝ၊ တဘန်သာလျှင်။ မာနုသံ၊ လူ့ပြည်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ ကာဟာမိ၊ ပြုအံ့။ အယျပုတ္တ၊ အရှင့်သား။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ နယနယာဟိ၊ လူ့ပြည်သို့ပို့ဆောင်လော့။ ဘဒ္ဒေ၊ အဘယ်။ ဣဓ၊ ဤဗိမာန်သို့။ အာဂတာအာဂတာယ၊ ရောက်လာသော။ တုဝံ၊ သင်အား။ သတ္တဝဿသတာ၊ အနှစ်ခုနစ်ရာတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တဟိံ၊ ထိုအရပ်၌။ ဝုဍ္ဎာစ၊ အရွယ်ကြီးရင့်သည်လည်းကောင်း။ ဇိဏ္ဏာစ၊ အိုမင်းကြခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ တေ၊ သင်၏။ သဗ္ဗေဝ၊ အလုံးစုံသာလျှင်ဖြစ်ကုန်သော။ ဉာတကာစ၊ အဆွေအမျိုးတို့သည်လည်း။ ကာလင်္ကတာ၊ သေကုန်ပြီ။ တသ္မာ၊ ထိုကြောငသ့်။ ဣတော၊ ဤနတ်ပြည်မှ။ တတ္ထ၊ ထိုလူ့ပြည်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ကိံကရိဿသိ၊ အဘယ်သို့ပြုအံ့နည်း။ အယျပုတ္တ၊ အရှင့်သား။ ဣဓ၊ ဤသင်၏ဗိမာန်သို့။ အာဂတာယ၊ လာရောက်သည်ဖြစ်၍။ ဒိဗ္ဗဉ္စဒုဗ္ဗေနသုခေန၊ နတ်၌ဖြစ်သော စည်းစိမ်ချမ်းသာနှင့်။ သမပ္ပိတယသမင်္ဂိဘူတာယ၊ ပြည့်စုံသော။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ သတ္တေဝဝဿာနိ၊ အနှစ်ခုနစ်ရာတို့သည်။ ဝီတိဝတ္ထာနိ၊ လွန်ကုသေး၏။ သာဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ ပုနဒေဝ၊ တဖန်သာလျှင်။ မာနုသံ၊ လူ့ပြည်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ ကာဟာမိ၊ ပြုအံ့။ အယျပုတ္တ၊ အရှင့်သား။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ နယေနယာဟိ၊ လူ့ပြည်သို့ပို့ဆောင်လော့။ သော၊ ထိုဝိမာနပြိတ္တာသည်။ တံ၊ ထိုမိန်းမကို။ ပသယှံပသဟန္တောဝိယ၊ အနိုက်အထက်မူ သကဲ့သို့။ ဗာဟာယံ၊ လက်၌။ ဂဟေတွာ၊ ကိုယ်၍။ ပစ္စနယိတွာန၊ ဖွားရာချက်မြှုပ်ရွာသို့တဖန်ဆောင်၍။ ထေရိံ၊ အိုမင်းကြီးရင့်ခြင်းသို့ရောက်သော။ သုဒုဗ္ဗလံ၊ အိုမင်းကြီးရင့်ခြင်းကြောင့်အလွန်အားနည်းသော။ တံဣတ္ထိံ၊ ထိုမိန်းမကို။ ဘဒ္ဒေ၊ အဘယ်။ တွမ္ပိ၊ သင်သည်လည်း။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ ကရေယျာသိ၊ ပြုလော့။ တဝ၊ သင်ကို။ ဒဿနတ္ထာယ၊ ရှုခြင်းငှာ။ ဣဓ၊ ဤအရပ်သို့။ အာဂတံ၊ လာသော။ အညမ္ပိဇနံ၊ တပါးသောလူအပေါင်းကိုလည်း။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့။ ပုညေ၊ ကောင်းမှုကို။ ကတေ၊ ပြုအပ်သည်ရှိသော်။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ ဥပလဗ္ဘတိ၊ ရအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဇ္ဇေသိ၊ ဆိုလေလော။ ဣဣတိ၊ ဤသို့။ ဤသို့။ ဝတွာ၊ မှာဆိုလိုက်၍။ ဂတော၊ သွားလေ၏။ ဘောန္တော၊ အိုလူများတို့။ သာဓုနာ၊ ကုသိုလ်ကံကို။ အကတေန၊ မပြု

၃၂၈+၃၂၉+ ခြင်းကြောင့်။ ပေတာ၊ ပြိတ္တာတို့သည်။ ဝိဟညန္တိယထာ၊ ပင်ပန်းခြင်းသို့ရောက်ကုန်သကဲ့သို့။ တထေဝ၊ ထိုအတူသာလျှင်။ ဝိဟညမာနာ၊ ပင်ပန်းခြင်းသို့ရောက်ကုန်သော။ မနုဿာစ၊ လူတို့ကိုလည်း။ မယာ၊ ငါသည်။ ဒိဋ္ဌာ၊ မြင်အပ်ကုန်ပြီ။ သုခဝေဒနီယံ၊ ကောင်းသောအကျိုးရှိသော။ ကမ္မဉ္စ၊ ကုသိုလ်ကံကိုလည်း။ ကတွာ၊ ပြုကုန်၍။ တေနကုသလကမ္မေန၊ ထိုကုသိုလ်ကံကြောင့်။ သုခေ၊ ချမ်းသာ၌။ ဌိတာ၊ တည်ကုန်သော။ ဒေဝါ၊ နတ်၌အကျုံးဝင်ကုန်သော။ ပဇာစ၊ သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း။ မနုဿာ၊ လူ၌အကျုံးဝင်ကုန်သော။ ပဇာစ၊ သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း။ မယာ၊ ငါသည်။ ဒိဋ္ဌာ၊ မြင်အပ်ကုန်ပြီ။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ပါပါ၊ မကောင်းမှုမှ။ ပရိဝဇ္ဇန္တော၊ ဝေးစွာကြဉ်ရှောင်ကုန်လျက်။ ပုညကိရိယာ၊ အလှူပေးခြင်းစသောကောင်းမှု၌။ ယုတပယုတ္တာ၊ အဘန်တလဲလဲလုံ့လအားထုတ်ကုန်သည်။ ဟောထ၊ ဖြစ်ကုန်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဧကာဒသမံ၊ တဆယ့်တခုမြောက်သော။ သုတ္တပေတဝတ္ထု၊ အရှင်ပစ္စေကဗုဒ္ဓါကို ဝါချည်လှူသောပြိတ္တာမ၏အကြောင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဘဒ္ဒေ၊ ကောင်းသောမြတ်သောအဆင်းရှိသော နတ်သ္မီး။ တဝ၊ သင်၏။ ပေါက္ခရဏီ၊ ရေကန်သည်။ သောဏ္ဏာသောပါနဖလကာ၊ ရွှေဖြင့်ပြီးသောစောင်းတန်းပျဉ်ပျားရှိ၏။ သောဏ္ဏဝါလုကသန္ထကာ၊ ရွှေဖြင့်ပြီးသောသဲတို့ဖြင့်ထက်ဝန်းကျင်ခင်းအပ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုရေကန်၌။ သောဂန္ဓိယာ၊ တင့်တယ်သောအနံ့ရှိကုန်ထသော။ ဝဂ္ဂူ၊ ကောင်းမြတ်သောအနံ့လည်းရှိကုန်ထသော။ သုစိဂန္ဓာ၊ နှစ်သက်ဘွယ်သော အနံ့လည်းရှိကုန်ထသော။ မနောရမာ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဘွယ်သောအနံ့လည်းရှိကုန်ထသော။ ဝါတာ၊ လေတို့သည်။ သမ္ပဝါယန္တိ၊ ကောင်းစွာလာကုန်၏။ တဝ၊ သင်၏။ ပေါက္ခရဏီ၊ ရေကန်သည်။ နာနာရုက္ခေဟိ၊ အထူးထူးသောသစ်ပင်တို့ဖြင့်။ သဉ္ဆန္နာ၊ ကောင်းစွာဖုံးလွှမ်းခြင်းရှိ၏။ နာနာဂန္ဓသမေရိတာ၊ အထူးထူးအပြားပြားကောင်းမြတ်သောအနံ့တို့ဖြင့်ထုံအပ်သော အနံ့ရှိသောလေဖြင့်ထက်ဝန်းကျင်မှလာခြင်းရှိ၏။ သာပေါက္ခရဏီ၊ ထိုရေကန်သည်။ နာနာပဒုမသဉ္ဆန္နာ၊ အထူးထူးအပြားပြား များကုန်သောကြာနီပဒုမ္မာတို့ရဖြင့်ဖုံးလွှမ်းအပ်သောရေအပြင်ရှိ၏။ ပုဏ္ဍရိကသမောဟတာ၊ ကြာဖြူပုဏ္ဍရိက်တို့ဖြင့် ပြွမ်း၏။ မာလုတေရိတာ၊ လေလွင့်အပ်သည်ဖြစ်၍။ မနုညာ၊ နှစ်သက်ဖွယ်ရှိသော။ သုရတိ၊ တင့်တယ်သောအနံ့သည်။ သမ္ပဝါယဣတိ၊ ဤသို့ ကောင်းစွာသာလျှင် ပျံ့လှိုင်၏။ တဝ၊ သင်၏။ ပေါက္ခရဏီ၊ ရေကန်သည်။ ဟံသာကောဉ္စာဘိရုဒါ၊ ဟင်း

၃၂၉+၃၃၀+ သာကြိုးကြာတို့သည်တွန်အပ်သော။ ရမ္မာ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဘွယ်သောအသံရှိ၏။ စက္ခပါကာဘိကူဇိတာ၊ စက္ကဝတ်ငှက်မျိုးတို့သည်တွန်အပ်သော။ ရမ္မာ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဘွယ်သောအသံလည်းရှိ၏။ နာနာဒိဇဂဏာကိဏ္ဏာ၊ အထူးထူးသော ငှက်မျိုးတို့၏အပေါင်းဖြင့်ပြွမ်း၏။ နာနာသရဂဏယုတာ၊ အထူးထူးသောငှက်မျိုးတို့သည်တွန်အပ်ကုန်သော အသံတို့၏အပေါင်းနှင့်ယှသ်၏။ ဘဒ္ဒေ၊ ကောင်းမြတ်သောအဆင်းရှိသောနတ်သ္မီး။ တဝ၊ သင်အား။ နာနာဖလဓရာ၊ အထူးထူးအပြားပြားကုန်သောအသီးတို့ကိုဆောင်ကုန်သော။ ရုက္ခာစ၊ သစ်ပင်တို့သည်လည်းကောင်း။ နာနြာဖလဓရဂနာစ၊ အထူးထူးအပြားပြားကုန်သောအပွင့်အသီးတို့ကိုပေးတတ်ကန်သောဥယျာဉ်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတ္ထိ၊ ရှိကုန်၏။ တဝ၊ သင်၏။ ယာဒိသံ၊ အကြင်သို့သဘောရှိသော။ ဣဒံနဂရံ၊ ဤမြို့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဤဒိသံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ နဂရံ၊ မြို့သည်။ မနုဿေသု၊ လူတို့၌။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ သောဝဏ္ဏမယာ၊ ရွှေဖြင့်ပြီးကုန်သော။ ရုပိယမယာ၊ ငွေဖြင့်လည်းပြီးကုန်သော။ ဗဟုကာ၊ များကုန်သော။ တုယှံ၊ သင်၏။ ပါသာဒါ၊ ပြသာဒ်တို့သည်။ ဒဒ္ဒလမာနာ၊ အလွန်ထွန်းလင်းကုန်လျက်။ သမန္တာ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ စတုရောဒိသာ၊ အရပ်လေးမျက်နှာတို့ကို။ အာဘန္တိ၊ တင့်တယ်ကုန်၏။ တုယှံ၊ သင်၏။ ပရိစာရိကာ၊ အမှုကြီးငယ်ကိုပြုတတ်ကုန်သော။ ယာတေမာယာတောမာပဉ္စဒါသိသတာ၊ အကြင်ငါးရာကုန်သောကျွန်မတို့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိကုန်၏။ ကာကမ္ဗူကာယူရဓရာ၊ ခရုသင်းကွင်းလက်ကောက်ဖြင့်တန်းဆာဆင်အပ်ကုန်သော။ ကဉ္စနာဝေဠဘူသိတာ၊ ရွှေအုပ်ဆောင်းပန်းဖြင့်တန်းဆာဆင်အပ်ကုန်သောဆံပင်ရှိကုန်သော။ တာ၊ ထိုအလုပ်ကျွေးကျွန်မတို့သည်။ ကာကတရဒေဝ ပရိယာပန္နာ၊ အဘယ်နတ်ပြည်၌အကျုံးဝင်ကုန်သောနတ်သ္မီးတို့နည်း။ ကဒလိမိဂသဉ္ဆန္နာ၊ ဝံပိုင်ရေအခင်းဖြင့်ခင်းအပ်ကုန်သော။ ဂေါဏကသန္ထကာ၊ ရှည်သောအမွေးရှိသောကောဇောဖြငသ့်လည်းကောင်းစွာခင်းအပ်ကုန်သော။ သဇ္ဇာ၊ အိပ်ခြင်းငှာလျောက် ပတ်သောသဘောရှိကုန်သော။ သောဝဏ္ဏမယာ၊ ငွေဖြင့်ပြီးကုန်သော။ ပလ္လင်္ကာစ၊ ပလ္လင်တို့သည်လည်းကောင်း။ ရူပိယာမယာ၊ ငွေဖြင့်ပြီးကုန်သော။ ပလ္လင်္ကာစ၊ ပလ္လင်တို့သည်လည်းကောင်း။ တုယှံ၊ သင်အား။ ဗဟုကာ၊ များကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သုဘေ၊ တင့်တယ်သောအဆင်းရှိသောနတ်သ္မီး။ သဗ္ဗကာမသမိဒ္ဓိနီ၊ ခပ်သိမ်းသောစည်းစိမ်ချမ်းသာနှင့် ပြည့်စုံသော။ တုဝံ၊ သင်သည်။ ယတ္ထ၊ အကြင်ပလ္လင်၌။ ဝါသုပဂတာ၊ အိမ်၏အိပ်ခြင်းငှာ။ အပရတျာ၊ ညဉ့်သန်းခေါင်အခါသည်။ သမ္ပတ္တာ၊ ရောက်သည်

၃၃၀+၃၃၁+ ရှိသော်။ တတော၊ ထိုအိပ်ရာပလ္လင်မှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ ဥယျာနဘူမိံ၊ ဥယျာဉ်ရောက်ရာ မြေအရပ်သို့။ ဂန္တွာန၊ ရောက်၍။ ပေါက္ခရညာ၊ ရေကန်၏။ သမန္တတော၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ ဟရိတေ၊ စိမ်းညိုသော။ သဒ္ဒလေ၊ မြတ်နိုးကိုဖြစ်စေတတ်သော။ သုဘေ၊ တင့်တယ်သော။ တဿာ၊ ထိုရေကန်၏။ တီရေ၊ ကမ်းနား၌။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်၏။ တတော၊ ထိုရပ်ပြီးသောနောင်မှ။ ကဏ္ဏမုဏ္ဍော၊ ပြတ်သောနားရွှက်ရှိသော။ သုနခေါ၊ ခွေးနက်တခုသည်။ တေ၊ သင်၏။ အင်္ဂမင်္ဂါနိ၊ အင်္ဂါကြီးငယ်တို့ကို။ ခါဒတိ၊ စား၏။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ တွံ၊ သင့်ကို။ သုနခေန၊ ခွေးနက်သည်။ ခါယိတာ၊ စားအပ်ပြီးသည်။ အဋ္ဌိသင်္ခလိကာကထာ၊ အရိုးဆက်ခြင်းသာရှိကာမျှကိုပြုအပ်ပြီးသော။ အာသိံ၊ ဖြစ်၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ပေါက္ခရဏိံ၊ ရေကန်သို့။ ဩဂါဟသိ၊ သက်၏။ ဩဂါဟနန္တရေ၊ ရေကန်သို့သက်သည်၏အခြားမဲ့၌။ တေ၊ သင်၏။ ကာယော၊ ကိုယ်သည်။ ပုရေယထာ၊ ခွေးနတ်မစားမီးရှေ့အဖို့၌ကဲ့သို့။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတော၊ ထိုနောင်မှ။ တွံ၊ သင်သည်။ အင်္ဂပစ္စင်္ဂါ၊ အင်္ဂါကြီးငယ်နှင့်ပြည့်စုံသည်။ သုစာရု၊ အလွန်မွေ့လျော်ဘွယ်သောအဆင်းရှိသည်။ ပီယဒဿနာ၊ ရှုဘွယ်သောအဆင်းရှိသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဝတ္ထေန၊ အဝတ်ဖြင့်။ ပါရုပိတွာန၊ ဝတ်ရုံ၍။ မမ၊ ငါ၏။ သန္တိကံ၊ အထံသို့။ အာယာသိ၊ လာ၏။ သုဘေ၊ ကောင်းသောအဆင်းရှိသောနတ်သ္မီး။ ကိံနု၊ အသို့နည်း။ တယာ၊ သင်သည်။ ပုရေ၊ ရှေးဘဝ၌။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ သူ၏အသက်ကိုသက်ခြင်းအစရှိသောကာယဒုစရိုက်ကို။ ကတံ၊ ပြုခဲ့ဘူးသလော။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ မဟုတ်မမှန်ပြောဆိုခြင်းအစရှိသောဝစီဒုစရိုက်ကို။ ကထံ၊ ပြုခဲ့ဘူးသလော။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ သူ၏စည်းစိမ်ချမ်းသာကိုမိမိသို့ရှေ့ရှုကြံခြင်းအစရှိသောမနောဒုစရိုက်ကို။ ကထံ၊ ပြုခဲ့ဘူးသလော။ သုဘေ၊ ကောင်းသောအဆင်းရှိသောနတ်သ္မီး။ ကဿကမ္မဝိပါကေန၊ အဘယ်မကောင်းမှုအကုသိုလ်ကံအကျိုးအားဖြင့်။ တေ၊ သင်၏။ အင်္ဂမင်္ဂါနိ၊ အင်္ဂါကြီးငယ်တို့ကို။ ကဏ္ဏမုဏ္ဍော၊ ပြတ်သောနားရွှက်ရှိသော။ သုနခေါ၊ ခွေးသည်။ ခါဒတိ၊ စားသနည်း။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ ပုရေ၊ ရှေး၌။ ကိမိလာယံ၊ ကိမိလအမည်ရှိသောပြည်၌။ သဒ္ဓေါ၊ ရတနာသုံးပါးတို့၌ ကြည်ညိုခြင်းကံကံ၏ အကျိုးကိုယုံကြည်ခြင်းရှိသော။ ဥပါသကော၊ ရတနာသုံးပါးတို့ကိုကိုးကွယ်ရာဟူ၍ဆည်းကပ်တတ်သော။ ဂဟပတိ၊ သူကြွယ်သည်။ အာသိ၊ ဖြစ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တဿ၊ ထိုသူကြွယ်၏။ ဒုဿီလာ၊ သီလမရှိသော။ အတိစာရာနီ၊ လင်ကိုလွန်ကျူး၍ကျင့်လေ့ရှိသော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ အာသိံ၊ ဖြစ်၏။ အတိစရ+

၃၃၁+၃၃၂+ မာနာယ၊ လွန်ကျူး၍ကျင့်တတ်သော။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်၏။ သောသာမိကော၊ ထိုလင်ဖြစ်သော သူကြွယ်သည်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဧတံဝစနံ၊ ဤသို့သောစကားကို။ အဗြဝိ၊ ဆို၏။ ကိံအဗြဝိ၊ အဘယ်သို့ဆိုသနည်း။ တွံ၊ သင်သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ယံအတိစာရာသိ၊ အကြင်လွန်ကျူး၍ကျင့်၍ကျင့်၏။ ဧတံ၊ ဤလွန်ကျူး၍ကျင့်ခြင်းသည်။ နစ္ဆန္နံနယုတ္တံ၊ မသင့်။ ဧတံ၊ ဤလွန်ကျူး၍ကျင့်ခြင်းသည်။ နပတိရူပံ၊ မလျောက်ပတ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဗြဝိ၊ ဆို၏။ ဒေဝ၊ ဗာရာဏသီပြည်ရှင် အရှင်မင်းကြီး။ သာဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ သာမိ၊ အရှင်သူကြွယ်။ အဟံ၊ ငါသည်ကား။ တံ၊ သင့်ကို။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့် လည်းကောင်း။ ဥဒ၊ ထိုမှတပါး။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ နအတိစရာမိ၊ လွန်ကျူး၍မကျင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကာယေန၊ ကိုဖြင့်လည်းကောင်း။ ဥဒ၊ ထိုမှတပါး။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ နအတိစရာမိ၊ လွန်ကျူး၍မကျင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဥဒ၊ ထိုမှတပါး။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ တံ၊ သင့်ကို။ သစေအတိမာရာမိ၊ အကယ်၍လွန်ကျူး၍ကျင့်သည်ဖြစ်အံ့။ ကဏ္ဏမုဏ္ဍော၊ ပြတ်သောနားရွှက်ရှိသော။ အယံသုနခေါ၊ ဤခွေသည်။ မေ၊ ငါ၏။ အင်္ဂမင်္ဂါနိ၊ အင်္ဂါကြီးငယ်တို့ကို။ ခါဒတု၊ စားစေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမီပေ၊ အနီး၌။ ဌိတံ၊ တည်သော။ ကဏ္ဏမုဏ္ဍသုနခံ၊ ပြတ်သောနားရွှက်ရှိသောခွေးနက်ကို။ ဒေဿေတွာ၊ ပြ၍။ ဃောရံ၊ ပြင်းစွာသော။ သမတဉ္စ၊ ကျိန်ခြင်းကိုလည်း။ အကရိံ၊ ပြုမိ၏။ မုသာဝါဒဉ္စ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကိုလည်း။ အဘာသိသံ၊ ဆိုမိ၏။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ တဿကမ္မဿ၊ ထိုလင်ကိုလွန်ကျူး၍ကျင့်ခြင်းတည်းဟူသောမိစ္ဆာစာရကံ၏လည်းကောင်း။ မုသာဝါဒဿစ၊ မဟုတ်မမှန်ဆိုခြင်းတည်းဟူသောမုသာဝါဒကံ၏လည်းကောင်း။ ဥဘယံဥဘယဿ၊ နှစ်ပါးသောအကုသိုလ်ကံ၏။ ဝိပါကံ၊ အကျိုးကို။ သတ္တေဝဝဿသတာနိ၊ အနှစ်ခုနစ်ရာတို့ပတ်လုံးသာလျှင်။ ယတောဟိယသ္မာကာရဏာ၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်။ မေမယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အနုဘူတံ၊ ခံစားအပ်၏။ တတောတသ္မာကာရဏာ၊ ထိုအကြောင်းကြောင့်။ ကဏ္ဏမုဏ္ဍော၊ ပြတ်သောနားရွှက်ရှိသော။ အယံသုနခေါ၊ ဤခွေးနတ်သည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ အင်္ဂမင်္ဂါနိ၊ ဤအင်္ဂါကြီးငယ်တို့ကို။ ခါဒတိ၊ စား၏။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ တွံ၊ သင်မင်းကြီးသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဗဟူကာရောစ၊ များသောကျေးဇူးရှိသည် ဖြစ်၍လည်း။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဣဓ၊ ဤအရပ်သို့။ အာဂတော၊ လာတော်မူ၏။ အဟဉ္စ၊ အကျွန်ုပ်သည်လည်း။ ကဏ္ဏမုဏ္ဍဿ၊ ပြတ်သောနားရွှက်ရှိသောခွေးနက်မှ။ သုမုတ္တာ၊ ကောင်းစွာလွတ်သည်ဖြစ်၍။ အသောကာ၊ စိုးရိမ်ခြင်းမရှိသည်။ အကုတောဘယာ၊ ဘေးမရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်း

၃၃၂+၃၃၃+ ကြီး။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တံ၊ သင်မင်းကြီးကို။ နမဿာမိ၊ ရှိခိုးပါ၏။ အဉ္ဇလီကတာ၊ လက်အုပ်ချီလျက်။ ယာစာမိ၊ တောင်းပန်ပါ၏။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ အမနုဿေ၊ နတ်၌ဖြစ်ကုန်သော။ ကာမေ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ ဘုဉ္ဇ၊ သုံးဆောင်ဆော်မူလော။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ရမ၊ မွေ့လျော်တော်မူလော။ သုဘဂေ၊ တင့်တယ်သော အဆင်းရှိသောနတ်သ္မီး။ မယာ၊ ငါသည်။ မနုဿာ၊ လူ၌ဖြစ်ကုန်သော။ ကာမာ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ ဘုတ္တာ၊ ခံစားအပ်ကုန်ပြီ။ အဟံ၊ ငါသည်။ တယာ၊ သင်နတ်သ္မီးနှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ရမိတော၊ မွေ့လျော်စံပျော်ရသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ သုဘဂေ၊ တင့်တယ်သောအဆင်းရှိသောနတ်သ္မီး။ အဟံ၊ ငါသည်။ တံ၊ သင်နတ်သ္မီးကို။ ယာစာမိ၊ တောင်းပန်ပါ၏။ မံ၊ ငါ့ကို။ နဂရမေဝ၊ ငါ၏နေရာဗာရာဏသီမြို့သို့သာလျှင်။ ခိပ္ပံ၊ လျှင်စွာ။ ပဋိနယာဟိ၊ ပို့ဆောင်ဘိလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဒွါဒသမံ၊ တဆဲ့နှစ်ခုမြောက်သော။ ကဏ္ဏမုဏ္ဍပေတဝတ္ထု၊ နားရင်းပြတ်သောပြိတ္တာမအကြောင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ပဉ္စာလာနံ၊ ပဉ္စလတိုင်းသားလူအများတို့၏။ ဣဿရော၊ အရှင်ဖြစ်သော။ ရဋ္ဌေသဘော၊ တိုင်တကာတို့တွင်မြတ်သောမိမိဥစ္စာဖြစ်သောတိုင်းလည်းရှိထသော။ ဗြဟ္မဒတ္တော၊ ဗြဟ္မဒတ်အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ သောရာဇာ၊ ထိုဗြဟ္မဒတ်မင်းသည်။ အဟာရတ္တာနံ၊ များသောနေ့ညဉ့်တို့၏။ အစ္စယာအစ္စယေန၊ လွန်သဖြင့်။ ကာလံ၊ သေခြင်းကို။ အကြုဗ္ဗထ၊ ပြု၏။ တဿ၊ ထိုဗြဟ္မဒတ်မင်း၏။ ဘရိယာ၊ မယားဖြစ်သော။ ဥပရိ၊ ဥပရိအမည်ရှိသော မိဖုယားမြတ်သည်။ ဗြဟ္မဒတ္တံ၊ ဗြဟ္မဒတ်မင်းကို။ အပဿန္တိ၊ မမြင်သည်ရှိသော်။ အာဠာဟနံ၊ သုသာန်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဗြဟ္မဒတ္တာတိ၊ ဗြဟ္မဒတ်ဟုခေါ်ဝေါ်လျက်။ ကန္ဒတိ၊ ငိုမြည်တမ်း၏။ သမ္ပန္နစရဏော၊ နိဗ္ဗာန်သို့ရောက်ကြောင်းဖြစ်သောသီလ၏ ပြည့်စုံခြင်းဣန္ဒြေတို့ကိုစောင့်ရှောက်ခြင်းအစရှိသောအကျင့်နှင့်ပြည့်စုံသော။ မုနိ၊ မိမိစီးပွားသူတပါး၏စီးပွားကိုလည်း သိတတ်သော။ ဣသိ၊ ရသေ့သည်။ အာဂစ္ဆိစ၊ လာလည်းလာ၏။ အာဂန္တွာ၊ လာပြီး၍။ ယေမနုဿာ၊ အကြင်လူတို့သည်။ တတ္ထတသ္မိံသုသာနေ၊ ထိုသုသာန်၌။ သမာဂတာ၊ အညီအညွှတ်ရောက်ကုန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုသုဿာန်၌။ ဌိတေ၊ တည်ကုန်သော။ တေမနုဿေ၊ ထိုလူတို့ကို။ ဘောန္တော၊ အိုလူများတို့။ နာနာဂန္ဓသမေရိတံ၊ အထူးထူးသောအမွှေးအနံ့တို့ဖြင့်ထက်ဝန်းကျင်မှ လှိုင်သောအနံ့ရှိသော။ ဣဒံအာဠာဟနံ၊ ဤသုသာန်သည်။ ကဿ၊ အဘယ်သူ၏။ အာဠာဟနံ၊ သုသာန်နည်း။ ဣတော၊ ဤလူ့ပြည်မှ။

၃၃၃+၃၃၄+ ဒူရဂတံ၊ ဝေးသောအရပ်သို့သွားသော။ ဗြဟ္မဒတ္တံ၊ ဗြဟ္မဒတ်အမည်ရှိသော။ ပတိံ၊ လင်ကို။ အပဿန္တိ၊ မမြင်သည်ရှိသော်။ ဗြဟ္မဒတ္တာတိ၊ ဗြဟ္မဒတ်ဟုခေါ်ဆိုလျက်။ အယံဣတ္ထီ၊ ဤမိန်းမသည်။ ကဿ၊ အဘယ်သူ၏။ ဘရိယာ၊ မယားနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာပုစ္ဆိတ္ထစ၊ မေးလည်းမေး၏။ တတ္ထ၊ ထိုသုသာန်၌။ ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ သမာဂတာ၊ အညီအညွတ်ရောက်ကုန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုသုသာန်၌။ တေစ၊ ထိုသူတို့သည်လည်း။ မာရိသ၊ အရှင်ရသေ့။ ဗြဟ္မဒတ္တဿ၊ အကျွနိုပ်တို့သခင်ဗြဟ္မဒတ်မင်းအား။ ဘဒ္ဒံ၊ ကောင်းခြင်းသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ တေတဝစ၊ ထိုအရှင်ရသေ့အားလည်း။ ဘဒ္ဒံ၊ ကောင်းခြင်းသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ မာရိသ၊ အရှင်ရသေ့။ နာနာဂန္ဓသမေရိတံ၊ အထူးထူးအပြားပြား သောအမွေးအနံ့တို့ဖြင့်ထက်ဝန်းကျင်မှလှိုင်သောအနံ့ရှိသော။ ဣဒံအာဠာဟနံ၊ ဤသုသာန်သည်။ တဿဗြဟ္မဒတ္တဿ၊ ထိုအကျွန်ုပ်တို့သခင်ဗြဟ္မဒတ်မင်း၏။ အာဠာဟနံ၊ သုသာန်ပေတည်း။ ယာဣတ္ထီ၊ အကြင်မိန်းမသည်။ ဣတော၊ ဤလူ့ပြည်မှ။ ဒူရဂတံ၊ တမလွန်လောကကိုသွားသော။ ဗြဟ္မဒတ္တံ၊ ဗြဟ္မဒတ်အမည်ရှိသော။ ပတိံ၊ လင်ကို။ အပဿန္တိ၊ မမြင်သည်ဖြစ်၍။ ဗြဟ္မဒတ္တာတိ၊ ဗြဟ္မဒတ်ဟူ၍ခေါ်ဆိုလျက်။ ကန္ဒတိ၊ ငိုမြည်တမ်း၏။ အယံဣတ္ထီ၊ ဤမိန်းမသည်။ တဿ၊ ထိုအကျွန်ုပ်တို့သခင် ဗြဟ္မဒတ်မင်း၏။ ဘရိယာ၊ မယားဖြစ်သော။ ဥပရိ၊ ဥပရိအမည်ရှိသောမိဖုရားမြတ်ပင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိယာကံသု၊ ဖြေကြားကုန်၏။ ဥပရိ၊ ဥပရိမိဖုယား။ ဆဠာသီတိသဟဿာနိ၊ ရှစ်သောင်းခြောက်ထောင်အရေအတွက်ရှိကုန်သော။ ဗြဟ္မဒတ္တဿနာမကာ၊ ဗြဟ္မဒတ်ဟူသောအမည်ချည်ရှိကုန်သော။ ရာဇာနော၊ မင်းတို့ကို။ ဣမသ္မိံအာဠာဟနေ၊ ဤသုသာန်၌။ ဒဍ္ဎာ၊ ဖုတ်ကြည်းအပ်ကုန်ပြီ။ တေသံ၊ ထိုရှစ်သောင်းခြောက်ထောက်အရေအတွက်ရှိကုန်သောဗြဟ္မဒတ်မင်းတို့တွင်။ ကံဗြာဟ္မဒတ္တံ၊ အဘယ်ဗြဟ္မဒတ်မင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ တွံ၊ သင်သည်။ အနုသောစသိ၊ အဖန်တလဲလဲစိုးရိမ်ဘိသနည်း။ ဘန္တေ၊ အရှင်ရသေ့။ ပဉ္စာလာနံ၊ ပဉ္စာလတိုင်းသူလူအပေါင်းတို့၏။ ဣဿရော၊ အရှင်ဖြစ်သော။ ရဋ္ဌေသဘော၊ တိုင်းတကာတို့ထက် မြတ်သောတိုင်းတည်းဟူသောဥစ္စာလည်းရှိထသော။ စူဠနီပုတ္တော၊ စူဠနီအမည်ရှိသောမင်း၏သားလည်းဖြစ်ထသော။ ယောရာဇာ၊ အကြင်ဗြဟ္မဒတ်မင်းသည်။ ကာလင်္ကဟော၊ သေလွန်ခဲ့၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ရသေည။ သဗ္ဗကာမဒဒံ၊ အလိုရှိအပ်သမျှသော ခပ်သိမ်းသောစည်းစိမ်ချမ်းသာကိုပေးတတ်သော။ သတ္တာရံ၊ အကျွန်ုပ်၏လင်ဖြစ်သော။ တံရာဇာနံ၊ ထိုဗြဟ္မဒတ်

၃၃၄+၃၃၅+ မင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ အနုသောစာမိ၊ အဖန်တလဲလဲစိုးရိမ်ပေ၏။ ဥပရိ၊ ဥပရိမိဖုယား။ သဗ္ဗေဝရာဇာနော၊ ရှစ်သောင်းခြောက်ထောင်အရေအတွက်ရှိကုန်သောခပ်သိမ်းသောမင်းတို့သည်ပင်လျှင်။ ဗြဟ္မဒတ္တဿနာမကာ၊ ဗြဟ္မဒတ်ဟူသော အမည်သာရှိကုန်သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သဗ္ဗေဝရာဇာနော၊ ရှစ်သောင်းခြောက်ထောင်အရေအတွက်ရှိကုန်သော ခပ်သိမ်းသောမင်းတို့သည်ပင်လျှင်။ ဗြဟ္မဒတ္တဿနာမကာ၊ ဗြဟ္မဒတ်ဟူသောအမည်သာရှိကုန်သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သဗ္ဗေဝရာဇာနော၊ ရှစ်သောင်းခြောက်ထောင်ကုန်သောမင်းအပေါင်းတို့သည်ပင်လျှင်။ ပဉ္စာလာနံ၊ ပဉ္စာလတိုင်းသူလူအပေါင်းတို့ ၏။ ဣဿရာ၊ အရှင်ဖြစ်ကုန်သော။ ရထေသဘာ၊ တိုင်းတကာတို့တွင်မြတ်သောတိုင်းတည်းဟူသောဥစ္စာရှိကုန်သော။ စူဠနီပုတ္တာစ၊ စူဠနီအမည်ရှိကုန်သောမင်း၏သားတို့သည်လည်း။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဥပရိ၊ ဥပရိမိဖုယား။ တွံ၊ သင်သည်။ အနုပုဗ္ဗေန၊ ရှေးစဉ်နောက်ဆက်မပြတ်သဖြင့်။ သဗ္ဗေသံ၊ ရှစ်သောင်းခြောက်ထောင်အရေအတွင်ရှိကုန်သောခပ်သိမ်းသော ဗြဟ္မဒတ်မင်းတို့၏။ မဟေသိတ္တံ၊ မိဖုယားမြတ်၏အဖြစ်ကို။ အကာရယိ၊ ပြုခဲ့ဘူး၏။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ဧတ္တကေသု၊ ဤမျှအတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သောသင်၏လင်ရင်းဗြဟ္မဒတ်မင်းတို့သည်။ ပုရိမကေ၊ ရှေးမင်းတို့ကို။ ဟိတွာ၊ စွန့်၍။ ပစ္ဆိမံ၊ နောက်ဆုံးဖြစ်သောဗြဟ္မဒတ်မင်းတယောက်ကိုသာလျှင်။ ပဋိစ္စ၊ အကြောင်းပြု၍။ အနုသောစတိ၊ အဖန်တလဲလဲစိုးရိမ်ဘိသနည်း။ မာရိသ၊ အရှင်ရသေ့။ သံသာရေ၊ သံသရာ၌။ ဣတ္ထိဘူတာယ၊ မိန်းမ၏အဖြစ်သို့ရောက်သော။ မဟေသိဘာဝံ၊ မိဖုရားမြတ်ဖြစ်သည်၏အဖြစ်ကို။ တွံ၊ သင်ရှင်ရသေ့သည်။ ဗဟု၊ များစွာ။ ဘာသတိ၊ ဟောတော်မူ၏။ မာရိသ၊ ရှင်ရသေ့။ ဣတ္ထိဘူတာ၊ မိန်းမ၏အဖြစ်သို့ရောက်သော။ အတုမေအတ္တနိ၊ ထိုအကျွန်ုပ်၏။ ဒီဃရတ္တာယဒီဃရတ္တံ၊ ရှည်မြင့်စွာသောကာလ ပတ်လုံး။ ဣတ္ထီယေဝ၊ မိန်းမ၏ဖြစ်သည်သာလျှင်။ အပရာပရုပ္ပတ္တိ၊ အဆက်ဆက်ဖြစ်ခြင်းသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပရိ၊ ဥပရိမိဖုယား။ တွံ၊ သင်သည်။ ကဒါစိ၊ တရံတခါ။ ဣတ္ထီပိ၊ မိန်းမသည်လည်း။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ ဥပရိ၊ ဥပရိမိဖုယား။ တွံ၊ သင်သည်။ ကဒါစိ၊ တရံတခါ။ ပုရိသောပိ၊ ယောကျ်ားသည်လည်း။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ ကဒါစိ၊ တရံတခု။ ပသုယော+

၃၃၅+၃၃၆+ နိမ္ပိ၊ တိရစ္ဆာန်၏အဖြစ်သို့လည်း။ အာဂမာ၊ ရောက်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိုခဲ့တိုင်း။ ဧတံ၊ ထိုမိန်းမယောကျ်ား တိရစ္ဆာန်စသောအဖြစ်သို့။ ဥပေတာနံ၊ ကပ်ကုန်သော။ တဝ၊ သင်၏။ အတီတာနံ၊ လွန်လေကုန်ပြီးသောကိုယ်အဖြစ်တို့၏။ ပရိယန္တော၊ အပိုင်းအခြားသည်။ နဒိဿတိ၊ မထင်နိုင်။ ပဟာမုနိ၊ ရသေ့မြတ်။ တွံ၊ ရှင်ရသေ့သည်။ ဃတသိတ္တံဧဝ၊ ထောပတ်ဖြင့်သွန်းလောင်းအပ်သည်သာလျှင်ဖြစ်သော။ ပါဝကံ၊ မီးကို။ ဝါရိနာ၊ ရေဖြင့်။ ဩသိဉ္စိဝိယ၊ သွန်းလောင်း၍ငြိမ်းစေ သကဲ့သို့။ အာဒိတ္တံ၊ စိုးရိမ်ခြင်းတည်းဟူသောမီးဖြင့်လောင်းအပ်သည်ဖြစ်၍။ သန္တံသမာနံ၊ ဖြစ်သော။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ဒရံ၊ စိတ်၏ပူပန်ခြင်းကို။ ဝတ၊ စင်စစ်။ နိဗ္ဗာပယေ၊ ငြိမ်းစေပြီ။ မဟာမုနိ၊ ရသေ့မြတ်။ ယောတွံ၊ အကြင်ရှင်ရသေ့သည်။ သောကပရေတာယ၊ စိုးရိမခြင်းသည်နှိပ်စက်အပ်သော။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ပတိသောကံ၊ လင်ကွေကွင်းခြင်းကြောင့်ဖြစ်သောစိုးရိမ်ပူပန်ခြငသ်းကို။ အနုပါဒိ၊ ပယ်ဖျောက်တော်မူ၏။ သောတွံ၊ ထိုရှင်ရသေ့သည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဟဒယနိဿိတံ၊ စိတ်၌မှီသော။ သောကံ၊ စိုးရိမ်ခြင်းတည်းဟူသော။ သလ္လံ၊ ငြောင့်ကို။ ဝတ၊ စင်စစ်။ အဗ္ဗူဠှံ၊ နှုတ်အပ်ပြီ။ မဟာပုနိ၊ ရှင်ရသေ့မြတ်။ သာဟံသာအဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ အဗ္ဗုဠှသလ္လာ၊ နှုတ်အပ်ပြီးသောစိုးရိမ် ခြင်းတည်းဟူသောငြောင့်ရှိသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ တဝ၊ ရှင်ရသေ့၏။ ဝစနံ၊ တရားစကားကို။ သုတွာ၊ ကြားနာရ၍။ နိဗ္ဗူတာ၊ စိတ်၏ငြိမ်းခြင်းသို့ရောက်သော။ သာဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ နသောစာမိ၊ မစိုးရိမ်။ နရောဒါမိ၊ မငို။ ဥပါသိကေ၊ ဥပါသိကာမ။ တဿသမဏဿ၊ ထိုရသေ့၏။ သုဘာသိတံ၊ ကောင်းစွာဟောအပ်သော။ တံဝစနံ၊ ထိုစကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဥပရိ၊ ဥပရိမိဖုယားသည်။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင်သော ရသေ့ရဟန်း၏ဘောင်၌။ ပဗ္ဗဇိတာ၊ ရသေ့ရဟန်း၏အဖြစ်သို့ကပ်သည်။ သန္တာသမာနာစ၊ ဖြစ်၍သာလျှင်။ ဗြဟ္မလောကူပပတ္တိယာ၊ ဗြဟ္မာပြည်၌ပဋိသန္ဓေနေခြင်းငှာ။ မေတ္တစိတ္တ၊ မေတ္တာနှင့်ယှဉ်သောစိတ်ကို။ အဘာဝေသိ၊ ပွားစေ၏။ သာ၊ ထိုဥပရိမိဖုယားသည်။ ဂါမာ၊ ရွှာမှ။ ဂါမံ၊ ရွာသို့လည်းကောင်း။ နိဂမေ၊ နိဂုံးတို့သို့ လည်းကောင်း။ ရာဇာဋ္ဌာနိယော၊ မင်းနေပြည်တို့သို့လည်းကောင်း။ ဝိစ

၃၃၆+၃၃၇+ ရန္တီ၊ လှည့်လည်သွားလာလျက်။ ယတ္ထ၊ အကြင်ရွာ၌။ ကာလံ၊ သေခြင်းကို။ အကြုဗ္ဗထ၊ ပြု၏။ သောဂါမော၊ ထိုရွှာသည်။ ဥရုဝေလာနာမ၊ ဥရုဝေလအမည်ရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပါသိကေ၊ ဥပါသိကာမ။ သာ၊ ထိုဥပရိမိဖုယားသည်။ ဗြဟ္မလောကူပပတ္တိယာ၊ ဗြဟ္မပြည်၌ပဋိသန္ဓေနေခြင်းငှာ။ မေတ္တစိတ္တံ၊ မေတ္တာနှင့်ယှဉ်သောစိတ်ကို။ အဘာဝေတွာ၊ ပွားစေ၍။ ဣတ္ထိစိတ္တံ၊ မိန်းမ၏အဖြစ်၌စိတ်ကိုလည်း။ ဝိရာဇေတွာ၊ တပ်ခြင်းကင်းစေ၍။ ဗြဟ္မလောကူပဂါ၊ ဗြဟ္မပြည်သို့လားသည်။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ တေရသမံ၊ တဆယ့်သုံးခုမြောက်သော။ ဥပရိပေတဝတ္ထု၊ ဥပရိမိဖုယားပြိတ္တာမ၏အကြောင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ တဿ၊ ထိုသပရိဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ ပန္ထ၊ ရွှာတံခါးခရီး၌ကစားသောမိန်းမငယ်မှဖြစ်သောပြိတ္တာမ။ မာတာစ၊ ငါးဘဝမြောက်၌ရှင်သာရိပုတ္တရာ၏ အမိဖြစ်ဘူးသောပြိတ္တာမ။ တိဿာစ၊ တိဿာသူကြွယ်မ။ နန္ဒာ၊ နန္ဒာအမည်ရှိသောပြိတ္တာမ။ ကုဏ္ဍလိနာ၊ မဋ္ဌကုဏ္ဍလီနတ်သားနှင့်။ ဃဋော၊ ဝါသုဒေဝမင်း၏စိုးရိမ်ခြင်းကိုဖျောက်စေတတ်သောဃဋပဏ္ဍိတ။ ဒွေသေဋ္ဌိ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သောသူဋ္ဌေးပြိတ္တာ။ ကုန္နဝါယောစ၊ အပ်လျှို့သမားပြိတ္တာ။ ဝိဟာရ၊ ဂင်္ဂါမြစ်နား၌နေသောကင်္ခါရေဝတထေရ်၏ အထံသို့ကပ်သောပြိတ္တာမ။ သုတ္တ၊ အရှင်ပစ္စေကဗုဒ္ဓါကိုချည်လှူသောမိန်းမ။ သောပါန၊ ရွှေစောင်းတန်းရှိသောဝိမာနပြိတ္တာမ။ ဥပရိ၊ ဥပရိမိဖုယား။ ဣတိဣဒံ၊ ဤသည်လျှင်တည်း။ ဒုတိယော၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ ဥပရိဝဂ္ဂေါ၊ ဥပရိဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ (၃၊ သုဠဝဂ်) ဘောပုရိ၊ အိုယောကျ်ား။ တွံ၊ သင်သည်။ နဂ္ဂေါ၊ အဝတ်အချည်းစည်း။ ပုဗ္ဗဒ္ဓပေတောဝ ပုဗ္ဗဒ္ဓေါအပေတောဣဝ၊ ကိုယ်၏ရှေ့ထက်ဝက်ရှိသည်နတ်သားကဲ့သို့။ မာလာဘာရိအလင်္ကတော၊ ပန်းတည်းဟူသော တန်ဆာဆင်လျက်။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ ဂင်္ဂါယ၊ ဂင်္ဂါမြစ်၏။ အဘိဇ္ဇမာနေ၊ ခြေချသဖြင့်မပျက်သော။ ဝါရိမှိ၊ ရေအပြင်၌။ ဂစ္ဆသိ၊ သွား၏။ ဘောပုရိသ၊ အိုယောကျ်ား။ ပေတောပေတဘူတော၊ ပြိတာဖြစ်၍ဖြစ်သော။ သောတွံ၊ ထိုသင်သည်။ ကုဟိံ၊ အဘယ်အရပ်သို့။ ဂမိဿတိ၊ သွားလတ္တံ့နည်း။ ကတ္ထ၊ အဘယ်ရပ်ရွာ၌။ တုယှံ၊ သင်၏။ ဝါသော၊ နေခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့နည်း။ သောပေတော၊ ထိုပြိတ္တာသည်။ ဝါသဘဂါ+

၃၃၇+၃၃၈+ မဉ္စ၊ ဝါသဘရွာ၏လည်းကောင်း။ ဗာရာဏသိံစ၊ ဗာရာဏသီပြည်၏လည်းကောင်း။ အန္တရေ၊ အလယ်၌။ ဗာရာဏသိံစ၊ ဗာရာဏသီပြည်၏လည်း။ သန္တိကေ၊ အနီး၌။ ဌိတံ၊ တည်သော။ စုန္ဒဋ္ဌိတံ၊ စူန္ဒဋ္ဌိလအမည်ရှိသောရွာသို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဂမိဿာမိ၊ သွားအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘာသတိ၊ ဆို၏။ ကောဠိတောဣတိ၊ ကောဠိတဟူ၍။ ဝိဿုတော၊ ကျော်စောထင်ရှားသော။ မဟာမတ္တောစ၊ အမတ်ကြိးသည်လည်း။ ဘတ္တဉ္စ၊ ထမင်းကိုလည်းကောင်း။ ပီတကံ၊ ရွှေသောအဆင်းရှိသော။ ယုဂဉ္စ၊ ပုဆိုးအစုံကိုလည်းကောင်း။ ပေတဿ၊ ပြိတ္တာကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်မှတ်၍။ အဒါ၊ ပေးလှူ၏။ ကဒါ၊ အဘယ်အခါ၌။ အဒိသိ၊ ပေးလှူသနည်း။ နာဝါယ၊ လှေသည်။ တိဋ္ဌမာနာယ၊ တည်စဉ်။ ဥပါသကဿ၊ ရတနာသုံးပါးတို့ကို ကိုးကွယ်ရာဟူ၍ဆည်းကပ်တတ်သော။ ကပ္ပကဿ၊ ဆတ္တာသည်အား။ အဒါပယိ၊ ပေးလှူစေ၏။ ကပ္ပကဿစ၊ ဆတ္တာသည်ဥပါသကာအားလည်း။ ဒါနေ၊ အလှူကို။ ဒိန္နမှိ၊ ပေးလှူအပ်သည်ရှီသော်။ ဌာနေ၊ ပေးသောခဏ၌။ ပေတဿ၊ ပြိတ္တာ၏။ သရိရေ၊ ကိုယ်၌။ ဒိဿထ၊ ထင်လေ၏။ တတော၊ ထိုသို့အဝတ်အရုံ၏ပြည့်စုံခြင်းကြောင့်။ သောပေတော၊ ထိုပြိတ္တာသည်။ သုဝတ္ထဝသနော၊ ကောင်းစွာဝတ်ရုံအပ်သောအဝတ်ရှိသည်။ မာတာဘာရီအလင်္ကတော၊ ပန်းတန်ဆာတို့ဖြင့်ဆင်အပ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ဌာနေ၊ အလှူခံတည်းဟူသောအခါ၌။ ဌိတာ၊ တည်သော။ ဒက္ခိဏာ၊ အလှူသည်။ အဿပေတဿ၊ ထိုပြိတ္တာအား။ ဥပကပ္ပထ၊ ရောက်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ပေတာနံ၊ ပြိတ္တာတို့အား။ အနုကမ္ပာယ၊ သနားသဖြင့်။ ပေတာနံ၊ ပြိတ္တာတို့ကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်မှတ်၍။ ပုနပ္ပုနံ၊ အကြိမ်အကြိမ်။ ဒက္ခိဏံ၊ အလှူကို။ ဒဇ္ဇေထ၊ ပေးလှူရာ၏။ ဧကေ၊ အချို့ကုန်သော။ ပေတာ၊ ပြိတ္တာတို့သည်။ သာဟုန္ဒဝါသိနော၊ စုတ်ပြတ်သော ပုဆိုးညစ်ကိုဝတ်ရကုန်လျက်။ အညေ၊ အချို့ကုန်သော။ ပေတာ၊ ပြိတ္တာတို့သည်။ ကေသနိဝါသိနော၊ မိမိဆံပင်တို့ဖြင့်သာလျှင် အင်္ဂါကြီးငယ်ရှက်ကြောက်ဖွယ်ဖုံးအုပ်ကုန်လျက်။ ဘတ္တာယ၊ ထမင်းအစာအာဟာရအလို့ငှာ။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကုန်၏။ ဒိသောဒိသံ၊ အရပ်တပါးမှသည်အရပ်တပါးသို့။ ပက္ကမန္တိ၊ ပြောင်းသွားကုန်၏။ ဧကေ၊ အချို့ကုန်သော။ ပေတာ၊ ပြိတ္တာတို့သည်။ ဒူရေ၊ ဝေးသောအရပ်သို့။ ဃာသတ္ထာယ၊ အစာအာဟာရအလို့ငှာ။ ပဓာဝိတွာ၊ ပြေးသွားကုန်၍။ အလဒ္ဓါဝ၊ အစားအရေကိုမရကုန် သည်ဖြစ်၍သာလျှင်။ ဆာတာ၊ ဆာလောင်ငတ်မွတ်ကုန်

၃၃၈+၃၃၉+ လျက်။ နိဝတ္ထရေ၊ ပြန်ကုန်၏။ ဧကေ၊ အချို့ကုန်သော။ ပေတာ၊ ပြိတ္တာတို့သည်။ သမုဉ္စိတာ၊ ဆာလောင်ငတ်မွတ် ခြင်းဖြင့်မူးမှိုင်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘန္တာပရိဗ္ဘမန္တာ၊ ချာချာလည်ကုန်လျက်။ ဘူမိယံ၊ မြေ၌။ ပပတိတာ၊ လည်းကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေပေတာ၊ ထိုပြိတ္တာတို့သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးဘဝ၌။ အကတကလျာဏာ၊ ကုသိုလ်ကို အပြုကုန်သည်ဖြစ်၍။ နိဒါဃကာလေ၊ နွေအခါ၌။ အာတပေ၊ နေပူသောအရပ်၌။ အဂ္ဂိ၊ မီးသည်။ ဒဍ္ဎာဝဝဒဍ္ဎောဣဝခုပ္ပိပါသဂ္ဂိနာ၊ လောင်အပ်သကဲ့သို့ဆာလောင်ငတ်မွတ်ခြင်းတည်းဟူးသောမီးသည်။ ဒဍ္ဎာ၊ လောင်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ မဟာဒုက္ခံ၊ ကြီးစွာသောဆင်းရဲကို။ အနုဘဝန္တိ၊ ခံစားရရှာကုန်၏။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးဘဝ၌။ ဃရဏိယော၊ အိမ်ရှင်မတို့သည်လည်းကောင်း။ ကုလမာတရော၊ အမျိုးသ္မီးအမျိုးသားတို့၏အမိတို့သည် လည်းကောင်း။ ကုလမာတရော၊ အမျိုးသ္မီးအမျိုးသားတို့၏အမိတို့သည်လည်းကောင်း။ သမာနာ၊ ဖြစ်ပါကုန်လျက်။ ပါပဓမ္မာ၊ ငြူစူခြင်းဝန်တိုခြင်းပိတ်ပင်ခြင်းစသောအဖြစ်ဖြင့်ယုတ်သောသဘောရှိကုန်၏။ ဒေယျဓမ္မေသု၊ လှူဘွယ်ဝတ္ထုတို့သည်။ သန္တေသု၊ ရှိကုန်လျက်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဒီပံ၊ တမလွန်လောကသုဂတိဘဝ၌ရပ်တည်ကြောင်းဖြစ်သောကောင်းမှုကို။ နအကမှာ၊ မပြုမိကုန်။ အန္နပါနမှိ၊ ထမင်းအဖျော်၌။ ပဟုတံ၊ များသည်ဖြစ်၍။ အပိဿုအဝကိရတိ၊ အကယ်၍သွန်းကြဲ စွန့်ပစ်ရသည်ဖြစ်အံ့။ ဧဝံသန္တေပိ၊ ဤသို့သွန်းကြဲစွန့်ပစ်ရသော်လည်း။ သမဂ္ဂတေသမာပဋိပန္နာယ၊ ကောင်းသောအကျင့်ရှိပေသော။ ပဗ္ဗဇိတောပဗ္ဗဇိတာယ၊ ရဟန်းသူတော်ကောင်းအား။ ကိဉ္စိ၊ တစုံတခုသောလှူဘွယ်ဝတ္ထု ကိုမျှလည်း။ နအဒမှသေ၊ မပေးမလှူမိကုန်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အကမ္မကာမာ၊ သူတော်ကောင်းတို့သည်မပြုအပ်သော အကုသိုလ်ကံကိုအလိုရှိကုန်၏။ အလသာ၊ ကုသိုလ်တရားတို့ကိုဖြည့်ကျင့်ခြင်း၌ပျင်းရိကုန်၏။ သာဓုကာမာ၊ ကောင်းမြတ်သောစားဘာယ်သောက်ရာကိုအလိုရှိကုန်၏။ မဟဂ္ဃသာ၊ အစားအသောက်ကြူးကုန်၏။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အလောပပိဏ္ဍံ၊ တလုပ်မျှသောဆွမ်းစိုက်ကိုလည်း။ ဒါတာရော၊ ပေးလှူတ်ကုန်သောသူတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဋိဂ္ဂဟေ၊ အလှူခံတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပရိဘာသိတာ၊ နှိပ်စက်၍သိတတ်ကုန်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ နော၊ ငါတို့၏။ တေဃရာတာနိဃရာနိစ၊ ထိုအိမ်တို့သည်လည်းကောင်း။ တာစဒါသိယော၊ ထိုကျွန်မတို့သည်လည်းကောင်း။

၃၃၉+၃၄၀+ တာနေဝါဟရဏာနိစ၊ ထိုတန်ဆာတို့သည်လည်းကောင်း။ အတ္ထိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ၊ ထိုအိမ်အစရှိသည်တို့ကို။ အညေ၊ တပါးကုန်သောသူတို့သည်။ ပရိစာရယန္တိ၊ စမ္ပယ်သုံးဆောင်ကုန်၏။ မယံ၊ ငါတို့မူကား။ ဒုက္ခဿ၊ ဆာလောင်ငတ်ခြင်း ဆင်းရဲကို။ ဘာဂိနော၊ ခံစားသောအဖို့ရှိကုန်သည်။ ဘဝါမ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေပေတာ၊ ထိုပြိတ္တာတို့သည်။ မနုဿေသု၊ လူတို့၌။ ဥပ္ပဇ္ဇမာနာပိ၊ ဖြစ်လာကုန်သော်လည်း။ ပုနပ္ပုနံ၊ ကြိမ်ဖန်များစွာ။ ဝေနိဝါ၊ နှီးသည်မျိုးတို့သည်လည်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အဝညာစ၊ မထီမဲ့မြင့်အောက်မေ့အပ်ကုန်သောအမျိုးတို့သည်လည်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ရထကာရာစ၊ သားရေနှင့်စပ်သောအမှုကိုပြုလုပ်ကုန်သောအမျိုးတို့သည်လည်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒုဗ္ဘိကာစ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့ကိုပြစ်မှားနှိပ်စက်တတ်ကုန်သောသူတို့သည်လည်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ စဏ္ဍာလီစ၊ စဏ္ဍာလမျိုးတို့သည် လည်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကပဏာစ၊ သူတပါးတို့အလွန်သနားအပ်သောအဖြစ်သို့ရောက်ကုန်သောအထီးကျန်သော အမျိုးတို့သည်လည်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကမ္ပကာစ၊ တုန်လှုပ်သောအမျိုးတို့သည်မူလည်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အညာနိပိ၊ ဆိုအပ်ပြီးသည်မှတပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ယာနိယာနိ၊ အကြင်အကြင်သို့သဘောရှိကုန်သော။ ဟီနာနိ၊ ယုတ်ညံ့ကုန်သော။ ကုလာနိစ၊ မုဆိုးတံငါပန်းပန်းမှိုက်သွန်စသောအမျိုးတို့သည်မူလည်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အညာနိပိ၊ ဆိုအပ်ပြီးသည်မှတပါး လည်းဖြစ်ကုန်သော။ ယာနိယာနိ၊ အကြင်အကြင်သို့သဘောရှိကုန်သော။ ဟီနာနိ၊ ယုတ်ညံ့ကုန်သော။ ကုလာနိစ၊ မုဆိုးတံငါပန်းမှိုက်သွန်စသောအမျိုးတို့သည်လည်းကောင်း။ ကပဏာနိ၊ နှိပ်စက်အပ်ကုန်သော။ ကုလာနိစ၊ အမျိုးတို့သည်လည်းကောင်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေသုတေသွေကုလေသု၊ ထိုထိုယုတ်ညံ့ကုန်သောအမျိုးတို့၌ သာလျှင်။ ဇာယန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧသာ၊ ဤသို့ယုတ်ညံ့သောအဖြစ်သည်။ မစ္ဆရိနော၊ ဝန်တိုဆို့ပိတ်မစ္ဆေရစိတ်ရှိသောသတ္တဝါ၏။ ဂတိ၊ လားရာတည်း။ ပုဗ္ဗေဝ၊ ရှေးဘဝ၌သာလျှင်။ ကတကလျာဏာ၊ ပြုအပ်ပြီးသောကုသိုလ်ရှိကုန်သော။ ဒါယကာ၊ ပေးလှူလေ့ရှိကုန်သာ။ ဝီတိမစ္ဆရာ၊ ကင်းသောဝိန်တိုခြင်းရှီကုန်သော။ ယေသတ္တာ၊ အကြင်သတ္တဝါတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေသတ္တာ၊ ထိုသတ္တဝါတို့သည်။ သဂ္ဂံ၊ နတ်ပြည်ကို။ ပရိပူရေန္တိ၊ ပြည့်စေကုန်၏။ နန္ဒနံ၊ နန္ဒဝန်ဥယျာဉ်ကို။ ဩဘာသန္တိစ၊ မိမိကိုယ်ရောင်အဝတ်တန်ဆာရောင်တို့ဖြင့်ထွန်းလင်းစေကုန်၏။ ဝေဇယန္တေ၊ ဝေဇယန္တာအမည်ရှိသော။ ပါသာဒေစ၊ ပြာသာဒ်တို့၌လည်း။ ရမိတွာ၊ မွေ့လျော်စံပျော်ကုန်၍။ ကာမကာ+

၃၄၀+၃၄၁+ မိနော၊ အလိုရှိအပ်သောစည်းစိမ်ချမ်းသာတို့ကိုအလိုအတိုင်းခံစားခြင်းရှိကုန်သော။ တေသတ္တာ၊ ထိုသတ္တဝါတို့သည်။ တတော၊ ထိုနတ်ပြည်မှ။ စုတာ၊ စုတေမနေသေလွန်သည်ရှိသော်။ သဘောဂေစ၊ များမြတ်သောစည်းစိမ်ဥစ္စာရှိကုန်သော။ ဥစ္စကုလေသု၊ မင်းမျိုးပုဏ္ဏားမျိုးအစရှိကုန်သောမြင့်မြတ်သောအမျိုးတို့၌။ ဇာယန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကုလေ၊ မြင့်မြတ်သောအမျိုး၌။ ဇာတာ၊ ဖြစ်ကုန်သော။ တေသတ္တာ၊ ထိုသတ္တဝါတို့သည်။ ကူဋာဂါရေစ၊ အထွက်တပ်သောအိမ်၌လည်းကောင်း။ ပါသာဒေစ၊ ပြာသာဒ်၌လည်းကောင်း။ ဂေါဏသန္တကေ၊ ရှည်သောအမွေး ရှိသောကော်ဇောဖြင့်ခင်းအပ်သောအခင်းရှိသော။ ပလ္လင်္ကေစ၊ ပလ္လင်၌လည်းကောင်း။ မောရဟတ္ထေဟိ၊ ဥဒေါင်းမြီးတို့ဖြင့်တန်ဆာဆင်အပ်သော ယပ်စွဲကုန်သောလက်တို့ဖြင့်။ ဗီဇတင်္ဂါ၊ ယပ်ဖြင့်ယပ်အပ်သောကိုယ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ရမန္တိ၊ မွေ့လျော်စံပျော်ရကုန်၏။ ဒဟရကာလေပိ၊ ငယ်သောအခါ၌လည်း။ အင်္ဂတော၊ တဦးသောအဆွေအမျိုးအထိန်းအယတို့၏ရင်ခွင်မှ။ အင်္ဂံ၊ တဦးသောအဆွေအမျိုးအထိန်းအယတို့၏ရင်ခွင်သို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ပြောင်းသွားရကုန်၏။ သုခမေသိနော၊ ထိုသူငယ်၏ချမ်သာကိုအလိုရှိကုန်သော။ တတိယော၊ အထိန်းအယတို့သည်။ မာလကာရိအလင်္ကတာ၊ ပန်းတန်ဆာတို့ဖြင့်ဆင်ယင်ကုန်လျက်။ သာယံပါတံ၊ ညဉ့်နံနက်။ ဥပတိဋ္ဌန္တိ၊ ခံစားကုန်၏။ အသောကံ၊ စိုးရိမ်ခြင်းမရှိထသော။ ရမ္မံ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဘွယ်လည်းရှိထသော။ တိဒသာနံ၊ တာဝတိံသာနတ်တို့၏။ မဟာဝနံ၊ မြတ်သောဥယျာဉ်ဖြစ်သော။ နန္ဒနံ၊ နန္ဒဝန်ဥယျာဉ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဣဒံနန္ဒနံ၊ ဤနန္ဒဝန်ဥယျာဉ်သည်။ အကတပုညာနံ၊ မပြုအပ်သောကုသိုလ်ရှိကုန်သောသတ္တဝါတို့အားသာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အကတပုညာနံ၊ မပြုအပ်သော ကုသိုလ်ရှိကုန်သောသတ္တဝါတို့အား။ ဣဓစ၊ ဤပစ္စုပ္ပန်ဘဝ၌လည်းကောင်း။ ပရတ္ထစ၊ တမလွန်ဘဝ၌လည်းကောင်း။ သုခံ၊ ချမ်းသာသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ကတပုညာနဉ္စ၊ ပြုအပ်ပြီးသောကောင်းမှုရှိကုန်သောသတ္တဝါတို့အားသာလျှင်။ ဣဓေဝစ၊ ဤပစ္စုပ္ပန်ဘဝ၌လည်းကောင်း။ ပရတ္ထစ၊ တမလွန်ဘဝ၌လည်းကောင်း။ သုခံ၊ ချမ်းသာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေသံတေဟိဒေဝေဟိ၊ ထိုသို့ဆိုအပ်ခဲ့ကုန်ပြီးသောနတ်တို့နှင့်။ သဟဗျာကာမာနံ၊ တကွဖစြ်ခြင်းကိုအလိုရှိကုန်သောသတ္တဝါတို့သည်။ ကုသလံ၊ ကုသိုလ်ကို။ ဗဟုံ၊ များစွာ။ ကတ္တဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ ဟိ၊ အကျိုးကိုဆိုဦးအံ့။ ကတပုညာ၊ ပြုအပ်ပြီးသောကောင်းမှုရှိကုန်သောသ

