ဇာတ်ပါဠိတော်နိသျ (ပဌမော ဘာဂေါ)

ဇာတ်ပါဠိတော်နိသျ (ပဌမော ဘာဂေါ)

ဇာတ်ပါဠိ

ဧကနိပါတ်

၁၊ အပဏ္ဏကဝဂ်

၁။ ဧကေ၊ ဘုရားလောင်းလျှင် အကြီးအကဲရှိကုန်သော အချို့ကုန်သော။ ပညာရှိတို့သည်။ အပဏ္ဏကံ၊ ဧကန်စင်စစ်မချွတ်မယွင်း ဆင်းရဲခြင်းမှ ထွက်မြောက်စေတတ်သော။ ဌာနံ၊ အကြောင်းကို။ ဂဏှိံသု၊ ယူကုန်ပြီ။ ယေ ပန၊ အကြင်လှည်းကုန်သည် မိုက်အကြီးအမှူးရှိကုန်သော သူတို့သည်ကား။ တက္ကိကာ၊ ကြံဆ၍ ယူတတ်ကုန်သည်။ အာဟု၊ ဖြစ်ကုန်ပြီး။ တေမနုဿာ၊ ထိုလှည်းကုန်သည်မိုက် အကြီးအမှူးရှိကုန်သောသူတို့သည်ဒုတိယံ၊ နှစ်ခုတို့၏ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သောစင်စစ်မဟုတ်မမှန် ယွင်းချွတ်သော ဆင်းရဲမှ မထွက်မြောက်စေတတ်သောအကြောင်းကို။ အဂ္ဂဟေသုံ၊ ယူကုန်ပြီ။ မေဓာဝီ၊ ပညာရှိသည်။ ဧတံ၊ ထိုအကျိုးမရှိသည်ကို။ အညာယ၊ သိ၍။ တံအပဏ္ဏကံ၊ ထိုဧကန်စင်စစ် မချွတ်မယွင်း ဆင်းရဲမှထွက်မြောက်စေတတ်သော အကြောင်းကို။ ဂဏှေယျ၊ ယူရာ၏။ အပဏ္ဏကဇာတကံ၊ အပဏ္ဏကဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၂။ အကိလာသုနော၊ မပျင်းမရိကုန်သော လှည်းကုန်သည်တို့သည်။ ဝဏ္ဏပထေ၊ သဲခရီး၌။ ခဏန္တာ၊ တူးကုန်လတ်သော်။ ဥဒ၊ ထိုမြို့။ အင်္ဂဏေ၊ လူတို့၏ သွားရာမြေအပြင်ဖြစ်သော။ တတ္ထဝဏ္ဏပထေ၊ ထိုသဲခရီး၌။ ပပံ၊ ရေကို။ အဝိန္ဒုံ၊ ရကုန်၏။ ဧဝံတထာ၊ ထို့အတူ။ ဝီရိယဗလူပပန္နော၊ လုံ့လနှင့်လည်းကောင်း ကာယဗလဉာဏဗလနှင့်လည်းကောင်း ပြည့်စုံသော။ အကိလာသု၊ မပျင်းမရိသော။ မုနိ၊ ပညာရှိသောရဟန်းသည်။ ဟဒယဿ၊ စိတ်နှလုံး

ဝ၁+ဝ၂+ ၏။ သန္တိံ၊ ငြိမ်းသည်၏ အဖြစ်ကို ပြုတတ်သော ဈာန်ဝိပဿနာပညာအဘိညာဉ် အရဟတ္တဖိုလ်မဂ်ဉာဏ်ဟုဆိုအပ်သော အရိယာတို့၏ တရားကို။ ဝိန္ဒေ၊ ရ၏။ ဝဏ္ဏပထဇာတကံ၊ ဝဏ္ဏပထဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၃။ သေရိဝေါ၊ သေရိဝအမည်ရှိသော။ အယံဝဝါဏိဇော၊ ဤကုန်သည်မိုက်သည်သာလျှင်။ အနုတပ္ပတိဣဝ၊ အစဉ်စိုးရိမ်ရသကဲ့သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထို့အတူ။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ သဒ္ဓမ္မဿ၊ သူတော်ကောင်းတရား၏။ နိယာမကံ၊ မြဲသောနိယာမဟုဆိုအပ်သော။ နံ၊ ထိုသောတာပတ္တိမဂ်ကို။ စေဝိရာဓေသိ၊ အကယ်၍ချွတ်ယွင်းစေအံ့။ စိရံ၊ အခါးလေးမြင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ အနုတပ္ပေသိ၊ အစဉ်စိုးရိမ်ရလတ္တံ့။ သေရိဝဇာတကံ၊ သေရိဝဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၄။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသည်။ အဏုံ၊ အနည်းငယ်သော။ အဂ္ဂိံ၊ မီးကို။ သန္ဓမံ သန္ဓမန္တော၊ နှုတ်သီးလေဖြင့်မှုတ်လျက်။ မဟန္တံ၊ ကြီးစွာသော။ အဂ္ဂခန္ဓိံ၊ မီးပုံကို။ ကရောတိ ဣဝ၊ ပြုသကဲ့သို့။ ဝိစက္ခဏော၊ ကုန်သွယ်ခြင်း၌ လိမ္မာသော။ မေဓာဝီ၊ ပညာရှိသည်။ အပ္ပကေန ပိ၊ အနည်းငယ်လည်းဖြစ်သော။ ပါဘတေန၊ ဥစ္စာအရင်းဖြင့်။ မဟန္တံ၊ များစွာသော။ ဓနဉ္စ၊ ဥစ္စာကိုလည်းကောင်း။ ယသဉ္စ၊ အခြံအရံကိုလည်းကောင်း။ ဥပ္ပါဒေတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ တတ္ထ၊ ထိုများစွာသော ဥစ္စာအခြံအရံ၌။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ သမုဋ္ဌာပေတိ၊ တည်စေ၏။ စူဠသေဋ္ဌိဇာတကံ၊ စူဠသေဋ္ဌိဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၅။ ရာဇ၊ မင်းကြီး။ အဿာနံ၊ မြင်းတို့၏။ မူလာယ၊ အဘိုးငှာ။ ပဝတ္တာ၊ ဖြစ်သော။ အယံတဏ္ဍုလနာဠိကာ၊ ဤတဆွမ်းစားသော ဆန်သည်။ ကိံ အဂ္ဃတိ၊ အဘယ်မျှထိုက်သနည်း။ ဝဒေဟိ၊ ဆိုလော။ အယံတဏ္ဍုလနာဠိကာ၊ ဤဆန်တကွမ်းစားသည်။ သန္တရဗာဟိရံ၊ အတွင်းအပနှင့် တကွသော။ ဗာရာဏသိံ၊ ဗာရာဏသီပြည်ကို။ အဂ္ဃတိ၊ အဘိုးထိုက်၏။ တဏ္ဍုလနာဠိဇာတကံ၊ တဏ္ဍုလနာဠိဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၆။ လောကေ၊ လောက၌။ ဟိရိဩတ္တပ္ပသမ္ပန္နာ၊ ဟိရိတရား ဩတ္တပ္ပတရားနှင့်ပြည့်စုံကုန်သော။ သုက္ကဓမ္မသမာဟိတာ၊ ဟိရိဩတ္တပ္ပအစရှိကုန်သော ကုသိုလ်တရားတို့နှင့် ပြည့်စုံကုန်သော။ သန္တော၊ ငြိပ်သက်သောကာယကံအစရှိသည်တို့နှင့် ပြည့်စုံကုန်သော။ သပ္ပုရိသာ၊ သူ့ကျေးဇူးကိုသိ

ဝ၂+ဝ၃+ သဖြင့်တင့်တယ်ကုန်သော သူတော်ကောင်းတို့ကို။ ဒေဝဓမ္မာတိ၊ ဒေဝဓမ္မတို့ဟူ၍။ ဝုစ္စရေ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏။ ဒေဝဓမ္မဇာတကံ၊ ဒေဝဓမ္မဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၇။ ဇနာဓိပတိ၊ လူတို့ကို အစိုးရတော်မူသော။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တေ၊ အရှင်မင်းကြီး၏။ ပုတ္တော၊ သားတည်း။ တွံ၊ အရှင်မင်းကြီးသည်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ပေါသ၊ မွေးမြူပါလော။ ဒေဝေါ၊ အရှင်မင်းကြီးသည်။ အညေပိ၊ တပါးကုန်သော သူတို့ကိုလည်း။ ပေါသေတိ၊ မွေးမြူသေး၏။ ဒေဝေါ၊ အရှင်မင်းကြီးသည်။ သကံပဇံ၊ မိမိသားကို။ ကိဉ္စ၊ အသို့မူ၍ မမွေးမြူပါသနည်း။ ကဋ္ဌဝါဟနဇာတကံ၊ ကဋ္ဌဝါဟနဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၈။ အတရမာနာနံ၊ ပညာရှိတို့၏ အဆုံးအမ၌ တည်၍အဆောတလျှင် မပြုမူ၍ အသင့်အားဖြင့်အမှုကို ပြုကုန်သော သူတို့အား။ ဖလာသာ၊ တောင့်တအပ်သော အကျိုးသည်။ သမိဇ္ဈတိဧဝ၊ ပြည့်စုံသည်သာတည်း။ ဂါမဏိ၊ ဂါမဏိ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝိပက္ကစ္ဆဗြဟ္မစရိယော၊ အကျိုးဖြစ်သော သင်္ဂဟဝတ္ထုရှိသည်။ အသ္မိံ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ တွံ၊ သင်သည်။ ဇာနာဟိ၊ သိလော။ ဂါမဏိဇာတကံ၊ ဂါမဏိဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၉။ ဘောန္တောအမစ္စာ၊ အိုအမတ်တို့။ ဒေဝဒူတာ၊ သေမင်း၏ တမန်ဖြစ်ကုန်သော။ ဝယောဟရာ၊ အရွယ်သုံးပါးတို့ကို ဆောင်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဇာတာ၊ ဖြစ်ကုန်သော။ မယှံ၊ ငါ့အား။ ဣမေဥတ္တမင်္ဂရုဟာ၊ ဤဆံဖြူတို့သည်။ ပါတုဘူတာ၊ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ မမ၊ ငါ့အား။ ပဗ္ဗဇ္ဇာသမယော၊ ရဟန်းပြုခါတန်ပြီ။ မဃဒေဝဇာတကံ၊ မဃဒေဝဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၁၀။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ယဉ္စ၊ အကြင်သူကိုလည်းကောင်း။ အညေ၊ တပါးကုန်သော သူတို့သည်။ နရက္ခန္တိ၊ မစောင့်ရှောက်ကုန်။ ယောစ၊ အကြင်သူတို့သည်လည်း။ အညေ၊ တပါးသောတို့ကို။ နရက္ခတိ၊ မစောင့်ရှောက်။ ကာမေသု၊ ဝတ္ထုကာမ ကိလေသာကာမတို့၌။ အနပေက္ခဝါ၊ ငဲ့ကွက်ခြင်းမရှိသော။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ သုခံ၊ ချမ်းသာစွာ။ သေတိ၊ အိပ်ရ၏။ သုခိဝိဟာရဇာတကံ၊ သုခိဝိဟာရဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ပဌမော၊ ရှေးဦးစွာသော။ အပဏ္ဏကဝဂ္ဂေါ၊ အပဏ္ဏကဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ တဿ၊ ထိုအပဏ္ဏကဝဂ်၏။ ဥဒ္ဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ ဝရာပဏ္ဏက ဝဏ္ဏပထသေရဝရော၊ အပဏ္ဏကဇာတ် ဝဏ္ဏပထဇာတ် သေရိဝဇာတ်သည်

ဝ၃+ဝ၄+ လည်းကောင်း။ သုဝိစက္ခဏတဏ္ဍုလနာဠိကဿ၊ စူဠသေဋ္ဌိဇာတ် တဏ္ဍုလနာဠိဇာတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဟိရိပုတ္တဝရုတ္တဂါမဏိနော၊ ဒေဝဓမ္မဇာတ် ကဋ္ဌဝါဟနဇာတ် မဃဒေဝဇာတ် ဂါမဏိဇာတ်နှင့်လည်းကောင်း။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ နရက္ခတိ၊ သူတပါးတို့ကို မစောင့်ရှောက်။ တေန စ၊ ထိုမစောင့်ရှောက်သော သုခိဝိဟာရဇာတ်နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့တည်း။ သီလဝဂ်။ ၁၁။ သီလဝတံ၊ အကျင့်သီလရှိကုန်သော။ ပဋိသန္ဓာရဝုတ္တိနံ၊ ဓမ္မပဋိသန္ဓာရ အာမိသပဋိသန္ဓာရဟူသော ဖြစ်ခြင်းရှိကုန်သော သူတို့အား။ အတ္ထော၊ အကျိုးစီးပွားသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉာတိသံဃပုရက္ခိတံ၊ ဆွေမျိုးအပေါင်းသည်ခြံရံအပ်လျက်။ အာယန္တံ၊ လာလတ်သော။ လက္ခဏဉ္စ၊ လက္ခဏကိုလည်း။ ပဿ၊ ရှုလော။ အထ၊ ထိုမြို့။ ဉာတီဘိ၊ အဆွေအမျိုးတို့မှ။ သုဝီဟီနံဝ၊ အလွန်ယုတ်သည်သာလျှင်ဖြစ်သော။ ဣမံကာဠဉ္စ၊ ဤကာဠမည်သော သမင်ကိုလည်း။ ပဿ၊ ရှုလော။ လက္ခဏဇာတကံ၊ လက္ခဏဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၁၂။ ပုတ္တ၊ ချစ်သား။ နိဂြောဓမေဝ၊ နိဂြောဓသမင်ကိုသာလျှင်။ ဟိတကာမော၊ အစီးအပွားကို အလိုရှိသောသူသည်။ သေဝေယျ၊ မှီဝဲရာ၏။ သာခံ၊ သာခသမင်မင်းကို။ နဥပသံဝသေ၊ မမှီဝဲရာ။ နိဂြောဓသ္မိံ၊ နိဂြောဓသမင်း၏ခြေရင်း၌။ မတံ၊ သေရခြင်းသည်လည်း။ သေယျော၊ ကောင်းမြတ်၏။ သာခသ္မိံ၊ သာခသမင်းအထံ၌။ ယဉ္စဇီဝိတံ၊ အကြင်အသက်ရှည်ခြင်းသည်ကား။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုအသက်ရှည်ခြင်းသည်။ နသေယျော၊ မကောင်းမြတ်သည်သာလျှင်တည်း။ နိဂြောဓဇာတကံ၊ နိဂြောဓဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၁၃။ ဘောန္တော၊ အချင်းတို့။ သလ္လံ၊ စူးဝင်တတ်သော။ ကဏ္ဍိနံ၊ မြှားရှိသော။ ဂါဠဝေမိနံ၊ ပြင်းစွာပစ်တတ်သော။ ပုရိသံ၊ ယောကျ်ားကို။ ဓိရတ္ထု၊ စက်ဆုပ်ဘွယ်သည်ဖြစ်၏။ ယတ္ထ၊ အကြင်ဇနပုဒ်၌။ ဣတ္ထိ၊ မိန်းမသည်။ ပရိဏာယိကာ၊ အမှုကို ကိစ္စကိုစီရင်၏။ တဉ္စဇနပဒံ၊ ထိုဇနပုဒ်ကိုသော်လည်း။ ဓိရတ္ထု၊ စက်ဆုပ်ဘွယ်သည်ဖြစ်၏။ ယေ သတ္တာ၊ အကြင်သတ္တဝါတို့သည်။ ဓိရတ္ထု၊ စက်ဆုပ်ဘွယ်သည်ဖြစ်သို့။ ဂတာ၊ လိုက်ကုန်၏။ တေစာပိ သတ္တာ၊ ထိုသတ္တဝါတို့ကိုလည်း။ ဓိက္ကိတာ၊ ကဲ့ရဲအပ်ကုန်၏။ ကဏ္ဍိဇာတကံ၊ ကဏ္ဍိ

ဝ၄+ဝ၅+ ဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၁၄။ ဘော၊ အချင်းတို့။ လောကေ၊ လောက၌။ ရသေဟိ၊ ဇိဝှာဝိညာဉ်ဖြင့် သိအပ်ကုန်သော အချိုအချဉ်အစရှိကုန်သော ရသတို့၌ တပ်စွန်းတတ်ကုန်သောလောဘတို့အောက်။ ပါပိယော၊ အထူးသဖြင့်ယုတ်မာသော သဘောသည်။ န အတ္ထိကိရ၊ မရှိသတတ်။ ရသတဏှာ၊ ရသတဏှာသည်။ အာဝါသေဟိဝါ၊ နေရာတို့၌ တပ်စွန်းတတ်ကုန်သော လောဘတို့အောက်လည်းကောင်း။ သန္ထဝေဟိဝါ၊ အဆွေခင်ပွန်း၌ တပ်စွန်းတတ်ကုန်သော လောဘတို့အောက်လည်းကောင်း။ ပါပတရာကိရ၊ အဆတရာတထောင် အဆတသိန်းဖြင့်လွန်၍ ယုတ်မာသတတ်။ ဘော၊ အချင်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ရသာနံ၊ အချို့အချဉ် အစရှိကုန်သော ရသတို့၌ တပ်စွန်းတတ်ကုန်သောလောဘတို့၏။ ပါပိယဘာဝံ၊ အလွန်တရာယုတ်မာသည်၏ အဖြစ်ကို။ ပဿထ၊ ရှုကြကုန်လော။ ဂဟနနိသိတံ၊ တောချုံကိုမှီတတ်သော။ ဝါတမိဂံ၊ ဝါတမိဂသမင်ကို။ သဉ္ဇယော၊ သဉ္ဇယအမည်ရှိသော ဥယျာဉ်စောင့်သည်။ ရသေဟိ၊ ရသတို့ဖြင့်။ ဝသံ၊ မိမိအလိုသို့။ အာနေသိ၊ ဆောင်ပြီ။ ဝါတမိဂဇာတကံ၊ ဝါတမိဂဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၁၅။ ခရာဒိယေ၊ ခရာဒိယအမည်ရှိသောနှမ။ အဟံ၊ ငါသည်။ အဋ္ဌက္ခုရံ၊ ခွာရှစ်ခုရှိသော။ ဝင်္ကာတိ ဝင်္ကိနံ၊ အရင်းအလယ်ကောက်ခြင်း အဖျား၌ အလွန်ကောက်ခြင်းရှိသော ဦးချိုရောက်သော။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ရက်ခုနစ်ကြိမ်တို့ဖြင့်။ ကာလာတိက္ကန္တံ၊ ဆုံးမချိန်ကာလ၌ ဆုံးမခြင်းကိုလွန်သော။ နံမိဂံ၊ ထိုဆုံးမခက်သော သမင်ကို။ ဩဝါဒိတုံ၊ ဆုံးမအံ့သောငှာ။ နဥဿဟေ၊ မတတ်နိုင်။ ခရာဒိယဇာတကံ၊ ခရာဒိယဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၁၆။ ဘောတိ၊ အိုနှမ။ အဟံ၊ ငါသည်။ တိပလ္လတ္ထံ၊ နံပါးနှစ်ဘက်တို့ဖြင့်အိပ်ခြင်း အဖြောင်အိပ်ခြင်း၏ အစွမ်းအားဖြင့် သုံးပါးသော အခြင်းအရာတို့ဖြင့် အပ်ခြင်းရှိသော။ အနေကမာယံ၊ များသောလှည့်ပတ်ခြင်းရှိသော။ အဋ္ဌက္ခုရံ၊ ခွာရှစ်ခုတို့နှင့်ပြည့်စုံသော။ အဍ္ဎရတ္တပပါယိံ၊ ညဦးယံကိုလွန်၍ သန်ခေါင်ယံမှတောကလာ၍ ရေကိုသောက်လေ့ရှိသော။ မိဂံ၊ ငါ့တူသမင်ကို။ မိဂမာယံ၊ မိဂမာယာကို။ ဥဂ္ဂဏှာပေသိ၊ သင်စပြီ။ ကထံ၊ အသို့သင်စေသနည်း။ ယထာ၊ အကြင်သို့သောအခြင်းအရာအားဖြင့်။ ဘာဂိနေယျာ၊ တူသမင်သည်။ ဧကေနသောတေန၊ မြေ၌ကပ်သောတဘက်သောနားနှာခေါင်းဖြင့်သာ။ ဆမာမဆာယ၊ မြေ၌။ အဿသန္တော၊ ထွက်သက်ကို

ဝ၅+ဝ၆+ ဖြစ်စေလျက်။ ဆဟိ၊ ခြေလေးဘက်တို့ကို ဆန်၍ နံပါးတဘက်ဖြင့် အိပ်ခြင်း ခွာတို့ဖြင့်မြေကို ယက်ခြင်းလျှာကို တွဲလျှားကျစေခြင်း ဝမ်းကိုဖူးဖူးရောင်စေခြင်း ကျင်ကြီး ကျင်ငယ်လွှတ်ခြင်း ထွက်သက် ဝင်သက်ကိုချုပ်ခြင်းဟုဆိုအပ်ကုန်သော ခြောက်ပါးကုန်သော။ ကလာဟိ၊ အဘို့တို့ဖြင့်။ လုဒ္ဒကံ၊ မုဆိုးကို။ အတိတော၊ လွန်နိုင်၏။ တထာ၊ ထိုသို့သောအခြင်းအရာအားဖြင့်။ မိဂမာယံ၊ မိဂမာယာကို။ ဥဂ္ဂဏှာပေတိ၊ သင်စေပြီ။ တိပလတ္ထဇာတကံ၊ တိပလ္လတ္ထဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၁၇။ သီဟဗျဂ္ဃာ၊ ခြင်္သေ့နှင့်ကျားမင်း နှစ်ပါးတို့။ သီတာနိ၊ အချမ်းတို့သည်။ ဟိယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ဝါတဇာနိ၊ လေကြောင့်ဖြစ်ကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ မာလုတော၊ လေသည်။ ကာဝါ၊ လဆုတ်၌မူလည်း။ ဝယေတိ၊ လာအံ့။ ယဒိ၊ ထိုမြို့။ ဇူဏှေဝါ၊ လဆန်း၌မူလည်း။ ဝါယာတိ၊ လာအံ့။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ သီတံ၊ အချမ်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘော၊ နှစ်ဦးသောသူတို့သည်။ ဧတ္ထ၊ ဤပြဿနာ၌။ အပ္ပရာဇိတာ၊ မရှုံးကြကုန်။ မာလုတဇာတကံ၊ မာလုတဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၁၈။ ဘောန္တော၊ အချင်းတို့။ ပါဏဃာတီ၊ သတ္တဝါတို့ကို သတ်သောသူသည်။ စတူသု အပါယေသု၊ အပါယ်လေးပါးတို့၌။ မဟာဒုက္ခံ၊ ကြီးစွာသော ဆင်းရဲကို။ အနုဘဝမာနော၊ ခံရလျက်။ ဒီဃရတ္တံ၊ အခါလေမြင့်။ ဟိယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ သောစတိ၊ စိုးရိမ်ရ၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ အယံဇာတိစ၊ ထိုထိုဘဝ၌ ဤသို့သဘောရှိသော ပဋိသန္ဓေနေခြင်းသည်လည်းကောင်း။ အယံသမ္ဘဝေါစ၊ ဤမသိမလိမ္မာစဉ် မန္ဒခိဋ္ဋစသော အစဉ်အားဖြင့် ကြီးပွားခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဒုက္ခော၊ အိုခြင်း နာခြင်း သေခြင်း မုန်းသောသူတို့နှင့်ပေါင်းဘော်ရခြင်း ချစ်သောသူတို့နှင့် ကွေကွင်းရခြင်း လက်ခြေပြတ်ခြင်း အစရှိကုန်သော ဆင်းရဲတို့၏ တည်ရာဖြစ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ စေဇာနေယျံ၊ အကယ်၍သိကုန်ငြားအံ့။ ပါဏော၊ သတ္တဝါသည်။ ပါဏိနံ၊ သတ္တဝါကို။ နဟညေ၊ မသတ်ရာ။ မတကဘတ္တဇာတကံ၊ မတကဘတ္တဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၁၉။ ဘော ပုရိသ၊ အိုယောကျ်ား။ တွံ၊ သင်သည်။ သစေမုစ္စေ၊ အကယ်၍ ဝန်ခံခြင်းမှလွန်လိုငြားအံ့။ ပေစ္စ၊ တမလွန်ဘဝ၌။ မုစ္စေ၊ လွတ်အောင်ပြုရာ၏။ ဟိယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ မုစ္စမာနော၊ ပါဏာတိပါတကိုပြု၍ ဝန်ခံခြင်းမှလွတ်စေ လိုသောသူကို။ ဗဇ္ဈတိ၊ မကောင်းမှုသည်မိ၏။ တသ္မာ၊ ထို

ဝ၆+ဝ၇+ ကြောင့်။ ဓီရာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့ပါဏာတိပါတကိုပြု၍ ဝန်ခံခြင်းမှ လွတ်စေခြင်းဖြင့်။ နမုစ္စန္တိ၊ ဝန်ခံခြင်းမှလွတ်သည်ကို မပြုကုန်။ ဗာလဿ၊ သူမိုက်၏။ မုတ္တိ၊ ပါဏာတိပါတကိုပြု၍ ဝန်ခံခြင်းမှလွတ်စေခြင်းသည်ကား။ ဗန္ဓနံ၊ မကောင်းမှုမိကြောင်းနှောင်ဖွဲ့ကြောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာယာစိတဘတ္တဇာတကံ၊ အာယာစိတဘတ္တဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၂၀။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကပိရာဇာ၊ မျောက်မင်းသည်။ တဿာပေါက္ခရဏီယာ၊ ထိုရေကန်၌။ ဥတ္တိဏ္ဏံ၊ တက်သော။ ပဒံ၊ ခြေရာကို။ နဒိသွာ၊ မမြင်၍။ ဩတရိတံ၊ သက်သော။ ပဒံ၊ ခြေရာကို။ ဒိသွာန၊ မြင်သောကြောင့်။ အယံ၊ ဤရေကန်ကား။ အဒ္ဓါ၊ မချွတ်။ အမနုဿ ပရိဂ္ဂဟိတာတိ၊ ဘီလူးစောင့်သော ရေကန်တည်းဟု။ ဉတွာ၊ အတတ်သိ၍။ တေန၊ ထိုဘီလူးနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သလ္လပန္တော၊ စကားပြောလိုသည်ဖြစ်၍။ နဠေန၊ ကျူရိုးဖြင့်။ ဝါရိံ၊ ရေကို။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ပိဿာမ၊ သောက်ကုန်အံ့။ ဧဝံ၊ ဤကျူရိုးဖြင့် ရေသောက်လတ်သော်။ သပရိသံ၊ ပရိသတ်နှင့်တကွသော။ မံ၊ ငါ့ကို။ တွံ၊ သင်သည်။ နဝမိဿသိ၊ မသတ်ရလတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ နဠပါနဇာတကံ၊ နဠပါနဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဒုတိယော၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ သီလဝဂ္ဂေါ၊ သီလဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ တဿ၊ ထိုသီလဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ အထ၊ ထိုအပဏ္ဏကဝဂ်၏ အခြားမဲ့၌။ လက္ခဏသာခဓိရတ္ထု၊ လက္ခဏဇာတ်နိဂြောဓဇာတ် ကဏ္ဍိဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ပုန၊ တဘန်။ နကိရတ္ထိရသေဟိ ခရာဒိယာ၊ ဝါတမိဂဇာတ်ခရာဒိယဇာတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတိဘောသိရသမာလုတပါဏမုစ္စေန၊ တိပလ္လတ္ထဇာတ်မာလုတဇာတ် မတကဘတ္တဇာတ် အာယာစိတဘတ္တဇာတ်နှင့်လည်းကောင်း။ နဠအဝှယေန၊ နဠအမည်ရှိသော နဠပါနဇာတ်နှင့်လည်းကောင်း။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်တည်း။ ၂၁။ သေပဏ္ဏိ၊ ယမနေပင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ယံသေယျသိ၊ အကြင်ငါ့ရှေ့သို့ သစ်သီးတို့ကို ကျစေလျက်လှိမ့်၏။ ဧတံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ ကုရုင်္ဂဿ၊ ဆတ်သည်။ ဉာတံ၊ သိအပ်၏။ မေ၊ ငါသည်။ တေ၊ သင်သစ်ပင်၏။ ဖလံ၊ အသီးကို။ နရုစ္စတေ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သေပဏ္ဏိ၊ ယမနေပင်။ အဟံ၊ ငါ

၀၇+ဝ၈+ သည်။ အညံ၊ တပါးသော သစ်ပင်သို့။ ဂစ္ဆာမိ၊ သွားအံ့။ ကုရုင်္ဂမိဂဇာတကံ၊ ကုရုင်္ဂမိဂဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၂၂၊ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ ယော ကုက္ကုရာ၊ အကြင်ခွေးတို့ကိုသည်။ ရာဇကုလမှိ၊ မင်းအိမ်၌။ ဝဍ္ဎ၊ ကြီးကုန်၏။ ကောသလေယျကာ၊ မင်းအိမ်၌ဖြစ်ကုန်သော။ ဝဏ္ဏဗလူပပန္နာ၊ အဆင်းခွန်အားနှင့်ပြည့်စုံကုန်၏။ တေမေ တေဣမေ၊ ထိုခွေးတို့သည်ကား။ နဝဇ္ဈာ၊ မသတ်အပ်ကုန်သောခွေးတို့တည်း။ မယံ၊ ငါတို့သည်သာ။ ဝဇ္ဈာ၊ မသတ်အပ်ကုန်သော ခွေးတို့သည်။ အသ္မ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အယံသဃစ္စာ၊ ဤခွေးသတ်ခြင်းသည်ကား။ သဃစ္စာ၊ အလုံးစုံသော ခွေးတို့အားဆက် ဆံသောသတ်ခြင်းသည်။ န၊ မဟုတ်ခဲ့။ အယံ၊ ဤခွေးသတ်ခြင်းသည်ကား။ ဒုဗ္ဗလဃာတီကာ၊ အစောင့်အရှောက် မရှိအားနည်း ဤမျက်နှာငယ်သောခွေးတို့ကို သာ သတ်ခြင်းဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကုက္ကုရဇာတံ၊ ကုက္ကုရဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၂၃၊ သာရထိ၊ ရထားထိန်း။ သလ္လေဘိ၊ မြှားတို့ဖြင့်။ သလ္လလီကတော၊ စူးဝင်ထွင်းသွားသော မြှားရာဒဏ်ချက် ရှိသည်ကို ပြုအပ်သည်ဖြစ်၍။ ပေဿန၊ လကျ်ာနံပါးဖြင့်။ သေမာနော အပိ၊ လျောင်းငြားသော်လည်း။ ဂေါဇောဝ၊ ဂေါဇာနီယသိန္ဓောမြင်းသည်သာလျှင်။ ဝဠဝါ၊ မြင်းယုတ်ထက်။ သေယျော၊ မြတ်သေး၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ မညေဝ၊ ငါ့ကိုသာလျှင်။ ယုဉ္ဇ၊ ကလော။ ဂေါဇာနိယဇာတကံ၊ ဂေါဇာနီယဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၂၄၊ သာရထိ၊ ရထားထိန်း။ ယဒါယဒါ၊ ပုဗ္ဗနှစ်စသည်တို့တွင် အကြင်အကြင်သို့သဘောရှိသောကာလ၌။ ယတ္ထ၊ ခရီးမူလည်းဖြစ်စေ စစ်မြေမူလည်းဖြစ်စေ အကြင်သို့သဘောရှိသော အရပ်၌။ ယဒါ၊ အကြင်သို့သဘောရှိသောခဏ၌။ ယတ္ထယတ္ထ၊ သူရဲသိမ်းစုဗိုလ်ထုခုနစ်ပါးတို့၏ အစွမ်းဖြင့် အကြင်အကြင်သို့သဘောရှိကုန်သော များကုန်သောစစ်ထိုးရာတို့၌။ ယဒါ၊ လက်နက်ဒဏ်ချက်ကိုရသော ကာလမူလည်းဖြစ်စေ မရသော ကာလမူလည်းဖြစ်စေ အကြင်အကြင်သို့သော ကာလ၌။ အာဇညောဝ၊ ရထားထိန်း၏ စိတ်နှစ်သက်သော အကြောင်းကိုသိတတ်သော သဘောရှိသော သိန္ဓောမြင်းသည်သာလျှင်။ ဝေဂံ၊ လုံ့လကို။ ကရုတေ၊ ပြု၏။ တတ္ထ၊ ထိုလုံ့လကိုပြုအပ်သည်ရှိသော်။ ဝါဠဝါ၊ မြင်းညံ့ မြင်းယုတ်တို့သည်။ ဟာယန္တိ၊ ယုတ်ကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဣမသ္မိံရထေ၊ ဤရထား၌။ မညေဝ၊ ငါ့ကိုသာလျှင်။ ယောဇေဟိ၊ ကလော။ အာဇညဇာတကံ၊ အာဇညဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီး

ဝ၈+ဝ၉+ ခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၂၅၊ သာရထိ၊ မြင်းထိန်း။ အစ္စာသနဿ အစ္စာသနေန၊ အလွန်စားသော။ ပါယာသဿပိ ပါယာသေနပိ၊ ဃနာထမင်းဖြင့်လည်း။ သုဟိတော၊ ဝသည်ဖြစ်၍။ တပ္ပတိ၊ ရောင့်ရဲ၏။ အညမညေဟိ၊ တပါးတပါးကုန်သော။ တိတ္ထေဟိ၊ ရေဆိပ်တို့ဖြင့်။ အဿံ၊ မင်္ဂလာမြင်းကို။ ပါယေဟိ၊ ချိုးစေသောစေလော။ တိတ္ထဇဇာတကံ၊ တိတ္ထဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၂၆၊ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ မိဟိဠာမုခေါ၊ ဆင်မ၏မျက်နှင့် တူသောဆင်သည်။ ပုရာဏံ၊ ရှေးမဆွက။ စောရာနံ၊ ခိုးသူတို့၏။ ဝစော၊ စကားကို။ နိသမ္မ၊ ကြား၍။ ပေါထယံ ပေါထယန္တော၊ ပုတ်သတ်လျက်။ အနုစာရီ၊ အတုကျင်၏။ ဂဇုတ္တမော၊ မဟိဠာမုခဆင်မြတ်သည်။ သုဘညာတာနံဟိ၊ ကောင်းစွာကိုယ်နှုတ်နှလုံး စောင့်ရှောက်ကုန်သော ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့၏သာလျှင်။ ဝစော၊ စကားကို။ နိသမ္မ၊ ကြား၍။ သဗ္ဗဂုဏေသု၊ ခပ်သိမ်းသောကျေးဇူးတို့၌။ အဋ္ဌာအဋ္ဌာသိ၊ တည်၏။ မဟိဠာမုခဇာတကံ၊ မဟိဠာမုခဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၂၇၊ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ နာဂေါ၊ မင်္ဂလာဆင်တော်သည်။ ကဗဠံ၊ ရှေးဦးစွာပေးအပ်သော ထမင်းလုပ်ကို။ ပဒါတဝေ၊ ယူခြင်းငှာ။ နာလံ အသမတ္ထော၊ မစွမ်းနိုင်။ ပိဏ္ဍံ၊ လုံး၍မေးအပ်သော ထမင်းလုပ်ကို။ ပဒါတဝေ၊ ယူခြင်းငှာ။ နာလံ အသမတ္ထော၊ မစွမ်းနိုင်။ ဃံသိတုံ၊ ရေချိုးသော ကာလ၌ ကိုယ်ကိုပွတ်ခြင်းငှာ။ နာလံ အသမတ္ထော၊ မစွမ်းနိုင်။ နာဂေါ၊ မင်္ဂလာဆင်တော်သည်။ အဘိဏှဒဿနာ၊ မပြတ်မြင်သဖြင့်။ ကုက္ကုရေ၊ ခွေး၌။ သေနဟံ၊ ချစ်ခြင်းကို။ အကာသိမညာသိ၊ ပြု၏ဟု အကျွန်ုပ်ထင်မိ၏။ အဘိဏှာဇာတကံ၊ အဘိဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၂၈၊ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပရေန၊ တပါးသော သူနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဘာသမာနော၊ ဆိုသောသူသည်။ မနုညမေဝ၊ နှစ်သက်ဘွယ်သောစကားကို။ ကုဒါစနံ၊ တရံတဆစ်မျှ။ န ဘာသေယျ၊ မဆိုရာ။ မနုညံ၊ နှစ်သက်ဘွယ်သော စကားကို။ ဘာသမာနဿ၊ ဆိုသော ပုဏ္ဏား၏။ ဂရု၊ လေးသော။ ဘာရံ၊ လှည်းတရာကို။ ဥဒဒ္ဓရိ၊ ငင်၍လည်စေပြီ။ နံ၊ ထိုပုဏ္ဏားကို။ ဓနဉ္စ၊ ဥစ္စာကိုလည်း။ အလဗ္ဘောသိ၊ ရစေပြီ။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ တေန၊ ထိုကြောင့်။ အတ္တ၊

ဝ၉+၁၀+ မနော၊ နှစ်သက်သည်။ အဟု၊ ဖြစ်ပြီ။ နန္ဒိဝိသာလဇာတကံ၊ နန္ဒိဝိသာလဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၂၉၊ ယတော ယတော၊ အကြင်အကြင်အရပ်၌။ ဓုရံ၊ ဝန်သည်။ ဂရု၊ လေးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်ငြားအံ့။ အညေ၊ တပါးကုန်သော။ ဗလီဗဒ္ဒါ၊ နွားပိုက်တို့သည်။ ဥက္ခိပိတုံ၊ ချီခြင်းငှာ။ န သက္ကောန္တိ၊ မတတ်နိုင်ကုန်။ ယတော၊ အကြင်အရပ်၌။ ဥဒကစိက္ခလ မဟတ္တတာယဝါ၊ ရေညွှန်များသည်၏ အဖြစ်ကြောင်းလည်းကောင်း။ ဝိသမစ္ဆိန္နတဋဘာဝေနဝါ၊ မညီမညွတ်ပြတ်သော ကမ်းပါးပြတ်ရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်လည်းကောင်း။ ဂမ္ဘိရဝတ္တနိ၊ သွားခြင်းငှာနက်နဲခဲယဉ်းသောခရီးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖြစ်ငြားအံ့။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ အညေ၊ တပါးကုန်သော။ ဗလီဗဒ္ဒေ၊ ဝန်ဆောင်နွားတို့ကို။ အပနေတွာ၊ ပယ်၍။ တဏှံ၊ မျက်စဉ်းတောင်သို့ အရောင်လက်လက်မည်းနက်သောအဆင်းရှိသော အယျိကကာဠကနွားဥသဘကို။ ယုဇ္ဇန္တိ၊ ကကုန်၏။ သော၊ ထိုအယျိကကာဠကနွားဥသဘသည်။ တံဓုရံ၊ ထိုလေးစွာသောဝန်ကို။ ဝဟတေ၊ ရွတ်ဆောင်၏။ ကဏှာဇတကံ၊ ကဏှာဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၃၀၊ တာတစူဠကောဟစိတ၊ ညီထွေးစူဠလောဟိတ၊ မုနိကဿ၊ မုနိက၏။ ဘောဇနံ၊ အစာကို။ မာပိဟယိ၊ မချစ်လင့်။ မုနိကော၊ မုနိကသည်။ အာတုရန္နာနိ၊ သေအံ့သောထမင်းတို့ကို။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စား၏။ တွံ၊ သင်သည်။ အပ္ပေါသုက္ကော၊ အကြောင့်ကြမဲ့သည်ဖြစ်၍။ ဘုသံ၊ ဖွဲကို။ ခါဒ၊ စားလော။ ဧတံ၊ ထိုဖွဲကိုစားခြင်းသည်။ ဒီဃာယုကက္ခဏံ၊ အသက်ရှည်ခြင်းလက္ခဏာတည်း။ မုနိကဇာတကံ၊ မုနိကဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ တတိယော၊ သုံးခုမြောက်သော။ ကုရုင်္ဂဝဂ္ဂေါ၊ ကုရုင်္ဂဝဂ်သည်။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ ကုရုင်္ဂဿ၊ ကုရုင်္ဂဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ကုက္ကုရဂေါဇာဝရော၊ ကုက္ကုရဇာတ် ဂေါဇာနိယဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ သီရိဝယနော၊ တိတ္ထိဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ မဟိဠာမုခနာနုညဝရော၊ မဟိဠာမုခဇာတ အဘိဏှဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ဝဟတေ၊ နန္ဒိဝိသာလဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ဓူရမုနိကေန၊ ကဏှာဇာတ်မုနိကဇာတ်နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့တည်း။

၁၀+၁၁+ ၃၁။ မာတလိ၊ မာတလိ။ သိမ္ဗလိသ္မိံ၊ လက်ပံပင်၌။ ကုလာဝကာ၊ ဂဠုန်ငယ်တို့သည်။ ဌိတာ၊ တည်ကုန်၏။ ဤသာမုခေန၊ ရထားသန်းဦးဖြင့်။ ပရိဝဇ္ဇယဿု၊ ရှောင်ကြဉ်ပါလော။ ကာမံ၊ စင်စစ်။ အသုရေသု၊ အသုရာတို့၌။ ပါဏံ၊ အသက်ကို။ စဇာမ၊ စွန့်ကြကုန်အံ့။ ဣမေ ဒိဇာ၊ ဤဂဠုန်ငှက်ငယ်တို့သည်။ ဝိက္ကုလဝါ၊ ပျက်စီးသော အသိုက်ရှိကုန်သည်။ မာအဟသုံ၊ မာအဟေသုံ၊ မဖြစ်စေကုန်လင့်။ ကုလာဝကဇာတကံ၊ ကုလာသကဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၃၂၊ မောရ၊ ဥဒေါင်း။ တေ၊ သင်၏။ ရုဒံ၊ တွန်သံသည်။ မနုညံ၊ သာယာ၏။ ပိဋ္ဌိစ၊ ကျောက်ကုန်းသည်လည်း။ ရုစိယာ၊ နှစ်သက်ဘွယ်ရှိ၏။ ဂီဝါစ၊ လည်သည်လည်း။ ဝေဠုရိယဝဏ္ဏသန္နိတာ၊ ကျောက်မျက်ရွဲမြညိုအဆင်းနှင့်တူ၏။ ပေခုဏာနိစ၊ မြီးဆံတို့သည်လည်း။ ဗျာမမတ္တာနိ၊ တလံမျှလောက်ပေါက်ရောက်ရှည်သွယ်သော ကြည့်စဘွယ်ရှိကုန်၏။ အထ၊ ထိုသို့သမီးပေးစလောက်လျောက်ပတ် အင်္ဂါပြည့်စုံလျက်။ နစ္စေန၊ အရှက်အကြောက်ကင်း၍ ကခြင်းကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ တေ၊ သင့်အား။ မမ၊ ငါ၏။ ဓီတရံ၊ သမီးကို။ နောဒဒါမိ၊ မပေး။ နစ္စဇာတကံ၊ နစ္စဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၃၃၊ ဘဒ္ဒေ၊ ရှင်မ။ သမ္မောဒမာနာ၊ ညီညွတ်ဝမ်းမြောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပက္ခိနော၊ ငုံးတို့သည်။ ဇာလံ၊ ကွန်ကို။ အာဒါယ၊ ယူကုန်၍။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကုန်၏။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ တေ၊ ထိုငုံးတို့သည်။ ဝိဝဒိဿန္တိ၊ ခိုက်ရန်ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ၊ ထိုငုံးတို့သည်။ မေ၊ ငါ၏။ ဝသံ၊ အလိုသို့။ ဧဟိန္တိ၊ ရောက်ကုန်လတ္တံ့။ သမ္မောဒမာနဇာတကံ၊ သမ္မောဒမာနဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၃၄၊ မံ၊ ငါ့ကို။ သီတံ၊ ရေမှလုပ်ထုတ်သောကာလ၌ဖြစ်သောအချမ်းသည်။ နဗာဓတိ၊ မနှိပ်စက်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဥဏှံ၊ မီးကျီးတို့၌ ကင်းခြင်းလျှင် အရင်းရှိသော အပူသည်။ နဗာဓတိ၊ မနှိပ်စက်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဇာလသ္မိံ၊ ကွန်၌။ ဗာဓနံ၊ တံကျင်လှံမတို့ဖြင့် ထိုး၍ညှင်းဆဲခြင်းသည်။ နဗာဓတိ၊ မနှိပ်စက်။ စဧကန္တေန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ မံ၊ ငါ့ကို။ မစ္ဆိ၊ ငါးမသည်။ သော၊ ထိုငါးသည်။ အညံ၊ ငါမှတပါးသောငါးမသို့။ ရတိယာ၊ ကာမဂုဏ်မွေ့လျော်သဖြင့်။ ဂတော၊ လိုက်လေပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယံမညတေ၊ အကြင်အောက်မေ့မိလိမ့်။ တံ၊ ထိုငါးမအားဖြစ်လတ္တံ့သော အောက်မေ့ခြင်းသည်သာလျှင်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဗာဓတိ၊ နှိပ်စက်၏။ မစ္ဆဇာတကံ၊ မစ္ဆဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

၁၁+၁၂+ ၃၅။ ဇာတဝေဒ၊ အိုတောမီး။ မေ၊ ငါ့အား။ ပက္ခာ၊ အတောင်တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေဟိ၊ ထိုအတောင်တို့ဖြင့်။ အပတနာ၊ ကောင်းကင်သို့ပျံခြင်းငှာ မတတ်နိုင်ကုန်။ မေ၊ ငါ့အား။ ပါဒါ၊ ခြေတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေဟိ၊ ထိုခြေတို့ဖြင့်။ အဝဉ္စနာ၊ မြေ၌သွားခြင်းငှာ မတတ်နိုင်ကုန်။ မေ၊ ငါ၏။ မာတာပိတာစ၊ မိဘတို့သည်လည်း။ ပဋိက္ကမ၊ ဖဲလေလော့။ ဝဋ္ဋဇာ၊ ဝဋ္ဋကဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၃၆၊ ဝက္ကင်္ဂါ၊ ငှက်အပေါင်းတို့။ ယံဇဂတိရုဟံ၊ အကြင်သစ်ပင်ကြီးကို။ ဝိဟင်္ဂမာ၊ ငှက်တို့သည်။ နိဿိတာ၊ မှီ၍နေကုန်၏။ သွာယံ သော အယံဇဂတိရုဟော၊ ထိုသစ်ပင်ကြီးသည်။ အဂ္ဂိံ၊ မီးကို။ ပမုဉ္စတိ၊ လွှတ်၏။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ သာရဏတော၊ ကိုးကွယ်ရာဖြစ်သော သစ်ပင်မှ။ ဘယံ၊ ဘေးသည်။ ဇာတံ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဒိသာ၊ အရပ်လေးမျက်နှာတို့သို့။ ဘဇထ၊ သွားကြကုန်လော။ သကုဏဇာတကံ၊ သကုဏဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၃၇၊ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဓမ္မဿ၊ ကြီးသောသူတို့အား ပူဇော်သော တရား၌။ ကောဝိဒါ၊ လိမ္မာကုန်သည်။ ယေနရာ၊ အကြင်လူတို့သည်။ ဝုဍ္ဎံ၊ ကြီးသောသူကို။ အပစာယန္တိ၊ ပူဇော်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ ဒိဋ္ဌေဝဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သော ကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ ပါသံသာ၊ ချီးမွမ်းခြင်းငှာထိုက်ကုန်၏။ သမ္ပရာယေစ၊ တမလွန်ဘဝ၌လည်း။ သုဂ္ဂတိံ၊ သုဂတိသို့။ ယန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ တိတ္တိရဇာတကံ၊ တိတ္တိရဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၃၈၊ ဘောန္တော၊ အိုနတ်များတို့။ နိကတိပ္ပညော၊ ကောက်ကျစ်စဉ်းလဲလှည့်စားဉာဏ် ရောက်သောသူသည်။ နိကတျာ၊ ကောက်ကျစ်စဉ်းလဲလှည့်ပတ်သာ အမှုဖြင့်။ အစ္စန္တံ၊ စင်စစ်။ သုခံသုခသ္မိံယေဝ၊ ချမ်းသာ၌သာလျှင်။ နဧဓတိ၊ မတည်နိုင်။ နိကတိပ္ပညော၊ ကောက်ကျစ်စဉ်းလဲ လှည့်စားဉာဏ်ရောက်သူသည်။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ကတပါပဿ၊ ပြုအပ်သော မကောင်းမှုကံ၏။ ဖလံ၊ မကောင်းသော အကျိုးကို။ အာရာဓေတိ၊ အတုံ့ရမည်မချွတ်တည်း။ ကိမိဝ၊ အဘယ်ကဲ့သို့နည်း။ ဗကော၊ ကောက်ကျစ်စဉ်းလဲသောဗျိုင်းလိမ်သည်။ ကက္ကဋကာ၊ မိမိထက်အလိမ်သာပြန်သော ပုဇွန်မှ။ ဂီဝစ္ဆေဒံ၊ လည်ပြတ်ခြင်းသို့။ ပါပုဏာတိ ဣဝ၊ ရောက်၏သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထို့အတူ။ ဝဿကေရာဋိကော၊ ထိုကောက်ကျစ်စဉ်းလဲသောလူ

၁၂+၁၃+ လိမ်သည်။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ကတပါပတော၊ ပြုအပ်သော မကောင်းမှုမှ။ ဒိဋ္ဌေဝဓမ္မေဝါ၊ မျက်မြင်ပစ္စက္ခ ဤဘဝ၌သာလျှင်လည်းကောင်း။ သမ္ပရာယေဝါ၊ တမလွန်လောကသံသရာ၌လည်းကောင်း။ အယံ၊ အင်မတန်သော ဘေးကို။ အာရာဓေတိ၊ ရမည်မချွတ်တည်း။ ဗကဇာတကံ၊ ဗကဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၃၉၊ တာတ၊ ချစ်သား။ ယတ္ထ၊ အကြင်အရပ်၌။ အာမဇာတော၊ အိမ်ပေါက်ကျွန်မသားဖြစ်သော။ နန္ဒကော၊ နန္ဒကမည်သော။ ဒါသော၊ ကျွန်းသည်။ ဌိတော၊ ရပ်လျက်။ ထူလာနိ၊ ကြမ်းကြုပ်သောစကားတို့ကို။ ဝဇ္ဇတိ၊ ဆို၏။ တတ္ထေ၊ ထိုအရပ်၌ပင်လျှင်။ သော ဝဏ္ဏယော၊ ရတနာတို့၏ အစုဖြစ်သော။ ရာသီဝ၊ အစုသည်လည်းကောင်း။ သောဏ္ဏမာလာစ၊ ရွှေပန်းသည်လည်းကောင်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မညေမညာမိ၊ ငါထင်၏။ နန္ဒဇာတကံ၊ နန္ဒဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၄၀၊ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ နိရယံ၊ မီးကျီးတွင်းဟုဆိုအပ်သော ငရဲသို့။ ဥဒ္ဓံပါဒေါ၊ အထက်၌ ခြေရှိသည်ဖြစ်၍။ အဝံသီရော၊ ဦးစောက်။ ကာမံ၊ စင်စစ်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပတာမိ၊ ကျငြားအံ့။ တထာပိ၊ ထိုသို့ကျသော်လည်း။ အနရိယံ၊ မသူတော်တို့သည် ပြုအပ်သော အလှူမပေးခြင်း သီလမစောင့်ခြင်းကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ နကရိဿာမိ၊ မပြုအံ့။ တုမှေ၊ အရှင်ဘုရားတို့သည်။ ဟန္ဒ၊ လွတ်လွတ်။ ပိဏ္ဍံ၊ ဆွမ်းကို။ ပဋိဂ္ဂဟ၊ ခံတော်မူပါလော။ ခဒိင်္ဂါရဇာတကံ၊ ခဒိင်္ဂါရဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ စတုတ္ထော၊ လေးခုမြောက်သော။ ကုလာဝကဝဂ္ဂေါ၊ ကုလာဝကဝဂ်တည်း။ တဿ၊ ထိုကုလာဝကဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းကား။ သီရိမာတလိဓိတရ ပက္ခိဝရော၊ ကုလာဝကဇာတ် နစ္စဇာတ် သမ္မောဒမာနဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ရတိယာဂတော၊ မစ္ဆဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ မာတပိတာစ၊ ဝဋ္ဋကဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ပုန၊ တဘန်။ ဇဂတိရုဟဝုဍ္ဎသုကက္ကဋကော၊ သကုဏဇာတ် တိတ္တိရဇာတ် ဗကဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ တထာ၊ ထိုမှတပါး။ နန္ဒကပိဏ္ဍဝရေန၊ နန္ဒကဇာတ် ခဒိင်္ဂါရဇာတ်နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့တည်း။ ၅၊ အတ္ထကာမဝဂ်။ ၄၁။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ အတ္ထကာမဿ၊ အကျိုးစီးပွားကို အလိုရှိသော။ ဟိတာနုကမ္ပိနော၊ အကျိုးစီးပွားဖြင့် စောင့်ရှောက်ပေတတ်သောသူ

၁၃+၁၄+ သည်။ ဩဝဇ္ဇမာနော၊ အကျိုးစီးပွားကို အလိုရှိ၍နူးညံ့သော စိတ်ဖြင့်ဆုံးမအပ်လျက်။ အတ္ထကာမဿ၊ အကျိုးစီးပွားကို အလိုရှိသော။ ဟိတာနုကမ္ပိနော၊ အကျိုးစီးပွားဖြင့် စောင့်ရှောက်ပေတတ်သောသူ၏။ သာသနံ၊ အဆုံးအမကို။ နကရောတိ၊ မလိုက်နာ။ သော၊ ထိုသူသည်။ နိစ္စကာလံ၊ အခါခပ်သိမ်း။ သောစတိ၊ စိုးရိမ်ရ၏။ ကောဝိယ၊ အဘယ်သူကဲ့သို့နည်း။ မိတ္တကော၊ မိတ္တဝိန္ဒကသည်။ အဇာယ၊ ဆိတ်မ၏။ ပါဒံ၊ ခြေကို။ ဩလမ္ဗ၊ ဆွဲ၍။ သော စတိဝိယ၊ စိုးရိမ်ရ၏သို့တည်း။ လောသကဇာတကံ၊ လောသကဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၄၂၊ ယော၊ အကြင်သူသည်။ အတ္ထကာမဿ၊ အကျိုးစီးပွားကို အလိုရှိသော။ ဟိတာနုကမ္ပိနော၊ အကျိုးစီးဖြင့် စောင့်ရှောက်တတ်သော သူသည်။ ဩဝဇ္ဇမာနော၊ နူးညံ့သောစီးပွားကို အလိုရှိသောစိတ်ဖြင့် ဆုံးမအပ်လျက်။ အတ္ထကာမဿ၊ အကျိုးစီးပွားကို အလိုရှိသော။ ဟိတာနုကမ္ပိနော၊ အကျိုးစီးပွားဖြင့်စောင့်ရှောက်ပေတတ်သူ၏။ သာသနံ၊ အဆုံးအမကို။ နကရောတိ၊ မလိုက်နာ။ သော၊ ထိုသူသည်။ တပေါတကဿ၊ ခို၏။ ဝစနံ၊ ဆုံးမကံမြစ်သောစကားကို။ အကတွာ၊ မလိုက်နာမူ၍။ အမိတ္တဟတ္ထတ္ထဂတော၊ အကျိုးစီးပွားမဲ့ကို ပြတတ်သောရန်သူ၏ လက်အနီးသို့ရောက်သော။ ကာကောဣဝ၊ ကျီးကဲ့သို့။ အနုသောစမာနော၊ အဖန်တလဲလဲစိုးရိမ်လျက်။ သေတိ၊ အိပ်ရ၏။ ကာပေါတဇာကတံ၊ ကာပေါတဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၄၃၊ ယော၊ အကြင်သူသည်။ အတ္ထကာမဿ၊ အကျိုးစီးပွားကို အလိုရှိသော။ ဟိတာနုကမ္ပိနော၊ အစီးအပွားဖြင့် စောင့်ရှောက်ပေတတ်သော သူသည်။ ဩဝဇ္ဇမာနော၊ နူးညံ့သော အစီးအပွားကို အလိုရှိသော စိတ်ဖြင့် ဆုံးမအပ်လျက်။ အတ္ထကာမဿ၊ အကျိုးစီးပွားကို အလိုရှိသော။ ဟိတာနုကမ္ပိနော၊ အကျိုးစီးပွားဖြင့် စောင့်ရှောက်ပေတတ်သောသူ၏။ သာသနံ၊ အဆုံးအမကို။ နကရောတိ၊ မလိုက်နာ။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဝေဠုကဿ၊ ဝါခေါင်း၌ မွေးစားအပ်သည်ဖြစ်၍ ဝေဠုကမည်သော မြွေ၏။ ပိတာ၊ အဘရသေ့သည်။ နိဟတော၊ သားဝေဠုကမည်သော မြွေ၏။ ပိတာ၊ အဘရသေ့သည်။ နိဟတော၊ သားဝေဠုကကိုက်သတ်သည်ဖြစ်၍။ သေတိ၊ အိပ်ရ၏။ ဝေဠုကဇာတကံ၊ ဝေဠုကဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၄၄၊ လောကေ၊ လူရွာ၌။ မတိယာ၊ ပညာနှင့်။ ဥပေတော၊ ပြည့်စုံသော။ အမိတ္တော၊ ရန်သူသည်။ သေယျော၊ မြတ်သေး၏။ မတိဝိပ္ပဟီနော၊ ပညာမှကင်း

၁၄+၁၅+ သော။ မိတ္တော၊ အဆွေခင်ပွန်းသည်။ နတွေဝ သေယျော၊ မမြတ်သည်သာလျှင်တည်း။ ဧဠမူဂေါ၊ တံတွေးယိုသော ခံတွင်းရှိသော လူမိုက်သည်။ ပုတ္တော၊ သားဖြစ်လျက်လည်း။ မကသံ၊ မှက်ကို။ ဝဓိဿံ၊ သတ်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်း၍။ ပိတု၊ အဘ၏။ ဥတ္တမင်္ဂံ၊ ဦးခေါင်းကို။ အဗ္ဘိဒ၊ နှစ်စိတ်ခွဲပြီ။ မကသဇာတကံ၊ မကသဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၄၅၊ ဘော၊ အချင်းတို့။ လောကေ၊ လူရွာ၌။ ယေဉ္စ ယောနာမ ဗာလော၊ အကြင်လူမိုက်မည်သည်။ အနုကမ္ပကော၊ အစဉ်စောင့်ရှောက် သနားတတ်သော အဆွေခင်ပွန်းသည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်စေကာမူ။ တထော၊ ထိုမိုက်သောအဆွေခင်ပွန်းထက်။ သတကုဏေန၊ အဆအရာဖြင့်လည်းကောင်း။ သဟဿဂုဏေန၊ အဆအထောင်ဖြင့်လည်းကောင်း။ မေဓာဝီ၊ ပညာရှိသည်။ အမိမ္မိံ၊ အဆင်အခြင်ပညာနည်းသော။ ရောဟိနိကံ၊ ရောဟိနီအမည်ရှိသော ကျွန်မကို။ ပဿ ပဿထ၊ ရှုကုန်လော။ အယံ၊ ဤရောဟိနီအမည်ရှိသော ကျွန်မသည်။ မာတရံ၊ အမိကို။ ဟန္တွာန၊ သတ်၍။ သောစတိ၊ စိုးရိမ်ရ၏။ ရောဟိနီဇာတကံ၊ ရောဟိနီဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၄၆၊ ဘော၊ အချင်းတို့။ အနတ္ထကုသလေန၊ အကျိုးစီးပွား၌ မလိမ္မာသောသူသည်။ အတ္ထစရိယာ၊ ချမ်းသာနှစ်ပါးသော အကျိုးစီးပွားကို ကျင့်ခြင်းသည်။ နသုခါဝဟာ၊ ချမ်းသာကို ရွက်ဆောင်ခြင်းငှာ မတတ်နိုင်။ အာရာမိတော၊ ဥယျာဉ်စောင့်ဖြစ်သော။ ကပိ၊ မျောက်သည်။ အတ္ထံ၊ အကျိုးစီးပွားကို။ ကရိဿာမီတိ၊ ပြုအံ့ဟူ၍။ အတ္ထံ၊ အကျိုးစီးပွားကို။ ဟာပေတိယထာ၊ ယုတ်စေသကဲ့သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထို့အတူ။ ဒုမ္မေဓော၊ ပညာနည်းသောသူသည်။ အတ္ထံ၊ အကျိုးစီးပွားကို။ ဟာပေတိ၊ ယုတ်စေ၏။ အာရာမဒူသကဇာတကံ၊ အာရာမဒူသကဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၄၇၊ ဘော၊ အချင်းတို့။ အနတ္ထကုသလေန၊ အကျိုးစီးပွား၌ မလိမ္မာသော သူသည်။ အတ္ထစရိယာ၊ ချမ်းသာနှစ်ပါးသော အကျိုးစီးပွားကို ကျင့်ခြင်းသည်။ နသုခါဝဟာ၊ ချမ်းသာကို ရွက်ဆောင်ခြင်းငှာ မတတ်နိုင်။ ကောဏ္ဍညော၊ ကောဏ္ဍညအမည်ရှိသော တပည့်သည်။ အတ္ထံ၊ အကျိုးစီးပွားကို။ ကရိဿာမီတိ၊ ပြုအံ့ဟူ၍။ လောဏံ၊ ဆားကို။ ပက္ခိပိတွာ၊ ခတ်၍။ ဝါရုဏိံ၊ သေကို။ ဝိနာသေတိ ယထာ၊ ဖျက်ဆီးသကဲ့သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထို့အတူ။ သဗ္ဗောပိ၊ အလုံးစုံလည်းဖြစ်သော။ ဒုမ္မေဓော၊ ပညာနည်းသော သူသည်။ အတ္ထံ၊ အကျိုးစီးပွားကို။ ဟာပေတိ၊ ယုတ်စေ၏။ ဝါရုဏိဒူသကဇာတကံ၊ ဝါရုဏဒူသကဇာတ်

၁၅+၁၆+ သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၄၈။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ အနုပါယေန၊ မသင့်လျော်သော နည်းဖြင့် ပြုသောသူသည်။ ဝိဟညတိ၊ ပင်ပန်း၏။ စေတော၊ စေတတိုင်းသားခိုးသူတို့သည်။ ဝေဒဗ္ဗံ၊ ဝေဒဗ္ဗပုဏ္ဏားကို။ ဟနိံသု၊ သတ်ကုန်ပြီ။ တေသဗ္ဗေ၊ ထိုအလုံးစုံကုန်သော တထောင်တယောက်သောသူတို့သည်လည်း။ ဗျသနံ၊ ပျက်စီးခြင်းသို့။ အဇ္ဈဂူ၊ ရောက်ကုန်ပြီ။ ဝေဒဗ္ဗဇာတကံ၊ ဝေဒဗ္ဗဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၄၉။ နက္ခတ္တံ၊ နက္ခတ်ကို။ ပဋိမာနေန္တံ၊ ငံ့လင့်သော။ ဗာလံ၊ သူမိုက်ကို။ အတ္ထော၊ သတို့သမီးကို ရခြင်းဟူသော အကျိုးသည်။ ဥပစ္စဂ္ဂါ၊ လွန်ဘူးလေပြီ။ အတ္ထော၊ ရအပ်သော အကျိုးစီးပွားသည်။ အတ္ထဿ၊ လိုအပ်သော အကျိုးစီးပွား၏။ နက္ခတ္တံ၊ နက္ခတ်မည်၏။ တာရကာ၊ ကောင်းကင်ကြယ်တို့သည်။ ကိံအတ္ထံ၊ အဘယ်အကျိုးကို။ ကရိဿန္တိ၊ ပြီးစေနိုင်ကုန်လတ္တံ့နည်း။ နက္ခတ္တဇာတကံ၊ နက္ခတ္တဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၅၀။ ဒုမ္မေဓာနံ၊ ပညာမရှိကုန်သောသူတို့၏။ သဟေဿန၊ အထောင်ဖြင့်။ ပညော၊ ယဇ်ကို။ မေ၊ ငါသည်။ ဥပယာစိတော၊ ပူဇော်အံ့ဟု ညောင်စောင့်နတ်သို့ကပ်၍ တောင်းပန်အပ်၏။ ဣဒါနိခေါ၊ ယခုအခါသာလျှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ယဇိဿာမိ၊ ပူဇော်အံ့။ ဗဟု၊ များစွာသော။ ဇနော၊ လူအပေါင်းသည်။ အဓမ္မိကော၊ တရားမစောင့်။ ဒုမ္မေဓဇာတကံ၊ ဒုမ္မေဓဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ပဉ္စမော၊ ငါးခုမြောက်သော။ အတ္ထကာမဝဂ္ဂေါ၊ အတ္ထကာမဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ပဋ္ဌမဏ္ဏသကော၊ ရှေးဦးစွာသော ပဏ္ဏာသကတည်း။ တဿ၊ ထိုအတ္ထကာမဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ အထ၊ ထိုကုလာဝကဝဂ်၏ အခြားမဲ့၌။ မိတ္တက၊မာတုကပေါတဝရော၊ လောသကဇာတ် မာတုပေါတဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ တထာ၊ ထိုမှတပါး။ ဝေဠုကဧဠမုဂေါ၊ ဝေဠုကဇာတ် မကသဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ရောဟိနီ၊ ရောဟိနီဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ကပိဝါရုဏိစေတစရာစ၊ အာရာမဒူသကဇာတ် ဝါရုဏိ ဒူသကဇာတ် ဝေဒဗ္ဗဇာတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ပုန၊ တဘန်။ တထာ၊ ထိုမှတပါး။ ထာရကယညာဝရေန၊ နက္ခတ္တဇာတ် ဒုမ္မေဓဇာတ်သည်။ သဟ၊ တကွ။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့တည်း။ ၆။ ၅၁။ ပုရိသော၊ လူမိန်းမမဟုတ်သော ယောကျ်ားကောင်းစင်စစ်ဖြစ်

၁၆+၁၇+ သောသူသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့သောနည်းဥပါယ်ဖြင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝီရိယံ၊ လုံ့လကို။ အာရဘန္တော၊ အားထုတ်လတ်မူ။ ဣမှာဒုက္ခာ၊ ဤဆင်းရဲမှ။ မုဉ္စိဿာမိ၊ လွတ်ရအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဝီရိယဗယလေန၊ လုံ့လ၏ အစွမ်းဖြင့်။ အာသိသေတေဝ၊ အာသာ တောင့်တ ပြုသင့်လှသည်သာတည်း။ ပဏ္ဍိတော၊ ဥပါယ်၌ လိမ္မာသော ပညာရှိသည်။ ယုတ္တပတ္တဋ္ဌာနေ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရာ၌။ ဝီရိယံ၊ လုံ့လကို။ ကရောန္တော၊ ပြုလတ်သော်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣမဿဝီရိယဿ၊ ဤလုံ့လ၏။ ဖလံ၊ အကျိုးကို။ န လတိဿာမိ၊ မရလတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ န နီဗ္ဗိန္ဒေယျ၊ မငြီးငွေ့မဆန်ကျင်ရာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ အဟုအဇ္ဇ၊ ယနေ့။ အတ္တာနံ၊ ငါ၏ကိုယ်ကို။ ပဿာမိ၊ မြင်ရ၏။ ကိံ ကပဿာမိ၊ အဘယ်သို့မြင်ရသနည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ အာဝါဋေ၊ တွင်း၌။ နိဟေတော၊ ခိုးသူတို့မြုပ်အပ်သည်ဖြစ်၍။ တမှာဒုက္ခာ၊ ထိုဆင်းရဲမှ။ မုဉ္စိတွာ၊ လွတ်၍။ ပုန၊ တဖန်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ရဇ္ဇသမ္ပတ္တိံ၊ မင်းစည်းစိမ်ကို။ ယထာယံဣစ္ဆိံ၊ အကြင်အလိုရှိပြီ။ တထာ၊ ထိုအလိုရှိတိုင်း။ သော အဟံ၊ ထိုငါသည်။ ဣမံသမ္ပတိံ၊ ဤမင်းစည်းစိမ်သို့။ ပတ္တံ၊ ရောက်ပြန်သော။ အတ္တာနံ၊ ငါ၏ကိုယ်ကို။ ပဿာမိ၊ မြင်ရ၏။ သီလဝဇာတကံ၊ သီလဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားကောင်းစင်စစ်ဖြစ်သောသူသည်။ ဝါယာမေဝ၊ လုံ့လကိုပြုရာသည်သာလျှင်တည်း။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသည်။ နိဗ္ဗိန္ဒေယျ၊ လုံ့လကိုပြုခြင်း၌ မငြီးငွေ့ရာ။ ဥဒကာ၊ ရေမှ။ ထလံ၊ ကြည်း၌။ ဥဗ္ဘတံ၊ တည်သော။ အတ္တာနံ၊ ငါ၏ကိုယ်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဿာမိ၊ မြင်ရ၏။ စူဠဇနကဇာတကံ၊ စူဠဇနကဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ပါတိယော၊ ရေခွက်တို့သည်။ တယေဝ၊ ရှေးအတူသာလျှင်။ ပုဏ္ဏာ၊ ပြည့်ကုန်၏။ အယံကထာ၊ ဤသေကောင်း၏ ဟူသောစကားသည်။ အညာ၊ မဟုတ်မမှန်သည်။ ဝတ္တတေ၊ ဖြစ်၏။ အာကာရဏေန၊ ဤမည်သောအကြောင်းကြောင့်။ စဧကန္တေန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ အယံသုရာ၊ ဤသေသည်။ န ဘဒ္ဒိကာ၊ မကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနာမိ၊ သိ၏။ ပုဏ္ဏပါတိဇာတကံ၊ ပုဏ္ဏပါတိဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ အယံရုက္ခော၊ ဤသစ်ပင်သည်။ ဒုရာရုဟော၊ ငြိုငြင်သဖြင့်တက်အပ်သည်။ န၊ မဟုတ်ခဲ့။ ဂါမတော၊ ရွာမှ။ န ပိအာရကာ၊ ဝေးလည်းမဝေး။ အာကာရဏေန၊ ဤနှစ်ပါးသော အကြောင်းကြောင့်။ အယံရုက္ခော၊ ဤသစ်ပင်သည်။ သာဓုဖလော၊ ချိုသောအသီးရှိသော။ ဒုမော၊ သစ်ပင်သည်။ န၊ မ

၁၇+၁၈+ ဟုတ်တန်ရာ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဇာနာမိ၊ သိ၏။ ကိံ ဖလဇာတကံ၊ ကိံ ဖလဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၅၅၊ ယော နရော၊ အကြင်သူသည်။ အလီနေန၊ တွန့်တိုခြင်းမရှိသော။ စိတ္တေန၊ စိတ်ဖြင့်။ အလီနမနသော၊ ပကတိအားဖြင့်လည်း မတွန့်တိုသောအလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ယောဂက္ခေမဿ၊ ယောဂတို့ဖြင့် ဘေးမရှိသော နိဗ္ဗာန်သို့။ ပတ္တိယာ၊ ရောက်ခြင်းငှာ။ ကုသလံ၊ အပြစ်မရှိသော။ ဓမ္မံ၊ သုံးဆဲ့ခုနစ်ပါးအပြားရှိသော ဗောဓိပက္ခိယတရားကို။ ဘာဝေတိ၊ ပွားစေ၏။ သော နရော၊ ထိုသူသည်။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်သဖြင့်။ သဗ္ဗသံယောဇနက္ခယံ၊ အလုံးစုံသောသံယောဇဉ်တို့၏ ကုန်ရာကုန်ကြောင်းဖြစ်သော အရဟတ္တမဂ် အရဟတ္တဖိုလ်သို့။ ပါပုဏေ၊ ရောက်၏။ ပဉ္စဝုဓဇာတကံ၊ ပဉ္စာဝုဓဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၅၆၊ ယော နရော၊ အကြင်သူသည်။ ပဟဋ္ဌေန၊ နီဝရဏကင်းသဖြင့် ရွှင်လန်းသော။ စိတ္တေန၊ စိတ်ဖြင့်။ ပတိဋ္ဌမနသော၊ ရွှင်လန်းသော နှလုံးရှိသည်ဖြစ်၍။ ယောဂက္ခေမဿ၊ ယောဂလေးပါးတို့ဖြင့် ဘေးမရှိသော နိဗ္ဗာန်သို့။ ပတ္တိယာ၊ ရောက်ခြင်းငှာ။ ကုသလံ၊ အပြစ်မရှိသော။ ဓမ္မံ၊ သုံးဆဲ့ခုနစ်ပါးအပြားရှိသော ဗောဓိပက္ခိယတရားကို။ ဘာဝေတိ၊ ပွားစေ၏။ သော နရော၊ ထိုသူသည်။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်သဖြင့်။ သဗ္ဗသံယောဇနက္ခယံ၊ အလုံးစုံသော သံယောဇဉ်တို့၏ ကုန်ရာကုန်ကြောင်းဖြစ်သော အရဟတ္တမဂ် အရဟတ္တဖိုလ်သို့။ ပါပုဏေ၊ ရောက်၏။ ကဉ္စက္ခန္ဓဇာတကံ၊ ကဉ္စက္ခန္ဓဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၅၇။ ဝါနရိန္ဒ၊ မျောက်မင်း။ တဝ၊ သင်၏။ သဗ္ဘန္တရေ၊ ကိုယ်တွင်း၌။ သစ္စံ၊ သစ္စာလည်းကောင်း။ ဓမ္မော၊ ပညာလည်းကောင်း။ ဓီတိ၊ လုံ့လလည်းကောင်း။ စာဂေါ၊ မိမိကိုယ်ကိုစွန့်ခြင်းလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတုရော၊ လေးပါးကုန်သော။ ဧတေဓမ္မာ၊ ထိုကျေးဇူးတရားတို့သည်။ သန္တိယထာ၊ ရှိကုန်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ ယဿ၊ အကြင်သူ၏။ အမ္ဘန္တရေ၊ ကိုယ်တွင်း၌။ စတုရော၊ လေးပါးကုန်သော။ ဧတေဓမ္မော၊ ထိုကျေးဇူးတရားတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဒိဋ္ဌံ၊ ရန်သူကို။ အတိဝတ္တတိ၊ လွန်နိုင်၏။ ဝါနရိန္ဒဇာတကံ၊ ဝါနရိန္ဒဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၅၈။ ဝါနရိန္ဒ၊ မျောက်မင်း။ တဝ၊ သင်၏။ အဗ္ဘန္တရေ၊ ကိုယ်တွင်း၌။ ဒက္ခိယံ၊ လိမ္မာသည်၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ သူရိယံ၊ ရဲရင့်ခြင်းလည်းကောင်း။ ပညာ၊ ပညာလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။

၁၈+၁၉+ သော။ ဧတေဓမ္မာ၊ ဤကျေးဇူးတရားတို့သည်။ သန္တိယထာ၊ ရှိကုန်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ ယဿ၊ အကြင်သူ၏။ အဗ္ဘန္တရေ၊ ကိုယ်တွင်း၌။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဧတေဓမ္မာ၊ ဤကျေးဇူးတရားတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဒိဋ္ဌံ၊ ရန်သူကို။ အတိဝတ္တတိ၊ လွန်နိုင်၏။ တယောဓမ္မဇာတကံ၊ တယောဓမ္မဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၅၉၊ ဓမေဓမေ၊ ရံခါရံခါမှသာတီးရာသည်လျှင်တည်း။ ဟိယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ အတိဓန္တံ၊ မပြတ်တီးခြင်းသည်။ ပါပကံ၊ ယုတ်မာ၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ မာတိဓမ္မေ၊ မပြတ်မတီးရာ။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ ဓန္တေန၊ ပွဲသဘင်အလယ်၌စည်တီးသဖြင့်။ လဒ္ဓံ၊ ရအပ်သော။ သတံ၊ တရာသော အသပြာကို။ အတိဓန္တေန၊ မပြတ်တီးသဖြင့်။ နာသိတံ၊ ဖျက်ဆီးအပ်၏။ ဘေရိဝါဒကဇာတကံ၊ ဘေရီဝါဒကဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၆၀။ ဓမေဓမေ၊ ရံခါ ရံခါသာလျှင်မှုရာ၏။ ဟိ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ အတိဓန္တံ၊ မပြတ်မှုခြင်းသည်။ ပါပကံ၊ ယုတ်မာ၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ နာတိဓမေ၊ မပြတ်မမှုရာ။ ဓန္တေန၊ ပွဲသဘင်၌ ခရုသင်းမှုသဖြင့်။ ဘောဝါ၊ စည်းစိမ်တို့ကို။ အဓိဂတာ၊ ရအပ်ကုန်၏။ တေ ဘောဂေါ၊ ထိုဥစ္စာစည်းစိမ်တို့ကို။ တာတာ၊ အဘသည်။ ဓမံဓမန္တော၊ မပြတ်မှုတ်လျက်။ ဝိဓဓီ၊ ဖျက်ဆီး၏။ သင်္ခဓမဇာတကံ၊ သင်္ခဓမဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဆဋ္ဌော၊ ခြောက်ခုခြောက်သော။ အာသီသဝဂ္ဂေါ၊ အာသီသဝဂ်တည်း။ တဿ၊ ထိုအာသီသဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ အာဟု၊ အကျိုးဖြစ်သော မဟာသီလဝဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ဒကာထလာ၊ ရေမှကြည်း၌တည်သော စူဠဇနကဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ သုရသာဒုဖလောစ၊ ပုဏ္ဏပါတိဇာတ် ကိံဖလဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ အလိနမနော၊ မတွန့်သောစိတ်ရှိသော ပဉ္စာဝုဓဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ သံပဟဋ္ဌမနော၊ ရွှင်သောစိတ်ရှိသော ကဉ္စနက္ခန္ဓဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ စတုရောစ၊ လေးပါးသော အကြောင်းနှင့်ပြည့်စုံသော ဝါနရိန္ဒဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ တယော၊ အကြောင်းသုံးပါးနှင့်ပြည့်စုံသော တယောဓမ္မဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ သတလဒ္ဓကဘောဂဓနေန၊ ဘေရိဝါဒကဇာတ်သင်္ခဓမ္မဇာတ်နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့တည်း။

၁၉+၂၀+ ၆၁။ လောကေ၊ လောက၌။ ဣတ္ထိယောနာမ၊ မိန်းမတို့မည်သည်ကား။ အသာ၊ ယုတ်မာကုန်၏။ တာသံ၊ ထိုမိန်းတို့အား။ ဝေလာ၊ အပိုင်းအခြားသည်။ နဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ သာရတ္တာစ၊ ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့၌သာ တပ်စွန်းတတ်ကုန်သည်လည်းကောင်း။ ပဂဗ္ဘာစ၊ ကိုယ်နှုတ်နှလုံးတို့ဖြင့် လွန်စွာကြမ်းကြုတ်ကုန်သည်လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သိခီ၊ မီးသည်။ သဗ္ဗဂ္ဃသော ယထာ၊ ကောင်းမကောင်းအလုံးစုံကို စားတတ်သကဲ့သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထို့အတူ။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ လဒ္ဓံလဒ္ဓံ၊ ရတိုင်းရတိုင်းသော သူကို။ သေဝန္တိ၊ မှီဝဲတတ်ကုန်၏။ တာ၊ ထိုမိန်းမတို့ကို။ ဟိတွာဝ၊ စွန့်၍သာလျှင်။ ပဗ္ဗဇ္ဇိဿာမိ၊ ရဟန်းပြုအံ့။ ဝိဝေကံ၊ ကာယဝိဝေက စိတ္တဝိဝေကကို။ အနုဗြူဟယံ၊ ပွားစေလျက်။ ဗြဟ္မလောကပရာယဏော၊ ဗြဟ္မာပြည်သို့လားသည်။ ဘဝိဿာမိ၊ ဖြစ်အံ့။ အသာတမန္တဇာတကံ၊ အသာတမန္တဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၆၂၊ ယံယေနကာရဏေန၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ သမုခဝေဋ္ဌိတော၊ မျက်နှာနှင့်တကွထူစွာသော ပုဆိုးဖြင့် ရစ်ပတ် ဖုံးလွှမ်းအပ်သည်ဖြစ်၍။ ဝီဏံ၊ စောင်းကို။ အဝါဒေသိ၊ တီး၏။ တံကာရဏံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ န ဇာနာတိ၊ မသိ။ ဘရိယာ၊ မယားကို။ အဏ္ဍဘူတာဘတာ၊ အမိဝမ်းမှမဖွားမှီကာလ၌လည်း။ ကော၊ အဘယ်မည်ရှိသော ပညာရှိသည်။ ဇာတု၊ စင်စစ်။ ဝိဿသေ၊ အကျွမ်းဝင်သော အားဖြင့်ယုံကြည်ရာအံ့နည်း။ အဏ္ဍဘူတဇာတကံ၊ အဏ္ဍဘူတဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၆၃၊ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ဣတ္ထိယော နာမ၊ မိန်းမတို့မည်သည်ကား။ ကောဓနာ စ၊ အမျက်လည်းထွက်တတ်ကုန်၏။ အကတညူ စ၊ သူ့ကျေးဇူးကိုလည်းမသိတတ်ကုန်။ ပိသုဏာစ၊ ချောပစ်ခြင်းကိုလည်းပြုတတ်ကုန်၏။ မိတ္တဘေဒိကာ စ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့ကို လည်းဖျက်ဆီးတတ်ကုန်၏။ သော တွံ၊ သင်သည်။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရ၊ ကျင့်လော့။ သောတွံ၊ ထိုသင်သည်။ သုခံ၊ ဈာန်ချမ်းသာဖိုလ်ချမ်းသာကို။ နဝိဟာယတိ၊ မစွန့်ရလတ္တံ့။ တက္ကပဏ္ဍိတဇာတကံ၊ တက္ကပဏ္ဍိတဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

၂၀+၂၁+ ၆၄။ မာဏဝ၊ လုလင်။ အယံ၊ ဤမိန်းမသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏ဟူ၍။ မာသုနန္ဒ၊ မနှစ်သက်လင့်။ အယံ၊ ဤမိန်းမသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ န ဣစ္ဆတိ၊ အလိုမရှိဟူ၍။ မာသုသောစိ၊ မစိုးရိမ်လင့်။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ မစ္ဆဿ၊ ငါး၏။ ဂတံ၊ သွားလာရာလမ်းခရီးကို။ ဒုရာဇာနံဣဝ၊ သိနိုင်ခဲသကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ ထီနံ၊ မိန်းမတို့၏။ ဘာဝေါ၊ အလိုကို။ ဒုရာဇာနော၊ သိနိုင်ခဲ၏။ ဒုရာဇာနဇာတကံ၊ ဒုရာဇာနဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၆၅၊ နဒီယထာစ၊ မြစ်သည်သူခပ်သိမ်းတို့နှင့် ဆက်ဆံသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ပန္ထောယထာစ၊ ခရီးသည်သူခပ်သိမ်းနှင့် ဆက်ဆံသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ပါနာဂါရံယထာစ၊ သေတင်းကုပ်သည်သူခပ်သိမ်းတို့နှင့် ဆက်ဆံသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ သဘာယထာစ၊ ဇရပ်သည်သူခပ်သိမ်းတို့နှင့် ဆက်ဆံသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ပပါယထာစ၊ ရေအိုးစဉ်သည်သူခပ်သိမ်းတို့နှင့် ဆက်ဆံသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ လောကေ၊ လောက၌။ ဣတ္ထိယော နာမ၊ မိန်းမတို့မည်သည်ကား။ သဗ္ဗသာဓာရဏာ၊ အလုံးစုံသောသူတို့နှင့် ဆက်ဆံကုန်၏။ အာသံ၊ ထိုမိန်းမတို့အား။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ နကုဇ္ဈန္တိ၊ အမျက်မထွက်ကုန်။ အနဘိရတိဇာတကံ၊ အနဘိရတိဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၆၆၊ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ မယှံ၊ ငါ့အား။ မုဒုလက္ခဏံ၊ မုဒုလက္ခဏာအမည်ရှိသော မိဖုယားကို။ အလဒ္ဓါ၊ မရမီ။ ပုရေ၊ ရှေးကာလ၌။ ဧကာ၊ တပါးသော။ ဣစ္ဆာ၊ မုဒုလက္ခဏာကို တောင့်တခြင်းတဏှာသည်။ အာသိ၊ ဖြစ်၏။ ယတော၊ အကြင်အခါ၌။ အဠာရက္ခိ၊ ကျယ်သော တင့်တယ်သောမျက်စိရှိသော မုဒုလက္ခဏာမိဖုယားကို။ လဒ္ဓါ၊ ရအပ်ပြီ။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ သာ၊ ထိုမုဒုလက္ခဏာသည်။ ဣစ္ဆာဣစ္ဆံ၊ ငယ်ငယ်ကြီးကြီးဖြစ်သော တဏှာကို။ ဝိဇာယထ၊ ဖြစ်စေ၏။ မုဒုလက္ခဏဇာတကံ၊ မုဒုလက္ခဏဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၆၇၊ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ ဥစ္ဆင်္ဂေါ၊ ခါးပိုက်၌။ ဍာကသဒိသောဝ၊ ဟင်းရွက်နှင့်အတူသာလျှင်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပုတ္တော၊ သားကို။ သုလဘော၊ ရလွယ်၏။ ပထေ၊ ခရီး၌။ ဓာဝန္တိယာ၊ ပြေးသွားသောမိန်းမသည်လည်း။ ပတိ၊ လင်ကို။ သုလဘော၊ ရလွယ်၏။ ယတော၊ အကြင်အရပ်၌။ သောဒရိယံ၊ တမိဝမ်းခေါင်းအောင်းဘက်ဖြစ်သော မောင်ကို။ နယေ၊ ဆောင်ရာ၏။ တဉ္စဒေသံ၊ ထိုအရပ်ကိုလည်း။ နပဿာမိ၊ မမြင်ရ။ ဥစ္ဆင်္ဂဇာတကံ၊ ဥစ္ဆင်္ဂဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

၂၁+၂၂+ ၆၈။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဒိဋ္ဌပုဗ္ဗကေ၊ ဤဘဝ၌ ရှေးကမမြင်ဖူးသော။ ယသ္မိံပေါသေ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်၌။ မနော၊ စိတ်သည်။ နိဝိသတိ၊ တည်၏။ စိတ္တဉ္စာပိ၊ စိတ်သည်။ ပသီဒတိ၊ ကြည်ညို၏။ တသ္မိံပိပေါသေ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်၌လည်း။ ကာမံ၊ စင်စစ်။ အနုဘူတပုဗ္ဗသိနေဟေနေဝ၊ ရှေး၌ဖြစ်သောချစ်ခြင်းဖြင့်သာလျှင်။ ဝိဿသေ၊ အကျွမ်းဝင်ရာ၏။ သာကေတဇာတကံ၊ သာကေတဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၆၉၊ ဝေဇ္ဇ၊ ဆေးသမား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဇီဝိတကာရဏာ၊ အသက်ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ဝန္တံ၊ အန်ပြီးသော။ ယံဝိသံ၊ အကြင်အဆိပ်ကို။ ပစ္စာဟရိဿာမိ၊ တဘန်မျိုအံ့။ ဝန္တံ၊ အန်ပြီးသော။ တံ ဝိသံ၊ ထိုအဆိပ်ကို။ ဓိရတ္တု၊ စက်ဆုပ်ရွံရှာစွ။ မေ၊ ငါ့အား။ မတံ၊ သေရခြင်းသည်။ ဇီဝိတာ၊ အသက်ရှင်သောထက်။ ဝရံ၊ မြတ်၏။ ဝိသန္တဇာတကံ၊ ဝိသန္တဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ သတ္တမော၊ ခုနစ်ခုမြောက်သော။ ဣတ္ထိဝဂ္ဂေါ၊ ဣတ္ထိဝဂ်တည်း။ တဿ၊ ထိုဣတ္ထိဝဂ်၏။ ဥဒ္ဒါနံ၊ ဥဒါန်းကား။ သိခီသဗ္ဗဂ္ဃသော ပိစ၊ ကောင်းဆိုးအကုံး အလုံးစုံကို စားသောမီးကဲ့သို့ မိန်းမတို့၏သဘောကိုပြသော အသာတမန္တဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ဝီဏဓရော၊ အဏ္ဍဘူတဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ပိသုဏာမိတ္တဘေဒိကာ၊ ဂုံးချောတတ် မိတ်ဖျက်တတ်သည်ကိုပြသော တက္ကပဏ္ဍိတဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ နန္ဒီ၊ ဒုရာဇာနဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ နဒီ၊ မြစ်နှင့်တူမျှမိန်းမတို့အတွက် အမျက်မပြုသင့်သည်ကိုပြသော အနဘရတိဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ မုဒုလက္ခဏသောဒရိယာစ၊ မုဒုလက္ခဏဇာတ်ဥစ္ဆင်္ဂဇာတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ မနော၊ သာကေတဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ဝိသသာဓုဇိတေန၊ ဝိသဝန္တဇာတ် ကောင်းစွာအောင်ခြင်းကိုပြုသော ကုဒါလဇာတ်နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။

၂၂+၂၃+ ၇၀။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ ကရဏီယာနိ၊ ပြအပ်ကုန်သော အမှုတို့ကို။ ပစ္ဆာ၊ နောက်မှ။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဝရုဏကဋ္ဌဘေဉ္ဇာဝ၊ ခံတတ်ထင်းကိုချိုးသော လုလင်ကဲ့သို့။ ပစ္ဆာ၊ နောက်မှ။ အနုတပ္ပတိ၊ အဘန်လဲလဲစိုးရိမ်ပူပန်ရ၏။ ဝရုဏဇာတကံ၊ ဝရုဏဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၇၁၊ အကတညူဿ၊ သူ့ကျေးဇူးကို မသိတတ်သော။ နိစ္စံ၊ အမြဲ။ ဝိဝရဒဿိနော၊ အခွင့်ကို ရှုလေ့ရှိသော။ ပေါသဿ၊ ယောကျ်ားအား။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ပထဝိံ၊ မြေအပြင်ကို အစိုးရသော စကြာဝတေးမင်းအဖြစ်ကို။ စေဒဇ္ဇာ၊ အကယ်၍ပေးငြားအံ့။ နံ၊ ထိုယောကျ်ားကို။ နေဝအဘိရာဓယေ၊ အနှစ်သက်စေနိုင်ရာ။ သီလဟတ္ထိဇာတကံ၊ သီလဝဟတ္ထိဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၇၃၊ နိလိဝိတံ၊ ဆယ်တင်အပ်သော။ ကဋ္ဌံ၊ မြစ်၌မျောသော ထင်းသည်။ သေယျော၊ မြတ်၏။ ဥတ္တရိတော၊ ဆယ်တင်ဆောင်ယူအပ်သော။ ဧကစ္စိသော၊ အချို့သော။ နရော၊ အဆွေခင်ပွန်းပြစ်မှားတတ်သော ယောကျ်ားသည်။ နတွေဝ သေယျော၊ မမြတ်သည်သာလျှင်တည်း။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဝဒမာနာ၊ ဆိုကုန်သော။ ဧကစ္စိယာ၊ အချို့ကုန်သော။ နရာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ သစ္စံ၊ မှန်သောစကားကို။ အာဟံသု ကိရ၊ ဆိုကုန်သတတ်။ သစ္စံကိရဇာတကံ၊ သစ္စံကိရဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၇၄၊ ဉာတိ၊ အဆွေအမျိုးတို့သည်။ သမ္ဗဟုလာ၊ များကုန်မူကား။ သာဓု၊ ကောင်း၏။ အရညဇာ၊ တော၌ဖြစ်ကုန်သော။ ရုက္ခာ အပိ၊ သစ်ပင်တို့သည်လည်း။ သမ္ဗဟုလာ၊ များကုန်မူကား။ သာဓု၊ ကောင်း၏။ ဧကဋ္ဌံ၊ တပင်တည်းသာတည်သော။ ဗြဟ္မန္တံ၊ ကြီးစွာသော။ ဝနပ္ပတိံပိ၊ တောစိုးသစ်ပင်ကိုလည်း။ ဝါတော၊ လေသည်။ ဝဟတိ၊ လှည်းနိုင်၏။ ရုက္ခဓမ္မဇာတကံ၊ ရုက္ခဓမ္မဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၇၅၊ ပဇ္ဇန္န၊ ပဇ္ဇုန်နတ်မင်း။ အဘိတ္ထနယ၊ ထစ်ကြိုးလော။ ကာကဿ၊ ကျီး၏။ နိဓိံ၊ ဥစ္စာအိုးသဘွယ်ဖြစ်သော ညွန်၌တည်သောငါးကို။ နာသယ၊ ဖျက်ဆီးလော။ ကာကံ၊ ကျီးကို။ သောကာယ၊ စိုးရိမ်ခြင်းငှာ။ ရန္ဓေဟိ၊ ကျက်စေလော။ မဉ္စ၊ ငါ့ကိုလည်း။ သောကော၊ စိုးရိမ်ခြင်းမှ။ ပမောစယ၊ လွတ်စေလော့။ မစ္ဆဇာတကံ၊ မစ္ဆဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

၂၃+၂၄+ ဘောန္တော၊ အိုလှည်းကုန်သည်တို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂါမမှီ၊ ရွာ၌။ အသံကိယော၊ ရွံရှာခြင်းမရှိ။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မေ၊ ငါ့အား။ အရညေ၊ တော၌။ ဘယံ၊ ကြောက်ခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ မေတ္တာယစ၊ မေတ္တာဖြင့်လည်းကောင်း။ ကရုဏာယစ၊ ကရုဏာဖြင့်လည်းကောင်း။ ဥဇုံ၊ ဖြောင့်စွာ။ မဂ္ဂံ၊ ဗြဟ္မာပြည်ခရီးသို့။ သမ္မာရုဠော၊ ကောင်းစွာတက်၏။ အသံကိယဇာတကံ၊ အသံကိယဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၇၇၊ ဥသဘာ၊ နွားနက်ဥသဘလေးခုတို့သည် ဝှေ့အံ့သောအခြင်းအရာကိုပြ၍ဖဲကုန်၏။ ရုက္ခာ၊ ငယ်စွာကုန်သောသစ်ပင်ချုံတို့သည်ပွင့်ကုန်သီးကုန်၏။ ဂါဝိလော၊ နွားမကြီးတို့သည် ယနေ့မွေးသော နွားမငယ်၏နို့ကိုစိုကုန်၏။ ဂဝါစ၊ လှည်း၌ကအပ်သောနို့စို့နို့ခွာနွားငယ်တို့သည် ဝန်ကိုမရွက်ဆောင်နိုင်၏။ အေဿာ၊ နှစ်ဘက်မျက်နှာရှိသာ မြင်းသည်နှစ်ခုသောခံတွင်းဖြင့်။ အစာကိုစား၏။ ကံသော၊ အဘိုးတသိန်းထိုက်သော ရွှေလင်ပန်းကို ဤ၌ကျင်ငယ်စွန့်လောဟု မြေခွေးအားဆောင်နှင်း၏။ သိင်္ဂါလီ စ၊ အထက်၌ကျစ်အပ်သော လွန်ကိုအောက်ကမြေခွေးမစား၏။ ကုမ္ဘော၊ အချည်းနှီးသောအိုးတို့ဖြင့် ခြံရံအပ်သောရေပြည့်အိုး၌သာရေလောင်း၏။ ပေါက္ခရဏီစ၊ ရေကုန်အလယ်၌ရေတို့သည်နောက်ကုန်၍ အနား၌ရေတို့သည် ကြည်ကုန်၏။ အပါကံ၊ တလုံးတည်းသောအိုးဖြင့် ချက်အပ်သောထမင်းသည် သုံးစုအားဖြင့်ကျက်၏။ စန္ဒနံ၊ အဘိုးတသိန်းထိုက်သောစန္ဒကူးနံသာကိုယက်တက်ရေပုပ်ဖြင့် ရောင်းစား၏။ လာဗူနိ၊ ဗူးတောင်းတို့သည်။ သီဒန္တိ၊ ရေ၌နစ်ကုန်၏။ သိလာ၊ ကျောက်ဖျာကြီးတို့သည်။ လိဝန္တိ၊ ရေ၌ပေါ်ကုန်၏။ မဏ္ဍူကိယော၊ ဖားမငယ်တို့သည်။ ကဏှသပ္ပေ၊ မြွေဟောက်တို့ကို။ ဂိလန္တိ၊ မြိုကုန်၏။ ကာကံ၊ ကျီးကို။ သုဝဏ္ဏာ၊ ရွှေဟင်္သာတို့သည်။ ပရိဝါရယန္တိ၊ ခြံရံကုန်၏။ တသာ၊ ထိတ်လန့်ခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်ကုန်သော။ ဝကာ၊ ကျားသစ်တို့သည်။ တေသံ၊ ထိုအိပ်မက်၏ အကျိုးတို့ကို။ ပဋိဃတတ္ထာယ၊ ဖျောက်ခြင်းအကျိုးငှာ။ ယံ ပနေတံယညကမ္မံ၊ အကြင်ယဇ်အမှုသည်။ ဝဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုယဇ်အမှုသည်။ ဝိပရိယာသော၊ ဘောက်ပြန်သောအားဖြင့်။ ဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣဓ၊ ဤမင်းကြီးလက်ထက် ငါ့လက်ထက်ဖြစ်သောကာလ၌။ ဧတေသံ၊ ထိုအိပ်မက်တို့၏။ နိပ္ဖတ္တိ၊ အပြီးတိုင်သော အကျိုးသည်။ နအတ္ထိ၊ မရှိ။ မဟာသုပိနဇာတကံ၊ မဟာသုပိနဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

၂၄+၂၅+ ၇၈။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သောသူတို့သည်။ ခဉ္ဇာ၊ ခြေခွင်ကုန်၏။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သောသူတို့သည်။ ကုဏီ၊ လက်ကောက်ကုန်၏။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သောသူတို့သည်။ စက္ခုကာ၊ မျက်စိစွေကုန်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သောသူတို့အား။ ပီဠကာ၊ မှဲ့တို့သည်။ ဇာတာ၊ ရှိသည်ဖြစ်ကုန်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣလ္လိသံ၊ ဣလ္လိသကို။ နပဿာမိ၊ မြင်၍မသိနိုင်။ ဣလ္လိသဇာတကံ၊ ဣလ္လိသဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၇၉၊ ဘော၊ အိုအချင်းတို့။ ယတော၊ အကြင်အခါ၌။ ဝိလုတ္တာစ၊ လုယက်အပ်ကုန်ပြီးသည်လည်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဂါဝေါ၊ နွားတို့ကို။ ဟတာစ၊ အသားကိုစားအံ့ငှာသတ်အပ်ကုန်ပြီးသည်လည်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဂေဟာနိ၊ အိမ်တို့ကို။ ဒဍ္ဎာနိ၊ မီးတိုက်အပ်ကုန်သည်လည်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဇာနော၊ လူကို။ နီတောစ၊ သုတ်ရတမ်းဆောင်ယူအပ်ပြီးသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ပုတ္တဟတာယ၊ တရားသတ်၍ သေပြီးသောသားရှိသော မိန်းမ၏။ ပုတ္တော၊ သားဖြစ်သော အရှက်မရှိသောရွာစားပျက်သည်။ ခရဿရံ၊ ကြမ်းသောအသံရှိသော။ ဒိန္ဒိမံ၊ စည်ကြီးကို။ ဝါဒယန္တော၊ တီးလျက်။ အာဂမာ၊ လာ၏။ ခရဿရဇာတကံ၊ ခရဿရဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၈၀၊ ဘိမ္မသေန၊ ဘိမ္မသေန။ ယံယေနကာရဏေန၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်။ ပုရေ၊ ရှေး၌။ တေ တယာ၊ သင်သည်။ ဝိက္ကတ္ထိတံ၊ သူတပါးတို့အားရှုချသောစကားကိုဆိုအပ်၏။ အထ၊ ထိုသို့ဆိုအပ်လျက်။ ပစ္ဆာ၊ နောက်ဖြစ်သောယခုအခါ၌။ တေ၊ သင်အား။ ပူတိဿရာ၊ ကျင်ကြီးကျင်ငယ်တို့သည်။ သဇန္တိ၊ ယိုစီးကုန်၏။ တေ၊ သင်၏။ ယုဒ္ဓကထာစ၊ စစ်ထိုးခြင်းစကားသည်လည်းကောင်း။ ဝိဟညဉ္စ၊ ပင်ပန်းခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဣဒံဥဘယံ၊ ဤနှစ်စုံသည်။ နေမေတိ၊ မညီ။ ဘိမ္မသေနဇာတကံ၊ ဘိမ္မသေနဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ အဋ္ဌမော၊ ရှစ်ခုမြောက်သော။ ဝရုဏဝဂ္ဂေါ၊ ဝရုဏာဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ဝရေ၊ မြတ်သောသီလဝဆင်းမင်း၌။ အကတညူ၊ ကျေးဇူးကိုမသိ၍ မြေမျိုးခြင်းကို ပြသောသီလဝဟတ္ထိဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ သစ္စဝရံ၊ သစ္စကိရဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ သဝနပ္ပတိနာစ၊ ရုက္ခဓမ္မဇာတ်နှင့်တကွလည်းကောင်း။ အဘိတ္ထနယကာရုဏာယစ၊ မစ္ဆာဇာတ် အသံကိယဇာတ်နှင့်လည်းကောင်း။ သိလာပလဝဣလ္လိ၊

၂၅+၂၆+ သတောစ၊ မဟာသုပိနဇာတ် ဣလ္လိသဇာတ်နှင့်လည်းကောင်း။ ပုန၊ တဖန်။ ဒိန္ဒိမပူတိသရေနစ၊ ခရဿရဇာတ်ဘိမ္မသေနဇာတ်နှင့်လည်းကောင်း။ သဟ၊ တကွ။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့တည်း။ ၉၊ အပါယိမှဝဂ်။ ၈၁၊ အာစရိယ၊ ဆရာ။ အပါယိမှစ၊ သောက်လည်းသောက်ကုန်ပြီ။ အနစ္စိမှစ၊ ကလည်းကကုန်ပြီ။ အဂါယိမှစ၊ သီလည်းသီကုန်ပြီ။ ရုဒိမှစ၊ ငိုလည်းငိုကုန်ပြီ။ ဝိသညိကရဏိံ၊ သညာကင်းခြင်းကိုပြုတတ်သော သေကို။ ပိတွာ၊ သောက်ကုန်၍။ ဒိဋ္ဌာ၊ မျက်မှောက်ထင်ထင်မြင်အပ်ကုန်သော။ ဝါနရာ၊ မျောက်တို့သည်။ ယံနာဟုမှ၊ အကြင်မဖြစ်ကုန်၏။ ဧတဒေဝ၊ ထိုမျောက်မဖြစ်ခြင်းသည်သာလျှင်။ သာဓု၊ ကောင်းလှပါ၏။ သုရာပါနဇာတကံ၊ သုရာပါနဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၈၂၊ မိတ္တဝိန္ဒက၊ မိတ္တဝိန္ဒက။ သောတွံ၊ ထိုသင်သည်။ ရမဏကဉ္စ၊ ဖာလ်ပြသာဒ်ကိုလည်းကောင်း။ သဒါမတ္တဉ္စ၊ ငွေပြသာဒ်ကိုလည်းကောင်း။ ဒူဘကဉ္စ၊ ပတ္တမြားပြသာဒ်ကိုလည်းကောင်း။ အတိက္ကမ္မ၊ လွန်ခဲ့၍။ ပါသာဏမာသိနော၊ သင်ဓုန်းစက်သို့ရောက်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ တေ၊ သင်၏။ ပါပံ၊ မကောင်းမှုသည်။ နခီယတိ၊ မကုန်သေး။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ ဇီဝံ၊ အသက်ရှည်လျက်။ ခုရစက္ကာ၊ သင်ဓုန်းစက်မှ။ နမောက္ခသိ၊ မလွန်ရလတ္တံ့။ မိတ္တဝိန္ဒကဇာတကံ၊ မိတ္တဝိန္ဒကဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၈၃၊ သတ္တပဒေန၊ အတူတကွခုနစ်ဘဝါးလှမ်း၍သွားဘူးသဖြင့်။ ဟဝေ၊ စင်စစ်။ မိတ္တော၊ အဆွေခင်ပွန်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒွါဒသကေန၊ အတူတကွတဆဲ့နှစ်ရက် နေဖူးသဖြင့်။ သဟာယော၊ အပေါင်းအဖော်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မာသဍ္ဎမာသေနစ၊ တလလခွဲ၌အတူတကွပေါင်းဘက်နေဖူးသဖြင့်လည်း။ ဉာတိ၊ ဆွေမျိုးနှင့်တူသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဒုတ္တရိ၊ ထို့ထက်အလွန်ပေါင်းဘက်နေဖူးမူကား။ အတ္တသမောပိ၊ ကိုယ်နှင့်တူသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော အဟံ၊ ထိုငါသည်။ အတ္ထသုခဿ၊ စီးပွားချမ်းသာ၏။ ဟေတု၊ အကြောင်းကြောင့်။ စိရသန္ဓဝံ၊ ရှည်မြင့်စွာပေါင်းဘက်ဖူးသော။ ကာဠကဏ္ဏိံ၊ ကာဠကဏ္ဏိကို။ ကထံဇဟေယျံ၊ အသို့စွန့်ရအံ့နည်း။ ကာဠကဏ္ဏိကဇာတကံ၊ ကာဠကဏ္ဏိဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

၂၆+၂၇+ ၈၄။ တာတ၊ အမောင်။ အာရောဂျံ၊ အနာမရှိသည်ဟုဆိုအပ်သော။ ပရမံ၊ မြတ်သော။ လာဘံ၊ လာဘ်ကို။ ဣစ္ဆေ၊ အလိုရှိရာ၏။ သီလဉ္စ၊ အကျင့်ကိုလည်း။ ဣစ္ဆေ၊ အလိုရှိရာ၏။ သုတဉ္စ၊ အကြားအမြင်ကိုလည်း။ ဣစ္ဆေ၊ အလိုရှိရာ၏။ ဓမ္မာနုဝတ္တိံစ၊ သုစရိုက်တရားသုံးပါးကို အစဉ်ကျင့်ခြင်းကိုလည်း။ ဣစ္ဆေ၊ အလိုရှိရာ၏။ အလီနတဉ္စ၊ မပျင်းမရိသည်၏ အဖြစ်ကိုလည်း။ ဣစ္ဆေ၊ အလိုရှိရာ၏။ ဧတေ ဆဠာ၊ ဤခြောက်ပါးသော တရားတို့သည်။ အတ္ထဿ၊ အကျိုးစီးပွား၏။ ပမုခါ၊ မြတ်ကုန်သော။ ဒွါရာ၊ အကြောင်းတို့တည်း။ အတ္ထဿဒွါရဇာတကံ၊ အတ္ထဿဒွါရဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၈၅၊ ယော၊ အကြင်သူသည်။ အာယတိံ၊ နောင်အခါ၌။ ဒေါသံ၊ အပြစ်ကို။ နာညာယ၊ မသိဘဲလျက်။ ကာမေ၊ ငါးပါးသော ကာမဂုဏ်တို့ကို။ ပဋိယေဝတိ၊ မှီဝဲ၏။ ဘိက္ခိတံ၊ စားအပ်သော။ ကိံပက္ကမိဝ၊ အဆိပ်သီးကဲ့သို့။ နံ၊ ထိုသူကို။ တေ၊ ထိုငါးပါးကုန်သော ကာမဂုဏ်တို့သည်။ ဝိပါကန္တေ၊ အကျိုးဖြစ်သော ကာလဟူသောအဆုံး၌။ ဟနန္တိ၊ သတ်တတ်ကုန်၏။ ကိံပက္ကဇာတကံ၊ ကိံပက္ကဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၈၆၊ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ လောကေ၊ လောက၌။ သီလံဧဝ၊ သီလသည်သာလျှင်။ ကလျာဏံ၊ ကောင်းမြတ်၏။ ကိရ၊ ကြားရသည်ကား။ သီလံဧဝ၊ သီလသည်သာလျှင်။ အနုတ္တရံ၊ အတုမရှိမြတ်၏။ ပဿ၊ ရှုပါလော။ ဃောရဝိသော၊ ကြမ်းသောအဆိပ်ရှိသော။ နာဂေါ၊ မြွေစင်လျက်။ အဍသနအဝိဟေဌနမတ္တကေန၊ မကိုက်ခြင်းမညှင်းဆဲခြင်းမျှဖြင့်။ သီလဝါ၊ သီလရှိ၏။ နဟညတိ၊ မညှင်းဆဲတတ်၏။ ဣတိပသံသံ၊ ဤသို့ချီးမွမ်းခြင်းကို။ လဘတိ၊ ရသေး၏။ သီလဝိမံသကဇာတကံ၊ သီလဝိမံသကဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၈၇၊ ဗြဟ္မာဏ၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ယဿ၊ အကြင်ရဟန္တာအား။ မင်္ဂလာ၊ ကောတုဟလမင်္ဂလာတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဥပ္ပါတာစ၊ နေကြတ်ခြင်းလကြတ်ခြင်းနက္ခကြတ်ခြင်းဥက္ကာကျခြင်းအရပ်လောင်းခြင်း ဥပါဒ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ သုပိနာစ၊ အထူးထူးအပြားပြားသော အိပ်မက်တို့ကိုလည်းကောင်း။ လက္ခဏာဏ၊ လက္ခဏာတို့ကိုလည်းကောင်း။ သမူဟတာ၊ ဖြတ်အပ်ကုန်ပြီ။ သော၊ ထိုရဟန္တာသည်။ မင်္ဂလဒေါသဝီတိဝတ္တော၊ ကောတုဟလမင်္ဂလာ၏ အပြစ်ကိုလွန်၏။ ယုဂယောဂါဓိဂတော၊ ကောဓဥပနာဟအစရှိ

၂၇+၂၈+ သောအစုံပြု၍ ဟောအပ်သောကိလေသာလေးပါးသော ယောဂတို့ကိုလွန်၏။ ဇာတုဧကန္တေန၊ စင်စစ်အားဖြင့်။ ဣမံလောကံ၊ ဤလောကကို။ ပဋိသန္ဓိဝသေန၊ ပဋိသန္ဓေ၏အစွမ်းအားဖြင့်။ နဧတိ၊ တဖန်မလာ။ မင်္ဂလာဇာတကံ၊ မင်္ဂလဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၈၈၊ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကလျာဏိမေဝ၊ ကောင်းသောစကားကိုသာလျှင်။ မုစ္စေယျ၊ ဆိုရာ၏။ ဟိသစ္စံ၊ ထိုစကားမှန်၏။ ပါပိကံ၊ ယုတ်မာသောစကားကို။ နမုစ္စေယျ၊ မဆိုရာ။ ကလျဏိယာ၊ ကောင်းသောစကားကို။ မောက္ခော၊ ဆိုခြင်းသည်။ သာဓု၊ ကောင်း၏။ ပါပိကံ၊ ယုတ်မာသောစကားကို။ မုတွာ၊ ဆိုပြီး၍။ တပတိ၊ ပူပန်စိုးရိမ်ရတတ်၏။ သာရမ္ဘဇာတကံ၊ သာရမ္ဘဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၈၉၊ ဘောဇဋိလ၊ အိုရသေ့။ သခိလဘာဏိနော၊ သိမ်မွေ့နုညံ့သောစကားကိုဆိုသော။ တေ၊ သင်၏။ ဝါစာဝ၊ စကားသည်သာလျှင်။ သဏှာ၊ သိမ်မွေ့နုညံ့သည်။ အာသိကိရ၊ ဖြစ်သတတတ်။ တိဏမတ္တေ၊ မြက်တပင်မျှ၌။ အသဇ္ဇိတ္တော၊ စွန်းငြိသေသာစိတ်မရှိသည်ဖြစ်၍။ နိက္ခသတံ၊ ရွှေနိက္ခတရာကို။ ဟရံဟရန္တော၊ ခိုးယူသောသင်သည်။ အာသဇ္ဇိတ္တော၊ စွန်းငြိသောစိတ်မရှိသည်။ နော စ အာသိ၊ မဖြစ်လေ။ ကုဟကဇာတကံ၊ ကုဟကဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၉၀၊ ဘောန္တော၊ အချင်းတို့။ ယော၊ အကြင်သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ ကတကလျာဏော၊ မိမိအားသူတပါးတို့သည်ပြုအပ်သော ကောင်းမြတ်သောကျေးဇူးရှိသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်လျက်။ တံ၊ ထိုသူတပါးတို့သည် မိမိ၌ပြုသောဖူးသော ကျေးဇူးဥပကာရအမှုကိစ္စကို။ ပရေန၊ သူတပါးသည်။ ကတတ္ထော၊ ပြီးစေအပ်သောအမှုကိစ္စရှိသည်။ နာဝ ဗုဇ္ဈတိ၊ မသိ။ သော၊ ထိုသူသည်။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ ကိစ္စေ၊ ကိစ္စသည်။ သမုပေန္နေ၊ ဖြစ်လတ်သော။ တံ၊ ထိုကိစ္စကို။ ကတ္တာရံ၊ ပြုတတ်သောသူကို။ နာဓိဂစ္ဆတိ၊ မရ။ အကတညုဇာတကံ၊ အကတညုဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ နဝမော၊ ကိုးခုမြောက်သော။ အပါယိမှဝဂ္ဂေါ၊ အပါယိမှဝဂ်တည်း။ တဿ၊ ထိုအပါယိမှဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းတည်းကား။ မိတ္တမိန္ဒကဇာတ်၊ ကာဠကဏ္ဏိဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ဆဠဒွယစ၊ အတ္ထဿဒွရဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ အာယတိနာစ၊ ကိံ ပက္ကဇာတ်နှင့်လည်းကောင်း။ ပုန၊ တဖန်။ အဟိသီလဝမင်္ဂလိပါပိကဿာစ၊ သီလဝိမံသကဇာတ်မင်္ဂလဇာတ် သာရမ္ဘဇာတ်နှင့်လည်းကောင်း။ သတံနိက္ခ

၂၈+၂၉+ ကဘတ္ထဝရေနစ၊ ကုဟကဇာတ် အကတညုဇာတ်နှင့်လည်းကောင်း။ သဟ၊ တကွ။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့တည်း။ ၁၀။ လိတ္တဝဂ်။ ၉၁၊ ပရမေန၊ ထက်စွာသော။ တေဇသာ၊ အဆိပ်ဖြင့်။ လိတ္တံ၊ လိမ်းကျံအပ်သော။ အက္ခံ၊ ကြွေအန်ကို။ ဂိလံဂိလန္တော၊ ငုံသော။ ပုရိသော၊ ကြွေအန်ကြူးသောယောကျ်ားသည်။ နပုဇ္ဈတိ၊ ဤကြွေအန်ကို ဤသို့ပြု၏ဟု မသိ။ အရေပါပဓုတ္တက၊ ဟယ်ယုတ်မာသော ကြွေအန်ကြူး။ ဂိလ၊ ငုံလေဦး။ ပစ္ဆာ၊ နောက်မှ။ တေ၊ သင်အား။ ဝိသံ၊ အဆိပ်သည်။ ကဋူကံ၊ ထက်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ လိတ္တဇာတကံ၊ လိတ္တဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၉၂၊ ဥက္ကုဋ္ဌေ၊ နှစ်ဘက်မှတက်သောစစ်ထိုးခြင်း ဖြစ်လတ်သော်။ သူရံ၊ ရဲရင့်သောသူကို။ ဣစ္ဆန္တိ၊ အလိုရှိကုန်၏။ မန္တီသု၊ တိုင်ပင်ကုန်လတ်သော်။ အကုတူဟလံ၊ နှုတ်စောင့်သော သူကို။ ဣစ္ဆန္တိ၊ အလိုရှိကုန်၏။ အန္နပါနမှိစ၊ ထမင်းအဖျော်ဖြစ်လတ်သော်လည်း။ ပိယံ၊ ချစ်သောသူကို။ ဣစ္ဆန္တိ၊ အလိုရှိကုန်၏။ အတ္ထေ၊ နက်သောပြဿနာသည်။ ဇာတေစ၊ ဖြစ်လတ်သော်လည်း။ ပဏ္ဍိတံ၊ ပညာရှိကို။ ဣစ္ဆန္တိ၊ အလိုရှိကုန်၏။ မဟာသာရဇာတကံ၊ မဟာသာရဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၉၃၊ ဘောန္တော၊ အချင်းတို့။ အဝိဿဋ္ဌေပိ၊ ရွံရှာခြင်းကင်းသော သူ၌လည်း။ နဝိဿသေ၊ အကျွမ်းမဝင်ရာ။ ဝိဿဋ္ဌေပိ၊ ရွံရှာခြင်း ကင်းသောသူ၌လည်း။ နဝိဿသေ၊ အကျွမ်းမဝင်ရာ။ မိဂမာတုယာ၊ ပြောင်မမှ။ ဘယံ၊ ဘေးသည်။ သီဟံ၊ ခြင်္သေ့ကို။ အနွေတိ ဣဝ၊ အစဉ်ရောက်သကဲ့သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထို့အတူ။ ဝိဿာသာ၊ အကျွမ်းတဝင်ပြုအပ်သောသူမှ။ ဘယံ၊ ဘေးသည်။ အနွေတိ၊ ရောက်၏။ ဝိဿသဘောဇနဇာတကံ၊ ဝိဿသဘောဇနဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၉၃၊ မုနိ၊ ရဟန်းသည်။ သောတတ္တော၊ အလွန်ပူခံ၏။ သောသိန္ဒောစေဝ၊ အလွန်ချမ်းလည်းခံရ၏။ ဧကော၊ တယောက်တည်း။ ဘိံသနကေ၊ ကြောက်မက်ဘွယ်သော။ ဝနေ၊ တောအုပ်၌။ ဝိဟာသိ၊ နေရ၏။ နဂ္ဂေါ၊ ချမ်းသော်လည်း အဝတ်မဝတ်။ နစဂ္ဂိမာသိနော၊ ချမ်းသော်လည်းမီးမလှုံ။ ဧသနာပသုတော၊ မြတ်သောအကျင့်ကို ရှာခြင်း၌ လုံ့လပြု၏။ လောမဟံသဇာတကံ၊ လောမဟံသဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

၂၉+၃၀+ ၉၅။ ဒေဝီ၊ မိဖုယာ၊ သင်္ခါရာ၊ သင်္ခရတရာတို့သည်။ ဝတ၊ စင်စစ်။ အနိစ္စာ၊ အမြဲမရှိကုန်။ ဥပ္ပါဝဒယဓမ္မိနော၊ ဖြစ်တတ်ပျက်တတ်သော သဘောရှိကုန်၏။ ဥပ္ပဇ္ဇိတွာ၊ ဖြစ်ကုန်ပြီး၍။ နိရုဇ္ဈန္တိ၊ ချုပ်ကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုသင်္ခါရတရားတို့၏။ ဝူပသမော၊ ငြိမ်းရာဖြစ်သောနိဗ္ဗာန်သည်။ သုခေါ၊ ချမ်းသာ၏။ မဟာသုဒဿနဇာတကံ၊ မဟာသုဿနဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၉၆၊ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အနဝသေကံ၊ တဖန်မလောင်းအပ်သည်ကို ပြု၍။ သမတိတ္ထိကံ၊ အတွင်းအနားရစ်နှင့် အမျှဆီပြည့်သော။ တေလပတ္တံ၊ ဆီခွက်ကို။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ပရိဟရေယျယထာ၊ ဆောင်ရာသကဲ့သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထို့အတူ။ အဂတပုဗ္ဗံ၊ အစမထင်သံသရာ၌ မရောက်ဘူးသော။ ဒိသံ၊ နိဗ္ဗာန်ကို။ ပတ္ထယာနော၊ တောင့်တသောရဟန်းသည်။ သစိတ္တံ၊ မိမိစိတ်ကို။ အနုရက္ခေ၊ စောင့်ရာ၏။ တေလပတ္တဇာတကံ၊ တေလပတ္တဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၉၇၊ ဇီဝိကဉ္စ၊ ငသက်ရှင်ကိုလည်း။ မတံ၊ သေသည်ကို။ ဓနပါလိံစ၊ သူဋ္ဌေးမကိုလည်း။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ ဆင်းရဲသည်ကို။ ပန္ထကဉ္စ၊ ငခရီးကိုလည်း။ ဝနေ၊ တော၌။ မုဠှံ၊ ခရီးမှားသည်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ပါပကော၊ ငယုတ်မာသည်။ ပုနရာဂတော၊ ပြန်လာ၏။ နာမသိဒ္ဓိဇာတကံ၊ နာမသိဒ္ဓိဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၉၈၊ ဣမသ္မိံ လောက၊ ဤလောက၍။ ပဏ္ဍိတေနာမ၊ ပညာရှိသောသူမည်သည်ကား။ သာဓုခေါ၊ ကောင်းသည်သာတည်း။ အတိပဏ္ဍိတော၊ အမည်မျှဖြင့် အတိပဏ္ဍိတဟုဆိုအပ်သော ယောကျ်ားစဉ်လဲသည်။ နတွေဝသာဓု၊ မကောင်းသည်သာလျှင်တည်း။ အတိပဏ္ဍိတေန၊ အတိပဏ္ဍိတအမည်ရှိသော။ ပုတ္တေန၊ သားကြောင့်။ မနံ၊ အနည်းငယ်အားဖြင့်။ ဥပကူဋိတော၊ မီးလောင်သည်။ အမှီ၊ ဖြစ်၏။ ကူဋဝါဏိဇဇာတကံ၊ ကူဋဝါဏိဇဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၉၉၊ သမာဂတာနံ၊ စည်းဝေးကုန်သောသူတို့၏။ ပရောသဟဿံပိ၊ တထောင်အလွန်ရှိသည်လည်း။ စေသိယာ၊ အကယ်၍ဖြစ်ငြားအံ့။ အပညာ၊ ပညာမရှိကုန်သော။ တေ၊ ထိုတထောင်အလွန်ရှိကုန်သောသူတို့သည်။ ဝဿသတံ၊ အနှစ်တရာပတ်လုံး။ ကန္ဒေယျုံ၊ ငိုကုန်ငြားအံ့။ အတ္ထံ ဝါ၊ အနက်ကိုလည်းကောင်း။ ကာရဏံ ဝါ၊ အကြောင်းကိုလည်းကောင်း။ နေဝ ဇာနေယျုံ၊ မသိကုန်ရာ။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ယော ပုရိသော၊ အကြင်ယောကျ်ားသည်။

၃၀+၃၁+ ဘာသိတဿ၊ ဆိုအပ်သောစကား၏။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ ဝိဇာနာတိ၊ သိ၏။ သပညော၊ ပညာရှိသော။ ဧကော၊ တယောက်သော။ သော ပုရိသောဝ၊ ထိုယောကျ်ားသည်သာလျှင်။ သေယျော၊ တထောင်အလွန်ရှိသောသူတို့ထက်မြတ်၏။ ပရောသဟဿဇာတကံ၊ ပရောသဟဿဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၁၀၀၊ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အသာတံ၊ မသာယာအပ်သော သဘောသည်။ သာတရူပေန၊ သာယာအပ်သော သဘော၏ အတုအားဖြင့်။ ပမတ္တံ၊ မေ့လျော့သောသူကို။ အတိဝတ္တတိ၊ နှိပ်စက်၏။ အပ္ပိယံ၊ မချစ်အပ်သော သဘောသည်။ ပိယရူပေန၊ ချစ်အပ်သော သဘော၏ အတုအားဖြင့်။ ပမတ္တံ၊ မေ့လျော့သောသူကို။ အတိဝတ္တတိ၊ နှိပ်စက်၏။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲသည်။ သုခဿ၊ ချမ်းသာ၏။ ရူပေန၊ အတုအားဖြ်င့။ ပမတ္တံ၊ မေ့လျော့သောသူကို။ အတိဝတ္တတိ၊ နှိပ်စက်၏။ အာသာတရူပဇာတကံ၊ အသာတရူပဇာတသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဒသမော၊ ဆယ်ခုမြောက်သော။ လိတ္တဝဂ္ဂေါ၊ လိတ္တဝ်တည်း။ မဇ္ဈိမပဏ္ဏာသကော၊ အလယ်ဖြစ်သော ပဏ္ဏသကတည်း။ တဿ၊ ထိုလိတ္တဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ ဂိလမက္ခကုတုလဟမာတုကဿ၊ လိတ္တဇာတ်မဟာသာရဇာတ် ဝိဿသဇာတ် ဘောဇနဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ မုနိနာစ၊ လောမဟံသဇာတ်နှင့်။ အနိစ္စတပတ္တဝရဉ္စ၊ မဟာသုဒဿနဇာတ် တေသလပတ္တဇာည်သည်းကောင်း။ ဓနပါလိဝရော၊ နာမသိဒ္ဓိဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ အတိပဏ္ဍိတေကော၊ ကူဋဝါဏီဇဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ သပရောသဟဿအသာတ၊ ပရောသဟဿဇာတ်နှင့်တကွသော။ အသာတရူပဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ဒသ၊ ဆယ်သုတ်တို့တည်း။

၃၁+၃၂+ သော။ သော ပုရိသောဝ၊ ထိုယောကျ်ားသည်သာလျှင်။ သေယျော၊ တရာအလွန်ရှိသောသူတို့ထက်မြတ်၏။ ပရောသတဇာတကံ၊ ပရောသတဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၁၀၃၊ ယောပိတာ၊ အကြင်အဘသည်။ ဒုက္ခဖုဋ္ဌာယ၊ ဆင်းရဲတွေ့သည်ရှိသော်။ တာဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာသည်။ ဘဝေယျ၊ ဖြစ်ရာ၏။ မေ၊ ငါသည်။ သော ပိတာ၊ ထိုအဘသည်။ ဝနေ၊ တော၌။ ဒုဗ္ဘိ၊ ပြစ်မှားခြင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ယော ပိတာ၊ အကြင်အဘသည်။ သဟသာ၊ နိုင်ထက်မူသော အမှုကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ သာ အဟံ၊ ထိုငါသည်။ ဝနဿ၊ တော၏။ မဇ္ဈေ၊ အလယ်၌။ ကဿ၊ အဘယ်သူ၏ အထံ၌။ ကန္ဒာမိ၊ ငိုရအံ့။ ပဏ္ဏိကဇာတကံ၊ ပဏ္ဏိကဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၁၀၃၊ ဝေရီသု၊ ရန်သူဘောင်၌။ ဧကရတ္တံ ဝါ၊ တရက်လည်းကောင်း။ ဒိရတ္တံ ဝါ၊ နှစ်ရက်လည်းကောင်း။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲစွာ။ ဝသတိ၊ နေရ၏။ ယတ္ထ၊ အကြင်အရပ်၌။ ဝေရီ၊ ရန်သူသည်။ နိဝသတိ၊ နေ၏။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်၌။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသည်။ နဝသေ၊ မနေရာ။ ဝေရိဇာတကံ၊ ဝေရိဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၁၀၄၊ စတုဗ္ဘီ၊ လေးယောက်ကုန်သော ဗိမာန်နေပြိတ္တာမတို့မှ။ အပရာ၊ တပါးကုန်သော။ အဋ္ဌ၊ ရှစ်ယောက်ဗိမာန်နေပြိတ္တာမတို့ကို။ အဇ္ဈဂမာ၊ သင်သည်ရ၏။ အဋ္ဌာဘိဝါပိ၊ ရှစ်ယောက်ကုန်သော ဗိမာန်နေပြိတ္တာမတို့မှလည်း။ အပရာ၊ တပါးကုန်သော။ သောဠသ၊ တကျိပ်ခြောက်ကုန်ြသော ဗိမာန်နေပြိတ္တာမတို့ကို။ အဇ္ဈဂမာ၊ သင်သည်ရ၏။ သောဠသဘိစ၊ တကျိပ်ခြောက်ကုန်သော ဗိမာန်နေပြိတ္တာမတို့မှလည်း။ အပရာ၊ တပါးကုန်သော။ ဗာတ္တိံသ၊ သုံးကျိပ်နှစ်ယောက်ကုန်သော ဗိမာန်နေပြိတ္တာမတို့ကို။ အဇ္ဈဂမာ၊ သင်သည်ရ၏။ အတြိစ္ဆံ အတြိစ္ဆန္တော၊ အလွန်အလိုကြီးသောသင်သည်။ စက္ကံ၊ သင်ဓုန်းစက်သို့။ အာသဒေါ၊ ရောက်၏။ ဣစ္ဆာဟတဿ၊ အလိုနှိပ်စက်သော။ ပေါသဿ၊ သင်ယောကျ်ား၏။ မတ္တကေ၊ ထိပ်၌။ စက္ကံ၊ သင်ဓုန်းစက်သည်။ ဘမတိ၊ လည်၏။ မိတ္တဝိန္ဒကဇာတကံ၊ မိတ္တဝိန္ဒကဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၁၀၅၊ နာဂ၊ ဆင်ပြောင်ကြီး။ ဝနေ၊ တော၌။ ဒုဗ္ဗလံ၊ အားနည်းသော။ ဗဟုံပိ၊ များသည်လည်းဖြစ်သော။ ဧတံ ကဋ္ဌံ၊ ထိုသစ်ခက်ခြောက်ကို။ ဝါတော၊ လေသည်။ ဘဉ္ဇတိ၊ ချိုး၏။ တဿ၊ ထိုအသံမှ။ တွံ၊ သင်သည်။ စေတာ

၃၂+၃၃+ ယသိ၊ အကယ်၍ကြောက်အံ့။ ကီသောနုန၊ ကြုံလှီသည်သာလျှင်။ ဘဝိဿာသိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဒုဗ္ဗလကဋ္ဌဇာကတံ၊ ဒုဗ္ဗလကဋ္ဌဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၁၀၆၊ တာတ၊ ဘခင်။ တုမှာကံ၊ သင်တို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဝတ၊ စင်စစ်။ သုခကံ၊ ချမ်းသာစွာ။ ဇီဝံ၊ အသက်မွေးသော။ မံ၊ ငါ့ကို။ ပစမာနာ၊ ပူပန်စေတတ်သော။ ဥဒဉ္စနီ၊ ရေလှောင်အိုးနှင့်တူသော။ စောရီ၊ ခိုးသူမသည်။ ဇာယပ္ပဝါဒေန၊ သာယာစွာသော စကားဖြင့်။ ဥပလာပေတွာ၊ ဖြားယောင်း၍။ တေလဉ္စ၊ ဆီကိုလည်းကောင်း။ လောဏဉ္စ၊ ဆားကိုလည်းကောင်း။ ယာစတိ၊ တောင်း၏။ ဥဒဉ္စနိဇာတကံ၊ ဥဒဉ္စနိဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၁၀၇၊ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ယာဒိသကီဒိသံ၊ အမှတ်မဲ့ရှုအပ်သော သဘောရှိသော။ သိပ္ပကံနာမ အပိ၊ အတတ်မည်သည်လည်း။ သာဓုခေါ၊ ကောင်းသည်သာလျှင်တည်း။ ပဿ၊ ရှုပါလော။ ပိဋ္ဌသပ္ပိနာ၊ သူဆွံ့သည်။ ခဇ္ဇပ္ပဟာရေန၊ ဆိတ်ချေးပစ်သဖြင့်။ စတုဒ္ဒိသာ၊ အရပ်လေးမျက်နှာတို့၌ရှိကုန်သော။ ဂါမာ၊ ရွာတို့ကို။ လဒ္ဓါ၊ ရအပ်ကုန်၏။ သာလိတကဇာတကံ၊ သာလိတကဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၁၀၈၊ သိက္ခိတဗ္ဗာနိ၊ သင်အပ်ကုန်သော အတတ်တို့ကို။ သိက္ခေယျ၊ သင်ရာ၏။ တစ္ဆန္ဒိနော၊ ထိုအတတ်၌ဆန္ဒရှိကုန်သော။ ဇနာ၊ လူတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဟိ သစ္စံ၊ မှန်၏။ ဗာဟိရာ၊ မြို့ပဖြစ်သော ဇနပုဒ်သည်။ သုဟဒေန၊ ဖုံးလွှမ်း၍ ကိုယ်လက်သုတ်သဖြင့်။ ရာဇာနံ၊ မင်းကို။ အဘိရာဓယိ၊ နှစ်သက်စေ၏။ ဗာဟိရာဇာတကံ၊ ဗာဟိရဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၁၀၉၊ ဘော ပုရိသ၊ အိုယောကျ်ား။ ပုရိသော၊ နတ်တို့ကို ကိုးကွယ်သောယောကျ်ားသည်။ ယထန္နော၊ အကြင်သို့သဘောရှိသော အစာရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုယောကျ်ား၏။ ဒေဝတာ၊ နတ်သည်။ တထန္နာ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော အစာရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တွံ၊ သင်သည်။ ဧတံကုဏ္ဍပူဝံ၊ ထိုဆန်ခွဲမုံ့ကို။ အာဟရ၊ ဆောင်ခဲ့လော့။ မေ၊ ငါ၏။ ဘာဂံ၊ အဘို့ကို။ မာဝိနာသယ၊ မပျက်စီးစေလင့်။ ကုဏ္ဍပူဝဇာတကံ၊ ကုဏ္ဍပူဝဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၁၁၀၊ ပဏ္ဍိတ၊ ပညာရှိသုခမိန်။ သဗ္ဗသာဟာရကော၊ သဗ္ဗသာဟာရကနံ့သာသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ သုဒ္ဓံ၊ သက်သက်။ ကင်္ဂု၊ ဆေးမျိုး အဝင်အပါ ဥပသ

၃၃+၃၄+ ကာနံ့သာလျှင်။ ပဝါယတိ၊ လှိုင်၏။ အယံဓုတ္ထီ၊ ဤခိုးစာတတ်သော မိန်းမငယ်သည်။ အလီကံ၊ ပျက်ကွယ်သောစကားကို။ ဘာသတိ၊ ဆို၏။ အယံ မဟလ္လိကာ၊ ဤမိန်းမကြီးသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သော စကားကို။ အာဟ၊ ဆို၏။ သဗ္ဗသာဟာရကကဉှာ၊ သဗ္ဗသာဟာရကပဉှာဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတာ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီး။ ဧကာဒသမော၊ တဆဲ့တခုမြောက်သော။ ပရောသတဝဂ္ဂေါ၊ ပရောသတဝဂ်တည်း။ တဿ၊ ထိုပရောသတဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ သပရောသတတာယိတဝေရီ၊ ပရောသတဇာတ်နှင့်တကွသော ပဏ္ဏိကဇာတ် ဝေရီဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ပုန၊ တဘန်။ ဘမစက္ကထနာဂသိရိဝှယနော၊ မိတ္တဝိန္ဒကဇာတ် ဒုဗ္ဗလကဋ္ဌဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ သုခကဉ္စဝတသိပ္ပကဗာဟိရာ၊ ဥဒဉ္စနီဇာတ် သာလိတကဇာတ် ဗာဟိရဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ကုဏ္ဍပူဝမဟလ္လိကကာစ၊ ကုဏ္ဍပူဝဇာတ် သဗ္ဗာသာဟာရကပဉှာတို့သည်လည်းကောင်း။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့တည်း။ ၁၂။ ဟံစိဝဂ်။ ၁၁၁။ ရာဇသေဋ္ဌ၊ မင်းမြတ်။ ဟံစိယဒိ၊ အကယ်၍။ တုဝံ၊ သင်မင်းကြီးသည်။ ပုတ္တေန၊ သားထက်။ ပိတာ၊ အဘသည်။ သေယျော၊ မြတ်၏။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မညာဘိ၊ အောက်မေ့တော်မူ၏။ ဟန္ဒ၊ ယခု။ တေ၊ သင်မင်းမြတ်အား။ အဿတရဿ၊ အဿတိုရ်မြင်းထက်။ အယံ၊ ဤမြည်းသည်။ သေယျော၊ မြတ်သည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေလော။ ဟိကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင်းနည်း။ ဂဒြဘော၊ မြည်းသည်။ အဿတရဿ၊ အဿတိုရ်မြင်း၏။ ပိတာပိတုဘာဝတ္တာ၊ အဘဖြစ်သော ကြောင်းတည်း။ ဂဒြဘပဉှာ၊ ဂဒြဘပဉှာဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတာ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၁၁၂။ သာမိ၊ အရှင်။ ယေန ယတ္ထ၊ အကြင်အရပ်၌။ သတ္တုဗိလင်္ကာစ၊ မုံ့လုံးဈေးပအုန်းဈေးတို့သည်လည်းကောင်း။ ပုပ္ဖိတော၊ ပွင့်သော။ ဒွိဂုဏပလာသောစ၊ အရွက်နှစ်ဆင့်ရှိသော ပင်လယ်ကသစ်ပင်သည် လည်းကောင်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန တတ္ထ၊ ထိုအရပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွားလေ၍။ ယေန၊ အကြင်လက်ဖြင့်။ ဒဒါမိ၊ မပေး။ တေန၊ ထိုလက်ဖြင့်။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏။ ယေန၊ အကြင်လက်ဖြင့်။ နဒဒါမိ၊ မပေး။ တေန၊ ထိုလက်ဖြင့်။ န ဝါဒမိ၊ မဆို။ ဧသဧသော၊ ဤခရီးသည်လျှင်။ ယဝမဇ္ဈကဿ၊ ယဝမဇ္ဈကရွာ၌တည်သော ငါတို့အိမ်၏။ မဂ္ဂေါ၊ ခရီးတည်း။ ဧတံဆန္နပထံ၊ ဤဖုံးကွယ်သော ခရီးကို။ ပိဇာနာဟိ၊ သိ

၃၄+၃၅+ လော။ အပရာဒေဝီပဉှာ၊ အမရာဒေဝီပဉှာဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတာ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၁၁၃။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ သုရာပိတဿ၊ သေသောက်သော။ သိင်္ဂါလဿ၊ မြေခွေး၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ တွံ၊ သင်သည်။ သဒ္ဒဟာသိ၊ ယုံကြည်လော။ တဿ၊ ထိုမြေခွေးအား။ သပ္ပိကာနံ၊ ယောက်သွားတို့၏။ သတံ တရာသည်လည်း။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဒုဝေကံသသတာ၊ ငွေအသပြာကိုတို့သည်ကား။ ကုတောအတ္ထိ၊ အဘယ်မှာရှိကုနအံ့နည်း။ သိင်္ဂါလဇာတကံ၊ သိင်္ဂါဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၁၁၄။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဗဟုစိန္တိ၊ ဗဟူစိန္တငါးသည်လည်းကောင်း။ အပ္ပစိန္တိ၊ အပ္ပစိန္တိ၊ ငါးသည်လည်းကောင်း။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ငါးတို့သည်။ ဇာလေ၊ ကွန်၌။ အဗဇ္ဈရေ၊ မိကုန်၏။ မိတစိန္တိ၊ မိတစိန္တငါးသည်။ ပမောစေသိ၊ လွတ်စေ၏။ ဥဘော၊ နှစ်ကောင်ကုန်သော ငါးတို့သည်။ တတ္ထ၊ ထိုရေ၌။ သမာဂတာ၊ မိတစိန္တိငါးနှင့်ပေါင်းမိပြန်ကုန်၏။ မိတစိန္တိဇာတကံ၊ မိတစိန္တိဇာတသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၁၁၅။ ဘောန္တောသကုဏာ၊ အိုငှက်အပေါင်းကို။ ယာသာသိကာ၊ အကြင်ဆုံးမတတ်သောငှက်မသည်။ သယံ၊ မိမိသည်။ လောလုပ္ပစာရီနီ၊ လျှပ်ပေါ်သော အကျင့်ရှိလျက်။ အညေ၊ တပါးကုန်သော ငှက်မတို့ကို။ အနုသာသတိ၊ ဆုံးမ၏။ သာ အယံသာသိကာ၊ ထိုဆုံးမတတ်သော ငှက်မသည်။ စက္ကေန၊ လှည်းဘီးသည်။ ဟတာ၊ နင်းအပ်သည်ဖြစ်၍။ ဝိပက္ခိကာ၊ ပြတ်သော အတောင်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သေတိ၊ အိပ်၏။ လောလသာသိကဇာတကံ၊ လေလသာသိဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၁၁၆။ အာစရိယ၊ ဆရာ။ တွံ၊ သင်သည်။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ အတိကရံ၊ လွန်၍ပြုခြင်းကို။ အကရ၊ ပြု၏။ ဧတံ၊ ထိုအမှုကို။ မယှံပိ၊ ငါသည်လည်း။ န ရုစ္စတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ စတုတ္ထေ၊ လေးခုမြောက်သောလှံ၌။ လင်္ဃယိတွာန၊ ခုန်၍။ ပဉ္စမာယ၊ ငါးခုမြောက်သော လှံသည်။ အာဝုတော၊ သီအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုဗ္ဗစဇာတကံ၊ ဒုဗ္ဗစဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၁၁၇။ ဘောန္တောတာပသာ၊ အိုရသေ့တို့။ တိတ္တိရံ၊ ခါကို။ အတိဝဿိတံ၊ လွန်၍လွန်ခြင်းသည်။ ဟနတိ ဣဝ၊ သတ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ ဒုမ္မေဓံ၊ ပညာမရှိသောသူကို။ အစ္စုဂ္ဂတာ၊ အလွန်တက်သော။ အတိလပတာ၊ အဘန်တလဲလဲဆိုအပ်သော သဘောရှိသော။ အတိဝေလံ ပဘာသိတာ၊ ပမာ

၃၅+၃၆+ ဏကိုလွန်၍ ဆိုအပ်သော။ ဝါစာ၊ စကားသည်။ ဟနတိ၊ သတ်၏။ တိတ္တိရဇာတကံ၊ တိတ္တိရဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြိးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၁၁၈။ ဘောန္တော ဝဋ္ဋကာ၊ အိုငုံးများတို့။ အစိန္တယန္တော၊ မကြံစည်းသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဝိသေသံ၊ ဆင်းရဲမှလွက်ခြင်းဟူသော အကျိုးထူးကို။ န အဓိဂစ္ဆတိ၊ မရ။ စိန္တိတဿ၊ ငါကြံအပ်သော အမှု၏။ ဖလံ၊ အကျိုးကို။ ပဿ၊ ရှုလော။ တေနဝ ဥပါယေန၊ ထိုသို့ကြံစည်အပ်သော ဥပါယ်ဖြင့်သာလျှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝဓဗန္ဓနာ၊ သတ်ခြင်းနှောင်ဖွဲ့ခြင်းမှ။ မုတ္တော၊ လွတ်သည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ ဝဋ္ဋကဇာတကံ၊ ဝဋ္ဋကဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၁၁၉။ ဘောန္တောမာဏဝါ၊ အိုလုလင်တို့။ အမာတာပိတရသံဝုဒ္ဓေါ၊ မိဘကိုမှီလျက် မိဘအဆုံးအမကို မယူမူ၍ ကြီးသော။ အနာစေရကုလေဝသံ အနာစေဝ ကုလေဝသန္တော၊ ဆရာ့အထံ၌ မနေသော။ အယံ ကုက္ကုဋော၊ ဤကြက်သည်။ ကာလံဝါ၊ အခါဟုတ်သည်ကိုလည်း။ အနဘိဇာနာတိ၊ မသိ။ အကာလံဝါ၊ အခါမဟုတ်သည် ကိုလည်း။ နအဘိဇာနနာတိ၊ မသိ။ အကာလရဝိဇာတကံ၊ အကာလရဝိဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီး။ ၁၂၀။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ယတ္ထ၊ အကြင်အမှု၌။ ဗာလာ၊ သူမိုက်တို့သည်။ ပဘာသရေ၊ ဆိုကုန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုအမှု၌။ အဗန္ဓာ၊ နှောင်ဖွဲ့ခြင်းငှာသင့်ကုန်သောသူတို့သည်။ ဗဇ္ဈန္တိ၊ အနှောင်အဖွဲ့ကိုရကုန်၏။ ယတ္ထ၊ အကြင်အမှု၌။ ဓီရာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ ပဘာသရေ၊ ဆိုကုန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုအမှု၌။ ဗန္ဓာပိ၊ အနှောင်အဖွဲ့ရကုန်သောသူတို့သည်လည်း။ မုစ္စန္တိ၊ လွန်ကုန်၏။ ဗန္ဓနမောက္ခဇာတကံ၊ ဗန္ဓနမောက္ခာဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီး။ ဒွါဒသမော၊ တဆဲ့နှစ်ခုမြောက်သော။ ဟံစိဝဂ္ဂေါ၊ ယံစိဝဂ်တည်း။ တဿ၊ ထိုဟံစိဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ အထ၊ ထိုပရောသတဝဂ်၏ အခြားမဲ့၌။ ဂဒြဘသတ္ထုဝကံသသတံ၊ ဂဒြဘပဉှာ အမရဒေဝီပဉှာသိင်္ဂါလဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ဗဟုစိန္တိ၊ မိတစိန္တိဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ သာသိကာယ၊ လေလသာသိကဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ အတိကရ အတိဝေလဝိသေသံ၊ ဒုဗ္ဗစဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ဓိရာပဟာသရေတေန၊ ဗန္ဓနမောက္ခဇာတ်နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့တည်း။

၃၇+၃၈+ ၁၂၁၊ ဘောန္တောဒေဝတာယော၊ အရှင်နတ်တို့။ သရိက္ခောပိ၊ ကိုယ်နှင့်တူသော သူသည်လည်း။ မိတ္တဓမ္မံ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့၏ တရားကို။ ကရေ၊ ပြုရာ၏။ သေဋ္ဌော အထဝါပိ၊ ကိုယ်ထက်မြတ်သော သူသည်လည်းကောင်း။ မိတ္တဓမ္မံ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို၏ တရားကို။ ကရေ၊ ပြုရာ၏။ ဧကော၊ တယောက်သော။ နိဟီနကော ဝါပိ၊ ကိုယ်အောက်ယုတ်သောသူသည်လည်း။ မိတ္တဓမ္မံ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့၏ တရားကို။ ကရေယျ၊ ပြုရာ၏။ ဧတေ၊ ထိုအယုတ်အမြတ်ဖြစ်ကုန်သော သူတို့သည်။ ဗျသနေ၊ အဆွေခင်ပွန်းအကျိုးကို။ ကရေယျုံ၊ ပြုကုန်ရာ၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ရုစာယံ၊ ရုစာမည်သော မင်္ဂလာသစ်ပင်၌။ နိဗ္ဗတ္တော၊ ဖြစ်သော။ အဟံ စ၊ ငါသည်လည်းကောင်း။ ကုသနာဠိ စ၊ ဘုန်းတန်ခိုးနည်းသော သမန်းဖုတ်ကျူရုံ၌ဖြစ်သော နတ်သည်လည်းကောင်း။ တေမယံ၊ ထိုငါတို့သည်။ မိတ္တသန္ဓဝံ၊ မိတ်ဖွဲ့ခြင်းကို။ ကရိမှယထာ၊ ပြုကုန်သကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ ဒုက္ခာ၊ ဆင်းရဲခြင်းမှ။ မုဉ္စိတုကာမေဟိ၊ လွတ်လိုကုန်သော။ အညေဟိပိ၊ တပါးကုန်သော သူတို့သည်လည်း။ သဒိသောပိ၊ ကိုယ်နှင့်တူသော သူကိုလည်းကောင်း။ ဟီနောပိ၊ ကိုယ်အောက်ယုတ်သောသူကိုလည်းကောင်း။ ပဏီတောပိ၊ ကိုယ်ထက်မြတ်သော သူကိုလည်းကောင်း။ မိတ္တော၊ မိတ်ဖွဲ့ခြင်းကို။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။ ကုသနာဠိဇာတကံ၊ ကုသနာဠိဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီး။ ၁၂၂။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဒုမ္မေဓော၊ သင်ကဲ့သို့ပညာမရှိသောသူသည်။ ယသံ၊ အခြံအရံစည်းစိမ်ကို။ လဒ္ဓါန၊ ရ၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အနတ္ထံ၊ အကျိုးမဲ့ကို။ စရတိ၊ ကျင့်၏။ ကတ္တဗ္ဗာ ကတ္တဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်မပြုအပ်ကို။ အဇာနန္တော၊ မသိရကား။ အတ္တနော စ၊ မိမိအားလည်းကောင်း။ ပရေသဉ္စ၊ သူတပါးတို့အားလည်းကောင်း။ ဟိံ သာယ၊ ညှင်းဆဲခြင်းငှာ။ ပဋိပဇတိ၊ ကျင့်၏။ ဒုမ္မေဓဇာတကံ၊ ဒုမ္မေဓဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီး။ ၁၂၃။ အသဗ္ဗတ္ထဂါမိံ ဝါစ၊ ဥပမာ၏ အစွမ်းအားဖြင့် အလုံးစုံသောဥပမေယျ၊ ၏ မဝင်သောစကားကို။ ဗာလော၊ သူမိုက်သည်။ သဗ္ဗတ္ထ၊ အလုံးစုံသောဥပမေယျ၌။ ဘာသတိ၊ ဆို၏။ အယံ၊ ဤသူမိုက်သည်။ ဒဓိံပိ၊ နို့ဓမ်းကိုလည်း။ နင်္ဂလိသံ၊ ထွန်းတုံးထွန်သံနှင့်တူ၏ဟူ၍။ မညတိ၊ အောက်မေ့၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ အယံ၊ ဤသူမိုက်သည်။ ဒဓိံ၊ နို့ဓမ်းကို။ နင်္ဂလိသံ၊ ထွန်တုံးထွန်

၃၇+၃၈+ သန်နှင့်တူ၏ဟူ၍။ နော၊ ငါတို့အား။ ဘာသတိ၊ ဆို၏။ နင်္ဂလိသဇာတကံ၊ နင်္ဂလိသဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီး။ ၁၂၄။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဝါယမောထေဝဝါယမေထဧဝ၊ လုံ့လပြုရာသည်သာလျှင်တည်း။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသည်။ နနိဗ္ဗန္ဒေယျ၊ မငြိမ်းငွေ့ရာ။ ဝါယမဿ၊ လုံ့လ၏။ ဖလံ၊ အကျိုးကို။ ပဿ၊ ရှုပါလော။ သမ္ဗာ၊ သရက်အစရှိကုန်သော သစ်သီးတို့ကို။ သုတ္တာ၊ စားအပ်ကုန်ပြီ။ အနီတိယံ၊ မျက်မှောက်သာလျှင်။ ဝါယာမဿ၊ လုံ့လ၏။ ဖလံ၊ အကျိုးကို။ ပဿ၊ ရှုပါလော။ အမ္ဗဇာတကံ၊ အမ္ဗဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီး။ ၁၂၅။ ကဋာဟက၊ ကဋာဟက။ အညံ၊ တပါးသော။ ဇနပဒံ၊ ဇနပုဒ်သို့။ ဂတော၊ ရောက်သည်ရှိသော်။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဗဟုံပိ၊ များစွာလည်း။ ဝိကတ္ထေယျ၊ ရှုချရာ၏။ အနွာဂန္တွာန၊ တဘန်လာလတ်၍။ ဒူသေယျ၊ ဖျက်ဆီးရာ၏။ ဘောဂေ၊ စည်းစိမ်တို့ကို။ ဘုဉ္ဇ၊ ခံစားလော့။ ကဋာဟကဇာတကံ၊ ကဋာဟကဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီး။ ၁၂၆။ အာစရိယ၊ ဆရာ။ တထေဝတဒေဝ၊ ထိုချေဆတ်ခြင်းသည်ပင်လျှင်။ ဧကဿ၊ အချို့သောသူအား။ ကလျာဏံ၊ ကောင်း၏။ တထေဝ တဒေဝ၊ ထိုချေဆတ်ခြင်းသည်ပင်လျှင်။ ဧကဿ၊ အချို့သောသူအား။ ပါပကံ၊ ယုတ်မာ၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော ချေဆတ်ခြင်းသည်။ နကလျာဏံ၊ မယုတ်မာ။ အသိလက္ခဏဇာတကံ၊ အသိလက္ခဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီး။ ၁၂၇။ ကလဏ္ဍုက၊ ကလဏ္ဍုက။ တေဒေသာ၊ ထိုသင်၏ အရပ်တို့သည်လည်းကောင်း။ တာနိဝတ္ထူနိ၊ ထိုသင်၏ တည်ရာတို့သည်လည်းကောင်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တာနိ၊ ထိုဒေသဝတ္ထုတို့ကို။ ဝနဂေါစရော၊ တော၌ ကျက်စားသော။ အဟဉ္စ၊ ငါးကျေးသားသည်လည်း။ တံ၊ သင့်ကို။ နနုဝိစ္စခေါ၊ သိ၍သာလျှင်။ ဂဏှေယျုံ၊ ကုန်ရာ၏။ ခီရံ၊ နို့ရည်ကို။ ပိဝ၊ သောက်လေလော။ ကလဏ္ဍုကဇာတကံ၊ ကလဏ္ဍုကဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီး။ ၁၂၈။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ ဓမ္မဓဇံ၊ တရားတံခွန်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဘူတာနိ၊ သတ္တဝါတို့ကို။ ဝိဿာသယိတွာ၊ အကျွမ်းဝင်စေ၍။ နိဂ္ဂုဠော၊ လျှို့ဝှက်လျက်။ ပါပံ၊ မကောင်းမှုကို။ အာစရေ၊ ကျင့်၏။ တံဝတံ၊

၃၈+၃၉+ ထိုသူတို့၏ အကျင့်သည်။ ဗိဠာရံနာမ၊ စဉ်းလဲသောအကျင့်မည်၏။ ဗိဠာရဝတဇာတကံ၊ ဗိဠာရဝတဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီး။ ၁၂၉။ အဂ္ဂိက၊ အဂ္ဂိက။ ပုညဟေတု၊ ကောင်းမှုဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ အယံသိခါ၊ ဤဦးစွန်းကို။ နဋ္ဌိပိတာ၊ မထားအပ်။ ဃသဟေတု၊ အစာဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ အယံသိခါ၊ ဤဦးစွန်းကို။ ဋ္ဌပိတာ၊ ထားအပ်၏။ အယံမူသိကဂဏော၊ ဤကြွက်အပေါင်းသည်။ နင်္ဂုဋ္ဌဂဏနံ၊ အမြီးရေတကွက်ခြင်းသည်။ ယာတိ၊ ရောက်၏။ တေ၊ သင်အား။ ဧတ္တာဝတာ၊ ဤမျှဖြင့်သာ။ အလံဟောတု၊ တန်သည်ဖြစ်စေ။ အဂ္ဂိကဘာရဒွဇဇာတကံ၊ အဂ္ဂိဘာရဒွါဇဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီး။ ၁၃၀။ ကောသိယေ၊ ကောသိယအနွယ်ဖြစ်သော ပုဏ္ဏေးမ။ ယထာဝါစာစ၊ ဆိုသောစကားနှင့် အညီလည်း။ ဘုဉ္ဇဿု၊ စားလော့။ ယထာဘုတ္တဉ္စ၊ စားသည်နှင့်အညီလည်း။ ဗျာဟရ၊ အိမ်၌အမှုကိုပြုလော့။ တေ၊ သင်၏။ ဝါစာစ၊ စကားသည်လည်းကောင်း။ ဘုတ္တဉ္စ၊ အစားသည်လည်းကောင်း။ ဥဘယံ၊ နှစ်စုံသည်။ နသမေတိ၊ မညီ။ ကောသိယဇာတကံ၊ ကောသိယဇာတ်သည်။ တေရသမော၊ တဆဲ့သုံးခုမြောက်သော။ သရိက္ခဝဂ္ဂေါ၊ သရိဝဂ်တည်း။ တဿ၊ ထိုသရိက္ခဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်လည်းကောင်း။ ကုသနာဠိသီရိဝှယနောစ၊ ကုသနာဠိဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ယသံ၊ အမ္ဗကဋာဟကပဉ္စမကော၊ အမ္ဗဇာတ်ငါးခုမြောက်သော ကဋာဟကဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ အထ၊ ထိုမှတပါး။ ပါပသခိရဗိဠာရဝတံ၊ အသိလက္ခဏဇာတ် ကလဏ္ဍုကဇာတ် ဗိဠာရဝတဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ သိခိ၊ အဂ္ဂိကဘာရဒွါဇဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ကောသိယသဝှယနေန၊ ကောသိယအမည်ရှိသောဇာတ်နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့တည်း။ ၁၃၁။ အသမ္ပဒါနေန၊ မယူခြင်းကြောင့်။ ဣတရီတရဿ၊ အမှတ်မဲ့ယုတ်မာသော။ ဗာလဿ၊ သူမိုက်အား။ မိတ္တာနိ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့သည်။ ကလီ၊ ပျက်စီးကုန်သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ မေ၊ ငါ့အား။ မိတ္တ၊ ချစ်ခြင်းသည်။ မာဇိယိတ္ထ၊ မပျက်စီးစေသတည်း။ အယံ၊ ဤချစ်ခြင်းသည်။ သဿတော၊ မြဲစေသတည်းဟု။ အဍ္ဎမာနံ၊ တတုမ္ဗမျှသော။ ဘုသံ၊ ဖွဲကို။ ဟရာ

၃၉+၄၀+ မိ၊ ယူခဲ့၏။ အသမ္ပဒါနဇာတကံ၊ အသမ္ပဒါနဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီး။ ၁၃၂။ ကုသလူပဒေသေ၊ လိမ္မာကုန်သော အရှင်ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့၏ အဆုံးအမ၌။ ဒဠှာယ၊ မြဲသောအားဖြင့်။ ဓိတိယာစ၊ လုံ့လပြုခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ ဘယဘီရုတာယ၊ စိတ်၏ ထိတ်လန့်ခြင်းကို၏ တုန်လှုပ်ခြင်းကောင်း။ အနိဝတ္တိဝတ္တာစ၊ မဆုတ်မနစ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်လည်းကောင်း။ ရက္ခသီနံ၊ ဘီလူးမတို့၏။ ဝသံ၊ နိုင်ငံသို့။ နအာဂမိမှသေ၊ မလိုက်ကုန်။ မေ၊ ငါ့အား။ မဟတာဘယေန၊ ကြီးစွာသောဘေးမှ။ သသေသောတ္ထိဘာဝေါ၊ ထိုချမ်းသာခြင်းသည်။ ဇာတော၊ ဖြစ်၏။ ဘီရုကဇာတကံ၊ ဘီရုကဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီး။ ၁၃၃။ ဘောသကုဏာ၊ အိုငှက်တို့။ ယဟိံ၊ အကြင်ရေ၌။ ခေမံ၊ ဘေးမရှိ။ တတ္ထ၊ ထိုရေ၌။ အရိ၊ မီးဟူသောရန်သူသည်။ ဥဒ္ဓရိတော၊ ထ၏။ ဒကဿ၊ ရေ၏။ မဇ္ဈေ၊ အလယ်၌။ ဃတာသနော၊ မီးသည်။ ဇလတေ၊ ပြောင်ပြောင်တောက်၏။ အဇ္ဇ၊ ယခု။ နော၊ ငါတို့အား။ မဟိယာ၊ မြေမှ။ ဇာတေ၊ ဖြစ်သော။ မဟိရူဟေ၊ ဤသစ်ပင်၌။ ဝါသော၊ နေရခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ အဇ္ဇ၊ ယခု။ နော၊ ငါတို့အား။ သရဏာ၊ ကိုးကွယ်ရာမှ။ ဘယံ၊ ဘေးဖြစ်၏။ ဒိသာ၊ အရပ်မျက်နှာတို့ကို။ ဘဇဝှော၊ ပျံကြကုန်အံ့။ ဃတာသနဇာတကံ၊ ဃတာသနဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီး။ ၁၃၄။ ယေ သတ္တာ၊ အကြင်သတ္တဝါတို့သည်။ သညိနော၊ သညာရှိကုန်၏။ တေပိ၊ ထိုသတ္တဝါတို့သည်လည်း။ ဒုဂ္ဂတာ၊ ဆင်းရဲကုန်၏။ ဧတံဥဘယံ၊ ထိုနှစ်ပါးသော သညီဘဝ အသညီဘဝကို။ ဝိဝဇ္ဇာယ၊ ကြဉ်သော။ တံ သမာပတ္တိသုခံ၊ ထိုနေဝသညာ နာသညာယတန ဈာန်ချမ်းသာသည်။ နအင်္ဂဏံ၊ အပြစ်မရှိ။ ဈာနသောဓနဇာတကံ၊ ဈာနသောဓနဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၁၃၅။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ယော ပုဂ္ဂလော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ စန္ဒတဉ္စ၊ လရောင်ဟူသော ဩဒါတကသိုဏ်းကိုလည်းကောင်း။ ပညာယ၊ ပညာဖြင့်။ ဂါဓတိ၊ သက်ဝင်၏။ သော ပုဂ္ဂလော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ကထာကတွာ၊ ထိုသို့ပြု၍။ ပဋိလဒ္ဓေန၊ ရအပ်သော။ အဝိတက္ကေန ဈာနေန၊ ဒုတိယဈာန်ဖြင့်။ အာဘ

၄၀+၄၁+ ဿရူပဂေါ၊ အာဘဿရဗြဟ္မာပြည်သို့လားသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စန္ဒာဘဇာတကံ၊ စန္ဒာဘဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၁၃၆။ ယံ၊ အကြင်ဝတ္ထုကို။ လဒ္ဓံ၊ ရအပ်ပြီ။ တေန၊ ထိုဝတ္ထုဖြင့်။ တုဋ္ဌဗ္ဗံ၊ ရောင့်ရဲအပ်၏။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ အတိလောဘော၊ အလွန်လောဘကြီးသောသူသည်။ ပါပကော၊ ယုတ်မာ၏။ ဟံသရာဇံ၊ ဟင်္သာမင်းကို။ ဂဟေတွာန၊ ဖမ်း၍။ သုဝဏ္ဏ၊ ရွှေမှ။ ပရိဟာယထ၊ ယုတ်ဘူးပြီ။ သုဝဏ္ဏာဟံသဇာတကံ၊ သုဝဏ္ဏဟံသဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၁၃၇။ ယတ္ထ၊ အကြင်အရပ်၌။ ဧကော၊ တခုသော။ ဗဗ္ဗု၊ ကြောင်သည်။ မူသိကံ ဝါ၊ ကြွက်မကိုလည်းကောင်း။ မံသံ ဝါ၊ အသားကိုလည်းကောင်း။ လဘတေ၊ ရ၏။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်၌။ ဒုတိယော၊ နှစ်ခုမြောက်သောကြောင်သည်။ ဇာယတိ၊ ဖြစ်၏။ တတိယော၊ သုံးခုမြောက်သော ကြောင်သည်လည်း။ ဇာယတိ၊ ဖြစ်၏။ စတုတ္ထောစ၊ လေးခုမြောက်သော ကြောင်သည်လည်း။ ဇာယတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဗဗ္ဗုကာ၊ ထိုကြောင်တို့သည်။ ဣဒံ ဗိလံ၊ ဤဖလ်ဂူကို။ ဥရေန၊ ရင်ဖြင့်။ ပဟရိတွာန၊ ခတ်မိကုန်၍။ ဇီဝိတက္ခယံ၊ ဗဗ္ဗုဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၁၃၈။ ဒုမ္မေဓ၊ ပညာနည်းသော ရသေ့။ တေ၊ သင်အား။ ဇဋာဟိ၊ ဆံကျစ်တို့ဖြင့်။ ကိံ၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။ တေ၊ သင်အား။ အဇိနသာဋိယာ၊ သစ်နက်ရေဖြင့်။ ကိံ၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။ တေ၊ သင်၏။ အဗ္ဘန္တရံ၊ ကိုယ်တွင်း၌။ ဂဟဏံ၊ ဖုံးလွှမ်းအပ်သော ကိလေသာ တောအုပ်ရှိ၏။ ဗာဟိရံ၊ အပသို့။ ပရိမဇ္ဇသိ၊ အရောင်တင်၏။ ဂေါဓဇာတကံ၊ ဂေါဓဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၁၃၉။ ဘောပုရိသ၊ အိုယောကျ်ား။ တေ၊ သင်၏။ အက္ခိ၊ မျက်စိသည်။ ဘိန္နော၊ ပေါက်၏။ ပဋော၊ ပုဆိုးသည်။ နဋ္ဌော၊ ပျောက်၏။ ဂေဟေစ၊ အိမ်၌လည်း။ သခီ၊ မယားသည်။ ဘဏ္ဍနံ၊ ခိုက်ရန်ဖြစ်၏။ ဥဒကမှိစ၊ ရေ၌လည်းကောင်း။ ထလမှိစ၊ ကြည်း၌လည်းကောင်း။ ဥဘတော၊ နှစ်ပါးစုံသော အရပ်တို့၌။ ကမ္မန္တာ၊ အမှုတို့သည်။ ပဒုဋ္ဌာ၊ ပျက်စီးကုန်၏။ ဥဘတောဘဋ္ဌဇာတကံ၊ ဥဘတောဘဋ္ဌဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၁၄၀။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ကာကာနာမ၊ ကျီးတို့မည်သည်ကား။ နိစ္စံ၊ အမြဲ။ ဥဗ္ဗိဂ္ဂဟဒယာ၊ ထိတ်လန့်သောနှလုံးရှိကုန်၏။ သဗ္ဗလောက ဝိဟေသကာ၊ ခပ်သိမ်းသောလူတို့ကို ညှင်းဆဲတတ်ကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထို

၄၁+၄၂+ ကြောင့်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဉာတီနံ၊ အဆွေအမျိုးဖြစ်ကုန်သော။ နေသံကာကာနံ၊ ထိုကျီးတို့အား။ ဝသာ၊ အဆီသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ကာကဇာတကံ၊ ကာကဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ စုဒ္ဒသမော၊ တဆဲ့လေးခုမြောက်သော။ အသမ္ပနဝဂ္ဂေါ၊ အသမ္ပဒါနဝဂ်တည်း။ တဿ၊ ထိုအသမ္ပဒါနဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ ဣတရိတရရက္ခသိစ၊ အသမ္ပဒါနဇာတ် ဘီရုကဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ခေမိယောစ၊ ဃတာသနဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ပရောသတပဉှေန၊ ဈာနသောဓနဇာတ်နှင့်တကွ။ ပုန၊ တဘန်။ အာဘာဿရော၊ စန္ဒာဘဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ အထ၊ ထိုမှတပါး။ ဟံသဝရုတ္တမဗဗ္ဗုဇဋံ၊ သုဝဏ္ဏဟံသဇာတ် ဗဗ္ဗုဇာတ် ဂေါဓဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ပဋနဋ္ဌကာကဝရေန၊ ဥဘတောဘဋ္ဌဇာတ် ကာကဇာတ်နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့တည်း။ ၁၅၊ ပါပသေနဝဂ်။ ၁၄၁။ ဂေါဓကုလံ၊ ဖွတ်မျိုးသည်။ ကကဏ္ဍကာ၊ ပုဿင်မှ။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ န ဧဓတိဤဣဝ၊ မရသကဲ့သို့။ ပါပဇနသံသေဝီ၊ ယုတ်မာသော အဆွေခင်ပွန်းနှင့်ပေါင်းဘော်သော သူသည်။ အစ္စန္တသုခံ၊ စင်စစ်ချမ်းသာကို။ န ဧဓတိ၊ မရ။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ကလိံ၊ ပျက်စီးခြင်းသို့။ ပါပေတိ၊ ရောက်စေ၏။ ဂေါဓဇာတကံ၊ ဂေါဓဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီး။ ၁၄၂။ ဘောပပုရိသ၊ အိုယောကျ်ား။ တွံ၊ သင်သည်။ ယံ ယေနကာရဏေန၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်။ မတသာယိကံ၊ သူသေကဲ့သို့သော အိပ်ခြင်းကို။ သေသိ၊ အပ်၏။ ကဍ္ဎမာနဿ၊ ဝင်အပ်သော။ ယဿတေ၊ အကြင်သင်၏။ ဟတ္ထာ၊ လက်မှ။ ဒဏ္ဍော၊ ဆောက်ပုတ်သည်။ န မုစ္စတိ၊ မလွတ်။ တေ၊ သင်၏။ ဧတံကာရဏံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ ဒုရာဇာနံ၊ သိနိုင်ခဲ၏။ သိင်္ဂလဇာတကံ၊ သိင်္ဂလဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၁၄၃။ ဇမ္ဗုက၊ မြေခွေး။ တေ၊ သင်၏။ လသီ စ၊ ဥနှောက်သည်လည်း။ နိပ္ပလိတာ၊ ထွက်၏။ မတ္ထကော စ၊ ဦးခေါင်းသည်လည်း။ ပဒါလိတော၊ ကွဲ၏။ တေ၊ သင်၏။ သဗ္ဗာ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဖာသုကာ၊ နံရိုးတို့သည်။ ဘဂ္ဂါ၊ ကြိုးကုန်ပြီ။ အဇ္ဇ ခေါ၊ ယခုသာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဝိရောစသိ၊ ထွန်းပလော့။ ဝိရောစဇာတကံ၊ ဝိရောစဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၁၄၄။ အသမ္ဘိ၊ ယုတ်မာသော။ ဇာတဝေဒ၊ မီး။ ယံယေနကာရဏေန၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်။ တံ၊ သင့်ကို။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဝါလဓိနာ၊ နွား

၄၂+၄၃+မြီးဖြင့်။ အဘိပူဇယာမ၊ ပူဇော်ကုန်၏။ ဧတံ၊ ထိုနွားမြီးသည်။ ဗဟုံ၊ များ၏။ မံသာရဟဿ၊ အမဲဖြင့် ပူဇော်ထိုက်သော သင်အား။ အဇ္ဇ၊ ယခု။ မံသံ၊ ပူဇော်ဘွယ်အမဲသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဘဝံ၊ အရှင်မီးသည်။ နင်္ဂုဋ္ဌမ္ပိ၊ နွားမြီးကိုလည်း။ ပဋိဂ္ဂဟာတု၊ ခံလော့။ နင်္ဂုဋ္ဌဇာတကံ၊ နင်္ဂုဋ္ဌဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၁၄၅။ ရာဓ၊ ရာဓပုဏ္ဏား။ တွံ၊ သင်သည်။ န ဝိဇာနာတိ၊ မသိ။ အဍ္ဎရတ္တေ၊ သန်းကောင်အခါသည်။ အနာဂတေ၊ မရောက်မီ။ ဧတ္တကာ၊ ဤမျှအတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော။ ဇနာ၊ လူတို့သည်။ အာဂတာ၊ လာကုန်၏။ ကောသိယာယနေ၊ ကောသိယ အနွယ်ဖြစ်သော ပုဏ္ဏေးမသည်။ ဝိရတ္တေ၊ သင်ပုဏ္ဏား၌ တပ်ခြင်းကင်း၏။ တွံ၊ သင်သည်။ အဗျယတံ၊ မလိမ္မာသော စကားကို။ ဝိလပသိ၊ ပြောဆို၏။ ရာဓဇာတကံ၊ ရာဓဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၁၄၆။ အမ္ဘော၊ အိုကျီးတို့။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဗလေန၊ အစွမ်းဖြင့်။ မဟာသမုဒ္ဒါ၊ မဟာသမုဒ္ဒရာမှ။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ ဩရမာမ၊ ထုတ်ကုန်၏။ န ပါရေမ၊ မစွမ်းနိုင်ကုန်။ အပိ နု၊ စင်စစ်။ ဟနုကာ၊ မေးတို့သည်။ သန္တာ၊ ညောင်းကုန်၏။ မုခဉ္စ၊ ခံတွင်းသည်လည်း။ ပရိသုဿတိ၊ ခြောက်၏။ မဟောဒဓိ၊ သမုဒ္ဒရာရေသည်။ ပူရတေဝ၊ ပြည့်မြဲပြည့်သည်သာလျှင်တည်း။ သမုဒ္ဒကာကဇာတကံ၊ သမုဒ္ဒကာကဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၁၄၇။ ဝါယသော၊ ကျီးသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ယံတုဒတိ၊ အကြင်သံတံကျင်နှင့်တူသော နုတ်သီးဖြင့်ထိုးခြင်းသည်ဖြစ်၏။ ဣဒံ၊ ဤသို့ထိုးခြင်းသည်။ န ဒုက္ခံ၊ ငါ့အားမဆင်းရဲ။ သာမာ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော မိန်းမသည်။ ပုပ္ဖရတ္တေန၊ ဝတ်ပန်းဆိုးအဝတ်ဖြင့် တန်ဆောင်မုန်းလပွဲသဘင်ကို။ ယံနာနုဘောဿတိ၊ အကြင်မခံစားရခြင်းသည်ဖြစ်လတ္တံ့။ အာဒုံ၊ ဤမခံစားရခြင်းသည်သာ။ ဒုက္ခံ၊ အားဆင်းရဲ၏။ ပုပ္ဖရတ္တဇာတကံ၊ ပုပ္ဖရတ္တဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၁၄၈။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣမသ္မိံယေဝ ပဝေသနေ၊ ဤဆင်ကောင်၌ ဝင်ခြင်းကြောင့်။ ဘယထဇ္ဇိတော၊ သေဘေးမှထိတ်လန့်ရာ၏။ တထာဟိတထာဧဝ၊ ထိုကြောင့်သာလျှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ဣတော၊ ဤအခါမှ။ ဟတ္ထိဗောန္ဒိံ၊ ဆင်ကောသို့။ န ပဝေက္ခာမိ၊ မဝင်အံ့။ တတော၊ ထိုအခါမှ။ ပုန စ၊ တစ်ဖန်လည်း။ ဟတ္ထိဗောန္ဒိံ၊ ဆင်ကောင်သို့။ န ပဝေက္ခာမိ၊ မဝင်အံ့။ ပုနပ္ပုနစာပိ၊ ဤမှထိုမှအဖန်တလဲလဲလည်း။ ဟတ္ထိဗောန္ဒိံ၊ ဆင်ကောင်သို့။ န ပဝေ

၄၃+၄၄+ က္ခာမိ၊ မဝင်အံ့။ သိင်္ဂါလဇာတကံ၊ သိင်္ဂါလဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၁၄၉။ ဘောတာပသ၊ အိုရှင်ရသေ့။ အယံရုက္ခာ၊ ဤသစ်ပင်ငယ်သည်။ ဧကပဏ္ဏော၊ နံပါးနှစ်ဘက်၌ တရွက်တရွက်စီသာရှိသေး၏။ အယံ၊ ဤသစ်ပင်ငယ်သည်။ ဘူမျာ၊ မြေမှ။ န စတုရင်္ဂုလော၊ လက်လေးသစ်မျှအမြင့်မရှိသေး။ မဟာ၊ ကြီးသည်ရှိသော်။ ကိံ ဘဝိဿတိ၊ အဘယ်ဖြစ်လတ္တံ့နည်း။ ဖလေန၊ အသီး၏အရသာသည်။ ဝိသကပ္ပေ န၊ သေစေတတ်သော အဆိပ်နှင့်တူသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧကပဏ္ဏဇာတကံ၊ ဧကပဏ္ဏဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၁၅၀။ သဉ္ဇိဝိကော၊ သဉ္ဇိဝလုလင်သည် ထိစေအပ်သော။ ဗျဂ္ဃော၊ ကျားသည်။ သဉ္ဇိဝမေဝ၊ သဉ္ဇိဝကိုသာလျှင်။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေတိယထာ၊ ချသကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ အသန္တံ၊ သူတော်မဟုတ်သောသူကိုလည်း။ ပဂ္ဂဏှာတိ၊ ချီးမြှောက်၏။ အသန္တံ စ၊ သူတော်မဟုတ်သောသူကိုလည်း။ ဥပသေဝတိ၊ ဆည်းကပ်၏။ တမေဝ၊ ထိုချီးမြှောက်ဆည်းကပ်သော သူကိုသာလျှင်။ သောဒုဿီလော၊ ထိုသူတော်မဟုတ်သောသူသည်။ ဃာသံ၊ စားခြင်းကို။ ကုရုတေ၊ ပြု၏။ သဉ္စီဝဇာတကံ၊ သဉ္စီဝဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ပန္နရသော၊ တဆဲ့ငါးခုမြောက်သော။ ပါပသေဝနဝဂ္ဂေါ၊ ပါပသေဝနဝဂ်တည်း။ တဿ၊ ထိုပါပသေဝနဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ သုခမေဓတိစ၊ ဂေါဓဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ဒဏ္ဍဝရောစ၊ သိင်္ဂါလဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ပုန၊ တဘန်။ လသီ၊ ဝိရောစဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ဝါလဓိ၊ နင်္ဂုဋ္ဌဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ မဉ္စမရာဓဝရော၊ ငါးခုမြောက်သောရာဓဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ မံသမဟောဒဓိ၊ သမုဒ္ဒကာကဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ကိတ္တိကဗောန္ဒိ၊ ပုပ္ဖရတ္တဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ပုန၊ တဖန်။ စတုရင်္ဂုလဗျဂ္ဃဝရေန၊ ဧကပဏ္ဏဇာတ် သဉ္ဇီဝဇာတ်နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့တည်း။ တတြ၊ ထိုဧကနိပါတ်၌။ ဝဂ္ဂုဒ္ဒါနံ၊ ဝဂ်တို့၏ ဥဒါန်းသည်။ ဘဝတိ၊ ဖြစ်၏။ အပဏ္ဏကံ၊ အပဏ္ဏကဝဂ်လည်းကောင်း။ ဣတ္ထိ၊ ဣတ္ထိဝဂ်လည်းကောင်း။ ဝရုဏံ၊ ဝရုဏဝဂ်လည်းကောင်း။ အပါယိ၊ အပါယိမှဝဂ်

၄၄+၄၅+ လည်းကောင်း။ လိတ္တဝဂ္ဂေန၊ လိတ္တဝဂ်နှင့်တကွ။ တေရသ၊ တဆဲ့သုံးပါးသော ဝဂ်တို့လည်းကောင်း။ ပရောသတံ၊ ပရောသတဝဂ်လည်းကောင်း။ ဟံစိ၊ ဟံစိဝဂ်လည်းကောင်း။ ပါပသေဝိဝဂ္ဂေါ၊ ပါပသေဝနဝဂ်လည်းကောင်း။ ဣတိဣမေဟိ၊ ဤတဆဲ့ငါးဝဂ်တို့ဖြင့်။ ဧကနိပါတမှိ၊ ဧကနိပါတ်၌။ လင်္ကတံ၊ တန်ဆာဆင်အပ်၏။ ဧကနိပါတံ၊ ဧကနိပါတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

၂၊ ဒုကနိပါတ်

ဒဠဝဂ်

၁၅၁. ရာဇောဝါဒဇာတ်

သမ္မသာရထိ၊ အဆွေရထားထိန်း။ နော၊ ငါတို့၏။ ဗလ္လိကော၊ ဗလ္လိကမင်းသည်။ ဒဠှဿ၊ ကြမ်းကြုတ်ခတ်ထန်သောသူ၏။ ဥပရိ၊ အပေါ်၌။ ဒဠှံ၊ ကြမ်းကြုတ်သောဒဏ်ကို။ ခိပတိ၊ တင်၏။ မုဒုံ၊ နူးညံ့သောသူကို။ မုဒုနာ၊ နူးညံ့သဖြင့်။ ဇေတိ၊ အောင်၏။ သာဓုမ္ပိ၊ ကောင်းသောသူကိုလည်း။ သာဓုနာ၊ ကောင်းသဖြင့်။ ဇေတိ၊ အောင်၏။ အသာဓုမ္ပိ၊ မကောင်းသောသူကိုလည်း။ ရာဇာ၊ ဤငါတို့သခင် အရှင်ဗလ္လိကမင်းသည်။ ဧတာဒိသော၊ ဤသို့သဘောရှိ၏။ တွံ၊ သင်သည်။ မဂ္ဂါ၊ ခရီးမှ။ ဥယျာဟိ၊ ဖဲလေလော။ သမ္မသာရထိ၊ အဆွေရထားထိန်း။ နော၊ ငါတို့၏။ ရာဇာ၊ ဗာရာဏသီပြည်ကြီးသေဌ်နင်း အရှင်မင်းမြတ်သည်။ ကောဓံ၊ အမျက်ထွက်တတ်သောသူကို။ အက္ကောဓေန၊ မေတ္တာဖြင့်။ ဇိနေ၊ အောင်၏။ အသာဓုံ၊ မကောင်းသောသူကို။ သာဓုနာ၊ ကောင်းသဖြင့်။ ဇိနေ၊ အောင်၏။ ကဒရိယံ၊ စဉ်းလဲသောသူကို။ ဒါနေန၊ ပေးကမ်းသဖြင့်။ ဇိနေ၊ အောင်၏။ အလိကဝါဒိနံ၊ မဟုတ်မမှန်ဘောက်ပြန်ချွတ်ယွင်းဆိုလေ့ရှိသောသူကို။ သစ္စေန၊ အဟုတ်အမှန်ဆိုသဖြင့်။ ဇိနေ၊ အောင်၏။ သာရထိ၊ ရထားထိန်း။ အယံ ရာဇာ၊ ဤငါတို့သခင် အရှင်မင်းမြတ်သည်။ ဧတာဒိသော၊ ဤသို့သဘောရှိ၏။ တွံ၊ သင်သည်။ မဂ္ဂါ၊ ခရီးမှ။ ဥယျာဟိ၊ ရှောင်လွှဲလေလော။ ရာဇောဝါဒဇာကံ၊ ရာဇောဝါဒဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

ဝ၁+ဝ၂+ မုခေ၊ ခံတွင်း၌။ အဇ္ဈောဟဋံ၊ ထားအပ်သော။ ဥဏှံ၊ ပူသောအာဟာရသည်။ မုခါဒီနိ၊ ခံတွင်းအစရှိသည်တို့ကို။ တပ္ပတိ ဣဝ၊ လောင်သကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ ယာနိ အသမေက္ခိတ ကမ္မာနိ၊ အကြင်မဆင်ခြင်မူ၍ပြုအပ်ကုန်သော အမှုတို့သည်။ တုရိတာဘိနိခပါတိနံ၊ လျှင်မြန်စွာပြုလေ့ရှိသော။ အသမေက္ခိတကမ္မန္တံ၊ မဆင်မခြင်ရွတ်ဆောင်တတ်သော အမှုရှင်ကို။ တပ္ပေန္တိ၊ အစိုးရခြင်း ခြင်္သေ့မင်းသည်လည်း။ သီဟနာဒေန၊ မိုးကြိုးသံနှင့်တူသော ခြင်္သေ့သံဖြင့်။ ဒဒ္ဒရံ၊ ငွေတောင်ကို။ အဘိနာဒယိ၊ ပဲ့တင်သံတစပ်တည်းရှိသည်ကိုပြု၏။ ဒဒ္ဒရေ၊ ဖတ်ဂူနှင့်ရောသော ငွေတောင်ထိပ်၌။ ဝသံဝသန္တော၊ နေသော။ သိင်္ဂါလော၊ မြေခွေးသည်။ သီဟဿ၊ ခြင်္သေ့မင်း၏။ နိဂ္ဃောသံ၊ ပြင်းထန်စွာသောအသံကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဘီတော၊ သေဘေးဖြင့်ကြောက်သည်ဖြစ်၍။ သန္တာသံ၊ နှလုံးတုံနှံ့ထိပ်လန့်ခြင်းသို့။ အာပါဒိ၊ ရောက်၏။ ဘီတေန၊ အလွန်ကြောက်ခြင်းကြောင့်။ အဿ၊ ထိုမြေခွေး၏။ ဟဒယဉ္စ၊ နှလုံးသည်လည်း။ အပ္ဖလိ၊ ကွဲလေ၏။ သိင်္ဂါလဇာတကံ၊ သိင်္ဂါလဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ သမ္မ၊ အချင်းခြင်္သေ့။ အဟံ၊ ငါသည်။ စတုပ္ပဒေါ၊ အခြေလေးချောင်းရှိသောသားတည်း။ သမ္မ၊ အချင်းခြင်္သေ့။ တမ္ပိ၊ သင်သည်လည်း။ စတုပ္ပဒေါ၊ အခြေလေးချောင်းရှိသောသားတည်း။ သမ္မ၊ အချင်းခြင်္သေ့။ တွံ၊ သင်သည်။ ဘီတော၊ ငါမှကြောက်သည်ဖြစ်၍။ ပလာယသိ ကိံ နု၊ ပြေးသလော။ နိဝတ္တဿု၊ ပြန်ခဲ့ဦးလော။ ဧဟိ၊ လာဦးလော။ သမ္မသုကရ၊ အချင်းဝက်ပုပ်။ တွံ၊ သင်သည် အသုစိပူတိလောမော၊ မစင်လူးခြင်းကြောင့် ပုပ်သော အမွေးရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုဂ္ဂန္ဓော၊ မကောင်းသောအနံ့သည်။ ဝါယိ၊ နံ၏။ ယုဇ္ဈိတုကာမော၊ စစ်ထိုးခြင်းငှာအလိုရှိသည်။ သစေ အသိ၊ အကယ်၍ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ တေ၊ သင်အား။ ဇယံ၊ အောင်ခြင်းကို။ ဒဒါမိ၊ ငါပေး၏။ သုကရာဇတကံ၊ သုကရာဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဘော ပဗ္ဗဇိတ၊ အိုရှင်ရဟန်း။ ဥရဂါနံ၊ နဂါးတို့၏။ ပဝရော၊ အထွက်အမြတ်ဖြစ်သော နဂါးမင်းသည်။ ပမောက္ခံ၊ ငါမှလွတ်ခြင်းကို။ ဣစ္ဆန္တော၊ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ သေလဿ၊ ပတ္တမြားထုံး၏။ ဝဏ္ဏေန၊ အသွင်သဏ္ဌာန်ဖြင့်။ ဣဓ၊ ဤအရှင်ဘုရား၏ သင်္ကန်းတော်သို့။ ပဝိဋ္ဌော၊ ဝင်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တုမှာကံ၊ အရှင်ဘုရားတို့၏။ ဗြဟ္မဉ္စ၊ မြတ်သည်လည်းဖြစ်

ဝ၂+ဝ၃+ သော။ ဝက္ကံ၊ လျှော်တေသင်္ကန်းတော်ကို။ အပစာယမာနော၊ အလေးပြုသည်ဖြစ်၍။ ဘတ္တံ၊ စားအပ်သောနဂါးကို။ ဗုဘုက္ခိတော၊ အလွန်စားလိုလျက်လည်း။ ဧတံ နာဂံ၊ ထိုနဂါးကို။ ဘောတ္တုံ၊ စားခြင်းငှာ။ နော ဝိတရာမိ၊ မဝံ့။ သုပဏ္ဏာ၊ ဂဠုန်သည်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဗြဟ္မေ၊ မြတ်သော။ ဝက္ကံ၊ လျှော်တေသင်္ကန်းတော်ကို။ အပစာယမာနော၊ အလေးပြုသည်ဖြစ်၍။ ဗုဘုက္ခိတော၊ အလွန်စားလိုလျက်လည်း။ ဧတံ နာဂံ၊ ထိုနဂါးကို။ ဘောတ္တုံ၊ စားခြင်းငှာ။ နော ဝိတရာသိ၊ မဝံ့။ သော တွံ၊ ထိုသင်သည်။ ဗြဟ္မဂုတ္တော၊ မြတ်သောလျှော်တေသင်္ကန်းတော်ကို စောင့်ရှောက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ စိရမေဝ၊ အခါလေးမြင့်သာလျှင်။ ဇီဝ၊ အသက်ရှည်စေသော။ တေ၊ သင်အား။ ဒိဗျာစဘက္ခာ၊ နတ်၌သာလျှင်ဖြစ်ကုန်သော အာဟာရတို့သည်။ ပါတုဘဝန္တု၊ ထင်ရှားဖြစ်စေကုန်သတည်း။ ဥရဂဇာတကံ၊ ဥရဂဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဘဂ္ဂ၊ သခင်ဘဂ္ဂ။ တွံ၊ သင်သည်။ ဝဿသတံ၊ အနှစ်တရာပတ်လုံးလည်းကောင်း။ အပရာနိ၊ ထိုမှတပါးကုန်သော။ ဝီသတိစ၊ အနှစ်နှစ်ဆယ်ပတ်လုံးလည်းကောင်း။ ဇီဝံ၊ အသက်ရှည်စေသော။ မံ၊ ငါ့ကို။ ပိသာစာ၊ ဘီလူးတို့သည်။ မာခါဒန္တု၊ မစားစေကုန်သတည်း။ တွံ၊ သင်သခင်သည်လည်း။ သရဒေါသတံ၊ နှစ်ဆယ်အလွန်ရှိသော အနှစ်တရာပတ်လုံး။ ဇီဝ၊ အသက်ရှည်စေသော်။ ပိယပုတ္တ၊ ချစ်စွာသောသား။ တွံပိ၊ သင်သည်လည်း။ ဝဿသတံ၊ အနှစ်တရာ ပတ်လုံးလည်းကောင်း။ ဇီဝ၊ အသက်ရှည်စေသော်။ ပိသာစာ၊ ဘီလူးတို့သည်။ ဝိသံ၊ လတ်လတ်လောသေစေတတ်သော အဆိပ်ကိုသာ။ ခါဒန္တု၊ စားရလေစေကုန်သတည်း။ တွံ၊ သင်သည်။ သရဒေါသတံ၊ အနှစ်တရာပတ်လုံး။ ဇီဝ၊ အသက်ရှည်စေသော်။ ဘဂ္ဂဇာတကံ၊ ဘဂ္ဂဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ မဟတီ၊ များသော။ ဓမူ၊ ဗာရာဏသီစစ်သည် အပေါင်းသည်။ အလီနစိတ္တံ၊ အလီနစိတ္တမင်းသားကို။ နိဿာယ၊ အမှီရ၍။ နော၊ ငါတို့သည်။ ပဝေဏိရဇ္ဇံ၊ အနွယ်အဆက်ဖြစ်သော။ တိုင်းပြည်ကို။ လဒ္ဓံ၊ ရအပ်ပေးသတည်းဟူ၍။ ပဟဋ္ဌာ၊ ရွှင်ရွှင်လန်းလန်း။ အသန္တုဋ္ဌံ၊ ပြည်ဖြင့်မရောင့်ရဲသော။ သေနံ၊ စစ်အင်္ဂါရှိသော။ ကောသလံ၊ ကောသလမင်းကို။ ဇီဝဂ္ဂါဟံ၊ အရှင်ဘမ်းခြင်းကို။ အဂါဟယိ ယထာ၊ ဆင်မင်းကိုဘမ်းစေသကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ ယောဂက္ခေမဿ၊ ယောဂတရားလေးပါးတို့မှကင်း

ဝ၃+ဝ၄+ ရာဖြစ်သောနိဗ္ဗာန်သို့။ ပတ္တိယာ၊ ရောက်စိမ့်သောငှာ။ ကုသလံ၊ အပြစ်မရှိကောင်းကျိုးချမ်းသာကို ပေးခြင်း လက္ခဏာရှိသော။ ဓမ္မံ၊ သုံးဆဲ့ခုနစ်ပါးသော ဗောဓိပက္ခိယတရားကို။ ဘာဝယံ ဘာဝယန္တော၊ ပွားစေသော။ နိဿယသမ္ပန္နော၊ ဘုရားတပည့်သားတည်းဟူသော ကလျာဏမိတ္တဖြစ်သော အမှီကောင်းနှင့်ပြည့်စုံသော။ အာရဒ္ဓဝီရိယော၊ ချီးမြှောက်အပ်သော လေးပါးသော အပြစ်မှကင်းသော ဝီရိယနှင့်ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ဖြူစင်သော သီလရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အနုပုဗ္ဗေန၊ ဝိပဿနာပြုသည်မှစ၍အစဉ်သဖြင့်။ သဗ္ဗသံယောဇနက္ခယံ၊ အလုံးစုံသော သံယောဇဉ်တရား ဆယ်ပါးတို့၏ ကုန်ခြင်း၏ အဆုံး၌ဖြစ်သော အရဟတ္တဖိုလ်သို့။ ပါပုဏေ၊ ရောက်ရာ၏။ အလီနစိတ္တဇာတကံ၊ အလီနစိတ္တဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဥန္နဒန္တိ၊ အထက်သို့ ကော့ညွတ်သော အစွယ်ရှိသော။ မိဂိ၊ သားများသေဌ်နင်းခြင်္သေ့မင်း။ ဣသရော၊ အစိုးရသောသူသည်။ အတ္တနော၊ မိမိကို။ သေဝကံ၊ မှီဝဲခစားသောသူကို။ ယေန၊ အကြင်အရပ်မျက်နှာအဘို့ဖြင့်။ ကာမံ၊ သွားစေခြင်းငှာအလိုရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်မျက်နှာအဘို့သို့။ ပဏာပေတိ၊ နှင်လိုက်၏။ ဧသော၊ ဤသို့အလိုရှိနှင်ရာလိုက်ခြင်းသည်။ ဗလဝတံ၊ အစိုးရကုန်သောသူတို့၏။ ဓမ္မော၊ ထုံစံသဘောပေတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တွံ၊ သင်ခြင်္သေ့မင်းသည်။ ဝိဇာနာဟိ၊ သိလော။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ သရဏတော၊ ကိုးကွယ်ရာမှ။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ဘယံ၊ ဘေးသည်။ ဇာတံ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဝသနဋ္ဌာနမေဝ၊ နေရာအရပ်သို့သာလျှင်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဂမိဿာမ၊ သွားကြကုန်တော့အံ့။ ဒါဋ္ဌိနိ၊ ခြင်္သေ့မ။ ဒုဗ္ဗလောပိ၊ အားနည်းငြားသော်လည်း။ မိတ္တော၊ အဆွေခင်ပွန်းသည်။ မိတ္တဓမ္မေသု၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့၏ တရားတို့၌။ စေ အပိတိဋ္ဌတိ၊ အကယ်၍တည်ပေအံ့။ သော၊ ထိုသူသည်။ မေ၊ ငါ၏။ ဉာတကောစ၊ အဆွေအမျိုးလည်းတော်၏။ ဗန္ဓုစ၊ အဆွေခင်ပွန်းလည်းဖြစ်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ မိတ္တောစ၊ မိတ်လည်းဖြစ်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ သခါစ၊ အပေါင်းအဘော်လည်းဖြစ်၏။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ သိင်္ဂါလော၊ မြေခွေးသည်။ မမ၊ ငါအား။ ပါဏဒေါ၊ အသက်ကိုပေးပေ၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ သဟာယံ ဝါ၊ အပေါင်းအဘော်ဖြစ်သော ခွေးမကိုလည်းကောင်း။ တွံ၊ သင်သည်။ မာ အတိမညဝှော၊ မထေမဲ့မြင်မပြုလင့်။ ဂုဏပူဇဇာတကံ၊ ဂုဏပူဇဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

ဝ၄+ဝ၅+ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ သုဟနု၊ သုဟနုမြင်းသည်။ သောဏေန၊ သောဏမြင်းနှင့်။ တံ ဣဒံ ပေမံ၊ ထိုချစ်ခြင်းကို။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဝိသမသီလေန၊ မတူမျှသောအလေ့အားဖြင့်။ န ကရောတိ၊ မပြု။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ သောစ္စဿ၊ သောဏမြင်း၏။ သဂေါစရော၊ ထိုမြင်းတို့ကို ကိုက်ခြင်းအလေ့အကျက်ရှိသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သောဏော၊ သောဏသည်။ ယောယာဒိသော၊ အကြင်သို့သဘောရှိ၏။ သုဟနုပိ၊ သုဟနုမြင်းသည်လည်း။ တာဒိသောယေဝ၊ ထိုသောဏမြင်းနှင့်တူသာလျှင်တည်း။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဧတေသု၊ ထိုမြင်းနှင့်စီးတို့တွင်။ အညတရေန၊ တစီးသောမြင်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ အညတရော၊ တစီးသောမြင်းသည်။ ပက္ခိန္ဒီနာ၊ မြင်းတပါးတို့၏ အပါးသို့ပြေးသွားခြင်း အလေ့အားဖြင့်လည်းကောင်း။ ပဂဗ္ဘေန၊ ကာယကံ၏ ရုန့်ရင်းကြမ်းကြုတ်ခြင်း အစရှိသည်နှင့်ပြည့်စုံခြင်းဟု ဆိုအပ်သော မကောင်းသောအလေ့အားဖြင့် လည်းကောင်း။ နိစ္စံ၊ အမြဲ။ သန္ဒာနခါဒိနာ၊ မိမိကိုချည်မျှ၏။ ပါပေန၊ ယုတ်မာသောမြင်းတစီးနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ပါပဿ၊ ယုတ်မာသောမြင်းတစီး၏။ ပါပံ၊ ယုတ်မာသောအလေ့သည်။ သမေတိ၊ တူမျှ၏။ အသတာ၊ သူတော်မဟုတ်ယုတ်သောသူနှင့်။ သဟ၊ တကွ။ အသတံ၊ သူတော်မဟုတ်ယုတ်ကုန်သောသူတို့။ အသာဓုကမ္မံ၊ မကောင်းသော အမှုသည်။ သမေတိ၊ တူမျှ၏။ သုနုဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ စက္ခုမာ၊ အလုံးစုံသော စကြာဝဠာ၌ကုန်သော သူတို့အား မျက်စိအမြင်ကိုပေးတတ်ထသော။ ဧကရာဇာ၊ မြတ်သော မင်းဖြစ်ထသော။ ဟရိဿဝဏ္ဏော၊ ရွှေအဆင်းနှင့်တူသော အဆင်းရှိထသော။ ပထဝိပ္ပဘာသော၊ မြေကြီးကိုထွန်းပစေတတ်ထသော။ အယံ ဘာဏုမာ၊ ဤနေမင်းသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ဥဒေတိ၊ အရှေ့လောကဓာတ်မှတက်လတ်၏။ တံ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဟရိဿဝဏ္ဏံ၊ ရွှေအဆင်းနှင့်တူသော အဆင်းရှိသော။ ပထဝိပ္ပကာသံ၊ မြေကြီးကိုထွန်းပစေတတ်ထသော။ တံ၊ အရှင်နေမင်းကို။ နမဿာမိ၊ ရှိခိုးပါ၏။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ တယာ၊ အရှင်နေမင်းသည်။ ဂုတ္တာ၊ စောင့်ရှောက်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဣမံ ဤဒိသံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဒိဝသံ၊ တနေ့ပတ်လုံး။ ဝိဟရေမု၊ ချမ်းသာစွာနေရပါလိုကုန်၏။ ဗြာဟ္မဏာ၊ မကောင်းမှုကို အပပြုတော်မူကုန်ပြီးထသော။ သဗ္ဗဓမ္မေ၊ ခပ်သိမ်း

ဝ၅+ဝ၆+ ကုန်သောတရားတို့ကို။ ဝေဒဂူ၊ ဉာဏ်တော်အားဖြင့်ထင်ရှားသည်တို့ကို ပြုတော်မူကုန်ပြီး၍။ ဗောဓိအပြင်၌ အရဟတ္တမဂ်ဉာဏ်သဗ္ဗညုတဉာဏ်သို့ ရောက်တော်မူကုန်ပြီးထသော။ ယေ ယာဒိသာ၊ အကြင်သို့သဘောရှိတော်မူကုန်ထသော။ ဘဂဝန္တော၊ မြတ်စွာဘုရားတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိတော်မူကုန်၏။ တေ တာဒိသာ၊ ထိုသို့သဘောရှိတော်မူကုန်သော။ ဘဂဝန္တော၊ မြတ်စွာဘုရားတို့သည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ နမော နမကာရံ၊ ရှိခိုးခြင်းကို။ ပဋိစ္ဆန္တုစ၊ ခံလည်းခံတော်မူစေကုန်သတည်း။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ နမဿိတာ၊ ရှိခိုးအပ်ကုန်သော။ တေ တာဒိသာ၊ ထိုသို့သဘောရှိကုန်သော။ ဘဂဝန္တော၊ မြတ်စွာဘုရားတို့သည်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ပါလယန္တုစ၊ စောင့်လည်းစောင့်တော်မူစေကုန်သတည်း။ ဗုဒ္ဓါနံ၊ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုတော်မူကုန်ပြီးသော ဘုရားရှင်တို့အား။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ နမော၊ ရှိခိုးခြင်းသည်။ အတ္ထု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ တေ သညေဝ၊ ထိုဘုရားရှင်တို့၏ သာလျှင်။ ဗောဓိယာ၊ မဂ်လေးတန် ဖိုလ်လေးတန်တို့၌ ဉာဏ်ဟုဆိုအပ်သောဗောဓိအား။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ နမော၊ ရှိခိုးခြင်းသည်။ အတ္ထု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဝိမုတ္တာနံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်တည်း ဟူသော ဝိမုတ္တိအားဖြင့် ဝိမုတ္တိရှိတော်မူကုန်သော။ တေ သညေဝ၊ ထိုဘုရားရှင်တို့အားသာလျှင်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ နမော၊ ရှိခိုးခြင်းသည်။ အတ္ထု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ နေသံ၊ ထိုဘုရားရှင်တို့၏။ ဝိမုတ္တိယာ၊ ငါးပါးသော ဝိမုတ္တိအား။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ နမော၊ ရှိခိုးခြင်းသည်။ အတ္ထု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သော မောရော၊ ထိုရွှေဥဒေါင်းမင်းသည်။ ဣမံ ပရိတ္တံ၊ ဤအရံအတားကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဧသနာ ဧသနာယ၊ အပွင့်အသီးအစရှိသော အထူးထူးအပြားပြားသော အစာကိုရှာအံ့သောငှာ။ စရတိ၊ သွား၏။ စက္ခုမာ၊ အလုံးစုံသော စကြာဝဠာ၌ကုန်သော သူတို့အား မျက်စိအမြင်ကိုပေးတတ်ထသော။ ဧကရာဇာ၊ မြတ်သော မင်းဖြစ်ထသော။ ဟရိဿဝဏ္ဏော၊ ရွှေအဆင်းနှင့်တူသော အဆင်းရှိထသော။ ပထဝိပ္ပဘာသော၊ မြေကြီးကိုထွန်းပစေတတ်ထသော။ အယံ ဘာဏုမာ၊ ဤနေမင်းသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ အပေတိ၊ ဝင်၏။ တံ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဟရိဿဝဏ္ဏံ၊ ရွှေအဆင်းနှင့်တူသော အဆင်းရှိသော။ ပထဝိပ္ပကာသံ၊ မြေကြီးကိုထွန်းပစေတတ်ထသော။ တံ၊ အရှင်နေမင်းကို။ နမဿာမိ၊ ရှိခိုးပါ၏။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ တယာ၊ အရှင်နေမင်းသည်။ ဂုတ္တာ၊ စောင့်ရှောက်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဣမံ ဤဒိသံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ရတ္တိံ၊ ညဉ့်ပတ်လုံး။ ဝိဟရေမု၊ ချမ်းသာစွာနေရပါလိုကုန်၏။ ဗြာဟ္မဏာ၊ မကောင်းမှုကို

ဝ၆+ဝ၇+ အပပြုတော်မူကုန်ပြီးထသော။ သဗ္ဗဓမ္မေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သောသင်္ခတအသင်္ခတရားတို့ကို။ ဝေဒဂူ၊ ဉာဏ်တော်အားဖြင့်ထင်ရှားသည်တို့ကို ပြုတော်မူကုန်၍ သံသရာကိုလွန်တော်မူကုန်ပြီးထသော။ တေ ဘဂဝန္တော၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားတို့သည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ နမော၊ ရှိခိုးခြင်းသည်။ ပဋိစ္ဆန္တုစ၊ ခံလည်းခံတော်မူစေကုန်သတည်း။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မယာ၊ ငါသည်။ နမဿိတာ၊ ရှိခိုးအပ်ကုန်သော။ တေ တာဒိသာ၊ ထိုသို့သဘောရှိကုန်သော။ ဘဂဝန္တော၊ မြတ်စွာဘုရားတို့သည်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ပါလယန္တုစ၊ စောင့်လည်းစောင့်တော်မူစေကုန်သတည်း။ ဗုဒ္ဓါနံ၊ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုတော်ကုန်ပြီးသော ဘုရားရှင်တို့အား။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ နမော၊ ရှိခိုးခြင်းသည်။ အတ္ထု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ တေ သညေဝ၊ ထိုဘုရားရှင်တို့၏သာလျှင်။ ဗောဓိယာ၊ မဂ်လေးတန် ဖိုလ်လေးတန်တို့၌ ဉာဏ်ဟုဆိုအပ်သော ဗောဓိအား။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ နမော၊ ရှိခိုးခြင်းသည်။ အတ္ထု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဝိမုတ္တာနံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်တည်းဟူသော ဝိမုတ္တိအားဖြင့် ဝိမုတ္တိရှိတော်မူကုန်သော။ တေ သညေဝ၊ ထိုဘုရားရှင်တို့အားသာလျှင်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ နမော၊ ရှိခိုးခြင်းသည်။ အတ္ထု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ နေသံ၊ ထိုဘုရားရှင်တို့၏။ ဝိမုတ္တိယာ၊ ငါးပါးသော ဝိမုတ္တိအား။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ နမော၊ ရှိခိုးခြင်းသည်။ အတ္ထု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သော မောရော၊ ထိုရွှေဥဒေါင်းမင်းသည်။ ဣမံ ပရိတ္တံ၊ ဤအရံအတားကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ နိဝါသဋ္ဌာနေ၊ နေရာအရပ်၌။ ဝါသံ၊ နေခြင်းကို။ အကပ္ပယိ၊ ပြု၏။ မောရဇာတကံ၊ မောရဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ နူန၊ ငါအကြံရှိသည်ကား။ ဝေဒေဟံ၊ ဝေဒေဟတိုင်း၏ အရှင်ဖြစ်ထသော။ မိဓိလဂ္ဂဟံ၊ မိဓိလာပြည်၌ အိမ်ကိုသိမ်းပိုက်၍ နေထသော။ ရာဇာနံ၊ မင်းကို။ အာဇညာ၊ အကြောင်းဟုတ်သည် မဟုတ်သည်ကိုသိတတ်ကုန်သော။ အဿာ၊ မြင်းတို့သည်။ ဝဟန္တိယထာ၊ ဆောင်ကုန်သကဲ့သို့။ ဧဝမေဝသော၊ ထို့အတူသာလျှင်။ ဝိနီလကံ၊ ဝနီလကအမည်ရှိသော။ မံ၊ ငါကို။ ဣမေ ဟံသာ၊ ဤဟင်္သာမျိုးညီနောင်တို့သည်။ ဝဟန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ တာတ ဝိနီလက၊ ချစ်သားဝိနီလက။ တွံ၊ သင်သည်။ ဣမေသံ၊ ဤဟင်္သာတို့၏။ ဝသေန၊ အစွမ်းအားဖြင့်။ ဒုဂ္ဂံ၊ ရောက်နိုင်ခဲသော တောင်မြောင်ချောက်ကြားအရပ်သို့။ ဘဇသိ၊ ရောက်လာ၏။ အဘိမိံ၊ သင်၏ အရာမဟုတ်သော မြေအရပ်သို့။ တွံ၊ သင်သည်။ သေဝတိ၊ မှီဝဲလာ၏။ တုဝံ၊ သင်သည်။ ဂါမန္တရာနိ၊ ရွာစွန်ရွာနားအရပ်တို့ကို။ သေဝဿု၊ မှီဝဲလေလော။ တုဝံ၊ သင်သည်။ ဧတံ၊ ထိုသို့သဘော

၀၇+ဝ၈+ ရှိသော။ မာတာလယံ၊ မစင်သော အကောင်ပုပ်စွန့်ပစ်ရာ အရပ်ဖြစ်သော သင့်အမိကျီး မနေရာအရပ်သို့။ ဂစ္ဆ၊ သွားလေလော။ ဝိနီလကဇာတကံ၊ ဝိနီလကဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ တတြ၊ ဒဠှဝဂ်၌။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ ရာဇောဝါဒဉ္စ၊ ရာဇောဝါဒဇာတ်လည်းကောင်း။ သိင်္ဂါလံ၊ သိင်္ဂါလဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ သုကရံ၊ သုကရဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ သုဟနု၊ သုဟနုဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ မောရ၊ မောရဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ဥရဂ၊ ဥရဂဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ဘဂ္ဂ၊ ဘဂ္ဂဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ အလီနစိတ္တ၊ အလီနစိတ္တဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ဂုဏပူဇ၊ ဂုဏပူဇဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ဝိနီလံ၊ ဝိနီလကဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်တည်း။ ပဌမော၊ ရှေးဦးစွာသော။ ဒဠှဝဂ္ဂေါ၊ ဒဠှဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၂၊ သန္ထဝဝဂ်။ ဘောန္တော၊ အိုရသေ့တို့။ အတ္ထံ၊ အကျိုးစီးပွားကို။ ပဇာနံ ပဇာနန္တော၊ သိထသော။ အရိယော၊ ကောင်းသော အကျင့်၌တည်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အနရိယေန၊ သူတော်မဟုတ်သော။ ကာပုရိသေန၊ ပြင်းထန်အမျက်ထွက်တတ်သည်ဖြစ်၍ စက်ဆုပ်ရွံရှာဘွယ်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သန္ထဝံ၊ ပေါင်းဘော်ခြင်းကို။ န ကရိယာထ၊ မပြုရာ။ ကိံ ကာရဏာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ န ကရိယာထ၊ မပြုအပ်သနည်းဟူမူကား။ ဣန္ဒသမာနဂေါတ္တေန၊ ဣန္ဒသမာနဂ္ဂေါရသေ့သည်။ ပေါသိယမာနော၊ မွေးအပ်သော။ ဂဇော၊ ဆင်သည်။ ဣန္ဒသမာနဂေါတ္တံ၊ ဣန္ဒသမာနဂေါတ္တရသေ့ကို။ မာရေန္တော၊ သတ်လျှက်။ ပါပံ၊ ယုတ်မာသော အမှုကို။ အကာသိ ယထာ၊ ပြုသကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ ယသ္မာ၊ အကြင့်ကြောင့်။ အနရိယော၊ အရိယာမဟုတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ စိရံ၊ ကြာမြင့်စွာ။ အနုဝုတ္ထောပိ၊ အတူတကွနေသော်လည်း။ ပါပံ၊ ယုတ်မာသော အမှုကို။ ကရောတိ၊ ပြုတတ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ သန္ထဝံ၊ ပေါင်းဘော်ခြင်းကို။ န ကရိယာထ၊ မပြုရာ။ ယံ တွေဝ ပုဂ္ဂလံ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်ကိုသာလျှင်။ အယံ ပုဂ္ဂလော၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်သည်။ မမံ၊ ငါနှင့်။ သီလေနစာပိ၊ သီလအားဖြင့်လည်းကောင်း။ ပညာယစာပိ၊ ပညာအားဖြင့်လည်းကောင်း။ သုတေနစာပိ၊ အကြားအမြင်အားဖြင့်လည်းကောင်း။ သဒိသော၊ တူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇညာ၊ သိရာ၏။ တေနေဝ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်နှင့်သာလျှင်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ မေတ္တံ၊ မိတ်ဖွဲ့ခြင်းကို။ ကရိယာထ၊ ပြုရာ၏။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ တေနေဝ၊ ထို

ဝ၈+ဝ၉+ ပုဂ္ဂိုလ်နှင့်သာလျှင်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ မေတ္တံ၊ မိတ်ဖွဲ့ခြင်းကို။ ကရိယာထ၊ ပြုရာသနည်းဟူမူကား။ ဟိ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ သပ္ပုရိသေန၊ သူတော်ကောင်းနှင့်။ သင်္ဂမော၊ ပေါင်းဘော်ရခြင်းသည်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ သုခေါ၊ ချမ်းသာ၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ တေနေဝ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်နှင့်သာလျှင်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဣန္ဒသမာနဂေါတ္တဇာတကံ၊ ဣန္ဒသမာနဂေါတ္တဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ကာပုရိသေန၊ စက်ဆုပ်ဘွယ်ရှိသော ယောကျ်ားနှင့်။ ယော သန္ထဝေါ၊ အကြင်ပေါင်းဘော်ရခြင်းသည်။ ပါပိယော၊ အလွန်ယုတ်မာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသ္မာသန္ထဝါ၊ ထိုစက်ဆုပ်ဘွယ်ရှိသော ယောကျ်ားနှင့်ပေါင်းဘော်ခြင်းအောက်။ ပရံ၊ အလွန်ယုတ်မာခြင်းမည်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ သပ္ပိနာစ၊ ထောပတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ပါယာသေနစ၊ ဃာနာဖြင့်လည်းကောင်း။ သန္တပ္ပိတော အပိ၊ ရောင့်ရဲစေပါလျက်လည်း။ အယံ အဂ္ဂိ၊ ဤမီးသည်။ မယာ၊ ငါသည်။ ကိစ္ဆာကတံ၊ ငြိုငြင်သဖြင့်ပြုအပ်သော။ ပဏ္ဏကုဋိံ၊ သစ်ရွက်ဖြင့်မိုးအပ်သော ကျောင်းကို။ အဒဟိ၊ လောင်ခဲ့ပြီ။ သပ္ပုရိသေန၊ သူတော်ကောင်းနှင့်။ ယော သန္ထဝေါ၊ အကြင်ပေါင်းဘော်ရခြင်းသည်။ သေယျော၊ မြတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသ္မာသန္ထဝါ၊ ထိုသူတော်ကောင်းတို့နှင့်ပေါင်းဘော်ရခြင်းထက်။ ဝရံ၊ လွန်မြတ်ခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ သာမာ၊ ရွှေအဆင်းနှင့်တူသော အဆင်းရှိသော သမင်းမသည်။ သန္ထဝေန၊ ချစ်ခြင်းကြောင်း။ သီဟဿစ၊ ခြင်္သေ့၏လည်းကောင်း။ ဗျဂ္ဃဿစ၊ ကျား၏လည်းကောင်း။ ဒီပိနောစ၊ သစ်၏လည်းကောင်း။ မုခံ၊ မျက်နှာကို။ လေဟတိ၊ လျက်၏။ သန္ထဝဇာတကံ၊ သန္ထဝဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ သုသီမာ၊ မင်းမြတ်သုသီမ။ တဝ၊ အရှင်မင်းမြတ်၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ကာဠာ၊ မည်းညိုကုန်ထသော။ မိဂါ၊ သားမျိုးဖြစ်ကုန်ထသော။ သေတဒန္တာ၊ ဖြူစွာသောအစွယ်ရှိကုန်ထသော။ ပရောသတံ၊ တရာထက်လွန်ကုန်ထသော။ ဣမေ၊ ဤဆင်တော်တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ သုသီမ၊ မင်းမြတ်သုသီမ။ တွံ၊ အရှင်မင်းမြတ်သည်။ အမှာကဉ္စ၊ အကျွန်ုပ်တို့၏လည်းကောင်း။ အတ္တနောစ၊ ကိုယ်တော်၏လည်းကောင်း။ ဝံသေ၊ အနွယ်၌။ ပေတ္တိပိတာမဟာနံ၊ အဘအဘိုးတို့၏။ အာစိဏ္ဏံ၊ အလေ့အကျင့်ကို။ အနုဿရံ၊ အောက်မေ့တော်မူလျက်။ အမှာကဉ္စ၊ အကျွန်ုပ်တို့၏လည်းကောင်း။ အတ္တနောစ၊ ကိုယ်တော်၏လည်းကောင်း။ ဝံသံ၊ အနွယ်ကို။ နာသေတွာ၊

ဝ၉+၁၀+ ဖျက်၍။ တေ တေ ဧတေ၊ ထိုဆင်တော်တို့ကို။ မင်္ဂလကရဏာတ္ထာယ၊ မင်္ဂလာပြုစိမ့်သောငှာ။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်မှ။ အညေသံ၊ တပါးကုန်သော။ ဗြာဟ္မဏာနံ၊ ပုဏ္ဏားတို့အား။ ဒဒါမီတိ၊ ပေးအံ့ဟူ၍။ ဗြူသိကိရ၊ ဆိုတော်မူသည်ဟုကြားသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော။ မာဏဝ၊ လုလင်။ မမ၊ ငါ၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ကာဠာ၊ မည်းညိုသော အဆင်းရှိကုန်ထသော။ ပရောသတံ၊ တရာထက်လွန်ကုန်ထသော။ ဟေမဇာလာဘိသဉ္ဆန္နာ၊ ရွှေကွန်ယက်ဖြင့်ကောင်းစွာဖုံးလွှမ်းအပ်ကုန်ထသော။ ဣမေ၊ ဤဆင်တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပေတ္တိပိတာမဟာနံ၊ အဘအဘိုးတို့၏။ ကြိယံ၊ အမှုကို။ အနုဿရံ၊ အောက်မေ့လျက်။ တေ တေ ဧတေ၊ ထိုဆင်တို့ကို။ တယာ၊ သင်သည်။ အညေသံ၊ တပါးကုန်သော။ ဗြာဟ္မဏာနံ၊ ပုဏ္ဏားတို့အား။ မင်္ဂလကရဏတ္ထာယ၊ မင်္ဂလာပြုစိမ့်သောငှာ။ ဒဒါမီတိ၊ ပေးအံ့ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဆိုသည်ကား။ သစ္စမေဝ၊ မှန်သည်သာလျှင်ကတည်း။ သုသီမဇာတကံ၊ သုသိမဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဘောဂိဇ္ဈ၊ အိုလင်းတ။ ဂိဇ္ဈောနုဂိဇ္ဈောနာမ၊ လင်းတမည်သည်ကား။ ယောဇနသတံ၊ ယူဇနာတရာကို။ အတိက္ကမိတွာ၊ လွန်၍။ ဋ္ဌိတာနိ၊ တည်ကုန်သော။ ကုဏပါနိ၊ သားကောင်းပုပ်တို့ကို။ အဝေက္ခတိ၊ မြင်၏ဟူသတတ်။ တွံ၊ သင်သည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဩဍ္ဍိတံ၊ ထောင်အပ်သော။ ဇာလဉ္စ၊ ကွန်သို့လည်းကောင်း။ ပါသဉ္စ၊ ကျော့ကွင်းသို့လည်းကောင်း။ အာသဇ္ဇာပိ၊ ရောက်၍လည်း။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ နဗုဇ္ဈသိ၊ မသိဘိသနည်း။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ယောပေါသော၊ အကြင်သတ္တဝါသည်။ ပရာထဝေါ၊ ပျက်စီးလိုသည်။ ဇီဝိတသင်္ခယော၊ အသက်ကုန်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ သော ပေါသော၊ ထိုသတ္တဝါသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဩဍ္ဍိတံ၊ ထောင်အပ်သော။ ဇာလဉ္စ၊ ကွန်သို့လည်းကောင်း။ ပါသဉ္စ၊ ကြော့ကွင်းသို့လည်းကောင်း။ အာသဇ္ဇာပိ၊ ရောက်၍လည်း။ နဗုဇ္ဈတိ၊ မသိ။ ဂိဇ္ဈဇာတကံ၊ ဂိဇ္ဈာဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီး။ ဇလာဗုဇ၊ မြွေပါ။ တွံ၊ သင်သည်။ အမိတ္တေန၊ ရန်သူဖြစ်သော။ အဏ္ဍဇေန၊ မြွေနှင့်။ သန္ဓိံကတွာ၊ ချစ်ကြသည်၏ အဖြစ်ကိုပြု၍။ ဒါဋ္ဌံ၊ အစွယ်ကို။ ဝိဝရိယ၊ ဘော်၍။ သယတိ၊ အိပ်၏။ တေ၊ သင်အား။ ကုတော၊ အဘယ်မှ။ ဘယံ၊ ဘေးသည်။ အာဂတံ၊ လာသနည်း။ အယျ၊ ရှင်ရသေ့။ အမိတ္တသ္မိံပိ၊

၁၀+၁၁+ ရန်သူ၌လည်းကောင်း။ မိတ္တသ္မိံပိ၊ အဆွေခင်ပွန်း၌လည်းကောင်း။ သင်္ကတေဝ၊ ရွရှာအပ်သည်သာလျှင်တည်း။ နဝိဿသေ၊ အကျွမ်းတဝင်မပြုရာ။ အဘယာ၊ အဆွေခင်ပွန်းမှ။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သော။ ဘယံအပိ၊ ဘေးသည်လည်း။ မူလာနိ၊ အမြစ်အရင်းတို့ကို။ ကန္တတိ၊ ဖြစ်သော။ နကုသလဇာကတံ၊ နကုလဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးသို့ရောက်သို့ရောက်ပြီ။ မာဏဝ၊ လုလင်။ အသ္မိံပဒေသေ၊ ဤအရပ်၌။ ဥပသာလကနမာနိ၊ ဥပသာလကအမည်ရှိကုန်သော။ စတုဒ္ဒသဟဟဿာနိ၊ တသောင်းလေးထောင်ကုန်သော သူတို့ကို။ ဒဍ္ဎာနိ၊ ဘုတ်ကြည်းသင်္ဂြိုဟ်အပ်ကုန်ပြီ။ လောကေ၊ လောက၌။ အနာမတံအနာမ တဋ္ဌာနံနာမ၊ သေရာအရပ်မည်သည်ကား။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ မာဏဝ၊ လုလင်။ ယမှိ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်၌။ သစ္စဉ္စ၊ လောကုတ္တရာတရား၏ ရှေးအဘို့၌ဖြစ်သေ သစ္စာဉာဏ်လည်းကောင်း။ ဓမ္မေစ၊ လောကုတ္တရာတရားလည်းကောင်း။ အဟိံသာစ၊ သူတပါးတို့အား မညှင်းဆဲခြင်းလည်းကောင်း။ သံယမောစ၊ ဝိရမိတဗ္ဗဝတ္ထုမှ စောင့်ရှောက်ခြင်းလည်းကောင်း။ ဒမောစ၊ ဣန္ဒြေကိုဆုံးမခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဣဒံဂုဏဇာတံ၊ ဤဂုဏ်အပေါင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧတံပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ အရိယာ၊ အရိယာသူမြတ်တို့သည်။ သေဝန္တိ၊ မှီဝဲကုန်၏။ ဧတံဂုဏဇာတကံ၊ ထိုဆိုအပ်ပြီးသော ဂုဏ်အပေါင်းသည်။ လောကေ၊ လောက၌။ အနာမတံ အနာမတ ဋ္ဌာနံနာမ၊ မသေရာအရပ်မည်၏။ ဥပသာဠကဇာတကံ၊ ဥပသာလကဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးသို့ရောက်သို့ရောက်ပြီ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ဒဟရကာလေ၊ ငယ်သောကာလ၌။ ကိလေသကာမဝသေန၊ ကိလေသာကာမ၏ အစွမ်းအားဖြင့်။ ဝတ္ထုကာမေ၊ ဝတ္ထုကာမတို့ကို။ အဘုတွာ၊ မခံစားမူ၍။ ဘိက္ခသိ၊ ရဟန်းပြု၏။ ကိလေသသကာမဝသေန၊ ကိလေသာကာမ၏ အစွမ်းအားဖြင့်။ ဝတ္ထုကာမေ၊ ဝတ္ထုကာမတို့ကို။ ဘုတွာန၊ ခံစား၍။ နဟိ သိက္ခသိ၊ ရဟန်းမပြုသည်သာလျှင်တည်း။ တာဝ၊ ရှေးဦးစွာ။ ကာမေ၊ ကာမတို့ကို။ ဘုတွာန၊ ခံစား၍။ ပစ္ဆာ၊ နောက်ဖြစ်သော။ မဟလ္လကကာလေ၊ အိုမင်းသောကာလ၌။ ဘိက္ခဿု၊ ရဟန်းပြုလော။ တံ၊ သင့်ကို။ ကာလော၊ ကာမချမ်းသာကို ခံစားရာဖြစ်သော ပျိုရွယ်သော ကာလသည်။ မာဥပဇ္ဈဂါ၊ မလွန်စေလင့်။ ဒေဝဓိတေ၊ နတ်သ္မီး။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကာလံ၊ သေလတ္တံ့သောကာလကို။ နဇာနာမိ၊ မသိ။ မယှံ၊ ငါ့အား။ ဆန္နော၊ ဖုံးလွှမ်းအပ်သည်ဖြစ်၍။ ကာလော၊ သေလတ္တံ့သောကာလသည်။ နဒိဿတိ၊

၁၁+၁၂+ မထင်။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ပဉ္စကာမဂုဏေ၊ ငါးပါးကုန်သော ကာမဂုဏ်တို့ကို။ အဘုတွာ၊ မခံစားမူ၍။ မံ၊ ငါ့ကို။ ကာလော၊ ရဟန်းတရားကို ကျင့်ရာကာလသည်။ မာဥပဇ္ဈဂါ၊ မလွန်စေသတည်းဟု။ ဘိက္ခာမိ၊ ရဟန်းပြု၏။ သမိဒ္ဓိဇာတကံ၊ သာမိဒ္ဓိဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဂေါစရဋ္ဌာယိနိ၊ အစာရှာအံ့သောငှာ တောအုပ်၏ အစွန်း၌တည်ထသော။ ပတမာနော၊ ထိုးအံ့သောငှာ ကျလေသည်ရှိသော်။ သဟသာ၊ လျှင်မြန်စွာ။ အဇ္ဈပတ္တောဝ၊ ရောကရ်လေသည်သာလျှင်တည်း။ တေနကာရဏေန၊ ထိုကြောင်းကြောင့်။ သောသနော၊ ထိုသိန်းသည်။ မရဏံ၊ သေခြင်းကို။ ဥပါဂမိ၊ ရောက်၏။ နယေန၊ ဘေးမှလွတ်ခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော ဉာဏ်နှင့်။ သမ္ပန္နော၊ ပြည့်စုံသော။ သော အဟံ၊ ထိုငါသည်။ ပေတ္တိကေ၊ အဘဥစ္စာဖြစ်သော။ ဂေါစရေ၊ ကျက်စားရာအရပ်၌။ ရတော၊ မွေ့လျော်သည်ရှိသော်။ အပေသတ္တု၊ ရန်သူမှကင်းလွတ်သည်ဖြစ်၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အတ္ထံ၊ ရောဂါကင်းသည်၏ အဖြစ်ဟုဆိုအပ်သော အစီးအပွားကို။ သမ္ပဿံ၊ ကောင်းစွာမြင်ရခြင်းကြောင့်။ မောဒါမိ၊ ဝမ်းမြောက်ရ၏။ သကုဏဂ္ဃိဇာတကံ၊ သကုဏဂ္ဃိဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဘောန္တောဣသိဂဏာ၊ အိုရသေ့အပေါင်းတို့။ ခတ္တိယာဒီသု၊ မင်းအစရှိသည်တို့တွင်လည်းကောင်း။ သမဏဗြဟ္မဏေသုဝါ၊ ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့တွင်လည်းကောင်း။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဥဒ္ဓံ၊ မြေအပြင်မှနေဝသညာနာသညာယတနဗြဟ္မာပြည်တိုင်အောင်သော အရပ်ဟုဆိုအပ်သော အထက်မျက်နှာသည်လည်းကောင်း။ အဓော၊ မြေအပြင်မှဥဿဒ္ဒငရဲတိုင်အောင်သော အရပ်ဟုဆိုအပ်သော အောက်မျာနှာသည်လည်းကောင်း။ တိရိယဉ္စ၊ လူတို့ပြည်၌ အကျင်မျှလောကုန်သော စကြာဝဠာဟုဆိုအပ်ကုန်သော ဗီလာအရပ်မျက်နှာသည်လည်းကောင်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဧတ္တကေ၊ ဤမျှအတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော။ ဋ္ဌာနေ၊ အရပ်၌။ နိဗ္ဗတ္တာ၊ ဖြစ်ကုန်သော။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ အဝေရာ၊ ရန်မရှိကုန်သည်။ ဟောန္တု၊ ဖြစ်စေကုန်သတည်း။ အနီဃာ၊ ဆင်းရဲမရှိကုန်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်ကုန်၍။ အတ္တာနံ၊ ကိုယ်ကို။ ပရိဟရန္တု၊ ဆောင်နိုင်စေကုန်သတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သဗ္ဗသော

၁၂+၁၃+ သဗ္ဗာကာရေန၊ ထက်အောက်ဗီလာအရပ်မျက်နှာဟုဆိုအပ်သော သုဂတိ ဒုဂ္ဂတိဖြစ်သော ခပ်သိမ်းသော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ အပ္ပမာဏေန၊ အတိုင်းအရှည်မရှိသော။ မေတ္တေန၊ မေတ္တာနှင့်ယှဉ်သော။ စိတ္တေန၊ စိတ်ဖြင့်။ သဗ္ဗလောကံ၊ အလုံးစုံသောသတ္တလောကကို။ ဝေ၊ စင်စစ်။ အနုကမ္ပတိ၊ စောင့်ရှောက်၏။ တဿ၊ ထိုသူ၏။ အပ္ပမာဏံ၊ အတိုင်းအရှည်မရှိသော သတ္တဝါလျှင်အာရုံရှိသည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ သုဘာဝိတံ၊ ကောင်းစွာပွားစေအပ်သော။ ပရိပုဏ္ဏံ၊ ပြည့်စုံစွာသော။ သဗ္ဗသတ္တေသု၊ ခပ်သိမ်းသော သတ္တဝါတို့၌။ ဟိတံ၊ အစီးအပွားကိုအလိုရှိသော။ ယံ စိတ္တံ၊ အကြင်ရူပါဝစရစိတ်၌ ယှဉ်သောကံသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တတြ၊ ထိုရူပါဝစရကံ၌။ ပမာဏကတံ၊ အတိုင်းအရှည်အားဖြင့် ပြုအပ်သော။ ယံ ကမ္မံ၊ အကြင်ကာမာဝစရကံသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ ကမ္မံ၊ ထိုကာမာဝစရကံသည်။ န အဝသိဿတိ၊ လွှမ်းမိုး၍ မတည်နိုင်။ အထ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ရူပါဝစရကမ္မမေဝ၊ ရူပါဝစရကံသည်သာလျှင်။ ကာမာဝစရကမ္မံ၊ ကာမာဝစရကံကို။ အဝသိဿတိ၊ လွှမ်းမိုး၍ တည်နိုင်၏။ အရကဇာတကံ၊ အရကဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ မဟောသဓ၊ ချစ်သားမဟောသဓသုခမိန်။ အယံ ကကဏ္ဍကော၊ ဤပုတ်သင်ငယ်သည်။ ပုရေ၊ ရှေး၌ကဲ့သို့။ နဩတရတိ၊ မသက်။ တောရဏဂ္ဂေ၊ တံခါးတိုင်ဖျား၍သာလျှင်။ ဥဏ္ဏမတိ၊ မာန်တက်ခဲ့၏။ ဝိဇာနာဟိ၊ သိ၏လော။ ကေန၊ အဘယ်သို့သော အကြောင်းကြောင့်။ အယံ ကကဏ္ဍကော၊ ဤပုတ်သင်ငယ်သည်။ ထဒ္ဓေါ၊ ခက်ထန်သောအဖြစ်သို့ရောက်သနည်း။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ အယံ ကကဏ္ဍကော၊ ဤပုတ်သင်ငယ်သည်။ အလဒ္ဓပုဗ္ဗံ၊ မရစဘူးသော။ အဍ္ဎမာသံ၊ ပဲဝက်သောဥစ္စာကို။ လဒ္ဓါန၊ ရသောကြောင့်။ မိဓိလဂ္ဂဟံ၊ မိဓိလာပြည်ကြီး၌ ထီးနန်းသိမ်းပိုက် စံနေတော်မူသော။ ဝေဒေဟံ၊ ဝေဒေဟတိုင်းကို အစိုးရသောကြောင့် ဝိဒေဟအမည်ရှိသော။ ရာဇာနံ၊ အရှင်မင်းကြီးကို။ အတိမညတိ၊ မထီးမဲ့မြင်ပြုသတည်း။ ကကဏ္ဍကဇာတကံ၊ ကကဏ္ဍကဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဒုတိယော၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ သန္ထဝဝဂ္ဂေါ၊ သန္ထဝဝင်္ဂသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ တဿ၊ ထိုသန္ထဝဝဂ်၌။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ အထဣန္ဒသမာန၊ ဣန္ဒသမာနဂေါတ္တဇာတ် သပဏ္ဏကုဋိနိတ္တသန္ထဝဇာတ်သ သုသိမုတ္တမ သုသိမုတ္တမဇာတ်။ ဂိဇ္ဈာ၊ ဂိဇ္ဈာဇာတ်။ ဇလာဗုဇကော၊ နကုလဇာတ်။ ဥပသာဠက၊ ဥပသာဠကဇာတ်သည်။ ဘိက္ခူ၊ သမိဒ္ဓိရဟန်းကို ဟောသောဇာတ်။ သလပဝ

၁၃+၁၄+ ရော၊ သကုဏဂ္ဃိဇာတ်။ အထ၊ ထိုမှတပါး။ မေတ္တ၊ အရကဇာတ်။ ဒသမပုဏ္ဏမ၊ ဆယ်ခုပြည့်မြောက်သော။ ဝရော၊ မြတ်သော မသောသဓကို မေးသောကကဏ္ဍကဇာတ်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်တည်း။ ဇနိန္ဒ၊ လူတို့ကို အစိုးရသောမင်းမြတ်။ လောကေ၊ လောက၌။ ကလျာဏဓမ္မော၊ ကောင်းသဘောရှိသောသူသည်။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ သမညံ၊ သီလရှိသော သူကောင်းတရားရှိသော သူရဟန်းဟူသော အမည်ပညတ်သို့။ အနုပါပုဏာတိ၊ ရောက်၏။ သပညော၊ ပညာရှိသော။ နရော၊ သူမြတ်သည်။ တသ္မာ၊ ထိုသီလရှိသော သူကောင်းသောတရားရှိသောသူရဟန်းဟူသော အမည်ပညတ်မှ။ နဟိယျေထ၊ မယုတ်စေရာ။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ သန္တော၊ သူတော်ကောင်းတို့မည်သည်ကား။ ဟိရိယာပိ၊ ဟိရီဖြင့်လည်းကောင်း။ ဩတ္တပ္ပေနပိ၊ ဩတ္တပ္ပဖြင့်လည်းကောင်း။ ဓုရံ၊ ရဟန်းအဖြစ်တည်းဟူသော ဝန်ကို။ အာဒိယန္တိ၊ ယူကုန်၏။ ဇနိန္ဒ၊ လူတို့ကို အစိုးရသောမင်းမြတ်။ ဣဓလောကေ၊ ဤလောက၌။ ပဝတ္တာ၊ ဖြစ်သော။ သာယံမညာ၊ ထိုရဟန်းဟူသောအမည်နာပပညတ်သို့။ အဇ္ဇ၊ ယခုနေ့၌။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပတ္တော၊ ရောက်အပ်၏။ ကလျာဏဓမ္မော၊ ကောင်းသော အကျင့်ရှိသော။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တံ၊ ထိုဂုဏ်၏ အစွမ်းအားဖြင့်ရအပ်သော အမည်နာမပညတ်ကို။ သမေက္ခံ၊ ကောင်းစွာရှုလျက်။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ပဗ္ဗဇိဿံ၊ ရဟန်းပြုအံ့။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ကာမဘောဂေ၊ ကိလေသာကာမဖြင့် ဝတ္ထုကာမတို့ကို စံစားခြင်း၌။ မေ၊ အကျွန်ုအား။ ဆန္ဒော၊ အလိုဆန္ဒသည်။ နဟိ အတ္ထိ၊ မရှိသည်သာလျှင်တည်း။ ကလျာဏဓမ္မဇာတကံ၊ ကလျာဏဓမ္မဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ မိဂါဘိဘူ၊ သားများသေဌ်မင်းခြင်္သေ့မင်း။ ယော၊ အကြင်သတ္တဝါသည်။ မဟတာ၊ သည်းစွာသော။ သဒ္ဒေန၊ အသံဖြင့်။ ဒဒ္ဒရံ၊ ငွေတောင်ကို။ အဘိနာဒေတိ၊ ပဲ့တင်ထပ်စေ၏။ သော၊ ထိုသတ္တဝါသည်။ ကောနု၊ အဘယ်မည်သောသတ္တဝါနည်း။ ယဿ၊ အကြင်သတ္တဝါတို့၏။ တံ သဒ္ဒံ၊ ထိုအသံကို။ သီဟာ၊ ခြင်္သေ့တို့သည်။ နပ္ပဋိနဒန္တိ၊ အတုပြု၍ မဟောက်ကြကုန်၏။ ဧသော၊ ဤသတ္တဝါသည်။ ကောနာမ၊ အဘယ်မည်သော သတ္တဝါနည်း။ တာတ၊ ချစ်သား။ မိဂဇာတာနံ၊ သားမျိုးတို့တွင်။ အဓမ္မော၊ ဂုဏ်မရှိသော။ သိင်္ဂါလော၊ မြေခွေးသည်။ ဝဿတိ၊ ဟောင်၏။ အဿ၊ ထိုမြေခွေး၏။ ဇာတိံ၊ အမျိုးကို။ ဇိဂု

၁၄+၁၅+ စ္ဆန္တာ၊ ရွံရှာကုန်သည်ဖြစ်၍။ သီဟာ၊ ခြင်္သေ့တို့သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်ဖြစ်ကုန်၍။ သမစ္ဆရ၊ နေကုန်၏။ ဒဒ္ဒရဇာတကံ၊ ဒဒ္ဒရဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ တာတ၊ ဘခင်။ ဧသောမာဏဝကော၊ ဤရသေ့သည်။ တာတမူလံ၊ ထန်းတုံးကို။ အပဿိတော၊ မှီ၍နေ၏။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ဣဒဉ္စအဂါရကံ၊ ဤမီးတင်းကုပ်သည်လည်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဟန္ဒိ၊ ချမ်းခြင်းဟူသော ဘေးကြောင်း။ အာဂတဿ၊ လာသော။ အဿ၊ ထိုရသေ့အား။ အဂါရကံ၊ မီတင်းကုပ်ကို။ ဒေမ၊ မေးကုန်အံ့။ တာတ၊ ချစ်သား။ သုသီလိနော၊ ကောင်းသောသီလရှိသော။ ဗြာဟ္မဏဿ၊ ရသေ့၏။ မုခံ၊ မျက်နှာသည်။ ဧကာဒိသံ၊ ထိုသို့သဘောရှိသည်။ နဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဧသော၊ ဤသတ္တဝါသည်။ မက္ကဋော၊ မျောက်တည်း။ အယံ၊ ဤမျောက်သ်ည။ ဣဓ၊ ဤကျောင်းတွင်းသို့။ ပဝိဋ္ဌော၊ ဝင်လာသည်ရှိသော်။ နော၊ ငါတို့၏။ အဂါရကံ၊ ကျောင်းကို။ ဒူသေယျ၊ ဖျက်ဆီးရာ၏။ တွံ၊ သင်သည်။ မာခေါ ပက္ကောသိ၊ မခေါ်လင့်။ မက္ကဋဇာတကံ၊ မက္ကဋဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဟရေဒုဋ္ဌမက္ကဋက၊ ဟယ်ပျက်ချော်သော မျောက်။ ဃမ္မာဘိတတ္တာ၊ အပူနှိပ်စက်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ပိပါသိတဿ၊ ရေငတ်သော။ တေ၊ သင်အား။ ပဟူတရူပံ၊ များစွာသော။ ဝါရိံ၊ ရေကို။ အဒမှိ၊ ငါပေး၏။ သော တွံ၊ ထိုသင်သည်။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ပိဝိတွာန၊ သောက်ပြီး၍။ ကိရိံ၊ ကိရိကိရိဟူသော အသံကို။ ကရောသိ၊ ပြု၏။ ပါပဇနေန၊ ယုတ်မာသောသူနှင့်။ အသင်္ဂမော၊ မပေါင်းဘော်ရခြင်းသည်သာလျှင်။ သေယျော၊ ကောင်းမြတ်၏။ ဘောဗြာဟ္မဏ၊ အိုပုဏ္ဏား။ သီလဝါ၊ သီလရှိသော။ မက္ကဋောနာမ၊ မျောက်မည်သည်ကား။ အတ္ထီတိ၊ ရှိ၏ဟူ၍။ တေ၊ သင်သည်။ ကော၊ အဘယ်မှာ။ သုတောဝါ၊ ကြားမူလည်းကြားဘူးပါသနည်း။ ဒိဋ္ဌောဝါ၊ မြင်မူလည်းမြင်းဘူးပါသနည်း။ ဣဒါနိခေါ၊ ယခုအခါ၌သာလျှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ တံ၊ သင့်ဥခေါင်းပေါ်ကို။ ဥဟစ္စံ၊ ကျင်းကြီးစွန့်လိုက်ရဦးအံ့။ ဧသာ၊ ဤသို့ကျင့်ကြီးကိုစွန့်ခြင်းသည်။ အသ္မာကံ၊ မျောက်မျိုးဖြစ်သောငါတို့၏။ ဓမ္မာတာ၊ သဘောတည်း။ ဒုဗ္ဘိယမက္ကဋဇာတကံ၊ ဒုဗ္ဘိယမက္ကဋဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ သဗ္ဗေသု၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဘူတေသု၊ သတ္တဝါတို့၌။ သီလသမာဟိတာ၊ သီလနှင့်ပြည့်စုံကုန်သောသတ္တဝါတို့သည်။ သန္တိကိရ၊ ရှိကုန်သတတ်။ ဇမ္မံ၊ ယုတ်မာသော။ သာခမိဂံ၊ မျောက်ကို။ ပဿ၊ ရှုသော။ အယံ၊ ဤမျောက်

၁၅+၁၆+ သည်။ အာဒိစ္စံ၊ နေကို။ ဥပတဋ္ဌိတိ၊ ရှိခိုးလျက်တည်၏။ ဘောန္တော၊ အိုဒါယကာတို့မတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အဿ၊ ထိုမျောက်ယုတ်မာ၏။ သီလံ၊ သီလကို။ နဝိဇာနာထ၊ မသိကုန်။ အနညယ၊ မသိကုန်၍။ ပသံပထ၊ ချီးမွမ်းကုန်၏။ ဣမိနာပါပမက္ကဋေန၊ ဤမျောက်ယုတ်သည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ အဂ္ဂိဟုတဉ္စ၊ မီးတင်းကုပ်ကိုလည်း။ ဥဟဒံ၊ ကျင်ကြီးစွန့်အပ်၏။ ဒွေကမဏ္ဍလူစ၊ ကရားနှစ်ခုတို့ကိုလည်း။ ဘိန္နာ၊ ခွဲအပ်ကုန်၏။ အာဒိစ္စုပဋ္ဌာနဇာတကံ၊ အာဒိစ္စုပဋ္ဌာနဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဇနိန္ဒ၊ လူတို့ကို အစိုးရတော်မူသော မင်းမြတ်။ အယံ ဒုမသာခဂေါစရော၊ ဤသစ်ပင်၏ အခက်တို့၌ကျက်စားတတ်သော မျောက်သည်။ ဗာလောဝတ၊ မိုက်စွာတကား။ ဣမဿ၊ ဤမျောက်အား။ ပညာ၊ ပညာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင့်ကြောင့်။ န ဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ကေဝလံ၊ အလုံးစုံသော။ ကဠာယမုဋ္ဌိံ၊ ပြောင်းဆုပ်ကို။ အဝကိရိယ၊ ဖရိုဖရဲကြဲလိုက်၍။ ပတိတံ၊ ကျလာသော။ ဧတံ ကာဠာယံ၊ ပြောင်းတစေ့ကို။ ဂဝေသတိ၊ ရှာ၏။ ရာဇမဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဝါနရော၊ မျောက်သည်။ ဧတံ ကဠာကံ၊ ပြောင်းတစေ့ကို။ ပရိယေသမာနော၊ ရှာသည်ရှိသော်။ ကဠာယေန၊ ပြောင်းတစေ့ကြောင့်။ သဗ္ဗကဠာယေဟိ၊ အလုံးစုံကုန်သော ပြောင်းတို့မှ။ ပရိဟီနော ဣဝ၊ ယုတ်သကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ အတိလောဘိနော၊ အလွန်လောဘကြီးကုန်သော။ အညေ၊ တပါးကုန်သော။ ယေ ဇနာစ၊ အကြင်သူတို့သည်လည်းကောင်း။ မယဉ္စ၊ ငါတို့သည်လည်းကောင်း။ အပေန၊ အနည်းငယ်သော အကျိုးကြောင့်။ ဗဟုံ၊ များစွာသောအကျိုးကို။ ဇိယာမ၊ ဖျက်ဆီးကုန်လတ္တံ့။ ကဠာကမုဋ္ဌိဇာတကံ၊ ကဠာကမုဋ္ဌိဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဝါနရိန္ဒ၊ မျောက်မင်း။ ဓနုဟတ္ထကလာပေဟိ၊ လေးတောင့်လက်စွဲကုန်ထသော။ နေတ္တိံသာဝရဓာရိဘိ၊ မြတ်သော သန်လျက်ကိုဆောင်ကုန်သော သူတို့သည်။ ကထံကေနကာရဏေန၊ အဘယ်သို့သော အကြောင်းဖြင့်။ အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့အား။ မောက္ခော၊ သေဘေးမှလွတ်ခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်ပါအံ့နည်း။ ဘောန္တောဝါနရဂဏာ၊ အိုမျောက်အပေါင်းတို့။ ဗဟုကိစ္စာနံ၊ များစွာသောကိစ္စရှိကုန်သော လူအပေါင်းတို့အား။ အညော၊ တပါးသော။ ကောစိနံ၊ တစုံတခုသော။ အတ္ထော၊ အမှုကိစ္စသည်။ အပ္ပေဝဇာယေထ၊ ဖြစ်ငြားအံ့လည်းမသိ။ ရုက္ခဿ၊ တည်ပင်၏။ အစ္ဆန္နံ၊ မပြတ်သော အသီးသည်။

၁၆+၁၇+ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တိန္ဒုကံ၊ တည်သီးကို။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ခဇ္ဇထညေဝ၊ အလိုရှိတိုင်းသာလျှင်စားကြကုန်။ တိန္ဒုကဇာကတံ၊ တိန္ဒုကဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဘဂ္ဂဝ၊ ဘဂ္ဂဝ။ ဣဒံဋ္ဌာနံ၊ ဤအရပ်သည်။ မေ၊ ငါ၏။ ဇနိတ္တံ၊ သွားရာအရပ်တည်း။ ဣဒံဋ္ဌာနံ၊ ဤအရပ်သည်။ မေ၊ ငါ၏။ ဘဝိတ္တံ၊ ဖြစ်ရာအရပ်တည်း။ ဣတိဣမိနာကာရဏေန၊ ဤသို့သော အကြောင်းကြောင့်။ ပင်္ကေ၊ ညွန်၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ အဝဿယိံ၊ နေမိ၏။ တံမံ၊ ထိုငါ့ကို။ ပင်္ကော၊ ညွန်သည်။ ဒုဗ္ဗလကံ၊ အားနည်းသောသူကို။ အဇ္ဈဘာဝိယထာ၊ အားရှိသောသူသည် နှိပ်စက်အပ်သကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ အဇ္ဈဘဝိ၊ နှိပ်စက်၏။ ဘဂ္ဂဝ၊ ဘဂ္ဂဝ။ တွံ၊ သင်သည်။ မမ၊ ငါ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏောဟိ၊ နာလော။ ဂါမေ ဝါ၊ ရွာ၌လည်းကောင်း။ ယဒိ၊ ထိုမြို့။ အရညေ ဝါ၊ တော၌လည်းကောင်း။ ယတြ၊ အကြင်အရပ်၌။ သုခံ၊ ကိုယ်စိတ်နှစ်ပါး၌ဖြစ်သော ချမ်းသာခြင်းကို။ အဓိဂစ္ဆတိ၊ ရ၏။ တံဋ္ဌာနံ၊ ထိုအရပ်သည်။ ပဇာနာတော၊ အကျိုးရှိသည်မရှိသည်အကြောင်းဟုတ်သည်မဟုတ်သည်ကိုသိသော။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ ဇနိတ္တဉ္စ၊ သွားရာအရပ်သည်လည်းကောင်း။ ဘဝိတ္တဉ္စ၊ ဖြစ်ရာအရပ်သည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသည်။ ယမှိ၊ အကြင်အရပ်၌။ ဇီဝေ၊ အသက်ရှင်ရာ၏။ တမှိ၊ ထိုအရပ်သို့။ ဂစ္ဆေ၊ သွားရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ နိကေတဟတော၊ နေရာအရပ်သတ်အပ်သည်။ နသိယာ၊ မဖြစ်ရာ။ ကစ္ဆပဇာတကံ၊ ကစ္ဆပဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ မယာ၊ ငါသည်။ ယံဘတ္တံ၊ အကြင်ထမင်းကို။ ဘုတ္တံ၊ စားအပ်၏။ တံ ဘတ္တံ၊ ထိုထမင်းသည်။ အပ္ပဉ္စ၊ အနည်းငယ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥစ္ဆိဋ္ဌဉ္စ၊ စားကြွင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဉ္စ၊ ထိုထမင်းကိုလည်း။ သော စဏ္ဍာလော၊ ထိုဒွန်းစဏ္ဍာသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ရုစိယာ၊ အလိုအားဖြင့်။ နော အဒါ၊ မပေး။ မံ၊ ငါ့ကို။ ကိစ္ဆေန၊ ငြိုငြင်ဆင်းရဲခြင်းကြောင့်။ အဒံ၊ ပေး၏။ သော အဟံ၊ ထိုငါသည်။ ဗြာဟ္မဏဇာတိကော၊ စင်ကြယ်သော ပုဏ္ဏားမျိုး၌ ဖြစ်သောသူတည်း။ တေနေဝ၊ ဆိုကြောင့်သာလျှင်။ မယာ၊ ငါသည်။ ယံဘတ္တံ၊ အကြင်ထမင်းကို။ ဘုတ္တံ၊ စားအပ်၏။ တံပိ၊ ထိုထမင်းသည်လည်း။ ဥဂ္ဂတံ၊ သွေးနှင့်တကွအန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သတဓမ္မော၊ သတဓမ္မလုလင်သည်။ လဒ္ဓေန၊ နှိပ်စက်ခြင်းကြောင့်ရအပ်သော။ လာဘေန၊ ဒွန်းစဏ္ဍား၏စားကြွင်းထမင်းဟူသော လာဘ်ဖြင့်။ နနန္ဒတိဣဝ၊ ဝမ်းမမြောက်သကဲ့

၁၇+၁၈+ သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထို့အတူ။ ဣမသ္မိံပိသာသနေ၊ ဤသာသနာတော်၌လည်း။ ယော ပဗ္ဗဇိတော၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဓမ္မံ၊ အာဇီဝပါရိသုဒ္ဓိသီလဟုဆိုအပ်သော တရားကို။ နိရံကတွာ၊ အပပြု၍။ အဓမ္မေန၊ နှစ်ဆဲ့တပါးကုန်သော အနေသနဟုဆိုအပ်သော အဓမ္မဖြင့်။ ဇီဝတိ၊ အသက်မွေး၏။ သော ပဗ္ဗဇီတော၊ ထိုရဟန်းသည်။ နနန္ဒတိ၊ ဝမ်းမမြောက်နိုင်။ သတဓမ္မဇာတကံ၊ သတဓမ္မဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ ဒုဒ္ဒဒံ၊ ပညာမရှိကုန်သော သူတို့သည် လှူနိုင်ခဲသောဒါနကို။ ဒဒမာနာနံ၊ လှူကုန်သော။ ဒုက္ကရံ၊ ပညာမရှိကုန်သော သူတော်ကောင်းတို့၏။ ကမ္မံ၊ လှူခြင်းအမှုကို။ အသန္တော၊ သူတော်ကောင်းမဟုတ်ကုန်သော သူမိုက်တို့သည်။ နာနုကဗ္ဗန္တိ၊ မပြုကုန်။ သတံ၊ ပညာရှိသူတော်ကောင်းတို့၏။ ဓမ္မော၊ အလှူပေးခြင်းဟူသောသဘောကို။ အပဏ္ဍိတေဟိ၊ ပညာမရှိကုန်သော သူတို့သည်။ ဒုရန္နယော၊ ဤသို့သော အလှူကြောင့် ဤသို့သောကောင်းမှုအကျိုးကိုရ၏ဟူ၍ အကျိုးနှင့်စပ်သောအားဖြင့် သိနိုင်ခဲ၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဣတော၊ ဤဘဝမှ။ ပရလောကံ၊ တမလွန်ဘဝသို့။ ဂစ္ဆန္တာနံ၊ လားကုန်သော။ သတဉ္စ၊ ပညာရှိသူတော်ကောင်းတို့၏လည်းကောင်း။ အသတဉ္စ၊ ပညာရှိသူတော်ကောင်းမဟုတ်ကုန်သောသူတို့၏လည်းကောင်း။ ဂတိ၊ ပဋိသန္ဓေယူခြင်းသည်။ နာနာ၊ ထူးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသန္တော၊ ပညာရှိသူတော်ကောင်းမဟုတ်ကုန်သောသူတို့သည်။ နိရယံ၊ ငရဲ့သို့။ ယန္တိ၊ လားရကုန်၏။ သန္တော၊ ပညာရှိသူတော်ကောင်းတို့သည်။ သဂ္ဂပရာယနာ၊ နတ်ပြည်သို့လားရကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒုဒ္ဒဒဇာတကံ၊ ဒုဒ္ဒဒဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ တတိယော၊ သုံးခုမြောက်သော။ ကလျာဏဝဂ္ဂေါ၊ ကလျာဏဝဂ်တည်း။ တဿ၊ ထိုကလျာဏဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ သုသမည၊ ရဟန်းဟူသောအမည်ကိုရှုရာကလျာဏဓမ္မဇာတ်။ မိဂါမိဘူ၊ သားတို့၏မင်းခြင်္သေ့ကိုဆိုရာဒဒ္ဒရဇာတ်။ မာဏဝကော၊ လုလင်ခေါ်သောမက္ကဋဇာတ်သ။ ဝါရိပဟုတရူပံ၊ များစွာရေကိုပေး၏ဟူသော ဒုဗ္ဘိယမက္ကဋဇာတ်။ အာဒိစ္စပဋ္ဌာနာ၊ နေကိုရှိခိုးလျက်တည်သော အဒိစ္စုပဋ္ဌာနဇာတ်။ သကာဠာယ၊ ပြောင်းစေ့ဥပမာပြု၍ဟောရာ ကဠာယမုဋ္ဌိဇာတ်။ သတိန္ဒုက၊ တည်သီးကိုဆိုရာတိန္ဒုကဇာတ်။ ပင်္ကပုန၊ တဘန်ညွန်ကို ဆိုရာကစ္ဆပဇာတ်။ သတဓမ္မ၊ သတ

၁၈+၁၉+ ဓမ္မလုလင်ကို ဆိုရာသတဓမ္မဇာတ်။ သုဒုဒ္ဒဒကေန၊ ပညာမရှိသူတို့ပေးနိုင်ခဲသောဒုဒ္ဒဒဇာတ်နှင့်တကွ။ ဒသ၊ ဆယ်ဇာတ်တို့တည်း။ ၄။ အသဒိသဝဂ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မဟဗ္ဗတော၊ ကြီးသောကိုယ်အား ဉာဏ်အားရှိထသော။ ဒူရေပါတီ၊ ဝေးစွာသော စတုမဟာရာဇ် တာဝတိံသာတိုင်အောင်သောအရပ်သို့ မြှားကိုရောက်စေနိုင်ထသော။ အက္ခဏဝေဓီ၊ မချွတ်ယွင်ပစ်နိုင်ထသော။ မဟာကာယပ္ပဒါလိနော၊ များစွာကုန်သော အစုအပေါင်းတို့ကိုထုတ်ချင်းထွန်းအောင် ပစ်နိုင်ထသော။ ရာဇပုတ္တော၊ မင်း၏သားဖြစ်ထသော။ အသဒိသော၊ အသဒိအမည်ရှိသော။ ဓနုဂ္ဂဟော၊ လေးသမားအကျော်သည်။ သဗ္ဗာမိတ္တေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သောရန်သူတို့ကို။ ရဏံကတွာ၊ စစ်တိုက်ခြင်းကိုပြု၏။ ပလာပေသိ၊ ပြေးစေ၏။ ကိဉ္စိစ၊ အစုံတယောက်ကိုမျှလည်း။ န ဝိဟေဋ္ဌယိ၊ မညှင်းဆဲ။ ဘာတရံ၊ ညီတော်ကို။ သောတ္ထိံ ကတွာန၊ ချမ်းသာခြင်းကိုပြု၍။ သံယမံ၊ သီလကိုစောင့်ရှောက်သော ရသေ့အဖြစ်သို့။ အဇ္ဈပါဂမိ၊ ကပ်လေ၏။ အသဒိသဇာတကံ၊ အသဒိသဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ကုဉ္ဇရ၊ မဂ်လာဆင်မြတ်။ တွံ၊ သင်သည်။ သင်္ဂါမာဝစရော၊ စစ်မြေပြင်ကိုနှိပ်နင်း၍သွားတတ်၏။ သူရော၊ ရဲရင့်၏။ ဗလဝါ၊ ခွန်အားရှိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဿုတော၊ ကျော်စောသော ဆင်တည်း။ တောရဏံ၊ တံခါးပေါင်ကို။ အာသဇ္ဇ၊ ရောက်၍။ ကိံ နုပဋက္ကမသိ။ အဘယ်ကြောင့်ဆုတ်ဘိသနည်း။ ကုဉ္ဇရ၊ မင်္ဂလာဆင်မြတ်။ ပလိဃံ၊ တံခါးကျဉ်ကို။ ခိပ္ပံ၊ လျင်စွာ။ ဩမဒ္ဒ၊ အောက်သို့ချသော။ ဧသိတာနိစ၊ တံခါးတိုင်တို့ကိုလည်း။ အဗ္ဘုဟ၊ နှုတ်လော။ တောရဏာနိစ၊ တံခါးပေါင်းတို့ကိုလည်း။ မဒ္ဒိတွာ၊ နင်း၍။ ခိပ္ပံ၊ လျှင်စွာ။ ပဝိသ၊ ဝင်လော။ သင်္ဂါမာဝစရဇာတကံ၊ သင်္ဂါမာဝစရဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ မဟာအမစ္စ၊ အမတ်ကြီး။ ဂဒြဘာနံ၊ မြည်းတို့အား။ နီဟီနံ၊ ယုတ်ထသော။ အပ္ပရသံ၊ နည်းသောအရသာရှိထသော။ ဝါလောဒကံ၊ သင်ပန်းလျှော်ဖြင့်ယက်အပ်သော အဝတ်နွမ်းဖြင့် စစ်အပ်သော မုဒရက်ရည်ကို။ ပိတွာ၊ သောရ၍။ မဒေါ၊ ယစ်ခြင်းသည်။ ဇာယတိ၊ ဖြစ်၏။ သိန္ဓဝါနံ၊ သိန္ဓဝအမျိုး၌ဖြစ်ကုန်သောမြင်းတို့အားကား။ ပဏီတံ၊ မွန်မြတ်သော။ ဣမံရသံ၊ ဤမုဒရက်အရည်ကို။ ပိဝိတွာန၊ သောက်၍။ မဒေါ၊ ယစ်ခြင်းသည်။ န သဉ္ဇာယတိ၊

၁၉+၂၀+ မဖြစ်။ ကိံ နုခေါကာရဏံ၊ အကြောင်းအသို့နည်း။ ဇနိန္ဒ၊ လူတို့ကို အစိုးရတော်မူသော မင်းမြတ်။ သော၊ ထိုမြည်းအပေါင်းသည်။ နိဟီနဇစ္စော၊ ယုတ်သော အမျိုးရှိ၏။ တေန၊ ထိုယုတ်သော အမျိုးရှိသည်၏ အဖြစ်ဟုဆိုအပ်သော သဘောသည်။ ဖုဋ္ဌော၊ နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ အပ္ပံ၊ နည်းသော အရသာရှိသော မုဒရက်အဖျော်ကို။ ပိဝိတွာ၊ သောက်ရ၍။ မဇ္ဇတိ၊ ယစ်၏။ ကုလမှိ၊ ဖြစ်သောအမျိုး၌။ ဇတောဇာတတ္တာ၊ ဖြစ်သည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ ဓောရယှသီလောစ၊ ဝန်ကိုဆောင်တတ်သော သဘောနှင့်ပြည့်စုံသောမြည်းအပေါင်းသည်ကား။ အဂ္ဂရသံ၊ ရှေးဦးစွာယူအပ်သော မုဒရအဖျော်ရည်ပေါင်းသည်ကား။ ပိဝိတွာ၊ သောက်၍။ နမဇ္ဇတိ၊ မယစ်။ ဝါလောဒကဇာတကံ၊ ဝါလောဒကဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဂိရိဒတ္တေန၊ မြင်းထိန်းဂိရိဒတ္တသည်။ ဒူသိတော၊ ဖျက်ဆီးအပ်သည်ဖြစ်၍။ သာမဿ၊ သာမမင်း၏။ ပဏ္ဍဝေါ၊ ပဏ္ဍဝအမည်ရှိသော။ ဟယော၊ မင်္ဂလာမြင်းတော်သည်။ ပေါရာဏံ၊ ရှေး၌ဖြစ်သော။ ပကတိံ၊ တင့်တယ်စမ္ပယ်စွာသွားခြင်းသဘောကို။ ဟိတွာ၊ စွန့်၍။ တဿေဝ၊ ထိုမြင်းထိန်းဂိရိဒတ္တ၏သာလျှင်။ အနုဝိဓိယတိ၊ ခွင်သော အတုသို့လိုက်၍ကျင့်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တနုဇော၊ ထိုကောင်းသော အကျင့်နှင့်ပြည့်စုံသော မြင်းအားလျှော်စွာဖြစ်သော။ သိခရာကာရကပ္ပိတော၊ ကောင်းသော အခြင်းအရာအားဖြင့် ပြုပြင်အပ်သော ဆံမုတ်ဆိတ်ရှိသော။ ပေါသော၊ ယောကျ်ားသည်။ နံ၊ ထိုမြင်းတော်ကို။ အာနနေ၊ နှုတ်သီးကြီး၌။ ဂဟေတွာန၊ ကိုင်၍။ မဏ္ဍလေ၊ မြင်းတင်းကုပ်၌။ သစေစပရိဝတ္တယေ၊ အကယ်၍လည်းသွားငြားအံ့။ အေဿာ၊ မြင်းတော်သည်။ ခိပ္ပမေဝ၊ လျှင်စွာသာလျှင်။ ခဉ္ဇဘာဝံ၊ ခွင်သည်၏အဖြစ်ကို။ ပဟန္တွာန၊ ပယ်စွန့်၍။ တဿေဝ၊ ထိုတင့်တယ်စွာသောယောကျ်ား၏သာလျှင်။ အနုဝိဓိယတိ၊ အတုသို့လေက်၍ကျင့်လတ္တံ့။ ဂိရိဒတ္တဇာတကံ၊ ဂိရိဒတ္တဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ တာတ၊ ချစ်သား။ ဥဒကေ၊ ရေသည်။ အာဝိလေ၊ နောက်ကျူသည်ရှိသော်။ အပ္ပသန္နေ၊ မကြည်လင်သည်ရှိသော်။ သိဗ္ဗကာသမ္ဗုကဉ္စ၊ ဝါလုကဉ္စ၊ သဲကိုလည်းကောင်း။ မစ္ဆဂုမ္ဗဉ္စ၊ ငါးအပေါင်းကိုလည်းကောင်း။ န ပဿတိယယာ၊ မမြင်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ စိတ္တေ၊ စိတ်သည်။ အာဝိလမှိ၊ နောက်ကျူသည်ရှိသော်။ အတ္တဒတ္ထံ၊ မိမိအကျိုးစိးပွားကိုလည်းကောင်း။ ပရတ္ထံ၊ သူတပါးအကျိုးစီးပွားကိုလည်းကောင်း။ သော ပုရိသော၊ ထို

၂၀+၂၁+ ယောကျ်ားသည်။ န ပဿတိ၊ မမြင်။ တာတ၊ ချစ်သား။ ဥဒကေ၊ ရေသည်။ အစ္ဆေ၊ ကြည်သည်ရှိသော်။ ဝိပ္ပသန္နေ၊ အထူးသဖြင့်ကြည်သည်ရှိသော်။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ သိဗ္ဗကသမ္ဗုကေဉ္စ၊ ယောက်သွားခရုကိုလည်းကောင်း။ သက္ခရဉ္စ၊ ကျောက်စရစ်ကိုလည်းကောင်း။ ဝါလုကဉ္စ၊ သဲကိုလည်းကောင်း။ မစ္ဆဂုမ္ဗဉ္စ၊ ငါးအပေါင်းကိုလည်းကောင်း။ ပဿတိယထာ၊ မြင်သကဲ့သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထို့အတူ။ စိတ္တေ၊ စိတ်သည်။ အနာဝိလမှိ၊ မနောက်ကျူသည်ရှိသော်။ သော ပုရိသော၊ ထိုအကျိုးစီးပွားကို ရှုသောယောကျ်ားသည်။ အတ္တဒတ္ထဉ္စ၊ မိမိအကျိုးစီးပွားကိုလည်းကောင်း။ ပရတ္ထဉ္စ၊ သူတပါးအကျိုးစီးပွားကိုလည်းကောင်း။ ပဿတိ၊ မြင်၏။ အနဘိရတိဇာတကံ၊ အနဘိရတိဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ပဏ္ဍိတ၊ ပညာရှိ။ အယံအမ္ဗော၊ ဤသရက်ပင်သည်။ ပုရေ၊ ရှေး၌။ ဝဏ္ဏဂန္ဓရသူပေတော၊ အဆင်းအနံ့အရသာနှင့်ပြည့်စုံသည်။ အဟုဝါ၊ ဖြစ်သည်သာလျှင်တည်း။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ တမေဝပူဇံ၊ ထိုရှေး၌ပြုမြဲတိုင်းဖြစ်သော ပူဇော်ခြင်းကိုသာလျှင်။ လဘာမာနော၊ ရလျက်။ အမ္ဗော၊ သရက်သည်။ ကေန၊ အဘယ်ကြောင့်။ ကဋုကမ္ဖလော၊ ခါးသော အသီးရှိလေသနည်း။ ဓဒိဝါဟန၊ နို့ဓမ်းတည်းဟူသော စစ်သည်ဗိုလ်ပါရှိသော မင်းမြတ်။ တေ၊ အရှင်မင်းမြတ်၏။ အမ္ဗော၊ မင်္ဂလာသရက်တော်သည်။ ပုစိမန္ဒပရိဝါရော၊ တမာပင်တည်းဟူသော အခြံအရံရှိ၏။ မူလံ။ သရက်ပင်၏အမြစ်သည်။ မူလေန၊ တမာပင်၏ အမြစ်နှင့်။ သံသဋ္ဌံ၊ နှီးနှော၏။ သာခါ၊ တမာပင်၏အခက်တို့သည်။ သာခံ၊ သရက်ပင်၏အခက်သို့။ နိဝီသရေ၊ ဝင်ကုန်၏။ အသာတသန္နိဝါသေန၊ မချို့ကုန်သော တမာတို့နှင့်ပေါင်းဘော်ခြင်းတည်းဟူသော။ တေနကာရဏေန၊ ထိုအကြောင်းကြောင့်။ အမ္ဗော၊ သရက်ပင်သည်။ ကဋုကမ္ဖလော၊ ခါးသောအသီးရှိ၏။ ဒဓိဝါဟနဇာတကံ၊ ဒဓိဝါဟနဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဘောဟံသပေါတကာ၊ အိုဟင်္သာငယ်တို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဥစ္စေ၊ ပြကတေ့အားဖြင့်မြင့်သောသစ်ပင်၌။ ဥစ္စတရံ၊ မြင့်လွန်းသော။ ဝိဋဝိံ၊ အခွပေါ်သို့။ အာရုယှ၊ တက်ကုန်၍။ ရဟောဂတာ၊ ဆိတ်ကွယ်ရာအရပ်သို့ကပ်ကုန်၍။ မန္တယဝှော၊ တိုင်ပင်ပြောဟောကြကုန်လှည့်။ မိဂရာဇာပိ၊ သားများသေဌ်နင်းငါမင်းမြတ်သည်လည်း။ သောဿတိ၊ နားထာင်လတ္တံ့။ ဇမ္ဗုက၊ ပယ်မြေခွေး။ သုဝဏ္ဏော၊ ကောင်းသော အဆင်းရှိသောဟင်္သာတ

၂၁+၂၂+ ခုသည်။ သုဝဏ္ဏေန၊ ကောင်းသောအဆင်းရှိသော ဟင်္သာတခုနှင့်။ ဒေဝေါ၊ နတ်ဖြစ်သောဟင်္သာတခုသည်။ ဒေဝေန၊ နတ်ဖြစ်သော ဟင်္သာတခုနှင့်။ ယံမန္တယေ၊ အကြင်တိုင်ပင်ပြောဆို၏။ ဧတ္ထ၊ ထိုသို့တိုင်ပင်ပြောဆိုရာ၌။ စတုမဋ္ဌဿ၊ ကိုယ်အမျိုးအသံဂုဏ်တည်းဟူသော လေးပါးသောအင်္ဂါတို့ဖြင့် ကောင်းမြတ်လှပေသော မြေခွေးအား။ ကိံ နု၊ အဘယ်ပြုအံ့နည်း။ ဟရေဇမ္ဗုက၊ ဟယ်မြေခွေး။ တွံ၊ သင်သည်။ ဗိလံ၊ တွင်းသို့။ ပဝိသေ၊ ဝင်လေလော။ စတုမဋ္ဌဇာတကံ၊ စတုမဋ္ဌဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ တာတ၊ ဘခင်။ အယံသီဟော၊ ဤခြင်္သေ့သည်။ သီဟင်္ဂုလိ၊ ခြင်္သေ့တို့၏ ခြေချောင်းထက်ချောင်းတို့နှင့်တူသော ခြေချောင်းလက်ချောင်း၏။ သီဟနခေါ၊ ခြင်္သေ့တို့၏ အခြေသည်လက်သည်းနှင့်တူသော ခြေသည်းလက်သည်းရှိ၏။ သီဟပါဒပတိဋ္ဌိတော၊ ခြင်္သေ့တို့၏ ခြေတို့ဖြင့်သာလျှင်ရပ်၏။ သောသီဟော၊ ထိုခြင်္သေ့သည်။ သီဟသံဃမှီ၊ ခြင်္သေ့အပေါင်း၌။ ဧကော၊ တစီးတည်း။ တညတာ၊ ခြင်္သေ့သံမှတပါးသော မြေခွေးသံဖြင့်။ နဒတိ၊ မြည်၏။ ကော၊ အဘယ်ခြင်္သေ့နည်း။ ရာဇပုတ္တ၊ ကေသရာဇာခြင်္သေ့မင်း၏သား။ တွံ၊ သင်သည်။ မာနဒိ၊ မမြည်လင့်။ အပ္ပသဒ္ဒေါ၊ အသံမရှိသည်။ ဝနေ၊ တော၌။ ဝသ၊ နေလော။ သရေန၊ အသံအားဖြင့်။ တံ၊ သင်၏။ သရော၊ အသံသည်။ န ပေတ္တိကော၊ အဘဖြစ်သော ခြင်္သေ့မင်း၏ အသံနှင့်မတူ။ သီဟကောတ္ထုဇာတကံ၊ သီဟကောတ္ထုဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဘောန္တော၊ အချင်းတို့။ ဧတံ နဒိတံ၊ ထိုအသံသည်။ သီဟဿ၊ ခြင်္သေ့၏။ နနဒိတံ၊ အသံမဟုတ်။ ဗျဂ္ဃဿစ၊ ကျား၏လည်း။ နနဒိတံ၊ အသံမဟုတ်။ ဒီပိနော စ၊ သစ်၏လည်း။ နနဒိတံ၊ အသံမဟုတ်။ သီဟစမ္မေန၊ ခြင်္သေ့အရေဖြင့်။ ပါရုထော၊ ရုံအပ်သော။ ဇမ္မော၊ ယုတ်မာသော။ ဂဒြဘော၊ မြည်းသည်။ နဒတိ၊ ပြည်၏။ အယံဂဒြဘော၊ ဤမြည်းသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဂဒြဘာဘာဝံ၊ မြည်း၏ အဖြစ်ကို။ အဇာနာပေတွာ၊ မသိလေသည်ရှိသော်။ သီဟစမ္မေန၊ ခြင်္သေ့အရေဖြင့်။ ပါရုတော၊ ရုံအပ်သည်ဖြစ်၍။ စိရံပိခေါ၊ မြင့်ရှည်စွာသောလျှင်။ ဟရိတံ၊ စိမ်းစိုသော။ ယဝံ၊ မုယောကို။ ခါဒေယျ၊ စားရလေရာ၏။ ရဝမာနောဝ၊ မြည်သည်ဖြစ်၍သာလျှင်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ဒူသယိ၊ ဖျက်ဆီး၏။ သီဟစမ္မဇာတကံ၊ သီဟစမ္မဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

၂၂+၂၃+ ဘော၊ အချင်းတို့။ သဒ္ဓါယစ၊ လောကီလောကုတ္တရာဖြစ်သော သဒ္ဓါ၏လည်းကောင်း။ သီလဿစ၊ လောကီကုတ္တရာဖြစ်သော သီလ၏လည်းကောင်း။ စာဂဿစ၊ ပေးကမ်းစွန့်ကြဲအပ်သော ဝတ္ထုကို ပေးကမ်းစွန့်ကြဲခြင်း ကိလေသာကိုစွန့်ခြင်း၏လည်းကောင်း။ အယံဖလံ ဣဒံဖလံ၊ ဤအကျိုးကို။ ပဿပဿထ၊ ရှုကုန်လော။ အယံနာဂေါ၊ ဤနဂါးသည်။ နာဝါယ၊ သင်္ဘော၏။ ဝဏ္ဏေ၊ အဆင်းသဏ္ဌာန်ဖြင့်။ သဒ္ဓံ၊ ရတနာသုံးပါးတို့၌ သဒ္ဓါခြင်းနှင့်ပြည့်စုံသော။ ဥပါသကံ၊ ဒါယကာကို။ ဝဟတိ၊ ကြဉ်းဆောင်၏။ ပေါသော၊ ယောကျ်ားသည်။ သဗ္ဘိရေဝ၊ ပညာရှိတို့နှင့်သာလျှင်။ သမာသေထ၊ ပေါင်းဘော်ရာ၏။ သဗ္ဘိ၊ ပညာရှိတို့နှင့်။ သန္ဓဝံ၊ ပေါင်းဘောခြင်းကို။ ကုဗ္ဗေထ၊ ပြုရာ၏။ ဟိယုတ္တံ၊ ထိုစကားသည်သင့်၏။ သတံ၊ ပညာရှိတို့နှင့်။ သန္နိဝါသေန၊ ပေါင်းဘော်ခြင်းကြောင့်။ နှာပိတော၊ ဆေတ္တာသည်သည်။ သောတ္ထိံ၊ ချမ်းသာခြင်းကို။ ဂစ္ဆတိ၊ ရောက်၏။ သီလာနိသံသဇာတကံ၊ သီလာနိသံသဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ စတုတ္ထော၊ လေးခုမြောက်သော။ အသဒိသဝဂ္ဂေါ၊ အသဒိသဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ ဓနုဂ္ဂဟ၊ လေးသမားကျော်ဖြစ်သော အသဒိသဇာတ်သည်။ ကုဉ္ဇရ၊ မင်္ဂလာဆင်တော်ကိုပြသောသင်္ဂါမာဝစရဇာတ်။ အပ္ပရသော၊ နည်းသောအရသာရှိသော မုဒရက်ရည်ကို သောက်သောဝါလောဒကဇာတ်။ ဂိရဒတ္တု၊ မြင်းထိန်းဂိရိဒတ္တသည် ဖျက်အပ်သော မင်္ဂလာမြင်းတော်ကို ဆိုသော ဂိရိဒတ္တဇာတ်သည်။ အနာဝိလစိတ္တဝရံ၊ မနောက်ကျူသောစိတ်ကိုပြသော အနဘိရတိဇာတ်။ ဒဓဝါဟန၊ နို့ဓမ်းအိုးကိုပြသော ဒဓိဝါဟနဇာတ်။ ဇမ္ဗုက၊ မြေခွေးကိုပြသောစတုမဋ္ဌဇာတ်။ သီဟနခေါ၊ သီဟကာတ္ထုဇာတ်။ ဟရိတယဝ၊ စိမ်းသောမုယောကို မစားရသောသီဟစမ္မဇာတ်။ နာဂပရေန၊ နဂါးမြတ်ကို ပြသောသီလာနိသံသဇာတ်နှင်တကွ။ ဒသ၊ ဆယ်ဇာတ်တို့တည်း။ ၅၊ ရုဟကဝဂ်။ ထောရုတက။ အိုရုဟက။ အပိ၊ စင်စစ်။ ဆိန္နာပိ၊ ပြတ်လေသော်လည်း။ ဇိယာ၊ လေးညှိုကို။ ပုန၊ တဘန်။ သန္ဓိယတေ၊ ဆက်ပြန်အပ်၏။ ပုရာဏိယာ၊ ပုရာဏီနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သန္ဓိယဿု၊ စေ့စပ်ပြန်ဦးလော။ ကောဓဿဝသံ၊ အမျက်၏နိုင်ငံသို့။ မာဂမိ၊ မလိုက်လင့်။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဝါကေသု၊ နူးညံ့ကုန်သောလျော်တို့သည်။ ဝိဇ္ဇမာနေသုစ၊ ရှိကုန်သော်လည်းကောင်း

၂၃+၂၄+ ကာရိသု၊ လေးညှို့ကိုပြုတတ်ကုန်သောသူတို့သည်။ ဝိဇ္ဇမာနေသုစ၊ ရှိကုန်သော်လည်း။ အညံ၊ တပါးသော။ ဇိယံ၊ လေးညှို့သစ်သို့။ ကရိဿာမိ၊ ပြုအံ့။ ပုရာဏိယာ၊ လေးညှို့ဟောင်းဖြင့်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ အလညေဝ၊ အလိုမရှိသလျှင်သတည်း။ ရူဟကဇာတကံ၊ ရူဟကဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ မဟောသဓ၊ ချစ်သားမဟောယသဓ။ တွံ၊ သင်သည်။ သဒ္ဒဟာသိ၊ ယုံ၏လော။ ယာဣတ္ထိ၊ အကြင်မိန်းမသည်။ ရူပဝတီ၊ အဆင်းလှသည်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ သာဣတ္ထိ၊ ထိုမိန်းမသည်။ သီလဝတီ စ၊ အကျင့်ကျေးဇူးနှင့်ပြည့်စုံသည်လည်း။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ တံ ဣတ္ထိံ၊ ထိုသို့သဘောရှိသောမိန်းမကို။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ နေဣစ္ဆေယျ၊ အလိုမရှိသည်ဖြစ်ရာသလော။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ သဒ္ဒဟာမိ၊ ယုံပါ၏။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဒုဗ္ဘဂေါ၊ ဘုန်းနည်းသည်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ သိရိ စ၊ ဘုန်းကျက်သရေရှိသောသူသည်လည်းကောင်း။ ကာလကဏ္ဏီ စ၊ သူယုတ်သည်သို့မရောက်ကုန်ရာ။ သိရိကာဠဏ္ဏိဇာတကံ၊ သီရိကာဠကဏ္ဏိဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဘောအမစ္စာ၊ အိုအမတ်တို့။ ယာယ၊ အကြင်မိန်းမသည်။ အဟံ၊ ငါ့ကို။ ပဗ္ဗတပပါတိတော၊ တောင်ကမ်းပါးပြတ်မှ တွန်းချအပ်၏။ သာ ဣတ္ထိ၊ ထိုမိန်းမသည်။ အယမေဝ၊ ဤမိန်းမပင်တည်း။ န အညော၊ တပါးသော မိန်းမမဟုတ်။ တာယ၊ ထိုမိန်းမသည်။ ယော ပုရိသော၊ အကြင်ယောကျ်ားကို။ ပဗ္ဗတပပါတိယော၊ တောင်ကမ်းပါးပြတ်မှ တွန်းချအပ်၏။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ အဟံ၊ ငါသည်ပင်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ န အညော၊ တပါးသောသူမဟုတ်။ ယော ဟတ္ထစ္ဆိန္နော၊ အကြင်ဖြတ်အပ်သော လက်ခြေနားနှားခေါင်းရှိသော သူယုတ်မာကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ပဋိဇဂ္ဂိတော၊ မွေးမြူအပ်၏။ သော ဟတ္ထစ္ဆိန္နော၊ ထိုဖြတ်အပ်သော လက်ခြေနားနှာခေါင်းရှိသော သူယုတ်မာသည်။ အယမေဝ၊ ဤသူယုတ်မာပင်လျှင်တည်း။ န အညော၊ တပါးသော သူမဟုတ်။ အယမေဝ၊ ဤမိန်းမယုတ်သည်။ ယံ၊ အကြင်ငတုံးကို။ အယံ၊ ဤယောကျ်ားသည်။ မမ၊ ငါ၏။ ကောမာရပတိ၊ ငယ်လင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ သာ၊ ထိုမိန်းမသည်။ အယမေဝ၊ ဤငါ၏မယားဖြစ်သော မိန်းမပင်လျှင်တည်း။ န အညာ၊ တပါးသော မိန်းမမဟုတ်။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်ကား။ ဝဇ္ဈာ၊ သတ်အပ်ကုန်သော အဖြစ်သို့ရောက်ကုန်၏။ ဣတ္ထီသု၊ မိန်း

၂၄+၂၅+ မတို့၌။ သစ္စံ၊ မှန်သော သစ္စာသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ လုဒ္ဒံ၊ ရုန့်ရင်းကြမ်းကြုတ်စွာထသော။ ဆဝံ၊ သူသေကောင်နှင့်တူထသော။ ပရဒါရူပသေဝိံ၊ သူမယားကိုမှီဝဲတတ်ထသော။ ဣမဉ္စဇမ္မံ၊ ဤယုတ်မာစွာသော ငတုံးကိုလည်း။ မုသာလေန၊ ကျည်ပွေ့ဖြင့်။ ဟန္တွာ၊ သိသိညက်ညက်ကြေအောင်ရိုက်၍။ ဒဏ္ဍံ၊ ဒဏ်ကို။ ကရောထ၊ ပြုကြကုန်လော။ ပါပတိဗ္ဗတာယ၊ ယုတ်မာစွာသောလင်ကို လုပ်ကျွေးသော။ ဣမိဿာစ၊ ဤသီလမရှိသော မိန်းမအားလည်း။ ဇိဝန္တိယာဝ၊ အသက်ရှည်စဉ်လျှင်။ ကဏ္ဏနာသံ၊ နားနှာခေါင်းကို။ ဆိန္ဒထ၊ ဖြတ်ကြကုန်လော။ စူဠပဒုမဇာတကံ၊ စူဠပဒုမဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဣဓလောကေ၊ ဤလောက၌။ ဒေဝါ၊ သီလရှိကုန်သော သူတို့ကို ကြည့်တတ်ကုန်သော နတ်တို့သည်။ နသန္တိနုန၊ မရှိကုန်ယောင်တကား။ ဧဝရူပေသု၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ကိစ္စေသု၊ ကိစ္စတို့သည်။ ဥပ္ပန္နေသု၊ ဖြစ်ကုန်သည်ရှိသော်။ ဒေဝါ၊ သီလရှိသောသူတို့ကို ကြည့်တတ်ကုန်သောနတ်တို့သည်။ ပဝသန္တိနုန၊ ဤအရပ်မှကင်းကုန်ယောင်တကား။ လောကပါလာ၊ လောကပါလဟုသမုတ်အပ်ကုန်သော သီလရှိကုန်သော သူတို့ကို ချီးမြှောက်တတ်ကုန်သော ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့သည်။ နဟိ သန္တိနုန၊ မရှိကုန်ယောင်တကား။ သဟသာ၊ မဆင်မခြင်အဆောင်တလျှင်အားဖြင့်။ ကရောန္တာနံ၊ ရုန့်ရင်းကြမ်းတမ်းသော အမှုကိုပြုတတ်ကုန်သော။ အသညတာနံ၊ ကိုယ်နှုတ်နှလုံးကို မစောင့်ကုန်သော သူတို့ကို။ ပဋိသေဓိတာယော၊ တားမြစ်တတ်ကုန်သော နတ်တို့သည်။ နိဟိသန္တိနုန၊ မရှိကုန်ယောင်တကား။ တဿ၊ ထိုတရားမစောင့်သောမင်း၏။ ရဇ္ဇေ၊ ပြည်၌။ ဒေဝေါ၊ မိုဃ်းသည်။ ဝဿံဝဿန္တော၊ ရွာသည်ရှိသော်။ အကာလေ၊ မရွာသင့်သောကာလ၌။ ဝဿတိ၊ ရွာ၏။ တဿ၊ ထိုတရားမစောင့်သောမင်း၏။ ရဇ္ဇေ၊ ပြည်၌။ ဒေဝေါ၊ မိုဃ်းသည်။ ကာလေ၊ ရွာသင့်သောကာလ၌ကား။ နဝဿတိ၊ မရွာ။ အဓမ္မိကရာဇာ၊ တရားမစောင့်သောမင်းသည်။ သဂ္ဂါဋ္ဌာနာ၊ နတ်ရွာဋ္ဌာနမှ။ စဝတိ၊ လွတ်ကင်း၏။ သော၊ ထိုတရားမစောင့်သောမင်းသည်။ တာဝတာ၊ ထိုမျှအတိုင်းအရှည်ဖြင့်။ ဟတောနနု၊ ညှင်းဆဲသည်မဟုတ်တုံလော။ မဏီစောရဇာတကံ၊ မဏီစောရဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ပဏ္ဍိတ၊ ပညာရှိ။ ရမ္မေ၊ မွေ့လျော်ဘွယ်ရှိသော။ ပဗ္ဗတပတ္ထရေ၊ ဟိမဝန္တာတောင်ခြေရင်း၌ ပြန့်၍တည်သော မြေအပြင်၌။ သိဝါ၊ ချမ်းဧချိုမြိန်သော ရေနှင့်ပြည့်စုံသော။ ပေါက္ခရဏီ၊ ရေကန်သည်။ ဇာတာ၊ ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုရေကန်ကို

၂၅+၂၆+ သီဟေန၊ ခြင်္သေ့မင်းသည်။ ရက္ခိတံ၊ စောင့်ရှောက်အပ်၏ဟူ၍။ ဇာနံဇာနန္တော၊ သိလျက်။ သိင်္ဂါလော၊ မြေခွေးသည်။ အပပါယိ၊ သောက်ကောင်းသလော။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ မဟာနဒိံ၊ ကြာတို့၏ ဖုံးလွှမ်းအပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့် ပေါက္ခရဏီဟုဆိုအပ်သော အမည်ရှိသောမြစ်ကြီးကို။ သာပဒါနိ၊ ငှက်ခွေးယုန်ကြောင် သမင်အစရှိကုန်သော သားမျိုးတို့သည်။ ပိဝန္တိစေ၊ သောက်ကုန်သလျှင်ကတည်း။ တေန၊ ထိုသို့သောက်ခြင်းတည်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ သာ၊ ထိုမြစ်ကြီးသည်။ အနဒီ၊ မြစ်မဟုတ်သည်။ နဟောတိ၊ မဖြစ်။ သာ ဣတ္ထီ၊ ထိုမိန်းမကို။ တေ၊ အရှင်မင်းမြတ်သည်။ ယဒိပိယာ၊ အကယ်၍ချစ်မြတ်နိုးတော်မူသည်ဖြစ်အံ့။ ခမဿု၊ သည်းခံတော်မူလော။ ပဗ္ဗတပတ္ထရဇာတကံ၊ ပဗ္ဗတပတ္ထရဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယေနရော၊ အကြင်လူတို့သည်။ ဗုဒ္ဓေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒေသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဩဝါဒံ၊ အဆုံးအမကို။ နကာဟန္တိ၊ မပြုကုန်လတ္တံ့။ တေ နရော၊ ထိုလူတို့သည်။ ရက္ခသီဟိ၊ ဘီလူးမတို့သည်။ မဟာဝိနာသံ၊ ကြီးစာသော ပျက်စီးသောခြင်းသို့။ ဂမိံသု ဣဝ၊ ရောက်ကုန်သကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ ဗျသနံ၊ ပျက်စီးခြင်းသို့။ ဂမိဿန္တိ၊ ရောက်ကုန်လတ္တံ့။ ယေ နရောစ၊ အကြင်သူတို့သည်ကား။ ဗုဒ္ဓေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒေသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဩဝါဒံ၊ အဆုံးအမကို။ ကာဟန္တိ၊ ပြုကုန်လတ္တံ့။ တေနရော၊ ထိုသူတို့သည်။ ဝလာဟေန၊ ဝလာဟကမြင်းမြတ်သည်။ အာဂစ္ဆထ၊ လာကြကုန်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ တဿ၊ ထိုဝလာဟကမြင်းမြတ်၏။ ဝစနကရာ၊ စကားကိုလိုက်နာကုန်သော။ ဝါဏိဇာဣဝ၊ ကုန်သည်တို့ကဲ့သို့။ သောတ္ထိံ၊ ချမ်းသာစွာ။ ပါရံ၊ သံသရာ၏ ကမ်းတဘက်ဖြစ်သော နိဗ္ဗာန်သို့။ ဂမိဿန္တိ၊ ရောက်ကုန်လတ္တံ့။ ဝလာဟကဇာတကံ၊ ဝလာဟကဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဘောန္တော၊ အချင်းတို့။ ယော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အမိတ္တော၊ ရန်သူသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုရန်သူဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ နံ၊ ထိုရန်ဘက်ဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ န ဥမှယတေ၊ မပြုံရွှင်။ အဿ၊ ထိုရန်ဘက်ဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာစ၊ ကြား၍လည်း။ နံ၊ ထိုရန်ဘက်သော ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ နပဋိနန္ဒတိ၊ မနှစ်သက်။ အဿ၊ ထိုရန်ဘက်ဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ စက္ခူနိ စ၊ ဆိုင်၍ကြည့်ခြင်းတို့ကိုလည်း။ န ဒဒါတိ၊ မပေး။

၂၆+၂၇+ အဿ၊ ထိုရန်ဘက်ဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၏။ ပဋိလောမဉ္စ၊ ဆန့်ကျင်ဘက်ကိုလည်း။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ ယေဟိ၊ အကြင်မပြုံရွှင်ခြင်းအစရှိကုန်သော အကြောင်းတို့ကြောင့်။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသည်။ တာနိ၊ ထိုမပြုံရွှင်းခြင်းအစရှိကုန်သော အကြောင်းတို့ကို။ ဒိသွာစ၊ မြင်၍လည်းကောင်း။ သုတွာစ၊ ကြား၍လည်းကောင်း။ အယံ၊ ဤသူသည်။ မေ၊ ငါ၏။ အမိတ္တော၊ ရန်သူတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အမိတ္တံ၊ ရန်သူကို။ ဇာနေယျ၊ သိရာ၏။ ဧတေအကာရာ၊ ထိုမပြုံရွှင်ခြင်းအစရှိကုန်သော အကြောင်းတို့သည်။ အမိတ္တသ္မိံ၊ ရန်သူ၌။ ပတိဋ္ဌိတာ၊ တည်ကုန်သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ မိတ္တာမိတ္တဇာတကံ၊ မိတ္တာမိတ္တဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ တာတရာဓ၊ ချစ်သားရာဓ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဝါသာ၊ အရပ်တပါးမှ။ ဣဒါနိ၊ ယခုပင်လျှင်။ အာဂတော၊ ရောက်လာသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ န စိရာဂတော၊ ရောက်သည်မကြာသေး။ တာတရာဓ၊ ချစ်သားရာဓ။ တေ၊ သင်၏။ မာတာ၊ အမိသည်။ အညံ၊ ယောကျ်ားတပါးသို့။ န ဥသေဝတိကိစ္စိနု၊ မမှီမဝဲကြဉ်ရှောင်ပါ၏လော။ တာတ၊ ဘခင်။ ပဏ္ဍိတာနာမ၊ ပညာရှိတို့မည်သည်ကား။ သစ္စူပသံဟိတံ၊ သစ္စာနှင့်စပ်သော။ ဂိရံဂိရံပိ၊ စကားကိုလည်း။ ဧတံ၊ ထိုစကားသည်။ အသုဘဏံ၊ ချမ်းသာခြင်းသို့ မပို့မဆောင်တတ်သည်ဖြစ်၍ မကောင်းသည်ဖြစ်အံ့။ နခေါပနကထေန္တိ၊ မဆိုကုန်။ ဘဏန္တော၊ ဆိုသည်ရှိသော်။ မံ၊ ငါ၏။ ပုရေ၊ ရှေးကာလ၌။ ဥပသူသိတော၊ ဆိုသော။ ပေါဋ္ဌပါဒေါ၊ ကျေးသားပေါဋ္ဌဒသည်။ ကက္ကုဠဇ္ဈာမေ၊ မီးနှင့်ရောသော ပြာပူ၌။ သယတိ ဣဝ၊ အိပ်ရသကဲ့သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထို့အတူ။ သယေထ၊ အိပ်ရရာ၏။ ရာဓဇာတကံ၊ ရာဓဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဂါမပတိ၊ ရွာသူကြီး။ ယေန ကာရဏေန၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်။ မေ၊ ငါသည်။ တုမှာကံ၊ သင်တို့၏။ ကိရိယံ၊ အမူအရာကို။ နရုစ္စတိ၊ မနှစ်သက်။ တံ တေနကာရဏေန၊ ထိုအကြောင်းကြောင့်။ တံ၊ သင်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဗြူမိ၊ ဆိုအံ့။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဇီဝိတော၊ အသက်သည်။ ကဒရေ၊ ငြိုငြင်ဆင်းရဲသည်ရှိသော်။ အပ္ပသ္မိံ၊ နည်းသည်ရှိသော်။ မံသံ၊ နွားသားကို။ ဂဏှန္တာနံ၊ ဝယ်ယူကုန်သော။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ကိသံ၊ ကြုံသော။ ဇရဂ္ဂဝံ၊ နွားအိုကို။ ဒဒမာနော၊ ပေးသော။ တွံ၊ သင်သည်။ ဒွီဟိမာသေဟိ၊ နှစ်လတို့ဖြင့်။ မူလံ၊ အဘိုးကို။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဒွေမာသေ၊ နှစ်လတို့ကို။ သင်္ကရံ၊ ပိုင်းခြားခြင်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ အပတ္တကာလေ၊ ပိုင်းခြားသော ကာလသို့မရောက်မီ။ စောဒေသိ၊ အမဲဘိုးကိုတောင်းလာ၏။ တံပိ၊ ထိုအမူအရာကို

၂၇+၂၈+ လည်း။ မယှံ၊ ငါသည်။ န ရုစ္စတိ၊ မနှစ်သက်။ ယာစာယံ၊ အကြင်မိန်းမညစ်သည်လည်း။ ကောဋ္ဌံ၊ ကျီသို့။ ဩတိဏ္ဏာ၊ သက်၍။ ဝိဟိံ၊ စပါးကို။ နာဒ္ဒသံ၊ မမြင်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘာသတိ၊ ဆို၏။ တံပိ၊ ထိုအမူအရာကိုလည်း။ မယှံ၊ ငါသည်။ န ရုစ္စတိ၊ မနှစ်သက်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဘယံ၊ နှစ်ပါးသော အမူအရာကို။ မေ၊ ငါသည်။ န ခမတိ၊ မနှစ်သက်။ ဥဘယံ၊ နှစ်သော အမူအရာကို။ မေ၊ ငါသည်။ န ရုစ္စတိ၊ မကျိုက်။ ဂဟပတိဇာတကံ၊ ဂဟပတိဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဓီတရော၊ သမီးတို့ကို။ စတ္တာရောဇနာ၊ လေးယောက်သောသူတို့သည်။ ပတ္ထေန္တိ၊ တောင်းကုန်၏။ တေသု၊ ထိုလေးယောက်သောသူတို့တွင်။ ဧကဿ၊ တယောက်သောသူအား။ သရီရဒဗျံ၊ အဆင်းလှသည်၏အဖြစ်သည်။ သံဝိဇ္ဇတိ၊ ရှိ၏။ ဧကဿ၊ တယောက်သောသူအား။ သောဇစ္စံ၊ အမျိုးမြတ်သည်၏ အဖြစ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧကဿ၊ တယောက်သောသူအား။ သာဓုသီလိယံ၊ ကောင်းသော သီလနှင့်ပြည့်စုံသည်၏ အဖြစ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေသု၊ ထိုလေးယောက်သောသူတို့တွင်။ အသုကဿ၊ ဤအမည်ရှိသောသူအား။ မေ၊ ငါ၏။ တာ၊ ထိုသမီးတို့ကို။ ဒါတဗ္ဗာ၊ ပေးအပ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဇာနန္တာ၊ မသိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဗြာဟ္မဏံ တွေဝ၊ အရှင်ပုဏ္ဏားကိုသာလျှင်။ ပုစ္ဆာမ၊ မေးကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုလေးယောက်သောသူတို့တွင်။ ကိန္နု၊ အဘယ်သူကိုလျှင်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဝနိမှသေ၊ အလိုရှိအပ်ကုန်အံ့နည်း။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ သရိရသ္မိံ၊ တင့်တယ်သော အဆင်းနှင့်ပြည့်စုံသော ကိုယ်၌လည်း။ အတ္ထော၊ အကျိုးစီးပွားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိပေသည်သာလျှင်တည်း။ ဝုဍ္ဎဗျဿ၊ အရွယ်ကြီးသောသူအားကား။ နမော၊ ရှိခိုးခြင်းကိုလျှင်။ ကရော၊ ပြုပေသည်သာလျှင်တည်း။ သုဇာတသ္မိံ၊ မြတ်သော အမျိုးနှင့်ပြည့်စုံသောယောကျ်ား၌လည်း။ အတ္ထော၊ အကျိုးစီးပွားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိပေသည်သာလျှင်တည်း။ အသ္မာကံ ပန၊ ငါတို့သည်တမူကား။ သီလံ၊ သီလရှိသောသူကို။ ရုစ္စတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သာဓုသီလဇာတကံ၊ သာဓုသီလဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ပဉ္စမော၊ ငါးခုမြောက်သော။ ရုဟကဝဂ္ဂေါ၊ ရုဟကဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ တဿ၊ ထိုရုဟကဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ အပိရုဟကရူပဝတီမုသလော၊ ရုဟကဇာတ် သိရိကာဠကဏ္ဏိဇာတ် စူဠပဒုမဇာတ်သည်လည်း

၂၈+၂၉+ ကောင်း။ ပဝသန္တိသပဉ္စမပေါက္ခရဏီ၊ မဏိစောရဇာတ် ပဗ္ဗတုပတ္ထရဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ အထ၊ ထိုမှတပါး။ မုတ္တိမဝါဏိဇမှယတော၊ ဝလာဟကဿဇာတ် မိတ္တာမိတ္တဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ စိရအာဂတကောဋ္ဌသရိရ၊ ရာဓဇာတ်ဂဟပတိဇာတ် သာဓုသီလဇာတ်နှင့်တကွ။ သဒ၊ ဆယ်ဇာတ်တို့တည်း။ ဒဠှဝဂ်။ အာယသံ၊ သံဖြင့်ပြုအပ်သော။ ယံဗန္ဓနဉ္စ၊ အကြင်သံခြေချင်းဟုဆိုအပ်သော အနှောင်းအဖွဲ့သည်လည်းကောင်း။ ဒါရုဇံ၊ သစ်သားဖြင့်ဖြစ်သော။ ယံဗန္ဓနဉ္စ၊ အကြင်ထောင်ဟုဆိုအပ်သော အနှောင်အဖွဲ့သည်လည်းကောင်း။ ပဗ္ဗဇံ၊ ဖြူဆံမြက်လျော်အစရှိသည်တို့ဖြင့်ပြုအပ်သော။ ယံဗန္ဓနဉ္စ၊ အကြင်ကြိုးဟုဆိုအပ်သော အနှောင်အဖွဲ့သည်လည်းကောင်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံဗန္ဓနံ၊ ထိုအနှောင်အဖွဲ့ကို။ ဒဠှံ၊ မြဲ၏ဟူ၍။ ဓိရာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ န အာဟု၊ မဆိုကုန်။ မဏိကုဏ္ဍလေသု၊ ပတ္တမြားနားဍောင်းတို့၌။ ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ သာရတ္တရတ္တော၊ လွန်စွာရာဂရှိကုန်သည်ဖြစ်၍ တပ်စွန်းကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုသူတို့၏။ ယော သာရာဂေါစ၊ အကြင်လွန်စွာတပ်စွန်းခြင်း သည်လည်းကောင်း။ တေသံ၊ ထိုသူတို့၏။ ပုတ္တေသုဒါရေသု၊ သားမယားတို့၌။ ယာအပေက္ခာစ၊ အကြင်လောဘတည်းဟူသော ငဲ့ကွက်ခြင်းအနှောင်အဖွဲ့သည်လည်းကောင်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧတံ ဗန္ဓနံ၊ ထိုလောဘတည်းဟူသော အနှောင်အဖွဲ့ကို။ ဒဠှံ၊ မြဲ၏ဟူ၍။ ဓိရာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ အာဟု၊ ဆိုတော်မူကုန်၏။ ဩဘာရိနံ၊ အောက်အပါယ်လေးဘုံတို့သို့ ဆောင်တတ်ထသော။ သိထိလံ၊ နှောင်ဖွဲ့ရာအရပ်တို့၌ အပေါ်ရေအတွင်းရေအသားတို့ကို လည်းမဖြတ်တတ်သွေးကိုလည်း မထွက်စေတတ်နှောင်ဖွဲ့သည်၏ အဖြစ်ကိုလည်း မသိစေတတ် ကုန်းကြောင်းခရီးရေကြောင်း ခရီးအစရှိသည်တို့၌ အမှုတို့ကို ပြုစိမ့်သောငှာပေးတတ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်လျော့သော အနှောင်အဖွဲရှိထသော။ ဒုပ္ပမုဉ္စံ၊ ဖြေနိုင်ခက်ထသော။ ဧတံပိ၊ ထိုတဏှာအနှောင်အဖွဲ့ကို စင်လျက်လည်း။ ဓိရာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ ဆေတွာန၊ ဖြတ်၍။ ကာမသုခံ၊ ကာမဂုဏ်ချမ်းသာကို။ အနပေက္ခိနော၊ ငဲ့ကွက်ခြင်းမရှိကုန်ဘဲ။ ပဟာယ၊ စွန့်ကုန်၍။ ဝဇန္တိ၊ သွားနိုင်ကုန်၏။ ဗန္ဓနာဂါရဇာတကံ၊ ဗန္ဓနာဂါရဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

၂၉+၃၀+ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကာယသ္မိံ၊ ကိုယ်၌။ တုလျတာ၊ နိုင်ယှဉ်အပ်သည်၏ အဖြစ်သည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဟံသာစ၊ ဟင်္သာတို့သည်လည်းကောင်း။ ကောဉ္စာစ၊ ကြိုးကြာတို့သည်လည်းကောင်း။ မယူရာစ၊ ဥဒေါင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဟတ္ထိယော စ၊ ဆင်တို့သည်လည်းကောင်း။ ပသဒါမိဂါစ၊ ချေဟုဆိုအပ်သော သားတို့သည်လည်းကောင်း။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော သတ္တဝါတို့သည်။ သီဟဿ၊ ခြင်္သေ့မှ။ ဘာယန္တိ၊ ကြောက်ကုန်၏။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ မနုဿေသု၊ လူတို့တွင်။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဒဟရောပိ၊ ငယ်သော်လည်း။ ပညာဝါ၊ ပညာရှိသည်။ စေ ပိ ဟောတိ၊ အကယ်၍လည်းဖြစ်အံ့။ သော ဟိ၊ ထိုသူသည်သာလျှင်။ တတ္ထ၊ ထိုလူတို့၌။ မဟာ၊ ကြီးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗာလော၊ ပညာမရှိသည်။ နေဝဟောတိ၊ မဖြစ်သည်သာလျှင်တည်း။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ လကုဏ္ဍကဘဒ္ဒိယော၊ လကုဏ္ဍကဘဒ္ဒိယသည်။ သရိရေန၊ ကိုယ်အားဖြင့်။ ခုဒ္ဒကော၊ ငယ်၏။ ဣတိ၊ ထိုကြောင့်။ တံ၊ ထိုလကုဏ္ဍကဘဒ္ဒိယကို။ ဉာဏေနပိ၊ ဉာဏ်အားဖြင့်လည်း။ ခုဒ္ဒကောတိ၊ ငယ်၏ဟူ၍။ မာမညိတ္ထ၊ မမှတ်ကြကုန်လင့်။ ကေလိသီလဇာတကံ၊ ကေလိသီလဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဘောန္တောတာပသာ၊ အိုရသေ့တို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဝိရူပက္ခေဟိ၊ ဝိရူပက္ခနဂါးမင်း၏ အမျိုးတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ မေ၊ ငါ၏။ မေတ္တံ၊ ချစ်ခြင်းသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဧရာပထေဟိစ၊ ဧရာပထနဂါးမင်း၏ အမျိုးတို့နှင့်လည်း။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ မေ၊ ငါ၏။ မေတ္တံ၊ ချစ်ခြင်းသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဆဗျာပုတ္တေဟိစ၊ ဆဗျာပုတ္တနဂါးမင်း၏ အမျိုးတို့နှင့်လည်း။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ မေ၊ ငါ၏။ မေတ္တံ၊ ချစ်ခြင်းသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ကဏှာဂေါတမကေဟိစ၊ ကဏှာဂေါတမနဂါးမင်း၏ အမျိုးတို့နှင့်လည်း။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ မေ၊ ငါ၏။ မေတ္တံ၊ ချစ်ခြင်းသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မေတ္တံ၊ မေတ္တာကို။ ဘာဝေထ၊ ပွားကြစေကုန်လော။ ဘောန္တောတာပသာ၊ အိုရသေ့တို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အပါဒကေဟိ၊ အခြေမရှိကုန်သော သတ္တဝါတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ မေ၊ ငါ၏။ မေတ္တံ၊ ချစ်ခြင်းသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဒွီပါဒကေဟိစ၊ အခြေနှစ်ချောင်းရှိကုန်သော သတ္တဝါတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ မေ၊ ငါ၏။ မေတ္တံ၊ ချစ်ခြင်းသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ စတုပ္ပဒေဟိစ၊ အခြေလေးချောင်းရှိကုန်သော။

၃၀+၃၁+ သတ္တဝါတို့နှင့်လည်း။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ မေ၊ ငါ၏။ မေတ္တံ၊ ချစ်ခြင်းသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဗဟုပ္ပဒေဟိ စ၊ များသော အခြေရှိကုန်သော သတ္တဝါတို့နှင့်လည်း။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ မေ၊ ငါ၏။ မေတ္တံ၊ ချစ်ခြင်းသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မေတ္တံ၊ မေတ္တာကို။ ဘာဝေထ၊ ပွားစေကြကုန်လော။ ဘောန္တောတာပသာ၊ အိုရသေ့တို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ အပါဒကော၊ အခြေမရှိသောသတ္တဝါသည်။ မာဟိံသိ၊ မညှင်းဆဲစေသတည်း။ ဒွိပါဒကောစ၊ အခြေနှစ်ချောင်းရှိသောသတ္တဝါသည်းကောင်း။ မံ၊ ငါ့ကို။ မာဟိံသိ၊ မညှင်းဆဲစေသတည်း။ စတုပ္ပဒေါစ၊ အခြေလေးချောင်းရှိသော သတ္တဝါသည်လည်း။ မံ၊ ငါ့ကို။ မာဟိံသိ၊ မညှင်းဆဲစေသတည်း။ ဗဟုပ္ပဒေါ စ၊ များသော အခြေရှိသော သတ္တဝါသည်လည်း။ မံ၊ ငါ့ကို။ မာဟိံသိ၊ မညှင်းဆဲစေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မေတ္တံ၊ မေတ္တာကို။ ဘာဝေထ၊ ပွားစေကြကုန်လော။ ဘောန္တော တာပသာ၊ အိုရသေ့တို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ သတ္တာ စ၊ ဝဋ်တရားခန္ဓာငါးပါးတို့၌ ငြိစွန်းတတ်ကုန်သော သတ္တဝါတို့သည်လည်းကောင်း။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ပါဏာစ၊ ထွက်သက်ဝင်သက်နှင့်ပြည့်စုံကုန်သော သတ္တဝါတို့သည် လည်းကောင်း။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဘူတာ စ၊ ဖြစ်ပြီးဖြစ်ဆဲဖြစ်ကုန်သော သတ္တဝါတို့သည်လည်းကောင်း။ သန္တိ၊ ရှိ၏။ ကေဝလာသကလာ၊ အစိပ်နှင့်တကွဖြစ်ကုန်သော။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော သတ္တဝါတို့သည်။ ဘဒြာနိ၊ ကောင်းသော အာရုံတို့ကိုသာလျှင်။ ပဿန္တု၊ မြင်စေကုန်သတည်း။ ကိဉ္စိ၊ အစုံတခုသော။ ပါပံ၊ ယုတ်မာသော ဆင်းရဲခြင်းသို့။ မာဂမာ မာဂစ္ဆန္တိ၊ မရောက်စေကုန်သတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မေတ္တံ၊ မေတ္တာကို။ ဘာဝေထ၊ ပွားစေကြကုန်လော။ ဘောန္တောတာပသာ၊ အိုရသေ့တို့။ ဗုဒ္ဓေါ၊ ဘုရားသည်။ အပ္ပမာဏော၊ ကိလေသာမရှိသော။ ဓမ္မာ၊ တရားတော်သည်။ အပ္ပမာဏော၊ ကိလေသာမရှိ။ သံဃော၊ သင်္ဃာတော်သည်။ အပ္ပမာဏော၊ ကိလေသာမရှိ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ တိဏ္ဏံရတနာနံ၊ ရတနာသုံးပါးတို့၏။ ဂုဏေ၊ ကျေးဇူးတို့ကို။ အနုဿရေထ၊ အောက်မေ့ကုန်လော။ ဘောန္တောတာပသာ၊ အိုရသေ့တို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အဟိဝိစိစ္ဆိကာသတပဒီ၊ မြွေကင်းမြီးကောက် ကင်းခြေများတို့သည်လည်းကောင်း။ ဥဏ္ဏနာဘိ၊ ပင့်ကူလည်းကောင်း။ သရဗူမူသိကာ၊ တက်တူကြွက်တို့လည်းကောင်း။ ဣမာနိ၊ ဤသို့သဘောရှိကုန်သော။ သရီသပါနိ၊ ရွရွတွား၍ သွားတတ်ကုန်သော သတ္တဝါသည်။ ပမာဏဝန္တာနိ၊ ကိလေသာရှိကုန်၏။ ဣမေသတ္တာ၊ ဤကိလေသာရှိကုန်သော

၃၁+၃၂+ သတ္တဝါတို့သည်။ အပ္ပမာဏာနံ၊ ကိလေသာမရှိကုန်သော။ တိဏ္ဏံ၊ သုံးပါးကုန်သော။ ရတနာနံ၊ ရတနာတို့၏။ အာနုဘာဝေန၊ အာနုဘောအားဖြင့်။ ရတ္တိံဒိဝံ၊ ညဉ့်နေ့ပတ်လုံး။ ပရိတ္တကမ္မံ၊ စောင့်ရှောက်သောအမှုကို။ ကရောန္တု၊ ပြုစေကုန်သတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာသိသထ၊ တောင့်တကုန်လော။ ဘောန္တောတာပသာ၊ အိုရသေ့တို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ မေ၊ ငါသည်။ ရတနတ္တယဂုဏေန၊ ရတနာသုံးပါးတို့၏ ကျေးဇူးတို့ကို။ အနုဿရန္တေန၊ အောက်မေ့သောအားဖြင့်။ ရက္ခာ၊ အစောင့်အရှောက်ကို။ ကတာ၊ ပြုအပ်ပြီ။ မေ၊ ငါသည်။ ရတနတ္တယဂုဏေ၊ ရတနာသုံးပါးတို့၏ ကျေးဇူးတော်တို့ကို။ အနုဿရန္တေန၊ အောက်မေ့သော အားဖြင့်။ ပရိတ္တာ၊ အရံအတားကို။ ကတာ၊ ပြုအပ်ပြီ။ ဘူတာနိ၊ ငါ၏ အကျိုးမဲ့ကို အလိုရှိကုန်သော သတ္တဝါတို့သည်။ ပဋိက္ကမန္တု၊ ဖဲစေကုန်သတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာသိသထ၊ တောင့်တကုန်လော။ သော အဟံ၊ ထိုငါသည်။ ဘဂဝတော၊ ဘုန်းတော်ခြောက်ပါးနှင့်ပြည့်စုံသော မြတ်စွာဘုရားအား။ နမော၊ ရှိခိုးခြင်းကို။ ကရောမိ၊ ပြုပါ၏။ သော အဟံ၊ ထိုငါသည်။ သတ္တန္နံ၊ ခုနစ်ဆူကုန်သော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓါနံ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့အား။ နမော၊ ရှိခိုးခြင်းကို။ ကရောမိ၊ ပြုပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ နမကာရံ၊ ရှိခိုးခြင်းကို။ ကရောထ၊ ပြုကြကုန်လော။ ခန္ဓဇာတကံ၊ ခန္ဓဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဝီရိက၊ အရှင်ဝီရက။ မဉ္ဇုဘာဏိကံ၊ သာယာသော အသံရှိထသော။ မယူရဂီဝသင်္ကာသံ၊ ဥဒေါင်းလည်နှင့်တူသော အဆင်းရှိထသော။ မယှံ၊ ငါ၏။ ပတိံ၊ လင်ဖြစ်သော။ သဝိဋ္ဌကံ၊ သဝိဋ္ဌကအမည်ရှိသော။ သကုဏံ၊ ငှက်ကို။ တွံ၊ အရှင်သည်။ ပေဿသိ အပိ၊ မြင်ပါ၏လော။ ကာကိ၊ ကျီးမ။ ဥဒကထလစရဿ၊ ရေကြည်းရပ်၌ကျက်စားငှာ စွမ်းနိုင်သော။ ပက္ခိနော၊ ငှက်သည်။ နိစ္စံ၊ အမြဲ။ အာမကမစ္ဆဘောဇိနော၊ ဆယ်၍ပေးအပ်သော ငါးစိမ်းကိုစားသော။ သဝိဋ္ဌကော၊ ဝ သဝိဋ္ဌကသည်။ တဿ၊ ထိုရေကြည်အရပ်၌ကျက်စားခြင်းငှာစွမ်းနိုင်သော ငှက်၏။ အနုကရံ အနုကရောန္တော၊ အတုပြုခြင်းကြောင့်။ သေဝါလေန၊ မှော်သည်။ ပလိဂုဏ္ဌိတော၊ လွှမ်းအပ်သည်ဖြစ်၍။ မတော၊ သေလေပြီ။ ဝီရကဇာတကံ၊ ဝီရကဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဂင်္ဂေယျောမစ္ဆော၊ ဂင်္ဂါမြစ်ငါးသည်လည်း။ သောဘတိ၊ တင့်တယ်ပေ၏။ အထော၊ ထိုမှတပါး။ ယမုနော၊ ယမုနာငါးသည်လည်း။ သောဘတိ၊ တင့်တယ်ပေ၏။ စတုပ္ပဒေါ၊ အခြေလေးချောင်းရှိထသော။ နိဂြောဓပရိမဏ္ဍ

၃၂+၃၃+ လော၊ ပညောင်ပင်၏ အဝန်းကဲ့သို့ ဝန်းသော ကိုယ်ရှိထသော။ ဤသမာယတဂီဝေါ စ၊ ရထားသန်သကဲ့သို့ရှည်သော လည်ရှိထသော။ အယံပုရိသော၊ ဤယောကျ်ားသည်ကား။ သဗ္ဗေဝ၊ အလုံးစုံသောသဘင်တို့ကိုသာလျှင်။ အတိရောစတိ၊ လွန်၍တင့်တယ်သေး၏။ အမ္ဘောပါပကစ္ဆပ၊ အိုလိပ်ယုတ်မာ။ ပုစ္ဆိတော၊ မေးအပ်၏။ တံ၊ ထိုမေးအပ်သော ပြဿနာကို။ န အက္ခာသိ၊ မဖြေ။ အညံ၊ တပါးကုန်သော။ အက္ခာသိ၊ ဖြေဆို၏။ အတ္တပ္ပသံသကော၊ မိမိကိုယ်ကိုချီးမွမ်းလေ့ရှိသော။ အမှေဟိ၊ ငါတို့သည်။ ပုစ္ဆိတော၊ မေးအပ်သော။ အယံပေါသော၊ ဤယောကျ်ားကို။ အသ္မာကံ၊ ငါတို့သည်။ န ရုစ္စတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ ဂင်္ဂယျဇာတကံ၊ ဂင်္ဂေယျဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးသို့ရောက်ပြီ။ ကစ္ဆပ၊ အဆွေလိပ်။ ဣင်္ဃ၊ ငါတိုက်တွန်း၏။ တွံ၊ သင်သည်။ ဝဋ္ဋမယံ၊ လုံး၍ပြုအပ်သော။ ပါသံ၊ သားရေကျော့ကွင်းကို။ ဒန္တေဟိ၊ သွားတို့ဖြင့်။ ဆိန္ဒ၊ ဖြတ်လော။ အဟံ၊ ငါသည်ကား။ ယထာ၊ အကြင်သို့ ပြုအပ်သည်ရှိသော်။ လုဒ္ဒကော၊ မုဆိုးသည်။ နေဟိတိ၊ မလာလတ္တံ့။ တထာ၊ ထိုသို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ကရိဿာမိ၊ ပြုချေအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ မယာ၊ ငါသည်။ ဩဝါဒေ၊ အဆုံးအမကို။ ဒိန္နေ၊ ပေးအပ်သည်ရှိသော်။ ကစ္ဆပေါ၊ လိပ်သည်။ ဝါရိံ၊ ရေသို့။ ပါဝိသိ၊ ဝင်၏။ ကုရုင်္ဂေါ၊ ကုရုင်္ဂမည်သော သမင်းသည်ကား။ ဝနံ၊ တောသို့။ ပါဝိသိ၊ ဝင်၏။ သတ္တပတ္တော၊ ခေါက်ရှာငှက်သည်ကား။ ဒုမဂ္ဂမှာ၊ သစ်ပင်ဖျားမှ။ ဒူရေ၊ ဝေးသော အရပ်သို့။ ပုတ္တေ၊ သားတို့ကို။ အပါနယိ၊ ဆောင်၏။ ကုရုင်္ဂမိဂဇာတကံ၊ ကုရုင်္ဂမိဂဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အယံ ဒေသော၊ ဤမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာရှိသော ဥယျာဉ်အရပ်သည်။ အနုကာမယကာမေန၊ နှစ်သက်ထသော။ ပိယေန၊ ချစ်စွာထသော။ ပတိနာ၊ လင်ဖြစ်သော။ အဿကရာဇေန၊ အဿကမင်းနှင့်။ သဟ၊ တကွ။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဝိစရိတော၊ သွားလာဘူးသော။ ဒေသော၊ အရပ်တည်း။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ နဝေန၊ အသစ်ဖြစ်သော။ သုခဒုက္ခေန၊ ချမ်းသာ ဆင်းရဲခြင်းဖြင့်။ ပေါရာနံ၊ အဟောင်းဖြစ်သော ချမ်းသာခြင်း ဆင်းရဲခြင်းကို။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ အပိဓီယတိ၊ ဖုံးလွှမ်းအပ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ အဿကရညာ၊ အဿကမင်းထက်။ ကီဋောဝ၊ နွားပိုးကိုသာ၊

ဝ၃၃+ဝ၃၄+ လျှင်။ မမ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပိယတရော၊ အလွန်ချစ်အပ်၏။ အဿကဇာတကံ၊ အဿကဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ သံသုမာရ၊ မိကျောင်း။ သမုဒ္ဒဿ၊ ဂင်္ဂါ၏။ ပါရံ၊ ကမ်းတစ်ဘက်၌။ ယာနိ၊ အကြင်သရက်သီးအစရှိသည်တို့ကို။ တယာ၊ သင်သည်။ ဒိဋ္ဌာနိ၊ မြင်အပ်ကုန်၏။ ဧတာဟိ အမ္ဗေဟိစ၊ ထိုသရက်သီးတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဧတေဟိ ဇမ္ဗူဟိစ၊ ထိုသပြေသီးတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဧတေဟိ ပနသေဟိစ၊ ထိုပိန်းနှဲသီးတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ မေ၊ ငါ့အား။ အလံ၊ အလိုမရှိ။ မယှံ၊ ငါ့အား။ ဥဒုမ္ဗရော၊ ရေသဖန်းသည်သာလျှင်။ ဝရံ၊ ကောင်း၏။ မဟတိ၊ ကြီး၏။ တဒူပိကာ၊ ထိုကိုယ်အားလျောက်ပတ်သော။ ပညာစ၊ ပညာသည်တမူကား။ န၊ မရှိ။ တွံ၊ သင့်ကို။ မေ၊ ငါသည်။ ဝဉ္စိတော အသိ၊ လှည့်စားရလေပြီ။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ယထာသုခံ၊ အလိုအလျောက်။ ဂစ္ဆ၊ သွားလေ။ သံသုမာရဇာတကံ၊ သံသုမာရဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ သမ္မရုက္ခ၊ အချင်းသစ်ပင်။ ဝနေ၊ တော၌။ အဿကဏ္ဏာရုက္ခာစ၊ အင်ကြင်းပင်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဝိဘေဒကာရုက္ခာ၊ သစ်အိမ့်ပင်တို့ကိုလည်းကောင်း။ မယာ၊ ငါသည်။ ဒိဋ္ဌာ၊ မြင်ဖူးကုန်ပြီ။ တာနိ၊ ထိုသစ်ပင်တို့သည်ကား။ တွံ၊ သင်သစ်ပင်သည်။ သက္ကသိယထာ၊ ထိုမှဤမှရွေ့သကဲ့သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထို့အတူ။ အဂတော၊ လာသော။ အယံ ပေါရာဏကုက္ကုဋော၊ ဤကြက်ဟောင်းသည်။ ဝါဠပါသာနံ၊ သားမြီးကျော့ကွင်းတို့၌။ ကုသလော၊ လိမ္မာသည်ဖြစ်၍။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ဗန္ဓိတုံ၊ မိစိမ့်သောငှာ။ အဒတွာ၊ မပေးမူ၍။ အပက္ကမတိစ၊ ကျော့ကွင်းမှ ရှောင်လည်းရှောင်၏။ ဘာသတိစ၊ ငါကိုလည်းဆို၏။ ဘာသိတွာ၊ ဆိုပြီး၍လည်း။ ပလာတော၊ ပြေးလေ၏။ ကုက္ကုဋဇာတကံ၊ ကုက္ကုဋဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ အမ္ဘော၊ အဆွေခဒီရဝနိယ။ ယတ္ထ၊ အကြင်စ်ပင်၌။ ဧကပ္ပဟာရေန၊ တချက်တည်းသောပေါက်မိသဖြင့်။ ဥတ္တမင်္ဂံ၊ ဦးခေါင်းသည်။ ဝိဘိဇ္ဇိတံ၊ ကွဲ၏။ သကဏ္ဋကော၊ အဆူးရှိထသော။ သိန္နပတ္တော၊ သေးသော အရွက်ရှိထသော။ အယံ ရုက္ခော၊ ဤသစ်ပင်သည်ကား။ ကောနာမ၊ အဘယ်မည်သောသစ်ပင်နည်း။ ဘောကန္ဒလက၊ အိုကန္ဒလက။ ဂုရုဠော၊ ငှက်မြတ်ဖြစ်သော။ အယံ၊ ဤဒိသော၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ တွံ၊ သင်သည်။ ဝနာနိ၊ အနှစ်မရှိကုန်သော လက်ပံတော ကသစ်တောတို့ကို။ ဝိတုဒံ ဝိတုဒန္တော၊ ထွင်းလျက်အ

၃၄+၃၅+ သာရကေသု၊ အနှစ်မရှိကုန်သော လက်ပံကသစ်အစရှိကုန်သော။ ကဋ္ဌဂ္ဂရုက္ခေသု၊ ထင်းအစုသာဖြစ်ကုန်သော သစ်ပင်တို့၌။ ဝတ၊ စင်စစ်။ အစရိ၊ ကျက်စားလှလေပြီ။ အထ၊ ထိုနောင်မှ။ သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ ဇာတိသာရံ၊ ဇာတ်အားဖြင့်အနှစ်ရှိသော။ ခဒီရံ၊ ရှားတောသို့။ ပါပုဏိ၊ ရောက်လာ၏။ ပါပုဏိတွာ၊ ရောက်လာ၍။ ယတ္ထ၊ အကြင်သစ်ပင်၌။ ဥတ္တမင်္ဂံ၊ ဦးခေါင်းကို။ ဘိဒါ၊ ခွဲ၏။ သော သာရရုက္ခော၊ ထိုအနှစ်ရှိသောသစ်ပင်သည်။ ခဒီရောနာမ၊ ရှားပင်မည်၏။ ကန္ဒလကဇာတကံ၊ ကန္ဒလကဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဆဋ္ဌော၊ ခြောက်ခုမြောက်သော။ ဒဠဝဂ္ဂေါ၊ ဒဠဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ တဿ၊ ထိုဒဠှဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ ဒဠှဗန္ဓနဟံသဝရော စ၊ ဗန္ဓနာဂါရဇာတ် ကေဠိသီလဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ပုန၊ တဘန်။ ဝိရုပက္ခသဝိဋ္ဌကမစ္ဆဝရော၊ ခန္ဓာဇာတ်ဝီရကဇာတ်ဂင်္ဂေယျဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ သကုရုင်္ဂသအဿကအမ္ဗာရော၊ ကုရုင်္ဂမိဂဇာတ်အဿကဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ပုန၊ တဘန်။ ကုက္ကုဋကော၊ ကုက္ကဋကဇာတ်သည်။ ဂရုဠေန၊ ကန္ဒလကဇာတ်နှင့်တကွ။ သဒ၊ ဆယ်ဇာတ်တို့တည်း။ ၇၊ ဗိရဏထမ္ဘဝဂ်။ တာတ၊ ဘခင်။ ဓုဝံ၊ မပြတ်။ အပ္ပမတ္တေ၊ မမေ့မလျော့။ သံဝစ္ဆရံ၊ တနှစ်ပတ်လုံး။ ဗိရဏတ္ထမ္ဘကသ္မိံ၊ ဗီရဏတ္ထမ္ဘကသုသာန်၌။ ယောဂ္ဂံ၊ လေ့ကျက်ခြင်းကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ ပန၊ ထိုသို့လျှင်။ ပရိသံ၊ ပရိသတ်သို့။ ဝိဂယှ၊ ဝင်၍။ အညံ၊ တပါးကို။ ဗျာကာသိ၊ ဆို၏။ အပ္ပပညံ၊ ပညာနည်းသောသူကို။ နိယမော၊ အမြဲလေ့ကျက်ခြင်းသည်။ နတာယတိ၊ မစောင့်ရှောက်။ တာတသောမဒတ္တ၊ ချစ်သားသောမဒတ်။ ဓနံ၊ ဥစ္စာကို။ ယာစနကော၊ တောင်းသောသူသည်။ အလာထံဝါ၊ မရခြင်းကိုလည်းကောင်း။ လာဘံဝါ၊ ရခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွယံ၊ နှစ်ပါးသောအပြားသို့။ နိဂစ္ဆတိ၊ ရောက်တတ်၏။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ ယာစနာ၊ တောင်းခြင်းသည်။ ဧဝံ ဓမ္မော၊ ဤသို့သဘောရှိ၏။ သောမဒတ္တဇာတကံ၊ သောမဒတ္တဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဗြာဟ္မဏိ၊ ပုဏ္ဏေးမ။ ဘတ္တဿ၊ ထမင်း၏။ ဥပရိမောဝဏ္ဏော၊ အထက်ဖြစ်သော အခြင်းအရာသည်ကား။ အညော၊ တပါးတည်း။ ဟေဋ္ဌိမော၊ အောက်ဖြစ်သော။ ဝဏ္ဏော၊ အခြင်းအရာသည်ကား။ အညော၊ တပါးတည်း။ တွေဝ၊ သင့်ကိုလျှင်။ ပုစ္ဆာမိ၊ ငါမေး၏။ ဟေဋ္ဌာ၊ အောက်ထမင်းကား။ ကိံ၊

၃၅+၃၆+ အဘယ်သို့နည်း။ ဥပရိ၊ အထက်ထမင်းကား။ ကိဉ္စ၊ အဘယ်သို့နည်း။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အိုအရှင်ပုဏ္ဏား။ အဟံ၊ ငါသည်။ နဋော၊ နဋအမျိုးသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခကော၊ ထမင်းတောင်းလို၍။ ဣဓ၊ ဤအရပ်သို့။ အာဂတော၊ လာသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ သော တွံ၊ ထိုသင်သည်။ ဣမိနာ၊ ဤထမင်းသည်။ ကိဿနုခေါ၊ အဘယ်သူ၏သာလျှင်။ ဥစ္ဆိဋ္ဌကေန၊ စားကြွင်းထမင်းသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်လေရာသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဂဝေသသိ၊ ရှာ၏။ ဣမံဘတ္တံ၊ ဤထမင်းကို။ ဘုဉ္ဇန္တော၊ စားသော။ အယံဟိ၊ ဤပုဏ္ဏေးမ၏သယောက်လင်သည်ကား။ တဝ၊ သင်မှ။ ဘယေန၊ ကြောက်သောကြောင့်။ ဩတိဏ္ဏော၊ ဝင်၏။ ဥစ္ဆိဋ္ဌဘတ္တဇာတကံ၊ ဥစ္ဆိဋ္ဌဘတ္တဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ ကုရုရာဇာတ်။ ကုရုမင်းဟူ၍။ ဧတံဝစနံ၊ ထိုစကားကို။ မေ၊ ငါသည်။ သုတံ၊ ကြားဘူး၏။ သော ရာဇာ၊ ထိုကုရုမင်းသည်။ ဣသီနံ၊ ရသေ့တို့ကို။ အန္တရံ၊ ရန်တိုက်ခြင်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ရဋ္ဌေဟိ၊ တိုင်းနိုင်ငံသူတို့နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ဥစ္ဆိန္နော၊ အမြစ်အရင်းပြတ်လေ၍။ ဝိဘဝံ၊ ပျက်စီးခြင်းသို့။ ဂတော၊ ရောက်ဘူး၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဆန္ဒာဂမနံ၊ ဆန္ဒဂတိအစရှိသည်သို့လိုက်ခြင်းကို။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ နပ္ပသံသန္တိ၊ မချီးမွမ်းကုန်။ အဒုဋ္ဌစိတ္တော၊ ကိလေသာတို့သည် မဖျက်ဆီးအပ်သော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သစ္စုပသံဟိတံ၊ မှန်သည်နှင့်စပ်သော။ ဂိရံ၊ စကားကိုသာ။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။ ကုရုဇာတကံ၊ ကုရုဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ယေန၊ အကြင်ငှက်ကြောင့်။ ပုဏ္ဏံ၊ ရေဖြင့်ပြည့်သော။ နဒိံစ၊ မြစ်ကိုလည်း။ ပေယျံ၊ ကမ်းနား၌ရပ်၌ သောက်ခြင်းငှာစွမ်းနိုင်ကောင်းသော ရေရှိသောမြစ်ဟူ၍။ အာဟု၊ ဆိုကုန်၏။ ယေန၊ အကြင်ငှက်ကြောင့်။ ဇာတံ၊ ရောက်သော။ ယဝံစ၊ မုယောအစရှိသော စပါးပင်နုကိုကြောင့်။ ဂုယှံ၊ ဖုံးလွှမ်းနိုင်ပြီးသောစပါးပင်ဟူ၍။ အာဟု၊ ဆိုကြကုန်၏။ ယေန၊ အကြင်ငှက်ကြောင့်။ ဒူရံ၊ ဝေးသောအရပ်သို့။ ဂတံ၊ သွားသားကို။ ဘုဉ္ဇ၊ စားလေလော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ယတောယဒါကာလေ၊ အကြာကာလ၌။ ဝါယသမံသံ၊ ကျီးသားကို။ လဘိတွာ၊ ရ၍။ ဝါယာသံပိ၊ ကျီးသားကို စင်လျက်လည်း။ ပဟေတဝေ၊ ပို့လာခြင်းငှာ။ မံ၊ ငါ့ကို။ သရိတိ၊ အောက်မေ့သေး၏။

၃၆+၃၇+ ဟံသာစ၊ ဟင်္သာတို့ကိုလည်းကောင်း။ ကောဉ္စာစ၊ ကြိုကြာသားတို့ကိုလည်းကောင်း။ မယူရာစ၊ ဥဒေါင်းသားတို့ကို လည်းကောင်း။ ဥပနီတာ၊ ဆက်လာကုန်သည်ရှိသော်။ တာနိ၊ ထိုဟင်္သသားအစရှိသည်တို့ကို။ ပဟေတဝေ၊ ပို့လာခြင်းငှာ။ မံ၊ ငါ့ကို။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ နဿရိဿတိ၊ မအောက်မေ့လတ္တံ့နည်း။ သရိဿတိဧဝ၊ အောက်မေ့လတ္တံ့သည်သာလျှင်တည်း။ လောကသ္မိံ၊ လောက၌။ အသတိယေဝ၊ မအောက်မေ့ခြင်းသာလျှင်။ ပါပိယော၊ ယုတ်မာ၏။ သတိ၊ အောက်မေ့ခြင်းသည်ကား။ သေဋ္ဌော၊ မြတ်၏။ ပုဏ္ဏနဒီဇာတကံ၊ ပုဏ္ဏနဒီဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ မဟာရာ၊ မင်းမြတ်။ သောကစ္ဆပေါ၊ ထိုလိပ်သည်။ သုဂ္ဂဟိတသ္မိံ၊ ကောင်းစွာဆို၍ချီအပ်သော။ ကဋ္ဌသ္မိံ၊ တုတ်တံ၌။ ပဗျာဟရံ ပဗျာဟရန္တော၊ စကားဆိုခြင်းကြောင့်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ အဝိဓိဝတ၊ သတ်လေ၏တကား။ သတိယာ၊ မိမိဥစ္စာဖြစ်သော။ ဝါစာယ၊ စကားဖြင့်။ အဝဓိ၊ မိမိကိုယ်ကိုမိမိသတ်၏။ နရဝီရိယသေဋ္ဌ၊ လူတို့တွင်ရဲရင့်ခြင်းဖြင့် မြတ်တော်မူသော အရှင်မင်းမြတ်။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသော သူသည်။ ဧတံပိ၊ ထိုအကြောင်းကိုလည်း။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ကုသလံဝါစံ၊ အပြစ်မရှိသော စကားကိုသာလျှင်။ ပမုဉ္စေ၊ ပြောဆိုရာ၏။ တဉ္စ၊ ထိုအပြစ်မရှိသောစကားကိုလည်းကောင်း။ အတိဝေလံ၊ အခါလေးမြင့်။ န ပမုဉ္စေ၊ မပြောဆိုရာ။ ဗဟုဘာဏေန၊ စကားများစွာဆိုခြင်းကြောင့်။ ဗျသနံ၊ ပျက်စီးခြင်းသို့။ ဂတံ၊ ရောက်သော။ ကစ္ဆပံ၊ လိပ်ကို။ ပဿသိ၊ မြင်၏လော။ ကစ္ဆပဇာတကံ၊ ကစ္ဆပဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဇာလိနော၊ အရှင်တံငါတို့။ အယံအဂ္ဂိ၊ ဤမီးသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ နတပတိ၊ မပူစေ။ သာဓုတစ္ဆိတော၊ ကောင်းသစွာချွန်အပ်သော။ အယံသူလော၊ ဤတံစို့သည်လည်း။ မံ၊ ငါ့ကို။ နတပတိ၊ မပူစေ။ သော၊ ထိုငါ့လင်ငါးဖိုသည်။ ရတိယာ၊ ငါးပါးသောကာမဂုဏ်၌ မွေ့လျော်သဖြင့်။ အညံ၊ တပါးသောငါးမနောက်သို့။ ဂတော၊ လိုက်လေပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မစ္ဆီ၊ ငါ့မယားငါးမသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ယဉ္စမညတေ၊ အကြင်အောက်မေ့ခြင်းကိုလတ္တံ့။ တဒေဝ၊ ထိုမယားငါးမ၏အောက်မေ့ခြင်းသည်သာလျှင်။ မံ၊ ငါ့ကို။ တပတိ၊ ပူစေ၏။ သောရာဂဂ္ဂိ၊ ထိုငါးမကိုတပ်စွန်းခြင်းတည်းဟူသော ရာဂမီးသည်သာလျှင်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဥပတာပေတိ၊ ပူပန်စေ၏။ ကာမေ၊ ကာမတို့ကို။ ပတ္တိတော၊ တောင့်တသောသတ္တဝါတို့ကို။ ကွစိ၊ တရံတဆစ်၌။ နဟညတေ၊ မသတ်အပ်။ ဇာလိနော၊ အရှင်

၃၇+၃၈+ တံငါတို့။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဃရာ၊ အိမ်မှ။ မုဉ္စထ၊ လွှတ်ကြပါကုန်လော။ မစ္ဆဇာတကံ၊ မစ္ဆဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ အမ္မ၊ အမိ။ သဗ္ဗော၊ အလုံးစုံသော။ လောကော၊ သတ္တဝါသည်လည်း။ ဧတိဿာကာမသေဝနာယ၊ ထိုကာမကိုမှီဝဲခြင်း၌။ အတ္တမနော၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာရှိ။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ သေဂ္ဂု၊ သမီးသေဂ္ဂု။ တွံ ပန၊ သင်သည်တမူကား။ ဂါမဓမ္မဿ၊ ရွာသူ၏ အကျင့်၌။ အကောဝိဒါ၊ အဘယ်ကြောင့်မလိမ္မာဘိသနည်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပဝနေ၊ တောအရပ်၌။ မယာ၊ ငါသည်။ သန္ထဝဝသေန၊ ပေါင်းဘော်လိုသည်၏အစွမ်းအားဖြင့်။ ဂဟိတာ၊ လက်ကိုင်လတ်သည်ရှိသော်။ ယံပရောဒေသိ၊ အကြင်ငို၏။ အဇ္ဇ၊ ယခု၌။ ဧသာဧသော၊ ဤသို့ငိုခြင်းဟုဆိုအပ်သော။ တဝ၊ သင်၏။ ဓမ္မော၊ သဘောသည်။ ကော၊ အသို့နည်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ကုမာရိကာနာမ၊ သူငယ်မမည်သည်မဟုတ်တုံလော။ တာတ၊ ဘခင်။ ယော ပိတာ၊ အကြင်ဘသည်။ ဒုက္ခဖုဋ္ဌာယ၊ ဆင်းရဲခြင်းတွေ့လတ်သည်ရှိသော်။ တာဏံ၊ စောင့်ရှောက်သည်။ ဘဝေယျ၊ ဖြစ်ရာ။ မေ၊ ငါ၏။ သောပိတာ၊ ထိုအဘသည်။ ဝနေ၊ တောအရပ်၌။ ဒုဗ္ဘိ၊ ကိုယ်မှဖြစ်သောသမီး၌ လွန်ကျူးခြင်းကို။ ကရောတိကတံမညတိ၊ ပြုအပ်၏ဟု ထင်မှတ်၏။ သာဟံ၊ ထိုငါသည်။ ဝနဿ၊ တောအရပ်၏။ မဇ္ဈေ၊ အလယ်၌။ ကဿ၊ အဘယ်သူ၏။ တာဏဂ္ဂတဏတ္တာယ၊ စောင့်ရှောက်ခြင်းကိုယူအံ့သောငှာ။ ကန္ဒာမိ၊ ငိုရအံ့နည်း။ ယော ပိတာ၊ အကြင်အဘသည်။ တာယိတာ၊ စောင့်ရှောက်ထိုက်၏။ သောပိတာ၊ ထိုအဘသ်ညလျှင်။ သဟသံ၊ ရုန့်ရင်းသောအမှုကို။ ကရောမိ၊ ပြု၏။ သေဂ္ဂုဇာတကံ၊ သေဂ္ဂုဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဘဏေ၊ အချင်း။ တယာ၊ သင်သည်။ အဋ္ဌဿ၊ စဉ်းလဲသောသူ၏။ ဣဒံသာဋ္ဌေယျံ၊ ဤအတုစဉ်းလဲသည်၏အဖြစ်ကို။ ပဋိကူဋံ၊ အတုကောက်ကျစ်သည်၏အဖြစ်ကို။ ပစ္စောဋ္ဋိတံ၊ တူစွာပြုအပ်၏။ ဖာလံ၊ သံထွန်သွားကို။ မူသိကာ၊ ကြွက်တို့သည်။ စေခါဒေယျုံ၊ အကယ်၍စားနိုင်ကုန်အံ့။ ကုမာရံ၊ သူငယ်ကို။ ကုလလာ၊ စွန်တို့သည်။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ နဟရေယျုံ၊ မချီနိုင်ကုန်အံ့နည်း။ ဟရေယျုံဧဝ၊ ချီနိုင်ကုန်ရာသည်သာလျှင်တည်း။ လောကေ၊ လောက၌။ ကူဋဿ၊ ကောက်သောသူ၏။ ကူဋကူဋာ၊ ကောက်တုံ့ကောက်ကုန်သောသူတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ နိကတိနော၊ စဉ်းလဲတတ်သောသူကို။ နိကတျာ၊ အတုစဉ်းလဲသောအမှုကို။ ကာရကာစာပိ၊ ပြုတတ်

၃၈+၃၉+ သောသူတို့သည်။ ဘဝန္တိ၊ ရှိကုန်သည်သာတည်း။ ပုတ္တနဋ္ဌ၊ သားပျောက်သောယောကျ်ား။ ဖာနဋ္ဌဿ၊ ထွန်သွားပျောက်သောသူအား။ ဖာလံ၊ ထွန်သွားကို။ ဒေဟိ၊ ပေးပေလော။ ဖာလနဋ္ဌော၊ ထွန်သွားပျောက်သောသူသည်။ တေ၊ သင်၏။ ပုတ္တံ၊ သားကို။ မာအဟောသိ၊ မဆောင်စေလင့်။ ကူဋဝါဏိဇ္ဇဇာတကံ၊ ကုဋဝါဏိဇဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဘောန္တော၊ အချင်းတို့။ ဒုမ္မေဓာနံ၊ ပညာမရှိကုန်ထသော။ အရိယဓမ္မံ၊ ဘုရားအစရှိကုန်သော အရိယာတို့၏ တရားကို။ အပဿတံ၊ မမြင်ကုန်ထသော။ မနုဿာနံ၊ လူတို့၏။ ရတ္တိံ၊ ညဉ့်၌လည်းကောင်း။ ဒိဝါ၊ နေ့၌လည်းကောင်း။ ကတာ၊ မပြတ်ပြောသောစကားသည်ကား။ မေ၊ ငါ၏။ ဟိရညံ၊ ငွေ။ မေ၊ ငါ၏။ သုဝဏ္ဏံ၊ ရွှေ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧသာကထာ၊ ဤငါ့ငွေငါ့ရွှေဟုဆိုသောစကား။ ဂေဟေ၊ အိမ်၌။ ဒွေဒွေဂဟာပတိယော၊ နှစ်ယောက်နှစ်ယောက်ကုန်သော အိမ်ရှင်တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုနှစ်ယောက်ကုန်သော အိမ်ရှင်တို့တွင်။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သော အိမ်ရှင်သည်ကား။ အမဿုကော၊ မုတ်ဆိတ်ကြင်စွယ်လည်းမရှိ။ လမ္ဗတ္ထနော၊ ရှည်သောသားမြတ်လည်းရှိ၏။ ဝေဏိကတော၊ အထူးထူးပြားပြားသော အခြင်းအရာအားဖြင့်လည်းရှိ၏။ ဝေဏိကတော၊ အထူးထူးအပြားပြားသော အခြင်းအရာအားဖြင့် ထုံးအပ်သော ဆံထုံးလည်းရှိ၏။ အထော၊ ထိုမှတပါး။ အင်္ကိတကဏ္ဏကော၊ ထွင်းအပ်သော နားလည်းရှိ၏။ ဗဟုနာဗဟုံ၊ များစွာသော။ ဓနေနဓနံ၊ ဥစ္စာကို။ ကီလော၊ မိဘတို့အားပေး၍။ အာနိတော၊ ဆောင်အပ်လော။ သော၊ ထိုအိမ်ရှင်သည်။ ဇနံ၊ ကျွန်အမှုလုပ်အစရှိသောသူကို။ ဝိတုဒတေ၊ ဟယ်ကျွန်ပြက်နင်သည် အမှုကိုမပြုကောင်းလောဟု နှုတ်သီးလှံတို့ဖြင့် ထိုးတတ်၏။ ဂရဟိတာဇာတကံ၊ ဂရဟိတဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ တွံ၊ သင်သည်။ သုခံ၊ ချမ်းသာစွာ။ ဇီဝိတရူပေါ၊ အသက်ရှည်သော သဘောရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ သော တွံ၊ ထိုသင်သည်။ ရဋ္ဌာ၊ လူရှိရာမြို့ရွာအရပ်မှ။ ဝိဝနံ၊ ရေမရှိသော တောအရပ်သို့။ အာဂတော၊ ဝင်လာ၏။ အရညသ္မိံ၊ တောအရပ်၌။ ရုက္ခမူလေ၊ သစ်ပင်ရင်း၌။ ဧကကော၊ တစ်ယောက်တည်း။ ကပ္ပဏောဝိယ၊ အထီးကျန်သောသူကဲ့သို့။ နိသိန္နော၊ နေလျက်။ ဈာယတိ၊ အဘယ်သို့ကြံသနည်း။ သမ္မ၊ အဆွေ။ အဟံ၊ ငါသည်။ သုခံ၊ ချမ်းသာစွာ။ ဇီဝိတရူပေါ၊ အသက်မွေးရသောသူကဲ့သို့။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ သော အဟံ၊ ထိုငါသည်။ ရဋ္ဌာ၊ လူရှိရာမြို့ရွာအရပ်မှ။ ဝိဝနံ၊ ရေမရှိသောတောအရပ်သို့။ အာဂတော၊ ဝင်လာ၏။ အရည

၃၉+၄၀+ သ္မိံ၊ တောအရပ်၌။ ရုက္ခမူလေ၊ သစ်ပင်ရင်း၌။ ကပ္ပဏောဝိယ၊ အထီးကျန်သောသူကဲ့သို့။ ဧကကော၊ တစ်ယောက်တည်း။ နိသိန္နော၊ နေလျက်။ သတံ၊ ဘုရားပစ္စေက ဗုဒ္ဓါသာဝကဟုဆိုအပ်ကုန်သော သူတော်ကောင်းတို့၏။ ဓမ္မံ၊ လောကဓံတရားရှစ်ပါးသည် နှိပ်စက်၍ တုန်လှုပ်ခြင်းမရှိသော သဘောကို။ အနုဿရံ အနုဿရန္တော၊ အောက်မေ့သောကြောင့်။ ဈာယာမိ၊ ကြံ၏။ ဓမ္မဓဇဇာတကံ၊ ဓမ္မဓဇဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ သတ္တမော၊ ခုနစ်ခုမြောက်သော။ ဗိရဏထမ္ဘဝဂ္ဂေါ၊ ဗိရဏထမ္ဘဝဂ်တည်း။ တဿ၊ ထိုဗိရဏထမ္ဘဝဂ်၏ ဥဒါန်းကား။ ဗိရဏထမ္ဘဝရောစ၊ ဗိရဏထမ္ဘဇာတ်။ သာလိကေဒါရံ၊ သာလိကေဒါရဇာတ်။ တိနိဒူသံ၊ တိနိဒူသဇာတ်။ ကတ္တဟရိဏံ၊ ကတ္တဟရိဏဇာတ်။ ကစ္ဆပံ၊ ကစ္ဆပဇာတ်။ သောမဒတ္တောစ၊ သောမဒတ္တဇာတ်။ နဋ္ဌောစ၊ ဧစ္ဆိဋ္ဌဇာတ်။ ကုရုရာဧဝရုတ္တမပုဏ္ဏနဒီ၊ ကုရုဓမ္မဇာတ်၊ ပုဏ္ဏနဒီဇာတ်။ ဗဟုဘာဏိအဂ္ဂိပဝနေမူသိကာ၊ ဗဟုဘာဏိဇာတ်၊ အဂ္ဂိပဝနမူသိကာဇာတ်။ ပကဏေန၊ ဓမ္မဓဇဇာတ်နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ဒသ၊ ဆယ်ဇာတ်တို့တည်း။ ၈။ ကာသာဝဝဂ်။ အဗ္ဘောပုရိသ၊ အိုယောကျ်ား။ အနိက္ကသာဝေါ၊ မနှင်ထုတ်အပ်သော တထောင့်ငါးရာ ကိလေသာရှိထသော။ ဒမသစ္စေန၊ ဣန္ဒြေကို ဆုံးမခြင်းဟုဆိုအပ်သော ဒမနိဗ္ဗာန်ဟုဆိုအပ်သောပရမတ္ထသစ္စာမှ။ အပေတော၊ ကင်းသော။ ယော ပုဂ္ဂလော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ကာသာဝံ၊ ဖန်ရည်စွန်းသော။ ဝတ္ထံ၊ သင်္ကန်းတော်ကို။ ပရိဒဟိဿတိ၊ ဝတ်ရုံဘိ၏။ သော ပုဂ္ဂလော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ကာသာဝံ၊ သင်္ကန်းကို။ န အရဟတိ၊ မဝတ်ရုံထိုက်။ ယော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်ကား။ ဝန္တကသာဝဿ၊ အန်အပ်ပြီးသော တထောင့်ငါးပါးကိလေသာရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်မြတ်၏။ သီလေသု၊ မဂ်ဖိုလ်သီလတို့၌။ သုသမာဟိတော၊ ကောင်းစွာဆောင်ရွတ်၍ ထားဘိသကဲ့သို့တည်၏။ ဒမသစ္စေန၊ ဣန္ဒြေကို ဆုံးမခြင်းဟုဆိုအပ်သော ဒမနိဗ္ဗာန်ဟုဆိုအပ်သော ပရမတ္ထသစ္စာနှင့်လည်း။ ဥပေတော၊ ပြည့်စုံ၏။ သော ပုဂ္ဂလော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ ကာသာဝံ၊ သင်္ကန်းတော်ကို။ အရဟတိ၊ ဝတ်ရုံထိုက်၏။ ကာသာဝဇာတကံ၊ ကာသာဝဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ မာဏဝ၊ လုလင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါပံ၊ မကောင်းမှုကို။ မာအကရိ၊ မပြုလေလင့်။ ကတံ၊ ပြုအပ်သော မကောင်းမှုသည်။ ပစ္ဆာ၊ နောက်ကာလ၌။ တံ၊

၄၀+၄၁+ သင့်ကိုသာလျှင်။ တပေ၊ လောင်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယံဝစနံ၊ အကြင်စကားကို။ ပေါရာဏာအစရိယော၊ ရှေးဆရာဖြစ်သောပုဏ္ဏားသည်။ အဗြဝိ၊ ဆိုဘူးပေ၏။ ဣဒံတံဝစနံ၊ ဤစကားသည်။ ယာနိ၊ အကြင်အမှုတို့ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ တေသံ၊ ထိုအမှုတို့၏။ ဝိပါကံ၊ အကျိုးကို။ ပဋိဘန္တော၊ ရလတ်သည်ရှိသော်။ တာနိ၊ ထိုအကျိုးတို့ကို။ အတ္တနိ၊ မိမိ၌။ ပဿတိ၊ မြင်ရ၏။ လောကေ၊ လောက၌။ ယာဒိသံ၊ အကြင်သို့သဘောရှိသော။ ဗီဇံ၊ မျိုးစေ့ကို။ ဝပ္ပတေ၊ စိုက်ပျိုးအံ့။ တာဒိသံ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ ဖလံ၊ အသီးကို။ ဟရတေယထာ၊ ဆောင်သကဲ့သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထို့အတူ။ ကလျာဏကာရီ၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှုကိုပြုလေ့ရှိသောသူသည်။ ကလျာဏံ၊ ကောင်းကျိုးကို။ အနုဘောတိ၊ ခံစားရ၏။ ပါပကာရီစ၊ မကောင်းမှုကိုပြုလေ့ရှိသောသူသည်လည်း။ ပါပကံ၊ မကောင်းကျိုးကို။ အနုဘောတိ၊ ခံစားရ၏။ စူဠနန္ဒိယဇာတကံ၊ စူဠနန္ဒိယဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ အမ္မ၊ အမိ။ နမန္တဿ၊ မိမိသို့ညွတ်သောသူကိုသာလျှင်။ ဘဇေ၊ ဆည်းကပ်ရာ၏။ ကိစ္စာနုကြုဗ္ဗဿ၊ မိမိကိစ္စအမှုကို ဆောင်ရွက်သောသူ၏သာလျှင်။ ကိစ္စံ၊ ကိစ္စကို။ ကရေယျ၊ ပြုရာ၏။ အနတ္ထကာမဿ၊ မိမိအကျိုးစီးပွားကိုအလိုမရှိသော သူ၏။ အတ္ထံ၊ အမှုကိစ္စကို။ န ကရေယျ၊ မပြုရာ။ အသံဘဇန္တံပိ၊ အတူတကွမဆည်းကပ်သောသူကိုလည်း။ နသံဘဇေယျ၊ အတူတကွမဆည်းကပ်ရာ။ စဇန္တံ၊ မိမိကိုစွန့်သောသူကို။ စဇေ၊ စွန့်ရာ၏။ ဝနထံ၊ မိမိကိုစွန့်သော သူ၌တပ်စွန်းခြင်းကို။ န ကရိယာ၊ မပြုရာ။ အပေတစိတ္တေန၊ ချစ်ခြင်းကင်းသော စိတ်ရှိသောသူနှင့်။ နသံဘဇေယျ၊ မပေါင်းဖော်ရာ။ ဒိဇော၊ ငှက်သည်။ ဒုမံ၊ သစ်ပင်ကို။ ခီဏံဖလန္တိ၊ အသီးကုန်လေပြီဟု။ ဉတွာ၊ သိ၍။ အညံ၊ တစ်ပါးသောသစ်ပင်ကို။ သမေက္ခတိယထာ၊ ရှာသကဲ့သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထို့အတူ။ အညံ၊ တစ်ပါးသော အရပ်ကို။ သမေက္ခေယျ၊ ရှာရာ၏။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ လောကေ၊ လူတို့နေရာအရပ်သည်။ မဟာ၊ ကျယ်၏။ ပုဋဘတ္တဇာတကံ၊ ပုဋဘတ္တဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဝါနရိန္ဒ၊ အိုမျောက်မင်း။ တဝ၊ သင်မျောက်မင်း၏။ သစ္စံ၊ အမှန်ကိုဆိုခြင်းဝစီသစ္စာလည်းကောင်း။ ဓမ္မော၊ ပညာလည်းကောင်း။ ဓိတိ၊ လုံ့လလည်းကောင်း။ စာဂေါ၊ စွန့်ကြဲခြင်းလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတုရော၊ လေးပါးကုန်သော။ ဓမ္မော၊ တရားတို့သည်။ သန္တိယထာ၊ ရှိကုန်သကဲ့သို့။ ယဿ၊ အ

