ဇာတကပါဠိတော်နိဿယ (ဒုတိယော ဘာဂေါ)

ဇာတကပါဠိတော်နိဿယ (ဒုတိယော ဘာဂေါ)

ဇာတကပါဠိဒုတိယအုပ်

စတ္တာလီသနိပါတ်

၅၂. တေသကုဏဇာတ်

သကုဏ၊ ဝေဿန္တရာမည်ရသားငှက်လှ။ တေ၊ သင်ချစ်သားအား။ ဘဒ္ဒံ၊ ကောင်းမြတ်လှစွာမင်္ဂလာသည်။ အတ္ထု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဝေဿန္တံရံ၊ ဆန်းကြယ်ပျောက်ကျားသောအတောင်တို့ဖြင့် ဖုံးလွှမ်းအပ်သောကြောင့် ဝေဿန္တရာအမည်ရှိသော။ တံ၊ သင်ချစ်သားကို။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေးပါအံ့။ ရဇ္ဇံ၊ မင်းအဖြစ်ကို။ ကာရေတုကာမေန၊ ပြုလိုသောသူသည်။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေးပါအံ့။ ရဇ္ဇံ၊ မင်းအဖြစ်ကို။ ကာရေတုကာမေန၊ ပြုလိုသောသူသည်။ ကိံ သုကိစ္စံ၊ အဘယ်အမှုကို။ ကတံ၊ ပြုရခြင်းသည်။ ဝရံ၊ မြတ်သနည်း။ တာတ၊ ချစ်သားဝေဿန္တရာ။ တွံ၊ သင်ချစ်သားသည်။ ကထေဟိ၊ ဖြေပါလော။ ဗာရာဏသိဂ္ဂဟော၊ ဗာရာဏသီပြည်သား လူအများကို လေးပါးသော သင်္ဂဟဝတ္ထုဖြင့် ခြီးမြင့်တော်မူတတ်သော။ ကံသော၊ ကံသအမည်တော်ရှိသော။ တာတော၊ ခမည်းတော်မင်းမြတ်သည်။ ဝတ၊ စင်စစ်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဝသန္တော၊ နေတော်မူလျက်။ စိရဿံ၊ ကြာမြင့်စွာ။ ပမတ္တော၊ မေ့တော်မူလျက်။ အပ္ပမတ္တံ၊ မမေ့မလျော့သော။ ပုတ္တံ၊ သားတော်ဖြစ်သော။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ပိတာ၊ မွေးမြူပေသောခမည်းတော်မင်းမြတ်သည်။ အဇ္ဇ၊ ယခုမှ။ အစောဒယိ၊ မေးတော်မူဘိ၏။ တာတ၊ ခမည်းတော်မင်းမြတ်ဗြဟ္မဒတ်။ ရာဇာနာမ၊ မင်းမည်သည်ကား။ ပဌမေနေဝ၊ မဆွကသာလျှင်။ ဝိတထံ၊ မမှန်စကားမုသားဆိုခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ကောဓံ၊ အမျက်ထွက်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဟာသံ၊ ပေါ်လွင်ရွှင်မြူးခြင်းကိုလည်းကောင်း။ နိဝါရယေ၊ ကြဉ်ရှောင်ရာ၏။ တတော၊ ထိုနောင်မှ။ ကိစ္စာနိ၊ တိုင်းနိုင်ငံသူတို့၏ စီရင်ဘွယ်ကိစ္စတို့ကို။ ကာရေယျ၊ စီရင်ဆုံးဖြတ်ရာ၏။ ခတ္တိယ၊ ခမည်းတော်မင်းမြတ်

ဝဝ၁+ဝဝ၂+ ယံဝစနံ၊ အကြင်မုသာဝါဒအမျက်သပေါ်လွင်ရွှင်မြူးခြင်းတို့ကိုကြဉ်ရှောင်၍ တိုင်းပြည်ရေးရာတို့ကိုစီရင်၏ ဟူသောစကားကို။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်ပြီ။ တံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်ဆိုအပ်ပြီးသော ကျင့်ဝတ်တရားကို။ ဝတ္တံ၊ မင်းကျင့်တရားဟူ၍။ ပေါရာဏပဏ္ဍိတာ၊ ရှေးပညာရှိတို့သည်။ အာဟု၊ ဆိုတော်မူကုန်ပြီ။ တာတ၊ ခမည်းတော်မင်းမြတ်။ တွံ၊ ခမည်းတော်ဘုရားမင်းတရားသည်။ ရတ္တော၊ တပ်စွန်းတော်မူသည်ဖြစ်၍။ ဒုဋ္ဌော၊ မျက်တော်မူသည်ဖြစ်၍။ ယံ ကမ္မံ၊ အကြင်မှုကို။ ကယိရာ၊ ပြုတော်မူရာ၏။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ ကတံ၊ ပြုအပ်သော။ ယံ ကမ္မံ၊ အကြင်အမှုကို။ တွံ၊ ခမည်းတော်ဘုရားမင်းတရားသည်။ ပစ္ဆာ၊ နောက်ပြီးတဘန်။ အသံသယံ၊ မချွတ်။ တပေါ၊ စိုးရိမ်တော်မူရရာ၏။ တံကမ္မံ၊ ထိုနောက်ပြီးတဘန်ပူပန်တတ်သော အမှုကို။ တတော၊ ထိုရှေး၌ပြုပြီးသည်မှ။ ပုန၊ တဘန်။ နကယိရာ၊ ပြုတော်မမူလင့်။ ရဋ္ဌဝဍ္ဎန၊ နိုင်ငံတော်သားလူအများကိုပွားစေတတ်သော မင်းမြတ်သခင်ဘဝရှင်။ ပမတ္တဿ၊ မေ့လျော့သော။ ခတ္တိယဿ၊ ပြည့်ရှင်မင်း၏။ ရဋ္ဌသ္မိံ၊ တိုင်းနိုင်ငံ၌။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဘောဂေါ၊ စည်းစိမ်းတို့သည်။ ဝိနာသန္တိ၊ ပျက်စီးကုန်၏။ တံဟောဂဝိနာသံ၊ ထိုတိုင်းနိုင်ငံစည်းစိမ် ဥစ္စာပျက်စီးခြင်းကို။ ရညော၊ ပြည့်ရှင်မင်း၏။ အဃံ၊ ဆင်းရဲဟူ၍။ ဝုစ္စတေ၊ ဆိုအပ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ တွံ၊ ဘခင်မင်းမြတ်လောကနတ်သည်။ မာပမဇ္ဇ၊ မေ့လျော့တော်မမူလင့်။ တာတ၊ ရေမြေပိုင်သောလောကသေဋ္ဌ်နတ်သမီးလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိတာ၊ ဗာရာဏသီပြည်၌ သုစိပရိဝါရရှင်သူဌေးသည် မေးအပ်ကုန်သော။ ဧတာဒေဝဓိတာ၊ ထိုနတ်သမီးတို့သည်။ ဧတံဝစနံ၊ ထိုစကားကို။ အဗြဝုံ၊ ဆိုကြကုန်ပြီ။ တာတ၊ ခမည်းတော်မင်းမြတ်။ တာသု၊ ထိုနှစ်ယောက်သောနတ်သမီးတို့တွင်။ သိရီ၊ သိရီနတ်သမီးသည်။ ဘောမဟာသေဋ္ဌိ၊ အိုသုစိပရိဝါရရှင်သူဌေးကြီး။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဥဋ္ဌာနဝီရိယေ၊ ထကြွလုံ့လရှိသော။ အနုသုယျကေ၊ သူတပါးစည်းစိမ်းကိုမငြူစူတတ်သော။ ပေါသေ၊ ယောကျာ်း၌။ ရမာ၊ မွေ့လျော်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တာဝ၊ ရှေးဦးစွာ။ အာဟ၊ ဆိုဘူး၏။ တာတ၊ ခမည်းတော်မင်းမြတ်။ အလက္ခီပန၊ အလက္ခီနတ်သမီးသည်ကား။ ဘောမဟာသေဋ္ဌိ၊ အိုသုစိပရိဝါရရှင်သူဌေးကြီး။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဥသူယျကေ၊ သူတပါးစည်းစိမ်းကို ငြူစူတတ်သော။ ဒုဟဒယေ၊ မကောင်းသောစိတ်ရှိသော။ ကမ္မဒုဿကေ၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှုကို ဖျက်ဆီးတတ်သော။ ပုရိသေ၊ ယောကျ်ား၌။ ရမာ၊ မွေ့လျော်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆိုဘူး၏။ မဟာရာဇ

ဝဝ၂+ဝဝ၃+မြတ်သော ခမည်းတော်မင်းကြီး။ ဧဝံ၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသောနည်းဖြင့်။ စက္ကဘဉ္ဇနီ၊ ကုသိုလ်စက်ကိုဖျက်ဆီးတတ်သော။ ကာဠကဏ္ဏီ၊ အလက္ခီနတ်သမီးသည်။ ဥသုယျကေ၊ သူတပါးစည်းစိမ်ကိုငြူစူတတ်သော။ ဒုဟဒယေ၊ မကောင်းသောစိတ်ရှိသော။ ကမဒုဿကေ၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှုကိုဖျက်ဆီးတတ်သော။ ပုရိသေ၊ ယောကျ်ားယုတ်၌။ ရမတိ၊ မွေ့လျော်ချေ၏။ မဟာရာဇ၊ ကာသိတိုင်းရှင်ဘခင်မင်းမြတ်လောကနတ်။ သောတွံ၊ ထိုရေမြေစိုးရလောကသေဋ္ဌ်နတ်မင်းတရားသည်။ သဗ္ဗေသဗ္ဗသ္မိံ၊ တိုင်းနိုင်ငံသူရှင်လူအလုံး၌။ သုဟဒယော၊ ကောင်းမြတ်သော ရွှေနှလုံးတော်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သဗ္ဗေသံ၊ အလုံးစုံကုန်သော တိုင်းပြည်သူတို့အား။ ရက္ခိတော၊ စောင့်ရှောက်မစတော်မူသည်။ ဘဝ၊ ဖြစ်တော်မူလော။ အလက္ခိံ၊ အလက္ခီနတ်သမီးကို။ နုဒ၊ နှင်ထုတ်တော်မူလော။ လက္ခ၊ သိရီနတ်သမီး၏။ နိဝေသနံ၊ တည်ရာသည်။ ဘဝ၊ ဖြစ်တော်မူလော။ ကာသိပတိ၊ ကာသိကတိုင်းရှင်ဘခင်မင်းမြတ်။ လက္ခီဓိတိမ္ပန္နော၊ ပညာလုံ့လနှင့်ပြည့်စုံသော။ မဟဂ္ဂတော၊ မြတ်သောဆန္ဒရှိသော သောပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ အမိတ္တာနံ၊ ရန်သူတို့၏။ မူလဉ္စ၊ အရင်းကိုလည်းကောင်း။ အဂ္ဂဉ္စ၊ အဖျားကိုလည်းကောင်း။ ဆိန္ဒတိ၊ ဖြတ်ရ၏။ ဘူတပတိ၊ ကာသိကတိုင်းသားလူများသခင်ဘနတ်ရှင်။ တွံ၊ သင်ဘခင်မင်းမြတ်လောကနတ်သည်။ မမ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဝါယာမဿု၊ လုံ့လပြုတော်မူလော။ ဓိတိသမ္ပန္နော၊ လုံ့လနှင့်ပြည့်စုံသောသူသည်။ အမိတ္တာနံ၊ ရန်သူတို့၏။ မူလဂ္ဂံ၊ အမြစ်အညွန့်ကို။ ဆိန္ဒတိ၊ ဖြတ်ရ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တွံ၊ သင်သားတော်ဝေဿန္တရာသည်။ ဩဝါဒေသိ၊ ဆုံးမတော်မူ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ အမိတ္တာနံ၊ ရန်သူတို့၏။ မူလဂ္ဂဆေဒကော၊ အမြစ်အညွန့်ကိုဖြတ်တတ်သော။ ရာဇာ၊ ရေမြေစိုးရဘဝသေဋ္ဌ်နတ်မင်းအရှင်သည်။ အမှိနနု၊ ဖြစ်သည်မဟုတ်တုံလော။ တဝ၊ သားတော်အမောင် ဝေဿန္တရာငှက်လိမ္မာ၏။ ဩဝါဒဝစနံ၊ ဆုံးမတော်မူသောစကားသည်။ ကထံယုဇ္ဇတိ၊ အသို့သင့်ပါမည်နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျစေ၊ ဆိုတော်မူငြားအံ့။ ယံဩဝါဒဝစနံ၊ အကြင်ဆုံးမသောစကားကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်၏။ တံဩဝါဒဝစနံ၊ ထိုဆုံးမသောစကားသည်။ ဟိယုတ္တံ၊ သင့်၏။ သက္ကောပိ၊ သိကြားမင်းစင်လျက်လည်း။ ဥဋ္ဌာနေ၊ လုံ့လဝီရိယ၌။ နပ္ပမဇ္ဇတိ၊ မမေ့မလျော့ချေ။ သောသက္ကော၊ ထိုသိကြားမင်းသည်။ ကလျာဏေ၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှု၌သာလျှင်။ ဓိတိံ ကတွာ၊ လုံ့လဝါယာမပြု၍။ ဥဋ္ဌာနေ၊ အားထုတ်ခြင်း၌။ မနော၊ စိတ်ကို။ ကုရတေ၊ ပြုပါသေး၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ယုတ္တံ၊ သင့်၏။ ဂန္ဓဗ္ဗော၊ ဂန္ဓဗ္ဗနတ်