၃၄၁+၃၄၂+ တ္တဝါတို့သည်။ သဂ္ဂေ၊ နတ်ပြည်၌။ ဘောဂသမင်္ဂိနော၊ နတ်၌ဖြစ်ကုန်သောစည်းစိမ်ချမ်းသာတို့နှင့် ပြည့်စုံကုန်သည် ဖြစ်၍။ မောဒန္တိ၊ မွေ့လျော်စံပျော်ရကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာသော။ အဘိဇ္ဇမာနပေတဝတ္ထု၊ ဝန်တိုဆို့ပိတ်မစ္ဆေရစိတ်ရှိသောပြိတ္တာ၏အကြောင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ကုဏ္ဍိနာဂရိယော၊ ကုဏ္ဍိမြို့လျှင်ဖွားရာရှိသော။ သာဏဝါသိနိဝါသိကော၊ သာဏဝါသိအမည်ရှိသောတောင်၌ နေသော။ ထေရော၊ မထေရ်သည်။ နာမေန၊ အမည်အားဖြင့်။ ပေါဋ္ဌပါဒဟူသောအမည်ရှိ၏။ ဘာဝိတိန္ဒြိယော၊ အရိယမဂ်တည်းဟူသော ဘာဝနာဖြင့်ပွားစေအပ်ပြီးသောသဒ္ဓါစသောဣန္ဒြေရှိသော။ သမဏော၊ ရဟန္တာသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုဘဏဝါသီထေရ်၏။ မာတာပီတာစ၊ အမိအဘတို့သည်လည်းကောင်း။ ဘာတာစ၊ အစ်ကိုညီတို့သည်လည်းကောင်း။ ဒုဂ္ဂတာ၊ ဒုဂ္ဂတိသို့လားကုန်သော။ ယမလောကိတာ၊ ယမလောကဟုဆိုအပ်သောအဆွေအမျိုးတို့သည်။ ပါပကမ္မံ၊ သူ့အသက်ကိုသတ်ခြင်းအစရှီသောအကုသိုလ်ကံကို။ ကရိတွာ၊ ပြုကုန်၍။ ဣတော၊ ဤမလူ့ပြည်မှ။ ပေတလောကံ၊ ပြိတ္တာဘုံ၌။ ဂတာ၊ ပဋိသန္ဓေအားဖြင့်ဖြစ်လေ့ရှိကုန်၏။ ကုရုဒ္ဒိနော၊ ကြမ်းကြုတ်သောအမှုရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဒုဂ္ဂတာ၊ ဒုဂ္ဂတိသို့လားကုန်သော။ တေပေတာ၊ ထိုပြိတ္တာတို့သည်။ သုစိကဋ္ဋာ၊ အပ်ကဲ့သို့ထိုးဆွတတ်ကုန်သောဆာလောင် ငတ်မွတ်ခြင်းသည်ပြင်းစွာနှိပ်စက်အပ်ကုန်သည်။ ကိလန္တာ၊ ပင်ပန်းသောကိုယ်စိတ်ရှိကုန်သည်။ နဂ္ဂိနော၊ အဝတ်မရှိကုန်သည်။ ကိသာ၊ အရိုးအရေမျှသာဖြစ်သောအလွန်ကြုံလှီသောကိုယ်ရှိကုန်သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေပိတ္တာ၊ ထိုပြိတ္တာတို့သည်။ ဥတ္တသန္တာ၊ ဤငါ၏သားသည်ရဟန်းဖြစ်ပေသည်တကားဟုထိတ်လန့်ကုန်သည်ဖြစ်။ မဟတ္တာသာ၊ ရှေ့၌ပြုအပ်သော နှင်ထုတ်ခြင်းအမှုကိုစွဲ၍ဖြစ်သောကြီးစွာသောကြောက်ခြင်းရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ထေရဿ၊ အရှင်သာဏဝါသီထေရ်အား။ နဒေဿန္တိ၊ မိမိကိုယ်ကိုမပြဝံ့ကုန်။ တဿ၊ ထိုအရှင်ဘာဏဝါသီထေရ်၏။ ဘာတာ၊ အစ်ကိုသည်။ ဝီတရိတွာ၊ ထိတ်လန့်ခြင်းကိုလွန်၍။ နဂ္ဂေါ၊ အဝတ်မရှိဘဲ။ ဧကတော၊ တယောက်အထည်းထည်း။ ဧကပထေ၊ တယောက်ခြေဖြင့်သွားရာ ခရီး၌။ စတုကုဏ္ဍိကော၊ လေးဘက်တွားသွား၍ပုဆစ်နှစ်ဖက်တို့ဖြင့်သွားသည်ရပ်သည်။ ဘဝိတွာန၊ ဖြစ်၍။

၃၄၂+၃၄၃+ ထေရဿ၊ ဘာဏဝါသီထေရ်အား။ တုမံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ဒဿဟိ၊ ပြ၏။ ထေရောစ၊ အရှင်ဘာဏဝါသီထေရ်သည် လည်း။ အမနသိကတွာ၊ ဤအမည်ရှိသောသူဟုနှလုံးမမူဘဲ။ အတိက္ကမ၊ လွန်သွား၏။ သောစပေတော၊ ထိုပြိတ္တာသည်လည်း။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးဘဝ၌။ တဝ၊ အရှင်ဘုရား၏။ ဘာတာ၊ အစ်ကိုပင်တည်း။ ဣဒါနိ၊ ယခုမူကား။ ပေတော၊ ပြိတ္တာဖြစ်၍။ အာဂတော၊ အရှင်ဘုရားထံသို့လာသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ တေ၊ အရှင်ဘုရား၏။ မာတာစ၊ အမိသည်လည်းကောင်း။ ပိတာစ၊ အရှင်ဘုရား။ တေ၊ အရှင်ဘုရား၏။ မာတာစ၊ အမိသည်လည်းကောင်း။ ပိတာစ၊ အဘသည်လည်းကောင်။ ဒုဂ္ဂတာ၊ ဒုဂ္ဂတိသို့လားကုန်သည်ဖြစ်၍။ ယမလောကိကာ၊ ယမလောကဟုဆိုအပ်သောပြိတ္တာဘုံ၌အကျုံဝင်သဖြင့်သိအပ်ကုန်သော။ ပေတာ၊ ပြိတ္တာတို့သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုအရှင်ဘုရား၏မိဘအစရှိကုန်သော အဆွေအမျိုးတို့သည်။ ပါပကမ္မံ၊ ပြိတ္တာဖြစ်ခြင်း၏အကြောင်းမကောင်းမှုကံကို။ ကရိတွာန၊ ပြုကုန်သောကြောင့်။ ဣတော၊ ဤအရှင်ဘုရားတို့ဖြစ်ရာလူဘုံမှ။ ပေတလောကံ၊ ပြိတ္တာဘုံ၌။ ဂတာ၊ ပဋိသန္ဓေအားဖြင့်ဖြစ်ကုန်၏။ ကုရုဒ္ဒိနော၊ ကြမ်းကြုတ်သောအမှုကိုပြုကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဒုဂ္ဂတာ၊ ဒုဂ္ဂတိပြိတ္တာဘုံ၌ဖြစ်ကုန်သော။ တေပေတာ၊ ထိုအရှင်ဘုရား၏မိဘအစရှိကုန်သောပြိတ္တာတို့သည်။ သုစိကဋ္ဋာ၊ ဆာလောင်ငတ်မွတ်ခြင်းသည်ပြင်းစွာနှိပ်စက်အပ်ကုန်သည်။ ကိသာ၊ အရိုးအရေစုသာဖြစ်သော ကြုံလှီသောကိုယ်ရှိကုန်သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေပေတာ၊ ထိုပြိတ္တာတို့သည်။ ဩတ္တပ္ပန္တာ၊ ငါတို့၏သားဖြစ်သောဤသူကားရဟန်းပေတည်းဟု ထိတ်လန့်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ မဟတ္တဿ၊ ရှေးဘဝ၌အရှင်ဘုရားကိုနှင်ထုတ်ဘူးသောအမှုကို စွဲ၍ဖြစ်သောကြီးစွာသောကြောက်ခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ တဝ၊ အရှင်ဘုရားအား။ နဒေဿန္တိ၊ မိမိကိုယ်ကိုမပြုဝံ့ကုန်။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့ကို။ အနုကမ္ပဿု၊ သနားပါလော။ ကာရုဏိကော၊ သနားခြင်းရှိတော်မူသော။ တွံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒတွာ၊ ပေးလှူ၍။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့အား။ အနွာဒိသာဟိ၊ အမျှပေးဝေပါလော။ တဝ၊ အရှင်ဘုရား၏။ ဒိန္နေန၊ ပေးလှူအပ်သော။ ဒါနေန၊ အလှူဖြင့်။ ကုရုဒ္ဒိနော၊ ကြမ်းကြုတ်သောအမှုကိုပြု ဘူးကုန်သော။ ပေတာ၊ ပြိတ္တာတို့သည်။ ယာပေဿန္တိ၊ မျှရကုန်လတ္တံ့။ ထေရော၊ အရှင်ဘာဏဝါ သီထေရ်သည်။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရိတွာ၊ သွား၍။ အညေ၊ အရှင်ဘာဏဝါသီမှတပါးကုန်သော။ ဒွါဒသဘိက္ခူစ၊ တကျိပ်နှစ်ယောက်ကုန်သောအတူနေရဟန်းတို့သည်လည်း။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်း

၃၄၃+၃၄၄+ အလို့ငှာ။ စရိတွာ၊ သွားကုန်၍။ ဘတ္တဿဂ္ဂံကာရဏာ၊ ဆွမ်းစားခြင်းကိစ္စ ဟူသောအကြောင်းကြောင့်။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သောအရပ်၌။ သန္နိပတိံသု၊ တပါးတတည်းစည်းဝေးကုန်၏။ ထေရော၊ အရှင်သာဏဝါသီထေရ်သည်။ တေသဗ္ဗေစ၊ ထိုအလုံးစုံသောရဟန်းတို့ကိုလည်း။ တုမှေ၊ အရှင်ဘုရားတို့သည်။ ယထာလဒ္ဓံ၊ ရတိုင်းသောဆွမ်းကို။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဉာတီနံ၊ ပြိတ္တာဘုံ၌ဖြစ်ကုန်သောမိဘစသောအဆွေအမျိုးတို့ကို။ အနုကမ္ပာယ၊ သနားသဖြင့်။ သံဃဘတ္တံ၊ သံဃာအားလှူအပ်သောဆွမ်းကို။ ကရိဿာမိ၊ ပြုပါအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ တေဘိက္ခူ၊ ထိုတကျိပ်နှစ်ယောက်သောရဟန်းတို့သည်။ ထေရဿ၊ အရှင်သာဏဝါသီထေရ်အား။ နိယာဒယိံသု၊ ပေးကုန်၏။ ထေရော၊ သာဏဝါသီမထေရ်သည်။ သံဃံ၊ တကျိပ်နှစ်ယောက်သောရဟန်းတို့၏အပေါင်းဖြစ်သောသံဃာကို။ တံဘတ္တံ၊ ထိုဆမ်းကို။ ဒါတုံ၊ ပေးလှူအံ့သောငှာ။ နိမန္တယီ၊ ပင့်ဖိတ်၏။ ဒတွာ၊ ပေးလှူပြီး၍။ ထေရော၊ အရှင်ဘာဏဝါသီထေရ်သည်။ ဣဒံဒါနံ၊ ဤဆွမ်းဟူသောအလှူသည်။ မေ၊ ငါ၏။ ပိတုစ၊ အဘအားလည်းကောင်း။ မာတုစဝ၊ အမိအားလည်းကောင်း။ ဘာတုနောစ၊ အစ်ကိုအား လည်းကောင်း။ ဣဒံဒါနံ၊ ဤဆွမ်းဟူသောအလှူသည်။ မေ၊ ငါ၏။ ဉာတီနံ၊ အဆွေအမျိုးဖြစ်ကုန်သောပြိတ္တာတို့အား။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဉာတယော၊ မိဘအစရှိကုန်သော ငါ၏အဆွေအမျိုးပြိတ္တာတို့သည်။ ဣဒံဒါနဖလံ၊ ဤအလှူ၏အကျိုးကို။ ပစ္စယာနုဘောန္တော၊ စံစားကုန်လျက်။ သုခိတာ၊ ချမ်းသာခြင်းသို့ရောက်ကုန်သည်။ ဟောန္တု၊ ဖြစ်စေကုန်သတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အနွာဒိသိ၊ အမျှပေးဝေ၏။ သမနန္တရာအနုဒိဋ္ဌေ၊ အမျှပေးဝေသည်၏အခြားမဲ့၌။ သုစိ၊ စင်ကြယ်သန့်ရှင်းသော။ ပဏီတံ၊ ကောင်းမြတ်သော။ သမ္ပန္နံ၊ ချိုမြိန်သောအရသာရှိသော။ အနေကရသဗျဉ္ဇနံ၊ အထူးထူးသောအရသာရှိသောဟင်းလျာနှင့်ယှဉ်သော။ ဘောဇနံ၊ ဘောဇဉ်သည်။ ဥဒပဇ္ဇထ၊ ဖြစ်လေ၏။ တတော၊ ထိုဘောဇဉ်ကိုရပြီးသောနောင်မှ။ ဘာတာ၊ ဘာဏဝါသီထေရ်၏အစ်ကိုဖြစ်ဘူးသောပြိတ္တာသည်။ ဝဏ္ဏဝါ၊ အဆင်းလှသည်။ ဗလဝါ၊ အားရှိသည်။ သုခီ၊ ချမ်းသာခြင်းနှင့်ပြည့်စုံသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ထေရဿ၊ အရှင်ဘာဏဝါသီထေရ်အား။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ဥဒ္ဒိဿတိ၊ ပြပြန်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ တဝ၊ အရှင်ဘုရား၏။ ဒါနာနုဘာဝေန၊ ဒါန၏အာနုဘော်အားဖြင့်။ ပဟုတံ၊ များစွာသော။ ဘောဇနံ၊ ဘောဇဉ်ကို။ အမှေဟိ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ လဒ္ဓံ၊ ရအပ်ပြီ။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ပဿ၊ ရှုပါလော။ မယံ၊

၃၄၄+၃၄၅+ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ နဂ္ဂါမှသေ၊ အဝတ်မရှိကုန်သေး။ ယထာ၊ အကြင်သို့သောအခြင်းအရာဖြင့်။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဝတ္ထံ၊ အဝတ်ကို။ လဘာမသေ၊ ရကုန်ရာ၏။ တထာ၊ ထိုသို့သောအခြင်းအရာဖြင့်။ ပရက္ကမ၊ လုံ့လပြုပါလော။ ဣတိ၊ ဤသို့လည်း။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ထေရော၊ အရှင်သာဏဝါသီထေရ်သည်။ သင်္ကာရကူဋတော၊ ထိုထိုသို့သော တမြက်ချေးစုရာအရပ်မှ။ နန္တကေ၊ ပုဆိုးကြမ်းတို့ကို။ ဥစ္စိနိတွာန၊ ရှာဖွေကောက်ယူ၍။ ဝိလောတိကပဋံ၊ ပုဆိုးကြမ်းဖြင့်ပြီးသောသင်္ကန်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ စာတုဒ္ဒိသေ၊ အရပ်လေးမျက်နှာတို့မှလာသော။ သံဃေစ၊ သံဃာလားလည်း။ အဒါ၊ ပေးလှူ၏။ ဒတွာ၊ ပေးလှူပြီး၍။ ထေရော၊ အရှင်ဘာဏဝါသီထေရ်သည်။ ဣဒံဒါနံ၊ ဤသင်္ကန်းဟူသောအလှူသည်။ မေ၊ ငါ၏။ ပိတုစ၊ အဘအားလည်းကောင်း။ မာတုစ၊ အမိအားလည်းကောင်း။ ဘာတုနောစ၊ အစ်ကိုအားလည်းကောင်း။ ဉာတီနဉ္စ၊ မိဘအစ်ကိုမှကြွင်းကုန်သောပြိတာဘုံ၌ဖြစ်ကုန်သောမိဘအစရှိကုန်သောငါ၏ဆွေမျိုးပြိတ္တာတို့သည်။ ဣဒံဒါနဖလံ၊ ဤသင်္ကန်းလှူသောအကျိုးကို။ ပစ္စာနုဘောန္တော၊ ခံစားကုန်လျက်။ သုခိတာ၊ ချမ်းသာခြင်းသို့ရောက်ကုန်သည်။ ဟောန္တု၊ ဖြစ်စေကုန်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အနွာဒိသိ၊ အမျှပေးဝေ၏။ သမနန္တရာအနုဒိဋ္ဌေ၊ အမျှပေးဝေသည်၏အခြားမဲ့၌။ ဝတ္ထာနိ၊ အဝတ်တို့သည်။ ဥဒပဇ္ဇိံသု၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တတော၊ ထိုအဝတ်အရုံကိုရပြီးသည်မှနောက်၌။ ဘာတာ၊ ဘာဏဝါသီထေရ်၏အစ်ကို ဖြစ်ဘူးသောပြိတ္တာသည်။ သုဝတ္ထဝသနော၊ ကောင်းသောအဝတ်ကိုဝတ်ပြီးသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ထေရဿ၊ အရှင်ဘာဏဝါသီထေရ်အား။ တုမံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ဒဿယိ၊ ပြပြန်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ နန္ဒရာဇဿ၊ နန္ဒမင်း၏။ ဝိဇိတသ္မိံ၊ နိုင်ငံ၌။ ယာဝတာ၊ အကြင်မျှလောက်ကုန်သော။ ပဋိစ္ဆာဒါ၊ အဝတ်တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တတော၊ ထိုနန္ဒမင်း၏နိုင်ငံ၌ရှိကုန်သော အဝတ်တို့ထက်။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ ဝတ္ထစ္ဆာဒနာနိ၊ အဝတ်အရုံတို့သည်။ ဗဟုတရာဗဟုတရာနိ၊ များမြတ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဝိပုလာစ၊ အလျားရှည်ခြင်းအနံ့ပြန့် ခြင်းလည်းရှိကုန်ထသော။ မဟဂ္ဃာစ၊ များမြတ်သောအဘိုးလည်းထိုက်ထသော။ ကောသေယျကမ္ဗလာနိစ၊ ပိုးချည်ဖြင့်ပြီးသော ပုဆိုးသားမွေးဖြင့်ပြီးကုန်သောပုဆိုးတို့သည်လည်းကောင်း။ ခေါမကပ္ပာသိကာစ၊ ခေါမမည်သောချည်ဖြင့်ပြီးကုန်သောပုဆိုး ဝါချည်ဖြင့်ပြီးကုန်သောပုဆိုးတို့သည်လည်းကောင်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေစ၊ ထိုကပုဆိုးအဝတ်တပသည်လည်း။ အာကာ+

၃၄၅+၃၄၆+ သေဝအာကာယသေဧဝ၊ ကောင်းကင်၌သာလျှင်။ ကမ္ဗရေ၊ တွဲရရွှဲဆွဲကုန်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ယံယံဝတ္ထစ္ဆာဒနံ၊ အကြင်အကြင်သို့သောအဝတ်အရုံကို။ မနသောဝိယံ၊ အကျွန်ုပ်၏စိတ်သည်ချစ်နှစ်သက် အပ်၏။ တေ၊ ထိုအဝတ်အရုံတို့ကို။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ပရိဒဟာမ၊ ဝတ်ရုံကုန်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ နဂေဟာမှသေ၊ အိမ်မရှိပါကုန်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဂေဟေ၊ အိမ်တို့ကို။ လဘာမသေ၊ ရကုန်ရာ၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ တွံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ ပရက္ကမ၊ လုံ့လပြုပါလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်ပြန်၏။ ထေရော၊ အရှင်ဘာဏဝါသီထေရ်သည်။ ပဏ္ဏကုဋိံ၊ သက်ရွက်မိုးသောကုဋိကို။ ကတွာယ၊ ဆောက်လုပ်စေ၍။ စာတုဒ္ဒိသေ၊ အရပ်လေးမျက်နှာတို့မှလာသော။ သံဃေ၊ သံဃာတော်အား။ အဒါ၊ ပေးလှူ၏။ ထေရော၊ အရှင်ဘာဏဝါသီထေရ်သည်။ ဒတွာစ၊ ပေးလှူပြီး၍လည်း။ ဣဒံဒါနံ၊ ဤကျောင်းဟူသောအလှူသည်။ မေ၊ ငါ၏။ ပိတုစ၊ အဘအားလည်းကောင်း။ မာတုစဝ၊ အမိအားလည်းကောင်း။ ဘာတုနောစ၊ အစ်ကိုအား လည်းကောင်း။ ဉာတီနဉ္စ၊ အမိအဘအစ်ကိုမှကြွင်းကုန်သောပြိတ္တာဘုံ၌ဖြစ်ကုန်သောဆွေမျိုးတို့အားလည်းကောင်း။ ဟေတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဉာတယော၊ မိဘအစရှိကုန်သောငါ၏ဆွေမျိုးပြိတ္တာတို့သည်။ ဣဒံဒါနဖလံ၊ ဤကျောင်းဟူသောအလှူ၏အကျိုးကို။ ပစ္စာနုဘောန္တော၊ ခံစားကုန်လျက်။ သုခိတာ၊ ချမ်းသာခြင်းသို့ရောက်ကုန်သည်။ ဟောန္တု၊ ဖြစ်စေကုန်သတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသိ၊ အမျှပေးဝေ၏။ သမနန္တရာအနုဒိဋ္ဌေ၊ အမျှပေးဝေသည်၏အခြားမဲ့၌။ ဝိဘတ္တာဝိဘတ္တာနိ၊ လေးတောင်အလျားအဝန်းသဏ္ဌာန်အစရှိသောအားဖြင့်ဝေဘန်အပ်ကုန်သော။ ဘာဂသော၊ အဖို့အားဖြင့်။ မိတာမိတာနိ၊ နိုင်ယှဉ်အပ်ကုန်သော။ ကူဋဂါရနိဝေသာနော၊ စုလစ်မွန်းချွန်လည်းတပ်ကုန်သော။ ဃရာနိ၊ အိမ်တို့သည်။ ဥဒပဇ္ဇထ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣဓ၊ ဤပြိတ္တာဘုံ၌။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ ဃရာ၊ အိမ်တို့သည်။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သဘောရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တာဒိသာ၊ ထိုသို့သဘောရှိကုန်သော။ ဃရာ၊ အိမ်တို့သည်။ မနုဿေသု၊ လူတို့၌။ နသန္တိ၊ မရှိကုန်။ ဒိဗ္ဗေသု၊ နတ်ပြည်တို့၌။ ဃရာ၊ အိမ်တို့သည်။ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့သဘောရှိကုန်၏။ ဣဓဝ၊ ဤပြိတ္တာဘုံ၌။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့အား။ ဃရာ၊ အိမ်တို့သည်လည်း။ တာဒိသာ၊ ထိုသို့သဘောရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒဒ္ဒလမာနာ၊ အရောင်ဖြင့်ထွန်းပကုန်လျက်။ သမန္တာ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ စတုရောဒိသာ၊ အရပ်လေးမျက်နှာတို့ကို။ အာတန္တိ၊ တင့်တယ်စေကုန်၏။

၃၄၆+၃၄၇+ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ နဝိဝါမသေ၊ ရေမသောက်ရကုန်သေး။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ ကတေ၊ ပြုအပ်သည်ရှိသော်။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ပါနီယံ၊ သောက်ရေကို။ လဘာမသေ၊ ရကုန်ရာ၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ပရက္ကမ၊ လုံ့လပြုလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်ပြန်၏။ ထေရော၊ အရှင်ဘာဏဝါသီထေရ်သည်။ ကရဏံ၊ ဓမ္မကရိုက်ကို။ ပူရေတ၊ ပြုစေ၍။ စာတုဒ္ဒိသေ၊ အရပ်လေးမျက်နှာတို့မှ လာသော။ သံဃော၊ သံဃာအား။ အဒါ၊ ပေးလှူ၏။ တေရော၊ အရှင်ဘာဏဝါသီထေရ်သည်။ ဒတွာ၊ ပေးလှူပြီး၍လည်း။ ဣဒံဒါနံ၊ ဤရေဟူသောအလှူသည်။ ပိတုစ၊ အဘအားလည်းကောင်း။ မာတုစ၊ အမိအားလည်းကောင်း။ ဘာတုနောစ၊ အစ်ကိုအားလည်းကောင်း။ ဉာတီနဉ္စ၊ မိဘအစ်ကိုမှကြွင်းကုန်သောပြိတာဘုံ၌ဖြစ်ကုန်သောမိဘအစရှိကုန်သောငါ၏ဆွေမျိုးပြိတ္တာတို့သည်။ ဣဒံဒါနဖလံ၊ ဤသင်္ကန်းလှူသောအကျိုးကို။ ပစ္စာနုဘောန္တော၊ ခံစားကုန်လျက်။ သုခိတာ၊ ချမ်းသာခြင်းသို့ရောက်ကုန်သည်။ ဟောန္တု၊ ဖြစ်စေကုန်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အနွာဒိသိ၊ အမျှပေးဝေ၏။ သမနန္တရာအနုဒိဋ္ဌေ၊ အမျှပေးဝေသည်၏အခြားမဲ့၌။ ပါနီယံ၊ သောက်ရေသည်။ ဥဒပဇ္ဇထ၊ ဖြစ်လေကုန်။ သေဒကာ၊ ဖြူသောသဲတို့ဖြင့်ထက်ဝန်းကျင်ပြွန်းသည်ဖြစ်၍ဖြူသော ရေလည်းရှိကုန်ထသော။ သုပတိတ္ထာစ၊ ကောင်းသောဆိတ်လည်းရှိကုန်ထသော။ သီတာစ၊ ချမ်းအေးသောရေလည်းရှိကုန်ထသော။ အပ္ပဋိဂန္ဓိယာစ၊ စက်ဆုပ်ဖွယ်သောအနံ့မှလည်းကင်းကုန်ထသော။ ပဒုမုပ္ပလသဉ္ဆန္နာစ၊ ကြာပဒုမာကြာညိုစသောကြာမျိုးတို့ဖြင့်ဖုံးလွှမ်းခြင်းလည်းရှိကုန်ထသော။ ဝါရိကိဉ္စိကပူရိတာ၊ ကြာပဒုမာကြာညိုစသောကြာမျိုးတို့ဝတ်ဆံတို့ဖြင့်ပြည့်သောရေလည်းရှိကုန်ထသော။ ဂမ္ဘီရာစ၊ နတ်လည်းနတ်ကုန်ထသော။ စတုရဿာစ၊ လေးင့်လည်းရှိကုန်ထသော။ ပေါက္ခရညော၊ ရေကန်တို့ကို။ သုမာပိတာ၊ ဖန်ဆင်းအပ်ကုန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုအရေကုန်တို့၌။ နှာတွာစ၊ ရေချိုးကုန်၍လည်းကောင်း။ ပိဝိတွာစ၊ သောက်ကုန်ပြီး၍လည်းကောင်း။ ထေရဿ၊ အရှင်ဘာဥဝါသီထေရ်အား။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ပဋိဒဿယုံ၊ ပြကုန်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ တဝ၊ သင်၏။ ဒါနာနုဘာဝေန၊ အလှူ၏အာနုဘော်အားဖြင့်။ ပဟုတံ၊ များသော။ ပါနီယံ၊ သောက်ရေကို။ အမှေဟိ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ လဒ္ဓံ၊ ရအပ်ပြီ။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ ပါဒါ၊ ခြေတို့သည်။ ဒုက္ခာ၊ ကျင်နာကုန်၏။ ဖာလေန္တိ၊

၃၄၇+၃၄၈+ ဖနောင့်အပိုင်းအခြားစသည်တို့၌ပြတ်ကွဲကုန်၏။ အာဟိန္ဒမာနာ၊ လှည့်လည်ကုန်သည်ရှိသော်။ သက္ခရေ၊ ကျောက်ပြုတ်ရှိသောအရပ်၌လည်းကောင်း။ ကုသကဏ္ဋကေ၊ ဆူးငြောင့်ရှိသောအရပ်၌လည်းကောင်း။ ခဇ္ဇာမ၊ ခွင်သဖြင့်သွားလာရကုန်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ယထာ၊ အကြင်သို့သောအခြင်းအရာဖြင့်။ ကတေ၊ ပြုအပ်သည်ရှိသော်။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ယာနံ၊ ယာဉ်ကို။ လဘာမသေ၊ ရကုန်၏။ တထာ၊ ထိုသို့သောအခြင်းအရာဖြင့်။ တွံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ ပရက္ကမ၊ လုံ့လပြုပါလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ထေရော၊ အရှင်ဘာဏဝါသီထေရ်သည်။ သိပါဋိကံ၊ တထပ်သာရှိသောဘိနပ်ကို။ လဒ္ဓါ၊ ရ၍။ စတုဒ္ဒိသေ၊ အရပ်လေးမျက်နှာတို့မှ လာသော။ သံဃေ၊ သံဃာအား။ အဒါ၊ ပေးလှူ၏။ ဒတွာ၊ ပေးလှူပြီး၍။ ထေရော၊ အရှင်သာဏဝါသီထေရ်သည်။ ဣဒံ၊ ဤဘိနပ်ဟူသောအလှူသည်။ မေ၊ ငါ၏။ ပိတုစ၊ အဘအားလည်းကောင်း။ မာတုစ၊ အမိအားလည်းကောင်း။ ဘာတုနောစ၊ အစ်ကိုအားလည်းကောင်း။ ဉာတီနဉ္စ၊ မိဘအစ်ကိုမှကြွင်းကုန်သောပြိတာဘုံ၌ဖြစ်ကုန်သောမိဘအစရှိကုန်သောငါ၏ဆွေမျိုးပြိတ္တာတို့သည်။ ဣဒံဒါနဖလံ၊ ဤဘိနပ်လှူသောအကျိုးကို။ ပစ္စာနုဘောန္တော၊ ခံစားကုန်လျက်။ သုခိတာ၊ ချမ်းသာခြင်းသို့ရောက်ကုန်သည်။ ဟောန္တု၊ ဖြစ်စေကုန်သတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အနွဒိသ၊ အမျှပေးဝေ၏။ သမန္တရာအနုဒိဋ္ဌေ၊ အမျှပေးဝေသည်၏အခြားမဲ့၌။ ပေတာ၊ အရှင်ဘာဏဝါသီထေရ်၏အဆွေအမျိုးဖြစ်ကုန်သောပြိတ္တာတို့သည်။ ရထေန၊ ရထားဖြင့်။ ထေရဿ၊ အရှင်ဘာဏဝါသီထေရ်၏။ သန္တိကံ၊ အထံသို့။ အာဂမုံ၊ သာလတ်ကုန်၏။ ဘဒ္ဒနေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဘတ္တေစ၊ ဆွမ်းကိုလှူခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ အစ္ဆာဒနေနစ၊ အဝတ်အရုံကိုပေးလှူခြင်းဖြင့်လည်းကောင်။ ဃရေနစ၊ ကျောင်းကိုပေးလှူခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ပါနီယဒါနေနစ၊ သောက်ရေကိုပေးလှူခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ယာနဒါနေနစ၊ ယာဉ်ကိုလှူခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ဥပယံသဘယေန၊ ယာဉ်ကိုပေးလှူခြင်းဆွမ်းစသောပစ္စည်းလေးပါးကိုပေးလှူခြင်းဟုဆိုအပ်သော နှစ်ပါးသောပေးလှူခြင်းဖြင့်။ တယာ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့ကို။ အနုကမ္ပိကာ၊ သနားခြီးမြှောင့်အပ်ကုန်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ လောကေ၊ သတ္တလောက၌။ ကာရုဏိကံ၊ သနားခြင်းရှိပေသော။ မုနိံ၊ မိမိကောင်းကျိုးသူတပါး၏ကောင်းကျိုးကိုသိ တတ်သော။ တံ၊ အရှင်ဘုရားကို။ ဝန္ဒိတုံ၊ ရှိခိုးခြင်းငှာ။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့

၃၄၈+၃၄၉+ သည်။ အာဂတာ၊ လာပါကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဒုတိယံ၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ သာဏဝိသီထေရပေတဝတ္ထု၊ သာဏဝါသီထေရ်၏အမျိုးဖြစ်သောပြိတ္တာတို့၏အကြောင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ မဟာနုဘာဝေ၊ ကြီးသောတန်ခိုးအာနုဘော်ရှိသော။ ဒေဝီ၊ နတ်သ္မီး။ ဝေဠုရိယထမ္ဘံ၊ ကျောက်မျက်ရွှဲဖြင့်ပြီးသောသီတိုင်ရှိထသော။ ရုစိရံ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဖွက်ရှိထသော။ ပဘဿရံ၊ ပြိုးပြိုးပြက်ထွက်သော အရောင်တိုပဖြင့်တပြောင်ပြောင်ထွန်းပခြင်းလည်းရှိထသော။ အနေကစိတ္တံ၊ ရွှေငွေအစရှိသောများစွာသောရတနာတို့ဖြင့်ဆန်းကြယ်ခြင်းလည်းရှိထသော။ ဝိမာနံ၊ ဗိမာန်သို့။ အာရုယှ၊ တက်၌။ သပန္တကော၊ ခရီးဖြစ်၍ဖြစ်သောအဓွန့်၌။ ပန္နရသေ၊ တဆဲ့ငါးရက်မြောက်သောနေ့၌ပြည့်၍ဝန်းသော။ စန္ဒောဣဝ၊ လကဲ့သို့။ ဝိဇောတမာနာ၊ တင့်တယ်ထွန်းပလျက်။ တတ္ထ၊ ထိုဗိမာန်၌။ အစ္ဆတိ၊ နေ၏။ တေ၊ သင်၏။ ဝဏ္ဏောစ၊ အရောင်အဆင်းသည်လည်း။ ကနကဿသန္နိဘော၊ ဦးသစ်သောသိင်္ဂီရွှေနှင့်တူသော ထွန်းပခြင်းရှိ၏။ ဥတ္တတ္တရူပေါ၊ ဦးသစ်သောသိင်္ဂီရွှေတိုင်ကဲ့သို့တင့်တယ်သောအဆင်းသဏ္ဌာန်လည်းရှိ၏။ သုဒဿနေယျော၊ အလွန်လျှင်ရှုခြင်းငှာထိုက်သောအဆင်းအရုပ်လည်းရှိ၏။ မဟာနုဘာဝေ၊ ကြီးသောတန်ခိုးအာနုဘော်ရှိသော။ ဒေဝီ၊ နတ်သ္မီး။ တုဝံ၊ သင်သည်။ အတုလေ၊ မြတ်သောသူတို့အားထိုက်သော။ သေဋ္ဌေ၊ အထူးသဖြင့်ချီးမွမ်းအပ်သော။ ပလ္လင်္ကေ၊ ပလ္လင်၌။ ဧကာစဧကာဧဝ၊ တယောက်တည်းသာလျှင်။ နိသိန္နာ၊ ထိုင်နေ၏။ တုယှံ၊ သင်အား။ သာမိကော၊ လင်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ၏။ သမန္တာ၊ ဗိမာန်၏ထက်ဝန်းကျင်မှ။ ဌိတာ၊ တည်ကုန်သော။ ဗဟုတ္တမလျာ၊ ကြာနီကြာဖြူကြာညိုစသောရေပန်းတို့ဖြင့်များသောပန်းရှိကုန်ထသော။ ဗဟုပုဏ္ဍရီကာ၊ များသောကြာပုဏ္ဍရိတ်လည်းရှိကုန်ထသော။ သုဝဏ္ဏစုဏ္ဏေဟိ၊ ရွှေသဲတို့ဖြင့်။ သမန္နမောတ္ထတာ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှပြွမ်းခြင်းလည်းရှိကုန်ထသော။ တေ၊ သင်၏။ ဣမာပိပေါက္ခရဏီ၊ ဤရေကန်တို့သငည်လည်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုရေကန်တို့၌။ ပင်္ကောစ၊ ညွံသည်လည်းကောင်း။ ပဏကောစ၊ ရေညှိသည်လည်းကောင်း။ နဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ ဒဿနိယာ၊ ရှုဘွယ်ရှိကုန်ထသော။ မနောရမာ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဘွယ်လည်း ရှိကုန်ထသော။ ဣမေဟံသာစ၊ ဤဟင်းသာတို့သည်လည်း။ ဥဒကသ္မိံ၊ ရေ၌။ အနုပရိယန္တိ၊ လှည့်လည်သွားလာကန်၏။ ဗိန္ဒုသရာ၊ တခဲနက်သောအသံရှိကုန်သော။ သဗ္ဗေ၊ ခပိသမ်းကုန်သော။ ဟံသာ၊ ဟင်းသာတို့သည်။ သဗ္ဗဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ သမယ၊ ပေါင်းရုံး

၃၄၉+၃၅၀+ ၍။ ဝဂ္ဂုံ၊ သာယာစွာသောအသံကို။ ဥပနဒန္တိ၊ မြည်ကုန်၏။ ဒုဒြဘီနံ၊ စည်းကြီးတို့၏။ ဃောသောဣဝ၊ အသံကဲ့သို့။ တဝ၊ သင်၏။ ပေါက္ခရဏီယံ၊ ရေကန်၌။ ယံသာနံ၊ ဟင်းသာတို့၏။ ဃောသော၊ အသံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ယသသာ၊ အခြံအရံဖြင့်။ ယဿိနီ၊ အခြံအရံရှိသော။ တွံ၊ သင်သည်။ ဒဒ္ဒလမာနာ၊ အလွန်ထွန်းပလျက်။ နာဝါယစ၊ လှေ၌လည်း။ အဝလမ္ဗ၊ တကဲပျဉ်ကိုမှိ၍လည်း။ တိဋ္ဌသိ၊ တည်၏။ အနောမဒဿနေ၊ ပြည့်စုံသောရှုဘွယ်ရှိသော။ နာရီ၊ နတ်သ္မီး။ အာဠာရမမှေဝေလိတသမုခီ၊ ကောင့်သောမျက်တောင်ရှိထသော။ ဟသိတေဟိသိတမုခိ၊ ရွှင်ပြုံးသောမျက်နှာလည်းရှိထသော။ ပီယဝဒေပိယထာဏီနိ၊ ချစ်ဖွယ်သောစကားကိုလည်းဆိုထသော။ သဗ္ဗင်္ဂကလျာဏီ၊ အလုံးစုံသောအင်္ဂါတို့ဖြင့် ကောင်းခြင်းလည်းရှိထသော။ တွံ၊ သင်သည်။ ဘုသံ၊ လွန်စွာ။ ဝိရောစတိ၊ တင့်တယ်၏။ တဝ၊ သင်၏။ ဣဒံဝိမာနံ၊ ဤဗိမာန်သည်လည်း။ ဝိရဇံ၊ ကင်းသောမြူရှိ၏။ သမေ၊ ညီညွှတ်သောမြေအဖို့၌။ ဌိတံ၊ တည်၏။ ဥယျာနဝနံ၊ နန္ဒဝဥယျာဉ်နျင့်တကွဖြစ်၏။ ရတိနန္ဒိဝဍ္ဎနံ၊ မွေ့လျော်ခြင်းနှစ်သက်ခြင်းကိုပွားစေတတ်၏။ အနောမဒဿနေ၊ မယုတ်သောရှုဘွယ်ရှိသော။ နန္ဒနေ၊ နှစ်သက်ခြင်းကိုဖြစ်စေတတ်သော။ နာရိ၊ နတ်သ္မီး။ ဣဓ၊ ဤနန္ဒဝန်ဥယျာဉ်၌။ တယာ၊ သင်နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ မောဒိတုံ၊ မွေ့လျော်ခြင်းငှာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။ မာဏဝ၊ လုလင်။ ဣဓ၊ ဤဗိမာန်၌။ ဝေဒနီယံ၊ စည်းစိမ်ချမ်းသာကိုခံစားရခြင်းတည်း ဟူသောကောင်းကျိုးကိုပေးတတ်သော။ ကမ္မံ၊ ကုသိုလ်ကံကို။ ကရောဟိ၊ ပြုလေလော။ ဣဓ၊ ဤဗိမာန်၌။ ဝေဒနီယံ၊ စည်းစိမ်ချမ်းသာကိုခံစားရခြင်းတည်းဟူးသောအကျိုးကိုဖြစ်စေတတ်သော။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ကရိတွာည၊ ပြုပြီး၍။ တေ၊ သင်၏။ စိတ္တဉ္စ၊ စိတ်သည်လည်း။ ဣဓ၊ ဤငါ၏ဗိမာန်သို့။ နတဉ္စနတံဧဝ၊ ညွှတ်သည်သာလျှင်။ ဟေတု၊ ဖြစ်စေလော့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ကုသိုလ်ကံကိုပြု၍စိတ်၏ညွှတ်ခြင်းဖြစ်လတ်သည်ရှိသော်။ ကာမကာမိနံ၊ အလိုရှိအပ်သောစည်းစိမ်ချမ်းသာတို့ကိုအလိုအတိုင်းခံစားရသော။ မမံ၊ ငါ့ကို။ တွံ၊ သင်သည်။ လစ္ဆာသိ၊ ရလတ္တံ့။ သောမာဏဝေါ၊ ထိုလင်သည်။ သာဓူတိ၊ ကောင်းပြီဟူ၍။ တဿာ၊ ထိုဝိမာနပြိတ္တာမ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ ပဋိသုဏိတ၊ ဝန်ခံ၍။ တဟိံ၊ ထိုဗိမာန်၌။ ဝေဒနီယံ၊ ခံစားခြင်းတည်းဟူသောကောင်းကျိုးကို ပေးတတ်သော။ ကမ္မံ၊ ကုသိုလ်ကံကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ တဟိံ၊ ထိုဗိမာန်၌။ ဝေဒနီယံ၊ ခံစားခြင်းတည်းဟူသော ကျောင်းကျိုးကိုဖြစ်စေတတ်သော။ ကမ္မံ၊ ကုသိုလ်ကံကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ သောမာဏဝေါ၊ ထိုလုလင်သည်။ တဿာ၊ ထိုဝိမာနပြိတ္တာမ၏။ သဟဗျတံ၊ တကွဖြစ်ခြင်းသို့။ ဥပ္ပဇ္ဇိ၊ ဖြစ်

၃၅၀+၃၅၁+ လေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ တတိယံ၊ သုံးခုမြောက်သော။ ရထကာရပေတဝတ္ထု၊ ရထကာရအိုင်၏အနီး၌ဖြစ်သောပြိတ္တာမ၏အကြောင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဘောဣတ္ထိ၊ အိုမိန်းမ။ ဧကော၊ တယောက်သောမိန်းမသည်။ သာလိံသာလိနော၊ သလေးစပါး၏။ တသာနိ၊ အလျှံပြောင်ပြောင်တောက် ကုန်သေယာစပါးဖျင်းတို့ကို။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ သီသေ၊ ဥက္ခောင်း၌။ အဝကိရယတိ၊ ကြဲဖြန့်၏။ အပရေအအပရော၊ ထိုမှတပါးသောယောကျ်ားတယောက်သည်။ အယောမုဂ္ဂရေဟိ၊ သံဆောက်ပုတ်တို့ဖြင့်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ သီသံ၊ ဥက္ခောင်းကို။ ဘိန္ဒိ၊ ရိုက်ခွဲရာ၌။ အယံစနာရီ၊ ဤမိန်းမသည်လည်း။ သကမံသလောဟိတံ၊ မိမိ၏ကြောသားကြေားကို။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ လက်သည်းတို့ဖြင့်ခြစ်၍သုံးဆောင်စားသောက်ရ၏။ တုဝဉ္စ၊ သင်သည်လည်း။ အသုစိံ၊ မစင်ကြယ်သော။ အကန္တံ၊ မနှစ်သက်အပ်သော။ ဂူထံ၊ ကျင်ကြီးကို။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံဆောင်ရ၏။ ဘောဣတ္ထိ၊ အိုမိန်းမ။ အယံဝိပါကော၊ ဤမကောင်းကျိုးသည်။ ကိဿကမ္မဿ၊ အဘယ်မကောင်းမှုအကုသိုလ်ကံ၏။ ဝိပါကော၊ အကျိုးနည်း။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အယံပုရိသော၊ ဤသံဆောက်ပုတ်နှစ်ခုတို့ဖြင့်မိမိဥက္ခောင်းကိုကိုယ်အလိုလို ရိုက်ခွဲရသောယောကျာ်းသည်။ ပုရေ၊ ရှေးဘဝ၌။ မာတရံ၊ မိမိ၏အမိကို။ ဟိံသတိ၊ ရိုက်ပုတ်ညှဉ်းဆဲခဲ့ဘူး၏။ အယံပနပုရိသော၊ ဤသလေးစပါး၏ပြောင်ပြောင်တောက်သောစပါးဖျင်းတို့ကိုမိမိဥက္ခောင်းထက်၌ ကြဲဖြတရသောယောကျ်ားကား။ ကူဋဝါဏိဇော၊ စဉ်းလဲစဉ်းစားသူတပါးတို့ကိုလှည့်ပတ်တတ်သောကုန်သည် လည်း။ အဟု၊ ဖြစ်ခဲ့ဘူး၏။ အယံဣတ္ထီ၊ မိမိကြောသားကြောသွေးကိုလက်သည်းတို့ဖြင့်ခြစ်ဖြတ်၌စားတတ်သော မိန်းမသည်။ ပုရေ၊ ရှေးဘဝ၌။ မံသာနိ၊ အကျွန်ုပ်တို့အိမ်သားအားလုံတို့၏အလို့ငှာထားအပ်သောအမဲသားတို့ကို။ ခါဒိတွာ၊ စားပြီး၍။ မုသာဝါဒေန၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားဖြင့်။ ဝေဉ္စသိ၊ လှည့်ပတ်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ မနုဿေသု၊ လူတို့၌။ မနုဿဘူတာ၊ လူဖြစ်၌ဖြစ်သည်ရှိသော။ သဗ္ဗကုလဿ၊ အိမ်၌နေသောလူခပ်သိမ်းကို။ ဣဿရာ၊ စိုးအုပ်ရသော။ အဂါရိနီ၊ အိမ်ရှင်မသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပကရဏေသု၊ သူတပါးငှားတောင်းအပ်သောအဆောက်အဦးတို့သည်။ သန္တေသု၊ ရှိကုန်သည်ဖြစ်လျက်။ ပရိဂုစဟာမိ၊ လျှို့ဝှက်ဘူး၏။ ဣတော၊ ဤအကျွန်ုပ်ဥစ္စာမှ။ ကိဉ္စိ၊ တစုံတခုမျှကိုလည်း။ ပရဿ၊ အလိုရှိသောသတူပါးအား။ မာအဒံနအဒါသိံ၊ မပေးစဘူး။ ဧတံ၊ ဤသင်တို့အလိုရှိအပ်

၃၅၁

၃၅၁+၃၅၂+ သောအဆောင်အဦးဥစ္စာသည်။ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဂေဟေ၊ အိမ်၌။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မုသာဝါဒေန၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားဖြင့်။ ဆာဒေမိ၊ ဖုံးလွှမ်းဘူး၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သန္တိ၊ ထင်ရှားရှိသော ဥစ္စာကို။ သစေနိဂုဟာမိ၊ အကယ်၍လျှို့ဝှက်သည်ဖြစ်အံ့။ ဘဝေဘဝေ၊ ဘဝတိုင်းဘဝတိုင်း။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဘောဇနံ၊ အစားသည်။ ဂူတော၊ ကျင်ကြီးသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သပတဉ္စ၊ ကျိန်ခြင်းကိုလည်း။ အကရိ၊ ပြုဘူး၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ တဿကမ္မတဿကမ္မဿစ၊ ထိုထိုလျှို့ဝှက်ဝန်တိုခြင်းဟူသောကံ၏လည်းကောင်း။ မုသာဝါဒဿစ၊ မဟုတ်မမှန်သောဆိုခြင်းဟူသောမုသာဝါဒကံ၏လည်းကောင်း။ ဥဘယံဥဘယဿ၊ နှစ်ပါးသော။ ကမ္မဿ၊ အကုသိုလ်ကံ၏။ ဝိပါကေန၊ အကျိုးအားဖြင့်။ သုဂန္ဓံသာလိနော၊ ကောင်းသောသလေးဆံ၏။ ဘတ္တံ၊ ထမင်းကို။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဂူတံ၊ ကျင်ကြီးသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ပရိဝတ္တတိ၊ ညွှတ်ပါ၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ကမ္မာနိ၊ ကံတို့သည်။ အဝဇ္ဈာနိအမောဃာနိ၊ အချည်းနှီးမရှိချေကုန်။ ဟိယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ကမ္မံ၊ ဆည်းဘူးသော ကံသည်။ ဖလံ၊ အကျိုးကို။ အဒတွာ၊ မပေးမူ၍။ နဝိနဿတိ၊ မပျောက်။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဒုဂ္ဂန္ဓံ၊ စက်ဆုပ်ဖွယ်သောအနံ့ဖြင့်လှိုင်သော။ ကိမိနံ၊ ပိုးလောက်အတိအပြည်ရှိသော။ မိဠှံ၊ ကျင်ကြီးကို။ ဘုဉ္ဇမိ၊ စားလည်းစားရ၏။ ပိဝစ၊ သောက်လည်းသောက်ရ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ လျှောက်၏။ စတုတ္ထံ၊ လေးခုမြောက်သော။ သုဘပေတဝတ္ထု၊ ပြောင်ပြောင်တောက်သောသလေးစပါးဖျင်းတို့ကိုမိမိဥက္ခေင်း ၌ကြဲသောပြိတ္တာမ၏အကြောင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ သုဂတဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဉာဏံ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်သည်။ အစ္ဆေရရူပံ၊ အံ့ဘွယ်သောသဘောရှိ၏။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ ပုဂ္ဂလံ၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ဗျာကာသိ၊ ဟောကြားတေ်ာမူ၏။ တထာ၊ ထိုဟောကြားတော်မူတိုင်းသောအခြင်းအရာဖြင့်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟိ၊ ထိုစကားသည်မှန်၏။ ဧကေ၊ အချို့ကုန်သောသတ္တဝါတို့သည်။ ဥဿန္နပုညာပိ၊ များမြတ်သောကုသိုလ်ရှိကုန်သော်လည်း။ တဿပုညဿ၊ ထိုကုသိုလ်ကံ၏။ အလဒ္ဓပစ္စယတာယ၊ အထောက်အပင့်ကိုမရသည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ ဟီနာ၊ အမျိုးစည်းစိမ်စသည်ဖြင့်ယုတ်ညံ့ကုန်သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧကေ၊ အချို့ကုန်သော သတ္တဝါတို့သည်။ ပရိတ္တပုညာပိ၊ နည်းသောကုသိုလ်ရှိကုန်သော်လည်း။ တဿ၊ ထိုကုသိုလ်ကံ

၃၅၂+၃၅၃+ ၏။ မဟာဇုတိကတာယ၊ ခေတ်၏ပြည့်စုံခြင်းစသည်ဖြင့်အာနုဘော်ကြီးမြတ်သည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ ဥဠာရာ၊ အမျိုစးစည်းစိမ်စသည်ဖြင့်မြင့်မြတ်ပြန့်ပြောကုန်သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သိဝထိကာယ၊ သာသာန်၌။ ဆဍ္ဍိတော၊ စွန့်ပစ်အပ်သော။ အယံကုမာရော၊ ဤသူငယ်သည်။ ရတ္တိံ၊ ညဉ့်၌။ အင်္ဂုဋ္ဌသ္နေဟေန၊ လက်မမှဖြစ်သောအစေးချွေးဖြင့်။ ယာပေတိ၊ မျှရာ၏။ ယက္ခဘူတာဝါ၊ ဘီလူးဂုမ္ဘန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သရိသပါဝါ၊ မြွေကင်းသန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ကကပုညံ၊ ပြုအပ်သောကောင်းမှုရှိသော။ ကုမာရံတံကုမာရံ၊ ထိုသူငယ်ကို။ နဝိဟေဋ္ဌဟေယျုံ၊ မညှဉ်းဆဲကုန်။ သုနခါ၊ ခွေးတို့သည်။ ဣမဿ၊ ဤသူငယ်၏။ ပါဒေသု၊ ခြေဘဝါးအပြင်တို့၌။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဇိဝှာယ၊ လျှာဖြင့်။ ပလိဟိံသု၊ လျက်ကုန်၏။ စင်္ကာ၊ ကျိုးတို့သည်လည်းကောင်း။ သိင်္ဂါလာ၊ မြေခွေးတို့သည်လည်း။ နံကုမာရံ၊ ထိုသူငယ်ကို။ မာဝိဟိံသေယျန္တိ၊ ရန်သူတို့မညှဉ်းဆဲစေကုန်သတည်းဟုနှလုံးပြုကုန်၍။ ပရိဝတ္ထယန္တိ၊ ထိုမှဤမှပြန်သွားလှည့်လည်ကုန်၏။ ပက္ခိဂဏာ၊ လင်းတစွန်ရဲအစရှိကုန်သောငှက်အပေါင်းတို့သည်။ ဂဗ္ဘာသယံ၊ ကိုယ်ဝန်အညစ်အကြေးကို။ ဟရန္တိ၊ သုတ်သင်ကုန်၏။ ကာကာပန၊ ကျိုးတို့မူကား။ အက္ခိမလံ၊ မျက်ချေးကို။ ဟရန္တိ၊ သုတ်သင်ကုန်၏။ ကေစိ၊ တစုံတယောက်သောသူတို့သည်။ ဣမဿ၊ ဤသူငယ်အား။ ရက္ခံ၊ အစောင့်အရှောက်ကို။ နသံဝိဒဟိံသု၊ မစီရင်ကုန်။ ဩသဓံဝါ၊ အနာကိုပျောက်စေတတ်သောဆေးကိုလည်းကောင်း။ သာသပဓူပနံဝါ၊ မုညင်းဆန်ဖြင့်အခိုးခံခြင်းကိုလည်းကောင်း။ နကရောန္တိ၊ မပြုကုန်။ နက္ခတ္တယောဂမ္ပိ၊ ဤမည်သောနက္ခတ်၌ဖွားသည်ဟူ၍နက္ခင်နှင့်ယှဉ်ခြင်းကိုလည်း။ နဥဂ္ဂဟေသုံ၊ မယူကုန်။ သဗ္ဗဓညာနိပိ၊ ဆီနှင့်ရောအပ်ကုန်သောခပိသမ်းသောစပါးတို့ကိုလည်း။ နအာကိရိံသု၊ မကြဲဖြန့်ကုန်။ ဧတာဒိသံ၊ ဤသို့သဘောရှိသောအလွန်ငြိုငြင်ဆင်းရဲခြင်းသို့ရောက်သော။ ရတ္တာဘတံ၊ ညဉ့်အခါ၌သုသာန်သို့ရောက်သော။ သိဝထိကာယ၊ သုသာန်၌။ ဆဋ္ဋိတံ၊ စွန့်ပစ်အပ်သော။ နဝနီတပိဏ္ဍိဝ၊ ဆီးဦးစိုက်ကဲ့သို့။ ပဝေဓမာနံ၊ အားနည်းသဖြင့်တုန်လှုပ်ခြင်းရှိသော။ သံသယံ၊ အကဲ့သို့။ ပဝေဓမာနံ၊ အားနည်းသဖြင့်တုန်လှုပ်ခြင်းရှိသော။ သံသယံ၊ အသက်ရှိ၏လောကမရှိလောဟုတွေဒတောဘွယ်ရှီသော။ ဇီဝိတယာဝသေသံ၊ အသက်မျှသာအကြွင်းရှိသော။ တံကုမာရံ၊ ထိုသူငယ်ကို။ ဒေဝမနုဿေဟိ၊ နတ်လူတို့သည်။ ပူဇိတော၊ ပူဇာ်အပ်သော။ ဘူရိပညော၊ မြေကြီးအထုနှင့်တူသောပညာရှီတော်မူသော။ သတ္တာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဒ္ဒသ၊ မြင်တော်မူလေ၏။ ဒိသွာစ၊ မြင်တော်မူပြီး၍လည်း။ အယံကုမာရော၊ ဤသူငယ်

၃၅၃+၃၅၄+ သည်။ ဣမဿနဂရဿ၊ ဤသာဝတ္ထိပြည်၌။ အဂ္ဂကုလိကော၊ ဥစ္စာစည်းစိမ်ဖြင့် မြတ်သောအမျိုး ရှိသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဘောဂဝါစ၊ စည်းစိမ်ချမ်းသာနှင့်ပြည့်စုံသည်လည်း။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗျာကရိ၊ ကြားတော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ ဘုန်းတော်ကြီးတော်မူသောအရှင်ဘုရား။ အဿကုမာရဿ၊ ဤသူငယ်၏။ ဝတံ၊ ဆောက်တည်အပ်သောအကျင့်သည်။ ကိံ၊ အဘယ်နည်း။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သောအကျင့်သည်။ ကိံပန၊ အဘယ်နည်း။ အယံကုမာရော၊ ဤသူငယ်သည်။ ဧတာဒိသံ၊ ဤသို့သဘော ရှိသောပြည်တန်ဆာမ၏ဝမ်း၌ပဋိသန္ဓေနေရခြင်းသုသာန်၌စွန့်ပစ်ရခြင်းဟုဆိုအပ်သော။ ဗျသနံ၊ ပျက်စီးခြင်းသို့။ ပါပုဏိတွာ၊ ရောက်ပြီး၍။ တံတာဒိသံ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ ဣဒ္ဓိဒိဗ္ဗသမ္ပတ္တိံ၊ နတ်စည်းစိမ်ကို။ ပစ္စနုဘောဿိ၊ ခံစားရလတ္တံ့။ အယံဝိပါကော၊ ဤအကျိုးသည်။ ကိဿသုကိဏ္ဏဿ၊ အတက်ဆောက်တည်သောအကျင့် အဘယ်မြတ်သောအကျင့်၏။ ဝိပါကော၊ အကျိုးနည်း။ ဥပါသိကာ၊ ဥပါသိကာတို့။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ ဇနတာ၊ လူအပေါင်းသည်။ ဗုဒ္ဓပမုခဿ၊ ဘုရားအမှူးရှိသော။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ဥဠာရံ၊ ပြန့်ပြောသော။ ပူဇံ၊ ပူဇော်ခြင်းကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ တတြ၊ ထိုသို့လှူဒါန်းပူဇော်ရာ၌။ အဿ၊ ထိုသူငယ်၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်၏။ အညထတ္ထံ၊ ဖောက်ပြန်သည်၏အဖြစ်သည်။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ အသဗ္ဘံ၊ သူတော်မဟုတ်ယုတ်သောသူတို့သာဆိုအပ်သော။ ဖရုသံ၊ ကြမ်းကြုတ်သော။ ဝါစံ၊ စကားကို။ အဘာသိ၊ ဆိုဘူး၏။ သော၊ ထိုသူငယ်သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးဘဝ၌။ ဝိတက္ကံ၊ ထိုမကောင်းသောအကြံကို။ ဝိနောဒယိတွာ၊ ပယ်ဖျောက်၍။ ပစ္ဆာ၊ နောက်ကာလ၌။ ပီတိပသာဒံ၊ နှစ်သက်ခြင်းကို။ ပဋိလဒ္ဓံပဋိလဘိတွာ၊ ရပြန်၍။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်း၌။ ဝသန္တံ၊ နေတော်မူသော။ တထာဂတံ၊ ငါဘုရားကို။ သတ္တရတ္တိံ၊ ခုနစ်ညဉ့်ပတ်လုံး။ ယာဂုယာ၊ ယာဂုဖြင့်။ ဥပဋ္ဌာသိ၊ လုပ်ကျွေး၏။ တံ၊ ထိုစိတ်၏ကြည်ညိုနှစ်သက်ခြင်းယာဂုကိုပေးလှူခြင်းသည်လျှင်။ တဿ၊ ထိုသူငယ်၏။ ဝတံ၊ ဆောက်တည်အပ်သောအကျင့်တည်း။ တံပန၊ ထိုစိတ်၏ကြည်ညိုခြင်းနှစ်သက်ခြင်းယာဂုကိုပေးလှူခြင်းသည်ပင် လျှင်။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သောအကျင့်တည်း။ အယံ၊ ဤသူငယ်သည်။ ဧတာဒိသံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဗျသနံ၊ ပျက်စိးခြင်းသို့။ ပါပုဏိတွာ၊ ရောက်ပြီး၍။ အာယတိံ၊ နောင်အခါ၌။ တံတာဒိသံ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ ဣဒ္ဓိဒိဗ္ဗသမ္ပတ္တိံ၊ နတ်စည်းစိမ်ကို။ ပစ္စနုဘောဿတိ၊ ခံစားရလတ္တံ့။ အယံဝိပါကော၊ ဤအကျိုးသည်။ တဿသုစိဏ္ဏဿ၊ ထိုဆောက်တည်အပ်သောအကျင့်မြတ်သောအကျင့်၏။ ဝိပါကော၊ အကျိုး

၃၅၄+၃၅၅+ ပင်တည်း။ ဥပါသကာ၊ ဥပါသကာတို့။ သော၊ ထိုသူငယ်သည်။ ဝဿသတံ၊ အနှစ်တရာတို့ပတ် လုံး။ ဣဓေဝ၊ ဤလူ့ပြည်၌သာလျှင်။ သဗ္ဗေဟိကာမေဟိ၊ ခပ်သိမ်းသောစည်းစိမ်ချမ်းသာတို့နှင့်။ သမင်္ဂီဘူတော၊ ပြည့်စုံလျက်။ ဌတွာ၊ တည်၍။ ကာယဿ၊ ကိုယ်ခန္ဓာ၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်သည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ အဘိသမ္ပရာယံ၊ တမလွန်ဘဝ၌။ ဝါသဝဿ၊ သိကြားမင်း၏။ သဟဗျတံ၊ အပေါင်းအဖေါ်၏အဖြစ်သို့။ ဂစ္ဆတိ၊ ရောက်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ပဉ္စမံ၊ ငါးခုမြောက်သော။ ကုမာရပေတဝတ္ထု၊ သုသာန်၌စွန့်ပစ်အပ်သော ပြည်တနဆာမ၏သားသူငယ်၏အကြောင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဥပ္ပါသုဠိတေ၊ ထွက်သောနံပါး ရှိသော။ ကိသိကေ၊ အရိုးအရေအကြောမျှသာအကြွင်းရှိသောအလွန်ကြုံလှီသောကိုယ်ရှိသော။ ဘောတိဣတ္ထိ၊ အိုမိန်းမ။ တွံ၊ သင်သည်။ နဂ္ဂါ၊ အဝတ်မရှိသည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏရူပါ၊ မလှသောအဆင်းသဏ္ဌာန် ရှိသည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏရူပါ၊ မလှသောအဆင်းသဏ္ဌာန်ရှိသည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏရူပါ၊ မလှသောအဆင်းသဏ္ဌာန်ရှိသည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိသာ၊ ကြုံလှီသည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမနိသန္ထတာ၊ အကြောတည်းဟူသောကွန်ယက်ဖြင့်ခင်းအပ်သောကိုယ်ရှိသည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ကာနု၊ အဘယ်အမည်ရှိသော။ တွံ၊ သင်သည်။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ တိဋ္ဌသိ၊ တည်သနည်း။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အရှင်ကောင်း။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဒုဂ္ဂတာ၊ မကောင်းမှုကိုပြုသောသူတို့၏ဖြစ်ရာအပါယ်သို့လားသော။ ယမလောကိတာ၊ ယမလောကဟုဆိုအပ်သောပြိတ္တာဘုံ၌အကျုံးဝင်သဖြင့်သိအပ်သော။ ပေတီ၊ ပြိတ္တာမသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ သာအဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ ပုရေ၊ ရှေးဘဝ၌။ ပါပကမ္မံ၊ ပြိတ္တာဖြစ်ခြင်း၏အကြောင်းဖြစ်သောမကောင်းမှုကံကို။ ကရိတွာန၊ ပြုခြင်းကြောင့်။ ဣတော၊ ဤသင်တို့ဖြစ်ရာလူ့ပြည်မှ။ ပေတလောကံ၊ ပြိတ္တာဘုံ၌။ ဂတာ၊ ပဋိသန္ဓေအားဖြင့်ဖြစ်၏။ ဘောတိပေတီ၊ အိုပြိတ္တာမ။ ကိံနု၊ အသို့နည်း။ တယာ၊ သင်သည်။ ပုရေ၊ ရှေးဘဝ၌။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ သူတပါး၏စည်းစိမ်ကိုမိမိသို့ရှေးရှုကြံခြင်းအစရှိသောမနောဒုစရိုက်ကို။ ကတံ၊ ပြုခဲ့ဘူးသလော။ ကိဿကမ္မဝိပါကေန၊ အဘယ်မကောင်းမှုကံ၏အကျိုးအားဖြင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဣတော၊ ဤငါတို့ဖြစ်ရာလူ့ပြည်မှ။ ပေတလောကံ၊ ပြိတ္တာဘုံ၌။ ဂတာ၊ ပဋိသန္ဓေအားဖြင့်ဖြစ်ရှာလေသနည်း။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဥပါသကာ။ အဟံ၊ အ