၄၁+၄၂+ ကြင်သူအား။ ဧတေစတုရောဓမ္မော၊ ထိုလေးပါးကုန်သော တရားတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်ငြားအံ့။ တွံ၊ သင်သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ အတိဝတ္တတိယထာ၊ လွန်၍ဖြစ်နိုင်၏သို့။ သော၊ ထိုလေးပါးသော တရားရှိသော သူသည်။ ဒိဋ္ဌံ၊ ရန်သူကို။ အတိဝတ္တတိ၊ လွန်၍ဖြစ်နိုင်၏။ ပရမဘဒ္ဒက၊ အလွန်ကောင်းခြင်းရှိသော မိကျောင်းမင်း။ ယဿ စ၊ အကြင်သူအားကား။ သစ္စံ၊ သစ္စာသည်လည်းကောင်း။ ဓမ္မော၊ ပညာရှိသည်လည်းကောင်း။ ဓိတိ၊ လုံ့လသည်လည်းကောင်း။ စာဂေါ၊ စွန့်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတုရော၊ လေးပါးကုန်သော။ ဂုဏာ၊ ကျေးဇူးဖြစ်ကုန်သော။ ဧတေဓမ္မာ၊ ထိုသဘောတရားတို့သည်။ န ဝိဇ္ဇန္တိ၊ မရှိကုန်။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဒိဋ္ဌံ၊ ရန်သူကို။ နာတိဝတ္တတိ၊ မလွန်နိုင်။ ကုမ္ဘိလဇာကံ၊ ကုမ္ဘိလဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဒေဝ၊ မင်းမြတ်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ သဗ္ဗကိစ္စေသု၊ ခပ်သိမ်းသောကိစ္စတို့၌။ ဝါဝဋော၊ လုံ့လပြုတတ်သော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တဿ၊ ထိုယောကျ်ားအား။ ဧကော၊ တစ်ခုသော။ အပရာဓော၊ အိမ်ရာပြစ်မှားသော အပြစ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တတ္ထ၊ ထိုအိမ်ရာပြစ်မှားသော အပြစ်ကြောင့်။ ကိန္တိ၊ အသို့ပြုအပ်၏ဟူ၍။ တွံ၊ အရှင်မင်းမြတ်သည်။ မညသိ၊ အောက်မေ့တော်မူသနည်း။ ဘောအမစ္စ၊ အိုအမတ်။ အမှာကံပိ၊ ငါတို့အားလည်း။ ဧသော၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ပုရိသော၊ အိမ်ရာပြစ်မှားတတ်သော ယောကျ်ားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧသော၊ ဤသို့သဘောရှိသော ယောကျ်ားသည်။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌ပင်လျှင်။ ဝိဇ္ဇတိ၊ ရှိ၏။ အဂ္ဂသမ္မန္နော၊ ကျေးဇူးအင်နှင့်ပြည့်စုံသောယောကျ်ားကို။ ဒုလ္လဘော၊ ရခဲ၏။ တေန၊ ထိုကြောင့်။ ခန္တီ၊ သည်းခံခြင်းကိုသာ။ အမှာကံ၊ ငါတို့သည်။ ရုစ္စတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ ခန္တီဝဏ္ဏဇာတကံ၊ ခန္တီဝဏ္ဏဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ကာလေ၊ အချိန်အခါ၌သာ။ နိက္ခမနာ၊ ထွက်ခြင်းလုံ့လပြုခြင်းသည်။ သာဓု၊ ကောင်း၏။ အကာလေ၊ အခါမဟုတ်သည်၌။ နိက္ခမော၊ ထွက်ခြင်းလုံ့လပြုခြင်းသည်။ န သာဓု၊ မကောင်း။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ အကာလေ၊ အခါမဟုတ်သည်၌။ နိက္ခမ္မ၊ ထွက်၍။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော။ အတ္ထံ၊ အကျိုးစီးပွားကို။ န ဇောတေတိ၊ မထွန်းပစေနိုင်။ အထခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဧကကမ္ပိ၊ တစ်ယောက်တည်းသောသူကိုလည်း။ ဗဟုဇနော၊ များစွာသော ရန်သူသည်။ အကာလေ၊ အခါမဟုတ်သည်၌။ နိက္ခန္တော၊ ထွက်လတ်သည်ရှိသော်။ ပရိဝါရေတွာ၊ ခြံရံ၍။

၄၂+၄၃+ မဟာဝိနာသံ၊ ကြီးစွာသောပျက်စီးခြင်းသို့။ ပါပေတိ၊ ရောက်စေတတ်၏။ ကိမိဝ၊ အဘယ်ကဲ့သို့နည်း။ ဓင်္ကသေနာ၊ ကျီးအပေါင်းတို့သည်။ ကောသိယံ၊ ခင်ပုပ်ကို။ တုဏ္ဍေဟိ၊ နှုတ်သီးတို့ဖြင့်။ ဝိတုဒန္တိဣဝ၊ ထိုးကုန်ဘိသကဲ့သို့တည်း။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ကောသိယော၊ အခါဟုတ်သည်၌သာထွက်သောခင်ပုပ်လိမ္မာသည်။ သုခီ၊ ချမ်းသာခြင်းသည်။ သိယာဣဝ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထို့အတူ။ ဝိဓိဝိဓာနညူ၊ ရှေးပညာရှိတို့သည်ထားအပ်သောထုံးပဝေဏီအစီအရင်ကို သိထသော။ ပရေသံ၊ တစ်ပါးကုန်သောသူတို့၏။ ဝိဝရာနုဂူ၊ လစ်ဟင်းခြင်းကိုသိထသော။ ဓီရော၊ ပညာရှိသည်။ သဗ္ဗာမိတ္တေ၊ ခပ်သိမ်းသော ရန်သူတို့ကို။ ဝသီကတွာ၊ မိမိအလိုသို့လိုက်သည်ကိုပြု၍။ သုခီ၊ ချမ်းသာခြင်းနှင့်ပြည့်စုံသည်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ကောသိယဇာတကံ၊ ကောသိယဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဘောနာဂ၊ အိုဆင်ပြောင်။ သူရော၊ ရဲရင့်သောသင်သည်။ ဝိက္ကန္တေန၊ ကြီးသောလုံ့လရှိထသော။ ပဟာရိနာ၊ စစ်ထိုးခြင်းငှာစွမ်းနိုင်ထသော။ သူရေန၊ ရဲရင့်သောငါနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သင်္ဂမ္မ၊ ဆိုင်မိကြ၍။ ကိံ ကာရဏာ၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်။ အသင်္ဂမေတွာ၊ စစ်မထိုးဘဲ။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားဘိသနည်း။ ဧကပဟာရောပိ၊ တစ်ကြိမ်သော ထိုးခြင်းကိုလည်း။ ဒါတဗ္ဗောနနု၊ ပေးအပ်သည်မဟုတ်လော။ နာဂ၊ ဆင်ပြောင်။ ဧဟိ၊ လာလည့်ဦး။ နိဝတ္ထဿု၊ ပြန်ခဲ့ဦး။ ဘီတော၊ ကြောက်သည်ဖြစ်၍။ ပလာယသိကိံနု၊ ပြေးသလော။ မမစ၊ ငါ၏လည်းကောင်း။ တုယှဉ္စ၊ သင်၏လည်းကောင်း။ ဝိက္ကမံ၊ လုံ့လကို။ အင်္ဂမာဂဓါ၊ အင်္ဂတိုင်းသားမဂဓတိုင်းသားတို့သည်။ ပဿန္တု၊ မြင်စေကုန်သတည်း။ ဂူထပါဏ၊ မစင်ပိုး။ တံ၊ သင့်ကို။ ပါဒါဒေဟိ၊ ခြေတို့ဖြင့်။ နဝဓိဿာမိ၊ ငါမသတ်အံ့။ ဒန္တေဟိ၊ အစွယ်တို့ဖြင့်လည်း။ နဝမိဿာမိ၊ ငါမသတ်အံ့။ သောဏ္ဍိယာ၊ နှာမောင်းဖြင့်။ နဝဓိဿာမိ၊ ငါမသတ်အံ့။ မိဠေန၊ မစင်ဖြင့်သာလျှင်။ တံ၊ သင်ကို။ ဝဓိဿာမိ၊ သတ်လိုက်အံ့။ ပူတိ၊ မစင်ပိုးသည်။ ပူတိနာ၊ မစင်ဖြင့်။ ဟညတု၊ သေစေသတည်း။ ဂူထပါဏဇာတကံ၊ ဂူထပါဏဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ တယောဂီရီ၊ တုန်လှုပ်စေခြင်းငှာ စွမ်းနိုင်ခဲသည်၏ အဖြစ်ကြောင့် တောင်သဘွယ်ဖြစ်ကုန်သော မြို့သုံးလုံးတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဉ္စလာ၊ ဥတ္တရပဉ္စလတိုင်းလည်းကောင်း။ ကုရယော၊ ကုရုတိုင်းလည်းကောင်း။ ကေကကေစ၊ ကေကကတိုင်းလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တိအန္တရဉ္စ၊ တိုင်းသုံးတိုင်းကိုလည်းကောင်း။ ကာမယာမိ၊ လိုချင်၏။ ဗြာဟ္မ

၄၃+၄၄+ ဏ၊ ပုဏ္ဏား။ တတုတ္တရိပိ၊ ထိုဗာရာဏသီမင်းအဖြစ်ထက် အလွန်ဖြစ်သော သုံးပြည်တောင်ကိုလည်း။ ကာမယာမိ၊ လိုချင်၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ကာမနီတံ၊ ဝတ္ထုကာမကိလေသာတို့သည် နှိပ်စက်အပ်သော။ မံ၊ ငါ့ကို။ သစေသက္ကောသိ၊ အကယ်၍ကုစားနိုင်အံ့။ တိကိစ္ဆ၊ ကုလော။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဧကေ၊ အချို့ကုန်သော။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိတို့သည်။ ကဏှာဟိ၊ မည်းသောအဆင်းရှိကုန်သော မြွေတို့သည်။ ဒဋ္ဌဿ၊ ခဲအပ်သောသူအား။ တာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ အမနုဿာပဝိဋ္ဌဿ၊ ဘီလူးဘမ်းစားသောသူအား။ တိကိစ္ဆံ၊ ဆေးကုခြင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ကောစိ၊ အချို့သောသူသည်။ ကာမနီတဿ၊ ကာမနှိပ်စက်သောသူအား။ တိကိစ္ဆံ၊ ဆေးကုန်ခြင်းကို။ နကရောန္တိ၊ မပြုနိုင်။ ကိံ ကာရဏာ၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်။ န ကရော၊ မပြုနိုင်သနည်း။ ဟိယသ္မာ၊ အကြင့်ကြောင့်။ ဩက္ကန္တသုက္ကဿ၊ ကုသိုလ်တရားကိုလွန်၍ အကုသိုလ်တရားသို့သက်ဝင်သောသူအား။ မန္တောသဓာဒီဟိ၊ မန္တရားဆေးဝါးအစရှိသည်တို့ဖြင့်။ ကာတိကိစ္ဆာ၊ အဘယ်မှာကုစားနိုင်တုံအံ့နည်း။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ကောစိ၊ အချို့သောသူသည်။ ကာမနီတဿ၊ ကာမသည်နှိပ်စက်အပ်သောသူအား။ တိကိစ္ဆံ၊ ဆေးကုခြင်းကို။ န ကရောတိ၊ မပြုနိုင်။ ကာမနီတဇာတကံ၊ ကာမနီတဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဘောန္တော၊ အချင်းတို့။ ဂဇဂ္ဂမေဃေဟိ၊ ကြိုးကြားသံကဲ့သို့သော ဆင်တို့၏ဟီသံကိုဟီကုန်သော အမုန်းယစ်ကုန်သောမြတ်ကုန်သော ဆင်တည်းဟူသော မိုဃ်းတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဟယဂ္ဂမာလီဘိ၊ မြတ်ကုန်သောသိန္ဓောအမျိုး၌ဖြစ်ကုန်သောမြင်းကိုစီးကုန်သောသူရဲတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဓနုဂ္ဂဟာဝဋ္ဋဒဠပ္ပဟာရီဘိ၊ ထိုမှဤမှလှည့်လည်၍ပြင်းစွာပစ်တတ်ကုန်သော လွယ်အပ်သော သန်လျက် ကိုင်စွဲအပ်သော ရတနာတို့ဖြင့် တန်ဆာဆင်အပ်သော အရိုးတတ်သော လေးရှိကုန်ထသော။ သရာဘိဝေဿဟိ၊ တစ်ခဲနက်သောမိုဃ်းကိုရွာစေဘိသကဲ့သို့ မြှားမိုဃ်းကိုရွာစေတတ်ကုန်ထသော။ ရထမှိဇာတေဟိ၊ ကောင်းစွာဖြစ်သော လှိုင်းတံပိုးအဟုန်ရှိကုန်သော သမုဒ္ဒရာရေတို့ကဲ့သို့သော ရထားစီးသူရဲအပေါင်းတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ တက္ကသီလသမန္တတော၊ တက္ကသိုလ်ပြည်၏ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ ပရိဝါရိတာ၊ ခြံရံကြကုန်သည်။ ဟောထ၊ ဖြစ်ကုန်လော။ ဘောန္တော၊ အချင်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အဘိဓာဝထစ၊ ရှေးရှုလည်းပြေးကြကုန်လော။ ဥပဓာ

၄၄+၄၅+ ဝထစ၊ ချဉ်းလည်းချဉ်းကပ်ကြကုန်လော။ ဒန္တိဘိ၊ ဆင်မြတ်ဆင်ကောင်းတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဝိဝိဓဝိနေဒိတာဝ၊ အထူးထူးအပြားပြားသော အသံရှိကုန်သည်သာလျှင်။ ဘဝထ၊ ဖြစ်ကုန်လော။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ တုမုလော၊ သည်းစွာသော။ ဃေသောယထာ၊ မိုဃ်းကြိုးသံကဲ့သို့။ ဝတ္တတု၊ ဖြစ်စေလော။ ဂဇ္ဇတော၊ ကြိုးထသော။ ဇလဓရဿ၊ မိုးတိမ်၏။ မုခတော၊ အဝမှ။ နိဂ္ဂတာ၊ ထွက်ကုန်သော။ ဝိဇ္ဇုလတာ၊ လျှပ်စစ်နွယ်တို့သည်။ စရန္တိယထာ၊ ပြေးသွားကုန်ဘိသကဲ့သို့။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ ဝိစရန္တာ၊ ပြေးသွားကုန်လျှက်။ နဂရံ၊ တက္ကသိုလ်ပြည်ကို။ ပရိဝါရေတွာ၊ ဝန်းရံကုန်၍။ ရာဇာနံ၊ မင်းကို။ ဂဏှထ၊ ဘမ်းကြကုန်လော။ ပလာယိတဇာတကံ၊ ပလာယိတဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ရထေသု၊ ရထားတို့၌။ မောရစ္ဆဒေ၊ ဒေါင်းတောင်တို့ကို။ ဌပေတွာ၊ စိုက်ထား၍။ ဓဇမေဝ၊ ထောင်အပ်သောတံခွန်သည်ပင်လျှင်။ အပရိမ္မိတံ၊ မနိုင်းယှဉ်နိုင်များ၏။ အနန္တပါရံ၊ ဆင်းကားဤမျှဟိုရေတွက်ခြင်း၏ အပိုင်းအခြားကိုလွန်သည်ဖြစ်၍ အဆုံးမရှိသောကမ်း၏။ ဓင်္ဂေဘိ၊ ကျီးတို့သည်။ သာဂရံ၊ သမုဒ္ဒရာကို။ ဒုပ္ပသဟံ ဣဝ၊ လွှမ်းမိုးခြင်းငှာမစွမ်းနိုင်ဘိသကဲ့သို့။ မေ၊ ငါ၏။ အယံ ဗလကာယော၊ ဤဗိုလ်ပါအပေါင်းကို။ ဒုပ္ပသဟော၊ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်ကုန်သော ရန်သူသည် နှိပ်စက်လွှမ်းမိုးခြင်းငှာ မစွမ်းနိုင်။ အနိလေန၊ လေသည်။ ဂိရိံ၊ တောင်ကို။ ဒုပ္ပသဟောဣဝစ၊ တုန်လှုပ်စိမ့်သောငှာ မစွမ်းနိုင်ဘိသကဲ့သို့လည်း။ မေ၊ ငါ၏။ အယံဗလကာယော၊ ဤဗိုလ်ပါအပေါင်းကို။ ဒုပ္ပသဟော၊ တစ်ပါးသော ဗိုလ်ပါအပေါင်းသည် တုန်လှုပ်စိမ့်သောငှာမစွမ်းနိုင်။ အယံ၊ ဤဗိုလ်ပါအပေါင်းသည်။ ဒုပ္ပသဟော၊ လွှမ်းမိုးခြင်းငှာမစွမ်းနိုင်။ ဟရေဗာလ၊ ဟယ်ငမိုက်။ တွံ၊ သင်သည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဗာလိယံ၊ မိုက်သည်၏အဖြစ်ကို။ မာဝိလပသိ၊ မမြည်တမ်းလင့်။ ဟိသစ္စံ၊ ထိုစကားသည်မှန်၏။ တဝ၊ သင်၏။ ဗလကာယော၊ ဗိုလ်ပါအပေါင်းသည်။ တာဒိသံတာဒိသော၊ ထိုသို့သင်ကြံသော အတိုင်းသဘောရှိသည်။ နဟိဿ၊ မဖြစ်သည်သာလျှင်တည်း။ တွံ၊ သင်ကို။ ကေဝလံ၊ စင်စစ်။ ဝိဍယှသေ၊ ရာဂ ဒေါသအစရှိသော အပူသည်လောင်အပ်၏။ တွံ၊ သင်သည်။ နိသေဓကံ၊ ငါကဲ့သို့သဘောရှိသောနှိပ်စက် လွှမ်းမိုး၍တားမြစ်တတ်သောသူကို။ နဟိလဘသေ၊ မရသည်သာလျှင်တည်း။ အာသဇ္ဇသိ၊ ချဉ်းခဲ့လော။ ဧကစာရီနံ ဧကစာရီ၊ တစ်စီးတည်းသွားလေ့ရှိသော။ ဂဇံ ဂဇော၊ ဆင်

၄၅+၄၆+ ပြောင်ကြီးသည်။ နဠံ၊ ကြူတောကို။ ပါဒါ၊ ခြေတို့ဖြင့်။ ပေါထယိဣဝ၊ နင်းချိုးသကဲ့သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထို့အတူ။ ယောရာဇ၊ အကြင်ဗာရာဏသီမင်းသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ ပေါထယိဿတိ၊ နင်းနှိပ်လတ္တံ့။ ဒုတိယပလာယိယဇာတကံ၊ ဒုတိယပလာယိတဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ အဋ္ဌမော၊ ရှစ်မြောက်သော။ ကာသာဝဝဂ္ဂေါ၊ ကာသာဝဝဂ်တည်း။ တဿ၊ ကာသာဝဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းကား။ ဝရဝတ္ထစော၊ ကာသာဝဇာတ်၊ စူဠနန္ဒိယဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ဒုမခီဏဖလံ၊ ပုဋဘတ္တဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ စတုရောဓမ္မဝရံ၊ ကုမ္ဘိလဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ပုရိသုတ္တမဓင်္ကမဂဓာစ၊ ခန္တိဝဏ္ဏဇာတ်၊ ကောသိယဇာတ်၊ ဂူထပါဏဇာတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ တယောဂိရိနာမ၊ ကာမနီတဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ဂဇဂ္ဂဝရော၊ ပလာယိတဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ဓဇဝရေန၊ ဒုတိယပလာယိတဇာတ်နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ဒသ၊ ဆယ်ဇာတ်တို့တည်း။ ၉။ ပါဟနဝဂ်။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ သုခဿ၊ ချမ်းသာခြင်း၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ကီတာ၊ ဝယ်၍။ ပါဒေသု၊ ခြေတို့၌။ ပဋိမုက္က၊ စွပ်အပ်သော။ ဥပါဟနာ၊ မကောင်းသဖြင့်လုပ်အပ်သော ဘိနပ်သည်။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲကို။ ဥဒဗ္ဗဟေ၊ ဆောင်ရာ၏။ ဃမ္မာဘိတတ္တာ၊ အပူသည်နှိပ်စက်အပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ တလာသာစ၊ ခြေဘဝါးအပြင်သည်လည်း။ ပီဠိတာ၊ ကျင်နာကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကီတာ၊ ဝယ်၍။ ပါဒေသု၊ ခြေတို့၌။ ပဋိမုက္က၊ စွပ်အပ်ကုန်သော။ ဥပါဟနာ၊ ဘိနပ်တို့သည်။ တဿေဝပုရိသဿ၊ ထိုယောကျ်ား၏သာလျှင်။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ ခါဒရေခါဒန္တိယထာ၊ ခဲကုန်သကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ထို့အတူသာလျှင်။ ဒုက္ကုလိနော၊ ယုတ်မာသော အမျိုးရှိသော။ ယော နရိယော၊ အကြင်မသူတော်သည်။ တမ္မာကာတမ္မာကာ၊ ထိုထိုအတတ်ကိုသင်ပေတတ်သော ဆရာမှ။ ဝိဇ္ဇဉ္စ၊ အတတ်ကိုလည်းကောင်း။ သုတဉ္စ၊ အကြားအမြင်ကိုလည်းကောင်း။ အာဒိယအာဒိယတိ၊ သင်ယူ၏။ အာဒိယ၊ သင်ပြီး၍။ သော၊ ထိုမသူတော်သည်။ တတ္ထ၊ ထိုဆရာအထံ၌။ သုတေန၊ အကြားအမြင်ဖြင့်။ တမေဝ၊ ထိုမိမိကိုယ်ကိုသာလျှင်။ ခါဒတိ၊ ခဲ၏။ သောဒုက္ကုလိနော၊ ထိုအမျိုးယုတ်သောသူကို။ ဥပါဟနုပမော၊ ခဲတတ်သော ဘိနပ်နှင့်တူသော။ အနရိယော၊ မသူတော်ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဥပါဟနဇာတကံ၊ ဥပါဟနဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

၄၆+၄၇+ အမ္မ၊ ချစ်သမီး။ အယံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ အတ္ထော၊ အမှုကို။ ဧကစိန္တိတောဝ၊ တစ်ယောက်တည်းသောသင်သည်သာလျှင်ကြံအပ်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဗာလော၊ မိုက်သောငကုန်းသည်။ အပရိဏာယကော၊ အကြီးအကဲမဟုတ်။ ဟိ၊ အမှန်စင်စစ်။ ဘောတိ၊ ရှင်မ။ ဝါမေန၊ ကွထသော။ ခုဇ္ဇေန၊ ငကုန်းနှင့်။ သင်္ဂန္တုံ၊ ပေါင်းဖော်အံ့သောငှာ။ တွံ၊ သင်သည်။ န အရဟတိ၊ မထိုက်။ အယျ၊ အရှင်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဧကံ၊ တစ်ခုသော။ ဥသဘံ၊ နွားမင်းဥသဘကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ဂုန္နံ၊ နွားတို့၏။ ဇေဋ္ဌကဿ၊ အကြီးဖြစ်သော နွားမင်း၏။ ပိဋ္ဌိယံ၊ ကျောကုန်း၌။ ကကုဓံ၊ လဘို့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣမဿပိ၊ ဤယောကျ်ားအားလည်း။ တံ၊ ထိုလဘို့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဣမိနာ၊ ဤယောကျ်ားသည်။ ပုရိသာသတေန၊ ယောကျ်ားဥသဘသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဣတိဧဝံ၊ ဤသို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ခုဇ္ဇံ၊ ငကုန်းကို။ ပုရိသူသဘမညမာနာ၊ ယောကျ်ားဥသဘဟု ထင်မှတ်မိသည်ဖြစ်၍။ အကာမယိံ၊ တပ်စွန်းမိ၏။ သော အယံ၊ ထိုငကုန်းသည်။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ နိဗ္ဗန္ဓန္တိ၊ အညှို့ပြတ်ပြီးသော။ ဝီဏာယထာ၊ စောင်းကဲ့သို့။ သံကုဋိကော၊ ကွေးလျက်။ သေတိ၊ အိပ်၏။ ဝီဏာဂုဏဇာတကံ၊ ဝီဏာဂုဏဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဟရေသံသုမာရ၊ ဟယ်မိကျောင်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ကာမံ၊ စင်စစ်။ ယဟိံ၊ အကြင်အရပ်သို့။ ဣစ္ဆသိ၊ ပြေးသွားလို၏။ တေန၊ ထိုအလိုရာအရပ်သို့။ ဂစ္ဆ၊ သွားလေ။ အသ္မိံ၊ ဤအရပ်၌။ မမ၊ ငါ၏။ ဝိကဏ္ဏကေန၊ အရွယ်မတပ်သော မြှားဖြင့်။ တွံ၊ သင်ကို။ ဝိဒ္ဓေါ၊ စူးလေပြီးသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တွံ၊ သင်သည်။ လောလော၊ လျှပ်ပေါ်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ မစ္ဆေ၊ ထမင်းစားအံ့သောငှာလာကုန်သောငါးတို့ကို။ အနုဗန္ဓမာနော၊ စားအံ့သောငှာလိုက်၏။ တေနစ၊ ထိုကြောင့်သာလျှင်။ သုဝါဒိတေန၊ ကောင်းစွာတီးမှုခြင်းရှိသော။ ဘတ္တေန၊ ထမင်းသည်လည်း။ တွံ၊ သင်ကို။ ဟတော၊ သတ်အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မစ္ဆာနုဂေါ၊ ငါးသို့အစဉ်လိုက်သော။ သောသံသုမာရော၊ ထိုမိကျောင်းသည်။ ဟညတိ ဣဝ၊ ပျက်စီးခြင်းသို့ရောက်သကဲ့သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထို့အတူ။ လောကာမိသံ၊ ကာမဂုဏ်ငါးပါးသို့။ ဩဟတန္တော၊ ကျရောက်သော။ စိတ္တဝသာနုဝတ္တီ၊ ကိလေသာ၏ အစွမ်းအားဖြင့် စိတ်၏ အလိုသို့အစဉ်လိုက်သော။ သော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဉာတိသံဃာနံ၊ ဆွေမျိုးပေါင်းတို့၏။ မဇ္ဈေ၊ အလယ်၌။ ဝိဟညတိ၊ ပင်ပန်းရ၏။ ဝိကဏ္ဏကဇာတကံ၊ ဝိကဏ္ဏကဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

၄၇+၄၈+ အယျပုတ္တ၊ အရှင်သား။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ တွမေဝ၊ သင်သည်ပင်လျှင်။ မမ၊ ငါ၏။ ဣဒံ၊ ဤဈာန်ချမ်းသာကို။ အကရ၊ ပြုပေ၏။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ တယိ၊ သင်၌။ မမ၊ ငါ၏။ ယံယောကာမော၊ အကြင်တပ်စွမ်းခြင်း ကာမသည်။ ဗျဂမာ၊ ကင်းလေပြီ။ ခရဆိန္နံ၊ လွှဖြင့်ဖြတ်အပ်သော။ ရေဏုကံဣဝ၊ ဆင်စွယ်ကဲ့သို့။ သော အယံ၊ ထိုသင်၌တပ်စွမ်းခြင်းကာမသည်။ အပ္ပဋိသန္ဓိကော၊ တစ်ဖန်စပ်ခြင်းသဘောမရှိပြီ။ အဟံ၊ ငါသည်။ အသိတာဘူယာ၊ အသိတဘူမင်းသမီးမှ။ ဟာယတိယထာ၊ ယုတ်သကဲ့သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထို့အတူ။ အတြိစ္ဆာ အတြိစ္ဆာဝသေန၊ ထိုထိုအာရုံ၌ အလိုရှိတတ်သော အဆုံးမရှိသော တဏှာ၏ အစွမ်းအားဖြင့်။ အတြိစ္ဆမာနော၊ ထိုထိုအာရုံ၌ လိုချင်မက်မောတတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အတိလောဘေနစ၊ အလွန်လောဘကြီးခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ အတိလောဘမဒေနစ၊ ပုရိသမာန်ကိုလည်းဖြစ်စေတတ်သော အလွန်လောဘဖြင့် ယစ်ခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ အတ္ထမှာ၊ အကျိုးစီးပွားမှ။ ဟာယတိ၊ ယုတ်၏။ အသိတာဘူဇာတကံ၊ အသိတာဘူဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဝစ္ဆနခ၊ အရှင်ဝစ္ဆနခ။ ယတ္ထ၊ အကြင်ရတနာခုနစ်ပါး စားဖွယ်ဘောဇဉ်တို့နှင့်ပြည့်စုံသောအိမ်၌။ အနုဿုတော၊ လုံ့လမပြုဘဲ။ ဘုတွာစ၊ စား၍သော်လည်းကောင်း။ ပိဝိတွာစ၊ သောက်၍သော်လည်းကောင်း။ သယေယျာသိ၊ နေလာလှည့်လော့။ သဟိရညာ၊ ရွှေအစရှိသော ရတနာခုနစ်ပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံထသော။ သဘောဇနာ၊ စားဖွယ်သော ဘောဇဉ်နှင့်ပြည့်စုံထသော။ ဃရာ၊ အိမ်၌နေခြင်းသည်သာ။ သုခါ၊ ချမ်းသာ၏။ မဟာသေဋ္ဌိ၊ သေဋ္ဌေးကြီး။ အနီဟမာနဿ၊ အစဉ်မပြတ်လယ်ယာထွန်ခြင်း နွားကျောင်းခြင်းအစရှိသော အမှုဖြင့်လုံ့လမပြုသော သူ၏။ ဃရာ၊ အိမ်သည်ကား။ နတိဋ္ဌတိ၊ မတည်နိုင်။ မုသာအဘဏတော၊ လယ်ယာဥစ္စာရွှေငွေအစရှိသည်တို့၏ အကျိုးငှာမုသားမဆိုသော သူ၏လည်း။ ဃရာ၊ အိမ်မည်သည်ကား။ နတိဋ္ဌတိ၊ မတည်နိုင်။ ဒိန္နာဒဏ္ဍဿ၊ ဒဏ်ပေးခြင်းကို မယူထသော။ ပရေသံ၊ သူတစ်ပါးတို့အား။ အနိကြုဗ္ဗတော၊ နှိပ်စက်ခြင်းမကိုမပြုသောသူ၏လည်း။ ဃရာ၊ အိမ်မည်သည်ကား။ နတိဋ္ဌတိ၊ မတည်နိုင်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဆိဒ္ဒံ၊ အပေါက်ရှိထသော။ ဒုရဘိသမ္ဘဝံ၊ ဖြစ်နိုင်ခဲသောသဘောရှိထသော။ ဃရံ၊ အိမ်ကို။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ ပဋိပဇ္ဇတိ၊ အုပ်စိုး၍နေချင်ဘိအံ့နည်း။ ဝစ္ဆနခဇာတကံ၊ ဝစ္ဆနခဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဘော၊ အချင်းတို့။ ကုမုဒန္နိတော၊ ကြာဖြူအဆင်းနှင့်တူသော။ ပက္ခီ၊ အတောင်ရှိထသော။ အယံဒိဇော၊ ဤငှက်သည်။ ဝူပသန္တေဟိ၊ ငြိမ်းချမ်း

၄၈+၄၉+ ကုန်သော။ ပက္ခေဟိ၊ အတောင်တို့ဖြင့်။ ဘဒ္ဒကောဝတ၊ ကောင်းလေစွ။ မန္ဒမန္ဒောဝ၊ ညံ့ညံ့ပျောင်းပျောင်းကဲ့သို့။ ဈာယတိ၊ မှိုင်လျက်နေ၏။ ဘောန္တော၊ အချင်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အဿ၊ ထိုဗျိုင်း၏။ သီလံ၊ သီလကို။ နဝိဇာနာထ၊ မသိကြကုန်။ အနညာယ၊ မသိကုန်ဘဲလျက်။ ပသံသထ၊ ချီးမွမ်းကြကုန်၏။ အမှေ၊ ငါတို့ကို။ ဒိဇော၊ ဗျိုင်းငှက်သည်။ နပါလေတိ၊ မစောင့်၏။ ဗကဇာတကံ၊ ဗကဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား။ ဣဓလောကေ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ပုဂ္ဂလေ၊ ပုဂ္ဂိုလ်၌။ ဒိဋ္ဌမတ္တေနေဝ၊ မြင်ကာမျှဖြင့်သာလျှင်။ ဟဒယံ၊ နှလုံးသည်။ အတီဝ၊ အလွန်လျှင်။ နိဗ္ဗာတိ၊ ငြိမ်းချမ်း၏။ စိတ္တဉ္စာပိ၊ စိတ်သည်လည်း။ ပသီဒတိ၊ ကြည်ညို၏။ ဟေတု၊ အကြောင်းသည်။ ကောနုခေါ၊ အဘယ်နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဥပ္ပလံ ဝါ၊ ကြာသည်လည်းကောင်း။ သေသံ၊ ကြာမှကြွင်းသော။ ဇလဇပုပ္ဖံ ဝါ၊ ရေ၌ဖြစ်သော ပန်းသည်လည်းကောင်း။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ ဇာယမာနံ၊ ဖြစ်လတ်သည်ရှိသော်။ ဥဒကဉ္စ၊ ရေကိုလည်းကောင်း။ ပလလဉ္စ၊ ညွှန်ကိုလည်းကောင်း။ ဣမာနိဒွေကာရဏာနိ၊ ဤနှစ်ခုသော အကြောင်းတို့ကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ ဇာယတိယထာ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထို့အတူ။ တံ ပေမံ၊ ထိုချစ်ခြင်းသည်။ ဇာယမာနံ၊ ဖြစ်လတ်သည်ရှိသော်။ ပုဗ္ဗေစ၊ ရှေးဘဝ၌သာလျှင်။ သန္နိဝါသေနဝါ၊ အတူတကွနေဘူးခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ ပစ္စုပ္ပန္နဟိတေနဝါ၊ ပစ္စုပ္ပန်ဘဝ၌အစီးအပွားကို ဆောင်ခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ ဣမေဟိဒွီဟိကာရဏေဟိ၊ ဤနှစ်ပါးသော အကြောင်းတို့ကြောင့်။ ဇာယတေ၊ ဖြစ်၏။ သာကေတဇာတကံ၊ သာကေတဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ တာတ၊ ဘခင်။ ဣင်္ဃ၊ တိုက်တွန်း၏။ ယေန၊ အကြင်များစွာသော အကျိုးကိုမှီသော တခုသော ပုဒ်ဖြင့်။ အတ္ထေ၊ အကျိုးတို့ကို။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ သာဓယမသေ၊ ပြီးစေကုန်အံ့။ အနေကတ္ထပဒဿိတံ၊ များစွာသော အကျိုးအကြောင်းကို ပြတတ်သော ပုဒ်ကိုမှီထသော။ ကိဉ္စိသင်္ဂါဟိတံ၊ အလုံးစုံကို။ ဗြူဟိ၊ ဟောတော်မူပါလော။ တာတ၊ ချစ်သား။ ဒက္ခေယျေကပဒံ၊ ယှဉ်သောတခုသော ပုဒ်ရှိထသော။ အနေကတ္ထပဒဿိတံ၊ များစွာသော အကျိုးအကြောင်းကို ပြတတ်သော ပုဒ်ကိုမှီထသော။ တံ၊ ထိုလုံ့လသည်။

၄၉+၅၀+ သီလေန၊ သီလနှင့်။ သံယုတ္တံ၊ ယှဉ်လတ်သော်။ ခန္တိယာ၊ သည်းခံခြင်းနှင့်။ ဥပပါဒိတံ၊ ပြည့်စုံလတ်သည်ရှိသော်။ မိတ္တေ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့ကို။ သုခါပေတုံ၊ ချမ်းသာစိမ့်သောငှာလည်းကောင်း။ အမိတ္တာနံ၊ ရန်သူတို့ကို။ ဒုက္ခာယစ၊ ဆင်းရဲစိမ့်သောငှာလည်းကောင်း။ အလံ၊ စွမ်းနိုင်၏။ ဧကပဒဇာတကံ၊ ဧကပဒဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ သမ္မဟရိတာမာတာ၊ အဆွေဘားညို။ ကုမိနာမုခံ၊ မြှုံးဝသို့။ ပဝိဋ္ဌံ၊ ဝင်သော။ အာသိဝိသံပိ၊ ရေမြွေသည်လည်း။ သန္တံ၊ ဖြစ်လတ်သော။ မံ၊ ငါ့ကို။ မစ္ဆကာ၊ ငါးအပေါင်းတို့သည်။ ခါဒန္တိ၊ ခဲကုန်၏။ တေတယာ၊ သင်အဆွေသည်။ ယံ၊ အကြင်ခဲခြင်းကို။ ရုစ္စတေ၊ နှစ်သက်၏လော။ သမ္မ၊ အချင်းရေမြွေ။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်သောကာလပတ်လုံး။ ဝိလုပ္ပတော၊ လုယက်သော။ အဿ၊ ထိုယောကျ်ားအား။ ဣဿရိယံ၊ အစိုးရသောအဖြစ်သည်။ ဥပကပ္ပတိ ဣဇ္ဈတိ၊ ပြည့်စုံ၏။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်သောကာလပတ်လုံး။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ဝိလုမ္ပတိ၊ အစိုးရကုန်သော တပါးသောသူတို့ကြောင့် ပျက်စီးရ၏။ ဟရိတမဏ္ဍူကဇာတကံ၊ ဟရိတမဏ္ဍုကဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဘောဒွါရပါလ၊ အိုတံခါးစောင့်။ ပိင်္ဂလေန၊ ပိင်္ဂလမင်းသည်။ သဗ္ဗော၊ အလုံးစုံသော။ ဇနော၊ လူအပေါင်းကို။ ဟိံသိတော၊ ညှင်းဆဲအပ်၏။ တသ္မိံ၊ ထိုပိင်္ဂလမင်းသည်။ မတေ၊ သေသည်ရှိသော်။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဇနာ၊ လူတို့သည်။ ပစ္စယာ၊ နှစ်သက်ခြင်းတို့ကို။ ဝေဒယန္တိ၊ ခံစားကုန်၏။ တေ၊ သင်ကား။ အကဏှနေတ္တော၊ ကြောင်သောမျက်စိရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့် အကဏှာနေတ္တဟုဆိုအပ်သောပိင်္ဂလမင်းကို။ ပိယော၊ ချစ်သည်။ အသိနု၊ ဖြစ်လော။ တွံ၊ သင်သည်။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ရောဒသိနု၊ ငိုဘိသနည်း။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ မေ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အကဏှာနေတ္တော၊ ကြောင်သောမျက်စိရှိသည်၏အဖြစ်ကြောင့် အကဏှာနေတ္တဟုဆိုအပ်သောပိင်္ဂလမင်းကို။ ပိယော၊ ချစ်အပ်သည်။ နအာသိ၊ မဖြစ်။ သော၊ ထိုပိင်္ဂလင်းသည်။ ဣတော၊ ဤဘဝမှ။ ဂတော၊ တမလွန်ဘဝသို့ရောက်လေသည်ရှိသော်

၅၀+၅၁+ မစ္စုရာဇံ၊ သေမင်းကို။ ဟိံသေယျ၊ ညှင်းဆဲရာ၏။ သော၊ ထိုပိင်္ဂလမင်းသည်။ ဟိံသိတော၊ ညှင်းဆဲခြင်းကြောင့်။ တံ၊ ထိုပိင်္ဂလမင်းကို။ ဣဓ၊ ဤအရပ်သို့။ ပုန၊ တဘန်။ မစ္စုရာဇာ၊ သေမင်းသည်။ အာနေယျ၊ ပို့လာရာ၏။ တဿ၊ ထိုပိင်္ဂလမင်း၏။ ပစ္စာဂမာနာယ၊ တဘန်ပြန်လာခြင်းနှင့်။ ဘာယာမိ၊ ကြောက်၏။ ဒေါဝါရိက၊ တံခါးစောင့်။ သော၊ ထိုပိင်္ဂလမင်းကို။ ဝါဟသဟေဿဟိ၊ လှည်းအထောင်တိုက်သော ထင်းတို့ဖြင့်။ ဍဍ္ဎာ၊ မီးတိုက်အပ်ပြီ။ ဃဋသတေဟိ၊ ရေအိုးရာတို့ဖြင့်။ သိတ္ထော၊ ရေသွန်းအပ်ပြီ။ သာစဘူမိ၊ ထိုသင်းချိုင်းရာမြေကိုလည်း။ ပရိက္ခာတာ၊ တူးအပ်ပြီ။ တွံ၊ သင်သည်။ မဘာယိ၊ မကြောက်လင့်။ ပိင်္ဂလော၊ ပိင်္ဂလမင်းသည်။ နာဂမိဿတိ၊ မလာလတ္တံ့။ နဝမော၊ ကိုးခုမြောက်သော။ ဥပါဟနာဝဂ္ဂေါ၊ ဥပါဟနဝဂ်တည်း။ တဿ၊ ထိုဥပဟနဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ ဝရုပါဟနခုဇ္ဇဝိကဏ္ဏကကော၊ ဥပါဟနဇာတ်၊ ခုဇ္ဇဇာတ်၊ ဝိကဏ္ဏကဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ အသိတာဘုယပဉ္စမဝစ္ဆနခေါ၊ အသိတာဘူဇာတ်၊ ပဉ္စမဝစ္ဆနခဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ဒိဇပေမဝရုတ္တမဧကပဒံ၊ ဗကဇာတ်၊ သာကေတဇာတ်၊ ဧကပဒဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ကုမိနာမုခပိင်္ဂလကေန၊ ဟရိတမဏ္ဍူကဇာတ်၊ မဟာပိင်္ဂလဇာတ်နှင့်တကွ။ ဒသ၊ ဆယ်ဇာတ်တို့တည်း။ ၁၀၊ သိင်္ဂါလဝဂ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယော သိင်္ဂါလော၊ အကြင်မြေခွေးသည်။ သဗ္ဗဒါဋ္ဌီနံ၊ အလုံးစုံသောအစွယ်ရှိကုန်သော သတ္တဝါတို့၏။ ရာဇာ၊ မင်းဖြစ်၍။ မဟတိံဘူမိံ၊ ကြီးမြတ်သောစည်းစိမ်ကို။ လဒ္ဓေါ၊ ရသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ သောသိင်္ဂါလော၊ ထိုမြေခွေးသည်။ မာနထဒ္ဓေါစ၊ အခြံအရံကိုမှီ၍ဖြစ်သောမာနဖြင့်ခိုင်မာသည်ဖြစ်၍လည်း။ ပရိဝရေန၊ ရပြီးသော အခြံအရံထက် အလွန်ဖြစ်သောအခြံအရံဖြင့်။ အတ္ထိကော၊ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိနာသံ၊ ပျက်စီးခြင်းသို့။ ပါပုဏိ၊ ရောက်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သိင်္ဂါလော၊ မြေခွေးသည်။ ဒါဋ္ဌီနံ၊ အစွယ်ရှိကုန်သော သတ္တဝါတို့ထက်။ မဟာ၊ မြတ်သည်။ ဟောတိဝိယ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ မနုဿေသု၊ လူတို့တွင်။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ပရိဝါရဝါ၊ အခြံအရံနှင့်ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သောဟိ၊ ထိုသူသည်သာလျှင်။ တတ္ထ၊ ထိုလူအပေါင်း၌။ မဟာ၊ မြတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထပစ္ဆာ၊ ထိုနောင်မှ။ သော၊ ထိုသူသည်။ သိင်္ဂါလောဝိယ၊

၅၁+၅၂+ မြေခွေးကဲ့သို့။ ပမာဒံ၊ မေ့လျော့ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇိတွာ၊ ရောက်၍။ တံ ပရိဝါရံ၊ ထိုအခြံအရံကို။ နိဿာယ၊ အမှီပြု၍။ ဝိနာသံ၊ ပျက်စီးခြင်းသို့။ ပါပုဏာတိ၊ ရောက်၏။ သဗ္ဗဒါဋ္ဌိဇာတကံ၊ သဗ္ဗဒါဋ္ဌိဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ယောသုနခေါ၊ အကြင်ခွေးသည်။ ယောတ္တံ၊ လွန်ကို။ နခါဒတိ၊ မစား။ အယံသုခနခေါ၊ ဤခွေးသည်။ ဗာလောဝတ၊ မိုက်စွတကား။ ဗန္ဓနာစ၊ အနှောင်အဖွဲ့မှလည်း။ ပမုဉ္စေယျ၊ လွတ်၍။ အသိတောစ၊ ဝသည်ဖြစ်၍လည်း။ ဃရံ၊ မိမိနေရာအရပ်သို့။ ဝဇေ၊ ပြေးလေလော။ သာမိ၊ အရှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ယံဝစနံ၊ အကြင်စကားကို။ ကထေထ၊ ဆိုကုန်၏။ တံ ဝစနံ၊ ထိုစကားကို။ မေ၊ ငါ၏။ မနသ္မိံ၊ စိတ်၌။ မေ၊ ငါသည်။ အဓိဋ္ဌိတံ၊ ဆောက်တည်အပ်၏။ အထော၊ ထိုမြို့။ မေ၊ ငါသည်။ ဟဒယေ၊ နှလုံး၌။ ကတံကတော၊ ပြုအပ်သည်လျှင်တည်း။ ဇနော၊ လူများသည်။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်သောကာလပတ်လုံး။ သုပတု၊ အိပ်စေသတည်း။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်သောကာလပတ်လုံး။ နိသီဒိဿာမီတိ၊ နေဦးအံ့ဟူ၍။ ကာလဉ္စ၊ ကာလကိုလည်း။ ပဋိကင်္ခါမိ၊ ငံ့လင့်၏။ သုနခဇာတကံ၊ သုနခဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဒေဝရာဇ၊ သိကြားမင်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ မုသိလံနာမ၊ မုသိလမည်သော။ အန္တေဝါသိကံ၊ တပည့်ကို။ သတ္တတန္တိံ၊ ညှို့ခုနစ်ချောင်းရှိထသော။ သုမဓုရံ၊ သုမဓုရအမည်ရှိထသော။ ရမ္မဏေယျံ၊ မွေ့လျော်ဖွယ်ရှိသော။ ဝီဏံ၊ စောင်းကို။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဇာနနနိယာမေန၊ သိသောအမှတ်ဖြင့်။ အဝါစယိံ၊ သင်၏။ သော၊ ထိုမုသိလသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ရင်္ဂမှိ၊ ပွဲသဘင်၏အလယ်သို့။ အဝှေတိ၊ ခေါ်၏။ ကောသိယ၊ ကောသိယအနွယ်ဖြစ်သောသိကြားမင်း။ တွံ၊ သင်သည်။ တဿမေ၊ ထိုငါ၏။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်ပါလော။ သမ္မအာစရိယ၊ ကောင်းသောဆရာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ တဝ၊ သင်၏။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာဖြစ်၍။ တံ၊ သင့်ကို။ တာယိဿာမိ၊ ကယ်အံ့။ အာစရိယ၊ ဆရာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ ပူဇကော၊ ပူဇော်အံ့။ အာစရိယ၊ ဆရာ။ တံ၊ သင်ကို။ သိဿော၊ တပည့်မုသိလသည်။ နဇယိဿတိ၊ မအောင်လတ္တံ့။ အာစရိယ၊ ဆရာ။ တွံ၊ သင်သည်။ သိဿံ၊ တပည့်မုသိလကို။ ဇေဿသိ၊ အောင်လတ္တံ့။ ဂုတ္တိလဇာတကံ၊ ဂုတ္တိလဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဘောန္တော၊ အချင်းတို့။ ယောပရိဗ္ဗာဇကော၊ အကြင်ပရိဗိုဇ်သည်။ ယံ၊ အကြင်ရေအစရှိသည်ကို။ ပဿတိ၊ မြင်၏။ တံ၊ ထိုရေအစရှိသည်ကို။ နဣစ္ဆ

၅၂+၅၃+ တိ၊ ဂင်္ဂါဟူ၍ အလိုမရှိ။ ယဉ္စ၊ အကြင်ရေအစရှိသည်တို့မှလွတ်သောဝတ္ထုကိုလည်း။ နပဿတိ၊ မမြင်။ တံ၊ ထိုရေအစရှိသည်တို့ကိုမှလွတ်သောဝတ္ထုကို။ ဣစ္ဆတိကိရ၊ ဂင်္ဂါရှိ၏ဟူ၍ အလိုရှိသတတ်။ အယံ ပရိဗ္ဗာဇကော၊ ဤပရိဗိုဇ်သည်။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဂင်္ဂံ၊ ဂင်္ဂါကို။ ပရိယေသန္တော၊ ရှာလျက်။ စိရံ၊ ကြာမြင့်စွာ။ စရိဿတိမညာမိ၊ သွားရလတ္တံ့ဟုထင်မိ၏။ အယံပရိဗ္ဗာဇကော၊ ဤပရိဗိုဇ်သည်။ ဥဒကာဒိဝိနိမုတ္တံ၊ ရေအစရှိသည်မှလွတ်သော။ ဂင်္ဂံ၊ ဂင်္ဂါကို။ ပရိယေသတိယထာ၊ ရှာသကဲ့သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထို့အတူ။ ရူပါဒိဝိနိမုတ္တံ၊ ရုပ်အစရှိသည်မှလွတ်သော။ အတ္တာနံပိ၊ ကိုယ်ကိုလည်း။ ပရိယေသန္တော၊ ရှာလျက်။ သံသာရေ၊ သံသရာ၌။ စီရံ၊ ကြာမြင့်စွာ။ စရိဿတိမညာမိ၊ ကျင်လည်ရလတ္တံ့ဟုထင်မိ၏။ စိရံ၊ ကြာမြင့်စွာ။ စရန္တောပိ၊ လှည့်ပတ်ကျင်လည်သော်လည်း။ သော၊ ထိုပရိဗိုဇ်သည်။ ယံ၊ အကြင်သို့သဘောရှိသော ဂင်္ဂါအတ္တဘောကို။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏။ တံ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော ဂင်္ဂါအတ္တဘောကို။ နဟိ လစ္ဆတိ၊ မရလတ္တံ့သည်သာလျှင်တည်း။ ယံ၊ အကြင်သို့သဘောရှိသောရေအစရှိသော ဝတ္ထုရူပါရုံအစရှိသည်ကို။ လဘတိ၊ ရ၏။ တေန၊ ထိုရေအစရှိသောဝတ္ထုကို။ လဒ္ဓေန၊ ရသဖြင့်။ အတုဿန္တော၊ မနှစ်သက်သောသူသည်။ ယံ၊ အကြင်စည်းစိမ်ကို။ ပတ္ထေတိ၊ တောင့်တ၏။ တံ၊ ထိုစည်းစိမ်ကို။ လဒ္ဓါ၊ ရသဖြင့်။ ဧတာယ၊ ထိုစည်းစိမ်ဖြင့်။ ကိံ၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဟီဠေတိ၊ မထေမဲ့မြင်အောက်မေ့၏။ ဣစ္ဆာ၊ တဏှာသည်။ အနန္တဂေါစရာ၊ အဆုံးမရှိသော အာရုံရှိသည်။ ဟိယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဝိဂစ္ဆာနံ၊ တဏှာကင်းပြီးသောဘုရားပစ္စေကဗုဒ္ဓေါသာဝကတို့အား။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ နမော၊ ရှိခိုးခြင်းကို။ ကရောမသေ၊ ပြုပါကုန်၏။ ဝိဂတိစ္ဆဇာတကံ၊ ဝိဂတိစ္ဆာဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ အန္တေဝါသိကာ၊ တပည့်တို့။ ကာလော၊ ကာလသည်။ အတ္တနာ၊ မိမိနှင့်။ သဟ၊ တကွ။ သဗ္ဗာနေဝ၊ အလုံးစုံသာလျှင်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘူတာနိ၊ သတ္တဝါတို့ကို။ ဃသတိ၊ စား၏။ ယောစဘူတော၊ အကြင်သတ္တဝါသည်။ ကာလောဃသော၊ ကာလကိုစား၏။ သောဘူတော၊ ထိုသတ္တဝါသည်။ ဘူတပစနိံပစိ၊ သတ္တဝါတို့ကိုကျက်စေတတ်သောမီးကို ကျက်စေတတ်၏။ ကော၊ အဘယ်သတ္တဝါနည်း။ ဂီဝါသု၊ လည်တို့၌။ ပဋိမုက္ကာနိ၊ စွပ်အပ်ကုန်သော။ ဗြဟာနိ၊ ပွားကုန်သော။ လောမမံသာနိ၊ အမွေးအသားရှိကုန်သော။

၅၃+၅၄+ ဗဟိနိ၊ များစွာကုန်သော။ နရသီသာနိ၊ လူတို့၏ဦးခေါင်းတို့သည်။ ဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။ ဧတ္ထ၊ ဤဦးခေါင်းအများတို့တွင်။ ကောစိဒေဝ၊ အစုံတခုသောဦးခေါင်းသည်သာလျှင်။ ကဏ္ဏဝါ၊ သိတတ်သောနားရှိ၏။ မူလပရိယာယဇာတကံ၊ မူလပရိယာယဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ တာပသ၊ ရှင်ရသေ့။ အသညတော၊ သီလမရှိသောသူသည်။ ဟန္တွာစ၊ ပုတ်ခတ်၍လည်းကောင်း။ ဆေတွာစ၊ ဖြတ်၍လည်းကောင်း။ ဝဓိတွာစ၊ သတ်၍လည်းကောင်း။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒေတိ၊ ပေးလှူ၏။ ဧဒိသံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ ဘုဉ္ဇမာနော၊ စားသော။ သော သမဏော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပါပံပါပေန၊ မကောင်းမှုဖြင့်။ ဥပလိမ္ပတိ၊ လိမ့်ကျံ၏။ ဥပါသက၊ ဥပါသကာ။ အသညတော၊ သီလမရှိသောသူသည်။ ပုတ္တဒါရံပိ၊ သားမယားကိုသော်လည်း။ ဟန္တွာ၊ သတ်၍။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ စေဒေတိ၊ အကယ်၍ပေးလှူစေကာမူ။ သပ္ပညော၊ ပညာမရှိသောပုဂ္ဂိုလ်သည်။ တံ၊ ထိုဆွမ်းကို။ ဘုဉ္ဇမာနောပိ၊ စားသော်လည်း။ ပါပံပါပေန၊ မကောင်းမှုဖြင့်။ နဥပလိမ္ပတိ၊ မလိမ်းကျံ။ ဗာလောဝါဒဇာတကံ၊ ဗာလောဝါဒဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဘောန္တော၊ အချင်းတို့။ ပါဒဉ္ဇလီ၊ ပါဒဉ္ဇလီမင်းသားသည်။ အဒ္ဓါ၊ စင်စစ်။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းသောသူတို့ကို။ ပညာယ၊ ပညာဖြင့်။ အတိရောစတိ၊ လွန်၍ထွန်းပ၏။ အထာဟိ၊ ထိုကြောင့်သာလျှင်။ ဩဋ္ဌံ၊ နှုတ်ခမ်းကို။ ဘဉ္ဇတိ၊ ကိုက်၏။ ဥတ္တရိံ၊ အလွန်ဖြစ်သောအကြောင်းကို။ ပဿတိနုန၊ မြင်ယောင်တကား။ ဘောန္တော၊ အချင်းတို့။ အယံ၊ ဤပါဒဉ္ဇလီမင်းသားသည်။ ဓမ္မံ ဝါ၊ သင့်သောအကြောင်းကိုလည်းကောင်း။ အဓမ္မံ ဝါ၊ မသင့်သောအကြောင်းကိုလည်းကောင်း။ အတ္ထာနတ္ထံဝါ၊ အကျိုးရှိသည် အကျိုးမရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ နဗုဇ္ဈတိ၊ မသိ။ အယံ၊ ဤပါဒဉ္ဇလီမင်းသားသည်။ ဩဋ္ဌနိဗ္ဘောဝါ၊ နှုတ်ခမ်းကို ကိုက်ခြင်းကို။ အညတြ၊ ကြဉ်၍။ ကိဉ္စနံ၊ တစုတခုကို။ နဇာနာတိ၊ မသိ။ ပါဒဉ္ဇလိဇာတကံ၊ ပါဒဉ္ဇလိဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ တာတ၊ ချစ်သား။ သဗ္ဗေဟိ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သောသင်တို့သည်။ ကိံသုကော၊ ပေါက်ပင်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်ဘူးကြ၏။ ဧတ္ထ၊ ဤပေါက်ပင်၌။ တေတုမှေ၊ ထိုသင်တို့သည်။ ကိနုဝိစိကိစ္ဆထ၊ အဘယ်ကြောင့်ယုံမှားရှိကုန်သနည်း။ တုမှေဟိ၊ သင်တို့သည်။ သဗ္ဗေသု၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဋ္ဌာနေသု၊ အရာတို့၌။ သာရထိ၊ ရထားထိန်းကို။ န ပရိပုစ္ဆတော၊ မမေးအပ်။ တေန၊ ထိုသို့မမေးအပ်

၅၄+၅၅+ သောကြောင့်။ ဝိစိကိစ္ဆထ၊ ယုံမှားရှိကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘာတရော၊ လေးယောက်ကုန်သော မင်းသားညီနောင်တို့သည်။ ကိံ သုကသ္မိံ၊ ပေါက်ပင်၌။ ကင်္ခန္တိဣဝ၊ ယုံမှားကုန်သော။ ဉာဏေဟိ၊ ဝိပဿနာဉာဏ်တို့ဖြင့်။ ဖဿအာယတနအစရှိကုန်သော တရားတို့ကို။ အဇာနိတာ၊ မသိအပ်ကုန်။ တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ ဓမ္မေသု၊ ဖဿယတနအစရှိကုန်သော တရားတို့၌။ ကင်္ခန္တိ၊ ယုံမှားကုန်၏။ ကိံ သုကောပမဇာတကံ၊ ကိံသုကောပမာဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ သာလက၊ သာလက။ တွံ၊ သင်သည်။ နော၊ ငါတို့၏။ ကုလေ၊ အိမ်၌။ ဧကပုတ္တေကော၊ တယောက်တည်းသောသားသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ မေ၊ ငါ၏။ ဘောဂါနံ၊ စည်းစိမ်တို့ကို။ ဣဿရော၊ အစိုးရသည်။ ဟေဿသိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဒုမသ္မာ၊ သရက်ပင်မှ။ ဩရောဟ၊ ဆင်းခဲ့လော။ ဒါနိဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ဃရကံ၊ အိမ်သို့။ ဝဇေမသေ၊ သွားကြကုန်အံ့။ ဧဟိ၊ လာလော့။ မံ၊ ငါ့ကို။ သုဟဒအဟိတုဏ္ဍိက၊ အိုအလိမ္မာယ်သမား။ တွံ၊ သင်သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ သုဟဒယောတိမညတိနနူ၊ လိမ္မာသောစိတ်ရှိ၏ဟူ၍ အောက်မေ့သည်မဟုတ်တုံလော့။ တွံ၊ သင်သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဝေဠုယဋ္ဌိယာ၊ ဝါးခြမ်းပြားဖြင့်။ ယဉ္စဟနသိ၊ အကြင်ကြောင့်ရိုက်၏။ တေန၊ ထိုကြောင့်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ပက္ကမ္ဗဝနေ၊ သရက်သီးမှည့်သောတော၌။ ရမာမသေ၊ မွေ့လျော်ကုန်အံ့။ တွံ၊ သင်သည်။ သာလကဇာတကံ၊ သာလကဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ တာတ၊ ဘခင်။ ဥပသမသံယမေ၊ ရာဂအစရှိသည်တို့၏ ငြိမ်းခြင်းကိုထိန်းသိမ်းခြင်းသီလကို ထိန်းသိမ်းခြင်း၌။ ရတော၊ မွေ့လျော်သော။ အယံဣသိ၊ ဤရသေ့သည်။ သိသိရဘယေန၊ ရေနှင့်တကွရွာသော မိုးသည်ဖြစ်စေအပ်သော ချမ်းအေးခြင်းဘေးသည်။ အဋ္ဋိတော၊ နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ စန္တိဋ္ဌတိ၊ ရပ်၏။ ဟန္ဒ၊ ယခု။ အယံ၊ ဤရသေ့သည်။ ဣမံအဂါရကံ၊ ဤကျောင်းသို့။ ပဝိသတု၊ ဝင်စေသတည်း။ ကေဝလံ၊ အလုံးစုံသော။ သီတဉ္စ၊ ချမ်းခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဒရထဉ္စ၊ ဆင်းရဲခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဝိနေတု၊ ဖျောက်စေသတည်း။ တာတ၊ ချစ်သား။ အယံ၊ ဤသတ္တဝါသည်။ ဥပသမသံယမေ၊ ရာဂအစရှိသည်တို့၏ ငြိမ်းခြင်းကို စောင့်စည်းခြင်း သီလကိုစောင့်စည်းခြင်း၌။ ရတော၊ မွေ့လျော်သော။ ဣသိ၊ ရသေ့သည်။ န၊ မဟုတ်။ အယံ၊ ဤသတ္တဝါသည်။ ဒုမဝရသာခဂေါစရော၊ မြတ်သောသစ်ပင်တို့၏ အခက်၌

၅၅+၅၆+ ကျက်စားတတ်သော။ ကပိ၊ မျောက်တည်း။ သော၊ ထိုမျောက်သည်။ ဒူသကောစ၊ ဖျက်လည်းဖျက်ဆီးတတ်၏။ ရောသကောစာပိ၊ ချုပ်လည်းချုပ်ချယ်တတ်၏။ ဇမ္မောစ၊ အကယ်၍ဝင်ငြားအံ့။ ဃရံ၊ ကျောင်းကို။ ဒူသေယျ၊ ဖျက်ဆီးရာ၏။ ကပိဇာတကံ၊ ကပိဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဒသမော၊ ဆယ်ခုမြောက်သော။ သိင်္ဂါလဝဂ္ဂေါ၊ သိင်္ဂါလဝဂ်တည်း။ တဿ၊ ထိုသိင်္ဂါလဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ အထ၊ ထိုဥပါဟနဝဂ်၏အခြားမဲ့၌။ ရာဇသိင်္ဂါလဝရော၊ သပ္ပဒါဋ္ဌိဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ သုနခေါ၊ သုနခဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ တထာ၊ ထိုမှတပါး။ ကောသိယဣစ္ဆတိကာလဃသော၊ ဂုတ္တိလဇာတ်၊ ဝိကတိစ္ဆဇာတ်၊ မူလပရိယာယဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ဒါနဝရော၊ ဗာလောဝါဒဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ဩဋ္ဌပိသာရထိနာ၊ ပါဒဉ္ဇလိဇာတ်၊ ကိံသုကောပမာဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ပုန၊ တဘန်။ အမ္ဗဝနဉ္စ၊ သာလကဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ သိသိရကပိ၊ ကပိဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ဒသ၊ ဆယ်ဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ဝဂ္ဂုဒါနံ၊ ဝဂ်တို့၏ဥဒါန်းသည်ကား။ ဒဠှဉ္စဝဂ္ဂံ၊ ဒဠှဝဂ်သည်လည်းကောင်း။ အပရေန၊ ဒဠှဝဂ်မှတပါး။ သန္ဓဝံ၊ သန္ဓဝဝဂ်သည်လည်းကောင်း။ ကလျာဏဝဂ္ဂါသဒိသောစ၊ ကလျာဏဝဂ်၊ အသဒိသဝဂ်သည်လည်းကောင်း။ ရုဟကံ၊ ရုဟကဝဂ်သည်လည်းကောင်း။ နတံဒဠံဗိရဏထမ္ဘကာ၊ နတံဒဠဝဂ်၊ ဗိရဏထမ္ဘဝဂ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ပုန၊ တဘန်။ ကသာဥပဘဟနသိင်္ဂါလကေန၊ ကသာဝဂ်၊ ဥပါဟနဝဂ်၊ သိင်္ဂါလဝဂ်နှင့်။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့တည်း။ ဒုကနိပါတံ၊ ဒုကနိပါတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

တိကနိပါတ်။

၁. သင်္ကပ္ပဝဂ်

၂၅၁. သင်္ကပ္ပရာဂဇာတ်

မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ သင်္ကပ္ပရာဂဓောတေန၊ ကာမဝိတက်နှင့်ယှဉ်သော ရာဂရေဖြင့် ဆေးအပ်သော။ ဝိတက္ကနိသိတေနစ၊ ကာမဝိတက်ဟူသော ကျောက်၌သွေးအပ်သည်လည်းဖြစ်ထသော။ ဘဒြေန၊ ကောင်းမြတ်သောတန်ဆာဖြင့်။ နာလင်္ကတေန၊ တန်ဆာဆင်ခြင်းမရှိသော။ နကဏ္ဏာယတမုတ္တေန၊ လက်ညှိုးနားစွန်း၌ ငင်သည်ဖြစ်၍ မပစ်လွှတ်အပ်ထသော။ နာပိမောရူပသေဝိနာ၊ ဥဒေါင်းအတောင်၊ လင်းတအတောင် စသည်တို့ဖြင့် မြှားလွှတ်မအပ်အပ်ထသော။ သဗ္ဗင်္ဂပရိဒါဟိနာ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော ကိုယ်အင်္ဂါတို့ကို လောင်ကျွမ်းနိုင်ထသော။ တေန၊ ထိုကိလေသာမြှားသည်။ မေ၊ ငါ၏။ ဟဒယေ၊ စိတ်၌။ ဝိဒ္ဓေါ၊ စူးဝင်အပ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ယတောအာဝေဓာ၊ အကြင်ကိလေသာမြှားစူးဝင်ခြင်းကြောင့်။ ရုဟိရံ၊ သွေးသည်။ ပသဝေ၊ ယိုစီးရာ၏။ တံ အာဝေဓဉ္စ၊ ထိုစူးရာအရပ်ကိုလည်း။ နပဿမိ၊ မမြင်။ ယာဝအတိဝိယ၊ အလွန်လျှင်။ အယောနိသော၊ မသင့်သောအားဖြင့်။ စိတ္တံ၊ ရာဂစိတ်သည်။ ဝဍ္ဎတိ၊ ပွား၏။ မေ၊ ငါသည်။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲကို။ အာဘတံ၊ ဆောင်မိချေ၏။ သင်္ကပ္ပဇာတကံ၊ သင်္ကပ္ပဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ တွံ၊ သင်သည်။ တိလမုဋ္ဌိယာ၊ နှမ်းတဆုပ်ကြောင့်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဗာဟာယ၊ မောင်း၌။ ဂဟေတွာန၊ ကိုင်စေ၍။ လဋ္ဌိယာ၊ ဝါးခြမ်းစိတ်

ဝ၁+ဝ၂+ ဖြင့်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ယံအနုတာလယိ၊ အကြင်ရိုက်ခြင်းကိုပြု၏။ တံ အနုတာလယံ၊ ထိုရိုက်ခြင်းကို။ အဇ္ဇာပိ၊ ယနေ့တိုင်အောင်လည်း။ မေ၊ ငါသည်။ သရသိ၊ အောက်မေ့၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ယေန၊ အကြင်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ မမ၊ ငါ၏။ သန္တိကံ၊ အထံသို့။ အာဂတော၊ လာသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ယံ၊ အကြင်ကြောင့်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဗာဟာယ၊ မောင်း၌။ ဂဟေတွာန၊ ကိုင်စေ၍။ တိက္ခတ္တုံ၊ သုံးကြိမ်။ အနုတာလယိ၊ ရိုက်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဇီဝိတေ၊ အသက်၌။ နရမသိနနု၊ မမွေ့လျော်ယောင်တကား။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ အရိယော၊ မြတ်သောအကျင့်ရှိသော။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ အနရိယံ၊ မမြတ်သောအကျင့်ကို။ ကုဗ္ဗန္တံ၊ ကျင့်သောသူကို။ ဒဏ္ဍေန၊ ဒဏ်ဖြင့်။ နိသေဓတိ၊ တားမြစ်၏။ တံ၊ ထိုတားမြစ်ခြင်းသည်။ သာသနံ၊ အဆုံးအမမည်၏။ တံ၊ ထိုတားမြစ်ခြင်းသည်။ နဝေရံ၊ ရန်မဟုတ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ နံ၊ ထိုတားမြစ်ခြင်းကို။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ ဝိဒူ၊ သိကုန်၏။ တိလမုဋ္ဌိဇာတကံ၊ တိလမုဋ္ဌိဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဘောတာပသ၊ အိုရသေ့။ အဿ မဏိဿ၊ ဤပတ္တမြား၏။ ဟေတု၊ အကြောင်းကြောင့်။ မမ၊ ငါ့အား။ ဝိပုလံ၊ ပြန့်ပြောသော။ ဥဠာရံ၊ မြတ်သော။ အန္နပါနံ၊ နတ်ထမင်းနတ်အဖျော်သည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုပတ္တမြားကို။ တေ၊ သင်အား။ နဒဿံ၊ မပေးအံ့။ တွံ၊ သင်သည်။ အတိယာစကော၊ အလွန်တောင်းတတတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တေ၊ သင်၏။ အဿမံစာပိ၊ သင်္ခမ်းကျောင်းသို့လည်း။ နအာဂမိဿံ၊ ငါမလာ။ ဘောတာပသ၊ အိုရသေ့။ ယထာ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ သက္ခရဓောတပါဏိ၊ ဆီဖြင့်ကျောက်နိုင်သွေးအပ်သော သန်လျက်လက်၌ရှိသော။ သုသု၊ လုလင်ပျိုသည်။ တာသေသိယထာ၊ ခြိမ်းချောက်သကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ ဣမံသေလံ၊ ဤပတ္တမြားကို။ ယာစမာနော၊ တောင်းသောသင်သည်။ မံ၊ ငါကို။ တာသေတိ၊ ခြိမ်းချောက်ဘိ၏။ အတိယာစကော၊ အလွန်တောင်းတတတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုပတ္တမြားကို။ တေ၊ သင်အား။ နဒဿံ၊ ငါမပေး။ တေ၊ သင်၏။ အဿမံစာပိ၊ သင်္ခမ်းကျောင်းသို့လည်း။ နအာဂမိဿံ၊ ငါမလာပြီ။ ကနိဋ္ဌ၊ ငါ့ညီ။ ယော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏။ ပိယံ၊ ချစ်အပ်သောဥစ္စာကို။ ပိယန္တိ၊ ချစ်အပ်၏ဟူ၍။ ဇိဂီသေ၊ သိရာ၏။ သော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ တံ၊ ထိုဥစ္စာကို။ နယာစေ၊ မတောင်းရာ။ အတိယာစနာယ၊ အလွန်တောင်းခြင်းကြောင့်။ ဒေဿော၊ မုန်းခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗြာဟ္မဏေန၊ ငါ့ညီရသေ့သည်။

ဝ၂+ဝ၃+ မဏိ၊ ပတ္တမြားကို။ ယာစိတော၊ တောင်းအပ်သော။ နာဂေါ၊ နဂါးမင်းသည်။ တဒါ၊ ထိုတောင်းသောအခါမှ။ ပဌာယ၊ စ၍။ အဒဿနံယေဝ၊ ငါ့ညီရသေ့မမြင်ရာအရပ်သို့သာလျှင်။ အဇ္ဈဂမာ၊ သွားလေပြီ။ မဏိကဏ္ဌဇာတကံ၊ မဏိကဏ္ဌဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ အဿပေါတက၊ မြင်းငယ်။ တွံ၊ သင်သည်။ တိဏပရိဃာသံ၊ စားကြွင်းမြက်ကို။ ဘုတွာ၊ စား၍။ အာစာမကုဏ္ဍကံ၊ ထမင်းချိုးဆန်ခွဲညှာကို။ ဘုတွာ၊ စား၍။ ဝဍ္ဎီတော၊ ကြီး၏။ ဧတံ၊ ဤဆန်ခွဲယာဂုဘောဇဉ်သည်။ တေ၊ သင်၏။ ဘောဇနံ၊ အစာသည်။ အာသိ၊ ဖြစ်၏။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ဒါနိဣဒါနိ၊ ယခု။ ဧတံ၊ ဤဆန်ခွဲယာဂုကို။ နဘုဉ္ဇသိ၊ မစားသနည်း။ မဟာဗြဟ္မေ၊ မြတ်သောကုန်သည်ကြီး။ ယတ္ထ၊ အကြင်အရပ်၌။ ဇာတိယာဝါ၊ အမျိုးအားဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝိနယေနဝါ၊ အကျင့်အားဖြင့်လည်းကောင်း။ ပေါသံ၊ မွေးခြင်းငှာ။ နဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်၌။ ဗဟုံ၊ များစွာ။ အာစမကုဏ္ဍကံ၊ ထမင်းချိုဆန်ခွဲကို။ အပိ၊ စင်စစ်။ ဘက္ခာမိ၊ ငါးစား၏။ ယောယာဒိသော၊ အကြင်သို့သဘောရှိသော။ အယံဟယော၊ ဤမြင်းသည်။ ဥတ္တမော၊ မြင်းမြတ်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တွဉ္စ၊ သင်သည်လည်း။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ပဇာနာသိ၊ သိ၏။ ဇာနန္တော၊ အစွမ်းကိုသိသော ငါသည်။ ဇာနံ၊ အစွမ်းကိုသိသောသင်ကို။ အာဂမ္မ၊ စွဲ၍။ တေ၊ သင်၏။ ကုဏ္ဍကံ၊ ဆန်ခွဲယာဂုကို။ နဘက္ခာမိ၊ မစားအံ့။ ကုဏ္ဍကသိန္ဓဝဇာတကံ၊ ကုဏ္ဍကသိန္ဓဝဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ သောဝိဟင်္ဂမော၊ ထိုငှက်သည်။ ဘောဇနသ္မိံ၊ အစာ၌။ မတ္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို။ အညာသိ၊ သိ၏။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ အဒ္ဓါနံ၊ အသက်ရှည်သောကာယကို။ အာပါဒိ၊ ရ၏။ မာတရဉ္စ၊ မိဘကိုလည်း။ အပေါသယိ၊ မွေးမြူရ၏။ ယတောစခေါ၊ အကြင်အခါ၌ကား။ သော၊ ထိုငှက်သည်။ ဗဟုတရံ၊ အလွန်များစွာ။ ဘေဇနံ၊ သရက်သီးရည်ဘောဇဉ်ကို။ အဇ္ဈစာဝါဟရိ၊ စား၏။ တတောစခေါ၊ ထိုအခါ၌ကား။ တတ္ထေဝ၊ ထိုသမုဒ္ဒရာ၌သာလျှင်။ သံသီဒိ၊ နစ်၏။ ယိယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ဗဟူ၊ များစွာ။ အမတ္တညုတာ၊ အတိုင်းအရှည်ကို မသိသည်၏ အဖြစ်သည်။ အသာဓု၊ မကောင်း။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဘောဇနသ္မိံ၊ ဘောဇဉ်၌။ မတ္တညုတာ၊ အတိုင်းအရှည်ကိုသိသည်၏ အဖြစ်သည်။ အဂိဒ္ဓတာ၊ မမက်မောသည်၏ အဖြစ်သည်။ သာဓု၊ ကောင်း၏။ ဟိသစ္စံ၊ ထိုစကားသည်မှန်၏။ အမတ္တညု၊ ဘောဇဉ်၌ အတိုင်းအရှည်မရှိကုန်သောသူတို့သည်။ သီဒန္တိ၊ နစ်ကုန်၏။

ဝ၃+ဝ၄+ မတ္တညူစ၊ အတိုင်းအရှည်ကိုသိကုန်သော သူတို့သည်ကား။ နသီဒရေ၊ မနစ်ကုန်။ သုကဇာတကံ၊ သုကဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဥပါသကာ၊ သီတင်းသည်တို့။ ဥဒကတ္ထိကာ၊ ရေဖြင့်အလိုရှိကုန်သော။ ဝါဏိဇာ၊ ကုန်သည်တို့သည်။ ဇရုဒပါနံ၊ ရေတွင်းဟောင်းကို။ ခဏမာနာ၊ တူးကုန်သည်ရှိသော်။ အယသံ၊ မြည်းသော အဆင်းရှိသော သံကိုလည်းကောင်း။ လောဟံ၊ ကြေးနီကိုလည်းကောင်း။ တိပုံ၊ သလွဲဖြူကိုလည်းကောင်း။ သီသဉ္စ၊ သလွဲပုပ်ကိုလည်းကောင်း။ ရဇတဉ္စ၊ ငွေကိုလည်းကောင်း။ ဇာတရူပဉ္စ၊ ရွှေကိုလည်းကောင်း။ မုတ္တာစ၊ ပုလဲကိုလည်းကောင်း။ ဝေဠုရိယာစ၊ ကျောက်မျက်ရွဲကိုလည်းကောင်း။ မဏိံစ၊ ပတ္တမြားကိုလည်းကောင်း။ ဗဟု၊ များစွာ။ အဇ္ဈာဂမုံ၊ ရကုန်၏။ တေဝါဏိဇာ၊ ထိုကုန်သည်တို့သည်။ တေန၊ ထိုရအပ်သောရတနာဖြင့်။ အသန္တုဋ္ဌာ၊ မရောင့်ရဲကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘိယျောဘိယျော၊ လွန်စွာလွန်စွာ။ ခဏိံသု၊ တူးကုန်၏။ တေ၊ ထိုကုန်သည်တို့ကို။ တတ္ထ၊ ထိုထွင်း၌။ အာသိဝိသော၊ လျင်သောအဆိပ်ရှိသော။ ဃောရော၊ ပြင်းသော အဆိပ်ရှိသော။ တေဇသီ၊ အဆိပ်တန်ခိုးနှင့်ပြည့်စုံသော။ နာဂေါ၊ နဂါးသည်။ တေဇသာ၊ အဆိပ်တန်ခိုးဖြင့်။ ဟနိ၊ သတ်ပြီ။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ခဏေ၊ လျော့ပတ်ရုံသာတူးရာ၏။ နာတိခဏေ၊ လွန်စွာမတူးရာ။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ အတိခဏံ၊ လွန်စွာတူးခြင်းသည်။ ပါပကံ၊ ယုတ်မာ၏။ ခဏေနစ၊ လျောက်ပတ်ရုံသာတူးသဖြင့်လည်း။ ဓနံ၊ ဥစ္စာကို။ လဒ္ဓံ၊ ရအပ်၏။ အတိခဏေနစ၊ အလွန်တူးသဖြင့်။ နာသိတံ၊ သေကြေပျက်စီး၏။ ဇရုဒပါနဇာတကံ၊ ဇရုဒပါနဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဘောန္တောအမစ္စာ၊ အိုအမတ်တို့။ အယံ၊ ဤမျောက်သည်ကား။ ဃရာနံ၊ အိမ်တို့ကို။ ဝိစာရေတုံဝါ၊ စီရင်အံ့သောငှာလည်းကောင်း။ ကာတုံဝါ၊ ပြုအံ့သောငှာလည်းကောင်း။ နကုသလော၊ မလိမ္မာ။ အယံ၊ ဤမျောက်သည်။ လောလော၊ လျှပ်ပေါ်လေ့ရှိ၏။ ဝဏီမုခေါ၊ ထွန့်သောမျက်နှာရှိသောမျောက်သည်။ ကတံကတံခေါဝ၊ ပြုတိုင်းပြုတိုင်းကိုလျှင်။ ဒူသေယျ၊ ဖျက်ဆီးရာ၏။ ဣဒံကုလံ၊ ဤမျောက်မျိုးသည်။ ဧဝံဓမ္မံ၊ ဤသို့ပြုတိုင်းပြုတိုင်းဖျက်ဆီးတတ်သောသဘောရှိ၏။ ဘောန္တော၊ အိုအမတ်တို့။ ဣဒံလောမံ၊ ဤအမွေးမဟုတ်။ အယံ၊ ဤသတ္တဝါမဟုတ်။ မိဂေါ၊ သားသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မေ၊ ငါ၏။ ဇနသန္ဓေန၊ ခမည်းတော်ဇနသန္ဓမင်းသည်။ သိဋ္ဌံ၊ ဆုံးမအပ်၏။ အယံ၊ ဤမျောက်

ဝ၄+ဝ၅+ သည်။ ကိဉ္စိ၊ တစုံတခုသော အဆုံးအဖြတ်ကို။ နဝိဇာနာတိ၊ မသိ။ ဘောန္တောအမစ္စာ၊ အိုအမတ်တို့။ တာဒိသော၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ ပေါသော၊ ယောကျ်ားသည်။ သကံမာတရံဝါ၊ မိမိအမိကိုလည်းကောင်း။ သကံပိတရံ ဝါ၊ မိမိအဘကိုလည်းကောင်း။ သကံဘာတရံ ဝါ၊ မိမိအစ်ကိုကိုလည်းကောင်း။ သကံဘဂိနိံ ဝါ၊ မိမိနှမကိုလည်းကောင်း။ နဘရေယျ၊ မမွေးမြူရာ။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မေ၊ ငါ၏။ ဒသရဋ္ဌေန၊ ခမည်းတော်ဒသရဋ္ဌမင်းကြီးသည်။ သိဋ္ဌံ၊ ဆုံးမအပ်၏။ ဂါမဏိစန္ဒဇာတကံ၊ ဂါမဏိစန္ဒဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ယာဝတာ၊ အကြင်မျှလောက်သော အပိုင်းအခြားဖြင့်။ စန္ဒမသူရိယာ၊ လနေတို့သည်။ ပရိဟရန္တိ၊ မြင့်မိုရ်တောင်ကိုလှည့်လည်ကုန်၏။ ဝိရောစမာနာ၊ တင့်တယ်ကုန်သော လနေတို့သည်။ ဒိသာ၊ အရပ်ဆယ်မျက်နှာတို့ကို။ ဘန္တိ၊ ထွန်းပကုန်၏။ တတ္တကေ၊ ထိုမျှအတိုင်းအရှည်ရှိသောအရပ်၌။ ပထဝိဿိတာ၊ မြေ၌မှီကုန်သော။ ယေစပါဏာ၊ အကြင်သတ္တဝါတို့သည်လည်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ သဗ္ဗေဝ၊ အလုံးစုံသာလျှင်ဖြစ်ကုန်သော။ တေပါဏာ၊ ထိုသတ္တဝါတို့သည်။ မန္ဓာတု၊ မန္ဓာတုမင်း၏။ ဒါသာ၊ ကျွန်တို့သည်သာလျှင်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကဟာပဏဝေဿန၊ ရတနာခုနစ်ပါးဟူသော မိုဃ်းကိုရွာစေသဖြင့်။ ကာမေသု၊ ကာမတို့၌။ တိတ္တိ၊ ရောင့်ရဲခြင်းသည်။ န ဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ ကာမာ၊ ကာမတို့သည်။ အသာဒါ၊ သာယာဖွယ်မရှိကုန်။ ဒုက္ခာ၊ များသောဆင်းရဲခြင်းရှိကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓသာဝကော၊ သဗ္ဗညုမြတ်စွာဘုရားတပည့်သည်။ ဝိညာယ၊ သိ၍။ သော၊ ထိုသဗ္ဗညုမြတ်စွာဘုရားတပည့်သည်။ ဒိဗ္ဗေသုကာမေသုအပိ၊ နတ်၌ဖြစ်သောကာမတို့၌လည်း။ ရတိံ၊ မွေ့လျော်ခြင်းကို။ နာဓိဂစ္ဆတိ၊ မရ။ တဏှာက္ခရတော၊ တဏှာ၏ကုန်ရာဖြစ်သော နိဗ္ဗာန်၌သာမွေ့လျော်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မန္ဓာတုဇာတကံ၊ မန္ဓာတုဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဣမဿ၊ ဤတိရိဋဝစ္ဆရသေ့အား။ ကိဉ္စိ၊ တစုံတခုသော။ ဝိဇ္ဇာမယံ၊ အတတ်ဖြင့် ပြီးသောအမှုသည်။ န အတ္ထိ၊ မရှိ။ တေဒဏ္ဍိကော၊ တောင်ဝှေးသုံးခွကို ကိုင်၍သွားသော။ တိရဋဝစ္ဆော၊ တိရိဋဝစ္ဆရသေ့သည်။ တေ၊ သင်မင်းကြီး၏။ န ဗန္ဓဝေါ၊ အဆွေအမျိုးလည်းမဟုတ်။ တေ၊ သင်မင်းကြီး၏။ နော ပနသဟာယော၊ ကစားဘက်အဆွေခင်ပန်းလည်း မဟုတ်။ အထ၊ ထိုသို့ဖြစ်လျက်။ ကေန ဝဏ္ဏေန၊ အဘယ်အ

ဝ၅+ဝ၆+ ကြောင်းကြောင့်။ အဂ္ဂပိဏ္ဍ၊ ထမင်းဦးကို။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားရသနည်း။ တာတ၊ ချစ်သား။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်။ ယုဒ္ဓပရာဇိတဿ၊ စစ်ထိုးခြင်းမှရှုံးသော။ ဧကဿ၊ အဘော်မရှိ တယောက်တည်းသာဖြစ်သော။ ကိစ္ဆဂတဿ၊ ရေတွင်းသို့ကျ၍ပင်ပန်းခြင်း သို့ရောက်သော။ မေ၊ ငါ့အား။ အယံ၊ ဤရသေ့သည်။ ဃောရေ၊ ကြမ်းကြုတ်သော။ ဝိဝနသ္မိံ၊ ရေမရှိသောတော၌။ ကတွာ၊ သနားခြင်းကိုပြု၍။ ပါဏိံ၊ ရေတွင်းမှဆယ်အံ့သောငှာဝီရိယနှင့်ယှဉ်သောလက်ကို။ ပသာရယီ၊ ဆန့်၏။ တေနကာရဏေန၊ ထိုရေတွင်း၌ကျခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒုခသမ္ပရေတော၊ ဒုက္ခသည်ဝန်းရံအပ်သည်ဖြစ်၍။ ဥဒ္ဓတာရိံ၊ အထက်သို့တက်နိုင်လေပြီ။ ဧတဿ၊ ထိုတိရိဋဝစ္ဆရသေ့၏။ ကိစ္စေန၊ ထုတ်ဆယ်ကယ်တင်ပေသော ကိစ္စအာနုဘော်ကြောင့်။ ဝေသာယိနော၊ ယမမင်း၏။ ဝိသယာ၊ နိုင်ငံမှ။ ဣဓဇီဝလောကေ၊ ဤလူ့ပြည်သို့။ အနုပ္ပတ္တော၊ တဘန်ရောက်လာပြန်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ တာတ၊ ချစ်သား။ တိရိဋဝစ္ဆော၊ တိရိဋဝစ္ဆရသေ့သည်။ လာဘာရဟေန၊ ပစ္စည်းလေးပါးဟူသော လာဘ်ကိုခံထိုက်၏။ အဿ၊ ထိုတိရိဋဝစ္ဆရသေ့အား။ ဘောဂံ၊ အသုံးအဆောင်ကို။ ဒေထ၊ လှူကြကုန်လော။ ယညဉ္စ၊ ယဇ်ကိုလည်း။ ယဇထ၊ ပူဇော်ကြကုန်လော။ တိရိဋဝစ္ဆဇာတကံ၊ တိရိဋဝစ္ဆဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ရထေသဘ၊ မင်းမြတ်။ ယဿဥဒရဿ၊ အကြင်ဝမ်း၏။ အတ္ထံ၊ အကျိုးငှာ။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ အမိတ္တမပိ၊ ရန်သူကိုလည်း။ ယာစိတုံ၊ တောင်းအံ့ငှာ။ ဒူရံ၊ ဝေးသောအရပ်သို့။ အာယန္တိ၊ သွားကုန်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တဿဥဒရဿ၊ ထိုဝမ်း၏။ ဒူတော၊ တမန်သည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ မာကုဇ္ဈိ၊ အမျက်မထွက်လင့်။ ရထေသဘ၊ မင်းမြတ်။ မာဏဝါ၊ လူတို့သည်။ ဒိဝါစ၊ နေ့၌လည်းကောင်း။ ရတ္တော၊ ညဉ့်၌လည်းကောင်း။ ယဿုဒရဿ၊ အကြင်ဝမ်း၏။ ဝသံ၊ အလိုသို့။ အာယန္တိ၊ လိုက်ကုန်၏။ အယံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တဿဥဒရဿ၊ ထိုဝမ်း၏။ ဒူတော၊ တမန်တည်း။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ မာကုဇ္ဈိ၊ အမျက်မထွက်လင့်။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ တေ၊ သင်အား။ ပုင်္ဂဝေန၊ ဥသဘနှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ရောဟိနီနံ၊ နီသောအဆင်းရှိကုန်သော။ ဂဝံ၊ နွားတို့၏။ သဟဿံ၊ တထောင်ကို။ ဒဒါမိ၊ ပေး၏။ ဟိယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ မယံပိ၊ ငါတို့သည်လည်း။ တဿေဝ၊ ထိုဝမ်း၏သာလျှင်။ ဒူတာ၊ တမန်တို့သည်။ ဘဝါမ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဒူတော၊ တမန်သည်။ ဒူတဿ၊ တမန်အား။ ကတံနဒဇ္ဇာ၊ အဘယ်မူ၍ မပေးရာသနည်း။ ဒဒေယျဧဝ၊

ဝ၆+ဝ၇+ ပေးရာသည်သာလျှင်တည်း။ ဒူတဇာတကံ၊ ဒူတဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ပဌမော၊ ရှေးဦးစွာသော။ သင်္ကပ္ပဝဂ္ဂေါ၊ သင်္ကပ္ပဝဂ်တည်း။ တဿ၊ ထိုသင်္ကပ္ပဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ ဥသုကာရဝရော၊ သင်္ကပ္ပဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ တိလမုဋ္ဌိ၊ တိလမုဋ္ဌိဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ မဏိ၊ မဏိကဏ္ဌဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ဟယရာဇဝိဟင်္ဂမအာသိဝိသော၊ ကုဏ္ဍကသိန္ဓဝဇာတ်၊ သုကဇာတ်၊ ဇရုဒပါနဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ဇနသန္ဓကဟာပနဝဿ၊ ဂါမဏိစန္ဒဇာတ်၊ မန္ဓာတုဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ပုန၊ တဘန်။ တိရိဋ၊ တိရိဋဝစ္ဆဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ပုန၊ တဘန်။ ဒူတာဝရေန၊ ဒူတဇာတ်နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ဒသ၊ ဆယ်ဇာတ်တို့တည်း။ ကေသာစ၊ ဆံတို့သည်လည်းကောင်း။ မဿူစ၊ မုတ်ဆိတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဆိန္နံဆိန္နံ၊ ဖြတ်တိုင်းဖြတ်တိုင်း။ ဝိရူဟတိယထာ၊ ပေါက်ပြန်သကဲ့သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထို့အတူ။ တေ၊ သင်၏။ နာသာ၊ နှာခေါင်းသည်။ ပဒုမံ၊ ကြာကို။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့။ ခေတ္တေ၊ လယ်၌။ ဝုတ္တံ၊ စိုက်ပျိုးအပ်သော။ သာလိဒိကံ၊ တဆောင်မုန်းလ၌ယူ၍ထားအပ်သော။ ဗီဇံ၊ မျိုးစေ့သည်။ ဝိရူဟတိယထာ၊ ပေါက်သကဲ့သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထို့အတူ။ တေ၊ သင်၏။ နာသာ၊ နှာခေါင်းသည်။ ရူဟတု၊ ပေါက်ပြန်စေသတည်း။ ယာစိတော၊ ငါတောင်းအပ်သောသင်သည်။ ပဒုမံ၊ ကြာကို။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့။ သမ္မ၊ အဆွေ။ ဧတေဥဘောပိ၊ ဤနှစ်ယောက်သောသူတို့သည်လည်း။ ပဒ္ဓါနိ၊ ကြာတို့ကို။ အပိဒဿတိ၊ ပေးလတ္တံ့ဟုကြံ၏။ ဝိလပန္တိ၊ ဆိုယောင်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ ဝဇ္ဇုံဝါ၊ ဆိုသည်မူလည်းဖြစ်စေကုန်။ နဝါဝဇ္ဇုံ၊ မဆိုသည်မူလည်းဖြစ်စေကုန်။ နာသာယ၊ ပြတ်သောနှာခေါင်း၏။ ရူဟနာ၊ ပေါက်ပြန်ခြင်းမည်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဒုမာနိ၊ ကြာတို့ကို။ ယာစာမိ၊ တောင်း၏။ ယာစိတော၊ ငါတောင်းအပ်သည်သင်သည်။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့။ ပဒုမဇာတကံ၊ ပဒုမဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဧကာယ၊ တယောက်သော။ စူဠုပဋ္ဌာကာယ၊ အလုပ်အကျွေးမိန်းမငယ်၏။ ပါဏိ၊ လက်သည်။ မုဒုကာ၊ ငါ့လက်ကဲ့သို့နူးညံ့သည်။ စေအဿ၊ အကယ်၍ဖြစ်ငြားအံ့။ သုကာရိတော၊ ကောင်းစွာသင်အပ်ပြီးသော။

၀၇+ဝ၈+ နာဂေါစ၊ ဆင်သည်လည်း။ စေအဿ၊ အကယ်၍ ရှိသည်ဖြစ်ငြားအံ့။ အန္ဓကာရောစ၊ အမိုက်မှောင်သည်လည်း။ စေအဿ၊ အကယ်၍ဖြစ်ငြားအံ့။ စေဝေဿယျ၊ အကယ်၍မိုဃ်းရွာငြားအံ့။ အထ၊ ထိုသို့အကြောင်းလေးပါးစုံညီသည်ရှိသော်။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ၊ သင်၏။ မနောရထဿ၊ နှလုံးအလို၏။ ဂမနံ၊ သွားခြင်းသည်။ မတ္ထကံ၊ အပြီးသို့ရောက်ခြင်းသည်။ သိယာနုန၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ အနလာမုဒုသုမ္ဘသာ၊ နူးညံ့သော စကားဖြင့်ချီးမြှောက်ခြင်းငှာ မတတ်ကောင်းကုန်။ ဒုပ္ပူရတ္တာ၊ ပြည့်နိုင်ခဲသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ နဒီသမာ၊ မြစ်နှင့်တူကုန်၏။ သီဒန္တိ၊ ငရဲ၌နစ်တတ်ကုန်၏။ နံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ ဧတာ၊ ထိုမိန်းမတို့ကို။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသည်။ အာရကာ၊ အဝေးမှ။ ပရိဝဇ္ဇယေ၊ ကြဉ်ရာ၏။ ဧတာ၊ ထိုမိန်းမတို့သည်။ ယံ၊ အကြင်ယောကျ်ားကို။ ဆန္ဒသာဝါ၊ ဆန္ဒတူသဖြင့်လည်းကောင်း။ ဓနေနဝါ၊ ဥစ္စာဖြင့်လည်းကောင်း။ ဥပသေဝန္တိ၊ မှီဝဲကုန်၏။ နံ ပုရိသံ၊ ထိုယောကျ်ားကို။ ခိပ္ပံ၊ လျှင်စွာ။ အနုဒဟန္တိ၊ လောင်တတ်ကုန်၏။ ကိမိဝ၊ အဘယ်ကဲ့သို့နည်း။ ဇာတဝေဒေါ၊ မီးသည်။ သဏ္ဌာနံ၊ မိမိတည်ရာကို။ အနုဒဟတိဣဝ၊ လောင်သကဲ့သို့တည်း။ မုဒုပါဏိဇာတကံ၊ မုဒုပါဏိဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ အယံ၊ ဤရသေ့သည်။ ဣတ္ထိယာ၊ တန်ခိုးဖြင့်။ ဝါရသ္မိံ၊ ရေကို။ အဘိဇ္ဇမာနေ၊ မလှုပ်စေဘဲ။ အာဂမ္မ၊ လာလတ်၍။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမနှင့်။ မိဿီဘာဝံ၊ ရောနှောသောအဖြစ်သို့။ ဂန္တွာ၊ ရောက်၍။ မဟဏ္ဏဝေ၊ သမုဒ္ဒရာ၌။ သံသီဒတိ၊ နစ်၏။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ အာဝဋ္ဋနီ၊ လည်စေတတ်ကုန်၏။ မဟာမာယာ၊ များသောမာယာရှိကုန်၏။ ဗြဟ္မစရိယဝိကောပနာ၊ မြတ်သောအကျင့်ကိုဖျက်ဆီးတတ်ကုန်၏။ သိဒန္တိ၊ အပါယ်တို့၌နစ်မွန်းတတ်ကုန်၏။ နံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ ဝိဒိတွာန၊ သိ၍။ ဧတာ၊ ထိုမိန်းမတို့ကို။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသောသူသည်။ အာရကာ၊ အဝေးမှ။ ပရိဝဇ္ဇယေ၊ ကြဉ်ရာ၏။ ဇာတဝေဒေါ၊ မီးသည်။ သဏ္ဌာနံ၊ မိမိတည်ရာကို။ အနုဒဟတိဣဝ၊ လောင်သကဲ့သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထို့အတူ။ ဧတာ၊ ထိုမိန်းမတို့သည်။ ဓနေနဝါ၊ ဥစ္စာဖြင့်လည်းကောင်း။ ဥပသေဝန္တိ၊ မှီဝဲကုန်၏။ နံ၊ ထိုယောကျ်ားကို။ ခိပ္ပံ၊ လျှင်စွာ။ အနုဒဟန္တိ၊ လောင်တတ်ကုန်၏။ စူဠပလောဘနဇာတကံ၊ စူဠပလောဘနဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

ဝ၈+ဝ၉+ ယဿ၊ အကြင်မင်း၏။ ယူပေါ၊ ပြာသာဒ်သည်။ သုဝဏ္ဏမယော၊ ရွှေဖြင့်ပြီး၏။ တိရိယံ၊ အပြန့်အားဖြင့်။ သောဠသုဗ္ဗေဓော၊ တဆဲ့ခြောက်ကဏ္ဍဂမနပြန့်၏။ ဥဒ္ဓံ၊ အရပ်အားဖြင့်။ သဟဿဓာ၊ ကဏ္ဍာဂမနတထောင်မြင့်သည်။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ သော ရာဇာ၊ ထိုမင်းသည်။ ပနာဒေါနာမ၊ ပနာဒမည်၏။ သဟဿကဏ္ဍော၊ ကဏ္ဍဂမနတထောင်မြင့်သောပြာသာဒ်သည်။ သတဂေဏ္ဍု၊ ဘုံဆင့်တရာရှိ၏။ ဓဇာလု၊ များသောတံခွန်ရှိ၏။ ဟရိတမယော၊ ပတ္တမြားစိမ်းတို့ဖြင့်ပြီး၏။ တတ္ထ၊ ထိုပြာသာဒ်၌။ ဆသဿာနိ၊ ခြောက်ထောင်ကုန်သော။ ဂန္ဓဗ္ဗာ၊ ကချေသည်တို့သည်။ သတ္တဓာ၊ ခုနစ်ဌာနတို့၌။ အနစ္စုံ၊ ကကုန်၏။ ဘာသတိ၊ ဆို၏။ ဘဒ္ဒဇိ၊ ဘဒ္ဒဇိ။ ယထာ၊ အကြင်သို့သောအခြင်းအရာအားဖြင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဘာသတိ၊ ဆို၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာအားဖြင့်။ ဧဝမေဝ၊ ဤသို့သင်ဆိုတိုင်းသာလျှင်။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ အာသိ၊ ဖြစ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ တဝ၊ သင်၏။ ဝေယျာဝစ္စကရော၊ အမှုကြီးငယ်ကို ရွက်ဆောင်သော။ သက္ကော၊ သိကြားသည်။ အာသိံ၊ ဖြစ်၏။ မဟာပနာဒဇာတကံ၊ မဟာပနာဒဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ သမ္မ၊ အဆွေ။ ဓနုဝေဂနုန္နေ၊ လေး၏အဟုန်ဖြင့်ပစ်လွှတ်အပ်ကုန်သော။ ခုရပ္ပေ၊ ဓားသွားတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဂဟိတေ၊ ကိုင်စွဲအပ်ကုန်သော။ တိခိဏေ၊ ထက်စွာကုန်သော။ တေလဓောတေ၊ ဆီဖြင့်ဆေးအပ်ကုန်သော။ ခဂ္ဂေ၊ သန်လျက်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ဘယသ္မိံ၊ ကြောက်မက်ဖွယ်ရှိသော။ တသ္မိံမရဏေ၊ ထိုသေခြင်းသည်။ ဝိရုဠှေ၊ ထင်လျက်။ ကသ္မာနု၊ အဘယ်ကြောင့်သလျှင်။ တေ၊ သင်အား။ ဆမ္ဘိတတ္တံ၊ ကိုယ်တုန်လှုပ်ခြင်းသည်။ နာဟု၊ မဖြစ်သနည်း။ သမ္မ၊ အဆွေ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဓနုဝေဂနုန္နေ၊ လေး၏အဟုန်ဖြင့်ပစ်လွှတ်အပ်ကုန်သော။ ခုရပ္ပေ၊ ဓားသွားတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဂဟိတေ၊ ကိုင်စွဲအပ်ကုန်သော။ တိခိဏေ၊ ထက်စွာကုန်သော။ တေလေဓောတေ၊ ဆီဖြင့်ဆေးအပ်ကုန်သော။ ခဂ္ဂေ၊ သန်လျက်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ဘယသ္မိံ၊ ကြောက်မက်ဖွယ်ရှိသော။ တသ္မိံ မရဏေ၊ ထိုသေခြင်းသည်။ ဝိရုဠှေ၊ ထင်လျက်။ ဝိပုလံ၊ များသော။ ဥဠာရံ၊ မြတ်သော။ ဝေဒံ၊ နှစ်သက်ခြင်းဝမ်းမြောက်ခြင်းရှိသော။ အလတ္ထံ၊ ရ၏။ ဝေဒဇာတော၊ နှစ်သက်ခြင်းဝမ်းမြောက်ခြင်းရှိသော။ သော အဟံ၊ ထိုငါသည်။ အမိတ္ထေ၊ ရန်သူတို့ကို။ အဇ္ဈဘဝိံ၊ လွှမ်းမိုးပြီ။ ပုဗ္ဗေဝ၊ ရှေး၌ပင်လျှင်။ မေ၊ ငါသည်။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ စတ္တံ၊ စွန့်အပ်သည်။ အာသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ ဇီဝိတေ၊ အသက်၌။ အာလေယံ၊ တပ်စွန်းခြင်းကို။ ကုဗ္ဗမာနော၊ ပြုသော။

၉+၁၀+ သူရော၊ သူရဲကောင်းသည်။ ကဒါစိ၊ တရံတဆစ်။ သူရကိစ္စံ၊ သူရကိစ္စကို။ န ကယိရာ၊ မပြုရာ။ ခုရပ္ပဇာတကံ၊ ခုရပ္ပဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ အမ္မ၊ မိခင်။ ယေန၊ အကြင်သိန္ဓောမြင်း၌ တပ်စွန်းသော စိတ်ရှိသောကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိသိယာ၊ ကြုံလှီသည်။ ပဏ္ဍု၊ ဖြူဖျော့တော့သောကိုယ်ရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ယေန၊ အကြင်သိန္ဓောမြင်း၌တပ်စွန်းသောစိတ်ရှိသော အကြောင်းကြောင့်။ တယာ၊ သင်သည်။ ဘတ္တံ၊ အစာကို။ န ရုစ္စတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော အယံ ဘတ္တာ၊ ထိုအရှင်သိန္ဓောမြင်းသည်။ အာဂတော၊ လာပြီမဟုတ်လော။ တတော၊ ထိုသို့လာလတ်သော်။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ဒါနိ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ပလာယသိ၊ ပြေးစေဘိသနည်း။ တာတ၊ ချစ်သား။ အာဒိကေနေဝ၊ အစ၌သာလျှင်။ သန္ထဝေါ နာမ၊ ပေါင်းဘော်ခြင်းမည်သည်ကား။ န ခေါ ပန ဇာယဝသိ၊ မဖြစ်ရာ။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့အား။ ယသော၊ စည်းစိမ်ချမ်းသာအခြံအရံသည်။ ဟာယတိ၊ ယုတ်တတ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ တံ၊ ထိုသိန္ဓောမြင်းကို။ ပလာယတိ၊ ပြေးစေ၏။ ယာ ဣတ္ထီ၊ အကြင်မိန်းမသည်။ အာဂတံ၊ ရောက်လာသော။ ကုလေဇာတံ၊ အမျိုး၌ဖြစ်သော။ ယသဿိနံ၊ စည်းစိမ်နှင့်ပြည့်စုံသောယောကျ်ားကို။ န ဣစ္ဆတိ၊ အလိုမရှိ။ ဘဒ္ဒလီ၊ ဘဒ္ဒလီမည်သောမြင်းမသည်။ ဝါတဂ္ဂံ၊ ဝါတဂ္ဂသိန္ဓောမြင်းကို။ သော စတိ ဣဝ၊ စွဲ၍စိုးရိမ်စေဘိသကဲ့သို့။ သာ ဣတ္ထီ၊ ထိုမိန်းမသည်။ စိရရတ္တာ၊ အခါဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ကရေဏုကေ၊ ဆင်မ။ သိင်္ဂီမိဂေါ၊ ရွှေပုဇွန်သည်။ အာယတစက္ခုနေတ္တော၊ ရှည်သောမြက်စိရှိ၏။ အဋ္ဌိတ္တာစော၊ အရိုးဟူသောအရေရှိ၏။ ဝါရိသယော၊ ရေ၌နေ၏။ အလောမော၊ အမွေးမရှိ။ တေန၊ ထိုရွှေပုဇွန်သည်။ အဘိဘူတော၊ နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကပဏံ၊ သနားဘွယ်။ ရုဒါမိ၊ ငို၏။ ပါဏသမံ၊ အသက်နှင့်တူသော။ မံ၊ ငါ့ကို။ မာဟေဝဇဟေယျ၊ မစွန့်ပါလင့်။ အယျ၊ အရှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ သဋ္ဌိဟာယနံ၊ အနှစ်ခြောက်ဆယ်ရှိသောကာလ၌ အားယုတ်သာ။ ကုဉ္ဇရံ၊ ဆင်ကို။ န ဇဟိဿာမိ၊ မစွန့်အံ့။ စာတုရန္တာယ၊ သမုဒ္ဒရာလေးစင်းအဆုံးရှိသော။ ပထဗျာ၊ မြေ၌။ တုဝံ၊ သင့်ကို။ မေ၊ ငါသည်။ သုပ္ပိယာ၊ အလွန်ချစ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အယျ၊ အရှင်ပုဇွန်။ ဝါရိဇော၊ ရေ၌ဖြစ်သော။ တွံ၊ သင်သည်။ သမုဒ္ဒသိံစ၊ သမုဒ္ဒရာ၌လည်းကောင်း။ ဂင်္ဂါယစ၊ ဂင်္ဂါ၌လည်းကောင်း။ ယမုနာယစ၊ ယမုနာ၌လည်းကောင်း။ ယေ

၁၀+၁၁+ ကုဠီရာ၊ အကြင်ပုဇွန်တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုပုဇွန်တို့ထက်။ သေဋ္ဌော၊ မြတ်၏။ တွံ၊ သင်သည်။ ရောဒန္တိယာ၊ ငိုသောငါ၏။ ပတိံ၊ လင်ကို။ မုဉ္စ၊ လွှတ်လော့။ ကုဠိရဇာတကံ၊ ကုဠိရဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ သဗ္ဗသမေတာနံ၊ အလုံးစုံတူသော အမျိုးရှိကုန်သော သတ္တဝါတို့တွင်။ ယော၊ အကြင်သတ္တဝါသည်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ သေဋ္ဌသမ္မတော၊ မြတ်သည်ဟုသမုတ်အပ်သည်။ အဟုဝါ၊ ဖြစ်သည်သာလျှင်တည်း။ တဿ၊ ထိုသတ္တဝါ၏။ အယံ ပညာ၊ ဤပညာသည်။ ဧဒိသီ၊ ဤသို့သဘောရှိ၏။ ဣတရာ၊ ဤမှတပါးသော။ ပဇာ၊ သတ္တဝါသည်ကား။ ကိမေဝ၊ အသို့လျှင်သဘောရှိအံ့နည်း။ ဗြဟ္မေ၊ သူမြတ်။ တုဝံ၊ သင်သည်။ အနညာယ၊ မသိမူ၍။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ အမှေ၊ ငါတို့ကို။ ဝိနိန္ဒသိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ မူလံ၊ အမြစ်ကို။ အဒိသွာန၊ မမြင်မူ၍။ ပတိဋ္ဌိတံ၊ တည်သော။ ရုက္ခံ၊ သစ်ပင်ကို။ ကထံ ဇညာ၊ အသို့သိခြင်းငှာတတ်ကောင်းအံ့နည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ တုမှေ၊ သင်တို့ကို။ န ဝိနိန္ဒာမိ၊ မကဲ့ရဲ့။ အညေ၊ သင်တို့မှတပါးကုန်သော။ ယေ ဝါ နရာ၊ အကြင်မျောက်တို့သည်။ ဝနေ၊ တော၌။ ဝသန္တိ၊ နေကုန်၏။ တေ စ၊ ထိုမျောက်တို့ကိုလည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ န ဝိနိန္ဒာမိ၊ မကဲ့ရဲ့။ ဧတ္ထ၊ ဤအရပ်၌။ ယဿ၊ အကြင်ဝိသသေနမင်း၏။ အတ္ထာ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ တုမှာဒိသာ၊ သင်တို့ကဲ့သို့သဘောရှိသောသူတို့သည်။ ရုက္ခရောပကာ၊ သစ်ပင်ပျိုးကုန်၏။ သော ဝိသသေနောဝ၊ ထိုဝိသသေနမင်းကိုသာလျှင်။ ဂါရယှော၊ ကဲ့ရဲ့အပ်၏။ အာရာမဒူသကဇာတကံ၊ အာရာမဒူသကဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ အမ္မ၊ မိခင်။ ဝဏ္ဏေန၊ အဆင်းနှင့်။ သမ္ပန္နာ၊ ပြည့်စုံစေကာမူ။ မဉ္ဇုမာ၊ သာယာသောအသံဖြစ်စေကာမူ။ ပိယဒဿနာ၊ ချစ်ဘွယ်သောအဆင်းရှိစေကာမူ။ ယာ ဝါစာ၊ အကြင်စကားသည်။ ခရဝါစာ၊ ကြမ်းသောစကားသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာ ဝါစာ၊ ထိုစကားကို။ အသ္မိံ လောကေ စ၊ ဤလောက၌လည်းကောင်း။ ပရမှိ စ၊ တမလွန်လောက၌လည်းကောင်း။ န ပိယာ၊ မချစ်အပ်။ ကာဠိံ၊ မည်းသော။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏံ၊ အဆင်းမလှသော။ တိလကာဟတံ၊ မှဲ့မည်းစွဲသော။ သဏှဝါစေန၊ သိမ်မွေ့သောစကားကြောင့်။ ဗဟူနံ၊ များစွာကုန်သော။ ပါဏီနံ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ ပိယံ၊ ချစ်အပ်သော။ ဣမံ ကောကိလံ၊ ဤဥဩကို။ ပဿသိ နနု၊ မြင်၏မဟုတ်လော။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ သခိလဝါစာ၊ သိမ်မွေ့သောစကားရှိသည်။ မန္တဘာဏီ၊ ပညာဖြင့်ဆိုလေ့ရှိသည်။ အနုဒ္ဓတော၊ မပျံ့လွင့်ခြင်းကင်းသည်ဖြစ်၍ အတိုင်းအရှည်နှင့်ယှဉ်သောစ

၁၁+၁၂+ ကားကိုသာဆိုတတ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ အတ္ထဉ္စ၊ အနက်ကိုလည်းကောင်း။ ဓမ္မဉ္စ၊ ပါဠိကိုလည်းကောင်း။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ တဿ၊ ထိုသူ၏။ ဘာသိတံ၊ ဆိုအပ်သောစကားကို။ မဓုရံ၊ ချို၏။ သုဇာတဇာတကံ၊ သုဇာတဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ သဗ္ဗေဟိ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဉာတီဟိ၊ အဆွေအမျိုးတို့သည်။ ကောသိယော၊ ခပ်ပုပ်တို့ကို။ ဣဿရော၊ မင်းကို။ ကတော ကိရ၊ ပြုသတတ်။ ဉာတီဟိ၊ အဆွေအမျိုးတို့သည်။ သစေ အနုညာတော၊ အကယ်၍ခွင့်ပြုငြားအံ့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဧကဝါစိကံ၊ တခွန်းသောစကားကို။ ဘာဏေယျံ၊ ဆိုလို၏။ သမ္မ၊ အဆွေကျီး။ အနုညာတော၊ ငါတို့ခွင့်ပြု၏။ တွံ၊ သင်သည်။ ကေဝလံ၊ သက်သက်သော။ အတ္ထဉ္စ၊ အကျိုးကိုလည်းကောင်း။ ဓမ္မဉ္စ၊ အကြောင်းကိုလည်းကောင်း။ ဘဏ၊ ဆိုလော။ ဟိ သစ္စံ၊ မှန်၏။ ဒဟရာ၊ ငယ်ကုန်သော။ ပညာဝန္တော၊ ပညာရှိကုန်သော။ ဇုတိန္ဓရာ၊ ထွန်းပခြင်းကို ဆောင်ကုန်သာ။ ပက္ခီ၊ ငှက်တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အရှင်။ မေ၊ ငါသည်။ ဥလူကဿ၊ ခင်ပုပ်အား။ အဘိသေစနံ၊ အဘိသိက်သွန်းလောင်းခြင်းကို။ န ရုစ္စတိ၊ မနှစ်သက်။ အကုဒ္ဓဿ၊ အမျက်မထွက်သောခင်ပုပ်၏။ မုခံ၊ မျက်နှာကို။ ပဿ၊ ရှုပါလော။ ကုဒ္ဓေါ၊ အမျက်ထွက်သော်ကား။ ကထံ ကရိဿတိ၊ အသို့ပြုလတ္တံ့နည်း။ ဥလူကဇာတကံ၊ ဥလူကဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဒုတိယော၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ ပဒုမဝဂ္ဂေါ၊ ပဒုမဝဂ်တည်း။ တဿ၊ ထိုပဒုမဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ ပဒုမုတ္တမနာဂသီရိဝှယနော၊ ပဒုမဇာတ် မုဒုပါဏိဇာတ် စူဠပလောဘဏဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ သမဟဏ္ဏဝယူပခုရပ္ပဝရော၊ မဟာပနာဒဇာတ် ခုရပ္ပဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ အထ၊ ထိုမှတပါး။ လဒ္ဒလိ ကုဉ္ဇရရုက္ခ၊ ဝါတဂ္ဂသိန္ဓဝဇာတ်သည်။ ကုဠရဇာတ် အာရာမဒူသဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ပုန၊ တဘန်။ ခရဝါစ ဥလူကဝရေန၊ သုဇာတဇာတ် ဥလူနှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ဒသ၊ ဆယ်ဇာတ်တို့တည်း။ ၃၊ အရညဝဂ်။ သမ္မ၊ အချင်းမြေခွေး။ အာရညကဿ၊ တော၌နေထသော။ ဣသိနော၊ သီလအစရှိသောကျေးဇူးကိုရှာတတ်ထသော။ စိရာရတ္တံ၊ ရှည်မြင့်စွာသောကာလပတ်လုံး။ တပဿိနော၊ ခြိုးခြံသောရသေ့အပေါင်းသည်။ ကိစ္ဆာ ကတံ၊ ငြိုငြင်သဖြင့်ပြုအပ်သော။ ဥဒပါနံ၊ ရေတွင်းကို။ ကထံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ အ

၁၂+၁၃+ ဝါဟသိ၊ ကျင်ကြီးကျင်ငယ်စွန့်သဖြင့် ဖျက်ဆီးဘိသနည်း။ သမ္မ တာပသ၊ အချင်းရသေ့။ အယံ၊ အကြင်ရေတွင်းကို။ ပိတွာ၊ သောက်၍။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဩဟဒါမသေ၊ ကျင်ကြီးကျင်ငယ်စွန့်ကုန်၏။ ဧသ ဧသော၊ ဤကျင်ကြီးကျင်ငယ်စွန့်ခြင်းသည်။ သိင်္ဂါလာနံ၊ မြေခွေးတို့။ ဓမ္မော၊ သဘောတည်း။ ပိတုပိတာမဟံ၊ အဘအဘိုး၏။ ဓမ္မော၊ သဘောတည်း။ နံ၊ ထိုအဘအဘိုးတို့မှလာသောအကျင့်ကို။ ဥဇ္ဈိတုံ၊ စွန့်ခြင်းငှာ။ န အရဟသိ၊ မထိုက်။ သိင်္ဂါလ၊ မြေခွေး။ ယေသံ ဝေါ၊ အကြင်သင်တို့၏။ ဓမ္မော၊ အကျင့်သဘောသည်။ ဧဒိသော၊ ဤသို့သဘောရှိ၏။ အဓမ္မောပန၊ အဓမ္မသည်တမူကား။ ကိံဒိသော၊ အဘယ်သို့သဘောရှိလတ္တံ့နည်း။ ဝေါ၊ သင်တို့၏။ ဓမ္မံ ဝါ၊ သဘောအကျင့်ကိုလည်းကောင်း။ အဓမ္မံ ဝါ၊ သဘောမဟုတ်သောအကျင့်ကိုလည်းကောင်း။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ကုဒါစနံ၊ တရံတဆစ်။ မာ အဒ္ဒသာမ၊ မမြင်လိုကုန်။ ဥဒပါနဒူသကဇာတကံ၊ ဥဒပါနဒူသကဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ သမ္မ၊ အဆွေ။ ယေန မိတ္တေန၊ အကြင်အဆွေခင်ပွန်းနှင့်။ သံသဂ္ဂါ၊ ပေါင်းဘော်ရခြင်းကြောင့်။ ယောဂက္ခေမော၊ ကိုယ်စိတ်၏ ချမ်းသာခြင်းသည်။ ဝိဟိယျတိ၊ ယုတ်၏။ တဿ မိတ္တဿ၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်းသည်။ ပုဗ္ဗေဝ၊ ရှေး၌သာလျှင်။ အဇ္ဈဘဝံ၊ နှိပ်စက်အပ်သည်ကို။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသည်။ အက္ခီဝ၊ မျက်စိကဲ့သို့။ ရက္ခေ၊ စောင့်ရာ၏။ သမ္မ၊ အဆွေ။ ယေန မိတ္တေန၊ အကြင်အဆွေခင်ပွန်းနှင့်။ သံသဂ္ဂါ၊ ပေါင်းဘော်ရခြင်းကြောင့်။ ယောဂက္ခေမော၊ ကိုယ်စိတ်၏ချမ်းသာခြင်းသည်။ ပဝဍ္ဎတိ၊ ပွား၏။ တဿ၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်း၏။ သဗ္ဗကိစ္စေသု၊ ခပ်သိမ်းသောကိစ္စတို့၌။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိအကျင့်သည်။ အတ္ထသမံ၊ မိမိကိစ္စနှင့်တူသောအမျှ။ ဝုတ္တိံ၊ မချွတ်မယွင်းကောင်းသောအကျင့်ကို။ ကရေယျ၊ ပြုရာ၏။ ဗျဂ္ဃာ၊ ကျားခြင်္သေ့တို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဧထ၊ လာတော်မူကြပါကုန်။ နိဝတ္တဝှော၊ ပြန်လည်လာကြကုန်လော။ မဟာဝနံ၊ တောကြီးသို့။ ပစ္စုပေထ၊ တဘန်ပြန်ကြကုန်ဦးလော။ နိဗျဂ္ဃံ၊ ကျားခြင်္သေ့မရှိသော။ ဝနံ၊ တောကို။ မာ ဆိန္ဒ၊ မဖျက်စေလင့်။ ဗျဂ္ဃာ၊ ကျားခြင်္သေ့တို့သည်။ နိဗ္ဗနာ၊ နေရာအရပ်မှကင်းကုန်သည်။ မာ အဟေသုံ၊ မဖြစ်စေကုန်လင့်။ ဗျဂ္ဃဇာတကံ၊ ဗျဂ္ဃဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ကတ္တိကမာသေ၊ တန်ဆောင်းမုန်းလ၌။ ဝါစနကံ၊ မင်္ဂလာရွက်ရာမှဆွမ်းကို။ လဘိတွာ၊ ရ၍။ ပူရဟတ္ထော၊ ပြည့်သောလက်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏောဝ၊ ပုဏ္ဏားကဲ့သို့။ ဥဒ္ဓိတဘတ္တောဝ၊ သပိတ်၌ခူးလောင်း

၁၃+၁၄+ အပ်သောပွားများသော ဆွမ်းရှိသည်ဖြစ်၍သာလျှင်။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာ၏။ ဧသော၊ ဤသူသည်။ ကော နု၊ အဘယ်သူနည်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ကဟံ နု၊ အဘယ်အရပ်၌သာလျှင်။ ဘိက္ခံ၊ ဆွမ်းကို။ အစရိ၊ ခံချေသနည်း။ သဒ္ဓံ၊ သဒ္ဓါတရားနှင့်ပြည့်စုံသော။ ကံ၊ အဘယ်အမျိုးသို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ဆွမ်းခံကပ်မိချေသနည်း။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဒုမ္မေဓော၊ ပညာမရှိ။ ကပိ၊ မျောက်သည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အနာမာသာနံ၊ မသုံးသပ်အပ်သောအရာတို့ကို။ အာမသိံ၊ သုံးသပ်မိ၏။ တွံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ မောစယ၊ လွတ်ပါစေလော။ မုတ္တော၊ လွတ်သည်ရှိသော်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပဗ္ဗတံ၊ တောင်သို့။ ဂစ္ဆေယျံ၊ သွားပါအံ့။ ကစ္ဆပါ၊ လိပ်တို့သည်။ ကဿပါဘ၊ ကဿပအနွယ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ မက္ကဋာ၊ မျောက်တို့သည်။ ကောဏ္ဍညာ၊ ကောဏ္ဍညအနွယ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ကစ္ဆပ၊ လိပ်။ တယာ၊ သင်နှင့်။ မေထုနကံ၊ မေထုံကို။ ကတံ၊ ပြုသော။ ကောဏ္ဍညံ၊ ကောဏ္ဍညအနွယ်ဖြစ်သောမျောက်ကို။ မုဉ္စ၊ လွှတ်လော့။ ကစ္ဆပဇာတကံ၊ ကစ္ဆပဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ သိခိနီ၊ ဦးစွန်းရှည်ထသော။ စောရီ၊ နေရာတောင်းကိုခိုးထသော။ လင်္ဃိပိတာမဟာ၊ မိုးဟူသောအဘိုးရှိထသော။ အယံ ဗလာကာ၊ ဤဗျိုင်းသည်။ ကာ၊ အသို့ပြုသနည်း။ ဗလာကေ၊ ဗျိုင်း။ မေ၊ ငါ၏။ သခါ၊ အဆွေခင်ပွန်းဖြစ်သော။ ဝါယတော၊ ကျီးသည်။ စဏ္ဍော၊ ကြမ်း၏။ ဩရံ၊ ဤအတွင်းသို့။ အာဂစ္ဆ၊ လာလော့။ အဟံ၊ ငါသည်။ သိခိနီ၊ ဦးစွန်းရှိသော။ ဗလာကာ၊ ဗျိုင်းသည်။ န၊ မဟုတ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ လောလော၊ လျှပ်ပေါ်သော။ ဝါယသော၊ ကျီးသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ တုယှံ၊ သင်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ အကတွာ၊ မလိုက်နာမူ၍။ လူနော၊ အမွေးကိုနှုတ်သည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ အာဂတော၊ ကျက်စားရာအရပ်မှ လာသောသင်သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ပဿ၊ ရှုလော့။ သမ္မ၊ အဆွေ။ တွံ၊ သင်သည်။ ပုနပိ၊ တဘန်လည်း။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသောဆင်းရဲခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်လတ္တံ့။ ဟိ သစ္စံ၊ မှန်၏။ တဝ၊ သင်၏။ သီလံ၊ သီလသည်။ တာဒိသံ၊ ထိုဆင်းရဲသို့ရောက်ခြင်းအားလျော်သော သဘောရှိ၏။ ပက္ခိနာ၊ ငှက်သည်။ မနုသိကာဘောဂေါ၊ လူတို့၏အဆုံးအဆောင်တို့ကို။ သုဘုဉ္ဇာ၊ အလွယ်တကူသုံးဆောင်အပ်ကုန်သနည်း။ န ဟိ ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ လောလဇာတကံ၊ လောလဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

၁၄+၁၅+ စိရုရာ၊ ဖြူသောအဆင်းရှိသော။ အယံ ဗလာကာ၊ ဤဗျိုင်းသည်။ ကာ၊ အဘယ်သဘောရှိသောဗျိုင်းနည်း။ ကာကနီဠသ္မိံ၊ ကျီးသိုက်၌။ အစ္ဆတိ၊ နေ၏။ မယှံ၊ ငါ၏။ ယဿ စ၊ အကြင်အဆွေခင်ပွန်းအားလည်း။ ဧတံ ကုလာဝကံ၊ ထိုအသိုက်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ကာကော၊ ကျီးဖြစ်သော။ သော သခေါ၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်းသည်။ စဏ္ဍော၊ ကြမ်း၏။ သမ္မ၊ အဆွေ။ တွံ၊ သင်သည်။ ဒိဇ ဇာနာသိ နနု၊ သိသည်မဟုတ်လော။ တုယှံ၊ သင်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ အကာတွာ၊ နားမထောင်၍။ အဟံ၊ ငါ့ကို။ လူနော၊ နှုတ်အပ်သည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ အာဂတော၊ ကျက်စားရာအရပ်မှလာသောသင်သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ပဿ၊ ရှုလော့။ သမ္မ၊ အဆွေ။ တွံ၊ သင်သည်။ ပုနပိ၊ တဘန်လည်း။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသောဆင်းရဲသို့။ အာပဇ္ဇသိ၊ ရောက်လတ္တံ့။ ဟိ သစ္စံ၊ မှန်၏။ တဝ၊ သင်၏။ သီလံ၊ သီလသည်။ တာဒိသံ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော ဆင်းရဲခြင်းသို့ရောက်အံ့သောသဘောရှိ၏။ ပက္ခိနာ၊ ငှက်သည်။ မာနုသိကာဘောဂါ၊ လူတို့၏အသုံးအဆောင်တို့ကို။ ဘုဘုဉ္ဇာ၊ အလွယ်တကူ။ သုံးဆောင်အပ်ကုန်သည်။ န ဟိ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ရုစိရဇာတကံ၊ ရုစိရဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဇနာဓိပ၊ လူတို့ကို အစိုးရသောကောရဗျမင်း။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ တဝ၊ သင်မင်းကြီး၏။ သဒ္ဓဉ္စ၊ သဒ္ဓါကို လည်းကောင်း။ သီလဉ္စ၊ သီလကိုလည်းကောင်း။ ဝိဒိတွာ၊ သိကုန်၍။ ကာလိင်္ဂသ္မိံ၊ ကလိင်္ဂရာဇ်၌။ အဉ္စနဝဏ္ဏေန၊ အဉ္ဇနဝဏ္ဏဆင်တော်ဖြင့်။ ဝဏ္ဏံ၊ ရွှေကို။ ဝနိမှသေ၊ လဲလိုကုန်၏။ ဗြာဟ္မဏာ၊ ပုဏ္ဏားတို့။ အတဇ္ဇာစ၊ ထမင်းကျွေးမွေးအပ်ကုန်သောသူတို့သည်လည်းကောင်း။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေသု၊ ထိုသူတို့တွင်။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ယံ၊ အကြင်သူကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်၍။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ တေ၊ ထိုရည်၍သွားကုန်သောသူတို့ကို။ တေန၊ ထိုသူသည်။ အပ္ပဋိက္ခပ္ပါ၊ မပယ်အပ်ကုန်။ ဣဒံ၊ ဤစကားသည်။ ပုဗ္ဗစရိယဝစော၊ လက်ဦးဆရာမိဘဖြစ်သောစကားတည်း။ ဝေါ၊ သင်တို့အား။ ရာဇာရဟံ၊ မင်းအားလျောက်ပတ်သော။ ရာဇဘောဂံ၊ မင်း၏အသုံးအဆောင်ဖြစ်သော။ ယသဿိနံ၊ အမျိုးငါးရာဟူသောအခြံအရံရှိသော။ အလင်္ကတံ၊ အထူးထူးသောတန်ဆာတို့ဖြင့်တန်ဆာဆင်အပ်သော။ ဟေမဇာလာဘိဆန္နံ၊ ရွှေကွန်ယက်ဖြင့်လွှမ်းအပ်သော။ သသာရထိံ၊ ဆင်ထွန်းနှင့်တွ

၁၅+၁၆+ သော။ ဧတံ နာဂံ၊ ဤဆင်ကို။ ဒဒါမိ၊ ငါပေးအံ့။ ယေန၊ အကြင်အရပ်ဖြင့်။ ကာမံ၊ အလိုရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်ဖြင့်။ ဂစ္ဆထ၊ သွားကြကုန်လော့။ ဂရုဓမ္မဇာတကံ၊ ဂရုဓမ္မဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ သေလဿ ရောမကာ၊ ကောင်းစွာသွေးအပ်သောသန္တာအဆင်းနှင့်တူသောမျက်စိရှိကုန်သောခိုတို့။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ပညာသ သမာဓီကာနိ၊ ငါးဆယ်အလွန်ရှိကုန်သော။ ဝဿာနိ၊ နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဂူဟာယ၊ တောင်လိုဏ်၌။ ဝသိမှ၊ နေကုန်ပြီ။ ပုရေ၊ ရှေး၌။ အဏ္ဌဇာ၊ ခိုတို့သည်။ အသင်္ကမာနာ၊ ရွံရှာခြင်းကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဘိနိဗ္ဗုတစိတ္တာ၊ ငြိမ်းသော စိတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ မမ၊ ငါ၏။ ဟတ္ထတ္တံ၊ လက်ဖြင့်မှီသောအရပ်သို့။ အာယန္တိ၊ လာကုန်၏။ ဝက္ကင်္ဂါ၊ ခိုတို့။ ဣဒါနိ၊ ယခု။ တေ ဒိဇာ၊ ထိုခိုတို့သည်။ ကိမတ္ထံ၊ အဘယ်အကျိုးငှာ။ ဥဿုကာ၊ လုံ့လပြုသည်ဖြစ်၍။ အညံ၊ တပါးသော။ ဂီရိကန္ဒရံ၊ တောင်ချောက်သို့။ ဘဇန္တိ၊ ပျံကုန်ဘိသနည်း။ မမံ၊ ငါ့ကို။ ဣမေ၊ ဤခိုတို့သည်။ ပုရေ ယထာ၊ ရှေး၌သကဲ့သို့။ န မညန္တိ နနု၊ မအောက်မေ့ကုန်လေသလော။ ဣမေ၊ ဤခိုတို့သည်။ စိရပ္ပဝုတ္တာ နနု၊ ကြာမြင့်စွာနေကုန်ပြီးသော ခိုတို့မဟုတ်ကုန်လော။ အထဝါ၊ ထိုသို့တည်းမဟုတ်မူကား။ ဣမေ၊ ဤခိုတို့သည်။ တေ၊ ထိုကြာမြင့်စွာနေကုန်သောခိုတို့သည်။ န ဟောန္တိ နနု၊ မဟုတ်လေသလော။ အဇီဝိတာ၊ အသက်မွေးခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့် ရဟန်းပြုသော ရှင်ရသေ့။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ တံ၊ သင်ကို။ ဇာနာမ၊ သိကုန်၏။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ န သမ္ပမူဠာ၊ မမိုက်မဲမတွေဝေကုန်။ သော ဧဝ တွံ၊ ထိုသင်သည်သာလျှင်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုကြာမြင့်စွာနေသော ခိုတို့သည်သာလျှင်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အညေ၊ တပါးကုန်သော ခိုတို့သည်။ န အဿု၊ မဖြစ်ကုန်။ အသ္မိံ ဇာနေ၊ ဤခိုအပေါင်း၌။ တေ၊ သင်၏။ စိတ္တဉ္စ၊ စိတ်သည်လည်း။ ပဒုဋ္ဌံ၊ ပြစ်မှား၏။ တေန၊ ထိုကြောင့်။ တံ၊ သင့်ကို။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဥတ္တသာမ၊ ထိပ်လန့်ကုန်၏။ ရောမကဇာတကံ၊ ရောမကဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ မဟိံသရာဇ၊ ကျွဲမင်း။ သဗ္ဗကာမရဟဿ၊ အလုံးစုံသောအလိုကို ပေးတတ်သော အရှင်၏။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲကို။ တိတိက္ခသိ ဣဝ၊ သည်းခံသကဲ့သို့။ ကိမတ္ထံ၊ အဘယ်အကျိုးကို။ အဘိသန္ဓာယ၊ ရည်၍။ လဟုစိတ္တဿ၊ ပေါ့သောစိတ်ရှိသော။ ဒုဗ္ဘိနော၊ အဆွေခင်ပွန်းကို ပြစ်မှားတတ်သောမျောက်၏။ ဣဒံ ဒုက္ခံ၊ ဤဆင်းရဲကို။ တိတိက္ခသိ၊ သည်းခံဘိသနည်း။ ဧတံ၊ ထိုမျောက်ကို။ နိဟနာ၊ သတ်ကြောင်းဖြစ်သော။ သိင်္ဂေန၊ ချိုဖြင့်လည်းကောင်း။ ပဒသာ စ၊ ခွာဖြင့်

၁၆+၁၇+ လည်းကောင်း။ အဓိဋ္ဌာဟ၊ သေအောင်သတ်လော့။ ပဋိသေဓကော၊ တားမြစ်ခြင်းသည်။ နော စဿ၊ မဖြစ်ငြားအံ့။ ဗာလာ၊ မိုက်ကုန်သောသတ္တဝါတို့သည်။ ဘိယျော၊ အဘန်တလဲလဲ။ ကုဇ္ဈေယျုံ၊ ညှင်းဆဲကုန်ရာ၏။ ရုက္ခဒေဝတေ၊ ရုက္ခစိုးနတ်မင်း။ အယံ၊ ဤမျောက်သည်။ မမေဝ၊ ငါ့ကိုယ်ကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ မညမာနော၊ အောက်မေ့၍။ အညေ ပိ၊ တပါးသော ကျွဲတို့ကိုလည်း။ ကရိဿတိ၊ ပြုလတ္တံ့။ တေန၊ ထိုသို့ပြုခြင်းကြောင့်။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်၌။ တေ၊ ထိုကျွဲတို့သည်။ နံ၊ ထိုမျောက်ကို။ ဝဓိဿန္တိ၊ သက်ကုန်လတ္တံ့။ သာ၊ ထိုသတ်ခြင်းသည်။ မေ၊ ငါ့အား။ မုတ္တိ၊ ဆင်းရဲခြင်း။ ပါဏာတိပါတဖြစ်ခြင်းမှလွတ်ခြင်း၊ လွတ်ခြင်းဖြစ်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ မဟိံသရာဇဇာတကံ၊ မဟိံသရာဇဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ပန္ထေ၊ ခရီး၌။ မာဏာဝကော၊ လုလင်သည်။ ဝနဂေါစရိံ၊ တော၌ကျက်စားသော။ အတ္ထကာမံ၊ မိမိအကျိုးကိုအလိုရှိ၍။ ပဝေဒေန္တိံ၊ မိမိအကျိုးကိုကြားသော။ သိင်္ဂါလိံ၊ မြေခွေးမကို။ အနတ္ထာကာမံ၊ အကျိုးမဲ့ကိုအလိုရှိသော။ သတပတ္တံ၊ ခေါက်ရှာငှက်ကို။ အတ္တကာမောတိ၊ အကျိုးလိုရှိ၏ဟူ၍။ မညတိ ယထာ၊ အောက်မေ့သကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော။ တာဒိသော၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တာဒိသော၊ ထိုသို့သဘောရှိသောပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဟိတေဟိ၊ အစီးအပွားတို့ဖြင့်။ ဝစနံ၊ အဆုံးအမစကားကို။ ဝုတ္တော၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ ဝါမတော၊ အယုတ်အားဖြင့်။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ယူ၏။ ယေ စ ခေါ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်လည်း။ နံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ပသံသန္တိ၊ ချီးမွမ်းကုန်၏။ ဘယာ၊ ဘေးကိုကြောက်ခြင်းကြောင့်။ ဥက္ကံသယန္တိ ဝါ၊ ချီးမြှောက်သည်မူလည်းဖြစ်ကုန်၏။ သော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ တံဟိ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကိုသာလျှင်။ မာဏဝေါ၊ လုလင်သည်။ သတပတ္တံ၊ ခေါက်ရှာငှက်ကို။ မိတ္တံ၊ မိတ်ဟူ၍။ မညတေ ဣဝ၊ အောက်မေ့သကဲ့သို့တည်း။ သတပတ္တဇာတ်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ မိဂရာဇာ၊ မျောက်မင်းသည်။ အဒ္ဓါဟိ၊ စင်စစ်လျှင်။ ပုဋကမ္မဿ၊ သစ်ရွက်ထုပ်သောအမှု၌။ ကောဝိဒေါ နု န၊ လိမ္မာယောင်တကား။ တထာ ဟိ၊ ထိုကြောင့်သာလျှင်။ ပုဋံ၊ အထုပ်ကို။ ဒူသေတိ၊ ဖျက်ဆီး၏။ အညံ၊ တပါးသောနှစ်သက်ဘွယ်ရှိသော အထုပ်ကို။ ကရိဿတိ နု န၊ ပြုလတ္တံ့လော။ အမ္ဘော ပုရိသ၊ အိုယောကျ်ား။ မေ၊ ငါ၏။ ပိတာ ဝါ၊ အဘသည်လည်းကောင်း။

၁၇+၁၈+ မာတာ ဝါ၊ အမိသည်လည်းကောင်း။ ပုဋကမ္မဿ၊ သစ်ရွက်ထုပ်သောအမှု၌။ န ကောဝိဒေါ၊ မလိမ္မာ။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ကတံ ကတံ ခေါ၊ ပြုတိုင်းပြုတိုင်းသော သစ်ရွက်ထုပ်ကိုသာလျှင်။ ဒူသေမ၊ ဖျက်ဆီးကုန်၏။ ဣဒံ ဓမ္မံ၊ ဤသို့ဖျက်ဆီးတတ်သောသဘောရှိ၏။ မိဂရာဇ၊ မျောက်မင်း။ ယေသံ ဝေါ၊ အကြင်သင်တို့၏။ ဓမ္မော စ၊ တရားသည်လည်း။ ဧဒိသော၊ ဤသို့သဘောရှိ၏။ အဓမ္မော ပန၊ တရားမဟုတ်သော အကျင့်သည်တမူကား။ ကိံဒိသော၊ အဘယ်သို့သောသဘောရှိတုံအံ့နည်း။ ဝေါ၊ သင်တို့၏။ ဓမ္မံ ဝါ၊ တရားကိုလည်းကောင်း။ အဓမ္မံ ဝါ၊ တရားမဟုတ်သော အကျင့်ကိုလည်းကောင်း။ ကုဒါစနံ၊ တရံတဆစ်မျှ။ မာ အဒ္ဒသာမိ၊ ငါမမြင်လို။ ပုဋဒူသကဇာတကံ၊ ပုဋကဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ တတိယော၊ သုံးခုမြောက်သော။ အရညဝဂ္ဂေါ၊ အရညဝဂ်တည်း။ တဿ၊ ထိုအရညဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ ဥဒပါနဝရံ၊ ဥဒပါနဝရံသကဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ဝန ဗျဂ္ဃကပိ၊ ဗျဂ္ဃဇာတ် ကစ္ဆပဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ သိခိနီ စ၊ လောဟဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ဗလာက ရုစိဝရော၊ ရောမကဇာတ် မဟိံသရာဇဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ပုန၊ တဘန်။ သတ္တပတ္တဝရော၊ သတ္တပတ္တဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ပုဋကမ္မ၊ ပုဋဒူသကဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ဒသ၊ ဆယ်ဇာတ်တို့တည်း။ ၄၊ အဗ္ဘန္တရဝဂ်။ ဘဒ္ဒေ၊ ရှင်မိဖုရား။ ယဿ၊ အကြင်သရက်ပင်၏။ ဒိဗျံ၊ နတ်တို့သည်သုံးဆောင်ခြင်းငှာ ထိုက်သော။ ဣဒံ ဖလံ၊ ဤအသီးကို။ ဘုတွာ၊ စားရ၍။ ဒေါဟဠိနီ၊ စားချင်ခြင်းရှိသော။ နာရီ၊ မိန်းမသည်။ စက္ကဝတ္တိံ၊ စကြဝတေးမင်းကို။ ဂိဇာယတိ၊ သွား၏။ သော ဒုမ၊ ထိုသရက်ပင်သည်။ အဗ္ဘန္တရံ နာမ၊ အဗ္ဘန္တရမည်၏။ ဘဒ္ဒေ၊ ရှင်မိဖုရား။ တွမ္ပိ၊ သင်သည်လည်း။ မဟေသီ၊ ရှင်မိဖုရားကြီးသည်။ ဟိ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ သာ စာပိ တွံ၊ ထိုသင့်ကိုလည်း။ ပတိနော၊ လင်ဖြစ်သောဗာရာဏသီမင်းသည်။ ပိယာ၊ ချစ်အပ်သည်။ ဟိ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ တေ၊ သင်ဘို့။ ရာဇ၊ မင်းသည်။ ဣဒံ အဗ္ဘန္တရံ ဖလံ၊ ဤအဗ္ဘန္တရသရက်သီးကို။ အာဟရိဿတိ၊ ဆောင်လတ္တံ့။ ဘတ္တုရတ္တေ၊ မိဘအရှင်၏ အမှုကိစ္စ၌။ ပရက္ကန္တော၊ လုံ့လပြုသော။ အတ္တပရိစ္စာဂိ၊ ကိုယ်ကိုစွန့်သော။ သူရော၊ သူရဲ

၁၈+၁၉+ ကောင်းသည်။ ယံ ဌာနံ၊ အကြင်ချမ်းသာခြင်းကြောင်း အရာကို။ အဓိဂစ္ဆတိ၊ ရ၏။ တံ ဌာနံ၊ ထိုချမ်းသာခြင်းအကြောင်းအရာကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ လဘမာနော၊ ရသည်။ ဘဝါမိ၊ ဖြစ်၏။ အဗ္ဘန္တရဇာတကံ၊ အဗ္ဘန္တရဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ကာသယော၊ ကာသိတိုင်းသားအမတ်တို့။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ သေယျံ၊ မြတ်သောကုသိုလ်တရားကို။ သေယျသော၊ အမြတ်အားဖြင့်။ ဥပသေဝတိ၊ မှီဝဲ၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ သေယျံသော၊ အလွန်မြတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧကေန၊ တယောက်သော ခိုးသူမင်းနှင့်။ သန္ဓိံ ကတွာန၊ တပေါင်းတည်းပြု၍။ သတံ မစ္စေ၊ ခုနစ်ရာကုန်သော အမတ်တို့ကို။ အမောစယိံ၊ လွတ်ရပြီ။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ သဗ္ဗေန၊ ခပ်သိမ်းသော။ လောကေန၊ လောကနှင့်။ သန္ဓိံ ကတွာန၊ တပေါင်းတည်းပြု၍။ ဧကတော၊ တယောက်တည်းသောသူသည်။ ပေစ္စ၊ တမလွန်ဘဝ၌။ သဂ္ဂံ၊ နတ်ပြည်ဗြာဟ္မပြည်သို့။ နိဂစ္ဆေယျ၊ လားရ၏။ ဣဒံ၊ ဤစကားကို။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ သုဏာထ၊ နာကြကုန်လော။ ဗာရာဏသိဂ္ဂဟော၊ ဗာရာဏသီပြည်ကိုယူ၍ နေသော။ ကံသော၊ ကံသအမည်ရှိသော။ မဟာရာဇာ၊ မင်းကြီးသည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဘွဲ့ဆိုသီးကုံးအပ်သော ဂါထာစကားကို။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ဓနုံ စ၊ လေးကိုလည်းကောင်း။ ကဏ္ဍဉ္စ၊ မြှားကိုလည်းကောင်း။ နိက္ခိပ္ပ၊ ချ၍။ သံယမံ၊ ရသေ့ရဟန်းအဖြစ်သို့။ အဇ္ဈုပါဂမိ၊ ကပ်၏။ သေယျဇာတကံ၊ သေယျဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဗျဂ္ဃ၊ ကျား။ ပုရေ၊ ရှေး၌။ တွံ၊ သင်သည်။ အသ္မိံ ပဒေသေ၊ ဤအရပ်၌။ သုကရေ၊ ဝက်တို့ကို။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ ဝရံ ဝရံ၊ ကောင်းမြတ်သော ကောင်းမြတ်သောဝက်ကို။ နိဟနံ၊ သတ်လျက်။ စရိ၊ ကျက်စား၏။ ဒါနိ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ သော တွံ၊ ထိုသင်သည်။ ဧကော၊ တယောက်ထည်း။ အပဂမ္မ၊ ဖဲရှောင်ခဲ၍။ ဈာယသိ၊ ကြံမှိုင်၏။ ဗျဂ္ဃ၊ ကျား။ တေ၊ သင်အား။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ ဗလံ၊ အားသည်။ န စ ဝိဇ္ဇတိ နု၊ မရှိသလော။ ဣမေ သုကရာ၊ ဤဝက်တို့သည်။ ပုရေ၊ ရှေး၌။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်ကုန်၍။ ဘယဋ္ဌိတာ၊ ဘေးသည်နှိပ်စက်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ လေဏံ၊ ပုန်းအောင်းရာကို။ ဂဝေသိနော၊ ရှာကုန်လျက်။ ပုထု၊ အသီးအသီး။ ဒိသော ဒိသံ၊ ထိုထိုအရပ်လေးမျက်နှာသို့။ ယန္တိ၊ ပြေးကုန်၏။ ဒါနိ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ယတ္ထ၊ အကြင်အရပ်၌။ ဌိတာ၊ တည်ကုန်သော။ ဣမေ၊ ဤဝက်တို့ကို။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ မယာ၊ ငါသည်။ ဒုပ္ပသဟာ၊ မအောင်ကုန်။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်၌။ တေ၊ ထိုဝက်တို့သည်။ သင်္ဂမ္မ၊ စည်းဝေးကုန်

၁၉+၂၀+ ၍။ ဧကတော၊ တပေါင်းတည်း။ ဝသန္တိ၊ နေကုန်၏။ သမာဂတာနံ၊ ညီညွတ်ကုန်သော။ သံဃာနံ၊ ဝက်အပေါင်းတို့အား။ နမော၊ ရှိခိုးခြင်းသည်။ အတ္ထု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ အဗ္ဘုတံ၊ ရှေး၌မဖြစ်ဖူးသော။ သင်္ခယံ၊ မိတ်ခင်ပွန်း၏အဖြစ်ကို။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏။ ဒါဌိနော၊ အစွယ်ရှိကုန်သော။ ယတ္ထမိဂါ၊ အကြင်ဝက်တို့စင်လျက်။ ဗျဂ္ဃံ၊ ကျားကို။ ဇိနိံသု၊ အောင်ကုန်၏။ ဒါဌဗလေသု၊ အစွယ်အားရှိကုန်သော ဝက်တို့၌။ သာမဂ္ဂိယာ၊ ညီညွတ်ခြင်းဖြင့်။ တေ၊ ထိုဝက်တို့သည်။ မုစ္စရေ၊ သေဘေးမှလွတ်ကုန်၏။ ဝဍ္ဎကီသူကရဇာတကံ၊ ဝဍ္ဎကီသူကရဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ သိပ္ပဝန္တော ဝါ၊ အတတ်ရှိသည်လည်းဖြစ်ကုန်သော။ အသိပ္ပာ ဝါ၊ အတတ်မရှိသည်လည်းဖြစ်ကုန်သော။ အလက္ခိကာ၊ ဘုန်းကံမရှိကုန်သောသူတို့သည်။ ဥဿုကာ၊ လုံ့လပြုကုန်၍။ ယံ ဗဟုဓနံ၊ အကြင်များစွာသောဥစ္စာကို။ သင်္ခရောန္တိ၊ ပြုစုကုန်၏။ တာနိ၊ ထိုဥစ္စာတို့ကို။ လက္ခီ ဝါ၊ ဘုန်းရှိသောသူသည်။ ဘုဉ္ဇတိ၊ ခံစားရ၏။ သဗ္ဗတ္ထ၊ ခပ်သိမ်းသော အရပ်၌။ အညေ၊ ဘုန်းမရှိသောသူတို့ကို။ အတိစ္စဉ္စဝ၊ လွန်၍သာလျှင်။ အပ္ပနာယတသုပိ၊ ရတနာတို့၏ ဖြစ်ရာမဟုတ်သော အရပ်တို့၌လည်း။ ကတပုညဿ၊ ပြုအပ်သော ကောင်းမှုရှိသော။ ပါဏိနော၊ သတ္တဝါအား။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ ဘောဂါ၊ စည်းစိမ်တို့သည်။ ဥပ္ပဇ္ဇန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အပါပဿ၊ မကောင်းမှုမရှိသော။ ကတပုညဿ၊ ပြုအပ်ပြီးသော ကောင်းမှုရှိသော။ ဇန္တုနော၊ အနာထပိဏ်သူဋ္ဌေးအား။ ကက္ကုဋောစ၊ ကြက်သည်လည်းကောင်း။ မဏိယောစ၊ ပတ္တမြားတို့သည်လည်းကောင်း။ ဒဏ္ဍောစ၊ တောင်ဝှေးသည်လည်းကောင်း။ ပုညလက္ခဏာ၊ ပုညလက္ခဏဒေဝီမည်သော။ ထိယောစ၊ မိန်းမတို့သည်လည်းကောင်း။ ဥပ္ပဇ္ဇန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သိရိဇာတကံ၊ သီရိဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဘော တာပသ၊ အိုရှင်ရသေ့။ ဒရိယာ၊ ပတ္တမြားဂူ၌။ သတ္တဝဿာနိ၊ ခုနစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ တိံသမတ္တာ၊ သုံးဆောင်ကုန်သော။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဝသာမသေ၊ နေကုန်၏။ မဏိနော၊ ပတ္တမြား၏။ အာဘံ၊ အရောင်ကို။ ဟညာမ၊ ဖျက်ဆီးကုန်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့အား။ မန္တီနံ၊ တိုင်ပင်ခြင်းသည်။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ ယာဝတာ၊ အကြင်မျှလောက်သော ညွန်ဖြင့်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ မဏိံ၊ ပတ္တမြားကို။ ဃံသာမ၊ ပွတ်ကုန်၏။ မဏိ၊ ပတ္တမြားသည်။ ဘိယျော၊ လွန်စွာ။ ဝေဒါယတေ၊ အရောင်ထွက်၏။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ တံ၊ ထိုအရှင်

၂၀+၂၁+ ရသေ့ကို။ ဣဒံ ကိစ္စံ၊ ဤကိစ္စကို။ ပုစ္ဆာမ၊ မေးကုန်အံ့။ ကိံမညသိ၊ အသို့အောက်မေ့သနည်း။ သူကရော၊အယံ မဏိ၊ ဤပတ္တမြားသည်။ ဝေဠုရိယော၊ ကျောက်မျက်ရွဲတည်း။ အကာစော၊ မကြမ်း။ ဝိမလော၊ အညစ်အကြေးကင်း၏။ သုဘော၊ တင့်တယ်၏။ အဿ၊ ထိုပတ္တမြား၏။ သိရိံ၊ အရောင်အဝါကို။ ဟန္တုံ၊ ဖျောက်အံ့သောငှာ။ န သက္ကာ၊ မတတ်ကောင်း။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အပက္ကမေထ၊ ဖဲကြကုန်လော။ မဏိဃံသဇာတကံ၊ မဏိဃံသဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ တာတ၊ ညီထွေးစူဠလောဟိတ။ တွံ၊ သင်သည်။ သာလူကဿ၊ သာလူကဝက်၏။ ဘောဇနံ၊ အစာကို။ မာ ကိဟသိ၊ မချစ်လင့်။ အာတုမန္နာနိ၊ သေအံ့သောအစာတို့ကို။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စား၏။ တုဝံ၊ သင်သည်။ အပ္ပေါဿုက္ကော၊ ကြောင့်ကြမဲ့ဖြစ်၍။ ဘုသံ၊ မြက်ကောက်ရိုးကို။ ခါဒ၊ စားလော။ ဧတံ၊ ဤအစာသည်။ ဒီဃာယုလက္ခဏံ၊ အသက်ရှည်ခြင်း၏ လက္ခဏာအကြောင်းတည်း။ ဣဒါနေဝ၊ ယခုပင်လျှင်။ သော၊ ထိုထိမ်းမြားသော ယောကျ်ားသည်။ ဣဓ၊ ဤအိမ်သို့။ အာဂန္တွာ၊ လာ၍။ အာဂတော၊ လောသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ မုသလုတ္တရံ၊ ကျည်းပွေ့နှင့်တူသောအထက်နှုတ်ခမ်းရှိသော။ သူလာကံ၊ သာလူကကို။ သယန္တံ၊ သေ၍အိပ်သည်ကို။ ဒက္ခသိ၊ မြင်ရလတ္တံ့။ ဝိကန္တံ၊ ငိုမြည်တမ်းသော။ မုသလုတ္တရံ၊ ကျည်ပွေ့နှင့်တူသော အထက်နှုတ်ခမ်းရှိသော။ သူကရံ၊ ဝက်ကို။ သယန္တံ၊ သေ၍ အိပ်သည်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ဇရဂ္ဂဝါ၊ နွားအိုတို့သည်။ ဣဓ၊ ဤအိမ်၌။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဘုသံ၊ အစာဖြစ်သော မြက်ကောက်ရိုးသည်။ ဝရံ၊ မြတ်၏ဟူ၍။ ဝိစိန္တေသုံ၊ ကြံကြကုန်၏။ သာလူကဇာတကံ၊ သာလူကဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ တာတ၊ အမောင်။ နာနုမ္မတ္တော၊ ရူးသည်သာလျှင်။ ဘောန္တော၊ ဖြစ်သော။ နာပိသုဏော၊ ဂုံးတိုက်တတ်သည်သာလျှင်။ ဘောန္တော၊ ဖြစ်သော။ နာနဋော၊ ကချေသည်သာလျှင်။ ဘောန္တော၊ ဖြစ်သော။ သတ္တော၊ သတ္တဝါသည်။ မူဠေသု၊ တွေဝေကုန်သောသူတို့၌။ လာဘံ၊ လာဘ်ကို။ လဘတေ၊ ရ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ တေ၊ သင်အား။ ဒိန္နာ၊ ပေးအပ်သော။ အနုသာသနီ၊ အဆုံးအမတည်း။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဝိနိပါတေန ဝါ၊ ကိုယ်ကိုဖျက်ဆီးသဖြင့်လည်းကောင်း။ အဓမ္မစရဏေန ဝါ၊ အဓမ္မကိုကျင့်သဖြင့်လည်းကောင်း။ ယာ၊ ၏

၂၁+၂၂+ ဝုတ္တိ၊ အကြင်စည်းစိမ်ဥစ္စာရခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ယသလာဘဉ္စ၊ ထိုစည်းစိမ်ရခြင်းကိုလည်းကောင်း။ တံ ဓနလာဘဉ္စ၊ ထိုဥစ္စာရခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဓိရတ္ထု၊ ငါစက်ဆုပ်၏။ အဓမ္မေန၊ အဓမ္မဖြင့်။ ယာစ ဧသနာ၊ အကြင်ဥစ္စာရှာခြင်းသည်လည်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တတော၊ ထိုအဓမ္မဖြင့်ဥစ္စာရှာခြင်းထက်။ အနာဂါရေ၊ ရဟန်းဖြစ်၍။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ပရိဗ္ဗဇေ အပိ စေ၊ အကယ်၍ဆွမ်းခံသွားငြားအံ့။ ဧသာဝ ဇီဝိကာ၊ ဤအသက်မွေးခြင်းသည်သာလျှင်။ သေယျော၊ မြတ်၏။ လာဘဂရဟဇာတကံ၊ လာဘဂရဟဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ မစ္ဆာ၊ ငါးတို့သည်။ အဓိကံ သဟဿံ၊ ခုနစ်ပဲအလွန်ရှိသော အသပြာတထောင်ကို။ အဂ္ဃန္တိ၊ ထိုက်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိတာ၊ သူတပါးတို့သည်မေးအပ်ကုန်သည်။ ကေဝဋ္ဋာ၊ တံငါတို့သည်။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဣမံ၊ ဤစကားကို။ သဒ္ဒဟေယျ၊ ယုံကြည်ရာ၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ န အတ္ထိ၊ မရှိ။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ မယှဉ္စ၊ ငါ့အားကား။ သတ္တမာသာ၊ ခုနစ်ပဲတို့သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အဟံပိ၊ ငါသည်လည်း။ တံ မစ္ဆဒ္ဒါနံ၊ ထိုငါးအပေါင်းကို။ ကီဏေယျံ၊ ဝယ်၏။ မစ္ဆာနံ၊ ငါးတို့အား။ ဘောဇနံ၊ ထမင်းကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ မမ၊ ငါ့အား။ ဒက္ခိဏံ၊ ဒါနအဘို့ကို။ အဒါသိ၊ သင်ပေးဝေ၏။ တယာ၊ သင်သည်။ ကတံ၊ ပြုအပ်သော။ ဒက္ခိဏံ၊ ဒါနအဘို့ကိုပေးဝေခြင်းဟူသော။ တံ အပစိတံ၊ ထိုပူဇော်ခြင်းကို။ သရန္တိယာ၊ အောက်မေ့သောငါသည်။ တဝ၊ သင်၏။ ဓနံ၊ ဥစ္စာကို။ ရက္ခိတံ၊ စောင့်အပ်၏။ ဒုက္ကဋကမ္မကာရီ၊ မကောင်းသောအမှုကို ပြုလေ့ရှိသော။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဘာတရိ၊ အစ်ကိုကို။ ပေတ္တိကံ၊ အဘို့ရှိသော။ သာပတေယျံ၊ ဥစ္စာကို။ အဝဉ္စယိ၊ လှည့်စား၏။ ပဒုဋ္ဌစိတ္တဿ၊ ပြစ်မှားသောစိတ်ရှိသောသူအား။ ဖာတိ၊ အစီးအပွားသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ တံ၊ ထိုသူကို။ ဒေဝတာစာပိ၊ နတ်တို့သည်လည်း။ န ပူဇယန္တိ၊ မပူဇော်ကုန်။ မစ္ဆုဒ္ဒါနဇာတကံ၊ မစ္ဆုဒ္ဒါနဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ နာနာဆန္ဒာ၊ အထူးထူးသော အလိုရှိကုန်သော။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဧကာဂါရေ၊ တအိမ်တည်း၌။ ဝသာမသေ၊ နေကုန်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဂါမဝရံ၊ ရွာမြတ်ကို။ ဣစ္ဆေ၊ အလိုရှိ၏။ ဗြာဟ္မဏီစ၊ ပုဏ္ဏေးမသည်ကား။ ဂဝံသတံ၊ နွားမတရာကို။ အဘိကင်္ခတိ၊ အလိုရှိ၏။ ပုတ္တောစ၊ သားသည်ကား။ အာဇညရထံ၊ အာဇာနည်မြင်းကသောရထားကို။ အဘိကင်္ခတိ၊ အလိုရှိ၏။ ကညာစ၊ ချွေးမသည်ကား။

၂၂+၂၃+ မဏိ ကုဏ္ဍလံ၊ ပတ္တမြားနားဍောင်းကို။ အဘိကင်္ခတိ၊ အလိုရှိ၏။ ဇမ္မိ၊ ယုတ်မာသော။ ပုဏ္ဏိကာ၊ ပုဏ္ဏာမည်သော။ ယာ၊ အကြင်ကျွန်မသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧသာ၊ ထိုကျွန်မသည်ကား။ ဥဒုက္ခလံ၊ ဆုံကျည်ပွေ့ကို။ အဘိကင်္ခတိ၊ အလိုရှိ၏။ ဗြာဟ္မဏဿ၊ ပုဏ္ဏားအား။ ဂါမဝရံ၊ ရွာမြတ်ကို။ ဗြာဟ္မဏီယာ၊ ပုဏ္ဏေးမအား။ ဂဝံသတံ၊ နွားမတရာကို။ ပုတ္တဿ၊ သားအား။ အာဇညရထံ၊ အာဇာနည်မြင်းကသောရထားကို။ ကညာယ၊ ချွေးမအား။ မဏိကုဏ္ဍလံ၊ ပတ္တမြားနားဍောင်းကို။ ဇမ္မိံ၊ ယုတ်မာသော။ ယေဉ္စတ ပုဏ္ဏိကံ၊ အကြင်ပုဏ္ဏားမည်သော ကျွန်မကို။ ဥဒုက္ခလံ၊ ဆုံကျည်ပွေ့ကို။ ပဋိပါဒေထ၊ ပေးကြလေကုန်။ နာနာဆန္ဒဇာတကံ၊ နာနာဆန္ဒဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ လောကေ၊ လောက၌။ သီလံ ဧဝ၊ သီလသည်သာလျှင်။ ကလျာဏံ ကိရ၊ ကောင်းသတတ်။ သီလံ၊ သီလသည်။ အနုတ္တရံ ကိရ၊ မြတ်သတတ်။ ပဿ၊ ရှုပါလော။ ဃောရဝိသော၊ ကြမ်းသောအဆိပ်ရှိသော။ နာဂေါ၊ မြွေကို။ သီလဝါ တိ၊ သီလရှိ၏ဟူ၍။ န ဟညတိ၊ မညှင်းဆဲအပ်။ ယေန၊ အကြင်သီလကြောင့်။ အရိယဝုတ္တိသမာစာရော၊ အရိယာတို့၏ အကျင့်ကိုကျင့်သောသူကို။ လောကေ၊ လောက၌။ သီလဝါ၊ သီလရှိသောသူဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ သီဝံ၊ ဘေးမရှိဟူ၍။ အနုမတံ၊ ပညာရှိတို့သည်ဝန်ခံအပ်သော။ တံ သီလံ၊ ထိုသီလကို။ သော အဟံ၊ ထိုငါသည်။ သမာဒိဿံ၊ ဆောက်တည်အံ့။ သီလဝါ၊ သီလရှိသောသူကို။ ဉာတီနဉ္စ၊ အဆွေအမျိုးတို့သည်လည်း။ ပိယော၊ ချစ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သီလဝါ၊ သီလရှိသော သူသည်။ မိတ္တေသုစ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့၌လည်း။ ဝိရောစတိ၊ တင့်တယ်၏။ ကာယဿ၊ ကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်သည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ သုဂတိံ၊ သုဂတိသို့။ ဥပပဇ္ဇတိ၊ ကပ်၍ဖြစ်ရ၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ သီလဝိမံသကဇာတကံ၊ သီလဝိမံသကဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ စတုတ္ထော၊ လေးခုမြောက်သော။ အဗ္ဘန္တရဝဂ္ဂေါ၊ အဗ္ဘန္တရဝဂ်တည်း။ တဿ၊ ထိုအဗ္ဘန္တရဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ ဒုမကံ သဝရုတ္တမ ဗျဂ္ဃမိဂါ၊ သေယျဇာတ်ဝဍ္ဎကီသူကရဇာတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ မဏယော မဏိသာလုကမဝှယနော၊ သီရိဇာတ် မဏိဃံသဇာတ် သာလုကဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ အနုသာသနီယော ပိ စ၊ လာဘဂရဟဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ မစ္ဆဝရော၊ မစ္ဆုဒ္ဒါနဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ မဏိကုဏ္ဍလကေန ကိ

၂၃+၂၄+ ရေန၊ နာနာဆန္ဒဇာတ်။ သီလဝိမံသကဇာတ်နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ဒသ၊ ဆယ်ဇာတ်တို့တည်း။ ၅။ ကုမ္ဘဝဂ်။ ဓုတ္တကော၊ သေသောက်ကြူးသည်။ သဗ္ဗကာမဒဒံ၊ အလုံးစုံသော အလိုရှိတိုင်းပေးတတ်သော။ ကုမ္ဘံ၊ ကုမ္ဘဟုဆိုအပ်သော။ ကုဋံ၊ အိုးကို။ လဒ္ဓါန၊ ရ၍။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ နံ၊ ထိုအိုးကို။ အနုပါလေတိ၊ စောင့်ရှောက်၏။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ သော၊ ထိုသေသောက်ကြူးသည်။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ ဧဓတိ၊ ရ၏။ သော၊ ထိုသေသောက်ကြူးသည်။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ မတ္တောစ၊ ယစ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိတ္တောစ၊ မာန်မူသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ပမာဒါ၊ မေ့လျော့သဖြင့်။ ကုမ္ဘံ၊ အိုးကို။ ဘိန္ဒိတွာ၊ ခွဲ၏။ ပစ္ဆာ၊ အိုးကိုခွဲသော နောက်ကာလ၌။ ဗာလော၊ မိုက်စွာသောသေသောက်ကြူးသည်။ နဂ္ဂေါစ၊ အချည်းစည်းဖြစ်၍ လည်းကောင်း။ ပေါဌာစ၊ ရံခါပုဆိုးနွမ်းကိုဝတ်၍လည်းကောင်း။ ဝိဟညတိ၊ ပင်ပန်း၏။ ဓုတ္တကော၊ သေသောက်ကြူးသည်။ ကုဋံ၊ အိုးကို။ ဘိတွာ၊ ခွဲ၍။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ တပ္ပတိ ဣဝ၊ ဆင်းရဲသကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ယော ဒုမ္မေဓော၊ အကြင်သူမိုက်သည်။ ဓနံ၊ ဥစ္စာကို။ လဒ္ဓါ၊ ရ၍။ ပမတ္တော၊ မေ့လျော့လျက်။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်၏။ သော ဒုမ္မေဓော၊ ထိုသူမိုက်သည်။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ တပ္ပတိ၊ ဆင်းရဲ၏။ သုရာဃဋဇာတကံ၊ သုရာဃဋဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဗာရာဏသိယံ၊ ဗာရာဏသီပြည်၌။ သုပတ္တော၊ သုပတ္တမည်သော။ ကာကရာဇာဝ၊ ကျီးမင်းသည်။ အသီတိယာ သဟေဿဟိ၊ ရှစ်သောင်းကုန်သော ကျီးအပေါင်းတို့ဖြင့်။ ပရိဝါရိတော၊ ခြံရံလျက်။ နိဝါသကော၊ အမြဲနေ၏။ တဿ၊ ထိုသုပတ္တကျီးမင်း၏။ သုဖဿာ၊ သုဖဿာမည်သော။ ဘရိယာ၊ မိဖုရားသည်။ ဒေါဟဠိနီ၊ ချင်ခြင်းဖြစ်၏။ ရညော၊ မင်း၏။ မဟာနသေ၊ စဖိုအိမ်၌။ ပက္ကံ၊ ချက်အပ်သော။ မစ္စဂ္ဃံ၊ အသီးအသီး အဘိုးများစွာထိုက်သော။ ရာဇဘောဇနံ၊ မင်း၏ ဘောဇဉ်ကို။ ဘက္ခိတုံ၊ စားခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တေသံ၊ ထိုကျီးမင်းကျီမိဖုရားတို့၏။ ပဟိတော၊ စေအပ်သော။ ဒူတော၊ တမန်တည်း။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ရညော၊ ဗာရာဏသီပြည်ရှင်မင်းကြီး၏။ အနတ္ထကာရော၊ အကျိုးမဲ့ကို ပြုတတ်သော သူသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထို

၂၄+၂၅+ ကြောင့်။ ဣဓ၊ ဤအရပ်သို့။ အာဂတော၊ လာ၍။ ဘတ္တု၊ အရှင်ကျီးမင်းအား။ အပစိတိံ၊ ပူဇော်ခြင်းကို။ ကုမ္မိ၊ ပြုအံ့ဟူ၍။ နာသာယ၊ စဖိုသည်၏ နှာခေါင်း၌။ ဝဏံ၊ အနာကို။ အကရံ၊ ပြု၏။ သုပတ္တဇာတကံ၊ သုပတ္တဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ အညတရေန၊ ကိုးဆယ့်ခြောက်ပါးသော ရောဂေါတို့တွင် တပါးဖြစ်ထသော။ ဗျာဓိနာ၊ နှိပ်စက်တတ်သော။ ရောဂေန၊ ရောဂါသည်။ ဗာဠှံ၊ ပြင်းစွာ။ ဖုဋ္ဌဿ၊ နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ ဒုက္ခိတဿ၊ ဆင်းရဲခြင်းသို့ရောက်သော။ ရုပ္ပတာ၊ နှိပ်စက်ညှင်းဆဲအပ်သော။ မေ၊ ငါ၏။ ဣဒံ ကဠေဝရံ၊ ဤအကောင်သည်။ အာတပေ၊ ပူသော။ ပံသုနိ၊ သဲပြင်၌။ ကတံ၊ ပစ်ချအပ်သော။ ပုပ္ဖံ ယထာ၊ သိမ်မွေ့စွာသောပန်းကဲ့သို့။ ခိပ္ပံ၊ လျှင်စွာ။ ပရိသုဿတိ၊ ခြောက်တပ်၏။ ကဠေဝရံ၊ အကောင်သည်။ အဇညံ၊ နှစ်သက်ဘွယ်မရှိ။ ဇညသင်္ခါတံ၊ လူမိုက်တို့သည် နှစ်သက်ဘွယ်ရှိ၏ ဟုသမုတ်အပ်၏။ အသုစိ၊ မစင်ကြယ်။ သုစိသမ္မတံ၊ သူမိုက်တို့သည်စင်ကြယ်၏ဟု သမုတ်အပ်၏။ နာနာကုဏပပရိပူရံ၊ အထူးထူးသော အပုပ်တို့ဖြင့်ပြည့်၏။ အပဿတော၊ မမြင်သော ပုထုဇဉ်သူမိုက်အား။ ဇညရူပံ၊ နှစ်သက်ဘွယ်သောသဘောရှိ၏။ ယတ္ထ၊ အကြင်အကောင်ပုပ်၌။ ပဇာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ ပမတ္တာ၊ မေ့လျော့ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဓိမုစ္ဆိတာ၊ အလွန်တပ်စွန်းကုန်သည်ဖြစ်၍။ သုဂတူပပတ္တိယာ၊ သုဂတိ၌ဖြစ်ခြင်း၏။ မဂ္ဂံ၊ အကြောင်းကို။ ဟာပေန္တိ၊ ယုတ်စေကုန်၏။ အာတုရံ၊ ကျင်နာထသော။ ဇေဂုစ္ဆိယံ၊ စက်ဆုပ်ဘွယ်ရှိထသော။ အသုစိံ၊ မစင်ကြယ်ထသော။ ဗျာဓိဓမ္မံ၊ ဖျားနာတတ်သောသဘောရှိသော။ တံ ဣမံ ပူတိကာယံ၊ ထိုအကောင်ပုပ်ကို။ ဓိရတ္ထု၊ စက်ဆုပ်စွ။ ကာယနိဗ္ဗိန္ဒဇာတကံ၊ ကာယနိဗ္ဗန္ဒဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ အယံ၊ ဤငှက်သည်။ ဗိန္ဒုဿရော၊ လုံးသောအသံရှိ၏။ ဝဂ္ဂု၊ သာယာသောအသံရှိ၏။ သရဝန္တာနံ၊ အသံနှင့်ပြည့်စုံကုန်သော ငှက်တို့ထက်။ ဥတ္တမော၊ မြတ်၏။ အစ္စုတော၊ ရွေ့လျောခြင်းမရှိ။ ဇမ္ဗုသာခါယ၊ သပြေခက်၌။ မောရစ္ဆာပေါဝ၊ ဥဒေါင်းငယ်ကဲ့သို့။ ကူဇတိ၊ တွန်၏။ ကော၊ အဘယ်ငှက်နည်း။ ကုလပုတ္တော၊ အမျိုးကောင်းသားသည်။ ကုလပုတ္တံ၊ အမျိုးကောင်းသားတဦးကို။ ပသံသိတုံ၊ ချီးမွမ်းအံသောငှာ။ ပဇာနာတိ၊ သိ၏။ ဗျဂ္ဃဉ္စ ဆာပသ ရိရဝဏ္ဏ၊ ကျားငယ်နှင့်တူသော ကိုယ်သဏ္ဌာန်ရှိသော။ သမ္မ၊ အဆွေမြေခွေး။ တွံ၊ သင်သည်။ ဘုဉ္ဇ၊ စားလော။ တေ၊ သင်အား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒဒါမိ၊ ပေးအံ့။ မုသာဝါဒီ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို။

၂၅+၂၆+ ဆိုလေ့ရှိကုန်။ သမာဂတေ၊ ဆိုင်မိကြကုန်သော။ ဝန္တာဒဉ္စ၊ အန်ဖတ်စားကျီးကိုလည်းကောင်း။ ကုဏပါဒဉ္စ၊ အကောင်ပုပ်စားခွေးကိုလည်းကောင်း။ အညမညံ၊ အချင်အချင်း။ ပသံသကေ၊ ချီးမွမ်းကုန်သောသတ္တဝါတို့ကို။ စိရဿံ၊ ရှည်မြင့်စွာ။ ပဿာမိဝတ၊ မြင်ရလေဘိ၏တကား။ ဇမ္ဗုခါဒကဇာတကံ၊ ဇမ္ဗုခါဒကဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ မိဂရာဇ၊ သားမင်း။ တေ၊ သင်၏။ ခန္ဓော၊ ပခုံးသည်။ ဥသဘဿ၊ နွားလားဥသဘ၏။ ခန္ဓော ဣဝ၊ ပခုံးကဲ့သို့။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ၊ သင်၏။ ဝိဇမ္ဘိတံ၊ ကိုယ်၏တင့်တယ်ခြင်းသည်။ သီဟဿ၊ ခြင်္သေ့၏။ ဝိဇမ္ဘိတံ ဣဝ၊ တင့်တယ်ခြင်းကဲ့သို့။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ၊ သင့်အား။ နမော၊ ရှိခိုးခြင်းသည်။ အတ္ထု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ကိဉ္စိ၊ တစုံတခုသောစားဘွယ်ကို။ အပိ လဘာမသေ၊ ရပါကုန်မည်လည်းမသိ။ ကုလပုတ္တော၊ အမျိုးကောင်းသားတဦးသည်။ ပသံသိတုံ၊ ချီးမွမ်းအံသောငှာ။ ပဇာနာတိ၊ သိ၏။ မယူရဂီဝသင်္ကသ၊ ဥဒေါင်းလည်နှင့်တူသော အဆင်းရှိသော။ ဝါယသ၊ အဆွေကျီး။ တွံ၊ သင်သည်။ ဣတော၊ ဤအရပ်သို့။ ပရိယာဟိ၊ လာလော့။ မိဂါနံ၊ သားတို့တွင်။ သိင်္ဂါလော၊ မြေခွေးသည်။ အန္တော၊ ယုတ်မာ၏။ ပက္ခီနံ ပန၊ ငှက်တို့တွင်ကား။ ဝါယသော၊ ကျီးသည်။ အန္တော၊ ယုတ်မာ၏။ ရုက္ခာနံ၊ သစ်ပင်တို့တွင်။ ဧရဏ္ဍော၊ ကြက်ဆူပင်သည်။ အန္တော၊ ယုတ်မာ၏။ တယော၊ သုံးခုကုန်သော။ အန္တော၊ အယုတ်တို့သည်။ သမာဂတာ၊ ပေါင်းမိကြကုန်၏။ အန္တဇာတကံ၊ အန္တဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ အယံ၊ ဤငှက်သည်။ လေဏတောယသ္မိံ၊ သမုဒ္ဒရာရေ၌။ သမန္တာ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ ပရိဓာဝတိ၊ ပြေး၏။ မစ္ဆေစ၊ ငါးတို့ကိုလည်းကောင်း။ မကရေစ၊ မကာရ်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဝါရေတိ၊ မြစ်၏။ ဥမ္မိသုစ၊ တံပိုးတို့၌လည်း။ ဝိဟသိ၊ ပင်ပန်း၏။ ကောနု၊ အဘယ်ငှက်နည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ အတိတ္တော တိ၊ မရောင့်ရဲသောငှက်ဟူ၍။ ဒိသာသုတော၊ အရပ်မျက်နှာတို့၌ ထင်ရှားသော။ အနန္တပါယီ၊ အဆုံးမရှိသောသမုဒ္ဒရာရေကိုသောက်သော။ သကုဏော၊ ငှက်တည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ သာဂရံ၊ ကောင်းမြတ်သောရတနာတို့၏ တည်ရာဖြစ်သော။ သရိတံပတိံ၊ မြစ်တို့၏ အကြီးဖြစ်သော။ သမုဒ္ဒံ၊ သမုဒ္ဒရာရေကို။ ပါတုံ၊ သောက်ခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။ သော အယံ မဟောဒဓိ၊ ထိုသမုဒ္ဒရာသည်။ ဟာယတိ စေဝ၊ ယုတ်လည်းယုတ်၏။ ပူရတေ စ၊ ပြည့်လည်းပြည့်၏။ ပိဝန္တော၊ အလုံးစုံသော။

၂၆+၂၇+ လောကသည်သောက်ငြားသော်လည်း။ အဿ၊ ထိုသမုဒ္ဒရာ၏။ အန္တော၊ အဆုံးသည်။ န နာယတိ၊ မထင်။ သာဂရော၊ သမုဒ္ဒရာသည်။ အပေယျာ ကိရ၊ တစုံတယောက်သောသူသည် ရေကိုကုန်စေ၍ သောက်ခြင်းငှာ မတတ်ကောင်းသတတ်။ သမုဒ္ဒဇာတကံ၊ သမုဒ္ဒဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဥစ္စေ၊ မြင့်သောကောင်းကင်၌။ ဍေမာန၊ အတောင်တလွှားလွှားပျံသွားသော။ ပတ္တယာန၊ အတောင်ဟူသောယာဉ်ရှိသော။ ဝိဟင်္ဂမ၊ ကောင်းကင်ပြင်၌ပျံသွားသော။ သကုဏ၊ အိုကျီး။ တွံ၊ သင်သည်။ ဝါမူရုံ၊ ငှက်ပျောတုံးနှင့် တူသောပေါင်ရှိသောမိန်းမကို။ ဝိဇ္ဇာသိခေါ၊ ပြောဆိုပါလေလော။ သာ၊ ထိုမိန်းမသည်။ စိရံ ခေါ၊ ကြာလေစွာ ဟု။ ကရိဿတိ၊ အောက်မေ့ခြင်းကိုပြုလတ္တံ့။ အသိံ စ၊ သန်လျက်နှင့်တူသည်လည်းဖြစ်သော။ သတ္တိစ၊ လှံနှင့်တူသည်လည်းဖြစ်သော။ ဩဋ္ဋိတံ၊ လျှိုခြင်းငှာ ထောင်အပ်သော။ ဣဒံ ခေါ၊ ဤတံကျင်ကိုလျှင်။ သာ၊ ထိုငါ့မယားသည်။ န ဇာနာတိ၊ မသိလေ။ စဏ္ဍိ၊ ကြမ်းသောသဘောရှိသော။ သာ၊ ထိုမိန်းမသည်။ အတိစီရာယန္တီတိ၊ အလွန်ကြာလေစွာဟူ၍။ မယှံ၊ ငါ့အား။ ကောဓံ၊ အမျက်ထွက်ခြင်းကို။ ကာဟတိ၊ ပြုလတ္တံ့။ တံ၊ ထိုမိန်းမ၏ အမျက်ထွက်ခြင်းသည်။ မေ၊ ငါ၏။ မနံ၊ စိတ်ကို။ တပတိ၊ ပူစေ၏။ ဣဓ၊ အရပ်၌။ ဣဒံ၊ ဤတံကျင်သည်။ မံ၊ ငါ၏။ နော တပတိ၊ မပူစေ။ ဥပ္ပလသန္နာဟောစ၊ ကြာနှင့်တူသော တန်ဆာချပ်ကိုလည်းကောင်း။ နိက္ခဉ္စ၊ ငါးသုဝဏ်အတိုင်းအရှည်ရှိသော ရွှေဖြင့်ပြုအပ်သော လက်စွပ်ကိုလည်းကောင်း။ ကာသိကံ၊ ကာသိတိုင်း၌ဖြစ်သော။ မုဒုံဝတ္ထဉ္စ၊ နူးညံ့သောပုဆိုးစုံကိုလည်းကောင်း။ ဧတ္တကံ၊ ဤမျှသော။ ဥဿီသကေ၊ ဦးခေါင်းရင်း၌။ ဩဟိတံ၊ ထားအပ်၏။ တံ၊ ထိုဥစ္စာစုကို။ ဓနိကာ၊ ဥစ္စာဖြင့် အလိုရှိသော။ ဧသာပိယာ၊ ဤချစ်စွာသော မယားသည်။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ တပ္ပေတု၊ ရောင့်ရဲရစ်စေသတည်း။ ကာမဝိလာပဇာတကံ၊ ကာမဝိလာပဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ခုဒ္ဒကမက္ကဋ၊ အိုမျောက်ငယ်။ ဣမေ ဥဒုမ္ဗရာစ၊ ဤရေဖန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဣမေ နိဂြောဓာစ၊ ဤပညောင်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဣမေ ကပိတ္ထနာစ၊ ဤညောင်ကြတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ပက္ကာ၊ မှည့်ကုန်၏။ ဧဟိ၊ လာလော့။ နိက္ခမ၊ ထွက်လော့။ ဘုဉ္ဇဿု၊ စားလှည့်လော့။ ဇိဃစ္ဆာယ၊ ငတ်မွတ်သဖြင့်။ ကိံ မိယျသိ၊ အဘယ်ကြောင့်သေလိုဘိသနည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ ဒုမပက္ကာနိ၊ သစ်သီးမှည့်တို့ကို။ အာသိတော၊ စား

၂၇+၂၈+ ရ၍။ သဟိတော ယထာ၊ ဝသကဲ့သို့။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဝုဍ္ဎိ၊ ကြီးသောသူကို။ အပစာယတိ၊ ပူဇော်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ သုဟိတော၊ ဝသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝနေဇော၊ တော၌ဖြစ်သော။ ကပိ၊ မျောက်သည်။ ဝနေဇဿ၊ တော၌ဖြစ်သော။ ကပိနော၊ မျောက်အား။ ယံ၊ အကြင်စကားကို။ ဝေဉ္စယျ၊ လှည့်စားရာ၏။ တံ၊ ထိုစကားကို။ ဒဟရော ကပိ၊ မျောက်ငယ်သည်လည်း။ န သဒ္ဓေယျ၊ မယုံကြည်ရာသည်သာလျှင်တည်း။ ဥဒုမ္ဗရဇာတကံ၊ ဥဒုမ္ဗရဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ရေ မက္က၊ အချင်းမျောက်။ တုဝံ၊ သင်သည်။ ပုရေ ဝ၊ ရှေး၌ကဲ့သို့။ သီလဝတံ၊ ကစားလေ့ရှိကုန်သော ငါတို့၏။ သကာသေ၊ အထံ၌။ ဩကိန္တိကံ၊ သက်ဝင်၍။ န ကေဠိသိ၊ မကစား။ အဿမမှိ၊ ကျောင်း၌။ မက္ကဋိယာနိ၊ မျောက်၏ မျက်နှာဘောက်ပြန်ခြင်းတို့ကို။ ကတွာ၊ ပြုလျက်။ ကေဠိသီလံ၊ ကစားသော အလေ့ကို။ န ကရောတိ၊ မပြု။ မက္ကဋံ၊ မျောက်၌ဖြစ်သော။ တံ သီလဝတံ၊ ထိုသီလအကျင့်ကို။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ န ရမာမ၊ မမွေ့လျော်ကုန်။ ကိံ၊ အဘယ်ကြောင့်နည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ မယှံ၊ ငါသည်။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်သော။ ဗဟုဿုတဿ၊ များသောအကြားအမြင်ရှိသော။ ပရမဝိသုဒ္ဓိံ၊ အလွန်စင်ကြယ်စွာသော။ ကောမာရပုတ္တဿ၊ ကောမာရပုတ္တရှင်ရသေ့၏။ ဩဝါဒံ၊ အဆုံးအမကို။ တုဝံ၊ သင်သည်။ သုဏောဟိ၊ နာလော့။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ။ မံ၊ ငါ့ကို။ ပုရေ ယထာ၊ ရှေး၌ကဲ့သို့။ မာ မညသိ၊ မအောက်မေ့လင့်။ ဈာနာနုယုတ္တော၊ ဈာန်ကိုလုံ့လပြု၍။ ဝိဟရာမိ၊ ငါနေ၏။ မက္ကဋ၊ မျောက်။ သေလသ္မိံ၊ ကျောက်ဖျာ၌။ ဗီဇ၊ မျိုးစေ့ကို။ သစေပိ ဝပေယျ၊ အကယ်၍လည်းစိုက်ပျိုးငြားအံ့။ ဒေဝေါစ၊ မိုဃ်းသည်လည်း။ သစေပိ ဝေဿ၊ အကယ်၍လည်းရွာငြားအံ့။ တံ၊ ထိုမျိုးစေ့သည်။ နစ ဟိ ဝိရုဠေ၊ မပေါက်ရာသည်သာလျှင်တည်း။ တယာ၊ သင်သည်။ ပရမံ၊ မြတ်သော။ ဝိသုဒ္ဓိံ၊ ထိုစင်ကြယ်သောဈာန်အကျင့်ကို။ သုတာဟိ သုတာဧဝ၊ ကြားရရုံသာဖြစ်၏။ တုဝံ၊ သင်သည်။ ဈာနဘူမိယာ၊ ဈာန်၏ အရာမှ။ အာရာ၊ ဝေး၏။ ကောမာရပုတ္တဇာတကံ၊ ကောမာရပုတ္tဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ပရပါဏရောစေ၊ သူ့အသက်ကို နှစ်သက်သောအမျိုး၌။ ဇီဝန္တော၊ အသက်ရှင်သော။ မံသလောဟိတဘောဇနော၊ အသားအသွေးကိုစားသော။ ဝကော၊ သစ်ကြုတ်သည်။ ဝတံ၊ သီလကို။ သမာဒိယ၊ ဆောက်တည်၍။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ဥပပဇ္ဇိ၊ သုံး၏။ သက္ကော၊ သိကြားသည်။ တဿ၊ ထို

၂၈+၂၉+ သစ်ကြုံ၏။ ဝတံ၊ အကျင့်ကို။ အညာသိ၊ သိ၏။ အဇရူပေန၊ ဆိတ်၏အသွင်ဖြင့်။ ဥပါဂမိ၊ ကပ်၏။ ဝီတတပေါ၊ ပျက်သောဥပုသ်ရှိသဖြစ်၍။ ဝကော၊ သစ်ကြုတ်သည်။ အဇ္ဈပတ္တော၊ ကပ်လာ၏။ လောဟိတပေါ၊ သွေးကိုသောက်သော သစ်ကြုတ်သည်။ တပံ၊ ဥပုသ်ကို။ ဘဉ္ဇိ၊ ဖျက်၏။ ဧဝမေဝ၊ တူသာလျှင်။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သောသူတို့သည်။ သမာဒါနမှိ၊ ဆောက်တည်အပ်သော ကုသိုလ်၌။ ဒုဗ္ဗလာ၊ အားနည်းကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဇကာရဏာ၊ ဆိတ်ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ဝကော ဝ၊ သစ်ကြုတ်ကဲ့သို့။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ လဟုံ၊ ပေါ့သည်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ဝကဇာတကံ၊ ဝကဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ပဉ္စမော၊ ငါးခုမြောက်သော။ ကုမ္ဘဝဂ္ဂေါ၊ ကုမ္ဘဝဂ်တည်း။ တဿ၊ ထိုကုမ္ဘဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ ဝရကုမ္ဘသုပတ္တသိရိဝှယနော၊ သုရာဃဋဇာတ်သုပတ္တဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ သုစိသမ္မတဗိန္ဒုသရောစ၊ ကာယနိဗ္ဗိန္ဒဇာတ် ဇမ္ဗုခါဒကဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ဥသဘော၊ အန္တဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ သရိတံပတိ၊ သမုဒ္ဒဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ စဏ္ဍီ၊ ကာမဝိလာပဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ဇရာကပိနာ၊ ဥဒုမ္ဗရဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ အထ၊ ထိုမှတပါး။ မက္ကဋိယာ ဝကကေန၊ မက္ကဋိဇာတ်ဝကဇာတ်နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ဒသ၊ ဆယ်ဇာတ်တို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ တိကနိပါတံ၊ တိကနိပါတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ပါဌဇာတ်။ တိကနိပါတ်ပါဠိတော် နိဿယပြီး၏။

၄၊ စတုက္ကနိပါတ်

၁။ ကာလိင်္ဂဝဂ်

၃၀၁.စူဠကာလိင်္ဂဇာတ်

ဣမာသံ၊ ဤမင်းသမီးတို့အား။ နဂရံ၊ မြို့သို့။ ပဝိသိတုံ၊ ဝင်အံ့သောငှာ။ အရုဏရာဇဿ၊ အရုဏမည်သောမင်း၏။ သီဟေန၊ ပုရိသသီဟဖြစ်သော။ သုသိဋ္ဌေန၊ ဆရာတို့သည် ကောင်းစွာဆုံးမအပ်ပြီးသော။ နန္ဒိသေနေန၊ နန္ဒိသေနမည်သော။ မယာ၊ ငါသည်။ ပေသိတာ၊ စေအပ်ကုန်သော။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဒွါရံ၊ တံခါးကို။ ဝိဝရထ၊ ဘွင့်ကြကုန်။ ဗြဟ္မစာရီ၊ မြတ်သောအကျင့် ကျင့်သောရသေ့။ တေ၊ သင်သည်။ အသယှသာဟိနံ၊ သည်းခံနိုင်ခက်သော အရာတို့ကို သည်းခံနိုင်ငှာ မစွမ်းနိုင်ကုန်သော။ ကလိင်္ဂါနံ၊ ကလိင်္ဂတိုင်းသားတို့အား။ ဇယော၊ အောင်ခြင်းသည်။ အနွိတော၊ ရောက်အံ့။ အဿကာနံ၊ အဿကတိုင်းသားတို့အား။ ပရာဇယော၊ ရှုံးခြင်းသည်။ အနွိတော၊ ရောက်အံ့။ ဣစ္စေဝ၊ ဤသို့လျှင်။ ဘာသိတံ၊ ဆိုအပ်၏။ ဥဇ္ဇုဘူတာ၊ ဖြောင့်ကုန်သောသူတို့သည်။ ဝိတထံ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ နဘဏန္တိ၊ မဆိုကုန်။ သက္က၊ သိကြားမင်း။ ဒေဝါ၊ နတ်တို့သည်။ မုသာဝါဒံ၊ မုသာဝါဒကို။ ဥပါတိဝတ္တာ၊ ဆိုကုန်၏။ သစ္စကထံ၊ မှန်သောစကားသည်။ ပေမကရံနု၊ ချစ်ခြင်းကို ပြုတတ်သည်မဟုတ်လော။ ဒေဝရာဇ၊ နတ်မင်း။ တေ၊ သင်သည်။ တံ၊ ထိုစကားကို။ မုသာ၊ မဟုတ်မမှန်သဖြင့်။ ဘာသိတံ၊ ဆိုအပ်၏။ မဃဝါ၊ မာဃအနွယ်ဖြစ်သော။ မဟိန္ဒ၊ သိကြားမင်း။ ကိံ ဝါ၊ အဘယ်ကိုမူလည်း။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသောစကားကို။ တေတယာ၊ သင်သည်။ ဘာသိတံ၊ ဆိုအပ်သနည်း။ ဗြာဟ္မဏ၊ ရှင်ရသေ့။ ဘညမာနေ၊ ဆိုအပ်

ဝ၁+ဝ၂+ သည်ရှိသော်။ ဒေဝါ၊ နတ်တို့သည်။ ပုရိသပရက္ကမဿ၊ ယောကျ်ားတို့၏ လုံ့လအား။ နဣဿန္တိ၊ မပြုကုန်။ ဣဒံဝစနံ၊ ဤစကားကို။ တေ၊ သင်သည်။ သုတံနနု၊ ကြားဘူးသည်မဟုတ်လော။ အဿကာနံ၊ အဿကတိုင်းသားတို့အား။ ဒမောစ၊ ကိုယ်ကိုဆုံးမခြင်းသည်လည်းကောင်း။ မနသော၊ စိတ်၏။ အဘိဇ္ဇော၊ မကွဲမပြိုသော။ သမာဓိစ၊ သမာဓိသည်လည်းကောင်း။ ကာလေ၊ အဿကမင်းလုံ့လပြုသောကာလ၌။ အဗျဂ္ဂတာ၊ ပျံ့လွင့်ခြင်းမရှိသောအဖြစ်ဖြင့်။ နိဂ္ဂမနဉ္စ၊ ထွက်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပုရိသပရက္ကမော၊ ယောကျ်ားတို့၏အားထုတ်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော။ ဒဠှံ၊ မြဲမြံတည်ကြည်စွာသော။ ဝီရိယာ၊ ဝီရိယသည်လည်းကောင်း။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တေနေဝ၊ ထိုကြောင့်သာလျှင်။ အဿကရညော၊ အဿကမင်းအား။ ဝိဇယော၊ အောင်ခြင်းသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ စူဠကလိင်္ဂဇာတကံ၊ စူဠကလိင်္ဂဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ တာတ၊ အမောင်။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဒေယျေသု၊ ပေးအပ်ကုန်သောသူတို့အား။ နပ္ပဝစ္ဆတိ၊ မပေး။ အဒေယျေသု၊ မပေးအပ်သောသူတို့အား။ ဒဒန္တာနံ၊ ပေးကုန်သော။ တေသံ၊ ထိုသူတို့အား။ အဝါသု၊ ဘေးရန်ဖြစ်ကုန်သည်ရှိသော်။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဗျသနံ၊ ပျက်စီးခြင်းသို့။ ပတ္တော၊ ရောက်၏။ သဟာယံ၊ အဆွေခင်ပွန်းကို။ နာဓိဂစ္ဆတိ၊ မရ။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဒေယျေသု၊ ပေးအပ်ကုန်သူတို့အား။ ပဝစ္ဆတိ၊ ပေး၏။ အဒေယျေသု၊ မပေးအပ်ကုန်သောသူတို့အား။ အဒေန္တာနံ၊ မပေးကုန်သော။ တေသံ၊ ထိုသူတို့အား။ အဝါသု၊ ဘေးရန်ဖြစ်ကုန်သည်ရှိသော်။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဗျသနံ၊ ပျက်စီးခြင်းသို့။ အပတ္တော၊ မရောက်။ သဟာယံ၊ အဆွေခင်ပွန်းကို။ အဓိဂစ္ဆတိ၊ ရ၏။ အနရိယဓမ္မေသု၊ မသူတော်တို့၏ အကျင့်ရှိကုန်သော။ သဌေသု၊ စဉ်းလဲကုန်သောသူတို့၌။ ကတံ၊ ပြုအပ်သော။ သညောဂသံဘောဂဝိသေသဒဿနံ၊ အတူတကွပေါင်းဘော်ခြင်းအတူတကွ သုံးဆောင်ခြင်း၏ ကျေးဇူးအထူးကို မြင်ရခြင်းသည်။ နဿတိ၊ ပျက်စီး၏။ အရိယေသု၊ မြတ်ကုန်သော။ အဇ္ဇဝေသု၊ ဖြောင့်ကုန်သော။ တာဒီသု၊ ထိုသို့သဘောရှိကုန်သသူတို့၌။ အဏုမ္ပိ၊ အနည်းငယ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ကတံ၊ ပြုအပ်သောကျေးဇူးသည်။ မဟပ္ဖလံ၊ အကျိုးကြီးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ ကတကလျာဏော၊ ကျေးဇူးကိုပြု၍။ လောကေ၊ လောက၌။ သုဒုက္ကရံ၊ အလွန်ပြုနိုင်ခဲသော အမှုကို။ အကာ၊ ပြု၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ပစ္ဆာ၊ နောက်ကာလ၌။ ကယိရာဝါ၊ ကျေးဇူးပြုသည်မူလည်း

ဝ၂+ဝ၃+ ဖြစ်စေ။ နကယိရာဝါ၊ ကျေးဇူးမပြုသည်မူလည်းဖြစ်စေ။ အစ္စန္တံ၊ စင်စစ်။ ပူဇာနာရဟော၊ ပူဇော်ကိုခံထိုက်၏။ မဟာအဿာရောဟဇာတကံ၊ မဟာအဿာရောဟဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဧကရာဇ၊ ဧကရာဇ်မင်း။ သောတွံ၊ ထိုသင်သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အနုတ္တရေ၊ အလွန်မြတ်ကုန်သော။ သမိဒ္ဓေ၊ ပြည့်စုံကုန်သော။ ကာမဂုဏေ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ ဘုတွာန၊ ခံစား၍။ ဝသိ၊ နေ၏။ ဒါနိဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ဒုဂ္ဂေ၊ မညီညွတ်သော။ နရကမှိ၊ ငရဲ၌။ ခိတ္တော၊ ဆွဲထားလျက်။ ပုရာဏံ၊ ရှေး၌ဖြစ်သော။ ဝဏ္ဏဗလံ၊ အဆင်းအားကို။ နပ္ပဇ္ဇဟေ၊ အဘယ်ကြောင့် မစွန့်သနည်း။ ဒုမ္ဘိသေန၊ ဒုဗ္ဘိသေနမင်း။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌သာလျှင်။ မယှံ၊ ငါသည်။ ခန္တီစ၊ သည်းခံခြင်းကိုလည်းကောင်း။ တပေါစ၊ ခြိုးခြံသော အကျင့်ကိုလည်းကောင်း။ သံပကတ္ထိတာ၊ တောင့်တသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ရာဇ၊ ဒုမ္ဘိသေနမင်း။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ တံ၊ ထိုတောင့်တအပ်သော သည်းခံခြင်းခြိုးခြံခြင်းကို။ လဒ္ဓါန၊ ရ၍။ ပုရာဏံ၊ ရှေး၌ဖြစ်သော။ ဝဏ္ဏဗလံ၊ အဆင်းအားကို။ ကထံနု၊ အဘယ်ကြောင်းကြောင့်သာလျှင်။ ဇဟေ၊ စွန့်ရာသနည်း။ သဗ္ဗသဗ္ဗာနိ၊ အလုံးစုံကုန်သော ဒါနသီလ ဘာဝနာ ဥပုသ်သုံးခြင်းကိစ္စတို့သည်။ ပရိနိဋ္ဌိတာနိဧဝကိရ၊ ပြီးကုန်သည်သာလျှင်ဖြစ်ကုန်သတတ်။ ယသဿီနံ ယသဿီ၊ အခြံအရံရှိသော။ ပညဝန္တံ ပညဝါ၊ ပညာရှိသော။ ဝိသေယှ၊ သည်းခံနိုင်ခက်သောအရာ၌ သည်းခံနိုင်သောမင်းကြီး။ ယသောစ၊ စည်းစိမ်ရှိသောသူသည်လည်း။ ပုရိမံ၊ ရှေး၌ မရစဘူးသော။ ဥဠာရံ၊ မြတ်သောချမ်းသာကို။ လဒ္ဓါ၊ ရ၍။ ပုရာဏံ၊ ရှေး၌ဖြစ်သော။ ဝဏ္ဏဗလံ၊ အဆင်းအားကို။ နပ္ပဇ္ဇဟေ၊ မစွန့်။ ဇနိန္ဒ၊ ဒုဗ္ဘိသေနမင်း။ ဒုက္ခေန၊ သင်သည်ဖြစ်စေအပ်သော ဆင်းရဲဖြင့်။ သုခံ၊ မင်းချမ်းသာကို။ ပနုဇ္ဇ၊ ပယ်၍။ သုခေနဝါ၊ ဈာန်ချမ်းသာဖြင့်လည်း။ ဒုက္ခံ၊ သင်သည်ဖြစ်စေအပ်သော ဆင်းရဲကို။ ပနုဇ္ဇ၊ ပယ်၍။ အသယှသာဟီ၊ သည်းခံနိုင်ခက်သောအရာကို သည်းခံ၏။ သန္တော၊ သူတော်ကောင်းတို့သည်။ အဘိနိဗ္ဗုတတ္တာ၊ ငြိမ်းသော သဘောရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဥဘယတ္ထ၊ နှစ်ပါးစုံသော။ သုခေစ၊ ချမ်းသာ၌လည်းကောင်း။ ဒုက္ခေစ၊ ဆင်းရဲ၌လည်းကောင်း။ တုလျာ၊ တူကုန်သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧကရာဇဇာတကံ၊ ဧကရာဇ်ဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဘာတိကဒဒ္ဒရ၊ အစ်ကိုကြီး ဒဒ္ဒရ။ မနုဿာလောကေ၊ လူ့ပြည်၌။ ဣမာနိဝါစာဒုရုတ္တာနိ၊ ဤမကောင်းသဖြင့်ဆိုအပ်ကုန်သော စကားတို့သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ တာပယန္တိ၊ ပူပန်စေကုန်၏။ အဝိသာ၊ အဆိပ်မရှိကုန်သော။ ပသူ၊ သား

ဝ၃+၄+ ငယ်တို့သည်။ အာသီဝိသံ၊ လျှင်သော အဆိပ်ရှိသော။ မံ၊ ငါ့ကို။ မဏ္ဍူကဘက္ခာ၊ ဖားစိမ်းစားတို့ဟူ၍။ ဥဒကန္တသေဝီ၊ ရေနားကိုမှီကုန်သော ရေမြွေတို့ဟူ၍လည်းကောင်း။ ဝဒန္တာ၊ ဆိုကုန်လျက်။ သဝန္တိ၊ ဆဲရေးကုန်၏။ သကာရဋ္ဌာ၊ မိမိတိုင်းမှ။ ပဗ္ဗာဇိတော၊ နှင်ထုတ်အပ်သည်ဖြစ်၍။ အညံဇနပဒံ၊ တပါးသောဇနပုဒ်သို့။ ဂတော၊ ရောက်သောသူသည်။ ဒုရုတ္တာနံ၊ မကောင်းသဖြင့်ဆိုအပ်ကုန်သောစကားတို့ကို။ နိဓေတဝေ၊ ချထားခြင်းငှာ။ မဟန္တံ၊ ကြီးစွာသော။ ကောဋ္ဌံ၊ ကျီကို။ ကယိရာထ၊ ပြုရာ၏။ ယတ္ထ၊ အကြင်အရပ်၌။ ပေါသံ၊ ယောကျ်ားကို။ ဇာတိယာဝါ၊ အမျိုးအားဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝိနယေနဝါ၊ သီလအားဖြင့်လည်းကောင်း။ နဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်၌။ မာနံ၊ မြတ်နိုးပူဇော်ခြင်းကို။ နကယိရာထ၊ မပြုရာ။ အညာတတ္ထ၊ ထိုအရပ်၌။ မာနံ၊ မြတ်နိုးပူဇော်ခြင်းကို။ နကယိရာထ၊ မပြုရာ။ အညတကေဇန၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးသိသောမသိသော သူအထံ၌။ ဝသံ၊ နေသောသူသည်။ ခမေယျ၊ သည်းခံရာ၏။ ဝိဒေသဝါသံ၊ အရပ်တပါး၌နေခြင်းကို။ ခမိဇာတဝေဒဘယေနပိ၊ မီးဘေးဖြင့်လည်း။ တဇ္ဇိတံ၊ ခြိမ်းချောက်ခြင်းကို။ ခမိတဗ္ဗံ၊ သည်းခံရာ၏။ ဒဒ္ဒရဇာတကံ၊ ဒဒ္ဒရဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ လောကေ၊ လောက၌။ ပါပကမ္မံ၊ မကောင်းမှုကို။ ပကြုဗ္ဗတော၊ ပြုသောသူအား။ ရဟောနာမ၊ ဆိတ်ကွယ်ရာအရပ်မည်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဝနဘူတာနိ၊ တော၌ဖြစ်ကုန်သော နတ်တို့သည်။ ပဿန္တိ၊ မြင်ကုန်၏။ တံ၊ ထိုမကောင်းမှုကိုပြုခြင်းသည်။ ဗာလော၊ သူမိုက်သည်။ မယာ၊ ငါသည်။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်ရာ၌။ ကတံ၊ ပြုအပ်၏ဟူ၍။ မညတေ၊ အောက်မေ့၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်ရာအရပ်ကို။ နပဿမိ၊ မမြင်။ ယတ္ထ၊ အကြင်အရပ်၌။ သုညံ၊ သတ္တဝါတို့မှ ဆိတ်ခြင်းကို။ န ပဿာမိ၊ ငါမမြင်။ သုညံဝါမိ၊ သတ္တဝါတို့မှ ဆိတ်သောအရပ်သည်လည်း။ နဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ မယာ၊ ငါသည်။ ကတံ၊ ပြုအပ်သော။ တံ၊ ထိုမကောင်းမှုသည်။ အသုညံ၊ မဆိတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုဇ္ဇစ္စောစ၊ ဒုဇ္ဇစ္စလုလင်သည်လည်းကောင်း။ သုဇစ္စောစ၊ သုဇစ္စလုလင်သည်လည်းကောင်း။ နန္ဒောစ၊ နန္ဒလုလင်သည်လည်းကောင်း။ သုခဝဍ္ဎိတော၊ သုခဝဍ္ဎိလုလင်သည်လည်းကောင်း။ ဝဇ္ဇောစ၊ ဝဇ္ဇာလုလင်သည်လည်းကောင်း။ အထစ၊ ထိုမှတပါးလည်း။ သီလောစ၊ သီလလုလင်သည်လည်းကောင်း။ တေ၊ ထိုခပ်သိမ်းကုန်သောလုလင်တို့သည်။ အတ္ထိကာ၊ မိန်းမဖြင့် အလိုရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဓမ္မံ၊ မိန်းမကို ရခြင်းသဘောကို။ ဇဟုံ၊ စွန့်ကုန်၏။ ယော၊

ဝ၄+၅+ ဗြာဟ္မဏော၊ အကြင်ပုဏ္ဏားသည်။ သဗ္ဗဓမ္မာနံ၊ ခပ်သိမ်းသောပဉ္စသီဒသသီသုံးပါးသော သုစရိုက်ဟူကုန်သော ခပ်သိမ်းသောတရားတို့၏။ ပါရဂူ၊ ကမ်းတဘက်သို့ရောက်၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ အနုပါလေဟိ၊ စောင့်၏။ ဓီတိမာ၊ တည်ကြည်ခြင်းရှိ၏။ သစ္စနိက္ကမော၊ သစ္စာဝီရိယနှင့်ပြည့်စုံ၏။ သော ဗြာဟ္မဏော၊ ထိုပုဏ္ဏားသည်။ ကထ၊ အသို့မူ၍။ ဓမ္မံ၊ မိန်းမကိုရခြင်းသဘောကို။ ဇဟေ၊ စွန့်အံ့နည်း။ သီလဝိမံသနဇာတကံ၊ သီလဝိမံသနဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဒေဝ၊ မင်းကြီး။ ဥပလောဟိတကာ၊ နီသောအဆင်းရှိကုန်သော။ ဝဂ္ဂူ၊ အညစ်အကြေးမရှိကုန်သော။ ဣမေဖလ၊ ဤအသီးတို့ကို။ ကံသလ္လကေ၊ ရွှေခွက်၌။ နိက္ခိတ္တာ၊ ထည့်အပ်ကုန်၏။ အဏ္ဍကာနိ၊ ဝန်းကုန်သော။ ဧတာနိ၊ ထိုအသီးတို့သည်။ ကိံ၊ အဘယ်အသီးတို့နည်း။ ပုစ္ဆိတော၊ မေးအပ်သောအရှင်မင်းကြီးသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ တံဖလံ၊ ထိုအသီးကို။ အက္ခာဟိ၊ ပြောဆိုလော။ ဒေဝီ၊ မိဖုရား။ တုဝံ၊ သင်သည်။ ပုရေ၊ ရှေး၌။ ယာနိ၊ အကြင်အဆီသီးတို့ကို။ ဘဏ္ဍု၊ ဆံကိုဖားရားချသော ဦးခေါင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ နန္တကဝါသိနီ၊ အဝတ်နွမ်းကိုဝတ်၍။ ဥစ္ဆင်္ဂဟတ္ထာ၊ ခါးပိုက်၌ထည့်သော လက်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပစိနာသိ၊ ဆွတ်ချွေ၏။ ဣဒံ၊ ဤငါစားသော အသီးသည်ကား။ တဿာတေ၊ ထိုသင်၏။ ကောလိယံဖလံ၊ အမျိုးပေးသောအသီးတည်း။ အယံဇမ္မိ၊ ဤမိန်းမယုတ်သည်။ ရာဇကုလေ၊ မင်းအိမ်၌။ ဝသမာနော၊ နေသည်ရှိသော်။ ဥဍ္ဍယှတေ၊ ပူ၏။ နရမတိ၊ မမွေ့လျော်။ ဘောဂါ၊ မင်း၏ စည်းစိမ်တို့သည်။ တံ၊ ထိုမိန်းမယုတ်ကို။ ဝိပ္ပဇဟန္တိ၊ စွန့်ကုန်၏။ ယတ္ထ၊ အကြင်အိမ်၌။ ကောလံ၊ ဆီးသီးကို။ ဝိက္ကိဏန္တံ၊ ရောင်းလျက်။ ပစိဿတိ၊ အသက်မွေးလတ္တံ့။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအိမ်၌သာလျှင်။ ဣမံ၊ ဤမိန်းမယုတ်ကို။ ပဋိနေထ၊ ပို့ဆောင်ကြကုန်လော။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ နာရိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ ယာယမတ္တာယ၊ အကြင်ယစ်ခြင်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧတမတ္တာ၊ ထိုယစ်ခြင်းတို့သည်။ ဟောန္တိဟိ၊ ဖြစ်ကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ သုဇာတာယ၊ သုဇာတာမိဖုရားအား။ ခမထ။ သည်းခံပါကုန်လော။ ရထေသဘ၊ ရထားစီးခြင်းမင်းတို့ထက်မြတ်သော မင်းကြီး။ မာသုကုဇ္ဈ၊ အမျက်မထွက်ပါလင့်။ သုဇာတဇာတကံ၊ သုဇာတဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ကိဿဟေတု၊ အဘယ်ကြောင်းကြောင့်သာလျှင်။ တုဝံ၊ သင်သည်။ ဇာနော၊ သိသောသူဖြစ်လျက်။ အစေတနံ၊ စိတ်မရှိသော။

၅+၆+ အဿုဏန္တံ၊ စိတ်မရှိသည်၏အဖြစ်ကြောင့် မကြားတတ်သော။ အဇာနန္တံ၊ မသိတတ်သော။ ဣမံပလာသံ၊ ဤပေါက်ပင်ကို။ အာရဒ္ဓဝီရိယော၊ အားထုတ်သောလုံ့လရှိ၏။ ဓုဝံ၊ အမြဲ။ အပ္ပမတ္တော၊ မမေ့မလျော့သည်ဖြစ်၍။ သုခသေယျံ၊ ချမ်းသာစွာ နေရခြင်းကို။ ပုစ္ဆသိ၊ မေးသနည်း။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ အယံ ရုက္ခော၊ ဤပေါက်ပင်သည်။ ဒူရေစ၊ အဝေး၌လည်း။ သုတော၊ ထင်ရှား၏။ ဗြဟာစ၊ ကြီးလည်းကြီး၏။ ဒေသေ၊ မြင့်သော ညီညွတ်သောမြေအရပ်၌။ ဌိတာ၊ တည်၏။ ဘူတနိဝါရူပေါ၊ နတ်တို့၏ နေရာဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဣမံပလာသံ၊ အကြင်ဘုန်းတန်းခိုးကြီးကုန်သော နတ်တို့သည်လည်း။ နိဝုတ္ထာ၊ နေကုန်၏။ တေစ၊ ထိုနတ်တို့ကိုလည်း။ ဓနဿ၊ ဥစ္စာ၏။ ဟေတု၊ အကြောင်းကြောင့်။ နမဿာမိ၊ ငါရှိခိုး၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ သောအဟံ၊ ထိုငါသည်။ ကတညုတံ၊ သင်ပြုသော ကျေးဇူးကို သိသည်၏ အဖြစ်ကို။ ပေက္ခမာနော၊ ရှုလျက်။ ယထာနုဘာဝံ၊ အစွမ်းသတ္တိအားလျော်စွာ။ တေ၊ သင့်အား။ ကရိဿာမိ၊ ကျေးဇူးပြုအံ့။ ဟိသစ္စံ၊ ထိုစကားသည်မှန်၏။ သတံ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏။ သကာသေ၊ အထံ၌။ ကတံ၊ ကျေးဇူးပြုခြင်းသို့။ အာဂမ္မ၊ ရောက်၍။ အမောဃာ၊ အကျိုးမရှိကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သမ္မဗြာဟ္မဏ၊ အချင်းပုဏ္ဏား။ တိဏ္ဍုကရုက္ခဿ၊ တည်ပင်၏။ ပုရော၊ ရှေး၌တည်သော။ ယောမိလက္ခု၊ အကြင်ညောင်ကြတ်ပင်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တဿေဝ၊ ထိုညောင်ကြတ်ပင်၏သာလျှင်။ မူလသ္မိံ၊ အမြစ်ရင်း၌။ ပရိဝါရိတော၊ ထိုညောင်ကြတ်ပင်ကိုဝန်းရံလျက်။ ပုဗ္ဗယညော၊ ရှေး၌အရှင်ဖြစ်ဘူးသော။ ဥဠာရော၊ များစွာသော။ နိက္ခာတော၊ မြှုပ်ထားအပ်သော။ နိဓိ၊ ရွှေအိုးသည်။ အဒါယာဒေါ၊ ယခု။ အမွေခံမရှိပြီ။ ဂစ္ဆ၊ သွားချေ။ နံ၊ ထိုဥစ္စာအိုးကို။ ဥဒ္ဓရာဟိ၊ ထုတ်ဘော်ချေလော။ ပလာသဇာတကံ၊ ပလာသဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ မိဂရာဇ၊ ခြင်္သေ့မင်း။ တေ၊ သင့်အား။ နမော၊ ရှိခိုးခြင်းသည်။ အတ္ထု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ယံဗလံ၊ အကြင်အစွမ်းသည်။ အမှာကံဝါ၊ ငါ့တို့အား။ အဟုဝမှသေ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တေန ဗလေန၊ ထိုအစွမ်းဖြင့်။ တေ၊ သင်၏။ ကိစ္စံ၊ ကိစ္စကို။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အကရမှသေ၊ ပြုပါကုန်၏။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ကိဉ္စိ အပိ၊ စဉ်းငယ်သောအမဲကိုလည်း။ လဘာမှသေ၊ ရပါကုန်အံ့လော။ သောသကုဏ၊ အိုငှက်။ ဒန္တန္တရဂတော၊ ငါ့သွားကြားသို့ရောက်သည်။

၆+၇+ သန္တော၊ ဖြစ်လျက်။ တွံ၊ သင်သည်။ ယမ္ပိဇီဝသိ၊ အကြင်အသက်ရှည်ရခြင်းသည်ဖြစ်၍။ တံ၊ ထိုအသက်ရှည်ခြင်းသည်။ မမ၊ ငါ၏။ လောဟိတဘက္ခဿ၊ သွေးကိုသောက်စားသော။ နိစ္စံ၊ အမြဲ။ လုဒ္ဒါနိ၊ ကြမ်းကြုတ်သောအမှုတို့ကို။ ကုဗ္ဗတော၊ ပြုသောသင်အား။ ဗဟုံ၊ ငါဆပ်သောကျေးဇူးအထူးများလှလေပြီ။ ယသ္မိံ၊ အကြင်သူ၌။ ကတညူတာ၊ ကျေးဇူးသိသည်၏ အဖြစ်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ တဿ၊ ထိုကျေးဇူးမသိသောသူအား။ သေဝနာ၊ မှီဝဲခြင်းသည်။ နိရတ္ထာ၊ အကျိုးမရှိ။ ယဿ၊ အကြင်သူ၏။ သမ္မုခစိဏ္ဏေန၊ မျက်မှောက်၌ပြုသော ကျေးဇူးဖြင့်။ မိတ္တဓမ္မော၊ အဆွေခင်ပွန်း၏ ကျင့်ဝတ်သဘောကို။ နလဗ္ဘတိ၊ မရအပ်။ အကတညူ၊ ကျေးဇူးကိုမသိသော။ ကတဿ၊ ကျေးဇူးပြုဘူးသောသူအား။ ပဋိကာရကံ၊ တဘန်အတုံသူကျေးဇူးပြုခြင်းကို။ အကတ္တာရံ၊ မပြုတတ်သောသူကို။ အနုဿေယျံ၊ မငြူစူဘဲ။ အနက္ကောသံ၊ မဆဲရေးဘဲ။ တမှာ၊ ထိုကျေးဇူးမသိသောသူမှ။ သဏိကံ၊ ဖြည်းညှင်းသာယာစွာ။ အပက္ကမေ၊ ဖဲသွားရာ၏။ သကုဏဇာတကံ၊ သကုဏဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ဣဒံပိကိစ္စံ၊ ဤသုံးယောက်သောသူတို့ပြုအပ်သော ကိစ္စသည်လည်း။ စရိမံကတံ၊ ယုတ်မာသောကိစ္စဖြစ်၏။ ယောစာယံ၊ အကြင်ပုဏ္ဏားသည်လည်း။ နီစာသနေ၊ နိမ့်သောနေရာ၌။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ မန္တေ၊ ဗေဒင်တို့ကို။ အဇ္ဈာပေတိ၊ သင်အံ့စေ၏။ ယောစ၊ အကြင်မင်းသည်လည်း။ ဥစ္စေအာသနေ၊ မြင့်သောနေရာ၌။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ မန္တံ၊ ဗေဒင်ကို။ အဓိယတိ၊ သင်အံ၏။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော မင်းပုဏ္ဏားတို့သည်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ နပဿရေ၊ မမြင်ကုန်။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော မင်းပုဏ္ဏားတို့သည်။ ပကတိယာ၊ ရှေးဦးဖြစ်သော တရားသဘောမှ။ စုတာ၊ ရွေ့လျော်ကုန်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ရညော၊ မင်း၏။ သန္တကံ၊ ဥစ္စာဖြစ်သော။ သုစိံ၊ ဖြူစင်စွာသော။ မံသူပသေစနံ၊ သားပြွမ်းဖြစ်သော။ သာလီနံ၊ သလေးတို့၏။ ဩဒနံ၊ ထမင်းကို။ ဘုဉ္ဇေ၊ စားရ၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဣသီဟိ၊ ဘုရားပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့သည်။ သေဝိတံ၊ မှီဝဲအပ်သော။ ဧတံဓမ္မံ၊ ထိုတရားကို။ နသေဝါမိ၊ ငါမမှီဝဲ။ ဗြဟ္မေ၊ ပုဏ္ဏား။ လောကာနာမ၊ လေကမည်သည်ကား။ မဟာ၊ ကျယ်၏။ ပရိဗ္ဗဇ၊ တပါးသောအရပ်သို့ သွားလေလော။ အညေပိပါဏိနော၊ မင်းမှတပါးသော သတ္တဝါတို့သည်လည်း။ ပစန္တိ၊ ထမင်းချက်ကုန်၏။ တွံ၊ သင်သည်။ အဓမ္မံ၊ အဓမ္မကို။ မာအစရိ၊ မကျင့်လင့်။ အသ္မာ၊ ကျောက်သည်။ ကုမ္ဘံ၊ အိုးကို။ ဘိန္ဒတိဣဝ၊ ခွဲသကဲ့သို့။ အဓမ္မော၊ အဓမ္မ

၇+၈+ သည်။ တွံ၊ သင့်ကို။ မာအဘိဒါ၊ မခွဲစေလင့်။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဝိနိပါတေနဝါ၊ အပါယ်သို့ကျစေသဖြင့်လည်းကောင်း။ အဓမ္မစရဏေနဝါ၊ အဓမ္မကျင့်သဖြင့်လည်းကောင်း။ ယာဝုတ္တိ၊ အကြင်စည်းစိမ်ချမ်းသာကို ရခြင်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ တံယသလာဘဉ္စ၊ ထိုစည်းစိမ်ရခြင်းကိုလည်းကောင်း။ တံဓနလာဘဉ္စ၊ ထိုဥစ္စာရခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဓီရတ္ထုဂရဟာမ၊ ငါတို့ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ဆဝဇာတကံ၊ ဆဝဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ သေယျ၊သဟနိန္ဒာယ၊ ကဲ့ရဲ့ခြင်းနှင့်တကွဖြစ်ခြင်းကြောင့်။ သမုဒ္ဒပရိယာယံ၊ သမုဒ္ဒရာကို ရံ၍တည်သောစကြာဝဠာနှင့်တကွသော။ သာသမုဒ္ဒရာပရိယာယံ၊ သမုဒ္ဒရာကိုရံ၍ တည်သောစကြာဝဠာနှင့်တကွသော။ သာဂရကုဏ္ဍလံ၊ သမုဒ္ဒရာ၏နားဍောင်းသဖွယ်ဖြစ်သော။ မဟိံ၊ မြေကို။ နဣစ္ဆေ၊ အလိုမရှိ။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝိဇာနာဟိ၊ သိလော။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဝိနိပါတေနဝါ၊ အပါယ်သို့ကျစေသဖြင့်လည်းကောင်း။ အဓမ္မစရဏေနဝါ၊ အဓမ္မကိုကျင့်သဖြင့်လည်းကောင်း။ ယာဝုတ္တိ၊ အကြင်စည်းစိမ်ဥစ္စာကိုရခြင်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ တံယသလာဘဉ္စ၊ ထိုစည်းစိမ်ရခြင်းကိုလည်းကောင်း။ တံဓနလာဘဉ္စ၊ ထိုဥစ္စာရခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဓီရတ္ထုဂရဟာမ၊ ငါတို့ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ အဓမ္မေန၊ အဓမ္မဖြင့်။ ယာစဧသနာ၊ အကြင်ဥစ္စာရှာခြင်းသည်လည်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တတော၊ ထိုထက်။ အနဂါရော၊ နေရာမရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဗ္ဗဇ၊ ရဟန်းပြု၍။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ပရိဗ္ဗဇေအပိစေ၊ အကယ်၍ဆွမ်းခံသွားငြားအံ့။ သာယေဝဇီဝိကာ၊ ထိုအသက်မွေးခြင်းသည်သာလျှင်။ သေယျော၊ မြတ်၏။ အနဂါရော၊ နေရာမရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဗ္ဗဇ၊ ရဟန်းပြု၍။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ လောကေ၊ လောက၌။ အညံ၊ သူတပါးကို။ အဟိံသယံ၊ မညှင်းဆဲဘဲ။ ပရိဗ္ဗဇေအပိစေ၊ အကယ်၍လည်းဆွမ်းခံသွားငြားအံ့။ တံ၊ ထိုအသက်မွေးခြင်းသည်။ ရဇ္ဇေနအပိ၊ မင်းအဖြစ်ထက်လည်း။ ဝရံ၊ မြတ်၏။ သေယျဇာတကံ၊ သေယျဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ပဌမော၊ ရှေးဦးစွာသော။ ကလိင်္ဂဝဂ္ဂေါ၊ ကလိင်္ဂဝဂ်တည်း။ တဿ၊ ထိုကလိင်္ဂဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ ဝိဝရံစ၊ စူဠကလိင်္ဂဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ အဒေယျသမိဒ္ဓဝရံ၊ မဟာအာဿရောဟဇာတ် ဧကရာဇ်ဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ အထ၊ ထိုမှတပါး။ ဒဒ္ဒရပါပမဟာတိရဟော၊ ဒဒ္ဒရဇာတ် သီလဝိမံသနဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ အထ၊ ထိုမှတပါး။ ကောလိ၊ သုဇာတဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ပလာသဝရဉ္စ၊ ပလာသဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ကရိစရိမံသသ

၈+၉+ မုဒ္ဒဝရေန၊ သကုဏဇာတ် ဆဝဇာတ် သေယျဇာတ်နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ဒသ၊ ဆယ်ဇာတ်တို့တည်း။ ၂။ ပုစိမန္ဒဝဂ်။ စောရ၊ ခိုးသူ။ ဥဋ္ဌေဟိ၊ ထလော။ ကိံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ သေသိ၊ အိပ်သနည်း။ တေ၊ သင်အား။ သုပိနေန၊ အိပ်ခြင်းကြောင့်။ ကောအတ္ထော၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။ ဂါမေ၊ ရွာ၌။ ကိဗ္ဗိသကာရကံ၊ ကြမ်းကြုတ်သောအမှုကိုပြုသော။ တံ၊ သင့်ကို။ ရာဇာနော၊ မင်းချင်းယောကျ်ားတို့သည်။ မာဂဏှေယျုံ၊ မဖမ်းစေကုန်လင့်။ ဂါမေ၊ ရွာ၌။ ကိဗ္ဗိသကာရကံ၊ ကြမ်းကြုတ်သောအမှုကိုပြုသော။ စောရံ၊ ခိုးသူကို။ ယံဂဟေဿန္တိ၊ အကြင်ဖမ်းခြင်းကိုပြုကုန်လတ္တံ့။ တတ္ထ၊ ထိုခိုးသူကိုဖမ်းသည်ရှိသော်။ ဝနေ၊ တော၌။ ဇာတဿ၊ ဖြစ်သော။ တိဋ္ဌတော၊ တည်သော။ ပုစိမန္ဒဿ၊ တမာပင်စောင့်နတ်အား။ ကိံနု၊ အသို့ဖြစ်သနည်း။ အဿတ္ထ၊ ညောင်ဗုဒ္ဓဟေပင်စောင့်နတ်။ တွံ၊ သင်သည်။ မမစ၊ ငါ၏လည်းကောင်း။ စောရဿစ၊ ခိုးသူ၏လည်းကောင်း။ အန္တရံ၊ တပေါင်းတည်းနေသော အကြောင်းကို။ န ဇာနာသိ၊ မသိ။ ဂါမေ၊ ရွာ၌။ ကိဗ္ဗိသကာရကံ၊ ကြမ်းကြုတ်သောအမှုကိုပြုသော။ စောရံ၊ ခိုးသူကို။ ရာဇာနော၊ မင်းချင်းယောကျ်ားတို့သည်။ ဂဟေတွာ၊ ဖမ်း၍။ နိမ္ဗသူလသ္မိံ၊ တမာသားတံကျင်၌။ အပ္ပေန္တိ၊ လျှိုကုန်၏။ တသ္မိံ၊ ထိုသို့ပြုခြင်း၌။ မေ၊ ငါ၏။ မနော၊ စိတ်သည်။ သင်္ကတေ၊ ရွံရှာ၏။ ဓီရော၊ ပညာရှိသည်။ သင်္ကိတဗ္ဗာနိ၊ ရွံရှာအပ်သည်တို့ကို။ သင်္ကေယျ၊ ရွံရှာရာ၏။ အနာဂတံ၊ လာလတ္တံ့သော။ ဘယံ၊ ဘေးကို။ ရက္ခေယျ၊ စောင့်ရှောက်ရာ၏။ အနာဂတဘယာ၊ လာလတ္တံ့သောဘေးဖြင့်။ ဥဘောလောကေ၊ နှစ်ပါးသောလောကတို့ကို။ အဝေက္ခတိ၊ ကြည့်မြော်၏။ ပုစိမန္ဒဇာတကံ၊ ပုစိမန္ဒဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ကဿပ၊ ကဿပ။ အပိ၊ စင်စစ်။ မန္ဒိယာ၊ ပညာနုံ့သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ယုဝါ၊ သူငယ်တို့သည်။ သမ္ပဋိဟန္တိဝါ၊ ဆဲမူလည်းဆဲကုန်၏။ ပဟရန္တိဝါ၊ သတ်မူလည်းသတ်ကုန်၏။ ဓီရော၊ ပညာရှိသည်။ တံသဗ္ဗံ၊ ထိုအလုံးစုံကို။ ခမတေ၊ သည်းခံ၏။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသည်။ တံသဗ္ဗံ၊ ထိုအလုံးစုံကို။ တိတိက္ခတိ၊ သည်းခံ၏။ သန္တော၊ သူတော်ကောင်းတို့သည်။ သစေပိဝိဝဒန္တိ၊ အကယ်၍မူလည်း ခိုက်ရန်ဖြစ်ကုန်အံ့။ ပုန၊ တဘန်။ ခိပ္ပံ၊ လျှင်စွာ။ သန္ဓိယရေ၊ မိတ်ဖြစ်ပြန်ကုန်၏။ ဗာလာ၊ သူငယ်တို့သည်။ ပတ္တာဝ၊ မြေခွက်တို့ကဲ့သို့။ ဘိဇ္ဇန္တိ၊ ကွဲတတ်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုသူငယ်တို့သည်။ သမထံ၊ ပြေငြိမ်းခြင်းသို့။

၉+၁၀+ နအဇ္ဈဂူ၊ မရောက်ကုန်။ ယောစ၊ အကြင်သူသည်လည်း။ အဓိပန္နံ၊ မိမိ၏လွန်ကျူးမိသောအပြစ်ကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ ယောစ၊ အကြင်သူသည်လည်း။ ဒေသနံ၊ အပြစ်ကိုဖြေကြားခြင်းကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ ဧတေ၊ ထိုသူတို့သည်။ ဘိယျော၊ တဘန်။ သမာယန္တိ၊ စေ့စပ်ကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုသူတို့သည်။ သန္ဓိ၊ ချစ်ခြင်းသည်။ နဇိရတိ၊ မဆွေးမြည့်။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ သန္ဓာတုံ၊ စေ့စပ်ခြင်းငှာ။ အရဟတိ၊ ထိုက်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဧတေဟိ၊ ထိုဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော သူတို့ထက်။ ဥတ္တရိတရော၊ လွန်မြတ်သော။ ဘာရဝဟောဇုရန္ဓရော၊ မိတ်ဟူသောကိုယ်ရွက်ဆောင်သူဖြစ်၏။ ကဿပမန္ဒိယဇာတကံ၊ ကဿပမန္ဒိယဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ မဟာဝီရ၊ ကြီးသောလုံ့လရှိသောရှင်ရသေ့။ ယော၊ အကြင်မင်းသည်။ တေ၊ သင်၏။ ဟတ္ထေစ၊ လက်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ပါဒေစ၊ ခြေတို့ကိုလည်းကောင်း။ ကဏ္ဏနာသဉ္စ၊ နားနှာခေါင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဆေဒတိ၊ ဖြတ်၏။ တဿ၊ ထိုမင်းအား။ ကုဇ္ဈ၊ အမျက်ထွက်လော။ ဣဒံရဋ္ဌံ၊ ဤတိုင်းကို။ မာဝိနာသ၊ မဖျက်ဆီးလင့်။ ယော ရာဇာ၊ အကြင်မင်းသည်။ မေ၊ ငါ၏။ ဟတ္ထေစ၊ လက်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ပါဒေစ၊ ခြေတို့ကိုလည်းကောင်း။ ကဏ္ဏနာသဉ္စ၊ နားနှာခေါင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဆေဒတိ၊ ဖြတ်၏။ သောရာဇာ၊ ထိုမင်းသည်။ စိရံ၊ ကြာမြင့်စွာ။ ဇီဝတု၊ အသက်ရှည်စေသတည်း။ မာဒိသာ၊ ငါနှင့်တူသောပညာရှိတို့သည်။ နဟိကုဇ္ဈန္တိ၊ အမျက်ထွက်ကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ အတီတမဒ္ဓါနေ၊ လွန်လေပြီးသောကာလ၌။ ခန္တီဒီပနော၊ သည်းခံခြင်းနှင့်ပြည့်စုံသော။ သမဏော၊ ရဟန်းသည်။ အဟု၊ ဖြစ်ပြီ။ ခန္တီယာယေဝ၊ သည်းခံခြင်း၌သာလျှင်။ ဌိတံ၊ တည်သော။ တံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ကာသိရာဇာ၊ ကာသိမင်းသည်။ အဆေဒယိ၊ ဖြတ်စေ၏။ ကာသိရာဇာ၊ ကာသိမင်းသည်။ ယံကမ္မံ၊ အကြင်မကောင်းမှုကံကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ တဿကမ္မဖရုသဿ၊ ထိုကြမ်းကြုတ်သော မကောင်းမှုကံ၏။ ကဋုကော၊ ဆင်းရဲစွာသည်။ နိရယမှိ၊ ငရဲ၌။ သမပ္ပိတော၊ တည်၍။ ဝေဒေသိ၊ ဆင်းရဲခံစား၏။ ခန္တီဝါဒီဇာတကံ၊ ခန္တီဝါဒီဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ယေသံနောယေမယံ၊ အကြင်ငါတို့သည်။ ဒုဇ္ဇီဝိတံ၊ ယုတ်မာသောအသက်မွေးခြင်းကို။ အာဇီဝိမှာ၊ အသက်မွေးမိကုန်၏။ ဘောဂေသု၊ စည်းစိမ်းတို့သည်။ ဝိဇ္ဇမာနေသု၊ ရှိကုန်လျက်။ နဒဒါမှသေ၊ မပေးလှူကုန်။ အတ္တနော

၁၀+၁၁+ မိမိ၏။ ဒီပံ၊ မှီခိုရာကို။ နာကမှ၊ မပြုကုန်။ နိရယေ၊ ငရဲ၌။ ပစ္စမာနာနံ၊ ခံရကုန်သောငါတို့အား။ သဗ္ဗသော၊ ခပ်သိမ်းကုန်သောအခြင်းအရာအားဖြင့်။ သဋ္ဌိဝဿသဟဿနိ၊ အနှစ်ခြောက်သောင်းတို့သည်။ ပရိပုဏ္ဏာနိ၊ ပြည့်ကုန်၏။ ကဒါ၊ အဘယ်အခါ၌။ အန္တော၊ အဆုံးသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့နည်း။ မာရိသာ၊ ငါနှင့်တူသော အဆွေတို့။ မမစ၊ ငါသည်လည်းကောင်း။ တုယှဉ္စ၊ သင်သည်လည်းကောင်း။ တဒါဟိ၊ ထိုအခါ၌သာလျှင်။ ပါပံ၊ မကောင်းမှုကို။ ပကတံ၊ များစွာပြုအပ်၏။ အန္တော၊ အဆုံးသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ကုကော၊ အဘယ်ကြောင့်။ အန္တော၊ အဆုံးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိအံ့နည်း။ အန္တော၊ အဆုံးသည်။ နပဋိဒိဿတိ၊ မထင်။ သော အဟံ၊ ထိုငါသည်။ ဣတော၊ ဤငရဲမှ။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ မာနုသံယောနိံ၊ လူမျိုးကို။ လဒ္ဓါန၊ ရ၍။ ဝဒညူ၊ ကောင်းသောသူတို့၏စကားကိုသိသည်။ သီလသမ္ပန္နော၊ သီလနှင့်ပြည့်စုံသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ နုန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ ကုသလံ၊ ကုသိုလ်ကို။ ကာဟာမိ၊ ပြုအံ့။ လောဟကုမ္ဘီဇာတကံ၊ လောဟကုမ္ဘီဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ သမ္မ၊ အဆွေ။ တွံ၊ သင်သည်။ ယာစနကော၊ တောင်းသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တေ၊ သင်၏။ ဝါစာ၊ စကားသည်။ ဝတ၊ စင်စစ်။ ဖရုသာ၊ ကြမ်း၏။ တေ၊ သင်၏။ ဝါစာ၊ စကားသည်။ ကိလောမသဒိသီ၊ အမြှေးနှင့်တူ၏။ သမ္မ၊ အဆွေ။ တေ၊ သင်အား။ ကိလောမံ၊ အမြှေးကို။ ဒမ္မိ၊ ပေးအံ့။ လောကေ၊ လောက၌။ အင်္ဂံ၊ ကိုယ်တည်း။ ဧတံဝစနံ၊ ဤစကားကို။ ဘာတာ၊ အစ်ကိုဟူ၍။ အင်္ဂသဒိသီ၊ ကိုယ်နှင့်တူ၏။ သမ္မ၊ အဆွေ။ တေ၊ သင်အား။ အင်္ဂံ၊ ကိုယ်သားကို။ ဒဒါမိ၊ ပေးအံ့။ တာတာတိ၊ အဘဟူ၍။ ဝဒမာနော၊ ဆိုသော။ ပုတ္တော၊ သားသည်။ ပိတု၊ အဘ၏။ ဟဒယံ၊ နှလုံးကို။ ကမ္ပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေ၏။ သမ္မ၊ အဆွေ။ တေ၊ သင်၏။ ဝါစာ၊ စကားသည်။ ဟဒယဿဒိသီ၊ နှလုံးနှင့်တူ၏။ တေ၊ သင်အား။ ဟဒယံ၊ နှလုံးကို။ ဒမ္မိ၊ ပေးအံ့။ ယဿ၊ အကြင်သူအား။ ဂါမေ၊ ရွာ၌။ သခါ၊ အဆွေခင်ပွန်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ အရညံယထာ၊ တောကဲ့သို့။ တထေဝ၊ ထို့အတူသာလျှင်။ ဧတံ၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်းမရှိသော ရွာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မ၊ အဆွေ။ တေ၊ သင်၏။ ဝါစာ၊ စကားသည်။ သဗ္ဗဿ၊ အလုံးစုံသောကိုယ်နှင့်။ သာဒိသီ၊ တူ၏။ တေ၊ သင်အား။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသောအမဲကို။ ဒဒါမိ၊ ပေးအံ့။ သဗ္ဗမံသလာဘဇာတကံ၊ သဗ္ဗမံသလာဘဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

၁၁+၁၂+ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ မေ၊ ငါ့အား။ ဥဒကာ၊ ရေမှ။ ထလံ၊ ကြည်းကုန်သို့။ ဥဗ္ဘတာ၊ တံငါသည်ဆယ်တင်အပ်ကုန်သော။ သတ္တ၊ ခုနစ်ကောင်ကုန်သော။ ရောဟိတမစ္ဆာ၊ ငါးကြင်းတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဣဒံ၊ ဤဥစ္စာသည်။ မေ၊ ငါ့အား။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧတံ၊ ဤဥစ္စာကို။ ဘုတွာ၊ စား၍။ ဝနေ၊ တော၌။ ဝသ၊ နေလော။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ အဒုဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ခေတ္တပါလဿ၊ လယ်စောင့်၏။ ရတ္တိဘတ္တံ၊ ညဉ့်စာကို။ မေ၊ ငါသည်။ အပါဘတံ၊ ဆောင်ခဲအပ်၏။ ဒွေ၊ နှစ်ခုကုန်သော။ မံသသူလာစ၊ အမဲတံစို့တို့သည်လည်းကောင်း။ ဂေါဓဉ္စ၊ ဖွတ်ကင်လည်းကောင်း။ ဧကံ၊ တခုသော။ ဒဓိဝါရကဉ္စ၊ နို့ဓမ်းအိုးလည်းကောင်း။ ဣဒံ၊ ဤဥစ္စာသည်။ မေ၊ ငါအား။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧတံ၊ ထိုဥစ္စာကို။ ဘုတွာ၊ စား၍။ ဝနေ၊ တော၌။ ဝသ၊ နေလော။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ မေ၊ ငါ့အား။ အမ္ဗပက္ကံ၊ သရက်သီးမှည့်လည်းကောင်း။ သီတံ၊ အေးသော။ ဒကံ၊ ဂင်္ဂါရေလည်းကောင်း။ မနောရမာ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဖွယ်ရှိသော။ သီတစ္ဆာယံ၊ ချမ်းအေးသာအရိပ်လည်းကောင်း။ ဣဒံ၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသောဥစ္စာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧတံ၊ ထိုသရက်သီးမှည့် ဂင်္ဂါရေကို။ ဘုတွာ၊ စား၍။ ဝနေ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဖွယ်အရိပ်ရှိသော တော၌။ ဝသ၊ နေလော။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ သသဿ၊ ယုန်အား။ တိလာ၊ နှမ်းတို့သည်။ န အတ္ထိ၊ မရှိကုန်။ မုဂ္ဂါ၊ ပဲနောက်တို့သည်။ န အတ္ထိ၊ မရှိကုန်။ တဏ္ဍုလာ၊ ဆံတို့သည်။ နာပိအတ္ထိ၊ မရှိ။ ဣမိနာအဂ္ဂိနာ၊ ဤမီးဖြင့်။ ပက္ကံ၊ ကျက်သော။ မမံ၊ ငါ၏။ မံသံ၊ အသားကို။ ဘုတွာ၊ စား၍။ ဝနေ၊ တော၌။ ဝသ၊ နေလော။ သသဇာတကံ၊ သသဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ မတမတဧဝ၊ သေတိုင်းသေတိုင်းသောသူကိုသာလျှင်။ ရောဒထ၊ ငိုကြကုန်၏။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ မရိဿတိ၊ သေလတ္တံ့။ တံ၊ ထိုသေလတ္တံ့သောသူကို။ နဟိရောဒထ၊ မငိုကြကုန်။ သဗ္ဗေပိ၊ အလုံးစုံလည်းဖြစ်ကုန်သော။ သရီရဓာရိနော၊ ကိုယ်ကိုဆောင်ကုန်သောသူတို့သည်။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်သဖြင့်။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ ဇဟန္တိ၊ စွန့်ရကုန်၏။ ဘောဂိနော၊ စည်းစိမ်နှင့်ပြည့်စုံကုန်သော။ ဒေဝါစ၊ နတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်လည်းကောင်း။ ပက္ခိဂဏာစ၊ ငှက်အပေါင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဥရဂါစ၊ မြွေနဂါးတို့သည်လည်းကောင်း။ အသ္မိံသရီရေ၊ ထိုကိုယ်၌။ အနိဿရာ၊ အစိုးမရကုန်သည်ဖြစ်၍။ ရမမာနာဝ၊ ဖြစ်ရာအရပ်၌မွေ့လျော်ကုန်လျက်။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ ဇဟန္တိ၊ စွန့်ရ

၁၂+၁၃+ ကုန်၏။ မနုဇေသု၊ လူတို့၌။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စလိတံ၊ တုန်လှုပ်သော။ အသဏ္ဌိတံ၊ မတည်သောသဘောရှိသော။ သုခဒုက္ခံ၊ ချမ်းသာဆင်းရဲကို။ အပေက္ခိယ၊ ကြည့်၍။ ကန္ဒိတရုဒိတံ၊ မြည်တမ်းခြင်းမျက်ရည်ယိုခြင်းသည်။ နိရတ္ထကံ၊ အကျိုးမရှိ။ ကိံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ဝေါ၊ သင်တို့အား။ သောကဂဏ၊ စိုးရိမ်ခြင်းအပေါင်းတို့သည်။ အသိကိရ၊ နှိပ်စက်ကုန်ဘိသနည်း။ ဓုတ္တာစ၊ မိန်းမကြွေးအကြူးသည်လည်းဖြစ်ကုန်သော။ သောဏ္ဍာစ၊ သေသောက်ကြူး အစားကြူးသည်လည်းဖြစ်ကုန်သော။ အကတာ၊ အကျင့်ကို မကျင့်ကုန်သော။ သုရာအယောဂိနော၊ အသင့်အားဖြင့်နှလုံးသွင်းခြင်းတို့၌ မယှဉ်ကုန်သော။ ဓမ္မဿ၊ ရှစ်ပါးအပြားရှိသောလောကဓံတရား၌။ ကောဝိဒါ၊ မလိမ္မာကုန်သော။ ယေဗာလာ၊ အကြင်သူမိုက်တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေဗာလာ၊ ထိုသူမိုက်တို့သည်။ ဓီရံ၊ ဆွေမျိုးတို့၏ သေခြင်းအစရှိသည်တို့၌မငိုကြွေးသောငါကဲ့သို့ပညာရှိကို။ ဗာလောတိ၊ သူမိုက်ဟူ၍။ မညန္တိ၊ အောက်မေ့ကုန်၏။ မတရောဒနဇာတကံ၊ မတရောဒနဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ယန္တံဝဿန္တသမယေ၊ အကြင်ဝဿန္တအခါ၌။ ဘာဏူသု၊ နီသောအဆင်းနှင့်ပြည့်စုံကုန်သော။ ကဏဝေရေသု၊ ကုလားဇလပ်ပန်းချုံတို့၌။ သာမံ၊ သာမာကို။ ဗာဟယ၊ မောင်းဖြင့်။ ပီဠေသိ၊ နှိပ်၏။ သာ၊ ထိုသာမာသည်။ တံ၊ ထိုအရှင်သားကို။ အာရောဂျံ၊ အနာကင်းသည်၏အဖြစ်ကို။ အဗြဝိ၊ ကြား၏။ အဗ္ဘောနဋ၊ အိုကချေသည်။ ယတ္ထသာမာယာနမသာမာ၊ အကြင်သာမာအမည်ရှိသော မိန်းမသည်။ ကာလင်္ကတာ၊ သေ၏။ သာ၊ ထိုသာမာသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ အရောဂျံ၊ အနာကင်းသည်၏အဖြစ်ကို။ အဗြဝိ၊ ကြား၏။ ဣဒံဝစနံ၊ ဤစကားသည်။ နသဒ္ဓေယျံကိရ၊ မယုံကြည်အပ်သောစကားဖြစ်သတတ်။ ယံဝါတော၊ အကြင်လေသည်။ ပဗ္ဗတံ၊ တောင်ကို။ ဝဟေ၊ ဆောင်ရာ၏။ သောဝါတော၊ ထိုလေသည်။ ပဗ္ဗတဉ္စေဝ၊ တောင်ကိုလည်းကောင်း။ သဗ္ဗံပိပထဝိံ၊ အလုံးစုံသောမြေကိုလည်းကောင်း။ ဝဟေ၊ ဆောင်ရာ၏။ ဧတံဝစနံယထာ၊ ဤစကားကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ နသဒ္ဓေယျံကိရ၊ မယုံကြည်အပ်သောစကားဖြစ်သတတ်။ သာ၊ ထိုသာမာသည်။ နစေဝကာလင်္ကတာ၊ မသေသည်သာလျှင်တည်း။ သာ၊ ထိုသာမာသည်။ အညံ၊ တပါးသောလင်ကို။ နစဣစ္ဆတိ၊ အလိုမရှိ။ သာမာ၊ သာမာသည်။ ဧကဘတ္တိကိနီ၊ နှစ်ထပ်သောထမင်းကိုမစား တထပ်တည်းသောထမင်းကို သာစားသည်ဖြစ်၍။ တမေဝ၊ ထိုအရှင်သားကိုသာလျှင်။ အဘိကင်္ခတိ၊ အလိုရှိ၏။ သာမာ၊ သာမာသည်။ အ

၁၃+၁၄+ သန္တတံ၊ မပေါင်းဘော်ဘူးသော။ မံ၊ ငါ့ကို။ စရသန္တတေန၊ ကြာမြင်စွာပေါင်းဘော်သောသူဌေးသားဖြင့်။ နိမိနိ၊ လဲလှယ်၍ယူ၏။ သာမာ၊ သာမာသည်။ မယာပိ၊ ငါဖြင့်လည်း။ အညံ၊ တပါးသောလင်ကို။ နိမိနေယျ၊ လဲလှယ်၍ယူရာ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣတော၊ ဤအရပ်မှ။ ဒူရတရံ၊ အလွန်ဝေးသောအရပ်သို့။ ဂမိဿံ၊ သွားအံ့။ ကဏဝေရဇာတကံ၊ ကဏဝေရဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံသာကုဏိကံ၊ ဤငှက်မုဆိုးကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ ဝသ၊ စင်စစ်။ သုသုခံ၊ အလွန်ချမ်းသာစွာ။ ဇီဝါမိ၊ အသက်မွေးရ၏။ ဘုဉ္ဇိတုံ၊ စားခြင်းငှာ။ လဘာမိစေဝ၊ ဆုလည်းရ၏။ အပိစခေါ၊ ထိုသို့ဖြစ်ငြားသော်လည်း။ ပရိပန္ထေဝ၊ ဘေးရန်သာလျှင်။ တိဋ္ဌာမိ၊ တည်၏။ အသို့ဖြစ်လတ္တံ့နည်း။ ပက္ခိ၊ ငှက်။ ပါပဿကမ္မုနာ၊ မကောင်းမှုအကျိုးငှာ။ တေ၊ သင်၏။ မနော၊ စိတ်သည်။ စေနပဏမတိ၊ အကယ်၍မညွတ်အံ့။ အဗျာဝဋဿ၊ လုံ့လမပြုသော။ ဘဒြဿ၊ ကောင်းသည်ဖြစ်သောသင်အား။ ပါပံ၊ မကောင်းမှုသည်။ နဥပလိမ္ပတိ၊ မလိမ်းကျံ။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ နော၊ ငါတို့၏။ ဉာတကော၊ အဆွေအမျိုးသည်။ နိသိန္နောတိ၊ နေ၏ဟု။ ဗဟုဇနော၊ များစွာသောသူ။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာ၏။ ပဋိစ္စ၊ အကျွန်ုပ်ကိုစွဲ၍။ ကမ္မံ၊ အမှု၌။ ပါဏ္ဍာတိပါတကံ၊ လုဒ္ဒေါမုဆိုးသည်။ ဖုသတိ၊ ရ၏။ တသ္မိံ၊ ထိုမကောင်းမှု၌။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ မနော၊ စိတ်သည်။ သင်္ကတေ၊ ယုံမှား၏။ ပက္ခိ၊ ငှက်။ မနော၊ စိတ်သည်။ စေပနဿတိ၊ အကယ်၍မပြစ်မှားအံ့။ ပဋိစ္စ၊ သင်ကိုစွဲ၍။ ကမ္မံ၊ မုဆိုးပြုသောပါဏာတိပါတကံသည်။ တံ၊ သင်သို့။ နဖုသတိ၊ မရောက်။ အပ္ပေါဿုက္ကဿ၊ လုံ့လမပြုသော။ ဘဒြဿ၊ ကောင်းသည်ဖြစ်သော။ တေ၊ သင်အား။ ပါပံ၊ မကောင်းမှုသည်။ နဥပလိမ္ပတိ၊ မလိမ်းကျံ။ တိတ္တိရဇာတကံ၊ တိတ္တိရဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ တာတ၊ ဘခင်။ ဂရိံ၊ ရွှေဖြင့်ပြီးသောတောင်ကို။ ဝါစာယ၊ စကားဖြင့်။ အဒဒံ၊ မပေးသောမင်းသည်။ ဝတ၊ စင်စစ်။ သုစဇံ၊ ပေးစွန့်လွယ်သည် အရာကို။ နစဇိ၊ မပေးမစွန့်။ မယာ၊ ငါသည်။ ယာစိတဿ၊ တောင်းအပ်သော။ ကိံ ဟိတဿ၊ အစီးအပွားမဖြစ်သော တောင်ကို။ စဇန္တဿ၊ စွန့်လျက်။ ပဗ္ဗတံ၊ တောင်ကို။ ဝါစာယ၊ စကားဖြင့်။ အဒဒံ၊ မပေး။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသည်။ ယဉှိ၊ အကြင်အမှုကိုသာလျှင်။ ကယိရာ၊ ပြု၏။ တဉှိ၊ ထိုအမှုကိုသာလျှင်။

၁၄+၁၅+ ဝဒေ၊ ဆိုရာ၏။ ယံ၊ အကြင်အမှုကို။ နကယိရာ၊ မပြုရာ။ တံ၊ ထိုအမှုကို။ နဝဒေ၊ မဆိုရာ။ ဘာသမာနံ၊ ဆိုလျက်။ အကရောန္တံ၊ မပြုသောသူကို။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ ပရိဇာနန္တိ၊ ပိုင်းခြား၍သိကုန်၏။ ရာဇပုတ္တ၊ မင်းသား။ တေ၊ သင်အား။ နမော၊ ရှိခိုးခြင်းသည်။ အတ္ထု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ တွံ၊ သင်သည်။ သစ္စေစ၊ သစ္စာ၌လည်းကောင်း။ ဓမ္မေစ၊ တရား၌လည်းကောင်း။ ဌိတော၊ တည်လျက်။ ဝသိ၊ နေ၏။ ဗျသနံ၊ တိုင်းမှနှင်ထုတ်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော ပျက်စီးခြင်းသို့။ ပတ္တော၊ ရောက်လျက်။ ယဿတေ၊ အကြင်သင်၏။ မနော၊ စိတ်သည်။ သစ္စသ္မိံ၊ သစ္စာ၌။ ရမတေ၊ မွေ့လျော်၏။ ကိတ္တိမ၊ လျော်စောခြင်းရှိသော မင်းမြတ်။ ယာဘရိယာ၊ အကြင်မယားသည်။ ဒလိဒ္ဒဿ၊ လင်ဆင်းရဲသောကာလ၌။ ဒလိဒ္ဒိ၊ မိမိဆင်းရဲ၏။ အဍ္ဎဿ၊ လင်ကြွယ်ဝသောကာလ၌။ အဍ္ဎာ၊ မိမိကြွယ်ဝ၏။ သာဟိတရိယာ၊ ထိုမယားသည်သာလျှင်။ တဿ၊ ထိုယောကျ်ား၏။ ပရမာဘရိယာ၊ မယားမြတ်တည်း။ သဟိရညဿ၊ ရွှေငွေဥစ္စာရှိသော သူအား။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ ယောန္တိယေဝ၊ ဖြစ်ကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ အနစ္ဆရိယာ၊ အံ့ဘွယ်မရှိကုန်။ သုစဇဇာတကံ၊ သုစဇဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဒုတိယော၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ ပုစိမန္ဒဝဂ္ဂေါ၊ ပုစိမန္ဒဝဂ်တည်း။ တဿ၊ ထိုပုစိမန္ဒဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ အထ၊ ထိုကလိင်္ဂဝဂ်၏အခြားမဲ့၌။ စောရသကဿပခန္တိဝရော၊ ပုစိမန္ဒဇာတ်၊ ကဿပမန္ဒိယဇာတ်နှင့်တကွ ခန္တိဝါဒီဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ဒုဇ္ဇီဝိတတာစ၊ လောဟကုမ္ဘီဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ဝရာဖရုသာ၊ သဗ္ဗမံသလာဘဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ အထ၊ ထိုမှတပါး။ သသမတံစ၊ သသဇာတ် မတရောဒနဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ဝသန္တသုခံ၊ ကဏဝေရဇာတ် တိတ္တိရဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ သုစဇံဝတနစ္စဇိန၊ သုစဇဇာတ်နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ဒသ၊ ဆယ်ဇာတ်တို့တည်း။ ၃။ ကုဋိဒကဝဂ်။ ဝါနရ၊ မျောက်။ တေ၊ သင်၏။ သီသံ၊ ဦးခေါင်းသည်။ မနုဿဿ၊ လူ၏။ သီသံဣဝ၊ ဦးခေါင်းကဲ့သို့။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟတ္ထပါဒါစ၊ လက်ခြေတို့သည်လည်း။ မနုဿဿ၊ လူ၏။

၁၅+၁၆+ သီသံဣဝ၊ ဦးခေါင်းကဲ့သို့။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟတ္ထပါဒါစ၊ လက်ခြေတို့သည်လည်း။ မနုဿဿ၊ လူ၏။ ယာ ပညာ၊ အကြင်ပညာသည်။ သေဋ္ဌော၊ မြတ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟု၊ ဆိုကုန်၏။ သာပညာ၊ အကြင်ပညာသည်။ မေ၊ ငါ့အား။ နဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ အနဝဋ္ဌိစိတ္တဿ၊ မတည်ကြည်သောစိတ်ရှိသော။ လဟုစိတ္တဿ၊ ပေါ့သောစိတ်ရှိသော။ ဒုမ္ဘိနော၊ အဆွေခင်ပွန်းပြစ်မှားတတ်သော။ နိစ္စံ၊ အမြဲ။ အဇဝသီလဿ၊ မမြဲသောသီလရှိသောသူအား။ သုခဘာဝေါ၊ ချမ်းသာသောအဖြစ်သည်။ န ဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ ကပိ၊ မျောက်။ သော တွံ၊ ထိုသင်သည်။ အာနဘာဝံ၊ အစွမ်းကို။ ကရဿ၊ ပြုလော။ သီလိယံ၊ ဒုသီလအဖြစ်ဟုဆိုအပ်သော အလေ့ကို။ ဝီတိဝတ္တဿု၊ လွန်လော။ သီလဝါတပရိတ္တာဏံ၊ အချမ်းသာလေကိုကွယ်ကာတတ်သော။ ကုဋဝံ၊ အိမ်ကို။ ကရဿု၊ ပြုလော။ သိင်္ဂလသကုဏဇာတကံ၊ သိင်္ဂလသကုဏဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ သာမိ၊ အရှင်။ တေ၊ သင်အား။ သဒ္ဒံ၊ ကောင်းခြင်းသည်။ အတ္ထု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ယသ္မိံဒေသေ၊ အကြင်အရပ်၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝသာမိ၊ နေ၏။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်၌။ ဒုဒ္ဒုဘာယတိ၊ ဒုန်ဒုန်မြည်၏။ ကိံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ဧတံတသ္မိံပဒေသေ၊ ထိုအရပ်၌။ ဒုဒ္ဒဘာယတိ၊ ဒုဒ်ဒုဒ်မြည်၏ဟူ၍။ ဧတံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ န ဇာနာမိ၊ မသိ။ သသော၊ ယုန်သည်။ ဒုဒ္ဒုဘန္တိ၊ ဒုဒ်ဒုဒ်ဟူ၍ အသံကိုဖြစ်စေလျက်။ ပတိတံ၊ ကျသော။ ဗေလုဝံ၊ ဥသျှစ်သီးမှည့်အသံကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဇပိ၊ ပြေး၏။ မိဂဝါဟိနီ၊ သားအပေါင်းသည်။ သသဿ၊ ယုန်ငယ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ သန္တတ္တာ၊ ထိတ်လန့်သည်ဖြစ်၍။ ဇဝိ၊ ပြေး၏။ ယေဗာလာ၊ အကြင်သူမိုက်တို့သည်။ ပဒဝိညာဏံ၊ သောတာပတ္တိဝိညာဉ်အစုသို့။ အပတွာ၊ မရောက်ကုန်မူ၍။ ပရဃောသာနုသရိနော၊ သူတပါးတို့၏ စကားကိုအစဉ်မှီခြင်းဟုဆိုအပ်သော မေ့လျော့ခြင်းကို အမှတ်ပြု၍ထင်မှတ်ကုန်၏။ တေဗာလာ၊ ထိုသူမိုက်တို့သည်။ ပရပတ္တိယာ၊ သူတပါးတို့၏စကားကိုယုံကြည်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ယေဓီရာ၊ အကြင်ပညာရှိတို့သည်။ သီလေနစ၊ အရိယာမဂ်သီလနှင့်လည်း။ သမ္ပန္နာ၊ ပြည့်စုံကုန်၏။ ပညာယစ၊ အရိယာမဂ်ပညာနှင့်လည်း။ သမ္ပန္နာ၊ ပြည့်စုံကုန်၏။ ဥပသမေ၊ ကိလေသာ၏ ငြိမ်းခြင်း၌။ ရတာ၊ မွေ့လျော်ကုန်၏။ အာရကာ၊ မကောင်းမှုမှကြဉ်ကုန်၏။ တေ၊

၁၇+၁၈+ အဿုဏန္တံ၊ စိတ်မရှိသည်၏အဖြစ်ကြောင့် မကြားတတ်သော။ အဇာနန္တံ၊ မသိတတ်သော။ ဣမံပလာသံ၊ ဤပေါက်ပင်ကို။ အာရဒ္ဓဝီရိယော၊ အားထုတ်သောလုံ့လရှိ၏။ ဓုဝံ၊ အမြဲ။ အပ္ပမတ္တော၊ မမေ့မလျော့သည်ဖြစ်၍။ သုခသေယျံ၊ ချမ်းသာစွာနေရခြင်းသည်။ ပုစ္ဆသိ၊ မေးသနည်း။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ အယံရုက္ခ၊ ဤပေါက်ပင်သည်။ ဒူရေစ၊ အဝေး၌လည်း။ သုတော၊ ထင်ရှား၏။ ဗြဟာစ၊ ကြီးလည်းကြီး၏။ ဒေသေ၊ မြင့်သော ညီညွတ်သောမြေအရပ်၌။ ဌိတော၊ တည်၏။ ဘူတနိဝါသရူပေါ၊ နတ်တို့၏နေရာဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဣမံပလာသံ၊ ဤပေါက်ပင်ကို။ နမဿာမိ၊ ငါရှိခိုး၏။ ဧတ္ထ၊ ဤပေါက်ပင်၌။ ယေစဘူတာ၊ အကြင်ဘုန်းတန်ခိုးကြီးကုန်သောနတ်တို့သည်လည်း။ နိဝုတ္ထာ၊ နေကုန်၏။ တေစ၊ ထိုနတ်တို့ကိုလည်း။ ဓနဿ၊ ဥစ္စာ၏။ ဟေတု၊ အကြောင်းကြောင့်။ နမဿာမိ၊ ငါရှိခိုး၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ သော အဟံ၊ ထိုငါသည်။ ကတညုတံ၊ သင်ပြုသောကျေးဇူးကိုသိသည်၏ အဖြစ်ကို။ ပေက္ခမာနော၊ ရှုလျက်။ ယထာနုဘာဝံ၊ အစွမ်းသတ္တိအားလျော်စွာ။ တေ၊ သင့်အား။ ကရိဿာမိ၊ ကျေးဇူးပြုအံ့။ ဟိသစ္စံ၊ ထိုစကားသည်မှန်၏။ သတံ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏။ သကာသေ၊ အထံ၌။ ကတံ၊ ကျေးဇူးပြုခြင်းသို့။ အာဂမ္မ၊ ရောက်၍။ တေ၊ သင်၏။ ပရိဗန္ဓိတာနိ၊ ကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့်လုံ့လပြုခြင်းတို့သည်။ အမောဃာ၊ အကျိုးမရှိကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သမ္မဗြာဟ္မဏ၊ အချင်းပုဏ္ဏား။ တိဏ္ဍုကရုက္ခဿ၊ တည်ပင်၏။ ပုရေ၊ ရှေး၌တည်သော။ ယော မိလက္ခု၊ အကြင်ညောင်ကြတ်ပင်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တဿေဝ၊ ထိုညောင်ကြတ်ပင်၏သာလျှင်။ မူလသ္မိံ၊ အမြစ်ရင်း၌။ ပရိဝါရိတော၊ ညောင်ကြတ်ပင်ကိုဝန်းရံလျက်။ ပုဗ္ဗယညော၊ ရှေး၌အရှင်ဖြစ်ဘူးသော။ ဥဠာရော၊ များစွာသော။ နိက္ခတော၊ မြှုပ်ထားအပ်သော။ နိဓိ၊ ရွှေအိုးသည်။ အဒါယာဒေါ၊ ယခုအမွေခံမရှိပြီ။ ဂစ္ဆ၊ သွားချေ။ နံ၊ ထိုဥစ္စာအိုးကို။ ဥစ္ဆရာဟိ၊ ထုတ်ဖော်ချေလော။ ပလာသဇာတကံ၊ ပလာသဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ မိဂရာဇ၊ ခြင်္သေ့မင်း။ တေ၊ သင့်အား။ နမော၊ ရှိခိုးခြင်းသည်။ အတ္ထု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ယံဗလံ၊ အကြင်အစွမ်းသည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ အဟုဝမှသေ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တေနဗလေန၊ ထိုအစွမ်းဖြင့်။ တေ၊ သင်၏။ ကိစ္စံ၊ ကိစ္စကို။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အကရမှသေ၊ ပြုပါကုန်၏။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ကိဉ္စိအပိ၊ စဉ်းငယ်သောအမဲကိုလည်း။ လဘာမှသေ၊ ရပါကုန်အံ့လော။ ဘောသကုဏ၊ အိုငှက်။ ဒန္တန္တရဂတော၊ ငါ့သွားကြားသို့ရောက်သည်။

၁၈+၁၉+ လွန်စွာ။ ပဝေက္ခာမိ၊ ဝင်အံ့။ တွံ၊ သင်သည်။ တေလဉ္စ၊ ဆီကိုလည်းကောင်း။ လောဏဉ္စ၊ ဆားကိုလည်းကောင်း။ ကိတ္တေသိ၊ ကြား၏။ မယှံ၊ ငါ့အား။ ပိပ္ဖလိ၊ ပိတ်ခြင်းအစရှိသောအစပ်ဘဏ္ဍာသည်။ အဟိတံ၊ မလျောက်ပတ်။ ဂေါဓရာဇဇာတကံ၊ ဂေါဓရာဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးသို့ရောက်ပြီ။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ နာဝဟာရေ၊ သူ့ဥစ္စာကိုမခိုး။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ မုသာ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို။ နဘဏေ၊ မဆို။ ယသော၊ စည်းစိမ်ကို။ လဒ္ဓါ၊ ရ၏။ န မဇ္ဇေယျ၊ မမေ့မလျော့ရာ။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ ကက္ကာရုံ၊ ကက္ကာရုမည်သောနတ်ပန်းကို။ အရဟတိ၊ ထိုက်၏။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဝိတ္တံ၊ ဥစ္စာကို။ ဧသေယျ၊ ရှာမှီးရာ၏။ နိကတျာ၊ စဉ်းလဲသဖြင့်။ ဓနံ၊ ဥစ္စာကို။ နဟရေ၊ မဆောင်ရာ။ ဘောဂေ၊ စည်းစိမ်တို့ကို။ လဒ္ဓါ၊ ရ၍။ နပ္ပမဇ္ဇေ၊ မမေ့မလျော့ရာ။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ ကက္ကာရုံ၊ ကက္ကာရုမည်သော နတ်ပန်းကို။ အရဟတိ၊ ထိုက်၏။ ယဿ၊ အကြင်သူ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ အဟာလိဒ္ဒံ၊ နံနွင်းဆိုသောအရည်ကဲ့သို့သာလျှင် မြန်စွာပြေတတ်သည်မဟုတ်။ သဒ္ဓါစ၊ ကံ၏အကျိုးကိုယုံကြည်ခြင်းသည်လည်း။ အဝိရာဂိနီ၊ အနည်းငယ်ဖြစ်လျှင်ပြေသည်မဟုတ်။ သာဒုံ၊ သာယာအပ်သော ဘောဇဉ်ကို။ ဧကော၊ တယောက်တည်း။ နဘုဉ္ဇေယျ၊ မစားရာ။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ ကက္ကာရုံ၊ ကက္ကာရုမည်သော နတ်ပန်းကို။ အရဟတိ၊ ထိုက်၏။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ သမ္မုခါဝါ၊ မျက်မှောက်၌လည်းကောင်း။ ပရမ္မုခါဝါ၊ မျက်ကွယ်၌လည်းကောင်း။ သန္တေ၊ သူတော်ကောင်းတို့ကို။ နပရိဘာသတိ၊ မဆဲရေး။ ယထာဝါဒီ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်ဆို၏။ တထာကာရီ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်ပြုလေ့ရှိ၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ ကက္ကာရုံ၊ ကက္ကာရုမည်သောနတ်ပန်းကို။ အရဟတိ၊ ထိုက်၏။ ကက္ကာရုဇာတကံ၊ ကက္ကာရုဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးသို့ရောက်ပြီ။ ယတ္ထ၊ အကြင်ဂဠုန်ပြည်၌။ မေ၊ ငါ၏။ ပိယော၊ မယားသည်။ ဝသတိ၊ နေ၏။ တတော၊ ထိုဂဠုန်ပြည်မှ။ အယံဂန္ဓော၊ ဤနတ်နံ့သာလိမ်းကျံသောကာကဝတီမိဖုယာ၏ ကိုယ်နံ့သည်။ ဝါတိဝ၊ လှိုင်သည်သာလျှင်တည်း။ ယတ္ထ၊ အကြင်ကာကဝတီမိဖုယား၌။ မေ၊ ငါ၏။ မနော၊ စိတ်သည်။ နိရတော၊ မွေ့လျော်၏။ သာကာကဝတီ၊ ထိုကာကဝတီမိဖုယားသည်။ ဣတော၊ ဤဗရာဏသီပြည်မှ။ ဒူရေ၊ ဝေးသော။ ဂဠုန်ပြည်၌။ ဝသတိ၊ နေ၏။ တွံ၊ သင်သည်။ သမုဒ္ဒံ၊ သမုဒ္ဒရာရေကို။ ကထံအတရိ၊ အဘယ်သို့ကူးသနည်း။ ကေပု

၁၉+၂၀+ ကံ၊ သီဟာခုနစ်တန်ကို။ ကထံအတရိ၊ အဘယ်သို့ကူးသနည်း။ သတ္တသမုဒ္ဒါနိ၊ သီတာသမုဒ္ဒရာခုနစ်တန်တို့ကို။ ကထံအတိက္ကမိတွာ၊ အဘယ်သို့လွန်၍။ သိမ္ပလိံ၊ လက်ပံပင်ကို။ ကထံအာရုဟိ၊ အဘယ်သို့တက်သနည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ တယာ၊ သင်ဖြင့်။ သမုဒ္ဒံ၊ သမုဒ္ဒရာကို။ အတရိံ၊ ကူးပြီ။ တယာ၊ သင်ဖြင့်။ ကေပုကံ၊ သီတာသမုဒ္ဒရာခုနစ်တန်ကို။ အတိက္ကမိတွာ၊ လွန်၍။ တယာ၊ သင်ဖြင့်။ သိမ္ပလိံ၊ လက်ပံပင်ကို။ အာရုဟိံ၊ တက်ပြီ။ ယတ္ထယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဇာယာယ၊ မယားသည်။ ဇာရံ၊ လင်ဖြစ်သော စောင်းသ္မားကို။ အာဝဟာမိစ၊ ဂဠုန်ပြည်သို့လည်းယူ၏။ ဝဟာမိစ၊ လူပြည်သို့လည်းပို့ဆောင်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ မဟာကာယံ၊ ကြီးသောကိုယ်ရှိသော။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဓိရတ္ထု၊ ကဲ့ရဲ့၏။ အစေတနံ၊ ပေါ့သည်၏ အဖြစ်လေးသည်၏ အဖြစ်ကိုမသိသော။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဓိရတ္ထု၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ကာကဝတီဇာတကံ၊ ကာကဝတီဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးသို့ရောက်ပြီ။ ဘောတီ၊ ပုဏ္ဏေးမသည်။ ဗဟူနံ၊ များကုန်သောသူသေတို့၏။ အန္တရေ၊ အတွင်း၌။ ဝိဇ္ဇတိ၊ ရှိ၏။ တေဟိ၊ ထိုသူသေတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဝတ္တမာနာ၊ ဖြစ်သောပုဏ္ဏေးမသည်။ မေ၊ ငါ့အား။ ကိံ၊ အဘယ်သို့တော်သည်။ ဘဝိဿသိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့နည်း။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ပိယံ၊ မယားဖြစ်သော။ ဧတံသမ္မိလ္လဟာသိနိံ၊ ထိုသမ္မိလ္လဟာသိနီကို။ နသောစာမိ၊ မစိုးရိမ်။ ယံယံ၊ အကြင်အကြင်သေတိုင်းသေတိုင်းသောသူသည်။ တဿ၊ ထိုစိုးရိမ်သောသူအား။ နဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ တံတံ၊ ထိုထိုသေတိုင်းသေတိုင်းသောသူကို။ စေအနုသောစေယျံ၊ အကယ်၍စိုးရိမ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့စိုးရိမ်သည်ရှိသော်။ သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ မစ္စုဝသံ၊ သေမင်းနိုင်ငံသို့။ ပတံ၊ လိုက်ရသော။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ အနုသောစေယျ၊ စိုးရိမ်ရာ၏။ ဟေ၊ အိုလူများတို့။ တိဋ္ဌံဧဝ၊ ရပ်သောသတ္တဝါသို့သာ။ အာယုသင်္ခါရော၊ အာယုသင်္ခါရသည်။ န၊ လိုက်သည်မဟုတ်သေး။ အာသီနံဧဝ၊ ထိုင်သောသတ္တဝါသို့သာလျှင်။ အာယုသင်္ခါရော၊ အာယုသင်္ခါရသည်။ န၊ လိုက်သည်မဟုတ်သေး။ သယာနံဧဝ၊ လျောင်းသောသတ္တဝါသို့သာလျှင်။ အာယုသင်္ခါရော၊ အာယုသင်္ခါရသည်။ န၊ လိုက်နာသည်မဟုတ်သေး။ ပတ္ထဂုံ၊ ဘဝါးဖြင့်လှမ်း၍သွားသောသတ္တဝါသို့သာလျှင်။ အာယုသင်္ခါရော၊ အာယုသင်္ခါရသည်။ န၊ လိုက်သည်မဟုတ်သေး။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ ဗျာတိ၊ မျက်စိဘွင့်၏။ နိမိသတိ၊ မျက်စိကိုမှိတ်၏။ တ

၂၀+ ၂၁+ တြာပိ၊ ဆိုမျက်စိဘွင့်စဉ်မျက်စိမှိတ်စဉ်။ ဝယော၊ သုံးပါးသော အရွယ်သည်။ ရသတိ၊ ဆုတ်ယုတ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုအရွယ်၌။ အတ္တနိ၊ အတ္တဘောသည်။ ဝတ၊ စင်စစ်။ ဗန္ဓေ၊ စပ်သည်ရှိသော်။ ဝိနာဘာဝေ၊ ကွေကွင်းခြင်းသဘောသည်။ အသံသယေ၊ ယုံမှားမရှိဖြစ်လတ်သော။ ယံဘူတံ၊ အကြင်သတ္တဝါသည်။ သေသံ၊ မသေပျောက်ဘဲကြွင်းကျန်၏။ တံ၊ မသေပျောက်ဘဲကြွင်းကျန်သောသတ္တဝါကို။ ဒယိတဗ္ဗံ၊ သနားချစ်ခင်အပ်၏။ မတံ၊ သေသော။ တံ၊ ထိုသတ္တဝါကို။ နာနုသောစေယျံ၊ အဘန်တလဲလဲစိုးရိမ်အပ်။ နာနုသောစိယာဇာတကံ၊ နာနုသောစိယဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဘာတိက၊ အစ်ကိုရာဓ။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ၊ ထိုဓနဉ္စယမင်း၏။ သန္တိကာ၊ အထံမှ။ ယံအန္နပါနံ၊ ထိုထမင်းအဖျော်ကို။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ လဘာမ၊ ရကုန်၏။ တံအန္နပါနံ၊ ထိုထမင်းအဖျော်သည်။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ သာခမိဂမေဝ၊ မျောက်သို့လျှင်။ ဂစ္ဆတိ၊ ရောက်၏။ ရာဓ၊ အစ်ကိုရာဓ။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဓနဉ္စယာယ၊ ဓနဉ္စယမင်းသည်။ အသက္ကတာစ၊ ပူဇော်အပ်ကုန်သည်လည်း။ အမှ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ဝနမေဝ၊ တောသို့လျှင်။ ဂစ္ဆာမ၊ သွားကြကုန်အံ့။ အပေါဋ္ဌဒါဒ၊ ညီထွေးပေါဋ္ဌပါဒ။ မနုဇေသု၊ လူတို့၌။ လာဘောစ၊ လာဘ်ရခြင်းလည်းကောင်း။ အလာဘောစ၊ လာဘ်မရခြင်းလည်းကောင်း။ ယသောစ၊ စည်းစိမ်အခြံအရံများခြင်းသည်လည်းကောင်း။ အယသောစ၊ စည်းစိမ်အခြံအရံများခြင်းသည်လည်းကောင်း။ နိန္ဒာစ၊ ကဲ့ရဲ့ခြင်းလည်းကောင်း။ ပသံသာစ၊ ချီးမွမ်းခြင်းလည်းကောင်း။ သုခဉ္စ၊ ချမ်းသာခြင်းလည်းကောင်း။ ဒုက္ခဉ္စ၊ ဆင်းရဲခြင်းလည်းကောင်း။ ဧတေဓမ္မာ၊ ဤလောကဓံတရားရှစ်ပါးတို့သည်။ မာသောစိ၊ မစိုးရိမ်လင့်။ ကိံ သောစတိ၊ အဘယ်ကြောင့်စိုးရိမ်သနည်း။ ရာဓ၊ အစ်ကိုရာဓ။ တုဝံ၊ သင်သည်။ အဒ္ဓါ၊ စင်စစ်။ ပဏ္ဍိတကော၊ ပညာရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အတ္တနိ၊ မိမိ၌။ အနာဂတာနိ၊ မရောက်လာကုန်သော အကျိုးတို့ကို။ ဇာနာသိ၊ သိ၏။ ကထံနု၊ အဘယ်အကြောင်းဖြင့်။ ဇမ္မံ၊ ယုတ်မာသော။ သာခါမိဂံ၊ မျောက်ကို။ ရာဇကုလတော၊ မင်းအိမ်မှသာလျှင်။ နိဒ္ဓါပိတံ၊ နှင်ထုတ်အပ်သည်ကို။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အက္ခသာမ၊ မြင်ရကုန်အံ့နည်း။ ပေါဋ္ဌပါဒ၊ ပေါဋ္ဌပါဒ။ ကာဠဗဟု၊ ကာဠဗဟုမျောက်သည်။ ကဏ္ဏံ၊ နားကို။ စာလေတိ၊ လှုပ်လှက်၏။ ဘကုဋိံ၊ မျက်မှောက်ကြုတ်ခြင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ မုဟုံမုဟုံ၊ အဟုတ်ချည်းအဟုတ်ချည်း။ ကုမာရေ၊ မင်းသားငယ်တို့ကို။

၂၁+၂၂+ ဘာယာပထေ၊ ကြောက်လန်းစေ၏။ ယေန၊ အကြင်အကြောင်းဖြင့်။ အန္နပါနာ၊ ထမင်းအဖျော်မှ။ အာရကာ၊ ဝေးစွာ။ ဌဿတိ၊ တည်လတ္တံ့။ ဧတံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ သယံ၊ မိမိသည်။ ကာဟတိ၊ ပြုလတ္တံ့။ ကာဠဗာဟုဇာတကံ၊ ကာဠဗာဟုဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ သီလံဧဝ၊ သီလသည်သာလျှင်။ ကလျာဏံကိရ၊ ကောင်းသတတ်။ လောကေ၊ လောက၌။ သီလံဧဝ၊ သီလသည်သာလျှင်။ အနုတ္တရံကိရ၊ အတုမရှိမြတ်သတတ်။ ပဿ၊ ရှုပါလော။ ဃောရဝိသော၊ ပြင်းသောအဆိပ်ရှိသော။ နာဂေါ၊ မြွေကို။ သီလဝါတိ၊ သီလရှိသောမြွေဟူ၍။ နဟညတိ၊ မညှင်းဆဲအပ်။ ယာဝဒေဝ၊ အကြင်မျှလောက်သောကာလပတ်လုံးသာလျှင်။ အဿ၊ ထိုစွန်အား။ ကိဉ္စိ၊ အနည်းငယ်သော နှုတ်သီးဖြင့်ချီအပ်သော သားတစ်သည်။ အဟု၊ ရှိသည်ဖြစ်၏။ တာဝဒေဝ၊ ထိုမျှလောက်သောကာလပတ်လုံးသာလျှင်။ နံ၊ ထိုစွန်ကို။ လောကေ၊ လောက၌။ ကုသလာ၊ စွန်အပေါင်းတို့သည်။ သံဂမ္မ၊ ကပ်ကုန်၍။ အခါဒိံသုံ၊ ထိုးဆိတ်ကုန်၏။ အကိဉ္စနံ၊ သားတစ်မရှိစွန်ကို။ ကုသလာ၊ စွန်အပေါင်းတို့သည်။ နဟိံသန္တိ၊ မညှင်းဆဲကုန်။ နိရာသာ၊ အာသာမြစ်ကင်းမူ။ သုခံ၊ ချမ်းသာစွာ။ သုပတိ၊ အိပ်ရ၏။ အာသာဖလဝတီ၊ အာသာ၏ အကျိုးကိုရခြင်းသည်။ သုခါ၊ ချမ်းသာ၏။ ပိင်္ဂလာ၊ ပိင်္ဂလာမည်သော ကျွန်မသည်။ အာသံ၊ တောင်းတခြင်းအာသာကို။ နိရာသံ၊ အာသာပြတ်ခြင်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ သုခံ၊ ချမ်းသာစွာ။ သုပတိ၊ အိပ်ရ၏။ အသ္မိံလောကေစ၊ ဤပစ္စုပ္ပန်လောက၌လည်းကောင်း။ ပရမှိစ၊ တမလွန်လောက၌လည်းကောင်း။ သမာဓိပရော၊ သမာဓိထက်မြတ်သောသုခတရားသည်။ န အတ္ထိ၊ မရှိ။ သမာဟိတော၊ ကောင်းသောတည်ကြည်သောသူသည်။ ပရံအပိ၊ သူတပါးကိုလည်း။ နဝိဟိံသတိ၊ မညှင်းဆဲ။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ န ဝိဟိံသတိ၊ မညှင်းဆဲ။ သီလဝီမံသနဇာတကံ၊ သီလဝီမံသနဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ တတိယော၊ သုံးခုမြောက်သော။ ကုဋိဒူသကဝဂ္ဂေါ၊ ကုဋိဒူသကဝဂ်တည်း။ တဿ၊ ထိုကုဋိဒူသကဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ သမနုဿသဒုဒ္ဒုဘယာစနကော၊ သိင်္ဂါလသကုဏဇာတ်ဒုဒ္ဒုဘဇာတ်ဗြဟ္မဒတ္တဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ အထ၊ ထိုမှတပါး။ မေဏ္ဍဝရုတ္တမဂေါဓာဝရော၊ ဓမ္မသာဋကဇာတ်ဂေါဓရာဇဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ အထ၊ ထိုမှတပါး။ ကာယသကေပုကဘောတီဝရော၊ ကက္ကာရုဇာတ်ကာကဝတီဇာတ်။ အနနုသောစိယဇာတ်သည်လည်း

၂၂+၂၃+ ကောင်း။ အထ၊ ထိုမှတပါး။ ရာဓသုသီလဝသေန၊ ကာဠဗာဟုဇာတ်သီလဝိမံသဇာတ်နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ဒသ၊ ဆယ်ဇာတ်တို့တည်း။ ၄။ ကောကာလိကဝဂ်။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ ကာလေ၊ ကာလသည်။ အသမ္ပတ္တေ၊ မရောက်မီ။ အတိဝေလံပိ၊ အပိုင်းအခြားကို လွန်၍လည်း။ ပဘာသတိ၊ ဆို၏။ ကောကိလာယ၊ ဥဩမ၏။ အတြဇော၊ သားသည်။ နီဟတေ၊ သေ၍။ သေတိဣဝ၊ အိပ်ရသကဲ့သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထို့အတူ။ သော၊ ထိုသူသည်။ နီဟတော၊ သေ၍။ သေတိ၊ အိပ်ရ၏။ ဒုမ္ဘာသိတာ၊ မကောင်းသဖြင့်ဆိုအပ်သော။ ဝါစာ၊ စကားသည်။ နိကဍ္ဎေ၊ ခဏခြင်း။ ပါတေတိဣဝ၊ သတ်သကဲ့သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထို့အတူ။ သုနိသိတံ၊ ကောင်းစွာသွေးအပ်သော။ သတ္ထံ၊ ဓားသည်။ နပါတေတိ၊ မသတ်တတ်။ ဒုမ္ဘာသိတာ၊ မကောင်းသဖြင့်ဆိုအပ်သော။ ဝါစာ၊ စကားသည်။ နိကဍ္ဎေ၊ ခဏခြင်း။ ပါတေတိဣဝ၊ သတ်သကဲ့သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထို့အတူ။ ဟလာဟလံ၊ လတ်တလောသေစေတတ်သော။ ဝိသံ၊ အဆိပ်သည်။ နပါတေတိ၊ မသတ်တတ်။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသည်။ ကာလေဝါ၊ ကာလ၌လည်းကောင်း။ အကာလေဝါ၊ ကာလမဟုတ်သည်၌လည်းကောင်း။ ဝါစံ၊ စကားကို။ ရက္ခေယျ၊ စောင့်ရာ၏။ အပိ၊ စင်စစ်။ အတ္တသမမှိဝါ၊ မိမိနှင့်တူသောသူ၌လည်း။ အတိဝေလံ၊ အပိုင်းအခြားကိုလွန်၍။ နဘာသေယျ၊ မဆိုရာ။ သုပဏ္ဏေ၊ ဂဠုန်မင်းသည်။ ဥရဂံ၊ နဂါးကို။ အာဒေတိဣဝ၊ ဘမ်းယူသကဲ့သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထို့အတူ။ မတိပုဗ္ဗော၊ ပညာရှေးသွားရှိသော။ ယောစဝိစက္ခဏော၊ အကြင်ပညာရှိသည်ကား။ ကာလေ၊ လျောက်ပတ်သောကာလ၌။ မိတံ၊ နှိုင်းယှဉ်အပ်သောစကားကို။ ဘာသေ၊ ဆို၏။ သောဝိစက္ခဏော၊ ထိုပညာရှိသည်။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ အမိတ္တေ၊ ရန်သူတို့ကို။ အာဒေတိ၊ ဘမ်းယူနိုင်၏။ ကာလိကဇာတကံ၊ ကာလိကဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဧကော၊ တယောက်သောသူသည်။ အပိ၊ စင်စစ်။ ဟန္တွာ၊ မိမိကိုယ်ကိုမိမိပုတ်ခတ်၍။ ဟတော၊ သူတပါးပုတ်ခတ်၏ဟု။ ဗြူတိ၊ ဆို၏။ ဇေတွာ၊ မိမိသည်သူတပါးကိုအောင်၍။ ဇိနောတိ၊ သူတပါးသည်ငါ့ကိုအောင်၏ဟု။ ဘာသတိ၊ ဆို၏။ ပုဗ္ဗဝက္ခာယိနော၊ ရှေးဦးစွာဆိုသောသူ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ အဒညတ္ထု၊ စင်စစ်သဖြင့်။ နသဒ္ဒဟေ၊ မယုံ

၂၃+၂၄+ ကြည်ရာ။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ပဏ္ဍိတဇာတိယော၊ ပညာရှိသောအမျိုးသည်။ ဣတရဿာပိ၊ တယောက်သောသူ၏လည်း။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏေယျ၊ နားထောင်၍။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ ဌိတော၊ တည်၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ ကရေ၊ ပြုရာ၏။ အလသော၊ ပျင်းသော။ ကာမဘောဂီ၊ ကာမစည်းစိမ်ကိုခံစားသော။ ဂိဟိ၊ လူသည်။ နသာဓု၊ မကောင်း။ အသညတော၊ မစောင့်ရှောက်သော။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းသည်။ နသာဓု၊ မကောင်း။ အနိသမ္မကာရီ၊ မဆင်ခြင်မူ၍ပြုလေ့ရှိသော။ ရာဇ၊ မင်းသည်။ န သာဓု၊ မကောင်း။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသည်။ ယောကောဓနော၊ အကြင်အမျက်ထွက်ခြင်းကို ပြုတတ်၏။ တံ၊ ထိုအမျက်ထွက်ခြင်းသည်။ နသာဓု၊ မကောင်း။ ခတ္တိယော၊ မင်းသည်။ နိသမ္မ၊ ဆင်ခြင်၍။ ကယိရာ၊ ပြုရာ၏။ ဒိသမ္ပတိ၊ မင်းသည်။ အနိသမ္မ၊ မဆင်ခြင်မူ၍။ န ကယိရာ၊ မပြုရာ။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်၏။ နိသမ္မကာရိနော၊ ဆင်ခြင်၍ပြုလေ့ရှိသောမင်းအား။ ယသောစ၊ စည်းစိမ်အခြံအရံသည်လည်းကောင်း။ ကိတ္တိစ၊ အကျော်အစောသည်လည်းကောင်း။ ဝဍ္ဎတိ၊ ပွား၏။ ရထလိဋ္ဌိဇာတကံ၊ ရထလဋ္ဌိဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ရထေသက၊ တိုင်းသူတို့၏ အကြီးအမြတ်ဖြစ်သောအရှင်မင်းကြီး။ ဝနမဇ္ဈေ၊ တော၏အလယ်၌။ ခဂ္ဂဗန္ဓဿ၊ သန်လျက်ဘွဲ့ထသော။ သန္နဒဿ၊ ချပ်တန်ဆာဘွဲ့ထသော။ ဘီရိဋိနော၊ သစ်ခွံအဝတ်ဝတ်ထသော။ ယဿတေ၊ အကြင်သင်မင်းကြီး၏။ တဒေဝ၊ ထိုခရီးလာသောအခါ၌သာလျှင်။ တွံ၊ သင်မင်းကြီးသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ န အဒါသိ၊ မပေး။ အသတ္ထဒုမသာခါယ၊ ညောင်ဗုဒ္ဓဟေခက်မှ။ ပက္ကဂေါဓော၊ ဖွတ်ကင်သည်။ ပလာယထ၊ ပြေး၏ဟူ၍။ ဝဒေသိ၊ ဆို၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့သောအဖြစ်ကို။ တယာ၊ သင်မင်းကြီးသည်။ ဝိဒိတော၊ သိအပ်၏။ ဒေဝီ၊ မိဖုယား။ န မန္တဿ၊ မိမိသို့ညွတ်သောသူအား။ နမေ၊ ညွတ်ရာ၏။ ဘဇန္တံ၊ မိမိသို့ဆည်းကပ်သောသူသို့။ ဘဇေ၊ ဆည်းကပ်ရာ၏။ ကိစ္စာနိ၊ မိမိကိစ္စတို့ကို။ ကုရုဗ္ဗဿ၊ ပြုသောသူ၏။ ကိစ္စံ၊ ကိစ္စကို။ ကရေယျ၊ ပြုရာ၏။ အနတ္ထကာမဿ၊ မိမိအကျိုးစီးပွားကိုအလိုမရှိသောသူ၏။ အတ္ထံ၊ အကျိုးစီးပွားကို။ နကရေယျ၊ မပြုရာ။ အသံသဇန္တံပိ၊ မိမိသို့မဆည်းကပ်သောသူသို့လည်း။ နသံဘဇေယျ၊ မဆည်းကပ်ရာ။ စဇန္တံ၊ မိမိကိုစွန့်သောသူကို။ စဇေ၊ စွန့်ရာ၏။ ဝနထံ၊ ချစ်ခြင်းကို။ နကရိယာ၊ မပြုရာ။ အပေတစိတ္တေန၊ တပ်စွမ်းခြင်းကင်းသောစိတ်ဖြင့်။ နသံဘဇေယျ၊ မဆည်းကပ်ရာ။ ဒိဇော၊ ငှက်သည်။

၂၄+၂၅+ ခီဏဖလံ၊ ကုန်ပြီးသောအသီးရှိသော။ ဒုမံဝ၊ သစ်ပင်ကိုသာလျှင်။ ဉတွာ၊ သိ၍။ အညံ၊ တပါးသောသစ်ပင်ကို။ သမေက္ခေယျ၊ ကြည့်ရာ၏။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ လောကော၊ လူတို့၏နေရာသည်။ မဟာ၊ ကျယ်၏။ ဒေဝီ၊ မိဖုယား။ ကတညုတံ၊ ကျေးဇူးကိုသိသည်၏အဖြစ်ကို။ အပေက္ခမာနော၊ ရှုသော။ ခတ္တိယော၊ မင်းဖြစ်သော။ သော အဟံ၊ ထိုငါသည်။ တေ၊ သင်အား။ ယထာနုဘာဝံ၊ အစွမ်းသတ္တိအားလျော်စွာ။ ကရိဿာမိ၊ ပြုအံ့။ ယဿ၊ အကြင်စည်းစိမ်ကို။ တုဝံ၊ သင်အား။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ဣဿရိယဉ္စ၊ အစိုးရသည်၏အဖြစ်ကိုလည်း။ ဒဒါမိ၊ ငါပေး၏။ ပက္ကဂေါဓဇာတကံ၊ ပက္ကဂေါဓဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ မဟာပုည၊ ဘုန်းကြီးသောဒါယကာ။ တရာမာနာနံ၊ မြစ်ကိုကူးကုန်သော။ ဂဝံ၊ နွားတို့တွင်။ ပုင်္ဂဝေါ၊ ရှေ့ဆောင်နွားလားသည်။ ဇိမှံ၊ ကောက်စွာ။ စေဂစ္ဆတိ၊ အကယ်၍သွားအံ့။ နေတ္တေ၊ ရှေ့ဆောင်နွားလားသည်။ ဇိမှံ၊ ကောက်စွာ။ ဂတေ၊ သွားသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ သဗ္ဗာ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ တာ၊ ထိုနွားမတို့သည်။ ဇိမှံ၊ ကောက်စွာ။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားကုန်၏။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ မနုဿေသု၊ လူတို့တွင်။ ယော၊ အကြင်မင်းသည်။ သေဋ္ဌသမ္မတော၊ အမြတ်ဟူ၍သုတ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုမင်းသည်။ အဓမ္မံ၊ တရားမဟုတ်သည်ကို။ စေစရတိ၊ အဘယ်ဆိုဘွယ်ရာဖြစ်အံ့နည်း။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ အဓမ္မိကော၊ တရားမစောင့်သည်။ စေဟောတိ၊ အကယ်၍ဖြစ်အံ့။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ရဋ္ဌံ၊ တိုင်းသည်။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲစွာ။ သေတိ၊ အိပ်ရ၏။ တရာမာနံ၊ မြစ်ကိုကူးကုန်သော။ ဂဝံ၊ နွားတို့တွင်။ ပုင်္ဂဝေါ၊ ရှေ့ဆောင်နွားလားသည်။ ဥဇုံ၊ ဖြောင့်စွာ။ စေဂစ္ဆတိ၊ အကယ်၍သွားအံ့။ နေတ္တေ၊ ရှေ့ဆောင်နွားလားသည်။ ဥဇုံ၊ ဖြောင့်စွာ။ ဂတေ၊ သွားသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ သဗ္ဗာ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဂါဝီ၊ နွားမတို့သည်။ ဥဇုံ၊ ဖြောင့်စွာ။ ယန္တိ၊ သွားကုန်၏။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ မနုဿေသု၊ လူတို့တွင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုမင်းသည်။ ဓမ္မံ၊ တရားဟုတ်သည်ကို။ စေစရတိ၊ အကယ်၍ကျင့်အံ့။ ဣတရာ၊ ဤမှတပါးသော။ ပဇာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ ပဂေဝ၊ အဘယ်ဆိုဘွယ်ရှိအံ့နည်း။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ဓမ္မိကော၊ တရားစောင့်သည်။ စေဟောတိ၊ အကယ်၍ဖြစ်အံ့။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ရဋ္ဌံ၊ တိုင်းသည်။ သုခံ

၂၅+၂၆+ ချမ်းသာစွာ။ သေတိ၊ အိပ်ရ၏။ ရာဇောဝါဒဇာတကံ၊ ရာဇောဝါဒဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဇမ္ဗုက၊ မြေခွေး။ သောကုဉ္ဇရော၊ ထိုဆင်သည်။ ဗြဟာ၊ ကြီး၏။ ပဝဍ္ဎကာယော၊ မြင့်သောကိုယ်ရှိ၏။ ဒီဃဒါဌောစ၊ ရှည်သောအစွယ်လည်းရှိ၏။ ယတ္ထ၊ အကြင်ခြင်္သေ့မျိုး၌။ ကုဉ္ဇရံ၊ ဆင်ကို။ ဂဏှန္တိ၊ ဘမ်းကုန်၏။ တွံ၊ သင်သည်။ ဂဇံ၊ ဆင်သို့။ အာသဇ္ဇ၊ ထိပါး၍။ အနုတ္ထုနံ၊ ညည်းညူလျက်။ ဘူမျံ၊ မြေ၌။ သေတိဣဝ၊ အိပ်ရသကဲ့သို့။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ အသီဟော၊ ခြင်္သေ့မဟုတ်ဘဲလျက်။ သီဟနာဒေန၊ ခြင်္သေ့မာန်ဖြင့်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ဝိကုဗ္ဗတိ၊ ဘောက်ပြန်၍ပြု၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဧဝရူပေါ၊ ဤမြေခွေးကဲ့သို့သဘောရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သောအယံဇမ္ဗုကော၊ ထိုမြေခွေးသည်။ ယသာသိနော၊ အစိုးရခြင်းရှိသော။ ဥတ္တမပုဂ္ဂလဿ၊ မြတ်သောပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်သော။ သဉ္ဇတခန္ဓဿ၊ ကောင်းစွာတည်သော ကြီးသောပခုံးရှိသော။ မဟဗ္ဗလဿ၊ ခွန်အားကြီးသောခြင်္သေ့မင်း၏။ ထာမဗလူပပတ္တိံ၊ အစွမ်းအားဖြင့်အားဖြင့်ဖြစ်ခြင်းကို။ အသမေက္ခိယ၊ မဆင်ခြင်မူ၍။ နာဂေန၊ ဆင်သည်။ ဟတော၊ သတ်အပ်သည်ဖြစ်၍။ သေတိ၊ သေလျက်အိပ်ရ၏။ ဣဓလောကေ၊ ဤလောက၌။ ပရိက္ခဝါ၊ ပညာရှိသော။ ယောစ၊ အကြင်သူသည်လည်း။ ပမာယ၊ နှိုင်းယှဉ်၍။ အတ္တနိ၊ မိမိ၌။ ထာမဗလံ၊ ကိုယ်အားဉာဏ်အားနှင့်တိုင်ပင်သဖြင့်လည်းကောင်း။ သုဘာသိတေန၊ ကောင်းစွာဆိုအပ်သောစကားဖြင့်လည်းကောင်း။ ကမ္မံ၊ အမှုကို။ ကုရုတေ၊ ပြု၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဝိပုလံ၊ ကြီးသောအကျိုးကို။ ဇိနာတိ၊ အောင်၏။ ဇမ္ဗုကဇာတကံ၊ ဇမ္ဗုကဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ တိဏံတိဏန္တိ၊ မြက်သာလျှင်တည်းမြက်သာလျှင်တည်းဟု။ လပတိ၊ ဆို၏။ တေ၊ သင်မင်းကြီး။ တိဏံ၊ မြက်ကို။ ကောနု၊ အဘယ်သူသည်သာလျှင်။ အာဟရိ၊ ဆောင်သနည်း။ တေ၊ သင်မင်းကြီးအား။ တိဏကိစ္စံ၊ မြက်ဖြင့်ပြုအပ်သော ကိစ္စသည်။ အတ္ထိကိံနု၊ ရှိသလော။ တိဏမေဝ၊ မြက်ကိုသာလျှင် ကျင့်သော။ ဗြဟာ၊ မြင့်သော။ ဗဟုဿုတော၊ များသောအကြားအမြင်ရှိသော။ ဆတ္တော၊ ဆတ္တသည်။ ဣဓ၊ ဤဗာရာဏသီပြည်သို့။ အာဂမာ၊ လာ၏။ သော၊ ထိုဆတ္တသည်။ ဝေ၊ စင်စစ်။

၂၆+၂၇+ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသောဥစ္စာကို။ သမာဒါယ၊ ယူ၍။ တိဏံ၊ မြက်ကို။ နိက္ခပ္ပ၊ ထည့်၍။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ အပ္ပေန၊ အနည်းငယ်သောမြက်ဖြင့်။ ဗဟုံ၊ များစွာသောဥစ္စာကို။ ဣစ္ဆိတာ၊ အလိုရှိသောဆတ္တသည်။ သကဿ၊ မိမိဥစ္စာကို။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ အာဒါနဉ္စ၊ ယူခြင်းသည်လည်းကောင်း။ တိဏဿ၊ မြက်ကို။ စာဋီသု၊ အိုးတို့၌။ ပက္ခိပိတွာန၊ ထည့်၍။ အာနာဒါနဉ္စ၊ မယူခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဧတံ၊ ထိုအမှုကို။ ကတ္တဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုအမှုကိုပြုခြင်း၌။ ပရိဒေဝနာ၊ မြည်တမ်းခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုအမှုကိုပြုခြင်း၌။ ပရိဒေဝနာ၊ မြည်တမ်းခြင်းသည်။ ကာ၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။ ပဏ္ဍိတ၊ ပညာရှိ။ သီလဝန္တော၊ သီလရှိကုန်သောသူတို့သည်။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသောအမှုကို။ နကုရုဗ္ဗန္တိ၊ မပြုကုန်။ ဗာလော၊ သူမိုက်သည်။ သီလာနိ၊ မကောင်းအလေ့အကျက်တို့ကို။ ကုရုဗ္ဗတိ၊ ပြု၏။ အနိစ္စသီလံ၊ မမြဲသောသီလရှိသော။ ဒုဿီလျံ၊ သီလမရှိသောသူကို။ ပဏ္ဍိစ္စံ၊ ပညာရှိသောသူ၏ အဖြစ်သည်။ ကိံ ကရိဿတိ၊ အဘယ်သို့ပြုလတ္တံ့နည်း။ ဗြဟာဆတ္တဇာတကံ၊ ဗြဟာဆတ္တဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဗြဟ္မစာရိ၊ မြတ်သောအကျင့်ကိုကျင့်သော အရှင်ဘုရား။ တေ၊ အရှင်ဘုရားအား။ ပီဋ္ဌံ၊ အင်းပျဉ်နေရာကို။ နအဒါသိမှ၊ မပေးကုန်။ ပါနံ၊ ရေကို။ နအဒါသိမှ၊ မပေးကုန်။ ဘောဇနံ၊ ဆွမ်းကို။ နအဒါသိမှ၊ မပေးလှူကုန်။ ဧတံအစ္စယံ၊ ထိုအပြစ်ကို။ ပဿာမိ၊ မြင်၏။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဧတံ၊ ထိုအပြစ်ကို။ တွံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ ခမဿု၊ သည်းခံတော်မူပါလော။ သေဋ္ဌိ၊ သေဋ္ဌေး။ အဟံ၊ ငါသည်။ နဝါဘိသဇ္ဇာမိ၊ မငြိမစွန်းသည်သာလျှင်တည်း။ နစာပိကုပ္ပေ၊ အမျက်လည်းမထွက်သည်သာလျှင်တည်း။ မေ၊ ငါ့အား။ ကိဉ္စိ၊ တစုံတခုသော။ အပ္ပယံစာပိ၊ မုန်းခြင်းသည်လည်း။ နအဟု၊ မဖြစ်။ အထောပိ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ကုလဿ၊ အမျိုး၏။ ဧတာဒိသော၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဓမ္မော၊ အလေ့သည်။ ဘဝိဿတိနုန၊ ဖြစ်လေယောင်တကားဟု။ မေ၊ ငါ့အား။ ကိဉ္စိ၊ တစုံတခုသော။ မနောဝိတက္ကော၊ စိတ်အကြံသည်။ အာသိ၊ ဖြစ်၏။ ဗြဟ္မစာရိ၊ မြတ်သောအကျင့်ကိုကျင့်သောရှင်ရသေ့။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ အာသနံ၊ နေရာကိုလည်းကောင်း။ ဥဒကံ၊ ခြေဆေးရေကိုလည်းကောင်း။ မဇ္ဇံ၊ ခြေနယ်ဆီကိုလည်းကောင်း။ ဧတံသဗ္ဗံ၊ ဤအလုံးစုံကို။ နိပဒါမသေ၊ အလွန်လှူကုန်၏။ ဧသဧသော၊ ဤအလေ့သည်။ အသ္မာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ ကုလေ၊ အမျိုး၌။ သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ ပိတုပိတာမဟော၊ အဘအဘိုးတို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မော၊ အလေ့တည်း။ ဗြဟ္မစာ

၂၇+၂၈+ ရိ၊ မြတ်သောအကျင့်ကိုကျင့်သောအရှင်ဘုရား။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဥတ္တမံ၊ မြတ်သော။ ဉာတကံဝိယ၊ မိဘတို့ကဲ့သို့။ သမဏဗြဟ္မဏံ၊ ရဟန်းပုဏ္ဏားကို။ သက္ကစ္စံ၊ ရိုသေစွာ။ ဥပတိဋ္ဌာမ၊ လုပ်ကျွေးပါကုန်၏။ ဧသဧသော၊ ဤအလေ့သည်။ အသ္မာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ ကုလေ၊ အမျိုး၌။ သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ ပိတုပိတာမဟော၊ အဘအဘိုးတို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မော၊ အလေ့တည်း။ ပီဌဇာတကံ၊ ပီဌဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဥန္ဒူရာနံ၊ ကျွတ်တို့အား။ ထုသံထုသော၊ ဖွဲသည်။ အန္ဓကာရေပိ၊ အမိုက်မှောင်၌လည်း။ ဝိဒိတံဝိဒိတော၊ ဖွဲ၏အဖြစ်ဖြင့်ထင်ရှား၏။ တဏ္ဍုလံပန၊ ဆန်သည်လည်း။ တဏ္ဍုလောစ၊ ဆန်၏အဖြစ်ဖြင့်ထင်ရှား၏။ ထုသံထုသံ၊ ဖွဲတိုင်းဖွဲတိုင်းကို။ ဝိဝဇ္ဇေတွာ၊ ကြဉ်၍။ တဏ္ဍုလံပန၊ ဆန်ကိုသာလျှင်။ ခါဒရေ၊ စားကုန်၏။ အရညသ္မိံ၊ ဥယျာဉ်၌။ ယာမန္တာနာ၊ အကြင်တိုင်ပင်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဣတိစီတိစ၊ ဤသို့ဤသို့ဟူ၍။ ယဉ္စဧတံ၊ အကြင်ငါ့ကိုသတ်အံ့သောငှာအခွင့်ကိုရှာခြင်းသည်လည်းကောင်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧတံပိသဗ္ဗံ၊ ထိုအလုံးစုံကိုလည်း။ မယာ၊ ငါသည်။ ဝိဒိတံ၊ သိအပ်၏။ ပိတာ၊ အဘဖြစ်သော။ မက္ကဋော၊ မျောက်သည်။ ဇာတဿ၊ ဖြစ်သော။ ပုတ္တဿ၊ သားမျောက်ငယ်၏။ ဖလံ၊ မျိုးစေ့ကို။ ဓမ္မေန၊ သဘောအားဖြင့်။ ဒဟရေဿဝ၊ ငယ်သည်သာလျှင်။ သန္တဿ၊ ဖြစ်စဉ်။ ဒန္တေဟိ၊ သွားတို့ဖြင့်။ အစ္ဆန္ဒ၊ ဖြတ်၍။ ပုရိသသာသပေ၊ မုံညင်းခင်းသို့ဝင်သောကာလ၌။ အဇကာဏောဝ၊ ဆိတ်ကန်းကဲ့သို့။ ဘယေန၊ ကြောက်ခြင်းကြောင့်။ ယံဧတံပရိသပ္ပေသိ၊ အကြင်ထိုမှဤမှလှုပ်ရှား၏။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မာရဿောမီတိ၊ သတ်အံ့ဟူ၍။ ဟေဋ္ဌတော၊ ပလ္လင်အောက်၌။ ယောယံပါသေတိ၊ အကြင်အိပ်နေခြင်းကိုမူလည်းပြု၏။ ဧတံပိသဗ္ဗံ၊ ထိုအလုံးစုံကိုလည်း။ မယာ၊ ငါသည်။ ဝိဒိတံ၊ သိအပ်၏။ ထုသဇာတကံ၊ ထုသဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ သိခိနော၊ ဦးစွန်းနှင့်ပြည့်စုံသော။ မဉ္ဇုဘာဏိနော၊ သာယာသောအသံရှိသော။ မောရဿ၊ ဥဒေါင်းကို။ အဒဿနေန၊ မမြင်ရခြင်းကြောင့်။ တတ္ထ၊ ထိုဗာဝေရုတိုင်း၌။ ကာကံ၊ ကျီးကို။ မံသေနစ၊ အမဲဖြင့်လည်းကောင်း။ ဖလေနဒါစ၊ အကြင်အခါ၌လည်း။ သရသမ္ပန္နော၊ အသံနှင့်ပြည့်စုံသော။ မောရော၊ ဥ

၂၈+၂၉+ ဒေါင်းသည်။ ဗာဝေရုံ၊ ဗာဝေရုတိုင်းသို့။ အာဂမာ၊ ရောက်လာ၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ဝါယသဿ၊ ကျီးအား။ လာဘောစ၊ လာဘ်သည်လည်းကောင်း။ သက္ကာရောစ၊ ပူဇော်သက္ကာရသည်လည်းကောင်း။ အဟာယထ၊ ယုတ်၏။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်သောကာလပတ်လုံး။ ဓမ္မရာဇာ၊ ကိုးပါးသောလောကုတ္တရာတရားဖြင့် ပရိသတ်ကိုနှစ်သက်စေတတ်သော။ ပဘင်္ကရော၊ လောကသုံးပါးတို့၌ အရောင်အဝါကိုပြုတတ်သော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ ဘုရားသည်။ နုပ္ပဇ္ဇတိ၊ မဖြစ်သေး။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်သောကာလတ်ပတ်လုံး။ အညေ၊ တပါးကုန်သော။ ပုထူ၊ များစွာကုန်သော။ သမဏဗြာဟ္မဏေ၊ ရဟန်းဘုရားသည်။ ဓမ္မံ၊ သစ္စာလေးပါးတရားကို။ အဒေသယိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ တိတ္ထိယာနံ၊ တိတ္ထိတို့အား။ လာဘောစ၊ လာဘ်သည်လည်းကောင်း။ သက္ကရောစ၊ ပူဇော်သက္ကာရသည်လည်းကောင်း။ အဟာယထ၊ ယုတ်၏။ ဗာဝေရုဇာတကံ၊ ဗာဝေရုဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဝိသယှ၊ ဝိသယှသူဌေး။ တွံ၊ သင်သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ ဒါနာနိ၊ အလှူတို့ကို။ အဒါသိ၊ လှူ၏။ ဒဒတော၊ လှူသော။ တေ၊ သင်အား။ ဘောဂါနဉ္စ၊ စည်းစိမ်တို့၏လည်း။ ခယဓမ္မော၊ ကုန်သောသဘောသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတော၊ ဤကာလမှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ နဒဒေယျ၊ မလှူငြားအံ့။ သံယမန္တဿ၊ စောင့်ရှောက်သော။ တေ၊ သင်၏။ ဘောဂါ၊ စည်းစိမ်တို့သည်။ တိဋ္ဌေယျုံ၊ တည်ကုန်ရာ၏။ အရိယေန၊ စင်ကြယ်သောအကျင့်ရှိသော။ သုဒုဂ္ဂတေနာပိ၊ အလွန်ဆင်းရဲသောသူသည်လည်း။ အနရိယံ၊ ယုတ်မာသောအလှူမပေးခြင်းအမှုကို။ အကိစ္စံ၊ မပြုအပ်ဟူ၍။ အရိယာ၊ ဘုရားအစရှိကုန်သော အရိယာတို့သည်။ အာဟု၊ ဆိုကုန်၏။ ဒေဝရာဇ၊ နတ်မင်း။ ယံဘောဂဟေတု၊ အကြင်ဥစ္စာစည်းစိမ်၏ အကြောင်းကြောင့်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ သဒ္ဓိံ၊ သဒ္ဓါတရားကို။ ဝိဇဟေမု၊ စွန့်ရကုန်ငြားအံ့။ တံဓနံ၊ ထိုဥစ္စာသည်။ တေ၊ သင်အား။ မာအဟု၊ အဖြစ်စေသတည်း။ ဝါသဝ၊ သိကြားမင်း။ ယေနမဂ္ဂေန၊ အကြင်ခရီးဖြင့်။ ဧကောရထော၊ တခုသောရထားသည်။ ယာတိ၊ သွား၏။ တေနမဂ္ဂေန၊ ထိုခရီးဖြင့်။ ပရောရထော၊ နောက်ဖြစ်သောရထားသည်။ ယာတိ၊ သွား၏။ မယာ၊ ငါသည်။ ပေါရာဏံ၊ ရှေး၌ဖြစ်သော။ ဝတ္တံ၊ အကျင့်ဝတ်ကို။

၂၉+၃၀+ နိဟိတံ၊ ဆောင်တည်အပ်၏။ တညေဝဝတ္တံ၊ ထိုငါဆောက်တည်သောဝတ်သည်သာလျှင်။ တိဋ္ဌတု၊ တည်ပါစေသတည်း။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ မာတိဋ္ဌထ၊ မတည်ပါကုန်လင့်။ ယဒိဟေဿတိ၊ အကယ်၍ဥစ္စာဖြစ်ငြားအံ့။ ဒဿာမ၊ လှူကုန်အံ့။ အသန္တေ၊ ဥစ္စာမရှိသော်။ ကိံ ဒဒါမသေ၊ အဘယ်ကြောင့်လှူနိုင်ကုန်အံ့နည်း။ ဧဝံဘူတာပိ၊ ဤသို့မြက်ရိတ်ရကုန်ငြားသော်လည်း။ ဒဿာမ၊ လှူကုန်အံ့။ ဒါနံ၊ အလှူပေးခြင်းကို။ မာပမာဒမှသေ၊ မမေ့ကုန်။ ဝိသေယှဇာတကံ၊ ဝိသေယှဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ စတုတ္ထော၊ လေးခုမြောက်သော။ ကောကာလိကဝဂ္ဂေါ၊ ကောကာလိကဝဂ်တည်း။ တဿ၊ ထိုကောကာလိဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ အတိဝေလံပဘာသတိ၊ ကောကာလိကဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ဇိနဝရော၊ ရထလဋ္ဌိဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ဝနမဇ္ဈေရထေသဘဇိမှဂမော၊ ပက္ကဂေါဓဇာတ်ရာဇောဝါဒဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ အထ၊ ထိုမှတပါး။ ဇမ္ဗုတိဏာသနပီဌဝရံ၊ ဇမ္ဗုကဇာတ် ဗြဟ္မာဆတ္တဇာတ် ပီဌဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ အထ၊ ထိုမှတပါး။ တဏ္ဍုလံ၊ ထုသဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ မောရဝိသယှ၊ ဗာဝေရုဇာတ် ဝိသေယှဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ဒသ၊ ဆယ်ဇာတ်တို့တည်း။ ၅။ စူဠကုဏာလဝဂ်။ နရာနံ၊ ယောကျ်ားတို့၏။ အာရာမကရာသု၊ မမွေ့လျော်ခြင်းကိုပြုတတ်ကုန်သော။ အနေကစိတ္တာသု၊ များသောစိတ်ရှိကုန်သော။ အနိဂ္ဂဟာသု၊ နှိပ်သဖြင့်ဆုံးမနိုင်ခဲကုန်သော။ နာရီသု၊ မိန်းမတို့၌။ သဗ္ဗထ၊ အလုံးစုံ၌။ နာပီတိကရာပိ၊ နှစ်သက်ခြင်းကိုပြုတတ်သည်လည်း။ စေသိယာ၊ အကယ်၍ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ နဝိဿသေ၊ အကျွမ်းမဝင်ရာ။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ နာရိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ တိတ္ထသမာ၊ မြစ်ဆိပ်နှင့်တူကုန်၏။ ကိန္နရီကိန္နရာနံ၊ ကိန္နရာမင်းမိဖုရားတို့၏။ ယဉ္စ၊ အကြင်အကြောင်းကိုသာလျှင်။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ဇာနိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ သဗ္ဗိတ္ထိယော၊ အလုံးစုံသောမိန်းမတို့သည်။ အဂါရေ၊ လင်အိမ်၌။ နရမန္တိ၊ မမွေ့လျော်ကုန်။ အညံ၊ တပါးသော။ ပုရိသံ၊ ယောကျ်ားဖြစ်သော။ ပီဋ္ဌိသိပ္ပိံ၊ ငဆွံ့ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ တာဒိသံ၊ ထိုသို့မွေ့လျော်ခြင်း၌လိမ္မာသော သဘောရှိသော။ မစ္စံ၊ ပုဂ္ဂိုလ်တယောက်ဟူစလောက်သော။ တွံ၊ ထိုကိန္နရာမင်းကို။ စရိတွာ၊ စွန့်၍။ ဘရိယာ၊ မယားဖြစ်သောကိန္နရာဒေဝီသည်။ မနုဿပေတေန၊ လူပြိတ္တာဖြစ်သော

၃၀+၃၁+ ငဆွံ့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ပါပံ၊ မကောင်းမှုကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ ဗကဿစရညော၊ ဗကမင်း၏လည်းကောင်း။ ဗာဝရိကဿရညော၊ ဗာဝရိကမင်း၏လည်းကောင်း။ အစ္စန္တကာမာနုဂတဿ၊ စင်စစ်လျှင်အလိုသို့လိုက်သော။ အနာစာရီ၊ ယုတ်မာသောအကျင့်ရှိသော။ ဘရိယာ၊ ပဉ္စပါပီမည်သောမယားသည်။ ပတ္ထဝသာနုဂတဿ၊ တောင့်တ၍ မိမိအလိုသို့လိုက်ရသောသူနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ပါပံ၊ ယုတ်မာသောအကျင့်ကို။ အကာသိ၊ ပြုဘူးပြီ။ ကံဝါ၊ အဘယ်မည်သော။ အညံ၊ တပါးသော။ တံပိ၊ ထိုယောကျ်ားကိုလည်း။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ နာတိစရေ၊ မလွန်ကြူးအံ့နည်း။ ဗြဟ္မဒတ္တဿ၊ ဗြဟ္မဒတ်အမည်ရှိသော။ သဗ္ဗလောကိဿရဿ၊ အလုံးစုံသောလူတို့ကအစိုးရသော။ ရညော၊ မင်း၏။ ဘရိယာ၊ မယားဖြစ်သော။ ပိယာ၊ ချစ်အပ်သော။ ပိယင်္ဂယာနီ၊ ပိင်္ဂယာနီအမည်ရှိသော မိဖုရားကြီးသည်။ ပတ္ထဝသာနုဂတဿ၊ တောင့်တ၍မိမိအလိုသို့လိုက်ရသောမြင်းထိန်းနှင့်။ အနာစာရီ၊ ယုတ်မာသောအကျင့်ကိုလွန်ကြူး၍ကျင့်၏။ သာ၊ ထိုမိဖုရားသည်။ ကာမကာမိနီ၊ အလိုရှိအပ်သောတောင့်တအပ်သော ကာမဂုဏ်နှင့်ပြည့်စုံလျက်။ တံဝါပိ၊ ထိုနှစ်ပါးစုံသောလင်ကိုလည်း။ နာဇ္ဈဂါ၊ မရ။ ဥဘတော၊ နှစ်ပါးစုံမှ။ ဘဋ္ဌ၊ ပျက်လေ၏။ ကိန္နရီဇာတကံ၊ ကိန္နရီဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဝါရိဇ၊ မိကျောင်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဥဒကာ၊ ရေမှ။ ထလံ၊ ကုန်းသို့။ အတ္တာနံ၊ ငါ၏ကိုယ်ကို။ ဥဒ္ဓါတုံ၊ ထုတ်အံ့သောငှာ။ အသသ္မိံဝတ၊ တတ်နိုင်စွတကား။ ဒါနိ၊ ယခု။ ပုန၊ တဘန်။ အဟံ၊ ငါသည်။ တုယှံ၊ သင်၏။ ဝသံ၊ အလိုသို့။ နဂစ္ဆာမိ၊ မလိုက်အံ့။ သမုဒ္ဒဿ၊ မြစ်၏။ ပါရံ၊ ကမ်းတဘက်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ခါဒိတဗ္ဗာနိ၊ စားအပ်ကုန်သော။ ယာနိ၊ အကြင်သရက်သပြေပိန္နဲသီးတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဧတေဟိအမ္ဗေဟိစ၊ ထိုသရက်သီးတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဧတေဟိဇမ္ဗူဟိစ၊ ထိုသပြေသီးတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဧတေဟိပနသေဟိစ၊ ထိုပိန္နဲသီးတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ မယှံ၊ ငါ့အား။ အလံ၊ အလိုမရှိ။ မယှံ၊ ငါ့အား။ ဥဒုမ္ဗရော၊ ရေသဖန်းသီးသည်။ ဝရံ၊ မြတ်၏။ ယောစ၊ အကြင်သူသည်လည်း။ ဥပ္ပတ္တိတံ၊ ဖြစ်သော။ အတ္ထံ၊ အမှုကို။ ခိပ္ပံ၊ လျှင်စွာ။ နအနုဗုဇ္ဈတိ၊ မသိ။ သော၊ ထိုသူသည်။ အမိတ္တဝသံ၊ ရန်သူနိုင်ငံသို့။ အနွေတိ၊ လိုက်ရ၏။ ပစ္ဆာစ၊ နောက်၌လည်း။ အနုတပ္ပတိ၊ ပူပန်ရ၏။ ယောစ၊ အကြင်သူသည်လည်း။ ဥပ္ပတ္တိတံ၊ ဖြစ်သော။ အတ္ထံ၊ အမှုကို။ ခိပ္ပမေဝ၊ လျှင်စွာသာလျှင်။ နိဗောဓတိ၊ သိ၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ သတ္တုသမ္ဗာဓာ၊ ရန်သူတို့၏နှိပ်စက်ခြင်းမှ။ မုစ္စတေ၊ လွတ်၏။ ပစ္ဆာစ၊ နောက်၌လည်း။ နအနုတပ္ပတိ၊ မပူ

၃၁+၃၂+ ပန်ရ။ ဝါနရဇာတကံ၊ ဝါနရဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ရာဇ၊ မင်းကြီး။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ တဝ၊ သင်မင်းကြီး၏။ အဂါရေ၊ အိမ်၌။ နိစ္စံ၊ အမြဲ။ သက္ကတပူဇိတာ၊ အရိုအသေပြုအပ်ပူဇော်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဝသိမှာ၊ နေကုန်ပြီ။ ဣဒါနိ၊ ယခု။ တွမေဝ၊ သင်မင်းကြီးသည်သာလျှင်။ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဒေါမနဿကာရဏံ၊ နှလုံးမသာယာခြင်း၏ အကြောင်းကို။ အကရိ၊ ပြုပြီ။ ဟန္ဒ၊ လွှတ်လော။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဝဇာမိ၊ သွားအံ့။ ကုန္တိနီ၊ ကြိုးကြာမ။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ ပရေန၊ သူတပါးသည်။ ကိဗ္ဗိသေ၊ သားငယ်တို့သတ်ခြင်းအစရှိသောကြမ်းကြုတ်သောအမှုကို။ ကတေ၊ ပြုအပ်သည်ရှိသော်။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ပဋိကိဗ္ဗိသေ၊ အစားသတ်ခြင်းအစရှိသော ကြမ်းကြုတ်သောအမှုကို။ ပဋိကတေ၊ အစားပြုအပ်သည်ရှိသော်။ မယာ၊ ငါသည်။ ပဋိကတံ၊ အစားပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနာသိ၊ သိ၏။ ဧဝံ၊ ဤမျှဖြင့်။ တံဝေရံ၊ ထိုရန်သည်။ သမ္မတိ၊ ငြိမ်း၏။ တွံ၊ သင်သည်။ ဝသ၊ နေလော။ မာဂမာ၊ မသွားလင့်။ ရထေသဘ၊ ရထားစီးခြင်းတကာတို့ထက်မြတ်သောမင်းကြီး။ ကတဿစ၊ နှိပ်စက်အပ်သောသူအားလည်းကောင်း။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ကတ္တာ၊ နှိပ်စက်တတ်၏။ တဿစ၊ ထိုနှိပ်စက်တတ်သောသူအားလည်းကောင်း။ မိတ္တီ၊ ချစ်ခြင်းသည်။ ပုန၊ တဘန်။ နသန္ဓိယတေ၊ မစပ်။ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဟဒယံ၊ စိတ်သည်။ နာနုဇာနာတိ၊ မနှစ်သက်။ ဂစ္ဆညေဝ၊ သွားအံ့သည်သာလျှင်တည်း။ ကုန္တိနီ၊ ကြိုးကြာမ။ ကတ္တာ၊ နှိပ်စက်တတ်၏။ တဿစ၊ ထိုနှိပ်စက်တတ်သောသူအားလည်းကောင်း။ ဥတိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဓီရာနံ၊ ပညာရှိတို့အား။ ပုန၊ တဘန်။ မိတ္တီ၊ ချစ်ခြင်းသည်။ သန္ဓိယတေ၊ စပ်၏။ ဗာလာနံ၊ သူမိုက်တို့အား။ နောစသန္ဓိယတေ၊ မစပ်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဝသ၊ နေလော။ မာဂမာ၊ မသွားလင့်။ ကုန္တိနီဇာတကံ၊ ကုန္တနီဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ယာ၊ အကြင်မိန်းမသည်။ တေ၊ အရှင်ဘုရား၏။ အမ္ဗေ၊ သရက်သီးတို့ကို။ အဝဟရိ၊ ခိုး၏။ သာ၊ ထိုမိန်းမသည်။ ယော၊ အကြင်ယောကျ်ားသည်။ နီလိယံ၊ ညိုသောဆံကို။ မဏ္ဍယတိ၊ တန်ဆာဆင်၏။ ပလိတံ၊ ညိုသောဆံတို့၏ အကြား၌ရောက်သောဆံဖြူကို။ သဏ္ဍာသေန၊ မွေးညှပ်ဖြင့်။ ဝိဟညတိ၊ နှုတ်၏။ တဿ၊ ထိုယောကျ်ား၏။ ဝသံ၊ အလိုသို့။ အနွေတု၊ လိုက်ရစေသတည်း။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ယာ၊ အကြင်မိန်းမသည်။ တေ၊ အရှင်ဘုရား၏။ အမ္ဗေ၊ သရက်သီးတို့ကို။ အဝဟရိ၊ ခိုး၏။ သာ၊

၃၂+၃၃+ ထိုမိန်းမသည်။ ဇာတိယာ၊ မွေးဖွားသည်မှ။ ဝီသံဝါ၊ နှစ်ဆယ်သို့လည်းကောင်း။ ပဉ္စဝီသံဝါ၊ နှစ်ဆယ့်ငါးနှစ်သို့လည်းကောင်း။ ဦနတိံသံဝါ၊ နှစ်ဆယ့်ကိုးနှစ်သို့လည်းကောင်း။ ပတွာ၊ ရောက်၍။ တာဒိသာ၊ ထိုသို့ရင့်သောအရွယ်ရောက်သဘောရှိလျက်။ ပတိံ၊ လင်ကို။ မာလဒ္ဓါ၊ မရစေသတည်း။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ယာ၊ အကြင်မိန်းမသည်။ တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အမ္ဗေ၊ သရက်သီးတို့ကို။ အဝဟရိ၊ ခိုး၏။ သာ၊ ထိုမိန်းမသည်။ အဘိသာရိကာ၊ လင်ကိုတောင့်တလျက်လင်၏ အထံသို့သွားသည်၏ အဖြစ်ကြောင်း အဘိသာရီမည်သောမိန်းမဖြစ်၍။ ဧတိကာ၊ တယောက်တည်း။ ဒီဃံ၊ ရှည်စွာသော။ အဒ္ဓါနံ၊ တဂါဝုတ်နှစ်ဂါဝုတ်ရှိသောခရီးသို့။ ဂစ္ဆတု၊ သွားရစေသတည်း။ သံကေတေ၊ ဤမည်သောအရပ်သို့လာလောဟုလင်ချိန်ချက်ရာအရပ်၌။ ပတိ၊ လင်ကို။ မာလဒ္ဓါ၊ မရစေသတည်း။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ယာ၊ အကြင်မိန်းမသည်။ တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အမ္ဗေ၊ သရက်သီးမှည့်တို့ကို။ အဝဟရိ၊ ခိုး၏။ သာ၊ ထိုမိန်းမသည်။ အလင်္ကတာ၊ တန်ဆာဆင်လျက်။ သုဝသနာ၊ ကောင်းစွာဝတ်လျက်။ မာလိနီ၊ ပန်းပန်လျက်။ စန္ဒနုဿဒါ၊ စန္ဒကူးနံ့သာလိမ်းကျံလျက်။ ဧကိကာ၊ တယောက်တည်း။ သယနေ၊ အိပ်ရာ၌။ သေတု၊ အိပ်ရစေသတည်း။ အမ္ဗဇာတကံ၊ အမ္ဗဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ပစလက၊ အစဉ်အစိုက်ပျင်းရိသောသူ။ တွံ၊ သင်သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဒန္ဓပရက္ကမော၊ နှေးသောလုံ့လရှိ၏။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ပါပကော၊ ရောက်လတ်သော။ ကဏှာဝတ္တနီ၊ မည်သောသွားရာခရီးရှိသော။ အဂ္ဂိ၊ မီးသည်။ ဝနံ၊ တောကို။ ဒဟတိ၊ လောင်အံ့။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ တွံ၊ သင်သည်။ ကထံကရောသိ၊ အသို့ပြုအံ့နည်း။ ဗဟူနိရုက္ခဆိဒ္ဒါနိစ၊ များစွာသော သစ်ခေါင်းပေါက်တို့သည်လည်းကောင်း။ ပထဗျာဝိဝရာနိစ၊ မြေတွင်းပေါက်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တာနိ၊ ထိုသစ်ခေါင်းပေါက်မြေတွင်းပေါက်တို့သို့။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ စေနာဘိသမ္ဘောမ၊ အကယ်၍မရောက်နိုင်ကုန်အံ့။ နော၊ ငါတို့အား။ ကာလပရိယာယော၊ သေခွင့်သေလှည့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဒန္ဓကာလေ၊ ဖြည်းဖြည်းညှင်းညှင်းပြုအပ်သောကာလ၌။ တရတိ၊ လျှင်မြန်စွာပြု၏။ တရဏီယေဝ၊ လျှင်မြန်စွာပြုအပ်သောကာလ၌လည်း။ ဒန္ဓယိ၊ ဖြည်းညှင်းစွာပြုတတ်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ သုက္ခပဏ္ဏံ၊ သစ်ရွက်ခြောက်ကို။ အက္ကမ္မ၊ နင်း၍။ ဘဉ္ဇတိဣဝ၊ ဖျက်ဆီးသကဲ့သို့။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အတ္ထံ၊ အကျိုးစီးပွားကို။ ဘဉ္ဇတိ၊ ဖျက်ဆီး၏။ ယော၊

၃၃+၃၄+ အကြင်သူသည်။ ဒန္ဓကာလေ၊ ဖြည်းညှင်းစွာပြုအပ်သောကာလ၌။ ဒန္ဓတိ၊ ဖြည်းညှင်းစွာပြုတတ်၏။ တရဏီယေစ၊ လျှင်မြန်စွာပြုအပ်သောကာလ၌လည်း။ တာရိယိ၊ လျှင်မြန်စွာပြု၏။ သသီ၊ လသည်။ ရတ္တိံ၊ လကွယ်ပက္ခညဉ့်ကို။ ဝိဘဇံဝိဘဇန္တော၊ ကြဉ်လျက်။ ဒိဝသေဒိဝသေ၊ နေ့တိုင်းနေ့တိုင်း။ ပရိပူရတိ၊ ပြည့်၏။ ရာဇကုမ္ဘဇာတကံ၊ ရာဇကုမ္ဘဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ကေသိ၊ ကေသီရှင်ရသေ့သည်။ သဗ္ဗကာမသမိဒ္ဓိနံ၊ အလုံးစုံသောလိုဘွယ်ဝတ္ထုနှင့်ပြည့်စုံသော။ မနုဿိန္ဓံ၊ ဗာရာသီမင်းကို။ ဇဟိတွာ၊ စွန့်၍။ ကပ္ပဿ၊ ကပ္ပရသေ့၏။ အဿမေ၊ ကျောင်း၌။ ကထံနုရမတိ၊ အဘယ်ကြောင့်မွေ့လျော်သနည်း။ နာရဒ၊ နာရဒအမတ်။ ကပ္ပဿ၊ ကပ္ပရသေ့၏။ အဿမေ၊ ကျောင်း၌။ သာဒူနိ၊ ကောင်းကုန်သော။ ရာမနီယာနိ၊ မွေ့လျော်ဘွယ်တို့သည်လည်းကောင်း။ မနောရမာ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဘွယ်ရှိကုန်သော။ ရုက္ခာ၊ သစ်ပင်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ကပ္ပဿ၊ ကပ္ပရသေ့၏။ သုဘာသိတာနိ၊ ကောင်းစွာဆိုအပ်ကုန်သောစကားတို့ကို။ မံ၊ ငါ့ကို။ ရမယန္တိ၊ မွေ့လျော်စေကုန်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ တွံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ သာလီနံ၊ သလေးတို့၏။ သုစိမံသုပသေစနံ၊ စင်ကြယ်စွာသောသားပြွမ်းဖြစ်သော။ ဩဒနံ၊ ဆွမ်းကို။ ဘုဉ္ဇေ၊ စား၏။ ကထံ၊ အသို့မူ၍။ တံ၊ အရှင်ဘုရားကို။ အလောဏံ၊ ဆားမခတ်သော။ သာမာကနိဝါရံ၊ မြက်သီးဆန်ကျိတ်ဆန်အဟာရသည်။ ဆာဒယန္တိ၊ နှစ်သက်စေသနည်း။ နာရဒ၊ နာရဒအမတ်။ ယတ္ထ၊ အကြင်နေရာ၌။ ဝိဿဋ္ဌော၊ အကျွမ်းဝင်သည်ဖြစ်၍။ သာဒုဝါ၊ သာယာအပ်သောဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ယဒိ၊ ထိုမြို့။ အသာဒုဝါ၊ မသာယာအပ်သောဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပံဝါ၊ အနည်းငယ်သောဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ယဒိ၊ ထိုမြို့။ ဗဟုံဝါ၊ များစွာသောဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘုဉ္ဇေယျ၊ စားရာ၏။ တတ္ထ၊ ထိုနေရာ၌။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘုတ္တံ၊ စားအပ်သောဘောဇဉ်သည်။ သာဒု၊ ကောင်း၏။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ သာဒု၊ ကောင်းသနည်း။ ဝိဿာသ၊ အကျွမ်းဝင်ခြင်းသည်။ ပရမာ၊ မြတ်သော။ ရသာ၊ အရသာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ သာဒု၊ ကောင်း၏။ ကေသဝဇာတကံ၊ ကေသဝဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

၃၄+၃၅+ ရက္ခသ၊ ရက္ခိုသ်။ ယောတွံ၊ အကြင်သင်သည်။ အတိပ္ပမာဏံ၊ အလွန်ကြီးသောပမာဏရှိသော။ သဗ္ဗာယသံကုဋံ၊ အလုံးစုံသောအသံဖြင့်ပြီးသောတူကို။ ပဂ္ဂယှ၊ ကိုင်၍။ အန္တလိက္ခေ၊ ကောင်းကင်၌။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ တွံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ ရက္ခာယ၊ စောင့်ရှောက်အံ့သောငှာ။ ဝိဟိတော၊ စီရင်အပ်သည်။ အသိနု၊ ဖြစ်သလော။ ဥဒါဟု၊ ထိုသို့မဟုတ်မူကား။ မေ၊ ငါ့အား။ ဝဓာယ၊ သတ်အံ့သောငှာ။ ပဟိတော၊ စေအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဒေဝရာဇ၊ နတ်တို့၏မင်းဖြစ်သော။ ဣန္ဒောဝ၊ သိကြားမင်းသည်သာလျှင်။ တံ၊ သင်မင်းကြီးကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ နဟိဖာလယာမိ၊ မခွဲ။ ရက္ခသ၊ ဘီလူး။ ဒေဝါနံ၊ နတ်တို့ကို။ ဣန္ဒော၊ အစိုးရသော။ မဃဝါ၊ မာဃအနွယ်ဖြစ်သော။ သုဇမ္ပတိ၊ သုဇာ၏လင်ဖြစ်သော။ ဒေဝရာဇာ၊ သိကြားမင်းသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ သစေရက္ခတိ၊ အကယ်၍စောင့်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့စောင့်သည်ရှိသော်။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ပိသာစာ၊ ဘီလူးတို့သည်။ အာဝီ၊ ထင်စွာ။ ကာမံနဒန္တု၊ အကယ်၍ကြော်ငြာကုန်ငြားအံ့။ ရက္ခသိယာပဇာယ၊ ဘီလူးဟူသောသတ္တဝါမှ။ အဟံ၊ ငါသည်။ နသန္တသေ၊ မထိတ်လန့်သည်သာလျှင်တည်း။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ကုမ္ဘဏ္ဍာ၊ အိုးအတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သောလျှို့ဝှက်သော အင်္ဂါရှိကုန်သော။ ပံသုပိသာစကာ၊ တံမြက်ချေးစုရာအရပ်၌နေကုန်သောဘီလူးတို့သည်။ ကာမံ၊ စင်စစ်။ ကန္တန္တု၊ ဖြတ်စေကုန်။ ပိသာစာ၊ ဘီလူးတို့သည်။ ယုဒ္ဓါယ၊ စစ်ထိုးအံ့သော။ နာလံ၊ မစွမ်းနိုင်ကုန်။ မဟတီ၊ ကြီးစွာသော။ သာဝိဘိံသိကာ၊ ထိုကြောက်မက်ဖွယ်ဖြစ်ခြင်းကိုပြခြင်းမျှသည်သာလျှင်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ နဘာယာမိ၊ မကြောက်။ အယကူဋဇာတကံ၊ အယကူဋဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ တာတ၊ ဘခင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ အရညာ၊ တောမှ။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ အာဂမ္မ၊ သွား၍။ ကိံ သီလံ၊ အဘယ်သို့သီလရှိသော။ ကိံဝတ၊ အဘယ်သို့အကျင့်ရှိသော။ ပုရိသံ၊ ယောကျ်ားကို။ သေဝေယျံ၊ မှီဝဲရအံ့နည်း။ ပုစ္ဆိတော၊ မေးအပ်လော။ တာတ၊ ချစ်သား။ ယောပုရိသော၊ အကြင်ယောကျ်ားသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ ဝိသာသယေ၊ အကျွမ်းဝင်ရာ၏။ တေ၊ သင်၏။ တေ၊ သင်၏။ ဝိဿာသဉ္စ၊ အကျွမ်း

၃၅+၃၆+ ဝင်ခြင်းကိုလည်း။ ခမေယျ၊ နှစ်သက်ရာ၏။ သုဿုသီစ၊ အကျွမ်းဝင်သောစကားကိုနားထောင်လိုသည်လည်းကောင်း။ တိတိက္ခီစ၊ အပြစ်ကိုသည်းခံသည်လည်းကောင်း။ ဘဝေယျ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဣတော၊ ဤတောအရပ်မှ။ ဂတော၊ သွားသည်ရှိသော်။ တံပုရိသံ၊ ထိုယောကျ်ားကို။ ဘဇေယျာသိ၊ မှီဝဲလေလော။ ယဿပုရိသဿ၊ အကြင်ယောကျ်ားအား။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝါစာယ၊ စကားဖြင့်လည်းကောင်း။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဒုက္ကဋံ၊ မကောင်းမှုကိုပြုခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဣတော၊ ဤတောအရပ်မှ။ ဂတော၊ သွားသောချစ်သားသည်။ တံပုရိသံ၊ ထိုယောကျ်ားကို။ ဥရသိ၊ ရင်၌။ ပတိဋ္ဌာယာ၊ တည်၍။ ဝဍ္ဎီတောဣဝ၊ ကြီးသောသားကဲ့သို့။ ဘဇေဟိ၊ ဆည်းကပ်လေလော။ တာတ၊ ချစ်သား။ ဟလိဒ္ဒိရာဂံ၊ နနွင်းဆိုးနှင့်တူသောမမြဲသောစိတ်ရှိသော။ ကပိစိတ္တံ၊ မျောက်စိတ်ကဲ့သို့သောစိတ်ရှိသော။ ရာဂဝိရာဂိနံ၊ ခဏခြင်းချစ်လွယ်မုန်းလွယ်သောသဘာရှိသော။ တာဒိသံ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ ပုရိသံ၊ ယောကျ်ားကို။ သကလံ၊ အလုံးစုံသော။ ဇမ္ဗူဒီပတလံ၊ ဇမ္ဗူဒိပ်အပြင်သည်။ နိမ္မနုဿမ္ပိ၊ လူမရှိသည်လည်း။ စေသိယာ၊ အကယ်၍ဖြစ်စေကာမူ။ မာသေဝိ၊ မမှီဝဲလေလင့်။ အရညဇာတကံ၊ အရညကဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ သာရထိ၊ ရထားထိန်း။ ဣမေသံ၊ ဤခြင်္သေ့နွားလားတို့အား။ ဣတ္ထီသု၊ မိန်းမတို့၌။ သာမညံ၊ ဆက်ဆံခြင်းသည်။ နေဝအတ္ထိ၊ မရှိသည်သာလျှင်တည်း။ ဘက္ခေသုအပိ၊ အစာတို့၌လည်း။ သာမညံ၊ ဆက်ဆံခြင်းသည်။ နအတ္ထိ၊ မရှိသည်သာလျှင်တည်း။ အထ၊ ထိုသို့ဖြစ်လျက်။ အဿသန္ဓိဘေဒဿ၊ ထိုမိတ်ကိုဖြတ်တတ်သောမြေခွေး၏။ ယာဝ၊ အလွန်လျှင်။ သုစိန္တိတံ၊ ကောင်းသောအကြံကို။ ပဿ၊ ရှုလော။ ယတ္ထ၊ အကြင်ဂုံးတိုက်ခြင်းသည်။ ပရိဝက္ကမာနေ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ အဓမာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ မိဂါ၊ မြေခွေးတို့သည်။ ဥသဘဉ္စ၊ နွားတို့လည်းကောင်း။ သီဟဉ္စ၊ ခြင်္သေ့ကိုလည်းကောင်း။ ဘက္ခာယန္တိ၊ စားကုန်၏။ မံသမှိ၊ အသား၌။ တိက္ခော၊ ထက်သော။ အသိဝ၊ သန်လျက်ကဲ့သို့။ တံပေသုညံ၊ ထိုဂုံးတိုက်ခြင်းသည်။ မိတ္တဘာဝံ၊ မိတ်အဖြစ်ကို။ ဆိန္ဒန္တမေဝ၊ ဖြတ်လျက်သာလျှင်။ ပရိဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။ သာရထိ၊ ရထားထိန်း။ ယိမံ၊ အကြင်နှစ်ခုသောသတ္တဝါတို့၏ သေလျက်အိပ်ခြင်းကို။ ပဿ၊ ရှုလော။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ သန္ဓိဘေဒဿ၊ မိတ်ကိုဖျက်ဆီးတတ်သော။ ပိသုဏဿ၊ ဂုံးတိုက်တတ်သောသူ၏။ ဝါစံ၊ စကားကို။ နိဗောဓတိ၊ ယူ၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဣမံသယနံ၊ ဤသေလျက်အိပ်ခြင်းကို။ သေတိ၊

၃၆+၃၇+ အိပ်ရ၏။ သာရထိ၊ ရထားထိန်း။ ယေဇနာ၊ အကြင်လူတို့သည်။ သန္ဓိဘေဒဿ၊ ဂုံးတိုက်တတ်သောသူ၏။ ဝါစံ၊ စကားကို။ နာဝဗောဓန္တိ၊ မယူကုန်။ တေဇနာ၊ ထိုလူတို့သည်။ သဂ္ဂဂတာ၊ နတ်၏စည်းစိမ်ချမ်းသာနှင့်ပြည့်စုံကုန်သော။ နရာဣဝ၊ လူတို့ကဲ့သို့။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ ဧဓန္တိ၊ ရကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ သန္ဓိဘေဒဇာတကံ၊ သန္ဓိဘေဒဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဟတ္ထေဟိ၊ လက်တို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ပါဒေဟိ၊ ခြေတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဟန္တိ၊ ပုတ်ခတ်၏။ မုခဉ္စ၊ မျက်နှာကိုလည်းကောင်း။ ပရိသုမ္ဘတိ၊ ပုတ်ခတ်၏။ သော၊ ထိုသူကို။ ဝေ၊ စင်စစ်။ ပိယော၊ ချစ်အပ်သော။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန၊ ထိုပုတ်ခတ်ခြင်းအကြောင်းဖြင့်။ ပိယံ၊ ချစ်အပ်သောသူကို။ ကံ၊ အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍။ တွံ၊ သင်မင်းကြီးသည်။ အဘိပဿသိ၊ မြင်သနည်း။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ယံ၊ အကြင်ကို။ ယထာကာမံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ အက္ကောသတိ၊ ဆဲရေး၏။ သော၊ ထိုဆဲရေးတတ်သောသူသည်။ အဿ၊ ထိုဆဲရေးအပ်သောသူ၏။ အာဂမဉ္စ၊ လားခြင်းကိုလည်း။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏။ သော၊ ထိုဆဲရေးအပ်သောသူကို။ ဝေ၊ စင်စစ်။ ပိယော၊ ချစ်မြတ်နိုးအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန၊ ထိုသို့သောအကြောင်းဖြင့်။ ပိယော၊ ချစ်မြတ်နိုးအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန၊ ထိုသို့သောအကြောင်းဖြင့်။ ပိယံ၊ ချစ်အပ်သောသူကို။ ကံ၊ အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍။ တွံ၊ သင်မင်းကြီးသည်။ အဘိပဿသိ၊ မြင်သနည်း။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ အဘူတေန၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားဖြင့်။ အဗ္ဘက္ခာတိ၊ စွပ်စွဲ၏။ အလီကေန၊ မဟုတ်မမှန်ပျက်သောစကားဖြင့်။ အဘိသာရယေ၊ အောက်မေ့စေ၏။ သော၊ ထိုသူကို။ ဝေ၊ စင်စစ်။ ပိယော၊ ချစ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန၊ ထိုသို့စွပ်စွဲအောက်မေ့သောအကြောင်းဖြင့်။ ပိယံ၊ ချစ်မြတ်နိုးအပ်သောသူကို။ ကံ၊ အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍။ တွံ၊ သင်မင်းကြီးသည်။ အဘိပဿသိ၊ မြင်သနည်း။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ အန္နဉ္စ၊ ထမင်းကိုလည်းကောင်း။ ပါနဉ္စ၊ အဖျော်ကိုလည်းကောင်း။ ဝတ္တသေနသနာနိစ၊ အဝတ်ပုဆိုးအိပ်ရာနေရာတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဟရံဟရန္တော၊ ဆောင်ယူသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညဒတ္ထု၊ စင်စစ်အားဖြင့်။ ဟရာ၊ ဆောင်ကုန်သည်။ သန္တာ၊ ဖြစ်ကုန်လျက်။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ ပိယော၊ ချစ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန၊ ထိုသူသည်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ ပိယော၊ ချစ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန၊ ထိုသို့ဆောင်ယူသောအကြောင်းဖြင့်။ ပိယံ၊ ချစ်အပ်သောသူကို။ ကံ၊ အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍။ တွံ၊ သင်မင်းကြီးသည်။ အဘိပဿသိ၊ မြင်သနည်း။

၃၇+၃၈+ ဒေဝတာပဉှဇာတကံ၊ ဒေဝတာပဉှဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ပဉ္စမော၊ ငါးခုမြောက်သော။ စူဠကုဏာလဝဂ္ဂေါ၊ စူဠကုဏာလဝဂ်တည်း။ တဿ၊ ထိုစူဠကုဏာလဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ နရာနံ အသက္ခိ၊ ကိန္နရီဇာတ်ဝါနရဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ဝသိမှဝရော၊ ကုန္တိနီဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ နိလိယံ၊ အမ္ဗဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ပုန၊ တဘန်။ အဂ္ဂီဝရဉ္စ၊ ရာဇကုမ္ဘဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ပုန၊ တဘန်။ ရသာယသကုဋဝရော၊ ကေသီဇာတ်အယကုဋဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ တထာ၊ ထိုမှတပါး။ အရညသာရတိဟန္တိ၊ အရညဇာတ်သန္ဓိဘေဒဇာတ်ဒေဝတာပဉှဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ဒသ၊ ဆယ်ဇာတ်တို့တည်း။ တတြ၊ ထိုစတုတ္ထနိပါတ်၌။ ဝဂ္ဂုဒါနံ၊ ဝဂ်တို့၏ဥဒါန်းသည်။ ဘဝတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိဝရံ၊ ကလိင်္ဂဝဂ်ကိုလည်းကောင်း။ ပုစိမန္ဒဉ္စ၊ ပုစိမန္ဒဝဂ်ကိုလည်းကောင်း။ ကုဋိဒူသံ၊ ကုဋိဒူသကဝဂ်ကိုလည်းကောင်း။ ဗဟုသာဏကံ၊ ကောကာလိကဝဂ်ကိုလည်းကောင်း။ ပဉ္စမော၊ ငါးခုမြောက်သော။ သောစူဠကုဏာလဝဂ္ဂေါ၊ ထိုစူဠကုဏာလဝဂ်ကိုလည်းကောင်း။ သုပ္ပကာသိတော၊ ကောင်းစွာပြတော်မူအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ စတုက္ကနိပါတံ၊ စတုက္ကနိပါတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။ ပါဌဇာတ်စတုက္ကနိပါတ်ပါဠိတော်နိသျပြီး၏။

ပဉ္စကနိပါတ်

၁။ မဏိကုဏ္ဍလဝဂ်

၃၅၁. မဏိကုဏ္ဍလဇာတ်

မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ တွံ၊ သင်မင်းကြီးသည်။ တထေဝ၊ ထိုအခါ၌သာလျှင်။ ရထဿံ၊ ရထားမြင်းကိုလည်းကောင်း။ မဏိကုဏ္ဍလေစ၊ ပတ္တမြားနားဍောင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဇိနော၊ ရှုံးသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ပုတ္တေစ၊ သားတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒါရေစ၊ မယားတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဇိနော၊ ရှုံးသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အလေသိကေသု၊ အကြွင်းမရှိကုန်သော။ သဗ္ဗေသု၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဘောဂေသု၊ စည်းစိမ်တို့၌။ ဇိနော၊ ရှုံးသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ သောကကာလေ၊ သောကဖြစ်ကောင်းသောကာလ၌။ နသန္တပ္ပသိ၊ မပူပန်သနည်း။ ကာမကာမိ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကိုအလိုရှိသောမင်း။ ဘောဂါ၊ စည်းစိမ်တို့သည်မူလည်း။ မစ္စံ၊ သတ္တဝါကို။ ပုဗ္ဗေဝ၊ ရှေးဦးစွာသာလျှင်။ ဝါဇဟန္တိ၊ စွန့်ကုန်၏။ မစ္စော၊ သတ္တဝါသည်မူလည်း။ ဓနေ၊ ဥစ္စာတို့ကို။ ပုဗ္ဗတရံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဇဟာတိ၊ စွန့်၏။ ဘောဂီနော၊ စည်းစိမ်ရှင်တို့သည်။ အသဿတာ၊ မမြဲကုန်။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ သောကကာလေ၊ သောကဖြစ်ကောင်းသောကာလ၌။ နသောစာမိ၊ မစိုးရိမ်။ သတ္တုက၊ ရန်သူဖြစ်သောကောသလမင်း။ လောကဓမ္မာ၊ လောကဓံတရားတို့ကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ဝါဒိတာ၊ သိအပ်ကုန်၏။ စန္ဒော၊ လသည်။ ဥဒေတိ၊ တက်၏။ အာပူရတိ၊ ပြည့်၏။ ဝေတိ၊ ဝင်၏။ သူရိယော၊ နေသည်။ အန္ဓံ၊ အမိုက်မှောင်ကို။ ဓမေန္တော၊ ဖျက်ဆီးလျက်။ ထပေတွာန၊ ထွန်းတောက်စေ၍။ ပလေတိ၊ ဝင်၏။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဘောဂါ၊ စည်းစိမ်တို့သည်။ ဥပဇ္ဇန္တိစ၊ ဖြစ်လည်းဖြစ်ကုန်၏။ နဿန္တိစ၊ ပျက်လည်းပျက်ကုန်၏။

ဝ၁+ဝ၂+ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ သောကကာလေ၊ သောကဖြစ်ကောင်းသောကာလ၌။ နသောစာမိ၊ မစိုးရိမ်။ ကာမကာမိ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကိုအလိုရှိသောမင်းကြီး။ အလသော၊ ပျင်းသော။ ကာမဘောဂီ၊ ကာမတို့ကိုအလိုရှိသောမင်းကြီး။ အလသော၊ ပျင်းသော။ အသညတော၊ မစောင့်ရှောက်သော။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းသည်။ နသာဓု၊ မကောင်း။ အနိသမ္မကာရီ၊ မစုံစမ်းမဆင်ခြင်ပြုလေ့ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ နသာဓု၊ မကောင်း။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသ။ ယောကောဓနော၊ အကြင်အမျက်ထွက်ခြင်းကိုပြု၏။ တံ၊ ထိုအမျက်ထွက်ခြင်းသည်။ နသာဓု၊ မကောင်း။ ခတ္တိယော၊ မင်းသည်။ နိသမ္မ၊ စုံစမ်းဆင်ခြင်၍။ ကယိရာ၊ ပြုရာ၏။ ဒိသမ္ပတိ၊ မင်းသည်။ အနိသမ္မ၊ မစုံစမ်းမဆင်ခြင်မူ၍။ နကယိရာ၊ မပြုရာ။ ရာဇ၊ မင်းကြီး။ နိသမ္မကာရိနော၊ စုံစမ်းဆင်ခြင်၍ပြုလေ့ရှိသောမင်းအား။ ယသောစ၊ စည်းစိမ်အခြံအရံသည်လည်းကောင်း။ ကိတ္တိစ၊ ကျော်စောခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဝဍ္ဎတိ၊ ပွား၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ မဏိကုဏ္ဍလဇာတကံ၊ မဏိကုဏ္ဍလဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ သုဇာတ၊ သုဇာတလုလင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဂတသန္တံ၊ သေပြီးသော။ ဇရဂ္ဂဝံ၊ နွားအိုကို။ သန္တရမာနောဝ၊ အဆော်တလျှင်ကဲ့သို့ဖြစ်၍။ ဟရိတံ၊ စိမ်းသော။ တိဏံ၊ မြက်ကို။ လာယိတွာ၊ ရိတ်၍။ ခါဒခါဒါတိ၊ စားလောစားလောဟူ၍။ ကိံ နုလပသိ၊ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသနည်း။ အန္နေန၊ အစာပေးသဖြင့်လည်းကောင်း။ ပါနေန၊ ရေပေးသဖြင့်လည်းကောင်း။ မတောဂေါဏော၊ နွားသေသည်။ နဟိသမုဋ္ဌဟေ၊ မထသည်သာလျှင်တည်း။ ဒုမ္မတိ၊ ပညာမရှိသောသူသည်။ တံ၊ ထိုစကားကို။ ဝိလပေယျယထာ၊ ဆိုရာသကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ တွဉ္စ၊ သင်သည်လည်း။ တုစ္ဆံ၊ အချည်းနှီးသောစကားကို။ ဝိလပသိ၊ ဆို၏။ တာတ၊ ဘခင်။ သီသံ၊ ဦးခေါင်းသည်။ တထေဝ၊ ထိုရှေးနည်းအတူသာလျှင်။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။ ဟတ္ထပါဒါစ၊ လက်ခြေတို့သည်လည်း။ တထေဝ၊ ထိုရှေးအတူသာလျှင်။ တိဋ္ဌန္တိ၊ တည်ကုန်၏။ ဝါလမိ၊ အမြီးသည်။ တထေဝ၊ ထိုရှေးအတူသာလျှင်။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။ သောဂေါဏော၊ ထိုနွားသည်။ တထေဝ၊ ထိုရှေးအတူသာလျှင်။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ သောဂေါဏော၊ ထိုနွားသည်။ သမုဋ္ဌဟေ၊ ထရာ၏ဟူ၍။ မညေ၊ ငါအောက်မေ့၏။ အယျကဿ၊ အဘိုး၏။ သီသဉ္စ၊ ဦးခေါင်းသည်လည်းကောင်း။ ဟတ္ထပါဒါစ၊ လက်ခြေတို့သည်လည်းကောင်း။ နေဝဒိဿရေ၊ မထင်ကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ မတ္တိကာထူပ၊