ဝဝ၃+ဝဝ၄+တို့သည်လည်းကောင်း။ ပိတရော၊ ဗြဟ္မာတို့သည်လည်းကောင်း။ ဒေဝါ၊ ကာမာဝစရနတ်ပြည်ခြောက်ထပ်နတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ တာဒိနော၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ ဥဋ္ဌာဟတော၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှု၌လုံ့လပြုထသော။ အပ္ပမဇ္ဇတော၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှု၌ မမေ့မလျော့သောသူနှင့်။ သာဇီဝါ၊ ထူသောအသက်မွေးခြင်းရှိကုန်သည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဒေဝတာ၊ ဗြဟ္မာတို့သည်။ တာဒိနော၊ ထိုသို့သဘောရှိသောသူအား။ အနုတိဋ္ဌန္တိ၊ စောင့်ရှောက်ကုန်၏။ တာတ၊ ဘခင်မင်းမြတ်ပြည်ကြီးနတ်။ သောတွံ၊ ထိုဘခင်မင်းမြတ်လောကနတ်သည်။ အပ္ပမတ္တော၊ မမေ့မလျော့။ အကုဒ္ဓေါ၊ အမျက်ထွက်တော်မမူဘဲ။ ကိစ္စာနိ၊ တိုင်းရေးပြည်ရေးကိစ္စကို။ ကာရယ၊ ကိုယ်တော်စီရင်ခန့်ထားတော်မူလော။ ဝါယမဿု၊ လုံ့လပြုတော်မူလော။ အကိစ္စေသု၊ မိမိအမှုတို့၌။ အလသော၊ ပျင်းရိသောသူသည်။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ နဝိန္ဒတေ၊ မရနိုင်ချေ။ တာတ၊ ခမည်းတော်မင်းမြတ်ဗြဟ္မဒတ်။ တတ္ထေဝ၊ ထိုဘခင်မင်းမြတ်၏။ ကိံ သုကိစ္စံကတံဝရံ ဟူသော ပြဿနာ၌သာလျှင်။ ဝုတ္တာ၊ အကျွန်ုပ်ဖြေဆိုအပ်ကုန်သော။ တေ၊ ထိုပဌမေနေဝဝိတံ အစရှိသည်တို့သည်။ ဝတ္တပဒါ၊ မင်းကျင့်တရားအစုတို့တည်း။ ဧတ္ထ၊ ဤမင်းကျင့်တရားအစု၌။ တွံ၊ ခမည်းတော်မင်းမြတ်သည်။ ဝတ္တဿု၊ ကျင့်တော်မူလော။ ဧသာဝ၊ ဤသည်သာလျှင်။ အနုသာသနီ၊ ခမည်းတော်မင်းမြတ်အားအကျွန်ုပ်သည်ပေးအပ်သော အဆုံးအမတည်း။ ဧဝံဝတ္တမာနော၊ ဤသို့အကျွန်ုပ်ဆုံးမတိုင်းကျင့်သောမင်းသည်။ မိတ္တေ၊ ချစ်ခင်လေးမြတ်သော မိဖုရားသားတော် သမီးတော် အစရှိသောသူတို့ကို။ သုခါပေတုံစ၊ ချမ်းသာစေတော်မူခြင်းငှာ လည်းကောင်း။ အမိတ္တာနံ၊ ရန်သူတို့ကို။ ဒုက္ခာယစ၊ ဆင်းရဲစေခြင်းငှာလည်းကောင်း။ အလံ၊ အစွမ်းနိုင်ပါ၏။ ခတ္ထဗန္ဓုနီ၊ စစ်ဗိုလ်ချုပ်ကြီး၏ နှမဖြစ်သော။ ကုဏ္ဍလိနီ၊ နားနှစ်ဘက်တို့၌ ထိန်လက်ရောင်မောင်း နားဍောင်းသဏ္ဌာန် အလျှံစွေးစွေး နှစ်ခုသော အရေးကြောင့် မည်ပေးသော နှမရှင်မကုဏ္ဍလိနီ။ တွံ၊ ရှင်မသည်။ သက္ခိ၊ ဖြေစွမ်းနိုင်ပါမည်လော။ မညသိ၊ ငါမေးတော်မူသောပြဿနာ၏ အနက်ကိုသိပါလတ္တံ့လော။ သက္ကောန္တိ၊ မင်းအဖြစ်ကို။ ကာရေတုကာမေန၊ ပြုလိုသောသူသည်။ ကိံ သုကိစ္စံ၊ အဘယ်အကျင့်ကို။ ကတံ၊ ကျင့်ခြင်းသည်။ ဝရံ၊ မြတ်သနည်း။ တာတ၊ ခမည်းတော်မင်းမြတ်ဗြဟ္မဒတ်။ အလဒ္ဓဿ၊ မရသေးသောစည်းစိမ်ကို။ ယောလာဘောစ၊ အကြင်ရအောင်ပြုခြင်းသည်လည်း

ဝဝ၄+ဝဝ၅+ကောင်း။ လဒ္ဓဿ၊ ရပြီးသောစည်းစိမ်ကို။ ယာအနုရက္ခနာစ၊ အကြင်စောင့်ရှောက်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဒကာနိ၊ မင်းတို့ကျင့်ရာသော အကြောင်းတို့သည်။ ဒွေဝ၊ နှစ်ပါးတို့သည်သာတည်း။ ယတ္ထ၊ အကြင်နှစ်ပါးသော အကြောင်း၌။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော အကျိုးသည်။ ပတိဋ္ဌိတံ၊ တည်၏။ တတ္ထ၊ ထိုနှစ်ပါးသောအကြောင်း၌။ တွံ၊ ခမည်းတော်မင်းမြတ်သည်။ ပတိဋ္ဌာဟိ၊ တည်တော်မူလော။ တာတ၊ ခမည်းတော်မင်းမြတ်ဗြဟ္မဒတ်။ ဓိရေ၊ တည်ကြည်ကုန်သော။ အတ္ထဿ၊ ဘဏ္ဍာစိုးအစရှိသော သူတို့သည်ပြုအပ်သော အမှုအရေး၌။ ကောဝိဒေ၊ လိမ္မာကုန်သော။ အမစ္စေ၊ အမတ်တို့ကို။ ဇာနာဟိ၊ စုံစမ်းတော်မူလော။ တာတ၊ ခမည်းတော်ဘုရားမင်းတရား။ အနက္ခာကိတဝေ၊ ကြွေလောင်းအန်ခပ်လှည့်ပတ်စဉ်းလဲခြင်းကင်းကုန်သော။ အသောဏ္ဍေ၊ မုန့်သုရာနံ့သာပန်းတို့ကို စားသောက်လိမ်းကျံဆန်ပန်ကြူးခြင်းကင်းကုန်သော။ အဝိနာသကေ၊ မင်း၏ ဥစ္စာဘဏ္ဍာတော်တို့ကိုမဖျက်ဆီးတတ်ကုန်သော။ အမစ္စေ၊ အမတ်တို့ကို။ ဇာနာဟိ၊ စုံစမ်းတော်မူလော။ တာတ၊ ခမည်းတော်မင်းမြတ်။ သုတော၊ ရထားထိန်းသည်။ ရထံ၊ မိမိနှင့်သောရထားကို။ သံဂဏှေဣဝ၊ အညီမညွတ်သော ခရီးသို့မရောက်စေရအောင် စောင့်ရှောက်သကဲ့သို့။ တေ၊ သင်ခမည်းတော်မင်းမြတ်၏။ ဃရေ၊ ရွှေနန်းတော်၌။ ယဉ္စေဝဓနံ၊ အကြင်ဘဏ္ဍာတော်သည်လျှင်ရှိသည်ဖြစ်ရာ၏။ တံဓနံ၊ ထိုဘဏ္ဍာတော်ကို။ ယောစအမစ္စော၊ အကြင်အမတ်သည်သာလျှင်။ ရက္ခေယျ၊ စောင့်ရှောက်ရာ၏။ သောအမစ္စော၊ ထိုအမတ်သည်။ တေ၊ ခမည်းတော်မင်းမြတ်၏။ အမစ္စောနာမ၊ ဘဏ္ဍာတော်စိုးစသောအရာနှင့်သင့်လျော်သောအမတ်မည်၏။ တာဒိသံ၊ ထိုသို့သောသဘောရှိသောသူကို သံဂဟေတွာ၊ ခြီးမြှောက်တော်မူ၍။ ကိစ္စာနိ၊ ဘဏ္ဍာစိုးစသောအရာတို့ကို။ ကာရယေ၊ ခန့်ထားတော်မူလော။ တာတ၊ ခမည်းတော်မင်းမြတ်လောကနတ်။ သုသံဟိဘန္တဇနော၊ ကိုယ်တော်မြတ်၏ အထံတော်၌မြဲစွာစေပါသောသူကို ပေးကမ်းခြင်း အစရှိသည်ဖြင့်ကောင်းစွာ ခြီးမြှင့်တော်မူ၍။ သယံ၊ ကိုယ်တော်တိုင်။ ဝိတ္တံ၊ ဥစ္စာကို။ အဝေက္ခိယ၊ ရှုတော်မူ၍။ နိမိဉ္စ၊ ဥစ္စာ မြှုပ်ထားတော်မူခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဣဏဒါနဉ္စ၊ ကြွေးမြီချပေးတော်မူခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ပရပတ္တိယာ၊ သူ့ကိုယုံကြည်သဖြင့်။ နကရေမာကရိ၊ ပြုတော်မမူလင့်။ အတ္တပစ္စက္ခမေဝ၊ ကိုယ်တော်မျက်မြင်သာလျှင်။ ကရေယျာဟိ၊ ပြုတော်မူလော။ တာတ၊ ခမည်းတော်မင်းမြတ်။ အာယံ၊ ဆက်သဝင်ရောက်လာသော အခွန်အတုတ်ကိုလည်းကောင်း။ ဝယံ၊ ပေးရသမျှသောမျိုး