၃၅၅+၃၅၆+ ကျွန်ုပ်သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးဘဝ၌။ အနာဝဋေသု၊ တစုံတယောက်သူသည်မျှမဖြစ်အပ်ကုန်သော။ တိဋ္ဌေသု၊ မြစ်ရေကန်အစရှိကုန်သောဆိတ်တို့၌။ မနုဿေဟိ၊ လူတို့သည်။ ဝိဿရိတံ၊ မွေရစ်အပ်သော တစုံတခုသောဝတ္ထုကို။ လဘေယျန္တိ၊ ရငြားအံ့လည်းမသိဟုနှလုံးပြု၍။ အဍ္ဎမာသကံ၊ ပဲဝက်မျှသောဥစ္စာကိုလည်း။ ဝိစိနိံ၊ ရှာဖွေဆည်းဘူး၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးဘဝ၌။ ဒေယျဓမ္မေသု၊ လှူဖွယ်ဝတ္ထုတို့သည်။ သန္တေသု၊ ရှိကုန်လျက်လည်း။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဒီဝံ၊ တမလွန်လောကသုဂတိဘဝ၌တည်ခြင်းအကြောင်း ဖြစ်သောကောင်းမှုကို။ နာကာသိံ၊ မပြု။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဥပါသကာ။ ဣဒါနိ၊ ယခုဘဝ၌။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တသိတာ၊ ရေမွတ်သည်ဖြစ်၍။ နဒိံ၊ မြစ်သို့။ ပါနီယာယ၊ ရေသောက်ခြင်းငှာ။ ဥပေမိ၊ ကပ်သည်ဖြစ်အံ့။ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ပါပကမ္မေန၊ မကောင်းမှုကံကြောင့်။ နဒီ၊ မြစ်သည်။ ရိတ္တဟာ၊ ရေမရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဝတ္တတိ၊ ညွတ်၏။ ဥဏှေသု၊ နေပူသောအခါတို့၌။ ဆာယံ၊ အရိပ်သို့။ ဥပေမိ၊ ကပ်သည်ဖြစ်အံ့။ အာတပေါ၊ နေပူသည်။ ပရိဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။ အဂ္ဂိဝဏ္ဏော၊ မိးပူနှင့်တူသော။ ဝါတောစ၊ လေသည်လည်း။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဒဟန္တော၊ လောင်လျက်။ ဧတံ၊ ဤသို့ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော။ ဒုက္ခဉ္စ၊ ရေမွတ်ခြင်းစသောဆင်းရဲကိုလည်းကောင်း။ တတော၊ ထိုထက်။ ပါပကံ၊ ယုတ်မာကြမ်းကြုတ်သော။ အညံ၊ တပါးသော။ ဒုက္ခဉ္စ၊ ဆင်းရဲကိုလည်းကောင်း။ အနုဘဝိတုံ၊ ခံစားခြင်းငှာ။ အရဟာမိ၊ ထိုက်ပချေ၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဥပါသကာ။ တွံ၊ သင်သည်။ ဣတော၊ ဤအရပ်မှ။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဟတ္ထိနိပုရံ၊ ဟတ္ထိနိပြည်သို့။ ပတွာ၊ ရောက်၍။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်၏။ မာတရံ၊ အမိကို။ ဝဇ္ဇေသိ၊ ပြောဆပါလေ။ အယျေ၊ အရှင်မ။ ဒုဂ္ဂတာ၊ မကောင်းမှုကိုပြုသောသူတို့၏လားရာအပါယ်၌ဖြစ်သော။ ယမလောကိကာ၊ ယမလောကဟုဆိုအပ်သောပြိတ္တာဘုံ၌အကျုံးဝင်သဖြင့်သိအပ်သော။ ပေတီ၊ ပြိတ္တာမဖြစ်၍ ဖြစ်သော။ တေ၊ သင်၏။ ဓီတာ၊ သ္မီးကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ဒိဋ္ဌာစ၊ မြင်လည်းမြင်ခဲ့၏။ ပါပကမ္မံ၊ ပြိတ္တာဖြစ်ခြင်း၏အကြောင်းဖြစ်သောမကောင်းမှုကံကို။ ကရိတွာန၊ ပြုလေသောကြောင့်။ ဣတော၊ ဤငါတို့ဖြစ်ရာ လူ့ပြည်မှ။ ပေတလောကံ၊ ပြိတ္တာဘုံ၌။ ဂတာ၊ ပဋိသန္ဓေအားဖြင့်ဖြစ်ရှာလေ၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဥပါသကာ။ တေ၊ သင်၏။ ဓီတာ၊ သ္မီးသည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးဘဝ၌။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပလ္လင်္ကဿ၊ အိပ်ရာပလ္လင်၏။ ဟေဋ္ဌကော၊ အောက်မှ။ နိက္ခိတ္တာနိ၊ မြှုပ်ထားအပ်ကုန်သော။ စတ္တာရိသတသဟဿာနိ၊ လေးသိန်းအတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော။ မေ၊

၃၅၆+၃၅၇+ အကျွန်ုပ်၏။ ဓနာနိစ၊ ဥစ္စာတို့သည်လည်း။ အတ္ထိ၊ ရှိကုန်၏။ တံဓနံ၊ ထိုဥစ္စာကို။ ဧတ္ထ၊ ဤမည်သောအရပ်၌။ နိက္ခိတ္တံ၊ မြှုပ်ထားအပ်ဟူ၍။ မေ၊ အကျွနိုပ်၏။ မာတုယာ၊ အမိအား။ အနက္ခာတဉ္စ၊ ကြားလည်းမကြားအပ်ခဲ့။ တတော၊ ထိုမြှုပ်ထားအပ်သောဥစ္စာမှ။ ဧကဒေသံ၊ အချို့ကို။ ဒေတု၊ ပေးပါစေ။ တဿစ၊ ထိုအကျွန်ုပ်အမိအားလည်း။ ဇီဝတာ၊ အသက်မွေးကြောင်းသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်ပါစေ။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ မာတာ၊ အမိသည်။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒတွာ၊ ပေးလှူ၍။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ အနွာဒိသာကုစ၊ အမျှပေးလည်းအမျှပေးဝေပါစေ။ တဒါ၊ ထိုအမျှပေးဝေသောအခါ၌။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သဗ္ဗကာမသမိဒ္ဓိနီ၊ ခပ်သိမ်းသောစည်းစိမ်ချမ်းသာနှင့်ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ သုခိတာ၊ ချမ်းသာခြင်းသို့ရောက်သည်။ ဟေဿံ၊ ဖြစ်လတ္တံ့ဟု။ ပုတ္တာစ၊ ငါ့ကိုမှာလိုက်၏ဟူ၍လည်း။ ဝဇ္ဇေသိ၊ ပြောဆိုပါလေ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မှာလိုက်၏။ သော၊ ထိုဥပါသကာသည်။ သာဓူတိ၊ ကောင်းပြီဟူ၍။ တဿာ၊ ထိုသေရိနီပြိတ္တာမ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ ပဋိသုဏိတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ ဟတ္ထိနိပုရံ၊ ဟတ္ထိနိပြည်သို့။ ဂန္တွာန၊ ရောက်၍။ တဿာ၊ ထိုသေရိနီပြိတ္တာမ ၏။ မာတရံ၊ အမိကို။ အဝေါစ၊ ပြောဆိုလေ၏။ အယျေ၊ ရှင်မ။ ဒုဂ္ဂတာ၊ မကောင်းမှုကိုပြုသောသူတို့၏ ဖြစ်ရာအပါယ်သို့လားသော။ ယမလောကိကာ၊ ပြိတ္တာဘုံ၌အကျုံးဝင်သဖြင့်သိအပ်သော။ ပေတီ၊ ပြိတ္တာဖြစ်၍ဖြစ်သော။ တေ၊ သင်၏။ ဓီတာ၊ သ္မီးကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ဒိဋ္ဌာစ၊ မြင်လည်းမြင်အပ်၏။ ပါပကမ္မံ၊ ပြိတ္တာဖြစ်ခြင်း၏အကြောင်းမကောင်းမှုကံကို။ ကရိတွာန၊ ပြုလေခြင်းကြောင့်။ ဣတော၊ ဤငါတို့ဖြစ်ရာလူ့ပြည် မှ။ ပေတလောကံ၊ ပြိတ္တာဘုံ၌။ ဂတာ၊ ပဋိသန္ဓေအားဖြင့်ဖြစ်ရှာလေသတည်း။ သာစ၊ ထိုသင်၏အမိသည်လည်း။ တတ္ထ၊ ထိုတွေ့မြင်ရာအရပ်၌။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သမာဒပေသိ၊ သတင်းစကားကိုယူစေ၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဥပါသကာ။ တွံ၊ သင်သည်။ ဣတော၊ ဤပစ္စန္တရစ်မြို့မှ။ ဂန္တွာန၊ သွား၍။ ဟတ္ထိနိပုရံ၊ ဟတ္ထိနိပြည်သို့။ ပတွာ၊ ရောက်၍။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်၏။ မာတရံ၊ အမိကို။ ဝဇ္ဇေသိ၊ ပြောဆိုပါလေ။ ဒုဂ္ဂတာ၊ မကောင်းမှုကို ပြုသောသူတို့၏လားရာအပါယ်၌ဖြစ်သော။ ယမလောကိကာ၊ ပြိတ္တာဘုံ၌အကျုံးဝင်သဖြင့်သိအပ်သော။ ပေတီ၊ ပြိတ္တာမဖြစ်၍ဖြစ်သော။ တေ၊ သင်၏။ ဓီတာ၊ သ္မီးကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ဒိဋ္ဌာစ၊ မြင်လည်းမြင်အပ်၏။ ပါပကမ္မံ၊ ပြိတ္တာဖြစ်ခြင်း၏အကြောင်းမကောင်းမှုကံကို။ ကရိတွာန၊ ပြုလေခြင်းကြောင့်။ ဣတော၊ ဤငါတို့ဖြစ်ရာလူ့ပြည်မှ။ ပေတလောကံ၊ ပြိတ္တာဘုံ၌။ ဂတာ၊ ပဋိသန္ဓေအားဖြင့်ဖြစ်ရာရှာလေ၏။ ဘန္တေ၊ အ

၃၅၇+၃၅၈+ ရှင်ဥပါသကာ။ ဓီတာ၊ သင်၏သ္မီးသည်။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးဘဝ၌။ ပလ္လင်္ကဿ၊ အိပ်ရာပလ္လင်၏။ ဟေဋ္ဌတော၊ အောက်မှ။ နိက္ခိတ္တာနိ၊ မြှုပ်ထားအပ်ကုန်သော။ စတ္တာရိသတသဟဿာနိ၊ လေးသိန်းအတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဓနာနိ၊ ဥစ္စာတို့သည်လည်း။ အတ္ထိ၊ ရှိကုန်၏။ တံဓနံ၊ ထိုဥစ္စာကို။ ဧတ္ထ၊ ဤအမည်ရှိသောအရပ်၌။ နိက္ခိတ္တံ၊ မြှုပ်ထားအပ်သည်ဟူ၍။ အနက္ခတဉ္စ၊ ကြားလည်းမကြားခဲ့မိ။ တတော၊ ထိုဥစ္စာမှ။ ဧကဒေသံ၊ အချို့ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ မေ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်မှတ်၍။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒဒတု၊ ပေးပါစေ။ တဿာစ၊ ထိုအကျွန်ုပ်အမိအားလည်း။ ဇီဝိကာ၊ အသက်မွေးကြောင်းသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်ပါစေလေစေ။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ မာတာ၊ အမိသည်။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒတွာ၊ ပေးလှူ၍။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဒက္ခိဏံ၊ အလှူကို။ အနွာဒိသတုစ၊ အမျှပေးဝေလည်းအမျှပေးဝေပါစေ။ တဒါ၊ ထိုအမျှပေးဝေသောအခါ၌။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သဗ္ဗကာမသမိဒ္ဓိနီ၊ ခပ်သိမ်းသောစည်းစိမ်ချမ်းသာနှင့် ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ သုခိတာ၊ ချမ်းသာခြင်းသို့ရောက်သည်။ ဟေဿံ၊ ဖြစ်ပါလတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဇ္ဇေသိ၊ ပြောဆိုပါလေ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒပေသိ၊ သတင်းစကားပါးလိုက်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ပြောဆိုလေ၏။ သာ၊ ထိုသေရိနီပြိတ္တာမ၏အဖြစ်သို့ရောက်သည်။ ဟေဿံ၊ ဖြစ်ပါလတ္တံ့။ ဝဇ္ဇေသိ၊ ပြောဆိုပါလေဟူ၍။ သမာဒပေသိ၊ သတင်းစကားပါးလိုက်၏။ ဣိ၊ ဤသုအမိသည်။ တဿ၊ ထိုဥပါသကာ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ တတောဟိတတောဧဝ၊ ထိုဥစ္စာမှသာလျှင်။ ကိဉ္စိ၊ အချို့ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ တဿာ၊ ထိုသ္မီးဖြစ်သောသေရိနီပြိတ္တာမကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်မှတ်၍။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ အဒါသိ၊ ပေးလှူ၏။ ဒတွာ၊ ပေးလှူ၍။ တဿာ၊ ထိုသ္မီးဖြစ်သောသေရိနီပြိတ္တာမအား။ ဒက္ခိဏံတံဒက္ခိဏံ၊ ထိုအလှူကို။ အာဒိသီစ၊ အမျှပေးဝေလည်း အမျှပေးဝေ၏။ ပေတီစ၊ ထိုသေရိနီပြိတ္တာမသည်လည်း။ သုခိတာ၊ ချမ်းသာခြင်းသို့ရောက်သည်။ အာသိ၊ ဖြစ်၏။ ကဿာစ၊ ထိုသေရိနီပြိတ္တာမ၏အမိအားလည်း။ သုခဇီဝိတာ၊ ချမ်းသာသဖြင့်အသက်မွေးရသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဆဋ္ဌံ၊ ခြောက်ခုမြောက်သော။ သေရိနိပေတဝတ္ထု၊ သေရိနီပြိတ္တာမ၏အကြောင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဘောပုရိသ၊ အိုယောကျ်ား။ ယုဝါ၊ ပျိုငယ်သောအရွယ်ရှိသော။ တွံ၊ သင်သည်။ ရတ္တိယံ၊ ညဉ့်၌။ နရနာရီပုရက္ခယော၊ နတ်သားနတ်သ္မီးတို့ဖြင့်ခြံရံလျက်။ ရဇ္ဇနိယေရဇ္ဇနိယေဟိ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဖွယ် ရှိကုန်သော။ ကာမဂု+

၃၅၈+၃၅၉+ ဏေဟိ၊ ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့နှင့်။ သမင်္ဂီဘာဝေန၊ ပြည့်စုံသည်၏အဖြစ်ဖြင့်။ သောဘတိ၊ တင့်တယ်၏။ ဒိဝသံ၊ နေ့အဘို့၌ကား။ ကာရဏံဃတနံ၊ အထူးထူးအပြားပြားရှိသောသတ်ခြင်းကို။ အနုဘောသိ၊ ခံစားရ၏။ ဘောပုရိသ၊ အိုယောကျ်ား။ တွံ၊ သင်သည်။ ပုရိမဇာတိယာ၊ ရှေးဘဝ၌။ ကိံကမ္မံ၊ အဘယ်သို့ သဘောရှိသောကံကို။ အကာသိ၊ ပြုခဲ့ဘူးသနည်း။ နာရဒ၊ အရှင်နာရဒ။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပုရေ၊ ရှေးဘဝ၌။ ရမဏိယေ၊ နှစ်သက်အပ်သော။ ဂီရိဗ္ဗဇေ၊ ဝေဘာရဝေပူလပဏ္ဍဝဣသိဂီလိဂိဇ္ဈကုဋ်ဟုဆိုအပ်သော ငါးလုံးသောတောင်အရံလည်းရှိထသော။ ရမ္မေ၊ လာလာသသူရှင်လူအပေါင်းတို့၏နှလုံးမွေ့လျော်ဘွယ်ရှိသော။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ လုဒ္ဒေါ၊ ကြမ်းကြုတ်သော။ လောဟိတပါဏီ၊ နေ့တိုင်းမပြတ်သူ့အသက်ကို သတ်သဖြင့်သွေးအလိမ်းအလိမ်းကပ်သောလက်ရှိသော။ ဒါရုဏော၊ ပြင်းထန်စွာသတ္တဝါတို့ကိုညှဉ်းဆဲသတ်ဖြတ် တတ်သော။ မိဂလုဒ္ဒေါ၊ သားမူဆိုးသည်။ အာသိံ၊ ဖြစ်၏။ နာရဒ၊ အရှင်နာရဒ။ အတိဒါရုဏော၊ အလွန်ကြမ်းကြုတ်သောသဘောရှိသော။ ပရဟိံသာယ၊ သူတပါးကိုသတ်ပုတ်ညှဉ်းဆဲခြင်း၌။ ရတော၊ မွေ့လျော်သောစိတ်ရှိသော။ အသညတော၊ ကိုယ်နှုတ်နှလုံးသုံးပါးကိုမစောင့်သော။ သောဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ အဝိရောဓကရေသု၊ ဆန့်ကျင်ခြင်းကိုမပြုတတ်ကုန်သော။ ပါဏီသု၊ သမင်ဒရယ်ယုန်ငယ်အစရှိကုန်သော သတ္တဝါတို့၌လည်းကောင်း။ ပုထုသတေသု၊ ထိုမှတပါးများစွာကုန်သောသတ္တဝါတို့၌လည်းကောင်း။ ပဒုဋ္ဌမာနသော၊ ဖျက်ဆီးသတ်ခတ်လိုသောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍သာလျှင်။ သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ ဝိစရိံ၊ လှည့်လည်သွားလာ၏။ နာရဒ၊ အရှင်နာရဒ။ ပုရေ၊ ရှေးဘဝ၌။ တဿမေ၊ ထိုအကျွန်ုပ်အား။ သုဟဒယော၊ ကောင်းမြတ်သောနှလုံးရှိသော။ သဒ္ဓေါ၊ ကံကံ၏အကျိုးကိုယုံကြည်ခြင်းလည်းရှိသော။ ဥပါသကော၊ ရတနာသုံးပါးတို့ကိုကိုးကွယ်ရာဟုဆည်းကပ်တတ်သော။ သဟာယော၊ အဆွေခင်ပွန်းကောင်းသည်။ အာသိ၊ ရှိသည်ဖြစ်၏။ သောဟိသောဧဝသဟာယော၊ ထိုဥပါသကာဖြစ်သောအဆွေခင်ပွန်းကောင်းသည်သာလျှင်။ တာတ၊ ချစ်သား။ ပါပကံ၊ ယုတ်မာသော။ ကမ္မံ၊ အကုသိုလ်ကံကို။ မာအကာသိ၊ မပြုလင့်။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ ဒုဂ္ဂတိအပါယ်ဘုံသို့။ မာအဂါ၊ မလားလေလင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ပေစ္စ၊ တမလွန်လောက၌။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ သစေဣစ္ဆသိ၊ အကယ်၍အလိုရှိသည်ဖြစ်အံ့။ အသံယမံ၊ ကိုယ်နှုတ်နှလုံးသုံးပါးကိုမစောင့်စည်းခြင်းကြောင့် ဖြစ်သော။ ပါဏဝုဓံ၊ သူ့အသက်ကိုသတ်ခြင်းကို။ ဝိရမ၊ ကြည်ရှောင်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။

၃၅၉+၃၆၀+ မံ၊ ငါ့ကို။ အနုကမ္ပန္တော၊ သနားခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုနပ္ပုနံ၊ အကြိမ်ကြိမ်အဘန်ဘန်။ နိဝါရေသိ၊ မြစ်ပေ၏။ သုခကာမဿ၊ အကျွန်ုပ်၏ချမ်းသာခြင်းကိုအလိုရှိပေသော။ ဟိတာနုကမ္ပိနော၊ အကျွန်ုပ်ကိုအကျိုးစီးပွားဖြင့်ခြီးမြှောက်ပေတတ်သော။ တဿ၊ ထိုဥပါသကာဖြစ်သောအဆွေခင်ပွန်းကောင်း၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြားနာလျက်လည်း။ စိရံ၊ ကြာမြင့်စွာသောကာလပတ်လုံး။ ပါအပါဘိရတော၊ မကောင်းမှု၌အလွန်မွေ့လျော်သောနှလုံးရှိသော။ အဗုဒ္ဓိမာ၊ အသိပညာနည်းလှစွာသော။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တဿ၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်းကောင်းဖြစ်သောဥပါသကာ၏။ သကလာနုသာသနိံ၊ ခပ်သိမ်းသောအဆုံးအမကို။ နာကာသိံ၊ လိုက်နာ၍မပြုမိချေ။ နာရဒ၊ အရှင်နာရဒ။ ဘူရိ၊ မြေကြီးကဲ့သို့ထူးထပ်ကြယ်ပြောသောပညာရှိထသော။ သုမေဓသော၊ မိုဃ်းကြိုးစက်ကဲ့သို့မောဟဟူသောအစုအခဲကိုခွဲဖောက်တတ်သောကောင်းမြတ်သော ပညာလည်းရှိထသော။ သော၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်းကောင်းဖြစ်သောဥပါသကာသည်။ တာတ၊ ချစ်သား။ ဒိဝါ၊ နေ့၌။ ပါဏိနောပါဏေ၊ သတ္တဝါတို့ကို။ သစေဟနတိ၊ အကယ်၍မကြဉ်ရှောင်နိုင်၍သတ်သည်ဖြစ်အံ့။ အထ၊ ထိုသို့နေ့၌မကြဉ်ရှောင်နိုင်၍သတ်သည်ရှိသော။ ရတ္တိံ၊ ညဉ့်အဘို့၌။ တေ၊ သင့်အား။ သံယမော၊ သူ့အသက်ကိုသတ်ခြင်းမှစောင့်စည်းကြဉ်ရှောင်ခြင်းသည်။ ဘဝတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ အနုကမ္ပာယ၊ သနားသဖြင့်။ ပုန၊ တဘန်။ သမေ၊ သုစရိုက်ကုသိုလ်ကံ၌။ နိဝေသယိ၊ နှလုံးသွင်းစေ၏။ သွာဟံသောအဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ ဒိဝါ၊ နေ့အဘို့၌။ ဝိရတော၊ သူ့အသက်ကိုသတ်ခြင်းမှ ကြဉ်ရှောင်သည်ဖြစ်၍။ သံယတော၊ ကိုယ်နှုတ်နှလုံးကိုစောင့်သည်။ အဟောသိံ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုနေ့အဘို့၌ သူ့အသက်ကိုသတ်ခြင်းညဉ့်အဘို့၌စောင့်စည်းကြဉ်ရှောင်ခြင်းဟုဆိုအပ်သောနှစ်ပါးသောကံ၏။ ဝိပါကေန၊ အကျိုးအားဖြင့်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ရတ္တိံ၊ ညဉ့်အဘို့၌။ ပရိစာရေမိ၊ စမ္ပယ်ရ၏။ ဒိဝါ၊ နေ့အဘို့၌ကား။ ဒုဂ္ဂတော၊ ကြီးစွာသောဆင်းရဲခြင်းသို့ရောက်လျက်။ သုနခေဟိ၊ ခွေးတို့သည်။ ခဇ္ဇာမိ၊ ကိုက်ခဲစားသောက်အပ်၏။ နာရဒ၊ အရှင်နာရဒ။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကုသလဿ၊ ကောင်းသောအကျိုးပေးခြင်းလက္ခဏာရှိသော။ တဿကမ္မဿ၊ ထိုညဉ့်အဘို့၌သူ့အသက်ကိုသတ်ခြင်းမှစောင့်စည်းကြဉ်ရှောင်ခြင်းဟုဆိုအပ်သောကုသိုလ်ကံ၏။ ဝိပါကံ၊ အကျိုးဖြစ်သော။ အမာနုသိံ၊ နတ်စည်းစိမ်ကို။ ရတ္တိံ၊ ညဉ့်အဘို့၌။ အနုဘောမိ၊ ခံစားရ၏။ ဒိဝါ၊ နေ့အဘို့၌

၃၆၀+၃၆၁+ ကား။ ကုက္ကူရာ၊ ခွေးတို့သည်။ သမ္ပဋိဟတာစ၊ ဖွဲ့အပ်သောရန်ငြိုးရှိကုန်သကဲ့သို့ဖြစ်ကုန်၍ သာလျှင်။ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ သရိရံ၊ ကိုယ်ကို။ သမန္တာ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ ခါဒိတုံ၊ ကိုက်ခဲခြင်းငှာ။ ဥပဓာဝန္တိ၊ အနီးသို့ပြေးလာကုန်၏။ နာရဒ၊ အရှင်နာရဒ။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ရတ္တိယံ၊ ညဉ့်အဘို့၌။ ပါဏဝဓဝိရမဏ မတ္တေန၊ သူ့အသက်ကိုသတ်ခြင်းမှကြဉ်ရှောင်ကာမျှဖြင့်။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ သမ္ပတ္တိံ၊ စည်းစိမ်ချမ်းသာကို။ အနုဘောမိ၊ ခံစားရ၏။ သတယောဂိနော၊ မပြတ်လုံးလအားထုတ်ခြင်းရှိကုန်သော။ ယေစတေပုရိသာ၊ အကြင်ယောကျ်ားမြတ်တို့သည်ကား။ သုဂတဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သာသနေ၊ သာသနာတော်၌။ အဓိသီလာဒိကေ၊ အဓိသီလအစရှိသော။ ဓမ္မေ၊ ကုသိုလ်တရား၌။ ဓူဝံ၊ မြဲမြံစွာ။ ပယုတ္တာ၊ လုံ့လပြုကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေပုရိသာ၊ ထိုယောကျ်ားမြတ်တို့သည်။ ကေဝလံ၊ လောကီချမ်းသာနှင့်မရောသော။ အသင်္ခတံ၊ အကြောင်းတရားတို့သည်မပြုပြင်အပ်သော။ ပဒံ၊ မဂ်ဉာဏ်ဖြင့် သိအပ်သော။ အမတမေဝ၊ အမြို့နိဗ္ဗာန်သို့သာလျှင်။ အဓိဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မညာမိ၊ အကျွန်ုမှတ်ထင်၏။ သတ္တမံ၊ ခုနစ်ခုမြောက်သော။ မိဂလုဒ္ဒကပေတဝတ္ထု၊ သားမုတ်ဆိုးပြိတ္တာ၏အကြောင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဘောပုရိ၊ အိုယောကျ်ား။ တွံ၊ သင်သည်။ ရတ္တိယံ၊ ညဉ့်အခါ၌။ ကူဋာဂါရေ၊ စုလစ်မွန်းချွတ်တပ်သော။ ပါသာဒေစ၊ ပြသာဒ်၌လည်းကောင်း။ ဂါဏသန္တကေ၊ ရှည်သောအမွေးရှိသော ကော်ဇောဖြင့်ခင်းအပ်သောအခင်းရှိသော။ ပလ္လင်္ကေစ၊ အိပ်ရာပလ္လင်၌လည်းကောင်း။ ပဉ္စင်္ဂိကေန၊ အင်္ဂါငါးပါးရှိသော။ တူရိယေန၊ စည်းမျိုးတူရိယာဖြင့်။ သုပ္ပဝါဒိတေ၊ ကောင်းစွာတိးမှုတ်အပ်သော။ သဘာယေစ၊ သဘင်၌လည်းကောင်း။ ရမ္မသိ၊ မွေ့လျော်စံပျော်ရ၏။ တတော၊ ထိုနောင်မှ။ ရတျာဒိဝသာနေ၊ ညဉ့်ခါကင်း၍ မိုဃ်းယောက်အခါ၌။ သူရိယဿ၊ နေ၏။ ဥဂ္ဂမနပတိဥဂ္ဂမနဝေလာယ၊ တက်သောအခါ၌။ သုသာနသ္မိံ၊ သုသာန်သို့။ အပဝိဋ္ဌော၊ ဝင်လျက်။ ဗဟုဒုက္ခံ၊ များသောဆင်းရဲကို။ နိဂစ္ဆသိ၊ ခံရ၏။ ဘောပုရိသ၊ အိုယောကျ်ား။ ကိံနု၊ အသို့နည်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပုရေ၊ ရှေးဘဝ၌။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ သူ့အသက်ကိုသတ်ခြင်း စသောကာယဒုစရိုက်ကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်သလော။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ မဟုတ်မမှန်ပြောဆိုခြင်း ရှိသောဝစီဒုစရိုက်ကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်သလော။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ သူတပါးစည်းစိမ်ကိုရှေးရှုကြံခြင်း အစရှိသောမနောဒုစရိုက်ကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်သလော။ ကိဿကမ္မကိဿကမ္မသာ၊

၃၆၁+၃၆၂+ အဘယ်မကောင်းမှုအကုသိုလ်ကံ၏။ ဝိပါကေန၊ အကျိုးအားဖြင့်။ ဣဒံဒုက္ခံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော ဆင်းရဲကို။ နိဂစ္ဆသိ၊ ခံရဘိသနည်း။ နာရဒ၊ အရှင်နာရဒ။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပုရေ၊ ရှေးဘဝ၌။ ရမဏီယေ၊ မွေ့လျော်ခြင်းကိုဖြစ်စေတတ်သော။ ဂိရိဗ္ဗဇေ၊ ဝေဘာရဝေပုလ္လပဏ္ဍဝဣသိဂိလိဂိဇ္ဈကုဋ်တည်းဟူသော တောင်ငါးလုံးအရံရှိသော။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ မိဂလုဒ္ဒေါ၊ သားမုဆိုးသည်။ အာသိံ၊ ဖြစ်ဘူး၏။ လုဒ္ဒေါ၊ ကြမ်းကြုတ်သည်။ အသညတော၊ ကိုယ်နှုတ်နှလုံးကိုမစောင့်စည်းသည်။ အာသိ၊ ဖြစ်၏။ တဿမေ၊ ထိုအကျွန်ုပ်၏။ သဟာယော၊ အဆွေခင်ပွန်းသည်။ သဒ္ဓေါ၊ ကံကံ၏အကျိုးကိုယုံကြည်လှသော။ ပသန္နော၊ ဘုရားစသောရတနာသုံးပါး၌ကြည်ညိုမြတ်းသော။ ဥပါသကော၊ ရတနာသုံးပါးကိုးကွယ်ရာဟူ၍ ဆည်းကပ်တတ်သောဆရာဖြစ်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဂေါတမဿ၊ ဂေါတမမြတ်စွာဘုရား၏။ သာဝကော၊ တပည့်သားတော်သည်။ အာသိ၊ ဖြစ်၏။ နာရဒ၊ အရှင်နာရဒ။ သောပိဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်လည်း။ တာတ၊ ဒါယကာ။ ပါပကံ၊ ယုတ်မာသော။ ကမ္မံ၊ အကုသိုလ်ကံကို။ မာအကာသိ၊ မပြုလင့်။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ ဒုဂ္ဂတိအပါယ်ဘုံသို့။ မာအဂါ၊ မလားလေသင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ပေစ္စ၊ တမလွန်လောက၌။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ သစေဣစ္ဆသိ၊ အကယ်၍အလိုရှိသည်ဖြစ်အံ့။ အသံယမံ၊ ကိုယ်နှုတ်နှလုံးကိုမစောင့် စည်းခြင်းကြောင့်ဖြစ်သော။ ပါဏဝဓံ၊ သူ့အသက်ကိုသတ်ခြင်းကို။ ဝိရမ၊ ကြဉ်ရှောင်ဘိလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ အနုကမ္ပန္တော၊ သနားသည်ဖြစ်၍။ ပုနပ္ပုနံ၊ အကြိမ်ကြိမ်။ နိဝါရေသိ၊ မြစ်ပေ၏။ စိရံ၊ ကြာမြင့်စွာသော ကာလပတ်လုံး။ ပါပါဘိရတော၊ မကောင်းမှု၌သာမွေ့လျော်သောနှလုံးရှိသော။ အဗုဒ္ဓိမာ၊ အသိပညာမရှိသော။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သုခကာမဿ၊ ချမ်းသာခြင်းကိုအလိုရှိလှပေသော။ ဟိတာနုကမ္ပိနော၊ အကျိုးစီးပွားဖြင့်ခြီးမြှောက်တတ်သော။ တဿဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြားနာလျက်လည်း။ စိရံ၊ ကြာမြင့်စွာသောကာလပတ်လုံး။ ပါပါဘိရတော၊ မကောင်းမှု၌အလွန် မွေ့လျော်သောနှလုံးရှိသော။ အဗုဒ္ဓိမာ၊ အသိပညာနည်းလှစွာသော။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တဿ၊ ထိုရဟန်း၏။ သကလာနုသာနိံ၊ အလုံးစုံသောအဆုံးအမကို။ နာကာသိံ၊ လိုက်နာ၍မကျင့်မိချေ။ နာရဒ၊ အရှင်နာရဒ။ ဘူရိ၊ မြေကြီးကဲ့သို့ထူထပ်ပြန့်ပြောသောပညာရှိ

၃၆၂+၃၆၃+ထသော။ သုမောဓတော၊ မိုးဃ်းကြိုးစက်ကဲ့သို့မောဟဟူသောအစုအခဲကိုခွဲဖောက်တတ်သော ကောင်းမြတ်သောပညာလည်းရှိထသော။ သောဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တာတ၊ ဒါယကာ။ တွံ၊ သင်သည်။ ဒိဝါ၊ နေ့အဘို့၌။ ပါဏိနော၊ သတ္တဝါတို့ကို။ သစေဟနသိ၊ အကယ်၍အလျှင်းမလွတ်ကင်းစေနိုင်သောကြောင့် သတ်သည်ဖြစ်အံ့။ အထ၊ ထိုသို့အလျှင်းမလွတ်ကင်းစေနိုင်သောကြောင့်သတ်သည်ရှိသော်။ တေ၊ သင်အား။ ရတ္တိံ၊ ညဉ့်အခါ၌။ သံယမော၊ သူ့အသက်ကိုသတ်ခြင်းမှစောင့်ရှောင်သည်။ ဘဝတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ အကမ္ပါယ၊ သနားသဖြင့်ခြီးမြှောက်ခြင်းငှာ။ ပုန၊ တဖန်။ သမေ၊ သုစရိုက်ကုသိုလ်ကံ၌။ နိဝေသယိ၊ နှလုံးသွင်းစေ၏။ သွာဟံသောအဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ ဒိဝါ၊ နေ့အဘို့၌။ ပါဏိနော၊ သတ္တဝါတို့ကို။ ဟနိတွာ၊ သတ်ပြီး၍။ ရတ္တိံ၊ ညဉ့်အခါ၌။ သံယမော၊ ကိုယ်နှုတ်နှလုံးကိုစောင့်ရှောက်သည်ဖြစ်၍။ ဝိရတော၊ သူ့အသက်ကိုသတ်ခြင်းမှကြဉ်ရှောင်သည်။ အဟောသိံ၊ ဖြစ်၏။ တဿကမ္မဿ၊ ထိုနေ့အဘို့၌ စောင့်စည်းကြဉ်ရှောင်ခြင်းဟုဆိုအပ်သောကုသိုလ်ကံ၏။ ဝိပါကေန၊ အကျိုးအားဖြင့်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ရတ္တိံ၊ ညဉ့်အခါ၌။ ပရိစာရေမိ၊ စမ္ပယ်ရ၏။ ဒိဝါ၊ နေ့အဘို့၌ကား။ ဒုဂ္ဂတော၊ ဆင်းရဲခြင်းသို့ရောက်လျက်။ သုနခေဟိ၊ ခွေးတို့သည်။ ခဇ္ဇာမိ၊ ကိုက်ခဲအပ်၏။ နာရဒ၊ အရှင်နာရဒ။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကုသလဿ၊ ကောင်းသောအကျိုးကိုပေးခြင်းလက္ခဏာရှိသည်။ တဿကမ္မဿ၊ ထိုညဉ့်အခါ၌သူ့အသက်ကိုသတ်ခြင်းမှ စောင့်စည်းကြဉ်ရှောင်ခြင်းဟုဆိုအပ်သောကံ၏။ ဝိပါကံ၊ အကျိုးဖြစ်သော။ အမာနုသိံ၊ နတ်၌ဖြစ်သောစည်းစိမ် ချမ်းသာကို။ အနုဘောမိ၊ ခံစားရ၏။ ဒိဝါ၊ နေ့အဘို့၌မူကား။ ကုက္ကူရာ၊ ခွေးတို့သည်။ သမ္ပဋိဟတာစ၊ ရန်ငြိုးဖွဲ့ အပ်ကုန်သောစိတ်ရှိကုန်သကဲ့သို့ဖြစ်ကုန်၍သာလျှင်။ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ သရိရံ၊ ကိုယ်ကို။ သမန္တာ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ ခါဒိတုံ၊ ခဲခြင်းငှာ။ ဥပဓါဝန္တိ၊ အနီးသို့ပြေးလာကုန်၏။ နာရဒ၊ အရှင်နာရဒ။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ရတ္တိယံ၊ ညဉ့်အခါ၌။ ပါဏဝဓဝိရမဏမတ္တေန၊ သူ့အသက်ကိုသတ်ခြင်းမှကြဉ်ကာမျှဖြင့်။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသောစည်းစိမ်ချမ်းသာကို။ အနုဘောမိ၊ ခံစားရ၏။ သတတာနုယောဂိနော၊ အခါခပ်သိမ်းလုံ့လအားထုတ်ခြင်းရှိကုန်သော။ ယေစတေပုရိသာ၊ အကြင်ယောကျ်ားမြတ်တို့သည်ကား။ သုဂတဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သာသနေ၊ သာသနာတော်၌။ အဓိသီလာဒိကေ၊ အဓိသီလအစရှိကုန်သော

၃၆၃+၃၆၄+ ဓမ္မေ၊ ကုသိုလ်တရားတို့ကို။ ဓုဝံ၊ မြဲမြံစွာ။ ပယုတ္တံ၊ လုံ့လပြုကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေပုရိသာ၊ ထိုယောကျ်ားမြတ်တို့သည်။ ကေဝလံ၊ လောကီချမ်းသာနှင့်မရောသော။ အသင်္ခတံ၊ အကြောင်းတရားတို့သည်မပြုပြင်အပ်သော။ ပဒံ၊ မဂ်ဉာဏ်ဖိုလ်ဉာဏ်ဖြင့်သိအပ်သော။ အမတမေဝ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်သို့သာလျှင်။ အဓိဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ရကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မညာမိ၊ အကျွန်ုပ်မှတ်ထင်၏။ အဋ္ဌမံ၊ ရှစ်ခုမြောက်သော။ ဒုတိယမိဂလုဒ္ဒကပေတဝတ္ထု၊ နှစ်ယောက်မြောက်သော သားမုဆိုးပြိတ္တာ၏အကြောင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဘောပုရိသ၊ အိုယောကျ်ား။ တွံ၊ သင်သည်။ မာလိနိ၊ နတ်၌ဖြစ်ကုန်သောပန်းတို့ဖြင့်တန်ဆာဆင်ခြင်းရှိ၏။ တိရိဋိ၊ ဥရစ်ပေါင်းသောဥက္ခောင်းလည်းရှိ၏။ ကာယုရိ၊ လက်ကောက်စသောလက်တန်ဆာတို့လည်းရှိ၏။ တေ၊ သင်အား။ စုန္ဒနုဿဒါ၊ စန္ဒကူးနံ့သာရေဖြင့်လိမ်းကျံအပ်ကုန်သော။ ဝတ္တာ၊ ကိုယ်အစိတ်တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ပသန္နမုခဝဏ္ဏော၊ ကြည်ညိုဘွယ်သောမျက်နှာအဆင်းသည်လည်း။ အသိ၊ ရှိသည်ဖြစ်၏။ တွံ၊ သင်သည်။ သုရိယဝဏ္ဏောဝသူရိယဝဏ္ဏော၊ တက်သစ်သောနေလုလင်နှင့်တူသော အဆင်းရှိသည်သာလျှင်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၌။ သောဘတိ၊ တင့်တယ်၏။ ဘောပုရိသ၊ အိုယောကျ်ား။ ပါရိသဇ္ဇာ၊ ပရိသတ်၌အကျုံးဝင်ကုန်သော။ တေ၊ သင်၏။ ယေဣမေပရိစာရိကာ၊ အကြင်အခြွေအရံတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေပရိစာရိကာ၊ ထိုအခြျွေအရံတို့သည်။ အမာနုသာ၊ နတ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေ၊ သင်၏။ ပါရိစာရိကာ၊ အခြွေအရံမိန်းမဖြစ်ကုန်သော။ ယာဣမာဒသကညာသဟဿာနိ၊ အကြင်တသောင်းအတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သောနတ်သ္မီးတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ကမ္ဗုကာယုရဓရာ၊ ခရုသင်းလက်ကောက်ကိုဆောင်ကုန်သော။ ကဉ္စနာဝေဠဝိဘူသိတာ၊ ရွှေအုပ်ဆောင်းပန်းတို့ဖြင့် ဆင်ယင်အပ်သောဆံပင်ရှိကုန်သော။ တာ၊ ထိုတ်သောင်းကုန်သောနတ်သ္မီးတို့သည်။ ကာ၊ အဘယ်နတ်ပြည်၌အကျုံး ဝင်ကုန်သောနတ်သ္မီးတို့နည်း။ ဘောပုရိသ၊ အိုယောကျ်ား။ တုဝံ၊ သင်သည်။ မဟာနုဘာဝေါ၊ ကြီးမြတ်သောတန်ခိုးအာနုဘော် ရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ လောမဟံသနရူပဝါ၊ ရှုကုန်သောသူတို့၏ကြက်သီးမွေးညှင်းထခြင်းကိုဖြစ်စေတတ်သော အဆင်းသဏ္ဌာန်ရှိသည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ သောတွံ၊ ထိုသို့သဘောအဆင်းသဏ္ဌာန်ခြွေရံပရိသတ်နတ်၏ တန်ခိုးပြည့်စုံသောသင်သည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပိဋ္ဌိမံသာနိ၊ ကျောက်းကုန်သာတို့ကို။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။

၃၆၄+၃၆၅+ ဥက္ကစ္စ၊ ခြစ်၍ခြစ်၍။ ခါဒတိ၊ စားရ၏။ ဘောပုရိသ၊ အိုယောကျ်ား။ ကိံနု၊ အသို့နည်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပုရေ၊ ရှေးဘဝ၌။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ သူ့အသက်ကိုသတ်ခြင်းအစရှိသောကာယဒုစရိုက်ကို။ ကတံ၊ ပြုခဲ့ဘူးသလော။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကိုပြောဆိုခြင်းအစရှိသောဝစီဒုစရိုက်ကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်ခဲ့ဘူးသလော။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ သုစည်းစိမ်ကိုမိမိသို့ရှေးရှုကြံခြင်းအစရှိသောမနောဒုစရိုက်ကို။ ကတံ၊ ပြုခဲ့ဘူးသလော။ ကိဿကမ္မဝိပါကေန၊ အဘယ်မကောင်းမှုအကုသိုလ်ကံ၏အကျိုးအားဖြင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ပိဋ္ဌိမံသာနိ၊ ကျောက်ကုန်းသားတို့ကို။ ဥက္ကစ္စ၊ ခြစ်၍ခြစ်၍။ ခါဒသိ၊ စားရဘိသနည်း။ နာရဒ၊ အရှင်နာရဒ။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပုရေ၊ ရှေးဘဝ၌။ ဇီဝလောကေ၊ လူပြည်၌။ ပေသုညမုသာဝါဒေနစ၊ သူနှစ်ဦးတို့၏ညီညွှတ်ခြင်းကိုဖျက်ဆီးတတ်သော ဂုံးတိုက်သောစကားမဟုတ်မမှန်ချွတ်ယွင်းဖောက်ပြန်သောစကားဖြင့်လည်းကောင်း။ နိကလိဝဉ္စနာယစ၊ ကောက်ကျစ်စဉ်းလဲခြင်းသူတပါးကိုလှည့်ပတ်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အနတ္ထာယ၊ အကျိုးမရှိစိမ့်သောငှာ။ အာစရိသံ၊ ကျင့်ခဲ့ဘူး၏။ တတ္ထ၊ ထိုလူ့ပြည်၌။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပရိသံ၊ ပရိသတ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ သစ္စကာသေ၊ အမှတန်ဆိုခြင်းငှာလျောက်ပတ်သောအခါသည်။ ဥပဋ္ဌိတေ၊ ဖြစ်လတ်သော်။ အတ္ထံ၊ အကျိုးကိုလည်းကောင်း။ ဓမ္မံ၊ အကြောင်းကိုလည်းကောင်း။ နိရံကတွာဆဋ္ဋေတွာ၊ စွန့်ပစ်၍။ အဓမ္မံ၊ အကြောင်းမဟုတ်သည်သို့။ အနုဝတ္တိသံ၊ လိုက်ခဲ့ဘူး၏။ တဿကမ္မဿ၊ ထိုမကောင်းမံ၏။ ဝိပါကေန၊ အကျိုးအားဖြင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပိဋ္ဌိမံသာနိ၊ ကျောက်သားတို့ကို။ ဥက္ကစ္စ၊ ခြစ်၍ခြစ်၍။ ခါဒါမိ၊ စားရ၏။ နာရဒ၊ အရှင်နာရဒ။ ယောသတ္တော၊ အကြင်သတ္တဝါသည်။ ပိဋ္ဌိမံသိကော၊ သူနှစ်ဦးတို့၏ညီညွှတ်ခြင်းကိုဖျက်တတ်သောဂုံးတိုက်သောစကားကိုဆိုခြင်းအစရှိသောအကျင့်ဖြင့် သူတပါးတို့၏ ကျောက်သားကိုခြစ်၍ခြစ်၍စားသကဲ့သို့ပြုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သောဘတ္တော၊ ထိုသတ္တဝါသည်။ အဇ္ဇ၊ ယခု။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပိဋ္ဌိမံသာနိ၊ ကျောက်ကုန်းစားတို့ကို။ ဥက္ကစ္စ၊ ခြစ်၍ခြစ်၍။ ခါဒါမိယထာ၊ စားရသကဲ့သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထိုအတူ။ အတ္ထာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ခါဒိတော၊ စားရသည်။ ဟေဿတိ၊ စားလတ္တံ့။ နာရဒ၊ အရှင်နာရဒ။ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဣဒံဒုက္ခံ၊ ဤမိမိ၏ကျောက်သားကိုကိုယ်တိုင်ခြစ်၍ခြစ်၍စားရခြင်းဆင်းရဲကို။ တယာ၊ အရှင်နာရဒသည်။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်ပင်လျှင်။ ဒိဋ္ဌံ၊ မြင်အပ်ပြီ။ နာရဒ၊ အရှင်နာရဒ။ အနုကမ္ပကာ၊ သနားတတ်

၃၆၅+၃၆၆+ သောအလေ့ရှိကုန်သော။ ကုသလာ၊ သူတပါးတို့၏အစီးအပွားဖြစ်ကြောင်းကောင်းသောအကျင့်၏ လိမ္မာကုန်သော။ ယေဗုဒ္ဓါဒယော၊ အကြင်ဘုရားအစရှိကုန်သောသူတော်ကောင်းတို့သည်။ ယံဝစနံ၊ အကြင်စကားကို။ ဝဒေယျုံ၊ ဆိုကုန်ရာ၏။ တေသံ၊ ထိုဘုရားအစရှိသောသူတော်ကောင်းတို့၏။ တံဝစနံ၊ ထိုစကားကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏။ တုဝံ၊ အရှင်နာရဒသည်။ ပေသုဏံ၊ သူနှစ်ဦးတို့၏ညီညွှတ်ခြင်းကိုဖျက်တတ်သောဂုံးတိုက်သော စကားကို။ မာအဘာဏိ၊ မဆိုလင့်။ မုသာစ၊ မဟုတ်မမှန်ချွတ်ယွင်းဖောက်ပြန်သောစကားကိုလည်း။ မာအဘာဏိ၊ မဆိုလင့်။ အဟံဝိယ၊ အကျွန်ုပ်ကဲ့သို့။ ပိဋ္ဌိမံသိကော၊ ကျောက်ကုန်းသားကိုခြစ်၍ခြစ်၍စားရ၏။ နဝမံ၊ ကိုးခုမြောက်သော။ ကူဋဝိနိစ္ဆယိက ပေတဝတ္ထု၊ တရားကိုကျောက်ကျစ်စဉ်းလဲ၍ဆုံးဖြတ်တတ်သောပြိတ္တာအကြောင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဘောပုရိသ၊ အိုယောကျာ်း။ တွံ၊ သင်သည်။ အန္တလိက္ခသ္မိံ၊ ကောင်းကင်၌။ တိဋ္ဌန္တော၊ တည်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုဂ္ဂန္ဓော၊ မကောင်းသောအနံ့ရှိသည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တဝ၊ သင်၏။ မုခတော၊ ခံတွင်းမှ။ ပူတိ၊ ပုပ်သောအနံ့သည်။ ဝါယသိ၊ လှိုင်၏။ ပူတိဂန္ဓံ၊ ပုပ်သောအနံ့ဖြင့်လှိုင်သော။ တေ၊ သင်၏။ မုခဉ္စ၊ ခံတွင်းကိုလည်း။ ကိမိယော၊ ပိုးလောက်တို့သည်။ ခါဒန္တိ၊ ခဲကုန်၏။ တွံ၊ သင်သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးဘဝ၌။ ကိံကမ္မံ၊ အဘယ်သို့သဘောရှိသောအကုသိုလ်ကံကို။ အကာသိ၊ ပြုခဲ့ဘူးသနည်း။ ဘောပုရိသ၊ အိုယောကျ်ား။ ကမ္မသဉ္စောဒိတာ၊ ကံသည်တိုက်တွန်းအပ်ကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ်ဖြတ်ခြင်းကိုပြုတတ်ကုန်သော သတ္တဝါတို့သည်။ သတ္ထံ၊ ထက်စွာသွေးအပ်သောသန်လျက်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်ကုန်၍ထိုအပုပ်အနံ့၏လှိုင်ခြင်းကြောင့်။ ဥပရိ၊ အထက်၌။ ပုနပ္ပုနံ၊ အကြိမ်ကြိမ်။ တဝ၊ သင်၏။ မုခံ၊ ခံတွင်းကို။ ဩက္ကန္တန္တိ၊ လှိးဖြတ်ကုန်၏။ ပုနပိ၊ တဘန်လည်း။ တသ္မိံအဝကန္တိတဋ္ဌာနေ၊ ထိုရှေ့လှီးဖြတ်ရာအရပ်၌ပင်လျှင်။ ခါရေန၊ ဆားငန်ရေဖြင့်။ ပရိဖေါသိတွာ၊ ဖျန်းကုန်၍။ ပုနပ္ပုနံ၊ အကြိမ်ကြိမ်။ ဩက္ကန္တန္တိ၊ လှီးဖြတ်ကုန်၏။ ဘောပုရိသ၊ အိုယောကျ်ား။ ကိံနု၊ အသို့နည်း။ တယာ၊ သင်သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ သူ့အသက်ကိုသတ်ခြင်းအစရှိသောကာယဒုစရိုက်ကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်ခဲ့ဘူးသလော။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကိုပြောဆိုခြင်းအစရှိသောဝစီဒုစရိုက်ကို။ ကတံ၊

၃၆၆+၃၆၇+ ပြုခဲ့ဘူးသလော။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ သူတပါးစည်းစိမ်ကိုရှေးရှုကြံခြင်းအစရှိသောမနောဒုစရိုက်ကို။ ကတံ၊ ပြုခဲ့ဘူးသလော။ ကိဿကမ္မဝိပါကေန၊ အဘယ်မကောင်းမှုအကုသိုလ်ကံ၏အကျိုးအားဖြင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဣဒံဒုက္ခံ၊ ဤသို့သောဆင်းရဲသို့။ နိဂစ္ဆသိ၊ ခံရသနည်း။ မာရိသ၊ အရှင်မဟာကဿပ။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးဘဝ၌။ ရမဏီယေ၊ နှစ်သက်ဖွယ်ရှိသော။ ဂိရိဗ္ဗဇေ၊ ဝေဘာရဝေပုလ္လပဏ္ဍဝဣသိဂိလိဂိဇ္ဈကုဋ်တည်းဟူသောတောင်ငါးလုံး အရံရှိထသော။ ရမ္မေ၊ လာလာသသူရှင်လူအပေါင်းတို့၏နှလုံးမွေ့လျော်ဘွယ်လည်းရှိထသော။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ သုပဟုတဿ၊ အလွန်များသော။ ဓနဓညဿ၊ ရွှေငွေကျောက်သံစပါးဆန်စသောသက်ရှိသက်မဲ့ဥစ္စာ၏။ ဣဿရော၊ အရှင်ဖြစ်သော။ ဂဟပတိ၊ သူကြွယ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်ဘူး၏။ မာရိသ၊ အရှင်မဟာကဿပ။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးဘဝ၌။ တဿမေ၊ ထိုအကျွန်ုပ်၏။ အယံဘရိယာစ၊ ဤမယားသည်လည်းကောင်း။ အယံဓီတာစ၊ ဤသ္မီးသည်လည်းကောင်း။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ အယံသုဏိသာစ၊ ဤချွေးမသည်၎င်း။ ပသန္နစိတ္တာ၊ ကြည်ညိုသောစိတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဂန္ဓပုပ္ဖာဒီန၊ နံ့သာပန်းအစရှိကုန်သောပူဇော်ဘွယ်ဝတ္ထုတို့ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူကုန်၍။ ဓာတုဋ္ဌာနံ၊ ဓာတ်တော်ထားရာအရပ်သို့။ ဂန္တုံ၊ သွားခြင်းငှာ။ အာရဗ္ဘန္တိ၊ အားထုတ်ကုန်၏။ ထူပံ၊ စေတီတော်ကို။ ပူဇိတုံ၊ ပူဇော်ခြင်းငှာ။ မာလဉ္စ၊ ပန်းကိုလည်းကောင်း။ ဥပ္ပလဉ္စာပိ၊ ကြာကိုလည်းကောင်း။ ပစ္စဂ္ဃံ၊ အသစ်ဖြစ်သော။ ဝိလေပနဉ္စ၊ နံ့သာပျောင်းကိုလည်းကောင်း။ ဟရန္တိယေဝ၊ ဆောင်ကုန်သော။ တာ၊ ထိုအကျွန်ုပ်၏သ္မီးမယားချွေးမတို့ကို။ ဝါရေသိ၊ မြစ်ဘူး၏။ တံပါပံ၊ ထိုဓာတ်တော်ထားရာစေတီကို ပူဇော်ခြင်းကို ကဲ့ရဲ့သဖြင့်မြစ်မိခြင်းတည်းဟူသောမကောင်းမှုကံကို။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပကတံ၊ ပြုအပ်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်မဟာကဿပ။ ပစ္စတ္တဝေဒနာ၊ အသီးအသီးမိမိတို့ခံစားအပ်သောကြီးစွာသောဆင်းရဲဝေဒနာရှိကုန်သော။ ဆဠာသီတိသဟဿာနိ၊ ရှစ်သောင်းခြောက်ထောင်အတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ထူပပူဇံ၊ ဓာတ်တော်လားရာစေတီကိုပူဇော်ခြင်းကို။ ဝိဝဏ္ဏေတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၍။ နိရယံ၊ ပြင်းစွာဆင်းရဲသည်၏အဖြစ်ကြောင့် ငရဲနှင့်တူသောပြိတ္တာဘုံ၌။ ဥပပန္နာ၊ ပဋိသန္ဓေအားဖြင့်ဖြစ်ကုန်၏။ ဘုသံ၊ လွန်စွာသောဆင်းရဲကို။ ပစ္စာမ၊ ခံရကုန်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်မဟာကဿပ။ ယေစခေါပုဂ္ဂလာ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်လည်း။ အရဟတော၊ ကိလေသာတို့မှအလွန်ဝေးတော်မူသော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဒဿ၊ မြတ်စွာ

၃၆၇+၃၆၈+ ဘုရား၏။ ထူပံ၊ ဓာတော်ထားရာစေတီကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်မှတ်၍။ မဟေ၊ ပူဇော်ခြင်းသည်။ ဝတ္တန္တေဝတ္တမာနေ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ အဟံဝိယ၊ အကျွန်ုပ်ကဲ့သို့။ ထူပပူဇာယ၊ ဓာတ်တော်ထားရာစေတီကိုပူဇော်ခြင်း၏။ အာဒီနဝံ၊ အပြစ်ကို။ ပကာသေန္တိ၊ ပြကုန်၏။ နေပုဂ္ဂလေ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ ဘတော၊ ထိုမကောင်းမှုမှ။ ဝိဝေစရေထ၊ ကြဉ်ပါစေကုန်လော။ ဘန္တေ၊ အရှင်မဟာကဿပ။ မာလာဘာရိ၊ နတ်၌ဖြစ်ကုန်သောပန်းတို့ကိုပန်ဆင်ကုန်လျက်။ အလင်္ကတာ၊ နတ်၌ဖြစ်ကုန်သော အဝတ်တန်ဆာတို့ကိုဝတ်ဆင်ကုန်လျက်။ အာယန္တိယော၊ လာကုန်သော။ ဣမာစဣတ္ထိယော၊ ဤအကျွန်ုပ်၏မယားချွေးမသ္မီး ဖြစ်ဘူးကုန်သောနတ်သ္မီးတို့ကိုလည်း။ ပဿ၊ ရှုပါမူလော။ တာဣတ္ထိယော၊ ထိုနတ်သ္မီးတို့သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးဘဝ၌။ မာလာဝိပါကံ၊ ပန်းဖြင့်ဓာတ်တော်သားရာစေတီကိုပူဇော်ခြင်းအကျိုးကို။ အနုဘောန္တီ၊ ခံစားရကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဣဒ္ဓါ၊ နတ်၌ဖြစ်ကုန်သော။ ယသဿိနိယော၊ အခြံအရံနှင့်ပြည့်စုံကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားကဿပ။ အစ္ဆေရံ၊ အံ့ဘွယ်ရှိသော။ အဗ္ဘုတံ၊ မဖြစ်စဘူးဖြစ်သော။ လောမဟံသနံ၊ ကြမ်းသီးမွေးညှင်းထခြင်းကိုဖြစ်စေတတ်သော။ တဉ္စတံဧဝဝိပါကံ၊ ထိုသို့သောအကျိုးကိုသာလျှင်။ ဒိသွာ၊ ဉာဏ်မျက်စိဖြင့်မြင်ကြကုန်၍။ သပ္ပညာ၊ ပညာရှိကုန်သော။ ဣမာဣတ္ထိယော၊ ဤအကျွန်ုပ်၏မယားသ္မီးချွေးမဖြစ်ဘူးကုန်သောနတ်သ္မီးတို့သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးဘဝ၌။ နမော၊ ရှိခိုးခြင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ တံမဟာမုနိံ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရား၏။ ဓာတ်တော်ထားရာစေတီကို။ ဝန္ဒန္တိ၊ ရှိခိုးကုန်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားကဿပ။ နုန၊ အကျွန်ုပ်အကြံရှိ၏။ ဣတော၊ ဤပြိတ္တာ၏အဖြစ်မှ။ ဂန္တွာ၊ စုတေ၍။ မာနုဿိံ၊ လူပြည်၌ဖြစ်သော။ ယောနိံ၊ ပဋိသန္ဓေကို။ လဒ္ဓါန၊ ရ၍။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အပ္ပမတ္တော၊ မမေ့မလျော့သည်ဖြစ်၍။ ပုနပ္ပုနံ၊ အကြိမ်ကြိမ်။ ထူပပူဇံ၊ ဓာတ်တော်ထားရာစေတီကိုပူဇော်ခြင်းကို။ ကရိဿာမိ၊ ပြုအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ လျှောက်၏။ ဒသမံ၊ ဆယ်ခုမြောက်သော။ ဓာတုဝိဝဏ္ဏပေတဝတ္ထု၊ ဓာတ်တော်ကိုပူဇော်ခြင်း၏ကျေးဇူးမဲ့ကိုဆိုခြင်းကြောင့် ပြိတ္တာဖြစ်သော သူကြွယ်၏အကြောင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ တတ္ထ၊ ထိုစူဠဝဂ်၌။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ အဘဇ္ဇာမာန၊ ခြေချသဖြင့်မပြတ်သောဂင်္ဂါရေအပြင်၌အညာသို့ဆန်သွားသောပြိတ္တာ။ ကောဏ္ဍိကော၊ ကုဏ္ဍိမြို့လျှင်ဖွားရာရှိသော သာဏဝါသီထေရ်။ ရထကာရီ၊ ရထကာရအိုင်၏အနီး၌ဖြစ်သောပြိတ္တာမ။ သုသေနာစ၊ ပြောင်ပြောင်ထောက်သောသလေး

၃၆၈+၃၆၉+ စပါးဖျင်းတို့ကိုမိမိဥက္ခောင်းထက်၌ကြဖျန့်ရသောကုန်သည်စဉ်းလဲပြိတ္တာနှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ကုမာရော၊ သုသာန်စွန့်ပစ်အပ်သောပြည်တန်ဆာမ၏သားသူငယ်။ ပဏိကာစေဝ၊ ဇနပုဒ်မြို့၏ကျုံးပြင်၌ပြိတ္တာဖြစ်သောသေရိနီ ပြည်တန်ဆာမ။ ဒွေလုဒ္ဓါ၊ သားမုဆိုးပြိတ္တာနှစ်ယောက်တို့။ ပိဋ္ဌိ၊ မိမိကျောက်ကုန်းသားကိုကိုယ်တိုင်ခြစ်၍ခြစ်၍ စားရေးသောတရားသူးစဉ်းလဲပြိတ္တာ။ ပူဇကော၊ ဓာတော်ကိုပူဇော်ခြင်း၏ကျေးဇူးမဲ့ကိုဆိုခြင်းကြောင့်ပြိတ္တာဖြစ်သော သူကြယ်။ ဣတိဣဒံ၊ ဤသည်လျှင်တည်း။ တတိယော၊ သုံးခုမြောက်သော။ စူဠဝဂ္ဂေါ၊ စူဠဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ (၄xမဟာဝဂ်) ဝေသာလီနာမ၊ ဝေသာလီအမည်ရှိသော။ ဝဇ္ဇီနံ၊ ဝဇ္ဇီမင်းစတို့၏။ နဂရံ၊ မြို့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တတ္ထ၊ ထိုဝေသာလီပြည်၌။ အမ္ဗသက္ကရော၊ အမ္ဗသက္ကရအမည်ရှိသော။ လိစ္ဆဝီ၊ လိစ္ဆဝီမင်းသည်။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ သောရာဇာ၊ ထိုအမ္ဗရသက္ကလိစ္ဆဝီမင်းသည်။ နဂရဿ၊ ဝေသာလိမြို့၏။ ဗာဟိရံ၊ အပ၌ဖြစ်သော။ ပေတံ၊ ကုန်သည်ပြိတ္တာကို။ ဒိသွာန၊ မြင်၍။ ကာရနတ္ထိကော၊ ဇီဝကောဇီဝိတမေဝသေယျောဟုပြိတ္တာသည်ဆိုအပ်သောစကားအကြောင်းဖြင့်ရှိသည်ဖြစ်၍။ တံပေတံ၊ ထိုပြိတ္တာကို။ တတ္ထေဝ၊ ထိုမြင်ရာအရပ်၌ပင်လျှင်။ ပုစ္ဆိတ္ထ၊ မေး၏။ ယက္ခ၊ နတ်သား။ ဣမဿ၊ ဤတံကျင့်၌ထင်လျှိုအပ်သော ယောကျ်ားအား။ သေယျောဝါ၊ ကြောကိုဆန့်၍အိပ်ရခြင်းသည်လည်းကောင်း။ နိသဇ္ဇဝါ၊ တင်ပျဉ်ခွေခြင်းအစရှိသည်ကို ပြု၍ထိုင်ရခြင်းသည်လည်းကောင်း။ နအတ္ထိ၊ မရှိ။ အဘိက္ကမေဝဝါ၊ ရှေ့သို့တက်ရခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပဋိက္ကမောဝါ၊ နောက်သို့ဆုတ်ရခြင်းသည်လည်းကောင်း။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ အသိတပီတခါယိတဝတ္ထုဘောဂါ၊ စားဖွယ်သောက်ဖွယ်ခဲဖွယ် အဝတ်အရုံတို့ကိုသုံးဆောင်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော။ ယာပရိစာရိယာ၊ အကြင်စမ္ပယ်ခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိကုန်၏။ သာပိ၊ ထိုစားဖွယ်သောက်ဖွယ်တို့ကိုသုံးဆောင်သည်၏အစွမ်းဖြင့်စမ္ပယ်ခြင်းသည်လည်း။ ဣမဿ၊ ဤတံကျင်၌တင်လျှိုသော ယောကျ်ားအား။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ ကာလ၌။ အနုကမ္ပကာ၊ သနားခြီးမြှောက်တတ်ကုန်သော။ ယေဉာတကာ၊ အကြင်အဆွေအမျိုးတို့သည်လည်းကောင်း။ ယေဒိဋ္ဌသုတာ၊ အကြင်မြင်ဘူးကြားဘူးကုန်သောအဆွေခင်ပွန်းတို့သည် လည်းကောင်း။ ယေသုဟဇ္ဇာ၊ အကြင်နှလုံးအကျွမ်းဝင်ကုန်သောအဆွေခင်ပွန်းတို့သည်လည်းကောင်း။