၂၀+ဝ၃+ သ္မိံ၊ မြေစေတီ၌။ ရုဒံ၊ ငိုသော။ တွညေဝ၊ သင်သည်သာလျှင်။ ဒုမ္မတီနနု၊ ပညာမရှိသည်မဟုတ်တုံလော။ ဃတသိတ္တံ၊ ထောပတ်ဖြင့်သွန်းအပ်သော။ ပါဝကံ၊ မီးကို။ ဝါရိနာ၊ ရေဖြင့်။ ဩသိဉ္စိဝိယ၊ သွန်းဘိသကဲ့သို့။ အာဒိတ္တံ၊ သောကမီးဖြင့်ပြောင်ပြောင်တောက်သည်။ သန္တံ၊ ငြိမ်းလေစွတကွ။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ဒရံ၊ သောကကို။ နိဗ္ဗာပယေ၊ ငြိမ်းစေ၏။ ယောသုဇာတော၊ အကြင်သုဇာတာလုလင်သည်။ လောကပရေတဿ၊ သောကနှိပ်စက်သော။ မေ၊ ငါ၏။ ပါတုသောကံ၊ အဘ၌စိုးရိမ်ခြင်းကို။ အပါနု၊ ပယ်၏။ မေ၊ ငါ့အား။ ဟဒယနိဿိတံ၊ နှလုံး၌မှီသော။ ယံသာသလ္လံ၊ အကြင်သောကငြောင့်သည်။ အာသိ၊ ဖြစ်၏။ တံသလ္လံ၊ ထိုသောကငြောင့်ကို။ တေနသုဇာတေန၊ ထိုသုဇာတလုလင်သည်။ ဝတ၊ စင်စစ်။ အဗ္ဗုဠှံ၊ နုတ်အပ်၏။ မာဏဝ၊ လုလင်ငယ်။ တဝ၊ သင်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာန၊ ကြား၍လျှင်။ သွာဟံ၊ ထိုငါသည်။ အဗ္ဗုဠှသလ္လော၊ နုတ်အပ်ပြီးသောငြောင့်ရှိသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ ဝီတသောကော၊ စိုးရိမ်ခြင်းကင်း၏။ အနာဝိလော၊ စိတ်နောက်ခြင်းကင်း၏။ နသောစာမိ၊ မစိုးရိမ်။ နရောဒါမိ၊ မငို။ သုဇာတော၊ သုဇာတလုလင်သည်။ ပိတရံ၊ အဘကို။ သောကမှာ၊ စိုးရိမ်ခြင်းမှ။ ဝိနိဝတ္တတိယထာ၊ နစ်စေသကဲ့သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထို့အတူ။ အနုကမ္ပကာ၊ သနားတတ်ကုန်သော။ ယေနရာ၊ အကြင်လူတို့သည်။ သပ္ပညာ၊ ပညာရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေနရာ၊ ထိုလူတို့သည်။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သောကမှာ၊ သောကမှ။ ဝိနိဝတ္တေန္တိ၊ နစ်စေကုန်၏။ သုဇာတဇာတကံ၊ သုဇာတဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဗြဟ္မဒတ္တ၊ ဗြဟ္မဒတ်မင်းသား။ ခေမံ၊ ဘေးကင်းသည်၏အဖြစ်လည်းကောင်း။ သုဘိက္ခံ၊ ဝပြောခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သုခတာစ၊ ချမ်းသာခြင်း၏ အဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ ကာယေ၊ ကိုယ်၌။ ဣဒံသဗ္ဗံ၊ ဤအလုံးစုံသည်။ နိစ္စံ၊ မြဲသည်။ နဘဝိတဗ္ဗံ၊ မဖြစ်ရာ။ အတ္ထစ္စယေ၊ အစိုးရခြင်းကင်းသည်ရှိသော်။ သာဂရဿ၊ သမုဒ္ဒရာ၏သာလျှင်။ မဇ္ဈေ၊ အလယ်၌။ ဘိန္နလိဝေါဣဝ၊ လှေပျက်သောသူကဲ့သို့။ သမ္ပမုဠော၊ တွေဝေသည်။ မာအဟု၊ မဖြစ်လင့်။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ယာနိ၊ အကြင်အမှုတို့ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ တေသံ၊ ထိုအမှုတို့၏။ ဖလံ၊ အကျိုးကို။ ဝိန္ဒန္တော၊ ရသည်ရှိသော်။ တာနိ၊ ထိုအမှုတို့ကို။ အတ္တနိ၊ မိမိကိုယ်၌။ ပဿတိ၊ မြင်ရ၏။ ကလျာဏကာရီ၊ ကောင်းမှုကိုပြုလေ့ရှိသောသူသည်။ ကလျာဏံ၊ ကောင်းသည်ကို။ ပဿတိ၊ မြင်ရ၏။ ပါပကာရီစ၊ မကောင်းမှုကိုပြုလေ့ရှိသောသူသည်။ ပါပကံ၊ မကောင်း

ဝ၃+ဝ၄+ မှုကို။ ပဿတိ၊ မြင်ရ၏။ ယာဒိသံ၊ အကြင်သို့သဘောရှိသော။ ဗီဇံ၊ မျိုးစေ့ကို။ ဝပ္ပတေ၊ စိုက်ပျိုး၏။ တာဒိသံ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ ဖလံ၊ အသီးကို။ ဟရတေ၊ ဆောင်၏။ ဗြဟ္မဒတ္တ၊ ဗြဟ္မဒတ်။ တယာ၊ သင်သည်။ ကတံ၊ ပြုအပ်သော။ ယံပါပံ၊ မကောင်းမှုသည်။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ တပေ၊ ပူပန်စေရာ၏။ တံပါပံ၊ ထိုမကောင်းမှုကို။ တွံ၊ သင်သည်။ မာသုအကရိ၊ မပြုလင့်။ ဣဒံတံဝစနံ၊ ဤစကားသည်။ အာစရိယဝစော၊ ဆရာစကားတည်း။ ဣဒံတံဝစနံ၊ ဤစကားကို။ ပေါရာဏာအစရိယော၊ ရှေးဆရာသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ အဗြဝိ၊ ဆိုပြီ။ ယမှိ၊ အကြင်ပညောင်ပင်၌။ ခတ္တိယာနံ၊ မင်းတို့၏။ သဟဿံ၊ တထောင်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဃာတယိံ၊ သတ်ပြီ။ အလင်္ကတေ၊ တန်ဆာဆင်အပ်ကုန်သော။ စန္ဒနသာရာနုလိတ္တေ၊ စန္ဒကူးနှစ်တို့ဖြင့် လိမ်းကျံကုန်သောမင်းတို့ကို။ ဃာတယိံ၊ သတ်ပြီ။ ဘိယျော၊ လွန်စွာ။ ဝေနသာခေါ၊ ပြန့်သောအခက်ရှိသော။ သောပိ၊ ထိုပညောင်ပင်သည်လည်း။ အယမေဝ၊ ဤသစ်ပင်သည်ပင်လျှင်တည်း။ မယာ၊ ငါသည်။ ယံဒုက္ခံ၊ အကြင်ဆင်းရဲကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်ပြီ။ တမေဝဒုက္ခံ၊ ထိုဆင်းရဲသည်သာလျှင်။ မမံ၊ ငါသို့။ ပစ္ဆာအာဂတံ၊ တဘန်ပြန်၍လာပြီ။ ဥပ္ပရိ၊ ငါ၏မိဖုရားသည်။ သာမာစခေါ၊ ရွှေသောအဆင်းရှိသည်သာလျှင်တည်း။ စန္ဒနနုလိတ္တဂတ္တာ၊ စန္ဒကူးလိမ်းကျံသောကိုယ်ရှိ၏။ သောဘဉ္ဇနကဿ၊ ဒန့်သလွန်ပင်၏။ ဥဂ္ဂတာ၊ အထက်သို့တက်သော။ လဋ္ဌီဝ၊ ညှင်းညှင်းသောလေသည်ခတ်အပ်သည်ဖြစ်၍တုန်လှုပ်သောအခက်ကဲ့သို့။ သောဘတိ၊ တင့်တယ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ တံ၊ ထိုမိဖုရားကို။ အဒိသွာ၊ မမြင်မူ၍။ ကာလံကရိဿာမိ၊ သေအံ့။ တံ၊ ထိုမိဖုရားကိုမမြင်ရခြင်းသည်။ မေ၊ ငါ့အား။ ဣတော၊ ဤသေခြင်းထက်။ ဒုက္ခတရံ၊ အလွန်ဆင်းရဲသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသည်သာလျှင်အပြီးတည်း။ ဝေနသာခဇာတကံ၊ ဝေနသာခဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ သာမိ၊ အရှင်။ ဥရဂေါ၊ မြွေသည်။ ဇိဏ္ဏံတဝ၊ အရေဟောင်းကို။ ဟိတွာ၊ စွန့်၍။ ဂစ္ဆတိဣဝ၊ သွားသကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ မမပုတ္တော၊ ငါ့သားသည်။ သန္တနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ဟိတွာ၊ စွန့်၍။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သရိရေ၊ ကိုယ်သည်။ နိဗ္ဘောဂေ၊ ခံစားခြင်းမရှိသည်။ ပေတေ၊ တမလွန်ဘဝသို့လားသည်။ ကာလင်္ကတေ၊ သေလွန်သည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ ဍယှမာနော၊ မီးသင်္ဂြိုဟ်အပ်သောသားသည်။ ဉာတီနံ၊ အဆွေအမျိုးတို့၏။ ပရိဒေဝိတံ၊ ငိုကြွေးခြင်းကို။ နဇာနာတိ၊ မသိ။ တဿ၊ ထိုသား၏။ ယာဂတိ၊ အကြင်လားရာဂတိသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုလားရာဂတိသို့။ သော၊ ထိုသားသည်။ ဂတော၊

ဝ၄+ဝ၅+ သွား၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဧတံ၊ ထိုသားကို။ နသောစာမိ၊ မစိုးရိမ်။ သာမိ၊ အရှင်။ မမ၊ ငါ၏။ ပုတ္တော၊ သားသည်။ အနဝှိတော၊ မခေါ်ဘဲ။ တတော၊ ထိုဘဝတပါးမှ။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဂေဟံ၊ အိမ်သို့။ အာဂါ၊ လာ၏။ နာနုညာတော၊ ခွင့်မလွှတ်ဘဲ။ ဣတော၊ ဤလူ့ပြည်မှ။ ဂတော၊ ဘဝတပါးသို့သွား၏။ အာဂတောယထာ၊ အလိုအလျောက်သကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ ဂတော၊ အလိုအလျောက်သွား၏။ တတ္ထ၊ ထိုအလိုအလျောက်ဘဝတပါးသို့လားရာ၌။ ပရိဒေဝနာ၊ ငိုကြွေးခြင်းသည်ကား။ ကာ၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။ ဍယှမာနော၊ မီးဖုတ်အပ်သောသားသည်။ ဉာတီနံ၊ ဆွေမျိုးတို့၏။ ပရိဒေဝိတံ၊ ငိုကြွေးခြင်းကို။ န ဇာနာတိ၊ မသိ။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဧတံ၊ ထိုသားကို။ နသောစာမိ၊ မစိုးရိမ်။ တဿ၊ ထိုသား၏။ ယာဂတိ၊ အကြင်ဂတိလားရာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သော၊ ထိုသားသည်။ တံ၊ ထိုလားရာဂတိသို့။ ဂတော၊ လား၏။ သာမိ၊ အရှင်။ သစေရောဒေ၊ အကယ်၍ငိုငြားအံ့။ ကိသာ၊ ကြုံလှီသည်။ အသံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ တဿာမေ၊ ထိုအကျွန်ုပ်အား။ ကိံ ဖလံ၊ အဘယ်အကျိုးသည်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာသနည်း။ နော၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဉာတိမိတ္တသုဟဇ္ဇာနံ၊ အဆွေအမျိုးအဆွေခင်ပွန်းချစ်ကျွမ်းဝင်ကုန်သောသူတို့အား။ ဘိယျော၊ လွန်စွာ။ အရတီ၊ မမွေ့မလျော်ခြင်းသည်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဍယှမာနော၊ မီးဖုတ်အပ်သောမောင်သည်။ ဉာတီနံ၊ အဆွေအမျိုးတို့၏။ ပရိဒေဝိတံ၊ ငိုကြွေးခြင်းကို။ နဇာနာတိ၊ မသိ။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဧတံ၊ ထိုသေသောမောင်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ နသောစာမိ၊ မစိုးရိမ်။ တဿ၊ ထိုမောင်၏။ ယာဂတိ၊ အကြင်လားရာဂတိသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သော၊ ထိုမောင်သည်။ တံ၊ ထိုလားရာဂတိသို့။ ဂတော၊ လား၏။ သာမိ၊ အရှင်။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ပေတံ၊ သေသောသူကို။ အနုသောစတိ၊ စိုးရိမ်၏။ တဿ၊ ထိုသူ၏။ ဧတံ၊ ထိုစိုးရိမ်ခြင်းသည်။ ဒါရကော၊ သူငယ်သည်။ ဂစ္ဆန္တံ၊ သွားသော။ စန္ဒံ၊ လပြည့်ဝန်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အနုရောဒတိယထာပိ၊ လကိုပေးလောပေးလောဟု ငိုသကဲ့သို့လည်း။ ဧဝံသမ္ပဒမေဝ၊ ဤသို့ဖြစ်ခြင်းသည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဍယှမာနော၊ မီးဖုတ်အပ်သောလင်သည်။ ဉာတီနံ၊ ဆွေမျိုးတို့၏။ ပရိဒေဝိတံ၊ ငိုကြွေးခြင်းကို။ န ဇာနာတိ၊ မစိုးရိမ်။ တသ္မာ၊ ထိုလင်၏။ ယာဂတီ၊ အကြင်လားရာဂတိသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုလားရာဂတိသို့။ သော၊ ထိုလင်သည်။ ဂတော၊ လား၏။ သာမိ၊ အရှင်။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ပေတံ၊ သေသောသူကို။ အနုသောစတိ၊ စိုးရိမ်၏။ တဿ၊ ထိုသူ၏။

ဝ၅+ဝ၆+ ဧတံ၊ ထိုစိုးရိမ်ခြင်းသည်။ ဘိန္နော၊ ကွဲသော။ ဥဒကကုမ္ဘော၊ ရေအိုးသည်။ အပ္ပဋိသန္ဓိယောယထာစ၊ တဘန်မစပ်ပြန်သကဲ့သို့လည်း။ ဧဝံသမ္ပဒမေဝ၊ ဤသို့ဖြစ်ခြင်းသည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဍယှမာနော၊ မီးဖုတ်အပ်သောအရှင်သားသည်။ ဉာတီနံ၊ ဆွေမျိုးတို့၏။ ပရိဒေဝိတံ၊ ငိုကြွေးခြင်းကို။ န ဇာနာတိ၊ မသိ။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဧတံ၊ ထိုသေလေသာအရှင်သားကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ န သောစာမိ၊ မစိုးရိမ်။ တဿ၊ ထိုအရှင်သား၏။ ယာ ဂတီ၊ အကြင်လားရာဂတိသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုလားရာဂတိသို့။ သော၊ ထိုအရှင်သားသည်။ ဂတော၊ လား၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ ဥရဂဇာတကံ၊ ဥရဂဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။ ဃဋ၊ ဃဋမင်း။ အညေ၊ တပါးသော သူတို့သည်။ သောစန္တိ၊ စိုးရိမ်ကုန်၏။ ရောဒန္တိ၊ ငိုကြွေးကုန်၏။ အညော၊ တပါးသော။ ဇနော၊ လူသည်။ အဿုမုခေါ၊ မျက်ရည်စွက်သော မျက်နှာရှိ၏။ တွံ၊ သင်သည်။ ပသန္နမုခဝဏ္ဏာ၊ ကြည်လင်သော မျက်နှာအဆင်းရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ န သောစာမိ၊ မစိုးရိမ်သနည်း။ ဓင်္က၊ ဓင်္ကမင်း။ သောကော၊ စိုးရိမ်ခြင်းသည်။ နာဗ္ဘာတီတဟရော၊ လွန်လေပြီးသော ချမ်းသာကို မဆောင်။ နာနာဂတသုခါဝဟော၊ လာလတ္တံ့သော ချမ်းသာကို မဆောင်။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ န သောစာမိ၊ မစိုးရိမ်။ ဒုတိယကာ၊ ဈာန်ဟူသော အဖော်ကြောင့်။ သောကော၊ စိုးရိမ်ခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ သောစံ၊ စိုးရိမ်သော သူသည်။ ပဏ္ဍု၊ ဖျော့တော့ခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကိသော၊ ကြုံလှီသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဿ၊ ထိုစိုးရိမ်သော သူသည်။ ဘတ္တဉ္စ၊ အစာကိုလည်း။ န ရုစ္စတိ၊ မနှစ်သက်။ သလ္လဝိဒ္ဓဿ၊ စိုးရိမ်ခြင်းတည်းဟူသော ငြောင့်သည်စူးဝင်၍။ ရုပ္ပတော၊ ဖောက်ပြန်သော သူအား။ အမိတ္တာ၊ ရန်သူတို့သည်။ သုမနာ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဂါမေ ဝါ၊ ရွာ၌လည်းကောင်း။ ယဒိ၊ မြို့၌လည်းကောင်း။ အရညေ ဝါ၊ တော၌လည်းကောင်း။ နိန္နေ ဝါ၊ ချိုင့်ဝှမ်းရာ အရပ်၌လည်းကောင်း။ ယဒိ၊ မြို့၌လည်းကောင်း။ ထလေ ဝါ၊ ကုန်းကြည်း၌လည်းကောင်း။ တံ၊ ထိုစိုးရိမ်ခြင်းအရင်းရှိသော ပျက်စီးခြင်းသည်။ မံ၊ ငါသို့။ န အာဂမိဿတိ၊ မလာလတ္တံ့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဒိဋ္ဌပဒေါ၊ မြင်အပ်သော ဈာန်ရှိ၏။ ယဿ၊ အကြင်မင်းအား။ အတ္ထာ၊ အကျိုးစီးပွားကို ဆောင်ကုန်သော အဆွေခင်ပွန်းတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေသု၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်းတို့တွင်။ ဧကော စ၊ တစ်ယောက်သော အဆွေခင်ပွန်းသည်လည်း။

ဝ၆+ဝ၇+ သဗ္ဗကာမရသာဟရော၊ ဈာန်ချမ်းသာဟုဆိုအပ်သော အလုံးစုံလိုအပ်သော အရသာကို ဆောင်ခြင်းငှာ။ အလံ၊ စွမ်းနိုင်သည်။ န၊ မဟုတ်။ သဗ္ဗာပိ ကပထဝီ၊ အလုံးစုံသော မြေသည်လည်း။ တဿ၊ ထိုမင်းအား။ သုခံ၊ ဈာန်ချမ်းသာကို။ န အာဝဟိဿတိ၊ မဆောင်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။ ဃဋဇာတကံ၊ ဃဋဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။ ကောရဏ္ဍိယ၊ ကောရဏ္ဍိယလုလင်။ တွံ၊ သင်သည်။ အရညေ၊ တော၌။ ပုနပ္ပုနံ၊ အဖန်တလဲလဲ။ သန္တရမာနရူပေါ၊ လျှင်မြန်သော သဘောရှိသည်ဖြစ်၍။ သေလံ၊ ကျောက်ကို။ ပဂ္ဂယှ ပဂ္ဂယှ၊ ယူ၍ ယူ၍။ ဂိရိကန္ဒရာယံ၊ တောင်ချောက်၌။ ပဝစ္ဆေသိ၊ ချ၏။ ဣဓ၊ ဤချောက်ကို ဖို့ရာ၌။ တဝ၊ သင်အား။ ကော အတ္ထော နု၊ အဘယ်အကျိုးရှိသနည်း။ အာစရိယ၊ ဆရာ။ သာဂရသေဝိတန္တံ၊ မြစ်သမုဒ္ဒရာတို့သည် မှီဝဲရာဖြစ်သော။ ဣမံ ပထဝိံ၊ ဤမြေကို။ သာနူနိ စ၊ မြေတောင်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဗ္ဗတာနိ စ၊ ကျောက်တောင်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဝိကိရိယ၊ ဖြို၍။ ပါဏိံ ယထာပိ၊ လက်ဝါးပြင်ကဲ့သို့လည်း။ သမံ၊ ညီညွတ်သည်ကို။ ကရိဿာမိ၊ ပြုအံ့။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ သေလံ၊ ကျောက်ကို။ ဒရိယာ၊ ချောက်၌။ ပက္ခိပါမိ၊ ချ၏။ ကောရဏ္ဍိယ၊ ကောရဏ္ဍိယလုလင်။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သော။ မနုဿော၊ လူသည်။ ဣမံ မဟိံ၊ ဤမြေကြီးကို။ ပါဏိကမ္မံ၊ လက်ဖြင့် လုပ်၍။ သမံ၊ ညီညွတ်စွာ။ ကရဏာယ၊ ပြုခြင်းငှာ။ န အရဟတိ၊ မတတ်ကောင်း။ ဣမညေဝဒရိဇိဂီသံ၊ ဤချောက်ပြည့်စေခြင်းငှာ ကျောက်တို့ကို ရှာစဉ်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဣမံ ဇီဝိလောကံ၊ ဤလူ့ပြည်ကို။ ဟာယသိ၊ စွန့်ရအံ့ဟူ၍။ မညာမိ၊ ငါထင်၏။ ဗြာဟ္မေ၊ ဆရာပုဏ္ဏား။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သော။ မနုဿော၊ လူဖြစ်သော။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဘူတဓရံ၊ မြေကြီးကို။ သမံ ကရဏာယ၊ ညီညွတ်စွာ ပြုခြင်းငှာ။ သစေ န သက္ကာ၊ အကယ်၍ မတတ်နိုင်ငြားအံ့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ နာနာဒိဋ္ဌိကေ၊ အထူးထူးသော အယူရှိကုန်သော။ ဣမေ မနုဿေ၊ ဤလူတို့ကို။ န အာနယိဿာသိ၊ သင်၏ အလိုသို့ ဆောင်ခြင်းငှာ မတတ်နိုင်လတ္တံ့။ ကောရဏ္ဍိယ၊ ကောရဏ္ဍိယလုလင်။ တုဝံ၊ သင်သည်။ မမ၊ ငါ့အား။ သံခိတ္တရူပေန၊ အကျဉ်းချုံးသော ဥပမာဖြင့်။ အတ္ထံ၊ အကျိုးကို။ အက္ခာသိ၊ ဆို၏။ ဧတံ၊ ဤသင့်စကားသည်။ ဧဝံ၊ ဤသင်ဆိုတိုင်း မှန်၏။ အယံ ပထဝီ၊ ဤမြေကို။ သမံ၊ ညီညွတ်စွာ။ ကတ္တုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ န သက္ကာ ယထာ၊ မတတ်ကောင်းသကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ မနုဿေန၊ လူသည်။ မနုဿာ၊ လူတို့ကို။ သမံ၊ ညီညွတ်

၀၇+ဝ၈+ သည်ကို။ ကတ္တုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ နသက္ကာ၊ မတတ်ကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ ကောရဏ္ဍိယဇာတကံ၊ ကောရဏ္ဍိယဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ကုဉ္ဇရ၊ ဆင်မင်း။ သဋ္ဌိဟာယနံ၊ အနှစ်ခြောက်ဆယ်ရှိသောကာလ၌အားထုတ်သော။ အာရညကံ၊ တော၌ကျက်စားသော။ ယူထပတိံ၊ ဆင်အပေါင်း၏မင်းဖြစ်သော။ ယသဿိံ၊ များသောအခြံအရံရှိသော။ တံ၊ သင့်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝန္ဒာမိ၊ ရှိခိုးပါ၏။ ပက္ခောဟိ၊ အတောင်တို့ဖြင့်။ ပဉ္ဇလိကံ၊ လက်အုပ်ချီခြင်းကို။ ကရောမိ၊ ပြု၏။ ဒုဗ္ဗလာယ၊ အားနည်းသော။ မေ၊ ငါ၏။ ပုတ္တကေ၊ သားငယ်တို့ကို။ မာဝဓိ၊ မသတ်ပါလင့်။ ကုဉ္ဇရ၊ ဆင်မင်း။ ဧကာစာရိံ၊ တစီးတည်းသာကျက်စားလေ့ရှိသော။ အာရညကံ၊ တော၌နေသော။ ပဗ္ဗတသာနုဂေါစရံ၊ ကျောက်တောင်မြေတောင်တို့၌ အစာကိုယူသော။ တံ၊ သင့်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဉ္စလိကံ၊ လက်အုပ်ချီခြင်းကို။ ကရောမိ၊ ပြုပါ၏။ ဒုဗ္ဗလာယ၊ အားနည်းသော။ မေ၊ ငါ၏။ ပုတ္တကေ၊ သားငယ်တို့ကို။ မာဝဓိ၊ မသတ်ပါလင့်။ လဋုကိကေ၊ နှံစုတ်ငှက်မငယ်။ တေ၊ သင်၏။ ပုတ္တကာနိ၊ သားငယ်တို့ကို။ ဝဓိမဿာမိ၊ ငါသတ်အံ့။ တွံ၊ သင်သည်။ ဒုဗ္ဗလာ၊ အားနည်းသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တွံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ ကိံကာဟသိ၊ အသို့ပြုနိုင်လတ္တံ့နည်း။ တာဒိသီနံ၊ သင်ကဲ့သို့သဘောရှိကုန်သော။ သတသဟဿာနိပိ၊ တသိန်းသောငှက်မတို့ကိုလည်း။ ဝါမေနပါဒေန၊ လက်ဝဲခြေဖြင့်သာ။ ပပေါထယေယျံ၊ ငါသတ်အံ့။ နာဂရာဇ၊ ဆင်မင်း။ သဗ္ဗတ္ထ၊ အလုံးစုံသောအရာ၌။ ဗလေန၊ အားဖြင့်။ ကိစ္စံ၊ ပြုအပ်သည်။ နဟေဝ၊ မဟုတ်သည်သာလျှင်ကတည်း။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ ဗလံ၊ ကိုယ်အားသည်။ ဗာလဿ၊ လူမိုက်အား။ ဝဓာယ၊ သတ်ခြင်းငှာ။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယောတွံ၊ အကြင်သင်သည်။ ဒုဗ္ဗလာယ၊ အားနည်းသော။ မေ၊ ငါ၏။ ပုတ္တကေ၊ သားငယ်တို့ကို။ ဝဓိ၊ သတ်၏။ တေ၊ သင်၏။ အနတ္ထံ၊ အကျိုးမဲ့ကို။ ကရိဿာမိ၊ ငါပြုအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကာကဉ္စ၊ ကျီးကိုလည်းကောင်း။ လဋုကိကဉ္စ၊ နှံစုတ်ငှက်မမဲ့ရိုင်းကိုလည်းကောင်း။ ပဿ၊ ရှုလော့။ ဧတေ၊ ထိုလေးခုသောသတ္တဝါတို့သည်။ နာဂံ၊ ဆင်ကို။ အဃာတေသုံ၊ သတ်နိုင်ကုန်ပြီ။ ဝေရီနံ၊ ရန်သူတို့၏။ ဝေရဿ၊ ရန်၏။ ဂတိံ၊ ဖြစ်ခြင်းကို။ ပဿ၊ ရှုလော့။ တသ္မာဟိ၊ ထိုကြောင့်သာလျှင်။ အပ္ပိယေန၊ မချစ်အပ်သော။ ကေနစိပိ၊ တစုံတယောက်သောသူ

ဝ၈+ဝ၉+ နှင့်လည်း။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဝေရံ၊ ရန်ကို။ နကယိယာထ၊ မပြုရာ။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ လဋုကိကဇာတကံ၊ လဋုကိကဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ အဟမေဝ၊ အကျွန်ုပ်သည်သာလျှင်။ မဟာပတာပဿရညော၊ မဟာပတာပမင်း၏။ ဒူသိတာ၊ အပြစ်ကိုပြု၏။ ဘူဟနတာ၊ အစီးအပွားကိုဖျက်ဆီး၏။ ဒေဝ၊ မင်းကြီး။ ဧတံဓမ္မံပါလံ၊ ဤဓမ္မပါလကို။ မုဉ္စတု၊ လွှတ်လော့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဟတ္ထေ၊ လက်တို့ကို။ ဆေဒေတိ၊ ဖြတ်လော့။ ဒေဝ၊ မင်းကြီး။ အဟမေဝ၊ အကျွန်ုပ်သည်သာလျှင်။ မဟာပတာပဿရညော၊ မဟာပတာပမင်း၏။ ဒူသိယာ၊ အပြစ်ကိုပြု၏။ ဘူဟနတာ၊ အစီးအပွားကိုဖျက်ဆီး၏။ ဧတံဓမ္မပါလံ၊ ဤဓမ္မပါလကို။ မုဉ္စတု၊ လွှတ်လော့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ ဆေဒေတိ၊ ဖြတ်လော့။ ဒေဝ၊ မင်းကြီး။ အဟမေဝ၊ အကျွန်ုပ်သည်သာလျှင်။ မဟာပတာပဿရညော၊ မဟာပတာပမင်း၏။ ဒူသိယာ၊ အပြစ်ကိုပြု၏။ ဘူဟနတာ၊ အစီးအပွားကိုဖျက်ဆီး၏။ ဧတံဓမ္မပါလံ၊ ဤဓမ္မပါလကို။ မုဉ္စတု၊ လွှတ်လော့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ သီသံ၊ ဦးခေါင်းကို။ ဆေဒေတိ၊ ဖြတ်လော့။ ယေဇနာ၊ အကြင်အဆွေခင်ပွန်းအမှုအမတ်နှလုံးနူးညံ့သောနှလုံးရှိသည်ဖြစ်ကုန်သော။ တေဇနာ၊ ထိုလူတို့သည်။ နဟိဝိဇ္ဇရေနု၊ မရှိကုန်ယောင်တကား။ ယေဇနာ၊ အကြင်အဆွေခင်ပွန်းအဆွေအမျိုးနှလုံးညံ့ကုန်သောသူတို့သည်။ ရာဇာနံ၊ မင်းကို။ ဒေဝ၊ မင်းကြီး။ အတြဇံ၊ မိမိမှဖြစ်သော။ ပုတ္တံ၊ သားကို။ မာဃာတယိ၊ မသတ်လင့်ဟူ၍။ နဝဒန္တိ၊ မဆိုမမြစ်ကြကုန်။ ဣမဿရညော၊ ဤမဟာပတာပမင်းအား။ မိတ္တာစ၊ အဆွေခင်ပွန်းလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဉာတိစ၊ အဆွေအမျိုးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ သုဟဒါစ၊ နူးညံ့သောနှလုံးရှိသည်လည်းဖြစ်ကုန်သော။ တေဇနာ၊ ထိုလူတို့သည်။ နဟိဝိဇ္ဇရေနု၊ မရှိကုန်ယောင်တကား။ ပထဗျ၊ အဘ၏ဥစ္စာဖြစ်သောမြေအပြင်၌။ ဒါယာဒဿ၊ အမွေခံဖြစ်သော။ ဓမ္မပါလဿ၊ ဓမ္မပါလ၏။ စန္ဒနသာရာနုလိတ္တာ၊ စန္ဒကူးနှစ်ဖြင့်လိမ်းကျံအပ်ကုန်သော။ ဗာတာ၊ မောင်းတို့သည်။ ဆိဇ္ဇန္တိ၊ ပြတ်ကုန်၏။ ဒေဝ၊ မင်းကြီး။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ပါဏာပါဏံ၊

ဝ၉+၁၀+ အသက်သည်။ ရုဇ္ဈန္တိရုဇ္ဈတိ၊ ချုပ်ချေ၏။ စူဠဓမ္မပါလဇာတကံ၊ စူဠဓမ္မပါလဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ရေဟရိပါဒ၊ အိုရွှေအဆင်းနှင့်တူသောခြေရှိသော။ မဟာမိဂ၊ သမင်မြတ်။ ဝိက္ကမ၊ ငင်လော့။ ရေဟရိပါဒ၊ အိုရွှေအဆင်းနှင့်တူသောခြေရှိသော။ မဟာမိဂ၊ သမင်မြတ်။ ဝိက္ကမ၊ ငင်လော့။ ဝရတ္တိကံပါသံ၊ သားရေလွန်ကျော့ကွင်းကို။ ဆိန္ဒ၊ ဖြတ်လော့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဧကာ၊ တကောင်တည်း။ ဝနေ၊ တော၌။ နရမေ၊ မမွေ့လျော်နိုင်။ ဘဒ္ဒေ၊ အရှင်မ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝိက္ကမာမိ၊ ငင်၏။ နပါတေမိ၊ ကျော့ကွင်းကိုပြတ်စိမ့်သောငှာမတတ်နိုင်။ ဝေဂသာ၊ အဟုန်အားဖြင့်။ ဘူမိံ၊ မြေကို။ သုမ္ဘမိ၊ ကျောက်ကန်၏။ ဝရတ္တိကောပါသော၊ သားရေလွန်ကျော့ကွင်းသည်။ ဒဠှော၊ မြဲမြံလှ၏။ မေ၊ ငါ၏။ ပါဒံ၊ ခြေကို။ ပရိကန္တတိ၊ ထက်ဝန်းကျင်ဖြတ်၏။ လုဒ္ဒက၊ မုဆိုး။ တွံ၊ သင်သည်။ ပလာသာနိ၊ ပေါက်ဘက်တို့ကို။ အတ္ထရဿု၊ ခင်းလော့။ အသိံ၊ သန်လျက်။ နိဗ္ဗာဟ၊ အိမ်မှထုတ်လော့။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဝဓိတွာန၊ သတ်၍။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ မဟာမိဂံ၊ သမင်ကြီးကို။ ဟန၊ သတ်လော့။ ဘဒ္ဒေ၊ ကောင်းမြတ်သောလိမ္မာသောသမင်မ။ မေ၊ ငါသည်။ ဣတော၊ ဤကာလမှ။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ မာနုသိံ၊ လူစကားကို။ ဘာသန္တိံ၊ ဆိုသော။ မိဂိံ၊ သမင်မကို။ သုတံဝါ၊ ကြားဖူးခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဒိဋ္ဌံဝါ၊ မြင်ဖူးခြင်းသည်လည်းကောင်း။ န၊ မရှိ။ တွဉ္စ၊ သင်သည်လည်း။ သုခီ၊ ချမ်းသာခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်လော့။ ဧသောစာပိမဟာမိဂေါ၊ ဤသမင်ကြီးသည်လည်း။ သုခီ၊ ချမ်းသာခြင်းသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ လုဒ္ဒက၊ မုဆိုး။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ အဟံ၊ ငါသည်။ မုတ္တံ၊ လွတ်သော။ မဟာမိဂံ၊ သမင်ကြီးကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ နန္ဒာမိယထာ၊ နှစ်သက်သကဲ့သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထို့အတူ။ တွံ၊ သင်သည်။ သဗ္ဗေဟိ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ ဉာတီဟိ၊ အဆွေအမျိုးတို့နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ နန္ဒဿု၊ နှစ်သက်စေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသည်သာလျှင်အပြီးတည်း။ သုဝဏ္ဏမိဂဇာတကံ၊ သုဝဏ္ဏမိဂဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ တမ္ဗဟ၊ တမ္ဗမင်းကြီး။ ဣတော၊ ဤဗာရာဏသီပြည်မှ။ ဒူရေ၊ ဝေးသောဂဠုန်ပြည်၌။ သုယောနန္ဒီ၊ သုယောနန္ဒီမိဖုရားသည်။ ဝသတိ၊ နေ၏။ တတ္ထ၊ ထိုမိဖုရားနေရာအရပ်၌။ တိမိရာနံ၊ ပညောင်ပင်ကိုခြံရံ၍ ပေါက်ကုန်သောကြည်းပန်းတို့၏။ ဂန္ဓော၊ အနံ့သည်။ ဝါတိ၊ လှိုင်၏။ ကုသမုဒ္ဒေါစ၊ သမုဒ္ဒရာငယ်သည်လည်း။ ဃောသဝါ၊ သည်းစွာမြည်၏။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ကာမာ၊ ကာမတို့သည်။ တုဒန္တိ၊ ထိုးကျင့်ကုန်၏။ ဘဂ္ဂ၊ ဘဂ္ဂမည်သောစောင်းသမား။

၁၀+၁၁+ တွံ၊ သင်သည်။ ကထံ၊ အဘယ်သို့။ သမုဒ္ဒံ၊ သမုဒ္ဒရာကို။ အတရိ၊ ကူးသနည်း။ ကထံ၊ အဘယ်သို့။ သေဒုမံ၊ သေမုမကျွန်းကို။ အဒက္ခိ၊ မြင်သနည်း။ ကထံ၊ အဘယ်သို့။ တဿာစ၊ ထိုသုယောနန္ဒီ၏လည်းကောင်း။ တုယှဉ္စ၊ သင်၏လည်းကောင်း။ သမာဂမော၊ ပေါင်းဖော်ရခြင်းသည်။ အဟု၊ ဖြစ်သနည်း။ တမ္ဗ၊ တမ္ဗမင်းကြီး။ ဒါရုကစ္ဆာ၊ ဒါရုကစ္ဆာသင်းတောဆိပ်မှ။ ပယာတာနံ၊ သွားကုန်သော။ ဓနေသီနံ၊ ဥစ္စာကိုရှာကုန်သော။ ဝါဏိဇာနံ၊ ကုန်သည်တို့၏။ နာဝါ၊ လှေသည်။ မကရေဟိ၊ မကန်းတို့ကြောင့်။ အဗ္ဘိဒါ၊ ကွဲ၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဖသကေန၊ ပျဉ်ချပ်နှင့်။ အပလဝိံ၊ ကူး၏။ တမ္ဗ၊ တမ္ဗမင်းကြီး။ နိစ္စံ၊ အမြဲ။ စန္ဒနဂန္ဓိနီ၊ စန္ဒကူးနံ့သာလိမ်းသော။ ဘဒ္ဒါ၊ ရှုဖွယ်ကြည်ညိုဖွယ်ရှိသော။ သာသုယောနန္ဒီ၊ ထိုသုယောနန္ဒီမိဖုရားသည်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ သဏှောန၊ သိမ်မွေ့သော။ မုဒုနာ၊ နူးညံ့သောစကားဖြင့်။ သဿသေတွာ၊ နှစ်သိမ့်စေ၍။ မာတာ၊ အမိသည်။ ဩရသံ၊ ရင်၌ဖြစ်သော။ ပုတ္တံ၊ သားကို။ ဥဒ္ဓရိဣဝ၊ ချီသကဲ့သို့။ အင်္ဂေန၊ လက်မောင်းနှစ်ဖက်ဖြင့်။ ဥဒ္ဓရိ၊ ချီ၏။ တမ္ဗ၊ တမ္ဗမင်းကြီး။ မန္ဒက္ခီ၊ နူးညံ့သောအခြင်းအရာဖြင့်ကြည့်လေ့ရှိသော။ သာ၊ ထိုသုယောနန္ဒီမိဖုရားသည်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ အန္နေနစ၊ ထမင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ပါနေနစ၊ အဖျော်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝတ္ထေနစ၊ အဝတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ သယနေနစ၊ အိပ်ရာဖြင့်လည်းကောင်း။ အတ္တနာပိစ၊ ကိုယ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ သန္တပ္ပေသိ၊ ရောင့်ရဲစေ၏။ တွံ၊ သင်မင်းကြီးသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝိဇာနာဟိ၊ သိလော့။ ဣတိ၊ ဤသည်သာလျှင်အပြီးတည်း။ သုယောနန္ဒီဇာတကံ၊ သုယောနန္ဒီဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ပဌမော၊ ရှေးဦးစွာသော။ မဏိကုဏ္ဍလဝဂ္ဂေါ၊ မဏိကုဏ္ဍလဝဂ်တည်း။ တဿ၊ ထိုမဏိကုဏ္ဍလဝဂ်၏။ ဥဒ္ဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ အထ၊ ထိုစတုက္ကနိပါတ်၏အခြားမဲ့၌။ ဇိနဝရော၊ မဏိကုဏ္ဍလဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ဟရိတံတိဏကော၊ သုဇာတဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ အထ၊ ထိုမှတပါး။ ဘိန္နပလဝေါ၊ ဝေနသာခဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ဥရဂေါဝ၊ ဥရဂဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ဃဋော၊ ဃဋဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ဒရိယာ၊ ကောရဏ္ဍိယဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ပုန၊ တဖန်။ ကုဉ္စနဘူနဟတာ၊ လဋုကိကဇာတ်စူဠဓမ္မပါလဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ မိဂပုတ္တံ၊ သုဝဏ္ဏမိဂဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ အသဂ္ဂဝရေန၊ သုယောနန္ဒီဇာတ်နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့တည်း။

၁၁+ ၁၂+ သုဒါဌ၊ ခြင်္သေ့မင်း။ သုဗာဟု၊ ကျားသည်။ ဝဏ္ဏာရောဟေန၊ အဆင်းအလုံးအရပ်အားဖြင့်လည်းကောင်း။ ဇာတိယာ၊ အမျိုးအားဖြင့်လည်းကောင်း။ ဗလနိက္ကမနေနစ၊ အားလုံ့လအားဖြင့်လည်းကောင်း။ မယာ၊ ငါ့ထက်။ ဘာသသိ၊ ဆိုသလော။ သမ္မသုဗာဟု၊ အရွယ်တူဖြစ်သောအဆွေကျား။ သုဒဋ္ဌော၊ ခြင်္သေ့သည်။ ဝဏ္ဏရောဟေန၊ အဆင်းအလုံးအရပ်အားဖြင့်လည်းကောင်း။ ဇာတိယာ၊ အမျိုးအားဖြင့်လည်းကောင်း။ ဗလနိက္ကမနေနစ၊ အားလုံ့လအားဖြင့်လည်းကောင်း။ မယာ၊ ငါ့ထက်။ နသေယျော၊ မလွန်မြတ်။ ဣတိ၊ ဤသို့သောစကားကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ဘာသသိ၊ ဆိုသလော။ သမ္မသုဗာဟု၊ အရွယ်တူဖြစ်သောအဆွေကျား။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝိဟရန္တံ၊ သင်နှင့်အညီအညွတ်နေသော။ မံ၊ ငါ့ကို။ သိင်္ဂါလဿ၊ မြေခွေး၏။ ကထံ၊ စကားကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ တွံ၊ သင်သည်။ စေဒုဗ္ဘိသိ၊ အကယ်၍ပြစ်မှားအံ့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ တယာ၊ သင်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သံဝါသံ၊ နေခြင်းကို။ နအဘိရောစယေ၊ မနှစ်သက်။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ပရေသံ၊ သူတပါးတို့၏။ ဝစနာနိ၊ စကားတို့ကို။ ယထာတထံ၊ အဟုတ်အမှန်အားဖြင့်။ သဒ္ဒဟေယျ၊ ယုံကြည်ရာ၏။ အသ္မိံ၊ ထိုသူမိုက်၌။ မိတ္တံ၊ မိတ်သည်။ ခိပ္ပံ၊ လျင်စွာ။ ဘိဇ္ဇေထ၊ ပျက်ရာ၏။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ ဝေရဉ္စ၊ ရန်သူသည်လည်း။ ပသဝေ၊ ပွားရာ၏။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ အပ္ပမတ္တော၊ မမေ့မလျော့သည်ဖြစ်၍။ မိတ္တဿ၊ မိတ်၏။ ဝိနာသံ၊ ပျက်စီးခြင်းကို။ နဒေတိ၊ မပေး။ ဘေဒါသင်္ကီ၊ မိတ်၏ပျက်စီးခြင်းကိုလျှင်ရွံရှာ၏။ ရန္ဓမေဝ၊ အခွင့်အပေါက်ကိုသာလျှင်။ အနုပဿီ၊ အစဉ်ရှု၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ မိတ္တော၊ မိတ်မည်၏။ ပုတ္တော၊ သားသည်။ ဥရသိ၊ အမိရင်ခွင်၌။ နိရာသင်္ကော၊ ရွံရှာခြင်းကင်းလျက်။ သေတိဝ၊ အိပ်သကဲ့သို့။ ယသ္မိံစ၊ အကြင်သူ၌လည်း။ ပရေဟိ၊ သူတပါးတို့ကြောင့်။ အဘေဇ္ဇော၊ မကွဲပြား။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ မိတ္တော၊ မိတ်မည်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ ဝဏ္ဏရောဟဇာတကံ၊ ဝဏ္ဏရောဟဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ သီလံ၊ သီလသည်တည်း။ သေယျော၊ မြတ်သလော။ သုတံ၊ သုတသည်လည်း။ သေယျော၊ မြတ်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သံသယော၊ ယုံမှားခြင်းသည်။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ ဣဒါနိ၊

၁၂+၁၃+ ယခုအခါ၌။ သီလမေဝ၊ သီလသည်သာလျှင်။ သုတာ၊ အကြားအမြင်ထက်။ သေယျော၊ မြတ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဉာတော၊ သိအပ်ပြီ။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ သံသယော၊ ယုံမှားခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဇာတိစ၊ အမျိုးသည်လည်းကောင်း။ ဝဏ္ဏောစ၊ အဆင်းသည်လည်းကောင်း။ မောဃာ၊ အကျိုးမရှိကုန်။ သီလမေဝ၊ သီလသည်သာလျှင်။ ဥတ္တမံကိရ၊ မြတ်သတည်း။ သီလေန၊ သီလနှင့်။ အနုပေတဿ၊ မပြည့်စုံသောသူအား။ သုတေန၊ အကြားအမြင်ဖြင့်။ အတ္ထော၊ အကျိုးသည်။ နဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ အဓမ္မဋ္ဌော၊ တရားနှင့်မပြည့်စုံသော။ ခတ္တိယောစ၊ မင်းသည်လည်းကောင်း။ အဓမ္မနိဿိတော၊ အဓမ္မကိုမှီသော။ ဝေေဿာစ၊ ကုန်သည်သည်လည်းကောင်း။ တေဥဘော၊ ထိုနှစ်ယောက်ကုန်သောသူတို့သည်။ လောကေ၊ လူ့ပြည်နတ်ပြည်တို့ကို။ ပရိစ္စဇ္ဇ၊ စွန့်ကုန်၍။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ ဒုဂ္ဂတိ၌။ ဥပပဇ္ဇန္တိ၊ ကပ်၍ဖြစ်ကုန်၏။ ခတ္တိယာစ၊ မင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏာစ၊ ပုဏ္ဏားတို့သည်လည်းကောင်း။ ဝေဿာစ၊ ကုန်သည်တို့သည်လည်းကောင်း။ သုဒ္ဒါစ၊ သူဆင်းရဲတို့သည်လည်းကောင်း။ စဏ္ဍလပက္ကုသာစ၊ သူသေကောင်ကို စွန့်သောစဏ္ဍာလပန်းသွန်မျိုးတို့သည်လည်းကောင်း။ ဣဓ၊ ဤပစ္စုပ္ပန်ဘဝ၌။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ စရိတွာ၊ ကျင့်ကုန်၍။ တိဒိဝေ၊ နတ်ပြည်၌။ သမာ၊ တူကုန်သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဗေဒါ၊ ဗေဒင်တို့သည်။ သမ္ပရာယ၊ တမလွန်၌စည်းစိမ်ချမ်းသာကိုပေးခြင်းငှာ။ နဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ ဇာတီပိ၊ အမျိုးတို့သည်လည်း။ သမ္ပရာယ၊ တမလွန်ဘဝ၌စည်းစိမ်ချမ်းသာကိုပေးခြင်းငှာ။ နဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ ဗန္ဓဝါပိ၊ အဆွေအမျိုးတို့သည်လည်း။ သမ္ပရာယ၊ တမလွန်၌စည်းစိမ်ချမ်းသာကိုပေးခြင်းငှာ။ န ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ သံသုဒ္ဓံ၊ စင်ကြယ်သော။ သကဉ္စသီလံ၊ မိမိသီလသည်သာလျှင်။ သမ္ပရာယ၊ တမလွန်၌ဖြစ်သောချမ်းသာအကျိုးငှာ။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်သာလျှင်အပြီးတည်း။ သီလဝိမံသဇာတကံ၊ သီလဝိမံသဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဟိရိံ၊ ရှက်ခြင်းကို။ တရန္တံ၊ လွန်သော။ ဝိဇိကုစ္ဆမာနံ၊ မိတ်ခင်ပွန်း၏ အဖြစ်ကိုစက်ဆုပ်အပ်သော။ အဟံ၊ ငါကား။ တဝ၊ သင်၏။ မိတ္တော၊ အဆွေခင်ပွန်းသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘာသမာန၊ စကားမျှကိုသာလျှင်ဆိုသော။ သေယျာနိ၊ မြတ်ကုန်သော။ ကမ္မာနိ၊ အမှုတို့ကို။ အနာဒိယန္တံ၊ မပြုသော။ နံ၊ ထိုသူကို။ ဧသော၊ ဤသူသည်။ မမံ၊ ငါ၏။ နမိတ္တော၊ အဆွေခင်ပွန်းမဟုတ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဇည၊ သိရာ၏။ ယံဟိ၊ အကြင်အမှုကို

၁၃+၁၄+ သာလျှင်။ ကယိရာ၊ ပြုရာ၏။ တံဟိ၊ ထိုအမှုကိုသာလျှင်။ ဝဒေ၊ ဆိုရာ၏။ ယံ၊ အကြင်အမှုကို။ နကယိရာ၊ မပြုရာ။ တံ၊ ထိုအမှုကို။ နဝဒေ၊ မဆိုရာ။ ဘာသမာနံ၊ ဆိုလျှက်။ အကရောန္တံ၊ မပြုသောသူကို။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ ပရိဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ အပ္ပမတ္တော၊ မမေ့မလျော့သည်ဖြစ်၍။ မိတ္တဿ၊ မိတ်၏။ ဝိနာသနံ၊ ပျက်စီးခြင်းကို။ နဒေတိ၊ မပေး။ ဘေဒါသင်္ကီ၊ မိတ်၏ပျက်စီးခြင်းကိုလျှင်ရွံရှာသည်ဖြစ်၍။ ရန္ဓမေဝ၊ အခွင့်အပေါက်ကိုသာလျှင်။ အနုပဿီ၊ အစဉ်ရှု၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ မိတ္တော၊ မိတ်မည်၏။ ပုတ္တော၊ သားသည်။ ဥရသိ၊ အမိရင်ခွင်၌။ နိရာသင်္ကော၊ ရွံရှာခြင်းကင်းသည်ဖြစ်၍။ သေတိဣဝ၊ အိပ်သကဲ့သို့။ ယသ္မိံစ၊ အကြင်သူ၌လည်း။ မိတ္တော၊ အဆွေခင်ပွန်းသည်။ နိရာသင်္ကော၊ ရွံရှာခြင်းကင်းသည်ဖြစ်၍။ သေတိ၊ အိပ်၏။ ယောစ၊ အကြင်သူသည်လည်း။ ပရေဟိ၊ သူတပါးတို့ကြောင့်။ အဘေဇ္ဇော၊ မကွဲပြား။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ မိတ္တော၊ အဆွေခင်ပွန်းမည်၏။ ဖလာနိသံသော၊ အကျိုးအာနိသင်ကိုမြင်သော။ ပါရိသံ၊ ယောကျ်ားတို့သည်ဆောင်အပ်သော။ ဓုရံ၊ ဒါနသီလဘာဝနာမိတ်ဖွဲ့သည်၏ အဖြစ်ဟုဆိုအပ်သောလေးပါးပြားရှိသောဝန်ကို။ ဝဟန္တော၊ ရွက်ဆောင်သောသူသည်။ ပါမုဇ္ဇကရဏံ၊ မိတ်ဖွဲ့သည်၏ အဖြစ်ဟုဆိုအပ်သော ဝမ်းမြောက်ခြင်းကိုပြုတတ်သော။ ဌာနံ၊ အကြောင်းကိုလည်းကောင်း။ ပသံသာဝဟာနံ၊ ချီးမွမ်းခြင်းကိုရွက်ဆောင်တတ်သော။ သုခံ၊ ချမ်းသာကိုလည်းကောင်း။ ဘာဝေတိ၊ ပွားစေ၏။ ပဝိဝေကရသံ၊ ကာယဝိဝေက စိတ္တဝိဝေက ဥပဓိဝိဝေကတို့ကိုမှီ၍ဖြစ်သော ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာခြင်းဟူသော ရသာကို။ ပိတွာ၊ သောက်၍။ ဥပသမဿ၊ ကိလေသာငြိမ်းခြင်း၏။ ဝသေန၊ အစွမ်းအားဖြင့်။ လဒ္ဓံ၊ ရအပ်သော။ ရသံဝါ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာခြင်းဟူသော ရသာကိုလည်း။ ပိတွာ၊ သောက်၍။ ဓမ္မိပ္ပီတိရသံ၊ ဓမ္မပ္ပီတိဟုဆိုအပ်သောပူပန်ခြင်းမရှိသည်။ နိပ္ပါပေါ၊ အကုသိုလ်မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟိရိဇာတကံ၊ ဟိရိဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ပဇ္ဇောကေ၊ ရဲရဲငြိသော မီးသည်။ သန္တမှိ၊ ထင်ရှားရှိလျက်။ အဂ္ဂိံ၊ မီးကို။ ပရိယေသနံ၊ ရှာအံ့သောငှာ။ စရံစရန္တော၊ သွားသော။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ရတ္တိံ၊ ညဉ့်အခါ၌။ ခဇ္ဇောတံ၊ ပိုးစုန်ကြူးကို။ အဒ္ဒက္ခိ၊ မြင်လေ၏။ ဒိသွာစ၊ မြင်ပြီး၍လည်း။ ဇာတဝေဒံ၊ မီးစစ်ဟူ၍။ အမ

၁၄+၁၅+ ညထ၊ အောက်မေ့လေ၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ကော၊ အဘယ်နည်း။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ သော၊ ထိုသူသည်။ အဿ၊ ထိုပိုးစုန်းကြူး၏။ ဥပရိ၊ အထက်၌။ ဂေါမစုဏ္ဏာနိ၊ သိမ်မွေ့စွာသော နွားချေးမှုန့်တို့ကိုလည်းကောင်း။ တိဏာစ၊ မြက်တို့ကိုလည်းကောင်း။ အဘိမတ္ထံ၊ ကြဲ၍ဖျက်လျက်။ ဝိပရိတာယ၊ ဘောက်ပြန်သော။ သညာယ၊ အမှတ်ဖြင့်။ ဝါယမန္တောပိ၊ လုံ့လပြုငြားသော်လည်း။ ပဇ္ဇလေတဝပေဇ္ဇလိတုံ၊ တောက်စိမ့်သောငှာ။ နာသက္ခိ၊ မတတ်နိုင်။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ယတ္ထယသ္မိံဝိသာဏေ၊ အကြင်နွားချို၌။ ခီရံ၊ နို့ရည်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ တတောဝိသာနတော၊ ထိုနွားချိုမှ။ ဂဝံ၊ နွားကို။ ဒုဟံဒုဟန္တော၊ နို့ညှစ်သောသူသည်။ အတ္ထံ၊ နို့ရည်ဟူသောအကျိုးကို။ နဝိန္ဒတိဝိယ၊ မရသကဲ့သို့။ ဧဝမ္ပိတထာ၊ ထို့အတူလည်းကောင်း။ မိဂေါ၊ သမင်နှင့်တူသောသူမိုက်သည်။ အနုပါယေန၊ အကြောင်းမဟုတ်သဖြင့်။ ပရိယေသန္တော၊ ရှာမှီးသည်ဖြစ်၍။ အတ္ထံ၊ အကျိုးစီးပွားကို။ နလဘတေ၊ မရရာ။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ မာဏဝါ၊ လူတို့သည်။ အမိတ္တာနံ၊ ရန်သူတို့ကို။ နိဂ္ဂဟေနစ၊ နှိပ်သဖြင့်လည်းကောင်း။ မိတ္တာနံ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့ကို။ ပဂ္ဂဟေနစ၊ ချီးမြှောက်သဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝိဝိဓေဟိ၊ အထူးထူးအပြားအပြားရှိကုန်သော။ ဥပါယေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ အတ္ထံ၊ အကျိုးစီးပွားသို့။ ပပ္ပေါန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ သေနာမောက္ခပလာဘေနစ၊ စစ်သူကြီးကို ရချေသောအားဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝလ္လဘာနံ၊ ချစ်မြတ်နိုးကုန်အကျွမ်းဝင်ကုန်သော အမတ်တို့ကို။ နယေနစ၊ ဆောင်ချေသောအားဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝသုန္ဓရ၊ ဝသုဟုဆိုအပ်ကုန်သော ရတနာတို့ကိုဆောင်တတ်သောကြောင့် ဝသုန္ဓရဟုရအပ်သောအမည်ရှိသော။ ဇဂတိံ၊ မြေကြီးထက်၌။ ဇဂတိပါလာ၊ မြေကြီးကိုစောင့်သောမင်းတို့သည်။ အာဝသန္တိ၊ နေကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ ခဇ္ဇောပနကဇာတကံ၊ ခဇ္ဇောပနကဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ သမ္မသုမုခ၊ ကောင်းသောမျက်နှာရှိသောအချင်းမျောက်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဇုတေ၊ ကြွေအန်တို့မှရှုံး၏။ အမ္ဗပက္ကာနိ၊ သရက်သီးမှည့်တို့ကို။ ဟာရေဟိ၊ ချလော့။ တေ၊ သင်၏။ ဝီရိယံ၊ ဝီရိယကြောင့်ဖြစ်သော သရက်သီးမှည့်ကို။ ဘက္ခယာမသေ၊ စားကုန်အံ့။ သမ္မအဟိတုဏ္ဍိက၊ အချင်းအလမ္ဗါယ်။ တွံ၊ သင်သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ အဘူတေန၊ မဟုတ်မမှတ်သောစကားဖြင့်။ ပသံသသိ၊ ချီးမွမ်း၏။ တဝ၊ သင်၏။ ဝစနံ၊ စကားသည်။ အလီကံဝတ၊ ချွတ်ယွင်းစွ

၁၅+၁၆+ တကား။ တေ၊ သင်သည်။ ကော၊ အဘယ်၌။ သုမုခေါနာမ၊ ကောင်းသောမျက်နှာရှိမည်သော။ မက္ကဋော၊ မျောက်ကို။ သုတောဝါ၊ ကြားဖူးမူလည်းကြားဖူးပါသနည်း။ ဒိဋ္ဌောဝါ၊ မြင်ဖူးမူလည်းမြင်ဖူးပါသနည်း။ အဟိတုဏ္ဍီက၊ အလိမ္မာယ်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဓညာပဏံ၊ စပါးဈေးသို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ မံ၊ ငါ့ကို။ မုတ္တော၊ လွှတ်လျက်။ ဆာတံ၊ ငတ်မွတ်ဆာလောင်သော။ မံ၊ ငါ့ကို။ ယံဟနာသိ၊ အကြင်ရိုက်ခြင်းကိုပြု၏။ တေ၊ သင်၏။ ဣမံ၊ ဤရိုက်ခြင်းကို။ တွံ၊ သင်သည်။ အဇ္ဇာပိ၊ ယခုလည်း။ သရသိ၊ အောက်မေ့လော့။ အဟံ၊ ငါသည်။ တံဒုက္ခသေယျံ၊ ထိုဆင်းရဲသဖြင့်အိပ်ရခြင်းကို။ သရံ၊ အောက်မေ့၏။ တယာ၊ သင်သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဘယတဇ္ဇိတော၊ ဘေးဖြင့်ခြိမ်းချောက်အပ်၏။ တထာဟိ၊ ထိုကြောင့်လျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ရဇ္ဇံပိ၊ မင်းအဖြစ်ကိုလည်း။ ကာရယေအပိ၊ ပြုစေငြားအံ့။ ယာစိတော၊ သင်တောင်းအပ်သော။ အဟံ၊ ငါသည်။ တဝ၊ သင်အား။ နေဝဒဇ္ဇံ၊ မပေးသည်သာလျှင်တည်း။ ကုလေ၊ အမျိုး၌။ ဇာတံ၊ ဖြစ်သော။ ဂဗ္ဘော၊ ကိုယ်ဝန်၌။ တိတ္တံ၊ ရောင့်ရဲသော။ အမစ္ဆရိံ၊ ဝန်မတိုသော။ ယဉ္စ၊ အကြင်သူကိုလည်း။ ဇညာ၊ သိရာ၏။ ဓီရော၊ ပညာရှိသည်။ တေန၊ ထိုသူနှင့်။ သခိဉ္စ၊ အဆွေခင်ပွန်း၏ အဖြစ်ကိုလည်းကောင်း။ မိတ္တဉ္စ၊ မိတ်၏အဖြစ်ကိုလည်းကောင်း။ သန္ဓာတုံ၊ ပြုအံ့သောငှာ။ အရဟတိ၊ ထိုက်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ အဟိတုဏ္ဍိကဇာတကံ၊ အဟိတုဏ္ဍိကဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ မဓုဝဏ္ဏံ၊ ပျားအဆင်းရှိသော။ မဓုရသံ၊ ပျားအရသာရှိသော။ မဓုဂန္ဓံ၊ ပျားအနံ့ရှိသော။ ဝိသံ၊ အဆိပ်သည်။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ ဃာသံ၊ အစာကို။ ဧသနော၊ ရှာသော။ ဂုမ္ဗိယော၊ ဂုမ္ဗိယဘီလူးသည်။ အရညေ၊ တော၌။ ဝိသံ၊ ဆိုအပ်ပြီးသောအဆိပ်ကို။ ဩဒတိ၊ ထား၏။ ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ တံ ဝိသံ၊ ထိုအဆိပ်ကို။ မဓုတိ၊ ပျားဟု။ မညမာနာယ၊ ထင်မှတ်သဖြင့်။ အခါဒိံသု၊ စားကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုသူတို့အား။ တံ၊ ထိုအဆိပ်သည်။ ကဋုကံ၊ ထက်သည်။ အာသိ၊ ဖြစ်၏။ တေန၊ ထိုကြောင့်။ မရဏံ၊ သေခြင်းသို့။ ဥပါဂမုံ၊ ရောက်ကုန်၏။ ယေစခေါ၊ အကြင်သူတို့သည်လည်း။ ပဋိသင်္ခါယ၊ ဆင်ခြင်ကုန်၍။ တံ ဝိသံ၊ ထိုအဆိပ်ကို။ ပရိဝဇ္ဇေယုံ၊ ကြဉ်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ အာတုရေသု၊ ကျင်နာကုန်သောသူတို့၌။ သုခိတာ၊ ချမ်းသာကုန်၏။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ မနုဿေသု၊ လူတို့၌။ ကာမသမောဟိတာ၊ ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့၏ အပေါင်းတို့သည်။ ဝိသံ၊ အဆိပ်မည်၏။ ဧတံ၊ ထိုကာမဂုဏ်ငါးပါးဟူသော

၁၆+ ၁၇+ အဆိပ်သည်။ အာမိသဉ္စ၊ အာမိသသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗန္ဓနဉ္စ၊ အနှောင်အဖွဲ့သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မစ္စုဝသော၊ သေမင်းနိုင်ငံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂုဟာသယော၊ လိုဏ်နေရာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ ပရိစာရိကေ၊ လုပ်ကျွေးတတ်ကုန်သော။ ဣမေကာမေ၊ ဤကာမတို့ကို။ အာတုရာ၊ ကျင်နာခြင်းရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ ပရိဝဇ္ဇန္တိ၊ ကြဉ်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ လောကေ၊ လောက၌။ သင်္ဂံႍ၊ ကိလေသာကို။ ဥပစ္စဂုံ၊ လွန်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ ဂုမ္ဗိယဇာတကံ၊ ဂုမ္ဗိယဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ယာအယံ၊ အကြင်ဆေးသမားသည်။ ကဏှာသပ္ပံ၊ မြွေဟောက်ကို။ သာဠိကဆာပေါတိ၊ ဆက်ရက်ငယ်၍။ အဂါဟယိ၊ ယူစေ၏။ ပါပါနုသာသကော၊ မကောင်းသည်ကိုဆုံးမတတ်သော။ အယံ၊ ဤဆေးသမားသည်။ တေနသပ္ပေန၊ ထိုမြွေဟောက်သည်။ ဒဋ္ဌော၊ ကိုက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ ဟတော၊ သေ၏။ ယောနရော၊ အကြင်သူသည်။ အဟန္တာနံ၊ ညှင်းဆဲခြင်းငှာမထိုက်သော။ အဟန္တာရံ၊ သတ်ခြင်းငှာမထိုက်သောသူကို။ ဟန္တုံ၊ သတ်ခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏။ အယံ ပုရိသော၊ ဤဆေးသမားယောကျ်ားသည်။ ဟတောယထာ၊ သေ၍အိပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထို့အတူ။ သောနရော၊ ထိုသူသည်။ နိဟတော၊ သေ၍။ သေတိ၊ အိပ်ရ၏။ ယောနရော၊ အကြင်သူသည်။ အဟန္တာရံ၊ သတ်ခြင်းငှာမထိုက်သော။ အဃာဋေန္တံ၊ ညှင်းဆဲခြင်းငှာမထိုက်သောသူကို။ ဟန္တုံ၊ ညှင်းဆဲခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏။ အယံ ပုရိသော၊ ဤဆေးသမားယောကျ်ားသည်။ ဟတောယထာ၊ သေ၍အိပ်ရသကဲ့သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထို့အတူ။ သော နရော၊ ထိုသူသည်။ နိဟတော၊ သေ၍။ သေတိ၊ အိပ်ရ၏။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ပံသုမုဋ္ဌိံ၊ မြေမှုန့်ဆုပ်ကို။ ပဋိဝါတ၊ လေညာသို့။ ပဋိက္ခိပေ၊ ပစ်ငြားအံ့။ သောရဇော၊ အပ္ပဒုဋ္ဌဿ၊ မပြစ်မှားအပ်သော။ သုဒ္ဓဿ၊ စင်ကြယ်သော။ ပေါသသာ၊ သတ္တဝါဖြစ်သော။ အနင်္ဂဏဿ၊ အပြစ်မရှိသော။ နရဿ၊ လူအား။ ဒုဿတိ၊ ပြစ်မှား၏။ ပဋိဝါတံ၊ လေညာသို့။ ခိတ္တော၊ ပစ်အပ်သော။ သုခုမောရဇောဣဝ၊ သိမ်မွေ့သောမြူကဲ့သို့။ တမေဝဗာလံ၊ ထိုလူမိုက်သို့သာလျှင်။ ပါပံ၊ မကောင်းမှုသည်။ ပစ္စေတိ၊ တဖန်လာ

၁၇+၁၈+ ၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ သာဠိကဇာတကံ၊ သာဠိကဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဒါရကာ၊ သူငယ်တို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အမိတ္တံဟတ္ထတ္ထဂတာ၊ ရန်သူတို့၏လက်သို့ရောက်ကုန်လျက်။ တစသရသမပ္ပိတာ၊ ဝါးလုံးတို့ဖြင့်နှောင်ဖွဲ့အပ်ကုန်လျက်။ ပသန္နမုခဝဏ္ဏာ၊ ကြည်လင်သောမျက်နှာအဆင်းရှိကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ နသောစထ၊ မစိုးရိမ်ကုန်သနည်း။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ သောစနာယာစ၊ စိုးရိမ်သဖြင့်လည်းကောင်း။ ပရိဒေဝနာယစ၊ ငိုကြွေးသဖြင့်လည်းကောင်း။ အပ္ပကောပိ အတ္ထော၊ အနည်းငယ်သောအကျိုးကိုလည်း။ အပိ၊ စင်စစ်။ နလဗ္ဘော၊ မရအပ်။ ဧနံ၊ ထိုသူကို။ သောစန္တံ၊ စိုးရိမ်သည်ကို။ ဒုက္ခိတံ၊ ဆင်းရဲသည်ကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ ပစ္စတ္ထိကာ၊ ရန်သူတို့သည်။ အတ္တမနာ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ယတောစခေါ၊ အကြင်အခါ၌လည်း။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့သည်။ ဥပ္ပန္နာသု၊ ဖြစ်ကုန်သည်ရှိသော်။ အတ္ထဝိနိစ္ဆယညူ၊ အကျိုး၏ အဆုံးအဖြတ်ကိုသိသော။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသည်။ နဝေဓတိ၊ မတုန်လှုပ်။ တေပစ္စတ္ထိကာ၊ ထိုရန်သူတို့သည်။ အဝိကာရံ၊ ဘောက်ပြန်ခြင်းမရှိသော။ ပုရာဏံ၊ ရှေးအတိုင်းဖြစ်သော။ မုခံ၊ မျက်နှာကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ဒုခိတာ၊ ဆင်းရဲကုန်သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဇပ္ပေန၊ မန္တရားမန်းသဖြင့်လည်းကောင်း။ မန္တေန၊ ပညာတို့နှင့်တိုင်ပင်သဖြင့်လည်းကောင်း။ သုဘာသိတေန၊ ကောင်းစွာဆိုသောစကားဖြင့်လည်းကောင်း။ အနုပ္ပါဒါနေန၊ တရားစီရင်သောအမတ်တို့အား တံစိုးပေးသဖြင့်လည်းကောင်း။ ပဝေဏိယာဝါ၊ ဆွေမျိုးစဉ်ဆက်ကိုပြဆိုသဖြင့်လည်း။ ယထာထယာ၊ အကြင်အကြင်အကြောင်းဖြင့်။ ယတ္ထ၊ အကြင်အမှု၌။ အတ္ထံ၊ အကျိုးကို။ လဘေထ၊ ရရာ၏။ တထာတထာ၊ ထိုထိုအကြောင်းဖြင့်။ တတ္ထ၊ ထိုအမှု၌။ ပရက္ကမေယျ၊ လုံ့လပြုရာ၏။ ယတောစ၊ အကြင်အခါ၌လည်း။ ဧသအတ္ထော၊ ဤအကျိုးကို။ မယာဝါ၊ ငါသည်လည်းကောင်း။ အညေနဝါ၊ တပါးသောသူသည်လည်းကောင်း။ အလဗ္ဘနေယျော၊ မရအပ်ဟူ၍။ ဇာနေယျ၊ သိရာ၏။ တတော၊ ထိုအခါ၌။ အသောစမာနော၊ မစိုးရိမ်သည်ဖြစ်၍။ ကမ္မံ၊ ကံသည်။ ဒဠှံ၊ မြဲမြံ၏။ ဣဒါနိ၊ ယခု။ ကိန္တိကရောမိ၊ အသို့ပြုနိုင်အံ့နည်းဟု။ အဓိဝါသယေယျ၊ သည်းခံရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသည်သာလျှင်အပြီးတည်း။ တစသာရဇာတကံ၊ တစသာရဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ သာမိဒေဝပုတ္တ၊ အရှင်နတ်သား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဒေဝါနံ၊ နတ်တို့

၁၈+၁၉+ အား။ ကိံ၊ အဘယ်အမှုကို။ အကရံ၊ ပြုသနည်း။ ယံယေနပါပေန၊ အကြင်မကောင်းမှုဖြင့်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်။ သိရသ္မိံ၊ ဦးခေါင်း၌။ ဥပဟစ္စ၊ နှိပ်၍။ စက္ကံ၊ သင်ဓုန်းစက်သည်။ မတ္ထကေ၊ ဦးခေါင်းထက်၌။ ဘမတိ၊ လည်၏။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကိံ ပါပံ၊ မကောင်းမှုကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်သနည်း။ မိတ္တဝိန္ဒက၊ မိတ္တဝိန္ဒက။ တွံ၊ သင်သည်။ ရမ္မဏကံ၊ ဖလ်ဖြင့်ပြီးသော။ ပါသာဒဉ္စ၊ ပြာသာဒ်ကိုလည်းကောင်း။ သဒါမတ္တံ၊ ငွေဖြင့်ပြီးသော။ ပါသာဒဉ္စ၊ ပြာသာဒ်ကိုလည်းကောင်း။ ဒူဘကံ၊ ပတ္တမြားဖြင့်ပြီးသော။ ပါသာဒဉ္စ၊ ပြာသာဒ်ကိုလည်းကောင်း။ ဗြဟ္မတ္ထရံ၊ ရွှေဖြင့်ပြီးသော။ ပါသာဒဉ္စ၊ ပြာသာဒ်ကိုလည်းကောင်း။ အတိက္ကမ္မ၊ လွန်၍။ ကေနတ္ထေန၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်။ ဣဓ၊ ဤငရဲသို့။ အာဂတော၊ လာသနည်း။ သာမိဒေဝပုတ္တ၊ အရှင်နတ်သား။ ဣတော၊ ဤလေးခုသောပြာသာဒ်တို့၌ စည်းစိမ်ချမ်းသာတို့ထက်။ အတြ၊ ထိုအရပ်၌။ ဗဟုတရာ၊ အလွန်များကုန်သော။ ဘောဂါ၊ စည်းစိမ်တို့သည်။ ဘရိဿရေမညေ၊ ရှိကုန်ယောင်တကား။ ဣတိဧတာယသညာယ၊ ဤသို့သောအမှတ်ဖြင့်။ ဗျသနံ၊ ပျက်စီးခြင်းသို့။ ဂတံ၊ ရောက်သော။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ပဿ၊ ရှုပါလော။ မိတ္တဝိန္ဒက၊ မိတ္တဝိန္ဒက။ တွံ၊ သင်သည်။ စတုဗ္ဘ၊ လေးယောက်သောနတ်သမီးတို့မှ။ အဋ္ဌ၊ ရှစ်ယောက်သောနတ်သမီးတို့ကို။ အဇ္ဈာဂမာ၊ ရ၏။ အဋ္ဌာဘိစာပိ၊ ရှစ်ယောက်သောနတ်သမီးတို့မှလည်း။ သောဠာသ၊ တစ်ကျိပ်ခြောက်ယောက်သောနတ်သမီးတို့ကို။ အဇ္ဈာဂမာ၊ ရ၏။ သောဠသာတိစ၊ တစ်ကျိပ်ခြောက်ယောက်သောနတ်သမီးတို့မှလည်း။ ဗာတ္တိံသ၊ သုံးကျိပ်နှစ်ယောက်နတ်သမီးတို့ကို။ အဇ္ဈာဂမာ၊ ရ၏။ အတြိစ္ဆံ၊ အလွန်လိုကြီးသည်သင်သည်။ စက္ကံ၊ သင်ဓုန်းစက်သို့။ အာသဒေါ၊ ရောက်၏။ ဣစ္ဆာဟတဿ၊ အလိုရမ္မက်သည်နှိပ်စက်အပ်သော။ ပေါသဿ၊ ယောကျ်ားဖြစ်သောသင်၏။ မတ္ထကေ၊ ထိပ်ထက်၌။ စက္ကံ၊ သင်ဓုန်းစက်သည်။ ဘမတိ၊ လည်၏။ မိတ္တဝိန္ဒက၊ မိတ္တဝိန္ဒက။ ဣစ္ဆာမ၊ တဏှာသည်။ ဥပရိဝိသာလံ၊ အထက်၌ကျယ်ခြင်းသို့။ ဒုပ္ပူရံ၊ ပြည့်နိုင်ခဲခြင်းသို့။ ဂတာ၊ ရောက်၏။ ဝိသဋဂါမိနီ၊ ပျံ့ခြင်းသို့ရောက်၏။ ယေစ၊ အကြင်ယောကျ်ားတို့သည်လည်း။ တံ၊ ထိုတဏှာကို။ အနုဂိဇ္ဈန္တိ၊ အဖန်တလဲလဲ တပ်စွန်း၍ယူကုန်၏။ တေ၊ ထိုယောကျ်ားတို့သည်။ စက္ကဓာရိနော၊ သင်ဓုန်းစက်ကိုဆောင်ရကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ မိတ္တဝိန္ဒကဇာတကံ၊ မိတ္တဝိန္ဒကဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဟံသော၊ ရွှေဟင်္သာသည်။ ပလာသံ၊ ပေါက်ပင်စောင့်နတ်ကို။ အဝစ၊

၁၉+၂၀+ ဆို၏။ ကိံ အဝစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်းဟူမူကား။ သမ္မ၊ အဆွေပေါက်ပင်စောင့်နတ်။ တေ၊ သင်၏။ အင်္ကသ္မိံ၊ အခွ၌။ နိသိန္နောဝ၊ တည်လျက်လျှင်။ နိဂြောဓော၊ ပညောင်ပင်သည်။ ဇာယတိ၊ ပေါက်၏။ သော၊ ထိုပညောင်ပင်သည်။ တေ၊ သင်၏။ ဓမ္မာနိ၊ အသက်တို့ကို။ ဆိဇ္ဇတိ၊ ဖြတ်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ နိဂြောဓော၊ ပညောင်ပင်သည်။ ဝဍ္ဎိတမေဝ၊ ကြီးခြင်းသို့လျှင်။ ပစ္ဆတု၊ ရောက်စေ။ မာတာဝါ၊ အမိသည်လည်းကောင်း။ ပိတာဝါ၊ အဖသည်လည်းကောင်း။ ပုတ္တာနံ၊ သားတို့၏။ ပတိဋ္ဌာ၊ တည်ရာတို့သည်။ ဟောန္တိယထာ၊ ဖြစ်ကုန်သကဲ့သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထို့အတူ။ အဟံ၊ ငါသည်။ အဿ၊ ထိုပညောင်ပင်၏။ ပတိဋ္ဌာ၊ တည်ရာသည်။ ဘဝါမိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဧသော၊ ဤပညောင်ပင်သည်။ မေ၊ ငါ၏။ ပတိဋ္ဌော၊ တည်ရာသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဒေဝ၊ နတ်။ ယံ၊ အကြင်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဘယာနကံ၊ ကြောက်မက်ဖွယ်ရှိသော။ ခီရရုက္ခံ၊ ပညောင်ပင်ငယ်ကို။ အင်္ကသ္မိံ၊ သစ်ခွပင်၏။ ဝဍ္ဎိ၊ ကြီးပွားခြင်းကို။ မယှံ၊ ငါ့အား။ နရုစ္စတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ ဣဒါနိနုခေါ၊ ယခုအခါ၌လျှင်။ မံ၊ ငါ့ကို။ နိဂြောဓော၊ ပညောင်ပင်သည်။ ဘာရတိ၊ ကြောက်စေ၏။ ဟံသဿ၊ ဟင်္သာမင်း၏။ မဟာနေရုနိဒဿနံ၊ မြင်းမိုရ်တောင်နှင့်တူသော။ ဝစနံ၊ စကားကို။ နအဘိညာယ၊ မသိ၍။ မေ၊ ငါ့အား။ မဟာဘယံ၊ ကြီးစွာသောဘေးသည်။ အာဂတံ၊ ရောက်လာ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယောဓမ္မော၊ အကြင်တရားသည်။ ဝဍ္ဎမာနော၊ ပွားသည်ရှိသော်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပတိဋ္ဌံ၊ တည်ရာကို။ ဃာသတေ၊ ဖျက်ဆီး၏။ တဿ၊ ထိုတရား၏။ ဝဍ္ဎိ၊ ပွားခြင်းကို။ နကုသလပ္ပသဋ္ဌာ၊ ပညာရှိတို့သည်မချီးမွမ်းအပ်။ တဿ၊ ထိုတရား၏။ ဥပရောဓံ၊ ဖျက်ဆီးခြင်းကို။ ပရိသင်္ကာယမာနော၊ ရွံရှာသော။ ဓီရော၊ ပညာရှိသည်။ မူလဝဓာယ၊ အမြစ်ကိုဖြတ်အံ့သောငှာ။ ပတာရယိ၊ လုံ့လပြု၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ ပလာသဇာတကံ၊ ပလာသဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဒုတိယော၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ ဝဏ္ဏရောကဝဂ္ဂေါ၊ ဝဏ္ဏာရောဟဝဂ်တည်း။ ၃။ အဒ္ဓဝဂ်။ ရာဇ၊ မင်းကြီး။ မမ၊ ငါ၏။ ဝသောဝသံ၊ နိုင်ငံသို့။ အာဂတဿ၊ ရောက်သော။ ဧဝံဘူတဿ၊ ဤသို့ဖြစ်သော။ တေ၊ သင်မင်းကြီးအား။ ယောပရိယာ၊

၂၀+၂၁+ ယော၊ အကြင်အကြောင်းသည်။ တံ၊ သင်မင်းကြီးကို။ ဒုက္ခာ၊ ဆင်းရဲမှ။ ပမောစယေ၊ လွတ်စေရာ၏။ ကောစိ၊ တစုံတခုသော။ သောပရိယာယော၊ ထိုအကြောင်းသည်။ အတ္ထိနု၊ ရှိသလော။ တာတ၊ အမောင်။ တဝ၊ သင်သည်။ ဝသောဝသံ၊ နိုင်ငံသို့။ အာဂတဿ၊ ရောက်သော။ ဧဝံဘူတဿ၊ ဤသို့ဖြစ်သော။ မေ၊ ငါ့အား။ ယောပရိယာယော၊ အကြင်အကြောင်းသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဒုက္ခာ၊ ဆင်းရဲမှ။ ပမောစယေ၊ လွတ်စေရာ၏။ ကောစိ၊ တစုံတခုသော။ သော ပရိယာယော၊ ထိုအကြောင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ရာဇ၊ မင်းကြီး။ မရဏကာလေ၊ သေအံ့သောကာလ၌။ ဧဝမေဝ၊ ဤသို့လျှင်။ ဣတရံ၊ ဤအဆုံးအမမှတပါးသော။ ဓနံ၊ ဥစ္စာသည်။ တာသတေ၊ စောင့်၏။ ရာဇ၊ မင်းကြီး။ သုစရိတံ၊ မိဘတို့သည်ပေးအပ်သော အဆုံးအမဟူသောသုစရိုက်ကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ အညံ၊ တပါးသော။ တံဓနံ၊ ထိုဥစ္စာကို။ နပဿာမိ၊ ငါမမြင်။ သုဘာသိတံ၊ မိဘတို့သည်။ ပေးအပ်သော အဆုံးအမဟူသော ကောင်းသောစကားကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ အညံ၊ တပါးသော။ တံဓနံ၊ ထိုဥစ္စာကို။ နပဿာမအိ၊ ငါမမြင်။ မံ၊ ငါ့ကို။ အက္ကောစ္ဆိ၊ ဆဲရေးပြီး။ မံ၊ ငါ့ကို။ အဝဓိ၊ ညှင်းဆဲပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယေစ၊ အကြင်သူတို့သည်လည်း။ တံဝေရံ၊ ထိုရန်ကို။ ဥပနယှန္တိ၊ ဖွဲ့ကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုသူတို့အား။ ဝေရံ၊ ရန်သည်။ နသမ္မတိ၊ မငြိမ်း။ မံ၊ ငါ့ကို။ အက္ကောစ္ဆိ၊ ဆဲရေးပြီး။ မံ၊ ငါ့ကို။ အဝဓိ၊ ညှင်းဆဲပြီ။ မံ၊ ငါ့ကို။ အဇိနိ၊ အောင်ပြီ။ မေ၊ ငါ၏။ သန္တကံ၊ ဥစ္စာကို။ အဟာသိ၊ ဆောင်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယေစ၊ အကြင်သူတို့သည်လည်း။ တံ၊ ထိုရန်ကို။ နဥပယှန္တိ၊ မဖွဲ့ကုန်။ တေသံ၊ ထိုသူတို့အား။ ဝေရံ၊ ရန်သည်။ ဥပသမ္မတိ၊ ငြိမ်း၏။ ဟိယုတ္တံ၊ သင့်စွ။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ကုဒါစနံ၊ တရံတဆစ်မျှ၌။ ဝေရေန၊ ရန်ဖြင့်။ ဝေရာနိ၊ ရန်တို့သည်။ နသမ္မန္တိ၊ မငြိမ်းကုန်။ အဝေရေနစ၊ ရန်မပြုသောသဖြင့်လည်း။ ဝေရာနိ၊ ရန်တို့သည်။ သမ္မန္တိ၊ ငြိမ်းကုန်၏။ ဧသဓမ္မော၊ ဤရန်မပြုသဖြင့်လည်း ရန်ငြိမ်းခြင်းသဘောသည်။ သနန္တိနော၊ ရှေး၌ဖြစ်သောသဘောတည်း။ ဒီဃိတိကောသလဇာတကံ၊ ဒီဃိတိကောသလဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ တာပသ၊ ရှင်ရသေ့။ တွံ၊ သင်သည်။ ပေတံ၊ သေသောသူကို။ ယံအနုသောစသိ၊ အကြင်စိုးရိမ်ခြင်းကိုပြု၏။ တံ၊ ထိုစိုးရိမ်ခြင်းသည်။ အဂါရာ၊ အိမ်မှ။ ပစ္စုပေတဿ၊ ကင်း၍။ မနဂါရဿ၊ အိမ်ရာထောင်သောလူတို့၏ ကိစ္စမရှိသော။ သမဏဿ၊ ရဟန်းသည်။ သတော၊ ဖြစ်သော။ တေ၊ သင်အား။ နသာဓု၊ မကောင်း။ သက္က၊ သိကြား။ သံဝါသေန၊ ပေါင်းဖော်ခြင်းကြောင့်။

၂၁+၂၂+ မနုဿဿဝါ၊ လူ၏လည်းကောင်း။ မိဂဿဝါ၊ သား၏လည်းကောင်း။ ဟဒယေ၊ နှလုံး၌။ ပေမံ၊ ချစ်ခြင်းသည်။ ဟဝေ၊ စင်စစ်။ ဇာယတေ၊ ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုချစ်အပ်သောသူကို။ အသောစိတုံ၊ မစိုးရိမ်အံ့သောငှာ။ နသက္ကာ၊ မတတ်ကောင်း။ ဣသိ၊ ရသေ့။ ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ မတံစ၊ သေပြီးသောသူကိုလည်းကောင်း။ မရိဿစ၊ သေအံ့သောသူကိုလည်းကောင်း။ ရောဒန္တိ၊ ငိုကုန်၏။ ရုဒန္တိ၊ မျက်ရည်ရိုကုန်၏။ လပန္ထိ၊ ဆိုမြည်တမ်းကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုသူတို့အား။ အဿုပစ္ဆိဇ္ဇဒိဝသောနာမ၊ မျက်ရည်ပြတ်သောနေ့မည်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ မာရောဒိ၊ မငိုလင့်။ ရောဒိတံ၊ ငိုခြင်းကို။ မောဃံ၊ အကျိုးမရှိဟူ၍။ သန္တော၊ သူတော်ကောင်းတို့သည်။ အာဟု၊ ဆိုကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ မာရောဒိ၊ မငိုလင့်။ ဗြဟ္မေ၊ ရှင်ရသေ့။ ဟဝေ၊ စင်စစ်။ ရောဒိတေန၊ ငိုခြင်းကြောင့်။ ပေတော၊ ပစ္စုပ္ပန်ဘဝမှကင်းသော။ မတော၊ သေသောသူသည်။ သမုဓဟေ၊ ထမြောက်ငြားအံ့။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သောငါတို့သည်။ သင်္ဂမ္မ၊ စည်းဝေးကုန်၏။ အညမညဿ၊ အချင်းချင်း၏။ ဉာတကော၊ ဆွေမျိုးတို့ကို။ ရောဒါမ၊ ငိုကုန်အံ့။ ဃတသိတ္တံ၊ ထောပတ်ဖြင့် သွန်းလောင်းအပ်သော။ ပါဝကံ၊ မီးကို။ ဝါရိနာ၊ ရေဖြင့်။ ဩသိဉ္စိဝိယ၊ သွန်းလောင်းဘိသကဲ့သို့။ ဝတ၊ စင်စစ်။ အာဒိတ္တံ၊ သောကမီးဖြင့် ပြောင်ပြောင်တောက်သည်။ သန္တံ၊ ဖြစ်သော။ မံ၊ ငါကို။ နိဗ္ဗာပယေ၊ ငြိမ်းစေ၏။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ဒရံ၊ စိုးရိမ်ခြင်းကို။ နိဗ္ဗာပယေ၊ ငြိမ်းစေ၏။ ယောတွံ၊ အကြင်သင်သည်။ သောကပရေတဿ၊ သောကဖြင့်နှိပ်စက်အပ်သော။ မေ၊ ငါ၏။ ပုတ္တသောကံ၊ သား၌စိုးရိမ်ခြင်းကို။ အပါနုဒိ၊ ပယ်၏။ မေ၊ ငါ့အား။ ဟဒယဿိတံ၊ နှလုံး၌မှီသော။ ယံသလ္လံ၊ အကြင်မြှားငြောင့်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံသလ္လံ၊ ထိုမြှားငြောင့်ကို။ တေတယာ၊ သင်သည်။ အဗ္ဗုဠှံဝတ၊ နှုတ်အပ်စွတကား။ ဝါသဝ၊ သိကြားမင်း။ တဝ၊ သင်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာန၊ နာရ၍။ သော အဟံ၊ ထိုငါသည်။ အဗ္ဗုဠှသလ္လော၊ နှုတ်အပ်သောမြှားငြောင့်ရှိသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ ဝီတသောကော၊ ကင်းသောစိုးရိမ်ခြင်းရှိ၏။ အနာဝိလော၊ စိတ်နောက်ခြင်းမရှိ။ နသောစာမိ၊ မစိုးရိမ်။ နရောဒါမိ၊ မငိုကြွေး။ ဣတိ၊ ဤသည်သာလျှင်အပြီးတည်း။ မိဂပေါတကဇာတကံ၊ မိဂပေါတကဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ မူကိကာ၊ မူသိကာသည်။ ကုဟိံ၊ အဘယ်သို့။ ဂတာ၊ သွားသနည်း။ ကတ္ထ၊ အဘယ်၌။ ဂတာ၊ သွားသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇနော၊ လူများသည်။ လာလ၊

၂၂+၂၃+ ပ္ပတေ၊ မြည်တမ်း၏။ မူသိကာ၊ မူသိကာကို။ ဥဒပါနေ၊ ရေကန်၌။ ဟတာ၊ သတ်၍ချအပ်၏ဟု။ ဧကော၊ တစ်ယောက်တည်းသော။ အဟမေဝ၊ ငါသည်သာလျှင်။ ဇာနာမိ၊ သိ၏။ တွံ၊ သင်သည်။ ဟဝေ၊ ယဝမင်း၌။ ဣတိစီတိစ၊ ထိုမှဤမှသတ်ခွင့်ကိုကြုံလျက်လည်း။ ဂဒြဘောဝ၊ မြည်းကဲ့သို့။ နိဝတ္တသိ၊ စည်းစောင့်ရန်းကိုတို့၏။ ဥဒပါနေ၊ ရေကန်၌။ မူသိကံ၊ မူသိကာကို။ ဟန္တွာ၊ သတ်ချ၍။ ယဝံ၊ ယဝမင်းကို။ ဘက္ခေတုံ၊ သတ်အံ့သောငှာ။ ဣစ္ဆသိ၊ အလိုရှိ၏။ ဒုမ္မေဓ၊ ပညာမရှိသောမင်းသား။ တွံ၊ သင်သည်။ ဒဟရော၊ ငယ်သည်။ ပဌမမုပ္ပတ္တိကော၊ ပဌမအရွယ်၌တည်သည်။ သုသု၊ ပျိုသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဒီဃံ၊ ရှည်သောအရိုးရှိသော။ ဧတဉ္စ၊ ထိုယောင်းမကိုလည်း။ သမာပဇ္ဇ၊ ကိုင်၍။ ဌိတော၊ တည်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တေ၊ သင်၏။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ နဒဿာမိ၊ မပေးအံ့။ ပုတ္တေနဟိ၊ သားသည်လျှင်။ ပတ္ထဟိယိတော၊ သတ်အံ့သောငှာ တောင့်တအပ်ငါသည်။ သန္တလိဘဝနေန၊ ကောင်းကင်ဗိမာန်၌နေသဖြင့်။ နပမောစိတော၊ မလွတ်။ အင်္ဂပုတ္တပိနေနဝါ၊ ကိုယ်နှင့်တူသောသား၏ နှစ်သက်ခြင်းဖြင့်လည်း။ နပမောဟိတော၊ မလွတ်။ သိလောကေဟိ၊ ဆရာဖွဲ့၍ပေးအပ်ကုန်သောဂါထာတို့ဖြင့်။ ပမောစိတော၊ လွတ်၏။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ဟနမုက္ကဋ္ဌမဇ္ဈိမံ၊ အယုတ်အလတ်အမြတ်ဖြစ်သော။ သုတံ၊ အကြားအမြင်သုတိကို။ အဓိယေထ၊ သင်ရာ၏။ သဗ္ဗဿ၊ အလုံးစုံသောအကြားအမြင်သုတ၏။ အတ္ထံ၊ အကျိုးကို။ ဇာနေယျ၊ သိရာ၏။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော အကြားအမြင်သုတကို။ န စပယောဇယေ၊ ယုတ်၏အလတ်ဖြစ်၏ဟု လုံ့လမပြုရာသည်သာလျှင်တည်း။ ယတ္ထ၊ အကြင်ကာလ၌။ သုတံ၊ အကြားအမြင်သုတသည်။ အတ္ထာဝဟံ၊ အကျိုးကိုဆောင်၏။ တာဒိသကော၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ ကာလေ၊ ကာလသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မူသိကဇာတကံ၊ မူသိကဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ တွံ၊ သင်သည်။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဥစ္စာကို။ သမာဒါယ၊ ယူ၍။ ပါရံ၊ ကမ်းတစ်ဖက်သို့။ တိဏ္ဏော၊ ကူးသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ လဟုံ၊ လျင်စွာ။ မံပိ၊ ငါ့ကိုလည်း။ တာရေဟိ၊ ဆောင်လော့။ ဘောတိ၊ ပုဏ္ဏေးမ။ တွံ၊ သင်သည်။ စီရသန္ထတေန၊ ကြာမြင့်စွာပေါင်းသောလင်ဖြင့်။ အသန္ထတံ၊ မပေါင်းဖော်ဘူးသော။ မံ၊ ငါ့ကို။ နိမီနိ၊ လဲလှယ်၍ယူ၏။ ဓုဝေန၊ အမြဲဖြစ်သောလင်ဖြင့်။ အဓုဝံ၊ မမြဲသောငါကို။ နိမီနိ၊ လဲလှယ်၍ယူ၏။ ဘောတီ၊ ပုဏ္ဏေးမသည်။ မယာပိ၊ ငါဖြင့်လည်း။ အညံ၊ တပါးသောလင်ကို။ နိမိနေယျ၊

၂၃+၂၄+ လဲလှယ်၍ယူရာ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣတော၊ ဤအရပ်မှ။ ဒူရတရံ၊ အလွန်ဝေးသောအရပ်သို့။ ဂမိဿံ၊ သွားအံ့။ ဧဠဂဏဂုမ္ဗေ၊ သမန်းမြက်ချုံ၌။ အယံ၊ ဤမိန်းမသည်။ ဟာသိယံ၊ ကြီးစွာသောရယ်ခြင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ကာ၊ အဘယ်မိန်းမသည်။ အဟု၊ ဖြစ်သနည်း။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ နိစ္စံဝါ၊ ကခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဂီတံဝါ၊ သီခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သုသမာဟိတံ၊ ကောင်းစွာပြုအပ်သော။ ထာဠံဝါ၊ တီးမှုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ သုသောဏိ၊ ကောင်းသောခါးရှိသော။ သောဘဏေ၊ တင့်သောရှင်မ။ တွံ၊ သင်သည်။ အနမှိကာလေ၊ ငိုအပ်သောကာ၌။ ကိံ နု၊ အဘယ်ကြောင့်။ ဇဂ္ဃသိ၊ သည်းစွာရယ်ဘိသနည်း။ ဗာလ၊ မိုက်သော။ ဒုမ္မေဓ၊ ပညာမရှိသော။ ဇမ္ဗုက၊ အစားကြီးသော။ သိင်္ဂါလ၊ မြေခွေး။ တွံ၊ သင်သည်။ အပ္ပပညော၊ ပညာမရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ မစ္ဆဉ္စ၊ ငါးကိုလည်းကောင်း။ ပေသိဉ္စ၊ အမဲကိုလည်းကောင်း။ ဇိနော၊ ရှုံးသည်ဖြစ်၍။ ကပဏောဝိယ၊ ဥစ္စာတထောင်ရှုံးသောသူကဲ့သို့။ ဈာယသိ၊ မှိုင်၏။ ပါပဇမ္မေ၊ ယုတ်မာသောအကျင့်ရှိသော။ ဒုဿီလေ၊ သီလမရှိသောမိန်းမ။ အညေသံ၊ သူတစ်ပါးတို့၏။ ဝဇ္ဇံ၊ အပြစ်ကို။ သုဒဿံ၊ မြင်လွယ်၏။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဝဇ္ဇံပန၊ အပြစ်ကိုကား။ ဒုဒ္ဒသံ၊ မြင်ခဲ၏။ တွညေဝ၊ သင်သည်သာလျှင်။ ပတိဉ္စ၊ အဖပေးစားသောလင်ကိုလည်းကောင်း။ ဇာရဉ္စ၊ သယောင်လင်ကိုလည်းကောင်း။ ဇီနော၊ ရှုံးသည်ဖြစ်၍။ ဈာယသိမညေ၊ ငါ့ထက်အဆတစ်ရာမှိုင်ယောင်တကား။ မိဂရာဇ၊ သားမင်းဖြစ်သော။ ဇမ္ဗုက၊ မြေခွေးမင်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ဘာသသိယထာ၊ ဆိုသကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ယံနုန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣတော၊ ဤအရပ်မှ။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဘတ္တု၊ လင်၏။ ဝဿာနုဝါ၊ အလိုသို့လိုက်သည်။ ဟေဿံ၊ ဖြစ်အံ့။ အနာစရိနီ၊ ယုတ်မာသောအကျင့်ရှိသောမိန်းမ။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ ကထေသိ၊ အဘယ်သို့ဆိုသနည်း။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ မတ္တိကံထာလံ၊ မြေခွက်ကို။ ဟရေ၊ ခိုး၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ကံသာထာလံပိ၊ ရွှေခွက်အစရှိသောခွက်ကိုလည်း။ ဟရေ၊ ခိုးရာ၏။ တယာ၊ သင်သည်။ ပါပံ၊ မကောင်းမှုကို။ ကတဉ္စေဝ၊ ပြုအပ်သည်သာလျှင်တည်း။ ပုနပိ၊ တဖန်လည်း။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ ကရိဿာသိ၊ ပြုပြန်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသည်သာလျှင်အပြီးတည်း။ စူဠဓနုဂ္ဂဟဇာတကံ၊ စူဠဓနုဂ္ဂဟဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣဒါနိခေါ၊ ယခုအခါ၌လျှင်။ သုခိတော၊ ချမ်းသာသည်။ အရောဂေါ၊ ရောဂါမရှိသည်။ နိက္ကဏ္ဋကော၊ ဆူးငြောင့်မရှိသည်။ ကပေါ

၂၄+၂၅+ တော၊ ခိုသည်။ နိပ္ပတိတော၊ ထွက်မြောက်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ဟဒယဿ၊ နှလုံး၏။ တုဋ္ဌိံ၊ နှစ်သက်သောအမှုကို။ ကာဟာမိ၊ ပြုအံ့။ တထာဟိ၊ ထိုကြောင့်သာလျှင်။ မံသံ၊ အမဲသည်လည်းကောင်း။ သာကံ၊ ဟင်းရွက်သည်လည်းကောင်း။ မံ၊ ငါ့အား။ ဗလေတိ၊ အားကိုပြု၏။ သိခိနီ၊ ဦးစွန်းရှိသော။ စောရီ၊ နေရာတောင်းကိုခိုးသော။ လင်္ဃီပိတာမဟာ၊ မိုးဟူသောအဖိုးရှိသော။ အယံဗလာကာ၊ ဤဗျိုင်းသည်။ ကာ၊ အဘယ်ဗျိုင်းနည်း။ ဗလာကေ၊ ဗျိုင်းအမ။ ဩရံ၊ ဤအတွင်းသို့။ အာဂစ္ဆ၊ လာခဲ့လော့။ မေ၊ ငါ၏။ သခါ၊ အဆွေခင်ပွန်းဖြစ်သော။ ဝါယသော၊ ကျီးသည်။ စဏ္ဍော၊ ကြမ်း၏။ သမ္မ၊ အဆွေခို။ သူဒပုတ္တေန၊ စဖိုသည်သည်။ ဝိလုနံ၊ အတောင်အမွေးကိုနှုတ်၍။ ပိဋ္ဌမဏ္ဍေန၊ ချင်းမုန်ညင်းမှုန့်ဖျော်သောရက်တက်ရည်ကြည်ဖြင့်။ မက္ခိတံ၊ လိမ်းအပ်သော။ ဧဒိသံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ မမံ၊ ငါ့ကို။ ဒိသွာန၊ မြင်၍။ တေ၊ သင်အား။ ဇဂ္ဃိတာယေ၊ ပြုံးရယ်ပြုခြင်းငှာ။ အလံဟိ၊ မသင့်သည်သာလျှင်တည်း။ သမ္မ၊ အဆွေ။ တွံ၊ သင်သည်။ သုနှာတော၊ ကောင်းစွာသုတ်သင်အပ်သည်။ သုဝိလိတ္တော၊ ကောင်းစွာလိမ်းကျံအပ်သည်။ အန္နပါနေန၊ ထမင်းအဖျော်ဖြင့်။ တပ္ပီတော၊ ရောင့်ရဲသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တေ၊ သင်၏။ ကဏ္ဌေစ၊ လည်၌လည်း။ ဝေဠုရိ၊ ဝေဠုရိယပတ္တမြားကိုဆွဲ၍။ တွံ၊ သင်သည်။ ဂဇင်္ဂလံ၊ ဗာရာဏသီပြည်တွင်းသို့။ အဂမာနု၊ ရောက်ချေသလော။ ပါရာဝတ၊ ခို။ တေ၊ သင်၏။ မိတ္တောဝါ၊ အဆွေခင်ပွန်းသည်လည်းကောင်း။ အမိတ္တောဝါ၊ အဆွေခင်ပွန်းမဟုတ်သောငှက်သည်လည်းကောင်း။ ဂဇင်္ဂလံ၊ ဗာရာဏသီမြို့တွင်းသို့။ မာအဂမာသိ၊ မသွားစေလင့်။ တတ္ထ၊ ထိုဗာရာဏသီမြို့တွင်း၌။ ပိဉ္ဆာနိ၊ အတောင်တို့ကို။ လာယိတွာ၊ နှုတ်၍။ ကဏ္ဌေ၊ လည်၌။ ဝဋ္ဋနံ၊ အိုးခြမ်းကို။ ဗန္ဓန္တိ၊ ဖွဲ့ကုန်၏။ သမ္မ၊ အဆွေ။ တွံ၊ သင်သည်။ ပုနပိ၊ တဖန်လည်း။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသောဆင်းရဲသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်လတ္တံ့။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ တဝ၊ သင်၏။ သီလံ၊ အလေ့သည်။ တာဒိသံ၊ ထိုသို့သဘောရှိ၏။ မာနုသကာဘောဂေါ၊ လူ၌ဖြစ်ကုန်သောအသုံးအဆောင်တို့သည်။ ပက္ခိနော၊ ငှက်အား။ သုဘဉ္ဇာ၊ သုံးဆောင်လွယ်ကုန်သည်။ န ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ ကပေါတဇာတကံ၊ ကပေါတဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ပဉ္စကနိပါတံ၊ ပဉ္စကနိပါတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ တဿ၊ ထိုဝဏ္ဏရောဟဝဂ်အဒ္ဓဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ အထ၊ ထိုမဏိကုဏ္ဍလဝဂ်၏အခြားမဲ့၌။ ဝဏ္ဏသသီလဟရိလဘတေ၊ ဝဏ္ဏရောဟဇာတ် သီသဝိမံသဇာတ် ဟိရိဇာတ် ခဇ္ဇောပန

၂၅+၂၆+ ကဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ သုမုခါသီသသာဠိယမိတ္တဝရော၊ အဟိတုဏ္ဍကဇာတ် ဂုမ္ဗိယဇာတ် သာဠိယဇာတ် တစသာရဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ အထ၊ ထိုမှတပါး။ စက္ကပလာသသရာဇသတော၊ မိတ္တဝိန္ဒကဇာတ် ပလာသဇာတ် ဒီဃိတိကောသလဇာတ် မိဂပေါတကဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ယဝဗလကပေါဋက၊ မူသိကဇာတ် စူဠဓနုဂ္ဂဟဇာတ် ကပေါတဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ န္နရသ၊ တစ်ဆယ့်ငါးပါးတို့တည်း။ အတြ၊ ဤပဉ္စကနိပါတ်၌။ ဝဂ္ဂုဒ္ဒါနံ၊ ဝဂ်တို့၏ဥဒါန်းသည်။ ဘဝတိ၊ ဖြစ်၏။ ဇိနဉ္စဝဏ္ဏံ၊ မဏိကုဏ္ဍလဝဂ်ကိုလည်းကောင်း။ အသမံ၊ ဝဏ္ဏရောဟဝဂ်ကိုလည်းကောင်း။ ဝဂုပ္ပရိ၊ အဒ္ဓဝဂ်ကိုလည်းကောင်း။ သန္တိဝီသတိ၊ နှစ်ဆယ်ငါးဂါထာကို။ ဇာတကန္တိ၊ ပဉ္စကနိပါတ်ဇာတ်ဟူ၍။ သုဒေသိတာ၊ ကောင်းစွာဟောတော်မူအပ်ပြီ။ မဟေသိနော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဗြဟ္မစရိတ္တံ၊ မြတ်သောအကျင့်ဟူ၍။ ဥတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်ပြီ။ အတ္ထဝတီ၊ အနက်နှင့်ပြည့်စုံကုန်သော။ သုဗျဉ္ဇနာ၊ သဒ္ဒါနှင့်ပြည့်စုံကုန်သော။ ဂါထာ၊ ဖွဲ့ဆိုသီကုံးအပ်သောဂါထာတို့ဟူ၍။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူပြီ။ ပါဌဇာတ်ပဉ္စကနိပါတ်ပါဠိတောနိသျပြီး၏။

ဆက္ကနိပါတ်

၁။ အဝါရိယဝဂ်

၃၇၆. အဝါရိယဇာတ်

ဘူမတိ၊ မြေကိုအစိုးရသောမင်းကြီး။ တွံ၊ သင်မင်းကြီးသည်။ မာဿုကုဇ္ဈ၊ အမျက်မထွက်လင့်။ ရထေသဘ၊ ရထားစီးခြင်းမင်းတို့ထက်မြတ်သောမင်းကြီး။ တွံ၊ သင်မင်းကြီးသည်။ မာဿုကုဇ္ဈ၊ အမျက်မထွက်လင့်။ ကုဒ္ဓံ၊ အမျက်ထွက်သောသူကို။ အပ္ပဋိကုဇ္ဈန္တော၊ အကုံ့အမျက်မထွက်သော။ ရာဇာ၊ မင်းကို။ ရဋ္ဌဿ၊ တိုင်းနိုင်ငံသူသည်။ ပူဇိတော၊ ပူဇော်အပ်၏။ ရထေသဘ၊ ရထားစီးခြင်းမင်းတကာတို့ထက်မြတ်သောမင်းကြီး။ ဂါမေဝါ၊ ရွာ၌လည်းကောင်း။ ယဒိ၊ ထိုမြို့။ အရညေဝါ၊ တော၌လည်းကောင်း။ နိန္နေဝါ၊ ချိုင်းဝှမ်းရာအရပ်၌လည်းကောင်း။ ယဒိ၊ ထိုမြို့။ ထလေဝါ၊ ကြည်းကုန်း၌လည်းကောင်း။ သဗ္ဗထ၊ အလုံးစုံသောအရပ်၌။ မာဿုကုဇ္ဈ၊ အမျက်မထွက်လင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အနုသာသာမိ၊ ငါဆုံးမ၏။ ဂင်္ဂါယ၊ ဂင်္ဂါ၌။ နာဝိကော၊ ကူးတို့သူကြီးသည်။ အဝါရိယပိတာနာမ၊ အဝါရိယအဘမည်သည်။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုကူးတို့သူကြီးသည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ ဇနံ၊ လူကို။ တာရေတွာန၊ ကူးစေ၍။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ ဝေတ္တနံ၊ အခကို။ ယာစတိ၊ တောင်း၏။ တေန၊ ထိုကြောင့်။ အဿ၊ ထိုသူအား။ ဘဏ္ဍနံ၊ ခိုက်ရန်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘောဂေဟိ၊ စည်းစိမ်းတို့ဖြင့်။ နစဝဍ္ဎတိ၊ မပွားသည်သာလျှင်တည်း။ တာနနာဝိက၊ အမောင်းကူးတို့သူကြီး။ အပါရံ၊ ကမ်းတဘက်သို့။ အတိဏ္ဏညေဝ၊ မကူးမီသာလျှင်။ ယာစဿု၊ အခကိုတောင်းလော။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ တိဏ္ဏညေဝ၊ ကူးပြီးသောသူ၏။ မနော၊ စိတ်သည်။ အညော၊ တပါးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပါရေသိနော၊ ကူးလိုသောသူ၏။ မနော၊ စိတ်

ဝ၁+ဝ၂+ သည်။ အညော၊ တပါးသော။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နာဝိက၊ ကူးတို့သူကြီး။ ဂါမေဝါ၊ ရွာ၌လည်းကောင်း။ ယဒိ၊ ထိုမြို့။ အရညေဝါ၊ တော၌လည်းကောင်း။ နိန္နေဝါ၊ ချိုင့်ဝှမ်းရာအရပ်၌လည်းကောင်း။ ယဒိ၊ ထိုမြို့။ ထလေဝါ၊ ကြည်းကုန်း၌လည်းကောင်း။ သဗ္ဗတ္ထ၊ အလုံးစုံသောအရပ်၌။ မာဿုကုဇ္ဈိတ္ထ၊ အမျက်မထွက်လင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အနုသာသာမိ၊ ငါဆုံးမ၏။ ယာယေဝအနုသာသိနိယာ၊ အကြင်အဆုံးအမဖြင့်သာလျှင်။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ဂါမဝရံ၊ ရွာမြတ်ကို။ အဒါ၊ ပေး၏။ တာယေဝအနုသာသိနိယာ၊ ထိုအဆုံးအမဖြင့်သာလျှင်။ နာဝိကော၊ ကူးတို့သူကြီးသည်။ မုခံ၊ မျက်နှာကို။ ပဟရိ၊ ပုတ်ခတ်၏။ ဘတ္တံ၊ ထမင်းခွက်သည်။ ဘိန္နံ၊ ကွဲ၏။ ဘရိယာ၊ မယားကို။ ဟတာ၊ သတ်ပုတ်အပ်၏။ ဂဗ္ဘောစ၊ ကိုယ်ဝန်သည်လည်း။ ဆမာ၊ မြေ၌။ ပတိတော၊ ကျ၏။ မိဂေါနိဗ္ဗတ္တေတုံ၊ ဖြစ်စေခြင်းငှာ။ နသက္ကောတိဣဝ၊ မစွမ်းနိုင်သကဲ့သို့။ သောဗာလော၊ ထိုသူမိုက်သည်။ တေန၊ ထိုအဆုံးအမဖြင့်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အတ္ထံ၊ အကျိုးကို။ န အဗန္ဓိသုံ၊ မဖြစ်စေနိုင်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ အဝါရိယဇာတကံ၊ အဝါရိယဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ တာတသေတကေတု၊ အမောင်သေတကေတု။ မာကုဇ္ဈိ၊ အမျက်မထွက်လင့်။ ကောဓော၊ အမျက်သည်။ နဟိသာဓု၊ မကောင်း။ တေ၊ သင်သည်။ အဒိဋ္ဌဉ္စ၊ မမြင်အပ်သောတရားသည်လည်းကောင်း။ အဿုတဉ္စ၊ မကြားအပ်သောတရားသည်လည်းကောင်း။ ဗဟုံ၊ အထူးသဖြင့်များ၏။ မာတာပိတာ၊ အမိဘတို့သည်။ ဒိသတာ၊ အရှေ့အရပ်မျက်နှာမည်ကုန်၏။ အာစရိယံ၊ ဆရာကို။ ဒိသာထံ၊ တောင်အရပ်မျက်နှာဟူ၍။ ပသဋ္ဌာ၊ ချီးမွမ်းအပ်ကုန်သော ဘုရားပစ္စေက ဗုဒ္ဓအရိယာတို့သည်။ အာဟု၊ ဆိုကုန်၏။ အန္နပါနဝတ္ထဒါ၊ ထမင်းအဖျော်အဝတ်ကိုလှူတတ်ကုန်သော။ အဂါရိနော၊ အိမ်၌နေကုန်လူတို့သည်။ ဓမ္မိကသမဏဗြာဟ္မဏံ၊ တရားစောင့်သော ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့ကိုလည်း။ အဝှာယိကာ၊ ပင့်ခေါ်ကုန်၏။ တံပိ၊ ထိုတရားစောင့်သောရဟန်းတို့ပုဏ္ဏားတို့ကိုလည်း။ ဒိသံ၊ အထက်အရပ်မျက်နှာဟူ၍။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ သေတကေတု၊ သေတကေတုလုလင်။ ယံ၊ အကြင်နိဗ္ဗာန်သို့။ ပတွာ၊ ရောက်၍။ ဒုက္ခီ၊ ဆင်းရဲကုန်သောသူတို့သည်။ သုခိနော၊ ချမ်းသာခြင်းရှိကုန်သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧတာဒိသာ၊ ဤသို့သဘောရှိကုန်သောနိဗ္ဗာန်အရပ်သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧတာဒိသာ၊ ဤသို့သဘောရှိကုန်သော နိဗ္ဗာန်အရပ်သည်သာလျှင်။ ပရမာ၊ လွန်မြတ်သော။ ဒိသာ၊ အရပ်မည်၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ခုရာဇိနာ၊ ခွာနှင့်တကွ။ သစ်နက်ရေကိုဆောင်ကုန်သော။ ဇဋိလာ၊ ဆံ

ဝ၂+ဝ၃+ ကျစ်ထုံးကုန်သော။ ပင်္ကဒန္တာ၊ အညစ်အကြေးကပ်သောသွားရှိကုန်သော။ ဒုမ္မက္ခရူပါ၊ ညစ်နွမ်းသော သဘောရှိကုန်သော။ ယေမေ၊ အကြင်ရသေ့တို့သည်။ မန္တေ၊ ဗေဒင်တို့ကို။ ဇပ္ပန္တိ၊ သရဇ္ဈာယ်ကုန်၏။ မနုသကေ၊ လူတို့သည်ပြုအပ်ကုန်သော။ ပယောဂေ၊ လုံ့လ၌။ ဌိတာ၊ တည်ကုန်သော။ တေ၊ ထိုရသေ့တို့သည်။ ဣဒံ၊ ဤလောကကို။ ဝိဒူ၊ သိကုန်၍။ အပါယာ၊ အပါယ်မှ။ ပရိမုတ္တာကိစ္စနု၊ လွတ်ကုန်သလော။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ပါပါကမ္မာနိ၊ မကောင်းမှုတို့ကို။ ကရိတွာန၊ ပြု၍။ ဗဟုဿုတော၊ များသောအကြားအမြင်ရှိသောသူသည်လည်း။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ စေနကရေယျ၊ အကယ်၍မကျင့်ငြားအံ့။ တံ၊ ထိုဗေဒင်ကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ စရဏံ၊ သီလသမာပတ်သို့။ အပတွာ၊ မရောက်မူ၍။ သဟဿဗေဒေါပိ၊ ဗေဒတထောင်တတ်သောသူသည်လည်း။ ဒုက္ခာ၊ ဆင်းရဲမှ။ နပမုဉ္စေ၊ မလွတ်ငြားအံ့။ သသံယမံ၊ သီလနှင့်တကွသော။ စရဏမေဝ၊ သမာပတ်သည်သာလျှင်။ သစ္စံ၊ မှန်သည်။ စေဘဝေယျ၊ အကယ်၍ဖြစ့်ငြားအံ့။ ဗေဒါ၊ ဗေဒင်တို့သည်။ အဖလာ၊ အကျိုးမရှိကုန်သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မညာမိ၊ ငါအောက်မေ့၏။ ဗေဒါ၊ ဗေဒင်တို့သည်။ အဖလာ၊ အကျိုးမရှိကုန်သည်။ န ဟေဝ ဘဝန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်သာလျှင်တည်း။ သသံယမံ၊ သီလနှင့်တကွသော။ စရဏမေဝ၊ သမာပတ်သည်သာလျှင်တည်း။ သသံယမံ၊ သီလနှင့်တကွ။ စရဏမေဝ၊ သမာပတ်သည်သာလျှင်။ သစ္စံ၊ မှန်၏။ ဗေဒေ၊ ဗေဒင်တို့ကို။ အဓိစ္စ၊ စွဲ၍။ ကိတ္တိံဟိ၊ ကျော်စောခြင်းသို့သာလျှင်။ ပပ္ပေါတိ၊ ရောက်၏။ စရဏေန၊ သီလသမာပတ်ဖြင့်။ ဒန္တော၊ ဆုံးမအပ်သောသူသည်။ သန္တံ၊ နိဗ္ဗာန်သို့။ ပုဏေတိ၊ ရောက်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်သလျှင်အပြီးတည်း။ သေတကေတုဇာတကံ၊ သေတကေတုဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်၏။ ဗြဟ္မဒတ္တ၊ ဗြဟ္မဒတ်မင်း။ ကာမာ၊ ကာမဂုဏ်တို့သည်။ ပင်္ကောစ၊ ရေ၌ပေါက်ရောက်သော မြက်မှော်စသည်နှင့်လည်းတူ၏။ ကာမာ၊ ကာမဂဏ်တို့သည်။ ပလိပေါစ၊ ကြီးစွာသောညွန်နှင့်လည်းတူ၏။ ဧတံ၊ ဤကာမဂုဏ်ကို။ တိမူလံ၊ အမြစ်သုံးခုရှိသကဲ့သို့သော။ ဘယဉ္စ၊ ဘေးဟူ၍လည်း။ ပဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်၏။ ရဇောစ၊ မြူဟူ၍လည်းကောင်း။ ဓူမောစ၊ အခိုးဟူ၍လည်းကောင်း။ မယာ၊ ငါသည်။ ပကာသိတော၊ ပြအပ်၏။ တုဝံ၊ သင်သည်။ ဟိတွာ၊ ကာမဂုဏ်ကိုစွန့်၍။ ပဗ္ဗဇရ၊ ရဟန်းပြုလော။ ဗြဟ္မဏ၊ ကောင်းမှုကိုအပပြုပြီးသောရှင်ရဟန်း။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကာမေသု၊ ကာမဂုဏ်တို့၌။ ဂမိ

ဝ၃+ဝ၄+ တောစ၊ ကပ်ငြိသည်လည်း။ ဟောမိ၊ ဖြစ်၏။ ရတ္တောစ၊ တပ်စွန်းသည်လည်း။ ဟောမိ၊ ဖြစ်၏။ အဓိမုစ္ဆိတောစ၊ အလွန်မက်မောသည်လည်း။ ဟောမိ၊ ဖြစ်၏။ ဇီဝိကတ္ထော၊ ဤသို့သဘောရှိသောအသက်မွေးခြင်းဖြင့်အလိုရှိသော။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဘိံသရူပံ၊ ကြောက်မက်ဘွယ်အလွန်အားသန်သောသဘောရှိသော။ တံ၊ ထိုကာမဂုဏ်ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ နုဿဟေ၊ မစွမ်းနိုင်။ အနပ္ပကာနိ၊ များစွာကုန်သော။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ ကာဟာမိ၊ ပြုပါအံ့။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ အတ္ထကာမဿ၊ အကျိုးစီးပွားကိုအလိုရှိသော။ ဟိထာနုကမ္ပိနော၊ အစီးအပွားကိုစောင့်ရှောက်သောသူသည်။ ဩဝဇ္ဇမာနော၊ ဆုံးမအပ်သည်ရှိသော်။ သာသနံ၊ အဆုံးအမကို။ န ကရောတိ၊ မလိုက်နာ။ ဣဒမေဝ၊ ဤငါ၏အယူသည်သာလျှင်။ သေယျော၊ မြတ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မညမာနော၊ အောက်မေ့၏။ သောမန္ဒော၊ ထိုပညာနည်းသောသူသည်။ ပုနပ္ပုနံ၊ အဘန်တလဲလဲ။ ဂဗ္ဘံ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းသို့။ ဥပေတိ၊ ရောက်၏။ သော၊ ထိုပဋိသန္ဓေနေခြင်းသို့ရောက်သောသူသည်။ ဃောရရူပံ၊ ကြမ်းကြုတ်သောသဘောရှိသော။ သုဘာသုဘံ၊ သူတော်ကောင်းဖြစ်သောယောဂါဝစရပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် အသုဘဟူ၍ရှုအပ်သော။ မုတ္တကရီသပူရံ၊ ကျင်ကြီးကျင်ငယ်ဖြင့်ပြည့်သော။ နိရယံ၊ အမိဝမ်းဟူငရဲ့သို့။ ဥပေတိ၊ ကပ်ရ၏။ ယေသတ္တာ၊ အကြင်သတ္တဝါတို့သည်။ သကာယေ၊ မိမိကိုယ်၌။ ဂိဒ္ဓါ၊ မက်မောကုန်သည်ဖြစ်၍။ နဇဟန္တိ၊ မစွန့်နိုင်ကုန်။ တေ သတ္တာ၊ ထိုသတ္တဝါတို့သည်။ ကာမေသု၊ ကာမဂုဏ်တို့၌။ အဝီတရာဂါ၊ ရာဂမကင်းကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဣမေသတ္တာ၊ ဤသတ္တတို့သည်။ မိဠေန၊ ကျင်ကြီးဖြင့်။ လိတ္တာ၊ လမ်းကျံအပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ရုဟိရေန၊ သွေးဖြင့်။ မက္ခိတယ၊ လိမ်ကျံအပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သေမှေန၊ သလိပ်ဖြင့်။ လိတ္တာဝ၊ လိမ်းကျံအပ်ကုန်ဖြစ်၍သာလျှင်။ ဥပနိက္ခမန္တိ၊ ဘွားရကုန်၏။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ တာဝဒေဝ၊ ထိုခဏ၌သာလျှင်။ ယံ၊ အကြင်ကျင်ကြီးအစရှိသောဝတ္ထုကို။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဖုသန္တိ၊ ထိကုန်၏။ တံသဗ္ဗံ၊ ထိုအလုံးစုံသော ကျင်ကြီးအစရှိသော ဝတ္ထုသည်။ အသာတံဒုက္ခမေဝ၊ မသာယာအပ်သည်ဖြစ်၍။ ကေဝလံ၊ သက်သက်။ ဒုက္ခမေဝ၊ ဆင်းရဲသောသဘောရှိသည်သာလျှင်တည်း။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဧတ္တကံ၊ ဤမျှအတိုင်းအရှည်ရှိသောစကားကို။ ဒိသွာ၊ ကိုယ်တိုင်မြင်၍။ ဝဒါမိ၊ ဟော၏။ အညတော၊ တပါးသောသူမှအထံမှ။ သဝံ၊ ကြားရ၍။ နဝဒါမိ၊ မဟော။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဗဟုကံ၊ များစွာသော။ ပုဗ္ဗေနိဝါသံ၊

ဝ၄+ဝ၅+ ရှေး၌ဖြစ်ဘူးသောပုဗ္ဗေနိဝါသဉာဏ်ကို။ သရာမိ၊ အောက်မေ့၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒရီမုခေါ၊ ဒရီမုခပစ္စေကဗုဒ္ဓါသည်။ သုဘာသိတာဟိ၊ ကောင်းစွာဆိုအပ်ကုန်သော။ စိတြာဟိ၊ ဆန်းကြယ်ကုန်သော။ ဂါထာဟိ၊ ဘွဲ့ဆိုသီကုံးအပ်သောဂါထာတို့ဖြင့်။ သုမေဓံ၊ ကောင်းသောပညာရှိသောမင်းကို။ နိဇ္ဈာပယိ၊ သိစေ၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ ဒရီမုခဇောတကံ၊ ဒရီမုခဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဘာတိက၊ နောတော်ဟင်္သာမင်း။ ဣမံပဗ္ဗတံ၊ ဤတောင်သို့။ အာဂမ္မ၊ ရောက်ကုန်၍။ ကာကောလာစ၊ ထောကျီးတို့သည်လည်းကောင်း။ ကာသင်္ဃာစ၊ ပကတိကျီးအပေါင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ပတကံ၊ ငှက်တို့တွင်။ ဝရာ၊ မြတ်ကုန်သော။ မယဉ္စ၊ ငါတို့သည်လည်းကောင်း။ သဗ္ဗေဝ၊ အလုံးစုံသာလျှင်ဖြစ်ကုန်သောငှက်တို့သည်။ သဒိသာ၊ အဆင်းတူမျှကုန်သည်။ ဟောမ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣဓ၊ ဤတောင်၌။ သီဟာစ၊ ခြင်္သေ့တို့သည်လည်းကောင်း။ ဗျဂ္ဃစ၊ ကျားတို့သည်လည်းကောင်း။ မိဂါ၊ သားတကာတို့သည်လည်းကောင်း။ အဓမ္မာ၊ အယုတ်ဆုံးဖြစ်ကုန်သော။ သိင်္ဂါလာစ၊ မြေခွေးတို့သည်လည်းကောင်း။ သဗ္ဗေဝ၊ အလုံးစုံသောသားတို့သည်လျှင်။ သဒိသာ၊ အဆင်းတူမျှကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အယံပဗ္ဗတော၊ ဤတောင်သည်။ ကောနာမ၊ အဘယ်အမည်ရှိသောတောင်နည်း။ ကနိဋ္ဌ၊ ညီးထွေး။ ဣဓ၊ ဤတောင်၌။ သဗ္ဗပါဏိနော၊ ခပ်သိမ်းသော သတ္တဝါတို့သည်။ ဝဏ္ဏေန၊ ရွှေအဆင်းနှင့်။ သမ္ပန္နာ၊ ပြည့်စုံကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝသန္တိ၊ နေကုန်၏။ ဥတ္တမံ၊ မြတ်သော။ ဣမံပဗ္ဗတံ၊ ဤတောင်ကို။ နေရူတိ၊ နေရုတောင်ဟူ၍။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ ယာတ္ထ၊ အကြင်အရပ်၌။ သန္တာနံပိ၊ သူတော်ကောင်းတို့အားလည်း။ အမာနနာ၊ ရိုသေခြင်းမြတ်နိုးခြင်းမရှိသည်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဝိမာနနာ၊ ရိုသေခြင်းမြတ်နိုးခြင်းကင်းသည်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဟီနသမာနနာဝါပိ၊ ယုတ်မာသောသူတို့အားရိုသေခြင်းမြတ်နိုးခြင်းရှိသည်လည်း။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ တတ္ထဝသတိံတသ္မိံနိဝါသေ၊ ထိုသို့သဘောရှိသောအရပ်၌။ နဝသေ၊ မနေရာ။ ယတ္ထ၊ အကြင်အရပ်၌။ အလာသောစ၊ ပျင်းသောအတတ်ပညာမရှိသောသူသည်လည်းကောင်း။ ဒက္ခောစ၊ လိမ်မာသောသူသည်လည်းကောင်း။ သူရောစ၊ ရဲရင့်သောသူသည်လည်းကောင်း။ သီရူစ၊ ကြောက်တတ်သောသူသည်လည်းကောင်း။ ပူဇိယာ၊ တူမျှသောပူဇော်ခြင်းကိုရကုန်၏။ နရေ၊ လူ၌။ အဝိသေသကရေ၊ အထူးကိုမပြုတတ်သော။ တတ္ထ၊ ထိုသို့သဘောရှိအရပ်၌။ သန္တော၊ သူတော်ကောင်းတို့

ဝ၅+ဝ၆+ သည်။ နဝသန္တိ၊ မနေကုန်။ အယံနေရု၊ ဤနေရုတောင်သည်။ ဟီနမုက္ကဋ္ဌမဇ္ဈိမေ၊ အယုတ်အမြတ်အလတ်ဖြစ်ကုန်သောသူတို့ကို။ နဝိဘဇတိ၊ အထူးမပြု။ နေရု၊ နေရုအမည်ရှိသောတောင်သည်။ အဝိသေသကရော၊ အထူးခြင်းမှကင်း၏။ နေရုံ၊ နေရုတောင်ကို။ ဟန္ဒ၊ လွတ်လွတ်။ ဇဟာမသေ၊ စွန့်ကြကုန်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ နေရုဇာတကံ၊ နေရုဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ စိတ္တလတာဝနေ၊ စိတ္တလတာဥယျာဉ်၌။ အာသာဝတီနာမ၊ အာသာဝတီမည်သော။ လတာ၊ နွယ်သည်။ ဇာတာ၊ ဖြစ်၏။ တဿာ၊ ထိုအာသာဝတီနွယ်အား။ နိဗ္ဗတ္တတေ၊ ဖြစ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ တာဝ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဒူရဖလေသတိ၊ ဝေးသောအသီးရှိသည်ဖြစ်လျက်။ တံ၊ ထိုအာသာဝတီနွယ်ကို။ ဒေဝါ၊ နတ်တို့သည်။ ပယိရူပါသန္တိ၊ ဆည်းကပ်ကုန်၏။ ရာဇ၊ မင်းကြီး။ တုဝံ၊ သင်မင်းကြီးသည်။ အာဘိသေဝ၊ တောင့်တရာသည်သာလျှင်တည်း။ အာသာဖလဝတီ၊ တောင့်တခြင်း၏ အကျိုးကိုရခြင်းသည်။ သုခါ၊ ချမ်းသာ၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ တာဝ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဒူရဂတေသတိ၊ ဝေးစွာသောအဖြစ်သည်ဖြစ်လျှင်တည်း။ သောဒိဇော၊ ထိုဗျိုင်းငှက်သ်ည။ အသိသတေဝ၊ တောင့်တခြင်း၏အကျိုးသည်။ သမိဇ္ဈတိ၊ ပြည့်စုံသေး၏။ ရာဇ၊ မင်းကြီး။ တုဝံ၊ သင်မင်းကြီးသည်။ အာသိသတေဝ၊ တောင့်တရာသည်သာလျှင်တည်း။ အာသာဖလဝတီ၊ တောင့်တခြင်း၏ အကျိုးကိုရခြင်းသ်ည။ သုခါ၊ ချမ်းသာ၏။ ဘဒ္ဒေ၊ ရှင်မ။ သေရေယျကဿ၊ လိပ်ဆူရွှေ၏။ ဝဏ္ဏဝန္တာ၊ အဆင်းရှိသော။ အဂန္ဓိကာ၊ အနံ့မရှိသော။ မာလာဣဝ၊ ပန်းကဲ့သို့။ တွံ၊ ရှင်မသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဝါစာယခေါ၊ စကားဖြင့်သာလျှင်။ သံသေသိ၊ ရောင့်ရဲစေ၏။ ကမ္မုနာ၊ အမှုဖြင့်ကား။ နစသံသေသိ၊ မရောင့်ရဲစေ။ ဘဒ္ဒေ၊ ရှင်မ။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ မိတ္တေသု၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့၌။ ဝိသဇံ၊ စွန့်လွှတ်အပ်သော။ ဘောဂံ၊ စည်းစိမ်ကို။ အဒဒံ၊ မပေးဘဲလျက်။ အဖလံ၊ အကျိုးမရှိသော။ မဓုရံ၊ သာယာသော။ ဝါစံ၊ စကားကို။ ပကုဗ္ဗတိ၊ ပြောဆို၏။ တေန၊ ထိုသူနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ အဿ၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်း၏။ သန္ဓိ၊ မိတ်ဘွဲ့ခြင်းသည်။ ဇီရတိ၊ ပျက်၏။ ဘဒ္ဒေ၊ ရှင်မ။ ယံဟိ၊ အကြင်အမှုကိုလျှင်။ ကယိရာ၊ ပြုရာ၏။ တံဟိ၊ ထို

ဝ၆+ဝ၇+ အမှုကိုလျှင်။ ဝဒေ၊ ဆိုရာ၏။ ယံ၊ အကြင်အမှုကို။ နကယိရာ၊ မပြုရာ။ တံ၊ ထိုအမှုကို။ နဝဒေ၊ မဆိုရာ။ ဘာသမာနံ၊ ဆိုလျက်။ အကရောန္တံ၊ မပြုသောသူကို။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ ပရိဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ ဘဒ္ဒေ၊ ရှင်မ။ ဝတ၊ စင်စစ်။ မေ၊ ငါ့အား။ ဗလဉ္စ၊ ဗိုလ်ပါသည်လည်း။ ခီဏံ၊ ကုန်ပြီ။ ပါထေယျဉ္စ၊ ရိက္ခာသည်လည်းကောင်း။ နိဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ ပါဏုပရောဓာယ၊ အသက်၏ပျက်စီးခြင်း၌။ အာသင်္ကေ၊ ယုံမှား၏။ ဟန္ဒဒါနိ၊ ယခု။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝဇာမိ၊ သွားအံ့။ ရထေသဘ၊ ရထားစီးခြင်းမင်းတကာတို့ထက်မြတ်သော။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ယံနာမံ၊ အကြင်အမည်သည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ ဧတဒေဟိဝနာမံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်တို့၏အမည်ကိုသာလျှင်။ တုဝံ၊ သင်မင်းကြီးသည်။ ဝဒသိ၊ ဆို၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ အာဂမေဟိ၊ ငံ့ဦးလော။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပိတရံ၊ အဘကို။ အာမန္တယာမိ၊ တိုင်ပင်ဦးအံ့။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ အာသင်္ကဇာတကံ၊ အာသင်္ကဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ တာတမိဂလောပ၊ ချစ်သားမိဂလောပ။ တွံ၊ သင်သည်။ အတုစ္စံ၊ အလွန်မြင့်စွာ။ ပတသိ၊ ပျံ၏။ တာတမိဂလောပ၊ ချစ်သားမိဂလောပ။ တွံ၊ သင်သည်။ အဘူမိံ၊ အရာမဟုတ်သည်ကို။ သေဝသိ၊ မှီဝဲ၏။ ယဿတေ၊ အကြင်သင်၏။ တာဒိသီ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ ဂတိ၊ အလွန်မြင့်စွာပျံခြင်းကို။ မေ၊ ငါသည်။ နရုစ္စ၊ မနှစ်သက်အပ်သော။ တာတမိဂလောပ၊ ချစ်သားမိဂလောပ။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ တေ၊ သင်အား။ ပထဝီ၊ မြေသည်။ စတုကဏ္ဏံ၊ လေးထောင့်ရှိသော။ ကေဒါရံ၊ လယ်ကဲ့သို့။ သိယာ၊ ထင်သည်ဖြစ်အံ့။ တတော၊ ထိုအရပ်မှ။ နိဝတ္တဿု၊ ပြန်ခဲ့လော။ ဧတ္တော၊ ဤထက်။ ပရံ၊ လွန်စွာ။ မာသုဂမိ၊ မပျံလင့်။ အညေပိ၊ သင်မှတပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဝိဟင်္ဂမာ၊ ကောင်းကင်သို့ပျံကုန်သော။ ပတ္တယာနာ၊ အတောင်ဟူသောယာဉ်ရှိကုန်သော။ သကုဏာ၊ လင်းတတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ သဿတီသမာ၊ မိမိကိုယ်ကိုအမြဲတည်သောမြေတောင်အစရှိသည်တို့နှင့် အတူထင်ကုန်သော။ တေ၊ ထိုလင်းတတို့သည်။ ဝါတဝေဂေန၊ လေ၏အဟုန်ဖြင့်။ အက္ခိတ္တာ၊ လွှင့်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ နဋ္ဌာ၊ မိမိအနှစ်တထောင်ရှိသော အသက်အတိုင်းအရှည်ကိုမပြည့်စေမူ၍ ပျက်စီးကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မိဂါလောပေ၊ မိဂါလောပလင်းတသည်။ သာသနံ၊ အဆုံးအမကို။ အကတွာ၊ နားမထောင်မူ၍။ ကာလဝါတေ၊ ကာလလေတို့ကို။ အတိက္ကမ္မ၊ လွန်၍။ ဝေရမ္ဘာနံ၊ ဝေရမ္ဘလေတို့၏။

၀၇+ဝ၈+ ဝသံ၊ နိုင်ငံသို့။ အဂါ၊ ရောက်၏။ တဿ၊ ထိုမိဂါလောပလင်းတ၏။ ပုတ္တာစ၊ သားတို့သည်လည်းကောင်း။ ဒါရာစ၊ မယားတို့သည်လည်းကောင်း။ အညေ၊ တပါးကုန်သော။ ယေစ၊ အကြင်လင်းတတို့သည်လည်းကောင်း။ ဒိဇေ၊ မိဂါလောပလင်းတသည်။ အနောဝါဒကရေ၊ အဆုံးအမကိုနားမထောင်သည်ရှိသော်။ ဗျသနံ၊ ပျက်စီးခြင်းသို့။ အာပါဒုံ၊ ရောက်ကုန်၏။ ဧဝံပိ၊ ဤအတူလည်း။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ နာဝဗုဇ္ဈတိ၊ မသိသည်သာလျှင်တည်း။ အတိသီမံ၊ အပိုင်းအခြားကိုလွန်၍။ စရော၊ ကျင့်တတ်၏။ ဒိတ္တော၊ ကြမ်းတန်း၏။ အတီတသာနော၊ အဆုံးအမကိုလွန်၏။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ ဗုဒ္ဓသာသနံ၊ ဘုရားအဆုံးအမကို။ အကတွာ၊ နားမထောင်မူ၍။ ဂိဇ္ဈောဝ၊ မိဂါလောပလင်းတကဲသို့။ ဗျသနံ၊ ပျက်စီးခြင်းသို့။ ပပ္ပေါန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်သာလျှင်အပြီးတည်း။ မိဂါလောပဇာကတံ၊ မိဂါလောပဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဘဒ္ဒေ၊ ရှင်မ။ တွံ၊ ရှင်မသည်။ ကာဠေန၊ မည်းသော။ ဝဏ္ဏေန၊ အဆင်းဖြင့်။ ပိယဒဿနာ၊ ချစ်အပ်သော အဆင်းရှိသည်။ နစာပိအသိ၊ မဖြစ်သညသာလျှင်တည်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ကာနု၊ အဘယ်အမည်ရှိသနည်း။ ကာဝါ၊ အဘယ်သူနည်း။ ကဿဝါ၊ အဘယ်သူ၏မူလည်း။ မီတာ၊ သ္မီးနည်း။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ကထံ၊ အသို့မူ၍။ တံ၊ သင့်ကို။ ဇာနေမု၊ သိရကုန်အံ့။ မဟာသေဋ္ဌိ၊ သူဋ္ဌေးကြီး။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝိရူပက္ခဿ၊ ဝိရူပက္ခအမည်ရှိသော။ မဟာရာဇဿ၊ မဟာရာဇနက်မင်း၏။ စဏ္ဍိယာ၊ ကြမ်းသော။ ဓီတာ၊ သ္မီးတည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ အသက္ခိကာ၊ သီလပညာမရှိသော။ ကာဠီ၊ ကာဠီမည်သောနတ်သ္မီးတည်း။ မံ၊ ငါ့ကို။ ကာဠကဏ္ဏီတိ၊ ကာဠကဏ္ဏီဟူ၍။ ဝိဒူ၊ သိကုန်၏။ တဝ၊ သင့်၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဝသေမု၊ နေလိုကုန်၏။ ယာစိတော၊ တောင်းပန်အပ်သောသင်သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ ဩကာသံ၊ နေခွင့်ကို။ ဒေဟိ၊ ပေးလော။ ကာဠီ၊ ကာဠီနတ်သ္မီး။ တုဝံ၊ သင်သည်။ ကိံသီလေ၊ အဘယ်သီလရှိသော။ ကိံသမာစာရေ၊ အဘယ်အကျင့်ရှိသော။ ပုရိသေ၊ ယောကျ်ား၌။ နိဝိသေ၊ စိတ်ဖြင့်ဝင်၍နေသနည်း။ ပုဋ္ဌာ၊ မေးအပ်သောသင်နတ်သ္မီးသည်။ မေ၊ ငါ့အား။ အက္ခာဟိ၊ ကြားဘိလော။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ကထံ၊ အသို့းမူ၍။ တံ၊ သင်ကို။ ဇာနေမု၊ သိရကုန်အံ့နည်း။ ယောပုရိသော၊ အကြင်ယောကျ်ားသည်။

ဝ၈+ဝ၉+ မက္ခီ၊ ကျေးဇူးကိုချေတတ်၏။ ပဠာသီ၊ အပြိုင်ပြုတတ်၏။ သာရမ္ဘီ၊ အလွန်ကိုပြုတတ်၏။ ဣဿုကီ၊ ငြူစူတတ်၏။ မစ္ဆရီ၊ ဝန်တိုတတ်၏။ သဌော၊ စဉ်းလဲတတ်၏။ လဒ္ဓံ၊ ရအပ်သော။ ယသံ၊ စည်းစိမ်ကို။ ဝိနဿတိ၊ ဖျက်ဆီးတတ်၏။ ယော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားကို။ မယှံ၊ ငါသည်။ ကန္တော၊ နှစ်သက်အပ်၏။ ယော ပုရိသော၊ အကြင်ယောကျ်ားသည်။ ကောဓနော၊ အမျက်ထွက်တတ်၏။ ဥပနာဟီစ၊ ရန်ငြိုးလည်းဖွဲ့တတ်၏။ ပိသုဏောစ၊ ချောပစ်သောစကားကိုလည်းဆိုတတ်၏။ မိတ္တဘေဒကော၊ အဆွေခင်ပွန်းကိုဖျက်တတ်၏။ ကဏ္ဍကဝါစော၊ ဒေါသရှိသောစကားကိုဆိုတတ်၏။ တတော၊ ထိုရှေးဆိုအပ်သောယောကျ်ားထက်။ ကန္တတရော၊ လွန်၍ချစ်၏။ ယော ပုရိသော၊ အကြင်ယောကျ်ားသည်။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့ပြုအပ်အမှု။ သုဝေ၊ နက်ဖြန်ပြုအပ်သောအမှု။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သဒတ္ထံ၊ မိမိကိစ္စကို။ နာဝဗုဇ္ဈတိ၊ မသိသာလျှင်တည်း။ ဩဝဇ္ဇမာနော၊ ဆိုဆုံးမအပ်သည်ရှိသော်။ ကုပ္ပတိ၊ အမျက်ထွက်၏။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ သေယျံ၊ မြတ်သောသူကို။ အတိမညတိ၊ မထေမဲ့မြင်ပြုတတ်၏။ ယော ပုရိသော၊ အကြင်ယောကျ်ားသည်။ ဒဝပ္ပလုဒ္ဓေါ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ မပြတ်မက်မောတတ်၏။ သဗ္ဗမိတ္တေဟိ၊ ခပ်သိမ်းသောအဆွေခင်ပွန်းတို့မှ။ ဓံသတိ၊ ယုတ်၏။ မယှံ၊ ငါသည်။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားကို။ ကန္တော၊ ချစ်အပ်၏။ တသ္မိံ ပုရိသေ၊ ထိုယောကျ်ား၌။ အနာမယာ၊ ရောဂါကင်းသည်ဖြစ်၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်၏။ ကာဠီ၊ ကာဠီအမည်ရှိသောသမီး။ တွံ၊ သင်သည်။ ဧတ္တော၊ ဤအရပ်မှ။ အပေဟိ၊ ဖယ်လေလော။ အမှေသု၊ ငါတို့၌။ ဧတံ၊ ဤကျေးဇူးချေခြင်းကောင်း။ ရာဇဋ္ဌာနိယေစ၊ မင်းနေပြည်၌လည်းကောင်း။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ဇနပဒံ၊ ဇနပုဒ်သို့။ ဂစ္ဆ၊ သွားလေလော။ မဟာသေဋ္ဌိ၊ သူဌေးကြီး။ အဟမ္ပိခေါ၊ ငါသည်လည်း။ တုမှေသု၊ သင်တို့၌။ ဧတံ၊ ထိုကျေးဇူးချေခြင်းအစရှိသောအမှုသည်။ န ဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိဟူ၍။ တံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ ဇာနာမိ၊ သိ၏။ လောကေ၊ လောက၌။ အလက္ခိကာ၊ သီလပညာမရှိကုန်သောသူတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေပိ၊ ထိုသူတို့သည်လည်း။ ဗဟုဓနံ၊ များသောဥစ္စာကို။ သံဃရန္တိ၊ ပေါင်းစုကုန်၏။ နံ၊ ထိုဥစ္စာကို။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်လည်းကောင်း။ မေ၊ ငါ၏။ ဘာတာ၊ မောင်ဖြစ်သော။ ဒေဝေါစ၊ ဒေဝမည်ရှိသော နတ်သည်လည်းကောင်း။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော မောင်နှမဖြစ်ကုန်သောငါတို့။

ဝ၉+၁၀+ သည်။ ဝိဓမာမသေ၊ ဖျက်ဆီးကုန်၏။ ဘဒ္ဒေ၊ ရှင်မ။ တွံ၊ သင်သည်။ ဒိဗ္ဗေန၊ နတ်၌ဖြစ်သော။ ဝဏ္ဏေန၊ အဆင်းဖြင့်။ ပထဗျာ၊ မြေ၌။ သုပတိဋ္ဌိတာ၊ ကောင်းစွာတည်၏။ တွံ၊ သင်သည်။ ကာနု၊ အဘယ်အမည်ရှိသနည်း။ ကာဝါ၊ အဘယ်သနည်း။ ကဿဝါ၊ အဘယ်သူ၏မူလည်း။ ဓီတာ၊ သမီးနည်း။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ကထံ၊ အသို့မူ၍လျှင်။ တံ၊ သင့်ကို။ ဇာနေမု၊ သိရကုန်အံ့နည်း။ မဟာသေဋ္ဌိ၊ သူဌေးကြီး။ အဟံ၊ ငါသည်။ အဟံ၊ ငါသည်။ သိရီမတော၊ ဘုန်းကြက်သရေပညာနှင့်ပြည့်စုံသော။ ဓတရဋ္ဌဿ၊ ဓတရဋ္ဌအမည်ရှိသော။ မဟာရာဇဿ၊ မဟာရာဇ်နတ်မင်း၏။ ဓီတာ၊ သမီးတည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ သိရီစ၊ သိရီလည်းမည်၏။ လက္ခီစ၊ လက္ခီမည်သောနတ်သမီး။ တုဝံ၊ သင်သည်။ ကိံ သမာစာရေ၊ အဘယ်သို့အကျင့်ရှိသော။ ပုရိသေ၊ ယောကျ်ား၌။ နိဝိသေ၊ စိတ်ဖြင့်ဝင်၍နေသနည်း။ ပုဋ္ဌာ၊ မေးအပ်သောသင်နတ်သမီးသည်။ မေ၊ ငါ့အား။ အက္ခာဟိ၊ ကြားပြောလေလော။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ကထံ၊ အသို့မူလျှင်။ တံ၊ သင့်ကို။ ဇာနေမု၊ သိရကုန်အံ့နည်း။ ယော ပုရိသော၊ အကြင်ယောကျ်ားသည်။ သီတေစာပိ၊ ချမ်းသော်လည်းကောင်း။ အထ၊ ထိုမြို့။ ဥဏှောစာပိ၊ ပူသော်လည်းကောင်း။ ဝါတာတပေစ၊ လေနေပူရှိသော်လည်းကောင်း။ ဍံသသရိသပေစ၊ မှက်ခြင်မြွေကင်းသန်းရှိသော်လည်းကောင်း။ နိယုတ္တော၊ လုံ့လပြု၏။ ယောစ ပုရိသော၊ အကြင်ယောကျ်ားသည်လည်းကောင်း။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ခုဒ္ဒံပိပါသံ၊ ဆာလောင်ငတ်မွတ်ခြင်းကို။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ ရတ္တိန္ဒိဝံ၊ ညဉ့်နေ့ပတ်လုံး။ သတတံ၊ မပြတ်။ နိယုတ္တော၊ လုံ့လပြု၏။ ယော ပုရိသော၊ အကြင်ယောကျ်ားသည်။ ကာလာဂတံ၊ ကာလ၌ရောက်သော။ အတ္ထဉ္စ၊ အကျိုးကိုလည်း။ နဟာပေတိ၊ မယုတ်စေ။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားကို။ မေ၊ ငါသည်။ မနာပေါ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တမှိ၊ ထိုယောကျ်ား၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ နိဝိသေဝ၊ စိတ်ဖြင့်ဝင်နေသည်သာလျှင်တည်း။ ယော ပုရိသော၊ အကြင်ယောကျ်ားသည်။ အက္ကောဓနော၊ အမျက်မထွက်တတ်။ မိတ္တဝါစ၊ အဆွေခင်ပွန်းကောင်းလည်းရှိ၏။ စာဂဝါစ၊ စွန့်ကြဲခြင်းလည်းရှိ၏။ သီလူပပန္နော၊ သီလနှင့်ပြည့်စုံ၏။ အသဋ္ဌော၊ မစဉ်းလဲ။ ဥဇုဘူတော၊ ဖြောင့်စွာဖြစ်၏။ သင်္ဂဟကော၊ သင်္ဂြိုဟ်ခြင်းကိုပြုတတ်၏။ သခိ

၁၀+၁၁+ လော၊ ပြေပြစ်၏။ သဏှဝါစော၊ သိမ်မွေ့သောစကားရှိ၏။ မဟတ္တပတ္တောပိ၊ မြတ်သောအဖြစ်သို့ရောက်သော်လည်း။ နိဝါတဝုတ္တိ၊ နှိမ့်ချသောဖြစ်ခြင်းရှိ၏။ သမုဒ္ဒဿ၊ သမုဒ္ဒရာ၏။ ဝဏ္ဏံ၊ အဆင်းကို။ ဩလောကေန္တီ၊ ကြည့်သည်ရှိသော်။ ဦမိ၊ အဆင့်ဆင့်သောတံပိုးသည်။ ပညာယိယထာပိ၊ ထင်သကဲ့သို့လည်း။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ အဟံ၊ ငါသည်။ တသ္မိံ ပေါသေ၊ ထိုယောကျ်ားသည်လည်း။ မိတ္တေစ၊ အဆွေခင်ပွန်း၌လည်းကောင်း။ အထဝါ၊ ထိုမြို့။ အမိတ္တောစာပိ၊ အဆွေခင်ပွန်းမဟုတ်သောသူ၌လည်းကောင်း။ သေဋ္ဌေစ၊ မြတ်သောသူ၌လည်းကောင်း။ အထဝါ၊ ထိုမြို့။ သရိက္ခေစ၊ တူသောသူ၌လည်းကောင်း။ ဟီနေပိ၊ ယုတ်သောသူ၌လည်းကောင်း။ အတ္ထံ၊ အကျိုးကို။ စရန္တံ၊ ကျင့်သောသူ၌လည်းကောင်း။ အာဝီ၊ မျက်မှောက်၌လည်းကောင်း။ ရဟော၊ မျက်ကွယ်၌လည်းကောင်း။ သင်္ဂဟမေဝ၊ သင်္ဂြိုဟ်ခြင်းကိုသာလျှင်။ ဝတ္တော၊ ကျင့်၏။ ယော ပုရိသော၊ အကြင်ယောကျ်ားသည်။ ကဒါစိ၊ တရံတဆစ်၌။ ဖရုသံ၊ ကြမ်းသော။ ဝါစံ၊ စကားကို။ နဝဇ္ဇာ၊ မဆို။ မတဿစ၊ သေသော်လည်းကောင်း။ ဇီဝဿစ၊ အသက်ရှင်သော်လည်းကောင်း။ တဿ၊ ထိုသူ၏။ မိတ္တံ၊ အဆွေခင်ပွန်းသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်၏။ အပ္ပပညော၊ နည်းသောပညာရှိသော။ ယော ပုရိသော၊ အကြင်ယောကျ်ားသည်။ ကန္တိံ၊ နှစ်သက်ဖွယ်သော။ သိရိံ၊ အသရေကို။ လဘိတွာ၊ ရ၍။ ဧတေသံ ပုဂ္ဂလာနံ၊ ထိုဆိုအပ်ပြီးသောစာဂဝန္တစသောပုဂ္ဂိုလ်တို့၏။ အညတရံ၊ တစ်ပါးပါးသော။ ဂုဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ မဇ္ဇတိ၊ မေ့လျော့၏။ ဒိဋ္ဌရူပံ၊ ကြမ်းကြုတ်ခက်ထန်သောသဘောရှိသော။ ဝိသမံ၊ မညီညွတ်သောအကျင့်ကို။ စရန္တံ၊ ကျင့်သော။ တံ ပုရိသံ၊ ထိုယောကျ်ားကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကရီသဋ္ဌာနံဝ၊ ကျင်ကြီးစွန့်ရာအရပ်ကိုကဲ့သို့။ ဝိဝဇ္ဇယာမိ၊ ကြဉ်၏။ လက္ခိံ၊ သီလပညာကို။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ကုရုတေ၊ ပြု၏။ အလက္ခိံ၊ သီလပညာမရှိခြင်းကို။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ကုရုတေ၊ ပြု၏။ ဟိ သစ္စံ၊ မှန်၏။ အညော၊ တစ်ယောက်သောသူသည်။ အညဿ၊ တစ်ယောက်သောသူ၏။ လက္ခိံဝါ၊ သီလပညာကိုလည်းကောင်း။ အလက္ခိံဝါ၊ သီလပညာမရှိခြင်းကိုလည်းကောင်း။ န ကာရကော၊ မပြု။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ သိရီကာဠကဏ္ဏီဇာတကံ၊ သီရိကာဠကဏ္ဏီဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

၁၁+၁၂+ သုစိပတ္တစ္ဆာဒန၊ အလွန်ဆန်းကြယ်သောအတောင်တို့ဖြင့် ဖုံးလွှမ်းအပ်သော။ တမ္ဗစူဠဝါဟင်္ဂမ၊ နီသောဦးစွန်းရှိသောငှက်။ ဒုမသာခါယ၊ သစ်ခက်မှ။ ဩရူဟ၊ ဆင်းခဲ့လေလော။ မုဓာ၊ အချည်းနှီး။ တေ၊ သင်၏။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဘဝါမိ၊ ဖြစ်အံ့။ ကလျာဏိ၊ ကောင်းသော။ မနောရမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဖွယ်ရှိသော။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒွိပဒေါ၊ အခြေနှစ်ချောင်းရှိ၏။ တွံ၊ သင်သည်။ ပက္ခီအသညုတ္တာ၊ ငှက်တို့နှင့်လင်မယားဖြစ်ခြင်းငှာမလျော်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ သာမိကံ၊ လင်ကို။ ပရိယေသ၊ ရှာလေလော။ ကုက္ကုဋ၊ ကြက်။ အဟံ၊ ငါသည်။ တေ၊ သင်၏။ ကောမာရိကာ၊ သူငယ်မစင်စစ်ဖြစ်သော။ မဉ္ဇုကာ၊ သာယာသောအသံရှိသော။ ပိယဘာဏိနီ၊ ချစ်ဖွယ်သောစကားဆိုတတ်သောမယားသည်။ ဟေဿာမိ၊ ဖြစ်အံ့။ တွံ၊ သင်သည်။ အရိယော၊ အပြစ်ကင်းသော။ ဝေဒေန၊ ရခြင်းဖြင့်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဝိန္ဒ၊ ရလော။ မံ၊ ငါ့ကို။ ယဒိစ္ဆသိ၊ ကျွန်အဖြစ်ဖြင့်ရခြင်းငှာအလိုရှိသော်။ သည်ဖြစ်အံ့။ သာဝယ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်ယူဇနာရှိသောဗာရာဏသီပြည်၌ ကျွန်အဖြစ်ကိုရလော။ ကုဏပါဒိနီ၊ အကောင်ပုပ်အစရှိသည်တို့ကို စားလေ့ရှိသော။ လောဟိတပေ၊ သွေးကိုသောက်သော။ ကုက္ကုဋပေါထိနီ၊ ကြက်တို့ကိုသတ်သော။ စောရာ၊ ခိုးသူမ။ ဘတ္တာရံ၊ မိမိလင်ကို။ ကာတုံ၊ ပြုအံ့ငှာ။ န ဣစ္ဆသိ၊ အလိုမရှိ။ ဗီဠာရီ၊ ကြောင်မသည်။ ကုက္ကုဋံ၊ ကြက်မင်းကို။ နေတုံ၊ ဆောင်ခြင်းငှာ။ ဝါယမတိဝိယ၊ လုံ့လပြုသကဲ့သို့။ ဧဝံပိ၊ ဤအတူလည်း။ စာတုရော၊ တင့်တယ်ခြင်းနှင့်ပြည့်စုံကုန်သော။ နာရီ၊ မိန်းမတို့သည်။ သဓနံ၊ ဥစ္စာကုန်သော။ နရံ၊ ယောကျ်ားကို။ ဒိသွာန၊ မြင်ကုန်၍။ သဏှာဟိ၊ သိမ်မွေ့နူးညံ့ကုန်သော။ ဝါစာဟိ၊ စကားတို့ဖြင့်။ နေန္တိ၊ မိမိအလိုသို့ဆောင်တတ်ကုန်၏။ ယောစ၊ အကြင်သူသည်လည်း။ ဥပ္ပတိတံ၊ ဖြစ်သော။ အတ္ထံ၊ အကျိုးကို။ ခိပ္ပံ၊ လျင်စွာ။ န အနုဗုဇ္ဈတိ၊ မသိ။ သော၊ ထိုသူသည်။ အမိတ္တဝသံ၊ ရန်သူနိုင်ငံသို့။ အနွေတိ၊ လိုက်ရ၏။ ပစ္ဆာစ၊ နောက်၌လည်းကောင်း။ အနုတပ္ပတိ၊ ပူပန်ရ၏။ ယောစ၊ အကြင်သူသည်လည်း။ ဥပ္ပတိတံ၊ ဖြစ်သော။ အတ္ထံ၊ အကျိုးကို။ ခိပ္ပမေဝ၊ လျင်စွာသာလျှင်။ နိဗောဓတိ၊ သိ၏။ ဗီဠာရိယာ၊ ကြောင်မမှ။ မုတ္တော၊ လွတ်သော။ ကုက္ကုဋောဝ၊ ကြက်မှ။ မုစ္စတိ၊ လွတ်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ ကုက္ကုဋဇာတကံ၊ ကုက္ကုဋဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

၁၂+၁၃+ ဉာတိယော၊ အဆွေအမျိုးဖြစ်သောငှက်တို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဓမ္မံ၊ ကာယသုစရိုက်အစရှိသော တရားကို။ စရထ၊ အဖန်တလဲလဲကျင့်ကြကုန်လော။ ဝေါ၊ သင်တို့အား။ ဘဒ္ဒံ၊ ကောင်းခြင်းသည်း။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဓမ္မစာရီ၊ တရားကိုကျင့်သောသူသည်။ အသ္မိံ လောကေစ၊ ဤလောက၌လည်းကောင်း။ ပရမှိ လောကေစ၊ တမလွန်လောက၌လည်းကောင်း။ သုခံ၊ ချမ်းသာစွာ။ ပရမှိ လောကေစ၊ တမလွန်လောက၌လည်းကောင်း။ အယံ ပက္ခီ၊ ဤကျီးသည်။ ဘဒ္ဒကောဝတ၊ ကောင်းစွာတကား။ ပရမဓမ္မိကော၊ မြတ်သောသဘောရှိစွာတကား။ ဧကပါဒေန၊ ခြေတစ်ဖက်ဖြင့်။ တိဋ္ဌန္တော၊ ရပ်လျက်။ ဓမ္မမေဝ၊ တရားကိုသာလျှင်။ အနုတာသတိ၊ ပြောဆို၏။ ဘော သကုဏာ၊ အိုငှက်တို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အဿ၊ ထိုကျီး၏။ သီလံ၊ သီလကို။ န ဝိဇာနာထ၊ မသိကြကုန်။ အနညာယ၊ မသိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပသံသထ၊ ချီးမွမ်းကြကုန်၏။ အဏ္ဍဉ္စ၊ အဥကိုလည်းကောင်း။ ပေါတဉ္စ၊ သားငယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘုတွာ၊ စား၍။ ဓမ္မော ဓမ္မောဟိ၊ တရားတရားဟူ၍။ ဘာသတိ၊ ဆို၏။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ အညံ၊ တစ်ပါးကို။ ဘဏတိ၊ ဆို၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ အညံ၊ တစ်ပါးကို။ ကုဗ္ဗတိ၊ ပြု၏။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ကရောတိ၊ ပြုကျင့်၏။ ကာယေနစ၊ ကိုယ်ဖြင့်ကား။ နောစ ကရောတိ၊ မပြုကျင့်။ တံ ဓမ္မံ တသ္မိံ ဓမ္မော၊ ထိုတရား၌။ န အဓိဋ္ဌိတော၊ မတည်။ ဝါစာယ၊ စကားဖြင့်။ သခိလော၊ လွှမ်းအပ်သော။ ကုပသယော၊ တွင်း၌တည်သော။ သဏှသပ္ပေါ၊ မြွေဟောက်ကဲ့သို့။ ဓမ္မဓဇော၊ ဓမ္မဓဇသည်။ ဂါမနိဂါမာသု၊ ရွာနိဂုံးအစရှိတို့သည်။ သာဓု၊ သူတော်ကောင်းဟူ၍။ သမ္ဘာဝိတော၊ ချီးမွမ်းအပ်၏။ အယံ၊ ယုတ်မာသောဤငှက်ကို။ ဗာလိသေန၊ မိုက်သော။ ပုရိသေန၊ ယောကျ်ားသည်။ ဒုဇ္ဇနော၊ သိနိုင်ခဲ၏။ ဣမံ၊ ဤကျီးကို။ တုဏ္ဍေဟိစ၊ နှုတ်သီးတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝိဟေဋ္ဌထ၊ ညှင်းဆဲကြကုန်လော။ အဟံ၊ ဤကျီးသည်။ န သံဝါသ နာရဟော၊ ငါတို့နှင့်တူတကွနေခြင်းငှာမထိုက်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ ဓမ္မဓဇာတကံ၊ ဓမ္မဓဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

၁၃+၁၄+ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ သာကေတံ၊ သာကေတမြို့သို့။ သစေ ဂစ္ဆတိ၊ အကယ်၍သွားသည်ဖြစ်အံ့။ သာကေတေ၊ သာကေတမြို့၌။ အဇ္ဇုနဝနံ၊ အဇ္ဇုနဥယျာဉ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တတ္ထ၊ ထိုဥယျာဉ်၌။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဩရသံ၊ ရင်၌ဖြစ်သော။ နန္ဒိယံနာမ၊ နန္ဒိယမည်သော။ ပုတ္တံ၊ သားကို။ တေ၊ သင်၏။ မာတာပိတာစ၊ မိဘတို့သည်လည်း။ ဝုဍ္ဎာ၊ ကြီးကုန်ပြီ။ တေ၊ ထိုမိဘတို့သည်။ တံ၊ သင့်ကို။ ပဿိတုံ၊ မြင်ခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆန္တိ၊ အလိုရှိကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဇ္ဇာသိ၊ ဆိုပါလေ။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ မယာ၊ ငါတို့သည်။ ရာဇိနော၊ မင်း၏။ နိဝါပါနိ၊ ရိက္ခာတို့ကို။ ဘုတ္တာ၊ စား၍။ ပါနဘောဇနံ၊ ရေအစာကို။ ဘုတ္တံ၊ စားအပ်၏။ ရာဇပိဏ္ဍံ၊ မင်းသည်စုအပ်သော။ တံ၊ ထိုအစာကို။ အဝဘောတ္တံ၊ မကောင်းသဖြင့်စားခြင်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဆဋ္ဋေတုံ၊ စွန့်အံ့သောငှာ။ န ဥဿဟေ၊ မတတ်နိုင်။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ အဿရာဇိနော၊ ထိုမင်း၏။ ခုရပ္ပါနိ၊ စဉ်းသွားတို့ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဿံပေဿန၊ လက်ျာနံပါးဖြင့်။ ဩဒဟိဿာမိ၊ ခံအံ့။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ သုခိတော၊ ချမ်းသာသည်ဖြစ်၍။ မုတ္တော၊ သေဘေးမှလွတ်သည်ဖြစ်၍။ မာတရံ၊ အမိကို။ အပိပေဿယျံ၊ ဖူးမြင်ရအံ့လည်းမသိ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုရေ၊ ရှေး၌။ ကောသလဿ၊ ကောသလမင်း၏။ နိကေတနေ၊ နေရာ၌။ အဘိရူပေါ၊ အလွန်အဆင်းလှသော။ စတုပ္ပဒေါ၊ အခြေလေးချောင်းရှိသော။ နာမေန၊ အမည်အားဖြင့်။ နန္ဒိယောနာမ၊ နန္ဒိယအမည်ရှိသော။ မိဂရာဇာ၊ သမင်မင်းသည်။ အာသိ၊ ဖြစ်ဘူး၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကောသလော၊ ကောသလမင်းသည်။ အဇ္ဇုနဝနေ၊ အဇ္ဇုနဝနအမည်ရှိသော။ ဒါယသ္မိံ၊ ဥယျာဉ်၌။ တံမံ၊ ထိုငါ့ကို။ ဝဓိတုံ၊ သတ်အံ့သောငှာ။ ဓနုံ၊ လေးကို။ အာရဇ္ဇုံ၊ ညို့နှင့်တကွဖွဲ့သည်ကို။ ကတွာန၊ ပြု၍။ ဥသုံ၊ မြှားကို။ သန္နယှ၊ ဖွဲ့၍။ အာဂစ္ဆိ၊ လာ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ တ္ထဿ၊ ထိုကောသလမင်းအား။ ပဿံ၊ နံပါးတစ်ဖက်ကို။ ဩဒဟိံ၊ ခံ၏။ အဿရာဇိနော၊ ထိုကောသလမင်း၏။ ခုရပ္ပါနု၊ စဉ်းသွားတို့ကို။ ဩဒဟိ၊ ခံ၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ သုခိတော၊ ချမ်းသာသည်ဖြစ်၍။ မုတ္တော၊ သေဘေးမှလွတ်သည်ဖြစ်၍။ မာတရံ၊ အမိကို။ ဒဋ္ဌုံ၊ ဖူးမြင်အံ့သောငှာ။ အာဂတော၊ လာ၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ နန္ဒိယမိဂရာဇဇာတကံ၊ နန္ဒိယမိဂရာဇဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ပဌမော၊ ရှေးဦးစွာသော။ အဝါရိယဝဂ္ဂေါ၊ အဝါရိယဝဂ်တည်း။ တဿ၊ ထိုအဝါရိယဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းကား။ အထ၊ ပဉ္စကနိပါတ်၏ အခြားမဲ့၌။ ကုဇ္ဈရထေသဘာကေတုဝရော၊ အဝါရိယဇာတ်သေတကေတုဇာတ်သည်လည်း

၁၄+၁၅+ ကောင်း။ ဒရိမူခသနေရုတာစ၊ ဒရိမူခဇာတ် နေရုဇာတ်နှင့်တကွအာသင်္ကဇာတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ အပနန္ဒသိရီစ၊ မိဂါလောပဇာတ်သိရီကာဠကဏ္ဏီဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ သုစိတ္တာဝရော၊ ကုက္ကုဋဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ အထ၊ ထိုမှတစ်ပါး။ ဓမ္မိကနန္ဒိမိဂေန၊ ဓမ္မဓဇဇာတ်နန္ဒိယမိဂရာဇဇာတ်နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့တည်း။ ၂။ သုစိဝဂ်။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ ဂရံ၊ ဆိတ်ကို။ ဗာလောတိ၊ မိုက်၏ဟူ၍။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိုခြင်းသည်။ သစ္စံကိရ၊ မှန်ပေသတတ်၏။ ပဿ၊ ရှုလော့။ အာဝီ၊ မျက်မှောက်၌။ ကုဗ္ဗံကုဗ္ဗန္တော၊ ပြုသော။ ဗာလော၊ ဆိတ်မိုက်သည်။ ဧတံ၊ ဤအမှုကို။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်ရာအရပ်၌။ ကမ္မံ၊ ပြုအပ်သောအမှုဟူ၍။ န ဗုဇ္ဈတိ၊ မသိ။ ခရပုတ္တ၊ မြည်း၏သားဖြစ်သော။ သမ္မ သိန္ဓဝ၊ အဆွေသိန္ဓောမြင်း။ ရဇ္ဇုယာဟိ၊ ကြိုးတို့ဖြင့်။ ပရိက္ခိတ္တော၊ ထမ်းပိုးနှင့်တကွ လည်၌ရစ်အပ်သော။ ဝင်္ကောဋ္ဌော၊ ကောက်သောနှုတ်ခမ်းရှိသော။ ဩဟိတောမုခေါ၊ အောက်သို့ချသောမျက်နှာရှိသော။ တွံခေါပိ၊ သင်သည်လည်း။ ဗာလော၊ မိုက်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဇာနာဟိ၊ သိလေလော။ သမ္မ သိန္ဓဝ၊ အဆွေသိန္ဓောမြင်း။ ယောတွံ၊ အကြင်သင်သည်။ မုတ္တော၊ လွတ်သည်ရှိသော်။ န ပလာယသိ၊ မပြေး။ အယမ္ပိ၊ ဤမပြေးခြင်းသည်လည်း။ တေ၊ သင်၏။ ဗာလျံ၊ မိုက်သောအဖြစ်တည်း။ သမ္မ သိန္ဓဝ၊ အဆွေသိန္ဓောမြင်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ယံသေနကံ၊ အကြင်သေနကမင်းကို။ ဝဟသိ၊ ရွက်ဆောင်၏။ သောဝ၊ ထိုသေနကမင်းသည်သာလျှင်။ ဗာလတရော၊ သင်ထက်မိုက်၏။ သမ္မ အဇရာဇ၊ အဆွေဆိတ်မင်း။ နု၊ ကြားရသည်ကား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ယံ၊ အကြင်တိရစ္ဆာန်ဖြစ်ခြင်းကြောင့်။ ဗာလော၊ မိုက်၏ဟူ၍။ တွံ၊ သင်သည်။ ဝိဇာနာသိ၊ သိ၏။ အထ၊ ထိုမှတစ်ပါး။ ကေန၊ အဘယ်ကြောင့်။ သေနကော၊ သေနကမင်းသည်။ ဗာလော၊ မိုက်သနည်း။ တံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ ပုစ္ဆိတော၊ မေးအပ်သောသင်သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ အက္ခာဟိ၊ ကြားပြောလေလော။ သိန္ဓဝ၊ မြင်း။ အယံ ရာဇာ၊ ဤမင်းသည်။ ဥတ္တမတ္ထံ၊ မြတ်သောအကျိုးဟူသောသဗ္ဗရုတညုဇာနနမန္တာန်ကို။ လဘိတွာန၊ ရ၍။ တေန၊ ထိုမန္တာန်ကိုရခြင်းဟူသောအကြောင်းကြောင့်။ အတ္တာနံ၊ ကိုယ်ကို။ စဇိဿတိ၊ စွန့်လတ္တံ့။ သာစ၊ ထိုမိဖုရားသည်လည်း။ ဧတဿ၊ ထိုသေနကမင်း၏။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ န ဘဝိဿတိ၊ မဖြစ်လတ္တံ့။ ဇဟိ

၁၅+၁၆+ ဿတိ၊ စွန့်လတ္တံ့။ ဇနိန္ဒ၊ လူတို့ကိုအစိုးရသောမင်းကြီး။ တာဒိသော၊ သင်ကဲ့သို့သဘောရှိသောသူသည်။ မေ၊ ငါသည်။ ဣဒံ ဘဏ္ဍံ၊ ဤဘဏ္ဍာကို။ နပ္ပိယံ၊ မချစ်အပ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ နိရံ ကတွာ၊ စွန့်၍။ ပိယာနိ၊ ချစ်အပ်ကုန်သောဘဏ္ဍာတို့ကို။ သေဝတိ၊ မှီဝဲ၏။ အတ္တာဝ၊ ကိုယ်သည်သာလျှင်။ သေယျော၊ မြတ်၏။ ပရမာစ သေယျော၊ အလွန်မြတ်၏။ ဥစိတတ္ထေန၊ ဥစ္စာစည်းစိမ်နှင့်ပြည့်စုံသောယောကျ်ားသည်။ ပစ္ဆာစ၊ နောက်၌လည်း။ ပိယာ၊ မယားကို။ လဗ္ဘာ၊ ရအပ်သည်သာလျှင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ ခရပုတ္တဇာတကံ၊ ခရပုတ္တဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ အကက္ကသံ၊ ကြမ်းတမ်းခြင်းမရှိသော။ အဖရုသံ၊ မကြမ်းသော။ ခရဓောတံ၊ သွေးကျောက်ဖြင့်ပွတ်အပ်သော။ သုပါသိယံ၊ ကောင်းစွာနဖားထွင်းအပ်သော။ သုခုမံ၊ သိမ်မွေ့သော။ တိခိဏပ္ပဉ္စ၊ ထက်သောအဖျားရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ သုစိံ၊ အပ်ကို။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ ကေတုံ၊ ဝယ်ခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိသနည်း။ သုမဇ္ဇဉ္စ၊ ကုရုဝိန္ဒကမည်သောကျောက်မှုန့်ဖြင့်ကောင်းစွာပွတ်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ သုပါသဉ္စ၊ ကောင်းစွာနဖားထွင်းအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဃနဃာတိနံ၊ တူဖြင့်ခပ်သည်ရှိသော်ပေကိုထုပ်ချင်းထွင်းသော။ ပဋိထဒ္ဓံ၊ အလွန်မာသော။ သူစိံ၊ အပ်ကို။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ ကေတုံ၊ ဝယ်ခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိသနည်း။ မာဏဝ၊ လုလင်။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ဣတော၊ ဤရွာမှ။ သူစိယော၊ အပ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဗလိသာနိစ၊ သံကောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ ပတာယန္တိ၊ ထွက်ကုန်၏။ ကမ္မာရဂါမသ္မိံ၊ ဤသို့သဘောရှိသောပန်းပဲတို့ရွာ၌။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ သူစိံ၊ အပ်ကို။ ဝိက္ကေတုံ၊ ရောင်းအံ့သောငှာ။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏။ အယံ၊ ဤသူအား။ ကော၊ အဘယ်သူနည်း။ မာဏဝ၊ လုလင်။ ဣတော၊ ဤရွာမှ။ သတ္ထာစ၊ လှည်းကုန်သည်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဝိဝိဓာ၊ အထူးထူးအပြားပြားရှိကုန်သော။ ကမ္မန္တာ၊ အမှုလုပ်ကုန်သော။ ပုထူ၊ များစွာကုန်သောသူတို့သည်လည်းကောင်း။ နိဂစ္ဆန္တိ၊ ထွက်ကုန်၏။ ကမ္မာရဂါမသ္မိံ၊ ဤသို့သဘောရှိသောပန်းပဲတို့၏ရွာ၌။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ သူစိံ၊ အပ်ကို။ ဝိက္ကေတုံ၊ ရောင်းအံ့သောငှာ။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏။ အယံ၊ ဤသူကား။ ကော၊ အဘယ်သူနည်း။ ဘဒ္ဒေ၊ နှမ။ ပဇာနတာ၊ ပညာရှိသောယောကျ်ားသည်။ သူစိံ၊ အပ်ကို။ ကမ္မာရဂါမသ္မိံ၊ ပန်းပဲ

၁၆+၁၇+ တို့၏ရွာ၌။ ဝိက္ကေတဗ္ဗာ၊ ရောင်းအပ်၏။ သုကတဒုက္ကဋံ ကမ္မံ၊ ကောင်းစွာပြုအပ်သောအမှုမကောင်းသဖြင့်ပြုအပ်သော အမှုကို။ အာစရိယာ၊ ဆရာတို့သည်။ သဉ္ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ ဘဒ္ဒေ၊ နှမ။ မယာ၊ ငါသည်။ ကတံ၊ ပြုအပ်သော။ ဣမဉ္စ သူစိံ၊ ဤအပ်ကို။ တေ၊ သင်၏။ ပိတာ၊ အဖသည်။ ဇညာ၊ သိငြားအံ့။ တယာစ၊ သင်လည်း။ မံ၊ ငါ့ကို။ နိမန္တေယျ၊ ဘိတ်ရာ၏။ ဧတ္ထ ဃရေ၊ ဤအိမ်၌။ အညံ၊ သင်မှတစ်ပါးသော။ ယံ ဓနံ၊ အကြင်ဥစ္စာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေနစ၊ ထိုဥစ္စာဖြင့်လည်း။ မံ၊ ငါ့ကို။ နိမန္တေယျ၊ ဘိတ်ရာ၏။ သူစိဇာတကံ၊ သူစိဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဘာတိက၊ အစ်ကို။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ နဝဆန္ဒကေဒေါဏိ၊ အသစ်ဖြစ်သောအစာတို့ဖြင့်ဖုံးလွှမ်းအပ်သောဝက်စားကျင်းကို။ ဒိယျတိ၊ ပေးအပ်၏။ ဒေါဏိ၊ စားကျင်းသည်။ ပုဏ္ဏာ၊ စင်ကြယ်သောအစာတို့ဖြင့်ပြည့်၏။ သုတနီပိ၊ ငါတို့၏အမိသည်လည်း။ ဌိတာ၊ စားကျင်း၏။ အနီး၌တည်၏။ ပါသပါဏိကေ၊ ကျော့ကွင်းလက်စွဲသော။ ဗဟုကေ၊ များစွာသော။ ဇနေ၊ လူအပေါင်းသည်လည်း။ ဌိတော၊ စားကျင်း၏ အနီး၌တည်၏။ ဣဒံ ဘတ္တံ၊ ဤအစာသည်။ ဘုဉ္ဇိတုံ၊ စားခြင်းငှာ။ မေ၊ ငါအား။ နောစခေါ ပဋိဘာတိ၊ နှစ်သက်ခြင်းကိုမဖြစ်စေ။ တာတ တုဏ္ဍိလ၊ ညီထွေး။ စူဠတုဏ္ဍိလ၊ တွံ၊ သင်သည်။ တသသိ၊ လန့်၏။ ဘမသိ၊ လည်၏။ လေဏံ၊ ပုန်းအောင်းရာကို။ ကုစ္ဆသိ၊ အလိုရှိ၏။ အတာဏော၊ ကိုးကွယ်ရာမရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ကုဟိံ၊ အဘယ်အရပ်သို့။ ဂမိဿသိ၊ သွားလတ္တံ့နည်း။ အပ္ပောသုက္ကော၊ ကြောင့်ကြမဲ့။ ဘုဉ္ဇ၊ စားလော့။ မံသတ္ထာယ၊ အသား၏အကျိုးငှာ။ ပေါသိတာမှသေ၊ မွေးအပ်ကုန်၏။ အကဒ္ဒမံ၊ ညွှန်မရှိသော။ ရဟဒံ၊ ရေကန်သို့။ ဩဂါဟ၊ ဆင်းသက်လော့။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ သေဒမလံ၊ ချွေးအညစ်အကြေးကို။ ပဝါဟယ၊ ဆေးလော့။ ယဿ၊ အကြင်နံ့သာပျောင်း၏။ ဂန္ဓော၊ အနံ့သည်။ ကဒါစိ၊ တရံတဆစ်၌။ နဆိဇ္ဇတိ၊ မပြတ်။ နဝံ၊ အသစ်ဖြစ်သော။ ဣဒံ ဝိလေပနံ၊ ဤနံ့သာပျောင်းကို။ ဂဏှာဟိ၊ ယူလော့။ အကဒ္ဒမော၊ ညွှန်မရှိသော။ ရဟဒေါ၊ ရေကန်ဟူသည်။ ကထမေ၊ အဘယ်နည်း။ ကိံသု၊ အဘယ်ကိုလျှင်။ သေဒမလန္တိ၊ ချွေးအညစ်အကြေးဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်သနည်း။ ယဿ၊ အကြင်နံ့သာပျောင်း၏။ ဂန္ဓော၊ အနံ့သည်။ ကဒါစိ၊ တရံတဆစ်မျှ။ နဆိဇ္ဇတိ၊ မပြတ်။ နဝံ၊ အသစ်ဖြစ်သော။ တံ ဝိလေပနံ၊ ထိုနံ့သာပျောင်းသည်။ ကတမံ၊ အဘယ်နည်း။ တာတ စူဠတုဏ္ဍိလ၊ ညီထွေးစူဠတုဏ္ဍိလ။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ အကဒ္ဒမော၊ ညွှန်မရှိသော။ ရဟဒေါ၊ ရေကန်ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ပါပံ၊ မကောင်းမှု

၁၇+၁၈+ ကို။ သေဒမလန္တိ၊ ချွေးအညစ်အကြေးဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ သီလဉ္စ၊ သီလကိုလည်း။ နဝံ၊ အသစ်ဖြစ်သော။ ဝိလေပနံ၊ နံ့သာပျောင်းဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ တဿ၊ ထိုသီလ၏။ ဂန္ဓော၊ အနံ့သည်။ ကဒါစိ၊ တရံတဆစ်၌။ နဆိဇ္ဇတိ၊ မပြတ်။ သရီရဃာတိနော၊ သတ္တဝါကိုသတ်ကုန်သောသူတို့သည်။ နန္ဒန္တိ၊ နှစ်သက်ကုန်၏။ သရီရဓာရိနော၊ ကိုယ်ခန္ဓာကိုဆောင်သောသတ္တဝါတို့သည်။ နစနန္ဒန္တိ၊ မနှစ်သက်ကုန်။ ပုဏ္ဏာယ၊ ပြည့်သော။ ပုဏ္ဏမာသိယာ၊ လပြည့်၌။ ရမမာနာဝ၊ မွေ့လျော်ကုန်လျက်လျှင်။ သီလာစာရသမ္ပန္နာ၊ သီလအကျင့်နှင့်ပြည့်စုံသောသူတို့သည်။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ ဇဟန္တိ၊ စွန့်ကုန်၏။ တုဏ္ဍိလဇာတကံ၊ တုဏ္ဍိလဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဟရေ သခါ၊ အိုအဆွေ။ အာယတစက္ခုနေတ္တော၊ ရှည်သောစက္ခုဟုဆိုအပ်သောမျက်စိရှိသော။ အဋ္ဌိတ္တာစော၊ အရိုးဟူသောအရေရှိသော။ ဝါရိသယော၊ ရေ၌အိပ်သော။ အလောမော၊ အမွေးမရှိသော။ သိင်္ဂီမိဂေါ၊ ရွှေအဆင်းနှင့်တူသောအဆင်းရှိသောပုဇွန်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုပုဇွန်သည်။ အဘိဘူတော၊ နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကပဏော၊ ဆင်းရဲစွာ။ ရုဒါမိ၊ ငိုရ၏။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိဿနု၊ အဘယ်ကြောင့်လျှင်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဇဟာသိ၊ စွန့်ဘိသနည်း။ သော တုဇင်္ဂမော၊ ထိုမြွေသည်။ မဟတာ၊ ကြီးစွာသော။ ဖဏေန၊ ပါးပျဉ်းဖြင့်။ ပဿန္တော၊ ထွက်သက်ကိုဖြစ်စေ၍။ ကက္ကဋံ၊ ပုဇွန်သို့။ အဇ္ဈပတ္တော၊ ရောက်လာ၏။ သကံခါရံ၊ မိမိ၏အဆွေခင်ပွန်းဖြစ်သောဘုရားလောင်းကို။ ပရိတာယမာနော၊ စောင့်ရှောက်သော။ ကက္ကဋကော၊ ပုဇွန်သည်။ ဘုဇင်္ဂမံ၊ မြွေကို။ ဂဟေသိ၊ ဖမ်း၏။ အာယတစက္ခုနေတ္တ၊ ရှည်သောစက္ခုဟုဆိုအပ်သော မျက်စိရှိသောပုဇွန်။ ကက္ကဋကော၊ ပုဇွန်သည်။ ဃသတ္ထိကော၊ စားလိုသည်ဖြစ်၍။ ဝါယသံ၊ ကျီးကို။ န အဒေယျ၊ မယူရာ။ ကဏှသပ္ပံ၊ မြွေဟောက်ကို။ နော အဒေယျ၊ မယူရာသည်သာလျှင်တည်း။ အထ၊ ထိုသို့ဖြစ်လျက်။ ကိဿဟေတု၊ အဘယ်အကြောင်း။ ဥဘော၊ နှစ်ခုကုန်သောငါတို့ကို။ ဂဟိတာ၊ ဖမ်းအပ်ကုန်သနည်း။ တံ၊ သင့်ကို။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ ကဏှာသပ္ပ၊ မြွေဟောက်။ ယော ပုရိသော၊ အကြင်ယောကျ်ားသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ မမ၊ ငါ၏။ အတ္ထကောမော၊ အကျိုးကိုအလိုရှိ၏။ တသ္မိံ၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ မတေ၊ သေသည်။ ရှိသော်။ မေ၊ ငါ့အား။ အနပ္ပကံ၊ များစွာသော။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်လည်းကောင်း။ ဧသောစ၊ ဤယောကျ်ားသည်လည်း။

၁၈+၁၉+ ကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သောငါတို့သည်။ နဟောမ၊ ချမ်းသာခြင်းမဖြစ်ကုန်။ ပဝဍ္ဎကာယံ၊ ကြီးစွာသောကိုယ်ရှိသော။ မမဉ္စ၊ ငါ့ကိုလည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်၍။ သဗ္ဗော၊ ခပ်သိမ်းသော။ ဇနော၊ လူသည်။ ဟိံသိတုမေဝ၊ ညှင်းဆဲခြင်းငှာသာလျှင်။ ဣစ္ဆေ၊ အလိုရှိရာ၏။ သာဒုဉ္စမံသံ၊ ကောင်းသောအသားရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ထူလဉ္စမံသံ၊ ဆူသောအသားရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ မုဒုဉ္စမံသံ၊ နူးညံ့သောအသားရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ မံ၊ ငါ့ကို။ ကာကာပိ၊ ကျီးတို့သည်လည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်ကုန်၍။ ဝိဟေဋ္ဌဟေယျုံ၊ ညှင်းဆဲကုန်ရာ၏။ တဿ၊ ထိုယောကျ်ား၏။ ဟေတုမှိ၊ အကြောင်းကြောင့်။ ဥဘော၊ နှစ်ဦးကုန်သောငါတို့ကို။ သစေဂဟိတာ၊ အကယ်၍ဘမ်းအပ်ကုန်သည်ဖြစ်အံ့။ ပေါသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဥဋ္ဌာတု၊ ထစေသတည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝိသံ၊ အဆိပ်ကို။ အာဝဟာမိ၊ ဝင်အံ့။ မစ္စုံ။ ယောကျ်ားကို။ ဝိသံ၊ အဆိပ်ကို။ အာဝဟာမိ၊ ဝင်အံ့။ မစ္စုံ။ မမဉ္စ၊ ငါကိုလည်းကောင်း။ ကာကဉ္စ၊ ကျီးကိုလည်းကောင်း။ ခိပ္ပံ၊ လျှင်စွာ။ ကံ၊ ကျီးကို။ နပမောက္ခာမိ၊ မလွှတ်သေး။ ကာကော၊ ကျီးသည်။ တာဝ၊ ရှေးဦးစွာ။ ပဋိဗန္ဓကော၊ ဝန်ခံသူသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပုရိသဉ္စ၊ ယောကျ်ားကိုလည်း။ သုခံ၊ ချမ်းသာသည်ကို။ အရောဂံ၊ ရောဂါမရှိသည်ကို။ ဒိသွာန၊ မြင်ရသည်ရှိသော်။ သပ္ပံ၊ မြွေကို။ ပမောက္ခာမိယထေဝ၊ လွှတ်သကဲ့သို့လျှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကာကံ၊ ကျီးကို။ ပမောက္ခာမိ၊ လွှတ်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ ဒေဝဒတ္တော၊ ဒေဝဒတ်သည်။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ကာကော၊ ကျီးသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ မာရောပန၊ မာရ်သည်ကား။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ကဏှာသပ္ပေါ၊ မြွေဟောက်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ အာနန္ဒော၊ အာနန္ဒာသည်။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဒ္ဒေါ၊ ကောင်းသော။ ကက္ကဋကော၊ ပုဇွန်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ သတ္ထာ၊ နတ်နှင့်တကွသောလောကကို ဆုံးမတော်မူတတ်သော။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်ပြီ။ သုဝဏ္ဏကက္ကဋကဇာတကံ၊ သုဝဏ္ဏကက္ကဋကဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဂိရိသာနုဒရီစရော၊ တောင်လျှဉ်တောင်ဝှမ်းချောက်ကြား၌ ကျက်စားသော။ မယှကောနာမ၊ မယှကအမည်ရှိသော။ သကုဏော၊ ငှက်သည်။ ပက္ကံ၊ မှည့်သော။ ဝိပ္ဖလိံ၊ ညောင်ကြတ်ပင်သို့။ အာရုယှ၊ တက်၍။ မယှံမယှန္တိ၊ ငါ

၁၉+၂၀+ ဥစ္စာငါ့ဥစ္စာဟူ၍။ ကန္ဒတိ၊ မြည်၏။ တဿ၊ ထိုငှက်၏။ ဝိလမန္တဿဧဝ၊ မြည်တမ်းစဉ်သာလျှင်။ ဒိဇသင်္ဃာ၊ ငှက်အပေါင်းတို့သည်။ သမာဂတာ၊ စည်းဝေးလာကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိပ္ဖလိ၊ ညောင်ကြတ်သီးကို။ ဘုတွာန၊ စားကုန်၍။ ယန္တိ၊ ပျံသွားကြကုန်၏။ သောဒိဇော၊ ထိုငှက်သည်။ ဝိလပိတွေဝ၊ မြည်တမ်းသည်သာလျှင်တည်း။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသည်သာလျှင်။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သောသူသည်။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ ဓနံ၊ ဥစ္စာကို။ သင်္ဃရိတွာ၊ ရုံးစု၍။ အတ္တနော၊ မိမိသည်။ နေဝပရိဘုဉ္ဇိ၊ မသုံးဆောင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဉာတီနံ၊ ဆွေမျိုတို့အား။ နဒေစတိ၊ မပေးသည်သာလျှင်တည်း။ ယတောဓိံ၊ အစုအလျှောက်။ န ပဋိပဇ္ဇတိ၊ မကျင့်။ သော၊ ထိုသူသည်။ အစ္ဆာဒနံ၊ အဝတ်အရုံးကို။ နာနုဘောတိ၊ မသုံးဆောင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဉာတီနံ၊ ဆွေမျိုးတို့အား။ နဒေတိ၊ မပေးသည်သာလျှင်တည်း။ ယတောဓိံ၊ အစုအလျှောက်။ နပဋိပဇ္ဇတိ၊ မကျင့်။ သော၊ ထိုသူသည်။ အစ္ဆာဒနံ၊ အဝတ်အရုံကို။ နာနုဘောတိ၊ မသုံးဆောင်။ ဘတ္တံ၊ ထမင်းကို။ နာနုဘောတိ၊ မသုံးဆောင်။ မာလံ၊ ပန်းကို။ နာနုဘောတိ၊ မသုံးဆောင်။ ဝိလေပနံ၊ နံ့သာပျောင်းကို။ နာနုဘောတိ၊ မသုံးဆောင်။ သကိံ၊ တကြိမ်မျှလည်း။ ကိဉ္စိ၊ အစုံတခုကို။ နာနုဘောတိ၊ မသုံးဆောင်။ ဉာတကေ၊ ဆွေမျိုးတို့ကို။ နသံဂဏှာတိ၊ မထောက်ပံ့။ မယှမယှန္တိ၊ ငါ့ဥစ္စာငါ့ဥစ္စာဟူ၍။ ဝိလပန္တဿ၊ မြည်တမ်းလျှက်။ ရက္ခတော၊ စောင့်သော။ တဿေဝ၊ ထိုသူ၏သာလျှင်။ ဓနံ၊ ဥစ္စာကို။ အပ္ပိယာ၊ မချစ်အပ်ကုန်သော။ ယေစဒါယာဒါ၊ အကြင်အမွေးခံတို့သည်လည်းကောင်း။ ရာဇာနောဝါ၊ မင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ အထ၊ ထိုမြို့။ စောရာဝါ၊ ခိုးသူတို့သည်လည်းကောင်း။ ဓနံ၊ ဥစ္စာကို။ အာဒါယ၊ ယူကုန်၍။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကုန်၏။ သောနရော၊ ထိုသူသည်။ ဝိလပတွေဝ၊ မြည်တမ်းသည်သာလျှင်တည်း။ ဓီရော၊ ပညာရှိသော။ နရော၊ လူသည်။ ဘောဂေ၊ ဥစ္စာတို့ကို။ အဓိဂမ္မ၊ ရ၍။ ဉာတကေစ၊ ဆွေမျိုးတို့ကိုလည်း။ သံဂဏှာတိ၊ ထောက်ပံ့၏။ တေန၊ ထိုထောက်ပံ့ခြင်းဟူသောအကြောင်းအကြောင်း။ သော၊ ထိုပညာရှိသည်။ ကိတ္တိံ၊ ကျော်စောခြင်းသို့။ ပပ္ပေါတိ၊ ရောက်၏။ ပစ္စ၊ တမလွန်ဘဝ၌။ သဂ္ဂေ၊ နတ်ပြည်၌။ ပမောဒတိ၊ မွေ့လျော်ရ၏။ မယှကဇာတကံ၊ မယှကဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ မာဏဝ၊ လုလင်။ တွံ၊ သင်သည်။ အရိယာဝဏ္ဏီ၊ ကောင်းသောအဆင်းရှိသည်ဖြစ်လျက်။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏရူပံ၊ အဆင်းမလှသောရဟန်းကို။ ပုရက္ခိတွာ၊ ရှေ့ထား၍။ ပဉ္ဇလိကော၊ လက်အုပ်ချီးလျက်။ နမဿတိ၊ ရှိခိုး၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ တေ၊ သင်ထက်။ သေယျောနု၊ မြတ်သလော။ ဥဒါဟု၊ ထိုသို့မဟုတ်မူကား။ သရိက္ခော၊ တူသလော။ ပရဿစာပိ၊ တပါးသောရဟန်း၏လည်းကောင်း။ အတ္တနောစာပိ၊ မိမိ၏လည်းကောင်း။ နာမံ၊ အမည်ကို။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါလော။

၂၀+၂၁+ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ သမုဂ္ဂတာနံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့ရောက်ကုန်ပြီးသော။ ခုဇ္ဇုဂတာနံ၊ အဋ္ဌင်္ဂီကမဂ်ဖြင့်နိဗ္ဗာန်သို့ဖြောင့်စွာရောက်ကုန်ပြီးသော ဝိသုဒ္ဓိနတ်တို့၏။ နာမဂေါတ္တံ၊ အမည်အနွယ်ကို။ ဒေဝါ၊ ဥပပတ္တိနတ်တို့သည်။ နဂဏှန္တိ၊ မယူကုန်။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်လည်း။ နာမဓေယျံ၊ ငါ၏အမည်ကို။ တေ၊ သင်အား။ ဝဒါမိ၊ ဆိုအံ့။ အဟံ၊ ငါသည်။ တိဒဿနံ၊ နတ်တို့ကို။ ဣန္ဒော၊ အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ ဒေဝရာဇ၊ သိကြားမင်း။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ စရဏူပပန္နံ၊ သီလအကျင့်နှင့်ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းသည်။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ပုရိက္ခိတွာ၊ ရှေ့ထား၌။ ပဉ္ဇလိကော၊ လက်အုပ်ချီလျက်။ နမဿတိ၊ ရှိခိုး၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဣတော၊ ဤဘဝမှ။ စုတော၊ စုတေသည်ရှိသော်။ ကိံသုခံ၊ အဘယ်ချမ်းသာကို။ လဘတေ၊ ရသနည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ တံ၊ သင့်ကို။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ စရဏူပပန္နံ၊ သီလအကျင့်နှင့်ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပုရက္ခိတွာ၊ ရှေ့ထား၍။ ပဉ္ဇလိကော၊ လက်အုပ်ချီလျက်။ နမဿတိ၊ ရှိခိုး၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဒိဋ္ဌေဝဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏အဖြစ်သာလျှင်။ ပသံသံ၊ ချီးမွမ်းခြင်းကို။ လဘတေ၊ ရ၏။ သရိရဘေဒါ၊ ခန္ဓာကိုယ်ပျက်သည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ သဂ္ဂဉ္စ၊ နတ်ပြည်သို့လည်း။ ယာတိ၊ ရောက်၏။ သက္က၊ သိကြားမင်း။ အဇ္ဇ၊ ယခု။ ဝတ၊ စင်စစ်။ မေ၊ ငါ့အား။ လက္ခီ၊ ဘုန်းကြက်သရေသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ ဘူတပတိံ၊ နတ်တို့ကိုအစိုးရသော။ ဝါသဝဉ္စ၊ သိကြားမင်းကိုလည်း။ အဒ္ဒဿာမ၊ မြင်ကုန်၏။ ဘိက္ခုဉ္စ၊ ရဟန်းကိုလည်းကောင်း။ တုဝဉ္စ၊ သင်သိကြားမင်းကိုလည်းကောင်း။ ဒိသွာန၊ မြင်၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ အနပ္ပကာနိ၊ များစွာကုန်သော။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ ကာဟာမိ၊ ပြုအံ့။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ ဟဝေ၊ စင်စစ်။ သဒ္ဓါ၊ သဒ္ဓါခြင်းရှိကုန်၏။ သပ္ပညာ၊ ပညာရှိကုန်၏။ ဗဟုဿုတာ၊ များစွာအကြားအမြင်ရှိကုန်၏။ ဗဟုဋ္ဌာနစိန္တိနော၊ များစွာကုန်သောအကြောင်းတို့ကို ကြံခြင်းငှာစွမ်းနိုင်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုသူတို့ကို။ သေဝေတဗ္ဗာ၊ မှီဝဲအပ်ကုန်၏။ ဘိက္ခုဉ္စ၊ ရဟန်းကိုလည်းကောင်း။ မမဉ္စ၊ ငါ့ကိုလည်းကောင်။ ဒိသွာန၊ မြင်၍။ အနပ္ပကာနိ၊ များစွာကုန်သော။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ ကရောဟိ၊ ပြုလော။ ဒေဝိန္ဒ၊ သိကြားမင်း။ သုဘာတိတာနိ၊ ကောင်းစွာဆိုအပ်ကုန်သောသိကြားမင်း၏စကားတို့ကို။ သုတွာန၊ နာရ၍။ အက္ကောဓနော၊ အမျက်မထွက်သည်ဖြစ်၍။ နိစ္စံ၊ အမြဲ။ ပသန္နာစိတ္တော၊ ကြည်ညိုသောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သဗ္ဗာတိထိယာစယောဂေါ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။

၂၁+၂၂+ ဧည့်သည်အာဂန္တုတို့၏တောင်းအပ်သောအဖြစ်နှင့်ယှဉ်သည်။ ဘဝိတွာ၊ ဖြစ်၍။ နိဟစ္စမာနံ၊ မထိပါးသောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဘိဝါဒယိဿံ၊ ရှိခိုးအံ့။ ဝိဇ္ဇာဓရဇာတကံ၊ ဝိဇ္ဇာဓရဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ မာရိသ၊ ရှင်ရဟန်း။ ဝါရိဇံ၊ ရေ၌ဖြစ်သော။ ပုပ္ဖံ၊ ပန်းကို။ အဒိန္နံ၊ အရှင်မပေးဘဲ။ ယမေတံဥပသိင်္ဃသိ၊ အကြင်နမ်းခြင်းကိုပြု၏။ ဧတံ၊ ထိုနမ်းခြင်းသည်။ ထေယျာနံ၊ ခိုးခြင်းတို့တွင်။ ဧကင်္ဂံ၊ တခုသောအစုတည်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ဂန္ဓထေနော၊ နံ့သာခိုးသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဒေဝဓိတေ၊ နတ်သ္မီး။ ဝါရိဇံ၊ ကြာပန်းကို။ နဟရာမိ၊ ငါမဆောင်။ နဘဉ္ဇာမိ၊ ငါမချိုး။ အာရာ၊ အဝေးမှ။ သိင်္ဃာမိ၊ နမ်း၏။ အထ၊ ထိုသို့ဖြစ်လျက်။ ကေနဝဏ္ဏေန၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်။ ဂန္ဓထေနောတိ၊ နံ့သာခိုးဟူ၍။ ဝုစ္စတိနု၊ ဆိုအပ်သနည်း။ ဒေဝဓီတေ၊ နတ်သ္မီး။ ယောအယံပုရိသော၊ အကြင်ယောကျ်ားသည်။ ဘိသာနိ၊ ကြာစွယ်တို့ကို။ ခဏတိ၊ တူး၏။ ပုဏ္ဍရီကာနိ၊ ပုဏ္ဍရိက်တို့ကို။ ဘဉ္ဇတိ၊ ချိုး၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာကိဏ္ဏကမ္မန္တော၊ ကြမ်းကြုတ်သောအမှုရှိသော။ ဧသောပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားကို။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ န ဝုစ္စတိ၊ နံ့သာခိုးဟူ၍ မဆိုအပ်သနည်း။ မာရိသ၊ ရှင်ရဟန်း။ အာကိဏ္ဏလုဒ္ဒေါ၊ ကြမ်းကြုတ်သောအမှုဖြင့်ပြွမ်းသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဓာတိစေလံဝ၊ နို့ထိန်းကျွန်မဝတ်သောအဝတ်ကဲ့သို့။ မက္ခိတော၊ မကောင်းမှုဖြင့်လိမ်းကျံ၏။ တသ္မိံ၊ ထိုသူ၌။ မေ၊ ငါ့အား။ ဝစနံ၊ ဆိုဘွယ်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ တွဉ္စ၊ သင်ကိုကား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝတ္တဝေ၊ ဆိုခြင်းငှာ။ အရဟာမိ၊ ထိုက်၏။ အနင်္ဂဏဿ၊ မပြစ်မရှိသော။ နိစ္စံ၊ အမြဲ။ သုစိဂဝေသိနော၊ စင်ကြယ်သောအမှုကိုရှာသော။ ပေါသဿ၊ ယောကျ်ားအား။ ပါပဿ၊ မကောင်းမှု၏။ ဝါလဂ္ဂမတ္တံ၊ သားမြီးဖျားမျှသည်။ အဗ္ဘမတ္တဝ၊ တိမ်ကြီးပမာဏရှိသကဲ့သို့။ ခါယတိ၊ ထင်၏။ ယက္ခ၊ နတ်သ္မီး။ တွံ၊ သင်သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ အဒ္ဓါ၊ မချွတ်။ ဇနာသိ၊ သိ၏။ အထ၊ ထိုသို့သိသည်ဖြစ်၍။ မံ၊ ငါ့ကို။ အနုကမ္ပသိ၊ စောင့်ရှောက်လော။ ယက္ခ၊ နတ်သ္မီး။ တွံ၊ သင်သည်။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ဧဒိသံ၊ ဤသို့သဘောရှိသောအမှုကို။ ပဿသိ၊ မြင်၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ပုနပိ၊ တဘန်လည်း။ ဝဇ္ဇာသိ၊ ဆိုလော။ မာရိသ၊ ရှင်ရဟန်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ နေဝဥပဇီဝါမိ၊ မှီ၍အသက်မမွေး။ တေ၊ သင်၏။ နာပိဘတိကမ္မသေ၊ သူရင်းငှားအမှုလုပ်လည်းမဟုတ်။ ယေန၊ အကြင်ကောင်းမှုဖြင့်။ သုဂတိံ၊ သုဂတိသို့။ ဂစ္ဆေယျ၊ ရောက်ရာ၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တံ၊ ထိုကောင်းမှုကို။ တွမေဝ၊ သင်သည်သာ

၂၂+၂၃+ လျှင်။ ဇာနေယျ၊ သိလေလော။ သိင်္ဃပုပ္ဖဇာတကံ၊ သိင်္ဃပုပ္ဖဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ယေဇနာ၊ အကြင်သူတို့သည်။ ဝိဃာသာဒိနော၊ စားကြွင်းစားဖြစ်ကုန်၍။ သုသုခံဝတ၊ ချမ်းသာစွာလျှင်။ ဇီဝန္တိ၊ အသက်မွေးကုန်၏။ တေဇနာ၊ ထိုသူတို့သည်။ ဒိဋ္ဌေဝဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌လည်း။ ပသံသာ၊ ချီးမွမ်းထိုက်ကုန်၏။ သမ္ပရာယေစ၊ တမလွန်၌လည်း။ သုဂတိံ၊ သုဂတိဘဝ၌။ ဥပပဇ္ဇန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သောဒရိယာ၊ တမိဝမ်းပေါက်ဖြစ်ကုန်သော။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိတို့။ ဘာသမာနဿ၊ လူ၏ဘာသာဖြင့်ဆိုသော။ သုဝဿ၊ ကျေးသား၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ နနိသာမေထ၊ မကြားကြကုန်သလော။ ဣဒံ၊ ဤစကားကို။ သုနာထ၊ နာကြကုန်လော။ အယံ၊ ဤကျေးသားသည်။ အမှေဝ၊ ငါတို့ကိုသာလျှင်။ ပသံသတိ၊ ချီးမွမ်း၏။ ကုဏပါဒါ၊ အပုပ်စားရသေ့တို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ တုမှေ၊ သင်တို့ကို။ နပသံသာမိ၊ မချီးမွမ်း။ ကုဏပါဒါ၊ အပုပ်စားရသေ့တို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ မေ၊ ငါ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုနာထ၊ နားထောင်ကြကုန်လော။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဥစ္ဆိဋ္ဌဘောဇနာ၊ သုံးအပ်ပြီးသော အစာကိုစားကုန်။ ပဗ္ဗဇိတာ၊ ရဟန်းပြုကုန်လော။ သတ္တဝဿာ၊ ခုနစ်နှစ်ရှိကုန်သော။ သိခဏ္ဍိနော၊ ဦးစွန်းရှိကုန်သောငါတို့သည်။ မဇ္ဈေရညေ၊ တော၏အလယ်၌။ ဝိဃာသေနေဝ၊ ခြင်္သေ့သားကြွင်းကျားစားကြွင်းဖြင့်သာလျှင်။ ယာပေန္တာ၊ မျှစေကုန်လျက်။ ဘောတော၊ အရှင်သည်။ မယံ၊ ငါတို့ကို။ စေဂါရယှာ၊ အကယ်၍ကဲ့ရဲ့အပ်ကုန်ငြားအံ့။ ဘောတော၊ အရှင်သည်။ ကေ၊ အဘယ်သူတို့ကို။ ပသံသိယာနု၊ ချီးမွမ်းအပ်ကုန်သနည်း။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ သီဟာနဉ္စ၊ ခြင်္သေ့တို့၏လည်းကောင်း။ ဗျဂ္ဃာနဉ္စ၊ ကျားတို့၏လည်းကောင်း။ ဝါဠာနဉ္စ၊ သားရဲတို့၏လည်းကောင်း။ အဝသိဋ္ဌကံ၊ အကြွင်းကို။ ဘုဉ္ဇန္တော၊ စားကုန်လျက်။ ဥစ္ဆိဋ္ဌေနေဝ၊ သုံးသပ်ပြီးသောအစာဖြင့်လျှင်။ ယာပေန္တော၊ မျှစေကုန်လျက်။ ဝိဃာသာဒိနော၊ စားကြွင်းကိုစားကုန်၏ဟူ၍။ မာမညိဝှော၊ မမှတ်ကြကုန်လင့်။ ယေဇနာ၊ အကြင်သူတို့သည်။ ဗြာဟ္မဏဿဝါ၊ ပုဏ္ဏားအားလည်းကောင်း။ သမဏဿဝါ၊ ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အညဿ၊ တပါးသော။ ဝဏိဗ္ဗိနောဝါ၊ တောင်းစားသောသူအားလည်းကောင်း။ ဒတွာန၊ ပေးကုန်၍။ သေသံ၊ အကြွင်းကို။ ဘုဉ္ဇန္တိ၊ စားကုန်၏။ တေဇနာ၊ ထိုသူတို့သည်။ ဝိဃာသာဒိ၊

၂၃+၂၄+ နော၊ စားကြွင်းစားမည်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ ဝိဃာသာဒဇာတကံ၊ ဝိဃာသာဒဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ မာတုလ၊ ဦးရီးဖြစ်သော။ ဝါယသ၊ ကျီး။ တွံ၊ သင်သည်။ ပဏီတံ၊ မြတ်သော။ ဘောဇနံ၊ လူတို့အစာဖြစ်သော။ ဘတ္တဉ္စ၊ ထမင်းကိုလည်းကောင်း။ သပ္ပိတေလဉ္စ၊ ထောပတ်ဆီကိုလည်းကောင်း။ ဘုဉ္ဇသိ၊ စား၏။ အထ၊ ထိုသို့ဖြစ်လျက်။ ကေနဝစ္ဆေန၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်။ ကိသော၊ ကြုံလှီသည်။ အသိနု၊ ဖြစ်သနည်း။ ဝဋ္ဋက၊ ငုံး။ အမိတ္တမဇ္ဈေ၊ ရန်သူတို့အလယ်၌။ ဝသတော၊ နေသော။ တေသု၊ ထိုရန်သူတို့၌။ အာမိသံ၊ အာမိသကို။ ဧသတော၊ ရှာသော။ နိစ္စံ၊ အမြဲ။ ဥဗ္ဗိဂ္ဂဟဒယဿ၊ ထိတ်လန့်သောနှလုံးရှိသော။ ကာယဿ၊ ကျီးဖြစ်သောငါ့အား။ ဒဠှိယံ၊ ဆူဖြိုးသောအဖြစ်သည်။ ကုတောအတ္ထိ၊ အဘယ်မှာရှိအံ့နည်း။ ဝဋ္ဋကံ၊ ငုံး။ ဓင်္ကာ၊ ဓင်္ကမည်ကုန်သော။ ကာကာ၊ ကျီးတို့သည်။ နိစ္စံ၊ အမြဲ။ ဥဗ္ဗိဂ္ဂိနော၊ ထိတ်လန့်သောစိတ်ရှိကုန်၏။ ပါပေန၊ ယုတ်မာသော။ ကမ္မုနာ၊ လူတို့အစာကိုလုယက်သောအမှုဖြင့်။ လဒ္ဓေါ၊ ရအပ်သော။ ပိဏ္ဍော၊ အစာသည်။ နပီဏေတိ၊ မနှစ်သက်စေ။ တေန၊ ထိုကြောင့်။ ကိသော၊ ကြုံလှီသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ ဝဋ္ဋက၊ ငုံး။ တွံ၊ သင်သည်။ လူခါနိ၊ ခြောက်ကုန်သော။ အပ္ပသ္နေဟာနိ၊ နည်းသောအစေးရှိကုန်သော။ တိဏဗီဇာနိ၊ မြက်သီးစေ့တို့ကို။ ဘုဉ္ဇသိ၊ စား၏။ အထ၊ ထိုသို့ဖြစ်လျက်။ ကေနဝဏ္ဏေန၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်။ ထူလော၊ ဆူဖြိုးသောကိုယ်ရှိသည်။ အသိနု၊ ဖြစ်သနည်း။ ဝါယသ၊ ကျီး။ အပ္ပိစ္ဆာစ၊ အလိုနည်းသည်၏အဖြစ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ အပ္ပစိန္တာယစ၊ အာဟာရ၌အကြံနည်းသည်၏အဖြစ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ အဒူရဂမနေနစ၊ အဝေးသို့မသွားသဖြင့်လည်းကောင်း။ လဒ္ဓလဒ္ဓေန၊ ရတိုင်းရတိုင်းသောအာဟာရဖြင့်။ ယာပေန္တော၊ မျှစေ၏။ တေန၊ ထိုကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ထူလော၊ ဆူဖြိုးသောကိုယ်ရှိသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ အပ္ပိစ္ဆဿ၊ အလိုနည်းသော။ အပ္ပစိန္တသုခဿစ၊ နည်းသောအကြံရှိသဖြင့် ချမ်းသာခြင်းရှိသော။ သုသင်္ဂဟိတာမာနဿ၊ ကောင်းစွာချီးမြှောက်အပ်သောစိတ်ရှိသော။ ပေါသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ ဝုတ္တိ၊ အသက်မွေးခြင်းသည်။ သမ္မဝါယသ၊ အဆွေကျီး။ သဟာယံ၊ အဆွေကို။ မဏိဓာရိနံ၊ ပတ္တမြားလည်ရွဲဆွဲသည်ကို။ စိရဿံဝတ၊ ကြာမြင့်မှလျှင်။ ပဿာမိ၊ မြင်ရ၏။ မဿုကုတ္တိယာ၊ မုတ်ဆိတ်ကိုပြုပြင်ခြင်းငှာ။ သုကတာ၊ ကောင်းစွာပြုအပ်သော။

၂၄+၂၅+ မေ၊ ငါ၏။ သခါ၊ ခင်ပွန်းသည်။ သောဘတေဝ၊ တင့်တယ်စွာတကား။ သမ္မပါရာဝတ၊ အဆွေခို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကမ္မေသု၊ အမှုတို့၌။ ဝါဝဋော၊ လုံ့လပြုအပ်သည်ရှိသော်။ ဩကာသံ၊ အခွင့်ကို။ အလဘန္တေန၊ မရသဖြင့်။ ပရုဠဂစ္ဆာ၊ ပွားများသောအမွေးရှိသည်။ နခါလောမာ၊ ခြေသည်းအမွေးရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ စိရဿံ၊ ကြာမြင့်စွာ။ နှာပိတံ၊ ဆတ္တာသည်ကို။ လဒ္ဓါ၊ ရ၍။ အဇ္ဇ၊ ယခု။ တံလောမံ၊ ထိုအမွေးကို။ ဟာရသိံ၊ နုတ်၏။ သမ္မဝါယသ၊ အဆွေကျီး။ နု၊ စင်စစ်။ ဒုလ္လဘံ၊ ရခဲ၏။ ယံကပ္ပကံ၊ အကြင်ဆတ္တာသည်ကို။ လဒ္ဓါ၊ ရ၍။ လောမံ၊ အမွေးကို။ တွံ၊ သင်သည်။ အဟာရေသိ၊ နုတ်၏။ အထ၊ ထိုသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သမ္မ၊ အဆွေ။ တေ၊ သင်၏။ ကဏ္ဌေ၊ လည်၌။ ဣဒံ၊ ဤပတ္တမြားသည်။ ကိဉ္စရဟိ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ကိဏာယတိ၊ အကြိမ်ကြိမ်မြည်သနည်း။ သမ္မပါရာဝတ၊ အဆွေခို။ မနုဿသုခုမာလာနံ၊ သိမ်မွေ့နူးညံ့ကုန်သောလူတို့၏။ ကဏ္ဌေသု၊ လည်တို့၌။ မဏိံ၊ ပတ္တမြားကို။ လမ္ဗတိ၊ ဆွဲ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ တေသံ၊ ထိုလူတို့၏။ အနုသိက္ခာမိ၊ အတုပြု၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တွံ၊ သင်သည်။ မာမညိ၊ မအောင်မေ့လင့်။ ဒဝါ၊ ရယ်မြူလိုသဖြင့်။ မနုဿေဟိ၊ လူတို့သည်။ ကတံ၊ ပြုအပ်၏။ သမ္မဝါရာဝတ၊ အဆွေခို။ တွံ၊ သင်သည်။ ဣမံမဿုကုတ္တိသုကာရိတံ၊ ဤမုတ်ဆိတ်အတူပြုခြင်းဖြင့်ကောင်းသောပြုပြင်ခြင်းကို။ သစေပိဟယသိ၊ အကယ်၍ချစ်မြတ်နိုးသည်ဖြစ်အံ့။ သမ္မ၊ အဆွေ။ တေ၊ သင့်အား။ ကာရိယဿာမိ၊ ပြုပြင်စေအံ့။ တေ၊ သင့်အား။ မဏိဉ္စာပိ၊ ပတ္တမြားအားလည်း။ ဒဒါမိ၊ ပေးအံ့။ သမ္မဝါယသ၊ အဆွေကျီး။ မဏိနာစ၊ ပတ္တမြားအားလည်း။ တွညေဝ၊ သင်သည်သာလျှင်။ ဆန္နော၊ လျောက်ပတ်၏။ သုကတာယ၊ ကောင်းစွာပြုပြင်အပ်သော။ မဿုယာစ၊ မုတ်ဆိတ်အားလည်း။ တွညေဝ၊ သင်သည်သာလျှင်။ ဆန္နော၊ လျောက်ပတ်၏။ မေ၊ ငါသည်။ တဝ၊ သင်အား။ ဒဿနံဧဝ၊ ကြည့်ခြင်းကိုသာလျှင်။ ပိယံ၊ ချစ်အပ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ အာမန္တခေါ၊ သိစေ၍လျှင်။ ဂစ္ဆာမိ၊ သွားအံ့။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ ပါရာဝတဇာတကံ၊ ပါရာဝတဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဒုတိယော၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ သုစိဝဂ္ဂေါ၊ သုစိဝဂ်တည်း။ တဿ၊ ထိုသုစိတ်ဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းကား။ အထ၊ ထိုအဝါရိယဝဂ်၏အခြားမဲ့၌။ ပဿသသုစိစ၊ ခရပုတ္တဇာတ်သုစိဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ တုဏ္ဍိလကော၊ တုဏ္ဍိလဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ မိဂမယှကပဉ္စမပက္ခိဝရော၊ သုဝတ္တကက္ကဋဇာတ်သည် မယှကဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ အထ၊ ထိုမှတပါး။ ပဉ္ဇလိဝါရိဇမဇ္ဈ၊ ဝိဇ္ဇာဓရဇာတ်သိင်္ဃ

၂၅+၂၆+ ပုပ္ဖဇာတ် ဝိဃာသာဒဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ပုန၊ တဘန်။ အထ၊ ထိုမှတပါး။ ဝဋ္ဋကပေါဋဝရေန၊ ဝဋ္ဋကဇာတ်ပါရာဝတဇာတ်နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့တည်း။ တတြ၊ ထိုဆက္ကနိပါတ်၌။ ဝဂ္ဂုဒ္ဒါနံ၊ ဝဂ်တို့၏ဥဒါန်းသည်။ ဘဝတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ၊ ထိုပဉ္စကနိပါတ်၏အခြားမဲ့၌။ ဝရုတ္တမေ၊ အလွန်မြတ်သောဇာတ်ငယ်အပေါင်း၌။ ဆနိပါတံ၊ ဆက္ကနိပါတ်ဖြစ်သော။ ဝဂ္ဂံ၊ ဝဂ်ကို။ ပကိတ္တိဿံ၊ ကြားပေအံ့။ အဝါရိယာစ၊ အဝါရိယဝဂ်ကိုလည်းကောင်း။ သုစိစ၊ သုစိဝဂ်ကိုလည်းကောင်း။ သုဗျဉ္ဇနာ၊ သဒ္ဒါနှင့်ပြည့်စုံကုန်သော။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးသောဝဂ်တို့ကို။ ဝုတ္တာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်ပြီ။ ဆက္ကနိပါတံ၊ ဆက္ကနိပါတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ပါဌဇာတ်ဆက္ကနိပါတ်ပါဠိတော် နိသျပြီး၏။

သတ္တနိပါတ်

၁.ကုက္ကုဝဂ်

၃၉၆. ကုက္ကုဇာတ်

ပဏ္ဍိတ၊ ပညာရှိ။ ယာကဏ္ဏိကာ၊ အကြင်အထွက်သည်။ ဥဒယေန၊ အစောက်အားဖြင့်။ ဒိယဍ္ဎကုက္ကု၊ တထောင်ထွာအတိုင်းအရှည်ရှိ၏။ နံ၊ ထိုတထောင်ထွာကို အတိုင်းအရှည်ရှိသောထုပိကာကို။ အဋ္ဌိဝိဒတ္တိယော၊ ရှစ်ထွာတို့သည်။ ပရိက္ခိပန္တိ၊ ထက်ဝန်းကျင်ရံကုန်၏။ သာရမယာ၊ အနှစ်ဖြင့်ပြီးသော။ အဖေဂ္ဂုကာ၊ အကာမရှိသော။ သိံသပါ၊ ရင်းတိုက်ဖြင့်ပြုအပ်သော။ သာကဏ္ဏိကာ၊ ထိုအထွက်သည်။ ကုဟိံ၊ အဘယ်၌။ ဌိတာ၊ တည်သည်ဖြစ်၍။ ဥပရိတော၊ အထက်မှ။ နဓံသတိ၊ မကျသနည်း။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ တိံသတိ၊ သုံးဆယ်သော။ သာရမယာ၊ အနှစ်ဖြင့်ပြီးကုန်သော။ အဖေဂ္ဂုကာ၊ အကာမရှိကုန်သော။ ယာဂေါပါနသိယော၊ အကြင်အခြင်တို့သည်။ ပကိရိယာ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှရံကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမံဌိတာ၊ မျှသောအဘို့ဖြင့်တည်ကုန်၏။ တာဟိ၊ ထိုအခြင်တို့သည်။ ဗလသာ၊ အားအစွမ်းဖြင့်။ ပီဠိတာ၊ ညှပ်နှိပ်၍။ သုသင်္ဂဟိတာ၊ ကောင်းစွာထောက်ပံ့အပ်သော။ သာကဏ္ဏိကာ၊ ထိုအထွက်သည်။ သမံဌိတာ၊ မျှသောအဘို့ဖြင့်တည်သည်ဖြစ်၍။ ဥပရိတော၊ အထက်မှ။ နမံသတိ၊ မကျ။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဧဝံပိ၊ ဤအတူလည်း။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသောမင်းသည်။ ဒဠှောဟိ၊ မြဲမြံကုန်သော။ အဘဇ္ဇရူပေဟိ၊ မကွဲသောသဘောရှိကုန်သော။ သုစီဟိ၊ စင်ကြယ်ကုန်သော။ မန္တီဟိ၊ တိုင်ပင်ခြင်း၌လိမ္မာကုန်သော။ မိတ္တေဟိ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့သည်။ သုသင်္ဂဟိတော၊ ကောင်းစွာထောက်ပံ့အပ်သည်ဖြစ်၍။ ဂေါပါနသိဘာရဝဟာ၊ အခြင်ဟူသောဝန်ကိုရွက်ဆောင်သော။ ကဏ္ဏိကာ၊

ဝ၁+ဝ၂+ ဝ၊ အထွတ်ကဲ့သို့။ သိရိယာ၊ အသရေမှ။ နဓံသတိ၊ မဆုတ်ယုတ်မပျက်စီး။ ဝတ္ထိဝ၊ မြေကိုအစိုးရသောမင်းမြတ်။ သတ္ထာဝါ၊ ဓားလက်နက်ရှိသောသူသည်လည်း။ ခရတ္တဝံ၊ ကြမ်းသောအခွံရှိသော။ ဗေလ္လံ၊ ရှောက်သီးကို။ အနာမသန္တောပိ၊ အခွံမနွှေးမူ၍လည်း။ တိတ္တိကံ၊ ခါးသည်ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ဗန္ဓံ၊ အခွံကို။ တနု၊ ပါးစွာ။ ဥဒ္ဓရံဥဒ္ဓရန္တောပိ၊ နွှေးသောသူသည်လည်း။ အသာဒုံ၊ မကောင်းသည်ကို။ ကယိရာ၊ ပြုရာ၏။ သမာဟရံ၊ ကောင်းစွာနွှေးသောသူသည်။ သာဒုံ၊ ကောင်းသည်ကို။ ကရောတိယထာပိ၊ ပြုသကဲ့သို့လည်း။ ဧဝံပိ၊ ဤအတူလည်း။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသောမင်းသည်။ ဂါမနိဂမေသု၊ ရွာနိဂုံးတို့၌။ အသာဟသံ၊ တဏှာ၏အလိုသို့မလိုက်မူ၍။ ဓနာနိ၊ အခွန်ဘဏ္ဍာတို့ကို။ သံဃရံသံဃရန္တော၊ သိမ်းဆည်းစုရုံးသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ပဋိပဇ္ဇမာနော၊ ကျင့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သသောရာဇာ၊ ထိုမင်းသည်။ ပရံ၊ သူတပါးကို။ အဝိဟေဌယံအဝိဟေဌာယန္တော၊ မညှင်းဆဲမူ၍။ ဖာတိံ၊ ပွားခြင်းအမှုကို။ ကယိရာ၊ ပြုရာ၏။ ပေါက္ခဏီသု၊ ရေကန်တို့၌။ ဇာတံ၊ ဖြစ်သော။ ဩဒါတမူလံ၊ ဖြူစင်သောအမြစ်ရှိသော။ သုစိံ၊ စင်ကြယ်စွာသော။ ဝါရိသမ္ဘဝံ၊ ရေ၌ဖြစ်သော။ အမ္ဗုဇံ၊ အမ္ဗုဇမည်သော။ အဂ္ဂိနိကာသိဖလိမံ၊ နေအရောင်ကြောင့်ပွင့်သော။ ပဒုမံ၊ ပဒုမာသည်။ ကဒ္ဒမောကဒ္ဒမေ၊ ညွှန်၌။ နလိမ္ပတိယထာ၊ မလိမ်းကျံသကဲ့သို့။ ရဇောရဇေ၊ မြူ၌။ နလိမ္ပတိယထာ၊ မလိမ်းကျံသကဲ့သို့။ ဝါရိဝါရိမှိ၊ ရေ၌။ နလိမ္ပတိယထာ၊ မလိမ်းကျံသကဲ့သို့။ ဧဝံပိ၊ ဤအတူလည်း။ ဝေါဟာရသူစိံ၊ တရားစောင့်ကုန်သော ရှေးမင်းတို့သည်ထားအပ်သော တရား၌စင်ကြယ်သော။ အသာဟသံ၊ နိုင်ထက်စီးနင်းပြုခြင်းကင်းသော။ ဝါသုဒ္ဓကမ္မန္တံ၊ စင်ကြယ်သောအမှုရှိသော။ အပေတပါပကံ၊ မကောင်းမှုမှကင်းသော။ တံ၊ ထိုမင်းကို။ ကမ္မကိလေသော၊ ပါဏာတိပါတ၊ အဒိန္နဒါန၊ ကာမေသုမိစ္ဆာစာရ၊ မုသာဝါဒဟူသော ဤကမ္မကိလေသာမည်သော အကုသိုလ်သည်။ န လိမ္ပတိ၊ မလိမ်းကျံ။ တာဒိသော၊ ထိုသို့သဘောရှိသောမင်းသည်။ ပေါက္ခရဏီသု၊ ရေကန်တို့၌။ ဇာတံ၊ ဖြစ်သော။ အမ္ဗုဇံ၊ ကြာသည်။ အနုပလိတ္တံယထာ၊ ရေအစရှိသည်တို့ဖြင့်မလိမ်းကျံသကဲ့သို့။ ဧဝံသတထာ၊ ထို့အတူ။ အပလိတ္တောနာမ၊ ကမ္မကိလေသာမည်သောအကုသိုလ်တို့သည် မလိမ်းကျံအပ်သောမင်းမည်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ ကုက္ကုဇာတကံ၊ ကုက္ကုဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

ဝ၂+ဝ၃+ ယထာ၊ အကြင်သို့သောအကြောင်းဖြင့်။ စာပေါ၊ လေးသည်။ နိန္နာမတိ၊ ညွတ်၏။ ဇိယာဝါပိ၊ လေးညှို့သည်လည်း။ နိကူဇတိ၊ မြည်၏။ မမ၊ ငါ၏။ သခါ၊ အဆွေခင်ပွန်းဖြစ်သော။ မနောဇော၊ မနောဇအမည်ရှိသော။ မိဂရာဇာ၊ သားမင်းကို။ ဟညတေနုန၊ သတ်အပ်ယောင်တကား။ ဟန္ဒဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ယထာသုခံ၊ အလိုအလျောက်။ ဝနန္တာနိ၊ တောတို့သို့။ ပက္ကမာမိ၊ သွားအံ့။ ဧတာဒိသာ၊ ဤသို့သဘောရှိသောသူသေတို့မည်သည်။ သခါ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့သည်။ နဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ ဇီဝတော၊ အသက်ရှည်သော။ မေ၊ ငါသည်။ သခါ၊ အဆွေခင်ပွန်းကို။ လဗ္ဘာ၊ ရခြင်းငှာတတ်ကောင်း၏။ ပါပဇနသံသေဝီ၊ ယုတ်မာသောအဆွေခင်ပွန်းကိုမှီဝဲသောသူသည်။ အစ္စန္တသုခံ၊ စင်စစ်ချမ်းသာကို။ နဧဓတိ၊ မရ။ အရိယဿ၊ မြေခွေး၏။ အနုသာသနီ၊ အဆုံးအမကိုယူ၍။ သောမာနံ၊ အိပ်သော။ မနောဇံ၊ မနောဇကို။ ပဿ၊ ရှုလော။ ပါပသံပဝင်္ကေန၊ ယုတ်သောအဆွေခင်ပွန်းကိုမှီဝဲခြင်းကြောင့်။ မာတာ၊ အမိသည်။ ပုတ္တေန၊ သားဖြင့်။ နနန္ဒတိ၊ မနှစ်သက်ရ။ သမှိလောဟိတေ၊ မိမိသွေး၌။ အစ္ဆန္နံ၊ နစ်မွန်းလျက်။ သေမာနံ၊ အိပ်ရသော။ မနောဇံ၊ မနောဇကို။ ပဿ၊ ရှုလော့။ ယောပေါသော၊ အကြင်ယောကျ်ားသည်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ အတ္ထဒဿီနံ၊ အကျိုးကိုမြင်ကုန်သော။ ဟိတာနံ၊ အကျိုးစီးပွားကိုအလိုရှိကုန်သောသူတို့၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ နကရောတိ၊ နားမထောင်။ သောပါသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆင်းရဲခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတေ၊ ရောက်ရ၏။ ပါပိယောစပါပဉ္စ၊ ပါဏာတိပါတစသော မကောင်းမှုကိုလည်း။ နိဂစ္ဆတိ၊ ရလေ၏။ ဥတ္တမော၊ မြတ်သော။ ယောပုရိသော၊ အကြင်ယောကျ်ားသည်။ အဓမ္မဇနုပသေဝီ၊ ယုတ်မာသော အကျင့်ရှိသောသူကို မှီဝဲ၏။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့ဆင်းရဲခြင်းသို့လည်း။ ယာတိ၊ ရောက်၏။ တတောစ၊ ထိုအစီးအပွားကိုအလိုရှိသောသူတို့၏စကားကို နားမထောင်သည်အောက်။ ပါပိယော၊ အထူးသဖြင့်ယုတ်မာ၏။ ဥတ္တမံ၊ မြတ်သော။ အဓမ္မဇနုပသေဝိံ၊ ယုတ်မာသောအကျင့်ရှိသောကိုမှီဝဲသော။ သရဝေဂနိဒ္ဓုတံ၊ မြှား၏အဟုန်သည်ဘောက်ထွင်းသော။ မိဂါဓိပံ၊ ထိုမနောဇခြင်္သေ့ကို။ ပဿ၊ ရှုလော့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ နဟီနသေဝီ၊ ယုတ်မာသောသူကိုမှီဝဲသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ နိဟီနသေဝီ၊ ယုတ်မာ၏။ တုလျသေဝီ၊ တူသောသူကိုမှီဝဲသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ကဒါစိ၊ တရံတခါ၌။ နစဟာယေထ၊ မယုတ်ရာ။ သေဋ္ဌံ၊ မြတ်သောသူကို။ ဥပဂမံဥပဂမန္တော၊ ဆည်းကပ်သောသူသည်။ ခိပ္ပံ၊ လျှင်စွာ။ ဥဒေတိ၊ သီလအစရှိသော

ဝ၃+ဝ၄+ ကျေးဇူးတို့ဖြင့်ပွား၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ အတ္တနာ၊ မိမိထက်။ ဥတ္တရိတရံ၊ လွန်မြတ်သောသူကို။ ဘဇေထ၊ ဆည်းကပ်မှီဝဲကြကုန်လော။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ မနောဇဇာတကံ၊ မနောဇဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ မာဃဒေဝသ္မိံ၊ ပညောင်ပင်၌။ အဓိဝတ္ထေ၊ စောင့်သောနတ်။ တေ၊ သင်ဘို့။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ သုစိံ၊ စင်ကြယ်သော။ မံသူပသေစနံ၊ သားပြွမ်းဖြစ်သော။ ဘတ္တံ၊ ထမင်းကို။ ပါဟေသိ၊ ပို့ပေ၏။ ဧဟိ၊ လာလော့။ နိက္ခမ္မ၊ ထွက်လော။ ဘုဉ္ဇဿု၊ စားလော။ မာဏဝ၊ လုလင်။ သူပါနံ၊ ဟင်းလျာနှင့်ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခံ၊ အမြဲဖြစ်သောထမင်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ဩရေန၊ ဤမှာဘက်သို့။ ဧတိ၊ လာလော။ မာဏဝ၊ လုလင်။ တွဉ္စ၊ သင်သည်လည်း။ ဘက္ခာဝ၊ ငါ့အစာပင်မဟုတ်လော။ ဥဘော၊ ထမင်းနှင့်သင်နှစ်ပါးတို့သည်။ ဘဝိဿထ၊ ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ ယက္ခာ၊ ဘီလူး။ တုဝံ၊ သင်သည်။ အပ္ပကေန၊ အနည်းငယ်သောအကြောင်းဖြင့်။ ထုလ္လံ၊ ကြီးစွာသော။ အတ္ထံ၊ အကျိုးကို။ ဇဟိဿသိ၊ စွန့်ရလတ္တံ့။ ဇနာ၊ လူတို့သည်။ မရဧသညိနော၊ သေရအံ့ဟုအမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ တေ၊ သင်အား။ ဘိက္ခံ၊ ထမင်းကို။ နာဟရိဿန္တိ၊ မဆောင်နိုင်ကုန်လတ္တံ့။ ယက္ခ၊ ဘီလူး။ တဝ၊ သင့်ကို။ သုစိံ၊ စင်ကြယ်သော။ ပဏီတံ၊ မြတ်သော။ ရသသာ၊ အရသာနှင့်။ ဥပေတံ၊ ပြည့်စုံသော။ နိစ္စဘတ္တံ၊ အမြဲဖြစ်သော ထမင်းကို။ လဒ္ဓါ၊ ရ၍။ အယံ၊ ဤငါ၏လာခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မယိ၊ ငါ့ကို။ ဘက္ခိတေ၊ စားအပ်သည်ရှိသော်။ တေ၊ သင်၏။ ဘိက္ခဉ္စ၊ ထမင်းကိုလည်း။ အာဟရိယော၊ ဆောင်ဝံ့သော။ နရော၊ လူကို။ ဣဓ၊ ဤဗာရာဏသီပြည်၌။ သုဒုလ္လဘော၊ အလွန်ရခဲသည်။ ဟောတိတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ သုတတေနာ၊ သုတနမည်သော။ မာဏဝ၊ လုလင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ ဘာသသိ၊ ဆို၏။ တထာ၊ ထိုသို့သောအခြင်းအရာအားဖြင့်။ ဘာသိတော၊ ဆိုအပ်သော။ အတ္ထော၊ အကျိုးသည်။ မမေဝ၊ ငါ၏သာလျှင်။ အတ္ထော၊ အကျိုးစီးပွားတည်း။ မယာ၊ ငါသည်။ တွံ၊ သင့်ကို။ သမနုညာတော၊ ခွင့်ပြုအပ်၏။ သောတ္ထိံ၊ ချမ်းသာစွာ။ မာတရံ၊ အမိကို။ ပဿာဟိ၊ ရှုလေလော။ မာဏဝ၊ လုလင်။ ခဂ္ဂဉ္စ၊ သန်လျက်ကိုလည်းကောင်း။ ဆတ္တဉ္စ၊ ထီးကိုလည်းကောင်း။ ပါတဉ္စ၊ ရွှေခွက်ကိုလည်းကောင်း။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ဂစ္ဆ၊ သွားလေလော။ တေ၊ သင်၏။ မာတာ၊ အမိသည်။ သောတ္ထိံ၊ ချမ်းသာစွာ။ ပဿတု၊ ရှုစေသတည်း။ တွဉ္စ၊ သင်သည်လည်း။ မာတရံ၊ အမိကို။ ပဿာဟိ၊

ဝ၄+ဝ၅+ ရှုလေလော။ ယက္ခ၊ ဘီလူး။ မေ၊ ငါသည်။ ဓနဉ္စ၊ ဥစ္စာကိုလည်း။ အဓိဂတံ၊ ရအပ်ပြီ။ ရညော၊ မင်း၏။ ဝစနဉ္စ၊ စကားကိုလည်း။ ကတံ၊ ပြုအပ်ပြီ။ ဧဝံတထာ၊ ထို့အတူ။ တွံ၊ သင်သည်။ သဗ္ဗေဟိ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဉာတီဟိ၊ အဆွေအမျိုးနှင့်။ သဟ၊ တကွ။ သုခီ၊ ချမ်းသာခြင်းရှိသည်။ ဟောဟိ၊ ဖြစ်လော။ ဣတိ၊ ဤသည်သာလျှင်အပြီးတည်း။ သုတနဇာတကံ၊ သုတနာဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ အဟံ၊ ငါ့ကို။ ပါသေန၊ ကျော့ကွင်းသည်။ ဗဒ္ဓေါ၊ မိသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ နိလီယဿ၊ နိလီယမည်သောမုဆိုး၏။ ဝသံ၊ နိုင်ငံသို့။ ဂတော၊ လိုက်ရ၏။ ဝုဍ္ဎာ၊ ကြီးကုန်သော။ ဂိရိဒရိသယာ၊ တောင်လိုဏ်၌နေကုန်သော။ တေ၊ ထိုမိဘတို့သည်။ ကထံနု၊ အသို့လျှင်။ ကရိဿန္တိ၊ ပြုကုန်လတ္တံ့နည်း။ ဂိဇ္ဈ၊ လင်းတ။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ ပရိဒေဝေသိ၊ ငိုကြွေးမြည်တမ်းသနည်း။ တေ၊ သင်၏။ ပရိဒေဝနာ၊ ငိုကြွေးမြည်တမ်းခြင်းသည်။ ကာနု၊ အသို့နည်း။ မာနုသိံ၊ လူတို့၏စကားကို။ ဘာသန္တော၊ ဆိုသော။ ဒိဇော၊ ငှက်သည်။ အတ္ထီတိ၊ ရှိ၏ဟူ၍။ မေ၊ ငါသည်။ နသုတံဝါ၊ ကြားလည်းမကြားစဘူး။ နဒိဋ္ဌံဝါ၊ မြင်လည်းမမြင်စဘူး။ နေသာဒ၊ မုဆိုး။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝုဍ္ဎေ၊ ကြီးကုန်သော။ ဂိရိဒရီသယေ၊ တောင်လိုဏ်၌နေကုန်သော။ မာတာပိတရော၊ မိဘတို့ကို။ ဘရာမိ၊ မွေး၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ တဝ၊ သင်၏။ ဝသံ၊ နိုင်ငံသို့။ ဂတော၊ လိုက်ရသည်ရှိသော်။ တေ၊ ထိုမိဘတို့သည်။ ကထံနု၊ အသို့လျှင်။ ကရိဿန္တိ၊ ပြုကုန်လတ္တံ့နည်း။ ဂိဇ္ဈော၊ လင်းတသည်။ ယောဇနသတံ၊ ယူဇနာတရာကို။ အတိက္ကမိတွာ၊ လွန်၍။ ဌိတာနိ၊ တည်ကုန်သော။ ကုဏပါနိ၊ အစာသားကောင်းတို့ကို။ အဝေက္ခတိ၊ မြင်နိုင်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယံနုဝစနံ၊ အကြင်စကားကို။ လောကေ၊ လောက၌။ ကထီယတိ၊ ဆိုအပ်၏။ တံဝစနံ၊ ထိုစကားသည်။ ယဒိသစ္စံ၊ အကယ်၍မှန်သည်ဖြစ်အံ့။ အထ၊ ထိုသို့ဖြစ်လျက်။ ကသ္မာ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဇာလဉ္စ၊ ပိုက်ကွန်ကိုလည်းကောင်း။ အာသဇ္ဇာပိ၊ ရောက်၍လည်း။ နဗုဇ္ဈသိ၊ မသိသနည်း။ နေသာဒ၊ မုဆိုး။ ပေါသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဇီဝိတသံခယေ၊ အသက်ကုန်လိုခြင်းကြောင့်။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ပရာဘဝေါ၊ ပျက်စီးလိုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ဇာလဉ္စ၊ ပိုက်ကွန်ကိုလည်းကောင်း။ ပါသဉ္စ၊ ကျော့ကွင်းကိုလည်းကောင်း။ အာသဇ္ဇာပိ၊ ရောက်၍လည်း။ နဗုဇ္ဈတိ၊ မသိ။ ဂိဇ္ဈရာဇ၊ လင်းတမင်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ဝုဒ္ဓေ၊ ကြီးကုန်သော။ ဂိရိဒရီသယေ၊ တောင်လိုဏ်၌နေကုန်သော။ မာတာပိတရော၊ မိဘတို့ကို။ ဘရဿု၊ မွေးလေလော။

ဝ၅+ဝ၆+ မယာ၊ ငါသည်။ တွံ၊ သင့်ကို။ သမနုညာတော၊ ခွင့်ပြုအပ်၏။ ဉာတကေ၊ ဆွေမျိုးတို့ကို။ သောတ္ထိံ၊ ချမ်းသာစွာ။ ပဿာဟိ၊ ရှုလေလော။ လုဒ္ဓက၊ မုဆိုး။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ တွံ၊ သင်သည်။ သဗ္ဗေဟိ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဉာတီတိ၊ အဆွေအမျိုးတို့နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ နန္ဒဿု၊ နှစ်သက်လေလော။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝုဒ္ဓေ၊ ကြီးကုန်သော။ ဂိရိဒရီသယေ၊ တောင်လိုဏ်၌နေကုန်သော။ မာတာပိတရော၊ မိဘတို့ကို။ ဘရိဿံ၊ မွေးပါအံ့။ မာတုပေါသကဂိဇ္ဈဇာတကံ၊ မာတုပေါသကဂိဇ္ဈဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ အနုတီရစာရိ၊ ကမ်းနားသို့လျှောက်၍သွားသောဖျံ။ တေ၊ သင့်အား။ ဘဒ္ဒံ၊ ကောင်းခြင်းသည်။ ဟေတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ မေ၊ ငါ၏။ ယောရောဟိတောမစ္ဆော၊ အကြင်ငါးကြင်းသည်။ မဟာ၊ ကြီး၏။ သော၊ ထိုငါးကြင်းသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဝေဂဿ၊ အဟုန်ဖြင့်။ ဟရိတိ၊ ဆောင်၏။ သဟာယ၊ အဆွေ။ မံ၊ ငါ့ကို။ အနုဓာဝ၊ အမြီး၌ကိုင်၍ငင်လော့။ ဂမ္ဘီရစာရိ၊ ရေနက်သွားတတ်သောဖျံ။ တေ၊ သင်အား။ ဘဒ္ဒံ၊ ကောင်းခြင်းသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ထာမသာ၊ အားကုန်ထုတ်သောအားဖြင့်။ ဒဠှံ၊ မြဲစွာ။ ဂဏာတိ၊ ကိုင်လော။ သုပဏ္ဏော၊ ဂဠုန်သည်။ ဥရဂံ၊ နဂါးကို။ ဥဒ္ဓရတိဣဝ၊ ထုတ်ဆောင်သကဲ့သို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ ဥဒ္ဓရိဿာမိ၊ ထုတ်ဆောင်အံ့။ သမ္မဒဗ္ဗပုပ္ဖ၊ နေဇာမြက်ပွင့်အဆင်းရှိသော အဆွေမြေခွေး။ မေ၊ ငါ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏောဟိ၊ နာလော။ နော၊ ငါတို့အား။ ဝိဝါဒေါ၊ ငြင်းခုံခြင်းသည်။ သုမုပ္ပန္နော၊ ဖြစ်၏။ မေဓဂံ၊ ငြင်းခုံခြင်းကို။ ယမေဟိ၊ ငြိမ်းစေလော။ ဝိဝါဒေါ၊ ငြင်းခုံခြင်းသည်။ ဝူပသမ္မတံ၊ ငြိမ်းစေသတည်း။ သမ္မ၊ အဆွေဖျံ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပုရေ၊ ရှေး၌။ ဓမ္မဋ္ဌော၊ တရားဆုံးဖြတ်သောအမတ်ကြီးသည်။ အာသိံ၊ ဖြစ်၏။ မေ၊ ငါသည်။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ အဋ္ဋာ၊ တရားတို့ကို။ တီရိတာ၊ ဆုံးဖြတ်အပ်ကုန်၏။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ မေဓဂံ၊ ငြင်းခုံခြင်းကို။ သမေမိ၊ ငြိမ်းစေ၏။ ဝေါ၊ သင်တို့၏။ ဝါဝါဒေါ၊ ငြင်းခုံခြင်းသည်။ ဝူပသမ္မတု၊ ငြိမ်းစေသတည်း။ အနုတီရစာရိ၊ ရေနားသို့လျှောက်၍သွားသောဖျံ။ တွံ၊ သင်သည်။ နင်္ဂုဋ္ဌံ၊ အမြီးပိုင်းကို။ ဂဏှ၊ ယူလော။ သီသံ၊ ဦးခေါင်းပိုင်းသည်။ ဂမ္ဘီရစာရိနော၊ ရေနက်သို့သွားသောဖျံအား။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ။ အစ္စ၊ ခေါင်းအမြီးနှစ်ပိုင်းကိုလွန်၍တည်သော။ အယံမဇ္ဈိမောဏ္ဍော၊ ဤအလယ်ပိုင်းသည်။ ဓမ္မဋ္ဌဿ၊ တရားဆုံးဖြတ်သောငါ့အား။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ သစေနပိပဒေမသေ၊ အကယ်၍ငြင်းခုံခြင်းမပြုကုန်ငြားအံ့။ စိရံပိ၊ နှစ်ရက်သုံးရက်မြင့်ရှည်စွာလည်း။ ဘက္ခော၊ စားရသည်။ အဘဝိဿ၊ ဖြစ်

ဝ၆+ဝ၇+ ရာ၏။ အသီသကံ၊ ဦးခေါင်းမဟုတ်သော။ အနင်္ကုဋ္ဌံ၊ အမြီးမဟုတ်သော။ ရောဟိတံ၊ အလယ်ပိုင်းဖြစ်သောငါးကြင်းကို။ သင်္ဂါလော၊ မြေခွေးသည်။ ဟရတိ၊ ဆောင်၏။ ခတ္တိယော၊ ရေမြေရှင်ဖြစ်သော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ရဇ္ဇံ၊ မင်းအဖြစ်ကို။ လဒ္ဓါန၊ ရ၍။ နန္ဒေယျယထာပိ၊ နှစ်သက်ရာသကဲ့သို့လည်း။ ဧဝံတထာ၊ ထို့အတူ။ အဟံပိ၊ ငါသည်လည်း။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ ပုဏ္ဏမုခံ၊ ခံတွင်းပြည့်သော။ ပတိံ၊ လင်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ နန္ဒာမိ၊ နှစ်သက်၏။ သမ္မ၊ ချစ်လင်။ ထလဇော၊ ကြည်း၌ပေါက်ဖွားသည်။ သန္တော၊ ဖြစ်လျက်။ ဥဒေ၊ ရေ၌။ မစ္ဆံ၊ ငါးကို။ ကထံနု၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ပရာမသိ၊ ယူသနည်း။ ပုဋ္ဌော၊ မေးအပ်သော။ တွံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ အက္ခာဟိ၊ ကြားဘိလော။ တယာ၊ သင်သည်။ ကထံ၊ အသို့မူ၍။ အဓိဂတံ၊ ရအပ်သနည်း။ ဘဒ္ဒေ၊ ရှင်မ။ ဣမေသတ္တာ၊ ဤသတ္တဝါတို့သည်။ ဝိဝါဒေန၊ ငြင်းခုံခြင်းကြောင့်။ ကိသာ၊ ကြုံလှီကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဝိဝါဒေန၊ ငြင်းခုံခြင်းကြောင့်။ ဓနက္ခယာ၊ ဥစ္စာကုန်ခြင်းတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဥဒ္ဒါ၊ နှစ်ကောင်ကုန်သောဖျံတို့သည်။ ဝိပါဒေန၊ ငြင်းခုံခြင်းကြောင့်။ ဣမံမစ္ဆံ၊ ဤငါးကြင်းသားကို။ ဇီနာ၊ စွန့်ရကုန်၏။ ရောဟိတံ၊ ငါးကြင်းကို။ ဘုဉ္ဇ၊ စားလော။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူလျှင်။ မနုဿေသု၊ လူတို့၌။ ယတ္ထ၊ အကြင်အရပ်၌။ ဝိဝါဒေါ၊ ငြင်းခုံခြင်းသည်။ ဇာယတိ၊ ဖြစ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်၌။ ဓမ္မဋ္ဌံ၊ တရားဆုံးဖြတ်သောသူကို။ ပဋိဓာဝန္တိ၊ ကပ်ရကုန်၏။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ သော၊ ထိုတရားဆုံးဖြတ်သောသူသည်။ နေသံ၊ ထိုငြင်းခုံခြင်းကိုပြုသောသူတို့၏။ ဝိနာယေကော၊ အငြင်းအခုံကို ငြိမ်းစေတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုတရားဆုံးဖြတ်သောသူ၏ အထံ၌။ ဓနာပိ၊ ဥစ္စာတို့သည်လည်း။ ဇိယန္တိ၊ ရှုံးကုန်၏။ ရာဇကောသော၊ မင်း၏ဥစ္စာသည်။ ပဝဍ္ဎေတိ၊ ပွား၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ ဒဗ္ဗပုပ္ဖဇာတကံ၊ ဒဗ္ဗပုပ္ဖဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ပဏ္ဍိတ၊ ပညာရှိ။ ပဏ္ဏကံ၊ ပဏ္ဏကတိုင်း၌ဖြစ်သော။ တိခိဏံဓာရံ၊ ထက်စွာသောသွေးသောအသွားရှိသော။ သမ္ပန္နပါယိနံ၊ ချောမြေ့ကောင်းမွန်စွာသောသူတပါးတို့၏သွေးကို သောက်တတ်သော။ အသိံ၊ သန်လျက်ကို။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ပရိသာယံ၊ သရိတ်တို့၏အလယ်၌။ ဂိလတိ၊ မျို၏။ ဣတော၊ ဤသံလျက်ကိုမျိုခြင်းထက်။ ဒုက္ကရတရံ၊ အလွန်ခက်ခဲသောအကြောင်းသည်။ အတ္ထိကိံ၊ ရှိသလော။ အညံ၊ တပါးသော။ ဒုက္ကရံ၊ ခက်ခဲသော။ ယံဌာနံ၊ အကြင်အကြောင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိအံ့။ တံဌာနံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ ပုစ္ဆိတော၊ မေးအပ်သည်သင်သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ အက္ခာဟိ၊ ကြားဘိလော။

၀၇+ဝ၈+ မဒ္ဒဝ၊ မဒ္ဒဝအနွယ်ဖြစ်သောမင်းကြီး။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ လောဘာ၊ လောဘကြောင့်။ သမ္ပန္နပါယိနံ၊ ချောမြေ့ကောင်းမွန်စွာသောသူတပါးတို့၏ အသွေးကိုသောက်တတ်သော။ အသိံ၊ သန်လျက်ကို။ ဂိလေယျ၊ မျိုရာ၏။ ယောစ၊ အကြင်သူလည်း။ ဒဒါမီတိ၊ ပေးအံ့ဟူ၍။ ဝဇ္ဇာ၊ ဆိုရာ၏။ တံ၊ ထိုပေးအံ့ဟုဆိုအပ်သောစကားသည်။ တတော၊ ထိုသန်လျက်ကိုမျိုခြင်းထက်။ ဒုက္ကရတရံ၊ အလွန်ခက်ခဲ၏။ အညံ၊ တပါးသော။ သဗ္ဗံ၊ အလုံစုံသော။ ဌာနံ၊ အကြောင်းသည်။ သုကရံ၊ လွယ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဇာနာဟိ၊ သိတော်မူလော။ ဓမ္မဿ၊ တရားတော်၌။ ကောဝိဒေါ၊ လိမ္မာသော။ အာယုရော၊ အာယုရသည်။ ပဉှံ၊ ပြဿနာ၏။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ ဗျာကာသိ၊ ဖြေ၏။ ဒါနိ၊ ယခု။ ပက္ကုသံ၊ ပက္ကုသကို။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေးအံ့။ တတော၊ ထိုမေးအံ့ဟုဆိုအပ်သောစကားထက်။ ဒုက္ကရတရံ၊ အလွန်ခဲခက်သောအကြောင်းသည်။ အတ္ထိကိံ၊ ရှိသလော။ အညံ၊ တပါးသော။ ဒုက္ကရံ၊ ခဲခက်သော။ ယံဌာနံ၊ အကြင်အကြောင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိအံ့။ တံဌာနံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ ပုစ္ဆိတော၊ မေးအပ်သောသင်သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ အက္ခာဟိ၊ ကြားဘိလော။ မဒ္ဒဝ၊ မဒ္ဒဝအနွယ်ဖြစ်သောမင်းကြီး။ ဣမေသတ္တာ၊ ဤသတ္တဝါတို့သည်။ အဖလံ၊ အကျိုးမရှိသော။ ဂိရံ၊ မြွက်အပ်သော။ ဥဒီရိကံ၊ ဆိုအပ်သော။ ဝါစံ၊ စကားကို။ နဥပဇီဝန္တိ၊ မှီ၍အသက်မမွေးကုန်။ ယောစ၊ အကြင်သူသည်ကား။ ဒတွာ၊ ပေးပြီး၍။ အဝါရိယာ၊ တပ်စွန်းရာ၏။ တံ၊ ထိုပေးခြင်းသည်။ တတော၊ ထိုသံလျက်ကိုမျိုခြင်းဥစ္စာကိုပေးအံ့ဟုဆိုအပ်သောစကားထက်။ ဒုက္ကရတရံ၊ အလွန်ခဲခက်၏။ အညံ၊ တပါးသော။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ဌာနံ၊ အကြောင်းသည်။ သုကရံ၊ လွယ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဇာနာဟိ၊ သိလော။ ဓမ္မဿ၊ တရား၌။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ ဗျာကာသိ၊ ဖြေပြီ။ ဒါနိ၊ ယခု။ သေနကံ၊ သေနကကို။ ပုစ္ဆာမိ၊ ငါမေးအံ့။ တတော၊ ထိုထက်။ ဒုက္ကရတရံ၊ အလွန်ခဲခက်သောအကြောင်းသည်။ အတ္ထိကိံ၊ ရှိသလော။ အညံ၊ တပါးသော။ ဒုက္ကရံ၊ ခက်ခဲသော။ ယံဌာနံ၊ အကြင်အကြောင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံဌာနံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ ပုစ္ဆိတော၊ မေးအပ်သောသင်သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ အက္ခာဟိ၊ ကြားဘိလော။ မဒ္ဒဝ၊ မဒ္ဒဝအနွယ်ဖြစ်သောမင်းကြီး။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ အပ္ပံဝါ၊ နည်းသည်လည်းဖြစ်သော။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒဒေယျ၊ ပေးလှူရာ၏။ ယောစ၊ အကြင်သူသည်လည်း။ ဒတွာ၊ ပေးလှူပြီး၍။ နာနုတပ္ပေ၊ နောင်တတဘန်မပူပန်ရာ။ တံ၊ ထိုနောင်တတဘန်မပူပန်ခြင်းသည်။ တတော၊

ဝ၈+ဝ၉+ ထိုပေးခြင်းထက်။ ဒုက္ကရတရံ၊ အလွန်ခဲခက်၏။ အညံ၊ တပါးသော။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ဌာနံ၊ အကြောင်းသည်။ သုကရံ၊ လွယ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဇာနာဟိ၊ သိလော။ အာယုရော၊ အာယုရသည်။ ပဉှံ၊ ပြဿနာကို။ ဗျာကာသိ၊ ဖြေဆို၏။ အထော၊ ထိုမှတပါး။ ပုက္ကုသပေါရိသော၊ ပုက္ကုသယောကျ်ားသည်။ ပဉှံ၊ ပြဿနာကို။ ဗျာကာသိ၊ ဖြေဆို၏။ ဘာသိတော၊ ထိုသေနကပညာရှိဆိုသောစကားသည်။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ပဉှေ၊ ပြဿနာတို့ကို။ အတီတော၊ လွန်၏။ ဣတိ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ သေနကော၊ သေနကပညာရှိသည်။ ဘာသတိ၊ ဆို၏။ တထေဝ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ ပဏ္ဏကဇာတကံ၊ ပဏ္ဏကဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဗြဟ္မေ၊ ပုဏ္ဏား။ တံ၊ သင့်ကို။ ဣင်္ဃ၊ ငါတိုက်တွန်း၏။ တွံ၊ သင်သည်။ ဝိပ္ဖန္ဒစိတ္တော၊ မတည်တံ့သောစိတ်ရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ကုပိတိန္ဒြိယော၊ ပျက်သောမျက်စိဣန္ဒြေရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တေ၊ သင်၏။ နေတ္တေဟိ၊ မျက်စိတို့မှ။ ဝါရိနေတာဂဏာ၊ မျက်ရည်အပေါက်တို့သည်။ သဝန္တိ၊ ယိုစီးကုန်၏။ တေ၊ သင်အား။ ကိံ၊ အဘယ်ဥစ္စာသည်။ နဋ္ဌံ၊ ပျောက်သနည်း။ ကိံ၊ အဘယ်ကို။ ပတ္ထယာနော၊ တောင့်တသည်ဖြစ်၍။ ဣဓ၊ ဤအရပ်သို့။ အာဂမော၊ လာသနည်း။ ဗြူဟိ၊ ဆိုလော။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ မိယျောထ၊ သေကုန်ရာ၏။ ဝဇထော၊ အိမ်သို့သွားသည်ရှိသော်။ ဘရိယာဘရိယာယ၊ မယား၏။ မရဏံ၊ သေခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အဂစ္ဆတော၊ မသွားသည်ရှိသော်။ မမ၊ ငါ၏။ မရဏံ၊ သေခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယက္ခော၊ ရုက္ခစိုးနတ်သည်။ အာဟ၊ ဆို၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဧတေနဒုက္ခေန၊ ထိုဆင်းရဲဖြင့်။ ပဝေဓိဟော၊ တုန်လှုပ်သည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ သေနက၊ သေနကပညာရှိ။ မေ၊ ငါ့အား။ ဧထမတ္ထ၊ ထိုအကြောင်းကို။ အက္ခာဟိ၊ ကြားလော။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဗဟူနိ၊ များစွာကုန်သော။ ဌာနာနိ၊ အကြောင်းတို့ကို။ ဝိစိန္တယိတွာ၊ ကြံ၍။ ဧတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းတို့တွင်။ ယံ၊ အကြင်အကြောင်းကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝက္ခာမိ၊ ဆိုအံ့။ တဒေဝ၊ ထိုဆိုသော။ သည်သာလျှင်။ သစ္စံ၊ မှန်၏ဟူ၍။ မညာမိ၊ အောက်မေ့၏။ အဇာနတော၊ မသိစဉ်။ တေ၊ သင်၏။ သတ္တုဘတ္တံ၊ မုန့်အိတ်ကို။ ကဏှာသပ္ပေါ၊ မြွေဟောက်သည်။ ပဝိဋ္ဌော၊ ဝင်၏ဟူ၍။ မညာမိ၊ အောက်မေ့၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဒဏ္ဍံ၊ လှံတံကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ဘတ္တံ၊ မုန့်အိတ်ကို။ ပရိသုမ္ဘ၊ ပုတ်ခတ်လော။ ဧဠမူဂံ၊ တံထွေးထွေးသော ခံတွင်းရှိသော။

၉+၁၀+ ဒုဇိဝှံ၊ လျှာနှစ်ခွရှိသော။ ဥရဂံ၊ မြွေကို။ ပဿ၊ ရှုလော့။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ ကင်္ခံ၊ ယုံမှားခြင်းကို။ ဝိစိကိစ္ဆိတာနိ၊ အဖန်တလဲလဲဖြစ်သော ယုံမှားခြင်းတို့ကို။ ဆိန္ဒ၊ ဖြတ်လော့။ ဘတ္တံ၊ မုန့်အိတ်ကို။ ပမုဉ္စ၊ ဖြေလော့။ ဘုဇင်္ဂမံ၊ မြွေကို။ ပဿ၊ ရှုလော့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံဝိဂ္ဂရူပေါ၊ ထိတ်လန့်သောသဘောရှိသော။ သောဗြာဟ္မဏော၊ ထိုပုဏ္ဏားသည်။ ပရိသာယမဇ္ဈေ၊ ပရိသတ်၏အလယ်၌။ သတ္တုဘတ္တံ၊ မုန့်အိတ်ကို။ ပမုဉ္စိ၊ ဖြေ၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ဥရဂေါ၊ ရင်ဖြင့်သွားတတ်သော။ ဥဂ္ဂတေဇော၊ ထက်သောတန်ခိုးရှိသော။ အာသီဝိသော၊ လျင်သောအဆိပ်ရှိသော။ သပ္ပေါ၊ မြွေသည်။ ဖဏံ၊ ပါးပျဉ်းကို။ ကရိတွာ၊ ထောင်၍။ နိက္ခမိ၊ ထွက်၏။ ယော၊ အကြင်ဇနက္ကမင်းသည်။ သာဓုပုညံ၊ ကောင်းသောပညာရှိသော။ သေနကံ၊ သေနကအမတ်ကို။ ပဿတိ၊ ဖူးမြင်ရ၏။ ဇနကဿ၊ ဇနကမည်သော။ တဿရညော၊ ထိုမင်း၏။ လာဘော၊ ပညာရှိအား ဖူးမြင်ခြင်းကိုရခြင်းသည်။ သုလဒ္ဓလာဘော၊ ကောင်းသောရခြင်းမည်၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ တွံ၊ သင်သည်။ ဝိဝဋ္ဋဆာဒါ၊ ပယ်ခွာလှစ်ဖွင့်အပ်ပြီးသော ကိလေသာဖြင့်ပြီးသော အဖုံးအလွှမ်းရှိသော။ အသိနု၊ ဖြစ်သလော။ တေ၊ သင်၏။ ဉာဏံ၊ ဉာဏ်သည်။ ဘိသရူပံ၊ အလွန်ကြောက်မက်ဖွယ် အံ့ဖွယ်သရဲသဘောရှိသော သဗ္ဗညုတဉာဏ်ကဲ့သို့ အားရှိသည်။ အသိနု၊ ဖြစ်သလော။ မေ၊ ငါ့အား။ သတ္တသတာနိ၊ ခုနစ်ရာကုန်သော။ ဣမာနိ၊ ဤဥစ္စာတို့သည်။ အတ္ထိသန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဂဏှာဟိ၊ ယူလော့။ သဗ္ဗာနိ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သောဥစ္စာတို့ကို။ တုယှံ၊ သင့်အား။ ဒဒါမိ၊ ငါပေး၏။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ တယာ၊ သင်သည်။ ဒိန္နတ္တာ၊ ပေးအပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ လဒ္ဓံ၊ ရအပ်၏။ အထောပိ၊ ထို့မြို့လည်း။ ဘရိယာယ၊ မယား၏။ သောတ္ထိံ၊ ချမ်းသာခြင်းကို။ တွမေဝ၊ သင်သည်သာလျှင်။ အကာသိ၊ ပြု၏။ ဗြဟ္မေ၊ ပုဏ္ဏား။ စိကြာဟိ၊ ဆန်းကြယ်ကုန်သော။ သုဘာသိတာဟိ၊ ကောင်းစွာဆိုအပ်ကုန်သော။ ကထာဟိ၊ စကားတို့ဖြင့်။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ နအာဒိယန္တိ၊ အခကိုမယူကုန်။ ဗြဟ္မေ၊ ပုဏ္ဏား။ ဒဒန္တု၊ ပေးစေကုန်သတည်း။ တွံ၊ သင်သည်။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ သကံနိကေတံ၊ မိမိအိမ်သို့။ ဂစ္ဆ၊ သွားလော့။ သတ္တုဘတ္တဇာတကံ၊ သတ္တုဘတ္တဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

၁၀+၁၁+ အဋ္ဌိသေန၊ အရှင်အဋ္ဌိသေန။ ယေမေဝနိဗ္ဗကေ၊ အကြင်သူတောင်းစားတို့ကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ နဇာနာမိ၊ မသိ။ တေ၊ ထိုသူတောင်းတို့သည်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ သံဂမ္မ၊ အညီအညွတ်လာကုန်၍။ ယာစန္တိ၊ တောင်းကုန်၏။ ကသ္မာ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ နယာစသိ၊ မတောင်းသနည်း။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ယာစကော၊ တောင်းတသောသူကို။ ဒါယကဿ၊ ပေးတတ်သောသူသည်။ အပ္ပိယော၊ မချစ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယာစံ၊ တောင်းသောဝတ္ထုကို။ အဒဒံ၊ မပေးသောသူကို။ ယာစကဿ၊ တောင်းသောသူသည်။ အပ္ပိယော၊ မချစ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ မေ၊ ငါအား။ ဝိဒေဿနာ၊ မုန်းခြင်းသည်။ မာအဟု၊ မဖြစ်စေသတည်းဟု။ အဟံ၊ ငါသည်။ တံ၊ သင်မင်းကြီးကို။ နယာစာမိ၊ မတောင်း။ အယျအဋ္ဌိသေန၊ အရှင်အဋ္ဌိသေန။ ယာစနဇီဝါနော၊ တောင်း၍ အသက်မွေးသော။ ယောစ၊ အကြင်ရဟန်းပုဏ္ဏားသည်လည်း။ ကာလေ၊ တောင်းသင့်သောကာလ၌။ ယာစံ၊ တောင်းသင့်အပ်သောဝတ္ထုကိုလည်း။ ပုညံ၊ ကောင်းမှုကို။ ဓံသေတိ၊ ယုတ်စေတတ်၏။ အတ္တနာပိ၊ မိမိသည်လည်း။ နဇီဝတိ၊ ချမ်းသာစွာအသက်မမွေးရ။ အယျအဋ္ဌိသေန၊ အရှင်အဋ္ဌိသေန။ ယာစနဇီဝါနော၊ တောင်း၍ အသက်မွေးသော။ ယောစ၊ အကြင်ရဟန်းပုဏ္ဏားသည်လည်း။ ကာလေ၊ တောင်းသင့်သောကာလ၌။ ယာစနံ၊ တောင်းအပ်သောဝတ္ထုကို။ ယာစတိ၊ တောင်း၏။ သော၊ ထိုရဟန်းပုဏ္ဏားသည်။ ပရဉ္စ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း။ ပုညံ၊ ကောင်းမှုကို။ လပမ္ဘေတိ၊ ရစေ၏။ အတ္တနာမိစ၊ မိမိသည်လည်း။ ဇီဝတိ၊ ချမ်းသာစွာအသက်မွေးရ၏။ အယျအဋ္ဌိသေန၊ အရှင်အဋ္ဌိသေန။ သပ္ပညာ၊ ဘုရားအစရှိကုန်သောပညာရှိတို့သည်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ ယာစကမာဂတေ၊ လာကုန်သောယာစကတို့ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်ကုန်၍။ နဝိဒေဿန္တိ၊ အမျက်မထွက်ကုန်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဗြဟ္မစာရီ၊ မြတ်သောအကျင့်ရှိသောအရှင်ဘုရားသည်။ တညံ၊ ဆိုအပ်သော။ ဝရံ၊ မြတ်သောမင်းအဖြစ်ကို။ ဣစ္ဆသိ၊ အလိုရှိအံ့။ တံ၊ ထိုဆုကို။ ဒဿာမိ၊ ပေးပါအံ့။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဝေ၊ စင်စစ်။ ဓီရော၊ ပညာရှိသော ဒါယကာသည်။ ဝေဒိတုံ၊ သိခြင်းငှာ။ အရဟတိ၊ ထိုက်၏။ အရိယာ၊ ဘုရားအစရှိကုန်သော အရိယာသူတော်ကောင်းတို့သည်။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်၍။ တိဋ္ဌန္တိ၊ ရပ်ကုန်၏။ ဧသာ၊ ဤသို့ရည်၍ရပ်ခြင်းသည်။

၁၁+၁၂+ အရိယာနံ၊ ဘုရားအစရှိကုန်သော အရိယာတို့၏။ ယာစနာ၊ တောင်းခြင်းတည်း။ ဗြာဟ္မဏ၊ မကောင်းမှုကိုအပပြုပြီးသော ရှင်ရဟန်း။ တေ၊ အရှင်ဘုရားအား။ ပုင်္ဂဝေန၊ ရှေ့ဆောင်နွားလားနှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ရောဟိဏီနံ၊ နီသောအဆင်းရှိကုန်သော။ ဂဝံ၊ နွားမတို့၏။ သဟဿံ၊ တစ်ထောင်ကို။ ဒဒါမိ၊ ပေးအံ့။ ဟိယုတ္တံ၊ သင့်၏။ တဝ၊ အရှင်ဘုရား၏။ ဓမ္မယုတ္တာ၊ တရားနှင့်ယှဉ်ကုန်သော။ ကထာ၊ စကားတို့ကို။ သုတွာန၊ နာရ၍။ အရိယာ၊ မြတ်သောအကျင့်ရှိသောသူသည်။ အရိယဿ၊ မြတ်သောအကျင့်ရှိသော အရှင်ဘုရားအား။ ကထံနဒဇ္ဇာ၊ အဘယ်ကြောင့်မလှူဘဲရှိအံ့နည်း။ အဋ္ဌိသေနဇာတကံ၊ အဋ္ဌိသေနဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ယတ္ထ၊ အကြင်အရပ်၌။ ဝေရီ၊ ရန်သူသည်။ နိဝသတိ၊ နေ၏။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်၌။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသည်။ ဧကရတံဝါ၊ တစ်ရက်မျှလည်းကောင်း။ ဒိရတံဝါ၊ နှစ်ရက်မျှလည်းကောင်း။ နဝသေ၊ မနေရာ။ ဝေရီသု၊ ရန်သူဘောင်တို့၌။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲစွာ။ ဝသတိ၊ နေရ၏။ ဝေ၊ စင်စစ်။ လဟုစိတ္တဿ၊ ပေါ့သောစိတ်ရှိသောသူ၏။ အနုဝိဓိယတော၊ ပေါ့သောစိတ်ရှိသည်သို့ အတုလိုက်၍ကျင့်သောစိတ်ရှိသော။ ပေါသဿ၊ သတ္တဝါအား။ ဒိသော၊ ရန်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧကဿ၊ တစ်ကောင်သော။ ကပိနော၊ မျောက်၏။ ဟေတု၊ အကြောင်းကြောင့်။ ယူထဿ၊ အလုံးစုံသောမျောက်အပေါင်း၏။ အနယော၊ ပျက်စီးခြင်းကို။ ကတော၊ ပြုအပ်၏။ ဗာလောဝ၊ မိုက်သည်ဖြစ်လျက်။ ပဏ္ဍိတမာနီ၊ ပညာရှိဟုထင်မှတ်၍။ ယူထဿ၊ မျောက်အပေါင်းကို။ ပရိဟာရကော၊ ဆောင်သော။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ သစိတ္တဿ၊ မိမိစိတ်၏။ ဝသံ၊ အလိုသို့။ ဂန္တွာဂစ္ဆာတိ၊ လိုက်၏။ သစိတ္တဿ၊ မိမိ၏စိတ်၏။ ဝသံ၊ အလိုသို့။ ဂတံ၊ လိုက်သော။ တံ၊ ထိုသူကို။ အယံကပိ၊ ဤမျောက်သည်။ မတောယထာ၊ သေသကဲ့သို့။ မတံ၊ သေသည်ကို။ ပေဿထ၊ မြင်ရရာ၏။ ဗလဝါ၊ အားရှိသော။ ယူထဿ၊ အပေါင်းကို။ ပရိဟာရကော၊ ဆောင်တတ်သော။ ဗာလော၊ သူမိုက်သည်။ နသာဓု၊ မကောင်း။ သကုဏာနံ၊ ငှက်တို့၏။ စေဋကောဣဝ၊ တိမ်ညင်ကဲ့သို့။ ဉာတီနံ၊ အဆွေအမျိုးတို့၏။ အယိကော၊ အစီးအပွားကို မဆောင်သည်။ ဘဝတိ၊ ဖြစ်တတ်၏။ ယူထဿ၊ အားရှိသော။ ပရိဟာရကော၊ ဆောင်သော။ ဗလဝါ၊ အားရှိသော။ ဓီရောဝ၊ ပညာရှိသည်သာလျှင်။ သာဓု၊ ကောင်း၏။ တိဒဿာနံ၊ တာတိံသာနတ်တို့၏။ ဝါသဝေါစ၊ သိကြားမင်းသို့။ ဉာတီနံ၊ ဆွေမျိုးတို့၏။ ဟိတော၊ အစီးအပွားကိုဆောင်သည်။ ဘဝတိ၊ ဖြစ်၏။ ယောစ၊ အကြင်သူသည်လည်း။ အတ္တနိ၊ မိမိ၌။ သီလဉ္စ၊ သီလကိုလည်းကောင်း။

၁၂+၁၃+ ပညဉ္စ၊ ပညာကိုလည်းကောင်း။ သုတဉ္စ၊ အကြားအမြင်ကိုလည်းကောင်း။ ပဿတိ၊ မြင်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ အတ္တနောစ၊ မိမိ၏လည်းကောင်း။ ပရဿစ၊ သူတစ်ပါး၏လည်းကောင်း။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ပါးကုန်သောသူတို့၏။ အတ္ထံ၊ အကျိုးစီးပွားကို။ စရတိ၊ ကျင့်နိုင်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ သီလပညာသုတံ၊ သီလပညာသုတကို။ တုလတိဣဝ၊ နှိုင်းချိန်သကဲ့သို့။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကိုလည်း။ တေသု၊ ထိုသီလပညာသုတတို့၌။ တုလေယျ၊ နှိုင်းချိန်ရာ၏။ ထုလေတွာ၊ နှိုင်းချိန်ပြီး၍။ ဓီရော၊ ပညာရှိသည်။ ဂဏံဝါ၊ အပေါင်းကိုလည်း။ ပရိဟရေ၊ ဆောင်ရာ၏။ ဧကောဝါပိ၊ တစ်ယောက်တည်းလည်း။ ပရိဗ္ဗဇေ၊ ကျင့်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ ကပိဇာတကံ၊ ကပိဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဘောဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ ဒွါသတ္တဟိ၊ ခုနစ်ကျပ်နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ပုညကမ္မာ၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှုရှိကုန်သော ငါတို့သည်။ ဝသဝတ္တိနော၊ မိမိအလိုကို ဖြစ်စေတတ်ကုန်၏။ ဇာတိဇရံ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်း အိုခြင်းကို။ အတီတာ၊ လွန်ကုန်ပြီ။ ဝေဒဂု၊ ပညာတို့ဖြင့် ရောက်အပ်သော။ အယံ ဗြဟ္မုပပတ္တိ၊ ဤဗြဟ္မာပြည်၌ဖြစ်ခြင်းသည်။ အန္တိမာ၊ အဆုံးဖြစ်သောအဖြစ်တည်း။ အသ္မောအမှေ၊ ငါတို့ကို။ အနေက များစွာကုန်သော။ ဇနာ၊ လူတို့သည်။ အဘိပ္ပန္တိ၊ တောင့်တကုန်၏။ ဗက၊ ဗကဗြဟ္မာ။ တွံ၊ သင်သည်။ ယံအာယုံ၊ အကြင်အသက်သည်။ ဒီဃံ၊ ရှည်၏ဟူ၍။ မညသိ၊ အောက်မေ့၏။ ဧတံအာယု၊ ထိုအသက်သည်။ အပ္ပံ၊ နည်းသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဒီဃံ၊ ရှည်သည်။ နဟိအသိ၊ မဖြစ်သည်သာလျှင်တည်း။ ဗြဟ္မေ၊ ဗြဟ္မာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ တဝ၊ သင်၏။ အာယုံ၊ အသက်ကို။ နိရဗ္ဗုဒါနံ၊ နိရဗ္ဗုဒဟုဆိုအပ်သောဂဏန်းတို့၏။ သတံသဟဿာနိ၊ တစ်သိန်းအတိုင်းအရှည်ရှိသောဂဏန်းတို့သည်။ အသယံနာမ၊ အဟဟမည်၏။ ဧတ္ထကံ၊ ဤရွေ့ဤမျှအဟဟဂဏန်းအတိုင်းအရှည်ရှိ၏ဟူ၍။ ပဇာနာမိ၊ သိ၏။ ဘောဂေါတမ၊ အိုရှင်ဂေါတမ။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အဟံ၊ ငါကား။ အနန္တဒဿီ၊ အဆုံးမရှိသောတရားကိုမြင်သော။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ ဇာတိဇရဉ္စ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်း အိုခြင်းကိုလည်းကောင်း။ သောကဉ္စ၊ စိုးရိမ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဥပါတိဝတ္တော၊ လွန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒထ၊ ဆိုကုန်၏။ ဧဝံသန္တေ၊ ဤသို့ အရှင်ဘုရား သဗ္ဗညုဗုဒ္ဓ ဖြစ်လတ်သော်။ မေ၊ ငါ၏။ ပုရာဏံ၊ ရှေး၌ဖြစ်သော။ ဝတသီလဝန္တံ၊ အကျင့်သီလသည်။ ကိံ၊ အဘယ်နည်း။ ယံ၊ အကြင်အကျင့်သီလကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝိဇညံ၊ သိရာ၏။ တံ၊ ထိုအကျင့်သီလကို။ မေ၊ ငါ့

၁၃+၁၄+ အား။ အာစိက္ခ၊ ကြားလော့။ ဗြဟ္မေ၊ ဗြဟ္မာ။ တွံ၊ သင်သည်။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ ဝိပါသိတေ၊ ရေငတ်ကုန်သော။ ဃမ္မနိသမ္ပရေတေ၊ အလွန်လျှင်နှိပ်စက်သောအပူ၌ ပင်ပန်းကုန်သော။ မနုဿေ၊ လူတို့ကို။ ယံအပါယေသိ၊ အကြင်ရေသောက်စေ၏။ တေ၊ သင်၏။ ပုရာဏံ၊ ရှေး၌ဖြစ်သော။ တံဝတသီလဝန္တံ၊ ထိုအကျင့်သီလကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ သုတ္တပ္ပဗုဒ္ဓေါဝ၊ မိုးသောက်ကာလ၌ အိပ်မက်မြင်၍နိုးသောယောကျ်ားကဲ့သို့။ အနုဿရာမိ၊ အောက်မေ့နိုင်၏။ ဗြဟ္မေ၊ ဗြဟ္မာ။ ဧဏီကူလသ္မိံ၊ ဧဏီမြစ်နား၌။ ဂဟိတံ၊ ဖမ်းအပ်သော။ ဂယှဂံနိယျမာနုံ၊ သုံ့ရဖမ်း၍ဆောင်အပ်သော။ ဇနံ၊ လူကို။ ယံအမောစယိံ၊ အကြင်လွတ်စေပြီ။ တေ၊ သင်၏။ ပုရာဏံ၊ ရှေး၌ဖြစ်သော။ တံဝတသီလဝန္တံ၊ ထိုအကျင့်သီလကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ သုတ္တပ္ပဗုဒ္ဓေါဝ၊ မိုးသောက်ကာလ၌ အိပ်မက်မြင်၍နိုးသောယောကျ်ားကဲ့သို့။ အနုဿရာမိ၊ အောက်မေ့နိုင်၏။ ဗြဟ္မေ၊ ဗြဟ္မာ။ ဂင်္ဂါယ၊ ဂင်္ဂါ၏။ သောတသ္မိံ၊ အယဉ်၌။ လုဒ္ဒေန၊ ကြမ်းသော။ နာဂေန၊ နဂါးသည်။ မနုဿကပ္ပါ၊ လူတို့ကိုနှိပ်စက်လိုခြင်းကြောင့်။ ဗလသာ၊ အားဖြင့်။ ပသယှ၊ နှိပ်စက်၍။ ဂဟိတနာဝံ၊ ဖမ်းအပ်သောလှေကို။ အမောစယိတ္ထ၊ လွတ်စေပြီ။ တေ၊ သင်၏။ ပုရာဏံ၊ ရှေး၌ဖြစ်သော။ တံဝတသီလဝန္တံ၊ ထိုအကျင့်သီလကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ သုတ္တပ္ပဗုဒ္ဓေါဝ၊ မိုးသောက်ကာလ၌ အိပ်မက်မြင်နိုးသောယောကျ်ားကဲ့သို့။ အနုဿရာမိ၊ အောက်မေ့နိုင်၏။ ဗြဟ္မေ၊ ဗြဟ္မာ။ တေ၊ သင်၏။ ကပ္ပေါ၊ ကပ္ပမည်သော။ ပဌစရော၊ တပည့်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္ဗုဒ္ဓဝန္တံ၊ ပညာနှင့်ပြည့်စုံသော။ ဝတံဝတန္တံ၊ အကျင့်နှင့်ပြည့်စုံသော။ ဣဒံဣမံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ မံ၊ ငါ့ကို။ တွံ၊ သင်သည်။ အမညံအမညမာနော၊ မအောက်မေ့မိ။ အဟံ၊ ငါသည်။ တေ၊ သင်၏။ ပုရာဏံ၊ ရှေး၌ဖြစ်သော။ တံဝတသီလဝန္တံ၊ ထိုအကျင့်သီလကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ သုတ္တပ္ပဗုဒ္ဓေါဝ၊ မိုးသောက်ကာလ၌ အိပ်မက်မြင်နိုးသောယောကျ်ားကဲ့သို့။ အနုဿရာမိ၊ အောက်မေ့နိုင်၏။ ဘောဂေါတမ၊ အိုအရှင်ဂေါတမ။ တွံ၊ သင်သည်။ မမ၊ ငါ၏။ ဧတံအာယုံ၊ ထိုအသက်အတိုင်းအရှည်ကို။ အဒ္ဓါ၊ စင်စစ်။ ပဇာနာတိ၊ သိ၏။ အညမ္ပိ၊ တစ်ပါးသောတရားကိုလည်း။ တွံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ ဇာနာသိ၊ သိတော်မူ၏။ တထာဟိ၊ ထိုကြောင့်လျှင်။ တေ၊ အရှင်ဘုရား၏။ အယံဇလိတာနုဘာဝေါ၊ ဤထွန်းပသောကိုယ်ရောင်အာနုဘော်သည်။ ဗြဟ္မလောကံ၊ ဗြဟ္မာပြည်ကို။ ဩဘာသယံ ဩဘာသယန္တော၊ ထွန်းလင်းတောက်ပစေလျက်။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်

၁၄+၁၅+ လျှင်အပြီးတည်း။ ဗကဇာတကံ၊ ဗကဇာတ်တည်း။ ပဌမော၊ ရှေးဦးစွာသော။ ကုက္ကုဝဂ္ဂေါ၊ ကုက္ကုဝဂ်တည်း။ တဿ၊ ထိုကုက္ကုဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါးသည်ကား။ ဝရကဏ္ဏိကစာပဝရော၊ ကုက္ကုဇာတ် မနောဇဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ သုတနော၊ သုတနာဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ အထ၊ ထိုမှတစ်ပါး။ ဂိဇ္ဈဇာတ်။ ဒဗ္ဗပုပ္ဖကဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ပုန၊ တဖန်။ ပဏ္ဏကသေနကယောစကာကကော၊ ပဏ္ဏကဇာတ်၊ သတ္တုဘတ္တဇာတ်၊ အဋ္ဌိသေနဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ အထ၊ ထိုမှတစ်ပါး။ ဝေရီ၊ ကပိဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ သဗြဟ္မဗကေန၊ ဗကဗြဟ္မဇာတ်နှင့်တကွ။ ဒသ၊ ဆယ်ဇာတ်တို့တည်း။ ၂။ ဂန္ဓရဝဂ်။ ဝိဒေဟ၊ ဝိဒေဟရသေ့။ တွံ၊ သင့်သည်။ ပရိပုဏ္ဏာနိ၊ ပြည့်ကုန်သော။ သောဠသဂါမသဟဿာနိ၊ ရွာမတစ်သောင်းခြောက်ထောင်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဖီလာနိ၊ အသိပ်အနှက်ပြည့်ကုန်သော။ ကောဋ္ဌဂါရာနိ၊ ရတနာကျီ ပုဆိုးကျီ စပါးကျီတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဟိတွာ၊ စွန့်၍။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ လောဏမတ္တံ၊ ဆားမျှကို။ သန္နိဓိံ၊ သိုမှီးခြင်းကို။ ကြုဗ္ဗသိ၊ ပြု၏။ အာစရိယ၊ ဆရာ။ ပဟုတဓနဓာရိယံ၊ များစွာသောဥစ္စာကိုဆောင်သော။ ဂန္ဓရဝိသယံ၊ ဂန္ဓာရတိုင်းကို။ ဟိတွာ၊ စွန့်ပြီး၍။ ပသာသနတော၊ သူတစ်ပါးကို ဆုံးမခြင်းမှ။ နိက္ခန္တော၊ ထွက်ပြီးလျက်။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ဣဓ၊ ဤတောအရပ်၌။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ပဿသသိ၊ ဆုံးမပြန်သနည်း။ ဝေဒေဟ၊ ဝေဒေဟရှင်ရသေ့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဓမ္မံ၊ သဘောကို။ ဘဏာမိ၊ ဆို၏။ မေမယာ၊ ငါသည်။ အဓမ္မော၊ သဘောမဟုတ်သည်ကို။ နရစတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ ဓမ္မံ၊ သဘောဟုတ်သည်ကို။ ဘာသမာနဿ၊ ဆိုသော။ မေ၊ ငါအား။ ပါပံ၊ မကောင်းမှုသည်။ နဥပလိမ္ပတိ၊ မလိမ်းကျံ။ အာစရိယ၊ ဆရာ။ ယေနကေနစိဝဏ္ဏေန၊ တစ်စုံတစ်ခုသောအကြောင်းဖြင့်။ ပရော၊ သူတစ်ပါးသည်။ ရုပ္ပနံ၊ မျက်နှာမသာဘောက်ပြန်ခြင်းကို။ လဘတိ၊ ရ၏။ စေ၊ အကယ်၍။ မဟတ္ထိယမ္ပိ၊ များစွာသောအကျိုးကိုမှီငြားသော်လည်း။ တံဝါစံ၊ ထိုစကားကို။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသည်။ နဘာသေယျ၊ မဆိုရာ။ ဝေဒေဟ၊ ဝေဒေဟရှင်ရသေ့။ ဩဝဒိယမာနော၊ ဆုံးမအပ်သောသူသည်။ ကာမံ၊ စင်စစ်။ မာဝါရုပ္ပတု ရုပ္ပါတုဝါ၊ အမျက်ထွက်သည်မူလည်းဖြစ်စေ အမျက်မထွက်သည်မူလည်းဖြစ်စေ။ ဘုသံဝ၊ ဖွဲ့ကဲ့သို့။ ဝိကိရိယျတုဝါ၊ လွှင့်သည်မူလည်းဖြစ်စေ။ ဓမ္မံ၊ သ

၁၅+၁၆+ ဘောကို။ ဘဏမာဏဿ၊ ဆိုသော။ မေ၊ ငါ့အား။ ပါပံ၊ မကောင်းမှုသည်။ နဥပလိမ္ပတိ၊ မလိမ်းကျံ။ ဒေဝဒေဟ၊ ဝေဒေဟရှင်ရသေ့။ ဣမေသံသတ္တာနံ၊ ဤသတ္တဝါတို့အား။ သကာဗုဒ္ဓံဝါ၊ မိမိဥစ္စာဖြစ်သောပညာရှိသည်လည်းကောင်း။ ဝိနယော၊ ဆုံးမတတ်ကုန်သောပညာရှိတို့ကိုမှီ၍ကျင့်သော။ သုသိက္ခိတောဝါ၊ ကောင်းသောအကျင့်သည်လည်းကောင်း။ နောစေအဿ၊ အကယ်၍ဖြစ်ငြားအံ့။ ဗဟုကော၊ များစွာသော။ ဇနော၊ လူအပေါင်းသည်။ ဝနေ၊ တော၌။ အန္ဓမဟိံသောဝ၊ ကန်းသောကျွဲကဲ့သို့။ စရေယျ၊ ကျင့်ရာ၏။ ယသ္မာစပန၊ အကြင်ကြောင့်ကား။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သောသူတို့သည်။ အာစေရမှိ၊ တတ်သိလိမ္မာသော ဆရာကောင်း၏ထံ၌။ သုသိက္ခိတာ၊ ကောင်းစွာကျင့်ကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဝိနီတဝိနယာ၊ ဆုံးမအပ်ပြီးသော ဝိနည်းရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သုသမာဟိတာ၊ ကောင်းစွာတည်ကြည်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ စရန္တိ၊ ကျင့်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ ဂန္ဓာရဇာတကံ၊ ဂန္ဓာရဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ အမ္ဘောမဟာကပိ၊ အိုမျောက်ကြီး။ ယောတွံ၊ အကြင်သင်သည်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ သင်္ကမံကတွာ၊ တံတားပြု၍။ ဣမေဝါနရေ၊ ဤမျောက်တို့ကို။ သောတ္ထိ၊ ချမ်းသာစွာ။ သမတာရယိ၊ မြစ်တစ်ဖက်သို့ ကူးစေ၏။ သောတွံ၊ ထိုသင်သည်။ တေသံ၊ ထိုမျောက်တို့အား။ ကိံ အဟောသိ၊ အသို့တော်သနည်း။ ဧတေ၊ ထိုမျောက်အပေါင်းတို့သည်လည်း။ တုယှံ၊ သင်အား။ ကိံ ဟောန္တိ၊ အသို့တော်ကုန်သနည်း။ အရိန္ဒမ၊ ရန်သူတို့ကိုဆုံးမတတ်သောမင်းကြီး။ အဟံ၊ ငါသည်။ ယူထဿ၊ မျောက်အပေါင်းကို။ ပရိဟာရကော၊ ဆောင်တတ်သော။ တေသံ၊ ထိုရှစ်သောင်းသောမျောက်အပေါင်းတို့ကို။ ဣဿရော၊ အစိုးရသော။ ရာဇ၊ မင်းတည်း။ တေ၊ သင်မင်းကြီးမှ။ ဘီတာနံ၊ ကြောက်ကုန်သော။ သောကပရေတာနံ၊ သောကသည်နှိပ်စက်အပ်ကုန်သော။ တေသံ၊ ထိုရှစ်သောင်းသောမျောက်တို့၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ အတ္တာနံ၊ ကိုယ်ကို။ ဝိဿဌဓနုနော၊ ညှို့မှလွတ်သောလေး၏။ သတံ၊ တစ်ရာအတိုင်းအရှည်ရှိသောအရပ်ကို။ သုလင်္ဃယိတွာ၊ ကောင်းစွာခုန်၍။ တတော၊ ထိုအရပ်မှ။ အပရပါဒသေု၊ နောက်ခြေတို့၌။ လတာဂုဏံ၊ ယူအပ်သောနွယ်ကို။ ဗန္ဓံဗန္ဓဟန္တော၊ ဖွဲ့ချီး၍။ ဆိန္နဗ္ဘမိဝ၊ လေကြောင့်ပြတ်သောတိမ်ကဲ့သို့။ ဝါတေန၊ မိမိအဟုန်ကြောင့်ဖြစ်သောလေသည်။ နုဏ္ဏော၊ ပစ်လွှင့်အပ်သည်ဖြစ်၍။ ရုက္ခံ၊ သရက်ပင်သို့။ ဥပါဂမိံ၊ ကပ်ပြီး။ သောအဟံ၊ ထိုငါသည်။ တတ္ထ၊ ထိုကောင်းကင်ပြင်၌။ အပ္ပဘဝံ၊ သရက်ပင်သို့ရောက်အံ့သောငှာမစွမ်းနိုင်

၁၆+၁၇+ သည်ဖြစ်၍။ သာခံ၊ သရက်ခက်ကို။ ဟတ္ထေဟိ၊ လက်တို့ဖြင့်။ အဂ္ဂဟိံ၊ ကိုင်ဆွဲပြီ။ သာခါယစ၊ သရက်ခက်သည်လည်းကောင်း။ လတာယစ၊ ခါး၌ဖွဲ့သောကြိမ်နွယ်သည်လည်းကောင်း။ ဝိယာယထံ၊ စောင်းညှိုကဲ့သို့အလျားဆန့်အောင်ဆွဲငင်အပ်သောကိုယ်ရှိသည်။ သန္တံ၊ ဖြစ်သော။ တံမံ၊ ထိုငါ့ကို။ သာခမိဂါ၊ မျောက်အပေါင်းတို့သည်။ ပါဒေဟိ၊ ခြေတို့ဖြင့်။ သမနုက္ကမန္တာ၊ ကောင်းစွာနင်းကုန်လျက်။ သောတ္ထိံ၊ ချမ်းသာစွာ။ ဂတာ၊ သွားကုန်၏။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ယေသံ၊ အကြင်ခြောက်သောင်းသောမျောက်တို့၏။ ရဇ္ဇံ၊ မင်းအဖြစ်ကို။ အကာရယိံ၊ ပြုပြီ။ မယာ၊ ငါသည်။ တေသံ၊ ထိုခြောက်သောင်းသောမျောက်တို့၏။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ အာဟရိတံ၊ ဆောင်အပ်ပြီ။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဗန္ဓော၊ ကြိမ်နွယ်ဖြင့်နှောင်ဖွဲ့ခြင်းသည်။ တံမံ၊ ထိုငါ့ကို။ နတမတေ၊ မပူပန်စေနိုင်။ မေ၊ ငါ့၏။ မတော၊ သေရခြင်းသည်။ နတပေဿတိ၊ ငါ့ကိုမပူပန်စေလတ္တံ့။ အရိန္ဒမ၊ ရန်သူတို့ကိုဆုံးမတတ်သော။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တေ၊ သင်မင်းမြတ်အား။ ဧသာဥပမာ၊ ဤဥပမာကို။ ကထိထာ၊ ဆိုအပ်၏။ တံ၊ ထိုဥပမာကို။ သုဏောဟိ၊ နာလော့။ ရညာ၊ မင်းသည်။ ရဋ္ဌဿစ၊ တိုင်းနိုင်ငံသူ၏လည်းကောင်း။ ယောဂ္ဂဿစ၊ ရထားအစရှိသောယာဉ်စီးသူရဲ၏လည်းကောင်း။ ဗလဿစ၊ ဗိုလ်ပါ၏လည်းကောင်း။ နေဂမဿစ၊ နိဂုံးသူ၏လည်းကောင်း။ သဗ္ဗေသံ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သောသူတို့၏။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ ဧတဗ္ဗံ၊ ရှာအပ်၏။ ခတ္တိယေန၊ မင်းမည်သည်။ ပဇာနတာ၊ ဉာဏ်နှင့်ပြည့်စုံသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ မဟာကပိဇာတကံ၊ မဟာကပိဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝနမန္တရသ္မိံ၊ သရက်တော၏အလယ်၌။ နီလောဘာသံ၊ ညိုသောအရောင်ရှိသော။ ဖလိတံ၊ အသီးနှင့်ပြည့်စုံသော။ သံဝိရုဠံ၊ စည်ပင်ပြည့်ပွားသော။ အမ္ဗံ၊ သရက်ပင်ကို။ အဒ္ဒံ၊ မြင်၏။ ဖလဟေတု၊ အသီးဟူသောအကြောင်းကြောင့်။ ဝိဘဂ္ဂံ၊ ပျက်စီးအကျိုးပဲ့သော။ တံ၊ ထိုသရက်ပင်ကို။ အဒ္ဒသံ၊ မြင်၏။ တံ၊ ထိုသရက်ပင်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ဘိက္ခာစရိယံ၊ ဆွမ်းခံသောအကျင့်ကို။ စရာမိ၊ ကျင့်၏။ နာရီ၊ မိန်းမသည်။ သောလံ၊ ပတ္တမြားဖြင့်ပြီးသော။ သုမဋ္ဌံ၊ အလွန်ပြေပြစ်သော။ နရဝိဒ္ဒုနိဋ္ဌိတံ၊ ပညာရှိသောပန်းထိမ်တို့သည်စီရင်အပ်ပြီးစေအပ်သော။ အပ္ပသဒ္ဒံ၊ အသံမရှိသော။ ယုဂံ၊ တစ်ဖက်တစ်ဖက်၌တစ်ခုသော လက်ကောက်အစုံကို။ ဓာယရယိ၊ ဆောင်၏။ ဒုတီ

၁၇+၁၈+ ယဉ္စ၊ အဖော်ကိုလည်း။ အာဂမ္မ၊ စွဲ၍။ သဒ္ဒေါ၊ အသံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုလက်ကောက်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဘိက္ခာစရိယံ၊ ဆွမ်းခံသောကျင့်ကို။ စရာမိ၊ ကျင့်၏။ ကုဏပံ၊ သားတစ်ကို။ အာဟာရန္တံ၊ ဆောင်သွားသော။ ဧကံ၊ တစ်ကောင်တည်း။ သမာနံ၊ ဖြစ်သော။ ဒိဇံ၊ ငှက်ကို။ ဗဟုကာ၊ များစွာကုန်သော။ ဒိဇာ၊ ငှက်အပေါင်းတို့သည်။ သမေစ္စ၊ အညီအညွတ်စည်းဝေးကုန်၏။ အာဟာရဟေတု၊ အာဟာရဟူသောအကြောင်းကြောင့်။ ပရိပါတယိံသု၊ ထိုးဆွ၍လိုက်ကုန်၏။ တံ၊ ထိုငှက်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဘိက္ခာစရိယံ၊ ဆွမ်းခံသောအကျင့်ကို။ စရာမိ၊ ကျင့်၏။ ယူထဿ၊ နွားအပေါင်း၏။ မဇ္ဈေ၊ အလယ်၌။ စလက္ကကုံ၊ လှုပ်သောလဘို့ရှိသော။ ဝဏ္ဏဗလူပပန္နံ၊ အဆင်းသဏ္ဌာန်အားနှင့်ပြည့်စုံသော။ ဥသဘံ၊ ဥသဘနွားကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ အဒ္ဒံ၊ မြင်ပြီ။ ကာမဟေတု၊ ကာမဟူသောအကြောင်းကြောင့်။ ဝိတုန္နံ၊ နှိပ်စက်အပ်သော။ တံ၊ ထိုဥသဘနွားကို။ အဒ္ဒသံ၊ မြင်၏။ တံ၊ ထိုဥသဘနွားကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဘိက္ခာစရိယံ၊ ဆွမ်းခံသောအကျင့်ကို။ စရာမိ၊ ကျင့်၏။ ဘဂ္ဂဝီ၊ အိုးထိန်းသည်မ။ ကလိင်္ဂါနံ၊ ကလိင်္ဂတိုင်းသူတို့၏။ ကရဏ္ဍကော၊ ကရဏ္ဍကမင်းသည်လည်းကောင်း။ ဂန္ဓာရာနံ၊ ဂန္ဓာရတိုင်းသူတို့၏။ နဂ္ဂဇိဝ၊ နဂ္ဂဇိမင်းသည်လည်းကောင်း။ ဝိဒေဟာနံ၊ ဝိဒေဟတိုင်းသူတို့၏။ နိမိရာဇာ၊ နိမိမင်းသည်လည်းကောင်း။ ပဉ္စလာနံ၊ ပဉ္စာလတိုင်းသူတို့၏။ ဒုမ္မခေါစ၊ ဒုမ္မခမင်းသည်လည်းကောင်း။ ဧတေ၊ ထိုလေးပါးကုန်သောမင်းတို့သည်။ ရဋ္ဌာနိ၊ တိုင်းတို့ကို။ ဟိတွာန၊ စွန့်ကုန်၍။ အကိဉ္စနာ၊ ပလိဗောဓမရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဗ္ဗဇိံသု၊ ရဟန်းပြုကုန်၏။ ဘဂ္ဂဝီ၊ အိုးထိန်းမ။ သဗ္ဗေပိ၊ အလုံးစုံသောဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ၊ ဤပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့သည်။ ဒေဝသမာ၊ ဝိသုဒ္ဓိနတ်ဖြစ်ကုန်သော ရှေးပစ္စေကုန်၏။ အဂ္ဂိ၊ မီးသည်။ ပဇ္ဇလိတောယထာ၊ တောက်ပသကဲ့သို့။ တထေဝ၊ ထို့အတူသာလျှင်။ ဣမေ၊ ဤပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့သည်။ ပဇ္ဇလန္တိ၊ တောက်ပကုန်၏။ အဟံပိ၊ ငါသည်လည်း။ ယထောဓိကာနိ၊ အကြင်အကြင်ရူပါရုံအစရှိသောအပိုင်းအခြားအားဖြင့်တည်ကုန်သော။ ကာမာနံ၊ ဝတ္ထုကာမတို့ကို။ ဟိတွာန၊ စွန့်၍။ ဧကော၊ တစ်ယောက်တည်း။ ဝိစရဿာမိ၊ ကျင့်အံ့။ ဘဂ္ဂဝ၊ အိုးထိန်း။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ပစ္ဆာ၊ နောက်ကာလ၌။ အနုသာသိကာ၊ အဆုံးအမကိုရသည်။ နေဝဘဝေယျ၊ မဖြစ်ရာသည်သာလျှင်

၁၈+၁၉+ တည်း။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ အယမေဝကာလော၊ ဤရဟန်းပြုသောကာလသည်သာလျှင်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ အညော၊ တစ်ပါးသောကာလသည်။ နဟိ အတ္ထိ၊ မရှိသည်သာလျှင်တည်း။ ပုရိသဿ၊ ငှက်ခတ်သောယောကျ်ား၏။ ဟတ္ထာ၊ လက်မှ။ မုတ္တာ၊ လွတ်သော။ သကုဏီဝ၊ ငှက်မကဲ့သို့။ အဟံပိ၊ ငါသည်လည်း။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်တည်း။ စရိဿာမိ၊ ကျင့်အံ့။ အာမံပက္ကဉ္စ၊ အစိမ်းအကျက်ကိုလည်းကောင်း။ အထော၊ ထို့မြို့။ လောဏဉ္စ၊ ဆားငန်သည်ကိုလည်းကောင်း။ အလောဏကဉ္စ၊ ဆားပေါ့သည်ကိုလည်းကောင်း။ ဒါရကာ၊ သူငယ်တို့သည်။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ တံ၊ ထိုသူငယ်တို့၏အမူအရာကို။ ဒိသွာန၊ မြင်၍။ ပဗ္ဗဇိံ၊ ရဟန်းပြုပြီ။ တွံ၊ သင်သည်။ စရေဝ၊ ဆွမ်းခံသောအကျင့်ကို။ စရာမိ၊ ကျင့်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသည်သာလျှင်အပြီးတည်း။ ကုမ္ဘကာရဇာတကံ၊ ကုမ္ဘကာရဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ သာမိ၊ အရှင်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ ဝတန္တိ၊ ထိုကိစ္စကိုရွက်ဆောင်လျက်။ ဥရသိ၊ ရင်၌။ သလ္လံ၊ ဖွဲ့အပ်သောသန်လျက်လှံမကို။ ဓာရန္တီ၊ ဆောင်လျက်။ ယုဒ္ဓေ၊ စစ်ထိုးရာ၌။ ဝိက္ကန္တိဓာရိနီ၊ အောင်စေတတ်သောစစ်ထိုးခြင်းဖြင့်လုံ့လကိုဆောင်သွားလျက်။ ဒဠဓမ္မဿ၊ ဒဠဓမ္မမင်း၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ စေနာဘိရာဓယိံ၊ အကယ်၍မနှစ်သက်စေနိုင်သည်ဖြစ်အံ့။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ တဿ၊ ထိုဒဠဓမ္မမင်း၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ အာရာဓယိဿတိ၊ နှစ်သက်စေနိုင်လတ္တံ့နည်း။ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝိက္ကမပေါရိသံ၊ အားထုတ်ခြင်းဟူသောယောကျ်ားတို့၏ အမှုကိုလည်းကောင်း။ သင်္ဂါမေ၊ စစ်ထိုးရာ၌။ သုကတန္တာနိ၊ လည်၌စာခွေကိုဖွဲ့၍ဤမည်သောမင်းအားပေးလောဟုစေအပ်သည်ရှိသော အကျွန်ုပ်သည် တစ်နေ့ခြင်းလျှင်ယူဇနာတစ်ရာရှိသောအရပ်သို့သွား၍ တမန်သည်ဆောင်အပ်သောအမှုတို့ကို ဆောင်ခြင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ ရာဇာ၊ ဒဠဓမ္မမင်းသည်။ နဇာနာတိနနု၊ မသိယောင်တကား။ သာအဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ အဗန္ဓု၊ အဆွေခင်ပွန်းမရှိသည်ဖြစ်ကား။ တဒါဟိ၊ ထိုကြောင့်လျှင်။ ဆကဏဟာရိကာ၊ နွားချေးဆောင်သောအမှုကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ရညာ၊ ဒဠဓမ္မမင်းသည်။ ကုမ္ဘကာရဿ၊ အိုးထိန်းသည်အား။ ဒိန္နာ၊ ပေးအပ်၏။ ပေါသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ယံပုရိသံ၊ အ

၁၉+၂၀+ ကြင်ယောကျ်ားကို။ ယာဝတာ၊ အကြင်မျှလောက်သောကာလပတ်လုံး။ အာသိသတိ၊ တောင့်တ၏။ တာဝဒေဝ၊ ထိုမျှလောက်သောကာလပတ်လုံးလျှင်။ တံပုရိသံ၊ ထိုယောကျ်ားကို။ ပဝီဏတ၊ ဆည်းကပ်၏။ ခတ္တိယော၊ မင်းသည်။ ဩဋ္ဌဗျာဓိံ၊ ဩဋ္ဌဗျာဓိအမည်ရှိသော ကုလားအုပ်ကို။ ဇဟတိဣဝ၊ စွန့်သကဲ့သို့။ အတ္ထာပါယေ၊ အကျိုးကင်းသည်ရှိသော်။ နံ၊ ထိုယောကျ်ားကို။ ဇဟန္တိ၊ စွန့်ကုန်၏။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ ကတကလျာဏော၊ ပြုအပ်သောကျေးဇူးရှိသည်ဖြစ်၍။ ကတတ္ထော၊ မိမိအကျိုးကိုပြုအပ်သည်ဖြစ်လျက်။ နာဝဗုဇ္ဈတိ၊ မသိ။ တဿ၊ ထိုသူသည်။ ယေအတ္ထာ၊ အကြင်အကျိုးတို့ကို။ အဘိပတ္ထိတာ၊ တောင့်တအပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုအကျိုးတို့သည်။ ပလုဇ္ဇန္တိ၊ ပျက်စီးကုန်၏။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ ကတကလျာဏော၊ ပြုအပ်သောကျေးဇူးရှိသည်ဖြစ်၍။ ကတတ္ထော၊ မိမိအကျိုးပြုအပ်သည်ဖြစ်၍။ အနုဗုဇ္ဈတိ၊ ကျေးဇူးသိ၏။ တဿ၊ ထိုသူသည်။ ယေအတ္ထာ၊ အကြင်အကျိုးတို့ကို။ အဘိပတ္ထိတာ၊ တောင့်တအပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေအတ္ထာ၊ ထိုအကျိုးတို့သည်။ ပဝဍ္ဎန္တိ၊ ပွားကုန်၏။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အရှင်တို့။ တံတေနကာရဏေန၊ ထိုအကြောင်းကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝေါ၊ သင်တို့သည်။ ဝဒါမိ၊ ဆိုဆုံးမ၏။ ဧတ္ထ၊ ဤမင်းရင်ပြင်၌။ ယာဝန္တာ၊ အကြင်မျှလောက်ကုန်သော။ သမာဂတာ၊ စည်းဝေးကုန်သော။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကတညုနော၊ သူကျေးဇူးကိုသိကုန်သည်။ ဟောထ၊ ဖြစ်ကုန်လော။ စိရံ၊ ကြာမြင့်စွာသောကာလပတ်လုံး။ သဂ္ဂမှိ၊ နတ်ပြည်၌။ ဒိဗ္ဗသမ္ပတ္တိံ၊ နတ်၏စည်းစိမ်ကို။ အနုဘဝါမ၊ ခံစားကုန်လျက်။ ဝသထ၊ ချမ်းချမ်းသာသာနေရကုန်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသည်သာလျှင်အပြီတည်း။ ဒဠှဓမ္မဇာတကံ၊ ဒဠှဓမ္မဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ အာယတော၊ အလုံးအရပ်နှင့်ပြည့်စုံသော။ သောမဒတ္တော၊ သောမဒတ္တအမည်ရှိသော။ ယောမာတင်္ဂေါ၊ အကြင်ဆင်သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ပုရေ၊ ရှေး၌။ အရညေ၊ တော၌။ ဒူရံ၊ ဝေးသောအရပ်တိုင်အောင်။ ပစ္စုဋ္ဌေတိ၊ ခရီးဦးကြိုဆို၏။ သောမာတင်္ဂေါ၊ ထိုဆင်သည်။ နဒိဿတိ၊ မထင်။ ကုဟိံ၊ အဘယ်သို့။ ဂတော၊ သွားရှာသနည်း။ ယောကုဉ္ဇရော၊ အကြင်ဆင်သည်။ မတော၊ သေသည်ဖြစ်၍။ သေတိ၊ အိပ်၏။ သောကုဉ္ဇရော၊ ထိုဆင်သည်။ အယံဝါအယမေဝ၊ ဤသောမဒတ္တဆင်ပင်လျှင်တည်း။ အညော၊ တပါးသောဆင်သည်။ န၊

၂၀+၂၁+ မဟုတ်။ အလ္လသိင်္ဂံ၊ မာလောနွယ်၏ကြီးသောအညွန့်ကို။ ဝစ္ဆတော၊ လက်သည်းဖြင့်ဖြတ်အပ်ပြီး၍။ ဘုမျာ၊ နွေလအခါပူပြင်းစွာသောအဲစုမြေ၌။ နိပတိတောယထာ၊ ချအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထို့အတူ။ ကုဉ္ဇရော၊ သောမဒတ္တဆင်သည်။ ဘုမျာ၊ မြေ၌။ သေတိ၊ အိပ်၏။ အာမရာဝတ၊ သေလေပြီတကား။ ပေတံ၊ သေသောသတ္တဝါကို။ ယံအနုသောစတိ၊ အကြင်စိုးရိမ်၏။ တံ၊ ထိုသို့စိုးရိမ်ခြင်းသည်။ အနဂါရိယူပေတဿ၊ ရဟန်းအဖြစ်နှင့်ပြည့်စုံသော။ ဝိပ္ပမုတ္တဿ၊ လူအဖြစ်မှထွက်သော။ သမဏဿ၊ ရဟန်းသည်။ သတော၊ ဖြစ်သော။ တေ၊ သင်အား။ နသာဓု၊ မကောင်း။ သက္က၊ သိကြားမင်း။ ဟဝေ၊ စင်စစ်။ မနုဿဿဝါ၊ လူ၏လည်းကောင်း။ မိဂဿဝါ၊ သား၏လည်းကောင်း။ သံဝါသေန၊ ပေါင်းဘော်ခြင်းကြောင့်။ ဟဒယေ၊ နှလုံး၌။ ပေမံ၊ ချစ်ခြင်းသည်။ ဇာယတေ၊ ဖြစ်၏။ တံပိယံ၊ ထိုချစ်သောသတ္တဝါတို့ကို။ အသောစိတုံ၊ မစိုးရိမ်ခြင်းငှာ။ နသက္ကာ၊ မတတ်ကောင်း။ ဣသိ၊ ရှင်ရသေ့။ ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ ရောဒန္တိ၊ ငိုကုန်၏။ လပန္တိစ၊ မြည်တမ်းလည်းမြည်တမ်းကုန်၏။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ မတဉ္စ၊ သေဆဲသေပြီးသောသူကိုလည်းကောင်း။ မရိဿ၊ သေလတ္တံ့သောသူကိုလည်းကောင်း။ ရောဒန္တိ၊ ငိုမြည်တမ်းကုန်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ရောဒန္တာနံ၊ ငိုမြည်တမ်းကုန်သော။ တေသံ၊ ထိုသူတို့အား။ အဿုသုက္ခကာလေ၊ မျက်ရည်သွေ့ခြောက်သောအခါသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ရောဒိတံ၊ ငိုခြင်းကို။ မောဃံ၊ အကျိုးမရှိဟူ၍။ သန္တော၊ သူတော်ကောင်းတို့သည်။ အာဟု၊ ဆိုကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ မာရောဒိ၊ မငိုလင့်။ လပန္တိစ၊ မြည်တမ်းလည်းမြည်တမ်းကုန်၏။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ မတဉ္စ၊ သေဆဲသေပြီးသောသူကိုလည်းကောင်း။ မရိဿ၊ သေလတ္တံ့သောသူကိုလည်းကောင်း။ ရောဒန္တိ၊ ငိုမြည်တမ်းကုန်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ရောဒန္တာနံ၊ ငိုမြည်တမ်းကုန်သော။ တေသံ၊ ထိုသူတို့အား။ အဿုသုက္ခကာလေ၊ မျက်ရည်သွေ့ခြောက်သောအခါသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ရောဒိတံ၊ ငိုခြင်းကို။ မောဃံ၊ အကျိုးမရှိဟူ၍။ သန္တော၊ သူတော်ကောင်းတို့သည်။ အာဟု၊ ဆိုကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ မာရောဒိ၊ မငိုလင့်။ ဗြဟ္မေ၊ ရှင်ရသေ့။ ဟဝေ၊ စင်စစ်။ ကန္ဒိတေန၊ ငိုသဖြင့်။ ပေတော၊ ပစ္စုပ္ပန်ဘဝမှကင်းသော။ မတော၊ သေသောသူသည်။ သမုဋ္ဌဟေ၊ ရှင်ပြန်သဖြင့်ထငြားအံ့။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သောငါတို့သည်။ သင်္ဂမ္မ၊ စည်းဝေးကုန်၍။ အညမညဿ၊ အချင်းချင်း၏။ ဉာတကေ၊ ဆွေမျိုးတို့ကို။ ရောဒါမ၊ ငိုကုန်အံ့။ ဝါသဝ၊ သိကြားမင်း။ ဃတသိတ္တံ၊ ထောပတ်ဖြင့်သွန်းလောင်းအပ်သော။ ပါဝကံ၊ မီးကို။ ဝါရိနာ၊ ရေဖြင့်။ ဩသိဉ္စိဝိယ၊ သွန်းလောင်းသကဲ့သို့။ ဝတ၊ စင်စစ်။ အာဒိတ္တံ၊ သောကမီးဖြင့် ပြောင်ပြောင်တောက်သည်။ သန္တံ၊ ဖြစ်သော။ မံ၊ ငါ့ကို။ နိဗ္ဗာပယေ၊ ငြိမ်းစေ၏။ ယောတွံ၊ အကြင်သင်သည်။ သောကပရေတဿ၊ သောကသည်နှိပ်စက်အပ်သော။ မေ၊ ငါ၏။ ပုတ္တသောကံ၊ သား၌စိုးရိမ်ခြင်းကို။ အပါနုဒိ၊ ပယ်၏။ မေ၊ ငါ့အား။ ဟဒယ၊

၂၁+၂၂+ နိဿိတံ၊ နှလုံး၌မှီသော။ ယံသလ္လံ၊ အကြင်စိုးရိမ်ခြင်းတည်းဟူသောမြှားငြောင့်သည်။ အာသိ၊ ဖြစ်၏။ တံသလ္လံ၊ ထိုစိုးရိမ်ခြင်းတည်းဟူသော မြှားငြောင့်ကို။ တေနတယာ၊ ထိုသင်သည်။ အဗ္ဗုဠံဝတ၊ နှုတ်အပ်စွာတကား။ ဝါသဝ၊ သိကြားမင်း။ တဝ၊ သင်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာန၊ ကြား၍။ သောအဟံ၊ ထိုငါသည်။ အဗ္ဗုဠသလ္လော၊ နှုတ်အပ်သောစိုးရိမ်ခြင်းတည်းဟူသောမြှားငြောင့်ရှိသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ ဝီတသောကော၊ ကင်းသောစိုးရိမ်ခြင်းရှိ၏။ အနာဝိလော၊ စိတ်နောက်ခြင်းမရှိ။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ နသောစာမိ၊ မစိုးရိမ်။ နရောဒါမိ၊ မငိုကြွေး။ ဣတိ၊ ဤသည်သာလျှင်တည်း။ သောမဒတ္တဇာတကံ၊ သောမဒတ္တဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ သုသိမ၊ သုသိမ။ ပုရေ၊ ရှေး၌။ သီသမှိ၊ ဦးခေါင်း၌။ ယထာပဒေသေ၊ လျော်သောအရပ်၌။ ဇာတာနိ၊ ရောက်ကုန်သော။ ကာဠာနိ၊ မည်းညိုသောအဆင်းရှိကုန်သော။ ကေသာနိ၊ ဆံတို့သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အဇ္ဇ၊ ယခု။ သေတာနိ၊ ဗျိုင်းဖြူအသွေးဖွေးဖွေးဖြူကုန်သော။ တာနိ၊ ထိုဆံတို့ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ဓမ္မံ၊ ကုသလကမ္မပထတရားဆယ်ပါးကို။ စရ၊ ကျင့်လော။ ဗြဟ္မစရိယဿ၊ မြတ်သောအကျင့်ကိုကျင့်ခြင်း၏။ ပလိတံ၊ ဆံဖြူတည်း။ တုယှံ၊ သင်မင်းကြီး၏။ ပလိတံ၊ ဆံဖြူသည်။ န၊ မဟုတ်။ မမေဝ၊ အကျွန်ုပ်၏လျှင်။ သီသံ၊ ဦးခေါင်း၌ရောက်သောဆံဖြူတည်း။ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဥတ္တမင်္ဂံ၊ မြတ်သောအင်္ဂါ၌ရောက်သောဆံဖြူတည်း။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အတ္ထံ၊ အကျိုးကို။ ကရိဿန္တိ၊ ပြုအံ့ဟု။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသောစကားကို။ အဘာသိံ၊ ဆို၏။ ရာဇသေဋ္ဌ၊ မင်းမြတ်။ ဧကာပရာဓံ၊ အကျွန်ုပ်၏တခုသောအပြစ်ကို။ ခမ၊ သည်းခံပါလော။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ပဋ္ဌမုဂ္ဂတော၊ ပေါက်သစ်စဖြစ်သော။ ကဠီရော၊ အညှောက်သည်။ ဒဿနီယော၊ ရှုချင်ဘွယ်ရှိသည်။ ဟောတိယထာ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ တုဝံ၊ သင်မင်းကြီးသည်။ ဒဟရော၊ ပျိုနုခြင်းသည်ဖြစ်၍။ ဒဿနီယော၊ ရှုချင်ဘွယ်ရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ရဇ္ဇဉ္စ၊ မင်းအဖြစ်ကိုလည်း။ ကာရေဟိ၊ ပြုစေလော။ မမဉ္စ၊ အကျွန်ုပ်ကိုလည်းကောင်း။ ပဿ၊ ရှုလော။ ဇနိန္ဒ၊ လူတို့ကိုအစိုးရသောမင်းကြီး။ ကာလိကံ၊ နောက်မှအကျိုးကိုပေးတတ်သောရဟန်းအဖြစ်သို့။ မာအနုဓာဝိ၊ မကပ်လင့်။ ဘဒ္ဒေ၊ အရှင်မ။ အဟံ၊ ငါသည်။ သာမဋ္ဌပဿံ၊ အလုံးစုံသောအပြင်တို့၌ ပြေပြစ်သောအရောင်အဆင်းရှိသော။ သုတနုံ၊ တင့်တယ်သောကောင်းမြတ်သော ကိုယ်ရှိသော။ သုမဇ္ဈံ၊ ကောင်း

၂၂+၂၃+ သောခါးရှိသော။ ဒဟရိံ၊ ပျိုနုသော။ ကုမာရိံ၊ သတို့သမီးကို။ ပဿာမိ၊ မြင်၏။ ပဝေလ္လမာနာ၊ ညှင်းညှင်းသောလေသည်ခတ်အပ်သည်ရှိသော ထိုမှဤမှတုန်လှုပ်သော။ ကာဠပ္ပဝါဠာဝ၊ သန္တာနက်ကဲ့သို့အရွက်ရှိသောမည်းသောနွယ်ကဲ့သို့။ သာဣတ္ထီ၊ ထိုမိန်းမသည်။ နရေသု၊ ယောကျ်ားတို့၌။ ပလောဘယန္တီဝ၊ ကိလေသာ၏အစွမ်းဖြင့်ဖြားယောင်သကဲ့သို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ အပရေနသမယေန၊ နောက်အခါ၌။ ဇစ္စာ၊ မွေးဘွားသည်မှ။ အသီတကဉ္စ၊ အသက်ရှစ်ဆယ်ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ နဝုတိကဉ္စ၊ အသက်ကိုးဆယ်ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ တမေနံနာရိံ၊ ထိုမိန်းမကို။ ဒဏ္ဍံ၊ တောင်ဝှေးကို။ ဂဟေတွာန၊ ကိုင်၍။ ပဝေဓမာနံ၊ တုန်လှုပ်လျက်။ ဂေါပါနသီဘောဂ္ဂသမံ၊ အခြင်းကဲ့သို့ကိုင်းညွတ်သောကိုယ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စရန္တိံ၊ သွားသည်ကို။ ပဿာမိ၊ မြင်ရ၏။ သောအဟံ၊ ထိုငါသည်။ တမေဝ၊ ထိုရုပ်၏အဿာဒအာဒီနကိုလျှင်။ အနုစိန္တယန္တော၊ ကြံလျက်။ သယနဿ၊ အိပ်ရာ၏။ မဇ္ဈေ၊ အလယ်၌။ ဧကော၊ တယောက်တည်း။ ပဿာမိ၊ ရှု၏။ အဟံပိ၊ ငါသည်လည်း။ ဧဝံတထာ၊ ထို့အတူ။ ဘဝိဿာမိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပေက္ခမာနော၊ ရှုလျက်။ ဂေဟေ၊ အိမ်၌။ နရမေ၊ မမွေ့လျော်။ ဗြဟ္မစရိယဿ၊ မြတ်သောအကျင့်ကိုကျင့်ခြင်း၏။ ကာလော၊ အခါတည်း။ ဂေဟေ၊ အိမ်၌။ ဝသတော၊ နေသောသူ၏။ ယာရတိ၊ အကြင်မွေ့လျော်ခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သော၊ ထိုသို့မွေ့လျော်ခြင်းသည်။ အာလမ္ဗနီ၊ ဆွဲလှမ်းရာဖြစ်သော။ ရဇ္ဇုဝ၊ ကြိုးကဲ့သို့။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓီရာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ ဧတမ္ပိ၊ ဤကာမ၌မွေ့လျော်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဆေတွာန၊ ဖြစ်ကုန်၍။ ကာမသုခံ၊ ကာမချမ်းသာကို။ ပဟာယ၊ ပယ်ကုန်၍။ အနပေက္ခိနော၊ ငဲ့ကွက်ခြင်းမရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝဇန္တိ၊ သွားကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ သုသိမဇာတကံ၊ သုသိမဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ကောဋိသိမ္ဗလီ၊ ကြီးစွာသောလက်ပံပင်ကိုစောင့်သောနတ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒသသတဗျာမံ၊ အလံတထောင်ရှိသော။ ဥရဂံ၊ နဂါးကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ အာဂတော၊ လာ၏။ မဟာကာယံ၊ ကြီးစွာသောကိုယ်ရှိသော။ တဉ္စ၊ ထိုနဂါးကိုလည်းကောင်း။ ဓာရယံ၊ နဂါးကိုဆောင်ခဲ့သော။ မဉ္စ၊ ငါ့ကိုလည်းကောင်း။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ တွံ၊ သင်သည်။ နပဝေဓယိ၊ မတုန်လှုပ်။ အထ၊ ထိုသို့ဖြစ်လျက်။ မယာ၊ ငါသည်။ ဓာရယံ၊ ဆောင်ခဲ့သော။ အပ္ပံမံသတရံ၊ အလွန်နည်းသောအသားရှိသော။ ဣမံခုဒ္ဒကပက္ခိံ၊ ဤငှက်မငယ်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။

၂၃+၂၄+ ကိမတ္ထံ၊ အဘယ်အကျိုးကို။ သမ္ပဿမာနော၊ မြင်သည်ဖြစ်၍။ ဘီတော၊ ကြောက်လျက်။ မံသဘက္ခော၊ အသားကိုစား၏။ အယံဇော၊ ဤငှက်သည်။ ဖလဘက္ခော၊ အသီးကိုစား၏။ မိလက္ခုဒုမ္ဗနိစ၊ ညောင်ကြတ်စေံရေသဖန်းစေ့တို့ကိုလည်းကောင်း။ အဿတ္ထာနိစ၊ ညောင်ဗုဒ္ဓဟေစေ့တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဘိက္ခိတွာ၊ စား၍။ မေ၊ ငါ၏။ ခန္ဓေ၊ ပင်စည်း၌။ ဩဒဟိဿတိ၊ ကျင်ကြီးစွန့်လတ္တံ့။ မမ၊ ငါ၏။ ပေဿ၊ ခက်သေးခက်မကြား၌။ နိဝါတဇာ၊ လေတိတ်ရာအရပ်၌ဖြစ်ကုန်သော။ ထေရုက္ခာ၊ ထိုသစ်ပင်တို့သည်။ သံဝိရူဟန္တိ၊ ကြီးပွားကုန်လတ္တံ့။ တေရုက္ခာ၊ ထိုပညောင်ပင်အစရှိသောသစ်ပင်တို့သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ပရိယောနန္ဓိဿန္တိ၊ မြှေးရှက်ရစ်ပတ်ကုန်လတ္တံ့။ မံ၊ ငါ့ကို။ အရုက္ခံ၊ သစ်ပင်မရှိသည်ကို။ ကရိဿရေ၊ ပြုကုန်ရာ၏။ ဗီဇံ၊ မျိုးစေ့ကို။ အာဟရိတာ၊ ဆောင်ကုန်၍။ ဣမိနနာသကုဏဇာတေန၊ ဤငှက်ကြောင့်ဖြစ်သောပညောင်ပင်အစရှိသောသစ်ပင်သည်။ ဟတာ၊ ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်သော။ အညေပိ၊ တပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ မူလိနော၊ အမြစ်နှင့်ပြည့်စုံသော။ ခန္ဓိနော၊ ပင်စည်နှင့်ပြည့်စုံကုန်သော။ ဒုမာ၊ မြေ၌ရောက်ကုန်သော။ ရုက္ခသေရုက္ခာ၊ ထိုသစ်ပင်တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ အဇ္ဈာရုဟ၊ အခက်အခွ၌ရောက်ကုန်သောပညောင်ပင်အစရှိကုန်သော သစ်ပင်တို့သည်။ ဗြဟန္တံ၊ ကြီးစွာသော။ ဝနပ္ပတိံပိစ၊ တောစိုသစ်ပင်ကြီးကိုလည်း။ အဘိဝဍ္ဎန္တိ၊ လွှမ်းမိုး၍ကြီးပွားကုန်၏။ ရာဇ၊ ဂဠုန်မင်း။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ အနာဂတံ၊ လာလတ္တံ့သော။ ဘယံ၊ ဘေးကို။ သမ္ပဿံ၊ မြင်သည်ဖြစ်၍။ ပဝေဓာမိ၊ တုန်လှုပ်၏။ ရုက္ခဒေဝတေ၊ သစ်ပင်စောင့်တတ်သောနတ်မင်း။ သကီတဗ္ဗာနိ၊ ရွံရှာအပ်သည်တို့ကို။ သင်္ကေယျ၊ ရွံရှာရာ၏။ အနာဂတံ၊ လာလတ္တံ့သော။ ဘယံ၊ ဘေးကို။ ရက္ခေယျ၊ စောင့်ရာ၏။ ဓီရော၊ ပညာရှိသည်။ အနာဂတဘယာ၊ လာလတ္တံ့သောဘေးဟူသောအကြောင်းကြောင့်။ ဥဘောလောကေ၊ နှစ်ပါးကုန်သောပစ္စုပ္ပန်လောက တမလွန်လောကတို့ကို။ အဝေက္ခတိ၊ ရှု၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ ကောဋိသိမ္ဗလီဇာတကံ၊ ကောဋိသိမ္ဗလီဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဧကော၊ တယောက်သော။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ ဗဟု၊ များစွာ။ သောစတိ၊ စိုးရိမ်သနည်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ဇာနာသိအပိ၊ သိ၏။

၂၄+၂၅+ လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယုဓိဋ္ဌိလော၊ ယုဓိဋ္ဌိလအနွယ်ဖြစ်သော။ ဓမ္မကာမော၊ သုစရိုက်ကိုချစ်သော။ ရာဇ၊ ကောရဗျမင်းသည်။ ဝိဓူရံ၊ ဝိဓူရပညာရှိကို။ အပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဝါသိဋ္ဌော၊ ဝါသိဋ္ဌအနွယ်ဖြစ်သော။ ဗြဟ္မဏော၊ ဓူမကာရီပုဏ္ဏားသည်။ အဇယူလေန၊ ဆိတ်အပေါင်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဗဟုတေဇော၊ များစွာသော မီးစာရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝနေ၊ တော၌။ ဝသံ၊ နေလျက်။ ရတ္တိံဒိဝံ၊ နေ့ညဉ့်ပတ်လုံး။ အတန္ဒိတော၊ မပျင်းမရိသည်ဖြစ်၍။ ဓူမံ၊ အခိုးကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ တဿ၊ ထိုဓူမကာရီပုဏ္ဏား၏။ တံဓုမဂန္ဓေန၊ ထိုအခိုးအနံ့ကြောင့်။ မကသပဒ္ဒုတာ၊ ခြင်မှက်တို့သည်နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ သရဘာ၊ သရဘမည်ကုန်သောသားတို့သည်။ ဓူမကာရိဿ၊ ဓူမကာရီပုဏ္ဏား၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဝဿာဝါသံ၊ မိုးလပတ်လုံးနေခြင်းသို့။ ဥပဂစ္ဆုံ၊ ကပ်ကုန်၏။ သော၊ ထိုဓူမကာရီပုဏ္ဏားသည်။ သရဘေသု၊ သရဘမည်သောသားတို့၌။ မနံ၊ ချစ်ခြင်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ အာဂစ္ဆန္တိံဝါ၊ တောမှကျက်စား၍လာသည်ကိုလည်းကောင်း။ ဝဇန္တိဝါ၊ တောသို့ကျက်စားသွားသည်ကိုလည်းကောင်း။ ဧတ္တကာ၊ ဤမျှကုန်သော။ အဇာ၊ ဆိတ်တို့သည်။ အာဂတာ၊ လာကုန်၏။ ဧတ္တကာ၊ ဤမျှကုန်သော။ အဇာ၊ ဆိတ်တို့သည်။ အနာဂတာ၊ မလာကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ နာဝဗုဇ္ဈထ၊ မသိသည်သာလျှင်တည်း။ တဿ၊ ထိုဓူမကာရီပုဏ္ဏား၏။ ထာအဇာ၊ ထိုဆိတ်တို့သည်။ ဝိနသုံ၊ ပျက်စီးကုန်၏။ သရဘာ၊ သရဘအမည်ရှိသောသားတို့သည်။ သရဒေလေ၊ တန်ဆောင်မုန်းလအခါ၌။ ဝနေ၊ တောသည်။ ပဟီနမကသေ၊ ခြင်မှက်ကင်းသည်ရှိသော်။ ဂိရိဒုဂ္ဂါနဉ္စ၊ တောင်ဟူသောခဲယဉ်းသဖြင့်သွားအပ်သောအရပ်တို့၏လည်းကောင်း။ နဒီနဉ္စ၊ မြစ်တို့၏လည်းကောင်း။ ပဘဝါနိ၊ အမွန်အဦးအရပ်တို့ကို။ ပါဝိံသု၊ ဝင်ကုန်၏။ ဗြာဟ္မဏော၊ ဓူမကာရီပုဏ္ဏားသည်။ ဂတေ၊ သွားကုန်သော။ သရဘေစ၊ သရဘမည်သောသားတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဝိဘဝံ၊ ပျက်စီးခြင်းသို့။ ဂတေ၊ သွားကုန်သော။ အဇောစ၊ ဆိတ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ကိသောစ၊ ကြုံလှီသည်လည်းကောင်း။ ဝိဝဏ္ဏောစ၊ အဆင်းမရှိသည်လည်းကောင်း။ ပဏ္ဍုရောဂိစ၊ ဖြော့တော့သောရောဂါရှိသည်လည်းကောင်း။ အာသိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ သံသကံအဇ္ဈတ္တိကဇနံ၊ မိမိဥစ္စာဟောင်းဖြစ်သောအတွင်းသားကို။ နိရံ၊ စုံမက်ခြင်းကင်းသည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ အာဂန္တုံ၊ ဧည်သည်အာဂန္တုကို။ ပိယံ၊ ချစ်အပ်

၂၅+၂၆+ သည်ကို။ ကုရုတေ၊ ပြု၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဓူမကာရီဗြဟ္မဏော၊ ဓူမကာရီပုဏ္ဏားကဲ့သို့။ ဧကော၊ တယောက်တည်းတည်း။ ဗဟု၊ များစွာသော။ စတိ၊ စိုးရိမ်ရ၏။ ဓူမကာရီဇာတကံ၊ ဓူမကာရီဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ တာပသ၊ ရှင်ရသေ့။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ ဇာဂရတံ၊ နိုးကုန်သောသူတို့၏။ အန္တရေ၊ အတွင်း၌။ သုတ္တော၊ အိပ်သောသူမည်သနည်း။ တာပသ၊ ရှင်ရသေ့။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ သုတ္တေသု၊ အိပ်သောသူတို့၌။ ဇာဂရော၊ နိုးသောသူမည်သနည်း။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ မမ၊ ငါ၏။ ဧတံ၊ ထိုပြဿနာကို။ ဝိဇာနာတိ၊ သိသနည်း။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ မေ၊ ငါ၏။ ဧတံ၊ ထိုပြဿနာကို။ ပဋိဘာဏာတိ၊ ဖြေခြင်းငှာစွမ်းနိုင်သနည်း။ ဒေဝတေ၊ ရုက္ခစိုးနတ်သမီး။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဇာဂရတံ၊ နိုးကုန်သောရဟန္တာကြီးတို့၏။ အန္တရေ၊ အတွင်း၌။ သုတ္တော၊ အိပ်သောသူမည်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ သုတ္တေသု၊ အိပ်သောသူတို့၌။ ဇာဂရော၊ နိုးသောသူမည်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဧတံ၊ ထိုပြဿနာကို။ ဝိဇာနာမိ၊ သိ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ တေ၊ သင်၏။ ပဉှံ၊ ပြဿနာကို။ ပဋိဘဏာမိ၊ ဖြေခြင်းငှာစွမ်းနိုင်၏။ တာပသ၊ ရှင်ရသေ့။ တွံ၊ သင်သည်။ ဇာဂရတံ၊ နိုးကုန်သောသူတို့၏။ အန္တရေ၊ အတွင်း၌။ ကထံ၊ အသို့လျှင်။ သုတ္တော၊ အိပ်သောသူမည်သနည်း။ ကထံ၊ အသို့လျှင်။ သုတ္တေသု၊ အိပ်သောသူတို့၌။ ဇာဂရော၊ နိုးသောသူမည်သနည်း။ တာပသ၊ ရှင်ရသေ့။ တွံ၊ သင်သည်။ ကထံ၊ အသို့လျှင်။ မေ၊ ငါ၏။ ဧတံ၊ ထိုပြဿနာကို။ ဝိဇာနာသိ၊ သိသနည်း။ ကထံ၊ အသို့လျှင်။ မေ၊ ငါ၏။ ပဉှံ၊ ပြဿနာကို။ ပဋိဘဏာသိ၊ ဖြေခြင်းငှာစွမ်းနိုင်သနည်း။ ဒေဝတာ၊ နတ်သမီး။ ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ သံယမောတိစ၊ မဂ်ဖြင့်လာသောသီလဟူ၍လည်းကောင်း။ ဒမောတိစ၊ ဣန္ဒြိယသံဝရသီလဟူ၍လည်းကောင်း။ ဓမ္မံ၊ ကိုးပါးသောလောကုတ္တရာတရားကို။ နပ္ပဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ သုတ္တပ္ပမာဒေသု၊ အိပ်ပျော်ခြင်း၏ အစွမ်းအားဖြင့်မေ့လျော့ကုန်သော။ တေသု၊ ထိုသူတို့၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဇဂ္ဂါမိ၊ နိုး၏။ ဒေဝတေ၊ နတ်သမီး။ ယေသံ၊ အကြင်ရဟန္တာတို့အား။ ရာဂေါစ၊ ရာဂသည်လည်းကောင်း။ ဒေါသောစ၊ ဒေါသသည်လည်းကောင်း။ အဝိဇ္ဇာစ၊ အဝိဇ္ဇာသည်လည်းကောင်း။ ဝိရာဇိတာ၊ ကင်းကုန်၏။ ဇာဂရမာနေသု၊ နိုးကုန်သော။ တေသု၊ ထိုရဟန္တာကြီးတို့၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ သုတ္တော၊ အိပ်သောသူမည်သည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဇာ

၂၆+၂၇+ ဂရတံ၊ နိုးသောရဟန္တာကြီးတို့၏။ အန္တရေ၊ အတွင်း၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ သုတ္တော၊ အိပ်ပျော်သောသူမည်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတ္တေသု၊ အိပ်ပျော်သောသူတို့၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဇာဂရော၊ နိုးသောသူမည်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဧတံ၊ ထိုပြဿနာကို။ ဝိဇာနာမိ၊ သိ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ တေ၊ သင်၏။ ပဉှံ၊ ပြဿနာကို။ ပဋိဘဏာမိ၊ ဖြေခြင်းငှာစွမ်းနိုင်၏။ တာပသ၊ ရှင်ရသေ့။ အန္တရေ၊ အတွင်း၌။ သုတ္တော၊ အိပ်ပျော်၏။ တာပသ၊ ရှင်ရသေ့။ သာဓု၊ ကောင်းစွ။ တွံ၊ သင်သည်။ ဇာဂရတံ၊ နိုးကုန်သောရဟန္တာကြီးတို့၏။ အန္တရေ၊ အတွင်း၌။ သုတ္တော၊ အိပ်သောသူတို့၌။ ဇာဂရော၊ နိုးသည်မည်၏။ တာပသ၊ ရှင်ရသေ့။ တွံ၊ သင်သည်။ သာဓု၊ ကောင်းစွ။ ဧတံ၊ ထိုပြဿနာကို။ မေ၊ ငါ၏။ ပဉှံ၊ ပြဿနာကို။ ပဋိဘဏာသိ၊ ဖြေခြင်းငှာစွမ်းနိုင်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ ဇာဂရဇာတကံ၊ ဇာဂရဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ အနောမဒဿီသု၊ မြတ်သောပစ္စေကဗောဓိဉာဏ်အမြင်ရှိကုန်သော။ ဗုဒ္ဓေသု၊ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့၌။ ပါရိစရိယာ၊ ရှိခိုးခြင်းခရီးဦးကြိုဆိုခြင်းလက်အုပ်ချီးခြင်းအစရှိသည်အပြားရှိသော အရိုအသေပြုခြင်းသည်။ အပ္ပကာ၊ နည်းသောအကျိုးရှိသည်မည်သည်။ န အတ္ထိကိရိ၊ မရှိသတတ်။ သုက္ခာယ၊ အစေးမရှိသော။ အလောဏိကာယ၊ တင်လဲမခပ်သော။ ကုမ္မာသပိဏ္ဍိယာ၊ မုယောမုန့်၏။ ဖလံ၊ အကျိုးကို။ ပဿ၊ ရှုပါလော။ ကုမ္မာသပိဏ္ဍိယာ၊ မုယောမုန့်၏။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ ဣမေဟတ္ထိဂဝဿာစ၊ ဤဆင်နွားမြင်းတို့လည်းကောင်း။ ဓနဓညဉ္စ၊ ပတ္တမြားအစရှိသောဥစ္စာ ခုနစ်ပါးသောစပါးမျိုးလည်းကောင်း။ ကေဝလာ၊ အလုံးစုံသော။ ပထဝီစ၊ မြေကြီးလည်းကောင်း။ အစ္ဆရူပမာ၊ နတ်သမီးနှင့်တူကုန်သော။ ဣမာနာရိယော၊ ဤမိန်းမတို့သည်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣမံဖလံ၊ ဤအကျိုးကို။ ပဿ၊ ရှုလော။ ကောသလာဓိပ၊ ကုသိုလ်ကိုအလိုရှိသော။ ရဋ္ဌဝဍ္ဎန၊ တိုင်းနိုင်ငံကိုပွားစေတတ်သော။ ရာဇကုဉ္ဇရ၊ မင်းမြတ်။ အဘိက္ခဏံ၊ မပြတ်။ ဂါထာ၊ ဘွဲ့ဆိုသီကုံးအပ်သောဂါထာတို့ကို။ တွံ၊ သင်မင်းကြီးသည်။ ဘာသသိ၊ ဆို၏။ ပဗာဠှပီတိမနော၊ အလွန်လျှင်ပီတိနှင့်ယှဉ်သောစိတ်သည်ဖြစ်၍။ ပဘာသသိ၊ ဆို၏။ တံ၊ ထိုဘွဲ့ဆိုသီကုံးအပ်သောဂါထာ၏ အနက်ကို။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေးပါ၏။ ဘဒ္ဒေ၊ အရှင်မ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣမသ္မိံယေဝနဂရေ၊ ဤဗာ

၂၇+၂၈+ ရာဏသီမြို့သာလျှင်။ အညတရေ၊ မထင်ရှားသော။ ကုလေ၊ သူဆင်းရဲအမျိုး၌။ အဟုံ၊ ဖြစ်ပြီ။ ပရကမ္မကရော၊ သူတပါးအလုပ်ကိုလုပ်သော။ ဘဋကော၊ သူရင်းငှားဖြစ်လျက်။ သီလသံဝုတော၊ သီလကိုစောင့်သည်။ အာသိံ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဘဒ္ဒေ၊ အရှင်မ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကမ္မာယ၊ အမှုလုပ်အံ့သောငှာ။ နိက္ခမန္တော၊ ထွက်သည်ရှိသော်။ အာစာရသီလသမ္ပန္နေ၊ မဂ်ဖိုလ်တို့မှလာ်သောအကျင့်သီလအာစာရနှင့်ပြည့်စုံကုန်သော။ သီတိဘူတေ၊ ငြိမ်းသည်ဖြစ်၍ဖြစ်ကုန်သော။ အနာသဝေ၊ ကာမာသဝအစရှိကုန်သော အာသဝမရှိကုန်သော။ စတုရော၊ လေးပါးကုန်သော။ သမဏေ၊ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့ကို။ အဒ္ဒသံ၊ မြင်၏။ ဘဒ္ဒေ၊ အရှင်မ။ အဟံ၊ ငါသည်။ တေသု၊ လေးဆူကုန်သောပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့၌။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ပသီဒေတွာ၊ ကြည်စေ၍။ ပဏ္ဏသန္ထတေ၊ သစ်ရွက်အခင်း၌။ နိသီဒေတွာ၊ ထိုင်နေစေ၍။ ပသန္နော၊ ကြည်ညိုသောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သေဟိပါဏိဘိ၊ မိမိလက်တို့ဖြင့်။ ဗုဒ္ဓါနံ၊ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့အား။ ကုမ္မာသံ၊ မုယောမုန့်ကို။ အဒါသိံ၊ လှူဘူးပြီ။ ဘဒ္ဒေ၊ အရှင်မ။ မေ၊ ငါ၏။ ဧဒိသံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဣဒံဖလံ၊ ဤအကျိုးသည်။ ကုလဿ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်သော။ တဿကမ္မဿ၊ ထိုကံ၏။ ဖလံ၊ အကျိုးတည်း။ ဖီတံ၊ ပြည့်စုံသော။ ဥတ္တမံ၊ မြတ်သော။ ဒဒံဝ၊ လှူ၍သာလျှင်။ ဘုဉ္ဇ၊ စားလော။ မာပမာဒေါ၊ ဒါနအစရှိသည်တို့၌ မမေ့မလျော့လင့်။ စက္ကံ၊ ပတိရူပဒေသာဝါသအစရှိသော စက်လေးပါးတို့ကို။ ဝတ္တယ၊ လည်စေလော။ ကောသလောဓိပ၊ ကုသိုလ်ကိုအလိုရှိသော။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ အဓမ္မိကော၊ တရားမစောင့်သည်။ မာအဟု၊ မဖြစ်လင့်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ပါလယ၊ စောင့်တော်မူလော။ သောဘဏေ၊ တင့်တယ်သော။ သုကောသလေ၊ ကောင်းသောကောသလမင်း၏သမီးတော်ဖြစ်သောရှင်မ။ သော အဟံ၊ ထိုငါသည်။ အရိယာစရိတံ၊ အရိယာတို့သည်လေ့ကျက်အပ်သော။ ဝဒေဝဝဋုမံ၊ ထိုဒါနဟူသောလမ်းခရီးကိုသာလျှင်။ ပုနပ္ပုနံ၊ အဖန်တလဲလဲ။ အာစရိဿာမိ၊ သွားအံ့။ အရဟန္တော၊ ရဟန္တာတို့သည်။ မေ၊ ငါ၏။ မနာပါဝ၊ နှလုံးကိုပွားစေကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ တေ၊ ထိုရဟန္တာတို့ကို။ ပဿိတုံ၊ ဖူးမြင်အံ့သောငှာ။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။ သုကောသလော။ ကောင်းသောကောသလမင်း၏ သမီးတော်ဖြစ်သောရှင်မ။ တွံ၊ သင်သည်။ အစ္ဆရူပမာ၊ နတ်သမီးနှင့်တူ၏။ နာရိဂဏဿ၊ မိန်းမ

၂၈+၂၉+ အပေါင်း၏။ မဇ္ဈေ၊ အလယ်၌။ ဒေဝီဝိယ၊ သိကြားမင်း၏မိဖုရားကဲ့သို့။ သောဘတိ၊ တင့်တယ်၏။ ဘဒ္ဒကံ၊ ကောင်းမြတ်သော။ ကိံ ကမ္မံ၊ အဘယ်ကောင်းမှုကံကို။ အကာသိ၊ ပြုဘူးသနည်း။ ကေန၊ အဘယ်ကောင်းမှုကြောင့်။ ဝဏ္ဏဝတီ၊ ကောင်းအဆင်းရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ခတ္တိယာ၊ မင်းမြတ်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကမ္ဗဋ္ဌကုလဿ၊ သူကြွယ်မျိုး၏။ ဒါသီ၊ ကျွန်မဖြစ်၏။ ပရပေသိယာ၊ သူတပါးတို့၏ အစေအပါးဖြစ်လျက်။ သညတာစ၊ ကိုယ်နှုတ်နှလုံးကိုစောင့်ရှောက်သည်လည်းကောင်း။ ဓမ္မဇီဝိနီစ၊ တရားနှင့်ယှဉ်သော အသက်မွေးခြင်းရှိသည်လည်းကောင်း။ သီလဝတီစ၊ သီလနှင့်ပြည့်စုံသည်လည်းကောင်း။ အပါပဒဿနာစ၊ မြတ်သောရှုဘွယ်ရှိသည်လည်းကောင်း။ အဟုံ၊ ဖြစ်၏။ ခတ္တိယ၊ မင်းမြတ်။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ စရမာနဿ၊ ဆွမ်းခံသွားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ဖျက်ဆီးပြီးသောကိလေသာရှိသော ပစ္စေကဗုဒ္ဓါအား။ ဥဒ္ဓဋဘတ္တံ၊ ဝေ၍အဘို့ရအပ်သောထမင်းကို။ အဒါသိံ၊ ပေးလှူဘူး၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ ဝိတ္တာ၊ နှစ်သက်၏။ သုမနာ၊ ဝမ်းမြောက်သောစိတ်ရှိသည်၏။ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဧဒိသံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဖလံ၊ အကျိုးသည်။ တဿကမ္မဿ၊ ထိုကောင်းမှု၏။ ဖလံ၊ အကျိုးတည်း။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ ကုမ္မာသပိဏ္ဍိဇာတကံ၊ ကုမ္မာသပိဏ္ဍိဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဘဒ္ဒေ၊ ရှင်မ။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ သာခါ၊ သစ်ခက်သည်။ စလိတာ၊ လှုပ်၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ မနုဿေနဝါ၊ လူကြောင့်လည်းကောင်း။ မိဂေနဝါ၊ သားကြောင့်လည်းကောင်း။ စလိတာ၊ လှုပ်၏ဟူ၍။ နပညာယတိ၊ မထင်။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ အာဂမိဿတိ၊ ရောက်လတ္တံ့။ မေ၊ ငါ့အား။ ဘယံ၊ ဘေးသည်။ အာဂမိဿတိ၊ ရောက်လတ္တံ့။ သာသာခါ၊ ထိုသစ်ခက်သည်။ ပရန္တပံ၊ ပရန္တပကျွန်ကို။ ကိသံ၊ ကြုံလှီသည်ကို။ ပဏ္ဍုံ၊ ဖြော့တော့သည်ကို။ ကရောတိဣဝ၊ ပြုသကဲ့သို့။ အဝိဒူရေ၊ နှစ်ယူဇနာသုံးယူဇနာအထက်ဟူသော အနီးဖြစ်သောအရပ်၌။ ဝသန္တိယာ၊ နေသော။ ဘီရုယာ၊ ပုဏ္ဏေးမ၌။ မေ၊ ငါ၏။ ကာမော၊ တပ်စွမ်းခြင်းကာမသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ကိသံ၊ ကြုံလှီသည်ကို။ ပဏ္ဍုံ၊ ဖြော့တော့သည်ကို။ ကရိဿတိနုန၊ ပြုလတ္တံ့ယောင်တကား။ သာသာခါ၊ ထိုသစ်ခက်သည်။ ပရန္တပံ၊ ပရန္တပကျွန်ကို။ ကိသံ၊ ကြုံလှီသည်။ ပဏ္ဍုံ၊ ဖြော့တော့သည်ကို။ ကရောတိဣဝ၊ ပြုသကဲ့သို့။ ဂါမေ၊

၂၉+၃၀+ ရွာ၌။ ဝသံ၊ နေသော။ အနိန္ဒိလာ၊ မကဲ့ရဲ့အပ်သော မြတ်သော အဆင်းကိုဆောင်သော။ ကန္တာ၊ နှစ်သက်ဘွယ်ရှိသော။ မယားသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ သောစယိဿတိ၊ စိုးရိမ်ခြင်းကိုဖြစ်စေသဖြင့်ခြောက်တပ်စေလတ္တံ့။ ကိသံ၊ ကြုံလှီသည်ကို။ ပဏ္ဍုံ၊ ဖြော့တော့သော အဆင်းရှိသည်ကို။ ကရိဿတိ၊ ပြုလတ္တံ့။ သာသာခါ၊ ထိုသစ်ခက်သည်။ ပရန္တပံ၊ ပရန္တပကျွန်ကို။ ကိသံ၊ ကြုံလှီသည်ကို။ ပဏ္ဍုံ၊ ဖြော့တော့သည်ကို။ ကရိဿတိဣဝ၊ ပြုသကဲ့သို့။ အသိတာပင်္ဂီ၊ မျက်စဉ်းတို့ဖြင့်သားအပ်သောမည်းသောညိုသော မျက်တောင်ရှိသောရှင်မ။ တယာ၊ သင်ပုဏ္ဏေးမသည်။ ပဝတ္တိတာနိ၊ ဖြစ်စေအပ်ကုန်သော။ သိတာနိစ၊ ပြုံခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဘဏိတာနိစ၊ သာယာသောစကားတို့သည်လည်းကောင်း။ မံ၊ ငါ့ကို။ ကိသံ၊ ကြုံလှီသည်ကို။ ပဏ္ဍုံ၊ ဖြော့တော့သည်ကို။ ကရိဿန္တိ၊ ပြုကုန်လတ္တံ့။ သောသဒ္ဒေါ၊ ထိုသစ်ခက်လှုပ်သောအသံသည်။ အဂမနုန၊ သင်တို့လာယောင်တကား။ သောသဒ္ဒေါ၊ ထိုသစ်ခက်လှုပ်သောအသံသည်။ တဝ၊ သင်အား။ အသံသိနုန၊ ကြောင်းယောင်တကား။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ တံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ အက္ခာတံနုန၊ ကြားအပ်ယောင်တကား။ ဟိယသ္မာ၊ အကြင့်ကြောင့်။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ သာခါ၊ သစ်ခက်သည်။ စလိတာ၊ လှုပ်၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ မနုဿေနဝါ၊ လူကြောင့်လည်းကောင်း။ မိဂေနဝါ၊ သားကြောင့်လည်းကောင်း။ စလိတာ၊ လှုပ်၏ဟူ၍။ န ပညာယတိ၊ ငါမထင်။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဗာလဿ၊ မိုက်သော။ မမ၊ ငါ့အား။ ဘယံ၊ ဘေးသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တိတံ၊ အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣဒံခေါ၊ ဤဘေးသည်လျှင်။ တွံသမာဂမ္မတယာ သမာဂတံ၊ သင်နှင့်တကွလာ၏။ ပရန္တာပ၊ ကျွန်ပရန္တပ။ တထေဝ၊ ထို့အတူသာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ အဝေဒေသိ၊ သတ်၏။ မမ၊ ငါ၏။ ပိတရံ၊ အဘကို။ အဝဇ္ဈိ၊ သတ်ပြီ။ ဟန္တွာ၊ သတ်ပြီး၍။ သာခါစိ၊ သစ်ခက်တို့ဖြင့်။ ဆာဒေန္တော၊ ဖုံးလွှမ်း၏။ တေ၊ သင့်အား။ ဘယံ၊ ဘေးသည်။ အာဂမိဿတိ၊ ရောက်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ ပရန္တပဇာတကံ၊ ပရန္တပဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဒုတိယော၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ ဂန္ဓာရဝဂ္ဂေါ၊ ဂန္ဓာရဝဂ်တည်း။ တဿ၊ ထိုဂန္ဓာရဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ ဝရဂါမ၊မဟာကပိဘဂ္ဂဝစ၊ ဂန္ဓာရဇာတ်မဟာကပိဇာတ် ကုမ္ဘကာရဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ဒဠဓမ္မ