ဝဝ၅+ဝဝ၆+ရိက္ခာကိုလည်းကောင်း။ အယံဇညာ၊ ကိုယ်တော်တိုင်သိတော်မူရာ၏။ ကတာကတံ၊ ကျေးဇူးပြုဘူးမပြုဘူးသောသူကိုလည်း။ သယံဇညာ၊ ကိုယ်တော်တိုင်သိတော်မူရာ၏။ နိဂ္ဂဏှာရဟံ၊ နှိပ်ကွပ်ထိုက်သောသူကို။ နိဂ္ဂဏှေ၊ နှိပ်ကွပ်ရာ၏။ ပဂ္ဂဏှာရဟံ၊ ခြီးမြှောက်ထိုက်သောသူကို။ ပဂ္ဂဏှေ၊ ခြီးမြှောက်ရာ၏။ ရထေသဘ၊ ရထားစီးခြင်းမင်းတကာတို့ထက်မြတ်တော်မူသော ခမည်းတော်ဘုရားမင်းတရား။ ဇနပ္ပဒံဇနပဒဝါသီနံ၊ ဇနပုဒ်သူတို့၏။ အတ္ထံ၊ စီရင်ဖွယ်အရေးကို။ သယံ၊ ကိုယ်တော်တိုင်။ အနုသာသ၊ စီရင်တော်မူလော။ အဓမ္မိကာ၊ မတရားသောအမှု၌ ယှဉ်တတ်ကုန်သော။ အာယုတ္တာ၊ တရားသူကြီးတို့သည်။ တေ၊ ဘခင်မင်းမြတ်၏။ ဓနဉ္စ၊ ဥစ္စာကိုလည်းကောင်း။ ရဋ္ဌဉ္စ၊ တိုင်းနိုင်ငံသူကိုလည်းကောင်း။ မာနာသယုံ၊ မဖျက်ဆီးစေကုန်လင့်။ ဟိယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ မန္ဒော၊ မလိမ္မာသောသူသည်။ ဝေဂလာ၊ မဆင်မခြင်အဆောတလျှင်။ ကတံ၊ ပြုမိသော။ ကမ္မံ၊ အမှုကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ပစ္ဆာနုတပ္ပတိ၊ နောက်ကာလ၌ ပူပန်ဆင်းရဲရ၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ တာတ၊ ခမည်းတော်မင်းမြတ်။ တွံ၊ ခမည်းတော်မင်းမြတ်သည်။ ဝေဂေန၊ မဆင်မခြင်အဆောတလျှင်။ ကိစ္စာနိ၊ အမှုတို့ကို။ မာတရောသိ၊ ပြုတော်မမူလင့်။ သိဝါ၊ ဆင်ဆင်ခြင်ခြင်ဖြည်းဖြည်းညှင်းညှင်း။ ကာရယေ၊ ပြုတော်မူလော။ တာတ၊ ခမည်းတော်မင်းမြတ်။ ကောဓသာ၊ အမျက်ထွက်ခြင်းကြောင့်။ ဖီတာဖီတာနိ၊ ပွင့်လင်းစွာကုန်သော။ ဗဟုဗဟူနိ၊ များစွာကုန်သော။ ကုလာကုလာနိ၊ မင်းမျိုးတို့သည်။ အကုလတံ၊ ကြီးစွာသော ပျက်စီးခြင်းသို့။ ဟိယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ဂတာဂတာနိ၊ ရောက်ကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ အဓိသရေ၊ ကောင်းမှုကိုလွန်၍ ဖြစ်သော သူတပါးတို့၏ မကောင်းမှု၌။ တေ၊ သင်ခမည်းတော်မင်းမြတ်၏။ ဟဒယံ၊ စိတ်တော်သည်။ သုဗာဠံ၊ အလွန်ပြင်းစွာ။ အဓိကောဝိတံ၊ အမျက်ကိုဖြစ်စေ၍။ မာမုဉ္စ၊ လွှတ်တော်မမူလင့်။ တာတ၊ ခမည်းတော်မင်းမြတ်။ တွံ၊ သင်ခမည်းတော်မင်းမြတ်သည်။ ဣဿရောမှီတိ၊ ငါအစိုးရသောမင်းမြတ်တကားဟူ၍။ မဟာဇနကာယံ၊ တိုင်းနိုင်ငံသားလူများအပေါင်းကို။ အနတ္ထာယ၊ အကျိုးမရှိသော အကျင့်ကိုကျင့်စိမ့်သောငှာ။ မာပတာရယိ၊ ပြုတော်မမူလင့်။ တေ၊ သင်ခမည်းတော်မင်းမြတ်၏။ ဝိဇိတေ၊ နိုင်ငံတော်၌။ ဣတ္ထီနဉ္စ၊ မိန်းမတို့အားလည်းကောင်း။ ပုရိသာနဉ္စ၊ ယောကျ်ားတို့အား လည်းကောင်း။ ဒုခုဒြယော၊ ဆင်းရဲခြင်း၏ အကြောင်း။ မာအသိ၊ မဖြစ်စေလင့်။ တာတ၊ ခမည်းတော်မင်းမြတ်။ အပေတလောမဟံသဿ၊ သံသရာပစ္စုပ္ပန်နှစ်တန်သောဘေးမှ

ဝဝ၆+ဝဝ၇+ကြောက်ခြင်းကင်းထသော။ ကာမာနုသာရိနော၊ မိမိအလိုသို့သာလိုက်လေ့ရှိသော။ ရညော၊ မင်း၏။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဘောဂေါ၊ စည်းစိမ်တို့သည်။ ဝိနဿန္တိ၊ ပျက်စီးကုန်၏။ တံဘောဂဗျသနံ၊ ထိုစည်းစိမ်ပျက်စီးခြင်းကို။ ရညော၊ မင်း၏။ အဃံ၊ ဆင်းရဲဟူ၍။ ဝုစ္စတေ၊ ဆိုအပ်၏။ တာတ၊ ခမည်းတော်မင်းမြတ်။ တတ္ထေဝ၊ ခမည်းတော်မင်းမြတ်၏ ကိံ သုကိစ္စံကတံဝရံ ဟူသော ထိုပြဿနာ၌သာလျှင်။ ဝုတ္တာ၊ အကျွန်ုပ်သည် ဖြေဆိုအပ်ကုန်သော။ တေ၊ ထိုဒေဝတာတပဒကာနိ အစရှိသည်တို့သည်။ ဝတ္ထပဒါ၊ မင်းကျင့်တရား အစုတို့တည်း။ ဧတ္ထ၊ ဤမင်းကျင့်တရားအစု၌။ တွံ၊ ဘခင်မင်းမြတ်သည်။ ဝတ္တဿု၊ ကျင့်တော်မူလော။ ဧသာဝ၊ ဤစကားသည်သာလျှင်။ အနုသာသနီ၊ ခမည်းတော်မင်းမြတ်။ တွံ၊ ဘခင်မင်းမြတ်သည်။ ဣမံအနုသာသနံ၊ ဤအဆုံးအမကို။ သုတွာ၊ နာတော်မူ၍။ ဘခင်မင်းမြတ်သည်။ ဣမံ အနုသာသနံ၊ ဤအဆုံးအမကို။ သုတွာ၊ နာတော်မူ၍။ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ဒက္ခော၊ မပျင်းမရိသည်။ ပုညကရော၊ ကောင်းမှုကို ပြုတတ်သည်။ အသောဏ္ဌော၊ သုရာသောက်ကြူးခြင်း အစရှိသည်မှကင်းသည်။ အဝိနာသကော၊ ပစ္စုပ္ပန်သံသရာ အကျိုးစီးပွားကို မဖျက်ဆီးတတ်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်တော်မူလော။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ တွံ၊ သင်မင်းကြီးသည်။ သီလဝါ၊ အကျင့်သီလနှင့်ပြည့်စုံသည်။ အဿု၊ ဖြစ်တော်မူလော။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ ဒုဿီလော၊ သီလမရှိသောသူသည်။ ဝိနိပါတိကော၊ ငရဲသို့ကျသည်မည်၏။ တာတဇမ္ဗုက၊ အမောင်ဇမ္ဗုက။ ကောသိယဂေါတ္တံ၊ ကောသိယအနွယ်ဖြစ်သော မောင့်အစ်ကို ဝေဿန္တရာကိုလည်းကောင်း။ ကုဏ္ဍလိနီစ၊ ကုဏ္ဍလိနီအမည်ရှိသော မောင့်နှမဆက်ရက်မကိုလည်းကောင်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ရာဇကမ္မံ၊ မင်းကျင့်တရားကို။ အပုစ္ဆိမှ၊ မေးလေပြီ။ တထေဝ၊ ထိုအတိုင်းသာလျှင်။ ဇမ္ဗုက၊ ဘခင်သားလှဇမ္ဗုက။ တံ၊ သင်ချစ်သားကို။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေးဦးအံ့။ ဒါနိ၊ ယခု။ တွံ၊ သင်ချစ်သားသည်။ ဗလာနံ၊ အားတို့တွင်။ ဥတ္တမံ၊ မြတ်သော။ ဗလဉ္စ၊ အားကိုလည်းကောင်း။ ရာဇဓမ္မဉ္စ၊ မင်းကျင့်တရားကိုလည်းကောင်း။ မေ၊ ငါအား။ ဝဒေဟိ၊ ဖြေဆိုလော။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ လောကေ၊ သတ္တလောက၌။ မဟဂ္ဂတေ၊ မြတ်သော ဆန္ဒရှိသော။ ပုရိသသ္မိံ၊ ယောကျ်ား၌။ ဗလံ၊ အားသည်။ ကာယဘောဂအမစ္စဇာတိပညာဗလဝသေန၊ ကိုယ်အားစည်းစိမ်အားအမတ်အားအမျိုးအားပညာအားတို့၏ အစွမ်းအားဖြင့်။ ပဉ္စဝိဓံ၊ ငါးပါးအပြားရှိ၏။ တတ္ထ၊ ထိုငါးပါးသောအားတို့တွင်။ ဗာဟုဗလံ၊ ကြီးလင့်ကစားကိုယ်ခွန်အားကို။ စရိမံ၊ ယုတ်သော။ ဗလံနာမ၊ အားမည်

ဝဝ၇+ဝဝ၈+၏ဟူ၍။ ဝုစ္စတေ၊ ဆိုအပ်၏။ ဒီဃာဝု၊ မင်းမြတ်ဒီဃာဝု။ ဘောဂဗလဉ္စ၊ စည်းစိမ်အားကိုလည်း။ ဒုတိယံ၊ နှစ်ခုမြောက်ဖြစ်သော။ ဗလံ၊ ကိုယ်အားထက်မြတ်၍ အမတ်အားစသည်ကို အောက်ယုတ်သောအားဟူ၍။ ဝုစ္စတေ၊ ဆိုအပ်၏။ ဒီဃာဝု၊ မင်းမြတ်ဒီဃာဝု။ အမစ္စဗလဉ္စ၊ အမတ်အားကိုလည်း။ တတိယံ၊ သုံးခုမြောက်ဖြစ်သော။ ဗလံ၊ ကိုယ်အားစည်းစိမ် ချမ်းသာအားတို့ထက်မြတ်၍ အမျိုးအားစသည်တို့ အောက်ယုတ်သောအားဟူ၍။ ဝုစ္စတေ၊ ဆိုအပ်၏။ အဘိဇစ္စဗလံ၊ သုံးပါးအမျိုးတို့ထက် လွန်မြတ်သော မင်းမျိုးအားဟု ဆိုအပ်သော။ တံဗလဉ္စ၊ ထိုအားကိုလည်း။ စတုတ္ထံ၊ လေးခုမြောက်ဖြစ်သော။ ဗလံ၊ ကိုယ်အားစည်းစိမ်အား အမတ်အားတို့ထက်မြတ်သော ပညာအားအောက်ယုတ်သော အားဟူ၍။ ဝုစ္စတေ၊ ဆိုအပ်၏။ သဗ္ဗာနိ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ ယာနိစေတာနိ၊ အကြင်လေးပါးသော အားတို့ကို။ ပဏ္ဍတော၊ ပညာရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အသံသယံ၊ မချွတ်မယွင်း။ အဓိဂ္ဂဏှာတိ၊ လွှမ်းမိုးနိုင်လေ၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ တံဗလာနံ၊ ထိုလေးပါးသောအားတို့ထက်။ ပညာဗလံ၊ ပညာအားကို။ သေဋ္ဌံဗလံ၊ အားမြတ်ဟူ၍။ အဂ္ဂံဗလံ၊ အထက်အဖျားဖြစ်သောအားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်သနည်း။ ပညာဗလေန၊ ပညာအားသည်။ ဥပတ္ထဒ္ဓေါဥပတ္ထဒ္ဓတ္တာ၊ ထောက်ပံ့အပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အတ္ထံ၊ အစီးပွားချမ်းသာခြင်းသို့။ ဝိန္ဒတိ၊ ရောက်လေ၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ပညာဗလံ၊ ပညာအားကို။ သေဋ္ဌံဗလံ၊ မြတ်သောအားဟူ၍။ အဂ္ဂံဗလံ၊ အထွက်အဖျားဖြစ်သောအားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ မန္ဒော၊ ပညာနည်းသောသူသည်။ ဖီတံ၊ ရတနာခုနှစ်ပါးနှင့်ပြည့်စုံထသော။ ဥတ္တမံ၊ မြတ်သော။ ဓရဏိံ၊ မြေအပြင်ကို။ အပိစေလဘတိ၊ ရလင့်ကစား။ တဿ၊ ထိုပညာမရှိသောသူအား။ အကာမဿ၊ အလိုမရှိဘဲလျက်။ ပသယှံဝါ၊ အနိုင်အထက်လုယက်ခြင်းကိုလည်း။ ကတွာ၊ ပြု၍။ အညော၊ ပညာရှိတစ်ဦးသည်။ တံဓရဏိံ၊ ထိုမြေအပြင်ကို။ ပဋိပဇ္ဇတိ၊ စီရင်စိုးအုပ်တတ်၏။ ကာသိပတိ၊ ကာသိတိုင်းရှင်ဘခင်မင်းမြတ် ဗြဟ္မဒတ်။ အဘိဇာတော၊ အမျိုးသုံးပါးတို့ထက်လွန်မြတ်သော။ ခတ္ထိယောပိ၊ မင်းသားသည်မူလည်း။ ဟောတိစ၊ ဖြစ်လင့်ကစား။ ရဇ္ဇံ၊ မင်းအဖြစ်ကို။ လဒ္ဓါန၊ ရ၍။ ဒုပ္ပညော၊ ပညာနည်းချေက။ သဗ္ဗေနပိ၊ အလုံးစုံသော မင်းအဖြစ်ဖြင့်လည်း။ နဇီဝတိဟ နဇီဝတိဧဝ၊ အသက်မမွေးနိုင်ချေသည်သာလျှင်တည်း။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ပညာ၊ ပညာသည်