၃၆၉+၃၇၀+ အဿဣမဿ၊ ဤတံကျင်၌တင်လျှိုအပ်သောယောကျ်ားအား။ အဟေသုံ၊ ရှိသည်ဖြစ်ကုန်၏။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌မူကား။ တေပိ၊ ထိုအဆွေအမျိုးအစရှိကုန်သောသူတို့သည်လည်း။ တံ၊ ထိုတကျင်၌မူကား။ တေပိ၊ ထိုအဆွေအမိးအစရှိကုန်သောသူတို့သည်လည်း။ တံ၊ ထိုတကျင်၌တင်လျှိုအပ်သောယောကျ်ားကို။ ဒဋ္ဌုမ္ပိ၊ ရှုခြင်းငှာလည်း။ နလဘန္တိ၊ မရကုန်။ အယံပုရိသော၊ ဤတံကျင်၌တင်လျှိုအပ်သောယောကျ်ားသည်။ တေနဇနေန၊ ထိုအဆွေအမျိုး အစရှိသောသူသည်။ ဝိရာဇိတတ္တောတိ၊ စွန့်ပစ်အပ်သောသဘောရှိသည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယက္ခ၊ နတ်သား။ ဩဂ္ဂတတ္တဿ၊ ကင်းသောဝိညာဉ်ရှိသောသူအား။ မိတ္တာ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့သည်။ နဘဝန္တိ၊ ရှိသည်မဖြစ်ကုန်။ မိတ္တာ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့သည်။ ကေဝလံ၊ စည်းစိမ်ဥစ္စာဖြင့်ချို့တဲ့သည်ကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိကုန်၍။ ဇီဝန္တမ္ပိ၊ အသက်ရှိသောသူကိုပင်လျှင်။ ဝိဇဟန္တိ၊ စွန့်ပစ်ကုန်၏။ တဿ၊ ထိုသူး၏။ အတ္ထဉ္စ၊ စည်းစိမ်ကိုသာလျှင်။ ဒိသွာ၊ မြင်ကုန်၍။ ပရိစာရယန္တိ၊ ခြံရံကုန်၏။ ဥဂ္ဂတတ္ထဿစ၊ စည်းစိမ်ချမ်းသာဖြင့်မြတ်သောသဘောရှိသောသူအား။ ဗဟုမိတ္တာ၊ အဆွေခင်ပွန်းများကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အယံ၊ ဤသို့သောဖြစ်ခြင်းသည်။ လောကိယသဘာဝေါ၊ သတ္တလောက၌ဖြစ်သူလူအပေါင်းတို့၌ သဘောတည်း။ ယက္ခ၊ နတ်သား။ အယံပုရိသော၊ ဤတံကျင်၌တင်လျှိုအပ်သောယောကျ်ားသည်။ သဗ္ဗဘောဂေဟိ၊ အတွင်းအပသုံးဆောင် အပ်ကုန်သောခပ်သိမ်းသောစည်းစိမ်ချမ်းသာတို့မှ။ နိဟီနတ္ထော၊ ယုတ်ခြင်းသဘောရှိသည်ဖြစ်၍။ ကိစ္ဆော၊ အလွန်ငြိုငြင်ဆင်းရဲ၏။ သမ္မက္ခိတော၊ သွေးတို့ဖြင့်လိမ်းကျံသောကိုယ်လည်းရှိ၏။ သပရိကိဏ္ဏဂတ္တော၊ တံကျင်ထိုးလျှိုသဖြင့် ပေါက်သောကိုယ်လည်းရှိ၏။ ဥဿာဝဗိန္ဒုဝပလိမ္ပမာနော၊ မြတ်ဖျားလိမ်းကျံသောဆိးနှင်းပေါက်နှင့်တူသောကိုယ်၌ လိမ်းကျံအပ်သောသွေးပေါက်လည်းရှိ၏။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့၌လည်းကောင်း။ သုဝေဝါ၊ နတ်ဖြန်၌လည်းကောင်း။ ဣမဿ၊ ဤတံကျင်၌လျှိုအပ်သောယောကျ်ားအား။ ဇီဝိတဿ၊ အသက်၏။ ဥပရောဓော၊ ဆန့်ကျင်ခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ယက္ခ၊ နတ်သား။ တာဒိသံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဥတ္တမကိစ္ဆပ္ပတ္တံ၊ အလွန်ငြိုငြင်ဆင်းရဲခြင်းသို့ရောက်သော။ ပုစိမန္ဒဿ၊ တမာပင်၏။ ဒဏ္ဍေန၊ အရိုးဖြင့်။ ကတေ၊ ပြုအပ်သော။ သုလေ၊ တံကျင်၌။ ဥတ္တာသိတံ၊ တင်လျှိုအပ်သော။ ဣမံပုရိသံ၊ ဤယောကျ်ားကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ကေနဝဏ္ဏေန၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်။ ဘော၊ အချင်းယောကျ်ား။ ဇီဝ၊ အသက်ရှင်သလော။ တေ၊ သင်အား။ ဇီဝိတမေဝ၊ အသက်ရှင်ခြင်းသည်သာလျှင်။ သေယျော၊ ကောင်းမြတ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝဒေသိ၊ ဆိုဘိသနည်း။ လိစ္ဆဝီ၊

၃၇၀+၃၇၁+ အမ္ဗသက္ကရလိစ္ဆဝီမင်းမြတ်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပုရိမဇာတိံ၊ ရှေးဘဝ၌။ သရာမိ၊ အောက်မေ့၏။ ဧသောပေါသော၊ ဤတံကျင်၌တင်လျှိုအပ်သောယောကျ်ားသည်။ ပုရိမဇာတိကာ၊ ရှေးဘဝ၌။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်၏။ သာလောဟိတော၊ အဆွေအမျိုးသည်လည်း။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ဘူး၏။ ဣမံ၊ ဤတံကျင်၌တင်လျှိုအပ်သောယောကျ်ားကို။ ဒိသွာ၊ မြင်သောကြောင့်။ ပါပဓမ္မော၊ ယုတ်မာသောအကျင့်ရှိသော။ အယံ၊ ဤတံကျင်၌တင်လျှိုအပ်သောယောကျ်ားသည်။ နိရယံ၊ ငရဲသို့။ မာပတိ၊ မဆင်းစေလင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ကာရုညဉ္စ၊ သနားခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ လိစ္ဆဝီ၊ အမ္ဗသက္ကရလိစ္ဆဝီမင်းမြတ်။ ဒုက္ကဋကမ္မကာရီ၊ မကောင်းမှုကိုပြုလေ့ရှိသော။ ဧသဧသောပေါသော၊ ဤတံကျင်၌တင်လျှိုအပ်သော ယောကျာ်းသည်။ ဣတော၊ ဤလူ၏အဖြစ်မှ။ စုတော၊ စုတေသည်ရှိသော်။ သတ္ထုဿဒံ၊ မကောင်းမှုကိုပြုကုန်သောသတ္တဝါတို့ဖြင့်များသော။ ဃောရရူပံ၊ ပြင်းထန်သောသဘောရှိသော။ မဟာသိတပံ၊ ကြီးစွာသော ဆင်းရဲခြင်းရှိသော။ ကဋုကံ၊ ခါးစပ်သော။ ဘယာနကံ၊ ကြောက်လန့်ခြင်းကိုဖြစ်စေတတ်သော။ နိရယံ၊ ငရဲ၌။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်ရလိမ့်သတည်း။ တေနနိရယေနတတောနိရယတော၊ ဤတံကျင်၌တင်လျှိုအပ်သောယောကျ်ား၏ဖြစ်ရာထိုငရဲထက်။ အနေကဘာဂေန၊ များသောအဖို့ရှိသော။ ဂုဏေန၊ အကျိုးအားဖြင့်။ အယမေဝသူလော၊ ဤတံကျင်သည်သာလျှင်။ သေယျော၊ ကောင်းမြတ်၏။ လိစ္ဆဝီ၊ အမ္ဗသက္ကရလိစ္ဆဝီမင်းမြတ်။ အယံပုရိသော၊ ဤတံကျင်၌တင်လျှိုအပ်သောယောကျ်ားတည်း။ ဣတော၊ ဤလူ၏အဖြစ်မှ။ စုတော၊ စုတေ့သည်ရှိသော။ ဧကန္တဒုက္ခံ၊ စင်စစ်ဆင်းရဲသော။ ကဋုကံ၊ ခါးစပ်သော။ ဧကန္တတိဗ္ဗ၊ စင်စစ်ထက်မြတ်သောဆင်းရဲဖြစ်သော။ နိရယံ၊ ငရဲသို့။ ပတိ၊ ဆင်းရဲလိမ်သတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်သော။ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဣဒဉ္စဝစနံ၊ ဤစကားကိုလည်း။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဧသောပေါသော၊ ဤတံကျင်၌တင်လျှိုအပ်သော ယောကျ်ားသည်။ ဒုက္ခူပနီတော၊ ဤအကျွန်၏စကားဖြင့်ငရဲ၌ဖြစ်သောဆင်းရဲကိုဆောင်အပ်သည်ဖြစ်၍။ ပါဏံ၊ မိမိအသက်ကို။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ဝိဇဟေယျ၊ စွန့်ရာ၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ မေမယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကတော၊ ပြုအပ်သောအမှုသည်။ ဣမဿ၊ ဤတံကျင်၌တင်လျှိုအပ်သောယောကျ်ား၏။ ဇီဝိတဿ၊ အသက်၏။ ဥပရောဓော၊ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သည်။ မာအဟောသိံ၊ မဖြစ်စေလင့်။ ဣတိမနသိကတွာ၊ ဤသို့နှလုံးပြု၍။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သန္တိကေ၊ တံကျင်၌တင်လျှိုအပ်သောယောကျ်ား၏

၃၇၁+၃၇၂+ အထံ၌။ ဣဒံဝစနံ၊ ဤဆင်းရဲ၌ဖြစ်လတ္တံ့သောစကားကို။ နဘဏာမိ၊ မဆို။ အထခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဘော၊ အချင်းယောကျ်ား။ ဇီဝံ၊ အသက်ရှင်ခြင်းကိုအလိုရှီသလော။ တေ၊ သင်အား။ ဇီဝိတမေဝ၊ အသက်ရှင်ခြင်းသည်သာလျှင်။ သေယျော၊ ကောင်းမြတ်၏။ ဣတိဣဒမေဝဝစနံ၊ ဤသို့သဘောစကားမျှကိုသာလျှင်။ ဘဏာမိ၊ ဆို၏။ ယက္ခ၊ နတ်သား။ ပုရိသဿ၊ တံကျင်၌တင်လျှိုအပ်သောယောကျာ်း၏။ ဧသောအတ္ထော၊ ဤအကြောင်းကို။ အမှေဟိ၊ ငါတို့သည်။ အဇ္ဈိတော၊ သိအပ်ပြီ။ တုဝံ၊ သင်ကို။ အညမ္ပိ၊ တပါးသောအကြောင်းကိုလည်း။ ပုစ္ဆိတုံ၊ မေးခြင်းငှာ။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဣစ္ဆာမသေ၊ အလိုရှိပါကုန်၏။ တွံ၊ သင်သည်။ နော၊ ငါတို့အား။ ဩကာသကမ္မံ၊ အခွင့်ပြုသောအမှုကို။ ပုစ္ဆာမ၊ မေးကုန်အံ့။ နော၊ ငါတို့အား။ နစကုဇ္ဈိတဗ္ဗံ၊ အမျက်မထွက်အပ်။ လိစ္ဆဝီ၊ အမ္ဗသက္ကရလိစ္ဆဝီမင်းမြတ်။ တဒါ၊ ထိုရှေးဦးစွာမြင်သောအခါ၌။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ အဒ္ဓါ၊ မချွတ်။ ပဋိညာ၊ မေးလောဟုဝန်ခံလိုခြင်းသည်။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ နာစိက္ခနာ၊ မဖြေကြားလိုခြင်းသည်။ အပ္ပသန္နဿ၊ မကြည်ညိုသောသူအား။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣဒါနိပန၊ ယခုအခါ၌မူကား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အကာမာ၊ မဖြေကြားလိုသော်လည်း။ တုယှံ၊ သင်၏။ သဒ္ဓေယျဝစော၊ ယုံကြည်အပ်သောစကားရှိသောသူသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိကတွာဣမိနာကာရဏေန၊ ဤသို့ယုံကြည်အပ်သောစကားရှိသော၏အဖြစ်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ကာမံ၊ အလိုရှိအပ်သောအနက်ကို။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ပုစ္ဆဿု၊ မေးလော။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ ဝိသယံ၊ ဖြေခြင်းငှာစွမ်းနိုင်၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ အတ္တနော၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဉာဏဗလာနုရူပံ၊ ဉာဏ်စွမ်းအလျောက်။ ကထေဿာမိ၊ ဖြေပေအံ့။ ယက္ခ၊ နတ်သား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ယံကိဉ္စိ၊ အကြင်အလုံးစုံသောအရာကို။ စက္ခုနာ၊ မျက်စိဖြင့်။ ပဿိဿာမိ၊ မြင်လတ္တံ့။ တံသဗ္ဗမ္ပိ၊ ထိုအလုံးစုံသောအရာကိုလည်။ အဟံ၊ ငါသည်။ တထေဝဝ၊ ထိုမြင်တိုင်းပင်လျှင်။ အဘိသဒ္ဒဟေယျံ၊ ယုံကြည်ရာ၏။ ယက္ခ၊ နတ်သား။ ယံကိဉ္စိ၊ အကြင်အလုံးစုံသောအရာကို။ စက္ခုနာ၊ မျက်စိဖြင့်။ ပဿိဿာမိ၊ မြင်လတ္တံ့။ တံသဗ္ဗမ္ပိ၊ ထိုအလုံးစုံသောအရာကိုလည်း။ တေ၊ သင်၏။ ဒိဋ္ဌသုတံ၊ မြင်အပ်ကြားအပ်သောအရာကိုလည်းကောင်း။ အညံဝါပိ၊ တပါးသောအရာကိုလည်းကောင်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ အဘိသဒ္ဒဟေယျံ၊ ယုံကြည်ရာ၏။ တံသဗ္ဗံ၊ ထိုအလုံးစုံသောအရာကို။ ဒိသွာစ၊ မြင်၍လည်းကောင်း။ တဝ၊ သင်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာစ၊ ကြား

၃၇၂+၃၇၃+ ၍လည်းကောင်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ နောပိစသဒ္ဒဟေယျံ၊ ယုကြည်လည်းမယုံကြည်။ ယက္ခ၊ နတ်သား။ တွံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါအား။ နိယဿကမ္မံ၊ နှိပ်သောအမှုကို။ ကရေယျာသိ၊ ပြုရာ၏။ လိစ္ဆဝီ၊ အမ္ဗသက္ကရလိစ္ဆဝီမင်းမြတ်။ တဝ၊ သင်၏။ ဧသာပဋိညာ၊ ဤသဗ္ဗံပိတာဟံအဘိသဒ္ဒေယျံဟူသောဝန်ခံခြင်းသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ သစ္စပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သုတဉ္စ၊ သင်ကြားအပ်သည်လည်းဖြစ်ထသော။ အသုတဉ္စာပိ၊ မသင့်မကြားအပ်သေးသည်လည်းဖြစ်ထသော။ သဗ္ဗမ္ပိ၊ အလုံးစုံသည်လည်းဖြစ်ထသော။ ယံဓမ္မံ၊ အကြင်တရားကို။ ယထာပဇာနံ၊ ယထာပဇာနန္တော၊ ကိုယ်သိသည်အလျောက်။ တေ၊ သင်အား။ အက္ခိဿံ၊ ကြားလတ္တံ့။ တွံ၊ သင်သည်။ အညတ္ထိကော၊ သိခြင်းဖြင့်အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ နောစပဒုဋ္ဌစိတ္တော၊ ပြစ်မှားလိုသောစိတ်မရှိသည်ဖြစ်၍။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဝုစ္စမာနံ၊ ဆိုအပ်လတ္တံ့သော။ အေဿန၊ မြင်းဖြင့်။ သုလာဝုတကဿ၊ တံကျင်၌လျှိုအပ်သောယောကျ်ား၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ ဥပယာသိ၊ သွား၏။ အဗ္ဘုတံ၊ မဖြစ်စဘူးဖြစ်သော။ ဒဿနေယျုံ၊ ရှုချင်ဘွယ်ရှိသော။ ဣဒံယုနံ၊ ဤမြင်းယာဉ်သည်။ ကိဿကမ္မဿ၊ အဘယ်ကုသိုလ်ကံ၏။ ဖလံ၊ အကျိုးနည်း။ အယံဝိပါကော၊ ဤမြင်းယာဉ်တည်းဟူသော အကျိုးသည်။ ကိဿကမ္မဿ၊ အဘယ်ကုသိုလ်ကံ၏။ ဝိပါကော၊ အကျိုးနည်း။ လိစ္ဆဝီ၊ လိစ္ဆဝီမင်းမြတ်။ ဝေသာလိယာ၊ ဝေသာလိအမည်ရှိသော။ နဂရဿ၊ မြို့၏။ မဇ္ဈေ၊ အလယ်၌။ စိက္ခလ္လမဂ္ဂေ၊ ရွှံ့ညွှန်ရှိရာခရီး၌။ နရကံအာဝါဋံ၊ တွင်းသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပသန္နစိတ္တော၊ ကြည်ညိုသောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧကံ၊ တခုသော။ ဂေါသီသံ၊ နွားဥက္ခောင်းရိုးဖြင့်ပြီးသော။ သေတုံ၊ တံတားကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ နရကသ္မိံတသ္မိံစိက္ခလ္လဝါဋေ၊ ထိုရွှံ့ညွှန်ရှိရာအတွင်း၌။ နိက္ခိပိံ၊ ခင်ထားဘူး၏။ ဧတသ္မိံ၊ ထိုနွားဥက္ခောင်းရိုးတံထား၌။ ပါဒါနိ၊ ခြေတို့ကို။ ပတိဋ္ဌပေတွာ၊ ထောက်၍။ မယဉ္စ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်၎င်း။ အညေစ၊ တပါးကုန်သောသူတို့သည်လည်းကောင်း။ အတိက္ကမိမှာ၊ ရွှံ့ညွှန်ကိုလွန်ရကုန်၏။ အဗ္ဘုတံ၊ မဖြစ်ဖူးဖြစ်သော။ ဒဿနေယျံ၊ ရှုချင်ဘွယ်ရှိသော။ ဣဒံယာနံ၊ ဤမြင်းယာဉ်သည်။ တဿေဝကမ္မဿ၊ ထိုရွှံ့ညွှန်ရှိရာတွင်း၌ နွားဥက္ခောင်းရိုးဖြင့်ပြီးသောတံတားကိုခင်းခြင်းသတည်းဟူသောကုသိုလ်ကံ၏သာလျှင်။

၃၇၃+၃၇၄+ ဖလံ၊ အကျိုးတည်း။ အယံဝိပါကော၊ ဤမြင်းယာဉ်တည်းဟူသောအကျိုးသည်။ တဿေဝကမ္မဿ၊ ထိုရွှံ့ညွှန်ရှိရာတွင်း၌နွားဥက္ခောင်းရိုးတံတားကိုခင်းခြင်း၏သာလျှင်။ ဝိပါကော၊ အကျိုးတည်း။ ယက္ခ၊ နတ်သား။ တေ၊ သင်၏။ ဝဏ္ဏောစ၊ အဆင်းသည်လည်း။ သဗ္ဗဒိသာ၊ ခပ်သိမ်းသောအရပ်မျက်နှာတို့ကို။ ပဘာသတိ၊ ထွန်းလင်းစေနိုင်၏။ တေ၊ သင်၏။ ဂန္ဓောစ၊ အနံ့သည်လည်း။ သဗ္ဗဒိသာ၊ ခပ်သိမ်းသောအရပ်မျက်နှာတို့ကို။ ပဝါယတိ၊ ပျံ့လှိုင်၏။ တွံ၊ သင်သည်။ ယက္ခိဒ္ဓိပတ္တော၊ နတ်၌ဖြစ်သောတန်ခိုးနှင့်ပြည့်စုံခြင်းသို့ရောက်သည် လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ မဟာနုဘာဝေါစ၊ ကြီးသောအာနုဘော်ရှိသည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အယံဝိပါကော၊ ဤအကျိုးသည်။ ကိဿကမ္မဿ၊ အဘယ်ကံ၏။ ဝိပါကော၊ အကျိုးနည်း။ လိစ္ဆဝိ၊ အမ္ဗသက္ကရလိစ္ဆီမင်းမြတ်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးဘဝ၌။ အက္ကောဓနော၊ အမျက်မာန်နည်းသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ နိစ္ဆပသန္နစိတ္တော၊ မပြတ်ကြည်ညိုသောစိတ်ရှိသည်လည်း။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ သဏှာဟိ၊ သိမ်မွေ့နူညံ့ကုန်သော။ ဝါစာဟိ၊ စကားတို့ဖြင့်။ ဇနံ၊ လူတကာသို့။ ဥပေမိ၊ ဆည်းကပ်၏။ ဣဒါနိ၊ ယခုဘဝ၌။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဒိဗ္ဗော၊ နတ်၌ဖြစ်သော။ ဝဏ္ဏော၊ အဆင်းသည်။ သတတံ၊ မပြတ်။ ပဘာသတိ၊ ထွန်းပ၏။ အယံဝိပါကော၊ ဤအဆင်းအရောင်ထွန်းပခြင်းတည်းဟူသောအကျိုးသည်။ တဿေဝကမ္မဿ၊ ထိုအမျက်မာန်နည်းခြင်းအစရှိ သောကုသိုလ်ကံ၏သာလျှင်။ ဝိပါကော၊ အကျိုးသည်။ လိစ္ဆဝိ၊ အမ္ဗသက္ကရလိစ္ဆဝီမင်းမြတ်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးဘဝ၌။ ဓမ္မေ၊ သီလအစရှိသောကျေးဇူး၌။ ဌိတာနံ၊ တည်ကုန်သောသူတို့၏။ ယသဉ္စ၊ ကျေးဇူးလည်းကောင်း။ ကိတ္တဉ္စ၊ ဂုဏ်ကိုလည်းကောင်း။ ဒိသွာန၊ သိမြင်၍။ ပသန္နစိတ္တော၊ ကြည်ညိုသောစိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ မန္တေမိကထေမိ၊ ပြောဆိုခြီးမွမ်းတတ်၏။ ဣဒါနိ၊ ယခုဘဝ၌။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဒိဗ္ဗော၊ နတ်၌ဖြစ်သော။ ဂန္ဓော၊ အနံ့သည်လည်း။ သတတံ၊ မပြတ်။ ပဝါယတိ၊ ပျံ့လှိုင်၏။ အယံဝိပါကော၊ ဤအကျိုးသည်။ တဿေဝကမ္မဿ၊ ကျေးဇူးရှိသောသူတို့၏ကျေးဇူးကိုခြီးမွမ်းပြောဆိုခြင်း၏သာလျှင်။ ဝိပါကော၊ အကျိုးတည်း။ လိစ္ဆဝိ၊ အမ္ဗသက္ကရလိစ္ဆဝီမင်းမြတ်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးဘဝ၌။ တိတ္ထသ္မိံ၊ ရေဆိပ်၌။ နှာယန္တာနံ၊ ရေချိုးကုန်သော။ သဟာယာနံ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့၏။ ထလေ၊ ကုန်း၌။ ဌပိတံ၊ ထားအပ်သော။ ဒုဿံ၊ အဝတ်ပုဆိုးကို။ ခိဍ္ဍတ္ထိကော၊ ကစားရယ်မြူးခြင်းဖြင့် အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ နောစပဒုဋ္ဌစိတော၊ ဖျက်ဆိးလို သောစိတ်

၃၇၄+၃၇၅+ မရှိဘဲသာလျှင်။ နိဒဟိဿံ၊ ဝှကထားဘူး၏။ တေန၊ ထိုသို့ဝှက်ထားခြင်းကြောင့်။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ နဂ္ဂေါစ၊ အဝတ်မရှိသည်လည်း။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ကသိရာဝုတ္တိစ၊ ငြိုငြင်ဆင်းရဲ သဖြင့် အသက်မွေးရသည်လည်း။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ယက္ခ၊ နတ်သား။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ကီလမာနော၊ ကစားရယ်မြူးခြင်းဖြင့် အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ပါပံ၊ မကောင်းမှုကို။ ပကရောဘိ၊ ပြု၏။ တဿကမ္မဿ၊ ထိုအကုသိုလ်ကံ၏။ ဝိပါကံ၊ အကျိုးသည်။ ဤဒိသံ၊ ဤသို့သဘောရှိသည်။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ ယောပန၊ အကြင်သူသည်ကား။ အကီဠမာနော၊ ကစားရယ်မြူးခြင်းဖြင့် အလိုမရှိဘဲ။ ပဒုဋ္ဌစိတ္တော၊ လောဘအစရှိသော အကုသိုလ်မူလသည်ဖျက်ဆိးအပ်သောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပါပံ၊ မကောင်းမှုကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ တဿကမ္မဿ၊ ထိုအကုသိုလ်ကံ၏။ ဝိပါကံ၊ အကျိုးသည်။ ဤဒိသံ၊ ဤသို့သဘောရှိသည်။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ ယောပန၊ အကြင်သူသည်ကား။ အကီဠမာနော၊ ကစားရယ်မြူးခြင်းဖြင့် အလိုမရှိဘဲ။ ပဒုဋ္ဌစိတ္တော၊ လောဘအစရှိသောအကုသိုလ်မူလသည်ဖျက်ဆိးအပ်သောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပါပံ၊ မကောင်းမှုကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ တဿကမ္မဿ၊ ထိုအကုသိုလ်ကံ၏။ ဝိပါကံ၊ အကျိုးကို။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ ကိံအာဟု၊ အဘယ်သို့ဆိုကုန်သနည်း။ လိစ္ဆဝိ၊ အမ္ဗသက္ကရလိစ္ဆဝီမင်းမြတ်။ ယေမနုဿာ၊ အကြင်လူတို့သည်။ ဒုဋ္ဌသင်္ကပ္ပမနာ၊ ကာမဂုဏ်ကိုကြံခြင်းအစရှိသည်တို့၏အစွမ်းဖြင့် ဖျက်ဆီးအပ်သောစိတ်ရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့် လည်းကောင်း။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့် လည်းကောင်း။ သံကိလိဋ္ဌာ၊ သူ့အသက်ကိုသတ်ခြင်းအစရှိသောကာယဒုစရိုက်မဟုတ်မမှန်ဆိုခြင်းအစရှိသောဝစီဒုစရိုက်ဖြင့် ညစ်ညူးကုန် သည်လည်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေမနုဿာ၊ ထိုလူတို့သည်။ ကာယဿ၊ ကိုယ်ခန္ဓာ၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်သည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ အဘိသမ္ပရာယံ၊ တမလွန်လောက၌။ အသံသယံ၊ ယုံမှားမရှိ။ သုဂတိံ၊ ကောင်းမှုရှိသောသူတို့၏ ဖြစ်ရာသုဂတိဘုံသို့။ ဥပေန္တိ၊ ကပ်ရကုန်၏။ ယက္ခ၊ နတ်သား။ တယာ၊ သင်သည်။ ကလျာဏဿ၊ ကုသိုလ်ကံ၏လည်းကောင်း။ ပါပဿ၊ အကုသိုလ်ကံ၏လည်းကောင်း။ ယောအယံဝိပါကော၊ အကြင်ကောင်းကျိုးမကောင်းကျိုးကို။ ဝိဘဇိတွာ၊ ခွဲဝေ၍။ ဝုတ္တော၊ ဆိုအပ်ပြီ။ တံ၊ ထိုအကုသိုလ်ကံအကုသိုလ်ကံ ၏။

၃၇၅+၃၇၆+ ကောင်းကျိုးမကောင်းကျိုးကို။ ကိန္တိကေနကာရဏေန၊ အဘယ်သို့သောအကြောင်းဖြင့်။ အဝေစ္စ၊ စွဲ၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဇာနေယျံ၊ သိအံ့နည်း။ ကိံဝါနိဒဿနံ၊ အဘယ်သို့သောသတ်သေကိုမူလည်း။ ဒိသွာ၊ မျက်မှောက်ထင်ထင်မြင်၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ သဒ္ဒဟေယျံ၊ ယုံကြည်ရအံ့နည်း။ ကောပိပဏ္ဍိတော၊ အဘယ်ပညာရှိသည်မူလည်း။ ဧတံ၊ ထိုကုသိုလ်အကုသိုလ်၏အကျိုးကို။ မံ၊ ငါ့ကို။ သဒ္ဒဟေယျံ၊ ယုံကြည်စေပါရ အံ့နည်း။ ဧတံ၊ ထိုကုသိုလ်အကုသိုလ်ကံ၏အကျိုးကိုကြည်အံ့သောအကြောင်းကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ကထေဟိ၊ ဆိုဘိလော့။ လိစ္ဆဝိ၊ အမ္မသက္ကရလိစ္ဆဝီမင်းမြတ်။ ကလျာဏပါပဿ၊ ကုသိုလ်အကုသိုလ်၏။ ဝိပါကံ၊ အကျိုးကို။ ဒိသွာစ၊ မျက်မှောက်ထင်ထင်မြင်၍လည်းကောင်း။ သုတွာစ၊ တရားကိုနာ၍လည်းကောင်း။ အယံဝိပါကော၊ ကုသိုလ်ကံ၏အကျိုးသည်။ သုခေါ၊ ချမ်းသာ၏။ အယံဝိပါကော၊ အကုသိုလ်ကံ၏အကျိုးသည်။ ဒုက္ခော၊ ဆင်းရဲ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဘိသဒ္ဒဟဿု၊ ယုံကြည်လော။ ကလျာဏပါပေ၊ ကုသိုလ်အကုသိုလ်ဟုဆိုအပ်သော။ ဥဘယေ၊ နှစ်ပါးသောကံသည်။ အသန္တေ၊ မရှိသည်ဖြစ်လတ်သော်။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ သုဂတာဝါ၊ သုဂတိသို့လားကုန်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ဒုဂ္ဂတာဝါ၊ ဒုဂ္ဂတိသို့လားကုန်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ သိယာနု၊ ဖြစ်ရာသလော။ လိစ္ဆဝိ၊ အမ္ဗသက္ကရလိစ္ဆဝီမင်းမြတ်။ ဧတ္ထမနုဿလောကေ၊ ဤလူ့ပြည်၌။ မစ္စာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ ကလျာဏပါပါနိ၊ ကုသိုလ်အကုသိုလ်ဟုဆိုအပ်ကုန်သော။ ကမ္မာနိ၊ ကံတို့ကို။ နောစေကရေယျုံ၊ အကယ်၍မပြုကုန်ငြားအံ့။ မနုဿလောကေ၊ ဤလူ့ပြည်၌။ သုဂတာ၊ စည်းစိမ်ချမ်းသာဥစ္စာ ပစ္စည်းဖြင့် ကြွယ်ဝကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်လည်းကောင်း။ ဒုဂ္ဂတာ၊ စည်းစိမ်ချမ်းသာဥစ္စာပစ္စည်း မရှိဘဲဆင်းရဲကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်၎င်း။ ဟီနာပဏီတာ၊ အမျိုးအဆင်းသဏ္ဌာန်အချွေအရံ စသည်တို့ဖြင့် ယုတ်ကုန်မြတ်ကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်၎င်း။ နာဟေသုံ၊ ရှိသည်မဖြစ်ကုန်ရာ။ ယသ္မာစ၊ အကြောင့်ကြောင့်သာလျှင်။ မနုဿလောကေ၊ လူ့ပြည်၌။ မစ္ဆာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ ကလျာဏပါပါနိ၊ ကုသိုလ်အကုသိုလ်ဟုဆိုအပ်ကုန်သော။ ကမ္မာနိ၊ ကုသိုလ်အကုသိုလ်ကံတို့ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ တသ္မာဟိတသ္မာဧဝ၊ ထိုသို့အကုသိုလ်ကံတို့ကိုပြုကုန်သည်၏အဖြစ်ကြောင့်သာလျှင်။ မနုဿလောကေ၊ လူ့ပြည်၌။ သုဂတာ၊ စည်းစိမ်ချမ်းသာဥစ္စာပစ္စည်းဖြင့် ကြွယ်ဝကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်လည်းကောင်း။ ဒုဂ္ဂတာ၊ စည်းစိမ်ချမ်းသာဥစ္စာပစ္စည်းမရှိဘဲဆင်းရဲ

၃၇၆+၃၇၇+ ကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်၎င်း။ ဟီနာပဏီတာ၊ အမျိုးအဆင်းသဏ္ဌာန်အချွေအရံ စသည်တို့ဖြင့် ယုတ်ကုန်မြတ်ကုန်သော။ သတ္တာစ၊ သတ္တဝါတို့သည်လည်းကောင်း။ ဒုဂ္ဂတာ၊ စည်းစိမ်ချမ်းသာ ဥစ္စာပစ္စည်းမရှိဘဲဆင်းရဲကုန်သော။ သတ္တာစ၊ သတ္တဝါတို့သည်လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ရှိသည်ဖြစ်ကုန်၏။ အဇ္ဇဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ကမ္မာနိ၊ ကုသိုလ်ကံအကုသိုလ်ကံတို့၏။ သုခဿစ၊ ချမ်းသာကိုလည်းကောင်း။ ဒုက္ခဿစ၊ ဆင်းရဲကိုလည်းကောင်း။ ဝေဒနီယံ၊ ခံစားခြင်းငှာထိုက်လျောက်သော။ ဒွယံဝိပါကံ၊ နှစ်ပါးသောအပြားရှိသောကောင်းကျိုးမကောင်းကျိုးကို။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ အာဟု၊ ဆိုကုန်၏။ ဒေဝတာ၊ နတ်တို့သည်။ ဒွယံ၊ ကံကံ၏အကျိုးနှစ်ပါးကို။ ပဿိနောသဒ္ဒဟန္တာ၊ ယုံကြည်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဒေဝလောကေ၊ နတ်ပြည်၌။ ပရိစာရယန္တိ၊ စမ္ပယ်ရကုန်၏။ ဗာလာ၊ သူမိုက်တို့သည်။ ဒွယဒွယံ၊ ကံကံ၏အကျိုးနှစ်ပါးကို။ အပဿိနောအသဒ္ဒဟန္တော၊ မယုံကြည်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ နိရယာဒီသု၊ ငရဲအစရှိသည်တို့၌။ ပစ္စန္တိ၊ ခံရကုန်၏။ လိစ္ဆဝိ၊ အမ္ဗသက္ကရလိစ္ဆဝီမင်းမြတ်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ယေဟိကမ္မေဟိ၊ အကြင်ကုသိုလ်ကံတို့ကြောင့်။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ အစ္ဆာဒနံ၊ အဝတ်အရုံ။ သယနံ၊ အိပ်ရာနေရာကိုလည်းကောင်း။ အန္နပါနံ၊ ထမင်းအဖျော်ကိုလည်းကောင်း။ လဘေယျ၊ ရရာ၏။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးဘဝ၌။ သယံ၊ မိမိသည်။ ကတာနိ၊ ပြုအပ်ကုန်သော။ တာနိကမ္မာနိ၊ ထိုကုသိုလ်ကံတို့သည်။ မမ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒတွာ၊ ပေးလှူ၍။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဥဒ္ဒိသေယျ၊ အမျှပေးဝေရာ၏။ သောပိ၊ ထိုသူသည်လည်း။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ လိစ္ဆဝိ၊ အမ္ဗသက္ကရလိစ္ဆီမင်းမြတ်။ တေန၊ ထိုသို့မရှိခြင်းကြောင့်။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ နဂ္ဂေါစ၊ အဝတ်မရှိသည်လည်း။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ကသိရဝုတ္တိစ၊ ငြိုငြင်ဆင်းရဲသဖြင့် အသက်မွေးရသည်လည်း။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ယက္ခ၊ နတ်သား။ ယေနကာရဏေန၊ အကြင်အကြောင်းဖြင့်။ တုဝံ၊ သင်သည်။ အစ္ဆာဒနံ၊ အဝတ်အရုံကို။ လဘေထ၊ ရရှာ၏။ ကိဉ္စိ၊ တစုံတခုသော။ တံကာရဏံ၊ ထိုအကြောင်းသည်။ သိယာနုခေါ၊ ရှိသည်ဖြစ်ရာအံ့လော။ တံကာရဏံ၊ ထိုအဝတ်အရုံကိုရခြင်း၏အကြောင်း သည်။ ယဒိအတ္ထိ၊ အကယ်၍ရှိအံ့။ တွံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ အာစိက္ခ၊ ကြားလတ်လော။ သဒ္ဓါယိကံ၊ ယုံကြည်အပ်သော။ ဟေတုဝစော၊ အကြောင်းနှင့်တကွသောစကားကို။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ သုဏောမ၊ နာပါကုန်အံ့။ လိစ္ဆဝိ၊ အမ္ဗသက္ကရလိစ္ဆီမင်းမြတ်။

၃၇၇+၃၇၈+ ဈာယီ၊ အရဟတ္တဖိုလ်နှင့်ယှဉ်သောဈာန်ရှိသော။ သုသီလော၊ ကောင်းသောအလေ့အကျင့် သီလရှိထသော။ အရဟာဓိမုတ္တော၊ အရဟတ္တဖိုလ်သမာပတ်ဖြင့် အလိုအဇ္ဈာသယလည်းရှိထသော။ ဂုတ္တိန္ဒြိယော၊ လုံခြုံသောစက္ခုစသောဣန္ဒြေခြောက်ပါးလည်းရှိထသော။ သံဝုတပါတိမောက္ခော၊ စောင့်စည်းအပ်သော ပါတိမောက်ဟုဆိုအပ်သောမြတ်သောသီလလည်းရှိထသော။ သီတိဘူတော၊ ကိလေသာတည်းဟူသောပူပန်ခြင်းမှ ငြိမ်းသည်၏အဖြစ်သို့လည်းရောက်ပြီးထသော။ ဥတ္တမဒိဋ္ဌိပ္ပတ္တော၊ အရဟတ္တဖိုလ်သမ္မာဒိဋ္ဌိသို့လည်းရောက်ပြီးထသော။ သခိလော၊ ပြေပြစ်နူးညံ့သောသဘောလည်းရှိထသော။ ဝဒညူ၊ အလုံးစုံသောတရားတို့ကိုလည်း သိတော်မူထသော။ သုဝစော၊ ဆိုဆုံးမလွန်သောအဖြစ်လည်းရှိထသော။ သုမုခေါ၊ ကြည်လင်ရွင်လန်းသော မျက်နှာလည်းရှိထသော။ သွာဂမော၊ ကောင်းစွာနှုတ်သိုပတက်သောပါဠိပိဋကတ်လည်းရှိထသော။ သုပဋိမုတ္တ ကောစ၊ လွတ်လွတ်ဆိုတတ်သောစကားလည်းရှိထသော။ ပုညခေတ္တံ၊ ကောင်းမှုတည်းဟူသောမျိုးစေ့တို့၏ စိုက်ပျိုးရာလယ်ယာမြေကောင်းသဖွယ်လည်းရှိထသော။ အရဏဝိဟာယရီ၊ မေတ္တာကိုပွားစေ၍နေလေ့လည်း ရှိထသော။ ဒေဝမနုဿာနံ၊ နတ်လူတို့၏။ ဒက္ခိဏေယျောစ၊ အလှူကိုလည်းခံယူထိုက်ထသော။ သန္တော၊ ငြိမ်းပြီးသောကိလေသာလည်းရှိထသော။ ဝိဓူမော၊ ကင်းပြီးသောမိစ္ဆာဝိတက်တည်းဟူသောအခိုးလည်းရှိထသော။ အနီဃော၊ ဆင်းရဲမရှိထသော။ နိရာသော၊ တဏှာလည်းမရှိထသော။ မုတ္တော၊ ခပ်သိမ်းသော ဘဝတို့မှလည်း ထွက်ပြီးထသော။ ဝိသလ္လော၊ ရာဂအစရှိသောငြောင့်တံသင်းတို့မှလည်းကင်းပြီးထသော။ အမမော၊ ငါဟူ၍ကျုံး ဝါးခြင်းလည်းမရှိထသော။ အဝင်္ကော၊ ကိုယ်နှုတ်နှလုံးတို့ဖြင့် ကောက်ကျစ်ခြင်းလည်းမရှိထသော။ နိရုပဓိ၊ ကိလေသာသင်္ခါရအစရှိသောဥပဓိတို့ကိုလည်းပယ်ပြီးထသော။ သဗ္ဗပပဉ္စခီဏော၊ ကုန်ပြီးသောတဏှာမာန ဒိဋ္ဌိတည်းဟူသောခပ်သိမ်းသောပပဉ္စတရားရှိထသော။ တိဿောဝိဇ္ဇာ၊ ပုဗ္ဗေနိဝါသာနုဿတိဒိဗ္ဗစက္ခု အာသဝက္ခယဉာစ်တည်းဟူသောဝိဇ္ဇာသုံးပါးတို့သို့။ အနုပ္ပတ္တော၊ ရောက်ပြီးထသော။ ဇုတိမာ၊ လောကုတ္တရာ ဉာဏ်တည်းဟူသောအရောင်ဖြင့် ထွန်းပသောအရောင်လည်းရှိထသော။ ကပ္ပီတကောနာမ၊ ကပ္ပိတကအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဣဓ၊ ဤဝေသာလီပြည်၏အနီး၌။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သောဘိက္ခု၊ ထိုကပ္ပိတကအပမည်ရှိသောရဟန်းသည်။ အပညာတော၊ အလွန်အလိုနည်းသည်၏အဖြစ်ဖြင့် ဂုဏ်ကိုဖုံးလွှမ်း သည်

၃၇၈+၃၇၉+ ၏အဖြစ်ကြောင့်။ ဒိသွာ၊ မြင်၍လည်း။ နသုဇာနော၊ ဤသို့သောသီလဤသို့သောသမာဓိ ဤသို့သောပညာရှိသည်ဟူ၍သိခြင်းငှာမလွယ်။ ဝဇ္ဇီသု၊ ဝဇ္ဇိတိုင်းတို့၌။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ နံ၊ ထိုအရှင်ကပ္ပိ တကကို။ မုနီတိ၊ ရဟန်းဟူ၍။ ဝေါဟရန္တိ၊ ခေါ်ဝေါ်ကြကုန်၏။ လောကေ၊ သတ္တလောက၌။ ဝိစရန္တံ၊ ကျဉ်လည်သော။ ကလျာဏဓမ္မံ၊ ကောင်းမြတ်သောသီလသမာဓိတည်းဟူသောကျေးဇူးနှင့်ပြည့်စုံသော။ တံဘိက္ခုံ၊ ထိုကပ္ပိတကအမည်ရှိသောရဟန်းကို။ ယက္ခဘူတာ၊ နတ်ဖြစ်၍ဖြစ်ကုန်သောသတ္တဝါတို့သည်။ အနေဇံအနေဇံ ဣတိ၊ တဏှာတည်းဟူသောမြူမှကင်းသောရဟန္တာဟူ၍။ ဇာနန္တိ၊ သိကြကုန်၏။ တုဝံ၊ သင်သည်။ တဿ၊ ထိုအရှင်ကပ္ပိတကထေရ်မြတ်အား။ ဏကယုဂံဝါ၊ ပုဆိုးတစုံကို၎င်း။ ဒုဝေဝါ၊ ပုဆိုးနှစုံတို့ကို၎င်း။ မမံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဥဒ္ဒိသိတွာ၊ ညွှန်၍။ သစေဒဒေထ၊ အကယ်၍လှူသည်ဖြစ်အံ့။ တာနိစ၊ ထိုပုဆိုးစုံတို့ကိုလည်း။ တေန၊ ထိုကပ္ပိတကထေရ်မြတ်သည်။ ပဋိဂ္ဂဟိတာနိ၊ အလှူခံအပ်ကုန်သည်။ စေအဿု၊ အကယ်၍ဖြစ်ကုန်အံ့။ သန္နဒုဿံ၊ ပုဆိုးဖြင့် ဖွဲ့အပ်သော။ မမံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ပေဿထ၊ မြင်လတ္တံ့။ ယက္ခ၊ နတ်သား။ ယောသမဏော၊ အကြင်ကပ္ပိတကအမည်ရှိသောရဟန်းမြတ်သည်။ အဇ္ဇ၊ ယခု။ မေ၊ ငါ၏။ သင်္ခံ၊ သို့လောသို့လောဟုတွေးတော ယုံမှားခြင်းတည်းဟူသော။ ဝိစိကိစ္ဆိတဉ္စ၊ ဝိစိကိစ္ဆာကိုလည်းကောင်း။ ဒိဋ္ဌိဝိသူကာနိ၊ မှားသောမိစ္ဆာအမြင်တည်း ဟူသောအကျင့်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဝိနောဒယျေ၊ ဖျောက်နိုင်ရာ၏။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဂန္တွာန၊ သွားကုန်၍။ ကသ္မိံပဒေသေ၊ အဘယ်အရပ်၌။ ဝသန္တံ၊ နေသော။ တံသမဏံ၊ ထိုကပ္ပိတကအမည် ရှိသောရဟန်းမြတ်ကို။ ပေဿမု၊ ဖူးမြင်ရကုန်အံ့နည်း။ လိစ္ဆဝိ၊ အမ္ဗသက္ကရလိစ္ဆီမင်းမြတ်။ တွံ၊ သင်သည်။ ယံသမဏံ၊ အကြင်ကပ္ပိတကအမည်ရှိသောရဟန်းကို။ ပဿိတုံ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆသိ၊ အလိုရှိ၏။ ဧသောသမဏော၊ ထိုကပ္ပိတကအမည်ရှိသောရဟန်းမြတ်သည်။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ဗဟူဟိ၊ များစွာကုန်သော။ ဒေဝတာဟိ၊ နတ်တို့ဖြင့်။ ပရိဝါရိတော၊ ခြံရံအပ်သည်ဖြစ်၍။ ကပိနစ္စာနာယံ၊ မျောက်တို့ကစားမြူးခုန်ရာအရပ် ၌။ နိသန္နော၊ ထိုင်နေသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ သစ္စနာမော၊ ဈာယိသုသီလောအစရှိသောဂုဏ်ကြောင့်ဖြစ်သောအမည်တို့ဖြင့် မှန်သောအမည်ရှိသော။ သကသ္မိံအာစေရစေ၊ မိမိ၏ဆရာဘုရားမြတ်စွာ၏ဥစ္စာဖြစ်သော တရား၌။ အပ္ပမတ္တော၊ မမေ့မလျော့သောသတိရှိသော။ ဧသောသမဏော၊ ထိုကပ္ပိတကအမည်ရှိသောရဟန်း မြတ်သည်။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ဒေဝတာနံ၊ နတ်တို့

၃၇၉+၃၈၀+ အား။ ဓမ္မိကထံ၊ တရားစကားကို။ ဘာသတိ၊ ပြောဟော၏။ ယက္ခ၊ နတ်သား။ တယာ၊ သင်သည်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကဿာမိ၊ ပြုအံ့။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ တံ၊ သင့်ကို။ ဥဒ္ဒိသိတွာ၊ ညွှန်၍။ သမဏံသမဏဿ၊ ကပ္ပိတကအမည်ရှိသောရဟန်းအား။ ယုဂေနယုဂံ၊ ပုဆိုးအစုံကို။ အစ္ဆာဒိယဿံ၊ လှူအံ့။ တာနိစ၊ ထိုအဝတ်တို့ကိုလည်း။ တေန၊ ထိုကပ္ပိတကအမည်ရှိသောရဟန်းမြတ်သည်။ ပဋိဂ္ဂဟိတာနိ၊ ခံအပ်ကုန်သည်။ စေအဿု၊ အကယ်၍ဖြစ်ကုန်အံ့။ သန္နဒ္ဓဒုဿံ၊ ဝတ်ရုံအပ်သောပုဆိုးရှိသော။ တုဝဉ္စ၊ သင်ကိုလည်း။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ပေဿမု၊ ရှုကုန်အံ့။ လိစ္ဆဝိ၊ အမ္ဗသက္ကရလိစ္ဆီမင်းမြတ်။ သာဓု၊ တောင်းပန်ပါ၏။ အက္ခဏေ၊ အခါမဟုတ်သည်၌။ ပဗ္ဗဇိတံ၊ ကပ္ပိတကရဟန်းမြတ်သို့။ မာဥပါဂမိ၊ မကပ်လေလင့်။ ဧသဧသော၊ ဤအခါမဟုတ်သည်၌တပ်ခြင်းသည်။ ဝေါ၊ သင်တို့၏။ ဓမ္မော၊ သဘောသည်။ နဟောတိ၊ မဟုတ်။ ပါတောစကာလေ၊ နံနက်အခါ၌သာလျှင်။ ဥပသင်္ကမိတ၊ ကပ်၍။ တတ္ထေဝ၊ ကပိနစ္စနအမည်ရှိသောအရပ်၌ သာလျှင်။ ရဟော၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာအရပ်၌။ နိသိန္နံ၊ ထိုင်နေသော။ တံကပ္ပိတကံ၊ ထိုကပ္ပိတကအမည်ရှိသော ရဟန်းမြတ်ကို။ ပဿာဟိ၊ ဖူးမြင်လေလော။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်၌။ ဒါသဂဏေန၊ ကျွန်အပေါင်းဖြင့်။ ပရိဝါရိတော၊ ခြံရံလျက်။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေသော။ လိစ္ဆဝိ၊ အမ္ဗသက္ကရလိစ္ဆီမင်းမြတ်။ တထာဟိ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့် သာလျှင်။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ အဂမာသိ၊ သွားလေ၏။ သောလိစ္ဆဝိ၊ ထိုအမ္ဗသက္ကရလိစ္ဆဝီမင်းသည်။ တံနဂရံ၊ ထိုဝေသာလီ မြို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ပြီး၍။ သကေနိဝေသနေ၊ မိမိနန်း၌။ ဝါသံ၊ နေခြင်းသို့။ ဥပဂဉ္စိတ္တ၊ ရောက်၏။ တတောစ၊ ထိုသို့နေပြီးသောနောင်မှလျှင်။ ကာလေ၊ နံနက်မိုးသောက်နံနက်ရောက်သောအခါ၌။ ဂိဟိကိစ္စာနိ၊ လူတို့သည်ပြုအပ်သောအမှုကိစ္စတို့ကို။ ကတွာ၊ ပြုလုပ်ပြီး၍။ နှတွာစ၊ ရေချိုး၍လည်းကောင်း။ ပိဝိတွာစ၊ ရောက်သောက်၍လည်းကောင်း။ ခဏံ၊ သွားခွင့်ခဏကို။ လဘိတွာ၊ ရ၍။ ပေဋ္ဌတောစ၊ ပုဆိုးထည် ဖာသေတ္တာမှလျှင်။ ဝိစေယျ၊ ရွေးစီစစ်၍။ အဋ္ဌယုဂါနိ၊ ပုဆိုးရှစ်စုံတို့ကို။ ဂါဟာပယိ၊ ယူစေ၏။ ဂါဟာပေတွာ၊ ယူစေပြီး၍။ သောလိစ္ဆဝိ၊ ထိုအမ္ဗသက္ကရလိစ္ဆဝီမင်းသည်။ ဒါသဂဏေန၊ ကျွန်အပေါင်းဖြင့်။ ပရိဝါရိတော၊ ခြံရံလျက်။ တံပဒေသံ၊ ထိုအရှင်ကပ္ပိတကနေရာကမိနစ္စနအမည်ရှိသောအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ သန္တစိတ္တံ၊ ငြိမ်သက်သော်စိတ်ရှိသော။ ဂေါစရတော၊ ဆွမ်းခံရွှာမှ။ နိဝတ္တံ၊ ပြန်သည်ဖြစ်၍။ ပဋိက္ကန္တံ၊ ဆွမ်းခံရာမှ ဖဲသွားသော။

၃၈၀+၃၈၁+ ရုက္ခမူလေ၊ သစ်ပင်ရင်း၌။ နိသိန္နံ၊ ထိုင်နေသော။ သီတိဘူတံ၊ ကိလေသာကိုမှိငြိမ်းခြင်းသို့ ရောက်ပြီးသော။ တံသမဏံ၊ ထိုကပ္ပိတကအမည်ရှိသောရဟန်းကို။ အဒ္ဒသ၊ မြင်လေ၏။ ဒိသွာ၊ မြင်ပြီး၍။ တမေနံ၊ ထိုကပ္ပိတကအမည်ရှိသောရဟန်းကို။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ အပ္ပါဓာဓဉ္စ၊ အနာကင်းသည်၏ အဖြစ်ကိုလည်းကောင်း။ ဖာသုဝိဟာရဉ္စ၊ ချမ်းသာစွာနေရသည်၏အဖြစ်ကိုလည်းကောင်း။ ပုစ္ဆိ၊ မေးလျှောက်၏။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အရှင်ကောင်း။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဝေသာလိယံ၊ ဝေသာလီပြည်၌။ လိစ္ဆဝီ၊ လိစ္ဆဝီမင်းတည်း။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ အမ္ဗသက္ကရော၊ အမ္ဗသက္ကရအမည်ရှိသော။ လိစ္ဆဝီလိစ္ဆဝီဣတိ၊ လိစ္ဆဝီမင်းဟူ၍။ ဇာနန္တိ၊ လူတို့သိကြကုန်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဣမာနိအဋ္ဌယုဂါနိ၊ ဤပုဆိုးရှစ်စုံတို့ကို။ ပဋိဂ္ဂဏှ၊ ခံတော်မူလော။ တုယှံ၊ အရှင်ဘုရားအား။ ဒဒါမိ၊ ပေးလှူ၏။ တေနေဝအတ္ထေန၊ ထိုပေးလှူလိုသောအကြောင်း ကြောင့်သာလျှင်။ အဟံ၊ အကျွန်ုကပ်သည်။ အတ္တမနော၊ နှစ်သက်ဝမ်းမြောက်သောစိတ်ရှိသည်။ ဘဝေယျံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ ကရောထ၊ ပြုတော်မူလော။ ဣတိစ၊ ဤသို့လည်း။ အဝေါစ၊ လျှောက်ဆို၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ သမဏဗြာဟ္မဏာ၊ ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့သည်။ ဒူရတောစ၊ အဝေးမှပင်လည်း။ တဝ၊ သင်၏။ နိဝေသနံ၊ နန်းတော်ကို။ ပရိဝဇ္ဇယန္တိ၊ ကြဉ်ရှောင်ရကုန်၏။ တဝ၊ သင်၏။ နိဝေနေ၊ နတ်းတော်၌။ ပတ္တာနိ၊ သပိတ်တို့သည်။ ဘိဇ္ဇန္တိ၊ ကွဲရကုန်၏။ အထာပရေ၊ ထိုနောင်မှတပါးကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့ကို။ အဝံသိရာ၊ ဥက္ခောင်းငိုက်ဆိုက်ရှိကုန်အောင်။ ပါဒကုဓာရိကာဟိ၊ ခြေဟုဆိုအပ်ကုန်သော ဓားမတို့ဖြင့်။ တယာ၊ သင်သည်။ ပါတယန္တိ၊ ကြောက်ကန်အပ်ကုန်၏။ တယာ၊ သင်သည်။ ဧတာဒိသံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ပဗ္ဗဇိတာဝိဟေသံ၊ ရဟန်းသူတော်ကောင်းတို့ကိုညှဉ်းဆဲခြင်းကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်၏။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝိဟေသံ၊ ပင်ပန်းဆင်းရဲခြင်းသို့။ ပါပုဏန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ တွံ၊ သင်သည်။ တိဏေန၊ သမန်းမြက်ဖျားဖြင့်။ တေသမ္ပိ၊ ဆီကိုလည်း။ နအဒါသိ၊ မပေးမလှူစဖူး။ မုဠှဿ၊ ခရီးမှားသော သူအား။ မဂ္ဂမ္ပိ၊ ခရီးကိုမျှလည်း။ တွံ၊ သင်သည်။ နပါဝဒါသိ၊ မကြားစဘူး။ အန္ဓဿ၊ သူကန်း၏။ ဒဏ္ဍမ္ပိ၊ တောင်ဝှေးလှန်ကန်ကိုပင်လျှင်။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ အစ္ဆိန္ဒိတွာ၊ လု၍။ အာဒိယာသိ၊

၃၈၁+၃၈၂+ ယူတတ်၏။ တုဝံ၊ သင်သည်။ ဧတာဒိသော၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ကဒရိယော၊ ကြမ်းတန်းသော မစ္ဆေရရှိ၏။ အသံယတော၊ ကိုယ်နှုတ်နှလုံးကိုမစောင့်။ အထ၊ ထိုသို့သဘောရှိသည်ဖြစ်လျက်။ တွံ၊ သင်သည်။ ကေနဝဏ္ဏေန၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်။ ကိမေဝကာရဏံ၊ အဘယ်အကြောင်းကိုသာလျှင်။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အမှေဟိ၊ ငါတို့နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ သံဝိဘာဂံ၊ ခွဲဝေခြင်းကို။ ကရောသိ၊ ပြုဘိသနည်း။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ယံဝစနံ၊ အကြင်စကားကို။ ဝဒေသိ၊ ဆို၏။ တံဝစနံ၊ ထိုစကားကို။ ပစ္စေမိ၊ ဝန်ခံ၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သမဏေစ၊ ရဟန်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏောစ၊ ပုဏ္ဏားတို့ကိုလည်းကောင်း။ ခိဍ္ဍတ္ထိကော၊ ကစားရယ်မြူးခြင်းဖြင့် အလိုရှိသည်ဖြစ်၌။ ဝိဟေသယိံ၊ ညှဉ်းဆဲဘူးပေ၏။ နောစဒုဋ္ဌစိတ္တော၊ ဒေါသသည်ဖျက်ဆိးအပ်သောစိတ်ရှိ၍ကားမဟုတ်။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧတမ္ပိ၊ ဤကစားရယ်မြူးလိုသဖြင့် ပြုအပ်သောအမှုသည်လည်း။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဒုက္ကဋမေဝ၊ မကောင်းဖြင့် ပြုအပ်သည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယက္ခော၊ နတ်သားသည်။ ခိဍ္ဍာယ၊ ကစားရယ်မြူးခြင်းကိုအလိုရှိသဖြင့်။ ပါပံ၊ မကောင်းမှုကို။ ပသဝိတွာ၊ ဆည်းပူး၍။ အပမတ္တဘောဂီ၊ မပြည့်စုံသောစည်းစိမ်ချမ်းသာရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲကို။ ဝေဒေတိ၊ ခံစားရ၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဒဟရော၊ ပျိုငယ်သော။ ယုဝါ၊ အရွယ်အဆင်းနှင့်ပြည့်စုံသော။ သောယက္ခော၊ ထိုနတ်သားသည်။ နဂ္ဂနိယဿ၊ အဝတ်မရှိသောအဖြစ်၏။ ဘာဂီ၊ အဘို့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုနတ်သားအား။ တတော၊ ထိုအဝတ်မရှိသည်၏အဖြစ်ထက်။ ဒုက္ခတရံ၊ လွန်စွာသောဆင်းရဲသည်။ ကိံသုကိံနာမဟောတိ၊ အဘယ်မှာဖြစ်တော့အံ့နည်း။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ တံယက္ခံ၊ ထိုနတ်သားကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ သံဝေဂံ၊ ထိတ်လန့်ခြင်းကို။ အလတ္ထံ၊ ရပြီ။ တပ္ပစ္စယာဝါပိ၊ ထိုသံဝေဂရခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒဒါမိ၊ ပေးလှူပါ၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ အဋ္ဌဝတ္ထယုဂါနိ၊ ပုဆိုးရှစ်စုံတို့ကို။ တွံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ ပဋိဂဏှ၊ ခံတော်မူလော့။ ဣမာဒက္ခိဏာယော၊ ဤအဝတ်အလှူတို့သည်။ ယက္ခဿ၊ နတ်သားအား။ ဂစ္ဆန္တု၊ ရောက်စေကုန်သတည်း။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ အဒ္ဓါဟိအဒ္ဓါဧဝ၊ မချွတ်သာလျှင်။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဗုဒ္ဓါဒီဟိ၊ ဘုရားအစရှိသောပညာရှိတို့သည်။ ပဿတ္ထံ၊ ခြီးမွမ်းအပ်၏။ ဒဒတော၊ ပေးလှူသော။ တေစ၊ သင်အားလည်း။ အက္ခယဓမ္မံ၊ မတုန်နိုင်သောသဘောရှိသည်။ အတ္ထု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ တေ၊ သင်၏။ အဋ္ဌဝတ္ထယုဂါ+

၃၈၂+၃၈၃+ နိ၊ ပုဆိုးရှစ်စုံတို့ကို။ ပဋိဂ္ဂဏှာမိ၊ ခံရ၏။ ဣမာဒက္ခိဏာယော၊ ဤအဝတ်အလှူတို့ကို။ ယက္ခဿ၊ နတ်သားအား။ ဂစ္ဆန္တု၊ ရောက်စေကုန်သတည်း။ တတောဟိတတောဧဝ၊ ထိုနောင်မှသာလျှင်။ သောလိစ္ဆဝိ၊ ထိုအမ္ဗသက္ကရလိစ္ဆဝီမင်းသည်။ အာစမယိတွာ၊ လက်ခြေတို့နှင့်မျက်နှာကိုဆေးသစ်၍။ ထေရဿ၊ အရှင်ကပ္ပိတကထေရ်မြတ်အား။ အဋ္ဌယုဂါနိ၊ ပုဆိုးရှစ်စုံတို့ကို။ ဒတွာန၊ ပေးလှူ၍။ တာနိစ၊ ထိုပုဆိုးရှစ်စုံ တို့ကိုလည်း။ တေန၊ ထိုအရှင်ကပ္ပိတကထေရ်မြတ်သည်။ ပဋိဂ္ဂဟိတာနိ၊ ခံအပ်ကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။ အန္နဒ္ဓဒုဿံ၊ ဝတ်ရုံအပ်သောအဝတ်ပုဆိုးရှိသော။ ယက္ခဉ္စ၊ နတ်ပြိတ္တာကိုလည်း။ ပဿိတ္ထ၊ မြင်၏။ သောလိစ္ဆဝိ၊ ထိုအမ္ဗသက္ကရလိစ္ဆဝီမင်းသည်။ စန္ဒနသာရလိတ္တံ၊ စန္ဒကူးနှစ်ဖြင့် လိမ်းကျံအပ်သောကိုယ်ရှိသော။ အာဇညံ၊ အာဇာနည်နတ်မြင်းသို့တက်စီးသော။ အာရုဠှံ၊ တက်စီးသော။ ဥဠာရဝဏ္ဏံ၊ ကောင်းမြတ်သောအဆင်းသဏ္ဌာန် လည်းရှိသော။ သာဓုနိဝတ္ထဒုဿံ၊ ကောင်းသောအဝတ်အရုံခြင်းလည်းရှိသော။ ပရိဝါရိတံ၊ လျောက်ပတ်သော အခြွေအရံဖြင့် ခြံရံခြင်းလည်းရှိသော။ မဟိဒ္ဓိပတ္တံ၊ မြတ်သောနတ်၌ဖြစ်သောတန်ခိုးနှင့်လည်းပြည့်စုံထသော။ တံယက္ခံ၊ ထိုနတ်ပြိတ္တာကို။ အဒ္ဒသ၊ မြင်လေ၏။ သောလိစ္ဆဝိ၊ ထိုအမ္ဗသက္ကရလိစ္ဆဝီမင်းသည်။ တံယက္ခံ၊ ထိုနတ်ပြိတ္တာကို။ ဒိသွာ၊ မြင်ပြီး၍။ အတ္တမနော၊ မိမိစိတ်ဟုဆိုအပ်သော ကောင်းသောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥဒဂ္ဂေါ၊ ဝမ်းမြောက်သောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဟဋ္ဌစိတ္တော၊ ရွှင်လန်းသောစိတ်ရှိသည်လည်းဖြစ်၍။ ကမ္မဉ္စ၊ ကံကိုလည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်၍။ သန္ဒိဋ္ဌကံ၊ မျက်မှောက်၌ဖြစ်သော။ မဟာဝိပါကဉ္စ၊ ကြီးမြတ်သောအကျိုးကိုလည်း။ စက္ခုနာ၊ မျက်စိဖြင့်။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ တမေနံ၊ ထိုနတ်ပြိတ္တာသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ယက္ခ၊ နတ်သား။ မေ၊ ငါ့အား။ ကိဉ္စိ၊ တစုံတခုသောလှူဘွယ်ဝတ္ထုသည်။ နစာပိအတ္ထိ၊ အကယ်၍မရှိငြားအံ့။ ဧဝမ္ပိ၊ ဤသို့ပင်မရှိငြားသော်လည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ သမဏဗြာဟ္မဏာနံ၊ ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့အား။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒဿာမိ၊ ပေးလှူအံ့။ တုဝဉ္စ၊ သင်သည်လည်း။ မေ၊ ငါ့အား။ ဗဟူပကာရော၊ များသောကျေးဇူးကိုပြုပေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆိုလေ၏။ လိစ္ဆဝိ၊ အမ္ဗသက္ကရလိစ္ဆီမင်းမြတ်။ တုဝဉ္စ၊ သင်သည်လည်း။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်မှတ်၍။ ဧကဒေသံ၊ ပစ္စည်းလေးပါးတို့တွင်တဟိတ်ဖြစ်သော။ ဒါနာနိ၊ အဝတ်အလှူတို့ကို။ အဒါသိ၊ ပေးလှူပေ၏။ ဧတံဒါနံ၊ ဤအဝတ်ဟူသောအဝတ်သည်။ အမောဃံ၊ အချည်းနှီးမရှိ။ သွာဟံသောအ+