၃၀+၃၁+ သကုဉ္ဇရကေသရော၊ ဒဠှဓမ္မဇာတ် သောမဒတ္တဇာတ် သုသီမဇာတ် ကောဋသိမ္ဗလိဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ဥရဂေါဝိဓူရော၊ ဓူမကာရီဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ပုန၊ တဘန်။ ဇာဂရတံ၊ ဇာဂရဇာတ်လည်းကောင်း။ အထ၊ ထိုမှတပါး။ ကောသလဓိပပရန္ထပစ၊ ကုမ္မသပိဏ္ဍဇာတ်သည်ပရန္ထပဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ဧကာဒသ၊ တဆဲ့ဇာတ်တို့တည်း။ တတြ၊ ထိုသတ္တနိပါတ်၌။ ဝဂ္ဂုဒါနံ၊ ဝဂ်တို့၏ဥဒါန်းသည်။ ဘဝတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ၊ ထိုဆက္ကနိပါတ်၏အခြားမဲ့၌။ သန္တိကာ၊ အထံမှ။ သုဏ၊ နာယူလော။ ကုက္ကုစ၊ ကုက္ကုဝဂ်ကိုလည်းကောင်း။ ပုန၊ တဘန်။ ဂန္ဓာရောစ၊ ဂန္ဓာရဝဂ်ကိုလည်းကောင်း။ ဒွေစ၊ နှစ်ပါးသောဝဂ်တို့ကိုလည်း။ မဟေသီနာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တာ၊ ဟောတော်မူအပ်ပြီ။ သတ္တနိပါတံ၊ သတ္တနိပါတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ပါဌဇာတ်သတ္တနိပါတ်ပါဠိတော်နိသျပြီး၏။

အဋ္ဌကနိပါတ်

၄၁၇.ကစ္စာနိဇာတ် (၁)

ကစ္စာနိ၊ ကစ္စည်းအနွယ်ဖြစ်သောရှင်မ။ တွံ၊ သင်သည်။ ဩဒါတဝတ္ထာ၊ ဖြူသောအဝတ်ကို ဝတ်လျက်။ သုစိ၊ စင်ကြယ်စွာဖြစ်၍။ အလ္လကေသာ၊ စွတ်စိုသောဆံရှိလျက်။ ကုမ္ဘိံ၊ ထမင်းအိုးကို။ အဓိသယိတွာ၊ လူတို့၏ဦးခေါင်းခွံဖြစ်သော ခုံလှောက်သို့တင်၍။ တိလာသိဋ္ဌာ၊ နှမ်းမုံ့တို့ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ တဏ္ဍုလာနိ၊ ဆန်တို့ကို။ ကိံ ဓေါဝသိ၊ အဘယ့်ကြောင့်ဆေးသနည်း။ ကိဿဟေတု၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်။ တိလောဒနော၊ နှမ်းထမင်းသည်။ ဟေဟိတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့နည်း။ ဗြဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ သာဓုပက္ကော၊ ကောင်းစွာချက်အပ်သော။ အယံ ခေါတိလောဒနော၊ ဤနှမ်းထမင်းသည်။ ဘောဇနတ္ထာယ၊ စားအံ့သောငှာ။ န ဟေဟိတိ၊ မဖြစ်လတ္တံ့။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ မတော၊ သေ၏။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ အဟံ၊ ငါသည်။ သုသာယနမဇ္ဈေ၊ သုဿာန်၏ အလယ်၌။ တဿ၊ ထိုတရား၏။ ပဟုတ္တံ၊ သေဆွမ်းကို။ ကရိဿာမိ၊ ပြုအံ့။ ကစ္စာနိ၊ ကစ္စည်းအနွယ်ဖြစ်သော အရှင်မ။ တွံ၊ သင်သည်။ အနုဝိစ္စ၊ စီစစ်၍။ ကိစ္စံ၊ ကိစ္စကို။ ကရောဟိ၊ ပြုလော။ ကမ္မော၊ တရားသည်။ မတော၊ သေ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ တဝ၊ သင်အား။ ကောနု၊ အဘယ်သူသည်သာလျှင်။ သံသိ၊ ပြောကြားသနည်း။ အတုလာဘာဝေါ၊ အတုမရှိသောအာနုဘောရှိသော။ ဓမ္မဝရော၊ တရားမင်းမြတ်ဖြစ်သော။ သဟဿနေတ္တော၊ မျက်စိတစ်ထောင်အမြင်ဆောင်သော သိကြားသည်။ ကဒါစိ၊ တစ်ရံတစ်ဆစ်။ နမိယတိ၊ မသေ။ ဗြဟ္မေ၊ ပုဏ္ဏား။ ဧတ္ထ၊ ဤတရားသေရာ၌။ မမ၊ ငါ၏။ ပမာဏံ၊ ပမာဏသည်။ ဒဠံ၊ မြဲ၏။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ မတော၊ သေပြီ။ ဧတ္တ၊ ဤတရားသေရာ၌။ မမ၊ ငါ့အား။

ဝ၁+ ဝ၂+ ကင်္ခါ၊ ယုံမှားခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ယေ ယေဝ၊ အကြင်သူတို့သည်သာလျှင်။ ပါပါ၊ အကျင့်ယုတ်မာရှိကုန်သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ တေ တေဝ၊ ထိုသူတို့သည်သာလျှင်။ သုခိတာ၊ ချမ်းသာခြင်းသို့ရောက်ကုန်သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဟိသစ္စံ၊ ထိုစကားမှန်၏။ မယှံ၊ ချွေးမသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဝိဓိတွာန၊ သတ်ပုတ်၍။ ပုတ္တံ၊ သားကို။ ဇာယိ၊ ဖွား၏။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ သာ၊ ထိုချွေးမသည်။ သဗ္ဗဿ၊ အလုံးစုံသော။ ကုလဿ၊ အမျိုးကို။ ဣဿရာ၊ အစိုးရ၏။ အဟံ ပန၊ ငါသည်ကား။ အပဝိဒ္ဓေါ၊ နှင်ထုတ်အပ်သည်ဖြစ်၍။ ဧကိကာ၊ တစ်ယောက်တည်းတည်း။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ကစ္စာနိ၊ ကစ္စည်းအနွယ်ဖြစ်သောရှင်မ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဇိဝါမိ၊ ရှင်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ မတော၊ သေသည်။ န အသ္မိ၊ မဖြစ်။ တဝေဝ၊ သင်၏သာလျှင်။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဣဓ၊ ဤအရပ်သို့။ အာဂတော၊ လာသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ သာ၊ ထိုချွေးမသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ ဝိဓိတွာန၊ သတ်ပုတ်၍။ ပုတ္တံ၊ သားကို။ ဇာယိ၊ ဖွား၏။ ပုတ္တေန၊ သားနှင့်။ သဟာဝ၊ တကွသာလျှင်။ ဘသ္မိံ၊ ပြာကဲ့သို့လွင့်ပျောက်စီးသည်ကို။ ကရောဟိ၊ ပြုလော။ ဒေဝရာဇ၊ နတ်မင်း။ တေ၊ သင်နတ်မင်းအား။ ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ရုစ္စတိ၊ နှစ်သက်သည်ဖြစ်အံ့။ မမေဝ၊ ငါ၏သာလျှင်။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဣဓ၊ ဤအရပ်သို့။ အာဂတော၊ လာသည်။ အသိ၊ ဖြစ်အံ့။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်လည်းကောင်း။ ပုတ္တောစ၊ သားသည်လည်းကောင်း။ သုဏိသာစ၊ ချွေးမသည်လည်းကောင်း။ နတ္ထာစ၊ မြေးသည်လည်းကောင်း။ ဧတေမယံ၊ ထိုငါတို့သည်။ သမ္မောဒမာနေ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာဖြစ်ကုန်၍။ ဃရံ၊ အိမ်၌။ အာဝသေမ၊ နေလိုကုန်၏။ ကာတိယာနိ၊ ကစ္စည်းအနွယ်ဖြစ်သော ရှင်မ။ ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ တေ၊ သင်အား။ ရုစ္စိတိ၊ နှစ်သက်ခြင်းကိုဖြစ်စေအံ့။ ဟတာ၊ သတ်ပုတ်နှင်ထုတ်အပ်သည်။ သန္တာပိ၊ ဖြစ်ငြားသော်လည်း။ ဓမ္မံ၊ သူငယ်တို့၌မေတ္တာတရားကို။ တွံ၊ သင်သည်။ န ဇဟာသိ၊ မစွန့်အံ့။ တုဝဉ္စ၊ သင်သည်လည်းကောင်း။ ပုတ္တောစ၊ သားသည်လည်းကောင်း။ သုဏိသာစ၊ ချွေးမသည်လည်းကောင်း။ နတ္ထာစ၊ မြေးသည်လည်းကောင်း။ ဧတေမယံ၊ ထိုငါတို့သည်။ သမ္မောဒမာနေ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာဖြစ်ကုန်၍။ ဃရံ၊ အိမ်၌။ အာဝသေမ၊ နေကြကုန်လော။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သာကာတိယာနိ၊ ထိုကစ္စည်းအနွယ်ဖြစ်သော မိန်းမသည်။ သုဏိသာယ၊ ချွေးမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သမ္မောဒမာနော၊ ဝမ်းမြောက်သည်ဖြစ်၍။ ဃရံ၊ အိမ်၌။ အာဝသိတ္ထ၊ နေပြီ။ ဒေဝါနမိန္ဒေန၊ သိကြားမင်းသည်။ အဓိဂ္ဂဟိ၊

ဝ၂+ ဝ၃+ တာ၊ ချီးမြှောက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ ပုတ္တောစ၊ သားသည်လည်းကောင်း။ နတ္ထာစ၊ မြေးသည်လည်းကောင်း။ တေ ဥဘော၊ ထိုနှစ်ယောက်တို့သောသူတို့သည်။ ဥပဋ္ဌဟိံသု၊ လုပ်ကျွေးကုန်၏။ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ ကစ္စာနိဇာတကံ၊ ကစ္စာနီဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဣဒံ၊ ဤမင်္ဂလာရေကန်သည်။ ပုရေ၊ ရှေး၌။ နိန္နံ၊ ချိုင့်ဝှမ်းသည်။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ ဗဟုမစ္ဆံ၊ များသောငါးရှိ၏။ ဗကရာဇဿ၊ ဗျိုင်းမင်း၏။ အာဝါသော၊ နေရာဖြစ်သော။ မမ၊ ငါ၏။ ပေတ္တိကံ၊ အဘဥစ္စာဖြစ်သော။ ဘဝနံ၊ နေရာဖြစ်၏။ တေ မယံ၊ ထိုငါတို့သည်။ အဇ္ဇ၊ ယခု။ တိင်္ဂေန၊ ဘားဖြင့်။ ယာဝေမ၊ မျှရကုန်၏။ ဩက္ကန္တံ၊ နေရာကို။ နဇဟာမသေ၊ မစွန့်နိုင်ကုန်။ အသီလဿ၊ သီလမရှိသော။ ဗန္ဓုရဿ၊ မျက်စိတစ်ဖက်သာရှိသော ဗန္ဓုရ၏။ ဒုတိယံ၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ အက္ခိံ၊ မျက်စိကို။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ ဘိန္ဒတိ၊ ဖောက်ပါအံ့နည်း။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ မေ၊ ငါ၏။ ပုတ္တေစ သားကိုလည်းကောင်း။ ကုလောဝကဉ္စ၊ အသိုက်ကိုလည်းကောင်း။ မဉ္စ၊ ငါ့ကိုလည်းကောင်း။ သောတ္ထိံ၊ ချမ်းသာခြင်းကို။ ကရိဿတိ၊ ပြုပါလတ္တံ့နည်း။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ တဿ၊ ထိုအကာ၏။ ယာဝဂတိ၊ အကြင်ဂတိသည်။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ သဗ္ဗာ၊ ခပ်သိမ်းသော။ ဖေဂ္ဂု၊ အကာသည်။ ပရိက္ခယာ၊ ကုန်၏။ ခီဏဘက္ခော၊ ကုန်သောအစာရှိသော။ ဃုဏော၊ ဃုဏမည်သောပိုးသည်။ သာရေ၊ အနှစ်၌။ နရမတိ၊ မမွေ့လျော်။ သာဟံ၊ ထိုငါသည်။ ရညော၊ မင်း၏။ ဣတော နိဝေသနာ၊ ဤနန်းတော်မှ။ မုတ္တော၊ လွှတ်လျက်။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဒုမသာခါ နိကေတိနိ၊ သစ်ခက်တို့၌ နားနေရသည်ဖြစ်၍။ အတ္ထာနံ၊ ငါ၏ကိုယ်ကို။ ရမယိဿာမိ နုန၊ အဘယ်နံရောအခါမှမွေ့လျော်စေရအံ့နည်း။ သော အဟံ၊ ထိုငါသည်။ ရညော၊ မင်း၏။ ဣတော နိဝေသနာ၊ ဤနန်းတော်မှ။ မုတ္တော၊ လွတ်လျက်။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ယူထဿ၊ သမင်အပေါင်း၏။ ပုရတော၊ ရှေ့မှ။ ဝဇံ၊ သွားလျက်။ အဂ္ဂေါဒကာနိ၊ ရေဦးတို့ကို။ ပိဝိဿာမိနုန၊ အဘယ်နေရာအခါမှ သောက်ရပါအံ့နည်း။ ကာမေဟိ၊ ကာမတို့ဖြင့်။ သမ္မတ္တံ၊ အလွန်ရစ်သော။ ကာမေသု၊ ကာမတို့၌။ ရတ္တံ၊ တပ်စွန်းသော။ မုစ္ဆိတံ၊ မိန်းမောတွေဝေသော။ တံမံ၊ ထိုငါ့ကို။ ဗာဟိကော၊ ဗဟိကတိုင်းသားဖြစ်သော။ လုဒ္ဒေါ၊ မုဆိုးသည်။ ဝနတော၊ တောအရပ်မှ။ အာနယိ၊ ဆောင်ခဲ့၏။ တေ၊ သင်အား။ ဘဒ္ဒံ၊ ကောင်းသောမင်္ဂလာသည်။ အတ္တု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ သာ၊ ထိုကိန္နရီမသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ အန္ဓကာရတိမိသာယံ၊ မမြင်သည်၏အဖြစ်ကိုပြု။

ဝ၃+ ဝ၄+ တတ်သောအမိုက်မှောင်၌။ တုင်္ဂေ၊ မြင့်သော။ ဥပရိပဗ္ဗတေ၊ တောင်တွတ်၌။ တဏှေန၊ သိမ့်မွေ့သော။ မုဒုနာ၊ နူးညံ့သော။ ဝစနေန၊ စကားဖြင့်။ သာမိ၊ သခင်။ အသ္မိနိ၊ ကျောက်၌။ ပါဒံ၊ ခြေကို။ မာခလိ၊ မချော်စေလင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ဟေတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ ဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ ဩတာရေသိ၊ သက်စေ၏။ ဇာတိခယန္တဒဿီ၊ နိဗ္ဗာန်ကိုမြင်သော။ အဟံ၊ ငါသည်။ အသံသယံ၊ မချွတ်။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ဂဗ္ဘသေယျံ၊ အမိဝမ်း၌ပဋိသန္ဓေနေခြင်းသို့။ န အာဝိဇိဿံ၊ မရောက်ရအံ့။ အယံ ဂဗ္ဘသေယျော၊ ဤငါ၏။ အမိဝမ်း၌။ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းသည်။ အန္တိမာ၊ အဆုံးစွန်ဖြစ်သော။ ပစ္ဆိမာ၊ နောက်၌ဖြစ်သော။ ဂဗ္ဘသေယျော၊ အမိဝမ်း၌ပဋိသန္ဓေနေခြင်းတည်း။ မေ၊ ငါ့အား။ ပုနဗ္ဘဝါယ၊ တစ်ဖန်ဘဝသစ်၌ ဖြစ်ခြင်းငှာ။ သံသာရော၊ ခန္ဓာအယတနဓာတ်တို့၏ မပြတ်ဖြစ်ခြင်းအစဉ်ဟုဆိုအပ်သော သံသရာသည်။ ခီဏော၊ ကုန်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ အဋ္ဌသဒ္ဒဇာတကံ၊ အဋ္ဌသဒဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ သာမိ၊ အရှင်သား။ တေ၊ သင်အား။ ဘဒ္ဒံ၊ ကောင်းသောမင်္ဂလာသည်။ ဘဝတု၊ ဖြစ်စေပါမည်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဣဒံ သုဝတ္တကေယူရံ၊ ဤရွှေဖြင့်ပြီးသော လည်ရွဲတန်ဆာကိုလည်းကောင်း။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ မုတ္တာဝေဠုရိယာ၊ ပုလဲကျောက်မျက်ရွဲတို့ကိုလည်းကောင်း။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော တန်ဆာတို့ကို။ ဟရသု၊ ဆောင်ယူလော။ မဉ္စ၊ အကျွန်ုပ်ကိုလည်း။ ဒါသီတိ၊ ကျွန်မိန်းမတည်းဟု။ မဟာဇနမဇ္ဈေ၊ လူများအလယ်၌။ သာဝယ၊ သိကြားစေ၍။ ဂဏှ၊ ယူလော။ ကလျာဏီ၊ ကောင်းသောလက္ခဏာနှင့်ပြည့်စုံသောရှင်မ။ တွံ၊ သင်သည်။ ဩရာပယဿု၊ ဆင်ယင်သော တန်ဆာတို့ကိုချွတ်လော။ ဗာဠံ၊ ပြင်းစွာ။ မာပရိဒေဝသိ၊ မငိုကြွေးလင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဟန္တွာ၊ ဥစ္စာရှင်ကိုမသတ်မူ၍။ ဓနံ၊ ဥစ္စာကို။ အာဘတံ၊ ဆောင်ယူဘူးသည်ကို။ နေဝအသိ ဇာနာမိ၊ မသိစဘူး။ သာမိ၊ အရှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ယတော၊ အကြင်အခါမှစ၍။ ဝိညူတံ၊ လိမ္မာသောအဖြစ်ကို။ ပတ္တော၊ ရောက်သည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ တတော၊ ထိုအခါမှစ၍။ တထာ၊ သင်ထက်။ ပိယတရံ၊ အလွန်ချစ်သော။ အညံ၊ တစ်ပါးသော လင်ကို။ န စ အဘိ ဇာနာမိ၊ မသိစဖူး။ သာမိ၊ အရှင်။ ဧဟိ၊ လာလော။ တံ၊ သင်ကို။ ဥပဂုယှိဿ၊ ပွေ့ပိုက်ဖက်ယမ်းအံ့။ ပဒက္ခိဏဉ္စ၊ လက်ယာရစ်လှည့်ခြင်းကိုလည်း။ ကရိဿံ၊ ပြုအံ့။ ဣဒါနိ၊ ယခု။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ မမစ၊ ငါ၏လည်းကောင်း။ တုယှဉ္စ၊ သင်၏လည်းကောင်း။ သင်္ဂမော၊ ပေါင်းဖက်

ဝ၄+ ဝ၅+ ရခြင်းသည်။ နဟိ အတ္ထိ၊ မရှိသည်သာတည်း။ သဗ္ဗေသု၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဌာနေသု၊ အရာတို့၌။ ပရိသော၊ ယောကျ်ားသည်သာလျှင်။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသည်။ န ဟောတိ၊ မဟုတ်။ ဣတ္ထီပိ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတ္ထ တတ္ထ၊ ထိုထိုအရာ၌။ ဝိစက္ခဏာ၊ အထူးထူးသဖြင့်မြော်မြင်တတ်၏။ သဗ္ဗေသု၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဌာနေသု၊ အရာတို့၌။ ပရိသော၊ ယောကျ်ားသည်သာလျှင်။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသည်။ န ဟောတိ၊ မဟုတ်။ ဣတ္ထီပိ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ လဟုံ၊ လျင်မြန်စွာ။ အတ္ထံ၊ အကျိုးကို။ ဝိစိန္တိကာ၊ ကြံနိုင်၏။ နိကဋ္ဌေ၊ သေခြင်း၏အနီး၌။ ဌိတာဝ၊ တည်လျက်သာလျှင်။ ဝတ၊ စင်စစ်။ တဿ၊ ထိုခိုးသူ၏။ မရဏူပါယံ၊ သေခြင်း၏အကြောင်းကို။ လဟုဉ္စ၊ လျှင်စွာလည်းကောင်း။ ခိပ္ပဉ္စ၊ မြန်စွာလည်းကောင်း။ သမစေတယိ၊ ကြံနိုင်၏။ ပုဏ္ဏာယတေန၊ မြှားပြည့်သော လေးဖြင့်။ မိဂံ၊ သမင်ကို။ ဝဓိ ဣဝ၊ သတ်သကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ သုလဘာ၊ သုလသာသည်။ သတ္တုကံ၊ သတ္တုကခိုးသူကို။ ဝဓိ၊ သတ်၏။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဥပ္ပတိကံ၊ ဖြစ်သော။ အတ္ထံ၊ ကိစ္စကို။ ခိပ္ပံ၊ လျှင်စွာ။ န အနုဗုဇ္ဈတ၊ မသိ။ မန္ဒမတိ၊ နှေးသောပညာရှိသော။ သော၊ ထိုသူကို။ ဂိရိဂဗ္ဘရေ၊ တောင်ကမ်းပါးပြတ်၌။ စောရောဝ၊ သတ္ထုကခိုးသူကိုကဲ့သို့။ ဟညတိ၊ သတ်အပ်၏။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဥပ္ပတိကံ၊ ဖြစ်သော။ အတ္ထံ၊ ကိစ္စကို။ ခိပ္ပမေဝ၊ လျင်စွာသာလျှင်။ နိဗောဓတိ၊ သိ၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ သတ္တုကာ၊ သတ္တုကခိုးသူမှ။ သုလသာ၊ သုလသာသည်။ မုစ္စတိ ဣဝ၊ လွတ်ကဲ့သို့။ သတ္ထုသမ္ဗာဓာ၊ ရန်သူလက်တွင်း အကျဉ်းအမြောင်းမှ။ မုစ္စတေ၊ လွတ်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီး။ သုလသာဇတကံ၊ သုလသာဇတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ တတာ၊ အမောင်။ ဣဿရော၊ အစိုးရသောမင်းသည်။ အဟံ၊ ငါကား။ သုသံပိ၊ ပြင်းစွာလည်း။ ကုဒ္ဓေါ၊ အမျက်ထွက်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အပေက္ခိယာန၊ သိ၍။ တာဝ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဒဏ္ဍံ၊ ဒဏ်ကို။ န ပဏယေယျ၊ မဖြစ်စေရာ။ အဋ္ဌာနသော၊ အကြောင်းမဟုတ်သော အားဖြင့်။ အတ္တနော၊ မိမိအား။ အပ္ပတိရူပံ၊ မလျောက်ပတ်သော ဒဏ်ကို။ ကရောထ၊ ပြုကြကုန်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပရဿ၊ သူတစ်ပါး၏။ ဘုသံ၊ ပြင်းစွာသော။ ဒုက္ခာနိ၊ ဆင်းရဲခြင်းတို့ကို။ ဥဒီရယေ၊ ဆိုရာ၏။ ယတောစ၊ အကြင်အခါ၌လည်း။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပသာဒံ၊ ကြည်လင်ခြင်းကို။ ဇာနေယျ၊ သိရာ၏။ ပရဿ၊ သူတစ်ပါး၏။ ဒုက္ကဋံ၊ မကောင်းသဖြင့်ပြုအပ်သော

ဝ၅+ ဝ၆+ အပြစ်ကို။ အတ္တနိ၊ မိမိ၌။ ယုဉ္ဇေယျ၊ ဆင်ခြင်ရာ၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ အယံ အတ္ထော၊ ဤအကျိုးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ အပေက္ခိယ၊ ရှု၍။ အထ၊ ထိုနောင်မှ။ အဿ၊ ထိုအပြစ်ကိုပြုသောသူအား။ ဒဏ္ဍသဒိသံ၊ အပြစ်အား လျော်သောဒဏ်ကို။ နိဝေသယေ၊ ဖြစ်စေရာ၏။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ယော ဣဿရော၊ အကြင်မင်းသည်။ အမုစ္ဆိတော၊ ဆန္ဒာဂတိအစရှိသော ကိလေသာတို့သည် မနှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ နယာနယံ၊ သင့်မသင့်ကို။ နယတေ၊ ဆင်ခြင်၏။ သော ဣဿရော၊ ထိုမင်းသည်။ ပရံ ပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်းကောင်း။ အတ္ထာနံပိ၊ မိမိကိုယ်ကိုလည်းကောင်း။ နစာပိဈာပေတိ၊ မလောင်စေ။ ယော ဣဿရော၊ အကြင်မင်းသည်။ ဒဏ္ဍဓာရော၊ အပြစ်အား လျော်သောဒဏ်ကိုဆောင်စေသည်။ ဘဝတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဣဿရော၊ ထိုမင်းသည်။ ဝဏ္ဏဂုတ္တော၊ ကျေးဇူးအခြံအရံ အကျော်အစောဖြင့်စောင့်ရှောက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ သရိယာ၊ အသရေမှ။ နမံသတိ၊ မယုတ်။ ယေ ခတ္တိယာ၊ အကြင်မင်းတို့သည်။ အနိသမ္မကာရိနော၊ အဆင်မခြင်ပြုလေ့ရှိကုန်၏။ ပမုစ္ဆိတာ၊ ဆန္ဒာဂတိအစရှိသော ကိလေသာတို့သည် နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ သဟသာ၊ အဆောတလျှင်။ ဒဏ္ဍံ၊ ဒဏ်ကို။ ပဏေန္တိ၊ ဖြစ်စေကုန်၏။ တေ ခတ္တိယာ၊ ထိုမင်းတို့သည်။ အဝဏ္ဏသံယုတ္တော၊ ကျေးဇူးမဲ့နှင့်ယှဉ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဇိဝိတံ၊ အသက်ကို။ ဇဟန္တိ၊ စွန့်ရကုန်၏။ ဣတော၊ ဤပစ္စုပ္ပန်ဘဝမှ။ ဝိမုတ္တာပိစ၊ လွတ်ကင်းကုန်သော်လည်း။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ ဒုဂ္ဂတိဘဝသို့။ ယန္တိ၊ လားရကုန်၏။ ယေ ခတ္တိယာ၊ အကြင်မင်းတို့သည်။ အရိယပ္ပဝေဒိတေ၊ ကောင်းသောအကျင့်ရှိသောရှေးမင်းတို့သည်။ ဟောကြားအပ်သော။ ဓမ္မေ၊ ဆယ်ပါးအပြားရှိသောမင်းကျင့်တရား၌။ ရတာ၊ မွေ့လျော်ကုန်၏။ တေ ခတ္တိယာ၊ ထိုမင်းတို့သည်။ ဝစသာစ၊ စဝီဒွါရဖြင့်လည်းကောင်း။ မနသာစ၊ မနောဒွါရဖြင့်လည်းကောင်း။ ကမ္မုနာစ၊ ကာယဒွါရဖြင့်လည်းကောင်း။ အနုတ္တရာ၊ မိမိထက်အလွန်အကဲမရှိကြီးမြတ်ကုန်၏။ သန္တိသောရစ္စသမာဓိသဏ္ဌိတာ၊ ငြိမ်းချမ်းခြင်းသီလသမာဓိ၌တည်ကုန်သော။ တထာဝိဓါ၊ ထိုသို့သဘောရှိကုန်သော။ တေ ခတ္တိယာ၊ ထိုမင်းတို့သည်။ ဥဘယံ၊ နှစ်ပါးသော။ လောကံ၊ လူပြည်နတ်ပြည်သို့။ ဝဇန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ နရပမာဒါနံ၊ ယောကျ်ားမိန်းမတို့ကို။ ဣဿရော၊ အစိုးရသော။ ဇာရာ၊ မင်းသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ သစေပိ ကုဇ္ဈာမိ၊ အကယ်၍လည်း အမျက်ထွက်အံ့။ အတ္တာနံ၊ ကိုယ်ကို။ နိသေဓယန္တော၊ မြစ်လျက်။ ဋ္ဌပေမိ၊ ထားအံ့။ ယောနိသော၊ အသင့်အားဖြင့်။ တထာ ဝိဓံ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ ဇနတံ၊ လူအပေါင်းကို။ အနုကမ္ပ၊ သနား၌။ သဏ္ဍံ၊

ဝ၆+ ၀၇+ ဒဏ်ကို။ ပဏေမိ၊ ဖြစ်စေ၏။ ဇနာမိပ၊ လူတို့ကိုအစိုးရသော။ ခတ္တိယ၊ မင်းမြတ်။ တဝေဝ၊ သင်မင်းမြတ်ကိုသာလျှင်။ သရီစ၊ အခြံအရံ၏ ပြည့်စုံခြင်းလည်းကောင်း။ လက္ခီစ၊ ဘုန်းပညာသည်လည်းကောင်း။ ကုဒါစနံ၊ တစ်ရံတစ်ဆစ်။ မာဝိဇဟိ၊ မစွန့်စေသတည်း။ တုဝံ၊ သင်မင်းကြီးသည်။ နိစ္စံ၊ အမြဲ။ အက္ကောဓနော၊ အမျက်မထွက်သည်ဖြစ်၍။ ပသန္နစိတ္တော၊ ကြည်ညိုသောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အနီဃော၊ ဆင်းရဲမရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝဿသတာနိ၊ အနှစ်တစ်ရာတို့ပတ်လုံး။ ပါလယ၊ စောင့်တော်မူပါလော။ ခတ္တိယ၊ မင်းမြတ်။ တုဝံ၊ သင်မင်းမြတ်သည်။ ဧတေဟိနာနာဂုဏေဟိ၊ ထိုအထူးထူးသောကျေးဇူးတို့နှင့်။ ဥပေတော၊ ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ ဌိတမရိယဝုတ္တိ၊ တည်သောမင်းကျင့်တရားရှိသည်ဖြစ်၍။ သုခီ၊ ချမ်းသာခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ သဟမေဒနိံ၊ မြေနှင့်တကွသောသတ္တဝါတို့ကို။ အနုပ္ပီဠံ၊ မနှိပ်စက်မူ၍။ ဣတော၊ ဤဘဝမှ။ ဝိမုတ္တောပိစ၊ လွတ်ကင်းသည်သော်လည်း။ သုဂ္ဂတိံ၊ သုဂတိဘဝသို့။ ယန္တိ၊ လားရကုန်၏။ မဟာမေဃော၊ မိုးကြီးသည်။ သလိလေန၊ ရေဖြင့်။ မေဒနိံ၊ မြေကို။ နိဗ္ဗာပေတိ ဣဝ၊ ငြိမ်းစေသကဲ့သို့။ ဧတံ တထာ၊ ထို့အတူ။ သုနီတေန၊ ကောင်းစွာဆောင်အပ်သော အကြောင်းဖြင့်။ သုဘာသိတေန၊ ကောင်းစွာဆိုအပ်သောစကားဖြင့်။ ဓမ္မေန၊ ဆယ်ပါးသောကုသလကမ္မပထတရားဖြင့်။ ဉာယေန၊ အသင့်အားဖြင့်။ ဥပါယသော၊ အကြောင်း၌လိမ္မာသဖြင့်။ နယံ၊ ဆောင်လျက်။ သင်္ခုမ္ဘိတံ၊ ချောက်ချားသော။ မဟာဇနံ၊ လူများကို။ နိဗ္ဗာပယေ၊ ငြိမ်းစေနိုင်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ သုမင်္ဂလဇာတကံ၊ သုမင်္ဂလဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ သော ပုရိသ၊ အိုယောကျ်ား။ ပထဝိ၊ မြေကြီးသည်။ အင်္ဂါရဇာတာ၊ မီးကျီကဲ့သို့ပူသည်ဖြစ်၍။ မဟီ၊ မြေကြီးသည်။ ကက္ကူဠာနုဂတာ၊ ပြာပူသဖွယ်ဖြစ်သော သဲပူနှင့်တကွဖြစ်သော။ အထ၊ ထိုသို့ဖြစ်လျက်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဝတ္တာနိ၊ အာယောဂပတ်ပုဆိုးတို့ကို။ အရောပေတွာ၊ တင်၍။ ဂီတံ၊ သီချင်းကို။ ဂါယသိ၊ သီ၏။ တံ၊ သင်ကို။ အာတပေါ၊ အပူသည်။ နတပတိ၊ မပူသလော။ ဥဒ္ဓံ၊ အထက်၌။ အာဒိစ္စော၊ နေသည်။ တပတိ၊ ပူ၏။ အဓော၊ အောက်၌။ ဝါလုကာ၊ သဲသည်။ တပတိ၊ ပူ၏။ အထ၊ ထိုသို့ပူလျက်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဝတ္တာနိ၊ အာယောဂပတ်ပုဆိုးတို့ကို။ အရောပေတွာ၊ တင်၍။ ဂီတံ၊ သီချင်းကို။ ဂါယသိ၊ သီ၏။ တံ၊ သင်ကို။ အာတပေါ၊ အပူသည်။ နတပတိ၊ မပူသလော။ ဇာရ၊ မင်းမြတ်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ တာတပေါ၊ နေပူမြေပူသည်။ နတပတိ၊ မပူစေ။ မံ

၀၇+ ဝ၈+ အကျွန်ုပ်ကို။ အာတပါ၊ ဝတ္ထုကာမကိလေသာကာမတို့သည်။ တပယန္တိ၊ ပူစေကုန်၏။ အတ္ထာ၊ ဝတ္ထုကာမကိလေသာကာမတို့ကို မှီ၍ဖြစ်ကုန်သောအမှုကိစ္စကိုသည်။ ဝိဝိဓာ၊ အထူးထူးအပြားပြားများကုန်၏။ တေ၊ ထိုကိစ္စတို့သည်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ မပူလောင်စေ။ ကာမ၊ ကာမ။ တေ၊ သင်၏။ မူလံ၊ အမြစ်ကို။ အဒ္ဒသံ၊ ငါမြင်ပြီ။ ကာမ၊ ကာမ။ တွံ၊ သင်သည်။ သင်္ကပ္ပါ၊ ကြံသဖြင့်။ ဇာယတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာမ၊ ကာမ။ တံ၊ သင်ကို။ န သင်္ကပ္ပယိဿာမိ၊ မကြံအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့မကြံသည်ရှိသော်။ မမန္တရေ၊ ငါ၏အတွင်း၌။ တွံ၊ သင်ကာမသည်။ န ဟေဟိသိ၊ မဖြစ်ရလတ္တံ့။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ အပ္ပါပိကာမာ၊ အနည်းငယ်ဖြစ်ကုန်သော ဝတ္ထုကာမကိလေသာကာမတို့သည်လည်း။ မဟာဇနဿ၊ လူများအား။ န အလံ၊ အလောက်ကုန်။ ဗဟူဟိပိ၊ များစွာသောကာမတို့ဖြင့်လည်း။ မဟာဇနော၊ လူများသည်။ န တပ္ပတိ၊ မရောင့်ရဲ။ ကာမာ၊ ကာမတို့သည်။ အသာတာ၊ မသာယာအပ်ကုန်။ ကာမာ၊ ကာမတို့သည်း။ ဗာလလာပနာ၊ သူမိုက်တို့ကို ငါဥစ္စာဟုဆိုစေတတ်ကုန်၏။ ဣမေ၊ ဤကာမတို့ကို။ ဇဂ္ဂတော၊ ဗောဓိပက္ခိယတရားတို့၏ ပွားခြင်းကိုလုံးလပြုသော အမျိုးသားသည်။ ပတိဝဇ္ဇေထ၊ ပယ်ရာ၏။ မမ၊ ငါ၏။ ဣဒံ ဖလံ၊ ဤအကျိုးသည်။ အပ္ပဿကမ္မဿ၊ အနည်းငယ်သော ကောင်းမှုကံ၏။ ဖလံ၊ အကျိုးတည်း။ ဥဒယော၊ ဥဒယမင်းသည်။ မဟတ္တပတ္တံ၊ မြတ်သောအဖြစ်သို့ရောက်သော စည်းစိမ်ကို။ အဇ္ဈဂမာ၊ ရပြီ။ ယော မာဏဝေါ၊ အကြင်လုလင်သည်။ ကာမရာဂံ၊ ကာမရာဂကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ ပဗ္ဗဇိ၊ ရဟန်းပြု၏။ တဿ မာဏဝဿ၊ ထိုလုလင်အား။ ဝတ၊ စင်စစ်။ သုလဒ္ဓလာဘော၊ လူအဖြစ်ကိုရခြင်းသည် ကောင်းသောရခြင်းဖြစ်၏။ ဂင်္ဂမာလ၊ ဂင်္ဂါမာလ။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ တပသာ၊ အကျင့်ဖြင့်။ ပါပကမ္မံ၊ ယုတ်မာသော အမှုကို။ ဇဟန္တိ၊ စွန့်ကုန်၏။ နှာပိတ၊ ဆေတ္တာသည်။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ တပသာ၊ အကျင့်ဖြင့်။ ကုဇ္ဈကာရဘာဝံ၊ အမျက်ထွက်ခြင်းကိုပြုတတ်သော အဖြစ်ကို။ ဇဟန္တိ၊ စွန့်ကုန်၏။ ဂင်္ဂါမာလ၊ ဂင်္ဂါမာလ။ တွံ၊ သင်သည်။ အဇ္ဇ၊ ယခု။ တပသာ၊ အကျင့်ဖြင့်။ မမ ပုတ္တံ၊ ငါ၏သားကို။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ ဗြဟ္မဒတ္တ၊ ဗြဟ္မဒတ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ နာမေန၊ အမည်အားဖြင့်။ အာလပသိ၊ ခေါ်သင့်သလော။ အမ္မ၊ အမိ။ ယောဝိပါကော၊ အကြင်ခန္တီသီလ၏ အကျိုးသည်။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ သော ဝိပါကော၊ ထိုအကျိုးသည်။ သဗ္ဗဇနဿ၊ ခပ်သိမ်းသော သူ၏။ ဝန္ဒိယာ၊ ရှိခိုးခြင်းကို ခံရသည်။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ သရာဇိ၊

ဝ၈+ ဝ၉+ ကာ၊ မင်းနှင့်တကွကုန်သော။ သမစ္စာ၊ အမတ်နှင့်တကွကုန်သော။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ တံ၊ ထိုပစ္စေကဗုဒ္ဓကို။ ဝန္ဒာမ၊ ရှိခိုးကုန်၏။ ခန္တီသောရစ္စဿ၊ သည်းခံခြင်း တရားသီလတရားသည်။ သန္ဒိဋ္ဌိကမေဝ၊ မျက်မှောက်၌သာလျှင် ဖြစ်သောအကျိုးကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ပဿထ၊ ရှုလော။ အမ္ဘော၊ အချင်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ မုနီနံ၊ အဂါရိက အနာဂါရိက သေက္ခ အသေက္ခ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့၏။ မောနပထေသု၊ သုံးပါးသော သိက္ခာသုံးခုနစ်ပါးသော ဗောဓိပက္ခိယဓမ္မဟုဆိုအပ်သော ရဟန်းတို့၏အကျင့်တို့၌။ သိက္ခာမာနံ၊ ကျင့်သော။ မင်္ဂမာလံ၊ ဂင်္ဂမာလကို။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော စကားကို။ မာအဝစုတ္တ၊ မဆိုကုန်လင့်။ ဝီတသောကာ၊ စိုးရိမ်ခြင်းကင်းကုန်သော အရိယာတို့သည်။ ယံ အဏ္ဏဝံ၊ အကြင်သံသရာတည်းဟူသော သမုဒ္ဒရာကို။ တရိတွာ၊ ကူးကုန်၍။ စရန္တိ၊ သွားကုန်၏။ ဧသော၊ ဂင်္ဂမာလသည်။ တံ အဏ္ဏဝံ၊ ထိုသံသရာတည်းဟူသော သမုဒ္ဒရာကို။ အတရိဟိ၊ ကူးပြီးသည်သာလျှင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ ဂင်္ဂါမာလဇာတကံ၊ ဂင်္ဂါမာလဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဟဝေ၊ စင်စစ်။ ဟတော၊ သတ်အပ်သော။ ဓမ္မော၊ ကြီးသောသူတို့အား အရိုအသေပြုခြင်းတရားသည်။ ဟန္တိ၊ မိမိကိုသတ်သောသူကိုသတ်၏။ အဟတော၊ မသတ်အပ်သော တရားသည်။ ကိဉ္စနံ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော သူကို။ န ဟန္တိ၊ မသတ်။ တသ္မာဟိ၊ ထိုကြောင့်သာလျှင်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ နဟနေ၊ မသတ်ရာ။ ဟတော၊ သတ်အပ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ တွံ၊ သင့်ကို။ မာဟနိ၊ မသတ်စေလင့်။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ပဉှံ၊ ပြဿနာကို။ ပုစ္ဆိတော၊ မေးအပ်သော။ ယော၊ အကြင်မင်းသည်း။ ဇာနံ၊ သိလျက်။ နံ၊ ထိုပြဿနာကို။ အညထာ၊ တစ်ပါးသော အားဖြင့်။ ဝိယာကရေ၊ ဖြေ၏။ အလိကံ၊ မဟုတ်မမှန်သော စကားကို။ ဘာသမာနဿ၊ ဆိုသော။ တဿ၊ ထိုမင်းအား။ ဒေဝတာ၊ စောင့်ကုန်သော နတ်သားလေးယောက်တို့သည်။ အပက္ကမန္တိ၊ ဖဲကုန်၏။ မုခဉ္စ၊ ခံတွင်းသည်လည်း။ ပူတိကံ၊ အပုပ်။ ဝါတိ၊ လှိုင်၏။ သကဋ္ဌာနစ၊ မိမိတည်ရာကောင်းကင်မှလည်း။ ဓံသတိ၊ မြေသို့ကျ၏။ စေတိယ၊ စေတိယအမည်ရှိသော။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ သစ္စံ၊ မှန်သောစကားကို။ သစေ ဟိ ဘဏသိ၊ အကယ်၍ဆိုငြားအံ့။ ပုရေယထာ၊ ရှေး၌ကဲ့သို့။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စေတိယ၊ စေတိယအမည်ရှိသော။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ မုသာ၊ မမှန်သောစကားကို။ စေ ဘာသသေ၊ အကယ်၍ဆိုငြားအံ့။ ဘူမိယံ၊ မြေ၌။ တိဋ္ဌ၊ တည်လော။ မဟာရာဇ၊ မြတ်

ဝ၉+ ၁၀+ သောမင်းကြီး။ ယော၊ အကြင်မင်းကြီးသည်။ ပဉှံ၊ ပြဿနာကို။ ပုစ္ဆိတော၊ မေးအပ်သည်ရှိသော်။ ဇာနံ၊ သိလျက်။ နံ၊ ထိုပြဿနာကို။ အညထာ၊ တစ်ပါးသောအပြားဖြင့်။ ဝိယာကရေ၊ ဖြေ၏။ ရဋ္ဌေ၊ တိုင်း၌။ ဒေဝေါ၊ မိုးသည်။ အကာလေ၊ အခါမဟုတ်။ န ဝဿတိ၊ မိုးမရွာ။ တဿ၊ ထိုမင်း၏။ ရဋ္ဌေ၊ တိုင်း၌။ ဒေဝေါ၊ မိုးသည်။ ကာလေ၊ အခါဟုတ်သည်၌။ န ဝဿတိ၊ မိုးမရွာ။ စေတိယ၊ စေတိယအမည်ရှိသော။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ သစ္စံ၊ မှန်သောစကားကို။ သစေ ဟိ ဘဏသိ၊ အကယ်၍ဆိုငြားအံ့။ ပုရေယထာ၊ ရှေး၌ကဲ့သို့။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စေတိယ၊ စေတိယအမည်ရှိသော။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ မုသာ၊ မမှန်သောစကားကို။ စေ ဘာသသေ၊ အကယ်၍ဆိုငြားအံ့။ ဘူမိံ၊ မြေသို့။ ပဝိသ၊ ဝင်လော။ ယော၊ အကြင်မင်းသည်။ ပဉှံ၊ ပြဿနာကို။ ပုစ္ဆိတော၊ မေးအပ်သည်ရှိသော်။ ဇာနံ၊ သိလျက်။ နံ၊ ထိုပြဿနာကို။ အညထာ၊ တစ်ပါးသော အားဖြင့်။ ဝိယာကရေ၊ ဖြေ၏။ ဒိသမ္ပတိ၊ အရပ်မျက်နှာကို အစိုးရသောအရှင်မင်းကြီး။ ဥရဂဿ၊ မြွေ၏။ ဇိဝှာဣဝ၊ လျှာကဲ့သို့။ တဿ၊ ထိုအစိုးရသော မင်း၏။ ဇိဝှာ၊ လျှာသည်။ ဒွိဓာ၊ နှစ်ခွ။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စေတိယ၊ စေတိယအမည်ရှိသော။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ သစ္စံ၊ မှန်သောစကားကို။ သစေ ဟိ ဘဏသိ၊ အကယ်၍ဆိုငြားအံ့။ ပုရေယထာ၊ ရှေး၌ကဲ့သို့။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စေတိယ၊ စေတိယအမည်ရှိသော။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ မုသာ၊ မမှန်သောစကားကို။ စေ ဘာသသေ၊ အကယ်၍ဆိုငြားအံ့။ ဘိယျော၊ အလွန်။ ပဝိသ၊ မြေသို့ဝင်လော။ ဒိသမ္ပတိ၊ အရပ်မျက်နှာရှင်ဖြစ်သော မင်းကြီး။ ယော၊ အကြင်မင်းကြီးသည်။ ပဉှံ၊ ပြဿနာကို။ ပုစ္ဆိတော၊ မေးအပ်သည်ရှိသော်။ ဇာနံ၊ သိလျက်။ နံ၊ ထိုပြဿနာကို။ အညထာ၊ တစ်ပါးသောအပြားဖြင့်။ ဝိယာကရေ၊ ဖြေ၏။ မစ္ဆဿ၊ ငါးအား။ ဇိဝှာ၊ လျှာသည်။ နဘဝတိ ဣဝ၊ မဖြစ်သကဲ့သို့။ တဿ၊ ထိုမုသားဆိုသော မင်းအား။ ဇိဝှာ၊ လျှာသည်။ န ဘဝတိ၊ မဖြစ်။ စေတိယ၊ စေတိယအမည်ရှိသော။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ သစ္စံ၊ မှန်သောစကားကို။ သစေ ဟိ ဘဏသိ၊ အကယ်၍ဆိုငြားအံ့။ ပုရေယထာ၊ ရှေး၌ကဲ့သို့။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စေတိယ၊ စေတိယအမည်ရှိသော။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ မုသာ၊ မမှန်သောစကားကို။ စေ ဘာသသေ၊ အကယ်၍ဆိုငြားအံ့။ ဘိယျော၊ အလွန်။ ပဝိသ၊ မြေသို့ဝင်လော။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ယော၊ အကြင်မင်းကြီးသည်။ ပဉှံ၊ ပြဿနာကို။ ပုစ္ဆိတော၊ မေးအပ်သည်ရှိသော်။ ဇာနံ၊ သိလျက်။ နံ၊ ထိုပြဿနာကို။ အညထာ၊ တစ်ပါးသောအပြားဖြင့်။ ဝိယာကရေ၊ ဖြေ၏။ တဿ၊ ထိုမုသားဆိုသော မင်း၏။ ကုလေ၊ အမျိုး၌။

၁၀+ ၁၁+ ဣတ္ထီသော၊ သားမိန်းမတို့သည်။ ပဇာယန္တိ၊ ဖွားကုန်၏။ ပုမာ၊ သားယောက်ျားတို့သည်။ န ဇာယရေ၊ မဖွားကုန်။ စေတိယ၊ စေတိယအမည်ရှိသော။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ သစ္စံ၊ မှန်သောစကားကို။ သစေ ဟိ ဘဏသိ၊ အကယ်၍ဆိုငြားအံ့။ ပုရေယထာ၊ ရှေး၌ကဲ့သို့။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စေတိယ၊ စေတိယအမည်ရှိသော။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ မုသာ၊ မမှန်သောစကားကို။ စေ ဘာသသေ၊ အကယ်၍ဆိုငြားအံ့။ ဘိယျော၊ အလွန်။ ပဝိသ၊ မြေသို့ဝင်လော။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ယော၊ အကြင်မင်းကြီးသည်။ ပဉှံ၊ ပြဿနာကို။ ပုစ္ဆိတော၊ မေးအပ်သည်ရှိသော်။ ဇာနံ၊ သိလျက်။ နံ၊ ထိုပြဿနာကို။ အညထာ၊ တစ်ပါးသောအပြားဖြင့်။ ဝိယာကရေ၊ ဖြေ၏။ တဿ၊ ထိုမုသားဆိုသောမင်းအား။ ပုတ္တာ၊ သားတို့သည်။ န ဘဝန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ ဘဝန္တာပိ၊ ဖြစ်ကုန်ငြားသော်လည်း။ မာတာပိတူနံ၊ မိဘတို့အား။ အနုပကာရကာ၊ ကျေးဇူးမပြုကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဒိသောဒိသံ၊ ထိုထိုအရပ်မျက်နှာသို့။ ပက္ကမန္တိ၊ ပြေးကုန်၏။ စေတိယ၊ စေတိယအမည်ရှိသော။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ သစ္စံ၊ မှန်သောစကားကို။ သစေ ဟိ ဘဏသိ၊ အကယ်၍ဆိုငြားအံ့။ ပုရေယထာ၊ ရှေး၌ကဲ့သို့။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စေတိယ၊ စေတိယအမည်ရှိသော။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ မုသာ၊ မမှန်သောစကားကို။ စေ ဘာသသေ၊ အကယ်၍ဆိုငြားအံ့။ ဘိယျော၊ အလွန်။ ပဝိသ၊ မြေသို့ဝင်လော။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဇစ္စော၊ အမျိုးမြတ်သော။ ယသော ရာဇာ၊ ထိုစေတိယမင်းသည်။ ပုရေ၊ ရှေး၌။ အန္တလိက္ခစရော၊ ကောင်းကင်၌သွားသည်ဖြစ်၍။ ပစ္ဆာ၊ နောက်မှ။ ဣမိနာ၊ ဤအဆွေခင်ပွန်းယုတ်နှင့်။ ပတ္တော၊ ကြုံလတ်၍။ ဟီနတ္တော၊ ယုတ်သောသဘောရှိသည်ဖြစ်၍။ ပတ္တပရိယာယံ၊ သေခြင်းသို့ရောက်၍။ ပထဝိံ၊ မြေသို့။ ပါဝေက္ခိ၊ ဝင်ဘူးပြီ။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်လျှင်။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ ဆန္ဒာဂမနံ၊ ဆန္ဒာဂတိသို့လားခြင်းကို။ န ပသံသန္တိ၊ မခြီးမွမ်းကုန်။ အဒူဋ္ဌစိတ္တော၊ ဆန္ဒဂတိအစရှိသည်တို့သည် ဖျက်ဆီးအပ်သော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သစ္စူပသံဟိတံ၊ သစ္စာနှင့်စပ်သော။ ဂိရံ၊ စကားကို။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ စေတိယဇာတကံ၊ စေတိယဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ နာရဒ၊ နာရဒ။ ယော၊ အကြင်ယောက်ျားသည်။ ကာမေန၊ ကိလေသာကာမ၏ အစွမ်းအားဖြင့်။ ဣန္ဒြိယာနံ၊ ခြောက်ပါးသောဣန္ဒြေတို့၏။ ဝသံ၊ အလိုသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ လိုက်၏။ သော၊ ထိုယောက်ျားသည်။ ဥဘောလောကေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော လူ့ပြည်နတ်ပြည်တို့ကို။ ပရိစ္စဇ္ဇ၊ စွန့်၍။ နိရယာဒီသု၊ ငရဲအစရှိ

၁၁+ ၁၂+ သည်တို့၌။ နိဗ္ဗတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။ ဇိဝန္တောယေ၊ အသက်ရှည်စဉ်မူလည်း။ သုဿတိ၊ ခြောက်တပ်၏။ နာရဒ၊ နာရဒ။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ သုခဿ၊ ကာမသုခ၏။ အနန္တရံ၊ အခြားမဲ့၌။ ဒုက္ခံ၊ ငရဲအစရှိသည်တို့၌ ဆင်းရဲခြင်းသို့။ ပါပုဏန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ ဒုက္ခဿ၊ သီလကိုစောင့်ရှောက် ဆင်းရဲ၏။ အနန္တရံ၊ အခြားမဲ့၌။ သုခံ၊ လူပြည်နတ်ပြည်၌ ဖြစ်သောချမ်းသာသို့။ ပါပုဏန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ သတ္တော၊ သတ္တဝါဖြစ်သော။ သော ပိ တွံ၊ ထိုသင်သည်လည်း။ သုခံ၊ ဈာန်ချမ်းသာကို။ နာသေတွာ၊ ဖျက်ဆီး၍။ ဒုက္ခံ၊ ကာမကိုမှီသောစိတ်၏ ဆင်းရဲခြင်းသို့။ ပတ္တော၊ ရောက်၏။ ဝရံ၊ မြတ်သော။ သုခံ၊ ဈာန်ချမ်းသာကို။ ပါဋိကင်္ခံ၊ အလိုရှိအပ်လော။ နာရဒ၊ နာရဒ။ ယော ဓိရော၊ အကြင်ပညာရှိသည်။ ကိစ္ဆကာလေ၊ ဆင်းရဲသောကာလ၌။ ကိစ္ဆသဟော၊ ဆင်းရဲကိုပယ်ခြင်း၏ အကြောင်းကိုပြုလျက်ဆင်းရဲကို သည်းခံသည်ဖြစ်၍။ ကိစ္ဆံ၊ ဆင်းရဲကို။ နာတိဝတ္တတိ၊ အလိုသို့မလိုက်။ သောဓိရော၊ ထိုပညာရှိသည်။ ကိစ္ဆန္တံ၊ ဆင်းရဲ၏ အဆုံးဟုဆိုအပ်သော။ ယောဂံ၊ ယောဂဟုဆိုအပ်သော။ သုခံ၊ ဈာန်ချမ်းသာကို။ သမဓိဂစ္ဆတိ၊ ရ၏။ နာရဒ၊ နာရဒ။ ကာမာနံ၊ ဝတ္ထုကာမကိလေသာကာမတို့ကို။ ကာမာ၊ တောင့်တသဖြင့်။ ဓမ္မာ၊ တရားမှ။ စပိတုံ၊ ရွှေ့လျော်ခြင်းငှာ။ နဟေဝ အရဟဿိ၊ မထိုက်သည်သာလျှင်တည်း။ အနတ္ထာ၊ အကျိုးမဲ့ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ဓမ္မာ၊ တရားမှ။ စပိတုံ၊ ရွေ့လျောခြင်းငှာ။ န အရဟတိ၊ မထိုက်။ အတ္ထကာရဏာ၊ ဤမည်သော အကျိုးသည်။ ငါအားဖြစ်လတ္တံ့ဟုအကျိုးကို လိုခြင်းအကြောင်းကြောင့်လည်း။ ဓမ္မာ၊ တရားမှ။ စပိတုံ၊ ရွေ့လျောခြင်းငှာ။ န အရဟတိ၊ မထိုက်။ နာရဒ၊ နာရဒ။ ဂဟပတံ၊ အိမ်ရှင်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဒက္ခံ၊ မပျင်းမရိလိမ္မာသည်၏ အဖြစ်သည်။ သာဓု၊ ကောင်း၏။ သံဝိဘဇံ၊ တရားစောင့်ကုန်သော ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့နှင့် တကွဝေဖန်၍။ ဘောဇနဉ္စ၊ သုံးဆောင်ခြင်းသည်လည်း။ သာဓု၊ ကောင်း၏။ အတ္ထလာဘေသု၊ စည်းစိမ်ဥစ္စာတို့ကို ရသောကာလတို့၌။ အဟာသော၊ မမေ့လျော့သည်၏ အစွမ်းဖြင့်မပေါ်မလွင်မရွင်မလွန်းသည်၏ အဖြစ်သည်။ သာဓု၊ ကောင်း၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတ္တာဝတာ၊ ဤမျှဖြင့်။ ဧတံ ပဏ္ဍိစ္စံ၊ ထိုပညာရှိကို။ အပိ၊ စင်စစ်။ သော ဒေဝိလော၊ ထိုဒေဝိလ

၁၂+ ၁၃+ ရသေ့သည်။ အဗြဝိ၊ ဆိုပြီ။ ယော၊ ဣန္ဒြိယာနိ၊ ခြောက်ပါးသောဣန္ဒြေတို့၏။ ဝသံ၊ အလိုသို့။ ဝဇေ၊ လိုက်၍။ ဣတော၊ ဤသူအောက်။ ပါပိယော၊ အထူးသဖြင့်ယုတ်မာသော။ ကိဉ္စိကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူသည်။ အဓိတ္တာနံ၊ ရန်သူတို့။ ဟတ္ထတ္ထံ၊ လက်၌ပျက်စီးခြင်းသို့။ ပပ္ပေါတိ ဣဝ၊ ရောက်သကဲ့သို့။ ဝိနာသနံ၊ ပျက်စီးခြင်းသို့။ ပါပုဏာတိ၊ ရောက်၏။ ကမ္မဉ္စ၊ လက်လုပ်ခြင်းအစရှိသော အသက်မွေးခြင်း ကိုပြီးစေတတ်သော အမှုလည်းကောင်း။ ဝိဇ္ဇဉ္စ၊ ဆင်စီးခြင်းအစရှိသော အတတ်လည်းကောင်း။ ဒက္ခေယျဉ္စ၊ စည်းစိမ်ကိုဖြစ်စေခြင်း၌ လိမ္မာသည်၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ ဝိဝါဟဉ္စ၊ ထိမ်းမြားခြင်းလည်းကောင်း။ သီလမဒ္ဒဝဉ္စ၊ ငါးပါးသောသီလနူးညံ့သော စကားကိုဆိုတတ်သော အဆွေခင်ပွန်းကို ပေါင်းဖော်ခြင်းလည်းကောင်း။ ဧတေ စယေသေ၊ ဤစည်းစမ်းတို့ကို ပေးတတ်ကုန်သော သဘောတို့ကို။ ဟာပေတွာ၊ ယုတ်စေ၍။ သော အဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ သေဟိကမ္မေဟိ၊ မိမိဥစ္စာဖြစ်ကုန်သော မကောင်းမှုကံတို့ကြောင့်။ သဟဿဇိနောဝ၊ ဥစ္စာတစ်ထောင်ရှုံးသောသူကဲ့သို့။ အဗန္ဓု၊ အဆွေခင်ပွန်းမရှိသည်။ အပရာယနော၊ လည်းလျောင်းရာမရှိသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ နိဗ္ဗတ္တော၊ လူပြိတ္တာဖြစ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အရိယဓမ္မာ၊ သူမြတ်တို့၏။ အကျင့်မျှ။ အပက္ကန္တော၊ ဖဲ့ခဲ၍။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ ပေတာ၊ ပြိတ္တာဖြစ်၏။ တတာဝ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်သာလျှင်။ သုခကာမေ၊ ချမ်းသာကိုအလိုရှိကုန်သော ဆင်းရဲအစုသို့။ အာပန္နော၊ ရောက်သည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ သော အဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ ဘာဏုမတာဝိယ၊ မီးကျီးတို့ဖြင့် ထက်ဝန်းကျင်မှရံဘိသကဲ့သို့။ ဌိတော၊ ပူလောင်လျက်တည်သည်ဖြစ်၍။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ နာဓိဂစ္ဆာမိ၊ မရ။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ ဣန္ဒြိယာဇာတကံ၊ ဣန္ဒြိယဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ အာဒိတ္တသ္မိံ၊ မီးလောင်၍ ပြောင်ပြောင်တောက်သော။ အဂါရသ္မိံ၊ အိမ်၌။ ယံ ဘာဇနံ၊ အကြင်အသုံးအဆောင်ကို။ နိဟရတိ၊ ထုတ်ဆောင်၏။ တတ္ထ၊ ထိုအိမ်၌။ ယံ ဘာဇနံ၊ အကြင်အသုံးအဆောင်ကို။ နောစဍယှတိ၊ မီးမလောင်။ တံ ဘာဇနံ၊ ထိုအသုံးအဆောင်သည်။ တဿ၊ ထိုအိမ်ရှင်၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဟောတိယထာ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ လောကော၊ လောကကို။ ဇရာယစ၊ အိုခြင်းမီးသည်။

၁၃+ ၁၄+ လည်းကောင်း။ မရဏေနစ၊ သေခြင်းအစရှိသော မီးသည်လည်းကောင်း။ အာဒိပိတော၊ ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်အပ်၏။ ဒါနေန၊ ဒါနစေတနာဖြင့်။ နီဟတေဝ၊ အသုံးအဆောင်ကိုထုတ်ဆောင်ရာသည်သာလျှင်တည်း။ ယံ ဒါနံ၊ အကြင်အလှူဝတ်ကို။ ဒိန္နံ၊ လှူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ဧဝံ၊ ထိုအလှူဝတ်သည်သာလျှင်။ သုနိဗ္ဘတံ၊ ကောင်းစွာထုတ်ဆောင်အပ်သော ဥစ္စာမည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဇန္တု၊ သတ္တဝါဖြစ်သော။ ယော မစ္စော၊ အကြင်သူသည်။ ဓမ္မလဒ္ဓဿ၊ ရဟန္တာအစကိုပြု၍ ဝိပဿနာစီးဖြန်းသော ယောဂါဝစရပုဂ္ဂိုလ်တိုင်အောင်ရပြီးသော တရားရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဥဋ္ဌာနဝီရိယာဂတဿ၊ လုံ့လပြုသဖြင့် ရအပ်သောဝတ္ထု၏။ အဂ္ဂံ၊ အဦးကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒဒါတိ၊ ပေးလှူ၏။ သောမစ္စော၊ ထိုသူသည်။ ယမဿ၊ ယမမင်း၏။ ဝေတ္တရဏိံ၊ ငရဲကြီးရှစ်ထပ် ဥဿဒ္ဒငရဲတစ်ဆယ့်ခြောက်ထပ်ကို။ အတိက္ကမ္မ၊ လွန်၍။ ဒိဗ္ဗာနိ၊ နတ်တို့၏နေရာဖြစ်ကုန်သော။ ဌာနာနိ၊ အရပ်တို့သို့။ ဥပေတိ၊ ရောက်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဒါနဉ္စ၊ အလှူပေးခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ယုဒ္ဓဉ္စ၊ စစ်ထိုးခြင်းကိုလည်းကောင်း။ သမာနံ၊ တူ၏ဟူ၍။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ အာဟု၊ ဆိုကုန်၏။ အပ္ပါပိ၊ အနည်းငယ်သောစစ်သည်သည်လည်း။ သန္တာ၊ ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဗဟူကေ၊ များစွာကုန်သော စစ်သည်တို့ကို။ ဇိနန္တိ၊ အောင်ကုန်၏။ အပ္ပါပိ၊ အနည်းငယ်ဖြစ်ကုန်သော မုဉ္စစေတနာတို့သည်လည်း။ သန္တာ၊ ဖြစ်ကုန်လျက်။ ဗဟုကေ၊ များစွာကုန်သော ဝန်တိုခြင်းအစရှိကုန်သောကိလေသာတို့ကို။ ဇိနန္တိ၊ အောင်ကုန်၏။ အပ္ပွံပိ၊ အနည်းငယ်သော ဝတ္ထုကိုလည်း။ သဒ္ဒဟနော၊ ကံကံ၏ အကျိုးကိုယုံကြည်လျက်။ စေဒဒါတိ၊ အကယ်၍လှူငြားအံ့။ တေနေဝ၊ ထိုအလှူကြောင့်သာလျှင်။ သော၊ ထိုသူသည်။ ပရတ္ထ၊ တစ်မလွန်ဘဝ၌။ သုခီ၊ ချမ်းသာခြင်းနှင့်ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဝိစေယျ၊ အလှူကို။ သုဂတပ္ပသဋ္ဌံ၊ ဘုရားတို့သည် ချီးမွမ်းအပ်၏။ ဣဓ ဇိဝလောကေ၊ ဤလူ့ပြည်၌။ ယေ ဒက္ခိဏေယျာ၊ အကြင်ဘုရားအစရှိကုန်သော အလှူခံတို့၌။ ဒိန္နနိ၊ လှူအပ်ကုန်သော အလှူတို့သည်။ သုခေတ္တေ၊ ကောင်းသောလယ်၌။ ဝုတ္တာနိ၊ ပျိုးအပ်ကုန်သော။ ဗီဇာနိယထာ၊ မျိုးစေ့တို့ကဲ့သို့။ မဟမ္ဖလာနိ၊ အကျိုးကြီးကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ပါဏဘူတာနိ၊ ပါဏဟုဆိုအပ်ကုန်သောသတ္တဝါ

၁၄+ ၁၅+ တို့ကို။ အဟေဋ္ဌယ၊ သနားသဖြင့်မညှဉ်းဆဲဘဲ။ စရံ၊ ကျင့်သောသူသည်။ ပရူပဝါဒါ၊ သူစွပ်စွဲအံ့သည်မှ ကြောက်သောကြောင့်သာလျှင်။ သန္တော၊ သူတော်ကောင်းတို့သည်။ ပါပံ၊ မကောင်းမှုကို။ န ကရောန္တိ၊ မပြုကုန်။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဟီနေန၊ ယုတ်သော။ ဗြဟ္မစရီယေန၊ တတ္ထိတို့၏ကျောင်း၌ မေထုန်မျှကြဉ်ခြင်းသီလ သာသနာတော်၌ကာမချမ်းသာကို တောင့်တ၍ကျင့်သော သီလရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်၏သီလဟူသော မြတ်သောအကျင့်ဖြင့်။ ခတ္တိယော၊ မင်းမျိုး၌။ ဥပပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ မဇ္ဈိမေန၊ တိတ္ထိတို့၏ အကျင့်ဖြင့်။ ခတ္တိယော၊ မင်းမျိုး၌။ ဥပပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ မဇ္ဈိမေန၊ တိတ္ထိတို့၏ ကျောင်း၌ဈာန်၏ဥပစာရသာသနာတော်၌ စင်ကြယ်သော သီလရှိပုဂ္ဂိုလ်၏ ဈာန်သမာပတ်ကို ဖြစ်စေခြင်းဟုဆိုအပ်သော အလတ်ဖြစ်သော မြတ်သောအကျင့်ဖြင့်။ ဒေဝတ္တံ၊ နတ်ဗြဟ္မာတို့၏ အဖြစ်သို့။ ဥပပဇ္ဇတိ၊ ရောက်၏။ ဥတ္တမေန၊ တိတ္ထိတို့၏ ကျောင်း၌ ရှစ်ပါးသော သမာပတ်သာသနာတော်၌ ဝိပဿနာကိုပွားစေ၍ အရဟတ္တဖိုလ်ကို ဖြစ်စေခြင်းဟူသော မြတ်သောအကျင့်ဖြင့်။ ဝိသုဇ္ဈတိ၊ ကာမစင်ကြယ်ခြင်း ဝဋ်ဆင်းရဲ၏ စင်ကြယ်ခြင်းဖြစ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဒါနံ၊ ဒါနကို။ အဒ္ဓါဟိ၊ စင်စစ်သဖြင့်လျှင်။ ဗဟုဓာ၊ များသောအပြားအားဖြင့်။ ပသဋ္ဌံ၊ ခြီးမွမ်းအပ်၏။ ဒါနာစခေါ၊ ဒါနထက်သာလျှင်။ ဓမ္မပဒံဝ၊ သမထဝိပဿနာဟုဆိုအပ်သော တရားအစုသည်။ သေယျော၊ မြတ်၏။ ဟိ သစ္စံ၊ ထိုစကားသည်မှန်၏။ ပုဗ္ဗေဝ၊ ဤဘဒ္ဒကပ်ကမ္ဘာသာလျှင်။ သန္တော၊ ကဿပဘုရား အစရှိကုန်သော သူတော်ကောင်းဖြစ်ကုန်သော။ သပ္ပညာစ၊ ပညာရှိတို့သည်လည်းကောင်း။ ပုဗ္ဗတရေဝ၊ ရှေးရှေး၌သာလျှင်။ သန္တော၊ ဝေဿဘူဘုရားအစရှိကုန်သော သူတော်ကောင်းဖြစ်ကုန်သော။ သပ္ပညာစ၊ ပညာရှိတို့သည်လည်းကောင်း။ သမထဝိပဿနံ၊ သမထဝိပဿနာကို။ ဘာဝေတွာ၊ ပွားစေကုန်၍။ နိဗ္ဗာနမေဝ၊ နိဗ္ဗာန်သို့သာလျှင်။ အဇ္ဈာဂမုံ၊ ရောက်ကုန်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ အာဒိတ္တဇာတကံ၊ အာဒိတ္တဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဘဒ္ဒေ၊ နှမ။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ဂင်္ဂါ၊ မြစ်သည်။ ကုမုဒိနိ၊ ကုမုဒြာကြာတို့ဖြင့် ဖုံးလွှမ်းလျက်။ သန္တာ၊ မစီးမသွား ငြိမ်သက်စွာတည်သည်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ကောကိလာစ၊ ဥဩတို့သည်လည်း။ သင်္ခဝဏ္ဏာ၊ ခရုသင်း

၁၅+၁၆+ ဖြူသောအဆင်းရှိကုန်သည်။ သိယုံ၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။ ဇမ္ဗုစ၊ သပြေပင်သည်လည်း။ တာလဖလံ၊ ထန်းသီးကို။ ဒဇ္ဇာ၊ ပေးရာ၏။ အထ၊ ထိုသို့ဖြစ်လတ်သော်။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ သမာဂမော၊ ပေါင်းဖော်ခြင်းသည်။ သိယာနုန၊ ဖြစ်ငြားအံ့လည်းမသိ။ ဘဒ္ဒေ၊ နှမ။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ကစ္ဆပလောမာနံ၊ လိပ်မွေးတို့၏။ တိဝိဓော၊ သုံးပါးအပြားယက်အပ်သော အဝတ်တန်ဆာသည်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဟေမန္တိကပါဝုရဏံ၊ ဟေမန္တိကဆောင်းကာလ၌ ခြုံရုံခြင်းရှိသော်။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ မမ၊ ငါ၏။ တယာ၊ သင်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ နုနဧကံသေ၊ စင်စစ်သဖြင့်။ သံသဂ္ဂေါ၊ ပေါင်းဖော်ခြင်းသည်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဘဒ္ဒေ၊ နှမ။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ မကသပါဒါနံ၊ မှက်ခြင်တို့၏ ခြေတို့ဖြင့်။ သုကတော၊ ကောင်းစွာပြုအပ်သော။ အဋ္ဋာလော၊ ပြအိုးပစ်စင်သည်။ ဒဠောစ၊ ခိုင်ခံ့သည်လည်းကောင်း။ အပ္ပိက္ကပ္ပိစ၊ မတုန်လှုပ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏ထိုသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ မမ၊ ငါ၏။ တယာ၊ သင်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ နုနဧကံသေ၊ စင်စစ်သဖြင့်။ သံသဂ္ဂေါ၊ ပေါင်းဖော်ခြင်းသည်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဘဒ္ဒေ၊ နှမ။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ သဂ္ဂဿ၊ နတ်ပြည်သို့။ အာရောဟနတ္ထာယ၊ တက်အံ့သောငှာ။ သသဝိသာဏာနံ၊ ယုန်ချိုတို့ဖြင့်။ နိသောဏီ၊ စောင်းတန်းလှေကားကို။ သုကတာ၊ ကောင်းစွာပြုအပ်သည်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ အထ၊ ထိုသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ မမ၊ ငါ၏။ တယာ၊ သင်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ နုနဧကံသေ၊ စင်စစ်သဖြင့်။ သံသဂ္ဂေါ၊ ပေါင်းဖော်ခြင်းသည်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဘဒ္ဒေ၊ နှမ။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ မူသိကာ၊ ကြွက်တို့သည်။ နိဿေဏိံ၊ ယုန်ချိန်စောင်းတန်းလှေကားသို့။ အာရုယှ၊ တက်ကုန်၍။ စန္ဒံ၊ လကို။ ခါဒေယျုံ၊ ခဲကုန်ရာ၏။ ရာဟုဉ္စ၊ ရာဟုကိုလည်း။ ပရိပါတေယျုံ၊ ပြေးစေကုန်ရာ၏။ အထ၊ ထိုသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ မမ၊ ငါ၏။ တယာ၊ သင်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ နုနဧကံသေ၊ စင်စစ်သဖြင့်။ သံသဂ္ဂေါ၊ ပေါင်းဖော်ခြင်းသည်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဘဒ္ဒေ၊ နှမ။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ဂဏစာရိနီ၊ တစ်ပေါင်းတစ်စုတည်း ကျက်စားကုန်သော။ မက္ခိကာ၊ ယင်တို့သည်။ သုရာဃဋံ၊ တစ်လုံးတစ်လုံးစီသော သေအိုးကို။ ပိတွာ၊ သောက်ကုန်၍။ မဒ္ဒါ၊ ယစ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဂင်္ဂါရေ၊ မီးကြီး၌။ ဝါသံ၊ နေခြင်းကို။ ကပ္ပေယျုံ၊ ပြုနိုင်ကုန်ရာ၏။ အထ၊ ထိုသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ တဒါ၊

၁၆+ ၁၇+ ထိုအခါ၌။ မမ၊ ငါ၏။ တယာ သဒ္ဓိံ၊ သင်နှင့်အတူ။ နုန ဧကံသေ၊ စင်စစ်သဖြင့်။ သံသဂ္ဂေါ၊ ပေါင်းဖော်ခြင်းသည်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဘဒ္ဒေ၊ နှမ။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ဗိမ္ဗောဋ္ဌသမ္ပန္နော၊ ကျွဲအာသီးမှည့်နှင့်တူသော နှုတ်ခမ်းနှင့်ပြည့်စုံသော။ သုမုခေါ၊ ကောင်းသောမျက်နှာရှိသော။ ဂဒြသော၊ မြည်းသည်။ နစ္စဂီတဿ၊ ကခြင်းသီခြင်း၌။ ကုသလော၊ လိမ္မာသည်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ အထ၊ ထိုသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ မမ၊ ငါ၏။ တယာ သဒ္ဓိံ၊ သင်နှင့်အတူ။ နုန ဧကံသေ၊ စင်စစ်သဖြင့်။ သံသဂ္ဂေါ၊ ပေါင်းဖော်ခြင်းသည်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဘဒ္ဒေ၊ နှမ။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ကာကာ စ၊ ကျီးတို့လည်းကောင်း။ ဥလူကာ စ၊ ခင်ပုတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ရဟောဂတာ၊ ဆိတ်ကွယ်ရာသို့ကပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ မန္တေယေယျုံ၊ တိုင်ပင်ကုန်ရာ၏။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ သမ္ပတ္တိံ၊ စည်းစိမ်ကို။ ဣစ္ဆန္တာ၊ အလိုရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပိဟယေယျုံ၊ စည်းစိမ်ချမ်းသာကို တောင့်တကုန်ရာ၏။ အထ၊ ထိုသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ မမ၊ ငါ၏။ တယာ သဒ္ဓိံ၊ သင်နှင့်အတူ။ နုန ဧကံသေ၊ စင်စစ်သဖြင့်။ သံသဂ္ဂေါ၊ ပေါင်းဖော်ခြင်းသည်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဘဒ္ဒေ၊ နှမ။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ဝဿဿ၊ မိုးကို။ ပဋိဃာတာယ၊ ကွယ်ကာအံ့သောငှာ။ မုဠလပတ္တာနံ၊ မုံလာရွက်တို့ကို။ ဆတ္တံ၊ ထီးသည်။ ထီရတရံ၊ အလွန်ခိုင်ခံသည်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ အထ၊ ထိုသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ မမ၊ ငါ၏။ တယာ သဒ္ဓိံ၊ သင်နှင့်အတူ။ နုန ဧကံသေ၊ စင်စစ်သဖြင့်။ သံသဂ္ဂေါ၊ ပေါင်းဖော်ခြင်းသည်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဘဒ္ဒေ၊ နှမ။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ကုလကော၊ အမျိုးငယ်သော။ သကုဏော၊ နှံစုတ်ငှက်ငယ်သည်။ ဂန္ဓမာဒနပဗ္ဗတံ၊ ဂန္ဓမာဒနတောင်ကို။ တုဏ္ဍေန၊ နှုတ်သီးဖြင့်။ အာဒါယ၊ ချီ၍။ ဂစ္ဆေယျ၊ ပျံသွားရာ၏။ အထ၊ ထိုသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ မမ၊ ငါ၏။ တယာ သဒ္ဓိံ၊ သင်နှင့်အတူ။ နုန ဧကံသေ၊ စင်စစ်သဖြင့်။ သံသဂ္ဂေါ၊ ပေါင်းဖော်ခြင်းသည်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဘဒ္ဒေ၊ နှမ။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ စေဋော၊ သူငယ်သည်။ သာမုဒ္ဒိကံ၊ သမုဒ္ဒရာ၌ပြေးသော။ သယန္တံ၊ ယန္တရားနှင့်တကွဖြစ်သော။ သပတာကာရံ၊ ရွက်ယန္တရားတကွ ခပ်သိမ်းသော အဆောက်အဦးနှင့်ယှဉ်သော။ နဝံ၊ လှေကြီးကို။ အာဒါယ၊ ချီယူ၍။ ဂစ္ဆေယျ၊ သွားနိုင်ရာ၏။ အထ၊ ထိုသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ မမ၊ ငါ၏။ တယာ သဒ္ဓိံ၊ သင်နှင့်အတူ။ နုန ဧကံသေ၊ စင်စစ်သဖြင့်။ သံသဂ္ဂေါ၊ ပေါင်းဖော်ခြင်းသည်။ သိယာ၊

၁၇+ ၁၈+ ဖြစ်ရာ၏။ ဘဒ္ဒေ၊ နှမ။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဋ္ဌာနဇာတကံ၊ အဋ္ဌာနဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ မာတုလ၊ ဦးရီး။ တေ၊ သင့်အား။ ခမနီယံ ကိစ္စံ၊ ကျန်းခံ့ပါ၏လော။ ယာပနိယံ ကိစ္စိ၊ မျှပါ၏လော။ သုခကစ္စိ၊ ချမ်းသာပါ၏လော။ အမ္မာ၊ အကျွန်ုပ်အမိသည်။ တေ၊ သင်၏။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ ဣစ္ဆေယျာသိ၊ အလိုရှိလေသလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဇ္ဇ ယနေ မံ၊ ယနေ့ငါ့ကို။ အဝစ၊ မှာဆိုလိုက်၏။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ တေ၊ သင်၏။ သုခကာမာ၊ ချမ်းသာကိုအလိုရှိသည်သည်။ အမှ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧဠိကေ၊ ဆိတ်ကုလားမ။ တွံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါ၏။ နိင်္ဂုဋ္ဌံ၊ အမြီးကို။ အပက္ကမ္မ၊ နင်း၍။ ပေါထယိတွာန၊ ပုတ်ခတ်၍။ အာဂစ္ဆသိ၊ လာ၏။ သာ တွံ၊ ထိုသင်သည်။ အဇ္ဇ ယနေ မာတလဝါဒေန၊ ယနေ့ဦးရီးဟုခေါ်ဝေါ်သဖြင့်။ မုဉ္စိတဗ္ဗာ၊ လွတ်အပ်သည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မညသိနု၊ အောက်မေ့သလော။ မာတုလ၊ ဦးရီး။ တွံ၊ သင်သည်။ ပုရတ္တမုခေါ၊ အရှေ့သို့မျက်နှာပြု၍။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ တေ၊ သင်၏။ မုခံ အဘိမုခံ၊ ရှေးရှု။ အာဂတာ၊ လာ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ တုယှံ၊ သင်၏။ ပစ္ဆတော၊ နောက်၌။ ဌိတံ၊ တည်သော။ နင်္ဂုဠံ၊ အမြီးကို။ ကထံခေါ အပက္ကမိံ၊ အသို့နင်းအံ့နည်း။ ဧဠိကေ၊ ဆိတ်ကုလားမ။ ယာဝတာ၊ အကြင်မျှလောက်ကုန်သော။ သသမုဒ္ဒါ၊ သမုဒ္ဒရာနှင့်တကွကုန်သော။ သပဗ္ဗတာ၊ တောင်နှင့်တကွကုန်သော။ စတုရောဒီပါ၊ ကျွန်းကြီးလေးကျွန်းတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တာဝတာ တတ္တကံ ဋ္ဌာနံ၊ ထိုမျှလောက်သော အရပ်ကို။ မယှံ၊ ငါ၏။ နင်္ဂုဋ္ဌံ၊ အမြီးသည်။ ပရိက္ခိပိတွာ၊ ရံ၍။ ဂတံ၊ တည်၏။ တွံ၊ သင်သည်။ ကထံ ခေါ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဝိဝဇ္ဇသိ၊ ကြဉ်ရှောင်နိုင်အံ့နည်း။ ပုဗ္ဗေဝ၊ ရှေး၌သာလျှင်။ မာတာ စ၊ အမိသည်လည်းကောင်း။ ပိတာ စ၊ အဖသည်လည်းကောင်း။ ဘာတရော၊ မောင်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဒုဋ္ဌဿ၊ ပြစ်မှားတတ်သော သစ်၏။ နင်္ဂုဠံ၊ အမြီးသည်။ ဒီဃံ၊ ရှည်၏ဟူ၍။ တံ ဝစနံ၊ ဤထိုစကားကို။ မေ၊ ငါ့အား။ အက္ခိံသု၊ ကြားဖူးကုန်၏။ သာ အဟံ၊ ထိုငါသည်ကား။ ဝေဟာယသံ၊ ကောင်းကင်ဖြင့်။ အာဂတာ၊ လာသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဠိကေ၊ ဆိတ်ကုလားမ။ အန္တလိက္ခသ္မိံ၊ ကောင်းကင်၌လည်း။ အာယန္တိံ၊ လာသော။ တွဉ္စ၊ သင်ကိုလည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်၍။ မိဂသံဃော၊ သားအပေါင်းသည်။ ပလာယိတ္ထ၊ ပြေးလေပြီ။ တယာ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါ၏။ ဘက္ခော၊ အစာကို။ နာသိတော၊ ဖျက်ဆီးအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒီပိ၊ သစ်သည်။ ဣစ္စေဝံ၊ ဤသို့လျှင်။ ဝိလပန္တိယာ၊ မြည်တမ်းစဉ်။ ဧဠကိယာ၊ ဆိတ်ကုလားမ၏။ ရုဟဂ္ဃိသော၊ သွေးကိုသောက်၏။ ဂလကွံ၊ လည်ကို။ အနွာမဒ္ဒိ၊ ကိုက်ဝါး၏။

၁၈+ ၁၉+ ဒုဋ္ဌော၊ ပြစ်မှားတတ်သောသူ၌။ သုဘာသိတံ၊ ကောင်းစွာဆိုအပ်သော စကားကောင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဒုဋ္ဌော၊ ပြစ်မှားတတ်သောသူ၌။ နယော၊ အကြောင်းသည်။ နေဝ အတ္ထိ၊ မရှိသည်သာလျှင်တည်း။ ဒုဋ္ဌော၊ ပြစ်မှားတတ်သောသူ၌။ သုဘာသိတံ၊ ကောင်းစွာဆိုအပ်သော စကားကောင်းသည်။ နေဝ အတ္ထိ၊ မရှိသည်သာလျှင်တည်း။ ဒုဋ္ဌော၊ ပြစ်မှားတတ်သောသူ၌။ နိက္ကမံ၊ ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော လုံ့လကိုသာလျှင်။ ယုဉ္ဇေထ၊ ထားထုတ်ရာ၏။ သော စ၊ ထိုပြစ်မှားသောသူသည်လည်း။ သဗ္ဘိံ၊ ဆိုအပ်သော စကားကောင်းကို။ န ရဉ္စတိ၊ မချစ်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ ဒိပိဇာတကံ၊ ဒိပိဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ တဿ၊ ထိုဋ္ဌနိပါတ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ ပရိသုဒ္ဓါမနာဝိလာဝတ္ထာဓရာ ကစ္စာနိဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ဗကရာဇဿ ကာယုရံ၊ အဋ္ဌသဒ္ဒဇာတ်၊ သုလသာဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ဒဏ္ဍဝရော၊ သုမင်္ဂလဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ အထ၊ ထိုမှတစ်ပါး။ အင်္ဂါရစေတိယ ဒေဝိလိနာ၊ ဂင်္ဂမာလဇာတ်၊ စေတီယဇာတ်၊ ဣန္ဒြိယဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ အထ၊ ထိုမှတစ်ပါး။ အာဒိတ္တဂင်္ဂါ၊ အာဒိတ္တဇာတ်၊ အဋ္ဌာနဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ဧဠကိနိနာ၊ ဒိပိဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ဒသ၊ ဆယ်ဇာတ်တို့တည်း။ အဋ္ဌနိပါတံ၊ အဋ္ဌနိပါတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ပါဌဇာတ် အဋ္ဌကနိပါတ် ပါဠိတော်နိသျ ပြီး၏။

နဝကနိပါတ်

၄၂၇၊ ဂိဇ္ဈဇာတ် (၁)

သနန္တနော၊ ရှေး၌ ဖြစ်သော။ ပရိသင်္ကုပထောနာမ၊ ပရိသင်္ကုပထမည်သော။ ဂိဇ္ဈပဗ္ဗတော၊ ဂိဇ္ဈတောင်ထိပ်၌ ခရီးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တတြ၊ ထိုဂိဇ္ဈတောင်ထိပ် ပရိသင်္ကုမည်သော ခရီး၌။ ဂိဇ္ဈော၊ လင်းတသည်။ အာသိ၊ ဖြစ်ဖူးပြီ။ သော၊ ထိုလင်းတသည်။ ဇိဏ္ဏကေ၊ အိုကုန်သော။ မာတာပိတာရော၊ မိဘတို့ကို။ ပေါသေသိ၊ မွေးမြူ၏။ သော၊ ထိုလင်းတသည်။ တေသံ၊ ထိုမိဘတို့၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ အဇဂရမေဒံ၊ စပါးကြီးအဆီကို။ ဗဟုတ္တသော၊ များသောအားဖြင့်။ အစ္စဟာသိ၊ အလွန်ဆောင်၏။ ပိတာ စ၊ အဘသည်လည်း။ ပုတ္တံ၊ သားကို။ ဥစ္စံ၊ မြင့်စွာပျံသည်ကို။ ဇာနံ၊ သိသည်ဖြစ်၍။ သုပတ္တံ၊ သုပတ္တမည်သော။ ထာမသမ္ပန္နံ၊ အားနှင့်ပြည့်စုံသော။ တေဇသိံ၊ ယောကျ်ားတို့၏ အစွမ်းနှင့်ပြည့်စုံသော။ ဒူရဂါမိနံ၊ အဝေးသို့ သွားတတ်သောသားကို။ တာတ၊ အမောင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ပထဝိံ၊ မြေကြီးကို။ ပရိပလဝန္တံ၊ ကြာရွက်ကဲ့သို့ ရေ၌ပေါ်သည်ကို။ ဝိဇာနဟိ၊ သိလော့။ သာဂရေန၊ သမုဒ္ဒရာသည်။ ပရိက္ခိတံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ ခြံရံအပ်သော မြေကြီးကို။ ပရိမဏ္ဍလံ၊ ဝန်းသော။ စက္ကံဝ၊ လဝန်းစက်ကဲ့သို့။ ဝိဇာနဟိ၊ သိအံ့။ တာတ၊ အမောင်။ တတော၊ ထိုအရပ်မှ။ နိဝတ္တဿု၊ ပြန်ခဲ့လော့။ ဧတ္တော၊ ဤအရပ်ထက်။ ပရံ၊ အလွန်။ မာဂမိ၊ မပျံလင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝစ၊ ဆို၏။ ဗလီ၊ အားနှင့်ပြည့်စုံသော။ ပက္ခီ၊ အတောင်ရှိသော။ ဒိဇုတ္တမော၊ လင်းတငှက်မင်းသည်။ ဝေဂေန၊ အလျင်ဖြင့်။ ဥဒပတ္တော၊ အဘသည်ကြားအပ်သောအရပ်သို့ရောက်

ဝ၁+ဝ၂+သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဝတ္တင်္ဂေါ၊ လင်းတငှက်မင်းသည်။ ဩလောကယန္တော၊ အောက်သို့ ကြည့်လတ်သော်။ ပဗ္ဗတာနိ စ၊ တောင်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဝနာနိ စ၊ တောတို့ကိုလည်းကောင်း။ အဒ္ဒသ၊ မြင်၏။ ဂိဇ္ဈော၊ လင်းတသည်။ ယထာ စ၊ အကြင်သို့သော ခြင်းအရာအားဖြင့်လည်း။ ဝိတုဿုတံ၊ အဘထံမှကြားအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တထာ၊ ထိုသို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ သာဂရေန၊ သမုဒ္ဒရာသည်။ ပရိက္ခိတ္တံ၊ ခြံရံအပ်သော။ ပထဝိံ၊ မြေကြီးကို။ ပရိမဏ္ဍလံ၊ ဝန်းသော။ စက္ကံဝ၊ လဝန်းစက်ကဲ့သို့။ အဒ္ဒသ၊ မြင်၏။ သော၊ ထိုလင်းတမင်းသည်။ တဉ္စ၊ ထိုအရပ်သို့လည်း။ သမတိက္ကမ္မ၊ လွန်၍။ ပရမေဝ၊ အထက်သို့လျှင်။ ပဝတ္တတိ၊ ပျံ၏။ ဗလိံ၊ အားနှင့်ပြည့်စုံသော။ တဉ္စ ဒိဇံ၊ ထိုလင်းတငှက်မင်းကိုသာလျှင်။ တိက္ခာ၊ ထက်စွာသော။ ဝါတသိခါ၊ ဝေရဗ္ဘလေညွန့်သည်။ အစ္စဟာသိ၊ မှုန့်မှုန့်ညက်ညက်ကြေစေလျက် ဆောင်၏။ အတိဂတော၊ အလွန်ပျံသွားသော။ ပေါသော၊ လင်းတမင်းသည်။ ပုနဒေဝ၊ တဖန်သာလျှင်။ နိဝတ္တိတုံ၊ ပြန်လှည့်အံ့သောငှာ။ နာသက္ခိ၊ မတတ်နိုင်။ ဝေရဗ္ဘာနံ၊ ဝေရဗ္ဘလေတို့၏။ ဝသံ၊ နိုင်ငံသို့။ ဂတော၊ ရောက်သော။ ဒိဇော၊ လင်းတငှက်မင်းသည်။ ဗျသနံ၊ ပျက်စီးခြင်းသို့။ အာပါဒိ၊ ရောက်ပြီ။ ဒိဇေ၊ လင်းတငှက်မင်းသည်။ အနောဝါဒကရေ၊ အဆုံးအမကို မလိုက်နာသည်ရှိသော်။ တဿ၊ ထိုလင်းတငှက်မင်း၏။ ပုတ္တော စ၊ သားတို့သည်လည်းကောင်း။ ဒါရာ စ၊ မယားတို့သည်လည်းကောင်း။ အနုဇီဝိနော၊ မှီ၍အသက်မွေးကုန်သော။ အညေ၊ တပါးကုန်သော။ ယေ စ၊ အကြင်လင်းတတို့သည်လည်းကောင်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော လင်းတတို့သည်။ ဗျသနံ၊ ပျက်စီးခြင်းသို့။ အာပါဒုံ၊ ရောက်ကုန်ပြီ။ အတီတသာသနော၊ အဆုံးအမကိုလွန်သော။ ဂိဇ္ဈောဝ၊ လင်းတကဲ့သို့။ ဧဝံပိ၊ ဤအတူလျှင်။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ အတိသီမစာရော၊ အပိုင်းအခြားကိုလွန်လျက် ကျင့်သည်ဖြစ်၍။ ဒိတ္တော၊ မလိမ္မာသည်ဖြစ်၍။ ပုဎ္ဍာနိ၊ အကျိုးစီးပွားကို အလိုရှိလျက် သိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝါကျံ၊ စကားကို။ နာဝဗုဇ္ဈတိ၊ မသိ။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော သူတို့သည်။ ဝုဎ္ဍသာသနံ၊ အကျိုးစီးပွားကိုအလိုရှိကုန်သော သူတို့၏ အဆုံးအမကို။ အကတွာ၊ မလိုက်နာမူ၍။ ဗျသနံ၊ ပျက်စီးခြင်းသို့။ ပပ္ပေန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ ဂိဇ္ဈဇာတကံ၊ ဂိဇ္ဈဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

ဝ၂+ဝ၃+ သမဇနော၊ ထပ်တူတပ်မျှဖြစ်သော ရဟန်းအပေါင်းသည်။ ပုထုသဒ္ဒေါ၊ ကျယ်သောအသံရှိ၏။ ကောစိ၊ တစုံတယောက်သော ရဟန်းသည်လည်း။ ဗာလော၊ ငါမိုက်၏ ဟူ၍။ န မညထ၊ မအောက်မေ့။ သံဃသ္မိံ၊ သံဃာသည်။ သိယျော၊ လွန်စွာ။ ဘိဇ္ဇမာနသ္မိံ၊ ကွဲသည်ရှိသော်။ အညံ၊ ငါကြောင့်။ သင်္ဃော၊ ကွဲ၏ဟူသော တပါးသော အကြောင်းကို။ န အမညရုံ၊ မအောက်မေ့။ ပရိမုဋ္ဌာ၊ လွတ်သော သတိရှိကုန်သော။ ပဏ္ဍိတာဘာသာ၊ ပညာရှိယောင်ပြုကုန်သော။ ဝါစာဂေါစရဘာဏိနော၊ နှုတ်ဖြင့်အရိယာတို့၏ အာရုံဖြစ်သော သတိပဋ္ဌာန်အစရှိသည်ကိုဆိုလေ့မရှိကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ မုခါယာမံ၊ ခံတွင်းဆံခြင်းကို။ ဣစ္ဆန္တိ၊ အလိုရှိကုန်၏။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ ပသာရေတွာ၊ ဆံ၍။ ဘာဏိနော၊ ဆိုကုန်၏။ ယေန၊ အကြင်ခိုက်ရန်ကို။ န ဝိဒူ၊ ဤသို့ အပြစ်ရှိ၏ ဟုမသိကုန်။ ယေ စ၊ အကြင်သူတို့သည်လည်း။ မံ၊ ငါကို။ အက္ကောစ္ဆိ၊ ဆဲရေးပြီ။ မံ၊ ငါကို။ အဝဓိ၊ ညှဉ်းဆဲပြီ။ မံ၊ ငါကို။ အဇိနိ၊ အောင်ပြီ။ မေ၊ ငါ၏။ သန္တကံ၊ ဥစ္စာကို။ အဟာသိ၊ ဆောင်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တံ အာကာရံ၊ ထိုအခြင်းအရာကို။ ဥပနယှန္တိ၊ ဘွဲ့ကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုသူတို့အား။ ဝေရံ၊ ရန်သည်။ န သမ္မတိ၊ မငြိမ်း။ ယေ စ၊ အကြင်သူတို့သည်လည်း။ မံ၊ ငါကို။ အက္ကောစ္ဆိ၊ ဆဲရေးပြီ။ မံ၊ ငါကို။ အဝဓိ၊ ညှဉ်းဆဲပြီ။ မံ၊ ငါကို။ အဇိနိ၊ အောင်ပြီ။ မေ၊ ငါ၏။ သန္တကံ၊ ဥစ္စာကို။ အဟာသိ၊ ဆောင်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဥပနယှန္တိ၊ မဘွဲကုန်။ တေသံ၊ ထိုသူတို့အား။ ဝေရံ၊ ရန်သည်။ ဥပသမ္မတိ၊ ငြိမ်း၏။ ဟိ သစ္စံ၊ မှန်၏။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဝေရေန၊ ရန်တုံ့မှုသဖြင့်။ ဝေရာနိ၊ ရန်တို့သည်။ ကုဒါစနံ၊ တရံတဆစ်၌။ န သမ္မန္တိ၊ မငြိမ်းကုန်။ အဝေရေန စ၊ ရန်တို့မမူသဖြင့်ကား။ သမ္မန္တိ၊ ငြိမ်းကုန်၏။ ဧသ ဓမ္မော၊ ဤတရားသည်။ သနန္တနော၊ ရှေး၌ဖြစ်၏။ ပရေ စ၊ ပညာရှိမှတပါးကုန်သောသူတို့သည်လည်း။ ဧတ္ထ၊ ဤသံဃာအလယ်၌။ ကလဟံ၊ ခိုက်ရန်တွေ့ခြင်းကို။ ကရောန္တာ၊ ပြုကုန်သော။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ယမာမသေ၊ ယမမင်းနိုင်ငံသို့လိုက်ရအံ့ဟု။ န ဝိဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ တတ္ထ၊ ထိုရဟန်းတို့တွင်။ ယေ စ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်ကား။ ဝိဇာနန္တိ၊ ယမမင်းနိုင်ငံသို့ရောက်ရအံ့ဟု သိကုန်၏။ တတော၊ ထိုကြောင့်။ တေ စ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်ကား။ မေဓဂါ၊ ရန်တို့သည်။ သမ္မန္တိ၊ ငြိမ်းကုန်၏။ ယေ ရာဇာနော၊ အကြင်မင်းတို့သည်။ အဋ္ဌိစ္ဆိန္နာ၊ ဖြစ်အပ်သောမိဘတို့ အရိုးရှိကုန်၏။ ပါဏဟရာ၊

ဝ၃+ဝ၄+ သတ်အပ်သောမိဘတို့၏ အသက်ရှိကုန်၏။ ဂဝဿဓနဟာရိနော၊ ဆောင်အပ်သောနွား၊ မြင်း၊ ဥစ္စာရှိကုန်၏။ ရဋ္ဌံ၊ တိုင်းနိုင်ငံကို။ ဝိလုပ္ပမာနာနံ၊ လုယက်ကုန်သော။ တေသံပိ၊ ထိုမင်းတို့အားလည်း။ သင်္ဂဟိ၊ ပေါင်းဘော်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သေး၏။ တုမှာကံ၊ သင်တို့အား။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ သင်္ဂတိ၊ ပေါင်းဘော်ခြင်းသည်။ နော သိယာ၊ မဖြစ်ရာသနည်း။ နိပကံ၊ ပညာရှိသော။ သဒ္ဓိံစရံ၊ အတူတကွကျင့်ဘက်ဖြစ်သော။ သာဓုဝိဟာရိံ၊ ကောင်းစွာနေလေ့ရှိသော။ ဓိရံ၊ တည်ကြည်သော။ သဟာယံ၊ အဆွေခင်ပွန်းကို။ သစေ လဘေထ၊ အကယ်၍ ရငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ရသည်ရှိသော်။ သဗ္ဗာနိ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ပရိဿယာနိ၊ ဘေးရန်တို့ကို။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ တေန၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ အတ္တမနော၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာသည်ဖြစ်၍။ သတိမာ၊ သတိနှင့်ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ စရေယျ၊ ကျင့်ရာ၏။ နိပကံ၊ ပညာရှိသော။ သဒ္ဓိံစရံ၊ တကွကျင့်ဘက်ဖြစ်သော။ သာဓုဝိဟာရိံ၊ ကောင်းစွာနေလေ့ရှိသော။ ဓိရံ၊ တည်ကြည်သော။ သဟာယံ၊ အဆွေခင်ပွန်းကို။ နော လဘေထ၊ အကယ်၍ မရငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့မရသည်ရှိသော်။ ရာဇာ၊ မဟာဇနကမင်း၊ အရိန္ဒမမင်းသည်။ ဝိဇိတံ၊ အောင်မြင်အပ်ပြီးသော။ ရဋ္ဌံ၊ တိုင်းနိုင်ငံကို။ ပဟာယ၊ စွန့်၍။ ဧကော၊ တယောက်တည်း။ စရေဣဝ၊ ကျင့်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ မာတင်္ဂနာဂေါ၊ အမိကိုလုပ်ကျွေးသော သိလဝဆင်ပြောင်ကြီး၊ ပါလိလေယျကဆင်ပြောင်ကြီးသည်။ အရညေ၊ တော၌။ ဧကော၊ တစီးတည်း။ စရေဣဝ၊ ကျင့်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ ဧကော၊ တယောက်တည်း။ စရေ၊ ကျင့်ရာ၏။ ဧကဿစရိယံ၊ တယောက်တည်းကျင့်ခြင်းသည်။ သေယျော၊ မြတ်၏။ ဗာလေ၊ သူမိုက်၌။ သဟာယတာ၊ အဆွေခင်ပွန်း၏ အဖြစ်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ အရညေ၊ တော၌။ မာတင်္ဂနာဂေါဝ၊ ဆင်ပြောင်ကြီးကဲ့သို့။ အပ္ပေါဿုက္ကော၊ ကြောင့်ကြမရှိ။ ဧကော၊ တယောက်တည်း။ စရေ၊ ကျင့်ရာ၏။ ပါပါနိ၊ မကောင်းမှုတို့ကို။ န စ ကယိရာ၊ မပြုရာ။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ ကောသမ္ဗိဇာတကံ၊ ကောသမ္ဘီဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

၃၊ သုဝဇာတ်။ သုဝရာဇ၊ ကျေးမင်း။ ဒုမော၊ သစ်ပင်သည်။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ဖလူပပန္နော၊ အသီးနှင့်ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဝိဟင်္ဂမာ၊ ငှက်တို့သည်။ နံ၊ ထိုသစ်ပင်ကို။ သံပတန္တာ၊ တခက်မှသည်တခက်သို့ပြောင်း

ဝ၄+ဝ၅+သွားကုန်လျက်။ ဘုဉ္ဇန္တိ၊ စားကုန်၏။ ခီဏန္တိ၊ အသီးကုန်ပြီဟူ၍။ ဉတွာ၊ သိကုန်၍။ ဒုမဖလစ္စယေန၊ သစ်သီးကုန်သဖြင့်။ ဝိဟင်္ဂမာ၊ ငှက်တို့သည်။ တတော၊ ထိုသစ်ပင်မှ။ ဒိသောဒိသံ၊ ထိုထိုအရပ်သို့။ ယန္တိ၊ ပျံသွားကုန်၏။ လောဟိတတုဏ္ဍ၊ နီသောနှုတ်သီးရှိသော။ သုဝ၊ ကျေးသား။ စာရိကံ၊ အရပ်တပါးသို့သွားခြင်းကို။ စရ၊ သွားလော့။ မာ မရိ၊ မသေလင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ သုက္ခဒုမမှိ၊ ခြောက်သောသစ်ပင်၌။ ဈာယသိ၊ ကြံမှိုင်သနည်း။ ဝဿန္တသန္နိဘ၊ မိုးတွင်းကာလ၌ စိမ်းညိုသောတောအုပ်နှင့် တူသော အဆင်းရှိသော။ သုဝ၊ ကျေးသား။ တံ၊ သင့်ကို။ ဣင်္ဃ၊ ငါတိုက်တွန်း၏။ တွံ၊ သင်သည်။ ဗြူဟိ၊ ဆိုလော့။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ သုက္ခဒုမံ၊ ခြောက်သောသစ်ပင်ကို။ န ရိဉ္စသိ၊ မစွန့်သနည်း။ ဟံသ၊ ဟင်္သာမင်း။ အခီနံ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့၏။ ယေ သခါရော၊ အကြင်အဆွေခင်ပွန်းတို့သည်။ စေ ဘဝန္တိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ကုန်ငြားအံ့။ သော၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်းသည်။ သုခဒုက္ခေသု၊ ချမ်းသာဆင်းရဲတို့၌။ ပါဏံ၊ အသက်ကို။ စဇေ၊ စွန့်ရာ၏။ သတံ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ အနုဿရန္တာ၊ အောက်မေ့ကုန်လျက်။ သန္တော၊ သူတော်ကောင်းတို့သည်။ တံ၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်းကို။ ခီဏန္တိ၊ စည်းစိမ်ဥစ္စာကုန်ပြီဟူ၍လည်းကောင်း။ အခီဏန္တိ၊ စည်းစိမ်ဥစ္စာမကုန်သေးဟူ၍လည်းကောင်း။ န ဇဟန္တိ၊ မစွန့်ကုန်။ ဟံသ၊ ဟင်္သာမင်း။ သော အဟံ၊ ထိုငါသည်။ သတံ၊ သူတော်ကောင်းတို့တွင်။ အညတရော၊ တယောက်သည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ ရုက္ခော၊ ရေသဖန်းပင်သည်။ မေ၊ ငါ၏။ ဉာတိ စ၊ အဆွေအမျိုးသည်လည်းကောင်း။ သခါ စ၊ အဆွေခင်ပွန်းသည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဇီဝိတတ္ထော၊ အသက်မွေးခြင်းကိုအလိုရှိသောငါသည်။ ခီဏန္တိ၊ အသီးကုန်ပြီဟု။ ဉတွာန၊ သိ၍။ တံ၊ ထိုရေသဖန်းပင်ကို။ ပဟာတုံ၊ စွန့်အံ့သောငှာ။ န ဥဿဟေ၊ မတတ်နိုင်။ သော၊ ထိုသို့စွန့်ခြင်းသည်။ န သဓမ္မော၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ တရားမဟုတ်။ သုဝ၊ ကျေးမင်း။ သက္ခိတကံ၊ အဆွေခင်းပွန်းတို့၌ ဖြစ်သော ခြစ်ခြင်းသည်။ သာဓု၊ ကောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မိတ္တသင်္ဂတိ၊ အဆွေခင်ပွန်းဖြစ်၍ တကွနေခြင်းသည်။ သန္တဝေါ၊ ပေါင်းဘော်ခြင်းသည်။ သာဓု၊ ကောင်းသည်။ သစေ ရောစေသိ၊ အကယ်၍ နှစ်သက်အံ့။ ဝိဇာနတံ၊ ပညာရှိတို့သည်။ ပသံသော၊ ခြီးမွမ်းထိုက်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ပတ္တယာန၊ အတောင်ဟူသော ယာဉ်ရှိသော။ ဝိဟင်္ဂမ၊ ကောင်းကင်ဖြင့်သွားတတ်သော။ ဝက္ကင်္ဂ၊ ကောက်သောလည်ရှိသော။ သုဝ၊ ကျေးသား။ တွံ၊ သင်သည်။ ယံ ကိဉ္စိ၊ အမှတ်မရှိသောဆု

ဝ၅+ဝ၆+ကို။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဣစ္ဆသိ၊ အလိုရှိအံ့။ သောအဟံ၊ ထိုငါသည်။ တေ၊ သင်အား။ ဒမ္မိ၊ ပေးအံ့။ ဝရံ၊ လိုသောဆုကို။ ဝရဿု၊ တောင်းလော။ ဟံသ၊ ဟင်္သာမင်း။ တုဝံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါအား။ ဝရံ၊ ဆုကို။ စေဒဒေယျ၊ အကယ်၍ပေးငြားအံ့။ အယဉ္စရုက္ခော၊ ဤရေသဖန်းပင်သည်လည်း။ ပုန၊ တဖန်။ အာယုံ၊ အသက်ကို။ လဘေထ၊ ရစေသတည်း။ သော၊ ထိုရေသဖန်းပင်သည်။ သာခဝါ၊ အခက်နှင့်ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ ဖလိမာ၊ အသီးနှင့်ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ သံဝိရုဠော၊ ထက်ဝန်းကျင်မှစည်ပင်ပေါက်ရောက်သော အရွက်နုရှိသည်ဖြစ်၍။ မဓုတ္ထိကော၊ ယင်ပျားငယ်ကဲ့သို့ချိုသော အသီးရှိသည်ဖြစ်၍။ သောဘမာနော၊ တင့်တယ်သည်ဖြစ်၍။ တိဋ္ဌတု၊ တည်စေသတည်း။ သမ္မ၊ အဆွေ။ ဖလိမံ၊ အသီးနှင့်ပြည့်စုံသော။ ဥဠာရံ၊ မြတ်သော။ တံ၊ ထိုရေသဖန်းပင်ကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ပဿ၊ ရှုလော။ တေ၊ သင်အား။ ဥဒုမ္ပရေန၊ ရေသဖန်းပင်နှင့်။ သဟာဝ၊ တကွသာလျှင်။ ဝါသော၊ နေခြင်းသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ သော၊ ထိုရေသဖန်းပင်သည်။ သာခဝါ၊ အခက်နှင့်ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ ဖလိမာ၊ အသီးနှင့်ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ သံဝိရုဠော၊ ထက်ဝန်းကျင်မှစည်ပင်ပေါက်ရောက်သော အရွက်ရှိသည်ဖြစ်၍။ မဓုတ္ထိကော၊ ယင်ပျားငယ်ကဲ့သို့ချိုသော အသီးရှိသည်ဖြစ်၍။ သောဘမာနော၊ တင့်တယ်သည်ဖြစ်၍။ တိဋ္ဌတု၊ တည်စေသတည်း။ သက္က၊ သိကြားမင်း။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ အဟံ၊ ငါသည်။ သဖလံ၊ အသီးနှင့်ပြည့်စုံသော။ ဒုမံ၊ သဖန်းပင်ကို။ ဒိသွာန၊ မြင်၍။ သုခိတောယထာ၊ ချမ်းသာသကဲ့သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထိုအတူ။ တွံ၊ သင်သည်။ သဗ္ဗေဟိ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဉာတီဘိ၊ ဆွေမျိုးတို့နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ သုခီ၊ ချမ်းသာခြင်းရှိသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေလော့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သက္ကော၊ သိကြားသည်။ သုဝဿစ၊ ကျေးသားအားလည်း။ ဝရံ၊ ဆုကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ ဒုမံ၊ သဖန်းပင်ကို။ သဖလံ၊ အသီးရှိသည်ကို။ ကတွာန၊ ပြု၍။ ဘရိယာယ၊ မယားနှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ဒေဝါနံ၊ တာဝတိံသာနတ်တို့၏။ နန္ဒနံဝနံ၊ နန္ဒဝန်ဥယျာဉ်သို့။ ပက္ကမိ၊ သွားလေပြီ။ ဣတိ၊ ဤသည်သည်လျှင်အပြီးတည်း။ သုဝဇာတကံ၊ သုဝဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၄၊ စူဠသုဝဇာတ်။ ဟရိပတ္ထာ၊ စမ်းညိုသော အရိပ်ဖြင့်ဖုံးလွှမ်းအပ်ကုန်သော။ ဒုမာ၊ မြေတောင်တို့၌ ရောက်ကုန်သော။ အနေကဖလာ၊ များစွာသော အသီးရှိကုန်သော။ ဗာဟူ၊ များစွာကုန်သော။ ရုက္ခာ၊ သစ်ပင်တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ကောဠာပေ

ဝ၆+ဝ၇+လေခပ်သည်ရှိသော်တီးမှုတ်သောအသံကဲ့သို့မြည်သော။ ရုက္ခေ၊ ရေသဖန်းပင်၌။ သုဝဿ၊ ကျေး၏။ မနော၊ စိတ်သည်။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ နိရတောနု၊ အမြဲမွေ့လျော်သနည်း။ အနေကဝဿဂဏေ၊ တပါးမရရေတွက်အပ်သော နှစ်ရှိကုန်သော။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော ကာလတို့ပတ်လုံး။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ၊ ထိုရေသဖန်းပင်၏။ ဖလံ၊ အသီးကို။ ဥပဘုဉ္ဇိမှာ၊ စားကုန်ပြီ။ အဖလံပိ၊ အသီးမရှိသည်ကိုလည်း။ ဝိဒိတွာန၊ သိကုန်၍။ ပုရေယထာ၊ ရှေး၌ကဲ့သို့။ သာဝမတ္တိ၊ ထိုချစ်ခြင်းသည်ပင်လျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သုက္ခဉ္စ၊ ခြောက်သည်လည်းဖြစ်သော။ ကောဠာပံ၊ လေခပ်သည်ရှိသော်တီးမှုတ်သော အသံကဲ့သို့မြည်သော။ ဩပတ္တံ၊ အရွက်မရှိသော။ အဖလံ၊ အသီးမရှိသော။ ဒုမံ၊ မြေ၌ ရောက်သော။ ရုက္ခံ၊ ရေသဖန်းပင်ကို။ ဒိဇာ၊ နှစ်ကြိမ်ဖြစ်ကုန်သော။ သကုဏာ၊ ငှက်တို့သည်။ ဩဟာယ၊ စွန့်၍။ ယန္တိ၊ ပျံသွားကုန်၏။ သုဝရာဇ၊ ကျေးမင်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ဂမနေ၊ စွန့်၍ သွားခြင်း၌။ ကိံ ဒေါသံ၊ အဘယ်အပြစ်ကို။ ပဿသေ၊ မြင်သနည်း။ အဟံသရာဇ၊ ဟင်္သာမင်း။ ယေသုကုဏာ၊ အကြင်ငှက်တို့သည်။ ဖလတ္ထာ၊ အသီးဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ သမ္ဘဇန္တိ၊ စွန့်ကုန်၏။ တေသကုဏာ၊ ထိုငှက်တို့သည်။ အတ္တတ္ထပညာ၊ မိမိအကျိုးငှာသာပညာရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဒုမ္မေဓာ၊ သူတပါးတို့အကျိုးငှာပညာမရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ပက္ခပါတိနော၊ မိမိကိုယ်အဖို့၌သာကျကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သုဝရာဇဝ၊ ကျေးမင်း။ သက္ခိကတံ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့၌ ဖြစ်သောမေတ္တာသည်။ သာဓု၊ ကောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မိတ္တံသဟဂတိ၊ အဆွေခင်ပွန်းဖြစ်၍တကွနေခြင်းသည်။ သန္တဝေါ၊ ပေါင်းဘော်ခြင်းသည်။ သာဓု၊ ကောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံဓမ္မံ၊ ထိုတရားကို။ သစေရောစေသိ၊ အကယ်၍ နှစ်သက်အံ့။ ဝိဇာနတံ၊ ပညာရှိတို့သည်။ ပါသံသော၊ ခြီးမွမ်းအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ပတ္တယာန၊ အတောင်ဟူသော ယာဉ်ရှိသော။ ဝိဟင်္ဂမ၊ ကောင်းကင်ဖြင့်သွားသော။ ပတ္တင်္ဂ၊ ကောက်သောလည်ရှိသော။ သုဝ၊ ကျေးမင်း။ တေ၊ သင်အား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝရံ၊ ဆုကို။ ဒမ္မိ၊ ပေးအံ့။ တွံ၊ သင်သည်။ ယံကိဉ္စိ၊ အမှတ်မရှိသောဆုကို။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဣစ္ဆသိ၊ အလိုရှိအံ့။ တံဝရံ၊ ထိုဆုကို။ ဝရဿု၊ တောင်းလော။ ဟံသရာဇ၊ ဟင်္သာမင်း။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ နံဒုမံ၊ ထိုရေသဖန်းပင်ကို။ သပတ္တံ၊ အရွက်ရှိသည့်ကို။ သဖလံ၊ အသီးရှိသည်ကို။ အပိနာမပသေမု၊ အကယ်၍မြင်ရကုန်ငြားအံ့။ နိမိလဒ္ဓေါ၊ ရွှေအိုးရသော။ ဒလိဒ္ဒေါဝ

ဝ၇+ဝ၈+သူဆင်းရဲကဲ့သို့။ နံ၊ ထိုရေသဖန်းပင်ကို။ ပုနပ္ပုနံ၊ အဖန်တလဲလဲ။ နန္ဒေယျ၊ နှစ်သက်ရာ၏။ တတော၊ ထိုနောမှ။ သက္ကော၊ သိကြားသည်။ အမတံ၊ အမြိုက်ရေကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ မဟိရုဟံ၊ ရေသဖန်းပင်ကို။ အဘိသိဉ္ဇိ၊ သွန်း၏။ သာခါဝိရူဠဿ၊ အခက်တို့ဖြင့်စည်ပင်သော။ တဿ၊ ထိုရေသဖန်းပင်၏။ သီတစ္ဆာယာ၊ အေးသော အရိပ်သည်။ မနောရမာ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဘွယ်ရှိ၏။ သက္က၊ သိကြားမင်း။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ အဟံ၊ ငါသည်။ သဖလံ၊ အသီးရှိသော။ ဒုမံ၊ ရေသဖန်းပင်ကို။ ဒိသွာန၊ မြင်၍။ သုခိတောယထာ၊ ချမ်းသာသကဲ့သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထိုအတူ။ တွံ၊ သင်သည်။ သဗ္ဗေဟိ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဉာတိဘိ၊ ဆွေမျိုးတို့နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ သုခီ၊ ချမ်းသာသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေလော့။ သက္ကော၊ သိကြားသည်။ သုဝဿ၊ ကျေးသားအား။ ဝရံ၊ ဆုကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ ဒုမံ၊ ရေသဖန်းပင်ကို။ သဖလံ၊ အသီးရှိသည်ကို။ ကတွာန၊ ပြု၍။ ဘရိယာယ၊ မယားနှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ဒေဝါနံ၊ တာဝတိံသာနတ်တို့၏။ နန္ဒနံဝနံ၊ နန္ဒဝန်ဥယျာဉ်သို့။ ပက္ကမိ၊ ဖဲသွား၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ စူဠသုဝဇာတကံ၊ စူဠသုဝဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၅၊ ဟရိတစဇာတ်။ မဟာဗြဟ္မေ၊ မဟာဗြဟ္မာကြီးသဘွယ်ဖြစ်သောအရှင်ဘုရား။ ဟာရီတော၊ ဟာရီတရသေ့သည်။ သုဒ္ဓေါ၊ စင်ကြယ်သည်ဖြစ်၍။ ဣရိယျသိ၊ နေ၏လော။ ကာမေ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ ဘုဉ္ဇတိ၊ ခံစား၏။ ဧတံဝစနံ၊ ဤစကားကို။ မေ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သုတံ၊ ကြားအပ်၏။ ဧတံဝစနံ၊ ထိုစကားသည်။ တုစ္ဆိကိစ္စိ၊ မမှန်သောစကားလော။ ကိစ္စိ၊ အသို့နည်း။ တွံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ သုဒ္ဓေါ၊ စင်ကြယ်သည်ဖြစ်၍။ ဣရိယျသိ၊ နေ၏လော။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ တေ၊ သင်မင်းကြီးသည်။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတံယထာ၊ ကြားအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ မောဟနေယျေသု၊ မိုက်စေတတ်ကုန်သော ကာမဂုဏ်တို့၌။ မုစ္ဆိတော၊ မက်မောသည်ဖြစ်၍။ ကုမ္မဂ္ဂေ၊ မှားသောခရီး၌။ ပဋိပန္နော၊ သွားသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဥပ္ပတ္တိတံ၊ ဖြစ်သော။ ရာဂံ၊ ရာဂကို။ ကိံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ နဝိနောဒယေ၊ ဖျောက်ခြင်းငှာမတတ်နိုင်သနည်း။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ဖျောက်ခြင်းငှာ မတတ်နိုင်သည်ရှိသော်။ နိပုဏာ၊ သိမ်မွေ့သော။ သာမုစိန္တနာ၊ ကောင်းသော အကျိုးတို့ကိုကြံတတ်သော။ ပညာ

ဝ၈+ဝ၉+ပညာသည်။ ကိမတ္ထိယာ၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ လောကေ၊ လောက၌။ ယတ္ထ၊ အကြင်ရာဂအစရှိသောလေးပါးကုန်သော တရားတို့၌။ ပညာ၊ ပညာသည်။ နဂါဓတိ၊ တည်ရာကိုမရ။ ရာဂေါ၊ ရာဂလည်းကောင်း။ ဒေါသော၊ ဒေါသလည်းကောင်း။ မဒေါ၊ ယစ်ခြင်းမာနလည်းကောင်း။ မောဟော၊ မောဟလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ ဣဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ မတိဗလာ၊ အလွန်အားကြီးကုန်၏။ ဘုသာ၊ ပြင်းထန်ကုန်၏။ ဟာရိတော၊ ဟာရီတရသေ့သည်။ အရဟာ၊ ပစ္စည်းလေးပါးကိုခံထိုက်၏။ သီလသမ္ပန္နော၊ သီလနှင့်ပြည့်စုံ၏။ သုဒ္ဓေါ၊ စင်ကြယ်စွာ။ စရတိ၊ ကျင့်၏။ မေဓာဝိ၊ ကိလေသာတို့ကိုဖျက်ဆီးတတ်သော ပညာရှိ၏။ ပဏ္ဍိတောစေဝ၊ အကျိုးအကြောင်းကို သိသော ပညာလည်းရှိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ နော၊ ငါတို့သည်။ ဘဝံ၊ အရှင်ကို။ သမ္မတော၊ သမုတ်အပ်၏။ ရာဇ၊ မင်းကြီး။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ သုဘာ၊ တင့်တယ်၏ဟုအာရုံကိုယူခြင်း၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ရာဂူပသဠတာ၊ ရာဂနှင့်စပ်ကုန်သော။ ဝိတက္ကာ၊ ဝိတက်တို့သည်။ ဣသိဓမ္မဂုဏေ၊ ရသေ့တို့တရားကျေးဇူး၌။ ရတံ၊ မွေ့လျော်ကုန်သော။ မေဓာဝီနမ္ပိ၊ ပညာရှိတို့အားလည်း။ ဟိံသန္တိ၊ ညှဉ်းဆဲကုန်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ တဝ၊ အရှင်ဘုရားအား။ သရိရဇော၊ ကိုယ်မှဖြစ်သော။ ဝဏ္ဏဝိဒူသနော၊ ကိုယ်အဆင်းဂုဏ်ကျေးဇူးကိုဖျက်ဆီးတတ်သော။ အယံရာဂေါ၊ ဤရာဂသည်။ ဥပ္ပန္နော၊ ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုရာဂကို။ တွံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ ပဇာဟ၊ ပယ်လော။ တေ၊ သင်အရှင်ဘုရား။ ဘဒ္ဒံ၊ ကောင်းခြင်းသည်။ အတ္ထု၊ ဖြစ်လေသတည်း။ တွံ၊ အရှင်ဘုရားကို။ ဗဟုနာပိ၊ များသောသူအပေါင်းသည်လည်း။ မေဓာဝီ၊ ပညာရှိဟူ၍။ သမ္မတော၊ သမုတ်အပ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ အန္ဓကာရကေ၊ ကာဏ်းသောအဖြစ်ကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ဗဟုဒုက္ခေ၊ များသော ဆင်းရဲရှိကုန်သော။ မဟာဝိသေ၊ ကြီးသောအဆိပ်ရှိကုန်သော။ တေကာမေ၊ ထိုကာမဂုဏ်တို့ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဇဟာမိ၊ ပယ်အံ့။ တေသံ၊ ထိုကာမဂုဏ်တို့၏။ မူလံ၊ မသင့်သော အားဖြင့်နှလုံးသွင်းခြင်းဟူသော အမြစ်ကို။ ဂဝေသိဿံ၊ ရှာမှီးအံ့။ သဗန္ဓနံ၊ အနှောင်အဖွဲ့နှင့်တကွသော။ ရာဂံ၊ ရာဂကို။ ဆေဇ္ဇံ၊ ဖြတ်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သစ္စပရက္ကမော၊ မှန်သောစကားကိုဆိုခြင်း၌ အားထက်သန်သော။ ဟာရိတောဣတိ၊ ဟာရီတရသေ့သည်။ ဣဒံ၊ ဤစကားကို။ ဝတွာန၊ ဆို၍။ ကာမရာဂံ၊ ကာမရာဂကို။ ဝိရာဇေတွာ၊ ခွာ၍။ ဗြဟ္မလောကူပဂေါ၊ ဗြဟ္မာ့ပြည်သို့လားသည်။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊

ဝ၉+၁၀+ဤသည်လျှင်ပြီးတည်း။ ဟရိတစဇာတကံ၊ ဟာရီတစဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၆၊ ပဒကုသလမာဏဝဇာတ်။ ဝုယှမာနကံ၊ ငါကိုဆောင်ယူလျက်နှစ်သော။ ဗဟုဿုတံ၊ များသောအကြားအမြင်ရှိသော။ ဝိစိတ္တကထိံ၊ ဆန်းကြယ်စွာဆိုလေ့ရှိသော။ ပါဋလိံ၊ ပါဋလိကို။ ဂင်္ဂါ၊ ဂင်္ဂါသည်။ ဝဟတိ၊ မျှော၏။ ပါဋလိ၊ ပါဋလိ။ တေ၊ သင်အား။ ဘဒ္ဒံ၊ ကောင်းခြင်းသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ မေ၊ ငါအား။ ဧကံ၊ တစ်ခုသော။ ဂါထကံ၊ သီချင်းကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့။ ဘဒ္ဒေ၊ ရှင်မာ။ ဒုက္ခိတံ၊ ဆင်းရဲသောသူကို။ ယေန၊ အကြင်ရေဖြင့်။ သိဉ္စန္တိ၊ သွန်းလောင်းကုန်၏။ အာတုရံ၊ ကျင်နာသောသူကို။ ယေန၊ အကြင်ရေဖြင့်။ သိဉ္စန္တိ၊ သွန်းလောင်းကုန်၏။ တဿ၊ ထိုရေ၏။ မဇ္ဈေ၊ အလယ်၌။ မရိဿတိ၊ ငါသေရအံ့။ မေ၊ ငါအား။ သရဏတော၊ ကိုးကွယ်ရာဖြစ်သောရေမှ။ ဘယံ၊ ဘေးသည်။ ဇာတံ၊ ဖြစ်၏။ ယတ္ထ၊ အကြင်မြေကြီး၌။ ဗီဇာနိ၊ မျိုးစေ့တို့သည်။ ရုဟန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ ယတ္ထ၊ အကြင်မြေကြီး၌။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ ပတိဋ္ဌိတာ၊ တည်ကုန်၏။ သာ၊ ထိုမြေကြီးသည်။ မေ၊ ငါ၏။ သီသံ၊ ဦးခေါင်းကို။ နိပ္ပဠေသိ၊ ဖိ၏။ မေ၊ ငါအား။ သရဏတော၊ ကိုးကွယ်ရာဖြစ်သော မြေကြီးမှ။ ဘယံ၊ ဘေးသည်။ ဇာတံ၊ ဖြစ်၏။ ဘတ္တာနိ၊ ထမင်းတို့ကို။ ယေန၊ အကြင်မီးဖြင့်။ ပစန္တိ၊ ချက်ကုန်၏။ သီတံ၊ အချမ်းကို။ ယေန၊ အကြင်မီးဖြင့်။ ဝိဟညတိ၊ ဖျောက်အပ်၏။ သော၊ ထိုမီးသည်။ မံဂတ္တာနိ၊ ငါ၏ ကိုယ်တို့ကို။ ဍဟတိ၊ လောင်၏။ မေ၊ ငါအား။ သရဏတော၊ ကိုးကွယ်ရာမီးမှ။ ဘယံ၊ ဘေးသည်။ ဇာတံ၊ ဖြစ်၏။ ပုထူ၊ များစွာကုန်သော။ ဗြာဟ္မဏခတ္တိယာ၊ ပုဏ္ဏားမင်းတို့သည်။ ယေနဘတ္တေန၊ အကြင်ထမင်းဖြင့်။ ယာပေန္တိ၊ မျှကုန်၏။ ဘုတ္တော၊ စားအပ်သော။ သော၊ ထိုထမင်းသည်။ မံ၊ ငါကို။ ဗျာပါဒေတိ၊ သတ်၏။ မေ၊ ငါအား။ သရဏတော၊ ကိုးကွယ်ရာထမင်းမှ။ ဘယံ၊ ဘေးသည်။ ဇာတံ၊ ဖြစ်၏။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ ဂိမှာနံ၊ နွေဥတုတို့၏။ ပစ္ဆိမေ၊ နောက်ဖြစ်သော။ မာသေ၊ လ၌။ ဝါတံ၊ လေကို။ ဣစ္ဆန္တိ၊ အလိုရှိကုန်၏။ သော၊ ထိုလေသည်။ မံဂတ္တာနိ၊ ငါ၏ ကိုယ်တို့ကို။ သဉ္ဇတိ၊ ချိုးဖျက်၏။ မေ၊ ငါအား။ သရဏတော၊ ကိုးကွယ်ရာလေမှ။ ဘယံ၊ ဘေးသည်။ ဇာတံ၊ ဖြစ်၏။ ယံဇဂတိရုဟံ၊ အကြင်သစ်ပင်ကို။ နိဿိတံ၊ ငှက်တို့သည်မှီကုန်၏။ သွာယံသော၊ ထိုသစ်ပင်သည်။ အဂ္ဂိံ၊ မီးကို။ ပမုစ္စတိ၊ လွှတ်၏။ ဝတ္တင်္ဂါ၊ ငှက်တို့။ တုမှေ

၁၀+၁၁+သင်တို့သည်။ ဒိသာ၊ အရပ်မျက်နှာတို့သို့။ ဘဇထ၊ ဖဲကြကုန်လော့။ နော၊ ငါတို့အား။ သရဏတော၊ ကိုးကွယ်ရာမှ။ ဘယံ၊ ဘေးသည်။ ဇာတံ၊ ဖြစ်၏။ ယံ၊ အကြင်မိန်းမကို။ သောမနဿံ၊ ဝမ်းမြောက်ခြင်းကို။ ဥပ္ပါဒေတွာ၊ ဖြစ်စေ၏။ မာလိနိံ၊ ပန်းပန်၍။ စန္ဒနုဿဒံ၊ စန္ဒကူးလိမ်းကျံ၍။ အာနယိ၊ ဆောင်၏။ မေ၊ ငါအား။ သရဏတော၊ ကိုးကွယ်ရာမှ။ ဘယံ၊ ဘေးသည်။ ဇာတံ၊ ဖြစ်၏။ ဇာတေန၊ ဘွားသော။ ယေန၊ အကြင်သားနှင့်။ နန္ဒိဿံ၊ နှစ်သက်ခြင်းကို။ လာဘာမိ၊ ရ၏။ ယဿစ၊ အကြင်သား၏လည်း။ ဘဝံ၊ ဖြစ်ခြင်းကို။ ဣစ္ဆိဿံ၊ အလိုရှိ၏။ သော၊ ထိုသားသည်။ မံ၊ ငါကို။ ဃရာ၊ အိမ်မှ။ နိစ္ဆုဘတိ၊ နှင်ထုတ်၏။ မေ၊ ငါအား။ သရဏတော၊ ကိုးကွယ်ရာမှ။ ဘယံ၊ ဘေးသည်။ ဇာတံ၊ ဖြစ်၏။ သမာဂတာ၊ စည်းဝေးလာကုန်သော။ ဇနပဒါစ၊ ဇနပုဒ်သူတို့သည်လည်းကောင်း။ နေဂမာစ၊ နိဂုံးလူတို့သည်လည်းကောင်း။ မေ၊ ငါ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏန္တု၊ နားထောင်ကုန်လော့။ ယတောဒကံ၊ အကြင်ရေသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုရေသည်။ အာဒိတ္တံ၊ မီးတောက်၏။ ယတော၊ အကြင်မင်းမှ။ ခေမံ၊ ဘေးမရှိ။ တတော၊ ထိုမင်းမှ။ ဘယံ၊ ဘေးဖြစ်၏။ ရာဇစ၊ မင်းသည်လည်းကောင်း။ ပုရောဟိတော၊ ပုရောဟိတ်ဖြစ်သော။ ဗြာဟ္မဏောစ၊ ပုဏ္ဏားသည်လည်းကောင်း။ ရဋ္ဌံ၊ တိုင်းကို။ ဝိလုပ္ပတေ၊ လုယက်၏။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အတ္တဂုတ္တော၊ မိမိကိုယ်ကိုစောင့်ကုန်၍။ ဝိဟရထ၊ နေကြကုန်လော့။ သရဏတော၊ ကိုးကွယ်ရာမှ။ ဘယံ၊ ဘေးသည်။ ဇာတံ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ ပဒကုသလမာဏဝဇာတကံ၊ ပဒကုသလမာဏဝဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၇၊ လောမသကဿပဇာတ်။ ရာဇ၊ မင်းကြီး။ တွံ၊ သင်သည်။ လောမသကဿပံဣသိံ၊ လောမသကဿပရသေ့ကို။ အာနေတွာ၊ တောမှပင့်ဆောင်၍။ ယညံ၊ ယဇ်ကို။ သစေယဇေယျ၊ အကယ်၍ပူဇော်စေငြားအံ့။ အစ္စန္တံ၊ စင်စစ်။ ဣန္ဒသမော၊ သိကြားနှင့်တူသည်ဖြစ်၍။ အဇရော၊ မအိုသည်။ အမရော၊ မသေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ သယှေ၊ သေယှ။ အဟံ၊ ငါသည်။ နိန္ဒာယ၊ ကဲ့ရဲ့ခြင်းနှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ပဝတ္တံ၊ ဖြစ်သော။ သသမုဒ္ဒပဂရိယာယံ၊ သမုဒ္ဒရာ အခြံအရံနှင့်တကွသော။ သာဂရကုဏ္ဍလံ၊ သမုဒ္ဒရာ၏ နားဍောင်းသဘွယ်ဖြစ်သော။ မဟိံ၊ မြေကို။ နဣစ္ဆေ၊ အလိုမရှိ။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝိဇာနာဟိ၊ သိလော့။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဝိနိပါတေ

၁၁+၁၂+ နဝါ၊ ငရဲသို့ကျစေတတ်သော အမှုဖြင့်လည်းကောင်း။ အဓမ္မစရဏေနဝါ၊ အဓမ္မကိုကျင့်သဖြင့်လည်းကောင်း။ ဓနလဘဉ္စ၊ ဥစ္စာရခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ယသလာဘဉ္စ၊ စည်းစိမ်ရခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ယာဝုတ္တိ၊ အကြင်အသက်မွေးခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံဝုတ္တိံ၊ ထိုအသက်မွေးခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဓိရတ္ထု၊ ငါစက်ဆုပ်၏။ အဓမ္မေန၊ အဓမ္မဖြင့်။ ယာစဧသနာ၊ အကြင်ဥစ္စာရှာခြင်းသည်လည်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တတော၊ ထိုထက်။ အနာဂါရေ၊ ရဟန်းဘောင်၌။ ပဗ္ဗဇိတွာ၊ ရဟန်းပြု၍။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ အပိစေပရိဗ္ဗဇေ၊ အကယ်၍ဆွမ်းခံသွားငြားအံ့။ သာယေဝဇီဝိကာ၊ ထိုအသက်မွေးခြင်းသည်သာလျှင်။ သေယျာ၊ မြတ်၏။ လောကေ၊ လောက၌။ အညံ၊ တပါးသောသူကို။ အဟိံသယံ၊ မညှဉ်းဆဲဘဲ။ အနဂါရေ၊ ရဟန်းဘောင်၌။ ပဗ္ဗဇိတွာ၊ ရဟန်းပြု၍။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ အပိစေပရိဗ္ဗဇေ၊ အကယ်၍ ဆွမ်းခံသွားငြားအံ့။ တံ၊ ထိုဆွမ်းခံသွားခြင်းသည်။ ရဇ္ဇေနအပိ၊ မင်းအဖြစ်ထက်လည်း။ ဝရံ၊ မြတ်၏။ စန္ဒော၊ လသည်။ ဗလံ၊ အားရှိ၏။ သူရိယော၊ နေသည်။ ဗလံ၊ အားရှိ၏။ သမဏဗြာဟ္မဏာ၊ ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့သည်။ ဗလာ၊ အားရှိကုန်၏။ သမုဒ္ဒဿ၊ သမုဒ္ဒရာ၏။ ဝေလာ၊ ကမ်းသည်။ ဗလံ၊ အားရှိ၏။ ယထာ၊ အကြင်ကြောင့်။ စန္ဒဝတီ၊ စန္ဒဝတီမင်းသမီးသည်။ ပိတုအတ္ထာ၊ အဘ၏ အကျိုးကို အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥဂ္ဂတပံ၊ ပြင်းထန်သော အကျင့်ရှိသော။ သန္တံ၊ ငြိမ်သက်သော။ လောမသကဿပံဣသိံ၊ လောမသကဿပရသေ့ကို။ ဝါဇပေယျံ၊ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းကို။ အယာဇသိ၊ ပူဇော်စေ၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ ဗလာတိဗလာ၊ အားတကာတို့ထက် အလွန်အားရှိကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ကဋုကံ၊ ထက်သော အကျိုးရှိသော။ ကာမဟေတုကံ၊ ကာမလျှင်အကြောင်းရှိသော။ တံကမ္မံ၊ ထိုအမှုကို။ လောဘပကံတံ၊ လောဘသည်ပြုအပ်၏။ တဿ၊ ထိုလောဘ၏။ မူလံ၊ မသင့်သောနှလုံးသွင်း၏ အမြစ်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂဝေသိဿံ၊ ရှာမှီးအံ့။ သဗန္ဓနံ၊ အနှောင်အဖွဲ့နှင့်တကွသော။ ရာဂံ၊ ရာဂကို။ ဆေဇ္ဇံ၊ ဖြတ်အံ့။ ရာဇ၊ မင်းကြီး။ လောကေ၊ လောက၌။ သုဗဟူပိ၊ အလွန်များသည်လည်းဖြစ်ကုန်သော။ ကာမေ၊ ကာမတို့ကို။ ဓိရတ္ထု၊ ငါစက်ဆုပ်၏။ ကာမဂုဏေဟိ၊ ကာမဂုဏ်တို့ထက်။ တပေါဝ၊ သီလသည်သာလျှင်။ သေယျော၊ မြတ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကာမေ၊ ကာမတို့ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ တပေါ၊ သီလစောင့်ရှောက်ခြင်းကို။ ကရိဿာမိ၊ ပြုကျင့်အံ့။ ရဋ္ဌဉ္စ၊ တိုင်းသည်လည်းကောင်း။ စန္ဒဝတီစ၊ စန္ဒဝတီမင်းသမီးသည်လည်းကောင်း။ တဝေဝ၊ သင်

၁၂+၁၃+အားသာလျှင်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ လောမသကဿပဇာတကံ၊ လောမသကဿပဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၈၊ စက္ကဝါကဇာတ်။ ကာသာယဝတ္ထေ၊ ဖန်ရည်စွန်းသောအဝတ်ကိုဝတ် ကုန်သကဲ့သို့ရွှေအဆင်းနှင့်တူသော အဆင်းရှိကုန်သော။ ဒုဝေဒုဝေ၊ အစုံအစုံဖြစ်ကုန်၍။ စရန္တေ၊ သွားကုန်လျက်။ နန္ဒမနော၊ နှစ်သက်သောစိတ်ရှိကုန်သော။ သုကုဏေ၊ ငှက်တို့ကို။ ဝဒါမိ၊ ငါဆို၏။ အဏ္ဍဇ၊ အိုငှက်တို့။ တုမှေ၊ သင်တို့ကို။ မာနုသေသု၊ လူတို့၌။ ပသံသန္တာ၊ ခြီးမွမ်းကုန်သောသူတို့သည်။ ကံအဏ္ဍဇံ၊ အဘယ်ငှက်မည်၏ဟူ၍။ ဝတွာ၊ ဆိုကုန်၍။ ပသံသန္တိ၊ ခြီးမွမ်းကုန်သနည်း။ ဣင်္ဃ၊ ငါတိုက်တွန်း၏။ တံဇာတိံ၊ ထိုအမျိုးကို။ ဗြူဟိ၊ ဆိုလော့။ မနုဿဟိံ၊ လူတို့ကိုညှဉ်းဆဲတတ်သောကျီး။ မနုဿေသု၊ လူတို့၌။ အမှေ၊ ငါတို့ကို။ အနုပုဗ္ဗကေ၊ အချင်းချင်းအစဉ်လိုက်တတ်ကုန်သော။ စက္ကဝါကေ၊ စက္ကဝါက်တို့ဟူ၍။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ ဒိဇေသု၊ ငှက်တို့၌။ အမှေဝ၊ ငါတို့ကို။ ကလျာဏဘာဝါ၊ ကောင်းသောသဘောရှိကုန်သောငှက်တို့ဟူ၍။ သမ္မတာ၊ သမုတ်အပ်ကုန်၏။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဃာသဟေတုပိ၊ အစာဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ ပါပံ၊ မကောင်းမှုကို။ နကရောမ၊ မပြုကုန်။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဏ္ဏဝေ၊ ပဒုမာအိုင်၌။ အဘိရူပါ၊ အလွန်အဆင်းလှကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိစရာမ၊ သွားကုန်၏။ စက္ကဝါကာ၊ စက္ကဝါက်တို့။ တုမှေ၊ သင်တို့လည်း။ အဏ္ဏဝေ၊ ပဒုမာအိုင်၌။ ကာမိဖလာနိ၊ အဘယ်အသီးတို့ကို။ ဘုဉ္ဇေကိံ၊ စားကြကုန်သနည်း။ ကုတောမံသံ၊ အဘယ်အသားကို။ ခါဒထကိံ၊ ခဲကြကုန်သနည်း။ ဝေါ၊ သင်တို့၏။ ဗလဉ္စ၊ အားသည်လည်းကောင်း။ ဝဏ္ဏောစ၊ အဆင်းသည်လည်းကောင်း။ အနောမာ၊ မယုတ်လျော့ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အနမ္ပရူပါ၊ များသောသဘောရှိကုန်၏။ ဓင်္က၊ ကျီး။ အဏ္ဏဝေ၊ ပဒုမာအိုင်၌။ ဖလာနိ၊ သစ်သီးတို့သည်။ နသန္တိ၊ မရှိကုန်။ စက္ကဝါကေ၊ စက္ကဝါက်အား။ ခါဒိတုံ၊ ခဲအံ့သောငှာ။ မံသံ၊ အသားသည်။ ကုတောအတ္ထိ၊ အဘယ်မှာရှိအံ့နည်း။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ သေဝါလံ၊ မှော်ကို။ အဘက္ခိမှ၊ စားကုန်၏။ အပါဏဘောဇနာ၊ မှော်ရေဟူသော အစာရှိကုန်သော။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဃာသဟေတုပိ၊ အစာဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ ပါပံ၊ မ

၁၃+၁၄+ကောင်းမှုကို။ နကရောမ၊ မပြုကုန်။ စက္ကဝါက၊ စက္ကဝါက်။ မေ၊ ငါသည်။ ဣဒံ၊ ဤအစာကို။ နရုစ္စတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သ္မိံဘဝေ၊ ထိုစက္ကဝါက်ဘဝ၌။ ဘောဇနံသန္နိကာသော၊ အစာနှင့်တူသော အဆင်းရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏ဟူ၍။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ မေ၊ ငါအား။ ဝိတက္ကော၊ အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တတော၊ ထိုငါကြံသောအခါမှ။ အညေတာ၊ တပါးသော အစာသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣစ္စေဝ၊ ဤအကြောင်းကြောင့်သာလျှင်။ ဧတ္ထ၊ ဤသင်တို့၏ အဆင်း၌။ မေ၊ ငါအား။ ဝိမတိ၊ ယုံမှားခြင်းသည်။ ဇာတာ၊ ဖြစ်၏။ အဟံပိ၊ ငါသည်လည်း။ လောဏိယတေလိယာနိ၊ ဆားဆီတို့နှင့်စပ်ကုန်သော။ မံသာနိစ၊ အသားတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဖလာနိစ၊ အသီးတို့ကိုလည်းကောင်း။ အန္နာနိစ၊ ထမင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဘုဉ္ဇေ၊ စား၏။ သူရော၊ သူရဲကောင်းသည်။ သင်္ဂါမမုခံ၊ စစ်မြေဦးကို။ ဝိဇေတွာ၊ အောင်မြင်၍။ ဘုဉ္ဇတိဣဝ၊ စားရသကဲ့သို့။ ဧဝံတတာ၊ ထို့အတူ။ အဟံ၊ ငါသည်။ မနုဿေသု၊ လူတို့၌။ မုသံ၊ အရသာကို။ ဘောတ္တုံ၊ စားခြင်းငှာ။ လဘာမိ၊ ရ၏။ စက္ကဝါက၊ စက္ကဝါက်။ ဘဝံယထာ၊ အရှင်ကဲ့သို့။ မေ၊ ငါအား။ တာဒိသော၊ တူသောသဘောရှိသော။ ဝဏ္ဏော၊ အဆင်းသည်။ နစဟောတိ၊ မဖြစ်။ ခဏာနုပါတိ၊ မေ့လျော့သောခဏ၌ ကျလေ့ရှိသော။ ဓင်္က၊ ကျီး။ တွံ၊ သင်သည်။ အသုဒ္ဓဘက္ခော၊ မသန့်ရှင်းသောအစာကိုစားသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တေ၊ သင်သည်။ ကိစ္ဆေန၊ ငြိုင်ငြင်သဖြင့်။ အန္နပါနံ၊ ထမင်းအဖျော်ကို။ လဗ္ဘတိ၊ ရအပ်၏။ တွံ၊ သင်သည်။ ရုက္ခဖလေဟိ၊ သစ်သီးတို့ဖြင့်။ နတုဿတိ၊ မနှစ်သက်။ တေ၊ သင်သည်။ သုသာနမဇ္ဈေ၊ သုသာန်အလယ်၌။ မံသာနိ၊ အသားတို့ကို။ ပိယာနိ၊ ချစ်အပ်ကုန်၏။ ခဏာနုပါတီ၊ မေ့လျော့သောခဏ၌ကျလေ့ရှိသော။ ဓင်္က၊ ကျီး။ ယော၊ အကြင်သတ္တဝါသည်။ သာဟသေန၊ နှိပ်စက်သဖြင့်။ ဘောဂေ၊ စည်းစိမ်တို့ကို။ အဓိဂမ္မ၊ စွဲ၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်၏။ နံ၊ ထိုသတ္တဝါကို။ တတော၊ ထိုကြောင့်။ သဘာဝေါ၊ သဘောသည်။ ဥပက္ကောသတိ၊ ဆဲရေး၏။ ဥပကုဋ္ဌော၊ ဆဲရေးခြင်းကိုခံရသောသတ္တဝါသည်။ ဝဏ္ဏဗလံ၊ အဆင်းအားကို။ ဇာဟိတိ၊ စွန့်၏။ ယော၊ အကြင်ပညာရှိသည်။ အပ္ပံပိစေ၊ နည်းငြားသော်လည်း။ အသဟာသေန၊ သူတပါးကိုမနှိပ်စက်သဖြင့်။ နိဗ္ဗုတိံ၊ ငြိမ်းချမ်းသောအစာကို။ ယဒိဘုဉ္ဇတိ၊ အကယ်၍စားငြားအံ့။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ မနုပဃာတိနော၊ သူတပါးကို မညှဉ်းဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပညာရှိသော။ ဗလဉ္စ၊ အားသည်လည်းကောင်း။ ဝဏ္ဏောစ၊ အဆင်းသည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ သဗ္ဗော၊ အလုံးစုံသော။ ဝဏ္ဏော၊ အဆင်းသည်။ အာဟာ

၁၄+၁၅+ ရမယေန၊ အထူးထူးအပြားပြားသောအာဟာရကြောင့်သာလျှင်။ နဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဣတိ၊ ဤသည်သာလျှင်အပြီးတည်း။ စက္ကဝါကဇာတကံ၊ စက္ကဝါကဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၉၊ ဟလိန္ဒိရာဂဇာတ်။ တာပသမာဏဝ၊ ရသေ့လုလင်။ အရညမှိ၊ တော၌။ ပန္တမှိ၊ ရွာမှဝေးသော။ သယနာသနေ၊ ကျောင်း၌။ သုတိတိက္ခံ၊ သည်းခံလွယ်၏။ ယေစ၊ အကြင်ရသေ့တို့သည်လည်း။ ဂါမေ၊ ရွာ၌။ တိတိက္ခန္တိ၊ သည်းခံကုန်၏။ တေ၊ ထိုရသေ့တို့သည်။ တယာ၊ သင့်ထက်။ ဥဠာရတရာ၊ အထူးသဖြင့်မြတ်ကုန်၏။ တာတ၊ ဘခင်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အရညာ၊ တောမှ။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ အာဂမ္မ၊ လာလတ်၍။ ကိံ သီလံ၊ အဘယ်သို့သီလရှိသော။ ကိံ ဝတံ၊ အဘယ်သို့အကျင့်ရှိသော။ ပုရိသံ၊ ယောကျ်ားကို။ သေဝယျံ၊ မှီဝဲရအံ့နည်း။ ပုစ္ဆိတော၊ မေးအပ်သော။ တွံ၊ သင်ဘခင်သည်။ မေ၊ ငါအား။ တံကာရဏံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ အက္ခာဟိ၊ ကြားဘိလော့။ တာတ၊ ချစ်သား။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ တေ၊ သင်အား။ ဝိဿာသယေ၊ အကျွမ်းဝင်၏။ တေ၊ သင်၏။ ဝိဿာသဉ္စ၊ အကျွမ်းဝင်ခြင်းကိုလည်း။ ခမေယျ၊ နှစ်သက်၏။ တေ၊ သင်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဿုသီစ၊ နားလည်းထောင်၏။ တိတိက္ခီစ၊ သည်လည်းခံ၏။ ဣတော၊ ဤအရပ်မှ။ ဂတော၊ သွားသော။ တွံ၊ သင်သည်။ တံ၊ ထိုသူကို။ ဘဇေဟိ၊ ဆည်းကပ်လေလော့။ တာတ၊ ချစ်သား။ ယဿ၊ အကြင်သူအား။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဒုက္ကဋံ၊ မကောင်းမှုကိုပြုခြင်းမည်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဣတော၊ ဤအရပ်မှ။ ဂတော၊ သွားသော။ တွံ၊ သင်သည်။ တံ၊ ထိုသူကို။ ဥရသိဝ၊ အမိကဲ့သို့။ ပတိဋ္ဌာယ၊ ထင်မှတ်၍။ ဘဇေဟိ၊ ဆည်းကပ်လော့။ တာတ၊ ချစ်သား။ ယောစ၊ အကြင်သူသည်လည်း။ ဓမ္မေန၊ သုစရိုက်တရားဖြင့်။ စရတိ၊ ဣရိယာပုထ်ကိုဖြစ်စေ၏။ စရန္တောပိ၊ တရားကျင့်ငြားသော်လည်း။ နမညတိ၊ ငါသာလျှင် တရားကျင့်၏ဟူ၍ မာနကိုမပြု။ ဣတော၊ ဤအရပ်မှ။ ဂတော၊ သွားသော။ တွံ၊ သင်သည်။ ဝိသုဒ္ဓကာရီ၊ စင်ကြယ်စွာသော ကုသလကမ္မပထတို့ကိုပြုလေ့ရှိသော။ သပ္ပညံ၊ ပညာရှိသော။ တံ၊ ထိုသူကို။ ဘဇေဟိ၊ ဆည်းကပ်လော့။ တာတ၊ ချစ်သား။ ဟလိဒ္ဓိရာဂံ၊ နနွင်းဆိုးရေကဲ့သို့သဘောရှိသော။ ကပိစိတ္တံ၊ မျောက်ကဲ့သို့စိတ်ရှိသော။ ရာဂဝိရာဂိနံ၊ ချစ်လွယ်မုန်းလွယ်သော။ တာဒိသံ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ ပုရိသံ၊ ယောကျ်ား

၁၅+၁၆+ကို။ တွံ သင်သည်။ ဇမ္ဗုဒီပေါ၊ ဇမ္ဗုဒိပ်သည်။ နိမ္မနုသမ္ပိ လူမရှိသည်လည်း။ စေသိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်စေကာမူ။ မာသေဝိ၊ မမှီဝဲလေလင့်။ ကုပိတံ၊ အမျက်ထွက်သော။ အာသိဝိသံဝ၊ မြွေဟောက်ကဲ့သို့လည်းကောင်း။ မိဠလိတ္တံ၊ မစင်ဖြင့်လိမ်းကျံအပ်သော။ မဟာပထံဝ၊ ကြီးစွာသောခရီးကိုကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ယာနီ၊ ယာဉ်ဖြင့်သွားသောသူသည်။ ဝိသမံ၊ မညီညွတ်သော။ ပထံ၊ ခရီးကို။ ပရိဝဇ္ဇေတိဣဝ၊ ကြဉ်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ တထာ၊ ထို့အတူ။ တွံ၊ သင်သည်။ တာဒိသံ၊ ထိုသို့သဘောရှိသောသူကို။ အာရေကာ၊ အဝေးမှ။ ပရိဝဇ္ဇေ'ိ၊ ကြဉ်လေလော။ တာတ၊ ချစ်သား။ ဗာလံ = သူမိုက်ကို။ အစ္စုပသေဝတော၊ အလွန်မှီဝဲသောသူအား။ အနတ္ထာ၊ အကျိုးမဲ့တို့သည်။ ဝဍ္ဎန္တိ၊ ပွားကုန်၏။ တွံ၊ သင်သည်။ ဗာလေန = သူမိုက်နှင့်။ မာသင်္ဂစ္ဆိ၊ မပေါင်းဘော်လေလင့်။ ဗာလေန၊ သူမိုက်နှင့်။ သံဂမော၊ ပေါင်းဘော်ခြင်းသည်။ သဗ္ဗဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ အမိတ္တေန၊ ရန်သူနှင့်။ သံဂမော၊ ပေါင်းဘော်ခြင်းကဲ့သို့။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တာတာ၊ ချစ်သား။ အဟံ၊ ငါသည်။ တံ၊ ထိုသို့သော အကြောင်းကြောင့်။ တံ၊ သင့်ကို။ ယာစာမိ၊ တောင်းပန်၏။ မမ၊ ငါ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ ကရဿု၊ လိုက်နာလော့။ တွံ၊ သင်သည်။ ဗာလေန၊ သူမိုက်နှင့်။ မာသင်္ဂစ္ဆိ၊ မပေါင်းဘော်လေလင့်။ ဗာလေဟိ၊ သူမိုက်တို့နှင့်။ သင်္ဂမော၊ ပေါင်းဘော်ခြင်းသည်။ ဒုက္ခော၊ ဆင်းရဲကိုဖြစ်စေတတ်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးခြင်းသို့ရောက်၏။ ၁၀။ သမုဂ္ဂဇာတ်။ ဘောတယောဇာ၊ အိုသုံးယောက်သောသူတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကုတော၊ အဘယ်အရပ်မှ။ အာဂစ္ဆထနု၊ လာကုန်သနည်း။ တုမှာကံ၊ သင်တို့၏။ အာဂတာ၊ လာခြင်းတို့သည်။ သွာဂတာ၊ ကောင်းသောလာခြင်းတို့တည်း။ ဧထ၊ လာကြကုန်လော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒ၊ ထိုင်နေကြကုန်လော။ ဘောန္တော၊ အရှင်တို့။ တုမှာကံ၊ သင်တို့အား။ ကုသလံအနာမယံ၊ ရောဂါကင်းခြင်းသည်။ အထကစ္စိ၊ ဖြစ်ပါ၏လော။ ဣဓ၊ ဤငါ၏ အထံသို့။ ဝေါ၊ သင်တို့၏။ အဗ္ဘာဂမနံ၊ လာခြင်းသည်။ စိရဿံဟိ၊ ကြာမြင့်သည်သာလျှင်တည်း။ ဣသိ၊ ဤအရှင်ရသေ့။ အဇ္ဇ၊ ယခု။ ဣဓ၊ ဤရှင်ရသေ့အထံသို့။ အဟမေဝဧကော၊ အကျွန်ုပ်တစ်ယောက်သည်သာလျှင်။ ပတ္တော၊ ရောက်လာ၏။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဒုတိယောစာပိ၊ အဘော်သည်လည်း။ ကောစိ၊ တစုံတယောက်

၁၆+၁၇+သောသူသည်။ နိဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ ဣသေ၊ ရှင်ရသေ့။ ဘောတယောဇနာ၊ အိုသုံးယောက်သောသူကို။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကုတော၊ အဘယ်မှ။ အာဂစ္ဆထနု၊ လာကုန်သနည်းဟူ၍။ ကိမေဝ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ သန္ဓာယ၊ ရည်၍။ တေ၊ သင်သည်။ ဘာသိတံ၊ ဆိုအပ်သနည်း။ အမ္ဘောဒါနဝ၊ အိုဒါနောရက္ခိုသ်။ တုဝဉ္စ၊ သင်သည်လည်း။ ဧကော၊ တစ်ယောက်တည်း။ တေ၊ သင်သည်။ ပိယာ၊ ချစ်စွာသော။ ဘရိယာစ၊ မယားကိုလည်း။ သမုဂ္ဂပက္ခိတ္တာ၊ ကြုတ်၌ထည့်၍။ အန္တရေ၊ ဝမ်းတွင်း၌။ နိကိဏ္ဏာ၊ မျိုထားအပ်၏။ တေ၊ သင်သည်။ သဒါ = အခါခပ်သိမ်း။ ရက္ခိတာ၊ စောင့်ရှောက်အပ်သော။ ကုစ္ဆိဂတာစ၊ ဝမ်းတွင်း၌ထားအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ သာဘရိယာ၊ ထိုမယားသည်။ တဟိံ၊ ထိုသို့ဝမ်းတွင်း၌။ ဟရိဿပုတ္တေန၊ ဟရိတ္တပုတ္တဝိဇ္ဇာမိုရ်နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ရတာ၊ မွေ့လျော်ပျော်ပါး၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣသိနာ၊ ရသေ့သည်။ ပဗျာကတော၊ ဟောကြားအပ်သည်ရှိသော်။ သောဒါနဝေါ၊ ထိုဒါနောရက္ခိုသ်သည်။ သံဝိဂ္ဂရူပေါ၊ ထိတ်လန့်သောသဘောရှိသည်ဖြစ်၍။ တတ္ထ၊ ထိုရသေ့အထံ၌။ သမုဂ္ဂံ၊ ကြုတ်သည်။ ဥဂ္ဂိလိ၊ အန်၏။ တဟိံ၊ ထိုကြုတ်၌။ ဟရိဿပုတ္တေန၊ ဟရိသပုတ္တဝိဇ္ဇမိုရ်နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ရတံ၊ မွေ့လျော်သော။ သုစိမာလဓာရိနိံ၊ စင်ကြယ်စွာသောပန်းတို့ကိုပန်သော။ ဘရိယံ၊ မယားကို။ အဒက္ခိ၊ မြင်၏။ ဘန္တေဣသိ၊ ဤအရှင်ရသေ့။ ဥဂ္ဂတပါနုဝတ္ထိနာ၊ ခြိုးခြံသောအကျင့်သို့အစဉ်လိုက်သော။ တယာ၊ သင်ရငရသေ့သည်။ သုဒိဋ္ဌရူပံ၊ ဤအကြောင်းကိုကောင်းစွာမြင်အပ်၏။ ပမဒါဝသံ၊ မိန်းမနိုင်ငံသို့။ ဂတာ၊ လိုက်ကုန်သော။ နရာ၊ လူတို့သည်။ ဟီနာ၊ ယုတ်ကုန်၏။ ယထာယောဣတ္ထိ၊ အကြင်မိန်းမကို။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တဝေ၊ စင်စစ်။ ပါဏာနိဝ၊ အသက်တို့ကိုကဲ့သို့။ ဧတ္ထ၊ ဤဝမ်းတွင်း၌။ ရက္ခိတာ၊ စောင့်ရှောက်အပ်၏။ သာဣတ္တီ၊ ထိုမိန်းမသည်။ မယိ၊ အကျွန်ုပ်၌။ ဒုဋ္ဌာ၊ ပြစ်မှားသည်ဖြစ်၍။ အညံ၊ တစ်ပါးသောယောကျာ်းကို။ အဘိပ္ပမောဒယိ၊ မွေ့လျော်စေ၏။ ဝနေ၊ တော၌။ ဝသံဝသန္တေန၊ နေသော။ တပဿိနာ၊ ရသေ့သည်။ ဇောတိံ၊ မီးကို။ ဥပဋ္ဌိတာဣဝ၊ လုပ်ကျွေးသကဲ့သို့။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ယာဣတ္တီ၊ အကြင်မိန်းမကို။ ဒိဝါစ၊ နေ့၌လည်းကောင်း။ ရတ္တောစ၊ ညဉ့်၌လည်းကောင်း။ ဥပဋ္ဌိတာ၊ လုပ်ကျွေးအပ်၏။ သာဣတ္တီ၊ ထိုမန်းမသည်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဩက္ကမ၊ လွန်၍။ အဓမ္မံ၊ တရားမဟုတ်သည်ကို။ အစရိ၊ ကျင့်၏။ ပမဒါဟိ၊ မိန်းမတို့နှင့်။ သန္တဝေါ၊ ပေါင်းဘော်ခြင်းကို။ အကိရိယရူပေါ၊ မပြုအပ်သောသဘောရှိ၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အသထိံ၊ မတော်မမှန်သော။ အသညတံ၊ မစောင့်ရှောက်

၁၇+၁၈+သောမိန်းမကို။ အယံ၊ ဤမိန်းမသည်။ မယှံ၊ ငါ၏။ သရိမဇ္ဈမှိ၊ ကိုယ်၏ အလယ်၌။ ဋ္ဌိတာ၊ တည်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အညိံ မညာမိ၊ ထင်မှတ်မိ၏။ သာဣတ္ထီ၊ ထိုမိန်းမသည်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဩက္ကမ္မ၊ လွန်ကျူး၍။ အဓမ္မံ၊ တရားမဟုတ်သည်ကို။ အစရိ၊ ကျင့်၏။ ပမဒါဟိ၊ မိန်းမတို့နှင့်။ သန္တဝေါ၊ ပေါင်းဘော်ခြင်းကို။ အကိရိယရူပေါ၊ မပြုအပ်။ မေ၊ ငါ၏။ သုရက္ခိတံ၊ ကောင်းစွာစောင့်ရှောက်ခြင်းကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မာတုဂါမေ၊ မာတုဂါမ၌။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသည်။ ကတံနုဝိဿာသေ၊ အဘယ်သို့လျှင်အကျွမ်းဝင်ရာသနည်း။ ဧတ္ထ၊ ဤမာတုဂါမ၌။ ရက္ခနာပန၊ စောင့်ရှောက်ခြင်းသည်ကား။ အနေကစိတ္တာ၊ များသောဆန်းကြယ်ခြင်းရှိ၏။ ဟိသစ္စံ၊ ၁။ ဧတာ၊ ထိုမိန်းမတို့သည်။ ပါတာလပပါတသန္နိဘာ၊ သမုဒ္ဒရာ၌ ဗလဝါမုခဟုဆိုအပ်သော ချောက်နှင့်တူကုန်၏။ ဧတ္ထ၊ မာတုဂါမ၌။ ပမတ္တော၊ မေ့လျော့သောသူသည်။ ဗျာသနံ၊ ပျက်စီးခြင်းသို့။ နိဂစ္ဆတိ၊ ရောက်၏။ တသ္မာဟိ၊ ထိုကြောင့်လျှင်။ ယေ၊ အကြင်ပညာရှိတို့သည်။ မာတုဂါမေဟိ၊ မိန်းမတို့မှ။ နိဿဋာ၊ ကင်းကုန်သည်ဖြစ်၍။ စရန္တိ၊ ကျင့်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုပညာရှိတို့သည်။ သုခိနော၊ ချမ်းသာကုန်၏။ ဝီတသောကာ၊ စိုးရိမ်ခြင်းကင်းကုန်၏။ ဥတ္တမံ၊ မြတ်သော။ သိဝံ၊ ငြိမ်းချမ်းသာ။ ဧတံ၊ ထိုဈာန်ချမ်းသာကို။ အဘိပတ္ထယံ၊ တောင့်တသောသူသည်။ မာတုဂါမဟိ၊ မာတုဂါမတို့နှင့်။ သန္တဝံ၊ ပေါင်းဘော်ခြင်းကို။ နကရေယျ၊ မပြုရာ။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ သမုဂ္ဂဇာတကံ၊ သမုဂ္ဂဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၁၁။ ပူတိမံသဇာတ်။ အာဠိ၊ အဆွေခင်ပွန်းမ။ ပူတိမံသဿ၊ ပူတိမံသမြေခွေး၏။ ပေက္ခနာ၊ ကြည့်ခြင်းကို။ မေ၊ ငါသည်။ နခေါရုစ္စတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ ဧတာဒိသာ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ သခါရမှာ၊ အဆွေခင်ပွန်းမှ။ အာရကာ၊ ဝေးစွာ။ ပရိဝဇ္ဇယေ၊ ကြဉ်ရာ၏။ အယံဝေဏီ၊ ဤဝေဏိမည်သောမြေခွေးမသည်။ ဥမ္မတ္တိကာ၊ ရူး၏။ ပတိနော၊ လင်၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ သခိံ၊ အဆွေခင်ပွန်းဖြစ်သောဆိတ်မကို။ ဝဏ္ဏေတိ၊ ခြီးမွမ်း၏။ ဣဒါနိ၊ ယခု။ အာဂတံ၊ လာလျက်။ ပဋိဂစ္ဆန္တိံ၊ တဘန်ပျံသွားသော။ မေဏ္ဍကမာတရံ၊ မေဏ္ဍကမာတာမည်သောဆိတ်မကို။ ပဇ္ဈယိ၊ စိုးရိမ်၏။ သမ္မပူတိမံသ၊ အမောင်ပူတိဓံသ။ ယေတွံ၊ အကြင်သင်သည်။ မာတလယံ၊ သေဟန်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ အကာလေန၊ အခါမဟုတ်သည်၌။ ဝိပေက္ခသိ၊ ကြည့်၏။ သောတွံခေါ၊ ထိုသင်သည်သာလျှင်။

၁၈+၁၉+ဥမ္မတ္တော၊ ရူးသည်။ ဒုမ္မေဓေါ၊ ပညာမရှိသည်။ အဝိစက္ခဏော၊ အမြှော်အမြင်မရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဏ္ဍတော၊ ပညာရှိသည်။ အကာလေ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကိုအာရုံပြု၍ တင့်တယ်သည်၏ အစွမ်းအားဖြင့်စိတ်ဖြစ်သောကာလ၌။ နဝိပေက္ခေယျ၊ မကြည့်ရာ။ ကာလေ၊ အသုဘ၏ အစွမ်းအားဖြင့်လည်းကောင်း အနုဿတိ၏ အစွမ်းအားဖြင့်လည်းကောင်း ကသိုဏ်း၏ အစွမ်းအားဖြင့်လည်းကောင်း အားရုံကိုယူသောကာလ၌။ ပေက္ခေယျ၊ ကြည့်ရာ၏။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ အကာလေ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို အာရုံပြု၍ သုဘ၏ အစွမ်းအားဖြင့်စိတ်ဖြစ်သောကာလ၌။ ဝိပေက္ခတိ၊ ကြည့်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ပူတိမံသောဝ၊ ပူတိမံသမြေခွေးကဲ့သို့။ ပဇ္ဈာယိ၊ စိုးရိမ်ပင်ပန်းရ၏။ အာဠိ၊ အဆွေခင်ပွန်းဖြစ်သော ရှင်မ။ မေ၊ ငါအား။ ပိယံခေါ၊ ချစ်ခြင်းသည်သာလျှင်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ မေ၊ ငါအား။ ပုဏ္ဏပတ္တံ၊ နှစ်သက်သောပေးကမ်းခြင်းကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ဒဒါဟိ၊ ပေးလော။ မယှံ၊ ငါ၏။ ပတိ၊ လင်သည်။ သဝိတော၊ အသက်ရှင်၍ထ၏။ ပိယပုစ္ဆိတာ၊ ငါလင်ကိုမေးအံ့သောငှာ။ ဧယျသိ၊ ငါနှင့်တကွလိုက်ပါလော။ အာဠိ၊ အဆွေခင်ပွန်းမ။ တေ၊ သင်အား။ ပိယံခေါ၊ ချစ်ခြင်းသည်သာလျှင်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ တေ၊ သင်အား။ ပုဏ္ဏပတ္တံ၊ နှစ်သက်သောပေးကမ်းခြင်းကို။ ဒဒါမိ၊ ငါပေး၏။ မဟတာ၊ များစွာသော။ ပရိဝါရေန၊ အခြံအရံဖြင့်။ ဧဿံ၊ ငါလာအံ့။ ဘောဇနံ၊ အစာကို။ ကယိရာဟိ၊ ပြုလင့်လော။ အာဠိ၊ အဆွေခင်ပွန်းမ။ ယေသံ၊ အကြင်အခြံအရံတို့၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဘောဇနံ၊ အစာကို။ ကာဟာမိ၊ ပြုပါအံ့။ တုယှံ၊ သင်၏။ သောပရိဝါရော၊ ထိုအခြံအရံသည်။ ကိဒိသော၊ အဘယ်သို့သောသဘောရှိသနည်း။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ တေ၊ ထိုအခြံအရံတို့သည်။ ကိံ နာမကာစ၊ အဘယ်အမည်လည်းရှိကုန်သနည်း။ ပုစ္ဆိတာ၊ မေးအပ်သောရှင်မသည်။ မေ၊ ငါအား။ တံ၊ ထိုအခြံအရံကို။ အက္ခာဟိ၊ ကြားလော။ အာဠိ၊ အဆွေခင်ပွန်းမ။ မာလိယောစ၊ မာလိမြေခွေးသည်လည်းကောင်း။ စတုရက္ခောစ၊ စတုရက္ခမြေခွေးသည်လည်းကောင်း။ ဝိင်္ဂိယောစ၊ ပိင်္ဂိယမြေခွေးသည်လည်းကောင်း။ အထ၊ ထိုမြို့။ ဇမ္ဗုကောစ၊ ဇမ္ဗုကမြေခွေးသည်လည်းကောင်း။ ဧဒိသော၊ ဤသို့သဘောရှိသော မြေခွေးအပေါင်းသည်။ မယှံ၊ ငါ၏။ ပရိဝါရော၊ အခြံအရံတည်း။ တေသံ၊ ထိုအခြံအရံတို့၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ တွံ၊ သင်သည်။ ဘောဇနံ၊ အစာကို။ ကယိရာဟိ၊ ပြုလင့်လော။ အာဠိ၊ အဆွေခင်ပွန်းမ။ တယိ၊ သင်သည်။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်မှ။ နိက္ခနိယ၊ ထွက်သည်ရှိသော်။ ဘဏ္ဍကမ္ပိ၊ ဥစ္စာဘဏ္ဍာ

၁၉+၂၀+အပေါင်းသည်လည်း။ ဝိနဿတိ၊ ပျက်စီးရာ၏။ အာဠိနော၊ အဆွေခင်ပွန်းမ၏။ အာရောဂျံ၊ အနာကင်းသော အဖြစ်ကို။ ဝဇ္ဇံ၊ ငါပြောဆိုအံ့။ တွံ၊ သင်အဆွေခင်ပွန်းမသည်။ ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ဝသ၊ နေလော။ မာဂတာ၊ မသွားလင့်။ ပုကိမံသဇာတကံ၊ ပုတိမံသဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၁၂။ တိတ္တိရဇာတ်။ ဂေါဓေ၊ ဖွတ်မ။ ဒိန္နဘတ္တေ၊ သင်သည်။ ထမင်းပေးအပ်ကုန်သော။ အဒူသကေ အပြစ်မရှိကုန်သော။ တေ၊ သင်၏။ ပုတ္တကေ၊ သားငယ်တို့ကို။ ယောပါပပူရိသော၊ အကြင်ယောကျာ်းယုတ်သည်။ အခါဒိ၊ စားပြီ။ တသ္မိံ၊ ထိုယောကျာ်းယုတ်၌။ တွံ၊ သင်သည်။ ဒါဋ္ဌံ၊ အစွယ်လေးချောင်းကို။ နိပါတေဟိ၊ ကျစေလော။ ဧသော၊ ဤယောကျာ်းယုတ်သည်။ ဇီဝတော၊ အသက်ရှင်သည်ဖြစ်၍။ တေ၊ သင်၏။ ဟတ္တတေ၊ လက်မှ။ မာမုဉ္စိတ္တ၊ မလွတ်စေလင့်။ ဒေဝတေ၊ နတ်။ ၁။ ယတ္ထ၊ အကြင်ယုတ်မာသောယောကျာ်း၌။ ဒါဋ္ဌံ၊ အစွယ်ကို။ နိပါတယေ၊ ချခြင်းငှာ။ တံပဒေသံ၊ ထိုအရပ်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ နပဿာမိ၊ မမြင်။ သောပုရိသော၊ ထိုယောကျာ်းသည်။ အာကိဏ္ဏလုဒ္ဒေါ၊ ပြွမ်းသောမာင်းမှုရှိ၏။ ဓါတိစေလံဝ၊ သားထိန်းမိန်းမ၏ အဝတ်ကဲ့သို့။ မက္ခိတော၊ မကောင်းမှုဖြင့်လိမ်းကျံအပ်၏။ အကတညူဿ၊ ကျေးဇူးမသိသော။ နိစ္စံ၊ အမြဲ။ ၁။ ဝိဝရဒဿိနော၊ အခွင့်ကိုရှုလေ့ရှိသော။ ပေါသဿ၊ ယောကျာ်းအား။ သဗ္ဗံပထဝိံ၊ အလုံးစုံသောမြေကို။ စေဒဇ္ဇံ၊ အကယ်၍ပေးငြားအံ့။ နံ၊ ထိုယောကျာ်းကို။ နေဝအဘိရာဓယေ၊ မနှစ်သက်စေနိုင်ရာသည်သာလျှင်တည်း။ သုဗာဟု၊ ကောင်းသောမောင်းရှိသော အဆွေကျား။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ မာဏဝေန၊ လုလင်နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ တရမာနရူပေါ၊ လျှင်မြန်သောသဘောရှိသည်ဖြစ်၍။ ပစ္စဂတော၊ ပြန်လည်လာသည်။ အသိနု၊ ဖြစ်သနည်း။ တုယှံ၊ သင်အား။ ဣဓ၊ ဤငါ၏အထံ၌။ အတ္ထံ၊ အကျိုးစီးပွားနှင့်စပ်သော။ ကိံကိစ္စံ၊ အဘယ်ကိစ္စသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိသနည်း။ ပုစ္ဆိတော၊ မေးအပ်သော။ တွံ၊ သင်သည်။ ဧတမတ္ထံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ မေ၊ ငါအား။ အက္ခာဟိ၊ ကြားလော။ မိဂရာဇ၊ သားမင်း။ တေ၊ သင်၏။ သခါ၊ အဆွေခင်ပွန်းဖြစ်သော။ သာဓုရူပေါ၊ ကောင်းသော သဘောရှိသော။ ယောဒဒရော၊ အကြင်ခါသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပုရိသဿ၊ ယောကျာ်း၏။ ကမ္မာယတာနာနိ၊ အသက်မွေးကြောင်းဖြစ်သော အမှုတို့ကို။ သုတွာ၊ ကြားရ၍။ အဇ္ဇ၊ ယ

၂၀+၂၁+နေ့။ တဿ၊ ထိုခါ၏။ ဣမမှာပုရိသာ၊ ဤယောကျာ်းကြောင့်။ ဝဓံ၊ သေခြင်းကို။ ပရိသင်္ကာမိ၊ ငါတွေးတော၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ ဒဒ္ဒရံ၊ ခါကို။ သုခိံ၊ ချမ်းသာ၏ ဟူ၍။ နမညေ၊ မအောက်မေ့။ သုဗာဟု၊ ကောင်းသောမောင်းရှိသော အဆွေကျား။ အဿပုရိသဿ၊ ထိုယောကျာ်း၏။ ကာနိကမ္မာယတနာနိ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော အသက်မွေးကြောင်းအမှုတို့ကို။ တွံ၊ သင်သည်။ အဿု၊ ကြားသနည်း။ ဝုတ္တိသမောဓာနတာယ၊ အသက်မွေးခြင်းကို ပေါင်းသည်၏ အဖြစ်ဖြင့်။ ပုရိသဿ၊ ယောကျာ်း၏။ တံဝါပဋိညံ၊ အဘယ်မည်သောဝန်ခံခြင်းကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ မာဏဝေန၊ လုလင်ကြောင့်။ ဒဒ္ဒရံ၊ ခါကို။ ဝဓံ၊ သေသည်ကို။ ပရိသင်္ကသိ၊ တွေးတောသနည်း။ မိဂရာဇ၊ သားမင်း။ တေန၊ ထိုယောကျာ်းသည်။ ကလိင်္ဂါ၊ ကလိင်္ဂတိုင်းမှ။ စိဏ္ဏာ၊ ကုန်သည်တို့၏ ဘဏ္ဍာကိုရွက်ဆောင်သဖြင့်။ ဝိဏိဇ္ဇာတိဝါဏိဇ္ဇာပိ၊ ကုန်သွယ်ခြင်းကိုလည်း။ စရိတာ၊ လေ့လာအပ်ပြီ။ ဝေတ္တာစရော၊ ကြိမ်တို့ဖြင့်လှည့်လည်သွားလာအပ်သော။ သင်္ကုပထောပိ၊ သစ်ငုတ်ငြောင့်ရှိသော ခရီးကိုလည်း။ စိဏ္ဏော၊ သွားလာသုံးဆောင်ဘူးလေပြီ။ နဋေဟိ၊ ကချေသည်တို့နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ စိဏ္ဏံ၊ လေ့ကျက်ဘူးပြီ။ ဝါကုရေဟိ၊ ပိုက်ကွန်စွဲကုန်သော မူဆိုးတံငါတို့နှင့်လည်း။ သဟ၊ တကွ။ စိဏ္ဏံ၊ လေ့ကျက်ဘူးလေပြီ။ သမဇ္ဇမဇ္ဈေ၊ အထူးထူးသောပွဲသဘင်၏ အလယ်၌။ ဒဏ္ဍေနပိ၊ လှံကန်ဖြင့်လည်း။ ယုဒ္ဓံ၊ ထိုးအပ်၏။ ကုလိကာ၊ ငှက်တို့ကို။ တေန၊ ထိုယောကျာ်းသည်။ ဗန္ဓာ၊ နှောင်ဖွဲ့အပ်ကုန်ပြီ။ မိတမာဠကေန၊ စပါးခြင်းခြင်းအမှုတို့ကိုပြုခြင်းနှင့်။ သဟ၊ တကွ။ အက္ခာ၊ ကြွေအန်တို့ကို။ ဇိတာ၊ အောင်ဘူးကုန်ပြီ။ သံယမော၊ သီလစောင့်ရှောက်ခြင်းကို။ အဗ္ဘတီတော၊ လွန်ကျူးအပ်ပြီ။ အဗ္ဗာဟိတံ၊ မင်ပြစ်သင့်ကုန်သော သူတို့၏ လက်ခြေတို့ကိုဖြတ်၍ ထိုသူတို့ကိုဆောင်၍ စရပ်တခု၌ အိပ်စေ၍ အနာဝတို့မှ ယိုစီးသော။ ပုဗ္ဗကံ၊ သေးကို။ အဍ္ဎရတ္တံ၊ သန်းခေါင်ယာမ်အခါ၌ ထိုအရပ်သို့သွား၍ သူအတွက်ကိုပြုထားအပ်၏။ ပိဏ္ဍပဋိဂ္ဂဟေန၊ ဆွမ်းပူကိုခံသဖြင့်။ ဟတ္ထာ၊ လက်တို့ကို။ ဒဍ္ဎာ၊ အပူသည်လောင်အပ်ကုန်၏။ အဿပုရိသဿ၊ ထိုယောကျာ်း၏။ ဝုတ္တိသမောဓာနတာယ၊ အသက်မွေးခြင်းကိုပေါင်းသည်၏ အဖြစ်ဖြင့်။ တာနိကမ္မာယတနာနိ၊ ထိုအသက်မွေးကြောင်းအမှုတို့ကို။ အဿု၊ ကြားရ၏။ ယထာ = အကြင်သို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ဧတဿ၊ ထိုယောကျာ်းယုတ်၏။ ဇဋန္တရေ၊ ဆံကျစ်ကြား၌။ အယံလောမပိဏ္ဍော၊ ဤခါ၏ အမွေးစုသည်။ ဒိဿတိ၊ ထင်၏။ တထာ၊ ထိုသို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤယောကျာ်းယုတ်သည်သာလျှင် ထိုအခါသတ်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကို

၂၁+၂၂+ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ ဣမိနာ၊ ဤယောကျာ်းယုတ်သည်။ ဂါဝေါ၊ နွားတို့ကို။ ယတာ၊ သတ်အပ်ကုန်၏။ ဒဒ္ဒရဿ၊ ခါကို။ နဟနိတဗ္ဗံ၊ မသတ်အပ်သော အဖြစ်သည်။ ကိံ ပနအတ္ထိ၊ အဘယ်မှာရှိအံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ တိတ္ထိရဇာတကံ၊ တိတ္ထိရဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ တဿ၊ ထိုနဝနိပါတ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ ဝရဂိဇ္ဈသမဇ္ဇနံ၊ ဂိဇ္ဈဇာတ်ကောသမ္ဗီဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ယံသဝရော၊ သုဝဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ နိမိသဝှယဟာရိတပါဋလိကော၊ စူဠသုဝဇာတ်၊ ဟရိတစဇာတ်၊ ပဒကုသလမာဏဝဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ အဇရာမရဓာတု၊ တိက္ခကုတော၊ လောမသကဿပဇာတ် စက္ကဝါကဇာတ် ဟလိဒ္ဓိရာဂဇာတ် သမုဂ္ဂဇာတ် သည်လည်းကောင်း။ အထ၊ ထိုမှတပါး။ အပေက္ခေနဒဒ္ဒရှတိ၊ ပူတိမံသဇာတ် ဒဒ္ဒရဇတ်တို့နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ဒွါဒသ၊ တဆဲ့နှစ် ဇာတ်တို့တည်း။ နဝကနိပါတံ၊ နဝကနိပါတ်ဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ပါဌဇာတ်နဝနိပါတပါဠိတောနိသျပြီး၏။

ဒသကနိပါတ်

၄၃၉.စတုဒွါရဇာတ်

ယက္ခ၊ ရှင်နတ်မင်း။ ဣဒံနဂရံ၊ ဤမြို့သည်။ စတုဒွါရံ၊ တံခါးလေးခုရှိ၏။ အယသံ၊ သံဖြင့်ပြီးသော။ ဒဠပါကာရံ၊ မြဲမြံသောတံတိုင်းရှိ၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကိံပါပံ၊ အဘယ်မကောင်းမှု ကို။ ပကတံ၊ ပြုအပ်သနည်း။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဒွါရာ၊ တံခါးတို့ကို။ အပိဟိတာ၊ ပိတ်အပ်ကုန်သော။ ဒိဇောယထာ၊ ငှက်တို့ကဲ့သို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဩရုဒ္ဓေါ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှပိတ်အပ်သည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံအဓိကရဏံ၊ အဘယ်ကြောင်းကြောင့်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ စက္ကာဘိနိဟတော၊ သင်ဓုန်းစက်သည်နှိပ်စက်အပ်သနည်း။ သမ္မ။ အချင်းမိတ္တဝိန္ဒက။ တွံ၊ သင်သည်။ အတိရေကာနိဝီသတိ၊ နှစ်သောင်း အလွန်ရှိကုန်သော။ သတသဟဿာနိ၊ တစ်သိန်းသော ဥစ္စာတို့ကို။ လဒ္ဓါ၊ ရ၍။ အနုကမ္ပကာနံ၊ အစဉ်သနားကုန်သော။ ဉာတီနံ၊ အဆွေအမျိုး တို့၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ နာကရိ၊ မလိုက်နာ။ လင်္ဃီ၊ လှေကိုတံပိုးအဟုန်ဖြင့်ခုန်စေခြင်းငှာစွမ်းနိုင်သော။ သာဂရံ၊ ရတနာတို့၏ တည်ရာဖြစ်သော။ အပ္ပသိဒ္ဓိကံ၊ နည်းသောပြီးစီးခြင်းရှိသော။ သမုဒ္ဒံ၊ သမုဒ္ဒရာကို။ ပက္ခန္ဒိ၊ သွား၏။ စတုဗ္ဘိ၊ လေးယောက်ကုန်သော ဝေမာနိကပြိတ္တာမတို့မှ။ အဋ္ဌ၊ ရှစ်ယောက်ကုန်သော ဝေမာနိကပြိတ္တာမတို့ကို။ အဇ္ဈာဂမာ၊ ရ၏။ အဋ္ဌာဘိစ၊ ရှစ်ယောက်ကုန်သောဝေမာနိကပြိတ္တာမတို့မှလည်း။ သောဠသ၊ တစ်ကျိပ်ခြောက်ယောက်ကုန်

ဝ၁+ဝ၂+သောဝေမာနိက ပြိတ္တာမတို့မှလည်း။ ဗာတ္တိံသ၊ သုံးကျိပ် နှစ်ယောက်ကုန်သော ဝေမာနိက ပြိတ္တာမတို့ကို။ အဇ္ဈဂမာ၊ ရ၏။ အတြိစ္ဆော၊ အလွန်အလိုကြီးသောသင်သည်။ မာတုပဟရဏ အကုသလနိဿန္ဒေန၊ အမိကိုပုတ်ခတ်သော အကုသိုလ်ကံ၏ အကျိုးဖြင့်။ စက္ကံ၊ သင်ဓုန်းစက်သို့။ အာသဒေါ၊ ရောက်၏။ ဣစ္ဆာဟတဿ၊ အလိုသည်နှိပ်စက်အပ်သော။ ပေါသဿ၊ ယောကျာ်းဖြစ်သောသင်၏။ မတ္ထကေ၊ ဦးခေါင်းထက်၌။ စက္ကံ၊ သင်ဓုန်းစက်သည်။ ဘမတိ၊ လည်၏။ ယေစ၊ အကြင်သူတို့သည်လည်း။ ဥပရိဝိသာလံ၊ အထက်၌ ကျယ်ထသော။ ဒုပ္ပူရံ၊ ပြည့်နှိုင်ခဲသော။ ဣစ္ဆာဝိသယဂါမိနိံ၊ အလို၏အရာသို့လိုက်သော။ တံ၊ ထိုတဏှာကို။ အနုဝိဇ္ဈန္တိ၊ အဖန်တလဲလဲတပ်စွမ်းကုန်၏။ တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ စက္ကာဓာရိနော၊ သင်ဓုန်းစက်ကို ဆောင်ရကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တွံ၊ သင်သည်။ ဗဟုဘဏ္ဍံ၊ များစွာသော ဥစ္စာကို။ ဩဟာယ၊ စွန့်၍။ မဂ္ဂံ၊ ခရီးကို။ အပ္ပဋိဝေက္ခိယ၊ မဆင်ခြင်မူ၍။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ ယေသံစ၊ အကြင်သူတို့သည်လည်း။ အသင်္ခါတာ၊ မဆင်ခြင်ကုန်မူ၍။ ဧတံမဂ္ဂံ၊ ထိုခရီးကို။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကုန်၏။ တေစ၊ ထိုသူတို့သည်လည်း။ စက္ကဓာရိနော၊ သင်ဓုန်းစက်ကို ဆောင်ရကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကမ္မံ၊ အမှုကို။ သမေက္ခေ၊ ဆင်ခြင်ရာ၏။ ဝိပုလံ၊ ပြန့်ပြောသော။ ဘောဂဉ္စ၊ စည်းစိမ် ဥစ္စာကိုလည်း။ ဣစ္ဆံ၊ အလိုကို။ နသေဝေ၊ မမှီဝဲရာ။ အနုကမ္ပကာနံ၊ အစဉ်သနားကုန်သော မိဘတို့၏။ ဝါကျံ၊ စကားကို။ ကရေယျ၊ လိုက်နာရာ၏။ တာဒိသံ၊ ထိုသို့သဘော ရှိသောသူကို။ တံစက္ကံ၊ ထိုသင်ဓုန်းစက်သည်။ နာတိဝတ္တေယျ၊ မနှိပ်စက်မလွှမ်းမိုးရာ။ ယက္ခ၊ အရှင်နတ်မင်း။ စက္ကံ၊ သင်ဓုန်းစက်သည်။ ကိံ ဝစီရံ၊ အဘယ်မျှကြာမြင့်စွာလျှင်။ မေ၊ ငါ၏။ သိရသိ၊ ဦးခေါင်း၌။ ဌဿတိနု၊ တည်လတ္တံနည်း။ ကတိဝဿသဟဿာနိ၊ အဘယ်မျှသောနှစ်ထောင်တို့ပတ်လုံး။ ဌဿတိ၊ တည်လတ္တံနည်း။ ပုစ္ဆိတော၊ မေးအပ်သော အရှင်နတ်မင်းသည်။ မေ၊ ငါအား။ တံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ အက္ခာဟိ၊ ဆိုလော။ မိတ္တပိန္ဒက၊ မိတ္တပိန္ဒက။ မေ၊ ငါ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ တွံ၊ သင်သည်။ သုဏောဟိ၊ နာလော။ တွံ၊ သင်သည်။ အတိသရော၊ အလွန်ကြမ်းကြုတ်သောအမှုကိုပြုအပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်အတိုင်း အရှည်မရှိသော ကာလပတ်လုံး အလွန်ကြီးသော ဆင်းရဲကိုအောက်မေ့။ ရလတ္တံ။ တေ၊ သင်၏။ သိရသိ၊ ဦးခေါင်း၌။ စက္ကံ၊ သင်ဓုန်းစက်သည်။ အာဝိဒ္ဓံ၊ အိုးထိုန်းစက်ကဲ့

ဝ၂+ဝ၃+သို့လည်၏။ တံ၊ ထိုသင်ဓုန်းစက်ကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ဇီဝံ၊ ကံ၏ အကျိုးမကုန်သရွေ့ဟုဆိုအပ်သောအသက်ရှည်စဉ်။ နပမောက္ခသိ၊ မလွတ်နိုင်လတ္တံ။ စတုဒွါရဇာတကံ၊ စတုဒွါရဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီး။ ဝတ၊ စင်စစ်။ တဏှော၊ မည်သော။ အဆင်းရှိသော။ အယံပုရိသော၊ ဤယောကျာ်းသည်။ တဏှေ၊ မည်းနက်သော။ ဘူမိပဒေသသ္မိံ၊ မြေအရပ်၌။ တဏှံ၊ မည်းနက်သောအဆင်ရှိသော။ ဘောဇနံ၊ သစ်သီးအစာကို။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စား၏။ မယှံ၊ ငါ၏။ မနသော၊ စိတ်သည်။ နဝိယော၊ မချစ်အပ်။ သုဇံပတိ၊ သုဇိတာနတ်သမီး၏လင်။ တစသော၊ အဆင်းအရေဖြင့်။ ကဏှော၊ မည်းနက်ခြင်းသည်။ နဟောတိ၊ မည်းနက်သည်မဖြစ်။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ အန္တောသာရော၊ အတွင်း၌ သီလ သမာဓိအစရှိသော အနှစ်တို့ပြည့်စုံသောသူသည်။ ဗြာဟ္မဏော၊ ဗြာဟ္မဏမည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယသ္မိံ၊ အကြင်သူ၌။ ပါပါနိကမ္မာနိ၊ မကောင်းမှုကံတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ ကဏှာ၊ မည်းနက်၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ မကောင်းမှုကိုအပပြုပြီးသောရှင်ရသေ့။ တေ၊ ရှင်ရသေ့သည်။ ဧတသ္မိံ၊ ထိုစကားကို။ သုလပိတေ၊ ကောင်းစွာမိန့်ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ ပတိရူပေ၊ လျောက်ပတ်သော စကားကို။ သုဘာသိတေ၊ ကောင်းစွာဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ ယံကိဉ္စိ၊ အမှတ်မရှိသောဆုကို။ တွံ၊ သင်သည်။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဣစ္ဆသိ၊ အလိုရှိ၏။ တံဝရံ၊ ထိုဆုကို။ တေ၊ သင်အား။ ဒမ္မိ၊ ပေးအံ့။ သဗ္ဗဘူတာနံ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော သတ္တာဝါတို့ကို။ ဣဿရ၊ စိုးရသော။ သက္က၊ သိကြားမင်း။ မေ၊ ငါအား။ ဝရံ၊ ဆုကို။ တွံ၊ သင်သည်။ စေအဒေါ၊ အကယ်၍ ပေးအံ့။ အဟံ၊ ငါသည်။ သုနိက္ကောဓဉ္စ၊ အလွန်အမျက်ထွက်ခြင်းမရှိသော အဖြစ်ကိုလည်းကောင်း။ သုနိဒ္ဒေါသဉ္စ၊ အလွန်ပြစ်မှားခြင်းမရှိသော အဖြစ်ကိုလည်းကောင်း။ နိလောဘဉ္စ၊ လောဘမရှိသော အဖြစ်ကိုလည်းကောင်း။ နိသေနဟဉ္စ၊ ချစ်ခြင်းမရှိသော အဖြစ်ကိုလည်းကောင်း။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဝုတ္တိံ၊ ဖြစ်ခြင်းကို။ အဘိကင်္ခါမိ၊ အလိုရှိ၏။ မေ၊ ငါ့အား။ စတုရော၊ လေးပါးကုန်သော။ ဧတေဝရေ၊ ထိုဆုတို့ကို။ ဒေဟိ၊ ပေးလော။ ဗြာဟ္မဏ၊ မကောင်းမှုကို အပပြုပြီးသောရှင်ရသေ့။ တွံ၊ သင်သည်။ ကောဓေဝါ၊ အမျက်ထွက်ခြင်း၌လည်းကောင်း။ သေနဟေစ၊ ချစ်ခြင်း၌လည်းကောင်း။ ကိံ အာဒီနဝံ၊ အဘယ် အပြစ်ကို။ ပဿသိ

ဝ၃+ဝ၄+နု။ မြင်သနည်း။ ပုစ္ဆိတော၊ မေးအပ်သော။ တွံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ တံ၊ ထိုအပြစ်ကို။ အက္ခာဟိ၊ ဆိုလော။ ဝါသဝ၊ သိကြားမင်း။ အခန္တိဇော၊ သည်းမခံခြင်းကြောင့်ဖြစ်သော။ သောကောဓော၊ ထိုအမျက်ထွက်ခြင်းသည်ကား။ အပ္ပေါဟုတွာ၊ ရှေးဦးစွာအနည်းငယ်သာဖြစ်၍။ ဗဟုတောတိ၊ နောက်ပြီးတစ်ခါများစွာဖြစ်တတ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုသို့များစွာသော အပြစ်ရှိသောကြောင့်။ ကောဓံ၊ အမျက်ထွက်ခြင်းကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ နရောစယေ၊ မနှစ်သက်။ သဟဿက္ခိ၊ တစ်ထောင်သောသူတို့ကြံအပ်သောအနက်ကို တစ်ခဏခြင်းသိမြင်နိုင်သောပညာမျက်စိရှိသော။ ဒေဝိန္ဒ၊ သိကြားမင်း။ ယောဒေါသော၊ အကြင်ပြစ်မှားခြင်းဒေါသသည်။ ကောဓသမုဋ္ဌာနော၊ အမျက်ကြောင့်ဖြစ်၏။ တေနဒေါသေန၊ ထိုသို့ပြစ်မှားခြင်း လက္ခဏာရှိသောဒေါသဖြင့်။ ဒုဋ္ဌဿ၊ အမျက်ထွက်ပြီး၍နောက်အဖို့၌ ပြစ်မှားသောသူအား။ ဖရုသာဝါစာ၊ ကြမ်းကြုတ်ရုန့်ရင်းသော စကားကို ဆိုတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနန္တရာ၊ ကြမ်းကြုတ်သောစကားကို ဆိုသည်၏ အခြားမဲ့၌။ ပရာမာသော၊ ဆွဲငင်ခြင်းစသည်ဖြင့်ထိပါးတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတော၊ ထိုထိပါးသည်၏နောင်မှ။ ပါဏိ၊ လက်ဖြင့်ပုတ်ခတ်တတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတော၊ ထိုသို့လက်ရောက်ပြီးသည်မှ။ ဒဏ္ဍော၊ ဒုတ်လှံတံဖြင့်ပုတ်ခတ်ပြီးသည်မှ။ သတ္ထဿ ပရာမသတိ၊ ထားလက်နက်ဖြင့်ဖြတ်တတ်သည်ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုသို့များသော အပြစ်ရှိသောကြောင့်။ ဒေါသံ၊ ပြစ်မှားခြင်းဒေါသကို။ နရောစယေ၊ ငါမနှစ်သက်။ မာဃဝ၊ သိကြားမင်း။ အာလောပသာဟဿကာရာစ၊ ရွာကိုလုယက်ခြင်းရင်၌ထားလှံတံထား၍ အနိုင်အထက်ပြု၍ယူခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ နိကတိဝဉ္စနာနိစ၊ အတုပြု၍လည်းစားခြင်းကြောင်း၌လိမ္မာသည်၏အပြစ်ဖြင့်လှည့်စားခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ လောဘဓမ္မေသု၊ သူ့စည်းစိမ်ကိုတပ်သောလောဘရှိသောသူတို့၌။ ဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထိုသို့များသောအပြစ်ရှိသောကြောင့်။ လောဘံ၊ လောဘကို။ နရောစယေ၊ ငါမနှစ်သက်။ သက္က၊ သိကြားမင်း။ သေနသဂတာ၊ သက်ရှိသက်မဲ့ဖြစ်သော သတ္တဝါသင်္ခါရတို့၌ တပ်သောတဏှာဟူသော အဝေးဖြင့်စင်အပ်ကုန်သော။ မနောမယာ၊ စိတ်ကြောင့်ဖြစ်ကုန်သော။ ပုထူ၊ များစွာကုန်သော။ ဂန္ထာ၊ အဘိဇ္ဈာကာယ ဂန္ထအစရှိကုန်သော အကုသိုလ်တရားတို့

ဝ၄+ဝ၅+သည်။ ဘုသံ၊ ပြင်းစွာ။ သတ္တေ၊ သတ္တာဝါတို့ကို။ ဥပကာပေန္တိ၊ ပူပန်စေတတ်ကုန်၏။ အာရမ္မာဏေသု၊ သတ္တာဝါသင်္ခါရဟုဆိုအပ်သော အာရုံတို့၌။ သေန္ထိ၊ အဖန်တလဲလဲဖြစ်ကုန်၏။ တေဂန္ထာ၊ ထိုသတ္တဝါသင်္ခါရတို့၌။ တပ်တတ်သော တဏှာနှင့်စပ်သော အဘိဇ္ဈာကာဂန္ထအစရှိသော အကုသိုလ်တရားတို့သည်။ ဘုသံ၊ ပြင်းစွာ။ သတ္တေ၊ သတ္တာဝါတို့ကို။ ဥပတာပေန္တိ၊ ပူပန်စေတတ်ကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထိုသို့များသော အပြစ်ရှိသောကြောင့်။ သ္နေဟံ၊ အဘိဇ္ဈာကာယဂန္ထ အစရှိသည်တို့၏ အကြောင်းဖြစ်သော တဏှာဟူသော သ္နေဟကို။ နရောစယေ၊ ငါမနှစ်သက်။ ဗြာဟ္မဏ၊ မကောင်းမှုကို အပပြုပြီးသောရှင်ရသေ့။ သုဘာသိတေ၊ ကောင်းစွာဟောအပ်သော။ ပတိရူပေ၊ ရှင်ရသေ့တို့အား လျောက်ပတ်သော။ ဧတသ္မိံ ဓမ္မေ၊ ထိုကုသိုလ်ကံ အကုသိုလ်ကံတို့နှင့်စပ်သောတရားတို့ကို။ တေ၊ ရှင်ရသေ့သည်။ သုလပိတေ၊ ကောင်းစွာဟောအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင့်ကြောင့်။ ပသန္နော၊ ကြည်ညို၏။ တသ္မာ၊ ထိုသို့ကြည်ညိုသောကြောင့်။ ယံကိဉ္စိ၊ အမှတ်မရှိသောဆုကို။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဣစ္ဆသိ၊ အလိုရှိ၏။ တံဝရံ၊ ထိုဆုကို။ တေ၊ ရှင်ရသေ့အား။ ဒမ္မိ၊ ငါပေး၏။ သဗ္ဗဘူတနံ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော စတုမဟာရာဇ် တာဝတိံသာနတ်တို့ကို။ ဣဿရ၊ အစိုးရသော။ သက္က၊ သိကြားမင်း။ တွံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ ဝရံ၊ ဆုကို။ စေအ

ဝ၅+ဝ၆+ဒေါ၊ အကယ်၍ ပေးသည်ဖြစ်အံ့။ သက္က၊ သိကြားမင်း။ မံကတော၊ ငါ့အကြောင်းကြောင့်။ ကဿစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သတ္တာဝါအား။ မနောဝါ၊ မနောဒွါသည်လည်းကောင်း။ သရိရံဝါ၊ ကာယဒွါ ဝစီဒွါရသည်လည်းကောင်း။ ကဒါစိ၊ တရံတခါမျှ။ နဥပဟညေထ၊ မပျက်ရာ။ သက္က၊ သိကြားမင်း။ ဧတံဝရံ၊ ထိုအကြောင်းကြောင့် တစ်ပါးသော သတ္တာဝါတို့အားဒုစရိုက်ဆယ်ပါးမပွားအံ့သောဆုကို။ ဝရေ၊ ယူ၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ ကဏှာဇာတကံ၊ ကဏှာဇာတ်တည်း။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ မဟာရာဇာနေ၊ မင်းကြီးတို့။ ယော၊ အကြင်အမှတ်မရှိသောသူသည်။ ကောပနေယျေ၊ အမျက်ထွက်ခြင်းကို။ နကရောတိ၊ မပြု။ ယောသပ္ပုရိသော၊ အကြင်သူတော်ကောင်းသည်။ ကဒါစိ၊ တရံတဆစ်သောအခါ၌။ နကဇ္ဈတိ၊ အမျက်မထွက်သည်သာလျှင်တည်း။ သောသပ္ပုရိသော၊ ထိုသူတော်ကောင်းသည်။ ကုဒ္ဓေါပိ၊ အမျက်ထွက်သော်လည်း။ ကောပံ၊ ထွက်သောအမျက်ကို။ အာဝိ၊ ထင်စွာ။ နကရေတိ၊ မပြု။ တံနရံ၊ ထိုသူတော်ကောင်းကို။ ဝေ၊ မကယ်မလွဲသဖြင့်။ လောကေ၊ လူ၌။ သမဏံ၊ ငြိမ်းစေ အပ်ပြီးသော အကောင်းမှုရှိသည်၏အဖြစ်ကြောင့်သမဏဟူ၍။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ အာဟု၊ ဆိုကုန်၏။ မဟာရာဇနော၊ မင်းကြီးတို့။ ယော၊ အကြင်သူတော် ကောင်းသည်။ ဦနုဒရောပိ၊ ဝမ်းတွင်းပတ်လျှမွတ်သိပ်လှသော်လည်း။ ဇိဃစ္ဆံ၊ မွတ်သိပ်ခြင်းကို။ သဟတေ၊ သည်းခံ၏။ ဒန္တော၊ ဣန္ဒြေကိုဆုံးမခြင်းနှင့်ပြည့်စုံ၏။ တပီ၊ မကောင်းမှုကိုပူပန်စေတတ်သော အကျင့်၌မှီ၏။ သံမိတပါနဘောဇနော၊ အတိုင်းအရှည်နှင့်ယှဉ်သော သောက်ခြင်းစားခြင်းလည်းရှိ၏။ အာဟာရဟေတု၊ အစားဟူသောအကြောင်းကြောင့်။ ပါပံ၊ ယုတ်မာသောအမှုကို။ နကရောတိ၊ မပြု။ တံနရံ၊ ထိုသူတော်ကောင်းကို။ ဝေ၊ အကယ်မလွဲသဖြင့်။ လောကေ၊ လူ၌။ သမဏံ၊ ငြိမ်းစေအပ်ပြီးသောမကောင်းမှုရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်သမဏမည်၏ဟူ၍။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ အာဟု၊ ဆိုကုန်၏။ မဟာရာဇနော၊ မင်းကြီးတို့။ သဗ္ဗံ၊ ခပ်သိမ်းသော။ ခိဋ္ဋံ၊ ကိုယ်၌ဖြစ်သောမြူးတူးခြင်းစိတ်၌ ဖြစ်သောမြူးတူးခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ရတိံ၊ နတ်၌ဖြစ်သောကာမဂုဏ်၌မွေ့လျော်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဝိပ္ပဇဟိတွာန၊ စွန့်၍။ လောကေ၊ လူ၌။ ကိဉ္စိ၊ အနည်းငယ်မျှသာတည်းဖြစ်သော။ အလိကံ၊ ပျက်

ဝ၆+ဝ၇+သောစကားကို။ နစဘာသတိ၊ မဆို။ ဝိဘူသဋ္ဌာနာ၊ အသားကိုတန်ဆာဆင်ခြင်းအရေကိုတန်ဆာဆင်ခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော အကုသိုလ်စိတ်မှလည်းကောင်း။ မေထုနသ္မာ၊ မေထုန်မှီဝဲခြင်းမှလည်းကောင်း။ ဝိရတော၊ ကြဉ်၏။ တံနရံ၊ ထိုသူတော်ကောင်းကို။ ဝေ၊ အကယ်မလွဲသဖြင့်။ လောကေ၊ လူ၌။ သကဏံ၊ ငြိမ်းစေအပ်ပြီးသော မကောင်းမှုရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်သမဏမည်၏ဟူ၍။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ အာဟု၊ ဆိုကုန်၏။ မဟာရာဇနော၊ မင်းကြီးတို့။ ယော၊ အကြင်သူတော်ကောင်းသည်။ ဝေ၊ အကယ်မလွဲသဖြင့်။ သဗ္ဗံ၊ ခပ်သိမ်းသော။ ပရိဂ္ဂဟဉ္စ၊ ဝတ္ထုကာမကိုလည်းကောင်း။ လောကေ၊ လူ၌။ သမဏံ၊ ငြိမ်းစေအပ်ပြီးသောမကောင်းမှုရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်သမဏမည်၏ဟူ၍။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ အာဟု၊ ဆိုကုန်၏။ အနောမပည၊ မယုတ်လျော့သောပညာရှိသည်သောအမတ်။ ကတ္တာရံ၊ ပြုအပ်သည်နှင့်ယှဉ်သောအမှုကိုပြုတတ်သော။ တံ၊ သင့်ကို။ ပုစ္ဆာမ၊ ငါတို့မေးကုန်၏။ ကထာသု၊ သီလစကားတို့တွင်။ နော၊ ငါတို့အား။ ဝိဂ္ဂဟော၊ တစ်ခုသောသီလစကားကြောင့်အငြင်းအခုံသည်။ ဇာတော၊ ဖြစ်ခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ အဇ္ဇ၊ ယခု။ ကင်္ခံ၊ ယုံမှားခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဝိစိကိစ္ဆိတာနိ၊ ထိုယုံမှားသောပြဿနာတို့ကိုလည်းကောင်း။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သောငါတို့သည်။ ဝိတရေမု၊ လွန်ကုန်အံ့။ ဇနိန္ဒာ၊ လူတို့ကို အစိုးရသောမင်းကြီးတို့။ ယေပဏ္ဍိတာ၊ အကြင်ပညာရှိတို့သည်။ အတ္ထဒသာ၊ အနက်ကိုမြင်ခြင်းငှာစွမ်းနိုင်ကုန်သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေပဏ္ဍိတာ၊ ထိုပညာရှိတို့သည်။ တတ္ထ၊ ထိုငြင်းခုံခြင်းကို။ ကာထေ၊ ကြားသင့်သောအခါ၌။ ယောနိသော၊ အကြောင်းအားဖြင့်။ ဘာသန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ အဘာသိတာနံ၊ မဆိုအပ်ကုန်သော။ ကထာနံ၊ စကားတို့၏။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ ကုသလာ၊ လိမ္မာသည်ဖြစ်ကုန်လျှင်မူလည်း။ ကထံနု၊ အဘယ်သို့လျှင်။ နယေယျုံ၊ ဉာဏ်ဖြင့်ဆင်ခြင်နိုင်ကုန်အံ့နည်း။ ဇနိန္ဒာ၊

ဝ၇+ဝ၈+လူတို့ကိုအစိုးရသောမင်းကြီးတို့။ နာဂရာဇာ၊ နဂါးမင်းသည်ကား။ ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဟဝေ၊ အကယ်မလွဲသဖြင့်။ ဘာသတိ၊ ဆိုသနည်း။ ဝေနတေယျော၊ ဝိနတာ အမည်ရှိသောမိန်းမ၏ သားဖြစ်သော။ ဂရုဠောပန၊ ဂဠုန်မင်းသည်ကား။ ကိံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဝဒေတိ၊ ဆိုသနည်း။ ကုရူနံ၊ ကုရုတိုင်း၌နေသောသူတို့၏။ ရာဇသေဋ္ဌော၊ မင်းမြတ်သည်ကား။ ကထံပန၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဝဒေတိ၊ ဆိုသနည်း။ ပဏ္ဍိတ၊ သုခမိန်။ နာဂရာဇာ၊ နဂါးမင်းသည်။ ဟဝေ၊ အကယ်မလွဲသဖြင့်။ ခန္တိ၊ အဓိဂါသနခန္တိကို။ ဘာသတိ၊ ခြီးမွမ်း၏။ ဝေနတေယျော၊ ဝိနတာအမည်ရှိသောမိန်းမ၏ သားဖြစ်သော။ ဂရုဠော၊ ဂဠုန်မင်းသည်ကား။ အပ္ပါဟာရံ၊ အစာ၌ ကြောင့်ကြမူကိုမပြုခြင်းကို။ ဘာသတိ၊ ဆို၏။ ဂန္ဓဗ္ဗရာဇာ၊ သိကြားမင်းသည်ကား။ ရတိဝိပ္ပဟာရံ၊ ငါးပါးသော ကာမဂုဏ်တို့၌ မွေ့လျော်ခြင်းတို့ကိုပယ်ခြင်းကို။ ဘာသတိ၊ ဆို၏။ ကုရူနံ၊ ကုရုတိုင်း၌နေသောသူတို့၏။ ရာဇသေဋ္ဌော၊ မင်းမြတ်သည်ကား။ အကိဉ္စနံ၊ ကြောင့်ကြမရှိသည်၏ အဖြစ်ကို။ ဘာသတိ၊ ဆို၏။ မဟာရာဇာနော၊ မင်းကြီးတို့။ သဗ္ဗာနိ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဧတာနိ၊ ထိုစကားတို့သည်။ သုဘာသိတာနိ၊ ကောင်းစွာဆိုအပ်သောစကားတို့ပေတည်း။ ဟိ၊ သင့်စွ။ ဧတ္ထ၊ ဤစကားတို့တွင်။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော။ ဒုဗ္ဘာသိတံ၊ မကောင်းသဖြင့်ဆိုအပ်သောစကားသည်။ နအတ္ထိ၊ မရှိ။ ဧတာနိ၊ ထိုလေးပါးသောကျေးဇူးတို့သည်။ ယသ္မိံစ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်၌။ လည်း။ နာဘျံနာဘိယံ၊ လှည်းပတောင်း၌။ သုသမောဟိတာနိ၊ ကောင်းစွာတည်ကုန်သော။ အရာဝ၊ အကံတို့ကဲ့သို့။ ပတိဋ္ဌိတာနိ၊ တည်ကုန်၏။ စတုဗ္ဘိ၊ လေးပါးကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ ကျေးဇူးတရားတို့နှင့်။ သမင်္ဂိဘူတံ၊ ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍ ဖြစ်သော။ တံနရံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ဝေ၊ အကယ်မလွဲသဖြင့်။ လောကေ၊ လူ၌။ သမဏံ၊ ငြိမ်းစေအပ်သော မကောင်းမှုရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့် သမဏမည်၏ဟူ၍။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ အာဟု၊ ဆိုကုန်၏။ ပဏ္ဍိတ၊ သုခမိန်။ တုဝံဟိ၊ သင်သာလျှင်။ သေဋ္ဌော၊ မြတ်၏။ တွံ၊ သင်သည်။ အနုတ္တရော၊ လွန်သောသူမရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မဝိဒူ၊ ထင်သောတရားလည်းရှိ၏။ သုမေဓော၊ ကောင်းသောပညာလည်းရှိ၏။ ပညာယ၊ မိမိပညာဖြင့်။ ပဥုံ၊ ငါတို့ ပြဿနာကို။ သမဓိဂ္ဂဟေတွာ၊ ကောင်းစွာအလွန်ယူငင်၍။ ဓီရော၊ သင်ပညာရှိသည်။ ဝိစိကိစ္ဆိတာနိ၊ ယုံမှားအပ်သော ပြဿနာကို။ အစ္ဆေဇ္ဇိ၊ ဆုံးဖြတ်ပေ၏။

ဝ၈+ဝ၉+ခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၂၅။ သာရထိ၊ မြင်းထိန်း။ အစ္စာသနဿ အစ္စာသနေန၊ အလွန်စားသော။ ပါယသဿပိပါယာသေနပိ၊ ဃနာထမင်းဖြင့်လည်း။ သုဟိတော၊ ဝသည် ဖြစ်၍။ တပ္ပတိ၊ ရောင့်ရဲ၏။ အညမညေဟိ၊ တစ်ပါးတစ်ပါးကုန်သော။ တတ္ထေဟိ၊ ရေဆိပ်တို့ဖြင့်။ အဿံ၊ မင်္ဂလာမြင်းကို။ ပါယေဟိ၊ ချိုးစေသောစေလော။ တိတ္ထဇာထကံ၊ တိတ္ထဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီး။ ၂၆။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ မဟိဠာမုခေါ၊ ဆင်မ၏မျက်နှာနှင့်တူသောဆင်သည်။ ပုရာဏံ၊ ရှေးမဆွက။ စောရာနံ၊ ခိုးသူတို့၏။ ဝစော၊ စကားကို။ နိသမ္မ၊ ကြား၍။ ပေါထယံပေါထန္တော၊ ပုတ်သတ်လျက်။ အနုစာရီ၊ အတုကျင့်၏။ ဂဇုတ္တမော၊ မဟိဠာမုခဆင်မြတ်သည်။ သုသညတာနံဟိ၊ ကောင်းစွာကိုယ်နှုတ်နှလုံးစောင့်ရှောက်ကုန်သော ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့၏ သာလျှင်။ ဝစော၊ စကားကို။ နိသမ္မ၊ ကြား၍။ သဗ္ဗဂုဏေသု၊ ခပ်သိမ်းသောကျေးဇူးတို့၌။ အဋ္ဌာအဋ္ဌာသိ၊ တည်၏။ မဟိဠာမုခဇာတကံ၊ မဟိဠာမုခဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၂၇။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ နာဂေါ၊ မင်္ဂလာဆင်တော်သည်။ ကဗဠံ၊ ရှေးဦးစွာပေးအပ်သော ထမင်းလုပ်ကို။ ပဒါတဝေ၊ ယူခြင်းငှာ။ နာလံအသမတ္ထော၊ မစွမ်းနိုင်။ ပိဏ္ဍံ၊ လုံး၍ပေးအပ်သော ထမင်းလုပ်ကို။ ပဒါတဝေ၊ ယူခြင်းငှာ။ နာလံအသမတ္ထော၊ မစွမ်းနိုင်။ ဃံသိတုံ၊ ရေချိုးသော ကာလ၌ ကိုယ်ကိုပွတ်ခြင်ငှာ။ နာလံအသမတ္ထော၊ မစွမ်းနိုင်။ နာဂေါ၊ မင်္ဂလာဆင်တော်သည်။ အဘိဏှဒဿနာ၊ မပြတ်မြင်သဖြင့်။ ကုက္ကုရေ၊ ခွေး၌။ သေနဟံ၊ ချစ်ခြင်းကို။ အကာသိမညာမိ၊ ပြု၏ဟု အကျွန်ုပ်ထင်မိ၏။ အဘိဏှဇာတကံ၊ အဘိဏှဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၂၈။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပရေန၊ တစ်ပါးသောသူနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဘာသမာနော၊ ဆိုသောသူသည်။ မနုညမေဝ၊ နှစ်သက်ဖွယ်သော စကားကို။ ကုဒါစနံ၊ တရံတဆစ်မျှ။ နဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။ အမနုညံ၊ မနှစ်သက်ဖွယ်သော စကားကို။ ဘာသမာနဿ၊ ဆိုသောပုဏ္ဏား၏။ ဂရုံ၊ လေးသော။ ဘာရံ၊ လှည်းတစ်ရာကို။ ဥဒဒ္ဓရိ၊ ငင်၍ လည်စေပြီ။ နံ၊ ထိုပုဏ္ဏားကို။ ဓနဉ္စ၊ ဥစ္စာကိုလည်း။ အလဗ္ဘေသိ၊ ရစေပြီ။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ တေန၊ ထိုကြောင့်။ အတ္တ

ဝ၉+၁၀+ရဗျမင်းသည်။ အာနန္ဒပဏ္ဍိတော၊ အာနန္ဒာပညာရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဗောဓိသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းဖြစ်သော။ ဝိဓူရောစ၊ ဝိဓူရပညာရှိသည်ကား။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ မမှားမယွင်း ကိုယ်တော်တိုင်သာလျှင် သစ္စာလေးပါးကိုသိသော ငါဘုရားသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဇာတကံ၊ ရှေးအဖြစ်ကို။ ဓာရေထ၊ မှတ်ကြကုန်လော။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ စတုပေါသထိက ဇာတကံ၊ စတုပေါသထိက ဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၄။ သင်္ခဇာတ်။ သင်္ခ၊ အရှင်ပုဏ္ဏား။ တွံ၊ သင်သည်။ ဗဟုဿုတော၊ များသောအကြားအမြင်ရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ သုတဓမ္မော၊ အရှင်ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့၏အထံ၌ နာအပ်ပြီးသောတရားရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တယာ၊ အရှင်သင်္ခပုဏ္ဏားသည်။ သမဏဗြာဟ္မဏာစ၊ ငြိမ်းစေအပ်ပြီးသောကိလေသာရှိသော အပပြုအပ်ပြီးသောမကောင်းမှုရှိသောပစ္စေကဗုဒ္ဓါဘုရားတို့ကိုလည်း။ ဒိဋ္ဌာ၊ ဖူးမြင်အပ်ပြီ။ အထ၊ ထိုသို့ဖြစ်လျက်။ အက္ခဏေ၊ စကားပြောရာရပ်မဟုတ်သည်၌။ ဝိလာပံ၊ မြည်တမ်းခြင်းကို။ ဒဿယသေ၊ ပြဘိ၏ တကား။ တေ၊ အရှင်ပုဏ္ဏားအား။ မယာ၊ ငါမှ။ အညော၊ တစ်ပါးသော။ ပတိမန္တကော၊ စကားပြောတတ်သောသူသည်။ ကောနု၊ အဘယ်သူနည်း။ သမ္မ၊ အချင်း။ သုမ္ဘာ၊ အလွန်တင့်တယ်သောမျက်နှာရှိသော။ သုဘာ၊ ကြည်ညိုဖွယ်သော မြတ်သော အဆင်းကိုဆောင်သော။ သုပ္ပဋိမုက္ကကမ္ဗု၊ ရွှေရတနာဖြင့်တန်ဆာအပ်သောလည်၌ စွပ်အပ်သောပတ္တမြားလည်ရွဲရှိသော။ ယာဒေဓီတာ၊ အကြင်နတ်သမီးသည်။ သဒ္ဓါစိတ္တာ၊ သဒ္ဓါနှင့်ယှဉ်သောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သောဝဏ္ဏမယာယ၊ ရွှေဖြင့်ပြီးသော။ ပါတိယာ၊ ခွက်ကို။ ပဂ္ဂယှ၊ ချီ၍။ ဘတ္တံ၊ ထမင်းကို။ ဘုဉ္ဇဿု၊ စားလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဝဒေသိ၊ ဆို၏။ တံဒေဝဓီတံ၊ ထိုနတ်သမီးကို။ နောတိ၊ ဥပုသ်ဆောက်တည်သောကြောင့်ငါမစားဟူ၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဗြူမိ၊ ဆို၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ အရှင်သင်္ခပုဏ္ဏား။ ဧတာဒိသံ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ ယက္ခံ၊ နတ်သမီးကို။ ဒိသွာန၊ မြင်ရ၍။ သုခံ၊ မိမိချမ်းသာကို။ အာသီသမာနော၊ တောင့်တသော။ ပေါသော၊ ယောကျာ်းသည်။ ပုစ္ဆေယျ၊ မေးရာ၏။ ဥဋ္ဌေဟိ၊ ထသောအခြင်းအရာကိုပြုလော။ တွံ၊ သင်ကား။ ဒေဝီ၊ နတ်သမီးသည်။ အသိနု၊ ဖြစ်သလော။ ဥဒ၊ ထိုသို့မဟုတ်မူကား။ မာနုသီ၊ တန်ခိုးရှိသောလူမိန်းမသည်။ အသိနု၊ ဖြစ်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ နံ၊ ထိုနတ်သမီးကို။ ပဉ္ဇလိကထာ၊ လက်အုပ်ချီခြင်း

၁၀+၁၁+ကိုပြုလျက်။ အဘိပုစ္ဆ၊ ရှေးရှုမေးလိုက်လော။ ဒေဝတေ၊ နတ်သမီး။ ယံယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ သုခေန၊ ချစ်ဖွယ်သောမျက်စိဖြင့်။ အဘိသမေက္ခသေ၊ ကြည့်၏။ ဘတ္တံ၊ ထမင်းကို။ ဘုဉ္ဇဿု၊ စားလော။ ဣတိ၊ ဤသို့လည်း။ တံတသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ပုစ္ဆာနု၊ ဖြစ်သလော။ ဥဒ၊ ထိုသို့မဟုတ်မှုကား။ မာနုသီ၊ တန်ခိုးကြီးသောလူမိန်းမသည်။ အသိနု၊ ဖြစ်သလော။ သင်္ခ၊ သင်္ခပုဏ္ဏား။ ဣဓသာရဂရဝါရိမဇ္ဈေ၊ ဤသမုဒ္ဒရာရေအလယ်သို့။ အာဂတာ၊ လာသော။ အဟံ၊ ငါကား။ မဟာနုဘာဝါ၊ ကြီးသောတန်ခိုးအာနုဘော်ရှိသော။ ဒေဝီ၊ နတ်သမီးသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ အနုကမ္ပိကာစ၊ သနားတတ်သည်သာလျှင်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ နောစပဒုဋ္ဌစိတ္တာ၊ ပြစ်မှားတတ်သောစိတ်မရှိ။ တဝေဝအတ္ထာယ၊ သင်၏ အကျိုးငှာလျှင်။ ဣဓ၊ ဤသမုဒ္ဒရာသို့။ အာဂတာ၊ လာသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ သင်္ခ၊ သင်္ခပုဏ္ဏား။ ဣဓ၊ ဤရွှေခွက်၌။ အန္နပါနဉ္စ၊ ထမင်းအဖျော်သည်လည်းကောင်း။ သယနာသနဉ္စ၊ အိပ်ရာနေရာသည်လည်းကောင်း။ နာနာဝိဓာနိ၊ အထူးထူးအပြားပြားများကုန်သော။ ယနာနိစ၊ ဆင်ယာဉ် မြင်းယဉ် အစရှိသည်တို့သည်လည်းကောင်း။ မေ၊ ငါ့အား။ အတ္ထိသန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တုယှံ၊ သင်သည်။ ယံကိဉ္စိ၊ အလုံးစုံသော စည်းစိမ်ကို။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ အဘိပတ္ထိတံ၊ တောင့်တအပ်၏။ တေ၊ သင်အား။ သဗ္ဗဿ၊ အလုံးစုံသောစည်းစိမ်၏။ သာမိကံ၊ အရှင်ကို။ တွာ၊ ပြု၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဋိပါဒယာမိ၊ ပေးအံ့။ သုဂတေ၊ တင့်တယ်သော ကိုယ်ရှိသော။ သုသောဏီ၊ တင့်တယ်သော ဦရုလက္ခဏာရှိသော။ သုမ္ဘမု၊ တင့်တယ်သော မျက်မှောက်ရှိသော။ သုဝိလာတမဇ္ဈေ၊ လျပါးသော ကိုယ်ရှိသော။ ဒေဝတေ၊ နတ်သမီး။ မယှံ၊ ငါသည်။ ယံကိဉ္စိ၊ အကြင်လှူအပ်သော ဝတ္ထုကို။ ယိဋ္ဌံ၊ လှူအပ်ပြီ။ ဟုတံ၊ လာလာသမျှ အာဂန္တုကတို့အားပေးအပ်ပြီး။ တွံ၊ သင်နတ်သမီးသည်။ နော၊ ငါတို့၏။ သဗ္ဗဿ၊ အလုံးစုံသော ကောင်းမှု၌။ ဣဿရာ၊ အစိုးရ၏။ အယံဝိပါကော၊ ဤသမုဒ္ဒရာ၌တည်းရာကိုရသောအကျိုးသည်။ မေ၊ ငါသည်။ ကတေသု၊ ပြုအပ်သော ကောင်းမှုတို့တွင်။ ကဿကမ္မဿ၊ အကောင်းမှုကံ၏။ ဝိပါကော၊ အကျိုးနည်း။ သင်္ခ၊ သင်္ခအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ တွံ၊ သင်သည်။ ဃမ္မေပထေ၊ ပူလှစွာသောသဲပြင်ခရီး၌။ ဥဂ္ဃိဋ္ဋတပါဒံ၊ သဲပူကျောက်ပူတို့ဖြင့် ထိပါးသော ခြေတော်ရှိသော။ တသိတံ၊ ရေမွတ်သည်ဖြစ်၏။ ကိလန္တိ၊ ပင်ပန်းသော။ ဧကံဘိက္ခုံ၊ ကိလေသာတို့ကို။

၁၁+၁၂+ မဂ်ဉာဏ်ဖြင့် ဖျက်ဆီးပြီးသော အရှင်ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတစ်ပါးကို။ ဥပဟနာနိ၊ ဘိနပ်တို့ကို။ ပဋိပါဒယိ၊ လှူဘူးပြီ။ အဇ္ဇ၊ ယခု။ တဝ၊ သင်၏။ သာဒက္ခိဏာ၊ ထိုအလှူတည်းဟူသောမျိုးစေ့သည်။ ကာမဒုဟာ၊ တောင့်တအပ်သော မြတ်သောအကျိုးဟူသောအပင်ကို ရောက်စေတတ်၏။ ဒေဝတေ၊ နတ်သမီး။ ယံနာဝံ၊ အကြင်လှေကို။ မာပေဿသိ၊ တန်ဆာဆင်လတ္တံ့။ သာနာဝါ၊ ထိုလှေသည်။ ဖလကူပပန္နာ၊ စေ့စပ်သော များစွာသောပျဉ်ချပ်တို့ဖြင့် ပြည့်စုံသည်။ အနဝဿုတာ၊ ရေတစ်ပေါက်မျှ မဝင်သည်။ ဧရကဝါတယုတ္တာ၊ ကောင်းစွာယူ၍ သွားတတ်သော လေနှင့်ယှဉ်သည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေလော့။ ဟိ၊ ထိုစကားသည် သင်၏။ ဧတ္ထ၊ ဤသမုဒ္ဒရာ၌။ အညဿ၊ လှေသင်္ဘောမှတစ်ပါးသော။ ယာနဿ၊ ဆင်ယာဉ် မြင်းယာဉ် အစရှိသည်၏။ ဘူမိ၊ ဖြစ်ရာသည်။ နဟောတိ၊ မဖြစ်။ အဇ္ဇောဝ၊ ယနေ့ပင်လျှင်။ မံ၊ ငါ့ကို။ မောဠိနိံ၊ မောဠိနီမည်သော ပြည်ကြီးသို့။ ပါပယဿု၊ ရောက်စေလော့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သာဒဝတာ၊ ထိုမဏိမောလာ နတ်သမီးသည်။ တုဋ္ဌစိတ္တာ၊ နှစ်သက်သောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သုမနာ၊ ကောင်းသောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပတီတာ၊ နူးသောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သုစိတ္တံ၊ အလွန်ဆန်းကြယ်သော။ နာဝံ၊ သင်္ဘောလှေကို။ အဘိနိမ္မိနိတွာ၊ တန်ဆာဆင်ပြီး၍။ သင်္ခံ၊ သင်္ခပုဏ္ဏားကို။ ပုရိသေန၊ အလုပ်အကျွေးယောကျ်ားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ သာဓုရမ္မံ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏။ မွေ့လျော်ပျော်ရာ ဖြစ်သော။ နဂရံ၊ မောဠိနီမည်သော ဗာရာဏသီပြည်ကြီးသို့။ ဥပါနယိ၊ အရောက်ဆောင်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ သင်္ခဇာတကံ၊ သင်္ခဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဗြာဟ္မဏ၊ မကောင်းမှုကို အပပြုပြီးသော အရှင်ရသေ့။ ဝိသာလက္ခိ၊ ဝန်းသောမျက်လုံးရှိသော။ သံမိတဟာသိနိံ၊ စဉ်းငယ်ရွှင်သော မျက်နှာရှိသော။ တေ၊ အရှင်ရသေ့၏။ ဣမံဝိယံ၊ ဤဘဝ၌ မယားဖြစ်ဖူးသော ရသေ့မကို။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဗလာ၊ နိုင်ထက်ကလူပြုသဖြင့်။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ဂစ္ဆေယျ၊ သွားအံ့။ သော၊ ထိုသူကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံနု၊ အသို့လျှင်။ ကယိရာသိ၊ ပြုအံ့နည်း။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ မေ၊ ငါအား။ ကောဓော၊ အမျက်ဒေါသသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇေ၊ ဖြစ်ငြားအံ့။ နမုဉ္စေယျ၊ ဖြစ်သောအမျက်သည် ကိုယ်မှမထွက်ရာ။ ဇီဝတော၊ အသက်ရှည်သရွေ့ ကာလပတ်လုံး။ မေ၊ ငါ့အား။ နမုဉ္စေယျ၊ ကိုယ်မှမထွက်ရာ။ ဝိပုလာဝုဋ္ဌိ၊ ကြီးစွာသော မိုးပေါက်ရှိ

၁၂+၁၃+ သော မိုးကြီးသည်။ ရဇံ၊ မြူကို။ နိဝါရယိဣဝ၊ မြစ်သကဲ့သို့။ တံ၊ ထိုအမျက်ကို။ ခိပ္ပမေဝ၊ လျှင်စွာသာလျှင်။ နိဝါရယိံ၊ မြစ်အံ့။ ဘောတာပသ၊ အိုရသေ့။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ ဝိက္ကိတောနု၊ ကြုံးဝါး၏ မဟုတ်လော။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့မူကား။ ယံဗလမှိ၊ အကြင် အမျက်ဒေါသအစွမ်းကို။ အပဿိတောဝ၊ မှီသကဲ့သို့။ သောတွံ၊ ထိုသင်သည်။ တုဏှိကတော၊ တစ်စုံတစ်ခုသော စကားကို မဆိုမူ၍။ တေနဗလေန၊ ထိုအမျက်အစွမ်းဖြင့်။ သင်္ဃဋိံ၊ ဒုကုဋ်သင်္ကန်းကို။ သိဗ္ဗံသိဗ္ဗန္တော၊ ချုပ်လျက်။ ဒါနိ၊ ယခု။ အစ္ဆသိ၊ နေဘိ၏တကား။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ မေ၊ ငါ့အား။ ဥပ္ပဇ္ဇိ၊ ဖြစ်ကားဖြစ်၏။ ပန၊ ထိုသို့ဖြစ်သော်လည်း။ နမုဉ္စိတ္တ၊ သန္တာန်အပသို့ မထွက်စေရ။ မေ၊ ငါ့အား။ ဇီဝတော၊ အသက်ရှည်သရွေ့ ကာလပတ်လုံး။ နမုဉ္စိတွာ၊ မထွက်စေမူ၍။ ဝိပုလာဝုဋ္ဌိ၊ ကြီးစွာသော မိုးပေါက်သည်။ ရဇံ၊ မြူကို။ နိပါရေတိဣဝ၊ ဖျောက်သကဲ့သို့။ ခိပ္ပမေဝ၊ လျှင်စွာလျှင်။ နိဝါရယိံ၊ မြစ်၏။ တာပသ၊ ရှင်ရသေ့။ တေ၊ ရှင်ရသေ့အား။ ဥပ္ပဇ္ဇိ၊ ဖြစ်ကားဖြစ်၏ ဟူသည်ကား။ ကိံ၊ အဘယ်သည်။ တေ၊ ရှင်ရသေ့၏။ ဇီဝတော၊ ဇီဝသန္တာန်မှ။ နမုစ္စိ၊ မလွတ်သနည်း။ ဝိပုလာဝုဋ္ဌိ၊ ကြီးစွာသော မိုးပေါက်သည်။ ရဇံ၊ မြူကို။ နိဝါရေတိဣဝ၊ ဖျောက်သကဲ့သို့။ ကတမံ၊ အဘယ်မည်သော။ တံ၊ ထိုဝတ္ထုကို။ နိဝါရယီ၊ မြစ်သနည်း။ ဘူပါလ၊ ရေမြေသေဋ္ဌ်နင်း ပြည်ရှင်မင်း။ ယမှိကောဓေ၊ အကြင်အမျက်သည်။ ဇာတေ၊ ဖြစ်လာသော်။ နပဿတိ၊ မိမိအကျိုးကိုလည်း မမြင်။ ယမှိ၊ အကြင်အမျက်သည်။ အဇာတေ၊ မဖြစ်သည်ရှိသော်။ သာဓု၊ ကောင်းစွာ။ ပဿတိ၊ မိမိအကျိုး သူတစ်ပါးအကျိုးကို မြင်၏။ ဒုမ္မေဓဂေါရော၊ ပညာမရှိသောသူတို့၏ ကျက်စားရာ အာရုံဖြစ်သော။ သောကောဓော၊ ထိုအမျက်သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ ဥပ္ပဇ္ဇိ၊ ဖြစ်၏။ နောမုဉ္စိ၊ ငါ့ကိုယ်မှပြင်သို့ မထွက်။ ဇနိန္ဒ၊ လူတို့အရှင်မင်းမြတ်။ ဇာတေန၊ ဖြစ်သော။ ယေန၊ အကြင် အမျက်ဒေါသဖြင့်။ ဒုက္ခမေသိနော၊ ကိုယ်ဆင်းရဲစိတ်ကို အလိုရှိကုန်သော။ အမိတ္တာ၊ ရန်သူတို့သည်။ နန္ဒန္တိ၊ နှစ်သက်ကုန်၏။ ဒုမ္မေဓဂေါစရော၊ ပညာရှိသောသူတို့၏ ကျက်စားရာအာရုံဖြစ်သော။ သောကောဓော၊ ထိုအမျက်သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ သပ္ပဇ္ဇိ၊ ဖြစ်၏။ နောမုဉ္စိ၊ ငါ့ကိုယ်မှမထွက်။ ဒိသမ္ပတိ၊ အရပ်မျက်နှာ၏ အရှင်ဖြစ်သော မင်းမြတ်။ ယသ္မိံစ၊ အကြင် အမျက်ဒေါသသည်လည်း။ ဇာယမာနမှိ၊ ဖြစ်လတ်သော်။ သဒတ္ထံ၊ မိမိအစီးအပွားကို။ ဝဗုဇ္ဈတိ၊ မသိ။ ဒုမ္မေဓဂေါစရော၊ ပညာမရှိသောသူတို့၏။ ကျက်စားရာအာရုံဖြစ်သော။ သောကောဓော၊ ထို

၁၃+၁၄+ အမျက်သည်။ မေ၊ ငါအား။ ဥပ္ပဇ္ဇိ၊ ဖြစ်၏။ နောမုဉ္စိ၊ ငါ့ကိုယ်မှမထွက်။ ရဋ္ဌေသဘ၊ တိုင်းသူပေါင်းတို့ထက် မြတ်တော်မူပေသော။ ရာဇသေဋ္ဌ၊ မင်းမြတ်။ ယေန၊ အကြင်ဒေါသသည်။ အတိဘူတော၊ နှိပ်စက်အပ်သောသူသည်။ ကုသလံ၊ ကုသိုလ်ကို။ ဇဟာတိ၊ စွန့်တတ်၏။ ဝိပုလံ၊ ပြန့်ပြောသော။ အတ္ထဉ္စာပိ၊ အကျိုးစီးပွားကိုလည်း။ ပရက္ကရေ၊ အပပြုလိုက်တတ်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဘီမသေနော၊ များစွာသော ကိလေသာဟူသောစစ်သည်နှင့်ပြည့်စုံသော။ လပါပမဒ္ဒိ၊ အားရှိသောသူတို့ကို နှိပ်နင်းနိုင်သော။ သောကောဓော၊ ထိုအမျက်သည်။ မေ၊ ငါ၏။ သန္တိကာ၊ အထံမှ။ နမုဉ္စတေ၊ မထွက်။ ကဋ္ဌသ္မိံ၊ မီးပွတ်ခုံကို။ မတ္ထမာနသ္မိံ၊ မီးပွတ်သည်ရှိသော်။ ပါဝကောနာမ၊ မီးမည်သည်။ ဇာယတိ၊ ဖြစ်၏။ သောဂိနာ၊ ထိုမီးသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်မီးပွတ်ခုံမှ။ ဇာယတေ၊ ဖြစ်၏။ တမေဝကဋ္ဌံ၊ ထိုမီးဖြစ်ရာ ပွတ်ခုံကိုပင်လျှင်။ ဒဟတိ၊ လောင်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ မန္ဒဿ၊ ပညာမရှိသော။ ဗာလဿ၊ မိုက်စွာသော။ အဝိဇနတော၊ အကျိုးစီးပွားကိုမသိသော။ ပေါသဿ၊ သတ္တဝါအား။ သာရဗ္ဘော၊ နင်လော ငါလောစသည်ဖြင့် လွန်စွာပြုတတ်သောလက္ခဏာရှိသော။ ကောဓော၊ အမျက်သည်။ ဇာယတေ၊ ဖြစ်၏။ သောပိ၊ ထိုအမျက်ထွက်သောသူသည်လည်း။ တေနေဝ၊ ထိုမိမိအများဖြင့်သာလျှင်။ ဒယှတိ၊ ပူလောင်တတ်၏။ ရထေသဘ၊ ရထားစီးခြင်း မင်းတကာတို့ထက် အသာဘမြောက်တော်မူသော။ ရာဇသေဋ္ဌ၊ မင်းမြတ်။ တိဏကဋ္ဌသ္မိံ၊ မြက်ခြောက် သစ်ခက်ခြောက်ရှိရာအရပ်၌။ အဂ္ဂိ၊ လောင်သောမီးသည်။ ဝဍ္ဎတိဣဝ၊ ပွားလေဖြစ်သကဲ့သို့။ ယဿ၊ အကြင် ပညာနည်းသောသူအား။ ကောဓော၊ အမျက်သည်။ ပဝဍ္ဎတိ၊ ပွား၏။ တဿ၊ ထိုအမျက်ဒေါသပွားသောသူအား။ ကာဠပက္ခေ၊ လဆုတ်ပက္ခ၌။ စန္ဒိမာဝ၊ လကဲ့သို့။ ယသော၊ စည်းစိမ်ချမ်းသာသည်။ နိဟိယျတိ၊ တရွေ့ရွေ့ ယုတ်၏။ မန္ဒိဿရ၊ ရွှေနန်းလျှင်။ အနိန္ဓော၊ မီးစာမရှိသော။ ဓူမကေတု၊ မီးလျှံသည်။ ဥပသမ္မတိဣဝ၊ ငြိမ်းသကဲ့သို့။ ယဿ၊ အကြင်ပညာရှိအား။ ကောဓော၊ အမျက်သည်။ ဝူပသမ္မတိ၊ ငြိမ်း၏။ တဿ၊ ထိုအမျက်ငြိမ်းသော်သူအား။ သုက္ကပက္ခေ၊ လဆန်းပက္ခ၌။ စန္ဒိမာဣဝ၊ လကဲ့သို့။ ယသော၊ စည်းစိမ်ချမ်းသာသည်။ အာပူရတိ၊ တရွေ့ရွေ့ပြည့်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်။ စူဠဗောဓိဇာတကံ၊ စူဠဗောဓိဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

၁၄+ ၁၅+ ဘောန္တော၊ ဒါယကာတို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ သတ္တာဟမေဝ၊ ရဟန်းပြုသည်မှ ခုနစ်ရက်သာလျှင်။ ပသန္နစိတ္တော၊ ကြည်ညိုသောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုညတ္ထိကော၊ ကောင်းမှုကို အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သောအကျင့်ကို။ အာစရိ၊ ကျင့်၏။ အထ၊ ထိုခုနစ်ရက်မှ။ အပရံ၊ နောက်၌။ မမ၊ ငါ၏။ စရိတံ၊ ကျင့်အပ်သော။ ယံစရိတံ၊ အကြင်အကျင့်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဣဒံပိ၊ ဤအကျင့်ကိုလည်း။ ပညာသ သမဓိကာနိ၊ ငါးဆယ်အလွန်ရှိကုန်သော။ ဝဿာနိ၊ နှစ်တို့ပတ်လုံး။ အကာမကောဝ၊ အလိုမရှိလျှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ စရာမိ၊ ကျင့်၏။ ဧတေနသစ္စေန၊ ဤမှန်သောသစ္စာစကားကြောင့်။ ယညဒတ္တော၊ ယညဒတ်သည်။ သုဝတ္ထိ၊ ချမ်းသာသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဝိသံ၊ အဆိပ်သည်။ ဟတံဟညတု၊ ပျောက်စေသတည်း။ ယညဒတ္တော၊ ယညဒတ်သည်။ ဇီဝတု၊ အသက်ရှင်စေသတည်း။ ဘောန္တော၊ အရှင်တို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ကဒါစိ၊ တစ်ရံတစ်ခါမျှ။ နာဘိနန္ဒိံ၊ မနှစ်သက်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အတိထိံ၊ အလှူခံဖြစ်သော ခရီးသွားဧည့်သည်ကို။ ဝါသကာလေ၊ ငါ၏အိမ်သို့နေခြင်းငှာ လာသောကာလ၌။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ နာဘိနန္ဒိံ၊ မနှစ်သက်။ မေ၊ ငါ၏။ အပ္ပိသတံ၊ အလှူဒါန်အလှူခံတို့ကို မနှစ်သက်သောဖြစ်ကို။ ဗဟုဿုတာ၊ များသောအကြားအမြင်ရှိကုန်သော။ သမဏဗြာဟ္မဏာစ၊ ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့သည်လည်း။ နစာဝိအဝေဒုံ၊ မသိကုန်။ ဟိ၊ သင့်စွ။ အကာမကောဝ၊ အလိုအလျောက်မရှိဘဲသာလျှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒဒါမိ၊ လှူ၏။ ဧတေနသစ္စေန၊ ဤမှန်သောသစ္စာစကားကြောင့်။ ယညဒတ္တော၊ ယညဒတ်သည်။ သုဝတ္ထိ၊ ချမ်းသာသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ယညဒတ္တော၊ ယညဒတ်သည်။ ဇီဝတု၊ အသက်ရှင်စေသတည်း။ တာတ၊ ချစ်သား။ ပဟူတတေဇော၊ များသောအဆိပ်ရှိသော။ ယောအာသိပိသော၊ အကြင်မြွေဟောက်သည်။ သစရာ၊ မိမိနေရာတောင်ပို့တွင်းမှ။ ဥဒိစ္စ၊ ထွက်၍။ တံ၊ သင်ချစ်သားကို။ အဍဿိ၊ ကိုက်၏။ အဇ္ဇ၊ ယခု။ မေ၊ ငါ၏။ တသ္မိံစ၊ ထိုမြွေဟောက်၌ လည်းကောင်း။ တေ၊ သင်ချစ်သား၏။ ပိတရိစ၊ အဘ၌လည်းကောင်း။ အပ္ပိယတာယ၊ မချစ်သောအဖြစ်၏။ ကောစိဝိသေသော၊ တစ်စုံတစ်ခုသောအထူးသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဧတေန သစ္စေန၊ ဤမှန်သောသစ္စာစကားကြောင့်။ ယညဒတ္တော၊ ယညဒတ်သည်။ သုဝတ္ထိ၊ ချမ်းသာသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဝိသံ၊ အဆိပ်သည်။ ဟတံဟညတု၊ ပျောက်စေသ

၁၅+၁၆+ တည်း။ ယညဒတ္တော၊ ယညဒတ်သည်။ ဇီဝတု၊ အသက်ရှင်စေသတည်း။ ဒီပါယန၊ ဒီပါယနမည်သော။ ထပသ၊ ရှင်ရသေ့။ ယေစခတ္တိယာဒယော၊ အကြင်မင်းအစရှိကုန်သောသူတို့သည်လည်း။ ပရိဗ္ဗဇန္တိ၊ ရဟန်းပြုကြကုန်၏။ ကဏှာ၊ အရှင်ကဏှာဒီပါယတရသေ့ကို။ အညတြံ၊ ထား၍။ တေခတ္တိယာဒယော၊ ထိုရဟန်းပြုပြီးသောမင်းအစရှိကုန်သောသူတို့သည်။ အကာမရူပါ၊ ရသေ့ ရဟန်းအဖြစ်၌ မမွေ့လျော်သောသဘောရှိကုန်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိကုန်။ သန္တာ၊ ကိလေသာငြိမ်းကုန်သည်။ ဒန္တာ၊ ဒွါရသုံးပါးတို့ကိုဆုံးမကုန်သည်ဖြစ်၍ ယဉ်ကျေးကုန်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သောအကျင့်ကို။ စရန္တိ၊ ကျင့်ကုန်၏။ တွံပန၊ ရှင်ရသေ့သည်ကား။ ကိဿ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ဇိဂုစ္ဆမာနော၊ ရသေ့ ရဟန်းအဖြစ်ကို စက်ဆုပ်ငြီးငွေ့နိုးသည်ဖြစ်၍။ အကာမကောဝ၊ အလိုမရှိဘဲလျက်လျှင်။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော ရသေ့ ရဟန်းအကျင့်ကို။ စရသိ၊ ကျင့်ဘိသနည်း။ ဘောန္တော၊ ဒါယကာတို့။ ယောကဏှော၊ အကြင် ကဏှာဒီပါယနရသေ့သည်။ သဒ္ဓါယ၊ ကံကံ၏အကျိုးကိုယုံကြည်သည်ဖြစ်၍။ နိက္ခမ္မ၊ လူ၏ဘောင်သို့ ပြန်ပြန်၏။ အယံကဏှော၊ ဤကဏှာသည်။ ဧဠမူဂေါဝတ၊ ဆွံ့အသော သူကဲ့သို့တကား။ စပလောဝတ၊ လူငယ်ကဲ့သို့ လျှပ်ပေါ်စွတကား။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတဿ ဝါဒဿ၊ ထိုသို့သော ကဲ့ရဲ့ခြင်းကို။ ဇိဂုစ္ဆမာနော၊ စက်ဆုပ်သည်ဖြစ်၍။ သောအဟံ၊ ထိုငါသည်။ အကာမကော၊ အလိုမရှိဘဲ။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သောအကျင့်ကို။ စရာမိ၊ ကျင့်၏။ တံ၊ ထိုရသေ့ ရဟန်းအဖြစ်ကို။ ဝိညူပသတ္ထံ၊ ဘုရားအစရှိကုန်သော သူတော်ကောင်းတို့သည် ချီးမွမ်းအပ်၏။ တေသံ၊ ထိုဘုရားအစရှိသော ပညာရှိသူတော်ကောင်းတို့၏။ ဝသိတဉ္စဋ္ဌာနံ၊ နေရာအရပ်လည်းဟုတ်၏။ ဧဝံဣမိနာကာရဏေန၊ ဤသို့သောကြောင်းဖြင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပုညကရော၊ ကောင်းမှုကိုပြုသည်။ ဘဝါမိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပါသက၊ ဒါယကာ။ တုဝံ၊ သင်သည်။ သမဏေစ၊ ကိလေသာငြိမ်းပြီးသော အရှင်ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏေစ၊ မကောင်းမှုကို အပပြုပြီးသော အရိယာတို့ကိုလည်းကောင်း။ အဒ္ဓိကေစ၊ ခရီးသွားဧည့်သည်တို့ကိုလည်းကောင်း။ အန္နာပါနေဟိ၊ ထမင်း အဖျော်တို့ဖြင့်။ သန္တပ္ပယာသိ၊ ရောင့်ရဲစေ၏။ ဘိက္ခဉ္စ၊ ဆွမ်းကိုလည်း။ အဒါသိ၊ လှူ၏။ တဝ၊ သင်၏။ ဣဒံဃရံ၊ ဤအိမ်သည်။ ဩပါနဘူတံဝ၊ ခရီးလေးဆုံ၌ တည်အပ်သော ရေကန်နှင့်တူ၏။ အဿတေ၊ ထိုသင်၏။ ဣဒံဃရံ၊ ဤအိမ်သည်။ အန္နေန၊ လှူဘွယ်ထမင်းနှင့်လည်းကောင်း။ ပါနေန၊

၁၆+၁၇+ လှူဘွယ်ဖျော်နှင့်လည်းကောင်း။ ဥပေတရူပံ၊ ပြည့်စုံသောသဘောရှိ၏။ အထ၊ ထိုသို့နေ့တိုင်းမပြတ် လာရောက်ကုန်သောသူတို့အား လှူအပ်လျက်။ ကိဿ ဝါဒဿ၊ အဘယ်မည်သော ကဲ့ရဲ့ခြင်းကို။ ဇိဂုစ္ဆမာနော၊ စက်ဆုပ်သည်ဖြစ်၍။ အကာမကော၊ အလိုမရှိဘဲ။ ဣမံဒါနံ၊ ဤအလှူကို။ ဒဒါသိ၊ လှူဘိသနည်း။ ဘန္တေ၊ အရှင်ရသေ့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ပိတရောစ၊ မိဘတို့သည်လည်းကောင်း။ ပိတာမဟာစ၊ အဘိုးအဘေးတို့သည်လည်းကောင်း။ သဒ္ဓါ၊ ကံကံ၏ အကျိုးကိုယုံကြည်ခြင်းရှိကုန်သည်။ အာသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒါနပတီ၊ အလှူရှင်တို့သည်။ အာသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဝဒညူ၊ အလှူခံတို့၏အလိုကိုသိကြကုန်သည်။ အာသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တံကုလဝတ္တံ၊ ထိုမိဘ ဘိုးဘွားစသော ဆွေခုနစ်ဆက်တို့၏ အလှူပေးခြင်းတည်းဟူသော ကျင့်ဝတ်သို့။ အနုဝတ္တမာနော၊ အစဉ်လိုက်သော။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကုလေ၊ အမျိုးစဉ်ဆက်၌။ အန္တိမဂန္ဓိနော၊ အမျိုးတကာတို့အောက် အယုတ်ဆုံး အမျိုးတကာတို့အောက် အဖျင်းဆုံးသည်။ မာအဟုံ၊ မဖြစ်စေလင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတဿဝါဒဿ၊ ထိုအမျိုးတို့အောက်အယုတ်ဆုံး အမျိုးတကာတို့အောက်အဖျင်းဆုံးဟူသော ကဲ့ရဲ့ခြင်းကို။ ဇိဂုစ္ဆမာနော၊ စက်ဆုပ်ရွံရှာသည်ဖြစ်၍။ အကာမကော၊ အလိုမရှိဘဲ။ ဣမံဒါနံ၊ ဤလှူကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဒဒါမိ၊ လှူ၏။ သုဂတ္တေ၊ တင့်တယ်သောကိုယ်ရှိသော။ ဘောတိ၊ အိုအိမ်ရှင်မ။ ဒဟရိံ၊ ပျိုရွယ်လှစွာသော။ ကုမာရိံ၊ သတို့သမီးငယ်သာဖြစ်သေးသော။ ယံတွံ၊ အကြင်သင့်ကို။ အသမတ္ထပညံ၊ စည်းစိမ်ဥစ္စာကိုစီရင်ခြင်းငှာ စွမ်းနိုင်သော ပညာမရှိသောသူဖြစ်လျှင်မူလည်း။ ယံတံ၊ အကြင်သင်ကို။ ဉာတိကုလေ၊ မိဘအိမ်မှ။ အာနယိံ၊ ဆောင်၏။ ကာမာ၊ အလိုရှိအပ် မြတ်နိုးအပ်ခြင်းကို။ အညတြ၊ ကြဉ်၍။ ပရိစာယန္တာပိ၊ လုပ်ကျွေးငြားသော်လည်း။ မေ၊ ငါ့အား။ အပ္ပိယတံ၊ မချစ်မနှစ်လိုသည်၏ အဖြစ်ကို။ မံ၊ ငါ့ကို။ နစအဝေဒိ၊ မသိစေ။ အထ၊ ထိုသို့မချစ်မနှစ်လိုဘဲလျက်။ ကေနဝဏ္ဏေန၊ အဘယ်ကြောင်းကြောင့်။ မယာ၊ ငါနှင့်။ ဧဝရူပေါ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ သံဝါသဓမ္မော၊ ချစ်ခင်မြတ်နိုးသကဲ့သို့ပေါင်းဖော်ခြင်းသည်။ အဟု၊ ဖြစ်နိုင်ဘိသနည်း။ သာမိ၊ အရှင်။ ဣမသ္မိံကုလေ၊ ဤအမျိုး၌။ အာရာဒူရေ၊ အလွန်ဝေးလွန်းသော။ ကုလေ၊ အဆွေခုနစ်ဆက် အထက်မှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ ကဒါစိ၊ တစ်ရံတစ်ဆစ်မျှ။ ပရံပရာနာမ၊ မိမိယောကျ်ားကို စွန့်၍ တစ်ပါးသော ယောကျ်ားကိုယူဖူးသောမိန်းမမည်သည်။ နဟိအတ္ထိ၊ မရှိစဖူး။ တံကုလဝတ္တံ၊ ထိုအဆွေခုနစ်ဆက် မပျက်သောအမျိုးတို့၏အကျင့်ကို။ အနုဝတ္တမာနာ၊ အတုလိုက်၍ကျင့်သော။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကုလေ

၁၇+၁၈+ အမျိုးခုနစ်ဆက်၌။ အန္တိမဂန္ဓိနီ၊ အယုတ်ဆုံးဖြစ်သောမိန်းမ မဖျင်းအသွမ်းဖြစ်သောမိန်းမသည်။ မာအဟုံ၊ မဖြစ်စေလင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတဿဝါဒဿ၊ ထိုကုလအန္တိမကုလဂန္ဓိနီဟူသော ကဲ့ရဲ့ခြင်းကို။ ဇိဂုစ္ဆမာနော၊ စက်ဆုပ်ရွံရှာနိုးသည်ဖြစ်၍။ အကာမကာ၊ အလိုမရှိဘဲ။ တုယှံ၊ သင်၏။ ပါစရာမိ၊ ခြေရင်းအလုပ်အကျွေးဖြစ်၏။ မဏ္ဍဗျ၊ အရှင်မဏ္ဍဗျ။ အဘာသနေယျံ၊ မဆိုအပ်သော။ ယံဝစနံ၊ အကြင်စကားကို။ ပုတ္တဟေတု၊ သား၏အကြောင်းကြောင့်။ မယာ၊ ငါသည်။ ဘာသိတံ၊ ဆိုအပ်၏။ အဇ္ဇ၊ ယခု။ မမ၊ ငါ့အား။ ခမျတံခမတု၊ သည်းခံပါလော့။ ဣဓ၊ ဤနေရာ၌။ တံပုတ္တပေမံ၊ ထိုသား၌ ချစ်ခြင်းသည်သာလျှင်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ပရံ၊ သား၌ချစ်ခြင်းမှတစ်ပါးသော။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသည်။ မေ၊ ငါ့အား။ နအတ္ထိ၊ မရှိ။ ယဿ၊ အကြင်သား၏။ ဟေတု၊ အကြောင်းကြောင့်။ ဘာသိတံ၊ ဆိုအပ်၏။ နော၊ ငါတို့၏။ ပုတ္တော၊ သားဖြစ်သော။ သောအယံယညဒတ္တော၊ ထိုယညဒတ်သည်။ ဇီဝတိ၊ အသက်ရှင်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။ မဏ္ဍဗျဇာတကံ၊ မဏ္ဍဗျဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။ နိဂြောဓ၊ နိဂြောဓမင်းမြတ်။ အယံ၊ ဤသူကား။ ကော၊ အဘယ်သူနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။ ကဿဝါ၊ အဘယ်သူ၏လည်း။ သဟာယော၊ အဆွေခင်ပွန်းနည်း။ ဣတိဝါ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။ ဧတံ၊ ထိုသူကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ နဇာနာမိ၊ မသိ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၏။ သာခေါ၊ သာခသည်။ စရိယထာ၊ ကျင့်သကဲ့သို့။ ဧဝံတထာ၊ အောက်မေ့တော်မူမည်နည်း။ ဇနာဓိပ၊ လူတို့သေဋ္ဌ်နင်း ပြည့်ရှင်မင်းဖြစ်တော်မူသော။ နိဂြောဓ၊ နိဂြောဓမင်းမြတ်။ တတော၊ ထုထောင်းခတ်သတ်ပုတ်စေပြီးသည်မှ။ သာခဿ၊ သာခ၏။ ဝစနံကရာ၊ စကားကိုလိုက်နာကုန်သော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားတို့သည်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ မုခပဟာရာနိဒတွာ၊ နှုတ်လှံထိုးကုန်၍။ ဂလဝိနိတေန၊ လည်ကိုကိုင်သဖြင့်။ နိဒ္ဓါပယိံသု၊ နှင်ထုတ်ကုန်၏။ ဇနာဓီပ၊ လူတို့သေဋ္ဌ်နင်း ပြည့်ရှင်မင်း။ ဒုမ္မတိနာ၊ ပညာမရှိသော။ အကတညုနာ၊ သူ့ကျေးဇူးကို မသိတတ်သော။ ဒုဗ္ဘိနာ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့၏။ အစီးအပွားကိုဖျက်တတ်သောအလေ့ရှိသော။ တေ၊ အရှင်မင်းမြတ်၏။ သခိနာ၊ ဆွေခင်ပွန်းဖြစ်သော။ သာခေန၊ သာခသည်။ ဧတာဒိသံ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ အနရိယံ၊ သူတော်မဟုတ်

၁၈+၁၉+သူယုတ်တို့၏ အကျင့်ကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်ပြီ။ သမ္မ၊ အဆွေပေါတ္ထိက။ ဧတံ၊ ထိုလူကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ နဇာနာမိ၊ မသိ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ကတံ၊ ပြုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယံဝစနံ၊ အကြင်စကားကို။ တွံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါအား။ နပိသံသတိ၊ ပြောလည်းမပြော။ သမ္မ၊ အဆွေပေါတ္ထိက။ တွံ၊ သင်သည်။ မမစ၊ ငါအားလည်းကောင်း။ သာခဿစ၊ သာခအားလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဘယံဥဘယေသံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ သာခီနံ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့အား။ သဇီဝကရော၊ အသက်ကိုပေးတတ်သော သူတော်ကောင်းသည်။ အသိ၊ ဖြစ်ပေ၏။ တွံ၊ သင်သည်။ နော၊ ငါတို့နှစ်ယောက်တို့အား။ မနုဿေသု၊ လူတို့၌။ မဟန္တတံ၊ မြတ်သော အဖြစ်ဟုဆိုအပ်သော။ ဣဿရိယံ၊ မင်းစည်းစိမ်ကို။ ဒါတာ၊ ပေးတတ်သောသူသည်။ အသိ၊ ဖြစ်ပေ၏။ သမ္မ၊ အဆွေပေါတ္ထိက။ ယာဣဒ္ဓိ၊ အကြင်မင်းစည်းစိမ်ကို။ အမှေဟိ၊ ငါတို့သည်။ တယာမှာ၊ သင်အထံမှာလျှင်။ လဗ္ဘိတာ၊ ရအပ်၏။ ဧတ္ထ၊ ဤမင်းစည်းစိမ်ကို ရရာ၌။ မေ၊ ငါအား။ သံသယော၊ ယုံမှားခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ အဂ္ဂိမှိ၊ မီး၌။ ဗီဇံ၊ ထည့်အပ်သောမျိုးစေ့သည်။ ဍယှတိယထာ၊ ပြောဖြစ်လေသကဲ့သို့။ နဝိရူဟတိယထာ၊ အပင်မပေါက်နိုင်သကဲ့သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထို့အတူ။ အသပ္ပုရိသေ၊ သူကျေးဇူးကိုမသိတတ်သောသူယုတ်မာ၌။ ကတံ၊ ပြုအပ်သောကျေးဇူးသည်။ နဿတိ၊ ပျောက်၏။ နပိရူဟတိ၊ အကျိုးမရောက်။ ကတညုမှိ၊ သူ့ကျေးဇူးကိုသိတတ်သော။ အရိယဝုတ္တိနေ၊ မြတ်သောအကျင့်ရှိသော။ သလဝန္တေ၊ သီလရှိသော။ ပေါသမှိစ၊ ယောကျ်ားရောက်၏။ သုခေတ္တ၊ ချိုင့်ဝှမ်းသောလယ်ကောင်း၌။ ဗီဇာနိ၊ စိုက်ပျိုးအပ်ကုန်သောမျိုးစေ့တို့သည်။ ဝိရူဟန္တိဝိယ၊ အပင်ပေါက်ရောက်ကုန်သကဲ့သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထို့အတူ။ တမှိ၊ ထိုသူ့ကျေးဇူးကိုသိတတ်သောပုဂ္ဂိုလ်၌။ ကတံ၊ ပြုအပ်သောကျေးဇူးသည်။ နနဿတိ၊ မပျောက်။ ဘောအမစ္စာ၊ အိုအမတ်တို့။ အဇမ္မံ၊ ယုတ်မာသော။ နေကတိကံ၊ စဉ်းလဲစဉ်းစား မာယာလှည့်ပတ်တတ်သော။ အသပ္ပုရိသစိန္တိတံ၊ သူတော်မဟုတ်သူယုတ်တို့၏ အကြံကိုသာကြံတတ်သော။ ဣမံသာခံ၊ ဤသာခကို။ သတ္တီဟိ၊ လှံသေး လှံမတို့ဖြင့်။ ဟနန္တံဟနန္တု၊ ထိုးသတ်ကြကုန်။ အဿ၊ ထိုသာခအား။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ရှင်ခြင်းကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ နဣစ္ဆာမိ၊ အလိုမရှိ။ မဟာရာဇ

၁၉+၂၀+ မြတ်သောမင်းကြီး။ အဿ၊ ထိုသူယုတ်အား။ ခမတံခမတု၊ သည်းခံတော်မူပါလော့။ ပါဏာ၊ အသက်ကို။ နပဋိအာယနာ၊ တစ်ဖန်ဆောင်ခြင်းငှာ မတတ်ကောင်း။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ အသပ္ပုရိသဿ၊ သူတော်မူပါလော့။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီးသော။ အဿ၊ ထိုသူယုတ်သာခအား။ ဝဓံ၊ သတ်ခြင်းကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ နဣစ္ဆာမိ၊ အလိုမရှိပါ။ တာတ၊ ချစ်သားချစ်သမီးတို့။ သာခမှိ၊ သာခ၌။ ယံဇီဝိတံ၊ အကြင်အသက်ရှင်ခြင်းသည်။ စေသိယာ၊ အကယ်၍ဖြစ်ငြားအံ့။ တတော၊ ထိုသာခအထံ၌ အသက်ရှင်သောထက်။ နိဂြောဓသ္မိံ၊ နိဂြောဓမင်းကြီး၏ အထံ၌။ မတံ၊ သေခြင်းသည်သာလျှင်။ သေယျော၊ မြတ်လှစွာ၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ နိဂြောဓမေဝ၊ နိဂြောဓမင်းကိုသာလျှင်။ သေဝေယျ၊ မှီဝဲခစားဆည်းကပ်ရာ၏။ သာခံ၊ သာခကို။ နဥပသံဝသေ၊ မမှီဝဲမဆည်းကပ်လင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။ နိဂြောဓဇာတကံ၊ နိဂြောဓဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၈၊ တက္ကလဇာတ်။ တာတ၊ ဘခင်။ အရညမှိ၊ လူတို့မွေ့လျော်ရာမဟုတ်သော။ သုသာနမဇ္ဈေ၊ သုသာန်၏ အလယ်၌။ တက္ကလာ၊ သထွေးဥတို့သည်။ နသန္တိ၊ မရှိကုန်။ အာလုဝါနိ၊ သင်းတောက်ဥတို့သည်။ နသန္တိ၊ မရှိကုန်။ ဗိဠာလိယော၊ ပိန်းဥတို့သည်။ နသန္တိ၊ မရှိကုန်။ ကလမ္ဗာနီ၊ တည်ဥတို့သည်။ နသန္တိ၊ မရှိကုန်။ တာတ၊ ဘခင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဧကော၊ တစ်ယောက်တည်း။ ကိမတ္ထံကေ၊ အဘယ်အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာသုံ၊ တွင်းကို။ ခဏသိ၊ တူးသနည်း။ တာတ၊ ချစ်သား။ တေ၊ သင်ချစ်သား၏။ ဝိတာမဟော၊ အဘိုးသည်။ သုဒုဗ္ဗလော၊ အလွန်အားနည်းပြီ။ အနေကဗျာဓီဟိ၊ များစွာသော အနာတို့သည်လည်းကောင်း။ ဒုက္ခေန၊ အိုခြင်းဆင်းရဲသည်လည်းကောင်း။ ဖုဋ္ဌော၊ နှိပ်စက်အပ်ပြီ။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ အဟံ၊ ငါသည်။ တံ၊ သင့်အဘိုးကို။ သောဗ္ဘေ၊ လေးထောင့်တွင်း၌။ နိခဏိဿာမိ၊ မြှုပ်သတ်အံ့။ ဟိ၊ ထိုစကားသည်မှန်၏။ အဿ၊ ထိုလွန်စွာအိုမင်းပြီးသောသင့်အဘိုး၏။ တံဇီဝိတံ၊ ထိုလွန်စွာအိုမင်းဆင်းရဲလျက် အသက်ရှင်ခြင်းကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ နရောဓယာမိ၊ မနှစ်သက်။ တာတ၊ ဘခင်။ တယာ၊ သင်ဘခင်သည်။ ပါပကံ၊ ယုတ်မာစွာသော။ ဧတံသင်္ကပ္ပံ၊ ထိုအဘကိုဆင်းရဲမှလွတ်စေအံ့ဟူသော အကြံကို။ ပဋိလဒ္ဓံ၊ ရအပ်ပြီ။ တွံ၊ သင်ဘခင်သည်။ အဇ္ဇာဟိတံ၊ ပစ္စုပ္ပန်စီးပွား သံသရာစီးပွားကိုလွန်သော။ လုဒ္ဒံ၊ ကြမ်းကြုတ်စွာသော။ ကမ္မံ၊

၂၀+၂၁+ ပိတုဃာတကကံကို။ ကရောသိ၊ ပြုဘိ၏။ တာတ၊ ဘခင်။ တုဝံ၊ သင်ဘခင်သည်။ ဧတာဒိသံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ ပဋိလစ္ဆသေ၊ ရပြီ။ မယာပိ၊ ငါသည်လည်း။ ဇရောပနိတော၊ အိုမင်းသော အရွယ်ကိုရောက်သောဘခင်ကိုဆောင်လျက်။ နိခဏိဿာမိ၊ မြှုပ်သတ်အံ့ဟူ၍။ ခဏိတံ၊ တူးအပ်၏။ တံကုလဝတ္တံ၊ ထိုအဘတို့၏ အလေ့အကျင့်သို့။ အနုဝတ္တမာနော၊ အတုလိုက် ကျင့်သည်ဖြစ်၍။ အဟံပိ၊ ငါသည်လည်း။ တံ၊ သင်ဘခင်ကို။ သောဗ္ဘေ၊ လေးထောင့်တွင်း၌။ နိခဏိဿာမိ၊ မြှုပ်သတ်အံ့။ ကုမာရ၊ ချစ်သား။ တွံ၊ သင်ချစ်သားသည်။ ဖရုသာဟိ၊ ရုန့်ရင်းကြမ်းကြုတ်ကုန်သော။ ဝါစာဟိ၊ စကားတို့ဖြင့်။ ပကုဗ္ဗမာနော၊ နှိပ်စက်လျက်။ အာသဇ္ဇ၊ ထိပါး၍။ မံ၊ ငါကို။ ဝဒသေ၊ ဆိုဘိ၏။ ပုတ္တ၊ ချစ်သား။ တွံ၊ သင်ချစ်သားသည်။ မမ၊ ငါ၏။ ဩရသကော၊ ရင်၌ဖြစ်သော။ ပုတ္တေသမာနော၊ သားဖြစ်ပါလျက်။ မမ၊ ငါ၏။ အဟိတာနုကမ္ပိ၊ အစီးအပွားကို အလိုမရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်ဘိ၏။ တာတ၊ ဘခင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ တေ၊ သင်ဘခင်၏။ အဟံတာနုကမ္ပိ၊ အစီးအပွားကိုအလိုမရှိသည်။ နဟောမိ၊ မဖြစ်။ တာတ၊ ဘခင်။ အဟံပိ၊ ငါသည်လည်း။ တေ၊ သင်ဘခင်၏။ ဟိတာနုကမ္ပိ၊ အစီးအပွားကိုအလိုရှိသည်။ အမှီ၊ ဖြစ်၏။ ပါပကမ္မံ၊ ယုတ်မာစွာသော အနန္တရိယကံကို။ မကုဗ္ဗမာနံ၊ ပြုသော။ တံ၊ သင်ဘခင်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝါရိယိတုံ၊ မြစ်ခြင်းငှာ။ အရဟာမိစ၊ ထိုက်ပါတုံသေး၏။ တတော၊ ထိုထက်။ တွံ၊ သင်ဘခင်သည်။ နော၊ ငါတို့ကို။ ဝါရိယိတုံ၊ မြစ်ခြင်းငှာ။ အရဟသိ၊ ထိုက်ပါ၏။ သိဝိဋ္ဌ၊ သဝိဋ္ဌကအမည်ရှိသော။ တာတ၊ ဘခင်။ ပါပဓမ္မော၊ ယုတ်မာသော အကျင့်ရှိသော။ ယောပုတ္တော၊ အကြင်သားသည်။ မာတရံဝါ၊ အမိကိုလည်းကောင်း။ ပိတရံဝါ၊ အဘကိုလည်းကောင်း။ အဒူသကေ၊ မပြစ်မှားအပ်သောမိခင်ဘခင်တို့ကို။ ဟိံသတိ၊ ညှဉ်းဆဲ၏။ သောပုတ္တော၊ ထိုမိခင်ဘခင်တို့ကိုညှဉ်းဆဲသောသားသည်။ ကာယဿဘေဒါ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေချုပ်သည်မှ။ အဘိသမ္ပရာယံ၊ အခြားမဲ့ဖြစ်သော တမလွန်ဘဝ၌။ အသံသယံ၊ ယုံမှားမရှိ။ နိရယံ၊ ငရဲသို့။ ဥပေတိ၊ ကပ်ရ၏။ သဝိဋ္ဌ၊ သဝိဋ္ဌကအမည်ရှိသော။ တာတ၊ ဘခင်။ ယောပုတ္တော၊ အကြင်သားသည်။ မာတရံဝါ၊ အမိကိုလည်းကောင်း။ ပိတရံဝါ၊ အဘကိုလည်းကောင်း။ အန္နေန၊ ထမင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ပါနေန၊ အဖျော်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဥပဋ္ဌာဟာတိ၊ လုပ်ကျွေး၏။ သောပုတ္တော၊ ထိုမိဘတို့ကိုလုပ်ကျွေးသောသားသည်။ ကယဿဘေဒါ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေချုပ်သည်မှ။ အဘိသမ္ပရာယံ၊ အခြားမဲ့ဖြစ်သော တမလွန်ဘဝ၌။ အသံသယံ၊ ယုံမှားမရှိ။ သုဂတိံ၊ လူဘုံနတ်ရပ်ဟုဆိုအပ်သောသုဂတိဘဝသို့။ ဥပေတိ၊

၂၁+၂၂+ ကပ်ရ၏။ ပုတ္တ၊ ချစ်သား။ တွံ၊ သင်ချစ်သားသည်။ မေ၊ ငါ၏။ အဟိတာနုကမ္ပိ၊ အစီးအပွားမဲ့ကိုအလိုရှိသည်။ နအသိ၊ မဖြစ်။ တွံ၊ သင်ချစ်သားသည်။ မေ၊ ငါ၏။ ဟိတာနကမ္ပီ၊ အစီးအပွားကိုအလိုရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်ပေ၏။ တံတေ၊ သင်ချစ်သား၏။ မာတရာ၊ အမိသည်။ ဝုစ္စမာနော၊ တိုက်တွန်းအပ်သည်ဖြစ်၍။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်လည်း။ ဧတာဒိသံ၊ ထိုသို့သောရှိသော။ လုဒ္ဓံ၊ ကြမ်းကြုတ်သော။ ကမ္မံ၊ အနန္တရိယကံကို။ ကရောမိ၊ ပြုအံ့ဟုကြံမိ၏။ တာတ၊ ဘခင်။ တေ၊ သင်ဘခင်၏။ ယာဘရိယာ၊ အကြင်မယားသည်။ အနရိယရူပါ၊ သူတော်မဟုတ်သူယုတ်တို့၏ အကျင့်ရှိ၏။ ဧသာဘရိယာ၊ ထိုမယားသည်။ မမ၊ ငါ၏။ မာတာ၊ အမိလည်းဖြစ်၏။ ဇာတိယာ၊ ငါ့ကိုဖြစ်စေတတ်သောကြောင့်။ ဇနေတ္တိ၊ အမိရင်းလည်းမှန်၏။ ပါပဓမ္မာ၊ ယုတ်မာသော အကျင့်ရှိဘူးသော။ သာမာတာ၊ ထိုငါအမိသည်။ ဒန္တာ၊ ယဉ်ကျေးပြီးသော။ ကရေဏုဝ၊ ဆင်းမကဲ့သို့။ ဒန္တာ၊ ယဉ်ကျေးပြီ။ ဝသုပနိတာ၊ အလွန်ကောင်းမြတ်သော စိတ်နှလုံးရှိပြီ။ ပုနရာဝဇာတု၊ အဘအိမ်သို့မိခင်တဘန်လာစေလော။ ဣတိ၊ ဤသို့လျှင်အပြီးတည်း။ တက္ကလဇာတကံ၊ တက္ကလဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၏ ၉၊ ဓမ္မပါလဇာတ်။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ တေ၊ သင်၏။ ဝတံ၊ ဆောက်တည်အပ်သောအသက်ရှည်ကြောင်းဖြစ်သောအကျင့်သည်။ ကိံ၊ အဘယ်နည်း။ ကိံ ပနဗြဟ္မစရိယံ၊ အဘယ်မည်သောမြတ်သော အကျင့်ကို။ စရိတံ၊ ကျင့်အပ်နည်း။ အယံဝိပါကော၊ ဤအသက်ရှည်ခြင်းအကျိုးသည်။ ကိဿသုစိဏ္ဏဿ၊ ကောင်းစွာကျင့်အပ်သောအဘယ်မည်သော အကျင့်၏။ ဝိပါကော၊ အကျိုးနည်း။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဧတမတ္ထံ၊ ထိုအသက်ရှည်ကြောင်းဖြစ်သော အကျင့်ကို။ မေ၊ ငါ့အား။ အက္ခာဟိ၊ ကြားပါလော။ ကသ္မာဟိ၊ အဘယ်ကြောင့်လျှင်။ တုမှံ၊ သင်တို့၏။ ကုလေ၊ အမျိုး၌။ ဒဟရာ၊ သူငယ်တို့သည်။ နမိယျရေ၊ မသေကုန်။

၂၂+၂၃+ သနည်း။ အာစရိယ၊ ဆရာ။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဓမ္မံ၊ ဒါနသီလအစရှိသောကုသလကမ္မပထတရားဆယ်ပါးကို။ စရာမ၊ ကျင့်ကုန်၏။ မုသာနဘဏာမ၊ မဟုတ်မမှန်သော စကားကိုမဆိုကုန်။ ပါပါနိကမ္မာနိ၊ မကောင်းမှုတို့ကို။ ပရိဝဇ္ဇယာမ၊ ကြဉ်ရှောင်ကုန်၏။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ အနရိယံ၊ သူတော်မဟုတ်သူယုတ်တို့၏ အကျင့်ကို။ ပရိဝဇ္ဇေမု၊ ကြဉ်ရှောင်ကုန်၏။ တသ္မာဟိ၊ ထိုသို့တရားကိုကျင့်သောကြောင့်သာလျှင်။ အမှံ၊ ငါတို့၏။ ကုလေ၊ အမျိုး၌။ ဒဟရာ၊ ပျိုရွှယ်သောသူတို့သည်။ နမိယျရေ၊ မသေကုန်။ အာစရိယ၊ ဆရာ။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အသတဉ္စဓမ္မံ၊ သူတော်မဟုတ် သူယုတ်တို့၏ တရားကိုလည်းကောင်း။ သတဉ္စဓမ္မံ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ တရားကိုလည်းကောင်း။ သုဏောမ၊ နာကုန်၏။ စာပိ၊ ထိုသူတော်မဟုတ်သူယုတ်တို့၏ တရားကိုနာကုန်သော်လည်း။ အသတံဓမ္မံ၊ သူတော်မဟုတ် သူယုတ်တို့၏ တရားကို။ နရောစယာမ၊ မနှစ်သက်ကုန်။ အသန္တေ၊ သူတော်မဟုတ် သူယုတ်တို့ကို။ ဟိတွာ၊ စွန့်ကုန်၍။ သန္တေ၊ သူတော်ကောင်းတို့ကို။ နဇဟာမ၊ မစွန့်ကုန်။ တသ္မာဟိ၊ ထိုကြောင့်လျှင်။ အမှံ၊ ငါတို့၏။ ကုလေ၊ အမျိုး၌။ ဒဟရာ၊ ပျိုရွယ်သောသူတို့သည်။ နမိယျရေ၊ မသေကုန်။ အာစရိယ၊ ဆရာ။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ပုဗ္ဗေဝဒါနာ၊ မလှူမီရှေးအဘို့၌။ သုမနာ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်သည်။ ဘဝါမ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒဒံပိစေ၊ လှူစဉ်ဆဲဆဲ၌လည်း။ အတ္တမနာ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်သည်။ ဘဝါမ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒတွာပိစေ၊ လှူပြီး၍လည်း။ ပစ္ဆာ၊ နောက်ကာလ၌။ နာနုတပါမ၊ နောင်တမရှိကုန်။ တသ္မာဟိ၊ ထိုသို့စေတနာသုံးတန်ပြတ်၍ လှူသောကြောင့်သာလျှင်။ အမှံ၊ ငါတို့၏။ ကုလေ၊ အမျိုး၌။ ဒဟရာ၊ ပျိုရွှယ်သောသူတို့သည်။ နမိယျရေ၊ မသေကုန်။ အာစရိယ၊ ဆရာ။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ သမဏေစ၊ မကောင်းမှုကို အပပြုကုန်ပြီးသော အရိယာတို့ကိုလည်းကောင်း။ အဒ္ဓိကေစ၊ ခရီးသွားတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဝနိဗ္ဗကေစ၊ သီချင်းသီ၍ တောင်းလာကုန်သော သူတို့ကိုလည်းကောင်း။ ယာစနကေ၊ တောင်းလာကုန်သော သူတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒလိဒ္ဒေစ၊ သူဆင်းရဲတို့ကိုလည်းကောင်း။ အန္နေနစ၊ ထမင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ပါနေနစ၊ အဖျော်ဖြင့်လည်းကောင်း။ အဘိတပ္ပယာမ၊ လုပ်ကျွေးကုန်၏။ တသ္မာဟိ၊ ထိုကြောင့်လျှင်။ အမှံ၊ ငါတို့၏။ ကုလေ၊ အမျိုး၌။ ဒဟရာ၊ အပျိုရွယ်သောသူတို့သည်။ နမိယျရေ၊ မသေကုန်။ အာစရိယ၊ ဆရာ။ မယဉ္စ၊ ငါတို့သည်လည်း။ ဘရိယံ၊ မိမိမယားကို။ နာတိက္ကမာမ၊ လွန်၍တပါးသော မိန်းမသို့သွားလာခြင်းမရှိကုန်။

၂၃+၂၄+ ဘရိယာစ၊ မယားတို့သည်လည်း။ အမှေ၊ ငါတို့ကို။ နာတိက္ကမန္တိ၊ လွန်၍တပါးသောယောကျ်ားသို့သွားလာခြင်း မရှိကုန်။ တာဟိ၊ ထိုသူ့လင်သူ့ မယားတို့မှ။ အညတြ၊ ကြဉ်ကုန်၍။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သောကျင့်ကို။ စရာမ၊ ကျင့်ကုန်၏။ တသ္မာဟိ၊ ထိုသို့ ကာမေသုမိစ္ဆာစာရမှကြဉ်လေ့ရှိသောကြောင့်သာလျှင်။ တမှံ၊ ငါတို့၏။ ကုလေ၊ အမျိုး၌။ ဒဟရာ၊ ပျိုရွယ်သောသူတို့သည်။ နမိယျရေ၊ မသေကုန်။ အာစရိယ၊ ဆရာ။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ့အသက်ကိုသတ်ခြင်းမှ။ ဝိရမာမ၊ ကြဉ်ကုန်၏။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော ငါတို့သည်။ လောကေ၊ လောက၌။ အဒိန္နံ၊ အရှင်မပေးသော ဥစ္စာကို။ ပရိဝဇ္ဇယာမ၊ ကြဉ်ကုန်၏။ အမဇ္ဇပါနာပိ၊ သေရည်သေရက်ကို မသောက်ကုန်။ နမုသာဘဏာမ၊ မုသားမဆိုကုန်။ တသ္မာဟိ၊ ထိုသို့ငါးပါးသီလမြဲသောကြောင့်သာလျှင်။ အမှံ၊ ငါတို့၏။ ကုလေ၊ အမျိုး၌။ ဒဟရာ၊ ပျိုရွယ်သောသူတို့သည်။ နမိယျရေ၊ မသေကုန်။ အာစရိယ၊ ဆရာ။ သုတ္တမာသု၊ မြတ်သောအကျင့် ရှိကုန်သော။ ဧတာသု၊ ထိုမိန်းမတို့၌။ ယေပုတ္တာ၊ အကြင်သားသ္မီး တို့သည်။ ဇာယျရေ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေပုတ္တာ၊ ထိုမြတ်သောအကျင့်ရှိသောသားသ္မီး တို့သည်။ မေဓာဝိနာ၊ လျင်သောပညာရှိကုန်သည်။ ပဟုတပညာ၊ အခါခပ်သိမ်း၌ စွမ်းနိုင်သောပညာရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဗဟုဿုတာစ၊ များသောအကြားအမြင်ရှိကုန်သည်လည်းကောင်း။ ထေရဂုဏာစ၊ မြဲမြံခိုင်ခံသော သီလစသောဂုဏ်ရှိကုန်သည်လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တသ္မာဟိ၊ ထိုသို့မြဲမြံသော သီလပညာရှိကုန်သောကြောင့်လျှင်။ အမှံ၊ အမျိုး၌။ ဒဟရာ၊ ပျိုရွယ်ကုန်သောသူတို့သည်။ နမိယျရေ၊ မသေကုန်။ အာစရိယ၊ ဆရာ။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ကုလေ၊ အမျိုး၌။ မာတာစ၊ အမိသည်လည်းကောင်း။ ပိတာစ၊ အဘသည်လည်းကောင်း။ ဘဂိနီစ၊ နှမသည်လည်းကောင်း။ ဘာတရောစ၊ ညီနောင်တို့သည်လည်းကောင်း။ ပုတ္တာစ၊ သားသမီးတို့သည်လည်းကောင်း။ ဒါရာစ၊ မယားတို့သည်လည်းကောင်း။ မယဉ္စ၊ ငါတို့သည်လည်းကောင်း။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သောသူတို့သည်။ ပရလောက ဟေတု၊ တမလွန်ဘဝ၌ အပါယ်လားရအံ့သည်မှကြောက်ကုန်သောကြောင့်။ ဓမ္မံ၊ ကုသိုလ်ဆယ်ပါးတရားကို။ စရာမ၊ ကျင့်ကြကုန်၏။ တသ္မာဟိ၊ ထိုသို့ကုသိုလ်ဆယ်ပါးတရားကို ကျင့်ကုန်သော ကြောင့်သာလျှင်။ အမှံ၊ ငါတို့၏။ ကုလေ၊ အမျိုး၌။ ဒဟရာ၊ ပျိုရွယ်သောသူတို့သည်။ နမိယျရေ၊ မသေကုန်။ အာစရိယ၊ ဆရာ။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ကုလေ၊ အမျိုး၌။ ဒါသာစ၊ ကျွန်ယောကျ်ားတို့သည်လည်းကောင်း။ ဒါသီစ၊ ကျွန်မိန်းမတို့။

၂၄+၂၅+ သည်လည်းကောင်း။ အနုပဇီဝိနောစ၊ မှီ၍ အသက်မွေးကုန်သောသူတို့သည်လည်းကောင်း။ ပါရိကာစ၊ အလုပ်အကျွေးတို့သည်လည်းကောင်း။ ကမ္မကရာစ၊ အမှုလုပ်တို့သည်လည်းကောင်း။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သောသူတို့သည်။ ပရလောက ဟေတု၊ တမလွန်ဘဝ၌ ဆင်းရဲအံ့သည်မှကြောက်ကုန်သောကြောင့်။ ဓမ္မံ၊ ကုသိုလ်ဆယ်ပါးတရားကို။ စရန္တိ၊ ကျင့်ကုန်၏။ တသ္မာဟိ၊ ထိုသို့တရားကိုကျင့်ကုန်သောကြောင့်သာလျှင်။ အမှံ၊ ငါတို့၏။ ကုလေ၊ အမျိုး၌။ ဒဟရာ၊ ပျိုရွယ်သောသူတို့သည်။ နမိယျရေ၊ မသေကုန်။ အာစရိယ၊ ဆရာဒိသာပါမောက္ခ။ ဓမ္မော၊ ကုသိုလ်ဆယ်ပါးတရားသည်။ ဓမ္မစာရိံ၊ ကုသိုလ်ဆယ်ပါးတရားကို ကျင့်သောသူကို။ ဟဝေ၊ စင်စစ်။ ရက္ခတိ၊ စောင့်တတ်၏။ ဓမ္မစာရီ၊ ကုသိုလ်ဆယ်ပါးတရားကို ကျင့်သောသူသည်။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ အပါယ်လေးဘုံသို့။ နဂစ္ဆတိ၊ မလားရ။ ဧသဧသော၊ ဤအပါယ်မလားရခြင်းအကျိုးသည်။ သုစိဏ္ဏေသုစိဏ္ဏဿ၊ ကောင်းစွာကျင့်အပ်သော။ ဓမ္မေဓမ္မဿ၊ ကုသိုလ်ဆယ်ပါးတရား၏။ အာနိသံသော၊ အကျိုးတည်း။ ဝဿကာလေ၊ မိုဃ်းရွာသောအခါ၌။ မဟန္တံ၊ ကြီးစွာသော။ ဆတ္တံ၊ ထီးသည်။ ဓာရေန္တံ၊ ဆောင်းသောသူကို။ တေမနတော၊ မိုဃ်းစွက်ခြင်းမှ။ ရက္ခတိဝိယ၊ စောင့်သကဲ့သို့။ ဓမ္မော၊ ကုသိုလ်ဆယ်ပါးတရားသည်။ ဓမ္မစာရိံ၊ ကုသိုလ်ဆယ်ပါးတရားကို ကျင့်သောသူကို။ ဟဝေ၊ စင်စစ်။ ရက္ခတိ၊ စောင့်၏။ အာစရိယ၊ ဆရာ။ ဓမ္မေန၊ မိမိစောင့်သောတရားသည်။ ဂုတ္တော၊ စောင့်အပ်သော။ မမ၊ ငါ၏။ ကုမာရာ၊ သတို့သားဖြစ်သော။ ဓမ္မပါလော၊ ဓမ္မပါလသည်။ သုခီ၊ ချမ်းသာစွာအသက်ရှည်၏။ အဋ္ဌီနိ၊ ဆရာဆောင်ခဲ့သော အရိုးတို့သည်။ အညဿ၊ တပါးသော သတ္တဝါ၏။ အဋ္ဌီနိ၊ အရိုးတို့သည်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ မဟာဓမ္မပါလဇာတကံ၊ မဟာဓမ္မပါလဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

၂၅+၂၆+ အတ္တသန္တေပိ၊ မိမိကိုယ်၌ဂုဏ်ရှိသကဲ့သို့ပြုသောသူ၌လည်း။ နာသ္မသေ၊ အကျွမ်းမဝင်ရာ။ ဂေါပိပါသိတဇာတိကာ၊ ရေငတ်သော နွားနှင့်တူကုန်သော။ ဧကေ၊ အချို့ကုန်သော။ ပုရိသာ၊ ယောကျ်ားတို့သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်သာလျှင်။ မိတ္တာနိ မညေ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့ကဲ့သို့။ ဃသန္တိ၊ စပ်ကုန်၏။ ကမ္မုနာစ၊ ကိုယ်ဖြင့်ကား။ နဃသန္တိ၊ မစပ်ကုန်။ တေသုပိ၊ ထိုနှုတ်ဖြင့်သာလျှင် အဆွေခင်ပွန်းဖွဲ့တတ်သောသူတို့၌လည်း။ နာသ္မသေ၊ အကျွမ်းမဝင်ရာ။ ဘောန္တော၊ အိုနတ်များတို့။ ယေနရာ၊ အကြင်သူတို့သည်။ သုက္ခဉ္စလိံ၊ အချည်းနှီးသောလက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂဟိတာ၊ ချီကုန်၍။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်သာလျှင်။ ပလိဂုဏ္ဌိတာ၊ ဤမည်သောဥစ္စာကိုပေးအံ့ဤမည်သေအမှုကိုပြုအံ့ဟုဖုံးလွှမ်း၍ ဆိုတတ်ကုန်၏။ တေသုပိ၊ ထိုသူတို့၌လည်း။ နာသ္မသေ၊ အကျွမ်းမဝင်ရာ။ မနုဿဖေဂ္ဂု၊ ဟိရီဩတ္တပ္ပတည်းဟူသောအနှစ်သာရမှကင်းသော အဟိရီကနောတ္တပ္ပတည်းဟူသော အကာသာရှိသောသူကိုလည်း။ နာသိတေ၊ မဆည်းကပ်ရာ။ ယသ္မိံ၊ အကြင်သူ၌။ ကတညူတာ၊ ပြုအပ်သောကျေးဇူးကိုသိသောအဖြစ်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ တသ္မိံပိ၊ ထိုသူ့ကျေးဇူးကိုမသိသောသူ၌လည်း။ နာသ္မသေ၊ အကျွမ်းမဝင်ရာ။ ဘောန္တောဝသ၊ အိုနတ်များတို့။ အသညစိတ္တာနံ၊ မုန်းလွယ်ချစ်လွယ်သောစိတ်ရှိကုန်သောသူတို့အားလည်းကောင်း။ နာသ္မသေ၊ အကျွမ်းမဝင်ရာ။ ယောပိ၊ အကြင်သူသည်လည်း။ နာနာ၊ ထူးထူးခြားခြားအကြောင်းဖြင့်။ သံသဂ္ဂံ၊ ရောနှောသည်ကို။ အာဝီကတွာ၊ ထင်စွာပြု၍။ အန္တရာယံ၊ အန္တရာယ်ကို။ ကရောတိ၊ ပြုတတ်၏။ တာဒိသံဝိ၊ ထိုသို့အန္တရာယ်ပြုရအောင်ပေါင်းလှည့်လာသောသူကိုလည်း။ နာသ္မသေ၊ အကျွမ်းမဝင်ရာ။ ဘောန္တော၊ အိုနတ်များတို့။ အနရိယကမ္မံ၊ သူတော်မဟုတ်သူယုတ်တို့၏အမှုသို့။ ဩက္ကန္တံ၊ သက်ဝင်သော။ အထေတံ၊ မြဲမြံခိုင်ခံသော စကားမရှိသော။ ပဋိစ္ဆန္နံ၊ အဝတ်ပုဆိုးတို့ဖြင့်ဖုံးလွှမ်းအပ်သော။ နိသိတံဝ၊ ထက်စွာသွေးအပ်သောသန်လျက်နှင့်တူသော။ သဗ္ဗဃာတီနံ၊ ခပ်သိမ်းသောသတ္တဝါတို့ကိုညှဉ်းဆဲတတ်သော။ တာဒိသံဝိ၊ ထိုသို့သဘောရှိသောသူကိုလည်း။ နာသ္မသေ၊ အကျွမ်းမဝင်ရာ။ ဘောန္တော၊ အိုနတ်များတို့။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ သာခလျေန၊ စကားသာယာပြေပြစ်၍။ အစေတသာ၊ စိတ်မပါသော။ မိတ္တရူပေန၊ အဆွေခင်ပွန်းသဘောဖြင့်။ ဝိဝိဓေဟိဥပါယေဟိ၊ အထူးထူးအပြားပြားသောအကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဩကာသာပေက္ခာ၊ အခွင့်ကိုသာရှာတတ်ကုန်၏။ တာဒိသမ္ပိ၊ ထိုသို့သဘောရှိသောအဆွေခင်။

၂၆+၂၇+ ပွန်းယောင်ပြု၍ အခွင့်ရှာတတ်သောသူကိုလည်း။ နာသ္မသေ၊ အကျွမ်းမဝင်ရာ။ ဘောန္တော၊ အိုနတ်များတို့။ ယောနရော၊ အကြင်သူသည်။ ယတ္ထ၊ အကြင်အဆွေခင်ပွန်းအိမ်၌။ အာမိသံဝါ၊ ထမင်းခဲဘွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဓနံဝါဝိ၊ ထိုမှတပါးသော။ ဒုမ္မေဓော၊ ပညာမရှိသောသူသည်။ တံ၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်းဥစ္စာကို။ ဒုဗ္ဘိကရောတိ၊ ပြစ်မှား၏။ တဉ္စ၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်းဥစ္စာကိုလည်း။ ဆေတွာန၊ ဖျက်ဆီး၍။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားတတ်၏။ တာဒိသံပိ၊ ထိုသို့မြင်မြင်သမျှကိုလိုခြင်းတတ်သောသူကိုလည်း။ နာသ္မသေ၊ အကျွမ်းမဝင်ရာ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဆန္နာ၊ စကားဖြင့်ဖုံးလွှမ်း၍ပြုဟန်ပြုတတ်ကုန်သော။ ဗဟဝေါ၊ များစွာကုန်သော။ သတ္တဝေါ၊ ရန်သူတို့သည်။ မိတ္တရူပေန၊ အဆွေခင်ပွန်းအတုဖြင့်။ သေဝေန္တိ၊ မှီဝဲဆည်းကပ်လာကုန်အံ့။ ပုရိသေ၊ ယောကျ်ားယုတ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဧတေ၊ ထိုဆွေခင်ပွန်းတုတို့ကို။ ဇဟေ၊ စွန့်ရာ၏။ ကိမိဝ၊ အဘယ်ကဲ့သို့နည်းဟူမူကား။ သေနကံ၊ သေကြောင်းကြံသောစွန်ကို။ ကုက္ကုဋော၊ ကြက်မင်းသည်။ ဇဟိတိဝိယ၊ စွန့်သကဲ့သို့တည်း။ ယောစ၊ အကြင်သူသည်လည်း။ ဥပ္ပတ္တိတံ၊ ဖြစ်လတ္တံ သော။ အတ္ထံ၊ အကျိုးကိုမသိသောသူသည်။ အမိတ္တဝသံ၊ ရန်သူလက်သို့။ အနွေတိ၊ ရောက်တတ်၏။ ပစ္ဆာစ၊ နောက်ကာလ၌လည်း။ အနုကပ္ပတိ၊ နောင်တပူပန်ရတတ်၏။ ယောစ၊ အကြင်သူသည်ကား။ ဥပ္ပတ္တိတံ၊ ဖြစ်လတ္တံသော။ အတ္ထံ၊ အကျိုးစီးပွားကို။ ခိပ္ပံ၊ လျှင်စွာ။ နနုဗုဇ္ဈတိ၊ မသိ။ သော၊ ထိုဖြစ်လတ္တံသော အကျိုးကိုမသိသောသူသည်။ အမိတ္တဝသံ၊ ရန်သူလက်သို့။ အနွေတိ၊ ရောက်တတ်၏။ ပစ္ဆာစ၊ နောက်ကာလ၌လည်း။ အနုကပ္ပတိ၊ နောင်တပူပန်ရတတ်၏။ ယောစ၊ အကြင်သူသည်ကား။ ဥပ္ပတ္တိတံ၊ ဖြစ်လတ္တံသော။ အတ္ထံ၊ အကျိုးကိုသိသောသူသည်။ သတ္တုသမ္ဗောဓာ၊ ရန်သူလက်မှ။ မုစ္စတေ၊ လွတ်၏။ ကိမိဝ၊ အဘယ်ကဲ့သို့နည်းဟူမူကား။ ကုက္ကုဋော၊ ကြက်မင်းသည်။ သေနကာ၊ ရန်သူဖြစ်သောစွန်လက်မှ။ ဩဋိတံ၊ မုဆိုးသည်ထောင်အပ်သော။ ကုဋံ၊ စဉ်းလဲသောကျော့ကွင်းကို။ မိဂေါ၊ သမင်သည်။ ဝိဝဇ္ဇာတိဣဝ၊ ကြဉ်ရှောင်သကဲ့သို့။ တာဒိသံ၊ ထိုသို့မုဆိုးသည်ထောင်အပ်သော ကျော့ကွင်းနှင့်တူသော။ အဓမ္မိကံ၊ တရားမကျင့်သော။ နိစ္စဝိဓံသကာရိနံ၊ အမြဲလျှင် အကျိုးစီးပွားကို ဖျက်ဆီးတတ်သော။ တံနရံ၊ ထိုသူကို။ ဝိစက္ခဏော၊ ပညာအမြင်အာရုံရှိသော။ နရော၊ လူသည်။ အာရော၊ ဝေးစွာ။ ဝိဇ္ဇေယျ၊ ကြဉ်ဘဲရာ၏။ ကိမိဝ၊ အဘယ်ကဲ့သို့နည်းဟူမူကား။ ဝံသကာနနေ၊ ဝါးတော၌။ ကုက္ကုဋော၊ ကြက်မင်းသည်။ သေနံ၊ အကျိုးစီးပွားကိုဖျက်ဆီးတတ်သောစွန်ကို။ ဝိဝဇ္ဇတိယတာ၊ ကြဉ်ဘဲသကဲ့သို့။

၂၇+၂၈+ တည်း။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ ကုက္ကုဋာဇာတကံ၊ ကုက္ကုဋဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ တာတမာဏာ၊ ချစ်သားသူငယ်။ တုဝံ၊ သင်သည်။ အလင်္ကတော၊ အထူးထူးသောတန်ဆာတို့ဖြင့် တန်ဆာဆင်လျက်။ မဋ္ဌကုဏ္ဍလီ၊ ပြေပြစ်ထင်ပေါ်သောရွှေနားဍောင်းဝတ်လျက်။ မာလဓာရီ၊ ဆန်းကြယ်သောပန်းကိုပန်ဆင်လျက်။ ဟရီစန္ဒနုဿဒေါ၊ စန္ဒကူးရနံ့ဖြင့်လိမ်းကျံလျက်။ ဗာဟာ၊ လက်မောင်းတို့ကို။ ပဂ္ဂယှ၊ မြှောက်၍။ ဝနမဇ္ဈေ၊ သုသာန်တော၏ အလယ်၌။ ကိံဒုက္ခိတော၊ အဘယ်ဆင်းရဲနှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ ကန္ဒသိ၊ ငိုမြည်တမ်းသနည်း။ တာတ၊ ဘခင်ပုဏ္ဏား။ မမ၊ ငါ့အား။ သောဝဏ္ဏမယော၊ ရွှေဖြင့်ပြီးသော။ ပဘာဿရော၊ ပြိုးပြိုးပြက်သောအရောင်ရှိသော။ ရထပဉ္စရော၊ ရထားအိမ်သည်။ ဥပ္ပန္နော၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုရထားအိမ်၏။ စက္ကယုဂံ၊ ဘီးအစုံကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ နဝိန္ဒမိ၊ မရ။ တေနဒုက္ခေန၊ ထိုဘီးအစုံကို မရခြင်းကြောင့်ဖြစ်သောဆင်းရဲဖြင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ ဇဟာမိ၊ စွန့်ရတော့အံ့။ တာတမာဏဝ၊ ချစ်သားသူငယ်။ သောဝဏ္ဏမယံ၊ ရွှေဖြင့်ပြီးသောဘီးကိုလည်းကောင်း။ မဏိမယံ၊ ပတ္တမြားဖြင့်ပြီးသောဘီးကိုလည်းကောင်း။ အထ၊ ထိုမှတပါး။ ရူပိမယံ၊ ငွေဖြင့်ပြီးသော ဘီးကို။ တာဒိသံ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော ဘီးကို။ ပါဝဒ၊ ဆိုလော။ အဟံ၊ ငါသည်။ တေ၊ သင်အား။ ရထံ၊ ရထားကို။ ကရိဿာမိ၊ ပြုအံ့။ တံစက္ကယုဂံ၊ ထိုရထား ဘီးအစုံကို။ ပဋိပါဒယာမိ၊ ရအောင်ပြုအံ့။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဧတ္ထ၊ ဤကောင်းကင်၌။ ဘာတရော၊ ညီနောင်ဖြစ်ကုန်သော။ ဥဘယာ၊ နှစ်ပါးစုံကုန်သော။ ယေစန္ဒိမသူရိယာ၊ အကြင်လနေတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ထေနစက္ကယုဂေန၊ ထိုလနေအစုံဖြင့်။ သောဝဏ္ဏမယော၊ ရွှေဖြင့်ပြီးသော။ မမရထော၊ ငါ၏ရထားသည်။ သောဘတိ၊ တင့်တယ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မာဏဝေါ၊ သူငယ်သည်။ တဿ၊ ထိုပုဏ္ဏားအား။ ပါဝဒိ၊ ဆို၏။ မာဏဝ၊ သူငယ်။ ယောတွံ၊ အကြင် သင်သည်။ အပတ္ထိယံ၊ မတောင့်အပ်သည်ကို။ ပတ္ထယသိ၊ တောင့်တ၏။ သော တွံ၊ ထိုသင်သည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဗာလော၊ မိုက်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တုဝံ၊ သင်သည်။ မရိဿတိ၊ သေသော်လည်းသေ။

၂၈+၂၉+ ရလတ္တံ၊ ရလတ္တံ့။ တွံ၊ သင်သည်။ စန္ဒိမသူရိယေ၊ လနေတို့ကို။ န လစ္ဆသိ၊ မရနိုင်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ မညာမိ၊ အောက်မေ့၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဂမနာဂမနမ္ပိ၊ ထွက်ရာအရပ် ဝင်ရာအရပ်သည်လည်း။ ဒိဿတိ၊ ထင်၏။ ဝဏ္ဏဓာတု၊ လနေဟူသော ဝဏ္ဏဓာတ်သည်။ ဒိဿတိ၊ ထင်၏။ ဧတ္ထ၊ ဤကောင်းကင်ခရီး၌။ ဥဘယာ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ဝီထိယော ဝီထိယော၊ လသွားသော ခရီးနေသွားသော ခရီးတို့သည်လည်း။ ဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။ ပေတောပန၊ တမလွန်ဘဝသို့ သွားလေပြီးသောသူမူကား။ နေဝ ဒိဿတိ၊ မထင်သည်သာတည်း။ ကန္ဒတံ ကန္ဒန္တာနံ၊ ငိုကြွေးသော ငါတို့နှစ်ယောက်တို့တွင်။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ ဗာလျတရော နု ခေါ၊ အလွန်မိုက်မည်နည်း။ မာဏဝ၊ သူငယ်။ တွံ၊ သင်သည်။ သစ္စံ ခေါ၊ မှန်သောစကားကိုသာလျှင်။ ဝဒေသိ၊ ဆို၏။ ဒါရကော၊ သူငယ်သည်။ ရုဒံဒန္တော၊ ငိုကြွေးလျက်။ စန္ဒံ၊ လနေကို။ ပတ္ထေတိဝိယ၊ တောင့်တသကဲ့သို့။ ယော အဟံ၊ အကြင်ငါသည်။ ပေတံ၊ ပစ္စုပ္ပန်ဘဝမှ ကင်းလေပြီးသော။ ကာလင်္ကတံ၊ သေသောသားကို။ အဘိပတ္ထယေ၊ တောင့်တ၏။ ကန္ဒတံ ကန္ဒန္တာနံ၊ ငိုကြွေးသော ငါတို့နှစ်ယောက်တို့တွင်။ သော အဟမေဝ၊ ထိုငါသည်သာလျှင်။ ဗာလျတရော၊ အလွန်မိုက်၏။ မာဏဝ၊ သူငယ်။ ဃတသိတ္တံ၊ ထောပတ်ဖြင့် သွန်းအပ်သော။ ပါဝကံ၊ မီးသည်။ သန္တံဣဝ၊ ငြိမ်းသကဲ့သို့။ အာဒိတ္တံ၊ ရဲရဲပြောင်ပြောင်သော မီးလောင်သော။ မံ၊ ငါ့ကို။ သန္တံဝတ၊ ငြိမ်းစေပေ၏တကား။ ဝါရိနာ၊ ရေဖြင့်။ ဩသိဉ္စိဝိယ၊ သွန်းဘိ သကဲ့သို့။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ဒရံ၊ စိတ်၏ ပူပန်းခြင်းကို။ နိဗ္ဗာပယေ၊ ငြိမ်းစေ၏။ မာဏဝ၊ သူငယ်။ သောကပရေတဿ၊ သောကသည် နှိပ်စက်အပ်သော။ မေ၊ ငါ၏။ ဟဒယဿိတံ၊ နှလုံးကိုမှီသော။ ယံပုတ္တသောကံ၊ အကြင်သား၌ ဖြစ်သောစိုးရိမ်ခြင်းကို။ ယော တွံ၊ အကြင်သင်သည်။ အပါနုဒိ၊ ပယ်နှုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တေတယာ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါ၏။ တံသလ္လံ၊ ထိုစိုးရိမ်ခြင်းတည်းဟူသောငြောင့်ကို။ အဗ္ဗုဠံဝတ၊ နှုတ်အပ်ပြီးစွတကား။ မာဏဝ၊ သူငယ်။ သော အဟံ၊ ထို ငါသည်။ အဗ္ဗုဠသလ္လော၊ နှုတ်အပ်ပြီးသောစိုးရိမ်ခြင်းတည်းဟူသောငြောင့်ရှိသည်။ ဝီတသောကော၊ ကင်းပြီးသောစိုးရိမ်ခြင်းရှိသည်။ အနာဝိလော၊ မနောက်ကျုသောစိတ်ရှိသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်ပြီ။ တဝ၊ သင်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာန၊ နာရသောကြောင့်။ နသောစာမိ၊ မစိုးရိမ်အံ့။ နရောဒါမိ၊ မငိုအံ့။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ မဋ္ဌကုဏ္ဍလီဇာတကံ၊ မဋ္ဌကုဏ္ဍလီဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

၂၉+၃၀+ မဟာသေဋ္ဌိ၊ သူဋ္ဌေးကြီး။ သန္တော၊ သူတော်ကောင်းတို့သည်။ အပစန္တောဝိ၊ မချက်ရကုန်သော်လည်း။ လဒ္ဓါနဘောဇနံ၊ ဆွမ်းခံဝတ်ဖြင့်ရအပ်သော ထမင်းကို။ ဣစ္ဆန္တိ၊ လှူခြင်းငှာ အလိုရှိကုန်၏။ တွံ၊ သင်သည်။ ပစမာနော၊ ချက်ရပါလျက်။ ကိမေဝ၊ အဘယ်ကြောင့်သာလျှင်။ ယံ၊ အကြင်အလှူ ဝတ္ထုကို။ နဒဇ္ဇာ၊ မလှူသနည်း။ အဒါနံ၊ မလှူခြင်းနည်း။ တံ၊ ထိုဒါနဝတ္ထုကို။ အဒါနံ၊ အလှူခြင်းသည်။ နသမံ၊ အလျောက်ပတ်။ မဟာသေဋ္ဌိ၊ သူဋ္ဌေးကြီး။ ဧတံဒါနံ၊ ထိုအလှူမည်သည်ကို။ မစ္ဆေရာစ၊ ဝန်တိုခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ ပမာဒါစ၊ မေ့လျော့ခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ ဣမေဟိ၊ ဤနှစ်ပါးသော အကုသိုလ်တရားတို့ကြောင့်။ နဒိယျတိ၊ မလှူ။ ပုညံ၊ ကောင်းမှုအကျိုးကို။ အာကင်္ခမာနေန၊ တောင်းတသော။ ဝိဇာနတာ၊ ပညာရှိသည်။ ဒေယျံ၊ လှူအပ်သည်သာလျှင်။ ဘီတော၊ ကြောက်သည်ဖြစ်၍။ နဒဒါတိ၊ မလှူ။ ဇိဃစ္ဆာစ၊ ငတ်မွတ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပိပါသာစ၊ ဆာမွတ်ခြင်းဘေးသည်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တဒေဝဘယံ၊ ထိုငတ်မွတ်ခြင်း ဆာမွတ်ခြင်းသည်သာလျှင်။ အဒဒတော၊ မလှူသောသူအား။ ဖုဿတိ၊ နှိပ်စက်၏။ မစ္ဆရီ၊ ဝန်တိုသောသူသည်။ ယဿ၊ အကြင် ငတ်မွတ်ခြင်းမှ။ ဘာယတိ၊ ကြောက်၏။ အသ္မိံလောကေစ၊ ပစ္စုပ္ပန်လောက၌လည်းကောင်း။ ပရမှိစ၊ တမလွန်လောက၌လည်းကောင်း။ တဒေဝ၊ ထိုငတ်မွတ်ခြင်းဘေးသည်သာလျှင်။ ဗာလံ၊ ဝန်တိုမစ္ဆေရမောဟနှိပ်စက်သောသူမိုက်ကို။ ဖုဿတိ၊ နှိပ်စက်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ မစ္ဆေရံ၊ ဝန်တိုလောဘမစ္ဆေရကို။ ဝိနေယျ၊ ဖျောက်၍။ မဟာဘိဘူ၊ မစ္ဆေရစသောအညစ်အကြေးကိုနှိပ်နင်းလျက်။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒဇ္ဇာ၊ လှူရာ၏။ ပုညာနိ၊ ဒါနသီလစသော ကောင်းမှုတို့သည်။ ပရလောကသ္မိံ၊ တမလွန်လောက အဆက်၌။ ပါဏီနံ၊ အလှူဒါနနှင့်ပြည့်စုံသောသတ္တဝါတို့၏။ ပတိဋ္ဌာ၊ တည်ရာတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ မဟာသေဋ္ဌိ၊ သူဋ္ဌေးကြီး။ အသန္တော၊ သူတော်မဟုတ်သောသူတို့သည်။ ဒုဒ္ဒဒံ၊ လှူနိုင်ခဲသောအလှူဒါနကို။ ဒဒမာနာနံ၊ လှူကုန်သော။ ဒုက္ကရံ၊ ပြုနိုင်ခဲသော။ ကမ္မံ၊ အလှူဒါန ကောင်းမှုကို။ ကုဗ္ဗန္တိ၊ အတုလိုက်၍မပြုကုန်။ သတံဓမ္မော၊ သူတော်ကောင်းတို့၏အကျင့်ကို။ ဒုရန္နယော၊ သူယုတ်တို့သည် လိုက်နိုင်ခဲ၏။ တသ္မာ၊ ထိုသူတော်ကောင်းတို့၏အကျင့်သို့လိုက်နိုင်ခဲသောကြောင့်။ ဣတော၊ ဤ။

၃၀+၃၁+ ပစ္စုပ္ပန်ဘဝမှ။ သတဉ္စဂတိ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ အလားသည်လည်းကောင်း။ အသတဉ္စဂတိ၊ သူတော်မဟုတ် သူယုတ်တို့၏ အလားသည်လည်းကောင်း။ နာနာ၊ ထူးခြားကြသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသန္တော၊ ဝန်တိုလောဘ မစ္ဆရိယကြောင့် အလှူဒါနမရှိသောသူယုတ်တို့သည်။ နိရိယံ၊ ချမ်းသာကင်းသော ငရဲသို့။ ယန္တိ၊ လားရကုန်၏။ သန္တော၊ ဝန်တိုလောဘ မစ္ဆရိယကိုနှိပ်နင်း၍ အလှူဒါနရှိသော သူတော်ကောင်းတို့သည်။ သဂ္ဂပရာယနာ၊ နတ်ပြည်သို့လားရကုန်၏။ မဟာသေဋ္ဌိ၊ သူဋ္ဌေးကြီး။ ဧကေ၊ အချို့ကုန်သော ပညာရှိတို့သည်။ အပ္ပံ၊ အနည်းငယ်သော ဒါနဝတ္ထုကိုသော်လည်း။ ပဝစ္ဆန္တိ၊ လှူကုန်သည်သာတည်း။ ဧကေ၊ အချို့ကုန်သော မစ္ဆေရရှိကုန်သူတို့သည်။ ဗဟုနာ၊ များစွာသော လှူဘွယ်ဝတ္ထုနှင့်။ သမန္နာဂတာပိ၊ ပြည့်စုံပါကုန်လျက်လည်း။ နဒိစ္ဆရေ၊ မလှူကုန်။ ဒိန္နာ၊ ကံကံ၏အကျိုးကို ယုံကြည်၍လှူအပ်သော။ အပ္ပသ္မာ၊ အနည်းငယ်မျှသော။ ဒက္ခိဏာ၊ အလှူဒါနမည်သည်ကို။ သဟေဿန၊ တထောင်သောအသပြာကို စွန့်၍ လှူအပ်သော အလှူဒါနနှင့်။ သမံမိတာ၊ အတူအမျှနှိုင်းယှဉ်အပ်၏။ မဟာသေဋ္ဌိ၊ သူဋ္ဌေးကြီး။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဓမ္မံ၊ သုစရိုက်တရားဆယ်ပါးကို။ စရေ၊ ကျင့်၏။ ယောပိသမုဉ္ဆိကံ၊ အကြင်ရဟန်းသည်လည်းရွာ၌ အစိမ်းအကြက်ကိုတရားနှင့် အညီရှာမှီးခြင်းတည်းဟူသောဆွမ်းခံအကျင့်ကို။ စရေ၊ ကျင့်၏။ ယောပိ၊ အကြင်သူသည်လည်း။ ပုတ္တဒါရံ၊ မိမိသားမယားကို။ ပေါသံပေါသန္တော၊ မွေးလျက်လျှင်။ အပ္ပကသ္မိံ၊ အနည်းငယ်သောလှူဘွယ်ဝတ္ထုသည်။ သန္တေပိ၊ ရှိသော်လည်း။ ဒဒံဒဒန္တော၊ အလှူခံတို့အားလှူလျက်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ စရေ၊ ကျင့်၏။ သဟဿယာဂီနံ၊ သူတပါးတို့ကိုနှိပ်စက်ညှဉ်းဆဲ၍ရအပ်သော တထောင်တထောင်သော ဥစ္စာကိုစွန့်လှူကုန်သော။ သတံဟဿာနံ၊ တသန်းကုန်သောသူတို့၏။ တေယာဂါ၊ ထိုလှူဒါန်းပူဇော်ခြင်းတို့သည်။ တထာဝိဓဿ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော တရားနှင့်အညီရသော ဥစ္စာကိုလှူသောသူဆင်းရဲအလှူ၏။ ကလမ္ပိ၊ တဆဲ့ခြောက်စိတ်စိတ်၍ တစိတ်ကိုမျှလည်း။ နဂ္ဃန္တိ၊ မထိုက်ကုန်။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏားကြီး။ ဝိပုလော၊ တသိန်းသောဥစ္စာကိုစွန့်သဖြင့်အကျိုးများသကဲ့သို့များသော အကျိုးရှိကောင်းပါလျက်။ မဟဂ္ဃတော၊ အဘိုးများစွာ ထိုက်ကောင်းပါလျက်။ ဧသဧသောယညော၊ ဤတသိန်းထိုက်သောအသပြာကိုစွန့်၍ လှူသော အလှူဒါနသည်။ ကေနကာရဏေန၊ အဘယ်အကြောင်းဖြင့်။ သမေနဒိန္နဿ၊ တရားနှင့်ညီစွာရ၍လှူအပ်သော အနည်းငယ်သော အလှူ၏။ အဂ္ဂံ၊ အမြတ်ကို။

၃၁+၃၂+ နဧတိ၊ မထိုက်သနည်း။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ သဟဿယာဂီနံ၊ တသိန်းသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့အား အစွန့်လေ့ရှိသော ယောကျ်ားတို့၏။ တေယာဂါ၊ ထိုအလှူတို့သည်လည်းကောင်း။ သတသဟဿာနံ သတသဟဿသင်္ခါတာနံ၊ တသိန်းအရေအတွက်သော ယောကျ်ားတို့၏။ တေယညာ၊ ထိုအလှူ၏။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ကလမ္ပိ၊ တစိတ်မျှလည်း။ ကထံကေနကာရဏေန၊ အဘယ်သို့သောအကြောင်းဖြင့်။ နာဂ္ဃန္တိ၊ မထိုက်ကုန်သနည်း။ မဟာသေဋ္ဌိ၊ သူဋ္ဌေးကြီး။ ဝိသမေ၊ အညီညွတ်သောကာယကံစသည်၌။ နိဝိဋ္ဌာ၊ တည်ကုန်သော။ ဧကေ၊ အချို့ကုန်သောသူတို့သည်။ ဆေတွာ၊ သူတပါးကိုပင်ပန်းစေ၍။ ဝဓိတွာ၊ သူတပါးကိုသတ်၍။ အထ၊ ထိုမှတပါးသော။ သောစယိတွာ၊ သူတပါးတို့ကိုစိုးရိမ်စေ၍။ ဒဒန္တိ၊ လှူကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ အဿုမုခါ၊ သူတပါးတို့ကို မျက်ရေယိုစေတတ်သော။ သဒဏ္ဍာ၊ သူတပါးတို့ကို ဥစ္စာဒဏ်လက်နက်ဒဏ်ပေးခြင်းနှင့်တကွဖြစ်သော။ သာဒက္ခိဏာ၊ ထိုသို့တရားနှင့်မညီသောအလှူသည်။ သမေနဒိန္နဿ၊ တရားနှင့်ညီစွာရ၍ လှူအပ်သောအနည်းငယ်သော အလှူဒါန၏။ အဂ္ဃံ၊ အဘိုးကို။ နဧတိ၊ မမှီနှိုင်း။ မဟာသေဋ္ဌိ၊ သူဋ္ဌေးကြီး။ ဧဝံ၊ ဤသို့လျှင်။ သဟဿယာဂီနံ၊ အသပြာ တသိန်းဖြင့်စွန့်လေ့ရှိကုန်သော။ သတသဟဿာနံ၊ တသိန်းသောယောကျ်ားတို့၏။ တေဣဿရာ၊ ထိုသို့အစိုးတရလှူအပ်သော ဥစ္စာတသိန်းတို့သည်။ တထာဝိဓဿ၊ ထိုသို့သဘောရှိသောလှူဆင်းရဲတယောက်အလှူ၏။ ကလမ္ပိ၊ တဆယ့်ဆယ့်ခြောက်စိတ်စိတ်၍ တစိတ်ကိုမျှလည်း။ နာဂ္ဃန္တိ၊ မထိုက်ကုန်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ ဗီဠာရကောသိယ ဇာတကံ၊ ဗိဠာရကောသိယဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ စက္ကဝါက၊ စက္ကဝက်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဝဏ္ဏဝါ၊ နှစ်သက်ဖွယ်သောအဆင်းရှိသည်။ အဘိရူပေါ၊ အလွန်အဆင်းလှသည်။ ဃနော၊ တခဲနက်သောကိုယ်ရှိသည်။ သဉ္ဇာတရောဟိတော၊ ဦးသစ်သော ရွှေအဆင်းကဲ့သို့သောအဆင်းရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ သုရူပေါ၊ ချီးမွမ်းအပ်သော ကိုယ်သဏ္ဌန်ရှိသည်။ ဝိပ္ပသန္နမုခိန္ဒြိယော၊ ကြည်လင်သော မျက်နှာဣန္ဒြေရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ စက္ကဝါက၊ စက္ကဝက်။ ဂင်္ဂါတီရေ၊ ဂင်္ဂါနား၌။ နိသိန္နော၊ နေသောသင်သည်။ ပါဋ္ဌီနံ၊ ငါးဖယ်ကိုလည်းကောင်း။ ပါဝုသံ၊ ငါးတန်ကိုလည်း

၃၂+၃၃+ ကောင်း။ ပစ္စံ၊ ဗုဇွန်ထုပ်ကိုလည်းကောင်း။ ဗလဇံ၊ ငါးပတ်ကိုလည်းကောင်း။ မုဉ္ဇံ၊ ငါးရံ့ကိုလည်းကောင်း။ ရောဟိတံ၊ ငါးကြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဧဝံဣဒံဘောဇနံ၊ ဤအစာကို။ ဘုဉ္ဇသိ၊ စားရသလော။ သမ္မကာက၊ အဆွေကျီး။ သေဝါလပဏ္ဏကာ၊ မှော်သေးမှော်ကြီးတို့ကို။ အညတြ၊ ကြဉ်၍။ ယာနိဇင်္ဂလာနိဝါ၊ အကြင်ကြည်း၌ဖြစ်သောအသားတို့သည်လည်းကောင်း။ ယာနိဥဒကာနိဝါ၊ အကြင်ရေ၌ဖြစ်သောအသားတို့သည်လည်းကောင်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဧတံ၊ ထိုကြည်း၌ဖြစ်သောအသားရေ၌ဖြစ်သောအသားကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ နဘုဉ္ဇာမိ၊ မစား။ ယံသေဝါလပဏ္ဏံ၊ အကြင်မှော်သေးမှော်ကြီးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧတံ၊ ဤမှော်သေးမှော်ကြီးသည်သာလျှင်။ မေ၊ ငါ၏။ ဘောဇနံ၊ အစားတည်း။ သမ္မစက္ကဝါက၊ အဆွေစက္ကဝက်။ အဟံဝိ၊ ငါသည်လည်း။ ဂါမေ၊ ရွာ၌။ လောဏိယကေလိယံ၊ ဆားခပ်ဆီကြော်အသားကို။ ဘုဉ္ဇာမိ၊ စားရ၏။ မနုဿေသု၊ လူတို့၌။ ကတံ၊ ချက်ပြုတ်အပ်သော။ သုစိံ၊ စင်ကြယ်စွာသော။ မံသူပသေစနံ၊ သားပြွမ်းဟူသော။ ဘတ္တံ၊ အစာကို။ ဘုဉ္ဇာမိ၊ စားရ၏။ စတထာပိ၊ ထိုသို့စားရပါသော်လည်း။ တုဝံ၊ သင်၏။ ဝဏ္ဏောယထာ၊ အဆင်းကဲ့သို့။ တာဒိသော၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ ဝဏ္ဏော၊ အဆင်းသည်။ မေ၊ ငါ့အား။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ စက္ကဝါကဿ၊ အဆွေစက္ကဝက်၏။ ဘောဇနံ၊ မှော်သည်သာလျှင်အစာဟုသင်ဆိုသော။ ဧတံဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ နသဒ္ဒဟာပိ၊ မယုံနိုင်ပါ။ သမ္မကာက၊ အဆွေကျီး။ တွံ၊ သင်သည်။ ဝေရံ၊ သူတပါးတို့ဖြစ်သောရန်နှင့် ယှဉ်သောစိတ်ကို။ အတ္တနိ၊ မိမိကိုယ်၌။ သမ္ပဿံသမ္ပဿန္တော၊ မြင်သည်ဖြစ်၍။ မာနုသိံ၊ လူ၌ဖြစ်သော။ ပဇံ၊ သတ္တဝါကို။ ဟိံသာယ၊ ညှဉ်းဆဲလျက်။ ဥတြတ္ထော၊ ထိတ်လန့်သည်ဖြစ်၍။ ဘီတာ၊ ကြောက်သည်ဖြစ်၍။ ဃသတိ၊ စားရ၏။ တေန၊ ထိုသို့ကြောက်ထိတ်လန့်လျက်စားရသောကြောင့်။ တဝ၊ သင်၏။ ဝဏ္ဏော၊ အဆင်းသည်။ ဧဒိသော၊ ဤသို့မလှသောသဘောရှိ၏။ သမ္မဓင်္က၊ အဆွေကျီး။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါေပေနကမ္မုနာ၊ မကောင်းမှုဖြင့်။ သဗ္ဗလောကဝိရုဒ္ဓေါ၊ လူအပေါင်းတို့နှင့် ဆန့်ကျင်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ လဒ္ဓေါပိဏ္ဍော၊ ရအပ်သောအစာကိုလည်း။ နပိဏေတိ၊ မနှစ်သက်။ တေန၊ ထိုကြောင့်။ တဝ၊ သင်၏။ ဝဏ္ဏော၊ အဆင်းသည်။ ဧဒိသာ၊ ဤသို့မလှသောသဘောရှိ၏။ သမ္မကာက၊ အဆွေကျီး။ အဟံပိ၊ ငါသည်လည်း။ သဗ္ဗပါဏိနံ၊ ခပ်သိမ်းသောသတ္တဝါတို့ကို။ အဟိံသံအဟိံသန္တော၊ မညှဉ်းဆဲမူ၍။ ဘောဇနံ၊ ရရသမျှသောရေမှော်ရေညိုဟူသော အစာကို။ ဘုဉ္ဇာမိ၊ စား၏။ အပ္ပေါသုက္ကော၊ ကြောင့်ကြမရှိသည်

၃၃+၃၄+ ဖြစ်၍။ နိရာသင်္ကီ၊ ရွံရှာခြင်းမရှိသည်ဖြစ်၍။ အသောကော၊ စိုးရိမ်ခြင်းမရှိသည်ဖြစ်၍။ အကုတောသယော၊ ကြောက်အပ်သော တစုံတခု ဘေးမရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရာမိ၊ နေ၏။ သမ္မဓက၊ အဆွေကျီး။ သောတွံ၊ ထိုသင်သည်။ အာနုဘာဝံ၊ ကောင်းသောအကျိုးကိုပွားတတ်သောလုံ့လဝီရိယကို။ ကရဿု၊ ပြုပါလော။ သီိလိယံ၊ မိမိ၏ သီလမရှိသောအဖြစ်ကို။ ဝီတိဝတ္တဿု၊ လွန်၍ ကောင်းစွာကျင့်ပါလေလော။ လောကေ၊ လူ၌။ အဟိံသာယ၊ သတ္တဝါတို့ကို သနားခြင်းကရုဏာနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ စရ၊ ကျင့်ရှိသည်။ ဟောတိဣဝ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ သမံ၊ ငါနှင့်တူစွာ။ တွံပိ၊ သင်သည်လည်း။ ဝိယော၊ ချစ်အပ်သော အကျင့်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်လေလော။ သမ္မဓင်္က၊ အဆွေကျီး။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကို။ နဟန္တိ၊ မသတ်။ နဃာတေဟိ၊ မညှဉ်းဆဲ။ နဇိနာတိ၊ ဥစ္စာဆုံးရှုံးခြင်းကိုမပြု။ နဇာပယေ၊ ဆုံးရှုံးအောင်ပြုလေဟု သူတပါးတို့ကိုလည်းမတိုက်တွန်း။ သဗ္ဗဘူတေသု၊ ခပ်သိမ်းသောရန်သူသတ္တဝါရန်သူမဟုတ်သော သတ္တဝါတို့၌။ မေတ္တံသော၊ မေတ္တာကိုပွားစေတတ်သော စိတ်ရှိသော။ တဿ၊ ထိုသတ္တဝါတို့ကို မညှဉ်းဆဲသောသူအား။ ကေနစိ၊ တစုံတယောက်သောသူနှင့်။ ဝေရံ၊ ရန်သူမည်သည်။ န၊ မရှိ။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ စက္ကဝါက ဇာတကံ၊ စက္ကဝက်ဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဘူရိပညာ၊ မြေကြီးအထုနှင့်တူသောပညာရှိသော မဟောသဓာ။ ယံ၊ အကြင်စကားကို။ အာစရိယသေနကော၊ သိန်းဆရာသည်။ အာဟ၊ ဆို၏။ တံ၊ ထိုစကားသည်။ သစ္စံကိရ၊ စင်စစ်မှန်တကား။ အပိ၊ စင်စစ်။ တဝ၊ သင်အား။ ယာဒိသီ၊ အကြင်သို့သဘောရှိသော။ သိရီစ၊ စည်းစိမ်းချမ်းသာသည်လည်းကောင်း။ ဓီတိစ၊ မပြတ်သောလုံ့လသည်လည်းကောင်း။ မတိစ၊ ပညာသည်လည်းကောင်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တာဒိသံ၊ အစီးအပွားမဖြစ်ခြင်း၏ နိုင်ငံသို့။ ဥပနီတံ၊ ရောက်သော။ တံ၊ သင့်ကို။ နတာယတေ၊ မစောင့်။ ယောတွံ၊ အကြင်သင်သည်။ အပ္ပသူပံ၊ နည်းသောဟင်းရှိသော။ ယဝကံ၊ မုယောထမင်းကို။ ဘုဉ္ဇသေ၊ စားရ၏တကား။ အန္ဓဗာလ၊ မိုက်စွာသောအမတ်။ အဟံ၊ ငါကား။ ဒုက္ခေန၊ ကိုယ်၌ဖြစ်သောဆင်းရဲစိတ်၌ဖြစ်သောဆင်းရဲဖြင့်။ သုခံ၊ မိမိ၏ရှေး

၃၄+၃၅+ ၌ဖြစ်သောသုခကို။ ပရိပါစယန္တော၊ ပွားစေလျက်။ ကာလာကလံ၊ ဖုံးလွှမ်းသည်ဖြစ်၍ ကျင့်အပ်သောကာလမဖုံးလွှမ်းသည်ဖြစ်၍ ကျင့်အပ်သောကာလကို။ ဝိစိနံ ဝိစိနန္တော၊ စူးစမ်းဆင်ခြင်လျက်။ ဆန္နဆန္နော၊ မိမိ၏အလိုဖြင့်ဖုံးလွှမ်းသည်ဖြစ်၍။ အတ္ထဿ၊ အကျိုးစီးပွား၏။ ဒွါရာနိ၊ အကြောင်းဟုဆိုအပ်သော တံခါးတို့ကို။ အဝါပုရန္တော၊ ဖွင့်လှစ်လျက်။ ဝိဟာရာမိ၊ နေ၏။ တေန၊ ထိုသို့သော အကြောင်းကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ယဝေါဒနေန ယဝဩဒနေန၊ မုယောထမင်းဖြင့်။ တုသာမိ၊ နှစ်သက်၏။ အန္ဓဗာလ၊ မိုက်စွာသော ဟေ့အမတ်။ အဘိဇိဟနာယ၊ လုံ့လကိုပြုခြင်း၏။ ကာလဉ္ဇ၊ အခါကိုလည်း။ ဥတွာ၊ သိ၍။ မန္တေဟိ၊ မိမိ၏ ပညာတို့ဖြင့်။ အတ္ထံ၊ အကျိုးစီးပွားကို။ ပရိပါစယိတွာ၊ ပွားစေ၍။ သီဟဝိဇမ္ဘိတာနိ၊ ခြင်္သေ့မင်းကဲ့သို့ သောစမွယ်ခြင်းတို့ကို။ ဝိဇမ္ဘိဿံ၊ ငါစံပယ်အံ့သတည်း။ တာယ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ ဣဒ္ဓိယာ၊ တန်ခိုးစည်းစိမ်းချမ်းသာနှင့်။ သမန္နာ၊ ပြည့်စုံသော။ မံ၊ ငါကို။ ပုနပိ၊ တဖန်လည်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ဒက္ခသိ၊ မြင်ရလတ္တံ့။ ပဏ္ဍိတ၊ ချစ်သားမဟောသဓာ သုခမိန်။ ဧကေ၊ အချို့ကုန်သောသူတို့သည်။ မယံ၊ ငါတို့ကား။ သုခီပိ၊ ချမ်းသာခြင်းရှိကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့လွန်သောစည်းစိမ်ကိုရခြင်း၏ အကြောင်းကြောင့်။ ပါပံ၊ မကောင်းမှုကို။ နကရောန္တိ၊ မပြုကုန်။ ပုန၊ တဖန်။ ဧကေ၊ အချို့ကုန်သောသူတို့သည်။ အဝဏ္ဏသံသဂ္ဂဘယာ၊ ကျေးဇူးမရှိသည်နှင့်နှီးနှောအံ့သည်ကိုကြောက်သောကြောင့်။ ပါပံ၊ မကောင်းမှုကို။ နကရောန္တိ၊ မပြုကုန်။ တွံပန၊ သင်ချစ်သားသည်ကား။ ပဟုသမာနော၊ စွမ်းနိုင်သည်ဖြစ်လျက်။ ဝိပုလတ္တစိန္တိ၊ ပြန့်ပြောသောအကြံအစည်ရှိသည်ဖြစ်လျက်။ ကိံ ကာရဏာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ မေ၊ ငါအား။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲကို။ နကရောသိ၊ မပြုသနည်း။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ သုခဿ၊ ချမ်းသာ၏။ ဟေုတု၊ အကြောင်းကြောင့်။ ပါပါနိ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ ကမ္မာနိ၊ အမှုတို့ကို။ နသမာစရန္တိ၊ မကျင့်ကုန်။ ခလိတာပိ၊ စည်းစိမ်းချမ်းသာမှလျှော၍ ပျက်စီးခြင်း၌တည်သောသဘောရှိကုန်သည်ဖြစ်၍လည်း။ ဒုက္ခေန၊ ဆင်းရဲခြင်းသည်။ ဖဋ္ဌာ၊ တွေ့အပ်ကုန်သော။ သန္တာ၊ သူတော်ကောင်းတို့သည်။ ဆန္ဒာစ၊ အလိုဆန္ဒအားဖြင့်လည်းကောင်း။ ဒေါသာစ၊ အမျက်ဒေါသအားဖြင့်လည်းကောင်း။ ဓမ္မံ၊ အနွယ်အဆက်ကို ကျင့်အပ်သောတရားကောင်းစွာကျင့်အပ်သောတရားကို။ နဇဟန္တိ၊ မစွန့်ကုန်။ ပဏ္ဍိတ၊ သုခမိန်။ မုဒုနာဝါ၊ နုညံ့သောအားဖြင့်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒါရုဏေနဝါ၊ ကြမ်းကြုတ်သောအားဖြင့်လည်းကောင်း။ ယေနကေနစိဝဏ္ဏေန၊ အမှတ်မရှိသော

၃၅+၃၆+ ကြောင့်ဖြင့်။ ဒိနံ၊ ဆင်းရဲခြင်းသို့ရောက်သော။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ဥဒ္ဓရေ၊ ထုတ်ရာ၏။ ပစ္ဆာ၊ နောက်မှ။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ သမာစရေ၊ ကောင်းစွာကျင့်ရာ၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ ယော၊ အကြင်သည်။ ယဿယာဒိသဿ၊ အကြင်သို့သဘောရှိသော။ ရုက္ခဿ၊ သစ်ပင်၏။ ဆာယာယ၊ အရိပ်၌။ နိသီဒေယျဝါ၊ နေမှုလည်းနေခဲ့ဘူးအံ့။ သယေယျဝါ၊ အိပ်မှုလည်းအိပ်ခဲ့ဘူးအံ့။ သော၊ ထိုသူသည်။ တဿတာဒိသဿ၊ ထိုသဘောရှိသော။ ရုက္ခဿ၊ အရိပ်ခိုသောသစ်ပင်၏။ သာခံ၊ အခက်ကို။ နဘေဉ္စယျ၊ မချိုးရာ။ ဘိန္ဒန္တော၊ ချိုးသောသူသည်။ မိတ္တဒုဗ္ဘာ၊ ခင်ပွန်းပြစ်မှားသော။ ပါပကောဟိ ပါပကောဧဝ၊ သူယုတ်မာလျှင်တည်း။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ ယောပုရိသော၊ အကြင်တည့်သားဖြစ်သောသူသည်။ ယဿ၊ အကြင်ဆရာ၏။ သန္တိကာ၊ အထံမှ။ ဓမ္မံ၊ အနည်းငယ်မျှသောအကြောင်းကို။ ဝိဇညာ၊ သိရာ၏။ ယေစသန္တာ၊ အကြင်သူတော်ကောင်းတို့သည်လည်း။ အဿ၊ ထိုသူ၏။ ကင်္ခံ၊ ဖြစ်သောယုံမှားခြင်းကို။ ဝိနယန္တိ၊ ဖျောက်ပေကုန်၏။ တဉ္စ၊ ထိုသို့ဖျောက်ပေခြင်းသည်လျှင်။ အဿ၊ ထိုတပည့်သား၏။ ဒိပဉ္စ၊ မှီခိုရာ ကျွန်းသဖွယ်လည်းဖြစ်ပေ၏။ ကရာယနဉ္စ၊ လျောင်းရာလည်းဖြစ်ပေ၏။ တေန၊ ထိုဆရာနှင့်။ မိတ္တိ၊ အဆွေခင်ပွန်းအဖြစ်မည်သည်ကို။ ပညော၊ ပညာရှိသော တပည့်သားသည်။ နဇီယေထ၊ မပျက်စေရာ။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ အလသော၊ ပျင်းသော။ ကာမဘောဂီ၊ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကိုခံစားသော။ ဂီဟိ၊ လူသည်။ နသာဓု၊ မကောင်း။ အသညတော၊ ကိုယ်နှုတ်နှလုံးမစောင့်သုံးသော။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းသည်။ နသာဓု၊ မကောင်း။ အနိသမ္မကာရီ၊ မစူးစမ်း မဆင်ခြင်ပြုလေ့ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ နသာဓု၊ မကောင်း။ ယောပဏ္ဍိတော၊ အကြင် ပညာရှိသည်။ ကောဓနော၊ အမျက်ကြီး၏။ သောပဏ္ဍိတော၊ ထိုပညာရှိသည်။ မသာဓု၊ မကောင်း။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဒိသမ္ပတိ၊ အရပ်မျက်နှာ၌ နေသောသူတို့၏အရှင်ဖြစ်ခြင်း၍။ ကယိရာ၊ ပြုရာ၏။ အနိသမ္မ၊ မစူးမဆင်ခြင်ဘဲ။ နကယိရာ၊ မပြုရာ။ နိသမ္မ၊ စူးစမ်းဆင်ခြင်၍။ ကာရိနော၊ ပြုတတ်သော အလေ့ရှိသော။ ရညော၊ မင်း၏။ ယသောစ၊ စည်းစိမ်ချမ်းသာအခြံအရံသည်လည်းကောင်း။ ကိတ္တိစ၊ ကျေးဇူးသတင်း ကျော်စောခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဝဍ္ဎတိ၊

၃၆+၃၇+ စင်စစ်ပြန့်ပွား၏။ ဘူရိပဥုဇာတကံ၊ ဘူရိပညာဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ယောနရော၊ အကြင် ယောကျ်ားသည်။ ကာလေ၊ မင်္ဂလာကို တောင်းပန်သောအခါ၌။ ကိံ သု၊ အဘယ်မည်သောအတတ်ကို။ ဇပ္ပံဇပ္ပန္တော၊ ရွတ်ဖတ်သရဇ္ဈာယ်လျက်။ ကံဝါဝိဇ္ဇံ၊ အဘယ်မည်သော ဗေဒင်ကိုမှုလည်း။ အဓိစ္စ၊ သင်၍။ သုတာနံ၊ သင်အပ်ကြားအပ်သောအတတ်တို့တွင်။ ကတမံဝါ၊ အဘယ်မည်သောအတတ်ကိုမှုလည်း။ အဓိစ္စ၊ သင်၍။ သောမစ္စော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ အသ္မိံဝါ၊ ဤပစ္စုပ္ပန် လောက၌လည်းကောင်း။ ပရမှီလောကေဝါ၊ တမလွန်လောက၌လည်းကောင်း။ သောတ္ထာနေန၊ စင်ကြယ်ခြင်းသို့ရောက်သဖြင့်။ ဂုတ္တော၊ စောင့်ရှောက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ ကထံကေနနိယာမေန၊ အဘယ်မည်သော အမှတ်ဖြင့်။ ကရော၊ ပြုသနည်း။ ကထေဟိ၊ ဟောတော်မူသလော။ ဘောန္တော သိဿော၊ အိုတပည့်အပေါင်းတို့။ ယဿ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်အား။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဒေဝါစ၊ နတ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဝိတရောစ၊ ရူပါဝစရဗြဟ္မာတို့ကိုလည်းကောင်း။ သရီယဝါစ၊ ကျောက်ရှည်မျိုးဖြစ်ကုန်သော သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း။ သဗ္ဗဘူတာနိစာပိ၊ ဆိုအပ်ပြီးသည်မှကြွင်းကုန်သော သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း။ မေတ္တာယ၊ မေတ္တာဖြင့်။ နိစ္စံ၊ အခါခပ်သိမ်း။ အပစိတာနိ၊ လေ့ကျင့်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘူတေသု၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော သတ္တဝါတို့၌။ တဿပုဂ္ဂဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏။ တံမေတ္တာဝနံ၊ ထိုမေတ္တာကိုပွားစေခြင်းကို။ သောတ္ထာနံ၊ စင်ကြယ်သောပြစ်မရှိသော မင်္ဂလာဟူ၍။ ဝေ၊ စင်စစ်။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ အာဟု၊ ဟောကုန်၏။ ဘောန္တော၊ အိုတပည့်အပေါင်းတို့။ ယောနရော၊ အကြင်သူသည်။ သဗ္ဗလောကဿ၊ ခပ်သိမ်းသောလူအပေါင်းအား။ နိဝါတဝုတ္တိ၊ နှိမ့်ချသောဖြစ်ခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သဟဒါရကာနံ၊ သူငယ်နှင့်တကွ ဖြစ်ကုန်သော။ ဣတ္ထီပုမာနံ၊ မိန်းမယောကျ်ားတို့၏။ ဒုရုတ္တာနံ၊ မကောင်းသဖြင့်ဆိုအပ်သော ဖရုသဝါစာတို့ကို။ ခန္တီ၊ သည်းခံလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုသူ၏။ ထံအဓိဝါသနံ၊ ထိုသည်းခံခြင်းကို။ သောတ္ထာနံ၊ အပြစ်မရှိစင်

၃၇+၃၈+ ကြယ်သောမင်္ဂလာဟူ၍။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ အာဟု၊ ဟောတော်မူကုန်၏။ ဘောန္တော၊ အိုတပည့်အပေါင်းတို့။ ယောနရော၊ အကြင်သူသည်။ သဟာယမိတ္တေ၊ မြဲသောအဆွေခင်ပွန်းတို့ကို။ သိပ္ပေန၊ အတတ်ပညာဖြင့်လည်းကောင်း။ ကုလျာဘိ၊ အမျိုးပြည့်စုံတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဓနေန၊ ဥစ္စာဖြင့်လည်းကောင်း။ ဇစ္စာ၊ ဇာတ်အားဖြင့်လည်းကောင်း။ နာဝဇာနာတိ၊ မထေမဲ့မြင်မပြု။ အတ္ထကာလေ၊ အကျိုးအကြောင်းဖြစ်သောအခါ၌။ ရုစိပညော၊ နှစ်သက်အပ်သောကောင်းသောပညာရှိ၏။ မတိမာ၊ အကျိုးအကြောင်းကိုပိုင်းခြားစီရင်နိုင်သောပညာရှိ၏။ တေသဟာယေ၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်းတို့ကို။ နာဝဇာနာတိ၊ မထေမဲ့မြင်မပြု။ သဟာယေသု၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့၌။ တံနာဝဇာနံ၊ ထိုမထေမဲ့မြင်မပြုခြင်းကို။ ဝေ၊ စင်စစ်။ သောတ္ထာနံ၊ အပြစ်မရှိ စင်ကြယ်သောမင်္ဂလာဟူ၍။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ အာဟု၊ ဟောကုန်၏။ ဘောန္တော၊ အိုတပည့်အပေါင်းတို့။ အဝိသံဝါဒကဿ၊ မချွတ်ယွင်းစေတတ်သောအလေ့ရှိသော။ ယဿနရဿ၊ အကြင်သူအား။ သံဝိဿဋ္ဌာ၊ အကျွမ်းဝင်ခြင်းသို့ရောက်ကုန်သော။ သန္တော၊ ပညာရှိသူတော်ကောင်းတို့သည်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ မိတ္တာနိ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ မိတ္တဒုဗ္ဘိ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့၏ အစီးအပွားကိုဖျက်ဆီးတတ်သည်။ နဟောတိ၊ မဖြစ်။ မိတ္တေသု၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့၌။ ဓနေန၊ မိမိဥစ္စာဖြင့်။ သံဝိဘာဂီ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့အားဝေဘန်ခွဲခြမ်းလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿနရဿ၊ ထိုသို့သောသူ၏။ တံ၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်းကို။ သောတ္ထာနံ၊ စင်ကြယ်သောမင်္ဂလာဟူ၍။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ အာဟု၊ ဟောကုန်၏။ ဘောန္တော၊ အိုတပည့်အပေါင်းတို့။ ယဿနရဿ၊ အကြင်သူအား။ တုလျဝယာ၊ တူသောအရွယ်ရှိသော။ သမဂ္ဂါ၊ အညီအညွတ်ဝမ်းမြောက်စွာနေလေ့ရှိသော။ အနုပုဗ္ဗတာ၊ လင်၏အလိုကိုသာ လိုက်တတ်သော။ ဓမ္မကာမာ၊ သုစရိုက်ဆယ်ပါးကုသိုလ်တရားတို့ကိုသာ နှစ်သက်တတ်သော။ သဇာတာ၊ မိန်းမမြုံမဟုတ်သော။ ကောလိနိယာ၊ မြတ်သောအမျိုးရှိသော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တဿနရဿ၊ ထိုသူ၏။ ဒါရေသု၊ မယားတို့၌။ တံ၊ ထိုဆိုခဲ့ပြီးသောဂုဏ်နှင့်ပြည့်စုံသောမယားကို။ ဝေ၊ စင်စစ်။ သောတ္ထာနံ၊ အပြစ်မရှိစင်ကြယ်သောမင်္ဂလာဟူ၍။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ အာဟု၊ ဟောကုန်၏။ ဘောန္တော၊ အိုတပည့်အပေါင်း

၃၈+၃၉+ တို့။ ယဿနရဿ၊ အကြင်သူ၏။ သောစေယျဉ္စ၊ စင်ကြယ်သည်၏ အဖြစ်ကိုလည်းကောင်း။ ပရက္ကမဉ္စ၊ လုံ့လရှိသည်၏ အဖြစ်ကိုလည်းကောင်း။ အဒ္ဓေဇ္ဈတာ၊ နှစ်ခွဲမဖြစ်လတ္တံ့သည်၏ အဖြစ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ အယံ၊ ဤသူသည်။ သုဟဒယံ၊ ကောင်းသောစိတ်ရှိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မမံ၊ ငါ့ကို။ ဘူတပတိ၊ လူအပေါင်းတို့၏ အရှင်ဖြစ်တော်မူသော။ ယသဿီ၊ မြတ်သောကျော်စောခြင်းရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ ရာဇူသု၊ မင်းတို့ကို။ သေဝကဿ၊ မှီဝဲဆည်းကပ်သော။ တဿနရဿ၊ ထိုသို့သောသူ၏။ တံ၊ ထိုသောစေယျအစရှိသည်ကိုသာလျှင်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ သောတ္ထာနံ၊ အပြစ်မရှိစင်ကြယ်သောမင်္ဂလာဟူ၍။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ အာဟု၊ ဟောကုန်၏။ ဘောန္တော၊ အိုတပည့်အပေါင်းတို့။ ယောနရော၊ အကြင်သူသည်။ သဒ္ဓေါ၊ ကံကံ၏ အကျိုးကိုယုံကြည်သည်ဖြစ်၍။ အန္နဉ္စ၊ ထမင်းကိုလည်းကောင်း။ ပါနဉ္စ၊ အဖျော်ကိုလည်းကောင်း။ ဒဒါတိ၊ လှူ၏။ မာလဉ္စ၊ ပန်းကိုလည်းကောင်း။ ဂန္ဓဉ္စ၊ နံ့သာကိုလည်းကောင်း။ ဝိဘူသနဉ္စ၊ အဆင်အယင်ကိုလည်းကောင်း။ ပသန္နစိတ္တော၊ ကြည်ညိုသောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အနုမောဒမာနော၊ ဝမ်းမြောက်သည်ဖြစ်၍။ ဒဒါတိ၊ လှူ၏။ တဿနရဿ၊ ထိုအလှူရှင်၏။ တံဒါနံ၊ ထိုအလှူကို။ သဂ္ဂေသု၊ နတ်ပြည်တို့၌။ ဝေ၊ စင်စစ်။ သောတ္ထာနံ၊ ချမ်းသာခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သောအပြစ်မရှိသောမင်္ဂလာဟူ၍။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိတို့။ အာဟု၊ ဟောကုန်၏။ ဘောန္တော၊ အိုတပည့်အပေါင်းတို့။ ဝုဒ္ဓါ၊ ပညာအားဖြင့်ကြီးကုန်သော။ ဒန္တော၊ ဆုံးမအပ်သောစိတ်ရှိကုန်သော။ ဗဟုဿုတာ၊ ပဋိဝေဒဗဟုဿုတရှိကုန်သော။ ဣဿယော၊ ရှာမှီးအပ်ပြီးသောဂုဏ်ရှိကုန်သော။ သီလနန္တော၊ အရိယာသီလရှိကုန်သောအရိယာတို့သည်။ သမာစရိယာယ၊ ကောင်းသောအကျင့်ဖြင့်။ အာရာဓိတာ၊ နှစ်သက်သော စိတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ယံပုဂ္ဂလံ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ အရိယာဓမ္မေန၊ မြတ်သောအကျင့်ဖြင့်။ ပုနန္တိ၊ သုတ်သင်ကုန်၏။ အရဟန္တမဇ္ဈေ၊ ရဟန္တာတို့၏ အလယ်၌။ ပဋိလဗ္ဘဿ၊ ရအပ်သော။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏။ တံအရိယဓမ္မံ၊ ထိုအရိယာတို့၏ အရဟတ္ထဖိုလ်တရားကို။ သောတ္ထာနံ၊ အပြစ်မရှိစင်ကြယ်သောမင်္ဂလာဟူ၍။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ အာဟု၊ ဟောကုန်၏။ ဘောန္တော၊ အိုတပည့်အပေါင်းတို့။ လောကေ၊ သတ္တလောက၌။ ဧတာနိခေါ၊ ဤရှစ်ပါးသောမင်္ဂလာကြီးတို့သည်လျှင်။ သောတ္ထာနာနိ၊ အပြစ်မရှိစင်ကြယ်သောမင်္ဂလာမည်ကုန်၏။ ဝိညူသပဋ္ဌာနိ၊ ဘုရားအစရှိသောပညာရှိတို့သည်ချီးမွမ်းအပ်ကုန်၏။ သုခုဒြယာနိ၊ နိဗ္ဗာန်တိုင်အောင်မြတ်သောချမ်းသာ

၃၉+၄၀+ ကို ဖြစ်စေတတ်ကုန်၏။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ သပညော၊ ပညာရှိသော။ နရော၊ လူအပေါင်းသည်။ တာနိစ၊ ထိုရှစ်ပါးသောမင်္ဂလာကြီးတို့ကိုသာလျှင်။ သေဝေထ၊ မှီဝဲရာ၏။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်နည်းဟူမူကား။ မင်္ဂလေ၊ ဒိဋ္ဌမင်္ဂလာ သုတမင်္ဂလာ မုတမင်္ဂလာ၌။ ကိဉ္စနံ၊ တခုသောမင်္ဂလာမျှလည်း။ သစ္စံ၊ ပရမတ္ထသစ္စာမည်သည်။ နအတ္ထိ၊ မရှိ။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ တာနိ၊ ထိုရှစ်ပါးသောမင်္ဂလာကြီးတို့ကိုသာလျှင်။ သေဝေထ၊ မှီဝဲရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ မဟာမင်္ဂလဇာတကံ၊ မဟာမင်္ဂလဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ကေသာဝါ၊ တင့်တယ်သောဆံရှိသော။ ကဏှ၊ ကဏှယနအနွယ်ဖြစ်တော်မူသော။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ ဥဋ္ဌေဟိ၊ ထတော်မူဦးလော။ ကိံ၊ အဘယ်ကြောင့်နည်း။ သေသိ၊ အိပ်တော်မူသနည်း။ တေ၊ အရှင်မင်းကြီးအား။ သုပ္ပနေန၊ အိပ်ခြင်းဖြင့်။ ကော အတ္ထော၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။ သကောဘာတာ၊ အရှင်မင်းကြီး ညီတော်ရင်ဖြစ်သော။ ယောပိ၊ အကြင်ဃဋပဏ္ဍိတ မင်းသားသည်လည်း။ တုယှံ၊ အရှင်မင်းကြီး၏။ ဟဒယဉ္စ၊ နှလုံးသည်းပွတ်နှင့်လည်းတူ၏။ ဒက္ခိဏံစက္ခုစ၊ လက်ယာမျက်စိနှင့်လည်းတူ၏။ တဿ၊ ထိုညီတော်ဃဋပဏ္ဍတ မင်းသား၏။ ဟဒယံ၊ နှလုံးကို။ ဝါတာ၊ လေတို့သည်။ ယတော၊ အကြင့်ကြောင့်။ ဗလီယန္တိ၊ ပျံ့လွင့်စေကုန်၏။ တတော၊ ထိုကြောင့်။ ဃဋော၊ ညီတော်ဃဋပဏ္ဍိတ မင်းသားသည်။ ဇပ္ပတိ၊ ငါ့အားယုန်ကိုပေးလော့ ငါ့အားယုန်ကိုပေးလောဟုမြည်တမ်း၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကေသဝေါ၊ တင့်တယ်သောဆံရှိသော။ ဘတော၊ နောင်တော်ဝါဒေဝ မင်းကြီးသည်။ ရောဟိဏေယျဿ၊ ရောဟိဏေယျအမည်ရှိသော။ တဿ၊ ထိုအမတ်၏။ တံဝစနံ၊ ထိုစကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ သောကေန၊ စိုးရိမ်ခြင်းသည်။ အဠိတော၊ နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ တရမာနရူပေါဝ၊ အဆောတလျင်သာလျှင်။ ဥဋ္ဌာသိ၊ ထ၏။ ကနိဋ္ဌ၊ ညီထွေးဃဋပဏ္ဍိတ။ ကိံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ဥမ္မတ္တရူပေါဝ၊ ရူးသောကဲ့သို့ သဘောရှိသည်သာလျှင်။ အသိနု၊ ဖြစ်သနည်း။ ကိံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ကေဝလံ၊ အလုံးသော။ ဣမံနဂရံ၊ ဤဒွါရာဝတီမြို့ကို။ စရန္တော၊ လှည့်ပတ်လျက်။ သသောသသောတိ၊ ယုန်ပေးပါ ယုန်ပေးပါဟူ၍။ လပသိနု၊ မြည်တမ်းသနည်း။ ကော၊ အဘယ်သူသည်သာလျှင်။ တေ၊ သင်ညီထွေး၏။ သသံ၊ ယုန်ကို။ အာဟရိနု၊ ခိုးယူလေသနည်း။ ကနိဋ္ဌ၊ ညီ