ဝဝ၈+ဝဝ၉+သာလျှင်။ သုတံ၊ ကြားအမြင်အသင်အတတ်နှင့်ပြည့်စုံသည်၏ အဖြစ်ကို။ ဝိနိစ္ဆိန္ဒ၊ ပြုတတ်၏။ ပညာ၊ ပညာသည်။ ကိတ္တိသိလောကဝဍ္ဎိနီ၊ အကျော်အစောလာဘ်ပူဇော်သက္ကာရကိုပွားများစေတတ်၏။ ဣဓလောကေ၊ ဤသတ္တလောက၌။ ပညာသဟိတော၊ ပညာရှိသော။ နရော၊ လူသည်။ အပိ၊ စင်စစ်။ ဒုက္ခေပိ၊ ပညာရှိသော။ နရော၊ လူသည်။ အပိ၊ စင်စစ်။ ဒုက္ခေပိ၊ ဆင်းရဲခြင်းရှိသော်လည်း။ သုခါနိ၊ ချမ်းသာခြင်းတို့ကို။ ဝိန္ဒတိ၊ ရပါ၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဓမ္မဋ္ဌံ၊ သဘောအကြောင်း၌တည်းသော။ ဗဟုဿုံတံ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အထံသို့။ အနာဂမ္မ၊ မဆည်းကပ်မူ၍။ အသုဿုသံအသုဿုသန္တော၊ နည်းနာယကိုမနာခံရသော။ အဝိနိဗ္ဘဇန္တော၊ အကျိုးသည်မရှိသည့် အကြောင်းဟုတ်သည်မဟုတ်သည်ကိုမဆင်ခြင်သော။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူသည်။ ပညဉ္စ၊ ပညာကိုလည်း။ နအဓိဂစ္ဆတိခေါ၊ မရချေသည်သာလျှင်တည်း။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဓမ္မဝိဘင်္ဂညူ၊ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရားဆယ်ပါးကိုခွဲခြမ်းဝေဘန်ခြင်း၌ လိမ္မာထသော။ ကာလုဋ္ဌာယီ၊ လုံ့လပြုလေ့ရှိထသော။ အတန္ဒိတော၊ ပျင်းရိခြင်းကင်းထသော။ ယောစပဏ္ဍိတော၊ အကြင်ပညာရှိသည်လည်း။ ကာလေန၊ လုံ့လပြုလင့်သောကာ လ၌။ အနုဋ္ဌဟတိ၊ လုံ့လပြု၏။ တဿပဏ္ဍိတဿ၊ ထိုပညာရှိအား။ ကမ္မဖလံ၊ ကံ၏ အကျိုးသည်။ ဣဇ္ဈတိ၊ ပြည့်စုံ၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ အနာယထိသီလဿ၊ သီလမရှိသောသူတို့၏ အမှုကိုပြုလေ့ရှိထသော။ အနာယတနသေဝိနော၊ သီလမရှိသောသူကိုမှီဝဲဆည်းကပ်တတ်ထသော။ နိဗ္ဗိန္ဒိယကာရိဿ၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှုကိုပြုသောကာလ၌ တစ်ဆန့်ကျင်ကျင်မရွှင်ငြီးငွေ့၍ပြုလေ့ရှိသောသူအား။ သမ္မဒတ္ထော၊ လူပြည်နတ်ရပ်၌ ဖြစ်သောမြတ်သော အကျိုးသည်။ နိဝိပစ္စတိ၊ မပြည့်စုံနိုင်ချေ။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ အဇ္ဈတ္တဉ္စ၊ မိမိသန္တာန်၌လည်း။ မယုတ္တဿ၊ အနိစ္စအစရှိသောဘာဝနာတို့၏ အစွမ်းအားဖြင့် ကုသိုလ်တရားကိုအားထုတ်တတ်သော။ တထာယတနသေဝိနော၊ ထိုသို့သဘောရှိသည်သာလျှင် ဖြစ်သော သီလဝန္တပုဂ္ဂိုလ်ကိုမှီဝဲ ဆည်းကပ်လေ့ရှိထသော။ အနိဗ္ဗိန္ဒိယကာရိဿ၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှုကိုပြုသောကာလ၌ တစ်ဆန့်ကျင်ကျင်မရွှင်ငြိးငွေ့ခြင်းကင်းသည်ဖြစ်၍ ပြုလေ့ရှိသောပညာရှိအား။ သမဒတ္ထော၊ လူပြည်နတ်ရပ်၌ ကောင်းမြတ်သော အကျိုးသည်။ ဝိပစ္စတိ၊ ပြည့်စုံ၏။ တာတ၊ ခမည်းတော်မင်းမြတ်။ သမ္ဘတဿ၊ အပုံအစုပြုအပ်သောစည်းစိမ်ဥစ္စာကို။ အနုရက္ခနံ၊ အစဉ်စောင့်ရှောက်ခြင်းအကျိုးငှာ။ ယောဂပ္ပယောဂသင်္ခါတံ၊ ယှဉ်သင့်သည်၌ ယှဉ်ခြင်းဟုဆိုအပ်

ဝဝ၉+ဝ၁၀+သော။ တာနိ၊ ထိုနှစ်ပါးကုန်သော အကြောင်းတို့ကိုလည်း။ တွံ၊ သင်ခမည်းတော်မင်းမြတ်သည်။ သေဝဿု၊ မှီဝဲတော်မူလော။ ဒုမ္မေဓော၊ ပညာမရှိသောသူသည်။ အကမ္မုနာ၊ မသင့်မလျော်သော အကြောင်းဖြင့်။ ဓနံ၊ ဥစ္စာကို။ နာသေတွာ၊ ဖျက်ဆီးစေ၍။ နဠဂါရံ၊ ကျူအိမ်ဆွေးသည်။ သီဒတိဣဝ၊ ပျက်စီးသကဲ့သို့။ ဟိယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ သီဒတိ၊ ပျက်စီးတတ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ တွံ၊ ဘခမည်းတော်မင်းမြတ်သည်။ အကမ္မာယ၊ မသင့်မလျော်သော အကြောင်းဖြင့်။ မအာရဒ္ဓယိ၊ ဥစ္စာကိုကုန်ခမ်းစေခြင်းငှာ လုံ့လပြုတော်မမူလင့်။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီးမာတာပိတူသု၊ မယ်တော်ခမည်းတော်တို့၌။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ စရ၊ ကျင့်တော်မူလော။ ခတ္တိယာ၊ မင်းမြတ်။ ဣဓလောကေ၊ ဤလောက၌။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ စရိတွာန၊ ကျင့်သောကြောင့်။ တွံ ရာဇာ၊ သင်ဘခင်မင်းမြတ်သည်။ သဂ္ဂံ၊ နတ်ပြည်သို့။ ဂမိဿသိ၊ ရောက်တော်မူရလတ္တံ့။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ပုတ္တဒါရေသု၊ သားတော်သမီးတော်မိဖုရားမောင်းမမိဿံတို့၌။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ စရ၊ ကျင့်တော်မူလော။ ခတ္တိယ၊ ခမည်းတော်မင်းမြတ်။ ဣဓလောကေ၊ ဤလောက၌။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ စရိတွာန၊ ကျင့်တော်မူသောကြောင့်။ တွံ ရာဇာ၊ သင်ဘခင်မင်းမြတ်သည်။ သဂ္ဂံ၊ နတ်ပြည်သို့။ ဂမိဿသိ၊ ရောက်တော်မူရလတ္တံ့။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ မိတ္တာမစ္စေသု၊ ချစ်သောအဆွေခင်ပွန်းမူးတော်မတ်တော်တို့၌။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ စရ၊ ကျင့်တော်မူလော။ ခတ္ထိယ၊ မင်းမြတ်။ ဣဓလောကေ၊ ဤလောက၌။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ စရိတွာန၊ ကျင့်တော်မူသောကြောင့်။ တွံ ရာဇာ၊ သင်ဘခင်မင်းမြတ်သည်။ သဂ္ဂံ၊ နတ်ပြည်သို့။ ဂမိဿသိ၊ ရောက်တော်မူရလတ္တံ့။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဝါဟနေသုစ၊ ဆင်မြင်းစသောယာဉ်တို့၌လည်းကောင်း။ ဗလေသုစ၊ ရဲမက်ဗိုလ်ပါတို့၌ လည်းကောင်း။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ စရ၊ ကျင့်တော်မူလော။ ဣဓလောကေ၊ ဤလောက၌။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ စရိတွာန၊ ကျင့်တော်မူသော ကြောင့်။ တွံ ရာဇာ၊ သင်ဘခင်မင်းမြတ်သည်။ သဂ္ဂံ၊ နတ်ပြည်သို့။ ဂမိဿသိ၊ ရောက်တော်မူရလတ္တံ့။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဂါမေသုစ၊ ရွာသူတို့၌လည်းကောင်း။ နိဂမေသုစ၊ နိဂုံးသူတို့၌လည်းကောင်း။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ စရ၊ ကျင့်တော်မူလော။ ဣဓလောကေ၊ ဤလောက၌။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ စရိတွာန၊ ကျင့်သောကြောင့်။ တွံ ရာဇာ၊ သင်ဘခင်မင်းမြတ်သည်။ သဂ္ဂံ၊ နတ်ပြည်သို့။ ဂမိဿသိ၊ ရောက်တော်မူရလတ္တံ့။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ရဋ္ဌေသုစ၊ တိုင်းနိုင်ငံသူတို့၌ လည်းကောင်း။ ဇနပဒေသုစ၊ ဇနပုဒ်သူတို့၌