၃၈၃+၃၈၄+ ဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ တယာစ၊ သင်နှင့်လည်း။ သက္ခိံသက္ခိဘာဝံ၊ သက်သေ၏အဖြစ်ကို။ ကရိဿာမိ၊ ပြုအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ အမာသော၊ နတ်ပြိတ္တာသည်။ မာနုသကေန၊ လူ၌ဖြစ်သော အမ္ဗသက္ကရလိစ္ဆဝီမင်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သက္ခိံ၊ သက်သေ၏အဖြစ်ကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ ယက္ခ၊ နတ်သား။ တုဝံ၊ သင်သည်။ မမ၊ ငါ၏။ ဂတိစ၊ လားရာသည်လည်းကောင်း။ ဗန္ဓုစ၊ အဆွေအမျိုးတို့သည်လည်းကောင်း။ ပရာယနဉ္စ၊ မှီခိုလည်းလျောင်းရာသည်လည်းကောင်း။ မိတ္တောစ၊ အဆွေခင်ပွန်းကောင်းသည်လည်းကောင်း။ အာသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ၊ ထိုမှတပါး။ မမ၊ ငါ၏။ ဒေဝတာသေဒေဝတာစ၊ ကိုးကွယ်ရာနတ်သည်လည်း။ အာသိ၊ ဖြစ်၏။ ယက္ခ၊ နတ်သား။ တံ၊ သင့်ကို။ အဉ္ဇလိကောဘဝိတွာ၊ လက်အုပ်ချီသည်ဖြစ်၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ ယာစာမိ၊ တောင်းပန်ပါ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ ပုနာပိ၊ တဘန်လည်း။ ဒဋ္ဌုံ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အရှင်ကောင်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ဣတော၊ ဤနေ့မှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ အသဒ္ဓေါ၊ ကံကံ၏အကျိုးကိုမယုံကြည်သည်။ ကဒရိယရူပေါ၊ ဝန်တိုဆို့ပိတ်ခြင်းသဘောရှိသည်။ ဝိပ္ပဋိပန္နစိတ္တော၊ ဘောက်ပြန်သဖြင့် ကျင့်လိုသောနှလုံးရှိသည်။ သစေဘဝိဿတိ၊ အကယ်၍ဖြစ်ပြန်အံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိ သော်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဒဿနာယ၊ ရှုခြင်းငှာ။ နေဝလစ္ဆသိ၊ မရလတ္တံ့။ ဒိသွာစ၊ မြင်၍လည်း။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တံ၊ သင့်ကို။ နောပိစအာလပိဿံ၊ ခေါ်လည်းမခေါ်လတ္တံ့။ တွံ၊ သင်သည်။ ဓမ္မဂါရဝေါ၊ တရား၌ရိုသေခြင်းရှိသည်။ ဒါနေ၊ အလှူပေးခြင်း၌။ နိရတော၊ မွေ့လျော်သောနှလုံးရှိသည်။ သင်္ဂဟိတတ္တဘာဝေါ၊ သင်္ဂဟဝတ္ထုတို့ဖြင့် ကိုယ်ကိုကဲ့သို့သူတပါးတို့ကိုခြီးမြှောက်ခြင်းသဘောရှိသည်။ သမဏဗြာဟ္မဏာနံ၊ ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့၏။ ဩပါနဘူတော၊ ရေတွင်းသဖွယ်ဖြစ်၍လည်းဖြစ်သည်။ သစေပနဘဝိဿသိ၊ အကယ်၍ဖြစ်လေအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဒဿနာယ၊ ရှုခြင်းငှာ။ လစ္ဆသိ၊ ရလတ္တံ့။ ဒိသွာစ၊ မြင်၍လည်း။ တံ၊ သင့်ကို။ ပုန၊ တဘန်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အာလပိဿံ၊ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုလတ္တံ့။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အရှင်ကောင်း။ ယတောနိဒါနံ၊ အကြင်တံကျင်၌တင်လျှို အပ်သောယောကျ်ား၏အထံသို့လားခြင်းသည်လျှင်အကြောင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ သက္ခိံ၊ သက်သေ၏အဖြစ်ကို။ အကရိမှာ၊ ပြုကြရကုန်အံ့။ ဣမဉ္စ၊ ဤယောကျ်ားကိုလည်း။ သူလတော၊ တံကျင်မှ။ လဟုံ၊ လျှင်စွာ။ တွံ၊ သင်သည်။ ပမုဉ္စ၊ လွတ်ဘိလော။ သူလာပုတဿကရဏာ၊ တံကျင်၌တင်လျှိုအပ်သော ယောကျ်ားဟူသောအကြောင်းကြောင့်

၃၈၄+၃၈၅+ တေမယံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်တို့သည်။ အညံမညံအညောအညဿ၊ တယောက်သည်တယောက်အား။ သက္ခိံ၊ သက်သေ၏အဖြစ်ကို။ အကရိမှာ၊ ပြုကြရကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မညာမိ၊ အကျွန်ုပ်မှတ်ထင်၏။ အယဉ္စသူလာဝုတော၊ ဤတံကျင်၌တင်လျှို့အပ်သော ယောကျ်ားသည်လည်း။ အဟုံ၊ လျှင်စွာ။ ပမုတ္တော၊ လွတ်သည်။ သစေဟောတိ၊ အကယ်၍ဖြစ်အံ့။ သော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးဘဝ၌။ ကတံ၊ ပြုအပ်သော။ ကမ္မံ၊ ကုသိုလ်ကံကို။ အတိဘဝိတုံ၊ နှိပ်နင်းခြင်းငှာ။ သမတ္ထေ၊ စွမ်းနိုင်ကုန်သော။ ဓမ္မာနိဓမ္မေ၊ ကုသိုလ်တရားတို့ကို။ သက္ကစ္စံ၊ ရိုသေစွာ။ သမာစရန္တော၊ မဘောက်မပြန်ကျင့်သည်ဖြစ်၍။ တမှာနိရယာဝ၊ ထိုငရဲမှသာလျှင်။ မုေဉ္ဇယျ၊ လွတ်ရာ၏။ ဝေဒနီယံ၊ တတိယဘဝမှစ၍အဆက်ဆက်သောဘဝ၌ခံစားအပ်သော အကျိုးရှိသောအလယ်ဇောငါးချက်စေတနာကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ကမ္မံ၊ အန္တရဘဝ၌ခံစားအပ်သောအကျိုး ရှိသောဥပပဇ္ဇဝေဒနီယကံသည်။ အဟောသိကမ္မံ၊ အဟောကံသည်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အရှင်ကောင်း။ ကာလေ၊ လျောက်ပတ်သောအခါ။ ကပ္ပိတကဉ္စ၊ ကပ္ပိတကထေရ်မြတ်သို့လည်း။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ဆည်းကပ်၍။ တေန၊ ထိုကပ္ပိတကထေရ်မြတ်နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ သံဝိဘဇိတွာန၊ ဝေဘန်ခြင်းဟုဆိုအပ်သောအလှူကို ပေးခြင်းကိုပြု၍။ ဘုဉ္ဇ၊ သုံးဆောင်လေလော။ အညေ၊ တပါးကုန်သောသူတို့ကိ။ အပေသေတွာ၊ မစေခိုးမူ၍။ ဥပနိသဇ္ဇ၊ ကိုယ်တိုင်အနီးသို့ကပ်နေ၍။ သမ္မုခေန၊ မျက်မှောက်အားဖြင့် သာလျှင်။ ပုစ္ဆ၊ မေးလျှောက်လေလော။ သော၊ ထိုကပ္ပိတကထေရ်မြတ်သည်။ ဧတမတ္ထံ၊ ထိုအနက်ကို။ တေ၊ သင်အား။ ဥက္ခိဿတိ၊ ဖြေကြားလတ္တံ့။ တွံ၊ သင်သည်။ တမေဝဘိက္ခုံ၊ ထိုကပ္ပိတကရဟန်းမြတ်သို့သာလျှင်။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ပုညတ္ထိကော၊ ကောင်းမှုဖြင့် အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ နောစပဒုဋ္ဌစိတ္တော၊ ဒေါသသည်ဖျက်အပ်သောစိတ်ကားလားလားမရှိသည် ဖြစ်၍။ ပုစ္ဆဿု၊ မေးလျှောက်လေလော။ သော၊ ထိုကပ္ပိတကရဟန်းမြတ်သည်။ သုတဉ္စ၊ ကြားအပ်ပြီးသည်လည်း ဖြစ်ထသော။ အသုတဉ္စာပိ၊ မသင်ကြားအပ်သော။ သည်လည်းဖြစ်ထသော။ သဗ္ဗံဓမ္မံ၊ အလုံးစုံသောတရားကိုလည်း။ ယထာပဇာနံယထာပဇာနန္တော၊ သူသိသည်အလျောက်။ တေ၊ သင်အား။ အက္ခယိဿတိ၊ ဟောကြားလတ္တံ့။ သောလိစ္ဆဝိ၊ ထိုအမ္ဗသက္ကရလိစ္ဆဝီမင်းသည်။ တတ္ထ၊ ထိုကပ္ပိနစ္ဆနအမည်ရှီ သောတောအရပ်၌။ အမာနုသေန၊ ကုန်သည်ပြိတ္တာနတ်နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ရဟဿံ၊ ဆိတ်ကွယ်ရာအရပ်၌။ သမုလ္လပိတွာ၊ ပြောဆိုကြ၍။ သက္ခိံ၊ သက်သေ၏အဖြစ်ကိုလည်း။ ကရိတွာန၊ ပြုပြီး၍။ ပက္က+

၃၈၅+၃၈၆+ မိ၊ ဖဲသွားလေ၏။ သောလိစ္ဆဝိ၊ ထိုအမ္ဗသက္ကရလိစ္ဆဝီမင်းသည်။ လိစ္ဆဝီနံ၊ မိမိမှတပါးကုန်သော လိစ္ဆဝီမင်းတို့ကို။ သကာသံ၊ မိမိ၏နေရာနန်း၌။ သန္နိပတိတွာ၊ စည်းဝေးစေ၍။ အထ၊ ထိုသို့စည်းဝေးစေပြီး နောင်မှ။ သန္နိသိန္နံ၊ အညီအညွှတ်ထိုင်နေသော။ ပရိသံ၊ လိစ္ဆဝီမင်းမရိသတ်ကို။ ဘောန္တော၊ အိုမင်းများတို့။ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဧကဝါကျံ၊ တခွန်းသောစကားကို။ သုဏန္တု၊ နာကြကုန်လော။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဝရံ၊ ဆုကို။ ဝရိဿံ၊ ယူပါအံ့။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣစ္ဆိတံ၊ အလိုရှိအပ်သော။ အတ္ထံ၊ အကျိုးကို။ လဘိဿာမိ၊ ရပါလတ္တံ့။ လုဒ္ဒကမ္မော၊ ကြမ်းကြုတ်သောအမှုရှိသော။ ပဏိတဒဏ္ဍော၊ ထားအပ်သောဒဏ်ရှိထသော။ အနုပ္ပတ္တရူပေါ၊ မင်းအာဏာဖြင့် ကွပ်ညှပ်ဆုံးမအပ်သောသဘောရှိသော။ သူလာဝုတော၊ တံကျင်၌တင်လျှို အပ်သော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဧတ္တာဝတာ၊ ဤမျှအတင်းအရှည်ဖြင့်။ ဝီသတိရတ္တိမတ္တာ၊ အရက်နှစ်ဆယ်အတိုင်းအရှည်တို့ကို။ အတိဝတ္တတိ၊ လွန်၏။ ယတော၊ အကြင်အခါမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ အာဝုတော၊ တံကျင်၌သီလျှိုအပ်သည်။ ယတော၊ အကြင်အခါမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ အာဝုသော၊ တံကျင်၌ သီလျှိုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတော၊ ထိုအခါ၌မှ။ ပဘူတိ၊ စ၍။ သောပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ နေဝဇီဝတိ၊ အသက်ရှင်သည်လည်းမမည်။ နမတော၊ သေသည်လည်းမမည်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဒါနိဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ တံ၊ ထိုယောကျ်ားကို။ မောစယိဿာမိ၊ လွန်စေအံ့။ သံဃော၊ လိစ္ဆဝီမင်းအပေါင်းသည်။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ယထာမတယထာရုစိံ၊ အလိုအတိုင်း။ အနုဇာနာတု၊ ခွင့်ပြုတော်စေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဗြဝိ၊ ဆိုလေ၏။ လိစ္ဆဝိ၊ အမ္ဗသက္ကရလိစ္ဆီမင်းမြတ်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဧတဉ္စ၊ ထိုယောကျ်ားကိုလည်းကောင်း။ လဟုံ၊ လျှင်စွာ။ မုဉ္စ၊ လွှတ်သော။ တထာကရောန္တံ၊ ထိုတရားနှင့်လျော်သောအမှုကိုပြုသော။ တံ၊ သင်ကို။ မာတိမာမောစေဟိဣတိ၊ မလွတ်လင့်ဟူ၍။ ဣမသ္မိံဝဇ္ဇိရဋ္ဌေ၊ ဤဝဇ္ဇီတိုင်း၌။ ဝသန္တော၊ နေသော။ ကော၊ အဘယ်မည်သောသူသည်။ ဝဒေ၊ ဆိုရာအံ့နည်း။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဇာနာသိ၊ သိ၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ ကရောဟိ၊ ပြုလေလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သံဃော၊ လိစ္ဆဝီမင်းအပေါင်းသည်။ ယထာမတိံ၊ အမ္ဗသက္ကရလိစ္ဆဝီမင်း၏အလိုအတိုင်း။ အနုဇာနာတိ၊ ခွင့်ပြု၏။ သောလိစ္ဆဝိ၊ ထိုအမ္ဗသက္ကရလိစ္ဆဝီမင်းသည်။ တံပဒေသံ၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ သူလာဝုတံ၊ တံကျင်၌သီလျှို အပ်သော။ တံပုရိသံ၊ ထိုယောကျ်ားကို။ ခိပ္ပမေဝ၊ လျှင်စွာသာလျှင်။ စောစယိ၊ လွတ်စေ၏။ သမ္မ၊ အချင်းယောကျ်ား။ မာဘာယိ၊ မကြောက်လင့်။ ဣတိစ၊

၃၈၆+၃၈၇+ ဤသို့လည်း။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တိကိစ္ဆကာနဉ္စ၊ ဆေးသမားတို့ကိုလည်း။ ဥပဋ္ဌပေသိ၊ စောင်မစေ၏။ သောလိစ္ဆဝိ၊ ထိုအမ္ဗသက္ကရလိစ္ဆဝီမင်းသည်။ ကာလေ၊ လျောက်ပတ်သောအခါ၌။ ကပ္ပိတကဉ္စ၊ ကပ္ပိတကထေရ်မြတ်သို့လည်း။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ဆည်းကပ်၍။ တေန၊ ထိုကပ္ပိတကထေရ်မြတ်နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ သံဝိဘဇိတွာန၊ ခွဲဝေပေးလှူ၍။ ဘုဉ္ဇိ၊ သုံးဆောင်၏။ အညေ၊ တပါးကုန်သောသူတို့ကို။ အပေသေတွာ၊ မစေပဲ။ သံမုခေန၊ မျက်မှောက်အားဖြင့် သာလျှင်။ ဥပနိသဇ္ဇ၊ ဆည်းကပ်နေ၍။ တတ္ထေဝ၊ ထိုကပိနစ္စနအမည်ရှိသော တောအရပ်၌သာလျှင်။ နိသိန္နံ၊ ထိုင်နေသော။ နံကပ္ပိတကံ၊ ထိုကပ္ပိတကထေရ်မြတ်ကို။ ကာရဏတ္ထိကော၊ အကြောင်းဖြင့် အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုစ္ဆိတ္ထ၊ မေးလျှောက်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ လုဒ္ဒကမ္မော၊ ကြမ်းကြုတ်သော အမှုရှိသော။ ပဏီတဒဏ္ဍော၊ ထားအပ်သောဒဏ်ရှိသော။ အနုပ္ပတ္တရူပေါ၊ မင်းအာဏာဖြင့် ကွကပ် ညှပ်ဆုံးမအပ်သော သဘောရှိသော။ သူလာဝုတော၊ တံကျင်၌သီလျှို့အပ်သော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဧတ္တာဝတာ၊ ဤမျှအတိုင်းဖြင့်။ ဝီသတိရတ္တိမတ္တာ၊ အက်နှစ်ဆယ်အတိုင်းအရှည်တို့ကို။ ဝီတိဝတ္တတိ၊ လွန်၏။ ယတော၊ အကြင်အခါမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ သူလာဝုတော၊ တံကျင်၌တင်လျှိုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတော၊ ထိုအခါမှ။ ပဘုတိ၊ စ၍။ သောပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ နေဝဇီဝတိ၊ ရှင်လည်းမရှင်။ နမတော၊ သေလည်းမသေ။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ သော၊ ထိုယောကျ်ားကို။ မောစိတော၊ တံကျင်မှလွန်စေအပ်ပြီ။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဧတဿယက္ခဿ၊ ထိုပြိတ္တာနတ်၏။ ဝစောဟိ၊ စကားကိုပင်လျှင်။ အနုဝတ္တန္တော၊ လိုက်နာ၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အကာသိ၊ ပြု၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ယေနကာရဏေန၊ အကြင်အကြောင်းဖြင့်။ သော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ နိရယံ၊ ငရဲသို့။ နောဝဇေယျ၊ မလားရာ။ ကိဉ္စိဒေဝ၊ တစုံတခုသာလျှင်ဖြစ်သော။ တံကာရဏံ၊ ထိုအကြောင်းသည်။ သိယာနုခေါ၊ ရှိသည်ဖြစ်ရာ၏။ သောဟေတု၊ ထိုအကြောင်းသည်။ ယဒိအတ္ထိ၊ အကယ်၍ရှိအံ့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ အာစိက္ခ၊ ကြားတော်မူလော။ သဒ္ဓါယိကံ၊ ယုံကြည်ထိုက်သော။ ဟေုတဝစော၊ အကြောင်းနှင့်တကွသောစကားကို။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ သုဏောမ၊ နာပါကုန်အံ့။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တေသံကမ္မာနံ၊ ထိုကံတို့၏။ သောပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ အပ္ပမတော၊ မမေ့မလျော့။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ ကတံ၊ ပြုအပ်သော။ ပါပံ၊ မကောင်းမှုကံကို။ အဘိဘဝိတုံ၊ နှိပ်နင်းခြင်းငှာ။ သမတ္ထေ၊ စွမ်းနိုင်ကုန်သော။ ဓမ္မာနိဓမ္မေ၊ ကုသိုလ်တရားတို့ကို။

၃၈၇+၃၈၈+ သက္ကစ္စံ၊ ရိုသေစွာ။ သစေမာစရေယျ၊ အကယ်၍မဖောက်မပြန်ဖြည့်ကျင့်နိုင်သည်ဖြစ်အံ့။ သောပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ တမှာနိရယာဝ၊ ထိုငရဲမှသာလျှင်။ မုစေယျ၊ လွတ်ရာ၏။ ဝေဒနီယံ၊ တတိယဘဝမှစ၍။ အဆက်ဆက်သောဘဝ၌ ခံစားအပ်သောအကျိုးရှိသော အပရာအပရိယဝေဒနိယကံကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ကမ္မံ၊ အနန္တရဘဝ၌ခံစားအပ်သောအကျိုးရှိသောဥပပဇ္ဇဝေဒိနိယကံသည်။ အဟောသိကမ္မံ၊ အဟောသိကံသည်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ ဧသောအတ္ထော၊ ဤအကြောင်းကို။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အညောတော၊ သိအပ်ပြီ။ ဘူရိပည၊ မြေကြီးကဲ့သို့ထူထပ်ကျယ် ပြောသောပညာရှိတော်သောအရှင်ဘုရား။ မမံပိ၊ အကျွန်ုပ်ကိုလည်း။ အနုကမ္ပ၊ သနားခြီးမြှောက်တော်မူပါ လော။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ နိရယံ၊ ငရဲသို့။ နောဝဇေယျံ၊ မလားရာ။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ အနုသာသ၊ ကမြစ်တော်မူလော။ ဩဝါဒ၊ အကိးမအကြောင်းကို ပြ၍ဆုံးမတော်မူပါလော။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ အဇ္ဇေဝ၊ ယနေ့ပင်လျှင်။ ပသန္နစိတ္တော၊ ကြည်ညိုသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗုဒ္ဓံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၌။ ဥပေဟိ၊ ဆည်းကပ်လေတော့။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားတော်ကိုလည်း။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဥပေဟိ၊ ဆည်းကပ်လေလော။ သံဃဉ္စ၊ သံဃာတော်ကိုလည်း။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဥပေဟိ၊ ဆည်းကပ်လေလော။ တထေဝ၊ ထိုအတူသာလျှင်။ သိက္ခာပဒါနိ၊ ကျင့်ဆောက်တည်အပ်သောသိက္ခာပုဒ်၏အဖို့ဖြစ်ကုန်သော။ ပဉ္စသီလာနိ၊ ငါးပါးသောသီလတို့ကို။ အက္ခဏ္ဍဖုလ္လာနိ၊ မကျိုးမပျက်သည်တို့ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ သမာဒိယဿု၊ ဆောက်တည်လော။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏အသက်ကိုသတ်ခြင်းမှ။ ခိပ္ပံ၊ လျှင်စွာ။ ဝိရမဿု၊ ကြဉ်လော။ လောကေ၊ လောက၌။ အဒိန္နံ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့် မပေးအပ်သောသူတပါး၏ဥစ္စာကို။ ပရိဝိဇ္ဇယဿု၊ ခိုးယူခြင်းမှကြဉ်ရှောင်လော။ အမစ္စပေါ၊ သေအရက်စသောယစ်မျိုးမသောက်စားသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်လော။ မုသာ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို လည်း။ နောစအဘာဏိ၊ မဆိုလင့်။ သကေနဒါရေန၊ မိမိမယားဖြစ်သာ။ တုဋ္ဌောစ၊ ရောင့်ရဲသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်လော။ အရိယံ၊ ဖြူစင်သော။ အဋ္ဌင်္ဂဝရဥပေတံ၊ ပါဏာတိပါတမှကြဉ်ရှောင် ခြင်းအစရှိကုန်သောအင်္ဂါရှစ်ပါးတို့နှင့်ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍မြတ်သော။ ကုသလံ၊ အပြစ်မရှိသော။ သုခဒြယံ၊ ကောင်းသောအကျိုးကိုပွားစေတတ်သော။ ဣမဉ္စဥပေါသထသီလံ၊ ဤဥ

၃၈၈+၃၈၉+ ပုသ်သီလကိုလည်း။ သမာဒိယာဟိ၊ ဆောက်တည်လော။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဥဇုဘူတေသုဥဇုဘူတာနံ၊ ဖြောင့်မတ်သောအဖြစ်သို့ရောက်ကုန်သောရဟန်းပုဏ္ဏားတို့အား။ စီဝရဉ္စ၊ သင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း။ ပိဏ္ဍပါတဉ္စ၊ ဆွမ်းကိုလည်းကောင်း။ ပစ္စယဉ္စ၊ သူနာအားလျောက်ပတ်သောဆေးကို လည်း။ သယနာသနဉ္စ၊ အိပ်ရာနေရာဖြစ်သောကျောင်းကိုလည်းကောင်း။ အန္နပါနဉ္စ၊ ဆွမ်းအဖျောက်ကိုလည်းကောင်း။ ခါဒနီယဉ္စ၊ ခဲဘွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဝတ္ထသေနာသနာနိစ၊ အဝတ်ညောင်စေဟာင်းအင်းပျဉ် အစရှိကုန်သောအိပ်ရာနေရာတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒဒါဟိ၊ ပေးလှူသော။ တေ၊ သင်အား။ သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ ပုညံ၊ ကောင်းမှုသည်။ ပဝဍ္ဎတိ၊ ပွားများ၏။ သီလသမ္ပန္နေ၊ သီလနှင့်ပြည့်စုံကုန်သော။ ဝီတရာဂေ၊ ကင်းသောရာဂ ရှိကုန်သော။ ဗဟုဿုတေ၊ များသောအကြားအမြင်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အန္နပါနေန၊ ဆွမ်းအဖျော်ဖြင့်။ တပ္ပေဟိ၊ ရောင့်ရဲစေလော။ တေ၊ သင်အား။ သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ ပုညံ၊ ကောင်းမှုသည်။ ပဝဍ္ဎတိ၊ ပွားများ၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့ဆိုအပ်ပြီးသော နည်းဖြင့် လည်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ဓမ္မာနိဓမ္မေ၊ ကုသိုလ်တရားတို့ကို။ အပ္ပမတ္တော၊ မမေ့မလျော့။ ရတ္တိံဒိဝံ၊ ညဉ့်နေ့မပြတ်။ သက္ကစ္စံ၊ ရိုသေစွာ။ သမာစရန္တော၊ မဖောက်မပြန်ကျင့်သည်ရှိသော်။ တမှာနိရယာဝ၊ ထိုအပါယ်ဆင်းရဲငရဲမှသာလျှင်။ မုစ္စေယျ၊ လွတ်ရာ၏။ ဝေဒနီယံ၊ တတိယဘဝမှစ၍အဆက်ဆက်သောဘဝ၌ ခံစားအပ်သောအကျိုးကိုဖြစ်စေတတ်သောကံကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ကမ္မံ၊ အနန္တရဘဝ၌အကျိုးကိုဖြစ်စေ တတ်သောကံသည်။ သိယာ၊ အကျိုးမပေးသည်ဖြစ်ရာ၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အဇ္ဇေဝ၊ ယနေ့၌ပင်လျှင်။ ဗုဒ္ဓံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဥပေမိ၊ ဆည်းကပ်ပါ၏။ သံဃဉ္စ၊ သံဃာတော်ကိုလည်း။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဥပေမိ၊ ဆည်းကပ်ပါ၏။ တထေဝ၊ ထိုအတူသာလျှင်။ သိက္ခာပဒါနိ၊ ကျင့်အပ်ဆောက်တည်အပ်သောသိက္ခာပုဒ်၏အစိတ်အဘို့ဖြစ်ကုန်သော။ ပဉ္စသီလာနိ၊ ငါးပါးသောသီလတို့ကို။ အခဏ္ဍဖုလ္လာနိ၊ မကျိုးမပျက်သည်တို့ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ သမာဒိယာမိ၊ ဆောက်တည်ပါ၏။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏အသက်ကိုသတ်ခြင်းမှ။ ခိပ္ပံ၊ လျှင်စွာ။ ဝိဟရာမိ၊ ကြဉ်ပါ၏။ လောကေ၊ လောက၌။ အဒိန္နံ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့် မပေးအပ်သောသူတပါး၏ဥစ္စာကို။ ပရိဝဇ္ဇယာမိ၊ ခိုးယူခြင်းမှကြဉ်ရှောင်ပါ

၃၈၉+၃၉၀+ အမဇ္ဇပေါ၊ သေအရက်စသောယစ်မျိုးကိုမသောက်စားခြင်းသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်ပါ၏။ မုသာ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို။ နောစဘဏာမိ၊ မဆိုပါ။ သကေနဒါရေနစ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို။ တုဋ္ဌော၊ ရောင့်ရဲသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်ပါ၏။ အရိယံ၊ ဖြူစင်သော။ အဋ္ဌင်္ဂဝရံဥပေါတံ၊ ပါဏာတိပါတမှကြဉ်ခြင်းအစရှိသော မြတ်သောအင်္ဂါရှစ်ပါးတို့နှင့်ပြည့်စုံသော။ သုခုဒြယံ၊ ကောင်းသောအကျိုးကိုပွားစေတတ်သော။ ဣမဉ္စဥပေါသထသီလံ၊ ဤပုပ်သီလကိုလည်း။ သမာဒိယာမိ၊ ဆောက်တည်ပါ၏။ စီဝရဉ္စ၊ သင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း။ ပိဏ္ဍပါတဉ္စ၊ ဆွမ်းကိုလည်းကောင်း။ ပစ္စယဉ္စ၊ ဆေးပစ္စည်းကိုလည်းကောင်း။ သယနာသနဉ္စ၊ အိပ်ရာနေရာဖြစ်သောကျောင်းကိုလည်းကောင်း။ အန္နပါနဉ္စ၊ ဆွမ်းအဖျော်ကိုလည်းကောင်း။ ခါဒနီယဉ္စ၊ ခဲဘွယ်ကိုလည်းကောင်း။ သယနာသနဉ္စ၊ အိပ်ရာနေရာဖြစ်သောကျောင်းကိုလည်းကောင်း။ ဝတ္ထသေနာသနာနိစ၊ အဝတ်ညောင်စောင်းအင်းပျဉ်းအစရှိကုန်သောအိပ်ရာတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒဒါမိ၊ ပေးလှူအံ့။ သီလသမ္ပန္နေ၊ သီလနှင့်ပြည့်စုံကုန်သော။ ဝီတရာဂေ၊ ကင်းသောရာဂရှိကုန်သော။ ဗဟုဿုတေ၊ များသောအကြားအမြင်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူစ၊ ရဟန်းတို့ကိုလည်း။ အန္နပါနေန၊ ဆွမ်းအဖျော်ဖြင့်။ တပ္ပေမိ၊ ရောင့်ရဲစေအံ့။ ဗုဒ္ဓါနံ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့၏။ သာသနေ၊ သာသနာတော်၌။ ရတော၊ မွေ့လျော်သော။ သောအဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ ဣဒံသဗ္ဗံ၊ ဤအလုံးစုံသောကျင့်ဝတ်ကို။ နပိကပ္ပာမိ၊ မပျက်။ ဧတာဒိသော၊ ဤသို့ဆိုအပ်ခဲ့ ပြီးသောသဘောရှိသောလိစ္ဆဝီမင်းသည်။ ဝေသာလိယံ၊ ဝသောလီပြည်၌။ အညတရော၊ တယောက်သော။ ဥပါသကော၊ ဥပါသကာသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၌။ သဒ္ဓေါစ၊ ကံကံ၏အကျိုးကိုယုံကြည်ခြင်းဘုရားစသော ရတနာသုံးပါးတို့ကြည်ညိုခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မုဒုစ၊ နူးညံ့သိမ်မွေ့သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာရကရောစ၊ ကျေးဇူးဥပကာရကိုပြုတတ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခုသံဃဉ္စ၊ ရဟန်းအပေါင်းကိုလည်း။ သက္ကစ္စံ၊ ရိုသေစွာ။ ဥပဋ္ဌဟိ၊ လုပ်ကျွေး၏။ သူလာဝုတကောစ၊ တံကျင်၌တင်လျှို အပ်သောယောကျ်ားသည်လည်း။ အရောဂေါ၊ အနာမရှိသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ သေရိသုခိပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ မိမိအလိုအတိုင်း နေရခြင်းလျှင်ချမ်းသာရှိသောရဟန်း၏အဖြစ်သို့။ ဥပါဂစ္ဆိ၊ ကပ်၏။ ဥတ္တမံ၊ မြတ်သော။ ကပ္ပိတကံ၊ ကပ္ပိတကအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုံစ၊ ရဟန်းကိုသာလျှင်။ အာဂမ္မ၊ အမှိပြု၍။ ဥဘောပိ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့သည်လည်း။ သာမညဖလာနိ၊ သာမညဖိုလ်တို့သို့။ အဇ္ဈဂုံ၊ ရောက်ကုန်၏။ သတံသန္တာနံ၊ ငြိမ်သတ်သောကိလေသာရှိကုန်သော။ ဝိဇာနတံဝိဇာနန္တာနံ၊

၃၉၀+၃၉၁+ လောကီလောကုတ္တရာဉာဏ်ရှိကုန်သော။ သပ္ပုရိသာနံ၊ သူတော်ကောင်းတို့ကို။ သေဝနာ၊ မှီဝဲခြင်းသည်။ ဧတာဒိသာ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ မဟပ္ဖလာ၊ မြတ်သောအကျိုးရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သူလာဂုတော၊ တံကျင်၌သီလျှိုအပ်သေယောကျ်ားသည်။ အဂ္ဂဖလံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့။ အဖုဿယိ၊ ရောက်၏။ အမ္ဗသက္ကရောပန၊ အမ္ဗသက္ကရလိစ္ဆဝီမင်းသည်ကား။ ကနိဋ္ဌံဖလံ၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်သို့။ အဖုဿတိ၊ ရောက်၏။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာသော။ အမ္ဗသက္ကရပေတဝတ္ထု၊ အမ္ဗသက္ကရလိစ္ဆဝီမင်း၏ပြိတ္တာ၏အကြောင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ယံဝစနံ၊ အကြင်စကားကို။ ဘဏာမ၊ ဆိုကုန်အံ့။ တံဝစနံ၊ ထိုစကားကို။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ သုဏာထ၊ နာလင့်ကုန်။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ဝါဏီဇာ၊ ကုန်သည်တို့သည်။ မဂ္ဂမုဠှာ၊ ခရီးမှားကုန်သည်ဖြစ်၍။ ယတ္ထ၊ အကြင်သဲအတိရှီသောခရီး၌။ အဂမံသု၊ သွားကုန်၏။ တဒါ၊ ထိုခရီးမှား၍သွားသောအခါ၌။ ယက္ခဿစ၊ သေရိသကနတ်သား၏လည်းကောင်း။ ဝါဏိဇာဝါဏိဇာနဉ္စ၊ ကုန်သည်တို့၏လည်းကောင်း။ သမာဂမော၊ အစည်းအဝေးသည်။ တတ္ထ၊ ထိုသဲအတိရှိသောခရီး၌။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုအစည်းအဝေး၏ဖြစ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ တေဟိ၊ ထိုသေရိသကနတ်သားကုန်သည်တို့သည်။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ သုဘာသိတံ၊ ကောင်းစွာဆိုအပ်သော။ ယထာဣတရီတရေနယံဣတရီတရဉ္စာပိ၊ အကြင်ထိုစကားဤစကားသည်လည်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တဉ္စ၊ ထိုစကားကို လည်းကောင်း။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ သုဏာထ၊ နာလင့်ကုန်။ ပါယာသိနာမ၊ ပါယာသိအမည်ရှိသော။ ယောသောရာဇာ၊ အကြင်မင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သောရာဇာ၊ ထိုပါယာသိအမည်ရှိ သောမင်းသည်။ ဘုမ္မာနံ၊ ဘုမ္မစိုးဖြစ်ကုန်သောစတုမဟာရာဇ်နတ်တို့၏။ သဟဗျဂတော၊ အပေါင်းအဖော်၏ အဖြစ်သို့ရောက်သည်။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ ယသဿိ၊ အခြံအရံနှင့်ပြည့်စုံသော။ သောအဂမာနုသော၊ ထိုနတ်သားသည်။ သကေဝမာနေ၊ မိဥစ္စာဖြစ်သောဗိမာန်၌။ မောဒမာနော၊ မွေလျော်လျက်။ မာနုသေ၊ လူတို့ကို။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ဆိုလေ၏။ ဝင်္ကေ၊ အသက်ရှင်ပါကုန်အံ့လောသေရကုန်အံ့လောဟုတွေးတောဖွယ်ရှိသော။ အမနုဿာဋ္ဌာနေ၊ မြေဘုတ်ဘီးလူးအစရှိသည်တို့၏သွားလာရာအရပ်ဖြစ်သော။ အရညေ၊ တော၌။ ဓင်္ကေဘယာ၊ ကန္တာရသို့မဝင်မီရှေးအဖို့၌ကျိုးတို့ကြောင့်ဖြစ်သောကြောက်လန့်ခြင်းရှိကုန်လျက်။ ကန္တရေ၊ ရေကိုဆောင်

၃၉၁+၃၉၂+ ၍သွားရာဖြစ်သော။ အပ္ပေါဒကေ၊ ရေမရှိသော။ အပ္ပဘက္ခေ၊ အစာလည်းမရှိသော။ သုဒုဂ္ဂမေ၊ အလွန်ကူးခပ် ပေါက်မြောက်ကမ်းတဖက်သို့ရောက်နိုင်ခဲသော။ ဝဏ္ဏပထဿ၊ သဲအတိရှိသောခရီး၏။ မဇ္ဈေ၊ အလယ်၌။ ဂစ္ဆန္တာ၊ သွားကုန်သော။ နဋ္ဌမနာ၊ ခရီးမှားသောအားဖြင့် ပျက်သောနှလုံးရှိကုန်သော။ မနုဿာ၊ အိုလူအများတို့။ ဣဓ၊ ဤရေကိုဆောင်ယူ၍သွားရာဖြစ်သောသဲအတိရှိသောခရီး၌။ ဖလာစ၊ သရက်သပြေထိန်အုန်းအစရှိကုန်သော သစ်သီးတို့သည်လည်းကောင်း။ မူလပယာစ၊ အုန်မွှန်းတံတွေးကြွေးသင်အုန်းအစရှိကုန်သောအမြစ်ခဲဘွယ်တို့သည် လည်းကောင်း။ နဟိသန္တိ၊ မရှိကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ဥပါဒါနံ၊ တစုံတခုသောရိက္ခာသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဒါရုဏာဟိစ၊ ကြမ်းလည်းကြမ်းကုန်ထသော။ ဥဏှာဟိစ၊ ပူလည်းပူကုန်ထသော။ တတ္တာဟိစ၊ လောင်လည်းလောင်ကုန်ထသော။ ပံသုဟိ၊ မြေမှုန့်တို့ကို၎င်း။ ဝါလုကာဟိသ၊ သဲတို့ကို၎င်း။ အညတြ၊ ထား၌။ ဘက္ခော၊ လူတိရစ္ဆာန်တို့၏အစာသည်။ ဣဓ၊ ဤသဲကန္တာရ၌။ ကုတောအတ္ထိ၊ အဘယ်မှာရှိအံ့နည်း။ မနုဿာ၊ လူအများတို့။ ဥဇ္ဇင်္ဂလံ၊ အလွန်ခေါင်းပါးသော။ တတ္တံ၊ လောလောပူလော။ ကပါလံဣဝ၊ သံအိုးခင်းနှင့်တူသော။ အနာသယံ၊ ချမ်းသာမရှိသည်ဖြစ်၍အသက် ဇီဝိတိန္ဒြေကိုဖျက် ဆီးတတ်သော။ ပရလောကေန၊ စင်စစ်သတ္တဝါတို့၏အကျိုးမရှိသည်၏အဖြစ်ကြောင့်ပရလောကဟုဆိုအပ်သောငရဲတွင်းနှင့်။ တုလျံ၊ တူသော။ ဣဒဋ္ဌာနံ၊ ဤသဲကန္တာရအရပ်သည်။ လုဒ္ဒါနံ၊ ကြမ်းကြုတ်သောမြေဘုတ်ဘီလူးအစရှိကုန်သောသူတို့၏။ ပုရာဏံ၊ ကြာမြင့်စွာ။ အာဝါသံအာဝါသဘူတံ၊ နေရာဖြစ်၍ဖြစ်၏။ အယံဘူမိပဒေသော၊ ဤမြေအရပ်သည်။ ဥဇ္ဇင်္ဂလော၊ အလွန်ခေါင်းပါးသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပေါရာဏေဟိ၊ အရှေ့သူတော်ကောင်းတို့သည်။ အဘိသတ္တရူပေါ၊ ကျိန်ဆဲအပ်သည်နှင့်တူ၏။ အထ၊ ထိုသို့ဖြစ်လျက်။ ကေနဝဏ္ဏေန၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်။ ကိမာသံသနာမာ၊ အဘယ်ကိုတောင့်တကုန်သည်ဖြစ်၍။ အနုပဝိဋ္ဌာနု၊ ဝင်ကုန်ဘိသနည်း။ သဟသာ၊ အဆောတလျှင်အပြစ်အကျိုး တို့ကိုမဆင်ခြင်ဘဲ။ သပေစ္စ၊ ညီညွှတ်ခြင်းကိုစွဲ၍။ အနုပဝိဋ္ဌာ၊ ဝင်ကုန်သလော။ လောကဘဘယာ၊ လောဘကြောင့် တစုံတယောက်သောကရန်သူသည်လိုက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သောဘေးရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အနုပဝိဋ္ဌာ၊ ဝင်ကုန်သလော။ အထဝါ၊ ထိုမှတပါး။ သမ္ပရုဠှ၊ ခရီးမှားကုန်သည်ဖြစ်၍။ အနုပဝိဋ္ဌာ၊ ဝင်ကုန်သလော။ ယက္ခ၊ နတ်သား။ မဂဓေသုစ၊ မဂဓတိုင်းတို့၌၎င်း။ အင်္ဂေသုစ၊ အင်္ဂတိုင်းတို့၌

၃၉၂+၃၉၃+ ၎င်း။ ဇာတသံဝဍ္ဎာ၊ ဖွားမြင်ကြီးမြောက်ကုန်သောသတ္တဝါဟာလှည်းကုန်သည်ဖြစ်ကုန်သော။ တေမယံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်တို့သည်။ ပဟုတံ၊ များစွာသော။ ပဏိယံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ အာရောပယိတွာ၊ လှည်း၌တင်ကုန်၍။ ဓနတ္ထိကာ၊ ဥစ္စာဖြင့် အလိုရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဥဒယံ၊ အမြတ်ဥစ္စာကို။ ပတ္ထယနာ၊ တောင့်တကုန်သည်ဖြစ်၍။ သိန္ဓုသောဝိရဘူမိ၊ သိန္ဓုအမည်ရှီသောအရပ်သောဝိရအမည်ရှိသောအရပ်သို့။ ယာမသေ၊ သွားကုန်၏။ ယက္ခ၊ နတ်သား။ သဗ္ဗေပိ၊ အလုံးစုံလည်းဖြစ်ကုန်သော။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဒိဝါ၊ နေ့၌။ ဝိပါသံ၊ ရေမွတ်ခြင်းကို။ အနဓိဝါသယန္တာ၊ သည်းမခံနိုင်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ယောဂ္ဂါနုကမ္ပဉ္စ၊ နွားအစရှိကုန်သောသတ္တဝါတို့ကိုခြီးမြှောက်ခြင်းကိုလည်း။ သမက္ခမာနာ၊ ကောင်းစွာဆင်ခြင်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ရတ္တိံ၊ ညဉ့်၌။ ဧတေနဝေဂေန၊ ဤသို့သောလျှင်ခြင်းဖြင့်။ ပုဗ္ဗေ၊ သင်ကိုတွေ့မြင်သည်မှရှေးအဘို့၌။ အာယာမ၊ သွားကြကုန်၏။ ယက္ခ၊ နတ်သား။ ဝိကာလေ၊ အခါမဟုတ်သော။ ရတ္တိံ၊ ညဉ့်၌။ မဂ္ဂံ၊ ခရီးကို။ ပဋိပန္နာ၊ သွားကုန်သော။ တေမယံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်တို့သည်။ အရညေ၊ ဘီးလူးတို့၏သွားလာရာတော၌။ ဒုဂ္ဂမေ၊ တဖက်သို့ရောက်ပေါက်ကူးမြောက်ခြင်းငှာခဲသော။ ဝဏ္ဏပထဿ၊ သဲအတိရှိသောခရီး၏။ မဇ္ဈေ၊ အလယ်၌။ ဒုပ္ပယာတာ၊ မကောင်းသဖြင့် သွားခြင်းရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အပရဒ္ဓမဂ္ဂါ၊ ချွတ်လွဲသောခရီးရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အန္ဓာယကုလာ၊ သူကန်းကဲ့သို့နှောင့်ရှက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိမနဋ္ဌာ၊ ခရီးမှားဖြင့် ပျက်သောစိတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမုဠှစိတ္တာ၊ တွေဝေသောစိတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဒိသံ၊ သိန္ဓုမည်သောအရပ်သောဝိရမည်သောအရပ်ကို။ နဇာနာမ၊ မသိနိုင်ကုန်။ ယက္ခ၊ နတ်သား။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌မူကား။ တေမယံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်တို့သည်။ အဒိဋ္ဌပုဗ္ဗံ၊ ရှေး၌မမြင်ဘူးသော။ ဝိမာနလေဋ္ဌဉ္စ၊ မြတ်သောဗိမာန်ကိုလည်းကောင်း။ တုဝဉ္စ၊ သင်နတ်သားကိုလည်းကောင်း။ ဣဒဉ္စဣဒံဧဝသဗ္ဗံ၊ ဤအလုံးစုံကိုသာလျှင်။ ဒိသွာန၊ မြင်ကုန်၍။ တတော၊ ထိုသင်ကိုမမြင်မီရှေးကာလထက်။ ဥတ္တရိ၊ အလွန်။ ဇီဝိကံ၊ အသက်ကို။ အာသမာနာ၊ တောင့်တကုန်သည်။ အမှ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒိသွာ၊ သင်နတ်သားကိုတွေ့မြင်ခြင်းကြောင့်။ ပတိတာ၊ ရွှင်လန်းကုန်သည်လည်းကောင်း။ သုမနာ၊ ဝမ်းမြောက်ခြင်းသို့ရောက်ကုန်သည်လည်းကောင်း။ ဥဒဂ္ဂါ၊ မီတိဖြင့် တက်သော စိတ်ရှိကုန်သည်လည်းကောင်း။ အမှိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တာတာ၊ အိုကုန်သည်တို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဘောဂဟေတု၊ ဥစ္စာဟူသောအကြောင်းကြောင့်။ သမုဒ္ဒဿ၊ သမုဒ္ဒရာ၏။ ပါရံ၊ တဖက်ကမ်းသို့လည်းကောင်း။ ဣမဉ္စဝနံ၊ ဤသဲကန္တာရ ရှိသောတောသို့လည်း

၃၉၃+၃၉၄+ ကောင်း။ ဧဝတ္ထာစာရံ၊ ကြိမ်နွယ်ခက်၍သွားအပ်သော။ မဂ္ဂဉ္စ၊ ခရီးသို့လည်းကောင်း။ သင်္ကုသထံ၊ သစ်ငုတ်ခလုတ် နှက်၍သွားအပ်သော။ မဂ္ဂဉ္စ၊ ခရီးသို့လည်းကောင်း။ ပန၊ ထိုမှတပါး။ နဒိယော၊ မြစ်ကြောင်းခရီးတို့သို့လည်းကောင်း။ ပဗ္ဗတာနံ၊ တောင်တို့၏။ ဝိသမပဒေသံ၊ မညီညွှတ်သောအရပ်သို့လည်းကောင်း။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဒုဂ္ဂါ၊ ကူးမြောက်ရောက်ပေါက်ခြင်းငှာ ခဲကုန်သော။ ပုထုဒ္ဓိသာ၊ များသောအရပ်မျက်နှာတို့သို့။ ဂစ္ဆထ၊ သွားကုန်၏။ ပရာဇုနံ၊ တပါးကုန်သောမင်းတို့၏။ ဝိဇီတံ၊ တိုင်းနိုင်ငံဖြစ်သော။ ပဒေသံ၊ အရပ်သို့လည်း။ ပက္ခန္ဒိယာဝ၊ ဝင်ကုန်၍သာလျှင်။ ဝေရဇ္ဇကေ၊ တိုင်းတပါး၌နေကုန်သော။ မနုဿေ၊ လူတို့ကို။ ပေက္ခမာနာ၊ ရှုကုလျက်။ ဂစ္ဆထ၊ သွားကုန်၏။ ဧဝံဘူတေဟိ၊ ဤသို့အထူးထူးသော အရပ်တို့သို့ ရောက်ပေါက်ကုန်သော။ ဝေါ၊ သင်တို့သည်။ သုတံဝါ၊ ကြားဘူးသည်လည်းဖြစ်ထသော။ အထဝါပိ၊ ထိုမှတပါးလည်း။ ဒိဋ္ဌံဝါ၊ မြင်ဘူးသည်လည်းဖြစ်ထသော။ ယံအစ္ဆေရကံ၊ အကြင်အံ့ဩဘွယ်ကို။ ကထေထ၊ ဆိုကုန်လော။ ဝေါ၊ သင်တို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ သုဏောမ၊ နာကုန်အံ့။ ကုမာရ၊ ပျိုငယ်သောနတ်သား။ ဣတော၊ ဤဗိမာန်နှင့်သင်နတ်သားထက်။ အစ္ဆေရတရံ၊ ထူးမြတ်လွန်ကဲသောအံ့ဩဘွယ်ကို။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ နသုတံဝါ၊ ကြားလည်းမကြားဘူး။ အထဝါ၊ ထိုမှတပါးလည်း။ နဒိဋ္ဌံဝါ၊ မြင်လည်းမမြင်ဘူး။ မာနုဿကမေဝ၊ လူတို့၌ဖြစ်သောအဆင်းသဏ္ဌာန်ထက်လျှင်။ အတီတံ၊ လွန်ကဲသော။ အနောမဝဏ္ဏံ၊ ပြည့်စုံသောအဆင်းသဏ္ဌာန်ရှိသော။ သဗ္ဗံ၊ သင်နတ်သားသင့်ဗိမာန်နျင့်စပ်သောအလုံးစုံကို။ ဒိသွာန၊ မြင်ကုန်၍။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ နတပ္ပါမ၊ မရောင့်ရဲနိုင်ကုန်။ ဗဟုတမလျာ၊ များသောပန်းရှိကုန်သော။ ဗဟုတပုဏ္ဍရိကာ၊ များသောကြာမြူပုဏ္ဍရိက်လည်းရှိကုန်ထသော။ တဝ၊ သင်၏။ ပေါက္ခရညော၊ ရေကန်တို့သည်။ ဝေဟာယသံ၊ ကောင်းကင်၌။ သဝန္တိ၊ စီးကုန်၏။ နိစ္စဖလူပပန္နာ၊ အခါခပ်သိမ်းအသီးနှင့်ပြည့်စုံကုန်သော။ တေ၊ သင်၏။ ဒုမာစ၊ သစ်ပင်တို့သည်လည်း။ အတိဝဂန္ဓာ၊ အလွန်လျှင်ကောင်းမြတ်သောအနံ့ရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေဟိဒုမေဟိ၊ ထိုသစ်ပင်တို့မှ။ သုရဘိ၊ တင့်တယ်လျောက်ပတ်သောအနံ့တို့သည်။ ပဝါယန္တိ၊ မွေးကြိုင်လှိုင်ပျံ့ကုန်၏။ တဝ၊ သင်၏။ ဝိမာနေ၊ ဗိမာန်၌။ သတမုဿိတာသေ၊ အတောင်အရာမြင့်ကုန်သော။ ဝေဠုရိယထမ္ဘာစ၊ ကျောက်မျက်ရွှဲဖြင့် ပြီးသောသီတိုင်တို့သည်လည်းကောင်း။ သီလာသီလမယာ၊ ဖလ်ကျောက်သ

၃၉၄+၃၉၅+ လင်းဖြင့် ပြီးကုန်သော။ ထမ္ဘာယစ၊ သီတိုင်တို့သည်လည်းကောင်း။ ပါဝါဠဿပဝါဠမယာ၊ သန္တာဖြင့် ပြီးကုန်သော။ ထမ္ဘာစ၊ သီတိုင်တို့သည်လည်းကောင်း။ အာယတံတသာ၊ ရှည်သောအမြှောင့်ရှိကုန်သော။ မသာရဂလ္လာ၊ ပတ္တမြား ပြောက်ဖြင့် ပြီးကုန်သော။ ထမ္ဘာစ၊ သီတိုင်တို့သည်လည်းကောင်း။ လေဟိတင်္ဂါ၊ ပတ္တမြားနီဖြင့် ပြီးကုန်သော။ ထမ္ဘာစ၊ သီတိုင်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဣမေထမ္ဘာ၊ ဤသီတိုင်တို့သည်။ ဇောတိရသမယာသေ၊ ထွန်းပခြင်းကိစ္စဖြင့် ပြီးကုန်၏။ ကုမာရ၊ ပျိုငယ်သောအရွယ်ရှီသောနတ်သား။ တေ၊ ထိုသီတိုင်ရှိသော။ အတုလာဘာဝံ၊ မနိုင်းယှဉ်အပ်သောအာနုဘော်ရှိသော။ သာဓုသုန္ဒရံ၊ ကောင်းမွန်စွာသော။ တဝ၊ သင်၏။ ဣဒံဝိမာနံ၊ ဤဗိမာန်သည်။ ရတနန္တရံ၊ နံရံသီတိုင်စောင်းတန်းအစရှိသည်တို့၏အထူးထူးအပြားပြားကုန်သောရတနာတို့နှင့်ယှဉ်၏။ ကဉ္စနဝေဒိမိဿံ၊ ရွှေဖြင့် ပြီးသောမွတ်တိုင်တို့ဖြင့် ခြံရံအပ်၏။ တပနီယပဋ္ဋေဟိစ၊ ထွန်းပသောအရောင်ရှိကုန်သောရွှေပြားငွေပြား အစရှီကုန်သောတပါးမကများကုန်သောရတနာတို့ဖြင့် ပြီးသောအဖို့တို့ဖြင့် လည်း။ သာဓု၊ ကောင်းစွာ။ ဆန္နံ၊ မိုးအပ်၏။ တဝ၊ သင်၏။ ဣဒံဝိမာနံ၊ ဤဗိမာန်သည်။ ယေဘုယျေန၊ များသောအားဖြင့်။ ဇမ္ဗောနဒုတ္တတ္တံ၊ ဦးသစ်သောဇမ္ဗူရဇ်ရွှေအဆင်း ကဲ့သို့တပြောင်ပြောင်ထွန်းပ၏။ တဿစ၊ ထိုဗိမာန်၏လည်း။ သောသောပဒေသော၊ ထိုထိုသို့သောအရပ်သည်။ သုမဋ္ဌော၊ အလွန်ချောမောပြေပြစ်၏။ ပါသာဒသောပါနလူပပန္နော၊ ထိုထိုသို့သောနှစ်သက်ဖွယ်ရှိကုန်သောပြသာဒ် စောင်းတန်းပျဉ်အထု တို့နှင့်ပြည့်စုံ၏။ ဒဠှောစ၊ ခိုင်လည်းခိုင်ခံ့၏။ ဝဂ္ဂူစ၊ ကောင်းမြတ်လျောက်ပတ်သောအမြင်လည်းရှိ၏။ သုသင်္ဂတောစ၊ အချင်းချင်းလျောက်ပတ်သောပြသာဒ်အစိတ်လည်းရှိ၏။ အဘိဝနိနက္ခမော၊ အလွန်လျှင်ရှုခြင်းငှါခံ့၏။ မနုညော၊ နှလုံးမွေ့လျော်ပျော်ဘွယ်လည်းရှိ၏။ ရတနန္တရသ္မိံ၊ ရတနာဖြင့် ပြီးသောဗိမာန်၌။ ဗဟုအန္နပါနံ၊ များသောထမင်း အဖျော်သည်။ ဝိဇ္ဇတိ၊ ရှိ၏။ အစ္ဆရာသင်္ဂဏေန၊ နတ်သ္မီးတို့၏အပေါင်းသည်။ တံ၊ သင်ကို။ ပရိဝါရိတော၊ ခြံရံအပ်၏။ မုရဇအာလမ္ဗရတူရိယ သင်္ကုဋ္ဌော၊ မုရိုးစည်ထက်စည်စသောတူရိယာမျိုးတို့၏အသံတို့ဖြင့် ကြွေးကြော်ခြင်းရှိ၏။ တံ၊ သင့်ကို။ ထုတိဝန္ဒနာယ၊ ခြီးမွမ်းခြင်းရှိခိုးခြင်းဖြင့်။ အဘိဝန္ဒိတော၊ ရှိခိုးအပ်ခြီးမွမ်းအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ယက္ခ၊ နတ်သား။ ဝဿေဝဏော၊ ဝဿေဝဏ်အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ စတုမဟာရာဇ်တ်မင်းကြီးသည်။ နာဠိန္ဒေ၊ နာဠိန္ဒအ

၃၉၅+၃၉၆+ မည်ရှိသောနတ်တို့မွေ့လျော်ရာ၌။ မောဒတိယထာ၊ မွေ့လျော်စံပျော်သကဲ့သို့။ တထာ၊ ထိုအတူ။ အစိန္တိယော၊ ကြံခြင်းငှာမတတ်နိုင်သောအာနုဘော်ရှိသော။ သဗ္ဗဂုဏူပပန္နော၊ နတ်တို့၏ခပ်သိမ်းသောကျေးဇူးနှင့် ပြည့်စုံသော။ သောတွံ၊ ထိုသင်သည်။ မနောရမ္မေ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဘွယ်ရှီသော။ ဝိမာနပါသာဒဝရေ၊ မြတ်သောပြာသာဒ်ဗိမာန်၌။ နာရိဂဏပဗောဓနော၊ နတ်သ္မီးတို့၏အပေါင်းဖြင့် နိုးကြားပွင့်လန်းသောပီတိသောမနဿရှိသည်ဖြစ်၍။ မောဒသိ၊ မွေ့လျော်စံပျော်၏။ တွံ၊ သင်သည်။ ဒေဝေါစ၊ ဝဿေဝဏ်အစရှိသောစတုမဟာရာဇ်နတ်သည်။ အသိနု၊ ဖြစ်သလော။ ဥဒဝါပိ၊ ထိုမှတပါးလည်း။ ယက္ခော၊ နတ်ဘီးလူးသည်။ အသိနု၊ ဖြစ်သလော။ ဥဒါဟု၊ ထိုသို့မဟုတ်မူ။ ဒေဝိန္ဒော၊ နတ်တို့ကိုအစိုးရသောသိကြားမင်းသည်။ အသိနု၊ ဖြစ်သလော။ မနုဿဘူတော၊ လူတို့၌ဖြစ်သောလူဇာတ်သည်။ အသိနု၊ ဖြစ်သလော။ တံ၊ သင့်ကို။ သတ္တဝါဟာ၊ လှည်းကိုဆောင်ကုန်သော။ ဝါဏိဇာ၊ ကုန်သည်တို့သည်။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးပါကုန်၏။ ပုစ္ဆိတော၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်မေးအကပ်သော။ တွံ၊ သင်သည်။ အာစိက္ခ၊ ကြားလတ်သော။ တုဝံ၊ သင်သည်။ ကောနာမ၊ အဘယ်အမည်ရှိသော။ ယက္ခော၊ နတ်သားသည်။ အသိနု၊ ဖြစ်သနည်း။ တာတာ၊ အိုကုန်သည်တို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကန္တာရိယော၊ ကန္တာရ၌ယှဉ်သော။ ဝဏ္ဏပထမှိ၊ သဲအတိရှိသောခရီး၌။ ဂုတ္တော၊ စောင့်ရှောက်သော။ သေရိသကောနာမ၊ သေရိသကအမည်ရှိသော။ ယက္ခော၊ နတ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝဿေဝဏဿ၊ ဝဿေဝဏ်အမည်ရှိသော။ ရညော၊ စတုမဟာရာဇ်နတ်မင်းကြီး၏။ ဝစနကရော၊ စကားကိုလိုက်နာ၍။ ဣမံပဒေသံ၊ ဤသအတိရှိသော အရပ်ကို။ အဘိပါလယာမိ၊ စောင့်ရှောက်ရ၏။ ကုမာရ၊ ပျိုငယ်သောအရွယ်ရှိသောနတ်သား။ ဣဒံဝိမာနံ၊ ဤဗိမာန်ကို။ တယာ၊ သင်သည်။ အဓိစ္စလဒ္ဓံ၊ အလိုအတိုင်းရအပ်သလော။ တေ၊ သင်အား။ ပရိဏာမဇံ၊ ဆောင်သဖြင့် ညွှတ်ခြင်းကြောင့်ဖြစ်သလော။ ဥဒါဟု၊ ထိုသို့မဟုတ်မူ။ ဒေဝေဟိ၊ သစ်နှစ်သက်စေကုန်သောနတ်တို့သည်။ ပသာဒဝသေန၊ ကြည်ညိုသည်၏အစွမ်းဖြင့်။ တေ၊ သင်အား။ ဒိန္နံ၊ ပေးအပ်သလော။ သတ္တဝါဟာ၊ လှည်းကိုဆောင်ကုန်သော။ ဝါဏိဇာ၊ ကုန်သည်တို့သည်။ တံ၊ သင့်ကို။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးပါကုန်၏။ မနုညံ၊ နှစ်သက်ဖွယ်ရှိသော။ ဣဒဝိမာနံ၊ ဤဗိမာန်ကို။ ကထံကေနကာရဏေန၊ အဘယ်သို့သောအကြောင်းဖြင့်။ တယာ၊ သင်

၃၉၆+၃၉၇+ သည်။ လဒ္ဓံ၊ ရအပ်သနည်း။ တာတာ၊ အိုကုန်သည်တို့။ ဣဒဝိမာနံ၊ ဤဗိမာန်ကို။ မယာ၊ ငါသည်။ အာဓိစ္စလဒ္ဓံ၊ အလိုအတိုင်းရအပ်သည်။ နဟောတိ၊ မဖြစ်။ မေ၊ ငါ့အား။ ပရိဏာမဇ္ဇံ၊ ညွှတ်ခြင်းကြောင့်ဖြစ်သည်လည်း။ နဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဒေဝဝိဒ္ဓိယာ၊ နတ်တန်ခိုးဖြင့်။ ကတံ၊ ပြုအပ်သည်လည်း။ နဟောတိ၊ မဖြစ်။ မေ၊ ငါ့အား။ ဒေဝေဟိ၊ ငါနှစ်သက်အပ်ကုန်သောနတ်တို့သည်။ ပသာဒဝသေန၊ ကြည်ညိုသည်၏အစွမ်းဖြင့်။ ဒိန္နံ၊ ပေးအပ်သည်လည်း။ နဟိဟောတိ၊ မဖြစ်သည် သာလျှင်တည်း။ ပုညေဟိ၊ မိမိ၏ပြုရာစိတ်ကိုဖြူစင်စေတတ်ကုန်သော။ အပါပကေဟိ၊ မယုတ်မာကုန်သော။ သကေဟိကမ္မေဟိ၊ မိမိဥစ္စာဖြစ်ကုန်သောကုသိုလ်ကံတို့ကြောင့်။ မနုညံ၊ နှစ်သက်ဖွယ်ရှိသော။ ဣဒံဝိမာနံ၊ ဤဗိမာန်ကို။ မေမယာ၊ ငါသည်။ လဒ္ဓံ၊ ရအပ်၏။ ကုမာရ၊ ပျိုငယ်သောအရွယ်ရှိသော နတ်သား။ တေ၊ သင်၏။ ဝတံ၊ ဆောက်တည်အပ်သောအကျင့်သည်။ ကိံ၊ အဘယ်နည်း။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သောအကြင့်သည်။ ကိံပန၊ အဘယ်နည်း။ အယံဝိပါကော၊ ဤအကျိုးသည်။ ကိဿသုစိဏ္ဏဿ၊ အဘယ်ဆောက်တည်အပ်သောအကျင့်အဘယ်မြတ်သောအကျင့်၏။ ဝိပါကော၊ အကျိုးနည်း။ သတ္ထဝါဟာ၊ လှည်းကိုဆောင်ကုန်သော။ ဝါဏိဇာ၊ ကုန်သည်တို့သည်။ တံ၊ သင့်ကို။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးပါကုန်၏။ ကထံကေနသုစိဏ္ဏေန၊ အဘယ်သို့သောအကျင့်ကြောင့်။ ဣဒံဝိမာနံ၊ ဤဗိမာန်ကို။ တယာ၊ သင်သည်။ လဒ္ဓံ၊ ရအပ်သနည်း။ တာတာ၊ အိုကုန်သည်တို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ကောသလာနံ၊ ကောသလတိုင်းသားလူအများတို့၏။ ရဇ္ဇံ၊ မင်း၏အဖြစ်ကို။ အကာရယိံ၊ ပြု၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါယာသီတိသမညာ၊ ပါယာသိဟူသောအမည်သည်။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ နတ္ထိကဒိဋ္ဌိစ၊ ပေးအပ်သောအလှူ၏အကျိုးမရှိသုံးအပ်သောသီလသီတင်း၏အကျိုးမရှိသည်၏အဖြစ် ဖြင့် ဖြစ်သောနတ္ထိကမိစ္ဆာအမြင်ရှိသည်လည်း။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကဒရိယောစ၊ သူတပါးကိုလည်း မြင်တားသည်၏အစွမ်းဖြင့် ဖြစ်သောကြမ်းသောမစ္ဆေရရှိသည်လည်း။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ပါပဓမ္မောစ၊ ယုတ်မာသောအကျင့်ရှိသည်လည်း။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ပါပဓမ္မောစ၊ ယုတ်မာသောအကျင့်ရှိသည် လည်း။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဥစ္ဆေဒဝါဒိစ၊ သတ္တဝါတို့သည်ထိုထိုဖြစ်ဆဲဘဝ၌သာလျှင်ပြတ်၏ဟူသော အယူရှိသည်လည်း။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥဠာရော၊ မြတ်သော။ စိတြကထီ၊ ဆန်းကျယ်စွာသောတရားစကားကိုဟောတတ်သော။ ကုမာရကဿပေါ၊ ကုမာရကဿပအမည် ရှိသော။ သမဏောစခေါ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ အာသိ၊ ရှိသည်ဖြစ်၏။