၄၀+၄၁+ ထွေး ဃဋပဏ္ဍိတ။ တေ၊ သင်ညီထွေးအား။ သောဝဏ္ဏမယံ၊ ရွှေဖြင့်ပြီးသော။ သသံ၊ ယုန်ကိုလည်းကောင်း။ မဏိမယံ၊ ပတ္တမြားဖြင့်ပြီးသော။ သသံ၊ ယုန်ကိုလည်းကောင်း။ လောဟမယံ၊ ကြေးနီဖြင့်ပြီးသော။ သသံ၊ ယုန်ကိုလည်းကောင်း။ အထ၊ ထိုမှတပါး။ ရုပိယမယံ၊ ငွေဖြင့်ပြီးသော။ သသံ၊ ယုန်ကိုလည်းကောင်း။ သင်္ခသိလာပဝါဠမယံ၊ ခရုသင်း ကျောက်သလင်း သန္တာဖြင့်ပြီးသော။ သသံ၊ ယုန်ကိုလည်းကောင်း။ ကာရယိဿာမိ၊ ပြုစေအံ့။ အညေပိ၊ တပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ အရညေ၊ တော၌။ ဝနဂေါစရာ၊ တော၌သာလျှင်ကျက်စားရာရှိကုန်သော။ သသကာပိ၊ ယုန်ငယ်တို့သည်လည်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေပိ၊ ထိုတော၌နေသောယုန်တို့ကိုလည်း။ တေ၊ သင်ညီထွေးအား။ အာနယိဿာမိ၊ ဆောင်၍ပေးအံ့။ ကီဒသံ၊ အဘယ်သို့သဘောရှိသော။ သသံ၊ ယုန်ကို။ တွံ၊ သင်ညီထွေးသည်။ ဣစ္ဆသိ၊ အလိုရှိသနည်း။ ကေသဝ၊ ကေသဝအမည်ရှိသော။ အဂ္ဂဇန၊ နောင်တော်မင်းမြတ်။ ပထဝိဿိတာ၊ မြေကိုမှီ၍နေကုန်သော။ ယေသသာ၊ အကြင်ယုန်ကို။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။ တံသသံ၊ ထိုလကိုမှီသောယုန်ကို။ မေ၊ ငါ့အား။ ဩဟရ၊ ချဆောင်တော်မူလော။ ဉာတိ၊ ညီထွေး ဃဋပဏ္ဍိတ။ သောတွံ၊ ထိုညီထွေးသည်။ စန္ဒတော၊ လမှ။ ယံသသံ၊ အကြင်ယုန်ကို။ ပတ္ထယိသိ၊ တောင့်တသိ၏။ သောတွံ၊ ထိုညီထွေးသည် မဓုရံ၊ ကောင်းမြတ်လှစွာသော။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကိုသော်လည်း။ ဝိဇဟိဿသိနုန၊ စွန့်ရအံ့သည်ကား။ သသံ၊ လ၌ထင်သောယုန်ကို။ နလဘိဿသိ၊ မရနိုင်လတ္တံ့။ ကဏှ၊ ကဏှအနွယ်ဖြစ်တော်မူသော။ ပုဗ္ဗဇ၊ နောင်တော်မြတ်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေဇာနာသိ၊ အကယ်၍သိအံ့။ ဇာနန္တော၊ သိသည်ဖြစ်၍။ အညံ၊ တပါးသောသူကို။ ယဒိအနုသာသသိ၊ အကယ်၍ဆုံးမသည်ဖြစ်အံ့။ အထ၊ ထိုသို့သိပါလျက်။ ပုရေ၊ ရှေးလေးလအထက်၌။ မတံ၊ သေလေပြီးသော။ ပုတ္တံ၊ သားတော်ကို။ ကသ္မာ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ အဇ္ဇဝိ၊ ယခုတိုင်အောင်လည်း။ အနုသောစသိ၊ စိုးရိမ်သနည်း။ ဘာတိက၊ နောင်တော်မင်းမြတ်။ ဇာတော၊ ဖြစ်ပြီသော။ မေ၊ ငါ၏။ ပုတ္တော၊ သားသည်။ ပုန၊ တဖန်။ မာမရိ၊ မသေပါစေလင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယံသဘာဝံ၊ အကြင်သေအံ့သော သဘောကို။ မနုဿေနဝါ၊ လူသည်လည်းကောင်း။ အမနုဿေနဝါ၊ နတ်ဗြဟ္မာသည်လည်းကောင်း။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ နလဗ္ဘာ၊ မရအပ်။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ အ

၄၁+၄၂+ လဗ္ဘိယံ၊ တောင့်တ၍ မရအပ်သော။ တံသဘာဝံ၊ ထိုသဘောကို။ ကုတောလဗ္ဘာ၊ အဘယ်မှာရတော့အံ့နည်း။ ကဏှာ၊ ကဏှအနွယ်ဖြစ်တော်မူသော။ ဘာတိက၊ နောင်တော်မင်းမြတ်။ တွံ၊ ယင်နောင်တော်မင်းမြတ်သည်။ ယံပေတံ၊ အကြင်တမလွန်ဘဝသို့သွားလေပြီးသောသူကို။ အနုသောစသိ၊ အဖန်တလဲလဲစိုးရိမ်ဘိ၏။ တံပေတံ၊ ထိုတမလွန်ဘဝသို့ သွားလေပြီးသောသူကို။ မန္တာ၊ မန္တရားဗေဒင်ဖြင့်လည်းကောင်း။ မုလဘောသဇ္ဇာ၊ မြတ်ပေါင်းဆေးဖြင့်လည်းကောင်း။ ဩသဓေဟိ၊ အထူးထူးသောဆေးတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဓနေန၊ ဥစ္စာပေးသဖြင့်လည်းကောင်း။ အာနယိတုံ၊ တဖန်ဆောင်ခြင်းငှာ။ နသက္ကာ၊ မတတ်ကောင်း။ ဘောန္တောအမစ္စာ၊ အိုအမတ်အပေါင်းတို့။ ယထာယေနကာရဏေန၊ အကြင်သို့သော ဥပမာဖြင့်။ ဃဋောပုရိသပဏ္ဍိတော၊ ယောကျ်ားပညာရှိဖြစ်သော ဃဋပဏ္ဍိတသည်။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ မံ၊ စိုးရိမ်ခြင်းဖြင့်နှိပ်စက်သောငါ့ကို။ နိဇ္ဈပယေ၊ သိစေ၏။ တထာတေနကာရဏေန၊ ထိုသို့သောကြောင်းဖြင့်။ ယဿ၊ အကြင်မင်းအား။ ဧတာဒိသာ၊ ထိုသို့သဘောရှိကုန်သော။ အမစ္စာပုရိသပဏ္ဍိတာ၊ အမတ်ပညာရှိယောကျ်ားတို့သည်။ အဿုဘဝေယုံ၊ ရှိသည်ဖြစ်ကုန်ငြားအံ့။ တဿ၊ ထိုအမတ်ပညာရှိသော ယောကျ်ားနှင့်ပြည့်စုံသော မင်းအား။ ကုတောသောကော၊ အဘယ်မှာစိုးရိမ်သောကရှိရအံ့သနည်း။ ဃတသိတ္တံ၊ ထောပတ်ဖြင့်သွန်းအပ်သော။ ပါဝကံ၊ မီးသည်။ သန္တံဣဝ၊ ငြိမ်းသကဲ့သို့။ အာဒိတ္တံ၊ သောကမီးလောင်သော။ မံ၊ ငါ့ကို။ သန္တံဝတ၊ ငြိမ်းစေ၏တကား။ ဝါရိနာ၊ ရေဖြင့်။ ဩသိဉ္စိဝိယ၊ သွန်းလောင်းဘိသကဲ့သို့။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ဒရံ၊ ကိုယ်၏ပူပန်ခြင်းစိတ်၏ပူပန်ခြင်းကို။ နိဗ္ဗာပယေ၊ ငြိမ်းစေ၏။ ယော၊ အကြင် ငါ့ညီဃဋပဏ္ဍိတသည်။ သောကပရေတဿ၊ စိုးရိမ်ခြင်းနှိပ်စက်သော။ မေ၊ ငါ၏။ ပုတ္တသောကံ၊ သား၌ဖြစ်သောစိုးရိမ်ခြင်းကို။ အပါနုဒိ၊ ပယ်ဖျောက်၏။ တဒယဿိတံ၊ နှလုံးကိုမှီသော။ ယံသောကသလ္လံ၊ အကြင်စိုးရိမ်ခြင်းတည်းဟူသောငြောင့်ကို။ တေနပဏ္ဍိတေန၊ ထိုငါ့ညီဃဋပဏ္ဍိတ။ တဝ၊ သင်ညီထွေး၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာန၊ နာရ၍။ သောအဟံ၊ ထိုငါသည်။ အဗ္ဗုဠသလ္လော၊ နုတ်အပ်ပြီးသောစိုးရိမ်ခြင်းတည်းဟူသောငြောင့်ရှိသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဝီတသောကော၊ စိုးရိမ်ခြင်းကင်းသည်။ အနာဝိလော၊ မနောက်ကျုသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဒါနိ၊ ယခု။ နသောသစာမိ၊ မစိုးရိမ်။ နရောဒါမိ၊ မငို။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။

၄၂+၄၃+ ဇေဋ္ဌံ၊ နောင်တော်အကြီးဖြစ်သော။ ဘာတရံ၊ အစ်ကိုဝါသုဒေဝမင်းကြီးကို။ ဃဋော၊ ညီတော်ဃဋပဏ္ဍိတသည်။ သောကမှာ၊ စိုးရိမ်ခြင်းမှ။ နိဝတ္တေတိဣဝ၊ နစ်စေကဲ့သို့။ ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ သပ္ပညာ၊ ပညာရှိကုန်သည်။ အနုကမ္ပကာ၊ သနားကရုဏာရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုပညာရှိတို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤဃဋပဏ္ဍိတအတူလျှင်။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သောကမှာ၊ စိုးရိမ်ခြင်းမှာ။ နိဝတ္တယန္တိ၊ နစ်စေကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ ဃဋပဏ္ဍိတ ဇာတကံ၊ ဃဋပဏ္ဍိတဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဒသနိပါတံ၊ ဒသနိပါတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ တဿ၊ ထိုဒသနိပါတ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ ဒဠကဏှဓနဉ္စယသင်္ခဝရောရာဇာ၊ စတုဒွါရဇာတ်ကဏှာဇာတ်စတုပေါသထိကဇာတ်စူဠဗောဓိဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ သတ္တဟကဿစ၊ ကဏှာဒီပါယနဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ တက္ကလိနာ၊ တက္ကလဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ဓမ္မံ၊ ဓမ္မပါလဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ကုက္ကုဋကုဏ္ဍလီဘောဇနဒါ၊ ကုက္ကုဋဇာတ်မဋ္ဌကုဏ္ဍလီဇာတ်ဗိဠာရကောသိယဇာတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ စက္ကဝက္ကသုဘူရိသသောတ္ထိဃဋော၊ စက္ကဝက္ကဇာတ်ဘူရိပညဇာတ်မဟာမင်္ဂလဇာတ်ဃဋပဏ္ဍိတဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ စုဒ္ဒသ၊ တစ်ဆယ့်လေးပါးတို့တည်း။ ပါဌဇာတ်ဒသနိပါတ်ပါဠိတော်နိသျပြီး၏။

ဧကာဒသနိပါတ်

ဧကာဒသနိပါတ်

၄၅၅၊ မာတုပေါသကဇာတ်

တဿနာဂဿ၊ ထိုဆင်မင်းမှ။ ဝိပ္ပဝါသေန၊ ကင်းသဖြင့်။ ဝိရုဠာ၊ ပေါက်ရောက်ကုန်သော။ သလ္လကီစ၊ နပဲပင်တို့သည် လည်းကောင်း။ ကုရုဝိန္ဒကရဝီရာ၊ ကုရုဝိန္ဒမည်သော ကရဝီရမည်သော သစ်ပင် ကြီးတို့သည်လည်းကောင်း။ ဘိသသာမာစ၊ ကြာစွယ်ကြာရင်းသမန်းမြတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဘိသဿမာစ၊ ကြာစွယ်ကြာရင်းသမန်းမြတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ နိဝါတေ၊ လေငြိမ်ရာ၌။ ပုပ္ဖိတာ၊ ပွင့်ကုန်သော။ ကဏ္ဏိကာရာစ၊ မဟာလှေခါးပန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဝဍ္ဎေဿန္တိ၊ ပွားများကုန်လတ္တံ့။ ကောစိဒေဝ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော အရပ်၌ သာလျှင်။ သုဝဏ္ဏကာယူရာ၊ ရွှေတန်ဆာဆင်ကုန်သော မင်း၏အမတ်ကြီးတို့သည်။ နာဂရာဇံ၊ ဆင်မင်းကို။ ပိဏ္ဍေန၊ ထမင်းထုပ်ဖြင့်။ ဘရန္တိ၊ ကျွေးမွေးကုန်၏။ ယတ္ထ၊ အကြင်ငါ့သားဆင်မင်း၌။ ရာဇာ ဝါ၊ မင်းသည်လည်းကောင်း။ ရာဇကုမာရော ဝါ၊ မင်းသားသည်လည်းကောင်း။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ အဆမ္ဘိတော၊ မကြောက်မရွံ့သည်ဖြစ်၍။ ကဝစံ၊ ရန်သူ၏ချပ်တန်ဆာကို။ အဘိဟေဿတိ၊ ဖျက်လတ္တံ့။ နာဂ၊ ဆင်မင်း။ ကဗဠံ၊ အစာကို။ ဂဏှာဟိ၊ ယူလော။ နာဂ၊ ဆင်မင်း။ ကိသကော၊ ကြုံသည်။ မာဘဝ၊ မဖြစ်စေလင့်။ ရာဇကိစ္စာနိ၊ မင်းမှုတို့သည်။ ဗဟူ၊ များကုန်၏။ နာဂ၊ ဆင်မင်း။ တာနိ၊ ထိုတိုင်းမှုတို့ကို။ တွံ၊ သင်ဆင်မင်းသည်။ ကရိဿတိ၊ ပြုလတ္တံ့။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ ကပဏိကာ၊ အထီးကျန်သော။ အန္ဓာ၊ မျက်စိမမြင်သော။ အပရိနာယိကာ၊ ဆောင်ယူသူမရှိသော။ သာဧသာ၊ ထိုဆင်မအိုသည်။ စဏ္ဍောရဏံ၊ စဏ္ဍောရဏအမည်ရှိသော။ ဂီရိံ၊ တောင်သို့။ ပတိ၊ ရှေ့ရှုသည်ဖြစ်၍။

ဝဝ၁+ဝဝ၂+ ခါဏုံ၊ သစ်ငုတ်ကို။ ပါဒေန၊ ခြေဖြင့်။ ဃဍ္ဍေတိနုန၊ ခတ်မိယောင်အံ့သည်တကား။ မဟာနာဂ၊ ဆင်မြတ်။ အန္ဓာ၊ မျက်စိမမြင်သော။ အပရိနာယိကာ၊ ဆောင်ယူသူမရှိသော။ ယာ၊ အကြင်ဆင်မအိုသည်။ စဏ္ဍောရဏံ၊ စဏ္ဍောရဏအမည်ရှိသော။ ဂိရိံ၊ တောင်သို့။ ပတိ၊ ရှေ့ရှုသည်ဖြစ်၍။ ခါဏုံ၊ သစ်ငုတ်ကို။ ပါဒေန၊ ခြေဖြင့်။ ဃဍ္ဍေတိ၊ ခတ်မိ၏။ သာ၊ ထိုဆင်မအိုသည်။ တေ၊ သင်ဆင်မင်းအား။ ကာနု၊ အဘယ်သို့တော်သနည်း။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ အန္ဓာ၊ မျက်စိမမြင်သော။ အပရိနာယိကာ၊ ဆောင်ယူသူမရှိသော။ ယာ၊ အကြင်ဆင်မအိုသည်။ စဏ္ဍောရဏံ၊ စဏ္ဍောရဏအမည်ရှိသော။ ဂိရိံ၊ တောင်သို့။ ပတိ၊ ရှေ့ရှုသည်ဖြစ်၍။ ခါဏုံ၊ သစ်ငုတ်ကို။ ပါဒေန၊ ခြေဖြင့်။ ဃဍ္ဍေတိ၊ ခတ်မိ၏။ သာ၊ ထိုဆင်မအိုသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ မာတာ၊ အမိပင်တည်း။ ဘောန္တော၊ အိုအမတ်တို့။ ယောအယံမဟနာဂေါ၊ ထိုဆင်မြတ်ကို။ မုဉ္စထ၊ လွှတ်ကြပါကုန်။ နာဂေါ၊ ဆင်မင်းသည်။ မာတရာ၊ အမိနှင့်လည်းကောင်း။ သဗ္ဗေဟိ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဉာတီတိ၊ အဆွေအမျိုးတို့နှင့်လည်းကောင်း။ သဟ၊ တကွ။ သမေတု၊ ညီညွတ်ခြင်းသို့ရောက်စေလော။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကုဉ္ဇရော၊ ကြိုးကြာသံနှင့်တူသော။ နာဂေါ၊ ဆင်မင်းသည်။ ဗန္ဓနာ၊ အနှောင်အဖွဲ့မှ။ မုတ္တော ဝ၊ လွတ်သည်ဖြစ်၍သာလျှင်။ မုတ္တံ၊ လွတ်ဆုကို။ အာဒယ၊ ယူ၍။ မုဟုတ္တံ၊ တခဏ။ အဿာသယိတွာ၊ နားစေ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ပဗ္ဗတော၊ စဏ္ဍောရဏတောင်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ အဂမာ၊ ရောက်လာ၏။ သော၊ ထိုဆင်မင်းသည်။ တတော၊ ထိုပြည်မှ။ သီတံ၊ ချမ်းအေးစွာသော။ ကုဉ္ဇရသေဝိတံ၊ ဆင်အပေါင်းတို့သည်မှီဝဲအပ်သော။ နဠီနံ၊ ပဒုမာကြာတောသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ သောဏ္ဍယ၊ နှမောင်းဖြင့်။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ အာဟိတွာ၊ ယူ၍။ မာတရံ၊ မယ်တော်ကို။ အဘိသိဉ္စိတ၊ ရေသွန်းတော်မူ၏။ မေ၊ ငါ၏။ အတြဇော၊ ရင်မှဖြစ်သော။ မယှံ၊ ငါ့ကို။ ပရိစာရိကော၊ လုပ်ကျွေးသော။ ယောပုတ္တော၊ အကြင်ငါ့သားကောင်းသည်။ ဂတော၊ အရပ်တစ်ပါးသို့သွားရလေ၏။ အနရိယော၊ ယုတ်မာသော။ ယောဒေဝေါ၊ အကြင်မိုးသည်။ အကာလေနပိ၊ အခါမဟုတ်သဖြင့်လည်း။ ပဝဿတိ၊ ရွာ၏။ အယံ ဒေဝေါ၊ ဤမိုးသည်။ ကော၊ အဘယ်မိုးတည်း။ အမ္မ၊ မိခင်။ ဥဋ္ဌေဟိ၊ ထပါလော။ ကိံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ သေဟိ၊ ဤမျှလောက်ပင်အိပ်သနည်း။ တေ၊ သင်မိခင်၏။ အတြဇော၊ သားဖြစ်သော။ အဟံ၊ ငါသည်။ အကျွန်ုပ်သည်။ အာဂတော၊ လာခဲ့ပြီ။ ဝေဒေဟေ

ဝဝ၂+ဝဝ၃+န၊ လျင်မြန်သော ဉာဏ်ပညာရှိသော။ ယဿသိနာ၊ များစွာသော အခြံအရံရှိသော။ ကာသိကရာဇေန၊ ကာသိကရာဇ်မင်းသည်။ မုတ္တော၊ လွှတ်အပ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ကာသိနံ၊ ကာသိတိုင်းသူတို့၏။ ရဋ္ဌဝဍ္ဎနော၊ ပြည်တိုင်းကား၏အကျိုးစီးပွားကို ဆောင်တော်မူတတ်သော။ ယောရာဇာ၊ အကြင်မင်းသည်။ သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ ဝုဍ္ဎာပစာယိကံ၊ အမိကိုအရိုအသေပြုသော။ မေ၊ ငါ၏။ ပုတ္တံ၊ သားကို။ ပမောစေသိံ၊ လွှတ်လိုက်ပေ၏။ သောရာဇာ၊ ထိုမင်းသည်။ စိရံ၊ ရှည်မြင့်စွာ။ ဇီဝတု၊ သက်တော်ရှည်ပါစေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသည်လျင်အပြီးတည်း။ မာတုပေါသကဇာတကံ၊ မာတုပေါသကဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၂၊ ကဏှဇာတ်။ ဇနိန္ဒ၊ လူတို့သနင်းပြည်ရှင်မင်း။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏောဟိ၊ နာတော်မူဦးလော။ ဇုဏှမှိ၊ ဇုဏှမင်းကြီး၌။ အတ္ထေန၊ အလိုရှိသော ကြောင့်။ ဣဓ၊ ဤအရပ်သို့။ အနုပ္ပတ္တော၊ ရောက်ပါ၏။ တံအတ္ထံ၊ အဘယ်အကျိုးကိုမူလည်း။ ဝဒေဟိ၊ သင်ဆိုတော့လော။ တွံ၊ သင်ပုဏ္ဏားသည်။ တံဝါအတ္ထံ၊ အဘယ်အကျိုးကိုမူလည်း။ မယိ၊ ငါ၌။ ပတ္ထယာနော၊ တောင့်တ၍။ အာဂမော၊ လာသနည်း။ ဗြဟ္မေ၊ ပုဏ္ဏား။ တွံ၊ သင့်ကို။ ဣင်္ဃ၊ တိုက်တွန်း၏။ ဗြူဟိ၊ ကြိုက်ရာဆိုလော။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ ပဉ္စဂါမဝရာနိ၊ ငါးရာသော ရွာမြတ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒါသိသတံ၊ ကျွန်မတစ်ရာကိုလည်းကောင်း။ သတ္တဂဝံသတာနိ၊ နို့ညှစ်နွားမခုနစ်ရာတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပရောသဟဿဉ္စသုဝဏ္ဏနိက္ခေ၊ တစ်ထောင်မကသော ရွှေစင်နိက္ခတို့ကိုလည်းကောင်း။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဒဒါဟိ၊ ပေးတော်မူပါလော။ တဿီ၊ အဆင်းသဏ္ဌာန်ဇာတ်အမျိုးညွှန်းဖြင့်တူကုန်သော။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဘရိယာ စ၊ မယားတို့ကိုလည်းကောင်း။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဒဒါဟိ၊ ပေးတော်မူလော။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ တိံသရူပေါ၊ ကြောက်ဖွယ်စင်္လ

ဝဝ၃+ဝဝ၄+အားရှိမြောက်သော သဘောရှိသော ဂုဏ်ကျေးဇူးဟုဆိုအပ်သော။ တပေါ၊ အကျင့်သည်။ တေ၊ သင်ပုဏ္ဏား။ အတ္ထိနု၊ ရှိပါတုံ၏လော။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ တေ၊ သင်ပုဏ္ဏားအား။ စိတ္တရုပါ၊ ဆန်းကြယ်သော သဘောရှိကုန်သော။ မန္တာ၊ မန္တရားတို့သည်။ အတ္ထိနု၊ ရှိပါကုန်၏လော။ အဿဝါ၊ သင့်စကားကိုလိုက်နာတတ်ကုန်သော။ ကေစိ၊ အချို့ကုန်သော။ ယက္ခာ၊ နတ်တို့သည်။ တေ၊ သင်ပုဏ္ဏားအား။ သန္တိ နု၊ ရှိပါကုန်၏လော။ မေ၊ ငါ့၏။ အတ္ထံ၊ အကျိုးစီးပွားကို။ ကတံ ဝါ၊ ပြုဘူးသည်ကိုလည်း။ အဘိဇာနာသ၊ သင်သိပါ၏လော။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ တပေါ၊ အကျင့်ကျေးဇူးသည်။ န အတ္ထိ၊ မရှိပေ။ မန္တာစာပိ၊ မန္တရားကိုလိုက်နာတတ်ကုန်သော။ န အတ္ထိ၊ မရှိပေကုန်။ မေ၊ စကားကိုလိုက်နာတတ်ကုန်သော။ ကေစိ၊ အချို့ကုန်သော။ ယက္ခာ ပိ၊ နတ်တို့သည်လည်း။ နတ္ထိ၊ မရှိကုန်။ တေ၊ အရှင်မင်းကြီး၏။ အတ္ထံ၊ အကျိုးစီးပွားကို။ ကတံ ပိ၊ ပြုဘူးသည်ကိုလည်း။ နာဘိဇာနာမိ၊ မသိပေ။ ပုဗ္ဗေစ ခေါ၊ ရှေး၌မူကား။ သင်္ဂတိမတ္တံ၊ ပေါင်းမိကာမျှသည်။ အာသိ၊ ဖြစ်ဘူး၏။ ဇာနတော၊ သိဘူးသော။ မေ၊ ငါ့အား။ ဣဒံ၊ ဤမြင်ခြင်းသည်။ ပဋ္ဌမဿနံ၊ ရှေးဦးစွာသောမြင်ခြင်းတည်း။ ဣတော၊ ဤမြင်သော အခါမှ။ ပုရတ္ထ၊ ရှေး၌။ တံ၊ သင့်ကို။ နာဘိဇာနာမိ၊ မသိစဘူး။ ကဒါ ဝါ၊ အဘယ်အခါလည်းကောင်း။ ကုဟိံ ဝါ၊ အဘယ်အရပ်၌လည်းကောင်း။ သင်္ဂမာနော၊ တကွပေါင်းဘော်ကြသည်။ အဟု၊ ဖြစ်သနည်း။ ပုစ္ဆိတော၊ မေးအပ်သော သင်သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ အက္ခာဟိ၊ ကြားဘိလော။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ ဂန္ဓာရရာဇဿ၊ ဂန္ဓာရမင်း၏။ ရမ္မေ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဖွယ်ရှိသော။ တက္ကသီလာယံ၊ တက္ကသိုလ်အမည်ရှိသော။ ပုရမှိ၊ ပြည်၌။ အဝသိမှသေ၊ နေဘူးကုန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုတက္ကသိုလ်ပြည်၌။ တီမီသိကာယံ၊ တိမိသိကဟုဆိုအပ်သော။ အန္ဓကာရမှီ၊ အမိုက်တိုက်၌။ အံသေန၊ အရှင်မင်းကြီးပခုံးနှင့်။ အံသံ၊ အကျွန်ုပ်ပခုံးကို။ သမဃဋ္ဋယိမှ၊ ခတ်မိကုန်၏။ ဇနိန္ဒ၊ လူတို့သနင်းမင်းမြတ်။ တတ္ထ၊ ထိုခတ်မိရာ၌။ သဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ တေမယံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဋ္ဌတွာန၊ ရပ်၍။ သာရဏီယံ၊ အောက်မေ့အပ်သောစကားကို။ ဝီတိသာရယိမှ၊ ပြောကြကုန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုခတ်မိရာ၌။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့အား။ သာယေဝသင်္ဂတိမတ္တံ၊ ထိုပေါင်းဘော်ခြင်းမျှသည်။ အာသိ၊ ဖြစ်၏။ တတော၊ ထိုအခါမှ။ ကဒါစိ၊ တရံတဆစ်၌။ ပစ္ဆာ ဝါ၊ နောက်၌လည်း။ န အဟောသိ၊ မဖြစ်ပေ။ ပုရေ ဝါ၊ ရှေး၌လည်း။ န အဟောသိ၊ မဖြစ်ပေ။ ဗြဟ္မေ၊ ပုဏ္ဏား။ မနုဇေသု၊ လူတို့၌။ ယဒါကဒါစိ၊

ဝဝ၄+ဝဝ၅+အမှတ်မရှိသော အခါ၌။ သပ္ပုရိသေန၊ သူတော်ကောင်းနှင့်။ သမာဂမော၊ ပေါင်းဖော်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ သင်္ဂတိသနိ စ၊ ခဏပေါင်းဘော်ခြင်း တို့ကိုလည်းကောင်း။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ ကတံပါ ပိ၊ ပြုဘူးသော ကျေးဇူးကိုလည်းကောင်း။ န ဝိနာသယန္တိ၊ မဖျက်ဆီးကုန်။ ဗာလာဝ ခေါ၊ သူမိုက်တို့သည်သာလျှင်။ သင်္ဂတိသန္တဝါနိဝါ၊ ခဏပေါင်းဖော်ခြင်းရှည်မြင့်စွာပေါင်းဖော်ခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ ကတံ ဝါပိ၊ ပြုဘူးသော ကျေးဇူးကိုလည်းကောင်း။ ဝိနာသယနိ၊ ဖျက်ဆီးကုန်၏။ ဟိယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ဗာလာ၊ သူမိုက်တို့သည်။ အကတညူရူပါ၊ သူ့ကျေးဇူးကိုမသိတတ်သော သဘောရှိကုန်၏။ တထာတသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဗာလေ သု၊ သူမိုက်တို့၌။ ဗဟုံပိ၊ များစွာလည်းဖြစ်သော။ ကတံ၊ ပြုဘူးသော ကျေးဇူးသည်။ ဝိနဿတိ၊ ပျက်စီးတတ်၏။ ဓီရာစ ခေါ၊ ပညာရှိတို့သည်ကား။ သင်္ဂတိသနဝါနိ ဝါ၊ ခဏပေါင်းဘော်ခြင်းရှည်မြင့်စွာပေါင်းဘော်ခြင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ ကတံပါ ပိ၊ ပြုဘူးသော ကျေးဇူးကိုလည်းကောင်း။ န နာသယန္တိ၊ မဖျက်ဆီးကုန်။ ဟိယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ဓီရာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ သုကတညူရူပါ၊ ကောင်းစွာသူ့ကျေးဇူးကိုပြုသော သဘောရှိကုန်၏။ တထာတသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဓသု၊ ပညာရှိတို့၌။ တပ္ပံ ပိ၊ အနည်းငယ်လည်းဖြစ်သော။ ကတံ၊ ပြုဘူးသော ကျေးဇူးသည်။ န နဿတိ၊ မပျက်စီး။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ တေ၊ သင်ပုဏ္ဏားအား။ ပဉ္စဂါမဝရာနိ၊ ငါးခုသောရွာမြတ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒါသီသတဉ္စ၊ ကျွန်မိန်းမတစ်ရာကိုလည်းကောင်း။ သတ္တဂဝံသတာနိ၊ နို့ညှစ်နွားမခုနစ်ရာတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပရောသဟဿဉ္စ သုဝဏ္ဏနိက္ခေ၊ တစ်ထောင်မကသော ရွှေစင်နိက္ခတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒဒါမိ၊ ငါပေး၏။ သဿီ၊ အဆင်းသဏ္ဌာန်ဇာတ်အမျိုးညွှန်းခြင်းအားဖြင့် တူကုန်သော။ ဒွေဘရိယာ စ၊ မယားနှစ်ယောက်တို့ကိုလည်း။ တေ၊ သင်အား။ ဒဒါမိ၊ ငါပေး၏။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သတံ၊ သူတော်ကောင်းတို့နှင့်။ သမ္မေစ္စ၊ ချဉ်းကပ်၍။ သင်္ဂမော၊ ပေါင်းဖော်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာသိပတိ၊ ကာသိတိုင်းရှင်။ တာရကာနံ၊ ကြယ်အပေါင်းတို့၏။ မဇ္ဈေ၊ အလယ်၌။ နက္ခတ္တရာဇာ၊ လမင်းသည်။ အာပူရိဝိယ၊ ပြည့်သကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ အဟံပိ၊ အကျွန်ုပ်သည်လည်း။ ဂါမဝရာဒီဟိ၊ ရွာမြတ်အစရှိသည်တို့ဖြင့်။ အာပူရတိ၊ ပြည့်၏။ ကာသိပတိ၊ ကာသိတိုင်းရှင်ဖြစ်သော မင်းကြီး။ တယာ၊ အရှင်မင်းကြီးနှင့်။ သင်္ဂမော ပိ၊ ပေါင်းမိခြင်းကိုလည်း။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်သည်။

ဝဝ၅+ဝဝ၆+ လဒ္ဓေါ၊ ရအပ်ပြီ။ ကဏှဇာတကံ၊ ကဏှာဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၃၊ ဓမ္မဒေဝဇာတ်။ အမ္မဓ၊ အမ္မနတ်သား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ယသောကရော၊ လူနတ်တို့၏စည်းစိမ်ချမ်းသာကိုပြုသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မော၊ ဓမ္မမည်သော။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒေဝမနုဿပူဇိတော၊ နတ်လူတို့သည် ပူဇော်အပ်သည်ဖြစ်၍။ မဂ္ဂါရဟော၊ ခရီးအားထိုက်၏။ မဂ္ဂံ၊ ခရီးကို။ မေ၊ ငါ့အား။ ဒေဟိ၊ ပေးလော။ ဓမ္မ၊ ဓမ္မနတ်သား။ အဟံ၊ ငါသည်။ အမ္မဓယာနံ၊ အမ္မဓရထားကို။ ဒဠံ၊ မြဲစွာ။ အာရုဟိတွာ၊ စီး၍။ အသနသန္တော၊ မကြောက်သည်။ ဗလ ဝါ၊ အားကြီးသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ သော အဟံ၊ ထိုငါသည်။ ကိဿဟေတုမှိ၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်။ အဒိန္နပုဗ္ဗံ၊ မပေးစဘူးသော။ မဂ္ဂံ၊ ခရီးကို။ တဝ၊ သင့်အား။ အဇ္ဇ၊ ယခု။ ဒဇ္ဇံ၊ ပေးရအံ့နည်း။ အမ္မဓ၊ အမ္မနတ်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးကမ္ဘာဦး၌ဖြစ်သော။ လောကေ၊ လူ့ရွာ၌။ ဟဝေ၊ စင်စစ်။ ဓမ္မော၊ ကုသိုလ်ဓမ္မသည်။ ပါတုရဟောသိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ အဓမ္မော၊ အကုသိုလ်ဓမ္မသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဇောဋ္ဌော စ၊ ကြီးလည်းကြီး၏။ သေဋ္ဌော စ၊ မြတ်လည်းမြတ်၏။ သနန္တ နော စ၊ ရှေး၌လည်းဖြစ်၏။ တွံ ပန၊ သင်မူကား။ ကနိဋ္ဌကနိဋ္ဌော၊ ညီငယ်သာတည်း။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဇေဋ္ဌဿ၊ အစ်ကိုကြီး၏။ မဂ္ဂါ၊ ခရီးမှ။ ဥယျာဟိ၊ ဖဲဘိလော။ ဓမ္မ၊ ဓမ္မနတ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ယာစနာယာပိ၊ တောင်းသဖြင့်လည်း။ တေ၊ သင်အား။ မဂ္ဂံ၊ ခရီးကို။ န ဒဒေယျံ၊ ငါမပေး။ ပတိရူပါပတိရူပဝစနေန၊ သင့်တင့်သောစကားကိုဆိုသဖြင့်လည်း။ န ဒေယျံ၊ ငါမပေး။ န အရဟတိ၊ မထိုက်။ အဇ္ဇ၊ ယခု။ ဦဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ နော၊ ငါတို့အား။ ယုဒ္ဓဉ္စ၊ စစ်ထိုးခြင်းသည်သာလျှင်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေလော။ ယုဒ္ဓမှိ၊ စစ်ထိုးရာ၌။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဇယတိ၊ အောင်၏။ တဿ၊ ထိုအောင်သောသူအား။ မဂ္ဂေါ၊ ခရီးသည််။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ အဓမ္မ၊ အဓမ္မနတ်။ ဓမ္မော၊ ဓမ္မဖြစ်သော။ အဟံ၊ ငါနတ်သည်။ သဗ္ဗိဿာ၊ အရပ်ရှစ်မျက်နှာတို့၌။ အနုဝိသဋော၊ ပျံ့နှံ့ထင်ရှားသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ မဟဗ္ဗလော၊ ကြီးသော ခွန်အားရှိ၏။ အမိတယသော၊ မနိုင်းယှဉ်အပ်သော အခြံအရံရှိ၏။ အတုလျော၊ ငါနှင့်တူသူမရှိ။ သဗ္ဗေ ဟိ၊ အလုံးစုံကုန်။

ဝဝ၆+ဝဝ၇+သော။ ဂုဏေဟိ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးတို့ဖြင့်။ ဥပေတရူပေါ၊ ပြည့်စုံသော သဘောရှိ၏။ တွံ၊ သင်သည်။ ကထံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ဝိဇိဿသိ၊ အောင်လိမ့်မည်နည်း။ ဓမ္မ၊ ဓမ္မနတ်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ လောဟေနံ၊ သံဖြင့်။ ဇာတရူပံ၊ ရွှေကို။ ဟညတိဟနိယတိ၊ ဖျက်ဆီးအပ်၏။ ဇာတရူပေန၊ ရွှေဖြင့်။ လောဟံ၊ သံကို။ န ဟနန္တိ၊ မဖျက်ဆီးကုန်။ အယော၊ သံသည်။ ဒဿနေယျံ၊ ရှုဖွယ်ရှိသော။ သုဝဏ္ဏံ၊ ရွှေကို။ ဟနတိဝိယ၊ ဖျက်ဆီး၏သို့။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ အဓမ္မော၊ အဓမ္မနတ်သည်။ ဓမ္မံ၊ ဓမ္မနတ်ကို။ ဘညိတိယနိဿတိ၊ ဖျက်ဆီးလတ္တံ့။ အဓမ္မ၊ အဓမ္မနတ်။ တုဝံ၊ သင်သည်။ သစေယုဒ္ဓဗလော၊ အကယ်၍စစ်ထိုးခြင်း၌အားရှိအံ့။ တုယှံ၊ သင်အား။ ဝုဍ္ဎာစ၊ ကြီးသောသူတို့သည်လည်းကောင်း။ ဂရူ စ၊ အရိုအသေပြုအပ်သော သူတို့သည်လည်းကောင်း။ န အတ္ထိ၊ မရှိကုန်။ ပိယာပိယေန၊ ချစ်မချစ်သဖြင့်။ မဂ္ဂဉ္စ၊ ခရီးကိုလည်း။ တေ၊ သင်အား။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ တေ၊ သင်၏။ ဝါစရုတ္တာနိ၊ ကြမ်းကြုတ်ခက်ထန်သော စကားတို့ကိုလည်း။ ခမာမိ၊ ငါသည်းခံ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယုဒ္ဓတ္ထိကော၊ စစ်ထိုးခြင်းကိုအလိုရှိသော။ အဓမ္မော၊ အဓမ္မနတ်သည်။ ဣဉ္စဒဝစနံ၊ ဤဓမ္မနတ်၏စကားကိုသာလျှင်။ သုတွာ၊ ကြား၍။ အဝံသိရော၊ ဦးခေါင်းစောက်ထိုး။ ဥဒ္ဓပါဒေါ၊ ခြေမိုးမြှော်။ ယုဒ္ဓံ၊ စစ်ထိုးခြင်းကို။ န လဘာမိ၊ ငါမရပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကန္ဒိတွာ၊ မြည်တမ်း၍။ ပတိတော၊ ကျလေ၏။ ဧတ္တာဝတာ၊ ဤသို့ဦးခေါင်းစောက်ထိုးမြေသို့ကျဝင်သဖြင့်။ အဓမ္မော၊ အဓမ္မနတ်ကို။ ဟတော၊ သတ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခန္တိဗလော၊ သည်းခံခြင်းအားနှင့်ပြည့်စုံသော။ အတိဗေလော၊ အလွန်အားကြီးသော။ သစ္စနိက္ကမော၊ မှန်သော လုံ့လရှိသော။ စိတ္တော၊ ဆန်းကြယ်သောဓမ္မနတ်သည်။ ယုဒ္ဓဗလံ၊ အဓမ္မနတ်၏ စစ်သည်ဗိုလ်စုကို။ ဝိဇေတွာ၊ အောင်၍။ အဓမ္မံ၊ အဓမ္မနတ်ကို။ ဟန္တွာ၊ သတ်၍။ ဘုမျံ၊ မြေ၌။ ဝိဟနိတွာ၊ မြှုပ်သတ်ချ၍။ သန္ဒနံ၊ မိမိရထားကို။ အဘိရုယှ၊ စီး၍။ မဂ္ဂေနေဝ၊ ခရီးဖြင့် သာလျှင်။ ပါယာသိ၊ သွားလေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယဿ၊ အကြင်သူအား။ သကေအဂါရေ၊ မိမိအိမ်၌။ မာတာ စ၊ အမိသည်လည်းကောင်း။ ပိတာ စ၊ အဘသည်လည်းကောင်း။ သမဏဗြာဟ္မဏာ စ၊ ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့သည်လည်းကောင်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ၊ ထိုအမိအဖရဟန်းပုဏ္ဏားတို့ကို။ အသမ္မာနိတွာ၊ အရိုမသေမပြုသော ကြောင့်။ ဣဓေ၊ ဤလောက၌သာလျှင်။ သရီရဒေဟံ၊ ကိုယ်ခန္ဓာကို။ နိက္ခိပ္ပ၊ စွန့်ပစ်၍။ အဓမ္မော၊ အဓမ္မနတ်သည်။ အဝံသိရော၊ ဦးခေါင်းစောက်ထိုး။ ပတိတောယထာ၊ ကျသကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ နကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။

ဝဝ၇+ဝဝ၈+ ဘေဒါ၊ ပျက်သည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ နိရယံ၊ ငရဲသို့။ ဝဇန္တိ၊ သွားကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယဿ၊ အကြင်သူအား။ သကေအဂါရေ၊ မိမိအိမ်၌။ မာတာ စ၊ အမိသည်လည်းကောင်း။ ပိတာ စ၊ အဘသည်လည်းကောင်း။ သမဏဗြဟ္မဏ စ၊ ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့သည်လည်းကောင်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ၊ ထိုအမိအဘရဟန်းပုဏ္ဏားတို့ကို။ သုသမ္မာနိတွာ၊ ကောင်းစွာအရိုအသေပြုသောကြောင့်။ ဣဓေဝ၊ ဤလောက၌သာလျှင်။ သရီရဒေဟံ၊ ကိုယ်ခန္ဓာကို။ နိက္ခိပ္ပ၊ စွန့်ပစ်၍။ ဓမ္မော၊ ဓမ္မနတ်သားသည်။ သန္ဒနံ၊ မိမိရထားကို။ အာရုယှ၊ စီး၍။ ဝဇဟိတယထာ၊ သွားသကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်သည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ သုဂတိံ၊ သုဂတိဘဝသို့။ ဝဇန္တိ၊ သွားရကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ ဓမ္မဒေဝဇာတကံ၊ ဓမ္မဒေဝဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၄၊ ဥဒယဇာတ်။ သုစိ၊ စင်ကြယ်သော အဝတ်ကိုလည်းဝတ်ထသော။ သညတူရူ၊ သိမ်းဆည်း၍ ထားအပ်သော ပေါင်ရှိသော။ အနိန္ဒိတင်္ဂီ၊ မကဲ့ရဲ့အပ်သော ကိုယ်ရှိသော။ ကိန္နရနေတ္တစက္ခု၊ ကိန္နရာ၏မျက်စိနှင့်တူသော မျက်စိရှိသော။ ရာဇဓီတ၊ မင်းသမီး။ ပါသာဒံ၊ ပြာသာဒ်ထက်သို့။ အာရုယှ၊ တက်၍။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်တည်းတည်း။ နိသိန္နာ၊ ထိုင်နေ၏။ တံ၊ သင်မင်းသမီးကို။ ယာစာမိ၊ တောင်းပန်ပါ၏။ ဣမံဧကရတ္တိံ၊ ဤတစ်ညဉ့်ကို။ ဥဘယော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သောငါတို့သည်။ ဝသေမ၊ နေလိုပါကုန်၏။ ဣဒံပုရံ၊ ဤသုရုန္ဒနပြည်သည်။ ဥတ္တိဏ္ဏန္တရပရိက္ခံ၊ ကျုံးသုံးတန်ခြံရံ၏။ ဒဠမဋ္ဋာလကောဋ္ဌကံ၊ မြဲမြံသောပြအိုးပြစ်စစ်တံခါးမုတ်နှင့်လည်းပြည့်စုံ၏။ ခဂ္ဂဟတ္ထေဟိ၊ သန်လျက်လက်စွဲကုန်သောသူတို့သည်။ ရက္ခိတံ၊ စောင့်ရှောက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ ဒုပ္ပဝေသံ၊ ဝင်နိုင်ခဲ၏။ ဒဟရဿ စ၊ သူငယ်၏လည်းကောင်း။ ယုဓိနောစာပိ၊ သူရဲသူခက်၏လည်းကောင်း။ အာဂမော စ၊ လာခြင်းမည်သည်လည်း။ နဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိစဘူး။ အထ၊ ထိုသို့မရှိစဘူးလျက်။ ကေနဝဏ္ဏေန၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်။ မယာ၊ ငါနှင့်။ သင်္ဂမံ၊ ပေါင်းဖော်ခြင်းကို။ ဣစ္ဆသေနု၊ အလိုရှိဘိသနည်း။ ကလျာဏိ၊ ကောင်းသောအဆင်းနှင့်ပြည့်စုံသောမင်းသမီး။ အဟံ၊ ငါသည်။ ငါကား။ ယက္ခော၊ နတ်သားသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ တဝန္တိကေ၊ သင်၏အထံသို့။ အာဂတော၊ တန်ခိုးဖြင့်လာခဲ့သည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ တေ၊ သင်အား။ ဘဒ္ဒံ၊ ကောင်းခြင်းသည်။ အတ္ထု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ တွံ၊ သင်သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ နန္ဒဿု၊ ကြိုက်နှစ်

ဝဝ၈+ဝဝ၉+သက်လော။ ဧဝံ၊ ဤသို့ကြိုက်နှစ်သက်သည်ရှိသော်။ ပုဏ္ဏကံသံ၊ ဘဲရုပ်ဖြင့်ပြည့်သောဤရွှေခွက်ကို။ တေ၊ သင်နှမအား။ ဒဒါမိ၊ ငါပေး၏။ မဟာနုဘာဝ၊ ကြီးမြတ်သော တန်ခိုးရှိသော။ ယက္ခ၊ နတ်မင်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒေဝံ ဝါ၊ နတ်ကိုလည်းကောင်း။ ယက္ခံ ဝါ၊ ဘီလူးကိုလည်းကောင်း။ အထ၊ ထိုမှတစ်ပါး။ မနုဿံ ဝါ၊ လူကိုလည်းကောင်း။ ဥဒယံ၊ ဥဒယမင်းကို။ အတိစ္စ၊ လွန်၍။ အညံ၊ ဥဒယမင်းမှတစ်ပါးသော သူကို။ န ပတ္ထယေ၊ မတောင့်တ။ တွံ၊ သင်သည်။ ဂစ္ဆဧဝ၊ မြန်စွာသာသွားလေလော။ ဂန္တွာ၊ သွားပြီး၍။ မာပုနရာဝဇိတ္ထ၊ မပြန်လာပါလင့်။ ဘဒ္ဒေ၊ နှမ။ ကာမဘောဂီနံ၊ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကိုခံစားကုန်သောသူတို့အား။ ယာရတိ၊ အကြင်မေထုန်ကာမ၌မွေ့လျော်ခြင်းသည်။ ဥတ္တမာ၊ မြတ်၏။ ဟေတု၊ အကြင်ကာမ၌မွေ့လျော်လိုသောကြောင့်။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ ဝိသမံ၊ ကာမဒုစရိုက်အစရှိသော မကောင်းမှုကို။ စရန္တိ၊ ကျင့်ကုန်၏။ သုစိမှိတေ၊ နှစ်သက်ဖွယ်ပြုံးရယ်တတ်သော မင်းသမီး။ ကုဝံ၊ သင်သည်။ တံရတိံ၊ ထိုမေထုန်ကာမ၌မွေ့လျော်ခြင်းကို။ မာဇီယိ၊ မပျက်စေလင့်။ ရူပိယကံသပူရံ၊ ရွှေဘဲရုပ်ဖြင့်ပြည့်သော ငွေခွက်ကို။ တေ၊ သင်မင်းသမီးအား။ ဒဒါမိ၊ ငါပေး၏။ ဘောပုရိသ၊ အိုယောကျ်ား။ န ရော၊ ယောကျ်ားသည်။ နာရိံ၊ မိန်းမကို။ ဓနေန၊ ဥစ္စာဖြင့်။ နိဇ္ဈာပယံ နိဇ္ဈာပယန္တော၊ သိစေသည်ရှိသော်။ ယတ္ထ၊ အကြင်မိန်းမ၌။ ဆန္ဒံ၊ အလိုကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ တံ၊ ထိုမိန်းမကို။ သတ္တံသတိ၊ ချီးမွမ်း၏။ တာ၊ သင်၏။ ဒေဝမ္မော၊ နတ်၏သဘောသည်။ ဝိပစ္စနီကော၊ ဆန့်ကျင်၏။ ပစ္စက္ခတော၊ မျက်မှောက်သာလျှင်။ ထောကတရေန၊ အလွန်နည်းသော ဥစ္စာဖြင့်။ ဧသိ၊ လာ၏။ သုဂတ္တေ၊ ကောင်းသော ကိုယ်ရှိသော မင်းသမီး။ မနုဿလောကေ၊ လူ့ပြည်၌။ မနုဇာနံ၊ လူတို့အား။ အာယု စ၊ အသက်ရှည်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဝဏ္ဏော စ၊ အဆင်းလှခြင်းသည်လည်းကောင်း။ နိဟိယျတိ၊ တစ်နေ့တစ်ပါးကတစ်ခြင်းဆုတ်ယုတ်၏။ တေနေဝဝဏ္ဏေန၊ ထိုသို့အသက်အဆင်းဆုတ်ယုတ်သောအကြောင်းဖြင့်သာလျှင်။ တုယှံ၊ သင်အား။ ဓနမ္ပိ၊ ဥစ္စာကိုလည်း။ နိဟိယျတိ၊ ဆုတ်ယုတ်စေ၏။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ ဇိဏ္ဏတရာ၊ အလွန်အိုသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ယသဿိနီ၊ များသော အခြံအရံရှိသော။ ရာဇပုတ္တိ၊ မင်းသမီး။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မေ၊ ငါသည်။ ပေက္ခမာနဿေဝ၊ မြင်စဉ်ပင်လျှင်။ တဝ၊ သင်၏။ ဝဏ္ဏော၊ အဆင်းသည်။ ဟာယကေဝ၊ ယုတ်သည်သာတည်း။ ဣတော၊ ဤနေ့မှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ အဟောရတ္တာနံ၊ နေ့ညဉ့်တို့၏။ အစ္စယေ၊ လွန်သော ကာလ၌။ အပဏ္ဏတ္တိကဘာဝမေဝ၊ ပညတ်စရာအကောင်အထည်မရှိသည်အဖြစ်သို့သာလျှင်။ ဂမိဿတိ၊

ဝဝ၉+ဝ၁၀+ရောက်လတ္တံ့။ သုမေဓသေ၊ ကောင်းသော ပညာရှိသော။ ရာဇပုတ္တိ၊ မင်းသမီး။ တွံ၊ သင်သည်။ ဣမိနာဝယဿဧဝ၊ ဤအရွယ်ဖြင့်လျှင်။ ဗြာဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရေယျာသိ၊ ကျင့်လော။ ဘိယျော၊ လွန်စွာ။ ဝဏ္ဏဝတီ၊ အဆင်းနှင့်ပြည့်စုံသည်။ ဘိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ မဟာနုဘာဝ၊ ကြီးသော တန်ခိုးရှိသော။ ယက္ခ၊ နတ်မင်း။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဇီရန္တိယထာ၊ အိုကုန်သကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ ဒေဝါ၊ နတ်တို့သည်။ န ဇီရန္တိ၊ မအိုကုန်သလော။ တေသံ၊ ထိုနတ်တို့၏။ ဂတ္တေသု၊ ကိုယ်တို့၌။ ဝလိယော၊ အရေတွန့်လိပ်ခြင်းတို့သည်။ န ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်သေလော။ ဒေဝါနံ၊ နတ်တို့၏။ သရီရဒေဟော၊ ကိုယ်ခန္ဓာသည်။ ကထံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ န ဇီယတိ၊ မအိုသနည်း။ တံ၊ သင်နတ်မင်းကို။ ပုစ္ဆာမိ၊ ငါမေး၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဇီရန္တိယထာ၊ အိုကုန်သကဲသို့။ ဒေဝါ၊ နတ်တို့သည်။ န ဇီရန္တိ၊ မအိုနိုင်ကုန်။ တေသံ၊ ထိုနတ်တို့၏။ ဂတ္တေသု၊ ကိုယ်တို့၌။ ဝလိယော၊ အရေတွန့်လိပ်ခြင်းတို့သည်။ န ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ တေသံ၊ ထိုနတ်တို့အား။ သုဝေသုဝေ၊ နေ့တိုင်းနေ့တိုင်း။ ဘိယျတရော၊ လွန်သော။ ဒိဗ္ဗော၊ နတ်၌ဖြစ်သော။ ဝဏ္ဏော စ၊ အဆင်းသည်လည်းကောင်း။ ဝိပုလာ၊ များစွာပြန့်ပြောကုန်သော။ ဘောဂါ စ၊ စည်းစိမ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ မဟာနုဘာဝ၊ ကြီးသော တန်ခိုးရှိသော။ ယက္ခ၊ နတ်မင်း။ ဣဓ၊ ဤလူရွာ၌။ အနေကာ၊ များစွာသော။ ဇနတာ၊ လူအပေါင်းသည်။ ကိံ၊ အဘယ်ကို။ ဘီတာ၊ ကြောက်၍။ ဒေဝလောကံ၊ နတ်ပြည်သို့။ န ဂစ္ဆတိ၊ မသွားရသနည်း။ အနေကာယတနံ၊ များသော တည်ရာရှိသော။ ပဝုတ္တော၊ ပညာရှိသည်ဟောအပ်သော။ မဂ္ဂေါ၊ နတ်ရွာခရီးသည်။ ကော၊ အဘယ်နည်း။ တံ၊ သင်နတ်မင်းကို။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေးပါ၏။ တတ္ထ၊ အဘယ်ခရီး၌။ ဋ္ဌိတော ဝ၊ တည်သော သူသည်သာလျှင်။ ပရလောကံ၊ တမလွန်ဘဝကို။ န ဘာယေ၊ မကြောက်သနည်း။ ဘဒ္ဒေ၊ နှမ။ ဝါစံ၊ နှုတ်ကိုလည်းကောင်း။ မနဉ္စ၊ နှလုံးကိုလည်းကောင်း။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပဏိဓာယ၊ ဆောက်တည်၍။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ပါပါနိ၊ မကောင်းမှုတို့ကို။ အကုဗ္ဗမာနော၊ မပြုသည်ဖြစ်၍။ ဃရံ၊ အိမ်၌။ အဝသန္တော၊ နေသည်ရှိသော်။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ အန္နပါနံ၊ ထမင်းအဖျော်ကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ သဒ္ဓေါ၊ သဒ္ဓါတရားနှင့်ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ မုဒု၊ နူးညံ့သော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သံဝိဘာဂီ၊ အစုအဖို့ကိုခွဲဝေလျက်။ ဝဒညူ၊ ဆုံးမခြင်းကိုသိသည်ဖြစ်၍။ သင်္ဂါဟကော၊ သင်္ဂဟဝတ္ထုလေးပါးဖြင့်သဂြိုဟ်သည်ဖြစ်၍။ သခိလော၊ ချစ်ဖွယ်သော စကားကိုဆိုသည်ဖြစ်၍။ သဏှဝါ စော၊ ပြေပြစ်သော စကားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧတ္ထ၊ ဤဂုဏ်ကျေးဇူးအပေါင်း၌။

ဝ၁၀+ဝ၁၁+ ဋ္ဌိတော၊ တည်သောသူသည်။ ပရလောကံ၊ တမလွန်လောကကို။ န ဘာယေ၊ မကြောက်။ သုဗြဟ္မာ၊ အလွန်မြတ်သော ကိုယ်ရှိသော။ ယက္ခ၊ နတ်မင်း။ မာတာယထာ၊ အမိကဲ့သို့။ ပိတာယထာ၊ အဘကဲ့သို့။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ အနုသာသတိ၊ ဆုံးမပေ၏။ ဥဠာရဝဏ္ဏံ၊ သင့်တင့်သောအဆင်းရှိသော။ တံ၊ သင်နတ်မင်းကို။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေးပါ၏။ တွံ၊ သင်နတ်မင်းသည်။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ အသိနု၊ ဖြစ်သနည်း။ ကလျာဏီ၊ ကောင်းသောအမြင်ရှိသော မင်းသမီး။ အဟံ၊ ငါကား။ ဥဒယော၊ လူ၏အဖြစ်တွင်သင်ချစ်လင်ခင်ပွန်းဥဒယမင်းသားသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ သင်္ကရတ္တာ၊ ရှေး၌ ကတိကဝတ်ကိုပြုသောကြောင့်။ ဣဓ၊ ဤသင်၏။ အထံသို့။ အာဂတော၊ လာခဲ့၏။ တံ၊ သင်နှမချစ်ကို။ အာမန္တ၊ ခေါ်၍။ ဂစ္ဆာမိ၊ သွားအံ့။ တဝ၊ သင်၏။ သင်္ကရာ၊ ရှေး၌ သောကတိကဝတ်မှ။ မုတ္တော၊ လွတ်သည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ ရာဇပုတ္တ၊ အရှင်မင်းသား။ တွံ၊ အရှင်မင်းသားသည်။ ဥဒယော၊ ဥဒယမင်းသားသည်။ သစေအသိ၊ အကယ်၍ဖြစ်ပါအံ့။ သင်္ကရတ္တာ၊ ရှေး၌ကတိကဝတ်ပြုသည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ ဣဓ၊ ဤအကျွန်ုပ်စံရာတိုက်ခန်းသို့။ အာဂတော၊ လာသည်ဖြစ်အံ့။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်ဆုံးမသည်ရှိသော်။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ သင်္ဂမော၊ ပေါင်းမိကြပြန်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တထာ၊ ထိုသို့ပေါင်းမိကြရအောင်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ အနုသာသ၊ ဆုံးမတော်မူပါလော။ ဥဒယေ၊ ဥဒယဘဒ္ဒမည်သော မင်းသမီး။ သတ္တာနံ၊ သတ္တဝါတို့၏။ ဝယော၊ အရွယ်သုံးပါးသည်။ အတိပတတိ၊ လျင်မြန်စွာလွန်တတ်၏။ ခဏော၊ ဥပ္ပါဒဌိတိဘင်ဟူသော ခဏသုံးပါးသည်။ တထေဝ၊ ထို့အတူသာလျှင်။ အတိပတတိ၊ အလွန်လျင်မြန်၏။ ဋ္ဌာနံ၊ မပျိုမကွဲအမြဲတည်သော အရပ်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ ဓုဝံ၊ မချွတ်မလွဲအမြဲဧကန် အမှမုချ။ စဝန္တိ၊ ရွေ့ကုန်၏။ ပရိဇာယျတိ၊ ကုန်းတွန့်ရွတ်ရှိကွကွအို၏။ သရီရံ၊ ကိုယ်သည်။ အဓုဝံ၊ မမြဲ။ မာပမာဒ၊ မမေ့မလျော့လင့်။ ဓမ္မံ၊ ကုသိုလ်ဓမ္မပထတရားဆယ်ပါးကို။ စရဿု၊ ကျင့်လော။ ဥဒယေ၊ ဥဒယဘဒ္ဒါမည်သော မင်းသမီး။ အနညာဓေယျော၊ သူတစ်ပါးနှင့် မစပ်သော။ ဓနဿ၊ ဥစ္စာဖြင့်။ ပူရာ၊ ပြည့်သော။ ကသိဏာ၊ အလုံးစုံသော။ ပထဝီ၊ မြေသည်။ ဧကဿေဝ၊ တစ်ယောက်တည်းသော မင်းသားသာလျှင်။ သိယာ၊ ဖြစ်စေကာမူ။ အဓီတရာ ဂေါ၊ တဏှာနိုင်ငံသို့လိုက်သာသူသည်။ တဉ္စာပိ၊ ထိုအလုံးစုံသော စကြဝတေးမင်းအဖြစ်ကိုလည်း။ ဇဟတိ၊ စွန့်ရ၏။ မာပမာဒ၊ မမေ့မလျော့လင့်။ ဓမ္မံ၊ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရားဆယ်ပါးကို။ စရဿု၊ ကျင့်လော။ ဥဒယေ၊ ဥဒယဘဒ္ဒါမည်သော မင်းသမီး။ မာတာ စ၊ အမိသည်

ဝ၁၁+ဝ၁၂+ လည်းကောင်း။ ပိတာ စ၊ အဘသည်လည်းကောင်း။ ဘာတရော စ၊ ညီအစ်ကိုတို့သည်လည်းကောင်း။ ဘရိယာပိ၊ မယားသည်လည်းကောင်း။ ဓနေန၊ ဥစ္စာဖြင့်။ အတိတ္တာ၊ မရောင့်ရဲကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေဝါ ပိ၊ ထိုအမိအဘအစရှိသောသူတို့သည်လည်း။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ ဝိဇဟန္တိ၊ စွန့်ရကုန်၏။ မာပမာဒ၊ မမေ့မလျော့လင့်။ ဓမ္မံ၊ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရားဆယ်ပါးကို။ စရဿု၊ ကျင့်လော။ ဥဒယေ၊ ဥဒယဘဒ္ဒါမည်သော မင်းသမီး။ ကာယော၊ ကိုယ်သည်။ ပရဘောဇနံ၊ ကျီးရဲ စွန်ရဲ ကျားရဲ သစ်ရဲ ဘီလူးရဲ ရက္ခိုသ် အစရှိသော တစ်ပါးသော သတ္တဝါတို့၏ အစာအဟာရတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ သံသာရေ၊ သံသရာ၌။ သုဂတိဉ္စ၊ သုဂတိဘုံဘဝ၌လည်းကောင်း။ ဒုဂ္ဂတိဉ္စ၊ ဒုဂ္ဂတိဘုံဘဝ၌လည်းကောင်း။ ဣတ္တရဝါသောတိ၊ အနည်းငယ်မျှသာနေရသတည်းဟူ၍။ ဇာနိယာန၊ သိ၍။ မာပမာဒ၊ မမေ့မလျော့လင့်။ ဓမ္မံ၊ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရားဆယ်ပါးကို။ စရဿု၊ ကျင့်ပါလော။ မစ္စာနံ၊ သတ္တဝါတို့၏။ ဇီဝိတံ၊ အသက်သည်။ အပ္ပံ၊ နည်း၏။ ကသိရဉ္စ၊ ဆင်းလည်းဆင်းရဲ၏။ ပရိတ္တဉ္စ၊ တိုလည်းတို၏။ တဉ္စ၊ ထိုဆင်းရဲငြိုငြင်သော အသက်သည်လည်း။ ဒုက္ခေန၊ ဝဋ်ဆင်းရဲနှင့်။ သံယုတံ၊ ယှဉ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အယံယက္ခော၊ ဤနတ်မင်းသည််။ ဘာသတိ၊ ဆို၏။ သာဓု၊ ကောင်းပေစွတကား။ သာဟံ၊ ထိုငါသည်။ ကာသိံ သုရုန္ဒနံ၊ ကာသိတိုင်းသုရုန္ဒနမြို့ကို။ ဟိတွာ၊ စွန့်၍။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်တည်းတည်း။ ပဗ္ဗဇိဿာမိ၊ ရဟန်းပြုတော့အံ့။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ ဥဒယဘဒ္ဒဇာတကံ၊ ဥဒယဘဒ္ဒဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၅၊ ပါနီယဇာတ်။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဧကဿ၊ အဘော်ဖြစ်သော တစ်ယောက်သောသူ၏။ မိတ္တော၊ အဆွေခင်ပွန်းဖြစ်လျက်။ မိတ္တဿ၊ အဆွေခင်ပွန်းဖြစ်သော သူ၏။ ပါနိယံ၊ ဥစ္စာဖြစ်သော ရေကို။ အဒိန္နံ၊ ဥစ္စာရှင်မပေးဘဲ။ ပရိဘုဉ္ဇိသံပရိဘုဉ္ဇိံ၊ ခိုးယူသုံးဆောင်ဘူး၏။ မယာ၊ ငါသည်။ တံ ပါပံ၊ ထိုမကောင်းမှုကို။ ပကတံ၊ ပြုမိ၏။ တေန၊ ထိုငါပြုမိသောမကောင်းမှုဖြင့်။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ ဝိဇိဂုစ္ဆိံ၊ စက်ဆုပ်ပြီ။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ပုထုဇ္ဇနာနာမ၊ ပုထုဇဉ်တို့မည်သည်။ ပါပကမ္မံ၊ မကောင်းမှုကံကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုတတ်ကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပါပံ၊ မကောင်းမှုကို။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ မာအကရံ၊ မပြုမိပါစေလင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တံ ပါပံ၊ ထိုပြုမိသော။ အဒိန္နဒါန။ မကောင်း

ဝ၁၂+ဝ၁၃+မှုကို။ အာရမ္မဏံကတွာ၊ အာရုံပြု၍။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြုသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ ပရာရဉ္စ၊ သူတစ်ပါးမယားကိုလည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်၍။ မေ၊ ငါအား။ ဆန္ဒော၊ ကာမဂုဏ်၌အလိုရှိသော တဏှာဆန္ဒသည််။ ဥပပဇ္ဇထ၊ ဖြစ်ပေါ်လတ်ပြီ။ မယာ၊ ငါသည်။ တံ ပါပံ၊ ထိုကာမေသုမိစ္ဆာစာရအကုသိုလ်ကို။ ပကတံ၊ မနောဒွါရဖြင့် လွန်ကျူးမိ၏။ တေန၊ ထိုငါပြုမိသော မကောင်းမှုဖြင့်။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ ဝိဇိဂုစ္ဆိံ၊ စက်ဆုပ်ပြီ။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ပုထုဇ္ဇနာနာမ၊ ပုထုဇဉ်တို့မည်သည်။ ပါပကမ္မံ၊ မကောင်းသော အမှုကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုတတ်ကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပါပံ၊ မကောင်းမှုကို။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ မာအကရံ၊ မပြုမိပါစေလင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တံ ပါပံ၊ ထိုမနောဒွါရ၌ ဖြစ်သော ကာမေသုမိစ္ဆာစာရမကောင်းမှုကို။ အာရမ္မဏံကတွာ၊ အာရုံပြု၍။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြုသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ မေ၊ ငါ၏။ ပိတရံ၊ အဘကို။ စောရာ၊ သူခိုးတို့သည်။ ကာနနနေ၊ တောအုပ်ကြီး၌။ အဂဏှိအဂဏှိံသု၊ ဖမ်းကုန်၏။ ပုစ္ဆိတော၊ သူသည်သင်နှင့်အသို့တော်သနည်းဟူမေးလတ်သော်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဇာနံဇာနန္တော ယေဝ၊ သိလျက်ပင်လျှင်။ တေသံ၊ ထိုခိုးသူတို့အား။ နံ၊ ထို ပြဿနာကို။ အညထာ၊ တစ်စုံတရာမတော်ပါဟုတစ်ပါးသော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ဝိဟာကရိံ၊ ဖြေဆိုမိပြီ။ မယာ၊ ငါသည်။ တံ ပါပံ၊ ထိုမုသာဝါဒအကုသိုလ်ကံကို။ ပကတံ၊ ပြုမိ၏။ တေန၊ ထိုငါပြုမိသော မကောင်းမှုကံဖြင့်။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ ဝိဇိဂုစ္ဆိံ၊ စက်ဆုပ်ပြီ။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ပုထုဇ္ဇနာနာမ၊ ပုထုဇဉ်တို့မည်သည်။ ပါပကမ္မံ၊ မကောင်းသော အမှုကို။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ မာအကရံ၊ မပြုမိပါစေလင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တံ ပါပံ၊ ထိုမုသာဝါဒမကောင်းမှုကံကို။ အာရမ္မဏံကတွာ၊ အာရုံပြု၍။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြုသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ သောမဟာဂေ၊ ဆန်းသစ်သော လတတ်လတ်သည်ရှိသော်နတ်တို့အားပူဇော်သောသောမယာဂယဇ်သည်။ ဥပဋ္ဌိတေ၊ ရှေ့ရှုတည်လတ်သည်ရှိသော်။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ပါဏာတိပါတံ၊ သူအသက်ကို သတ်ခြင်းအကုသိုလ်ကို။ အကရုံ၊ ပြုကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုယဇ်ပူဇော်သောသူတို့အား။ အဟံ၊ ငါသည်။ သမနုညော၊ ထုံးစံရှိတိုင်းပြုကြကုန်လော ဟုခွင့်လွှတ်မိသည်။ အာသိံ၊ ဖြစ်ပြီ။ မယာ၊ ငါသည်။ တံ ပါပံ၊ ထိုသူအသက်ကို သတ်ခြင်းအကုသိုလ်ကံကို။ ပကတံ၊ ပြုမိ၏။ တေန၊ ထိုငါပြုမိသော အကုသိုလ်ကံဖြင့်။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ ဝိဇိဂုစ္ဆိံ၊ စက်ဆုပ်ပြီ။

ဝ၁၃+ဝ၁၄+ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ပုထုဇ္ဇနာနာမ၊ ပုထုဇဉ်တို့မည်သည်။ ပါပကမ္မံ၊ မကောင်းသော အမှုကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုတတ်ကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပါပံ၊ မကောင်းမှုကို။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ မာအကရံ၊ မပြုမိပါစေလင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တံပါပံ၊ ထိုပါဏာတိပါတ်အကုသိုလ်ကံကို။ အာရမ္မဏံကတွာ၊ အာရုံပြု၍။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြုသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ ယေဇနာ၊ အကြင်သူတို့သည်။ ပဋ္ဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ သုရာမေရယမဓုကာ၊ ပိဋ္ဌသူရာစသော သူရာပုပ္ဖါသဝစသော အရက်ကိုချက်ပြီးသော ပျားကဲ့သို့ချိုမြိန်သော အရသာရှိ၏ ဟုမှတ်ထင်ကုန်သည်။ အာသုနော အာသုံ၊ ဖြစ်ကုန်ပြီ။ အဟံ၊ ငါသည်။ တေသံ၊ ထိုရွာသူရွာသားတို့အား။ သမနုညော၊ ရှေးပြုတိုင်းပြုကြလောဟုအခွင့်ပြုမိသည်။ အာသိံ၊ ဖြစ်ပြီ။ မယာ၊ ငါသည်။ တံ ပါပံ၊ ထိုသူရာမေရယကံကို။ ပကတံ၊ ပြုမိ၏။ တေန၊ ထိုငါပြုမိသော မကောင်းမှုကံဖြင့်။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ ဝိဇိဂုစ္ဆိံ၊ စက်ဆုပ်ပြီ။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ပုထုဇ္ဇနာနာမ၊ ပုထုဇဉ်တို့မည်သည်။ ပါပကမ္မံ၊ မကောင်းသော အမှုကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုတတ်ကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပါပံ၊ မကောင်းမှုကို။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ မာအကရံ၊ မပြုမိပါစေလင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တံ ပါပံ၊ ထိုသုရာမေရယကံကို။ အာရမ္မကံကတွာ၊ အာရုံပြု၍။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြုသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဘော၊ အိုအချင်းတို့။ ယော အဟံ၊ အကြင်ငါသည်။ ဒုဂ္ဂန္ဓေ၊ မကောင်းသောအနံ့ရှိကုန်သော။ ဗဟုကဏ္ဋကေ၊ များသောရန်သူတည်းဟူသော ဆူးငြောင့်ရှိကုန်သော။ ယေဗဟုကာမေ၊ အကြင်များစွာသော ကာမဂုဏ်တို့ကို။ ပဋိသေဝန္တော၊ မှီဝဲသည်ဖြစ်၍။ တဒိသံ၊ ထိုသို့ကိလေသာကင်းသောသဘောရှိသော။ သုခံ၊ ဈာန်ချမ်းသာကို။ န လဘိံ၊ မရ။ တေကာမေ၊ ထိုကာမဂုဏ်တို့ကို။ ပဋိသေဝန္တော၊ မှီဝဲသည်ဖြစ်၍။ တဿံ၊ ထိုသို့ကိလေသာကင်းသော သဘောရှိသော။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ န လဘိံ၊ မရ။ တေကာမေ၊ ထိုကာမဂုဏ်တို့ကို။ ဓိ၊ ထွီထွီ ပြုခြင်းသည်။ အတ္ထု၊ ဖြစ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ ကာမာ၊ ကာမဂုဏ်တို့သည်။ မဟဿာဒါ မဟာ အဿဒါ၊ များစွာသာယာအပ်ကုန်သော။ သုခါ၊ ချမ်းသာ မည်ကုန်၏။ ကာမာ၊ ကာမဂုဏ်ထက်။ ပရံ၊ လွန်သော။ သုခံ၊ ချမ်းသာသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ ကာမေ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ ပဋိသေဝန္တိ၊ မှီဝဲကုန်၏။ တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ သဂ္ဂံ၊ နတ်ပြည်သို့။ ဥပပဇ္ဇရေ၊ ရောက်ကုန်၏။ ဒေဝီ၊ မိဘုရား။ ကာ

ဝ၁၄+ဝ၁၅+ မာ၊ ကာမဂုဏ်တို့သည်။ အပ္ပသဒါ၊ မသာယာအပ်သော သဘောရှိကုန်၏။ ဒုက္ခာ၊ ဆင်းရဲကုန်၏။ ကာမာ၊ ကာမဂုဏ်ထက်။ ပရံ၊ လွန်သော။ ဒုခံ၊ ဆင်းရဲသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ နိရယံ၊ ငရဲသို့။ ဥပပဇ္ဇရေ၊ ရောက်ကုန်၏။ ကာမာ၊ ကာမဂုဏ်တို့သည်။ သုနိသိတော၊ ထက်စွာသွေးအပ်သော။ အသိယထာ၊ သန်လျက်နှင့်တူ၏။ သုပါသိတော၊ လူတို့၏သွေးကိုလွန်စွာသောက်တတ်သော။ နေတ္တိံသောဝ၊ သုံးဆယ်သုံးဖန်လက်သစ်ပြန်သောသန်လျက်ကြီးနှင့်တူ၏။ ဥရသိ၊ ရင်၌။ ခိတ္တာ၊ ထိုးပစ်အပ်သော။ သတ္တီဝ၊ လှံနှင့်တူ၏။ တတော၊ ထိုသန်လျက်ဖြင့်ခုတ်ခြင်းလှံဖြင့်ထိုးခြင်းတို့ထက်။ ကာမာ၊ ကာမဂုဏ်တို့သည်။ ဒုက္ခတရာ၊ အလွန်ဆင်းရဲကုန်၏။ သာဓိကပေါရိသံ၊ အလွန်နှင့်တကွ တစ်သူအတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ဇလိတံ၊ ပြောင်ပြောင်လောင်သော။ အင်္ဂါရာနံ၊ မီးကျီးတို့၏။ ပူရံ၊ ပြည့်သော။ ကာသုံ ဝါ၊ မီးကျီးတွင်းကိုလည်းကောင်း။ ဒဝသံတတ္တံ၊ တစ်နေ့ပတ်လုံး ဖိုဝ၌ပူသော။ ဖာလံ ဝါ၊ ခက်ရကင်းကိုလည်းကောင်း။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ယံ ဒုက္ခံ၊ အကြင်ဆင်းရဲသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ တတော၊ ထိုဆင်းရဲထက်လည်း။ ကာမာ၊ ကာမဂုဏ်တို့သည်သာလျှင်။ ဒုက္ခဒတရာ၊ လွန်စွာဆင်းရဲ၏။ ဟလာဟလံ၊ လတ်တလောသေစေတတ်သော။ ဝိသံယထာ၊ အဆိပ်ကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ပက္ကုထိတံ၊ ကျိုက်ကျိုက်ဆူဝေသော။ တေလံယထာ၊ ဆီကဲ့သို့လည်းကောင်း။ တမ္ဗလောဟဝီထီနံဝ၊ မီးဖြင့်ကြေသောကြေးနီကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ကာမာကာမဒုက္ခံ၊ ကာမဂုဏ်၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲသည်။ တတောဣတရေဟိ၊ ကာမဂုဏ်မှတစ်ပါးအဆိပ်စသော ဆင်းရဲတို့ထက်။ ဒုက္ခတရံ၊ လွန်စွာဆင်းရဲ၏။ ပါနိယဇာတကံ၊ ပါနိယဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၆၊ ယုဓဉ္စယဇာတ်။ ရထေသဘ၊ ရထားစီးနင်းခြင်းမင်းတကာတို့ထက်မြတ်တော်မူသော။ ရာဇ၊ ခမည်းတော်မင်းကြီး။ မိတ္တာပစ္စပရိဗျူဠံ၊ ချစ်သော အမတ်အပေါင်းခြံရံသော ခမည်းတော်မင်းကြီးကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဝန္ဒေ၊ ရှိခိုးပါ၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပဗ္ဗဇိဿာမိ၊ ရဟန်းပြုပါအံ့။ တံ၊ ထိုရဟန်းပြုခြင်းကို။ ဒေဝေါ၊ အရှင်မင်းကြီးသည်။ အနုမညတု၊ ခွင့်ပြုတော်မူပါလော။ ပုတ္တ၊ ချစ်သား။ ကာမေဟိ၊ ကာမဂုဏ်တို့ဖြင့်။ သစေဦနံ၊ အကယ်၍ယုတ်အံ့။ အဟံ၊ ငါသည်။ တေ၊ သင်အား။ ပူရယာမိ၊ ပြည့်စေအံ့။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ တံ၊

ဝ၁၅+ဝ၁၆+သင်ချစ်သားကို။ ဟိံသတိ၊ ညှဉ်းဆဲအံ့။ တံ၊ ထိုညှဉ်းဆဲသော သူကို။ ဝါရေမိ၊ မြစ်အံ့။ ယုဓဉ္စယ၊ ငါ့သားယုဓဉ္စယ။ မာပဗ္ဗဇ၊ ရဟန်းမပြုပါလင့်။ တာတ၊ ခမည်းတော်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ကာမေဟိ၊ ကာမဂုဏ်တို့ဖြင့်။ ဥနံ၊ ယုတ်သည်။ န အတ္ထိ၊ မရှိပေ။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဟိံသတာ၊ ညှဉ်းဆဲသောသူသည်။ န ဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိပေ။ ယံဒီပံ၊ အကြင်တည်ရာကျွန်းကို။ ဇရာ၊ အိုခြင်းသည်လည်း။ နာဘိကိရတိ၊ မဖျက်ဆီးနိုင်။ တဒီပဉ္စ၊ ထိုတည်ရာကျွန်းကိုသာလျှင်။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိပါ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ပုတ္တော ဝါ၊ သားသည်လည်း။ ပိတရံ၊ အဘကို။ ယာစေ၊ တောင်း၏။ ပိတာ ဝါ၊ အဘသည်လည်း။ ဩရသံ၊ ရင်၌ဖြစ်သော။ ပုတ္တံ၊ သားကို။ ယာစေ၊ တောင်း၏။ တာတ၊ အမောင်။ တံ၊ သင်ငါ့သားကို။ နိဂမော၊ နိဂုံးသူအပေါင်းသည်။ ယာစေ၊ တောင်း၏။ ယုဓဉ္စယ၊ ငါ့သားယုဓဉ္စယ။ မာပဗ္ဗဇ၊ ရဟန်းမပြုပါလင့်။ ရထေသဘ၊ ရထားစီးနင်းခြင်းမင်းတကာတို့ထက်မြတ်တော်မူသော။ ဒေဝ၊ မင်းကြီး။ ပဗ္ဗဇန္တံ၊ ရဟန်းပြုသော။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ မာနိဝါရေဟိ၊ မြစ်တော်မမူပါလင့်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကာမေဟိ၊ ကာမတို့ဖြင့်။ သမ္မတ္တော၊ ယစ်မူးသည်ဖြစ်၍။ ဇရာယ၊ အိုခြင်း၏။ ဝသံ၊ နိုင်ငံသို့။ အနွဂူ၊ အစစိုက်လိုက်ရသည်။ မာဟောမိ၊ မဖြစ်။ တာတ၊ အမောင်သား။ တံ၊ သင်ငါ့သားကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ယာစာမိ၊ တောင်းပန်ပါ၏။ ပုတ္တ၊ ချစ်သား။ အဟံ၊ ငါသည်။ နိဝါရယေ၊ တားမြစ်၏။ တံ၊ ငါ့သားကို။ စိရံ၊ ကြာမြင့်စွာ။ ဒဋ္ဌုံ၊ မြင်ခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။ ယုဓဉ္စယ၊ ငါ့သားယုဓဉ္စယ။ မာပဗ္ဗဇ၊ ရဟန်းမပြုပါလင့်။ အမ္မ၊ မယ်တော်။ သူရိယုဂ္ဂမနံသူရိယုဂ္ဂမနေ၊ နေထွက်သည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ တိဏဂ္ဂမှိ၊ မြက်ဖျား၌။ ဥဿာဝေါ၊ ဆီးနှင်းပေါင်းသည်။ ဋ္ဌာတုံ၊ တည်ခြင်းငှာ။ န သက္ကောတိ၊ မတတ်နိုင်။ ပထဝိယံ၊ မြေ၌။ ပတိဣဝ၊ ကျသကဲ့သို့။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ မနုဿာနံ၊ လူတို့၏။ အာယု၊ အသက်သည်။ အပ္ပံ၊ နည်း၏။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ မာနိဝါရယ၊ မြစ်တော်မမူပါလင့်။ ရထေသဘ၊ ရထားစီးနင်းခြင်းမင်းတကာတို့ထက်မြတ်သော ခမည်းတော်။ ဣမံ၊ ဤမယ်တော်ကို။ တရမာနော၊ အဆောတလျင်။ ယာနံ၊ ယာဉ်သို့။ အာရောပေတု၊ တင်စေလော့။ မာတာ၊ မယ်တော်သည်။ တရန္တဿ၊ ဇာတိဇရာဗျာဓိမရဏကန္တာရကိုကူးခပ်လွန်မြောက်လိုသော။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ အန္တရာယကရာ၊ အန္တရာယ်ကိုပြုတတ်သည်။ မာအဟု၊ မဖြစ်စေလင့်။ ဘောတိနာရိယော၊ အိုမောင်မတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အဘိဓာဝတ၊ လျင်စွာပြေးကြကုန်။ တေ၊ အရှင်မင်းကြီးအား။ ဘဒ္ဒံ၊ ကောင်း

ဝ၁၆+ဝ၁၇+ခြင်းသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေထ၊ ဆိုကြကုန်။ သဗ္ဗဒတ္တန၊ သဗ္ဗဒတ္တ အမည်ရှိသော။ ရာဇိနာ၊ မင်းသည်။ ယုဓဉ္စယော၊ ငါ့သားယုဓဉ္စယကို။ အနုညာတော၊ ခွင့်ပြုလိုက်ခဲ့ပြီ။ ရမ္မကော၊ ရမ္မမြို့သည်။ သုညော၊ ဆိတ်ညံသည်။ ဟေဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့တကား။ ယုဝါ၊ ပျိုနုစွာသော။ ကဉ္စနသန္နိဘော၊ ရွှေအဆင်းနှင့်တူသော အဆင်းရှိသော။ ယောကုမာရော၊ အကြင်မင်းသားသည်။ သဟဿာနံ၊ သားတော်တစ်ထောင်တို့သည်။ သေဋ္ဌော၊ အကြီးဆုံးသည်။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ ဗလီ၊ ခွန်အားကြီးသော။ သောအယံကုမာရော၊ ထိုအကြီးဆုံးမင်းသားသည်။ ကာသာယံ၊ ဖန်ရည်စွန်းသော သင်္ကန်းကို။ ဝသနော၊ ဝတ်၍။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြုလေပြီတကား။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယုဓဉ္စယော စ၊ ယုဓဉ္စယသည်လည်းကောင်း။ ဥဘော၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ကုမာရာ၊ မင်းသားတို့သည်။ မာတာပိတရော၊ မိဘတို့ကို။ ပဟာယ၊ စွန့်၍။ မစ္စုနော၊ မစ္စုမာရ်၏။ သင်္ဂံ၊ ရာဂေါဿမောဟဟူသော ကပ်ငြိခြင်းကို။ ဆေတွာန၊ ဖြတ်၍။ ပဗ္ဗဇိတာ၊ ရဟန်းပြုကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ ယုဓဉ္စယဇာတကံ၊ ယုဓဉ္စယဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၇။ ဒသရထဇာတ်။ ဘောန္တောလက္ခဏသီတာ၊ အိုလက္ခဏသီတာတို့။ ဧထ၊ လာကြကုန်။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သင်တို့သည်။ ဥဒကံ၊ ရေသို့။ ဩဟရထ၊ သက်ဆင်းကြကုန်။ ဒသရထော၊ ဒသရထအမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ ခမည်းတော်မင်းကြီးသည်။ မတော၊ နတ်ရွာစံ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အယံဘရတော၊ ဤဘရတမင်းသည်။ အာဟ၊ ဆို၏။ ရာမ၊ ရာမအမည်ရှိသော။ ဒေဝ၊ မင်းကြီး။ ကေနပဘာဝေန၊ အဘယ်အာနုဘော်ကြောင့်။ သောစိတဗ္ဗံ၊ စိုးရိမ်အပ်သည်ကို။ န သောစသိ၊ မစိုးရိမ်သနည်း။ ပိတရံ၊ ခမည်းတော်ကို။ ကာလင်္ကတံ၊ နတ်ရွာလားပြီဟူ၍။ သုတွာ၊ ကြား၍။ တံ၊ ထိုနောင်တော်ကို။ ဒုက္ခံ၊ စိုးရိမ်ဆင်းရဲခြင်းသည်။ ကထံကေန၊ အဘယ်ကြောင့်။ န ပသဟတေ၊ မနှိပ်စက်သနည်း။ တာတဘရတ၊ ညီထွေးဘာရတ။ ဗဟုံ၊ များစွာ။ လပတံလပန္တာနံ၊ ငိုမည်တမ်းသောသူတို့တွင်။ ဧကေန၊ တစ်ယောက်လည်းဖြစ်သော။ ပေါသေန၊ သတ္တဝါသည်။ ယံ၊ အကြင်ဇီဝိတိန္ဒြေသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုဇီဝိတိန္ဒြေကို။ နိပါလေတုံ၊ စောင့်ခြင်းငှာ။ န သက္ကာ၊ မတတ်နိုင်။ အထ၊ ထိုသို့လျက်။ တိဿ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ဝိညူ၊ သိကြားလိမ္မာသော။ မေဓာဝီ၊

ဝ၁၇+ဝ၁၈+ထိုပညာရှိသည်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ဥပတာပယေ၊ ပူပန်စေအံ့နည်း။ တာတဘရတ၊ ညီထွေးဘရတ။ ယေဒဟရာ စ၊ အကြင်သူငယ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ယေဝဍ္ဎာ စ၊ အကြင်သူကြီးတို့သည်လည်းကောင်း။ ယေဗာလာ စ၊ အကြင်သူမိုက်တို့သည်လည်းကောင်း။ ယေပဏ္ဍိတာ စ၊ အကြင်ပညာရှိတို့သည်လည်းကောင်း။ ယေဒလိဒ္ဒါ စ၊ အကြင်သူဆင်းရဲတို့သည်လည်းကောင်း။ အတ္ထိသန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သောသူတို့သည်။ မစ္စုပရာယနာ၊ သေမင်းလျှင်လည်းလျောင်းရာရှိကုန်၏။ ပတ္တာနံ၊ မှည့်ကုန်သော။ ဖလာနံ၊ သစ်သီးတို့အား။ နိစ္စံ၊ အမြဲ။ ပတနတော၊ ကြွေကျခြင်းမှ။ ဘယံ၊ ဘေးသည်။ ဟောတိဣဝ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ ဇာတာနံ၊ ဖြစ်ကုန်သော။ မစ္စာနံ၊ သတ္တဝါတို့အား။ မရဏတော၊ သေခြင်းမှ။ နိစ္စံ၊ အမြဲ။ ဘယံ၊ ဘေးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကနိဋ္ဌ၊ ညီထွေးအငယ်။ ပါတော၊ နံနက်မှ။ ဗဟုဇ္ဇနာ၊ များစွာကုန်သောသူတို့သည်။ ဒိဋ္ဌာ၊ မြင်အပ်ကုန်၏။ တေသု၊ ထိုနံနက်မြင်သော သူတို့တွင်။ ဧကေ၊ အချို့သောသူတို့ကို။ သာယံ၊ ညအခါ၌။ နဿဒန္တိ၊ မမြင်ကုန်။ ဗဟုဇ္ဇနာ၊ များစွာကုန်သော သူတို့ကို။ သာယံ၊ ညအခါ၌။ ဒိဋ္ဌာ၊ မြင်အပ်ကုန်၏။ တေသု၊ ထိုညမြင်သောသူတို့တွင်။ ဧကေ၊ အချို့သောသူတို့ကို။ ပါတော၊ နံနက်၌။ နိဿန္တိဒ၊ မမြင်ကုန်။ စေ၊ အကယ်၍။ ပရိဒေဝယမာနော၊ ငိုကြွေးသောသူသည်။ အတ္တာနံ၊ မိမိ၏။ ဟိံသံဟိံသန္တော၊ ညှဉ်းဆဲသည်ဖြစ်၍။ သမ္မူဠော၊ တွေဝေသည်ဖြစ်၍။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော။ အတ္ထံ၊ အကျိုးစီးပွားကို။ ဥဒ၊ စင်စစ်။ အဗ္ဗဟေ အာဝဟေအာဟရေယျ၊ ဆောင်ငြားအံ့။ တံ၊ ထိုငိုကြွေးခြင်းကို။ ဝိစက္ခဏော၊ ပညာရှိသည်။ ကယိရာ၊ ပြုရာ၏။ ပရိဒေဝေန၊ ငိုကြွေးခြင်းဖြင့်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အတ္တဘာဝံ၊ အတ္တဘောကို။ ဟိံသံဟိံသန္တော၊ ညှဉ်းဆဲသည်ဖြစ်၍။ ကိသော၊ ကြုံလှီသည်။ ဝိဝဏ္ဏော၊ အဆင်းမလှသည်။ ဘဝတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန၊ ထိုငိုကြွေးခြင်းဖြင့်။ ပေတာ၊ တမလွန်သို့သွားသောသူတို့သည်။ န ပါလေန္တိ၊ မစောင့်ရှောက်ပေကုန်။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ ပရိဒေဝနာ၊ ငိုကြွေးခြင်းသည်ကား။ နိရတ္ထာ၊ အကျိုးမရှိ။ ကနိဋ္ဌ၊ ညီထွေး။ သရဏံ၊ နေရာအိမ်ကို။ အာဒိတ္တံ၊ မီးလောင်သည်ရှိသော်။ ဝါရိနာ၊ အိုးအရာအထောင်ဖြင့်။ နိဗ္ဗာပယေဣဝ၊ ငြိမ်းစေ၏သို့။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ ဓီရော၊ မြဲမြံခိုင်ခံ့တည်တန့်သော။ သုတဝါ၊ အကြားအမြင်ရှိသော။ မေဓာဝီ၊ ထိုးထွင်း၍ သိသော။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသော။ နရော၊ သူသည်။ ဥပ္ပတိတံ၊ ဖြစ်သော။ သောကံ၊ စိုးရိမ်ခြင်းကို။ ခိပ္ပံ၊ လျင်စွာ။ နိဗ္ဗာပယေ၊ ငြိမ်းစေရာ၏။

ဝ၁၈+ဝ၁၉+ ဝါတော၊ လေသည်။ တူလံ၊ လဲကို။ ဓံသယေဣဝ၊ လွှင့်သကဲ့သို့။ သောကံ၊ စိုးရိမ်ခြင်းကို။ ဓံသယေ၊ လွှင့်ဖျောက်ရာ၏။ တာတဘရတ၊ အမောင်ဘရတ။ မစ္စော၊ သတ္တဝါသည်။ ဧကော၊ တစ်ယောက်တည်းသာလျှင်။ အစ္စေတိ၊ လွန်ရ၏။ ဧကောဝ၊ တစ်ယောက်တည်းသာလျှင်။ ကုလေ၊ လေးပါးသော အမျိုး၌။ ဇာယတေ၊ ဖြစ်၏။ သဗ္ဗပါဏီနံ၊ ခပ်သိမ်းသော သတ္တဝါသည်။ သံဘောဂပရမာ၊ ထိုထိုဘဝ၌ဉာတိမိတ္တစသော အားဖြင့် ပေါင်းဆုံမိခြင်းစပ်ယှဉ်မိခြင်း သာလျှင်အမြတ်ရှိကုန်၏။ တသ္မာ ဟိ၊ ထို့ကြောင့်သာလျှင်။ ဗဟုသုတဿ၊ များသောအကြားအမြင်ရှိသော။ ဣမဉ္စလောကံ၊ ဤပစ္စုပ္ပန်လောကကိုလည်းကောင်း။ ပရလောကဉ္စ၊ တမလွန်လောကကိုလည်းကောင်း။ သမ္ပဿတော၊ ကောင်းစွာမြင်တတ်သော။ ဓီရဿ၊ ပညာရှိအား။ ဓမ္မံ၊ လောကဓံတရားရှစ်ပါးကို။ အညာယ၊ သိ၍။ ဟဒယဉ္စ၊ ဟဒယဝတ္ထုကိုလည်းကောင်း။ မနဉ္စ၊ စိတ်ကိုလည်းကောင်း။ မဟန္တာပိ၊ များစွာလည်းဖြစ်ကုန်သော။ သောကာ၊ စိုးရိမ်ခြင်းတို့သည်။ န တာပယန္တိ၊ မပူပန်စေနိုင်ကုန်။ သော အဟံ၊ ငါသည်ကား။ ယသဉ္စ၊ အခြံအရံကိုလည်းကောင်း။ ဘောဂဉ္စ၊ စည်းစိမ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘရိယာ စ၊ မယားတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဉာတကေ စ၊ ဆွေမျိုးတို့ကိုလည်းကောင်း။ သေသံ၊ အဆွေအမျိုးမှ ကြွင်းသော သူခပ်သိမ်းကုန်လည်းကောင်း။ ပလာယိဿာမိ၊ စောင့်ရှောက်ရအံ့။ ဝိဇာနာတော၊ သိသောပညာရှိအား။ ဧတံကိစ္စံ၊ ဤစောင့်ရှောက်ခြင်းကိစ္စသည်။ အနုရူပံ၊ လျော်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကမ္ဗုဂီဝေါ၊ ရွှေမုရိုးစည်နှင့်တူသော လည်တော်ရှိတော်မူထသော။ မဟာဗာဟု၊ ကြီးသော လက်ရုံးအားရှိတော်မူထသော။ ရာမော၊ ရာမမင်းသည်။ ဒွါဒသဝဿသဟဿာနိ စ၊ အနှစ်တစ်သောင်းနှစ်ထောင်တို့ပတ်လုံးလည်းကောင်း။ သဋ္ဌိဝဿသတာနိ စ၊ အနှစ်ခြောက်ထောင်တို့ပတ်လုံးလည်းကောင်း။ ရဇ္ဇံ၊ ဗာရာဏသီပြည်ကို။ အကာရယိ၊ မင်းပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ ဒသရထဇာတကံ၊ ဒသရထဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၈။ သံဝရဇာတ်။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ တဝ၊ အရှင်မင်းကြီး၏။ သီလံ၊ သီလကို။ ဇနာဓိပေါ၊ လူတို့ကိုအစိုးရသော ငါတို့ခမည်းတော်မင်းကြီးသည်။ ဇာနန္တော၊ သိသည်ဖြစ်၍။ ဣမေကုမာရေ၊ ဤကိုးကျိပ်ကိုးယောက်သော

ဝ၁၉+ဝ၂၀+မင်းသားတို့ကို။ ပူဇေန္တော၊ ဇနပုဒ်မြို့ရွာပေးသည်ရှိသော်။ တံ၊ သင်အရှင်မင်းကြီးကို။ ကေန စ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော မြို့ရွာဖြင့်။ န မညထနု၊ မအောက်မေ့လေသလော။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဇနာဓိပေ၊ လူတို့ကိုအစိုးရသော ငါတို့ခမည်းတော်မင်းကြီးသည်။ တိဋ္ဌန္တေ၊ ထင်ရှားရှိတော်မူစဉ်လည်းကောင်း။ ဥဒ၊ ထိုသို့မဟုတ်။ ဒေဝေ၊ ငါတို့ဖခင်ခမည်းတော်မင်းကြီးသည်။ ဒိဝံဂတေ၊ နတ်ရွာလားသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အတ္ထံ၊ အကျိုးစီးပွားကို။ သမ္ပဿန္တော၊ ကောင်းစွာမြင်ကုန်သော။ ဉာတီ၊ အဆွေအမျိုးတို့သည်။ တံ၊ သင်သံဝရမင်းကြီးကို။ သမနုညိံသုနု၊ နှစ်သက်လေကုန်သလော။ သံဝရ၊ ညီထွေးသံဝရ။ ကေနဝတ္တေန၊ အဘယ်အကျင့်ဖြင့်။ သဉ္ဇာတေ၊ ဇာတ်တူဖြစ်ကုန်သော ကိုးကျိပ်ကိုးယောက်သော နောင်တော်တို့ကို။ အဘိတိဋ္ဌသိ၊ ငါ့ညီလွှမ်းမိုး၍တည်လေသနည်း။ ကေန၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်။ သမာဂတာ၊ အညီအညွတ်လာကုန်သော။ ဉာတိသင်္ဃာ၊ ဆွေမျိုးအပေါင်းဖြစ်ကုန်သော ကိုးကျိပ်ကိုးယောက်ကုန်သောနောင်တော်တို့သည်။ တံ၊ သင်ညီထွေးသံဝရကို။ နာတိဝတ္တန္တိ၊ မလွန်နိုင်ကုန်သနည်း။ ရာဇပုတ္တ၊ နောင်တော်ဥပေါသထမင်းသား။ နုဿုယျမိနုဿူယျာမိ၊ အကျွန်ုပ်မငြူစူ။ မဟေသီနံ၊ မြတ်သော ကျေးဇူးအပေါင်းကို ရှာလေ့ရှိကုန်သော။ တာဒိနံ၊ သည်းခံခြင်းနှင့်ပြည့်စုံကုန်သော။ သမဏာနံ၊ ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့၏။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဝန္ဒာမိ၊ ရှိခိုးပါ၏။ တေ၊ ထိုရဟန်းပုဏ္ဏားတို့ကို။ သက္ကစ္စံ၊ ရိုသေစွာ။ နမဿာမိ၊ ရှိခိုးပါ၏။ ဣတိဓမ္မဂုဏေ၊ ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့၏အကျင့်ကျေးဇူးအစု၌။ ရတာ၊ မွေ့လျော်ကုန်သော။ တေသမဏာ၊ ထိုရဟန်းပုဏ္ဏားတို့သည်။ ဓမ္မဂုဏေ၊ အကျင့်ကျေးဇူးအစု၌။ ယုတ္တံ၊ ယှဉ်သော။ သုဿုသံ၊ စကားကိုနားထောင်သော။ အနုဿုယျကံ၊ သူတပါးကိုမငြူစူသော။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ အနုသာသန္တိ၊ ဆုံးမကုန်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ မဟေသီနံ၊ မြတ်သော သီလက္ခန်အစရှိသော ကျေးဇူးကိုရှာမှီးလေ့ရှိကုန်သော။ တေသံသမဏာနံ၊ ထိုရဟန်းပုဏ္ဏားတို့၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ နာယူ၍။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်ကိုမျှ။ န အတိမညာမိ၊ မထေမဲ့မြင်မပြု။ မေ၊ ငါ၏။ မနော၊ စိတ်နှလုံးသည်။ ဓမ္မေ၊ ကုသိုလ်တရား၌။ နိရတော၊ အမြဲမွေ့လျော်၏။ ဟတ္ထာရောဟာ၊ ဆင်စီးသူရဲတို့သည်လည်းကောင်း။ အနီကဋ္ဌာ၊ မြင်းစီးသူရဲတို့သည်လည်းကောင်း။ ရထိကာ၊ ရထားစီးသူရဲတို့သည်လည်းကောင်း။ ပတ္ထိကာရကာ၊ ခြေသည်သူရဲတို့သည်လည်းကောင်း။ အတ္ထိသန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုသူတို့အား။ နိဝိဋ္ဌံ၊ ပေးသွင်းအပ်သော။ ဘတ္တံ၊

ဝ၂၀+ဝ၂၁+ ဝေတနံ၊ ထမင်းရိက္ခာကို။ န ပဋိဗန္ဓာမိ၊ မပိတ်ပင်။ ဘာတိက၊ နောင်တော်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ မန္တိနော၊ အတိုင်အပင်ပညာနှင့်ပြည့်စုံကုန်သော။ မဟာမတ္တာ စ၊ အမတ်ကြီးတို့သည်လည်းကောင်း။ ပရိစာရကာ စ၊ အမတ်ငယ်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတ္ထိသန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဘာတက၊ နောင်တော်။ မမ၊ ငါ၏။ ဆတ္တဥဿာပိတကာလတော၊ ထီးဖြူဆောင်းသော ကာလမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ဓမ္မိကော၊ တရားစောင့်သည်ဖြစ်၍။ အနွဒ္ဓမာသံ၊ လခွဲတစ်ကြိမ်။ ဒေဝေါ၊ မိုးသည်။ ဝဿတိ၊ ရွာ၏။ တေန၊ ထိုကြောင့်။ သဿာနိ၊ ကောက်တို့သည်။ သမ္ပဇ္ဇန္တိ၊ ပြည့်စုံကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထိုစပါးဆံရေမရှားပေါများပြည့်စုံလေသောကြောင့်။ ရဋ္ဌဝါသိနော၊ တိုင်းနေပြည်သူတို့သည်။ ဣဒံနဂရံ၊ ဤငါတို့မြို့သည်။ ဗဟုမံသသုရောဒနံ၊ သောက်မခန်းစားမကုန် အပုံပေါများငါးသား သူရာ ထမင်းစားစရာ ပြည့်စုံ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗာရာဏသိံ၊ ဗာရာဏသီပြည်ကို။ ဝေါဟရန္တိ၊ ချီးမွမ်းကုန်၏။ အထောပိ၊ ထိုမှတစ်ပါးလည်း။ ဖီတာ၊ ကြွယ်ဝကုန်သော။ ဝါဏိဇာ၊ ကုန်သည်တို့သည်။ နာနာရဋ္ဌတော၊ တိုင်းတစ်ပါးမှ။ အာဂတာ၊ လာကုန်၏။ တေသု၊ ထိုကုန်သည်တို့၌။ မေ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အာရက္ခာ၊ အစောင့်ရှောက်တို့ကို။ ဝိဟိတာ၊ စီရင်အပ်ကုန်၏။ ဥပေါသထ၊ နောင်တော်ဥပေါသထ။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ တွံ၊ သင်သည်။ ဓမ္မေန၊ တရားနှင့်အညီ။ ဉာတီနံ၊ အဆွေအမျိုးဖြစ်သောကိုးကျိပ်ကိုးယောက်သော နောင်တော်တို့ကို။ အဘိဘဝသိ၊ လွှမ်းမိုးသတတ်။ တွံ၊ သင်သည်။ ရဇ္ဇံ၊ မင်းအဖြစ်ကို။ ကာရေဟိ၊ မင်းပြုလော။ တွံ၊ သင်သည်။ မေဓာဝီ စ၊ ထိုးထွင်းသောပညာနှင့်ပြည့်စုံသည်လည်းကောင်း။ ပဏ္ဍိတော စ၊ အကျိုးအကြောင်းကိုသိသောပညာရှိသည်လည်းကောင်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အထောပိ၊ ထိုမှတစ်ပါးလည်း။ ဉာတီနံ၊ ဆွေမျိုးတို့၏။ ဟိတော စ၊ အစီးအပွားကိုလည်းဆောင်၏။ ဉာတိပရိဗြူဠံ၊ အဆွေအမျိုးဟုဆိုအပ်သော ကိုးကျိပ်ကိုးယောက်သော ရတနာတို့ဖြင့် သွန်းအပ်စီရင်အပ်သော။ ဧဝံဂုဏသမ္ပန္နံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော ဂုဏ်နှင့်ပြည့်စုံသော။ တံ၊ သင်ညီထွေးကို။ အမိတ္တာ၊ ရန်သူတို့သည်။ န ပသဟန္တိ၊ မနှိပ်စက်နိုင်ကုန်။ ကိမိဝ၊ အဘယ်ကဲ့သို့နည်း။ အသုရိန္ဒော၊ အသုရာမင်းသည်။ ဣန္ဒံ၊ သိကြားမင်းကို။ န ပသဟတိဣဝ၊ မနှိပ်စက်သကဲ့သို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤ

ဝ၂၁+ဝ၂၂+ သည်လျှင်အပြီးတည်း။ သံဝရဇာတကံ၊ သံဝရဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၉။ သုပ္ပါရကဇာတ်။ ပဏ္ဍိတ၊ ပညာရှိ။ သုပ္ပါရက၊ သုပ္ပါရကအမည်ရှိသော။ တံ၊ ထိုပညာရှိကို။ ပုစ္ဆာမ၊ ငါတို့မေးပါကုန်၏။ ခုရနာသိကာ၊ သင်ဓားသွားနှင့်တူသော နှာခေါင်းရှိကုန်သော။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဥမ္မဇ္ဇန္တိ၊ ပေါ်လည်းပေါ်ကုန်။ နိမုဇ္ဇန္တိ၊ ငုတ်လည်းငုတ်ကုန်၏။ အယံ၊ ဤသမုဒ္ဒရာကား။ ကတမော၊ အဘယ်မည်သော။ သမုဒ္ဒေါ၊ သမုဒ္ဒရာနည်း။ တာတ၊ အမောင်တို့။ ကုရုကစ္ဆာ၊ ကုရုကစ္ဆဆိပ်မှ။ ပယာတာနံ၊ ထွက်သွားကုန်သော။ ဓနေသိနံ၊ ဥစ္စာကိုရှာလေ့ရှိကုန်သော။ ဝါဏိဇာနံ၊ ကုန်သည်တို့၏။ နာဝါယ၊ သင်္ဘောသည်။ ဝိပ္ပနဋ္ဌာယ၊ အရပ်တစ်ပါးသွားသည်ရှိသော်။ အယံ၊ ဤသမုဒ္ဒရာကို။ ခုရမာလီတိ၊ ခုရမာလီဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ပဏ္ဍိတ၊ ပညာရှိ။ သုပ္ပါရကံ၊ သုပ္ပါရကအမည်ရှိသော။ တံ၊ အရှင်ကို။ ပုစ္ဆာမ၊ မေးပါကုန်၏။ ယထာ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ အဂ္ဂိဝ၊ မီးပုံကြီးကဲ့သို့။ သူရိယောဝ၊ မွန်းတည့်နေကဲ့သို့။ ယောသမုဒ္ဒေါ၊ အကြင်သမုဒ္ဒရာသည်။ ပဋိဒိဿတိ၊ ထင်၏။ အယံသမုဒ္ဒေါ၊ ဤသမုဒ္ဒရာသည်။ ကတမော၊ အဘယ်မည်သော သမုဒ္ဒရာနည်း။ တာတ၊ အမောင်တို့။ ကုရုကစ္ဆာ၊ ကုရုကစ္ဆဆိပ်မှ။ ပယာတာနံ၊ ထွက်သွားကုန်သော။ ဓနေသိနံ၊ ဥစ္စာကိုရှာကုန်သော။ ဝါဏိဇာနံ၊ ကုန်သည်တို့၏။ နာဝါယ၊ သင်္ဘောသည်။ ဝိပ္ပနဋ္ဌာယ၊ အရပ်တစ်ပါးသွားသည်ရှိသော်။ အယံ၊ ဤသမုဒ္ဒရာကို။ ခီရမာလီတိ၊ ခီရမာလီဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ပဏ္ဍိတ၊ ပညာရှင်။ သုပ္ပါရကံ၊ သုပ္ပါရကအမည်ရှိသော။ တံ၊ အရှင်ကို။ ပုစ္ဆာမ၊ ငါတို့မေးပါကုန်၏။ ယထာ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ကုသောဝ၊ သမန်းမြက်

ဝ၂၂+ဝ၂၃+ကဲ့သို့လည်းကောင်း။ သေဿာဝ၊ ကောက်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ယော၊ အကြင်သမုဒ္ဒရာသည်။ ပဋိဒိဿတိ၊ ထင်၏။ အယံသမုဒ္ဒေါ၊ ဤသမုဒ္ဒရာသည်။ ကတမော၊ အဘယ်သမုဒ္ဒရာနည်း။ တာတ၊ အမောင်တို့။ ကုရုကစ္ဆာ၊ ကုရုကစ္ဆဆိပ်မှ။ ပယာတာနံ၊ ထွက်သွားကုန်သော။ ဓနေသိနံ၊ ဥစ္စာကိုရှာလေ့ရှိကုန်သော။ ဝါဏိဇာနံ၊ ကုန်သည်တို့၏။ နာဝါယ၊ သင်္ဘောသည်။ ဝိပ္ပနဋ္ဌာယ၊ အရပ်တစ်ပါးသွားသည်ရှိသော်။ အယံ၊ ဤသမုဒ္ဒရာကို။ ကုသမာလီတိ၊ ကုသမာလီဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ပဏ္ဍိတ၊ ပညာရှင်။ သုပ္ပါရကံ၊ သုပ္ပါရကအမည်ရှိသော။ တံ၊ အရှင်ကို။ ပုစ္ဆာမ၊ ငါတို့မေးပါကုန်၏။ ယထာ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ နဠောဝ၊ ကျူကဲ့သို့။ ဝေဠုဝ၊ ဝါးကဲ့သို့။ ယော၊ အကြင်သမုဒ္ဒရာသည်။ ပဋိဒိဿတိ၊ ထင်၏။ အယံသမုဒ္ဒေါ၊ ဤသမုဒ္ဒရာသည်။ ကတမော၊ အဘယ်သမုဒ္ဒရာနည်း။ တာတ၊ အမောင်တို့။ ကုရုကစ္ဆာ၊ ကုရုကစ္ဆဆိပ်မှ။ ပယာတာနံ၊ ထွက်သွားကုန်သော။ ဓနေသိနံ၊ ဥစ္စာကိုရှာလေ့ရှိကုန်သော။ ဝါဏိဇာနံ၊ ကုန်သည်တို့၏။ နာဝါယ၊ သင်္ဘောသည်။ ဝိပ္ပနဋ္ဌာယ၊ အရပ်တစ်ပါးသို့သွားသည်ရှိသော်။ အယံ၊ ဤသမုဒ္ဒရာကို။ နဠမာလီတိ၊ နဠမာလီသမုဒ္ဒရာဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ပဏ္ဍိတ၊ ပညာရှိ။ မဟဗ္ဘယော၊ များသောဘေးရှိသော။ ဘိံသနကော၊ ကြောက်မက်ဖွယ်ရှိသော။ အမာနုသော၊ လူသံမဟုတ်ဘီလူးသံနှင့်တူသော။ သဒ္ဒေါ၊ အသံကို။ သုယျတိ၊ ကြားအပ်၏။ သုပ္ပါရကံ၊ သုပ္ပါရကအမည်ရှိသော။ တံ၊ အရှင်ကို။ ပုစ္ဆာမ၊ မေးပါကုန်၏။ ယထာ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ သောဗ္ဘောဣဝ၊ စလုပ်ထုံးအိုင်ကြီးကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ယောသမုဒ္ဒေါ၊ အကြင်သမုဒ္ဒရာသည်။ ပဋိဒိဿတိ၊ ထင်၏။ အယံသမုဒ္ဒေါ၊ ဤသမုဒ္ဒရာသည်။ ကတမော၊ အဘယ်မည်သော သမုဒ္ဒရာနည်း။ တာတ၊ အမောင်တို့။ ကုရုကစ္ဆာ၊ ကုရုကစ္ဆဆိပ်မှ။ ပယာတာနံ၊ ထွက်သွားကုန်သော။ ဓနေသိနံ၊ ဥစ္စာကိုရှာလေ့ရှိကုန်သော။ ဝါဏိဇာနံ၊ ကုန်သည်တို့၏။ နာဝါယ၊ သင်္ဘောသည်။ ဝိပ္ပနဋ္ဌာယ၊ အရပ်တစ်ပါးသွားသည်ရှိသော်။ အယံ၊ ဤသမုဒ္ဒရာကို။ ဗလဝါမုခီတိ၊ ဗလဝါမုခီသမုဒ္ဒရာဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ယတော၊ အကြင်အခါမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ သရာမိ၊ အောက်မေ့၏။ ယတော၊ အကြင်အခါမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝိညူတံ၊ သိကြားလိမ္မာသောအဖြစ်သို့။ ပတ္တော၊ ရောက်သည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ တတော၊ ထိုအခါမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ သဉ္စိစ္စ၊ သေလိုသော စေတနာရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧကပါဏမ္ပိ၊ တစ်ဦးသော သတ္တဝါကိုမျှ။ ဟိံသိတံ၊ ညှဉ်းဆဲအပ်ဖူးသည်ကို။ နာဘိဇာနာမိ၊ မသိဖူး။

ဝ၂၃+ဝ၂၄+ ဧတေနသစ္စဝဇ္ဇေန၊ ဤသို့သောသစ္စာစကားကြောင့်။ နာဝါ၊ သင်္ဘောသည်။ သောတ္ထိ၊ ကောင်းမွန်စွာ။ နိဝတ္တတု၊ ပြန်စေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ သုပ္ပါရကဇာတကံ၊ သုပ္ပါရကဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဧကာဒသနိပါတံ၊ ဧကာဒသနိပါတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ တဿ၊ ထိုဧကာဒသနိပါတ်၏။ ဥဒ္ဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ သီရိမာတူပေါသက နာဂဝရော၊ မာတုပေါသကဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ဇုဏှအဓမ္မမုဒယဝရော၊ ထိုမှတပါး။ ပါနိယုဓဉ္စယကော စ၊ ပါနိယဇာတ် ယုဓဉ္စယဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ဒသရထသံဝရပါရဂတေန၊ ဒသရထဇာတ် သံဝရဇာတ် သုပ္ပါရကဇာတ်နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ နဝ၊ ကိုးဇာတ်တို့တည်း။ ပါဌဇာတ်ဧကာဒသနိပါတ်ပါဠိတော်နိသျပြီး၏။

ဒွါဒသနိပါတ်

၁။ စူဠကုဏာလဇာတ်

လုဒ္ဓါနံ၊ တပ်မက်မောတတ်ကုန်သော။ လဟုစိတ္တာနံ၊ လျင်သော စိတ်အပြန်ရှိကုန်သော။ အကတညူနံ၊ သူ့ကျေးဇူးကိုမသိတတ်ကုန်သော။ ဒုမ္ဘနံ၊ အဆွေခင်ပွန်းပြစ်မှားတတ်ကုန်သော။ ထီနံ၊ မိန်းမတို့၏။ သီလဝန္တဝါဒံ၊ ဤမိန်းမသီလရှိ၏ဟူသော စကားကို။ နာဒေဝသတ္တော၊ ရာဂတည်းဟူသော နတ်ဘီလူးမပူးဝင်အပ်၊ မဘမ်းအပ်သော။ ပုရိသော၊ ယောက်ျားသည်။ သဒ္ဓါတုံ၊ ယုံကြည်ခြင်းငှာ။ န အရဟဣတိ၊ မထိုက်။ တာ၊ ထိုမိန်းမတို့သည်။ ကတံ၊ ပြုအပ်ပြီးသော ကျေးဇူးကို။ န ပဇာနာန္တိ၊ မသိတတ်ကုန်။ ကိစ္စံ၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စကို။ န ပဇာနန္တိ၊ မသိတတ်ကုန်။ မာတရံ၊ အမိကိုလည်းကောင်း။ ပိတရံ၊ အဘကိုလည်းကောင်း။ ဘာတရံ ဝါ၊ မောင်အစ်မ၊ ညီမကိုလည်းကောင်း။ န ပဇာနန္တိ၊ မသိတတ်ကုန်။ အနရိယာ၊ ယုတ်မာသော အကျင့်ရှိကုန်၏။ သမတိက္ကန္တဓမ္မာ၊ လွန်ကျူး၍ကျင့်တတ်သော သဘောရှိကုန်၏။ သေဿဝ၊ မိမိ၏သာလျှင်။ စိတဿ၊ စိတ်၏။ ဝသံ၊ နိုင်ငံသို့။ ဝဇန္တိ၊ လိုက်တတ်ကုန်၏။ စီရာနုဝုဋ္ဌမ္ပိ၊ ရှည်မြင့်စွာအတူနေဖူး၍လည်း။ ပိယံ၊ ချစ်အပ်သော။ မနာပံ၊ နှလုံးကိုပွားစေတတ်သော။ အနုကမ္ပံ၊ သနားတတ်သော။ ပါဏသမံ၊ အသက်နှင့်တူသော။ နံဘတ္တုံ ပိ၊ ထိုလင်ကိုသော်လည်း။ အာဝါသုအာပါဿု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်လည်းကောင်း။ ကိစ္စေသု၊ တစ်စုံတစ်ခုသော ကိစ္စတို့ကြောင့်လည်းကောင်း။ ဇဟန္တိ၊ စွန့်တတ်ကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့ကို။ န ဝိဿသာမိ၊ မကျွမ်းဝင်။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ ထီနံ၊ မိန်းမတို့၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝါနရဿ၊ မျောက်၏။ စိတ္တံယထာ၊

ဝ၁+ဝ၂+စိတ်နှင့်တူ၏။ ရုက္ခဆာယာ၊ သစ်ပင်ရိပ်သည်။ ကန္နပ္ပကန္နံ၊ သက်ဝင်တိုင်းသက်ဝင်တိုင်းသောသူကို။ အဘိရူဟတိယထာ၊ တက်သကဲ့သို့တည်း။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၏။ ဟဒယံ၊ နှလုံးသည်။ စလောစလံ၊ အလွန်တုန်လှုပ်တတ်၏။ စက္ကဿ၊ လှည်းဘီး၏။ နေမိဝိယ၊ အကွပ်ကဲ့သို့။ ပရိဝတ္တတိ၊ လည်တတ်၏။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ တာ၊ ထိုမိန်းမတို့သည်။ သမေက္ခမာနာ၊ ကြည့်ရှုကုန်သည်ဖြစ်၍။ အာဒေယျရူပံ၊ ယူအပ်သော သဘောရှိသော။ ပုရိသဿ၊ ယောက်ျား၏။ ဝိတ္တံ၊ ဥစ္စာကို။ ပဿန္တိ၊ မြင်ကုန်အံ့။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ သဏှာဟိ၊ သိမ်မွေ့ပြေပြစ်ကုန်သော။ ဝါစာဟိ၊ စကားတို့ဖြင့်။ ဧနံ၊ ထိုယောက်ျားကို။ နယန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ ကိမိဝ၊ အဘယ်ကဲ့သို့နည်း။ ကမ္ဗောဇကာ၊ ကမ္ဗောဇတိုင်းသားတို့သည်။ ဇလဇေန၊ ရေ၌ဖြစ်သော မြှေးဖြင့်။ အဿံ၊ မြင်းကို။ နယန္တိဣဝ၊ ဆောင်ကုန်သကဲ့သို့တည်း။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ တာ၊ ထိုမိန်းမတို့သည်။ သမေက္ခမာနာ၊ ကြည်ရှုကုန်သည်ဖြစ်၍။ အာဒေယျရူပံ၊ ယူအပ်သော သဘောရှိသော။ ပုရိသဿ၊ ယောက်ျား၏။ ဝိတ္တံ၊ ဥစ္စာကို။ န ပဿန္တိ၊ မမြင်ကုန်အံ့။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ သမန္တတော၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ နံ၊ ထိုယောက်ျားကို။ ပရိဝဇ္ဇယန္တိ၊ ကြဉ်ကုန်၏။ တိဏ္ဏော၊ ကူးမြောက်ပြီးသော။ န ဒီပါရံ၊ မြစ်တစ်ဘက်သို့။ ဂတော၊ ရောက်သောသူသည်။ ကုလ္လံ၊ လှေဖောင်ကို။ ပရိဝဇ္ဇတိဣဝ၊ ကြဉ်သကဲ့သို့တည်း။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမတို့သည်။ သိလေသုပမာ၊ မျောက်နှဲစေးနှင့်တူကုန်၏။ သဗ္ဗဘက္ခာ၊ အလုံးစုံကောင်းမကောင်းကိုစားတတ်သော။ သိခီရိဝ၊ မီးနှင့်တူကုန်၏။ သီဃသောတာ၊ လျင်သောအယဉ်ရှိသော။ န ဒီရိဝ၊ မြစ်ကဲ့သို့။ တိက္ခမာယာ၊ ထက်သော မာယာရှိကုန်၏။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ နာဝါ၊ လှေသည်။ ဩရကူလံ၊ ဤမှာဘက်ကမ်းကိုလည်းကောင်း။ ပရဉ္စကူလံ၊ ထိုမှာဘက်ကမ်းကိုလည်းကောင်း။ သေဝတိယထာ၊ မှီဝဲသကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ ဧတာ၊ ထိုမိန်းမတို့သည်။ ပိယဉ္စ၊ ချစ်မြတ်နိုးသော ယောက်ျားကိုလည်းကောင်း။ အပိယဉ္စ၊ မုန်းသော ယောက်ျားကိုလည်းကောင်း။ သေဝန္တိ၊ မှီဝဲတတ်ကုန်၏။ ဧတာ၊ ထိုမိန်းမတို့သည်။ ဧကဿ၊ တစ်ယောက်သောသူအား။ န ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်သော သူတို့အား။ န ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ ပသာရိတော၊ ကျင်းပအပ်သော။ အာပဏော ဝ၊ ဈေးနှင့်တူ၏။ ယော၊ အကြင်ယောက်ျားသည်။ တာ၊ ထိုမိန်းမတို့ကို။ မယှံ၊ ငါ၏။ ဘရိယာတိ၊ မယားဟူ၍။ မညေယျ၊ အောက်မေ့ငြားအံ့။ သော၊ ထိုယောက်ျားသည်။ ဝါတံ၊ လေကို။ ဇာလေန၊ ကွန်ဖြင့်။ ဗန္ဓေယျ၊ ဘွဲ့သည်နှင့်တူရာ၏။ လောကေ၊ လောက၌။

ဝ၂+ဝ၃+ ဣတ္ထိယောနာမ၊ မိန်းမတို့မည်သည်ကား။ ဧဝံ၊ ဤသို့သဘောရှိကုန်၏။ န ဒီယထာ စ၊ မြစ်ကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ပန္ထောယထာ စ၊ ခရီးလမ်းမကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ပါနာဂါရံ ယထာ စ၊ သေသောက်ရာ တင်းကုပ်ကဲ့သို့လည်းကောင်း။ သာလာယထာ စ၊ ဇရပ်ကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ပါပါယထာ စ၊ ရေအိုးစင်ကဲ့သို့လည်းကောင်း။ တာသံ၊ ထိုမိန်းမတို့အား။ ဝေလာ၊ အချိန်အခါသည်။ န ဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ ဧတာ၊ ထိုမိန်းမတို့သည်။ ဃတာသနသမာ၊ မီးနှင့်တူကုန်၏။ တဏှာသပ္ပသိရူပမာ၊ မြွေဟောက်ဦးခေါင်းနှင့်တူကုန်၏။ ဂါဝေါ၊ နွားတို့သည်။ ဗဟိ၊ အပြင်၌။ ဝရံ ဝရံ၊ ကောင်းနိုးရာရာသော။ တိဏေဿဝ၊ မြက်ကိုသာလျှင်။ ဩမသန္တိဣဝ၊ စားသည်နှင့်တူကုန်၏။ ဃတာသနံ၊ မီးကိုလည်းကောင်း။ ကုဉ္ဇရံ၊ ဆင်ကိုလည်းကောင်း။ ကဏှသပ္ပံ၊ မြွေဟောက်ကိုလည်းကောင်း။ မုဒ္ဓါဘိသိတ္တံ၊ မင်းကိုလည်းကောင်း။ သဗ္ဗာ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ပမဒါ စ၊ မိန်းမတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဧတေပဉ္စ၊ ထိုငါးယောက်တို့ကို။ နရော၊ လူသည်။ နိစ္စသတော၊ မြဲသော သတိရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘဇေထ၊ ဆည်းကပ်ရာ၏။ ဟဝေ၊ စင်စစ်။ ဧတေသံ၊ ထိုငါးယောက်တို့ကို။ သဗ္ဗဘာဝေါ၊ အလုံးစုံသော အလိုကို။ ဒုဗဒူ၊ သိနိုင်ခဲ၏။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်ကား။ နာစ္စန္တဝဏ္ဏာ၊ စင်စစ်ချီးမွမ်းခြင်းငှာ မထိုက်ကုန်။ ဗဟူနံ၊ များစွာသော သူတို့သည်။ န ကန္တာ၊ မနှစ်သက်အပ်ကုန်။ ဒက္ခိဏာ၊ ကခြင်းသီခြင်း၌ လိမ္မာကုန်သော။ ပမဒါ၊ မိန်းမတို့ကို။ န သေဝိတဗ္ဗာ၊ မမှီဝဲအပ်ကုန်။ ပရဿ၊ သူတစ်ပါး၏။ ဘရိယာ၊ မယားတို့ကို။ ဓနဿ၊ ဥစ္စာ၏။ ဟေတု၊ အကြောင်းကြောင့်။ န သေဝိတဗ္ဗာ၊ မမှီဝဲအပ်ကုန်။ ဧတာဣတ္ထိယော စ၊ ထိုမိန်းမတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဧတေပဉ္စ၊ ထိုငါးယောက်သူတို့ကိုလည်းကောင်း။ န သေဝိတဗ္ဗာ၊ မမှီဝဲအပ်ကုန်။ စူဠကုဏာလဇာတကံ၊ စူဠကုဏာလဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၂။ ဘဒ္ဒသာလဇာတ်။ တွံ၊ သင်သည်။ သုဒ္ဓေဟိ၊ စင်ကြယ်ကုန်သော။ ဝတ္ထေဟိ၊ အဝတ်တန်ဆာတို့ဖြင့်။ အဃေ၊ ထိပါးခြင်းမရှိသော။ ဝေဟာသယံ၊ ကောင်းကင်၌။ ဌိတာ၊ တည်၏။ ကာ၊ အဘယ်သူနည်း။ ကေန၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်။ တေ၊ သင်၏။ အဿူနိ၊ မျက်ရည်တို့သည်။ ဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်သနည်း။ ကုတော၊ အဘယ်အရပ်မှ။ တံ၊ သင်သို့။ ဘယံ၊ ဘေးသည်ကား။ အာဂတံ၊ လာသနည်း။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ တဝ၊ အရှင်မင်းကြီး၏။ ဝိဇိတေဧဝ၊ နိုင်ငံတော်၌သာလျှင်။

ဝ၃+ဝ၄+ ဘဒ္ဒသာလောတိ၊ ဘဒ္ဒသာလဟူ၍။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဝိဒူ၊ သူခပ်သိမ်းတို့သိကုန်၏။ ပူဇိတဿ၊ လူအပေါင်းတို့သည်ပူဇော်အပ်သည်ဖြစ်၍။ တိဋ္ဌတော၊ တည်သော။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ သဋ္ဌိဝဿသဟဿာနိ၊ အနှစ်ခြောက်သောင်းရှိကုန်ပြီ။ ဒိသာပတိ၊ အရပ်မျက်နှာတို့၏အရှင်ဖြစ်တော်မူသော မင်းမြတ်။ နဂရာနိ စ၊ မြို့တို့ကိုလည်းကောင်း။ အဂါရေ စ၊ အိမ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဝိဝိဓေ၊ အထူးထူးအပြားပြားရှိကုန်သော။ ပါသာဒေဝါပိ၊ ပြာသာဒ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ကာရယန္တာ၊ ပြုကုန်သော။ တေ၊ ထိုရှေးမင်းတို့သည်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ န အစ္စမညိသုံ၊ မညှဉ်းဆဲကုန်။ တေ၊ ထိုရှေးမင်းတို့သည်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ပူဇေသုံယထာ၊ ပူဇော်ကုန်သကဲ့သို့။ တထေဝ၊ ထို့အတူသာလျှင်။ တံ၊ အရှင်မင်းကြီးသည်။ ပူဇယ၊ ပူဇော်တော်မူလော။ ဘဒ္ဒသာလ၊ ဘဒ္ဒသာလနတ်မင်း။ တေ၊ သင်၏။ ကာယေန၊ ဗိမာန်နှင့်။ သမာနံ၊ တူသော။ တံဣဝ၊ သင့်ဗိမာန်ကဲ့သို့။ ထူလံ၊ ကြီးသော။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ဒုမံ၊ သစ်ပင်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ န ပဿာမိ၊ မမြင်။ တွံယေဝ၊ သင်သည်သာလျှင်။ အာရောဟပရိဏာဟေန၊ အလုံးအရပ်အားဖြင့်။ ဇာတိယာ၊ ပေါက်ကတည်းက။ အဘိရူပေါ၊ အလွန်အဆင်းလှသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဧကတ္ထမ္ဘံ၊ သည်တိုင်တစ်ချောင်းသာရှိသော။ မနောရမံ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဖွယ်ရှိသော။ ပါသာဒံ၊ ပြာသာဒ်ကို။ ကာရယိဿာမိ၊ ငါပြုစေအံ့။ တတ္ထ၊ ထိုတစ်ပင်တိုင်နန်းပြာသာဒ်သို့။ တံ၊ သင်နတ်မင်းကို။ ဥပနေဿာမိ၊ ငါဆောင်အံ့။ ယက္ခ၊ နတ်မင်း။ တေ၊ ရှင်နတ်မင်းအား။ စိရံ၊ ရှည်မြင့်စွာ။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ရှင်ခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ သရီရေန၊ ငါ့ဗိမာန်နှင့်။ ဝိနာဘာဝေါ၊ ကင်း၍မဖြစ်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဥဒပါဒိ၊ ဖြစ်အံ့။ ပုထုသော၊ များသော အားဖြင့်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဝိကန္တိတွာ၊ ဖြတ်သည်ရှိသော်။ ခဏ္ဍသော၊ အပိုင်းအပိုင်း။ အဝကန္တထ၊ ဖြတ်ကုန်လော။ အဂ္ဂေ စ၊ အဖျား၌လည်းကောင်း။ မဇ္ဈေ စ၊ အလယ်၌လည်းကောင်း။ ဆေတွာ၊ ဖြတ်ပြီးသည်ရှိသော်။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ မူလမှိ၊ အရင်း၌။ ဆိန္ဒထ၊ ဖြတ်ကုန်လော။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဖြတ်သည်ရှိသော်။ ဆိဇ္ဇမာနဿ၊ ဖြတ်သော။ မေ၊ ငါ့အား။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲစွာသော။ မရဏံ၊ သေခြင်းသည်။ နသိယာ၊ မဖြစ်ရာ။ ဘဒ္ဒသာလ၊ အင်ကြင်းပင်လှနတ်။ ဇီဝတော၊ အသက်ရှိသောသူအား။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ ဟတ္ထပါဒေ စ၊ လက်ခြေတို့ကိုလည်းကောင်း။ ကဏ္ဏနာသဉ္စ၊ နားနှာခေါင်းကိုလည်းကောင်း။ ဆိန္နေ၊ ဖြတ်ပြီးသော်။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲစွာသော။ တံမရဏံ၊ ထိုသေခြင်းသည်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဝနပ္ပတိ၊ တောစိုးသစ်

ဝ၄+ဝ၅+ပင်ရှင်ဖြစ်သော။ ဘဒ္ဒသာလ၊ အင်ကြင်းပင်လှနတ်မင်း။ ခဏ္ဍသော၊ အပိုင်းအပိုင်းအားဖြင့်။ ဆိန္နံ၊ ဖြတ်သည်ရှိသော်။ မရဏံ၊ သေခြင်းသည်။ သုခံ နု၊ သက်သာသလော။ ကိံ ဟေတု၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်။ ကိံ၊ အဘယ်ကို။ ဥပါဒါယ၊ စွဲ၍။ ခဏ္ဍသော၊ အပိုင်းအပိုင်းအားဖြင့်။ ဆိန္နံ၊ ဖြတ်ခြင်းကို။ ဣစ္ဆသိ၊ အလိုရှိဘိသနည်း။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ ယဉ္စဟေတု၊ အကြင်အကြောင်းသည်ကား။ ဓမ္မူပသံဟိတံ၊ တရားသဘောနှင့်စပ်ယှဉ်၏။ န ဟေတုပတိရူပကံ၊ အကြောင်းအတုမဟုတ်။ တံဟေတုံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ သုဏောဟိ၊ နာလော့။ သုခသံဝဒ္ဓါ၊ ချမ်းသာသဖြင့် ကြီးပွားကုန်သော။ မမ၊ ငါ၏။ ပေဿ၊ အနီးအပါး၌။ နိဝါတဇာ၊ လေပြင်းတိုက်ခတ်ခြင်းကင်းသော အရပ်၌ဖြစ်ကုန်သော။ မေ၊ ငါ၏။ ဉာတီ၊ အဆွေအမျိုးတို့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိကုန်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ တေပိ၊ ထိုအဆွေအမျိုးတို့ကိုလည်း။ ဥပဟိံသေယျံ၊ ညှဉ်းဆဲရာ၏။ ဧဝံသန္တေ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ မယာ၊ ငါသည်။ ပရေသံ၊ သူတစ်ပါးတို့၏။ အသုခေါ စိတံ၊ ဆင်းရဲကိုပွားစေအပ်သည်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ တေသံ၊ ထိုဆွေမျိုးတို့၏။ ဒုက္ခကာမော၊ ဆင်းရဲခြင်းကိုအလိုရှိသည်။ နောဝဟောမိ၊ မဖြစ်။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဘဒ္ဒသာလံ၊ အင်ကြင်းပင်လှကို။ ခဏ္ဍသော၊ အပိုင်းအပိုင်းအားဖြင့်။ ဆိန္ဒာပေမိ၊ ဖြတ်စေ၏။ ဝနပ္ပတိ၊ တောစိုးသစ်ပင်ရှင်ဖြစ်သော။ ဘဒ္ဒသာလ၊ အင်ကြင်းပင်လှနတ်မင်း။ တွံ၊ အရှင်နတ်မင်းသည်။ စေတေယျရူပံ၊ ကြံစကောင်းသောသဘောကို။ စေတေသိ၊ ကြံပေ၏။ ဉာတီနံ၊ ဆွေမျိုးတို့၏။ ဟိတကာမော၊ အကျိုးစီးပွားကိုအလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘေးမဲ့ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ ဘဒ္ဒသာလဇာတကံ၊ ဘဒ္ဒသာလဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၃။ သမုဒ္ဒဝါဏိဇဇာတ်။ တေဇနာ၊ ထိုဇမ္ဗူဒိပ်ကျွန်းသားတို့သည်။ ကသန္တိ၊ လယ်ထွန်ကုန်၏။ ဝပ္ပန္တိ၊ စိုက်ပျိုးကုန်၏။ မနုဇာ၊ ဇမ္ဗူဒိပ်ကျွန်းသားတို့သည်။ ကမ္မဖလူပဇီဝိနော၊ လယ်လုပ်ခြင်းကုန်သွယ်ခြင်းစသော အမှု၏အကျိုးဆက်ကို မှီ၍ အသက်မွေးကုန်၏။ တေဇနာ၊ ဇမ္ဗူဒိပ်ကျွန်းသားတို့သည်။ ဣမဿဒီပဿ၊ ဤကျွန်း၏။ န ဘာဂီနော၊ အဘို့မခံစားရကုန်။ ဇမ္ဗူဒီပါ၊ ဇမ္ဗူဒိပ်ကျွန်းထက်။

ဝ၅+ဝ၆+ နော၊ ငါတို့၏။ ဣဒမေဝ၊ ဤကျွန်းငယ်သည်သာလျှင်။ ဝရံ၊ မြတ်၏။ ဘောန္တောဝဍ္ဎကီ၊ အိုလက်သမားတို့။ စန္ဒေ၊ လသည်။ တိပဉ္စရတ္တုပဂတမှိ၊ တစ်ဆယ့်ငါးရက်သို့ရောက်လတ်သော်။ ဥဠာရံ၊ မြတ်သော။ ဣမံဒီပံ၊ ဤကျွန်းကို။ ဥပလဝိဿံ၊ လွှမ်းမိုးလျက်။ သာဂရဿ၊ သမုဒ္ဒရာ၏။ မဟာဝေဂေါ၊ ကြီးစွာသော အဟုန်သည်။ ဟေဟိတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဝေါ၊ သင်တို့ကို။ ဝေဂေါ၊ သမုဒ္ဒရာအဟုန်သည်။ မာအဓိ၊ မသက်စေလင့်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ လေဏံ၊ ပုန်းအောင်းရာကို။ ဂစ္ဆထ၊ သွားလေကုန်။ ဘောန္တောဝဍ္ဎကီ၊ အိုလက်သမားတို့။ ဥဠာရံ၊ မြတ်သော။ ဣမံဒီပံ၊ ဤကျွန်းကို။ ဥပလဝိဿံ၊ လွှမ်းမိုး၍။ အယံသာဂရဝါရိဝေဂေါ၊ ဤသမုဒ္ဒရာရေအဟုန်သည်။ ဇာတု၊ စင်စစ်။ န ဟေဟိတိ၊ မဖြစ်လတ္တံ့။ မေ၊ ငါသည်။ တံ၊ ထိုမဖြစ်လတ္တံ့သော အကြောင်းကို။ ဗဟူဟိ၊ များစွာကုန်သော။ နိမိတ္တေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဒိဋ္ဌံ၊ မြင်၏။ မာဘေထမာဘာယိတ္ထ၊ မကြောက်ကုန်ကြကုန်လင့်။ ကိံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ သောစထ၊ စိုးရိမ်ကုန်အံ့နည်း။ ဝေါ၊ သင်တို့ကို။ ပမောဒထ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာနေကြကုန်။ ပဟုဘက္ခံ၊ များသော အစာရှိထသော။ ဗဟုအန္နပါနံ၊ များသော ထမင်းအဖျော်ရှိထသော။ သဠာရံ၊ မြတ်သော။ ဣမံအာဝါသံ၊ ဤနေရာကို။ ပတ္တထ၊ အလိုရှိကုန်လော။ ဝေါ၊ သင်တို့သည်။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော။ ဘယံ၊ ဘေးကို။ န ဘဝိဿတိ၊ မဖြစ်လတ္တံ့။ သီမာမရိယာဒါတိ၊ နယ်နိမိတ်ရှိ၏။ ပထဝိမတ္တံ၊ မြေတိုင်အောင်။ ပမောဒထ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာနေကြကုန်။ ဘောန္တော၊ အိုအချင်းတို့။ ဒက္ခိဏာယဿာယံ၊ တောင်အရပ်၌။ ဌိတော၊ တည်သော။ ယောအယံဒေဝေါ၊ အကြင်နတ်သည်။ ခေမန္တိ၊ ဘေးမရှိဟူ၍။ ပက္ကောသတိ၊ ဆို၏။ တဿ၊ ထိုနတ်သား၏။ ဝစနံ၊ စကားသည်ကား။ နသစ္စံ၊ မမှန်။ ဝေရီ၊ ရန်တည်း။ ဘယဿ၊ ဘေးမှ။ ဘာယာ၊ ကြောက်၏။ မာဘေထ၊ မကြောက်ကြကုန်လင့်။ ကိံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ သောစထ၊ စိုးရိမ်ကုန်ဘိသနည်း။ ဝေါ၊ သင်တို့သည်။ မောဒထ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာဖြစ်ကြကုန်။ ဘောန္တော၊ အိုအချင်းတို့။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ ဣမေယက္ခာ၊ ဤနတ်တို့သည်။ ဝိပ္ပဝဒန္တိ၊ အချင်းချင်းဆန့်ကျင်သော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သော နတ်သည်။ ဘယံ၊ ဘေးရှိ၏ဟူ၍။ သံသတိ၊ ဆို၏။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သောနတ်သည်။ ခေမံ၊ ဘေးမရှိသည်ဟူ၍။ သံသတိ၊ ဆို၏။ ဣင်္ဃ၊ ငါတိုက်တွန်း၏။ တံ ဝစနံ၊ ထိုစကားကို။ သုဏာထ၊ နာကုန်လော။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံသော ငါတို့သည်။ ခိပ္ပံလဟုံ၊ အလွန်လျင်မြန်စွာ။ မာ

ဝ၆+ဝ၇+ ဝိနသိမှ၊ မပျက်စီးစေလင့်ကုန်။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံသော ငါတို့သည်။ သမာဂမ္မ၊ အညီအညွတ်စည်းဝေးကုန်၍။ သဗ္ဗယန္တုပပန္နံ၊ အလုံးစုံသော လင်းယဉ်တိုင်၊ လင်းယဉ်ရွက်၊ ထိုးဝါး၊ ယန္တရား အစရှိသည်နှင့် ပြည့်စုံသော။ ဒဠံ၊ မြဲမြံခိုင်ခံ့သော။ ဒေါဏိံ၊ နက်စွာသော ကျင်းရှိသော။ နာဝံ၊ လှေသင်္ဘောကို။ ကရောမ၊ ပြုကြကုန်အံ့။ အယံဒက္ခိဏာ၊ ဤတောင်အရပ်၌ တည်သော နတ်သည်။ သစ္စံ၊ မှန်သည်ကို။ သစေအာဟ၊ အကယ်၍ဆိုအံ့။ အယံဥတ္တရာ၊ ဤမြောက်အရပ်၌တည်သော နတ်သားသည်။ မောဃံ၊ မမှန်သောစကားကို။ ပဋိက္ကောသတိ၊ ဆိုအံ့။ နော၊ ငါတို့၏။ သာစေဝ၊ ထိုလှေသင်္ဘောသည်ပင်လျှင်။ အာပဒတ္ထာ၊ နောင်လာဘေးရန်အလို့ငှာ။ ဟေတိတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဣမဉ္စဒီပံ၊ ဤကျွန်းကိုကား။ န ပရိစ္စဇေမ၊ မစွန့်ရကုန်အံ့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဥတ္တရာဒေဝတာ၊ မြောက်အရပ်နတ်သည်။ သစ္စံ၊ မှန်သောစကားကို။ သစေအာဟ၊ အကယ်၍ဆိုအံ့။ အယံက္ခိဒဏာ၊ ဤတောင်အရပ်နတ်သည်။ မောဃံ၊ မမှန်သော စကားကို။ ပဋိက္ကောသတိ၊ ဆိုအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိုသည်ရှိသော်။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ တမေဝနာဝံ၊ ထိုလှေသင်္ဘောကိုသာလျှင်။ အဘိရူယှ၊ စီး၍။ သောတ္ထိ၊ ချမ်းသာစွာ။ ပါရံ၊ ကမ်းတစ်ဘက်သို့။ တရေမု၊ ကူးကုန်အံ့။ ဝေ၊ စင်စစ်။ ပဌမေန၊ ရှေးဦးနတ်သည်။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်သော စကားကို။ သစ္စံ၊ မှန်၏ဟူ၍။ န သုဂဏှံ၊ လွယ်သဖြင့်မယူအပ်။ ကနိဋ္ဌံပစ္ဆာဝုတ္တဝစနံပိ၊ နောက်ဆိုအပ်သော နတ်စကားကိုလည်း။ ဣဒမေဝ၊ ဤနောက်စကားသည်သာလျှင်။ သစ္စံ၊ မှန်၏ဟူ၍။ န ဟိဂဏှံ၊ လွယ်သဖြင့်မယူအပ်။ ပန၊ အသင့်အလျော်ကိုဆိုအံ့။ ယံ ဝစနံ၊ အကြင်စကားသည်။ အာပါထဂတံ၊ ထိုသောတဝိညာဉ်၏အာရုံအဖြစ်သို့ရောက်သော စကားနှစ်ရပ်ကို။ ဂဟေတွာ၊ မှတ်သား၍။ ဣဓ၊ ဤလူ့ရွာ၌။ ယောပဏ္ဍိတော၊ အကြင်ပညာရှိသည်။ ပုရိမဉ္စ၊ ရှေးစကားကိုလည်းကောင်း။ ပစ္ဆိမဉ္စ၊ နောက်စကားကိုလည်းကောင်း။ ပဝိစေယျ၊ သဘောယုတ္တိရှိမရှိကိုမိမိရရစုံစမ်းဆင်ခြင်၍။ ယံ၊ အကြင်စကားသည်။ တစ္ဆံတထံသစ္စံသဘာဘူတံ၊ မှန်သည်ဖြစ်၍ သဘောယုတ္တိရှိသည်ဖြစ်၍။ တဒေဝ၊ ထိုမှန်သည်ဖြစ်၍ သဘောယုတ္တိရှိသော စကားကိုပင်လျှင်။ ပစ္စက္ခံကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ဂဏှိ၊ ယူ၏။ သောပဏ္ဍိတော၊ ထိုအမှန် ယုတ္တိသဘောရှိသော စကားကို ပိုင်းခြားဝေဘန်ဉာဏ်ဖြင့် စီစစ်၍ ပစ္စက္ခသိ၊ မြင်မှယုံကြည်သောသူသည်။ သေဋ္ဌံ၊ မြတ်သော။ ဋ္ဌာနံ၊ အကြောင်းအရာသို့။ ဥပေတိ၊ ရောက်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သာဂရဝါရိမဇ္ဈေ၊ သမုဒ္ဒရာ ရေအ

၀၇+ဝ၈+လယ်၌။ တေဝါဏိဇာ၊ ထိုကုန်သည်တို့သည်။ သကမ္မုနာ၊ မိမိအမှုကြောင့်။ သောတ္ထိ၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝဟိံသုယထာဂိံဓသုယထာပိ၊ သွားရကုန်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ တထာ၊ ထို့အတူ။ သောဘူရိပညော၊ ထိုမြေကြီးအထုနှင့်တူသော ပညာရှိသောသူသည်။ အနာဂတံ၊ လာလတ္တံ့သော။ အတ္ထံ၊ အကျိုးစီးပွားကို။ ပဋိဝိဇ္ဈိယာန၊ သိ၍။ အပ္ပံပိ၊ အနည်းငယ်သော မိမိအကျိုးကိုလည်း။ နာစ္စေတိ နာတိဝတ္တတိ၊ မလွန်။ ရဿာနုဂိဒ္ဓါ၊ အရသာ၌တပ်မက်မောတတ်ကုန်သော။ ဗာလာ စ၊ သူမိုက်တို့သည်ကား။ အနာဂတံ၊ လာလတ္တံ့သော။ အတ္ထံ၊ ကိစ္စကို။ အပ္ပဋိဝိဇ္ဈိယ၊ မသိမူ၍။ သမုဒ္ဒမဇ္ဈေ၊ သမုဒ္ဒရာအလယ်၌။ တေမနုဿာ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဝိနာသံ၊ ပျက်စီးခြင်းသို့။ ပါပုဏန္တိယထာ၊ ရောက်ကုန်သကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ တာဒ၊ ထိုအခါ၌။ ယံအတ္ထဇာတံ၊ အကြင်ကိစ္စသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ပစ္စုပ္ပန္နေ၊ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော။ တသ္မိံအတ္ထဇာတေ၊ ထိုကိစ္စ၌။ သီဒန္တိ၊ နစ်ကုန်၏။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပတိဋ္ဌံ၊ တည်ရာကို။ န လဘန္တိ၊ မရကုန်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသည်။ ကိစ္စံ၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စသည်။ ကိစ္စာကာလေ၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော ကာလ၌။ မံ၊ ငါ့ကို။ မာဗျဓေသိ၊ မနှိပ်စက်စေလင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးမူ၍။ အနာဂတံ၊ အလာသေးသော ကိစ္စံ၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စကို။ ပဋိကရိယာထပုရေတရမေဝကရေယျ၊ ရှေးဦးမဆွလျှင်ပြုနှင့်ရာ၏။ ပဋိကတံကိစ္စကာရိံ၊ ရှေးဦးမဆွပြုဖွယ်ကိစ္စကိုမလာမီစောစောကကြိုဆို၍ပြုလေ့ရှိသော။ တံတိဿံ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော ပညာရှိကို။ တံကိစ္စံ၊ ထိုလက်ဦးမဆွ ပြုဖွယ်ကိစ္စသည်။ ကိစ္စကာလေ၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စပစ္စုပ္ပန်မျက်မှောက်ရောက်သော ကာလ၌။ န ဗျဓေသိ၊ မနှိပ်စက်။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ပုရေတရမေဝ၊ အရေးကိစ္စမရောက်မီလက်ဦးမဆွကပင်။ ကတတ္တာ၊ ပြုအပ်ပြီးသည်၏အဖြစ်ကြောင့်လည်း။ သမုဒ္ဒဝါဏိဇာတကံ၊ သမုဒ္ဒဝါဏိဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၄။ ကာမဇာတ်။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ ကာမံ၊ ဝတ္ထုကာမကို။ ကာမယမာနဿ၊ တောင့်တသော။ တဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဧတံ၊ ထိုဝတ္ထုကာမသည်။ စေသမိဇ္ဈတိ၊ အကယ်၍ပြည့်စုံအံ့။ မစ္စော၊ သတ္တဝါသည်။ ယံ၊ အကြင်ဝတ္ထုကို။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏။ တံ၊ ထိုဝတ္ထုကို။ လဒ္ဓါ၊ ရသည်ရှိသော်။ အဒ္ဓါ၊ စင်စစ်။ ပီတိမနော၊ နှစ်လိုသောစိတ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာမံ၊ ဝတ္ထုကာ

ဝ၈+ဝ၉+မကို။ ကာမယမာနဿ၊ အလိုရှိသော။ တဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ တံ၊ ထိုဝတ္ထုကာမသည်။ စေသမိဇ္ဈတိ၊ အကယ်၍ပြည့်စုံအံ့။ တတော၊ ထိုပြည့်စုံသည်မှ။ အပရံ၊ နောက်အဖို့၌။ သော ပုဂ္ဂလော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဃမ္မေဂိမှကာလေ၊ နွေအခါ၌။ ဝါတာတပကိသန္တော၊ လေနေပူဖြင့်ပင်ပန်းသောသူသည်။ တဏှံ၊ ရေဆိပ်သောတဏှာကို။ ဝိန္ဒတိဣဝ၊ ရ၏သို့။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ ဘိယျော၊ ရှေးထက်လွန်စွာ။ ကာမေ၊ ကိလေသာကာမတို့ကို။ ဝန္ဒတိ၊ ရ၏။ ဂဝံ၊ နွားအပေါင်းတို့တွင်။ ဝဍ္ဎမာနဿ၊ ပွားသော သိင်္ဂိနော၊ ဦးချိုရှိသော နွား၏။ သိင်္ဂံ၊ ဦးချိုသည်။ ဝဍ္ဎတိဣဝ၊ ပွားသကဲ့သို့။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ မန္ဒဿ၊ ပညာနုံ့သော။ အဝိဇာနတော၊ မသိသော။ ဗာလဿ၊ မိုက်သော။ ဝဍ္ဎမာနဿ၊ အသားအရေသာပွားသော။ ပေါသဿ၊ ဆင်းရဲခံစေကံသည်။ မွေးအပ်သော သတ္တဝါအား။ ဘိယျော၊ လွန်စွာ။ တဏှာ စ၊ မရသေးသော ကာမကိုတောင့်တသော တဏှာသည်လည်းကောင်း။ ပိပါသာ စ၊ ရပြီးသော ဝတ္ထုကာမကိုသုံးဆောင်လိုသော တဏှာသည်လည်းကောင်း။ ဝဍ္ဎတိ၊ ပွား၏။ ပထဗျာ၊ မြေ၌။ သာလိယဝကံ၊ သလေးခင်း၊ မုယောခင်းကိုလည်းကောင်း။ ဂဝဿံ၊ နွားမြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဒါသပေါရိသံ၊ ကျွန်အမှုလုပ်သော သူကိုလည်းကောင်း။ ဒတွာ စ၊ ပေး၍လည်း။ ဧတဿ၊ ထိုတဏှာနိုင်ငံသို့လိုက်သောသူအား။ နာလံ၊ အလိုမပြည့်နိုင်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဒွါ၊ သိ၍။ သမံ၊ ကိုယ်၊ နှုတ်၊ နှလုံး သုံးပါး ထော်လော်ကန့်လန့်မရှိညီညွတ်သော အကျင့်ကို။ စရေယျ၊ ကျင့်ရာ၏။ ရာဇာ၊ ရေမြေသနင်းပြည့်ရှင်မင်းသည်။ ပထဝိံ၊ မြေကို။ ပသယှ၊ နှိပ်စက်၍။ သသာဂရန္တံ၊ သမုဒ္ဒရာအဆုံးရှိသော။ သမုဒ္ဒဿ၊ သမုဒ္ဒရာ၏။ ဩရံ၊ အတွင်းဖြစ်သော။ မဟိံ၊ မြေကို။ ဝိဇိတွာ၊ အောင်၍။ အဝသန္တော၊ နေသော်လည်းကောင်း။ အတိတ္တရူပေါ၊ မရောင့်ရဲသော သဘောရှိသည်ဖြစ်၍။ သမုဒ္ဒဿ၊ သမုဒ္ဒရာ၏။ ပါရမ္ပိ၊ ကမ်းတစ်ဘက်သို့လည်း။ ပတ္ထယေထ၊ တောင့်တရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ကာမေ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ အနုဿရံအနုဿရန္တော၊ အောက်မေ့သော။ ယော စ၊ အကြင်သူသည်လည်း။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ တိတ္တံ၊ ရောင့်ရဲခြင်းကို။ န ဇ္ဈဂါ၊ မရနိုင်။ တတော၊ ထိုကာမဂုဏ်မှ။ နိဝတ္တာ၊ နစ်၍။ ပဋိကမ္မ၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ခွဲ၍။ ဒိသွာ၊ ဉာဏ်ဖြင့်အပြစ်ကိုမြင်၍။ ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ ပညာယ၊ ပညာဖြင့်။ တိတ္တာ၊ ရောင့်ရဲကုန်၏။ တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ သုတိတ္တာ၊ ကောင်းစွာရောင့်ရဲသည်မည်ကုန်၏။ ပညာယ၊ ပညာဖြင့်။ တိတ္တိနံ၊ ရောင့်ရဲခြင်းသည်။ သေဋ္ဌံ၊ မြတ်၏။ သော၊ ထိုပညာဖြင့် ရောင့်ရဲသောသူသည်။ ကာမေဟိ၊ ကာမဂုဏ်တို့ဖြင့်။ န တပ္ပတိ၊ မပူပန်။

ဝ၉+ဝ၁၀+ ပညာယ၊ ပညာဖြင့်။ တိတ္တံ၊ ပြည့်သော။ ပုရိသံ၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ တဏှာ၊ တဏှာသည်။ ဝသံ၊ မိမိအလိုသို့။ န ကုရုတေ၊ မလိုက်စေနိုင်။ ကာမာနံ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ အပစိနေထဧဝ၊ ဖျက်ဆီးရာသည်သာတည်း။ အပိစ္ဆော၊ အလိုနည်းသည်။ အလောလုပေါ၊ မလျပ်ပေါ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ သမုဒ္ဒမတ္တော၊ သမုဒ္ဒရာနှင့်တူသော ပညာရှိသော။ သော ပုရိသော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ကာမေဟိ၊ ကာမတို့ဖြင့်။ န တပ္ပတိ၊ မပူပန်။ ရထကာရော၊ သားရေနယ်သမားသည်။ စမ္မဿ၊ သားရေ၏။ သဟနံ၊ ဖိနပ်ကို။ ပရိကန္တံပရိကတန္တော၊ ဖြတ်သည်ဖြစ်၍။ အဂယှဋ္ဌာနံ၊ ယူခြင်းငှာမလျောက်ပတ်သော အရပ်ကို။ ဇဟတိဣဝ၊ စွန့်သကဲ့သို့။ ကာမာနံ၊ ကာမဂုဏ်တို့၏။ ယံယံ၊ အကြင်အကြင်အဘို့ကို။ ဇဟဣတိ၊ ဤသို့။ စွန့်၏။ တံတံ တေနတေန၊ ထိုထိုသို့သော အဘို့ဖြင့်။ သုခံ၊ ချမ်းသာသည်။ သမ္ပဇ္ဇတေ၊ ပြည့်စုံ၏။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ ကာမေ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ ပရိစ္စဇေ၊ စွန့်ရာ၏။ မဟာဗြာဟ္မေ၊ ပုဏ္ဏားမြတ်။ တေ၊ သင်ပုဏ္ဏားမြတ်သည်။ ဘာသိတာ၊ ဟောအပ်ကုန်သော။ သဗ္ဗာ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ အဋ္ဌဂါထာ၊ ရှစ်ဂါထာတို့သည်။ သဟဿိယော၊ တစ်ထောင်စီထိုက်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အဋ္ဌသဟဿာနိ၊ အသပြာရှစ်ထောင်တို့ကို။ ပဋိဂဏှ၊ ခံပါလော။ တဝ၊ သင်၏။ ဘာသိတံ၊ ဆိုအပ်သော။ ဧတံ၊ ဤစကားသည်။ သာဓု၊ ကောင်းပေစွ။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ သဟေဿဟိ ဝေါ၊ တစ်ထောင်တို့ကိုလည်းကောင်း။ သတေဟိပါ၊ တစ်ရာတို့ကိုလည်းကောင်း။ န ဟုတေဟိ ဝါ၊ တစ်သောင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ အတ္ထော၊ အလိုသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ပစ္ဆိမံ၊ နောက်ဆုံးဖြစ်သော။ ဂါထံ၊ ရထကာရောဝစမ္မဿအစရှိသော ဂါထာကို။ ဘာသတော၊ ဟောသော။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ မနော၊ စိတ်သည်။ ကာမေ၊ ကာမဂုဏ်၌။ န ရတော၊ မမွေ့လျော်။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသော။ ယောမာဏဝကော၊ အကြင်လုလင်ငယ်သည်။ ဒုက္ခဇနနိံ၊ အလုံးစုံသော ဝဋ်ဆင်းရဲကို ဖြစ်စေတတ်သော။ ဣမံတဏှံ၊ ဤတဏှာကို။ ပရိဇာနာတိ၊ ပိုင်းခြား၍သိ၏။ သဗ္ဗလောကဝိဒူ၊ အလုံးစုံသော လောကကိုသိသော။ မုနိ၊ အကျိုးအကြောင်းကိုပိုင်းခြား၍သိသော။ သောအယံမာဏဝကော၊ ထိုလုလင်ငယ်သည်။ ဘဒြကောဝတ၊ ကောင်းပေစွတကား။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ ကာမဇာတကံ၊ ကာမဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

၁၀+၁၁+၅၊ ဇနသန္ဓဇာတ်။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော ကောသလမင်းကြီး။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ယာနိဣမာနိဋ္ဌာနာနိ၊ အကြင်အကြောင်းတို့ကို။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးဦးကာလ၌။ အကရိတွာ၊ မပြုမိသည်ရှိသော်။ သော၊ ထိုရှေးဦးပြုသင့်သော အမှုတို့ကိုမပြုမိသောသူသည်။ ပစ္ဆာ၊ နောက်အိုမင်းသောကာလ၌။ အနုတပ္ပတိ၊ စိုးရိမ်ပူပန်ရတတ်၏။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသည်လျှင်။ ဇနသန္ဓော၊ ဇနသန္ဓမင်းသည်။ အာဟခလု၊ ဟောသတတ်။ လဒ္ဓံ၊ ရသင့်ရထိုက်သော။ ပိတ္တံ၊ ဥစ္စာကို။ အလဒ္ဓါ၊ မရသည်ရှိသော်။ တပ္ပတိ၊ စိုးရိမ်ပူပန်ရတတ်၏။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးငယ်ရွယ်သောအခါ၌။ ဓနံ၊ ဥစ္စာကို။ ဧသိဿံ၊ ငါမရှာမိလော။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့လျှင်။ ပစ္ဆာ၊ နောက်အိုမင်းသောကာလ၌။ အနုတပ္ပတိ၊ စိုးရိမ်ပူပန်ရတတ်၏။ ပုရေ၊ ရှေးငယ်သောကာလ၌။ သန္တံ၊ ထင်ရှားရှိသော။ အာစရိယံ၊ ဆရာသို့။ ပရိရုပါသိတွာ၊ ဆည်းကပ်၍။ မယာ၊ ငါသည်။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ သက္ကရူပံ၊ စွမ်းနိုင်သောဉာဏရည်သဘောရှိသည်။ သမာနံ၊ ဖြစ်လျက်။ သန္တံဝ ထင်ရှားရှိသော။ မအာစရိယံ၊ ဆရာသို့။ ပရိရူပါသိတွာ၊ ဆည်းကပ်၍။ မယာ၊ ငါသည်။ သိပ္ပံ၊ ဆင်စီးမြင်းစီးအစရှိသော အသက်မွေးကြောင်းတစ်စုံတစ်ခုသော အတတ်ကောင်းကို။ န သိက္ခိတံ၊ မသင်မိလေ။ အသိပ္ပဿ၊ အတတ်မရှိသော သူအား။ ဝုတ္တိ၊ အသက်မွေးခြင်းသည်။ ကိစ္ဆာ၊ ငြိုငြင်ဆင်းရဲ၏။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့လျှင်။ ပစ္ဆာ၊ နောက်အိုမင်းသောအခါ၌။ အနုတပ္ပတိ၊ စိုးရိမ်ပူပန်ရတတ်၏။ ပုရေ၊ ရှေးငယ်သောကာလ၌။ ကူဋဝေဒီ၊ စဉ်းလဲစဉ်းစားပြုမိသည်။ အာသိံ၊ ဖြစ်၏။ ပိဋ္ဌိမံသိကော၊ သူတစ်ပါးတို့၏ကျောက်ကုန်းသားကိုစားတတ်သော။ ပိသုဏော၊ ချောပစ်သောစကားကိုဆိုတတ်သောသူသည်။ အာသိံ၊ ဖြစ်၏။ စဏ္ဍော စ၊ ခက်ထန်သည်လည်းကောင်း။ ဖရုသောစာပိ၊ ကြမ်းကြုတ်သည်လည်းကောင်း။ အာသိံ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့လျှင်။ ပစ္ဆာ၊ မရဏညောင်စောင်းကိန်းအောင်းသော နောက်အဘို့၌။ အနုတပ္ပတိ၊ နောင်တရှိတတ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပုရေ၊ ရှေး၌။ ပုဏာတိပါတီ၊ သူအသက်ကိုသတ်ခြင်းကိုပြုမိသည်။ အာသိံ၊ ဖြစ်၏။ လုဒ္ဒေါ စ၊ ကြမ်းကြုတ်သည်လည်းကောင်း။ အနရိယော စ၊ သူတော်မဟုတ်သူယုတ်သည်လည်းကောင်း။ ဘူတာနံ၊ သတ္တဝါတို့ကို။ နာပစာယိဿံ၊ ခန္တီမေတ္တာကရုဏာဖြင့်နှိပ်ချရိုသေသော သဘော အကျင့်ရှိသည်မဖြစ်မိ။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့လျှင်။ ပစ္ဆာ၊ နောင်အိုမင်းသောကာလ၌။ အနုတပ္ပတိ၊ စိုးရိမ်ပူပန်ရတတ်၏။ အနာပဿု၊ သူတစ်ပါးတို့သည်

၁၁+၁၂+ မသိမ်းဆည်းအပ်ကုန်သော။ ဗဟူသု၊ များစွာကုန်သော။ ဣတ္ထီသုဝ၊ မိန်းမတို့သည်။ သတန္တိ သု၊ ရှိကုန်လျက်။ ပရဒါရံ၊ သူ့မယားကို။ အသေဝိဿံဝတ၊ မှီဝဲချေမိ၏တကား။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့လျှင်။ ပစ္ဆာ၊ နောက်အိုမင်းသောကာလ၌။ အနုတပ္ပတိ၊ နောင်တရှိတတ်၏။ ဥပဋ္ဌိတေ၊ ရှေးရှုတည်သော။ ဗဟုမှိ၊ များစွာသော။ အန္နပါနေ၊ ထမင်းအဖျော်သည်။ သန္တမှိ၊ ရှိပါလျက်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ အဒံဝတ၊ မလှူမိတကား။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့လျှင်။ ပစ္ဆာ၊ နောက်အိုသောကာလ၌။ အနုတပ္ပတိ၊ နောင်တရှိတတ်၏။ ဇိဏ္ဏကံ၊ အိုမင်းသည်ဖြစ်၍။ ဂတယောဗ္ဗနံ၊ တတိယအရွယ်သို့ရောက်ပြီးသော။ မာတရံ ပိ၊ အမိကိုလည်းကောင်း။ ပိတရဉ္စ၊ အဘကိုလည်းကောင်း။ ပဟု၊ ဥစ္စာအားကိုယ်အားဖြင့် စွမ်းနိုင်သည်။ သန္တော၊ ဖြစ်ပါလျက်။ န ပေါသိဿံ၊ ငါမကျွေးမွေးမိ။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့လျှင်။ ပစ္ဆာ၊ နောက်အိုမင်းသော ကာလ၌။ အနုတပ္ပတိ၊ နောင်တရှိတတ်၏။ အာစရိယံ၊ လက်ဦးဆရာဖြစ်သော။ အနုသတ္ထာရံ၊ အဖန်တလဲလဲဆုံးမတတ်သော။ သဗ္ဗကာမရသာဟရံ၊ အလုံးစုံသော ဝတ္ထုကာမအရသာကိုဆောင်၍ မွေးကျွေးပေးသော။ ပိတရံ၊ အဘကို။ အတိမညိဿံ၊ မထေမဲ့မြင်ငါပြုမိ၏။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့လျှင်။ ပစ္ဆာ၊ နောက်အိုမင်းသောကာလ၌။ အနုတပ္ပတိ၊ နောင်တရှိတတ်၏။ သီလဝန္တေ၊ သီလရှိကုန်သော။ ဗဟုဿုတေ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိကုန်သော။ သမဏေစာပိ၊ ရဟန်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဗြဟ္မဏေစာပိ၊ မကောင်းမှုကိုအပပြုပြီးသော အရှင်မြတ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ န ပယိရူပါသိဿံ၊ ပစ္စည်းလှူလျက် မဆည်းကပ်မိ။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့လျှင်။ ပစ္ဆာ၊ နောက်အိုမင်းသော ကာလ၌။ အနုတပ္ပတိ၊ နောင်တရတတ်၏။ စိဏ္ဏော၊ လေ့လာအပ်သော။ တပေါ၊ ချိုးခြံစွာကျင့်အပ်သော သုစရိုက်အကျင့်သည်။ သာဓု၊ ကောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပယိရူပါသိတော၊ ဆည်းကပ်အပ်သော။ သန္တော၊ ဒွါရသုံးပါးတို့ဖြင့် ငြိမ်သက်သောသီလဝန္တပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သာဓု၊ ကောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးကလျှင်။ မယာ၊ ငါသည်။ တပေါ၊ ချိုးခြံသောအကျင့်ကို။ န စအာစိဏ္ဏော၊ မကျင့်မိ။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့လျှင်။ ပစ္ဆာ၊ နောက်အိုမင်းသောကာလ၌။ အနုတပ္ပတိ၊ နောင်တရှိတတ်၏။ ယော စ၊ အကြင်သူသည်ကား။ ဧတာနိဋ္ဌာနာနိ၊ ဤဆယ်ပါးသော အကြောင်းတို့ကို။ ယောနိ သော၊ အသင့်အားဖြင့်။ ပဋိပဇ္ဇတိ၊ ကျင့်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ပုရိသကိစ္စာနိ၊ သူတကာတို့၏ ကိစ္စတို့ကို။ ကရံကရောန္တော၊ ပြုသည်ဖြစ်၍။ ပစ္ဆာ၊ နောက်အိုမင်းသော ကာလ၌။ နာနုတပ္ပတိ၊ အဖန်တလဲလဲ

၁၂+၁၃+နောင်တမရှိရပြီ။ ဇနသန္ဓဇာတကံ၊ ဇနသန္ဓဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၆၊ မဟာကဏှဇာတ်။ ဘောလုဒ္ဓက၊ အိုလူဆိုး။ ကဏှောကဏှော စ၊ အလွန်မည်းနက်သော အဆင်းရှိသော။ ဃောရောစပသန္တာနံဘယဇနကော စ၊ မြင်သောသူတို့၏ကြောက်ခြင်းကိုလည်းဖြစ်စေတတ်သော။ သုက္ကဒါဋ္ဌော၊ ဖြူသောအစွယ်လည်းရှိသော။ ပဘာသဝါ၊ အစွယ်မှထွက်သော အရောင်လည်းရှိသော။ သုန ခေါ၊ ခွေးကို။ ပဉ္စဟိရဇ္ဇူဟိ၊ ငါးစင်းသော ကြိုးတို့ဖြင့်။ ဗဒ္ဓေါ၊ ဘွဲ့အပ်၏။ တဝ၊ သင်၏။ သုန ခေါ၊ ခွေးသည်။ ကိံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ရဝိ၊ ဟောင်သနည်း။ ဥသနက၊ ဥသိနကမင်း။ အယံ၊ ဤခွေးသည်။ မိဂမံသံ၊ သမင်၏အသားကို။ ခါဒိဿာမိ၊ စားအံ့ဟူ၍။ ဣဓ၊ ဤအရပ်သို့။ န အာဂတော၊ လာသည်မဟုတ်။ မိဂါနံ၊ သားတို့၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ န ဘဝိဿတိ၊ မဖြစ်လတ္တံ့။ မနုဿမံသံပန၊ လူသားကိုကား။ ခါဒိတုံ၊ စားခြင်းငှာ။ အာဂတော၊ လာ၏။ တေ သံမနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့၏။ အနယော၊ ပျက်စီးခြင်းကိုပြုတတ်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ တေမနုဿာ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဝိနာသပါဝိကရာ၊ ပျက်စီးခြင်းသို့ရောက်ရောက်စေတတ်သော မကောင်းမှုအကုသိုလ်ကိုပြုကျင့်ကြကုန်သည်။ ဘဝိဿန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ တဒါ၊ ထိုလူများအပေါင်းမကောင်းမှုအကုသိုလ်ကိုပြုကျင့်သော အခါ၌။ ကဏှော၊ ခွေးနက်ကြီးသည်။ ပမောက္ခတိ၊ ငါ့လက်မှ လွတ်လတ္တံ့။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ ပတ္တဟတ္တာ၊ သပိတ်လက်စွဲကုန်သော။ မုဏ္ဍာ၊ ဦးပြည်းကုန်သော။ သင်္ဃာဋိပါရုတာ၊ ကိုယ်ဝတ်ဒုကုဋ်ကိုရုံကုန်သော။ သမဏကာ၊ ရဟန်းယုတ်တို့သည်။ နင်္ဂလေဟိ၊ ထွန်တုံးတို့ဖြင့်။ ကသိဿန္တိ၊ လယ်ယာထွန်ကုန်လတ္တံ့။ တေုဒုဿီလာ၊ ထိုသီလမဲ့ရဟန်းတို့သည်။ အမိတ္တော၊ ရန်သူမည်ကုန်၏။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ မမ၊ ငါ၏။ သုန ခေါ၊ ခွေးသည်။ ဧတေုဿီလေ၊ ထိုသီလမဲ့တို့ကို။ မာရေတွာ၊ သတ်၍။ မံသံ၊ အသားကို။ ခါဒိတုကာမော၊ စားလိုသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ကဏှော၊ ဤခွေးနက်ကြီးသည်။ ပမောက္ခတိ၊ ငါးစင်းသောကြိုးအနှောင်အဘွဲ့မှလွတ်လတ္တံ့။ တပနီယာ၊ ပူပန်သော အကျင့်ရှိကုန်သော။ မုဏ္ဍာ၊ ဦးပြည်းကုန်သော။ သင်္ဃာဋိပါရုတာ၊ ကိုယ်ဝတ်ဒုကုဋ်ကိုရုံကုန်သော။ ပဗ္ဗဇိတာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ လောကေ၊ လောက၌။ ဂမိဿန္တိ၊ ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့ကိုခံစားသုံးဆောင်

၁၃+၁၄+သော အားဖြင့် သွားလာကုန်လတ္တံ့။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ကဏှော၊ ဤခွေးနက်ကြီးသည်။ ပမောက္ခတိ၊ လွတ်လတ္တံ့။ ဒီဃတ္တရောဋ္ဌာ၊ ရှည်သော အထက်နုတ်ခမ်းရှိကုန်သော။ ပင်္ကန္တာ၊ သွားချေးကပ်သောသွားရှိကုန်သော။ ရဇာသိရာ၊ မြူဖြင့်ပြွမ်းသော ဦးခေါင်းရှိကုန်သော။ ဇဋိလာ၊ ရသေ့တို့သည်။ ဣဏံ၊ ကြွေးမြီကို။ စေဒယ၊ တောင်း၍။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကုန်လတ္တံ့။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ကဏှော၊ ဤခွေးနက်ကြီးသည်။ ပမောက္ခတိ၊ လွတ်လတ္တံ့။ ဗြဟ္မဏာ၊ ပုဏ္ဏားတို့သည်။ ဝေဒဉ္စ၊ ဗေဒင်ကိုလည်းကောင်း။ သာဝိတဉ္စ၊ သာဝိတ္တိကျမ်းကိုလည်းကောင်း။ ယညတန္တဉ္စ၊ ယဇ်အစီအရင်ကိုဆိုရာကျမ်းကိုလည်းကောင်း။ အဓိစ္စ၊ သင်၏။ ဘဋိကာယ၊ အခစားသဖြင့်။ ယဇ္ဇန္တိ၊ ယဇ်ပူဇော်ကုန်လတ္တံ့။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ကဏှော၊ ခွေးနက်ကြီးသည်။ ပမောက္ခတိ၊ ဤသို့။ လွတ်လတ္တံ့။ ဇိဏ္ဏကံ၊ အိုမင်းပြီးသော။ ဂတယောဗ္ဗနံ၊ ကြီးသော အရွယ်သို့ရောက်ပြီးသော။ မာတရဉ္စ၊ အမိကိုလည်းကောင်း။ ပိတရဉ္စာပိ၊ အဘကိုလည်းကောင်း။ ပဟူသန္တာ၊ မွေးကျွေးခြင်းငှာစွမ်းနိုင်သည်ဖြစ်လျက်။ န ဘရန္တိ၊ မမွေးကျွေးကုန်။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ကဏှော၊ ခွေးနက်ကြီးသည်။ ပမောက္ခတိ၊ ဤသို့။ လွတ်လတ္တံ့။ ဇိဏ္ဏကေ၊ အိုမင်းကုန်သော။ ဂတယောဗ္ဗနေ၊ ကြီးရင့်သော အရွယ်သို့ရောက်ကုန်ပြီးသော။ မာတရဉ္စ၊ အမိကိုလည်းကောင်း။ ပိတရဉ္စ၊ အဘကိုလည်းကောင်း။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဗလော၊ မိုက်ကုန်၏။ နော၊ ငါတို့အား။ ကိဉ္စိဓနံ၊ တစ်စုံတစ်ခုသောဥစ္စာကို။ န ဒေထ၊ မပေးကြကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝက္ခန္တိ၊ ဆိုကုန်လတ္တံ့။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ကဏှော၊ ဤခွေးနက်ကြီးသည်။ ပမောက္ခတိ၊ လွတ်လတ္တံ့။ အာစရိယဘရိယံ၊ ဆရာ မယားကိုလည်းကောင်း။ သခိံ၊ အဆွေခင်ပွန်း မယားကိုလည်းကောင်း။ မာတုသာနိံ၊ ဦးရီး မယားကိုလည်းကောင်း။ ပိတုစ္ဆကိံ၊ ဘထွေးမယားကိုလည်းကောင်း။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ လောကေ၊ လောက၌။ ပမိဿန္တိ၊ လွန်ကျူးသွားလာကုန်လတ္တံ့။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ကဏှော၊ ဤခွေးနက်ကြီးသည်။ ပမောက္ခတိ၊ လွတ်လတ္တံ့။ ဗြာဟ္မဏာ၊ ပုဏ္ဏားတို့သည်။ အသိစမ္မံ၊ သန်လျက်ကာကို။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ ခဂ္ဂံ၊ သန်လျက်ကို။ ပဂ္ဂယှ၊ မြှောက်၍။ ပန္ထဃာတံ၊ ခရီးကိုဖြတ်၍လုယက်ခြင်းကို။ ကရိဿန္တိ၊ ပြုကုန်လတ္တံ့။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ကဏှော၊ ခွေးနက်ကြီးသည်။ ပမောက္ခတိ၊ လွတ်လတ္တံ့။ သုကစ္ဆဝီ၊ နနွင်းကသယ်လိမ်းနယ်ခြင်း စသည်ဖြင့် စင်ကြယ်သော ရေအဆင်းရှိကုန်သော။ ထူလဗာဟူ၊ ဆူဖြိုးသော မောင်းလက်ရုံးရှိကုန်သော။ အပါတုဘာ၊ ဥစ္စာကိုဖြစ်စေခြင်းကင်းကုန်သော။ ဝေဓဝေရာ၊ မုဆိုးမကိုအလို

၁၄+၁၅+ရှိကုန်သော ယောကျ်ားတို့သည်။ မိတ္တဘေဒံ၊ အဆွေခင်ပွန်းဖျက်ခြင်းကို။ ကရိဿန္တိ၊ ပြုကုန်လတ္တံ့။ မာယာဝိနော၊ မျက်မှောက်ထင်ထင်လှည့်ပတ်တတ်ကုန်သော။ နေကတိကာ၊ အတုပြု၍လှည့်ပတ်ကုန်သော။ အသပ္ပုရိသစိန္တကာ၊ သူယုတ်မာတို့၏ အမှုကိုကြံတတ်ကုန်သောသူတို့သည်။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ လောကေ၊ လောက၌။ ဘဝိဿန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ကဏှော၊ ခွေးနက်ကြီးသည်။ ပမောက္ခတိ၊ လွတ်လတ္တံ့။ မဟာကဏှဇာတကံ၊ မဟာကဏှာဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၇၊ ကောသိယဇာတ်။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပါယာသံ၊ နို့ဃနာကို။ နေပကိဏာမိ၊ ပယ်လည်းမပယ်။ န ဝိကိဏာမိ၊ ရောင်းလည်းမရောင်း။ မေ၊ ငါ့အား။ သန္နိစယောစာပိ၊ စု၍ထားသော နို့ဃနာသည်လည်း။ န အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဣဒံ၊ ဤနို့ဃနာကို။ ဝတ၊ စင်စစ်။ သုကိစ္ဆရူပံ၊ အလွန်ငြိုငြင်စွာရှာမှီးရ၏။ ပရိတ္တံ၊ အနည်းငယ်သာတည်း။ အယံ၊ ဤနို့ဃနာသည်။ ပတ္တောဒနော၊ တကွမ်းစားချက်သာတည်း။ ဒုဝိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ငါတို့အား။ နာလံ၊ မစားလောက်။ ကောသိယာ၊ ကောသိယသူဌေး။ အပ္ပမှာ၊ အနည်းငယ်သော ဝတ္ထုမှ။ အပ္ပကံ၊ အနည်းငယ်ထက်ဝက်သော ဝတ္ထုကို။ ဒဇ္ဇံ၊ ပေးလှူရာ၏။ အနုမဇ္ဇတော၊ အနည်းငယ်သော ဝတ္ထုကို အလယ်၌ ပိုင်းဖြတ်လျက်ထက်ဝက်တို့တူလှူလေပြီးလျှင်ကြွင်းကျန်သောဝတ္ထုမှ။ မဇ္ဇံ တံ၊ တစ်ဖန်ခွဲလျက်ထက်ဝက်သောအဘို့ကို။ ဒဇ္ဇံ၊ ပေးလှူရာ၏။ အဒါနံ၊ မဟုတ်သည်။ နုပပဇ္ဇတိ၊ မဖြစ်သင့်။ ကောသိယ၊ ကောသိယသူဌေး။ တံတသ္မာ၊ ထိုသို့အချို့၌ ခွဲဝေလှူသင့်လေသောကြောင့်။ တံ၊ သင့်ကို။ ဝဒါမိ၊ ငါဆို၏။ ဒါနာနိ၊ အလှူတို့ကို။ ဒေဟိ၊ ပေးလှူလော။ ဘုဉ္ဇ စ၊ သင်လည်းသုံးဆောင်လော။ အရိယမဂ္ဂံ၊ မြတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့ကြွသွားရာလမ်းသာခရီးသို့။ သမာရုယှ၊ ကောင်းစွာတက်၍။ ဒါနာနိ၊ အလှူတို့ကို။ ဒေဟိ၊ ပေးလှူလော။ ဧကောပိ၊ ခွဲဝေ၍ လှူလေ့မရှိမိမိတစ်ယောက်တည်းသာ။ ဘုဉ္ဇမာနော၊ သုံးဆောင်စသားသောက်သောသူသည်။ သုခံ၊ ချမ်းသာသုံးပါးကို။ န လဘတေ၊ မရနိုင်။ ကောသိယ၊ ကောသိယသူဌေး။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ အတိထိသ္မိံ၊ အလှူခံဧည့်သည်သည်။ နိသိန္နသ္မိံ၊ အနီး၌ထိုင်နေသည်ရှိသော်။ ဧကော၊ တစ်ယောက်ထည်းသာ။ ဘောဇနံ၊ ဘောဇဉ်ကို။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စားအံ့။ အ

၁၅+၁၆+ ဿ၊ ထိုသူအား။ ဟုတံ၊ လှူအပ်သောအလှူသည်။ မောဃဉ္စ၊ အကျိုးမရှိသည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမီဟိတမ္ပိ၊ ဆည်းပူးအပ်သော ဥစ္စာသည်လည်း။ မောဃဉ္စ၊ အကျိုးမရှိအချည်းနှီးသည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကောသိယ၊ ကောသိယသူဌေး။ တံတသ္မာ၊ ထိုသို့အချို့၌ ခွဲဝေလှူသင့်လေသောကြောင့်။ တံ၊ သင့်ကို။ ဝဒါမိ၊ ငါဆို၏။ အရိယမဂ္ဂံ၊ အရိယာမရှင်မြတ်တို့ကြွတော်မူရာလမ်းသာခရီးသို့။ သမာရုယှ၊ ကောင်းစွာတက်၍။ ဒါနာနိ၊ အလှူတို့ကို။ ဒေဟိ၊ ပေးလှူသော။ ဧကောပိ၊ တစ်ယောက်ထည်းသာလျှင်။ ဘုဉ္ဇမာနော၊ သုံးဆောင်သောသူသည်ကား။ သုခံ၊ ချမ်းသာသုံးပါးကို။ န လဘတေ၊ မရနိုင်။ ကောသိယ၊ ကောသိယသူဌေး။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ အတိထိသ္မိံ၊ အလှူခံပုဂ္ဂိုလ်သည်။ နိသိန္နသ္မိံ၊ ထံနီးနေပါသည်ရှိသော်။ ဧကော၊ တစ်ယောက်ထည်း။ ဘောဇနံ၊ ဘောဇဉ်ကို။ န ဘုဉ္ဇတိ၊ မစား။ အဿ၊ ထိုသူ၏။ ဟုတံ၊ လှူအပ်သော အလှူသည်။ သစ္စဉ္စ၊ မှန်သည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမီဟိတဉ္စ၊ ဥစ္စာကိုဖြစ်စေသော လုံ့လသည်လည်း။ သစ္စဉ္စ၊ မှန်သည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကောသိယ၊ ကောသိယသူဌေး။ တံတသ္မာ၊ ထိုသို့အချို့၌ခွဲဝေလှူသင့်လေသောကြောင့်။ တံ၊ သင့်ကို။ ဝဒါမိ၊ ငါဆို၏။ အရိယမဂ္ဂံ၊ ဘုရားစသော သူတော်ကောင်းတို့ သွားရာလမ်းခရီးသို့။ သမာရုယှ၊ ကောင်းစွာတက်၍။ ဒါနာနိ၊ အလှူတို့ကို။ ဒေဟိ၊ ပေးလှူသော။ ဘုဉ္ဇ စ၊ မိမိလည်းသုံးဆောင်လော။ ဧကော ပိ၊ ခွဲဝေ၍လှူလေ့မရှိမိမိတစ်ယောက်တည်းသာလျှင်။ ဘုဉ္ဇမာနော၊ စားသည်ရှိသော်။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ န လဘတေ၊ မရနိုင်။ ကောသိယ၊ ကောသိယသူဌေး။ ပေါသော၊ သတ္တဝါသည်။ သရဉ္စ၊ ရေအိုင်သို့လည်း။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဇူဟတိ၊ ပူဇော်၏။ ဗဟုကာယ စ၊ ဗဟုကမည်သော မြစ်၌လည်းကောင်း။ ဂဟာယ စ၊ ဂဟာမည်သော ရေကန်၌လည်းကောင်း။ ဒေါဏေ၊ ဒေါဏမည်သော မြစ်ဆိပ်၌လည်းကောင်း။ တိမ္ဗရုကိတ္ထသ္မိံ၊ တိမ္ဗရုမည်သော မြစ်ဆိပ်၌လည်းကောင်း။ သီဃသောတေ၊ လျင်သောအယဉ်ရှိသော။ မဟာဝဟေ၊ များစွာသောရေ၌လည်းကောင်း။ ဇုဟတိ၊ ပူဇော်၏။ ကောသိယ၊ ကောသိယသူဌေး။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ အတိထိသ္မိံ၊ အလှူခံဧည့်သည်သည်။ နိသိန္နသ္မိံ၊ ထံနီးနေပါသည်ရှိလတ်သော်။ ဧကော၊ တစ်ယောက်ထည်း။ ဘောဇနံ၊ ဘောဇဉ်ကို။ န ဘုဉ္ဇတိ၊ မစား။ အဿ၊ ထိုသူအား။ အတြ စ၊ ဤမြစ်အစရှိသည်တို့၌လည်း။ ဟုတံ၊ လှူအပ်သောအလှူသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဿ၊ ထိုသူ၏။ အတြ စ၊ ဤမြစ်အစရှိသည်တို့၌လည်း။ သမီဟိတံ၊ ဥစ္စာကိုဖြစ်စေသောလုံ့လသည်။ ဟောတိ

၁၆+၁၇+ဖြစ်၏။ ကောသိယ၊ ကောသိယသူဌေး။ တံတသ္မာ၊ ထိုသို့အချို့၌ခွဲဝေလှူသင့်လေသောကြောင့်။ တံ၊ သင့်ကို။ ဝဒါမိ၊ ငါဆို၏။ အရိယမဂ္ဂံ၊ ဘုရားစသောအရိယသခင်မြတ်တို့၏ ကြွတော်မူရာလမ်းသာခရီးသို့။ သမာရုယှ၊ ကောင်းစွာတက်၍။ ဒါနာနိ၊ အလှူတို့ကို။ ဒေဟိ၊ ပေးလှူလော့။ ဘုဉ္ဇ စ၊ မိမိလည်းသုံးဆောင်လော။ ဧကောပိ၊ မိမိတစ်ယောက်ထည်းသာလျှင်။ ဘုဉ္ဇမာနော၊ စားသောသူသည်။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ န လဘတေ၊ မရနိုင်။ ကောသိယ၊ ကောသိယသူဌေး။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ အတိထိသ္မိံ၊ အလှူခံဧည့်သည်သည်။ နိသိန္နသ္မိံ၊ ထံနီးနေပါသည်ရှိသော်။ ဧကော၊ တစ်ယောက်ထည်း။ ဘောဇနံ၊ ဘောဇဉ်ကို။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စား၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဒီဃသုတ္တံ၊ ရှည်စွာသော ကြိုးရှိသော။ သဗန္ဓနံ၊ အဖွဲ့နှင့်တကွသော။ ဗဠီသံ၊ သံမြားကောက်ကို။ နိ ဂိလတိ၊ မျိုသည်မည်၏။ ကောသိယ၊ ကောသိယသူဌေး။ တံတသ္မာ၊ ထိုသို့အချို့၌ ခွဲဝေလှူသင့်လေသောကြောင့်။ တံ၊ သင့်ကို။ ဝဒါမိ၊ ငါဆို၏။ အရိယမဂ္ဂံ၊ ဘုရားအစရှိသောအရိယာရှင်မြတ်တို့ကြွတော်မူရာလမ်းသာခရီးသို့။ သမာရုယှ၊ ကောင်းစွာတက်၍။ ဒါနာနိ၊ အလှူတို့ကို။ ဒေဟိ၊ ပေးလှူလော။ ဘုဉ္ဇ စ၊ မိမိလည်းသုံးဆောင်လော။ ဧကောပိ၊ မိမိတစ်ယောက်ထည်းသာလျှင်။ ဘုဉ္ဇမာနော၊ သုံးဆောင်စားသောက်သောသူသည်။ သုခံ၊ လူနတ်နိဗ္ဗာန်သုံးတန်သော ချမ်းသာမည်သည်ကို။ န လဘတေ၊ မရနိုင်။ ဗြာဟ္မဏာ၊ ပုဏ္ဏားတို့။ ဣမေဗြာဟ္မဏာ၊ ဤပုဏ္ဏားတို့သည်။ ဥဠာရဝဏ္ဏာဝတ၊ အလွန်တင့်တယ်သော အဆင်းရှိကုန်စွကား။ ဝေါ၊ အရှင်ပုဏ္ဏားတို့၏။ အယဉ္စသုန ခေါ၊ ဤခွေးသည်လည်း။ ကိဿဟေတု၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်။ ဥစ္စာဝစံ၊ အမြတ်အယုတ်ဖြစ်သော။ ဝဏ္ဏနိဘံ၊ အရောင်အဆင်းကို။ ဝိကုဗ္ဗတိ၊ အထူးထူးဖန်ဆင်းသနည်း။ နော၊ ငါတို့အား။ အက္ခာထ၊ ကြားကုန်လော့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကေနု၊ အဘယ်မည်သော သူတို့ဖြစ်သနည်း။ မဟာသေဋ္ဌိ၊ သူဌေးကြီး။ စန္ဒော စ၊ လနတ်သားသည်လည်းကောင်း။ သူရိယော စ၊ သူရိယနတ်သားသည်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော နတ်သားတို့သည်။ ဣဓ၊ ဤအရပ်သို့။ အာဂတာ၊ လာကြကုန်၏။ အယံ ပန၊ ဤသူသည်ကား။ ဒေဝသာရထိ၊ သိကြားနတ်မင်း၏ရထားထိန်းဖြစ်သော။ မာတလိ၊ မာတလိ။ နတ်သားတည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ တိဿာနံ၊ သုံးပါးသော အခိုက်အတန့်ရှိသော စာတုမဟာရာဇ်တာဝတိံ သာနတ်သားတို့ကို။ ဣန္ဒော၊ အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားနတ်မင်းသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ ဧသော စ၊ ဤသူကိုကား။ ပဉ္စသိ ခေါတိ၊ ပဉ္စသီခနတ်သားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ မဟာသေ

၁၇+၁၈+ ဋ္ဌိ၊ သူဌေးကြီး။ ပါဏိဿရာ စ၊ သာယာစွာသောခွက်ခွင်းသံတို့သည်လည်းကောင်း။ မဒင်္ဂါ စ၊ မုဒိန်းစည်သံတို့သည်လည်းကောင်း။ မုရဇာ စ၊ မုရိုးစည်သံတို့သည်လည်းကောင်း။ အာဠမ္ဗရာနိ စ၊ ထက်စည်သံတို့သည်လည်းကောင်း။ သုတ္တံ၊ အိပ်ပျော်သော။ ဧနံ မံ၊ ထိုငါ့ကို။ ပဗောဓေန္တိ၊ နိုးစေကုန်၏။ ပဋိဗုဒ္ဓေါဝ၊ နိုးသည်ဖြစ်၍ သာလျှင်။ နန္ဒတိ၊ နှစ်သက်ရ၏။ မဟာသေဋ္ဌိ၊ သူဌေးကြီး။ မစ္ဆရိနော၊ ဝန်တိုပိတ်ပင်တတ်ကုန်သော။ ကဒရိယာ၊ စဉ်းလဲခက်ထန်ကုန်သော။ ယေကေ စိ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ ဣမေ၊ ဤသူတို့သည်လည်းကောင်း။ သမဏဗြာဟ္မဏာနံ၊ မကောင်းမှုကို ငြိမ်းစေပြီးသော သူမကောင်းမှုကို အပပြုပြီးသော သူတို့ကို။ ပရိဘာသကာ၊ ဆဲရေးတတ်ရွတ် တတ်ကုန်သော သူတို့သည်လည်းကောင်း။ ဣဓေဝ၊ ဤလူ့ပြည်၌သာလျှင်။ သရိရဒေဟံ၊ သရီရဟုဆိုအပ်သော ကိုယ်ကို။ နိက္ခိပ္ပ၊ စွန့်၍။ ကာယဿ၊ ကာရဇကာယ၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်သည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ နိရယံ၊ ငရဲသို့။ ဝဇန္တိ၊ သွားရကုန်၏။ မဟာသေဋ္ဌိ၊ သူဌေးကြီး။ အာသမာနာ၊ လိုချင်တောင့်တကုန်သော။ ယေကေစိ၊ အလုံးစုံသောသူတို့သည်။ သုဂတိံ၊ နတ်ရွာသုဂတိကို။ အာသိသန္တိ၊ တောင့်တကုန်၏။ ဣမေ၊ ဤအလုံးစုံသောသူတို့သည်။ သံယမေသံ ယမသင်္ခါတေ၊ စောင့်စည်းခြင်းဟုဆိုအပ်သော။ ဓမ္မေ၊ ဒသသီလတရား၌လည်းကောင်း။ သံဝိဘာဝေ သံဝိဘာဂသင်္ခါတေ၊ ဝေဖန်ခွဲခြမ်းခြင်းဟုဆိုအပ်သော။ ဓမ္မေ စ၊ ဒါနတရား၌လည်းကောင်း။ ဌိတာ၊ တည်ကုန်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဣဓေဝ၊ ဤလူ့ပြည်၌သာလျှင်။ သရိရဒေဟံ၊ သရီရဟုဆိုအပ်သော ကိုယ်ကို။ နိက္ခိပ္ပ၊ စွန့်၍။ ကာယဿ၊ ကာယ၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်သည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ သုဂတိံ၊ နတ်ရွာသုဂတိသို့။ ဝဇန္တိ၊ သွားရကုန်၏။ မဟာသေဋ္ဌိ၊ သူဌေးကြီး။ တွံ၊ သင်သည်။ ပုရိမာသုဇာတိသု၊ ရှေးဘဝတို့၌။ နော၊ ငါတို့၏။ ပါပဓမ္မော၊ ယုတ်မာသော သဘောအကျင့်ရှိ၏။ အယံ၊ ဤသူဌေးသည်။ အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ ဉာတိ၊ ဆွေမျိုးတည်း။ ပါပဓမ္မော၊ ယုတ်မာသော အကျင့်ရှိ၏။ နိရယံ၊ ငရဲသို့။ မာဂမိတ္ထ၊ မရောက်ပါစေလင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးပြု၍။ တဝေ၊ သင်၏သားလျှင်။ အတ္ထာ ယ၊ အကျိုးငှာ။ အာဂတာ၊ လာကုန်သည်။ အမှ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သက္က၊ သိကြားနတ်မင်း။ အဒ္ဓါ ဟိ၊ စင်စစ်သာလျှင်။ ဝေါ၊ အရှင်နတ်မင်းတို့သည်။ မံ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဟိတကာမာ၊ အစီးအပွားကို အလိုရှိတော်မူကုန်၏။ ယံယေန၊ အကြင်အကြောင်း

၁၈+၁၉+ကြောင့်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ သမနုဘာသထ၊ ဆုံးမတော်မူကုန်၏။ တေန၊ ထိုအကြောင်းကြောင့်။ တုမှေ၊ အရှင်နတ်မင်းတို့သည်။ ဟိတကာမာ၊ အစီးအပွားကို အလိုရှိပေကုန်၏။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းရာဖြင့်။ ဝဒထ၊ ဆုံးမကုန်၏။ တထာထေဝ၊ ထိုဆုံးမတိုင်းသာလျှင်။ ဟိတေသီဘိ၊ အစီးအပွားကိုအလိုရှိကုန်သော အရှင်နတ်မင်းတို့သည်။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်အပ်သော။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံကို။ သော အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကရိဿာ မိ၊ လိုက်နာပါအံ့။ သက္က၊ သိကြားမင်း။ ဧသာဟံဧသော အဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ အဇ္ဇေ ဝ၊ ယနေ့ပင်လျှင်။ မစ္ဆရိယဘာဝ၊ ဝန်တိုပိတ်ပင်သည်၏အဖြစ်မှ။ ဥပရမာမိ၊ ကြဉ်ပါတော့အံ့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကိဉ္စိ၊ အနည်းငယ်သော။ ပါပံ၊ မကောင်းမှုကို။ န ကရေယျံ၊ မပြုပါပြီ။ ဣတော၊ ဤနေ့မှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍သာလျှင်။ မေ၊ ငါ၏။ အာလောပတော၊ စားရန်ပို့ထမင်းလုပ်မှ။ ကိဉ္စိပိ၊ အနည်းငယ်ထက်ဝက်သော ထမ်းလုပ်ကိုလည်း။ အဒေယျံ၊ မပေးမလှူသော မည်သည်။ န အမတ္ထိ၊ မရှိရပါပြီ။ ဥဒကံပိ စ၊ တစ်လက်ဘက်မျှသော ရေကိုလည်း။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ လဘိတွာ၊ ရသည်ရှိသော်။ အဒတွာ၊ မပေးမလှူမူ၍။ န ပါဝါမိ၊ မသောက်ပါအံ့။ ဝါသဝ၊ သိကြားမင်း။ ဧဝဉ္စ၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော အပြားအားဖြင့်သာလျှင်။ သဗ္ဗကာလေ၊ ခပ်သိမ်းသော အခါ၌။ ဒဒတော၊ ပေးလှူသော။ မေ၊ ငါ၏။ ဣမော ဘောဂါ၊ ဤစည်းစိမ်ဥစ္စာတို့သည်။ ခီယိဿန္တိ၊ ကုန်ကုန်လတ္တံ့။ သက္က၊ သိကြားမင်း။ တတော၊ ထိုသို့ကုန်သော အခါ၌။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ယတေဓိကာနိ၊ ဝတ္ထုကာမကိလေသာကာမ ၏အစွမ်းအားဖြင့် တည်တိုင်းသော အဘို့အစုရှိသည်။ သာလျှင်ဖြစ်ကုန်သော။ ကာမာနိ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ ဟိတွာ၊ စွန့်၍။ ပဗ္ဗဇိသာမိ၊ ရဟန်းပြုပါအံ့။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ ကောသိယဇာတကံ၊ ကောသိယဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၈၊ ဏ္ဍေဇာတ်။ ဘောန္တောပဉ္စပဏ္ဍိတော၊ အိုပညာရှိသုခမိန်ငါးယောက်တို့။ ဣမသ္မိံလောကေ၊ ဤ လောက၌။ ယေသံ၊ အကြင်သတ္တဝါတို့အား။ ကာဒစိ၊ တစ်ရံတစ်ဆစ်သော အခါ၌။ သတ္တပဒ၊ ခုနစ်ဘဝါး ဖန့်ကာမျှလည်း။ သခိ၊ အဆွေခင်ပွန်းအဖြစ်သည်။ န ဘူတပုဗ္ဗံ၊ မဖြစ်စဘူး။ ဒုဝေ၊ နှစ်ဦးကုန်သော။ အိတ္တာ၊ ရန်သူတို့သည်။ သဟာယ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့သည်။ ဇာတာ၊ ဖြစ်ကြကုန်၏။ ကိဿဟေတု၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်။ ပဋိသန္ဓာယ၊ ယုံကြည်စေ့စပ်၍။ စရန္တိ၊

၁၉+၂၀+သွားကြကုန်သနည်း။ ဘောပဉ္စပဏ္ဍိတော၊ အိုပညာရှိသုခမိန်ငါးယောက်တို့။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ ပါတရာသကာလေ၊ ထမင်းနံနက်စာစားသောအခါ၌။ မေ၊ ငါတို့။ ပုစ္ဆိတံ၊ မေးအပ်သော။ ဧတံပဉှံ၊ ထိုပြဿနာကို။ ဝတ္တုံ၊ ဆိုခြင်းငှာ။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ယဒိနသက္ကုဏေယျာ ထ၊ အကယ်၍မတတ်နိုင်ကုန်သည်ဖြစ်အံ့။ ဧဝံသန္တေ သု၊ ဤသို့မတတ်နိုင်ကုန်သည်ရှိသော်။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဝေါ၊ သင်တို့ကို။ ရဋ္ဌာ၊ တိုင်းနိုင်ငံမှ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဗ္ဗာဇယိဿမိ၊ နှင်ထုတ်အံ့။ ဒုပ္ပညဇာတိကေ ဟိ၊ ပညာနည်းသော သဘောရှိသော သူတို့ဖြင့်။ မေ၊ ငါ့အား။ အတ္ထော၊ အလိုသည်။ နဟိအတ္ထိ၊ မရှိ။ ဇနိန္ဒ၊ လူတို့ကိုအစိုးရသော မင်းကြီး။ ဃောရေ၊ ကြောက်မက်ဖွယ်သော။ မဟာဇနသမာဂမမှိ၊ များစွာသော လူအပေါင်း၌။ ဇနကောလာဟလသင်္ဂမမှိ၊ လူတို့၏ အုတ်အုတ်ကျက်ကျက်သော အသံတို့ဖြင့် ရောနှော ခြင်းသည်။ ဇာတေ၊ ဖြစ်လတ်သော်။ ဝိက္ခိတ္တမနာ၊ ပျံလွင့်သော စိတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အနေကစိတ္တာ၊ မတည်ကြည်သော စိတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဧတံပဉှံ၊ ဤပြဿနာကို။ ဝတ္တုံ၊ ဆိုအံ့သောငှာ။ န သက္ကုဏေယျာမ၊ ငါတို့မတတ်နိုင်ကုန်။ ဇနိန္ဒ၊ လူတို့ကိုအစိုးရသောမင်းကြီး။ ဟရသိဂတာ၊ ဆိတ်ငြိမ်းရာအရပ်သို့ ကပ်ကုန်သော။ ဧကေမေကာ၊ တစ်ယောက်တစ်ယောက်ကုန်သော။ ဧကဂ္ဂစိတ္တာ၊ တည်ကြည်သော စိတ်ရှိကုန်သော။ ဓီရာ၊ ပညာရှိကုန်သော ငါတို့သုခမိန်ငါးယောက်တို့သည်။ အတ္ထာ၊ ပြဿနာ၏အနက်တို့ကို။ စိန္တယိတွာန၊ ကြံကုန်၍။ ပဝိဝေကေ၊ ကာယဝိဝေကစိတ္တဝိဝေက ဖြစ်ရာ၌။ သမ္မသိတွာန၊ သုံးသပ်ဆင်ခြင်၍။ အထပစ္ဆာ၊ ထိုသို့သုံးသပ်ဆင်ခြင်ပြီးသော နောက်မှ။ တေမတ္ထံ၊ ဤပြဿနာ၏အနက်ကို။ ဝက္ခန္တိ၊ ငါတို့ဆိုပါကုန်အံ့။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ ဥဂ္ဂပုတ္တရာဇပုတ္တိယာ၊ ထင်ရှားကျော်စောသော အမတ်သားမင်းသားတို့အား။ ဥရဗ္ဘဿ၊ ဆိတ်၏။ မံသံ၊ အသားကို။ တနပိယံ၊ ချစ်အပ်၏။ မနာပံ၊ နှစ်လို၏။ တေ၊ ထိုထင်ရှားကျော်စောသော အမတ်မင်းသားတို့သည်။ သုနခဿ၊ ခွေး၏။ မံသံ၊ အသားကို။ န အန္တေိဒ၊ မစားကုန်။ အထ၊ ထိုသို့ဖြစ်လျက်။ မေဏ္ဍကဿ၊ ဆိတ်၏။ သုဏေန၊ ခွေးနှင့်။ သခိံ၊ အဆွေခင်ပွန်းအဖြစ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ ယေ၊ အကြင်အမတ်သားမင်းသားတို့သည်။ အဿဝိဋ္ဌတ္ထရသုခဿ၊ မြင်းကျောက်ကုန်း၌ခင်းခြင်းငှာအလိုရှိအပ်သော အခင်းဟူသော။ ဟေတု၊ အကြောင်းကြောင့်။ ဧဠကဿ၊ ဆိတ်၏။ စမ္မံ၊ အရေကို။ ဝိဟနန္တိ၊ ကြက်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုအမတ်သားမင်းသားတို့သည်။ သုနခဿ၊ ခွေး၏။ စမ္မံ၊ အရေကို။ န စအတ္ထရန္တိ၊ မြင်း

၂၀+၂၁+ကျောက်တုံး၌ မခင်းကုန်။ အထ၊ ထိုသို့ဖြစ်လျက်။ မေဏ္ဍဿ၊ ဆိတ်၏။ သုဏေန၊ ခွေးနှင့်။ သချံ၊ အဆွေခင်ပွန်း၏ အဖြစ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ မေဏ္ဍာ၊ ဆိတ်သည်။ အဝေလ္လိတသိင်္ဂိကောဟိ၊ ကောက်လိမ်သောချိုရှိသည်လျင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သုနခဿ၊ ခွေးအား။ ဝိသာဏာနိ၊ ဦးချိုတို့သည်။ န စအတ္ထိ၊ မရှိကုန်။ မေဏ္ဍာ၊ ဆိတ်သည်။ တိဏဘက္ခော၊ မြက်ကိုစား၏။ သုနခေါ စ၊ ခွေးသည်ကား။ မံသဘောဇနော၊ ဟင်းမျိုးကိုစား၏။ အထ၊ ထိုသို့လျက်။ မေဏ္ဍဿ၊ ဆိတ်၏။ သုဏေန၊ ခွေးနှင့်။ သချံ၊ အဆွေခင်ပွန်း၏ အဖြစ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ မေဏ္ဍော၊ ဆိတ်သည်။ တိဏမာသိ၊ မြက်ကိုစား၏။ ပလာသမာနိသိ၊ သစ်ရွက်ကိုလည်းစား၏။ သုနခေါ၊ ခွေးသည်။ န စတိဏမာသိ၊ မြက်ကိုလည်းမစား။ နောပလာသံ၊ သစ်ရွက်ကိုလည်းမစား။ သုဏော၊ ခွေးသည်။ သယံ၊ ယုန်ကိုလည်းကောင်း။ ဗိဠာရံ၊ ကြောင်ကိုလည်းကောင်း။ ဂဏှောယျ၊ ဘမ်းရာ၏။ အထ၊ ထိုသို့လျက်။ မေဏ္ဍဿ၊ ဆိတ်၏။ သုဏေန၊ ခွေးနှင့်။ သချံ၊ အဆွေခင်ပွန်း၏ အဖြစ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ အဋ္ဌဍ္ဎပါဒေါ၊ ရှစ်ခု၏ ထက်ဝက်ဖြစ်သော လေးခုသောအခြေလည်းရှိထသော။ အဋ္ဌနခေါ၊ ရှစ်ခုသောခွာလည်းရှိထသော။ အယံမေဏ္ဍော၊ ဤဆိတ်သည်။ အိဿဒမမာနော၊ မထင်ရှားသည်ဖြစ်၍။ စတုပ္ပဿဒ၊ အခြေလေးခုရှိသော။ ဣမဿ၊ ဤခွေးအား။ မံသံ၊ ဟင်းမျိုးကို။ အဟရတိ၊ ဆောင်၏။ ဇနိန္ဒော၊ လူတကာတို့ကို အစိုးရသော။ ဝေဒေဟသေဋ္ဌော၊ ဝေဒေဟမင်းမြတ်သည်။ ပါသာဒဝရဂတော၊ မြတ်သော ပြာသာဒ်ထက်နေလျက်။ ဗုဘုက္ကဿ စ၊ ဘုတ်ဘုတ်ဟူသောအသံကိုပြုတတ်သော ခွေး၏လည်းကောင်း။ ပုဏ္ဏမုခဿ စ၊ ပြည့်သော မျက်နှာရှိသော ဆိတ်၏လည်းကောင်း။ အညောညဿ၊ အချင်းချင်း၏။ ဘောဇနာနံ၊ အစာတို့ကို။ ဧတံဝိဟိတရံ၊ ထိုသို့သော လဲလှယ်ဆောင်ခြင်းကို။ သက္ခိတံ၊ မျက်မှောက်။ အဒ္ဒသကိရ၊ မြင်တော်မူလေသတတ်။ ဘောန္တောအမစ္စာ၊ အိုအမတ်များတို့။ ယဿမေ၊ အကြင်ငါ၏။ ကုလမှိ၊ အိမ်၌။ ယေဓီရာ၊ အကြင်ပညာရှိတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေဓီရာ၊ ထိုပညာရှိတို့သည်။ ပဉှဿ၊ ပြဿနာ၏။ ဂမ္ဘီရဂတံ၊ နက်နဲစွာဖြစ်သော။ နိပုဏံ၊ သိမ်မွေ့သော။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ သုဘာသိတေန၊ ကောင်းစွာဆိုသဖြင့်။ ပဋိဝိဇ္ဇန္တိ၊ ပိုင်းဖြတ်၍ဆိုနိုင်ပေကုန်၏။ အနပ္ပရူပါ၊ များသော ဂုဏ်တို့ဖြင့် ပြည့်သော သဘောရှိ

၂၁+၂၂+ကုန်သော။ ဧိဿာပဏ္ဍိတော၊ ဤပညာရှိတို့ကို။ တဿနေမေ၊ ထိုငါအား။ လာဘာဝတ၊ ရတော်လေစွတကား။ ဘောန္တောပဉ္စပဏ္ဍိတာ၊ အိုပညာရှိသုခမိန်ငါးယောက်တို့။ သုဘာသိတေန၊ ကောင်းစွာပြဿနာ၏ အနက်ကိုဆိုပေသဖြင့်။ ပရမပ္ပတီတမနော၊ အလွန်ဝမ်းမြောက်သော နှလုံးရှိသည်ဖြစ်၍။ သဗ္ဗေသံ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ပဏ္ဍိတာနံ၊ ပညာရှိဖြစ်ကုန်သော။ ဝေါတုမှာကံ၊ သင်ငါးယောက်တို့အား။ ဧကမေကံ၊ တစ်ယောက်တစ်ဆောင်စီတဆောင်စီသော။ အဿတရိရထဉ္စ၊ အဿတိုရ်မြင်းကသောရထားကိုလည်းကောင်း။ ဧကမေကံ၊ တစ်ယောက်တစ်ရွာစီတရွာစီသော။ ဖီတံ၊ ဝပြောစွာသော။ ဂါမဝရဉ္စ၊ စားကျေးရွာမြတ်ကိုလည်းကောင်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျင်အပြီးတည်း။ မေဏ္ဍဇာတကံ၊ မေဏ္ဍဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၉။ မဟာပဒုမဇာတ်။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ ပရတောပရဿ၊ သူတစ်ပါး၏။ ဒေါသံ၊ အပြစ်ကို။ အဒိဒဋ္ဌာ၊ မမြင်မူ၍။ သဗ္ဗသောသဗ္ဗာနိ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ အဏုံ၊ထူလာနိ၊ ငယ်ငယ်ကြီးကြီးသော အပြစ်တို့ကို။ ဣဿရော၊ လူများသနင်းပြည့်ရှင်မင်းသည်။ ပရဿ၊ သူတစ်ပါး၏။ ဝစနံ၊ ပြောစကားကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ အပ္ပဋိဝက္ခီယ၊ မစုံစမ်းမဆင်ခြင်မူ၍။ ဒဏ္ဍံ၊ မင်းဒဏ်ကို။ န ပဏယေ၊ မထားရာ။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ ယောစခတ္တိယော၊ အကြင်ရေမြေသနင်းပြည့်ရှင်မင်းသည်ကား။ အပ္ပဋိဝက္ခိတွာ၊ အပြစ်ဒေါသကိုမဆင်ခြင်မူ၍။ ဒဏ္ဍံ၊ လက်ခြေဖြတ်ခြင်းစသော မင်းဒဏ်ကို။ ကုဗ္ဗတိ၊ ပြုအံ့။ သောခတ္တိယော၊ မိမိ၏အကျိုးစီးပွားပျက်စီးကြောင်းကိုပြုတတ်သော ထိုမင်းသည်။ ဇစ္စန္ဓော၊ အမိဝမ်းတွင်းက အလင်းကို မရဇစ္စန္ဓယောကျ်ားသည်။ သမက္ခိတံ၊ ယင်ကောင်ရှိသော။ ဘောဇနံ၊ ဘောဇဉ်ကို။ ဂိလတိဣဝ၊ မျို၏သို့။ သကဏ္ဋကံ၊ ဆူးရှိသော။ ဘောဇနံ၊ ဘောဇဉ်ကို။ ဂိလသိ၊ မိသည်မည်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ ယော စ၊ အကြင်ပြည့်ရှင်မင်းသည်ကား။ အဒဏ္ဍိယံ အဒဏ္ဍိတဗ္ဗံ၊ ဒဏ်မပေးထိုက်သောသူကို။ ဒဏ္ဍယတိ ဒဏ္ဍံဒေတိ၊ ဒဏ်ပေး၏။ ဒဏ္ဍိယဉ္စဒဏ္ဍိတဗ္ဗဉ္စ၊ ဒဏ်ပေးထိုက်သော သူကိုလည်း။ အဒဏ္ဍိယအဒဏ္ဍိတွာ၊ ဒဏ်မပေးမူ၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ရုစိမေဝ၊ အကြိုက်ကိုသာလျင်။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ သော၊ ထိုပြည့်ရှင်မင်းသည်။ အန္ဓော၊ သူကန်းသည်။ ဝိသမံ၊ မညီညွတ်သော။ မဂ္ဂံ၊ ခရီးကို။ န ဇာနာတိဣဝ၊ မသိကဲ့

၂၂+၂၃+သို့။ သမာ သမံ၊ ညီညွတ်မညီညွတ်သည်ကို။ န ဇာနန္တိ၊ မသိသည်မည်၏။ သမာသမံ၊ ညီညွတ်သည်မညီညွတ်သည်ကို။ အဇာနတော၊ မသိဘဲလျက်။ ဓာဝတော၊ ပြေးသောသူ၏။ ပါဒေါ၊ ခြေသည်။ ပါသာဏာဒီသု၊ ကျောက်အစရှိသည်တို့၌။ ပက္ခိလန္တော ဝိယ၊ ချော်ချွတ်တိမ်းလည်း၏သို့။ စတူသု၊ လေးပါးကုန်သော။ အပါယေသု၊ အပါယ်တို့၌။ မဟာဒုက္ခံ၊ ကြီးစွာသော ဆင်းရဲသို့။ ပါပုဏာတိ၊ ရောက်တတ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ ယော၊ အကြင်ပြည်ရှင်မင်းသည်။ ဧတာနိဋ္ဌာနာနိ စ၊ ထိုဒဏ်ပေးခြင်း၏အကြောင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒဏ္ဍကာရဏေသု ပိ၊ ဒဏ်ပေးခြင်း၏အကြောင်းတို့တွင်လည်း။ သဗ္ဗသောသဗ္ဗာနိ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ အဏုံထူလာနိ၊ အပြစ်ကြီးအပြစ်ငယ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဋိဝေက္ခိယ၊ ဉာဏ်ဖြင့်စုံစမ်းဆင်ခြင်၍။ သုဒိဋ္ဌံ၊ ကောင်းစွာမြင်သည်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အနုသာသေယျ၊ အပြစ်အလျောက်ဆုံးမရာ၏။ သောရာဇာ၊ ထိုအပြစ်အလျော်ဆုံးမစီရင်သော မင်းသည်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ ကာရိတုံ၊ တိုင်းပြည်၌အဆုံးအမကိုပြုခြင်းငှာ။ အရဟတိ၊ ထိုက်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဧကန္တမုဒုနာ၊ စင်စစ်အားဖြင့် နူးညံ့သော အကျင့်ဖြင့်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ မဟတ္တေ၊ မြတ်သော အစိုးရသော အဖြစ်၌။ ဌပေတုံ၊ ထားခြင်းငှာ။ န သက္ကာ၊ မတတ်နိုင်။ ဧကန္တတခိဏေန ဝါ၊ အလွန်ထက်လွန်သော အကျင့်ဖြင့်လည်း။ အတ္တံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ မဟတ္တေ၊ မြတ်သော အစိုးရသော အဖြစ်၌။ ဌပေတုံ၊ ထားခြင်းငှာ။ န သက္ကာ၊ မတတ်နိုင်။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဥဘယံ၊ အနုအထက်နှစ်ပါးစုံကို။ အာစရေ၊ ကျင့်ရာ၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ မုဒု၊ နူးညံ့သော ပြည်ရှင်မင်းသည်။ ပရိဘူတော၊ ပြည်သူတို့လွှမ်းမိုး၍ မထေမဲ့မြင်ပြုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧတဉ္စဥဘယံ၊ ထိုနှစ်ပါးစုံကိုလည်း။ အနုမဇ္ဈံ၊ အလျော်ဖြစ်သော မနူးလွန်းမထက်လွန်းအလတ်ဖြစ်သော အကျင့်ကို။ သမာစရေ၊ ကောင်းစွာကျင့်ရာ၏။ ရာဇ၊ အရှင်မင်းကြီး။ ရတ္တော ပိ၊ ဒေါသကြီးသော သူသည်လည်း။ ဗဟုံ၊ များစွာ။ ဘာသတိ၊ ပြောဆို၏။ ဣတ္ထီကာရဏာ၊ မိန်းမဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ပုတ္တံ၊ ထီးနန်းလျောက်ပတ်သားတော်မြတ်ကို။ ဃာတေတုံ၊ သတ်ခြင်းငှာ။ န ရဟတိ၊ မထိုက်။ ဘောန္တောအမစ္စာ၊ အိုအမတ်တို့။ သဗ္ဗော ဝ၊ အလုံးစုံသာလျင်ဖြစ်သော။ လောကော၊ လူအပေါင်းသည်။ ဧကတော၊ တ

၂၃+၂၄+ပေါင်းတည်း။ ကုမရဿ၊ မင်းသား၏။ ပက္ခော၊ အပင်းအသင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အယံဣတ္ထီ စ၊ ဤမိန်းမသည်ကား။ ဧကိကာ၊ တစ်ယောက်တည်းသာတည်း။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဋိသဇ္ဇိဿံ၊ စီရင်အံ့။ ဂစ္ဆ၊ သွားချေ။ နံ၊ ထိုမင်းသားကို။ နပက္ခိပတေထ၊ ကမ်းပါးပြတ်၌ချလေကုန်။ တာတ၊ မချစ်သား။ အနေကတာလေ၊ များစွာသော ထန်းပင်ပမာဏရှိသော။ နရကေ၊ နရက်ချောက်ဟုဆိုအပ်သော။ ဂမ္ဘီရေ၊ နက်စွာသော။ ဒုရုတ္တရေ၊ အလွန်တတ်နိုင်ခဲသော။ ဂိရိဒုဂ္ဂသ္မိံ၊ တောင်ကမ်းပါးပြတ်၌။ ပါတိတော၊ ချအပ်လျက်။ ကေန၊ အဘယ်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ တတ္ထ၊ ထိုကမ်းပါးပြတ်၌။ နာရိ၊ မသေသနည်း။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ တတ္ထ၊ ထိုကမ်းပါးပြတ်၌။ ဇာတဖဏော၊ ပြန့်သောပါးပျဉ်ရှိသော။ နာဂေါ၊ နဂါးမင်းသည်။ ပတနံ၊ ကျသော။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဘောဂေတိ၊ အခွေတို့ဖြင့်။ ပစ္စဂ္ဂဟိ၊ ခံလင့်ပေ၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တတ္ထ၊ ထိုကမ်းပါးပြတ်၌။ နာမရိံ၊ မသေသတည်း။ နရာဇပုတ္တ၊ ခမည်းတော်၏သား။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ တံ၊ သင်ချစ်သားကို။ သကံဃရံ၊ မိမိအိမ်သို့။ ပဋိနေဿာမိ၊ တဖန် ငါဆောင်အံ့။ တေ၊ သင်ချစ်သားအား။ ဘဒ္ဒံ၊ ကောင်းခြင်းသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ရဇ္ဇံ၊ မင်းအဖြစ်ကို။ ကာရေဟိ၊ ပြုလော့။ အရညေ၊ တော၌။ ကိံ ကရိဿသိ၊ အဘယ်ပြုအံ့နည်း။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ ဗဠိသံ၊ ငါးမျှားချိတ်ကို။ ဂိဠိတွာ၊ မျို၍။ သလောဟိတံ၊ သွေးနှင့်တကွ။ ဥဒ္ဓရေယျယထာ၊ အန်သကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ ဥဒ္ဓရိတွာ၊ အန်သည်ရှိသော်။ သုခီ၊ ချမ်းသာခြင်းရှိသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ အတ္တနိ၊ မိမိ၌။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ ပဿာမိ၊ မြင်၏။ တာတ၊ ချစ်သား။ တွံ၊ သင်ချစ်သားသည်။ ကိံ၊ အဘယ်ကို။ ဗဠိသံ၊ ငါးမျှားချိတ်ဟူ၍။ ဗြူသိနု၊ ဆိုသနည်း။ ကိံ၊ အဘယ်ကို။ တွံ၊ သင်ချစ်သားသည်။ ဥဗ္ဘတံ၊ နုတ်အန်အပ်၏ဟူ၍။ ဗြူသိနု၊ ဆိုသနည်း။ ပုစ္ဆိတော၊ မေးအပ်သော သင်ချစ်သားသည်။ မေ၊ ငါခမည်းတော်မင်းအား။ အက္ခာဟိ၊ ကြားဘိလော့။ ခတ္တိယ၊ ရေမြေသနင်းပြည့်ရှင်မင်း။ ကာမေ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ ဗဠိသံ၊ ငါးမျှားချိတ်ဟူ၍။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဗြူမိ၊ ဆို၏။ ဟတ္ထိအဿံ၊ ဆင်မြင်ကို။ သလောဟိတံ၊ သွေးနှင့်တကွဟူ၍။ ဗြူမိ၊ ဆို၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ စတ္တံ၊ စွန့်ခြင်းကို။ ဥဗ္ဘတံ၊ နုတ်အန်ခြင်းဟူ၍။ ဗြူမိ၊ ဆို၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဇာနာဟိ၊ သိတော်မူလော့။ စိဉ္စမာဏဝိကာ၊ ယခုအခါ

၂၄+၂၅+စိဉ္စိမာဏိဝိကအမည်ရှိသော ပရိဗိုဇ်မသည်။ မာတာ၊ ထိုအခါမိထွေးတော်မိဖုရားကြီးသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ဘူးပြီ။ ဒေဝဒတ္တော၊ ယခုအခါဒေဝဒတ်သည်။ မေ၊ ငါ၏။ ပိတာ၊ ထိုအခါခမည်းတော်ဗြဟ္မဒတ်မင်းကြီးသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ဘူးပြီ။ သာရိပုတ္တော၊ ယခုအခါသာရိပုတ္တရာသည်။ ဒေဝတာ၊ ထိုအခါနတ်သားသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ဘူးပြီ။ အယံ၊ ယခုအခါငါဘုရားသည်။ ရာဇပုတ္တော၊ ထိုအခါပဒုမမင်းသားသည်။ အာသိံ၊ ဖြစ်ဘူးပြီ။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဇာတကံ၊ ဇာတ်ကို။ ဓာရေထ၊ မှတ်ကြလေကုန်။ မဟာပဒုမဇာတကံ၊ မဟာပဒုမဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၁၀။ မိတ္တာမိတ္တဇာတ်။ ပဏ္ဍိတ၊ ပညာရှိသုခမိန်။ ကာနိကမ္မာနိ၊ အဘယ်အမှုတို့ကို။ ကုဗ္ဗာနံကရောန္တော၊ ပြုသည်ဖြစ်၍။ မေဓာဝီ၊ ထိုးထွင်း၍သိသော။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသည်။ ဒိသွာ စ၊ မြင်၍လည်းကောင်း။ သုတွာ စ၊ ကြား၍လည်းကောင်း။ အမိတ္တံ၊ အဆွေခင်ပွန်းမဟုတ်သည်အဖြစ်ကို။ ဇာနေယျ၊ သိရာသနည်း။ တဿ၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်းမဟုတ်သည်အဖြစ်ကို။ ဇာနနတ္ထံ၊ သိခြင်းအကျိုးငှာ။ ဝိညူ၊ ပညာရှိသည်။ ကထံ၊ အသို့လျင်။ ပရက္ကမေ၊ လုံ့လပြုရာသနည်း။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ နံ၊ ထိုရန်ဘက်ဖြစ်သောသူကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ န ဥမှယတေ၊ မပြုံးမရွှင်။ နံ၊ ထိုရန်ဘက်ဖြစ်သော သူကို။ န စပဋိနန္ဒတိ၊ မနှစ်သက်။ အဿ၊ ထိုရန်ဘက်ဖြစ်ဘူးသော သူအား။ စက္ခုနိ၊ မျက်စိတို့ကို။ န ဒဒါမိ၊ မပေး။ ပဋိလောမဉ္စ၊ ဆန့်ကျင်ဘက်ကိုလည်း။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ တဿ၊ ထိုရန်ဘက်ဖြစ်သောသူ၏။ အမိတ္တေ၊ ရန်သူတို့ကို။ ဘဇတိ၊ မှီဝဲဆည်းကပ်၏။ တဿ၊ ထိုရန်ဘက်ဖြစ်သော သူ၏။ မိတ္တေ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့ကို။ န သေဝတိ၊ မမှီဝဲမဆည်းကပ်။ ဝဏ္ဏကာမေ၊ ချီးမွမ်းလိုသောသူတို့ကို။ နိဝါရေတိ၊ တားမြစ်၏။ အက္ကောသန္တေ၊ ဆဲရေးလိုသောသူတို့ကို။ ပသံသတိ၊ ချီးမွမ်း၏။ တဿ၊ ထိုရန်ဘက်ဖြစ်သောသူအား။ ဂုယှဉ္စ၊ လျှို့ဝှက်အပ်သော မိမိစကားကိုလည်း။ န အက္ခာသိ၊ မကြား။ တဿ၊ ထိုရန်ဘက်ဖြစ်သောသူ၏။ ဂုယှံ၊ လျှို့ဝှက်အပ်သော စကားကို။ န ဂူဟတိ၊ မလျှို့ဝှက်။ တဿ၊ ထိုရန်ဘက်ဖြစ်သောသူ၏။ ကမ္မံ၊ အမှုကို။ န ဝဏ္ဏေတိ၊ မချီးမွမ်း။ အဿ၊ ထိုရန်ဘက်ဖြစ်သောသူ၏။ ပညံ၊ ဉာဏ်ပညာကို။ န ပသံသတိ။

၂၅+၂၆+ တဿ၊ ထိုရန်ဘက်ဖြစ်သော သူ၏။ အဘဝေ၊ ပျက်စီးခြင်း၌။ နန္ဒတိ၊ နှစ်သက်၏။ တဿ၊ ထိုရန်ဘက်ဖြစ်သော သူ၏။ ဘဝေ၊ စီးပွားခြင်း၌။ န နန္ဒတိ၊ မနှစ်သက်။ အစ္ဆေရံ၊ ကောင်းမြတ်သော။ ဘောဇနံ၊ ဘောဇဉ်ကို။ လဒ္ဓါ၊ ရသည်ရှိသော်။ တဿ၊ ထိုရန်ဘက်ဖြစ်သောသူအား။ ဒဒါမီတိ၊ ပေးအံ့ဟူ၍။ သတိ၊ အောက်မေ့ခြင်းသည်။ န ဥပ္ပဇ္ဇတေ၊ မဖြစ်။ ယတော၊ အကြင်အကြောင်းမှ။ အဟာသောပိ၊ မရွှင်ပြသည်ဖြစ်၍လည်း။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲကို။ လဘေ၊ ရရာ၏။ တတော၊ ထိုအကြောင်းမှ။ နံ၊ ထိုရန်ဘက်ဖြစ်သော သူကို။ နာနုကမ္ပတိမုဒုစိတ္တေန နစိန္တေတိ၊ နူးညံ့သော စိတ်ဖြင့် လွတ်ပါစေဟု မကြံ။ ယေဟိ၊ အကြင်တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးသော အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသည်။ ဒိသွာ စ၊ မြင်၍လည်းကောင်း။ သုတွာ စ၊ ကြား၍လည်းကောင်း။ အမိတ္တံ၊ ရန်သူကို။ ဇာနေယျ၊ သိရာ၏။ ဣစ္စေတေသောဠသကာရာ၊ ဤတစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးသော အကြောင်းတို့သည်။ အမိတ္တသ္မိံ၊ ရန်သူဖြစ်သောပုဂ္ဂိုလ်၌။ ပတိဋ္ဌိတာ၊ တည်ကုန်၏။ ပဏ္ဍိတ၊ ပညာရှိသုခမိန်။ ကာနိကမ္မာနိ၊ အဘယ်အမှုတို့ကို။ ကုဗ္ဗာနံကရောန္တော၊ ပြုသည်ဖြစ်၍။ မေဓာဝီ၊ ထိုးထွင်း၍သိသော။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသည်။ ဒိသွာ စ၊ မြင်၍လည်းကောင်း။ သုတွာ စ၊ ကြား၍လည်းကောင်း။ မိတ္တံ၊ အဆွေခင်ပွန်း၏အဖြစ်ကို။ ဇာနေယျ၊ သိရာသနည်း။ တဿ၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်း၏ အဖြစ်ကို။ ဇာနေယျ၊ သိရာသနည်း။ တဿ၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်း၏အဖြစ်ကို။ ဇာနနတ္ထံ၊ သိခြင်းအကျိုးငှာ။ ဝိညူ၊ ပညာရှိသည်။ ကထံ၊ အသို့လျင်။ ပရက္ကမေ၊ လုံ့လပြုရာသနည်း။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ ပဝုဋ္ဌံ၊ ကွေကွင်းလတသော်။ တဿ၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်းအား။ သရတိ၊ အောက်မေ့၏။ အာဂတံ၊ လာလတ်သောအဆွေခင်ပွန်းကို။ ပဋိနန္ဒတိ၊ နှစ်သက်၏။ တတော၊ ထိုလာခြင်းကြောင့်။ ကေလာယိတော၊ ရွှင်လန်းသဖြင့် အလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝါစာယ၊ သာယာသော စကားဖြင့်။ တံ၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်းကို။ သမဒစရန္တော၊ ပြောဟောနှုတ်ဆက်လျက်။ ပဋိနန္ဒတိ၊ ဤသို့။ နှစ်သက်၏။ တဿ၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်း၏။ မိတ္တေ ဧဝ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့ကိုသာလျင်။ ဘဇတိ၊ မှီဝဲဆည်းကပ်၏။ တဿ၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်း၏။ အမိတ္တေ၊ ရန်သူကို။ န သေဝတိ၊ မမှီဝဲမဆည်းကပ်။ အက္ကောသန္တေ၊ အဆွေခင်ပွန်း၏ကျေးဇူးကိုဆိုလိုသော သူတို့ကို။ ပသံသတိ၊ ချီးမွမ်း၏။ တဿ၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်းအား။ ဂုယှဉ္စ၊ လျှို့ဝှက်အပ်သော စကားကိုလည်း။ အက္ခာဟိ၊ ကြားလာ၏။ တဿ၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်း၏။ ဂုယှဉ္စ၊ လျှို့ဝှက်အပ်သော စကားကိုလည်း။ ဂူဟတိ၊ လျှို့ဝှက်၏။ တဿ၊

၂၆+၂၇+ထိုအဆွေခင်ပွန်း၏။ ကမ္မဉ္စ၊ အမှုကိုလည်း။ ဝဏ္ဏေတိ၊ ချီးမွမ်း၏။ အဿ၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်း၏။ ပညံ၊ ဉာဏ်ပညာကို။ ပသံသတိ၊ ချီးမွမ်း၏။ တဿ၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်း၏။ အဘဝေ၊ အစီးအပွားမဲ့၌။ န နန္ဒတိ၊ မနှစ်သက်။ အစ္ဆေရံ၊ ကောင်းမြတ်သော။ ဘောဇနံ၊ ဘောဇဉ်ကို။ လဒ္ဓါ၊ ရ၍။ တဿ တဿ၊ ထိုထိုအဆွေခင်ပွန်းအား။ ဒဒါမီတိ၊ ပေးအံ့ဟု။ သတိ၊ အောက်မေ့ခြင်းသတိသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတေ၊ ဖြစ်၏။ ယတော၊ အကြင်အကြောင်းမှ။ ပဟာသောပိ၊ ရွှင်လန်းသည်ဖြစ်၍လည်း။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ လဘေ၊ ရရာ၏။ တတော၊ ထိုအကြောင်းမှ။ နံ၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်းဖြစ်သောသူကို။ အနုကမ္ပတိမုဒုစိတ္တေန စိန္တေတိ၊ နူးညံ့သော စိတ်ဖြင့်ကြံ၏။ ယေဟိ၊ အကြင်တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးသော အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသည်။ ဒိသွာ စ၊ မြင်၍လည်းကောင်း။ သုတွာ စ၊ ကြား၍လည်းကောင်း။ မိတ္တံ၊ အဆွေခင်ပွန်းကောင်းကို။ သုဇာနေယျ၊ ကောင်းစွာသိရာ၏။ ဣစ္စေတေသောဠသကာရာ၊ ဤတစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးသော အကြောင်းတို့သည်။ မိတ္တသ္မိံ၊ အဆွေခင်ပွန်းကောင်း၌။ သုပတိဋ္ဌိတာ၊ ကောင်းစွာတည်ကုန်၏။ မိတ္တာမိတ္တဇာတကံ၊ မိတ္တာမိတ္တဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ တတဿ၊ ထိုဒွါဒသနိပါတ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ စူဠကုဏာလဇာတ်၊ဘဒ္ဒသာလဇာတ်၊သမုဒ္ဒဝါဏိဇဇာတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ အထ၊ ထိုမှတစ်ပါး။ ကာမဇာတ်၊ဇနသန္ဓဇာတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ အထ၊ ထိုမှတစ်ပါး။ မဟာကဏှဇာတ်၊ကောသိယဇာတ်၊မေဏ္ဍဇာတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ပဒုမော၊ ပဒုမဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ပန၊ တစ်ဖန်။ မိတ္တဝရေ၊ မိတ္တာမိတ္တဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့တည်း။ ဒွါဒသနိပါတံ၊ ဒွါဒသနိပါတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ပါဌဇာတ်ဒွါဒသနိပါတ်ပါဠိတော်နိသျပြီး၏။

တေရသကနိပါတ်

၄၇၄. အမ္ဗဇာတ်

ဘဝန္တိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ သောတွံ၊ ထိုသင်သည်။ အဇ္ဇ၊ ယခု။ မန္တံ၊ မန္တရားကို။ ဇပ္ပံဇပ္ပန္တော ပိ၊ ရွတ်ပါသော်လည်း။ န ပါေဿိန သက္ကောသိ၊ မစွမ်းနိုင်။ အဇ္ဇ၊ ယခု။ တဝ၊ သင်၏။ အယံသောဓမ္မော၊ ဤသဘောသည်ကား။ ကောနာမ၊ အသို့ဖြစ်သနည်း။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ စဏ္ဍာလပုတ္တော၊ ဒွန်းစဏ္ဍားသားသည်။ ဓမ္မေန၊ အကြောင်းသဘောဖြင့်။ မန္တေ၊ မန္တာန်တို့ကို။ မမ၊ အကျွန်ုပ်အား။ သမ္ပဒါသိ၊ ပေးပေ၏။ ပကတိဉ္စ၊ ပြကတေ့သောကျင့်။ ဝတ္တရားစကားကိုလည်း။ ပုစ္ဆိတော၊ မေးအပ်သောသင်သည်။ အဿမေ၊ ထိုငါ၏။ နာမဂေါတ္တံ၊ အမည်အမျိုးကို။ မာစဂုယှိတ္ထော၊ မလျှို့ဝှက်လင့်။ သစေဂုယှတိ၊ အကယ်၍ လျှို့ဝှက်သည်ဖြစ်အံ့။ မန္တော၊ မန္တရားသည်။ အတ္ထံ၊ အကျိုးစီးပွားကို။ ဝိဇဟေယျ၊ စွန့်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သံသိ၊ ဆိုပေ၏။ သော အဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်ကို။ ဇနိန္ဒေန၊ အရှင်မင်းမြတ်သည်။ ဇနမှိ၊ လူများအလယ်၌။ ပုဋ္ဌော၊ မေးတော်မူသည် ရှိသော်။ ဣမေမန္တာ၊ ဤမန္တရားတို့ကို။ ဗြာဟ္မဏဿ၊ ပါမောက္ခဆရာပုဏ္ဏား၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဂဟိတာ ဣတိ၊ ဤသို့။ သင်အပ်ကုန်၏ ဟူ၍။ မိစ္ဆာ၊ မိုက်မှားသဖြင့်။ မက္ခာဘိဘူတော၊ ကျေးဇူးချေခြင်းနှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ အလိကံ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို။ အဘဏိံ၊ ဆို၏။ ပဟီနမန္တော၊ စွန့်သော မန္တာန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ကပဏော၊ အထီးကျန်လျက်။ ရဒမိ၊ ငိုရ၏။ ဘောန္တောအမစ္စာ၊ အိုအမတ်တို့။ ဧရဏ္ဍဝါ၊ ကြက်ဆူပင်တို့သည်လည်းကောင်း။ ပုစိမန္ဒါဝါ၊ တမာပင်တို့သည်လည်းကောင်း။ အထ၊ ထိုမြို့။ ပါဠီဘဒ္ဒကာဝါ၊ ပင်လယ်ကသစ်ပင်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ မုတ္ထိကော၊ ပျားကိုအလိုရှိသောသူသည်။ တေသု၊ ထိုကြက်ဆူပင်စသည်တို့၌။ မဓုံ၊ ပျားကို။ ဝိန္ဒေ၊ ရ၏။ သောဟိ၊ ထိုပျားရသောသစ်ပင်သည်သာလျင်။ တဿ၊ ထိုပျားရှာသောသူအား။ ဒုမုတ္တမော၊ သစ်ပင်မြတ်မည်၏။ ခတ္တိယာ စ၊ မင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဗြဟ္မာဏာ စ၊ ပုဏ္ဏားတို့သည်လည်းကောင်း။ ဝေဿာ စ၊ သူကြွယ်တို့သည်လည်းကောင်း။ သုဒ္ဒါ စ၊ သူဆင်းရဲတို့သည်လည်းကောင်း။ စဏ္ဍာလပုက္ကုသာ စ၊ ဒွန်းစဏ္ဍားပန်းမှိုက်စွန့်မျိုးတို့သည်လည်းကောင်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ယမှာ၊ အကြင်သူမှ။ ဓမ္မံ၊ လျောက်ပတ်သော အကြောင်းအကျိုးကို။ ဝိဇာနေယျ၊ သိရာ၏။ သောဟိ၊ ထိုတရားရှိသော သူသည်သာလျင်။ တဿ၊ ထိုတရားရှာသောသူအား။ နရုတ္တမော၊ မြတ်သောသူမည်၏။ ဣမဿ၊ ဤသူယုတ်အား။ ဒဏ္ဍဉ္စ၊ အလုံးစုံသော ဥစ္စာကို သိမ်ယူခြင်းတည်းဟူသော ဒဏ်ကိုလည်းကောင်း။ ဝဓဉ္စ၊ ကျောက်ရေစုပ်အောင် ရိုက်ပုတ်ခြင်းကိုလည်း

ဝ၂+ဝ၃+ကောင်း။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ ယောဇမ္မော၊ အကြင်သူယုတ်သည်။ ကာသိရေန၊ မဟုတ်။ ငြိုငြင်သဖြင့်။ လဒ္ဓံ၊ ရအပ်သော။ ဥတ္တမတ္ထံ၊ မြတ်သော အကျိုးကို။ မာနာတိမာနေန၊ အလွန်မာန်မူသဖြင့်။ ဝိနာသယိတ္ထ၊ ဖျက်ဆီး၏။ ဣမံဇမ္မံ၊ ဤသူယုတ်ကို။ ဂလေ၊ လည်၌။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ ဂလယာထ၊ နှင်ထုတ်ကုန်လော။ အာစရိယ၊ ဆရာ။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဣံဒ၊ ဤအရပ်သည်။ သမံ၊ ညီညွတ်၏ဟု။ မညမာနော၊ မှတ်ထင်သည်ဖြစ်၍။ သောဗ္ဘံ၊ ထုံးအိုင်သို့လည်းကောင်း။ ဂုဟံ၊ လိုဏ်သို့လည်းကောင်း။ နရကံ၊ မြေ၏ ကွဲရာအရပ်ဟုဆိုအပ်သော ချောက်သို့လည်းကောင်း။ ပူတိပဒံ၊ သေပြီးသော သစ်ပင်ကြီးအမြစ်ဆွေးမြေ့ရာကြီးစွာသော တွင်းသို့လည်းကောင်း။ ပတေယျယထာ၊ ကျသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ အန္ဓော၊ သူကန်းသည်။ ကဏှသပ္ပံ၊ မြွေဟောက်ကို။ ရဇ္ဇူတိ၊ ကြိုးဟူ၍။ မညမာနော၊ မှတ်ထင်လျက်။ အက္ကမေယထာ ဝါ၊ နင်းသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဇောတိံ၊ မီးသို့။ ပဝိဋ္ဌဟေယျယထာ၊ ဝင်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဧဝံပိ၊ ဤအတူလည်းကောင်း။ သပည၊ ပညာရှိတော်မူသော ဆရာ။ ခလိတံ၊ ချော်ချွတ်သော။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ခမိတွာ၊ သည်းခံ၍။ တွံ၊ အရှင်ဆရာသည်။ ပဟီနမန္တဿ၊ မန္တရားမှယုတ်သောအကျွန်ုပ်အား။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပဒါဟိ၊ ပေးတော်မူပါလော။ မာဏဝ၊ လုလင်။ အဟံပိ၊ ငါသည်လည်း။ ဓမ္မေန၊ ဆရာ့အဘို့ရွှေငွေကိုမယူမူ၍ တရားသဖြင့်သာ။ မန္တံ၊ မန္တရားကို။ တဝ၊ သင်အား။ သမ္ပါဒသိံ၊ ပေးပြီ။ တွံပိ၊ သင်သည်လည်း။ ဓမ္မေနေဝ၊ တစ်စုံတစ်ခုမပေးမူ၍ တရားကျင့်ဝတ်ဖြင့်လျှင်။ ပဋိဂ္ဂဟေသိ၊ ခံပြီ။ ပကတိံပိ၊ ပြကတေ့သောကျင့်စရာဝတ်ကိုလည်း။ တေ၊ သင်အား။ အတ္တမနော၊ နှစ်လိုဝမ်းသာ။ အသံသိံ၊ ငါပြောပြီ။ ဓမ္မေ၊ ဆရာပူဇော်သော အကျင့်တရား၌။ ပတိဋ္ဌိတံ၊ တည်သော သင့်ကို။ မန္တော၊ မန္တရားသည်။ န ဇဟေယျ၊ မစွန့်ရာ။ အပ္ပပညော၊ နည်းသော ပညာရှိသော။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ အဇ္ဇ၊ ယခု။ မနုဿလောကေ၊ လူ့ပြည်၌။ ကသိရေန၊ ငြိုငြင်သဖြင့်။ လဒ္ဓံ၊ ရအပ်သော။ ဒုလ္လဘံ၊ ရခဲသော။ ဇီဝိတုံ၊ အသက်မွေးမြူခြင်းငှာ။ သမတ္ထံ၊ စွမ်းနိုင်သော။ ယံဗလမန္တံ၊ အကြင်ကြီးသော အာနုဘော်ရှိသော မန္တရားကို။ ကိဉ္စာပိလဒ္ဓါ၊ အကယ်၍ကားရ၏။ အထ၊ ထိုသို့ရပါသော်လည်း။ သော၊ ထိုပညာနည်းသောသူသည်။ အလိကံ၊ မမှန်သောစကားကို။ ဘာသမာနော၊ ဆိုသည်ဖြစ်၍။ တံမန္တံ၊ ထိုမန္တရားကို။ နဝိနာသယိ၊ ဖျက်ဆီး၏။ ဗာလဿ၊ မိုက်သော။ မူဠဿ၊ တွေဝေသော။ အကတညုနော၊ ကျေးဇူးကိုမသိသော။ မုသာ၊ မဟုတ်မမှန်သော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော။ အသညတဿ၊ ကိုယ်နှုတ်နှလုံး

ဝ၃+ဝ၄+ကိုမစောင့်သော။ တေ၊ သင်အား။ တဒိသကေ၊ ထိုသို့သဘောရှိကုန်သော အခါမရွေးသရက်သီးကို ပေးတတ်ကုန်သော။ မန္တေ၊ မန္တရားတို့ကို။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ န ဒေမ၊ မပေးကုန်။ မန္တာ၊ မန္တရားတို့သည်။ ကုတောအတ္ထိ၊ အဘယ်မှာရှိကုန်အံ့နည်း။ ဂစ္ဆ၊ သွားလေ။ မယှံ၊ ငါသည်။ န ရုစ္စသိ၊ မနှစ်သက်နိုင်။ အမ္ဗဇာတကံ၊ အမ္ဗဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၂။ ဖုန္ဒနဇာတ်။ ကဓရိဟတ္ထော၊ ဓားလက်၌ရှိသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဝနံ၊ တောသို့။ ဩဂယှ၊ သက်၍။ တိဋ္ဌသိ၊ တည်၏။ သမ္မ၊ အချင်းယောကျ်ား။ ပုဋ္ဌော၊ မေးအပ်သောသင်သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ အက္ခာဟိ၊ ပြောကြားဘိလော။ ကိံဒါရုံ၊ အဘယ်သစ်ကို။ ဆေတုံ၊ ဖြတ်ခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆသိ၊ အလိုရှိသနည်း။ သမ္မ၊ အဆွေ။ ဣေဿာ၊ ဝံသည်။ သမာနိ စ၊ ညီညွတ်သည်လည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဝိသမာနိ စ၊ မညီညွတ်သည်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ ဝနာနိ၊ တောတို့သို့။ စရသိ၊ သွား၏။ သမ္မ၊ အဆွေ။ ပုဋ္ဌော၊ မေးအပ်သောသင်သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ အက္ခာဟိ၊ ပြောကြားဘိလော။ ကိံဒါရုံ၊ အဘယ်သစ်သည်။ နေမိယာ၊ ရထားအကွပ်အလို့ငှာ။ ဒဠံ၊ ခိုင်ခံ့သနည်း။ သမ္မ၊ အဆွေလက်သမား။ သာလော ဝါ၊ ပိတောက်ပင်သည်လည်း။ နေဝဒဠော၊ မခိုင်။ ခဒိရော ဝါ၊ ရှားပင်သည်လည်း။ န ဒဠော၊ မခိုင်။ အဿကဏ္ဏော၊ အင်ကြင်းပင်သည်လည်း။ န ဒဠော၊ မခိုင်။ ဓဝေါ၊ မြောက်ငိုပင်သည်။ ကုလောဒဠော၊ အဘယ်မှာခိုင်အံ့နည်း။ ဖန္ဒနောနာမ၊ ကြို့ပင်မည်သော။ ရုက္ခော စ၊ သစ်ပင်သည်ကား။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံဒါရုံ၊ ထိုကြို့ပင်သစ်သားသည်လျှင်။ နေမိယာ၊ လှည်းရထားအကွပ်အလို့ငှာ။ ဒဠံ၊ ခိုင်ခံ့၏။ သမ္မ၊ အဆွေ။ အဿ၊ ထိုကြို့ပင်၏။ ပတ္တာနိ၊ အရွက်တို့သည်။ ကဿာနိ၊ အဘယ်သို့ သဘောရှိကုန်သနည်း။ ခန္ဓောဝါပန၊ ပင်စည်သည်ကား။ ကဒိသော၊ အဘယ်သို့သဘောရှိသနည်း။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်ကြားသည်ရှိသော်။ ဖန္ဒနံ၊ ကြို့ပင်ကို။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဇာနေမု၊ သိရကုန်၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ ပုဋ္ဌော၊ မေးအပ်သောသင်သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ အက္ခာဟိ၊ ပြောကြားဘိလော။ ယဿ၊ အကြင်ကြို့ပင်၏။ သာခါ၊ အခက်တို့သည်။ ပလမ္ဗန္တိ၊ တွဲလျားကျကုန်၏။ နမန္တိ၊ အကိုင်းအခက်တို့သည် ညွတ်ကုန်၏။ သာခါ၊ အခက်တို့သည်။ န စသဉ္စရေ၊ မကျိုးကုန်။ ယဿ၊ အကြင်သစ်ပင်၏။ မူလေ၊ အရင်း၌။ သွာယံသော အဟံ၊ ထိုငါသည်။ ဌိတော၊ တည်၏။ သောရုက္ခော၊ ထိုငါတည်နေသော သစ်ပင်သည်။ ဖန္ဒနောနာမ၊ ကြို့ပင်မည်၏။ အရာ

ဝ၄+ဝ၅+နံ၊ အကန့်တို့၏ လည်းကောင်း။ စက္ကာနာဘီနံ၊ ရထားလှည်းဘီးပုံးတောင်းတို့၏လည်းကောင်း။ ဤသာနေမိရထဿ စ၊ လှည်းသံအကွပ်၏လည်းကောင်း။ တေ၊ သင်၏။ သဗ္ဗဿ၊ အလုံးစုံသော ရထားအား။ အယံဖန္ဒနော၊ ဤကြို့ပင်သည်။ ကမ္မနိယော၊ အမှု၌ခံသည်။ ဟေဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းမျိုးတို့။ ဖန္ဒနရုက္ခောပိ ဒေဝတာ၊ ကြို့ပင်စောင့်နတ်သည်လည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဇ္ဇဘာသထ၊ ဆိုလေ၏။ ဘာရဒွါဇ၊ ဘာရဒွါဇအနွယ်ဖြစ်သော ပုဏ္ဏား။ မေ၊ ငါ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏောဟိ၊ နာလော။ မယှံပိ၊ ငါအားလည်း။ ဝစနံ၊ စကားဆိုဘွယ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဣမဿ၊ ဤဝံ၏။ ဥပခန္ဓမှာခန္ဓတော၊ လည်ကုပ်မှ။ စမ္မံ၊ အရေကို။ စတုရင်္ဂုလံ၊ လက်လေးသစ်။ ဥက္ကစ္စ၊ ဖြတ်၍။ တေန၊ ထိုဝံရေဖြင့်။ နေမိံ၊ လှည်းရထားအကွပ်ကို။ ပသာရေဟိ၊ ကြက်လော့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဝံရေကိုကြက်သည်ရှိသော်။ ဒဠတရံ၊ အလွန်ခိုင်သည်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဖန္ဒနရုက္ခောပိ၊ ကြို့ပင်စောင့်နတ်သည်လည်း။ တာဝဒေ၊ ထိုခဏ၌။ ဝေရံ၊ ရန်ကို။ အပ္ပေတိ၊ ဖြစ်စေ၏။ ဇာတာနဉ္စ၊ ဖြစ်ပြီးသည်လည်းဖြစ်ကုန်သော။ အဇာတာနဉ္စ၊ မဖြစ်သေးသည်လည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဤသာနံ၊ လှည်းသံတို့၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ရုက္ခံ၊ သစ်ပင်ကို။ အာဝတိ၊ သင်ဆောင်လေလော။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းမျိုးတို့။ ဣစ္စေဝံဣတိဧဝံ၊ ဤသို့လျှင်။ ဖန္ဒနော၊ ကြို့ပင်စောင့်နတ်သည်။ ဣဿံ၊ ဝံကို။ ဣသောစပန၊ ဝံသည်လည်း။ ဖန္ဒနံ၊ ကြို့ပင်စောင့်နတ်ကို။ အညမညဝိဝါဒေန၊ အချင်းချင်းခိုက်ရန်ပြုသဖြင့်။ အညမညဃာတယုံ၊ အချင်းချင်းသတ်စေကုန်၏။ တေဣဿဖန္ဒနာယထာ၊ ထိုကြို့ပင်စောင့်နတ်နှင့်ဝံတို့ကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူလျှင်။ မနုဿာနံ၊ လူတို့အား။ ယတ္ထ၊ အကြင်အရပ်၌။ ဝိဝါဒေါ၊ ငြင်းခုံခိုက်ရန်သည်။ ဇာယတိ၊ ဖြစ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်၌။ မယူရနစ္စံ၊ ဥဒေါင်းကဲ့သို့ကခြင်းကို။ နစ္စန္တာ၊ ကသည်မည်ကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်တို့။ တံတေန၊ ထို့ကြောင့်။ ဝေါ၊ သင်မင်းမြတ်တို့အား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝါမိ၊ ဟောအံ့။ တေတုမှာကံ၊ သင်မင်းမြတ်တို့အား။ ဘဒ္ဒံ၊ ကောင်းခြင်းသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဧတ္ထ၊ ဤအရပ်၌။ ယာဝန္တာ၊ အကြင်မျှလောက်ကုန်သော။ သမာဂတာ၊ အညီအညွတ်လာကုန်သောမင်းတို့သည်။ သမောဒထ၊ ဝမ်းမြောက်ကြကုန်။ မာဝိဝဒထ၊ ခိုက်ရန်မဖြစ်ကြကုန်လင့်။ ဣဿဖန္ဒနာ၊ ဝံနှင့်ကြို့ပင်စောင့်နတ်တို့ကဲ့သို့။ မာဟောထ၊ မဖြစ်ကြကုန်လင့်။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်တို့။ တုမှေ၊ သင်မင်းမြတ်တို့သည်။ သာမဂ္ဂီမေဝ၊ ညီညွတ်သည်၏အဖြစ်ကိုသာလျှင်။ သိက္ခေထ၊ ကျင့်ကြကုန်လော။ ဧတံ

၁၀၅+ဝ၆+ပညာပနံ၊ ဤပညတ်ဟောကြားခြင်းကို။ ဗုဒ္ဓေဟိ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့သည်။ ပသံသိတံ၊ ချီးမွမ်းတော်မူအပ်၏။ သာမဂ္ဂီရတော၊ ညီညွတ်သည်အဖြစ်၌ မွေ့လျော်သော။ ဓမ္မဋ္ဌော၊ သုစရိုက်တရား၌ တည်သော သူသည်။ ယောဂက္ခေမမှာ၊ ယောဂလေးပါးတို့၏ ကုန်ရာနိဗ္ဗာန်မှ။ န ဓံသတိ၊ မယုတ်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။ ဖန္ဒနဇာတကံ၊ ဖန္ဒနဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၃။ ဇဝနဟံသဇာတ်။ ဟံသ၊ ဟင်္သာမင်း။ ဣဓေဝ၊ ဤရွှေအင်းပျဉ်၌သာလျှင်။ နိပထ၊ နေတော်မူလော။ မေ၊ ငါသည်။ တဝ၊ အဆွေဟင်္သာမင်းအား။ ဒဿနံ၊ မြင်ခြင်းကို။ ပိယံ၊ ချစ်အပ်၏။ ဣဿရော၊ ဟင်္သာမင်းသည်။ အနုပ္ပတ္တော၊ ရောက်လာပေသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣဓ၊ ဤငါတို့နန်းတော်၌။ ယံ၊ အကြင်အလိုသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုအလိုကို။ ပဝေဒယ၊ ကြားတော်မူလော။ သမ္မဟံသရာဇ၊ အဆွေဟင်္သာမင်း။ သဝေနေန၊ ကြားသဖြင့်။ ဧကဿ၊ အချို့သော သူအား။ ပိယာ၊ ချစ်အပ်ကုန်သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧကဿပန၊ အချို့သောသူအားကား။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ဆန္ဒော၊ ချစ်ခြင်းသည်။ ဝိဂေတိဝိဂစ္ဆတိ၊ ကင်းပျောက်၏။ ဒိသွာ၊ မြင်ကုန်၍ လည်းကောင်း။ သုတွာ စ၊ ကြားကုန်၍လည်းကောင်း။ ပိယာ၊ ချစ်အပ်ကုန်သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ဒဿနေန၊ မြင်သဖြင့်။ မေ၊ ငါ့အား။ ပိယသိနု၊ ချစ်ပါ၏လော။ ဟံသရာဇ၊ ဟင်္သာမင်း။ သဝေနေန၊ ကြားသဖြင့်။ တွံ၊ သင်ဟင်္သာမင်းကို။ မေ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပိယော၊ ချစ်အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပိယဒဿနော၊ ချစ်သော မြင်ခြင်းရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ မမန္တိကေ၊ အကျွန်ုပ်၏ အထံ၌။ ဝသ၊ နေတော်မူပါလော။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ နိစ္စံ၊ အမြဲ။ သက္ကတပူဇိတာ၊ အရိုအသေပြုအပ်ပူဇော်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ တဝ၊ ရှင်မင်းကြီး၏။ အဂါရေ၊ နန်းတော်၌။ ဝသေယျာမ၊ နေပါကုန်အံ့။ ဧကဒါ၊ တရံတစ်ခါ၌။ တွံ၊ အရှင်မင်းကြီးသည်။ မတ္တောဝ၊ သူရာယစ်သည်ဖြစ်၍ သာလျှင်။ မေ၊ ငါ့ဘို့။ ဟံသရာဇံ၊ ဟင်္သာမင်းကို။ ပစန္တု၊ ချက်ကုန်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဇ္ဇေ၊ ဆိုရာ၏။ ဟံသရာဇ၊ ဟင်္သာမင်း။ ယံအန္နပါနံ၊ အကြင်ထမင်းအဖျော်ကို။ မေ၊ ငါသည်။ တယာ၊ အရှင်ဟင်္သာမင်းထက်။ ပိယတရံ၊ အလွန်ချစ်မြတ်နိုးသကဲ့သို့။ တွံ၊ အရှင်ဟင်္သာသည်။ ဝဒေတု၊ ဟံသရာဇပစန္တုဟူသော စကား

ဝ၆+ဝ၇+ဖြင့်ဆို၏။ တံအန္နပါနံ၊ ထိုထမင်းအဖျော်ကို။ မီရတ္ထုဂရဟာမိ၊ ငါကဲ့ရဲ့၏။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်သော ကာလပတ်လုံး။ မေ၊ ငါ၏။ ဃရေ၊ နန်းတော်၌။ တွံ၊ သင်သည်။ ဝစ္ဆသိ၊ နေလတ္တံ့။ တာဝ၊ ထိုရွေ့လောက်သော ကာလပတ်လုံး။ မဇ္ဇံ၊ ယစ်မျိုးကို။ န စာပိဝိဿာမိ၊ ငါမသောက်အံ့။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ သိင်္ဂါလာနံ၊ မြေခွေးတို့၏ လည်းကောင်း။ သကုဏာနဉ္စ၊ ငှက်တို့၏ လည်းကောင်း။ ဝဿိတံ၊ မြည်သံကို။ သုဝိဇာနံ၊ သိလွယ်၏။ မနုဿဝဿိတံ၊ လူတို့၏စကားသည်။ တတော၊ ထိုမြေခွေးငှက်သံတို့ထက်။ ဒုဗ္ဗိဇာနတရံ၊ အလွန်သိနိုင်ခဲ၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ ယောပေါသော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ သုမနော၊ နှစ်လိုဝမ်းသာသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ အယံ၊ သူသည်။ မေ၊ ငါ၏။ ဉာတိ၊ ဆွေမျိုးတည်း။ ဣတိ ဝါ၊ ဤသို့ကလည်းကောင်း။ မိတ္တော၊ ချစ်သောသူတည်း။ ဣတိ ဝါ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။ သခါ၊ အသက်နှင့်တူသော အဆွေခင်ပွန်းတည်း။ ဣတိ ဝါ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။ အဝိစေမညတိ၊ အကယ်၍ကား အောက်မေ့၏။ သောပုဗ္ဗေသော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ ဒိသော၊ ရန်သူသည်။ သမ္ပဇ္ဇတေ၊ ဖြစ်တတ်၏။ နရိန္ဒ၊ လူများသနင်းပြည့်ရှင်မင်း။ ယသ္မိံ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်၌။ မနော၊ စိတ်သည်။ နိဝိသတိ၊ ဝင်၏။ သော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဒူရေအပိ၊ အလွန်ဝေးငြားသော်လည်း။ သဟာပိသဟာဧဝ၊ တကွသာလျှင်။ ဝသတိ၊ နေရသည်မည်၏။ ယသ္မိံ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်၌။ မနော၊ စိတ်နှလုံးသည်။ နာဝိသတေ၊ မဝင်။ သော၊ ထိုစိတ်နှလုံးမဝင်သော သူသည်။ သန္တိကေပိ၊ အနီး၌ နေငြားသော်လည်း။ ဒူရေဟိဒူရေဧဝ၊ အဝေး၌သာလျှင်။ ဝသတိ၊ နေသည်မည်၏။ နရာသဘ၊ ပြည်ကြီးတမွတ်လောကနတ်။ ပသန္နစိတ္တော၊ ကြည်ညိုသော စိတ်ရှိသော သူသည်။ သမုဒ္ဒဿ၊ သမုဒ္ဒရာ၏။ ပါရံ၊ ကမ်းတစ်ဘက်၌။ ဌိတောဝိ၊ တည်ငြားသော်လည်း။ ပသန္နိစိတ္တော၊ ကြည်ညိုသော စိတ်ရှိရကား။ သော၊ ထိုကြည်ညိုသော စိတ်ရှိသောသူသည်။ အန္တောပိအန္တောဧဝ၊ အတွင်း၌နေသည်မည်သည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဒုဋ္ဌစိတ္တော၊ ပြစ်မှားလိုသော စိတ်ရှိသောသူသည်။ အန္တော၊ အနီး၌နေသည်။ အပိဟောတိ၊ ဖြစ်စေကာမူ။ သော၊ ထိုသူသည်။ ပဒုဋ္ဌစိတ္တော၊ ပြစ်မှားလိုသော စိတ်ရှိရကား။ သမုဒ္ဒဿ၊ သမုဒ္ဒရာ၏။ ပါရံ၊ ကမ်းတစ်ဘက်၌။ ဌိတော၊ တည်သည်မည်၏။ ရထေသဘ၊ ရထားစီးခြင်းမင်းတကာတို့ထက် မြတ်တော်မူသော။ မန္ဒိရိဿရ၊ ရွှေနန်းရှင်။ တဿာ၊ ထိုသို့ဆန့်ကျင်ဘက်ကိုအလိုရှိကုန်သော ရန်သူဖြစ်ကုန်သော။ ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ သံဝသန္တာ၊ အတူတကွနေကုန်

၀၇+ဝ၈+သော်လည်း။ ဝိဝသန္တိ၊ အခြားနေသည်မည်ကုန်၏။ ရဋ္ဌဝဍ္ဎန၊ ပြည်တိုင်းကား၏ အစီးအပွားကိုဆောင်တတ်သော မင်းမြတ်။ ယေပနပဏ္ဍိတာ၊ အကြင်ပညာရှိတို့သည်ကား။ အာရာ၊ အဝေး၌။ ဌိတာ၊ တည်ကုန်လျက်။ မနသာ၊ မေတ္တာကိုပွားစေသောစိတ်ဖြင့်။ အာဝဇ္ဇန္တာ၊ ဆင်ခြင်ကုန်လျက်။ ဝသန္တိ၊ နေကုန်၏။ တေ၊ ထိုပညာရှိတို့သည်။ သံဝသန္တိ၊ အတူတကွနေသည်မည်ကုန်၏။ ဘူပါလ၊ ရေမြင်သနင်း အရှင်မင်း။ အတိစီရံ၊ အလွန်ကြာမြင့်စွာ။ နိဝါသေန၊ နေသဖြင့်။ ပိယော၊ ချစ်ပြီးသောသူသည်။ အပ္ပိယာ၊ မုန်းအပ်သောသူသည်။ ပုရာဟောမ၊ မဖြစ်ကုန်မီ။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ တံ၊ သင်နတ်ရှင်မင်းကို။ အာမန္တာခေါ၊ ပန်ကြား၍လျှင်။ ဂစ္ဆာမ၊ သွားပါကုန်အံ့။ အဟံသရာဇ၊ ဟင်္သာမင်း။ စေ၊ အကယ်၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ယာစမာနာနံ၊ တောင်းပန်အပ်ကုန်သော အကျွန်ုပ်တို့၏။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ချီခြင်းကို။ နာဝဗုဇ္ဈသိ၊ သိတော်မမူအံ့။ ပရိစာရိကာနံ၊ အရှင်ဟင်္သာမင်း၏ အလုပ်အကျွေးတို့သည်။ သတံ၊ ဖြစ်ကုန်လျက်။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ န ကရောသိ၊ လိုက်နာတော်မမူအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့မလိုက်နာသည်ရှိသော်။ တံ၊ ရှင်ရွှေဟင်္သာမင်းကို။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ အဘိယာစမ၊ တောင်းပန်ပါကုန်၏။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပရိယာယံ ကာလေနကာလံ ဣဓာဂမာယဝါရံ၊ ရံခါရံခါ ဤအရပ်သို့ လာပြန်သော အလှည့်ကို။ ကယိရာသိကရေယျာသိ၊ ပြုတော်မူပါလှည့်။ ရဋ္ဌဝဍ္ဎန၊ ပြည်တိုင်းကား၏ အစီးအပွားကို ဆောင်တော်မူတတ်သော။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ တုယှံဝါပိ၊ သင်မင်းကြီး၏လည်းကောင်း။ မယှံဝါပိ၊ အကျွန်ုပ်၏လည်းကောင်း။ စေ၊ အကယ်၍။ ဝိဟရတံဝိဟရန္တာနံ၊ နေကုန်သော။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့အား။ အန္တရာယော၊ အသက်၏အန္တရာယ်သည်။ န ဟေဿတိ၊ မဖြစ်ကြအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့အသက်၏ အန္တရာယ်ကင်းခြင်းသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ အဟောရတ္တာနံ၊ နေ့ညဉ့်တို့၏။ အစ္စယေ၊ လွန်သော အခါ၌။ အပ္ပေဝနာမပေဿမု၊ မြင်ရကုန်ငြားအံ့လည်းမသိ။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ ဇဝနဟံသဇာတကံ၊ ဇဝနဟံသဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၄။ စူဠနာရဒဇာတ်။ တာတ၊ ချစ်သား။ တေ၊ သင်ချစ်သားသည်။ ကဋ္ဌာနိ၊ ထင်းတို့ကို။ န ဘိန္နာနိ၊ မခွဲအပ်ကုန်။ တေ၊ သင်ချစ်သားသည်။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ န အာဘတံ၊ မဆောင်

ဝ၈+ဝ၉+အပ်။ တေ၊ သင်ချစ်သားသည်။ အဂ္ဂိပိ၊ မီးကိုလည်း။ န ဟာပိတောနဇာလိတော၊ မညှိအပ်။ ကိံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်ချစ်သားသည်။ မန္ဒော ဣဝ၊ ပညာနည်းသကဲ့သို့။ ဈာယသိ၊ မှိုင်သနည်း။ ကဿပ၊ ကဿပအနွယ်ဖြစ်သော ဘခင်ရသေ့။ တံ၊ သင်ဘခင်ကို။ အာမန္တယာမိ၊ ပန်ကြားပါ၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဝနေ၊ တော၌။ ဝတ္ထုံ၊ နေခြင်းငှာ။ န ဥဿဟေ၊ မစွမ်းနိုင်ပါ။ အရညသ္မိံ၊ တော၌။ ဝါသော၊ နေခြင်းသည်။ ဒုက္ခော၊ ဆင်းရဲ၏။ ရဋ္ဌံ၊ ပြည်ရွာသို့။ ဂန္တဝေ၊ သွားခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိပါ၏။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣတော၊ ဤတော်မှ။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ယသ္မိံဇနပဒေ၊ အကြင်ဇနပုဒ်၌။ ဝသံဝသန္တော၊ နေသည်ရှိသော်။ ဗြဟ္မံ၊ မြတ်သော။ အာစရံ၊ အကျင့်ကို။ သိက္ခေယျံ၊ ကျင့်ရာ၏။ တံဓမ္မံ၊ ထိုမြတ်သော အကျင့်ကို။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ အနုသစေ၊ အကယ်၍။ အရညံ၊ တောကိုလည်းကောင်း။ ဝနမူလဖလာနိ စ၊ တောသစ်မြစ်တောသစ်သီးတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဟိတွာန၊ စွန့်၍။ ရဋ္ဌေ၊ ပြည်ရွာ၌။ ဝါသံ၊ နေခြင်းကို။ ရောစယသေ၊ နှစ်သက်အံ့။ မေ၊ ငါ၏။ သန္တိကာ၊ အထံမှ။ တံဓမ္မံ၊ ထိုပြည်ရွာသူတို့၏အကျင့်ကို။ နိသာမေဟိ၊ နာလော။ ဝိသံ၊ အဆိပ်ကို။ မာပဋိသေဝိတ္ထ၊ မမှီဝဲလေလင့်။ ပါပတံ၊ ချောက်ကမ်းပါးပြတ်ကို။ ပရိဝဇ္ဇယ၊ ရှောင်ကြဉ်လေလော။ ပင်္ကော စ၊ ညွန်ပျောင်းသို့လည်း။ မာဝိသိယိတ္ထော၊ မဝင်လေလင့်။ အာသိဝိသေ၊ မြွေတို့၏အနီး၌။ ယတ္တောပဋိယတ္တော စ၊ သတိပညာဖြင့် လုံ့လပြု၍သာလျှင်။ စရ၊ ကျင့်လော့။ တာတ၊ ဘခင်။ ဗြဟ္မစာရီနံ၊ မြတ်သောအကျင့်ကိုကျင့်ကုန်သော ရသေ့ရဟန်းတို့အား။ ဝိသံ၊ အဆိပ်သည်။ ကိံနု၊ အဘယ်နည်း။ ပင်္ကော၊ ညွန်ပျောင်းကား။ ကောဝါ၊ အဘယ်နည်း။ တွံ၊ သင်ဘခင်သည်။ ကံ၊ အဘယ်ကို။ အာသိဝိသံ၊ အဆိပ်ထန်သောမြွေဟောက်ဟူ၍။ ဗြူသိ၊ ဆိုသနည်း။ ပုစ္ဆိတော၊ မေးအပ်သော ဘခင်သည်။ တံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ အက္ခာဟိ၊ ကြားတော်မူလော။ တာတ၊ ချစ်သား။ လောကသ္မိံ၊ လောက၌။ အာသဝေါ၊ အရက်ကို။ သုရာနာမ၊ သုရာမည်၏ ဟူ၍။ ပဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ မနုညော၊ စိတ်ကိုနှစ်သက်စေ၏။ သုရဘိ၊ ကောင်းသောအနံ့ရှိ၏။ ဝဂ္ဂု၊ ရဲရင့်သော အဖြစ်သို့ရောက်စေတတ်၏။ သာဒုခုရသူပေါ၊ သာယာအပ်ကောင်းမြတ်သော ယင်ပျားအရသာနှင့်တူ၏။ နာရဒ၊ ချစ်သားနာရဒ။ တံ၊ ထိုသေအရက်ကို။ ဗြဟ္မစရိယဿ၊ မြတ်သောအ

ဝ၉+၁၀+ကျင့်ကို ကျင့်သောသူ၏။ ဝိသံ၊ အဆိပ်ဟူ၍။ အရိယာသေ၊ ဘုရားအစရှိသော သူတော်ကောင်းတို့သည်။ အာဟု၊ ဆိုကုန်၏။ တာတ၊ ချစ်သား။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ လောကသ္မိံ၊ လောက၌။ ပမတ္တံ၊ သတိမေ့လျော့လွတ်သောသူကို။ ပမထေန္တိ၊ နှောက်မွှေညှင်းဆဲတတ်ကုန်၏။ ဘဋ္ဌံ၊ သစ်ပင်မှလျောကျသော။ တူလံ၊ လဲကို။ မာလုတော၊ လေသည်။ ဟရတိဣဝ၊ ဆောင်သကဲ့သို့။ ယတိနော၊ သတိလွတ်ကင်းသည်ဖြစ်၍ မေ့လျော်သောရဟန်း၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ဟရန္တိ၊ ဆောင်တတ်ကုန်၏။ နာရဒ၊ ချစ်သားနာရဒ။ ဗြဟ္မစရိယဿ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်သော ရသေ့ရဟန်းအား။ ဧသော၊ ဤမိန်းမကို။ ပပါတော၊ ချောက်ကမ်းပါးပြတ်ဟူ၍။ အက္ခာတော၊ ဆိုအပ်၏။ နာရဒ၊ ချစ်သားနာရဒ။ လာဘော စ၊ လာဘ်များခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သိလောကော စ၊ အကျော်စောခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သက္ကာရောစ၊ လက်အုပ်ချီခြင်းအစရှိသော အရိုအသေပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပူဇာ စ၊ ပန်းနံ့သာအစရှိသည် ဖြင့်ပူဇော်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပရကုလေသု၊ သူတစ်ပါးအိမ်တို့၌။ ဧသော၊ လာဘသက္ကာရပူဇာဟူသော အလုံးစုံကို။ ဗြဟ္မစရိယဿ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်သော ရသေ့ရဟန်း၏။ ပင်္ကော၊ နစ်စေတတ်သော သဘောကြောင့် ညွန်ဟူ၍။ အက္ခာတော၊ ဆိုအပ်၏။ တာတ၊ ချစ်သား။ မဟန္တာ၊ ကြီးမြတ်သော အဖြစ်သို့ရောက်ကုန်သော။ ရာဇနော၊ မင်းတို့သည်။ ဣမံမဟိံ၊ ဤမြေကြီးကို။ အာဝသန္တိ၊ စိုးအုပ်၍နေကုန်၏။ တာတနာရဒ၊ ချစ်သားနာရဒ။ မဟန္တေ၊ ကြီးမြတ်သော အဖြစ်သို့ရောက်ကုန်သော။ တေတဿာ၊ ထိုသို့သဘောရှိကုန်သော။ မနုသိန္ဒာ၊ မင်းတို့သည်။ ဣမံမဟိံ၊ ဤမြေကြီးကို။ အာဝသန္တိ၊ စိုးအုပ်၍ နေကုန်၏။ တာတနာရဒ၊ ချစ်သားနာရဒ။ မဟန္တေ၊ ကြီးမြတ်သော အဖြစ်သို့ ရောက်ကုန်သော။ တေတာဒိသေ၊ ထိုသို့သဘောရှိကုန်သော။ မနုဿိန္ဒေ၊ မင်းတို့ကို။ မအာသေဝသိ၊ မမှီဝဲလေလင့်။ တာတနာရဒ၊ ချစ်သားနာရဒ။ ဣဿရာနံ၊ အစိုးရကုန်သော။ တေသံအဓိပတီနံ၊ ထိုမင်းတို့၏။ ပါဒတော၊ ခြေရင်းမှ။ န စရေ၊ မကျင့်လေလင့်။ သော၊ ထိုမင်းကို။ ဗြဟ္မစရိယဿ၊ ရသေ့ရဟန်းအား။ အာသိဝိသောတိ၊ လျင်သော အဆိပ်ရှိသော မြွေဟူ၍။ အက္ခာတော၊ ဆိုအပ်၏။ နာရဒ၊ ချစ်သားနာရဒ။ တတ္တကာလေ စ၊ ဆွမ်းခံသောကာလ၌ လည်းကောင်း။ ဘတတ္ထော၊ ဆွမ်းကိုအလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ယံဂေဟံ၊ အကြင်အိမ်သို့။ ဥပသင်္ကမေ၊ ကပ်အံ့။ ဧတ္ထ၊ ဤကပ်သော အိမ်တို့တွင်။ ယံဂေဟံ၊ အကြင်အိမ်ကို။ ကုသလံအနဝဇ္ဇံ၊ ငါးပါးသော အဂေါစရကင်းသည်ဖြစ်၍ အပြစ်

၁၀+၁၁+မရှိဟု။ ဇညာဇနေယျာသိ၊ သိရာ၏။ တတ္ထ၊ ထိုအပြစ်မရှိသော အိမ်၌။ ဃာသေသ၊ ဝမ်းစာရှာမှီးခြင်းကို။ စရေစရေယျာသိ၊ ကျင့်လေလော။ နာရဒ၊ ချစ်သားနာရဒ။ ပရကူလံ၊ သူတစ်ပါးအိမ်သို့။ ပါနတ္ထံ၊ အဖျော်အလို့ငှာလည်းကောင်း။ ဘောဇနာယ ဝါ၊ ဘောဇဉ်အလို့ငှာလည်းကောင်း။ ပဝိသေတွာ၊ ဝင်သည်ရှိသော်။ မိတံ၊ ချိန်ဆ၍။ ခါဒေ၊ ခဲလေလော။ မိတံ၊ ချိန်ဆ၍။ ဘုဉ္ဇေ၊ စားလေလော။ ရူပေ၊ မိန်းမ၏ အဆင်း၌။ မနံ၊ ဣတ္ထိနိမိတ်သုဘနိမိတ်စသည်ကို မှတ်သောစိတ်ကို။ န စကရေ၊ မပြုလေလင့်။ တာတ၊ ချစ်သားနာရဒ။ တွံ၊ သင်ချစ်သားသည်။ ဂေါဋ္ဌံ၊ နွားအပေါင်းတို့၏ နေရာကိုလည်းကောင်း။ မဇ္ဇံ၊ သေတင်းကုပ်ကိုလည်းကောင်း။ ကိရာဋဉ္စ၊ သူရာကြူးသောစဉ်လဲသော သူကိုလည်းကောင်း။ သဘာသဘာယော စ၊ သဘင်တို့ကိုလည်းကောင်း။ နိကိရဏာနီ စ၊ ရွှေငွေသိုမှီးရာ အရပ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ယာနီ၊ ဆီထောပတ်လှည်း ယှဉ်နှင်သောသူသည်။ ဝိသမံ၊ မညီမညွတ်သော။ ပထံ၊ လှည်းကြောင်းခရီးကို။ အာရကာ၊ ဝေးစွာ။ ပရိဝဇ္ဇေဣဝ၊ ကြဉ်ရှောင်သကဲ့သို့။ ပရိဝဇ္ဇေဟိ၊ ကြဉ်ရှောင်လေလော။ စူဠနာရဒဇာတကံ၊ စူဠနာရဒဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၅။ ဒူတဇာတ်။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဂင်္ဂါတီရသ္မိံ၊ ဂင်္ဂါမြစ်နား၌။ ပစ္စာယတော၊ ကြံမှိုင်သောသင့်အား။ ဒူတေ၊ တမန်တို့ကို။ ပေသေသိံ၊ ငါစေ၏။ တေသံ၊ ထိုတမန်တို့အား။ ပုဋ္ဌော၊ မေးအပ်သောသင်သည်။ န ဗျာကာသိ၊ စကားမပြော။ တုယှံ၊ သင်၏။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲကို။ တေ၊ သင်တစ်ယောက်တည်းသာ။ မတံနု၊ သိအပ်သလော။ အညဿ၊ တစ်ပါးသောသူအား။ န အာစိက္ခိတဗ္ဗံ၊ မကြားကောင်းသော လောကာသိနံ၊ ကာသိတိုင်းသူတို့၏။ ရဋ္ဌဝဍ္ဎန၊ ပြည်သူတို့၏ အစီးအပွားကို ဆောင်တော်မူတတ်သော မင်းမြတ်။ တေ၊ သင်၏။ ရှင်မင်းမြတ်အား။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲသည်။ သစေ ဥပ္ပဇ္ဇတေ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ တံ၊ အရှင်မင်းကြီးကို။ ဒုက္ခာ၊ ဆင်းရဲမှ။ န မောစယေ၊ မလွတ်စေနိုင်။ တဿ၊ ထိုသူအား။ နံ၊ ထိုဆင်းရဲကို။ မာခေါအက္ခာဟိ၊ ကြားတော်မမူလင့်။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ တဿဒုက္ခဇာတဿ၊ ထိုဖြစ်သော ဆင်းရဲ၏။ ဘာဂတော၊ အဖို့အားဖြင့်။ ဧကင်္ဂံအပိ၊ တစ်ခုသောအစိတ်ကိုမျှလည်း။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဝိပ္ပမောစေယျ၊ လွတ်စေနိုင်ရာ၏။ တဿ၊ ထိုသူအား။ ကာမံ၊ စင်စစ်။ ပဝေဒယ၊ ကြားတော်မူလော။ ရာဇ၊ မင်းကြီး။ သိင်္ဂါလာနံ၊ မြေခွေးတို့၏

၁၁+၁၂+လည်းကောင်း။ သကုဏာနဉ္စ၊ ငှက်တို့၏လည်းကောင်း။ ဝဿိတံ၊ မြည်သံကို။ သုဝိဇာနံ၊ သိလွယ်၏။ တတော၊ ထိုမြေခွေးငှက်သံထက်။ မနုဿဝဿိတံ၊ လူတို့၏ စကားကို။ ဒုဗ္ဗိဇာနတရံ၊ အလွန်သိနိုင်ခဲ၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ အတ္ထတော၊ အဟုတ်အမှန်အားဖြင့်။ အဇာနိတွာ၊ မသိမူ၍။ ဟရိတုံ၊ ဆင်းရဲကို ပယ်ဖျောက်ခြင်းငှာ။ အသမတ္ထဿ၊ မစွမ်းနိုင်သောသူအား။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲကို။ န ကထေတဗ္ဗံ၊ မပြောကောင်း။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ ယောပေါသော၊ အကြင်သူသည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ သုမနော၊ ဝမ်းမြောက်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ အယံ၊ ဤသူသည်။ မေ၊ ငါ၏။ ဉာတိ၊ ဆွေမျိုးတည်း။ ဣတိ ဝါ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။ အယံ၊ ဤသူသည်။ မေ၊ ငါ၏။ မိတ္တော၊ ချစ်သောသူတည်း။ ဣတိ ဝါ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။ အပိ၊ စင်စစ်။ စေမညတိ၊ အကယ်၍ အောက်မေ့အံ့။ သောပုဗ္ဗေသော၊ ထိုသူသည်။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ ဒိသော၊ ရန်သူသည်။ သမ္ပဇ္ဇတေ၊ ဖြစ်တတ်၏။ ယောဇန္တု၊ အကြင်သတ္တဝါသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲကို။ အနာနုပုဋ္ဌောပုနပ္ပုနံအပုဋ္ဌော၊ အဖန်တလဲလဲမမေးအပ်ဘဲ။ အကာလရူပေ အကာလေ၊ အခါမဟုတ် သည်၌။ ပဝေဒယေ၊ ကြားရာ၏။ တဿ၊ ထိုသူ၏။ အမိတ္တာ၊ ရန်သူတို့သည်။ အာနန္ဒိနော၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တဿ၊ ထိုသူ၏။ ဟိတေသိနော၊ အစီးအပွားကိုရှာကုန်သော သူတို့သည်။ ဒုက္ခီ၊ ဆင်းရဲခြင်းရှိကုန်၏။ ဧကမနံ၊ မိမိနှင့်တူသော စိတ်ကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ ပရဿ၊ မိမိမှတစ်ပါးသော။ တထာဝိဓဿ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော ပညာရှိအား။ တိဗ္ဗာနိ၊ ပြင်းစွာသော ဒုက္ခဝေဒနာတို့ကို။ အာစိက္ခေယျ၊ ကြားရာ၏။ သဏှံ၊ သိမ်မွေ့နူးညံ့သော။ အတ္ထဝတိံ၊ အကျိုးရှိသော။ ဂိရံ၊ စကားကို။ ပမုဉ္စေ၊ လွတ်ရာ၏။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲကို။ အဝိသယှံ၊ မိမိ၏လည်းကောင်း။ သူတစ်ပါး၏လည်းကောင်း ယောကျ်ားတော်တကာတို့ပြုရာသော လုံ့လဖြင့် မသည်ပိုးနိုင် မကုစားနိုင်ဟူ၍။ သစေဇညာ၊ အကယ်၍သိငြားအံ့။ တေအဋ္ဌလောကဓမ္မာ၊ ထိုလာဘာလာဘစသည်ထွေပြားလောကဓံတရားတို့သည်။ မယှံ၊ ငါ၏။ သုခါဂမာယတိသုခါဂမာယဧဝ၊ ချမ်းသာလာခြင်းငှာသာလျှင်။ န ဥပ္ပန္နာ၊ မဖြစ်ကုန်။ လောကဓမ္မေဟိ၊ လောကဓံတို့မှ။

၁၂+၁၃+ ပရိမုတ္တေနာမ၊ လွတ်သော သူမည်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိခဲ့။ ဧဝံသန္တေ၊ ဤသို့ဖြစ်လတ်သော်။ သုခမေဝ၊ ချမ်းသာချည်းကိုသာလျှင်။ ပတ္ထေန္တေန၊ တောင့်တ၍။ ပရဿ၊ သူတစ်ပါးအား။ ဒုက္ခာရောစနံနာမ၊ ဆင်းရဲကိုကြားခြင်းမည်သည်။ န ယုတ္တံ၊ မသင့်။ သစ္စံသဝိဇ္ဇမာနံ၊ မိမိ၌ထင်ရှားရှိသော။ ဟိရောတ္တပ္ပံ၊ ဟိရီဩတ္တပ္ပတရားကို။ အပေက္ခမာနော၊ ငဲ့၍သာလျှင်။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော သူအား။ အနာရောစေတွာ၊ မကြားမူ၍။ ဧကော ဝ၊ တစ်ယောက်တည်းသာလျှင်။ ဓီရော၊ ပညာရှိသည်။ တိဗ္ဗာနိ၊ အသည်းအသန်ပြင်းထန်သော ဆင်းရဲတို့ကို။ သဟေယျ၊ သည်းခံဆောက်တည်ရာ၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ရဋ္ဌေ၊ တိုင်းပြည်တို့ကိုလည်းကောင်း။ နိဂမေ၊ ရွာနိဂုံးတို့ကိုလည်းကောင်း။ ရာဇဋ္ဌာနိယော၊ မင်းနေပြည်တို့ကို လည်းကောင်း။ ဝိစရန္တော၊ လှည့်လည်လျက်။ အာစရိယဓနတ္ထိကော၊ ဆရာအဖို့ဥစ္စာကိုအလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဂဟပတိရာဇပုရိသေ၊ သူကြွယ်မင်းချင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ မဟာသာလေစဗြာဟ္မဏေ၊ များသောဥစ္စာရှိသောပုဏ္ဏားတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဘိက္ခမာနော၊ တောင်းသည်ဖြစ်၍။ သုဝဏ္ဏဿ၊ ရွှေ၏။ သတ္တနိက္ခာနိ၊ ခုနစ်နိက္ခတို့ကို။ အလတ္ထံ၊ ရပြီ။ ဇနာဓီပ၊ လူတို့ကိုအစိုးရသော။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ တေ၊ ထိုရွှေခုနစ်နိက္ခတို့သည်။ နဋ္ဌာ၊ ပျောက်ကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထို့သို့ပျောက်သောကြောင့်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သုသံ၊ ပြင်းစွာ။ သောစာမိ၊ စိုးရိမ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ တေ၊ သင်၏။ အရှင်မင်းကြီး၏။ ပုရိသာ၊ မင်းချင်းတို့ကို။ ဣမေ၊ ဤမင်းချင်းတို့သည်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဒုက္ခာ၊ ဆင်းရဲမှ။ ပမောစေတုံ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ။ နာလံ၊ မစွမ်းနိုင်ကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ အနုစိန္တိတာဉာတာ၊ သိအပ်ကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထို့သို့သိအပ်ကုန်သောကြောင့်။ တေသံ၊ ထိုမင်းချင်းတို့အား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ န ဗျာဟရိံ၊ မကြားပေ။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ တွဉ္စ ခေါ၊ အရှင်မင်းကြီးကိုကား။ အယံ၊ ဤပြည့်ရှင်မင်းသည်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဒုက္ခာ၊ ဆင်းရဲမှ။ ပမောစေတုံ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ။ အလံ၊ စွမ်းနိုင်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မေ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ အနုဝိစိန္တိတောဉာတော၊ သိအပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့သို့သိသောကြောင့်။ တုယှံ၊ အရှင်မင်းကြီးအား။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲခြင်းကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပဝေဒယိံ၊ ကြားလျှောက်ပါ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ကာသိနံ၊ ကာသိတိုင်းသူတိုင်းသားတို့၏။ ရဋ္ဌဝဍ္ဎနော၊ တိုင်းပြည်သူတို့၏ အစီးအ

၁၃+၁၄+ပွားကိုဆောင်တော်မူတတ်ဗာရာဏသီ၊ ပြည့်ရှင်မင်းသည်။ ပသန္နစိတ္တော၊ ကြည်ညိုသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဇာတရူပမယေ၊ ရွှေဖြင့်ပြီးကုန်သော။ သုဝဏ္ဏဿ၊ ရွှေ၏။ စတုဒ္ဒသနိက္ခေ၊ တစ်ဆယ့်လေးနိက္ခတို့ကို။ တဿ၊ ထိုဘုရားလောင်းပုဏ္ဏားအား။ အဒါသိ၊ ပေးတော်မူ၏။ ဒူတဇာတကံ၊ ဒူတဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၆။ ကလိင်္ဂဗောဓိဇာတ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကလိင်္ဂေါ၊ ကလိင်္ဂအမည်ရှိသော။ စတ္တဝတ္တိရာဇာ၊ စကြာမင်းသည်။ ဓမ္မေန၊ တရားနှင့်အညီ။ ပထဝိံ၊ မြေကို။ အနုသာသိ၊ ဆုံးမ၏။ မဟာနုဘာဝေန၊ တန်ခိုးကြီးသော။ နာဂေန၊ ရတနာဆင်ဖြူဖြင့်။ ဗောဓိသမီပံ၊ ဗောဓိမဏ္ဍိုင်၏အနီးသို့။ အဂမာသိ၊ ရောက်လေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘာရဒွါဇော၊ ဘာရဒွါဇအနွယ်ဖြစ်သော။ ကလိင်္ဂေါ၊ ကလိင်္ဂမင်း၏ ပရောဟိတ်သည်။ ပရိဂ္ဂဟေတွာ၊ မြေအဖို့ကိုစုံစမ်းပြီး၍။ သမဏလောလညံ၊ ရသေ့ရဟန်း၏အမျိုး၏သားဖြစ်သော။ စက္ကံဝတ္တယတောစက္ကံဝတ္တယမာနံ၊ စကြာရတနာကိုလည်စေတတ်သော။ ကလိင်္ဂံရာဇာနံ၊ ကလိင်္ဂမင်းကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ ပစ္စောရောဟ၊ သက်တော်မူလော့။ ယထာယောဘူမိဘာဂေါ၊ အကြင်မြေအဖို့ကို။ သမဏုဂ္ဂတော၊ အလုံးစုံသော သဗ္ဗညုရှင်တော်ဘုရားတို့သည် ချီးမွမ်းအပ်၏။ ဣဓ၊ ဤမြေအဖို့၌။ အနဓိဝရာ၊ မိမိထက်လွန်မြတ်သူမရှိကုန်သော။ အဘိသမ္ဗုဒ္ဓါ၊ သစ္စာလေးပါးတရားကိုကိုယ်တိုင်သိကုန်သော။ ဗုဒ္ဓါ၊ ရှင်တော်ဘုရားတို့သည်။ ဝိရောစန္တိ၊ ကိလေသာအမိုက်မှောင်ကို လွှင့်နှင်၍ နေလုလင်ကဲ့သို့ ထွန်းလင်းကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ တိဏလတာ၊ မြက်နွယ်တို့သည်။ အသ္မိံဘူမိဘာဂသ္မိံ၊ ဤမြေအဖို့၌။ ပဒက္ခိဏတော၊ လက်ယာရစ်အားဖြင့်။ အာဝဋ္ဋာ၊ လည်ကုန်၏။ အယံ၊ ဤမြေအဖို့သည်။ ပထဝီယာ၊ နှစ်သိန်းလေးသောင်းအထုရှိသောမြေ၏။ နာဘိ၊ ချက်မတည်း။ မဏ္ဍော၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်၏ တည်ရာတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ မန္တေ၊ ဗေဒင်၌။ သုတံ၊ ကြားအပ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ သာဂရပရယန္တာယ၊ သမုဒ္ဒရာအဆုံးရှိသော။ မေဒနိယာ၊ မြေဆီမြေလွှာမြေဩဇာ၏ တည်ရာဖြစ်သော။ သဗ္ဗဘူတဓရဏီယာ၊ အလုံးစုံသောသတ္တဝါကိုဆောင်နိုင်သော။ ပထဝီယာ၊ မြေ၏။ အယံဘဘောဂေါ၊ ဤမြေ

၁၄+၁၅+အဖို့သည်။ မဏ္ဍေန စ၊ သဗ္ဗညုဉာဏ်တော်၏ ကြည်လင်ရာလည်းဖြစ်၏။ ဩရောဟိတွာ၊ ကောင်းကင်မှသက်တော်မူ၍။ ဣမံသဗ္ဗဗုဒ္ဓကိလေသဝံမံသနဋ္ဌာနံ၊ ဤအလုံးစုံသောဘုရားရှင်တို့၏ ကိလေသာကို ဖျက်ဆီးရာ အောင်မြေအရပ်ကို။ န မောကရောဟိ၊ ရှိခိုးပူဇော်လော့။ အဘိဇာတော၊ ဆင်မျိုးရှစ်ပါးကို လွန်၍ ဥပေါသထဆင်မျိုး၌ဖြစ်ကုန်သော။ ကုဉ္ဇရာ စ၊ ကုဉ္ဇမည်သည်လည်းဖြစ်ကုန်သော။ ယေတေနာဂါ၊ အကြင်ဆင်တော်တို့သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧတ္တာဝတာဧတ္တကံ ပဒေသံ၊ ဤမျှသော အရပ်ကိုလည်း။ တေနာဂါ၊ ထိုဆင်တို့သည်။ နေဝဥပယန္တိ၊ မကပ်နိုင်ကုန်။ အဘိဇာတော၊ ဆင်မျိုးရှစ်ပါးကို လွန်၍ ဖြစ်သော။ နာဂေါ၊ ဆင်တော်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ကာမံ၊ စင်စစ်။ ဒန္တိံ၊ အစွယ်ရှိသော။ ကုဉ္ဇရံ၊ ရတနာဆင်မြတ်ကို။ ပေသေဟိ၊ နှင်စေကာမူ။ ဧတ္တာဝတာဧတ္တကော ပဒေသော စ၊ ဤမျှသော အရပ်ကိုလည်း။ နာဂေန၊ ရတနာဆင်ဖြူတော်သည်။ ဥပဂန္တုံ၊ ကပ်ခြင်းငှာ။ န သက္ကာ၊ မတတ်နိုင်ရာ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ဝေယဉ္စနိကဝစေါ၊ သဒ္ဒါတတ်သောသူ၏ စကားကို။ နိသာမေတွာ၊ စုံစမ်း၍။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ ဤသဒ္ဒါတတ်သော ပုဏ္ဏား၏။ ဣံဒဝစနံ၊ ဤစကားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ငါတို့သည်။ ဥဿာမ၊ သိကုန်အံ့ဟူ၍။ နာဂံ၊ ဆင်တော်ကို။ သံပေသေသိ၊ ပြင်းစွာနှင်၏။ ရညာ၊ မင်းသည်။ သံဟေသိတော ဝ၊ ပြင်းစွာနှင်အပ်သည်သာလျှင်ဖြစ်သော။ နာဂေါ၊ ဆင်တော်သည်။ ကောေဉ္ဇာဣဝ၊ ကြိုးကြာသံကဲ့သို့။ အဘိနဒိတွာ၊ ပြင်းစွာမြည်၍။ ဂရုံ၊ လေးစွာသော။ ဘာရံ၊ ဝန်ကို။ နိသီဒိ၊ နေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကလိင်္ဂဘာရဒွါဇော၊ ကလိင်္ဂဘာရဒွါဇသည်။ ခီဏာယုကံ၊ အသက်ကုန်သော။ နာဂံ၊ ဆင်တော်ကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ တရမာနော၊ အဆောတလျင်။ အဇ္ဈဍ္ဎဘာသိတ္ထ၊ လျှောက်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ နာဂေါ၊ ဆင်တော်သည်။ ခီဏာယုကော၊ အသက်ကုန်ပြီ။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ နာဂံ၊ ဆင်သို့။ သင်္ဂမ္မ၊ ပြောင်းတော်မူလော့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တံ၊ ထိုစကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ကလိင်္ဂေါ၊ ကလိင်္ဂမင်းသည်။ တရမာနော၊ အဆောတလျင်။ နာဂံ၊ ဆင်တစ်စီးသို့။ သင်္ကမိ၊ ပြောင်း၏။ ရညေ၊ မင်းသည်။ သင်္ကန္တေ၊ ပြောင်းလတ်သော်။ နာဂေါ၊ သေသောဆင်သည်။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအ

၁၅+၁၆+ရပ်၌ပင်လျှင်။ ဘုမျာ၊ မြေ၌။ ပတိတော၊ ကျ၏။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ ဝေယဉ္ဇနိကဝစော၊ သဒ္ဒါတတ်သော ပုဏ္ဏားဆို၏။ တထာ၊ ထိုပုဏ္ဏားဆိုတိုင်း။ နာဂေါ၊ ဆင်တော်သည်။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ ကလိင်္ဂေါ၊ ကလိင်္ဂအမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ကလိင်္ဂံ၊ ကလိင်္ဂဘာရဒွါဇအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏံ၊ ပုဏ္ဏားကို။ ဧတံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တွံ ဧဝ၊ သင်သည်ပင်လျှင်။ သဗ္ဗညူ၊ ခပ်သိမ်းသောတရားကိုသိသော။ သဗ္ဗဒဿာဝီ၊ ခပ်သိမ်းသောတရားကိုမြင်သော။ သမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ ဘုရားသည်။ အသိ၊ ဖြစ်သလော။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တံ၊ ထိုစကားကို။ အနဓိဝါသေန္တော၊ သည်းမခံသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ဘာရဒွါဇပုဏ္ဏားသည်။ ကလိင်္ဂံ၊ ကလိင်္ဂမင်းကို။ ဣဒံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဝေယဉ္ဇနိကာဟဝေယဉ္ဇနိကာ ဧဝ၊ သဒ္ဒါတတ်သော သူသာမည်ကုန်၏။ ဗုဒ္ဓါ၊ ဘုရားရှင်တို့သည်။ သဗ္ဗညုနော၊ အကြွင်းမရှိသော တရားကို အကြွင်းမဲ့ သိတော်မူကုန်၏။ သဗ္ဗဝိဒူ စ၊ အလုံးစုံသော တရားကိုထင်ရှားပြတော်မူပေကုန်၏။ သဗ္ဗညူတဉာဏေန၊ သဗ္ဗညူတဉာဏ်ဖြင့်။ ဇာနန္တိ၊ သိတော်မူကုန်၏။ လက္ခဏေန၊ လက္ခဏာကျမ်းဖြင့်။ န ဇာနန္တိ၊ သိတော်မူသည်မဟုတ်ကုန်။ မယံ၊ ငါတို့သည်မူကား။ အာဂမဗလသာဟိ၊ နှုတ်၌ လာသော အတတ်၏ အစွမ်းဖြင့်သာလျှင်။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ ဗုဒ္ဓါ၊ ဘုရားရှင်တို့သည်ကား။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော တရားကို။ ပဇာနန္တိ၊ အပြားအားဖြင့် သိကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ရာဇာ၊ ကလိင်္ဂမင်းသည်။ ဝဇ္ဇမာနေဘိ၊ တီးမှုတ်အပ်ကုန်သော။ နာနာတူရိယေဘိ၊ အထူးထူးအပြားပြားသော တီးမှုတ်မျိုးတို့ဖြင့်။ တံဗောဓိံ၊ ထိုဗောဓိကို။ အဘိဟရိတွာ၊ မြတ်နိုးတနာပြု၍။ အထပစ္ဆာ၊ ထိုနောင်မှ။ ရာဇာ၊ ကလိင်္ဂမင်းသည်။ အနုပါယာသိ၊ မယ်တော်ခမည်းတော်ထံသို့သွားလေ၏။ ကလိင်္ဂေါရာဇာ၊ ကလိင်္ဂအမည်ရှိသော မင်းသည်။ ပုပ္ဖါနံ၊ ပန်းတို့၏။ သဋ္ဌိဝါဟဿာနိ၊ လှည်းအစီးခြောက်သောင်းတို့ကို။ သန္နိပါဘယိ၊ စုရုံးစေ၏။ ကလိင်္ဂေါ၊ ကလိင်္ဂအမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ အနုတ္တရံ၊ အတုမရှိသော။ ဗောဓိမဏ္ဍံ၊ ဗောဓိမဏ္ဍိုင်ကို။ ပူဇေဟိ၊ ပူဇော်စေ၏။ ကလိင်္ဂဗောဓိဇာတကံ၊ ကလိင်္ဂဗောဓိဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

၁၆+၁၇+၇။ အကတ္တိဇာတ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သမ္မန္တံ၊ ငြိမ်သက်စွာသော။ အကတ္တိံ၊ အကတ္တိရသေ့ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ဘူတပတိ၊ သတ္တဝါတို့၏ အရှင်ဖြစ်သော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ ဣဒံ၊ ဤစကားကို။ အဗြဝိ၊ ဆို၏။ မဟာ ဗြဟ္မေ၊ ပုဏ္ဏားမြတ်။ ကိံ၊ အဘယ်သမ္ပတ္တိကို။ သတ္ထယံပတ္ထယန္တော၊ တောင့်တသည်ဖြစ်၍။ ဧကော၊ တစ်ယောက်တည်း။ ဃမ္မနိ၊ ပူလှစွာသော အရပ်၌။ သမ္မသိ၊ ငြိမ်သက်စွာနေသနည်း။ သက္က၊ သိကြားမင်း။ ပုနဗ္ဘဝေါ၊ တစ်ဖန်ဘဝသစ်၌ဖြစ်ခြင်းသည်။ ဒုက္ခော၊ ဆင်းရဲ၏။ သမ္မောဟမရဏံ၊ တွေဝေလျက်သေရခြင်းသည်။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲ၏။ ဝါသဝ၊ သိကြားမင်း။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ယတ္ထ၊ အကြင်နိဗ္ဗာန်၌။ ဧတာနိ၊ ဤတစ်ဖန်ဘဝသစ်၌ ဖြစ်ခြင်းသော ဆင်းရဲတို့သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိကုန်။ တံနိဗ္ဗာနံ၊ ထိုနိဗ္ဗာန်ကို။ ပတ္ထယန္တော၊ တောင့်တသည်ဖြစ်၍။ သမ္မာမိ၊ ငြိမ်သက်စွာနေ၏။ ကဿပ၊ ကဿပအနွယ်ဖြစ်သော ရှင်ရသေ့။ တေ၊ ရှင်ရသေ့သည်။ ဧတသ္မိံ၊ ထိုစကားကို။ သုလပိတေ၊ ကောင်းစွာဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ ပတိရူပေ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော စကားကို။ သုဘာသိတေ၊ ကောင်းစွာဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ တေ၊ ရှင်ရသေ့အား။ ဝရံ၊ ဆုကို။ ဒမ္မိ၊ ငါပေး၏။ ယံကိဉ္စိ၊ အမှတ်မရှိသော ဆုကို။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဣစ္ဆသိ၊ အလိုရှိ၏။ တံ၊ ထိုအလိုရှိသော ဆုကို။ ဂဏှာဟိ၊ ယူလော့။ သဗ္ဗဘူတာနံ၊ ခပ်သိမ်းသော သတ္တဝါတို့ကို။ ဣဿရ၊ အစိုးရသော။ သက္က၊ သိကြားမင်း။ မေ၊ ငါ့အား။ ဝရံ၊ ဆုကို။ စေအဒေါ၊ အကယ်၍ပေးလိုအံ့။ ယေန လောဘေန၊ အကြင်လောဘဖြင့်။ ပုတ္တေ စ၊ သားသမီးတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒါရေ စ၊ မယားတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဓနံဓညံ၊ ဥစ္စာစပါးကိုလည်းကောင်း။ အညာနိ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ပိယာနိ စ၊ ချစ်အပ်သော ဥစ္စာတို့ကိုလည်းကောင်း။ လဒ္ဓါ၊ ရကုန်၍။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ န တပ္ပန္တိ၊ မရောင့်ရဲနိုင်ကုန်။ သောလောဘော၊ ထိုလောဘသည်။ မယိ၊ ငါ၌။ န ဝသေ၊ မဖြစ်စေသတည်း။ ကဿပ၊ ကဿပအနွယ်ဖြစ်သော ရှင်ရသေ့။ တေ၊ ရှင်ရသေ့သည်။ ဧတသ္မိံ၊ ထိုစကားကို။ သုလပိတေ၊ ကောင်းစွာဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ ပတိရူပေ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော စကားကို။ သုဘာသိတေ၊ ကောင်းစွာ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ တေ၊ ရှင်ရသေ့အား။ ဝရံ၊ ဆုကို။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ ယံကိဉ္စိ၊ အမှတ်မရှိသော ဆုကို။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဣစ္ဆသိ၊ အလိုရှိ၏။ တံ၊ ထိုလိုသော ဆုကို။ ဂဏှာဟိ၊ ယူလော့။ သဗ္ဗဘူတာနံ၊ ခပ်သိမ်းသော သတ္တဝါတို့ကို။ ဣဿရ၊ အစိုးရတော်မူသော။

၁၇+၁၈+သက္က၊ သိကြားမင်း။ မေ၊ ငါ့အား။ ဝရံ၊ ဆုကို။ စေအဒေါ၊ အကယ်၍ပေးလိုအံ့။ ဇာတေန၊ ဖြစ်သော။ ယေနဒေါသေန၊ အကြင်ဒေါသဖြင့်။ ခေတ္တဉ္စ၊ လယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဝတ္ထုံ စ၊ ယာကိုလည်းကောင်း။ ဟိရညဉ္စ၊ ရွှေကိုလည်းကောင်း။ ဂဝဿံ၊ နွားမြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဒါသပေါရိသံ၊ ကျွန်အမှုလုပ်ကိုလည်းကောင်း။ ဇိယန္တိ၊ ကုန်စေသတည်း။ ကဿပ၊ ကဿပအနွယ်ဖြစ်သော ရှင်ရသေ့သည်။ ဧတသ္မိံ၊ ထိုစကားကို။ သုလပိတေ၊ ကောင်းစွာ ပြောအပ်သည်ရှိသော်။ ပတိရူပေ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော စကားကို။ သုဘာသိတေ၊ ကောင်းစွာဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ တေ၊ ရှင်ရသေ့အား။ ဝရံ၊ ဆုကို။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ ယံကိဉ္စိ၊ အမှတ်မရှိသော ဆုကို။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဣစ္ဆသိ၊ အလိုရှိ၏။ တံ၊ ထိုအလိုရှိသော ဆုကို။ ဂဏှ၊ ယူလော့။ သဗ္ဗဘူတာနံ၊ ခပ်သိမ်းသော သတ္တဝါတို့ကို။ ဣဿရ၊ အစိုးရတော်မူသော။ သက္က၊ သိကြားမင်း။ မေ၊ ငါ့အား။ ဝရံ၊ ဆုကို။ စေအဒေါ၊ အကယ်၍ပေးလိုအံ့။ ဗာလံ၊ သူမိုက်ကို။ န ပေဿ၊ မမြင်ရလို။ န သုဏေ၊ ဤအရပ်ဤရွာတွင်သူမိုက်ရှိသည်ဟု မကြားရလို။ ဗာလေန၊ သူမိုက်နှင့်။ န စသံဝသေ၊ မပေါင်းဖော်ရလို။ ဗာလေန၊ သူမိုက်နှင့်။ အလ္လာပသလ္လာပံ၊ စကားပြောဟောခြင်းကို။ န ကရေ၊ မပြုရလို။ ဗာလံ၊ လူမိုက်ကို။ န စရောစယေ၊ မနှစ်သက်ရလို။ ကဿပ၊ ကဿပအနွယ်ဖြစ်သော ရှင်ရသေ့။ တေ၊ ရှင်ရသေ့အား။ ဗာလော၊ သူမိုက်သည်။ ကိံ နု ခေါ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ အကရံ၊ ပြုသနည်း။ ကဿပ၊ ကဿပအနွယ်ဖြစ်သော ရှင်ရသေ့။ ကာရဏံ၊ အကြောင်းကို။ ဝဒ၊ ဆိုလော့။ ကေန၊ အဘယ်ကြောင့်။ ဗာလဿ၊ သူမိုက်အား။ ဒဿနံ၊ မြင်ခြင်းကို။ နာဘိကင်္ခသိ၊ အလိုမရှိသနည်း။ သက္က၊ သိကြားမင်း။ ဒုမ္မေဓေါ၊ သူမိုက်သည်။ အနယံ၊ ပွားစီးကြောင်းနည်းကောင်းမဟုတ်သော ပါဏာတိပါတစသော အမှုကို။ န ယတိ၊ ကြံတတ်ဆောင်တတ်၏။ အဓုရာယံ၊ သဒ္ဓါဓုရပညာဓုရတို့ကို မယှဉ်စေမူ၍ အားမထုတ်သင့်သော အရာဝန်မပြုသင့်သော အရာ၌။ နိယုဉ္ဇတိ၊ လုံ့လပြုတတ်၏။ ဒုန္နယော၊ နည်းကောင်းမဟုတ်သော ငါးပါးသော ဒုဿီလအမှုကိုဆောက်တည်၍ ကျင့်ခြင်းသည်သာလျှင်။ တဿ၊ ထိုသူမိုက်အား။ သောယျသော သေယျော၊ မြတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟိတပဋိပတ္တိ၊ အစီးအပွားကိုကျင့်ခြင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ သမ္မာ၊ အသင့်ဖြစ်သော အကြောင်းအားဖြင့်။ ဝုတ္တော၊ ဆိုဆုံးမအပ်သည်ရှိသော်။ ပကုပ္ပတိ၊ အမျက်ထွက်တတ်၏။ သော၊ ထိုသူမိုက်သည်။ ဝိနယံ၊ ဤသို့ ရှေ့သို့တက်

၁၈+၁၉+အပ်၏ ဤသို့နောက်သို့ ဆုတ်အပ်၏ ဟုစသည်လာသော အာစာရဝိနည်းကို။ န ဇာနာတိ၊ မသိ။ ဧတေဟိကာရဏေဟိ၊ ဤအကြောင်းတို့ကြောင့်။ တဿ၊ ထိုသူမိုက်ကို။ အဒဿနံ၊ မမြင်ခြင်းသည်သာလျှင်။ သာဓု၊ ကောင်း၏။ ကဿပ၊ ကဿပအနွယ်ဖြစ်သော ရှင်ရသေ့။ တေ၊ သင်၏။ ရှင်ရသေ့သည်။ ဧတသ္မိံ၊ ထိုစကားကို။ သုလပိတေ၊ ကောင်းစွာပြောအပ်သည်ရှိသော်။ ပတိရူပေ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော စကားကို။ သုဘာသိတေ၊ ကောင်းစွာဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ တေ၊ ရှင်ရသေ့အား။ ဝရံ၊ ဆုကို။ ဒမ္မိ၊ ငါပေး၏။ ယံကိဉ္စိ၊ အမှတ်မရှိသော ဆုကို။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဣစ္ဆသိ၊ အလိုရှိ၏။ တံဝရံ၊ ထိုဆုကို။ ဂဏှ၊ ယူလော့။ သဗ္ဗဘူတာနံ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော သတ္တဝါတို့ကို။ ဣဿရ၊ အစိုးရသော။ သက္က၊ သိကြားမင်း။ မေ၊ ငါ့အား။ ဝရံ၊ ဆုကို။ စေဒေါ၊ အကယ်၍ပေးလိုအံ့။ ဓီရံ၊ ပညာရှိကို။ ပေဿ၊ မြင်ရလို၏။ ဓီရံ၊ ပညာရှိကို။ သုဏေ၊ ဤအရပ် ဤဒေသ၌ နေ၏ဟု ကြားရလို၏။ ဓီရေန၊ ပညာရှိနှင့်။ သဟ၊ တကွ။ သံဝသေ၊ ပေါင်းဘော်ရလို၏။ ဓီရေန၊ ပညာရှိနှင့်။ တံ အလ္လာပသလ္လာပံ၊ ထိုစကားပြောဟောခြင်းကို။ ကရေ၊ ပြုရလို၏။ တံ၊ ထိုပညာရှိကို။ ရောစယေ၊ နှစ်သက်ရလို၏။ ကဿပ၊ ကဿပအနွယ်ဖြစ်သော ရှင်ရသေ့။ ဓီရော၊ ပညာရှိသည်။ တေ၊ ရှင်ရသေ့အား။ ကိံ နု ခေါ၊ အသို့လျှင်။ အကရံ၊ ပြုဘိသနည်း။ ကဿပ၊ ကဿပအနွယ်ဖြစ်သောရှင်ရသေ့။ ကာရဏံ၊ အကြောင်းကို။ ဝဒ၊ ဆိုလော့။ ကေန၊ အဘယ်ကြောင့်။ ဓီရဿ၊ ပညာရှိကို။ ဒဿနံ၊ မြင်ခြင်းကို။ အဘိကင်္ခသိ၊ အလိုရှိသနည်း။ သက္က၊ သိကြားမင်း။ မေဓာဝီ၊ ပညာရှိသည်။ နယံ၊ ပွားစီးခြင်း၏ အကြောင်းနည်းကောင်းဖြစ်သော ဒါနသီလစသောသုစရိုက်အမှုကို။ နယတိ၊ ဆောင်တတ်ကြံတတ်၏။ အဓုရာယံ၊ သဒ္ဓါဓုရတို့ကို မယှဉ်စေမူ၍ အားမထုတ်သင့်သော အရာဝန်မပြုသင့်သော အရာ၌။ န နယုဉ္ဇတိ၊ အားမထုတ်တတ်။ သုနယော၊ အစီးအပွားကိုကျင့်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော ကောင်းသော နည်းသည်။ တဿ၊ ထိုပညာရှိအား။ သေယျသောသေယျော၊ မြတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မာ၊ အသင့်ဖြစ်သော အကြောင်းအားဖြင့်။ ဝုတ္တော၊ ဆိုဆုံးမအပ်သည်ရှိသော်။ န ကုပ္ပတိ၊ အမျက်မထွက်။ သော၊ ထိုပညာရှိသည်။ ဝိနယံ၊ ဤသို့ရှေ့သို့ တက်အပ်၏ ဤသို့နောက်သို့ဆုတ်အပ်၏ ဟုစသည်လာသော အာစာရဝိနည်းကို။ ပဇာန၊ အပြားအားဖြင့်သိ၏။ တေန၊ ထိုပညာရှိနှင့်။ သမာဂမော၊ တစ်ကြိမ်မျှသော်လည်းပေါင်းဘော်ရခြင်းသည်။ သာဓု၊ ပစ္စုပ္ပန်သံသရာ အစီးအပွားကိုပြီးစေတတ်သည်ဖြစ်၍ ကောင်းမြတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကဿပ၊

၁၉+၂၀+ကဿပ၊ အနွယ်ဖြစ်သော ရှင်ရသေ့သည်။ ဧတသ္မိံ၊ ထိုစကားကို။ သုလပိတေ၊ ကောင်းစွာ ပြောအပ်သည်ရှိသော်။ ပတိရူပေ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သောစကားကို။ သုဘာသိတေ၊ ကောင်းစွာ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ တေ၊ ရှင်ရသေ့အား။ ဝရံ၊ ဆုကို။ ဒမ္မိ၊ ငါပေး၏။ ယံကိဉ္စိ၊ အမှတ်မရှိသော ဆုကို။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဣစ္ဆသိ၊ အလိုရှိ၏။ တံဝရံ၊ ထိုဆုကို။ ဂဏှ၊ ယူလော့။ သဗ္ဗဘူတာနံ၊ ခပ်သိမ်းသော သတ္တဝါတို့ကို။ ဣဿရ၊ အစိုးရသော။ သက္က၊ သိကြားမင်း။ မေ၊ ငါ၏။ ငါ့အား။ ဝရံ၊ ဆုကို။ စေအဒေါ၊ အကယ်၍ ပေးလိုအံ့။ တတော၊ ထိုအခါမှ။ ရတျာဝိဝသာနေ၊ ညဉ့်၏ အဆုံး၌။ သူရိယုဂ္ဂမာနေ၊ နေထွက်သည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ ဒိဗ္ဗကက္ခာ စ၊ နတ်၌ဖြစ်သော အစာတို့သည်လည်းကောင်း။ သီလဝန္တော၊ သီလရှိကုန်သော။ ယာစကာ စ၊ အလှူခံတို့သည်လည်းကောင်း။ ပါတုဘဝေယျုံ၊ ထင်ရှားဖြစ်စေကုန်သတည်း။ သက္က၊ သိကြားမင်း။ ဒဒတော၊ ပေးလှူသော။ မေ၊ ငါ့အား။ န ခီယေထ၊ ဝတ္ထုပစ္စည်းမကုန်နိုင်စေသတည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ တံ၊ ထိုအလှူကို။ ဒတွာ၊ လှူပြီး၍။ နာနုတပ္ပေယျံ၊ နောင်တမရှိရလို။ ဒဒံဒဒန္တော၊ ပေးလှူဆဲ ဖြစ်သော ငါသည်။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ပသာဒေယျံ၊ ကြည်စေနိုင်ရလို၏။ တံဝရံ၊ ထိုဆုကို။ ဝရေဝရာမိ၊ ငါအလိုရှိ၏။ ကဿပ၊ ကဿပအနွယ်ဖြစ်သော ရှင်ရသေ့။ တေ၊ ရှင်ရသေ့သည်။ ဧတသ္မိံ၊ ထိုစကားကို။ သုလပိတေ၊ ကောင်းစွာ ပြောအပ်သည်ရှိသော်။ ပတိရူပေ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သောစကားကို။ သုဘာသိတေ၊ ကောင်းစွာ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ တေ၊ ရှင်ရသေ့အား။ ဝရံ၊ ဆုကို။ ဒမ္မိ၊ ငါပေး၏။ ယံကိဉ္စိ၊ အမှတ်မရှိသော ဆုကို။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဣစ္ဆသိ၊ အလိုရှိ၏။ တံ ဝရံ၊ ထိုဆုကို။ ဂဏှ၊ ယူလော့။ သဗ္ဗဘူတာနံ၊ ခပ်သိမ်းသောသတ္တဝါတို့ကို။ ဣဿရ၊ အစိုးရသော။ သက္က၊ သိကြားမင်း။ မေ၊ ငါ့အား။ ဝရံ၊ ဆုကို။ စေအဒေါ၊ အကယ်၍ ပေးလိုအံ့။ မံ၊ ငါ့ကို။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ န ဥပေယျာသိ၊ သင်မကပ်လင့်။ သက္က၊ သိကြားမင်း။ ဧတံဝရံ၊ ဤတစ်ဖန်သင်သည် ငါသို့ မကပ်လာခြင်းဆုကို။ ဝရေ၊ ငါအလိုရှိ၏။ ကဿပ၊ ကဿပအနွယ်ဖြစ်တော်မူသော ရှင်ရသေ့။ နရာ စ၊ ယောကျ်ားတို့သည်လည်းကောင်း။ အထ၊ ထို့နောက်။ နာရိယော စ၊ မိန်းမတို့သည်လည်းကောင်း။ ဗဟူဟိ၊ များစွာကုန်သော။ ဝတ္တစရိယာဟိ၊ ဒါန သီလ ဥပေါသထ ကမ္မစသော ဝတ်အကျင့်တို့ဖြင့်။ ဒဿနံ၊ သိကြားကိုဖူးမြင်ခြင်းကို။ အဘိကင်္ခန္တိ၊ အလွန်အလိုရှိကုန်၏။ မေ၊ ငါ့အား။ ဒဿနေ၊ မြင်ခြင်း၌။ ကိံ အဘယံ၊ အဘယ်ဘေးသည်။ ဟောတိနု၊ ဖြစ်သနည်း။ သက္က၊ သိကြားမင်း။ သဗ္ဗကာမသမိဒ္ဓိနံ၊ အလုံးစုံသောကာ

၂၀+၂၁+မဂုဏ်ဖြင့် ပြည့်စုံသော။ တာဒိသံ၊ ထိုသို့နတ်တန်ဆာဖြင့် ဆင်ယင်အပ်သောသဘောရှိသော။ ဒေဝဝဏ္ဏံ၊ နတ်၏အဆင်းကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ တပေါ၊ ခြိုးခြံသော အကျင့်သည်။ ပမဇ္ဇေယျ၊ မေ့လျော့ရာ၏။ ဧတံ၊ ဤသို့မေ့လျော့ခြင်းသည်။ တေ၊ သင်သိကြားမင်းအား။ ဒဿနေ၊ မြင်ခြင်း၌။ ဘယံ၊ ဘေးမည်၏။ အကတ္တိဇာတကံ၊ အကတ္တိဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၈။ တက္ကာရိယဇာတ်။ တက္ကာရိယ၊ တက္ကာရိယလုလင်။ အရညေ၊ တော၌။ ဘောကော၊ သားသည်။ အဟိံ၊ မိမိကိုယ်စားတတ်သော မြွေကို။ အဝှာယမာနောဣဝ၊ ခေါ်သကဲ့သို့။ အဟမော၊ ငါသည်သာလျှင်။ ဗာလ၊ မိုက်သည်ဖြစ်၍။ ဒုဗ္ဘာသိတံ၊ နှုတ်မစောင့်သော စကားကို။ ဘာသိ၊ ဆိုမိ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ သောဗ္ဘမှီ၊ တွင်း၌။ ပတာမိ၊ ကျရလတ္တံ့။ အတိဝေလံ၊ ဆိုသင့်သော အခါကို လွန်၍။ ဘာဏိ၊ ဆိုသောသူသည်။ န သာဓူတိဧဝ၊ မကောင်းသည်သာလျှင်တည်းဟု။ ကိရ၊ ရှေးသူဟောင်းတို့၏စကားကို ကြားရဖူး၏။ အာစရိယ၊ ဆရာပရောဟိတ်။ အတိဝေလံ၊ ဆိုသင့်သောအခါကိုလွန်၍။ ဘာဏိ၊ ဆိုသော။ မစ္စော၊ သတ္တဝါသည်။ ဗန္ဓံ၊ နှောင်ဖွဲ့ခြင်းသို့လည်းကောင်း။ ဝဓံ၊ သတ်ခြင်းသို့လည်းကောင်း။ သောကပရိဒ္ဒဝဉ္စ၊ စိုးရိမ်ငိုကြွေးခြင်းသို့လည်းကောင်း။ ပပ္ပေါတိ၊ ရောက်ရ၏။ ယေန ကာရဏေန၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်။ တံ၊ ထိုစကားကို။ သောဗ္ဘေ၊ တွင်း၌။ နိခနန္တိ၊ မြှုပ်ကုန်လတ္တံ့။ တံကာရဏံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ တာယာဝ၊ သင်သည်ပင်လျှင်။ ကတံ၊ ပြုအပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဧတ္ထကာရဏော၊ ဤအကြောင်း၌။ အတ္တနမေဝ၊ မိမိကိုယ်၌ပင်လျှင်။ ဂရဟာသိ၊ ကဲ့ရဲ့လေလော့။ တုဏ္ဍိလံ၊ တုဏ္ဍိလကို။ အဟံ ဧဝ၊ ငါသည်ပင်လျှင်။ ကိံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ အနုပုစ္ဆိ၊ မေးမိသနည်း။ သော အဟံ၊ ထိုငါသည်။ ကာဠိကာယ၊ ကာဠီ၏။ ဘာတရံ၊ မောင်ကို။ ကရေယျ၊ ပျူငှာပြုမိ၏။ ဝတ္ထယုဂဉ္စ၊ ပုဆိုးအစုံမှလည်း။ ဇိနောဟာယမာနော၊ ယုတ်သည်ဖြစ်၍။ အဟံ ဧဝ၊ ငါသည်လျှင်။ နဂ္ဂေါ၊ အဝတ်မရှိကိုယ်ချည်းရှိခဲ့ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သောသေဋ္ဌိပုတ္တော ပိ၊ ထိုသူဋ္ဌေးသားသည်လည်း။ အတ္တနော၊ မိမိသည်။ ကတေန၊ ပြုအပ်သော အကြောင်းဖြင့်။ ဒုက္ခပတ္တော၊ ဆင်းရဲခြင်းသို့ရောက်၏။ တွံပိ၊ သင်ဆရာသည်လည်း။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ကတေန၊ ပြုအပ်သော အကြောင်းဖြင့်။ ဒုက္ခပတ္တော၊ ဆင်းရဲခြင်းသို့ ရောက်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ အယံအတ္ထော၊ ဤသင်ဆရာ၏ ဆင်းရဲခြင်းဟူသော အကျိုးသည်။ ဗဟူဟိကာရ

၂၁+၂၂+ဏေဟိ၊ များစွာသော အကြောင်းတို့ဖြင့်။ တာဒိသောဝ၊ ထိုရှေးကသူဌေးသားဆင်းရဲရောက်သည်နှင့်တူရိုးလွဲတည်း။ ယုဇ္ဈမာနေန၊ ဆိတ်နှစ်ကောင်ထိုးခတ်ခြင်းကြောင့်။ အယုဇ္ဈမာနော၊ မထိုးခတ်စေလိုနှစ်ဖက်ရန်ကိုဖြေဖျောက်လိုသော။ ယောကုလိင်္ဂေါ၊ အကြင်နွားမြီးဆွဲငှက်သည်။ မေဏ္ဍန္တရံ၊ ဆိတ်တို့၏ဦးခေါင်းနှစ်ခုတို့ဖြင့်။ ပိသိတော၊ ကြိတ်မိသည်ဖြစ်၍။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်၌။ မတော၊ သေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သောကလိင်္ဂေါ၊ ထိုနွားမြီးဆွဲငှက်သည်လည်း။ ကတေန၊ ပြုအပ်သော အကြောင်းဖြင့်။ ဒုက္ခပ္ပတ္တော၊ ဆင်းရဲသို့ရောက်၏။ တွံပိ၊ သင်ဆရာသည်လည်း။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ကတေန၊ ပြုအပ်သော အကြောင်းဖြင့်။ ဒုက္ခပ္ပတ္တော၊ ဆင်းရဲခြင်းသို့ရောက်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ အယံအတ္ထော၊ ဤသင်ဆရာ၏ ဆင်းရဲခြင်းသို့ ရောက်ခြင်းဟူသော အကျိုးသည်။ ဗဟူဟိကာရဏေဟိ၊ များစွာသော အကြောင်းတို့ဖြင့်။ တာဒိသောဝ၊ ထိုရှေးကနွားမြီးဆွဲငှက်ဆင်းရဲရောက်သည် နှင့်တူရိုးလွဲတည်း။ ဧကဉ္စပေါသံ၊ လူတစ်ယောက်ကိုလည်း။ အနုရက္ခမာနာ၊ စောင့်ရှောက်လိုကုန်သည်ဖြစ်၍။ စတုရောဇနာ၊ လေးယောက်သော သူတို့သည်။ သာဏသာဋကံ၊ ပိုကဆန်လျော်ပုဆိုးကို။ အဂ္ဂဟေသုံ၊ လေးတောင့်ကိုင်ဆွဲကုန်၏။ သဗ္ဗေဝ၊ အလုံးစုံသာလျှင်ဖြစ်ကုန်သော။ တေဇနာ၊ ထိုလေးယောက်ကုန်သော သူတို့သည်။ ဘိန္နသိရာ၊ အချင်းချင်းဝှေ့၍ ဦးခေါင်းကွဲလျက် ဦးနှောက်ထွက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သဟိံသု၊ အိပ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တေဇနာပိ၊ ထိုလေးယောက်သောသူတို့သည်လည်း။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ကတေန၊ ပြုအပ်သော အကြောင်းကြောင့်။ ဒုက္ခပ္ပတ္တာ၊ ဆင်းရဲသို့ရောက်ကုန်၏။ တွံပိ၊ သင်ဆရာသည်လည်း။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ကတေန၊ ပြုအပ်သော အကြောင်းကြောင့်။ ဒုက္ခပ္ပတ္တော၊ ဆင်းရဲသို့ရောက်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ အယံအတ္ထော၊ ဤသင်ဆရာ၏ ဆင်းရဲခြင်းသို့ ရောက်ခြင်းဟူသော အကျိုးသည်။ ဗဟူဟိကာရဏေဟိ၊ များစွာသော အကြောင်းတို့ဖြင့်။ တာဒိသော၊ ထိုလေးယောက်သောငမွဲဦးခေါင်းကွဲသည်နှင့်တူ၏။ အဇာ၊ ဆိတ်သည်။ အဝက္ခိပန္တီ၊ ကစားမြူးတူးလျက်နောက်ခြေတို့ကို ကြောက်ကန်ပစ်ချသည်ရှိသော်။ ဝေဠုဂုမ္ဘသ္မိံ၊ ဝါးချုံ၌။ ဗန္ဓံ၊ ချည်နှောင်အပ်သော။ အသိံ၊ သန်လျက်ကို။ အဇ္ဇ ဂစ္ဆိ၊ ကန်ကျောက်မိ၏။ တေနေဝ၊ ထိုသန်လျက်ဖြင့်သာလျှင်။ တဿ၊ ထိုဆိတ်၏။ ဂလယာဂလယ၊ လည်၌။ ဧလကစော ရာ၊ ဆိတ်ခိုးသော သူတို့

၂၂+၂၃+သည်။ ဝိကန္တုံ၊ သတ်ဖြတ်ကုန်၏။ အဇာ၊ ဆိတ်သည်။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ကတေန၊ ပြုအပ်သော အကြောင်းကြောင့်။ ဒုက္ခပ္ပတ္တော၊ ဆင်းရဲသို့ရောက် သကဲ့သို့။ တွံ ပိ၊ သင်ဆရာသည်လည်း။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ကတေန၊ ပြုအပ်သော အကြောင်းကြောင့်။ ဒုက္ခပ္ပတ္တော၊ ဆင်းရဲခြင်းသို့ရောက်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ အယံ အတ္ထော၊ ဤသင်၏ ဆရာဆင်းရဲခြင်းသို့ ရောက်သော အကျိုးသည်။ ဗဟူဟိ ကာရဏေဟိ၊ များစွာသော အကြောင်းတို့ဖြင့်။ တာဒိသော ဝ၊ ထိုဆိတ်ဆင်းရဲရောက်သည်နှင့် တူရိုးလွဲတည်း။ ဣမေ၊ ဤကိန္နရာတို့သည်။ န ဒေဝါ၊ နတ်မဟုတ်ကုန်။ န ဂန္ဓဗ္ဗပုတ္တော၊ ဂန္ဓဗ္ဗနတ်သား မဟုတ်ကုန်။ ဣမေ၊ ဤကိန္နရာတို့သည်။ မိဂါ၊ တိရစ္ဆာန်တို့တည်း။ ဣမေ၊ ဤကိန္နတို့ကို။ အတ္ထဝသံဂတာ၊ ဤကိန္နရာတို့ဖြင့် စီးပွား အကျိုးစီးပွားကိုလိုသဖြင့် ငါ့လက်သို့ရောက်အပ်ကုန်၏။ ဧတေသု၊ ထိုနှစ်ကောင်သော ကိန္နရာတို့တွင်။ ဧကဉ္စ၊ တစ်ကောင်ကိုကား။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပါတရသေ၊ နံနက်စာအလို့ငှာ။ ပစန္တု၊ ချက်လေကုန်။ ရထေသဘ၊ ရထာစီးခြင်း မင်းတကာတို့ထက် မြတ်တော်မူသော။ မန္ဒိဿရ၊ ရွှေနန်းရှင်။ သတံသဟာဿာနိ၊ တစ်သိန်းကုန်သော။ ဒုဗ္ဘာသိတာနိ၊ မကောင်းသဖြင့် ဆိုအပ်ကုန်သော စကားတို့သည်။ သုဘာသိတဿ၊ ကောင်းစွာ ဆိုအပ်သော စကား၏။ ကလံပိ၊ တစ်ဆယ့်ခြောက်စိတ်ကိုမျှလည်း။ နာဂ္ဃန္တိ၊ မထိုက်ကုန်။ ဒုဗ္ဘာသိတံ၊ မကောင်းသဖြင့် ဆိုအပ်သော စကားကို။ သင်္ကမာနော၊ ပြောဆိုသည်ရှိသော်။ ကိလေသော၊ ညစ်ညူး၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ကိံ ပုရိသာ၊ ကိန္နရီမသည်။ တုဏှိ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေ၏။ ဗာလျာ၊ မသိမလိမ္မာ မိုက်ခြင်းဖြင့်။ န တုဏှိ၊ ဆိတ်ဆိတ်မနေ။ ယာ ဧသာ၊ အကြင်ကိန္နရီမသည်။ မေ၊ ငါ့အား။ ဗျာဟိသိ၊ စကားပြောဆို၏။ ဧတံ၊ ထိုကိန္နရီမကို။ ပမုဉ္စထ၊ လွှတ်ကြကုန်။ ဟိမဝန္တံ၊ ဟိမဝန်အမည်ရှိသော။ ဂိရဝရံ၊ တောင်မြတ်သို့။ နယန္တု၊ ပို့လေကုန်။ ဣမဉ္စ ခေါ၊ ဤကိန္နရာအဖိုကိုကား။ မဟာနဘာယ၊ ပွဲတော်အိမ်အကျိုးငှာ။ ဒေန္တု၊ ပေးလေကုန်။ ပါတောဝ၊ နံနက်စောစောကလျှင်။ နံ၊ ထိုကိန္နရာဖိုကို။ ပါတရာသေ၊ နံနက်စာအလို့ငှာ။ ပစန္တု၊ ချက်လေစေကုန်။ မဟာရာဇ၊ လူများသနင်း ပြည့်ရှင်မင်း။ ပသဝေါ၊ ကျွဲနွားအစရှိသော သားတို့သည်။ ပဇ္ဇုန္နနာနာထာ၊ မိုးလျှင် ကိုးကွယ်ရာ ဖြစ်ကုန်၏။ အယံ ပဇာ၊ ဤလူဖြစ်သော သတ္တဝါသည်။ ပသုနာထာ၊ ကျွဲနွားအစရှိသော သားသာလျှင်

၂၃+၂၄+မှီခိုရာကုန်၏။ တွံ၊ အရှင်မင်းကြီးသည်။ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ နာထော၊ ကိုးကွယ်ရာ မှီခိုရာသည်။ အသိ၊ ဖြစ်တော်မူပါလော။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဘရိယာယ၊ ကိန္နရီသက်ထားငယ်မြတ်သား၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ နာထော၊ ကိုးကွယ်ရာသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်ပါ၏။ ဒွိန္နံ၊ ယောက်ကုန်သော အကျွန်ုပ်တို့တွင်။ အညတရံ၊ တစ်ယောက်ယောက်ကို။ မတံ၊ သေသည်ကို။ ဥတွာ၊ သိ၍။ မုတ္တော၊ သေခြင်းမှလွတ်သော သူသည်။ ပဗ္ဗတံ၊ ဟိမဝန္တာတောင်သို့။ ဂစ္ဆေယျ၊ သွားရာ၏။ ဇနိန္ဒ၊ လူများအတွက် ပြည်ကြီးနတ်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ နိန္ဒံ၊ ကဲ့ရဲ့ခြင်းမည်သည်ကို။ န သုပရိဝဇ္ဇယေထ၊ လွယ်သဖြင့် ကြဉ်ရှောင်ခြင်းငှာ မတတ်နိုင်။ နာနာဇနာ၊ အထူးထူးသော အလိုဆန္ဒရှိကုန်သော လူတို့ကို။ သေပိတဗ္ဗာ၊ မှီဝဲအပ်ကုန်၏။ ယေန ဗျသီလာဒိဂုဏေန၊ အကြင်သီလအစရှိသော ဂုဏ်ကျေးဇူးကြောင့်သာလျှင်။ အညော၊ တစ်ယောက်သော သူသည်။ နိန္ဒိတာရံ၊ ကဲ့ရဲ့မည်သူကို။ လဘတေ၊ ရ၏။ သဗ္ဗော၊ အလုံးစုံသော။ လောကော၊ မသူတော်ဖြစ်သောသူသည်။ ပရိစိတ္တော၊ ပါဏာတိပါတ စသော စိတ်ဖြင့် နှိပ်စက်လိုသော စိတ်ရှိ၏။ သဗ္ဗော၊ အလုံးစုံသော။ လောကော၊ လူသည်။ သမှီစိတ္တေသကေန စိတ္တေန၊ ယုတ်သည်မူလည်းဖြစ်သော မြတ်သည်မူလည်း ဖြစ်သော မိမိစိတ်ဖြင့်။ စိတ္တ ဝါ၊ စိတ်ရှိ၏။ ပုထုသဗ္ဗသတ္တာ၊ များစွာသော အလုံးစုံသော သတ္တဝါတို့သည်။ ပစ္စကစိတ္တာ၊ အသီးအသီး စိတ်ရှိကုန်၏။ ဣဓ၊ ဤလူရွာ၌။ ကဿ၊ အဘယ်သူ၏။ စိတ္တဿ၊ စိတ်၏။ ဝသေန၊ အလိုဖြင့်။ ကိန္နရော၊ ကိန္နရာသည်။ ဝတ္တေ၊ ကျင့်ရာအံ့နည်း။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ မမ စိတ္တဝသေန၊ အကျွန်ုပ်စိတ်၏ အလိုဖြင့်။ ဝတ္တိဿာမိ၊ ကျင့်အံ့။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်အား။ မာကုဇ္ဇိ၊ အမျက်ထွက်တော်မမူလင့်။ ဘောန္တော၊ အချင်းတို့။ ကိံ ပုရိသော၊ ကိန္နရာဖိုသည်။ အဘာကီ၊ စကားမပြောဆိုလိုသည်ဖြစ်၍။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဟု၊ ဖြစ်ပြီ။ ယော၊ အကြင် ကိန္နရာဖိုသည်။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ဘယဿ၊ သေဘေးမှ။ သီတော၊ ကြောက်သည်ဖြစ်၍။ ဗျာဟာသိ၊ စကားပြောဆို၏။ သော၊ ထိုကိန္နရာဖိုသည်။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ သုခိတော၊ ချမ်းသာစွာ။ အရောဂေါ၊ အနာကင်းလျက်။ မုတ္တော၊ သေဘေးမှလွတ်၏။ နရာနံ၊ လူသတ္တဝါတို့၏။ ဝါစာဧဝ၊ သင့်

၂၄+၂၅+သော အခါ၌ သဘောမှန်စွာ ဆိုအပ်သော စကားသည်သာလျှင်။ အတ္ထဝတီ၊ အခိုင်အမာ စီးပွားကို ဆောင်တတ်၏ဟု။ ကိရ၊ ရှေးသူဟောင်းတို့ စကားကြားရဖူး၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ တက္ကာရိယဇာတကံ၊ တက္ကာရိယဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၉။ ရုရုမိဂဇာတ်။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ မေ၊ ငါ့အား။ မိဂါနံ၊ သားတကာတို့ထက်။ မိဂမုတ္တမံ၊ သားမြတ်ဖြစ်သော။ တံ မိဂံ၊ ထိုဆတ်မင်းကို။ အက္ခာတိ၊ ကြားအံ့။ တဿ၊ ထိုသူအား။ ဂါမဝရဉ္စ၊ ရွာမြတ်ဆုကိုလည်းကောင်း။ အလင်္ကတာ၊ တန်ဆာဆင်ကုန်သော။ နာရိယော စ၊ မိန်းမတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒမ္မိ၊ ငါပေးအံ့။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ မိဂါနံ၊ သားတကာတို့ထက်။ မိဂမုတ္တမံ၊ သားမြတ်ဖြစ်သော။ မိဂံ၊ ဆတ်မင်းကို။ တေ၊ အရှင်မင်းကြီးအား။ အက္ခိဿံ၊ ကြားလျှောက်ပါအံ့။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဂါမဝရဉ္စ၊ ရွာမြတ်ဆုကိုလည်းကောင်း။ အလင်္ကတာ၊ တန်ဆာဆင်အပ်ကုန်သော။ နာရိယော စ၊ မိန်းမတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒေဟိ၊ ပေးမူတော်လော။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ ဧတသ္မိံ ဝနသဏ္ဍသ္မိံ၊ ထိုတောအုပ်၌။ အမ္ဗော စ၊ သရက်ပင်တို့သည်လည်းကောင်း။ သာလာ စ၊ အင်ကြင်းပင်တို့သည်လည်းကောင်း။ ပုပ္ဖိတာ၊ ပွင့်ကုန်၏။ ဘူမိ၊ မြေသည်။ ဣန္ဒဂေါပကသဉ္ဆန္နာ၊ ပိုးပရန်အဆင်းနှင့်တူသော နီစွာသော ကောင်းသော အတွေ့ရှိသော မြက်မျိုးတို့ဖြင့် ဖုံးလွှမ်းအပ်၏။ ဧတ္ထ ဧတသ္မိံ ဝနသဏ္ဍသ္မိံ၊ ထိုတောအုပ်၌။ ဧသော မိဂေါ၊ ထိုဆတ်မင်းသည်။ တိဋ္ဌတေ၊ တည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ဓနုံ၊ လေးကို။ သရဇ္ဇုံ၊ ညှို့နှင့်တကွ။ ကတွာန၊ တင်၍။ ဥသုံ၊ မြှားကို။ သန္နယှ၊ ဘွဲ့၍။ ဥပါဂမိ၊ ကပ်၏။ မိဂေါ စ၊ ဆတ်မင်းသည်လည်း။ ရာဇာနံ၊ ကိုးကား ကိုးကားလေးမြှားကိုင်လျက်လာသော မင်းကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ဒူရတော၊ အဝေးက။ အဇ္ဈဘာသထ၊ သာတောင့်သာယာ လူ့ဘာသာဖြင့် ဆိုလင့်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ အာဂမေဟိ၊ ငံ့တော်မူလော။ ရထေသဘ၊ ရထားစီးခြင်းမင်းတကာတို့ထက် မြတ်တော်မူသော။ နရိန္ဒ၊ မင်းမြတ်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ မာ ဝိဇ္ဈ၊ ပစ်တော်မမူလင့်။ ဇီဝဂ္ဂါဟမေဝ၊ အရှင်ဖမ်းခြင်းကိုသာလျှင်။ ဂဏှာဟိ၊ ဖမ်းတော်မူလော။ ဧတ္ထ၊ ဤအရပ်၌။ ဧသော မိဂေါ၊ ထိုဆတ်မင်းသည်။ တိဋ္ဌတေ၊ ရှိ၏။ တည်၏ ဟူ၍။ ဣဓ၊ ဤပရိသတ်၌။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ တေ၊ အရှင်မင်းကြီးအား။ အက္ခာသိ နု၊ ကြားဖူးသနည်း။ သမ္မ၊ အဆွေ။ ပါပ

၂၅+၂၆+စရော၊ တရားလွဲချွတ် ပေါက်လွှတ်ယုတ်မာသော အကျင့်ရှိသော။ ဧသ ဧသော ပေါသော၊ ဤသူသည်။ အာရကာ၊ ဝေးသော အရပ်၌။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏ဟူ၍။ သော အယံ၊ ထိုသူယုတ်သည်။ ဣဒံ၊ ဤစကားကို။ မေ၊ ငါ့အား။ အက္ခာသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ နိလိဝိတံ၊ ဆယ်တင်အပ်သော။ ကဋ္ဌံ၊ ထင်းတုံးသည်။ သေယျော၊ မြတ်၏။ နိလိဝိတော၊ ဆယ်တင်အပ်သော။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော။ နရော၊ အဆွေခင်ပွန်း ပြစ်မှားတတ်သောသူသည်။ န တွေဝ သေယျော၊ မမြတ်သည်သာတည်း။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဣဓ၊ ဤလူရွာ၌။ ဧကစ္စိယာ၊ အချို့ကုန်သော။ နရာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ အာဟံသု ကိရ၊ ဆိုဖူးကုန်၏ဟူ၍ အဆင့်ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်ပေ၏။ ရုရု၊ အဆွေဆတ်မင်း။ တွံ၊ အဆွေဆတ်မင်းသည်။ မိဂါနံ၊ သားတို့တွင်။ အညတရံ၊ တစ်ကောင်ကောင်ကို။ ဂရဟသိ ကိံ နု၊ ကဲ့ရဲ့သလော။ ဥဒါဟု၊ ထိုသို့မဟုတ်။ ပက္ခီနံ၊ ငှက်တို့တွင်။ အညတရံ၊ တစ်ကောင်ကောင်ကို။ ဂရဟာသိ ကိံ၊ ကဲ့ရဲ့သလော။ ပန၊ ထိုသို့မဟုတ်။ မနုဿာနံ၊ လူတို့တွင်။ တညတရံ၊ တစ်ယောက်ယောက်ကို။ ဂရဟာသိ ကိံ၊ ကဲ့ရဲ့သလော။ တေ၊ သင်ဆတ်မင်းသည်။ ဘာသမာနံ၊ ဆိုအပ်သော။ မနုသိံ၊ လူပညာရှိစကားကဲ့သို့ ချောမွေ့သော စကားကို။ သုတွာန၊ ကြား၍။ အနပ္ပရူပံ၊ များစွာသော။ ဣမံ ဘယံ၊ ဤကြောက်ဖွယ်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝိန္ဒတိ၊ ရသကဲ့သို့ ထင်၏။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ မဟောဒကေ သလိလေ၊ များစွာသော ရေရှိသော။ သီဃသောတေ၊ လျင်သော အယဉ်ရှိသော။ ဝါဟနေ၊ မြစ်ရေယဉ်၌။ ဝုယှမာနံ၊ မျောသော သူကို။ ယံ ဥဒ္ဓရိံ၊ အကြင်ဆယ်တင်မိ၏။ တတော နံ၊ ထိုသို့ ဆယ်တင်မိသောကြောင့်။ မမ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဘယံ၊ ဘေးသည်။ အာဂတံ၊ ရောက်၏။ အသန္တီ၊ သူတော်မဟုတ်သူယုတ်တို့နှင့်။ သင်္ဂမော၊ ပေါင်းဖော်ခြင်းသည်။ ဟဝေ၊ စင်စစ်။ ဒုက္ခော၊ ဆင်းရဲစွာ၏။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ တာဒိသံ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ ကမ္မကတံ၊ ရှေးက ပြုဖူးသူကျေးဇူးကို။ န ဇာနေ၊ မသိ။ မိတ္တ ဒုဗ္ဘိံ၊ အဆွေခင်ပွန်းပြစ်မှားတတ်သော။ အကိစ္စကာရိံ၊ မပြုအပ်သည်ကို ပြုလေ့ရှိသော။ တံ၊ ထိုသူယုတ်ကို။ ဟနာမိ၊ သတ်အံ့။ သော အဟံ၊ ထိုငါသည်။ စတုပ္ပတ္တံ၊ လွှားလေးခုရှိသော။ ဝိဟင်္ဂမံ၊ ကောင်းကင်သို့ သွားတတ်သော။ တနုဆိဒ္ဒံ၊ ကိုယ်ကို ဖောက်ထွင်းနိုင်သော။ ဣမံ၊ ဤမြှားကို။ ဟဒယေ၊ ရင်၌။ ဩဿဇာမိ၊ လွှတ်အံ့။ ဇနိန္ဒ၊ မင်းမြတ်။ ဓီရဿ၊ ပညာရှိအားလည်းကောင်း။ ဗာ

၂၆+၂၇+လဿ၊ သူမိုက်အားလည်းကောင်း။ ဟဝေ၊ စင်စစ်။ သန္တော၊ သူတော်ကောင်းတို့သည်။ ဝဓံ၊ သတ်ခြင်းကို။ ဇာတု၊ အကယ်မလွဲသဖြင့်။ န ပ္ပသံသန္တိ၊ မချီးမွမ်းကုန်။ ပါပဓမ္မော၊ ယုတ်မာသော အကျင့်ရှိသော သူသည်။ ကာမံ၊ အလိုအားလျော်စွာ။ ဃရံ၊ အိမ်သို့။ ဂစ္ဆတု၊ သွားပါစေ။ ယဉ္စ၊ အကြင်စည်းစိမ်ကိုလည်း။ အဿ၊ ထိုသူယုတ်အား။ ဒဿာမိ၊ ငါပေးအံ့ဟူ၍။ တယာ၊ သင်မင်းကြီးသည်။ ဘဋ္ဌံ၊ ဆိုအပ်၏။ တံ၊ ထိုဆိုအပ်ပြီးသော စည်းစိမ်ဥစ္စာကို။ တဿ၊ ထိုသူယုတ်အား။ ဒေဟိ၊ ပေးတော်မူလော။ အဟဉ္စ၊ အကျွန်ုပ်သည်လည်း။ တေ၊ အရှင်မင်းကြီး၏။ ကာမကရော၊ အလိုတော်သို့လိုက်သည်။ ဘဝါမိ၊ ဖြစ်ပါအံ့။ ရုရု၊ အဆွေဆတ်မင်း။ ယော တွံ၊ အကြင်သင်သည်။ ဒုဗ္ဘတော ဒုဗ္ဘတဿ၊ သင့်ကို ပြစ်မှားသော။ မာနုသဿ၊ လူယုတ်မာအား။ န ဒုဗ္ဘိ၊ အတုံ့ပြန်၍ အပြစ်မမှားပေ။ သော တွံ၊ ထိုသင်သည်။ သတံ၊ ပညာရှိသူတော်ကောင်းတို့ထက်။ အဒ္ဓါ၊ မချွတ်။ အညတရော၊ ပညာရှိသူတော်ကောင်းတစ်ယောက်ပေတည်း။ ပါပဓမ္မော၊ ယုတ်မာသော အကျင့်ရှိသော သူသည်။ ကာမံ၊ အလိုအားလျော်စွာ။ ဃရံ၊ အိမ်သို့။ ဂစ္ဆတု၊ သွားပါစေ။ ယဉ္စ၊ အကြင်စည်းစိမ်ကိုလည်း။ အသ၊ ထိုသူယုတ်မာအား။ ဒဿာမိ၊ ငါပေးအံ့ဟူ၍။ ဘဋ္ဌံ၊ ဆိုမိ၏။ တံ၊ ထိုစည်းစိမ်ကို။ ဧတဿ၊ ထိုသူယုတ်မာအား။ ဒမ္မိ၊ ပေးအံ့။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ သိင်္ဂါလာနဉ္စ၊ မြေခွေးတို့၏လည်းကောင်း။ သကုဏာနဉ္စ၊ ငှက်တို့၏လည်းကောင်း။ ဝဿံတံ၊ မြည်သံသည်။ သုဝိဇာနနံ၊ သိလွယ်၏။ တတော၊ ထိုမြေခွေးငှက်တို့အသံထက်။ အနုဿဝဿိတံ၊ လူတို့၏စကားသည်။ ဒုဗ္ဘိဇာနတရံ၊ အလွန်သိနိုင်ခဲ၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ ယော ပေါသော၊ အကြင်သူသည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ သုမနော၊ ကောင်းသော စိတ်ရှိသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ အယံ၊ ဤသူသည်။ မေ၊ ငါ၏။ ဉာတိ၊ အဆွေအမျိုးတည်း။ ဣတိ ဝါ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။ မိတ္တော၊ ချစ်သောသူတည်း။ ဣတိ ဝါ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။ သခါ၊ အသက်နှင့်တူသော အဆွေခင်ပွန်းတည်း။ ဣတိ ဝါ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။ အပိ၊ စင်စစ်။ စေ မညတိ၊ အကယ်၍ အောက်မေ့အံ့။ သော ပေါသော၊ ထိုသူသည်။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ ဒိသော၊ ရန်သူသည်။ သမ္ပဇ္ဇတေ၊ ဖြစ်တတ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဇနပဒါ၊ ဇနပုဒ်၌ နေကုန်သော သူတို့သည်။ သမာဂတာ၊ အညီအညွတ်လာကုန်သည်ဖြစ်၍။ နေဂမာ စ၊ နိဂုံး၌ နေကုန်သော သူတို့သည်လည်း။ သမာဂတာ၊ အညီအ

၂၇+၂၈+ညွတ်လာကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ မိဂါ၊ သားအပေါင်းတို့သည်။ အဿာနိ၊ ကောက်တို့ကို။ ခါဒန္တိ၊ စားကုန်၏။ တံ၊ ထိုသားအပေါင်းကို။ ဒေဝေါ၊ အရှင်မင်းကြီးသည်။ ပဋိသေဓာတု၊ မြစ်တော်မူလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ရာဇင်္ဂဏေ၊ မင်းရင်ပြင်၌။ ဥက္ကောသိံသု၊ ကြွေးကြော်ကုန်၏။ ကာမံ၊ စင်စစ်။ ဇနပဒေါ၊ ငါ၏ ဇနပုဒ်သည်။ မာ အသိ၊ မရှိသည်မူလည်း ဖြစ်စေ။ ရဋ္ဌဉ္စာပိ၊ ငါ၏ တိုင်းပြည်သည်လည်း။ ဝိနဿတု၊ ပျက်စီးသည်မူလည်းဖြစ်စေ။ မိဂရာဇဿ၊ ရွှေအဆင်းနှင့်တူသော အဆင်းရှိသော ဆတ်မင်းအား။ အဘယဒက္ခိဒဏံ၊ ဘေးမဲ့အလှူကို။ ဒတွာ၊ ပေးပြီး၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ ရုရုံ၊ အဆွေဆတ်မင်းကို။ န တွေဝ ဒုဗ္ဘေ ဒုဘိဿာမိ၊ မပြစ်မှားအံ့။ မေ၊ ငါ့အား။ ဇနပဒေါ၊ ဇနပုဒ်သည်။ မာ အသိ၊ မရှိသည်မူလည်းဖြစ်စေ။ ရဋ္ဌဉ္စပိ၊ တိုင်းပြည်သည်လည်း။ ဝိနဿတု၊ ပျက်စီးပစေ။ အဟံ၊ ငါသည်။ မိဂရာဇဿ၊ အဆွေဆတ်မင်းအား။ ဝရံ၊ ဆုကို။ ဒတွာ၊ ပေးပြီး၍။ မုသာ၊ ချွတ်လွဲသော စကားကို။ န တွေဝ ဘဏေ၊ မဆိုပြီ။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။ ရုရုမိဂရာဇဇာတကံ၊ ရုရုမိဂရာဇဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ။ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။ ၁၀။ သရဘဇာတ်။ ပုရိသော၊ မိန်းမမဟုတ်သော ယောကျ်ားအစစ်ဖြစ်သော။ ပဏ္ဍိတော၊ ယောကျ်ားဖြစ်ဆန်းကာသာမဟုတ် ပညာရှိသောသူသည်။ အာသိသေထေဝ၊ အာသာပြတ်ခြင်းကို မပြုမူ၍ မိမိအမှုတို့၌ တောင့်တအာသာ ပြုရာသည်သာလျှင်တည်း။ န နိဗ္ဗိန္ဒေယျ၊ အာသာပြတ်လျက် တောင်ကျွတ်ငှက်သို့ လက်ချကြံမှိုင်မငြီးငွေ့ရာ။ ကသ္မာ၊ အဘယ့်ကြောင့် ငါဆိုသနည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ ဥဋ္ဌာနံ၊ အတောင်ခြောက်ဆယ်ရှိသော နရက်ကျွန်းမှ တတ်ခြင်းကို။ ဣစ္ဆိ၊ အလိုရှိ၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ အဟု၊ ဖြစ်ပြီ။ ဧဝံဘူတံ၊ ဤသို့အလိုအတိုင်းဖြစ်သော။ အတ္တာနံ၊ ငါ၏ကိုယ်ကို။ ပဿာမိ၊ မြင်ရ၏။ ပုရိသော၊ မိန်းမမဟုတ်ယောကျ်ားအစစ်ဖြစ်သော။ ပဏ္ဍိတော၊ ယောကျ်ားဖြစ်ဆန်းကာသာမဟုတ် ပညာရှိသောသူသည်။ အာသိသေထေဝ၊ အာသာပြတ်ခြင်းကိုမပြုမူ၍ မိမိအမှုတို့၌ တောင့်တအာသာပြုရာသည်သာတည်း။ န နဗ္ဗိန္ဒေယျ၊ အာသာပြတ်လျက် တောင်ကျွတ်ငှက်သို့ လက်ချကြံမှိုင်မငြီးငွေ့ရာ။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့် ငါဆိုသနည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဥဒကာ၊ ရေမှ။ ထလံ၊ ကြည်းသို့။ ဥဗ္ဘတံ၊ ဆယ်တင်