ဝ၁၀+ဝ၁၁+လည်းကောင်း။ ဓမ္mံ၊ တရားကို။ စရ၊ ကျင့်တော်မူလော။ ဣဓလောကေ၊ ဤလောက၌။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ စရိတွာန၊ ကျင့်တော်မူသောကြောင့်။ တွံ ရာဇာ၊ သင်ဘခင်မင်းမြတ်သည်။ သဂ္ဂံ၊ နတ်ပြည်သို့။ ဂမိဿသိ၊ ရောက်တော်မူရလတ္တံ့။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ သမဏဗြာဟ္မဏေသု၊ ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့၌။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ စရ၊ ကျင့်တော်မူသောကြောင့်။ တွံ ရာဇာ၊ သင်ဘခင်မင်းမြတ်သည်။ သဂ္ဂံ၊ နတ်ပြည်သို့။ ဂမိဿသိ၊ ရောက်တော်မူရလတ္တံ့။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ မိဂပက္ခီသု၊ သားငှက်တို့၌။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ စရိတွာန၊ ကျင့်သောကြောင့် နတ်ပြည်သို့။ ဂမိဿသိ၊ ရောက်တော်မူရလတ္တံ့။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ စရ၊ ကျင့်တော်မူလော။ သုစိဏ္ဏော၊ ကောင်းစွာကျင့်အပ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ သုခံ၊ ချမ်းသာခြင်းသို့။ အာဝဟတိ၊ ရောက်စေတတ်၏။ ဣဓလောကေ၊ ဤလောက၌။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ စရိတွာန၊ ကျင့်တော်မူသောကြောင့်။ တွံ ရာဇာ၊ သင်ဘခင်မင်းမြတ်သည်။ သဂ္ဂံ၊ နတ်ပြည်သို့။ ဂမိဿသိ၊ ရောက်တော်မူလတ္တံ့။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ စရ၊ ကျင့်တော်မူသော။ သဗြဟ္မကာ၊ ဗြဟ္မာနှင့်တကွကုန်သော။ ဣန္ဒာဒေဝါ၊ သိကြားကာမာဝစရနတ်တို့သည်။ သုစိဏ္ဏေန၊ ကောင်းစွာကျင့်အပ်သော သုစရိုက်ကြောင့်။ ဒိဝံ၊ နတ်ပြည်ဗြဟ္မာ့ပြည်သို့။ ပတ္တာ၊ ရောက်ကြကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ရာဇ၊ ခမည်းတော်မင်းမြတ်။ တွံရာဇ၊ သင်ဘခင်မင်းမြတ်သည်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ မာပမာဒေါ၊ အသက်ကိုစွန့်ပစ်ရသော်လည်း မေ့တော်မမူလင့်။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ တတ္ထေဝ၊ ထိုဘခင်မင်းမြတ်မေးအပ်သော အပုစ္ဆိမှကောသိယဂေါတ္တံအစရှိသော ပုစ္ဆာတော်၌သာလျှင်။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဝုတ္တာ၊ ဖြေဆိုအပ်ကုန်သော။ ဧတေ၊ ထိုဗလံပဉ္စဝိဓံအစရှိသောစကားတို့သည်။ ဝတ္တပဒါ၊ မင်းကျင့်တရားအစုကိုပြသောစကားတို့တည်း။ ဧတ္ထ၊ ဤမင်းကျင့်တရား အစုကိုပြသောစကားတို့တည်း။ ဧတ္ထ၊ ဤမင်းကျင့်တရားအစု၌။ တွံ၊ သင်ဘခင်မင်းမြတ်သည်။ ဝတ္တဿု၊ ကျင့်တော်မူလော။ ဧသာဝ၊ ဤသည်လျှင်။ အနုသာသနီ၊ ခမည်းတော်မင်းမြတ်အားအကျွန်ုပ်ပေးသော အဆုံးအမတော်တည်း။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ သမတ္တံ၊ အပြည့်အစုံဖြစ်သော။ တံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်ပေးသောအဆုံးအမကို။ သာမံ၊ ကိုယ်တော်တိုင်။ ဝိဒူ၊ သိတော်မူ၍။ သပ္ပညသေဝီ၊ ပညာရှိပေသော

ဝ၁၁+ဝ၁၂+ပုဂ္ဂိုလ်ကိုမှီဝဲဆည်းကပ်တော်မူ၍။ ကလျာဏီ၊ ကောင်းမြတ်သောကျေးဇူးနှင့်ပြည့်စုံတော်မူသည်ဖြစ်၍။ ယထာနုသိဋ္ဌံ၊ အကျွန်ုပ်ဆုံးမတိုင်း။ ပဋိပဇ္ဇ၊ ကျင့်တော်မူလော။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်။ တေသကုဏဇာတကံ၊ တေသကုဏဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီး။ ၂။ သရဘင်္ဂဇာတ်။ ရထေသဘာ၊ ရထားစီးအပေါင်းတို့ထက်မြတ်သော ဒါယကာတို့။ အလင်္ကတာ၊ တန်ဆာဆင်ဝတ်ကုန်ထသော။ ကုဏ္ဍလိနော၊ ပတ္တမြားနားဍောင်းလည်းဝတ်ကုန်ထသော။ သုဝတ္ထာ၊ ကောင်းသောအဝတ်လည်းဝတ်ကုန်ထသော။ ဝေဠုရိယမုတ္တာထရုခဂ္ဂဗန္ဓာ၊ ကျောက်မျက်ရွဲပတ္တမြားမုလဲတို့ဖြင့်တန်ဆာဆင်အပ်သော အရိုးရှိကုန်သော သန်လျက်ရတနာတို့ကို လွယ်ကုန်ထသော။ တုမှေ၊ သင်ဒါယကာတို့သည်။ ဧကသ္မိံရထေ၊ တစ်ခုတည်းသောရထား၌။ တိဋ္ဌထ၊ စီးကြကုန်၏။ ကေနု၊ အဘယ်သူတို့မည်ကုန်သနည်း။ ကထံ၊ အသို့။ ဝေါ၊ သင်တို့ကို။ အနုဿလောကေ၊ လူ့ပြည်၌။ ဇာနန္တိ၊ သိကြကုန်သနည်း။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အဋ္ဌကော၊ အဋ္ဌကမင်းတည်း။ အယံပန၊ ဤမင်းသည်ကား။ ဘိမ္မရထော၊ ဘိမ္မရထ မင်းတည်း။ ဥဂ္ဂတော၊ နေလကဲ့သို့ကျော်စောထင်ရှားသော။ အယံပန၊ ဤမင်းသည်ကား။ ကာလိင်္ဂရာဇာ၊ ကာလိင်္ဂမင်းတည်း။ သုသညာတာနံ၊ ကာယဒွါရအစရှိသည်တို့ကိုကောင်းစွာစောင့်ရှောက်ကုန်သော။ ဣသီနံ၊ အရှင်ရသေ့အစရှိသည်တို့ကိုကောင်းစွာ စောင့်ရှောက်ကုန်သော။ ဣသီနံ၊ အရှင်ရသေ့တို့ကို။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ ဣဓ၊ ဤအရပ်သို့။ အာဂတာ၊ လာကြကုန်၏။ သရဘင်္ဂသတ္ထာရံ၊ သရဘင်္ဂဆရာကို။ ပဉှေ၊ ပြဿနာတို့ကို။ ပုစ္ဆိတာယ၊ မေးလိုက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဧမှ၊ လာကြကုန်၏။ မဟာနုဘာဝ၊ ကြီးသောအာနုဘော်ရှိသော။ ယက္ခ၊ နတ်မင်း။ တွံ၊ ရှင်နတ်မင်းသည်။ ပန္နရသေ၊ တစ်ဆဲ့ငါးရက်တို့၏ ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သောနေ့၌။ ပထဒ္ဓုနော၊ ကောင်းကင်လယ်၌ တည်သော။ စန္ဒောဣဝ၊ လကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ ဝေဟာယသံ၊ တည်ရာမရှိသော။ အန္တလိက္ခေ၊ ကောင်းကင်၌။ တိဋ္ဌသိ၊ တည်၏။ တံ၊ အရှင်နတ်မင်းကို။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေးပါ၏။ ကထံ၊ အသို့လျှင်။ တံ၊ အရှင်နတ်မင်းကို။ မနုဿလောကေ၊ လူ့ပြည်၌။ ဇာနန္တိ၊ သိကြကုန်သနည်း။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ယံဒေဝရာဇာနံ၊ အကြင်သိကြားမင်းကို။ ဒေဝေသု၊ နတ်ပြည်တို့၌။ သုဇမ္ပတီတိ၊ သူဇာလင်ဟူ၍။ အာဟု၊ ဆိုကြကုန်၏။ တံဒေဝရာဇာနံ၊ ထိုသိကြားနတ်မင်းကို။ မနုဿလောကေ၊ လူ့ပြည်၌။ မဃဝါတိ၊ မာဃဝဟူ၍။ အာဟု၊ ဆိုကြကုန်၏။ ဒေဝရာဇာ၊ နတ်

ဝ၁၂+ဝ၁၃+တို့၏ မင်းဖြစ်သော။ သော အဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ သုသညာတာနံ၊ ကာယဒွါရအစရှိသည်တို့ကိုကောင်းစွာစောင့်ရှောက်ကုန်သော။ ဣသီနံ၊ ရသေ့အပေါင်းတို့အား။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်အံ့သောငှာ။ ဣဓ၊ ဤအရပ်သို့။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ ပတ္တော၊ ရောက်လာ၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သမာဂတာ၊ အညီအညွတ်စည်းဝေးကုန်ထသော။ မဟိဒ္ဓိကာ၊ ကြီးသောတန်ခိုးရှိကုန်ထသော။ ဣဒ္ဓိဂုဏူပပန္နာ၊ ငါးပါးသောတန်ခိုးကျေးဇူးနှင့်ပြည့်စုံကုန်ထသော။ ဣသယော၊ အရှင်ရသေ့ကောင်းတို့ကို။ ဒူရေ၊ ဝေးသောနတ်ပြည်၌။ ဌိတေဟိယေဝ၊ တည်သည်သာလျှင်ဖြစ်ကုန်သော။ နောအမှေဟိ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ သုတာ၊ ကြားအပ်ကုန်၏။ မနုဿသေဋ္ဌာ၊ လူတို့၌ မြတ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေအယျိရေ၊ ထိုအရှင်ကောင်းတို့ကို။ ပသန္နစိတ္တော၊ ကြည်ညိုသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဝန္ဒာမိ၊ ရှိခိုးပါ၏။ သဟဿနေတ္တ၊ မျက်စိတစ်ထောင်အမြင်ဆောင်သောသိကြားနတ်မင်း။ စိရဒိက္ခိတာနံ၊ ရဟန်းပြု၍ ကြာမြင့်ကုန်ပြီးသော။ ဣသီနံ၊ ရသေ့တို့၏။ ဂန္ဓော၊ အနံ့သည်။ ကာယာ၊ ကိုယ်မှ။ မာလုတေန၊ လေကြောင့်။ စုတော၊ ရွှေ့သည်ဖြစ်၍။ ဂစ္ဆတိ၊ လွင့်၏။ ဣတော၊ ဤလေကြောအရပ်မှ။ ပဋိက္ကမ္မ၊ ဖဲလော့။ ဒေဝရာဇ၊ သိကြားနတ်မင်း။ ဣသီနံ၊ ရသေ့တို့၏။ ဂန္ဓော၊ အနံ့သည်။ အသုစိ၊ မစင်ကဲ့သို့စက်ဆုပ်ဖွယ်ရှိ၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ စိရဒိက္ခိတာနံ၊ ရဟန်းပြု၍ ကြာမြင့်ကုန်ပြီးသော။ ဣသီနံ၊ အရှင်ကောင်းရသေ့တို့၏။ ဂန္ဓော၊ အနံ့သည်။ ကာယာ၊ ကိုယ်တော်မှ။ မာလုတေန၊ လေကြောင့်။ စုတော၊ ရွှေ့သည်ဖြစ်၍။ ဂစ္ဆတု၊ လွင့်လာပါစေ။ ဧတံဂန္ဓံ၊ ထိုအရှင်ကောင်းရသေ့တို့၏ အနံ့တော်ကို။ ဝိစိတ္တပုပ္ဖံ၊ ဆန်းကြယ်စွာသိကုံးအပ်ကုန်သော အပွင့်ရှိသော။ သုရဘိမာလံဣဝ၊ ကြိုင်ကြိုင်မွှေးသောပန်းဆိုင်ကိုကဲ့သို့။ ပဋိကင်္ခါမ၊ အလိုရှိပါကုန်၏။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ ဧတ္ထ၊ ဤသီလရှိသောသူတို့၏ အနံ့၌။ ဒေဝါ၊ နတ်တို့သည်။ ပဋိကူလသညိနော၊ စက်ဆုပ်ရွံရှာဖွယ်ဟုအမှတ်ရှိကုန်သည်။ နဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ ဘောန္တော၊ အရှင်ကောင်းတို့။ ပုရိန္ဒဒေါ၊ အလှူလက်ဦးပေးဘူးသော။ ဘူတပတီ၊ သတ္တဝါတို့၏ အကြီးဖြစ်သော။ ယသဿီ၊ များသော အခြံအရံရှိသော။ ဒေဝါနံ၊ နတ်တို့ကို။ ဣန္ဒော၊ အစိုးရသော။ မဃဝါ၊ မာဃ၏ အနွယ်ဖြစ်သော။ သုဇမ္ပတိ၊ သုဇိတာ၏ လင်ဖြစ်သော။ အသုရဂ္ဂပမဒ္ဒနော၊ အသုရာအပေါင်းတို့ကိုနှိပ်နင်းနိုင်သောသောသက္ကောဒေဝရာဇာ၊ ထိုသိကြားနတ်မင်းသည်။ ပဉှံ၊ ပြဿနာကို။ ပုစ္ဆိတုံ၊ မေးအံ့သောငှာ။ ဩကာသံ၊ အခွင့်ကို။ အာကင်္ခတိ၊ အလိုရှိ၏။ မနုဇာဓိပါနံ