၃၉၇+၃၉၈+ သော၊ ထိုကုမာရကဿပအမည်ရှိသောရဟန်းသည်လည်း။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဓမ္မကထံ၊ တရားစကားကို။ အကာသိ၊ ပြောဟော၏။ မေ၊ ငါ၏။ ဒိဋ္ဌိဝိသုကာနိ၊ မှားသောမိစ္ဆာအမြင်တည်း ဟူသောအကျင့်တို့ကို။ ဝိနောဒယိ၊ ပယ်ဖျောက်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ တံဓမ္မကထံ၊ ထိုတရားစကားကို။ သုဏိတွာ၊ နာ၍။ ဥပါသကတ္တံ၊ ဥပါသကာ၏အဖြစ်ကို။ ပဋိဝေဒယိဿံ၊ ကြားရပြီ။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏အသက်ကိုသတ်ခြင်းမှ။ ဝိရတော၊ ကြဉ်ရှောင်သည်။ အဟောသိံ၊ ဖြစ်ပြီ။ လောကေ၊ လောက၌။ အဒိန္နံ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့် မပေးအပ်သောသူတပါး၏ဥစ္စာကို။ ပရိဝဇ္ဇယိဿံ၊ ခိုးယူခြင်းမှကြဉ် ရှောင်၏။ အမဇ္ဇပေါ၊ သေအရပ်စသောယစ်မျိုးကို သောက်စားခြင်းမရှိသည်။ အဟောသိံ၊ ဖြစ်ပြီ။ မုသာ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို။ နောစအဘာဏိံ၊ ဆိုလည်းမဆို။ သကေနဒါရေနစ၊ ကိုယ်မယားဖြင့်သာလျှင်။ တုဋ္ဌော၊ ရောင့်ရဲသည်။ အဟောသိံ၊ ဖြစ်ပြီ။ တာတာ၊ အိုကုန်သည်တို့။ တံ၊ ထိုသရဏဂုံယူခြင်းငါးပါးသောသီလကိုဆောက်တည်ခြင်းသည်ပင်လျှင်။ မေ၊ ငါ၏။ ဝတံ၊ ဆောက်တည်အပ်သောအကျင့်ပင်တည်း။ တံပန၊ ထိုသရဂုံယူခြင်းငါးပါးသောသီလကိုဆောက်တည်ခြင်း သည်ပင်လျှင်။ ဗြာဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သောအကျင့်ပင်တည်း။ အယံဝိပါကော၊ ဤအကျိုးသည်။ တဿသုစိဏ္ဏဿ၊ ထိုဆောက်တည်အပ်သောအကျင့်မြတ်သောအကျင့်၏။ ဝိပါကော၊ အကျိုးတည်း။ ပုညေဟိ၊ မိမိ၏ဖြစ်ရာစိတ်ကိုဖြူစင်စေတတ်ကုန်သော။ အပါပကေဟိ၊ မယုတ်မာကုန်သော။ တေဟေဝကမ္မေဟိ၊ ထိုကုသိုလ်ကံတို့ကြောင့်သာလျှင်။ ဣဒံဝိမာနံ၊ ဤဗိမာန်ကို။ မေမယာ၊ ငါသည်။ လဒ္ဓံ၊ ရအပ်၏။ အယံပုရဏသမညာ၊ ဤရှေးသူတော်ဟောင်းတို့၏ပညပ်ဝေါဟာရသည်။ သစ္စံကိရ၊ မှန်သည်သာတည်း။ ပဏ္ဍိတာနံ၊ ပညာရှိတို့၏။ ဝစနံ၊ စကားသည်။ အနညတာ၊ ဘောက်ပြန်ခြင်းမရှိ။ ပုညကမ္မော၊ ကုသိုလ်ကံရှိသောသူသည်။ ယဟိံယဟိံ၊ အကြင်အကြင်အရပ်သို့။ ဂစ္ဆတိ၊ ရောက်အံ့။ တဟိံတဟိံ၊ ထိုထိုရောက်ရာအရပ်၌။ သောကပရိဒေဝေါစ၊ သူ၏စိုးရိမ်ခြင်းငိုကြွေးခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဝဓောစ၊ သူ့အသက်ကိုသတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဗန္ဓောစ၊ နှောဖွဲ့ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ပရိက္ကိလေသောစ၊ ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့်သတ္တဝါတို့ကိုနှိပ်စက်ပူပန်စေခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ကရိယတေ၊ ပြုအပ်သည်ဖြစ်အံ့။ ပါပဓမ္မော၊ မကောင်းမှုရှိသော

၃၉၈+၃၉၉+ သူသည်။ တဟိံတဟိံ၊ ထိုထိုသို့သောအရပ်၌။ ဒုဂ္ဂတိယာ၊ မကောင်းသောအလားမှ။ ကဒါစိ၊ တရံတဆစ်မျှ။ နမုစ္စတိ၊ မလွတ်။ ကုမာရ၊ ပျိုငယ်သောအရွယ်ရှိသောနတ်။ ဇနော၊ နတ်အပေါင်းသည်။ သံမုဠှရူပေါဝ၊ တွေဝေသောသဘောရှိသကဲ့သို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အသ္မိံမုဟုတ္တေ၊ ဤငါတို့ပြောဆိုကြသောခဏ၌။ ဣမဿဇနဿ၊ ဤသင်၏အချွေအရံဖြစ်သောနတ်အပေါင်းအားလည်းကောင်း။ တုယှဉ္စ၊ သင်နတ်သားအားလည်းကောင်း။ ကလလီကမလလံဝိယကတော၊ ညွှန်ကဲ့သို့ဖြစ်၏။ ကေန၊ အဘယ်သို့သောအကြောင်းကြောင့်။ အပစ္စယော၊ နှလုံးမသာယာခြင်းသည်။ အဟောသိနုခေါ၊ ဖြစ်သနည်း။ တာတာ၊ အိုကုန်သည်တို့။ သိရီသဝနာ၊ ကုက္ကိုတောမှ။ ဒိဗ္ဗာ၊ နတ်၌ဖြစ်ကုန်သော။ သုရဘိ၊ တင့်တယ်ကုန်သော။ ဣမေစဂန္ဓာ၊ ဤအနံ့တို့သည်သာလျှင်။ သံပဝန္တိ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှပျံ့လှိုင်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုနတ်၌ဖြစ်ကုန်သောတင့်တယ်သောအနံ့ရှိကုန်သော ကုက္ကိုပင်တောတို့သည်။ ဒိဝါစ၊ နေ့၌လည်းကောင်း။ ရတ္တောစ၊ ညဉ့်၌လည်းကောင်း။ တမံ၊ အမိုက်ကို။ နိဟန္တွာ၊ ဖျောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဣဒံဝိမာနံ၊ ဤဗိမာန်ကို။ သမ္ပဝါယန္တိ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှလှိုင်စေကုန်၏။ ဣမေသဉ္စခေါ၊ ဤကုက္ကိုပင်တို့၏လည်း။ ဧကမေကာ၊ တခုတခုကုန်သော။ သိပါဋိကာ၊ အသီးအိမ်တို့သည်။ ဝဿသတစ္စယေန၊ အနှစ်တရာတို့၏လွန်သဖြင့်။ ဖလန္တိ၊ ပြတ်၍အညှာမှလွတ်ကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ မယှံ၊ ငါ့အား။ မာနုသကံ၊ လူ၌ဖြစ်သော။ ဝဿသတံ၊ အနှစ်တရာသည်။ အတီတံ၊ လွန်ပြီ။ တဒဂ္ဂေယတောပဋ္ဌာယ၊ အကြင်အခါမှစ၍။ ဣဓကာယမှိ၊ ဤနတ်တို့၏အပေါင်း၌။ ဥပပန္နော၊ ပဋိသန္ဓေအားဖြင့်ဖြစ်၏။ တတောပဋ္ဌာယ၊ ထိုအခါမှစ၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒိဗ္ဗာနိ၊ နတ်၌ဖြစ်ကုန်သော။ ပဉ္စဝဿသတာနိ၊ အနှစ်ငါးရာတို့ပတ်လုံး။ အသ္မိံဝိမာနေ၊ ဤဗိမာန်၌။ ဌတွာန၊ တည်ပြီး၍။ အာယုက္ခယာ၊ အသက်၏အပိုင်းအခြားကုန်ခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ ပုညက္ခယာ၊ ဇနကကုသိုလ်ကံ၏ကုန်ခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ စဝိဿံ၊ စုတေရလတ္တံ့။ တေနေဝသောကေန၊ ထိုစုတေရလတ္တံ့သည်ကိုအကြောင်းပြု၍ဖြစ်သောစိုးရိမ်ခြင်းဖြင့်သာလျှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ မုစ္ဆိတော၊ တွေဝေသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ ကုမာရ၊ ပျိုငယ်သောအရွယ်ရှိသော နတ်သား။ ယေစာပိခေါသတ္တာ၊ အကြင်သတ္တဝါတို့သည်လည်း။ ဥပပန္နာ၊ ပဋိသန္ဓေအားဖြင့်ဖြစ်ကုန်၍။ ဣတ္တရံ၊ မကြာမမြင့်။ စဝေယုံ၊ စုတေကုန်၏။ ပရိတ္တပုညာ၊ နည်းသောကုသိုလ်ကံရှိကုန်သော။ တေသတ္တာ၊ ထိုသတ္တဝါတို့သည်သာ။ မရဏံ၊ သေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ သောစေယျုံနနု၊

၃၉၉+၄၀၀+ စိုးရိမ်ကုန်ရာသည်မဟုတ်လော။ ယောသတ္တော၊ အကြင်သတ္တဝါသည်။ ဤဒိသံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ အတုလံ၊ မြတ်သော။ ဝိမာနံ၊ ဗိမာန်ကို။ လဒ္ဓါ၊ ရ၏။ စိရာယစိရံကာလံ၊ ကြာမြင့်စွာသောကာလပတ်လုံး။ ဒိဗ္ဗသမ္ပတ္တိံ၊ နတ်၌ဖြစ်သောစည်းစိမ်ချမ်းသာကို။ အနုဘဝေယျံ၊ ခံစားရအံ့။ တထာဝိဓော၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ သောသတ္တဝေါ၊ ထိုသတ္တဝါသည်။ ကထံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ မရဏံ၊ သေခြင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ အကြောင်းပြု၍။ သောစေယျံနု၊ စိုးရိမ်အံ့နည်း။ တာတာ၊ အိုကုန်သည်တို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ပေယျဝါစံ၊ ကထံနုသောစေယျစသည်ဖြင့်ချစ်ဖွယ်သောစကားကို။ ဝဒေထ၊ ဆိုကုန်၏။ တံတသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ အနုစ္ဆဝိကံ၊ လျောက်ပတ်သော။ ဩဝဒိယဉ္စ၊ အဆုံးအမအားလျော်သောအမှုကိုလည်း။ မေ၊ ငါသည်။ ကထံ၊ ပြုအပ်၏။ တုမှေစ၊ သင်တို့ကိုလည်း။ အမနုဿပရိဂ္ဂဟေ၊ ဘီလူးတို့သည်သိမ်းစည်းအပ်သော။ ဣမသ္မိံမရုကန္တာရေ၊ ဤသဲအတိရှိသောကန္တာရ၌။ မယာ၊ ငါသည်။ အနုဂုတ္တာ၊ စောင့်ရှောက်အပ်ကုန်၏။ ယေန၊ အကြင်ခရီးဖြင့်။ ဂန္တုံ၊ သွားခြင်းငှာ။ တုမှာကံ၊ သင်တို့အား။ ဣစ္ဆတိရုစိတံ၊ အလိုရှိအပ်၏။ တေန၊ ထိုခရီးဖြင့်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ သောတ္ထိံ၊ ချမ်းသာစွာ။ ပလေထ၊ သွားကုန်လော။ ကုမာရ၊ ပျိုငယ်သောအရွယ်ရှိသောနတ်သား။ ဓနတ္ထိကာ၊ အမြတ်ဥစ္စာဖြင့်အလိုရှိကုန်သော။ ဥဒယံ၊ အမြတ်ဥစ္စာကို။ ပတ္ထယာနာ၊ တောင့်တကုန်သော။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ အခေမေန၊ ဘေးမရှိသဖြင့်။ သိန္ဓုသောဝိရဘူမိံ၊ သိန္ဓုအရပ်သောဝိရအရပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွားကုန်ပြီး၍။ ယထာပယောဂါ၊ ဤယခုအခါ၌ဝန်ခံခြင်းအားလျောက်ပတ်သောလုံ့လရှိကုန် သည်ဖြစ်၍။ ပရိပုဏ္ဏစာဂါ၊ ပြည့်စုံသောစွန့်ကြဲခြင်းရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဥဠာရံ၊ များမြတ်သော။ သေရိသမဟံ၊ သေရိသကနတ်အားသဘင်ဖြင့်ပူဇော်ခြင်းကို။ ကဟာမ၊ ပြုကုန်အံ့။ တာတာ၊ အိုကုန်သည်တို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ သေရိသမဟံ၊ သေရိသကနတ်သားအားသဘင်ဖြင့် ပူဇော်ခြင်းကို။ မာဟေဝအကတ္ထ၊ မပြုလင့်လေကုန်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ပစ္စာသိသန္တာ၊ ဘေးမရှိသဖြင့် သိန္ဓုသောဝိရအရပ်သို့ရောက်ခြင်းအမြတ်ဥစ္စာကိုရခြင်းအမြတ်ဥစ္စာကို ရခြင်းကိုတောင်းတကုန်၏။ ယံဝစနံ၊ အကြင်ဂန္တွာမယံစသောစကားကို။ ဝဒေထ၊ ဆိုကုန်၏။ တံ၊

၄၀၀+၄၀၁+ သဗ္ဗဉ္စ၊ ထိုဘေးမရှိသဖြင့်လိုရာအရပ်သို့ရောက်ခြင်းအမြတ်ဥစ္စာကိုရခြင်းဟု ဆိုအပ်သောအလုံးစုံသည်လည်း။ ဝေါ၊ သင်တို့အား။ တထေဝ၊ ထိုတောင့်တပြောဆိုသော စကားအတိုင်းပင်လျှင်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ပါပါနိ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ ကမ္မာနိ၊ အကုသိုလ်ကံတို့ကို။ ပရိဝဇ္ဇယာထ၊ ကြဉ်ရှောင်လေကုန်။ ဓမ္မာနုယောဂဉ္စ၊ အလှူပေးခြင်းအစရှိသောကုသိုလ်ဓမ္မကိုအားထုတ်ခြင်းလုံ့လကိုလည်း။ အဓိဋ္ဌဟထ၊ ဆောက်တည်လေကုန်။ ဣဒံ၊ ဤကုသိုလ်ဓမ္မ၌လုံ့လအားထုတ်၍ဖြည့်ကျင့် ခြင်းသည်။ သေရိသကမဟံ၊ သေရိသကနတ်ကိုပူဇော်ခြင်းပင်တည်း။ ဝါဏိဇာ၊ ကုန်သည်တို့။ ဣမသ္မိံသံဃေ၊ ဤလူအပေါင်း၌။ ဗဟုဿုတော၊ များသောအကြားအမြင်ရှိသော။ သီလဝတုပပန္နောစ၊ သီလအကျင့်နှင့်လည်းပြည့်စုံသော။ သဒ္ဓေါစ၊ ကံကံ၏အကျိုးကို ယုံကြည်ခြင်းလည်းရှိသော။ စာဂိစ၊ ပေးကမ်းလှူဒါမ်းခြင်းလည်းရှိသော။ သုပေသလောစ၊ သီလကိုယအလွန်မြတ်နိုးခြင်းလည်းရှိသော။ ဝိစက္ခဏောစ၊ ထိုထိုသို့သောပြုအပ်သော အမှု၌လည်း လိမ္မာသော။ သန္တုဿီတောစ၊ ရောင့်ရဲလွယ်ခြင်းလည်းရှိသော။ မုတိမာစ၊ ကမ္မဿကတဉာဏ်စသည်ဖြင့်ပစ္စုပ္ပန်စီးပွားသံသရာစီးပွားတို့ကိုသိတတ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဥပါသကော၊ ဥပါသကာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သောဥပါသကော၊ ထိုဥပါသကာသည်။ သဉ္စာနမာနော၊ မဆိုမှိရှေးအဖို့ဆိုစဉ်ဆဲဆဲ၌သိလျက်။ မုသာ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို။ နဘဏေယျ၊ မဆိုရာ။ ပရူပဃာတာယ၊ သူတပါးကိုသတ်ခြင်းငှာ။ နစေတယေယျ၊ လုံ့လမပြုရာ။ ဝေဘူတိယံ၊ အပေါင်းအဖော်တို့၏မြဲမြံခြင်းမရှိသည်၏အဖြစ်ကိုပြုတတ်သော။ ပိသုဏံ၊ ဂုံးတိုက်စကားကို။ နောကရေယျ၊ မလိုက်နာရာ။ သဏှံ၊ သိမ်မွေ့သော။ ဝါဒဉ္စ၊ စကားကိုလည်းကောင်း။ သခိလံ၊ ပြေပြစ်ချောမောသော။ ဝါဒဉ္စ၊ စကားကိုလည်းကောင်း။ ဘဏေယျ၊ ဆိုသည်မည်၏။ သောဥပါသကော၊ ထိုဥပါသကာသည်။ သဂါရဝေါ၊ ရိုသေအပ်သောသူတို့ကိုလည်းအရိုအသေပြုခြင်းရှိ၏။ သပ္ပတိဿော၊ အလေးအမြတ်ပြုအပ်သောသူတို့၌လေးမြတ်ခြင်းနှင့်တကွဖြစ်၏။ ဝိနီတော၊ ဆုံးမအပ်သောကိုယ်နှုတ်နှလုံးရှိ၏။ အမိသီလေ၊ ဥပါသကာသည်စောင့်အပ်သောမြတ်သောသီ၌။ ဝိသုဒ္ဓေါ၊ အထူးသဖြင့်စင်ကြယ်၏။ ဝါဏိဇာ၊ ကုန်သည်တို့။ ယောဇန္တု၊ အကြင်သတ္တဝါသည်။ မာတရဉ္စ၊ အမိကိုလည်းကောင်း။ ပိတရဉ္စာပိ၊ အဘကိုလည်းကောင်း။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ပေါသေတိ၊ မွေးကြွေး၏။ သော ဇန္တု၊ ထိုသတ္တဝါသည်။ အရိယဝုတ္တိ၊ စင်ကြယ်သောအသက်မွေးခြင်းရှိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။

၄၀၁

၄၀၁+၄၀၂+ မညေမညာမိ၊ ငါမှတ်ထင်၏။ သောဥပါသကော၊ ထိုဥပါသကာသည်။ မာတာပိတူနံ၊ အမိအဘတို့၏။ ကာရဏာ၊ အကြောင်းကြောင့်။ ဘောဂါနိ၊ စည်းစိမ်ဥစ္စာတို့ကို။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီး၏။ အတ္တဟေတု၊ မိမိဟူသောအကြောင်းကြောင့်။ နပရိယေသတိ၊ မရှာမှီး။ ယောဥပါသကော၊ အကြင်ဥပါသကာသည်။ မာတာပိတူနံ၊ အမိအဘတို့၏။ အစ္စယေန၊ သေလွန်သဖြင့်။ နေက္ခမ္မပေါဏော၊ နိဗ္ဗာန်သို့ညွှတ်သောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သောအကျင့်ကို။ စရိဿတိ၊ ကျင့်လတ္တံ့။ ဥဇု၊ ဖြောင့်မတ်သော။ အဝင်္ကော၊ ကောက်ကျစ်ခြင်းမရှိသော။ အသထော၊ စဉ်းလဲစဉ်းစားမပြုတတ်သော။ အမာယော၊ မလှည့်ပတ်တတ်သော။ သောဥပါသကော၊ ထိုဥပါသကာသည်။ လေသကပ္ပေန၊ အမြွက်မျှကိုကြံသဖြင့်။ ဝစနံ၊ လှည့်ပတ်ခြင်းစဉ်းလဲကောက်ကျစ်ခြင်း၏အစွမ်းဖြင့်ဖြစ်သော စကားကို။ နဝေါဟရေယျ၊ မမြွက်ဆိုရာ။ တာဒိသော၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ သုကတကမ္မကာရီ၊ သုစရိုက်ကုသိုလ်ကံကိုပြုလေ့ရှိသော။ ဓမ္မေ၊ ကုသိုလ်တရား၌။ ဌိတော၊ တည်သော။ သောဥပါသကော၊ ထိုဥပါသကာသည်။ ကိန္တိကေနပကာရေန၊ အဘယ်သို့သော အပြားအားဖြင့်။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲကို။ လဘေထ၊ ရရာအံ့နည်း။ တံကာရဏာ၊ ထိုဥပါသကာတို့ အကြောင်းကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ အတ္တနာ၊ ကိုယ်တိုင်ပင်လျှင်။ တုမှာကံ၊ သင်တို့အား။ ပါတုကတော၊ ထင်စွာပြုအပ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ တုမှာကံ၊ သင်တို့အား။ ပါတုကတော၊ ထင်စွာပြုသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ တေန၊ ထိုဥပါသကာကို။ အညတြ၊ ကြဉ်၍။ စေအာဂတာ၊ အကယ်၍လာကုန်သည်ဖြစ်အံ့။ အရညေ၊ တော၌။ အန္ဓာကုလာ၊ သူကန်းကဲ့သို့နှောင့်ရှက်ကုန်သည် ဖြစ်၍။ ဝိပန္နဋ္ဌာ၊ ခရီးမှားသဖြင့်ပျက်သော နှလုံးရှိ ကုန်သော။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဣဟ၊ ဤသဲကန္တာရ၌။ တံခိပ္ပမာနေန၊ တပါးသောဘေးရန်၏ နှိပ်စက်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ လဟုံ၊ လျှင်စွာ။ တသ္မိံတသ္မဘာဝံ၊ ပြာ၏အဖြစ်သို့။ ဘဝေထဝဇ္ဇေယျာထ၊ ရောက်ကုန်ရာ၏။ သပ္ပုရိသေန၊ သူတော်ကောင်းနှင့်။ သင်္ဂဟေ၊ ပေါင်းဖော်ခြင်းသည်။ ဟဝေ၊ စင်စစ်။ သုခေါ၊ ချမ်းသာ၏။ ယက္ခ၊ နတ်သား။ တွံ၊ သင်သည်။ ယဿဥပါသကဿ၊ အကြင်ဥပါသကာကို။ အနုကမ္ပာယ၊ သနားသဖြင့်ခြီးမြှောက်ခြင်းငှာ။ ဣဓ၊ ဤသဲကန္တာရသို့။ အာဂတော၊ လာရောက်

၄၀၂+၄၀၃+ သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ သောဥပါသကော၊ ထိုဥပါသကာသည်။ နာမသော၊ အမည်အားဖြင့်။ ကိံကောနာမ၊ အဘယ်အမည်ရှိသနည်း။ သောဥပါသကော၊ ထိုဥပါသကာသည်။ ကသိဝါဏိဇာဒီသု၊ လယ်လုပ်ခြင်းကုန်သွယ်ခြင်းအစရှိကုန်သော အမှုတို့တွင်။ ကိဉ္စိကမ္မံ၊ အဘယ်သို့သောအမှုကို။ ကရောတိ၊ ပြုလုပ်သနည်း။ တိဿောတျာဒီသု၊ တိဿဟူသောအမည်အစရှိသည်တို့တွင်။ တဿဥပါသကဿ၊ ထိုဥပါသကာအား။ ကိန္နာမဓေယျံ၊ အဘယ်အမည်နှင့်စပ်သနည်း။ မယမ္ပိ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်လည်း။ နံဥပါသကံ၊ ထိုဥပါသကာကို။ ဒဋ္ဌုကာမာ၊ ဖူးမြင်လိုကုန်သည်။ အမှ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ယက္ခ၊ နတ်သား။ ယဿဥပါသကဿ၊ အကြင်ဥပါသကာကို။ တုဝံ၊ သင်သည်။ ပိဟေသိ၊ ချစ်၏။ တဿဥပါသကဿ၊ ထိုဥပါသကာသည်။ ဟိတသုခါ၊ စီးပွားချမ်းသာတို့ကို။ လာဘာဟိလာဘာဧဝ၊ ရတော်မူကုန်သည်သာလျှင်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဝါဏိဇာ၊ ကုသည်တို့။ ကောစ္ဆဖလူပဇီဝိ၊ ကျီအစရှိသည်တို့၏ပမာဏကိုနှိုင်းယှဉ်ခြင်းအမှုကုန်သွယ်ခြင်း အမှုကိုမှီ၍အသက်မွေးသော။ သမ္ဘဝနာမဓေယျော၊ သမ္ဘဝဟူသောအမည်နှင့်စပ်ယှဉ်သော။ ကပ္ပကော၊ ဆတ္တာသည်ဖြစ်သော။ ယောဥပါသကော၊ အကြင်ဥပါသကာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ နံဥပါသကံ၊ ထိုဥပါသကာကို။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဇာနာထ၊ သိလင့်ကုန်။ သော၊ ထိုဥပါသကာသည်။ တုမှာကံ၊ သင်တို့၏။ ပေသိယောပေသနကာရကော၊ စေခြင်းဖြင့်အမှုကို ပြုလုပ်တတ်သောသူတည်း။ သော၊ ထိုဥပါသကာသည်။ သုပေသလော၊ သီလကိုအလွန်ချစ်မြတ်နိုး၏။ နံ၊ ထိုဥပါသကာကို။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ မာစခေါဟီဠိတ္ထ၊ မရိုမသေမပြုကြကုန်လင့်။ ယက္ခ၊ နတ်သား။ ယံဥပါသကံ၊ အကြင်ဉှုပါသကာကို။ နာမာဒိနာ၊ သမ္ဘဝဟူသောအမည်အစရှိသည်ဖြင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဝဒေသိ၊ ပြောဆို၏။ နံ၊ ထိုဥပါသကာတို့။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ သရူပတော၊ သရုပ်အားဖြင့်။ ဇာနာမသေ၊ သိကုန်၏။ ဂုဏတော၊ ဂုဏ်အားဖြင့်မူကား။ ဧဒိသောတိ၊ ဤသို့သဘောရှိ၏ဟူ၍။ နခေါဇာနာမသေ၊ မသိပါကုန်။ ယက္ခ၊ နတ်သား။ တုယှံ၊ သင်၏။ ဥဠာရံ၊ မြတ်သော။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာန၊ ကြားကုန်၍။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ နံ၊ ထိုဥပါသကာကို။ ပူဇယိဿာမ၊ ပူဇော်ကုန်အံ့။ ဝါဏိဇာ၊ ကုန်သည်တို့။ ဣမသ္မိံသတ္ထေ၊ ဤလှည်း၌။ နဝါ၊ အငယ်လည်းဖြစ်ကုန်ထသော။ မဟန္တာ၊ အရွယ်အားဖြင့်ကြီးသည်လည်းဖြစ်ကုန်ထသော။ အထ၊ ထိုမှတပါး။ မဇ္ဈိမာ၊ အရွယ်အားဖြင့်အလယ်လည်းဖြစ်ကုန်ထသော။ ယေကေစိမနုဿာ၊ အကြင်ခပ်သိမ်းကုန်သောလူတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေသဗ္ဗေဝ၊ ထိုခပ်

၄၀၃+၄၀၄+ သိမ်းကုန်သောလူတို့သည်ပင်လျှင်။ မမ၊ ငါ၏။ ဝိမာနံ၊ ဗိမာန်သို့။ အာရောဟန္တု၊ တက်ကုန်လော။ ကဒရိယာ၊ ဝန်တိုဆို့ပိတ်တတ်သောမစ္ဆေရရှိကုန်သောသူတို့သည်။ ပုညာနံ၊ ကောင်းမှုတို့၏။ ဖလံ၊ အကျိုးကို။ ပဿန္တု၊ ရှုကုန်သော။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်၌။ သဗ္ဗေဝ၊ အလုံးစုံသာလျှင်ဖြစ်ကုန်သော။ တေဝါဏိဇာ၊ ထိုကုန်သည်တို့သည်။ အဟံပုရေဟိ၊ ငါရှေးငါရှေးဟူ၍။ ဝတွာ၊ ဆိုကုန်၍။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်၌ပင်လျှင်။ တံကပ္ပကံ၊ ထိုဆတ္တာသည်ဥပါသကာကို။ ပုရက္ခိတွာ၊ ရှေးသွားပြုကုန်၍။ သဗ္ဗေဝ၊ အလုံးစုံသာလျှင်ဖြစ်ကုန်သော။ တေ၊ ထိုကုန်သည်တို့သည်။ ဝါသဝဿ၊ သိကြားမင်း၏။ မသက္ကသာရံဝိယ၊ နေရာဗိမာန်ကဲ့သို့။ သောဘမာနံ၊ တင့်တယ်သော။ ဝိမာနံ၊ သေရိသကနတ်သား၏ဗိမာန်ကို။ အာဘိရုဟိံသု၊ တက်ကုန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုဗိမာန်၌။ သဗ္ဗေဝ၊ အလုံးစုံသာလျှင်ဖြစ်ကုန်သော။ တေ၊ ထိုကုန်သည်တို့သည်။ အဟံပုရေတိ၊ ငါရှေးငါရှေးဟု။ ဝတွာ၊ ဆိုကုန်၍။ ဥပါသကတ္တံ၊ ဥပါသကာ၏အဖြစ်ကို။ ပဋိဝေဒယိံသု၊ ကြားကုန်၏။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏အသက်ကိုသတ်ခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတာ၊ ကြဉ်ရှောင်ကုန်သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ လောကေ၊ လူ၌။ အဒိန္နံ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့်မပေးအပ်သောသူတပါး၏ ဥစ္စာကို။ ပရိဝဇ္ဇယိံသု၊ ခိုးယူခြင်းမှကြဉ်ရှောင်ကုန်၏။ အမဇ္ဇပေါ၊ သေအရက်စသောယစ်မျိုးကို မသောက်စားကုန်သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သကေနဒါရေနစ၊ ကိုယ်မယားဖြင့်သာ။ တုဋ္ဌာ၊ ရောင့်ရဲကုန်သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သဗ္ဗေဝ၊ အလုံးစုံသာလျှင်ဖြစ်ကုန်သော။ တေ၊ ထိုကုန်သည်တို့သည်။ အဟံပုရေတိ၊ ငါရှေးငါရှေးဟု။ ဝတွာ၊ ဆိုကုန်၍။ ဥပါသကတ္တံ၊ ဥပါသကာ၏အဖြစ်ကို။ ပဋိဝေဒယိတွာ၊ ကြားကုန်ပြီး၍။ သတ္ထော၊ လှည်းကုန်သည်အပေါင်းသည်။ ယက္ခိဒ္ဓိယာ၊ သေရိသကနတ်သား၏ တန်ခိုးဖြင့်။ ပုနပ္ပုနံ၊ အဘန်တလဲလဲ။ အနုမောဒမာနော၊ ဝမ်းမြောက်လျက်။ အနုမတော၊ အလိုအားဖြင့်။ ပက္ကမိ၊ သွားလေ၏။ ဓနတ္ထိကာ၊ ဥစ္စာဖြင့်အလိုရှိကုန်သော။ ဥဒ္ဒယံ၊ အမြတ်ဥစ္စာကို။ ပတ္ထယာနာ၊ တောင့်တကုန်သော။ တေဝါဏိဇာ၊ ထိုကုန်သည်တို့သည်။ သိန္ဓုသောဝိရဘူမိံ၊ သိန္ဓုအရပ်သောဝိရအရပ်သို့။ ဂန္တွာန၊ ရောက်ကုန်၍။ ယထာပယောရဂါ၊ မိမိတို့၏ အလိုအတိုင်းပြုအပ်သောလုံ့လရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပရိပုဏ္ဏလာဘာ၊ ပြည့်စုံသောလာဘ်ရှိကုန်သည် ဖြစ်၍။ အက္ခတံအနုရူပံ၊ လျောက်ပတ်သော။ ပါဋလိပုတ္တံ၊ ပါဋလိပုတ်ပြည်သို့။ ပစ္စာဂမိံသု၊ တဘန်ပြန်လေကုန်၏။ တေ၊ ထိုကုန်သည်တို့သည်။ သောတ္ထိဝန္တော၊ ချမ်းသာသောအဖြစ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သဃရံ၊ မိမိအိမ်သို့။ ဂန္တွာန၊ ရောက်ကုန်၍။ ပုတ္တေဟိ+

၄၀၄+၄၀၅+ သာသမီးတို့နှင့်လည်းကောင်း။ ဒါရေဟိ၊ မယားတို့နှင့်လည်းကောင်း။ သမင်္ဂီဘူတာ၊ တကွဖြစ်ကုန်ကျက်။ အာနန္ဒစိတ္တာ၊ အလွန်နှစ်သက်သောစိတ်ကုန်လျက်။ သုမနာ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်လျက်။ ပတိတာ၊ ရွှင်ကုန်လျက်။ ဥဠာရံ၊ ကြီးမြတ်သော။ သေရိသမယံ၊ သေရိသကနတ်သားအားသဘင်ဖြင့်ပူဇော်ခြင်းကို။ အကံသု၊ ပြုကုန်၏။ သေရိသကံ၊ သေရိသကအမည်ရှိသော။ ပရိဝေဏအာဝါသံ၊ ပြာသာဒ်စုလစ်မွန်းချွတ်တပ် သောအိမ်စသည်တို့နှင့်ပြည့်စုံသောနေရာကို။ မာပယိံသု၊ ဖန်ဆင်းပြုစုကုန်၏။ သပ္ပုရိသာနံ၊ သူတော်ကောင်းတို့ကို။ သေဝနာ၊ မှီဝဲခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဓမ္မဂုဏာနံ၊ တရားတော်၏ မဘောက်မပြန်သောဂုဏ်ကျေးဇူးတို့ကို။ သေဝနာ၊ မှိဝဲခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဧတာဒိသာ၊ ဤသို့အကျိုးမဲ့ကိုဖျောက်၍ကောင်းကျိုးကိုပြီးစေခြင်းသဘောရှိသော။ မဟိဒ္ဓိယာ၊ များမြတ်သောအကျိုးအာနိသင်ရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဧကဿ၊ တယောက်သော။ ဥပါသကဿ၊ သမ္ဘဝအမည်ရှိသောဥပါသကာ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ သဗ္ဗေဝ၊ အလုံးစုံသာလျှင်ဖြစ်ကုန်သော။ သတ္ထာ၊ လှည်းကုန်သည်နှင့်အကျုံးဝင်ကုန်သော သတ္တဝါတို့သည်။ သုခိတာ၊ ချမ်းသာခြင်းသို့ရောက်ကုန်သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဒုတိယံ၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ သေရီသကပေတဝတ္ထု၊ ကုက္ကိုပင်ရှိသောဗိမာန်၌ဖြစ်သောပါယာသိနတ်သား၏အကြောင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ တတိယံ၊ သုံးခုမြောက်သော။ ဘာဏဝါရံ၊ ဘာဏဝါရသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ပိင်္ဂလောနာမ၊ ပိလိင်္ဂလအမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ သုရဋ္ဌာဓိပတိ၊ သုရဋ္ဌတိုင်း၏အရှင်သည်။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ သောရာဇာ၊ ထိုပိင်္ဂလမင်းသည်။ မောရိယာနံ၊ မောရိယမင်းတို့ကို။ ဥပဋ္ဌာနံ၊ ခစားခြင်းငှာ။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ သုရဋ္ဌံ၊ သုရဋ္ဌတိုင်းသို့။ ပုန၊ တဘန်။ အာဂမာ၊ ပြန်သွား၏။ ရာဇာ၊ ပိင်္ဂလမင်းသည်။ ဥဏှေ၊ ပူပြင်းသောကာလဖြစ်သော။ မဇ္ဈနိကေကာလေ၊ မွန်းတည့်သောအခါ၌။ ဝင်္ကံမရုံဘုမ္မိမဂ္ဂံ၊ ဘုမ္မစိုးနတ်တို့၏နေရာအရပ်သို့ သွားသောခရီးသို့။ ဥပါဂမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပဂန္တွာ၊ ကပ်ပြီး၍။ ပေတာနံ၊ ပြိတ္တာတို့သည်။ ဝဏ္ဏပတံ၊ ဖန်ဆင်းအပ်သော။ ရမဏီယံ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဘွယ်ရှိသော။ တံမဂ္ဂံ၊ ထိုခရီးကို။ အဒ္ဒသ၊ မြင်လေ၏။ ဒိသွာ၊ မြင်ခြင်းကြောင့်။ ရာဇာ၊ ပိင်္ဂလမင်းသည်။ သာရထိံ၊ ရထားထိန်းကို။ အာမန္တယိ၊ ခေါ်ဆို၏။ ကိံအာမန္တယိ၊ အဘယ်သို့ခေါ်ဆိုသနည်း။ သာရထိ၊ ရထားထိန်း။ အယံမဂ္ဂေါ၊ ဤခရီးသည်။

၄၀၅+၄၀၆+ ရမဏီယော၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဘွယ်ရှိ၏။ ခေမော၊ ဘေးမရှိ။ သောတ္ထိကော၊ ချမ်းသာသောအဖြစ်ကိုရွက်ဆောင်တတ်၏။ သိဝေါ၊ ဥပဒ်မရှိ။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဣမိနာမဂ္ဂေန၊ ဤခရီးဖြင့်။ ဣတော၊ ဤအရပ်မှ။ သုရဋ္ဌသန္တိကေ၊ သုရဋ္ဌတိုင်း၏အနီးသို့။ ယာမ၊ သွားကုန်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တယိ၊ ခေါ်ဆို၏။ စတုရင်္ဂိနိယာ၊ အင်္ဂါလေးပါးရှိသော။ သေနာယ၊ စစ်သည်နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ သောရဋ္ဌော၊ သုရဋ္ဌတိုင်းရှင် ဖြစ်သော။ ရာဇာ၊ ပိင်္ဂလမင်းသည်။ တေနမဂေန၊ ထိုပြိတ္တာသည်ဖန်ဆင်းအပ်သောခရီးဖြင့်။ ပါယာသိ၊ သွားလေ၏။ ဥဗ္ဗိဂ္ဂရူပေါ၊ ထိတ်လန့်သောသဘောရှိသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ သောရဋ္ဌံ၊ သုရဋ္ဌတိုင်းရှင်ဖြစ်သော။ ရာဇာနံ၊ ပိင်္ဂလမင်းကြီးကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သောစကားကို။ အဗြဝိ၊ လျှောက်၏။ ကိံအဗြဝိ၊ အဘယ်သို့လျှောက်သနည်း။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဘိသနံ၊ ကြောက်လန့်ခြင်းကိုဖြစ်စေတတ်သော။ လောမဟံသနံ၊ ကြောက်လန့်သဖြင့်ကြက်သီးမွေးညှင်းထခြင်းရှိသော။ ကုမဂ္ဂံ၊ မကောင်းသောခရီးကို။ ပဋိပန္နာ၊ သွားကုန်သည်။ အမှာ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ ပုရတော၊ ရှေ့မှ။ မဂ္ဂေါ၊ ခရီးသည်။ ဒိဿတိ၊ ထင်၏။ ပစ္ဆတောစ၊ နောက်မှကား။ ပုရတော၊ ရှေ့မှ။ မဂ္ဂေါ၊ ခရီးသည်။ ဒိဿတိ၊ ထင်၏။ ပစ္ဆတောစ၊ နောက်မှကား။ နဒိဿတိ၊ မထင်။ မယံ၊ အကျွန်တော်မျိုးတို့သည်။ ကုမဂ္ဂံ၊ မကောင်းသောခရီးကို။ ပဋိပန္နာ၊ သွားမိကုန်သည်။ အမှာ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ယမပုရိသာနံ၊ ပြိတ္တာတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဝတ္တာမ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧတ္ထ၊ ဤခရီး၌။ အမနုဿော၊ ပြိတ္တာတို့၏ကိုယ်မှဖြစ်သော။ ဂန္ဓော၊ အနံ့သည်။ ဝါယတိ၊ လှိုင်၏။ ဒါရုဏော၊ ကြမ်းကြုတ်သော။ ဃောသော၊ ငရဲ၌စီရင်အပ်သောသတ္တဝါတို့၏အသံကို။ အမှေဟိ၊ ကျွန်တော်မျိုးတို့သည်။ သုယျတိ၊ ကြားအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဗြဝိ၊ လျှောက်၏။ သောရဋ္ဌော၊ သုရဋ္ဌတိုင်းတို့၏အရှင်ဖြစ်သော။ ရာဇာ၊ ပိင်္ဂလမင်းသည်။ သံဝိဂ္ဂေါ၊ ထိပ်လန့်သောနှလုံးရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရထိံ၊ ရထားထိန်းကို။ ဧတံဝစနံ၊ ဤသို့သောစကားကို။ အဗြဝိ၊ ဆို၏။ ကိံအဗြဝိ၊ အဘယ်သို့ဆိုသနည်း။ သာရထိ၊ ရထားထိန်း။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဘိံသနံ၊ ကြောက်လန့်ခြင်းကိုဖြစ်စေတတ်သော။ လောမဟံသနံ၊ ကြောင့်လန့်သောအားဖြင့် ကြက်သီးမွေးညှင်းထခြင်းရှိထသော။ ကုမ္မဂ္ဂံ၊ မကောင်းသောခရီးကို။ ပဋိပန္နာ၊ သွားကြကုန်သည်။ အမှာ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ပစ္ဆတောစ၊ နောက်မှကား။ နဒိဿတိ၊ မထင်။ ကုမ္မဂ္ဂံ၊ မကောင်းသောခရီးကို။ ပဋိပန္နာ၊ သွားကြကုန်သည်။ အမှာ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ယမပုရိသာနံ၊ ပြိတ္တာတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဝတ္တာမ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧတ္ထ၊ ဤ

၄၀၆+၄၀၇+ ခရီး၌။ အမနုဿော၊ ပြိတ္တာတို့၏ကိုယ်မှဖြစ်သော။ ဂန္ဓော၊ အနံ့သည်။ ဝါယတိ၊ လှိုင်၏။ ဒါရုဏော၊ ကြမ်းကြုတ်သော။ ဃောသော၊ ငရဲတို့၌စီရင်အပ်ကုန်သော သတ္တဝါတို့၏အသံကို။ အမှေဟိ၊ ငါတို့သည်။ သုယျတိ၊ ကြားအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဗြဝိ၊ ဆို၏။ ဝတွာ၊ ဆိုပြီး၍။ သောရာဇာ၊ ထိုပိင်္ဂလမင်းသည်။ ဟတ္ထိက္ခန္ဓံ၊ ဆင်လည်ဘင်းသို့။ အာရုယှ၊ တက်၍။ စတုဒ္ဒိသာ၊ အရပ်လေးမျက်နှာတို့ကို။ ဩလောကေန္တော၊ ကြည့်သည်ရှိသော်။ ဆာယာသမ္ပန္နံ၊ ပြည့်စုံသောအရပ်ရှိသော။ နိလမ္ဘဝဏ္ဏသဒိသံ၊ ညိုသောတမ်၏အဆင်းနှင့်တူသော။ မေဃဝဏ္ဏသိရိနိတံ၊ တိမ်၏သဏ္ဌာန်ကဲ့သို့တင့်တယ်သောသဏ္ဌာန်ရှိသည်ဖြစ်၍ထင်သော။ ပါဒပံ၊ အမြစ်ခြေဖြင့် ရေကိုသောက်တတ်သောကြောင့်ပါဒဟုဆိုအပ်သော။ နိဂြောဓရုက္ခံ၊ ပညောပင်ကို။ အဒ္ဒသစ၊ မြင်လည်းမြင်လေ၏။ ဒိသွာ၊ မြင်ပြိး၍။ ရာဇာ၊ ကိလိင်္ဂမင်းသည်။ သာရထိ၊ ရထားထိန်း။ ဗြဟာ၊ ကြီးစွာသော။ နိလမ္ဘဝဏ္ဏသဒိသော၊ တိမ်ညိုအဆင်းနှင့်တူသော။ မေဃဝဏ္ဏသိရိဝဏ္ဏ သိရိနိတော၊ တိမ်၏သဏ္ဌာန်ကဲ့သို့တင့်တယ်သောသဏ္ဌာန်ရှိသည်ဖြစ်၍ထင်သော။ ယောရုက္ခော၊ အကြင်သစ်ပင်သည်။ ဒိဿတိ၊ ထင်၏။ ဧသောရုက္ခော၊ ဤသစ်ပင်သည်။ ကိံကောနာမရုက္ခော၊ အဘယ်မည်သောသစ်ပင်နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သာရထိံ၊ ရထားထိန်းကို။ အာမန္တယိ၊ ခေါ်၍မေး၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ယောရုက္ခော၊ အကြင်သစ်ပင်သည်။ ဒိဿတိ၊ ထင်၏။ ဆာယာသမ္ပန္နော၊ ပြည့်စုံသောအရိပ်ရှိသော။ နိလမ္ဘဝဏ္ဏသဒိသော၊ တိမ်ညိုအဆင်းနှင့်တူသော။ မေဃဝဏ္ဏသိရိနိဘော၊ မိုဃ်းတိမ်သဏ္ဌာန်ကဲ့သို့တင့်တယ်သော သဏ္ဌာန်ရှိသည်ဖြစ်၍ထင်သော။ ပါဒပေါ၊ အမြစ်ခြေဖြင့်ရေကိုသောတတ်သောကြောင့် ပါဒဟုဆိုအပ်သော။ သောရုက္ခော၊ ထိုသစ်ပင်သည်။ နိဂြောဓော၊ ပညောင်ပင်မည်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သာရထိ၊ ရထားထိန်းသည်။ အဗြဝိ၊ လျှောက်ကြား၏။ သောရဋ္ဌော၊ သုရဋ္ဌတိုင်းရှင်ဖြစ်သော။ ရာဇာ၊ ပိလိင်္ဂမင်းသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဗြဟာ၊ ကြီးစွာသော။ နိလမ္ဘဝဏ္ဏသဒိသော၊ တိမ်ညိုအဆင်းနှင့်တူသော။ မေဃဝဏ္ဏသိရိနိတော၊ တိမ်၏သဏ္ဌာန်ကဲ့သို့တင့်တယ်သဏ္ဌာန်ရှိသည်ဖြစ်၍ထင်သော။ သောနိဂြောဓော၊ ထိုပညောင်ပင်သည်။ ဒိဿတိ၊ ထင်၏။ တေန၊ ထိုပညောင်ပင်ရှိရာသို့။ ပယာသိ၊ သွားလေ၏။ ရာဇာ၊ ပိင်္ဂလမင်းမြတ်သည်။ ဟတ္ထိက္ခန္ဓတော၊ ဆင်လည်ဘင်းမှ။ ဩရုယှ၊ တက်၍။ ရုက္ခံ၊ ပညောင်ပင်၏အနိးသို့။ ဥပါဂမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ သမစ္စော၊ အမတ်တို့နှင့်တကွ။ သပရိဇနော၊ အခြွေအရံနှင့်တကွ။ ရုက္ခ+

၄၀၇+၄၀၈+ မူလသ္မိံ၊ ပညောင်ပင်၏အနီး၍။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ပူရံ၊ ရေဖြင့်ပြည့်သော။ ပါနီယသရကံ၊ ရေခွက်ကိုလည်းကောင်း။ ဝိတ္တေ၊ နှစ်သက်ခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်ကုန်သော။ ပူဂေစ၊ မုံ့တို့ကိုလည်းကောင်း။ အဒ္ဒသ၊ မြင်လည်းမြင်လေ၏။ ဒေဝဝဏ္ဏိ၊ နတ်၏အဆင်းသဏ္ဌာန်နှင့်တူသောသဏ္ဌာန်ရှိသော။ သဗ္ဗာဘရဏဘူသိတော၊ ခပ်သိမ်းသောတန်ဆာတို့ဖြင့်တန်ဆာဆင်အပ်သော။ ပုရိသောစ၊ ယောကျ်ားသည်လည်း။ သောရဋ္ဌံ၊ သုရဋ္ဌတိုင်းရှင်ဖြစ်သော။ ရာဇာနံ၊ ပိင်္ဂလမင်းသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဧတံဝစနံ၊ ဤသို့သောစကားကို။ အဗြဝိ၊ လျှောက်၏။ ကိံအဗြဝိ၊ အဘယ်သို့လျှောက်သနည်း။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တေ၊ သင်မင်းမြတ်အား။ သွာဂတံ၊ ကောင်းသောလာခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထော၊ ထိုမှတပါး။ တေ၊ သင်မင်းမြတ်အား။ အဒုရာဂတံ၊ မကောင်းသောလာခြင်းမဟုတ်။ အရိန္ဒမ၊ ရန်သူကိုဆုံးမတော်မူတတ်သောမင်းမြတ်။ ဒေဝေါ၊ မင်းမြတ်သည်။ ပါနီယံ၊ သောက်ရေကို။ ပိဝတု၊ သောက်တော်မူလော။ ပူဝေ၊ မုံ့တို့ကိုလည်း။ ခါဒ၊ ခဲတော်မူလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဗြဝိ၊ လျှောက်၏။ အရိန္ဒမော၊ ရန်သူတို့ကိုဆုံးမတတ်သော အလေ့ရှိသော။ ရာဇာ၊ ပိင်္ဂလမင်းသည်။ သာမစ္စော၊ အမတ်နှင့်တကွ။ သပရိဇနော၊ အခြွေအရံနှင့်တကွ။ ပါနီယံ၊ သောက်ရေကို။ ပိဝိတွာ၊ သောက်၍။ ပူဝေ၊ မုံ့တို့ကို။ ခါဒတိ၊ ခဲ၏။ သောရဋ္ဌော၊ သုရဋ္ဌတိုင်းရှင် ဖြစ်သော။ ရာဇာ၊ ပိင်္ဂလမင်းသည်။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်၌။ နှတွာစ၊ ရေချိုးပြီး၍လည်းကောင်း။ ပိဝိတွာစ၊ ရေသောက်ပြိး၍လည်းကောင်း။ ဧတံဝစနံ၊ ဤသို့သောစကားကို။ အဗြဝိ၊ ဆို၏။ ကိံအဗြဝိ၊ အဘယ်သို့ဆိုသနည်း။ ယက္ခ၊ နတ်သား။ တွံ၊ သင်သည်။ ဒေဝဟာ၊ ဝဿေဝဏ်အစရှိသော ထင်ရှားသောစတုမဟာရာဇ်နတ်မင်းသည်လည်း။ အသိနု၊ ဖြစ်သလော။ ဂန္ဓဗ္ဗော၊ ဂန္ဓဗ္ဗမျိုးဖြစ်သောနတ်သည်လည်း။ အသိနု၊ ဖြစ်သလော။ အဒု၊ ထိုသို့မဟုတ်မူ။ ပုရိန္ဒမော၊ ရှေးဘဝ၌အလှူကိုပေးတတ်သော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်လည်း။ အသိနု၊ ဖြစ်သလော။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဇာနန္တာ၊ မသိကုန်သည်ဖြစ်၍။ တံ၊ သင့်ကို။ ပုစ္ဆာမ၊ မေးကုန်၏။ ကထံကေနကာရဏေန၊ အဘယ်သို့သောအကြောင်းဖြင့်။ တံ၊ သင့်ကို။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဇာနေမု၊ သိရကုန်အံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဗြဝိ၊ ဆို၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဒေဝေါ၊ ဝဿေဝဏ်အစရှိသောထင်ရှားသောစတုမဟာရာဇ်နတ်သည် လည်း။ နအမှိ၊ မဖြစ်။ ဂန္ဓဗ္ဗော၊ ဂန္ဓဗ္ဗမျိုးဖြစ်သောနတ်သားသည်လည်း။ နအမှိ၊ မဖြစ်။ ပုရိန္ဒဒေါ၊ ရှေးဘဝ၌အလှူကိုပေးတတ်သော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။

၄၀၈+၄၀၉+ လည်း။ နအမှိ၊ မဖြစ်။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်ကား။ သုရဋ္ဌာ၊ သုရဋ္ဌတိုင်းမှ။ ဣဓ၊ ဤပညောင်ပင်သို့။ အာဂတော၊ ပဋိသန္ဓေအားဖြင့်လာရောက်သော။ ပေတော၊ ပြိတ္တာသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ယက္ခ၊ နတ်သား။ ပုရေ၊ ရှေးဘဝ၌။ သုရဋ္ဌသ္မိံ၊ သုရဋ္ဌတိုင်း၌။ ဝသန္တော၊ နေသော။ တုဝံ၊ သင်သည်။ ကိံသီလော၊ အဘယ်သို့သောသီလရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ကိံသမာစာရော၊ အဘယ်သို့သောအကျင့်ကိုကျင့်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်သနည်း။ တေ၊ သင်၏။ ကေနဗြဟ္မစရိယေန၊ အဘယ်သို့သဘောရှိသောမြတ်သောအကျင့်ကြောင့်။ အယံအာနုဘာဝေါ၊ ဤသို့သောတန်ခိုးအာနုဘော်သည်။ တဝ၊ သင်အား။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ အရိန္ဒမ၊ ရန်သူတို့ကိုဆုံးမတတ်ထသော။ ရဋ္ဌဝဍ္ဎန၊ တိုင်းသားပြည်သူရဟန်းရှင်လူတို့၏ အစီးအပွားကိုရွှက်ဆောင်တတ်ထသော။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဝုစ္စမာနံ၊ ဆိုအပ်လတ္တံ့သော။ ယံဝစနံ၊ အကြင်စကားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံဝစနံ၊ ထိုစကားကို။ တွံ၊ သင်မင်းမြတ်သည်။ သုဏောဟိ၊ နာတော်မူလော။ အမစ္စပါရိသဇ္ဇာစ၊ မူးမတ်ခြွေရံပရိသတ်တို့ သည်လည်း။ သုဏန္တု၊ နာကုန်လော။ ပုရောဟိတော၊ ပုရောဟိတ်ဖြစ်သော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်လည်း။ သုဏာတု၊ နာလော။ ဒေဝ၊ လူတို့သခင်အရှင်မင်းမြတ်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပုရေ၊ ရှေးဘဝ၌။ သုရဋ္ဌသ္မိံ၊ သုရဋ္ဌတိုင်း၌။ ပါပစေလသော၊ ယုတ်မာသောအကြံ ရှိသော။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိစ၊ ပေးအပ်သောအလှူ၏အကျိုးမရှိသုံးသပ်အပ်သောသီလသီတင်း၏ အကျိုးမရှိစသည်ဖြင့်ဖြစ်သော။ ဒုဿီလော၊ သီလလည်းမရှိသော။ ကဒရိယော၊ သူတပါးတို့ ပေးလှူသည်ကိုလည်းမြစ်တားသည်အစွမ်းဖြင့်ဖြစ်သောကြမ်းသောမစ္ဆေရလည်းရှိသော။ ပရိဘာသကော၊ ရဟန်းသူတော်ကောင်းတို့ကိုဆဲရေးတတ်သော။ ပါပုဿော၊ များသောမကောင်း မှုရှိသောသူသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒဒန္တာနံဒဒန္တေ၊ ပေးလှူကုန်သောသူတို့ကို၎င်း။ ပုညံ၊ ကောင်းမှုကို။ ကရောန္တာနံကရောန္တေ၊ ပြုကုန်သောသူတို့ကို၎င်း။ ဝါရယိဿံ၊ မြစ်ဘူး၏။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒဒမာနာနံ၊ ပေးလှူကုန်သော။ အညေသံ၊ တပါးကုန်သောသူတို့၏။ အန္တရာယကရော၊ အန္တရာယ်ကိုပြုသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဗဟုဇ္ဇနံ၊ များစွာသောသူတို့ကို။ ဝါရယိဿံ၊ မြစ်ဘူး၏။ ဒါနဿ၊ အလှူ၏။ ဝိပါကော၊ အကျိုးသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ သံယမဿ၊ စောင့်စည်းသောသီလ၏။ ဖလံ၊ အကိးကား။ ကုတောအတ္ထိ၊ အဘယ်မှာအကျိုးရှိအံ့နည်း။ အာစရိယောနာမ၊ အာစရသမာစာရကိုသင်တတ် သောဆရာမည်သည်လည်း။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ အဒန္တံ၊

၄၀၉+၄၁၀+ မယဉ်ကျေးသောသူကို။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ ဒမိဿတိ၊ ဆုံးမလတ္တံ့နည်း။ ဘူတာနိ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ သမတုလျာနိ၊ အညီအညွတ်တူမျှကြကုန်၏။ ကုလေ၊ အမျိုး၌။ ဇေဋ္ဌာပစာယိကော၊ ကြီးသူတို့အားအရိုအသေပြုခြင်းဟူသောကုသိုလ်ကံသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဖလံဝါ၊ လုံ့လဖြင့်ရောက်အပ်သောအကျိုးသည်လည်းကောင်း။ ဝီရိယံဝါ၊ လုံ့လသည် လည်းကောင်း။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဥဋ္ဌာနပေါရိသံ၊ ယောကျ်ား၏ထကြွလုံ့လဖြင့်ရောက်အပ်သောအကျိုး ကား။ ကုတောအတ္ထိ၊ အဘယ်မှရှိအံ့နည်း။ ဒါနဖလံနာမ၊ လှူဘွယ်ဝတ္ထုကိုပေးလှူခြင်း၏ အကျိုးမည်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဝေရိနံ၊ ဝေရိယဟုဆိုအပ်သောပါဏာတိပါတစသောမကောင်းမှု ရှိသောပုဂ္ဂိုလ်ကို။ နဝိသောဓေတိ၊ မစင်ကြယ်စေနိုင်။ မစ္စော၊ သတ္တဝါသည်။ လဒ္ဓေယျံ၊ ရအပ်သောချမ်းသာဆင်းရဲကို။ လဘန္တော၊ ရသည်ရှိသော်။ နိယတိပရိဏာမစံ၊ ဆောင်သဖြင့်ညွှန်းခြင်းကြောင့်ဖြစ်၍သာလျှင်။ လဘတိ၊ ရ၏။ ကမ္မဿ၊ ကုသိုလ်အကုသိုလ်ကံကို။ ကတာဒိနာ၊ ပြုခြင်းစသောအကြောင်းကြောင့်။ နလဘတိ၊ မရ။ မာတာ၊ အမိလည်းကောင်း။ ပီတာ၊ အဘလည်းကောင်း။ ဘာတာ၊ အစ်ကိုလည်းကောင်း။ ဧတေသု၊ ထိုအမိအဘအစရှိသောသူတို့၌။ ဖလံ၊ ကောင်းသောအကျင့်မကောင်းသောအကျင့်၏ အကျိုးသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဣတော၊ ဤပစ္စုပ္ပန်လောကမှ။ ပရံ၊ တပါးသော။ လောကော၊ လောကသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဒိန္နံ၊ အလှူကြီး၏အကျိုးသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဟုတံ၊ ပူဇော်သက္ကရ အကျိုးသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ သုနိဟိတံ၊ ရဟန်းသူတော်ကောင်းတို့အားပေးလှူသည်၏အစွမ်းဖြင့် သိုမှီးမြှုပ်ထားအပ်သောကောင်းမှုသည်။ နိဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ ယောပိ၊ အကြင်သူသည်လည်း။ ပုရိသံ၊ သတ္တဝါကို။ ဟနေသိ၊ သတ်အံ့။ ပုရိသဿ၊ သတ္တဝါ၏။ သုရံ၊ ဥက္ခောင်းကို။ ဆိန္ဒေဆိန္ဒေယျ၊ ဖြတ်ငြားအံ့။ ပရိမတ္ထတော၊ ပရမတ္တအားဖြင့်။ ကောစိ၊ တစုံတယောက်သောသူသည်။ ကိဉ္စိ၊ တစတယောက်သောသတ္တဝါကို။ နဟနေတိ၊ သတ်သည်မမည်။ သတ္တန္နံ၊ ပထဝီကာယအစရှိကုန်သောခုနစ်ပါးသောကာယတို့၏။ ဝိဝရမန္တရေ၊ အပေါက်အကြား၌။ သတ္ထံ၊ ဓားလက်နက်သည်။ ပဝိသတိ၊ ဝင်နိုင်၏။ ဇီဝေါ၊ သတ္တဝါတို့၏အသက်ဇီဝိတိန္ဒြေသည်။ အစ္ဆေဇ္ဇာသိဇ္ဇော၊ ဓားလက်နက်စသည်တို့ဖြင့်မဖြတ်အပ်မခွဲအပ်သည်။ ကဒါစိ၊ ရံခါ။ အဋ္ဌံသော၊ ရှစ်မြှောင့်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကဒါစိ၊ ရံခါ။ ဂူဠပရိမဏ္ဍတော၊ အခဲအဝန်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သောဇီဝေါ၊ ထိုသတ္တဝါတို့၏အသက်ဇီ

၄၁၀+၄၁၁+ ဝိတိန္ဒြေသည်။ ယောဇနာနံ၊ ယူဇနာတို့၏။ ပဉ္စသတ္ထာ၊ ငါးရာတို့တိုင်အောင်အထက် သို့တက်သဖြင့်မြင့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ ဇီဝံ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေကို။ ဆေတုံ၊ ဖြတ်ခြင်းငှာ။ အဟရတိ၊ ထိုက်အံ့နည်း။ သုတ္တဂုဠေ၊ ရစ်၍ပြုအပ်သောချည်လုံးကို။ ခိတ္တေ၊ ပစ်အပ်သည်ရှိသော်။ နိဗ္ဗေဋ္ဌေန္တံ၊ ပြေသမျှသောအတိုင်းအတိုင်းရုံသာလျှင်။ ပလာယတိယထာ၊ ပြေးသွားသကဲ့သို့။ ဧဝမေဝစ၊ ထိုအတူသာလျှင်။ သောဇီဝေါ၊ ထိုသတ္တဝါတို့၏ အသက်ဇီဝိတိန္ဒြေ သည်။ မဟာကပ္ပုနောမဟာကပ္ပနံ၊ မဟာကပ်တို့၏။ စူဠာသီတိသတသဟဿာနိ၊ ရှစ်သန်းလေးသိန်းတို့ပတ်လုံးသာလျှင်။ အတ္တဘာဝဂုဠံ၊ ကိုယ်တည်းဟူသောအလုံးကို။ နိဗ္ဗေဋ္ဌေန္တော၊ ဖြေလျက်။ ပလာယတိ၊ ဖြစ်၏။ တတော၊ ထိုမဟာကပ်၏ရှစ်သန်းလေးသိန်းတို့မှ။ ဥဒ္ဓံ၊ အထက်၌။ နပဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။ ကောစိ၊ တစုံတယောက်သော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဂါမတော၊ မိမိရွာမှ။ နိက္ခမ္မ၊ ထွက်၍။ အညံ၊ တပါးသော။ ကာယံ၊ ကိုယ်သို့။ ပဝိသတိ၊ ဝင်၏။ ကောစိ၊ တစုံတယောက်သော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဂေဟတော၊ မိမိအိမ်မှ။ နိက္ခမ္မ၊ ထွက်၍။ အညံ၊ တပါးသော။ ဂေဟံ၊ အိမ်သို့။ ပဝိသတိယထာ၊ ဝင်သကဲ့သို့။ ဧဝမေဝစ၊ ထိုအတူသာလျှင်။ သောဇီဝေါ၊ ထိုအသက်ဇိဝိတိန္ဒြေသည်။ အညံ၊ တပါးသော။ ဗောန္ဓိံ၊ ကိုယ်သို့။ ပဝိသတိ၊ ဝင်၏။ မဟာကပ္ပုနောမဟာကပ္ပာနံ၊ မဟာကပ်တို့၏။ ယာနိစူဠာသီတိသဟဿာနိ၊ အကြင်ရှစ်သောင်းလေးသိန်းတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တာနိ၊ ထိုရှစ်သန်းလေးသိန်းတို့သည်။ သံသာရဿ၊ သံသရာ၏။ ပရိမာဏံ၊ အတိုင်းအရှည်တည်း။ ယေဗာလာစ၊ အကြင်သူမိုက်တို့ သည်၎င်း။ ယေစပဏ္ဍိတာ၊ အကြင်ပညာရှိတို့သည်၎င်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေသဗ္ဗေပိ၊ ထိုခပ်သိမ်းကုန်သောသူတို့သည်လည်း။ သံသာရံ၊ ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောအပိုင်းအခြားရှိသော သံသရာကို။ ခေပယိတန၊ ကုန်စေကန်၍။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တံ၊ အဆုံးကို။ ကရိဿရေ၊ ပြုကုန်လတ္တံ့။ တိလတဏ္ဍုလာဒီနိ၊ နှမ်းဆန်အစရှိသည်တို့ကို။ ဒေါဏေဟိစပိဋကေဟိ၊ ဇလားအစရှိသောချင်းတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ မာနဘာဇနေဟိစ၊ အိုးခွက်အစရှိသောထည့်စရာတို့ ဖြင့်လည်းကောင်း။ မိတာနိဝိယ၊ နိုင်းယှဉ်အပ်ကုန်သကဲ့သို့။ သတ္တာနံ၊ သတ္တဝါတို့၏။ သုခဒုက္ခာနိ၊ ချမ်းသာဆင်းရဲတို့မည်သည်တို့ကို။ ယထာဝုတ္တကာလပရိစ္စေဒေန၊ အကြင်အကြင် ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောမဟာကပ်တို့၏ရှစ်သန်းလေးသိန်းအတိုင်းအရှည်ရှိသော