၂၈+၂၉+ဆောင်ယူအပ်သော။ အတ္တာနံ၊ ငါ၏ကိုယ်ကို။ ပဿာမိ၊ မြင်ရ၏။ ပုရိသော၊ မိန်းမမဟုတ် ပညာရှိသောသူသည်။ ဝါယမေထေဝ၊ နှလုံးပျက်၍ လက်မချဘဲ ရဲရဲစုပ်စုပ် အားထုတ်လုံ့လပြုင့်လှသည်သာတည်း။ န နိဗ္ဗိန္ဒရေ၊ အာသာပြတ်လျက် တောင်ကျွတ်ငှက်သို့ လက်ချကြံမှိုင်မငြီးငွေ့ရာ။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့် ငါဆိုသနည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ ဥဋ္ဌာနံ၊ အတောင် ခြောက်ဆယ်ရှိသော နရက်ကျွန်းမှ တတ်ခြင်းကို။ ဣစ္ဆိ၊ အလိုရှိ၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ အဟု၊ ဖြစ်ပြီ။ ဧဝံ ဘူတံ၊ ဤသို့ အလိုအတိုင်းဖြစ်သော။ အတ္တာနံ၊ ငါ၏ကိုယ်ကို။ ပဿာမိ၊ မြင်ရ၏။ ပုရိသော၊ မိန်းမမဟုတ် ယောကျ်ားအစစ်ဖြစ်။ ပဏ္ဍိတော၊ ယောကျ်ားဖြစ်ဆန်းကာသာမဟုတ် ပညာရှိသောသူသည်။ ဝါယမထေဝ၊ နှလုံးပျက်၍ လက်မချဘဲ ရဲရဲစုပ်စုပ် အားထုတ်လုံ့လပြုသင့်လှသည်သာတည်း။ န နိဗ္ဗိန္ဒယျ၊ အာသာပြတ်လျက် တောင်ငှက်သို့ လက်ချကြံမှိုင်မငြီးငွေ့ရာ။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့် ငါဆိုသနည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဥဒကာ၊ ရေမှ။ ထလံ၊ ကြည်းသို့။ သဗ္ဘတံ၊ ဆယ်တင်ဆောင်ယူအပ်သော။ အတ္တာနံ၊ ငါ၏ ကိုယ်ကို။ ပဿာမိ၊ မြင်၏။ သပညော၊ ပညာရှိသော။ နရော၊ သူသည်။ ဒုက္ခူပနီတော ပိ၊ ဆင်းရဲ၏အနီးသို့ ရောက်သောလည်း။ သုခါဂမာယ၊ ချမ်းသာလာခြင်းငှာ။ အာသံ၊ တောင့်တအာသာကို။ န ဆိန္ဒေယျ၊ မဖြတ်ရာ။ ဟိ သစ္စံ၊ မှန်၏။ အဟိတာ၊ အစီးအပွားမရှိကုန်သော။ ဖဿာ စ၊ ဖဿတို့သည်လည်း။ ဗဟူ၊ များကုန်၏။ အဝိတက္ကိတာရော၊ အကြံအစည်မရှိ ငုတ်တုတ်နေသော သူတို့သည်။ မစ္စုံ၊ သေမင်းနိုင်ငံသို့။ ဥပပဇ္ဇန္တိ၊ ရောက်ရကုန်၏။ အစိန္တိတံ ပိ၊ မကြံစည်အပ်သော အမှုသည်လည်း။ ဘဝတိ၊ ဖြစ်တတ်၏။ အစိန္တိတံ ပိ၊ မကြံစည်အပ်သော အမှုသည်လည်း။ ဘဝတိ၊ ဖြစ်တတ်၏။ စိန္တိတပိ၊ ကြံစည်အပ်သော အမှုသည်လည်း။ ဝိနဿတိ၊ ပျက်စီးတတ်၏။ ဟိ သစ္စံ၊ မှန်၏။ ဣတ္ထိယာ ဝါ၊ မိန်းမအားလည်းကောင်း။ ပုရိသဿ ဝါ၊ ယောကျ်ားအားလည်းကောင်း။ ဘောဂါ၊ စည်းစိမ်တို့သည်။ န စိန္တာမယာ၊ ကြံတိုင်းပြီးသည် မဟုတ်ကုန်။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဗလဝတာ၊ အားရှိသော။ ဝီရိယေန၊ လုံ့လဖြင့်။ ကတ္တဗ္ဗံ၊ အမှုမျိုးကို ကြိုးကြိုးကုတ်ကုတ် မဆုပ်မနစ် ပြုသင့်လှ၏။ ဟိ သစ္စံ၊ မှန်၏။ ဝီရိယဝတော၊ လုံ့လရှိသော။ သူအား။ အစိန္တိတမ္ပိ၊ မကြံစည်အပ်သော်လည်း။ ဟိတံ၊ အစီးအပွားသည်။ ဟောတိယေဝ၊ ဖြစ်သည်သာတည်း။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ ယံ တွံ၊ အရှင်မင်းကြီးသည်။ ဂိရိဒုဂ္ဂသ္မိံ၊ ရောက်နိုင်ခဲသော တောင်မြောက်

၂၉+၃၀+ချောက်ကြား၌။ သရဘံ၊ သရဘမည်သောသားကို။ ပုရေ၊ ရှေးဖြစ်သော ယမန်နေ့၌။ အနုဿရိ အနုဗန္ဓိ၊ လိုက်တော်မူ၏။ အလီန စိတ္တဿ၊ တွန့်တိုခြင်းကင်းသော စိတ်ရှိသော။ တဝ၊ သင်မင်းကြီး၏။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ ဝိက္ကန္တံ သဒ္ဓရဏတ္ထာယ ကတပရက္ကမံ၊ ထုတ်ဆယ်ကယ်တင်ခြင်းငှာ အသရဘမည်သော သားအား သင့်၍ ပြုအပ်သော လုံ့လရှိသည်ဖြစ်၍။ တွံ၊ သင်သည်။ လဘိ၊ ရပြီ။ ယော သရဘော၊ အကြင်သရဘမည်သော သားသည်။ သိလာယ၊ ကျောက်ဖြင့်။ ယောဂ္ဂံ၊ ယှဉ်ခြင်းကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ တံ၊ အရှင်မင်းကြီးကို။ ဝိဒုဂ္ဂါ၊ ထုတ်နိုင်ခဲသော။ နရကာ၊ နရက်တွင်းမှ။ သမုဒ္ဓရိ ဥတ္တာရေသိ၊ ကောင်းစွာ ဆယ်တင်ပေ၏။ ဒုက္ခူပနီတံ၊ ဆင်းရခြင်းသို့ ရောက်သော အရှင်မင်းကြီးကို။ မစ္စုမု ခါ၊ သေမင်းခံတွင်းမှ။ ပမောစယိ၊ လွတ်စေပြီ။ အလီန စိတ္တံ၊ တွန့်တိုခြင်းကင်းသော စိတ်ရှိသော။ တံ၊ ထိုသမင်မင်းကို။ ဣဓ သီရိယာသနေ၊ ဤအသရေရှိသော။ နေရာ၌။ နိသိန္နော ဝ၊ ထိုင်နေလျက်သာလျှင်။ တွံ၊ အရှင်မင်းကြီးသည်။ ဝဒေသိ ဝဏ္ဏေသိ၊ ကိုယ်လုံးပြည့်ရုံ မငုံလေးစောက် ဝမ်းမြောက်စွာ လွမ်းအခွန်းခွန်းသည် ဥဒါန်းမငြီး ချီးမွမ်းတော်မူ၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ကိံ၊ အဘယ်သို့နည်း။ တွံ၊ သင်သည်။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ တတ္ထေဝ၊ ထိုသမင်တော၌သာလျှင်။ အဟောသိနု၊ ရှိသလော။ ဥဒါဟု၊ ထိုသို့မရှိမူ။ တေ၊ သင်အား။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူသည်။ တံ ဧတံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ အက္ခာနု၊ ပြောသလော။ ဝိဝဋ္ဋစ္ဆေဒေါ၊ သုံးပါးသော ဝဋ်ကို ဖြတ်ပယ် ဖျက်ဆီးပြီးသော။ သဗ္ဗဒဿီ၊ အလုံးစုံသော တရားအမြစ်ကို တစ်တစ်ထင်ထင်သိမြင်ပြီးသော သဗ္ဗညုဘုရားသည်။ အသိနု၊ ဖြစ်သလော။ တေ၊ သင်၏။ ဉာဏံ၊ ဉာဏ်သည်။ ဘိံ သရူပံ နု၊ ကြောက်ဖွယ် စလိအားရှိမြတ်သော သဘောရှိစွတကား။ ကေန၊ အဘယ်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဧတံ၊ ဤအကြောင်းကို။ ဇာနာသိ၊ သိသနည်း။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ တတ္ထေဝ၊ ထိုသမင်တော၌သာလျှင်။ န စဟောသိံ၊ မရှိ။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ တံ ဧတံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ န စာပိ အက္ခာ၊ မကြား။ ဇနိန္ဒ၊ မင်းမြတ်။ တယာ၊ အရှင်မင်းမြတ်သည်။ သုဘာသိတံ၊ ကောင်းစွာဆိုအပ်ကုန်သော။ ဂါထာပဒါနံ၊ ဂါထာပုဒ်တို့၏။ တဉ္စ အတ္ထံ၊ ထိုအနက်ကိုကား။ ဓီရာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ အာနေန္တိ၊ စုံးစမ်း၍သိကုန်၏။ ဝရပည၊ မြတ်သော ပညာရှိသောမင်းကြီး။ တုဝံ၊ အရှင်မင်းကြီးသည်။ ဝဋ္ဋံ၊ မြှားရွတ်

၃၀+၃၁+မြှားလွှနှင့်ပြည့်စုံသော။ ပရဝီရိယဃာတိံ၊ သူတစ်ပါးတို့၏ လုံ့လကို ဖျက်ဆီးညှဉ်းဆဲတတ်သော။ သရံ၊ မြှားကို။ စာပေ၊ လေး၌။ အာဒါယ သန္နယှ၊ တင်၍။ ဝိစိကိစ္ဆသေ ဝိစိကိစ္ဆသိ၊ ယုံမှားရှိဘိသနည်း။ တုဏ္ဏော၊ ဖောက်ထွင်းတတ်သော။ သရော၊ မြှားသည်။ ခိပ္ပံ၊ လျင်စွာ။ သရဘံ၊ သရဘမည်သော သမင်ကို။ ဟန္တုံ ဟနတု၊ သတ်စေလော။ ဟိ သစ္စံ၊ ထိုစကားသည် မှန်၏။ ဧတံ၊ ထိုသရဘမည်သောသားသည်။ ရညော၊ အရှင်မင်းကြီး၏။ အန္နံ၊ အစာတည်း။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ မိဂေါ၊ သရဘမည်သော သားသည်။ ခတ္တိယဿ၊ မင်း၏။ အန္နံ၊ အစာသည်။ ယံ ဟောတိ၊ အကြင်ဖြစ်၏။ ဧတံ၊ ဤမင်း၏ အစာဖြစ်သည်ကို။ အဟံပိ၊ ငါသည်လည်း။ အဒ္ဓါ၊ မချွတ်။ ပဇာနာမိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ စ ပန၊ ထိုသို့သိသော်လည်း။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ ကတံ၊ ပြုဖူးသော ကျေးဇူးကို။ အပစာယမာနော၊ အရိုအသေပြု၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ သရဘံ၊ သရဘမည်သော။ မိဂံ၊ သမင်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ နော ဟနာမိ၊ မသတ်အံ့။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ ဧသော၊ ဤသတ္တဝါသည်။ န မိဂေါ၊ သားမဟုတ်။ ဒိသမ္ပတိ၊ အရပ်မျက်နှာရှင်ဖြစ်သော မင်းမြတ်။ ဧသော၊ ဤသတ္တဝါသည်။ အသုရော၊ နတ်တို့၏ အကြီးဖြစ်သော သိကြားမင်းတည်း။ မနုဿိန္ဒ၊ လူတို့ကို အစိုးရတော်မူသော မင်းမြတ်။ ဧတံ၊ ဤသိကြားမင်းကို။ ဟန္တွာ၊ သတ်၍။ သယံ၊ မိမိသည်။ အမရာဓိပေါ၊ သိကြားမင်းသည်။ ဘဝဿု၊ ဖြစ်လေလော။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တုဝံ၊ အရှင်မင်းမြတ်သည်။ သဟာယကံ၊ အဆွေခင်ပွန်းဖြစ်သော။ သရတံ၊ သရမည်သော။ မိဂံ၊ သားသမင်ကို။ ဟန္တုံ၊ သတ်ခြင်းငှာ။ သစေ ဝိစိကိစ္ဆသေ ဝိစိကိစ္ဆသိ၊ အကယ်၍ ယုံမှားရှိအံ့။ နရဝီရသေဋ္ဌ၊ လုံ့လရှိသော သူတို့ထက်မြတ်သော လုံ့လရှိသော မင်းကြီး။ သပုတ္တ ဒါရော၊ မယားနှင့်တကွ။ ယမဿ၊ ယမမင်း၏။ ဝေတရဏိံ၊ ကြိမ်ပိုက်ချောင်းငရဲသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်ရလတ္တံ့။ မဟာဗြဟ္မေ၊ ပုဏ္ဏားမြတ်။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်လည်းကောင်း။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ ဇနပဒါ စ၊ ဇနပုဒ်သူတို့သည်လည်းကောင်း။ ပုတ္တာ စ၊ သားသမီးတို့သည်လည်းကောင်း။ ဒါရာ စ၊ မယားတို့သည်လည်းကောင်း။ သဟာယသင်္ဃာ စ၊ အဆွေခင်ပွန်း အပေါင်းအဖော်တို့သည်လည်းကောင်း။ ယမဿ၊ ယမမင်း၏။ နံ ဝေတ္တရဏိံ၊ ထိုကြိမ်ပိုက်ချောင်းငရဲသို့။ ကာမံ ဂစ္ဆေမု၊ အကယ်၍ သွားရကုန်အံ့။ ဧဝံ ပိ၊ ဤသို့ သွားရသော်လည်း။ ယော၊ အကြင်သရဘမည်သော သမင်သည်။ မမ၊ ငါ့အား။ ပါဏဒေါ၊ အသက်ကို ပေးပေ၏။ တံ၊ ထိုသရဘ

၃၁+၃၂+မည်သော သမင်ကို။ န တွေဝ ဟညေ၊ ငါမသတ်အံ့။ မဟာဗြဟ္မေ၊ ပုဏ္ဏားမြတ်။ အယံ မိဂေါ၊ ဤသရဘမည်သော သမင်သည်။ ဃောရေ၊ ကြောက်မက်ဖွယ်ရှိသော။ ဝိဝနသ္မိံ၊ တောကြီး၌။ ကိစ္ဆာဂတဿ၊ ဆင်းရဲခြင်းသို့ ရောက်သော။ ဧကဿ၊ ဖော်မရှိတစ်ယောက်တည်းဖြစ်သော။ မယှံ၊ ငါ့အား။ ကတ္တာ၊ ကျေးဇူးပြုပေ၏။ သွာဟံ၊ ထိုငါသည်။ တံ တာဒိသံ၊ သမင်သည် ပြုဖူးပေသော ထိုသို့သဘောရှိသော။ ပုဗ္ဗကိစ္စံ၊ ရှေး၌ ပြုဖူးသော ကျေးဇူးကို။ သရန္တော၊ အောက်မေ့သည်ဖြစ်၍။ ဇာနံ၊ သူ့ကျေးဇူးကို သိလျက်။ ကထံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ဟနေယျံ၊ သတ်ရအံ့နည်း။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ မိတ္တာ ဘိရာဓိ၊ အဆွေခင်ပွန်းကောင်းကို မပြစ်မှားမူ၍ အလွန်နှစ်သက်တော်မူပေသော။ တွံ၊ အရှင်မင်းမြတ်သည်။ စီရမေဝ၊ သက်တော်ရှည်ကြာစွာသာလျှင်။ ဇီဝ၊ အသက်ရှည်တော်မူစေလော။ အဿတုယှံ၊ ထိုအရှင်မင်းမြတ်၏။ ဣမံ ရဇ္ဇံပိ၊ ဤတိုင်းပြည်ကိုလည်းကောင်း။ ဂဏေ စ၊ နန်းတွင်းသူ မိဖုရား မောင်မတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပသာသာ၊ ဆုံးမတော်မူလော။ နာရီဂဏေဟိ၊ နန်းတွင်းသူ မိဖုရား မိန်းမအပေါင်းတို့ဖြင့်။ ပရိစာရယန္တော၊ စမ္ပယ်တော်မူလျက်။ တိဒိဝေ၊ တာဝတိံသာနတ်ပြည်၌။ ဝါသဝေါ ဣဝ၊ သိကြားမင်းကဲ့သို့။ ရဋ္ဌေ၊ တိုင်းနိုင်ငံ၌။ မောဒဿု၊ မွေ့လျော်တော်မူလော။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ အက္ကောဓနော၊ အမျက်မရှိဖြန့်ချိပျမ်းမျှသော မေတ္တာရှိသည်ဖြစ်၍။ နိစ္စပဿန္နစိတ္တော၊ ပွတ်သစ်သော ကြေးမှန်ပြင်ကဲ့သို့ အမြဲကြည်လင်သောစိတ်တော်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သဗ္ဗေ ဓမ္မိကသမဏဗြာဟ္မဏေ၊ တရားကျင့်သော ကုန်အောင်စုံအောင် ရဟန်း ပုဏ္ဏားတို့ကို။ အတိထိပါစဟုကေယေဝ၊ ပူဇော်လေးမြတ် ထွတ်မြတ်ခြင်းငှာ လျောက်ပတ်သော ဧည့်သည်လည်းကောင်းတို့ကိုလျှင်။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ယာစယောဂေါ၊ အလှူခံခြင်းငှာ လျောက်ပတ်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဒိတွာ၊ အလှူခံပုဂ္ဂိုလ်၏ အလိုကိုသိ၍။ ယထာနုဘာဝံ၊ ပစ္စည်းဝတ္ထုကုန် ကုံတန်သော အာနုဘော်အားလျော်စွာ။ ဒတွာ စ၊ ပေးလှူ၍လည်းကောင်း။ ဘုတွာ စ၊ သုံးဆောင်၍လည်းကောင်း။ အနိန္ဒိတော၊ ရဟန်းရှင်လူနတ်အသုရာ မကဲ့ရဲ့ထိုက်သည်ဖြစ်၍။ သဂ္ဂံ၊ ရူပါရုံသည်ဖြင့် လွန်ကဲသော။ ဌာနံ၊ နတ်ရွာသို့။ ဥပေတိ၊ ကပ်တော်မူရလတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။ သရဘမိဂဇာဘကံ၊ သရဘမိဂဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။ တေရသနိပါတံ၊ တေရသနိပါတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။ တဿ၊ ထိုတေရသနိပါတ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ ဝရကမ္ဗကုဓာရီ သဟံသဝရော၊ အမ္ဗဇာတ် ဖန္ဒန ဇာတ် ဇဝနဟံသဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ အထ၊ ထိုမှတစ်ပါး။ အရညသ္မိံ၊ စူဠနာရဒဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ဒူတပဉ္စမကော၊ ငါးခုမြောက်သော။ ဒူတဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ အထ၊ ထိုမှတစ်ပါး။ ဗေဓိကလိင်္ဂ၊ ဗောဓိဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ အကတ္တိ၊ အကတ္တိဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ သုတက္ကရိနာ၊ သုတက္ကာရိယဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ အထ၊ ထိုမှတစ်ပါး။ ရုရုမိဂေနာ၊ ရုရုမိဂရာဇဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ အပရော၊ တစ်ပါးသော။ သရဘော၊ သရဘဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ဆယ်ဇာတ်တို့တည်း။ ပဌမဇာတ်။ တေရသနိပါတ်ပါဠိတော်နိသျပြီး၏။

၁၄၊ ပကိဏ္ဏကနိပါတ်

၄၈၄.သာလိကေဒါရဇာတ်

ကောသိယ၊ ကောသိယအနွယ်ဖြစ်သော။ ဗြဟ္မေ၊ ပုဏ္ဏား။ သာလိကေဒါရံ၊ သလေးလယ်သည်။ သမ္ပန္နံ၊ မချို့မတဲ့ပြည့်စုံ၏။ တံ၊ ထိုသလေးကို။ သုဝါ၊ ကျေးတို့သည်။ ဘုဉ္ဇန္တိ၊ စားကုန်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ တေ၊ အရှင်ပုဏ္ဏားအား။ ပဋိဝေဒေမိ၊ ကြား၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ နေ၊ ထိုကျေးအပေါင်းတို့ကို။ ဝါရေတုံ၊ မြစ်ခြင်းငှာ။ န ဥဿဟေ၊ မစွမ်းနိုင်။ တတ္ထ၊ ထိုကျေးအပေါင်းတို့တွင်။ ဧကော၊ တစ်ခုသော။ နေသံ၊ ထိုကျေးအပေါင်းတို့တွင်။ သဗ္ဗသုန္ဒရော၊ နီသော နှုတ်သီးချွန်းရွေးစေ့နှင့်တူသော မျက်စိနီသော ခြေနီသော လည်ရေးသုံးရစ်တို့ဖြင့် ရံအပ်သော လှည်းပုံတောင်းကြီးပမာဏရှိသော ကိုယ်ရှိခြင်းဟူသော အလုံးစုံသော အဘို့တို့ဖြင့် ကောင်းသော။ ယောသကုဏော၊ အကြင်ကျေးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သောသကုဏော၊ ထိုကျေးသည်။ ယထာကာမံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ သာလိံ၊ သလေးကို။ ဘုတွာ၊ စား၍။ တုဏ္ဍေန၊ နှုတ်သီးဖြင့်။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ သော ပုရိသ၊ အိုယောကျ်ား။ ယထာ၊ အကြင်သို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့် ထောင်သည်ရှိသော်။ သော ဒိဇော၊ ထိုငှက်ကို။ ဗဇ္ဈေထ၊ မိရာ၏။ တထာ၊ ထိုသို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ဝါဠပါသာနိ၊ သားမြီးကျော့ကွင်းတို့ကို။ ဥဇ္ဇန္တု၊ ထောင်ကုန်လော။ နံ၊ ထိုကျေးကို။ ဇီဝဉ္စ၊ အရှင်ကိုလည်း။ ဂဟေတွာန၊ ဖမ်းယူ၍။ မမန္တိကေ၊ ငါ့အထံသို့။ အာနယေဟိ၊ ဆောင်ခဲ့လော။ ဧထေဝိဟင်္ဂမာ၊ ထိုငှက်တို့သည်။ ပက္ကမန္တိ၊ ဖဲကုန်၏။ ဧကော၊ တစ်ခုသော ငါသည်။ ပါသေန၊ ကျော့ကွင်းဖြင့်။ ဗဒ္ဓေါ၊ မိမိသည်။ အသ္မိ၊

ဝ၁+ဝ၂+ဖြစ်၏။ မယာ၊ ငါသည်။ ကိံ ပါပံ၊ အဘယ်မကောင်းမှုကို။ ပကတံ၊ ပြုခဲ့ဘူးသနည်း။ သုဝ၊ အမောင်ကျေးသား။ အညေသံ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ကျေးသားတို့အား။ ဥဒရံနုန၊ အတိုင်းအရှည်နှင့် ယှဉ်သောဝမ်းရှိ၏ ဟုအောက်မေ့၏။ တဝ၊ အမောင်ကျေးသား၏။ ဥဒရံ၊ ဝမ်းသည်။ အစ္စောဒရံ၊ လွန်သော ဝမ်းဖြစ်ယောင်တကား။ သာလိံ၊ သလေးကို။ ယထာကာမံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ဘုတွာ၊ စားပြီး၍။ တုဏ္ဍေန၊ နှုတ်သီးဖြင့်။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ဂစ္ဆသိ၊ သွား၏။ သုဝ၊ အမောင်းကျေးသား။ တတ္ထ၊ ထိုလက်ပံတော၌။ ကောဋ္ဌံ၊ ကျီကို။ ပူရေသိနု၊ ပြည့်စေသလော။ တေ၊ အမောင်ကျေးသားအား။ မယာ၊ ငါနှင့်။ ဝေရံ၊ ရန်ရှိသလော။ သမ္မ၊ ကောင်းသော အမောင်ကျေးသား။ ပုဋ္ဌော၊ မေးအပ်သောသင်သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ အက္ခာဟိ၊ ကြားသိလော။ သာလိံ၊ သလေးကို။ ကုဟိံ၊ အဘယ်အရပ်၌။ နိဓာယသိ၊ သိုမှီးသနည်း။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ မေ၊ ငါ့အား။ တယာ၊ သင်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ န ဝေရံ၊ ရန်မရှိ။ မယှံ၊ ငါ့အား။ ကောဋ္ဌံ၊ ကျီသည်။ န ဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣဏံ၊ မြီဟောင်းကို။ မုဉ္စာမိ၊ ဆပ်သဖြင့် လွတ်စေ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣဏံ၊ မြီသစ်ကို။ ဒမ္ပိ၊ ပေးချ၏။ ကောဋသိမ္ဗလိံ၊ လက်ပံတောသို့။ သမ္ပတ္တော၊ ရောက်သည်ဖြစ်၍။ တတ္ထ၊ ထိုလက်ပံတော၌။ နိဓိံပိ၊ အစဉ်လိုက်သော ဥစ္စာရွှေအိုးကိုလည်း။ နိဒဟာမိ၊ မြှုပ်၏။ ကောသိယ၊ ကောသိယအနွယ်ဖြစ်သော ပုဏ္ဏား။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဇာနာဟိ၊ သိလော။ သုဝ၊ ကျေးသား။ တေ၊ သင်၏။ ဣဏဒါနံ၊ မြီပေးခြင်းသည်။ ကီဒိသံ၊ အဘယ်သို့သဘောရှိသနည်း။ ဣဏမောက္ခော စ၊ မြီမှလွတ်ခြင်းသည်လည်း။ ကီဒိသော၊ အဘယ်သို့ သဘောရှိသနည်း။ နိဓိနိဓာနံ၊ ဥစ္စာရွှေအိုးမြှုပ်ခြင်းသည်။ ကီဒိသံ၊ အဘယ်သို့သဘောရှိသနည်း။ မေ၊ ငါ့အား။ အက္ခာဟိ၊ ကြားသိလော။ အထ၊ ထိုသို့ကြားသည်ရှိသော်။ ပါသာ၊ ကျော့ကွင်းမှ။ ပမောက္ခသိ၊ လွတ်လတ္တံ့။ ကောသိယ၊ ကောသိယ အနွယ်ဖြစ်သော။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ မယှံ၊ ငါ၏။ အဇာတပက္ခာ၊ မရောက်သေးသော အတောင်ရှိကုန်သော။ တရုဏာ၊ နုကုန်သော။ ပုတ္တကာ၊ သားငယ်တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဘတာ၊ ငါသည် မွေးမြူအပ်ကုန်သော။ တေ၊ ထိုသားငယ်တို့သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဘရိဿန္တိ၊ မွေးတုံ့မွေးမြူကုန်လတ္တံ့။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တေသံ၊ ထိုသားငယ်တို့အား။ ဣဏံ၊ မြီသစ်ကို။ ဒဒေ၊ ပေးချ၏။ ကောသိယ၊ ကောသိယအနွယ်ဖြစ်သော။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ မာတာ စ၊ အမိသည်လည်းကောင်း။ ပိတာ စ၊ အဘသည်လည်းကောင်း။ ဝုဒ္ဓါ၊ ကြီးကုန်ပြီ။ ဇိဏ္ဏကာ၊ အိုမင်းကုန်ပြီ။ ဂတယောဗ္ဗနာ၊ လွန်သော အရွယ်ရှိကုန်ပြီ။ တေသံ၊ ထိုမိဘတို့အား။ တုဏ္ဍေန၊ နှုတ်သီးဖြင့်။

ဝ၂+ဝ၃+ အာဟရိတွာ၊ ဆောင်ခဲ့၍။ ပုဗ္ဗကတံ၊ ရှေး၌ပြုအပ်သော။ ဣဏံ၊ မြီဟောင်းကို။ မုဉ္စေ၊ ဆပ်သဖြင့်လွတ်စေ၏။ ကောသိယ၊ ကောသိယအနွယ်ဖြစ်သော။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ တတ္ထ၊ ထိုလက်ပံတော၌။ အညေပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်သော။ ခီပက္ခာ၊ ကုန်သော အတောင်ရှိကုန်သော။ သုဒုဗ္ဗလာ၊ အလွန်အားနည်းကုန်သော။ သကုဏာ၊ ငှက်တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုငှက်တို့အား။ ပုညတ္ထိကော၊ ကောင်းမှုဖြင့် အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ တံပုညကမ္မံ၊ ထိုကောင်းမှုကံကို။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ နိဓိံ၊ အစဉ်လိုက်သော အနုဂါမိကရွှေအိုးဟူ၍။ အာဟု၊ ဆိုကုန်၏။ ကောသိယ၊ ကောသိယအနွယ်ဖြစ်သော။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ မေ၊ ငါ၏။ ဣဏဒါနံ၊ မြီပေးခြင်းသည်လည်း။ ဤဒိသံ၊ ဤသို့သဘောရှိ၏။ နိဓိနိဓာနံ၊ ဥစ္စာရွှေအိုးကိုမြှုပ်ခြင်းသည်။ ဤဒိသံ၊ ဤသို့ သဘောရှိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ အက္ခာမိ၊ ကြား၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ သော အတိုင်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ဇာနာဟိ၊ သိလော။ အယံ ပက္ခီ၊ ဤငှက်သည်။ ဘဒ္ဒကောဝတ၊ ကောင်းစွတကား။ အယံ ဒိဇော၊ ဤငှက်သည်။ ပရမဓမ္မကော၊ မြတ်သော တရားကိုကျင့်ပေစွတကား။ အယံ ဓမ္မော၊ ဤတရားသည်။ ဧကစ္စေသု၊ အချို့ကုန်သော။ မနုဿေသု၊ လူတို့၌ သော်လည်း။ န ဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ သုဝ၊ ကျေးသား။ သဗ္ဗေဟိ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဉာတီဟိ၊ အဆွေအမျိုးတို့နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ယထာကာမံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ သာလိံ၊ သလေးကို။ ဘုဉ္ဇ၊ စားလေလော။ သုဝ၊ ကျေးသား။ ပုနပိ၊ တစ်ဖန်လည်း။ တံ၊ သင်ကျေးသားကို။ ပေဿမု၊ မြင်လိုကုန်၏။ တဝ၊ သင့်အား။ ဒဿနံ၊ မြင်ခြင်းကို။ မေ၊ ငါသည်။ ပိယံ၊ ချစ်အပ်၏။ သဗ္ဗယှိနိဝေသနေ၊ အိမ်၌။ တေ၊ သင်၏။ သကာသေ၊ အထံ၌။ မုတ္တိဉ္စ၊ ညဉ့်၌လည်းကောင်း။ ဒိဝါ စ၊ နေ့၌လည်းကောင်း။ နော၊ ငါတို့သည်။ ဘုတ္တဉ္စ၊ စားလည်းစားအပ်ပြီ။ ပိတဉ္စ၊ သောက်လည်းသောက်အပ်ပြီ။ နိက္ခိတ္တဒဏ္ဍေသု၊ ချအပ်သော လက်နက်ရှိကုန်သော ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့၌။ ဒါနံ၊ အလှူဒါနကို။ ဒဒါဟိ၊ ပေးလော။ ဇိဏ္ဏေ၊ အိုမင်းကုန်သော။ မာတာပိတရော စ၊ အမိအဘတို့ကိုလည်း။ တရဿု၊ မွေးလော။ မေ၊ ငါ့အား။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ လက္ခီ၊ ဘုန်းပညာကြက်သရေသည်။ ဥဒပါဒိဝတ၊ ဖြစ်စွတကား။ ယော အဟံ၊ အကြင်ငါသည်။ ဒိဇာနံ၊ ငှက်တို့တွင်။ ပရမံ၊ မြတ်သာငှက်မင်းကို။ အဒဿံ၊ မြင်ရ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ သုဝဿ၊ ကျေးသား၏။ သုဘာသိတာနိ၊ ကောင်းစွာဆိုအပ်ကုန်သော စကားတို့ကို။ သုတွာန၊ ကြားနာရ၍။ အနပ္ပကာ

ဝ၃+ဝ၄+ နိ၊ များစွာကုန်သော။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ ကာဟာမိ၊ ပြုအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကောသိယော၊ ကောသိယအနွယ်ဖြစ်သော။ သော၊ ထိုပုဏ္ဏားသည်။ အတ္တမနော၊ နှစ်သက်သည်ဖြစ်၍။ ဥဒဂ္ဂေါ၊ ဝမ်းမြောက်သည်ဖြစ်၍။ အန္နဉ္စ၊ ထမင်းကိုလည်းကောင်း။ ပါနဉ္စ၊ အဖျော်ကိုလည်းကောင်း။ အဘိသင်္ခရိတွာ၊ စီရင်၍။ ပသန္နစိတ္တော၊ ကြည်ညိုသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သမဏေ စ၊ ရဟန်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏေ စ၊ ပုဏ္ဏားတို့ကိုလည်းကောင်း။ အန္နေန စ၊ ထမင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ပါနေန စ၊ အဖျော်ဖြင့်လည်းကောင်း။ သန္တပ္ပယိ၊ ရောင့်ရဲစေပြီ။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ ကေဒါရဇာတကံ၊ ကေဒါရဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၂။ ညသန္ဒကိန္နရီဇာတ်။ စန္ဒေ၊ ရှင်မ စန္ဒာ။ လောဟိတမက္ခိတေန၊ သွေးလိမ်းကျံသဖြင့်။ မေ၊ ငါ၏။ ဣဒံ ဇီဝိတံ၊ ဤအသက်ကို။ ဥပနိယျတိ၊ အစဉ်ဖြတ်ခြင်းအနီးသို့ဆောင်အပ်ယောင်တကား။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ ဇဟာမိ၊ စွန့်အပ်ယောင်တကား။ စန္ဒေ၊ ရှင်မ စန္ဒာ။ မေ၊ ငါ၏။ ပါဏာ၊ အသက်တို့သည်။ နိရုဇ္ဈန္တိ၊ ကုန်ကုန်ယောင်တကား။ စန္ဒေ၊ အရှင် စန္ဒာ။ မေ၊ ငါ၏။ ဇီဝိတံ၊ အသက်သည်။ ဩသီဒတိ၊ နစ်၏။ မေ၊ ငါအား။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲ၏။ မေ၊ ငါ၏။ ဟဒယံ၊ နှလုံးကို။ ဍယှတေ၊ လောင်၏။ နိတ္တိဏ္ဏမိဝါတိကိလမ္မာမိ၊ အလွန်ပင်ပန်း၏။ နံ ဒုက္ခံ၊ ထိုဆင်းရဲသည်။ သော စန္ဒိယာ၊ ငါနှင့်ကွေကွင်းခြင်းကြောင့် စိုးရိမ်လတ္တံ့သော။ စန္ဒိယာ၊ စန္ဒီအမည်ရှိသော။ တဝ၊ သင်၏။ သောကဟေတု၊ စိုးရိမ်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညေဟိ၊ တပါးကုန်သော။ သောကေဟိ၊ စိုးရိမ်ခြင်းတို့ကြောင့်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ တိဏမိဝ၊ ကျောက်ပုံ၌ပစ်အပ်သော မြက်ကဲ့သို့ လည်းကောင်း။ ဝနမိဝ၊ မြက်တောကျူတောကဲ့သို့လည်းကောင်း။ မိလာယာမိ၊ ညှိုးအံ့။ အပရိပုဏ္ဏာ၊ ရေမပြည့်သော။ နဒီဣဝ၊ မြစ်ကဲ့သို့။ သုဿာမိ၊ ခြောက်ရအံ့။ နံ ဒုက္ခံ၊ ထိုဆင်းရဲသည်။ သော စန္ဒိယာ၊ ငါနှင့် ကွေကွင်းခြင်းကြောင့် စိုးရိမ်လတ္တံ့သော။ စန္ဒိယာ၊ စန္ဒီအမည်ရှိသော။ တဝ၊ သင်၏။ သောကဟေတု၊ စိုးရိမ်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညေဟိ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ သောကေဟိ၊ စိုးရိမ်ခြင်းတို့ကြောင့်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ပါဒေ၊ တောင်ခြေရင်း၌။ သရေ၊ အိုင်၌။ ဝဿံ ဣဝ၊ အရှည်မပြတ်ရွာသော မိုဃ်းကဲ့သို့။ မယှံ၊ ငါ့အား။ ဣမာနိ အဿူနိ၊ ဤမျက်ရည်တို့သည်။ ဝတ္တရေ၊ သွယ်ဖြာစီးကုန်၏။ နံ ဒုက္ခံ၊

ဝ၄+ဝ၅+ထိုဆင်းရဲသည်။ သော စန္ဒိယာ၊ ငါနှင့် ကွေကွင်းခြင်းကြောင့်စိုးရိမ်လတ္တံ့သော။ စန္ဒိယာ၊ စန္ဒီအမည်ရှိသော။ တဝ၊ သင်၏။ သောကဟေတု၊ စိုးရိမ်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညေဟိ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ သောကေဟိ၊ စိုးရိမ်ခြင်းတို့ကြောင့်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ရာဇပုတ္တ၊ မင်းသား။ ယောတွံ၊ အကြင်သင်သည်။ မေ၊ ငါသည်။ ဣစ္ဆိတံ၊ အလိုရှိအပ်သော။ ပတိံ၊ လင်ကို။ ဝရာကိယာ၊ ငါမူဆိုးမဖြစ်၍ ချစ်လင်မနီး အထီးကျန်ခြင်းငှာ။ ဝနမူလသ္မိံ၊ တောတောင်ခြေရင်း၌။ ဝိဇ္ဈသိ၊ ပစ်၏။ သော ယံ၊ ထိုငါ၏ချစ်လင်ကိန္နရာသည်။ ဝိဒ္ဓေါ၊ မြှားစူးသည်ဖြစ်၍။ ဆမာ၊ မြေ၌။ သေတိ၊ အိပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ သော တွံ၊ ထိုသင်သည်။ ပါပေါခေါ၊ ယုတ်မာသည်သာလျှင်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ရာဇပုတ္တ၊ မင်းသား။ ကိံပုရိသံ၊ စန္ဒကိန္နရာကို။ ပေက္ခမာနာယ၊ ရှုသော။ မယှံ၊ ငါ၏။ ယော ဟဒယသောကော၊ အကြင်နှလုံး၌ ဖြစ်သောစိုးရိမ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မယှံ၊ ငါ၏။ ဣမံ ဟဒယသောကံ၊ ဤနှလုံး၌ ဖြစ်သောစိုးရိမ်ခြင်းကို။ တဝ၊ သင်၏။ မာတာ၊ အမိသည်။ ပဋိမုဉ္စတု၊ လွတ်စေသတည်း။ ရာဇပုတ္တ၊ မင်းသား။ ကိံပုရိသံ၊ စန္ဒကိန္နရာကို။ အပေက္ခမာနာယ၊ ရှုသော။ မယှံ၊ ငါ၏။ ယော ဟဒယသောကော၊ အကြင်နှလုံး၌ဖြစ်သော စိုးရိမ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မယှံ၊ ငါ၏။ ဣမံဟဒယသောကံ၊ ဤနှလုံး၌ဖြစ်သောစိုးရိမ်ခြင်းကို။ တဝ၊ သင်၏။ ဇာယာ၊ မယားသည်။ ပဋိမုဉ္စတု၊ လွတ်စေသတည်း။ ရာဇပုတ္တ၊ မင်းသား။ ယော တွံ၊ အကြင်သင်သည်။ မယိ၊ ငါ၌။ ကာမာကာမေန၊ ကြိုက်ချစ်ခြင်းကြောင့်။ အဒူသကံ၊ အပြစ်မရှိသော။ ကိံပုရိသံ၊ စန္ဒကိန္နရာကို။ အဝဓိ၊ သတ်၏။ တဿ တဝ၊ ထိုသင်၏။ မာတာ၊ အမိသည်။ ပုတ္တဉ္စ၊ သားကိုလည်း။ မာအဒ္ဒက္ခိ၊ မမြင်ရစေသတည်း။ ပတိဉ္စ၊ လင်ကိုလည်း။ မာအဒ္ဒက္ခိ၊ မမြင်ရစေသတည်း။ ရာဇပုတ္တ၊ မင်းသား။ ယောတွံ၊ အကြင်သင်သည်။ မယိ၊ ငါ၌။ ကာမာကာမေန၊ ကြိုက်ချစ်ခြင်းကြောင့်။ အဒူသကံ၊ အပြစ်မရှိသော။ ကိံပုရိသံ၊ စန္ဒကိန္နရာကို။ အဝဓိ၊ သတ်၏။ တဿတဝ၊ ထိုသင်၏။ ဇာယာ၊ မယားသည်။ ပုတ္တဉ္စ၊ သားကိုလည်း။ မာအဒ္ဒက္ခိ၊ မမြင်စေသတည်း။ ပတိဉ္စ၊ လင်ကိုလည်း။ မာအဒ္ဒက္ခိ၊ မမြင်စေသတည်း။ ဝနတိမိရတ္တက္ခိ၊ တော၌နေသော ကျည်းပွင့်အောင်မဲညိုပွင့်နှင့်တူသောမျက်စိရှိသော။ စန္ဒေ၊ ရှင်မ စန္ဒာ။ တွံ၊ သင်သည်။ မာ ရောဒိ၊ မငိုလင့်။ မာ သောစိ၊ မစိုးရိမ်လင့်။ ရာဇကုလေ၊ မင်းမျိုး၌။ နာရီဟိ၊ တစ်သောင်းခြောက်ထောင်သော မိန်းမတို့သည်။ ပူဇိတာ၊ ပူဇော်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ တွံ၊ ရှင်မ စန္ဒာသည်။ မမ၊ ငါ၏။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟေ

ဝ၅+ဝ၆+ ဟိသိ၊ ဖြစ်ရလတ္တံ့။ ရာဇပုတ္တ၊ မင်းသား။ အပိနုန အပိဧကံသေန၊ စင်စစ်အားဖြင့်သာလျှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ မရိဿံ၊ သေအံ့။ ယောတွံ၊ အကြင်သင်သည်။ မယိ၊ ငါ၌။ ကာမာကာမေန၊ ကြိုက်ချစ်ခြင်းကြောင့်။ အဒူသကံ၊ အပြစ်မရှိသော။ ကိံပုရိသံ၊ စန္ဒကိန္နရာကို။ အဝဓိ၊ သတ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ တဿတဝ၊ ထိုသင်၏။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ န ဟေဿံ၊ မဖြစ်အံ့။ အဝိဘီရုကေ၊ အလွန်ကြောက်တတ်သော သဘောရှိသော။ အပိဇီဝိတုကာမိကေ၊ အလွန်အသက်ရှည်ခြင်းအလိုရှိသော။ ကိံပုရိသိ၊ ကိန္နရာမ။ တွံ၊ သင်သည်။ ဟိမဝန္တံ၊ ဟိမဝန္တာတောင်သို့။ ဂစ္ဆ၊ သွားလော။ တွံ၊ သင်သည်။ သာလီသတဂ္ဂရဘောဇနာ၊ ပန်းညိုရွတ်တောင်ဇလပ်ရွတ်လျှင် အစာရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တံ၊ သင့်ကို။ အညေ၊ ငါမှတစ်ပါး ကုန်သော။ မိဂါ၊ သားတို့သည်။ ရမိဿန္တိ၊ မွေ့လျော်စေကုန်လတ္တံ့။ တွံ၊ သင်သည်။ နရာဇကုလာရဟာ၊ မင်းအိမ်နှင့်မထိုက်။ ဂစ္ဆ၊ သင်လိုရာအရပ်သို့သွားရပါလော။ ကိံပုရိသ၊ ချစ်လင်စန္ဒကိန္နရာ။ ယေသု၊ အကြင်တောင်ချောက်စသည်တို့၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဧကတောဝ၊ အတူတကွသာလျှင်။ အဘိရူဟိမှ၊ တက်ကုန်ပြီ။ တေပဗ္ဗတာ စ၊ ထိုတောင်တို့သည်လည်းကောင်း။ တာစကန္ဒရာ၊ ထိုချောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ တာစဂိရိဂုဟာယော၊ ထိုတောင်လိုဏ်တို့သည်လည်းကောင်း။ တထေဝ၊ ထိုရှေးအတိုင်းသာလျှင်။ တိဋ္ဌန္တိ၊ တည်ကုန်၏။ တတ္ထေဝ၊ ထိုတောင်အစရှိသည်တို့၌သာလျှင်။ တံ၊ သင့်ကို။ အပဿန္တီ၊ မမြင်သည်ရှိသော်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကထံကဿံ၊ အသို့ ပြုပါအံ့နည်း။ ကိံပုရိသ၊ ချစ်လင်စန္ဒကိန္နရာ။ ဝါဠမိဂေဟိ၊ သားရဲတို့သည်။ အနုစိဏ္ဏာ၊ မပြတ်လေ့ကျက်အပ်ကုန်သော။ တေပဏ္ဏပန္ထတာ၊ ထိုပန်းညိုရွတ်အစရှိကုန်သော အနံ့အမျိုးမျိုး၊ အရသာစုံသော သစ်ရွတ်အခင်းတို့သည်။ ရမဏီယာ၊ မွေ့လျော်ဖွယ်ရှိသော်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကထံကဿံ၊ အသို့ပြုပါအံ့နည်း။ ကိံပုရိသ၊ ချစ်လင်စန္ဒကိန္နရာ။ ဝါဠမိဂေဟိ၊ သားရဲတို့သည်။ အနုစိဏ္ဏာ၊ မပြတ်လေ့ကျက်အပ်ကုန်သော။ တေ ပုပ္ဖသန္ထတာ၊ ထိုစမ္ပယ်စကားခရေပုန်းညက်ဒန်းတလိပ် ဆိပ်ဖလူးသင်းခွေမိုဃ်းစွေရင်ခတ်အစရှိသော ပန်းအခင်းတို့သည်။ ရမဏီယာ၊ မွေ့လျော်ဖွယ်ရှိကုန်၏။ တတ္ထေဝ၊ ထိုမွေ့လျော်ဖွယ်ရှိသော ပန်းအခင်း၌သာလျှင်။ တံ၊ သင့်ကို။ အပဿန္တီ၊ မမြင်သည်ရှိသော်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကထံကဿံ၊ အသို့ ပြုအံ့နည်း။ ကိံပုရိသ၊ ချစ်လင်စန္ဒကိန္နရာ။ အစ္ဆာ၊ ကြည်လင်သော ရေရှိကုန်သော။ ကုသု

ဝ၆+ဝ၇+ မာဘိကိဏ္ဏသောတာယော၊ ပန်းတို့ဖြင့် ပြွမ်းသော အယဉ်ရှိကုန်သော။ ဂိရိဝနနဒိယော၊ တောင်တောမြစ်တို့သည်။ ဘဝန္တိ၊ စီးကုန်၏။ တတ္ထေဝ၊ ထိုတောင်တောအစရှိသည် တို့၌သာလျှင်။ တံ၊ သင့်ကို။ အပဿန္တီ၊ မမြင်ရသည်ရှိသော်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကထံကဿံ၊ အဘယ်သို့ ပြုပါအံ့နည်း။ ကိံပုရိသ၊ ချစ်လင်စန္ဒကိန္နရာ။ ဟိမဝတောပဗ္ဗတဿ၊ ဟိမဝန္တာတောင်၏။ နီလာနိ၊ ညိုသော ပတ္တမြားဖြင့် ပြီးကုန်သော။ ဒဿနီယာနိ၊ ရှုဖွယ်ရှိကုန်သော။ ကူဋာနိ၊ အထွတ်တို့သည်။ တံ၊ သင့်ကို။ အပဿန္တီ၊ မမြင်ရသည်ရှိသော်။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ကထံကဿံ၊ အသို့ ပြုရပါအံ့နည်း။ ကိံပုရိသံ၊ ချစ်လင်စန္ဒကိန္နရာ။ ဟိမဝတောပဗ္ဗတဿ၊ ဟိမဝန္တာတောင်၏။ ပီတာနိ၊ ရွှေဖြင့်ပြီးကုန်သော။ ဒဿနီယာနိ၊ ရှုဖွယ်ရှိကုန်သော။ ကူဋာနိ၊ တောင်ထွတ်တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တတ္ထေဝ၊ ထိုတောင်ထွတ်တို့၌သာလျှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ အပဿန္တီ၊ မမြင်ရသည်ရှိသော်။ ကထံကဿံ၊ အသို့ပြုပါအံ့နည်း။ ကိံပုရိသ၊ ချစ်လင်စန္ဒကိန္နရာ။ ဟိမဝတောပဗ္ဗတဿ၊ ဟိမဝန္တာတောင်၏။ တဗ္ဗာနိ၊ မြင်းသီလာကျောက်နီဖြင့်ပြီးကုန်သော။ ဒဿနီယာနိ၊ ရှုဖွယ်ရှိကုန်သော။ ကူဋာနိ၊ တောင်ထွတ်တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တတ္ထေဝ၊ ထိုတောင်ထွတ်တို့၌သာလျှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ အပဿန္တီ၊ မမြင်သည်ရှိသော်။ ကထံကဿံ၊ အသို့ပြုရပါအံ့နည်း။ ကိံပုရိသ၊ ချစ်လင်စန္ဒကိန္နရာ။ ဟိမဝတောပဗ္ဗတဿ၊ ဟိမဝန္တာတောင်၏။ စိတြာနိ၊ ဆန်းကြယ်လှစွာသော ရတနာခုနစ်ပါးအရောင် ဖြစ်ကုန်သော။ ဒဿနီယာနိ၊ ရှုဖွယ်ရှိကုန်သော။ ကူဋာနိ၊ တောင်ထွတ်တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တတ္ထေဝ၊ ထိုတောင်ထွတ်တို့၌သာလျှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ အပဿန္တီ၊ မမြင်

ဝ၇+ဝ၈+သည်ရှိသော်။ ကထံကဿံ၊ အသို့ပြုရပါအံ့နည်း။ ကိံပုရိသ၊ ချစ်လင်စန္ဒကိန္နရာ။ ယက္ခဂဏသေဝိတေ၊ ဘုမ္မစိုးနတ်သည်မှီဝဲအပ်သော။ ဩသဓေဟိ၊ ဆေးတို့ဖြင့်။ သဉ္ဆန္နေ၊ ဖုံးလွှမ်းအပ်သော။ တတ္ထေဝဂန္ဓမာဒနေ၊ ထိုဂန္ဓမာဒနတောင်၌သာလျှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ အပဿန္တီ၊ မမြင်သည်ရှိသော်။ ကထံကဿံ၊ အသို့ပြုရပါအံ့နည်း။ ကိံပုရိသ၊ ချစ်လင်စန္ဒကိန္နရာ။ ကိံပုရိသသေဝိတေ၊ ကိန္နရာသည်မှီဝဲအပ်သော။ ဩသဓေဟိ၊ ဆေးတို့ဖြင့်။ သဉ္ဆန္နေ၊ ဖုံးလွှမ်းအပ်သော။ တတ္ထေဝဂန္ဓမာဒနေ၊ ထိုဂန္ဓမာဒနတောင်၌သာလျှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ အပဿန္တီ၊ မမြင်သည်ရှိသော်။ ကထံကဿံ၊ အသို့ ပြုရပါအံ့နည်း။ နအယျိရေ၊ အကျွန်ုပ်တို့ကိုးကွယ်ရာဖြစ်သော။ ဗြဟ္မေ၊ ပုဏ္ဏားမြတ်။ ယော တွံ၊ အကြင်သင်သည်။ ဝရာကိယာ၊ မူဆိုးမဖြစ်၍ အထီးကျန်သော။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဣစ္ဆိတံ၊ တောင့်တအပ်သော။ ပတိံ၊ လင်ကို။ အမတေန၊ အမြိုက်ဖြင့်။ အဘိသိဉ္စိ၊ သွန်း၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပိယတမေန၊ ချစ်လှစွာသော ချစ်လင်နှင့်။ သမာဂတာ၊ တကွပေါင်းဘော်ရသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တေ၊ သင်၏။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဝန္ဒေ၊ ရှိခိုးပါ၏။ သာမိ၊ သခင်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အညမညဿ၊ အချင်းချင်းအား။ ပိယံဝဒါ၊ ချစ်ဖွယ်ဆိုကုန်လျက်။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ကုသုမာဘိကိဏ္ဏသောတာယော၊ ပန်းတို့ဖြင့် ပြွမ်းသော အယဉ်ရှိကုန်သော။ နာနာဒုမဝသနာယော၊ အထူးထူးသော သစ်ပင်ဟူသော အဖုံးအလွှမ်းရှိကုန်သော။ ဂိရိဝနနဒိယော၊ တောင်တောမြစ်တို့သို့။ ဝိစရာမ၊ သွားလာလှည့်ပတ်ကုန်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ စန္ဒကိန္နရီဇာတကံ၊ စန္ဒကိန္နရီဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၃။ မဟာဥက္ကုသဇာတ်။ သေနက၊ သိန်း။ စိလာစာ၊ ဇနပုဒ်သားဖြစ်ကုန်သော။ လုဒ္ဒါ၊ မုဆိုးတို့သည်။ ဥက္ကာ၊ မီးရှူးတို့ကို။ ဗန္ဓန္တိ၊ ဖွဲ့ကုန်၏။ ဒီပေ၊ ကျွန်းငယ်၌။ မမံ၊ ငါ၏။ ပဇာ၊ သားငယ်တို့ကို။ ခါဒိတုံ၊ စားခြင်းငှာ။ ပတ္ထယန္တိ၊ တောင့်တကုန်၏။ သဟာယံ၊ သဟဲဖြစ်သော။ မိတ္တံ၊ အဆွေခင်ပွန်းကို။ ဝဒေဟိ၊ ဆိုချေလော။ ဒိဇာနံ၊ ငှက်ဖြစ်ကုန်သော ငါတို့၏။ ဉာတိဗျသနံ၊ သားငယ်တို့၏ ပျက်စီးခြင်းကို။ အာစိက္ခ၊ ကြားချေလော။ ပက္ခိမ၊ အတောင်ရှိသော။ ဥက္ကုသရာဇ၊ ဝန်လိုငှက်မင်း။ တွံ၊ သင်ငှက်မင်းသည်။ ဒိဇာနံ၊ ငှက်တို့တွင်။ ပဝရော၊ မြတ်သော။ ဒိဇော၊ ငှက်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ မယံပိ၊ ငါတို့သည်လည်း။ တံ၊ သင်ငှက်မင်းကို။ သရဏံ၊ ကိုး

ဝ၈+ဝ၉+ကွယ်ရာဟူ၍။ ဥပေမ၊ ဆည်းကပ်ကုန်၏။ စိလာ စာ၊ ဇနပုဒ်သားဖြစ်ကုန်သော။ လုဒ္ဒါ၊ မုဆိုးတို့သည်။ မမံ၊ ငါ၏။ ပဇာ၊ သားငယ်တို့ကို။ ခါဒိတုံ၊ စားခြင်းငှာ။ ပတ္ထယန္တိ၊ တောင့်တကုန်၏။ တွံ၊ သင်ငှက်မင်းသည်။ မေ၊ ငါ၏။ သုခါယ၊ ချမ်းသာခြင်းငှာ။ ဘဝ၊ ဖြစ်ပါလော။ သေနက၊ သိန်း။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ ကာလေ စ၊ နေ့၌လည်းကောင်း။ အကာလေ စ၊ ညဉ့်၌လည်းကောင်း။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ ဧသမာနာ၊ ရှာကုန်လျက်။ မိတ္တဉ္စ၊ မိတ်ဖွဲ့ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ သဟာယဉ္စ၊ အပေါင်းအဘော်ဖွဲ့ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ တေ၊ သင်၏။ ဧတ္တမတ္ထံ၊ ထိုကိစ္စကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကရောမိ၊ ပြုအံ့။ ဟိ သစ္စံ၊ မှန်၏။ အရိယော၊ မြတ်သောအကျင့်နှင့်ပြည့်စုံသောသူသည်။ အရိယဿ၊ မြတ်သောအကျင့်နှင့်ပြည့်စုံသောသူ၏။ ကိစ္စံ၊ ကိစ္စကို။ ကရောတိ၊ မချွတ်ပြုမြဲတည်း။ အရိယဿ၊ မြတ်သောအကျင့်နှင့်ပြည့်စုံသော ငါ့အား။ ယံ ကိစ္စံ၊ အကြင်ကိစ္စသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣဒံကိစ္စံ၊ ဤကိစ္စကို။ အရိယေန၊ မြတ်သောအကျင့်နှင့်ပြည့်စုံသော။ အနုကမ္ပကေန၊ အစဉ်သနားတတ်သော။ တယာ၊ သင်သည်။ ကတံ၊ ပြုအပ်ပြီ။ အတ္တာနုရက္ခီ၊ ကိုယ်ကိုစောင့်ရှောက်သည်။ ဘဝ၊ ဖြစ်လော့။ မာအဒယော၊ မပင်ပန်းစေလင့်။ တယိ၊ သင်သည်။ ဇီဝမာနေ၊ အသက်ရှည်သည်ရှိသော်။ ပုတ္တေ၊ သားတို့ကို။ လစ္ဆာမ၊ ရကုန်အံ့။ တမေဝရက္ခာဝရဏံ၊ ထိုစောင့်ရှောက်ပိတ်ခြုံလုံစေခြင်းကိုသာလျှင်။ ကရောန္တော၊ ပြုသောငါသည်။ သရီရဘေဒါပိ၊ ကိုယ်ပျက်စီးသည်ရှိသော်လည်း။ န သန္တသာမိ၊ မပင်ပန်း။ ဟိ သစ္စံ၊ မှန်၏။ ဧကေ၊ အချို့ကုန်သော။ သခါရော၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့၏။ ကိစ္စံ၊ ကိစ္စကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ဧသဧသော ဓမ္မော၊ ဤအကျင့်သည်။ အကာနံ၊ ပညာရှိသော သူတော်ကောင်းတို့၏။ ဓမ္မော၊ အကျင့်တည်း။ အဏ္ဍဇော၊ ဥမှဖြစ်သော။ အယံဝိဟင်္ဂမောကုရရော၊ ဤဝန်လိုငှက်မင်းသည်။ သေနကဿ၊ သိန်း၏။ ပုတ္တေ၊ သားငယ်တို့ကို။ ရက္ခန္တော၊ စောင့်လျက်။ တေသံ၊ ထိုသားငယ်တို့၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ အဍ္ဎရတ္တေ၊ သန်းခေါင်အခါသည်။ အနာဂတေ၊ မရောက်မီ။ သုဒုက္ကရံ၊ အလွန်ခဲခက်သော။ ကမ္မံ၊ အမှုကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ ဝါရိစရ၊ ရေ၌ ကျက်စားသော အဆွေလိပ်။ ဧကေ၊ အချို့ကုန်သောသူတို့သည်။ စုတာပိ၊ အခြံအရံစည်းစိမ်ဥစ္စာမှ ရွှေ့လျောကုန်သော်လည်းကောင်း။ သကမ္မုနာ၊ မိမိအမှုမှ။ ခလိတာပိ၊ ချော်ချွတ်သော်လည်းကောင်း။ မိတ္တာ နုကမ္ပာယ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့အားသနားသဖြင့်။ ပတိဋ္ဌဟန္တိ၊ တည်တန့်ကုန်၏။ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ပုတ္တာ၊ သား

ဝ၉+၁၀+တို့သည်။ အဋ္ဋာ၊ ကျင်နာကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တံ၊ သင့်ကို။ ဂတိံသရဏံ၊ ကိုးကွယ်ခြင်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ အာဂတော၊ လာသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ ပုတ္တာနံ၊ ငါ့သားတို့အား။ ဇီဝိတဒါနံ၊ အသက်အလှူကို။ ဒဒမာနော၊ ပေးသည်ဖြစ်၍။ မမ၊ ငါ၏။ အတ္ထံ၊ အကျိုးစီးပွားကို။ စရေတော၊ ကျင့်တော်မူသော။ သေနက၊ အဆွေသိန်း။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ ဓနေန စ၊ ဥစ္စာဖြင့်လည်းကောင်း။ ဓညေန စ၊ စပါးဖြင့်လည်းကောင်း။ အတ္တာနာ စ၊ ကိုယ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ မိတ္တဉ္စ၊ အဆွေခင်ပွန်းဖွဲ့ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ သဟာယဉ္စ၊ အပေါင်းဖွဲ့ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ တေ၊ သင်၏။ ဧတမတ္ထံ၊ ထိုကိစ္စကို။ ကရောမိ၊ ပြုအံ့။ ဟိ သစ္စံ၊ မှန်၏။ အရိယော၊ မြတ်သောအကျင့်နှင့်ပြည့်စုံသောသူသည်။ အရိယဿ၊ မြတ်သောအကျင့်နှင့်ပြည့်စုံသောသူ၏။ ကိစ္စံ၊ ကိစ္စကို။ ကရောတိ၊ မချွတ်ပြုမြဲတည်း။ တာတ၊ သခင်။ တုဝံ၊ သင်ဘခင်သည်။ အပ္ပေါဿုက္ကော၊ ကြောင့်ကြမဲ့။ နိသီဒ၊ ထိုင်နေလော့။ ပုတ္တဉ္စ၊ သားသည်။ ပိတု၊ အဘ၏။ အတ္ထစရိယံ၊ အကျိုးကိုကျင့်ခြင်းကို။ စရတိ၊ ကျင့်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သေနဿ၊ သိန်း၏။ ပုတ္တေ၊ သားတို့ကို။ ပရိတာယမာနော၊ ကယ်တင်လျက်။ တဝ၊ သင်ဘခင်၏။ ဧတံအတ္ထံ၊ ထိုကိစ္စကို။ စရိဿာမိ၊ ကျင့်အံ့။ တာတ၊ ချစ်သား။ အဒ္ဓါ ဟိ၊ စင်စစ်သာလျှင်။ ပုတ္တော၊ သားသည်။ ပိတု၊ အဘ၏။ နံ အတ္ထစရိယံ၊ ထိုအကျိုးကိုကျင့်ခြင်းကို။ စရေ၊ ကျင့်ရာ၏။ ဧသဧသော၊ ဤသို့ကျင့်ခြင်းသည်။ သတာနံ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏။ ဓမ္မော၊ အကျင့်တည်း။ ပဝဍ္ဎကာယံ၊ ကြီးသောကိုယ်ရှိသော။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ သေနဿ၊ သိန်း၏။ ပုတ္တနိပုတ္တေ၊ သားတို့ကို။ လုဒ္ဒါ၊ မုဆိုးတို့သည်။ အပ္ပဝအပိဧဝနဋ္ဌဟေယျုံ၊ မညှဉ်းဆဲပါကုန်အံ့လည်းမသိ။ မိဂမီရ သေဋ္ဌ၊ သားတကာတို့ထက် ဝီရိယဖြင့်မြတ်သော။ သီဟရာဇ၊ ခြင်္သေ့မင်း။ ပသူစ၊ သားတို့သည်လည်းကောင်း။ မနုဿာ စ၊ လူတို့သည်လည်းကောင်း။ ဘယဋ္ဋိတာ၊ ဘေးနှိပ်စက်ကုန်သည်ရှိသော်။ သေဋ္ဌံ၊ မြတ်သောသူသို့။ ဥပဗ္ဗဇန္တိ၊ ကပ်ကုန်၏။ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ပုတ္တာ၊ သားတို့သည်။ အဋ္ဋာ၊ ကျင်နာကုန်သည်ဖြစ်၍။ တံ၊ သင့်ကို။ ဂတိံသရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ အာဂတော၊ လာသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ တွံ၊ သင်သည်။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တွံ၊ သင်သည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ သုခါယ၊ ချမ်းသာခြင်းငှာ။ ဘဝ၊ ဖြစ်ပါလော့။ သေနက၊ သိန်း။ တေ၊ သင်၏။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤကိစ္စကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကရောမိ၊ ပြုအံ့။ တေ၊ သင်၏။ တံဒိသတံ၊ ထိုရန်သူအပေါင်းကို။ ဝဓာ

၁၀+၁၁+ ယ၊ သတ်ခြင်းငှာ။ အယာမိ၊ လာအံ့။ ပဟု၊ ရန်သူတို့ကို သတ်ခြင်းငှာစွမ်းနိုင်သော။ သမ္ပဇာနော၊ မိမိအဆွေခင်ပွန်းအား ဘေးဖြစ်ခြင်းကိုသိသော။ ဝိညူ၊ ပညာရှိသောသူသည်။ အတ္တဇနဿ၊ ထပ်တူထပ်မျှချစ်မဝသော အဆွေခင်ပွန်းအား။ ဝုတ္တိယာ၊ စောင့်ရှောက်ခြင်းငှာ။ ကထံဟိ၊ အဘယ်ကြောင့်သာလျှင်။ န ဝါယမေ၊ လုံ့လမပြုဘဲရှိအံ့နည်း။ သေနက၊ သိန်း။ သုခဂမာယ၊ ချမ်းသာလာခြင်းငှာ။ မိတ္တဉ္စ၊ မိတ်ဖွဲ့ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ သုဟဒယဉ္စ၊ နှလုံးအကျွမ်းဝင်သောအပေါင်းအဖော်ဖွဲ့ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ကယိရာထ၊ ပြုရာ၏။ အယျိယရဉ္စဿာဒိဉ္စ၊ မိမိကိုးကွယ်ရာအရှင်ကိုလည်း။ ကယိရာထ၊ ပြုရာ၏။ နိဝတ္တကောစောပဋိမုက္က ကဝစော၊ ကိုယ်၌စွပ်အပ်သော ချပ်မိန်ညိုရှိသောသူသည်။ သရေ၊ မြှားတို့ကို။ အဘိဟနတိနိဝါတိဣဝ၊ ဖျက်ဆီးတားမြစ်နိုင်၏သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထို့အတူ။ မယံပိ၊ ငါတို့သည်လည်း။ မိတ္တဗလေန၊ အဆွေခင်ပွန်း၏အားဖြင့်။ ပစ္စတ္တိကေ၊ ရန်သူတို့ကို။ အဘိဟန္တာ၊ ဖျက်ဆီးလွှင့်နှင်၍။ ပုတ္တေဟိ၊ သားငယ်တို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သမင်္ဂိဘူတာ၊ မပြိုမကွဲပြည့်စုံကုန်သည်ဖြစ်၍။ မောဒါမ၊ ဝမ်းမြောက်ရကုန်၏။ လောမသ၊ သိန်း။ သကံမိတ္တဿ၊ မိမိအဆွေခင်ပွန်းဖြစ်သော။ အပလာယိနော၊ အရှေးရှိကမပြေးမဆုတ်သော။ သဟာယဿ၊ အမှီသဟဲဖြစ်သော ခြင်္သေ့မင်း၏။ ကမ္မေနပရက္ကမေန၊ အားထုတ်လုံ့လပြုသဖြင့်။ ကူဇန္တံ၊ မြည်သော။ တွံ၊ သင့်ကို။ ပုတ္တာ၊ သားတို့သည်။ ဟဒယင်္ဂမံ၊ နှလုံးဝင်သာယာသောအသံကို။ နိစ္ဆာရေတွာ၊ မြွက်၍။ ဥပကူဇန္တိ၊ အထူးပြု၍ မြည်ကုန်၏။ သေနက၊ သိန်း။ မိတ္တံ၊ အဆွေခင်ပွန်းကိုလည်းကောင်း။ ပသုဝါ၊ အခြေလေးချောင်းရှိသော အမျိုးကိုလည်းကောင်း။ ဓနံဝါ၊ ဥစ္စာကိုလည်းကောင်း။ ဘုဉ္ဇတနိ၊ သုံးဆောင်ခံစားရ၏။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်လည်းကောင်း။ ပုတ္တာ စ၊ သားတို့သည်လည်းကောင်း။ မယှံ၊ ငါ၏။ ပတိ စ၊ လင်သည်လည်းကောင်း။ မိတ္တာ နုကမ္ပာယ၊ အဆွေခင်ပွန်း၏ သနားခြင်းကြောင့်။ သမင်္ဂိဘူတာဧကဋ္ဌာနေဋ္ဌိတာ၊ မပြိုမကွဲတစ်ခုသောရာဇဝတာ စ၊ ငါတို့သခင်ခြင်္သေ့မင်းကဲ့သို့ အုပ်ချုပ်သိမ်းပိုက်တတ်သော မင်းဟူသော အဆွေခင်ပွန်းရှိသောသူသည်လည်းကောင်း။ သူရဝတာ စ၊ ရေလိပ်ဝန်လိုမင်းကဲ့သို့ ရဲတင်းတည်တန့်သော အဆွေခင်ပွန်းရှိသောသူ

၁၁+၁၂+သည်လည်းကောင်း။ အတ္ထော၊ အကျိုးစီးပွားသည်။ ပါပုဏိတုံ၊ ရောက်ခြင်းငှာ။ သက္ကာ၊ တတ်ကောင်း၏တည်း။ ဟိ သစ္စံ၊ မှန်၏။ သမ္ပန္နသခိဿ၊ ပြည့်စုံသော အဆွေခင်ပွန်းကျင့်ဝတ်တရားရှိသောသူအား။ ဧတေသဟာယာ၊ ထိုဆင်းရဲချမ်းသာအတူတကွဖြစ်၍ စင်စစ်ကိုးကွယ်ရာအမှီရသော အဆွေခင်ပွန်းကောင်းတို့သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣဓလောကေ၊ ဤမျက်မြင်လောကဟုဆိုအပ်သော။ အသ္မိလောကေ၊ ဤပစ္စုပ္ပန်လောက၌။ မိတ္တဝါ၊ အဆွေခင်ပွန်းကောင်းရှိသော။ ယသဝါ၊ အခြံအရံကောင်းရှိသော။ သောပဏ္ဍိတော၊ ထိုပညာရှိသည်။ ဥဂ္ဂတတ္တော၊ အသရေအရောင်အဝါတင့်တယ်ခြင်းအစုဖြင့် တတ်သောသဘောရှိသည်ဖြစ်၍။ မောဒတိ၊ မွေ့လျော်ရ၏။ သေနက၊ သိန်း။ ဒလိဒ္ဒေ နပိ၊ သူဆင်းရဲနှင့်သော်လည်း။ မိတ္တာနိ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့ကို။ ကရဏီယာနိ၊ ပြုအပ်ကုန်၏။ ပဿ၊ ရှုလော့။ မိတ္တာနုကမ္ပာယ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့၏ သနားခြင်းကြောင့်။ သဉာတကေပုတ္တေဟိသဒ္ဓိံ၊ သားငယ်တို့နှင့်တကွ။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်။ အမှ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သေနက၊ သိန်း။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်လည်းကောင်း။ တွဉ္စ၊ သင်သည်လည်းကောင်း။ သုခိတောယထာ၊ ချမ်းသာခြင်းသို့ရောက်သကဲ့သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထို့အတူ။ ယောဒိဇော၊ အကြင်ငှက်သည်။ သူရေန၊ ရဲရင့်သောသူနှင့်လည်းကောင်း။ ဗလဝန္တေ န၊ အားရှိသောသူနှင့်လည်းကောင်း။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ မိတ္တေ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့ကို။ ကုရုတေ၊ ပြု၏။ သောဒိဇော၊ ထိုငှက်သည်။ သုခိတော၊ ချမ်းသာခြင်းသို့ရောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ မဟာဥက္ကုသဇာတကံ၊ မဟာဥက္ကုသဇာတ်သဘင်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၄၊ ဥဒ္ဒါလကဇာတ်။ အာစရိယ၊ ဆရာ။ ခရာဇိနာ၊ ခွာနှင့်တကွသော သားရေလည်းရှိကုန်ထသော။ ဇဋလာ၊ ဆံကျစ်လည်းထုံးကုန်ထသော။ ဒုမ္မက္ခရူပါ၊ မျက်ရေးမကွင်းသောမျက်နှာလည်းရှိကုန်ထသော။ ယေ၊ အကြင်ရသေ့တို့သည်။ မန္တံ၊ ဗေဒင်ကို။ ဇပန္တိ၊ ရွတ်ဖတ်သရဇ္ဈာယ်ကုန်၏။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ တေ၊ ထိုရသေ့တို့သည်။ မာနုသကေပယောဂေမာနုသကေဟိပယောဂေဟိ၊ လူတို့ပြုအပ်သော လုံ့လတို့ကြောင့်။ ဣဒံ၊ ဤပဉ္စာတပအကျင့်ကိုကျင့်ခြင်းဗေဒင်ကိုသရဇ္ဈာယ်ခြင်းကို။ ဝိဒူ၊ သိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အပါယာ၊ အပါယ်လေးပါးမှ။ ပရိမုတ္တာနု၊ လွတ်ကုန်ပြီလော။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဗဟုဿု

၁၂+၁၃+ တော၊ များသောအကြားအမြင်ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိမနသိကရိတွာ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်း၍။ ပါပါနိ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ ကမ္မာနိ၊ မကောင်းမှုတို့ကို။ စေကရေထ၊ အကယ်၍ပြုငြားအံ့။ ဓမ္မံ၊ ကုသိုလ်ကမ္မပထရားဆယ်ပါးကို။ စေနစရေ၊ အကယ်၍မကျင့်ငြားအံ့။ စရဏံ၊ သမာပတ်ရှစ်ပါးသို့။ အပတွာ၊ မရောက်မူ၍။ သဟဿဗေဒါ၊ ဗေဒင်အထောင်တို့သည်။ သမာနာပိ၊ ဖြစ်ကုန်လျင်းမူလည်း။ တံ၊ ထိုဗေဒင်ဗဟုသုတကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ဒုက္ခာ၊ အပါယ်ဆင်းရဲမှ။ န ပမောစေ၊ မလွတ်ရာ။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ သဟဿဗေဒါ၊ အထောင်သောဗေဒင်တို့သည်။ သမာနာပိ၊ ဖြစ်ကုန်လျင်းမူလည်း။ တံ၊ ထိုဗေဒင်ဗဟုသုတကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ စရဏံ၊ သမာပတ်ရှစ်ပါးသို့။ အပတွာ၊ မရောက်မူ၍။ ဒုက္ခာ၊ အပါယ်ဆင်းရဲမှ။ န ပမောစေ၊ မလွတ်ငြားအံ့။ ဗေဒါ၊ ဗေဒင်တို့သည်။ အဖလာ၊ အကျိုးမရှိကုန်သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သသံယမံ၊ သီလသံယမနှင့်တကွဖြစ်သော။ စရဏညေဝ၊ စရဏသည်သာလျှင်။ သစ္စံ၊ မှန်၏ဟူ၍။ အာပဇ္ဇတိ၊ စကားရောက်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မညာမိ၊ ငါအောက်မေ့၏။ ဗေဒါ၊ ဗေဒင်တို့သည်။ အဖလာ၊ အကျိုးမရှိကုန်သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ န တွေဝဝဒါမိ၊ မဆိုသည်သာတည်း။ အပိစ၊ စင်စစ်သော်ကား။ အသံယမံ၊ သီလသံယမနှင့်တကွသော။ စရဏညေဝ၊ သမာပတ်ရှစ်ပါးဟုဆိုအပ်သော စရဏသည်သာလျှင်။ သစ္စံ၊ မှန်သောသဘောအားဖြင့်မှ၏။ ဗေဒင်တို့ကို။ အဓိစ္စ၊ သင်၍။ ကိတ္တိံ၊ ကျော်စောခြင်းသို့။ ပပ္ပေါန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ စရဏေန၊ သမာပတ်ဟုဆိုအပ်သော စရဏဖြင့်။ ဒန္တော၊ ကိုယ်နှုတ်နှလုံးကို ဆုံးမသောသူသည်။ သန္တိံ ဟဒယသန္တိကရံ၊ နှလုံး၏ ငြိမ်းအေးခြင်းကိုပြုတတ်သော နိဗ္ဗာန်သို့။ ပါပုဏာတိ၊ ရောက်၏။ ယေန၊ အကြင်သားသည်။ မာတာ၊ အမိကိုလည်းကောင်း။ ပိတာ၊ အဘကိုလည်းကောင်း။ ဗန္ဓု၊ မိဘမှကြွင်းသောအဆွေအမျိုးတို့ကိုလည်းကောင်း။ တစ္စာ၊ မွေးကျွေးအပ်ကုန်၏။ သော၊ ထိုသားသည်။ ဧသယေဝဧသောဧဝ၊ ထိုငါပင်တည်း။ ဘောတိ၊ အိုပုဏ္ဏား။ အဟံ၊ ငါကား။ ဥဒ္ဒါလကော၊ ဥဒ္ဒါလကမည်၏။ သောတ္ထိယကုလဝံသတော၊ သောတ္ထိယပုဏ္ဏားအမျိုးအနွယ်မှ။ ဇာတော၊ ဖြစ်၏။ ဘော၊ အိုဥဒ္ဒါလက။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ အသို့သောအကြောင်းဖြင့်။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားမည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ကထံ၊ အသို့သောအကြောင်းဖြင့်။ ကေဝလီ၊ အဆုံးစွန်ပြည့်စုံသည်။ ဘဝတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ကထဉ္စ၊ အသို့သောအကြောင်းဖြင့်သာလျှင်။ ပရိနိဗ္ဗာနံ၊ ငြိမ်းသနည်း။ ကိန္တိ၊ အသို့လျှင်။ ဓမ္မဋ္ဌော၊ တရား၌တည်၏ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်သနည်း။ ပရောဟိတ၊ ပရောဟိတ်။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ နိရံကတွာ၊

၁၃+၁၄+ကာမဂုဏ်၌ပျော်မြူးခြင်းကင်းသည်ကိုပြု၍။ အဂ္ဂိံ၊ ဘွားစနေ့ကဖြစ်သော မီးကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ အာပေါသိဉ္စ၊ ရေသွန်း၍။ ယဇံယဇန္တော၊ သမ္မာပါသဝါစာပေယျနိရဂ္ဂဠယဇ်ကို ပူဇော်လျက်။ ရူပံ၊ ရွှေဖြင့်ပြီးသော ယဇ်တိုင်ကို။ ဥဿေတိ၊ စိုက်ထောင်စေ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့သောနည်းဖြင့်။ ကရော၊ ပြုသောသူသည်။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားမည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ခေမီခေပတ္တော၊ ငြိမ်းခြင်းသို့ရောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန၊ ထိုသို့ယဇ်ပူဇော်ခြင်းအစရှိသည်ကိုပြုသောကြောင့်။ ဓမ္မေ၊ ပုဏ္ဏားကျင့်ဝတ်တရား၌။ ဌိတံ၊ တည်၏ဟူ၍။ အမာပယိံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ဥဒ္ဒါလက၊ ဥဒ္ဒါလက။ သေစနေန၊ ရေသွန်းသဖြင့်။ သုဒ္ဓိ၊ စင်ခြင်းသည်။ န အတ္ထိ၊ မရှိ။ ဧတ္တကေန၊ ဤမျှဖြင့်။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ကေဝလီပိ၊ အလုံးစုံပြည့်လည်း။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ခန္တိသောရစ္စံ၊ သည်းခံခြင်းသီလ၌ အလွန်မွေ့ခြင်းသည်။ န စေဝဟောတိ၊ မဖြစ်သည်သာလျှင်တည်း။ သော၊ ထိုသူသည်။ ပရိနိဗ္ဗုတော ပိ၊ ကိလေသာငြိမ်းပြီးသောသူမည်သည်လည်း။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဘော၊ အိုပုဏ္ဏား။ ကထံ၊ အသို့သောအကြောင်းဖြင့်။ ကေဝလီ၊ အလုံးစုံပြည့်စုံသည်။ ဘဝတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ကထဉ္စ၊ အသို့သောအကြောင်းဖြင့်ကား။ ပရိနိဗ္ဗာနံ၊ ကိလေသာမှငြိမ်းခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့သောသူကို။ ဓမ္မဋ္ဌော၊ ပုဏ္ဏားကျင့်တရား၌တည်၏ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်သနည်း။ အခေတ္တဗန္ဓု၊ လယ်ယာရွာနိဂုံးကိုသိမ်းဆည်းခြင်းဉာတိဗန္ဓု ဂေါတ္တဗန္ဓုမိတ္တဗန္ဓု သဟာယဗန္ဓု သိပ္ပဗန္ဓုကိုသိမ်းဆည်းခြင်းကင်းသည်ဖြစ်၍။ အမမော၊ သတ္တဝါသင်္ခါရတို့၌တဏှာဒိဋ္ဌိအားဖြင့် မြတ်နိုးခြင်းကင်းသည်ဖြစ်၍။ နိရာသော၊ လာဘဓနပုတ္တဇီဝိတတို့၌ တောင့်တခြင်းတဏှာကင်းသည်ဖြစ်၍။ နိရာသော၊ လာဘဓနပုတ္တဇီဝိတတို့၌ တောင့်တခြင်းတဏှာကင်းသည်ဖြစ်၍။ နိလ္လောဘပါပေါ၊ ပါပလောဘဝိသမလောဘကင်းသည်ဖြစ်၍။ ဘဝလောဘခီဏော၊ ကုန်ပြီးသော ဘဝရာဂရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိုအပ်ပြီးသောနည်းဖြင့်။ ကရော၊ ပြုသောသူသည်။ ဗြာဟ္မဏော၊ ဗြာဟ္မဏမည်သည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ခေမီ၊ ကိလေသာမှငြိမ်းခြင်းသို့ရောက်၏။ တေန၊ ထိုကြောင့်။ ဓမ္မေ၊ ပုဏ္ဏားကျင့်ဝတ်တရား၌။ ဌိတံ၊ တည်၏ဟူ၍။ အမာပယိံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ပုရောဟိတ၊ ပုရောဟိတ်။ ခတ္တိယာ၊ မင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏာ၊ ပုဏ္ဏားတို့သည်လည်းကောင်း။ ဝေဿာ၊ သူကြွယ်တို့သည်လည်းကောင်း။ သုဒ္ဒါ၊ သူဆင်းရဲတို့သည်လည်းကောင်း။ စဏ္ဍာလပက္ကုသာ၊ ဒွန်းစဏ္ဍားပန်းမှိုက်စွန့်မျိုးတို့သည်လည်းကောင်း။ သဗ္ဗေဝ၊ အလုံးစုံသောသူတို့သည်သာ

၁၄+၁၅+လျှင်။ သောရတာ၊ သီလ၌အလွန်မွေ့လျော်ကုန်၏။ ဒန္တာ၊ ယဉ်ကျေးကုန်၏။ သဗ္ဗေဝ၊ အလုံးစုံသောသူတို့သည်သာလျှင်။ ပရိနိဗ္ဗတာ၊ ကိလေသာမှငြိမ်းကုန်၏။ သီတိဘူတာနံ၊ ငြိမ်းသည်ဖြစ်၍ဖြစ်ကုန်သော။ သဗ္ဗေသံ၊ အလုံးစုံကုန်သောသူတို့အား။ သေယျော၊ အမြတ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိမည်လော။ အထ၊ ထိုမှတစ်ပါး။ ပါပိသော၊ အယုတ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိမည်လော။ ဥဒ္ဒါလက၊ ဥဒ္ဒါလက။ ခတ္တိယာ၊ မင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏာ၊ ပုဏ္ဏားတို့သည်လည်းကောင်း။ ဝေဿာ၊ သူကြွယ်တို့သည်လည်းကောင်း။ သုဒ္ဒါ၊ သူဆင်းရဲတို့သည်လည်းကောင်း။ စဏ္ဍာလပက္ကုသာ၊ ဒွန်းစဏ္ဍားပန်းမှိုက်စွန့်မျိုးတို့သည်လည်းကောင်း။ သဗ္ဗေဝ၊ အလုံးစုံသောသူတို့သည်သာလျှင်။ သောရတာ၊ သီလ၌အလွန်မွေ့လျော်ကုန်၏။ ဒန္တာ၊ ယဉ်ကျေးကုန်၏။ သဗ္ဗေဝ၊ အလုံးစုံသောသူတို့သည်သာလျှင်။ ပရိနိဗ္ဗုတာ၊ ကိလေသာမှငြိမ်းကုန်၏။ သီတိဘူတာနံ၊ ကိလေသာမှငြိမ်းပြီးသည်ဖြစ်၍ဖြစ်ကုန်သော။ သဗ္ဗေသံ၊ အလုံးစုံကုန်သောသူတို့အား။ သေယျော၊ အမြတ်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ အထ၊ ထိုမှတစ်ပါး။ ပါပိယော၊ အယုတ်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ပုရောဟိတ၊ ပုရောဟိတ်။ ခတ္တိယာ၊ မင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏာ၊ ပုဏ္ဏားတို့သည်လည်းကောင်း။ ဝေဿာ၊ သူကြွယ်တို့သည်လည်းကောင်း။ သုဒ္ဒါ၊ သူဆင်းရဲတို့သည်လည်းကောင်း။ စဏ္ဍာလပက္ကုသာ၊ ဒွန်းစဏ္ဍားပန်းမှိုက်စွန့်မျိုးတို့သည်လည်းကောင်း။ သောရဂတာ၊ သီလ၌အလွန်မွေ့လျော်ကုန်၏။ ဒန္တာ၊ ယဉ်ကျေးကုန်၏။ သဗ္ဗေဝ၊ အလုံးစုံသောသူတို့သည်သာလျှင်။ ပရိနိဗ္ဗုတာ၊ ကိလေသာမှငြိမ်းကုန်၏။ သီတိဘူတာနံ၊ ကိလေသာမှငြိမ်းပြီးသည်ဖြစ်၍ ကုန်သော။ သဗ္ဗေသံ၊ အလုံးစုံကုန်သောသူတို့အား။ သေယျော၊ အမြတ်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိခဲ့အံ့။ အထ၊ ထိုမှတစ်ပါး။ ပါပိယော၊ အယုတ်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိခဲ့အံ့။ ဧဝံသန္တေ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဥဘတော သုဇာတဘာဝံ၊ ဥဘတော သုဇာတအဖြစ်ကို။ နာသေန္တော၊ ဖျက်ဆီးလျက်။ ပသတ္ထံ၊ ချီးမွမ်းအပ်မြတ်သောအကျင့်ကို။ စရသိ၊ ကျင့်သည်မည်၏။ ဗြဟ္မညံ၊ ပုဏ္ဏား၏အဖြစ်ဟူသော ဗြာဟ္မဏဇာတ်သည်။ စဏ္ဍာလသမော၊ ဒွန်းစဏ္ဍားမျိုးနှင့်တူသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်ခဲ့၏။ သောတ္ထိယကုလဝံသသတံ၊ သောတ္ထိယအမျိုးအနွယ်ကို။ နာသေတိ၊ ဖျက်ဆီးသည်မည်၏။ ဥဒ္ဒါလက၊ ဥဒ္ဒါလက။ နာနာရတ္တေဟိ၊ အထူးထူးသောတပ်ခြင်းရှိကုန်သည်။ ဝတ္ထေဟိ၊ မုဆိုးအဝတ်တို့ဖြင့်။ ဝိမာနံ၊ အိမ်ကို။ ဆာဒိတံ၊ မိုးအပ်သည်။ ဘဝတိ၊ ဖြစ်၏။ တေသံဝတ္ထာနံ၊ ထိုပုဆိုးအဝတ်တို့၏။ ဆာယာ၊ အရိပ်သည်။ နာနာ၊ ထူးသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ သောရာဂေါ၊

၁၅+၁၆+ထို အထူးထူးအပြားပြားဆန်းကြယ်သော တပ်စွန်းခြင်းသည်။ အနုပဇ္ဇထ၊ မဖြစ်။ ဧဝမေဝ၊ ထို့အတူသာလျှင်။ မနုဿေသ၊ လူတို့၌။ ပါဏဝါ၊ လူတို့သည်။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ သုဇ္ဈန္တိ၊ စင်ကြယ်ကုန်၏။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ အညာယ၊ သိ၍။ သုဗ္ဗတာ၊ ကောင်းသောအကျင့်ရှိကုန်၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ တေသံ၊ ထိုလူတို့အား။ ဇာတ်။ အမျိုးသည်။ န သုဇ္ဈတိ၊ မစင်ကြယ်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ ဥဒ္ဒါလကဇာတကံ၊ ဥဒ္ဒါလကဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၅၊ ဘိသဇာတ်။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ တေ၊ သင်၏။ ဘိသာနိ၊ ကြာစွယ်ကြာရင်းတို့ကို။ အဟာသိ၊ ခိုးယူ၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ အဿံ၊ မြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဇာတရူပံ၊ ရွှေကိုလည်းကောင်း။ မနာပံ၊ နှစ်သက်ဘွယ်ဖြစ်သော။ ဘရိယဉ္စ၊ မယားကိုလည်းကောင်း။ ဣဓ၊ ဤတောအရပ်၌။ လဘတံလဘတု၊ ရစေသတည်း။ ပုတ္တေဟိ၊ သားသမီးတို့နှင့်လည်းကောင်း။ ဒါရေဟိ၊ မယားတို့နှင့်လည်းကောင်း။ သမင်္ဂီ၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဗြာဟ္မဏ၊ ဆရာပုဏ္ဏား။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ တေ၊ သင်၏။ ဘိသာနိ၊ ကြာစွယ်ကြာရင်းတို့ကို။ အဟာသိ၊ ခိုးယူ၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ မာလဉ္စ၊ ပန်းကိုလည်းကောင်း။ ကာသိကစန္ဒနဉ္စ၊ ကာသိကတိုင်း၌ဖြစ်သော စန္ဒကူးကိုလည်းကောင်း။ ဓာရေတု၊ ဆောင်ယူစေသတည်း။ အဿ၊ ထိုသူအား။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ ပုတ္တာ၊ သားတို့သည်။ ဘဝန္တု၊ ဖြစ်စေကုန်သတည်း။ ကာမေသု၊ ကာမဂုဏ်တို့၌။ တိဗ္ဗံ၊ ပြင်းစွာ။ အပေက္ခံ၊ ငဲ့ကွက်ခြင်းကို။ ကုရုတံကရောတု၊ ပြုစေသတည်း။ ဗြာဟ္မဏ၊ ဆရာပုဏ္ဏား။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ တေ၊ သင်၏။ ဘိသာနိ၊ ကြာစွယ်ကြာရင်းတို့ကို။ အဟာသိ၊ ခိုးယူ၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ပဟုတဓညော၊ များသောစပါးရှိသည်ဖြစ်၍။ ကသိမာ၊ လယ်ယာနှင့်ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ ယသဿီ၊ များသောအခြံအရံရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုတ္တေ၊ သားတို့ကို။ လဘတု၊ ရစေသတည်း။ ဂိဟိ၊ လူသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဓနိမာ၊ ဥစ္စာနှင့်ပြည့်စုံသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ သဗ္ဗကာမေ၊ အလုံးစုံသောကာမဂုဏ်တို့ကို။ လဘတု၊ ရစေသတည်း။ ပယံ၊ အယွယ်ကို။ အပဿံအပဿန္တော၊ မရှုနိုင်သည်ဖြစ်၍။ ဃရံ၊ အိမ်၌။ အာဝသတု၊ နေရစေသတည်း။ ဗြာဟ္မဏ၊ ဆရာပုဏ္ဏား။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ တေ၊ သင်၏။

၁၆+၁၇+ ဘိသာနိ၊ ကြာစွယ်ကြာရင်းတို့ကို။ အဟာသိ၊ ခိုးယူ၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ပသယှကာရီ၊ နိုင်ထက်ကလူမှုကိုပြုတတ်သော။ ခတ္တိယော၊ မင်းသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ သစာတုရန္တံ၊ မဟာသမုဒ္ဒရာလေးစင်းလျှင်အပိုင်းအခြားရှိသော။ မဟိံ၊ မြေအပြင်၌။ ယသဿီ၊ အခြံအရံရှိသည်ဖြစ်၍။ အာဝသတု၊ နေရစေသတည်း။ ဗြာဟ္မဏ၊ ဆရာပုဏ္ဏား။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ တေ၊ သင်၏။ ဘိသာနိ၊ ကြာစွယ်ကြာရင်းတို့ကို။ အဟာသိ၊ ခိုးယူ၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ အဝီတရာဂေါ၊ တပ်ခြင်းမကင်းသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုရောဟိတ်ဆရာသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ မုဟုတ္တနက္ခတ္တပထေသု၊ မုဟုတ်နက္ခတ်အကြောင်းတို့၌။ ယုတ္တော၊ ယှဉ်သည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ယသဿီ၊ များသောအခြံအရံရှိသော။ ရဋ္ဌပတိ၊ တိုင်းပြည်သူတို့၏ အရှင်ဖြစ်သောမင်းသည်။ နံ၊ ထိုပုရောဟိတ်ပုဏ္ဏားကို။ ပူဇေတု၊ ပူဇော်စေသတည်း။ ဗြာဟ္မဏ၊ ဆရာပုဏ္ဏား။ ယေ၊ အကြင်သူသည်။ တေ၊ သင်၏။ ဘိသာနိ၊ ကြာစွယ်ကြာရင်းတို့ကို။ ခိုးယူ၏။ တံ၊ ထိုခိုးသောသူကို။ သဗ္ဗသမန္တဗေဒံ၊ အလုံးစုံထက်ဝန်းကျင်ဗေဒင်ကို။ အဇ္ဈာယကံ၊ သင်သောသူဟူ၍။ တပဿိနံ၊ ခြိုးခြံသောအကျင့်ရှိသောပုဏ္ဏားဟူ၍။ သဗ္ဗလောကော၊ အလုံးစုံသောလူသည်။ မညတု၊ ထင်မှတ်စေသတည်း။ ဇနပဒါ၊ ဇနပုဒ်ရွာသူအပေါင်းသည်။ သမေစ္စ၊ ကပ်၍။ နံ၊ ထိုခိုးသူကို။ ပူဇေတု၊ ပူဇော်စေသတည်း။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ တေ၊ သင်၏။

၁၇+၁၈+ ဘိသာနိ၊ ကြာစွယ်ကြာရင်းတို့ကို။ အဟာသိ၊ ခိုးယူ၏။ သော၊ ထိုခိုးယူသောသူသည်။ ဝါသဝေန၊ သိကြားမင်းသည်။ ဒိန္နံဟိဒိန္နံဝိယ၊ ပေးသကဲ့သို့။ စတုဿဒံ၊ လူစပါးထင်းရေဟုဆိုအပ်သော လေးပါးသောအင်္ဂါတို့နှင့် ပြည့်စုံသော။ သမဒ္ဓံ၊ ကြွယ်ဝသော။ ဂါမဝရံ၊ ရွာမြတ်ကို။ ဘုဉ္ဇတု၊ သုံးဆောင်ရစေသတည်း။ အဝီတရာဂေါ၊ ရွာ၌တပ်ခြင်းမကင်းသည်ဖြစ်၍။ မရဏံ၊ သေခြင်းသို့။ ဥပေတု၊ ရောက်စေသတည်း။ ဗြာဟ္မဏ၊ ဆရာပုဏ္ဏား။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ တေ၊ သင်၏။ တိသာနိ၊ ကြာစွယ်ကြာရင်းတို့ကို။ အဟာသိ၊ ခိုးယူ၏။ သော၊ ထိုခိုးယူသောသူသည်။ သဟာယမဇ္ဈေ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့၏အလယ်၌။ နစ္စေဟိ၊ ကခြင်းတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဂီတေဟိ၊ သီခြင်းတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ပမောဒမာနော၊ ဝမ်းမြောက်သည်ဖြစ်၍။ ဂါမစိ၊ ရွာသူကြီးသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ သော၊ ထိုရွာသူကြီးသည်။ ရာဇတော၊ မင်းမှ။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော။ ဗျသနံ၊ ပျက်စီးခြင်းကို။ အလတ္ထ၊ ရစေသတည်း။

၁၇+၁၈+ ဗြာဟ္မဏ၊ ဆရာပုဏ္ဏား။ ယော၊ အကြင်မိန်းမသည်။ တေ၊ သင်၏။ ဘိသာနိ၊ ကြာစွယ်ကြာရင်းတို့ကို။ အဟာသိ၊ ခိုးယူ၏။ တံ၊ ထိုမိန်းမကို။ ဧကရာဇာ၊ ဧကရာဇ်မင်းသည်။ ပထဝိံ၊ မြေကို။ ဝိဇိတွာ၊ အောင်၍။ ဣတ္ထိသသဟဿာနံ၊ တစ်သောင်းခြောက်ထောင်သောမိန်းမတို့ထက်။ အဂ္ဂံအဂ္ဂဋ္ဌာနေ၊ အဂ္ဂမဟေသီအရာ၌။ ဌပေတုံ၊ ထားစေသတည်း။ သီမန္တိနီနံ၊ မိန်းမအပေါင်းတို့ထက်။ ပဝရာ၊ မြတ်သည်။ ဘဝတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဗြာဟ္မဏ၊ ဆရာပုဏ္ဏား။ ယာ၊ အကြင်မိန်းမသည်။ တေ၊ သင်၏။ ဘိသာနိ၊ ကြာစွယ်ကြာရင်းတို့ကို။ အဟာသိ၊ ခိုးယူ၏။ သာ၊ ထိုခိုးယူသောမိန်းမသည်။ သဗ္ဗသမာဂတာနံ၊ အလုံးစုံအညီအညွတ်စည်းဝေးကုန်သော။ ဣသီနံ၊ ရသေ့တို့၏။ မဇ္ဈေ၊ အလယ်၌။ ဟိ သစ္စံ၊ အကယ်လျှင်။ သာဓု၊ ကောင်းမြတ်သောအရသာကို။ အဝိကပ္ပမာနာ၊ မကြောက်မရွံ့သည်ဖြစ်၍။ ဘုဉ္ဇေယျ၊ စားရစေသတည်း။ လာဘေန၊ လာဘဟူသောအကြောင်းကြောင့်။ ဝိကတ္ထမာနာ၊ အံ့ဘွယ်သရဲသောအမှုကိုပြုကျင့်လျက်။ စရာတုစရတု၊ ကျင့်စေသတည်း။ ဗြာဟ္မဏ၊ ဆရာပုဏ္ဏား။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ တေ၊ သင်၏။ ဘိသာနိ၊ ကြာစွယ်ကြာရင်းတို့ကို။ အဟာသိ၊ ခိုးယူ၏။ သော၊ ထိုခိုးယူသောသူသည်။ ဂဇင်္ဂလာယံ၊ ဂဇင်္ဂလမြို့၌။ မဟာဝိဟာရေ၊ ပျက်စီးသောကျောင်းတိုက်ကြီး၌။ အာဝါသိကော၊ ကျောင်းကိုပြုပြင်ရသောရဟန်းသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ န ဝကမ္ပကော၊ အမှုသစ်ကိုလုပ်ဆောင်ရသောရဟန်းသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ အာလောကသန္ဓိံ၊ လွန်သွန်တံခါးကို။ ဒိဝသံ၊ တစ်နေ့ခြင်း။ ကရောတု၊ ပြုစေသတည်း။ ဗြာဟ္မဏ၊ ဆရာပုဏ္ဏား။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ တေ၊ သင်၏။ ဘိသာနိ၊ ကြာစွယ်ကြာရင်းတို့ကို။ အဟာသိ၊ ခိုးယူ၏။ သော၊ ထိုခိုးယူသောသူသည်။ ဆဗ္ဘိဆသုဋ္ဌာနေသု၊ ခြေလေးချောင်းလည်ခါးဟုဆိုအပ်သော ခြောက်ပါးသောဌာနတို့၌။ ပါသသတေဟိ၊ များစွာကုန်သောလွန်ကွင်းကြိုးကွင်းတို့ဖြင့်။ ဗဇ္ဈတု၊ ဖွဲ့စေသတည်း။ ရမ္မာ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဘွယ်ရှိသော။ ဝနာ၊ တောမှ။ ရကာဇဓာနိံ၊ မင်းနေပြည်သို့။ နိယျတု၊ ဆောင်စေသတည်း။ တုတ္တေဟိ၊ နှစ်ခွအဆူးတပ်သောရှည်သော အရိုးရှိသော တုတ်တို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ပါစနေဟိ၊ ချွန်တို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ သော၊ ထိုခိုးသူကို။ ဟညတု၊ ညှဉ်းဆဲစေသတည်း။ ဗြာဟ္မဏ၊ ဆရာပုဏ္ဏား။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ တေ၊ သင်၏။ တိသာနိ၊ ကြာစွယ်ကြာရင်းတို့ကို။ အဟာသိ၊ ခိုးယူ၏။ သော၊ ထိုခိုးယူသောသူသည်။ အဠက္ကမာလီ၊ မညှိုးပန်းကိုပန်သည်ဖြစ်၍။ တိပုကဏ္ဏဝိဒ္ဓေါ၊ သံလွဲစင်ကိုနား၌ ဆင်သည်ဖြစ်၍။ လဋ္ဌိဟတော၊ လှန်တံဖြင့် ပုတ်ခတ်

၁၈+၁၉+အပ်သည်ဖြစ်၍။ သပ္ပမုခံ၊ မြွေခံတွင်းသို့။ ဥပေတု၊ ကပ်ရပါစေသတည်း။ သံကစ္စမာနော၊ တစ်ဘက်ဝက်သကဲ့သို့ ခါး၌မြဲစွာဖွဲ့အပ်သည်ဖြစ်၍။ ဝိသိခံ၊ ခရီးလမ်းဆုံသို့။ စရာတုစရတု၊ သွားရစေသတည်း။ ဘောန္တော၊ အိုသူတော်ကောင်းအပေါင်းတို့။ ယောဝါ၊ အကြင်သူသည်လည်း။ တုမှေသု၊ သင်တို့၌။ ကိဉ္စိဒေဝ၊ တစ်စုံတစ်ခုကိုသာလျင်။ သင်္ကတိ၊ ယုံမှားသင်္ကာရှိ၏။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ အနဋ္ဌံ ဝ၊ မပျောက်ဘဲကိုသာလျင်။ န ဋ္ဌန္တိ စ၊ ပျောက်၏ဟူ၍လည်း။ အာဟ၊ ဆိုအံ့။ သော၊ ထိုမပျောက်ဘဲလျက်ပျောက်၏ ဟူ၍ ဆိုသောသူသည်။ ကာမေဝ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကိုသာလျင်။ လဘတဉ္စ၊ ရလည်းရစေသတည်း။ ဘဉ္ဇတဉ္စ၊ ခံလည်းခံစားစေသတည်း။ အဂါရမဇ္ဈေ၊ အိမ်ရာထောင်သောလူ၏ဘောင်၌။ မရဏံ၊ သေခြင်းသည်။ ဥပေတု၊ ရောက်စေသတည်း။ ဘဉ္ဇတဉ္စ၊ ခံလည်းခံစားစေသတည်း။ အဂါရမဇ္ဈေ၊ အိမ်ရာထောင်သော လူ၏ဘောင်၌။ မရဏံ၊ သေခြင်းသည်။ ဥပေတု၊ ရောက်စေသတည်း။ ဘောန္တော၊ အိုအရှင်ရသေ့တို့။ ယံ၊ အကြင်ဝတ္ထုကာမကိလေသာကာမကို။ ဧသမနာ၊ ရှာကုန်လျက်။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ လောကေ၊ လောက၌။ ဝိစရန္တိ၊ သွားကုန်၏။ ဧတံ၊ ထိုဝတ္ထုကာမကိလေသာကာမကို။ ဗဟူနံ၊ များစွာကုန်သောလူတို့သည်။ ဣဓဇီဝလောကေ၊ ဤသတ္တလောက၌။ ဣဋ္ဌဉ္စ၊ အလိုလည်းရှိအပ်၏။ ကန္တဉ္စ၊ နှစ်လည်းနှစ်သက်၏။ ပိယဉ္စ၊ ချစ်လည်းချစ်အပ်၏။ မနုညဉ္စ၊ စိတ်နှလုံးကိုလည်း ပွားစေအပ်၏။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ဣသယော၊ ရှင်ရသေ့တို့သည်။ ကာမေ၊ ကာမတို့ကို။ န ပ္ပသံသန္တိ၊ မချီးမွမ်းကုန်သနည်း။ ဘူတဓိပတိ၊ နတ်တို့၏ အရှင်ဖြစ်သော သိကြားမင်း။ ကာမေသု၊ ကာမဂုဏ်တို့ကြောင့်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ ဟညရေ စ၊ သတ်လည်းသတ်ကုန်၏။ ဗဇ္ဈရေ စ၊ နှောင်ဖွဲ့မူလည်းနှောင်ဖွဲ့အပ်ကုန်၏။ ကာမေသု၊ ကာမဂုဏ်တို့ကြောင့်။ ဒုက္ခဉ္စ၊ ကိုယ်စိတ်ဆင်းရဲခြင်းသည်လည်း။ ဇာတံ၊ ဖြစ်တတ်၏။ ဘယဉ္စ၊ စွပ်စွဲခြင်းအစရှိသော ဘေးသည်လည်း။ ဇာတံ၊ ဖြစ်တတ်သည်တည်း။ ကာမေသု၊ ကာမဂုဏ်တို့၌။ ပမတ္တာ၊ ယစ်မူးသောသူတို့သည်။ မောဟာ၊ မိုက်မဲတွေဝေခြင်းကြောင့်။ ပါပါနိ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ ကမ္မာနိ၊ မကောင်းမှုတို့ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ပါပဓမ္မာ၊ ယုတ်မာသော အကျင့်ရှိကုန်သော။ တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ ပါပံ၊ မကောင်းမှုကို။ ပသဝေတွာ၊ ပွားစေသောကြောင့်။ ကာယဿ၊ ကိုယ်ခန္ဓာ၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်စီးသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ နိရယံ၊ ငရဲသို့။ ဝဇန္တိ၊ သွားရကုန်၏။ ကာမဂုဏေသု၊ ကာမဂုဏ်တို့၌။ အာဒီနဝံ၊ အပြစ်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်ကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဣသယော၊ ရသေ့တို့သည်။ ကာမေ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ နပ္ပသံသန္တိ၊ မချီးမွမ်းကုန်။

၁၉+၂၀+ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဝီမံသမာနော၊ စုံစမ်းလိုသည်ဖြစ်၍။ ဣသိနော၊ ရှင်ရသေ့၏။ ဘိသာနိ၊ ကြာစွယ်တို့ကို။ တီရေ၊ အနား၌။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ထလေ၊ သင့်တင့်ရာအရပ်၌။ နိဝေသိံ၊ ဝှက်ထားမိလေ၏။ ဣသယော၊ ရှင်ရသေ့တို့သည်။ သုဒ္ဓါ၊ စင်ကြယ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အပါပါ၊ မယုတ်မာကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝသန္တိ၊ နေကြပေကုန်၏။ ဗြဟ္မစရိ၊ မြတ်သောအကျင့်အလေ့ရှိသော ရှင်ရသေ့။ ဧတာနိ၊ ဤကြာစွယ်တို့သည်။ တေ၊ ရှင်ရသေ့၏။ ဘိသာနိ၊ ကြာစွယ်တို့တည်း။ သဟဿနေတ္တ၊ မျက်စိတစ်ထောင်အမြင်ဆောင်သော။ ဒေဝရာဇ၊ သိကြားနတ်မင်း။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ တေ၊ သင်၏။ န နဋာ၊ သဘင်လည်းမဟုတ်ကုန်။ နောပန ကီဠနေယျာ၊ ကစားထိုက်သောသူလည်းမဟုတ်ကုန်။ တေ၊ သင်၏။ န ဗန္ဓဝါ၊ အဆွေလည်းမဟုတ်ကုန်။ တေ၊ သင်၏။ နောပန သဟာယာ၊ အဆွေခင်ပွန်းလည်း မဟုတ်ကုန်။ ကိသ္မိံ ဝ၊ အဘယ်အကြောင်းကိုသာလျင်။ ဥပထမ္ဘ၊ အမှီအထောက်အပံ့ပြု၍။ ဣသီဟိ၊ ရသေ့တို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ တွံ၊ သင်သည်။ ကီဠသိ၊ ကစားဘိသနည်း။ ဘူရိပည၊ မြေကြီးအထုနှင့်တူသော ပညာရှိသော။ ဗြဟ္မေ၊ ပုဏ္ဏား။ တွံ၊ သင်သည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ အာစရိယော စ၊ ဆရာသည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်ပါလော။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ပိတာ စ၊ အဘသည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်ပါလော။ ဧသာ တဝ ပါဒစ္ဆယာ၊ ဤရှင်ရသေ့၏ ခြေတော်ရိပ်သည်။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ခလိတဿ၊ ချွတ်ချော်မှားယွင်းသောအပြစ်၏။ ပတိဋ္ဌာ၊ တည်ရာသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်ပါစေလော။ ဧကောပရာဓံ၊ တစ်ကြိမ်အခါလွန်ကျူးမိသော အပြစ်ကို။ ခမ၊ ခွင့်လွှတ်တော်မူပါလော။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိတို့မည်သည်။ ခန္တီဗလာ၊ သည်းခံခြင်းလျှင် အားရှိကုန်သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကောဓဗလာ၊ အမျက်ဒေါသလျှင်အားရှိကုန်သည်။ န ဘဝန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ ဘောန္တော၊ အိုရသေ့အပေါင်းတို့။ ယံယေန၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်။ ဘူတပတိံ၊ နတ်တို့၏ အရှင်ဖြစ်သော။ ဝါသဝံ၊ သိကြားနတ်မင်းကို။ အဒ္ဒဿာမ၊ မြင်ရကုန်၏။ တေန၊ ထိုသို့မြင်ရသောကြောင့်။ ဧကရတ္တမ္ပိ၊ တစ်ညဉ့်မျှလည်း။ အရညေ၊ တော၌။ ဝသန္တာနံ၊ နေကုန်သော။ ဣသီနံ၊ အသက်ရှည်သောရသေ့တို့၏။ ဝါသိတံ၊ နေခြင်းသည်။ သုဝါသိတမေဝ၊ ကောင်းစွာ နေခြင်းမည်သည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယံ ယေန၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်။ ဗြာဟ္မဏော၊ သင့်တို့ဆရာငါပုဏ္ဏားသည်။ ဘိသာနိ၊ ကြာစွယ်ကြာရင်းတို့ကို။ ပစ္စပါဒိ၊ ရပြန်၏။ တေန၊ ထိုသို့ ရပြန်သောကြောင့်။ သဗ္ဗေ

၂၀+၂၁+ ဝ၊ အလုံးစုံသာလျှင် ဖြစ်ကုန်သော။ ဘောန္တော၊ ရှင်ရသေ့တို့သည်။ သုမနာ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်သည်။ ဘဝန္တု၊ ဖြစ်ကြကုန်လော။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ အဟဉ္စ၊ ငါဘုရားသည်လည်းကောင်း။ သာရိပုတ္တော စ၊ သာရိပုတ္တရာသည်လည်းကောင်း။ မောဂ္ဂလာနော စ၊ မောဂ္ဂလာန်သည်လည်းကောင်း။ ကဿပေါ စ၊ ကဿပသည်လည်းကောင်း။ အနုရုဒ္ဓေါ စ၊ အနုရုဒ္ဓါသည်လည်းကောင်း။ ပုဏ္ဏော စ၊ ပုဏ္ဏသည်လည်းကောင်း။ အာနန္ဒော စ၊ အာနန္ဒာသည်လည်းကောင်း။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ သတ္တဘညာတရော၊ ညီနောင်ခုနစ်ယောက်တို့သည်။ အာသုံ၊ ဖြစ်ကုန်ပြီ။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ဥပ္ပလဝဏ္ဏာ၊ ဥပ္ပလဝဏ်သည်။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂိနီ၊ နှမတော်ကဉ္စနဒေဝီသည်။ အာသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ခုဇ္ဇုတ္တရာ၊ ခုဇ္ဇုတ္တရာဒါယိကာမသည်။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒါသီ၊ ကျွန်မသည်။ အာသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ စိတ္တော ဂဟပတိ၊ စိတ္တသူကြွယ်သည်။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒါသော၊ ကျွန်ယောကျ်ားသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ သာတာဂိရိ၊ သာတာဂိရိဘီလူးသည်။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ယက္ခော၊ ရုက္ခစိုးနတ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ပါလိလေယျော၊ ပလဲလည်းဆင်သည်။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ နာဂေါ၊ ဆင်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မဓုဒေါ၊ ပျားလှူသော မျောက်သည်။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ သေဋ္ဌဝါနရော၊ အကျင့်မြတ်သော မျောက်မင်းသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ကာဠုဒါယီ၊ ကာဠုဒါယီသည်။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ သက္ကော၊ သိကြားသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဇာတကံ၊ ဇာတ်ပေါင်းခြင်းကို။ ဓာရေထ၊ မှတ်လေကုန်။ ဘိသဇာတကံ၊ ဘိသဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၆၊ သုရုစိဇာတ်။ ဗြာဟ္မဏ၊ မကောင်းမှုကို အပပြုပြီးသော။ ဣသေ၊ ရှင်ရသေ့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သုရုစိနော၊ သုရုစိမင်း၏။ မဟေသီ၊ အဂ္ဂမဟေသီဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားတည်း။ ယသ္မိံ၊ အကြင်အခါ၌။ သုရုစိ၊ သုရုစိမင်းသည်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ သုခသံဝါသာယ၊ ချမ်းသာစွာနေခြင်းငှာ။ အာနယိ၊ ဆောင်၏။ တတော၊ ထိုအခါမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ ပဌမံ၊ တစ်သောင်းခြောက်ထောင်သော မိန်းမတို့၏ ရှေးဦးစွာ။ အာနီတာ၊ ဆောင်အပ်သော။ သာ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဒသဝဿသဟဿာနိ၊ အနှစ်တစ်သောင်းတို့ပတ်လုံး။ ဣမသ္မိံ ဂေဟေ၊ ဤရွှေနန်းတော်၌။ ဝသိံ၊ နေပြီ။ ဗြာဟ္မဏ၊ မကောင်းမှုကိုအပပြုပြီးသော။ ဣသေ၊

၂၁+၂၂+ရှင်ရသေ့။ သာ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဝေဒေဟံ၊ ဝိဒေဟရာဇ်တိုင်းကိုအစိုးရသော။ မိမိလဂ္ဂဟံ၊ မိမိလာပြန်တို့ကို သင်္ဂဟတရားလေးပါးဖြင့် သင်္ဂြိုဟ်တတ်သော။ သုရုစိံ၊ သုရုစိအမည်ရှိသော။ ရာဇာနံ၊ မင်းကြီးကို။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဥဒ၊ ထို့ပြင်။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ အာဝိဝါ၊ မျက်မှောက်၌လည်းကောင်း။ ယဒိ၊ အကယ်၍။ ရဟော ဝါ၊ မျက်ကွယ်၌လည်းကောင်း။ မုဟုတ္တမ္ပိ၊ တစ်မဟုတ်မျှလည်း။ အတိမညိတ္ထ၊ လွန်လွန်ကျူးကျူးပြုဘူးလေပြီဟူ၍။ တံ အတိက္ကမိတွာ၊ ထိုလင်ကိုလွန်ကျူး၍။ မညနံ၊ မထေမဲ့မြင်ပြုဘူးသည်ကို။ နာဘိဇာနာမိ၊ မအောက်မေ့မိ။ ဧတေန သစ္စဝဇ္ဇေန၊ ဤသို့ မှန်သော စကားကြောင့်။ ပုတ္တော၊ သားသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတံ၊ ဖြစ်စေသတည်း။ မုသာ၊ မဟုတ်မမှန်သော စကားကို။ ဘဏမာနာယ၊ ဆိုသည်ရှိသော်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ မုဒ္ဓါ၊ ဦးခေါင်းသည်။ သတ္တဓာ၊ ခုနစ်စိတ်။ ဖလတု၊ ကွဲပါစေသတည်း။ ဗြဟ္မေ၊ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်သော ရှင်ရသေ့။ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဘတ္တု၊ လင်ဖြစ်သော သုရုစိမင်း၏။ မာတာ၊ မယ်တော်ဖြစ်သော။ သဿုရော စာပိ၊ ယောက္ခမယောက်ျားသူသည်လည်းကောင်း။ တေ ဥဘောပိ၊ ထိုယောက္ခမမိန်းမသူယောက္ခမယောက်ျားသူနှစ်ဦးတို့သည်လည်း။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ ဇီဝိတံ ဇီဝကေ၊ အသက်ရှည်သော ဤလူ့ရွာ၌။ အဋ္ဌံ သု၊ တည်ကုန်၏။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်အသက်ရှည်သော ဤလူ့ရွာ၌ တည်သမျှကာလပတ်လုံး။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဝိနေတာရော၊ ဆုံးမပေကုန်၏။ သာ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အဟိံသာရတိနီ၊ ခြပုန်းပိုးရွကိုအစပြု၍ သတ္တဝါတစ်ပါးကို မညှဉ်းဆဲခြင်း ကရုဏာ၌မွေ့လျော်ခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ဓမ္မသာရိနီ၊ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရားဆယ်ပါးကိုကျင့်လေ့ရှိသည်ဖြစ်၍။ ရတ္တိံ၊ ညဉ့်၌လည်းကောင်း။ ဒိဝံ၊ နေ့၌လည်းကောင်း။ အတန္ဒိတာ၊ မပျင်းမရိသည်ဖြစ်၍။ သက္ကစ္စံ၊ ရိုသေစွာ။ တေ၊ ထိုယောက္ခမနှစ်ယောက်တို့ကို။ ဥပဋ္ဌာသိံ၊ ပါဒပရိကမ္မစသည်ဖြင့် ကိစ္စမလစ်ဟင်း မေတ္တာရှေးရှု၍လုပ်ကျွေး၏။ ဣသေ၊ ရှင်ရသေ့။ ဧတေန သစ္စဝဇ္ဇေန၊ ဤသို့မှန်သော စကားကြောင့်။ ပုတ္တော၊ သားကို။ ဥပ္ပဇ္ဇတံ၊ ဖြစ်စေသတည်း။ မုသာ၊ မဟုတ်မမှန်သော စကားကို။ ဘဏမာနာယ၊ ဆိုသည်ရှိသော်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ မုဒ္ဓါ၊ ဦးခေါင်းသည်။ သတ္တဓာ၊ ခုနစ်စိတ်။ ဖလတု၊ ကွဲစေသတည်း။ ဗြာဟ္မဏ၊ မကောင်းမှုကိုအပပြုပြီးသော ရှင်ရသေ့။ သကဘရိယာနိမာ၊ အကျွန်ုပ်နှင့်တကွတစ်ဦးသော လင်၏ မယားဖြစ်ကုန်

၂၂+၂၃+သော။ သောဠသ ဣတ္ထိသဟဿာနိ၊ တစ်သောင်းခြောက်ထောင်သော မိန်းမတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တာသု၊ ထိုမိန်းမတို့၌။ ကိလေသံ၊ ကိလေသာကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ ဣဿာ ဝါ၊ ငြူစူခြင်းသဘောသည်လည်းကောင်း။ ကောဓော ဝါ၊ အမျက်ထွက်ခြင်းသဘောသည် လည်းကောင်း။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ကုဒါစနံ၊ တစ်ရံတစ်ဆစ်မျှ။ န အဟု၊ မဖြစ်ဘူး။ တာသံ၊ ထိုတစ်သောင်းခြောက်ထောင်သော မိန်းမတို့၏။ ဟိတေန၊ အစီးအပွားဖြင့်။ ဥရေဝုဍ္ဎဓီတရော ဝိယ၊ ရင်ခေါင်းအောင်းသောသမီးတို့ကိုကဲ့သို့။ နန္ဒာမိ၊ နှစ်သက်ပါ၏။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ကာစိဧကာပိ၊ တစ်ယောက်ယောက်မျှလည်း။ အပ္ပိယာ၊ မချစ်မုန်းသောမိန်းမသည်။ န စ အတ္ထိ၊ မရှိသည်သာလျှင်တည်း။ သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ သဗ္ဗာ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ သပတ္တိယော၊ လင်တူဖြစ်သော မိန်းမတို့ကို။ အတ္တာနံဣဝ၊ မိမိကိုယ်ကဲ့သို့။ မုဒုစိတ္တေန၊ နူးညံ့သောစိတ်ဖြင့်။ အနုကမ္ပါမိ၊ သနားကြင်နာပါ၏။ ဣသေ၊ ရှင်ရသေ့။ ဧတေန သစ္စဝဇ္ဇေန၊ ဤသို့မှန်သော စကားကြောင့်။ ပုတ္တော၊ သားသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတံ၊ ဖြစ်စေသတည်း။ မုသာ၊ မဟုတ်မမှန်သော စကားကို။ ဘဏမာနာယ၊ ဆိုသည်ရှိသော်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ မုဒ္ဓါ၊ ဦးခေါင်းသည်။ သတ္တဓာ၊ ခုနစ်စိတ်။ ဖလတု၊ ကွဲစေသတည်း။ ဣသေ၊ ရှင်ရသေ့။ ဒါသေ၊ ကျွန်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ကမ္မကာရေ၊ အမှုလုပ်ကုန်သော။ ပေါသေ၊ လူတို့ကိုလည်းကောင်း။ အညေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ယေ အဇီဝိနော၊ အကြင်အကျွန်ုပ်ကိုမှီ၍အသက်မွေးကုန်သော သူတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ နုဇီဝိနော စ၊ ထိုအကျွန်ုပ်ကိုမှီ၍အသက်မွေးကုန်သော သူတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဓမ္မေန၊ ကျင့်ဝတ်တရားနှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ပေသေမိ၊ စေပါခိုင်းပါး၏။ ပေသေန္တီ စ၊ စေခိုင်းသော်လည်း။ သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ ပမုဒိတိန္ဒြိယာ၊ ဝမ်းမြောက်သော ရွှင်ကြည်လင်သော ဣန္ဒြေရှိသည်ဖြစ်၍ သာလျှင်။ ပေသေမိ၊ စေခိုင်း၏။ ဣသေ၊ ရှင်ရသေ့။ ဧတေန သစ္စဝဇ္ဇေန၊ ဤသို့မှန်သော စကားကြောင့်။ ပုတ္တော၊ သားသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတံ၊ ဖြစ်စေသတည်း။ မုသာ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို။ ဘဏမာနာယ၊ ဆိုသည်ရှိသော်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ မုဒ္ဓါ၊ ဦးခေါင်းသည်။ သတ္တဓာ၊ ခုနစ်စိတ်။ ဖလတု၊ ကွဲစေသတည်း။ ဣသေ၊ ရှင်ရသေ့။ သမဏေ စ၊ ငြိမ်းပြီးသော ကိလေသာရှိသော သူတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏေ စာပိ၊ မကောင်းမှုကို အပပြုပြီးသော သူတို့ကိုလည်းကောင်း။ အညေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဝနိဗ္ဗာကေ စာပိ၊ ခရီးသွားဧည့်သည်အထီးကျန်သောသူတို့ကိုလည်းကောင်း။ သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ ပယတပါဏိနီ၊ စင်ကြယ်သော လက်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အန္နပါနေန၊ ထမင်းအဖျော်ဖြင့်။ တပ္ပေ

၂၃+၂၄+မိ၊ ရောင့်ရဲစေ၏။ ဣသေ၊ ရှင်ရသေ့။ ဧတေန သစ္စဝဇ္ဇေန၊ ဤသို့မှန်သော စကားကြောင့်။ ပုတ္တော၊ သားသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတံ၊ ဖြစ်စေသတည်း။ မုသာ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို။ ဘဏမာနာယ၊ ဆိုသည်ရှိသော်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ မုဒ္ဓါ၊ ဦးခေါင်းသည်။ သတ္တဓာ၊ ခုနစ်စိတ်။ ဖလတု၊ ကွဲစေသတည်း။ ဣသေ၊ ရှင်ရသေ့။ စာတုဒ္ဒသိံ၊ တစ်ဆယ့်လေးရက်မြောက်သော နေ့ပတ်လုံးလည်းကောင်း။ ပဉ္စဒ္ဒသိံ၊ တစ်ဆယ့်ငါးရက်မြောက်သော နေ့ပတ်လုံးလည်းကောင်း။ ပက္ခဿ၊ လဆန်းပက္ခလဆုတ်ပက္ခ၏။ ယာ အဋ္ဌမီ၊ အကြင်ရှစ်ရက်မြောက်သော နေ့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ အဋ္ဌမိဉ္စ၊ ထိုရှစ်ရက်မြောက်သော နေ့ပတ်လုံးလည်းကောင်း။ ပါဋိဟာရိယဉ္စ၊ အကြိုအပိုဖြစ်သော နေ့ပတ်လုံးလည်းကောင်း။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အဋ္ဌင်္ဂံ၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့်ပြည့်စုံသော။ သမာပဟိတံ၊ ကောင်းစွာဆောက်တည်အပ်သော။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ဥပဝသိံ၊ သုံးပါ၏။ သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ သီလေသု၊ ငါးပါးသော သီလတို့၌။ သံဝုတာ၊ စောင့်ပါ၏။ ဣသေ၊ ရှင်ရသေ့။ ဧတေန သစ္စဝဇ္ဇေန၊ ဤသို့မှန်သော စကားကြောင့်။ ပုတ္တော၊ သားသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတံ၊ ဖြစ်စေသတည်း။ မုသာ၊ မဟုတ်မမှန်သော စကားကို။ ဘဏမာနာယ၊ ဆိုသည်ရှိသော်။ မေ၊ ငါ၏။ မုဒ္ဓါ၊ ဦးခေါင်းသည်။ သတ္တဓာ၊ ခုနစ်စိတ်။ ဖလတု၊ ကွဲစေသတည်း။ ရာဇပုတ္တိ၊ ပြည့်ရှင် မင်းသမီးဖြစ်သော။ ယသဿိနီ၊ အခြံအရံ အကျော်အစောနှင့် ပြည့်စုံသော။ ဘဒ္ဒေ၊ မိဖုရား။ တွံ၊ သင်သည်။ အတ္တနိ၊ မိမိ၌။ ယေ၊ အကြင်ဂုဏ်ကျေးဇူးတို့ကို။ ကိတ္တေသိ၊ ပြောကြား၏။ သဗ္ဗေဝ၊ အလုံးစုံသာလျှင်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မဂုဏာ၊ သဘောဖြစ်သော ကျေးဇူးတို့သည်။ တယိ၊ သင်၌။ သံဝိဇ္ဇန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ခတ္တိယော၊ ရေမြေကို စိုးထိုက်သော။ ဇာတိသမ္ပန္နော၊ ဇာတ်နှင့် ပြည့်စုံသော။ အဘိဇာတော၊ ထူးမြတ်စင်ကြယ်သော အမျိုးရှိသော။ ယသဿိမာ၊ များသော အခြံအရံရှိသော။ ဝိဒေဟနံ၊ ဝိဒေဟရာဇ်တိုင်းသူတို့၏။ ဓမ္မရာဇာ၊ မင်းတရားဖြစ်သော။ ပုတ္တော၊ သားသည်။ တဝ၊ သင်အား။ ဥပ္ပဇ္ဇတေ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဣသေ၊ ရှင်ရသေ့။ ဒုမ္မိနုဉ္ဇိတမုခေါ၊ မျက်ရေးမှင်ကူမကွင်းသည်ဖြစ်၍ အဆင်းမလှသော မျက်နှာရှိသော။ ရဇောဇလ္လဓရော၊ အညစ်အကြေးကိုဆောင်သော။ အဃေ၊ ကပ်ငြိထိပါးခြင်းမရှိသော။ ဝေဟာယသံ၊ ကောင်းကင်၌။ ဌိတော၊ တည်သော။ တွံ၊ သင်သည်။ မနုညံ၊ နှစ်သက်ဖွယ်သော။ သဒယင်္ဂမံ၊ နှလုံးသို့သက်ဝင်သော။ ယံ ဝါ စံ၊ အကြင်စကားကို။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဘာသသေ၊ ဆို၏။ တွံ၊ သင်သည်။ သဂ္ဂမှာ၊ နတ်ပြည်မှ။ အာဂတာ၊ လာသော။ ဒေဝတာ၊ နတ်သည်။ အသိနု၊ ဖြစ်

၂၄+၂၅+သလော။ မဟိဒ္ဓိကော၊ တန်ခိုးကြီးသော။ ဣသိ စာပိ၊ ရသေ့သည်လည်း။ အသိနု၊ ဖြစ်သလော။ အနုပ္ပတ္တော၊ ဤအရပ်သို့ ရောက်လာသော။ တွံ၊ သင်သည်။ ကော၊ အဘယ်သူသည်မူလည်း။ အသိနု၊ ဖြစ်သနည်း။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ပဝေဒယ၊ ပြောကြားလော။ သုမေဓေ၊ သုမေဓာမိဖုရား။ သုဓမ္မာယံ၊ သုဓမ္မာနတ်သဘင်၌။ သမာဂတာ၊ အညီအညွတ်လာကုန်သော။ ဒေဝသံဃာ၊ နတ်အပေါင်းတို့သည်။ ယံ၊ အကြင်ငါ့ကို။ ဝန္ဒန္တိ၊ ရှိခိုးကုန်၏။ သော အဟံ၊ ထိုငါသည်။ သဟဿက္ခော၊ တစ်ထောင်သောသူတို့သည်။ ကြည့်အပ်သော အစီးအပွားကို တစ်မဟုတ်မျှဖြင့် မြင်ခြင်းငှာ စွမ်းနိုင်သော ပညာမျက်စိရှိသော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းတည်း။ တဝန္တိကေ၊ သင်အထံသို့။ အာဂတော၊ လာသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ ဇီဝလောကသ္မိံ၊ သတ္တလောက၌။ ယာ ဣတ္ထိယော၊ အကြင်မိန်းမတို့သည်။ သာစာရိနီ၊ ဒွါရသုံးပါးတို့ဖြင့် မျှသော အကျင့်ရှိသော။ မေဓာဝိနီ၊ ပညာရှိသည်။ သီလဝတီ၊ သီလရှိသည်။ သဿုဒေဝါ၊ ယောက္ခမကို နတ်ကဲ့သို့ ရိုသေသည်။ ပတိဗ္ဗတာ၊ လင်ဝတ်နှင့်ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တာဒိသာယ၊ ထိုသို့ သဘောရှိသော။ သုမေဓာယ၊ ကောင်းသော ပညာရှိသော။ သုစိကမ္မာယ၊ စင်ကြယ်သော အမှုရှိသော။ နာရိယာ၊ မိန်းမကို။ ဒဿနံ၊ မြင်ခြင်းငှာ။ မာနုသိယာ၊ လူ့ပြည်သို့။ ဒေဝါ၊ ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့ဖြင့် မြူးတတ်ကုန်သော။ အမနုသာ၊ နတ်တို့သည်။ အာယန္တိ၊ လာကုန်၏။ ဘဒ္ဒေ၊ အရှင်မိဖုရား။ တွဉ္စ၊ သင်သည်ကား။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ သုစိဏ္ဏေန၊ ကောင်းသော အလေ့အကျင့်ကြောင့်လည်းကောင်း။ သုစရိတေန၊ ကောင်းသော အကျင့်ကြောင့်လည်းကောင်း။ သဗ္ဗကာမသမိဒ္ဓိနီ၊ အလုံးစုံသော အလိုဆန္ဒနှင့် ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ ဣဓ ရာဇကုလေ၊ ဤမင်းအိမ်၌။ ဇာတာ၊ ဖြစ်၏။ ရာဇပုတ္တိ၊ မင်းသမီး။ တေ၊ သင်၏။ အယဉ္စ၊ ဤကောင်းသော အလေ့အကျင့်သည်ကား။ အနာဂတေ၊ နောင်အခါ၌။ ဒေဝလောကူပပတ္တိ စ၊ နတ်ပြည်၌ဖြစ်ခြင်းလည်းကောင်း။ ဣဓ၊ ဤလူ့ရွာ၌။ ဇီဝိတေ၊ အသက်သည်။ ပဝတ္တမာနာ၊ တည်စဉ်။ ကိတ္တိ စ၊ ကျေးဇူးသတင်း ကျော်စောခြင်းလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဘယတ္ထ၊ ဤပစ္စုပ္ပန်လောကတမလွန်လောကနှစ်ပါး၌။ ကဋဂ္ဂယော ဇယဂ္ဂဟော၊ အောင်ခြင်းကိုယူသော အကျင့်မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သုမေဓေ၊ သုမေဓာမိဖုရား။ သုခိနီ၊ ချမ်းသာခြင်းနှင့် ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ ဓမ္မံ၊ သဘော ဟုတ်မှန်သော အကျင့်ကျေးဇူးကို။ စိရံ၊ မြဲမြံစွာ။ အတ္တနိ၊ မိမိကိုယ်၌။ ပါလယ၊ စောင့်လော။ မေ၊ ငါ၏။ တဝ၊ သင်အား။ ဒဿနံ၊ မြင်ခြင်းသည်။ ပိယံပိယဒဿနံ၊ ချစ်ဖွယ်ကိုမြင်ခြင်းမည်၏။ ပန၊ ထို

၂၅+၂၆+သို့ချစ်ဖွယ်ကိုပင်မြင်ရသော်လည်း။ ဒေဝလောကေ၊ နတ်ပြည်၌။ မေ၊ ငါ၏။ ကိစ္စံ၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စသည်။ အတ္ထိ၊ များစွာ ရှိသေး၏။ တသ္မာ၊ ထို့သို့ ကိစ္စများသော ကြောင့်။ ဧသာဟံ၊ ထိုငါသည်။ တိဒိဝံ၊ နတ်ပြည်သို့။ ယာမိ၊ သွားတော့အံ့။ တွံ၊ သင်သည်။ အပ္ပမတ္တော၊ မမေ့မလျော့။ ဟောဟိ၊ ဖြစ်ရစ်လော။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ သုရုစိဇာတကံ၊ သုရုစိဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၇၊ ပဉ္စုပေါသလဇာတ်။ ဝိဟင်္ဂမ၊ ကောင်းကင်သို့ပျံသန်းတတ်သော။ ကပေါတ၊ ခို။ တုဝံ၊ သင်သည်။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ အပေါဿုက္ကော၊ အစာ၌ အာလယမရှိကြောင်းကြမဲ့ဖြစ်ဘိ၏။ တဝ၊ သင်အား။ န ဘောဇနတ္ထော၊ အစာကိုအလိုမရှိ။ ခုဒ္ဒံ၊ အစာမွတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ပိပါသံ၊ ရေမွတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ အဓိဝါသယန္တော၊ သည်းခံလျက်။ ကပေါတ၊ ခို။ ဘဝံ၊ သင်သည်။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ဥပေါသထိကော နု၊ ဥပုသ်ဆောက်တည်ဘိသနည်း။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပုရေ၊ ရှေး၌။ ကပေါတိယာ၊ ခိုမ၌။ ဂိဒ္ဓိဂတော၊ တပ်မက်မောခြင်းသို့ရောက်သည်ဖြစ်၍။ အသ္မိံ ပဒေသသ္မိံ၊ ဤအရပ်၌။ ဥဘော၊ နှစ်ခုကုန်သော အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ရမာမ၊ ကာမရတိဖြင့် မွေ့လျော်ကြကုန်၏။ အထ၊ ထိုသို့မွေ့လျော်ပါလျက်။ သာကုဏိကော၊ သိန်းသည်။ ကပေါတိံ၊ ခိုမကို။ အဂ္ဂဟိ၊ ဖမ်းယူ၏။ အကာမကော၊ အလိုမရှိဘဲလျက်။ တာယ၊ ထိုခိုမနှင့်။ ဝိပ္ပယောဂေန၊ ကွေကွင်းခြင်းကြောင့်။ မနောမယံ၊ စိတ်ဖြင့် ပြီးသော။ ဝေဒနံ၊ ဝေဒနာကို။ ဝေဒဟာမိ၊ ခံစားရ၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ရာဂေါ၊ ခိုမ၌ တပ်မက်ခြင်းရာဂသည်။ မမံ၊ အကျွန်ုပ်သို့။ မာပုနရာဂမာသိ၊ တစ်ဖန်မလာမရောက်စေသတည်းဟု။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ပါလယာမိ၊ စောင့်ပါ၏။ အနုဇ္ဇုဂါမီ၊ အဖြောင့်မဟုတ်သော ကောက်ကောက်လိမ်လိမ်သွားတတ်သော။ သရဂါ၊ ရင်ဖြင့် သွားတတ်သော။ ဒွိဇိဝှ၊ လျှာနှစ်ခွရှိသော။ သပ္ပ၊ မြွေ။ တွံ၊ သင်သည်။ ဒါဌာဝုဓော၊ အစွယ်လျှင်လက်နက်ရှိသည်။ ဃောရဝိသော၊ ပြင်းသော အဆိပ်ရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဒီဃ၊ ကျောက်ရှည်မျိုးဖြစ်သော မြွေ။ ခုဒ္ဒံ၊ အစာမွတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ပိပါသံ၊ ရေငတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ အဓိဝါသယန္တော၊ သည်းခံသည်ဖြစ်၍။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ဘဝံ၊ သင်သည်။ ဥပေါသထိကော နု၊ ဥပုသ်

၂၆+၂၇+ဆောက်တည်သနည်း။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂါမိကဿ၊ ရွာစား၏။ ဗလက္ကကုစလမာနကကုဓော၊ လုပ်သော လဘို့ရှိသော။ ဝဏ္ဏဗလူပပန္နော၊ အဆင်းအားနှင့် ပြည့်စုံသော။ ဗလဝါ၊ ကြီးသောခွန်အားရှိသော။ ဥသဘော၊ ဥသဘနွားလားသည်။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုဥသဘနွားလားသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ အက္ကမိ၊ နင်း၏။ တံ၊ ထိုငါ့ကိုနင်းသော ဥသဘနွားကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကုပိတော၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ အဍံသိံ၊ ကိုက်ပြီ။ သော ဥသဘော၊ ထိုဥသဘနွားသည်။ ဒုက္ခာဘိဘူတော၊ ဆင်းရဲနှိပ်စက်သည်ဖြစ်၍။ မရဏံ၊ သေခြင်းသို့။ ဥပါဂါ၊ ရောက်၏။ တတော ဂါမာ၊ ထိုရွာမှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ ဇနာ၊ လူတို့သည်။ ကန္ဒိတွာ၊ မြည်တမ်း၍။ ရောဒိတွာ၊ ငိုကြွေး၍။ အပကမိံ သု၊ သွားကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ကောဓော၊ အမျက်ဒေါသသည်။ မမံ၊ ငါ့သို့။ မာပုနရာဂမာသိ၊ မလာပြန်စေသတည်း ဟုစိတ်ကိုဆောက်တည်၍။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ပါလယာမိ၊ စောင့်၏။ သိင်္ဂါလ၊ မြေခွေး။ မတာနံ၊ သေကုန်သော သတ္တဝါတို့၏။ မံသာနိ၊ အသားတို့သည်။ သုသာနေ၊ သုဿာန်၌။ ဗဟူဗဟူနိ၊ များစွာကုန်၏။ တဝ၊ သင်အား။ ဧတံ ဘောဇနံ၊ ဤအစာသည်။ မနုညရူပံ၊ နှစ်သက်ဖွယ်သော သဘောရှိ၏။ ခုဒ္ဒံ၊ အစာမွတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ပိပါသံ၊ ရေငတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ အဓိဝါသယန္တော၊ သည်းခံလျက်။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ဘဝံ၊ သင်သည်။ ဥပေါသထိကော နု၊ ဥပုသ်ဆောက်တည်သနည်း။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ မဟတော၊ ကြီးစွာသော။ ဂဇဿ၊ ဆင်၏။ ကုစ္ဆိံ၊ ဝမ်းသို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပဝိသိံ၊ ဝင်ပြီ။ ကုဏပေ၊ ဆင်ကောင်ပုပ်၌။ ရတော၊ မွေ့လျော်၏။ ဟတ္ထိမံသသု၊ ဆင်သားတို့၌။ ဂိဒ္ဓေါ၊ တပ်မက်မော၏။ ဥဏှော၊ ပူသော။ ဝါယော စ၊ လေသည်လည်းကောင်း။ တိခိဏာ၊ ပြင်းစွာကုန်သော။ ရသ္မိယော စ၊ နေရောင်တို့သည်လည်းကောင်း။ တေ၊ ထိုလေပူနေရောင်တို့သည်။ တဿ၊ ထိုဆင်သေ၏။ ကရီသမဂ္ဂံ၊ ဝစ္စမဂ်ကို။ သောသယုံ၊ ခြောက်စေကုန်၏။ ဘဒန္တေ၊ ရှင်ရသေ့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကိဿော စ၊ ကြုံလည်းကြုံ၏။ ပဏ္ဍု စ၊ ဖြူဖျော့သောကိုယ်လည်းရှိ၏။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ နိက္ခမနာယ၊ ထွက်ခြင်း၏။ မဂ္ဂေါ၊ ခရီးသည်။ န အဟု၊ မဖြစ်။ ဘဒန္တေ၊ ရှင်ရသေ့။ မဟဝါ မေဃော စ၊ မိုးကြီးသည်လည်း။ သဟသာ၊ အဆောတလျင်။ ပဝဿိ၊ ရွာ၏။ သော၊ ထိုမိုးကြီးသည်။ တဿ၊ ထိုဆင်သေ၏။ ကရီသမဂ္ဂံ၊ ဝစ္စမဂ်ကို။ တေမယိ၊ စွတ်၏။ ရာဟုမုခါ၊ ရာဟုခံတွင်းမှ။ ပမုတ္တော၊ လွတ်သော။ စန္ဒောယထာ၊ လကဲ့သို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တတော၊ ထိုဆင်သေဝမ်းတွင်းမှ။ နိက္ခမိံ

၂၇+၂၈+နိက္ခမိံ၊ ထွက်ရပြီ။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ မမံ၊ ငါ့သို့။ လောဘော၊ လောဘသည်။ မာပုန ရာဂမာသိ၊ တစ်ဖန် မရောက်စေသတည်းဟုနှလုံးဆောက်တည်၍။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ပါလယာမိ၊ စောင့်၏။ အစ္ဆ၊ အဆွေဝံ။ တုဝံ၊ သင်သည်။ ဝမ္မိကထူပသ္မိံ၊ တောင်ပို့ထိပ်၌။ ကိပိလ္လိကာနိ ဥပစိကာဒယော၊ ခြပုန်းစသည်တို့ကို။ နိပ္ပေါထယန္တော ခါဒမာနော၊ စားလျက်။ ပုရေ၊ ရှေး၌။ စရသိ၊ သွား၏။ ခုဒ္ဒံ၊ အစာမွတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ပိပါသံ၊ ရေငတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ အဓိဝါသယန္တော၊ သည်းခံလျက်။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ဘဝံ၊ သင်သည်။ ဥပေါသထိကော နု၊ ဥပုသ်ဆောက်တည်သနည်း။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ သကံနိကေတံ၊ မိမိနေရာကို။ အတိကေလယာနော အတိမညန္တော၊ မထေမဲ့မြင်ပြုသည်ဖြစ်၍။ နိန္ဒန္တော ဂရဟန္တော၊ ကဲ့ရဲ့သည်ဖြစ်၍။ အတြိစ္ဆတာယ၊ အလိုကြီးခြင်းကြောင့်။ မလ္လယတံ၊ မလ္လယတိုင်းသို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အာဂစ္ဆိံ၊ သွားမိ၏။ ဇနာ၊ လူတို့သည်။ တတော ဂါမာ၊ ထိုရွာမှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်ကုန်၍။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ကောဒဏ္ဍကေန ဓနုဒဏ္ဍကေဟိ စ၊ လေးရိုးတို့ဖြင့် လည်းကောင်း။ မုဂ္ဂေဟိ စ၊ ဆောက်ပုတ်တို့ဖြင့် လည်းကောင်း။ ပရိပေါထယိံသု၊ ရိုက်ပုတ်ကုန်ပြီ။ သော အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဘိန္နသိရော၊ ဦးခေါင်းကွဲသည်ဖြစ်၍။ ရုဟိရမက္ခိတ္တင်္ဂေါ၊ သွေးအလိမ်းလိမ်းကပ်သောကိုယ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သကံနိကေတံ၊ မိမိနေရာသို့။ ပစ္စာဂမာသိံ၊ ပြန်ခဲ့၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ အတြိစ္ဆတာ၊ အလိုကြီးခြင်းသည်။ မမံ၊ အကျွန်ုပ်သို့။ မာပုနရာဂမာသိ၊ တစ်ဖန်မလာစေသတည်း ဟုနှလုံးဆောက်တည်၍။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ပါလယာမိ၊ စောင့်၏။ ဘဒန္တေ၊ အရှင်ရသေ့။ တုဝံ၊ ရှင်ရသေ့သည်။ ယံ အတ္ထံ၊ အကြင်အကြောင်းကို။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့ကို။ အပပုစ္ဆိတ္ထ၊ မေးတော်မူ၏။ သဗ္ဗေ န မယံ၊ အလုံးစုံသော အကျွန်ုပ်တို့သည်လည်း။ တံ အတ္ထံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ ယထာ ပဇာနံ အတ္တနော ပဇာနန နိယာနေန၊ မိမိသဘောအမှတ်ဖြင့်။ ဗျာကရိမှ၊ ပြောကြားကုန်ပြီ။ ဘဒန္တေ၊ ရှင်ရသေ့။ မယံပိ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်လည်း။ တုဝံ၊ ရှင်ရသေ့ကို။ ပုစ္ဆာမ၊ မေးပါကုန်၏။ ဗြဟ္မေ၊ ရှင်ရသေ့။ ဘဝံ၊ ရှင်ရသေ့သည်။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ဥပေါသထိကော နု၊ ဥပုသ်ဆောက်တည်သနည်း။ ဘောန္တော၊ အိုအချင်းတို့။ မမ၊ ငါ၏။ အဿမသ္မိံ၊ ကျောင်း၌။ အနုပလိတ္တော၊ ကိလေသာဖြင့် မလိမ်းကျံသော။ ပစ္စေကဗုဒ္ဓေါ၊ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါသည်။ မုဟုတ္တံ၊ တစ်မဟုတ်မျှ။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ သောပိ၊ ထိုပစ္စေကဗုဒ္ဓါသည်လည်းကောင်း။ ဂတိဉ္စ၊

၂၈+၂၉+ လားရာကိုလည်းကောင်း။ အာဂတိဉ္စ၊ လာရာကိုလည်းကောင်း။ ဂေါတ္တဉ္စ၊ အနွယ်ကိုလည်းကောင်း။ နာမဉ္စ၊ အမည်ကိုလည်းကောင်း။ စရဏဉ္စ၊ အကျင့်ကိုလည်းကောင်း။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံကို။ မံ၊ ငါ့ကို။ အဝေဒိ၊ ဟောကြားပေ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ယန္တဿာပ၊ ဟောပါပေလျက်လည်း။ တဿ၊ ထိုပစ္စေကဗုဒ္ဓါ၏။ ပါဒေ၊ ခြေတော်တို့ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ န ဝန္ဒိံ၊ ရှိမခိုးလိုက်မိပေ။ မာနဂတေန၊ မာနထက်သဖြင့်။ နံ၊ ထိုပစ္စေကဗုဒ္ဓါကို။ န စာပိပုစ္ဆိံ၊ မေးလည်းမမေးလိုက်မိပေ။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ မာနေ၊ မာနသည်။ မမံ၊ ငါ့သို့။ မာပုနရာဂမာသိ၊ တစ်ဖန်မလာစေသတည်း ဟုဆောက်တည်၍။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ပါလယာမိ၊ စောင့်၏။ ပဉ္စုပေါသထဇာတကံ၊ ပဉ္စုပေါသထဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၈၊ မဟာမောရဇာတ်။ သမ္မ၊ အဆွေမူဆိုး။ သစေဟိ၊ အကယ်၍လျှင်။ တေ၊ သင်သည်။ အဟံ၊ ငါ့ကို။ ဓနဟေတု၊ ဥစ္စာဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ သစေဟိဂတိတော၊ အကယ်၍သာလျှင်ဖမ်းယူသည်ဖြစ်အံ့။ မံ၊ ငါ့ကို။ မာဝဓိ၊ မသတ်ပါလင့်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဇီဝဂါဟံ၊ အရှင်ဖမ်းခြင်းကို။ ဂဟေတွာ၊ ဖမ်းယူ၍။ ရညော၊ မင်း၏။ ဥပန္တိကသမီပံ၊ အထံသို့။ မံ၊ ငါ့ကို။ နေဟိ၊ ဆောင်လော့။ အနပ္ပရူပံ၊ များစွာသော။ ဓနံ၊ ဥစ္စာကို။ လစ္ဆသိ၊ ရလတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မညေ၊ အောက်မေ့၏။ မောရ၊ ဥဒေါင်းမင်း။ မေ၊ ငါသည်။ တုယှံ၊ သင်အား။ ဝဓာယ၊ သတ်ခြင်းငှာ။ အဇ္ဇ၊ ဤအခါ၌။ စာပဓုရေ၊ လေးဦး၌။ အယံဥရပ္ပေါ၊ ဤမြှားကို။ န သမာဟိတော၊ တင်ထားအပ်သည်မဟုတ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ တေ၊ သင်၏။ ပါသဉ္စ၊ ကျော့ကွင်းကိုသာလျှင်။ အဓိပါတယိဿံ၊ ဖြတ်အံ့။ မောရရာဇာ၊ ဥဒေါင်းမင်းသည်။ ယထာသုခံ၊ ထိုထိုချမ်းသာရာအရပ်သို့။ ဂစ္ဆတု၊ သွားတော်မူလော့။ သမ္မလုဒ္ဒက၊ အဆွေမူဆိုး။ ယံ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ရတ္တိံ၊ ညဉ့်၌လည်းကောင်း။ ဒိဝံ၊ နေ့၌လည်းကောင်း။ ခုမ္မိပါသံ၊ အစာမွတ်ခြင်း ရေသိပ်ခြင်းကို။ သဟန္တော၊ သည်းခံလျက်။ သတ္တဝဿဉ္စ၊ ခုနစ်ခုတို့ပတ်လုံး။ မမံ၊ ငါ့ကို။ တွံ၊ သင်သည်။ အနုဗန္ဓိ၊ လိုက်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ တံ၊ သင့်ကို။ ပုစ္ဆာမိ၊ ငါမေးအံ့။ အထ၊ ထိုသို့လိုက်လျက်။ ကိဿ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ပါသဝသံ၊ ကျော့ကွင်းနိုင်ငံသို့။ ဥပနီတံ၊ ရောက်ရသော။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဗန္ဓနသ္မာ၊ အနှောင်အဖွဲ့မှ။ ပမုတ္တဝေပမောစိတုံ၊ လွတ်ခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆသိ၊ အလိုရှိဘိသနည်း။

၂၉+၃၀+ ဝိရတော၊ ကြဉ်ရှောင်သည်။ အသိနု၊ ဖြစ်သလော။ တေ၊ သင်သည်။ သဗ္ဗဘူတေသု သဗ္ဗဘူတာနံ၊ အလုံးစုံသော သတ္တဝါတို့အား။ အဘယံ၊ ဘေးမဲ့ကို။ ဒိန္နံနု၊ ပေးမအပ်သလော။ တုဝံ၊ သင်သည်။ ပါသဝသံ၊ ကျော့ကွင်းနိုင်ငံသို့။ ဥပနီတံ၊ ရောက်ရသော။ ယံမံ၊ အကြင်ငါ့ကို။ ဗန္ဓနသ္မာ၊ အနှောင့်အဖွဲ့မှ။ ပမုတ္တဝေမာစိတုံ၊ လွတ်ခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆသိ၊ အဘယ်ကြောင့် အလိုရှိသနည်း။ မောရရာဇ၊ ဥဒေါင်းမင်း။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ့အသက်ကိုသတ်ခြင်းမှ။ ဝိရတော၊ ကြဉ်ရှောင်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်၏။ ယော စ၊ အကြင်သူသည်ကား။ သဗ္ဗဘူတေသု သဗ္ဗဘူတာနံ၊ အလုံးစုံသော သတ္တဝါတို့အား။ အဘယံ၊ ဘေးမဲ့ကို။ ဒေတ၊ ပေး၏။ တမတ္ထံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ တံ၊ သင်ဥဒေါင်းမင်းကို။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေးပါ၏။ သော၊ ထိုသူ့အသက်ကို သတ်ခြင်းမှကြဉ်ရှောင်သော သူအလုံးစုံသော သတ္တဝါတို့အား ဘေးမဲ့ပေးသောသူသည်။ ဣတော၊ ဤဘဝမှ။ စုတော၊ စုတေသည်ရှိသော်။ ကိံ သုခံ၊ အဘယ်ချမ်းသာကို။ လဘတေ၊ ရသနည်း။ တံ၊ ထိုရသောချမ်းသာကို။ ဗြူသိ၊ သင့် ဟောလော့။ သမ္မ၊ အဆွေမူဆိုး။ ဗြူမိ၊ အကျိုးကိုငါဟောအံ့။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ့အသက်ကို သတ်ခြင်းမှ။ ဝိရတော၊ ကြဉ်ရှောင်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်၏။ ယော စ၊ အကြင်သူသည်ကား။ သဗ္ဗဘူတေသု သဗ္ဗဘူတာနံ၊ အလုံးစုံသော သတ္တဝါတို့အား။ အဘယံ၊ ဘေးမဲ့ကို။ ဒေတိ၊ ပေး၏။ သော၊ ထိုသူ့အသက်ကို သတ်ခြင်းမှကြဉ်ရှောင်သော သူအလုံးစုံသော သတ္တဝါတို့အားဘေးမဲ့ ပေးသောသူသည်။ ဒိဋ္ဌေဝဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သော ကိုယ်၏အဖြစ်၌ သာလျှင်။ ပသံသံ၊ ချီးမွမ်းခြင်းကို။ လဘတေ၊ ရအပ်၏။ သရီရဘေဒါ၊ ခန္ဓာကိုယ်ပျက်စီးသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ သဂ္ဂဉ္စ၊ နတ်ပြည်သို့လည်း။ ယာတိ၊ သွားရ၏။ မောရရာဇ၊ ဥဒေါင်းမင်း။ ဒေဝါ၊ နတ်တို့သည်။ န သန္တိ၊ မရှိကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧကေ၊ အချို့သော ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့သည်။ အာဟု၊ ဆိုကုန်၏။ ဣဓေဝ၊ ဤပစ္စုပ္ပန်ဘဝ၌သာလျှင်။ ဇီဝေါ၊ သတ္တဝါသည်။ ဝိဘဝံ၊ တစ်ဖန်ပဋိသန္ဓေမနေလေဖြင့် ငြိမ်းသော ဆီမီးကဲ့သို့ ပျက်စီးချုပ်ပျောက်ခြင်းသို့။ ဥပေတိ၊ ရောက်၏။ တထာ၊ ထိုမှတစ်ပါး။ သုကတဒုက္ကဋာနံ၊ ကောင်းမှု မကောင်းမှုတို့၏။ ဖလံ၊ အကျိုးသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒတ္တုပညတ္တံ၊ လူယုတ်မာလူမလိမ္မာတို့သည် ပညတ်အပ်၏။ ဣတိ စ၊ ဤသို့လည်း။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ တေသံအရဟတံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်တို့ဆရာရဟန္တာ၊ အရှင်ကောင်းတို့၏။ ဝစော၊ စကားကို။ သဒ္ဒဟာနော၊ အလွန်ယုံကြည်၏။ တသ္မာ၊ ထိုသို့ ရဟန္တာတို့စကားနာဝသောကြောင့်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သကုဏေ၊

၃၀+၃၁+ ငှက်တို့ကို။ ဗာဓယာမိ၊ သတ်ညှဉ်းဆဲ၏။ လုဒ္ဒက၊ မူဆိုး။ စန္ဒော စ၊ လလည်းကောင်း။ သူရိယော စ၊ နေလည်းကောင်း။ ဥဘော၊ ဤနှစ်ပါးသောနေလတို့သည်။ သုဒဿနာ၊ ကောင်းသော အမြင်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အန္တလိက္ခေ၊ ကောင်းကင်၌။ ဩဘာသယံ ဩဘာသယန္တော၊ ထွန်းပကုန်လျက်။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကုန်၏။ တေ၊ ထိုနေလတို့သည်။ ဣမဿလောကဿ ဣမသ္မိံ လောကေ ဝါ၊ ဤလူ့ပြည်၌မူလည်း။ တိဋ္ဌန္တိ၊ တည်ကုန်သလော။ ဥဒါဟု၊ ထိုသို့မဟုတ် ပရဿလောကဿ ပရသ္မိံ လောကေ ဝါ၊ လူပြည်မှတစ်ပါးသော နတ်ပြည်၌မူလည်း။ တိဋ္ဌန္တိ၊ တည်ကုန်သလော။ မနုဿလောကေ၊ လူ့ပြည်၌။ ကထံ၊ အသို့လျှင်။ တေ၊ ထိုနေလတို့ကို။ အာဟုနု၊ ဆိုကုန်သနည်း။ အတ္ထီတိ၊ ရှိ၏ဟူ၍။ ကထေန္တိ ကိံ၊ ဆိုကုန်သလော။ ဥဒါဟု၊ ထိုသို့မဟုတ်။ နတ္ထီတိ၊ မရှိကုန်ဟူ၍။ ကထေန္တိ ကိံ၊ ဆိုကုန်သလော။ ဒေဝါတိ၊ နတ်တို့ဟူ၍။ ကထေန္တိ ကိံ၊ ဆိုကုန်သလော။ ဥဒါဟု၊ ထိုသို့မဟုတ်။ မနုဿာတိ၊ လူတို့ဟူ၍။ ကထေန္တိ ကိံ၊ ဆိုကုန်သလော။ ဥဒါဟု၊ ထိုသို့မဟုတ်။ မနုဿာတိ၊ လူတို့ဟူ၍။ ကထေန္တိ ကိံ၊ ဆိုကုန်သလော။ မောရရာဇ၊ ဥဒေါင်းမင်း။ စန္ဒော စ၊ လလည်းကောင်း။ သူရိယော စ၊ နေလည်းကောင်း။ ဥဘော၊ နှစ်ပါးသော နေလတို့သည်။ သုဒဿနာ၊ ကောင်းသော အမြင်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အန္တလိက္ခေ၊ ကောင်းကင်၌။ ဩဘာသယံ ဩဘာသယန္တော၊ ထွန်းပကုန်လျက်။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကုန်၏။ တေ၊ ထိုနေလတို့သည်။ ပရဿလောကဿ ပရသ္မိံ လောကေ၊ လူ့ပြည်မှတစ်ပါးသော နတ်ပြည်၌။ တိဋ္ဌန္တိ၊ တည်ကုန်၏။ ဣမဿလောကဿ ဣမသ္မိံ လောကေ၊ ဤလူ့ပြည်၌။ န တိဋ္ဌန္တိ၊ တည်သည်မဟုတ်ကုန်။ မနုဿလောကေ၊ လူ့ပြည်၌။ တေ၊ ထိုနေလတို့ကို။ ဒေဝါတိ၊ နတ်တို့ဟူ၍။ အာဟု၊ ဆိုကုန်၏။ မနုဿာတိ၊ လူတို့ဟူ၍။ န အာဟု၊ မဆိုကုန်၏။ လုဒ္ဒက၊ မူဆိုး။ စန္ဒိမသူရိယာ၊ လနေတို့သည်။ ဒေဝလောကေ၊ နတ်ပြည်၌။ သစေ ဌိတာ၊ အကယ်၍တည်ကုန်အံ့။ မနုဿလောကေ၊ လူ့ပြည်၌။ သစေ န ဌိတာ၊ အကယ်၍မတည်ကုန်အံ့။ တေ၊ ထိုလနေတို့သည်။ ဒေဝါတိ၊ နတ်တို့သည်။ သစေ ဟောန္တိ၊ အကယ်၍ဖြစ်ကုန်အံ့။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ သစေ န ဟောန္တိ၊ အကယ်၍မဖြစ်ကုန်အံ့။ ဧတ္ထော ဧတ္တကေ ဗျာကရဏေဝ၊ ဤမျှတည်းသော ဖြေဆိုရာ၌သာလျှင်။ တေ၊ သင်၏။ ကုလူပကာ၊ ဆရာတို့သည်။ ဟီနဝါဒါ၊ ယုတ်မာသော အယူရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ နီဟတာ၊ ပယ်ဖျက်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ယေ၊ အကြင်ဆရာတို့သည်။ ကမ္မံ၊ ကုသိုလ်ကံကို။ န ဝဒန္တိ၊ မဆိုကုန်၏။ တထာ၊ ထိုမှတစ်ပါး။ သုကတဒုက္ကဋာနံ၊ ကောင်းမှု မကောင်းမှုတို့၏။ ဖလံ၊ အကျိုးကို။ န ဝဒန္တိ၊ မဆိုကုန်။ ယေ စ၊ အကြင်ဆရာတို့သည်လည်း။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒတ္တု

၃၁+၃၂+ ပညတ္တံ၊ လူယုတ်မာလူမလိမ္မာတို့သည် ပညတ်အပ်၏ ဟူ၍။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ တေ၊ ထိုဆရာတို့သည်။ အဟေတုကာ၊ စင်ကြယ်ခြင်း၏လည်းကောင်း ညစ်နွမ်းခြင်း၏ လည်းကောင်း အကြောင်းဖြစ်သော ကံသည်မရှိဟုဟောပြောပြသအယူရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ မောရရာဇ၊ ဥဒေါင်းမင်း၏။ တဝ၊ သင်ဥဒေါင်းမင်း၏။ ဣဒံဝစနံ၊ ဤစကားသည်။ အဒ္ဓါဟိ၊ မချွတ်သာလျှင်။ သစ္စံ၊ မှန်သည်ဖြစ်အံ့။ ကထံဟိ၊ အဘယ်ကြောင့်သာလျှင်။ ဒါနံ၊ အလှူသည်။ အဖလံ၊ အကျိုးမရှိသည်။ ဘဝေယျ၊ ဖြစ်ရာအံ့နည်း။ သဖလံဧဝ၊ အကျိုးရှိသည်သာလျှင်။ ဘဝေယျ၊ ဖြစ်ရာ၏။ တထာ၊ ထိုမှတစ်ပါး။ သုကတဒုက္ကဋာနံ၊ ကောင်းမှုမကောင်းမှုတို့၏။ ဖလံ၊ အကျိုးသည်။ ကထံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ န ဘဝေယျ၊ မဖြစ်ရာအံ့နည်း။ ဘဝေယျဧဝ၊ ဖြစ်ရာသည်သာတည်း။ ဒါနဉ္စ၊ အလှူသည်လည်း။ ဒတ္တုပညတ္တံ၊ လူယုတ်မာလူမလိမ္မာတို့ပညတ်အပ်သည်မည်သည်။ ကထံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ဘဝေယျ၊ ဖြစ်ရာအံ့နည်း။ ကထံ ကတရကမ္မံ၊ အဘယ်မည်သော အမှုကို။ ကရော၊ ပြုသော်လည်းကောင်း။ ကိန္တိ ကေန ကာရဏေန၊ အဘယ်အကြောင်းဖြင့်။ ကရော၊ ပြုသော်လည်းကောင်း။ ကိမအာစာရံ၊ အဘယ်အကျင့်ကို။ ကရော၊ ပြုကျင့်သော်လည်းကောင်း။ ကိံ၊ အဘယ်တရားကို။ သေဝမာနော၊ မှီဝဲသော်လည်းကောင်း။ ကေန တပေါဂုဏေန၊ အဘယ်အကျင့်ကျေးဇူးဖြင့် လည်းကောင်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ နိရယံ၊ ငရဲသို့။ နောပတေယျံ၊ မကျရာ။ တံ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ ဒါနိ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မေ၊ ငါအား။ အက္ခာဟိ၊ ကြားဘိလော့။ သမ္မလုဒ္ဒက၊ အဆွေမူဆိုး။ ပထဗျာ၊ မြေ၌။ ယေကေစိ၊ အမှတ်မရှိကုန်သော။ သမဏော၊ ရဟန်းတို့သည်။ အတ္ထိ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ကာသာယဝတ္ထာ၊ ဖန်ရည်စွန်းသော အဝတ်ကိုဝတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အနာဂါရိယံ၊ အိမ်၌နေသောသူ၏ အစီးအပွားဖြစ်သော လယ်လုပ်ခြင်းကုန်သွယ်ခြင်းအစရှိသော အမှုမရှိကုန်သော ရဟန်းအဖြစ်ကို။ စရန္တိ၊ ကျင့်ကုန်၏။ ပါတောဝ၊ နက်ဖြန်သာလျှင်ဖြစ်သော။ ကာလော၊ အခါ၌။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရန္တိ၊ လှည့်လည်ကုန်၏။ ဟိ သစ္စံ၊ ထိုစကားသည်မှန်၏။ သန္တော၊ မကောင်းမှုကိုငြိမ်းစေပြီးသောပစ္စေကဗုဒ္ဓါ အရှင်မြတ်တို့သည်။ ဝိကာစရိယာ၊ နေလွှဲအခါဆွမ်းခံလှည့်လည်ခြင်းမှ။ ဝိရတာ၊ ကြဉ်ရှောင်ကုန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုလူ့ပြည်၌။ တေ၊ ထိုမကောင်းမှုကို ငြိမ်းပြီးသော ပစ္စေကဗုဒ္ဓါအရှင်မြတ်တို့ကို။ ကာလေ၊ အခါအခါ၌။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ယံ ပဉှံ၊ အကြင်ပြဿနာကို။ တေ၊ သင်၏။ မနေဿာ၊ စိတ်အား။ ပိယံ၊ ချစ်မြတ်နိုးသည်။ သိယာ၊ ဖြစ်

၃၂+၃၃+ရာ၏။ တံ ပဉှံ၊ ထိုပြဿနာကို။ ပုစ္ဆာမိ၊ သင်မေးလေလော့။ တေ၊ ထိုမကောင်းမှုကို ငြိမ်းစေကုန်ပြီးသော ပစ္စေကဗုဒ္ဓါ၊ အရှင်မြတ်တို့သည်။ ယထာပဇာနံ အတ္တနော ပဇာနနိယာမေန၊ မိမိသိသော အမှတ်ဖြင့်။ တံ ကုယှံ၊ သင်အား။ ပဝက္ခန္တိ၊ ယုံမှားကိုဖြတ်၍ပြတ်ပြတ်သားသားဟောကြားကုန်လတ္တံ့။ ဣမိနာနာကမ္မေန၊ ဤမည်သောအကုသိုလ်ကံဖြင့်။ မနုဿလောကေ၊ လူ့ပြည်၌။ နိဗ္ဗတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣမိနာ နာမကမ္မေန၊ ဤမည်သော ကုသိုလ်ကံဖြင့်။ ဒေဝလောကေ၊ နတ်ပြည်၌။ နိဗ္ဗတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣမိနာနာမကမ္မေန၊ ဤမည်သော အကုသိုလ်ကံဖြင့်။ နိရယာဒီသု၊ ငရဲစသည်တို့၌။ နိဗ္ဗတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဣမဿလောကဿ၊ ဤမနုဿလောက၏ လည်းကောင်း။ ပရဿလောကဿ၊ မနုဿလောကမှတစ်ပါးသော ဒေဝလောကအပါယလောက၏လည်းကောင်း။ အတ္ထံ၊ အကြောင်းကို။ အာစိက္ခိဿန္တိ၊ ကြားကုန်လတ္တံ့။ ဘောန္တော၊ အချင်းတို့။ ဥရဂေါ၊ မြွေသည်။ ပုရာဏံ၊ ဟောင်းလေပြီးသော။ ဇိဏ္ဏံ၊ ရင့်လေပြီးသော။ တစံ၊ အရေကို။ ဇဟတိဣဝ၊ စွန့်၏သို့လည်းကောင်း။ ဟရိတော၊ စိမ်းစိုသော အရွတ်ကိုလည်းကောင်း။ ဒုမော၊ သစ်ပင်သည်။ ပဏ္ဍုပလာသံ၊ ရင့်ရော်သစ်ရွက်ကို။ ဇဟတိဣဝ၊ စွန့်၏သို့လည်းကောင်း။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ အဟမ္ပိ၊ ငါသည်လည်း။ အဇ္ဇ၊ ယခုအခါ၌။ လုဒ္ဒကဘာဝံ၊ ကြမ်းတမ်းသော မူဆိုးအဖြစ်ကို။ ဇဟာမိ၊ စွန့်ပြီ။ မမ၊ ငါ၏။ ဧသ ဧသောလုဒ္ဒဘာဝေါ၊ ဤမူဆိုးအဖြစ်ကို။ အဟီနော၊ ပယ်အပ်ပြီ။ သာဓုဝတ၊ ဩော်ကောင်းလေစွကောင်းလေစွ။ မေ၊ ငါသည်။ နိဝေသနသ္မိံ၊ အိမ်၌။ ဗဒ္ဓါ၊ နှောင်ဖွဲ့၍ထားအပ်ကုန်သော။ အနေကာနိ သဘာနိ၊ အရာမကကုန်သော။ ယေစာပိ သကုဏာ၊ အာကင်ငှက်တို့သည်လည်း။ အတ္ထ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုငှက်တို့အား။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ မောက္ခံ၊ အလုံးစုံသော ကိလေသာအနှောင့်အဖွဲ့မှ လွတ်ခြင်းသို့။ သစေပတ္တော၊ အကယ်၍ရောက်သည်ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ တေသတ္တေ၊ ထိုသတ္တဝါတို့ကို။ ဇီဝိတဒါနေန၊ အသက်လှူဖြင့်။ အနုကမ္ပာမိ၊ ချီးမြှောက်ထောက်ပင့်ခြင်းကို ပြုပါအံ့။ ဧတေန သစ္စဝဇ္ဇေန၊ ဤသို့မှန်သော စကားကိုဆိုခြင်းကြောင့်။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးသော။ တေ စ သတ္တာ၊ ထိုသတ္တဝါတို့သည်လည်း။ မောက္ခံ၊ အနှောင်အဖွဲ့အကျဉ်းအမြောင်းမှ လွတ်ခြင်းသို့။ ပတ္တာ၊ ရောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သကံနိကေတံ၊ မိမိနေရာအရပ်သို့။ ဂစ္ဆန္တု၊ သွားကြစေကုန်သတည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ လုဒ္ဒေါ၊ မူဆိုးသည်။ ယသဿိံ၊ များသော အခြံအရံရှိသော။ မောရာဓိပတိံ၊ ဥဒေါင်းမင်းကို။ ဗာဓေ

၃၃+၃၄+ တုံ မာရေတုံ၊ သတ်ခြင်းငှာ။ အရညေ၊ တော၌။ ပါသဟတ္ထော၊ ကျော့ကွင်းလက်စွဲလျက်။ စရိ၊ ကျင်လည်ရပြီ။ ယသဿိံ၊ များသော အခြံအရံရှိသော။ မေ မောရာဓိပတိံ၊ ဥဒေါင်းမင်းကို။ ဗန္ဓိတွာ၊ ဖမ်းပြီး၍။ ဗန္ဓိတဿ၊ မိမိဖမ်းအပ်သော ဥဒေါင်းမင်း၏။ ဓမ္မကထံ၊ တရားစကားကို။ သုတွာ၊ နာရ၍။ ပဋိလဒ္ဓသံဝေဂေါ၊ ရအပ်သောသံဝေဂရှိသည်ဖြစ်၍။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ သယမ္ဘူဉာဏေန၊ သယမ္ဘူဉာဏ်ဖြင့်။ ပမုတ္တော ယထာ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲမှလွတ်၏သို့။ သောပိ၊ ထိုမူဆိုးသည်လည်း။ သယမ္ဘူဉာဏေန၊ သယမ္ဘူဉာဏ်ဖြင့်။ ဒုက္ခာ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲမှ။ ပမေစိ၊ လွတ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ မဟာမောရဇာတကံ၊ မဟာမောရဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။၉၊ တစ္ဆကသုကရဇာတ်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ယံဉာတိဂဏံ၊ အကြင်ဆွေမျိုးအပေါင်းကို။ ဧသမာနာ၊ ရှာကုန်လျက်။ ပဗ္ဗတာနိ စ၊ တောင်တို့သို့လည်းကောင်း။ ဝနာနိ စ၊ တောတို့သို့လည်းကောင်း။ ဝိစရိမှ၊ လှည့်လည်ကုန်ပြီ။ ဝိပုလေ၊ များစွာကုန်သော။ ဉာတီ၊ ဆွေမျိုးတို့ကို။ အနွေသံ အနွေသန္တော၊ ရှာမှီးလျက်။ စိရံဝတ၊ ကြာမြင့်စွာလျှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝိစရိံ၊ လှည့်လည်ပြီ။ ဣဒါနိ၊ ယခု။ တေ ဣမေ၊ ထိုဆွေမျိုးတို့ကို။ မယာ၊ ငါသည်။ အဓိဂတော၊ ရအပ်ကုန်ပြီ။ ဣဒံမူလဖလဉ္စ၊ ဤသစ်မြစ်တောသစ်သီးဟူသော အစာသည်လည်း။ အနပ္ပကော အနပ္ပကံ၊ များစွာသာတည်း။ ဣမာ၊ ဤသို့သဘောရှိကုန်သော။ ဂိရီ စ၊ တောင်တို့သည်လည်းကောင်း။ နဇ္ဇော နဒိယော စ၊ မြစ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ရမ္မာ၊ မွေ့လျော်ဖွယ်ရှိကုန်၏။ ဖါသုဝါ သော၊ ချမ်းသာစွာနေရခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ သဗ္ဗေဟိ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ ဉာတီဟိ၊ အဆွေမျိုးတို့နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ အပ္ပေါဿုက္ကော၊ ကြောင့်မဲ့။ နိရာသင်္ကီ၊ ရွံ့ရှာခြင်းမရှိသည်ဖြစ်၍။ အသောကော၊ စိုးရိမ်ခြင်းမရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝသိဿာမိ၊ နေအံ့။ တစ္ဆ၊ အဆွေတစ္ဆက။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ လေဏံ၊ ပုန်းကွယ်ရာကို။ ပရိယေသ၊ ရှာလော့။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ နော၊ ငါတို့အား။ သတ္တု၊ ရန်သူသည်။ ဝိဇ္ဇတိ၊ ရှိ၏။ သော၊ ထိုရန်သူသည်။ ဣဓ၊ ဤအရပ်သို့။ အာဂန္တွာ၊ လာ၍။ ဝရံ ဝရံ၊ ဆူနိုးရာရာသော။ သုကရေ၊ ဝက်တို့ကို။ ဟန္တိ ဟနတိ၊ သတ်၏။ ဘော၊ အိုအချင်းတို့။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ သတ္တု၊ ရန်

၃၄+၃၅+သူသည်။ ကောနု၊ အဘယ်နည်း။ ကော၊ အဘယ်ရန်သူသည်။ ဒုပ္ပမံသေ၊ ဖျက်ဆီးနိုင်ခဲကုန်သော။ သုသမာဂတေ၊ ကောင်းစွာ အညီအညွတ်စည်းဝေးကုန်သော။ ဉာတီ၊ အဆွေအမျိုးတို့ကို။ ပဓံသေတိ၊ ဖျက်ဆီးသနည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ တုမှေ၊ သင်တို့ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ဣမေသုကရာ၊ ဤဝက်တို့သည်။ အပ္ပမံသလောဟိတာ၊ နည်းသော အသားအသွေးရှိကုန်၏။ နေသံ၊ ထိုဝက်တို့အား။ ဘယေန၊ ဘေးသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တေသိံ၊ ကြံ၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တံ၊ ထိုရန်သူကို။ မေ၊ ငါ့အား။ ပုစ္ဆိတော ပုစ္ဆိတာ၊ မေးအပ်ကုန်သော။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အက္ခာဟိ အာစိက္ခထ၊ ကြားကြကုန်လော့။ တစ္ဆ၊ အဆွေတစ္ဆ ကဝက်။ ဥဒ္ဓဂ္ဂရာဇိ၊ အထက်သို့တတ်သော မြင့်သော အရေးအကြောင်းရှိသော။ မိဂေါ၊ သားမျိုးဖြစ်သော။ မိဂရာဇာ၊ သားတို့၏မင်းဖြစ်သော။ သော၊ ထိုကျားသည်။ ဣဓ၊ ဤအရပ်သို့။ အာဂန္တွာ၊ လာလတ်၍။ ဝရံ ဝရံ၊ ဆူနိုးရာရာသော။ သုကရေ၊ ဝက်တို့ကို။ ဟန္တိ ဟနတိ၊ သတ်၏။ ဘောန္တောသုကရာ၊ အိုဝက်အပေါင်းတို့။ နော၊ ငါတို့အား။ ဒါဌာ၊ အစွယ်တို့သည်။ န ဝိဇ္ဇန္တိနု၊ မရှိကုန်သလော။ ဝိဇ္ဇန္တိဧဝ၊ ရှိကုန်သည်သာတည်း။ ကာယေ၊ ကိုယ်၌။ သမာဟိတံ၊ ကောင်းစွာ တည်သော။ ဗလံ၊ အားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံသော ငါတို့သည်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်။ ဟုတွာ န၊ ဖြစ်၍။ ဧကကံ၊ တစ်ကောင်သော တစ်ကောင်သော ကျားကို။ ဝသံ၊ ငါတို့အလိုသို့ လိုက်သည်ကို။ ကာဟာမ၊ ပြုကုန်အံ့။ တစ္ဆက၊ တစ္ဆဝက်မင်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ဟဒယင်္ဂမံ၊ နှလုံးသို့သက်ဝင်သော။ ကဏ္ဏသုခံ၊ နားချမ်းသာသော။ ဝါစံ၊ စကားကို။ ဘာသသတိ၊ ဆိုပေ၏။ ယောပိ၊ အကြင်ဝက်သည်ကား။ ယုဒ္ဓေ၊ စစ်ထိုးရာ၌။ ပလာယေယျ၊ ပြေးရာ၏။ တမ္ပိ၊ ထိုပြေးသော ဝက်ကိုလည်း။ မယံ၊ ငါသည်။ ပစ္ဆာ၊ နောက်အခါ၌။ ဟနာမသေ၊ သတ်ပါကုန်အံ့။ ဘောဗျဂ္ဃ၊ အိုကျား။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ့အသက်ကိုသတ်ခြင်းမှ။ ဝိရတော နု၊ ကြဉ်ရှောင်သလော။ သဗ္ဗဘူတေ သု၊ ခပ်သိမ်းသော သတ္တဝါတို့အား။ အ ဘယံ၊ ဘေးမဲ့ကို။ တေ၊ သင်သည်။ ဒိန္နံ နု၊ ပေးလေသလော။ ယောတွံ၊ အကြင်သင်သည်။ သံဃပတ္တော၊ ဝက်အပေါင်းသို့ရောက်လျက်။ ကပဏောဝ၊ အထီးကျန်သော သူကဲ့သို့။ ဈာယတိ၊ ကြံမှိုင်၏။ တေ၊ သင်အား။ မိဂဝဓာယ၊ သားတို့ကိုသတ်ခြင်းငှာ။ ဒါဌာ၊ အစွယ်တို့သည်။ န သန္တိနု၊ မရှိကုန်သလော။ တာပသ၊ ရှင်ရသေ့။ မေ၊ ငါ့အား။ ဒါဌာ၊ အစွယ်တို့သည်။ န ဝိဇ္ဇန္တိ၊ မရှိကုန်သည်ကား။ န၊ မ

၃၅+၃၆+ဟုတ်ကုန်။ ဝိဇ္ဇန္တိ ဧဝ၊ ရှိကုန်သည်သာတည်း။ ကာယေ၊ ကိုယ်၌။ သမာဟိတံ၊ ကောင်းစွာ တည်သော။ ဗလံ၊ အားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ စ၊ ထိုသို့ပင်ရှိသော်လည်း။ သာမဂ္ဂီ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဧကတော၊ တစ်ပေါင်းတည်း။ ဌိတာ၊ တည်ကုန်သော။ ဉာတီ၊ အဆွေမျိုးတို့ကို။ ဒိသွာ န ပဿာမိ၊ မြင်ရ၏။ တသ္မာ စ၊ ထိုသို့ညီညွတ်သည်ကိုမြင်ရသောကြောင့်ကား။ ဧကတော၊ တစ်ကောင်တည်း။ ဝနမှိ၊ တော၌။ ဈာယာမိ၊ ကြံမှိုင်၏။ ဣမေ၊ ဤဝက်တို့သည်။ ပုရေ၊ ရှေး၌။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ဒိသော ဒိသံ၊ ထိုထိုအရပ်သို့။ ယန္တိ၊ ပြေးသွားကုန်၏။ ဘယဋ္ဌိတာ၊ ကြောက်ခြင်းနှိပ်စက်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပုထု၊ အသီးအသီး။ လေဏံ၊ ပုန်းအောင်းရာကို။ ဂဝေသိနော၊ ရှာကြကုန်၏။ ယတ္ထ၊ အကြင်အောင်မြေအဖို့၌။ ဌိတာ၊ တည်ကုန်သော။ တေ၊ ထိုဝက်တို့ကို။ မယာ၊ ငါသည်။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ ဒုပ္ပသဟာ၊ နှိပ်စက်ခြင်းငှာ ခဲယဉ်းကုန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုအောင်မြေအဖို့၌။ တေ၊ ထိုဝက်တို့သည်။ ဒါနိ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ဧကတော၊ တစ်ပေါင်းတည်း။ သင်္ဂမ္မ၊ စုရုံး၍။ ဝသန္တိ၊ နေကုန်။ ပရိဏာယကသမ္ပန္နာ၊ စစ်ဆင်တတ်သော အကြီးအမှူးနှင့် ပြည့်စုံကုန်သည်ဖြစ်၍။ သဟိတာ၊ ပေါင်းစုကုန်လျက်။ ဧကစာရိနော၊ တကွ သွားကြကုန်၏။ တေ၊ ထိုဝက်တို့သည်။ သမဂ္ဂါ၊ အညီအညွတ်ပြု၍ မံ၊ ငါ့ကို။ ဟိံ သေယျုံ၊ ညှဉ်းဆဲကုန်ရာ၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တေ၊ ထိုဝက်တို့ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ န ပတ္ထယေ၊ မတောင့်တပြီ။ သမ္မဗျဂ္ဃ၊ အဆွေကျား။ ဣန္ဒော၊ သိကြားမင်းသည်။ ဧကောဝ၊ တစ်ယောက်တည်းသာလျှင်။ အသုရေ၊ အသူရာတို့ကို။ ဇိနာတိ၊ အောင်၏။ သေနော၊ သိန်းသည်။ ဧကောဝ၊ တစ်ကောင်တည်းသာလျှင်။ ဒိဇေ၊ ငှက်အပေါင်းတို့ကို။ ပသယှ၊ နှိပ်စက်၍။ ဟန္တိ ဟနတိ၊ သတ်နိုင်၏။ ဗျဂ္ဃော၊ ကျားသည်။ ဧကောဝ၊ တစ်စီးတည်းသာလျှင်။ မိဂသံ ဃပတ္တော၊ ဝက်အပေါင်းသို့ ရောက်သည်ဖြစ်၍။ ဝရံ ဝရံ၊ ဆူနိုးရာရာကို။ ဟန္တိ ဟနတိ၊ သတ်နိုင်၏။ ဟိ သစ္စံ၊ ထိုစကားသည်မှန်၏။ တဿ၊ ထိုဝက်အပေါင်းကို သတ်နိုင်သော ကျား၏။ ဗလံ၊ ခွန်အားသည်။ တာဒိသံ၊ ထိုသင်၏ ခွန်အားကဲ့သို့ပင်တည်း။ ဘောဇဋိလ၊ အိုရသေ့။ သမဂ္ဂေ၊ ညီညွတ်ကုန်သော။ သဟိတေ၊ တစ်ပေါင်းတည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဉာတီ၊ အဆွေအမျိုးတို့ကို။ ဣန္ဒော၊ သိကြားမင်းသည်။ နဟေဝဇိနာတိ၊ မအောင်နိုင်။ သေနော၊ သိန်းသည်။ န ဟေဝဇိနာတိ၊ မအောင်နိုင်။ မိဂါဓိပေါ၊ သားတို့၏ မင်းဖြစ်သော။ ဗျဂ္ဃေါ ပိ၊ ကျားသည်လည်း။ ဗျဂ္ဃေ ဗျဂ္ဃသဒသော ဟုတွာ သရီရံ ဝိဓုနံကတွာ ဌိတေ၊ ကျားနှင့်တူကုန်သည်ဖြစ်၍ ကိုယ်ကိုခါခြင်းကို ပြု၍တည်ကုန်သော။ သမဂ္ဂေ၊ ညီညွတ်

၃၆+၃၇+ကုန်သော။ သဟိတေ၊ တစ်ပေါင်းတည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဉာတီ၊ အဆွေအမျိုးတို့ကို။ ဝသေ၊ မိမိအလို၌။ ဝတ္တာပေတုံ၊ လိုက်စိမ့်သောငှာ။ န ကုရုတေ၊ မပြုနိုင်။ ဘောဗျဂ္ဃ၊ အိုကျား။ သံဃိနော၊ အပေါင်းအစုရှိကုန်သော။ ဂဏစရိနော၊ ပေါင်း၍သွားကုန်သော။ ကုမ္ဘိလကာ၊ ကုမ္ဘိလကအမည်ရှိကုန်သော။ သာကုဏိကာ၊ ငှက်ငယ်တို့သည်။ သမ္မောဒမာနာ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ။ ဧကဇံ၊ တစ်ပေါင်းတည်း။ ဥပ္ပတန္တိ၊ အစာရှာစာကောင်းကင်ခရီး၌ သွားကုန်၏။ ဍိယန္တိ၊ အစာယူပြီး၍ကောင်းကင်ခရီးဖြင့်လည်းလာကုန်၏။ ဧတ္ထ၊ ဤသို့ပျံသွားရာ၌။ ဍိယမာနာနံ၊ ကောင်းကင်၌ပျံသွားကုန်သော။ တေသဉ္စ၊ ထိုငှက်တို့တွင်လည်း။ ဧကော၊ တစ်စုံတစ်ခုသော ငှက်ငယ်သည်။ အပသက္ကတိ၊ တစ်ဖက်သောနံပါးဖြင့် အသီးအခြားသွား၏။ တဉ္စ၊ ထိုတစ်ခုသော နံပါးဖြင့် အသီးအခြားသွားသော ငှက်ငယ်ကိုသာလျှင်။ သေနော၊ သိန်းသည်။ နိတာလေဟိ၊ သုတ်လွှဲယူ၏။ သာဂတိ၊ ထိုသို့ဖြစ်ခြင်းသည်။ ဝေယျဂ္ဃိယောဝ၊ ကျား၏ဖြစ်ခြင်းနှင့်တူသော ဖြစ်ခြင်းတည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ လုဒ္ဒေန၊ ကြမ်းကြုတ်စွာသော။ အမိသစက္ခုနာ၊ အစာအာမိသကိုရှုလေ့ရှိသော။ ဇဋိလေန၊ ရသေ့စဉ်းလဲသည်။ ဥဿာဟိတော၊ တိုက်တွန်းနိုးဆော်အပ်သော။ ဒါဌီ၊ အစွယ်လက်နက်ရှိသော ကျားသည်။ ဒါဌီသု၊ အစွယ်ဟူသော လက်နက်ရှိသော ဝက်တို့၌။ ပုရေ၊ ရှေး၌။ မညတိ ယထာ၊ မှတ်ထင်၏သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ မညမာနော၊ မှတ်ထင်၍။ ပက္ခန္တိ၊ ပြေးဝင်၏။ သမ္ဗဟုလာ၊ အစည်းအရုံးများကုန်သော။ ဉာတီ၊ အဆွေအမျိုးတို့သည်။ သာဓု၊ ကောင်းကုန်၏။ အရညဇာ၊ တော၌ဖြစ်ကုန်သော။ ရုက္ခာပိ၊ အဝိညာဏကသစ်ပင်တို့သော်လည်း။ သမ္ဗဟုလာ၊ အစည်းအရုံးများကုန်မူကား။ သာဓု၊ ကောင်းကုန်၏။ သမဂ္ဂေဟိ၊ ညီညွတ်ကုန်သော။ သုကရေဟိ၊ ဝက်တို့သည်။ ဧကာယနေ၊ ဆွေမျိုးအကူအညီမပါးစွမ်းလွန်းအမာတစ်စီးတည်းသာသွားခြင်းကြောင့်။ ဗျဂ္ဃေါ၊ ကျားကို။ ဟတော၊ သတ်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဗြာဟ္မဏဉ္စေဝ၊ ပုဏ္ဏားသော ရသေ့စဉ်းလဲကိုလည်းကောင်း။ ဗျဂ္ဃဉ္စ၊ ကျားကိုလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့ကို။ သုကရာ၊ ဝက်တို့သည်။ ဟန္တွာန၊ သတ်ကုန်ပြီး၍။ အာနန္ဒိနော၊ အလွန်နှစ်သက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပမောဒိတာ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ မဟာနာဒံ၊ သည်းစွာသော အသံကို။ ပနာဒိသုံ၊ မြည်ကြကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သုသမာဂတာ၊ ကောင်းစွာအညီအညွတ်ဖြစ်ကုန်သော။ တေသုကရာ၊ ထိုဝက်တို့သည်။ ဟန္တွာန၊ သတ်ကုန်ပြီး၍။ အာနန္ဒိနော၊ အလွန်နှစ်သက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပမောဒိတာ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ မဟာနာဒံ၊ သည်းစွာသော အသံကို။ ပနာဒိသုံ၊ မြည်ကြကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သုသမာဂတာ၊ ကောင်းစွာ အညီအညွတ်ဖြစ်ကုန်သော။ တေသုကရာ၊ ထိုဝက်တို့သည်။ ဥဒုမ္ဗရမူလသ္မိံ၊ ရေသဖန်း ပင်ရင်း၌။ တစ္ဆံ၊ တစ္ဆကဝက်ကို။ တွံ၊ သင်သည်။ နော၊ ငါတို့ကို။ ဣဿရော၊ အစိုးရသော။

၃၇+၃၈+ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ အသိ၊ ဖြစ်တော်မူလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဘိသိဉ္စိံ သု၊ အဘိသိက်သွန်းကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ တစ္ဆကသုကရဇာတကံ၊ တစ္ဆကသုကရဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၁၀၊ မဟာဝါဏိဇဇာတ်။ ဘောန္တော၊ အိုဒါယကာတို့။ နာနာရဋ္ဌတော၊ အထူးထူးသော တိုင်းမှ။ အာဂတာ၊ လာကုန်သော။ ဝါဏိဇာ၊ ကုန်သည်တို့သည်။ ဗာရာဏသီယံ၊ ဗာရာဏသီပြည်၌။ အဓိတိံ၊ အပေါင်းအစည်းအရုံးကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဓနာဟာရာ၊ ငါးရာသော လှည်းတို့ဖြင့် ဗာရာဏသီပြည်မှ မိမိတို့ ဥစ္စာ ဘဏ္ဍာကိုဆောင်ကုန်၏။ ဧကံ၊ ပညာရှိသော တစ်ယောက်သော သူကို။ ဂါမဏိံ၊ ကုန်သည်အပေါင်း၏အကြီးအမှူးအအုပ်အချုပ်ကို။ ကတွာ န၊ ပြု၍။ ပက္ကမိံ သု၊ ဖဲခဲ့ကုန်၏။ တေဝါဏိဇာ၊ ထိုငါးရာသော ကုန်သည်တို့သည်။ အပ္ပဘက္ခံ၊ အစာမရှိသော။ အနောဒကံ၊ ရေမရှိသော။ တံ ကန္တာရံ၊ ထိုခရီးခဲသို့။ အာဂမ္မ၊ ရောက်လတ်ကုန်၍ သီတစ္ဆာယံ၊ ချမ်းအေးသော အရိပ်ရှိသော။ မနောရမံ၊ မွေ့လျော်ဖွယ်ရှိသော။ မဟာနိဂြောဓံ၊ ပညောင်းကြီးကို။ အဒ္ဒက္ခုံ၊ မြင်ကုန်ပြီ။ တေ စဝါဏိဇာ၊ ထိုငါးရာသော ကုန်သည်တို့သည်လည်း။ တဿ၊ ထိုကန္တာရခရီး၌။ တဿ ရုက္ခဿ၊ ထိုပညောင်းပင်၏။ ဆာယယာ ဆာယာယ၊ အရိပ်၌။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေကုန်ပြီး၍။ ဗာလာ၊ မိုက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ မောဟေန၊ မိုက်မဲတွေဝေစေတတ်သော မောဟသည်။ ပါရုတာ၊ ဉာဏ်ရောင်မထိုးအောင်လွှမ်းမိုးခြုံရုံအပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမစိန္တေသုံ၊ အညီအမျှ ကြံကြကုန်၏။ အယံရုက္ခော၊ ဤပညောင်သည်။ အလ္လယတေ၊ ရေစွတ်သကဲ့သို့ စိုစွတ်သည်ဖြစ်၍ ထင်၏။ အပိ စ၊ စင်စစ်။ ဝါရိ၊ ရေသည်။ သန္ဒတိဣဝ၊ ယိုစီးသကဲ့သို့ထင်၏။ ဣင်္ဃ၊ တိုက်တွန်း၏။ အဿ၊ ထိုပညောင်း၏။ ပုရိမံသာခံ၊ အရှေ့ကိုင်းကို။ မယံ ပါဏိဇာ၊ ကုန်သည်ငါးရာငါတို့သည်။ ဆိန္ဒာမ၊ ဖြတ်ကုန်အံ့။ ဆိန္နာဝ၊ ဖြတ်အပ်ကာမျှဖြစ်သော။ သာ စ၊ ထိုအရှေ့ကိုင်းသည်။ အစ္ဆံ၊ ကြည်လင်စွာသော။ အနာဝိလံ၊ မနောက်သော။ ဝါရိံ၊ ရေကို။ ပဂ္ဃရိ၊ ယို၏။ တေဝဏိဇာ၊ ထိုငါးရာသောကုန်သည်တို့သည်။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်၌။ နှတွာ၊ ရေချိုး၍။ ဝိဝိတွာ၊ သောက်ကုန်၍။ ယာဝတာယတ္တကံ၊ အကြင် မျှလောက်သော ရေကို။ ဣစ္ဆိံသု၊ အလိုရှိကုန်၏။ တတ္တကံ၊ ထိုမျှလောက်ရေကို။ ဟရိံ သု၊ ဆောင်ယူကုန်၏။ ဗာလာ၊ မိုက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ မောဟေန၊ မိုက်မဲတွေဝေစေတတ်သော မောဟသည်။ ပါရုတာ၊ ဉာဏ်ရောင်မထိုးအောင်လွှမ်းမိုးခြုံရုံအပ်သည်ဖြစ်၍။ ဣင်္ဃ၊ တိုက်တွန်း၏။ အဿ၊

၃၈+၃၉+ထိုပညောင်း၏။ ဒက္ခိဏ သာခံ၊ တောင်ကိုင်းကို။ မယံဝါဏိဇာ၊ ကုန်သည်ငါးရာငါတို့သည်။ ဆိန္ဒာမ၊ ဖြတ်ကြကုန်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒုတိယံ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်။ သမစိန္တေ သုံ၊ အညီအညွတ်ကြံကုန်၏။ ဆိန္နာဝ၊ ဖြတ်အပ်ကာမျှဖြစ်သော။ သာစ၊ ထိုတောင်ကိုင်းသည်ကား။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ သာလိဝိမံသောဒနံ၊ သားပြွမ်းသလေထမင်းကို လည်းကောင်း။ အပ္ပေါဒဝဏ္ဏေ၊ ရေမရောက်သောဃနာနှင့်တူကုန်သော။ ကုမ္မာသေ၊ မယောမုံ့တို့ကို လည်းကောင်း။ သိင်္ဂိဝေရံ၊ ချင်းအစရှိသောဟင်းလျာကိုလည်းကောင်း။ လသူပိယော၊ ပဲဟင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဂ္ဃရိ၊ ယို၏။ တေဝါဏိဇာ၊ ထိုငါးရာသော ကုန်သည်တို့သည်။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်၌။ ဘုတွာ၊ စားကုန်၍။ ခါဒိတွာ၊ ခဲကုန်၍။ ယာဝတာယတ္တကံ၊ အကြင်မျှလောက်သာ ခဲဘွယ်ဘောဇဉ်ကို။ ဣစ္ဆိံ သု၊ အလိုရှိကုန်၏။ တတ္တကံ၊ ထိုမျှလောကသော ခဲဘွယ်ဘောဇဉ်ကို။ ဂဏှိံ သု၊ ယူကုန်၏။ ဗာလာ၊ မိုက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ မောဟေန၊ မိုက်မဲတွေဝေစေတတ်သော မောဟသည်ပါရုတာ၊ ဉာဏ်ရောင် မထိုးအောင်လွှမ်းမိုးခြုံရုံအပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဣင်္ဃ၊ တိုက်တွန်း၏။ အဿ၊ ထိုပညောင်ပင်၏။ ပစ္ဆိမံသာခံ၊ အနောက်ကိုင်းကို။ မယံ ပါဏိဇာ၊ ကုန်သည်ငါးရာငါတို့သည်။ ဆိန္ဒာ မ၊ ဖြတ်ကုန်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တတိယံ၊ သုံးကြိမ်မြောက်။ သမစိန္တေသု၊ အညီအညွတ်ကြံကြကုန်၏။ ဆိန္နာ ဝ၊ ဖြတ်အပ်ကာမျှ ဖြစ်သော။ သာ စ၊ ထိုအနောက်ကိုင်းသည်ကား။ သမလင်္ကတာ၊ ကောင်းစွာ တန်ဆာဆင်အပ်သော။ ဝိစိတြဝတ္ထာဘရဏာ၊ ဆန်းကြယ်သော အဝတ်တန်ဆာဝတ်ကုန်သော။ အာမုတ္တမစိကုဏ္ဍလာ၊ ပုလဲသွယ်ပတ္တမြားနားဍောင်းဆင်ဝတ်ကုန်သော။ နာရိယော၊ မိန်းမတို့ကို။ ပဂ္ဃရိ၊ ယို၏။ အပိ စ၊ စင်စစ်။ ဧကာဧကဿ၊ တစ်ယောက်သော။ ဝါဏိဇာဝါဇဿ၊ လက်သားကုန်သည်အား။ ဧကေကာ၊ တစ်ယောက်တစ်ယောက်ကုန်သော။ နာရိယော၊ မိန်းမတိုသည်လည်းကောင်း။ သတ္တဝါဟဿ၊ အမှုးအကြီးဖြစ်သော ကုန်သည်အား။ ပဏ္ဏဝီသတိ၊ နှစ်ကျိပ်ငါးယောက်ကုန်သော။ နာရိယေ၊ မိန်းမတို့သည်လည်းကောင်း။ တဿရုက္ခဿ၊ ထိုပညောင်းပင်၏။ ဆာယယာဆာယာယ၊ အရပ်၌။ သမန္တာ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ ပရိဝါရိံ သု၊ ခြံရံကုန်၏။ တေဝါဏိဇာ၊ ထိုငါးရာသော ကုန်သည်တို့သည်။ တာဟိ၊ ထိုမိန်းမတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ပရိစာရေတွာ၊ မွေ့လျော်၍။ ယာဝတာယတ္တကံ၊ အကြင်မျှလောက်သော မိန်းမကို။ ဣစ္ဆိံ သု၊ အလိုရှိကုန်၏။ ကတ္ထကံ၊ ထိုမျှလောက်သာ မိန်းမကို။ ဂဏှိံ သု၊ ယူကုန်ကုန်၏။ ဗာလာ၊ မိုက်မကုနသော။ မောဟေန၊ မိုက်မဲတွေဝေစေတတ်

၃၉+၄၀+သောမောဟသည်။ ပါရုတာ၊ ဉာဏ်ရောင်မထိုးအောင်လွှမ်းမိုးခြုံရုံအပ်သော။ တေဝါဏိဇာ၊ ထိုကုန်သည်တို့သည်။ ဣင်္ဃ၊ တိုက်တွန်း၏။ အဿ၊ ထိုပညောင်းပင်၏။ ဥတ္တရံ သာခံ၊ မြောက်ကိုင်းကို။ မယံ ဝါဏိဇာ၊ ကုန်သည်ငါးရာငါတို့သည်။ ဆိန္ဒာ မ၊ ဖြတ်ကြကုန်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတုတ္ထံ၊ လေးကြိမ်မြောက်။ သမစိန္တေသုံ၊ အညီအညွတ်ကြံကြကုန်၏။ ဆိန္နာဝ၊ ဖြတ်အပ်ကာမျှဖြစ်သော။ သာ စ၊ ထိုမြောက်ကိုင်းသည်ကား။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ မုတ္တာ၊ ပုလဲတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဝေဠုရိယော၊ ကျောက်မျက်ရွဲတို့ကို လည်းကောင်း။ ရဇတံ၊ ငွေကိုလည်းကောင်း။ ဇာတရူပဉ္စ၊ ရွှေကိုလည်းကောင်း။ ကုတ္တိယော စ၊ ဆင်ကုန်းနှီးအစရှိသော အခင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဋိယာ နိ စ၊ သားမွေးဖြင့်ပြီးသော အခင်းတို့ကို လည်းကောင်း။ ကာသိယာနိ၊ ကာသိတိုင်း၌ဖြစ်ကုန်သော။ ဝတ္ထာနိ စ၊ အဝတ်ပဆိုးတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဥဒ္ဒိယာ နိ၊ ဥဒ္ဒိယိအမည်ရှိကုန်သော။ ကမ္ဗလာနိ စ၊ ကမ္ဗလာတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဂ္ဃရိ၊ ယိုထွက်စေ၏။ တေဝါဏိဇာ၊ ထိုကုန်သည်တို့သည်။ တတ္ထ၊ ထိုပညောင်ပင်၌။ ဘာရေ၊ ဝန်တို့ကို။ ဗန္ဓိတွာ၊ ဘွဲ့ကုန်၍။ ယာဝတာယတ္တကံ၊ အကြင်မျှလောက်သောဥစ္စာကို။ ဣစ္ဆိံသု၊ အလိုရှိကုန်၏။ တာဝတာတတ္တကံ၊ ထိုမျှလောက်သော ဥစ္စာကို။ ဂဏှိံ သု၊ ယူကုန်၏။ ဗာလာ၊ မိုက်မဲကုန်သော။ မောဟေန၊ မိုက်မဲတွေဝေစေတတ်သော မောဟသည်။ ပါရုတာ၊ ဉာဏ်ရောင်မထိုးအောင်လွှမ်းမိုးခြုံရုံအပ်ကုန်သော။ တေဝါဏိဇာ၊ ထိုကုန်သည်တို့သည်။ ဣင်္ဃ၊ တိုက်တွန်း၏။ အဿ၊ ထိုပညောင်းပင်၏။ မူလေ၊ အမြစ်တို့ကို။ ဆိန္ဒာ မ၊ ဖြတ်ကုန်အံ့။ ဘိယျော၊ လွန်စွာသော ဥစ္စာတို့ကို။ အဖိလဘာမသေ၊ ရကုန်ငြားအံ့လည်းမသိ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စမံ၊ ငါးကြိမ်မြောက်။ သမစိန္တေသုံ၊ အညီအညွတ်ကြံကြကုန်၏။ အထ၊ ထိုငါးကြိမ်မြောက်ကြံသော အခါ၌။ သတ္ထဝါဟော၊ ကုန်သညမှုးသည်။ ဥဋ္ဌဟိ၊ ထ၏။ ဥဋ္ဌဟိတွာ၊ ထပြီး၍။ ကတဉ္ဇလီ၊ လက်အုပ်ချီလျက်။ ယာစမာနော၊ တောင်းပန်၏။ ဝါဏိဇာ၊ ကုန်သည်။ တေ၊ သင်ကုန်သည်အား။ ဘဒ္ဒံ၊ ကောင်းခြင်းသည်။ အတ္ထု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ နိဂြောဓော၊ ပညောင်ပင်သည်။ ကိံ၊ အဘယ်သူကို။ အရဇ္ဈတိ၊ ပြစ်မှားပေသနည်း။ ပုရိမသာ ခါ၊ အရှေ့ကိုင်းသည်။ ဝါရိဒါ၊ ရေကိုပေး၏။ ဒက္ခိဏာ၊ တောင်ကိုင်းသည်။ အန္နပါနဉ္စ၊ ထမင်းအဖျော်ကိုလည်း။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ ပစ္ဆိမာသာခါ၊ အနောက်ကိုင်းသည်။ နာရိဒါ၊ မိန်းမကိုလည်း၏။ ဥတ္တရာ စ၊ မြောက်ကိုင်းသည်လည်း။ ကာမေ၊ အလုံးစုံအလိုရှိအပ်သော ဥစ္စာတို့ကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ ဝါဏိဇာ၊ ကုန်သည်။ တေ၊ သင်ကုန်သည်အား။ ဘဒ္ဒံ၊ ကောင်း

၄၀+၄၁+ခြင်းသည်။ အတ္ထု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ နိဂြောဓော၊ ပညောင်ပင်သည်။ ကိံ၊ အဘယ်သူကို။ ပရဇ္ဈဘိ၊ ပြစ်မှားပေသနည်း။ ယဿရုက္ခဿ၊ အကြင်သစ်ပင်၏။ ဆာယာယ၊ အရိပ်၌။ နိသီဒေယျ ဝါ၊ ထိုင်နေမူလည်းထိုင်နေဘူးအံ့။ သယေယျဝ၊ အိပ်မူလည်းအိပ်ခဲ့ဘူးအံ့။ တဿရုက္ခဿ၊ ထိုသစ်ပင်၏။ သာခံ၊ အခတ်ကို။ န ဘေဉ္ဇယျ၊ မချိုးရာ။ ဟိ သစ္စံ၊ မှန်၏။ ဘဉ္ဇန္တော၊ အရိပ်နေလိုက်အခက်ချိုးသောသူသည်။ ပါပကော၊ ယုတ်မာသော။ မိတ္တဒုဗ္ဘော၊ အဆွေခင်ပွန်းပြစ်မှားသော သူမည်၏။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ တေစဝါဏိဇာ၊ ထိုကုန်သည်တို့သည်လည်း။ ဧကဿ၊ တစ်ယောက်ထည်းသော။ တဿ၊ ထိုလှည်းကုန်သည်မှုး၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ အနာဒိယိတွာ၊ မယူကုန်မူ၍။ နိသိတာဟိ၊ ထက်စွာသွေးအပ်ကုန်သော။ ကုဓာရီဟိ၊ ဓားမတို့ဖြင့်။ မူလတော၊ အမြစ်မှ။ နံ၊ ထိုပညောင်ပင်ကို။ မော ဟာယ၊ မိုက်မဲတွေဝေကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဥပက္ကမုံ၊ ဖြတ်ခြင်းငှာ အားထုတ်ကုန်၏။ ဥပါသကာ၊ ဥပါသကာတို့။ တတောတဒါကာလေ၊ ထိုအခါ၌။ သန္နဒ္ဓါ၊ ရွှေဝတ်လုံးငွေဝတ်လုံး အစရှိသည်ဝတ်ကုန်သော။ ပဏ္ဏဝီသတိ၊ နှစ်ကျိပ်ငါးယောက်ကုန်သော။ နာဂါ၊ နဂါးတို့သည်။ နိက္ခမိံ သု၊ ထွက်ကုန်၏။ ဓနုဂ္ဂဟာနံ၊ လေးသမားတို့၏။ တိသတာ၊ သုံးရာကုန်သော။ နာဂါ၊ နဂါးစစ်သည်တို့သည်။ နိက္ခမိံသု၊ ထွက်ကုန်၏။ ဝမ္မိနော၊ ချပ်အပ်မိန်ညိုဝတ်ကုန်သော။ ဆသဟဿာ၊ ခြောက်ထောင်ကုန်သော။ နာဂါ စ၊ နဂါးစစ်သည်တို့သည်လည်း။ နိက္ခမိံ သု၊ ထွက်ကြကုန်၏။ ဘောန္တော၊ အချင်းတို့။ သတ္ထဝါဟံ၊ လှည်းမှုးကိုသာလျင်။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ ဧတေ၊ ထိုကုန်သည်မိုက်တို့ကို။ ဘသ္မိံ၊ ဖွဲပြာကဲ့သို့။ ကရောထ၊ ပြုကြလေကုန်။ တသ္မာ ဟိ၊ ထိုလောဘနိုင်ငံသို့ လိုက်ကုန်သော သူတို့၏ ကြီးစွာသောပျက်စီးခြင်းသို့ ရောက်ခြင်းလောဘကို ချုပ်သော လှည်းမှုး၏ မြတ်သော စည်းစိမ်သို့ရောက်ခြင်းကြောင့်။ သာဓု ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသော။ ပေါသော၊ သူသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အတ္ထံ၊ အကျိုးစီးပွားကို။ သမ္ပဿန္တော၊ ကောင်းစွာရှုသည်ဖြစ်၍။ လောဘဿ၊ စီးပွားချမ်းသာကို ဖျက်ဆီးတတ်သော လောဘ၏။ ဝသံ၊ နိုင်ငံသို့။ န ဂစ္ဆေ၊ မလိုက်ရာ။ အရိယကံ၊ လောဘရန်သူတို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ မနံ၊ လောဘသမ္ပယုတ်စိတ်ကို။ ဟနေယျ၊ ဖျက်ဆီးရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဒီနဝံ၊ လောဘ၏ အပြစ်ကို။ ဉတွာ၊ သိ၍။ တဏှာ၊ ဘဝတဏှာသည်။ ဒုက္ခဿ၊ ဆင်းရဲအပေါင်း

၄၁+၄၂+၏။ သမ္ဘဝံ၊ အကြောင်းတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉတွာ၊ သိ၍။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဝီတတဏှော၊ တပ်မက်မောခြင်းကင်းသည်ဖြစ်၍။ အနာဒါနော၊ တဏှာဟူသော စွဲလမ်းခြင်းမရှိသည်ဖြစ်၍။ သတော၊ မဂ်ဖြင့်လာသော သတိနှင့်ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ ပရိဗ္ဗဇေ၊ ကျင့်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျင်အပြီးတည်း။ မဟာဝါဏိဇဇာတကံ၊ မဟာဝါဏိဇဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၁၁။ သာဓိနဇာတ်။ ဘော၊ အချင်းတို့။ ဝေဒေဟဿ၊ ဝေဒေဟတိုင်းကို အစိုးရသော။ ယသဿနော၊ များသော အခြံအရံရှိသော။ ယဿ ရညော၊ အကြင်ငါတို့ပြည်ရှင်မင်းသား။ ဒိဗ္ဗော ရထော၊ နတ်၌ဖြစ်သော ရထားသည့်။ ပါတုရဟု၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ သော ရာဇာ၊ ထိုငါတို့ပြည့်ရှင်မင်းသည်။ လောကသ္မိံ၊ လူ့ရွာ၌။ အဗ္ဘုတော၊ မဖြစ်ဘူးမြဲဖြစ်၍။ လောမဟံသနော၊ ကြက်သီးမွေးညှင်းကိုထစေလျက်။ ဥပ္ပဇ္ဇိ၊ ဖြစ်လေပေသည်တကား။ ဥပါသကာ၊ ဒါယကာတို့။ မဟိဒ္ဓိကော၊ ကြီးသော တန်ခိုးရှိသော။ ဒေဝသာရထိ၊ နတ်မင်း၏ ရထားထိန်းဖြစ်သော။ မာတလိ၊ မာတလိအမည်ရှိသော။ ဒေဝပုတ္တော၊ နတ်သားသည်။ ဝေဒေဟံ၊ ဝိဒေဟရာဇ်တိုင်းသူတို့ကို အစိုးရသော။ မိဓိလဂ္ဂဟံ၊ မိဓိလာပြည်သူတို့အား သင်္ဂဟတရားလေးပါးဖြင့် သင်္ဂြိုဟ်တတ်သော။ ရာဇာနံ၊ သာဓိနမင်းကြီးကို။ နိမန္တယီတ္ထ၊ ပင့်ဖိတ်၏။ ဒိသမ္ပတိ၊ အရပ်မျက်နှာအရှင်ဖြစ်သော။ ရာဇသေဋ္ဌ၊ မင်းမြတ်။ ဧဟိ၊ ကြွတော်မူလော။ ဣမံ ရထံ၊ ဤရထားသို့။ အာရုယှ၊ တက်စီးတော်မူလော။ သဣန္ဒကာ၊ သိကြားမင်းနှင့် တကွဖြစ်ကုန်သော။ တာဝတိံ သာ၊ တာဝတိံ သာနတ်ပြည်၌နေကုန်သော။ ဒေဝါ၊ နတ်တို့သည်။ တေ၊ အရှင်မင်းကြီးအား။ ဒဿနကာမာ၊ ဖူးမြင်လိုကုန်၏။ ဟိ သစ္စံ၊ မှန်၏။ ဒေဝါ၊ နတ်တို့သည်။ တေ၊ အရှင်မင်းကြီးအား။ သရမာနာ၊ အောက်မေ့တသကုန်သည်ဖြစ်၍။ သုဓမ္မာယံ၊ သုဓမ္မာနတ်သဘင်၌။ သမစ္ဆရေ၊ နေလင့်ကုန်၏။ ဥပါသကာ၊ ဒါယကာတို့။ တတော တဒါကာလေ၊ ထိုသို့ မာတလိနတ်သားဆောင်သောကာလ၌။ ဝေဒေဟော၊ ဝိဒေဟရာဇ်တိုင်းသူတို့ကို အစိုးရသော။ မိဓိလဂ္ဂဟော၊ မိဓိလာပြည်သူတို့ကို သင်္ဂဟတရားလေးပါးဖြင့် သင်္ဂြိုဟ်တတ်သော။ ရထံ၊ ရထားသို့။ အာရုယှ၊ တက်စီး၍။ ဒေဝါနံ၊ တာဝတိံ သာနတ်တို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ အဂါ၊ ရောက်လေ၏။ အာဂတံ၊ ရောက်လာသော။ တံ ရာဇာနံ၊ ထိုသာဓိနမင်းကြီးကို။ ဒေဝါ၊ နတ်တို့သည်။

၄၂+၄၃+ ဒိသွာ၊ မြင်ကုန်၍။ ပဋိနန္ဒိံ သု၊ အဖန်တလဲလဲနှစ်သက်ကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ တေ၊ အရှင်မင်းကြီး၏။ အာဂတံ၊ ကြွလာတော်မူခြင်းသည်ကား။ သုအာဂတံ၊ ကောင်းသော လာခြင်းတည်း။ အထော၊ ထိုသို့။ တေ၊ အရှင်မင်းကြီး၏။ အာဂတံ၊ လာခြင်းကား။ အဒုရာဂတံ၊ မပြစ်ကင်းသော လာခြင်းတည်း။ ရာဇိသိ၊ မင်းမြတ်။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ဒေဝရာဇဿ၊ သိကြားနတ်မင်း၏။ သန္တကေ၊ အထံ၌။ နိသီဒ၊ ထိုင်နေတော်မူလော။ သက္ကော ပိ၊ သိကြားမင်းသည်လည်း။ ဝေဒေဟံ၊ ဝိဒေဟရာဇ်တိုင်းသူတို့ကို အစိုးရသော။ မိဓိလဂ္ဂဟံ၊ မိဓိလာပြည်သူတို့ကို သင်္ဂဟတရားလေးပါးဖြင့် သင်္ဂြိုဟ်တတ်သောအရှင်မင်းကြီးကို။ ပဋိနန္ဒိတ္ထ၊ အဖန်တလဲလဲနှစ်သက်၏။ ဝါသဝေါ၊ သိကြားနတ်မင်းသည်။ ကာမေဟိ စ၊ ကာမဂုဏ်တို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ အာသနေန စ၊ ပဏ္ဍုကမ္ဗလာနေရာဖြင့်လည်းကောင်း။ နိမန္တိယတ္ထ၊ ပင့်ဖိတ်၏။ ရာဇိသိ၊ မင်းမြတ်။ တွံ၊ အရှင်မင်းမြတ်သည်။ သာဓုခေါ၊ ကောင်းစွာသာလျင်။ အနုပ္ပတ္တော၊ ရောက်လာသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ သဗ္ဗကာမသမိဒ္ဓီသု၊ အလုံးစုံသော အလိုဆန္ဒနှင့်ပြည့်စုံကုန်သော။ ဒေဝေသု၊ နတ်တို့၌။ ဝသဝတ္တီနံ၊ အလိုသို့ လိုက်စေတတ်ကုန်သော နတ်တို့၏။ အာဝါသံ၊ နေရာ၌။ ဝသ၊ နေတော်မူလော။ တာဝတိံ သေသုဒေဝေသု၊ တာဝတိံ သာနတ်ပြည်တို့၌။ အမာနုသေ၊ နတ်၌ဖြစ်ကုန်သော။ ကာမေ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ ဘုဉ္ဇ၊ ခံစားတော်မူလော။ ဇနိန္ဒသေဋ္ဌ၊ နတ်တကာတို့ထက်မြတ်သော သိကြားမင်း။ သဂ္ဂတော၊ နတ်ပြည်သို့ရောက်သော။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပုရေ၊ ရှေး၌။ နစ္စေဟိ စ၊ ကခြင်းတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဂိတေဟိ စ၊ သီခြင်းတို့ဖြင့် လည်းကောင်း။ ဝါဒိတေဟိ စ၊ တီးမှုတ်ခြင်းတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ရမာမိ၊ မွေ့လျော်၏။ သော အဟံ၊ ထိုငါသည်။ ဣဒါနိ အဇ္ဇ၊ ယခုအခါ၌။ သဂ္ဂေ၊ နတ်ပြည်၌။ န ရမာမိ၊ မမွေ့လျော်။ အာယု၊ အသက်အပိုင်းအခြားသည်။ ခီဏံ၊ ကုန်လေသလော။ ဥပစ္ဆေဒကကမ္မဝသေန၊ ဇီဝိတန္ဒြေကို ဖျက်ဆီးတတ်သော ကံ၏ အစွမ်းဖြင့်။ မရဏံ၊ သေခြင်း၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဇာတံနု၊ ဖြစ်လေသလော။ ဥဒါဟု၊ ထိုသို့ မဟုတ်။ မူဠှော၊ တွေဝေသည်။ အသ္မိနု၊ ဖြစ်လေသလော။ န ရဝီရသေဋ္ဌ၊ လူတကာတို့ထက်ဝီရိယ ဖြင့် မြတ်သော မင်းကြီး။ တေ၊ အရှင်မင်းကြီး၏။ အာယု၊ အသက်သည်။ န ခီဏံ၊ မကုန်သေး။ မရဏဉ္စ၊ သေခြင်းသည်လည်း။ ဒူရေ၊ အဝေး၌။ ဇာတံ၊ ဖြစ်၏။ မူဠှော၊ တွေဝေသည်။ နာစာပိ အသိ၊ မဖြစ်။ ယေသံ၊ အကြင်ကောင်းမှုတို့၏။ ဝိပါကံ၊ အကျိုးသည်။ ဣဓ၊ ဤနတ်ပြည်၌။ ဝေဒတော၊ ခံစားသော။ တဝ၊ အရှင်မင်းကြီး၏။ တာနိ ပုညာနိ၊ ထိုကောင်းမှုတို့သည်

၄၃+၄၄+ ပရိတ္တကာနိ၊ အကြွင်းနည်းကုန်၏။ ဒိသမ္ပတိ၊ အရပ်မျက်နှာတို့၏ အရှင်ဖြစ်တော်မူသော။ ရာဇသေဋ္ဌ၊ မင်းမြတ်။ ဒေဝါနုဘာဝေန၊ နတ်တို့၏ အာနုဘော်ဖြင့်။ ဝသ၊ နေတော်မူလော။ တာဝတိံ သေသု ဒေဝေသု၊ တာဝတိံ သာနတ်ပြည်တို့၌။ အမာနုသေ၊ နတ်၌ဖြစ်ကုန်သော။ ကာမေ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ ဘုဉ္ဇ၊ ခံစားတော်မူလော။ သက္က၊ သိကြားမင်း။ ယံ၊ အကြင်စည်းစိမ်ချမ်းသာကို။ ပရတော ပရဿ၊ သူတစ်ပါး၏။ ဒါနပစ္စယာ၊ ပေးခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ လဘတိ၊ ရ၏။ တံ၊ ထိုစည်းစိမ်ချမ်းသာကို။ ယာစိတကံ၊ ငှား၍စီးအပ်သော။ ယာနံ ယထာ၊ ယာဉ်နှင့်တူ၏။ ယာစိတကံ၊ ချေးငှားသော။ ဓနံ ယထာ၊ ဥစ္စာနှင့်တူ၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဧတံ သမ္ပဒံ ဧဝ၊ ဤဥပမာဥပမေယျနှင့်ပြည့်စုံခြင်းကိုသာလျင်။ ဒဋ္ဌဗ္ဗံ၊ မှတ်အပ်၏။ ယံ၊ အကြင်စည်းစိမ်ချမ်းသာကို။ ပရတော ပရဿ၊ သူတစ်ပါး၏။ ဒါနပစ္စယာ၊ ပေးခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ လဘတိ၊ ရ၏။ ဧတံ၊ ထိုသူတစ်ပါးတို့ပေး၍ရသောကြောင့် ငှားသည်နှင့်တူသော စည်းစိမ်ချမ်းသာကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ န ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုမရှိ။ သယံ၊ မိမိသည်။ ကတာနိ၊ ပြုအပ်ကုန်သော။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တံ၊ ထိုသို့ ပြုအပ်သော ကောင်းမှုသည်။ မေ၊ ငါ၏။ အာဝေဏိယံ၊ အသီးဖြစ်သော။ ဓနံ၊ ဥစ္စာမည်၏။ သော အဟံ၊ ထိုငါသည်။ ဂန္တွာ၊ လူ့ပြည်သို့သွား၍။ မနုဿေသု၊ လူ့ပြည်တို့၌။ ယံ၊ အကြင်ကုသိုလ်ကို။ ကတွာ၊ ပြုသည်ရှိသော်။ သုခိတော၊ ချမ်းသာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပစ္ဆာ စ၊ နောက်၌လည်း။ န အနုတပ္ပတိ၊ နောင်တမရှိ။ တံ ကုသလံ၊ ထိုကုသိုလ်ကို။ ဒါနေန၊ ပေးလှူသဖြင့်လည်းကောင်း။ သမစရိယာယ၊ ကိုယ်နှုတ်နှလုံးသုံးပါးတို့ဖြင့် အကုသိုလ်တရားကို မကျင့်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ သံယမေန စ၊ သီလကိုစောင့်သဖြင့်လည်းကောင်း။ ဒမေန စ၊ ဣန္ဒြေကိုဆုံးမသဖြင့် လည်းကောင်း။ ဗဟုံ၊ များစွာ။ ကာဟာမိ၊ ပြုအံ့။ နာရဒ၊ နာရဒ။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ ဣမာနိ တာနိ ခေတ္တာနိ၊ ဤစိုက်ပျိုးသော သစ်ပင်၏ ပေါက်ရာမြေအဘို့တို့သည်။ ရမ္မာနိ၊ မွေ့လျော်ဘွယ်ရှိကုန်၏။ သုကုဏ္ဍလံ၊ နားဍောင်းနှင့်တူသော။ ဣမံ နိက္ခံ၊ ဤရေပြွန်သည်။ ရမ္မံ၊ မွေ့လျော်ဘွယ်ရှိ၏။ ဟရိတာ၊ စိမ်းညိုသော မြက်ဖြင့် ဖုံးလွှမ်းအပ်ကုန်သော။ ဣမာ တာအနုပါ၊ ဤရေပြွန်၏နံပါးနှစ်ဘက်၌ဖြစ်ကုန်သော မြေတို့သည်။ ရမ္မာ၊ မွေ့လျော်ဘွယ်ရှိကုန်၏။ သဝန္တိယော၊ စီးကုန်သော။ ဣမာ နဇ္ဇော၊ ဤမြစ်တို့သည်။ ရမ္မာ၊ မွေ့လျော်ဘွယ်ရှိကုန်၏။ စက္ကဝါကပကူဇိတာ၊ စက္ကဝက်ငှက်တို့၏။ တွန်မြူးရာဖြစ်ကုန်သော။ မန္ဒာလကေဟိ၊ မန္ဒာလကနွယ်တို့ဖြင့်။ သဉ္ဆန္နာ၊ ဖုံးလွှမ်းအပ်ကုန်သော။ ပဒုမုပ္ပလကေဟိ စ၊ ပဒုမကြာဥပ္ပလကြာ

၄၄+၄၅+တို့ဖြင့်လည်း။ သဉ္ဆန္နာ၊ ဖုံးလွှမ်းအပ်ကုန်သော။ ဣမာ တာပေါက္ခရဏိယော၊ ဤရေကန်တို့သည်။ ရမ္မာ၊ မွေ့လျော်ဘွယ်ရှိကုန်၏။ အဿမေ၊ ထိုငါ၏။ ယေဥပဋ္ဌာကာ စ၊ အကြင်အလုပ်အကျွေးတို့သည်လည်းကောင်း။ ယေဩရောဓာ စ၊ အကြင်မောင်းမတို့သည်လည်းကောင်း။ ဣမာနိ ဌာနေနိ၊ ဤအရာဤအရပ်တို့ကို။ မမယိံ သု၊ မြတ်နိုးကုန်၏။ တေ၊ ထိုငါ၏အလုပ်အကျွေးမောင်းမတို့သည်။ ကိံ ဒိသိတံ၊ အဘယ်အရပ်သို့။ ဂတာ နု၊ သွားကြလေကုန်သနည်း။ မေ၊ ငါ၏။ တာနိ ခေတ္တာနိ စ၊ ထိုစိုက်ပျိုးသော သစ်ပင်၏ပေါက်ရာအရပ်တို့သည်လည်းကောင်း။ သော ဘူမိဘာဂေါ၊ ထိုမြေအဘို့သည်လည်းကောင်း။ ယေယေဝ အာရာမဝနာ သဉ္စရာ၊ ထိုအရံဥယျာဉ်တောဟုဆိုအပ်သော သွားလာကျင့်လည်ရာတို့သည်လည်းကောင်း။ တမေဝ ဇနတံ၊ ထိုလူအပေါင်းကိုသာလျင်။ အပဿတော၊ မမြင်ရသော။ မယှံ၊ ငါ့အား။ သုညံ ဝ၊ ဆိတ်သကဲ့သို့။ ခါယန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။ နာရဒ၊ နာရဒ။ ဒိသာ၊ အရပ်မျက်နှာသည်။ မေ၊ ငါ့အား။ သုညံ ဝ၊ ဆိတ်သကဲ့သို့။ ခါယတေ၊ ထင်၏။ နာရဒ၊ အမောင်နာရဒ။ မယာ ဝ၊ ငါသည်။ စတုဒ္ဒိသာ၊ အရပ်လေးမျက်နှာတို့ကို။ ဒေဝရာဇဿ၊ သိကြားနတ်မင်း၏။ သမ္မု ခါ စ၊ မျက်မှောက်၌လည်းကောင်း။ တိဒသာနံ၊ တာဝတိံ သာနတ်တို့၏။ သမ္မု ခါ စ၊ မျက်မှောက်၌လည်းကောင်း။ ဒိဋ္ဌာ၊ မြင်အပ်ကုန်ပြီ။ နာရဒ၊ အမောင်နာရဒ။ မေ၊ ငါသည်။ ဒိဗျံ၊ နတ်၌ဖြစ်သော။ ဘဝနံ၊ နတ်တို့၏။ ဘုံ ဗိမာန်ကို။ ဝုတ္တံ၊ နေခဲ့ပြီ။ အမာနုသာ၊ နတ်၌ဖြစ်ကုန်သော။ ကာမာ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ သဗ္ဗကာမမီဒ္ဓီသု၊ အလုံးစုံသော အလိုဆန္ဒနှင့် ပြည့်စုံကုန်သော။ တာဝတိံသေသု ဒေဝေသု၊ တာဝတိံ သာနတ်ပြည်တို့၌။ ဘုတ္တာ၊ စားအပ်ကုန်ပြီ။ နာရဒ၊ အမောင်နာရဒ။ သော အဟံ၊ ထိုငါသည်။ ဧတာဒိသံ၊ ဤသို့ သဘောရှိသော ကာမဂုဏ်ကို။ ဟိတွာ၊ စွန့်၍။ ပုညာယ၊ ကောင်းမှုပြုခြင်းငှာ။ ဣဓ၊ ဤအရပ်သို့။ အာဂတော၊ လာသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဓမ္မံ ဧဝ၊ ကုသိုလ်တရားကိုသာလျင်။ စရိသာမိ၊ ကျင့်အံ့။ ရဇ္ဇေ၊ မင်းအဖြစ်၌။ န အတ္ထိကော၊ အလိုမရှိ။ နာရဒ၊ အမောင်နာရဒ။ အဒဏ္ဍဝစရံ၊ လျက်မှချအပ်သော တုတ်လှံဒဏ်လက်နက်ရှိကုန်သောသူမြတ်တို့သည်ကျင့်အပ်သော။ မဂ္ဂံ၊ သမ္မာဒိဋ္ဌိလျင် ရှေ့သွားရှိသော အဋ္ဌင်္ဂိကမဂ်ကို။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓဒေသိတံ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်ဟောတော်မူအပ်၏။ ယေန မဂ္ဂေန၊ အကြင်အဋ္ဌင်္ဂိမဂ်ခရီးဖြင့်။ သုဗ္ဗတာ၊ ကောင်းသော အကျင့်ရှိကုန်သော သဗ္ဗရှင်တော်ဘုရားတို့သည်။ အဂတပုဗ္ဗံ၊ တစ်ရံတစ်ဆစ်မရောက်ဘူးသော။ ဒိသံ၊ နိဗ္ဗာန်ဟူသော အောင်မြေ

၄၅+၄၆+အရပ်သို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ကြွတော်မူပါကုန်။ အဟမ္ပိ၊ ငါသည်လည်း။ တမေဝ မဂ္ဂံ၊ ထိုအဋ္ဌင်္ဂိကအရိယာမဂ်ကိုသာလျင်။ ပဋိပဇ္ဇိဿံ၊ ကျင့်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသည်လျင်အပြီးတည်း။ သာဓိနဇာတကံ၊ သာဓိနဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၁၂။ သဒ္ဒဗြာဟ္မဏဇာတ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဓမ္မကာမော၊ တရားကိုအလိုရှိသော။ ယုဓိဋ္ဌိလော၊ ယုဓိဋ္ဌိလအနွယ်ဖြစ်သော။ ရာဇာ၊ ကောရဗျမင်းသည်။ ဝိဓူရံ၊ ဝိဓူရသုခမိန်ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဝိဓူရ၊ ဝိဓူရသုခမိန်။ ယေဗြာဟ္မဏာ၊ အကြင်ပုဏ္ဏားတို့သည်။ မေ၊ ငါ၏။ ဘောဇနံ၊ ဘောဇဉ်ကို။ ဘုဉ္ဇေယျုံ၊ စားကုန်ရာ၏။ မေထုနာ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မာ၊ ရွာသူတို့၏ အကျင့်မှ။ ဝိရတေ၊ ကြဉ်ရှောင်ကုန်သော။ သီလဝန္တေ၊ မဂ်ဖြင့် လာသော သီလရှိကုန်သော။ ဗဟုဿုတေ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိကုန်သော။ တေ ဗြာဟ္မဏေ၊ ထိုပုဏ္ဏားတို့ကို။ ပရိယေသ၊ ရှာလော။ ယတ္ထ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်၌။ ဒိန္နံ၊ လှူမအပ်သော အလှူသည်။ မဟပ္ဖလံ၊ အကျိုးကြီးမြတ်၏။ သမ္မ၊ အဆွေ။ တေသံ၊ ထိုပုဏ္ဏားတို့အား။ ဒက္ခိဏံ၊ အလှူကို။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဒဿာမ၊ လှူကုန်အံ့။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ ယေဗြာဟ္မဏာ၊ အကြင်ပုဏ္ဏားတို့သည်။ တေ၊ အရှင်မင်းကြီး၏။ ဘောဇနံ၊ ဘောဇဉ်ကို။ ဘုဉ္ဇေယျုံ၊ စားကုန်ရာ၏။ မေထုနာ၊ တပ်ခြင်းဟူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မာ၊ ရွာသူတို့၏ အကျင့်မှ။ ဝိရတာ၊ ကြဉ်ရှောင်ကုန်သော။ သီလဝန္တော၊ မဂ်ဖြင့် လာသော သီလရှိကုန်သော။ ဗဟုဿုတာ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိကုန်သော။ တေ ဗြာဟ္မဏာ၊ ထိုပုဏ္ဏားတို့ကို။ ဒုလ္လဘာ၊ ရခဲကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဒသ၊ တစ်ကျိပ်ကုန်သော။ ယတာ ဗြာဟ္မဏဇာတိယော၊ အကြင်ပုဏ္ဏားမျိုးတို့သည်။ အတ္ထိ ခလု၊ ရှိကုန်သတတ်။ တေသံ၊ ထိုတစ်ကျိပ်သော ပုဏ္ဏားတို့ကို။ ဝိစိယ၊ ဉာဏ်ဖြင့် စူးစမ်းရှာဖွေ၍။ ဝိဘင်္ဂံ၊ ဝေဖန်ခြင်းကို။ မေ၊ ငါ၏။ သန္တိကာ၊ အထံမှ။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ သုဏောဟိ၊ နာတော်မူလော့။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ မူလဿ၊ ဆေးမြစ်ဖြင့်။ ပုဏ္ဏေ၊ ပြည့်ကုန်သော။ သံဝုတေ၊ ဘွဲ့အပ်သော အဝရှိကုန်သော။ အသိဗ္ဗကေ၊ ဆေးအိတ်တို့ကို။ ဂဟေတွာ န၊ ယူ၍။ ယေ၊ အကြင်ပုဏ္ဏားတို့သည်။ ဩသဓိကာ၊ လူတို့အားဆေးပေးကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဂန္တေန္တိ၊ ဤဆေးသည်ဤရောဂါဆေးဤဆေးသည်ဤရောဂါ၏ ဆေးဟုဆေးကျမ်း

၄၆+၄၇+ဂါထာဘွဲ့စီကုန်၏။ နဟာယန္တိ စ၊ ရေချိုးခြင်း။ ပရိကံ၊ ကိုလည်းပြုကုန်၏။ ဇပန္တီ စ၊ ဘူတဝိဇ္ဇာ မန္တာန်ကို လည်းရွတ်ကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ တိကိစ္ဆကသမာ၊ ဆေးသမားနှင့် တူကုန်သော။ တေ ပိ၊ ထိုဆေးကု၍အသက်မွေးသော သူတို့ကိုလည်း။ ဗြာဟ္မဏာ၊ ဗြာဟ္မဏဟူ၍။ ဝုစ္စန္တိ၊ ဝေါဟာရအားဖြင့် ဆိုအပ်ကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ တေ၊ သင်အား။ မယာ၊ ငါသည်။ ဣမေ၊ ဤသူတို့ကို။ အက္ခတာ၊ ဆေးသ္မားပုဏ္ဏားဟုကြားအပ်ကုန်၏။ တာဒိသေ၊ ထိုသို့ သဘောရှိကုန်သော ပုဏ္ဏားတို့ကို။ န ဣပတာမသေ မာမ၊ ပင့် ဖိတ်ခြင်းငှာလည်းဆည်းကပ်ကုန်အံ့။ တေ၊ အရှင်မင်းကြီးအား။ ဧတေဟိ၊ ထိုပုဏ္ဏားတို့ဖြင့်။ အတ္ထော၊ အလိုသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိသလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ ဝိဓူရပညာရှိကမေး၏။ တေ၊ ထိုပုဏ္ဏားအကျင့် မှ တစ်ပါးအကျင့်ရှိကုန်၏။ တေ၊ ထိုပုဏ္ဏားအကျင့်မရှိသော သူတို့ကို။ ဗြာဟ္မဏာ၊ မကောင်းမှုကို အပပြုပြီးသည်၏ အဖြစ်ကြောင့် ဗြာဟ္မဏမည်ကုန်၏ဟူ၍။ န ဝုစ္စန္တိ၊ မဆိုအပ်ကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကောရဗျော၊ ကောရဗျအမည်ရှိသော။ ရာဇာ စ၊ မင်းသည်လည်း။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဝိဓူရ၊ ဝိဓူရသုခမိန်။ ယေဗြာဟ္မဏာ၊ အကြင်ပုဏ္ဏားတို့သည်။ မေ၊ ငါ၏။ ဘောဇနံ၊ ဘောဇဉ်ကို။ ဘုဉ္ဇေယျုံ၊ စားကုန်ရာ၏။ မေထုနာ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မာ၊ ရွာသူတို့၏ အကျင့်မှ။ ဝိရတေ၊ ကြဉ်ရှောင်ကုန်သော။ သီလဝန္တေ၊ မဂ်ဖြင့် လာသော သီလရှိကုန်သော။ ဗဟုဿု တေ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိကုန်သော။ အညေ၊ တစ်ပါးသော။ တေ ဗြာဟ္မဏေ၊ ထိုပုဏ္ဏားတို့ကို။ ပရိယေသ၊ ရှာလော။ ယတ္ထ၊ အကြင် ပုဂ္ဂိုလ်၌။ ဒိန္နံ၊ လှူအပ်သော အလှူသည်။ မဟပ္ဖလံ၊ အကျိုးကြီးမြတ်၏။ သမ္မ၊ အဆွေ။ တေသံ၊ ထိုပုဏ္ဏားတို့အား။ ဒက္ခိဏံ၊ အလှူကို။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဒဿာမ၊ လှူကုန်အံ့။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ ယေ ဗြာဟ္မဏာ၊ အကြင်ပုဏ္ဏားတို့သည်။ ကမဏ္ဍလုံ၊ ကရားကိုလည်းကောင်း။ ဝင်္ကဒဏ္ဍဉ္စ၊ ဒန်ပူကိုလည်းကောင်း။ ဂဟေတွာ န၊ ယူ၍။ ရာဇာနော၊ မင်းမင်းအမတ်တို့ကို။ ပစ္စုပေဿန္တိ၊ စွဲ၍ရည်မှတ်၍မှီဝဲဆည်းကပ်ကုန်၏။ ဂါမေသု စ၊ ရွာတို့၌လည်းကောင်း။ နိဂမေသု စ၊ နိဂုံးတို့၌ လည်းကောင်း။ တေသံ၊ ထိုမင်းမင်းအမတ်တို့၏။ နိဝေသနဒွရေ၊ အိမ်တံခါး၌။ အဒိန္နေ၊ မပေးသည်ရှိသော်။ န ဝုဋ္ဌဟိဿာမ၊ မထကုန်အံ့ဟူ၍။ နိသီဒန္တိ၊ ထိုင်နေကုန်၏။ ရာဇ၊ မင်းကြီး။ ဂါမမှိ ဝါ၊ ရွာ၌လည်းကောင်း။ ဝနမှိ ဝါ၊ တော၌လည်းကောင်း။ တေပိ ဗြာဟ္မဏာ၊ ထိုပုဏ္ဏားတို့ကိုလည်း။ နိဂ္ဂါဟကသမာ၊ နှိပ်စက်၍ အခွန်တောင်းသောမင်းချင်းနှင့်တူကုန်၏ဟူ၍။ ဝုစန္တိ၊ ဝေါဟာရအားဖြင့် ဆိုကုန်၏။ မဟာ

၄၇+၄၈+ ရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ တေ၊ အရှင်မင်းကြီးအား။ မယာ၊ ငါသည်။ ဣမေ၊ ဤပုဏ္ဏားတို့ကို။ အက္ခတာ၊ အကျွန်အမှုလုပ်နှင့် တူကုန်၏ ဟူ၍ ကြားအပ်ကုန်၏။ တာဒိသေ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော ပုဏ္ဏား

၄၈+၄၉+တို့ကို။ နိပတာမသေ၊ ပင့်ဖိတ်ခြင်းငှာ ဆည်းကပ်ကုန်အံ့။ တေ၊ အရှင်မင်းကြီးအား။ ဧတေဟိ၊ ထိုပုဏ္ဏားတို့အား။ အတ္ထော၊ အလိုသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိသလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ ဝိဓူရပညာရှိက မေး၏။ တေ၊ ထိုပုဏ္ဏားတို့သည်။ အပေတာ၊ ပုဏ္ဏားအကျင့်မှ ကင်းကုန်၏။ ဗြာဟ္မဏညာ၊ ပုဏ္ဏားအကျင့်မှတစ်ပါးသော အကျင့်ရှိကုန်၏။ တေ၊ ထိုပုဏ္ဏားအကျင့်မရှိသော သူတို့ကို။ ဗြာဟ္မဏာ၊ မကောင်းမှုတို့ကို အပပြုပြီးသည်၏ အဖြစ်ကြောင့် ဗြာဟ္မဏအမည်ရှိကုန်၏ ဟူ၍။ န ဝုစ္စန္တိ၊ မဆိုအပ်ကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကောရဗျော၊ ကောရဗျအမည်ရှိသော။ ရာဇာ စ၊ မင်းသည်လည်း။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဝိဓူရ၊ ဝိဓူရသုခမိန်။ ယေ ဗြာဟ္မဏာ၊ အကြင်ပုဏ္ဏားတို့သည်။ မေ၊ ငါ၏။ ဘောဇနံ၊ ဘောဇဉ်ကို။ ဘုဉ္ဇေယျုံ၊ စားကုန်ရာ၏။ မေထုနာ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မာ၊ ရွာသူတို့၏ အကျင့်မှ။ ဝိရတေ၊ ကြဉ်ရှောင်ကုန်သော။ သီလဝန္တေ၊ မဂ်ဖြင့်လာသော သီလရှိကုန်သော။ ဗဟုဿုတေ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိကုန်သော။ အညေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ တေ ဗြာဟ္မဏေ၊ ထိုပုဏ္ဏားတို့ကို။ ပရိယေသ၊ ရှာလော။ ယတ္ထ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်၌။ ဒိန္နံ၊ လှူအပ်သောအလှူသည်။ မဟပ္ဖလံ၊ အကျိုးကြီးမြတ်၏။ သမ္မ၊ အဆွေ။ တေသံ၊ ထိုပုဏ္ဏားတို့အား။ ဒက္ခိဏံ၊ အလှူကို။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဒဿာမ၊ လှူကုန်အံ့။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ ယေသံ၊ အကြင်ပုဏ္ဏားတို့အား။ ပရူဠကစ္ဆာ၊ တောချုံကဲ့သို့ စည်ပင်သော လက်ကတီးမွေးတို့သည်လည်းကောင်း။ န ခါ စ၊ ရှည်သော လက်သည်းခြေသည်းတို့သည်လည်းကောင်း။ လောမာ စ၊ ရှည်သော အမွေးတို့သည်လည်းကောင်း။ ပင်္ကဒန္တာ၊ အညစ်အကြေးကပ်သော သွားတို့သည်လည်းကောင်း။ ရဇဿိရာ၊ မြူဖြင့်ပြွမ်းကုန်သော ဦးခေါင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ရဇေိဏူဟိ၊ မြူမြေမှုန့်တို့ဖြင့်။ ဩကိဏ္ဏာ၊ ပြွမ်းကုန်သော။ တေ၊ ထိုပုဏ္ဏားတို့သည်။ ယာစကာ၊ ဥစ္စာကို တောင်းကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိစရန္တိ၊ လှည့်လည်သွားလာကုန်၏။ ရာဇာ၊ မင်းတို့။ ခါဏုဃာတသမာ၊ မပေးဘဲ မသွားဟု အနီး၌ ထိုင်၍နေသောကြောင့် စိုက်မြှုပ်အပ်သော သစ်ငုတ်နှင့်တူကုန်သော။ တေပိ၊ ထိုသူတို့ကိုလည်း။ ဗြာဟ္မဏာ၊ ဗြာဟ္မဏတို့ဟူ၍။ ဝုစ္စန္တိ၊ ဝေါဟာရအားဖြင့်ဆိုအပ်ကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ တေ၊ အရှင်မင်းကြီးအား။ မယာ၊ ငါသည်။ ဣမေ၊ ဤပုဏ္ဏားတို့ကို။ အက္ခာတာ၊ စိုက်မြှုပ်အပ်သော သစ်ငုတ်နှင့်တူသော ပုဏ္ဏားတို့ဟူ၍ ကြားအပ်ကုန်၏။ တာဒိသေ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော ပုဏ္ဏားတို့ကို။ နိပတာမသေ၊ ပင့်ဖိတ်ခြင်းငှာ ဆည်းကပ်ကုန်အံ့။ တေ၊ အရှင်

၄၉+၅၀+ဟိ၊ ထိုပုဏ္ဏားတို့ဖြင့်။ အတ္ထော၊ အလိုသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိသလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ ဝိဓူရပညာရှိကမေး၏။ တေ၊ ထိုပုဏ္ဏားတို့သည်။ အပေတာ၊ ပုဏ္ဏားအကျင့်မှကင်းကုန်၏။ ဗြာဟ္မဏညာ၊ ပုဏ္ဏားအကျင့်မှ တစ်ပါးသော အကျင့်ရှိကုန်၏။ တေ၊ ထိုပုဏ္ဏားအကျင့်မရှိသောသူတို့ကို။ ဗြာဟ္မဏာ၊ မကောင်းမှုကို အပပြုပြီးသည်၏အဖြစ်ကြောင့် ဗြာဟ္မဏအမည်ရှိကုန်၏ ဟူ၍။ န ဝုစ္စန္တိ၊ မဆိုအပ်ကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကောရဗျော၊ ကောရဗျအမည်ရှိသော။ ရာဇာ စ၊ မင်းသည်လည်း။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဝိဓူရ၊ ဝိဓူရသုခမိန်။ ယေ ဗြာဟ္မဏာ၊ အကြင်ပုဏ္ဏားတို့သည်။ မေ၊ ငါ၏။ ဘောဇနံ၊ ဘောဇဉ်ကို။ ဘုဉ္ဇေယျုံ၊ စားကုန်ရာ၏။ မေထုနာ၊ တပ်ခြင်းတူသော နှစ်ယောက်တို့၏ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မာ၊ ရွာသူတို့၏အကျင့်မှ။ ဝိရတေ၊ ကြဉ်ရှောင်ကုန်သော။ သီလဝန္တေ၊ မဂ်ဖြင့်လာသောသီလရှိကုန်သော။ တေ ဗြာဟ္မဏေ၊ ထိုပုဏ္ဏားတို့ကို။ ပရိယေသ၊ ရှာလော။ ယတ္ထ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်၌။ ဒိန္နံ၊ လှူအပ်သော အလှူသည်။ မဟပ္ဖလံ၊ အကျိုးကြီးမြတ်၏။ သမ္မ၊ အဆွေ။ တေသံ၊ ထိုပုဏ္ဏားတို့အား။ ဒက္ခိဏံ၊ အလှူကို။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဒဿာမ၊ လှူကုန်အံ့။ ဇနာဓိပ၊ လူတို့ကိုအစိုးရသော။ ရာဇိန္ဒ၊ မင်းတို့အနက်။ ယေ၊ အကြင်ပုဏ္ဏားတို့သည်။ ဟရီတကံ၊ သဖန်းခါးသီးကိုလည်းကောင်း။ အာမလကံ၊ ရှစ်ရှားသီးကိုလည်းကောင်း။ အမ္ဗံ၊ သရက်သီးကိုလည်းကောင်း။ ဇမ္ဗုံ၊ သပြေသီးကိုလည်းကောင်း။ ဝိဘေဒကံ၊ သစ်ဆိမ့်သီးကိုလည်းကောင်း။ လဗုဇံ၊ တောင်ပန်းနှဲသီးကိုလည်းကောင်း။ ဒဏ္ဍပေါဏာနိ၊ ဒန်ပူတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဝေလုံ ဝါ၊ ဥသျှစ်သီးကိုလည်းကောင်း။ ဗဒရာနိ စ၊ ဆီးသီးတို့ကိုလည်းကောင်း။ ရာဇာယတနံ၊ လင်းလွန်းသီးကိုလည်းကောင်း။ ဥသ္မစ္ဆုပုဋံ၊ ကြံချောင်းတင်လဲထုပ်ကိုလည်းကောင်း။ ဓူမနေတ္တံ၊ အခိုးတံကိုလည်းကောင်း။ မဓုဉ္ဇနံ၊ ပျားရည်မျက်စဉ်းကိုလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥစ္စာဝစာနိ၊ များသောအဘိုးနည်းသော အဘိုးထိုက်ကုန်သော။ ပဏိယာနိ၊ ရောင်းအပ်သော ပစ္စည်းတို့ကို။ ဝိက္ကိဏန္တိ၊ ရောင်းစားကုန်၏။ ရာဇာ၊ မင်းကြီး။ ဝါဏိဇကသမာ၊ ကုန်သည်နှင့်တူကုန်သော။ တေပိ၊ ထိုသူတို့ကိုလည်း။ ဗြာဟ္မဏာ၊ ပုဏ္ဏားတို့ဟူ၍။ ဝုစ္စန္တိ၊ ဝေါဟာရအားဖြင့် ဆိုအပ်ကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ တေ၊ အရှင်မင်းကြီးအား။ မယာ၊ ငါသည်။ ဣမေ၊ ဤပုဏ္ဏားတို့ကို။ အက္ခာတာ၊ ကုန်သည်နှင့်တူသော ပုဏ္ဏားတို့ဟူ၍ ကြားအပ်ကုန်၏။ တာဒိသေ၊ ထိုသို့သဘောရှိကုန်သော ပုဏ္ဏားတို့ကို။ နိပတာမသေ၊ ပင့်ဖိတ်ခြင်းငှာ ဆည်းကပ်ကုန်အံ့။ တေ၊ အရှင်

၅၀+၅၁+မင်းကြီးအား။ ဧတေဟိ၊ ထိုပုဏ္ဏားတို့ဖြင့်။ အတ္ထော၊ အလိုသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိသလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ ဝိဓူရပညာရှိကမေး၏။ တေ၊ ထိုပုဏ္ဏားတို့သည်။ အပေတာ၊ ပုဏ္ဏားအကျင့်မှကင်းကုန်၏။ ဗြာဟ္မဏညာ၊ ပုဏ္ဏားအကျင့်မှတစ်ပါးအကျင့်ရှိကုန်၏။ တေ၊ ထိုပုဏ္ဏားအကျင့်မရှိသော သူတို့ကို။ ဗြာဟ္မဏာ၊ မကောင်းမှုကိုအပပြုပြီးသည်၏အဖြစ်ကြောင့် ဗြာဟ္မဏအမည်ရှိကုန်၏ ဟူ၍။ န ဝုစ္စန္တိ၊ မဆိုအပ်ကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကောရဗျော၊ ကောရဗျအမည်ရှိသော။ ရာဇာ စ၊ မင်းသည်လည်း။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဝိဓူရ၊ ဝိဓူရသုခမိန်။ ယေ ဗြာဟ္မဏာ၊ အကြင်ပုဏ္ဏားတို့သည်။ မေ၊ ငါ၏။ ဘောဇနံ၊ ဘောဇဉ်ကို။ ဘုဉ္ဇေယျုံ၊ စားကုန်ရာ၏။ မေထုနာ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မာ၊ ရွာသူတို့၏ အကျင့်မှ။ ဝိရတေ၊ ကြဉ်ရှောင်ကုန်သော။ သီလဝန္တေ၊ မဂ်ဖြင့်လာသော သီလရှိကုန်သော။ ဗဟုဿုတေ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိကုန်သော။ အညေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ တေ ဗြာဟ္မဏေ၊ ထိုပုဏ္ဏားတို့ကို။ ပရိယေသ၊ ရှာလော။ ယတ္ထ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်၌။ ဒိန္နံ၊ လှူအပ်သောအလှူသည်။ မဟပ္ဖလံ၊ အကျိုးကြီးမြတ်၏။ သမ္မ၊ အဆွေ။ တေသံ၊ ထိုပုဏ္ဏားတို့အား။ ဒက္ခိဏံ၊ အလှူကို။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဒဿာမ၊ လှူကုန်အံ့။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ ယေ ဗြာဟ္မဏာ၊ အကြင်ပုဏ္ဏားတို့သည်။ ကသိဝါဏိဇ္ဇံ၊ လယ်လုပ်ခြင်း၊ ကုန်သွယ်ခြင်းကို။ ကာရေန္တိ၊ ပြုစေကုန်၏။ အဇေဠကာ၊ ဆိတ်မြန်မာ၊ ဆိတ်ကုလားတို့ကို။ ပေါသယန္တိ၊ နို့ရည်၊ သားရေ၊ အသား၊ သိုးမွေး၊ နို့ဆီငါးပါးရောင်းစား၍ အသက်မွေးခြင်းငှာ မွေးကုန်၏။ ကုမာရိယော၊ မိမိသတို့သမီးငယ်တို့ကို။ ပဝေစ္ဆန္တိ၊ အသွင်းစရန်ရွှေငွေဥစ္စာကို ယူ၍ သူတစ်ပါးတို့အား ပေးကုန်၏။ ဝိဝါဟန္တိ စ၊ ဤသို့အသွင်းစရန်ကိုယူ၍ သူတစ်ပါးတို့အား သမီးပေးထိမ်းမြားကုန်၏။ အာဝဟန္တိ စ၊ မိမိအလို့ငှာလည်းသူတစ်ပါး သမီးကိုယူဆောင်၍ ထိမ်းမြားကုန်၏။ အမ္ဗဋ္ဌဝေသေဟိ၊ သူဋ္ဌေးသူကြွယ်တို့နှင့်။ သမာ၊ တူကုန်သော။ တေပိ၊ ထိုသူတို့ကိုလည်း။ ဗြာဟ္မဏာ၊ ဗြာဟ္မဏတို့ဟူ၍။ ဝုစ္စန္တိ၊ ဝေါဟာရအားဖြင့်ဆိုအပ်ကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ တေ၊ အရှင်မင်းကြီးအား။ မယာ၊ ငါသည်။ ဣမေ၊ ဤသူတို့ကို။ အက္ခာတာ၊ သူဋ္ဌေးသူကြွယ်နှင့်တူသော ပုဏ္ဏားတို့ဟူ၍ ကြားအပ်ကုန်၏။ တာဒိသေ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော ပုဏ္ဏားတို့ကို။ နိပတာမသေ၊ ပင့်ဖိတ်ခြင်းငှာ ဆည်းကပ်ကုန်အံ့။ တေ၊ အရှင်မင်းကြီးအား။ ဧတေဟိ၊ ထိုပုဏ္ဏားတို့အား။ အတ္ထော၊ အလိုသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိသလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ ဝိဓူရပညာရှိကမေး၏။ တေ၊ ထိုပုဏ္ဏားတို့သည်။ အပေတာ၊ ပုဏ္ဏားအကျင့်မှ ကင်းကုန်၏။ ဗြာဟ္မဏညာ၊ ပုဏ္ဏားအကျင့်

၅၁+၅၂+မှတစ်ပါးသော အကျင့်ရှိကုန်၏။ တေ၊ ထိုပုဏ္ဏားအကျင့်မရှိသော သူတို့ကို။ ဗြာဟ္မဏာ၊ မကောင်းမှုတို့ကို အပပြုပြီးသည်၏ အဖြစ်ကြောင့် ဗြာဟ္မဏအမည်ရှိကုန်၏ ဟူ၍။ န ဝုစ္စန္တိ၊ မဆိုအပ်ကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကောရဗျော၊ ကောရဗျအမည်ရှိသော။ ရာဇာ စ၊ မင်းသည်လည်း။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဝိဓူရ၊ ဝိဓူရသုခမိန်။ ယေ ဗြာဟ္မဏာ၊ အကြင်ပုဏ္ဏားတို့သည်။ မေ၊ ငါ၏။ ဘောဇနံ၊ ဘောဇဉ်ကို။ ဘုဉ္ဇေယျုံ၊ စားကုန်ရာ၏။ မေထုနာ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မာ၊ ရွာသူတို့၏ အကျင့်မှ။ ဝိရတေ၊ ကြဉ်ရှောင်ကုန်သော။ သီလဝန္တေ၊ မဂ်ဖြင့်လာသော သီလရှိကုန်သော။ ဗဟုဿုတေ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိကုန်သော။ အညေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ တေ ဗြာဟ္မဏေ၊ ထိုပုဏ္ဏားတို့ကို။ ပရိယေသ၊ ရှာလော။ ယတ္ထ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်၌။ ဒိန္နံ၊ လှူအပ်သောအလှူသည်။ မဟပ္ဖလံ၊ အကျိုးကြီးမြတ်၏။ သမ္မ၊ အဆွေ။ တေသံ၊ ထိုပုဏ္ဏားတို့အား။ ဒက္ခိဏံ၊ အလှူကို။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဒဿာမ၊ လှူကုန်အံ့။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ ဧကေ၊ အချို့သောသူတို့သည်။ ဂါမေသု၊ ရွာတို့၌။ ပုရောဟိတာ၊ ပုရောဟိတ်တို့သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ နိက္ခိတဘိက္ခံ၊ မိမိအကျိုးငှာအမြဲထားအပ်သော အစာကို။ ဘုဉ္ဇန္တိ၊ စားကုန်၏။ ဗဟုဇနေဗဟုဇနာ၊ များစွာသောသူတို့သည်။ တေ ဂါမပုရောဟိတေ၊ ထိုရွာပုရောဟိတ်တို့ကို။ နက္ခတ္တမုဟုတ္တမင်္ဂလာနိ၊ နက္ခတ်မင်္ဂလာ၊ မုဟုတ္တမင်္ဂလာတို့ကို။ ပရိပုစ္ဆန္တိ၊ မေးကုန်၏။ တေ၊ ထိုပုရောဟိတ်တို့သည်။ အဏ္ဍစ္ဆေဒါ နနလဉ္ဇကာ၊ အခယူ၍ နွားသင်းကွပ်ခြင်း၊ နွားကိုသံပူအပ်၍ တံဆိတ်အမှတ်ထင်ခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုပုရောဟိတ်တို့၏ အထံ၌။ မံသဝိက္ကဏနတ္ထံ၊ အသားကိုရောင်းစားအံ့သောငှာ။ ပသူပိ၊ နွားတို့ကိုလည်းကောင်း။ မဟိံသာ စ၊ ကျွဲတို့ကိုလည်းကောင်း။ သုကရာ စ၊ ဝက်တို့ကိုလည်းကောင်း။ အဇာ စ၊ ဆိတ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ပညတ္တိ၊ သတ်အပ်ကုန်၏။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဂေါဃာတကသမာ၊ နွားသတ်ယောက်ျားနှင့်တူကုန်သော။ တေပိ၊ ထိုပုရောဟိတ်တို့ကိုလည်း။ ဗြာဟ္မဏာ၊ ပုဏ္ဏားတို့ဟူ၍။ ဝုစ္စန္တိ၊ ဝေါဟာရအားဖြင့်ဆိုအပ်ကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ တေ၊ အရှင်မင်းကြီးအား။ မယာ၊ ငါသည်။ ဣမေ၊ ဤပုဏ္ဏားတို့ကို။ အက္ခာတာ၊ နွားသတ်ယောက်ျားနှင့်တူသော ပုဏ္ဏားတို့ဟူ၍ ကြားအပ်ကုန်၏။ တာဒိသေ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော ပုဏ္ဏားတို့ကို။ နိပတာမသေ၊ ပင့်ဖိတ်ခြင်းငှာဆည်းကပ်ကုန်အံ့။ တေ၊ အရှင်မင်းကြီးအား။ ဧတေဟိ၊ ထိုပုဏ္ဏားတို့ဖြင့်။ အတ္ထော၊ အလိုသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိသလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ ဝိဓူရပညာရှိကမေး၏။ တေ၊ ထိုပုဏ္ဏား

၅၂+၅၃+အကျင့်မှကင်းကုန်၏။ ဗြာဟ္မဏညာ၊ ပုဏ္ဏားအကျင့်မှတစ်ပါးသော အကျင့်ရှိကုန်၏။ တေ၊ ထိုပုဏ္ဏားအကျင့်မရှိသောသူတို့ကို။ ဗြာဟ္မဏာ၊ မကောင်းမှုကိုအပပြုပြီးသည်၏ အဖြစ်ကြောင့် ဗြာဟ္မဏအမည်ရှိကုန်၏ဟူ၍။ န ဝုစ္စန္တိ၊ မဆိုအပ်ကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကောရဗျော၊ ကောရဗျအမည်ရှိသော။ ရာဇာ စ၊ မင်းသည်လည်း။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဝိဓူရ၊ ဝိဓူရသုခမိန်။ ယေ ဗြာဟ္မဏာ၊ အကြင်ပုဏ္ဏားတို့သည်။ မေ၊ ငါ၏။ ဘောဇနံ၊ ဘောဇဉ်ကို။ ဘုဉ္ဇေယျုံ၊ စားကုန်ရာ၏။ မေထုနာ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မာ၊ ရွာသူတို့၏ အကျင့်မှ။ ဝိရတေ၊ ကြဉ်ရှောင်ကုန်သော။ သီလဝန္တေ၊ မဂ်ဖြင့် လာသော သီလရှိကုန်သော။ ဗဟုဿုတေ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိကုန်သော။ အညေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ တေ ဗြာဟ္မဏေ၊ ထိုပုဏ္ဏားတို့ကို။ ပရိယေသ၊ ရှာလော။ ယတ္ထ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်၌။ ဒိန္နံ၊ လှူအပ်သော အလှူသည်။ မဟပ္ဖလံ၊ အကျိုးကြီးမြတ်၏။ သမ္မ၊ အဆွေ။ တေသံ၊ ထိုပုဏ္ဏားတို့အား။ ဒက္ခိဏံ၊ အလှူကို။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဒဿာမ၊ လှူကုန်အံ့။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ ယေ ဗြာဟ္မဏာ၊ အကြင်ပုဏ္ဏားတို့သည်။ အသိစမ္မံ၊ သန်လျက်အတတ်၊ ကာအတတ်ကို။ ဂဟေတွာ၊ သင်ယူ၍။ ခဂ္ဂံ၊ သန်လျက်ကို။ ပဂ္ဂယှ၊ စွဲကိုင်၍။ ဝဿပထေသု၊ ကုန်သည်တို့၏ ခရီးတို့၌။ တိဋ္ဌန္တိ၊ တည်ကုန်၏။ သတ္ထံ၊ ကုန်သည်ကို။ သဗ္ဗာဟယန္တိပိ၊ ဥစ္စာအခယူ၍လည်းပို့ကုန်၏။ ဂေါပနိသာဒေဟိ၊ နွားကျောင်းသား၊ မုဆိုး ငါးဖမ်းသူတို့နှင့်။ သမာ၊ တူကုန်သော။ တေပိ၊ ထိုသူတို့ကိုလည်း။ ဗြာဟ္မဏာ၊ ပုဏ္ဏားမည်ကုန်၏ ဟူ၍။ ဝုစ္စန္တိ၊ ဝေါဟာရအားဖြင့် ဆိုအပ်ကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ တေ၊ သင်အား။ မယာ၊ ငါသည်။ ဣမေ၊ ဤသူတို့ကို။ အက္ခာတာ၊ စစ်သူရဲ ပုဏ္ဏားဟု ကြားအပ်ကုန်၏။ တာဒိသေ၊ ထိုသို့ သဘောရှိကုန်သော ပုဏ္ဏားတို့ကို။ နိပတာမသေ၊ ပင့်ဖိတ်ခြင်းငှာလည်းဆည်းကပ်ကုန်အံ့။ တေ၊ အရှင်မင်းကြီးအား။ ဧတေဟိ၊ ထိုပုဏ္ဏားတို့ဖြင့်။ အတ္ထော၊ အလိုသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိသလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ ဝိဓူရပညာရှိကမေး၏။ တေ၊ ထိုပုဏ္ဏားအကျင့် မှ တစ်ပါးအကျင့်ရှိကုန်၏။ တေ၊ ထိုပုဏ္ဏားအကျင့်မရှိသော သူတို့ကို။ ဗြာဟ္မဏာ၊ မကောင်းမှုကို အပပြုပြီးသည်၏ အဖြစ်ကြောင့် ဗြာဟ္မဏမည်ကုန်၏ဟူ၍။ န ဝုစ္စန္တိ၊ မဆိုအပ်ကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကောရဗျော၊ ကောရဗျအမည်ရှိသော။ ရာဇာ စ၊ မင်းသည်လည်း။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဝိဓူရ၊ ဝိဓူရသုခမိန်။ ယေ ဗြာဟ္မဏာ၊ အကြင်ပုဏ္ဏားတို့သည်။ မေ၊ ငါ၏။ ဘောဇနံ၊

၅၃+၅၄+ဘောဇဉ်ကို။ ဘုဉ္ဇေယျုံ၊ စားကုန်ရာ၏။ မေထုနာ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မာ၊ ရွာသူတို့၏ အကျင့်မှ။ ဝိရတေ၊ ကြဉ်ရှောင်ကုန်သော။ သီလဝန္တေ၊ မဂ်ဖြင့် လာသော သီလရှိကုန်သော။ ဗဟုဿုတေ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိကုန်သော။ အညေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ တေ ဗြာဟ္မဏေ၊ ထိုပုဏ္ဏားတို့ကို။ ပရိယေသ၊ ရှာလော။ ယတ္ထ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်၌။ ဒိန္နံ၊ လှူအပ်သော အလှူသည်။ မဟပ္ဖလံ၊ အကျိုးကြီးမြတ်၏။ သမ္မ၊ အဆွေ။ တေသံ၊ ထိုပုဏ္ဏားတို့အား။ ဒက္ခိဏံ၊ အလှူကို။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဒဿာမ၊ လှူကုန်အံ့။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ ယေ၊ အကြင်ပုဏ္ဏားတို့သည်။ ရညေ၊ တော၌။ ကုဋိကံ၊ တဲအုံကို။ ကတွာ၊ ဆောက်၍။ ကူဋာနိ၊ စဉ်းလဲသော ကျော့ကွင်းတို့ကို။ ကာရယန္တိ၊ ထောင်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုပုဏ္ဏားတို့သည်။ သသဗိဠာရေ၊ ယုန်၊ ကြောင်တို့ကိုလည်းကောင်း။ အာဂေါဓာ၊ ဖွတ်မှစ၍။ မစ္ဆကစ္ဆပံ၊ ငါး၊ လိပ်ကိုလည်းကောင်း။ ဗာဓေန္တိ၊ သတ်ကုန်၏။ တေ၊ ပုဏ္ဏားတို့သည်။ လုဒ္ဒကသမာ၊ မုဆိုးနှင့်တူကုန်၏။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တေပိ၊ ထိုမုဆိုးနှင့်တူသော ပုဏ္ဏားတို့ကိုလည်း။ ဗြာဟ္မဏာ၊ ဗြာဟ္မဏတို့ဟူ၍။ ဝုစ္စန္တိ၊ ဝေါဟာရအားဖြင့်ဆိုအပ်ကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ တေ၊ အရှင်မင်းကြီးအား။ မယာ၊ ငါသည်။ ဣမေ၊ ဤပုဏ္ဏားတို့ကို။ အက္ခာတာ၊ မုဆိုးနှင့်တူသော ပုဏ္ဏားတို့ဟူ၍ ကြားအပ်ကုန်၏။ တာဒိသေ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော ပုဏ္ဏားတို့ကို။ နိပတာမသေ၊ ပင့်ဖိတ်ခြင်းငှာဆည်းကပ်ကုန်အံ့။ တေ၊ အရှင်မင်းကြီးအား။ ဧတေဟိ၊ ထိုပုဏ္ဏားတို့ဖြင့်။ အတ္ထော၊ အလိုသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိသလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ ဝိဓူရပညာရှိကမေး၏။ တေ၊ ထိုပုဏ္ဏားတို့သည်။ အပေတာ၊ ပုဏ္ဏားအကျင့်မှကင်းကုန်၏။ ဗြာဟ္မဏညာ၊ ပုဏ္ဏားအကျင့်မှတစ်ပါးသော အကျင့်ရှိကုန်၏။ တေ၊ ထိုပုဏ္ဏားအကျင့်မရှိသောသူတို့ကို။ ဗြာဟ္မဏာ၊ မကောင်းမှုကိုအပပြုပြီးသည်၏ အဖြစ်ကြောင့် ဗြာဟ္မဏအမည်ရှိကုန်၏ဟူ၍။ န ဝုစ္စန္တိ၊ မဆိုအပ်ကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကောရဗျော၊ ကောရဗျအမည်ရှိသော။ ရာဇာ စ၊ မင်းသည်လည်း။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဝိဓူရ၊ ဝိဓူရသုခမိန်။ ယေ ဗြာဟ္မဏာ၊ အကြင်ပုဏ္ဏားတို့သည်။ မေ၊ ငါ၏။ ဘောဇနံ၊ ဘောဇဉ်ကို။ ဘုဉ္ဇေယျုံ၊ စားကုန်ရာ၏။ မေထုနာ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မာ၊ ရွာသူတို့၏ အကျင့်မှ။ ဝိရတေ၊ ကြဉ်ရှောင်ကုန်သော။ သီလဝန္တေ၊ မဂ်ဖြင့် လာသော သီလရှိကုန်သော။ ဗဟုဿုတေ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိကုန်သော။ အညေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ တေ ဗြာဟ္မဏေ၊ ထိုပုဏ္ဏားတို့ကို။ ပရိယေသ၊ ရှာလော။ ယတ္ထ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်၌။ ဒိန္နံ၊ လှူအပ်သော

၅၄+၅၅+အလှူသည်။ မဟပ္ဖလံ၊ အကျိုးကြီးမြတ်၏။ သမ္မ၊ အဆွေ။ တေသံ၊ ထိုပုဏ္ဏားတို့အား။ ဒက္ခိဏံ၊ အလှူကို။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဒဿာမ၊ လှူကုန်အံ့။ ရာဇ၊ မင်းကြီး။ အညေ၊ တစ်ပါးကုန်သော ပုဏ္ဏားတို့သည်။ ဓနဿ၊ ဥစ္စာကို။ ကာမာယ၊ အလိုရှိကုန်သည်ဖြစ်၍သာလျှင်။ မေဉ္စမဉ္စဿ၊ မကောင်းမှုအညစ်အကြေးဆေးကြောသော အမှုကိုပြုအံ့ဟု ခင်းထားအပ်သော ရတနာညောင်စောင်း၏။ ဟေဋ္ဌာ၊ အောက်၌။ နှယန္တိ၊ ခေါင်းဆေးကုန်၏။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ မလမဇ္ဇသမာ၊ မကောင်းမှုအညစ်အကြေးဆေးကြောတတ်သောသူနှင့်တူကုန်သော။ တေပိ၊ ထိုသူတို့ကိုလည်း။ ဗြာဟ္မဏာ၊ ဗြာဟ္မဏတို့ဟူ၍။ ဝေါဟာရေန၊ ဝေါဟာရအားဖြင့်။ ဝုစ္စန္တိ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ တေ၊ အရှင်မင်းကြီးအား။ မယာ၊ ငါသည်။ ဣမေ၊ ဤသူတို့ကို။ အက္ခာတာ၊ မကောင်းမှုအညစ်အကြေးကို ဆေးကြောတတ်သော သူနှင့်တူကုန်၏ဟူ၍ ကြားအပ်ကုန်၏။ တာဒိသေ၊ ထိုသို့သဘောရှိသောသူတို့ကို။ နိပတာမသေ၊ ပင့်ဖိတ်ခြင်းငှာ ဆည်းကပ်ကုန်အံ့။ တေ၊ အရှင်မင်းကြီးအား။ ဧတေဟိ၊ ထိုပုဏ္ဏားတို့ဖြင့်။ အတ္ထော၊ အလိုသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိသလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ ဝိဓူရပညာရှိကမေး၏။ တေ၊ ထိုပုဏ္ဏားတို့သည်။ အပေတာ၊ ပုဏ္ဏားအကျင့်မှကင်းကုန်၏။ ဗြာဟ္မဏညာ၊ ပုဏ္ဏားအကျင့်မှတစ်ပါးသော အကျင့်ရှိကုန်၏။ တေ၊ ထိုပုဏ္ဏားအကျင့်မရှိသော သူတို့ကို မကောင်းမှုကိုအပပြုပြီးသည်၏အဖြစ်ကြောင့် ဗြာဟ္မဏမည်ကုန်၏ဟူ၍။ န ဝုစ္စန္တိ၊ မဆိုအပ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကောရဗျော၊ ကောရဗျအမည်ရှိသော။ ရာဇာ စ၊ မင်းသည်လည်း။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဝိဓူရ၊ ဝိဓူရသုခမိန်။ ယေ ဗြာဟ္မဏာ၊ အကြင်ပုဏ္ဏားတို့သည်။ မေ၊ ငါ၏။ ဘောဇနံ၊ ဘောဇဉ်ကို။ ဘုဉ္ဇေယျုံ၊ စားကုန်ရာ၏။ မေထုနာ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဂါမဓမ္မာ၊ ရွာသူတို့၏ အကျင့်မှ။ ဝိရတေ၊ ကြဉ်ရှောင်ကုန်သော။ သီလဝန္တေ၊ မဂ်ဖြင့်လာသောသီလရှိကုန်သော။ ဗဟုဿုတေ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိကုန်သော။ အညေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ တေ ဗြာဟ္မဏေ၊ ထိုပုဏ္ဏားတို့ကို။ ပရိယေသ၊ ရှာလော။ ယတ္ထ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်၌။ ဒိန္နံ၊ လှူအပ်သောအလှူသည်။ မဟပ္ဖလံ၊ အကျိုးကြီးမြတ်၏။ သမ္မ၊ အဆွေ။ တေသံ၊ ထိုပုဏ္ဏားတို့အား။ ဒက္ခိဏံ၊ အလှူကို။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဒဿာမ၊ လှူကုန်အံ့။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ ယေ ဗြာဟ္မဏာ၊ အကြင်ပုဏ္ဏားတို့သည်။ တေ၊ အရှင်မင်းကြီး၏။ ဘောဇနံ၊ ဘောဇဉ်ကို။ ဘုဉ္ဇေယျုံ၊

၅၅+၅၆+စားကုန်ရာ၏။ မေထုနာ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မာ၊ ရွာသူတို့၏ အကျင့်မှ။ ဝိရတေ၊ ကြဉ်ရှောင်ကုန်သော။ သီလဝန္တေ၊ မဂ်ဖြင့် လာသော သီလရှိကုန်သော။ ဗဟုဿုတေ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိကုန်သော။ ဗြာဟ္မဏာ၊ မကောင်းမှုကိုအပပြုပြီးသော ပစ္စေကဗုဒ္ဓါအရှင်မြတ်တို့သည်။ အတ္ထိ ခေါ၊ ရှိကုန်သလျှင်ကတည်း။ တေ၊ ထိုပစ္စေကဗုဒ္ဓါအရှင်မြတ်တို့သည်။ ဧကဉ္စ ဘတ္တ၊ တစ်ထပ်တည်းသော အစာကိုသာ။ ဘုဉ္ဇန္တိ၊ စားကုန်၏။ မဇ္ဇံ၊ ယစ်မျိုးကို။ န စ ပိဝန္တိ၊ မသောက်ကုန်။ ဣမေ၊ ဤပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့ကို။ အက္ခာတာ၊ မကောင်းမှုကိုအပပြုအပ်ပြီးသော ဗြာဟ္မဏတို့ဟူ၍ ကြားအပ်ကုန်၏။ တာဒိသေ၊ ထိုသို့သဘောရှိကုန်သော။ မကောင်းမှုကိုအပပြုကုန်ပြီးသော ပစ္စေကဗုဒ္ဓါဗြာဟ္မဏတို့ကို။ နိပတာမသေ၊ ပင့်ဖိတ်ခြင်းငှာဆည်းကပ်ကုန်အံ့။ တေ၊ အရှင်မင်းကြီးအား။ ဧတေဟိ၊ ထိုပစ္စေကဗုဒ္ဓါဗြာဟ္မဏတို့ဖြင့်။ အတ္ထော၊ အလိုရှိသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိသလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ ဝိဓူရပညာရှိကမေး၏။ ဝိဓူရ၊ ဝိဓူရသုခမိန်။ ဧတေ ဗြာဟ္မဏာ၊ ဤအပပြုအပ်ပြီးသော မကောင်းမှုရှိသော ပစ္စေကဗုဒ္ဓါဗြာဟ္မဏတို့သည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သီလဝန္တော၊ မဂ်ဖြင့်လာသော သီလရှိကုန်၏။ ဗဟုဿုတာ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိကုန်၏။ ဝိဓူရ၊ ဝိဓူရသုခမိန်။ ဧတေ၊ ထိုအပပြုပြီးသော မကောင်းမှုရှိသော ပစ္စေကဗုဒ္ဓါဗြာဟ္မဏတို့ကို။ ပရိယေသ၊ သင်ရှာလော။ ခိပ္ပဉ္စ၊ လျင်စွာသာလျှင်။ နေ၊ ထိုဗာဟိတပါပပစ္စေကဗုဒ္ဓါဗြာဟ္မဏတို့ကို။ နိမန္တယ၊ သင့်ပင့်ပါလော။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ ဒသဗြာဟ္မဏဇာတကံ၊ ဒသဗြာဟ္မဏဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၁၃။ ဘိက္ခာပရမ္ပရဇာတ်။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ ရဋ္ဌာ၊ တိုင်းပြည်မှ။ ဝိဝနံ၊ တောနှင့်တူသော ပစ္စန္တရာဇ်သို့။ အာဂတံ၊ ရောက်လာသော။ ကူဋာဂါရဝရူပေတံ၊ မြတ်သော စုလစ်မွန်းချွန်တပ်သော ပြာသာဒ်နှင့်ပြည့်စုံသော။ မဟာသယနမုပေါစိတံ၊ ကြက်သရေရှိသော မြတ်သော နေရာ၌ နေလေ့ရှိသော။ သုခုမ မာလရူပံ၊ နူးညံ့သိမ်မွေ့သောအသွင်ရှိသော အရှင်မင်းကြီးကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပေမကေန၊ ချစ်မြတ်နိုးသဖြင့်။ ဝဍ္ဎမောဒနံ၊ မြတ်သော ထမင်းဟုဆိုအပ်သော။ ဝိစိတံ၊ လက်ရွေးဆံကောင်းတို့ဖြင့် ချက်အပ်သော။ သုစိံ၊ စင်ကြယ်စွာသော။ မံသူပသေစနံ၊ သားဖြင့်ပြွမ်းသော။ သာလီနံ ဘတ္တံ၊ သလေးထမင်း

၅၆+၅၇+ကို။ တဿ တေ၊ ထိုအရှင်မင်းကြီးအားသာလျှင်။ အဒါသိံ၊ ပေး၏။ တွံ၊ အရှင်မင်းကြီးသည်။ တံ ဘတ္တံ၊ ထိုထမင်းကို။ ပဋိဂ္ဂယှ၊ ခံယူ၍။ အတ္တာနံ အတ္တနာ၊ မိမိကိုယ်တိုင်။ အနသိတွာ၊ မစားမူ၍။ ဗြာဟ္မဏဿ၊ ပုဏ္ဏားအား။ အဒါပယိ၊ ပေးတော်မူ၏။ အယံ ဓမ္မော၊ ဤသဘောကား။ ကော၊ အသို့နည်း။ တေ၊ အရှင်မင်းကြီးအား။ နမော၊ ရှိခိုးခြင်းသည်။ အတ္ထု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ကုဋုမ္ဗိက၊ သူကြွယ်။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ မယှံ၊ ငါ၏။ အာစာရိယော၊ ဆရာတည်း။ ကိစ္စာကိစ္စေသု၊ အမှုငယ်အမှုကြီးတို့၌။ ဝါဝဋာ၊ လုံ့လပြုပေ၏။ ဂရုစ၊ အလေးအမြတ်ပြုအပ်သော သူတည်း။ အာမန္တနီယော၊ စားလှည့်သောလှည့်ဟု ပင့်ခေါ်ထိုက်သော သူတည်း။ ဘောဇနံ၊ ထမင်းကို။ ဒါတုံ၊ ပေးခြင်းငှာ။ အရဟာမိ၊ ထိုက်၏။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ရာဇပူဇိတံ၊ မင်းသည်ပူဇော်အပ်သော။ ဂေါတမံ၊ ဂေါတမအနွယ်ဖြစ်သော။ ဗြာဟ္မဏံ၊ ပုဏ္ဏားကို။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေးပါ၏။ ရာဇာ၊ အရှင်မင်းကြီးသည်။ တေ၊ သင်ပုဏ္ဏားအား။ သုစိံ၊ စင်ကြယ်သော။ မံသူပသေစ၊ သားဖြင့် ပြွမ်းသော။ ဘတ္တံ၊ ထမင်းကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ တွံ၊ သင်ပုဏ္ဏားသည်။ တံ ဘတ္တံ၊ ထိုသလေးထမင်းကို။ ပဋိဂ္ဂယှ၊ ခံယူ၍။ ဣသိဿ၊ ရသေ့အား။ ဘောဇနံ၊ ဆွမ်းကို။ အဒါ၊ ပေးလှူ၏။ ဒါနဿ၊ အလှူဒါန၏။ အခေတ္တညူ၊ လယ်မြေကောင်းသဖွယ်မဟုတ်သောအဖြစ်ကိုသိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်သလော။ အယံ ဓမ္မော၊ ဤတရားသည်။ ကော၊ အသို့နည်း။ တေ၊ သင်ပုဏ္ဏားအား။ နမော၊ ရှိခိုးသည်။ အတ္ထု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ကုဋုမ္ဗိက၊ သူကြွယ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပုတ္တဒါရေ စ၊ သားမယားတို့ကိုလည်း။ ဘရာမိ၊ မွေးမြူ၏။ ဃရေသု၊ အိမ်တို့၌။ အဓိတော၊ တပ်မက်မော၏။ မာနုသကေ၊ လူ၌ဖြစ်ကုန်သော။ ကာမေ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ ဘုဉ္ဇေ၊ ခံစား၏။ ရာဇိနော၊ အရှင်မင်းမြတ်အား။ အနုသာသာမိ၊ အကျိုးအကြောင်းကိုဆုံးမ၏။ စိရရတ္တံ၊ အခါလေးမြင့်။ တပဿိနော၊ ခြိုးခြံသောအကျင့်ရှိသော။ ဝုဍ္ဎဿ၊ ပညာဂုဏ်ဖြင့်ကြီးထသော။ ဘာဝိတတ္တဿ၊ ပွားစေအပ်သောကိုယ်စိတ်ရှိသော။ အာရညိကဿ၊ တော၌နေသော။ ဣသိနော၊ သီလစသော ကျေးဇူးဂုဏ်ကိုရှာလေ့ရှိသော ရသေ့အား။ ဘောဇနံ၊ သလေးဆွမ်းကို။ ဒါတုံ၊ လှူခြင်းငှာ။ အရဟာမိ၊ ထိုက်၏။ ဣသေ၊ ရှင်ရသေ့။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ကိသံ၊ ကြုံသောကိုယ်ရှိသော။ ဓမနိသန္တတံ၊ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထသော။ ပရူဠကစ္ဆံ၊ ချုံကဲ့သို့စည်ပင်သော လက်ကတီးမွေးရှိသော။ နခလောမံ၊ ရှည်သော ခြေသည်း၊ လက်သည်း၊ ဆံမွေးရှိသော။ ပင်္ကဒန္တံ၊ သွားချေးအလိမ်းလိမ်းကပ်သော။ ရဇဿိရံ၊ မြူဖြင့်ပြွမ်းသော ဦးခေါင်းရှိသော။ ဣသိံ၊ ရှင်ရသေ့ကို။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး

၅၇+၅၈+ပါ၏။ ဧကော၊ တစ်ယောက်တည်း။ အရညေ၊ တော၌။ ဝိဟာသိ၊ နေ၏။ ဇီဝိတံ၊ မိမိအသက်ကို။ နာညဝကင်္ခသိ၊ မငဲ့ကွက်။ ယဿ၊ အကြင်ပစ္စေကဗုဒ္ဓါအား။ တွံ၊ ရှင်ရသေ့သည်။ ဘောဇနံ၊ ဆွမ်းကို။ အဒါ၊ ပေးလှူ၏။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤပစ္စေကဗုဒ္ဓါသည်။ တယာ၊ ရှင်ရသေ့ထက်။ ကေန၊ အဘယ်ဂုဏ် ကျေးဇူးဖြင့်။ သေယျော၊ မြတ်လေသနည်း။ ကုဋုမ္ဗိက၊ သူကြွယ်။ အာလုကလမ္ဗာနိ၊ တံတွေးဥ၊ တောထန်းဥတို့ကိုလည်းကောင်း။ ခဏံ ခဏန္တော၊ တူးသည်ဖြစ်၍။ ဘုဉ္ဇာမိ၊ စား၏။ သာမာကနီဝါရံ၊ လမန်းကြိတ်ကို။ ဓုနံ ဓုနန္တော၊ ခတ်လျက်။ သံသာရယ ပသာရိယ၊ နေပူ၌ဖြန့်ကာဖြန့်ကာလှန်း၍။ သုက္ခာပေတွာ၊ ခြောက်သွေ့စေ၍။ သုပ္ပေန၊ မန်းဖြင့်။ ပပ္ဖေါဋေတွာ၊ ပြာလေ၍။ ကောဋ္ဋေတွာ၊ ထောင်း၍။ တဏ္ဍုလေ၊ ဆန်တို့ကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ပစိတွာ၊ ချက်၍။ ဘုဉ္ဇာမိ၊ စား၏။ သာကံ၊ ချက်ကောင်းသော ဟင်းရွက်ကိုလည်းကောင်း။ သိသံ၊ ကြာစွယ်၊ ကြာရင်းကိုလည်းကောင်း။ မဓုံ၊ သစ်သီးကိုလည်းကောင်း။ မံသံ၊ ကျား၊ ခြင်္သေ့တို့၏စားကြွင်းဖြစ်သော အမဲကိုလည်းကောင်း။ ဗဒရာမလကာနိ စ၊ ဆီးသီး၊ ရှစ်ရှားသီးတို့ကိုလည်းကောင်း။ တာနိ၊ ထိုအလုံးစုံတို့ကို။ အဟရိတွာ၊ ဆောင်ယူ၍။ ဘုဉ္ဇာမိ၊ စား၏။ သော ပရိဂ္ဂဟော၊ ထိုသို့ သိမ်းဆည်းခြင်းသည်။ မေ၊ ငါ့အား။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ပစန္တော၊ ထမင်းဟင်းချက်သော။ သာဒါနော၊ စွဲလမ်းခြင်းရှိသောငါသည်။ အပစန္တဿ၊ ထမင်းဟင်းမချက်သော။ အပ္ပမဿ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတည်းဟူသော မြတ်နိုးခြင်းကင်းသော။ အကိဉ္စနော အကိဉ္စနဿ၊ ပလိဗောဓကြောင့်ကြမရှိသော။ အနာဒါနဿ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိစွဲလမ်းခြင်းမရှိသော အရှင်ပစ္စေကဗုဒ္ဓါအား။ ဘောဇနံ၊ မိမိရအပ်သော ဘောဇဉ်ကို။ ဒါတုံ၊ မိမိမစားမူ၍ လှူခြင်းငှာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ အရဟာမိ၊ ထိုက်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ တုဏှိမာသိနံ၊ စကားမဆိုဖိုလ်ဝင်စားသကဲ့သို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသော။ သုဗ္ဗတံ၊ ကောင်းသော အကျင့်ရှိသော။ ဘိက္ခုဉ္စ၊ အရှင်ပစ္စေကဗုဒ္ဓါကိုလည်း။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေးလျောက်ပါ၏။ ဣသိ၊ ရှင်ရသေ့သည်။ သုစိံ၊ စင်ကြယ်သော။ မံသူပသေစနံ၊ သားဖြင့်ပြွမ်းသော။ ဘတ္တံ၊ သလေးဆွမ်းကို။ တေ၊ အရှင်ဘုရားအား။ အဒါသိ၊ ပေးလှူ၏။ တွံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ တံ ဘတ္တံ၊ ထိုဆွမ်းကို။ ပဋိဂ္ဂယှ၊ ခံယူ၍။ ဧကတော၊ တစ်ယောက်တည်း။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်။ ဘုဉ္ဇသိ၊ ဘုဉ်းပေးတော်မူ၏။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သူကိုမျှ။ န နိမန္တေသိ၊ မပေးမပင့်ဖိတ်။ အယံ ဓမ္မော၊ ဤသို့သောသဘောသည်။ ကော၊ အသို့နည်း။ တေ၊ အရှင်ဘုရားအား။ နမော၊ ရှိခိုး

၅၈+၅၉+ခြင်းသည်။ အတ္ထု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ကုဋုမ္ဗိက၊ သူကြွယ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ န ပစာမိ၊ ထမင်းဟင်းလည်းမချက်။ န ပါစေမိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်းမချက်စေ။ န ဆိန္ဒာမိ၊ ငါလည်းမဖြတ်။ န ဆေဒယေ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်းမဖြတ်စေ။ အကိဉ္စိနံ၊ ရာဂကိဉ္စနစသည်မှကင်းသော။ သဗ္ဗပါပေဟိ၊ အလုံးစုံသော မကောင်းမှုကိုမှ။ အာရကံ၊ ဝေးသော။ တံမံ၊ ထိုငါ့ကို။ ဥတွာ၊ သိ၍။ ဣသိ၊ ရှင်ရသေ့သည်။ ဝါမေန၊ လက်ဝဲလက်ဖြင့်။ ဘိက္ခံ၊ ဆွမ်းကို။ အာဒယ၊ ယူ၍။ ဒက္ခိဏေန၊ လက်ယာလက်ဖြင့်။ ကမဏ္ဍလုံ၊ ကရားကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ သုစိံ၊ စင်ကြယ်သော။ မံသူပသေစနံ၊ သားဖြင့်ပြွမ်းသော။ ဘတ္တံ၊ သလေးဆွမ်းကို။ ပါဒါသိ၊ ပေးလှူ၏။ သေစနံ၊ သားဖြင့်ပြွမ်းသော။ ဘတ္တံ၊ သလေးဆွမ်းကို။ ပါဒါသိ၊ ပေးလှူ၏။ သမမာ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတည်းဟူသော မြတ်နိုးခြင်းရှိကုန်သော။ ဧတေ၊ ထိုမင်းပုဏ္ဏားရသေ့တို့သည်။ ဟိဧကန္တေန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ အမမဿ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတည်းဟူသော မြတ်နိုးခြင်းမရှိသော။ အပရိဂ္ဂဟဿ၊ ဥစ္စာသိမ်းဆည်းခြင်းမရှိသော။ မာဒိသဿ၊ ငါကဲ့သို့သော သူအား။ ဒါတုံ၊ ပေးခြင်းငှာ။ အရဟန္တိ၊ ထိုက်ကုန်၏။ ယော၊ အကြင်အလှူခံပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဒါတာရံ၊ ပေးလှူသောဒါယကာကို။ နိမန္တယေ၊ ဖိတ်ပြန်၏။ တဿ၊ ထိုဒါယကာကိုပြန်၍ ဖိတ်မန်သောပုဂ္ဂိုလ်၏။ တံနိမန္တနံ၊ ထိုဒါယကာကို တစ်ဖန်ပြန်၍ ဖိတ်ခြင်းကို။ ပစ္စနီကံ၊ နှစ်ဆယ့်တစ်ပါးသော အနေသနတို့တွင် တစ်ပါးပါဝင်ပိဏ္ဍပါတပရိယေသနဖြင့် အသက်မွေးခြင်းဟု ဆိုအပ်သော မိစ္ဆာဇီဝ ပဋိပတ်ဖြစ်၍ ဆန့်ကျင်သော အကျင့်ဟု။ အဟံ၊ ငါသည်။ မညေ၊ အောက်မေ့၏။ ဘော၊ အချင်းတို့။ ရထေသဘော၊ မင်းမြတ်သည်။ အဇ္ဇ၊ ဤအခါ၌။ မေ၊ ငါ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဣဓ၊ ဤအရပ်သို့။ အာဂစ္ဆဝတ၊ လာပေစွတကား။ ယတ္ထ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်၌။ ဒိန္နံ၊ လှူအပ်သော အလှူသည်။ မဟပ္ဖလံ၊ အကျိုးကြီးမြတ်၏။ တေ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ သော အဟံ၊ ထိုငါသည်။ အဇ္ဇ၊ ယခုအခါ၌။ ပဇာနာမိ၊ သိ၏။ ရာဇနော၊ ပြည့်ရှင်မင်းတို့သည်။ ရဋ္ဌေသု၊ တိုင်းနိုင်ငံတို့၌။ ဂိဒ္ဓါ၊ မက်မောတတ်ကုန်၏။ ဗြာဟ္မဏာ၊ ပုဏ္ဏားတို့သည်။ ကိစ္စာကိစေသု၊ မင်း၏အမှုကြီးငယ်တို့၌။ ဂိဒ္ဓါ၊ မက်မောတတ်ကုန်၏။ ဣသီ၊ ရသေ့တို့သည်။ မူလဖလေ၊ သစ်မြစ်သစ်သီး၌။ ဂိဒ္ဓါ၊ မက်မောတတ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေါ စ၊ အရှင်ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတို့သည်ကား။ ဝိပ္ပမုတ္တာ၊ အလုံးစုံသောဘဝတို့မှ လွတ်တော်မူကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ တေရသမံ၊ တစ်ဆယ့်သုံးခုမြောက်သော။ ဘိက္ခာပရမ္ပရဇာတကံ၊ ဘိက္ခာပရံပရဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ပကိဏ္ဏကနိပါတံ၊ ပကိဏ္ဏကနိပါတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ တဿ၊ ထိုပကိဏ္ဏကနိပါတ်၏။ ဥဒါ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ သဝကိန္နရမုက္ကခရာ

၅၉+၆၀+ ဇိနသော၊ ကေဒါရဇာတ်၊ စန္ဒကိန္နရီဇာတ်၊ မဟာကုက္ကုသဇာတ်၊ နဥဒ္ဒါလကဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ဘိသဇာတမဟေသိကပေါတဝရော၊ ဘိသဇာတ်သုရုစိဇာတ်၊ ပဉ္စုပေါသထိကဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ အထ၊ ထိုမှတစ်ပါး။ မောရသတစ္ဆကဝါဏိဇကော၊ မဟာမောရဇာတ်၊ တစ္ဆသုကရဇာတ်နှင့်တကွ မဟာဝါဏိဇဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ အထ၊ ထိုမှတစ်ပါး။ ရာဇသ၊ ဗြာဟ္မဏဘိက္ခပရံ၊ သာဓိနဇာတ်၊ ဒသဗြာဟ္မဏဇာတ်နှင့်တကွ ဘိက္ခပရံ ပရဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ပါဌဇာတ်ပကိဏ္ဏကနိပါတ်ပါဠိတော်နိသျပြီ၏။

ဝီသတိနိပါတ်

၄၉၇.မာတင်္ဂဇာတ်

ဘောပဗ္ဗဇိတ၊ အိုရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ဒုမ္မဝါသီ၊ မျက်ရေမှန်ကူမကွင်းအပ်၊ တန်ဆာမဆင်အပ်သော မျက်နှာရှိသည်ဖြစ်၍ အစပ်စပ်လေးဖာစပ်ချုပ်အပ်သော ပုဆိုးနွမ်းသင်္ကန်းဒုကုဋ်ကိုဝတ်လျက်။ ဩတလ္လကော၊ တွဲရရွဲအမျှင်ကျသော သင်္ကန်းကို ဝတ်လျက်။ ပံသုပိသာစကောဣဝ၊ တံမြတ်ချေးစွန့်ရာအရပ်၌ မြေဘုတ်ဘီလူးကဲ့သို့။ သင်္ကရစောဠံ၊ အမှိုက်တံမြတ်ချေးစွန့်ရာအရပ်၌ ရအပ်သော ပုဆိုးနွမ်းကို။ ကဏ္ဌေ၊ လည်၌။ ပမုဉ္စ၊ စွပ်၍။ အာဂစ္ဆသိ၊ လာ၏။ ရေ၊ အချင်း။ တုဝံ၊ သင်သည်။ အဒက္ခိဏေယျော၊ မြတ်သောအလှူခံပုဂ္ဂိုလ်မဟုတ်သည်ဖြစ်လျက်။ ဣမေသံပရမဒက္ခိဏေယျာနံ၊ ဤမြတ်သောအလှူကို ခံထိုက်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏။ နိသိန္နဋ္ဌာနံ၊ နေရာအရပ်သို့။ ကော၊ အဘယ်သို့သောသူသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ကုတော၊ အဘယ်အရပ်။ အာဂတော၊ လာသည်။ အဟောသိ နု၊ ဖြစ်သနည်း။ ယဿဿိ၊ များသောအခြံအရံရှိသော။ မဏ္ဍဗျ၊ မဏ္ဍဗျ။ တဝ၊ သင်၏။ ဣဒံအန္နံ၊ ဤဆွမ်းကို။ ပကတံ၊ စီရင်အပ်၏။ တံ၊ ထိုစီရင်အပ်သော ဆွမ်းကို။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏားတို့သည်။ ခဇ္ဇရေ စ၊ ခဲလည်းခဲကုန်၏။ ဘုဉ္ဇေရေ စ၊ စားလည်းစားကုန်၏။ ပိယရေ စ၊ သောက်လည်းသောက်ကုန်၏။ အထ၊ ထိုသို့ဖြစ်လျက်။ ကိံ ကာရဏာ၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်။ မယှံ၊ ငါ့အား။ ကုဇ္ဈသိ၊ အမျက်ထွက်သနည်း။ တွံ၊ သင်သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ပရဒတ္တုဇီဝံ၊ သူတစ်ပါးပေးလှူအပ်သည်ကို မှီ၍ အသက်မွေးသော သူဟူ၍။ ဇာနာသိ၊ သိသည်မဟုတ်လော။ သပါကောပိ၊ ခွေးသားစားမျိုးစဏ္ဍားသည်လည်း။ ဥတ္တိဋ္ဌပိဏ္ဍံ၊ အနီး၌ ရပ်၍ ရအပ်သော

ဝ၁+ဝ၂+ ဆွမ်းကို။ လဘတံလဘတု၊ ရပါစေသတည်း။ မမ၊ ငါ၏။ ဗြဟ္မဏာနံ၊ ပုဏ္ဏားတို့အား။ ဣဒံအန္နံ၊ ဤဆွမ်းကို။ ပကတံ၊ စီရင်အပ်၏။ သဒ္ဒဟတော၊ အကျိုးကိုယုံကြည်သော။ မမ၊ ငါ၏။ အတ္တတ္ထာယ၊ မိမိအကျိုးစီးပွားအလို့ငှာ။ ဣဒံ၊ ဤဆွမ်းကို။ ပကတံ၊ စီရင်အပ်၏။ ဗြဟ္မဏာ၊ ပုဏ္ဏားတို့အား။ ဣဒံအန္နံ၊ ဤဆွမ်းကို။ ပကတီ၊ စီရင်အပ်၏။ သဒ္ဒဟတော၊ အကျိုးကိုယုံကြည်သော။ မမ၊ ငါ၏။ အတ္တတ္ထာယ၊ မိမိအကျိုးစီးပွားအလို့ငှာ။ ဣဒံ၊ ဤဆွမ်းကို။ ပကတံ၊ စီရင်အပ်၏။ ဧတ္ထော၊ ဤအရပ်မှ။ အပေဟိ၊ ဖဲလော့။ ကိံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ ဌိတော၊ တည်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဇမ္မ၊ ဒွန်းစဏ္ဍားယုတ်။ ဥဒိစ္စဗြဟ္မဏာနံ၊ ဥဒိစ္စပုဏ္ဏားတို့အားလည်း။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒဒန္တိ၊ လှူကုန်၏။ တုယှံ၊ သင်ဒွန်းစဏ္ဍားအား။ န ဒဒန္တိ၊ မလှူကုန်။ ဂစ္ဆ၊ ဤတွင်မနေသင့် သွားပါလော့။ ကုမာရ၊ မဏ္ဍဗျသတိုးသား။ ဖလံ၊ ကောက်စပါးအသီးကို။ အာသမာနာ၊ အလိုရှိသောသူတို့သည်။ ထလေ စ၊ အကုန်း၌လည်းကောင်း။ နိန္နေ စ၊ အနိမ့်၌လည်းကောင်း။ အနုပခေတ္တေစ၊ မြစ်တစ်ဘက်ဆည်ကိုကုန်းကိုမှီသော လယ်၌လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တီသု၊ သုံးပါးသောလယ်တို့၌။ ဗီဇံ၊ စပါးမျိုးကို။ ဝပန္တိ၊ စိုက်ပျိုးကုန်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ တွံ၊ သင်သည်။ ဧတာယ၊ ထိုကံ၏အကျိုးကိုယုံကြည်သော သဒ္ဓါတရားဖြင့်။ အာဂတောအာဂတာနံ၊ လာတိုင်းလာတိုင်းသော။ သဗ္ဗေသံ ယေဝ၊ အယုတ်အလတ်အမြတ်သုံးပါး ကုန်အောင်စုံသော အလှူခံတို့အား ပင်လျှင်။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒဒါဟိ၊ လှူလော့။ ဧဝ ဒဒန္တော၊ ဤသို့လှူသည်ရှိသော်။ ဒက္ခိဏေယျေ၊ အလှူခံပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ အပ္ပေဝအပိဧဝအာရာဓယေ၊ နှစ်သက်စေငြားအံ့လည်းမသိ။ သမဏ၊ ရဟန်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ယေသု၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်တို့၌။ ဗီဇာနိ၊ မျိုးစေ့တို့ကို။ ပတိဋ္ဌပေမိ၊ မြှုပ်ထား၏။ လောကေ၊ လောက၌။ ခေတ္တာနိ၊ လယ်တာမြေကောင်းသဖွယ်ဖြစ်ကုန်သော။ တာနိ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ မယှံ၊ ငါသည်။ ဝိဒိတာနိ၊ သိကုန်ပြီ။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ယေ ဗြဟ္မဏာ၊ အကြင်ပုဏ္ဏားတို့သည်။ ဇာတိမန္တူပပန္နာ၊ အမျိုးဗေဒင်နှင့်ပြည့်စုံကုန်၏။ တာနိ၊ ထိုပုဏ္ဏားတို့သည်။ ခေတ္တာနိ၊ လယ်ယာမြေကောင်းနှင့်တူကုန်၏။ သုပေသလာနိ၊ သီလကိုအလွန်ချစ်ကုန်၏။ ကုမာရ၊ မဏ္ဍဗျသတို့သား။ ဇာတိမဒေါ စ၊ ဇာတ်မာန်ယစ်ခြင်းလည်းကောင်း။ အတိမာနာတိ စ၊ ငါနှင့်တူသော လူမရှိဟု အလွန်မာန်မခြင်းလည်းကောင်း။ လောဘော စ၊ တပ်မက်မောခြင်းလည်းကောင်း။ ဒေါသော စ၊ ပြစ်မှားခြင်းလည်းကောင်း။ မဒေါ စ၊ မာန်ယစ်ခြင်းလည်းကောင်း။ မောဟော စ၊ တွေဝေခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ ဧတေအဂုဏာ၊ ထိုကျေးဇူးမဲ့ကိုပြုတတ်ကုန်သော တရားတို့သည်။ ယေသု စ၊ အကြင်သူတို့၌ကား။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။

ဝ၂+ဝ၃+ကုန်၏။ တာနိခေတ္တာနိ၊ ထိုလောဘအစရှိသော မကောင်းသော ကျေးဇူးနှင့်ပြည့်စုံကုန်သော လယ်တို့သည်။ အပေသလာနိ၊ မြွေဟောက်ဖြင့် ပြည့်သော တောင်ပို့ကဲ့သို့ ဖြစ်၍ မချစ်အပ်သော သီလရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧဝရူပါနံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့အား။ ဒိန္နံ၊ လှူအပ်သော အလှူသည်။ မဟပ္ဖလံ၊ အကျိုးကြီးသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဇာတိမဒေါ စ၊ ဇာတိမာန်ယစ်ခြင်းလည်းကောင်း။ အတိမာနိတာ စ၊ ငါနှင့်တူသောသူမရှိဟု အလွန်မာန်မူခြင်းလည်းကောင်း။ လောဘော စ၊ တပ်မက်မောခြင်းလည်းကောင်း။ ဒေါသော စ၊ ပြစ်မှားခြင်းလည်းကောင်း။ မဒေါ စ၊ မာန်ယစ်ခြင်းလည်းကောင်း။ မောဟော စ၊ တွေဝေခြင်းလည်းကောင်း။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ ဧတေအဂုဏာ၊ ထိုကျေးဇူးမဲ့ကို ပြုတတ်ကုန်သော တရားတို့သည်။ ယေသု၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်တို့၌။ န သန္တိ၊ မရှိကုန်။ တာနိခေတ္တာနိ၊ ထိုဇာတိမဒစသည်သန့်ရှင်းသော လယ်တို့သည်။ သုပေသလာနိ၊ အလွန်ချစ်သော သီလရှိ၍။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧတ္ထဣမေသုတီသုဒွါရေသု၊ ဤသုံးတံခါးတို့၌။ ဌပိတာ၊ အစောင့်ထားအပ်သော။ ဥပဇောတိယော စ၊ ဥပဇောတိယမည်သော တံခါးစောင့်လည်းကောင်း။ ဥပဇ္ဈာယော စ၊ ဥပဇ္ဈာယမည်သော တံခါးစောင့်လည်းကောင်း။ အထ ဝါ၊ ထိုမှတစ်ပါး။ ဂဏ္ဍကုစ္ဆိ စ၊ ဂဏ္ဍကုစ္ဆိမည်သော တံခါးစောင့်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တယော ဒေါဝါရိကာ၊ သုံးယောက်သော တံခါးစောင့်တို့သည်။ ကွ။ အဘယ်အရပ်သို့။ ဂတာ၊ သွားကြကုန်သနည်း။ ဣမဿ၊ ဤသူယုတ်မာအား။ ဒဏ္ဍဉ္စ၊ ဒဏ်ကိုလည်းကောင်း။ ဝဓဉ္စ၊ ကျောရေစုတ်အောင်ရိုက်ပုတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ ဇမ္မံ၊ သူယုတ်မာကို။ ဂလေ၊ လည်၌။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ ဂလယထာ၊ ဤအရပ်မှနှင်ထုတ်ကြကုန်။ မဏ္ဍဗျ၊ မဏ္ဍဗျလုလင်။ ယော တွံ၊ အကြင်သင်သည်ကား။ ဣသိံ၊ ရသေ့ရဟန်းကို။ ပရိဘာသတိ၊ ဆဲရေး၏။ သော တွံ၊ ထိုသင်သည်။ ဂိရိ၊ ကျောက်တောင်ကို။ နခေန၊ လက်သည်းဖြင့်။ ခါဒသိ၊ ကိုက်ဝါးသည်နှင့်တူ၏။ ဇာတဝေဒံ၊ မီးကို။ ဂိလိတုံ၊ မျိုခြင်းငှာ။ ပဒဟသိ၊ အားထုတ်သည်နှင့် တူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သစ္စပရက္ကမော၊ သဘောမှန်သော လုံ့လရှိသော။ မာတင်္ဂေါ၊ မာတင်္ဂအမည်ရှိသော။ ဣသိ၊ ရသေ့သည်။ ဣဒံ၊ ဤစကားကို။ ဝတွာ န၊ မိန့်တော်မူပြီး၍။ ဗြဟ္မဏာနံ၊ ပုဏ္ဏားတို့သည်။ ဥဒိက္ခတံဥဒိက္ခန္တာနံ၊ ကြည့်ကုန်မြင်ကုန် စဉ်သာလျှင်။ အန္တလိက္ခသ္မိံ၊ ကောင်းကင်၌။ ပက္ကမိ၊ သွားလေ၏။ ဥတ္တမင်္ဂံ၊ ဦးခေါင်းသည်။ ပိဋ္ဌိတော၊ နောက်သို့။ အာဝေဠိတံ၊ ပြန်ခဲ့ပြီ။ ဗာဟုံ၊ လက်ရုံးကို။ အကမ္ပနေယျံ၊ မ

ဝ၃+ဝ၄+လှုပ်ရှားဘဲ။ ပသာရေတိ၊ ဆန့်၏။ အက္ခီနိ၊ မျက်စိတို့သည်။ မတဿ၊ သူသေ၏။ အက္ခီနိယထာ၊ မျက်စိတို့ကဲ့သို့။ သေတာနိ၊ ဖြူကုန်၏။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ မေ၊ ငါ၏။ ဣမံပုတ္တံ၊ ဤသားကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အကာသိ၊ ပြုဘိသနည်း။ အယျေ၊ ရှင်မ။ သမဏော၊ ရဟန်းသည်။ ဒုမ္မဝါသီ၊ မျက်ရေးမှန်ကူမကွင်းအပ်၊ တန်ဆာမဆင်အပ်သော မျက်နှာရှိသည်ဖြစ်၍ အစပ်စပ်လေးဖာစပ်ချုပ်အပ်သော ပုဆိုးနွမ်းသင်္ကန်းဒုကုဋ်ကိုဝတ်လျက်။ ဩထလ္လကော၊ တွဲရရွဲအရှည်ကျသော သင်္ကန်းကို ဝတ်လျက်။ ပံသုပိသာစကော ဣဝ၊ တံမြတ်ချေးစွန့်ရာအရပ်၌ မြေဘုတ်ဘီလူးကဲ့သို့။ သင်္ကာရစောဠံ၊ အမှိုက်တံမြတ်ချေးစွန့်ရာအရပ်၌ ရအပ်သော ပုဆိုးနွမ်းကို။ ကဏ္ဌေ၊ လည်၌။ ပဋိမုဉ္စ၊ စွပ်၍။ ဣဓ၊ ဤအရပ်သို့။ အာဂမာ၊ လာ၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ တေ၊ အရှင်မ၏။ ဣမံပုတ္တံ၊ ဤသားကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့ မျက်နှာနောက်သို့ပြန်လျက်လက်ခြေမလှုပ်ရှားနိုင်ခိုင်မာသည်ကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ မာဏဝါ၊ လုလင်တို့။ ဘူရိပညော၊ မြေကြီးအထုနှင့်တူသော ပညာရှိသော ရဟန်းသည်။ ကတမံဒိသံ၊ အဘယ်အရပ်သို့။ အာဂမာ၊ ကြွတော်မူသနည်း။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ မေ၊ ငါ့အား။ အက္ခာထ၊ ကြားကုန်လော့။ တဿ၊ ထိုရှင်ရဟန်း၏။ သန္တိကံ၊ အထံသို့။ ဂန္တွာ န၊ သွား၍။ တံ အစ္စယံ၊ ထိုအပြစ်ကို။ ပဋိကရေမု၊ ကုစားပါကုန်အံ့။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ အပ္ပေဝအပိဧဝလဘေမု၊ ရကုန်ငြားအံ့လည်းမသိ။ အယျေ၊ ရှင်မ။ ပထဒ္ဓုနော၊ ကောင်းကင်ခရီးဟုဆိုအပ်သော အဓွန့်၏။ မဇ္ဇေ၊ အလယ်၌။ ဖန္နရသော၊ တစ်ဆယ့်ငါးရက်မြောက်သော နေ့၌။ စန္ဒော ဣဝ၊ လကဲ့သို့။ ဘူရိပညော၊ မြေကြီးအထုနှင့်တူသော ပညာရှိသော ရှင်ရသေ့သည်။ ဝေဟာသံ၊ ကောင်းကင်၌။ အာဂမာ၊ ကြွလေ၏။ အပိစာပိ၊ စင်စစ်သော်ကား။ သစ္စပ္ပဋိညော၊ မှန်သော ဝန်ခံခြင်းရှိသော။ သာဓုရူပေါ၊ ကောင်းသော သဘောရှိသော။ သောဣသိ၊ ထိုရှင်ရသေ့သည်။ ပုရိမဒိသံ၊ အရှေ့အရပ်သို့။ အဂစ္ဆ၊ ကြွတော်မူ၏။ သာမိ၊ အရှင်။ မေ၊ ငါ၏။ ပုတ္တဿ၊ သား၏။ ဥတ္တမင်္ဂံ၊ ဦးခေါင်းသည်။ ပိဋ္ဌိတော၊ နောက်သို့။ အာဝေဠိတံ၊ လှည့်ခဲ့ပြီ။ ဗာဟုံ၊ လက်ရုံးကို။ အကမ္ပနေယျံ၊ မလှုပ်ရှားသည်ဖြစ်၍။ ပသာရေဣတိ၊ ဤသို့။ ဆန့်တန့်၏။ အက္ခီနိ၊ မျက်စိတို့သည်။ မတဿ၊ သေသောသူ၏။ အက္ခီနိယထာ၊ မျက်စိတို့ကဲ့သို့။ သေတာနိ၊ ဖြူကုန်၏။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ မေ၊ ငါ၏။ ဣမံ ပုတ္တံ၊ ဤသားကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့ရှိအောင်။ အကာသိ၊ ပြုလေဘိသနည်း။ ဒိဋ္ဌမင်္ဂလိကေ၊ ဒိဋ္ဌမင်္ဂလိကာ။ မဟာနုဘာဝေါ၊ တန်ခိုးကြီးကုန်သော။ ယက္ခာ၊ မြို့စောင့်နတ်တို့သည်။ ဟဝေ၊ စင်စစ်သဖြင့်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ အန္ဓာဂတာ၊ ငါနှင့်တကွလာကုန်သော။ တေ၊

ဝ၄+ဝ၅+ထိုမြို့စောင့်နတ်တို့သည်။ ဣသယော၊ ရသေ့တို့သည်။ သာဓူရူပါ၊ ကောင်းသော ဂုဏ်ကျေးဇူးနှင့်ပြည့်စုံကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနမာနာ၊ သိကုန်၏။ ဒုဋ္ဌစိတ္တံ၊ ပျက်သော စိတ်ရှိသော။ ကုပိတံ၊ အမျက်ထွက်သော။ တေ၊ သင်၏။ ပုတ္တံ၊ သားကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ ယက္ခာဟိ၊ မြို့စောင့်နတ်တို့သည်သာလျှင်။ တေ၊ သင်၏။ ပုတ္တံ၊ သားကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့ရှိအောင်။ အကံသု၊ ပြုကုန်၏။ ဗြဟ္မစာရီ၊ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်တော်မူသော ရှင်ရသေ့။ ယက္ခာ စ၊ မြို့စောင့်နတ်တို့သည်သာလျှင်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ပုတ္တံ၊ သားကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အကံသု၊ ပြုကုန်၏။ တွညေဝ၊ အရှင်ရသေ့သည်သာလျှင်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ပုတ္တဿ၊ သားအား။ မာကုဒ္ဓ၊ အမျက်မထွက်ပါလင့်။ တုယှံ ဧဝ၊ ရှင်ရသေ့၏သာလျှင်။ ပါဒေ၊ ခြေတော်တို့ကို။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂတာ၊ ဆည်းကပ်သည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရှင်ရဟန်း။ ပုတ္တသောကေန၊ သား၌စိုးရိမ်သောကြောင့်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အနွာဂတာ၊ လာသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌမင်္ဂလိကေ၊ ဒိဋ္ဌမင်္ဂလိကာ။ ဟိ သစ္စံ၊ မှန်၏။ တဒါ စ၊ ထိုသင်၏သားပြစ်မှားသော အခါ၌လည်းကောင်း။ ဧတရဟိ၊ ယခုသင်တောင်းပန်သော အခါ၌လည်းကောင်း။ ကောစိ၊ အနည်းငယ်သော။ မယှံ၊ ငါ၏။ မနောပဒေါသော၊ စိတ်နှလုံး၏ပြစ်မှားခြင်းသည်။ မမ၊ ငါအား။ န အတ္ထိဧဝ၊ မရှိသည်သာတည်း။ တေ၊ သင်၏။ ပုတ္တော စ၊ သားသည်ကား။ ဗေဒမဒေန၊ ဗေဒင်၌ယစ်သဖြင့်။ မတ္တော၊ ယစ်သည်ဖြစ်၍။ ဗေဒေ၊ ဗေဒင်တို့ကို။ အဓိစ္စ၊ သင်၍။ အတ္ထံ အတ္ထာနတ္ထံ၊ အကျိုးရှိသည်၊ အကျိုးမရှိသည်ကို။ န ဇာနာတိ၊ မသိ။ ဘိက္ခု၊ ရှင်ရဟန်း။ ယံ ကိဉ္စိ၊ အမှတ်မရှိသော အတတ်ကို။ ဥဂ္ဂဟိတွာ၊ သင်၍။ မုဟုတ္တကေန၊ တမုဟုတ်မျှဖြင့်။ အဒ္ဓါဟဝေ၊ အမှန်ပင်လျှင်။ ပရိသဿ၊ အမှတ်မမြဲသော ယောကျ်ား၏။ သညာ၊ သညာသည်။ သမ္မုယှတေဝ၊ မမေ့မလျော့တွေဝေသည်သာလျှင်တည်း။ ဘူရိပည၊ မြေကြီးအထုနှင့်တူသော ရှင်ရသေ့။ ဧတာပရာဓံ၊ ထိုသို့မိုက်မဲတွေဝေသဖြင့် ပြုမိသောအပြစ်ကို။ ခမ၊ သည်းခံတော်မူပါ။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ ကောဓဗလာ၊ အမျက်ဒေါသအားကြီးကုန်သည်။ န ဘဝန္တိ၊ မဖြစ်ထိုက်ကုန်။ ဒိဋ္ဌမင်္ဂလိကေ၊ ဒိဋ္ဌမင်္ဂလိကာ။ မယှံ၊ ငါသည်။ ဣဒဉ္စဥတ္တိဋ္ဌပိဏ္ဍံ၊ ဤစားကြွင်းဆွမ်းကို။ အပ္ပပညော၊ နည်းသော ပညာရှိသော။ တဝ၊ သင်၏။ ပုတ္တော၊ သားဖြစ်သော။ မဏ္ဍဗျော၊ မဏ္ဍဗျသည်။ ဘုဉ္ဇတု၊ စားစေလော့။ ယက္ခာ စ၊ မြို့စောင့်နတ်တို့သည်လည်း။ တေ၊ သင်၏။ နံ ပုတ္တံ၊ ထိုသားကို။ နဝိဟေဋ္ဌယေယျုံ၊ မညှဉ်းဆဲနိုင်ရာ။ တေ၊ သင်၏။ သောပုတ္တော စ၊ ထိုသား

ဝ၅+ဝ၆+သည်လည်း။ အရောဂေါ၊ အနာကင်းသည်။ ဟောဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ မဏ္ဍဗျ၊ မဏ္ဍဗျ။ တွံ၊ သင်သည်။ ဗာလော၊ မိုက်သည်။ ပရိတ္တပညောဝ၊ နည်းသောပညာရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ယော တွံ၊ အကြင်သူသည်ကား။ ပုညခေတ္တံနံ၊ ကုသိုလ်မျိုး၏ စိုက်ပျိုးရာလယ်မြေတို့၌။ အကောဝိဒေါ၊ မလိမ္မာသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ မဟက္ကသာဝေသု၊ များစွာသော ကိလေသာဟူသော ဖန်ရည်ရှိကုန်သော။ ကိလိဋ္ဌကမ္မေသု၊ ညစ်ညူးသော အမှုအကျင့်ရှိကုန်သော။ အသညတေသု၊ ကိုယ်နှုတ်နှလုံးကို မစောင့်သောသူတို့အား။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒဒါသိ၊ လှူဘိ၏။ မဏ္ဍဗျ၊ မဏ္ဍဗျ။ တဝ၊ သင်၏။ ဒက္ခိဏေယျေသု၊ အလှူခံပုဂ္ဂိုလ်တို့တွင်။ ဧကစ္စာနံ၊ အချို့သော အလှူခံပုဂ္ဂိုလ်တို့အား။ ကေသာ စ၊ ဆံတို့ကိုလည်း။ ဇဋာကတွာဝ၊ ဆံကျစ်ပြု၍။ ဗန္ဓာ၊ ဘွဲ့အပ်ကုန်၏။ အဇိနာနိဝတ္ထာ၊ ခွာနှင့်တကွသော သစ်နက်ရေကိုဝတ်အပ်ကုန်၏။ ဇရူဒပါ ဝ၊ မျက်ဖြင့်ဖုံးလွှမ်းအပ်သော ရေတွင်းအိုကဲ့သို့။ မုခံ၊ ခံတွင်းသည်။ ပရူဠံ၊ ဖွားရရာတတ်သော မုတ်ဆိတ်ဖြင့်ဖုံးလွှမ်း၏။ ဣမံ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဒုမ္မရူပံ၊ မျက်ရေးမှန်ကူမကွင်းအပ်၊ တန်ဆာမဆင်အပ်သည်ဖြစ်၍ ရုန့်ကြမ်းသောအသွင်အပြင်ရှိသော။ ပဇံ၊ သင့်အလှူခံသော သတ္တဝါအပေါင်းကို။ ပဿထ၊ ရှုကုန်လော့။ ဇဋာဇိနံ၊ ဆံကျစ်သစ်နက်ရေသည်။ အပ္ပပညံ၊ နည်းသောပညာရှိသော။ ဣမံ ပဇံ၊ ဤသင်၏ အလှူခံ သတ္တဝါအပေါင်းကို။ န တာယတိ၊ စောင့်ရှောက်ခြင်းငှာမတတ်နိုင်။ ယေသံ၊ အကြင်ရဟန်းတို့အား။ ရာဂေါ စ၊ ရာဂသည်လည်းကောင်း။ ဒေါသော စ၊ ဒေါသသည်လည်းကောင်း။ အဝိဇ္ဇာ စ၊ မောဟသည်လည်းကောင်း။ ဝိရာဇိတာ၊ ကင်းကုန်၏။ တာဒိသာ၊ ထိုသို့သဘောရှိကုန်သော။ ခီဏာသဝါ၊ ကုန်ပြီးသော အာသဝေါရှိကုန်သော။ အရဟန္တော၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ လောကေ၊ လူရွာ၌။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေသု၊ ထိုခီဏာသဝရဟန္တာ ပုဂ္ဂိုလ်တို့အား။ ဒိန္နံ၊ လှူအပ်သော အလှူသည်။ မဟပ္ဖလံ၊ ကြီးမြတ်သော အကျိုးရှိ၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ မာတင်္ဂဇာတကံ၊ မာတင်္ဂဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၂၊ စိတ္တသမ္ဘူတဇာတ်။ ဘောန္တော၊ အိုအချင်းတို့။ နရာနံ၊ လူတို့အား။ သုစိဏ္ဏံ၊ ကောင်းစွာကျင့်အပ်သော။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော ကောင်းမှုသည်။ သဖလံ၊ အကျိုးရှိ၏။ သုကတဒုက္ကဋေသုကမ္မေသု၊ ကောင်းမှုမကောင်းမှုဖြစ်သော ကံတို့တွင်။ ကိဉ္စနကမ္မု

ဝ၆+ဝ၇+ နာဧကကမ္မမ္ပိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော ကံသည်မျှလည်း။ မောဃံ၊ အကျိုးမပေး၊ အချည်းနှီးမည်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ သကမ္မုနာ၊ မိမိကုသိုလ်ကံဖြင့်။ ပုညဖလူပပပန္နံ၊ ကောင်းမှုအကျိုးဖြင့် ဖြစ်သော။ မဟာနုဘာဝံ၊ ကြီးသော တန်ခိုးရှိသော။ သမ္ဘူတံ၊ သမ္ဘူတအမည်ရှိသော ငါ့ကို။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော ကောင်းမှုသည်။ သဖလံ၊ အကျိုးရှိ၏။ သုကတဒုက္ကဋေသုကမ္မေသု၊ ကောင်းမှုမကောင်းမှုသည်။ ကိဉ္စနကမ္မုနာဧကကမ္မမ္ပိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော ကံသည်မျှလည်း။ မောဃံ၊ အကျိုးမပေး၊ အချည်းနှီးမည်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ မယှံ၊ ငါ့အား။ သီလရက္ခဏဿ၊ မကြာမမြင့် အနည်းငယ်ကာလမျှသီလစောင့်ခြင်း၏။ ဖလေန၊ အကျိုးအားဖြင့်။ မနော၊ နှလုံးသည်။ ဣဒ္ဓေါယထာပိ၊ ပြည့်စုံသကဲ့သို့လည်း။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ကိဉ္စိ၊ အသို့နည်း။ တဿစိတ္တဿာပိ၊ ထိုနောင်တော် စိတ္တအားလည်း။ မနော၊ နှလုံးသည်။ ဣဒ္ဓေါ နု၊ ပြည့်စုံပါလေ၏လော။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းတရား။ နရာနံ၊ လူတို့အား။ သုစိဏ္ဏံ၊ ကောင်းစွာ ကျင့်အပ်သော။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော ကောင်းမှုသည်။ သဖလံ၊ အကျိုးရှိ၏။ သုကတဒုက္ကဋေသုကမ္မေသု၊ ကောင်းမှုမကောင်းမှုတို့တွင်။ ကိဉ္စနကမ္မုနာဧကကမ္မမ္ပိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော ကံသည်မျှလည်း။ မောဃံ၊ အကျိုးမပေး၊ အချည်းနှီးမည်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ တုယှံ၊ အရှင်မင်းကြီးအား။ မနော၊ နှလုံးသည်။ ဣဒ္ဓေါ ယထာပိ၊ ပြည့်စုံသကဲ့သို့လည်း။ တထေဝ၊ ထို့အတူသာလျှင်။ တဿာပိ၊ ထိုနောင်တော်စိတ္တအားလည်း။ မနော၊ နှလုံးသည်။ ဣဒ္ဓေါ၊ ပြည့်စုံ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စိတ္တမ္ပိ၊ နောင်တော်စိတ္တကိုလည်း။ ဇာနာဟိ၊ သိတော်မူလော့။ ဒါရက၊ သူငယ်။ ဘဝံ၊ သင်သည်။ စိတ္တော နု၊ စိတ္တပင်လော။ အဟံ၊ ငါသည်။ သမ္ဘူတဿ၊ သမ္ဘူတမည်သော မင်း၏။ ဘာတာ၊ နောင်တော်ဖြစ်သော။ စိတ္တောနာမ၊ စိတ္တမည်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဒန္တဿ၊ ဆိုသော။ အညတောအညဿ၊ သင်မှတစ်ပါးသော။ စိတ္တဿေဝ၊ စိတ္တ၏သာလျှင်။ သန္တိကာ၊ အထံမှ။ သုတံနု၊ ကြားအပ်သလော။ ဥဒါဟု၊ ထိုသို့မဟုတ်မူ။ မယာ၊ ငါသည်။ သမ္ဘူတရညော၊ သမ္ဘူတမင်း၏။ ဘာတာဝ၊ နောင်တော်ဖြစ်သော။ စိတ္တော၊ စိတ္တကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော သူသည်။ တေ၊ သင်အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အက္ခာအာစိက္ခိ၊ ကြားလေဘိသလော။ သဗ္ဗထာပိ၊ ခပ်သိမ်းသော အခြင်းအရာအားဖြင့်လည်း။ အယံ ဂါထာ၊ ဤဘွဲ့ဆိုသီကုံးအပ်သော ဂါထာသည်။ သုဂီတာနာမ၊ ကောင်းစွာသိအပ်သည်မည်၏။ ဧတ္ထ၊ ဤဂါထာ၌။ မမ၊ ငါ၏။ ကင်္ခါ၊ ယုံမှားခြင်းသည်။ န အတ္ထိ၊

ဝ၇+ဝ၈+မရှိ။ တေ၊ သင်အား။ ဂမဝရံဂါမဝရာနံ၊ မြတ်သော ရွာတို့၏။ သတဉ္စ၊ အရာကိုလည်း။ ဒဒါမိ၊ ငါပေး၏။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ န စစိတ္တော၊ စိတ္တမဟုတ်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အညတော၊ တစ်ပါးသောသူထံမှ။ သုတံ၊ အဆင့်ကြားအပ်၏။ ဂန္တွာ န၊ သွား၍။ ရညော၊ မင်းအား။ ဂါထံ၊ ဘွဲ့ဆိုသီကုံးအပ်သော ဂါထာကို။ ပဋိဂါဟိ၊ အတုလိုက်၍သီချေ။ တေ၊ သင်အား။ အပိနု၊ စင်စစ်။ အတ္တမနော၊ နှလုံး ဝမ်းမြောက်သည်ဖြစ်၍။ ဝရံ၊ ဆုကို။ ဒဒေ၊ ပေးရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တုမှာကံ၊ အရှင်မင်းကြီးတို့၏။ ဥယျာနေ၊ ဥယျာဉ်၌။ နိသိန္နော၊ ရွှေရုပ်သဖွယ် ဝပ်ဘွဲ့ခွေနေသော။ ဧကော၊ တစ်ဦးသော။ ဣသိ စ၊ ရသေ့သည်ကား။ မေ၊ ငါအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ အသံသိ၊ ကြား၏။ ဘောန္တော၊ အိုအမတ်အပေါင်းတို့။ သုကတေ၊ ကောင်းစွာ လုပ်အပ်ကုန်သော။ စိတ္တသိဗ္ဗနေ၊ ဆန်းကြယ်စွာတပ်အပ်ကုန်သော။ ရာဇရထေ၊ မင်းစီးထိုက်သော မင်္ဂလာရထားတို့ကို။ ဝေ၊ ကောင်းမွန်စွာ။ ယောဇေန္တု၊ ကကြလေကုန်။ ဂီဝေယျံ၊ လည်တန်ဆာကို။ ပဋိမုဉ္စထ၊ စွပ်ကြလေကုန်။ ဘေရိမုဒင်္ဂသင်္ခေ စ၊ စည်ကြီး၊ မရိုးစည်၊ ခရုသင်းတို့ကိုလည်း။ အာဟညန္တု၊ တီးမှုတ်ကြလေကုန်။ သီဃာနိ၊ ပေါ့ပါးလျင်မြန်ထက်သန်ကုန်သော။ ယာနာနိ စ၊ ယာဉ်တို့ကိုလည်း။ ယောဇယန္တု၊ ကကြလေကုန်။ ယတ္ထေဝ၊ အကြင်အဿမပုဒ်၌သာလျှင်။ နိသိန္နံ၊ နေသော။ ဣသိံ၊ ရသေ့ကို။ ဒက္ခိဿံ၊ ဖူးမြင်အံ့။ တံအဿမံ၊ ထိုအဿမပုဒ်သို့။ အဇ္ဇဝေ၊ ယနေ့သာလျှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂမိဿံ၊ သွားအံ့။ မေ၊ ငါသည်။ ပရိသာယမဇ္ဈေ၊ ပရိသတ်၏အလယ်၌။ ယံဂါထာ၊ အကြင်ဂါထာကို။ သုဂီတာ၊ ကောင်းစွာသီအပ်၏။ အယံ၊ ဤကောင်းစွာသိအပ်သောဂါထာကို။ မေ၊ ငါသည်။ သုလဒ္ဓလာဘော၊ ရအပ်သော လာဘ်ကိုကောင်းစွာ ရတော်မူသည်။ အဟောသိဝတ၊ ဖြစ်စွတကား။ သော အဟံ၊ ထိုငါသည်။ သီလဝျတပပန္နံ၊ သီလအကျင့်နှင့်ပြည့်စုံသော။ ဣသိံ၊ ရသေ့ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ပတီတော၊ အလွန်နှစ်သက်၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ သုမနော၊ ဝမ်းမြောက်သည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ ဘန္တေ၊ ရှင်ရသေ့။ ဘဝံ၊ ရှင်ရသေ့သည်။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ အာသနံ၊ နေရာကိုလည်းကောင်း။ ဥဒကံ၊ သောက်ရေသုံးဆောင်ရေကိုလည်းကောင်း။ ပဇ္ဇံ၊ ခြေနယ်ဆီကိုလည်းကောင်း။ ပဋိဂ္ဂဏှာတု၊ ခံတော်မူပါလော့။ အဂ္ဃေ၊ ဧည့်သည်တို့အား ပေးလခြင်းငှာ လျောက်ပတ်သော မြတ်သောအလှူ၌။ ဘဝန္တံ၊ ရှင်ရသေ့ကို။ ပုစ္ဆာမ၊ ပန်ပါကုန်၏။ ဘဝံ၊ ရှင်ရသေ့သည်။ နော၊ အ

ဝ၈+ဝ၉+ကျွန်ုပ်တို့၏။ အဂ္ဃံ၊ မြတ်သောအဘို့ကို။ ကုရုတု၊ ခံတော်မူပါလော့။ ဘန္တေ၊ ရှင်ရသေ့။ တေ၊ ရှင်ရသေ့အား။ ရမ္မဉ္စ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဘွယ်လည်းရှိသော။ အာဝသထံ၊ ကျောင်းနေရာကို။ ကရောန္တု၊ ဆောက်လုပ်ပါစေကုန်။ တွံ၊ ရှင်ရသေ့သည်။ နာရီဂဏေဟိ၊ မိန်းမတို့ဖြင့်။ ပရိစာရယဿု၊ စမ္ပယ်မွေ့လျော်လော့။ အနုဂ္ဂဟာယ၊ ကာမဂုဏ်ဖြင့် ချီးမြှောက်စိမ့်သောငှာ။ ဩကာသံ၊ အခွင့်ကို။ ကရောဟိ၊ ပြုတော်မူလော့။ ဥဘောပိ၊ နှစ်ယောက်သော ငါတို့သည်လည်း။ ဣမံဣဿရိယံ၊ ဤမင်းစည်းစိမ်ကို။ ကရောမ၊ ခံစားကုန်အံ့။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဒုစ္စရိတဿ၊ မကောင်းသော အကျင့်၏။ ဖလံ၊ အကျိုးကိုလည်းကောင်း။ အထော၊ ထိုမှတစ်ပါး။ သုစိဏ္ဏဿ၊ ကောင်းသော အကျင့်၏။ မဟာဝိပါကံ၊ ကြီးမြတ်သော အကျိုးကိုလည်းကောင်း။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အတ္တနမေဝ၊ မိမိကိုယ်ကိုသာလျှင်။ ပဋိသံယမိဿံ၊ သီလသံယမဖြင့် ငါစောင့်အံ့။ ပုတ္တံ ဝါ၊ သားကိုလည်းကောင်း။ ပသုံ ဝါ၊ ကျွဲနွားဆင်မြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဓနံ ဝါ၊ ဥစ္စာကိုလည်းကောင်း။ န ပတ္ထယေ၊ ငါမတောင့်တ။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဝဿဒသာ၊ ဆယ်နှစ်ဆယ်နှစ်ပိုင်းခြားအပ်သော ဒသကတို့သည်။ ဣမာဒသေဝ၊ ဤမန္ဒာဒသကခိဋ္ဋာဒသကစသော ဆယ်ပါးတို့ပင်တည်း။ ဣဓ၊ ဤလူ့ရွာ၌။ မစ္စာနံ၊ သတ္တဝါတို့၏။ ဇီဝိတံ၊ အသက်သည်။ တံဩဓိံ၊ ထိုမန္ဒာဒသကစသော အပိုင်းအခြားသို့။ အပ္ပတ္တညေဝ၊ မရောက်မီလျှင်။ ဆိန္ဒော၊ နုတ်ဖြတ်အပ်သော။ နဠော၊ ကျူသည်။ သုဿတိဣဝ၊ ခြောက်သကဲ့သို့။ သုဿတိ၊ ခြောက်တတ်၏။ တတ္ထတသ္မိံဇီဝိတေ၊ ထိုအသက်သည်။ ဧဝံသုဿမာနေ၊ ဤသို့ ခြောက်သွေ့လွယ်သည်ဖြစ်လျက်။ နန္ဒိ၊ ကာမဂုဏ်ငါးပါး၌ နှစ်သက်ခြင်းသည်။ ကာ၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။ ခိဋ္ဋာ၊ မြူးတူးခြင်းသည်။ ကာ၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။ ရတိ၊ ဤသို့။ ကာမဂုဏ်၌ သောမနဿအားဖြင့် မွေ့လျော်ခြင်းသည်။ ကာ၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။ ဓနေသိနာ၊ ဥစ္စာရှာမှီးခြင်းဖြင့်။ ကာ၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။ ပုတ္တေဟိ၊ သားတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဒါရေဟိ၊ မယားတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ မေ၊ ငါအား။ ကိံ၊ အဘယ်ပြုအံ့နည်း။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဗန္ဓနာ၊ သားမယားဟူသော အနှောင်အဖွဲ့မှ။ မုတ္တော၊ လွတ်သည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ မေ၊ ငါ့အား။ မစ္စု၊ သေမင်းသည်။ န ပ္ပပဇ္ဇတိ၊ မမေ့မလျော့။ အဓိပန္နဿ၊ နှိပ်စက်သော ငါ့အား။ ရတိ၊ ဤသို့။ ကာမဂုဏ်၌ မွေ့လျော်ခြင်းသည်။ ကာ၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။ ဓနေသိနာ၊ ဥစ္စာကိုရှာမှီးခြင်းဖြင့်။ ကာ၊ အဘယ်အကျိုးရှိ

ဝ၉+၁၀+အံ့နည်း။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သော အဟံ၊ ထိုငါသည်။ ပဇာနာမိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ ဇနိန္ဒ၊ မင်းမြတ်။ နရာနံ၊ လူတို့အား။ ဇာတိ၊ အမျိုးသည်။ အဓမာ၊ ယုတ်မာ၏။ စဏ္ဍလယောနိ၊ ဒွန်းစဏ္ဍားအမျိုးသည်။ ဒွိပဒါကနိဋ္ဌာ၊ အခြေနှစ်ချောင်းရှိသော လူတို့တွင် အယုတ်ဆုံးတည်း။ သုပါပကေဟိ၊ အလွန်ယုတ်မာကုန်သော။ သကေဟိကမ္မေဟိ၊ မိမိပြုအပ်သော မကောင်းမှုကံတို့ကြောင့်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ စဏ္ဍာလဂဗ္ဘေ၊ ဒွန်းစဏ္ဍားဝမ်း၌။ အဝသိမှ၊ ငါတို့နေရဖူးကုန်ပြီ။ ဇနိန္ဒ၊ မင်းမြတ်။ အဝန္တီသု၊ အဝန္တီတိုင်းတို့၌။ စဏ္ဍာလာ၊ ဒွန်းစဏ္ဍားတို့သည်။ အဟုမှ၊ ငါတို့ဖြစ်ကုန်ပြီ။ နေရဉ္ဇရံပတိနေရဉ္ဇရာနဒီတီရေ၊ နေရဉ္ဇရာမြစ်ကမ်းနား၌။ မိဂါ၊ သမင်တို့သည်။ အဟုမှ၊ ငါတို့ဖြစ်ဖူးကုန်ပြီ။ နမ္မဒါတီရေ၊ နမ္မဒါမြစ်ကမ်းနား၌။ ဥက္ကုသာ၊ ဝံလိုငှက်တို့သည်။ အဟုမှ၊ ငါတို့ဖြစ်ဖူးကုန်ပြီ။ အဇ္ဇ၊ ယခုအခါ၌။ တေ မယံ၊ ထိုငါတို့နှစ်ယောက်တို့သည်။ ဗြဟ္မဏခတ္တိယာ၊ ပုဏ္ဏားမင်းတို့သည်။ ဇာတာ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဇီဝိတံ၊ ဤသတ္တဝါတို့၏ဇီဝိတိန္ဒြေသည်။ မရဏံ၊ သေခြင်းသို့။ ဥပနီယတိဥပဂစ္ဆတိ၊ ကပ်တတ်၏။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ ဣမေသံသတ္တာနံ၊ ဤသတ္တဝါတို့၏။ ဣဒံအာယုံ၊ ဤအသက်သည်။ အပ္ပံ၊ မိမိသဘောအားဖြင့်တိုသည်၏အဖြစ်ကြောင့်လည်းကောင်း၊ တည်ရာဖြစ်ရာ ကာလတို့သည်၏အဖြစ်ကြောင့်လည်းကောင်း အနည်းငယ်သာတိုလှစွာ၏။ သူရိယုဂ္ဂမနေ၊ နေထွက်သော အခါ၌။ တိဏဂ္ဂေ၊ မြက်ဖျား၌။ ဥဿာဝဗိန္ဓုသဒိသံ၊ နေရောင်ကျက်သဖြင့် ခြောက်လွယ်သော ဆီးနှင်းပေါက်နှင့်တူ၏။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ ဇရူပနီတဿ၊ အိုခြင်းဟူသော သေမင်းတစ်မန်သည် သေမင်းအထံသို့ ဆောင်အပ်သောသူအား။ ပုတ္တာဒယော၊ သားသမီးအစရှိကုန်သော။ တာဏာ၊ စောင့်ရှောက်နိုင်သော သူတို့မည်သည်။ န သန္တိ၊ မရှိကုန်။ ပဉ္စာလ၊ ပဉ္စာလမင်း။ မမေဝ၊ ငါ၏သာလျှင်။ ဝါကျံ၊ ဤသည့်ဆုံးမစကားကို။ ကရောဟိ၊ လိုက်နာလော့။ ရူပါဒိကာမဂုဏဟေတု၊ ရူပါရုံစသော ကာမဂုဏ်ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ပမောဒံ၊ မေ့လျော့ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇိတွာ၊ ရောက်၍။ ဒုက္ခုဒြယာနိ၊ ငရဲစသည်တို့၌ ဆင်းရဲပွားကြောင်းဖြစ်ကုန်သော။ ကမ္မာနိ၊ မကောင်းမှုတို့ကို။ မာအကာသိ၊ မပြုလင့်။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ ဇီဝိတံ၊ ဤသတ္တဝါတို့၏ ဇီဝိတိန္ဒြေသည်။ မရဏံ၊ သေခြင်းသို့။ ဥပနီယတိဥပဂစ္ဆတိ၊ ကပ်တတ်၏။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ ဣမေသံသတ္တာနံ၊ ဤသတ္တဝါတို့၏။ ဣဒံအာယု၊ ဤအသက်သည်။ အပ္ပံ၊ မိမိသဘောအားဖြင့် တိုသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်လည်းကောင်း။ တည်ရာကာလတို့သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်လည်းကောင်း အနည်းငယ်သာတိုလှစွာ၏။ သူရိယုဂ္ဂမာနေ၊ နေထွက်သော အခါ၌။ တိဏဂ္ဂေ၊ မြက်ဖျား၌။ ဥဿာဝဗိန္ဓုသဒိသံ၊ နေရောင်ကျက်သဖြင့် ခြောက်လွယ်သော ဆီးနှင်း

၁၀+၁၁+လည်းကောင်း အနည်းငယ်သာတိုလှစွာ၏။ သူရိယုဂ္ဂမနေ၊ နေထွက်သော အခါ၌။ တိဏဂ္ဂေ၊ မြက်ဖျား၌။ ဥဿာဝဗိန္ဓုသဒိသံ၊ နေရောင်ကျက်သဖြင့် ခြောက်လွယ်သော ဆီးနှင်းပေါက်နှင့်တူ၏။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ ဇရူပနီတဿ၊ အိုခြင်းဟူသော သေမင်းတစ်မန်သည် သေမင်းအထံသို့ ဆောင်အပ်သောသူအား။ ပုတ္တာဒယော၊ သားသမီးအစရှိကုန်သော။ တာဏာ၊ စောင့်ရှောက်နိုင်သောသူတို့မည်သည်။ န သန္တိ၊ မရှိကုန်။ ပဉ္စာလ၊ ပဉ္စာလမင်း။ မမေဝ၊ ငါ၏သာလျှင်။ ဝါကျံ၊ ဤသည့်ဆုံးမစကားကို။ ကရောဟိ၊ လိုက်နာလော့။ ရူပါဒိကာမဂုဏဟေတု၊ ရူပါရုံစသော ကာမဂုဏ်ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ပမာဒံ၊ မေ့လျော့ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇိတွာ၊ ရောက်၍။ ဒုက္ခပ္ဖလာနိဒုက္ခဝိပါကာနိ၊ ဆင်းရဲသော အကျိုးကို ပေးတတ်ကုန်သော။ ကမ္မာနိ၊ မကောင်းမှုတို့ကို။ မာအကာသိ၊ မပြုလင့်။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ ဇီဝိတံ၊ ဤသတ္တဝါတို့၏ ဇီဝိတိန္ဒြေသည်။ မရဏံ၊ သေခြင်းသို့။ ဥပနီယတိဥပဂစ္ဆတိ၊ ကပ်တတ်၏။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ ဣမေမသံသတ္တာနံ၊ ဤသတ္တဝါတို့၏။ ဣဒံအာယု၊ ဤအသက်သည်။ အပ္ပံ၊ မိမိသဘောအားဖြင့် တိုသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်လည်းကောင်း။ တည်ရာကာလတို့သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်လည်းကောင်း အနည်းငယ်သာတိုလှစွာ၏။ သူရိယုဂ္ဂမာနေ၊ နေထွက်သော အခါ၌။ တိဏဂ္ဂေ၊ မြက်ဖျား၌။ ဥဿာဝဗိန္ဓုသဒိသံ၊ နေရောင်ကျက်သဖြင့် ခြောက်လွယ်သော ဆီးနှင်း

၁၁+၁၂+ဖျက်ဆီးတတ်၏။ ပဉ္စာလ၊ ပဉ္စာလမင်း။ မမေဝ၊ ငါ၏သာလျှင်။ ဝါကျံ၊ ဤသည်ဆုံးမစကားကို။ ကရောဟိ၊ လိုက်နာလော့။ နိရယူပပတ္တိယာ၊ ငရဲ၌ ဖြစ်စေခြင်းငှာ။ ကမ္မံ၊ မကောင်းမှုကို။ မာအကာသိ၊ မပြုလင့်။ ဣသိ၊ ရှင်ရသေ့။ တွံ၊ ရှင်ရသေ့သည်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ ယံ ဝစနံ၊ အကြင်စကားကို။ ဘာသသိ၊ ဆို၏။ ဧဝံ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ တဝ၊ သင်၏။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားသည်။ အဒ္ဓါ၊ မချွတ်။ သစ္စံဟိသစ္စ ဧဝ၊ မှန်သည်သာတည်း။ ဘိက္ခု၊ ရှင်ရသေ့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ အနပ္ပရူပါ၊ အတိုင်းမသိများပြားသော သဘောရှိကုန်သော။ ကာမာ စ၊ ကာမဂုဏ်တို့သည်ကား။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ မာဒိသကေန၊ အကျွန်ုပ်ကဲ့သို့သောသူသည်။ တေ၊ ထိုကာမဂုဏ်တို့ကို။ ဒုစ္စဇာ၊ စွန့်နိုင်ခဲကုန်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ နာဂေါ၊ ဆင်ပြောင်သည်။ ပင်္ကမဇ္ဈေ၊ ညွှန်အိုင်၏ အလယ်၌။ ဗျာသန္နောယထာ၊ နစ်မြုပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ အဟမ္ပိ၊ အကျွန်ုပ်သည်လည်း။ ကာမပင်္ကေ၊ ကာမဂုဏ်တည်းဟူသော ညွှန်တန်ပျောင်း၌။ ဗျာသန္နော၊ နစ်မြုပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ထလံ၊ ကာမဂုဏ်တည်းဟူသော ညွှန်ပျောင်းမှထွက်မြောက်ရာကြည်းကုန်းကို။ ပဿံ၊ မြင်ရသော်လည်း။ ဂန္တုံ၊ သွားခြင်းငှာ။ နာဘိသမ္ဘောတိ၊ မစွမ်းနိုင်။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ မဂ္ဂံ၊ ဩဝါဒအနုသာသနီတည်းဟူသော ခရီးလမ်းမကို။ န အနုဗ္ဗဇာမိ၊ မလိုက်နိုင်ပါ။ မာတာ စ၊ အမိသည်လည်းကောင်း။ ပိတာ စ၊ အဘသည်လည်းကောင်း။ ပုတ္တံ၊ သားသမီးကို။ ကိန္တိ၊ အသို့မူ၍။ သုခီ၊ ချမ်းသာခြင်းနှင့်ပြည့်စုံသည်။ ဘဝေယျ၊ ဖြစ်ပါအံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အနုသာသရေယထာ၊ ဆုံးမကုန်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ တွမ္ပိ၊ အရှင်ဘုရားသည်လည်း။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့် ဆုံးမသည်ရှိသော်။ ပေစ္စ၊ တစ်မလွန်ဘဝ၌။ စိရံ၊ ကြာမြင့်စွာ။ သုခီ၊ ချမ်းသာနှင့်ပြည့်စုံသည်။ ဘဝေယျံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ မမ္ပိ၊ အကျွန်ုပ်ကိုလည်း။ အနုသာသ၊ ဆုံးမကာမူ။ ဇနိန္ဒ၊ မင်းမြတ်။ တုဝံ၊ သင်သည်။ မာနုသကေ၊ လူ၌ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေကာမေ၊ ဤကာမဂုဏ်တို့ကို။ ပဟာတုံ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ နောစေဥဿဟသေ၊ အကယ်၍ မစွမ်းနိုင်သည်ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ မစွမ်းနိုင်သည်ရှိသော်။ ဓမ္မံ၊ တရားနှင့်လျော်သော။ ဗလိံ၊ အခွန်အတုတ်ကို။ ပဋ္ဌပယဿု၊ ကောက်ယူသိမ်းခံတော်မူလော့။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တဝ၊ သင်၏။ ရဋ္ဌေ၊ တိုင်းနိုင်ငံ၌။ အဓမ္မကာရော၊ ရှေးမင်းတို့သည် ထားအပ်သော အဆုံးအဖြတ်ကို ဖျက်ဆီး၍ အသစ်ဖြစ်သော တရားမဟုတ်သော အမှုအကျင့်သည်။ မာအဟ၊ မဖြစ်စေလင့်။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ သမဏဗြာ

၁၂+၁၃+ဟ္မဏာနံ၊ တရားကိုစောင့်ကုန်သော ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့ကို။ နိမန္တကာ၊ ပင့်ဖိတ်တတ်ကုန်သော။ ဒူတာ၊ တစ်မန်တို့ကို။ စတဿောဒိသာ၊ အရပ်လေးမျက်နှာတို့သို့။ ဝိဓာဝန္တု၊ ဥဒဟိုသွားစေကုန်လော့။ တေ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ အန္နပါနေန၊ ထမင်းအဖျော်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝတ္ထေန၊ အဝတ်သင်္ကန်းဖြင့်လည်းကောင်း။ သေနာသနပစ္စယေန စ၊ ကျောင်းပစ္စည်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ဥပဋ္ဌနဟဿု၊ လုပ်ကျွေးလော့။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ အန္နေန၊ ထမင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ပါနေန၊ အဖျော်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ပသန္နစိတ္တော၊ ကြည်ညိုသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သမဏဗြာဟ္မဏေ စ၊ တရားစောင့်သော ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့ကိုလည်း။ သန္တပ္ပယ၊ ရောင့်ရဲစေလော့။ ယထာနုဘာဝံ၊ အစွမ်းသတ္တိရှိသည် အားလျော်စွာ။ ဒတွာ စ၊ ပေး၍လည်းကောင်း။ ဘုတွာ စ၊ သုံးဆောင်စားသောက်၍လည်းကောင်း။ အနန္ဒိတော၊ မကဲ့ရဲ့အပ်သည်ဖြစ်၍။ သဂ္ဂံဌာနံ၊ နတ်ရွာဌာနသို့။ ဥပေဟိ၊ ကပ်လေလော့။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ နာရီဂဏေဟိ၊ မိန်းမအပေါင်းတို့ဖြင့်။ ပရိစာရယန္တံ၊ စမ္ပယ်မြူးကွန့်သော။ တံ၊ အရှင်မင်းကြီးကို။ မဒေါ၊ မာန်ယစ်ခြင်းသည်။ သစေ ဧဝျသဟေိယျ၊ အကယ်၍သာလျှင်နှိပ်စက်ငြားအံ့။ ဣမေဝဂါထံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သောဂါထာကိုသာလျှင်။ မနသိကရောဟိ၊ နှလုံးသွင်းလေလော့။ ဧနံ၊ ထိုဂါထာကို။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်၏။ မဇ္ဈေ စ၊ အလယ်၌လည်း။ ဘာသေဟိ၊ ဟောလေလော့။ အမ္ဘောကာသသယော၊ မြက်မိုးသော ကုဋီမျှမရှိသည်၏အဖြစ်ကြောင့် လွင်တီးခေါင်၌ အိပ်ရသော။ ယောဇန္တု၊ အကြင်သတ္တဝါသည်။ စဏ္ဍာလိယာ၊ အမိဒွန်းစဏ္ဍားမသည်။ ဝဇန္တုဝဇန္တိယာ၊ ထင်းခွေဟင်းရွက်ခူးသော အရပ်သို့သွားသည်ရှိသော်။ သုနခိယာ၊ ခွေးမ၏။ ခီရပါယိတော၊ ခွေးငယ်နှင့်အတူနို့ကိုသောက်စို့ရသည်ဖြစ်၍။ သုဝါနေဟိ၊ နို့စို့ဘက်ခွေးငယ်တို့ဖြင့်။ ပရိကိဏ္ဏော၊ ရောပြွမ်းလျက်။ ဝဍ္ဎီတော၊ ကြီးပြင်းရ၏။ သောဇန္တု၊ ထိုဒွန်းစဏ္ဍားသားဖြစ်ဖူးသော သတ္တဝါကို။ အဇ္ဇ၊ ယခု။ ရာဇာတိ၊ ဗာရာဏသီခွန်ဆီသိမ်းယူမင်းတစ်ဆူဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်ပြီးတည်း။ စိတ္တသမ္ဘူတဇာတကံ၊ စိတ္တသမ္ဘူတဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၃၊ သိဝိဇာတ်။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ထေရောဝ၊ အိုမင်းသော မထေရ်ကြီးကဲ့သို့။ ဒူရေ၊ အဝေး၌။ အပဿံအပဿန္တော၊ မမြင်သည်ဖြစ်၍။ စက္ခုံ၊