ဝ၁၃+ဝ၁၄+လူတို့၏ အကြီးဖြစ်ကုန်သော။ တိဏ္ဏံ၊ သုံးပါးကုန်သော။ ရညဉ္စ၊ မင်းတို့၏ လည်းကောင်း။ ဒေဝါနမိန္ဒဿ၊ နတ်တို့ကိုအစိုးရသော ဝါသဝဿစ၊ သိကြားမင်း၏လည်းကောင်း။ နိပုဏေ၊ နူးညံ့သိမ်မွေ့ကုန်သော။ ပဉှေ၊ ပြဿနာတို့ကို။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ နေသံပဏ္ဍိတာနံ၊ ထိုပညာရှိရသေ့တို့တွင်။ ပုဋ္ဌော၊ မေးအပ်သော။ ကောနေဝကောနုဧဝ၊ အဘယ်ရသေ့သည်လျှင်။ ဗျာကရိဿတိ၊ ဖြေနိုင်လတ္တံ့နည်း။ ဘန္တေအနုသိဿ၊ အရှင်အနုသိဿ။ သရဘင်္ဂေါ၊ ကောင်းကင်၌ပြုအပ်သော မြှားပြာသာဒ်အစရှိသည်တို့ကို တစ်စင်းတည်းသောမြှားဖြင့်ကျစေ၍ ဖျက်ဆီးတတ်ထသော။ တပဿီ၊ ခြိုးခြံသော အကျင့်ရှိထသော။ ယတော၊ အကြင်အခါမှ။ ဇာတော၊ ဘွား၏။ တတော၊ ထိုအခါမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ မေထုနသ္မာ၊ မေထုန်အကျင့်မှ။ ဝိရတော၊ ကြဉ်ထသော။ အာစေရပုတ္တော၊ ဆရာပုရောဟိတ်၏ သားဖြစ်သော။ သုဝိနီတရူပေါ၊ ကောင်းစွာဆုံးမအပ်သော သဘောရှိထသော။ အယံဣသိ၊ ဤရသေ့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သော၊ ထိုရသေ့သည်။ နေသံ၊ ထိုမင်းလေးပါးတို့၏။ ပဉှာနိ၊ ပြဿနာတို့ကို။ ဝိယာကရိဿတိ၊ ဖြေလတ္တံ့။ ကောဏ္ဍည၊ ကောဏ္ဍညအနွယ်ဖြစ်သော ရသေ့။ သာဓရူပါ၊ ကောင်းသောသဘောရှိကုန်သော။ ဣသယော၊ ရသေ့တို့သည်။ တံ၊ အရှင်ရသေ့ကို။ ယာစန္တိ၊ တောင်းပန်ကုန်၏။ ပဉှာနိ၊ ပြဿနာတို့ကို။ ဝိဟာယရောတိ၊ ဖြေတော်မူလော။ ကောဏ္ဍည၊ ကောဏ္ဍညအနွယ်ဖြစ်သောရှင်ရသေ့။ ယံယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ဗုဒ္ဓံ၊ ပညာဖြင့်ကြီးသောသူသို့။ ဧသဧသောဘာရော၊ ဤပြဿနာကိုဖြေခြင်းတည်းဟူသော ဝန်သည်။ အာဂစ္ဆတိ၊ ရောက်၏။ ဧသော၊ ဤသို့ပြဿနာဖြေခြင်းတည်းဟူသော ဝန်၏ ရောက်ခြင်းသည်။ မနုဖောသု၊ လူတို့၌။ ဓမ္မော၊ သဘောတည်း။ ဣမလောကံ၊ ဤပစ္စုပ္ပန်လောကကိုလည်းကောင်း။ ပရဉ္စ၊ တမလွန်လောကကိုလည်းကောင်း။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ ဉတွာ၊ သိ၍။ တံတံ၊ ထိုထိသို့သောပြဿနာကို။ ဝေါ၊ သင်တို့အား။ ဝိယာကရိဿံ၊ ဖြေအံ့။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ကထာဝတာသာ၊ ပြုအပ်ပြီးသော အခွင့်ရှိကုန်သော။ ဘောန္တော၊ သူတော်ကောင်းဖြစ်သော အရှင်တို့သည်။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ အသိပတ္ထိကံ၊ ကြံအပ်သော။ ယံကိဉ္စိ၊ အလုံးစုံသော။ ပဉှံ၊ ပြဿနာကို။ ပုစ္ဆန္တု၊ မေးစေကုန်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတော၊ ထိုအခွန်ပြုပြီးသောနောက်မှ။ မဃဝါ၊ မာဃအနွယ်ဖြစ်သော။ အတ္ထဒဿီ၊ တို့ကိုမြင်လေ့ရှိသော။ ပုရိန္ဒဒေါ၊ အလှူလက်ဦးပေးဘူးသော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ ယံပဉှံ၊ အကြင်ပြဿနာကို။ အဘိ

ဝ၁၄+ဝ၁၅+ပတ္တိယံ၊ ကြံအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တံပဉှံ၊ ထိုပြဿနာကို။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ အပုစ္ဆိ၊ မေးလျှောက်၏။ ကောဏ္ဍည၊ ကောဏ္ဍညအနွယ်ဖြစ်သောရှင်ရသေ့။ ကိံ သု၊ အဘယ်တရားကို။ ဝမိတွာန၊ ပယ်၍။ ကဒါစိ၊ တစ်ရံတစ်ခါ။ နသောစတိ၊ မစိုးရိမ်ရသနည်း။ ကိဿ၊ အဘယ်တရားကို။ ပဟာနံ၊ ပယ်ခြင်းကို။ ဣသယော၊ အရှင်ရသေ့ကောင်းတို့သည်။ ဝဏ္ဏယန္တိ၊ ခြီးမွမ်းကုန်သနည်း။ ဣဓလောကေ၊ ဤလောက၌။ ကဿ၊ အဘယ်သူ၏။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်သော။ ဖရုသံ၊ ကြမ်းကြုတ်သော စကားကို။ ခမေထ၊ သည်းခံရာသနည်း။ ကောဏ္ဍည၊ ကောဏ္ဍညအနွယ်ဖြစ်သော ရှင်ရသေ့။ ဧတမတ္ထံ၊ ထိုမေးအပ်သော အနက်ကို။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ အက္ခာဟိ၊ ဖြေတော်မူလော။ ဒေဝါနမိန္ဒ၊ နတ်တို့ကိုအစိုးရသော သိကြားမင်း။ ကောဓံ၊ အမျက်ကို။ ဝဓိတွာ၊ ပယ်၍။ ကဒါစိ၊ တစ်ရံတစ်ခါ။ နသောစတိ၊ မစိုးရိမ်ရ။ မက္ခပ္ပဟာနံ၊ ကျေးဇူးချေခြင်းတည်းဟူသော အကုသိုလ်ကို ပယ်ခြင်းကို။ ဣသယော၊ ရသေ့တို့သည်။ ဝဏ္ဏယန္တိ၊ ခြီးမွမ်းကုန်၏။ သဗ္ဗေသံ၊ အယုတ်အလတ်အမြတ်ဖြစ်ကုန်သော ခပ်သိမ်းကုန်သောသူတို့၏။ ဖရုသံ၊ ကြမ်းကြုတ်စွာသော။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်သော စကားကို။ ခမေထ၊ သည်းခံရာ၏။ ဧတံ၊ ထိုအယုတ် အလတ်အမြတ်ဖြစ်သော သူတို့၏ ကြမ်းကြုတ်စွာဆိုအပ်သော စကားကိုသည်းခံခြင်းကို။ ဥတ္တမံ၊ မြတ်သော။ ခန္တိံ၊ သည်းခံခြင်းဟူ၍။ သန္တော၊ ရှေးသူတော်ကောင်းဖြစ်ကုန်သောပညာရှိတို့သည်။ အာဟု၊ ဆိုတော်မူကုန်၏။ ကောဏ္ဍည၊ ကောဏ္ဍညအနွယ်ဖြစ်သော ရှင်ရသေ့။ သဒိသဿဝါ၊ ကိုယ်နှင့်တူသောသူ၏ လည်းကောင်း။ သေဋ္ဌထရဿဝါ၊ ကိုယ်ထက်မြတ်သောသူ၏ လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ တိတိက္ခိတုံ၊ သည်းခံခြင်းငှာ။ သတ္တာ၊ တတ်နိုင်၏။ ဟီနဿ၊ ယုတ်သောသူ၏။ ဝစော၊ စကားကို။ ကထံနုကေနကာရဏေန၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်။ ခမေထ၊ သည်းခံနိုင်ရာသနည်း။ ဧတမတ္ထံ၊ ထိုမေးအပ်သောအနက်ကို။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ အက္ခာဟိ၊ ဖြေတော်မူလော။ ဒေဝါနမိန္ဒ၊ နတ်တို့ကိုအစိုးရသောသိကြားမင်း။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ သေဋ္ဌဿ၊ ကိုယ်ထက်မြတ်သောသူ၏။ ဝစော၊ စကားကို။ ဘယာဟိ၊ ကြောက်ခြင်းကြောင့်သာလျှင်။ ခမေထ၊ သည်းခံလေရာ၏။ သဒိသဿ၊ ကိုယ်နှင့်တူသောသူ၏။ ဝစော၊ စကားကို။ သာရမ္ဘဟေတု၊ ချုပ်ချယ်ခြင်း၌ အပြစ်ကို မြင်ခြင်းကြောင့်။ ခမေထ၊ သည်းခံလေရာ၏။ ဟီနဿ၊ ယုတ်သောသူ၏။ ဝစော၊ စကားကို။ ယောစ၊ အကြင်သူသည်ကား။ ခမေထ၊ သည်းခံရာ၏။