၄၁၁+၄၁၂+ ကာလဖြင့်။ မိတာနိ၊ နိုင်းယှဉ်အပ်ကုန်၏။ ဇိနော၊ ဇီနဘုံ၌တည်သောပညာရှိသည်။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံကို။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့်သိ၏။ ဣတရာ၊ ဇိနဘုံ၌တည်သောပညာရှိမှ တပါးသော။ အယံပဇာ၊ ဤသတ္တဝါအပေါင်းသည်။ သံမုဠာ၊ တွေဝေ၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပုရေ၊ ရှေး၌။ ဧဝံဒိဋ္ဌီ၊ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောပေးအပ်သောအလှူ၏ အကျိုးအစရှိသောသုံးအပ်သောသီလသီတင်း၏အကျိုးမရှိစသည်ဖြင့်ဖြစ်သောမှားသောအမြင် ရှိသည်။ အာသိံ၊ ဖြစ်၏။ မောဟပါရုတော၊ ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောဒိဋ္ဌိအကြောင်းဖြစ်သောမောဟသည် ဖုံးလွှမ်းအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမုဠော၊ ပြင်းစွာတွေဝေသည်။ အာသိံ၊ ဖြစ်၏။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌီစ၊ ပေးအပ်သောအလှူ၏အကျိုးမရှိသုံးအပ်သောသီလသီတင်း၏အကျိုးမရှိစသောနည်းဖြင့် ဖြစ်သောနတ္ထိကဒိဋ္ဌိဖြင့်ဘောက်ပြန်သောအမြင်ရှိသည်လည်း။ အာသိံ၊ ဖြစ်၏။ ဒုဿီလောစ၊ သီလမရှိသည်လည်း။ အာသိံ၊ ဖြစ်၏။ ကဒရိယောစ၊ သူတပါးပေးလှူသည်ကိုလည်းမြစ်တားသည် ၏အစွမ်းဖြင့်ဖြစ်သောကြမ်းသောမစ္ဆေရရှိသည်လည်း။ အာသိံ၊ ဖြစ်၏။ ပရိဘာသကောစ၊ ရဟန်းသူတော်ကောင်းတို့ကိုဆဲရေးတတ်သည်လည်း။ အာသိံ၊ ဖြစ်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဆဟိမာသေဟိဆန္နံမာသာနံ၊ ခြောက်လတို့၏။ ဩရံ၊ အောက်၌။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ကာလံကိရိယာ၊ သေခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဧကန္တကဋုကံ၊ စင်စစ်ခါစပ်သော။ ဃောရံ၊ ပြင်းထန်စွာသော။ နိရယံ၊ အဝီစိငရဲသို့။ ပပတိဿံ၊ ကျလတ္တံ့။ တံနိရယံ၊ ထိုအဝီစိငရဲကြီးသည်။ စတုကဏ္ဏံ၊ လေးထောင့်ရှိ၏။ စတုဒွါရံ၊ တံခါးလေးမျက်နှာတို့နှင့်ယှဉ်အပ်၏။ အယောပါကာပရပရိယန္တံ၊ သံတံတိုင်းတို့ဖြင့် ပိုင်းခြားအပ်၏။ အယသာ၊ သံဖြင့်ပြီးသော။ ဘူမိ၊ မြေအရပ်သည်။ ဇလိတာ၊ အလျှံပြောင်ပြောင် တောက်၏။ တေဇသာယုတာ၊ အလျှံတပြောင်ပြောင်တောက်သောများသောမီးနှင့်မပြတ်ယှဉ်၏။ သမန္တာ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ ယောဇနသတံ၊ ယူဇနာတရာကို။ ဖရိတွာ၊ နှံ့စေ၍။ သဗ္ဗဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။ တဿ၊ ထိုအဝီစိငရဲကြီး၏။ ဇာလာ၊ မီးလျှံသည်။ သမန္တာ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ ဝဿသတသဟဿာနိ၊ အနှစ်တသိန်းတို့ကို။ အတိက္ကမိတွာ၊ လွန်၍။ တာဝဒေတသ္မိံကာလေ၊ ထိုအခါ၌။ ဣဓ၊ ဤအဝီစိငရဲကြီး၌။ ပစ္စန္တာနံ၊ ခံရကုန်သော။ ဝေါ၊ သင်တို့အား။ ဝဿသတသဟဿပရိမ+

၄၁၂+၄၁၃+ ဏော၊ အနှစ်တသိန်းအတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ကာလော၊ အခါသည်။ အတီတော၊ လွန်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဃောသော၊ အသံကို။ သုယျတိ၊ ကြားအပ်၏။ ယာသတဘာဂဝဿ ကောဋိယော၊ အကြင်နှစ်တို့၏ကုဋေတသိန်းအတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သောအဖို့တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဧသော၊ ဤနှစ်တို့၏ကုဋေတသိန်းအတိုင်းအရှည်ရှိသောအဖို့သည်။ နိရယေ၊ အဝီစိငရဲကြီး၌။ ပစ္စန္တာနံ၊ ခံရကုန်သောငရဲသူသတ္တဝါတို့၏။ အာယုနော၊ အသက်၏။ လက္ခော၊ အပိုင်းအခြားတည်း။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ယေဇနာ၊ အကြင်သတ္တဝါတို့သည်။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌီစ၊ မှားသောအမြင်ရှိကုန်သည်လည်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒုဿီလာစ၊ သီလမရှိကုန်သည်လည်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အရိယူပဝါဒိနောစ၊ ဘုရားစသောသူတော်ကောင်းတို့ကိုကဲ့ရဲ့ပြစ်မှားတတ် ကုန်သည်လည်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေဇနာ၊ ထိုသတ္တဝါတို့သည်။ ကောဋိသတသဟဿာနိ၊ နှစ်အကုဋေတသိန်းတို့ပတ်လုံး။ နိရယေ၊ အဝီစိငရဲကြီး၌။ ပစ္စရေ၊ ခံရကုန်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တတ္ထ၊ ထိုအဝီစိငရဲကြီး၌။ ပါပဿကမ္မဿ၊ အကျွန်ုပ်ပြုအပ်သောမကောင်းမှု၏။ ဖလံ၊ အကျိုးဖြစ်သော။ ဒုက္ခံဝေဒနံ၊ ဆင်းရဲဝေဒနာကို။ ဒီဃမဒ္ဓါနံ၊ ကြာမြင့်စွာသောကာလပတ်လုံး။ ယသ္မာ၊ အကြင့်ကြောင့်။ ဝေဒိဿံ၊ ခံစားရလတ္တံ့။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဘုသံ၊ ပြင်းစွာ။ သောစာမိ၊ စိုးရိမ်၏။ အရိန္ဒမ၊ ရန်သူတို့ကို ဆုံးမတတ်သော။ ရဋ္ဌဝဍ္ဎန၊ တိုင်းနေပြည်သူရှင်လူအပေါင်းတို့၏အကျိုးစီးပွားကိုပွားစေတတ်သော။ ယံဝစနံ၊ အကြင်စကားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံဝစနံ၊ ထိုစကားကို။ တွံ၊ သင်မင်းမြတ်သည်။ သုဏောဟိ၊ နာလော။ တေ၊ သင်မင်းမြတ်အား။ ဘဒ္ဒံ၊ ကောင်းမြတ်သောအကျိုးစီးပွားသည်။ အတ္ထု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဓီတာ၊ သ္မီးဖြစ်သော။ ဥတ္တရာ၊ ဥတ္တရအမည်ရှိသောမိန်းမသည်။ ဘဒ္ဒကံ၊ ကောင်းမြတ်သောအကျိုးရှိသော။ ဥပေါသထေစ၊ ဥပုသ်သီလ၌လည်းကောင်း။ ရတာ၊ မွေ့လျော်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သညတာစ၊ မကောင်းမှုမှစောင့်စည်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဝိဘာဂီစ၊ ပေးကမ်းလှူဒါန်းခြင်း သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝဒညူစ၊ အလှူခံတို့ဆိုသောစကားကိုသိတတ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိတမစ္ဆေရာစ၊ ကင်းသောဝန်တိုခြင်းရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခာယ၊ ကျင့်အပ်သောသီလကိုသိက္ခာ၌။ အခဏ္ဍကာရီ စ၊ မကျိုးမပေါက်သည်ကိုပြုလေ့ရှိ

၄၁၃+၄၁၄+ သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရိကူလေသု၊ သူတပါး၏အိမ်တို့၌။ သုဏှာစ၊ ချွေးမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္ဗုဒ္ဓဿစ၊ ခပ်သိမ်းသောတရားတို့ကိုအလိုလို သိတော်မူသော။ သိရိမတော၊ ဘုန်းကြက်သရေလည်းရှိတော်မူထသော။ သကျမုနိနော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဥပါသိကာစ၊ ဥပါသိကာမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ သီလသမ္ပန္နော၊ သီလနှင့်ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုစ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပါဝိသိ၊ ဝင်၏။ ဩက္ခိတ္တစက္ခု၊ ချသောမျက်လွှာရှိသည်ဖြစ်၍။ သတိမာ၊ ရှေ့သို့တက်ခြင်းနောက်သို့ဆုပ်ခြင်းစသည်တို့၌သတိနှင့်ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ ဂုတ္တဒွါရော၊ စောင့်အပ်သောဣန္ဒြေရှိသည်ဖြစ်၍။ သံဝုတော၊ ပိတ်အပ်သောကိုယ်နှုတ်နှလုံးရှိသည်ဖြစ်၍။ သပဒါနံ၊ အိမ်စဉ်အတိုင်း။ စရမာနော၊ ဆွမ်းခံသွားသော။ သောဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဥတ္တရာယ၊ အကျွန်ုပ်သ္မီးဖြစ်သောဥတ္တရာ၏။ နိဝေသနံ၊ အိမ်သို့။ အဂမာသိ၊ ရောက်လေ၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တေ၊ သင်မင်းမြတ်အား။ ဘဒ္ဒံ၊ ကောင်းမြတ်သောအကျိုးစီးပွားသည်။ အတ္ထု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဥတ္တရာ၊ အကျွန်ုပ်သ္မီးဥတ္တရာသည်။ တံဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ အဒ္ဒသ၊ မြင်လေ၏။ ဒိသွာ၊ မြင်ပြီး၍။ သာ၊ ထိုဥတ္တရာသည်။ ပူရံ၊ ရေဖြင့်ပြည့်သော။ ပါနီယသရကံ၊ ရေခွက်ကိုလည်းကောင်း။ ဝိတ္တေ၊ နှစ်သက်ခြင်းကိုဖြစ်စေတတ်ကုန်သော။ ပူဂေစ၊ မုံ့တို့ကိုလည်းကောင်း။ တဿဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ အဒါ၊ ပေးလှူ၏။ ဒတွာ၊ ပေးလှူပြီး၍။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ပီတာ၊ အဘသည်။ ကာလင်္ကတော၊ သေလွန်၍။ ဧတံ၊ ဤရေမုံ့ ဟူသောအလှူသည်။ တဿ၊ ထိုသေလွန်လေသောအကျွန်ုပ်အဘအား။ ဥပကပ္ပတု၊ ဖြစ်ပါစေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အနွာဒိသ၊ အမျှပေးဝေ၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ သမနန္တရာအနုဒိဋ္ဌေ၊ အမျှပေးဝေသည်၏အခြားမဲ့၌။ ဝိပါကော၊ အလှူ၏အကျိုးသည်။ ဥဒပဇ္ဇထ၊ ဖြစ်၏။ ဝဿေဝဏော၊ ဝဿေဝဏ်အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ စတုမဟာရာဇ်နတ်မင်းကြီးသည်။ ကာမကာမော၊ အလိုရှိအပ်သမျှသောစည်းစိမ်ချမ်းသာကိုအလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘုဉ္ဇတိယထာ၊ အလိုအတိုင်းခံစားရစေသကဲ့သို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကာမကာမိနီ၊ အလိုရှိသမျှသောစည်း စိမ်ချမ်းသာကိုအလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘုဉ္ဇာမိစ၊ အလိုအတိုင်းလည်းခံစားရ၏။ အရိန္ဒမ၊ ရန်သူတို့ကို ဆုံးမတတ်သော။ ရဋ္ဌဝဍ္ဎန၊ တိုင်းနေပြည်သူအပေါင်းတို့၏အကျိုးစီးပွားကိုပွားစေတတ်သော။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဝုစ္စမာနံ၊ ဆိုအပ်လတ္တံ့သော။ ယံဝစနံ၊ အကြင်စကားသည်။

၄၁၄+၄၁၅+ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံဝစနံ၊ ထိုစကားကို။ သုဏောဟိ၊ နာလော။ သဒေဝကဿ၊ နတ်နှင့်တကွသော။ လောကဿ၊ လူ၌။ ဗုဒ္ဓေါ၊ ဘုရားကို။ အဂ္ဂေါ၊ မြတ်၏ဟူ၍။ ပဝုစ္စတိ၊ အပြားအားဖြင့်ဆိုအပ်၏။ အရိန္ဒမ၊ ရန်သူတို့ကိုဆုံးမတော်မူတတ်သောမင်းမြတ်။ သပုတ္တဒါရော၊ သားမယားနှင့်တကွသော။ တွံ၊ သင်မင်းမြတ်သည်။ တံဗုဒ္ဓံ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားကို။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂစ္ဆ၊ ဆည်းကပ်လေလော။ အဋ္ဌင်္ဂိကေန၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့်ပြည့်စုံသော။ မဂ္ဂေန၊ မဂ်ဖြင့်။ အမတံ၊ သေခြင်းကင်းသော။ ပဒံ၊ နိဗ္ဗာန်သို့။ ဖုဿန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ အရိန္ဒမ၊ ရန်သူတို့ကိုဆုံးမတော်မူတတ်သောမင်းမြတ်။ သပုတ္တဒါရော၊ သားမယားနှင့်တကွဖြစ်သော။ တွံ၊ သင်မင်းမြတ်သည်။ တံဓမ္မံ၊ ထိုနိဗ္ဗာန်သို့ရောက်ကြောင်းဖြစ်သောမဂ်တရားကို။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂစ္စ၊ ဆည်းကပ်လေလော။ ပဋိပန္နာ၊ ဖိုလ်ကိုရခြင်းငှာကျင့်ဆဲဖြစ်ကုန်သော။ စတ္တာရော၊ လေးယောက်ကုန်သောပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဖလေ၊ ဖိုလ်၌။ ဌိတာ၊ တည်ကုန်သော။ စတ္တာရော၊ လေးယောက်ကုန်သောပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဥဇုဘူတော၊ ဖြောင့်မတ်သောအဖြစ်သို့ရောက်သော။ ဧသဧသောသံဃော၊ ဤမဂ္ဂဋ္ဌာန်လေးယောက် ဖလဋ္ဌာန်လေးယောက်တို့၏အပေါင်းဖြစ်သေသံဃာသည်။ ပညာသီလသမာဟိတော၊ ပညာသီလသမာဓိနှင့်ပြည့်စုံတော်မူ၏။ အရိန္ဒမ၊ ရန်သူတို့ကိုဆုံးမတော်မူတတ်သောမင်းမြတ်။ သပုတ္တဒါရော၊ သားမယားနှင့်တကွသော။ တွံ၊ သင်မင်းမြတ်သည်။ တံသံဃံ၊ ထိုမဂ္ဂဋ္ဌာန်လေးယောက်ဖလဋ္ဌာန်လေးယောက်တို့၏အပေါင်းသံဃာတော်ကို။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂစ္ဆ၊ ဆည်းကပ်လေလော။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တွံ၊ သင်မင်းမြတ်သည်။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏အသက်ကိုသတ်ခြင်းမှ။ ခိပ္ပံ၊ လျှင်စွာ။ ဝိရမဿု၊ ကြဉ်ရှောင်လေလော။ လောကေ၊ လောက၌။ အဒိန္နံ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့်မပေးအပ်သောသူတပါး၏ဥစ္စာကို။ ပရိဝဇ္ဇယဿု၊ ခိုးသူခြင်းမှကြဉ်ရှောင်လေလော။ အမဇ္ဇပေါ၊ သေအရက်စသောယစ်မျိုးကိုမသောက် စားသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်လေလော။ မုသာစ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကိုလည်း။ မာစအဘာဏိ၊ မဆိုလေလင့်။ သကေနဒါရေန၊ မိမိမယားဖြင့်။ တုဋ္ဌောစ၊ ရောင့်ရဲသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်လေလော။ ယက္ခ၊ နတ်သား။ တွံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါ၏။ အတ္ထကာမောစ၊ အကျိုးကိုအလိုရှိသည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်ပေ၏။ ဟိတကာမောစ၊ အစီးအပွားကိုအလိုရှိသည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်ပေ၏။ ဒေဝတေ၊ နတ်သား။ အဟံ၊ ငါသည်။ တုယှံ၊ သင်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ ကရောမိ၊ လိုက်

၄၁၅+၄၁၆+ နာ၏။ တွံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါ၏။ အာစရိယော၊ ဆရာသည်။ အသိ၊ ဖြစ်ပေ၏။ ဗုဒ္ဓံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဥပေမိ၊ ဆည်းကပ်၏။ အနုတ္တရံ၊ အတုမရှိသော။ ဓမ္မဉ္စာပိ၊ တရားတော်ကိုလည်း။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဥပေမိ၊ ဆည်းကပ်၏။ နရဒေဝဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သံဃဉ္စ၊ သံဃာတော်ကိုလည်း။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂစ္ဆာမိ၊ ဆည်းကပ်ပါ၏။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏အသက်ကိုသတ်ခြင်းမှ။ ခိပ္ပံ၊ လျှင်စွာ။ ဝိရမာမိ၊ ကြည်ရှောင်၏။ လောကေ၊ လောက၌။ အဒိန္နံ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့် မပေးအပ်သောသူတပါး၏ဥစ္စာကို။ ပရိဝဇ္ဇယာမိ၊ ခိုးယူခြင်းမှကြဉ်ရှောင်၏။ အမဇ္ဇပေါ၊ သေအရက်စသောယစ်မျိုးကိုမသောက်စားသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်၏။ မုသာစ၊ မဟုတ်မမှန်သော စကားကိုလည်း။ နောစဘဏာမိ၊ ဆိုလည်းမဆို။ သကေနဒါရေနစ၊ ကိုယ်မယားဖြင့်လည်း။ သန္တုဋ္ဌော၊ ရောင့်ရဲသည်လည်း။ ဟောမိ၊ ဖြစ်၏။ ယက္ခ၊ နတ်သား။ မဟာဝါတေ၊ ပြင်းစသောလေ၌။ တုသံ၊ ဖွဲပြာကို။ ဩဖုနတိဝိယ၊ လွှင့်လေသကဲ့သို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ တဝ၊ သင်၏။ ဓမ္မဒေသနာယ၊ တရားဟောခြင်းဖြင့်။ ပါပကံ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိံ၊ မိစ္ဆာဉာဏ်ကို။ ဩဖုနာမိ၊ လွှင့်၏။ သီဃဂါမိယာ၊ လျှင်မြန်စွာစိးသွားခြင်းရှိသော။ နဒိယာ၊ မြစ်၌။ တိဏကဋ္ဌပဏ္ဏကသဋံ၊ မြက်ပေါင်းသစ်ရွှက်ကို။ ကောစိ၊ တစုံတယောက်သောသူသည်။ ပဝါဟေတိယထာ၊ မျှောသကဲ့သို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပါပကံ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိံ၊ မိစ္ဆာအမြင်ကို။ ပဝါဟေမိ၊ မျှော၏။ ဗုဒ္ဓါနံ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့၏။ သာသနေ၊ သာသနာတော်၌။ ရတော၊ မွေ့လျော်သော။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပါပကံ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိံ၊ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကို။ ဂမာမိ၊ အန်၏။ သောရဋ္ဌော၊ သုရဋ္ဌတိုင်း၏အရှင်ဖြစ်သော။ ရာဇာ၊ ပိင်္ဂလမင်းသည်။ ဣဒံဝစနံ၊ ဤသို့သောစကားကို။ ပါပဒဿနံ၊ မှားသောမိစ္ဆာအမြင်ကို။ ဝဓိတ၊ အန်၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ နမော၊ ရှိခိုးခြင်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပါမောက္ခော၊ ရှေ့မျက်နှာသို့ရှေးရှု။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ရထံ၊ ရထားသို့။ အာရုယှ၊ တက်လေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ တတိယံ၊ သုံးခုမြောက်သော။ နန္ဒိကပေတဝတ္ထု၊ နန္ဒကပြိတ္တာ၏အကြောင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ သုပါပဓမ္မေ၊ ရဟန်းသူတော်ကောင်းတို့ကိုဆဲရေးခြင်းဘေးဖြင့်ခြိမ်းခြောက် ဆိုမည်ခြင်းအစရှိသောအကျင့်ဖြင့်အလွန်ယုတ်မာသောအကျင့်ရှိသော။ အပါရုတဒွါရေ၊ မပိတ်အပ်သောတံခါးလည်းရှိသော။ အဒါနသီလေ၊ တစုံတယောက်သောသူအားတစ်စုံတစ်ခုသော ဝတ္ထုကို

၄၁၆+၄၁၇+ မျှပေးလှူလေ့လည်းမရှိသော။ ရေဝတေ၊ ရေဝတီ။ ဥဋ္ဌေဟိ၊ ထလော။ ဒုဂ္ဂတာ၊ ဒုဂ္ဂတိသို့လားကုန်သောမကောင်းမှုရှိကုန်သောသူတို့၏ဖြစ်ရာအပါယ်ဘုံသို့လားကုန်သော။ နေရယိကဒုက္ခေန၊ ငရဲ၌ဖြစ်သောဆင်းရဲနှင့်။ သမပ္ပိတာ၊ ပြည့်စုံကုန်သော။ သတ္တာ၊ ငရဲသူသတ္တဝါတို့သည်။ ယတ္ထ၊ အကြင်ငရဲ၌။ နိက္ခမိတုံ၊ ထွက်ခြင်းငှာ။ အလဘန္တာ၊ မရကုန်သည်ဖြစ်၍။ ထုနန္တိ၊ ကြည်းညည်းကုန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုငရဲသို့။ တံ၊ သင့်ကို။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ နေဿာမ၊ ဆောင်ကုန်အံ့။ ဣစ္စေဝံဣတိဧဝံ၊ ဤဥဋ္ဌေဟိရေဝတေအစရှိသည်ဖြင့်။ ဝတွာန၊ ဆိုကုန်၍။ ယမဿ၊ ယမမင်း၏။ ဒူတာဒူတသဒိသာ၊ တမန်နှင့်တူကုန်သော။ ဗြဟန္တာ၊ ကြီးသောကိုယ်ရှိကုန်သော။ လောဟိတက္ခာ၊ ချင်းချင်းနီးသောမျက်စိလည်းရှိကုန်သော။ တေဒွေယက္ခာ၊ ထိုဘီလူးနှစ်ယောက်တို့သည်။ ပစ္စေကဗာဟာသု၊ အသီးအသီးသောမောင်းတို့၌။ ရေဝတိံ၊ ရေဝတီကို။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်ကုန်၍။ ဒေဝဂဏဿ၊ တာဝတိံသာနတ်အပေါင်း၏။ သန္တိကံ၊ အထံသို့။ ပက္ကမထိံသုဥပနေသုံ၊ ဆောင်လေကုန်၏။ တာတာ၊ အမောင်တို့။ အာဒိစ္စဝဏ္ဏံ၊ နေကဲ့သို့ထွန်းပသောအဆင်းရှိသော။ ရုစိရံ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဘွယ်လည်းရှိထသော။ ပဘဿရံ၊ ပြိုးပြိုးပြက်ထွက်သောအရောင်လည်းရှိထသော။ သုဘံ၊ တင့်တယ်ကောင်းမြတ်သော သဏ္ဌာန်လည်းရှိထသော။ ကဉ္စနဇာလစ္ဆန္နံ၊ ရွှေကွန်ယက်ဖြင့်ဖုံးလွှမ်းခြင်းလည်းရှိထသော။ ဗျမှံ၊ နတ်တို့၏နေရာဖြစ်သော။ ယံဝိမာနံ၊ အကြင်ဗိမာန်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ အာကိဏ္ဏဇနံ၊ နတ်သားနတ်သ္မီးတို့ဖြင့်ပြွမ်းသော။ သရိယဿ၊ နေ၏။ ရံသိံရိဝရသိဣဝ၊ အရောင်ကဲ့သို့။ ဇောတမာနံ၊ တပြောင်ပြောင်ထွန်းပသော။ ဧတံဝိမာနံ၊ ထိုဗိမာန်သည်။ ကဿ၊ အဘယ်သူ၏။ ဝိမာနံ၊ ဗိမာန်နည်း။ စန္ဒနသာရလိတ္တာ၊ အနှစ်ဖြစ်၍ဖြစ်သောစန္ဒကူးနံ့သာဖြင့်လိမ်းကျံအပ်သော ကိုယ်ရှိကုန်သော။ နာရိဂဏာ၊ နတ်သ္မီးအပေါင်းတို့သည်။ ဥဘတောဝိမာနံ၊ ဗိမာန်၏အတွင်း အပနှစ်ပါးစုံကို။ ဥပသောဘယန္တိ၊ တင့်တယ်စေကုန်၏။ တံဝိမာနံ၊ ထိုဗိမာန်သည်။ သူရိယသမာနဝဏ္ဏံ၊ နေနှင့်တူသောအဆင်းအရောင်သည်။ ဒိဿတိ၊ ထင်၏။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ သဂ္ဂပတ္တော၊ နတ်ပြည့်သို့ရောက်သည်ဖြစ်၍။ ဝိမာနေ၊ ဗိမာန်၌။ မဒတိ၊ စံလျော်စံပျော်ရသနည်း။ ရေဝတေ၊ ရေဝတီး။ ဗာရာဏသိယံ၊ ဗာရာဏသီပြည်၌။ အမစ္ဆရီ၊ ဝန်တို့ဆို့ပိတ်တတ်သောမစ္ဆေရစိတ်မရှိသော။ ဒါနပတိ၊ အလှူရှင်ဖြစ်သော။ ဝဒညု၊ အလှူခံတို့၏ဆိုသောစကားကိုသိတတ်သောအလေ့ရှိသော။ နန္ဒိယောနာမ၊ နန္ဒိယအမည်ရှိသော။ ဥပါသကော၊ ဥပါသကာသည်။ အာသိ၊

၄၁၇+၄၁၈+ ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာကိဏ္ဏဇနံ၊ နတ်သ္မီးနတ်သားတို့ဖြင့်ပြွမ်းသော။ သူရိယဿ၊ နေ၏။ ရံသီရိဝ၊ အရောင်ကဲ့သို့။ ဇေတမာနံ၊ တပြောင်ပြောင်ထွန်းတောက်ပသော။ ဧတံဝိမာနံ၊ ဤဗိမာန်သည်။ တဿ၊ ထိုနန္ဒိယအမည်ရှိသောဥပါသကာ၏။ ဝိမာနံ၊ ဗိမာန်တည်း။ စန္ဒနသာရလိတ္တာ၊ အနှစ်ဖြစ်၍ဖြစ်သောစန္ဒကူးနံ့သာဖြင့်လိမ်းကျံအပ်သောကိုယ်ရှိကုန်သော။ နာရိဂဏာ၊ နတ်သ္မီးအပေါင်းတို့သည်။ ဥဘတောဝိမာနံ၊ ဗိမာန်၏အတွင်းအပနှစ်ပါးစုံကို။ ဥပဘောဘယန္တိ၊ တင့်တယ်စေကုန်၏။ တံဝိမာနံ၊ ထိုဗိမာန်သည်။ သူရိယသမာနဝဏ္ဏံ၊ နေနှင့်တူသောအရောင်အဆင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒိဿတိ၊ ထင်၏။ သော၊ ထိုနန္ဒိယဥပါသကာသည်။ သဂ္ဂပတ္တော၊ တာဝတိံသာနတ်ပြည်သို့ရောက်သည်ဖြစ်၍။ ဝိမာနေ၊ ဗိမာန်၌။ မောဒတိ၊ မွေ့လျော်စံပျော်ရ၏။ တာတာ၊ အမောင်တို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ နန္ဒိယဿ၊ နန္ဒိယဥပါသကာ၏။ သဗ္ဗကုသလဿ၊ အိမ်၌နေသောအမျိုးသားအလုံးကို။ ဣဿရာ၊ အစိုးရသော။ အဂါရိနီ၊ အိမ်ရှင်မဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဘတ္တုနော၊ လင်နန္ဒိယနတ်သား၏။ ဝိမာနေ၊ ဗိမာန်၌။ ရမိဿာမိ၊ မွေ့လျော်စံပျော်အံ့။ နိရယံ၊ ငရဲသို့။ ဒဿနာယ၊ ရှုခြင်းငှာ။ နပတ္ထယေ၊ မတောင့်တ။ သုပါပဓမ္မေ၊ အလွန်ယုတ်မာသောအကျင့်ရှိသော။ ရေဝတေ၊ ရေဝတီ။ ယသ္မာ၊ အကြင့်ကြောင့်။ တယာ၊ သင်သည်။ ဇီဝတော၊ လူပြည်၌။ ပုညံ၊ ကောင်းမှုကို။ အကတဉ္စ၊ မပြုအပ်သည်သာလျှင် တည်း။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဧသောနိရယော၊ ဤငရဲသည်။ တေ၊ သင်၏။ ဥရယော၊ ကြာမြင့်စွာသောကာလပတ်လုံးဆင်းရဲကိုခံရာဖြစ်သောငရဲတည်း။ ရေဝတေ၊ ရေဝတီး။ မစ္ဆရိ၊ မိမိ၏စည်းစိမ်ဥစ္စာကိုလျှို့ဝှက်ခြင်းလက္ခဏာရှိသောသဘောရှိသော။ ပါပဓမ္မော၊ ယုတ်မာသောအကျင့်ရှိသောသူသည်။ သဂ္ဂမဂ္ဂါနံ၊ နတ်ပြည်သို့သွားရာခရီးတို့၏။ သဟဗျတံ၊ အပေါင်းအဖေါ်၏အဖြစ်ကို။ နလဘတိ၊ မရ။ တာတာ၊ အမောင်တို့။ ကိံနု၊ အသို့နည်း။ ယတ္ထ၊ အကြင်ငရဲ၌။ ဂူထဉ္စ၊ ကျင်ကြီးသည်လည်းကောင်း။ မုတ္တဉ္စ၊ ကျင်ငယ်သည်လည်းကောင်း။ အသုစိ၊ မစင်ကြယ်သောဝတ္ထုသည်။ ပဋိဒိဿတိ၊ ထင်၏။ ဒုဂ္ဂန္ဓံ၊ မကောင်းသောအနံ့ရှိသော။ မိဠံ၊ ကျင်ကြီးအတိပြည့်သော။ ဣဒံနိရယံ၊ ဤငရဲသည်။ ကိံနိရယံ၊ အဘယ်မည်သောငရဲနည်း။ ကိံနု၊ အဘယ်ကြောင့်။ ဧတံနိရယံ၊ ထိုငရဲသည်။ ဥပဝါယတိ၊ မကောင်းသောအနံ့ဖြင့် လှိုင်သနည်း။ ရေဝတေ၊ ရေဝတီ။ ယတ္ထ၊ အကြင်ငရဲ၌။ တုဝံ၊

၄၁၈+၄၁၉+ သင်သည်။ ဝဿသဟဿာနိ၊ အနှစ်တထောင်တို့ပတ်လုံး။ ပစ္စသိ၊ ခံရလတ္တံ့။ ဂမ္ဘီေရော၊ နက်စွာသော။ သတပေါရိသော၊ အသူတရာရှိသော။ ဧသဧသောနိရယော၊ ထိုငရဲသည်။ သံသဝကောနာမ၊ သံသဝကငရဲမည်၏။ တာတာ၊ အမောင်တို့။ ကိံနု၊ အသို့နည်း။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ သူအသက်ကိုသတ်ခြင်းစသော ကာယဒုစရိုက်ကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်သော။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ပြောဆိုခြင်းအစရှိသောဝစီဒုစရိုက်ကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်သလော။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ သူတပါး၏စည်းစိမ်ကိုရှေးရှုကြံခြင်းအစရှိသောမနောဒုစရိုက်ကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်သလော။ ကေန၊ အဘယ်အကုသိုလ်ကံကြောင့်။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သတပေါရိသော၊ အသူတရာနတ်သော။ သံသဝကော၊ ကျင်ကြီးကျင်ငယ်စသောမစင်ကြယ်သောဝတ္ထုကိုယိုစီးတတ်သော။ နိရယော၊ ငရဲကို။ လဒ္ဓေါ၊ ရအပ်သနည်း။ ရေဝတေ၊ ရေဝတီ။ တွံ၊ သင်သည်။ သမဏေစ၊ ရဟန်းတို့ကို လည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏေစာပိ၊ ပုဏ္ဏားတို့ကိုလည်းကောင်း။ အညေ၊ ရဟန်းသူတော်ကောင်းတို့ တပါးကုန်သော။ ဝဏိဗ္ဗကေစာပိ၊ ကျေးဇူးကိုခြီးမွမ်းတောင်းစားတတ်ကုန်သောသူတို့ကို လည်းကောင်း။ မုသာဝါဒေန၊ မဟုတ်မမှန်ဘောက်ပြန်သောစကားကို။ ဝေဉ္စသိ၊ လှည့်ပတ်တတ်၏။ တယာ၊ သင်သည်။ တံပါပံ၊ ထိုရဟန်းသူတော်ကောင်းစသောသူတို့ကို လှည့်ပတ်ခြင်းဟုဆိုအပ်သောအကုသိုလ်ကံကို။ ပကတံ၊ ပြုအပ်၏။ တေန၊ ထိုမကောင်းမှု အကုသိုလ်ကံကြောင့်။ ဂမ္ဘီရော၊ နက်စွာသော။ သတပေါရိသော၊ အသူတရာဝတ္ထုကိုယိုစီး တတ်သော။ နိရယော၊ ငရဲကို။ တယာ၊ သင်သည်။ လဒ္ဓေါ၊ ရအပ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုသဝကငရဲ၌။ ဝဿသဟဿာနိ၊ အနှစ်တထောင်တို့ပတ်လုံး။ တုဝံ၊ သင်သည်။ ပစ္စသိ၊ ခံရလတ္တံ့။ ရေဝတေ၊ ရေဝတီး။ တတော၊ ထိုသံဝကငရဲမှ။ ဥတ္တိဏ္ဏာယ၊ တက်သော။ တဝ၊ သင်၏။ ဟတ္ထေပိ၊ လက်တို့ကိုလည်း။ ဆိန္ဒန္တိ၊ ဖြတ်ကုန်လတ္တံ့။ အထော၊ ထိုမှတပါး။ ပါဒေပိ၊ ခြေတို့ကိုလည်း။ ဆိန္ဒန္တိ၊ ဖြတ်ကုန်လတ္တံ့။ ကဏ္ဏေပိ၊ နားတို့ကိုလည်း။ ဆိန္ဒန္တိ၊ ဖြတ်ကုန်လတ္တံ့။ အထော၊ ထိုမှတပါး။ နှာသမ္ပိ၊ နှာခေါင်းတို့ကိုလည်း။ ဆိန္ဒန္တိ၊ ဖြတ်ကုန်လတ္တံ့။ အတော၊ ထိုမှတပါး။ ဝိပ္ဖန္ဒမာနံ၊ တုန်လှုပ်သော။ တံ၊ သင့်ကို။ ကာကောလဂဏာ၊ ကြီးလင်းတစွန်ရဲအစရှိကုန်သော ငှက်အပေါင်းတို့သည်။ သမစ္စေ၊ ပေါင်းရုံးကုန်၍။ ခါဒန္တိ၊ ခဲကုန်လတ္တံ့။ တာတာ၊ အမောင်တို့။ သာဓုအာယာစာမိ၊ တောင်းပန်ပါ၏။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ မနုဿ+

၄၁၉+၄၂၀+ လောကံ၊ လူ့ပြည်သို့။ ပဋိနေထ၊ တဘန်ပိုပဆောင်ပါကုန်လော့။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ ယံ ကုသလံ၊ အကြင်ကုသိုလ်ကံကို။ ကတွာ၊ ပြုကုန်၍။ သုခိတာ၊ ချမ်းသာခြင်းသို့ရောက်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ပစ္ဆာ၊ နောက်ကာလ၌။ နစအနုတပ္ပရေ၊ အဘန်တလဲလဲပူပန်ခြင်းလည်းမရှိကုန်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဒါနေနစ၊ အလှူပေးခြင်းဖြင့် လည်းကောင်း။ သမစရိယာယစ၊ သီလအစရှိသောကုသိုလ်ကိုဖြည့်ကျင့်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ သံယမေနစ၊ ဗုဒ္ဓါနုဿတိအစရှိသောသမထကမ္မဋ္ဌာန်းကိုစီးဖြန်းခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ဒမေနစ၊ ခန္ဓာငါးပါးစသောသင်္ခါရတို့ကိုအနိစ္စအစရှိသောအခြင်းအရာဖြင့်ရှုတတ်သော ဝိပဿနာကိုပွားစေခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ ကုသလံ၊ ကုသိုလ်ကံကို။ ကာဟာမိ၊ ပြုပါအံ့။ ရေဝတေ၊ ရေဝတီ။ တုဝံ၊ သင်သည်။ ပုရေ၊ ရှေးကာလ၌။ ပမဇ္ဇိတွာ၊ မေ့လျော့၍။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ပရိဒေဝသတိ၊ ငိုမြည်တမ်း၏။ သယံ၊ မိမိသည်။ ကတာနံ၊ ပြုအပ်ကုန်သော။ ကမ္မာနံ၊ ကံတို့၏။ ဝိပါကံ၊ အကျိုးကို။ တွံယေဝ၊ သင်သည်ပင်လျှင်။ အနုဘောဿသိ၊ ခံစားရလတ္တံ့သတည်း။ တာတာ၊ အမောင်တို့။ ကော၊ အဘယ်မည်သောနတ်သားသည်။ ဒေဝလောကတော၊ နတ်ပြည်မှ။ မနုဿလောကံ၊ လူ့ပြည်သို့။ ဂန္တွာ၊ လာရောက်၍။ ပုဋ္ဌော၊ အကျွန်ုပ်မေးအပ်သည်ရှိသော်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဝဒေယျ၊ ဆိုပါအံ့နည်း။ တွံ၊ သင်သည်။ နိက္ခိတ္တဒဏ္ဍေသု၊ ချအပ်သောဒဏ်ရှိကုန်သောရဟန်းသူတော် ကောင်းတို့အား။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒဒါဟိ၊ ပေးလှူလော့။ အစ္ဆာဒနံ၊ အရုံကိုလည်းကောင်း။ သေယျံ၊ ကျောင်းအိပ်ရာနေရာကိုလည်းကောင်း။ ဝတ္ထံ၊ အဝတ်ကိုလည်းကောင်း။ အန္နပါနံ၊ ထမင်းအဖျော်ကို၎င်း။ ဒဒါဟိ၊ ပေးလှူလော့။ မစ္ဆရီ၊ မိမိစည်းစိမ်ဥစ္စာကိုလျှို့ဝှက်ဖုံးလွှမ်းခြင်း လက္ခဏာရှိသောမစ္ဆေရနှင့်ပြည့်စုံသော။ ရောသကော၊ သူတပါးကိုချုတ်ချယ်တတ်သော သဘောရှိသော။ ပါပဓမ္မော၊ လောဘအစရှိသောအကုသိုလ်တို့နှင့်ပြည့်စုံခြင်းကြောင့် ယုတ်မာသောအကျင့်ရှိသောသူသည်။ သဂ္ဂုပဂါမံ၊ နတ်တို့၏။ သဟဗျတံ၊ တကွဖြစ်သည်၏ အဖြစ်ကို။ နဟိလဘတိ၊ မရသလျှင်ကတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကော၊ အဘယ်မည်သောနတ်သည်။ ဂန္တွာ၊ လာရောက်၍။ ပဒေယျ၊ ဆိုပါအံ့နည်း။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣဒံ၊ ဤမကောင်းမှုရှိသော သူတို့သည်ခံစားအပ်သောဆင်းရဲကို။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်ပင်လျှင်။ ယသ္မာ၊ အကြင့်ကြောင့်။ ဒိဋ္ဌံ၊ မြင်အပ်ပြီ။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ သာဟံသာအဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ နနု၊ အကြံရှိ၏။ ဣတော၊ ဤငရဲမှ။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ မာနုဿိံ၊ လူ့ပြည်၌။

၄၂၀+၄၂၁+ ဖြစ်သော။ ယောနိံ၊ ပဋိသန္ဓေကို။ လဒ္ဓါ၊ ရ၍။ ဝဒညူ၊ အလှူတို့ဆိုသောစကား ကိုသိသည်။ သီလသမ္ပန္နာ၊ သီလနှင့်ပြည့်စုံသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဒါနေနစ၊ အလှူပေးခြင်းဖြင့် လည်းကောင်း။ သမစရိယာယစ၊ သီလကိုဆောက်တည်ခြင်းစသောကုသိုလ်ကံကိုဖြင့်ကျင့်ခြင်းဖြင့် လည်းကောင်း။ သံယမေနစ၊ ဗုဒ္ဓါနုဿတိအစရှိသောသမထကမ္မဋ္ဌာန်းကိုစီးဖြန်းခြင်းဖြင့် လည်းကောင်း။ ဒမေနစ၊ ခန္ဓာငါးပါးအစရှိသောသင်္ခါရတို့ကိုအနိစ္စအစရှိသောအခြင်းအရာဖြင့် ရှုတတ်သာဝိပဿနာကိုပွားစေခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ ကုသလံ၊ ကုသိုလ်ကံကို။ ကာဟာမိ၊ ပြုအံ့။ အာရာမာနိစ၊ သစ်သီးအရံပန်းအရံတို့ကိုလည်း။ ရောပိဿံ၊ စိုက်ပျိုးအံ့။ ဒုဂ္ဂေ၊ ရေညွန်ရှိ၍ကူးခက်သောအရပ်၌။ သင်္ကမာနာနိစ၊ တံတားတို့ကိုလည်း။ ကရိဿံ၊ ဆောက်လုပ်အံ့။ ကူပဉ္စ၊ ရေတွင်းရေကန်ကိုလည်းကောင်း။ ဥဒပါနဉ္စ၊ ရေအိုးစင်ကိုလည်းကောင်း။ ကရိဿံ၊ တူးဆည်းဆောက်လုပ်အံ့။ ဝိပ္ပသန္နေန၊ ကြည်ညိုစွာသော။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ပက္ခဿ၊ လ္ဆန်းပက္ခလ္ဆုပ်ပက္ခ၏။ စတုဒ္ဒသိံ၊ တဆဲ့လေးရက်တို့၏ ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သောနေ့၌လည်းကောင်း။ ပဉ္စဒသိံ၊ တဆဲ့ငါးရက်တို့၏ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သော နေ့၌၎င်း။ ယာအဋ္ဌမိ၊ အကြင်ရှစ်ရက်တို့၏ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သောနေ့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တဿံအဋ္ဌမိယဉ္စ၊ ထိုရှစ်ရက်တို့၏ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သောနေ့၌လည်းကောင်း။ ပါဋိဟရိယပက္ခဉ္စ၊ နှစ်တိုင်းနှစ်တိုင်းသောအဘန်တလဲလဲဆောက်အပ်ဖြစ်အပ်သောကြောင့်ပါဋိစာရိယ မည်သောနေ့တိုင်းအမြဲစောင့်အပ်သောဥပုသ်ကိုလည်းကောင်း။ အဋ္ဌင်္ဂါသုသမာဟိတံ၊ ပါဏာတိပါတမှကြဉ်ခြင်းအစရှိကုန်သောအင်္ဂါရှစ်ပါးတို့နှင့်ပြည့်စုံသော။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကိုလည်းကောင်း။ ဥပဝသိဿံ၊ စောင့်သုံးအံ့။ သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်းသော နေ့တို့၌။ သီလသံဝုတော၊ ငါးပါးသောသီလကိုစောင့်စည်းသည်။ ဟေဿံ၊ ဖြစ်အံ့။ ဒါနေစ၊ အလှူပေးခြင်း၌လည်း။ နပမဇ္ဇိဿံ၊ မမေ့လျော့အပ်။ ဣစ္စေဝံဣတိဧဝံ၊ ဤသို့ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော နည်းဖြင့်။ ဝိပလန္တိ၊ မြည်တမ်းသော။ ဖန္ဒမာနံ၊ တုန်လှုပ်ခြင်းရှိသောရေဝတီကို။ နိရယပါလာ၊ ငရဲထိန်းတို့သည်။ ဥဒ္ဓံပါဒံ၊ အထက်သို့ခြေမိုးမျှော်။ အဝံသီရံ၊ အောက်သို့ဥထေက္ခာင်းရှိသည်ကို။ ကတွာ၊ ပြုကုန်၍။ ဂဏှန္တာ၊ ကိုယ်ကုန်လျက်။ တတောတတော၊ ထိုထိုသို့သောအရပ်မှ။ ဃောရေ၊ ပြင်းသောသဘောရှိသော။ နိရယေ၊ ငရဲ၌။ ခိပိံသု၊ ပစ်ချကုန်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပုရေ၊ ရှေးဘဝ၌။ မစ္ဆရိနီ၊ မိမိဥစ္စာကိုဖုံးလွှမ်းလျှို့ဝှက်ခြင်းလက္ခဏာရှိသော မစ္ဆေရရှိသည်။ အဟောသိံ၊ ဖြစ်ခဲ့ပြီ။ သမဏဗြာဟ္မဏာနံ၊ ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့ကို။ ပရိ+

၄၂၁+၄၂၂+ ဘာသကာ၊ ရေရွက်တတ်သည်။ အဟောသိံ၊ ဖြစ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝိတတေန၊ မဟုတ်မမှန်သဖြင့်။ သာမိကဉ္စ၊ လင်ကိုလည်း။ ဝဉ္စယိတွာ၊ လှည့်ပတ်၍။ ဃောရရူပံ၊ ပြင်းထန်သောသဘောရှိသော။ နိရယေ၊ ငရဲ၌။ ပစ္စာမိ၊ ခံရ၏။ စတုတ္ထံ၊ လေးခုမြောက်သော။ ရေဝတီပေတဝတ္ထု၊ ရေဝတီပြိတ္တာမ၏အကြောင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ပုညဖလံ၊ ကောင်းမှု၏အကျိုးဖြစ်သော။ အနပ္ပကံ၊ များသော။ မဟန္တံ၊ ကြီးကျယ်စွာသော။ ဣဒံဥစ္ဆုဝနံ၊ ဤကြံတောသည်။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ပရိဘောဂံ၊ သုံးဆောင်ခြင်းသို့။ နဧတိ၊ မရောက်။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အာစိက္ခ၊ ဖြေကြားတော်မူလော။ အယံဝိပါကော၊ ဤအကျိုးသည်။ ကိဿကမ္မဿ၊ အဘယ်သို့သဘောရှိသောကံ၏။ ဝိပါကော၊ အကျိုးနည်း။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ သွာဟံသောအဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ ကိဉ္စိ၊ တစုံတခုသောကြံကို။ ပရိဘုဉ္ဇိတုံ၊ သုံးဆောင်ခြင်းငှာ။ ဝါယာမာမိစ၊ လုံ့လကိုလည်းပြု၏။ ပရိသက္ကာမိစ၊ ပယောဂကိုလည်းပြု၏။ တေနဥစ္ဆုဝနေန၊ ထိုကြံတောသည်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဝိဟညာမိစ၊ နှိပ်လည်းနှိပ်စက်အပ်၏။ ဥစ္ဆုပတ္တေဟိ၊ သန်လျက်သွားနှင့်တူကုန်သောကြံရွက်တို့သည်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ခဇ္ဇာမိကိန္တိယာမိစ၊ ဖြတ်လည်းဖြတ်၏။ သွာဟံသောအဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ ဆိန္နတုမော ဆိန္နသဘာဝေါ၊ ပြတ်သောအားဖြင့်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ကပဏော၊ ပြင်းစဆင်းရဲခြင်းသို့ရောက်သည် ဖြစ်၍။ လာလပါမိ၊ အလွန်မြည်တမ်းရ၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အာစိက္ခ၊ ကြားတော်မူလော။ အယံဝိပါကော၊ ဤအကျိုးသည်။ ကိဿကမ္မဿ၊ အဘယ်သို့သဘောရှိသောကံ၏။ ဝိပါကော၊ အကျိုးနည်း။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဝိဃာတောဝိဃာတောဧဝ၊ ပင်ပန်းသည်ဖြစ်၍သာလျှင်။ ဆမာယံ၊ မြေ၌။ ပဋိပဟာမိ၊ လည်း၏။ ဃမ္မေ၊ ပူသောကျဉ်းကုန်းခင်း၌။ ဝါရိစရောဝမစ္ဆောဝိယ၊ ငါးကဲ့သို့။ ပရိဝတ္တာမိပရိဗ္ဘမာနိ၊ ချာချာလည်၏။ ဒူရတောဝ၊ အဝေးမှပင်လျှင်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ အဿုကာနိ၊ မျက်ရည်တို့သည်။ ဂလန္တိ၊ ယိုစီးကုန်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အာစိက္ခ၊ ကြားတော်မူလော။ အယံဝိပါကော၊ ဤအကျိုးသည်။ ကိဿကမ္မဿ၊ အဘယ်သို့သဘောရှိသောကံ၏။ ဝိပါကော၊ အကျိုးနည်း။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဆာတောစ၊ ဆာလောင်သည်လည်း။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ကိလန္တောစ၊ ပင်ပန်းသည်လည်း။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ပိပါသိတောစ၊ ရေမွတ်သည်လည်း။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ သန္တဿိတောစ၊

၄၂၂+၄၂၃+ နှုတ်ခမ်းလည်ချောင်းအာစပ်ခြောက်ခြင်းသို့ရောက်သည်ဖြစ်၍။ အလွန်မွတ်သိပ် သည်လည်း။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သာတံ၊ သာယာအပ်သည်ဖြစ်၍ဖြစ်သော။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ နဝိန္ဒေ၊ မရ။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧတမတ္ထံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ တံ၊ အရှင်ဘုရားကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေးလျှောက်ပါ၏။ ကထံကေနကာရဏေန၊ အဘယ်သို့သောအကြောင်းဖြင့်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဥစ္ဆုံ၊ ကြံကို။ ပရိဘောဂံ၊ သုံးဆောင်ခြင်းကို။ လဘေယျ၊ ရပါအံ့နည်း။ ဘောပုရိသ၊ အိုယောကျ်ား။ ပုရေ၊ ရှေးဘဝ၌။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ကတံ၊ ပြုအပ်သော။ ကမ္မံ၊ ကံသည်။ တံတုဝံ၊ သင်ကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အကာသိ၊ ပြု၏။ ပုရိမာယဇာတိယာ၊ ရှေးဘဝ၌။ မနုဿဘူတော၊ လူဖြစ်၍ဖြစ်သော။ တွံ၊ သင်သည်။ ယေနကာရဏေန၊ အကြင်အကြောင်းဖြင့်။ အကာသိ၊ ပြုဘူး၏။ ဧတမတ္ထံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်လည်း။ ဝဒါမိ၊ ဆိုအံ့။ တွဉ္စ၊ သင်သည်လည်း။ သုတွာ၊ နာ၍။ ဧတမတ္ထံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ ဝိဇာန၊ သိလော။ တုဝံ၊ သင်သည်။ ပုရေ၊ ရှေးဘဝ၌။ ဥစ္ဆုံ၊ ကြံကို။ ခါဒယမာနော၊ ခဲလျက်။ ပဟာယော၊ သွားသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ပုရိသောစ၊ ဥပါသကာဖြစ်သော ယောကျ်ားတယောက်သည်လည်း။ တေ၊ သင်၏။ ပိဋ္ဌိတော၊ နောက်မှ။ အနွာဂစ္ဆိအနုအဂစ္ဆိ၊ လိုက်၏။ သောစ၊ ထိုဥပါသကာဖြစ်သောယောကျ်ားသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ ပစ္စာသန္တောပစ္စာသိသန္တော၊ တောင့်တလျက်။ ကထေသိ၊ ပြောဆို၏။ တဿ၊ ထိုဥပါသကာဖြစ်သောယောကျ်ားအား။ တုဝံ၊ သင်သည်။ ကိဉ္စိ၊ တစုံတခွန်းသောစကားကိုမျှ။ နအာလဝိတ္ထ၊ မပြောဆို။ သောစ၊ ထိုဥပါသကာဖြစ်သောယောကျ်ားသည်လည်း။ အဘဏန္တံ၊ မပြောမဆိုသော။ တံ၊ သင့်ကို။ အာယာစိ၊ တောင်းပန်၏။ အယျ၊ အရှင်ယောကျ်ား။ ဥစ္ဆုံ၊ တဆစ်မျှသောကြံကို။ ဒေဟိ၊ ပေးပါလော။ ဣတိစ၊ ဤသို့လည်း။ တံ၊ သင့်ကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တုဝံ၊ သင်သည်။ တဿ၊ ထိုဥပါသကာအား။ ပိဋ္ဌိတော၊ နောက်ပြန်။ ဥစ္ဆုံ၊ ကြံတချောင်းကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ ဧတံ၊ ဤကြံတချောင်းကိုပေးခြင်းသည်။ တဿကမ္မဿ၊ ထိုကံ၏။ ဝိပါကော၊ အကျိုးတည်း။ ဘောပုရိသ၊ အိုယောကျ်ား။ ဣင်္ဃ၊ ငါတိုက်တွန်း၏။ တွံ၊ သင်သည်။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ပိဋ္ဌိတော၊ နောက်ပြန်။ ဥစ္ဆုံ၊ ကြံကို။ ဂဏှေယျာသိ၊ ယူလေလော။ ဂဟေတွာန၊ ယူပြီး၍။ ယာဝဒတ္တံ၊ အလိုအတိုင်း။ ခါဒဿု၊ ခဲလော။ တေနေဝ၊ ထိုခဲသဖြင့်လျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ အတ္တမနော၊ မိမိ၏စိတ်ဟုဆိုအပ်သောကောင်းသောစိတ်ရှိသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဟဋ္ဌောစ၊ ရွှင်လန်းသောစိတ်ရှိသည်လည်း။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဥဂ္ဂေါစ၊ ပီတိဖြင့်တက်ကြွသောစိတ်ရှိ

၄၂၃+၄၂၄+ သည်လည်း။ ဘဝိဿသိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ပမောဒိတောစ၊ ဝမ်းမြောက်သည်လည်း။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ သောပေတော၊ ထိုပြိတ္တာသည်။ ဂန္တွာန၊ ကြံတောသို့သွား၍။ ပိဋ္ဌိတော၊ နောက်ပြန်။ ဥစ္ဆုံ၊ ကြံကို။ အဂ္ဂဟေသိ၊ ယူ၏။ ဂဟေတွာန၊ ယူပြီး၍။ တံ၊ ထိုကြံကို။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ခါဒိ၊ ခဲ၏။ တေနေဝ၊ ထိုသို့ခဲရခြင်းကြောင့်။ သော၊ ထိုပြိတ္တာသည်။ အတ္တမနော၊ ကောင်းသောစိတ်ရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဟဋ္ဌောစ၊ ရွှင်လန်းသောစိတ်ရှိသည်လည်း။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဒဂ္ဂေါစ၊ ပီတိဖြင့်တက်ကြွသောစိတ်ရှိသည်လည်း။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ပမောဒိတောစ၊ အလွန်ဝမ်းမြောက်သောစိတ်ရှိသည်လည်း။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ပဉ္စမံ၊ ငါးခုမြောက်သော။ ဥစ္ဆုပေတဝတ္ထု၊ ကြံကိုခဲရသောပြိတ္တ၏အကြောင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဥပါသကာ၊ ဥပါသကာတို့။ ဟိမဝန္တဿ၊ ဟိမဝန္တာတောင်၏။ ပဿတောပေဿ၊ နံပါး၌။ ပဝတ္တံ၊ ဖြစ်သော။ သာဝတ္ထိနာမနဂရံ၊ သာဝတ္ထိအမည် ရှိသောမြို့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှီ၏။ တတ္ထ၊ ထိုသာဝတ္ထိမည်သောပြည်၌။ ဒွေကုမာရာ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သောလုလင်တို့သည်။ အာသုံ၊ ရှိသည်ဖြစ်ကုန်၏။ ရာဇပုတ္တာတိ၊ မင်းသားတို့ဟူ၍။ မေမယာ၊ ငါဘုရားသည်။ သုတံ၊ ကြာအပ်၏။ တေရာဇပုတ္တာ၊ ထိုမင်းသားနှစ်ယောက်တို့သည်။ သမ္မတ္တာ၊ အပြားအားဖြစ်ယစ်မေ့ကုန်သည်။ ရဇနီယေသု၊ တပ်မက်အပ်ကုန်သော။ ကာမဂုဏေသု၊ ရူပါရုံအစရှိကုန်သော ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့၌။ အဿာဒါဘိနန္ဒိနော၊ သာယာသည်၏အစွမ်းအားဖြင့်အလွန် နှစ်သက်သောအလေ့ရှိကုန်သည်။ ပစ္စုပ္ပန္နသုစေ၊ ပစ္စုပ္ပန်၌ဖြစ်သောချမ်းသာ၌။ ဂိဒ္ဓါ၊ မက်မောကုန်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်ကုန်၍။ အနာဂတံ၊ နောင်ခါလူတို့၌ရအပ်သော ချမ်းသာကို။ နပဿိံသု၊ မမြင်ကုန်။ တေရာဇပုတ္တာ၊ ထိုမင်းသားတို့သည်။ ဣတောမနုဿတော၊ ဤလူ၏အဖြစ်မှ။ စုတာစ၊ စုတေကုန်သည်ဖြစ်၍လျှင်။ ပရလောကံ၊ လူ့ပြည်မှတပါးဖြစ်သောပြိတ္တာဘုံ၌။ ဂတာ၊ ပဋိသန္ဒေအားဖြင့်ဖြစ်ကုန်၏။ တေစပေတာ၊ ထိုမင်းသားဖြစ်ကုန်သောပြိတ္တာတို့သည်။ သာဝတ္ထိယာ၊ သာဝတ္ထိပြည်၏။ သမီပေ၊ အနီးဖြစ်သောအရပ်၌။ နဒိဿန္တာ၊ မထင်သောအရုပ်အသွင်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးဘဝ၌။ အမှေဟိ၊ ငါတို့သည်။ ကတံ၊ ပြုအပ်သော။ အတ္တနေ၊ မိမိ၏။ ဒုက္ကဋံ၊ ကာယဒုစရိုက်အစရှိသောမကောင်း မှု၏အကျိုးကို။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အနုဘောမ၊ ခံစားရကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဃောသန္တိ၊ မြည်တမ်းကုန်၏။ (မသိ)။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး

၄၂၄+၄၂၅+ ဘဝ၌။ ဗဟူသု၊ များစွာကုန်သော။ ဒက္ခိဏေယျေသု၊ အလှူကိုခံခြင်း ငှာထိုက်ကုန်သောသူတို့သည်။ သန္တေသု၊ ရှိပေကုန်လျက်။ သုခါဝဟံ၊ နောင်အခါ၌ ချမ်းသာကိုရွှက်ဆောင်တတ်သော။ ပရိတ္တံ၊ အနည်းငယ်မျှသော။ ပုညံ၊ ကုသိုလ်ကံကို။ ကတွာ၊ ပြုကုန်၍။ အတ္တာနံ၊ မိမိတို့၏ကိုယ်ကို။ သောတ္ထိ၊ ချမ်းသာစွာ။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ နသက္ခိမှာဝတ၊ မတတ်နိုင်ချေကုန်တကား။ ယံယေနပါပေန၊ အကြင်မကောင်းမှုကြောင့်။ နောမယံ၊ ငါတို့သည်။ ရာဇကုလာ၊ မင်းမျိုးမှ။ စုတာ၊ စုတေကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပေတ္တိဝိသယံ၊ ပြိတ္တာဘုံ၌။ ဥပပန္နာ၊ ပဋိသန္ဓေအားဖြင့်ဖြစ်ကုန်၍။ ခုပ္ပိပါသသမပ္ပိတာ၊ ဆာလောင်ငတ်မွတ်ခြင်းနှင့်ပြည့်စုံကုန်လျက်။ ဝိစရာမ၊ သးလာကျင်လည်ရကုန်၏။ တတော၊ ထိုမကောင်းမှုကြောင့်။ ပါပကံ၊ မကောင်းကျိုးသည်။ အဿ၊ ဖြစ်၏။ အညံ၊ မကောင်းကျိုးမှတပါးသောကောင်းကျိုးသည်ကား။ ကိံအဿ၊ အဘယ်မှာဖြစ်ရာအံ့နည်း။ ဥပါသကာ၊ ဥပါသကာတို့။ တေရာဇပုတ္တာ၊ ထိုမင်းသားတို့သည်။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ယသ္မိံယေဝဋ္ဌာနေ၊ အကြင်အရပ်၌ပင်လျှင်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးဘဝ၌။ သာမိနော၊ လူတို့၏အရှင်တို့သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်ကုန်၍။ ဝိစရန္တိ၊ ကျင်လည်သွားလာကုန်၏။ ဣဒါနိ၊ ယခုမူကား။ တဟိံတသိံယေဝဋ္ဌာနေ၊ ထိုအရပ်၌ပင်လျှင်။ အသာမိနော၊ အရှင်မဟုတ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေရာဇပုတ္တာ၊ ထိုမင်းသားတို့သည်။ မနုဿာမနုဿကာလေ၊ လူဖြစ်သောအခါ၌။ ဥဏ္ဏတာ၊ ယုတ်သောပြိတ္တာ၏အဖြစ်သို့ညွှတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ခုပ္ပိပါသာယ၊ ဆာလောင်ငတ်မွတ်ခြင်းဖြင့်။ စရန္တိ၊ သွားလာကျင်လည်ရကုန်၏။ သံသာရပကတိံ၊ သံသရာ၏သဘောကို။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ပဿထ၊ ရှုကုန်လော။ ဥပါသကာ၊ ဥပါသကာတို့။ နရော၊ သတ္တဝါသည်။ ဣဿရမဒသမ္ဘဝံ၊ အစိုးရခြင်းကိုမှီ၍ ဖြစ်သောမာန်ယစ်ခြင်းကြောင့်ဖြစ်သော။ ဧတံအာဒီနဝံ၊ အပါယ်၌ဖြစ်ခြင်းဟု ဆိုအပ်သောထိုအပြစ်ကို။ ဥတွာ၊ သိ၍။ ဣဿရိယံ၊ အစိုးရခြင်းကိုမှီ၍ ဖြစ်သောမာန်ယစ်ခြင်းကို။ ပဟာယ၊ စွန့်ပစ်၍။ သဂ္ဂဂတော၊ နတ်ပြည်သို့လားသည်။ ဘဝေ၊ ဖြစ်ရာ၏။ သပ္ပညော၊ ပညာရှိသော။ သောနရော၊ ထိုသတ္တဝါသည်။ ကာယဿ၊ ကိုယ်ခန္ဓာ၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်သည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ သဂ္ဂံ၊ နတ်ပြည်၌။ ဥပပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ (မသိ) ဆဋ္ဌံ၊ ခြောက်ခုမြောက်သော။