၁၃+၁၄+မျက်စိကို။ ယာစိတုံ၊ တောင်းခြင်းငှာ။ အာဂတော၊ လာခဲ့၏။ ယာစိတော၊ တောင်းအပ်သော မင်းကြီးသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ စက္ခုံ၊ မျက်စိတစ်ဘက်ကို။ ဒေဟိ၊ ပေးလှူပါလော့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ပေးလှူသည်ရှိသော်။ မယံ၊ ငါတို့နှစ်ယောက်တို့သည်။ ဧကနေတ္တာ၊ မျက်စိတစ်ဘက်စီရှိကုန်သည်။ ဘဝဿာမ၊ ဖြစ်ကုန်အံ့။ ဝနိဗ္ဗက၊ အလှူခံပုဏ္ဏားအို။ တွံ၊ သင့်ကို။ ကေန၊ အဘယ်သူသည်။ အနုသိဋ္ဌော၊ ဆုံးမအပ်သည်ဖြစ်၍။ ဣဓ၊ ဤအရပ်သို့။ စက္ခုပထာနိ၊ မြင်ခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော စက္ခုတို့ကို။ ယာစိတုံ၊ တောင်းခြင်းငှာ။ အာဂတော၊ လာသည်။ အသိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ယံနေတ္တံ၊ အကြင်မျက်စိကို။ ပုရိသေန၊ လူသာမန်သည်။ ဒုစ္စဇံ၊ စွန့်လှူနိုင်ခဲ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ အာဟု၊ မိန့်ဆိုကုန်၏။ တွံ၊ သင်ပုဏ္ဏားသည်။ ဒုစ္စဇံ၊ အလွန်စွန့်နိုင်ခဲသော။ ဥတ္တမင်္ဂံ၊ မြတ်သောအင်္ဂါဖြစ်သော။ တံနေတ္တံ၊ ထိုမျက်စိကို။ ယာစိ၊ တောင်းဘိ၏တကား။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ ယံ၊ အကြင် သိကြားမင်းကို။ ဒေဝေသု၊ နတ်ပြည်တို့၌လည်းကောင်း။ မနုဿလောကေ၊ လူပြည်၌လည်းကောင်း။ သုဇမ္ပတီတိ၊ သုဇမ္ပတိဟူ၍လည်းကောင်း။ မဃဝါတိ၊ မဃဝါဟူ၍လည်းကောင်း။ နံ၊ ထိုသိကြားမင်းကို။ အာဟု၊ ဆိုကုန်၏။ တေန၊ ထိုသိကြားမင်းသည်။ အနုသိဋ္ဌော၊ ဆုံးမအပ်သည်ဖြစ်၍။ ဝနိဗ္ဗကော၊ အလှူခံဖြစ်သော ငါသည်။ စက္ခုပထာနိ၊ မြင်ခြင်း၏အကြောင်းဖြစ်သော မျက်စိတို့ကို။ ယာစိတုံ၊ တောင်းခြင်းငှာ။ ဣဓ၊ ဤအရပ်သို့။ အာဂတော၊ လာသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ ဝနိဗ္ဗတောယာစန္တဿ၊ အလှူခံသော။ မယှံ၊ ငါ့အား။ ဝနံ၊ အလှူခံအပ်သော။ အနုတ္တရံ၊ မြတ်သော မျက်စိကို။ ဒဒါဟိ၊ လှူလော့။ ယာစတောယာစန္တဿ၊ အလှူခံသော ငါ့အား။ တေ၊ ရှင်မင်းကြီး၏။ စက္ခုပထာနိ၊ မြင်ခြင်း၏အကြောင်းဖြစ်သော မျက်စိတို့ကို။ ဒဒါဟိ၊ လှူပါလော့။ ယံနေတ္တံ၊ အကြင်မျက်စိကို။ ပုရိသေန၊ သတ္တဝါသာမန်သည်။ ဒုစ္စဇံ၊ စွန့်နိုင်ခဲ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟု၊ ဆိုကုန်၏။ စက္ခုပထံ၊ မြင်ခြင်း၏အကြောင်းဖြစ်သော။ အနုတ္တရံ၊ မြတ်သော။ တံ စက္ခုပထံ၊ ထိုမြင်ခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော မျက်စိကို။ မေ၊ ငါ့အား။ ဒဒါဟိ၊ လှူပါလော့။ ဗြဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ယေနအတ္ထေန၊ အကြင်အလိုဖြင့်။ ယံ အတ္ထံ၊ အကြင်လိုအပ်သော ဝတ္ထုကို။ အဘိပတ္ထယံ၊ တောင့်တသည်ဖြစ်၍။ ဣဓ၊ ဤအရပ်သို့။ အာဂစ္ဆိ၊ လာ၏။ တေ၊ သင်၏။ တေသင်္ကပ္ပါ၊ ထိုအလိုတို့သည်ကား။ ဣဇ္ဈန္တု၊ ပြည့်စေကုန်သတည်း။ စက္ခူနိ၊ မျက်စိတို့ကို။ လဘ၊ ရလေလော့။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဧကံ၊ မျက်စိတစ်လုံးကို။ ယာ

၁၄+၁၅+စမာနဿ၊ တောင်းသော။ တေ၊ သင်အား။ ဥဘယာနိ၊ နှစ်လုံးသော မျက်စိတို့ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒဒါမိ၊ ပေးလှူအံ့။ သော တွံ၊ ထိုသင်သည်။ စက္ခုမာ၊ မျက်စိနှင့်ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ ဇနဿ၊ လူအပေါင်းသည်။ ပေက္ခတော၊ ကြည့်ရှုစဉ်။ ဂစ္ဆ၊ ငါမျက်စိရပြန်ပေပြီဟု မျက်စိကိုပြစား၍သွားလေလော့။ ယံ၊ အကြင်မျက်စိကို။ တွံ၊ သင်ပုဏ္ဏားသည်။ ဣစ္ဆသိ၊ အလိုရှိ၏။ တံ၊ ထိုမျက်စိသည်။ တေ၊ သင်အား။ သမိဇ္ဈတု၊ လိုကိုင်းကုံလုံပြည့်စုံစေသတည်း။ ဒေဝ၊ မင်းမြတ်။ ဝေါ၊ အရှင်မင်းတို့၏။ စက္ခုံ၊ မျက်စိကို။ မာအဒါ၊ လှူတော်မမူပါလင့်။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့ကို။ မာပရက္ကရိ၊ စွန့်တော်မမူပါလင့်။ ဒေဝ၊ မင်းမြတ်။ မုတ္တာ၊ ပလဲတို့သည်လည်းကောင်း။ ဝေဠုရိယာ၊ ကျောက်မျက်ရွဲတို့သည်လည်းကောင်း။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ တံဓနံ၊ ထိုပလဲကျောက်မျက်ရွဲအစရှိသော ဥစ္စာကို။ ဒေဟိ၊ လှူတော်မူပါလော့။ ဒေဝ၊ မင်းမြတ်။ ယုတ္တေ၊ ကအပ်ကုန်သော။ ရထေ၊ ရထားတို့ကိုလည်းကောင်း။ အလင်္ကတေ၊ တန်ဆာဆင်အပ်ကုန်သော။ အာဇာနိယေ၊ အာဇာနည်မြင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒေဟိ၊ လှူတော်မူလော့။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဟေမကပ္ပနဝါသသေ၊ ရွှေကရွှေကြိုးရွှေကွန်တင်ကုန်သော။ နာဂေ၊ ဆင်တော်တို့ကို။ ဒေဟိ၊ လှူတော်မူလော့။ ရထေသဘ၊ ရထားစီးခြင်းမင်းတကာတို့ထက် မြတ်တော်မူသော မင်းကြီး။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ သယောဂ္ဂါ၊ ဆင်ယဉ်မြင်းယဉ်နှင့်တကွကုန်သော။ သရထာ၊ ရထားနှင့်တကွကုန်သော။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ သိဝယော၊ သိဝိပြည်သူတို့သည်။ အဝိကလစက္ခုံ၊ မချို့သော မျက်စိရှိသော။ တံ၊ အရှင်မင်းကြီးကို။ သမန္တာ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ ပရိကိရေယျုံ၊ ခြံရံကုန်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ထိုသို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ ဗာဟိရဓနမေဝ၊ အပဖြစ်သောဥစ္စာကိုသာလျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဏ္ဏားအား။ ဒေဟိ၊ လှူတော်မူလော့။ အက္ခီနိ၊ မျက်စိတို့ကို။ မာဒေဟိ၊ လှူတော်မမူလင့်။ ဘောန္တောပရိသာ၊ အိုပရိသတ်တို့။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ ဒဿံ၊ ငါပေးအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာန၊ ဆိုပြီး၍။ အဒါနေ၊ မပေးခြင်း၌။ မနော၊ စိတ်နှလုံးကို။ ကုရုတေ၊ ပြုအံ့။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဘုမျံ၊ မြေ၌။ ပတိတံ၊ ထောင်သော။ ပါသံ၊ ကျော့ကွင်းကို။ ဂိဝါယံ၊ လည်၌။ ပဋိမုဉ္စတိ၊ စွပ်သည်မည်၏။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ ဒဿံ၊ ငါပေးအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာန၊ ဆိုပြီး၍။ အဒါနေ၊ မပေးခြင်း၌။ မနော၊ စိတ်နှလုံးကို။ ကုရုတေ၊ ပြုအံ့။ သော၊ ထိုသူသည်။ ပါပါ၊ ယုတ်မာသောသူအောက်။ ပါပတရော၊ အထူးသဖြင့် ယုတ်မာသော သူမည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်

၁၅+၁၆+၏။ ယမသာဓနံ၊ ယမမင်း၏အာဏာတည်ရာဥဿဒ္ဒငရဲသို့။ သမ္ပတ္တော၊ ရောက်သည်မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟိယုတ္တံ၊ သင့်စွ။ ယံ၊ အကြင်ဝတ္ထုကို။ ယာစကော၊ ယာစကာသည်။ ယာစေ၊ တောင်းငြားအံ့။ တဉှိတံ ဧဝ၊ ထိုဝတ္ထုကိုသာလျှင်။ အဿ၊ ထိုယာစကာအား။ ဒဒေ၊ ပေးရာ၏။ ယံ၊ အကြင်ဝတ္ထုကို။ န ယာစေ၊ မတောင်း။ တံ၊ ထိုမတောင်းသောဝတ္ထုကို။ နဒဒေ၊ မပေးရာ။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ စက္ခုံ၊ အကြင်မျက်စိကို။ ယာစတိ၊ တောင်း၏။ တမေဝ၊ ထိုပုဏ္ဏားကောင်းသော မျက်စိကိုသာလျှင်။ သွာဟံသော အဟံ၊ ထိုငါသည်။ ဒဒါမိ၊ ပေးအံ့။ ဇနိန္ဒ၊ မင်းမြတ်။ အာယုံ၊ အသက်ရှည်ခြင်းကို။ ပတ္ထယာနော၊ တောင့်တတော်မူ၍။ ဒေသိနု၊ လှူတော်မူသလော။ ဝဏ္ဏံ၊ အဆင်းကို။ ပတ္ထယောနော၊ တောင့်တတော်မူ၍။ ဒေသိနု၊ လှူတော်မူသလော။ သုခံ၊ ချမ်းသာကိုလည်းကောင်း။ ဗလံ၊ ခွန်အားကိုလည်းကောင်း။ ပတ္ထယာနော၊ တောင့်တတော်မူ၏။ ဒေသိနု၊ လှူတော်မူသလော။ ကိံ၊ အဘယ်ဝတ္ထုကို။ ပတ္ထယာနော၊ တောင့်တတော်မူ၍။ ဒေသိနု၊ လှူတော်မူသနည်း။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ သိဝီနံ၊ သိဝိပြည်သူတို့ထက်။ အနုတ္တရော၊ မြတ်သော။ ရာဇာ၊ မင်းဖြစ်သော။ တွံ၊ အရှင်မင်းကြီးသည်။ ကထဉှိကထံနာမ၊ အဘယ်ကြောင့်သာလျှင်။ သန္ဒိဋ္ဌိကံ၊ မျက်မှောက်မြင်စကောင်းသော အစိုးရသော စည်းစိမ်ကို။ ပဟာယ၊ စွန့်၍။ ပရလောကဟေတုံ၊ တစ်မလွန်လောကဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ စက္ခူနိ၊ မျက်စိတို့ကို။ ဒဇ္ဇာ၊ လှူတော်မူဘိသနည်း။ ဘောန္တောပရိသာ၊ အိုပရိသတ်တို့။ ဝေ၊ စင်စစ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဧတံ၊ ဤမျက်စိကို။ ယသသာ၊ လူနတ်တို့၏ စည်းစိမ်အခြံအရံကြောင့်။ နဒဒါမိ၊ ငါမလှူ။ ပုတ္တံ၊ သားသမီးကို။ န ဣစ္ဆေ၊ ငါအလိုမရှိ။ ဓနံ၊ ရွှေငွေစသော ဥစ္စာကို။ န ဣစ္ဆေ၊ ငါအလိုမရှိ။ ရဋ္ဌံ၊ ပြည်ရွာတိုင်းကားကို။ နဣစ္ဆေ၊ ငါအလိုမရှိ။ စ၊ စင်စစ်သော်ကား။ သတံ၊ ပညာရှိသော ဘုရားလောင်းသူတော်ကောင်းတို့၏။ ပေါရာဏော၊ ကျင့်စမြဲလမ်းရိုးလမ်းဟောင်းဖြစ်သော။ ဓမ္မော၊ ပါရမီအကျင့်ကို။ မယာ၊ ငါသည်။ စရိတော၊ ကျင့်အပ်၊ ကျင့်သင့်ကောင်းလှပေ၏။ ဣတိဣမိနာကာရဏေန၊ ဤသို့ရှေးဘုရားလောင်းသူတော်ကောင်းတို့ကျင့်မြဲလမ်းကိုကျင့်လိုသော အကြောင်းကြောင့်။ မမ၊ ငါ၏။ မနော၊ နှလုံးသည်။ ဒါနေဧဝ၊ အလှူ၌သာလျှင်။ ရမတိ၊ မွေ့လျော်၏။ သိဝိက၊ သိဝိကဆေးဆရာ။ တွံ၊ သင်သည်။ မမ၊ ငါ၏။ သခါ စ၊ ခင်ပွန်းသည်လည်းကောင်း။ မိတ္တော စ၊ မိတ်သည်လည်းကောင်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ သုသိက္ခိတော၊ ဆေးအတတ်၌ ကောင်းစွာသင်အပ်ပြီးသော ဆရာသည်။ မေ၊ ငါ၏။ ဝစော၊ စကားကို။ သာ

၁၆+၁၇+ ဓု၊ ကောင်းစွာ။ ကရောဟိ၊ လိုနာနားထောင်လော။ ဇီဝိသတော၊ ကြည့်ရုံသော။ မမ၊ ငါ၏။ စက္ခူနိ၊ မျက်စိတို့ကို။ ဥဒ္ဓရိတွာ၊ ထုတ်နုတ်၍။ ဝနိဗ္ဗကဿ၊ အလှူခံ၏။ ဟတ္ထေ သု၊ လက်တို့၌။ ဌပေဟိ၊ ထားလော။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သိဝိရာဇေန၊ သိဝိမင်းသည်။ စောဒိတော၊ တိုက်တွန်းအပ်သော။ ဝစနံ ကရော၊ မင်း၏ စကားကိုလိုက်နာတတ်သော။ သိဝိကော၊ သိဝိကဆေးသမားသည်။ ရညော၊ မင်း၏။ စက္ခူနိ၊ မျက်စိတို့ကို။ ဥဒ္ဓရိတွာ၊ ထုတ်နုတ်၍။ ဗြာဟ္မဏဿ၊ ပုဏ္ဏားအား။ ဥပနာယိ၊ ကပ်၏။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ သစက္ခု၊ မျက်စိရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ အန္ဓော၊ မျက်စိကန်းသည်ဖြစ်၍။ ဥပါဝိသိ၊ နေရ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတောတဒါကာလေ၊ ထိုအခါ၌။ သိဝီနံ၊ သိဝိတိုင်းသူတိုင်းသားတို့၏ အစီးအပွားကို ဆောင်တတ်သော။ သော ရာဇာ၊ ထိုမင်းသည်။ စက္ခူသု၊ မျက်စိတို့သည်။ ဥပရူဠေသု၊ အသားနုတတ်ကုန်သည်ရှိသော်။ ကတိပါယဿ၊ နှစ်ရက်သုံးရက်၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သောကာလ၌။ သုတံ၊ ရထားထိန်းကို။ အာမန္တေသိ၊ စေခေါ်၏။ သာရထိ၊ ရထားထိန်း။ ယာနံ၊ ရထားကို။ ယောဇေဟိ၊ ကလော။ ယုတ္တဉ္စ၊ ကပြီးသော်သာလျှင်။ ပဋိဝေဒယိ၊ ကြားလော။ ဥယျာနဘူမိဉ္စ၊ ဥယျာဉ်မြေသို့လည်းကောင်း။ ပေါက္ခရညဝနာနိ စ၊ ရေကန်တောသို့လည်းကောင်း။ ဂစ္ဆာမ၊ သွားကုန်အံ့။ သောစ၊ ထိုသိဝိမင်းသည်ကား။ ပေါက္ခရဏိတီရေ၊ ရေကန်နား၌။ ပလ္လကေန၊ ထက်ဝယ်ပလ္လင်ဖြင့်။ ဥပါဝိသိ၊ နေ၏။ ဒေဝရာဇာ၊ နတ်တို့၏ မင်းဖြစ်သော။ သုဇမ္ပတိဝ၊ သုဇာနတ်သမီး၏လင်ဖြစ်သော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ အဿ၊ ထိုသိဝိမင်းအား။ ပါတုရဟု၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ ရာဇိသ၊ သီလက္ခန္ဓစသော ကျေးဇူးကိုရှာလေ့ရှိသော မင်းမြတ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒေဝိန္ဒော၊ နတ်တို့ကိုအစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ တဝန္တိကေ၊ သင်၏အထံသို့။ အာဂ၊ နတ်ပြည်မှလာခဲ့သည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ တွံ၊ အရှင်မင်းမြတ်သည်။ ယံကိဉ္စိ၊ အကြင်အမှတ်မရှိတစ်စုံတစ်ခုသော ဆုကို။ မနသာ၊ နှလုံးဖြင့်။ ဣစ္ဆသိ၊ အလိုရှိ၏။ တံ၊ ထိုဆုကို။ ဝရဿု၊ ယူမူကား။ သက္က၊ သိကြားမင်း။ မေ၊ ငါ့အား။ ဓနံ၊ ဥစ္စာသည်။ ပဟုတံ၊ များ၏။ ဗလံ၊ ဗိုလ်ပါသည်။ ပဟုတံ၊ များ၏။ ကောသော၊ ဘဏ္ဍာတိုက်သည်။ အနပ္ပကော၊ အတိုင်းမသိများ၏။ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ အန္ဓဿ၊ ကန်းသည်။ သတော၊ ဖြစ်သော။ မေ၊ ငါ့အား။ မရဏညေဝ၊ သေခြင်းသည်သာလျှင်။ ရုစ္စတိ၊ နှစ်သက်ခြင်းကိုဖြစ်စေ၏။ တံဝရံ၊ ထိုသေသောဆုကို။ မေ၊ ငါ့အား။ ဒေဟိ၊ ပေးပါလော။ ဒွီပဒိန္န၊ အခြေနှစ်ချောင်းလူအပေါင်းကို အစိုးရသော ရေမြေသခင်အ

၁၇+၁၈+ရှင်မင်းမြတ်။ ယာနိသစ္စာနိ၊ အကြင်မဖောက်မပြန်မှန်သော သစ္စာတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တာနိသစ္စာနိ၊ ထိုသစ္စာတို့ကို။ ဘာသဿု၊ ဆိုတော်မူလော။ သစ္စံ၊ မှန်သော သစ္စာကို။ ဘဏမာနဿ၊ ဆိုသော။ တေ၊ အရှင်မင်းကြီးအား။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ စက္ခု၊ မျက်စိသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ နာနာဂေါတ္တာ၊ အထူးထူးသော အမျိုးအနွယ်ရှိကုန်သော။ ယေဝနိဗ္ဗကာ၊ အကြင်အလှူခံတို့သည်။ ငါ့ကို။ ယာစိတုံ၊ တောင်းခြင်းငှာ။ အာယန္တိ၊ လာကုန်၏။ အာဂစ္ဆန္တေသု၊ လာကုန်သော။ တတ္ထတေသုပိ၊ ထိုအလှူခံတို့တွင်လည်း။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ယာစတော၊ တောင်း၏။ သောပိ၊ ထိုသူကိုလည်း။ မေ၊ ငါ့အား။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ပိယော၊ ချစ်အပ်၏။ ဧတေနသစ္စဝဇ္ဇေန၊ ဤသို့မှန်သောစကားကိုဆိုရခြင်းကြောင့်။ မေ၊ ငါ့အား။ စက္ခု၊ မျက်စိသည်။ ဥပပဇ္ဇထဥပပဇ္ဇတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ယံယော၊ အကြင်သူသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ယာစတိ၊ တောင်း၏။ သောဗြာဟ္မဏော၊ ထိုမျက်စိချို့သော ပုဏ္ဏားသည်။ စက္ခုံ၊ မျက်စိကို။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဒေဟိ၊ လှူပါလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယာစိတုံ၊ တောင်းခြင်းငှာ။ အာဂါ၊ လာ၏။ ဝနိဗ္ဗတာ ယာစန္တဿ၊ အလှူခံဖြစ်သော။ တဿဗြာဟ္မဏဿ၊ ထိုမျက်စိချို့သော ပုဏ္ဏားအား။ စက္ခူနိ၊ မျက်စိတို့ကို။ ပါဒါသိံ၊ လှူပြီ။ ဗြာဟ္မဏဿ၊ ပုဏ္ဏားအား။ စက္ခူနိ၊ မျက်စိတို့ကို။ ဒတွာ၊ လှူ၍။ အန္ဓကာလတော၊ ကန်းသော အခါမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ တသ္မိံအန္ဓကာလေ၊ ထိုကန်းသော အခါ၌။ တထာရူပံ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ ဝေဒနာ၊ အသည်းအသန်ဝေဒနာကို။ အဂဏေတွာ၊ မရေတွက်မူ၍။ မေ၊ ငါသည်။ ဒါနံ၊ မျက်စိအလှူကို။ အဟောသုဒိန္နံ၊ ဩော်ကောင်းစွာလှူအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပစ္စဝေက္ခန္တံ၊ ဆင်ခြင်သော။ မံ မမ၊ ငါ၏။ ဟဒယံ၊ နှလုံးသို့။ ပီတိ၊ နှစ်သက်ခြင်းသည်။ ဘိယျော၊ အတိုင်းထက်အလွန်။ အာဝိသိ၊ ဝင်၏။ မံ မမ၊ ငါ့အား။ အနပ္ပကံ၊ အတိုင်းမသိသော။ သော မနဿဉ္စ၊ ဝမ်းမြောက်ခြင်းသည်လည်း။ ဥပပဇ္ဇထ၊ ဖြစ်၏။ ဧတေနသစ္စဝဇ္ဇေန၊ ဤသို့မှန်သော သစ္စာစကားကြောင့်။ မေ၊ ငါ၏။ မျက်စိသည်လည်း။ ဒုတိယံ၊ နှစ်ခုမြောက်သော မျက်စိသည်လည်း။ ဥပပဇ္ဇထဥပပဇ္ဇတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ သိဝီနံ၊ သိဝိတိုင်းသူတို့၏။ ရဋ္ဌဝဍ္ဎန၊ တိုင်းပြည်နေသူရှင်လူတို့၏စီးပွားချမ်းသာမင်္ဂလာကိုပွားစေတတ်သောမင်းကြီး။ တယာ၊ အရှင်မင်းကြီးသည်။ ဓမ္မေ န၊ တရားသဘောနှင့်လျော်စွာ။ ဂါထာ၊ ဘွဲ့ဆိုသီကုံးအပ်သော ဂါထာတို့ကို။ ဘာသိတာ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏။ တဝ၊ အရှင်မင်းကြီး၏။ ဧတာနိနေတ္တာနိ၊ ဤမျက်စိတို့သည်။ ဒိဗ္ဗာနိ၊ နတ်တို့၏အာနုဘော်နှင့်ယှဉ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဋိဒိဿရေ၊ ထင်ကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းကြီး။ တေ၊

၁၈+၁၉+သင်၏။ ဣမာနိစက္ခူနိ၊ ဤမျက်စိတို့သည်။ ဒေဝတာနံ၊ နတ်တို့၏။ စက္ခူနိဝိယ၊ မျက်စိတို့ကဲ့သို့။ တိရောကုဋ္ဋံ၊ နံရံတစ်ဘက်ကိုလည်းကောင်း။ တိရောသေလံ၊ ကျောက်တောင်တစ်ဘက်ကိုလည်းကောင်း။ ပဗ္ဗတံ၊ အမှတ်မရှိသောတောင်ကိုလည်းကောင်း။ သမတိဂ္ဂယှ၊ ဖောက်ထွင်း၍။ သမန္တာ၊ ထက်ဝန်းကျင်အရပ်ဆယ်မျက်နှာမှ။ ယောဇနသတံ၊ ယူဇနာတစ်ရာ တိုင်တိုင်။ ဒဿနံ၊ အဆင်းကိုမြင်ခြင်းကို။ အနုဘောန္တု၊ ဖြစ်စေကုန်သတည်း။ သိဝယော၊ သိဝိတိုင်းသူတို့။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ ဝိတ္တံ၊ စည်းစိမ်ကို။ နဒဒေယျနု၊ မပေးမလှူအံ့နည်း။ အပိ၊ စင်စစ်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဝိသံဋ္ဌံ၊ ချီးမွမ်းအပ်သော။ သုပိယမ္ပိ၊ အလွန်ချစ်အပ်သောဥစ္စာကိုသော်လည်း။ ယာစိတော၊ တောင်းအပ်သောသူသည်။ ဒဒေယျ၊ ပေးလှူရာ၏။ တံ၊ ထိုပေးလှူခြင်းကို။ ဣင်္ဃ၊ ငါတိုက်တွန်း၏။ သမာဂတာ၊ အညီအညွတ်လာကုန်သော။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ ဘိဝယော၊ သိဝိတိုင်းသူဖြစ်ကုန်သော။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဒိဗ္ဗာနိ၊ နတ်မျက်စိနှင့်တူကုန်သော။ မမ၊ ငါ၏။ နေတ္တာနိ၊ မျက်စိတို့ကို။ အဇ္ဇ၊ ယခု။ ပဿထ၊ ရှုကြကုန်လော။ မေ၊ ငါ၏။ ဣမာနိစက္ခူနိ၊ ဤမျက်စိတို့သည်။ ဒေဝတာနံ၊ နတ်တို့၏။ စက္ခူနိဝိယ၊ မျက်စိတို့ကဲ့သို့။ တိရောကုဋ္ဋံ၊ နံရံတစ်ဘက်ကိုလည်းကောင်း။ တိရောသေလံ၊ ကျောက်တောင်တစ်ဘက်ကိုလည်းကောင်း။ ပဗ္ဗတံ၊ အမှတ်မရှိသော တောင်ကိုလည်းကောင်း။ ပဗ္ဗတံ၊ အမှတ်မရှိသောတောင်ကိုလည်းကောင်း။ သမတိဂ္ဂယှ၊ ဖောက်ထွင်း၍။ သမန္တာ၊ ထက်ဝန်းကျင်အရပ်ဆယ်မျက်နှာမှ။ ယောဇနသတံ၊ ယူဇနာတစ်ရာတိုင်တိုင်။ ဒဿနံ၊ အဆင်းကိုမြင်ခြင်းကို။ အနုဘောန္တု၊ ဖြစ်ပစေကုန်သတည်း။ ဣဓဇီဝိတေ၊ ဤသတ္တလောက၌။ မစ္စာနံ၊ သတ္တဝါတို့အား။ စာဂမတ္တာ၊ စွန့်ကြဲခြင်းအတိုင်းအရှည်ထက်။ ပရံ၊ လွန်မြတ်သော။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော တရားသည်။ နအတ္ထိ၊ မရှိ။ တသ္မာ၊ ထို့သို့မရှိသောကြောင့်။ မာနုသံ၊ လူ၌ဖြစ်သော။ စက္ခုံ၊ မျက်စိကို။ ဒတွာ၊ ပေးလှူ၍။ အမာနုသံ၊ နတ်၌ဖြစ်သော။ စက္ခုံ၊ မျက်စိကို။ မေ၊ ငါသည်။ လဒ္ဓံ၊ ရအပ်ပြီ။ သိဝယော၊ သိဝိတိုင်းသူတို့။ ဧတမ္ပိ၊ ဤငါရသောနတ်မျက်စိကိုလည်း။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဒါနာနိ၊ အလှူတို့ကို။ ဒေထ၊ လှူကြကုန်။ ဒတွာ စ၊ ပေးလှူပြီး၍သာလျှင်။ ဘဉ္ဇထ၊ သုံးဆောင်စားသောက်ကြကုန်။ ယထာနုဘာဝံ၊ အစွမ်းအားလျော်စွာ။ ဘုတွာ စ၊ သုံးဆောင်၍သာလျှင်။ အနိန္ဒိတော၊ မကဲ့ရဲ့အပ်သည်ဖြစ်၍။ သဂ္ဂဋ္ဌာနံ၊ နတ်ရွာအရပ်သို့။ ဥပေဟိ၊ ရောက်လေလော။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ သိဝိဇာတကံ၊ သိဝိဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

၁၉+၂၀+၄၊ သိရီမန္တဇာတ်။ သေနက၊ သေနက။ ပညာယ၊ ပညာနှင့်။ ဥပေတံ၊ ပြည့်စုံသော။ သိရိယာ၊ စည်းစိမ်ချမ်းသာမှ။ ဝိဟီနံ၊ ယုတ်သောသူလည်းကောင်း။ ယသဿိနံပါပိ၊ စည်းစိမ်ချမ်းသာရှိသော။ အပေတပညံ ဝါပိ၊ ပညာကင်းသောသူလည်းကောင်း။ ဧတ္ထဣမေသုဒွီသု၊ ဤ နှစ်ယောက်သောသူတို့တွင်။ ကံ၊ အဘယ်မည်သောသူကို။ သေယျော၊ မြတ်၏ဟူ၍။ ကုသလာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်သနည်း။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ တံ၊ သင့်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ ဇနိန္ဒ၊ လူတကာတို့ကိုအစိုးရသော မင်းကြီး။ ဓီရာ စ၊ ပညာရှိသည်လည်းကောင်း။ ဗာလာ စ၊ မိုက်သော သူတို့သည်လည်းကောင်း။ သိပ္ပူပပတ္တာ စ၊ အတတ်တတ်သော သူတို့သည်လည်းကောင်း။ အသိပ္ပိနော စ၊ အတတ်မတတ်သောသူတို့သည်လည်းကောင်း။ သုဇာတိမန္တော စ၊ အမျိုးမြတ်သောသူတို့သည်လည်းကောင်း။ အဇာတိမဿ၊ အမျိုးမယုတ်သော။ ယသဿိနော၊ စည်းစိမ်ရှိသောသူ၏။ ဟဝေ၊ စင်စစ်။ ပေသကရာ၊ အစေအပါးတို့သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧတမ္ပိ၊ ဤအကြောင်းကိုလည်း။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပညော၊ ပညာရှိသောသူသည်။ နိဟီနော၊ ယုတ်၏။ သိရိမာ စ၊ စည်းစိမ်ရှိသော သူသည်သာလျှင်။ သေယျော၊ မြတ်၏ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏။ အနောမပည၊ မယုတ်မာသော ပညာရှိသော။ ကေဝလဓမ္မဒဿိ၊ ခပ်သိမ်းသောတရားကိုလည်းမြင်နိုင်သော အလေ့ရှိသော။ မဟောသဓ၊ ချစ်သားမဟောသဓာ။ တုဝမ္ပိ၊ သင်ချစ်သားကိုလည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ ယသဿိံ၊ စည်းစိမ်ချမ်းသာရှိသော။ ဗာလံ၊ မိုက်သောသူလည်းကောင်း။ အပ္ပဘောဂံ၊ စည်းစိမ်ချမ်းသာမရှိသော။ ပဏ္ဍိတံ၊ ပညာရှိသော သူလည်းကောင်း။ ဧတ္ထဣမေဒွီသု၊ ဤနှစ်ယောက်သောသူတို့တွင်။ ကံ၊ အဘယ်မည်သောသူကို။ သေယျော၊ မြတ်၏ ဟူ၍။ ကုသလာ၊ ပညာရှိသောသူတို့သည်။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်သနည်း။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဗာလာ၊ ပညာနည်းသော သူမိုက်တို့သည်။ ဣမမေဝ၊ ဤပစ္စုပ္ပန်လောက၌ဖြစ်သော စည်းစိမ်ချမ်းသာကိုသာလျှင်။ သေယျောဣတိ၊ မြတ်၏ဟူ၍ သာလျှင်။ မညမာနာ၊ အောက်မေ့ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပါပါနိ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ ကမ္မာနိ၊ အမှုတို့ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ဣဓ လောကဒဿီ၊ ဤပစ္စုပ္ပန်လောက၌ ဖြစ်လတ္တံ့သော ကောင်းကျိုး မကောင်းကျိုးကိုရှုလေ့မရှိသော။ ဗာလော၊ မိုက်သောသူသည်။ ဥဘယတ္ထ၊ နှစ်ပါးစုံသော

၂၀+၂၁+ပစ္စုပ္ပန်လောက တမလွန်လောက၌။ ကလိံ၊ ရှုံးခြင်းကိုသာလျှင်။ အဂ္ဂဟေသိ၊ ယူလေ၏။ ဧတမ္ပိ၊ ဤအကြောင်းကိုလည်း။ ဒိသွာ၊ မြင်သောကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပညောဝ၊ ပညာရှိသောသူသည်သာလျှင်။ သေယျော၊ မြတ်၏။ ယသဿီ၊ စည်းစိမ်ရှိသော။ ဗာလော၊ သူမိုက်သည်။ န သေယျော၊ မမြတ်ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ န ဗန္ဓဝါ၊ အဆွေအမျိုးလည်းမရှိသော။ န သရီရဝဏ္ဏော၊ ကိုယ်အဆင်းလည်းမလှသော။ ယောဂေါရဝိန္ဒော၊ အကြင်ဂေါရဝိန္ဒသူဌေးသည်။ ဘောဂံ၊ စည်းစိမ်ချမ်းသာကို။ ဝိဒဓာတိ၊ အထူးသဖြင့် ဆောင်၏။ န သိပ္ပံ၊ အတတ်လည်းမတတ်သော။ ပေဿဠမူဂံ၊ ပါးစောင်းနှစ်ဘက်မှယိုသော အရိအရည်လည်းရှိသော။ သုခမေဓာနံ၊ ချမ်းသာကိုလည်းခံသော။ ဧတံဂေါရဝိန္ဒံ၊ ထိုဂေါရဝိန္ဒသူဌေးကို။ သိရိဝိဟီနံ၊ စည်းစိမ်ချမ်းသာမှ ယုတ်သောသူသည်။ ဘဇတေ၊ ဆည်းကပ်၏။ ဧတမ္ပိ၊ ဤအကြောင်းကိုလည်း။ ဒိသွာ၊ မြင်သောကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပညော၊ ပညာရှိသော သူသည်။ နီဟီနော၊ ယုတ်၏။ သိရိမာဧဝ၊ စည်းစိမ်ရှိသောသူသည်သာလျှင်။ သေယျော၊ မြတ်၏ ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ အပ္ပညော၊ ပညာနည်းသောသူမိုက်သည်။ သုခံ၊ အစိုးရသော စည်းစိမ်ချမ်းသာကို။ လဒ္ဓါ၊ ရ၍။ မဇ္ဇတိ၊ မေ့လျော့၏။ ဒုက္ခေန၊ ကိုယ်ကိုမှီ၍ ဖြစ်သော ဆင်းရဲ၊ စိတ်ကို မှီ၍ ဖြစ်သော ဆင်းရဲဖြင့်။ ဖုဋ္ဌော ပိ၊ တွေ့သော်လည်း။ ပမောဟံ၊ တွေဝေခြင်းသို့။ ဧတိ၊ ရောက်၏။ အာဂန္တုနာ၊ အတွင်းသန္တာန်မှ ဖြစ်ခြင်းကြောင့် ဧည့်သည်သဖွယ်ဖြစ်သော။ ဒုက္ခသုခေန၊ ချမ်းသာဆင်းရဲဖြင့်။ ဖုဋ္ဌော၊ တွေ့လတ်သော်။ ဃမ္မေ၊ နေပူ၌။ ဝါရိစရော ဝ၊ ပစ်သော ငါးကဲ့သို့။ ပဝေဓတိ၊ တုန်လှုပ်၏။ ဧတမ္ပိ၊ ဤအကြောင်းကိုလည်း။ ဒိသွာ၊ မြင်သောကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပညောဝ၊ ပညာရှိသည်သာလျှင်။ သေယျော၊ မြတ်သောကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပညောဝ၊ ပညာရှိသည်သာလျှင်။ သေယျော၊ မြတ်၏။ ယသဿီ၊ စည်းစိမ်ရှိသော။ ဗာလော၊ သူမိုက်သည်။ န သေယျော၊ မမြတ်ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ အရညေ၊ တော၌။ ဓုဝဖလံ၊ အသီးကောင်းသော။ ဒုမံ၊ သစ်ပင်ကို။ ပက္ခီ၊ ငှက်တို့သည်။ သမန္တတော၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ သမဘိသရန္တယထာ၊ ကောင်းစွာဆည်းကပ်ကုန်သကဲ့သို့။ ဧဝမ္ပိတထာ၊ ထို့အတူလည်း။ အဍ္ဎံ၊ ကြွယ်ဝသော။ သဓနံ၊ ဥစ္စာရှိသော။ သဘောဂံ၊ စည်းစိမ်ရှိသောသူကို။ ဗဟုဇ္ဇနော၊ လူအများသည်။ အတ္ထဟေတု၊ စီးပွားကိုလိုသောကြောင့်။ ဘဇတိ၊ ဆည်းကပ်၏။ ဧတမ္ပိ၊ ဤအကြောင်းကိုလည်း။ ဒိသွာ၊ မြင်သောကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပညော၊ ပညာရှိသောသူသည်။ နီဟီနော၊ ယုတ်၏။ သိရိမာဝ၊

၂၁+၂၂+စည်းစိမ်ရှိသော သူသည်သာလျှင်။ သေယျော၊ မြတ်၏ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ ဗလဝါ၊ အားရှိသော။ ဗာလော၊ သူမိုက်သည်။ န သာဓု၊ မကောင်း။ သဟသာ၊ အနိုင်အထက်နှိပ်စက်သော အမှုကို ပြု၍။ ဓနံ၊ သူတစ်ပါး၏ဥစ္စာကို။ ဝိန္ဒေတေ၊ ရ၏။ ဒုမ္မေဓံ၊ ပညာနည်းသော။ တံ၊ ထိုသူကို။ ရုဒန္တံ၊ ငိုကြွေးစဉ်သာလျှင်။ ဘုသံ၊ ပြင်းပြအားကြီးစွာသော ဝေဒနာရှိသော။ နိရယံ၊ ငရဲသို့။ ကဍ္ဎန္တိ၊ ငရဲထိန်းတို့ ငင်လေကုန်၏။ ဧတမ္ပိ၊ ဤအကြောင်းကိုလည်း။ ဒိသွာ၊ မြင်သောကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပညောဝ၊ ပညာရှိသည်သာလျှင်။ သေယျော၊ မြတ်၏။ ယသဿီ၊ စည်းစိမ်ရှိသော။ ဗာလော၊ သူမိုက်သည်။ န သေယျော၊ မမြတ်ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ ယာကာစိ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ နဇ္ဇော၊ မြစ်တို့သည်။ ဂင်္ဂံ၊ ဂင်္ဂါသို့။ အဘိဿဝန္တိ၊ စီးဝင်လေကုန်၏။ သဗ္ဗောဝ၊ အလုံးစုံသာလျှင် ဖြစ်ကုန်သော။ တာ၊ ထိုမြစ်တို့သည်။ နာမဂေါတ္တံ၊ မိမိ၏အမည်အမျိုးကို။ ဇဟန္တိ၊ စွန့်လေကုန်၏။ ဂင်္ဂါ၊ ဂင်္ဂါသည်လည်း။ သမုဒ္ဒံ၊ သမုဒ္ဒရာသို့။ ပဋိပဇ္ဇမာနာ၊ သွားရောက်လေသည်ရှိသော်။ န ခါယတေ၊ မထင်။ လောကေ၊ လောက၌။ ပညောပိ၊ ပညာရှိသောသူသည်လည်း။ ဣဒ္ဓိံ၊ စည်းစိမ်ရှိသော သူ၏ အထံသို့။ ပတ္တော၊ ရောက်လေသည်ရှိသော်။ န ခါယတေ၊ မထင်။ ဧတမ္ပိ၊ ဤအကြောင်းကိုလည်း။ ဒိသွာ၊ မြင်သောကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပညော၊ ပညာရှိသောသူသည်။ နိဟီနော၊ ယုတ်၏။ သိရိမာ၊ စည်းစိမ်ရှိသောသူသည်သာလျှင်။ သေယျော၊ မြတ်၏ ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ မဟာန္တံ၊ ကြီးကျယ်စွာသော။ ယမေတံဥဒဓိံ၊ အကြင်သမုဒ္ဒရာကို။ သေနေကော၊ သေနကသည်။ အက္ခာသိ၊ ဆို၏။ တံဥဒဓိံ၊ ထိုသမုဒ္ဒရာသို့။ နဇ္ဇော၊ မြစ်တို့သည်။ အသင်္ချံ၊ အရေအတွက်မရှိသော။ သဗ္ဗကာလံ၊ ခပ်သိမ်းသော အခါပတ်လုံး။ သဝန္တိ၊ ဝင်စီးကုန်၏။ သာဂရော၊ သာဂရဟုဆိုအပ်သော။ နိစ္စံ၊ အမြဲလျှင်။ ဥဠာရဝေဂေါ၊ ပြင်းသော တံပိုးအဟုတ်ရှိသော ထိုမဟာသမုဒ္ဒရာသည်။ ဝေလံ၊ ကမ်းကို။ န အစ္စေတိဣဝ၊ မလွန်နိုင်သကဲ့သို့။ ဧဝမ္ပိ၊ ဤသို့လည်း။ ဗာလဿ၊ သူမိုက်၏။ ပဇဂ္ဂိတာနိ၊ ဆိုသော စကားတို့သည်လည်း။ ပညံ၊ ပညာရှိသောသူကို။ အတိက္ကမိတုံ၊ လွန်ခြင်းငှာ။ န သက္ကောန္တိ၊ မတတ်နိုင်ကုန်။ သိရိမာ၊ စည်းစိမ်ရှိသောသူသည်။ ကဒါစိ၊ တစ်ရံတစ်ဆစ်မျှသောအခါ၌။ ပညံ၊ ပညာရှိသောသူကို။ န အစ္စေတိ၊ မလွန်နိုင်။ ဧတမ္ပိ၊ ဤအကြောင်းကိုလည်း။ ဒိသွာ၊ မြင်သောကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပညောဝ၊ ပညာရှိသောသူသည်သာလျှင်။ သေယျော၊ မြတ်၏။ ယသဿီ၊ စည်းစိမ်ရှိသော။ ဗာလော၊

၂၂+၂၃+သူမိုက်သည်။ န သေယျော၊ မမြတ်ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ယသဿီ၊ စည်းစိမ်ရှိသောသူသည်။ စေပိ၊ အကယ်၍လည်း။ အသညတော၊ ကာယိန္ဒြေအစရှိသည်တို့ဖြင့် စောင့်ခြင်းမရှိသော။ ပရေသံ၊ သူတစ်ပါးတို့အား။ အတ္ထံ၊ ဟုတ်မဟုတ်သော အကြောင်းကို။ ဘဏတိ၊ ဆို၏။ တဿေဝ၊ ထိုစည်းစိမ်ရှိသော သူ၏သာလျှင်။ တံ ဝစနံ၊ ထိုစကားသည်။ ဉာတိမဇ္ဈေ၊ အဆွေဖြစ်သော ပရိသတ်၏ အလယ်၌။ ရူဟတိ၊ ရောက်၏။ သိရိဟီနော၊ စည်းစိမ်မှယုတ်သော။ ပညော၊ ပညာရှိသောသူသည်။ တထာ၊ ထိုစည်းစိမ်ရှိသောသူကဲ့သို့။ န ကာရယတေ၊ သင်၏စကားကို တည်အောင်မပြုနိုင်။ ဧတမ္ပိ၊ ဤအကြောင်းကိုလည်း။ ဒိသွာ၊ မြင်သောကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပညော၊ ပညာရှိသောသူသည်။ နိဟီနော၊ ယုတ်၏။ သိရိမာဝ၊ စည်းစိမ်ရှိသောသူသည်သာလျှင်။ သေယျော၊ မြတ်၏ဟူ၍။ သိရိမာဝ၊ စည်းစိမ်ရှိသော သူသည်သာလျှင်။ သေယျော၊ မြတ်၏ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ အပ္ပပညော၊ ပညာနည်းသော။ ဗာလော၊ သူမိုက်သည်။ ပရဿဝါ၊ သူတစ်ပါး၏လည်းကောင်း။ အတ္တနော ဝါ၊ မိမိ၏လည်းကောင်း။ ဟေတု၊ အကြောင်းကြောင့်။ မုသာ၊ ပျက်သောစကားကို။ ဘာသတိ၊ ဆိုတတ်၏။ သော၊ ထိုသူမိုက်ကို။ သဘာယမဇ္ဈေ၊ သဘင်၏အလယ်၌။ နိန္ဒိကော၊ ကဲ့ရဲ့အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပစ္ဆာပိ၊ နောက်အခါ၌လည်း။ သော၊ ထိုသူမိုက်သည်။ ဒုဂ္ဂတိဂါမီ၊ မကောင်းသော အလားသို့လားရသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧတမ္ပိ၊ ဤအကြောင်းကိုလည်း။ ဒိသွာ၊ မြင်သောကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပညောဝ၊ ပညာရှိသည်သာလျှင်။ သေယျော၊ မြတ်၏။ ယသဿီ၊ စည်းစိမ်ရှိသော။ ဗာလော၊ သူမိုက်သည်။ နသေယျော၊ မမြတ်ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဘူရိပညော၊ မြေကြီးအထုနှင့်တူသော ပညာရှိသော။ အနာလယော၊ တပ်မက်မောရာလည်းမရှိသော။ အပ္ပဓနော၊ နည်းသောဥစ္စာလည်းရှိသော။ ဒိလိဒ္ဒေါ၊ ဆင်းရဲသောသူသည်။ အတ္ထမ္ပိ၊ အစီးအပွားဖြစ်အံ့သည်၏အဖြစ်ကြောင့်ကိုမူလည်း။ စေဘာသတိ၊ အကယ်၍ဆိုသည်ဖြစ်ငြားအံ့။ တဿ၊ ထိုဆင်းရဲစွာသောပညာရှိ၏။ တံ ဝစနံ၊ ထိုအကျိုးစီးပွားကိုဆိုသော စကားသည်။ ဉာတိမဇ္ဈေ၊ ဆွေမျိုးပရိသတ်တို့၏ အလယ်၌။ န ရူဟတိ၊ မရောက်။ ပညာဏဝတော၊ ပညာရှိသောသူအား။ သိရီ စ၊ ကြက်သရေရှိသော မည်သည်လည်း။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဧတမ္ပိ၊ ဤအကြောင်းကိုလည်း။ ဒိသွာ၊ မြင်သောကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပညော၊ ပညာရှိသောသူသည်။ နိဟီနော၊ ယုတ်၏။ သိရိမာဝ၊ စည်းစိမ်ရှိသော သူသည်သာလျှင်။

၂၃+၂၄+ သေယျော၊ မြတ်၏ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ ဘူရိပညော၊ မြေကြီးအထုနှင့်တူသော ပညာရှိသော။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ပရဿဝါပိ၊ သူတစ်ပါး ၏လည်းကောင်း။ အတ္တနော ဝါပိ၊ မိမိ၏လည်းကောင်း။ ဟေတု၊ အကြောင်းကြောင့်။ အလိကံ၊ ပျက်သောစကားကို။ န ဘာသတိ၊ မဆို။ သော၊ ထိုပညာရှိသော သူကို။ သဘာယမဇ္ဈေ၊ သဘင်၏ အလယ်၌။ ပူဇိတော၊ ပူဇော်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပစ္ဆာ ပိ၊ နောက်အခါ၌ လည်း။ ပူဇိတော၊ ပူဇော်အပ်သည်။ သုဂတိဂါမီ၊ ကောင်းသောအလားသို့လားရသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧတမ္ပိ၊ ဤအကြောင်းကိုလည်း။ ဒိသွာ၊ မြင်သောကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပညောဝ၊ ပညာရှိသောသူသည် သာလျှင်။ သေယျော၊ မြတ်၏။ ယသဿီ၊ စည်းစိမ်ရှိသော။ ဗာလော၊ သူမိုက်သည်။ န သေယျော၊ မမြတ်ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ ဟတ္ထိဂဝဿာ စ၊ ဆင်နွားမြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ မဏိကုဏ္ဍလာ စ၊ ပတ္တမြားနားဍောင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ထိယော စ၊ မိန်းမတို့သည်လည်းကောင်း။ အနိဒ္ဓိမန္တော၊ စည်းစိမ်မရှိသောသူတို့သည်လည်းကောင်း။ ဣဒ္ဓဿ၊ ကြွယ်ဝသော။ ပေါသဿ၊ လူ၏။ ဥပဘောဂါ၊ သုံးဆောင်စရာတို့သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧတမ္ပိ၊ ဤအကြောင်းကိုလည်း။ ဒိသွာ၊ မြင်သောကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပညော၊ ပညာရှိသောသူသည်။ နိဟီနော၊ ယုတ်၏။ သိရိမာဝ၊ စည်းစိမ်ရှိသောသူသည်သာလျှင်။ သေယျော၊ မြတ်၏ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ အသံဝိဟိတကမ္မန္တံ၊ မစီရင်နိုင်သောအမှုအရာလည်းရှိသော။ ဒုမ္မေဓမန္တိနိ၊ ပညာပါးရှားလူ မိုက် နွားကိုလည်း တိုင်ပင်တတ်သော။ ဒုမ္မေဓံ၊ မိမိလည်းပညာပါးရှားသော။ ဗာလံ၊ ပစ္စုပ္ပန်သံသရာစီးပွားကိုဖြတ်တတ်သော သူမိုက်ကို။ ဥရဂေါ၊ မြွေသည်။ ဇိဏ္ဏံ၊ အိုသော။ တစံ၊ မိမိအရေကို။ ဇဟတိဣဝ၊ စွန့်သကဲ့သို့။ သိရီ၊ ဘုန်းကြက်သရေသည်။ ဇဟတိ၊ စွန့်လေ၏။ ဧတမ္ပိ၊ ဤအကြောင်းကိုလည်း။ ဒိသွာ၊ မြင်သောကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပညောဝ၊ ပညာရှိသောသူသည်သာလျှင်။ သေယျော၊ မြတ်၏။ ယသဿီ၊ စည်းစိမ်ရှိသော။ ဗာလော၊ သူမိုက်သည်။ န သေယျော၊ မမြတ်ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အရှင်မင်းကြီး။ ပဉ္စ၊ ငါးယောက်ကုန်သော။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိသော။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ပဉ္ဇလိကာ၊

၂၄+၂၅+လက်အုပ်ချီကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဥပဋ္ဌိတာ၊ ခစားကုန်၏။ တွံ၊ သင်မင်းကြီးသည်။ နော၊ ငါတို့ကို။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ ဘူတပ္ပတိ၊ ဘုတ်ပြိတ္တာမလွတ်အနက်နက်တို့ကို အစိုးရသော။ ဒေဝရာဇာ၊ နတ်တို့၏ မင်းဖြစ်သော။ သက္ကောဝ၊ သိကြားကဲ့သို့။ ဣဿရော၊ အစိုးရသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဧတမ္ပိ၊ ဤအကြောင်းကိုလည်း။ ဒိသွာ၊ မြင်သောကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပညော၊ ပညာရှိသောသူသည်။ နိဟီနော၊ ယုတ်၏။ သိရိမာဝ၊ စည်းစိမ်ရှိသောသူသည်သာလျှင်။ သေယျော၊ မြတ်၏ ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ တထာဝိဓေသု၊ ထိုသို့ သဘောရှိကုန်သော။ အတ္ထေသု၊ ပြုအပ်သော အမှုကိစ္စတို့သည်။ ဇာတေသု၊ ဖြစ်ကုန်လတ်သည်ရှိသော်။ ယသဿီ၊ စည်းစိမ်ရှိသော။ ဗာလော၊ သူမိုက်သည်။ ပညဿ၊ ပညာရှိသောသူ၏။ ဒါသောဝ၊ ကျွန်ကဲ့သို့။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသောသူသည်။ နိပုဏံ၊ သိမ်မွေ့သော။ ယံ အတ္ထံ၊ အကြင်ပြုအပ်သော အမှုကိစ္စကို။ သံဝိဓေတိ၊ ကောင်းစွာစီရင်၏။ ဗာလော၊ သူမိုက်သည်ကား။ တတ္ထ၊ ထိုသိမ်မွေ့စွာပြုအပ်သော အမှုကိစ္စ၌။ သမ္မောဟံ၊ တွေဝေခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်၏။ ဧတမ္ပိ၊ ဤအကြောင်းကိုလည်း။ ဒိသွာ၊ မြင်သောကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပညောဝ၊ ပညာရှိသောသူသည်သာလျှင်။ သေယျော၊ မြတ်၏ ဟူ၍။ ယသဿီ၊ စည်းစိမ်ရှိသော။ ဗာလော၊ သူမိုက်သည်။ န သေယျော၊ မမြတ်၏ ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ အဒ္ဓါ၊ အကယ်မလွဲသဖြင့်။ သတံ၊ ဘုရားအစရှိသော သူတော်ကောင်းတို့သည်။ ပညောဝ၊ ပညာရှိကိုသာလျှင်။ ပသတ္ထော၊ ချီးမွမ်းအပ်၏။ မနုဿာ၊ အလွန်မိုက်သောလူတို့သည်။ ဘောဂရတာ၊ စည်းစိမ်၌မွေ့လျော်ကုန်သည်သာလျှင်။ ဟိယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ သိရီ၊ စည်းစိမ်ကို။ ကန္တာ၊ နှစ်လိုအပ်၏။ ဗုဒ္ဓါနဉ္စ၊ သဗ္ဗညုဘုရားတို့၏လည်း။ ဉာဏံ၊ ဉာဏ်တော်သည်။ အတုလရူပံ၊ အတုမရှိသောသဘောရှိ၏။ ပညံ၊ ပညာရှိသောသူကို။ သိရီ၊ စည်းစိမ်ရှိသောသူသည်။ ကဒါစိ၊ တစ်ရံတစ်ဆစ်မျှသောအခါ၌။ န အစ္စေတိ၊ မလွန်နိုင်။ ကေဝလဓမ္မဒဿိ၊ အလုံးစုံသော တရားကိုမြင်တတ်သော အလေ့ရှိသော။ မဟောသထ၊ ချစ်သားမဟောသဓာ။ ယံ၊ အကြင်ပြဿနာကို။ တံ၊ သင့်ကို။ ပုစ္ဆိမှ၊ ငါတို့မေးကုန်၏။ တံ၊ ထိုပြဿနာကို။ နော၊ ငါတို့အား။ တွံ၊ သင်သည်။ အကိတ္တယိ၊ ကြားပေ၏။ ပဉှဿ၊ ပြဿနာကို။ ဝေယျာကရဏေန၊ ဖြေပေသဖြင့်။ တုဋ္ဌော၊ နှစ်သက်သည်ဖြစ်၍။ ဂဝံသဟဿံ၊ နို့ညှစ်နွားတစ်ထောင်ကိုလည်းကောင်း။ တဿဂဝံသဟဿ၊ ထိုနို့ညှစ်နွားတစ်ထောင်၏။ ဥသဘံ၊ ဥသဘကို။ ကတွာ၊

၂၅+၂၆+ပြု၍။ နာဂဉ္စ၊ တန်ဆာဆင်ခြင်းနှင့်ယှဉ်သော ဆင်တစ်စီးကိုလည်းကောင်း။ အာဇညယုတ္တေ၊ အာဇာနည်မြင်းလေးစီးကသော။ ဣမေဒသရထေ စ၊ ဤဆယ်စီးသောရထားတို့ကိုလည်းကောင်း။ သောဠသ၊ တစ်ဆယ့်ခြောက်ရွာကုန်သော။ ဂါမဝရာ နိ စ၊ စားကျေးရွာမြတ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ တေ၊ သင်အား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒဒါမိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။ သိရိမန္တဇာတကံ၊ သိရိမန္တဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၅၊ ရောဟနမိဂဇာတ်။ စိတ္တက၊ ညီတော်စိတ္တက။ ဧတေယူထာ၊ ထိုသမင်အပေါင်းတို့သည်။ မရဏာ၊ သေဘေးမှ။ ဘီတာ၊ ကြောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပတိယန္တိ၊ ပြေးသွားကုန်၏။ တုဝမ္ပိ၊ ငါ့ညီတော်သည်လည်း။ ဂစ္ဆ၊ သွားလေလော။ မာကင်္ခီ၊ နေခြင်းငှာအလိုမရှိလင့်။ တယာ၊ သင်နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ဧတေ၊ ထိုသမင်အပေါင်းတို့သည်။ ဇီဝဿန္တိ၊ အသက်မွေးကုန်လတ္တံ့။ ရောဟဏ၊ နောင်တော်ရောဟဏရွှေသမင်မင်း။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ န ဂစ္ဆာမိ၊ မသွားပါအံ့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဟဒယံ၊ စိတ်နှလုံးသည်။ သောကေန၊ စိုးရိမ်ခြင်းဖြင့်။ အဝကဿတိ၊ ငင်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တံ၊ ထိုနောင်တော်ကို။ န ဇဟိဿာမိ၊ မစွန့်ပါအံ့။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ ဟိဿာမိ၊ စွန့်အံ့။ ကနိဋ္ဌ၊ ညီတော်။ အန္ဓာ၊ မျက်စိမမြင်ကုန်သော။ အပရိဏာယကာ၊ ဆောင်သူမရှိကုန်သော။ တေ၊ ထိုမိဘတို့သည်။ နုန၊ စင်စစ်။ ဟိယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ မရိဿန္တိ၊ သေကုန်လတ္တံ့။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ တုဝံ၊ သင်သည်။ ဂစ္ဆ၊ သွားသာသွားလော။ တုဝမ္ပိ၊ ငါ့ညီတော်သည်လည်း။ မာကင်္ခိ၊ နေခြင်းကိုအလိုမရှိလင့်။ တယာ၊ သင်နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ တေ၊ ထိုမိဘတို့သည်။ ဇီဝိသန္တိ၊ အသက်မွေးရကုန်လတ္တံ့။ ရောဟဏ၊ နောင်တော်ရောဟဏ။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ န ဂစ္ဆာမိ၊ မသွားပါအံ့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဟဒယံ၊ စိတ်နှလုံးသည်။ သောကေန၊ စိုးရိမ်ခြင်းဖြင့်။ အဝကဿတိ၊ ငင်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တံ၊ ထိုနောင်တော်ကို။ န ဇဟိဿာမိ၊ မစွန့်ပါအံ့။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ ဟိဿာမိ၊ စွန့်ပါအံ့။ ဘီရု၊ ကြောက်တတ်သော နှမတော်။ တုဝံ၊ သင်နှမတော်သည်။ ဂစ္ဆ၊ သွားလော။ ပလာပလာယဿု၊ ပြေးလေလော။ အာယသေ၊ ရေ၏ အတွင်း၌ တိုင်ကိုစိုက်၍ ထိုသံတိုင်၌ အနှစ်ဖြင့်ပြီးသော တိုင်ကိုဖွဲ့ချည်၍ ထောင်အပ်သော။ ကူဋေ၊ ကောက်ကျစ်စဉ်လဲလျှို့ဝှက်သော ကျော့ကွင်း၌။ ဗဒ္ဓေါ၊ မိသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ တုဝမ္ပိ၊ သင်နှမ

၂၆+၂၇+သည်လည်း။ ဂစ္ဆ၊ လျင်မြန်စွာပြေးသွားလေလော။ မာကင်္ခီ၊ နေခြင်းသကို အလိုမရှိလင့်။ တေ၊ ထိုသမင်အပေါင်းတို့သည်။ တယာ၊ သင်နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ဇီဝိဿန္တိ၊ အသက်ရှည်ကုန်လတ္တံ့။ ရောဟဏ၊ မောင်တော်ရောဟဏ။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ န ဂစ္ဆမိ၊ မသွားအံ့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဟဒယံ၊ နှလုံးသည်။ အဝကဿတိ၊ မောင်တော်၌ကပ်ငြိ၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တံ၊ ထိုမောင်တော်ကို။ န ဇဟိဿာမိ၊ မစွန့်ပါအံ့။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ ဟိဿာမိ၊ စွန့်ပါအံ့။ ဘဂိနိ၊ နှမတော်။ အန္ဓာ၊ မျက်စိမမြင်ကုန်သော။ အပရိဏာယကာ၊ လုပ်ကျွေးသူမရှိကုန်သော။ တေ၊ ထိုမိဘတို့သည်။ နုန၊ စင်စစ်လျင်။ ဟိ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ပရိဿန္တိ၊ သေကုန်လတ္တံ့။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဝမ္ပိ၊ သင်နှမတော်သည်လည်း။ ဂစ္ဆ၊ သွားလေလော။ မာကင်္ခိ၊ နေခြင်းကိုအလိုမရှိလင့်။ တယာ၊ သင်နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ တေ၊ ထိုမိဘတို့သည်။ ဇီဝိဿန္တိ၊ အသက်ရှည်ကုန်လတ္တံ့။ ရောဟဏ၊ မောင်တော်ရောဟဏ။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ န ဂစ္ဆာမိ၊ မသွားအံ့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဟဒယံ၊ နှလုံးသည်။ အဝကဿတိ၊ မောင်တော်၌ စိုးရိမ်ခြင်းဖြင့်ငင်၏။ ဗဒ္ဓံ၊ ကျော့ကွင်းမိသော။ တံ၊ မောင်တော်ကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ န ဇဟိဿာမိ၊ မစွန့်ပါအံ့။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ ဟိဿာမိ၊ စွန့်တော့်အံ့။ ကနိဋ္ဌာ၊ ညီတော်နှမတော်တို့။ ယော လုဒ္ဓေါ၊ အကြင်မူဆိုးသည်။ အဇ္ဇ၊ ယခု။ နော၊ ငါတို့ကို။ ဥသုနာအပိ၊ မြှားဖြင့်လည်းကောင်း။ သတ္တိယာ အပိ၊ လှံမဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝဓိဿတိ၊ သတ်လတ္တံ့။ လုဒရူပေါ၊ ကြမ်းကြုတ်သောသဘောရှိသော။ သဟာဝုဓော၊ လက်နက်နှင့်တကွသော။ အယံ၊ ဤယမမင်းလက်သားကဲ့သို့ ကိုးကား ကိုးကားလာသောသူသည်။ သောလုဒ္ဒကော၊ ထိုညွတ်ထောင်သော မူဆိုးပင်တည်း။ ဧတိ၊ ငါတို့ထံသို့လာလတ်ပြီ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘီရူ၊ ကြောက်တတ်သော။ သာ၊ ထိုနှမတော်သမင်မသည်။ ဘယဋ္ဋာ၊ ကြောက်ခြင်းဖြင့်နှိပ်စက်သည်ဖြစ်၍။ ဘယတဇ္ဇိတာ၊ သေဘေးမှ ကြောက်သည်ဖြစ်၍။ မုဟုတ္တံ၊ အတန်ငယ်။ ပလာယိတွာ၊ ပြေး၍။ သုဒုက္ကရံ၊ အလွန်ပြုနိုင်ခဲသော အမှုကို။ အကရာ၊ ပြုပေ၏။ မရဏာယ၊ သေခြင်းငှာ။ ဥပနိဝတ္တထ၊ ပြန်လာ၏။ မိဂရာဇ၊ ရွှေသမင် ဣမေမိဂါ၊ ဤသမင်တို့သည်။ တေ၊ သင်နှင့်။ ကိံ နုဟောန္တိ၊ အသို့တော်ကြကုန်သနည်း။ မုတ္တာ၊ ကျော့ကွင်းမှလွတ်ကုန်လျက်။ ဗဒ္ဓံ၊ ကျော့ကွင်းမိသော သမင်မင်းသို့။ ဥပါသရေ၊ ကပ်ကုန်၏။ ဇီဝိတဿ၊ အသက်၏။ ကာရဏာပိ၊ အကြောင်းကြောင့်လည်း။ တွံ၊ သင်ရွှေသမင်မင်းကို။ စဇိတုံ၊ စွန့်ခြင်းငှာ။ န ဣစ္ဆန္တိ၊

၂၇+၂၈+အလိုမရှိကုန်။ လုဒ္ဒက၊ အဆွေမူဆိုး။ သောဒရိယာ၊ တမိဝမ်းခေါင်းအောင်းကုန်သော။ ဧကမာတုကာ၊ မိတူဖြစ်ကုန်သော။ မေ၊ ငါ၏။ ဘာတရော၊ ညီတော်နှမတော်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဇီဝိတဿ၊ အသက်၏။ ကာရဏာအပိ၊ အကြောင်းကြောင့်လည်း။ မံ၊ ငါ့ကို။ စဇိတုံ၊ စွန့်ခြင်းငှာ။ န ဣစ္ဆန္တိ၊ အလိုမရှိကုန်။ လုဒ္ဒက၊ အဆွေမူဆိုး။ အန္ဓာ၊ မျက်စိမမြင်ကုန်သော။ အပရိစာယကာ၊ လုပ်ကျွေးသူမရှိကုန်သော။ တေ၊ ထိုမိဘတို့သည်။ နုန၊ စင်စစ်။ ဟိယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ မရိဿန္တိ၊ သေကုန်လတ္တံ့။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးယောက်ကုန်သော လူတို့အား။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ ဒေဟိ၊ ပေးတော်မူပါလော။ ဘာတရံ၊ နောင်တော်ကို။ မုဉ္စ၊ လွတ်ကုန်တော်မူပါလော။ သာမိ၊ အရှင်။ သော အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ မာတာပေတ္တိဘရံ၊ မိဘကိုကျွေးမွေးသော။ မိဂံ၊ သမင်ကို။ ပမောက္ခာမိ၊ လွှတ်အံ့။ မုတ္တံ၊ ငါလွှတ်သော။ မဟာမိဂံ၊ မြတ်သော ရွှေသမင်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ မာတာပိတရော၊ အမိအဘတို့သည်။ ဝေါ၊ သင်တို့အား။ မုတ္တံ၊ ဘေးမှလွတ်ခြင်းကို။ နန္ဒန္တု၊ နှစ်သက်စေကြသတည်း။ လုဒ္ဒက၊ အဆွေမူဆိုး။ အဇ္ဇ၊ ယခု။ မုတ္တံ၊ လွှတ်သော။ မဟာမိဂံ၊ သမင်မြတ်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ နန္ဒာမိယထာ၊ နှစ်သက်သကဲ့သို့။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ တွံ၊ သင်အဆွေသည်။ သဗ္ဗေ ဟိ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ ဉာတီတိ၊ အဆွေအမျိုးတို့နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ နန္ဒဿု၊ နှစ်သက်တော်မူလော။ ပုတ္တ၊ ချစ်သား။ ဇီဝိတော၊ ချစ်သားအသက်သည်။ ဥပနီတသ္မိံ၊ သေမင်း၏ အနီးသို့ရောက်ပြီးလျက်။ တွံ၊ သင်ချစ်သားသည်။ ကထံ၊ အဘသို့။ ပမောက္ခော၊ လွတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်သနည်း။ လုဒ္ဒကော၊ မူဆိုးသည်။ ကုဋာ၊ စဉ်းလဲသော။ ပါသမှာ၊ ကျော့ကွင်းမှ။ ကထံ၊ အဘယ်သို့။ ပမောစသိ၊ လွတ်ပါသနည်း။ စိတ္တကေ၊ ညီတော်စိတ္တသည်။ ကဏ္ဏသုခံ၊ နားချမ်းသာသော။ ဟဒယင်္ဂံ၊ နှလုံး၌ ဝင်သော။ ဟဒယဿိတံ၊ နှလုံးကိုမှီသော။ ဝါစံ၊ စကားကို။ ဘဏံဘဏန္တော၊ ဆိုသည်ဖြစ်၍။ သုဘာသိတာဟိ၊ ကောင်စွာဆိုအပ်ကုန်သော။ ဝါစာဟိ၊ စကားတို့ဖြင့်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ အမောစယိ၊ လွတ်စေ၏။ သုတနာ၊ နှမတော်သုတနာသည်။ ကဏ္ဏသုခံ၊ နားချမ်းသာသော။ ဟဒယင်္ဂံ၊ နှလုံးသို့ဝင်သော။ ဟဒယဿိတံ၊ နှလုံးကိုမှီသော။ ဝါစံ၊ စကားကို။ ဘဏဘဏမာနော၊ ဆိုသည်ဖြစ်၍။ သုဘာသိတာဟိ၊ ကောင်းစွာ ဆိုအပ်ကုန်သော။ ဝါစာဟိ၊ စကားတို့ဖြင့်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ အမောစယိ၊ လွတ်စေ၏။ ကဏ္ဏသုခံ၊ နားချမ်းသာသော။ ဟဒယင်္ဂံ၊ နှလုံး၌ဝင်သော။ ဟဒယဿိတံ၊ နှလုံးကိုမှီသော။ ဝါစံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ သုဘာသိတာနိ၊ ကောင်းစွာဆို

၂၈+၂၉+အပ်သော စကားတို့ကို။ သုတွာ န၊ ကြား၍။ လုဒ္ဒကော၊ မူဆိုးသည်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ မောစယိ၊ လွတ်စေ၏။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အာဂတံ၊ လာသော။ ရောဟဏံ၊ ငါတို့သားရောဟဏကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အဇ္ဇ၊ ယခု။ နန္ဒာ၊ မာတာ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်သကဲ့သို့။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ လုဒ္ဒကော၊ မူဆိုးသည်။ ဒါရေဟိ၊ သားမယားတို့နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ အာနန္ဒိတော၊ အလွန်ဝမ်းမြောက်သည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်ပါစေသတည်း။ လုဒ္ဒ၊ မူဆိုး။ မိဂဓမ္မာနိ၊ သမင်ရေတို့ကို။ အာဟရိ၊ ဆောင်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တွံ၊ သင်သည်။ အဝစနနု၊ ဆိုဘူးသည်မဟုတ်လော။ အထ၊ ထိုသို့ဆိုဘူးလျက်။ ကေ နပဏ္ဏေ န၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်။ မိဂဓမ္မာနိ၊ သမင်ရေတို့ကို။ န အာဟရိ၊ မဆောင်ခဲ့သနည်း။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ သောမိဂေါ၊ ထို ရွှေသမင်မင်းသည်။ ဟတ္ထတ္တံ၊ အကျွန်ုပ်လက်သို့လည်းကောင်း။ အာဂမံအာဂမော စေဝ၊ ရောက်လည်းရောက်ပြီ။ ကူဋပါသဉ္စ၊ စဉ်းလဲသော ကျော့ကွင်းသို့လည်း။ အာဂမံအာဂမော၊ ရောက်ပြီ။ တံမိဂရာဇံ၊ ထိုသမင်မင်းကို။ အဗဇ္ဈိ၊ ဘွဲ့မိပြီ။ တဉ္စ၊ ထိုဘွဲ့မိသော ရွှေသမင်ကိုလည်း။ မုတ္တာ၊ လွတ်သောသမင်နှင့်ဆင်တူတို့သည်။ ဥပါသရေ၊ ကပ်၍တည်ကုန်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ၊ ဤရွှေသမင်ကို။ ဟန္တွာ စ၊ သတ်ချေသော်သာလျင်။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ ဟိဿာမိ၊ စွန့်ရအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တဿမေ၊ ထိုအကျွန်ုပ်အား။ သံေဝေဂေါ၊ ထိတ်လန့်ခြင်းသည်။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ အဗ္ဘုတော၊ မဖြစ်ဘူးမြဲသော။ လောမဟံသနော၊ ကြက်သီးမွေးညှင်းထခြင်းသည်။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ လုဒ္ဒ၊ အမောင်မူဆိုး။ တေမိဂါ၊ ထိုရွှေသမင်တို့သည်။ ကီဒိသာ၊ အဘယ်သို့သဘောရှိကုန်သနည်း။ ကီဒိသာဓမ္မိကာ၊ အဘယ်သို့တရားစောင့်ကုန်သနည်း။ ကထံဝဏ္ဏာ၊ အဘယ်သို့အဆင်းရှိကုန်သနည်း။ ကထံသီလာ၊ အဘယ်သို့ အလေ့အကျင့်သီလရှိကုန်သနည်း။ ဗာဠံ ခေါ၊ ပြင်းစွာသာလျင်။ နေမိဂေ၊ ထိုသမင်တို့ကို။ ပသံသတိ၊ ချီးမွမ်း၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ တေ၊ ထိုရွှေသမင်တို့သည်။ ဩဒါတသိင်္ဂါ၊ ငွေပန်းဆိုင်နှင့်တူသော ဖြူသော ဦးချိုရှိကုန်၏။ သုစိဝါလာ၊ စာမရီသားမြီးကဲ့သို့ ဖြူစင်သော အမြီးရှိကုန်၏။ ဇာတရူပတစူပမာ၊ ရွှေအဆင်းနှင့်တူသော အရေရှိကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုသမင်တို့၏။ ပဒါ၊ ခွာတို့သည်။ လောဟိတကာ၊ ခြင်းခြင်းနီသောချပ်ရည်အဆင်းနှင့်တူကုန်၏။ အဉ္ဇိတက္ခာ၊ ငါးပါးသောကြည့်ခြင်းတို့နှင့်ပြည့်စုံသောမျက်စိရှိကုန်၏။ မနောရမာ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဘွယ်တင့်တယ်ကုန်၏။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ တေမိဂါ၊ ထိုရွှေသမင်တို့သည်။ ဧဒိသာ၊ ဤသို့သဘောရှိကုန်

၂၉+၃၀+၏။ ဧဒိသာ၊ ဤသို့သဘောရှိကုန်သော။ မိဂါ၊ ရွှေသမင်တို့သည်။ ဓမ္မိကာ၊ တရားစောင့်ကုန်၏။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ တေမိဂါ၊ ထိုရွှေသမင်တို့သည်။ မာတာပေတ္တိဘရာ၊ မျက်စိမမြင်အိုမင်းသော မိခင်ဘခင်တို့ကိုလည်းလုပ်ကျွေးကုန်၏။ ဘော၊ ထိုရွှေသမင်ကို။ တေ၊ အရှင်မင်းကြီးအား။ အဘိယာတုံ၊ ဆောင်ခြင်းငှာ။ န သက္ကာ၊ မတတ်နိုင်ပေ။ လုဒ္ဒ၊ အဆွေမူဆိုး။ တုလံ၊ များစွာအဘိုးထိုက်သော။ ဏိကုဏ္ဍလဉ္စ၊ ပတ္တမြား နားဍောင်းကိုလည်းကောင်း။ စတုရဿံ၊ ခေါင်းအုံးလေလုံးရှိသော။ ဥမ္မာရပုပ္ဖသိရိန္နံတံ၊ အောင်မဲညိုပွင့်အရောင်နှင့်တူသော ကြက်သရေရှိသော။ ပလ္လင်္ကံ၊ ပလ္လင်ကိုလည်းကောင်း။ နိက္ခသတံ၊ ရွှေစင်နိက္ခတရာကိုလည်းကောင်း။ ဒမ္မိ၊ ငါပေး၏။ သာဒိသိယော၊ အဆင်းဥစ္စာစည်းစိမ်ဖြင့်တူကုန်သော။ ဒွေစဘရိယာ၊ မယားနှစ်ယောက်တို့ကို လည်းကောင်း။ ဥသဘံ၊ နွားလာဥသဘနှင့်တကွသော။ ဂဝံသတံ၊ နို့ညှစ်နွားမတရာကိုလည်းကောင်း။ ဒမ္မိ၊ ငါပေး၏။ လုဒ္ဒက၊ အဆွေမူဆိုး။ ဓမ္မေ န၊ တရားနှင့်အညီ။ ရဇ္ဇံ၊ ပြည်ကို။ ကာရေဿံ၊ ငါမင်းပြုအံ့။ တွံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ ဗဟူကာရော၊ များသောကျေးဇူးရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ လုဒ္ဒက၊ အဆွေမူဆိုး။ ကသိဝါဏိဇ္ဇဣဏဒါနံ၊ လယ်လုပ်ခြင်းကုန်သွယ်ခြင်းကြွေးမြီးပေးခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဥဉ္ဆာစရိယာ စ၊ ကောင်းမြတ်သော အသက်မွေးခြင်းသည်လည်းကောင်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧတေန၊ ထိုကောင်းမြတ်သော အသက်မွေးခြင်းဖြင့်။ ဒါရံ၊ သားမယားကို။ ပေါသေဟိ၊ မွေးကျွေးလေလော။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပါပံ၊ မကောင်းမှုကို။ မာအကရိ၊ သင်မပြုလေလင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျင်အပြီးတည်း။ ရောဟဏဇာတကံ၊ ရောဟဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၆။ ဟံသဇာတ်။ ဟိရိတ္တ စ၊ ရွှေအဆင်းနှင့်တူသော အမွေးအတောင်ရှိသော။ ဟေမဝဏ္ဏ၊ ရွှေနှင့်တူသောအဆင်းရှိသော။ သုမုခ၊ အမောင်သုမုခ။ ဝက္ကင်္ဂါ၊ ကောက်သောလည်ရှိကုန်သော။ ဘယမေရိတာ၊ သေဘေးဖြင့် ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်ကုန်သော။ ဧတေဟံသာ၊ ထိုဟင်္သာတို့သည်။ ပက္ကမန္တိ၊ ပျံလေကုန်ပြီ။ တွံ၊ သင်သည်။ ကာမံဧတံသေန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ ပက္ကမ၊ သွားလေလော။ သုမုခ၊ အမောင်သုခုစစ်သူကြီး။ ပါသဝျသံ၊ ကျော့ကွင်းနိုင်ငံသို့။ ဂတံ၊ လိုက်ရသော။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်ထည်းသော။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဉာတိဂဏာ၊ ဆွေမျိုးအပေါင်းတို့သည်။ ဩဟာယ၊ စွန့်၍။ နာပေက္ခမာနာ၊ ငဲ့ကွက်ခြင်းကင်းကုန်

၃၀+၃၁+လည်ဖြစ်၍။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကုန်၏။ ကိံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ဧကော၊ သင်တစ်ယောက်တည်း။ အဝဟိယျသိ၊ ချန်ရစ်ဘိသနည်း။ ပတတံပန္တာနံ၊ ကောင်ကင်သို့ပျံတတ်သော ဟင်္သာအပေါင်းတို့ထက်။ သေဋ္ဌ၊ အမြတ်ဆုံးဖြစ်သောဟင်္သာစစ်သူကြီး။ တွမ္ပိ၊ သင်သည်လည်း။ ပကေဝ၊ ပျံသာပျံလော။ ဗဒ္ဓေ၊ ဘွဲ့မိသောသူ၌။ သဟာယတာ၊ အဆွေခင်ပွန်း၏ အဖြစ်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ အနီဃာယ၊ ဆင်းရဲမရှိခြင်းမှ။ မာဟာပေသိ၊ မယုတ်စေလင့်။ သုမုခ၊ အမောင်သုမုခ။ တွံ၊ သင်သည်။ ကာမံဧကံသေန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ ပက္ကမ၊ ပျံသွားလေလော။ ဓရဋ္ဌ၊ ဓတရဋ္ဌဟင်္သာမျိုးဖြစ်သော။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ တွံ၊ အရှင်မင်းကြီးသည်။ ဒုက္ခပရေတော၊ မရဏဒုက္ခဖြင့် နှိပ်စက်အပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတ္တကေန၊ ဤမျှဖြင့်။ တုဝံ၊ အရှင်မင်းကြီးကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ န ဇဟေ၊ မစွန့်အံ့။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဇီဝိတံ ဝါ၊ အသက်သည်လည်းကောင်း။ မရဏံ ဝါ၊ သေခြင်းသည်လည်းကောင်း။ တယာ၊ အရှင်မင်းကြီးနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ သုမုခ၊ အမောင်သုမုခ။ တွံ၊ သင်သည်။ ယံ၊ အကြင်မင်းကြီးကိုမစွန့်ဟူသော စကားကို။ ဘာသသိ၊ ဆို၏။ ဧတံ၊ ဤသင်ဆိုသော စကားသည်။ အရိယဿ၊ အကျင့်နှင့်ပြည့်စုံသောအရိယာ၏။ ကလျာဏံ၊ ကောင်းမြတ်သော စကားတည်း။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်လည်း။ တံ၊ သင့်ကို။ ဝီမံသမာနော၊ စုံစမ်းလိုသည်ဖြစ်၍။ ပတတေတံ၊ ပတဟူသော စကားကို။ အဝဿဇိံ၊ နုတ်လွတ်၏။ အန္တလိက္ခစရော၊ ကောင်းကင်ပြင်၌ ကျက်စားသော။ ဒိဇော၊ သင်ဟင်္သာမင်းကဲ့သို့သော ငှက်သည်။ အပဒေန၊ ခြေရာမထင်ကောင်းကင်ပြင်၌။ ပဒံကတွာ၊ ခြေလား၍။ ယာတိ၊ သွား၏။ ဟံသာနံ၊ ဟင်္သာအပေါင်းတို့ထက်။ ပဝရုတ္တမ၊ မြတ်သော ဟင်္သာမင်း။ တွံ၊ သင်ဟင်္သာမင်းသည်။ အာရာ၊ အဝေးမှ။ ပါသံ၊ ကျော့ကွင်းကို။ န ဗုဇ္ဈိ၊ မသိသလော။ သမ္မ၊ အဆွေမူဆိုး။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ပေါသော၊ သတ္တဝါသည်။ ပရာဘဝေါ၊ ပျက်စီးလိုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ၊ ထိုပျက်စီးလိုသောအခါ၌။ ပေါသော၊ သတ္တဝါသည်။ ဇီဝိတသင်္ခယေ၊ အသက်ကုန်အံ့သော အခါသည်။ ပတ္တေ၊ ရောက်လတ်သော်။ ဇာလဉ္စ၊ ပိုက်ကွန်သို့လည်းကောင်း။ ပါသဉ္စ၊ ကျော့ကွင်းသို့လည်းကောင်း။ အာသဇ္ဇာပိ၊ ရောက်၍လည်း။ န ဗုဇ္ဈတိ၊ မသိ။ ဟရိတ္တ စ၊ ရွှေကဲ့သို့ သော အရေရှိသော။ ဟေမဝဏ္ဏ၊ ရွှေကဲ့သို့ သောအဆင်းရှိသော သုမုခစစ်သူကြီး။ ဝက္ကင်္ဂါ၊ ကောက်သောလည်ကုန်သော။ ဘယမေရိတာ၊ သေဘေးမှ ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်ကုန်သော။ ဧတေဟံသာ၊

၃၁+၃၂+ထိုဟင်္သာတို့တွင်။ ပက္ကပန္တိ၊ ပျံလေကုန်ပြီ။ တွညေဝ၊ သင်တစ်ယောက်တည်းသာလျင်။ အဝဟိယျသိ၊ ချန်ရစ်ဘိသနည်း။ ဝက္ကင်္ဂါ၊ ကောက်သောလည်ရှိသော။ ဧတေဝိဟင်္ဂမာ၊ ထိုဟင်္သာတို့သည်။ ဘုတွာ စ၊ စားကုန်၍လည်းကောင်း။ ပိဝိတွာ စ၊ သောက်ကုန်၍ လည်းကောင်း။ နာပေက္ခမာနာ၊ ငဲ့ကွက်ခြင်း မရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပက္ကမန္တိ၊ ပျံလေကုန်၏။ တွညေဝဧကော၊ သင်တစ်ယောက်တည်းသာလျင်။ ဥပါသတိ၊ ကပ်လေဘိသနည်း။ သမ္မ၊ အဆွေသုမုခစစ်သူကြီး။ အယံဒိဇော၊ ဤဟင်္သာမင်းသည်။ တေ၊ သင်နှင့်။ ကိံ ဟောတိနု၊ အသို့တော်သနည်း။ မုတ္တော၊ လွတ်သောသင်သည်။ ဗဒ္ဓံ၊ ညွတ်မိသော ဟင်္သာမင်းသို့။ ကပ်ဘိ၏။ သကုဏာ၊ ငှက်တို့သည်။ ဩဟာယ၊ စွန့်၍။ ယန္တိ၊ သွားကုန်၏။ ကိံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ဧကော၊ တစ်ယောက်တည်း။ အဝဟိယျသိ၊ ချန်ရစ်ဘိသနည်း။ ဒိဇာမိတ္တ၊ ငှက်တို့၏ ရန်သူဖြစ်သောမူဆိုး။ ဧသောဟံသော၊ ဤဟင်္သာမင်းသည်။ မေ၊ ငါ၏။ ရာဇာ စ၊ မင်းလည်းဖြစ်၏။ မေ၊ ငါ၏။ ပါဏသမော၊ အသက်နှင့်တူသော။ သခါ စ၊ ခင်ပွန်းလည်းဖြစ်၏။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ ကာလဿ၊ သေခြင်း၏။ ပရိယာယံ၊ အဆုံးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ အဟံ၊ ငါသည်။ နံ၊ ထိုရွှေဟင်္သာမင်းကို။ နေဝဇဟိဿ၊ မစွန့်ပေအံ့။ သမ္မသုမုခ၊ အဆွေသုမုခစစ်သူကြီး။ ယော တွံ၊ အကြင်သင်သည်။ သခိနော၊ အဆွေခင်ပွန်း၏။ ဟေတု၊ အကြောင်းကြောင့်။ ပါဏံ၊ အသက်ကို။ စဇိတုံ၊ စွန့်ခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆသိ၊ အလိုရှိ၏။ သော အဟံ၊ ငါသည်။ တေ၊ သင်၏။ သဟာယံ၊ အဆွေခင်ပွန်းကို။ မုဉ္စာမိ၊ လွှတ်အံ့။ ရာဇာ၊ ရွှေဟင်္သာမင်းသည်။ တဝ၊ သင်၏။ အနုယော ဂေါ၊ အလိုသို့လိုက်သည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ လုဒ္ဒက၊ အဆွေမူဆိုး။ မုတ္တံ၊ လွှတ်ပြီးသော။ ဒိဇာဓံပံ၊ ရွှေဟင်္သာမင်းကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ အဇ္ဇ၊ ဤအခါ၌။ နန္ဒာမိယထာ၊ နှစ်သက်သကဲ့သို့။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ တွံ၊ အဆွေမူဆိုးသည်။ သဗ္ဗေဟိ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ ဉာတီဘိ၊ အဆွေအမျိုးတို့နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ နန္ဒဿု၊ နှစ်သက်စေသတည်း။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ဘောတော၊ အရှင်မင်းကြီးအား။ ကုသလံ၊ အနာကင်းသည်၏အဖြစ်သည်။ ဟောတိနု၊ ဖြစ်ပါ၏လော။ ကိစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ဘောတော၊ အရှင်မင်းကြီးအား။ အနာမယံ၊ အနာကင်းသည်၏အဖြစ်သည်။ ဟောတိနု၊ ဖြစ်ပါ၏လော။ ဓမ္မေ န၊ တရားနှင့်အညီ။ ရဋ္ဌံ၊ တိုင်းသူပြည်သားကို။ အနုသာသသိ၊ ဆုံးမပါ၏လော။ ဟံသ၊ ရွှေဟင်္သာ

၃၂+၃၃+မင်း။ မေ၊ ငါ့အား။ ကုသလဉ္စေဝ၊ အနာကင်းသည်၏ အဖြစ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟံသ၊ ရွှေဟင်္သာမင်း။ အထော၊ ထိုမှတစ်ပါး။ မေ၊ ငါ့အား။ အနာမယံ၊ အနာကင်းသည်၏အဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်ပေ၏။ အထော၊ ထိုမှတစ်ပါး။ ဣဒံရဋ္ဌံ၊ ဤကာသိတိုင်းသည်။ ဖီတံ၊ ဝပြောသာယာပေ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဓမ္မေ န၊ တရားနှင့်အညီ။ ရဋ္ဌံ၊ တိုင်းသူပြည်သားကို။ အနုသာသိံ၊ ဆုံးမပါ၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ကိစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ဘောတော၊ အရှင်မင်းကြီး၏။ အမစ္စေသု၊ အမတ်တို့၌။ ကောစိ၊ တစ်စိုးတစိအနည်းငယ်မျှသော။ တေ၊ အရှင်မင်းကြီး၏။ အမိတ္တာ၊ ရန်သူတို့သည်။ အာရာ၊ လွင့်ပြေးဝေးကွာကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဒက္ခိဏတော၊ တောင်အရပ်သို့ရှေးရှုသော။ ဆာယာ၊ အရိပ်သည်။ န ဝဍ္ဎတိဣဝ၊ မပွားသကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ န ဝဍ္ဎန္တိ၊ သီတာရေပြင်မီးပွဲသွင်းသို့ ဝန်းကျင်ငြိမ်းအေးလွင့်ပြေးရှောင်ရှားမပွားမစီးဖြစ်ပါကုန်၏လော။ ဟံသ၊ ရွှေဟင်္သာမင်း။ အထော၊ ထိုမှတစ်ပါး။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ အမစ္စေ သု၊ အမတ် တို့၌။ ကောစိ၊ တစ်စိုးတစိအနည်းငယ်မျှသာ။ ဒေါသောပိ၊ အပြစ်သည်လည်း။ န ဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိပေ။ အထော၊ ထိုမှတစ်ပါး။ မေ၊ ငါ၏။ အမိတ္တာ၊ ရန်သူတို့သည်။ အာရာ၊ လွင့်ပြေးဝေးကွာကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဒက္ခိဏတော၊ တောင်အရပ်သို့ရှေးရှုသော။ ဆာယာ၊ အရိပ်သည်။ န ဝဍ္ဎတိဣဝ၊ မပွားသကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ န ဝဍ္ဎန္တိ၊ သီတာရေပြင်မီးပွဲသွင်းသို့ ဝန်းကျင်ငြိမ်းအေးလွင့်ပြေးရှောင်ရှားမပွားမစီးဖြစ်ပါကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ကိစ္စိ၊ အသို့နည်း။ တေ၊ အရှင်မင်းကြီး။ သာဒိသီ၊ ဇာတ်ဥစ္စာ အနွယ်အမျိုးကို ညွှန်ခြင်းအားဖြင့်တူကုန်သော။ ဘရိယာ၊ မယားတို့သည်။ အဿ ဝါ၊ လင်၏ စကားကို မှတ်သားနာခံကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပိယဘာဏိနီ၊ ချစ်ဘွယ်သော စကားကိုသာဆိုသည်ဖြစ်၍။ ပုတ္တရူပယသူပေတာ၊ သားသမီးအရောင်အဆင်းအခြံအရံနှင့် ပြည့်စုံကုန်သည်ဖြစ်၍။ တဝ၊ ရှင်မင်းကြီး၏။ ဆန္ဒဝသာနုဂါ၊ အလိုနိုင်ငံသို့လိုက်ပါကုန်၏လော။ ဟံသ၊ ရွှေဟင်္သာမင်း။ အထော၊ ထိုမှတစ်ပါး။ မေ၊ ငါ၏။ သာဒိသီ၊ ဇာတ်ဥစ္စာအနွယ်အမျိုးကို ညွှန်ခြင်းအားဖြင့်တူကုန်သော။ ဘရိယာ၊ မယားတို့သည်။ အဿ ဝါ၊ လင်၏စကားကိုမှတ်သားနာခံကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပိယဘာဏိနီ၊ ချစ်ဘွယ်သော စကားကိုသာဆိုကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပုတ္တရူပယသူပေတာ၊ သားသမီးအရောင်အဆင်းအခြံအရံနှင့်ပြည့်စုံကုန်သည်ဖြစ်၍။ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဆန္ဒဿနုဂါ၊ အလိုနိုင်ငံသို့လိုက်ကြပေကုန်၏။ ရဋ္ဌဝဍ္ဎနာ၊ ပြည်တိုင်းကား၏ အစီး

၃၃+၃၄+အပွားကို ဆောင်တတ်သောအရှင်မင်းကြီး။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ တေ၊ အရှင်မင်းကြီး၏။ သုဇာတာ၊ ကောင်းစွာပေါက်ပွားကုန်သော။ ပုတ္တာ၊ သားတို့သည်။ ဗဟေဝေါ၊ များကုန်၏လော။ တေ ပုတ္တာ၊ ထိုသားတို့သည်။ ပညဇဝေန၊ ထိုထိုကိစ္စကိုဆုံးဖြတ်ခြင်းငှာစွမ်းနိုင်သောလျင်မြန်သော ပညာနှင့်။ သမ္ပန္နာ၊ ပြည့်စုံကုန်၏။ ယတ္ထယတ္ထ၊ အကြင်အကြင်အမှုကိစ္စ၌။ နိယုတ္တာ၊ စေခိုင်းအပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တတောတတော၊ ထိုထိုအမှုကိစ္စ၌။ သမ္မောဒန္တိ၊ မဆန့်ကျင်ကြဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာဆောင်ရွက်ကြပါကုန်၏လော။ ဓရဋ္ဌ၊ ဓရဋ္ဌရွှေဟင်္သာမင်း။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ပုတ္တာ၊ သားတို့သည်။ သတဉ္စ၊ တရာသည်လည်းကောင်း။ ဧကော စ၊ တစ်ယောက်သည်လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သုတာဝိဿုတာ၊ ထင်ရှားကျော်စောကုန်၏။ တွံ၊ သင်ရွှေဟင်္သာမင်းသည်။ တေသံ၊ ထိုတရာ့တစ်ယောက်သောသားတော်တို့အား။ ကိစ္စံ၊ ပြုဘွယ်ကိစ္စကို။ အက္ခာဟိ၊ ကြားပါလော။ တေ၊ ထိုသားတော်တို့သည်။ တေ၊ သင်ရွှေဟင်္သာမင်း၏။ ဝစော၊ စကားကို။ နာဝရုဇ္ဈန္တိ၊ မဆန့်ကျင်ကြကုန်လတ္တံ့။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဇာတိယာ ဝါ၊ အမျိုးနှင့်လည်းကောင်း။ ဝိနယေန ဝါ၊ အကျင့်နှင့်လည်းကောင်း။ ဥပပန္နာ၊ ပြည့်စုံသည်။ စေပိဟောတိ၊ အကယ်၍လည်းဖြစ်စေကာမူ။ အထဧဝံ၊ ဤသို့ပြည့်စုံသည်။ သတိပိ၊ ရှိသော်လည်း။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ သိက္ခိတဗ္ဗသိက္ခာသု၊ သင်အပ်သောအတတ်ပညာတို့၌။ ဒဟရကာလေ၊ ငယ်ရွယ်သည်ကာလ၌။ ယောဂံ၊ သင်ကြားလေ့လာခြင်းလုံ့လကို။ အကတွာ၊ မပြုမူ၍။ ပစ္ဆာ၊ နောက်အိုမင်းထိုင်းရှိုင်းသောကာလ၌။ ကုရုတေ၊ ပြုအံ့။ ဧဝ ရူပေါ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ သော၊ ထိုသူသည်။ ပစ္ဆာ၊ နောက်ကာလ၌။ ကိစ္ဆေ၊ ဆင်းရဲငြိုငြင်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ အာပဒါသု ဝါ၊ ဘေးရန်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဥပ္ပန္နာသု၊ ဖြစ်ကုန်သည်ရှိသော်။ သီဒတိ၊ နစ်၏။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ် ကိုထုတ်နုတ်ခြင်းငှာ။ န သက္ကောတိ၊ မတတ်နိုင်။ အသိက္ခိတာ၊ သင်အပ်သောအတတ်မရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်တည်း။ သံဟိရပညဿ၊ မရဲမတင်းတွန့်တိုတုန်လှုပ်သော ပညာရှိသော။ တဿ၊ ထိုအတတ်ပညာမဲ့သောပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဘောဂါဒီနံ၊ စည်းစိမ်စသည်တို့၏။ မဟာ၊ များစွာသော။ ဝိဝရော၊ အပေါက်သည်။ ဇာယတေ၊ ဖြစ်၏။ ရတ္တိံ၊ ညဉ့်၌။ အန္ဓော၊ ကန်းသောသူသည်။ ရတ္တိံ၊ ညဉ့်၌။ စန္ဒော ဘာသာဒီဟိ၊ လရောင်စသည်တို့ဖြင့်။ ထူလာန၊ ရုန့်ရင်းကုန်သော။ ရူပါနိဝ၊ ရူပါရုံတို့ကိုသာလျင်။ အနုပဿတိ၊ မြင်ခြင်းငှာတတ်နိုင်၏။ သုခုမာနိ၊ သိမ်မွေ့ကုန်သော ရူပါရုံတို့ကို။ န အနု

၃၄+၃၅+ ပဿတိဣဝ၊ မြင်ခြင်းငှာမတတ်နိုင်သကဲ့သို့။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ အသိက္ခိတော၊ အတတ်ပညာမသင်ကြားဘူးသော။ သံဟိရပညော၊ မရဲမတင်းတွန့်တိုတုန်လှုပ်သော ပညာရှိသောသူသည်။ ကိံ သ္မိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော။ ဘယေ၊ ဘေးသည်။ ဥပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သုခုမာနိကိစ္စာနိ၊ သိမ်မွေ့သော ကိစ္စတို့ကို။ ပဿိတုံ၊ မြင်ခြင်းငှာ။ န သက္ကော တိ၊ မတတ်နိုင်။ ဩဠာရိကာနိဝ၊ ရုန့်ရင်းသောကိစ္စတို့ကိုသာလျင်။ ပဿတိ၊ မြင်နိုင်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တေ၊ အရှင်မင်းကြီး၏။ ပုတ္တေ၊ သားတော်တို့ကို။ ဒဟရကာလေယေဝ၊ ငယ်သောကာလ၌သာလျင်။ သိက္ခာပေတုံ၊ အတတ်ပညာသင်စိမ့်သောငှာ။ ဝဋ္ဋတိ၊ သင့်၏။ အသာရေ၊ အနှစ်မရှိသော လောကာယတဗေဒင်အတတ်၌။ သာရယောဂညူ၊ ဤအယူသည်အနှစ်သာရနှင့် ယှဉ်၏ ဟုမှတ်ထင်သောသူသည်။ ဗဟုံ၊ များစွာ။ သိက္ခိတွာ ပိ၊ သင်၍လည်း။ မတိံ၊ ပညာကို။ န တွေဝဝန္ဒတိ၊ မရသည်သာတည်း။ ဧဝရူပေါ၊ ဤသို့လောကာယတကျမ်းစွဲလမ်းမှားသောသဘောရှိသော။ သော၊ ထိုသူသည်။ သရဘ၊ သရဘမည်သောသားသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဝသနဋ္ဌာနိ၊ နေရာအရပ်သို့။ အာဂစ္ဆန္တော၊ လာသည်ရှိသော်။ သမန္တိ၊ ညီညွတ်၏ဟူ၍။ ဝိသမဂ္ဂိဝ၊ မညီမညွတ်သောအရပ်ကိုလည်း။ သမန္တိ၊ ညီညွတ်၏ဟူ၍။ မညမာနော၊ မှတ်ထင်သည်ဖြစ်၍။ ဂိရိဒုဂ္ဂသ္မိံ၊ သွားခြင်းငှာခဲယဉ်းသော တောင်ခရီး၌။ ဝေဂေန၊ လျင်သော အဟုန်ဖြင့်။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ နရက္ကပါတံ၊ နရက်ကမ်းပါးသို့။ ပတိတွာ၊ ကျ၍။ အန္တရေယေဝ၊ အကြား၌သာလျင်။ သီဒတိယာထာ၊ နစ်၏သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျင်။ အသာရံ၊ အနှစ်သာရမရှိတိတ္ထိစွဲလမ်းအပ်သော လောကဗေဒင်ကျမ်းကို။ သာရသညာယ၊ အနှစ်သာရရှိ၏ ဟူသော အမှတ်ဖြင့်။ ဥဂ္ဂဟေတွာ၊ သင်၍။ မဟာဝိနာသံ၊ ကြီးစွာသော ပျက်စီးခြင်းသို့။ ပါပုဏာတိ၊ ရောက်တတ်၏။ ဥဋ္ဌိတာ၊ တကြွလုံ့လရှိသော။ ဓီတိမာ၊ တည်ကြည်သောသမာဓိရှိသော။ အာစာရသီလသမ္ပန္နော၊ အကျင့်သီလနှင့်ပြည့်စုံသော။ န ရော၊ သူသည်။ ဟီနဇစ္စော၊ အမျိုးယုတ်သောဇာတ်ရှိသည်။ စေပိဟောတိ၊ အကယ်၍လည်းဖြစ်စေကာမူ။ နသေ၊ ညဉ့်၌။ အဂ္ဂီဝ၊ မီးပုံကြီးကဲ့သို့။ ဘာသတိ၊ ထွန်းလင်းတောက်ပ၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဧတဉ္စ၊ ဤငါဆိုအပ်သောညဉ့်၌ကန်းသော ပုဂ္ဂိုလ်မီးပုံကြီးနှစ်ပါးကို။ ဥပမံကတွာ၊ ဥပမာပြု၍။ ပုတ္တေ၊ အရှင်မင်းကြီးသားတော်တို့ကို။ ဝိဇ္ဇာသု၊ မင်းသားတို့ဘွယ်ရာအတတ်ပညာတို့၌။ ဋ္ဌာပယ၊ တည်စေလော။ ခေတ္တေ၊ ကောင်းသောလယ်မြေ၌။ ဗီဇံ၊ စိုက်ပျိုးအပ်သော မျိုးသည်။ ဝုဋ္ဌိယာ၊ လကွဲတစ်ကြိမ်

၃၅+၃၆+စိမ့်သော မိုဃ်း၌။ သံဝိရူဟတိယထာ၊ ပွားစီးပေါက်ရောက်၏။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ မေဓာဓီ၊ ပညာရှိသည်။ ယသေန၊ အခြံအရံအကျော်အစောဖြင့်လည်းကောင်း။ ဘောဂေန၊ စည်းစိမ်ချမ်းသာဖြင့်လည်းကောင်း။ သံဝိရူဠေထ၊ ပွားစီးရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျင်အပြီးတည်း။ စူဠဟံသဇာတကံ၊ စူဠဟံသဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၇။ သတ္တဂုမ္ဗဇာတ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ မိဂလုဒ္ဒေါ၊ သားမူဆိုးနှင့်တူသော။ ရထေသဘော၊ ရထားစီးခြင်းမင်းတကာတို့ထက်မြတ်သော။ ပဉ္စာလာနံ၊ ပဉ္စာလတိုင်းသူတို့၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီးသည်။ သေနာယ၊ စစ်သည်နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ နိက္ခန္တော၊ ထွက်သည်ရှိသော်။ ဩဂဏော၊ အပေါင်းအဖော်မှကျန်ရစ်သည်ဖြစ်၍။ ဝနံ၊ တောသို့။ အာဂမာ၊ ရောက်လေ၏။ တတ္ထအရညသ္မိံ၊ ထိုတော၌။ တက္ကရာနံ၊ ခိုးမှုကိုပြုသော သူတို့၏။ ကဋိကတံ၊ အိမ်ရှိသောရွာကို။ အဒ္ဒသ၊ မြင်လေ၏။ သုဝေါ၊ လူကဲ့သို့ လိမ္မာသော စိတ်ရှိသော ကျေးသားသည်။ တသ္မာ၊ ထိုရွာမှ။ ကုဋိယာ၊ ကုဋိမှ။ နိက္ခမ္မ၊ ထွက်၍။ လုဒ္ဒါနိ၊ ကြမ်းကြုတ်သော စကားတို့ကို။ ဘာသတိ၊ ဆို၏။ သမ္ပန္နဝါဟနော၊ ပြည့်စုံ မြင်းရထားရှိသော။ ယုဝါ၊ ပျိုနုသော။ သမ္မဋ္ဌကုဏ္ဍိလီ၊ အလွန်ပြေပြစ်သော နားဍောင်းဝတ်သော။ လောဟိတုဏှီသော၊ နီသောနဖူးသင်းကျပ်ရှိသော လူမင်းသည်။ ဒိဝါ၊ နေ့၌။ သူရိယော၊ နေသည်။ ဘာသတိဣဝ၊ ထွန်းပသကဲ့သို့။ ဘောဘတိ၊ တင့်တယ်၏။ သမ္ပဟိကေ၊ ယခုဖြစ်သော။ မဇ္ဈနှိကေ၊ မွန်းတည့်အခါ၌။ သသာရထီ၊ ရထားထိန်းနှင့်တကွသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ သုတ္တော၊ အိပ်ပျော်၏။ ဟန္ဒ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဿ၊ ထိုမင်း၏။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ အာဘရဏံ၊ တန်ဆာကို။ သဟသာ၊ နှိပ်စက်သဖြင့်။ ဂဏှာမ၊ ယူကြကုန်အံ့။ နိသီထေပိ၊ ညဉ့်သန်းခေါင်အခါ၌လည်းကောင်း။ ဣဒါနိပိ၊ ယခုအခါလည်းကောင်း။ ရဟော၊ ဆိတ်ငြိမ်၏။ သသာရထီ၊ ရထားထိန်းနှင့်တကွသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ သုတ္တော၊ အိပ်ပျော်၏။ ဝတ္ထံ၊ ဝတ်သောအဝတ်ကိုလည်းကောင်း။ မဏိကုဏ္ဍလဉ္စ၊ ပတ္တမြားနားဍောင်းကိုလည်းကောင်း။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ဟန္တွာ န၊ မင်းနှင့်တကွသော ရထားထိန်းကိုသတ်၍။ သာခါဟိ၊ သစ်ခတ်တို့ဖြင့်။ အဝတ္ထရာ မ၊ ဖုံးလွှမ်းကုန်အံ့။ သတ္တိဂုမ္ဗ၊ သတ္တိဂုမ္ဗ။ တွံ၊ သင်သည်။ ဥမ္မတ္တရူပေါ ဝ၊ ရူးသော သဘောရှိသောသူကဲ့သို့။

၃၆+၃၇+ ကိံ နုပဘာသသိ၊ အဘယ်ကြောင့်ဆိုဘိသနည်း။ ဟိ သစ္စံ၊ မှန်၏။ ရာဇာနော၊ မင်းတို့သည်။ ဒုရာသဒါ၊ ချဉ်းကပ်ခြင်းငှာခဲယဉ်းကုန်၏။ ပဇ္ဇလိတော၊ အလျံပြောင်ပြောင်တောက်သော။ အဂ္ဂိယထာ၊ မီးကဲ့သို့။ ပဇ္ဇလိတော၊ ဘုန်းတန်ခိုးအာနုဘော်အရှိန်အစော်ဖြင့် ပြောင်ပြောင်တောက်ပ၏။ ပဋိကောဠုမ္ဗ၊ ပဋိကောဠုမ္ဗ။ တွံ၊ သင်သည်။ မတ္တော၊ ခိုးသားတို့သောက်သောသေကိုသောက်၍ယစ်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ မယှံ၊ ငါ၏။ နဂ္ဂယ၊ အဝတ်မဝတ်သစ်ခက်ကိုဝတ်သော။ မာတရိ၊ အမိ အထံ၌။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ တုလ္လာနိ၊ ကြီးမားသော ကြုံးဝါးခြင်းတို့ကို။ ဂစ္ဆသိအထ၊ ကြုံးဝါးသည်မဟုတ်လော။ ဣဒါနိ၊ ယခု။ တွံ၊ သင်သည်။ စောရကမ္မံ၊ ခိုးမှုကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ ကိန္နု၊ အဘယ်ကြောင့်။ ဝိဇိဂုစ္ဆသေ၊ စက်ဆုပ်ဘိသနည်း။ သမ္မသာရထိ၊ အချင်းရထားထိန်း။ တရမာနော၊ အဆောတလျင်။ ဥဋ္ဌေဟိ၊ ထလော။ ရထံ၊ ရထားကို။ ယောဇေဟိ၊ ကလော။ သကုဏော၊ ကျေးငှက်သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ န ရုစ္စတိ၊ နှစ်သက်ခြင်းကိုမဖြစ်စေ။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ အဿမံ၊ ရသေ့ကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆာမ၊ သွားကုန်အံ့။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ရထော၊ ရထားကို။ ယုတ္တော၊ ကအပ်ပြီ။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဗလဝါဟနော စ၊ အားနှင့်ပြည့်စုံသောမြင်းကိုလည်း။ ယုတ္တော၊ ကအပ်ပြီ။ အဓိတိဋ္ဌ၊ တတ်စီးတော်မူလော။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ အဿမံ၊ ရသေ့ကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆာမ၊ သွားကုန်အံ့။ အသ္မိံ၊ ဤအရပ်၌။ ယေပရိစရကာ၊ အကြင်ခိုးသူတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ အဒဿနာ၊ မမြင်ခြင်းကြောင့်။ မုတ္တော၊ ခိုးလူလတ်မှလွတ်သည်ဖြစ်၍။ ဧသဧသော ပဉ္စာလော၊ ဤပဉ္စာလမင်းသည်။ ဂစ္ဆတိ၊ မမြင်ရာသို့သွားခဲ့ပြီတကား။ ဘောန္တော စောရာ၊ အိုခိုးသူတို့။ ဧသဧသောပဉ္စာလော၊ ဤပဉ္စာလမင်းသည်။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားလေ၏။ ဝေါ၊ သင်တို့သည်။ ဇီဝိတံဇီဝန္တာနံ၊ အသက်ရှိကုန်စဉ်။ နံ၊ ထိုမင်းကို။ မာမုဉ္ဇိတ္ထ၊ မလွှတ်ကြကုန်လင့်။ ကောဒဏ္ဍကာနိ၊ လေးတို့ကိုလည်းကောင်း။ သတ္တိယော စ၊ လှံတို့ကိုလည်းကောင်း။ တောမရာနိ စ၊ ခက်ရင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ နံ၊ ထိုမင်းကို။ ဂဏှထ၊ ဘမ်းကြကုန်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ၊ ထိုမင်းကြီးကျောင်းသို့ ရောက်သောအခါ၌။ လောဟိတတုဏ္ဍိကော၊ နီသော နုတ်သီးရှိသော။ အပရော၊ သတ္တိဂုမ္ဗမှတစ်ပါးသော။ သုဝေါ၊ ပုပ္ဖကကျေးသားသည်။ ပဋိနန္ဒိတ္ထ၊ နှစ်သက်လေ၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်

၃၇+၃၈+သောမင်းကြီး။ တေ၊ အရှင်မင်းကြီး၏။ အာဂတံ၊ လာခြင်းကား။ သွာဂတံသုအာဂတံ၊ ကောင်းသောလာခြင်းတည်း။ အထော၊ ထိုမြို့။ တေ၊ အရှင်မင်းကြီး၏။ အာဂတံ၊ လာခြင်းကား။ အဒုရာဂတံ၊ အပြစ်ကင်းသာ လာခြင်းတည်း။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ ဣဿရော၊ အစိုးရသောအရှင်မင်းသည်။ အနုပတ္တော၊ ရောက်လောပေသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ ယံ၊ အကြင်အလိုသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုအလိုကို။ ပဝေဒယ၊ ကြားတော်မူလော။ တိဏ္ဍုကာနိ၊ တည်သီးတို့သည်လည်းကောင်း။ ပိယာလာနိ၊ လွန်သီးတို့သည်လည်းကောင်း။ မဓူကေ၊ သစ်မည်စည်သီးတို့သည်လည်းကောင်း။ ကာသုမာရိယော၊ သရက်ဖြူသီးတို့သည်လည်းကောင်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တာနိဖလာနိ၊ ထိုသစ်သီးတို့သည်။ ဥဒ္ဒကပ္ပါနိ၊ ပျားမွဲအရသာနှင့်တူကုန်၏။ ရာဇာ၊ မင်းမြတ်။ ဝရံ ဝရံ၊ ချို့နိုးရာရာကို။ ဘုဉ္ဇ၊ သုံးဆောင်တော်မူပါလော။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ ဂိရိဂဗ္ဘရာ၊ တောင်မြောက်ချောက်ကြားမှ။ အာဘတံ၊ ဆောင်ယူအပ်သော။ ဣဒမ္ပိပါနီယံ၊ ဤရေသည်လည်း။ သီတံ၊ အေး၏။ တွံ၊ အရှင်မင်းကြီးသည်။ သစေအဘိကင်္ခသိ၊ အကယ်၍အအလိုတော်ရှိအံ့။ တတော၊ ထိုရေအိုးစင်မှ။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ပါနိယံ၊ ရေကို။ ပိဝ၊ သောက်တော်မူပါလော။ အသ္မိံ၊ ဤကျောင်းသင်္ခမ်း၌။ ပရိစာရာ၊ ကျင်လည်ကုန်သော။ ယေဣဿယော၊ အကြင်ရသေ့တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေဣသယော၊ ထိုရသေ့တို့သည်။ အရညံ၊ တောသို့။ ဥဉ္ဆာယ၊ သစ်သီးရှာမှီးအံ့သောငှာ။ ဂတာ၊ သွားကုန်၏။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဒါတဝေ၊ ပေးခြင်းငှာ။ ယတ္ထာ၊ လက်တို့သည်။ နတ္ထိနသန္တိ၊ မရှိကုန်။ သယံ၊ ကိုယ်တောအလိုကို။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ဖလာဖသံ၊ သစ်သီးငယ်သစ်သီးကြီးကို။ ဂဏှာဝှော၊ ယူတော်မူကုန်လော။ ပက္ခီ၊ အတောင်ရှိသော။ အယဒိဇော၊ ဤကျေးသားသည်။ ဘဒ္ဒကော ဝတ၊ လောကဝတ်ကောင်းပေစွတကား။ အထ၊ ထိုသို့မဟုတ်။ ဣတရော၊ ဤကျေးသားမှတစ်ပါးသော။ ပက္ခီ၊ အတောင်ရှိသော။ ဧသောသု ဝေါ၊ ထိုကျေးသားည်။ လုဒ္ဒါ နိ၊ ကြမ်းကြုတ်စွာသောစကားတို့ကို။ ဘာသတိ၊ ဆို၏။ ဧတံ၊ ဤမင်းကို။ ဟနထ၊ သတ်ကြကုန်။ ဗန္ဓထ၊ နှောင်ဖွဲ့ကြကုန်။ ဝေါ၊ သင်တို့သည်။ ဇီဝိတံဇီဝန္တာနံ၊ အသက်ရှိည်ကုန်စဉ်။ ထိုမင်းကို။ မာမုဉ္စိတ္ထ၊ မလွှတ်ကြကုန်လင့်။ ဣစ္စေဝံဣတိ၊ ဤသို့လျင်။ သုဝဿ၊ ကျေးသားသည်။ ဝိလပန္တဿ၊ မြည်တမ်းစဉ်ပင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ သောတ္ထိံ၊ ချမ်းသာစွာ။ အဿမံ၊ ရှင်ရသေ့ကျောင်းသို့။ ပတ္တော၊ ရောက်သည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ သော၊ ထိုသတ္တိဂုမ္ဗသည်လည်းကောင်း။

၃၈+၃၉+ အဟဉ္စ၊ ငါသည်လည်းကောင်း။ ဥဘော၊ နှစ်ဦးသောငါတို့သည်။ ဘာတရော၊ ညီနောင်တို့သည်။ အသ္မ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သောဒရိယာ၊ တူသော အမိဝမ်းခေါင်းရှိကုန်၏။ ဧကမာတုကာ၊ တူသော အမိရှိကုန်၏။ ဧကရုက္ခသ္မိံ၊ တစ်ခုသော လက်ပံပင်၌။ သံဝဍ္ဎ၊ ကြီးပွားကုန်၏။ ပစ္ဆာ၊ နောက်မှ။ ဥဘော၊ ငါတို့နှစ်ဦးတို့သည်။ နာနာခေတ္တဂတာ၊ အထူးထူးသော ခရီးစသည်သို့ရောက်ကုန်၏။ သတ္တိဂုမ္ဗော စ၊ သတ္တိဂုမ္ဗသည်ကား။ စောရာနံ၊ ခိုးသူတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ သံဝဍ္ဎော၊ ကြီး၏။ အဟဉ္စ၊ အကျွန်ုပ်သည်ကား။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ ဣသီနံ၊ ရသေ့တို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ သံဝဍ္ဎော၊ ကြီး၏။ သော၊ ထိုသတ္တိဂုမ္ဗကျေးသားသည်။ အသတံ၊ ခိုးသူတို့၏။ သန္တိကံ၊ အထံသို့။ ဥပဂတော၊ ကပ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ သတံ၊ သူတော်ကောင်းဖြစ်သောရသေ့တို့၏။ သန္တိကံ၊ အထံသို့။ ဥပဂတော၊ ကပ်၏။ တေန၊ ထိုကြောင့်။ နော၊ ငါတို့အား။ ဓမ္မေန၊ အကျင့်ဖြင့်။ ဝိနာ၊ ကွဲပြားထူးခြားကုန်၏။ သာရဓ၊ ပြည်ကြီးဝန်ကိုရွတ်ဆောင်သောမင်းမြတ်။ တတ္ထ၊ ထိုခိုးသူရွာ၌။ ဝဓော စ၊ သတ်ဖြတ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဗန္ဓော စ၊ နှောင်ဖွဲ့ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ နိကတိဝဉ္စနာနိ စ၊ အတုပြု၍လှည့်ပတ်ခြင်း အဖြောင့်ပြု၍ လှည့်ပတ်ခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ အာလောပသဟသာကာရာ၊ နေ့အခါ၌ ရွာကိုဖျက်၍လုယက်ခြင်းအိမ်ကိုဝင်၍ သေဘေးဖြင့်ချိမ်းခြောက်လျက် အနိုင်အထက်လုယက်ခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ သော၊ ထိုသတ္တိဂုမ္ဗကျေးသားသည်။ တတ္ထ၊ ထိုခိုးသူရွာ၌။ တာနိ၊ ထိုမကောင်းသော အမူအကျင့်တို့ကို။ သိက္ခတိ၊ သင်၏။ ဣဓ၊ ဤကျောင်း၌။ သစ္စဉ္စ၊ သစ္စာသည်လည်းကောင်း။ ဓမ္မော စ၊ သုစရိုက်တရားသည်လည်း။ အဟိံသာ၊ ညှဉ်းဆဲခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သံယမော၊ သံယမသည်လည်းကောင်း။ ဒမော၊ ဣန္ဒြေကိုဆုးမခြင်းသည်လည်းကောင်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အာသနုဒကဒါယီနံ၊ နေရာရေပေးလေ့ရှိကုန်သော ရသေ့တို့၏။ အင်္ကေ၊ ရင်ခွင်၌။ ဝဒ္ဓေါ၊ ကြီးသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ သန္တံ ဝါ၊ သူတော်ကောင်းမူလည်းဖြစ်စေ။ ယဒိ၊ ထိုမြို့။ အသန္တံ ဝါ၊ သီလခတဲ့သတင်းမဲ့သည်မူလည်းဖြစ်စေ။ ယံယံ၊ အကြင်အကြင်သူကို။ ဘဇတိ၊ ဆည်းကပ်၏။ တဿေဝ၊ ထိုဆည်းကပ်အပ်သာသူ၏ သာလျင်။ ဝသံ၊ အလိုနိုင်ငံသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ လိုက်ရ၏။ ယာဒိသံ၊ အကြင်သို့သဘောရှိသော။ မိတ္တံ၊ အဆွေခင်ပွန်းကို။ ကုရုတေ၊ ဘွဲ့၏။ ယာဒိသဉ္စ၊ အကြင်သို့သဘောရှိသောသူကိုလည်း။ ဥပသေဝတိ၊

၃၉+၄၀+မှီဝဲဆည်းကပ်၏။ သောပိ၊ ထိုမှီဝဲဆည်းကပ်သောသူသည်လည်း။ တာဒိသကော၊ ထိုသူနှင့်တူသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သဟဝါသောပိ၊ တကွနေသောသူသည်လည်း။ တာဒိသော၊ ထိုသူနှင့်တူ၏။ သေဝမာနော၊ မှီဝဲဆည်းကပ်သောဆရာသည်။ အလိတ္တံ၊ မကောင်းမှုဖြင့်လိမ်းကျံသော။ သေဝမာနံ၊ မှီဝဲဆည်းကပ်တတ်သော တပည့်ကို။ ဥပလိမ္ပတိ၊ မကောင်းမှုဖြင့်လိမ်းကျံ၏။ သပ္ဖုဋ္ဌော၊ တပည့်သည်တွေ့အပ်သော ဆရာသည်။ ပရံ၊ တစ်ပါးသော။ အလိတ္တံ၊ မကောင်းမှုဖြင့်မလိမ်းကျံသော။ သပ္ဖုသံ၊ တွေ့တတ်သော တပည့်ကို။ ဥပလိမ္ပတိ၊ မကောင်းမှုဖြင့်လိမ်းကျံ၏။ ကိမိဝ၊ အဘယ်ကဲ့သို့နည်း။ ဒိဒ္ဓေါ၊ အဆိပ်တတ်လူးသဖြင့်ဖြစ်သော။ သရော၊ မြှားသည်။ ကလာပံ၊ မြှားထည့်သောတောင့်ကို။ ဥပလိမ္ပတိဣဝ၊ အဆိတ်ဖြင့် လိမ်းကျံ၏ သို့တည်း။ ဥပလိမ္ပတယာ၊ မကောင်းမှုဖြင့်လိမ်းကျံခြင်းမှ ကြောက်သောကြောင့်။ ဓီရော၊ ပညာရှိသော။ ပါပသခေါ၊ ယုတ်မာသော မကောင်းသော အဆွေခင်ပွန်းရှိသည်။ နေဝသိယာ၊ မဖြစ်ရာ။ ယောနရော၊ အကြင်သူသည်။ ပုတိမစ္ဆံ၊ ငါးပုပ်ကို။ ကုသဂ္ဂေန၊ သမန်းမြက်ဖြင့်။ ဥပနယှတိ၊ ထုပ်ဖွဲ့၏။ ကုသာပိ၊ သမန်းမြက်တို့သည်လည်း။ ပူတိံ၊ အပုပ်အနံ့ကို။ ဝါယန္တိ၊ လှိုင်စေကုန်၏။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ ဗာလူပသျေဝနာဗာလူပသေဝီ၊ သူမိုက်ကိုမှီဝဲလေ့ရှိသောသူသည်။ ပူတိမစ္ဆဥပနယှနကုသဂ္ဂံဝိယ၊ ငါးပုပ်ကိုထုပ်သော သမန်းမြက်နှင့်တူသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပါပတမံ၊ မကောင်းမှုကို။ အကရောန္တောပိ၊ မပြုသောသူသည်လည်း။ အဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးမဲ့ကို။ အကိတ္တိံ၊ အကျော်အစောမဲ့ကို။ လဘတိ၊ ရ၏။ ယောနရော စ၊ အကြင်သူသည်ကား။ တဂ္ဂရံ၊ တောင်ဇလပ်ကိုလည်း။ ပလာသေန၊ ပေါက်ထက်ဖြင့်။ ဥပနယှတိ၊ ထုပ်၏။ ပတ္တာပိ၊ ပေါက်ဘက်တို့သည်လည်း။ သုရဘိံ၊ ကောင်းသော အနံ့ကို။ ဝါယန္တိ၊ လှိုင်စေကုန်၏။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ ဓီရူပသေဝနာဓီရူပသေဝီ၊ ပညာရှိကုန်မှီဝဲလေ့ရှိသောသူသည်။ တဂ္ဂရာဒိဂန္ဓဇာတိပလိဝေဋ္ဌနပတ္တံဝိယ၊ တောင်ဇလပ်အစရှိသော နံ့သာမျိုးကိုထုပ်ဆောင်သောဘက်နှင့်တူသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသည်။ ဘဝိတုံ၊ ဖြစ်ခြင်းငှာ။ အသက္ကောန္တော ပိ၊ မတတ်နိုင်ကောင်းသော်လည်း။ ကလျာဏမိတ္တသေဝီတိ၊ ကလျာဏမိတ်ကိုမှီဝဲသောသူဟူ၍။ ဂုဏကိတ္တိံ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူး၏ ကျော်စောခြင်းကို။ လဘတိ၊ ရ၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ပလာသပုဋေဿဝ၊ နံ့သာထုပ်သောပေါက်ဘက်သို့။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ သမ္ပာကံ၊ ပါရမီရင့်သော အဖြစ်ကို။ ဥတွာ၊ သိ၍။ အသန္တေ၊ သူယုတ်တို့ကို။ န ဥပသေဝေယျ၊ မမှီဝဲမဆည်းကပ်ရာ။ ပဏ္ဍိ

၄၀+၄၁+ ကော၊ အဘယ်ပညာရှိသည်။ သန္တေ၊ သူတော်ကောင်းတို့ကိုသာလျင်။ သေဝေယျ၊ မှီဝဲဆည်းကပ်ရာ၏။ အသန္တော၊ သူယုတ်တို့သည်။ နိရယံ၊ ငရဲသို့။ ယန္တိ၊ ရောက်စေကုန်၏။ သန္တော၊ သူတော်ကောင်းတို့သည်။ သုဂတိံ၊ ကောင်းသောအလားသို့။ ပါပေန္တိ၊ ရောက်စေကုန်၏။ သတ္တိဂုမ္ဗဇာတကံ၊ သတ္တိဂုမ္ဗဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၈၊ ဘလ္လာတိယဇာတ်။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောပသေနဒီကောသလမင်းကြီး။ ဘလ္လာတိယောနာမ၊ ဘလ္လာတိယအမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ ပြည်ရှင်မင်းမြတ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ဘူးပြီ။ သော၊ ထိုဘလ္လာတိယမင်းသည်။ ရဇ္ဇံ၊ ပြည်တိုင်းကားကို။ ပဟာယ၊ စွန့်၍။ မိဂဝံ၊ သမင်တောသို့။ အစရိ၊ သွား၏။ သော၊ ထိုဘလ္လာတိယမင်းသည်။ သုပုပ္ဖိတံ၊ ကောင်းစွာပွင့်သောပန်းရှိသော။ ကိံ ပုရိသာနုစိဏ္ဏံ၊ ကိန္နရာတို့၏ မပြတ်ကျင်လည်ရာကျက်စားရာ ဖြစ်သော။ ဂန္ဓမာဒနံ၊ ဂန္ဓာမာဒနအမည်ရှိသော။ ဂိရိဝရံ၊ တောင်မြတ်သို့။ အဂမာ၊ ရောက်ပြီ။ သာဠူရသံဃဉ္စ၊ ခွေးအပေါင်းကိုလည်း။ နိသေဓယိတွာ၊ တားမြစ်၍။ ဓနုံကလာပဉ္စ၊ လေးတောင့်ကိုလည်း။ နိက္ခိပိတွာ၊ ချ၍။ ယတ္ထ၊ အကြင်အရပ်၌။ ကိံ ပုရိသာ၊ ကိန္နရာတို့သည်။ ဌိတာ၊ တည်ကုန်သည်။ အဟသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်သို့။ ဝစနံ၊ စကားကို။ ဝတ္ထုကာမော၊ ဆိုလိုသည့်ဖြစ်၍။ ဥပါဂမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဟိမစ္စယေ၊ ဆောင်လေးလလွန်သည်ရှိသော်။ ဟေမဝန္တာယ၊ ဟိမဝန္တာမြစ်၌။ တီရေ၊ ကမ်းနား၌။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ ဌိတာ၊ တည်ကုန်သောသင်တို့သည်။ ကိံ၊ အဘယ်စကားကို။ အဘိဏှံ၊ မပြတ်။ မန္တယေဝှော၊ တိုင်ပင်ကြကုန်သနည်း။ မာနုသဒေဝဝဏ္ဏေ၊ လူတို့၏ ကိုယ် သဏ္ဌာန်တူကုန်သော။ ဝေါ၊ သင်တို့ကို။ ပုစ္ဆာမိ၊ ငါမေး၏။ မနုဿလောကေ၊ လူ့ပြည်၌။ ဝေါ၊ သင်တို့ကို။ ကထံ၊ အသို့လျင်။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဇာနန္တိနု၊ သိကုန်သနည်း။ လုဒ္ဒ၊ အမောင်မူဆိုး။ မလ္လဂိရိံ၊ မလ္လာဂီရိမြစ်ကိုလည်းကောင်း။ ပဏ္ဍရကံ၊ ပဏ္ဍရကမြစ်ကိုလည်းကောင်း။ တိကူဋံ၊ တိကူဋမြစ်ကိုလည်းကောင်း။ သီတောဒကာ၊ ချမ်းအေးသောရေရှိကုန်သော။ ဣမာနဇ္ဇော၊ ဤမြစ်တို့ကို။ အနုဝီစရာမ၊ ငါတို့လှည့်လည်ကုန်၏။ မနုဿာဝ၊ လူတို့ကဲ့သို့။ နိဘာသဝဏ္ဏာ၊ တူစွာထင်မြင်သော ကိုယ်သဏ္ဌာန်ရှိကုန်သော။ မိဂါ၊ သားမျိုးတို့တည်း။ နော၊ ငါတို့ကို။ ကိံ ပုရိသာတိ၊ ကိန္နရာတို့ဟူ၍။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ သကိစ္ဆရူပံ၊

၄၁+၄၂+အလွန်ဆင်းရဲငြိုငြင်သောသဘောရှိသည်ဖြစ်၍။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ပရိဒေဝယဝှော၊ ငိုကြွေးကြကုန်၏။ ပိယာယ၊ မယားဖြစ်သော ကိန္နရီမသည်။ ပိယော၊ လင်ဖြစ်သော ကိန္နရာဖိုကို။ အာလိင်္ဂိကော စ၊ လည်ဖက်အပ်သည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ မာနုသဒေဟဝဏ္ဏေ၊ လူနှင့်တူကုန်သော ကိုယ်သဏ္ဌာန်ရှိကုန်သော။ ဝေါ၊ သင်တို့ကို။ ပုစ္ဆာမိ၊ ငါမေး၏။ ကိံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ဣဓဝနေ၊ ဤတော၌။ အပ္ပတီတာ၊ မနှစ်သက်ဝမ်းနည်းပက်လက်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ရောဒထ၊ ငိုကြွေးကြကုန်သနည်း။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ သုကိစ္ဆရူပံ၊ အလွန်ဆင်းရဲငြိုငြင်သောသဘောရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဒေဝယဝှော၊ ငိုကြွေးကြကုန်၏။ ပိယာယ၊ မယားဖြစ်သောကိန္နရီမသည်။ ပိယော၊ လင်ဖြစ်သော ကိန္နရာဖိုကို။ အာလိင်္ဂိကော စ၊ လည်ဖက်အပ်သည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ မာနုသဒေဟဝဏ္ဏေ၊ လူနှင့်တူသော ကိုယ်သဏ္ဌာန်ရှိကုန်သော။ ဝေါ၊ သင်တို့ကို။ ပုစ္ဆာမိ၊ ငါမေး၏။ ကိံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ဣဓဝနေ၊ ဤတော၌။ အပ္ပတီတာ၊ မနှစ်သက်ဝမ်းနည်းပက်လက်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သောစထ၊ စိုးရိမ်ကြကုန်သနည်း။ လုဒ္ဒ၊ အမောင်မူဆိုး။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဧကရတ္တံ၊ တညည့်မျှ။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ သရန္တာ၊ အောက်မေ့ကုန်၏။ တံ ဧကရတ္တံ၊ ထိုသို့ ကွင်းကွာ၍နေရသော တညည့်ကို။ အနုကမ္ပမာနာအနုစိန္တယမာနာ၊ အဖန်တလဲလဲကြံအောက်မေ့ကုန်လျက်။ သာရတ္တိ၊ ထိုကွင်းကွာ၍နေသောတညည့်သည်။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ န ဟေဿတိ၊ မဖြစ်ဘဲရှိပါအံ့လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သောစာမ၊ စိုးရိမ်ကြကုန်၏။ မာနုသဒေဟဝဏ္ဏေ၊ လူ့ကိုယ်နှင့်တူသော အဆင်းသဏ္ဌာန်ရှိသောကိန္နရီမ။ ဝေါ၊ သင်တို့ကို။ ပုစာမိ၊ ငါမေး၏။ ယံ ဧကရတ္တံ၊ အကြင်ကင်းကွ၍ နေရသောတညည့်ကို။ အနုကပ္ပထ၊ အဖန်တလဲလဲကြံကြကုန်၏။ နဋ္ဌံ၊ ပျောက်လေပြီးသော။ ဓနဉ္စ၊ ဥစ္စာကိုလော။ ပေတံ၊ သွေလွန်လေပြီးသော။ ဝိတရဉ္စ၊ မိဘကိုလော။ ကိံ နုခေါ၊ အဘယ်ကိုလျင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ စိန္တယမာနာ၊

၄၂+၄၃+ကြံကြကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကထံကေန ကာရဏေန၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်။ တဧတံဧကရတ္တံ၊ ထိုတညည့်ပတ်လုံး။ ဝိနာဝါသံ၊ ကင်းကွာ ၍နေရခြင်းကို။ အကပ္ပယိတ္ထ၊ ပြုရကုန်အံ့နည်း။ ဣဒံ၊ ဤအကြောင်းကို။ မေ၊ ငါ့အား။ အာစိက္ခထ၊ ကြားကြကုန်လော။ လုဒ္ဒ၊ အမောင်မူဆိုး။ သီဃသောတံ၊ လျင်သော အယဉ်ရှိသော။ နာနာဒုမသဉ္စန္နံ၊ အထူးထူးသောသစ်ပင်တို့ဖြင့်ဖုံးလွှမ်းသော။ သေကလကုဠံ၊ တောင်နှလုံးတို့၏အကြား၌ စီးသော။ ယံဣမံနဒိံ၊ အကြင်သို့သဘောရှိသော ဤမြစ်ကို။ ပဿိ၊ မြင်၏။ တံနဒိံ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော မြစ်ကို။ မေ၊ ငါ၏။ ပိယော၊ လင်သည်။ မမဉ္စ၊ ငါ့ကိုလည်း။ အနုဗန္ဓတိ၊ နောက်၌လိုက်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မညေမညမာနော၊ အောက်မေ့သည်ဖြစ်၍။ ဝဿကာလေ၊ မိုဃ်းရွာသောကာလ၌။ ဥတ္တရိ၊ ကူး၏။ အဟဉ္စအဟံ ပန၊ ငါသည်ကား။ ဧတဿ၊ ထိုချစ်လင်၏။ တီရံ၊ ကမ်းတစ်ဘက်သို့။ ဂတဘာဝံ၊ ရောက်သည်၏အဖြစ်ကို။ အဇာနန္တိ၊ မသိသည်ဖြစ်၍။ အင်္ကောလကံ၊ မှန်ကူပွင့်ကိုလည်းကောင်း။ အတိမုတ္တကံ၊ ကင်ပွန်းပွင့်ကိုလည်းကောင်း။ သတ္တိလိယောလိကဉ္စ၊ မိုဃ်းစွေပွင့်ရွှေစမ္ပယ်ပွင့်ကို လည်းကောင်း။ ဩစိနာမိ၊ ဆွတ်၏။ မေ၊ ငါ၏။ ပိယော စ၊ ချစ်လင်သည်လည်း။ မာလဘာရီ၊ ပန်းပန်ရသည်။ ဟောဟိတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်လည်း။ မာလိနီ၊ ပန်းပန်လျက်။ နံ၊ ထိုချစ်လင်သို့။ အဇ္ဈုပေဿံ၊ ချဉ်းကပ်ပါအံ့။ ဣမိနာကာရဏေန၊ ဤအကြောင်းကြောင့်။ ဩစိနာမိ၊ ဆွတ်၏။ လုဒ္ဒ၊ အမောင်မူဆိုး။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်ကား။ ဣဒံကုရဝကံ၊ ဤကုလားဇလပ်ပန်းကိုလည်း။ ဩစိနာမိ၊ ဆွတ်၏။ ဥဒ္ဒါလကာ၊ ငုရွှေပန်းတိန်။ ပါတလိ၊ တောင်ကသစ်ပန်းကိုလည်းကောင်း။ သိန္ဒုဝါရိတာ၊ ကြောင်ပန်းပွင့်ကိုလည်းကောင်း။ ဣမေပိ၊ ဤပန်းပွင့်တို့ကိုလည်း။ မယာ၊ ငါသည်။ ဩစိတာ၊ ဆွတ်အပ်ကုန်၏။ မေ၊ ငါ၏။ ပိယော စ၊ ချစ်လင်သည်လည်း။ မာလတာရီ၊ ပန်းပန်ရသည်။ ဟောဟိတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်လည်း။ မာလိနီ၊ ပန်းပန်လျက်။ နံ၊ ထိုချစ်လင်သို့။ အဇ္ဈုပေဿံ၊ ချဉ်းကပ်ပါအံ့။ ဣမိနာကာရဏေန၊ ဤအကြောင်းကြောင့်။ ဩစိနာမိ၊ ဆွတ်၏။ လုဒ္ဒ၊ အမောင်မူဆိုး။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်လည်း။ သုပုပ္ဖိတဿ၊ ကောင်းစွာပွင့်သော။ သာလဿ၊ အင်ကြင်းပင်၏။ ပုပ္ဖာနိ၊ အပွင့်တို့ကို။ ဩစေယျ၊ ဆွတ်ယူ၍။ မာလံ၊ ပန်းကုံးကို။ ကရောမိ၊ ပြု၏။ မေ၊ ငါ၏။ ပိယော စ၊ ချစ်လျင်သည်လည်း။ မာလဘာရီ၊ ပန်းပန်ရသည်။ ဟောဟိတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်လည်း။ မာလိနီ၊ ပန်းပန်လျက်။ နံ၊ ထိုချစ်လင်ကို။ အဇ္ဈုပေဿံ၊ ချဉ်းကပ်အံ့။ လုဒ္ဒ၊ အမောင်မူ

၄၃+၄၄+ဆိုး။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်လည်း။ သု ပုပ္ဖိတဿ၊ ကောင်းစွာပွင့်သော။ သာလဿ၊ အင်ကြင်းပင်၏။ ပုပ္ဖာနိ၊ အပွင့်တို့ကို။ ဩစေယျ၊ ဆွတ်ယူ၍။ ဘာရံ၊ ပန်းမွေ့ရာကို။ ကရောမိ၊ ပြု၏။ ယတ္ထ၊ အကြင်ပန်းမွေ့ရာ၌။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ ဣမံရတ္တံ၊ ဤညဉ့်ပတ်လုံး။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဝိဟရိဿာမ၊ နေကြကုန်အံ့။ နော၊ ငါတို့အား။ ဣဒဉ္စ၊ ဤပန်းမွေ့ရာသည်လည်း။ သန္တရတ္တံ၊ အခင်းအကျိုးငှာ။ ဟောဟိတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ လုဒ္ဒ၊ အမောင်မူဆိုး။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်လည်း။ အဂ္ဂလုကာဠာဂလု၊ အကျော်နက်ကိုလည်းကောင်း။ စန္ဒနဉ္စ၊ ဂေါသီဟစန္ဒကူးနီကိုလည်းကောင်း။ ပမတ္တရူပါ၊ မေ့လျော့သောသဘောရှိသည်ဖြစ်၍။ သိလာသံ၊ ကျောက်ပျဉ်၌။ ပိသာမိ၊ သွေး၏။ မေ၊ ငါ၏။ ပိယော စ၊ ချစ်လင်သည်လည်း။ ရောသိတင်္ဂေါဝိလိတ္တသရီရော၊ နံ့သာလိမ်းကျံသော ကိုယ်ရှိသည်။ ဟောဟိတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်လည်း။ ရောသိတာဝိလိတ္တာ၊ နံ့သာကိုယ်လုံးဖုံးအောင်လိမ်းအပ်သည်ဖြစ်၍။ နံ၊ ထိုချစ်လင်ကို။ အဇ္ဈုပေဿံ၊ ချဉ်းကပ်အံ့။ လုဒ္ဒ၊ အမောင်မူဆိုး။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ သီဃသောတံ၊ လျင်သော အယဉ်ရှိသော။ သလိလံ၊ ရေသည်။ အာဂမာ၊ လာ၏။ သာလေ၊ အင်ကြင်းပွင့်တို့ကိုလည်းကောင်း။ သဠလေ၊ ထင်းရူးပွင့်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ကဏိကာရေ၊ မဟာလှေကားပွင့်တို့ကို လည်းကောင်း။ နုဒံဟရန္တံ၊ ဆောင်ယူစဉ်။ တေနမုဟုတ္တကေန၊ ထိုခဏ၌။ အာပူရထ၊ မြစ်ရေပြည့်လင့်၏။ သာယံနဒီ၊ ထိုမြစ်ကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ဥဘောသုတီရေသု၊ ကမ်းနားနှစ်ဘက်တို့၌။ ဥဘယော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ငါတို့သည်။ မအညမညံ၊ တစ်ယောက်သည်တစ်ယောက်ကို။ သမ္ပဿန္တော၊ လျှစ်စစ်ပြက်ခါသာမြင်ကြကုန်လျက်။ ဌိတာ၊ တည်ကြကုန်၏။ သကမ္ပိ၊ ရံခါလည်း။ ရောဒါမ၊ ငိုကြကုန်၏။ သကိမ္ပိ၊ ရံခါလည်း။ ဟသာမ၊ ရယ်ကြကုန်၏။ နော၊ ငါတို့အား။ သာသံဝရီ၊ ထိုညဉ့်သည်။ ကိစ္ဆေန၊ ဆင်းရဲငြိုငြင်သဖြင့်။ အဝမာ၊ လွန်၏။ လုဒ္ဒ၊ အမောင်မူဆိုး။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ပါတောဝ၊ နံနက်ကသာလျင်။ သူရမှီ၊ နေသည်။ ဥဂ္ဂတေ၊ ထွက်လတ်သော်။ စတုက္ကံတုစ္ဆံ၊ ရေနည်းသော။ နဒိံ၊ မြစ်ကို။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ အာလိင်္ဂိယာ၊ လည်ဖက်ကုန်၍။ သကိမ္ပိ၊ ရံခါလည်း။ ရောဒါမ၊ လျှပ်စစ်ရောင်ပျောက်၍ တစ်ယောက်သည် တစ်ယောက်ကိုမမြင်သဖြင့်ငိုကြကုန်၏။ သကိမ္ပိ၊ ရံခါလည်း။ ဟသာမ၊ လျှပ်စစ်ရောင်လင်းသဖြင့်အချင်းချင်းမြင်သဖြင့် ရယ်ရွှင်ကြကုန်၏။ လုဒ္ဒ၊ အမောင်မူဆိုး။

၄၄+၄၅+ ယံယသ္မိံ ကာလေ၊ အကြင်အခါ၌။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ ဝိပ္ပဝသိမှ၊ ကင်း၍နေကုန်၏။ သောကာလော၊ ထိုအခါသည်။ ဣတော၊ ဤနေ့မှ။ တီဟုနကံတီဟိဥနကာနိ၊ သုံးရက်ဖြင့်ယုတ်ကုန်သော။ သတ္တသတာနိ၊ အနှစ်ခုနစ်ရာတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘူပါလ၊ ရေမြေရှင်။ တုမှာကံ၊ သင်တို့၏။ ဣမံ ဇီဝိတံ၊ ဤအသက်သည်။ ဟတံဝဿံ၊ အနှစ်တရာသာတည်း။ ဇီဝိတေ၊ အသက်သည်။ ဧဝံပရိဝတ္တကေ၊ ဤသို့တိုသည်ဖြစ်လျက်။ ကောနုကိံ နု၊ အဘယ်ကြောင့်သာလျင်။ တွံ၊ အရှင်မင်းကြီးသည်။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ ကန္တာယ၊ နှစ်သက်ဖွယ်သော မိဖုယားနှင့်။ ဝနာ၊ ကင်း၍။ ဝသေယျဝသေယျာသိ၊ နေဘိသနည်း။ သမ္မ၊ အဆွေကိန္နရီမ။ ဝေါ၊ သင်တို့၏။ အာယုဉ္စ၊ အသက်သည်ကား။ ကိံ ဝတကောနု၊ အဘယ်မျှအတိုင်းအရှည်ရှိသနည်း။ သစေပိ၊ အကယ်၍လည်း။ အနုဿ ဝါ၊ အဆင့်စကားကြားဘူးသဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝုဍ္ဎတော၊ မိဘစကားအစရှိသော ကြီးသော သူ၏။ အထံမှ။ အာဂမာဝါ၊ လာသောစကားဖြင့်လည်းကောင်း။ အာယုံ၊ သင်တို့အသက်ကို။ သစေပိ၊ အကယ်၍။ ဇာနာထ၊ သိကြကုန်အံ့။ ဝဒေထ၊ ဆိုကုန်လော။ ဧတံ၊ ထိုသင်တို့အသက်အပိုင်းအခြားကို။ အဝိကမ္ပမာနာ၊ မကြောက်မတုန်ကုန်ဘဲ။ မေ၊ ငါ့အား။ အက္ခာထ၊ ကြားကြကုန်လော။ လုဒ္ဒ၊ အမောင်မူဆိုး။ နော၊ ငါတို့၏။ အာယုဉ္စ၊ အသက်သည်ကား။ ဝဿသဟဿံ၊ အနှစ်တစ်ထောင်တည်း။ အန္တရာ၊ အနှစ်တစ်ထောင်အကြား၌။ ပါပကော၊ ယုတ်မာစွာသော။ ရော ဂေါ စ၊ အသက်၏ အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်သော ရောဂါသည်လည်း။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲသည်။ အပ္ပံ ဝ၊ နည်းသည်သာတည်း။ သုခမေဝ၊ ချမ်းသာသည်သာလျင်။ ဘိယျော၊ များစွာ၏။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဝီတရာဂါ၊ အချင်းချင်းချစ်ခြင်းမပျက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ ဝိဇဟာမ၊ စွန့်ရကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘလ္လာတိယော၊ ဘလ္လာတိယမင်းသည်။ အမာနုသာနံ၊ ကိန္နရာတို့၏။ ဣဒဉ္စ၊ ဤစကားကိုသာလျင်။ သုတွာ န၊ ကြား၍။ ဇီဝိတံ၊ လူ၏အသက်သည်။ ဣတ္တရံ၊ နည်းစွာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်း၍။ နိဝတ္တထ၊ ပြန်လေ၏။ မိဂဝံ၊ သမင်တောသို့။ န အစရိ၊ မသွားပြီ။ ဒါနာနိ၊ အလှူတို့ကို။ ဒဒါသိ၊ ပေး၏။ ဘောဂေ၊ စည်းစိမ်ချမ်းသာတို့ကို။ အဘုဉ္ဇိ၊ ခံစား၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ တုမှေ၊ သင်မင်းကြီးတို့သည်။ အမာနုသာနံ၊ ကိန္နရာတို့၏။ ဣဒဉ္စ၊ ဤစကားကိုသာလျင်။ သုတွာ န၊ ကြားကုန်၍။ သမ္မောဒထ၊ ဝမ်းမြောက်ကြကုန်လော။ ကလဟံ၊ ခိုက်ရန်ကို။ မာအကတ္ထ၊ မပြုကုန်လင့်။ ဧက

၄၅+၄၆+ ရတ္တံ၊ တညဉ့်မျှ။ ဝိပ္ပဝသတော၊ ကင်းကွာ၍နေသော။ အတ္တကမ္မာပရာဓော၊ မိမိ၏အမှုဟု ဆိုအပ်သောအပြစ်သည်။ တေကိံ ပုရိသေ၊ ထိုကိန္နရာတို့ကို။ တပိယထာ၊ ပူပန်စေသကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ အတ္တကမ္မာပရောဓော၊ မိမိ၏ အမှုဟုဆိုအပ်သော အပြစ်သည်။ ဝေါ၊ သင်မင်းကြီးတို့ကို။ မာတပိ၊ မပူပန်စေလင့်။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ တုမှေ၊ သင်မင်းကြီးတို့သည်။ အမနုဿာနံ၊ ကိန္နရာတို့၏။ ဤဒဉ္စ၊ ဤစကားကိုသာလျင်။ သုတွာ န၊ ကြားကုန်၍။ သမ္မောဒထ၊ ဝမ်းမြောက်ကြကုန်လော။ ဝိဝါဒံ၊ ငြင်းခုံခြင်းကို။ မာအကတ္ထ၊ မပြုကြကုန်လင့်။ ဧကရတ္တံ၊ တညဉ့်မျှ။ ဝိပ္ပဝသတော၊ ကင်းကွာ၍ နေသော။ အတ္တကမ္မာပရာဓော၊ မိမိ၏အမူကို တစ်လုံးနွေးနွေးပူဆွေးကာကာ အာရုံမူသော သောကဟုဆိုအပ်သော အပြစ်သည်။ တေ ကိံ ပုရိသေ၊ ထိုကိန္နရာတို့ကို။ တပိယထာ၊ ပူပန်စေသကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ အတ္တကမ္မာပရာဓော၊ မိမိအမှုကို တစ်လုံးနွေးနွေးပူဆွေးကာကာအာရုံမူသော သောကဟုဆိုအပ်သော အပြစ်သည်။ ဝေါ၊ သင်မင်းကြီးတို့ကို။ မာတပိ၊ မပူပန်စေလင့်။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဝိဝိဓံ၊ အထူးထူးအပြားပြားသော အကြောင်းတို့ဖြင့် တန်ဆာဆင်၍ဟောတော်မူအပ်သော။ အတ္ထသဉှိတံ၊ အကျိုးစီးပွားနှင့်စပ်သော။ တဝ၊ အရှင်ဘုရား၏။ ဝစနပထံ၊ ချမ်းသာခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော စကားကို။ အဓိမနာ၊ အလွန်ကြည်ညိုသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သုဏောမိ၊ နာပါ၏။ တွံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ ဂိရံ၊ သာယာနာပျော်ဖွယ်သောစကားကို။ မုဉ္စံ၊ မုဉ္စန္တော၊ မြွက်တော်မူလျက်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဒရံ၊ နှလုံးစိုးရိမ်ခြင်းကြောင့်ဖြစ်သောပူပန်ခြင်းကို။ နုဒသေဝ၊ ဖျောက်တော်မူပေသည်သာလျင်တည်း။ သုခါဝဟ၊ ချမ်းသာသုံးပါးကိုဆောင်တော်မူတတ်သော။ သမဏ၊ ကိလေသာငြိမ်းစေပြီးသော အရှင်ဘုရား။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ သာမိဓမ္မရာဇာ၊ အရှင်ဖြစ်တော်မူသော တရားမင်းမြတ်သည်။ စိရံ၊ ရှည်မြင့်စွာ။ ဇီဝ၊ အသက်တော်ရှည်ပါစေသတတ်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျင်အပြီးတည်း။ ဘလ္လာတိယဇာတကံ၊ ဘလ္လာတိယဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၉၊ သောမနဿဇာတ်။ သာမိဒိဗ္ဗစက္ခု၊ အရှင်ဒိဗ္ဗစက္ခုရှင်ရသေ့။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ တံ၊ ရှင်ရသေ့ကို။ ဟိံသတိ၊ ပုတ်ခတ်ညှည်းဆဲသနည်း။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ တံ၊ ရှင်ရသေ့ကို။ ဟေဋ္ဌေဟိ၊ ဆဲရေးသနည်း။ ကိံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ဒုမ္မနော၊

၄၆+၄၇+နှလုံးမသာသည်ဖြစ်၍။ အပ္ပတီတော၊ မနှစ်သက်သည်ဖြစ်၍။ တွံ၊ ရှင်ရသေ့သည်။ သော စသိ၊ စိုးရိမ်သနည်း။ အဇ္ဇ၊ ဤအခါ၌။ ကဿ၊ အဘယ်သူသည်။ တမာပိတရော၊ အမိအဘတို့သည်။ ရုဒန္တု၊ ငိုစေကုန်သနည်း။ နိဟတော၊ ရှင်ရသေ့ကိုညှဉ်းဆဲပုတ်ခတ်သည်ဖြစ်၍။ ကောနုကောနာမ သတ္တော၊ အဘယ်မည်သော သတ္တဝါသည်။ အဇ္ဇ၊ ယခု။ မမ၊ ငါ၏။ ဟတ္ထေ၊ လက်တွင်းသို့။ သေတိဝိသတိ၊ ငါသတ်စိမ့်သောငှာဝင်လာသနည်း။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ တဝ၊ ရှင်မင်းကြီးအား။ ဒဿနေန၊ မြင်ရသဖြင့်။ တုဋ္ဌော၊ နှစ်သက်သည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ ဘူမိပါလ၊ ရေမြေရှင်။ တံ၊ သင်မင်းကြီးကို။ စိရဿံ၊ ကြာမြင့်မှ။ ပဿာမိ၊ မြင်ရ၏။ ရေဏု၊ ရေဏုအမည်ရှိတော်မူသောမင်းမြတ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ အဟိံသကော၊ သူတစ်ပါးကိုမညှဉ်းဆဲ။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ အထ၊ ထိုသို့သူတစပါးကိုမညှဉ်းဆဲဘဲလျက်။ တေ၊ အရှင်မင်းကြီး၏။ ပုတ္တေန၊ သားတော်သည်။ အနုပ္ပဝိဿ၊ ဥယျာဉ်သို့ဝင်လတ်၍။ အဟံ၊ ငါ့ကို။ ပေထယိတော၊ ညှဉ်းဆဲသတ်ပုတ်အပ်သည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ရာဇာ၊ ရေဏုမင်းသည်။ အမစ္စေ၊ အမတ်တို့ကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဏာပေသိ၊ စေ၏။ ကိံ အာဏာပေသိ၊ အဘယ်သို့ စေသနည်း။ ဘောအမစ္စာ၊ အိုအမတ်တို့။ ခဂ္ဂဗန္ဓာ၊ သန်လျက်စွဲကုန်သော။ ဒေါဝါရိကာ၊ တံခါးစောင့်တို့သည်။ အာယန္တု၊ လာစေကုန်။ ကာသာဝိယာ၊ ခိုးသူသတ်သောအာဏာသားတို့သည်လည်း။ ဖရဟတ္ထာ၊ ပေါက်ဆိန်စွဲကုန်လျက်။ အာယန္တု၊ လာစေကုန်သတည်း။ အန္တေပုရံ၊ နန်းတွင်း၌။ တံ၊ ထိုမင်းသားကို။ ဟန္တု၊ သတ်စေကုန်။ တံသောမနဿံကုမာရံ၊ ထိုသောမနဿမင်းသားကို။ ဟန္တွာန၊ သတ်ပြီး၍။ ဝရံ၊ မြတ်သော။ သီသံ၊ ဦးခေါင်းကို။ ဆေတွာန၊ ဖြတ်၍။ အာဟရန္တု၊ ဆောင်ခဲ့စေကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေသိ၊ စေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ရာဇိနော၊ မင်းသည်။ ပေသိတာ၊ စေအပ်ကုန်သော။ ဒူတာ၊ တမန်တို့သည်။ ကုမာရံ၊ မင်းသားကို။ ဧတံ၊ ဤစကားကို။ အဗြဝုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အဗြဝုံ၊ အဘယ်သို့ဆိုကုန်သနည်း။ ခတ္တိယ၊ အရှင်သား။ တံ၊ အရှင်သားကို။ ဣဿရေန၊ ခမည်းတော်မင်းကြီးသည်။ ဝိတိဏ္ဏော၊ စွန့်အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဝဓံ၊ သတ်အပ်သောအဖြစ်သို့။ ပတ္တော၊ ရောက်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဗြဝုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သော ရာဇပုတ္တော၊ ထိုမင်းသားသည်။ မရဏဘယတဇ္ဇိတော၊ သေဘေးမှကြောက်သောကြောင့်။ ပရိဒေယန္တော၊ ငိုကြွေးလျက်။ ဒသင်္ဂုလိံ၊ လက်ဆယ်ချောင်းဟုဆိုအပ်သော။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ အ

၄၇+၄၈+ ဟံပိ၊ ငါသည်လည်း။ ဇနိန္ဒံ၊ ခမည်းတော်မင်းမြတ်ကို။ ဒဋ္ဌုံ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိပါ၏။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဇီဝံ၊ အရှင်။ နေတွာ၊ ဆောင်ယူ၍။ ပဋိဒဿယေထ၊ ပြပါကုန်ဦးလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဿ၊ ထိုသောမနဿမင်းသား၏။ တံ ဝစနံ၊ ထိုစကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဒူတာ၊ တမန်တို့သည်။ ရညော၊ ခမည်းတော်မင်းကြီးအား။ ပုတ္တံ၊ သားတော်ကို။ အဒဿယုံ၊ ပြကုန်၏။ ပုတ္တော စ၊ သားတော်သောမနဿမင်းသားသည်လည်း။ ပိတရံ၊ ခမည်းတော်မင်းကြီးကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ဒူရတောဝ၊ အဝေးမှသာလျှင်။ အဇ္ဈဘာသထ၊ ဤသို့ဆိုပေ၏။ ဇနိန္ဒ၊ ခမည်းတော်မင်းမြတ်။ ဒေါဝါရိကာ၊ တံခါးစောင့်တို့သည်။ ခဂ္ဂဗန္ဓာ၊ သန်လျက်စွဲကုန်လျက်။ အာဂစ္ဆုံ၊ လာကုန်၏။ ကာသာဝိယာ၊ ခိုးသူသတ်သောအာဏာသားတို့သည်။ ဖရသုဟတ္ထာ၊ ပေါက်ဆိန်လက်စွဲကုန်လျက်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဟန္တုံ၊ သတ်ခြင်းငှာ။ အာဂစ္ဆုံ၊ လာကုန်၏။ အဇ္ဇ၊ ယခု။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ မမ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ကော ပရာဓော၊ အဘယ်အပြစ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိသနည်း။ ပုစ္ဆိတော၊ မေးအပ်သော ခမည်းတော်မင်းကြီးသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ အက္ခာဟိ၊ ကြားတော်မူလော။ ဧသော။ ဤဆရာဒိဗ္ဗဏက္ခု၊ ရှင်ရသေ့သည်။ သာယဉ္စ၊ ညဉ့်အခါ၌လည်းကောင်း။ ပါတော စ၊ နံနက်အခါ၌လည်းကောင်း။ ဥဒကံ ဥဒကောရောဟနကမ္မံ၊ ရေသို့သက်ဆင်းသော အမှုကို။ သဇာတိကရောတိ၊ ပြု၏။ သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ အပ္ပမတ္တော၊ မမေ့မလျော့။ အဂ္ဂိံ၊ မီးကို။ ပါရိစရတိ၊ လုပ်ကျွေး၏။ သံယတံ၊ ကိုယ်နုတ်နှလုံးကိုစောင့်ပေသော။ ဗြဟ္မစာရိံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကိုကျင့်သော။ တာဒိသံ၊ ထိုသို့သော ဂုဏ်ကျေးဇူးနှင့်ပြည့်စုံသော။ တံ၊ ထိုဒိဗ္ဗစက္ခုရှင်ရသေ့ကို။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ တုဝံ၊ သင်သည်။ ဂဟပ္ပတီတိ၊ ဟင်းရွက်သည် သူကြွယ်ဟူ၍။ ဗြူသိ၊ ဆိုဘိသနည်း။ ဒေဝ၊ ခမည်းတော်မင်းကြီး။ တာလာ စ၊ ထန်းပင်ငယ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ မူလာ စ၊ အမြစ်အဥတို့သည်လည်းကောင်း။ ဖလာ စ၊ သစ်သီးတို့သည်လည်းကောင်း။ ဣမဿ၊ ဤရသေ့အား။ ဝိဝိဓာ၊ အထူးထူးအပြားပြားကုန်သော။ သိမ်းဆည်းအပ်သောဥစ္စာတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ၊ ထိုသစ်မြစ်သစ်သီးတို့ကို။ ဧသော၊ ဤရသေ့သည်။ ရက္ခာတိ၊ ကိုယ်တိုင်နေ၍ စောင့်၏။ အပ္ပမတ္တော၊ မမေ့မလျော့။ ဂေါယတိ၊ စောင့်ရန်းဖြင့်လုံခြုံစေ၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂဟပ္ပတီတိ၊ ဟင်းရွက်သည်သူကြွယ်ဟူ၍။ ဗြူမိ၊ ဆို၏။ ကုမာရ၊ မင်းသား။ တွံ၊ သင်သည်။ သစ္စံ ခေါ၊ မှန်သည်သာလျှင်ဖြစ်သော။ ဧတံ၊ ဤစကားကို။ ဝဒသိ၊ ဆို

၄၈+၄၉+ပေ၏။ ဣမဿ၊ ဤရသေ့အား။ ဝိဝိဓာ၊ အထူးထူးအပြားပြားရှိကုန်သော။ ပရိဂ္ဂဟာ၊ သိမ်းဆည်းသော ဥစ္စာတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဧသော၊ ဤရသေ့သည်။ တေ၊ ထိုဥစ္စာတို့ကို။ ရက္ခာတိ၊ ကိုယ်တိုင်စောင့်၏။ အပ္ပမတ္တော၊ မမေ့မလျော့။ ဂေါယတိ၊ လုံခြုံစေ၏။ တေန၊ ထိုသို့ဥစ္စာကိုသိမ်းဆည်းစောင့်ရှောက်သောကြောင့်။ သဗြာဟ္မဏော၊ ထိုရသေ့သည်။ ဂဟပတိ၊ ဟင်းရွက်သည်။ သူကြွယ်မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမာဂတာ၊ အညီအညွတ်လာကုန်သော။ သနေဂမာ၊ နိဂုံးနှင့်တကွကုန်သော။ ဇနပဒါ၊ ဇနပုဒ်၌နေကုန်သော။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ ပရိသာ၊ ပရိသတ်တို့သည်။ မယှံ၊ ငါ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သဏန္တု၊ နာကြကုန်။ အယံဇနိန္ဒော၊ ဤမင်းသည်။ သယံ၊ မိမိသည်။ ဗာလော၊ မိုက်သည်ဖြစ်၍။ ဗာလဿ၊ မိုက်သော။ ဣမဿကူဋဇဋိလဿ၊ ဤရသေ့စဉ်းလဲ၏။ ဝစော၊ စကားကို။ နိသမ္မသုတွာ၊ နာယူ၍။ အဟေတုနာ၊ မဟုတ်သော အကြောင်းဖြင့်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဃာတယတေ၊ သတ်စေ၏။ ဇနိန္ဒ၊ လူတို့ကိုအစိုးရသော။ ဒေဝ၊ ခမည်းတော်မင်းကြီး။ ပသာခဇာတော၊ ပေါက်ရောက်ပြီး၍ အကိုင်းအခက်စည်ပင်ပြီးသော။ ဝေဠု၊ ဝါးပင်ကို။ ဒုန္နိက္ကယော ဒုန္နိက္ကဏ္ဍိယော၊ နုတ်ယူနိုင်ခဲ၏။ တဏှာဟူသော အမြစ်သည်။ ဝိသဋော၊ ကြီးကျယ်စည်ပင်သည်။ ဇာတေ၊ ဖြစ်လတ်သော်။ ဒုန္နိက္ကယံ ဒုန္နက္ကဏ္ဍိယံ၊ ဆွဲငင်နုတ်ယူနိုင်ခဲ၏။ ဘဝ၊ အရှင်မင်းကြီး၏။ ပါဒါနိ၊ ခြေတော်တို့ကို။ ဝန္ဒာမိ၊ ရှိခိုး၏။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ အနုဇာန၊ ခွင့်ပြုတော်မူပါလော။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပဗ္ဗဇိဿာမိ၊ ရဟန်းပြုပါအံ့။ ကုမာရ၊ ချစ်သား သောမနဿ၊ ဝိပုလေ၊ ပြန့်ပြောစွာကုန်သော။ ဘောဂေ၊ စည်းစိမ်ချမ်းသာတို့ကို။ ဘုဉ္ဇဿု၊ ခံစားလော။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ဣဿရိယဉ္စ၊ မင်းအဖြစ်ကိုလည်း။ တေ၊ သင်ချစ်သားအား။ ဒဒါမိ၊ ငါပေး၏။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ဟောဟိ၊ ဖြစ်လော။ တာတ၊ ချစ်သား။ ဟိယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ပဗ္ဗာဇ္ဇာ၊ ရဟန်းအဖြစ်မည်သည်။ ဒုက္ခာ၊ ဆင်းရဲ၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တွံ၊ သင်ချစ်သားသည်။ မာပဗ္ဗဇိ၊ ရဟန်းမပြုလင့်။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းမြတ်။ ဣဓ၊ ဤလူ့ရွာ၌။ တဝ၊ အရှင်မင်းမြတ်၏။ ယေဘောဂါ၊ အကြင်စည်းစိမ်တို့ကို။ နိယျာဒိတာ၊ ငါပေးနှင်းအပ်ကုန်၏။ တေသု၊ ထိုလူ့ရွာတွင်အရှင်မင်းကြီးစည်းစိမ်တို့၌။ ကိံ နုကိံ နာမဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ၊ အဘယ်မည်သော သုံးဆောင်ခံစားခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိအံ့နည်း။ အဟဉ္စ၊ ငါမူကား။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးကိုယ်၏အဖြစ်၌။ ဒေဝလောကေ၊ နတ်ပြည်၌။ မနောရမေဟိ၊ နှလုံး

၄၉+၅၀+ကိုမွေ့လျော်စေတတ်ကုန်သော။ ရူပေဟိ၊ ရူပါရုံတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ သဒ္ဒေဟိ၊ သဒ္ဒါရုံတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ အထော၊ ထို့ပြင်။ ရသေဟိ၊ ရသာရုံတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဂန္ဓေဟိ၊ ဂန္ဓာရုံတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဖေဿဟိ၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ရမိဿံ၊ မွေ့လျော်ဘူးပြီ။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ မေ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တိဒိဝမှိ၊ တာဝတိံ သာနတ်ပြည်၌။ ဘောဂါ စ၊ နတ်စည်းစိမ်တို့ကိုလည်း။ ဘုတ္တာ၊ ခံစားသုံးဆောင်ဘူးကုန်ပြီ။ အဟံ၊ ငါသည်။ အစ္ဆရာသင်္ဂဏေန၊ နတ်သ္မီးအပေါင်းသည်။ ပရိစာရိတာ ပရိစာရိတော၊ ထက်ဝန်းကျင်မှလုပ်ကျွေးအပ်သည်ဖြစ်၍။ ဒေဝလောကေ၊ နတ်ပြည်၌။ ရမိဿံ၊ မွေ့လျော်ဘူးပြီ။ ဗာလံ၊ မိုက်စွာသော။ ပရနေယျံ၊ သူတစ်ပါးသည်ဆောင်ယူအပ်သော။ တုဝဉ္စ၊ ခမည်းတော်မင်းကြီးကိုလည်း။ ဝဒိတွာန၊ သိ၍။ တာဒိသေ၊ ခမည်းတော်မင်းကြီးကဲ့သို့ သဘောရှိသော။ ရာဇကုလေ၊ မင်းမျိုး၌။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ န ဝသေယျံ၊ မနေလိုပြီ။ ပုတ္တ၊ ချစ်သား။ အဟံ၊ ငါသည်။ သစေဗာလော၊ အကယ်၍မိုက်အံ့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပရနေယျော၊ သူတစ်ပါးတို့ဆောင်ယူအပ်သည်။ သစေအသ္မိ၊ အကယ်၍ဖြစ်အံ့။ မယှံ၊ ငါ၏။ ဧတံပရာဓံ၊ ဤအပြစ်ကို။ တွံ၊ သင်ချစ်သားသည်။ ခမ၊ သည်းခံပါလော။ ပုနပိ၊ တစ်ဖန်လည်း။ ဧဒိသကံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော အပြစ်သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ သစေဘဝေယျ၊ အကယ်၍ဖြစ်အံ့။ သောမနဿ၊ ချစ်သားသောမနဿ၊ ယထာမတိံ၊ အကြင်အလိုအလျောက်။ ကရောဟိ၊ ပြုပါလော။ တာတ၊ ခမည်းတော်မင်းကြီး။ အနိသမ္မသနောလောကေတွာ၊ ပညာမျက်စိဖြင့်မကြည့်ရှုမစုံစမ်းမဆင်ခြင်မူ၍။ ကတံ၊ ပြုအပ်သော။ ကမ္မဉ္စ၊ အမှုသည်လည်းကောင်း။ အနဝတ္ထာယ အနဝတ္ထာပေတွာ၊ ပညာဖြင့် မမှတ်သားမူ၍။ အတုလေတွာ၊ ပညာဖြင့်မချိန်မတွယ်မူ၍။ အတီရေတွာ၊ ပညာဖြင့် အဆုံးတိုင်အောင်မစုံစမ်းမထောက်လှမ်းမူ၍။ စိန္တိတံ၊ ကြံအပ်သော အကြံအစည်သည်လည်းကောင်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဘေသဇ္ဇဿ၊ ဆေး၏။ ဝေဘင်္ဂေါ ဝိပတ္တိ၊ ဖောက်ပြန်၍ပျက်စီးခြင်းသည်။ ပါပကောဣဝ၊ ယုတ်မာ၏သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ တဿ၊ ထိုပညာမျက်စိဖြင့် မကြည့်မရှု မစုံစမ်းမဆင်ခြင်မူ၍ ပြုအပ်သော အမှုပညာဖြင့် မမှတ်သားမချိန်မတွယ်မူ၍ ကြံအပ်သော အကြံသည်။ ပါပကော၊ ယုတ်မာသော။ ဝိပါကော၊ မကောင်းကျိုးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နိသမ္မ ဩလောကေတွာ ဥပဓာရေတွာ၊ ပညာမျက်စိဖြင့် ကြည့်ရှုစုံစမ်းဆင်ခြင်၍။ ပကတံ၊ ပြုအပ်သော။ ကမ္မဉ္စ၊ အမှုသည်လည်းကောင်း။ သမ္မာ၊ အသင့်အားဖြင့်။ ဝတ္ထာယ ဝတ္ထာပေတွာ၊ ပညာဖြင့်မှတ်သား၍။ တုလေ

၅၀+၅၁+ တွာ၊ ပညာဖြင့် ချိန်တွယ်၍။ တီရေတွာ၊ ပညာဖြင့် အဆုံးတိုင်အောင် စုံစမ်းထောက်လှမ်း၍။ စိန္တိတံ၊ ကြံအပ်သော အကြံအစည်သည်လည်းကောင်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဘေသဇ္ဇဿ၊ ဆေး၏။ သမ္ပတ္တိ၊ ပြည့်စုံခြင်းသည်။ ဘဒြကောဣဝ၊ ကောင်းသောအကျိုးကိုပေးသကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ တဿ၊ ထိုပညာမျက်စိဖြင့် ကြည့်ရှုစုံစမ်းဆင်ခြင်၍ ပြုအပ်သော အမှုပညာဖြင့် မှတ်သားချိန်တွယ်၍ ကြံအပ်သော အကြံ၏။ ဘဒြကော၊ ကောင်းမြတ်သော။ ဝိပါကော၊ အကျိုးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ကာမဘောဂီ၊ ကာမစည်းစိမ်ကိုခံစားသော။ ဂိဟိ၊ လူသည်။ အလသော၊ ပျင်းရိမူကား။ န သာဓု၊ မကောင်း။ အသညတော၊ ကိုယ်နုတ်နှလုံး မစောင့်သော။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းသည်။ န သာဓု၊ မကောင်း။ အနိသမ္မကာရီ၊ ပညာဖြင့် မကြည့်ရှုမစုံစမ်းမူ၍ ပြုလေ့ရှိသော။ ရာဇာ၊ ပြည်ရှင်မင်းသည်။ န သာဓု၊ မကောင်း။ ယောပဏ္ဍိတော၊ အကြင်ပညာရှိသည်။ ကောဓနော၊ အမျက်ထွက်ခြင်းသည်။ န သာဓု၊ မကောင်း။ ဒိသမ္ပတိ၊ အရပ်မျက်နှာရှင်ဖြစ်တော်မူသော။ ရာဇ၊ ခမည်းတော်မင်းမြတ်။ ခတ္တိယော၊ ရေမြေရှင်သည်။ နိသမ္မ၊ ပညာဖြင့် စုံစမ်းဆင်ခြင်၍။ ကယိရာ၊ ပြုရာ၏။ အနိသမ္မ၊ ပညာဖြင့် မကြည့်မရှုမစုံစမ်းမူ၍။ ကိဉ္စိကမ္မံ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော အမှုကို။ န ကယိရာ၊ မပြုရာ။ နိသမ္မ၊ ပညာဖြင့် ကြည့်ရှုစုံစမ်းဆင်ခြင်၍။ ကာရိနော၊ ပြုလေ့ရှိသော ပြည်ရှင်မင်းအား။ ယသော စ၊ စည်းစိမ်အခြံအရံ သည်လည်းကောင်း။ ကိတ္တိ စ၊ ကျော်စောခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဝဍ္ဎတိ၊ ပွားများ၏။ ဘူမိပါလ၊ ရေမြေရှင်မင်းမြတ်။ ဣဿရော၊ လူများသနင်းပြည်ရှင်မင်းသည်။ နိသမ္မ၊ ပညာဖြင့် ကြည့်ရှုစုံစမ်းဆင်ခြင်၍။ ဒဏ္ဍံ၊ ဒဏ်ကို။ ပဏေယေယျ၊ ချမှတ်ရာ၏။ ဝေဂါဝေဂေန၊ မဆင်မခြင် အဆောတလျင်အားဖြင့်။ ကတံ၊ ပြုအပ်သော ဒဏ်သည်။ တပ္ပတိ၊ နောက်၌တစ်ဖန်ပူပန်စေတတ်၏။ တာတ၊ ခမည်းတော်မင်းကြီး။ နရဿ၊ လူအပေါင်း၏။ သမ္မာပဏိဓိ သမ္မာပဏိဓိနောယော နိသော ဌပိတေနကတာ၊ အသင့်အားဖြင့် ထားအပ်ဆောက်တည်အပ်သော စိတ်ဖြင့် ပြုပြင်အပ်ကုန်သော။ ယေ စအတ္ထာ၊ အကြင်အမှုကိစ္စတို့သည်ကား။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ အတ္ထာ၊ ထိုအသင့်အားဖြင့် ထားအပ်ဆောက်တည်အပ်သော စိတ်ဖြင့် ပြုအပ်သော အမှုကိစ္စတို့သည်။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ အနာနုတပ္ပါ၊ နောင်တဖန်မပူပန်စေတတ်ကုန်သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော ခမည်းတော်မင်းကြီး။ ယေနရာ၊

၅၁+၅၂+အကြင်သူတို့သည်။ ဝိဘဇ္ဇ၊ ဤအမှုတို့ကို ပြုခြင်းငှာ လျောက်ပတ်ကုန်၏ ဤအမှုတို့ကိုပြုခြင်းငှာ မလျောက်ပတ်ကုန်ဟု ပညာဖြင့် ခွဲခြမ်းဝေဖန်၍။ လောကေ၊ လူ့ရွာ၌။ အနာနုတပ္ပနိဟိ၊ နောင်တဖန် ပူပန်စေတတ်သည်သာလျှင် ဖြစ်ကုန်သော။ ကမ္မာယတနာနိ၊ အမှုတို့ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ဗုဒ္ဓါနုမတာနိ၊ ပညာရှိတို့ အပြစ်မရှိဟု ခွင့်ပြုအပ်ကုန်သော။ တာနိကမ္မာယတနာနိ၊ ထိုအမှုတို့သည်။ ဝိညူပသဋ္ဌာနိ၊ ပညာရှိတို့ ချီးမွမ်းအပ်ကုန်သည်။ သုခုဒြယာနိ၊ ချမ်းသာသုခကို အခိုင်အမာကြီးမားတိုးတတ်စေကုန်သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဇနိန္ဒ၊ ခမည်းတော်မင်းကြီး။ ခဂ္ဂဗန္ဓာ၊ သန်လျက်လက်စွဲကုန်သော။ ဒေါဝါရိကာ၊ တံခါးစောင့်တို့သည်လည်းကောင်း။ ကာသာဝိယာ၊ ခိုးသူသတ်သော အာဏာသားတို့သည်လည်းကောင်း။ မမံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဟန္တုံ၊ သတ်ခြင်းငှာ။ အာဂစ္ဆုံ၊ လာကုန်၏။ ဒေဝ၊ ခမည်းတော်မင်းကြီး။ တေဟိ၊ ထိုခိုးသူအာဏာသားတို့သည်။ မာတု၊ မယ်တော်မိဖုရား၏။ အင်္ကသ္မိံ၊ ရင်ခွင်၌။ နိသိန္နော၊ နေသော။ အဟဉ္စ၊ အကျွန်ုပ်ကိုလည်း။ သဟသာ၊ အဆောတလျင်။ အာကာဍ္ဎိတော၊ ဆွဲငင်အပ်၏။ ရာဇ၊ ခမည်းတော်မင်းမြတ်။ ကဋုကံ၊ ခါးစပ်ကျင်နာသော။ သမ္ဗောဓံ၊ ကျဉ်းမြောင်းသော။ သုကစ္ဆံ၊ အလွန်ဆင်းရဲသော သေဘေးသို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပတ္တော၊ ရောက်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မဓုရံ၊ ကောင်းမြတ်သော။ ပိယံ၊ ချစ်အပ်သော။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ လဒ္ဓံ၊ ရအပ်၏။ အဇ္ဇ၊ ယခုအခါ၌။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကိစ္ဆေန၊ ဆင်းရဲငြိုငြင်သဖြင့်။ ဝဓာ၊ သတ်ခြင်းမှ။ ပမုတ္တော၊ လွတ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပဗ္ဗဇ္ဇံဧဝ၊ ရဟန်းအဖြစ်ကိုသာလျှင်။ အဘိမနော၊ ရှေးရှုညွတ်သော စိတ်ရှိသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်။ သုဓမ္မေ၊ သုဓမ္မာမိဖုရား။ ပုတ္တော၊ သားတော်ဖြစ်သော။ အယံသောမနဿာကုမာရော၊ ဤသောမနဿမင်းသားသည်။ တရုဏော၊ ပျိုနုသေး၏။ အနုကမ္ပကော၊ သနားဘွယ်ရှိ၏။ အဇ္ဇ၊ ယခုအခါ၌။ တံ၊ ထိုသားတော်ကို။ ယာစမာနော၊ တောင်းကပန်သော။ သော အဟံ၊ ထိုငါသည်။ န လဘာမိ၊ အခွင့်မရ။ တုဝမ္ပိ၊ အရှင်မိဖုရားသည်လည်း။ ယာစိတယေ၊ တောင်းပန်ခြင်းငှာ။ အရဟသိ၊ ထိုက်ပါ၏။ ပုတ္တ၊ ချစ်သား။ တွံ၊ သင်ချစ်သားသည်။ ဘိက္ခာစရိယာယ၊ ဆွမ်းခံသဖြင့် အသက်မွေးခြင်း၌။ ရမဿု၊ မွေ့လျော်လော။ ဓမ္မေသု၊ ရဟန်းအကျင့်တို့၌။ နိသမ္မ၊ စုံစမ်းဆင်ခြင်၍။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကာ၊ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိတို့၏။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရဟန်းအဖြစ်ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ သမ္မာဒိဋ္ဌိယုတ္တံ၊ သမ္မာဒိဋ္ဌိနှင့်ယှဉ်သော။ နိယျာနိကံ၊ ဝဋ်မှထွက်စေတတ်သော ရဟန်းအဖြစ်ကို။ ပရိဗ္ဗဇဿု၊ သိမ်းသိမ်းပိုက်

၅၂+၅၃+ပိုက်ကျင့်လေလော့။ သဗ္ဗေသုဝ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဘူတေသု၊ သတ္တဝါတို့၌။ ဒဏ္ဍံ၊ ဒဏ်ကို။ နိဓာယ၊ ချ၍။ အနိန္ဒိတော၊ မကဲ့ရဲ့အပ်သည်ဖြစ်၍။ ဗြဟ္မံ၊ မြတ်သော။ ဌာနံ၊ နိဗ္ဗာန်အရပ်သို့။ ဥပေဟိ၊ ကပ်လေလော။ သုဓမ္မေ၊ သုဓမ္မမိဖုရား။ ယာဒိသဉ္စ၊ အကြင်သို့သဘောရှိသော စကားကိုသာလျှင်။ တွံ၊ သင်မိဖုရားသည်။ ဝဒေသိ၊ ဆို၏။ တဝ၊ သင်မိဖုရား၏။ တံဝစနံ၊ ထိုစကားသည်။ အစ္ဆေရရူပံဝတ၊ အံ့ဖွယ်သရဲရှိစွတကား။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲသော။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဒုက္ခာပယသေ၊ ဆင်းရဲစေဘိ၏။ ပုတ္တံ၊ သားတော်ကို။ ယာစဿု၊ တောင်းပန်ပါလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုစ္စမာနာ၊ ငါဆိုပါလျက်။ တွံ၊ သင်မိဖုရားသည်။ ဘိယျောဝ၊ လွန်စွာသာလျှင်။ ကုမာရံ၊ မင်းသားကို။ ဥဿာဟယသေ၊ ရဟန်းပြုစေခြင်းငှာ အားထုတ်စေဘိ၏။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းမြတ်။ ဝိပ္ပမုတ္တော၊ ရာဂအစရှိသောကိလေသာမှလွတ်ကုန်ပြီးသော။ ယေ၊ အကြင်ဘုရားအစရှိသောသူတော်ကောင်းတို့သည်။ ပရိနိဗ္ဗုတာ၊ ကိလေသာမှငြိမ်းကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဣမံလောကံ၊ ဤလောကကို။ စရန္တိ၊ ကြွသွားတော်မူကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုဘုရားအစရှိသော သူတော်ကောင်းတို့၏။ တံ အရိယမဂ္ဂံ၊ ထိုမြတ်သော ခရီးသို့။ ပဋိပဇ္ဇာမာနံ၊ သွားသော။ ကုမာရံ၊ မင်းသားကို။ ဝါရယိတုံ၊ မြစ်ခြင်းငှာ။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ န ဥဿဟေ၊ မဝံ့။ ဗဟုဿုတာ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိကုန်သော။ ဗဟုဌာနစိန္တိနော၊ များသော အကြောင်းကိုကြံနိုင်ကုန်သော။ ယော သပညာ၊ အကြင်ပညာရှိသော အမျိုးသားတို့သည်။ လောကေ၊ လူ့ရွာ၌။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ယေ သံ၊ အကြင်ပညာရှိတို့၏။ သုဘာသိတာနိ၊ ကောင်းစွာ ဆိုအပ်သော စကားတို့ကို။ သုတွာန၊ ကြား၍။ အယံ သုဓမ္မာ၊ ဤသုဓမ္မာ မိဖုရားသည်။ အပ္ပေါဿုက္ကာ၊ ကြောင့်ကြမရှိသည်။ ဝိတသောကာ၊ စိုးရိမ်ခြင်းကင်းသည်။ ဇာတာ၊ ဖြစ်၏။ တေသပညာ၊ ထိုပညာရှိတို့ကို။ အဒ္ဓါ၊ မချွတ်။ ဟဝေ၊ စင်စစ်။ သေဝိတဗ္ဗာ၊ မှီဝဲအပ်ကုန်၏။ သောမနဿာဇာတကံ၊ သောမနဿ ဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၁၀။ စမ္ပေယျဇာတ်။ ဘဒ္ဒေ၊ အဘယ်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဝိဇ္ဇုရိဝ၊ လျှပ်စစ်ကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဩသဓီတာရကာဝိယ၊ သောက်ရှူးကြယ်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ အဘာသိ၊ လွန်စွာတောက်ပ၏။ ကာနု၊ အဘယ်သူသည်။ အသိနု၊ ဖြစ်သနည်း။ ဒေဝတာ၊ နတ်သ္မီးသည်။ အသိနု၊ ဖြစ်သလော။ ဂန္ဓဗ္ဗီ၊ ဂန္ဓဗ္ဗနတ်သ္မီးသည်။ အသိနု၊

၅၃+၅၄+ဖြစ်သလော။ တံ၊ သင့်ကို။ မာနုသီ၊ လူမိန်းမဟူ၍။ န မညာမိ၊ ငါမထင်။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဒေဝီ၊ နတ်သ္မီးသည်။ န အမှိ၊ မဟုတ်။ ဂန္ဓဗ္ဗီ၊ ဂန္ဓဗ္ဗနတ်သ္မီးသည်။ န အမှိ၊ မဖြစ်။ န မာနုသီ၊ လူမိန်းမလည်းမဟုတ်။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ တေ၊ ရှင်မင်းကြီးအား။ ဘဒ္ဒံ၊ ကောင်းခြင်းသည်။ အတ္ထု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ နာဂသညာ၊ နဂါးသ္မီးသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ အတ္ထေန၊ တစ်ခုသော အကြောင်းကြောင့်။ ဣဓ၊ ဤဗာရာဏသီပြည်တော်သို့။ အာဂတာ၊ လာသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ နာရိ၊ နဂါးမ။ တွံ၊ သင်သည်။ ဝိဗ္ဘန္တစိတ္တာ၊ တုန်လှုပ်သောစိတ်ရှိသည်။ ကုပိတိန္ဒြိယာ၊ ပင်ပန်းညိုးနွမ်းသော ဣန္ဒြေရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တေ၊ သင်၏။ နေတ္တိဟိ၊ မျက်စိတို့မှ။ ဝါရဏော၊ မျက်ရည်ပေါက်တို့သည်။ သဝန္တိ၊ ယိုစီးကုန်၏။ တေ၊ သင်အား။ ကိံ၊ အဘယ်ဥစ္စာသည်။ နဋ္ဌံ၊ ပျောက်သနည်း။ ကိံ ပန၊ အဘယ်ဝတ္ထုကို။ ပတ္ထယာနာ၊ တောင်းဆုပန်သည်ဖြစ်၍။ ဣဓ၊ ဤအရပ်သို့။ အာဂမာ၊ လာသနည်း။ တံ၊ သင့်ကို။ ဣင်္ဃ၊ ငါတိုက်တွန်း၏။ တံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ ဗြူဟိ၊ သင်ဆိုလော။ ဇနိန္ဒ၊ မင်းမြတ်။ ယံ၊ အကြင်နဂါးမင်းကို။ ဇနော၊ လူများသည်။ ဥဂ္ဂတေဇော၊ ထက်သာ တန်ခိုးရှိသော။ ဥရဂေါတိစ၊ မြွေဟူ၍လည်း။ အာဟု၊ ဆိုကြ၏။ နာဂေါတိစ၊ နဂါးဟူ၍လည်း။ အာဟု၊ ဆိုကြ၏။ တံ၊ ထိုနဂါးမင်းကို။ ပုရိသော၊ မြွေသမားသည်။ ဇီဝိကတ္ထော၊ အသက်မွေးလိုသည်ဖြစ်၍။ အဂ္ဂဟိ၊ ဖမ်းယူ၏။ ဧသော၊ ဤမြွေသမားဖမ်းယူသော နဂါးမင်းသည်။ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ပတိ၊ ချစ်လင်တည်း။ တံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်ချစ်လင်နဂါးမင်းကို။ ဗန္ဓနာ၊ အနှောင့်အဖွဲ့မှ။ မုဉ္စ၊ လွှတ်တော်မူပါလော။ နာဂကညေ၊ နဂါးသ္မီး။ ကထံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ဗလဝီရိယူပပန္နော၊ အားလုံ့လနှင့်ပြည့်စုံသော။ အယံ နာဂေါ၊ ဤနဂါးသည်။ ဝနိဗ္ဗကဿ၊ နဂါးကိုယူ၍တောင်းစားသော အလမ္ပယ်ပုဏ္ဏား၏။ ဟတ္ထံ၊ လက်တွင်းဟတ္ထပတ်သို့။ အာဂစ္ဆိနု၊ ရောက်လေသနည်း။ တမတ္ထံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ မေ၊ ငါ့အား။ အက္ခာဟိ၊ သင်ကြားလော။ နာဂံ၊ သင်ချစ်လင်ကို။ ဂဟိတံ၊ ဖမ်းယူအပ်သည်ကို။ ကတံ၊ အသို့မူ၍လျှင်။ ဝိဇာနေမု၊ ငါတို့သိရကုန်အံ့နည်း။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ နာဂေါ၊ အကျွန်ုပ်လင်နဂါးမင်းသည်။ နာဂရမ္ပိ၊ မြို့အလုံးကိုလည်း။ အသ္မိံ၊ ဖွဲပြာဖြစ်အောင်။ ကရေယျ၊ ပြုနိုင်ပါ၏။ တထာ တံဝစနံဝ၊ ထိုစကားသည်။ ဟိ သစ္စံ၊ မှန်၏။ သော၊ ထိုအကျွန်ုပ်လင် နဂါးမင်းသည်။ ဗလဝီရယူပပန္နော၊ အားလုံ့လနှင့်ပြည့်စုံပါ၏။ နာဂေါ၊ အကျွန်ုပ်လင်နဂါးမင်းသည်။ ဓမ္မဉ္စ၊ ဥပုသ်ဆောက်တည်ခြင်း အ

၅၄+၅၅+ကျင့်ဟုဆိုအပ်သော သူတော်ကောင်းတို့၏ တရားကိုသာလျှင်။ အပစယမာနော၊ အရိုအသေပြု၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ သီလဘေဒဘယာ၊ သီလပျက်အံ့သည်မှ ကြောက်သောကြောင့်။ ပရက္ကမ၊ အားထုတ်၍။ တံ ဒုက္ခံ၊ ထိုဆင်းရဲကို။ အဓိဝါသေတွာ၊ သည်းခံ၍။ တပေါ၊ ခြိုးခြံသောလုံ့လကို။ ကရောတိ၊ ကျင့်၏။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ နာဂရာဇာ၊ အကျွန်ုပ်လင်နဂါးမင်းသည်။ ပဉ္စဒသိဉ္စ၊ တစ်ဆယ့်ငါးရက်မြောက်သော ဥပုသ်နေ့၌လည်းကောင်း။ စတုပ္ပထေ၊ ခရီးလေးဆုံ၏ အနီးဖြစ်သော တောင်ပို့၌။ သမ္မတိ၊ ဥပုသ်ဆောက်တည်၍ နေ၏။ တံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်လင်နဂါးမင်းကို။ ပုရိသော၊ မြွေသမားသည်။ ဇီဝိတတ္ထော၊ အသက်မွေးလိုသည်ဖြစ်၍။ အဂ္ဂဟိ၊ ဖမ်းယူ၏။ ဧသော၊ ဤမြွေသမားဖမ်းသောနဂါးမင်းသည်။ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ပတိ၊ ချစ်လင်နဂါးမင်းတည်း။ တံ၊ ထိုချစ်လင်နဂါးမင်းကို။ တွံ၊ အရှင်မင်းကြီးသည်။ ဗန္ဓနာ၊ အချုပ်ဟူသော အနှောင်အဖွဲ့မှ။ မုဉ္စ၊ လွှတ်တော်မူပါလော။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ အာမုတ္တမဏိကုဏ္ဍလာ၊ ပတ္တမြားနားဍောင်းဝတ်ကုန်သော။ ဝါရိဂေဟသဟာ၊ ရေဟူသော အမိုးရှိသော နန်းအိမ်၌နေကုန်သော။ နာရီ၊ နဂါးသ္မီးတို့သည်။ သောဠသိတ္ထိသဟဿာနိ၊ တစ်သောင်းခြောက်ထောင်သော နဂါးသ္မီးတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တာနိ၊ ထိုတစ်သောင်းခြောက်ထောင်သော နဂါးမတို့သည်။ တံ၊ ထိုနဂါးမင်းကို။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂတာ၊ ဆည်းကပ်ကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ အသာဟသေန၊ နှိမ်ထက်ကလူမပြုဘဲ။ ဓမ္မေန၊ တရားနှင့်အညီ။ ဂါမေန၊ ရွာပေးသဖြင့်လည်းကောင်း။ နိက္ခေန၊ ရွှေစင်နိက္ခပေးသဖြင့်လည်းကောင်း။ ဂဝံသတေန၊ နွားတစ်ရာပေးသဖြင့်လည်းကောင်း။ မောစေဟိ၊ လွတ်စေတော်မူပါလော။ ဥရဂေါ၊ နဂါးမင်းသည်။ ဩဿဋ္ဌကာယော၊ လွတ်သော ကိုယ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စရတု၊ သွားပါစေ။ ပုညတ္ထိကော၊ ကုသိုလ်ကိုအလိုရှိသော နဂါးမင်းသည်။ ဗန္ဓနသ္မာ၊ အချုပ်ဟူသော အနှောင်အဖွဲ့မှ။ မုဉ္စတု၊ လွတ်ပါစေသတည်း။ သုမနေ၊ သုမနမိဖုရား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဓမ္မေန၊ တရားနှင့်အညီ။ အသာဟသေန၊ နှိမ်ထက်ကလူ မပြုဘဲ။ ဂါမေန၊ ရွာပေးသဖြင့်လည်းကောင်း။ နိက္ခေန၊ ရွှေစင်တစ်ထောင် နိက္ခပေးသဖြင့်လည်းကောင်း။ ဂဝံသတေန၊ နွားတစ်ရာပေးသဖြင့်လည်းကောင်း။ မောစေမိ၊ ငါလွှတ်အံ့။ ဥရဂေါ၊ သင်လင်နဂါးမင်းသည်။ ဩဿဋ္ဌကာယော၊ လွတ်ကိုယ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စရတု၊ အလိုရှိရာသွားစေသတည်း။ ပုညတ္ထိကော၊ ကုသိုလ်ကိုအလိုရှိ

၅၅+၅၆+သောသင့်လင်နဂါးမင်းသည်။ ဗန္ဓနသ္မာ၊ အချုပ်ဟူသော အနှောင်အဖွဲ့မှ။ မုဉ္စတု၊ လွတ်ပါစေသတည်း။ လုဒ္ဒ၊ အလမ္ပယ်လူဆိုး။ တေ၊ သင်အား။ နိက္ခသတံ၊ ရွှေစင်နိက္ခတစ်ရာကိုလည်းကောင်း။ စတုရဿံ၊ ခေါင်းအုံးလေးခုရှိသော။ ဥမ္မာပုပ္ဖသိရိန္နဘံ၊ အောင်မဲညိုပွင့်အဆင်နှင့်တူသော အဆင်းအရောင်ရှိသော။ ပလ္လင်္ကဉ္စ၊ ပလ္လင်ကိုလည်းကောင်း။ ဒမ္မိ၊ ငါပေး၏။ သာဒိသိယော၊ အရွယ်အဆင်းတူကုန်သော။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဘရိယာ စ၊ မယားတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဂဝံသတံ၊ နို့ညှစ်နွားမတစ်ရာနှင့်တကွသော။ ဥဘသဉ္စ၊ နွားလားဥသဘကိုလည်းကောင်း။ ဒမ္မိ၊ ငါပေး၏။ ဩဿဋ္ဌကာယေ၊ လွတ်သော ကိုယ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥရဂေါ၊ နဂါးမင်းသည်။ စရတု၊ အလိုရှိရာသွားစေသတည်း။ ပုညတ္ထိကော၊ ကုသိုလ်ကိုအလိုရှိသော နဂါးမင်းသည်။ ဗန္ဓနသ္မာ၊ အချုပ်ဟူသော အနှောင်အဖွဲ့မှ။ မုဉ္စတု၊ လွတ်ပါစေသတည်း။ ဇနိန္ဒ၊ အရှင်မင်းမြတ်။ ဒါနာ၊ ပေးခြင်းမှ။ ဝိနာပိ၊ ကင်း၍လည်း။ တဝ၊ အရှင်မင်းကြီး၏။ ဝစနံ၊ စကားတော်ကို။ ဂရုံကတွာ၊ အလေးအမြတ်ပြု၍။ နံဥရဂံ၊ ထိုနဂါးမင်းကို။ ဗန္ဓနသ္မာ၊ အချုပ်ဟူသော အနှောင်အဖွဲ့မှ။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ မုဉ္စေမု၊ လွှတ်ပါကုန်အံ့။ ဩဿဋ္ဌကာယော၊ လွတ်သော ကိုယ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥရဂေါ၊ နဂါးမင်းသည်။ စရတု၊ အလိုရှိရာ သွားပါစေသတည်း။ ပုညတ္ထိကော၊ ကုသိုလ်ကိုအလိုရှိသော နဂါးမင်းသည်။ ဗန္ဓနသ္မာ၊ အချုပ်ဟူသော အနှောင်အဖွဲ့မှ။ မုဉ္စတု၊ လွတ်ပါစေသတည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ စမ္ပေယျကော၊ စမ္ပေယျကအမည်ရှိသော။ နာဂေါ၊ နဂါးမင်းသည်။ မုတ္တော၊ အချုပ်ဟူသော နှောင်အိမ်မှ လွတ်သည်ဖြစ်၍။ ရာဇာနံ၊ ဥဂ္ဂသေနမင်းကို။ ဧတံ၊ ဤစကားကို။ အဗြဝိ၊ ဆို၏။ ကာသိရာဇ၊ ကာသိမင်းမြတ်။ တေ၊ အရှင်မင်းမြတ်အား။ နမော၊ ရှိခိုးခြင်းသည်။ အတ္ထု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ကာသိဝဍ္ဎန၊ ကာသိတိုင်းသူတို့၏ အစီးအပွားကို ဆောင်တော်မူတတ်သောမင်းမြတ်။ တေ၊ အရှင်မင်းမြတ်အား။ နမော၊ ရှိခိုးခြင်းသည်။ အတ္ထု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တေ၊ အရှင်မင်းမြတ်အား။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂဏှာမိ၊ ချီပါ၏။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ နိဝေသနံ၊ နေရာပြာသာဒ်သည်။ ပေဿယျ ပဿိတဗ္ဗ ယုတ္တကံ၊ မွေ့လျော်ဘွယ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ရှုခြင်းငှာ လျောက်ပတ်လှ၏။ တံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်နေရာနန်းပြာသာဒ်ကို။ တေ၊ အရှင်မင်းမြတ်အား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဒေဿတုကာမာ၊ ပြခြင်းငှာ အလိုရှိပါ၏။

၅၆+၅၇+ နိရန္ဒ၊ လူတို့ကိုအစိုးရသော မင်းမြတ်။ တံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်ပြာသာဒ်ကို။ သဗလဝါဟနော၊ ဗိုလ်ပါဆင်မြင်းနှင့်တကွ။ ဂန္တွာ၊ ရွှေစက်တော်ဖြန့်တော်မူ၍။ ပဿ၊ ရှုတော်မူပါလော။ နာဂရာဇာ၊ နဂါးမင်း။ မာနုသော၊ လူသည်။ အမာနုသမှိ၊ နတ်နဂါး၌။ ယံဝိဿာသေ၊ အကြင်အကျွမ်းဝင်ရာ၏။ ဧတံဝိဿာသံ၊ ထိုအကျွမ်းဝင်ခြင်းကို။ အဒ္ဓါ ဟိ၊ စင်စစ်လျင်။ ဒုဗ္ဗိဿာသံ၊ အကျွမ်းဝင်ခြင်းငှာခဲယဉ်း၏ ဟူ၍။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ အာဟု၊ ဆိုကုန်၏။ သစေ၊ အကယ်၍။ တွံ၊ သင်နဂါးမင်းသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ ယာစသိ၊ တောင်းပန်၏။ မယဉ္စ၊ ငါတို့သည်လည်း။ တေ၊ သင်နဂါးမင်း၏။ နာဂနိဝေသနာနိ၊ နဂါးပြည်နန်းပြာသာဒ်တို့ကို။ ဒက္ခေမု၊ မြင်ချင်ပါကုန်၏။ အပိ စ၊ စင်စစ်မူကား။ တံ၊ သင်နဂါးမင်းကို။ န သဒ္ဓဟာမိ၊ မယုံကြည်။ ရာဇာ၊ မင်းမြတ်။ သစေပိ၊ အကယ်၍လည်း။ ဝါတော၊ လေသည်။ ဂိရိံ၊ တောင်ကို။ အာဝဟေယျ၊ မှုတ်လွှင့်ရာ၏။ စန္ဒော စ၊ လသည်လည်းကောင်း။ သူရိယော စ၊ နေသည်လည်းကောင်း။ ဆမာ၊ မြေ၌။ ပတေယျုံ၊ ကျကုန်ရာ၏။ သဗ္ဗာ ဝ၊ အလုံးစုံသာလျင် ဖြစ်ကုန်သော။ နဇ္ဇော၊ မြစ်တို့သည်။ ပဋိသောတံ၊ အညာကို။ ပဇေယျုံ၊ ဆန်ကုန်ရာ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ မဟုတ်မမှန်သော စကားကို။ န တွေဝဘဏေယျံ၊ မဆိုရာ။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ နဘော၊ ကောင်ကင်သည်။ ဖလေယျ၊ ကွဲရာ၏။ ဥဒဓီပိ၊ မဟာသမုဒ္ဒရာသည်လည်း။ သုဿေယျ၊ ခြောက်တပ်ရာ၏။ ဓာတုဓရာ၊ သတ္တဝါအပေါင်းကို ဆောင်တတ်သည်၏အဖြစ်ကြောင့် ဓာတုဓရဟူ၍လည်းကောင်း။ ဝသုန္ဓရာ၊ ရွှေငွေစသော ရတနာကို ဆောင်တတ်သည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ ဝသုန္ဓရာဟူ၍လည်းကောင်း။ သင်္ခံ၊ ခေါ်ဝေါ်ခြင်းသို့။ ဂတာ၊ ရောက်သော။ အယံမဟာပထဝီ၊ မြေကြီးသည်။ ကိလေဉ္ဇာဝိယ၊ ဖျာကဲ့သို့။ သံဝဋ္ဋေယျ၊ လိပ်ခွေရာ၏။ သိလုစ္စယော၊ တောင်တကာတို့ထက်မြင့်မြတ်သော။ မေရု၊ မြင်းမိုရ်တောင်မင်းသည်။ သမူလံ၊ အမြစ်အရင်းနှင့် တကွ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ဥပ္ပတေယျ၊ ဘက်ရွတ်ခြောက်အသွင် ကောင်းကင်သို့ ပျံတတ်ရာ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို။ န တွေဝဘဏေယျံ၊ မဆိုရာ။ နာဂရာဇ၊ နဂါးမင်း။ မာနုသော၊ လူသည်။ အမာနုသမှိ၊ နတ်နဂါး၌။ ယံဝိဿာသေ၊ အကြင်အကျွမ်းဝင်ရာ၏။ ဧတံဝိဿာသံ၊ ထိုသို့အကျွမ်းဝင်ခြင်းကို။ အဒ္ဓါဟိ၊ စင်စစ်သာလျင်။ ဒုဗ္ဗိဿာသံ၊ အလွန်အကျွမ်းဝင်ခဲ၏ဟူ၍။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ အာဟု၊ ဆိုကုန်၏။ သစေ၊ အကယ်၍။ တွံ၊ သင်နတ်မင်းသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤနဂါးပြည်ကို ကြည့်ရှုစေလိုသောအကြောင်းကို။ ယာစသိ၊ တောင်းပန်၏။

၅၇+၅၈+ မယဉ္စ၊ ငါတို့သည်လည်း။ နာဂနိဝေသနာနိ၊ နဂါးပြည်နန်းပြာသာဒ်တို့ကို။ ဒက္ခေမု၊ မြင်ချင်ပါကုန်၏။ နာဂရာဇာ၊ နဂါးမင်း။ တုမှေ၊ သင်နဂါးတို့သည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဃောရဝိသာ၊ ပြင်းသော အဆိပ်ရှိကုန်သည်။ ဥဠာရာ၊ များသော အဆိပ်ရှိကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ မဟာတေဇာ၊ ကြီးသော တန်ခိုးရှိကုန်သည်။ စေဟာထ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ခိပ္ပံ၊ လျင်စွာ။ ကောပီ စ၊ အမျက်ထွက်တတ်ကုန်သည်လည်း။ ဟောထ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ မံကာရဏာ၊ ငါ၏ အကြောင်းကြောင့်။ ဗန္ဓနသ္မာ၊ ပချုပ်ဟူသော နှောင်အိမ်မှ။ ပမုတ္တော၊ လွတ်၏။ နော၊ ငါတို့သည်။ ကတာနိ၊ ပြုအပ်ကုန်သော ကျေးဇူးတို့ကို။ ဇာနိတုံ၊ သိခြင်းငှာ။ အရဟတိ၊ ထိုက်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ကမ္မကတံ၊ ကျေးဇူးပြုပေသော။ တာဒိသံ၊ သင်မင်းကြီးကဲ့သို့ သော ကျေးဇူးရှင်ကို။ န ဇာနေ၊ မသိ။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဃောရရူပေ၊ ကြမ်းကြုတ်သော သဘောရှိသော။ နိရယေ၊ ငရဲ၌။ ပစ္စတံ၊ ကျက်စေသတည်း။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော။ ကာယိကံ၊ ကိုယ်၌ဖြစ်သော။ သာတံ၊ ချမ်းသာကို။ မာအလတ္ထ၊ မရစေသတည်း။ ပေဠာယ၊ ပချုပ်ဖြင့်။ ဗဒ္ဓေါ၊ နှောင်ဖွဲ့အပ်သည်ဖြစ်၍။ မရဏံ၊ သေခြင်းသို့။ ဥပေတု၊ ရောက်စေသတည်း။ နာဂရာဇာ၊ နဂါးမင်း။ တဝ၊ သင်နဂါးမင်း၏။ မေ၊ ငါ့အား။ ဧသာပဋိညာ၊ ဤဝန်ခံခြင်းသည်။ သစ္စပဋိညာ၊ မှန်သော ဝန်ခံခြင်းသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေလော။ တံ၊ သင်နဂါးမင်းသည်။ အက္ကောပနော၊ အမျက်ဒေါသမကြီးသည်။ အနုပနာဟီ၊ ရန်ငြိုးမဖွဲ့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်လော။ ဂိမှေသု၊ နွေဥတုတို့၌။ မနုဿာ၊ အပူကိုအလိုမရှိကုန်သော လူတို့သည်။ အဂ္ဂိံ၊ တောင်လောင်သော မီးကို။ ဝိဝဇ္ဇယန္တိယထာ၊ ကြဉ်ရှောင်ကုန်၏သို့။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ တေ၊ သင်၏။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ နာဂကုလဉ္စ၊ နဂါးအဆွေအမျိုးကိုလည်း။ သုပဏ္ဏာ၊ ဆန့်ကျင်ဘက်ကိုအလိုရှိကုန်သော ဂဠုန်တို့သည်။ ဝိဝဇ္ဇယန္တု၊ ဝေးစွာရှောင်ရှားဖယ်ကြဉ်စေကုန်သတည်း။ ဇနိန္ဒ၊ မင်းမြတ်။ မာတာ၊ အမိသည်။ သုပ္ပိယံ၊ အလွန်ချစ်အပ်သော။ ဧကပုတ္တံ၊ တစ်ယောက်ထည်းသော သားကို။ အနုကမ္ပတိယထာ၊ အစဉ်သနားသကဲ့သို့။ တွံ၊ အရှင်မင်းကြီးသည်။ နာဂကုလံ၊ နဂါးအမျိုးကို။ အနုကမ္ပသိ၊ ချစ်သနားတော်မူပေ၏။ အဟဉ္စ၊ အကျွန်ုပ်သည်လည်း။ နာဂကုလေန၊ နဂါးမျိုးနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ တေ၊ အရှင်မင်းကြီး၏။ ဥဠာရံ၊ များစွာသော။ ဝေယျာဝစ္စံ၊ အမှုကြီးငယ်ကို။ ကာဟာမိ၊ ပြုပါအံ့။ ဘောန္တော အမစ္စာ၊ အိုအမတ်အပေါင်းတို့။ သုစိတ္တေ၊ ကောင်းစွာ ဆန်းကြယ်သော။ ရာဇရထေ၊ မင်းစီးရထား၌။

၅၈+၅၉+ ကမ္ဗောဇကေ၊ ကမ္ဗောဇတိုင်း၌ဖြစ်ကုန်သော။ သုဒန္တေ၊ ကောင်းစွာ ယဉ်ကျေးကုန်သော။ အဿတရေ၊ အဿတိုရ်မြင်းတို့ကို။ ဝေ၊ စင်စစ်။ ယောဇေထ၊ ကလေကုန်။ သုဝဏ္ဏကပ္ပနေ၊ ရွှေကြိုးကတင်အပ်ကုန်သော။ နာဂေ စ၊ ဆင်တော်တို့ကိုလည်း။ ယောဇေထ၊ ကလေကုန်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ နာဂဿ၊ စမ္ပေယျနဂါးမင်း၏။ တံ နိဝေသနာနိ၊ ရတနာပြာသာဒ်တို့ကို။ ဒက္ခေမု၊ ရှုကြကုန်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥဂ္ဂသေနဿ၊ ဥဂ္ဂသေန အမည်ရှိသော။ ရညော၊ မင်း၏။ ပုရိသာ၊ အမတ်တို့သည်။ ဘေရီ စ၊ စည်ကြီးတို့ကိုလည်းကောင်း။ မုဒိင်္ဂါ စ၊ မုရိုးစည်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဏဝါ စ၊ ထက်စည်တို့ကိုလည်းကောင်း။ သင်္ခါ စ၊ ခရုသင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ အာပူရိံသု၊ တီးမှုတ်ကြကုန်၏။ ရာဇာ၊ ဥဂ္ဂသေနမင်းသည်။ ပုရက္ခတော၊ တစ်သောင်းခြောက်ထောင်သော ကိုယ်လုပ်မောင်းမ အပေါင်းခြံရံသည်ဖြစ်၍။ နာရီဂဏဿ၊ ကိုယ်လုပ်မောင်း မအပေါင်း၏။ မဇ္ဈေ၊ အလယ်၌။ ဗဟုသောဘမာနော၊ အလွန်တင့်တယ်သည်ဖြစ်၍။ နာဂနဂရံ၊ နဂါးပြည်သို့။ ပါယာသိ၊ ရွှေစက်ဖြန့်ချီတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ကာသိဝဍ္ဎနော၊ ကာသိတိုင်းသူတို့၏ အစီးအပွားကိုဆောင်တတ်သော ဥဂ္ဂသေန၊ မင်းသည်။ သုဝဏ္ဏစိတ္တကံ၊ ရွှေသဲတို့ဖြင့် ကြဲဖြန့်ခင်းအပ်သည်ဖြစ်၍ ဆန်းကြယ်စွာ။ ဘူမိံ၊ မြေအဖို့ကိုလည်းကောင်း။ ဝေဠုရိယဖလကတ္ထကေ၊ ကျောက်မျက်ရွဲပျဉ်ချပ်တို့ဖြင့် ခင်းအပ်ကုန်သော။ သောဝဏ္ဏမယာပါသာဒေ၊ ရွှေဖြင့် ပြီးသော ပြာသာဒ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ အဒက္ခိ၊ မြင်လေ၏။ သောရာဇာ၊ ထိုဥဂ္ဂသေနမင်းသည်။ စမ္ပေယျဿ၊ စမ္ပေယျနဂါးမင်း၏။ နိဝေသနံ၊ နေရာဖြစ်သော။ အာဒိစ္စဝဏ္ဏသန္နိဘံ၊ နေရောင်အဆင်းနှင့်တူသော။ ကံသဝိဇ္ဇုပ္ပဘဿရံ၊ မိုးတိမ်ဝ၌ ပြိုးပြိုးပြက်ပြက်ထွက်သော ရွှေလျှပ်စစ်ရောင်ကဲ့သို့တောက်ပသော။ ဗျာမံ၊ တန်ဆာဆင်အပ်သော နဂါးဗိမာန်သို့။ ပါဝိသိ၊ ဝင်ရောက်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သော ကာသိရာဇာ၊ ထိုကာသိတိုင်းရှင်ဖြစ်သော ဥဂ္ဂသေနမင်းသည်။ နာနာရုက္ခေဟိ၊ အထူးထူးသောသစ်ပင်တို့ဖြင့်။ သဉ္ဆန္နံ၊ ကောင်းစွာ ဖုံးလွှမ်းအပ်သော။ နာနာဂန္ဓသမနီရိတံ၊ အထူးထူးသော နတ်နံ့သာတို့သည်။ လေယူရာကြိုင်သင်းလျက် ရနံ့သွင်း၍ လှည့်လည်ကာဖြစ်သော။ စမ္ပေယျဿ၊ စမ္ပေယျနဂါးမင်း၏။ နိဝေသနံ၊ နေရာဗိမာန်ကို။ ပါဝေက္ခိ၊ ဝင်လေ၏။ စမ္ပေယျဿ၊ ကာသိတိုင်းသူတို့၏အရှင်ဖြစ်သော ဥဂ္ဂသေနမင်းသားသည်။ ပဝိဋ္ဌသ္မိံ၊ ဝင်လတ်သော်။ ဒိဗ္ဗာ၊ နတ်၌ဖြစ်ကုန်သော။ တူရိယာ၊ တီးမှုတ်မျိုးတို့

၅၉+၆၀+ကို။ ပဝဇ္ဇိံသု၊ တီးမှုတ်ကြကုန်၏။ နာဂကညာ စ၊ နဂါးကညာတို့သည်လည်း။ နစ္စယုံ၊ ကကြကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ နာဂကညာဂဏေန၊ နဂါးကညာအပေါင်းသည်။ စရိတံ၊ လှည့်လည်အပ်သော။ တံ၊ ထိုစမ္ပေယျနဂါးမင်းဗိမာန်သို့။ ကာသိရာဇာ၊ ကာသိတိုင်းရှင်ဖြစ်သော ဥဂ္ဂသေနမင်းသည်။ ပသန္နော၊ ကြည်လင်ရွှင်ပြသောနှလုံးရှိသည်ဖြစ်၍။ အနွာရုဟိ၊ တတ်တော်မူ၏။ သော၊ ထိုဥဂ္ဂသေနမင်းသည်။ စန္ဒနသာရလိတ္တေ၊ နတ်၌ဖြစ်သော စန္ဒကူးနံ့သာဖြင့်လိမ်းကျံအပ်သော။ အပဿယေ၊ ရတနာချယ်စီအပ်သောအမှီတံကဲရှိသော။ သောဝဏ္ဏမယမှိပီဌေ၊ ရွှေဖြင့် ပြီးသော အင်းပျဉ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ သောကာသိရာဇာ၊ ထိုကာသိမင်းသည်။ တတ္ထ၊ ထိုနဂါးပြည်၌။ ဘုတွာ စ၊ ခံစား၍လည်းကောင်း။ ရမိတွာ စ၊ မွေ့လျော်၍လည်းကောင်း။ စမ္ပေယျကံ၊ စမ္ပေယျနဂါးမင်းကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ နာဂ၊ နဂါးမင်း။ တုယှံ၊ သင်နဂါးမင်း၏။ ဣမာနိဝိမာနသေဋ္ဌာနိ၊ ဤမြတ်သော ဗိမာန်တို့သည်။ အာဒိစ္စဝဏ္ဏာနိ၊ နေရောင်အဆင်းနှင့်တူကုန်၏။ ပဘဿရာနိ၊ ပြိုးပြိုးပြက်သော အရောင်ရှိကုန်၏။ ဧတာဒိသံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော ဗိမာန်သည်။ မနုဿလောကေ၊ လူပြည်၌။ န အတ္ထိ၊ မရှိ။ ကိံ၊ အဘယ်ကို။ ပတ္ထယန္တော၊ တောင့်တသည်ဖြစ်၍။ တပေါ၊ ဥပုသ်ဆောက်တည်ခြင်းကို။ ကရောသိ၊ ပြုဘိသနည်း။ နာဂ၊ နဂါးမင်း။ ကမ္ဗုကာယူရမယာ၊ ရွှေလက်ကြပ်တန်ဆာဆင်ဝတ်ကုန်သော။ သုဝတ္ထာ၊ ကောင်းသောအဝတ်ကို ဆင်ယင်ဝတ်ကုန်သော။ ဝဋ္ဋင်္ဂုလိ၊ သန္တာညွန့်ကဲ့သို့ လုံးသော လက်ချောင်းခြေချောင်းလည်းရှိကုန်သော။ တမ္ဗနခတလူပပန္နာ၊ နီသော လက်ဘဝါးအပြင်လည်းရှိကုန်သော။ အနောမဝဏ္ဏာ၊ မယုတ်သော အရောင်အဆင်းလည်းရှိကုန်သော။ တာ၊ ထိုတစ်သောင်းခြောက်ထောင်ကုန်သောနဂါးသမီးတို့သည်။ ဒိဗ္ဗပါနံ၊ နတ်၌ဖြစ်သော အဖျော်ကို။ ပဂ္ဂယှ၊ ချီ၍။ တံ၊ သင်နဂါးမင်းကို။ ပါယေန္တိ၊ တိုက်ကုန်၏။ ဧတာဒိသံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော မိန်းမသည်။ မနုဿလောကေ၊ လူပြည်၌။ န အတ္ထိ၊ မရှိ။ ကိံ၊ အဘယ်ကို။ ပတ္ထယန္တော၊ တောင့်တသည်ဖြစ်၍။ တပေါ၊ ဥပုသ်ဆောက်တည်ခြင်းအကျင့်ကို။ ကရောသိ၊ ပြုဘိသနည်း။ နာဂ၊ နဂါးမင်း။ တေ၊ သင်နဂါးမင်း၏။ နဇ္ဇော စ၊ မြစ်တို့သည်လည်း။ ပုထုလောမစ္ဆာ၊ ကြီးစွာသော အတောင်ရှိကုန်သော အထူးထူးသော ငါးတို့နှင့်ပြည့်စုံကုန်၏။ အာတကုဏ္ဋာဘိရုဒါ၊ ဝန်လိုဟုဆိုအပ်သောငှက်တို့၏ တွန်မြူးရာဖြစ်ကုန်၏။ သုတိတ္ထာ၊ သာယာသောဆိပ်ရှိကုန်၏။ ဧတာဒိသံ၊ ဤမြစ်နှင့်တူသော မြစ်သည်။ မနုဿလောကေ၊ လူ့ပြည်၌။

၆၀+၆၁+ န အတ္ထိ၊ မရှိ။ နာဂ၊ နဂါးမင်း။ ကိံ၊ အဘယ်ကို။ ပတ္ထယန္တော၊ တောင့်တသည်ဖြစ်၍။ တပေါ၊ ဥပုသ်ဆောက်တည်ခြင်းအကျင့်ကို။ ကရောသိ၊ ပြုဘိသနည်း။ နာဂ၊ နဂါးမင်း။ ဣဓ၊ ဤနဂါးပြည်၌။

၆၁+၆၂+ကို။ န ကရောမိ၊ မပြု။ မနုဿယောနိံ၊ လူ၏ အဖြစ်ကို။ အဘိပတ္ထယန္တော၊ တောင့်တသည်ဖြစ်၍။ ဝိစရာမိ၊ ကျင်လည်ရ၏။ တသ္မာ၊ ထိုသို့လူ၏ အဖြစ်ကို တောင့်တသောကြောင့်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပရက္ကမာမိ၊ လုံ့လအားထုတ်၏။ တပေါ၊ ဥပုသ်ဆောက်တည်ခြင်းအကျင့်ကို။ ကရောမိ၊ ပြု၏။ နာဂရာဇ၊ နဂါးမင်း။ တွံ၊ သင်သည်။ လောဟိတက္ခော၊ နီသောမျက်စိရှိ၏။ ဝိဟတန္တရံသော၊ ပြည့်ဖြိုးသော ပခုံးရှိ၏။ အလင်္ကတော၊ တန်ဆာဆင်ခြင်းနှင့်ပြည့်စုံ၏။ ကပ္ပိတကေသမဿု၊ ပြုပြင်အပ်ပြီးသော ဆံမုတ်ဆိတ်ရှိ၏။ လောဟိတစန္ဒနေန၊ စန္ဒကူးနီဖြင့်။ သုရောသိတော၊ ကောင်းစွာ လိမ်းကျံခြင်းရှိ၏။ ဂန္ဓဗ္ဗရာဇာဝ၊ ဂန္ဓဗ္ဗနတ်မင်းကဲ့သို့။ ဒိသာ၊ အရပ်မျက်နှာတို့၌။ ပဘာသတိ၊ ထွန်းပ၏။ နာဂ၊ နဂါးမင်း။ တွံ၊ သင်နဂါးမင်းသည်။ ဒေဝိဒ္ဓိပတ္တော၊ နတ်၏ တန်ခိုးသို့ရောက်၏။ မဟာနုဘာဝေါ၊ ကြီးသော အာနုဘော်ရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ သဗ္ဗေ ဟိ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ ကာမေဟိ၊ ကာမဂုဏ်တို့နှင့်။ သမင်္ဂိဘူတော၊ ပြည့်စုံ၏။ နာဂရာဇ၊ နဂါးမင်း။ တံ၊ သင်နဂါးမင်းကို။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ ဣတော၊ ဤနဂါးပြည်ထက်။ မနုဿလောကော၊ ငါတို့လူ့ပြည်သည်။ ကေန၊ အဘယ်အကြောင်းဖြင့်။ သေယျော၊ မြတ်၏ ဟူ၍။ ဇနိန္ဒ၊ မင်းမြတ်။ မနုဿလောကော၊ လူ့ပြည်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ သုဒ္ဓါ ဝ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်ဟုဆိုအပ်သော စင်ကြယ်ရာသည်လည်းကောင်း။ သံယမောဝါ၊ သီလကိုစောင့်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ န သံဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ အဟဉ္စ၊ အကျွန်ုပ်သည်လည်း။ မနုဿယောနိံ၊ လူ၏ အဖြစ်ကို။ လဒ္ဓါန၊ ရသည်ရှိသော်။ ဇာတိမရဏဿ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းသေခြင်း၏။ အန္တံ၊ အဆုံးကိုပြုအံ့ဟူ၍။ တပေါ၊ ဥပုသ်သုံးခြင်းအမှုကို။ ကာဟာမိ၊ ပြု၏။ နာဂ၊ နဂါးမင်း။ အဒ္ဓါ၊ မချွတ်။ ဟဝေ ဧကန္တေန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ ဗဟုဿုတာ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိကုန်သော။ ဗဟုဋ္ဌာနစိန္တိနော၊ များသော အရာကို ကြံနိုင်ကုန်သော။ ယေသံပညာ၊ အကြင်ပညာရှိတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေသံပညာ၊ ထိုပညာရှိတို့ကို။ သေဝိတဗ္ဗာ၊ မှီဝဲအပ်ကုန်၏။ နာရိယော စ၊ ရတနာရောင်ပြောင်ပြောတောက်လျက်မရှုစောက်အောင်တင့်တယ်သော နဂါးသမီးတို့ကိုလည်းကောင်း။ တုဝဉ္စ၊ မိုးသိကြားတို့စံစားပျော်ရွှင်သော သင်နဂါးမင်းကိုလည်းကောင်း။ ဒိသွာ န၊ မြင်၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ အနပ္ပကာနိ၊ များစွာကုန်သော။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ ကာဟာမိ၊ ပြုအံ့။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ အဒ္ဓါ၊ မချွတ်။ ဟဝေ ဧကန္တေန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ ဗဟုဿုတာ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိကုန်သော။ ဗဟုဋ္ဌာနစိန္တိနော၊ များသော အရာကိုကြံနိုင်ကုန်

၆၂+၆၃+ သော၊ ထိုပညာရှိတို့ကို။ ယေသံပညာ၊ အကြင်ပညာရှိတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေသံပညာ၊ ထိုပညာရှိတို့ကို။ သေဝိတဗ္ဗာ၊ မှီဝဲဆည်းကပ်အပ်ကုန်၏။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ နာရိယော စ၊ နဂါးသမီးတို့ကိုလည်းကောင်း။ မမဉ္စ၊ အကျွန်ုပ်ကိုလည်းကောင်း။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အနပ္ပကာနိ၊ များစွာကုန်သော။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ တွံ၊ သင်မင်းကြီး။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဣဒဉ္စ ဇာတရူပံ၊ ဤရွှေသဘင်လည်း။ ပဟုတံ၊ များစွာ၏။ သုဝဏ္ဏဿ၊ ရွှေ၏။ တေသုတေသုဋ္ဌာနေသု၊ ထိုထိုအရပ်တို့၌။ ရာသီရာသယော၊ အစုတို့သည်။ တာလမတ္တာ၊ ထန်းတဖျားအတိုင်းအရှည်ရှိကုန်၏။ ဣတော၊ ဤရွှေစုမှ။ ဟရိတွာ၊ ဆောင်ယူတော်မူ၍။ သုဝဏ္ဏဃရာနိ၊ ရွှေအိမ်ရွှေနန်းတို့ကို။ ကရောထ၊ ပြုတော်မူကုန်လော။ ရူပိယပါကာရံ၊ ငွေဖြင့်ပြီးသော တံတိုင်းကို။ ကရောန္တု၊ ပြုပါကုန်လော။ ဝေဠုရိယမိဿာနိ၊ ကျောက်မျက်ရွဲနှင့်ရောကုန်သော။ ပဉ္စဝါဟသဟဿာနိ၊ ဝါဟငါးထောင်ရှိကုန်သော။ မုတ္တာ စ၊ ပုလဲတို့ကိုလည်း။ ဣတော၊ ဤနဂါးပြည်မှ။ ဟရိတွာ၊ ဆောင်ယူ၍။ အန္တပုရေ၊ နန်းတော်တွင်း၌။ ဘူမိယံ၊ မြေ၌။ သန္ထရန္တု၊ ခင်းစေကုန်လော။ ဧဝံ၊ ဤသို့ခင်းစေသည်ရှိသော်။ နိက္ကဒ္ဒမာ စ၊ ညွန်မရှိသည်လည်းကောင်း။ နိရဇာ စ၊ မြူမရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောဟတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ရာဇသေဋ္ဌ၊ မင်းမြတ်။ တွံ၊ သင်မင်းမြတ်သည်။ ဧတာဒိသံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော ရွှေဖြင့် ပြီးသော နန်းတော် ငွေဖြင့် ပြီးသော တံတိုင်း ကျောက်မျက်ရွဲ ပုလဲတို့ဖြင့် ခင်းအပ်သော မြေအဖို့ရှိသော။ ဝိမာနသေဋ္ဌံ၊ မြတ်သော ဗိမာန်ရှိသော။ ဗဟု၊ များစွာ။ သောဘမာနံ၊ တင့်တယ်သော။ ဣဒ္ဓံ၊ ကြွယ်ဝကုံလုံပြည့်စုံသော။ ဖီတံ၊ ဝပြောသာယာသော။ ဗာရာဏသိနဂရံ၊ ဗာရာဏသီမြို့၌။ အာဝသေယျ၊ နေတော်မူလော။ အနောမပည၊ မယုတ်သော ပညာရှိတော်မူသော။ ရာဇသေဋ္ဌ၊ မင်းမြတ်။ ရဇ္ဇဉ္စ၊ မင်းအဖြစ်ကိုလည်း။ ကာရေဟိ၊ ပြုစေတော်မူလော။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။ စမ္ပေယျဇာတကံ၊ စမ္ပေယျဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၁၁။ မဟာပလောဘနဇာတ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဗြဟ္မလောကာ၊ ဗြဟ္မာပြည်မှ။ စဝိတွာ၊ စုတေခဲ့၍။ သဗ္ဗကာမသမပ္ပတ္တီသု၊ အလုံးစုံသော ကာမဂုဏ်ပြည့်စုံခြင်းတို့၌။ ဌိတဿ၊ တည်သော။ ရညော၊ ကာသိမင်း၏။ ပုတ္တော၊ သားသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ မဟိဒ္ဓိကော၊ တန်ခိုးကြီးသော။ ဒေဝပုတ္တော၊ နတ်သားသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ဖြစ်၏။

၆၃+၆၄+ ဗြဟ္မလောကေ၊ ဗြဟ္မာပြည်၌။ ကာမဝါ၊ ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့သည်လည်း။ န ဝိဇ္ဇန္တိ၊ မရှိကုန်။ ကာမသညာ ဝါ၊ ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့၌တပ်မက်မောခြင်းနှင့်ယှဉ်သော သညာသည်လည်း။ န ဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ သော၊ ထိုမင်းသားသည်။ တာယေဝသညာယ၊ ထိုဗြဟ္မာပြည်၌ ဖြစ်သော ဈာန်သညာကြောင့်သာလျင်။ ကာမေဟိ၊ ကာမဂုဏ်တို့မှ။ ဝိဇိဂုစ္ဆိ၊ အထူးသဖြင့် စက်ဆုပ်၏။ တဿ စ၊ ထိုမင်းသားအားကား။ အန္တေပုရေ၊ နန်းတော်တွင်း၌။ သုမာပိတံ၊ ကောင်းစွာဆောက်လုပ်အပ်သော။ ဈာနဂါရံ၊ ဈာန်အိမ်သည်။ အာသိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုမင်းသားသည်။ တတ္ထ၊ ထိုဈာန်အိမ်၌။ ပဋိသလ္လာနော၊ ကိန်းလျက်။ ဧကော၊ တစ်ယောက်ထည်း။ ရဟသိ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ၏။ ဈာယိ၊ မိန်းမတို့ကိုမမြင်လိုသည်ဖြစ်၍ နေ၏။ သော ရာဇာ၊ ထိုကာသိမင်းသည်။ ပုတ္တသောကေန၊ သား၌စိုးရိမ်ခြင်းဖြင့်။ အဋ္ဋိတော၊ နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ အယံ၊ ဤမင်းသားသည်။ မယှံ၊ ငါ၏။ ဧကပုတ္တော စ၊ တစ်ယောက်ထည်းသော သားလည်းဖြစ်၏။ ကာမာနိ စ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကိုလည်း။ န ဘုဉ္ဇတိ၊ မခံစား။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပရိဒေဝေသိ၊ မြည်တမ်း၏။ ဧတ္ထ၊ ဤကာမဂုဏ်ချမ်းသာကို အလိုမရှိရာ၌။ ယံဥပါယံ၊ အကြင်အကြောင်းကို။ ကရိဿာမ၊ ပြုကုန်၏။ သောဥပါယော၊ ထိုငါ့သား၏ ကာမဂုဏ်ကိုခံစားအံ့သော အကြောင်းဥပါယ်သည်။ ကောနုခေါ၊ အဘယ်ပါနည်း။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ မေ၊ ငါ၏။ ပုတ္တံ၊ သားတော်ကို။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ ကာမာနိ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ ပတ္ထယေ၊ တောင့်တရာ၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ ပလောဘေယျ၊ ဖြားယောင်နိုင်ရာ၏။ ကော၊ အဘယ်မည်သော။ သော၊ အဘယ်သူသည်လည်း။ ကိဉ္စနံ၊ ငါ့သား၏ ကာမဂုဏ်၌ကြောင့်ကြခြင်းအကြောင်းကို။ ဇာနာတိ၊ သိပါအံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပရိဒေဝေသိ၊ မြည်တမ်း၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတ္ထေဝ၊ ထိုကာသိမင်းနန်းတော်၌သာလျှင်။ ဝဏ္ဏရူပသမာဟိတာ၊ အဆင်းသဏ္ဌာန်နှင့်ပြည့်စုံသော။ နစ္စဂီတဿ၊ ကခြင်းသီခြင်း၌။ ကုသလာ၊ လိမ္မာသော။ ဝါဒိတေ စ၊ တီးမှုတ်ခြင်း၌လည်း။ ပဒက္ခိဏာ၊ ကောင်းစွာ သင်အပ်ပြီးသော။ ကုမာရီ၊ သတိုးသမီးငယ်သည်။ အဟု၊ ရှိသည်ဖြစ်၏။ သာ၊ ထိုသတိုးသမီးငယ်သည်။ တတ္ထ၊ ထိုမင်းရှိရာသို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်၍။ ရာဇာနံ၊ မင်းကို။ ဧတံ၊ ဤစကားကို။ အဗြဝိ၊ တင်လျှောက်၏။ ကိံ အဗြဝိ၊ အဘယ်သို့တင်လျှောက်သနည်း။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော အရှင်မင်းကြီး။ ဧသော၊ ဤမင်းသားသည်။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဘတ္တာ၊ လင်သည်။ သစေဘဝိဿတိ၊ အကယ်၍ဖြစ်အံ့။ အဟံ၊

၆၄+၆၅+ ခေါ၊ အကျွန်ုပ်သည်သာလျှင်။ နံ၊ ထိုမင်းသားကို။ ပလောဘယျံ၊ ဖြားယောင်ပါအံ့။ တထာဝါဒိနံ၊ ထိုသို့တင်လျှောက်ဆိုသော။ တံကုမာရိံ၊ ထိုသတို့သမီးငယ်ကို။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ တွညေဝ၊ သင်သည်ပင်လျှင်။ နံ၊ ထိုမင်းသားကို။ ပလောဘေဟိ၊ ဖြားယောင်လော။ ဧသော၊ ဤမင်းသားသည်။ တဝ၊ သင်၏။ ဘတ္တာ၊ လင်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ တွညေဝ၊ သင်သည်သာလျှင်။ အဿ၊ ထိုမင်းသား၏။ အဂ္ဂမဟေသီ၊ မိဖုရားမြတ်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့သတည်း။ ဣတိ ဧတံဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဗြဝိ၊ တင်လျှောက်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သာ စ၊ ထိုသတိုးသမီးငယ်သည်လည်း။ အန္တေပုရံ၊ မင်းသားအိမ်တော်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွားလေ၍။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ ကာမူပသဉ္ဇီတံ၊ ကာမဂုဏ်နှင့်စပ်သော သီချင်းကို။ ပဝတ္တမာနာ၊ ဖြစ်စေလျက်။ ဟဒယင်္ဂမာ၊ နှလုံးသက်ဝင်ကုန်သော။ ပေမနီယာ၊ နှစ်သက်ဖွယ်ရှိကုန်သော။ စိတြာ၊ ဆန်းကြယ်ကုန်သော။ ဂါထာ၊ သီချင်းဂါထာတို့ကို။ အဘာသထ၊ ဆိုလေ၏။ ဂါယမာနာယ၊ သီဆိုသော။ တဿာ နာရိယာ၊ ထိုသတိုးသမီးငယ်၏။ သဒ္ဒံ၊ အသံကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ အဿ၊ ထိုအနိတ္ထိဂန္ဓ မင်းသားအား။ ကာမစ္ဆန္ဒော၊ ကာမဆန္ဒဟုဆိုအပ်သော ကာမရာဂသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုအနိတ္ထိဂန္ဓမင်းသားသည်။ ဇနံ၊ မိမိအပါး၌ ရှိသော အလုပ်အကျွေးဖြစ်သော လူပျိုတော်ကို။ ပရိပုစ္ဆိ၊ မေးလေ၏။ ဧသော၊ ဤအသံသည်။ ကဿ၊ အဘယ်သူ၏။ သဒ္ဒေါ၊ အသံနည်း။ သော၊ ထိုသူသည်။ ကောဝါ၊ အဘယ်သူနည်း။ သဒယင်္ဂမံ၊ နှလုံးသို့သက်ဝင်သော။ ပေမနီယံ၊ ချစ်နှစ်သက်ဖွယ်ရှိသော။ ဗဟုံ၊ များစွာ။ ဥစ္စာဝစံ၊ အသံကြီးအသံငယ်ကို။ ဘဏတိ၊ ဆို၏။ မမ၊ ငါ့အား။ အဟော ကဏ္ဏသုခံ၊ နား၌ဩော်ချမ်းသာစွ တကား။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းသား။ ဧသော၊ ဤသူသည်ကား။ ပမဒါ၊ မိန်းမတည်း။ ဧသာ၊ ဤမိန်းမသည်။ အနပ္ပကာ၊ များစွာ။ ခိဍ္ဍာ၊ မြူးထူးစံပယ်တတ်၏။ တွံ၊ အရှင်မင်းသားသည်။ ကာမေ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ သစေ ဘုဉ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ ခံစားတော်မူငြားအံ့။ ဧတေ ကာမာ၊ ထိုကာမဂုဏ်တို့သည်။ တံ တဝ၊ အရှင်မင်းသားအား။ ဘိယျော ဘိယျော၊ လွန်စွာလွန်စွာ။ ဆန္ဒေယျုံ၊ နှစ်သက်ခြင်းကိုဖြစ်စေကုန်ရာ၏။ ဘဏေ၊ အချင်းတို့။ ဌောရံ၊ လျင်မြန်စွာ။ အာဂစ္ဆ၊ လာကြလော။ ဣင်္ဃ၊ ငါတိုက်တွန်း၏။ ဧနံ၊ ဤသာယာနာစဖွယ် သီချင်းဆိုသူကို။ အဝိဒူရမှိ၊ မဝေးလွန်းသော အရပ်၌။ ဂါယတု၊ သီစေလော။ အဿမဿ၊ ငါ့အိမ်တော်၏။ သမီပမှိ၊ အနီး၌။ ဂါယတု၊ သီစေလော။ မယှံ၊ ငါ၏။ သန္တိကေ၊ အထံ

၆၅+၆၆+၌။ ဂါယတု၊ သီစေလော။ သာ၊ ထိုသတို့သမီးငယ်သည်။ တိရောကုဋ္ဋမှိ၊ အိမ်ရာတိုက်ခန်း၏ အပ၌။ ဂါယိတွာ၊ သီဦး၍။ ဣဉ္ဇရံ၊ ဆင်ပြောင်ကို။ ဗန္ဓိတုံ၊ ကိလေသာဖြင့် ဖွဲ့ခြင်းငှာ။ အရညံ၊ တောသို့။ ပါဝိသိဣဝ၊ ဆင်မဝင်သကဲ့သို့။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်သဖြင့်။ ဗန္ဓိတ၊ ကိလေသာဖြင့်ဖွဲ့ခြင်းငှာ။ ဈာနဂါရမှိ၊ ဈာန်အိမ်သို့။ ပါဝိသိ၊ ဝင်လေ၏။ တဿ၊ ထိုအနိတ္ထိဂန္ဓမင်းသားအား။ ကာမရသံ၊ ကာမဂုဏ်၏ အရသာကို။ ဉတွာ၊ သိ၍။ အဟမေဝ၊ ငါတစ်ယောက်ထည်းသာလျှင်။ ကာမေ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ ဘုဉ္ဇေယျံ၊ ခံစားအံ့။ အညော၊ ငါမှတစ်ပါးသော။ ပုရိသော၊ ကာမဂုဏ်ကိုခံစားသောယောကျ်ားမည်သည်။ မာအဟု၊ မဖြစ်စေလင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣဿာဓမ္မော၊ ကာမဂုဏ်၌ငြူစူခြင်းသဘောသည်။ အဇာယထ၊ ဖြစ်လေ၏။ တတော၊ ထိုငြူစူပြီးသည်နောက်မှ။ အသိံ၊ သန်လျက်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ အဟမေဝ ဧကော၊ ငါတစ်ယောက်ထည်းသာလျှင်။ ဘုဉ္ဇိဿံ၊ ကာမဂုဏ်ချမ်းသာကို ခံစားအံ့။ အညော၊ ငါမှတစ်ပါးသော။ ပုရိသော၊ ကာမဂုဏ်ချမ်းသာကို ခံစားလေ့ယောကျ်ားသည်။ မာသိယာ၊ မဖြစ်ရာ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ပုရိသေ၊ ယောကျ်ားတို့ကို။ ဟန္တုံ၊ သတ်ခြင်းငှာ။ ဥပက္ကမိ၊ အားထုတ်၏။ တတော၊ ထိုယောကျ်ားတို့ကို သတ်သောကြောင့်။ ဇနပဒါ၊ ဇနပုဒ်၌နေကုန်သော။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော သူတို့သည်။ သမာဂတာ၊ အညီအညွတ်လာကုန်၍။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ တေ၊ အရှင်မင်းကြီး၏။ ပုတ္တော၊ သားတော်ဖြစ်သော။ အယံ၊ ဤမင်းသားသည်။ အဒူသကံ၊ အပြစ်မရှိသော။ ဇနံ၊ လူအပေါင်းကို။ ဟေဋ္ဌေတိ၊ ညှဉ်းဆဲသတ်ဖြတ်၏။ တံ၊ ထိုမင်းသားကို။ ဂဏှာပေထ၊ ဖမ်းစေကုန်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိကန္ဒိံသု၊ ကြွေးကြော်ကြကုန်၏။ ခတ္တိယော၊ ရေမြေကိုအစိုးရသော။ ရာဇာ၊ အရှင်မင်းမြတ်သည်။ တဉ္စ၊ ထိုမင်းသားကိုလည်း။ ယာဝတာ ယတကံ၊ အကြင်မျှလောက်။ မယှံ၊ ငါ၏။ ဝိဇိတံ၊ နိုင်ငံသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တာဝတကေ၊ ထိုမျှလောက်သော ငါ၏ နိုင်ငံ၌။ တေ၊ သင်သည်။ န ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ မနေအပ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ သမဋ္ဌာ၊ မိမိနိုင်ငံမှ။ ဝိပါဟေသိ၊ နှင်ထုတ်စေ၏။ တတော၊ ထိုနောက်မှ။ သော၊ ထိုမင်းသားသည်။ ဘရိယံ၊ မယားကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ သမုဒ္ဒံ၊ သမုဒ္ဒရာသို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ပဏ္ဏသာလံ၊ သစ်ရွက်မိုးသော အိမ်ကို။ ကရိတွာ၊ ဆောက်လုပ်၍။ သဉ္စယ၊ သစ်မြစ်သစ်သီးကြီးငယ်ရှာမှီးခြင်းငှာ။ ဝနံ၊ တောသို့။ ပါဝိသိ၊ ဝင်လေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ဣသိ၊ သမုဒ္ဒရာအလယ်ကျွန်းငယ်၌ နေသော ရသေ့တစ်ယောက်သည်။ သမုဒ္ဒဿ၊ သမုဒ္ဒရာ၏။

၆၆+၆၇+ ဥပရူပရိ၊ အထက်အဘို့ဖြင့်။ ဧတ္ထ၊ ဤမင်းသားအိမ်သို့။ အာဂစ္ဆိ၊ လာလတ်၏။ သော၊ ထိုရသေ့သည်။ ဘတ္တကာလေ၊ ဆွမ်းစားချိန်အခါသည်။ ဥပဋ္ဌိတေ၊ နီးလတ်သော်။ တဿ၊ ထိုမင်းသား၏။ ဂေဟံ၊ အိမ်သို့။ ပါဝေက္ခိ၊ ဝင်လေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တာယ၊ ထိုမိန်းမငယ်သည်။ ကတံ၊ ပြုအပ်သော။ ယာဝအတိဝိယ၊ အလွန်လျှင်။ သုဒါရုဏံ၊ ကြမ်းကြုတ်စွာသော။ ကမ္မံ၊ အမှုကို။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ပဿထ၊ ရှုကြကုန်လော။ သော၊ ထိုရသေ့သည်။ ဗြဟ္မစရိယမှာ၊ မြတ်သော အကျင့်မှ။ စုတော၊ ရွေ့လျောသည်ဖြစ်၍။ ဣဒ္ဓိယာ၊ ဈာန်အဘိညာဉ်တန်ခိုးမှ။ ပရိဟာယထ၊ ယုတ်ဘူးလေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ရာဇပုတ္တော စ၊ မင်းသားသည်လည်း။ ဥဉ္ဆာတော၊ သစ်မြစ်သစ်သီးရှာမှီးရာမှ။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ ဝနမူလဖလံ၊ တောသစ်မြစ်သစ်သီးကို။ ကာဇေန၊ ထမ်းပိုးဖြင့်။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ သာယံ၊ ညအခါ၌။ အဿမံ၊ မိမိအိမ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣသိ စ၊ ရသေ့သည်လည်း။ ခတ္တိယံ၊ မင်းသားကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ပလာယိတုံ၊ ပြေးအံ့သောငှာ။ သမုဒ္ဒံ၊ သမုဒ္ဒရာသို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဝေဟာသယံ၊ ကောင်းကင်သို့။ ဂမိဿံ၊ ငါသွားအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့ကြံ၍။ သော၊ ထိုရသေ့သည်။ ဥပ္ပတနာကာရံ၊ ပျံအံ့သော အခြင်းအရာကို။ ကရောန္တော၊ ပြုသည်ရှိသော်။ ပတိတွာ၊ ကျ၍။ မဟဏ္ဏဝေ၊ သမုဒ္ဒရာ၌။ သီဒတေ၊ နစ်၏။ ခတ္တိယော စ၊ မင်းသားသည်လည်း။ မဟဏ္ဏဝေ၊ သမုဒ္ဒရာ၌။ သီဒမာနံ၊ နစ်သော။ ဣသိံ၊ ရသေ့ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ တဿ၊ ထိုရသေ့အား။ အနုကမ္ပာယဧဝ၊ သနားသောကြောင့်လျှင်။ ဣမာဂါထာ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သော ဂါထာတို့ကို။ အဘာသထ၊ ဆိုလေ၏။ ကိံ အဘာသထ၊ အဘယ်သို့ဆိုလေသနည်း။ ဘောဣသိ၊ အိုရှင်ရသေ့။ အဘိဇ္ဇမာနေ၊ မပြိုမကွဲကျောက်ခဲကျောက်ပျဉ်ကဲ့သို့မာသော။ ဝါရသ္မိံ၊ ရေ၌။ ဣဒ္ဓိယာ၊ တန်ခိုးဖြင့်။ သယံ၊ လှေတတ်မပါကိုယ်တည်းသာလျှင်။ တွံ၊ ရှင်ရသေ့သည်။ အက္ကမသိ။ နင်သွားနိုင်သည်မဟုတ်လော။ အထ၊ ထိုသို့ဖြစ်လျက်။ ဣတ္ထယာ၊ မိန်းမညစ် မိန်းမယုတ်နှင့်။ မိဿီဘာဝံ၊ မေထုန်ပေါင်းဘက်ရောရှက်သည်အဖြစ်သို့။ ဂန္တွာ၊ ရောက်၍။ မဟဏ္ဏဝေ၊ အပြောကျယ်စွာသမုဒ္ဒရာ၌။ တွံ၊ သင်သည်။ သံသီဒတိ၊ နစ်၏။ ဣသိ၊ ရှင်ရသေ့။ ဣတ္ထိယော နာမ၊ မိန်းမတို့မည်သည်ကား။ အာဝဋ္ဋနီ၊ ကာမဂုဏ်ဖြင့်လည်စေတတ်သော ကြောင့် ဝဲနှင့်တူကုန်၏။ မဟာမာယာ၊ များစွာလှည့်ပတ်ကုန်၏။ ဗြဟ္မစရိယဝိကောပန၊ မြတ်သော အကျင့်ကို ဖျက်ဆီးတတ်ကုန်၏။ သီဒန္တိ၊ ယောကျ်ားတို့ကို အပါယ် လေးပါး၌နစ်စေတတ်ကုန်၏။ ဧဝံ၊ ဤ

၆၇+၆၈+သို့။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသော ယောကျ်ားသည်။ ဝိဒိတွာ န၊ သိ၍။ အာရကာ၊ ဝေးစွာ။ ပရိဝဇ္ဇယေ၊ ကြဉ်ရှောင်ရာ၏။ ဣသိ၊ ရှင်ရသေ့။ ဧတာ၊ ထိုမိန်းမတို့မည်သည်။ မုဒုသမ္ဘသာ မုဒုသမ္ဘသာယပိ၊ နူးညံ့ချိုသာသော စကားဖြင့်လည်း။ သင်္ဂဏှိတုံ၊ သင်္ဂြိုဟ်သိမ်းပိုက်ခြင်းငှာ။ အနလာအသက္ကုဏေယျော၊ မတတ်ကောင်းကုန်။ ဒုပ္ပုရတ္တာ၊ အလိုပြည်နိုင်ခဲသောကြောင့်။ နဒိသမာ၊ မြစ်နှင့်တူကုန်၏။ သီဒန္တိ၊ ယောကျ်ားတို့ကို အပါယ်လေးပါး၌နစ်စေတတ်ကုန်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသော ယောကျ်ားသည်။ ဝိဒိတွာ န၊ သိလတ်၍။ အာရကာ၊ ဝေးစွာ။ ပရိဝဇ္ဇယေ၊ ကြဉ်ရှောင်ရာ၏။ ဣသိ၊ ရှင်ရသေ့။ ဧတာ၊ ထိုမိန်းမတို့သည်။ ယံ၊ အကြင်ယောကျ်ားသို့။ ဆန္ဒသာ ဝါ၊ တူမျှသော အလိုဆန္ဒကြောင့်လည်းကောင်း။ ဓနေန ဝါ၊ ပေးသွင်းသော ဥစ္စာကြောင့်လည်းကောင်း။ ဥပသေဝန္တိ၊ မှီဝဲချဉ်းကပ်ကုန်၏။ ဇာတဝေဒေါ၊ မီးသည်။ သဏ္ဌာနံ၊ မိမိ၏တည်ရာကို။ ခိပ္ပံ၊ လျင်စွာ။ အနုဒဟတိဣဝ၊ လောင်သကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ ဧတာပိ၊ ထိုမိန်းမတို့သည်လည်း။ တံ၊ ထိုမိမိမှီဝဲချဉ်းကပ်သောယောကျာ်းကို။ ခိပ္ပံ၊ လျင်စွာ။ အနုဒယန္တိ၊ အကျိုးစီးပွားမဲ့ကိုပြုသဖြင့် လောင်တတ်ကုန်၏။ ခတ္တိယဿ၊ အနိတ္ထိနိဗ္ဗိဒေါ၊ ကာမဂုဏ်၌ငြီးငွေ့ခြင်းသည်။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုရှင်ရသေ့သည်။ ပေါရာဏကံ၊ ရှေး၌ရဘူးသော။ မဂ္ဂံ၊ ဈာနဟူသော ခရီးကို။ လဒ္ဓါ၊ ရ၍။ ဝိဟယသံ၊ ကောင်းကင်သို့။ ဂစ္ဆတေ၊ လေကြောနင်းဖြတ် တောင်ခတ်ပြင်းဟုန် ဂဠုန်ငယ်သို့သပ္ပါယ်လွှားလွှားပျံသွားလေ၏။ ခတ္တိယော စ၊ အနတ္ထိဂန္ဓမင်းသားသည်လည်း။ ဝိဟာယသံ၊ ကောင်းကင်သို့။ ဂစ္ဆမာနံ၊ လေကြောနင်းဖြတ်တောင်ခတ်ပြင်းဟုန် ဂဠုန်ငယ်သို့ သပ္ပါယ်လွှားလွှားပျံသွားလေသော။ ဣသိံ၊ ရှင်ရသေ့ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ သံဝေဂံ၊ ထိတ်လန့်ခြင်းကို။ အလဘိ၊ ရပြီ။ လဒ္ဓါ၊ ထိတ်လန့်ခြင်းသံဝေဂကို ရသောကြောင့်။ ဓီရော၊ ပညာရှိသော မင်းသားသည်။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရဟန်းအဖြစ်ကို။ သမရောစယိ၊ နှစ်သက်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သော၊ ထိုအနိတ္ထိဂန္ဓမင်းသားသည်။ တတော၊ ထိုရဟန်းအဖြစ်ကို နှစ်သက်သည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ ပဗ္ဗဇိတွာ၊ ရဟန်းပြု၍။ ကာမရာဂံ၊ ကာမရာဂကို။ ဝိရာဇယိ၊ ဝိက္ခမ္ဘနပဟာန်ဖြင့် ပယ်ခွာသော ကြောင့်။ ဗြဟ္မလောကူပဂေါ၊ ဗြဟ္မပြည်သို့လားရသည်။ အဟု၊ ဖြစ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီး

၆၈+၆၉+တည်း။ မဟာပလောဘနဇာတက၊ မဟာပလောဘနဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၁၂၊ ပဉ္စပဏ္ဍိတဇာတ်။ ပဉ္စပဏ္ဍိတာ၊ ငါးဦးသော ပညာရှိတို့သည်။ သမာဂတာ၊ အညီအညွတ်လာကုန်သည်။ အတ္ထိ၊ ဖြစ်ပေကုန်ပြီ။ မေ၊ ငါ့အား။ ပဉှာ၊ ပြဿနာသည်။ ပဋိဘာတိ၊ ရှေးရှုထင်၏။ တံ၊ ထိုပြဿနာကို။ တုမှေ၊ သင်ပညာရှိငါးဦးတို့သည်။ သုဏာထ၊ နာကုန်လော။ နိန္ဒိယံ၊ ကဲ့ရဲ့အပ်သော။ အတ္ထံ ဝါ၊ အကြောင်းလည်းဖြစ်ထသော။ ဂုယှံ၊ လျှို့ဝှက်အပ်သော။ အတ္ထံ၊ အကြောင်းကို။ ကဿ ဝါ၊ အဘယ်သူအားမူလည်း။ အာဝိ၊ ထင်စွာ။ နကရေယျ၊ မပြုရာသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာသော။ ဂါထံ၊ ဘွဲ့ဆိုသီကုံးအပ်သော ဂါထာကို။ အာဟ၊ ဝိဒေဟရာဇ်မင်းကြီးဆို၏။ ဘူမိပါလ၊ ရေမြေကို စောင့်သော မင်းကြီး။ တွံပိ၊ အရှင်မင်းကြီးဆို၏။ အာဝိကရောဟိ၊ ထင်စွာပြုလော။ ဇနိန္ဒ၊ လူတို့ကို အစိုးရသော မင်းကြီး။ တွံ၊ အရှင်မင်းကြီးသည်။ ဘတ္တာ၊ ငါတို့၏ အရှင်သခင်ဖြစ်၏။ ဘာရသဟော၊ ရောက်သောဝန်ကိုလည်း သည်းခံပေ၏။ တုဝံ၊ အရှင်မင်းကြီးသည်။ ဧတံ၊ ဤပြဿနာကို။ ဝဒ၊ လက်မွန်ဆိုတော်မူဦးလော။ အတပစ္ဆာ၊ ထိုနောက်မှ။ တဝ၊ အရှင်မင်းကြီး၏။ ဆန္ဒရုစိနိ၊ အလိုဆန္ဒကြိုက်နှစ်သက်ခြင်း၏ အကြောင်းတို့ကို။ သမ္မသိတွာ၊ သုံးသပ်ဆင်ခြင်၍။ ပဉ္စဓီရာ၊ ငါးဦးသောသုခမိန်တို့သည်။ ဝက္ခန္တိ၊ ဆိုကုန်လတ္တံ့။ ဘဝန္တောပဉ္စပဏ္ဍိတာ၊ အိုငါးယောက်သောသုခမိန်တို့။ ယာဘရိယာ၊ အကြင်မယားသည်။ သီလဝတီ၊ သီလလည်းရှိ၏။ အနညထေယျာ၊ ကိလေသာမအားဖြင့် တစ်ပါးသော ယောကျ်ားသည် မခိုးစားအပ်။ ဘတ္တု၊ လင်၏။ ဆန္ဒဎဝသာနုဂါ၊ အလိုဟူသော နိုင်ငံသို့ အစဉ်လိုက်တတ်၏။ ပိယာ၊ ချစ်အပ်၏။ မနာပါ၊ နှလုံးကိုပွားစေတတ်၏။ တဿာဘရိယာယ၊ ထိုမယားအား။ နန္ဒိယံ၊ ကဲ့ရဲ့အပ်သော။ အတ္ထံ ဝါ၊ အကြောင်းလည်းဖြစ်ထသော။ ပသံသိယံ၊ ချီးမွမ်းအပ်သော။ အတ္ထံ ဝါ၊ အကြောင်းလည်း ဖြစ်ထသော။ ဂုယှံ၊ ဝှက်အပ်သော။ အတ္ထံ၊ အကြောင်းကို။ အာဝိ၊ ထင်စွာ။ ကရေယျ၊ ပြုရာ၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ ယော သခါ၊ အကြင်ခင်ပွန်းသည်။ ကိစ္ဆဂတဿ၊ ဆင်းရဲငြိုငြင်ခြင်းသို့ရောက်သော။ အာတုရဿ၊ ကျင်နာသော သူ၏။ သရဏဉ္စ၊ ကိုးကွယ်ရာသည်လည်းကောင်း။ ဂတိ စ၊ လားရာသည်လည်းကောင်း။ ပရကာယဏဉ္စ၊ လည်းလျောင်းရာသည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်ပေ၏။ အဿသခီ

၆၉+၇၀+နော၊ ထိုသို့ သဘောရှိသော ခင်ပွန်းအား။ နန္ဒိယံ၊ ကဲ့ရဲ့အပ်သော။ အတ္ထံ ဝါ၊ အကြောင်းလည်းဖြစ်ထသော။ ပသံသိယံ၊ ချီးမွမ်းအပ်သော။ အတ္ထံ ဝါ၊ အကြောင်းလည်းဖြစ်ထသော။ ဂုယှံ၊ လျှို့ဝှက်အပ်သော။ အတ္ထံ၊ အကြောင်းကို။ အာဝိ၊ ထင်စွာ။ ကရေယျ၊ ပြုရာ၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ယောဇေဋ္ဌော၊ အကြင်အစ်ကိုကြီးသည်လည်းကောင်း။ အထ၊ ထိုမှတစ်ပါး။ ယောမဇ္ဈိမော၊ အကြင် အလတ်ဖြစ်သော အစ်ကိုသည်လည်းကောင်း။ ယောကနိဋ္ဌော၊ အကြင်ညီငယ်သည်လည်းကောင်း။ စေသီလသမာဟိတော၊ အကယ်၍ သီလနှင့်ပြည့်စုံသည်ဖြစ်အံ့။ စေဌိတတ္တော၊ အကယ်၍ တည်သော သဘောရှိသည်ဖြစ်အံ့။ တဿဘာတု၊ ထိုညီအစ်ကိုအား။ နန္ဒိယံ၊ ကဲ့ရဲ့အပ်သော။ အတ္ထံ ဝါ၊ အကြောင်းလည်းဖြစ်ထသော။ ပသံသတိ၊ ချီးမွမ်းအပ်သော။ အတ္ထံ ဝါ၊ အကြောင်းလည်းဖြစ်ထသော။ ဂုယှံ၊ လျှို့ဝှက်အပ်သော။ အတ္ထံ၊ အကြောင်းကို။ အာဝိ၊ ထင်စွာ။ ကရေယျ၊ ပြုရာ၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ယော ပုတ္တော၊ အကြင်သားသည်။ ဝေ၊ အကယ်မလွဲသဖြင့်။ ပတ္တဂူ၊ အဘ၏ အစေအပါးခိုင်းခံခြင်းကိုလည်းလိုက်နာ၏။ ပိတုဟဒယဿ၊ အဘစိတ်၏။ ဝသေန၊ အလိုအားဖြင့်။ ဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။ ပိတရာ၊ အဘနှင့်။ သဟ၊ တကွ။ အနုဇာတော၊ အမျိုးအနွယ်အဆက်ကိုစောင့်တတ်၏။ အနောမပညော၊ မယုတ်သော ပညာလည်းရှိ၏။ တဿပုတ္တဿ၊ ထိုအနုဇာတမည်သော သားအား။ နိန္ဒိယံ၊ ကဲ့ရဲ့အပ်သော။ အတ္ထံ ဝါ၊ အကြောင်းလည်းဖြစ်ထသော။ ဂုယှံ၊ လျှို့ဝှက်အပ်သော။ အတ္ထံ၊ အကြောင်းကို။ အာဝိ၊ ထင်စွာ။ ကရယျ၊ ပြုရာ၏။ ဒွိပဒသေဋ္ဌ၊ အခြေနှစ်ချောင်းရှိသောလူတို့ထက်မြတ်သော။ ဇနိန္ဒ၊ လူတကာတို့ကိုအစိုးရသော မင်းကြီး။ ယာမာတာ၊ အကြင်အမိသည်။ နံ၊ ထိုသားကို။ ဆန္ဒဝသာ၊ အလိုအားဖြင့် လည်းကောင်း။ ပိယေန၊ ချစ်သဖြင့်လည်းကောင်း။ ပေါသေတိ၊ မွေးပေ၏။ တဿာမာတုယာ၊ ထိုအမိအား။ နန္ဒိယံ၊ ကဲ့ရဲ့အပ်သော။ အတ္ထံ ဝါ၊ အကြောင်းလည်းဖြစ်ထသော။ ပသံသိယံ၊ ချီးမွမ်းအပ်သော။ အတ္ထံ ဝါ၊ အကြောင်းလည်းဖြစ်ထသော။ ပသံသိယံ၊ ချီးမွမ်းအပ်သော။ အတ္ထံ ဝါ၊ အကြောင်းဖြစ်ထသော။ ဂုယှံ၊ လျှို့ဝှက်အပ်သော။ အတ္ထံ၊ အကြောင်းကို။ အာဝိ၊ ထင်စွာ။ ကရေယျ၊ ပြုရာ၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဟိ၊ သင့်စွ။ ဂုယှဿ၊ လျှို့ဝှက်အပ်သော အကြောင်းကို။ ဂုယှမေဝ၊ လျှို့ဝှက်အပ်သည်သာလျှင်။ သာဓု၊ ကောင်း၏။ ဂုယှဿ၊ လျှို့ဝှက်အပ်သော အကြောင်းကို။ အာဝိကမ္မံ၊ ထင်စွာပြုခြင်းကို။ န ဟိပသတ္ထံ၊ ပညာရှိတို့သည် မချီးမွမ်းအပ်။ အနိပ္ဖန္နတာ

၇၀+၇၁+မိမိလိုအပ်သော အကျိုးမပြီးသရွေ့။ ဓီရော၊ ပညာရှိသောသူသည်။ သဟေယျ၊ သည်းခံရာ၏။ နိပ္ဖန္နော ဝ၊ မိမိလိုအပ်သော အကျိုးပြီးသည်ဖြစ်၍ သာလျှင်။ ယထာသုခံ၊ အလိုအတိုင်း။ ဘဏေယျ၊ ဆိုရာ၏။ ဒွိပဒဇနန္ဒိ၊ အခြေနှစ်ချောင်းရှိသော လူတို့ကိုအစိုးရသော ရာဇသေဋ္ဌ၊ မင်းမြတ်။ ကိံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်မင်းမြတ်သည်။ ဝိမနော၊ နှလုံးမသာယာသည်။ အသိ နု၊ ဖြစ်သနည်း။ ဧတံ ဝစနံ၊ ထိုနှလုံးမသာယာသော အကြောင်းစကားကို။ သုဏောမ၊ နာချင်ကုန်၏။ ကိံ၊ အဘယ်ကို။ စိန္တယမာနော၊ ကြံသည်ဖြစ်၍။ ဒုမ္မနော၊ နှလုံးမသာယာသည်။ အသိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ မယှံ၊ ငါ့အား။ အပရာဓော၊ အပြစ်သည်။ အတ္ထိနုန၊ ရှိရောင်တကား။ ဘဒ္ဒေ၊ အဘယ်မိဖုရား။ ဘူရိပညော၊ မြေကြီးအထုနှင့်။ တူသော ပညာရှိသည်။ မဟောသဓော၊ မဟောသဓာကို။ ဗန္ဓေ၊ နံနက်အခါ၌။ ဝိဇ္ဈော၊ သတ်အပ်၏ဟူ၍။ ဝဓာယ၊ သတ်စိမ့်သောငှာ။ မေ၊ ငါသည်။ အာဏတ္တော၊ စေမိ၏။ တံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ စိန္တယမာနော၊ ကြံသည်ဖြစ်၍။ ဒုမ္မနော၊ နှလုံးမသာယာသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ ဒေဝိ၊ မိဖုရား။ တုယှ၊ သင်မိဖုရားအား။ အပရာဓော၊ အပြစ်သည်။ န ဟိအတ္ထိ၊ မရှိသည်သာလျှင်တည်း။ ဘူရိပည၊ မြေကြီးအထုနှင့်တူသောပညာရှိသော ချစ်သား မဟောသဓာ။ တွံ၊ သင်ချစ်သားသည်။ အဘိဒေါသဂတော၊ ယမန်နေ့ညဉ့်ဦးကသွားလေသည်ဖြစ်၍။ ဣဒါနိ၊ ယခုနေ့နေမြင့်သောအခါ၌။ ဧဟိ၊ လာလတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ၊ အဘယ်သို့သောစကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ တေ၊ သင်ချစ်သား၏။ မနော၊ စိတ်နှလုံးသည်။ ကိံ၊ အဘယ်ကို။ သင်္ကတေ၊ ရွံရှာသနည်း။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ တေ၊ သင်ချစ်သားအား။ ကိံ၊ အဘယ်သို့သာ စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆိုသနည်း။ ဣင်္ဃ၊ ငါတိုက်တွန်း၏။ ဧတံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ ဗြူဟိ၊ ဆိုလော။ တံ ဝစနံ၊ ထိုစကားကို။ သုဏောမ၊ ငါတို့နာချင်ကုန်၏။ ဇနိန္ဒ၊ လူတို့ကိုအစိုးရသော မင်းကြီး။ မဟောသဓော၊ မဟောသဓာကို။ ဗန္ဓေ၊ နံနက်အခါ၌။ ဝိဇ္ဈော၊ သတ်အပ်၏ဟူ၍။ တေ၊ သင်မင်းကြီးသည်။ ယဒိယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ မန္တယိတံ၊ ဆိုအပ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဒေါသံ၊ ယမန်နေ့ညဉ့်အခါ၌။ ရဟောဂတော၊ ဆိတ်ကွယ်ရာအရပ်၌နေသည်ဖြစ်၍။ ဘရိယာယ၊ မယားအား။ ဣမမတ္ထံ၊ ဤသို့ ဗန္ဓေဝိဇ္ဈောမဟောသဓောဟူသော အကြောင်းကို။ အသံသိ၊ ဆို၏။ ဂုယှံ၊ မိမိလျှို့ဝှက်အပ်သော အကြောင်းကို။ မမ၊ ငါသည်။ သုတံ၊ ထိုခဏ၌လျှင်ကြားအပ်လေသတည်း။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။

၇၁+၇၂+ သေနကော၊ သိန်းသည်။ သာလဝနသ္မိံ၊ အင်ကြင်းတောဥယျာဉ်၌။ အသဗ္ဘိရူပံ၊ မကောင်းသော သဘောရှိသော။ ယံပါပကမ္မံ၊ အကြင်ယုတ်မာသော မကောင်းမှုကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ တံ ပါပကမ္မံ၊ ထိုမကောင်းမှုကံကို။ ရဟောဂတော၊ ဆိတ်ကွယ်ရာအရပ်၌နေသည်ဖြစ်၍။ သခိနောဝ၊ တစ်ယောက်သော အဆွေခင်ပွန်းအားသာလျှင်။ အသံသိ၊ ပြောဆို၏။ ပါတုကထံ၊ ထင်ရှားပြုအပ်သော။ ဧတံဂုယှံ၊ ထိုလျှို့ဝှက်အပ်သော အကြောင်းကို။ မမ၊ ငါသည်။ သုတံ၊ ကြားအပ်၏။ ဇနိန္ဒ၊ လူတကာတို့ကိုအစိုးရသော မင်းကြီး။ တေ၊ သင်မင်းကြီး၏။ ပုရိသက္ကုဿ၊ အခြင်းဖြစ်သော ပက္ကုသ်အား။ ရောဂေါ၊ နူသောအနာသည်။ ဥပ္ပန္နော၊ ဖြစ်၏။ သောရောဂေါ၊ ထိုနူနာသည်။ အရာဇပတ္တော၊ မင်းတို့အားမလျောက်ပတ်။ သော၊ ထိုပက္ကုသ်သည်။ ရဟောဂတော၊ ဆိတ်ကွယ်ရာအရပ်၌နေသည်ဖြစ်၍။ ဘာတုစ၊ ညီအားသာလျှင်။ အသံသိ၊ ပြောဆို၏။ ပါတုကတံ၊ ထင်ရှား ပြုအပ်သော။ ဧတံဂုယှံ၊ ထိုလျှို့ဝှက်အပ်သော အကြောင်းကို။ မမ၊ ငါသည်။ သုတံ၊ ကြားအပ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ နရဒေဝေန၊ နရဒေဝအမည်ရှိသောဘီလူးသည်။ ဖုဋ္ဌော၊ ဘမ်းအပ်သည်ဖြစ်၍။ အသဗ္ဘိရူပေါ၊ ယုတ်မာသော။ အာဗာဓော၊ ရူးသော ခွေးကဲ့သို့အနာရှိသော။ အယံကာမော၊ ဤကာမိန်းသည်။ ရဟောဂတော၊ ဆိတ်ကွယ်ရာအရပ်၌။ နေသည်ဖြစ်၍။ ပုတ္တဿ၊ သားအား။ အသံသိ၊ ပြောဆို၏။ ပါတုကတံ၊ ထင်ရှားပြုအပ်သော။ ဧတံဂုယှံ၊ ထိုလျှို့အပ်သော အကြောင်းကို။ မမ၊ ငါသည်။ သုတံ၊ ကြားအပ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ သက္ကော၊ သိကြားသည်။ တေ၊ သင်မင်းကြီး၏။ ပိတာမဟဿ၊ ဘိုးတော်ဖြစ်သော ကုသလမင်းအား။ အဋ္ဌဝင်္ကံ၊ ရှစ်ပါးသော အရပ်၌ အကောက်လည်းရှိထသော။ ဥဠာရံ၊ မြတ်သော။ ယံမဏိရတနံ၊ အကြင်ပတ္တမြားရတနာကို။ ဒဒါ၊ ပေး၏။ တံမဏိရတနံ၊ ထိုပတ္တမြားရတနာသည်။ အဇ္ဇ၊ ယခုအခါ၌။ ဒေဝိန္ဒဿ၊ ဒေဝိန်း၏။ ဟတ္ထဂတံ၊ လက်၌တည်၏။ သောဒေဝိန္ဒော၊ ထိုဒေဝိန်းသည်။ ရဟောဂတော၊ ဆိတ်ကွယ်ရာအရပ်၌နေသည်ဖြစ်၍။ မာတုဉ္စ၊ အမိအား သာလျှင်။ သံသိ၊ ပြောဆို၏။ ပါတုကတံ၊ ထင်ရှားပြုအပ်သော။ ဧတံဂုယှံ၊ ထိုလျှို့ဝှက်အပ်သော အကြောင်းကို။ မမ၊ ငါသည်။ သုတံ၊ ကြားအပ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဟိ၊ ထိုစကားသင့်စွ။ ဂုယှဿ၊ လျှို့ဝှက်အပ်သော အကြောင်းကို။ ဂုယှမေဝ၊ လျှို့ဝှက်ခြင်းသည်သာလျှင်။ သာဓု၊ ကောင်း၏။ ဂုယှဿ၊ လျှို့ဝှက်အပ်သော အကြောင်းကို။ အာဝိကမ္မံ၊ ထင်ရှားပြုခြင်းကို။

၇၂+၇၃+ န ဟိပသတ္ထံ၊ ပညာရှိတို့မချီးမွမ်းအပ်။ အနိပ္ဖန္နတာယ၊ မိမိအလိုရှိသရွေ့။ ဓီရော၊ ပညာရှိသောသူသည်။ သဟေယျ၊ သည်းခံရာ၏။ နိပ္ဖန္နော ဝ၊ လိုအပ်သောအကျိုးပြီးသည်ဖြစ်၍ သာလျှင်။ ယထာသုခံ၊ အလိုအတိုင်း။ ဘဏေယျ၊ ဆိုရာ၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဂုယှံ၊ လျှို့ဝှက်အပ်သော။ အတ္ထံ၊ အကြောင်းကို။ န ဝိဝရေယျ၊ မဘွင့်ရာ။ နိဓိံ၊ ရွှေအိုးကို။ ရက္ခတိယထာ၊ စောင့်သကဲ့သို့။ ဧတံ တထာ၊ ထို့အတူ။ နံ၊ ထိုလျှို့ဝှက်အပ်သော အကြောင်းကို။ ရက္ခေယျ၊ စောင့်ရာ၏။ ပဇာနာတာ၊ ပညာရှိလျက်။ ပါတုကတော၊ ထင်ရှားပြုအပ်သော။ ဂုယှော၊ လျှို့ဝှက်အပ်သော။ အတ္ထော၊ အကြောင်းသည်။ န ဟိသာဓု၊ မကောင်းသည်သာတည်း။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသောသူသည်။ ဂုယှံ၊ လျှို့ဝှက်အပ်သော အကြောင်းကို။ ထိယာ စ၊ မိန်းမအားလည်းကောင်း။ အမိတ္တဿ၊ ရန်သူအားလည်းကောင်း။ န သံသေယျ၊ မပြောဆိုရာ။ ယောနရော၊ အကြင်သူသည်။ အာမိသေန၊ အာမိသဖြင့်။ သံဟိရော၊ ဖျားယောင်တတ်၏။ တဿ စ၊ ထိုသူအားလည်းကောင်း။ ယောနရော၊ အကြင်သူသည်။ ဟဒယတ္ထေ နော၊ ရန်သူဖြစ်လျက်အဆွေခင်ပွန်းယောင်ဆောင်လျက် နှလုံးကိုခိုးတတ်၏။ တဿ စ၊ ထိုသူအားလည်းကောင်း။ ဂုယှံ၊ လျှို့ဝှက်အပ်သော အကြောင်းကို။ နသံသေယျ၊ မပြောဆိုရာ။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ အသမ္ဗုဒ္ဓံ၊ တစ်ပါးသော သူတို့မသိအပ်သော။ ဂုယှံ၊ လျှို့ဝှက်အပ်သော။ အတ္ထံ၊ အကြောင်းကို။ ယော နရော၊ အကြင်သူတစ်ပါးသည်။ အဗ္ဗောဓယတိ၊ သိသည်ဖြစ်အံ့။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသောသူသည်။ မန္တဘေဒသဘယာ၊ အတိုင်အပင်ပျက်အံ့သည်ကိုကြောက်သောကြောင့်။ တဿ၊ ထိုလျှို့ဝှက်အပ်သော အကြောင်းကိုသိသောသူ၏။ ဒါသဘူတောဝ၊ ကျွန်ကဲ့သို့ ဖြစ်၍။ တိတိက္ခတိ၊ သည်းခံရာ၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ န မန္တယန္တံ၊ မတိုင်ပင်မပြုအပ်ကုန်သော။ ယာဝန္တော၊ အကြင်မျှလောက်ကုန်သော သူတို့သည်။ ပုရိသဿ၊ တိုင်ပင်တတ်သော ယောကျ်ား၏။ ဂုယှံ၊ လျှို့ဝှက်အပ်သော။ န အတ္ထံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ ဇာနန္တိ၊ သိလေကုန်၏။ တာဝန္တော၊ ထိုမျှလောက်သောသူတို့ကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ တဿ၊ ထိုယောကျ်ားအား။ ဥဗ္ဗေဂါ၊ ထိတ်လန့်ခြင်းတို့သည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ဥပ္ပဇ္ဇန္တိ၊ ဖြစ်တတ်ကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဂုယှံ၊ လျှို့ဝှက်အပ်သော အကြောင်းကို။ န ဝိဿဇ္ဇေ၊ မလွှတ်မဆိုရာ။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဒိဝါ၊ နေ့၌။ ရဟဿံ၊ လျှို့ဝှက်အပ်သော အကြောင်းကို။ ဝိဝိစ္စ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာအရပ်ကို ပြု၍။ မဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။ ရတ္တိံ၊ ညဉ့်၌။ အတိ

၇၃+၇၄+ဝေလံ၊ အခြားကိုတတ်သော။ ဂိရံ၊ ပြင်းသော အသံရှိသော စကားကို။ န ပမုဉ္စေ၊ မလွှတ်ရာ။ ဥပဿုတိကာ၊ အနီး၌ချောင်း၍ နာသောသူတို့သည်။ မန္တံ၊ လျှို့ဝှက်အပ်သော အတိုင်အပင်ကို။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ သုဏန္တိ၊ ကြားလေကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထိုသို့ သော အကြောင်းကြောင့် သာလျှင်။ မန္တော၊ အတိုင်အပင်သည်။ ခိပ္ပံ၊ လျင်စွာ။ ဘေဒံ၊ ပျက်ခြင်းသို့။ ဥပေတိ၊ ရောက်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ ပဉ္စပဏ္ဍိတဇာတကံ၊ ပဉ္စပဏ္ဍိတဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၁၃၊ ဟတ္ထိပါလဇာတ်။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဒေဝဝဏ္ဏိနံ၊ ပြင်းသော အကျင့်အလွန်တည်သော ဣန္ဒြေရှိ သော ရဟန်းအဖြစ်သို့ကပ်၍ မြတ်သော အသွင်အပြင်နှင့်ပြည့်စုံသော မဟာဇဋံ၊ မြတ်သော ဆံကျစ်လည်းရှိထသော။ ခါရိဒ္ဓရံ၊ ပရိက္ခရာဖြင့် ပြည့်သော ထမ်းပိုးဝန်ကိုလည်းဆောင်ထသော။ ပင်္ကဒန္တံ၊ အညစ်အကြေးကပ်သော သွားလည်းရှိထသော။ ရဇဿိရံ၊ မြူကပ်သော ဦးခေါင်းလည်းရှိထသော။ ဗြာဟ္မဏံ၊ မကောင်းမှုကို အပပြုပြီးသော ရှင်ရသေ့ကို။ စိရဿံ၊ တစ်ဆယ့်ခြောက်နှစ်တိုင်ကြာမြင့်မှ။ ပဿာမဝတ၊ မြင်ရကုန်ဘိ၏ တကား။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဓမ္မဂုဏေ၊ သုစရိုက်သုံးပါးဟူသော အကျင့်အစု၌။ ရတံ၊ မွေ့လျော်ထသော။ ကာသာယူဝတ္ထဝသနံ၊ ဖန်ရည်စွန်းသော သင်္ကန်းကိုလည်းဝတ်ထသော။ ဝါကစီရံ၊ လျော်တေသင်္ကန်းကို။ ပဋိစ္ဆဒံ၊ ဖုံးလွှမ်းထသော။ ဣသိံ၊ သီလသမာဓိပညာဟူသော ကျေးဇူးတို့ကို ရှာမှီးသော ရှင်ရသေ့ကို။ စိရဿံ၊ တစ်ဆယ့်ခြောက်နှစ်တိုင်ကြာမြင့်မှ။ ပဿာမ၊ မြင်ရကုန်ဘိ၏ တကား။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဘဝံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ အာသနံ၊ နေရာကိုလည်းကောင်း။ ဥဒကံ၊ သောက်ရေကိုလည်းကောင်း။ ပဇ္ဇံ၊ ခြေနယ်ဆီကိုလည်းကောင်း။ ပဋိဂ္ဂဏှာတု၊ ခံတော်မူပါလော။ အဂ္ဃေ၊ အလုံးစုံထွက်နတ်ပူဇော်ဘွယ်ကို။ ဘဝံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ ကုရုတုပဋိဂ္ဂဏှာတု၊ ခံတော်မူပါလော။ တာတ၊ ချစ်သား ဟတ္ထိပါလ။ ဗေဒေ၊ ဗေဒင်တို့ကို။ အဓိစ္စ၊ သင်ဦး၍။ ဝိတ္တံ၊ ဥစ္စာစည်းစိမ်ကို။ ပရိယေသ၊ ရှာဦးလော။ ဂေဟေ၊ အိမ်၌။ ပုတ္တေ၊ သားသမီးတို့ကို။ ပတိဋ္ဌာပေတွာ၊ တည်စေဦး၍။ ဂန္ဓေ စ၊ ဂန္ဓာရုံတို့ကို လည်းကောင်း။ ရသေ စ၊ ရသာရုံတို့ကိုလည်းကောင်း။

၇၄+၇၅+ သဗ္ဗံ၊ ဂန္ဓာရုံရသာရုံတို့မှ ကြွင်းသော အလုံးစုံသော ဝတ္ထုကာမကို။ ပစ္စနုဘုယျ၊ သုံးဆောင်ခံစားပြီး၍။ ပစ္ဆာ၊ အိုသောကာလမှ။ ပဗ္ဗဇိတဿ၊ ရဟန်းပြုသော သူ၏။ အရညံ၊ တော၌ နေခြင်းသည်။ သာဓု၊ ကောင်းမြတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုအိုမှရဟန်းပြုသောသူကို။ မုနိမုနီတိ၊ ဘုရားအစရှိသော သူတော်ကောင်းတို့သည်။ ပသတ္ထော၊ ချီးမွမ်းအပ်၏။ တာတ၊ ဘခင်။ ဗေဒါ၊ ဗေဒင်တို့သည်။ န သစ္စာ၊ နတ်ရွာမဂ်ဖိုလ်ကိုပေးတတ်၏ ဟုဆိုအပ်သည်အတိုင်းပေးတတ်သည်မမှန်အနှစ်သာရကင်း၍ အကျိုးမဲ့ခြင်းသာဖြစ်ကုန်၏။ ဝိတ္တလာဘော စ၊ ဥစ္စာကို ရခြင်းသည်လည်း။ န ဟောတိ၊ ငါးပါးရန်သူနှင့်ဆက်ဆံ၍သဘောဧကန်မှန်သည်မဖြစ်။ ပုတ္တလာဘေန၊ သားသမီးကိုရခြင်းဖြင့်။ ဇရံ၊ အိုခြင်းနာခြင်းသေခြင်းကို။ န ဝိဇဟန္တိနဝိဟနတိ၊ တားမြစ်ခြင်းငှာ စွမ်းနိုင်သောတစ်စုံတယောက်သောသူမရှိခဲ့။ ဂန္ဓေ စ၊ ဂန္ဓာရုံတို့ကိုလည်းကောင်း။ ရသေ စ၊ ရသာရုံတို့ကိုလည်းကောင်း။ မုဉ္စနံ၊ လွှတ်ခြင်းကိုသာလျှင်။ သန္တော၊ ဘုရားအစရှိသော သူတော်ကောင်းတို့သည်။ အာဟု၊ ဟောကုန်၏။ သကမ္မုနာ၊ မိမိပြုအပ်သောကံဖြင့်သာလျှင်။ သတ္တာနံ၊ သတ္တဝါတို့အား။ ဖလူပပတ္တိ၊ အကျိုး၏ ပြီးခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တာတ၊ ချစ်သား။ တဝ၊ သင်ချစ်သား၏။ ဧတံဝစနံ၊ ဤစကားသည်။ အဒ္ဓါ ဟိ၊ မချွတ်စင်စစ်သာလျှင်။ သစ္စံ၊ မှန်ပေ၏။ သကမ္မုနာ၊ မိမိပြုအပ်သော ကံကြောင့်။ ဖလူပပတ္တိ အကျိုး၏ပြီးခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣမေမာတာပိတရော စ၊ ဤမိဘတို့သည်ကား။ ဇိဏ္ဏာ၊ အိုမင်းကုန်ပြီ။ တေ၊ ထိုမိဘတို့သည်။ ဝဿသတံ၊ အနှစ်တစ်ရာပတ်လုံး။ အာရောဂျံ၊ အနာမရှိသော။ တံ၊ သင်ချစ်သားကို။ ပေဿယျုံ၊ မြင်ရလိုကုန်၏။ တွံပိ၊ သင်ချစ်သားသည်လည်း။ ဝဿသတံ၊ အနှစ်တစ်ရာကာလပတ်လုံး။ ဇိဝန္တော၊ အသက်ရှင်သည်ဖြစ်၍။ မာတာပိတရော၊ အမိအဘတို့ကို။ ပေါသဿု၊ မွေးကျွေးပါလေ။ နရသေဋ္ဌဝီရ၊ လူတကာတို့ထက်လုံ့လဖြင့် မြတ်တော်မူသော။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ယဿ၊ အကြင်လူအား။ မရဏေန၊ သမ္မုတိမရဏဟုဆိုအပ်သော သေမင်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သက္ခီ၊ အဆွေခင်ပွန်း၏ သဘောသည်။ အဿု၊ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဇရာယ၊ အိုခြင်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ မေတ္တီ၊ အဆွေခင်ပွန်း၏ အဖြစ်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ငြားအံ့။ ယောစာပိ၊ အကြင်သူသည်လည်း။ တဒါ စိ၊ တရံတစ်ဆစ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ န မရိဿံ၊ မသေလတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇညာ၊ သိသည်ဖြစ်အံ့။ တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ ဝဿသတံ၊ အနှစ်တစ်ရာပတ်လုံး။ အာရောဂျံ၊ အနာကင်းသော။ တံ၊ အရှင်မင်းမြတ်ကို။ ပေဿယျုံ၊ မြင်ရလိုကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ ယထာပိ၊

၇၅+၇၆+ဥပမာမည်သည်ကား။ ပုရိသော၊ ကူးတို့သူကြီးသည်။ ဥဒကမှိ၊ မြစ်ဆိပ်ရေ၌။ နာဝံ၊ လှေကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ ပရတီရဂါမိဇနံ၊ ကမ်းတစ်ဘက်သို့ကူးအံ့သော လူအပေါင်းကို။ အာရောပေတွာ၊ တင်၍။ စေဧရေတိ၊ အကယ်၍ထိုးဝါးထက်ဝါးထက်လတ်တို့ဖြင့် ထိုးလှော်စေ့ဆော်အံ့။ အထ၊ ထိုနောင်မှ။ နံ၊ ထိုလူအပေါင်းကို။ တီရံ၊ ကမ်းတစ်ဘက်သို့။ ဥပနေတိယထာ၊ ဆောင်ပို့သကဲ့သို့။ ဧဝမ္ပိ၊ ဤအတူလည်း။ ဗျာဓိ စ၊ ဖျားနာခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဇရာ စ၊ အိုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သသတံ၊ မချွတ်အမြဲ။ အန္တကဿ၊ သတ္တဝါတို့၏ ပျက်စီးခြင်းကိုပြုတတ်သော။ မစ္စုမစ္စုနော၊ သေမင်း၏။ ဝသံ၊ နိုင်ငံသို့။ ဥပနေတိ၊ ပို့ဆောင်တတ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ ကာမာ၊ ကာမဂုဏ်တို့သည်။ ပင်္ကော စ၊ ကပ်ငြိစေတတ်သော ကြောင့် အမှတ်မရှိသော ညွန်ပျောင်းနှင့်တူ၏။ ကာမာ၊ ကာမဂုဏ်တို့သည်။ ပလိပေါ စ၊ ကျွံနစ်စေတတ်သော ကြောင့် သိမ်မွေ့သော သဲနှင့်ရောသော နူးညံ့သော ညွှန်ပျောင်းနှင့် တူ၏။ မနောဟရာ၊ သတ္တဝါ တို့၏ စိတ်နှလုံးကိုဆောင်တတ်ကုန်၏။ ဒုတ္တရာ၊ လွန်နိုင်ခဲကုန်၏။ မစ္စုဓေယျော၊ သေမင်း၏ တည်ရာဖြစ်ကုန်၏။ ဧတသ္မိံ ပင်္ကေ၊ ထိုကပ်ငြိစေတတ်သော အမှတ်မရှိသော ညွှန်၌ လည်းကောင်း။ ဧတသ္မိံ ပလိပေ၊ ထိုသို့ကျွံနစ်စေတတ်သော သိမ်မွေ့သော သဲနှင့်ရောသောနူးညံ့သော ညွှန်ပျောင်း၌ လည်းကောင်း။ ဝိသန္နာ၊ နစ်ကုန်သော။ ဟီနတ္တရူပါ၊ ယုတ်မာသော စိတ်သဘောရှိကုန်သော သူတို့သည်။ ပါရံ၊ နိဗ္ဗာန်ဟူသော ကမ်းသို့။ နတရန္တိ၊ မကူးနိုင်ကုန်။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ အယံ မမအတ္တဘာဝေါ၊ ဤအကျွန်ုပ်၏ အတ္တဘောသည်။ ပုရေ၊ ရှေးမြင်းထိန်းတို့နှင့် ပေါင်းဘက်ကြီးပြင်းသော အခါ၌။ လုဒ္ဒံ၊ လုယက်ပယုတ်ခတ်ခြင်းစသည်ဖြင့် ကြမ်းကြုတ်သော။ ယံ ကမ္မံ၊ အကြင်နိုင်ထက်သော လူမိုက်မူသော မကောင်းမှုကို။ အကာသိ၊ ပြုပြီ။ တဿကမ္မဿ၊ ထိုမကောင်းမှုကံ၏။ အယံဝိပါကော၊ ဤအကျိုးဝိပါက်ကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ဂဟိတော၊ ယူအပ်ပြီ။ သံသာရပဝတ္တေ၊ သံသရာဝဋ်လည်သည်ရှိသော်။ ဣတော အကုသလတော၊ ဤအကုသိုလ်၏ အကျိုးဝိပါက်မှ။ မေ၊ ငါ၏။ မောက္ခော၊ လွတ်ခြင်းသည်။ န ဟိအတ္ထိ၊ မရှိ စင်စစ်တည်း။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ နံ၊ ထိုငါ၏ အတ္တဘောကို။ ဩရုန္ဓိယ၊ ကာယဝစီမနောဒွါရတို့ကိုပိတ်ဆို့၍။ ပရိက္ခိဿာမိ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ ငါစောင့်အံ့။ ကိံ ကာရဏာ၊ အဘယ်ကြောင့်နည်း။ အယံ၊ ဤငါ၏ အတ္တဘောသည်။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ လုဒ္ဒံ၊ ရုန့်ရင်းကြမ်းကြုတ်သော။ ကမ္မံ၊ မကောင်းမှုကံကို။ မာအကာသိ၊ မပြုစေလင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့ နှလုံးထားသော

၇၆+၇၇+ကြောင့်။ ရက္ခိဿာမိ၊ စောင့်ရှောက်အံ့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣတော၊ ဤအခါမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ ပါပံ၊ မကောင်းမှုကို။ အကတွာ၊ မပြုမူ၍။ ကလျာဏမေဝ၊ ကောင်းမှုကိုသာလျင်။ ကရိဿာမိ၊ ပြုအံ့။ ဧသုကာရိ၊ ဧသုကာရီအမည်ရှိသော။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ပုရိသော၊ နွားကျောင်းသားယောကျ်ားသည်။ ဝနေ၊ တော၌။ နဋ္ဌံ၊ ပျောက်သော။ ဂဝံ၊ နွားကို။ အပဿမာနော၊ မမြင်သည်ဖြစ်၍။ အနွေသတိယထာ၊ ရှာသကဲ့သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထို့အတူ။ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ အတ္ထော၊ ရဟန်းအဖြစ်ဟုဆိုအပ်သော အကျိုးစီးပွားသည်။ န ဋ္ဌော၊ ပျောက်၏။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ သော အဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ ကထံ၊ အဘကြောင့်။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရဟန်းအဖြစ်ကို။ န ဂဝေသေယျံ၊ မရှာနေအံ့နည်း။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ ယော ပေါသော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ ကတ္တဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်သော အမှုကို။ ဟိယျော၊ နက်ဖြန်မှ ကရိဿာမိ၊ ငါပြုအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဟိယျတိ၊ စွန့်လွှတ်၏။ သွေ၊ နက်ဖြန်။ ကတ္တဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်သော အမှုကို။ ပရေ၊ သဘက်နေ့မှ။ ကရိဿာမိ၊ ငါပြုအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဟိယျတိ၊ စွန့်လွှတ်၏။ သောပေါသော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ တတော၊ ထိုအမှုမှ။ ပရိဟာယတိ၊ ယုတ်၏။ ယံ၊ အကြင်အမှု၏ အကျိုးသည်။ အနာဂတံ၊ မလာလတ္တံ့။ ဧတံ၊ ဤမလာလတ္တံ့သော အမှု၏ အကျိုးသည်။ န အတ္ထိ၊ မရှိ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥတွာ၊ သိ၍။ ဥပ္ပန္နဆန္ဒံ၊ ဖြစ်သော ကုသိုလ်ဆန္ဒကို။ ကော၊ အဘယ်မည်သော။ ဓီရော၊ ပညာရှိသည်။ ပနုဒေယျ၊ ပယ်ရာအံ့နည်း။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ ဒဟရိံ၊ ငယ်စွာထသော။ မတ္တူပမံ၊ ပြုန်းရန်ခြင်းစမ္ပယ်ဖြင့်ယစ်သော ကိန္နရီမအကဲ့သို့ သွားလေ့ရှိထသော။ ကေဋကပုပ္ဖနေတ္တံ၊ ဆက်သွားပွင့်ချပ်ကဲ့သို့အလျားရှည်သွယ်သော မျက်လုံးလည်းရှိထသော။ ကုမာရိံ၊ မိန်းမငယ်ကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပဿာမိ၊ မြင်ရ၏။ ဘောဂေ၊ စည်းစိမ်တို့ကို။ အဘုတွာ၊ မခံစားမီ။ ပဌမေဝယသ္မိံ၊ ပဌမအရွယ်၌။ ပဝတ္တမာနံ၊ ဖြစ်သော။ ကုမာရိံ၊ မိန်းမငယ်ကို။ မစ္စု၊ သေမင်းသည်။ အဒါယ၊ ယူ၍။ ဝဇတေ၊ သွားလေ၏။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ သုဇာတော၊ တင့်တယ်သော သဏ္ဌာန်ရှိသော။ သုမုခေါ၊ ရွှေကြေးမုံဝလပြည့်ဝန်းသဘွယ်တင့်တယ်သော မျက်နှာရှိထသော။ သုဒဿနော၊ ရှုချင်ဘွယ်ရှိထသော။ သာမော၊ ရွှေအဆင်းနှင်တူသော အဆင်းရှိထသော။ ကုသုမ္ဗပကိဏ္ဏမဿု၊ ဝတ်ပန်းပွင့်ဆံနှင့်တူသော သိနမ်မွေ့သောကောင်းစွာ ပေါက်သော မုတ်ဆိတ်လည်းရှိထသော။ ယုဝါ၊ လုလင်ပျိုသည်။ မစ္စုဝသံ၊ သေမင်းနိုင်ငံသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ လိုရ၏။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဋိကစ္စ၊ သေမင်းမရောက်မီရှေးဦးစွာလျင်။ ဂေဟိ၊

၇၇+၇၈+အိမ်ကိုလည်းကောင်း။ ကာမေ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဟိတွာ၊ စွန့်၍။ ပဗ္ဗဇိဿာမိ၊ ရဟန်းပြုအံ့။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ အနုဇာန၊ ခွင့်ပြုတော်မူပါလော။ ဝါသိဋ္ဌ၊ ဝါသိဋ္ဌအနွယ်ဖြစ်သော။ ဘောတိ၊ ပုဏ္ဏေးမ။ သာခါဟိ၊ အခတ်တို့ကြောင့်။ ရုက္ခော၊ သစ်ပင်သည်။ သမညံ၊ သစ်ပင်ဟူသော ခေါ်ဝေါ်ခြင်းကို။ လဘတေ၊ ရ၏။ ပဟီနသာခံ ပန၊ အခတ်မရှိသော သစ်ပင်ကိုကား။ ခါဏုံ၊ ငုတ်ဟူ၍။ အာဟု၊ ဆိုကုန်၏။ ပဟီနပုတ္တဿ၊ သားသ္မီးမရှိသော။ မေ၊ ငါ့အား။ အဇ္ဇ၊ ယခု။ ဘိက္ခာစရိယာယ၊ ရဟန်းပြုခြင်းငှာ။ ကာလော၊ အခါတန်ပြီ။ ကောဉ္စာ၊ ကြိုးကြာငှက်တို့သည်။ အဃသ္မိံ၊ ကောင်းကင်၌။ အသဇ္ဇမာနာ၊ မငြိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဂစ္ဆန္တိဣဝ၊ သွားကုန်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဟိမစ္စယေ၊ မိုဃ်းလွန်လတ်သော်။ ကတာနိ၊ ပင့်ကူတို့သည်ဘွဲ့အပ်ကုန်သော။ ဇာလာနိ၊ ပင့်ကူမှေးကွန်ယက်တို့ကို။ ဟံသာ၊ ဟင်္သာပျိုနှစ်ခုတို့သည်။ ပဒါလိယ၊ ဖျက်ဆီး၍။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကုန်၏။ နေသံ၊ ထိုဟင်္သာပျိုနှစ်ခုတို့၏။ ဂတမဂ္ဂေန၊ သွားသောခရီးဖြင့်။ ဣတရေ၊ ဤဟင်္သာပျိုနှစ်ခုမှတစ်ပါးကုန်သော ဟင်္သာတို့သည်။ ဂစ္ဆန္တိ ယထာ စ၊ သွားကုန်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ တထာ၊ ထို့အတူ။ မယှံ၊ ငါ၏။ ပုတ္တာ စ၊ သားတို့သည်လည်းကောင်း။ ပတိ စ၊ လင်သည်လည်းကောင်း။ ကာမဇလ၊ ဝတ္ထုကာမကိလေသာကာမတည်းဟူသော ကွန်ယက်ကို။ ဆဍ္ဍေတွာ၊ စွန့်၍။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဇာနံပဇာနန္တီ၊ သိ၍။ သာ အဟံ၊ ထိုငါသည်။ ကထံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ဂတမဂ္ဂေန၊ သားလင်တို့သွားသော ခရီးဖြင့်။ နာနုဝဇေ၊ မလိုက်နေအံ့နည်း။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဧတေဝိဟင်္ဂမာ၊ ထိုလင်းထောက်တို့သည်။ ဘုတွာ စ၊ စားပြီး၍လည်း။ ဝမိတွာ စ၊ အန်ပြီး၍လည်း။ ပက္ကမန္တိ၊ ပျံသွားလေကုန်၏။ ယေ စ၊ အကြင်လင်းတတို့သည်ကား။ ဘုတွာ၊ စားပြီး၍။ န ဝမိံသု၊ မအန်ကုန်။ တေ၊ ထိုစားပြီး၍ မအန်သောလင်းတတို့သည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဟတ္ထတ္တံ၊ လက်တွင်းသို့။ အာဂတာ၊ ရောက်ကုန်၏။ ရာဇ၊ မင်းကြီး။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုရောဟိတ်ပုဏ္ဏားသည်။ ကာမေ၊ ဝတ္ထုကာမဖြစ်သော ဥစ္စာတို့ကို။ အဝမိ၊ အန်ပြီ။ သော တွံ၊ ထိုအရှင်မင်းကြီးသည်။ ပစ္စာဝမိဿသိ၊ တဖန်စားပြန်တော်မူဘိ၏။ ရာဇ၊ မင်းကြီး။ ယော ပုရိသော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဝန္တာဒေါ၊ သူတစ်ပါးအန်ဖတ်ကိုစား၏။ သော ပုရိသော၊ ထိုသူတစ်ပါးအန်ဖတ်ကို စားသော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ပသံသိယော၊ ဘုရားအစရှိသော သူတော်ကောင်းတို့ချီးမွမ်းအပ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ပဉ္စာလိ၊ ပဉ္စာလမင်းသ္မီးတော်ဖြစ်သော။ ဘောကိ၊ ရှင်မိဖုရား။ ပင်္ကေ စ၊ ကပ်ငြိသော ညွန်

၇၈+၇၉+ကြီး၌လည်းကောင်း။ ပတိပေ စ၊ ကျွံနစ်စေတတ်သော ညွှန်ငယ်၌ လည်းကောင်း။ ဗျသန္နံ၊ ကျွံနစ်သော။ ဒုဗ္ဗလံ၊ အားနည်းသော။ ပေါသံ၊ ယောကျ်ားကို။ ဗလီ၊ ခွန်အားရှိသောသူသည်။ ဥဒ္ဓရေယထာ၊ ထုတ်နုတ်ကယ်တင်သကဲ့သို့။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ တွံ ပိ၊ အရှင်မိဖုရားကြီးသည်လည်း။ သုဘာသိတာဟိ၊ ကောင်းစွာ ဆိုအပ်ကုန်သော။ ဂါထာဟိ၊ ဂါထာတို့ဖြင့်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဥဒတာရိ၊ ကာမညွှန်မှကယ်တင်ပေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ နာဂေါ၊ ဆင်ပြောင်သည်။ ဗန္ဓနံ၊ အနှောင်အဖွဲ့ကို။ ဆေတွာ ဣဝ၊ ဖြတ်သကဲ့သို့။ ဒိသမ္ပတိ၊ အရပ်မြောက်မျက်နှာရှင်ဖြစ်သော။ ဧသုကာရိ၊ ဧသုကာရီအမည်ရှိသော။ မဟာရာဇ၊ ပြည့်ရှင်မင်းမြတ်သည်။ ဣဒံ၊ ဤစကားကို။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ရဋ္ဌံ၊ ဗာရာဏသီပြည်ကို။ ဟိတွာ၊ စွန့်၍။ ပဗ္ဗဇိ၊ ရဟန်းပြု၏။ အယျေ၊ အရှင်မိဖုရားမြတ်။ န ရဝီရသေဋ္ဌော၊ လူတကာတို့ထက် လုံ့လဖြင့် မြတ်တော်မူသော။ ရာဇာ စ၊ အရှင်မင်းကြီးသည်လည်း။ ရဋ္ဌံ၊ တိုင်းပြည်ကို။ ပဟာယ၊ စွန့်တော်မူ၍။ ပဗ္ဗဇ္ဇ၊ ရဟန်းအဖြစ်ကို။ အရောစယိတ္ထ၊ နှစ်သက်တော်မူလေပြီ။ ရာဇာယထာ ဧဝ၊ အရှင်မင်းကြီးကဲ့သို့ သာလျင်။ တုဝမ္ပိ၊ အရှင်မိဖုရားမြတ်သည်လည်း။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်တော်မူလော။ အမှေ ဟိ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဂုတ္တာ၊ စောင့်ရှောက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ တွံ၊ အရှင်မိဖုရားမြတ်သည်။ ရဇ္ဇံ၊ ပြည်ကို။ အနုသာသ၊ ဆုံးမတော်မူလော။ ဘောန္တော နဂရဝါသိနော၊ အိုပြည်သူပြည်သားအပေါင်းတို့။ န ရဝီရသေဋ္ဌော၊ လူတကာတို့ထက်လုံ့လမြတ်တော်မူသော။ ရာဇာ စ၊ မင်းမြတ်သည်လည်း။ ရဋ္ဌံ၊ တိုင်းပြည်ကို။ ပဟာယ၊ စွန့်၍။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရဟန်းအဖြစ်ကို။ အရောစယိတ္ထ၊ နှစ်သက်တော်မူလေပြီ။ အဟမ္ပိ၊ ငါသည်လည်း။ လောကေ၊ ပစ္စုပ္ပန်လောက၌။ မနောရမာနိ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဘွယ်ရှိကုန်သော။ ကာမာနိ၊ ရူပါရုံစသော ကာမဂုဏ်တို့ကို။ ဟိတွာ၊ စွန့်၍။ ဧကာ၊ သားသ္မီးကိလေသာဟူသော ကျဉ်းမြောင်းခြင်းတို့မှ လွတ်လတ်၍ တစ်ယောက်တည်း။ စရိဿာမိ၊ ကျင့်အံ့။ ဘောန္တော နဂရဝါသိနော၊ အိုပြည်သူအပေါင်းတို့။ န ရဝီရသေဋ္ဌော၊ လူတို့ထက်လုံ့လဖြင့် မြတ်တော်မူသော။ ရာဇာ စ၊ မင်းသည်လည်း။ ရဋ္ဌံ၊ တိုင်းပြည်ကို။ ပဟာယ၊ စွန့်၍။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရဟန်းအဖြစ်ကို။ အရော စယိတ္ထ၊ နှစ်သက်တော်မူလေပြီ။ အဟမ္ပိ၊ ငါသည်လည်း။ လောကေ၊ ပစ္စုပ္ပန်လောက၌။ ယတောဓိကာနိ၊ အကြင်အကြင်သို့သော အပိုင်းအခြားအတိုင်းအရှည်ဖြင့် တည်ကုန်သော။ ကာမာနိ၊ ရူပါရုံစသော ကာမဂုဏ်တို့ကို။ ဟိတွာ၊ စွန့်၍။ ဧကာ၊ သားသ္မီးကိလေသာဟူသော ကျဉ်းမြောင်းခြင်းတို့မှ

၇၉+၈၀+လွတ်လတ်၍တစ်ယောက်တည်း။ စရိဿာမိ၊ ကျင့်အံ့။ ဘောန္တောနဂရဝါသိနော၊ အိုပြည်သူအပေါင်းတို့။ ကာလာ၊ နံနက်အစရှိသော အခါတို့သည်။ အစ္စေန္တိ၊ လွန်ကုန်၏။ ရတ္တိယော၊ ညဉ့်တို့သည်။ တရယန္တိ၊ အာယုသင်္ခါရကိုစား၍ သွားကုန်၏။ ဝယောဂုဏာ၊ ပဌမအရွယ်အစရှိကုန်သော သုံးပါးသော အစု မန္ဒဒသကအစရှိကုန်သော ဆယ်ပါးသော အစုတို့သည်။ အနုပုဗ္ဗံ၊ အစဉ်အတိုင်း။ ဇဟန္တိ၊ စွန့်ကုန်၏။ အဟမ္ပိ၊ ငါသည်လည်း။ လောကေ၊ ပစ္စုပ္ပန်လောက၌။ မနောရမာနိ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဘွယ်ရှိကုန်သော။ ကာမာနိ၊ ရူပါရုံစသော ကာမဂုဏ်တို့ကို။ ဟိတွာ၊ စွန့်၍။ ဧကာ၊ သားသ္မီးကိလေသာဟူသော ကျဉ်းမြောင်းခြင်းတို့မှ လွတ်လတ်၍ တစ်ယောက်တည်း။ စရိဿာမိ၊ ကျင့်အံ့။ ဘောန္တော နဂရဝါသိနော၊ အိုပြည်သူအပေါင်းတို့။ ကာလာ၊ နံနက်အစရှိသော အခါတို့သည်။ အစ္စေန္တိ၊ လွန်ကုန်၏။ ရတ္တိယော၊ ညဉ့်တို့သည်။ တရယန္တိ၊ အာယုသင်္ခါရကိုစား၍သွားကုန်၏။ ဝယောဂုဏာ၊ ပဌမအရွယ်အစရှိသော သုံးပါးသော အစု မန္ဒဒသကအစရှိသော ဆယ်ပါးသော အစုတို့သည်။ အနုပုဗ္ဗံ၊ အစဉ်အတိုင်း။ ဇဟန္တိ၊ စွန့်ကုန်၏။ အဟမ္ပိ၊ ငါသည်လည်း။ လောကေ၊ ပစ္စုပ္ပန်လောက၌။ ယတောဓိကာနိ၊ အကြင်အကြင်သို့သော အပိုင်းအခြားအတိုင်းအရှည်ဖြင့် တည်တိုင်းကုန်သော။ ကာမာနိ၊ ရူပါရုံစသော ကာမဂုဏ်တို့ကို။ ဟိတွာ၊ စွန့်၍။ ဧကာ၊ သားသ္မီးကိလေသာဟူသော ကျဉ်းမြောင်းခြင်းမှလွတ်လတ်၍ တစ်ယောက်တည်း။ စရိဿာမိ၊ ကျင့်အံ့။ ဘောန္တော နဂရဝါသိနော၊ အိုပြည်သူအပေါင်းတို့။ ကာလာ၊ နံနက်အစရှိသော အခါတို့သည်။ အစ္စေန္တိ၊ လွန်ကုန်၏။ ရတ္တိယော၊ ညဉ့်တို့သည်။ တရယန္တိ၊ အာယုသင်္ခါရကိုစား၍ သွားကုန်၏။ ဝယောဂုဏာ၊ ပဌမအရွယ်အစရှိသော သုံးပါးသော အစု မန္ဒဒသကအစရှိသော ဆယ်ပါးသော အစုတို့သည်။ အနုပုဗ္ဗံ၊ အစဉ်အတိုင်း။ ဇဟန္တိ၊ စွန့်ကုန်၏။ အဟမ္ပိ၊ ငါသည်လည်း။ လောကေ၊ ပစ္စုပ္ပန်လောက၌။ ယထောဓိကာနိ၊ အကြင်အကြင်သို့သော အပိုင်းအခြားအတိုင်းအရှည်ဖြင့် တည်ကုန်သော။ ကာမာနိ၊ ရူပါရုံစသော ကာမဂုဏ်တို့ကို။ ဟိတွာ၊ စွန့်၍။ ဧကာ၊ သားသ္မီးကိလေသာကျဉ်းမြောင်းခြင်းတို့မှ လွတ်လတ်၍ တစ်ယောက်တည်း။ စရိဿာမိ၊ ကျင့်အံ့။ ဘောန္တော နဂရဝါသိနော၊ အိုပြည်သူအပေါင်းတို့။ ကာလာ၊ နံနက်အစရှိသော အခါတို့သည်။ အစ္စေန္တိ၊ လွန်ကုန်၏။ ရတ္တိယော၊ ညဉ့်တို့သည်။ တရယန္တိ၊ အာယုသင်္ခါရကိုစား၍သွားကုန်၏။ ဝယောဂုဏာ၊ ပဌမအရွယ်အစရှိသော သုံးပါးသော အစု မန္ဒဒသကအစရှိသော ဆယ်ပါးသောအစုတို့သည်။ အနုပုဗ္ဗံ၊ အစဉ်အတိုင်း။ ဇဟန္တိ၊ စွန့်ကုန်၏။ အဟမ္ပိ၊ ငါသည်လည်း။ လောကေ၊ ပစ္စုပ္ပန်လောက၌။ သဗ္ဗသင်္ဂံ၊ ရာဂသင်္ဂစသော အလုံးစုံသော ငြိတွယ်ခြင်းကို။ အတိစ္စ အတိက္ကမိတွာ၊ လွန်၍။ သီတိဘူတာ၊ ပူပန်စေတတ်သော ကိလေသာ ဝေးသဖြင့် အေးအေးချမ်းချမ်းဖြစ်ကုန်တတ်၍။ ဧကာ၊ သားသ္မီးကိလေသာဟူသော ကျဉ်းမြောင်းခြင်းတို့မှ လွတ်လတ်၍တစ်ယောက်တည်း။ ဟတ္ထိပါလဇာတကံ၊ ဟတ္ထိပါလဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

၈၀+၈၁+၁၄၊ အယောဃဇာတ်။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ မာဏဝေါ၊ သတ္တဝါသည်။ ယဧကရတ္တိံ ဝါ၊ အကြင်တစ်ခုသော ညဉ့်၌ လည်းကောင်း။ ဒိဝံ ဝါ၊ နေ့၌လည်းကောင်း။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ပဋိသန္ဓိံ၊ ပဋိသန္ဓေကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ဂဗ္ဘေ၊ အမိဝမ်း၌။ ဝသတိ၊ နေ၏။ တတော၊ ထိုပဋိသန္ဓေယူရာညဉ့်နေ့မှ။ ပဌာယ၊ စ၍။ သောမာဏဝေါ၊ ထိုပဋိသန္ဓေယူပြီးသော သတ္တဝါသည်။ အဗ္ဘော၊ တိမ်သည်။ ဌိတော၊ တည်သည်ရှိသော်။ ဝါယုဝေဂေန၊ လေအဟုန်သည်။ ပဟတော၊ ပုတ်ခတ်အပ်သည်ဖြစ်၍။ ပဋိဂစ္ဆေတိဣဝ၊ ရှေးရှုသွားသကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ မာတုကုစ္ဆိယံ၊ အမိဝမ်း၌။ ကလလာဒိဘာဝံ၊ ကလလ အဗ္ဗုဓ ပေသိ ဃနစသော အဖြစ်သို့လည်းကောင်း။ နိက္ခန္တော စ၊ ထွက်သွားသည်ရှိသော်။ မန္ဒဒသကာယ ဒိဘာဝံ၊ မန္ဒဒသကစသည်အဖြစ်သို့။ အာပဇ္ဇမာနော၊ ရောက်သည်ဖြစ်၍။ ယာတိ၊ အမြဲမပြတ်သွားရ၏။ သော မာဏဝေါ၊ ထိုသတ္တဝါသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဂစ္ဆံဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ အဗ္ဗုဒတော၊ အမြှုပ်မှ။ ကလလဘာဝံ၊ ရောကြည်အဖြစ်သို့။ ပေသိအာဒိတော ဝါ၊ သားတစ်အစရှိသည်မှလည်း။ အဗ္ဗုဒါဒိဘာဝံ၊ အဗ္ဗုဒစသော အဖြစ်သို့လည်းကောင်း။ ခိဍ္ဍာဒသကတော၊ ခိဍ္ဍာဒသကမှ။ မန္ဒဒသကဘာဝံ၊ မန္ဒဒသကအဖြစ်သို့လည်းကောင်း။ ဝဏ္ဏဒသကာဒိတော၊ ဝဏ္ဏဒသကစသည်မှ။ ခိဍ္ဍာဒသကာဒိဘာဝံ၊ ခိဍ္ဍာဒသကစသည်အဖြစ်သို့လည်းကောင်း။ ပါပုဏိတုံ၊ ရောက်ခြင်းငှာ။ န နိဝတ္တတိ၊ မပြန်။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ယုဇ္ဈမာနာ၊ နှစ်ဘက်မှတက်သော စစ်မြေအရပ်၌စစ်ထိုးကုန်သော။ နရာ၊ လူတို့သည်။ န ဇီရန္တိ၊ မအိုကုန်သည်ကား။ န၊ မဟုတ်ကုန်။ ဇီရန္တိ ဧဝ၊ အိုကုန်သည်သာလျင်တည်း။ ဗလေန၊ ကိုယ်အစွမ်းသူရဲသူခက်အစွမ်းနှင့်။ ဝဿိတာ၊ ပြည့်စုံကုန်သော။ နရာ၊ လူတို့သည်။ န ဇီရန္တိ၊ မအိုကုန်သည်ကား။ န၊ မဟုတ်။ ဇီရန္တိ ဧဝ၊ အိုကုန်သည်သာလျင်တည်း။ န စာမီယရေ၊ မသေကုန်သည်ကား။ န၊ မဟုတ်ကုန်။ မီယန္တိ ဧဝ၊ သေကုန်သည်သာတည်း။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ သဗ္ဗံ ဟိ သဗ္ဗံ ဧဝ၊ အလုံးစုံသာလျင်ဖြစ်သော။ ဣဒံပါဏပဏ္ဍလံ၊ ဤသတ္တဝါအပေါင်းကို။ မဟာယန္တေ န၊ ကြီးစွာသော ကြံညစ်ယန္တရားဖြင့်။ ပီဠိယမာနာ၊ ကြိတ်ညှစ်အပ်ကုန်သော။ ဥစ္ဆုဃဋိကာဝိယ၊ ကြံပိုင်းတို့ကဲ့သို့။ ဇာတိဇရာယ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်း အိုခြင်း သေခြင်းသည်။ ဥပဒ္ဒုတံ၊ အမြဲမပြတ်နှိပ်စက်ညှဉ်းဆဲအပ်၏။ တေနကာရဏေန၊ ထိုအကြောင်းကြောင့်။ ပဗ္ဗဇိတွာ၊ ရဟန်းပြု၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ စရာမိ၊

၈၁+၈၂+ ကျင့်အံ့ဟူ၍။ မေ၊ ငါ၏။ မတိ၊ စိတ်နှလုံးသည်။ ဟောတိ၊ တုံးတုံးချ၍ဖြစ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ရဋ္ဌာဓီပတိ၊ ပြည်တိုင်းနိုင်ငံကို အစိုးရသောပြည်ရှင်မင်းတို့သည်။ စတုရင်္ဂိနံ၊ ဆင်မြင်းရထားခြေသည်ဟူသော စစ်အင်္ဂါလေးပါးနှင့် ပြည့်စုံသော။ သုဘီသရူပံ၊ အလွန်ကြောက်မက်ဘွယ်သော သဘောရှိသော။ သေနံ၊ သူတစ်ပါးစစ်သည်ကို။ ပသယှ၊ မိမိစစ်သည်ဖြင့် လွှမ်းမိုးနှိပ်နင်း၍။ ဇယန္တိ၊ အောင်နိုင်ကုန်၏။ တေပိရာဇာနော၊ ထိုမင်းတို့သည်လည်း။ မစ္စုနော၊ များသော စစ်သည်ရှိသော မင်း၏။ သေနံ၊ ဗျာဓိဇရာမရဏစသောစစ်သည်ကို။ ဇဟိတုံ၊ ဖျက်ဆီးနှိပ်နင်းအောင်မြင်ခြင်းငှာ။ န ဥဿဟန္တိ၊ မစွမ်းနိုင်ကုန်။ တံ တေနကာရဏေန၊ ထိုအကြောင်းကြောင့်။ ပဗ္ဗဇိတွာ၊ ရဟန်းပြု၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ စရာမိ၊ ကျင့်အံ့ဟူ၍။ မေ၊ ငါ၏။ မတိစိတ္တံ၊ စိတ်နှလုံးသည်။ ဟောတိ၊ တုံးတုံးချ၍ဖြစ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဟတ္ထီဟိ၊ ဆင်တို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ အေဿဟိ၊ မြင်းတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ရထေဟိ၊ ရထားတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ပတ္တီဟိ၊ ခြေသည်သူရဲတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ပရိဝါရိတာ၊ ခြံရံအပ်ကုန်သော။ ဧကစ္စိယာဧကစ္စ၊ အချို့ကုန်သော မင်းတို့သည်။ ပစ္စာမိတ္တာနံ၊ ရန်သူတို့၏။ ဟတ္ထတော၊ လက်မှ။ မုဉ္စရေ၊ လွတ်နိုင်ကုန်၏။ မစ္စုနော၊ များသော စစ်သည်ရှိသောမင်း၏ ကား။ ဟတ္ထတော၊ လက်မှ။ မုဉ္စိတုံ၊ လွတ်ခြင်းငှာ။ န ဥဿဟန္တိ၊ မစွမ်းနိုင်ကုန်။ တံ တေနကာရဏေန၊ ထိုအကြောင်းကြောင့်။ ပဗ္ဗဇိတွာ၊ ရဟန်းပြု၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ စရာမိ၊ ကျင့်အံ့ဟူ၍။ မေ၊ ငါ၏။ မတိ၊ စိတ်နှလုံးသည်။ ဟောတိ၊ တုံးတုံးချ၍ဖြစ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဧကစ္စိယာ၊ အချို့သော မင်းတို့သည်။ ဟတ္ထီဟိ၊ ဆင်တို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ အေဿဟိ၊ မြင်းတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ရထေဟိ၊ ရထားတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ပတ္တီဟိ၊ ခြေသည်သူရဲတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ပစ္စတ္ထိကရာဇူနံ၊ ရန်သူမင်းတို့၏။ ပုရာနဂရာနိ၊ မြို့တို့ကို။ ပတဉ္ဇန္တိ၊ ဖျက်ဆီးနိုင်ကုန်၏။ ပဓံသယန္တိ၊ ဗိုလ်ထုကိုဖျက်ဆီးလျက်အသက်ကုန်ခြင်းသို့ ရောက်စေကုန်၏။ တေပိ၊ ထိုမင်းတို့သည်လည်း။ မရဏကာလေ၊ သေအံ့သော အခါ၌။ ပတ္တေ၊ ရောက်လတ်သော်။ မစ္စုနော၊ များသော စစ်သည်ရှိသော သေမင်းကို။ ဘဉ္ဇိတုံ၊ ချိုးဖျက်ခြင်းငှာ။ န ဥဿဟန္တိ၊ မစွမ်းနိုင်ကုန်။ တံတေနကာရဏေန၊ ထိုအကြောင်းကြောင့်။ ပဗ္ဗဇိတွာ၊ ရဟန်းပြု၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ စရာမိ၊ ကျင့်အံ့ဟူ၍။ မေ၊ ငါ၏။ မတိ၊ စိတ်နှလုံးသည်။ ဟောတိ၊ တုံးတုံးချ၍ ဖြစ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ပသိန္နာ၊ ပါးစောင်နှစ်ဘက်သို့အိမ်ဟုဆိုအပ်သောသုံးပါးသော အရပ်တို့၌

၈၂+၈၃+ပေါက်ပြဲကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘိန္နာဂဠာ၊ ပေါက်ပြဲရာအရပ်မှ ယိုစီးသော မုန်ရှိကုန်သော။ မတ္တာ၊ အမုန်ယစ်ကုန်သော။ ဂဇာ၊ ဆင်တို့သည်။ နဂရာနိ၊ တစ်ဘက်ရန်မှမင်း၏ မြို့တို့ကို။ မဒ္ဒန္တိ၊ နင်းချိုးဖျက်ဆီးနိုင်ကုန်၏။ ဇနံ၊ ရန်သူဗိုလ်ထုလူအစုကို။ ဟနန္တိ၊ ဝှေ့နင်းသတ်ဖြတ်ကုန်၏။ တေပိ၊ ထိုအမုန်ယစ်သောဆင်တို့သည်လည်း။ မစ္စုနော၊ များသောစစ်သည်ရှိသော သေမင်းကို။ မဒ္ဒိတုံ၊ နင်းချိုးဖျက်ဆီးခြင်းငှာ။ န ဥဿဟန္တိ၊ မစွမ်းနိုင်ကုန်။ တံ တေနကာရဏေန၊ ထိုအကြောင်းကြောင့်။ ပဗ္ဗဇိတွာ၊ ရဟန်းပြု၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ စရာမိ၊ ကျင့်အံ့ဟူ၍။ မေ၊ ငါ၏။ မတိ၊ စိတ်နှလုံးသည်။ ဟောတိ၊ တုံးတုံးချ၍ ဖြစ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဝိရာ၊ ရဲရင့်ကုန်သော။ ကတဟတ္ထာ၊ ကောင်းစွာသင်အပ်ပြီးသော လေးအတတ်ရှိကုန်သော။ ကတဟတ္ထာ၊ ကောင်းစွာ သင်အပ်ပြီးသော လေးအတတ်ရှိကုန်သော။ ဣဿာသိနော၊ လေးသမားတို့သည်လည်းကောင်း။ အက္ခဏဝေဓိနော၊ မချွတ်မယွင်းပစ်နိုင်ကုန်သော။ ဣဿာသိနော ပိ၊ လေးသမားတို့သည်လည်းကောင်း။ မစ္စုနော၊ များသော စစ်သည်ရှိသော သေမင်းကို။ ဝိဇ္ဈိတုံ၊ ထိုးပစ်ခြင်းငှာ။ န ဥဿဟန္တိ၊ မစွမ်းနိုင်ကုန်။ တံ တေနကာရဏေန၊ ထိုအကြောင်းကြောင့်။ ပဗ္ဗဇိတွာ၊ ရဟန်းပြု၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ စရာမိ၊ ကျင့်အံ့ဟူ၍။ မေ၊ ငါ၏။ မတိ၊ စိတ်နှလုံးသည်။ ဟောတိ၊ တုံးတုံးချ၍ဖြစ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောခမည်းတော်မင်းကြီး။ သရာနိ၊ အနဝတတ်အစရှိသော အိုင်ကြီးတို့သည်လည်း။ ခီယန္တိ၊ ခန်းခြောက်ကုန်၏။ သသေလကာနနာ၊ တောင်တော အုပ်နှင့်တကွသော မြေကြီးသည်လည်း။ ခီယတိ၊ ကုန်တတ်၏။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ဣဒံသင်္ခါရဂတံ၊ ဤသင်္ခါရအပေါင်းသည်။ ဒီဃမန္တရံ၊ ရှည်မြင့်စွာသော ကာလသို့။ ဂန္တွာ၊ ရောက်၏။ ခီယတိ ဟိ ခီယတိ ဧဝ၊ ကုန်သည်သာတည်း။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ဣဒံသင်္ခါရဂတံ၊ ဤသင်္ခါရအပေါင်းသည်။ ကာလပရိယာယံ၊ ပျက်ချိန်ကာလအလှည့်သို့။ ပတ္တာ၊ ရောက်၍။ ဘဉ္ဇရေ ဟိ ဘဉ္ဇရေ ဧဝ၊ ပျက်စီးသည်သာတည်း။ တံ တေနကာရဏေန၊ ထိုအကြောင်းကြောင့်။ ပဗ္ဗဇိတွာ၊ ရဟန်းပြု၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ စရာမိ၊ ကျင့်အံ့ဟူ၍။ မေ၊ ငါ၏။ မတိ၊ စိတ်နှလုံးသည်။ ဟောတိ၊ တုံးတုံးချ၍ဖြစ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောခမည်းတော်မင်းကြီး။ ဣဓ၊ ဤလူ့ဘုံ၌။ ပါဏဘူတော ပါဏဘူတာနံ၊ သတ္တဝါဖြစ်ကုန်သော။ သဗ္ဗေ သမေဝ၊ အလုံးစုံသာလျင်ဖြစ်ကုန်သော။ န ရနာရီ၊ ယောကျ်ားမိန်းမတို့၏။ ဇီဝိတံ၊ အသက်သည်။ စလာစလံ၊ အလှုပ်လှုပ်ရှိ၏။ ဓုတ္တဿ၊ သေသောက်ကြူး၏။ ပဋော၊ ပုဆိုးသည်။ စလေဣဝ၊ အမြဲလှုပ်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ကူလဇော၊ မြစ်ကမ်းနား၌ရောက်သော။

၈၃+၈၄+ ဒုမော၊ သစ်ပင်သည်။ စလေဣဝ၊ အတည်အမြဲလှုပ်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ သဗ္ဗေသံ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ န ရနာရီနံ၊ မိန်းမယောကျ်ားတို့၏။ ဇီဝိတံ၊ အသက်သည်။ လုဇ္ဇတိ၊ ပျက်စီးတတ်၏။ တံ တေနကာရဏေန၊ ထိုအကြောင်းကြောင့်။ ပဗ္ဗဇိတွာ၊ ရဟန်းပြု၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ စရာမိ၊ ကျင့်အံ့ဟူ၍။ မေ၊ ငါ၏။ မတိ၊ စိတ်နှလုံးသည်။ ဟောတိ၊ တုံးတုံးချ၍ဖြစ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဒုမဖလာနိ၊ သစ်ရွက်သစ်သီးတို့သည်။ ပတိန္တိဣဝ၊ ကြွေကျကုန်သကဲ့သို့။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ ဒဟရာ စ၊ ငယ်သည်လည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဝုဍ္ဎာ စ၊ ကြီးသည်လည်းဖြစ်ကုန်သော။ နာရိယော စ၊ မိန်းမတို့သည်လည်းကောင်း။ န ရာ စ၊ ယောကျ်ားတို့သည်လည်းကောင်း။ မဇ္ဈိမပေါရိသာ စ၊ ဥဘတောဗျဉ္ဇန ပဏ္ဍုက်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဣမေမာဏဝါ၊ ဤသတ္တဝါတို့သည်။ သရီရဘေဒါ၊ ကိုယ်ခန္ဓာပျက်စီးခြင်းကြောင့်။ ပတန္တိ၊ သေမင်းစစ်ပွဲ၌ကျကုန်၏။ တံ တေနကာရဏေန၊ ထိုအကြောင်းကြောင့်။ ပဗ္ဗဇိတွာ၊ ရဟန်းပြု၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ စရာမိ၊ ကျင့်အံ့ဟူ၍။ မေ၊ ငါ၏။ မတိ၊ စိတ်နှလုံးသည်။ ဟောတိ၊ တုံးတုံးချ၍ ဖြစ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောခမည်းတော်မင်းကြီး။ အယံဝယော၊ ဤသတ္တဝါတို့၏ အရွယ်သည်။ တာရကရာဇသန္နိဘော၊ ကြယ်အပေါင်းတို့၏ မင်းဖြစ်သော လနှင့်တူသည်ဖြစ်၍ လဆုတ်ပက္ခ၌ ကုန်ပြီးလျက်လဆန်းပက္ခ၌ပြည့်ပြန်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဟိ သစ္စံ၊ မှန်၏။ သတ္တာနံ၊ သတ္တဝါတို့၏။ ယံ၊ အကြင်အရွယ်သည်။ အဗ္ဘတီတံ၊ လွန်လေပြီ။ တံ၊ ထိုအရွယ်သည်။ ဂတမေဝ၊ လွန်သွားသည်သာတည်း။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ တံ၊ ထိုလွန်သွားလေပြီးသော အရွယ်သည်။ တဿ၊ ထိုသတ္တဝါအား။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ အာဂမံ၊ လာပြန်ခြင်းသည်။ န အတ္ထိ၊ မရှိ။ ဇိဏ္ဏဿ၊ အိုမင်းပြီးသောသူအား။ ရတိပိ၊ ကာမဂုဏ်၌မွေ့လျော်ခြင်းသည်လည်း။ န အတ္ထိ၊ မရှိ။ သုခံ၊ ကာမဂုဏ်ကိုစွဲ၍ ဖြစ်သော ချမ်းသာသည်။ ကုတော၊ အဘယ်မှာရှိအံ့နည်း။ တံ တေနကာရဏေန၊ ထိုအကြောင်းကြောင့်။ ပဗ္ဗဇိတွာ၊ ရဟန်းပြု၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ စရာမိ၊ ကျင့်အံ့ဟူ၍။ မေ၊ ငါ၏။ မတိ၊ စိတ်နှလုံးသည်။ ဟောတိ၊ တုံးတုံးချ၍ဖြစ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောခမည်းတော်မင်းကြီး။ ယက္ခာ စ၊ တန်ခိုးရှိသော ဘီလူးတို့သည်လည်းကောင်း။ ပိသာ စ၊ မြေဘုတ်ဘီလူးတို့သည်လည်းကောင်း။ အထဝါ၊ ထိုမှတစ်ပါး။ ပေတာပိ၊ ပြိတ္တာတို့သည်လည်းကောင်း။ ကုပိတာ၊ အမျက်ထွက်ကုန်၍။ မာနုသေ၊ လူတို့ကို။ အဿာသန္တိ၊ ထွက်သက်လေဖြင့်ပုတ်ခတ်သတ်နိုင်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုဘီလူးပြိတ္တာတို့သည်။ မစ္စုနာ၊ သေမင်းကို။ အဿာသိတုံ၊ ထွက်သက်လေဖြင့် ပုတ်ခတ်သတ်ခြင်းငှာ။

၈၄+၈၅+ န ဥဿဟန္တိ၊ မစွမ်းနိုင်ကုန်။ တံ တေနကာရဏေန၊ ထိုအကြောင်းကြောင့်။ ပဗ္ဗဇိတွာ၊ ရဟန်းပြု၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ စရာမိ၊ ကျင့်အံ့ဟူ၍။ မေ၊ ငါ၏။ မတိ၊ စိတ်နှလုံးသည်။ ဟောတိ၊ တုံးတုံးချ၍ဖြစ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောခမည်းတော်မင်းကြီး။ ကုပိတေ၊ အမျက်ထွက်ကုန်သော။ ယက္ခေ ပိ၊ တန်ခိုးကြီးသော ဘီလူးတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပိသာ စေပိ၊ မြေဘုတ်ဘီလူးတို့ကိုလည်းကောင်း။ အထ ဝါ၊ ထိုမှတစ်ပါး။ ပေတေပိ၊ ပြိတ္တာတို့ကိုလည်းကောင်း။ ယေဘူတဝိဇ္ဇာ၊ အကြင်ဘူတဝိဇ္ဇာကိုတတ်ကုန်သော ဆေးသမားတို့သည်။ နိဇ္ဈာပန၊ ပူဇော်သောအမှုဖြင့်သည်းခံစေခြင်း ကြည်ညိုစေခြင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုနိုင်ကုန်၏။ တေဘူတဝေဇ္ဇာ၊ ထိုဘူတဝိဇ္ဇာကိုတတ်ကုန်သော ဆေးသမားတို့သည်။ မစ္စုနော၊ သေမင်းကို။ နိဇ္ဈာပနံ၊ ပူဇော်သော အမှုဖြင့် သည်းခံစေခြင်း ကြည်ညိုစေခြင်းကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ န ဥဿဟန္တိ၊ မစွမ်းနိုင်ကုန်။ တံ တေနကာရဏေ န၊ ထိုအကြောင်းကြောင့်။ ပဗ္ဗဇိတွာ၊ ရဟန်းပြု၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ စရာမိ၊ ကျင့်အံ့ဟူ၍။ မေ၊ ငါ၏။ မတိ၊ စိတ်နှလုံးသည်။ ဟောတိ၊ တုံးတုံးချ၍ဖြစ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောခမည်းတော်မင်းကြီး။ အပရာဓကေ၊ မင်းအားပြစ်မှားတတ်ကုန်သော သူတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒူသကေ၊ ပြည်ရွာကိုဖျက်ဆီးတတ်ကုန်သော သူတို့ကိုလည်းကောင်း။ ရာဇနော၊ ပြည့်ရှင်မင်းတို့သည်။ ဒေါသံ၊ အပြစ်ကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ ဒဏ္ဍေန္တိ၊ အပြစ်အားလျော်စွာ ဒဏ်ခတ်နိုင်ကုန်၏။ တေပိ၊ ထိုမင်းတို့စင်လျက်လည်း။ မစ္စုနော၊ သေမင်းကို။ ဒဏ္ဍယိတုံ၊ ဒဏ်ပေးခြင်းငှာ။ န ဥဿဟန္တိ၊ မစွမ်းနိုင်ကုန်။ တံတေနကာရဏေန၊ ထိုအကြောင်းကြောင့်။ ပဗ္ဗဇိတွာ၊ ရဟန်းပြု၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ စရာမိ၊ ကျင့်အံ့ဟူ၍။ မေ၊ ငါ၏။ မတိ၊ စိတ်နှလုံးသည်။ ဟောတိ၊ တုံးတုံးချ၍ဖြစ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောခမည်းတော်မင်းကြီး။ အပရာဓကာ၊ မင်းအားပြစ်မှားတတ်ကုန်သော သူတို့လည်းကောင်း။ ဒူသကာ စ၊ ပြည်ရွာကိုဖျက်ဆီးတတ်ကုန်သော သူတို့သည်လည်းကောင်း။ ဟေဋ္ဌကာ စ၊ အိမ်ခြံစပ်ကိုဘောက်ခြင်းစသည်တို့ဖြင့် လုယက်တတ်ကုန်သော သူတို့သည်လည်းကောင်း။ တေပိ၊ ထိုသူတို့သည်လည်း။ ရာဇာနော၊ မင်းတို့ကို။ နိဇ္ဈာပေတုံ၊ သက်သေတို့ဖြင့်မိမိအပြစ်မရှိသည်၏ အဖြစ်ကိုပြု၍ ကြည်ညိုစေခြင်းငှာ။ လဘန္တိ၊ ရကုန်၏။ မစ္စုနော၊ သေမင်းကို။ နိဇ္ဈာပနံ၊ သက်သေတို့ဖြင့် မိမိအပြစ်မရှိသည်၏ အဖြစ်ကို ပြု၍ကြည်ညိုစေခြင်းငှာ။ န ကရောန္တိ၊ မပြုနိုင်ကုန်။ တံတေန

၈၅+၈၆+ ကာရဏေန၊ ထိုအကြောင်းကြောင့်။ ပဗ္ဗဇိတွာ၊ ရဟန်းပြု၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ စရာမိ၊ ကျင့်အံ့ဟူ၍။ မေ၊ ငါ၏။ မတိ၊ စိတ်နှလုံးသည်။ ဟောတိ၊ တုံးတုံးချ၍ဖြစ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောခမည်းတော်မင်းကြီး။ အယံ၊ ဤသူသည်ကား။ ခတ္တိယော၊ မင်းတည်း။ ဧဝမ္ပိ၊ ဤသို့လည်း။ မစ္စုရာဇဿ၊ သေမင်း၏။ အပေက္ခံ၊ ငဲ့ကွက်ခြင်းသည်။ နအတ္ထိ၊ မရှိ။ အယံ၊ ဤသူသည်ကား။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားတည်း။ ဧဝမ္ပိ၊ ဤသို့လည်း။ မစ္စုရာဇဿ၊ သေမင်း၏။ အပေက္ခံ၊ ငဲ့ကွက်ခြင်းသည်။ န စအတ္ထိ၊ မရှိသည်သာတည်း။ ဣမေ၊ ဤသူတို့သည်ကား။ အဍ္ဎကာ၊ ကြွယ်ဝသောသူတို့တည်း။ ဧဝမ္ပိ၊ ဤသို့လည်း။ မစ္စုရာဇဿ၊ သေမင်း၏။ အပေက္ခံ၊ ငဲ့ကွက်ခြင်းသည်။ န စအတ္ထိ၊ မရှိသည်သာတည်း။ အယံ၊ ဤသူသည်ကား။ ဗလဝါ၊ ကာယဗလဉာဏဗလဖြင့် ကြီးသော သူတည်း။ အယံ၊ ဤသူသည်ကား။ တေဇဝါ၊ ဘုန်းတန်ခိုးကြီးသော သူတည်း။ ဧဝမ္ပိ၊ ဤသို့လည်း။ မစ္စုရာဇဿ၊ သေမင်း၏။ အပေက္ခံ၊ ငဲ့ကွက်ခြင်းသည်။ နစအတ္ထိ၊ မရှိသည်သာတည်း။ တံ တေနကာရဏေန၊ ထိုအကြောင်းကြောင့်။ ပဗ္ဗဇိတွာ၊ ရဟန်းပြု၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ စရာမိ၊ ကျင့်အံ့ဟူ၍။ မေ၊ ငါ၏။ မတိ၊ စိတ်နှလုံးသည်။ ဟောတိ၊ တုံးတုံးချ၍ဖြစ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောခမည်းတော်မင်းကြီး။ သီဟာ စ၊ ခြင်္သေ့တို့သည်လည်းကောင်း။ ဗျဂ္ဃာ စ၊ ကျားတို့သည်လည်းကောင်း။ အထော၊ ထိုမှ။ ဒီပိယော စ၊ သစ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဝိပ္ဖန္ဒမာနံ၊ ကြောက်ရွံ့တုန်လှုပ်သော သတ္တဝါကို။ ပသယှ၊ နှိပ်စက်၍။ ခါဒန္တိ၊ စားကုန်၏။ တေပိ၊ ထိုခြင်္သေ့ကျားသစ်တို့သည်လည်း။ မစ္စုနော၊ သေမင်းကို။ ခါဒိတုံ၊ စားခြင်းငှာ။ န ဥဿဟန္တိ၊ မစွမ်းနိုင်ကုန်။ တံ တေနကာရဏေန၊ ထိုအကြောင်းကြောင့်။ ပဗ္ဗဇိတွာ၊ ရဟန်းပြု၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ စရာမိ၊ ကျင့်အံ့ဟူ၍။ မေ၊ ငါ၏။ မတိ၊ စိတ်နှလုံးသည်။ ဟောတိ၊ တုံးတုံးချ၍ဖြစ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ မာယာကာရာ၊ မျက်လှည့် သည်တို့သည်။ ရင်္ဂမဇ္ဈေ၊ ပွဲသဘင်အလယ်၌။ မာယံ၊ မျက်လှည့်ကို။ ကရောန္တော၊ ပြုကုန်သည်ဖြစ်၍။ တာဝေဒေ၊ ထိုသို့ မျက်လှည့်ပြသော ခဏ၌။ ဇနဿ၊ လူအပေါင်း၏။ စက္ခူနိ၊ မျက်စိတို့ကို။ မောဟေန္တိ၊ မဟုတ်သည်ကိုအဟုတ်ပြု၍ပြကုန်လျက် တွေဝေစေနိုင်ကုန်၏။ မစ္စုနော၊ သေမင်းကို။ မောဟယိတုံ၊ တွေဝေစေခြင်းငှာ။ န ဥဿဟန္တိ၊ မစွမ်းနိုင်ကုန်။ တံတေနကာရဏေန၊ ထိုအကြောင်းကြောင့်။ ပဗ္ဗဇိတွာ၊ ရဟန်းပြု၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ စရာမိ၊ ကျင့်အံ့ဟူ၍။ မေ၊ ငါ၏။ မတိ၊ စိတ်နှလုံးသည်။ ဟောတိ၊ တုံးတုံးချ၍ ဖြစ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောခမည်းတော်မင်းကြီး။ ဥဂ္ဂတေဇာ၊ ထက်

၈၆+၈၇+သောအဆိတ်ဟူသော တန်ခိုးရှိကုန်သော။ အာသီဝိသာ၊ မြွေတို့သည်။ ကုပိတာ၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ မာနုဿေ၊ လူတို့ကို။ ဍဿန္တိ၊ ကိုက်နိုင်ကုန်၏။ မာရေန္တိ၊ သတ်ကုန်၏။ တေပိ၊ ထိုမြွေတို့သည်လည်း။ မစ္စုနော၊ သေမင်းကို။ ဍဿိတုံ၊ ကိုက်ခြင်းငှာ။ န ဥဿဟန္တိ၊ မစွမ်းနိုင်ကုန်။ တံ တေနကာရဏေန၊ ထိုအကြောင်းကြောင့်။ ပဗ္ဗဇိတွာ၊ ရဟန်းပြု၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ စရာမိ၊ ကျင့်အံ့ဟူ၍။ မေ၊ ငါ၏။ မတိ၊ စိတ်နှလုံးသည်။ ဟောတိ၊ တုံးတုံးချ၍ဖြစ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောခမည်းတော်မင်းကြီး။ အာသီဝိသာ၊ မြွေတို့သည်။ ကုပိတာ၊ အမျက်ထွက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ယံ၊ အကြင်သူကို။ ဍဿန္တိ၊ ကိုက်ကုန်၏။ တံ၊ ထိုသူကို။ တိကိစ္ဆကာ၊ အဆိတ်ကိုနိုင်သော သမားတို့သည်။ တေသံ၊ ထိုမြွေတို့၏။ ဝိသံ၊ အဆိပ်ကို။ န ဟနန္တိ၊ မဖျောက်နိုင်ကုန်။ တံ တေနကာရဏေန၊ ထိုအကြောင်းကြောင့်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပဗ္ဗဇိတွာ၊ ရဟန်းပြု၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ စရာမိ၊ ကျင့်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ မတိ၊ အယူသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောခမည်းတော်မင်းကြီး။ ဓမ္မန္တရီ၊ ဓမ္မန္တရီ မည်သော ဆေးသမားသည်လည်းကောင်း။ ဝေတရဏီ၊ ဝေတရဏီမည်သော ဆေးသမားသည်လည်းကောင်း။ ဘောဇော၊ ဘောဇမည်သော ဆေးသမားသည်လည်းကောင်း။ ဘုဇင်္ဂမာနံ၊ မြွေတို့၏။ ဝိသာနိ၊ အဆိပ်တို့ကို။ ဟန္တွာန၊ ပယ်ဖျောက်၍။ သုယျန္တိ၊ ကောင်းစွာ သွားနိုင်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုဓမ္မန္တရီစသော ဆေးသမားတို့သည်။ ယထေဝ၊ ထို့အတူသာလျှင်။ ဍဋ္ဌဿ၊ ကိုက်သော။ မစ္စုနော၊ သေမင်း၏။ ဝိသာနိ၊ အဆိပ်တို့ကို။ န ဟနန္တိ၊ မဖျောက်နိုင်ကုန်။ တေ၊ ထိုဆေးသမားတို့သည်။ ကာလင်္ကတာ၊ သေကုန်ပြီ။ တံတေနကာရဏေန၊ ထိုအကြောင်းကြောင့်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပဗ္ဗဇိတွာ၊ ရဟန်းပြု၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ စရာမိ၊ ကျင့်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ မတိ၊ အယူသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောခမည်းတော်မင်းကြီး။ ဝိဇ္ဇာဓရာ၊ ဝိဇ္ဇာမိုရ်တို့သည်။ ဃောရံ၊ ဃောရမည်သော အတတ်ဂန္ဓာရီမည်သော အတတ်ကို။ အဓီယမာနာ၊ သင်ကုန်၍။ မောစေန္တိ၊ ရန်သူလက်မှထွက်နိုင်ကုန်၏။ ဃောရံ၊ ဃောရမည်သော။ အတတ်ဂန္ဓာရီမည်သော အတတ်ကို။ ဘာဝေတွာ၊ တုံစေ၍။ ဩသဓေဟိ၊ ဆေးတို့ဖြင့်။ အဒဿနံ၊ ရန်သူတို့ မမြင်ရာသို့။ ဝဇန္တိ၊ ရောက်နိုင်ကုန်၏။ မစ္စုရာဇဿ၊ သေမင်း၏။ အဒဿနံ၊ မမြင်ရာသို့။ န ဝဇန္တိ၊ မရောက်နိုင်ကုန်။ တံတေနကာရဏေန

၈၇+၈၈+ထိုအကြောင်းကြောင့်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပဗ္ဗဇိတွာ၊ ရဟန်းပြု၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ စရာမိ၊ ကျင့်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ မတိ၊ အယူသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောခမည်းတော်မင်းကြီး။ ဓမ္မော၊ သုစရိုက်တရားသည်ကား။ ဓမ္မာစာရိံ၊ သုစရိုက်တရားကို ကျင့်သော သူကို။ ဟဝေ၊ စင်စစ်။ ရက္ခတိ၊ စောင့်တတ်၏။ သုစိဏ္ဏော၊ ကောင်းစွာ ကျင့်သော။ ဓမ္မော၊ သုစရိုက်တရားသည်။ သုခံ၊ လူနတ်နိဗ္ဗာန်ချမ်းသာသို့။ အာဝဟတိ၊ ရွက်ဆောင်တတ်၏။ ဧသဧသော၊ ဤချမ်းသာကိုဆောင်ခြင်းသည်။ သုစိဏ္ဏဿ၊ ကောင်းစွာ ကျင့်အပ်သော။ ဓမ္မဿ၊ သုစရိုက်တရား၏။ အာနိသံသော၊ အကျိုးတည်း။ ဓမ္မစာရီ၊ သုစရိုက်တရားကို ကျင့်သော သူသည်။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ အပါယ်လေးပါးသို့။ န ဂစ္ဆတိ၊ မလားရ။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော ခမည်းတော်မင်းကြီး။ ဓမ္မော စ၊ သုစရိုက်တရားလည်းကောင်း။ အဓမ္မော စ၊ ဒုစရိုက်တရား လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဘော၊ နှစ်ပါးကုန်သော တရားတို့သည်။ သမဝိပါကိနော၊ တူမျှသော အကျိုးပေးခြင်းရှိကုန်သည်။ န ဟိဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ အဓမ္မော၊ ဒုစရိုက်တရားသည်။ နိရယံ၊ ငရဲသို့။ နေတိ၊ ဆောင်တတ်၏။ ဓမ္မော၊ သုစရိုက်တရားသည်။ သုဂတိံ၊ သုဂတိဘဝသို့။ ပါပေတိ၊ ရောက်စေတတ်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ စုဒ္ဒသမံ၊ တစ်ဆယ့်လေးခုမြောက်သော။ အယောဃရဇာတကံ၊ အယောဃရဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ တဿ၊ ထိုဝီသတိနိပါတ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ မာတင်္ဂသမ္ဘူတသိဝိသိမန္တော၊ မာတင်္ဂဇာတ်၊ စိတ္တသမ္ဘူတဇာတ်၊ သိဝိဇာတ်၊ သီရိမန္တဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ရောဟဏဟံသသတ္တိဂုမ္ဗော၊ ရောဟဏမိဘဇာတ်၊ စူဠဟံသဇာတ်၊ သတ္တိဂုမ္ဗဇာတ် သည်လည်းကောင်း။ ဘလ္လာတိယ၊ ဘလ္လာတိယဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ သောမနဿ၊ သောမနဿဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ စမ္ပေယျ၊ စမ္ပေယျဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ဗြဟ္မမဟာပလောဘနဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ပဉ္စပဏ္ဍိတ၊ ပဉ္စပဏ္ဍိတဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ စီရဿံဝတ၊ ဟတ္တိပါလဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ အယောဃရ၊ အယောဃရဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ စုဒ္ဒသ၊ တစ်ဆယ့်လေးဇာတ်တို့တည်း။ ပါဌဇာတ်။ ဝီသတိနိပါတ်ပါဠိတော်နိသျပြီး၏။

တိံသနိပါတ်

၅၁၁. ကိံဆန္ဒဇာတ်

ဗြဟ္မဏ၊ မကောင်းမှုကိုအပပြုပြီးသောရှင်ရသေ့။ ကိံ ဆန္ဒော၊ အဘယ်ကိုအလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကိမဓိပ္ပါယော၊ အဘယ်စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ကိံ ပတ္ထယာနော၊ အဘယ်ကိုတောင့်တသည်ဖြစ်၍။ ကိံ၊ အဘယ်ကို။ ဧသေန္တော၊ ရှာမှီးသည်ဖြစ်၍။ ကေနအတ္ထေန၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်။ တွံ၊ ရှင်ရသေ့သည်။ ဧကော၊ တစ်ယောက်တည်း။ ဃမ္မမှိ၊ ပူစွာသောနေ့အခါ၌။ သမ္မသိ၊ နေဘိသနည်း။ အမလမဇ္ဈိမေ၊ အညစ်အကြေးကင်းသောခါးရှိသောနတ်သမီး။ ဝါရီဓရော၊ ရေကိုဆောင်သော။ သုပရိဏာမဝါ၊ ကောင်းသောသဏ္ဌာန်ရှိသော။ မဟာကုမ္ဘောယထာ၊ အိုးကြီးကဲ့သို့။ တထူပမံ၊ ထိုအိုးကြီးနှင့်တူသော။ ဝဏ္ဏဂန္ဓရသုတ္တမံ၊ အဆင်းအနံ့အရသာနှင့်ပြည့်စုံသော။ သောတေန၊ မြစ်ရေအယဉ်သည်။ ဝုယှမာနံ၊ မျှောအပ်သော။ အမ္ဗပက္ကံ၊ သရက်သီးမှည့်ကို။ ဒိသွာန၊ မြင်သည်ဖြစ်၍။ အဂ္ဂိယာယတနံ၊ မီးတင်းကုပ်သို့။ အာဟရိ၊ ဆောင်ပြီ။ ဒေဝီတေ၊ နတ်သမီး။ တတော၊ ထိုသို့ဆောင်ယူပြီးမှ။ ကဒလိပတ္တေသု၊ ငှက်ပျောရွက်တို့၌။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထား၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ နံ၊ ထိုသရက်သီးကို။ သတ္ထေန၊ ဓားငယ်ဖြင့်။ ဝိကပ္ပေတွာ၊ လှီး၍။ ခါဒိ၊ စားပြီ။ အမ္ဗော၊ သရက်သီးသည်။ မေ၊ ငါ၏။ ခုပ္ပိပါသံ၊ မွတ်သိပ်ခြင်းကို။ ပဟာသိ၊ ပယ်ပြီ။ ဒေဝီတေ၊ နတ်သမီး။ အပ္ပေတဒရထော၊ ကင်းသော ပူပန်ခြင်းရှိသော။ သောအဟံ၊ ထိုငါသည်။ ဗျန္တိဘူတော၊ ကုန်ပြီးသောသရက်သီးရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒုက္ခက္ခမော၊ ကောင်းသောအရသာကိုမရခြင်းကြောင့်ကိုယ်၏မခန့်ခြင်းရှိလျက်။ ကေသုစိ၊ အချို့ကုန်သော။ အညေသု၊ သရက်သီးကြီးမှတစ်ပါးကုန်သော။ ဖလေသု၊ ငှက်ပျောသီး၊ ပိန်းနှဲသီးအစရှိသောသစ်သီးတို့၌။ အဿာဒံ၊ ကောင်းမြတ်သော အရသာကို။ နာဓိဂစ္ဆာမိ၊ မရ။ ဒေဝဓီတေ၊ နတ်သမီး။ ယံဖလံ၊ အကြင်သရက်သီးသည်။ မမ၊ ငါ၏။ သာဒု၊ ချိုမြိန်ခြင်းသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ မဟဏ္ဏဝေ၊ နက်ကျယ်သောများသော ရေရှိသော မြစ်ကြီး၌။ ဝုယှမာနံ၊ မျှောသော။ ယံအမ္ဗံ၊ အကြင်သရက်သီးကို။ ဥဒမိသ္မာ၊ မြစ်မှ။ ဥဒ္ဓရိ၊ ဆယ်တင်၏။ တံအမ္ဗံ၊ ထိုသရက်သီးသည်။ မမံ၊ ငါကို။ သောသေတွာ၊ ခြောက်သွေ့စေ၍။ မရဏံ၊ သေခြင်းသို့။ အာဂမိဿတိ နုန၊ ဆောင်အံ့သည်တကား။ ဒေဝဓိတေ၊ နတ်သမီး။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဥပဝသာမိ၊ မွတ်သိပ်ခြင်းဆာခြင်းတို့ကြောင့် အနီးသို့ကပ်၍နေ၏။ တံသဗ္ဗံ၊ ထိုအလုံးစုံသော အကြောင်းကို။ တေ၊ သင်နတ်သမီးအား။ မယာ၊ ငါသည်။ အက္ခာတံ၊ ပြောအပ်ပြီ။ အယံနဒီ၊ ဤမြစ်သည်။ ပုထုလောမာယုတာ၊ ကြီးစွာသောနှုတ်သီးအမွေးရှိကုန်သောငါးတို့နှင့်ယှဉ်၏။ ပုထု၊ အပြောကျယ်၏။ ရမ္မံ၊ မွေ့လျော်ဖွယ်ရှိသော မြစ်ကို။ ပဋိ၊ စွဲ၍။ နိသိန္နော၊ နေသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ အပလာယိနီ၊ မသွားမူ၍ ငါ၏ရှေ့ရှုရပ်သောနတ်သမီး။ တွဉ္စခေါ၊ သင်သည်သာလျှင်။ မေ၊ ငါအား။ အတ္တာနံဧဝ၊ မိမိကိုယ်ကိုသာလျှင်။ အက္ခာဟိ၊ ပြောလော့။ တွံ၊ သင်သည်။ ကာဝါ၊ အဘယ်သူသည်မူလည်း။ အသိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ကလျာဏေ၊ ကောင်းခြင်းငါးပါးနှင့်ပြည့်စုံသော။ သုမဇ္ဈိမေ၊ တင့်တယ်သောခါးရှိသောနတ်သမီး။ တွံ၊ သင်နတ်သမီးသည်။ ကိဿဝါ၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်။ ဣဓ၊ ဤအရပ်သို့။ အာဂတာ၊ လာသနည်း။ ဒေဝီတေ၊ နတ်သမီး။ တွံ၊ နတ်သမီးသည်။ ရူပပဋလမဋ္ဌီဝ၊ ကောင်းစွာချောမောပြေပြစ်သော ရွှေပျားကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဂိရိယာနုဇာယ၊ တောင်လျက်တောင်ဝှမ်း၌ ဖြစ်သော။ ဗဟဂ္ဂီဣဝ၊ တင့်တယ်၏။ ဒေဝေသု၊ နတ်တို့တွင်။ ဒေဝါနံ၊ နတ်ပြည်ခြောက်ထပ်နတ်တို့၏။ ပရိစာရိကာ၊ အလုပ်အကျွေးဖြစ်ကုန်သော။ ယာနာရီယော၊ အကြင်မိန်းမတို့သည်လည်းကောင်း။ မနုဿလောကသ္မိံ၊ လူ့ပြည်၌။ ယာနိရိယောစ၊ အကြင်မိန်းမတို့သည်လည်းကောင်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဒေဝေသုစ၊ နတ်ပြည်ခြောက်ထပ်တို့၌ လည်းကောင်း။ ဂန္ဓဗ္ဗေသုစ၊ အမြစ်နံ့သာ၊ အရွက်နံ့သာ၊ အခေါက်နံ့သာ အစရှိသည်တို့ကိုမှီကုန်သော ဂန္ဓဗ္ဗနတ်တို့၌ လည်းကောင်း။ မနုဿလောကေစ၊ လူ့ပြည်တို့၌ လည်းကောင်း။ ဇာတာသု၊ ဖြစ်ကုန်သောမိန်းမတို့တွင်။ တေ၊ သင်