ဝ၁၅+ဝ၁၆+တံ၊ ထိုသို့ယုတ်သောသူ၏ စကားကိုသည်းခံခြင်းကို။ ဥတ္တမံ၊ မြတ်သော။ ခန္တိံ၊ သည်းခံခြင်းမည်၏ ဟူ၍။ သန္တော၊ ရှေးပညာရှိဖြစ်ကုန်သောသူတော်ကောင်းတို့သည်။ အာဟု၊ ဆိုတော်မူကုန်၏။ သက္က၊ သိကြားမင်း။ စတုမတ္တရူပံ၊ လေးပါးသော ဣရိယာပုထ်တို့ဖြင့်ဖုံးလွှမ်းအပ်သော သဘောရှိသော။ သေဋ္ဌံဝါ၊ ကိုယ်ထက်မြတ်သော သူကိုလည်းကောင်း။ သရိက္ခံဝါ၊ ကိုယ်နှင့်တူသော။ သူကိုလည်းကောင်း။ အထ၊ ထိုမှတပါး။ ဟီနံဝါပိ၊ ကိုယ်အောက်ယုတ်သော သူကိုလည်းကောင်း။ ကထံဝိဇညာ၊ အဘယ်သို့သိနိုင်ရာအံ့နည်း။ ဝိရူပရူပေန၊ ယုတ်မာသော သူတို့၏ အသွင်ဖြင့်။ သန္တော၊ သူတော်ကောင်းတို့သည်။ စရန္တိ၊ သွားတတ်ကုန်၏။ တသ္မာဟိ၊ ထိုကြောင့်သာလျှင်။ သဗ္ဗေသံ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သောသူတို့၏။ ဝစော၊ စကားကို။ ခမေထ၊ သည်းခံရာ၏။ သက္က၊ သိကြားမင်း။ ခန္တိဗလဿခန္တိဗလေန၊ သည်းခံခြင်းအာနုဘော်ကြောင့်။ ဝေရာ၊ ရန်တို့သည်။ ဥပသမန္တိ၊ ငြိမ်းကုန်၏။ ယံ၊ အကြင်ရန်သူငြိမ်းခြင်းတည်းဟူသောအကျိုးကို။ ခန္တိမာ၊ သည်းခံခြင်းရှိသော။ သပ္ပုရိသော၊ သူတော်ကောင်းသည်သာလျှင်။ လဘေထ၊ ရရာ၏။ ဧတံအတ္ထံ၊ ထိုရန်ငြိမ်းခြင်းတည်းဟူသော အကျိုးကို။ သရာဇိကာ၊ မင်းနှင့်တကွသော။ ယုဇ္ဈမာနာ၊ စစ်ထိုးသော။ မဟတီ၊ များစွာသော။ သေနာပိ၊ စစ်သည်သည်လည်း။ နလဘေ၊ မရရာ။ ကောဏ္ဍည၊ ကောဏ္ဍညအနွယ်ဖြစ်သော ရှင်ရသေ့။ တေတဝ၊ အရှင်ဘုရား၏။ သုဘာသိတံ၊ ကောင်းစွာဖြေဆိုအပ်သော စကားတော်ကို။ အနုမောဒိယာန၊ ဝမ်းမြောက်ပြီး၍။ အညံ၊ တစ်ပါးသော ပြဿနာကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တံ၊ အရှင်ဘုရားကို။ ပုစ္ဆိမိ၊ မေးပါအံ့။ တံ၊ အရှင်ဘုရားကို။ ဣင်္ဃ၊ တိုက်တွန်းပါ၏။ ဗြူဟိ၊ ဖြေဆိုတော်မူပါလော။ ဒဏ္ဍကီ၊ ဒဏ္ဍကီမင်းလည်းကောင်း။ နာဠိကေရော၊ နာဠိကေရမင်းလည်းကောင်း။ အထ၊ ထိုမှတပါး။ အဇ္ဇုနောစ၊ အဇ္ဇုနမင်းလည်းကောင်း။ ကာလဗုရာဇာစ၊ ကာလာဗုမင်းလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယထာယေစတ္တာရော ရာဇာနော၊ အကြင်မင်းလေးပါးတို့သည်။ အဟုံ၊ ဖြစ်ကုန်ပြီ။ သုပါပကမ္မိနံ၊ အလွန်ကြီးမားသော မကောင်းမှုရှိကုန်သော။ တေသံစတုန္နံရာဇူနံ၊ ရသေ့တို့ကို။ ဝိဟေဋ္ဌကာ၊ နှိပ်စက်ညှဉ်းဆဲတတ်ကုန်သော မင်းလေးပါးတို့သည်။ ကတ္ထ၊ အဘယ်အရပ်၌။ ဥပပန္နာ၊ ဖြစ်ကုန်သနည်း။ သက္က၊ သိကြားမင်း။ ဒဏ္ဍကီ၊ ဒဏ္ဍကီမင်းသည်။ ကိသံ၊ ကြုံလှီသော ကိုယ်ရှိသော။ ဝစ္ဆံ၊ ဝစ္ဆရှင်ရသေ့ကို။ အဝိကိရိယ၊ တွံထွေးဒန်ပူဖတ်တို့ဖြင့်

ဝ၁၆+ဝ၁၇+သွန်းလောင်း၍။ သဇနော၊ အခြံအရံနှင့်တကွ။ သရဋ္ဌော၊ တိုင်းနှင့်တကွ။ ဥစ္ဆိန္နမူလော၊ ပြတ်သော အမြစ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ကုက္ကုဠနာမေနိရယမှိ၊ ပြာပူရှိသော ကြောင့်ကုက္ကုဠအမည်ရှိသော ငရဲ၌။ ပစတိ၊ ခံရ၏။ တဿ၊ ထိုဒဏ္ဍကီမင်း၏။ ကာယေ၊ ကိုယ်ပေါ်၌။ ဖုလ္လိင်္ဂါနိ၊ မီးပေါက်မီးပွားတို့သည်။ ပတန္တိ၊ ကျကုန်၏။ သက္က၊ သိကြားမင်း။ ယောနာဠိကေရော၊ အကြင်နာဠိကေရမင်းသည်။ သညတေ၊ ကာယဒွါရအစရှိသည်တို့ကို ကောင်းစွာစောင့်ရှောက်အပ်ကုန်ထသော။ ဓမ္မံ၊ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရားဆယ်ပါးကို။ ဘဏန္တေ၊ ဟောတတ်ကုန်သော။ သမဏေ၊ ကိလေသာတို့ကိုငြိမ်းစေတတ်ကုန်သော။ အဒူသကေ၊ အပြစ်မရှိကုန်သော။ ပဗ္ဗဇိတေ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အဆေဒယိ၊ သတ်ဖြတ်ညှဉ်းဆဲ၏။ တံနာဠိကေရံ၊ ထိုနာဠိကေရမင်းကို။ ပရတ္တ၊ တမလွန်ဘဝ၌။ သုနာ ခါ၊ ငရဲခွေးတို့သည်။ သံဂမ္မ၊ အညီအညွတ် လာကုန်၍။ ဝိဖန္ဒမာနံ၊ လွန့်လျက်တုန်ယဉ်စဉ်။ ခါဒန္တိ၊ ခဲကုန်၏။ သက္က၊ သိကြားမင်း။ အထ၊ ထိုမှတစ်ပါး။ အဇ္ဇုနော၊ အဇ္ဇုမင်းသည်။ ဂေါတမံ၊ ဂေါတမ အနွယ်ဖြစ်သော။ ခန္တိံ၊ သည်းခံခြင်းရှိသော။ တပဿိံ၊ ခြိုးခြံသော အကျင့်ရှိသော။ စိရဗြဟ္မစာရိံ၊ ကြာမြင့်စွာမြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်လေ့ရှိသော။ အင်္ဂိရသံ၊ အင်္ဂီရသရင်ရသေ့ကို။ ပေါထယိတွာ၊ ညှဉ်းဆဲနှိပ်စက်၍။ သတ္တိသူလေ၊ လှံတံကျင်ရှိသော။ နိရယေ၊ ငရဲ၌။ ဥဒ္ဓံပါဒေါ၊ ခြေကားမိုးမြှော်။ အဝံသိရော၊ ဦးခေါင်းစောက်ထိုး။ ပတိတော၊ ကျ၏။ သက္က၊ သိကြားမင်း။ ယောရာဇ၊ အကြင်ကာလာဗုမင်းသည်။ သမဏံ၊ ကိလေသာကိုငြိမ်းစေတတ်သော။ အဒူသကံ၊ အပြစ်မရှိသော။ ခန္တီဝဒန္တံ၊ ခန္တီဝါဒီအမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗဇိတံ၊ ရသေ့ရဟန်းကို။ ခဏ္ဍသော၊ အပိုင်းအပိုင်း။ အဆေဒယိ၊ ဖြတ်၏။ သောကာလဗု၊ ထိုကာလာဗုမင်းသည်။ မဟာပတာပံ၊ ပြင်းစွာသော ပူပန်ခြင်းရှိသော။ ကဋုကံ၊ ပြင်းထန်သော ဝေဒနာရှိသော။ ဘယာနကံ၊ ကြောက်မက်ဖွယ်ရှိသော။ အဝီစိံ၊ အဝီစိငရဲ၌။ ဥပပဇ္ဇ၊ ဖြစ်၍။ ပစ္စတိ၊ ခံရ၏။ သက၊ သိကြားမင်း။ ဧတာနိနိရယာနိ၊ ထိုငရဲတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဧတ္ထဧတေဟိနိရယေဟိ၊ ထိုငရဲတို့ထက်။ ပါပိဋ္ဌတရာနိ၊ အလွန်ယုတ်မာကုန်သော။ အညာနိ စ၊ တစ်ပါးသော ငရဲတို့ကိုလည်းကောင်း။ သုတာ၊ ကြား၍။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသောသူသည်။ သမဏဗြာဟ္မဏေသု၊ ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့၌။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ စရေ၊ ကျင့်ရာ၏။ ဧဝံကရော၊ ဤသို့တရားကိုကျင့်သောသူသည်။ သဂ္ဂံဋ္ဌာနံ၊ နတ်ပြည်အရပ်သို့။ ဥပေတိ၊ ရောက်၏။ ကောဏ္ဍည၊ ကောဏ္ဍညအနွယ်ဖြစ်သောရှင်ရသေ့။ တေ၊ အရှင်ဘုရား၏။ သုဘာသိတံ၊ ကောင်းစွာဖြေဆိုတော်မူအပ်သောစကားကို

ဝ၁၇+ဝ၁၈+ အနုမောဒိယာ န၊ ဝမ်းမြောက်ပြီး၍။ အညံ၊ တစ်ပါးသော ပြဿနာကို။ တံ၊ အရှင်ဘုရားကို။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေးလျှောက်ပါဦးအံ့။ တံ၊ အရှင်ဘုရားကို။ ဣင်္ဃ၊ တိုက်တွန်းပါ၏။ တွံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ ဗြူဟိ၊ ဟောတော်မူလော။ ကထံဝိမံ၊ အဘယ်သို့သဘောရှိသောသူကို။ သီလဝန္တံ၊ သီလရှိသောသူဟူ၍။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်သနည်း။ ကထံဝိဓံ၊ အဘယ်သို့သဘောရှိသောသူကို။ ပညဝန္တံ၊ ပညာရှိသောသူဟူ၍။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်သနည်း။ ကထံဝိဓံ၊ အဘယ်သို့သဘောရှိသောသူကို။ သပ္ပုရိသံ၊ သူတော်ကောင်းဟူ၍။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်သနည်း။ ကထံဝိဓံ၊ အဘယ်သို့သဘောရှိသော သူကို။ သိရိ၊ အသေရေသည်။ နောဇဟာတိ၊ မစွန့်သနည်း။ သက္က၊ သိကြားမင်း။ ဣဓ လောကေ၊ ဤလောက၌။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ကာယေန စ၊ ကိုယ်ဖြင့် လည်းကောင်း။ ဝါစာယ စ၊ နှုတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ မနသာ စ၊ စိတ်ဖြင့် လည်းကောင်း။ သညတော၊ ကောင်းစွာ စောင့်ရှောက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော။ ပါပံ၊ မကောင်းမှုကို။ န ကရောတိ၊ မပြု။ အတ္တဟေတု၊ မိမိကိုယ်အစ ရှိသော အကြောင်းကြောင့်။ အလိကံ၊ မုသားကို။ န ဘဏေတိ၊ မဆို။ တထာဝိဓံ၊ ထိုသို့ သဘောရှိသော သူကို။ သီလဝန္တံ၊ သီလရှိသောသူဟူ၍။ ပဏ္ဍိတော၊ ဘုရားအစရှိသော ပညာရှိတို့သည်။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ သက္က၊ သိကြားမင်း။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဂမ္ဘီရပဉှံ၊ နက်နဲသော ပြဿနာကို။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ အဘိစိန္တယံ အဘိစိန္တယန္တော၊ ကြံသည်ရှိသော်။ ကလေတုံ၊ ဖြေအံ့သောငှာ။ သက္ကော တိ၊ စွမ်းနိုင်၏။ အစ္စာဟိတံ၊ အစီးအပွားကို လွန်သော။ လုဒ္ဒံ၊ ရုန်းရင်းကြမ်းကြုတ်သော။ ကမ္မံ၊ အမှုကို။ န ကရောတိ၊ မပြု။ ကဂတံ၊ အခသို့ရောက်သော။ အတ္ထပဒံ၊ စီးပွားခြင်း၏အကြောင်းကို။ န ရိဉ္စတိ၊ မယိုယွင်းစေ။ တထာဝိဓံ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော သူကို။ ပညဝန္တံ၊ ပညာရှိသော သူဟူ၍။ ပဏ္ဍိတာ၊ ဘုရား အစရှိသော ပညာရှိတို့သည်။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ သက္က၊ သိကြားမင်း။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ကတညူ၊ သူ့ကျေးဇူးကိုသိလေ့ရှိ၏။ ကတဝေဒီ၊ သိသည်အားလျော်စွာသူ့ကျေးဇူးကို ဆပ်လေ့ရှိ၏။ ဓီရော၊ မြဲမြံတည်ကြည်၏။ ဒဠဘတ္တိ စ၊ မြဲမြံသော အဆွေခင်ပွန်း ကောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ခိတသ၊ ဆင်းရဲခြင်းသို့ရောက်သော အဆွေခင်ပွန်း၏။ ကိစ္စံ၊ အမှုကို။ သက္ကစ္စံ၊ ရိုသေစွာ။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ တထာဝိဓံ၊ ထိုသို့ သဘောရှိသော သူကို။ သပ္ပုရိသံ၊ သူတော်ကောင်းဟူ၍။ ပဏ္ဍိတာ၊ ဘုရား အစရှိသော သူတော်ကောင်းတို့သည်။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုတော်မူကုန်၏။ သက္က၊ သိကြားမင်း။