၄၂၅+၄၂၆+ ကုမာရပေတဝတ္ထု၊ ကောသလမင်းသားကိတဝမင်းသားပြိတ္တာ နှစ်ယောက်တို့၏အကြောင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ပေါဋ္ဌပါဒ၊ ပေါဋ္ဌပါဒ။ မနောရမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဘွယ်ရှိသော။ ရူပေစ၊ ရူပါရုံဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ ရသေစ၊ ရသာရုံဟူသောအကြောင်းကြောင့် လည်းကောင်း။ ဂန္ဓေစ၊ ဂန္ဓာရုံဟူသောအကြောင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗေစ၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံဟူသောအကြောင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးဘဝ၌။ ကတာနံ၊ ပြုအပ်ကုန်သော။ ကမ္မာနံ၊ ကံတို့၏။ ဝိပါကော၊ အကျိုးသည်။ အန္ဓဗလာနံ၊ ပစ္စုပ္ပန်ကောင်းကျိုးကိုမမြင်ကုန်သောသူမိုက်တို့၏။ မနံ၊ စိတ်ကို။ ပထယျေအဘိဘဝေယျ၊ နှိပ်စက်ရာ၏။ ပေါဋ္ဌပါဒ၊ ပေါဋ္ဌပါဒ။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးဘဝ၌။ ကိတဝဿ၊ ကိတဝမင်း၏။ ပုတ္တော၊ သားသည်။ နစ္စဉ္စ၊ ကခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဂီတဉ္စ၊ သီခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ရတိဉ္စ၊ ကာမဖြင့်မွေ့လျော်ခြင်းကိုလည်းကော်င်း။ ခိဍ္ဍဉ္စ၊ အပေါင်းအဖော်တို့နှင့် ရွှင်မြူးခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အနပ္ပကံ၊ များစွာသောစည်းစိမ်ချမ်း သာကို။ အနုဘဝိတွာ၊ ခံစား၍။ ဥယျာနေ၊ ဥယျာဉ်၌။ ပရိစာရိတွာ၊ စမ္ပယ်၍။ ဂိရိဗ္ဗဇံ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်သို့။ ပဝီသန္တော၊ ဝင်သည်ရှိသော်။ အတ္တဒန္တံ၊ ဆုံးမအပ်ပြီးသောစိတ်ရှိသော။ သမာဟိတံ၊ အရဟတ္ထဖိုလ်နှင့်ယှဉ်သောသမာဓိ ဖြင့်တည်ကြည်ခြင်းရှိသော။ အပ္ပိစ္ဆံ၊ နည်းသောအလိုရှိသော။ ဟိရိသမ္ပန္နံ၊ မကောင်းမှုမှရှက်ကြောင်ခြင်းနှင့်ပြည့်စုံသော။ ဥစ္ဆေ၊ ဆွမ်းခံသွားသဖြင့် ရအပ်သော။ ပတ္တဂဟေ၊ သပိတ်၌အကျုံးဝင်သော။ ဘတ္တေ၊ ဆွမ်း၌။ ရတံ၊ မွေ့လျော်သောနှလုံးရှိသော။ သုနေတ္တံ၊ သုနေတ္တအမည်ရှိသော။ ဣသိံ၊ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါကို။ အဒက္ခိ၊ မြင်လေ၏။ ဒိသွာ၊ မြင်ပြီး၍။ သောခတ္တိယော၊ ထိုမင်းသားသည်။ ဟတ္ထိကခန္ဓကော၊ ဆင်လည်ဘင်းမှ။ ဩရုယှ၊ ချီးမြှောက်၍။ တဏ္ဍိလေ၊ ခိုင်ခန့်ကျိတ်မာသောမြေအရပ်၌။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ ဘိန္ဒိတွာ၊ ပစ်ခွဲ၍။ ဟသမာနော၊ ရယ်လျက်။ အပက္ကမိ၊ စဉ်ငယ်ဖဲ၏။ အပက္ကမိတွာ၊ စဉ်းငယ်ဖဲပြီး၍။ ကရုဏာယ၊ သနားသဖြင့်။ ဩလောကေန္တံ၊ ကြည့်သော။ သုနေတ္တံ၊ သုနေတ္တအမည်ရှိသော။ ဣသိံ၊ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါကို။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အဟံ၊ ငါသည်။ (မသိ) မည်ရှိသော။

၄၂၆+၄၂၇+ ရညော၊ မင်း၏။ ပုတ္တော၊ သားတည်း။ တွံ၊ သင်သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဩလောကေန္တောပိ၊ ကြည့်သော်လည်း။ ကိံကရိဿသိ၊ အဘယ်သို့ပြုနိုင်လတ္တံ့ နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဘာသိ၊ ဆို၏။ ပေါဋ္ဌပါဒ၊ ပေါဋ္ဌပါဒ။ ဖရုသဿ၊ ကြမ်းကြုတ်သော။ တဿကမ္မဿ၊ အကုသိုလ်ကံ၏။ ယံဝိပါကံ၊ အကြင်အကျိုးကို။ ရာဇပုတ္တော၊ မင်းသားသည်။ နိရယမှိ၊ အဝီစိငရဲ၌။ သမပ္ပိတော၊ ကပ်ငြိသည်ဖြစ်၍။ ဆဋ္ဌေဝစတုရာသီတိဝဿာနိ၊ အနှစ်ရှစ်သောင်းလေးထောင် ခြောက်ကြိမ်တို့ပတ်လုံးလျှင်။ နဟုတာနိစ၊ ထိုအနှစ်ရှစ်သောင်းလေးထောင် ခြောက်ကြိမ်အားဖြင့်များစွာကုန်သောအနှစ်တသောင်းတို့ပတ်လုံးလည်း။ ဝေဒေသိ၊ ခံရ၏။ သောဝိပါကော၊ ထိုအကျိုးသည်။ ကဋုကော၊ အလွန်ဆင်းရဲသည်။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ ကတကိဗ္ဗိသော၊ ပြုအပ်ပြီးသောမကောင်းမှု ရှိသော။ သောရာဇပုတ္တော၊ ထိုမင်းသားသည်။ နိရယေ၊ အဝီစိငရဲ၌။ ဘုသံ၊ ပြင်းစွာသော။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲသို့။ နိဂစ္ဆိတော၊ ရောက်၏။ ဥတ္တာနောပိစ၊ ပက်လက်လည်း။ ပစ္စိတ္ထ၊ ခံရ၏။ နိကုဇ္ဇေစ၊ မှောက်လျက်လည်း။ ပစ္စိတ္ထ၊ ခံရ၏။ ဥဒ္ဓပါဒေါစ၊ ဥက္ခောင်းစောက်ထိုးလည်း။ ပစ္စိတ္ထ၊ ခံရ၏။ ဌိတောစေဝ၊ ရပ်လျက်လည်း။ ပစ္စိတ္ထ၊ ခံရ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗာလော၊ မိုက်လှစွာသော။ သောရာဇပုတ္တော၊ ထိုမင်းသားသည်။ စိရံ၊ ကြာမြင့်စွာ၎င်း။ ဗဟူနိ၊ များစွာကုန်သော။ ပူဂါနိဝဿနဟုတာနိစ၊ ထိုနှစ်တို့၏အပေါင်းဖြစ်ကုန်သော အနှစ်နှစ်သောင်းတို့ပတ်လုံး၎င်း။ အပစ္စိတ္ထ၊ ခံရ၏။ ကတကိဗ္ဗသော၊ ပြုအပ်ပြီးသော မကောင်းမှုရှိသော။ သောရာဇပုတ္တော၊ ထိုမင်းသားသည်။ နိရယေ၊ အဝီစိငရဲ၌။ ဘုသံ၊ ပြင်းစွာသော။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲသို့။ နိဂစ္ဆိတ္ထော၊ ရောက်၏။ ပေါဋ္ဌပါဒ၊ ပေါဋ္ဌပါဒ။ အပ္ပဒုဋ္ဌပဒေါသိနံ၊ ပြစ်မှားအပ်သောအပြစ် မရှိသော။ သုဗ္ဗတံ၊ ကောင်းသောအကျင့်ရှိသော။ ဣသိံ၊ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါကို။ အာသဇ္ဇ၊ ထိခိုက်၏။ ပါပကမ္မန္တာ၊ မကောင်းမှုကိုပြုကုန်သော။ ပုဂ္ဂလာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ ဧတာဒိသံခေါ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ကဋုကံ၊ လွန်စွာသောဆင်းရဲကို။ ပစ္စန္တိ၊ ခံရကုန်၏။ သောရာဇပုတ္တော၊ ထိုမင်းသားသည်။ တတ္ထ၊ ထိုအဝီစိငရဲ၌။ ဗဟူနိဝဿာနိ၊ များစွာကုန်သောနှစ်လတို့ပတ်လုံး။ ဗဟုဒုက္ခံ၊ များစွာသောဆင်းရဲကို။ ဝေဒယိတွာ၊ ခံစားပြီး၍။ တတော၊ ထိုအဝီစိငရဲမှ။ စုတော၊ စုတေခဲ့သည်ရှိသော။ ခုပ္ပိပါသကတောနာမ၊ ဆာလောင်ငတ်မွတ်ခြင်းသည်ပြင်းစွာနှိပ်စက် (မသိ) ခုပ္ပိပါသဟတဟူသောအမည်ရှိ

၄၂၇+၄၂၈+ သော။ ပေတော၊ ပြိတ္တာသည်။ အာသိ၊ ဖြစ်၏။ ပေါဋ္ဌပါဒ၊ ပေါဋ္ဌပါဒ။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိုအပ်ပြီးသောနည်းဖြင့်။ ဣဿရမဒသမ္ဘဝံ၊ အစိုးရခြင်းကို မှီ၍ဖြစ်သောမာန်ယစ်ခြင်းကြောင့်ဖြစ်သော။ အာဒီနဝံ၊ အပြစ်ကို။ ဥတွာ၊ သိ၍။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသောသူသည်။ ဣဿရမဒံ၊ အစိုးရခြင်းကိုမှီ၍ဖြစ်သောမာန် ယစ်ခြင်းကို။ ပဟာယ၊ စွန့်၍။ နိဝါတံ၊ နှိမ့်ချခြင်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ အနုဝိတ္တတေ၊ လျောက်ပတ်စွာကျင့်ရ၏။ ယောနရော၊ အကြင်သူသည်။ ဗုဒ္ဓေသု၊ ဘုရားတို့၌။ သဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သောနရော၊ ထိုသူသည်။ ဒိဋ္ဌေဝဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏အဖြစ်၌ပင်လျှင်။ ပါသံသော၊ ခြီးမွမ်းခြင်းငှာထိုက်၏။ သပ္ပညော၊ ပညာရှိသော။ သောနရော၊ ထိုသူသည်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်သည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ သဂ္ဂံ၊ နတ်ပြည်၌။ ဥပပဇ္ဇသိ၊ ဖြစ်ရ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဘာသိ၊ ရွှက်ဆို၏။ သတ္တမံ၊ ခုနစ်ခုမြောက်သော။ ရာဇပုတ္တပေတဝတ္ထု၊ မင်းသားပြိတ္တာ၏အကြောင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဘောပုရိသ၊ အိုယောကျ်ား။ တွံ၊ သင်သည်။ ဂူထကူပတော၊ ကျင်ကြီးတွင်းမှ။ ဥဂ္ဂန္တွာ၊ တက်၍။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ ပတိဋ္ဌသိ၊ တည်၏။ ဒိနော၊ ယုတ်ညံ့သောအသက်မွေးခြင်းရှိသော။ သောတွံ၊ ထိုသင်သည်။ ကော၊ အဘယ်မည်သောသူသည်။ အသိနု၊ ဖြစ်သနည်း။ ဘောပုရိသ၊ အိုယောကျ်ား။ နိသံသယံ၊ မချွတ်။ ပါပကမ္မန္တော၊ မကောင်းမှုရှိသော။ တုဝံ၊ သင်သည်။ ကိံကေနကာရဏေန၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်။ သဒ္ဒဟသေနု၊ မြည်တမ်းဘိသနည်း။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အရှင်ကောင်း။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဒုဂ္ဂတော၊ မကောင်းမှုရှိသောသူတို့၏လားရာအပါယ်၌ဖြစ်သော။ ယမလောကိကော၊ ပြိတ္တာဘုံ၌ အကျုံးဝင်သဖြင့်သိအပ်သော။ ပေတော၊ ပြိတ္တာသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အရှင်ကောင်း။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပါပကမ္မံ၊ ပြိတ္တာဖြစ်ခြင်း၏အကြောင်း မကောင်းမှုကံကို။ ကရိတွာန၊ ပြုမိသောကြောင့်။ ဣတော၊ ဤအရှင်ဘုရားတို့ ဖြစ်ရာလူ့ပြည်မှ။ ပေတလောကံ၊ ပြိတ္တာဘုံ၌။ ဂတော၊ ပဋိသန္ဓေအားဖြင့်ဖြစ်၏။ ဘောပုရိသ၊ အိုယောကျ်ား။ ကိံနု၊ အသို့နည်း။ တယာ၊ သင်သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးဘဝ၌။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကတံ၊ ပြုအပ်သလော။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ မဟုတ်မမှန်စကားကိုပြောဆိုခြင်းအစရှိသောဝစီဒုစရိုက်ကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်သလော။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ သူတပါးစည်းစိမ်ကိုမိမိသို့ ရှေးရှုကြံခြင်းအစရှိသောမနောဒုစရိုက်ကို။ ကတံ၊ ပြုခဲ့ဘူးသ

၄၂၈+၄၂၉+ လော။ ဘောပုရိသ၊ အိုယောကျ်ား။ ကိဿကမ္မဿဝိပါကေန၊ အဘယ်မကောင်းမှုအကုသိုလ်ကံ၏အကျိုးအားဖြင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဣဒံဒုက္ခံ၊ ဤသို့သောဆင်းရဲကို။ နိဂစ္ဆသိ၊ ရောက်ဘိသနည်း။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးဘဝ၌။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်၏။ အာဝါသေ၊ ကျောင်း၌။ ဧကော၊ တယောက်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အာဝါသိကော၊ အမြဲကျောင်း၌နေသည်။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ သောဘိက္ခု၊ ထိုကျောင်းနေရဟန်းသည်။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဃရေ၊ အိမ်၌။ အဇ္ဈောသိတော၊ ပစ္စည်း၌တပ်မက်မောသောနှလုံးဖြင့်မပြတ်ဝင်သည်။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ ဣဿုကီ၊ ငြူစူတတ်သည်။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ ကုလမစ္ဆရီ၊ ဒါယကာ၌ ဝန်တိုခြင်းရှိသည်။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ ကဒရိယော၊ သူတပါးပေးလှူသည်ကိုလည်း မြစ်တားခြင်း၏အစွမ်းဖြင့်ဖြစ်သောကြမ်းသောမစ္ဆေရရှိသည်။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ ပရိဘာသကော၊ ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့ကိုဆဲရေးတတ်သည်။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြားနာ၍။ ဘိက္ခဝေါ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ပရိဘာသိသံ၊ ဆဲရေးခဲ့ဘူး၏။ တဿကမ္မဿဝိပါကေန၊ ထိုမကောင်းမှုအကုသိုလ်ကံ၏အကျိုးအားဖြင့်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣတော၊ ဤအရှင်ဘုရားတို့ဖြစ်ရာလူ့ပြည်မှ။ ပေတလောကံ၊ ပြိတ္တာဘုံ၌။ ဂတော၊ ပဋိသန္ဓေအားဖြင့်ဖြစ်၏။ ဘောပုရိသ၊ အိုယောကျ်ား။ မိတ္တဝဏ္ဏေန၊ အဆွေခင်ပွန်း၏အကြောင်းကြောင့်။ ပဝတ္တော၊ ဖြစ်သော။ အမိတ္တော၊ ရန်သူနှင့်တူသော။ တေ၊ သင်၏။ ကုလူပတော၊ အိမ်သို့မပြတ်ဆည်းကပ် တတ်သော။ ယောဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်သည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ ပေစ္စ၊ တမလွန်လောက၌။ ကိံဂတိံ၊ အဘယ်ဂတိသို့။ ဂတောနု၊ လားလေသနည်း။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အရှင်ကောင်း။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးဘဝ၌။ ပါပဓမ္မဿ၊ ယုတ်မာသောအကျင့်ရှိသော။ တဿေဝ၊ ထိုအကျွန်ုပ်၏အိမ်သို့ မပြတ်ဆည်းကပ်တတ်သောရဟန်းပြိတ္တာ၏သာလျှင်။ သီသေ၊ ဥက္ခောင်း၌။ မတ္ထကေ၊ ထိပ်ထက်၌။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တိဋ္ဌာမိ၊ တည်ရ၏။ ပရဝိသယံ၊ ပြိတ္တာဘုံသို့။ ပတ္တော၊ ရောက်သော။ သောစပေတော၊ ထိုအကျွန်ုပ်တို့၏အိမ်သို့ မပြတ်ဆည်းကပ်တတ်သောဆရာရဟန်းပြိတ္တာသည်။ မမေဝ၊ အကျွန်ုပ်၏သာလျှင်။ ပရိစာရိကော၊ အလုပ်အကျွေးသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အရှင်ကောင်း။ (မသိ) သူတို့သည်။ ယံဝစ္စံ၊ အကြင်ကျင်

၄၂၉+၄၃၀+ ကြီးကို။ ဟဒန္တိ၊ စွန့်ကုန်၏။ ဧတံဝစ္စံ၊ ထိုသူတပါးတို့သည်စွန့်အပ်သောကျင်ကြီးသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဘောဇနံ၊ အစာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဟဉ္စခေါအဟံဧဝ၊ အကျွန်ုပ်သည်သာလျှင်။ ယံဝစ္စံ၊ အကြင်ကျင်ကြီးကို။ ဟဒါမိ၊ စွန့်၏။ ဧတံဝစ္စံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်စွန့်အပ်သောကျင်ကြီးကို။ သောပေတော၊ ထိုအကျွန်ုပ်၏အိမ်သို့မပြတ်ဆည်းကပ်တတ်သောရဟန်းပြိတ္တာ သည်။ ဥပဇီဝတိ၊ မှီ၍အသက်မွေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ လျှောက်၏။ အဋ္ဌမံ၊ ရှစ်ခုမြောက်သော။ ဂူထခါဒကပေတဝတ္ထု၊ ကျင်ကြီးစားသောပြိတ္တာ၏အကြောင်း သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဘောတိဣတ္ထိ၊ အိုမိန်းမ။ တွံ၊ သင်သည်။ ဂူထကူပတော၊ ကျင်ကြီးတွင်းမှ။ ဥဂ္ဂန္တွာ၊ တက်၍။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ ပတိဋ္ဌသိ၊ တည်၏။ ဒိနာ၊ ယုတ်နွမ်းသောအသက်မွေးခြင်းရှိသော။ သာတွံ၊ ထိုသင်သည်။ ကာ၊ အဘယ်အမည်ရှိသောမိန်းမသည်။ အသိနု၊ ဖြစ်သနည်း။ ဘောတိဣတ္ထိ၊ အိုမိန်းမ။ နိသံသယံ၊ မချွတ်။ ပါပကမ္မန္တိ၊ မကောင်းမှုကိုပြုခြင်းရှိသော။ တုဝံ၊ သင်သည်။ ကိံကေနကာရဏေန၊ အဘယ်သို့သောအကြောင်းကြောင့်။ သဒ္ဒဟသေနု၊ မြည်တမ်းသနည်း။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အရှင်ကောင်း။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဒုဂ္ဂတာ၊ မကောင်းမှုရှိသူတို့၏ဖြစ်ရာအပါယ်သို့လားသော။ ယမလောကိကာ၊ ပြိတ္တာဘုံ၌အကျုံးဝင်သဖြင့်သိအပ်သော။ ပေတီ၊ ပြိတ္တာမသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အရှင်ကောင်း။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပါပကမ္မံ၊ ပြိတ္တာဖြစ်ခြင်း၏ အကြောင်းမကောင်းမှုကံကို။ ကရိတွာန၊ ပြုမိသောကြောင့်။ ဣတော၊ ဤအရှင်ဘုရားတို့၏ဖြစ်ရာလူ့ပြည်မှ။ ပေတလောကံ၊ ပြိတ္တာဘုံ၌။ ဂတာ၊ ပဋိသန္ဓေအားဖြင့်ဖြစ်၏။ ဘောတိဣတ္ထိ၊ အိုမိန်းမ။ ကိံနု၊ အသို့နည်း။ တယာ၊ သင်သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးဘဝ၌။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ သူ၏အသက်ကို သတ်ခြင်းအစရှိသောကာယဒုစရိုက်ကို။ ကတံ၊ ပြုခဲ့ဘူးသလော။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကိုပြောဆိုခြင်းအစရှိသောဝစီဒုစရိုက်ကို။ ကတံ၊ ပြုခဲ့ဘူးသလော။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ သူတပါး၏စည်းစိမ်ကိုမိမိသို့ ရှေးရှုကြံခြင်းအစရှိသောမနောဒုစရိုက်ကို။ ကတံ၊ ပြုခဲ့ဘူးသလော။ ဘောတိဣတ္ထိ၊ အိုမိန်းမ။ ကိဿကမ္မဝိပါကေန၊ အဘယ်မကောင်းမှုအကုသိုလ် ကံ၏အကျိုးအားဖြင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဣဒံဒုက္ခံ၊ ဤသို့သောဆင်းရဲသို့။ နိဂစ္ဆသိ၊ ရောက်ဘိသနည်း။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးဘဝ၌။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်၏။ အာဝါသေ၊ ကျောင်း၌။ ဧကော၊ တယောက်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အာဝါသိကော၊ မပြတ်ကျောင်း (မသိ) သောဘိက္ခု၊

၄၃၀+၄၃၁+ ထိုရဟန်းသည်။ မယှံ၊ အကျွနိုပ်၏။ ဃရေ၊ အိမ်၌။ အဇ္ဈောသိတော၊ ပစ္စည်း၌တပ်မက်ခြင်းတဏှာ၏အစွမ်းဖြင့်မပြတ်ဝင်သည်။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ ဣဿုတီ၊ ငြူစူတတ်သည်လည်း။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ ကုလမစ္ဆရီ၊ ဒါယကာ၌ဝန်တိုခြင်းရှိသည်လည်း။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ ကဒရိယော၊ သူတပါးပေးလှူ သည်ကိုမြစ်တားသည်၏အစွမ်းဖြင့်ဖြစ်သောကြမ်းသောမစ္စရိယရှိသည်လည်း။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တဿ၊ ထိုမိမိအိမ်သို့မပြတ်ဆည်းကပ် တတ်သောဆရာဖြစ်သောကျောင်းနေရဟန်း၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ နာ၍။ ဘိက္ခဝေါ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ပရိဘာသိတံ၊ ဆဲရေးဘူး၏။ တဿကမ္မဝိပါကေန၊ ထိုမကောင်းမှုအကုသိုလ်ကံ၏အကျိုးအားဖြင့်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣတော၊ ဤအရှင်ဘုရားတို့၏ဖြစ်ရာလူ့ပြည်မှ။ ပေတလောကံ၊ ပြိတ္တာဘုံ၌။ ဂတာ၊ ပဋိသန္ဓေအားဖြင့်ဖြစ်၏။ ဘောတိဣတ္ထိ၊ အိုမိန်းမ။ မိတ္တဝဏ္ဏေန၊ အဆွေခင်ပွန်း၏အယောင်ဖြင့်။ ကတော၊ ပြုအပ်သော။ အမိတ္တော၊ ရန်သူဖြစ်သော။ တေ၊ သင်၏။ ကုလုပကော၊ အိမ်သို့မပြတ်ဆည်းကပ်တတ်သော။ ယောဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အာသိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုပ္ပညော၊ ပညာမရှိသော။ သောဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကာယဿ၊ ကိုယ်ခန္ဓာ၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်သည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ ပေစ္စ၊ တမလွန်လောက၌။ ကိံဂတိ၊ အဘယ်သို့သဘောရှိသော ဂတိသို့။ ဂတောနု၊ လားရှာလေသနည်း။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အရှင်ကောင်း။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးဘဝ၌။ ပါပဓမ္မဿ၊ ယုတ်မာသောအကျင့်ရှိသော။ တဿေဝ၊ ထိုအကျွန်ုပ် အိမ်သို့မပြတ်ဆည်းကပ်တတ်သောဆရာဖြစ်သောရဟန်းပြိတ္တာ၏သာလျှင်။ သီသေ၊ ဥက္ခောင်း၌။ မတ္ထကေ၊ ထိပ်ထက်၌။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တိဋ္ဌာမိ၊ တည်ရ၏။ ပရံဝိသယံ၊ ပြိတ္တာဘုံသို့။ ပတ္တော၊ ရောက်သော။ သောစ၊ ထိုအကျွန်ုပ် ၏အမိမိသို့မပြတ်ဆည်းကပ်တတ်သောဆရာဖြစ်သောရဟန်းပြိတ္တာသည်။ မမေဝ၊ အကျွန်ုပ်၏သာလျှင်။ ပရိစာရိကော၊ အလုပ်အကျွေးသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အရှင်ကောင်း။ အညေ၊ တပါးကုန်သောသူတို့သည်။ ယံဝစ္စံ၊ အကြင်ကျင်ကြီးကို။ ဟဒန္တိ၊ စွန့်ကုန်၏။ ဧတံဝစ္စံ၊ ထိုသူတပါးတို့သည်စွန့်အပ်သောကျင်ကြီးသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဘောဇနံ၊ အစာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဟဉ္စခေါအဟံဧဝ၊ အကျွန်ုပ်သည်သာလျှင်။ ယံဝစ္စံ၊ အကြင်ကျင်ကြီးကို။ ဟဒါမိ၊ စွန့်၏။ ဧတံဝစ္စံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်စွန့်အပ်သောကျင်ကြီးသော။ သောပေတော၊ ထိုအကျွန်ုပ်၏အိမ်သို့မပြတ်ဆည်းကပ်တတ်သောဆရာဖြစ်သော ရဟန်းပြိတ္တာသည်။ ဥပဇီဝတိ၊ မှီ၍အသက်

၄၃၁+၄၃၂+ မွေးရ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ လျှောက်၏။ နဝမံ၊ ကိုးခုမြောက်သော။ ဂူတခါဒကပေတီဝတ္ထု၊ ကျင်ကြီးစားသောပြိတ္တာမ၏ အကြောင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ မာရိသာ၊ အချင်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ နဂ္ဂါ၊ အဝတ်မရှိကုန်သည်။ အထ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏရူပါ၊ အဆင်းမလှသောကိုယ်ရှိကုန်သည်။ အထ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကိသာ၊ ကျုံလှီကုန်သည်။ အထ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဓမ္မနိသန္တတာ၊ အကြောပြိုင်းပြိုးထသောကိုယ်ရှိကုန်သည်။ အထ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဥပ္ပါသုဠိကာ၊ ထွက်သောနံပါးရှိကုန်သည်။ အထ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကိသိကာ၊ အရိုးအရေအကြောမျှသာကြွင်းသောအလွန်ကြုံလှီသောကိုယ် ရှိကုန်သည်။ အထ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ မာရိသာ၊ အချင်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကေ၊ အဘယ်အမည်ရှိကုန်သောသူတိုသည်။ ဒုဂ္ဂတာ၊ မကောင်းမှုရှိသူတို့၏ဖြစ်ရာအပါယ်သို့လားသော။ ယမလောကိကာ၊ ပြိတ္တာဘုံ၌အကျုံးဝင်သဖြင့်သိအပ်သော။ ပေတာ၊ ပြိတ္တာတို့သည်။ အမှ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အရှင်ကောင်း။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ပါပကမ္မံ၊ ပြိတ္တာဖြစ်ခြင်း၏အကြောင်းမကောင်းမှုကံကို။ ကရိတွာန၊ ပြုမိသောကြောင့်။ ဣတော၊ ဤအရှင်ဘုရားတို့ဖြစ်ရာလူ့ပြည်မှ။ ပေတလောကံ၊ ပြိတ္တာဘုံ၌။ ဂတာ၊ ပဋိသန္ဓေအားဖြင့်ဖြစ်ကုန်၏။ မာရိသာ၊ အချင်းတို့။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးဘဝ၌။ တုမှေဟိ၊ သင်တို့သည်။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကတံ၊ ပြုအပ်သလော။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ မဟုတ်မမှန်စကားကိုပြောဆိုခြင်းအစရှိသောဝစီဒုစရိုက်ကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်သလော။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ သူတပါးစည်းစိမ်ကိုမိမိသို့ ရှေးရှုကြံခြင်းအစရှိသောမနောဒုစရိုက်ကို။ ကတံ၊ ပြုခဲ့ဘူးသလော။ ကိဿကမ္မဿဝိပါကေန၊ အဘယ်မကောင်းမှုအကုသိုလ်ကံ၏အကျိုးအားဖြင့်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဣတော၊ ဤငါတို့ဖြစ်ရာလူ့ပြည်မှ။ ပေတလောကံ၊ ပြိတ္တာဘုံ၌။ ဂတာ၊ ပဋိသန္ဓေအားဖြင့်ဖြစ်လေကုန်သနည်း။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးဘဝ၌။ အနာဝဋေသု၊ တစုံတယောက်သောသူသည် မပိတ်ပင်အပ်ကုန်သော။ တိတ္ထေသု၊ မြစ်တဖက်၏ကမ်းအစရှိသည်တို့၌။ မနုဿေဟိ၊ လူတို့သည်။ ဝိဿရိတံ၊ မေ့ရစ်အပ်သော။ ကိဉ္စိ၊ တစတခုသောဝတ္ထုကို။ လဘေယျာမ၊ ရကုန်ငြားအံ့လည်းမသိ။ ဣတိမနသိကရိတွာ၊ ဤသို့နှလုံးပြုကုန်၍။ အဍ္ဎံမာသကံ၊ ပဲဝက်မျှသောဥစ္စာကို (မသိ) အနာဝဋေ

၄၃၂+၄၃၃+ သု၊ ဆည်းကပ်ကုန်သည်ရှိသော်တစုံတယောက်သောသူသည် မမြစ်အပ်ကုန်သော။ တိတ္ထေသု၊ သတ္တဝါတို့၏ပယောဂအာသယကိုဆေးကြော ရာဆိပ်သဘွယ်ဖြစ်၍ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏဗြာဟ္မဏေသု၊ ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့သည်။ ဝိဇ္ဇမာနေသု၊ ရှိကုန်သော်လည်း။ ကိဉ္စိ၊ တစုံတခုသောလှူဘွယ်ဝတ္ထုကိုမူလည်း။ အဒေန္တော၊ မပေးလှူကုန်မူ၍။ အဍ္ဎမာသကံ၊ ပဲဝက်သောဥစ္စာကိုမျှလည်း။ ဝိစိနိမှ၊ ဆည်းဘူးကုန်၏။ ဒေယျဓမ္မေသု၊ လှူဘွယ်ဝတ္ထုတို့သည်။ သန္တေသု၊ ရှိကုန်လျက်လည်း။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဒီပံ၊ တမလွန်လောကသုဂတိဘဝ၌ရပ်တည်ခြင်း၏အကြောင်း ဖြစ်သောကောင်းမှုကို။ နာကမှာ၊ မပြုမိချေကုန်။ ဘန္တေ၊ အရှင်ကောင်း။ တသိတာ၊ ရေသိပတ်ကုန်သော။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဒီပံ၊ တမလွန်လောကသုဂတိဘဝ ၌ရပ်တည်ခြင်း၏အကြောင်းဖြစ်သောကောင်းမှုကို။ နာကမှာ၊ မပြုမိချေကုန်။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ တသိရာ၊ ရေသိပ်ကုန်သော။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ နဒိံ၊ မြစ်သို့။ ဥပေမ၊ ကပ်ကုန်သည်ဖြစ်အံ့။ နဒီ၊ မြစ်သည်။ ရိတ္တကာ၊ ရေမရှိသည်။ ပရိဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဏှေသု၊ နေပူသောအခါတို့၌။ ဆာယံ၊ အရိပ်သို့။ ဥပေမ၊ ကပ်ကုန်သည်ဖြစ်အံ့။ နဒီ၊ မြစ်သည်။ ရိတ္တကာ၊ ရေမရှိသည်။ ပရိဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဏှေသု၊ နေပူသောအခါတို့၌။ ဆာယံ၊ အရိပ်သို့။ ဥပေမ၊ ကပ်ကုန်သည်ဖြစ်အံ့။ အာတပေါ၊ နေပူသည်။ ပရိဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။ အဂ္ဂိဝဏ္ဏော၊ မီးပူနှင့်တူသော။ ဝါတောစ၊ လေသည်လည်း။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့ကို။ ဒဟန္တော၊ လောင်လျက်။ ဥပဝါယတိ၊ လာ၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဧတဉ္စဒုက္ခံ၊ ဤသို့သေစာဆင်းရဲကိုလည်းကောင်း။ တတော၊ ထိုထက်။ ပါပကံ၊ ယုတ်မာကြမ်းကြုတ်စွာသော။ အညဉ္စဒုက္ခံ၊ တပါးသောဆင်းရဲကိုလည်းကောင်း။ အဘဝိတုံ၊ ခံစားခြင်းငှာ။ အရဟာမ၊ ထိုက်ပချေကုန်၏။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဆာတာ၊ ဆာလောင်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အာဟာရဂေဓိနော၊ စားဘွယ်သောက်ဘွယ် အဟာရ၌တပ်မက်မောကုန်သည်ဖြစ်၍။ ယောဇနာနိအပိ၊ များစွာသော ယူဇနာတို့ တိုင်အောင်လည်း။ ဂစ္ဆာမ၊ သွားကြကုန်၏။ ဧဝံဂန္တွာပိ၊ ဤသို့သွားကုန်သော်လည်း။ ကိဉ္စိအာဟာရံ၊ တစုံတခုသောစားဘွယ်သောက်ရာအစာရကို။ အလဒ္ဓါယေဝ၊ မရကုန်မူ၍သာလျှင်။ နိဂတ္တာမ၊ ပြန်ခဲ့ရကုန်၏။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ အပ္ပပုညတာ၊ နည်းသောကသိုလ်ရှိသည၏အဖြစ်သည်။ အဟော၊ အံ့ဘွယ်ရှိ၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဆာတာ၊ ဆာလောင်ကုန်သည်ဖြစ်၏။ သမုစ္ဆိတာ၊ ဆာလောင်ခြင်းကြောင့်မူးမှိုင်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဋိသုမ္ဘိတာ၊ တစုံတယောက်သောသူသည် ရှေးရှုထွန်းအပ်ကုန်သကဲ့သို့ ဖြစ်ကုန်၍။ ဘူမိယာ၊ မြေ၌။ ဥတ္တနာ၊ ပက်လက်။ ပဋိကိရာမ၊ အင်္ဂါကြီးငယ်ကိုဖရိုဖရဲဖြန့်လျက်လည်းကုန်၏။ ကဒါစိ၊ ရံခါ။ အဝကုဇ္ဇာ၊ မှောက်ခုံလည်း။ ပတာမသေ၊ လည်း (မသိ) ထိုအကျွန်ုပ်တို့သည်လည်း။ တတ္ထ၊ ထို

၄၃၃+၄၃၄+ ရောက်ရာအရပ်၌။ ပဋိသုမ္ဘိတာ၊ ကမ်းပါးပြတ်၌ကျကုန်သကဲ့သို့။ ဘူမိယံ၊ မြေ၌။ ပပတိကာ၊ မှောက်ခုံလည်းကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဥရံစ၊ ရင်ကိုလည်းကုန်၏။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ အပ္ပပုညတာ၊ နည်းသောကုသိုလ် ရှိသည်၏အဖြစ်သည်။ အဟော၊ အံ့ဘွယ်ရှိ၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဧတဉ္စဒုက္ခံ၊ ဤသို့ဆိုခဲ့ပြီးသောဆင်းရဲကိုလည်းကောင်း။ တတော၊ ထိုထက်။ ပါပကံ၊ ယုတ်မာကြမ်းကြုတ်စွာသော။ အညဉ္စဒုက္ခံ၊ တပါးသောဆင်းရဲကိုလည်းကောင်း။ အဘဝိတုံ၊ ခံစားခြင်းငှာ။ အရဟာမ၊ ထိုက်ပချေကုန်၏။ ဒေယျဓမ္မေသု၊ လှူဘွယ်ဝတ္ထုတို့သည်။ သန္တေသု၊ ရှိကုန်လျက်လည်း။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဒီပံ၊ တမလွန်လောကသုဂတိဘဝ၌ တည်ခြင်း၏အကြောင်းဖြစ်သော ကောင်းမှုကို။ နကမှ၊ မပြုမိချေကုန်။ တေဟိတေမယံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်တို့သည်။ နုန၊ အကြံရှိကုန်၏။ ဣတော၊ ဤပြိတ္တာအဖြစ်မှ။ ဂန္တွာ၊ စုတေကုန်၍။ မာနုသိံ၊ လူပြည်၌ဖြစ်သော။ ယောနိံ၊ ပဋိသန္ဓေကို။ လဒ္ဓါန၊ ရကုန်၍။ ဝဒညူ၊ အလှူခံတို့၏စကားကိုသိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သီလသမ္ပန္နာ၊ သီလနှင့်ပြည့်စုံကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ ကုသလံ၊ ကုသိုလ်ကံကို။ ကာဟာမ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဒသမံ၊ ဆယ်ခုမြောက်သော။ ပဏာပေတဝတ္ထု၊ ကုသိုလ်ဓမ္မ၌မွေ့လျော်သောပြိတ္တာအပေါင်း၏ အကြောင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဘဒ္ဒေ၊ အဘယ်။ တယာ၊ သင်သည်။ နိရယာ၊ အချို့ကုန်သော အသီးသောငရဲတို့ကိုလည်း။ ဒိဋ္ဌာ၊ မြင်အပ်ကုန်ပြီ။ တိရစ္ဆာနယောနိ၊ တန်ခိုးကြီးကုန်သော နဂါးဂဠုန် အစရှိသောတိရစ္ဆာန်တို့ကိုလည်း။ ဒိဋ္ဌာ၊ မြင်အပ်ကုန်ပြီ။ ပေတာ၊ ခုပ္ပိပါသအစရှိသော အပြားရှိကုန်သောပြိတ္တာ တို့ကိုလည်း။ ဒိဋ္ဌာ၊ မြင်အကပ်ကုန်ပြီ။ အသုရာ၊ ကာလကိဉ္စိကအမသုရာမျိုးတို့ကိုလည်း။ ဒိဋ္ဌာ၊ မြင်အပ်ကုန်ပြီ။ အထဝါ၊ ထိုမှတပါး။ မနုဿာပိ၊ လူတို့ကိုလည်း။ ဒိဋ္ဌာ၊ မြင်အပ်ကုန်ပြီ။ ဒေဝါ၊ အချိုကုန်သော စတုမဟာရာဇ် နတ်တို့ကိုလည်း။ ဒိဋ္ဌာ၊ မြင်အပ်ကုန်ပြီ။ တွံ၊ သင်သည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မဝိပါကံ၊ ပြုအပ်ကုန်သော ကံတို့၏အကျိုးသည်။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်ပင်လျှင်။ ပစ္စက္ခတော၊ မျက်မှောက်အားဖြင့်။ အဒ္ဒသအဒ္ဒက္ခိ၊ မြင်ရပြီ။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ အက္ခတံ၊ တစုံတယောက်သောသူသည် မနှိပ်စက်အပ်သော။ တံ၊ သင့်ကို။ ပါဋလိပုတ္တံ၊ ပါဋလိပုတ်ပြည်သို့။ နေဿာမ၊ ပို့ဆောင်အံ့။ တွံ၊ သင်သည်။ တတ္ထ၊ ထိုပါဋလိပုတ်ပြည်သို့။ ဂန္တွာ၊ ရောက်၍။ ကုသလကမ္မံ၊ (မသိ) ပြုလော။

၄၃၄+၄၃၅+ ယက္ခ၊ နတ်သား။ တွံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါ၏။ အတ္တကာမော၊ အကျိုးကိုအလိုရှိသည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်ပေ၏။ ဟိတကာမော၊ အစီးအပွားကိုအလိုရှိသည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်ပေ၏။ ဒေဝတေ၊ နတ်သား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တုယှံ၊ သင်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ ကရောမိ၊ လိုက်နာပါ၏။ တွံ၊ သင်သည်။ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ အာစရိယော၊ ဆရာသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ယက္ခ၊ နတ်သား။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ နိရယာ၊ အချို့ကုန်သောအသီးသောငရဲတို့ကိုလည်း။ ဒိဋ္ဌာ၊ မြင်အပ်ကုန်ပြီ။ တိရစ္ဆာနယောနိ၊ တန်ခိုးကြီးသော နဂါးဂဠုန်အစရှိကုန်သောတိရစ္ဆာန်တို့ကိုလည်း။ ဒိဋ္ဌာ၊ မြင်အပ်ကုန်ပြီ။ ပေတာ၊ ခုပ္ပိပါသအစရှိသော အပြားရှိကုန်သောပြိတ္တာ တို့ကိုလည်း။ ဒိဋ္ဌာ၊ မြင်အကပ်ကုန်ပြီ။ အသုရာ၊ ကာလကိဉ္စိကအမသုရာမျိုးတို့ကိုလည်း။ ဒိဋ္ဌာ၊ မြင်အပ်ကုန်ပြီ။ အထဝါ၊ ထိုမှတပါး။ မနုဿာပိ၊ လူတို့ကိုလည်း။ ဒိဋ္ဌာ၊ မြင်အပ်ကုန်ပြီ။ ဒေဝါ၊ အချိုကုန်သော စတုမဟာရာဇ် နတ်တို့ကိုလည်း။ ဒိဋ္ဌာ၊ မြင်အပ်ကုန်ပြီ။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မဝိပါကံ၊ ပြုအပ်ကုန်သော ကံတို့၏အကျိုးကို။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်ပင်လျှင်။ ပစ္စက္ခတော၊ မျက်မှောက်အားဖြင့်။ အဒ္ဒသံအဒက္ခိ၊ မြင်ရပြီ။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပဋလိပုတ္တံ၊ ပါဋလိပုတ်ပြည်သို့။ ဂန္တွာ၊ ရောက်၍။ အနပ္ပကာနိ၊ များစွာကုန်သော။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ ကာဟာမိ၊ ပြုအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကထေသုံ၊ ပြောဆိုကြကုန်၏။ ဧကာဒသမံ၊ တဆဲ့တခုမြောက်သော။ ပါတလိပုတ္တပေတဝတ္ထု၊ ပါတလိပုတ်ပြည်သို့ပို့ဆောင်သောပြိတ္တာ၏အကြောင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဘောယက္ခ၊ အိုနတ်သား။ သုရမ္မာစ၊ အလွန်နှလုံးမွေ့လျော်ဘွယ်လည်း ရှိထသော။ သမာသမတလာစ၊ ညီညွှတ်သောအပြင်လည်းရှိထသော။ သုတိတ္ထာစ၊ ရတနာဖြင့်ပြီးသော စောင်းတန်းရှိသည် ၏အဖြစ်ငြေ့်ကောင်းသောဆိပ်လည်းရှိထသော။ မဟောဒကာစ၊ များသောရေလည်းရှိထသော။ သုပုပ္ဖိတာစ၊ ကောင်းစွာပွင့်သောကြာနီကြာြ့ဖူစသောပန်းလည်းရှိထသော။ ဘမရဂဏာနုကိဏ္ဏာ၊ ပျားပိတုန်းတို့၏ အပေါင်းဖြင့်ပြွမ်းခြင်းလည်းရှိထသော။ တေ၊ သင်၏။ အယဉ္စပေါက္ခရဏီ၊ ဤရေကန်သည်လည်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ မနုညာ၊ နှစ်သက်ဘွယ်ရှိသော။ အယံပေါက္ခရဏီ၊ ဤရေကန်ကို။ တယာ၊ သင်သည်။ ကထံကေနကာရဏေန၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်။ လဒ္ဓါ၊ ရအပ်သနည်း။ ယက္ခ၊ နတ်သား။ တေ၊ သင်၏။ ဣဒဉ္စအမ္ဗဝနံ၊ ဤသရက်ဥယျာဉ်သည်လည်း။ သုရမ္မံ၊ မွေ့လျော်နှလုံးမွေ့လျော်ဘွယ်ရှိ၏။ သဗ္ဗောတုကံ၊ အပွင့်အသီးအစရှိသည် (မသိ) ၌ချမ်းသာကိုရွှက်ဆောင်တတ်၏။

၄၃၅+၄၃၆+ ဖလာနိ၊ အသီးတို့ကို။ ဓာရယတိ၊ ဆောင်၏။ သုပုပ္ဖိတံ၊ အခါခပ်သိမ်းပွင့်၏။ ဘမရဂဏနုကိဏ္ဏံ၊ ပျားပိတုန်းအပေါင်းတို့ဖြင့်ပြွမ်း၏။ တယာ၊ သင်သည်။ ဣဒံဝိမာနံ၊ ဤဗိမာန်ကို။ ကထံကေနကာရဏေန၊ အဘယ်သို့သောအကြောင်းဖြင့်။ လဒ္ဓံ၊ ရအပ်သနည်း။ ဝါဏိဇာ၊ ကုန်သည်တို့။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဓီဖာ၊ သမီးသည်။ မမ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်မှတ်၍။ ဘဂဝတောစ၊ မြတ်စွာ ဘုရားအားလည်းကောင်း။ ဘိက္ခူနဉ္စ၊ ရဟန်းတို့အားလည်းကောင်း။ ယံဒါနံ၊ အကြင်အလှူကို။ ဒေတိ၊ ပေးလှူ၏။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်၏။ တေနဒိန္နဒါနေ၊ ထိုသို့ပေးလှူအပ်သောအလှူကြောင့်။ ဣဓ၊ ဤသရက်တော၌။ သဗ္ဗောတုကံ၊ ခပ်သိမ်းသောဥတုတို့၌ချမ်းသာကိုဆောင်တတ်သော။ အမ္ဗပက္ကံ၊ သရက်သီးမှည့်ကို လည်းကောင်း။ ဣမိဿာပေါက္ခရဏိယာ၊ ဤရေကန်၌။ ဒိဗ္ဗံ၊ နတ်၌ဖြစ်သော။ ဥဒကံ၊ ရေကိုလည်းကောင်း။ ဝိမာနကပ္ပရုက္ခာဒီသု၊ ဗိမာန်ပဒေသာပင်အစရှိသည်တို့၌။ မနောရမာ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဘွယ် ရှိသော။ သီတစ္ဆာယာ၊ ချမ်းအေးသောအရိပ်ကို။ မေမယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ လဗ္ဘတိ၊ ရအပ်၏။ ဘော၊ အချင်းတို့။ ဒါနဿ၊ အလှူပေးခြင်း၏လည်းကောင်း။ ဒမဿ၊ ဣန္ဒြေကိုဆုံးမခြင်း၏လည်းကောင်း။ သံယမဿ၊ သီလစောင့်ရှောက်ခြင်း၏လည်းကောင်း။ သန္ဒိဋ္ဌိတံ၊ မျက်မှောက်၌ရှုအပ်သော။ ဝိပါကံဧဝ၊ အကျိုးကိုသာလျှင်။ ပဿထ၊ ရှုကုန်လော။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အယျကုလေသု၊ အရှင်အိမ်တို့၌။ ဒါသီ၊ ကျွန်မသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်ပြီး၍။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ အဂါရဿ၊ အိမ်ကို။ ဣဿရာ၊ အစိုးရသော။ သုဏိဿာ၊ ချွေးမသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဒွါဒသမံ၊ တဆဲ့နှစ်ခုမြောက်သော။ အမ္ဗပေတဝတ္ထု၊ သရက်ဥယျာဉ်စောင့်သောပြိတ္တာအကြောင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ မာရိသ၊ အချင်းဥပါသကာ။ ဒါယကော၊ ဒါယကာသည်။ ယံဒေယျဓမ္မံ၊ အကြင်လှူဘွယ်ဝတ္ထုကို။ ဒဒါတိ၊ ပေးလှူ၏။ တံသောဧဝဒေယျဓမ္မော၊ ထိုလှူဘွယ်ဝတ္ထုသည်သာလျှင်။ ပရလောကေ၊ တမလွန်လောက၌။ တဿဒါနဿ၊ ထိုအလှူ၏။ ဖလဘာဝေါ၊ အကျိုး၏အဖြစ်သည်။ နဟောတိ၊ မဖြစ်။ အထခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ အညံ၊ တပါးသော။ ဗဟု၊ များစွာသော။ ဖလံ၊ ကောင်းကျိုးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒေထေဝဒေထဧဝ၊ ပေးလှူကုန်ရာသလျှင်ကတည်း။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသော သူသည်။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒတွာ၊ ပေးလှူခြင်းကြောင့်။ ဥဘယံ၊ ပစ္စုပ္ပန်၌ဖြစ်သောဆင်းရဲ (မသိ) သံသရာ၌

၄၃၆+၄၃၇+ ဖြစ်လတ္တံ့သောချမ်းသာဆင်းရဲဟုဆိုအပ်သောနှစ်ပါးသောဆင်းရဲကို။ တရတိ၊ လွန်နိုင်၏။ တေနဒါနေန၊ ထိုအလှူပေးခြင်းကြောင့်။ ဥဘယံ၊ ပစ္စုပ္ပန်၌ဖြစ်သောချမ်းသာ သံသရာ၌ဖြစ်လတ္တံ့သော ချမ်းသာဟုဆိုအပ်ကုန်သော နှစ်ပါးသောချမ်းသာသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ ရောက်၏။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဥဘယတ္ထနီဝရဏတ္ထဉ္စ၊ နှစ်ပါးသောမကောင်းကျိုးကို မြစ်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဥဘယဟိတသာဓနတ္ထဉ္စ၊ နှစ်ပါးသောကောင်းကျိုးစီးပွားကို ပြီးစေခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဇာဂရထ၊ နိုးကြားလုံ့လပြုကုန်လော။ မာပမဇ္ဇထ၊ မမေ့မလျော့ကုန်လင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တေရသမံ၊ တဆဲ့သုံးခုမြောက်သော။ အက္ခရုက္ခပေတဝတ္ထု၊ ဥပါသကာအားလှည်းဝင်ရိုးတပ်၍ ပေးသောသစ်ခုတ်ယောကျ်ား ပြိတ္တာ၏ အကြောင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးဘဝ၌။ သမေနစ၊ အသင့်အားဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝိသမနေစ၊ မသင့်သောအားဖြင့်လည်းကောင်း။ ဘောဂေ၊ အဝတ်တန်ဆာအစရှိကုန်သော အသုံးအဆောင်တို့ကို။ သံဟရိမှ၊ ဆောင်ယူရုံးစုကုန်၏။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ တေဘောဂေ၊ ထိုအဝတ်တန်ဆာအစရှိကုန်သော အသုံးအဆောင်တို့ကို။ အညေ၊ တပါးကုန်သောသူတို့သည်။ ပရိဘုဉ္ဇန္တိ၊ သုံးဆောင်ကုန်၏။ မယံ၊ ငါတို့မူကား။ ဒုက္ခဿ၊ ပြိတ္တာဘုံ၌ဖြစ်သောဆင်းရဲ၏။ ဘာဂိနိ၊ အဖို့ရှိကုန်သည်။ ဘဝါမ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ စုဒ္ဒသမံ၊ တဆဲ့လေးခုမြောက်သော။ ဘောဂသံဟရပေတဝတ္ထု၊ အဝတ်တန်ဆာအသုံးအဆောင်ရုံးစုံသော ပြိတ္တာ၏အကြောင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ မာရိသာ၊ အချင်းတို့။ သဗ္ဗသော၊ အချင်းခပ်သိမ်း။ နိရယေ၊ လောဟကုမ္ဘိငရဲ၌။ ပစ္စမာနာနံ၊ ကျက်ရကုန်သောငါတို့အား။ သဋ္ဌိဝဿသဟဿာနိ၊ နှစ်တို့၏ ခြောက်သောင်းတို့သည်။ ပရိပုဏ္ဏာနိ၊ ပြည့်ကုန်ပြီ။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ကဒါ၊ အဘယ်အခါ၌။ ဣမဿဒုက္ခဿ၊ ဤဆင်းရဲ၏။ အန္တော၊ အဆုံးသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့နည်း။ မာရိသာ၊ အချင်းတို့။ တဒါ၊ ထိုသူဋ္ဌေးသားဖြစ်သောအခါ၌။ ပကတံ၊ ပြုခဲ့ကြသော။ ပါပံ၊ မကောင်းမှုသည်။ တုယှဉ္စ၊ သင်အားလည်းကောင်း။ မယှဉ္စ၊ ငါ့အားလည်းကောင်း။ အန္တော၊ အဆုံးသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ အန္တော၊ အဆုံးသည်။ ကုတောအတ္ထိ၊ အဘယ်မှာရှိအံ့နည်း။ အန္တော၊ အဆုံးသည်။ နပဋိဒိဿတိ၊ မထင်မြင်။ ယေသံ (မသိ) ဒေယျဓမ္မေသု၊ လှူဘွယ်ဝတ္ထုတို့သည်။

၄၃၇+၄၃၈+ သန္တေသု၊ ထင်ရှားရှိကုန်လျက်။ နဒဒါမသေ၊ မပေးမလှူမိကုန်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဒီပံ၊ ကျွန်းကြီးသဘွယ်ဖြစ်သောကောင်းမှုကို။ နကမှာ၊ မပြုမိကုန်။ တေမယံ၊ ထိုငါတို့သည်။ ဒုဇ္ဇီဝိတံ၊ မကောင်းသော အသက်ရှည်ခြင်းကို။ အဇီဝိမှာ၊ အသက်ရှည်ရလေကုန်ပြီ။ သောအဟံ၊ ထိုငါသည်။ ဣတော၊ ဤလောကုမ္ဘိငရဲမှ။ ဂန္တွာ၊ သွားရ၍။ မာနုသံ၊ လူ၌ဖြစ်သော။ ယောနိံ၊ ပဋိသန္ဓေကို။ လဒ္ဓါနနုန၊ ရပါမူကား။ ဝဒညူ၊ အလှူခံပုဂ္ဂိုလ်ဆိုသောစကားကိုသိသည်ဖြစ်၍။ သီလသမ္ပန္နော၊ သီလနှင့်ပြည့်စုံသည် ဖြစ်၍။ ကုသလံ၊ ကုသိုလ်ကို။ ဗဟုံ၊ များစွာ။ ကာဟာမိ၊ ပြုပေအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ပန္နရသမံ၊ တဆဲ့ငါးခုမြောက်သော။ သေဋ္ဌိပေတဝတ္ထု၊ လောကုမ္ဘိငရဲ၌ခံရသော သူဠေးသားလေးယောက်၏ ပြိတ္တာ၏အကြောင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဘောပုရိသ၊ အိုယောကျ်ား။ ကိံကေနကာရဏေန၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဥမ္မတ္တရူပေါဝ၊ ရူးသောသူ၏သဘောကဲ့သို့။ ဘေန္တော၊ ကြောက်လန့်သဖြင့်တုန်လှုပ်သော။ မိဂေါဝ၊ သမင်ကဲ့သို့။ ဘေန္တော၊ ကြောက်လန့်သဖြင့်တုန်လှုပ် သော။ မိဂေါဝ၊ သမင်ကဲ့သို့။ ဣတောစိတောစ၊ ထိုမှဤမှလည်း။ ဓာဝသိနု၊ ပြေးဘိသနည်း။ ဘောပုရိသ၊ အိုယောကျ်ား။ နိသံသယံ၊ ပါပကမ္မန္တော၊ မကောင်းမှုရှိသော။ တုဝံ၊ သင်သည်။ ကိံကေနကာရဏေန၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်။ သဒ္ဒါယသေ၊ အလွန်ကျင်နာသော အသံကိုပြုလျက်သွားလာရသနည်း။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အရှင်ကောင်း။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဒုဂ္ဂတော၊ အပါယ်သို့လားသော။ ယမလောကိကော၊ ပြိတ္တာဘုံ၌ အကျုံးဝင်သဖြင့်သိအပ်သော။ ပေတော၊ ပြိတ္တာသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အရှင်ကောင်း။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပါပကမ္မံ၊ ပြိတ္တာဖြစ်ခြင်း၏အကြောင်းမကောင်းမှုကံကို။ ကရိတွာန၊ ပြုမိသောကြောင့်။ ဣတော၊ ဤအရှင်ဘုရားတို့ဖြစ်ရာလူ့ပြည်မှ။ ပေတလောကံ၊ ပြိတ္တာဘုံ၌။ ဂတော၊ ပဋိသန္ဓေအားဖြင့်ဖြစ်၏။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အရှင်ကောင်း။ ပရိပုဏ္ဏာနိ၊ မယုတ်မလွန်ပြည့်ကုန်သော။ သဋ္ဌိကူဋသဟဿာနိ၊ ခြောက်သောင်း ကုန်သောသံတူသည်။ သဗ္ဗသော၊ ခပ်သိမ်းသောအဘို့အားဖြင့်။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်၏။ သီသေ၊ ဥက္ခောင်း၌။ နိပတန္တိ၊ ကျကုန်၏။ တေ၊ ထိုခြောက်သောင်းကုန်သောသံတူတို့သည်။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်၏။ မတ္ထကံ၊ ဥက္ခောင်းကို။ ဘိန္ဒန္တိစ၊ ခွဲလည်းခွဲကုန်၏။ ဘောပုရိသ၊ အိုယောကျ်ား။ ကိံနု၊ အသို့နည်း။ တယာ၊ သင်သည်။ ပုရေ၊ ရှေးဘဝ၌။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ သူ၏အသက်ကိုသက်ခြင်းအစရှီသော ကာယဒုစရိုက်ကို။ ကတံ၊ ပြုခဲ့ဘူး

၄၃၈+၄၃၉+ သလော။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ မဟုတ်မမှန်ဆိုခြင်းအစရှိသော ဝစီဒုစရိုက်ကို။ ကတံ၊ ပြုခဲ့ဘူးသလော။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ သူစည်းစိမ်ကိုမိမိသို့ရှေးရှုကြံခြင်းအစရှိသော မနောဒုစရိုက်ကို။ ကတံ၊ ပြုခဲ့ဘူးသော။ ဘောပုရိသ၊ အိုယောကျ်ား။ ကိဿကမ္မဝိပါကေန၊ အဘယ်မကောင်းမှုအကုသိုလ်ကံ၏အကျိုးအားဖြင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဣဒံဒုက္ခံ၊ ဤသို့သောဆင်းရဲကို။ နိဂစ္ဆသိ၊ ခံရဘိသနည်း။ ပရိပုဏ္ဏာနိ၊ မယုတ်မလွန်ပြည့်စုံကုန်သော။ သဋ္ဌိကူဋသဟဿာနိ၊ သံတူခြောက်သောင်းတို့သည်။ သဗ္ဗသော၊ ခပ်သိမ်းသောအဘို့အားဖြင့်။ တုယှံ၊ သင်၏။ သီသေ၊ ဥက္ခောင်း၌။ နိပတန္တိ၊ ကျကုန်သနည်း။ တေ၊ ထိုခြောက်သောင်းသောသံတူတို့သည်။ တုယှံ၊ သင်၏။ မတ္ထကံ၊ ဥက္ခောင်းကို။ ဘိန္ဒန္တိစ၊ ခွဲလည်းခွဲကုန်သနည်း။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အရှင်ကောင်း။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးဘဝ၌။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ရုက္ခမူလသ္မိံ၊ သစ်ပင်ရင်း၌။ နိသိန္နံ၊ ထိုင်နေသော။ ဘာဝိတိန္ဒြိယံ၊ အရိယာမဂ်ဖြင့်ပွားစေအပ်သောသဒ္ဓါအစရှိသောဣန္ဒြေရှိသော။ ဈာယန္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်နှင့်ယှဉ်သော ဈာန်လည်းရှိထသော။ အကုတောဘယံ၊ ကိလေသာကြောင့်ဖြစ်သောဘေးလည်းမရှိထသော။ သုနေတ္တံ၊ သုနေတ္တအမည်ရှိသော။ သမ္ဗုဒ္ဓံ၊ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါကို။ အဒ္ဒသာသိံ၊ မြင်၏။ ဒိသွာ၊ မြင်ပြီး၍။ တဿ၊ ထိုသုနေတ္တအမည်ရှိသော အရှင်ပစ္စေကဗုဒ္ဓါ၏။ မတ္ထကံ၊ ဥက္ခောင်းကို။ သာလိတ္တကပ္ပဟာရေန၊ လောက်လေးဖြင့်ကြောက် စစ်ကိုပစ်ခက်သောပယောဂဖြင့်။ ဘိန္ဒဿံ၊ ခွဲဘူး၏။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အရှင်ကောင်း။ တဿကမ္မတဿကမ္မဿ၊ ထိုမကောင်းမှုအကုသိုလ်ကံ၏။ ဝိပါကေန၊ အကျိုးအားဖြင့်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣဒံဒုက္ခံ၊ ဤသို့သောဆင်းရဲကို။ နိဂစ္ဆိသံ၊ ခံရ၏။ ပရိပုဏ္ဏာနိ၊ မယုတ်မလွန်ပြည့်ကုန်သော။ သဋ္ဌီကူဋသဟဿာနိ၊ ခြောက်သောင်းအတိုင်း အရှည်ရှိကုန်သောသံတူတို့သည်။ သဗ္ဗသော၊ ခပ်သိမ်းသောအဘို့အားဖြင့်။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်၏။ သီသေ၊ ဥက္ခောင်း၌။ နိပတန္တိ၊ ကျကုန်၏။ တေ၊ ထိုခြောက်သောင်းကုန်သောသံတူတို့သည်။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်၏။ မတ္ထကံ၊ ဥက္ခောင်းကို။ ဘိန္ဒန္တိစ၊ ခွဲလည်းခွဲကုန်၏။ ကာပုရိသ၊ ယုတ်မာသောယောကျ်ား။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ပရိပုဏ္ဏာနိ၊ မယုတ်မလွန်ပြည့်ကုန်သော။ တေတာနိသဋ္ဌိကူဋသဟဿာနိ၊ ထိုခြောက်သောင်းသောသံတူတို့သည်။ သဗ္ဗသော၊ ခပ်သိမ်းသောအဘို့အားဖြင့်။ တုယှံ၊ သင်၏။ သီသေ၊ ဥက္ခောင်း၌။ နိပတန္တိ၊ ကျကုန်၏။ တေ၊ ထိုခြောက်သောင်းသောသံတူတို့သည်။ (မသိ) ကို။ ဘိန္ဒန္တိစ၊ ခွဲလည်းခွဲကုန်၏။

၄၃၉+၄၄၀+ သောသဠမံ၊ တဆဲ့ခြောက်ခုမြောက်သော။ သေဋ္ဌိကူဋသဟဿပေတဝတ္ထု၊ ခြောက်သောင်းကုန်သော သံတူ၏ကျရာဥက္ခောင်းရှိသောပြိတ္တာ၏အကြောင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ စတုတ္ထော၊ လေးခုမြောက်သော။ မဟာဝဂ္ဂေါ၊ မဟာဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြိးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ တဿ၊ ထိုမဟာဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းကား။ အမ္ဗသက္ကရော၊ အမ္ဗသက္ကရလိစ္ဆဝီမင်း။ သေရီသကော၊ ကုက္ကိုပင်ရှိသောဗိမာန်၌ဖြစ်သောပါယာသိနတ်သား။ ပိင်္ဂတော၊ သုရဋ္ဌတိုင်း၏အရှင်ဖြစ်သောပိင်္ဂလမင်း။ ရေဝတီ၊ နန္ဒိယဥပါသကာ၏မယားဖြစ်သောရေဝတီ။ ဥစ္ဆုခါဒကော၊ ကြံကိုခဲရသောပြိတ္တာ။ ဒွေကုမာရာ၊ ကောသလမင်းသားကိတဝမင်းသားပြိတ္တာနှစ်ယောက်တို့။ ဒွေဂူထဘောဇနာ၊ ကျင်ကြီးကိုစားရသောသူကြွယ်မပြိတ္တာ နှစ်ယောက်။ ဂဏော၊ များသောပြိတ္တာတို့၏အပေါင်း။ ပါဋလိ၊ ပါဋလိပုတ်ပြည်သားဖြစ်သောဥပါသကာပြိတ္တာ။ ပေါက္ခရဏီ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဘွယ်ရှိသောရေကန်ရှင်ဖြစ်သောသူကြွယ်ပြိတ္တာ။ အက္ခ၊ ဥပါသကာအားလှည်းဝင်ရိုးတပ်၍ ပေးသောသစ်ခုတ် ယောကျ်ားသည်။ ပိတ္တာဘောဂသံဟတာ၊ ချိန်းစဉ်လဲစသည်ဖြင့်စည်းစိမ်ဥစ္စာတို့ကိုယူဆောင်ရုံးစုကုန်သောပြိတ္တာမလေးယောက်တို့။ သေဋ္ဌိပုတ္တာ၊ လောဟကုမ္ဘိငရဲ၌ခံရသောသူဋ္ဌေသားလေးယောက်။ သဋ္ဌိကူဋသဟဿာနိ၊ ခြောက်သောင်းကုန်သော သံတူတို့၏။ နိပါတော၊ ကျရာဥက္ခောင်းရှိသော။ သာလိတ္တကော၊ လောက်လေးသမားပြိတ္တာ။ ဣတိဣဒံ၊ ဤသည်လျှင်တည်း။ တေန၊ ထိုကြောင့်။ ဝဂ္ဂေါ၊ ဝဂ်ဟူ၍။ ပစုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဥရဂေါ၊ ဥရဂဝဂ်လည်းကောင်း။ ဥပရိဝဂ္ဂေါ၊ ဥပရိဝဂ်လည်းကောင်း။ စူဠံ၊ စူဠဝဂ်လည်းကောင်း။ မဟာ၊ မဟာဝဂ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတုဓာ၊ လေးပါးအပြားရှိကုန်၏။ ဝတ္ထူနိ၊ ဝတ္ထုတို့သည်။ ဧကပညာသ၊ တဆဲ့တပါးတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘာဏဝါရတော၊ ဘာဏဝါရအားဖြင့်။ စတုဓာ၊ လေးပါးအပြားရှိ၏။ ပေတဝတ္ထု၊ ပေတဝတ္ထုပါဠိတော်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ (ပေတဝတ္ထုပါဠိတော်နိသျပြီး၏။)