ဝ၂+ဝ၃+နှင့်။ ရူပေန၊ အဆင်းအားဖြင့်။ အနုဂတာ၊ တူသောအဖြစ်သို့ရောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိကုန်။ တေ၊ သင်နှင့်။ ရူပေန၊ အလုံးအရပ်သဏ္ဌာန်အားဖြင့်။ သာဒိသီ၊ တူသောမိန်းမတို့သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိကုန်။ စာရူပုဗ္ဗင်္ဂီ၊ ရွှေအဆင်းနှင့်တူသော ဥရုလက္ခဏာ နှင့်ပြည့်စုံသောနတ်သမီး။ တံ၊ သင်ကို။ မေ၊ ငါသည်။ ပုဋ္ဌော၊ မေးအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ မေ၊ ငါအား။ ဗြူဟိ၊ ဆိုဘိလော့။ နာမဉ္စ၊ အမည်အနွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဗန္ဓဝေစ၊ အမျိုးတို့ကိုလည်းကောင်း။ မေ၊ ငါအား။ အက္ခာဟိ၊ ပြောဘိလော့။ ဗြာဟ္မဏ၊ မကောင်းမှုကိုအပပြုပြီးသော ရှင်ရသေ့။ တွံ၊ ရှင်ရသေ့သည်။ ရမ္မံ၊ မွေ့လျော်ဖွယ်ရှိသော။ ယံကောသိကိံ၊ အကြင်ကောသိကီမြစ်ကို။ ပဋိ၊ စွဲ၍။ နိသိန္နော၊ နေသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ သာအဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ တတ္ထ၊ ထိုမြစ်၌။ ဘူသာလယေ၊ ပြင်းသောရေအယဉ်ရှိသောမြစ်၌ တည်သောဗိမာန်၌။ အဝုတ္ထာ၊ အစိုးရသဖြင့်နေသောနတ်သမီးတည်း။ ဝရဝါရိဝဟောဃသာ၊ မြတ်သော ရေအယဉ်နှင့်ပြည့်စုံကုန်သော။ နာနာဒုမဂဏာကိဏ္ဏာ၊ အထူးထူးသောသစ်ပင်အပေါင်းတို့ဖြင့် ပြွမ်းထသော။ ဗဟုကာ၊ များစွာကုန်သော။ ဂိရိကန္ဒရာ၊ တောင်မြောင်ချောက်ကြားမှစီးကုန်သောမြစ်တို့သည်။ ပါဝုသော၊ မိုးအခါ၌။ အဘိသန္ဒန္တိ၊ စီးဝင်လာကုန်၏။ တာ၊ ထိုမြစ်တို့သည်။ မမေဝ၊ ငါကိုသာလျှင်။ ပမုခါ ပမုခံ၊ အကြီး အမြတ်ကို။ ဟောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ အထော၊ ထို့အတူ။ မဟူ၊ များစွာကုန်သော။ ဝနတောဒါ၊ တောမှဖြစ်ကုန်သောရေတို့သည်လည်း။ မံ၊ ငါ့သို့။ အဘိသန္ဒန္တိ၊ စီးဝင်လာကုန်၏။ နီလဝါရိဝဟိဒ္ဓရာ၊ မြအဆင်းနှင့်တူသော စိမ်းညိုသောရေနှင့်ယှဉ်သော ရေအစုဟုဆိုအပ်သော အယဉ်ကိုဆောင်ကုန်သော။ ဗဟုကာ၊ များစွာကုန်သောမြစ်တို့သည်။ မံ၊ ငါ့သို့။ ဝါရိနာ၊ ရေဖြင့်။ အဘိသန္ဒန္တိ၊ ပြည့်စေကုန်၏။ တာ၊ ထိုမြစ်တို့သည်။ အမ္ဗဇမ္ဗုံလဗုဇာ၊ သရက်သီး၊ သပြေသီး၊ တောင်ပိန်းနှဲသီးတို့၎င်း။ နီပါ၊ ကျည်းသီးတို့လည်းကောင်း။ တာလမုဒုမ္ဗရာ၊ ထန်းသီး၊ ရေသဖန်းသီးတို့လည်းကောင်း။ ဗဟူနိ၊ များစွာကုန်သော။ ဖလဇာတာနိ၊ သစ်သီးမျိုးတို့ကို။ အဘိဏှသော၊ မပြတ်။ အာဝဟန္တိ၊ မျှောခဲ့ကုန်၏။ ဥဘတောတီရေ၊ ကမ်းနားနှစ်ဘက်၌။ ဇာတရုက္ခေဟိ၊ ပေါက်ရောက်ကုန်သောသစ်ပင်တို့မှ။ တံဖလံ၊ ထိုအလုံးစုံသော သစ်သီးသည်။ အသံသယံ၊ ယုံမှားမရှိ။ သောတဿ၊ မြစ်ရေအယဉ်ဖြင့်။ ဝသာနုဂံ၊ ငါအလိုသို့ အစဉ်လိုက်သည်။ ဟောတိ

ဝ၃+ဝ၄+ဖြစ်၏။ ပုထုပည၊ ကြီးသောပညာရှိတော်မူသော။ ဇနာဓိပ၊ လူတို့ကို အစိုးရတော်မူသောမင်းမြတ်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏောဟိ၊ နာတော်မူလော့။ အဘိသင်္ဂံ၊ အလွန်တပ်မက်မောသဖြင့်ကပ်ငြိခြင်းကို။ မာရောစယ၊ နှစ်သက်တော်မမူလင့်။ မေဓာဝီ၊ ပညာရှိတော်မူသောမင်းမြတ်။ ဧတံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်စကားကို။ အညာယ၊ သိ၍။ တံ၊ ထိုတပ်မက်မောသဖြင့်ကပ်ငြိခြင်းကို။ ပဋိသေဓ၊ မြင်တော်မူလော့။ ရဋ္ဌာဘိဝဍ္ဎန၊ ပြည်တိုင်းကား၏ အစီးအပွားကိုလွန်စွာ ပွားစေတတ်သော။ ရာဇိသိ၊ မင်းမြတ်။ တွံ၊ သင်မင်းမြတ်သည်။ ယံယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ အာရေယမာနော၊ အသားအသွေးတို့ဖြင့်ပွားသောပျိုငယ်သော အရွယ်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်လျက်။ မရဏံ၊ သစ်သီးကိုတပ်မက်မောသဖြင့်သေခြင်းကို။ အဘိကင်္ခသိ၊ အလိုတော်ရှိ၏။ ဝေ၊ စင်စစ်။ တဝ၊ သင်မင်းမြတ်၏။ ဝုဍ္ဎာဝံ၊ ပညာရှိသောအဖြစ်ကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ နမညာမိ၊ မအောက်မေ့နိုင်။ ဣသေ၊ ရှင်ရသေ့။ ယော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ တဏှာဝသိကော၊ တဏှာအလိုသို့လိုက်သော အဖြစ်ကို။ ပိတရောစ၊ ဗြဟ္မာတို့သည်လည်းကောင်း။ သဒေကာ၊ ကာမာဝစရနတ်နှင့်တကွသော။ ဂန္ဓဗ္ဗာစ၊ ဂန္ဓဗ္ဗနတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ လောကေ၊ လူ့ပြည်၌။ သညတက္ကာ၊ ကိုယ်နှုတ်နှလုံးကိုစောင့်ရှောက်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ တပဿိနော၊ ခြိုးခြံသော အကျင့်ရှိကုန်သော။ ယေစာပိဣသယော၊ အကြင်ဒိဗ္ဗစက္ခုဉာဏ်နှင့်ပြည့်စုံကုန်သော ရသေ့တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေပိ၊ ထိုအလုံးစုံသောသူတို့သည်လည်း။ အသံသယံ၊ ယုံမှားမရှိ။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုသူတို့၏။ ယဿသိနော၊ များသော အခြံအရံရှိကုန်သော။ သဏှဘူတာ၊ အလုပ်အကျွေးဖြစ်ကုန်သောသူတို့သည်လည်း။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ ဒေဝဓီတေ၊ နတ်သမီး။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းဖြင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ သဗ္ဗဓမ္မံ၊ အလုံးစုံသောသုစရိုက်တရားကိုလည်းကောင်း။ ဇီဝိတဿ၊ အသက်၏။ ဝိဓံသနံ၊ ပျက်စီးခြင်းဟုဆိုအပ်သော။ စဝနံ၊ စုတေခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဇာနာမိ၊ သိ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ ဌိတဿ၊ တည်သော။ ဝိဒူဝိဒူနော၊ ပညာရှိသော။ တဿနရဿ၊ ထိုသူအား။ သစေ၊ အကယ်၍။ တဿပရပုဂ္ဂလဿ၊ ထိုတစ်ပါးသောပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဝဓာယ၊ သတ်ခြင်းငှာ။ နစေတေတိ၊ လုံ့လမပြု။ ပါပံ၊ မကောင်းမှုသည်။ နစိယျတိ၊ မပွား။ ရာသိပူသေမညာတေ၊ ရသေ့အပေါင်းတို့သည်ကောင်း၏ ဟုသမုတ်အပ်သော နတ်သမီး။ တံ၊ သင်ကို။ လောကိယာ၊ မကောင်းမှုကိုဝေးစွာပြုသဖြင့်လောက၏ အစီးအပွားတည်း။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝိဒိတာ၊ ငါသိ၏။ အနရိ

ဝ၄+ဝ၅+ယပရိသမ္ဘာသေ၊ မကောင်းသောအပြစ်တင်သော စကားနှင့်ပြည့်စုံသော။ ပတိ၊ တင့်တယ်သောနတ်သမီး။ တွံ၊ သင်နတ်သမီးသည်။ ပါပကမ္မံ၊ မကောင်းမှုကို။ ဇိဂီသတိ၊ ဖြစ်စေဘိ၏။ ပုထုသုသောဏိ၊ များသောကောင်းသော အသွေးအရည်နှင့်ပြည့်စုံသော နတ်သမီး။ သစေ၊ အကယ်၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ တေ၊ သင်နတ်သမီး၏။ တီရေ၊ မြစ်ကမ်းနား၌။ မရိဿာမိ၊ သေအံ့။ မယိမတေ၊ သရက်သီးကိုမရ၍ ငါသေသည်ရှိသော်။ အသံသယံ၊ ယုံမှားမရှိ။ တံ၊ သင်နတ်သမီးသို့။ အသိလောကော၊ ကဲ့ရဲ့ခြင်းသည်။ အာဂမိဿတိ၊ ရောက်လတ္တံ့။ သုမဇ္ဈိမေ၊ ခါးစည်းတင်ကျယ်သော ဝမ်းရှိသော နတ်သမီး။ တသ္မာဟိတသ္မာဧဝ၊ ထိုကြောင့်သာလျှင်။ ပါပကံကမ္မံ၊ မကောင်းသောကဲ့ရဲ့အပ်သောအမှုကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ရက္ခေဿဝ၊ စောင့်ဘိလော့။ မယိ၊ ငါသည်။ မတေ၊ သေသည်ရှိသော်။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ သဗ္ဗော၊ အလုံးစုံသော။ ဇနော၊ လူအပေါင်းသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ မာပကွတ္တာသိ၊ မကဲ့ရဲ့စေလင့်။ အဝိသယှသာဟိ၊ သည်းခံနိုင်ခဲသည်ကိုသည်းခံခြင်းရှိသောရှင်ရသေ့။ ဧတံ၊ ထိုသရက်သီးမှည့်အလိုငှာဆိုသော အကြောင်းကို။ မယာ၊ ငါသည်။ အညာတံ၊ သိပြီ။ ယောတွံ၊ အကြင်ရှင်ရသေ့သည်။ ဒုစ္စဇေ၊ စွန့်နိုင်ခဲကုန်သော။ ကာမဂုဏေ၊ ရွှေပန်းထီးဖြူရွှေနန်းဟုဆိုအပ်သောဝတ္ထုကာမတို့ကို။ ပဟာယ၊ စွန့်၍။ သန္တိဉ္စ၊ မကောင်းသော အကျင့်ကို ငြိမ်းစေတတ်သောကြောင့် သန္တိဟုဆိုအပ်သော သီလကိုလည်းကောင်း။ ဓမ္မဉ္စ၊ သုစရိုက်တရားကိုလည်းကောင်း။ အဓိဋ္ဌိတော၊ ကပ်၍ရောက်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တံ၊ ရှင်ရသေ့ကို။ အာလင်္ဂေတွာ၊ ပိုက်ဘက်၍။ အမ္ဗဝနံ၊ သရက်ဥယျာဉ်တောသို့။ နယန္တိ၊ ဆောင်ယူသည်ဖြစ်၍။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကိုလည်းကောင်း။ တံအမ္ဗံ၊ ထိုသရက်သီးကိုလည်းကောင်း။ တေ၊ ရှင်ရသေ့အား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဒဒါမိ၊ ပေးပါအံ့။ ဘောတာပသ၊ အိုရှင်ရသေ့။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ပုဗ္ဗသညောဂံ၊ ရှေး၌ ဖြစ်သော အနှောင်အဖွဲ့ကို။ ဟိတွာ၊ စွန့်ပြီး၍။ ပစ္ဆာသံယောဇနော၊ နောက်ဖြစ်သော အနှောင်အဖွဲ့ကို။ ဟိတွာ၊ စွန့်ပြီး၍။ ပစ္ဆာသံယောဇနေ၊ နောက်ဖြစ်သော အနှောင်အဖွဲ့၌။ ဋ္ဌိတော၊ တည်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ အဓမ္မဉ္စေဝ၊ မကောင်းသော အကျင့်ကိုလည်း။ စရတိ၊ ကျင့်၏။ အဿ၊ ထိုသူအား။ ပါပဉ္စ၊ မကောင်းမှုသည်လည်း။ ပဝဍ္ဎတိ၊ ပွား၏။ တပသ၊ ရှင်ရသေ့။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ တံ၊ သင်ရှင်ရသေ့ကို။ ပါပယိဿာမိ၊ ပို့အံ့။ ကာမံ၊ စင်စစ်သဖြင့်။ အပ္ပေါက္ကော၊ သရက်သီးမှည့်၌ ကြောင့်ကြခြင်းကင်းသည်။ တဝ၊ ဖြစ်လော့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဥပနယာမိ၊ ဆက်အံ့။ သီတသ္မိံ၊ ချမ်းမြေ့သောသရတော၌။ အနုဿုတ္တော၊ ကြောင့်ကြမရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရာမိ၊ နေ

ဝ၅+ဝ၆+တော်မူလော့။ အရိန္ဒမ၊ ရန်သူကိုဆုံးမတတ်သော မင်းမြတ်။ ပုပ္ဖရသမတ္တေဟိ၊ ပန်းရည်ဖြင့်ယစ်ကုန်သော။ ပတ္တင်္ဂေဟိ၊ ငှက်တို့ကြောင့်။ အဘိနာဒိတံ၊ အလွန်ပဲ့တင်ထပ်သော။ တံ၊ ထိုနတ်တို့၏ သရက်ဥယျာဉ်ကို။ ပဿ၊ ရှုတော်မူလော့။ ကောဉ္စာ၊ ကြိုးကြာတို့သည်လည်းကောင်း။ မယူရာ၊ ဥဒေါင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ယောယဋ္ဌိမဓုသာလိကာ၊ ဝန်လိုငှက်၊ ရွှေစက်ရက်ဖြစ်ကုန်သော ငှက်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဧတေဒိဝိဟာ၊ ထိုနတ်ငှက်တို့သည်။ ဧတ္ထ၊ ဤသရက်ဥယျာဉ်၌။ ဝသန္တိ၊ နေကုန်၏။ ဟံသပူဂေဟိစ၊ ဟင်္သာအပေါင်းတို့သည်လည်း။ ကူဇိတာ၊ တွန်မြူးသောအသံတို့ဖြင့်ပဲ့တင်ထပ်စေကုန်၏။ ကောကိလာ၊ ဥဩတို့သည်။ ဝဿန္တိယော၊ တွန်မြူးကုန်သည်ဖြစ်၍။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ပဗောဓရေ၊ သိစေကုန်၏။ အရိန္ဒမ၊ ရန်သူကိုဆုံးမတော်မူတတ်သောမင်းမြတ်။ ဧတ္ထ၊ ဤသရက်ဥယျာဉ်၌။ ဝိပ္ပဩနဂ္ဂါ၊ အသီးဝန်ကြောင့်ညွတ်သော အဖျားရှိကုန်သော။ အမ္ဗာ၊ သရက်ပင်တို့သည်လည်းကောင်း။ ပလာလခလသန္နိဘာ၊ အပွင့်အပေါင်းဖြင့်သလေးကောက်လှိုင်းထားရာ တလင်းနှင့်တူသော။ ပတ္တတာလဝိလမ္ပိနော၊ ထန်းသီးမှည့်ကဲ့သို့တွဲရရွဲဆွဲသော အသီးရှိကုန်သော။ ကောသမ္ဗသလဠာ၊ ကြို့ပင်၊ ထင်းရှုးပင်တို့သည်လည်းကောင်း။ နီပါ၊ ကျည်းပင်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဒေဝပုတ္တ၊ နတ်သား။ တွံ၊ သင်သည်။ မာလိ၊ နတ်ပန်းကိုပန်လျက်။ ကိရိဋိ၊ နတ်ဦးရစ်ကိုပေါင်းလျက်။ ကာယူရိ၊ နတ်တန်ဆာတို့ကိုဆင်ယင်လျက်။ အင်္ဂါရိ၊ နတ်တို့၏ အင်္ဂါကြီးငယ်နှင့်ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ စန္ဒနုဿဒေါ၊ နတ်၏ စန္ဒကူးနံ့သာကိုလိမ်းကျံလျက်။ ရတ္တိံ၊ ညဉ့်၌။ ပရိစာရေသိ၊ နတ်စည်းစိမ်ကိုခံစားရ၏။ ဒိဝါ၊ နေ့၌ကား။ ဝေဒနံ၊ ကြီးစွာသောဆင်းရဲဝေဒနာကို။ ဝေဒေသိ၊ ခံရ၏။ ယာဣမာ၊ အကြင်နတ်သမီးတို့သည်။ တေ၊ သင်အား။ ပရိစရိကာ၊ လုပ်ကျွေးကုန်၏။ တာနသောဠဿိတ္ထိသဟဿာနိ၊ ထိုတစ်သောင်းခြောက်ထောင်သောနတ်သမီးတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အဗ္ဘုတော၊ မဖြစ်ဖူးမြဲသော။ လောမဟံသနော၊ ကြက်သီးမွေးညှင်းထခြင်းကိုဖြစ်စေတတ်သော။ မဟာနုဘာဝေါ၊ ကြီးသောအာနုဘော်ရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးဘဝ၌။ ကိံ ကမ္မံ၊ အဘယ်ကံကို။ အကရိ၊ သင်ပြုခဲ့ဖူးသနည်း။ မနုဿေသု၊ လူ့ပြည်တို့၌။ အတ္တဒုက္ခာဝဟံ၊ မိမိ၏ ဆင်းရဲခြင်းကိုဆောင်တတ်သော။ ယံပါပံ၊ အကြင်မကောင်းမှုကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပိဋ္ဌိမံသာနိ၊ ကျောကုန်းသားတို့ကို။ ခါဒသိ၊ သင်စားရ၏။ တံပါပံ၊ ထိုမကောင်းမှုကား။ ကိံ၊ အဘယ်နည်း။ ဘန္တေ

ဝ၆+ဝ၇+ရှင်ရသေ့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အဇ္ဈာနာနိ၊ ဗေဒင်တို့ကို။ ပဋိဂ္ဂယှ၊ သင်ယူ၍။ ကာမေသု၊ ဝတ္ထုကာမ၊ ကိလေသာကာမတို့၌။ ဂိဒ္ဓိတော၊ တပ်မက်မော၏။ ဘန္တေ၊ ရှင်ရသေ့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဒီဃမဒ္ဓါနံ၊ ရှည်မြင့်စွာသောကာလပတ်လုံး။ အဟိတာယ၊ မိမိကိုယ်ကိုဖျက်ဆီးခြင်းငှာ။ ပရေသံ၊ သူတစ်ပါးတို့အား။ အစရိ၊ ကျင့်မိပြီ။ ဘန္တေ၊ ရှင်ရသေ့။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ပိဋ္ဌိမံသိကော၊ သူတစ်ပါးတို့၏ ကျောကုန်းသားကိုစားတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ အဇ္ဇ၊ ယခုအခါ၌။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပိဋ္ဌိမံသာနိ၊ ကျောကုန်းသားတို့ကို။ ခါဒါမိယထာ၊ စားရသကဲ့သို့။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပိဋ္ဌိမံသာနိ၊ ကျောကုန်းသားတို့ကို။ ဥက္ကစ္စ၊ ခွာ၍။ ခါဒါမိ၊ စားရ၏။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာသော။ ကိံဆန္ဒဇာတကံ၊ ကိံဆန္ဒဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၂၊ ကုမ္ဘဇာတ်။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ တွံ၊ သင်သည်။ ကော၊ အဘယ်အရပ်မှ။ တာဝတိံသာနတ်ပြည်မှ။ အာဂန္တွာ၊ လာလတ်၍။ နဘမှိ၊ ကောင်းကင်၌။ ပါတု၊ ထင်ရှားဖြစ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်သနည်း။ သံဝရိ၊ ညဉ့်၌။ ဩဘာသယံ၊ ထွန်းပသော။ စန္ဒိမာဝ၊ လကဲ့သို့။ အန္တလိက္ခေ၊ ကောင်းကင်၌။ သတေရိတာ၊ သတေရိတမည်သော။ ဝိဇ္ဇုရိဝ၊ လျှပ်စစ်ကဲ့သို့။ တေ၊ သင်၏။ ဂတ္တေဟိ၊ ကိုယ်တို့မှ။ ရံသ္မိယော၊ အရောင်တို့သည်။ နိစ္ဆရန္တိ၊ ထွက်ကုန်၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ သောတွံ၊ ထိုသင်သည်။ အဃမှိ၊ ကောင်းကင်၌။ ဆိန္နဝါတံ၊ ပြတ်သော လေရှိသည်ကို။ ကပ္ပသိ၊ ဖြစ်စေ၏။ ဝေဟာယသံ၊ ကောင်းကင်၌။ ဝစ္ဆသိစ၊ သွားလည်းသွား၏။ တိဋ္ဌတိစ၊ ရပ်လည်းရပ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုကောင်းကင်၌။ အနဒ္ဓဂုဏံ၊ ခြေဖြင့်ခရီးကို မသွားကုန်သော။ ဒေဝတာနံ၊ နတ်တို့၏။ ယာဣဒ္ဓိ၊ အကြင်တန်ခိုးသည်လည်းကောင်း။ တေ၊ သင်၏။ သုဘာသိတာ၊ ကောင်းစွာပွားစေအပ်သော။ ယာပိဣဒ္ဓိ၊ အကြင်တန်ခိုးသည်လည်းကောင်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တာယ၊ ထိုတန်ခိုးဖြင့်။ ဝတ္ထုကတာနု၊ တည်ရာကဲ့သို့ပြုအပ်သလော။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဝေဟာယသံ၊ ကောင်းကင်၌ ဖြစ်သော။ ဂမ္မံ၊ ခြေဖြင့်နင်းသွားခြင်းကို။ အာဂမ္မ၊ စွဲ၍။ တိဋ္ဌသိတိဋ္ဌမာနော၊ ရပ်သော။ တုဝံ၊ သင်ကား။ ကောဝါ၊ အဘယ်သူနည်း။ ဧတမတ္ထံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ မေ၊ ငါအား။ အက္ခာဟိ၊ ပြောလော့။ ကုမ္ဘံ၊ အိုးကို။ ကိဏာထ၊ ဝယ်ကြကုန်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယံအတ္ထံ၊ အကြင်အကြောင်း

၀၇+ဝ၈+ကို။ မေ၊ ငါအား။ ဝဒေသိ၊ သင်ဆို၏။ တံအတ္တံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ မေ၊ ငါအား။ အက္ခာဟိ၊ ကြားလော။ တေ၊ သင်၏။ အယံ၊ ဤအိုးသည်။ ကိဿ၊ အဘယ်ဝတ္ထု၏။ ကုမ္ဘော၊ အိုးနည်း။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ အယံ၊ ဤအိုးသည်။ နသပ္ပိကုမ္ဘော၊ ထောပတ်အိုးလည်းမဟုတ်။ နာပိတေလကုမ္ဘော၊ ဆီအိုးလည်းမဟုတ်။ ဖါဏိတဿ၊ တင်လဲ၏။ ကုမ္ဘော၊ အိုးသည်။ မဓုရဿ၊ ပျား၏။ ကုမ္ဘော၊ အိုးသည်။ န၊ မဟုတ်။ ကုမ္ဘဿ၊ အိုး၏။ ဝဇ္ဇာနိ၊ အပြစ်တို့သည်။ အနပ္ပကာနိ၊ များစွာကုန်၏။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ ကုမ္ဘဂတေ၊ အို၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေါသေ၊ အပြစ်တို့ကို။ သုဏာထ၊ နာကုန်လော။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ယံ၊ အကြင်သေကို။ ပိဝိတွာ၊ သောက်၍။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ ဂဠေယျ၊ ဘဝါးလှမ်းတိုင်းလှမ်းတိုင်းလည်းရာ၏။ ပပါတံ၊ ကမ်းပါးပြတ်သို့၎င်း။ သောဗ္ဘံ၊ တွင်းသို့လည်းကောင်း။ ဂုဟံ၊ လိုဏ်သို့လည်းကောင်း။ စန္ဒနီယံ၊ ညွန်အယွံသို့လည်းကောင်း။ ဩဠိဂလ္လံ၊ ဆန်ဆေးရေစသည်တို့ကို သွန်ရာခရီးသို့လည်းကောင်း။ ပတေ၊ ကျရာ၏။ အဘောဇနေယျံ၊ မစားသင့်သောဝတ္ထုကို။ ဗဟုံပိ၊ များစွာလည်း။ ဘုဉ္ဇေယျ၊ စားမိရာ၏။ ယကုမ္ဘိ၊ အကြင်အိုးသည်။ ဧဝရူပါ၊ ဤသို့သဘောရှိ၏။ တဿကုမ္ဘိယာ၊ ထိုအိုး၏။ ဝဇ္ဇာနိ၊ အပြစ်တို့ကို။ သုဏာထ၊ နာကုန်လော။ တဿာ၊ ထိုသေဖြင့်။ ပုဏ္ဏံ၊ ပြည့်သော။ ဣမံကုမ္ဘံ၊ ဤအိုးကို။ ကိဏာထ၊ ဝယ်ကြကုန်။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ယံ၊ အကြင်သေကို။ ပိဝိတွာ၊ သောက်သောကြောင့်။ စိတသ္မိံ၊ စိတ်၌။ အနေသမာနော၊ အစိုးမရသည်ဖြစ်၍။ အက္ခသာရီ၊ အဟောင်းဖြစ်သော မြက်ဖက်ကိုစားသော။ ဂေါရိဝ၊ နွားကဲ့သို့။ ဧဝရူပေါ၊ ဤသို့သဘောရှိ၏။ အနာထမာနော၊ ကိုးကွယ်ရာမရှိသောသူကဲ့သို့။ အာဟိဏ္ဍတိ၊ လှည့်လည်တတ်၏။ ဥပဂါယတိစ၊ သီလည်းသီတတ်၏။ နစ္စတိစ၊ ကလည်းကတတ်၏။ ယာသုရာ၊ အကြင်သေသည်။ ဣမံကုမ္ဘံ၊ ဤအိုးကို။ ကိဏာထ၊ ဝယ်ကြကုန်လော။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ယံ၊ အကြင်သေကို။ ပိဝိတွာ၊ သောက်သောကြောင့်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ အစေလောဝ၊ တက္ကတွန်းကဲ့သို့။ နဂ္ဂေါ၊ အဝတ်မဝတ်ဘဲ။ ဂါမေ၊ ရွာ၌လည်းကောင်း။ ဝိသိခန္တရာနိ၊ လမ်းခရီးအလယ်သို့လည်းကောင်း။ စရေယျ၊ သွားမိရာ၏။ သံမုဠစိတ္တော၊ တွေဝေသောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အတိဝေလသာယီ၊ အတိုင်းအရှည်ထက်လွန်စွာအိပ်ခြင်းသို့ရောက်ရာ၏။ တဿာ၊ ထိုများသော အပြစ်ရှိသောသေဖြင့်။ ပုဏ္ဏံ၊ ပြည့်သော။ ဣမံကုံ၊ ဤအိုးကို။ ကိဏာထ၊ ဝယ်ကြကုန်လော။ မဟာ

ဝ၈+ဝ၉+ရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ယံ၊ အကြင်သေကို။ ပိဝိတွာ၊ သောက်သောကြောင့်။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ပဝေဓမာနော၊ တုန်လှုပ်လျက်။ သီသဉ္စ၊ ဦးခေါင်းကိုလည်းကောင်း။ ဗဟုံစ၊ လက်ရုံးကိုလည်းကောင်း။ ပစာလယန္တော၊ လှုပ်လျက်။ သော၊ ထိုသေသောက်သောသူသည်။ ဒါရုကဋလ္လကောဝ၊ သစ်သားဖြင့်လုပ်အပ်သော ယန္တရားရုပ်ကဲ့သို့။ နစ္စတိ၊ က၏။ တဿာ၊ ထိုသေဖြင့်။ ပုဏ္ဏံ၊ ပြည့်သော။ ဣမံကုမ္ဘံ၊ ဤအိုးကို။ ကိဏာထ၊ ဝယ်ကြကုန်လော။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ယံ၊ အကြင်သေကို။ ပိဝိတွာ၊ သောက်သောကြောင့်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ အဂ္ဂိဒဍ္ဎာ၊ မီးလောင်ကုန်လျက်။ သယန္တိ၊ အိပ်ရကုန်၏။ အထော၊ ထိုမှတပါး။ သိင်္ဂါလေဟိပိ၊ မြေခွေးတို့သည်လည်း။ ခါဒိတာ၊ စားအပ်ကုန်၏။ ဗန္ဓံ၊ နှောင်ဖွဲ့ခြင်းသို့လည်းကောင်း။ ဝဓံ၊ သတ်ပုတ်ညှဉ်းဆဲခြင်းသို့လည်းကောင်း။ ဘောဂဇာနိံစ၊ စည်းစိမ်ယုတ်ခြင်းသို့လည်းကောင်း။ ဥပေန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ တဿာ၊ ထိုသေဖြင့်။ ပုဏ္ဏံ၊ ပြည့်သော။ ဣမံကုမ္ဘံ၊ ဤအိုးကို။ ကိဏာထ၊ ဝယ်ကြကုန်လော။ ယံ၊ အကြင်သေကို။ ပိဝိတွာ၊ သောက်သောကြောင့်။ သဘာယံ၊ သဘင်၌။ အဘာသနေယျ၊ မဆိုအပ်သော စကားကို။ ဘာသေယျ၊ ဆိုမိရာ၏။ အပေတဝတ္ထော၊ အဝတ်မှကင်းသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ ဝန္တဂတော၊ မိမိအန်ဖတ်၌လည်းသည်ဖြစ်၍။ သမက္ခိတော၊ အန်ဖတ်ဖြင့်လိမ်းကျံလျက်။ ဗျသန္နော၊ နစ်သော အဖြစ်သို့ရောက်သည်ဖြစ်၍။ သယတိ၊ အိပ်ရ၏။ တဿာ၊ ထိုသေဖြင့်။ ပုဏ္ဏံ၊ ပြည့်သော။ ဣမံကုမ္ဘံ၊ ဤအိုးကို။ ကိဏာထ၊ ဝယ်ကြကုန်လော။ ယံ၊ အကြင်သေကို။ ပိဝိတွာ၊ သောက်သောကြောင့်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ ဥက္ကဋ္ဌော၊ ငါကားအလွန်မြတ်သောသူတည်း။ ငါနှင့်တူသောသူမရှိဟု။ ဘာသေယျ၊ ကြုံးဝါးပြောဆိုရာ၏။ အာဝီလက္ခော၊ နီသောမျက်စိရှိသည်ဖြစ်၍။ သဗ္ဗပထဝီ၊ အလုံးစုံသောမြေသည်။ မမေဝ၊ ငါ၏သာလျှင်။ ပထဝီ၊ မြေတည်း။ မေ၊ ငါနှင့်။ သမော၊ တူသော။ စတုရန္တော၊ သမုဒ္ဒရာလေးစင်းအပိုင်းအခြားရှိသောမြေ၌ အစိုးရသော။ ရာဇာပိ၊ မင်းသည်လည်း။ နအတ္ထိ၊ မရှိ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မညေ၊ ထင်မှတ်တတ်၏။ တဿာ၊ ထိုသို့သောအပြစ်ရှိသောသေဖြင့်။ ပုဏ္ဏံ၊ ပြည့်သော။ ကုမ္ဘံ၊ အိုးကို။ ကိဏာထ၊ ဝယ်ကြကုန်လော။ ယာသုရာ၊ အကြင်သေသည်။ မာနတိမာနာ၊ ပကတိသောမာန် အလွန်သောမာန်မူခြင်းတို့ကိုပြုတတ်ကုန်၏။ ကလဟာနိ၊ ငြင်းခုံခြင်းတို့ကိုလည်းပြုတတ်ကုန်၏။ ပေသုဏီ၊ ဂုံးတိုက်ချောပစ်ခြင်းကိုလည်းပြုတတ်၏။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏိနီ၊ အဆင်းမလှခြင်းကိုလည်းပြုတတ်၏။ နိဂ္ဂိနီ၊ အဝတ်မရှိသည်ကိုလည်းပြုတတ်

ဝ၉+၁၀+၏။ ပလာသိနီ၊ ပြေးခြင်းကိုလည်းပြုတတ်၏။ စောရာနံ၊ ခိုးသူတို့၏လည်းကောင်း။ ဓုတ္တာနံ၊ သေသောက်ကြူးတို့၏ လည်းကောင်း။ ဂတိ၊ ရောက်ရာလည်းဖြစ်၏။ နိကေတော၊ နေရာလည်းဖြစ်၏။ တဿာ၊ ထိုသို့သော အပြစ်ရှိသောသေဖြင့်။ ပုဏ္ဏံ၊ ပြည့်သော။ ဣမံကုမ္ဘံ၊ ဤအိုးကို။ ကိဏာထ၊ ဝယ်ကြကုန်လော။ လောကေ၊ လူ့ပြည်၌။ ဣဒ္ဓါနိ၊ ပြည့်စုံကုန်သော။ ဖီတာနိ၊ အဝတ်တန်ဆာထက်ဝန်းကျင် ဥစ္စာတို့ဖြင့် ပွင့်လမ်းကုန်သော။ အနေကသဟဿဓနာနိ၊ အထောင်မကများစွာသော ဥစ္စာရှိကုန်သော။ ယာနိကုလာနိ၊ အကြင်အမျိုးတို့သည်။ အာသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တာနိကုလာနိ၊ ထိုအမျိုးတို့ကို။ ဣမာယ၊ ဤသေသည်။ ဥစ္ဆိန္နဒါယဇ္ဇဂတာနိ၊ ပြတ်သော အမွေခံရှိသည်တို့ကိုပြုတတ်ကုန်၏။ တဿာ၊ ထိုသို့သော အပြစ်ရှိသောသေဖြင့်။ ပုဏ္ဏံ၊ ပြည့်သော။ ဣမံကုမ္ဘံ၊ ဤအိုးကို။ ကိဏာထ၊ ဝယ်ကြကုန်လော။ ယံ၊ အကြင်အမျိုးကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ ယတ္ထ၊ အကြင်အမျိုး၌။ ဓညံ၊ စပါးသည်လည်းကောင်း။ ဓနံ၊ ဥစ္စာသည်လည်းကောင်း။ ရဇတံ၊ ငွေသည်လည်းကောင်း။ ဇာတရူပံ၊ ရွှေသည်လည်းကောင်း။ ခေတ္တံ၊ လယ်သည်လည်းကောင်း။ ဂဝံ၊ နွားသည်လည်းကောင်း။ ပတိဋ္ဌိတာ၊ တည်ကုန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုအမျိုး၌။ တဿ၊ ထိုသူ၏။ ဗဟူနိ၊ များစွာကုန်သော ဥစ္စာတို့သည်။ ဣမာယ၊ ဤသေကြောင့်။ ဝိနာယန္တိ၊ ပျက်စီးကုန်၏။ ကုလာနံ၊ အမျိုးတို့၏။ ဥစ္ဆေဒနိဝိတ္တဂတံ၊ ပြတ်ခြင်းဥစ္စာမရှိခြင်းသို့ရောက်ခြင်းကို။ ဣမာယ၊ ဤသေသည်။ ကတံ၊ ပြုအပ်သော။ တဿ၊ ထိုသေဖြင့်။ ပုဏ္ဏံ၊ ပြည့်သော။ ဣမံကုမ္ဘံ၊ ဤအိုးကို။ ကိဏာထ၊ ဝယ်ကြကုန်လော။ ယံ၊ အကြင်သေကို။ ပိဝိတွာ၊ သောက်သောကြောင့်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ ပေါသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဒိတ္တရူပေါဝ၊ မာန်စောင်တတ်သောသဘောရှိသည်ဖြစ်၍လျှင်။ မာတရဉ္စ၊ အမိကိုလည်းကောင်း။ ပိတရဉ္စ၊ အဘကိုလည်းကောင်း။ အက္ကောသတိ၊ ဆဲရေးမိတတ်၏။ သဿုရံပိ၊ ယောက္ခမကိုလည်း။ ဂဏေယျ၊ ကိလေသာ၏ အစွမ်းဖြင့်ဆွဲငင်မိရာ၏။ အထော၊ ထိုမှတပါး။ သုဏှမ္ပိ၊ ချွေးမကိုလည်း။ ဂဏေယျ၊ ကိလေသာ၏ အစွမ်းဖြင့်ဖမ်းမိရာ၏။ တဿ၊ ထိုသို့သော အပြစ်ရှိသောသေဖြင့်။ ပုဏ္ဏံ၊ ပြည့်သော။ ဣမံကုမ္ဘံ၊ ဤအိုးကို။ ကိဏာထ၊ ဝယ်ကြကုန်လော။ ယံ၊ အကြင်သေကို။ ပိဝိတွာ၊ သောက်သောကြောင့်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ နာရီ၊ မိန်းမသည်။ ဒိတ္တရူပါဝ၊ စောင်းမာန်တတ်သော သဘောရှိသည် ဖြစ်၍လျှင်။ သဿုရဉ္စ၊ ယောက္ခမတို့ကိုလည်းကောင်း။ သာမိကဉ္စ၊ လင်ကိုလည်းကောင်း။ အက္ကောသတိ၊ ဆဲရေးမိတတ်၏။ ဒါသံပိ၊ မိမိကျွန်ကိုသော်လည်း။ ဂဏေယျ၊ ကိလေ

၁၀+၁၁+သာ၏ အစွမ်းဖြင့်လင်ထင်မှတ်၍ ဖမ်းဆွဲငင်မိရာ၏။ ပရိစာရိကံပိ၊ အလုပ်အကျွေးဖြစ်သောသူကိုလည်း။ ဂဏေယျ၊ ကိလေသာ၏ အစွမ်းဖြင့်ဆွဲငင်မိရာ၏။ တဿာ၊ ထိုသို့သောအပြစ်ရှိသောသေဖြင့်။ ပုဏ္ဏံ၊ ပြည့်သော။ ဣမံကုမ္ဘံ၊ ဤအိုးကို။ ကိဏာထ၊ ဝယ်ကြကုန်လော။ ယံ၊ အကြင်သေကို။ ပိဝိတွာ၊ သောက်သောကြောင့်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ ပေါသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဓမ္မေ၊ မြတ်သော အကျင့်တရား၌။ ဋ္ဌိတံ၊ တည်သော။ သမဏံဝါ၊ ရဟန်းကိုလည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏံဝါ၊ ပုဏ္ဏားကိုလည်းကောင်း။ ဟနေယျ၊ သတ်ပုတ်ညှဉ်းဆဲရာ၏။ တတောနိဒါနံ၊ ထိုသို့သတ်ပုတ်ညှဉ်းဆဲခြင်းဟူသောအကြောင်းကြောင့်။ အပါယမှိ၊ အပါယ်လေးပါးသို့။ ဂစ္ဆေယျ၊ ရောက်ရာ၏။ တဿာ၊ ထိုသေဖြင့်။ ပုဏ္ဏံ၊ ပြည့်သော။ ဣမံကုမ္ဘံ၊ ဤအိုးကို။ ကိဏာထ၊ ဝယ်ကြကုန်လော။ ယံ၊ အကြင်သေကို။ ပိဝိတွာ၊ သောက်သောကြောင့်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ ကာယေနစ၊ ကိုယ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝါစာယစ၊ နှုတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ စေတသာစ၊ စိတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဒုစ္စရိတံ၊ မကောင်းသောအကျင့်ကို။ စရန္တိ၊ ကျင့်မိတတ်ကုန်၏။ ဒုစ္စရိတံ၊ မကောင်းသော အကျင့်ကို။ စရိတွာ၊ ကျင့်မိသောကြောင့်။ နိရယံ၊ ငရဲသို့။ ဝဇန္တိ၊ ရောက်ရကုန်၏။ တဿာ၊ ထိုသေဖြင့်။ ပုဏ္ဏံ၊ ပြည့်သော။ ဣမံကုမ္ဘံ၊ ဤအိုးကို။ ကိဏာထ၊ ဝယ်ကြကုန်လော။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ သုရံ၊ သေကို။ အပိဝန္တံ၊ မသောက်သော။ ယံပုရိသံ၊ အကြင်ယောကျ်ားကို။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ ဟိရညံပိ၊ ရွှေကိုလည်း။ ပရိစ္စဇန္တော၊ ပေးကုန်လျက်။ အလိကံ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို။ ဘဏ၊ သင်ဆိုလော။ ဣတိ၊ ဤသို့ဆိုကုန်၍။ ယာစမာနာပိ၊ တောင်းပန်ကုန်သော်လည်း။ နလဘန္တိ၊ မရကုန်။ တံ၊ ထိုသေကို။ ပိဝိတွာ၊ သောက်ပြီး၍။ ဋ္ဌိတော၊ တည်သော။ သော၊ ထိုယောကျာ်းသည်။ အလိကံ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို။ ဘဏတိ၊ ဆိုတတ်၏။ တဿာ၊ ထိုသေဖြင့်။ ပုဏ္ဏံ၊ ပြည့်သော။ ဣမံကုမ္ဘံ၊ ဤအိုးကို။ ကိဏာထ၊ ဝယ်ကြကုန်လော။ ယံ၊ အကြင်သေကို။ ပိဝိတွာ၊ သောက်သောကြောင့်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ ပေသနေ၊ စေပါးဘွယ်၌။ ပေသိယန္တော၊ စေသည်ရှိသော်။ အစ္စာရိကေ၊ အဆောတလျှင်ပြုအပ်သော။ ကရဏီယမှိ၊ ပြုဘွယ်ကိစ္စသည်။ ဇာတေ၊ ဖြစ်လတ်သည်ရှိသော်။ ကေန၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်။ အာဂတော၊ လာသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တော၊ ဆိုအပ်သော။ သော၊ ထိုသေသောက်သောသူသည်။ အတ္ထံပိ၊ မှာလိုက်သောစကားအနက်မျှကိုလည်း။ နာဝဇာနတိ၊ မသိ။ တဿာ၊ ထိုသေဖြင့်။ ပုဏ္ဏံ၊ ပြည့်သော။ ဣမံကုမ္ဘံ၊ ဤအိုးကို။ ကိဏာထ၊ ဝယ်ကြကုန်လော။ ဟိရိမနာပိ၊ ရှက်ကြောက်အပ်ကုန်သော

၁၁+၁၂+သူတို့သည်လည်း။ ဒနာယ၊ သေဖြင့်။ မတ္တာ၊ ယစ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဟိရိကဘာဝံ၊ အရှက်အကြောက်ကင်းသော အဖြစ်ကို။ ပါတုကရောန္တိ၊ ထင်ရှားပြုတတ်ကုန်၏။ ဓီရာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ သန္တာပိ၊ ရှိကုန်လျက်လည်း။ ဗဟုကံ၊ များစွာသောစကားကို။ ဘဏန္တိ၊ ဆိုမိတတ်ကုန်၏။ တဿာ၊ ထိုသေဖြင့်။ ပုဏ္ဏံ၊ ပြည့်သော။ ဣမံကုမ္ဘံ၊ ဤအိုးကို။ ကိဏာထ၊ ဝယ်ကြကုန်လော။ ယံ၊ အကြင်သေကို။ ပိဝိတွာ၊ သောက်သောကြောင့်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ ဧကတူပါ၊ ဝက်သငယ်တို့ကဲ့သို့ အမျိုးယုတ်သောသူနှင့်တပေါင်းတည်းဖြစ်ကုန်၍။ သယန္တိ၊ အိပ်ကုန်၏။ အနာသကာ၊ ကင်းသောမိမိအာဟာရရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ တဏ္ဍိလဒုက္ခသေယဉ္စ၊ မြေ၌ ဆင်းရဲစွာသော အိပ်ခြင်းသို့လည်းကောင်း။ ဒုဗ္ဗဂ္ဂိံယဉ္စ၊ အဆင်းမလှခြင်းသို့လည်းကောင်း။ အယသကျဉ္စ၊ ကဲ့ရဲ့ခြင်းသို့လည်းကောင်း။ ဥပေန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ တဿာ၊ ထိုသေဖြင့်။ ပုဏ္ဏံ၊ ပြည့်သော။ ဣမံကုမ္ဘံ၊ ဤအိုးကို။ ကိဏာထ၊ ဝယ်ကြကုန်လော။ ယံ၊ အကြင်သေကို။ ပိဝိတွာ၊ သောက်သောကြောင့်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ ပတ္တက္ခန္ဓာ၊ ငိုက်ဆိုက်ကျသောလည်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ကုဋဟတာ၊ လည်၌ဖွဲ့အပ်သော ယန္တရားဖြင့်ညှဉ်းဆဲအပ်ကုန်သော။ ဂါဝေါဂါဝီဣဝ၊ နွားမတို့ကဲ့သို့။ သယန္တိ၊ အိပ်ကုန်၏။ ဝါရုဏိယ၊ လေ၏။ ဝေါဂေါဣဝ၊ အဟုန်ကဲ့သို့။ နရေ၊ လူတို့ကို။ သုသဟော၊ ပြင်းစွာနှိပ်စက်တတ်သော။ ဝေဂေါ၊ အဟုန်သည်။ နဟိအတ္ထိ၊ မရှိသလျှင်ကတည်း။ တဿာ၊ ထိုသေဖြင့်။ ပုဏ္ဏံ၊ ပြည့်သော။ ဣမံကုမ္ဘံ၊ ဤအိုးကို။ ကိဏာထ၊ ဝယ်ကြကုန်လော။ ယံသုရံ၊ အကြင်သေကို။ ဃောရဝိသံ၊ ပြင်းသောအဆိပ်ရှိသော။ သပ္ပံဣဝ၊ မြွေကဲ့သို့။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဝိဝဇ္ဇေန္တိ၊ ရှောင်ကြဉ်ကုန်၏။ လောကေ၊ လူ့ပြည်၌။ ဝိသသမာနံ၊ အဆိပ်နှင့်တူသော။ တံသုရံ၊ ထိုသေကို။ ကောနရော၊ အဘယ်သူသည်။ ပါတုံ၊ သောက်ခြင်းငှာ။ အရဟတိ၊ ထိုက်အံ့နည်း။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ယံ၊ အကြင်သေကို။ ပိဝိတွာ၊ သောက်သောကြောင့်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ အဏ္ဍကဝေဏ္ဍပုတ္ထာ၊ အဏ္ဍကဝဏ္ဍသားဖြစ်ကုန်သော တကျိပ်ကုန်သော မင်းညီနောင်တို့သည်။ သမုဒ္ဒတီရေ၊ သမုဒ္ဒရာကမ်းနား၌။ ပရိဝါရယန္တာ၊ ခြံရံကုန်လျက်။ မုသလေဟိ၊ ကျည်ပွေ့တို့ဖြင့်။ အညမညံ၊ တချင်းချင်း။ ဥပက္ကမုံ၊ ရိုက်ပုတ်ကြကုန်၏။ တဿာ၊ ထိုသေဖြင့်။ ပုဏ္ဏံ၊ ပြည့်သော။ ဣမံကုမ္ဘံ၊ ဤအိုးကို။ ကိဏာထ၊ ဝယ်ကြကုန်လော။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ယံ၊ အကြင်သေကို။ ပိဝိတွာ၊ သောက်သောကြောင့်။ သမာယာ၊ မယားနှင့်တကွကုန်သော။ ပုဗ္ဗဒေဝါ၊ အသူရာနတ်တို့သည်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ ပမတ္တာ၊ သေယစ်ကုန်သည်ဖြစ်၍

၁၂+၁၃+သဿတိယာ၊ နှစ်လရှည်လျားသောကြောင့်မြဲသည်ဟုသမုတ်အပ်သော။ တိဒိဝါ၊ တာဝတိံသာနတ်ပြည်မှ။ စုတာ၊ ရွေ့လျှော၍။ ကျကုန်၏။ တာဒိသံ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ ဣမံမဇ္ဇံ၊ ဤသေကို။ တံ၊ ထိုသေသည်။ နိရတ္ထကံ၊ အကျိုးမရှိ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနံဇာနန္တော၊ သိသောသင်မင်းကြီးသည်။ ကထံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ပိဝေယျ၊ သောက်အံ့နည်း။ သိသောသင်မင်းကြီးသည်။ ကထ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ ပိဝေယျ၊ သောက်အံ့နည်း။ သဗ္ဗမိတ္တ၊ သဗ္ဗမိတ္တအမည်တော်ရှိသော။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ တေ၊ အရှင်မင်းကြီး၏။ ဣမသ္မိံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဣမံကုမ္ဘိံ၊ အိုး၌။ ဒဓိဝါ၊ နို့ဓမ်းသည်လည်းကောင်း။ မဓုဝါ၊ ပျားသည်လည်းကောင်း။ န၊ မဟုတ်။ ဧဝံ၊ ဤသို့ အပြစ်များသော အဖြစ်ကို။ အဘိညာယ၊ သိ၍။ ကိဏာဟိ၊ ဝယ်လော။ ဧဝံဟိ၊ ဤသို့လျှင်။ ကုမ္ဘဂတံ၊ အိုး၌ တည်သော အဖြစ်ကို။ ဣမံ၊ ဤသေကို။ တဝ၊ အရှင်မင်းကြီးအား။ မယာ၊ ငါသည်။ အက္ခာတရူပံ၊ သဘောအားဖြင့်ကြားအပ်ပြီ။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ မေ၊ ငါ၏။ ပိတာဝါ၊ အဘသည်လည်းကောင်း။ အထ၊ ထိုမှတစ်ပါး။ မာတာဝါပိ၊ အမိသည်လည်းကောင်း။ ဧတာဒိသာ၊ ထိုသို့သဘောရှိကုန်သည်။ နဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ ယာဒိသကော၊ အကြင်သို့သောသဘောရှိသော။ နဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ ယာဒိသကော၊ အကြင်သို့သောသဘောရှိသော။ တုဝံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါ၏။ ဟိတာနုကမ္ပိ၊ အစီးအပွားကိုအလိုရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တာဒိသာ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ တုဝံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါ၏။ ပရမတ္ထကာမော၊ မြတ်သော အကျိုးကို အလိုရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ သော အဟံ၊ ထိုငါသည်။ အဇ္ဇ၊ ယခုအခါ၌။ တဝ၊ သင်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ ကရိဿံ၊ လိုက်နာပါအံ့။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ပဉ္စဂါမဝရာနိ၊ အခွန်တသိန်းထွက်သော ငါးရွာတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒါသီသတံ၊ ကျွန်မတရာကိုလည်းကောင်း။ သတ္တဂဝံသတနိ၊ ခုနှစ်ရာသော နွားတို့ကိုလည်းကောင်း။ အာဇညယုတ္တေ၊ အာဇာနည်မြင်းကသော။ ဣမေဒသရထေစ၊ ဤဆယ်စီးကုန်သော ရထားတို့ကိုလည်းကောင်း။ တေ၊ သင်အား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒဒါမ၊ ပေး၏။ တွံ၊ သင်သည်။ မမ၊ ငါ၏။ အတ္ထကာမော၊ အကျိုးစီးပွားကိုအလိုရှိသော။ အာစရိယော၊ ဆရာသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပေ၏။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဒါသီသတံ၊ သင်မင်းမြတ်၏ ကျွန်မတရာသည်။ တဝေဝ၊ သင်မင်းမြတ်အားသာလျှင်။ အတ္ထု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဂါမာစ၊ ရွာငါးရွာတို့သည်လည်းကောင်း။ ဂါဝေါစ၊ ခုနှစ်ရာသော နွားတို့သည်လည်းကောင်း။ တဝေဝ၊ သင်မင်းမြတ်အားသာလျှင်။ ဟောန္တု၊ ဖြစ်စေကုန်လော။ အာဇညယုတ္တာ၊ အာဇာနည်မြင်းကသော။ ရထာစ၊ ရထားတို့သည်လည်း။ တဝေဝ၊ သင်မင်းမြတ်အားသာလျှင်။ ဟောန္တု၊ ဖြစ်စေကုန်လော။ အဟံ၊ ငါသည်။ တိဒသာနံ၊ တာဝတိံသာနတ်တို့ကို။ ဣန္ဒော၊ အစိုးရ

၁၃+၁၄+သော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ ဇနိန္ဒ၊ လူတို့ကို အစိုးရတော်မူသောမင်းမြတ်။ တွံ၊ သင်မင်းမြတ်သည်။ မံသောဒနံ၊ သားပြွမ်းထမင်းကိုလည်းကောင်း။ သပ္ပိပါယာသံ၊ ဃနာထမင်းကိုလည်းကောင်း။ ဘုဉ္ဇ၊ စားလော။ မဓုနာ၊ ပျားနှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ပူဝေစ၊ မုန့်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ခါဒဿု၊ စားလော။ ဧဝံ၊ ဤသို့အထူးထူးသော မြတ်သောအရသာရှိသောခဲဘွယ် ဘောဇဉ်ကိုစား၍ သေယစ်သောသောက်ခြင်းမှ ကြဉ်ရှောင်လျက်။ ဓမ္မရတော၊ သုစရိုက်တရား၌မွေ့လျော်သည်ဖြစ်၍။ အနိန္ဒိတော၊ မကဲ့ရဲ့အပ်သည်ဖြစ်၍။ တုဝံ၊ သင်မင်းမြတ်သည်။ သဂ္ဂံ၊ ရူပါရုံစသည်ဖြင့်မြတ်သော။ ဌာနံ၊ နတ်ပြည်သို့။ ဥပေတိ၊ ရောက်ရလတ္တံ့။ ဒုတိယံ၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ ကုမ္ဘဇာတကံ၊ ကုမ္ဘဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၃၊ ဇယဒိသဇာတ်။ ဘောပုရိသ၊ အိုယောကျ်ား။ စိရဿံဝတ၊ ကြာမြင့်လေစွတကား။ မေ၊ ငါအား။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ သတ္တမီ၊ အစာမစားရသည်။ ခုနှစ်ရက်ရှိပြီ။ ဘတ္တကာလေ၊ အစာစားချိန်ကာလ၌။ မဟာဘက္ခော၊ မြတ်သော အစာသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ဖြစ်ပေ၏။ တွံ၊ သင်သည်။ ကုတော၊ အဘယ်မှ။ အာဂတော၊ လာသည်။ အသိ၊ ဖြစ်သနည်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ကောဝါ၊ အဘယ်သူသည်မူလည်း။ အသိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဣင်္ဃ၊ ငါတိုက်တွန်း၏။ တံ၊ ထိုငါမေးသော အကြောင်းကို။ ဗြူဟိ၊ သင်ဆိုလော။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းဖြင့်။ တယာ၊ သင်သည်။ ဇာတိ၊ ဇာတ်ကို။ ဝိဒိတော၊ သိအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းဖြင့်။ အာစိက္ခ၊ ငါအားကြားလော။ ယက္ခ၊ ဘီလူး။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဉ္စာလရာဇာ၊ ပဉ္စာလမင်းသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ မိဂဝံ၊ သမင်တောသို့။ ပဝိဋ္ဌော၊ ဝင်လာ၏။ အဟံ၊ ငါအားကြားလော။ ယက္ခ၊ ဘီလူး။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဉ္စာလရာဇာ၊ ပဉ္စာလမင်းသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ မိဂဝံ၊ သမင်တောသို့။ ပဝိဋ္ဌော၊ ဝင်လာ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဇယဒိသောနာမ၊ ဇယဒိသအမည်ရှိ၏။ ယဒိ၊ အကယ်၍။ တေ၊ သင်သည်။ သုတော၊ ကြားဘူးအံ့သတည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကစ္ဆာနိစ၊ တောင်ခြေရင်းသို့လည်းကောင်း။ ဝနာနိစ၊ တောသို့လည်းကောင်း။ စရာမိ၊ သွား၏။ အဇ္ဇ၊ ယခုအခါ၌။ ဣမံပသဒံ၊ ဤချေကို။ ခါဒ၊ စားလော။ မမ၊ ငါအား။ မုဉ္စ၊ လွှတ်ပါလော။ ဇယဒိသ၊ ဇယဒိသမင်းမြတ်။ တွံ၊ သင်သည်။ သယှမာနော၊ ငါကိုနှိပ်စက်လိုသည်ဖြစ်၍။ သေန၊ ငါဥစ္စာဖြင့်သာလျှင်။ ပဏသိ၊ မိမိကိုယ်ကိုဖလှယ်၏။ သောပသဒေါ၊ ဤချေသည်။ မမ၊ ငါ၏။ ဘက္ခော၊ အစာတည်း။ ယပသဒံ၊ အကြင်ချေကို။ ခါဒ၊ စားပါလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေသိ၊ ဆို၏။ တံပသဒံ၊ ထိုချေကို။ ခါဒိယာန၊ စားဦး၍။ ဇိဃညံ၊ စားခြင်းငှာအလိုရှိ

၁၄+၁၅+သောအခါ၌။ တံ၊ သင့်ကို။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ ခါဒိဿံ၊ စားအံ့။ မယံ၊ ငါတို့၏။ ကာလော၊ အခါသည်။ နဝိလာပကာလော၊ ငိုမြည်တမ်းရအံ့သောအခါမဟုတ်။ ယက္ခ၊ ဘီလူး။ မမ၊ ငါအား။ နိက္ကယေန၊ ဝယ်သဖြင့်။ မောက္ခော၊ လွတ်ခြင်းသည်။ နစအတ္ထိ၊ မရှိသလျှင်ကတည်း။ ဂန္တွာန၊ ပြည်သို့သွား၍။ ဂဏှေဝ၊ နက်ဖြန်နံနက်စောစော၌။ ပစ္စာဂမနာယ၊ တဘန်ပြန်လာခြင်းငှာ။ ပဋိညံ၊ ဝန်ခံခြင်းကို။ ဂဏှာတိ၊ ယူလော။ ဗြာဟ္မဏဿ၊ နန္ဒပုဏ္ဏားအား။ ယံသင်္ကရံ၊ အကြင်အချိန်းအချက်ကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ကတံ၊ ပြုအပ်၏။ တံသင်္ကရံ၊ ထိုအချိန်းအချက်ကို။ သမ္ပဒါယ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ သစ္စာနုရက္ခီ၊ သစ္စာကိုစောင့်လျက်။ ပုနရာဝဇိဿံ၊ တဘန်ငါလာအံ့။ ဇယဒိသ၊ ဇယဒိသမင်းမြတ်။ မရဏဿ၊ သေခြင်း၏။ သမီပံ၊ အနီးသို့။ ပတ္တံ၊ ရောက်ပြီးသော။ ရာဇာ၊ ပြည်ရှင်မင်းဖြစ်သော။ တွံ၊ သင်မင်းမြတ်သည်။ ကမ္မဇာတံ၊ ကံသည်လျှင်ပြုပြင်အပ်သောအမှုကို။ ကိံ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ အနုတပ္ပသိ၊ စိုးရိမ်ဘိသနည်း။ ဧတံ၊ ထိုစိုးရိမ်ခြင်း၏ အကြောင်းကို။ မေ၊ ငါအား။ အာစိက္ခ၊ ကြားလော။ တံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ သုတွာ၊ ကြားရ၍။ ပဏှေ၊ နက်ဖြန်နံနက်အခါ၌။ အာဂမနာယ၊ လာခြင်းကို။ အနုဇာနိတုံ၊ ခွင့်ပြုခြင်းငှာ။ အပိသက္ကုဏေမု၊ တတ်နိုင်ကုန်ငြားအံ့လည်းမသိ။ ယက္ခ၊ ဘီလူး။ မယာ၊ ငါသည်။ ဗြဟ္မဏဿ၊ နန္ဒပုဏ္ဏားအား။ ဓနသာ၊ ဥစ္စာ၌ တပ်မက်မောခြင်းကို။ ကတာ၊ ပြုအပ်၏။ သင်္ကရံ၊ ဥစ္စာပေးအံ့ဟုဝန်ခံခြင်းကို။ ပဋိမုတ္တံ၊ ကိုယ်၌ စွပ်ထားအပ်၏။ တံသင်္ကရံ၊ ထိုကိုယ်၌ စွပ်၍ထားအပ်သော ဝန်ခံခြင်းမှ။ နမုတ္တံ၊ မလွတ်ပါသေး။ ဗြာဟ္မဏဿ၊ နန္ဒပုဏ္ဏားအား။ တံသင်္ကရံ၊ ထိုဝန်ခံခြင်းကို။ သမ္ပဒါယ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ သစ္စာနုရက္ခိ၊ သစ္စာကိုစောင့်လျက်။ ပနရာဝိဇိဿံ၊ တဘန်သင့်ထံသို့ငါလာအံ့။ ဇယဒိသ၊ မင်းမြတ်ဇယဒိသ။ ဗြဟ္မဏဿ၊ နန္ဒပုဏ္ဏားအား။ ယာဓနသာ၊ အကြင်ဥစ္စာ၌တပ်မက်မောခြင်းကို။ တေ၊ သင်သည်။ ကတာ၊ ပြုအပ်၏။ တံသင်္ကရံ၊ ထိုဥစ္စာပေးအံ့ဟုဝန်ခံခြင်းကို။ ပဋိမုက္ကံ၊ ကိုယ်၌ စွပ်၍ ထားအပ်၏။ တံ၊ ထိုကိုယ်၌ စွပ်၍ ထားအပ်သော ဝန်ခံခြင်းကို။ ကတ၊ သင်ပြုအပ်၏။ တံ၊ ထိုဝန်ခံခြင်းကို။ သမ္ပဒါယ၊ ပြည့်စုံစေပြီး၍။ သစ္စာနုရက္ခီ၊ သစ္စာကိုစောင့်လျက်။ ပုနရာဝဇဿု၊ သင်လာခဲ့လော။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပေါရိသာဒဿ၊ ပေါရိသာဒ၏။ ဟတ္ထာ၊ လက်မှ။ မုတ္တော၊ လွတ်ပြီးသော။ သောစ၊ ထိုဇယဒိသမင်းသည်ကား။ ကာမကာမိံ၊ ကာမဂုဏ်တို့ဖြင့်မွေ့လျော်ဘွယ်ရှိသော။ သကံမန္ဒိရံ၊ မိမိနန်းသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဗြဟ္မဏဿ၊ နန္ဒပုဏ္ဏားအား။ တံသင်္ကရံ၊ ထိုအချိန်း

၁၅+၁၆+အချက်ကို။ သမ္ပဒါယ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ အလီနသတ္တုံ၊ အလီနသတ္တုအမည်ရှိသော။ ပုတ္တံ၊ သားကို။ အာမန္တေသိ၊ ခေါ်၏။ ပုတ္တ၊ ချစ်သား။ တေ၊ သင်ချစ်သားအား။ ရညံ၊ မင်းအဖြစ်ကို။ ဒဒါမိ၊ ငါပေး၏။ အဇ္ဇေဝ၊ ယနေ့ပင်လျှင်။ အဘိသိဉ္စယဿု၊ အဘိသိက်သွန်းစေလော။ သေသေစ၊ မိမိကိုယ်၌ လည်းကောင်း။ ပရေသုစ၊ သူတစ်ပါးတို့၌လည်းကောင်း။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ စရေ၊ ကျင့်လော။ ရဋ္ဌ၊ တိုင်းနိုင်ငံ၌။ အဓမ္မကာရော၊ မကောင်းသော အကျင့်ကို ကျင့်ခြင်းသည်။ တေ၊ သင်ချစ်သားအား။ မာဟတု၊ မဖြစ်စေလင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပေါရိသဒဿ၊ ပေါရိသာဒ၏။ ဥပန္တေ၊ အထံသို့။ ဂစ္ဆာမိ၊ သွားရအံ့။ ဒေဝ၊ ခမည်းတော်မင်းကြီး။ တဝ၊ သင်ခမည်းတော်ကြီး၏။ ပါဒေ၊ ခြေတော်ရင်း၌။ ကိံ ကမ္မံ၊ အဘယ်အမှုကို။ ကုဗ္ဗံ၊ ပြုမိသည်ဖြစ်၍။ နာရာဓယိ၊ နှစ်သက်တော်မမူသနည်း။ ယံယေန၊ အကြင်မနှစ်သက်ကြောင်းဖြစ်သောအမှုကြောင့်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ တုဝံ၊ ခမည်းတော်မင်းကြီးသည်။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ ရဇ္ဇမှိ၊ မင်းအဖြစ်၌။ ဥဒဿယေ၊ တည်စေ၏။ တံ၊ ထိုမနှစ်သက်ကြောင်းဖြစ်သော အမှုကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သောတုံ၊ နာခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိပါ၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တယာ၊ ခမည်းတော်မင်းကြီးနှင့်။ ဝိနာ၊ ကင်း၍။ ရဇ္ဇံပိ၊ မင်းအဖြစ်ကိုလည်း။ နဣစ္ဆေယျ၊ အလိုမရှိနှိုင်။ တာတ၊ ချစ်သား။ ကမ္မုနာဝါ၊ ကိုယ်အမှုအရာမှလည်းကောင်း။ ဝစဿဝါ၊ စကားမှလည်းကောင်း။ ဣတော၊ ဤကိုယ်နှုတ်နှစ်ပါးမှ။ ဘုဝိယံ၊ သင့်အထံ၌ ဖြစ်သော။ အပရာဓံ၊ အပြစ်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ နသရာမိ၊ ရှိ၏ဟူ၍ မအောက်မေ့။ ပေါရိသာဓကေနစ၊ ပေါရိသာဒနှင့်မူကား။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သစ္စံ၊ သစ္စာကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ အာဂတော၊ လာ၏။ သစ္စာနုရက္ခီ၊ ပြုအပ်သောသစ္စာကိုစောင့်လိုသည်ဖြစ်၍။ ပုန၊ တဘန်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂမိဿံ၊ ပေါရိသာဒအထံသို့သွားအံ့။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောခမည်းတော်မင်းကြီး။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဂမိဿာမိ၊ ပေါရိသာဒအထံသို့သွားပါအံ့။ တုဝံ၊ သင်ခမည်းတော်မင်းကြီးသည်။ ဣဓေဝ၊ ဤနန်းတော်၌သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်တော်မူလော။ တုဝံ၊ သင်ခမည်းတော်မင်းကြီးသည်။ သစေဂစ္ဆသိ၊ အကယ်၍သွားတော်မူအံ့။ တထော၊ ထိုပေါရိသာဒအထံမှ။ ဇီဝတော၊ အသက်ရှင်သောခမည်းတော်မင်းကြီးအား။ ဝိပ္ပမောက္ခာ၊ သေဘေးမှလွတ်ခြင်းမည်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ရာဇ၊ ခမည်းတော်မင်းမြတ်။ တုဝံ၊ သင်ခမည်းတော်မင်းမြတ်သည်။ သစေဂစ္ဆသိ၊ အကယ်၍သွားတော်မူအံ့။ အဟံပိ၊ အကျွန်ုပ်သည်လည်း။ ဂစ္ဆာမိ၊ သွားအံ့။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သောသားအဘတို့သည်။ နဟောမ၊ ဘီလူး

၁၆+၁၇+စာမဖြစ်ကြစေကုန်လင့်။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ အဟံဧဝ၊ အကျွန်ုပ်သည်သာလျှင်။ ဂစ္ဆမိ၊ သွားပါအံ။ တာတ၊ ချစ်သား။ ဧသဧသော၊ ဤသို့အဘကိုယ်စားသွား၍ ဘီလူးအစားခံခြင်းသည်။ အဒ္ဓါဟိ၊ စင်စစ်လျှင်။ သန္တာနံ၊ ပညာရှိသူတော်ကောင်းတို့၏။ ဓမ္မော၊ သဘောတည်း။ အပိစ၊ ထိုသို့ဖြစ်ငြားသော်လည်း။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ တံ၊ သင်ချစ်သားကို။ ကမ္မာသပါဒေါ၊ ကွဲသောခြေရှိသောပေါရိသာဒသည်။ ရုက္ခသူလေ၊ ထက်စွာသောတစို့၌။ ဘိဒါ၊ ထိုး၍။ ပစိတွာ၊ ကင်၍။ ပသယှ၊ နှိပ်စက်ညှဉ်းဆဲ၍။ ခါဒေ၊ စားရာ၏။ တဒါ၊ ထိုသို့စားသောအခါ၌။ မေ၊ ငါ၏။ မရဏာစ၊ သေသည်ထက်လည်း။ တဝ၊ သင်ချစ်သား၏။ မရဏံ၊ သေခြင်းသည်။ ဒုက္ခတရံ၊ အလွန်ဆင်းရဲစွာသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပါဏေန၊ အကျွန်ုပ်အသက်ဖြင့်။ တေ၊ သင်ခမည်းတော်မင်းကြီး၏။ ပါဏံ၊ အသက်ကို။ နိမိဿံ၊ ဖလှယ်ပါအံ့။ တွံ၊ ခမည်းတော်မင်းကြီးသည်။ ပေါရိသာဒဿ၊ ပေါရိသာဒ၏။ ဥပန္တေ၊ အထံသို့။ မာအဂါ၊ သွားတော်မမူပါလင့်။ ဧတံပါဏံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်အသက်ကို။ တေ၊ သင်ခမည်းတော်မင်းကြီး၏။ ပါဏေန၊ အသက်ဖြင့်။ နိမိဿံ၊ ဖလှယ်အံ့။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ တဝ၊ သင်ခမည်းတော်မင်းမြတ်၏။ ဇီဝိတဿ၊ အသက်ရှင်ခြင်း၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ မတံ၊ သေခြင်းကို။ ဝဏ္ဏေမိ၊ အလိုရှိပါ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတောတဒါကာလေ၊ ထိုအခါ၌။ ဟဝေ၊ စင်စစ်သဖြင့်။ မိတိမာ၊ ပညာရှိသော။ ရာဇပုတ္တော၊ အလီနသတ္တုမင်းသားသည်။ မာတုစ၊ မယ်တော်၏ လည်းကောင်း။ ပီတုစ၊ ခမည်းတော်မင်းကြီး၏ လည်းကောင်း။ ပါဒေ၊ ခြေတော်တို့ကို။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုးပြီး၍။ နိက္ခန္တော၊ မြို့မှထွက်လေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဿ၊ ထိုအလီနသတ္တုမင်းသား၏။ မာတာ၊ မယ်တော်မိဘုရားကြီးသည်။ ဒုက္ခီနိ၊ စိတ်ပင်ပန်းခြင်းဆင်းရဲသည်နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ ပထဗျာ၊ မြေ၌။ နိပတိတာ၊ လဲ၏။ အဿ၊ ထိုအလီနသတ္တုမင်းသား၏။ ပိတု၊ ခမည်းတော်ဇယဒိသမင်းကြီးသည်လည်း။ ဘုဇာနိ၊ လက်နှစ်ဘက်တို့ကို။ ပဂ္ဂယှ၊ မြှောက်၍။ ကန္ဒတိ၊ ငိုကြွေး၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တာဝ၊ ရှေးဦးစွာ။ ပိတာ၊ ခမည်းတော်ဇယဒိသမင်းကြီးသည်။ သော၊ ထိုငါသားတော်သည်။ ပရမ္မုခေါ၊ တပါးသို့မျက်နှာမူလျက်။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ ဂစ္ဆန္တံ၊ သွားလေသော။ တံ၊ ထိုသားတော်ကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ အဉ္ဇလီ၊ လက်အုပ်ချီလျက်။ ဒေဝတာ၊ သောမနတ်စသောနတ်တို့ကို။ ဝန္ဒတိ၊ ရှိခိုး၏။ သောမော၊ သောမအမည်ရှိသော။ ရာဇာစ၊ နတ်မင်းသည်၎င်း။ ဝရုဏော၊ ဝရုဏအမည်ရှိသော။ ရာဇာစ၊ နတ်မင်းသည်

၁၇+၁၈+လည်းကောင်း။ ပဇာပတိ၊ ပဇာပတ်အမည်ရှိသော။ ရာဇာစ၊ နတ်မင်းသည်၎င်း။ စန္ဒိမာစ၊ လနတ်သားသည်၎င်း။ သူရိယောစ၊ နေနတ်သားသည်လည်းကောင်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဧတေ၊ ထိုနတ်တို့ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝန္ဒာမိ၊ ရှိခိုး၏။ တာတ၊ ချစ်သား။ ဧတေဟိ၊ ထိုနတ်တို့သည်။ ဂုတ္တော၊ စောင့်ရှောက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ အနုညာတော၊ ပေါရိသာဒသည် အနူးအညွတ် ခွင့်လွှတ်အပ်သည်ဖြစ်၍။ တွံ၊ သင်ချစ်သားသည်။ သောတ္ထိ၊ ချမ်းသာစွာ။ ပုရိသောဒကမှာ၊ ပေါရိသဒအထံမှ။ မုဉ္စေတိ၊ လွှတ်စေသတည်း။ ဒဏ္ဍကိရညော၊ ဒဏ္ဍကီမင်း၏။ ဝိဇိတေ၊ နိုင်ငံ၌။ ကုမ္ဘဝတီနဂရံ၊ ကုမ္ဘဝတီပြည်သို့။ ဂတဿ၊ သွားသော။ ရာမဿဝ၊ အမိအဘကိုလုပ်ကျွေးသောရာမမင်း၏။ မာတာ၊ အမိသည်။ သုဂုတ္တာ၊ ကောင်းစွာ စောင့်ရှောက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ ယံ၊ အကြင်သို့သဘောရှိသော။ သောတ္ထာနံ၊ ချမ်းသာသည်၏အဖြစ်ကို။ အကာသိ၊ ပြုဘူးလေပြီ။ ပုတ္တ၊ ချစ်သား။ တေ၊ သင်ချစ်သားအား။ တံ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ သောတ္ထာနံ၊ ချမ်းသာသည်၏အဖြစ်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကရောမိ၊ ပြု၏။ ဧတေနသစ္စေန၊ ထိုမှန်သောစကားကြောင့်။ ဒေဝါ၊ နတ်တို့သည်။ သရန္တု၊ အောက်မေ့စေကုန်သတည်း။ အနုညာတော၊ ပေါရိသာဒသည် အနူးအညွတ်ခွင့်လွှတ်အပ်သည်ဖြစ်၍။ သောတ္ထိ၊ ချမ်သာစွာ။ တွံ၊ သင်ချစ်သားသည်။ မုဉ္စေတိ၊ လွတ်စေသတည်း။ ဇာတု၊ စင်စစ်သဖြင့်။ အလီနာသတ္တေ၊ ငါမောင်တော်အလီနာသတ္တုမင်းသား၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ အာဝီဝါ၊ မျက်မှောက်၌လည်းကောင်း။ ရဟောဝါပိ၊ မျက်ကွယ်၌လည်းကောင်း။ မနောပဒေါသံပိ၊ စိတ်ဖြင့်ပြစ်မှားခြင်းကိုလည်း။ နသရေ၊ မအောက်မေ့။ ဘာတု၊ မောင်ကြီးနန်းလျာဥပရာ။ ဧတေနသစ္စေန၊ ဤသစ္စာကြောင့်။ ဒေဝါ၊ နတ်တို့သည်။ သရန္တု၊ အောက်မေ့စေကုန်သတည်း။ အနုညာတော၊ ပေါရိသာဒသည် အနူးအညွတ်ခွင့်ပြုအပ်သည်ဖြစ်၍။ သောတ္ထိ၊ ချမ်းသာစွာ။ တွံ၊ သင်မောင်ကြီးနန်းလျာဥပရာသည်။ မုဉ္စေတိ၊ လွတ်ပါစေသတည်း။ သာမိ၊ ချစ်လင်နန်းလျာဥပရာ။ ယသ္မာစ၊ အကြင့်ကြောင့်လည်း။ မေ၊ ငါ၏။ တွံ၊ သင်ချစ်လင်သည်။ အနဓိမာနောပိ၊ ကျွန်ုပ်တို့လွှတ်၍ သူတပါးကိုစိတ်နှလုံးဖြင့်လည်းမတောင့်တစဘူး။ ယသ္မာစ၊ အကြင့်ကြောင့်လည်း။ မေ၊ ငါအား။ မနသာပိ၊ စိတ်နှစ်လုံးဖြင့်လည်း။ အပ္ပိယော၊ မုန်းခြင်းသည်။ နစအသိ၊ မဖြစ်ဘူးသည်သာတည်း။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဧတေသစ္စေန၊ ဤသစ္စာကြောင့်။ ဒေဝါ၊ နတ်တို့သည်။ သရန္တု၊ အောက်မေ့စေကုန်တည်း။ သာမိ၊ ချစ်လင်နန်းလျာဥပရာ။ အနုညာတော၊ အောက်မေ့စေကုန်သတည်း။ သာမိ၊ ချစ်လင်နန်းလျာဥပရာ။ အနုညာတော၊ ပေါရိသာသည် အနူးအညွတ် ခွင့်ပြုအပ်သည်ဖြစ်၍

၁၈+၁၉+ သောတ္ထိ၊ ချမ်းသာစွာ။ တွံ၊ သင်လင်နန်းလျာဥပရာသည်။ မုဉ္စေဟိ၊ လွတ်ပါစေသတည်း။ မာဏဝ၊ လုလင်။ တွံ၊ သင်ကား။ ဗြဟာ၊ ကြီးသောကိုယ်လည်းရှိ၏။ ဥဇူ၊ ဖြောင့်မတ်သောကိုယ်လည်းရှိ၏။ စာရုမုခေါ၊ ရွှေအဆင်းနှင့်တူသောမျက်နှာလည်းရှိ၏။ ကုတော၊ အဘယ်အရပ်က။ အာဂတော၊ လာသည်။ အသိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဝနေ၊ တောအရပ်၌။ ဝသန္တံ၊ နေသော။ မံ၊ ငါကို။ နပဇာနာသိ၊ သင်မသိလော။ လုဒ္ဒံ၊ ကြမ်းကြုတ်စွာသော။ မံ၊ ငါကို။ ပေါရိသာဒကောတိ၊ လူသားစားဟူ၍။ ဉတွာ၊ သိပြီးလျက်။ သောတ္ထိံ၊ ချမ်းသာသည်၏အဖြစ်ကို။ ဇာနံဇာနန္တော၊ သိသည်ဖြစ်၍။ ဣစ္ဆန္တော၊ ချမ်းသာကိုအလိုရှိအပ်သော။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ ဣဓ၊ ဤငါနေရာအရပ်သို့။ အာဝဇေယျ၊ လာရာအံ့နည်း။ လုဒ္ဒ၊ သွေးရှင်လောက်ထုတ်လွန်ကြမ်းကြုတ်သည့်တော်အုပ်ပျော်မြူးနောင်ဘီးလူ။ တံ၊ သင့်ကို။ ပေါရိသာဒကောတိ၊ လူသားစားဟူ၍။ ဇာနာမိ၊ ငါသိ၏။ ဝနေ၊ တော၌။ ဝသန္တံ၊ နေသော။ တံ၊ သင့်ကို။ နပဇာနာမိ၊ မသိသည်ကား။ န၊ မဟုတ်။ ဇာနာမိဧဝ၊ သိသည်သာလျှင်တည်း။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်ကား။ ဇယိဒိသဿ၊ မင်းမြတ်ဇယိဒိသ၏။ ပုတ္တော၊ ရွှေရင်တော်နှစ်သားတော်စစ်သည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ အဇ္ဇ၊ ယခုအခါ၌။ ပိတုနော၊ ခမည်းတော်မင်းမြတ်၏။ ပမောက္ခာ၊ သင့်လက်မှလွတ်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ အာဂတော၊ လာ၏။ မံ၊ ငါကို။ ခါဒ၊ သင်စားလော။ ရာဇပုတ္တ၊ အရှင်မင်းသား။ တံ၊ သင့်ကို။ ဇာနာမိ၊ ငါသိ၏။ တွံ၊ သင်သည်။ ဇယဒိသဿ၊ ဇယဒိသမင်း၏။ ပုတ္တော၊ သားတော်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဝေါ၊ သင်သားအဘတို့၏။ မုခဝဏ္ဏော၊ မျက်နှာအဆင်းသဏ္ဌာန်သည်။ တထာဟိ၊ တူကြသလျှင်ကတည်း။ ယောတွံ၊ အကြင်သင်သည်။ ပိတုနော၊ ခမည်းတော်၏။ ပမောက္ခာ၊ လွတ်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ မတံ၊ သေခြင်းကို။ ဣစ္ဆေ၊ အလိုရှိ၏။ တဝ၊ အရှင်မင်းသား၏။ ကတံ၊ ပြုအပ်သော။ ဣဓံ၊ ဤအမှုသည်။ သုဒုတ္တရဉ္စေဝ၊ အလွန်ပြုနိုင်ခဲသည်သာလျှင်တည်း။ ပေါရိသာဒ၊ လူသားစားတတ်သောပေါရိသာဒ။ ယော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ပိတုနော၊ အဘ၏။ မတပမောက္ခာ၊ သေဘေးမှလွတ်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ မာတု၊ အမိ၏။ ဟေတု၊ အကြောင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ ပရလောကံ၊ တမလွန်ဘဝသို့။ ဂန္တွာ၊ သွားရသည်ရှိသော်။ သဂ္ဂေန၊ နတ်ပြည်၌ဖြစ်သော။ သုခေန၊ ချမ်းသာနှင့်။ သမ္ပယုတ္တော၊ ယှဉ်သည်။ ဘဝိတုံ၊ ဖြစ်ခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆေ၊ အလိုရှိ၏။ တဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ကိဉ္စိ၊ တစုံတခုသောအမှုကို။ ဒုတ္တရံ၊ ပြုနိုင်ခဲ၏ဟူ၍။ နမညေ၊ မအောက်မေ့။ မယှံပိ၊ ငါသည်လည်း။ ဧတ္ထ၊ ဤအမိ

၁၉+၂၀+အဘတို့၏ အကျိုးငှာ အသက်ကိုစွန့်ရာ၌။ ကိဉ္စိ၊ တစုံတခုကို။ ဒုတ္တရံ၊ ပြုနိုင်ခဲ၏ဟူ၍။ နမညေ၊ မအောက်မေ့။ ယက္ခ၊ ဘီးလူး။ အဟဉ္စခေါ၊ ငါသည်ကား။ အာဝီဝါ၊ မျက်မှောက်၌လည်းကောင်း။ ရဟောဝါပိ၊ မျက်ကွယ်၌လည်းကောင်း။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပါပကိရိယံ၊ ကိုယ်နှုတ်နှစ်လုံးဖြောင့်စွာမကျင်ခြင်းကို။ ဇာတု၊ စင်စစ်သဖြင့်။ နသရေ၊ မအောက်မေ့။ အဟံ၊ ငါသည်။ သင်္ခါတဇာတိမရဏော၊ ဉာဏ်ဖြင့်ကောင်းစွာပိုင်းခြားအပ်သော ဇာတိမရဏရှိသောသူသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ မေ၊ ငါအား။ ဣဓ၊ ဤပစ္စုပ္ပန်လောက၌။ မရဏတော၊ သေခြင်းမှ။ မုတ္တိ၊ လွတ်ခြင်းသည်။ နတ္ထိယထာ၊ မရှိသကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ ပရတ္တ၊ တမလွန်လောက၌လည်း။ မရဏတော၊ သေခြင်းမှ။ မုတ္တိနာမ၊ လွတ်ခြင်းမည်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ မဟာနုဘာဝ၊ ကြီးသောအာနုဘော်ရှိသော။ ယက္ခ၊ ဘီလူး။ အဇ္ဇ၊ ယခု။ မံ၊ ငါ့ကို။ ခါဒ၊ စားလော။ ကိစ္စာနိ၊ ငါ၏ကိုယ်ဖြင့်ပြုအပ်သောအမှုတို့ကို။ ဒါနိဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ကရဿု၊ သင်ပြုလော။ တေ၊ သင်အား။ ဣမံသရီရံ၊ ဤငါ၏ကိုယ်ကို။ နိဿဋ္ဌာ၊ ငါစွန့်၏။ ရုက္ခဿ၊ သစ်ပင်၏။ အဂ္ဂါဝါ၊ အဖျားမှမူလည်း။ ပပတာမိ၊ ငါခုန်၍သေအံ့။ တွံ၊ သင်သည်။ ဆာဒမာနော၊ နှစ်သက်သည်ဖြစ်၍။ မယှံ၊ ငါ၏။ မံသံ၊ အသားကို။ အဒေသိ၊ စားရာ၏။ ရာဇပုတ္တ၊ မင်းသား။ တေ၊ သင်၏။ ဣဒဉ္စ၊ ဤစကားသည်လျှင်။ ရုစ္စတိ၊ သင့်လျော်ပေ၏။ ပိတုနော၊ အဘ၏။ ပမောက္ခာ၊ သေဘေးမှလွတ်ခြင်းဟူသောအကြောင်းကြောင့်။ ပါဏံ၊ မိမိအသက်ကို။ စဇေသိ၊ သင်စွန့်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်လျှင်။ သောတွံ၊ ထိုသင်သည်ကား။ တရမာနရူပေါ၊ လျှင်မြန်စွာ။ ကဋ္ဌာနိ၊ ထင်းတို့ကို။ သမ္ဘဉ္ဇိ၊ ချိုးလော။ အဂ္ဂိံ၊ မီးကို။ ဇာလေဟိ၊ ညှိလော။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတော၊ ထိုနောင်မှ။ ဟဝေ၊ စင်စစ်သဖြင့်။ မီတိမာ၊ ပညာရှိသော်။ ရာဇပုတ္တော၊ မင်းသားသည်။ ဒါရုံ၊ ထင်းကို။ သမာဟရိတွာ၊ ဆောင်ယူ၍။ မဟန္တံ၊ ကြီးစွာသော။ အဂ္ဂိံ၊ မီးကို။ သဒီပယိတွာ၊ ပြင်းစွာပွားစေပြီး၍။ မဟာယက္ခ၊ ဘီလူးကြီး။ ဒါနိဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ အဂ္ဂိံ၊ မီးကို။ အဒီပိတော၊ ညှိအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိဝေဒယိတ္ထ၊ ကြားလေ၏။ ပသယှကာရီ၊ နိုင်ထက်ကလူမူတတ်သောဘီလူး။ မံ၊ ငါကို။ မုဟုံ၊ အဖန်တလဲလဲ။ ဟဋ္ဌလောလော၊ ကြက်သီးမွေးညှင်းထလျက်။ ကိံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ပေက္ခသိ၊ ကြည့်ဘိသနည်း။ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မံ၊ ငါကို။ ခါဒမာနော၊ စားလိုသောသင်သည်။ ယထာယထာ၊ အကြင်အကြင်သို့သောအခြင်းအရာဖြင့်။ ခါဒေသိ၊ စားလတ္တံ့။ တထာတထာ၊ ထိုထိုသို့သော သင်စားလိုသော အခြင်းအရာဖြင့်။ ဝဒေဟိ၊ ဆိုလော။ တုယှံ၊ သင်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ က

၂၀+၂၁+ရောမိ၊ လိုက်နာ၍ပြုအံ့။ အဇ္ဇ၊ ယခု။ ခါဒ၊ စားလော။ ရာဇပုတ္တ၊ မင်းသား။ ဓမ္မေ၊ သူတော်ကောင်းတရား၌။ ဋ္ဌိတံ၊ တည်သော။ သစ္စဝါဒီ၊ မှန်သောစကားကိုဆိုလေ့ရှိသော။ ဝဒညုံ၊ သူတပါးပြောဆိုသောစကားကိုသိလွယ်တတ်သော။ တာဒိသံ၊ သင်ကဲ့သို့သောသူကို။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ ခါဒိတာယေ၊ စားခြင်းငှာ။ အရဟတိ၊ ထိုက်အံ့နည်း။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ တာဒိသံ၊ သင်ကဲ့သို့သဘောရှိသော။ သစ္စဝါဒီ၊ မှန်သောစကားကိုဆိုလေ့ရှိသောသူကို။ ခါဒေယျ၊ စားငြားအံ့။ တဿ၊ ထိုသူ၏။ မုဒ္ဓါပိ၊ ဦးခေါင်းသည်လည်း။ သတ္တဓာ၊ ခုနှစ်စိတ်။ ဖာလေယျ၊ ကွဲရာ၏။ ယက္ခ၊ ဘီလူး။ ဟိယသ္မာ၊ အကြင့်ကြောင့်။ သောသသော၊ ထိုယုန်ပညာရှိသည်။ ဗြာဟ္မဏံ၊ ပုဏ္ဏားဟူသော အမှတ်ကို။ မညမာနော၊ ထင်မှတ်၍။ ဣမံ၊ ဤငါ၏ကိုယ်ကို။ ခါဒိတွာ၊ စား၍။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ ဝသာဟိ၊ နေလော။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သကေသရီရေ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ခါဒိတွာ၊ စားစေ၍။ အဝါသေသိ၊ နေစေ၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ ပဗ္ဗတရသံ၊ တောင်၏အရည်ကို။ ပီလေတွာ၊ ညှစ်ယူ၍။ စန္ဒမဏ္ဍလေ၊ လဝန်း၌။ သသလက္ခဏံ၊ ယုန်ရေးတံဆိပ်ကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ တေနေဝ၊ ထိုယုန်ရေးတံဆိပ်ကြောင့်လျှင်။ သောစန္ဒိမဒေဝပုတ္တော၊ ထိုလနတ်သားသည်။ အဇ္ဇ၊ ယခုအခါ၌။ သသတ္တကော၊ ယုန်တံဆိပ်အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သသိ၊ သသိအမည်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာမရူဟော၊ လူအပေါင်း၏ ချစ်ခြင်းကိုပွားစေလျှက်။ ဝိရောစတိ၊ ထွန်းပ၏။ မဟာနုဘာဝ၊ ကြီးသော အာနုဘော်ရှိသောမင်းသား။ ပန္နရသေ၊ တဆယ့်ငါးရက်မြောက်သောနေ့၌။ ရာဟုမုခါ၊ ရာဟုခံတွင်းမှ။ ပမုတ္တော၊ လွတ်သော။ စန္ဒောဝါ၊ လသည်လည်းကောင်း။ ဘာနုမာဝါ၊ နေသည်လည်းကောင်း။ ဝိရောစတိယထာ၊ တင့်တယ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ တုဝံ၊ သင်သည်။ ပေါရိသာဒါ၊ လူသားစားသောငါ၏ထံမှ။ ပမုတ္တော၊ လွတ်သည်ဖြစ်၍။ ကပိလေ၊ ကပိလတိုင်း၌။ ဝိရောစ၊ ထွန်းပလေလော။ ပိတရဉ္စ၊ အဘကိုလည်းကောင်း။ မာတရဉ္စ၊ အမိကိုလည်းကောင်း။ အာမောဒယံ၊ ဝမ်းမြောက်စေလျက်။ တေ၊ သင်၏။ သဗ္ဗော၊ အလုံးစုံသော။ ဉာတိပက္ခော၊ အဆွေအမျိုးအဆွေခင်ပွန်းအပေါင်းသည်လည်း။ နန္ဒတု၊ နှစ်သက်စေသတည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတောတဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဟဝေ၊ စင်စစ်သဖြင့်။ မီတိမာ၊ ပညာနှင့်ပြည့်စုံသော။ အလီနသတ္တော၊ အလီနသတ္တုအမည်ရှိသော။ ရာဇပုတ္တော၊ မင်းသားသည်။ ပါရိသာဒံ၊ ပေါရိသာဒကို။ ကတဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂယှ၊ ချီ၍။ အနုညာတော၊ ပေါရိသဒသည် အနူးအညွတ်လွှတ်အပ်သည်ဖြစ်၍။ သောတ္ထိ၊ ချမ်းသာစွာ။ သုခိ

၂၁+၂၂+ဆင်းရဲခြင်းမရှိသည်ဖြစ်၍။ အရောဂါ၊ အနာမရှိသည်ဖြစ်၍။ ကပိလံ၊ ကပိလတိုင်းသို့။ ပစ္စာဂမာ၊ တဖန်ပြန်လာ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ နေဂမာစ၊ နိဂုံးရွာသူတို့သည်လည်းကောင်း။ ဇနပဒါစ၊ ဇနပုဒ်ရွာသူတို့သည်လည်းကောင်း။ ဟတ္ထာရောဟာစ၊ ဆင်စီးသူရဲတို့သည်လည်းကောင်း။ ရထိကာစ၊ ရထားစီးသူရဲတို့သည်လည်းကောင်း။ ပတ္တိကာစ၊ ခြေသည်သူရဲတို့သည်လည်းကောင်း။ နမဿမာနာ၊ ရှိခိုးကုန်လျက်။ ပဉ္ဇလိကာ၊ လက်အုပ်ချီကုန်လျက်။ တေ၊ ရှင်မင်းသားအား။ နမော၊ ရှိခိုးခြင်းသည်။ အတ္ထု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဒုက္ကရကာရကော၊ အလွန်ပြုနိုင်ခဲသော အမှုကိုပြုသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆိုကုန်၍။ တံ၊ ထိုအလီနသတ္ထုမင်းသားသို့။ ဥပါဂမုံ၊ ကပ်လာကုန်၏။ တတိယံ၊ သုံးခုမြောက်သော။ ဇယိဒိသဇာတကံ၊ ဇယဒိသဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၄၊ ဆဒ္ဒန္တဇာတ်။ အနုစ္စင်္ဂီ၊ ရွှေအဆင်းကဲ့သို့ ဝင်းဝင်းငြီးသောကိုယ်ရှိသောသုဘဒ္ဒါမိဖုယား။ တွံ၊ ရှင်မိဖုယားသည်။ ကိံ၊ အဘယ်ကို။ သောစသိနု၊ စိုးရိမ်ဘိသနည်း။ ဝရဝဏ္ဏနီ၊ မြတ်သောအဆင်းရှိသောမိဖုယား။ တွံ၊ ရှင်မိဖုယားသည်။ ပဏ္ဍု၊ ဖက်ရွက်ကဲ့သို့ဖြော့တော့သောကိုယ်ရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်ဘိ၏။ ဝိသာလက္ခိ၊ တင့်တယ်သောမျက်နှာရှိသောသုဘဒ္ဒါမိဖုယား။ တွံ၊ ရှင်မိဖုယားသည်။ ပရိမဒ္ဒိတာ၊ လက်ဖြင့်ဆုပ်နယ်အပ်သော။ မာလာဝ၊ ပဒုမ္မာကြာပန်းကဲ့သို့။ မိလာယသိ၊ ညှိုးနွမ်းဘိ၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဒေါဟဠော၊ ချင်ခြင်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇိ၊ ဖြစ်၏။ သောတာဒိသော၊ ထိုသို့သဘောရှိသောချင်ခြင်းသည်။ သုလဘရူပေါဝ၊ ရလွယ်သောသဘောရှိသကဲ့သို့။ နဟောတိ၊ မဖြစ်။ သုဘဒ္ဒေ၊ သုဘဒ္ဒါမိဖုယား။ ဣဓလောကမှိ၊ ဤလူ့ရွာ၌။ မာနုသာ၊ လူတို့သည်။ ကာမ၊ တောင့်တအပ်ကုန်သော။ ယေကေစိ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော ရတနာခုနှစ်ပါးကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ နန္ဒနေ၊ နှစ်သက်ဖွယ်ရှိသောသုဘဒ္ဒါမိဖုယား။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ တေ၊ ထိုဝတ္ထုကာမဂုဏ် ကိလေသာကာမဂုဏ်တို့သည်။ မယှံ၊ ငါအား။ ပစုရာ၊ များစွာရလွယ်ကုန်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ တေ၊ သင်အား။ ဒေါဟ

၂၂+၂၃+ ဠံ၊ ချင်ခြင်းဖြစ်သောဝတ္ထုကို။ ဒမ္မိ၊ ပေးအံ့။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ တဝ၊ အရှင်မင်းကြီး၏။ ဝိဇိတေ၊ နိုင်ငံတော်၌။ ယေကေစိ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ လုဒ္ဒါ၊ မုဆိုးတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေသဗ္ဗေ၊ ထိုအလုံးစုံသော မုဆိုးတို့သည်။ သမာယန္တု၊ ညီညွတ်လာစေကုန်သတည်း။ ဧတေသံ၊ ထိုမုဆိုးတို့အား။ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့သဘောရှိသော။ ဒေါဟဠော၊ ချင်ခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တာဒိသံ၊ ထိုသို့သဘောရှိသောချင်ခြင်းကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အက္ခိဿံ၊ ကြားပါအံ့။ ဒေဝီ၊ မိဖုယား။ ဣမေတလုဒ္ဒကာ၊ ဤမုဆိုးတို့သည်။ ကတဟတ္ထာ၊ ထိုးပစ်ခြင်းသတ်ဖြတ်ခြင်းတို့၌ ကောင်းစွာသင်အပ်ပြီးသောအတတ်ရှိကုန်၏။ ဝိသာရဒါ၊ ကြောက်ရွံ့ခြင်းကင်းကုန်သည်ဖြစ်၍ အလွန်ရဲရင့်ကုန်၏။ ဝနညူစ၊ တောကိုလည်းသိကုန်၏။ မိဂညူစ၊ သားကိုလည်းသိကုန်၏။ တေ၊ ထိုအလုံးစုံသော မုဆိုးတို့သည်။ မမ၊ ငါ၏။ အတ္ထေ၊ အကျိုးစီပွားတော်၌။ စတ္တဇီဝိတာ၊ စွန့်အပ်ပြီးသောအသက်ရှိကုန်၏။ ဘောန္တောလုဒ္ဒပုတ္တာ၊ အိုမုဆိုးသားတို့။ ဧတ္ထ၊ ဤအရပ်၌။ ယာဝန္တာ၊ အကြင်မျှလောက်ကုန်သောသင်တို့သည်။ သမာဂတာ၊ အညီအညွတ်စည်းဝေးကုန်၏။ တာဝန္တာ၊ ထိုမျှလောက်ကုန်သောသင်တို့သည်။ မေ၊ ငါ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ နိသာမေထ၊ နာကြကုန်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဆဗ္ဗိသာဏံ၊ ခြောက်ပါးသော အရောင်နှင့်ပြည့်စုံသော အစွယ်ရှိသော။ သေတံ၊ ကိုယ်လုံးဖြူသော။ ဂဇံ၊ ဆင်မင်းကို။ သုပိနေ၊ အိပ်မက်၌။ အဒ္ဒသံ၊ မြင်မက်၏။ တဿ၊ ထိုဆင်မင်း၏။ ဒန္တေဟိ၊ အစွယ်တို့ကို။ မေ၊ ငါသည်။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏။ အလာဘေ၊ မရသည်ရှိသော်။ ဇီဝိတံ၊ ငါ၏အသက်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိပြီ။ ရာဇပုတ္တိ၊ မင်းသမီး။ ယံ၊ အကြင်သို့သဘောရှိသောဆင်ကို။ တွံ၊ အရှင်မိဖုယားသည်။ သုပိနေ၊ အိပ်မက်၌။ အဒ္ဒသံ၊ မြင်မက်တော်မူ၏။ သော၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ ဆဗ္ဗိသာဏော၊ ခြောက်ပါးသောအဆင်းရှိသော အရောင်နှင့်ပြည့်စုံသော အစွယ်ရှိသော။ ကုဉ္ဇရော၊ ဆင်ကို။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ ပိတူနံ၊ အဘတို့သည်လည်းကောင်း။ ပိတာမဟာနံ၊ အဘိုးတို့သည်လည်းကောင်း။ နဒိဋ္ဌော၊ မြင်လည်းမမြင်စဘူး။ နသုတော၊ ကြားလည်းမကြားစဘူး။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့သဘောရှိသော။ ဟတ္တိနာဂေါ၊ ဆင်မင်းကို။ တယာ၊ အရှင်မိဖုယားသည်။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်၏။ တာဒိသံ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ ဟတ္တိနာဂံ၊ ဆင်မင်းကို။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့အား။ အက္ခာဟိ၊ ကြားတော်မူလော။ ဒေဝိ၊ ရှင်မိဖုယား။ စတဿော၊ လေးပါးကုန်သော။ ဒိသာ၊ တူရူအရပ်မျက်နှာတို့လည်းကောင်း။ စတဿော၊ လေးပါးကုန်သော။ ဝိဒိသာ၊ အထောင့်အရပ်တို့လည်းကောင်း။ ဥဒ္ဓံ၊

၂၃+၂၄+ အထက်အရပ်လည်းကောင်း။ အဓော၊ အောက်အရပ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမာယောဒိသာ၊ ဤအရပ်မျက်နှာတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တွံ၊ အရှင်မိဖုယားသည်။ ယံ၊ အကြင်သို့သဘောရှိသော။ ဆဗ္ဗိသာဏံ၊ အရောင်ခြောက်ပါးနှင့်ပြည့်စုံသော အစွယ်ရှိသော ဆင်မင်းကို။ သုပိနေ၊ အိပ်မက်၌။ အဒ္ဒသံ၊ မြင်မက်တော်မူ၏။ သောနာဂရာဇာ၊ ထိုဆင်မင်းသည်။ တာဒိသာနိ၊ ထိုဆယ်ပါးသော အရပ်မျက်နှာတို့တွင်။ ကတမံဒိသံ၊ အဘယ်အရပ်၌။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်သနည်း။ လုဒ္ဒပုတ္တ၊ အိုအမောင်မုဆိုးသား။ သောတွံ၊ ထိုသင်သည်ကား။ ဣတော၊ ဤအရပ်မှ။ ဥတ္တရာယံ၊ မြောက်ဖြစ်သော။ ဒိသာယံ၊ အရပ်မျက်နှာသို့။ ဥဇုံ၊ ဖြောင့်ဖြောင့်။ ဂစ္ဆဟိ၊ သွားလေလော။ ဗြဟန္တေ၊ ကြီးကျယ်ကုန်သော။ သတ္တဂိရိံ၊ တောင်စဉ်ခုနစ်ထပ်တို့ကို။ အတိက္ကမ္မ၊ လွန်၍။ သုဝဏ္ဏပေဿာနာမ၊ သုဝဏ္ဏပဿမည်သော။ ဂိရိ၊ တောင်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သော၊ ထိုသုဝဏ္ဏပဿတောင်သည်။ ဥဠာရော၊ ခြောက်ထပ်သောတောင်တို့ထက်ကြီးမြင့်၏။ သုပုက္ခပ္ဖိတော၊ ကောင်းစွာပွင့်သောပန်းရှိသောတောအုပ်လည်းရှိ၏။ ကိံနရာနုစိဏ္ဏော၊ ကိန္နရာတို့၏ မပြတ်ကျက်စားရာလည်းဖြစ်၏။ ကိန္နရာနံ၊ ကိန္နရာတို့၏။ ဘဝနံ၊ နေရာဖြစ်သော။ သေလံ၊ သုဝဏ္ဏပဿတောင်ထိပ်သို့။ အာရုယှ၊ တက်၍။ ပဗ္ဗတပါဒမူလံ၊ တောင်ခြေရင်းသို့။ ဩလောကယ၊ သင်ကြည့်လော။ အထ၊ ထိုသို့ကြည့်သည်ရှိသော်။ မေဃာသမာနဝဏ္ဏံ၊ တိမ်ညိုအဆင်းနှင့်တူသောအဆင်းရှိသော။ အဋ္ဌသဟဿပေါရံ၊ ရှစ်ထောင်သောပါးပျဉ်းရှိသော။ နိဂြောဓရာဇံ၊ ပညောင်ပင်မင်းကို။ ဒက္ခသိ၊ သင်မြင်ရလတ္တံ့။ တတ္ထ၊ ထိုပညောင်ပင်ရင်း၌။ ဆဗ္ဗိသာဏော၊ အရောင်ခြောက်ပါးနှင့်ပြည့်စုံသော အစွယ်ရှိသော။ သဗ္ဗသေတော၊ ကိုယ်လုံးဖြူသော။ ပရေဘိ၊ သူတပါးတို့သည်။ ဒုပ္ပဟော၊ နှိပ်စက်ခြင်းငှာ စွမ်းနိုင်ခဲသော။ ကုဉ္ဇရော၊ ဆင်မင်းသည်။ ဂိမှသမယေ၊ နွေကာလ၌။ အစ္ဆတိ၊ နေ၏။ နံ၊ ထိုဆင်မင်းကို။ အဋ္ဌသဟဿနာဂါ၊ ရှစ်ထောင်သောဆင်တို့သည်။ ရက္ခန္တိ၊ စောင့်ရှောက်ကုန်၏။ တေနာဂါ၊ ထိုရှစ်ထောင်သောဆင်တို့သည်။ ဤသာဒန္တာ၊ ရထားလှည်းသန်နှင့်တူသော အစုံဖြစ်သောအစွယ်ရှိကုန်၏။ ဝါတဇဝပ္ပဟာရိနော၊ လေ၏လျှင်ခြင်းနှင့်တူသောလျှင်ခြင်းဖြင့်လိုက်၍ ရန်သူတို့ကို သတ်တတ်သောသဘောရှိကုန်၏။ တေ၊ ထိုဆင်တို့သည်ကား။ တူမူလံ၊ ကြောက်မက်ဖွယ်သော ပြင်းစွာသောအသံကိုအစဉ်လိုက်သော ထွက်သက်ကို။ ပဿန္တာ၊ လွှတ်ကုန်လျက်။ တိဋ္ဌန္တိ၊

၂၄+၂၅+တည်ကုန်၏။ ဧရိတဿ၊ လေခတ်သောမြက်သစ်ရွက်အစရှိသည်၏။ ယံဧရိတံ၊ အကြင်အသံသို့ အစဉ်လိုက်သော တုန်လှုပ်ခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တဿပိဝါ၊ ထိုမြက်သစ်ရွက်စသည်၏။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်သို့။ အာဂတံ၊ ရောက်လာသော။ မနုဿဘူတံပန၊ လူဖြစ်သောသူကိုကား။ ဒိသွာ၊ မြင်သည်ရှိသော်။ ဘသ္မိံ၊ ပြာကို။ ကရေယျုံ၊ ပြုကုန်ရာ၏။ တဿ၊ ထိုနှာခေါင်းလဖြင့်ဖျက်၍ ပြာကိုပြုအပ်သောလူ၏။ ရဇောပိ၊ မြူသည်မျှသည်လည်း။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်၌။ နအဿ၊ ရှိသည်မဖြစ်ရာ။ ဒေဝီ၊ အရှင်မိဖုယား။ ဟိယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ရာဇကုလမှိ၊ မင်း၏နန်းတော်၌။ ဇာတရူပဿ၊ ရွှေငွေ၏။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ ပိဠန္ဓနာ၊ တန်ဆာတို့သည်လည်းကောင်း။ မုတ္တာမဏိဝေဠုရိယာမယာစ၊ ပုလဲပတ္တမြားကျောက်မျက်ရွဲဖြင့်ပြီးကုန်သော။ ပိဠန္ဓနာ၊ တန်ဆာတို့သည်လည်းကောင်း။ ဣမေ၊ ဤအလုံးစုံသော ရတနာတန်ဆာတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဒန္တပိလန္ဓနေန၊ ဆင်စွယ်တန်ဆာဖြင့်။ ကိံ ကာဟသိ၊ အသို့ပြုအံ့နည်း။ ဆဗ္ဗိသာဏံ၊ ရောင်ခြည်ခြောက်ပါးနှင့်ပြည့်စုံသော အစွယ်ရှိသော။ ကုဉ္ဇရံ၊ ဆင်မင်းကို။ မာရေတုကာမာ၊ သေစေလိုသည်ဖြစ်၍။ ဃာတေဿသိ၊ သတ်စေသလော။ ဥဒါဟု၊ ထိုသို့မဟုတ်မူကား။ ပိဠန္ဓနာပဒေသေန၊ တန်ဆာကိုအကြောင်းပြုသဖြင့်။ လုဒ္ဒပုတ္တေ၊ မုဆိုးသားတို့ကို။ ဃာတေဿသိ၊ သတ်စေလိုသလော။ လုဒ္ဒ၊ အမောင်မုဆိုး။ သာအဟံ၊ ထိုငါသည်။ ဣဿိကာ၊ ငြူစူခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒုက္ခိတာစ၊ စိတ်၏ဆင်းရဲခြင်းဖြင့်နှိပ်စက်အပ်သည်လည်း။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ တေန၊ ထိုဆင်မင်းသည်။ ကတံ၊ ပြုအပ်သော။ ဝေရံ၊ ရန်ကို။ အနိဿရန္တိ၊ အဖန်တလဲလဲ အောက်မေ့သောငါသည်။ ဣဿာဝသေန၊ ငြူစူခြင်း၏အစွမ်းဖြင့်။ ဥဒ္ဓစ္စ၊ ငါပျံ့လွင့်၍။ သုဿာမိ၊ ခြောက်သွေ့၏။ လုဒ္ဒက၊ အမောင်မုဆိုး။ မေ၊ ငါ၏။ ဧကကမတ္ထံ၊ ဤအကျိုးစီးပွားကို။ ကရောဟိ၊ သင်ပြုလော။ တေ၊ သင်အား။ ပဉ္စဂါမဝရာနိ၊ တစ်နှစ်လျှင်အခွန်တစ်သိန်းစီထွက်သောငါးရွာတို့ကို။ ဒဿာမိ၊ ငါပေးအံ့။ ဒေဝိ၊ အရှင်မိဖုယား။ နာဂရာဇာ၊ ဆင်မင်းသည်။ ကတ္ထ၊ အဘယ်အရပ်၌။ အစ္ဆတိ၊ နေသနည်း။ ကတ္ထ၊ အဘယ်အရပ်၌။ ဋ္ဌာနံ၊ တည်ရာသို့။ ဥပေတိ၊ ကပ်သနည်း။ နှာနဂတဿ၊ ရေချိုးသွားသော။ အဿ၊ ထိုဆင်မင်း၏။ ကာဝီထိ၊ အဘယ်ခရီးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ကထံဟိ၊ အသို့လျှင်။ သောနာဂရာဇာ၊ ထိုဆင်မင်းသည်။ နှာယတိ၊ ရေချိုးသနည်း။ ကထံ၊ အသို့လျှင်။ ဂဇဿ၊ ဆင်မင်း၏။ ဂတိံ၊ ရေချိုးသွားရာကို။ မယံ၊

၂၅+၂၆+အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဝိဇာနေမု၊ သိရကုန်အံ့နည်း။ လုဒ္ဒ၊ အမောင်မုဆိုး။ တတ္ထေဝ၊ ထိုဆင်မင်းနေရာအရပ်၌လျှင်။ အဝိဒူရေ၊ အနီး၌။ သာပေါက္ခရဏီ၊ ထိုဆဒ္ဒန်အိုင်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ရမ္မာစ၊ မွေ့လျော်ဖွယ်ရှိ၏။ သုတိတ္ထာစ၊ သာယာသောဆိပ်လည်းရှိ၏။ မဟောဒကာစ၊ များသောရေလည်းရှိ၏။ သံပုပ္ဖိတာ၊ ကြာမျိုးငါးပါးတို့ဖြင့်ထက်ဝန်းကျင်မှကောင်းစွာပွင့်ခြင်းရှိ၏။ ဘမရဂဏာနုစိဏ္ဏာ၊ ပျားပိတုန်းအပေါင်းတို့၏ မပြတ်ကျက်စားရာဖြစ်၏။ ဧတ္ထ၊ ဤဆဒ္ဒန်အိုင်၌။ သောနာဂရာဇာ၊ ထိုဆင်မင်းသည်။ နှာယတိ၊ ရေချိုး၏။ သီသံနှာတော၊ ဦးခေါင်းနှင့်တကွ ရေချိုးပြီး၍။ ဥပ္ပလမာလဘာရီ၊ ကြာအစရှိသောရေပန်းကြည်ပန်းတို့ကို ဆင်ယင်လျက်။ ပုဏ္ဍရီကတ္တစင်္ဂီ၊ ကြာဖြူအဆင်းနှင့်တူသော အရေဟုဆိုအပ်သောဖြူသောအင်္ဂါနှင့်ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ သဗ္ဗသေတော၊ ကိုယ်လုံးဖြူသော ဆဒ္ဒန်ဆင်မင်းသည်။ အာမောဒမာနော၊ နှစ်လိုဝမ်းသာ။ သဗ္ဗဘဒ္ဒံ၊ သဗ္ဗဘဒ္ဒါအမည်ရှိသော။ မဟေသိံ၊ မိဖုယားကြီးကို။ ပုရေက္ခိတွာ၊ ရှေ့ထား၍။ သန္နိကေတံ၊ မိမိနေရာအရပ်သို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သောလုဒ္ဒေါ၊ ထိုသောဏုတ္တရမုဆိုးသည်။ တတ္ထေဝ၊ ထိုဘုံခုနစ်ဆင့်ရှိသောပြာသာဒ်အပြင်၌လျှင်။ ဋ္ဌိတာယ၊ တည်သော။ တဿာ၊ ထိုမိဖုယား၏။ ဝါကျံ၊ စကားကို။ ဥဂ္ဂဟေတွာန၊ ယူ၍။ တုဏ္ဍိဉ္စ၊ မြှားတောင့်ကိုလည်းကောင်း။ ဓနုဉ္စ၊ ဗိုလ်တစ်ထောင်တင်သောလေးကြီးကိုလည်းကောင်း။ အဒါယ၊ ယူ၍။ ပဗ္ဗတဂဟနံ၊ တောင်တောသို့။ ပတွာ၊ ရောက်၍။ ဗြဟန္တေ၊ ကြီးမြင့်ကုန်သော။ သတ္တဂိရီ၊ တောင်စဉ်ခုနစ်ထပ်တို့ကို။ ဝိတူရိယတိ၊ စုံစမ်း၏။ တီရေန္တော၊ စုံစမ်းသည်ရှိသော်။ သုဝဏ္ဏပဿံနာမ၊ သုဝဏ္ဏပဿအမည်ရှိသော။ ဥဠာရံ၊ ကြီးမြင့်စွာသော။ ဂိရိံ၊ တောင်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ကိန္နရာနံ၊ ကိန္နရာတို့၏။ ဘဝနံ၊ နေရာဖြစ်သော။ သေလံ၊ သုဝဏ္ဏပဿတောင်ထိပ်သို့။ အာရုယှ၊ တက်၍။ ပဗ္ဗတပါဒမူလံ၊ တောင်ခြေရင်းသို့။ ဩလောကယိ၊ ကြည့်၏။ တတ္ထ၊ ထိုတောင်ခြေရင်း၌။ မေဃသမာနဝဏ္ဏံ၊ တိမ်ညိုအဆင်းနှင့်တူသော အဆင်းရှိသော။ အဋ္ဌသဟဿပေါရံ၊ ရှစ်ထောင်သောပါးပျဉ်းရှိသော။ နိဂြောဓရာဇံ၊ ပညောင်ပင်မင်းကို။ အဒ္ဒသ၊ မြင်လေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတ္ထ၊ ထိုပညောင်ပင်ရင်း၌။ ဋ္ဌိတံ၊ တည်သော။ ဆဗ္ဗိသာဏံ၊ ရောင်ခြည်ခြောက်ပါးနှင့်ပြည့်စုံသောအစွယ်ရှိသော။ သဗ္ဗသေတံ၊ ကိုယ်လုံးဖြူသော။ ကုဉ္ဇရံ၊ ဆင်မင်းကို။ အဒ္ဒသ၊ မြင်လေ၏။ ပရေဘိ၊ သူတပါးတို့သည်။ ဒုဗ္ဗသဟံ၊ နှိပ်စက်ခြင်းငှာမတတ်ကောင်းသော။ ဤသာဒန္တာ၊ ရထားလှည်းသန်နှင့်တူသော အစုံဖြစ်သော

၂၆+၂၇+အစွယ်ရှိကုန်သော။ ဝါတဇဝပ္ပဟာရိနော၊ လေ၏လျှင်ခြင်းနှင့်တူသော လျှင်ခြင်းဖြင့်လိုက်၍ ရန်သူတို့ကို သတ်တတ်သောသဘောရှိကုန်သော။ အဋ္ဌသဟဿနာဂါ၊ ရှစ်ထောင်သောဆင်တို့သည်။ နံ၊ ထိုဆင်မင်းကို။ ရက္ခန္တိ၊ စောင့်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတ္ထ၊ ထိုသုဝဏ္ဏပဿတောင်၏အတွင်း၌။ အဝိဒူရေ၊ ပညောင်ပင်မင်း၏အနီးသို့။ ပတွာ၊ ရောက်၍။ ယတ္ထ၊ အကြင်ဆဒ္ဒန်အိုင်၌။ သောနာဂရာဇ၊ ထိုဆဒ္ဒန်ဆင်မင်းသည်။ နှာယတိ၊ ရေချိုး၏။ ရမ္မံ၊ မွေ့လျော်ဖွယ်ရှိသော။ သုတိတ္ထိဉ္စ၊ ကောင်းသောဆိပ်လည်းရှိထသော။ မဟောဒကဉ္စ၊ များသောရေလည်းရှိထသော။ ဘမရဂဏာနုစိဏ္ဏံ၊ ပျားပိတုန်းအပေါင်းတို့ဖြင့်ထက်ဝန်းကျင်မှပြည့်ထသော။ တံပေါက္ခရဏိံ၊ ထိုဆဒ္ဒန်အိုင်ကို။ အဒ္ဒသ၊ မြင်လေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ နာဂဿ၊ ဆဒ္ဒန်ဆင်မင်း၏။ ဂတိဉ္စ၊ သွားရာကိုလည်းကောင်း။ ဋ္ဌိတဉ္စ၊ တည်ရာကိုလည်းကောင်း။ ယာဝီထိ၊ အကြင်ခရီးသည်။ နှာနဂတဿ၊ ရေချိုးသွားသော။ အဿ၊ ထိုဆင်မင်း၏။ ဝီထိ၊ ခရီးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဉ္စ၊ ထိုရေချိုးသွားရာခရီးကိုလည်းကောင်း။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံကို။ ဒိသွာန၊ မြင်ပြီး၍။ အနရိယရူပေါ၊ မကောင်းမှုကိုမရှက်မကြောက်တတ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့် ယုတ်မာသောသဘောရှိသောမုဆိုးကို။ စိတ္တဝသာနုဂါယ၊ စိတ်၏အလိုသို့လိုက်တတ်သော။ တာယ၊ ထိုသုဘဒ္ဒါမိဖုယားသည်။ ပယောဇိတော၊ စေခိုင်းအပ်သောကြောင့်။ ဩပါတံ၊ တွင်းကို။ အာဂစ္ဆိ၊ စီရင်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒုက္ကဋကမ္မကာရီဝ၊ မကောင်းသောအမှုကိုပြုလေ့ရှိသော။ လုဒ္ဒေါ၊ သောဏုတ္တရမုဆိုးသည်။ ကာသုံ၊ တွင်းကို။ ခဏိတွာန၊ တူးပြီး၍။ ဓနုဉ္စ၊ လေးကိုလည်းကောင်း။ သရဉ္စ၊ မြှားကိုလည်းကောင်း။ အဗ္ဘန္တရေ၊ တွင်းထဲ၌။ ကတွာ၊ ထားသည်ကိုပြု၍။ ဖလကေဟိ၊ ပျဉ်တို့ဖြင့်။ ဆာဒယိ၊ မိုး၏။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ဩဓာယ၊ သွင်း၍။ ပဿာဂတံ၊ မိမိ၏တွင်းအနီးသို့လာသော။ နာဂံ၊ ဆင်မင်းကို။ ပုထုသလ္လေန၊ ကြီးသောဆိပ်လူးမြှားဖြင့်။ သမ္မပ္ပယိ၊ ပစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝိဒ္ဓေါ၊ သောဏုတ္တရမုဆိုးသည်ပစ်အပ်သော။ နာဂေါစ၊ ဆင်မင်းသည်လည်း။ ဃောရံ၊ ပြင်းစွာသော။ ကောဉ္စံ၊ ကြိုးကြာသံကို။ တိက္ခတ္တုံ၊ သုံးကြိမ်။ အနာဒိ၊ ဟီ၏။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ နာဂါစ၊ ရှစ်ထောင်ကုန်သောဆင်တို့သည်လည်း။ ဃောရရူပံ၊ ကြောက်မက်ဖွယ်သောသဘောရှိသော။ နိန္နာဒံ၊ ပဲ့တင်သံကို။ ကရိံသု၊ ပြုကုန်၏။ တေ၊ ထိုရှစ်ထောင်ကုန်သောဆင်တို့သည်။ တိဏဉ္စ၊ မြက်ကိုလည်းကောင်း။ ကဋ္ဌဉ္စ၊ သစ်ခက်သစ်ရွက်ကိုလည်း

၂၇+၂၈+ကောင်း။ စုဏ္ဏံ၊ မှုန့်မှုန့်ညက်ညက်။ ကရောန္တာ၊ ပြုကုန်လျက်။ သမန္တတော၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ အဋ္ဌဒိသာ၊ အရပ်ရှစ်မျက်နှာတို့သို့။ ဓာဝိံသု၊ ပြေးကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သော၊ ထိုဆဒ္ဒန်ဆင်မင်းသည်။ နံ၊ ထိုသောဏုတ္တရာမူဆိုးကို။ ဝဓိဿာမီတိ၊ သတ်အံ့ဟူ၍။ ပရာမယန္တော၊ သုံးသပ်သည်ရှိသော်။ ဣသီနံ၊ သီလက္ခန္ဓအစရှိသောကျေးဇူးအပေါင်းကိုရှာမှီးလေ့ရှိကုန်သောဘုရားပစ္စေကဗုဒ္ဓါရန္တာတို့၏။ ဓဇံ၊ တံခွန်သဘွယ်ဖြစ်သော။ ကာသာဝံ၊ သင်္ကန်းကို။ အဒ္ဒက္ခိ၊ မြင်လေ၏။ အထ၊ ထိုသို့မြင်သည်ရှိသော်။ ဒုက္ခေန၊ ဆင်းရဲသည်။ ဖုဋ္ဌဿ၊ နှိပ်စက်အပ်သော ဘုရားလောင်းအား။ အရဟဒ္ဓဇော၊ အရဟတ္တဖိုလ်၏ တံခွန်မည်သည်ကို။ သဗ္ဘိ၊ ပညာရှိသူတော်ကောင်းတို့သ်ည။ အဝဇ္ဈရူပေါ၊ မသတ်အပ်သောသဘောရှိ၏။ အညဒတ္တု၊ စင်စစ်သဖြင့်ကား။ သတ္တာတဗ္ဗောယေဝ၊ ပူဇော်အပ်သည်သာလျှင်တည်း။ ဣတိအယံသညာ၊ ဤသို့သောအမှတ်သည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ သမ္မလုဒ္ဒပုတ္တ၊ အချင်းမူဆိုးသား။ အနိတသာဝေါ၊ မကင်းသောရာဂရှိသောကိလေသာဟဟူသောဖန်ရည်လည်းရှိထသော။ ဒမသစ္စေန၊ စက္ခုစသောဣန္ဒြေကိုဆုံးမခြင်းသစ္စာစောင့်ခြင်းမှ။ အပတော၊ ကင်းသော။ ယော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ကာသဝံ၊ ဖန်ရည်စွန်းသော။ ဝတ္ထံ၊ အဝတ်ကို။ ပရိဒဟတိ၊ ဝတ်ရုံ၏။ သော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ကာသာဝံ၊ သင်္ကန်းကို။ နအရဟတိ၊ မထိုက်။ သမ္မလုဒ္ဓပုတ္တ၊ အချင်းမူဆိုးသား။ ယောစ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်ကား။ ဝန္တကာသာဝေါ၊ အန်အပ်ပြီးသောကိလေသာဟူသော ဖန်ရည်ရှိသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ သီလေသု၊ စတုပါရိသုဒ္ဓိသီလတို့၌။ သုသမာဟိတော၊ ပြည့်စုံသော သီလအကျင့်ရှိသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဒမသစ္စေန၊ စက္ခုစသောဣန္ဒြေကိုဆုံးမခြင်းသစ္စာစောင့်ခြင်းနှင့်ဥပေတော၊ ပြည့်စုံသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ သော၊ ထိုအန်အပ်ပြီးသောကိလေသာဟူသောဖန်ရည်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ ကာသာဝံ၊ ဝ သင်္ကန်းကို။ အရဟတိ၊ ထိုက်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုထုသလ္လေန၊ ကြီးစွာသောမြှားဖြင့်။ သမပ္ပိတော၊ မူဆိုးသည်ပစ်အပ်သော။ နာဂေါ၊ ဆင်မင်းသည်။ အဒုဋ္ဌစိတ္တော၊ ပြစ်မှားခြင်းကင်းသောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ လုဒ္ဒကံ၊ မူဆိုးကို။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ဆို၏။ သမ္မ၊ အချင်းမူဆိုး။ ကိံ၊ အဘယ်ကို။ ပတ္ထယံ၊ တောင့်တသည်ဖြစ်၍။ မမံ၊ ငါကို။ အဝဓိ၊ သတ်ဘိသနည်း။ ကိဿဝါဟေတု၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်မူလည်း။ အဝဓိ၊ သတ်ဘိသနည်း။ အယံ၊ ဤပယောဂသည်။ ကိဿဝါ၊ အဘယ်သူ၏လည်း။ ပယောဂေါ၊ ပယောဂနည်း။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အရှင်ဆင်းမင်း။ ကာသိကရညော၊ ကာသိကမင်း၏။

၂၈+၂၉+ မဟေသီ၊ မိဖုယားကြီးသည်။ သုဘဒ္ဒါ၊ သုဘဒ္ဒါ အမည်ရှိ၏။ သာ၊ ထိုသုဘဒ္ဒါမိဖုယားကြီးကို။ ရာဇကုလေ၊ မင်းအိမ်၌။ ပူဇိတာ၊ ပူဇော်အပ်၏။ သာ၊ ထိုမိဖုယားသည်။ တံ၊ ထိုအရှင်ဆင်မင်းကို။ အဒ္ဒသ၊ အိပ်မက်၌ မြင်မက်၏။ သာဝ၊ ထိုသုဘဒ္ဒါမိဖုယားကြီးသည်လျှင်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ အသံသိ၊ ပြောဆို၏။ ဒန္တေဟိ၊ အရောင်ခြောက်ပါးနှင့်ပြည့်စုံသော အစွယ်တို့ဖြင့်။ အတ္ထော၊ ငါအလိုရှိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မမံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ သမ္မလုဒ္ဒ၊ အချင်းမူဆိုး။ မေ၊ ငါ၏။ ပိတူနဉ္စ၊ အဘတို့၏ လည်းကောင်း။ ပိတာမဟာနဉ္စ၊ အကြင်ရွှေဂူ၌ ကောင်းစွာစု၍ထားအပ်ကုန်သော အစွယ်အစုံတို့သည်။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်၏။ တေ၊ ထိုအစွယ်တို့ကို။ ကောဓနာ၊ အမျက်ဒေါသနိုင်ငံသို့လိုက်တတ်သော။ သာရာဇပုတ္တီ၊ ထိုမင်းသ္မီးသုဘဒ္ဒါသည်။ ဇာနာတိ၊ သိသည်သာတည်း။ ဝဓတ္ထိကာ၊ သတ်ခြင်းငှာအလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗာလာ၊ အမိုက်မသည်။ ဝေရံ၊ ရန်ငြိုးဘွဲ့ခြင်းကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ သမ္မလုဒ္ဒ၊ အချင်းမူဆိုး။ တွံ၊ သင်သည်။ ဥဋ္ဌေဟိ၊ ထလော။ ခရံ၊ လွှကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ပုရာမရာမီ၊ ငါမသေမီ။ ဣမေဒန္တေ၊ ဤငါအစွယ်တို့ကို။ ဆိန္ဒ၊ ဖြတ်လော။ ကောဓနံ၊ အမျက်ဒေါသနိုင်ငံသို့လိုက်တတ်သော။ တံရာဇပုတ္တိံ၊ ထိုမင်းသ္မီးသုဘဒ္ဒါကို။ နာဂေါ၊ ဆင်မင်းကို။ ဟတော၊ ငါသည်ခဲ့ပြီ။ ဟန္ဒ၊ ယခု။ ဣမေ၊ ဤအစွယ်တို့သည်။ အဿ၊ ထိုဆင်မင်း၏။ ဒန္တာ၊ အစွယ်တို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဇ္ဇာသိ၊ ငါမှလိုက်သည်ဟုသင်ပြောလောလော။ ဘိက္ခဝေ၊ သောလုဒ္ဒေါ၊ ထိုသောဏုတ္တရမူဆိုးသည်။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထလတ်၍။ ခရံ၊ လွှကိုဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ဂဇုတ္တမဿ၊ ဆဒ္ဒန်ဆင်မင်း၏။ ဒန္တာနိ၊ အစွယ်တို့ကို။ ဆေတွာန၊ ဖြတ်ပြီး၍။ ဝဂ္ဂူ၊ တင့်တယ် စမ္ပယ်ခြင်းနှင့်ပြည့်စုံကုန်သော။ သုတေ၊ ကောင်းမွန်တင့်တယ်ကုန်သော။ ပထဗျာ၊ မြေအပြင်၌။ အပ္ပဋိမေ၊ တပါးသော အစွယ်နှင့်မတူကုန်သော အစွယ်တို့ကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ တတော၊ ထိုဝိသာလမာလက အမည်ရှိသော အရပ်မှ။ ခိပ္ပံ၊ လျှင်စွာ။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲသွားလေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ နာဂဝဓေန၊ ဆင်သတ်မူဆိုးသည်။ ဘယဋ္ဌိတာ၊ သေဘေးဖြင့်နှိပ်စကင်အပ်သည်ဖြစ်၍။ အဋ္ဌ၊ ဆင်းရဲခြင်းသို့ရောက်ကုန်သော။ ယေနာဂါ၊ အကြင်ရှစ်ထောင်ကုန်သောဆင်တို့သည်။ အဋ္ဌဒိသာ၊ အရပ်ရှစ်မျက်နှာတို့သို့။ ဝိဓာဂဝုံ၊ ပြေးလာကုန်၏။ တေနာဂါ၊ ထိုရှစ်ထောင်ကုန်သောဆင်တို့သ်ည။ ဂဇပစ္စာမိတ္တံ၊ ဆင်မင်းရန်သူဖြစ်သော။ ပေါသံ၊ လူကို။ အဒိသွာန၊ မမြင်သောကြောင့်။ ယေန၊ အကြင်ဝိသာလမာလကအမည်

၂၉+၃၀+ရှိသောအရပ်၌။ သောနာဂရာဇာ၊ ထိုဆဒ္ဒန်ဆင်မင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံဋ္ဌာနံ၊ ထိုဆင်မင်းရှိရာအရပ်သို့။ ပစ္စာဂမုံ၊ ပြန်ခဲ့ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေနနဂါ၊ ထိုရှစ်ထောင်ကုန်သောဆင်တို့သည်။ တတ္ထ၊ ထိုဝိသာလမာလက အရပ်၌။ ကန္ဒိတွာ၊ မြည်တမ်းကုန်၍။ ရောဒိတွာန၊ ငိုကြွေးကုန်၍။ သကေသီသေ၊ မိမိတို့ဦးခေါင်း၌။ မံသုကံ၊ သင်းချိုးင်းပြာကို။ ဩကိရိတွာ၊ ကြဲမြှောက်ကုန်၍။ သဗ္ဗဘဒ္ဒံ၊ သဗ္ဗဘဒ္ဒအမည်ရှိသော။ မဟေသိံ၊ မိဖုယားကြီးကို။ ပုရက္ခိတွာ၊ ခြံရံကုန်၍။ သကံနိကေတံ၊ မိမိနေရာသို့။ အာဂမိံသု၊ လာလတ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သောလုဒ္ဒကော၊ ထိုမူဆိုးသည်။ ဂဇုတ္တမဿ၊ ဆင်မင်း၏။ ဝဂ္ဂူ၊ တင့်တယစမ္ပယ်ခြင်းနှင့်ပြည့်စုံကုန်သော။ သုဘေ၊ ကောင်းမွန်တင့်တယ်ကုန်သော။ ပထဗျာ၊ မြေအပြင်၌။ အပ္ပဋိမေ၊ တပါးသောဆင်စွယ်တို့နှင့် မတူကုန်သော။ သုဝဏ္ဏရာဇီဟိ၊ ရွှေအရေးတို့မှ ထွက်သောရောင်ခြည်တို့ဖြင့်။ သမန္တမောဒရေ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ ထွန်းတောက်ပလျက် အလုံးစုံသော တောအုပ်တို့ကို ရွှေအဆင်းကဲ့သို့ပြုတတ်ကုန်သော။ ဒန္တာနိ၊ အစွယ်တို့ကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ကာသိပုရံ၊ ဗာရာဏသီပြည်သို့။ ဥပါဂမိ၊ ရောက်လေ၏။ သော၊ ထိုသောဏုတ္တရမူဆိုးသည်။ အယျေ၊ အရှင်မိဖုယား။ နာဂေါ၊ ဆဒ္ဒန်ဆင်မင်းကို။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဟတော၊ သတ်အပ်ခဲ့ပြီ။ ဟန္ဒ၊ ယခု။ ဣမေ၊ ဤအစွယ်တို့သည်။ အဿ၊ ထိုဆင်မင်း၏။ ဒန္တာ၊ အစွယ်တို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ရာဇကညာယ၊ မင်းသ္မီးသုဘဒ္ဒါမိဖုယားအား။ ဒန္တေ၊ အစွယ်တို့ကို။ ဥပနေသိ၊ ဆက်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုရိမာယဇာတိကာ၊ ရှေးဘဝ၌။ ဘတ္တု၊ လင်ဖြစ်ဘူးသော။ ပိယဿ၊ ချစ်စွာသော။ ဂဇုတ္တမဿ၊ ဆင်မင်း၏။ ဒန္တာနိ၊ အစွယ်တို့ကို။ ဒိသွာန၊ မြင်ရ၍။ တတ္ထေဝ၊ ထိုနေရာ၌လျှင်။ တဿ၊ ထိုသုဘဒ္ဒါမိဖုယား၏။ ဟဒယံ၊ နှလုံးသည်။ အဖာလိ၊ ကွဲ၏။ တေနေဝ၊ ထိုနှလုံးသည် ကွဲသောကြောင့်သာလျှင်။ သာဗာလာ၊ ထိုအမိုက်မသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ သမ္မောဓိပတ္တော၊ သဗ္ဗညုတအဖြစ်သို့ရောက်တော်ပြီးသော။ သမဟာနုဘာဝေါ၊ ကြီးသောအာနုဘော်ရှိသောမူသော မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပရိသာယမဇ္ဈေ၊ ပရိသတ်လေးပါးအလယ်၌။ သီတံ၊ ပြုံးခြင်းကို။ အကာသိ၊ ပြုတော်မူ၏။ ဗုဒ္ဓါ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့သည်။ အကာရဏေ၊ အကြောင်းမရှိဘဲ။ နပါတုကရောန္တိ၊ ပြုံးခြင်းကိုပြုတော်မမူကုန်။ သုဝိမုတ္တစိတ္တာ၊ ကိလေသာမှကောင်းစွာလွတ်ပြီးသောစိတ်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန္တာကြီးတို့သည်။ ပုစ္ဆိံသု၊ မေးလျှောက်ကုန်၏။

၃၀+၃၁+ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ ဒဟရိံ၊ အရွယ်သို့ရောက်သော။ ကာသာယဝတ္ထံ၊ ဖန်းရည်စွန်းသော သင်္ကန်းကိုဝတ်သော။ အနဂါရိယံ၊ ရဟန်းအဖြစ်သို့ကပ်သော။ စရန္တိံ၊ ငါဘုရား အဆုံးအမကိုကျင့်သော။ ယံကုမာရိံ၊ အကြင်ရဟန်းမိန်းမငယ်ကို။ အဒ္ဒသထ၊ မြင်ကြကုန်၏လော။ သာ၊ ထိုရဟန်းမငယ်သည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ရာဇကညာ၊ မင်းသ္မီးသုဘဒ္ဒါသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ဘူးပြီ။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ နာဂရာဇာ၊ ဆဒ္ဒန်ဆင်မင်းသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ဘူးပြီ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝဂ္ဂူ၊ တင့်တယ်ခြင်းရှိကုန်သော။ သူဘေ၊ ကောင်းမွန်စွာ တင့်တယ်ကုန်သော။ ပထဗျာ၊ မြေအပြင်၌။ အပ္ပဋိမေ၊ တပါသောဆင်တို့၏ အစွယ်နှင့်မတူကုန်သော။ ဂဇုတ္တမဿ၊ ဆင်မင်း၏။ ဒန္တာနိ၊ အစွယ်တို့ကို။ ယောလုဒ္ဒကော၊ အကြင်သောဏုတ္တရမုဆိုးသည်။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ကာသိပုရံ၊ ဗရာဏသီပြည်သို့။ ဥပါဂမိ၊ သွားလေ၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ သောခေါလုဒ္ဒကော၊ ထိုသောဏုတ္တရမူဆိုးသည်လျှင်။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ ဒေဝဒတ္တော၊ ဒေဝဒတ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ဘူးပြီ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ စိရရတ္တသံသီတံ၊ တပါးမကများစွာသော နှစ်ကူဋေထက်၌ ကျင်လည်လေ့ကျက်ဘူးသည်ကို။ ပုဗ္ဗနှေ၊ နံနက်အခါ၌။ ကတံ၊ ပြုအပ်သည်ကို။ အနာဝသူရံ၊ နေမဝင်မီ။ သရတိဝိယ၊ အောက်မေ့နိုင်သကဲ့သို့။ ဝီတဒ္ဒရော၊ ရာဂအစရှိသော ပူပန်ခြင်းတို့၏ ကင်းခြင်းကြောင့်။ ဝီတဒ္ဒရ မည်တော်မူသော။ ဝီတသောကော၊ အဆွေအမျိုးစည်းစိမ်အစရှိသည်တို့ကြောင့်စိုးရိမ်ခြင်း၏ မရှိခြင်းကြောင့် ဝီတသောကမည်တော်မူသော။ ဝီတသလ္လော၊ ရာဇအစရှိသော မြှားတို့၏ ကင်းခြင်းကြောင့် ဝီတသလ္လမည်တော်မူသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ သင်တို့တရာငါဘုရားသည်။ ပုရာဏံ၊ ရှေး၌ ဖြစ်သော။ ဥစ္စာနိစံ၊ မိမိ၏ အကျင့်၏ အစွမ်းဖြင့်မြင့်မြတ်သည်၏ အဖြစ်သုဘဒ္ဒါမိဖုယားသော ဏုတ္တရမူဆိုးတို့၏ အကျင့်အားဖြင့်ယုတ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့် အယုတ်အမြတ်ဖြစ်သော။ ဣဒံစရိတံ၊ ဤအကျင့်ကို။ သယံ၊ ကိုယ်တော်တိုင်။ အဘိညာယ၊ သိ၍။ အဘာသိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေါ၊ ရဟန်းတို့။ တေကာလေန၊ ထိုအခါ၌။ တတ္ထ၊ ထိုဆဒ္ဒန်အိုင်၌။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ အဟောသိံ၊ ဖြစ်တော်မူပြီ။ ဟောန္တောစပန၊ ဖြစ်တော်မူသော်လည်း။ အညော၊ မထင်ရှားသော။ ကောစိ၊ အမှတ်မရှိသောဆင်သည်။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ နအဟောသိ၊ မဖြစ်။ အထခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ နာဂရာဇာ၊ ဆင်မင်းသည်။ အဟောမိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝေါတုမှေ၊ သင်ရဟန်းအပေါင်းတို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဇာတကံ။

၃၁+၃၂+ဇာတ်ပေါင်းခြင်းကို။ ဓာရေထ၊ မှတ်လေကုန်။ စတုတ္ထံ၊ လေးခုမြောက်သောဆဒ္ဒန္တဇာကကတံ၊ ဆဒ္ဒန္တဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၅၊ သမ္ဘဝဇာတ်။ သုစိရတ၊ ဆရာသုစိရတ။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ရဇ္ဇဉ္စ၊ ခုနစ်ယူဇနာရှိသောဣန္ဒပတ္တနဂိုရ်ပြည်၌မင်းအဖြစ်ကိုလည်းကောင်း။ အာဓိပစ္စဉ္စ၊ ယူဇနာသုံးရာရှိသော ကုရုတိုင်း၌ အစိုးရသော အဖြစ်ကိုလည်းကောင်း။ ပဋိပန္နာ၊ ရကုန်သည်။ အသ္မာ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ မဟတ္တံ၊ မြတ်သောအဖြစ်သို့။ ပတ္တုံ၊ ရောက်ခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမိ၊ ငါအလိုရှိ၏။ ဣမံပထဝိံ၊ ဤမြေအပြင်ကို။ ပတ္တုံ၊ ရောက်ခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမိ၊ ငါအလိုရှိ၏။ ဣမံပထဝိံ၊ ဤမြေအပြင်ကို။ ဝိဇေတုံ၊ တရားနှင့်အညီအောင်ခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမိ၊ ငါအလိုရှိ၏။ သုစီရတ၊ ဆရာသုစရိတ၊ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဝိဇေတုံ၊ အောင်ခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမိ၊ ငါအလိုရှိ၏။ အဓမ္မေန၊ မတရားသဖြင့်။ ဝိဇေတုံ၊ အောင်ခြင်းငှာ။ နောဣစ္ဆာမိ၊ ငါအလိုမရှိ။ အဓမ္မော၊ တရားမဟုတ်သည်ကို။ မေ၊ ငါသည်။ နရုစ္စတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ စရိတော၊ ကျင့်အပ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ ရညော၊ မင်း၏။ ကိစ္စောဝ၊ ပြုအပ်သော အမှုသည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ဆရာပုဏ္ဏား။ ယေန၊ အကြင်အကြောင်းဖြင့်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဣဓစေဝ၊ ဤပစ္စုပ္ပန်လောက၌လည်း။ အနိန္ဒိတာ၊ သူတော်ကောင်းတို့သည် မကဲ့ရဲ့အပ်ကုန်။ ယေန၊ အကြင်အကြောင်းဖြင့်။ ဒေဝမနုဿေသု၊ နတ်လူတို့၌။ ယသံ၊ အစိုးရခြင်းတင့်တယ်ခြင်းသို့။ ပပ္ပေါမု၊ ရောက်ရကုန်၏။ တံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ နော၊ ငါတို့အား။ ကထေဟိ၊ ဟောပါလော။ ဗြာဟ္မဏ၊ ဆရာပုဏ္ဏား။ ယောအဟံ၊ အကြင်ငါသည်။ အတ္ထဉ္စ၊ အကျိုးကိုလည်းကောင်း။ ဓမ္မဉ္စ၊ အကြောင်းကိုလည်းကောင်း။ ကတ္တုံ၊ ဆောက်တည်၍ ကျင့်ခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ဆရာပုဏ္ဏား။ တံအတ္တဉ္စ၊ ထိုအကျိုးကိုလည်းကောင်း။ တံဓမ္မဉ္စ၊ ထိုအကြောင်းကိုလည်းကောင်း။ ပုစ္ဆိတော၊ မေးအပ်သော။ တွံ၊ သင်ဆရာပုဏ္ဏားသည်။ မေ၊ ငါအား။ အက္ခာဟိ၊ ကြားလော။ ရာဇ၊ အရှင်မင်းမြတ်။ ယံအတ္ထဉ္စ၊ အကြင်အကျိုးကိုလည်းကောင်း။ ယံဓမ္မဉ္စ၊ အကြင်အကြောင်ကိုလည်းကောင်း။ ကတ္တုံ၊ ဆောက်တည်၍ ကျင့်ခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆသိ၊ အလိုရှိတော်မူ၏။ ခတ္တိယ၊ ရေမြေရှင်ဖြစ်တော်မူသောမင်းမြတ်။ ဧတံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ ဝိဓူရာ၊ ဝိဓူရအမည်ရှိသော ပုဏ္ဏားကို။ အညတြ၊ ထား၍။ အညော၊ ဝိဓူရမှတပါးသောသူသည်။ အက္ခာတုံ

၃၂+၃၃+ဖြေခြင်းငှာ။ နအရဟတိ၊ မထိုက်။ သုစီရတ၊ ဆရာသုစီရတ။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ ပဟိတော၊ စေအပ်သောသင်သည်။ ဝိဓူရဿ၊ ဝိဓူရပညာရှိ၏။ ဥပန္တိကံ၊ အထံသို့။ ဂစ္ဆ၊ သွားချေ။ သုဝဏ္ဏဿ၊ ရွှေ၏။ ဣမံနိက္ခဉ္စ၊ ဤနိက္ခတထောင်ကိုလည်း။ ဟရံဟရန္တော၊ ဆောင်လျှက်။ ဂစ္ဆ၊ သွားချေ။ အတ္ထဓမ္မာနုသိဋ္ဌိယာ၊ အကျိုးအကြောင်းဖြင့်ဆုံးမစိမ့်သောငှာ။ ဣမံအဘိဟာရံ၊ ဤဆောင်သောရွှေနိက္ခတထောင်ကို။ ဒဇ္ဇ၊ ပေးပါလော။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘာရဒွါဇော၊ ဘာရဒွါဇအနွယ်ဖြစ်သော။ သော၊ ထိုသာစိရတပုဏ္ဏားသည်။ ဝိဓူရဿ၊ ဝိဓူရပညာရှိ၏။ ဥပန္တိကံ၊ အထံသို့။ အဓိပ္ပါဂါ၊ သွားလေ၏။ မဟာဗြဟ္မာ၊ မြတ်သော ပုဏ္ဏားဖြစ်သောသုစီရတသည်။ သကေဃရေ၊ မိမိအိမ်၌ အသမာနံ၊ နံနက်စာစားသော။ တံ၊ ထိုဝိဓူရကို။ အဒ္ဒသ၊ မြင်လေ၏။ သမ္မ၊ အဆွေဝိဓူရ၊ အဟံ၊ ငါသည်။ ကောရဗျဿ၊ ကောရဗျအမည်ရှိသော။ ယသဿိနော၊ များသော အခြံအရံရှိသော။ ရညော၊ ငါတို့ အရှင်မင်းသ်ည။ ပဟိတော၊ စေတော်မူအပ်သော။ ဒူတော၊ တမန်တည်း။ ယုဓိဋ္ဌိလော၊ ယုဓဋ္ဌိလအနွယ်ဖြစ်သောဓနဉ္စယကောရဗျမင်းသည်။ အတ္ထဉ္စ၊ အကျိုးကိုလည်းကောင်း။ ဓမ္မဉ္စ၊ အကြောင်းကိုလည်းကောင်း။ ပုစ္ဆေသိ၊ မေးချေလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဗြဝိ၊ ဆို၏။ ဝိဓူရ၊ ဝိဓူရပညာရှိ။ ပုစ္ဆိတော၊ မေးအပ်သော။ တွံ၊ သင်သည်။ တံအတ္ထဉ္စ၊ ထိုအကျိုးကိုလည်းကောင်း။ တံဓမ္မဉ္စ၊ ထိုအကြောင်းကိုလည်းကောင်း။ မေ၊ ငါအား။ အက္ခာဟိ၊ ကြားပါလော။ ဗြာဟ္မဏ၊ သုစီရတပုဏ္ဏား။ ဂင်္ဂံ၊ လူအပေါင်း၏ အထူးထူးသောစိတ်အလိုဟုဆိုအပ်သော မြစ်ကြီးကို။ ပိဒဟိဿံ၊ ငါပိတ်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မေ၊ ငါ၏။ ဗျာပါရော၊ ကြောင့်ကြသည်။ ဥပ္ပန္နော၊ ဖြစ်၏။ တံမဟာသိန္ဓုံ၊ ထိုလူအပေါင်း၏ အထူးထူးသောစိတအလိုဟုဆိုအပ်သော မြစ်ကြီးကို။ အပိဓေတုံ၊ ပိတ်ခြင်းငှာ။ နသက္ကောမိ၊ ငါမတတ်နှိုင်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ အတ္ထဉ္စ၊ အနက်ကိုလည်းကောင်း။ ဓမ္မဉ္စ၊ ပါဠိကိုလည်းကောင်း။ တေ၊ သင်သည်။ ပုစ္ဆိတော၊ မေးအပ်သော ငါသည်။ အက္ခာတုံ၊ ဖြေဆိုခြင်းငှာ။ နသက္ကောမိ၊ မတတ်နှိုင်။ တံတသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ သောဩကာသော၊ ထိုဖြေအံ့သောအခွင့်သည်။ ကထံ၊ အသို့လျှင်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့နည်း။ ဗြာဟ္မဏ၊ အဆွေသုစီရတပုဏ္ဏား။ ဘဒြကာရော၊ ဘဒြကာရအမည်ရှိသော။ မမ၊ ငါ၏။ ဩရသော၊ ရင်၌ဖြစ်သော။ အတြဇော၊ မိမိကိုယ်မှဖြစ်သော။ မေပုတ္တော၊ ငါသားသ်တမူကား။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိ၏။ တွံ၊ သင်သည်။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ တံ၊ ထိုငါသားကို။ အတ္တဉ္စ၊ အနက်ကိုလည်းကောင်း။ ဓမ္မဉ္စ၊ ပါဠိကိုလည်းကောင်း။ ပုစ္ဆဿု၊ မေးချေ

၃၃+၃၄+လော။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘာရဒွါဇော၊ ဘာရဒွါဇအနွယ်ဖြစ်သော။ သော၊ ထိုသုစိရတပုဏ္ဏားသည်။ ဘဒြကာရဿ၊ ဘဒြကာရလုလင်၏။ ဥပန္တိကံ၊ အထံသို့။ အဓိပ္ပါဂါ၊ သွားလေ၏။ မဟာဗြဟ္မာ၊ မြတ်သော ပုဏ္ဏားဖြစ်သော သုစီရတသည်။ သမှိဝေသ္မနိ၊ မိမိအိမ်၌။ နိသိန္နံ၊ နေလင့်သော။ တံ၊ ထိုဘဒြကရလုလင်ကို။ အဒ္ဒသ၊ တွေ့မြင်လေ၏။ ဘဒြကာရ၊ အမောင်ဘဒြကာရ၊ အဟံ၊ ငါသည်။ ယသဿိနော၊ များသော အခြံအရံရှိသော။ ကောရဗျာဿ၊ ကောရဗျအမည်ရှိသော။ ရညော၊ မင်း၏။ ပဟိတော၊ စေအပ်သော။ ဒူတော၊ တမန်တည်း။ ယုဓဋ္ဌိလော၊ ယုဓဋ္ဌိလအနွယ်ဖြစ်သော ကောရဗျမင်းသ်ည။ အတ္ထဉ္စ၊ အကျိုးကိုလည်းကောင်း။ ဓမ္မဉ္စ၊ အကြောင်းကိုလည်းကောင်း။ ပုစ္ဆေသိ၊ သင်မေးချေလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဗြဝိ၊ ဆို၏။ ဘဒြကာရ၊ အမောင်ဘဒြကာရ၊ ပုစ္ဆိတော၊ မေးအပ်ချေလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဗြဝိ၊ ဆို၏။ ဘဒြကာရ၊ အမောင်ဘဒြကာရ၊ ပုစ္ဆိတော၊ မေးအပ်သော။ တွံ၊ သင်သည်။ တံအတ္ထဉ္စ၊ ထိုအကျိုးကိုလည်းကောင်း။ တံဓမ္မဉ္စ၊ ထိုအကြောင်းကိုလည်းကောင်း။ မေ၊ ငါအား။ ပဗြူဟိ၊ ဟောပါလော။ ဗြာဟ္မဏ၊ သုစီရတပုဏ္ဏား။ အဟံ၊ ငါသည်။ မံသကာဇံ၊ ဆူသောအမဲကိုထမ်းခဲ့သောတမ်းပိုးကို။ အဝဟာယ၊ စွန့်၍။ ဂေါဓံ၊ ဖွတ်ငယ်ကို။ အနုပတာမိ၊ လိုက်မိချေ၏။ တေ၊ သင်သည်။ ပုစ္ဆိတော၊ မေးအပ်သောငါသည်။ အတ္ထဉ္စ၊ အကျိုးကိုလည်းကောင်း။ ဓမ္မဉ္စ၊ အကြောင်းကိုလည်းကောင်း။ အက္ခာတုံ၊ ဖြေဆိုအံ့သောငှာ။ နသက္ကောမိ၊ မတတ်နှိုှုင်။ သုစီရတ၊ သုစီရတအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ မေ၊ ငါ၏။ ဘာတာ၊ ညီဖြစ်သော။ သဉ္စယောနာမ၊ သဉ္စယအမည်ရှိသောသတို့သားသည်။ မေ၊ ငါ၏။ ကနိဋ္ဌော၊ ညီတည်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ တံ၊ ထိုသဉ္စယလုလင်ကို။ အတ္ထဉ္စ၊ အကျိုးကိုလည်းကောင်း။ ဓမ္မဉ္စ၊ အကြောင်းကိုလည်းကောင်း။ ပုစ္ဆဿု၊ မေးလေလော။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘာရဒွါဇော၊ ဘာရဒွါဇအနွယ်ဖြစ်သော။ သော၊ ထိုသုစီရတပုဏ္ဏားသည်။ သဉ္စယဿ၊ သဉ္စယလုလင်၏။ ဥပန္တိတံ၊ အထံသို့။ အဓိပ္ပါဂါ၊ သွားလေ၏။ မဟာဗြဟ္မာ၊ မြတ်သောပုဏ္ဏားဖြစ်သောသုစီရတသည်။ သမှိပရိသတိ၊ မိမိပရိသတ်အလယ်၌။ နိသိန္နံ၊ နေသော။ တံ၊ ထိုသဉ္စယလုလင်ကို။ အဒ္ဒသ၊ မြင်လေ၏။ သဉ္စယ၊ သဉ္စယလုလင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ယသဿိနော၊ များသောအခြံအရံရှိသော။ ကောရဗျဿ၊ ကောရဗျအမည်ရှိသော။ ရညော၊ မင်း၏။ ပဟိတော၊ စေအပ်သော။ ဒူတော၊ တမန်တည်း။ ယုဓိဋ္ဌိလေ၊ ယုဓဋ္ဌိလအနွယ်ဖြစ်သော ငါတို့အရှင်ကောရဗျမင်းသည်။ အတ္ထဉ္စ၊ အကျိုးကိုလည်းကောင်း။ ဓမ္မဉ္စ၊ အကြောင်းကိုလည်းကောင်း။ ပုစ္ဆေသိ၊ သင်မေးချေလော။

၃၄+၃၅+ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဗြဝိ၊ ဆို၏။ ပုစ္ဆိတော၊ မေးအပ်သော။ တွံ၊ သင်သည်။ တံအတ္ထဉ္စ၊ ထိုအကျိုးကိုလည်းကောင်း။ တံဓမ္မဉ္စ၊ ထိုအကြောင်းကိုလည်းကောင်း။ အက္ခာဟိ၊ ဖြေပါလော။ သုစီရတ၊ ဆရာသုစီရတ။ သာယံ၊ ညအခါ၌လည်းကောင်း။ ပါတော၊ နံနက်အခါ၌လည်းကောင်း။ မံ၊ ငါကို။ သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ မစ္စူ၊ သေမင်းသည်။ ဂိလတေ၊ မျို၏။ တေ၊ သင်သည်။ ပုစ္ဆိတော၊ မေးအပ်သောငါသည်။ အတ္ထဉ္စ၊ အကျိုးကိုလည်းကောင်း။ ဓမ္မဉ္စ၊ အကြောင်းကိုလည်းကောင်း။ အက္ခာတုံ၊ ဖြေဆိုခြင်းငှာ။ နသက္ကောမိ၊ မတတ်နှိုင်။ သုစီရတ၊ ဆရာသုစီရတ။ သမ္ဘဝေါနာမ၊ သမ္ဘဝအမည်ရှိသော။ မေ၊ ငါ၏။ ကနိဋ္ဌော၊ ညီငယ်ဖြစ်သော။ ဘာတာ၊ ညီသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ တွံ၊ သင်သည်။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ တံ၊ ထိုငါညီသမ္ဘဝကို။ အတ္ထဉ္စ၊ အကျိုးကိုလည်းကောင်း။ ဓမ္မဉ္စ၊ အကြောင်းကိုလည်းကောင်း။ ပုစ္ဆဿု၊ မေးလေလော။ ဘော၊ အချင်းတို့။ အယံဓမ္မော၊ ဤပြဿနာသည်။ အဗ္ဘုတောဝတ၊ လူ၌ မဖြစ်ဘူးမြဲတကား။ အယံ၊ ဤငယ်ကို။ အသ္မာတံ၊ ဤငါတို့သည်။ နရုစ္စတိ၊ မနှစ်သက်နိုင်။ ပိတာ၊ အဘ်ဖြစ်သောဝိဒူရသုခမိန်လည်းကောင်း။ ပုတ္တာ၊ သားဖြစ်သော။ ဘဒြကာရသဉ္စယတို့လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တေသုပိတယောဇနာ၊ ထိုသားအဘသုံးယောက်တို့သည်လျှက်လည်း။ ပညာယ၊ ပညာဖြင့်။ ဣမံဓမ္မံ၊ ဤပြဿနာကို။ နောဝိဒူ၊ မသိကုန်။ အတ္ထဉ္စ၊ အကျိုးကိုလည်းကောင်း။ ဓမ္မဉ္စ၊ မေးအပ်သော။ ဒဟရော၊ ခုနစ်နှစ်အရွှယ်သာရှိသောသူငယ်သည်။ ကထံ၊ အသို့လျှင်။ ဇညာနု၊ သိနိုင်ရာအံ့နည်း။ ဗြာဟ္မဏ၊ ဆရာသုစီရတပုဏ္ဏား။ နံသမ္ဘဝံ၊ ထိုသမ္ဘဝသတို့သားကို။ အပုစ္ဆိတွာန၊ မမေးမူ၍။ ဒဟရောတိ၊ ငယ်၏ဟူ၍။ မာဥညာသိ၊ အယုတ်အားဖြင့် မအောက်မေ့လင့်။ အတ္ထဉ္စ၊ အကျိုးကိုလည်းကောင်း။ ဓမ္မဉ္စ၊ အကြောင်းကိုလည်းကောင်း။ သမ္ဘဝံ၊ ငါညီသမ္ဘဝသတို့သားကို။ ပုစ္ဆိတွာ၊ မေး၍။ ဇညာ၊ သိပါလတ္တံ့။ ဗြာဟ္မဏ၊ ဆရာသုစီရတပုဏ္ဏား။ ယထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ အာကာသဓာတုယာ၊ ကောင်းကင်၌။ ဂစ္ဆံ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသော။ ဝိမလော၊ တိမ်တိုက်အစရှိသောအညစ်အကြေးကင်းသော။ စန္ဒော၊ လပြည့်ဝန်းသည်။ လောကေ၊ လောက၌။ သဗ္ဗတာရဂဏေ၊ အလုံးစုံသောကြယ်အပေါင်းတို့ကို။ အာဘာယ၊ မိမိအရောင်ဖြင့်။ အတိရောစတိယထာ၊ လွန်၍ တင့်တယ်သကဲ့

၃၅+၃၆+သို့။ ဧဝံပိ၊ ဤအတူလည်းကောင်းလျှင်။ သမ္ဘဝေါ၊ သမ္ဘဝေါသတို့သားသည်။ ဒဟရူပေတေ၊ ငယ်သောအဖြစ်နှင့်ယှဉ်လျက်။ ပညာယောဂေန၊ ပညာအထူးဖြင့်။ အတိရောစတိ၊ ပညာရှိအပေါင်းကိုလွန်၍ တင့်တယ်၏။ နံသမ္ဘဝံ၊ ထိုသမ္ဘဝသတို့သားကို။ အပုစ္ဆိတွာန၊ မမေးမူ၍။ ဒဟရောတိ၊ ငယ်၏ဟူ၍။ မာဥညာသိ၊ အယုတ်အားဖြင့် မအောက်မေ့လင့်။ အတ္ထဉ္စ၊ အကျိုးကိုလည်းကောင်း။ ဓမ္မဉ္စ၊ အကြောင်းကိုလည်းကောင်း။ သမ္ဘဝံ၊ ငါညီသမ္ဘဝကို။ ပုစ္ဆိတွာ၊ မေး၍။ ဇညာ၊ သိပါလတ္တံ့။ ဗြာဟ္မဏ၊ ဆရာသုစီရတပုဏ္ဏား။ ယထာပိ၊ ဥပမာတပါးလည်း။ ဂိမှာနံ၊ နွေလတို့၏။ ရမ္မကောမာသော၊ မွေ့လျော်ဘွယ်ရှိသော တန်ခူးလသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သောရမ္မကော၊ ထိုမွေ့လျော်ဘွယ်ရှိသော တန်ခူးလသည်။ အညေဟိ၊ တပါးကုန်သော။ မာသေဟိ၊ တဆဲ့တလတို့ထက်။ တေဝအတိဧဝ၊ အလွန်လျှင်။ ဒုမပုပ္ဖေဟိ၊ သစ်ပင်တော်ပန်းတို့ဖြင့်။ သောဘယိယထာ၊ တင့်တယ်သကဲ့သို့။ ဒဟရူပေတော၊ ငယ်သော အဖြစ်နှင့်ယှဉ်လျက်။ ပညာယောဂေန၊ ပညာအထူးဖြင့်။ သောဘတိ၊ တင့်တယ်၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ဘခင်သုစိရတပုဏ္ဏား။ တွံ၊ သင်ဘခင်သည်။ နံသမ္ဘဝံ၊ ထိုသမ္ဘဝ သတို့သားကို။ အပုစ္ဆိတွာန၊ မမေးမူ၍။ ဒဟရောတိ၊ ငယ်၏ဟူ၍။ မာဥညာသိ၊ အယုတ်အားဖြင့် မအောက်မေ့လင့်။ အတ္ထဉ္စ၊ အကျိုးကိုလည်းကောင်း။ ဓမ္မဉ္စ၊ အကြောင်းကိုလည်းကောင်း။ သမ္ဘဝံ၊ ငါညီသမ္ဘဝကို။ ပုစ္ဆိတွာ၊ မေး၍။ ဇညာ၊ သိပါလတ္တံ့။ ဗြာဟ္မဏ၊ ဘခင်သုစိရတပုဏ္ဏား။ ယထာပိ၊ ဥပမာတပါးလည်း။ ဟိမဝါ၊ ဆီးနှင်းရှိသော။ ပဗ္ဗတော၊ တောင်သည်လည်းကေင်း။ ဂန္ဓမာဒနော၊ ရောက်လာသောလူအပေါင်းကို နံ့သာဖြင့်ဝမ်းမြောက်စေတတ်သော။ ပဗ္ဗတော၊ တောင်သည်လည်းကောင်း။ နာနာရုက္ခေတိ၊ အထူးထူးသောသစ်ပင်တို့ဖြင့်။ သဉ္ဆန္နောယထာ၊ ကောင်းစွာဖုံးလွှမ်းသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ မဟာဘူတဂဏာလယောယထာ၊ များစွာသောနတ်အပေါင်းတို့၏ နေရာဖြစ်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဒိဗ္ဗေဟိ၊ နတ်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဩသဒေဟိ၊ ဆေးတို့ဖြင့်။ သဉ္ဆန္နောယထာစ၊ ဖုံးလွှမ်းကုန်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ပဝါတိယထာစ၊ အနံ့ကြိုင်ကြိုင်လှိုင်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဧဝံပိ၊ အတူလျှင်။ သမ္ဘဝေါ၊ တကြိုင်ကြိုင်လှိုင်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဧဝံပိ၊ ဤအတူလျှင်။ သသမ္ဘဝေါ၊ ငါညီသမ္ဘဝသည်။ ဒဟရူပေတော၊ ငယ်သော အဖြစ်နှင့်ယှဉ်လျက်။ ပညာယောဂေန၊ ပညာအထူးဖြင့်။ ဘာတိစ၊ ထွန်းပလည်းထွန်းပ၏။ ပဝါတိစ၊ ဂုဏ်နံ့တကြိုင်

၃၆+၃၇+ကြိုင်လှိုင်လည်းလှိုင်၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ဘခင်သုစိရတပုဏ္ဏား။ တွံ၊ သင်ဘခင်ပုဏ္ဏားသည်။ နံသမ္ဘဝံ၊ ထိုငါညီသမ္ဘဝကို။ အပုစ္ဆိတွာန၊ မမေးမူ၍။ ဒဟရောတိ၊ ငယ်၏ဟူ၍။ မာဥညာသိ၊ အယုတ်အားဖြင့်မအောက်မေ့လင့်။ အတ္ထဉ္စ၊ အကျိုးကိုလည်းကောင်း။ ဓမ္မဉ္စ၊ အကြောင်းကိုလည်းကောင်း။ သမ္ဘဝံ၊ ငါညီသမ္ဘကို။ ပုစ္ဆိတွာ၊ မေး၍။ ဇညာ၊ သိပါလတ္တံ့။ ဗြဟ္မေ၊ တခင်သုစိရတပုဏ္ဏား။ ယထာပိ၊ ဥပမာတပါးလည်း။ အစ္စိမာလိ၊ မီးတောက်မီးလျှံတည်းဟူသောပန်းရှိသော။ ယသဿိမာ၊ တန်ခိုးနှင့်ပြည့်စုံသော။ ဂစ္ဆေ၊ ဂစ္ဆဟုဆိုအပ်သော။ ဝနေ၊ တောကြီး၌။ ဇလမာနော၊ ထွန်းတောက်ပသော။ အနလော၊ မီးစာ၌ ရောင့်ရဲခြင်းမရှိသော။ ကဏှဝတ္တနီ၊ သွားရာခရီး၏ မည်းခြင်းကိုဖြစ်စေတတ်သော။ ဃတသနော၊ ယဇ်ပူဇော်သောထောပတ်ကိုစားတတ်သော။ ဓူမကေတု၊ အခိုးတည်းဟူသော မှန်ကင်းအထွဋ်ရှိသော။ ဥတ္တမာဟေဝနံ၊ မြတ်သောတောအုပ်ကို။ ဒဟော၊ လောင်တတ်သော။ ဗဟုတေဇော၊ များသောတန်ခိုးရှိသော။ ပါဝကော၊ မီးသည်။ နိသီဝေ၊ ညည့်သန်းခေါင်အခါ၌။ ပဗ္ဗတဂ္ဂသ္မိံ၊ တောင်ထိပ်၌။ ဝိရောစတိယထာ၊ တင့်တယ်သကဲ့သို့။ ဧဝံပိ၊ ဤအတူလျှင်။ သမ္ဘဝေါ၊ ငါညီသမ္ဘဝသည်။ ဒဟရူပေတော၊ ငယ်သောအဖြစ်နှင့်ယှဉ်လျက်။ ပညာယောဂေန၊ ပညာအထူးဖြင့်။ ဝိရောစတိ၊ တင့်တယ်၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ဘခင်သုစိရတပုဏ္ဏား။ နံသမ္ဘဝံ၊ ထိုငါညီသမ္ဘဝကို။ အပုစ္ဆိတွာန၊ မမေးဦးဘဲ။ ဒဟရောတိ၊ ငယ်၏ ဟူ၍။ မာဥညာသိ၊ အယုတ်အားဖြင့် မအောက်မေ့လင့်။ အတ္ထဉ္စ၊ အကျိုးကိုလည်းကောင်း။ ဓမ္မဉ္စ၊ အကြောင်းကိုလည်းကောင်း။ သမ္ဘဝံ၊ ငါညီသမ္ဘဝကို။ ပုစ္ဆိတွာ၊ မေး၍။ ဇညာ၊ သိပါလတ္တံ့။ ဗြာဟ္မဏ၊ ဘခင်သုစီရတပုဏ္ဏား။ ဇဝေန၊ လျှင်မြန်ခြင်းဖြင့်။ ဘဒြ၊ မြင်းကောင်းကို။ ဇာနန္တိ၊ သိရကုန်၏။ ဗလီဗဒ္ဓဉ္စ၊ နွားကောင်းကိုလည်း။ ဝါဟနေ၊ ဝန်ကိုရွှက်ဆောင်ရာ၌။ ဇာနန္တိ၊ သိရကုန်၏။ ဓေနုံ၊ နွားမကို။ ဒေါဟေနု၊ နို့ညှစ်သဖြင့်။ ဇာနန္တိ၊ သိရကုန်၏။ ပဏ္ဍိတံ၊ ပညာရှိကို။ ဘာသမာနဉ္စ၊ စကားပြောဆိုမှလျှင်။ ဇာနန္တိယထာ၊ သိရကုန်သကဲ့သို့။ ဧဝံပိ၊ ဤအတူလျှင်။ သမ္ဘဝေါ၊ ငါညီသမ္ဘဝသည်။ ဒဟရူပေတော၊ ငယ်သော အဖြစ်နှင့်ယှဉ်လျက်။ ပညာယောဂေန၊ ပညာအထူးဖြင့်။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ နံသမ္ဘဝံ၊ ထိုငါညီသမ္ဘဝကို။ အပုစ္ဆိတွာန၊ မမေးဦးလဲ။ ဒဟရောတိ၊ ငယ်၏ ဟူ၍။ တွံ၊ သင်ဘခင်သည်။ မာဥညာသိ၊ အယုတ်အားဖြင့် မအောက်မေ့ပါလင့်။ ဗြာဟ္မဏ၊ ဘခင်သုစီရတပုဏ္ဏား။ အတ္ထဉ္စ၊ အကျိုးကိုလည်းကောင်း။ ဓမ္မဉ္စ၊ အကြောင်းကိုလည်းကောင်း။ သမ္ဘဝံ၊ ငါညီသမ္ဘဝကို။ ပုစ္ဆိတွာ၊ မေး၍။ ဇညာ။

၃၇+၃၈+သိပါလတ္တံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘာရဒွါဇော၊ ဘာရဒွါဇအနွယ်ဖြစ်သော။ သော၊ ထိုသုစီရတပုဏ္ဏားသည်။ သမ္ဘဝဿ၊ သမ္ဘဝသတို့သား၏။ ဥပန္တိကံ၊ အထံသို့။ အဓိပ္ပါဂါ၊ သွားလေ၏။ မဟာဗြာဟ္မာ၊ သုစီရတအမည်ရှိသောပုဏ္ဏားသည်။ ဗဟိပုရေ၊ အိမ်၏ အပ၌။ ကိဠမာနံ၊ မြေမှုန့်ကစား၍ နေသော။ တံ၊ ထိုသမ္ဘဝသတို့သားကို။ အဒ္ဒသ၊ မြင်လေ၏။ ကုမာရ၊ သမ္ဘဝသတို့သား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ယသဿိနော၊ များသော အခြံအရံရှိသော။ ကောရဗျဿ၊ ကောရဗျအမည်ရှိသော။ ရညော၊ ပြည့်ရှင်မင်း၏။ ပဟိတော၊ စေအပ်သော။ ဒူတော၊ တမန်တည်း။ ယုဓိဋ္ဌိလော၊ ယုဓိဋ္ဌိလအနွယ်ဖြစ်သော ငါတို့အရှင်ကောရဗျမင်းသည်။ အတ္ထဉ္စ၊ အကျိုးကိုလည်းကောင်း။ ဓမ္မဉ္စ၊ အကြောင်းကိုလည်းကောင်း။ ပုစ္ဆေသိ၊ သင်မေးချေလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဗြဝိ၊ ဆို၏။ သမ္ဘဝ၊ အမောင်သမ္ဘဝ။ ပုစ္ဆိတော၊ ငါမေးအပ်သော။ တွံ၊ သင်သည်။ တံအတ္ထဉ္စ၊ ထိုအကျိုးကိုလည်းကောင်း။ တံဓမ္မဉ္စ၊ ထိုအကြောင်းကိုလည်းကောင်း။ အက္ခာဟိ၊ ဖြေပါလော။ ဗြာဟ္မဏ၊ ဘခင်သုစီရတပုဏ္ဏား။ ကုသလော၊ တရားဟောခြင်း၌ လိမ္မာတော်မူသော သဗ္ဗညူမြတ်စွာဘုရားသည်။ အာစိက္ခတိယထာ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ တဂ္ဃ၊ စင်စစ်။ သဖြင့်။ တေ၊ သင်ဘခင်အား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အက္ခိဿံ၊ ဖြေပါအံ့။ ဝေါ၊ သင်ဘခင်တို့၏။ ရာဇာစ၊ မင်းသည်မူကား။ တံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်ဖြေဆိုသောတရားကို။ ယဒိဇာနာတိ၊ အကယ်၍သိအံ့။ ကာဟတိဝါ၊ ဟောတိုင်းပြုမူလည်းပြုလတ္တံ့။ နကာဟတိဝါ၊ ဟောတိုင်းမပြုမူလည်းမပြုလတ္တံ့။ ကရောန္တဿဝါ၊ ပြုသည်မူလည်းဖြစ်စေ။ အကရောန္တဿဝါ၊ မပြုသည်မူလည်းဖြစ်စေ။ တဿေဝ၊ ထိုမင်းအားသာလျှင်။ တံ၊ ထိုပြုမပြုသည်ကား။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ မယှံပန၊ အကျွန်ုပ်အားကား။ ဒေါသော၊ အပြစ်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ တာတသုစီရတ၊ ဘခင်သုစီရတပုဏ္ဏား။ ရညာ၊ ဘခင်တို့အရှင်မင်းသည်။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ ကုသလံ၊ ကုသိုလ်ကို။ ကရိဿာမ၊ ပြုကုန်လတ္တံ့လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုဋ္ဌော၊ မေးအပ်သည်ရှိသော်။ သုဝေတိ၊ နက်ဖြန်မှပြုကုန်အံ့ဟူ၍။ သံသေယျ၊ ဆိုရာ၏။ ယုဓိဋ္ဌိလော၊ ယုဓိဋ္ဌိလအနွယ်ဖြစ်သော။ ရာဇာ၊ ဘခင်တို့အရှင်မင်းသည်။ အတ္ထေ၊ အကျိုးစီးပွားသည်။ ဇာတေ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ တဿ၊ ထိုမေ့လျော့သောသူ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ ကတွာ၊ လိုက်နာ၍။ တံဒိဝသံ၊ ထိုနေ့ကို။ ပမာဒေန၊ မေ့လျော့ခြင်းဖြင့်။ မာအဝသီ၊ မေ့လျော့သောသူ၏ အလိုသို့ မလိုက်ပါစေလင့်။ သုစီရတ၊ ဘခင်သုစီရတပုဏ္ဏား။ ရညာ၊ ဘခင်တို့အရှင်မင်းသည်။ ပုဋ္ဌော၊ မေးအပ်သောဘခင်သည်။ အဇ္ဈတ္တညေဝ၊ ခန္ဓာငါးပါး

၃၈+၃၉+တို့၏ အပေါင်းကိုလျှင်။ သံသေယျ၊ အနိစ္စဟူ၍ ဟောပါလေ။ မုဠှော၊ တွေဝေသော။ အစေတနော၊ ကောင်းသော အယူနှင့်ယှဉ်သောစိတ်မရှိသောပုထုဇဉ်မိုက်သည်။ ကုမ္မဂ္ဂံ၊ ခြောက်ဆဲ့နှစ်ပါးသော မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိဟုဆိုအပ်သော မကောင်းသောခရီးကို။ သေဝတိယထာ၊ မှီဝဲသကဲ့သို့။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ ရာဇာ၊ ဘခင်တို့ အရှင်မင်းသည်။ ကုမ္မဂ္ဂံ၊ ခြောက်ဆဲ့နှစ်ပါးသော မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိအယူဟုဆိုအပ်သော မကောင်းသောခရီးကို။ နနိသေဝေယျ၊ မမှီဝဲရာ။ ဗြာဟ္မဏ၊ ဘခင်သုစီရတပုဏ္ဏား။ အတ္တာနံ၊ သုဂတိဘဝ၌ တည်သောမိမိကိုယ်ကို။ နာတိဝတ္တေယျ၊ လူနတ်ချမ်းသာကိုလွန်၍ အပါယ်လေးပါး၌ ဖြစ်စေတတ်သောကံကို မပြုရာ။ အဓမ္မံ၊ ဒုစရိုက်တရားသုံးပါးဟုဆိုအပ်သော မကောင်းသော အကျင့်ကို။ နသမာစရေ၊ မကျင့်ရာ။ အတိတ္ထေ၊ ခြောက်ဆဲ့နှစ်ပါးသော မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိအယူဟုဆိုအပ်သော ဆိပ်မဟုတ်သည်၌။ နပ္ပတာရေယျ၊ မချရာ။ အနတ္ထေ၊ အကျိုးမရှိသည်၌။ ယုတ္တော၊ ယှဉ်သည်။ နသိယာ၊ မဖြစ်ရာ။ ဗြာဟ္မဏ၊ ဘခင်သုစီရတပုဏ္ဏား။ ယောစခတ္တိယော၊ အကြင်မင်းသည်လည်း။ ဇာတိဋ္ဌာနာနိ၊ ဤအကျွန်ုပ်ဟောအပ်သော အကြောင်းတို့ကို။ ကတ္တုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ ဇာနာတိ၊ သိအံ့။ သောရာဇာ၊ ထိုမင်းသည်။ သုတ္တပက္ခေ၊ လဆန်းပက္ခ၌။ စန္ဒိမာဝ၊ လကဲ့သို့။ သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ ဝဍ္ဎတေ၊ အခြံအရံစဉ်းစိမ်းပွားများရာ၏။ ဉာတီနဉ္စ၊ ဆွေမျိုးတို့သည်လည်း။ ပိယော၊ ချစ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မိတ္တေသုစ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့ အလယ်၌လည်း။ ဝိရောစတိ၊ တင့်တယ်၏။ ကာယဿဘေဒါ၊ ကမ္မဇရုပ်ခန္ဓာကိုယ်ပျက်သည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ သပ္ပညော၊ ပညာရှိသော။ သောရာဇာ၊ ထိုမင်းသည်။ သဂ္ဂံ၊ နတ်ပြည်သို့။ ဥပပဇ္ဇတိ၊ ရောက်ရ၏။ ပဉ္စမံ၊ ငါးခုမြောက်သော။ သမ္ဘဝဇာတကံ၊ သမ္ဘဝဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၆၊ မဟာကပိဇာတ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဗာရဏသျှံ၊ ဗာရာဏသီပြည်၌။ ကာသီနံ၊ ကာသိတိုင်းသူတို့၏။ ရဋ္ဌဝဍ္ဎနော၊ တိုင်းကားပြည်ရွာကိုပွားစေတတ်သော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ အဟု၊ ဖြစ်ပြီ။ သော၊ ထိုဗာရာဏသီမင်းသည်။ မိတ္တာမစ္စပရိဗျူဠော၊ အဆွေခင်ပွန်းအမတ်အပေါင်းခြံရံလျက်။ မိဂါဇိနံ၊ မိဂါဇိန် ဥယျာဉ်သို့။ အဂမာသိ၊ သွားလေ၏။ တတ္ထ၊ ထိုမိဂါဇိန်ဥယျာဉ်၌။ သေတံ၊ နူဖြူနာလည်းရှိထသော။ စိတြံ၊ ပြောက်ကျားသော နူအိုင်းနာလည်းရှိထသော။ ကိလာသိနံ၊ ပေါက်ပြဲယားယံသောနူနာလည်းရှိထသော။ ဝိဒ္ဓတ္တံကောဝိဠာရံဝ၊

၃၉+၄၀+ပင်လယ်ကသစ်ပွင့်နှင့်တူသောနူနာဝတို့မှယိုထွက်သော အသားလည်းရှိထသော။ ကိသံ၊ အချို့သော အရပ်တို့၌ အရိုးအရေမျှသာရှိ၍ အလွန်ကြုံထသော။ ဓမနိသန္တတံ၊ အကြောပြိုင်းရရိုးထသော ကိုယ်ရှိထသော။ ဗြာဟ္မဏံ၊ ပုဏ္ဏားကို။ အဒက္ခိ၊ မြင်လေ၏။ ပရမကာရုညတံ၊ အလွန်သနားဘွယ်ရှိသော အဖြစ်သို့။ ပတ္တံ၊ ရောက်သော။ ကိစ္ဆဂတံ၊ ဆင်းရဲခြင်းသို့ရောက်သော။ နရံ၊ လူကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ရာဇာ၊ ဗာရာဏသီမင်းသည်။ ဗျမှိတော၊ ကြောက်သည်ဖြစ်၍။ တွံ၊ သင်သည်။ ယက္ခာနံ၊ ဘီလူးတို့၏။ အန္တရေ၊ အလယ်၌။ ကထမော၊ အဘယ်ဘီလူးသည်။ အသိနု၊ ဖြစ်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝစ၊ ဆိုလေ၏။ တေ၊ သင်၏။ ဟတ္ထပါဒါ၊ လက်ခြေတို့သည်။ သေတာ၊ ဖြူကုန်၏။ တတော၊ ထိုလက်ခြေတို့ထက်။ သိရော၊ ဦးခေါင်းသည်။ သေတတရံ၊ အလွန်ဖြူ၏။ တေ၊ သင်၏။ ဂတ္တံ၊ ကိုယ်သည်။ ကမ္မာသဝဏ္ဏံ၊ ပြောက်ကျားသော အဆင်းရှိ၏။ ကိလာသဗဟုလောစ၊ ပေါက်ပြဲယားယံသော နူဖြူနာများသည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တေ၊ သင်၏။ ပိဋ္ဌိ၊ ကျောရိုးသည်။ နိန္နတုန္နတာ၊ နိမ့်တုံမြင့်တုံရှိ၏။ ဝဋ္ဋနာဝဠိသံကာသာ၊ သီ၍ထားအပ်သော ရွှဲလုံးအစင်းနှင့်တူ၏။ တေ၊ သင်၏။ အင်္ဂါစ၊ အင်္ဂါကြီးငယ်တို့သည်လည်း။ ကာဠပဗ္ဗာ၊ မည်းသောအဆစ်ရှိသော နွယ်နှင့်တူကုန်၏။ ဧဒိသံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ အညံ၊ သင်မှတပါးသော လူကို။ နပဿာမိ၊ ငါမမြင်စဘူး။ တွံ၊ သင်သည်။ ဥဂ္ဃဋ္ဌပါဒေါ၊ မြူဖြင့်ပြွမ်းသော ခြေလည်းရှိ၏။ တသိတော၊ ထိတ်လန့်၏။ ကိသော၊ ကြုံလှီ၏။ ဓမနိသန္တတော၊ အကြောပြိုင်းရရိုင်းထသော ကိုယ်ရှိ၏။ ဆာတော၊ မွတ်သိပ်၏။ အတိတ္တရူပေါ၊ သွေ့ခြောက်သော ကိုယ်ရှိသည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ကုတော၊ အဘယ်အရပ်မှ။ အာဂတော၊ လာသည်။ အသိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ကတ္ထ၊ အဘယ်အရပ်သို့။ ဂစ္ဆသိ၊ သွားအံ့နည်း။ သမ္မ၊ အချင်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ဒုဒ္ဒသိ၊ မကောင်းသော အမြင်ရှိ၏။ အပ္ပကာရော၊ မကောင်းသော သဏ္ဌာန်ရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တေ၊ သင်၏။ ဇနေတ္တိယာ၊ အမိရင်းဖြစ်သော။ မာတာပိ၊ အမိစဉ်လျက်လည်း။ တံ၊ သင့်ကို။ ပဿိတုံ၊ မြင်ခြင်းငှာ။ နဣစ္ဆေယျ၊ အလိုမရှိရာ။ တွံ၊ သင်သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ ကိံ ကမ္မံ၊ အဘယ်ကံကို။ အကရံ၊ ပြုဘူးချေသနည်း။ ကံ၊ အဘယ်မည်သော။ အဝဇ္ဈံ၊ မသတ်အပ်သောသူကို။ အဃာတယိ၊ သတ်မိချေသနည်း။ ယံ၊ အကြင်အမှုသည်။ ကိဗ္ဗိသံ၊ ကြမ်းကြုတ်စွာ၏။ တံ၊ ထိုကြမ်းကြုတ်စွာသောအမှုကို။ ကရိတွာန၊ ပြုမိသောကြောင့်။ ဣဒံဒုက္ခံ၊ ဤဆင်းရဲသို့။ ဥပါဂမိ

၄၀+၄၁+ရောက်သနည်း။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းဖြင့်။ ကုသလော၊ လိမ္မာသောသူသည်။ ကထေသိ၊ ဟောကြား၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းဖြင့်။ တေ၊ အရှင်မင်းကြီးအား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တဂ္ဃ၊ စင်စစ်သဖြင့်။ အက္ခိဿံ၊ ကြားလျှောက်ပါအံ့။ သစ္စဝါဒီဟိ၊ မှန်သောစကားကိုဆိုလေ့ရှိသောသူတို့ကို။ လောကသ္မိံ၊ လူရွာ၌။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ ပသံသန္တိ၊ ခြီးမွမ်းကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဧကော၊ အတူမပါဘဲ။ ဂေါဂဝေသော၊ နွားတို့ကိုရှာလျက်။ စရံစရန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ ဝနေ၊ တော၌။ မုဠှောယ၊ မျက်စိလည်သည်ဖြစ်၍။ အဇ္ဈသရိံ၊ လူတို့၏ ခရီးကိုလွန်၍ ဟိမဝန္တာသို့ရောက်၏။ အရညေ၊ မင်းမရှိသည်ဖြစ်၍ ဆိတ်သော။ ဣရဏေ၊ ခြောက်သော ခရီးခဲလည်းရှိသော။ ဝိဝနေ၊ ဆိတ်ငြိမ်သော။ နာနာကုဉ္ဇရသေဝိတော၊ အထူးထူးသော ဆင်အပေါင်းတို့၏ မှီဝဲရာဖြစ်သော။ ဝါဠမိဂါနုစရိတေ၊ သားရဲတို့၏ ကျင်လည်ရာ ဖြစ်သော။ ကာနနေ၊ တော၌။ ဝိပ္ပန္နာဋ္ဌော၊ မျက်စိလည်သည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ တတ္ထကာနနေ၊ ထိုတော၌။ သတ္တာဟံ၊ ခုနစ်ရက်ပတ်လုံး။ ခုပ္ပိပါသသမပ္ပိတော၊ မွတ်သိပ်ခြင်းဖြင့်နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ အစရိံ၊ လှည့်လည်ရ၏။ တတ္ထ၊ ထိုဟိမဝန္တာ၌။ ဝိသမဋ္ဌံ၊ မညီမညွတ်သောအရပ်၌တည်သော။ ပပါတမဘိလမ္ဗန္တံ၊ ချောက်ကမ်းပါးပြတ်သို့ရှေးရှုတွဲလျှားဆွဲသော။ သမ္ပန္နဖလဓာရိနံ၊ ချိုသောအသီးကိုဆောင်သော။ တိဏ္ဍုကံ၊ ထည်ပင်ကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အဒ္ဒက္ခိံ၊ မြင်၏။ ဗုဘုက္ခိတော၊ ပြင်းစွာသောမွတ်သိပ်ခြင်းဖြင့်နိုပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ ဝါတဿိတာနိ၊ လေခပ်၍ ကြွေကုန်သော တည်သီးတို့ကို။ ဘက္ခေသိ၊ စား၏။ တာနိ၊ ထိုတည်သီးတို့သည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဘုသံ၊ ပြင်းစွာ။ ရုစိံသု၊ နှစ်သက်စေကုန်၏။ အတိတ္တော၊ မရောင့်ရဲသည်ဖြစ်၍။ တတ္ထေဝ၊ ထိုတည်ပင်ထက်၌။ အသိတော၊ စားသည်။ ဟေဿာမိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့ကြံ၍။ ရုက္ခံ၊ တည်ပင်သို့။ အာရုဟိ၊ တက်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ မေ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဧကံ၊ တလုံးတည်းသော တည်သီးကို။ ဘက္ခိတံ၊ စားအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုတိယံ၊ နှစ်ခုမြောက်သော အသီးကို။ အဘိပတ္တိတံ၊ တောင့်တအပ်၏။ တတောတဿ၊ ထိုတောင့်တသောတည်သီး၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဟတ္ထေ၊ လက်တို့ကို။ ပသာရိတေ၊ ဆန့်သည်ရှိသော်။ သာသာခါ၊ ထိုအကျွန်ုပ်တက်သောတည်ခက်သည်။ ဖရသုနာ၊ ပုဆိန်ဖြင့်။ ဆိန္ဒါ ဝိယ၊ ဖြတ်သကဲ့သို့။ ဘဉ္ဇထ၊ ပြတ်လေ၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ သောအဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ သာခါဟိ၊ သစ်ခက်တို့နှင့်။ သဟာဝ၊ တကွ။

၄၁+၄၂+သာလျှင်။ ဥဒ္ဓံပါဒေါ၊ ခြေမိုးမျှော်။ အဝံသိရော၊ ဦးခေါင်းစောက်ထိုး။ အပ္ပတိဋ္ဌေ၊ တည်ရာကင်းသော။ အနာလမ္ဗေ၊ ဆွဲကိုင်ရာမရှိသော။ ဂိရိဒုဂ္ဂသ္မိံ၊ မညီမညွတ်သောတောင်ကမ်းပါးပြတ်၌။ ပါပတံ၊ ကျ၏။ ယသ္မာစ၊ အကြင်ကြောင့်ကား။ ဝါရိ၊ ရေသည်။ ဂမ္ဘီရံ၊ အတောင်ခြောက်ဆယ်နက်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ သမံ၊ မြေညီရာသို့။ နပဇ္ဇိသံ၊ မသွားနိုင်။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်၌။ နိရာနန္ဒော၊ နှလုံးနှစ်သက်ခြင်းကင်းသည်ဖြစ်၍။ အနူနာ၊ မယုတ်ကုန်သော။ ဒသရတ္တိယော၊ ဆယ်ညဉ့်တို့ပတ်လုံး။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သေသိ၊ အိပ်ရပြီ။ မဟာရာဇ၊ မင်းကြီး။ အထ၊ ထိုနောင်မှ။ ဂေါနင်္ဂဋ္ဌော၊ နွားတို့၏ အမြီးနှင့်တူသော အမြီးရှိသော။ ဒရီစရော၊ ချောက်ကမ်းပါးပြတ်၌ ကျက်စားသော။ ကပိ၊ မျောက်မင်းသည်။ သာခါဟိ၊ သစ်ခက်တို့မှ။ သာခံ၊ သစ်ခက်သို့။ ဝိစရန္တော၊ သွားလျက်။ ဒုမပ္ဖလံ၊ သစ်သီးကို။ ခါဒမာနော၊ စားသည်ဖြစ်၍။ ဧတ္ထ၊ ဤအရပ်သို့။ အာဂစ္ဆိ၊ ရောက်လာ၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ သောကပိရာဇာ၊ ထိုမျောက်မင်းသည်။ ကိသံ၊ ကြုံသော။ ဂဏ္ဍုံ၊ ဖြော့တော့သောကိုယ်ရှိသော။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ မယိ၊ အကျွန်ုပ်၌။ ကာရုညံ၊ သနားခြင်းကို။ အကရံ၊ ပြုပေ၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ သောကပိရာဇာ၊ ထိုမျောက်မင်းသည်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ အမ္ဘော၊ အိုလူ။ တွံ၊ သင်ကား။ ကောနာမ၊ အဘယ်မည်သောသူသည်။ အသိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဧတ္ထ၊ ဤအရပ်၌။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဒုက္ခေန၊ ဆင်းရဲဖြင့်။ အဋ္ဋိတော၊ နှိပ်စက်အပ်၏။ မနုဿောဝါ၊ လူလော။ အမနုဿောဝါ၊ ဘီလူးလော။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ မေ၊ ငါအား။ ပဝေဒယ၊ ကြားလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ တဿ၊ ထိုမျောက်မင်းအား။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်ဆယ်ချောင်းကို။ ပဏာမေတွာ၊ ညွတ်၍။ ဣဒံဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဗြဝိံ၊ ဆိုပြီ။ ဝါနရိန္ဒ၊ မျောက်မင်း။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်ကား။ မနုဿော၊ လူတည်း။ ဝယံ၊ ပျက်စီးခြင်းသို့။ ပတ္တော၊ ရောက်၏။ ဣတော၊ ဤအရပ်မှ။ အညာ၊ တပါးသော။ သာဂတိ၊ ထိုသွားစရာသည်။ မေ၊ ငါအား။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ တံတသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ တေ၊ သင်မျောက်မင်းကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏။ ဝေါ၊ အရှင်မျောက်မင်းတို့အား။ ဘဒ္ဒံ၊ ကောင်းခြင်းသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ တွဉ္စ၊ သင်မျောက်မင်းသည်သာလျှင်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာသည်။ ဘဝ၊ ဖြစ်ပါလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ကပိ၊ မျောက်မင်းသည်။ ပဗ္ဗတေ၊ တောင်၌။ ဝိစရိတွာ၊ သွား၍။ ဂရုံ၊ လေးစွာသော။ သိလံ၊ ကျောက်ကို။ ဂဟေတွာန၊ ယူ၍။ သိလာယ၊ ကျောက်ဖြင့်။ ယောဂံ၊ ယှဉ်ခြင်း

၄၂+၄၃+ကို။ ကတွာန၊ ပြုဦး၍။ နိသဘော၊ ယောကျ်ားမြတ်သောမျောက်မင်းသည်။ ဧတံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဗြဝိ၊ ဆို၏။ ဘောပုရိသ၊ အိုယောကျ်ား။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ မေ၊ ငါ၏။ ပိဋ္ဌိံ၊ ကျောကုန်း၌။ အာရုယှ၊ စီး၍။ ဂီဝံ၊ လည်ကို။ ဗာဟာသိ၊ လက်နှစ်ဘက်တို့ဖြင့်။ ဂဏှာဟိ၊ ဖက်လော။ အဟံ၊ ငါသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ ဂိရိဒုဂ္ဂတော၊ တောင်ကမ်းပါးပြတ်မှ။ ဝေဂသာ၊ အဟုန်ဖြင့်။ ဥဒ္ဓရိဿာမိ၊ ထုတ်ဆောင်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဗြဝိ၊ ဆို၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တဿ၊ ထိုမျောက်မင်း၏။ တံဝစနံ၊ ထိုစကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ သိရီမတော၊ ဘုန်းကြက်သရေရှိသော။ ဓီရဿ၊ ပညာနှင့်ပြည့်စုံသော။ ဝါနရိန္ဒဿ၊ မျောက်မင်း၏။ ပိဋ္ဌိံ၊ ကျောကုန်း၌။ အာရုယှ၊ စီး၍။ ဗာဟာတိ၊ လက်နှစ်ဘက်တို့ဖြင့်။ ဂီဝံ၊ လည်ကို။ အဂ္ဂဟိံ၊ ဖက်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ တေဇသီ၊ တန်ခိုးရှိသော။ ဗလဝါ၊ ခွန်အားကြီးသော။ သောကပိ၊ ထိုမျောက်မင်းသည်။ ပိဟညမာနော၊ ပင်ပန်းလျက်။ ကိစ္ဆေန၊ ငြိုငြင်သဖြင့်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ တတော ဂိရိဒုဂ္ဂတော၊ ထိုတောင်ကမ်းပါးပြတ်မှ။ ဝေဂတာ၊ အဟုန်ဖြင့်။ သမုဋ္ဌာသိ၊ ကယ်တင်ပေ၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဥဒ္ဓရိတွာန၊ ကယ်တင်ပြီး၍။ သန္တော၊ ပညာရှိသော။ နိသဘော၊ ယောကျ်ားမြတ်ဖြစ်သောမျောက်မင်းသည်။ ဧတံ၊ ဤသို့သောစကားကို။ အဗြဝိ၊ ဆို၏။ သမ္မ၊ အချင်း။ ဣင်္ဃ၊ ငါတိုက်တွန်း၏။ မံ၊ ငါကို။ ရက္ခဿု၊ သင်စောင့်လော။ မုဟုတ္တကံ၊ တခဏမျှ။ ပသုပိဿံ၊ ငါအိပ်အံ့။ သီဟာစ၊ ခြင်္သေ့တို့သည်လည်းကောင်း။ ဗျဂ္ဃာစ၊ ကျားတို့သည်လည်းကောင်း။ ဒီပိစ၊ သစ်တို့သည်လည်းကောင်း။ အစ္ဆကောကတရစ္ဆာယောစ၊ ဝံ၊ သစ်ကြုပ်၊ ကျားသစ်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ၊ ထိုသားရဲတို့သည်။ ပမတ္တံ၊ မေ့လျော့သော။ မံ၊ ငါကို။ ဟိံသေယျုံ၊ ညှဉ်းဆဲကုန်ရာ၏။ တေ၊ ထိုသားရဲတို့ကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ နိဝါရယ၊ မြစ်လော။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သော၊ ထိုမျောက်မင်းသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ပရိတ္တာတုန၊ မိမိ၏ အစောင့်အရှောက်ကိုပြု၍။ မုဟုတ္တကံ၊ တခဏမျှ။ ပသုပိ၊ အိပ်၏။ တဒါ၊ ထိုသို့မျောက်မင်းအိပ်သော အခါ၌။ ယောအဟံ၊ အကြင်အကျွန်ုပ်သည်။ အယောနိသော၊ မသင့်သောနှလုံးသွင်းခြင်းဖြင့်။ ပါပိကံ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ပဋိလဘိံ၊ ရ၏။ ဝနေ၊ တော၌။ အညေ၊ တပါးကုန်သော။ မိဂါ၊ သားတို့သည်။ မနုဿာနံ၊ လူတို့၏။ ဘက္ခာ၊ အစာတို့သည်။ ဟောန္တိယထာ၊ ဖြစ်ကုန်သကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ အယံ၊ ဤမျောက်မင်းသည်။ ဘက္ခော

၄၃+၄၄+စားအပ်သည်နှင့်ယှဉ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဆာတော၊ ဆာမွတ်၏။ ဣဒံဝါနရံ၊ ဤမျောက်မင်းကို။ ဝဓိတွာန၊ သတ်၍။ ယံနူန၊ အကယ်၍။ ခါဒေယျံ၊ စားအံ့။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ အသိတောစ၊ ကောင်းစွာဝသညဖြစ်၍ သာလျှင်။ သမ္ဗလံ၊ ရိက္ခာဖြစ်သော။ မံသံ၊ မျောက်သားကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ဂမိဿာမိ၊ သွားပါအံ့။ ကန္တာရံ၊ ခရီးခဲမှ။ နိဒ္ဓရိဿာမိ၊ ထွက်အံ့။ မေ၊ ငါအား။ ပါထေယျံ၊ ရိက္ခာသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့ကြံမိ၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ တတော၊ ထိုသို့ကြံပြီးသော နောက်မှ။ သိလံ၊ ကျောက်ကို။ ဂဟေတွာန၊ ယူ၍။ မတ္ထကံ၊ ဦးခေါင်းကို။ သန္နိတာလယိ၊ ထု၏။ ဂတ္တကိလန္တဿ၊ ပင်ပန်းသောကိုယ်ရှိသော။ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ပဟာရော၊ ထုခြင်းသည်။ ဒုဗ္ဗလော၊ အားနည်းသည်။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ သောစကပိ၊ ထိုမျောက်မင်းသည်လည်း။ ဝေဂေန၊ လျင်မြန်စွာ။ ဥဒပ္ပတ္တော၊ ထသည်ဖြစ်၍။ ရုဟိရမက္ခိတော၊ သွေးဖြင့်လိမ်းကျံလျက်။ အဿုပုဏ္ဏေဟိ၊ မျက်ရည်တို့ဖြင့်ပြည့်ကုန်သော။ နေတ္တေဟိ၊ မျက်စိတို့ဖြင့်။ ရောဒန္တော၊ ငိုလျက်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဥဒိက္ခတိ၊ ကြည့်၏။ အယျော၊ အရှင်။ တေ၊ သင်အား။ ဘဒ္ဒံ၊ ကောင်းခြင်းသည်။ အတ္ထု၊ ဖြစ်စေလော။ မံ၊ ငါကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မကရိ၊ မပြုသင့်။ တွဉ္စနာမ၊ ငါသည်ချောက်ကမ်းပါးပြတ်မှဆယ်တင်အပ်သော သင်စင်လျက်လည်း။ ဧဒိသံ၊ ဤသို့သဘောရှိသောကြမ်းကြုတ်စွာသောအမှုကို။ ကရိ၊ ပြုဘိ၏။ ဒီဃာဝု၊ အသက်ရှည်သော အရှင်။ တွဉ္စနာမ၊ သင်သို့သောသူမည်သည်ကား။ အညေ၊ တပါးသောရန်သူတို့ကို။ ခေါ၊ စင်စစ်သဖြင့်။ ဝါရေတုံ၊ တားမြစ်ခြင်းငှာ။ အရဟသိ၊ ထိုက်ပေ၏။ ဒုက္ကရကာရက၊ အလွန်မကောင်းစွာသော အမှုကိုပြုတတ်သော။ ရေပုရိသာ၊ အိုယောကျ်ား။ အဟောဝတ၊ ဩော်အံ့ဘွယ်ရှိသော။ ဝိသမာ၊ မညီမညွတ်သော။ ဒုဂ္ဂါ၊ တက်နိုင်ခဲသော။ ပပါတာ၊ ကမ်းပါးပြတ်မှ။ မယာ၊ ငါသည်။ ဥဒ္ဓတော၊ ထုတ်ဆယ်အပ်၏။ ဘောပုရိသ၊ ထိုယောကျ်ား။ တံ၊ သင်ကို။ ပရလောကာ၊ တမလွန်ဘဝမှ။ အာနတောဣဝ၊ ဆောင်အပ်သကဲ့သို့။ မယာ၊ ငါသည်။ အာနိတော၊ ဆောင်အပ်လျက်။ ပါပေန၊ ယုတ်မာစွာသောသင်သည်။ တံပါပံ၊ ထိုမကောင်းသောအကြံကို။ စိန္တိတံ၊ ကြံဘိ၏။ တေန၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ ပါပဓမ္မေန၊ ယုတ်မာသောသဘောဖြင့်။ မံ၊ ငါကို။ ဒုဗ္ဘေယျံ၊ ပြစ်မှားအပ်၏ဟူ၍။ အမညထ၊ အောက်မေ့ဘိ၏။ အဓမ္မဋ္ဌ၊ အကျင့်မဟုတ်သည်၌ တည်သောသူ။ ဧဝံသန္တေပိ၊ ဤသို့ကျင့်မိသော်လည်း။ ကဋုကံ၊ ဆင်းရဲစွာသော။

၄၄+၄၅+ ဝေဒနံ၊ ဝေဒနာကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဖုသိံ၊ တွေ့ရ၏။ ဧဒိသံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ကဋုကံ၊ ဆင်းရဲစွာသော။ ဝေဒနံ၊ ဝေဒနာကို။ တွံ၊ သင်သည်။ မာဖုသိ၊ မတွေ့စေလင့်။ ဖလံ၊ ဝါးသီးသည်။ ဝေဠုံ၊ ဝါးပင်ကို။ ဝဓိဣဝ၊ သတ်သကဲ့သို့။ တံပါပကမ္မံ၊ ထိုမကောင်းမှုသည်။ တံဧဝ၊ သင့်ကိုကိုသာလျှင်။ မာဝဓိ၊ မသတ်စေလင့်။ ပါပဓမ္မ၊ ယုတ်မာသောသဘောရှိသော။ အသညတ၊ ကိုယ်နှုတ်နှလုံးသုံးပါးကိုမစောင့်သောသူ။ တယိ၊ သင်၌။ မေ၊ ငါအား။ ဝိဿာသော၊ အကြွမ်းဝင်ခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ မေ၊ ငါ၏။ သန္တိကေ၊ အနီး၌။ ဒိဿမာနောဝ၊ ထင်သောကိုယ်ရှိသည်ဖြစ်၍သာလျှင်။ မေ၊ ငါ၏။ ပိဋ္ဌိတော၊ နောက်က။ ဂစ္ဆ၊ လိုက်လော။ အဓမ္မဋ္ဌ၊ တရားမဟုတ်သည်၌ တည်သောသူ။ ဝါဠာနံ၊ သားရဲတို့၏။ ဟတ္ထာ၊ လက်မှ။ မုတ္တော၊ လွတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ မာနုသိံ၊ လူတို့၏ အနီးဖြစ်သော။ ပဒံ၊ အရပ်သို့။ ပတ္တော၊ ရောက်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဧသဧသော၊ ဤခရီးသည်ကား။ တေ၊ သင်၏။ မဂ္ဂေါ၊ သွားရာခရီးတည်း။ တေန၊ ထိုခရီးဖြင့်။ ယထာသုခံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ဂစ္ဆ၊ သင်သွားလော။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဣဒံ၊ ဤသို့သောစကားကို။ ဝတွာ၊ ဆိုပြီး၍။ ဂိရိစရော၊ တောင်၌ ကျက်စားသောမျောက်မင်းသည်။ ရုဟိရံ၊ သွေးအလိမ်းလိမ်းကပ်သော။ မတ္ထကံ၊ ဦးခေါင်းကို။ ပက္ခလျ၊ ဆေး၍။ အဿူနိ၊ မျက်ရည်တို့ကို။ သမ္ပမဇ္ဇိတွာ၊ သုတ်၍။ တတော၊ ထိုအရပ်မှ။ နိဝတ္တေတွာ၊ ပြန်လည်၍။ ပဗ္ဗတံ၊ တောင်သို့။ အာရုဟိ၊ တက်လေ၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ သောအဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်ကို။ တေန၊ ထိုမျောက်မင်းသည်။ ဣဒံ၊ ဤစကားကို။ အဘိသပ္ပိတော၊ ကျိန်ဆဲအပ်သည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ပရိဠာဟေန၊ ပူပန်သော။ ဍယှမာနေန၊ ဆင်းရဲဝေဒနာဟူသောမီးဖြင့်လောင်သော။ ဂတ္တေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ အဋ္ဋိတော၊ နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဝါရိံ၊ ရေကို။ ပါတုံ၊ သောက်အံ့သောငှာ။ ဥပါဂမိ၊ တခုသောရေအိုင်သို့ကပ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ရုဟိရမက္ခိတော၊ သွေးဖြင့်လိမ်းကျံအပ်သော။ သဗ္ဗော၊ အလုံးစုံသော။ ရဟဒေါ၊ ရေအိုင်သည်။ အဂ္ဂိနာ၊ မီးဖြင့်။ သန္တတ္တောဝိယ၊ လောင်သကဲ့သို့။ ပုဗ္ဗလောဟိတသံကာသော၊ သွေးပြည်နှင့်တူသည်။ သမပဇ္ဇေထ၊ ဖြစ်လေ၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ယာဝန္တော၊ အကြင်မျှလောက်ကုန်သော။ ဥဒကဗိန္ဒူနိ၊ ရေပေါက်တို့သည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ကာယသ္မိံ၊ ကိုယ်၌။ နိပတိံသု၊ ကျကုန်၏။ တာဝန္တော၊ ထိုရေပေါက်နှင့်အမျှဖြစ်ကုန်သော။ အဍ္ဎဗေလုဝသာဒိသာ၊ ထက်ဝက်သောဥသျှစ်သီး အတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော။ ဂဏ္ဍာ၊ အိုင်းအမာတို့သည်။ ဇာယေထ၊ ဖြစ်

၄၅+၄၆+ကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ တေဂဏ္ဍာ၊ ထိုအိုင်းအမာတို့သည်။ ပဘိန္နာ၊ ကွဲကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကုဏပါ၊ ပုပ်သောအနံ့ရှိကုန်လျက်။ ပုဗ္ဗလောဟိတေ၊ သွေးပြည်တို့သည်။ ပဂ္ဃရိံသု၊ ယိုစီးကုန်၏။ ယေနယေနေဝ၊ အကြင်အကြင်ခရီး၌။ ဂါမေသုစ၊ ရွာတို့၌ လည်းကောင်း။ နိဂမေသုစ၊ နိဂုံးတို့၌ လည်းကောင်း။ ဣတ္ထိယောစ၊ မိန်းမတို့သည်လည်းကောင်း။ ပုရိသာစ၊ ယောကျ်ားတို့သည်လည်းကောင်း။ ဒဏ္ဍဟတ္ထာ၊ တုတ်လှံတံလက်စွဲကုန်လျက်။ ပူတိဂန္ဓေန၊ ပုပ်သောအနံ့ဖြင့်။ ဩကိဏ္ဏာ၊ ခြံရံအပ်သောကြောင့်။ ဒုဋ္ဌသတ္တ၊ မကောင်းသော သတ္တဝါ။ ဩရေန၊ ငါတို့အနီးသို့။ မာအာဂမာ၊ မလာလင့်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တာ၊ ဆိုကုန်လျက်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ နိဝါရေန္တိ၊ တားမြစ်ကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဧတာဒိသံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဣဒံဒုက္ခံ၊ ဤဆင်းရဲသည်။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ သတ္တဝဿာနိ၊ ခုနစ်နှစ်တို့သည်ကား။ ဟောန္တိ၊ ရှိသည်ဖြစ်ကုန်၏။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဒုက္ကဋံ၊ မကောင်းသောအမှုဖြင့်ပြုအပ်သော။ သကံ၊ မိမိဥစ္စာဖြစ်သော။ ကမ္မံ၊ ကံကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အနုဘောမိ၊ ခံစားရချေ၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ တံတသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဝေါ၊ အရှင်မင်းကြီးအား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဝဒါမိ၊ တင်လျှောက်ပါ၏။ တေ၊ အရှင်မင်းကြီးအား။ ဘဒ္ဒံ၊ ကောင်းခြင်းသည်။ အတ္ထု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဧတ္ထ၊ ဤအရပ်သို့။ သမာဂတာ၊ အညီအညွတ်လာကုန်သော။ ယာဝန္တော၊ ထိုမျှလောက်ကုန်သော။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ မိတ္တာနံ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့ကို။ မာဒုဗ္ဘိထ၊ မပြစ်မှားကြကုန်လင့်။ ဟိသစ္စံ၊ ထိုစကားသည်မှန်၏။ မိတ္တဒုဗ္ဘော၊ အဆွေခင်ပွန်းကိုပြစ်မှားသောသူသည်။ ပါပကော၊ ယုတ်မာစွာ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ မိတ္တာနိ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့ကို။ ဒုဗ္ဘတိ၊ ပြစ်မှား၏။ သော၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်းကိုပြစ်မှားသောသူသည်။ ကုဋ္ဌီ၊ နူသည်။ ကိလာသီ၊ ခရုသင်း၊ သမင်ရက်စွဲသည်။ ဘဝတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်သည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ မိတ္တဒုဗ္ဘီ၊ အဆွေခင်ပွန်းကိုပြစ်မှားတတ်သော။ သော၊ ထိုပြိတ္တာသည်။ နိရယံ၊ ငရဲသို့။ ဥပပဇ္ဇတိ၊ ရောက်ရ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့လျှင်အပြီးတည်း။ ဆဋ္ဌ၊ ခြောက်ခုမြောက်သော။ မဟာကပိဇာတကံ၊ မဟာကပိဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီး။

၄၆+၄၇+၇၊ ကဒရက္ခသဇာတ်။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ မနုဿဗလိံ၊ လူခွန်တည်းဟူသော အစာကို။ ဧသနော၊ ရှာသော။ ရက္ခသော၊ အားနှင့်ပြည့်စုံသောဘီလူးသည်။ ဥဒကဏ္ဏဝေ၊ အစောက်လည်းနက်၊ ကျယ်ဝန်းသော သမုဒ္ဒရာ၌။ ဝုယှမာနာနံ၊ မျောကုန်သော။ သတ္တန္နံ၊ ခုနစ်ယောက်ကုန်သော။ ဝေါ၊ သင်တို့၏။ နာဝံ၊ လှေကို။ သစေဂဏှေယျ၊ အကယ်၍ ချူပ်ကိုင်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ချူပ်ကိုင်သည်ရှိသော်။ အနုပုဗ္ဗံ၊ အစဉ်အတိုင်း။ ကထံ၊ အဘယ်သူကို။ ဒတွာ၊ ရှေဦးစွာပေး၍။ ဒကရက္ခသာ၊ ရေစောင့်ဘီလူးလက်မှ။ မုဉ္စေသိ၊ လွတ်စေအံ့နည်း။ အယျေ၊ အရှင်မပရိဗိုဇ်။ မာတရံ၊ ငါ၏ အမိကို။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဒဇ္ဇံ၊ ပေးအံ့။ ဒုတိယံ၊ နှစ်ခုမြောက်ကား။ ဘရိယံ၊ မယားကို။ ဒတွာန၊ ပေးဦး၍။ တတိယံ၊ သုံးကြိမ်မြောက်ကား။ ဘာတရံ၊ ညီကို။ ဒတွာန၊ ပေးပြီး၍။ တတော၊ ထိုညီကိုပေးပြီးသောနောက်မှ။ စတုတ္ထံ၊ လေးကြိမ်မြောက်ကား။ သဟာယံ၊ ခင်ပွန်းကို။ ဒတွာန၊ ပေးပြီး၍။ ပဉ္စမံ၊ ငါးကြိမ်မြောက်ကား။ ဗြာဟ္မဏံ၊ ပုဏ္ဏားကို။ ဒဇ္ဇံ၊ ပေးအံ့။ ဆဋ္ဌံ၊ ခြောက်ကြိမ်မြောက်ကား။ အဟံ၊ ငါသည်။ အတ္တာနံ၊ ကိုယ်ကို။ ဒဇ္ဇံ၊ ပေးအံ့။ မဟောသဓံ၊ မဟောသဓာကို။ နေဝဒဇ္ဇံ၊ ငါမပေး။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ တေ၊ သင်မင်းကြီး၏။ ဇနေတ္တိစ၊ ဖြစ်စေတတ်သော အမိသည်လည်း။ တံ၊ သင်မင်းကြီးကို။ ပေါသိတာ၊ နှစ်ကြိမ်သုံးကြိမ်ရေချိုး၍ ကျွေးမွေးပေ၏။ ဒီဃရတံ၊ ရှည်မြင့်စွာသော ကာလပတ်လုံး။ အနုကမ္မိကာ၊ နူးညံ့သောအစီးအပွားကို လိုသောစိတ်ဖြင့် အစဉ်သနားပေ၏။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ဆဘိ၊ ဆဘိမည်သော ပုဏ္ဏားသည်။ တယိ၊ သင်မင်းကြီး၌။ ပဒုဿတိ၊ ပြစ်မှားလို၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ၊ ထိုမင်းကြီးမယ်တော်သည်။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိသည်ဖြစ်၍။ အတ္ထဒဿိနီ၊ အကြောင်းအကျိုးကိုမြင်သည်ဖြစ်၍။ အညံ၊ တပါးသော။ ဥပနိသံ၊ သင်မင်းကြီး၏ ရိုးတူသဘောကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တံ၊ သင်မင်းကြီးကို။ ဝဓာ၊ သတ်ခြင်းမှ။ ပရိမောဒယိ၊ လွတ်စေ၏။ တာဒိသံ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ ပါဏဒဒိံ၊ အသက်ကိုပေးတတ်သော။ ဩရသံ၊ ရင်ခွင်၌ ထားသည်ကိုပြု၍ ကြီးစေသော။ ဂဗ္ဘဓာရိနိံ၊ ဝမ်းဖြင့်လည်းရွက်ဆောင်ပေတတ်သော။ တံမာတရံ၊ ထိုအမိကို။ ကေနဒေါသေန၊ အဘယ်သို့သော အပြစ်ကြောင့်။ ဒကရက္ခိနော၊ ရေစောင့်ဘီလူးအား။ ဒဇ္ဇာသိ၊ ပေးအံ့သနည်း။ အယျေ၊ အရှင်မပရိဗိုဇ်။ ဧသာဇနေတ္တိ၊ ဖြစ်စေတတ်သော ထိုငါ၏ အမိသည်ကား။ ဒဟရာဝိယ၊ မိန်းမငယ်ကဲ့သို့။ အပိဠန္ဓနံ၊ ဆင်ယင်ခြင်းငှာအလျောက်ပတ်သော။ အလင်္ကာရံ၊ တန်ဆာကို။ ဓာရေတိ၊ ဆောင်

၄၇+၄၈+ပေတတ်၏။ ဒေါဝိရိကေ၊ တံခါးစောင့်တို့ကိုလည်းကောင်း။ အနီကဋ္ဌေ၊ ဆင်စီးသူရဲအစရှိသော မင်းကိုစောင့်သောသူတို့ကိုလည်းကောင်း။ အာမန္တေတွာ၊ ခေါ်၍။ တေဟိ၊ ထိုသူတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ အတိဝေလံ၊ အတိုင်းအရှည်ထက်အလွန်လျှင်။ သဇဂ္ဃတိ၊ ပြင်းစွာရယ်မြူးတတ်၏။ အထောပိ၊ ထိုမှတပါးလည်း။ ပဋိရာဇူနံ၊ ရန်သူမင်းတို့၏။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ ဒူတာနိ၊ တမန်တို့ကို။ သာသတိ၊ ဆုံးမ၏။ တေနဒေါသေန၊ ထိုသို့သော အပြစ်ကြောင့်။ မာတရံ၊ ငါအမိကို။ ဒကရက္ခီနော၊ ရေစောင့်ဘီလူးအား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒဇ္ဇံ၊ ရှေးဦးစွာပေးအံ့သတည်း။ မဟာရာဇာ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဧသာ၊ ဤသင်မင်းကြီးမိဖုယားနန္ဒာဒေဝီသည်ကား။ ဣတ္ထိကုမ္ဗဿ၊ မိန်းမအပေါင်းထက်။ ပဝရာ၊ မြတ်စွာ၏။ အစ္စန္တံ၊ စင်စစ်။ ပိယဘာဏိနီ၊ ချစ်ဖွယ်သော စကားကိုလည်းဆိုတတ်၏။ ဆာယာ၊ အရိပ်သည်။ အပယိနီဣဝ၊ အမြဲတစေလိုက်သကဲ့သို့။ အနုပုဗ္ဗတာ၊ ငယ်သော အခါမှစ၍ အစဉ်လိုက်ပေ၏။ သီလဝန္တိ၊ သီလရှိ၏။ အက္ကောဓနာ၊ အမျက်ထွက်ခြင်းလည်းမရှိ။ ပုညဝတီ၊ ဘုန်းလည်းရှိ၏။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိ၏။ အတ္ထဒဿိနီ၊ အကြောင်းအကျိုးကိုလည်းမြင်နိုင်၏။ တံဥပ္ပိရိံ၊ ထိုမိဖုရားကို။ ကေနဒေါသေန၊ အဘယ်သို့သောအပြစ်ကြောင့်။ ဒကရက္ခိနော၊ ဒကရက္ခိုသ်အမည်ရှိသော ရေစောင့်နတ်ဘီလူးအား။ ဒဇ္ဇာသိ၊ ပေးအံ့သနည်း။ အယျေ၊ အရှင်မပရိဗိုဇ်။ သာ၊ ထိုငါမိဖုရားနန္ဒာဒေဝီသည်။ ခိဍ္ဍာရတိသမာပန္နံ၊ မြူးထူးမေ့လျော့ခြင်းသို့ရောက်ထသော။ အနတ္တဝသံ၊ အကျိုးစီးပွားမရှိအံ့သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်ဖြစ်ကုန်သောကိလေသာတို့၏ နိုင်ငံသို့။ အာဂတံ၊ ရောက်လတ်သော။ မံ၊ ငါကို။ သာကာနံပုတ္တာနံ၊ မိမိတို့၏ သားသမီးတို့အား။ ဒိန္နံ၊ ပေးလေပြီးသော။ အယစံ၊ မတောင်းအပ်သောသဘောရှိသော။ ဓနံ၊ ထုတ်ဆာဖြစ်သောဥစ္စာကို။ ယာစတေယာစိတိ၊ တောင်းတတ်၏။ အယျေ၊ အရှင်မပရိဗိုဇ်။ သောအဟံ၊ ထိုငါသည်။ သာရတ္တော၊ တပ်သော စိတ်ရှိခိုက်ဖြစ်၍။ ဥစ္စာဝစံ၊ ယုတ်ယုတ်မြတ်မြတ်သော။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ ဓနံ၊ ဥစ္စာကို။ ဒဒါမိ၊ ပေး၏။ သုဒုစ္စဇံ၊ အလွန်စွန့်ခဲသည်ကို။ စဇိတွာန၊ စွန့်ပြီး၍။ ဒုမ္မနော၊ နှလုံးမသာသည်ဖြစ်၍။ ပစ္ဆာ၊ နောက်ကာလ၌။ သောစာမိ၊ စိုးရိမ်ပြန်ရချေ၏။ တေနဒေါသေန၊ ထိုသို့သော အပြစ်ကြောင့်။ တံဥပ္ပိရိံ၊ ထိုမိဖုရားနန္ဒာဒေဝီကို။ ဒကရက္ခိနော၊ ဒကရက္ခိုသ်အမည်ရှိသော ရေစောင့်ဘီလူးအား။ ဒဇ္ဇာမိ၊ ငါပေးအံ့သတည်း။ မဟာရာဇာ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ယေန၊ အကြင်ညီတော်တိခိဏမင်းသားသည်။ ဇနပဒါ၊ ဇနပုဒ်တို့ကို။ ဩစိတာ၊ ပွားစေတတ်၏။ တုဝဉ္စ၊ တိုင်းတပါး၌နေသော။

၄၈+၄၉+ သင်မင်းကြီးတို့လည်း။ ဂေဟံ၊ မိမိအိမ်သို့။ ပဋိပုန၊ တဘန်။ အာနီတော၊ ဆောင်ပေ၏။ ပရရဇ္ဇေသိ၊ ပြည်တပါးတို့မှ။ အဘိတ္တာယ၊ နှိပ်စက်၍။ ဗဟုဓနံ၊ များစွာသော ဥစ္စာကို။ အာဘတံ၊ ဆောင်ပေ၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဓနုဂ္ဂဟာနံ၊ လေးသည် အပေါင်းတို့ထက်။ ပဝရံ၊ အပြားအားဖြင့်မြတ်ထသော။ သူရံ၊ ရဲရင့်စွာထသော။ တိခိဏမန္တိနံ၊ ထက်မြက်သောပညာရှိသော။ ဘာတရံ၊ ညီတော် တိခိဏမန္တိ မင်းသားကို။ ကေနဒေါသေန၊ အဘယ်သို့သော အပြစ်ကြောင့်။ ဒကရက္ခိနော၊ ဒကရက္ခိုသ်အမည်ရှိသော ရေစောင့်ဘီလူးအား။ ဒဇ္ဇာသိ၊ ပေးအံ့သနည်း။ အယျေ၊ အရှင်မပရိဗိုဇ်။ ယေန၊ အကြင်ညီတော်တိခိဏမန္တိ မင်းသားသည်။ ဇနပဒါ၊ ဇနပုဒ်တို့ကို။ ပယောဇိတာ၊ ပွားစေပေ၏။ မဉ္စ၊ တိုင်းတပါး၌ နေသောငါကိုလည်း။ ပဋိပုန၊ တဘန်။ ဂဟံ၊ ဤအိမ်သို့။ အာနီတော၊ ဆောင်ပေ၏။ ပရရဇ္ဇေဘိ၊ ပြည်တပါးတို့မှ။ အဘိတ္တာယ၊ နှိပ်စက်၍။ ဗဟုဓနံ၊ များစွာသောဥစ္စာကို။ အာဘတံ၊ ဆောင်ပေ၏။ အယျေ၊ အရှင်မပရိဗိုဇ်။ ဓနုဂ္ဂဟာနံ၊ လေးသည်အပေါင်းတို့ထက်။ ပဝရော၊ အပြားအားဖြင့်မြတ်ထသော။ သူရော၊ ရဲရင့်စွာထသော။ တိခိဏမန္တိနော၊ ထက်သောပညာရှိသော။ သူရော၊ ရဲရင့်စွာထသော။ တိခိဏမန္တိနော၊ ထက်သောပညာရှိသော။ သောဒါရကော၊ ထိုငါညီငယ်သည်။ အယံရာဇာ၊ ဤမင်းကို။ မယာ၊ ငါသည်။ သုခိတော၊ ချမ်းသာ၌ တည်စေ၏ ဟူ၍။ အတိမညတိ၊ မထီမဲ့မြင်ပြုသည်။ အယျေ၊ အရှင်မပရိဗိုဇ်။ သော၊ ထိုငါညီသည်။ ပုရေ၊ ရှေးအခါ၌။ အာဂစ္ဆတိယထာ၊ နံနက်အခါလာသကဲ့သို့။ မေ၊ ငါအား။ ဥပဋ္ဌာနံပိ၊ ခစားအံ့သောငှာလည်း။ နဧတိ၊ ယခုအခါ၌ မလာ။ တေနဒေါသေန၊ ထိုသို့သောအပြစ်ကြောင့်။ ဘာတရံ၊ ငါညီကို။ ဒကရက္ခိနော၊ ဒကရက္ခိုသ်ဘီလူးအား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒဇ္ဇံ၊ ပေးအံ့သတည်း။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ တွဉ္စေဝ၊ သင်မင်းကြီးသည်လည်းကောင်း။ ဓနုသေခဉ္စ၊ ဓနုသေခသူတို့သားသည်လည်းကောင်း။ ဉာဘယော၊ သင်တို့နှစ်ယောက်တို့သည်။ ဧကရတ္တေန၊ တညည့်တည်း၌။ ဇာတာ၊ သွားကုန်၏။ ဥဘော၊ သင်တို့နှစ်ယောက်တို့သည်။ ဧတ္ထ၊ ဤပဉ္စာလပြည်၌။ ဇာတာ၊ ဇာတတ္တာ၊ ဘွားသောကြောင့်။ ပဉ္စာလာ၊ ပဉ္စာလပြည်သားဟူ၍ ခေါ်ဝေါ်ကုန်၏။ သဟာယာ၊ အဆွေခင်ပွန်းလည်းဖြစ်ကုန်၏။ သုသမာဝယာ၊ ကောင်းစွာတူကြသောအရွယ်လည်းရှိကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ သော၊ ထိုဓနုသေခသူတို့သားသည်။ စရိယာ၊ ဇနပုဒ်သို့သွားခြင်းဖြင့်။ ပက္ကန္တံ၊ သွားသော။ တွံ၊ သင်မင်းကြီးသို့။ မနုဗန္ဓော၊ အရိပ်ကဲ့သို့ အစဉ်တစိုက်လိုက်ပေ၏။ တဝ၊ သင်မင်းကြီးနှင့်။ ဧကသုခဒုက္ခော၊ တကွချမ်းသာဆင်းရဲကိုလည်း

၄၉+၅၀+ခံပေ၏။ တေ၊ သင်မင်းကြီး၏။ သဗ္ဗကိစ္စေသု၊ ခပ်သိမ်းသောကိစ္စတို့၌။ ဒိဝါရတ္တိံ၊ နေ့ညဉ့်ပတ်လုံး။ ဥဿုက္ကော၊ လုံ့လပြုပေ၏။ ဝါဝဋော၊ ကြောင့်ကြပြုပေ၏။ တံသဟာယံ၊ ထိုသို့သော အဆွေခင်ပွန်းကို။ ကေနဒေါသေန၊ အဘယ်သို့သော အပြစ်ကြောင့်။ ဒကရက္ခိနော၊ ဒကရက္ခိုသ်အမည်ရှိသော ရေစောင့်ဘီလူးအား။ ဒဇ္ဇာသိ၊ ပေးအံ့သနည်း။ အယျေ၊ အရှင်မပရိဗိုဇ်။ အယံဓနုသေခကုမာရော၊ ဤဓနုသေခသူတို့သားသည်။ စရိယာ၊ ဇနပုဒ်သို့သွားခြင်းဖြင့်။ ပက္ကန္တံ၊ သွားသော။ မံ၊ ငါကို။ အနုဗန္ဓေန္တော၊ အစဉ်လိုက်သည်ဖြစ်၍။ မယာ၊ ကိုးကွယ်ရာမရှိသော။ ငါနှင့်။ သဟ၊ တကွ။ သဉ္ဇဂ္ဃိတောယထာ၊ ရှေးက ပြင်းစွာရယ်မြူးသကဲ့သို့။ အဇ္ဇာပိ၊ ယခုကိုးကွယ်ရာ ရှိသော ကိုယ်ဖြစ်သည်တိုင်အောင်လည်း။ တေနဝဏ္ဏေန၊ ထိုရှေးက ပြင်းစွာရယ်သော အတူလျှင်။ အတိဝေလံ၊ အပိုင်းအခြားကိုလွန်၍။ သဇဂ္ဃတိ၊ ပြင်းစွာရယ်မြူးဘိ၏။ အယျေ၊ အရှင်မပရိဗိုဇ်။ အပိ၊ ထိုမှတပါး။ သော၊ ထိုဓနုသေခသူတို့သားကား။ မေ၊ ငါသည်။ ဥပ္ပရိယာ၊ နန္ဒာဒေဝီမိဖုရားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ရဟောဂတော၊ ဆိတ်ကွယ်ရာအရပ်၌။ မန္တယာပိ၊ တိုင်ပင်သော်လည်း။ ပုဗ္ဗေ၊ မဝင်မီရှေ့အဖို့၌။ အပ္ပဋိဝေဒိတော၊ ငါအားမသိစေဦးဘဲ။ အနာမန္တော၊ ငါအားမတိုင်ကြားဦးဘဲ။ ပဝိသတိ၊ အဆောတလျှင် ဝင်တတ်၏။ လဒ္ဓဒွါရော၊ ရအပ်ပြီးသော တံခါးရှိသသူဟူ၍။ ကတောကာသော၊ ပြုအပ်သော အခွင့်ရှိသသူဟူ၍။ ပဝိသတိ၊ အဆောတလျှင် ဝင်တတ်၏။ တေနဒေါသေန၊ ထိုသို့သော အပြစ်ကြောင့်။ အဟိရိကံ၊ အရှက်မရှိသော။ အနာဒရံ၊ ရိုသေခြင်းမရှိသော။ တံသဟာယံ၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်းဖြစ်သော ဓနူသေခသူတို့သားကို။ ဒကရက္ခိနော၊ ဒကရက္ခိုသ်အမည်ရှိသော ရေစောင့်ဘီလူးအား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒဇ္ဇံ၊ ပေးအံ့သတည်း။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ပုရောဟိတော၊ ပုရောဟိတ်ပုဏ္ဏားကား။ သဗ္ဗနိမိတ္တာနံ၊ ခပ်သိမ်းသောနိမိတ်တို့၌။ ကုသလော၊ လိမ္မာစွာ၏။ ရူတညူ၊ ခပ်သိမ်းသော အသံကိုလည်းသိတတ်၏။ အာဂတာဂမော၊ ဗေဒင်မှလာသောအာရုံလည်းရှိ၏။ ဥပ္ပါတေစ၊ လကြတ်ခြင်းနေကြတ်ခြင်းဥက္ကာကျခြင်းအရပ်မျက်နှာမီးလောင်ခြင်းအစရှိသော ဥပ္ပါဒ်၌ လည်းကောင်း။ သုပိနေစ၊ အိပ်မက်၌ လည်းကောင်း။ ယုတ္တော၊ ယှဉ်၏။ နိယျာနေစ၊ ထွက်ရာသောနက္ခတ်၌ လည်းကောင်း။ ပဝေသနေစ၊ ဝင်ရာသောနက္ခတ်၌လည်းကောင်း။ ဇာနာတိ၊ သိတတ်၏။ ဘူမန္တလိက္ခသ္မိံ၊ မြေကြီးကောင်းကင်၏။ ပဋ္ဌော၊ အပြစ်အကျိုးတို့ကိုသိခြင်းငှာစွမ်းနိုင်၏။ နက္ခတ္တပဒကောဝိဒေါ၊ နှစ်ဆယ့်ရှစ်လုံးသောနက္ခတ်အဖို့တို့၌ လည်းလိမ္မာစွာ၏။ တံဗြာဟ္မ

၅၀+၅၁+ဏံ၊ ထိုပုရောဟိတ်ပုဏ္ဏားကို။ ကေနဒေါသေန၊ အဘယ်သို့သောအပြစ်ကြောင့်။ ဒကရက္ခိနော၊ ဒကရက္ခိုသ်အမည်ရှိသော ရေစောင့်ဘီလူးအား။ ဒဇ္ဇာသိ၊ ပေးအံ့သနည်း။ အယျေ၊ အရှင်မပရိဗိုဇ်။ သေ၊ ဤကေဝဋ်ပုဏ္ဏားသည်။ မေ၊ ငါကို။ ပရိသာယံပိ၊ ပရိသတ်အလယ်၌လည်း။ ဥမ္မိလိတွာ၊ မျက်စိကိုဖွင့်၍။ ဥဒိက္ခတိ၊ မျက်လိုသကဲ့သို့ကြည့်တတ်၏။ တသ္မာဟိတသ္မာဧဝ၊ ထိုကြောင့်လျှင်။ အစ္စအဘိက္ကမိတွာ၊ လွန်၍။ ဋ္ဌိတံ၊ တည်သော။ အမုံ၊ မျက်မှောင်ချီသကဲ့သို့သော။ လုဒ္ဒံ၊ ကြမ်းကြုတ်ကြောက်ဖွယ်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏံ၊ ပုဏ္ဏားကို။ ဒကရက္ခိနော၊ ဒကရက္ခိုသ်အမည်ရှိသော ရေစောင့်ဘီလူးအား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒဇ္ဇံ၊ ပေးအံ့သတည်း။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ တွံ၊ သင်မင်းကြီးသည်။ သသမုဒ္ဒပရိယာယံ၊ သမုဒ္ဒရာအပိုင်းအခြားဟုဆိုအပ်သော သမုဒ္ဒရာ အရံနှင့်လည်းပြည့်စုံထသော။ သာဂရကုဏ္ဍလံ၊ သမုဒ္ဒရာ၏ နားဍောင်းသဖွယ်ဖြစ်သော။ ဝသုန္ဓရံ၊ ဝသုန္ဓရာဟုဆိုအပ်သော။ မဟိံ၊ မြေကြီးထက်၌။ အမစ္စပရိဝါရိတော၊ အမတ်အပေါင်းခြံရံလျက်။ အာဝသသိ၊ နေတော်မူ၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ တွံ၊ သင်မင်းကြီးကား။ စာတုရန္တော၊ အရပ်လေးမျက်နှာတို့၌ သမုဒ္ဒရာသို့ ရောက်၌ တည်သော အပိုင်းအခြားလည်းရှိထသော။ မဟာရဋ္ဌော၊ ကျယ်သောတိုင်းနိုင်ငံလည်းရှိထသော။ ဝိဇိတာဝီ၊ အောင်အပ်ပြီးသော စစ်မြေအရပ်လည်းရှိထသော။ မဟဗ္ဗလော၊ များသော ဗိုလ်ပါဆင်မြင်းအားလည်း ရှိထသော။ ပထဗျာ၊ မြေကြီးထက်၌။ ဧကရာဇာ၊ မိမိနှင့်တူသော တပါးသောမင်း၏ မရှိသော အဖြစ်ကြောင့် တယောက်တည်းသောမင်းသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တေ၊ သင်ဧကရာဇာမင်းကြီး၏။ ယသော၊ စည်းစိမ်ချမ်းသာ အခြံအရံကျေးဇူးသတင်းကျော်စောခြင်းသည်။ ဝိပုလံ၊ ပြန့်ပြောခြင်းသို့။ ဂတော၊ ရောက်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ တေ၊ သင်မင်းကြီး၏။ သောဠသိတ္ထိသဟဿာနိ၊ တသောင်းခြောက်ထောင်သောမောင်းမတို့သည်။ အာမုတ္တမဏိကုဏ္ဍလာ၊ ပုလဲပတ္တမြားနားဍောင်းဝတ်ကုန်သော။ နာနာဇနပဒါ၊ အထူးထူးသောဇနပုဒ်တို့မှဆောင်အပ်ကုန်သော။ နာရီ၊ မိန်းမတို့သည်။ ဒေဝကညူပမာ၊ နတ်သမီးနှင့်တူကြကုန်၏။ သုဘာ၊ တင့်တယ်ကုန်၏။ ခတ္တိယ၊ မြေကြီးကိုအစိုးရသောမင်းမြတ်။ သဗ္ဗကာမသမိဒ္ဓိနံ၊ ခပ်သိမ်းသော ဝတ္ထုကာမဂုဏ်ကိလေသာ ကာမဂုဏ်တို့၏ ကြွယ်ဝခြင်းနှင့် ပြည့်စုံကုန်ထသော။ သုခိတာနံ၊ ချမ်းသာခြင်းရှိကုန်သော သတ္တဝါတို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သဗ္ဗင်္ဂသမ္ပန္နံ၊ ခပ်သိမ်းသောအင်္ဂါနှင့်ပြည့်စုံသော။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ ဒီဃံ၊ ရှည်

၅၁+၅၂+သည်ကုသာလျှင်။ ပိယံ၊ ချစ်အပ်၏ ဟူ၍။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ အာဟု၊ ဆိုကုန်၏။ အထ၊ ထိုသို့ဆိုကုန်လျက်။ တွံ၊ သင်မင်းကြီးသည်။ ကေနဝဏ္ဏေန၊ အသို့သော အကြောင်းကြောင့်။ ကေနဝါ ပနဟေတုနာ၊ အသို့သောအထောက်အပံ့ကြောင့်။ ပဏ္ဍိတံ၊ မဟောသဓာသုခမိန်ကို။ အနုရက္ခန္တော၊ စောင့်သည်ဖြစ်၍။ ဒုစ္စဇံ၊ စွန့်ခဲစွာသော။ ပါဏံ၊ မိမိအသက်ကို။ စဇသိ၊ စွန့်အံ့သနည်း။ အယျေ၊ အရှင်မပရိဗိုဇ်။ မဟောသဓော၊ မဟောသဓာသုခမိန်သည်။ ယတော၊ အကြင်အခါမှ။ ပဘုတိ၊ စ၍။ မမ၊ ငါ၏။ ဟတ္ထံ၊ လက်သို့။ အပိအာဂတော၊ စင်စစ်ရောက်လာ၏။ တတော၊ ထိုအခါမှ။ ပဘုတိ၊ စ၍။ ဓီရဿ၊ ပညာရှိဖြစ်သော မဟောသဓာ၏။ အနုမတ္တမ္ပိ၊ အဏုမြူမျှလည်း။ ဒုက္ကဋံ၊ မကောင်းသောအမှုအကျင့်ကို။ နာဘိဇာနာမိ၊ ငါမသိစဘူး။ အယျေ၊ အရှင်မပရိဗိုဇ်။ သစေစ၊ အကယ်၍လည်း။ ကိံ သ္မိဉ္စိကာလေ၊ တရံတဆစ်သောအခါ၌။ မေ၊ ငါ၏။ မရဏံ၊ သေခြင်းသည်။ ပုရေ၊ မဟောသဓာမသေမီရှေး၌။ သိယာ၊ ဖြစ်အံ့။ မဟောသဓော၊ မဟောသဓာသုခမိန်သည်။ မေ၊ ငါ၏။ ပုတ္တေစ၊ သားတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပပုတ္တေစ၊ မြေးတို့ကိုလည်းကောင်း။ သုခါပေယျ၊ ချမ်းသာ၌ လျှင်တည်ရစ်စေအံ့သတည်း။ အယျေ၊ အရှင်မပရိဗိုဇ်။ မဟောသဓော၊ မဟောသဓာသုခမိန်သည်။ အနာဂတံ၊ အနာဂတ်၌ ဖြစ်လတ္တံ့သော အစီး အပွားကိုလည်းကောင်း။ ပစ္စုပ္ပန္နံ၊ ပစ္စုပ္ပန်၌ ဖြစ်ဆဲသော အစီးအပွားကိုလည်းကောင်း။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ အတ္တံပိ၊ အစီးအပွားကိုလည်း။ ပဿတိ၊ သဗ္ဗညုဘုရားကဲ့သို့မြင်တတ်၏။ အနာပရောဓကမ္မန္တံ၊ ကာယကံအစရှိသည်တို့၌ ကင်းသော အပြစ်ရှိသော မဟောသဓာကို။ ဒကရက္ခိနော၊ ဒကရက္ခိုသ်ဘီလူးအား။ နဒဇ္ဇံ၊ ငါမပေးအံ့သတည်း။ ပဉ္စာလာ၊ ပဉ္စာလပြည်၌ နေကုန်သော။ ဘောန္တော၊ အိုလူအများတို့။ စူဠနေယျဿ၊ စူဠနီဗြဟ္မဒတ်မင်းကြီးသည်။ ဘာသိတံ၊ ဆိုအပ်သော။ ဣဒံ၊ ဤစကားကို။ သုဏာထ၊ နာကုန်လော။ ပဏ္ဍိတံ၊ ပညာရှိကို။ အနုရက္ခန္တော၊ စောင့်သည်ဖြစ်၍။ ဒုစ္စဇံ၊ စွန့်ခဲစွာသော။ ပါဏံ၊ မိမိအသက်ကို။ စဇတိ၊ စွန့်အံ့သတည်း။ ဘောန္တောနဂရဝါသိနော၊ အိုပြည်၌ နေသောလူများတို့။ ပဉ္စလော၊ ပဉ္စာလမင်းသားကား။ မာတုစ၊ မယ်တော်စလာကဒေဝီ၏ လည်းကောင်း။ ဘရိယာယစ၊ မယားနန္ဒာဒေဝီ၏ လည်းကောင်း။ ဘာတုစ၊ ညီတော်တိခိဏမန္တိမင်းသား၏ လည်းကောင်း။ သခိနောစ၊ အဆွေခင်ပွန်းဖြစ်သော ဓနုသေခသူတို့သား၏ လည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏဿစ၊ ဆရာကေဝဋ် ပုဏ္ဏား၏ လည်းကောင်း။ အတ္တနောစာပိ၊ မိမိ၏ လည်းကောင်း။ ဆန္နံ၊ ခြောက်ယောက်ကုန်သော

၅၂+၅၃+သူတို့၏။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ စဇသိ၊ စွန့်အံ့သတည်း။ ဘောန္တောနဂရဝါသိနော၊ အိုပြည်၌ နေသောလူများကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မဟိဒ္ဓိကာ၊ မြတ်သောအကျိုးစီးပွားကိုယူ၍ တည်သော။ နိပုဏာ၊ သိမ်မွေ့သော။ သာဓုစိန္တိနီ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ ကြံရာကြံကြောင်းဖြစ်သော။ ပညာ၊ ပညာသည်။ ဒိဋ္ဌဓမ္မဟိတတ္ထာယစ၊ ဤမျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌ စီးပွားခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သမ္ပရာယသုခါယစ၊ တမလွန်လောက၌ ချမ်းသာခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်ပေ၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ သတ္တမံ၊ ခုနှစ်ခုမြောက်သော။ ဒကရက္ခသဇာတကံ၊ ဒကရက္ခသဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၈။ ပဏ္ဍရကဇာတ်။ ဝိကိဏ္ဏဝါစံ၊ နှုတ်မစောင့်သောစကားရှိသော။ အနိဂုယှမန္တံ၊ မဖုံးလွှမ်းအပ်သော အတိုင်အပင်ရှိသော။ အသညတံ၊ ကိုယ်နှုတ်နှလုံးကိုစောင့်ခြင်းငှာမစွမ်းနိုင်သော။ အပရိရက္ခိတာရံ၊ လျှို့ဝှက်အပ်သော အတိုင်အပင်ကိုစောင့်နိုင်အံ့သောသူ စောင့်နိုင်အံ့သောသူကို စုံစမ်းခြင်းငှာမစွမ်းနိုင်သော။ တံ၊ ထိုဆိုအပ်ပြီးသော အင်္ဂါလေးပါးနှင့်ပြည့်စုံသော။ အဗောဓံ၊ ပညာမရှိသောပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ပဏ္ဍရကံ၊ ပဏ္ဍရကအမည်ရှိသော။ နာဂံ၊ နဂါးမင်းကို။ သုပဏ္ဏော၊ ဂဠုန်မင်းသည်။ အနွာဂတောယထာ၊ မိမိနိုင်ငံသို့လိုက်စေသကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ သယံ၊ မိမိသည်။ ကတမေဝ၊ ပြုအပ်သော အမှုသည်သာလျှင်။ ဘယံ၊ ဘေးသို့။ အနွေတိ၊ အစဉ်လိုက်၏။ ယောနရော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ပရိရက္ခနေယျံ၊ စောင့်ရှောက်အပ်သော။ ဂယှမန္တံ၊ လျှို့ဝှက်အပ်သောအတိုင်အပင်ကို။ မောဟာ၊ မိုက်သောကြောင့်။ ဟာသမာနော၊ နှစ်လိုဝမ်းသာရွှင်လန်းစွာလျက်။ ပါပပုရိသဿ၊ စောင့်ရှောက်ခြင်းငှာမတတ်နိုင်သော ယောကျ်ားယုတ်အား။ သံသတိ၊ ပြောဆိုအံ့။ ပဏ္ဍရကံ၊ ပဏ္ဍရက အမည်ရှိသော။ နာဂံ၊ နဂါးမင်းကို။ သုပဏ္ဏော၊ ဂဠုန်မင်းသည်။ အနွာဂတောယထာ၊ မိမိနိုင်ငံသို့လိုက်စေသကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ ဘိန္နမန္တံ၊ ပျက်သော အတိုင်အပင်ရှိသော။ တံနရံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သို့။ ဘယံ၊ ဘေးသည်။ ခိပ္ပံ၊ လျှင်စွာ။ အနွေတိ၊ အစဉ်လိုက်၏။ ယော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အနုမိတ္တော၊ အဆွေခင်ပွန်းတုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟဒယေန၊ ချစ်သောစိတ်ဖြင့်။ နမိတ္တော၊ အဆွေခင်ပွန်းစစ်မဟုတ်။ သော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဂရုံ၊ ဝန်လေးသော။ ဂုယှံ၊ လျှို့ဝှက်အပ်သော။ အတ္တံ၊ အကျိုးစီးပွားကို။ ဝေဒိ

၅၃+၅၄+တုံ၊ သိခြင်းငှာ။ နအရဟတိ၊ မထိုက်။ ယော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သုမိတ္တောစ၊ အဆွေခင်ပွန်းကောင်းသည်မူလည်းဖြစ်အံ့။ အမိတ္တောစ၊ ရန်သူမူလည်းဖြစ်အံ့။ အသမ္ဗုဒ္ဓံဝါ၊ ပညာမရှိသည်မူလည်းဖြစ်အံ့။ သမ္ဗုဒ္ဓံဝါ၊ ပညာရှိသည်မူလည်းဖြစ်အံ့။ အနတ္ထံဝါ၊ အစီးအပွားမဲ့ကိုမူလည်းကျင့်တတ်အံ့။ သောပိ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း။ ဂရုံ၊ ဝန်လေးသော။ ဂုယှံ၊ လျှို့ဝှက်အပ်သော။ အတ္ထံ၊ အကျိုးစီးပွားကို။ ဝေဒိတုံ၊ သိခြင်းငှာ။ နအရဟတိ၊ မထိုက်။ အယံ၊ ဤသည်ကား။ သမဏော၊ ကိလေသာငြိမ်းပြီးသူဟူ၍ လည်းကောင်း။ သမ္မတော၊ လောက၌ အမြတ်ဟု သမုတ်အပ်သော သူဟူ၍ လည်းကောင်း။ ဘာဝိတတ္တော၊ ပွားစေအပ်သောသူဟူ၍ လည်းကောင်း။ မညမာနော၊ ထင်မှတ်၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ အစေဠံ၊ အစေဠကတက္ကတွန်း၌။ ဝိဿာသံ၊ အကျွမ်းဝင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇိံ၊ ရောက်မိပြီ။ အဟံ၊ ငါသည်။ တဿ၊ ထိုတက္ကတွန်းအား။ ဂုယှံ၊ လျှို့ဝှက်အပ်သော။ အတ္ထံ၊ အကျိုးစီးပွားကို။ အက္ခိံ၊ ပြောမိပြီ။ ဝိဝရိံ၊ ဖွင့်မိပြီ။ အတီတမတ္ထော၊ လွန်ပြီးသော အစီးအပွားရှိသောငါသည်။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ကပဏံ၊ အထီးကျန်သည်ဖြစ်၍။ ရုဒါမိ၊ ငိုရ၏။ ဗြဟ္မေ၊ မြတ်သော ဂဠုန်မင်း။ တဿ၊ ထိုတက္ကတွန်းအား။ ပရမံ၊ မြတ်သော။ ဂုယှံ၊ လျှို့ဝှက်အပ်သော။ ဣမံဝါစံ၊ ဤစကားကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဟိယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ဘယံ၊ ဘေးသည်။ မမံ၊ ငါသို့။ တပ္ပက္ခတောဟိ၊ ထိုတက္ကတွန်းအထံမှလျှင်။ အာဂတံ၊ ရောက်လာ၏။ ဣတိ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ အတီတမတ္ထော၊ လွန်ပြီးသောအစီးအပွားရှိသောငါသည်။ ကပဏံ၊ အထီးကျန်သည်ဖြစ်၍။ ရုဒါမိ၊ ငိုရ၏။ ယောနရော၊ အကြင်သူသည်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ သုဟဒံသဟဒေါ၊ ကောင်းသောစိတ်နှလုံးရှိသောသူဟူ၍။ မညမာနော၊ ထင်မှတ်လျှက်။ ဒေါသော၊ အမျက်ကြောင့်လည်းကောင်း။ ဘယာ၊ ကြောက်သောကြောင့်လည်းကောင်း။ အထ၊ ထိုသို့မဟုတ်မူကား။ ရာဂရတ္တာဝါ၊ ရာဂဖြင့်တပ်မက်မောသောကြောင့်လည်းကောင်း။ ဂုယှံ၊ လျှို့ဝှက်အပ်သော။ အတ္ထံ၊ အကျိုးစီးပွားကို။ ဒုက္ကုလိနေ၊ အမျိုးယုတ်သောသူတို့ကို။ သံသတိ၊ ပြောဆို၏။ ဗာလော။ မလိမ္မာသော။ သောနရော၊ ထိုသူသည်။ အသံသယံ၊ ယုံမှားမဲ့။ ပလ္လိတ္ထိတော၊ မိမိကိုယ်ကိုသတ်သည်မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တိရောက္ခဝါစော၊ ဖီလာဟုဆိုအပ်သောမဖုံးလွှမ်းအပ်သောစကားရှိသော။ ယောနရော၊ အကြင်သူသည်။ အသတံ၊ သူယုတ်မာတို့၏။ အန္တရံ၊ အတွင်းသို့။ ပဝိဋ္ဌော၊ ဝင်၍။ ဝါကျံ၊ လျှို့ဝှက်အပ်သောစကားကို။ သင်္ဂတီသု၊ ပရိသတ်အလယ်တို့၌။ ဥဒိရေတိ၊ ဆို

၅၄+၅၅+တတ်၏။ တံနရံ၊ ထိုသူကို။ အာသီဝိသော၊ လျှင်သောအဆိပ်ရှိသောမြွေနှင့်တူသော။ ဒုမ္မုခေါတိ၊ ပုပ်သောခံတွင်းရှိသောသူဟူ၍။ အာဟု၊ ဆိုကုန်၏။ တာဒိသမှာ၊ ထိုသို့သဘောရှိသောသူမှ။ အာရာအာရာ၊ ဝေးစွာဝေးစွာ။ သံယမေ၊ ရှောင်ကြဉ်ရာ၏။ အန္နံ၊ ထမင်းကိုလည်းကောင်း။ ပါနံ၊ အဖျော်ကိုလည်းကောင်း။ ကာသိကစန္ဒနဉ္စ၊ ကာသိကတိုင်း၌ ဖြစ်သောစန္ဒကူးကိုလည်းကောင်း။ မနာပိတ္ထိယော၊ နှစ်လိုဖွယ်ရှိကုန်သော မိန်းမတို့ကိုလည်းကောင်း။ မာလမုစ္ဆာဒနဉ္စ၊ နတ်၌ ဖြစ်သောပန်းနတ်၌ ဖြစ်သောနံ့သာမျိုးလေးပါး ကသယ်မှုန့်ကိုလည်းကောင်း။ ဧတေသဗ္ဗကာမေ၊ ထိုအလုံးစုံသောနတ်၌ ဖြစ်သောကာမဂုဏ်တို့ကို။ ဩဟာယ၊ စွန့်၍။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဂစ္ဆာမသေ၊ သွားရကုန်အံ့သည်တကား။ သုပဏ္ဏ၊ ဂဠုန်မင်း။ တေ၊ ဂဠုန်မင်းအား။ ပါဏူပဂတာဝ၊ အသက်တို့ဖြင့် ကိုးကွယ်ခြင်းသို့ရောက်ကုန်သည်သာလျှင်။ အမှ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ နာဂရာဇ၊ နဂါးမင်း။ ဣဓ၊ ဤနဂါးမင်းကိုဖမ်းယူရာ၌။ တိဏ္ဏံ၊ ငါတို့သုံးယောက်တို့တွင်။ ကော၊ အဘယ်မည်သော။ ပါဏဘူ၊ သတ္တဝါသည်။ အသ္မိဓလောကေ၊ ဤလောက၌။ ဂရဟံ၊ ကဲ့ရဲ့အပ်သောအဖြစ်သို့။ ဥပေတိနု၊ ရောက်မည်နည်း။ သမဏော၊ တက္ကတွန်းရဟန်းသည်တည်း။ ဂရဟံ၊ ကဲ့ရဲ့အပ်သောအဖြစ်သို့။ ဥပေတိနု၊ ရောက်မည်လော။ အထဝါ၊ ထိုသို့မဟုတ်မူကား။ သုပဏ္ဏော၊ ဂဠုန်မင်းသည်တည်း။ ဂရဟံ၊ ကဲ့ရဲ့အပ်သောအဖြစ်သို့။ ဥပေတိနု၊ ရောက်မည်လော။ အထဝါ၊ ထိုသို့မူကား။ တွမေဝ၊ သင်သည်လျှင်။ ဂရဟံ၊ ကဲ့ရဲ့အပ်သောအဖြစ်သို့။ ဥပေတိနု၊ ရောက်မည်လော။ ပဏ္ဍရက၊ ပဏ္ဍရကနဂါးမင်း။ ကိံ ကရဏာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ မံ၊ ငါကို။ သုပဏ္ဏော၊ ဂဠုန်မင်းသည်။ ဂဟိတော၊ ဖမ်းလေသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တေတွာ၊ ကြံ၍။ အတ္တနာမေဝ၊ မိမိကိုယ်ကိုယ်သာလျှင်။ ဂရဟိ၊ သင်ကဲ့ရဲ့လော။ ဘောသုပဏ္ဏ၊ အိုဂဠုန်မင်း။ သောသမဏော၊ ထိုတက္ကတွန်းရဟန်းကို။ မေ၊ ငါသည်။ သမ္မတတ္တော၊ သူတော်ကောင်းဟူ၍ သမုတ်အပ်သည်၏ အဖြစ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ မေ၊ ငါအား။ ပိယောစ၊ ချစ်အပ်သည်၏ အဖြစ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ မေ၊ ငါအား။ ပိယောစ၊ ချစ်အပ်သည်လည်း။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဘာဝိတတ္တောစ၊ ပွားစေအပ်သော ကောင်းသော သဘောရှိသည်၏ အဖြစ်သည်လည်း။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့ထင်မှတ်၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ တဿ၊ ထိုတက္ကတွန်းရဟန်းအား။ ဂုယှံ၊ လျှို့ဝှက်အပ်သော။ အတ္ထံ၊ အကျိုးစီးပွားကို။ အက္ခိံ၊ ပြောဆို၏။ ဝိဝရိံ၊ ဖွင့်မိ၏။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ အတီတမတ္ထော၊ လွန်လေပြီးသော အစီးအပွားရှိသည်ဖြစ်၍။ ကပဏံ၊ အထီးကျန်လျက်။ ရုဒါမိ၊ ငိုရ၏။ နာဂရာဇ၊ နဂါးမင်း။ ပထဗျာ၊

၅၅+၅၆+မြေအပြင်၌။ အမရော၊ မသေသောသဘောရှိသော။ သတ္တော၊ သတ္တဝါမည်သည်။ နစအတ္ထိ၊ မရှိသည်သာတည်း။ ပညာဝိမာ၊ ပညာနှင့်တူသော။ နနိန္ဒိတဗ္ဗာ၊ မကဲ့ရဲ့အပ်သော တရားမည်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ နာဂရာဇ၊ နဂါးမင်း။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ နရော၊ သတ္တဝါသည်။ သစ္စေန၊ သစ္စာတရားဖြင့်လည်းကောင်း။ ဓမ္မေန၊ သုစရိုက်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဓိတီယာ၊ ပညာဖြင့်လည်းကောင်း။ ဒမေန၊ ဣန္ဒြေကို ဆုံးမခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ အလဗ္ဘံ၊ ရခဲစွာသောသမာပတ် ရှစ်ပါးမဂ်ဖိုလ်နိဗ္ဗာန်ဟုဆိုအပ်သော တရားအထူးကို။ အဗျာဟရတိ၊ ပြီးစေနိုင်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ အတ္တာနံဝ၊ မိမိကိုယ်ကိုလျှင်။ ဂရဟ၊ သင်ကဲ့ရဲ့လော။ နာဂရာဇ၊ နဂါးမင်း။ ဗန္ဓဝါနံ၊ အဆွေအမျိုးတို့တွင်။ မာတာ၊ အမိသည်လည်းကောင်း။ ပိတာ၊ အဘ်သည်လည်းကောင်း။ ပရမာ၊ မြတ်သော အဆွေအမျိုးမည်၏။ အဿ၊ ထိုသားသမီးဖြစ်သောသတ္တဝါအား။ အနုကမ္ပကော၊ သနားတတ်သော။ တတိယော၊ အမိအဘတို့မှ တပါးသုံးယောက်မြောက်သော။ သတ္တဝါမည်သည်။ နအတ္ထိ၊ မရှိ။ မန္တဿ၊ အတိုင်အပင်၏။ ဘေဒံ၊ ပျက်အံ့သည်ကို။ ပရိသင်္ကမာနော၊ ရွံရှာသောပညာရှိသည်။ တေသံပိ၊ ထိုအမိအဘတို့အားလည်း။ ပရမံ၊ မြတ်သော ပညာရှိသည်။ တေသံပိ၊ ထိုအမိအဘတို့အားလည်း။ ပရမံ၊ မြတ်သော။ ဂုယှံ၊ လျှို့ဝှက် အပ်သောစကားကို။ နသံသေ၊ မပြောဆိုရာ။ နာဂရာဇ၊ နဂါးမင်း။ ယဿ၊ အကြင်သူ၏။ မာတာ၊ အမိသည်လည်းကောင်း။ ပိတာ၊ အဘ်သည်လည်းကောင်း။ ဘဂနီ၊ နှမသည်လည်းကောင်း။ ဘာတရောစ၊ ညီအစ်ကိုတို့သည်လည်းကောင်း။ သဟာယောဝါ၊ အဆွေခင်ပွန်းသည်လည်းကောင်း။ သပက္ခာ၊ ဘထွေးဘကြီးဦးရီးအစရှိသောတူသော အပင်းအသင်းဖြစ်သော အဆွေအမျိုးတို့သည်လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ရှိသည်ဖြစ်ကုန်၏။ မန္တဿ၊ အတိုင်အပင်၏။ ဘေဒံ၊ ပျက်အံ့သည်ကို။ ပရိသင်္ကမာနော၊ ရွံရှာသောပညာရှိသည်။ တေသံပိ၊ ထိုသူတို့အားလည်း။ ပရမံ၊ မြတ်သော။ ဂုယှံ၊ လျှို့ဝှက်အပ်သောစကားကို။ နသံသေ၊ မပြောဆိုရာ။ နာဂရာဇ၊ နဂါးမင်း။ ပုရိသံ၊ မိမိလင်မှတပါးသော ယောကျ်ားကို။ ဝဇ္ဇာ၊ ဝေးစွာရှောင်ကြဉ်တတ်သော။ ကောမာရီ၊ ငယ်ရွယ်သောအခါ၌ ဆောင်ယူအပ်သော မယားလည်းဖြစ်သော။ ပိယဘာဏိနီ၊ ချစ်ဖွယ်သောစကားကိုလည်းဆိုတတ်သော။ ပုတ္တရူပယသူပေတာ၊ သားသမီးအရောင်အဆင်းစည်းစိမ်အခြံအရံနှင့်လည်းပြည့်စုံသော။ ဉာတိသင်္ဃပုရက္ခတာ၊ ဆွေမျိုးအပေါင်းတို့သည် ခြံရံအပ်သော။ ဘရိယာစ၊ မယားသည်မူလည်း။ အာစိက္ခာဟိ၊ ပြောပါလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စေဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ တဿာပိ၊ ထိုမယားအားလည်း။

၅၆+၅၇+မန္တဿ၊ အတိုင်အပင်၏။ ဘေဒံ၊ ပျက်အံ့သည်ကို။ ပရိသင်္ကမာနော၊ ရွံရှာသောပညာရှိသည်။ ပရမံ၊ မြတ်သော။ ဂုယှံ၊ လျှို့ဝှက်အပ်သော စကားကို။ နသံသေ၊ မပြောဆိုရာ။ နာဂရာဇ၊ နဂါးမင်း။ ဂုယှမတ္ထံ၊ လျှို့ဝှက်အပ်သောအကြောင်းကို။ နိဓိယထာ၊ ရွှေအိုးကိုကဲ့သို့။ ရက္ခေယျ၊ စောင့်ရှောက်ရာ၏။ နဝိဝရေယျ၊ မဖွင့်ရာ။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ ဂုယှော၊ လျှို့ဝှက်အပ်သော။ အတ္ထော၊ အကြောင်းကို။ ပါတုကတော၊ ထင်ရှားပြုခြင်းကို။ ပဇာနတာ၊ ပညာရှိသည်။ နသာဓုနပ္ပသတ္ထော၊ မချီးမွမ်းအပ်။ နာဂရာဇ၊ နဂါးမင်း။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသောသူသည်။ ထိယာ၊ မိန်းမအားလည်းကောင်း။ အမိတ္တဿစ၊ ရန်သူအားလည်းကောင်း။ ဂုယှော၊ လျှို့ဝှက်အပ်သောစကားကို။ နသံသေယျ၊ မပြောဆိုရာ။ ယောစ၊ အကြင်သူသည်ကား။ အာမိသေန၊ တစုံတခုသော အာမိသဖြင့်။ သံဟီရော၊ ဖြားယောင်းတတ်၏။ တဿာပိ၊ ထိုသူအားလည်း။ ဂုယှံ၊ လျှို့ဝှက်အပ်သောစကားကို။ နသံသေ၊ မပြောဆိုရာ။ နာဂရာဇ၊ နဂါးမင်း။ ယောနရော၊ အကြင်သူသည်။ အသမ္ဗုဒ္ဓံ၊ မသိစေအပ်သော။ ဂုယှော၊ လျှို့ဝှက်အပ်သော။ အတ္ထံ၊ အကြောင်းကို။ သမ္ဗောဓယတိ၊ သိလေအံ့။ မန္တဘေဒဘယာ၊ အတိုင်အပင်ပျက်စီးအံ့သည်မှ ကြောက်သောသူသည်။ တဿ၊ ထိုသိလေသောသူ၏။ ဒါသဘူတောဝ၊ ကျွန်ကဲ့သို့ဖြစ်၍လည်း။ တိတိက္ခတိ၊ သည်းခံအပ်၏။ နာဂရာဇ၊ နဂါးမင်း။ မန္တိနံ၊ တိုင်ပင်အပ်သော သူတို့တွင်။ ယာဝန္တော၊ အကြင်မျှလောက်ကုန်သောသူတို့သည်။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ားပုဂ္ဂိုလ်၏။ ဂုယှော၊ လျှို့ဝှက်အပ်သော။ အတ္ထံ၊ အကြောင်းကို။ ဇာနန္တိ၊ သိလေကုန်၏။ ဥဗ္ဗေဂါ၊ ထိတ်လန့်ခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်ကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဂုယှံ၊ လျှို့ဝှက်အပ်သော စကားကို။ နဝိဿဇေ၊ သူတပါးကိုမသိစေရာ။ နာဂရာဇ၊ နဂါးမင်း။ ဒိဝါ၊ နေ့၌။ ဝိဝိစ္စ၊ ဆိတ်ကွယ်ရာအရပ်သို့သွား၍။ ရဟဿံ၊ လျှို့ဝှက်အပ်သောစကားကို။ ဘာသေယျ၊ ပြောဆိုရာ၏။ ရတ္တိံ၊ ညဉ့်၌။ အတိဝေလံ၊ အပိုင်းအခြားကို လွန်၍ ကျယ်စွာသောအသံကို။ ကရောန္တော၊ ပြုလျက်။ ဂိရံ၊ စကားကို။ နပမုဉ္စေ၊ မလွှတ်ရာ။ ဟိယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ဥပဿုတိကာ၊ တိုင်ပင်ရာသို့ချဉ်း၍ တိုက်နံရံ၏ အပစသည်၌ ရပ်၍နားထောင်သောသူတို့သည်။ မန္တံ၊ အတိုင်အပင်ကို။ သုဏန္တိ၊ ကြားလေကုန်၏။ တသ္မာ။

၅၇+၅၈+ထိုကြောင့်။ မန္တော၊ အတိုင်အပင်သည်။ ခိပ္ပံ၊ လျှင်စွာ။ ဘေဒံ၊ ပျက်စီးခြင်းသို့။ ဥပေတိ၊ ရောက်တတ်၏။ ဒုဇိဝှ၊ နဂါးမင်း။ အဒွါရကံ၊ တံခါးလည်းမရှိထသော။ အယသာ၊ သံဖြင့်။ ကတံ၊ ပြုအပ်သော။ ဘဒ္ဒသာလံ၊ တင့်တယ်သော စရပ်တန်ဆောင် အိမ်ဈေးအစရှိသည်တို့နှင့်လည်း ပြည့်စုံထသော။ သမန္တခါတာ၊ ထက်ဝန်းကျင်တူးအပ်ကုန်သော။ ပရိခါ၊ သုံးတန်သောကျုံးတို့နှင့်လည်း။ ဥပေတံ၊ ပြည့်စုံထသော။ မဟန္တံ၊ ကြီးကျယ်စွာသော။ အယနဂရံယထာပိ၊ သံဖြင့်ပြီးသောမြို့ကဲ့သို့လည်း။ ဧဝံပိ၊ ဤသံမြို့အတူလျှင်။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဂုယှမန္တာ၊ လျှို့ဝှက်အပ်သော အတိုင်အပင်ရှိကုန်သော။ ယေနရာ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေနရာ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ မေ၊ ငါအား။ ခါယန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။ ဒုဇိဝှ၊ နဂါးမင်း။ ဂုယှမန္တာ၊ လျှို့ဝှက်အပ်သော အတိုင်အပင်ရှိကုန်သော။ သဒတ္ထေသု၊ မိမိအကျိုးစီးပွားတို့၌။ ဒဠှာ၊ မြဲမြံကုန်သော။ ယေနရာ၊ အကြင်သူတို့သည်။ အာရာ၊ အဝေးမှ။ ဗျဝဇန္တိဣဝ၊ ဘဲကုန်သကဲ့သို့။ အဝိကိဏ္ဏဝါစာ၊ ဖရိုဖရဲမရှိသည်ဖြစ်၍ စောင့်ရှောက်အပ်သောစကားရှိကုန်သော။ အာသီဝိသာ၊ လျှင်သောအဆိပ်ရှိသောမြွေဟုဆိုအပ်သော။ သတ္တုသံဃာ၊ ရန်သူအပေါင်းမှ။ ဇီဝိတုကာမာ၊ အသက်ရှည်ခြင်းငှာ အလိုရှိကုန်သော သူတို့သည်။ အာရာ၊ အဝေးမှ။ ဗျဝဇန္တိ ဣဝ၊ ဘဲကုန်သကဲ့သို့။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ တေဟိ၊ ထိုလျှို့ဝှက်အပ်သော အတိုင်အပင်ရှိကုန်သောသူတို့မှ။ အမိတ္တာ၊ ရန်သူတို့သည်။ အာရာ၊ အဝေးမှ။ ဗျဝဇန္တိ၊ ဘဲလေကုန်၏။ သုပဏ္ဏရာဇာ၊ ဂဠုန်မင်း။ ဃရံ၊ အိမ်ကို။ ဟိတွာ၊ စွန့်၍။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြုသော။ အစေလော၊ အဝတ်မဝတ်သော။ နဂ္ဂေါ၊ အချည်းနှီးသော။ မုဏ္ဍော၊ ဦးပြည်းသည်။ ဃာသဟေတု၊ ခဲဖွယ်စားဖွယ်ကို ရှာလိုသောကြောင့်။ စရတိ၊ ကျင့်၏။ တမှီနုခေါ၊ ထိုအဝတ်မဝတ်သော ရဟန်းဦးပြည်း၌လျှင်။ ဂုယှော၊ လျှို့ဝှက်အပ်သော။ အတ္ထံ၊ အကြောင်းကို။ ဝိပရိ၊ ဖွင့်ဆိုမိ၏။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အတ္ထာစ၊ အကျိုးစီးပွားမှလည်းကောင်း။ ဓမ္မာစ၊ အကြောင်းမှလည်းကောင်း။ အပဂတာ၊ ကင်းကုန်သည်။ အမှာ၊ ဖြစ်ကုန်ပြီ။ သုပဏ္ဏရာဇ၊ ဂဠုန်မင်း။ ကိံ သီလော၊ အဘယ်သို့သော အကျင့်နှင့်ပြည့်စုံသော။ ကေနဝတေန၊ အဘယ်သို့သော အကျင့်ကို ဆောက်တည်ခြင်းဖြင့်။ ဝတ္တံဝတ္တန္တော၊ ကျင့်သော။ မမာယိတာနိ၊ တဏှာဟူသောငါ၏ ဥစ္စာဟူ၍ တပ်မက်မောတတ်သော အကုသိုလ်တို့ကို။ ဟိတွာ၊ စွန့်၍။ စရံစရန္တော၊ ကျင့်သောသူသည်။ ကထံ၊ အဘယ်သို့။ ကရော၊ ပြုသည်ဖြစ်၍။ သမဏော၊ ရဟန်းမည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ကထံ၊ အဘယ်'

၅၈+၅၉+သို့။ ကရော၊ ပြုသောရဟန်းသည်။ သဂ္ဂံ၊ ရူပါရုံစသည်တို့ဖြင့် မြတ်သော။ ဋ္ဌာနံ၊ နတ်ပြည်သို့။ ဥပေတိ၊ ရောက်သနည်း။ နာဂရာဇ၊ နဂါးမင်း။ ဟိရိယာ၊ အဇ္ဈတ္တကြောင့်ဖြစ်သော ဟိရိဗဟိဒ္ဓကြောင့်ဖြစ်သော ဩတ္တပ္ပနှင့်လည်းကောင်း။ တိတိက္ခာယ၊ သည်းခံခြင်းနှင့်လည်းကောင်း။ ဒမေန၊ ဣန္ဒြေကိုဆုံးမခြင်းနှင့်လည်းကောင်း။ ဥပေတော၊ ပြည့်စုံသော။ အက္ကောဓနော၊ အမျက်မထွက်တတ်သော အလေ့ရှိသော။ ပေသုဏိယံ၊ ချောပစ်သောစကားကိုလည်း။ ပဟာယ၊ စွန့်၍။ မမာယိတာနိ၊ တပ်မက်မောတတ်သော တဏှာတို့ကို။ ဘိတွာ၊ စွန့်၍။ စရံစရန္တော၊ ကျင့်သောသူသည်။ သမဏော၊ ရဟန်းမည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ကရော၊ ပြုသောရဟန်းသည်သာလျှင်။ သဂ္ဂံ၊ ရူပါရုံစသည်တို့ဖြင့်မြတ်သော။ ဋ္ဌာနံ၊ နတ်ပြည်သို့။ ဥပေတိ၊ ရောက်ရ၏။ ဒိဇိန္ဒ၊ ငှက်များသနင်းဂဠုန်မင်း။ မာတာ၊ အမိသည်။ တနုဇ္ဇံ၊ ကိုယ်မှဖြစ်သော။ တရုဏံ၊ ငယ်စွာသော။ ပုတ္တံ၊ သားကို။ သမ္ပဿတံ၊ ကောင်းစွာအတွေ့ရှိသည်၏ အဖြစ်ကိုသိ၍။ သဗ္ဗဂတ္တံ၊ အလုံးစုံသောကိုယ်ကို။ ဖရေတိ ဣဝ၊ သား၏ အတွေ့ဖြင့်နှံ့စေသကဲ့သို့။ ဧဝံပိ၊ ဤအတူလည်း။ တွံ၊ သင်ဂဠုန်မင်းသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ပါတုရဟု၊ ထင်ရှားဖြစ်ပါ၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ မာတာ၊ အမိသည်။ ပုတ္တံ၊ သားကို။ အနုကမ္ပမာနော ဣဝ၊ သနားသကဲ့သို့။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ပဿ၊ ရှုတော်မူလော။ ဒုဇိဝှ၊ နဂါးမင်း။ ဟန္ဒ၊ ငါသနားလှစွ။ အဇ္ဇ၊ ယခုအခါ၌။ တွံ၊ သင်သည်။ ဝဓါ၊ သတ်ခြင်းမှ။ မုဉ္စ၊ လွတ်လော။ ဟိယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ အန္တေဝါသိစ၊ အတတ်သင်သောသားလည်းကောင်း။ ဒိန္နကောစ၊ သားပြုလောဟုသူတပါးပေးသော သားလည်းကောင်း။ အတြဇောစ၊ မိမိမှဖြစ်သောသားလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုတ္တာ၊ သားတို့သည်။ တယောဟိ၊ သုံးယောက်တို့သည်သာလျှင်တည်း။ အညော၊ သုံးယောက်မှတပါးသော လေးယောက်မြောက်သော သားမည်သည်။ နအတ္ထိ၊ မရှိ။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ တွံ၊ သင်နဂါးမင်းသည်။ မေ၊ ငါ၏။ အညတရော၊ တယောက်ယောက်သော။ ပုတ္တော၊ သားသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ရဇ္ဇဿု၊ မွေ့လျော်လော။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣစ္စောဝါကျံ၊ ဤသို့သောစကားကို။ ဝတွာ၊ ဆိုပြီး၍။ သုပဏ္ဏော၊ ဂဠုန်မင်းသည်။ ဒုဇိဝှံ၊ နဂါးမင်းကို။ ဝိဿဇ္ဇိ၊ လွှတ်၏။ ဒိဇော၊ ဂဠုန်မင်းသည်။ ဘူမျံ၊ မြေ၌။ ပတိဋ္ဌာယ၊ ရပ်၍။ ဒုဇိဝှံ၊ နဂါးမင်းကို။ သမဿာသေန္တော၊ နှစ်သိမ့်စေလျက်။ တွံ၊ သင်နဂါးမင်းကို။ အဇ္ဇ၊ ယခုအခါ၌။ မုတ္တော၊ ငါလွှတ်၏။ သဗ္ဗဘယာ၊ အလုံးစုံသောဘေးမှ။ အတိဝတ္တော၊ လွန်မြောက်ပြီ။ ထလေ၊ ကုန်း၌လည်းကောင်း။

၅၉+၆၀+ ဥဒကေ၊ ရေ၌လည်းကောင်း။ မယာ၊ ငါသည်။ အဘိဂုတ္တော၊ စောင့်ရှောက်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နာဂရာဇ၊ နဂါးမင်း။ ကုသလော၊ လိမ္မာသော။ ဘိသက္ကော၊ ဆေးသမားသည်။ အာတင်္ကိနံ၊ သူနာတို့၏။ သရဏံယထာစ၊ ကိုးကွယ်ရာဖြစ်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ သီတော၊ ချမ်းမြေ့စွာသော။ ဥဒကရဟဒေါ၊ ရေအိုင်သည်။ ပိပါသိတာနံ၊ ရေမွတ်ကုန်သောသူတို့၏။ သရဏံ ဣဝ၊ ကိုးကွယ်ရာဖြစ်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဝေသ္မိံ၊ အိမ်သည်။ ဟိမသိတဋ္ဋိတာနံ၊ ဆီးနှင်းအချမ်းဖြင့်နှိပ်စက်အပ်ကုန်သောသူတို့၏။ သရဏံယထာစ၊ ကိုးကွယ်ရာဖြစ်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဧဝံပိ၊ ဤအတူလျှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ တေ၊ သင်၏။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာသည်။ ဘဝါမိ၊ ဖြစ်၏။ ဇလာဗုဇ၊ ဇလာဗုဇမျိုးဖြစ်သော။ နာဂရာဇ၊ နဂါးမင်း။ အမိတ္တေန၊ ရန်သူဖြစ်သော။ အဏ္ဍဇေန၊ အဏ္ဍဇမျိုးဖြစ်သောဂဠုန်မင်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ကတွာ၊ မိတ်ဖွဲ့ခြင်းအချိန်းအချက်ကိုပြုပြီးလျက်။ ဒါဌံ၊ အစွယ်ကို။ ဝိဝရိယ၊ ဖွင့်၍။ သယသိ၊ အိပ်၏။ ကုတော၊ အဘယ်အရပ်မှ။ တံ၊ သင်သို့။ ဘယံ၊ ဘေးသည်။ အာဂတံ၊ လာရောက်သနည်း။ သုပဏ္ဏရာဇ၊ ဂဠုန်မင်း။ သံကေတေဝ၊ အချိန်းအချက်ပြုပြီးသည်သာလျှင်ဖြစ်သော။ အမိတ္တသ္မိံ၊ ရန်သူ၌လည်းကောင်း။ မိတ္တသ္မိံပိ၊ အဆွေခင်ပွန်း၌လည်းကောင်း။ နဝိဿာသေ၊ အကျွမ်းမဝင်ရာ။ အဘယာ၊ ဘေးမရှိသော အဆွေခင်ပွန်းမှလည်း။ ယံဘယံ၊ အကြင်ဘေးသည်။ မူလာနိ၊ အမြစ်အရင်းဟုဆိုအပ်သော အသက်တို့ကိုလျှင်။ အပိ၊ စင်စစ်။ ကန္ဒတိ၊ ဖြတ်တတ်၏။ ယေန၊ အကြင်သူနှင့်။ တလဟော၊ ခိုက်ရန်ကို။ ကတော၊ ပြုအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်ဘူး၏။ တမှိ၊ ထိုခိုက်ရန်ပြုဘူးသောသူ၌။ ကထံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ဝိဿာသေနု၊ အကျွမ်းဝင်ရာအံ့နည်း။ နိစ္စလတ္ထဌေန၊ အမြဲလုံ့လပြုသဖြင့်။ ဋ္ဌာတဗ္ဗံ၊ တည်အပ်၏။ သော၊ ထိုအမြဲလုံ့လပြု၍ တည်သောသူသည်။ အရီအရီဟိ၊ ရန်သူတို့နှင့်။ သဗ္ဗိသဒ္ဓိံ၊ တကွ။ နရဇ္ဇတိ၊ အကျွမ်းဝင်သည်၏ အစွမ်းဖြင့်မတပ်စွန်း။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဝိဿာသယေ၊ မိမိ၌ အကျွမ်းဝင်ငြားအံ့။ တဉ္စ၊ ထိုသူကိုလည်း။ သယံ၊ မိမိသည်။ နဝိဿာသေယျ၊ အကျွမ်းမဝင်ရာ။ ဘဝေယျ၊ ဖြစ်ငြားအံ့။ တဉ္စ၊ ထိုသူကိုမူလည်း။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ သံကိတော၊ ရွံရှာအပ်သည်။ ဘဝေယျ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယထာယထာ၊ အကြင်အကြင်သို့သော အပြားအားဖြင့်။ ဝိညူ၊ ပညာရှိသည်။ ပရတ္တမေယျ၊ လုံ့လပြုရာ၏။ တထာတထာ၊ ထိုထိုသို့သောအပြားအားဖြင့်။ အဿ၊ ထိုပညာရှိ၏။ ဘာဝံ၊ သဘောကို။ ပရော၊ သူတ

၆၀+၆၁+ပါးသည်။ နဇညာ၊ မသိရာ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒေဝဝဏ္ဏာ၊ နတ်၏ အဆင်းနှင့်တူသောအဆင်းရှိကုန်သော။ သုခုမာလရူပါ၊ နူးညံ့သိမ်မွေ့သောအဆင်းသဏ္ဌာန်လည်းရှိကုန်သော။ သုဇ္ဈယာ၊ စင်ကြယ်ကုန်သော။ ပုညက္ခန္ဓာ၊ ကောင်းမှုအစုကဲ့သို့ဖြစ်ကုန်သော။ တေ၊ ထိုဂဠုန်မင်းနဂါးမင်းတို့သည်။ သမာ၊ တူမျှသောအဆင်းသဏ္ဌာန်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ မိဿီဘူတာ၊ အချင်းချင်းမိတ်ဖွဲ့သဖြင့်ကိုယ်လက်နှီးနှောသော အဖြစ်သို့ရောက်ကုန်လျက်။ အဿဝဟာဝ၊ ရထားဦး၌ ကအပ်သောမြင်းနှင့်စီးကဲ့သို့။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ တေနာဂါ၊ ထိုယောကျ်ားမြတ်တို့သည်။ ကရံပိယံ၊ ကရံပိယအမည်ရှိသော။ အစေဠံ၊ တက္ကတွန်းသို့။ ဥပါဂမုံ၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတောတဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ပဏ္ဍရကော၊ ပဏ္ဍရကနဂါးမင်းသည်။ အစေလံ၊ အစေလတက္ကတွန်းသို့။ သယမေဝ၊ မိမိချည်းသာလျှင်။ ဥပါဂမ္မ၊ ကပ်လေ၍။ ဟဝေ၊ စင်စစ်သဖြင့်။ ဣဒံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆိုလေ၏။ ဒုဿီလ၊ သီလမရှိသော တက္ကတွန်း။ အဇ္ဇ၊ ယခုအခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ သဗ္ဗဘယာ၊ အလုံးစုံသောဘေးမှ။ မုတ္တော၊ လွတ်အပ်သည်ဖြစ်၍။ အတိဝတ္တော၊ လွန်မြောက်ပြီ။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ တုယှံ၊ သင်အား။ နုန၊ စင်စစ်လျှင်။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ နဟိပိယာ၊ မချစ်ကုန်သည်။ အမှာ၊ ဖြစ်ကုန်ပြီ။ နာဂရာဇ၊ နဂါးမင်း။ ဟိယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ သုပဏ္ဏရာဇာ၊ ဂဠုန်မင်းကို။ မေ၊ ငါသည်။ အသံသယံ၊ ယုံမှားမရှိ။ ပဏ္ဍရကေန၊ ပဏ္ဍရကနဂါးမင်းထက်။ ပိယော၊ ချစ်အပ်သည်။ အာသိ၊ ဖြစ်၏။ ဟိသစ္စံ၊ ထိုစကားသည်မှန်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ သောအဟံ၊ ထိုငါသည်။ တသ္မိံ၊ ထိုဂဠုန်မင်း၌။ ရာဂရတ္တော၊ လောဘအားဖြင့်ချစ်ခင်တပ်မက်မောသည်ဖြစ်၍။ သမ္ပဇာနောဝ၊ သိလျက်လျှင်။ ဧတံပါကမ္မံ၊ ထိုမကောင်းမှုကို။ အကာသိ၊ ပြုမိ၏။ မောဟာ၊ မိုက်သောကြောင့်။ နအကာသိ၊ ငါမပြု။ နဂ္ဂ၊ အဝတ်မဝတ်သောတက္ကတွန်း။ ဣမဉ္စလောကံ၊ ဤပစ္စုပ္ပန်လောကကိုလည်းကောင်း။ ပရဉ္စလောကံ၊ တမလွန်လောကကိုလည်းကောင်း။ သမ္ပဿတော၊ ကောင်းစွာမြင်သောရဟန်းအား။ မေ၊ ငါသည်။ ပိယံဝါ၊ ချစ်အပ်သောသူဟူ၍လည်းကောင်း။ အပိယံဝါ၊ မချစ်အပ်သောသူဟူ၍လည်းကောင်း။ နဟောတိ၊ မဖြစ်။ တွံပန၊ သင်သည်ကား။ သုသညတာနံ၊ ကိုယ်နှုတ်နှလုံးကိုကောင်းစွာစောင့်ရှောက်သောသူတို့၏။ ဗျဉ္ဇနေနပိ၊ အသွင်အပြင်ဖြင့်လည်း။ အသညတော၊ ကိုယ်နှုတ်နှလုံးကိုမစောင့်သည်ဖြစ်၍။ ဣမံလောကံ၊ ဤလူအပေါင်းကို။ ဂဉ္ဆန္တော၊ လှည့်စားလျက်။ စရသိ၊ ကျင့်၏။ အမ္ဘောဒုဿီလ၊ အိုသီလမရှိသောတက္ကတွန်း။

၆၁+၆၂+ တွံ၊ သင်သည်။ အနရိယောစ၊ သူတော်သူမြတ် မဟုတ်ဘဲလျက်လည်း။ အရိယဝကာသော၊ သူတော်သူမြတ်တို့၏။ အတုပြုသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အညာတောပိ၊ ကိုယ်နှုတ်နှလုံးကို မစောင့်ဘဲလျက်လည်း။ သညတသန္နိကာသော၊ ကိုယ်နှုတ်နှလုံးကိုစောင့်စည်းသောသူတို့၏ အတုပြုသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ကဏှာဘိဇာတိကော၊ ကိုယ်တွင်း၌ ဖြစ်သောအကုသိုလ်ဟူသော မည်းညစ်သောသဘောရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အနရိယရူပေါ၊ သူယုတ်မာတို့၏ သဘောရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ပါပံ၊ ယုတ်မာသော။ ဒုစ္စရိတံ၊ မကောင်းသော အကျင့်ကို။ ဗဟုံ၊ များစွာ။ အစရိ၊ ကျင့်ဘိ၏။ အမ္ဘောဒုဗ္ဘိ၊ အိုအဆွေခင်ပွန်းဖျက်။ တုဝံ၊ သင်သည်။ အဒုဋ္ဌဿ၊ မပြစ်မှားအပ်သော အဆွေခင်ပွန်းအား။ ဒုဗ္ဘီစ၊ ပြစ်မှားသည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ပိသုဏောစ၊ ကုန်းချောတတ်သည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဧတေန၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ သစ္စဝဇ္ဇေန၊ မှန်သောစကားကြောင့်။ တေ၊ သင်၏။ မုဒ္ဓါ၊ ဦးခေါင်းသည်။ သတ္တဓာ၊ ခုနှစ်စိတ်။ ဖလဘု၊ ကွဲစေသတည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မိတ္တာနံ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့အား။ နဒုဗ္ဘိတဗ္ဗံ၊ မပြစ်မှားအပ်။ ဟိယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ မိတ္တဒုဗ္ဘာ၊ အဆွေခင်ပွန်းပြစ်မှားသော မကောင်းမှုအောက်။ ပါပိယော၊ အထူးသဖြင့်ယုတ်မာသော။ အညော၊ တပါးသောမကောင်းမှုသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိသည်သာတည်း။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ အာသိတ္တပတ္တော၊ မိမိသည်သောက်အပ်သော အဆွေခင်ပွန်းပြစ်မှားသော ကံဟူသော အဆိပ်သည် အပြီးသို့ရောက်စေအပ်သည်ဖြစ်၍။ ပထဗျာ၊ မြေ၌။ နိဟတော၊ မြုပ်ရလေ၏။ ဟိသစ္စံ၊ ထိုစကားသည်မှန်၏။ ဣန္ဒဿ၊ ပဏ္ဍရကနဂါးမင်း၏။ ဝါကျေန၊ သစ္စာစကားသည်။ သံဝရော၊ မစောင့်ဘဲလျက်စောင့်သကဲ့သို့ ဝန်ခံသော အစေလက တက္ကတွန်းကို။ ဟတော၊ သတ်အပ်၏။ အဋ္ဌမံ၊ ရှစ်ခုမြောက်သော။ ပဏ္ဍရနာဂရာဇ ဇာတကံ၊ ပဏ္ဍရနာဂရာဇဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၉၊ သမ္ဗုလာဇာတ်။ သဉှိတူရူ၊ ကောင်းစွာပေါင်းအပ်သော မြတ်သော ဥရုလက္ခဏာရှိသောမိန်းမ။ ဂိရိကန္ဒရာယံ၊ တောင်ကြားချောက်လယ်၌။ ဝေဓမာနာ၊ ချမ်းဧသည်ဖြစ်၍ တုန်လှုပ်သည်ကား။ ကာ၊ အဘယ်သူနည်း။ တုဝံ၊ သင်သည်။ ဧကာ၊ တယောက်တည်း။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်ဘိ၏။ ပါဏိပမေယျမဇ္ဈေ၊ လက်ဖြင့်ညွှတ်စေအပ်သောခါးရှိသောမိန်းမ။ မေ၊ ငါသည်။ ပုဋ္ဌာ၊ မေးအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။

၆၂+၆၃+၏။ မေ၊ ငါအား။ နာမဉ္စ၊ အမည်ကိုလည်းကောင်း။ ဗန္ဓဝေစ၊ အဆွေအမျိုးတို့ကိုလည်းကောင်း။ အက္ခာဟိ၊ ကြားလော။ ကလျာဏီ၊ ကောင်းခြင်းငါးပါးနှင့်ပြည့်စုံသောမိန်းမ။ သီဟဗျဂ္ဃနိသေဝိတံ၊ ခြင်္သေ့ကျားတို့၏ နေရာဖြစ်သော။ ရမ္မံ၊ မွေ့လျော်ဖွယ်ရှိသော။ ဝနံ၊ တောအလုံးသည်။ ဩဘာသယံ၊ ကိုယ်ရောင်ဖြင့်ထွန်းလင်း၏။ တွံ၊ သင်သည်။ ကာဝါ၊ အဘယ်သူသည်မူလည်း။ အသိ၊ ဖြစ်သနည်း။ သုမိဇ္ဈိမေ၊ ခါးစည်းတင်ကျယ်ငယ်သော ဝမ်းရှိသောမိန်းမ။ တွံ၊ သင်သည်။ ကဿဝါ၊ အဘယ်သူ၏လည်း။ မီတာ၊ သမီးနည်း။ ဘဒ္ဒေ၊ အဘယ်။ ဒါနဝါ၊ ဒါနောအမည်ရှိသော။ အဟံ၊ ငါသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ အဘိဝါဒေမိ၊ ရှိခိုးပါ၏။ တေ၊ သင်အား။ နမော၊ ရှိခိုးခြင်းသည်း။ အတ္ထု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဒါနဝ၊ ဒါနောဘီလူး။ ကာသိရာဇဿ၊ ကာသိကမင်း၏။ ယောပုတ္တော၊ အကြင်သားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံပုတ္တံ၊ ထိုသားကို။ သောတ္ထိသေနောတိ၊ သောတ္ထိသေနဟူ၍။ ဝိဒူ၊ သူခပ်သိမ်းတို့သိကုန်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ တဿ၊ ထိုသောတ္ထိသေနမင်းသား၏။ သမ္ဗလာ၊ သမ္ဗုလာအမည်ရှိသော။ ဘရိယာ၊ မယားတည်း။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဇာနာဟိ၊ သိလေလော။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဒါနောဘီလူး။ သမ္ဗုလာ၊ သမ္ဗုလာအမည်ရှိသော။ အဟံ၊ ငါသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ အဘိဝါဒေမိ၊ ရှိခိုး၏။ တေ၊ သင်အား။ နမော၊ ရှိခိုးခြင်းသည်။ အတ္ထု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အရှင်ဒါနောဘီလူး။ ဝေဒေဟပုတ္တော၊ ဝိဒေဟမင်း၏ သားဖြစ်သောသောတ္ထိသေနမင်းသည်။ အာတုရော၊ ကျင်နာသည်ဖြစ်၍။ ဝနေ၊ တော၌။ ဝသတိ၊ နေ၏။ ရောဂသမ္ပတ္တံ၊ ရောဂါဖြင့်နှိပ်စက်အပ်သော။ ဧကံ၊ တယောက်တည်း။ သောတံ၊ ထိုမင်းသားကို။ ဧကာ၊ တယောက်တည်းသော။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဥပဋ္ဌဟံ၊ လုပ်ကျွေး၏။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်ကား။ ဝနံ၊ တော၌။ မိဂါဗိလံ၊ ခြင်္သေ့ကျားတို့၏ စားကြွင်းဖြစ်သော။ မုဓုမံသံ၊ ပျားအမဲကို။ ဥဉ္ဆာယ၊ ရှာမှီး၍။ ယံ၊ အကြင်အစာကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ အာဟရာမိ၊ ဆောင်ခဲ့၏။ တံ၊ ထိုအစာကို။ ဘက္ခော၊ စား၏။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့မူကား။ တဿ၊ ထိုမင်းသား၏။ သရိရံ၊ ကိုယ်သည်။ နာဓသိနုန၊ ပူလောင်လိမ့်သည်တကား။ သမ္ဗုလေ၊ သမ္ဗုလာမင်းသမီး။ ပရိစိဏ္ဏေန၊ အနာ၌ ကျင်လည်ရသော။ အာတုရေန၊ အနာဖြင့်ကျင်နာသော။ အဟံ၊ ငါသည်။ တေ၊ သင်၏။ ဘတ္တာ၊ လင်သည်။ ဘဝါမိ၊ ဖြစ်လို၏။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အရှင်ဒါနောဘီလူး။ သောကဋ္ဋာယ၊ စိုးရိမ်ခြင်းဖြင့်နှိပ်စက်အပ်သော။ ဒုရတ္တာယ၊ ဆင်းရဲခြင်း အထီးကျန်ခြင်းသို့ရောက်သော ကိုယ်ရှိသော။ မမ၊ ငါအား။ ရူပံ၊ အရောင်အဆင်းသည်။ ကိံဝိဇ္ဇတေ၊ အဘယ်မှာရှိအံ့နည်း။

၆၃+၆၄+ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အရှင်ဒါနောဘီလူး။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်ထက်။ အဘိရူပတရံ၊ အလွန်အဆင်းလှသော။ အညံ၊ တပါးသောမိန်းမကို။ ပရိယေသ၊ ရှာလေလော။ သမ္ဗုလေ၊ သမ္ဗုလာမင်းသမီး။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ ဣမံဂိရိံ၊ ဤတောင်သို့။ အာရုယှ၊ တက်လော။ မေ၊ ငါ၏။ ဘရိယာ၊ မယားတို့သည်။ စတုဿတာ၊ လေးရာရှိကုန်၏။ တာသံ၊ ထိုလေးရာကုန်သောမယားတို့ထက်။ တွံ၊ သင်သည်။ သဗ္ဗကာမသမိဒ္ဓိနီ၊ အလုံးစုံသော အလိုဆန္ဒနှင့်ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ ပဝရာ၊ မြတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်လော။ တရကဝဏ္ဏာတေ၊ ကြယ်ရောင်အဆင်းနှင့်တူသောအဆင်းရှိသော။ သမ္ဗုလေ၊ သမ္ဗုလာမင်းသမီး။ ယံကိဉ္စိ၊ အလုံးစုံသောအသုံးအဆောင်ကို။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဣစ္ဆသိ၊ အလိုရှိ၏။ တံသဗ္ဗံ၊ ထိုအလုံးစုံသော ဥစ္စာအသုံးအဆောင်သည်။ မယှံ၊ ငါအား။ နနု၊ စင်စစ်။ ပစုရံ၊ များစွာ၏။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ မယာ၊ ငါနှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ရမ္မသု၊ မွေ့လျော်လော။ သဏှေ၊ နူးညံ့သောကိုယ်ရှိသော။ သမ္ဗုလော၊ သမ္ဗုလာမင်းသမီး။ တုဝံ၊ သင်သည်။ မဟေသေယျံ၊ မိဖုရားကြီး၏ အဖြစ်ကို။ နောစေကာရယိဿသိ၊ အကယ်၍ မပြုအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့မိဖုရားကြီးမပြုသည်ရှိသော်။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါတရသာယ၊ နံနက်စာအလို့ငှာ။ အလံ၊ လောက်၏။ ဘက္ခာ၊ ငါအစာသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သတ္တဇဋော၊ ဆံကျစ်ခုနှစ်ထုံးရှိသော။ လုဒ္ဒေါ၊ ကြမ်းကြုတ်စွာသော။ ကဠာရော၊ အစွယ်ခေါခေါထွက်သော။ ပုရိသာဒကော၊ လူသားစားတတ်သော ဒါနောဘီလူးသည်။ ဝနေ၊ တော၌။ နာထံ၊ ကိုးကွယ်ရာကို။ အပဿန္တိံ၊ မမြင်သော။ တဉ္စသမ္ဗုလံ၊ ထိုသမ္ဗုလာမင်းသမီးကိုလျှင်။ ဘုဇေ၊ လက်၌။ အဂ္ဂဟိ၊ ဆွဲကိုင်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ လုဒ္ဒေန၊ ကြမ်းကြုတ်စွာသော။ ဒါနောဘီလူးသည်။ အဓိပန္နာ၊ နှိပ်စက်အပ်သော။ သတ္တု၊ ရန်သူ၏။ ဝသံ၊ နိုင်ငံသို့။ ပတ္တာ၊ ရောက်ရသော။ သာစ၊ ထိုသမ္ဗုလာမင်းသမီးသည်ကား။ ပတိံဧဝ၊ မိမိလင်ကိုသာလျှင်။ အနုသောစတိ၊ စိုးရိမ်၏။ ဘောန္တော ဒေဝတာယော၊ အိုအရှင်နတ်မြတ်အပေါင်းတို့။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းဖြင့်။ ရက္ခသော၊ ဒါနောရက္ခိုသ်ဘီလူးသည်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ယံခါဒေယျ၊ အကြင်စားရာ၏။ ဣဒံ၊ ဤသို့စားခြင်းသည်။ တထာ၊ ထိုအခြင်းဖြင့်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ နဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲမဟုတ်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ အယျပုတ္တဿ၊ အရှင်သားအား။ အညတာ၊ တပါးသောအခြင်းအရာဖြင့်။ မနော၊ စိတ်တခြားဖြစ်ခြင်းသည်လျှင်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။

၆၄+၆၅+ ဒုက္ခတရံ၊ အလွန်ဆင်းရဲစွာ၏။ ဒေဝါ၊ အရှင်နတ်မြတ်တို့သည်။ နသန္တိနုန၊ မရှိလေကုန်ယောင်တကား။ ပဝန္တိနုန၊ ဤအရပ်မှတပါးသွားလေကုန်ယောင်တကား။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ လောကပါလာ၊ လူတို့ကိုစောင့်သောလောကပါလနတ်တို့သည်။ နဟိသန္တိနုန၊ မရှိလေကုန်ယောင်တကား။ အသညတာနံ၊ ကိုယ်နှုတ်နှလုံးကိုမစောင့်ကုန်သော။ သာဟသာကရောန္တာနံ၊ နိုင်ထက်ကလူပြုတတ်သောသူတို့ကို။ ပဋိသေဓိတာရော၊ တားမြစ်တတ်ကုန်သောနတ်တို့သည်။ နဟိသန္တိနုန၊ မရှိလေကုန်ယောင်တကား။ ရက္ခသ၊ ရက္ခိုသ်ဘီလူး။ ဧသာ၊ ဤမိန်းမသည်း။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတကာတို့ထက်။ ပဝရာ၊ မြတ်၏။ ယသဿိနီ၊ များသောအခြံအရံရှိ၏။ သန္တာ၊ ငြိမ်သက်သောဣန္ဒြေရှိ၏။ သမာ၊ ညီမျှသောအကျင့်ရှိ၏။ အဂ္ဂိရိဝ၊ မီးကဲ့သို့။ ဥဂ္ဂတေဇာ၊ ထက်သောတန်ခိုးရှိ၏။ တုဝံ၊ သင်သည်။ တံကညံ၊ ထိုမင်းသမီးကို။ စေအဒေသိ၊ အကယ်၍စားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့စားသည်ရှိသော်။ တေ၊ သင်၏။ မုဒ္ဓါစ၊ ဦးခေါင်းသည်လည်း။ သတ္တဓာ၊ ခုနှစ်စိတ်။ ပလေယျ၊ ကွဲရာပေအံ့။ တွံ၊ သင်သည်။ ပတိဗ္ဗတာယ၊ လင်ဝတ်နှင့်ပြည့်စုံပေသောမိန်းမကို။ မာဒဟိ၊ မစားလင့်။ မုဉ္စ၊ လွှတ်လော။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ သကုဏီ၊ ယစ်မသည်။ ပဠီနံ၊ ပျံသွားသည်ဖြစ်၍ သားငယ်မရှိသော။ နီဠံ၊ ကသိုက်သို့။ အာဂစ္ဆိ ဣဝ၊ လာသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဂတာသိင်္ဂံ၊ ဦးချိုမှကင်းသောနွားငယ်ကို။ အာလယံ၊ အာလယန္တော၊ တပ်မက်မောသော အမိဖြစ်သောနွားမသည်။ သညံ၊ နွားငယ်မရှိသော နွားခြံသို့။ အာဂစ္ဆိ ဣဝ၊ လာသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ ပုရိသာဒကာ၊ လူသားစားဘီလူးလက်မှ။ ပမုတ္တာ၊ လွတ်သော။ သာ၊ ထိုသမ္ဗုလာမင်းသမီးသည်။ သုညံ၊ မင်းသားမရှိသော။ အဿမံ၊ ကျောင်းသို့။ အာဂစ္ဆိ၊ လာ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတ္ထဝနေ၊ ထိုဟိမဝန္တာတော၌။ နာထံ၊ ကိုးကွယ်ရာကို။ အပဿန္တီ၊ မမြင်ရသော။ ဥတုမတ္တက္ခာ၊ အပူဥတုကြောင့်အမြင်နည်းသောမျက်ရှိသော။ သမ္ဗုလာ၊ သမ္ဗုလာအမည်ရှိသော။ ပရိဒေဝေသိ၊ ငိုကြွေး၏။ ရာဇပုတ္တံ၊ မင်းသားကို။ အပဿန္တိ၊ မမြင်သောအကျွန်ုပ်သည်။ သမဏေစ၊ မကောင်းမှုကိုငြိမ်းစေအပ်ပြီးသောရဟန်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏေစ၊ မကောင်းမှုကိုအပပြုပြီးသောသူတို့ကိုလည်းကောင်း။ သမ္ပန္နစရဏေ၊ သီလနှင့်တကွ သမာပတ်ရှစ်ပါးနှင့်ပြည့်စုံကုန်သော။ ဣသေစ၊ ရသေ့တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဝန္ဒေ၊ ရှိခိုးပါ၏။ တုမှံ၊ အရှင်မြတ်တို့အား။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂတာ

၆၅+၆၆+ဆည်းကပ်သည်။ အမှီ၊ ဖြစ်ပါ၏။ ရာဇပုတ္တံ၊ လင်မင်းသားကို။ အပဿန္တိ၊ မမြင်သောအကျွန်ုပ်သည်။ သီဟေစ၊ ခြင်္သေ့တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဗျဂ္ဃေစ၊ ကျားတို့ကိုလည်းကောင်း။ အညေ၊ ခြင်္သေ့ကျားတို့မှတပါးကုန်သော။ ဝနေ၊ တော၌။ ယေမိဂါ၊ အကြင်သားရဲတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေမိဂေစ၊ ထိုသားရဲတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဝန္ဒေ၊ ရှိခိုးပါ၏။ တုမှံ၊ အရှင်ခြင်္သေ့ကျားတို့အား။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂတာ၊ တည်းကပ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ရာဇပုတ္တံ၊ လင်မင်းသားကို။ အပဿန္တိ၊ မမြင်သော အကျွန်ုပ်သည်။ တဏာစ၊ မြက်ပင်စောင့်နတ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ လတာနိစ၊ နွယ်ပင်စောင့်နတ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဗ္ဗတာနိစ၊ တောင်စောင့်နတ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဝနာနိစ၊ တောစောင့်နတ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဝန္ဒေ၊ ရှိခိုးပါ၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တုမှံ၊ အရှင်နတ်မင်းတို့အား။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂတာ၊ ဆည်းကပ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်ပါ၏။ ဣန္ဒိဝရိသာမံ၊ ကြာညိုပန်းနှင့်တူသော။ နက္ခတ္တမာလိနီ၊ ပန်းကုန်းကဲ့သို့ နက္ခတ်ကြယ်အစဉ်နှင့်ယှဉ်သော။ ရတ္တိံ၊ ညဉ့်ကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဝန္ဒေ၊ ရှိခိုးပါ၏။ ရာဇပုတ္တ၊ လင်မင်းသားကို။ အပဿန္တိ၊ မမြင်သောအကျွန်ုပ်သည်။ တုမှံ၊ အရှင်ညဉ့်တို့အား။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂတာ၊ ဆည်းကပ်သည်။ အမှီ၊ ဖြစ်ပါ၏။ ဘင်္ဂိရသိံ၊ လှည့်လည်သည်ဖြစ်၍ကွေးညွတ်သော။ သဝန္တီနံ၊ မြစ်အပေါင်းတို့ကို။ ပဋိဂ္ဂဟံ၊ ခံတတ်သော။ ဂင်္ဂံ၊ မြစ်စောင့်နတ်ကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဝန္ဒ၊ ရှိခိုးပါ၏။ ရာဇပုတ္တံ၊ လင်မင်းသားကို။ အပဿန္တိ၊ မမြင်ရသောအကျွန်ုပ်သည်။ တုမှံ၊ အရှင်မြစ်စောင့်နတ်မင်းတို့အား။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂတာ၊ ဆည်းကပ်သည်။ အမှီ၊ ဖြစ်ပါ၏။ ပဗ္ဗတရာဇသေဋ္ဌံ၊ တောင်တကာတို့ထက်မြတ်သောတောင်မင်းဖြစ်သော။ သိလုစ္စယံ၊ ကျောက်အတိပြီးသော။ ဟိမဝန္တံ၊ ဟိမဝန္တာတောင်စောင့်နတ်ကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဝန္ဒေ၊ ရှိခိုးပါ၏။ ရာဇပုတ္တံ၊ လင်မင်းသားကို။ အပဿန္တိ၊ မမြင်ရသောအကျွန်ုပ်သည်။ တုမှံ၊ အရှင်တောင်စောင့်နတ်မင်းတို့အား။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂတာ၊ ဆည်းကပ်သည်။ အမှီ၊ ဖြစ်ပါ၏။ ယသဿိနီ၊ များသောအခြံအရံရှိသော။ ရာဇပုတ္တီ၊ မင်းသမီး။ ဝတ၊ စင်စစ်။ အတိသာယံ၊ အလွန်မိုးချုပ်မှ။ အာဂစ္ဆိ၊ လာ၏။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ ကေနမ၊ အဘယ်သူနှင့်။ သမာဂစ္ဆိနု၊ တွေ့ကြသနည်း။ တေ၊ သင်အား။ မယာ၊ ငါထက်။ ပိယတရော၊ သာ၍ချစ်သောသူသည်။ ကော၊ အဘယ်နည်း။ အယျပုတ္တ၊ အရှင်သား။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ တေန

၆၆+၆၇+ သတ္တုနော၊ ထိုရန်သူသည်။ ဂဟိတာ၊ ဖမ်းယူအပ်သော။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣဒံခေါ၊ ဤစကားကိုလျှင်။ အဝေါစုံ၊ ဆိုပါ၏။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းဖြင့်။ ရက္ခသော၊ ရက္ခိုသ်ဘီလူးသည်။ မံ၊ ငါကို။ ယံခါဒေယျံ၊ အကြင်စား၏။ ဣဒံ၊ ဤဘီလူးစားခြင်းသည်။ မေ၊ ငါအား။ တထာ၊ ထိုအခြင်းဖြင့်။ နဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲမဟုတ်။ အယျပုတ္တဿ၊ အရှင်သား၏။ မနော၊ စိတ်နှလုံးသည်။ မေ၊ ငါအား။ အညထာ၊ တပါးသောအခြင်းအရာဖြင့်။ ယဉ္စဟေဿတိ၊ အကြင်ဖြစ်လတ္တံ့။ ဣဒံဒုက္ခံ၊ ဤဘီလူးအစားသောထက်။ ဒုက္ခတရံ၊ အလွန်ဆင်းရဲစွာ၏။ ဘဒ္ဒေ၊ အဘယ်။ စောရီနံ၊ ခိုး၍ကျင်တတ်ကုန်သော။ ဗဟုဗုဒ္ဓီနံ၊ များသောမာယာရှိကုန်သော မိန်းမတို့အား။ ယာသု၊ အကြင်မိန်းမတို့၌။ သစ္စံ၊ မှန်သောစကားသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တာသု၊ ထိုမိန်းမတို့၌။ သစ္စံ၊ မှန်သောစကားသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တာသု၊ ထိုမိန်းမတို့၌။ သစ္စံ၊ မှန်သောစကားကို။ သုဒုလ္လဘံ၊ အလွန်ရခဲ၏။ ထီနံ၊ မိန်းမတို့၏။ ဘာဝေါ၊ အလိုကို။ ဒုရာဇာနော၊ သိနိုင်ခဲ၏။ ကိမိဝ၊ အဘယ်ကဲ့သို့နည်းဟူမူကား။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ မစ္ဆဿ၊ ငါး၏။ ဂတံ၊ သွားရာကို။ ဒုရာဇာနံ ဣဝ၊ သိနိုင်ခဲသကဲ့သို့တည်း။ သာမိ၊ အရှင်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အညံ၊ အရှင်သားမှတပါးသော။ တယာ၊ အရှင့်သားထက်။ ပိယတရံ၊ သာလွန်၍ ချစ်အပ်သောသူကို။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းဖြင့်။ နာဘိဇာနာမိ၊ မသိစဘူး။ တထာ၊ ထိုအခြင်းဖြင့်။ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားသည်။ စေသစ္စံ၊ အကယ်၍မှန်အံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့မှန်သည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ သစ္စံ၊ သစ္စာတရားသည်။ ဣဒါနိပိ၊ ယခုအခါ၌လည်း။ ပါလေတု၊ စောင့်မစေသတည်း။ အာယတိံပိ၊ နောင်အခါ၌လည်း။ ပါလယိဿတိ၊ စောင့်မပါလတ္တံ့။ ဧတေနသစ္စဝဇ္ဇေန၊ ဤသို့မှန်သောစကားကိုဆိုခြင်းကြောင့်။ တေ၊ အရှင်သား၏။ ဗျာဓိ၊ အနာသည်။ ဝူပသမ္မတု၊ ကင်းပျောက်စေသတည်း။ ဘဒ္ဒေသမ္ဗုလေ၊ အရှင်မသမ္ဗုလာ။ ဥယျုတ္တာဝုဓာ၊ လက်နက်လက်စွဲသောသူရဲစီးကုန်။ ဥဠာရာ၊ မြတ်ကုန်သော။ သတ္တသတာ၊ ခုနှစ်ရာကုန်သော။ ယေကုဉ္စရာ၊ အကြင်ဆင်တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေကုဉ္စရာ၊ ထိုလက်နက်လက်စွဲသော သူရဲစီးကုန်သော ခုနစ်ရာကုန်သောဆင်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဓနုဂ္ဂဟာနံ၊ လေးသမားတို့၏။ သောဠသ သတာနိစ၊ တထောင့်ခြောက်ရာတို့သည်လည်းကောင်း။ ရတ္တိံဒိဝံ၊ နေ့ညဉ့်မပြတ်။ ဗာရဏသိံ၊ ဗာရာဏသီပြည်သို့။ ရက္ခန္တိ၊ စောင့်ကုန်၏။ ကထံဝိဓေ၊ အဘယ်သို့အပြားရှိကုန်သော။ သတ္တဝေါ၊ ရန်သူတို့ကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ပဿသိ၊ မြင်သနည်း။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ တေ၊ အရှင်မင်းကြီး၏။ ပုတ္တော၊ သားတော်

၆၇+၆၈+ သည်။ အလင်္ကတာယော၊ တန်ဆာဆင်အပ်ကုန်သော။ ပဒုမုတ္တရတ္တာစ၊ ပဒုမာကြာပွင့်ချပ်နှင်တူသော အသရေရှိကုန်သော။ ဝိရာဂိတာ၊ အထူးထူးသောချစ်နှင်လိုဘွယ်ရှိကုန်သော။ တံသဝဂ္ဂုရာ၊ ဟင်္သာသံကဲ့သို့သာယာသော အသံရှိကုန်သော။ နာရီယော၊ မိန်းမတို့ကို။ ပဿတိ၊ ကြည့်ရှုဘိ၏။ တာတ၊ ဘခင်။ တေ၊ သင်ဘခင်၏။ ပုတ္တေယာ၊ သားတော်သည်။ တာသံ၊ ထိုမန်းမတို့၏။ မိတဂီတဝါဒိတံ၊ ညင်းညင်းသာသာသီခြင်းဘီးခြင်းတီးမှုတ်ခြင်းကို။ သုဏိတွာ၊ နာ၍။ ပုရေယထာ၊ ရှေးကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ ဒါနိဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ နဝတ္တတိ၊ မကျင့်ပါခဲ့။ တာတ၊ ဘခင်။ သုဝဏ္ဏသံကန္တဓရာ၊ ရွှေတဘက်ဆင်ဝတ်ကုန်သော။ သုဝိဂ္ဂတာ၊ လွန်စွာသောဂုဏ်ဖြင့်ဖမ်းယူဆွဲငင်တတ်ကုန်ထသော။ အလင်္ကတာ၊ ခပ်သိမ်းသောတန်ဆာတို့ဖြင့် တန်ဆာဆင်ကုန်ထသော။ မာနုသိယာ၊ လူမိန်းမဖြစ်ကုန်လျက်။ အစ္ဆရူပမာ၊ နတ်သမီးနှင့်တူကုန်ထသော။ သေနာ၊ သောတ္တိသေနမင်းသားသည်။ ပိယာ၊ ချစ်အပ်ကုန်ထသော။ အနိန္ဒိတင်္ဂီယော၊ မကဲ့ရဲ့အပ်သော ကိုယ်အင်္ဂါလက္ခဏာရှိကုန်ထသော။ ခတ္တိယကညာ၊ မင်းသမီးတို့သည်။ နံ၊ ထိုဘခင်သားတော်ကို။ ပဋိလောဘယန္တိ၊ ဖြားယောင်းကုန်၏။ တာတ၊ ဘခင်။ သစေ၊ အကယ်၍။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ သမ္မာနယေ၊ အရိုအသေမြတ်နိုးတနာပြုအံ့။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ နစဝိမာနယေ၊ မရိုမသေ မထေမဲ့မြင်မပြုအံ့။ ပုရေယထာ၊ ရှေးကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်အံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ကျင့်သည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပုန၊ တဘန်။ ဝနေ၊ တော၌။ တံပတိံ၊ ထိုလင်ကို။ ဥဉ္ဆယ၊ သစ်သီးသစ်မြစ်ရှာမှီးခြင်းဖြင့်။ ဘရေ၊ မွေးကျွေးအံ့။ တာတ၊ ဘခင်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဣတောပိ၊ ဤဗာရာဏသီ ပြည်ထက်လည်း။ တတောတံဝနံ၊ ထိုတောသည်။ ဝရံ၊ မြတ်သည်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ တာတ၊ ဘခင်ရှင်ရသေ့။ ယံယာနာရီ၊ အကြင်မိန်းမသည်။ ဩဟိတေ၊ စီရင်အပ်သော။ ဝိပုလသ္မိံ၊ များမြတ်သော။ အန္နပါနေ၊ သမင်းအဖျော်ရှိသောအိမ်၌။ ဝိမဋ္ဌဘရဏာ၊ အလင်္ကတာ၊ ပြေပြစ်သောတန်ဆာဆင်ယင်လျက်။ ဝသတိ၊ နေရ၏။ ပဉ္စင်္ဂုပေတာ၊ အင်္ဂါငါးပါးကျေးဇူးနှင့်ပြည့်စုံ၏။ သာနာရီ၊ ထိုမိန်းမကို။ ပတိနောစ၊ လင်သည်ကား။ အပ္ပိယာ၊ မချစ်။ တဿာ၊ ထိုလင်မချစ်သော မယားအား။ တတော၊ ထိုလင်အိမ်၌သောထက်။ အဗဇ္ဈ၊ သေဆွဲ၍။ မရဏံ၊ သေခြင်းသည်။ ဝရံ၊ မြတ်၏။ အပိ၊ စင်စစ်။ စေ၊ အကယ်၍။ ယာ၊ အကြင်မိန်းမသည်။ ဒလိဒ္ဒါ၊ ဆင်းရဲ၏။ ကပဏာ၊ အထီးကျန်၏။ အနာဠိယာ၊ မှီခိုကိုးကွယ်ရာမရှိ။ ကဋာဒုတိယာ၊ ဖျာလျှင်နှစ်ခုမြောက်ရှိ၏။ သာ၊ ထိုမိန်းမကို။ ပတိနောစ၊ လင်သည်ကား။ ပိယာ

၆၈+၆၉+ချစ်မြတ်နိုး၏။ ကပဏာပိ၊ အထီးကျန်ငြားသော်လည်း။ အယမေဝ၊ ဤလင်ချစ်မြတ်နိုးသောမယားသည်သာလျှင်။ သေယျ၊ မြတ်၏။ အပ္ပိယာယ၊ လင်မချစ်သောမယားသည်။ ပဉ္စင်္ဂုပေတာယပိ၊ အင်္ဂါငါးပါးကျေးဇူးနှင့်ပြည့်စုံသော်လည်း။ နသေယျာ၊ မမြတ်။ တာတ၊ ချစ်သား။ ယာဣတ္တီ၊ အကြင်မိန်းမသည်။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ ဟိတာ၊ အစီးအပွားကိုအလိုရှိ၏။ သာဣတ္ထီ၊ ထိုယောကျ်ား၏ အစီးအပွားကိုအလိုရှိသောမိန်းမကို။ သုဒုလ္လဘာ၊ အလွန်ရခဲ၏။ ယောဘတ္တာ၊ အကြင်လင်သည်။ ဣတ္တိယာ၊ မယား၏။ ဟိတောစ၊ အစီးအပွားကိုလည်း အလိုရှိ၏။ သောဘတ္တာ၊ ထိုမယား၏ အစီးအပွားကို အလိုရှိသောလင်ကို။ ဒုလ္လဘော၊ ရခဲ၏။ တေ၊ သင်ချစ်သား၏။ ဘရိယာ၊ မယားသည်ကား။ ဟိတာစ၊ လင်၏ အစီးအပွားကိုလည်းအလိုရှိ၏။ သီလဝတီစ၊ သီလနှင့်ပြည့်စုံ၏။ ဇနိန္ဒ၊ မင်းမြတ်။ သမ္ဗုလာယံ၊ သမ္ဗုလာ၌။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ စရ၊ ကျင့်လော့။ ဘဒ္ဒေ၊ အချင်းမိဖုရား။ သစေ၊ အကယ်၍။ တုံဝံ၊ အရှင်မိဖုရားသည်။ ဝိပုလေ၊ များမြတ်ကုန်သော။ ဘောဂေါ၊ စည်းစိမ်ဥစ္စာတို့ကို။ အလဒ္ဓအလဘိတွာပိ၊ ရသော်လည်း။ ဣဿာဝတိဏ္ဏာ၊ ငြူစူခြင်းသို့သက်သည်ဖြစ်၍။ မရဏံ၊ သေခြင်းသို့။ ဥပေသိ၊ ကပ်ရလတ္တံ့။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်လည်းကောင်း။ တေဣမာရာဇာကညာစ၊ ဤမင်းသမီးအပေါင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ သဗ္ဗေဝ၊ အလုံးစုံသောငါတို့သည်သာလျှင်။ တေ၊ သင်၏။ ဝစနကရာ၊ စကားကိုလိုက်နာကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘဝါမ၊ ဖြစ်ပါကုန်အံ့။ နဝမံ၊ ကိုးခုမြောက်သော။ သမ္မုလာဇာတကံ၊ သမ္ဗုလာဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၁၀။ ဘဏ္ဍုတိန္ဒုကဇာတ်။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ အပ္ပမာဒေါ၊ မမေ့မလျော့ခြင်းသည်။ အမတံအမတဿ၊ သေခြင်းကင်းသော အမြိုက်နိဗ္ဗာန်၏။ ပဒံ၊ အကြောင်းတည်း။ ပမာဒေါ၊ မေ့လျော့ခြင်းသည်။ မစ္စုနော၊ အဖန်တလဲလဲသေခြင်း၏။ ပဒံ၊ အကြောင်းတည်း။ အပ္ပမတ္တာ၊ မမေ့မလျော့ကုန်သောသူတို့သည်။ နမိယျန္တိ၊ မသေသည်မည်ကုန်၏။ ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ ပမတ္တာ၊ မေ့လျော့ကုန်၏။ တေ၊ ထိုမေ့လျော့ကုန်သောသူတို့သည်။ မတာယထာ၊ သေသည်နှင့်တူကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ မဒါ၊ အနာကင်းသောမာန်၊ အရွယ်ကောင်းသောမာန်၊ အသက်ရှည်သောမာန်၊ ယစ်ခြင်းကြောင့်။ ပမာဒါ၊ မေ့လျော့ခြင်းသည်။ ဇာယေထ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ပမာဒါ၊ မေ့လျော့ခြင်း

၆၉+၇၀+ ကြောင့်။ ခယော၊ အဆွေအမျိုးဥစ္စာအသက်ကုန်ခြင်းသည်။ ဇာယတေ၊ ဖြစ်၏။ ခယာ၊ ဥစ္စာအခြံအရံကုန်ခြင်းကြောင့်။ ပဒေါသာ၊ အပြစ်တို့သည်။ ဇာယန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘာရဓ၊ ဘာရဓအမည်တော်ရှိသော။ ဥသဘ၊ မင်းမြတ်။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ မာပမာဒေါ၊ မမေ့မလျော့လင့်။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ ပမာဒိနော၊ မေ့လျော့ခြင်းရှိကုန်သော။ ခတ္တိယာ၊ မင်းတို့သည်။ အတ္ထံ၊ အစီးအပွားကိုလည်းကောင်း။ ရဋ္ဌံ၊ တိုင်းပြည်ကိုလည်းကောင်း။ ဇိဏ္ဏာဝိနဋ္ဌာ၊ ဖျက်ဆီးသည်မည်ကုန်၏။ အထော၊ ထို့အပြင်။ ဂါမိနောပိ၊ ရွာစားတို့သည်လည်းကောင်း။ ဂါမာ၊ ရွာ၌နေသာသူတို့သည်လည်းကောင်း။ ဇိဏ္ဏာ၊ ယုတ်ကုန်၏။ ပဟာဒိနော၊ မေ့လျော့ခြင်းရှိကုန်သော။ အနဂါရာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဇိဏ္ဏာ၊ ဥစ္စာစည်းစိမ်မှယုတ်ကုန်၏။ ရဋ္ဌဝဍ္ဎန၊ ပြည်တိုင်းကား၏ အစီးအပွားကိုဆောင်တော်မူတတ်သော။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ပမတ္တဿ၊ မေ့လျော့သော။ ခတ္တိယဿ၊ ပြည့်ရှင်မင်း၏။ ရဋ္ဌသ္မိံ၊ တိုင်းပြည်၌။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ ဘောဂါ၊ စည်းစိမ်တို့သည်။ ဝိနဿန္တိ၊ ပျက်စီးကုန်၏။ တံ၊ ထိုမေ့လျော့ခြင်းကို။ ရညော၊ ပြည့်ရှင်မင်း၏။ အဃံ၊ ဆင်းရဲခြင်း၏ အကြောင်းဟူ၍။ ဝုစ္စတေ၊ ဆိုအပ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ အတိဝေလံ၊ အပိုင်းအခြားကိုလွန်၍။ တွံ၊ အရှင်မင်းကြီးသည်။ ယံပမဇ္ဇသိ၊ အကြင်မေ့လျော့၏။ ဧသော၊ ဤသို့မေ့လျော့ခြင်းသည်။ နဓမ္မော၊ ရှေးမင်းတို့၏ အကျင့်သဘောမဟုတ်။ တေ၊ အရှင်မင်းကြီး၏။ ဣဒ္ဓံ၊ ထမင်းအဖျော်စသည်နှင့်ပြည်စုံသော။ ဖီတံ၊ ရွှေငွေစသည်ဖြင့်ကြွယ်ဝသော။ နံဇနပ္ပဒံ၊ ထိုဇနပုဒ်ကို။ စောရာ၊ ခိုးသူတို့သည်။ ဝိဒ္ဓံသယန္တိ၊ လုယက်ဖျက်ဆီးကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ တေ၊ အရှင်မင်းကြီး၏။ ပုတ္တာ၊ သားတို့သည်။ ပဝေဏိပါလကာ၊ အစဉ်အဆက်ကိုစောင့်နိုင်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ နဘဝိဿန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ ဟိရညနိဓာနိယာ၊ ရွှေတိုက်တို့သည်။ နဘဝိဿန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ ရဋ္ဌေ၊ တိုင်းပြည်၌ မူလည်း။ ဝိလုပ္ပမာနမှီ၊ လုယက်ဖျက်ဆီးသည်ရှိသော်။ သဗ္ဗဘောဂေဟိ၊ အလုံးစုံသော စည်းစိမ်ဥစ္စာတို့မှ။ တွံ၊ ရှင်မင်းကြီးသည်။ ဇီယျသိ၊ ယုတ်၏။ ခတ္တိယ၊ ရေမြေအရှင်။ သဗ္ဗဘောဂပရိဇိဏ္ဏံ၊ အလုံးစုံသောစည်းစိမ်ဥစ္စာမှယုတ်သောသူကို။ ရာဇာနံဝါပိ၊ မင်းပင်ဖြစ်ငြားသော်လည်း။ ဉာတိမိတ္တာစ၊ အဆွေအမျိုးအဆွေခင်ပွန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ သုဟဇ္ဇာစ၊ ချစ်သောသူတို့သည်လည်းကောင်း။ တံ၊ ထိုဥစ္စာစည်းစိမ်ပျက်စီးသောမင်းကို။

၇၀+၇၁+ ကို။ မာနိယံ၊ သိအပ်၏ဟူ၍။ နမညန္တိ၊ မအောက်မေ့ကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ တမေဝ၊ ထိုမင်းကိုသာလျှင်။ ဥပဇီဝန္တော၊ မှီ၍ အသက်မွေးကုန်သော။ ဟတ္ထာရောဟာ၊ ဆင်စီးသူရဲတို့သည်လည်းကောင်း။ အဏိကဋ္ဌာ၊ မင်းကြီးသက်တော်စောင့်တို့သည်လည်းကောင်း။ ရထိကာ၊ ရထားစီးသူရဲတို့သည်လည်းကောင်း။ ပတ္တိကာရကာ၊ ခြေသည်သူရဲတို့သည်လည်းကောင်း။ တံ၊ ထိုမင်းဆင်းရဲကို။ မာနိယံ၊ သိအပ်၏ ဟူ၍။ နမညန္တိ၊ မအောက်မေ့ကုန်။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ အသံဝိဟိတကမ္မန္တံ၊ အစုံစမ်းမဆင်ခြင်ဘဲအမှုကိုပြုတတ်သော။ ဗာလံ၊ မိုက်စွာသော။ ဒုမ္မန္တိမန္တိနံ၊ အလွန်မသိသေးသော။ ဒုမ္မေဓံ၊ ပညာနည်းသော။ ရာဇာနံ၊ မင်းကို။ သိရီ၊ ဘုန်းကြက်သရေသည်။ ဇဟတိ၊ စွန့်၏။ ကိမိဝ၊ အဘယ်ကဲ့သို့နည်းဟူမူကား။ ဥရဂေါ၊ မြွေသည်။ ဇိဏ္ဏံ၊ ဟောင်းလေပြီးသော။ တစံ၊ အရေကို။ ဇဟိတိ ဣဝ၊ စွန့်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ သုသံဝိဟိတကမ္မန္တံ၊ ကောင်းစွာစုံစမ်းဆင်ခြင်၍ အမှုကိုပြုတတ်သော။ ကာလုဋ္ဌာယိ၊ သင့်သောအခါ၌ လုံ့လပြုလေ့ရှိသော။ အတန္ဒိတံ၊ မပျင်းမရှိသော။ ရာဇာနံ၊ မင်းအား။ သဥသဘာ၊ ဥသဘနှင့်တကွကုန်သော။ ဂါဝေါ၊ နွားတို့သည်။ အဘိဝဍ္ဎန္တိ ဣဝ၊ ပွားကုန်သကဲ့သို့။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ ဘောဂေါ၊ စည်းစိမ်ဥစ္စာတို့သည်။ ဝဍ္ဎန္တိ၊ ပွားများကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဥပဿုတိ၊ ပြည်သူတို့အနီးသို့ကပ်၍ နားထောင်လျက်။ ရဋ္ဌေ၊ တိုင်းပြည်၌လည်းကောင်း။ ဇနပဒေ၊ ဇနပုဒ်၌လည်းကောင်း။ စရ၊ ကြွတော်မူလော့။ တတ္ထ၊ ထိုပြည်ရွာဇနပုဒ်၌။ ဒိသွာစ၊ မြင်၍ လည်းကောင်း။ သုတွာစ၊ ကြား၍လည်းကောင်း။ တတော၊ ထိုမြင်ရာကြားရာမှ။ တွံ၊ ရှင်မင်းကြီးသည်။ ပဋိပဇ္ဇသိ၊ ကျင့်ရပါလတ္တံ့။ အဇ္ဇ၊ ယခုအခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကဏ္ဋကေန၊ ဆူးဖြင့်။ သမပ္ပိတော၊ နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ ဝေဓေမိယထာ၊ ဆင်းရဲခံရသကဲ့သို့။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ သင်္ဂါမေ၊ စစ်မြေအရပ်၌။ သရမပ္ပိတော၊ မြှားစူးသည်ဖြစ်၍။ ပဉ္စလော၊ ပဉ္စလင်းမင်းသည်။ ဝေဓေ၊ ဆင်းရဲ ခံရပါစေသတည်း။ မဟလ္လက၊ လူအို။ တွံ၊ သင်သည်။ ဇိဏ္ဏော၊ အိုသည်ဖြစ်၍။ ဒုဗ္ဗလစက္ခု၊ မျက်စိအမြင်နည်းသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ရူပံ၊ ရူပါရုံကို။ သာဓု၊ ကောင်းစွာ။ နပဿသိ၊ သင်မမြင်။ တေန၊ ထိုသို့ကောင်းစွာမမြင်သောကြောင့်။ တံ၊ သင့်ကို။ ကဏ္ဋကော၊ ဆူးသည်။ ယံမဂ္ဂေယျ၊ အကြင်စူးရာ၏။ တတ္ထ၊ ထိုသို့ဆူးစူးရာ၌။ ဗြဟ္မဒတ္တဿ၊ ဗြဟ္မဒတ်မင်းအား။ ကိံ၊ အဘယ်အပြစ်ရှိသနည်း။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ သောအဟံ၊ ထိုငါသည်။ မဂ္ဂေ၊ ဆူးရှိ

၇၁+၇၂+ သောခရီး၌။ ပတိတော၊ လဲသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ ဧတ္ထ၊ ဤငါကိုဆူးစူးရာ၌။ ဗြဟ္မဒတ္တဿ၊ ဗြဟ္မဒတ်မင်းအား။ ဗဟု၊ အပြစ်များစွာ၏။ ဇနပဒါ၊ ဇနပုဒ်ပြည်ရွာကို။ အရက္ခိတာ၊ မစောင့်ရှောက်ပါကုန်။ အဓမ္မဗလိနာ၊ မတရားသောအခွန်ဖြင့်။ ဟတာ၊ နှိပ်စက်ညှဉ်းဆဲအပ်ကုန်၏။ ဟိသစ္စံ၊ ထိုစကားသည်မှန်၏။ ရတ္တိံ၊ ညဉ့်၌။ စောရာ၊ ခိုးသူတို့သည်။ ခါဒန္တိ၊ လုယက်ကုန်၏။ ဒိဝါ၊ နေ့၌။ တုဏ္ဍိယာ၊ အခွန်တောင်းသောမင်းချင်းတို့သည်။ ခါဒန္တိ၊ လုယက်ဖျက်ဆီးကုန်၏။ ကူဋရာဇဿ၊ စဉ်းလဲစဉ်းစားယုတ်မာသောမင်း၏။ ရဋ္ဌသ္မိံ၊ တိုင်းနိုင်ငံ၌။ အဓမ္မိကော၊ တရားမစောင့်သော။ ဇနော၊ လူသည်။ ဗဟု၊ များစွာ၏။ တာတ၊ ချစ်သားပုဏ္ဏား။ ဧတာဒိသေ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဘယေ၊ ဘေးသည်။ ဇာတေ၊ ဖြစ်လတ်သောကြောင့်။ ဝနေ၊ တော၌။ ကဏ္ဋကံ၊ ဆူးကို။ အာဟရန္တာ၊ ဆောင်ယူကုန်၍။ နိလ္လေနကာနိ၊ ပုန်းအောင်းရာတို့ကို။ ကုဗ္ဗန္တိ၊ ပြုရကုန်၏။ ယဿရညော၊ အကြင်ဗြဟ္မဒတ်မင်း၏။ ရဋ္ဌသ္မိံ၊ တိုင်းနိုင်ငံ၌။ ကုမာရိကာ၊ သတို့သမီးတို့သည်။ အပ္ပတိယာ၊ လင်မရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဇိယျန္တိ၊ အိုရကုန်၏။ တာ၊ ထိုငါ့သမီးနှစ်ယောက်တို့သည်။ သသာမိကာ၊ လင်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဿုဘဝန္တိ၊ အကယ်၍ဖြစ်ကုန်အံ့။ မံ၊ ငါကို။ ပေါသျေယျုံ၊ မွေးမြူကုန်ရာ၏။ ဗြဟ္မဒတ္တော၊ ဗြဟ္မဒတ်အမည်ရှိသော။ အယံရာဇာ၊ ဤမင်းသည်။ ကဒါဿု၊ အဘယ်အခါ၌။ မရိဿတိနာမ၊ သေပါလတ္တံ့နည်း။ အနတ္ထပဒကောဝိဒေ၊ အကြောင်းအရာအဟုတ်သည်၌ လိမ္မာသော။ ဇမ္မိ၊ သူယုတ်မာ။ တေ၊ သင်သည်။ ဒုဗ္ဘာသိတံ၊ မကောင်းသောစကားကို။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုဘိ၏။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ကုမာရီနံ၊ သတို့သမီးတို့၏။ ဘတ္တာရံ၊ လင်ကို။ ကုတော၊ အဘယ်အရပ်၌။ ပရိယေသတိ၊ ရှာ၍ပေးရမည်နည်း။ ဗြဟ္မေ၊ ပုဏ္ဏား။ မေ၊ ငါသည်။ ဒုဗ္ဘာသိတံ၊ မကောင်းသောစကားကို။ နဝုတ္တံ၊ မဆို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကောဝိဒတ္တပဒါ၊ အကြောင်းအရာ၌လိမ္မာ၏။ တဿ၊ ထိုမင်းသည်။ ဇနပဒါ၊ ဇနပုဒ်ပြည်ရွာတို့ကို။ အရက္ခိတာ၊ မစောင့်ရှောက်ပါကုန်။ အဓမ္မဗလိနာ၊ အဓမ္မဖြစ်သောအခွန်အတုတ်ဖြင့်။ ဟတာ၊ နှိပ်စက်ညှဉ်းဆဲအပ်ကုန်၏။ ဟိသစ္စံ၊ ထိုစကားသည်မှန်၏။ ရတ္တိံ၊ ညဉ့်အခါ၌။ စောရာ၊ ခိုးသူတို့သည်။ ခါဒန္တိ၊ လုယက်ဖျက်ဆီးကုန်၏။ ဒိဝါ၊ နေ့၌။ တုဏ္ဍိယာ၊ အခွန်တောင်းသောမင်းချင်းတို့သည်။ ခါဒန္တိ၊ လုယက်ဖျက်ဆီးကုန်၏။ ကူဋရာဇဿ၊ စဉ်းလဲစဉ်းစားယုတ်မာသောမင်း၏။ ရဋ္ဌသ္မိံ၊ တိုင်းကားပြည်ရွာ၌။ အဓမ္မိကော၊ တရားမစောင့်သော။ ဇနော၊ လူသည်။ ဗဟု၊ များ

၇၂+၇၃+စွာ၏။ ဒုဇ္ဇိဝေ၊ မကောင်းသဖြင့်အသက်မွေးခြင်းရှိသော တိုင်းကားပြည်ရွာ၌။ ဒါရေ၊ သားမယားတို့ကို။ ဒုဗ္ဘရေ၊ မွေးနိုင်ခဲသည်ရှိသော်။ ကုမာရိယ၊ သတို့သမီးတို့သည်။ ဘတ္တာ၊ လင်ကို။ ကုတော၊ အဘယ်မှ။ လဘိဿန္တိ၊ ရနိုင်ကုန်လတ္တံ့နည်း။ သာလိယော၊ သာလိယအမည်ရှိသောနွားသည်။ သာလိယော၊ သာလိယအမည်ရှိသောနွားသည်။ ဖာလေန၊ ထွန်သွားဖြင့်။ ဟတော၊ ခတ်မိသည်ဖြစ်၍။ ကပဏော၊ ဆင်းရဲစွာ။ သေတိယထာ၊ လည်းလျက်ကဲ့သို့။ ဧဝံ၊ ဤငါနွားအတူ။ ပဉ္စာလော၊ ပဉ္စာလမင်းသည်။ သင်္ဂါမေ၊ စစ်မြေ၌။ သတ္တိယာ၊ လှံမဖြင့်။ ဟတော၊ ထိုးမိသည်ဖြစ်၍။ သယတု၊ လဲပါစေသတည်း။ ဇမ္မ၊ သူယုတ်။ ယောတွံ၊ အကြင်သင်သည်။ အတ္တနော၊ မိမိအား။ အပ္ပရဇ္ဈိတွာ၊ မပြစ်မှားဘဲလျက်။ ရာဇာနံ၊ မင်းကို။ သပသိ၊ ကျိန်ဆဲ၏။ သောတုဝံ၊ ထိုသင်သည်။ အဓမ္မေန၊ အကြောင်းမဟုတ်သဖြင့်။ ဗြဟ္မဒတ္တဿ၊ ဗြဟ္မဒတ်မင်းအား။ ကုဇ္ဈသိ၊ အမျက်ထွက်ဘိ၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဓမ္မေန၊ ဟုတ်မှန်သောသဘောဖြင့်။ ဗြဟ္မဒတ္တဿ၊ ဗြဟ္မဒတ်မင်းအား။ ကုဇ္ဈာမိ၊ အမျက်ထွက်၏။ တဿ၊ ထိုမင်းသည်။ ဇနပဒါ၊ ဇနပုဒ်ပြည်ရွာတို့ကို။ အရက္ခိတာ၊ မစောင့်ရှောက်အပ်ကုန်။ အဓမ္မဗလိနာ၊ အဓမ္မဖြစ်သော အခွန်အတုတ်ဖြင့်။ တဟာ၊ နှိပ်စက်ညှဉ်းဆဲအပ်ကုန်၏။ ဟိသစ္စံ၊ ထိုမင်းတရားမစောင့်ဟုငါဆိုသောစကားသည်မှန်၏။ ရတ္တိံ၊ ညဉ့်၌။ စောရာ၊ ခိုးသူတို့သည်။ ခါဒန္တိ၊ လုယက်ဖျက်ဆီးကုန်၏။ ဒိဝါ၊ နေ့၌။ တုဏ္ဍိယာ၊ အခွန်တောင်းသောမင်းချင်းတို့သည်။ ခါဒန္တိ၊ လုယက်ဖျက်ဆီးကုန်၏။ ကူဋရာဇဿ၊ စဉ်းလဲစဉ်းစားယုတ်မာစွာသောမင်း၏။ ရဋ္ဌသ္မိံ၊ တိုင်းနိုင်ငံ၌။ အဓမ္မိကော၊ တရားမစောင့်သော။ ဇနော၊ လူသည်။ ဗဟု၊ များစွာ၏။ ရေ၊ ဟယ်ပုဏ္ဏား။ သာ၊ ထိုမင်းပို့သောမိန်းမသည်။ ပုန၊ တဘန်။ ပက္ကာနုန၊ ထမင်းချက်ပြန်ရသည်ထင်၏။ ဝိကောလေ၊ အခါမဟုတ်သည်၌။ ဘတ္တံ၊ ထမင်းကို။ အာဟရိ၊ ပို့လာ၏။ ဘတ္တာဟာရိံ၊ ထမင်းပို့လာသောသူကို။ အပေက္ခနော၊ ကြည့်မျှော်သည်ဖြစ်၍။ သာလိယော၊ ငါနွားသာလိယကို။ ဖာလေန၊ ထွန်သွားဖြင့်။ ဟတော၊ ခပ်မိ၏။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဟတောယထာစ၊ နွားမကန်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ မေ၊ ငါ၏။ ခီရံ၊ နို့ရည်အိုးသည်။ ပဝဋ္ဋိတံယထာစ၊ လိမ့်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ သင်္ဂါမေ၊ စစ်မြေ၌။ အသိနာ၊ သန်လျက်ဖြင့်။ ဟတော၊ ခုတ်ဖြတ်သည်ဖြစ်၍။ ပဉ္စာလော၊ ပဉ္စလမင်းသည်။ ဟညတု၊ သေပါစေသတည်း။ ဘောပုရိသ၊ အိုယောကျ်ား။ ပသု၊ နွားမသည်။ ခီရံ၊ နို့ရည်ကို။ ယံဆဋ္ဋေတိ၊ အကြင်စွန့်၏။ ပသုပလဉ္စ

၇၃+၇၄+နွားကျောင်းသားကိုလည်း။ ယံဝိဟိံသတိ၊ အကြင်ကျောက်ကန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုနို့ရည်စွန့်ရာနွားကန်ရာ၌။ ဗြဟ္မဒတ္တဿ၊ ဗြဟ္မဒတ်မင်းအား။ ကိံဒေါသော၊ အဘယ်အပြစ်ရှိသနည်း။ ဘဝံ၊ သင်သည်။ ယံဂရဟတော၊ အကြင်ကဲ့ရဲ့၏။ ဧတံဂရဟံ၊ ထိုသို့ကဲ့ရဲ့ခြင်းသည်။ နောယုတ္တံ၊ မသင့်။ ဗြဟ္မေ၊ ပုဏ္ဏား။ ပဉ္စာလော၊ ပဉ္စာလမင်းကို။ ဂါရယှော၊ ကဲ့ရဲ့အပ်၏။ ဗြဟ္မဒတ္တဿ၊ ဗြဟ္မဒတ်အမည်ရှိသော။ ရာဇိနော၊ ပဉ္စာလမင်းသည်။ ဇနပါဒ၊ ဇနပုဒ်ပြည်ရွာတို့ကို။ အရက္ခိတ၊ အစောင့်အရှောက်မပြုအပ်ကုန်။ အဓမ္မဗလိနာ၊ မတရားသောအခွန်အတုတ်ဖြင့်။ ဟတာ၊ နှိပ်စက်ညှဉ်းဆဲအပ်ကုန်၏။ ဟိသစ္စံ၊ ထိုစကားသည်မှန်၏။ ရတ္တိံ၊ ညဉ့်၌။ စောရာ၊ ခိုးသူတို့သည်။ ခါဒန္တိ၊ လုယက်ဖျက်ဆီးကုန်၏။ ကူဋရာဇဿ၊ စဉ်းလဲစဉ်းစားယုတ်မာစွာသောမင်း၏။ ရဋ္ဌသ္မိံ၊ တိုင်းပြည်နိုင်ငံ၌။ အဓမ္မိကော၊ တရားမစောင့်သော။ ဇနော၊ လူသည်။ ဗဟု၊ များစွာ၏။ အယံဂါဝီ၊ ဤနွားမသည်။ စဏ္ဍာ၊ ကြမ်းကြုတ်၏။ အာကဍ္ဎနာ၊ ပြေးတတ်သောအလေ့ရှိ၏။ တံဂါဝိံ၊ ထိုနွားမကို။ ပရေ၊ ရှေး၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ နဒုဟာမသေ၊ နို့မညှစ်ကုန်။ အဇ္ဇ၊ ယခုအခါ၌ကား။ ခီရကာမေဟိ၊ နို့ရည်ကိုအလိုရှိကုန်သော အခွန်တောင်းမင်းချင်းတို့သည်။ ဥပဒ္ဒုတာ၊ နှိပ်စက်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဒေါဟာမ၊ နို့ညှစ်ရကုန်၏။ အယံဂါဝီ၊ ဤနွားမသည်။ ကပဏာ၊ ဆင်းရဲသည်ဖြစ်၍။ ဝိပုတ္တာ၊ သားငယ်မှကင်းသည်ဖြစ်၍။ ပရိဓာဝတိယထာ၊ ထိုမှဤမှမြတ်တမ်းလျက်ပြေးသွားသကဲ့သို့။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ ပဉ္စာလော၊ ပဉ္စာလမင်းသည်။ ဝိပုတ္တော၊ သားနှင့်ကင်းသည်ဖြစ်၍။ ကန္ဒတု၊ ငိုရပါစေသတည်း။ ဝိပ္ပသုက္ခတု၊ သားနှင့်ကင်းလျက်။ ခြောက်ကပ်စေသတည်း။ တာတ၊ အမောင်တို့။ ပသု၊ နွားသည်။ ပသုပါလဿ၊ နွားကျောင်းသားသည်။ ရက္ခန္တဿေဝ၊ ကျောင်းစဉ်ပင်လျှင်။ ယံသဗ္ဘမေယျဝါ၊ အကြင်ပြေးမူလည်းပြေးရာ၏။ ယံရဝေယျဝါ၊ အကြင်မြတ်တမ်းမူလည်းမြတ်တမ်းရာ၏။ ဣဓ၊ ဤနွားမပြေးရာမြတ်တမ်းရာ၌။ ဗြဟ္မဒတ္တဿ၊ ဗြဟ္မဒတ်အမည်ရှိသော။ ရာဇိနော၊ ပဉ္စာလမင်းအား။ ကောအပရာဓော၊ အဘယ်အပြစ်သည်။ အတ္ထိနု၊ ရှိမည်နည်း။ မဟာဗြဟ္မေ၊ ပုဏ္ဏားကြီး။ ဗြဟ္မဒတ္တဿ၊ ဗြဟ္မဒတ်မင်းအား။ အပရာဓော၊ အပြစ်သည်။ ဗဟု၊ များစွာ၏။ ရာဇိနော၊ မင်းသည်။ ဇနပါဒ၊ ပြည်ရွာဇနပုဒ်တို့ကို။ အရက္ခိတာ၊ မစောင့်ရှောက်အပ်ကုန်။ အဓမ္မဗလိနာ၊ မဟုတ်မမှန်အဓမ္မဖြစ်သောအခွန်အတုတ်ဖြင့်။ ဟတာ၊ နှိပ်စက်ညှဉ်းဆဲအပ်ကုန်၏။

၇၄+၇၅+ ဟိသစ္စံ၊ ထိုမင်းတရားမစောင့်ဟုငါတို့ဆိုစကားသည်မှန်၏။ ရတ္တိံ၊ ညဉ့်၌။ စောရာ၊ ခိုးသူတို့သည်။ ခါဒန္တိ၊ လုယက်ဖျက်ဆီးကုန်၏။ ဒိဝါ၊ နေ့၌။ တုဏ္ဍိယာ၊ အခွန်တောင်းသောမင်းချင်းတို့သည်။ ခါဒန္တိ၊ လုယက်ဖျက်ဆီးကုန်၏။ ကူဋရာဇဿ၊ စဉ်းလဲစဉ်းစားယုတ်မာစွာသောမင်း၏။ ရဋ္ဌသ္မိံ၊ တိုင်းပြည်နိုင်ငံ၌။ အဓမ္မိကော၊ တရားမစောင့်သော။ ဇနော၊ လူသည်။ ဗဟု၊ များစွာ၏။ ကထံနောကထံနု၊ အဘယ်ကြောင့်။ အသိကောသတ္ထာ၊ သန်လျက်အိမ်အလို့ငှာ။ ခီရပါ၊ နို့စို့သားဖြစ်သော။ ပဇာ၊ နွားသငယ်ကို။ အဓမ္မသေဝကေဟိ၊ သူယုတ်တို့အကျင့်ကိုမှီဝဲလေ့ရှိကုန်သောမင်းချင်းတို့သည်။ ဟညတေ၊ သတ်အပ်လေသနည်း။ ဂါမိကေဟိ၊ ရွာ၌ နေကုန်သောကျီးတို့သည်။ အရညဇော၊ တော၌ ဖြစ်သော။ အဟံ၊ ငါကို။ အဇ္ဇ၊ ယခုအခါ၌။ ခဇ္ဇော၊ ခဲအပ်သည်။ အမှိယထာ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ ယုဒ္ဓေ၊ စစ်ထိုးရာ၌။ ဟတော၊ သတ်အပ်သည်ဖြစ်၍။ သပုတ္တကော၊ သားနှင့်တကွသော။ ပဉ္စာလော၊ ပဉ္စာလမင်းကို။ ကာကိဂိဇ္ဈေဟိ၊ ကျီးလင်းတတို့သည်။ ခဇ္ဇတု၊ ခဲပါစေသတည်း။ ဘောမဏ္ဍူက၊ အိုဘား။ ရာဇာနော၊ မင်းတို့သည်။ မနုဿလောကေ၊ လူ့ပြည်၌။ သဗ္ဗဘူတေသု၊ အလုံးစုံသောသတ္တဝါတို့၌။ ရက္ခံ၊ အစောင့်အရှောက်ကို။ နဝိဓေန္တိ၊ မစီရင်ကုန်။ တာဒိသံ၊ သင်ကဲ့သို့သောဘားကို။ ဇီဝံ၊ အရှင်ပင်လျှင်။ ဓင်္ကာ၊ ကျီးတို့သည်။ အဒေယျုံ၊ စားကုန်ရာ၏။ ဧတ္တာဝတာ၊ ဤသို့သင်ကဲ့သို့သောဘားကိုစားကာမျှဖြင့်။ ရာဇာ၊ မင်းကို။ နအဓမ္မစာရိယံ၊ တရားကိုမကျင့်ဟုမဆိုသာချေ။ ဗြဟ္မစာရီ၊ မြတ်သောအကျင့်ရှိသော ပုဏ္ဏား။ တွံ၊ သင်သည်။ ခတ္တိယဿ၊ မင်းယုတ်၏။ အနုပ္ပိယံ၊ ချစ်ဖွယ်သောစကားကို။ ဘာသတိ၊ ပြောဆိုဘိ၏။ အဓမ္မရူပေါဝတ၊ တရားမစောင့်သည်နှင့်တူစွတကား။ ပုတုပ္ပဇာယ၊ များစွာသောသတ္တဝါကို။ ဝိလုပ္ပမာနာယ၊ လုယက်ဖျက်ဆီးသည်ဖြစ်၍။ ပရမပ္ပမာဒံ၊ အလွန်မေ့လျော့သော။ ရာဇံ၊ မင်းကို။ ပူဇေသိ၊ ခြီးမွမ်းဘိ၏။ ဗြဟ္မေ၊ ပုဏ္ဏား။ ဣမံ၊ ဤတိုင်းပြည်သည်။ သုရဇ္ဇတံ၊ ဝပြောသာယာသောပြည်သည်။ သစေသိယာ၊ အကယ်၍ဖြစ်ငြားအံ့။ ဣမံရဋ္ဌံ၊ ဤတိုင်းပြည်သည်။ ဖီတံ၊ ဝပြောစည်ပင်သည်။ ပူရိတံ၊ ပြည့်စုံသောကောက်ရှိသည်။ ဝိပ္ပသန္နံ၊ အထူးသဖြင့်ကြည်ညိုဖွယ်ရှိသည်။ သစေသိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ကာကာ၊ မနှစ်သက်ဖွယ်သောအသံကိုပြုတတ်ကုန်သော။ ဓင်္ကာ၊ ကျီးတို့သည်။ ဗလိံ၊ ပူဇော်ပသရာ၌။ အဂ္ဂပိဏ္ဍံ၊ မြတ်သောထမင်းစိုင်ကို။ ဘုတွာ၊ စားရကုန်သည်ရှိသော်။ မာဒိသံ၊ ငါကဲ့သို့သောဘားကို။ ဇိဝံ၊ အရှင်

၇၅+ ၇၆+ လတ်လတ်။ နအဒေယျုံ၊ မစားကုန်ရာ။ ဒသမံ၊ ဆယ်ခုမြောက်သော။ ဘဏ္ဍုတိန္ဒုကဇာတကံ၊ ဘဏ္ဍုတိန္ဒုကဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ တိံသနိပါတံ၊ တိံသနိပါတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ တဿ၊ ထိုတိံသနိပါတ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ ကိံ ဆန္ဒ၊ ကိံဆန္ဒဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ကုမ္ဘ၊ ကုမ္ဘဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ဇယဒိသ၊ ဇာယဒိသဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ဆဒ္ဒန္တ၊ ဆဒ္ဒန္တဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ အထ၊ ထိုမှတပါး။ ပဏ္ဍိတသမ္ဘဝ၊ ပညာရှိသမ္ဘဝဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ သိရကပိ၊ မဟာကပိဇာတ်လည်းကောင်း။ ဒကရက္ခဒ၊ ဒကရက္ခသဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ပဏ္ဍရနာဂဝရော၊ ပဏ္ဍရနာဂရာဇဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ အထ၊ ထိုမှတပါး။ သမ္ဘူလတိဏ္ဍုကဒေဝသုတော၊ သမ္ဘူလဇာတ် ဘဏ္ဍုတိန္ဒုကဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့တည်း။ ပါဌဇာတ် တိံသနိပါတ် ပါဠိတော် နိသျပြီး၏။