ဝ၁၈+ဝ၁၉+ ယောပုဂ္ဂလော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သဗ္ဗေဟိ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဧတေဟိဂုဏေဟိ၊ ထိုကျေးဇူးတို့နှင့်။ ဥပေတော၊ ပြည့်စုံ၏။ သဒ္ဓေါ၊ သက်ဝင်၍ သဒ္ဓါခြင်းရှိ၏။ မုဒု၊ ချစ်ဘွယ်သောစကားကို ဆိုတတ်သည်ဖြစ်၍ နူးညံ့သော စကားရှိ၏။ သံဝိဘာဂီ၊ ဒါနသီလ အစရှိသည်တို့ကို ခွဲခြမ်းဝေဖန်လေ့ရှိ၏။ ဝဒညူ၊ ပေးကမ်းစွန့်ကြဲသည်၏အစွမ်းအားဖြင့် တောင်းလာကုန်သော သူတို့၏ အသံကို သိတတ်သော အလေ့ရှိ၏။ သံဂါဟကံ၊ ပေးကမ်းခြင်းအစရှိသည်၏အစွမ်းအားဖြင့်သူတစ်ပါးတို့အား ချီးမြှောက်လေ့ရှိသော။ သခိလံ၊ သာယာသော စကားရှိသော။ သဏှဝါ စံ၊ နူးညံ့သော စကားရှိသော။ တထာဝိဓံ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ သိရိ၊ ဘုန်းကြက်သရေသည်။ နော ဇဟာတိ၊ မစွန့်။ ကောဏ္ဍည၊ ကောဏ္ဍညအနွယ်ဖြစ်သော ရှင်ရသေ့။ တေ၊ အရှင်ဘုရား၏။ သုဘာသိတံ၊ ကောင်းစွာ ဖြေဆိုတော် မူအပ်သော စကားကို။ အနုမောဒိယာ န၊ ဝမ်းမြောက်ပြီး၍။ အညံ၊ တစ်ပါးသော ပြဿနာကို။ တံ၊ အရှင်ဘုရားကို။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေးလျှောက်ပါဦးအံ့။ တံ၊ အရှင်ဘုရားကို။ ဣင်္ဃ၊ တိုက်တွန်းပါ၏။ ဗြူဟိ၊ ဖြေဆိုတော်မူပါလော။ သီလဉ္စ၊ သီလလည်းကောင်း။ သိရိဉ္စာပိ၊ အသရေလည်းကောင်း။ ပညဉ္စ၊ ပညာလည်းကောင်း။ သတံ၊ သူတော်ကောင်းတို့သည်။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားလည်းကောင်း။ ပညဉ္စ၊ ပညာလည်းကောင်း။ တေသု၊ ထိုတရားတို့တွင်။ ကံ၊ အဘယ်တရားကို။ သေဋ္ဌကရံ၊ အထူးသဖြင့်မြတ်သော တရားဟူ၍။ ပဏ္ဍိတာ၊ ဘုရားအစရှိသော ပညာရှိတို့သည်။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုတော်မူကုန်သနည်း။ သက္က၊ သိကြားမင်း။ သီလဉ္စ၊ သီလသည်လည်းကောင်း။ သိရိဉ္စာပ၊ အသရေသည်လည်းကောင်း။ သတံ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏။ ဓမ္မော စ၊ တရားသည်လည်းကောင်း။ ပညဝတောပသဝန္တံ၊ ပညာရှိသော သူတို့။ အနွာယိကာ၊ အစဉ်တစ်စိုက် လိုက်ကုန်သည်။ တသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တာရကာနံ၊ ကြယ်တို့၏။ န က္ခတ္တရာဇာရိဝ၊ မင်းဖြစ်သော လကဲ့သို့။ ပညာဟိပညာဧဝ၊ ပညာကိုသာလျှင်။ သေဋ္ဌာ၊ အမြတ်ဟူ၍။ ကုသလာ၊ ဘုရားအစရှိသော ပညာရှိတို့သည်။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ ကောဏ္ဍည၊ ကောဏ္ဍညအနွယ်ဖြစ်သောရှင်ရသေ့။ တေ၊ အရှင်ဘုရား၏။ အသုဘာသိတံ၊ ကောင်းစွာ ဖြေဆိုတော်မူအပ်သောစကားကို။ အနုမောဒိယာန၊ ဝမ်းမြောက်ပြီး၍။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ပြဿနာကို။ တံ၊ အရှင်ဘုရားကို။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေးပါဦးအံ့။ တံ၊ အရှင်ဘုရားကို။ ဣင်္ဃ၊ တိုက်တွန်းပါ၏။ ဗြူဟိ၊ ဖြေဆိုတော်မူပါလော။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ကထံကရော၊ အဘယ်မည်သော အမှုကိုပြုသော သူသည်။ ကိန္တိကရော၊ အဘယ်သို့ ပြုသော သူသည်။ ကိမာစရံ၊ အ

ဝ၁၉+ဝ၂၀+ဘယ်ကို ကျင့်သောသူသည်။ ကိံ သေဝမာနော၊ အဘယ်ကိုမှီဝဲသောသူသည်။ ပညံ၊ ပညာကို။ လဘတိ၊ ရသနည်း။ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ပညာယ၊ ပညာ၏။ ပဋိပဒံ၊ ရခြင်းအကြောင်းဖြစ်သော အကျင့်ကို။ ဝဒေဟိ၊ ဖြေဆိုတော်မူပါလော။ ကထံကရော၊ အဘယ်သို့ပြုသော။ မစ္စော၊ သတ္တဝါသည်။ ပညဝါ၊ ပညာရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ သက္က၊ သိကြားမင်း။ ယောမစ္စော၊ အကြင်သတ္တဝါသည်။ နိပုဏေ၊ နူးညံ့သိမ်မွေ့သော အကြောင်းကိုသိခြင်းငှာ စွမ်းနိုင်ကုန်သော။ ဗဟုဿုတေ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိကုန်သော။ ဗုဒ္ဓေ၊ ပညာဖြင့်ကြီးသော သူတို့ကို။ သေဝေထ၊ မှီဝဲရာ၏။ ဥဂ္ဂဟကောစ၊ ပါဠိကိုသင်သည်လည်း။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ပရိပုစ္ဆကောစ၊ ပါဠိတော်၏ အနက်ကို အဘန်တလဲလဲမေးမြန်းသည်လည်း။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ သုဘာသိတာနိ၊ ကောင်းစွာဟောတော်မူအပ်သော တရားတို့ကို။ သက္ကစ္စံ၊ ရိုသေစွာ။ သုဏေယျ၊ နာခံရာ၏။ ဧဝံကရော၊ ဤသို့ကျင့်သော။ မစ္စော၊ သတ္တဝါသည်။ ပညဝါ၊ ပညာရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပညဝါ၊ ပညာရှိသော။ သော၊ ထိုသူသည်။ ကာမဂုဏေ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ အနိစ္စတောစ၊ အနိစ္စအားဖြင့်လည်းကောင်း။ ဒုက္ခတောစ၊ ဒုက္ခအားဖြင့်လည်းကောင်း။ ရောဂတောစ၊ ရောဂအားဖြင့်လည်းကောင်း။ အဝေက္ခသိ၊ ရှု၏။ ဧဝံဝိပဿီ၊ ဤသို့ရှုလေ့ရှိသောပညာရှိသည်။ ဒုက္ခေသု၊ ဆင်းရဲခြင်း၏ တည်ရာဖြစ်ကုန်သော။ မဟဗ္ဘယေသု၊ များစွာသောဘေးရှိကုန်သော။ ကာမေသု၊ ကာမဂုဏ်တို့၌။ ဆန္ဒံ၊ တပ်စွန်းခြင်းဟုဆိုအပ်သော ဆန္ဒကို။ ပဇဟာတိ၊ စွန့်၏။ ဝီတရာဂေါ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ တပ်စွန်းခြင်းကင်းသော။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဒေါသံ၊ ဒေါသကို။ ပဟီနေယျ၊ ဖျောက်၍။ အပ္ပမာဏံ၊ အတိုင်းအရှည်မရှိသော။ မေတ္တစိတ္တံ၊ မေတ္တာနှင့်ယှဉ်သောစိတ်ကို။ ဘာဝေယျ၊ ပွားစေရာ၏။ သဗ္ဗေသု၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဘူတေသု၊ သတ္တဝါတို့၌။ ဒဏ္ဍံ၊ နှိပ်စက်ညှဉ်းဆဲခြင်းဟူသော ဒဏ်ကို။ နိဓာယ၊ ချ၍။ သော၊ ထိုသူသည်။ အနိန္ဒိတော၊ မကဲ့ရဲ့အပ်သည်ဖြစ်၍။ ဗြဟ္မဋ္ဌာနံ၊ ဗြဟ္မာပြည်သို့။ ဥပေတိ၊ ရောက်၏။ အဋ္ဌက၊ အဋ္ဌကမင်း။ တဝစ၊ သင်၏ လည်းကောင်း။ ဘိမ္မရထဿစာပိ၊ ဘိမ္မရထမင်း၏ လည်းကောင်း။ ဥဂ္ဂတဿ၊ နေလကဲ့သို့ကျော်စောထင်ရှားသော။ ကလိင်္ဂရာဇဿစ၊ ကလိင်္ဂမင်း၏ လည်းကောင်း။ အာဂမနံ၊ ဤအရပ်သို့လာခြင်းသည်။ မဟတ္ထိယံ၊ များသော အကျိုးရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ သဗ္ဗေသံ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဝေါ၊ သင်တို့သည်။ ကာမရာဂေါ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ တပ်စွန်းသောရာဂကို။ ပဟီနော၊ ပယ်ဖျောက်အပ်၏။ ပရစိတ္တဝေဒီ၊ သူတပါးတို့၏ စိတ်ကိုသိတတ်သော ရှင်ရသေ့။ သဗ္ဗေသံ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော

ဝ၂၀+ဝ၂၁+ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့အား။ ကာမရာဂေါ၊ ငါးပါးသောကာမဂုဏ်တို့၌ တပ်စွန်းတတ်သော ရာဂကို။ ပဟီနော၊ ပယ်ဖျောက်အပ်၏။ တံ၊ ထိုသို့ပယ်ဖျောက်ခြင်းသည်။ ဧဝမေဝ၊ အရှင်ဘုရားသိတိုင်းဟုတ်သည် သာလျှင်တည်း။ ယထာယေန အာကာရေန၊ အကြင်သို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ တေ၊ အရှင်ဘုရား၏။ ဂတိံ၊ ဖြစ်ရာ အရပ်သို့။ အဘိသမ္ဘဝေမ၊ ရောက်လိုကုန်၏။ တထာတေန အာကာရေန၊ ထိုသို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ အနုဂ္ဂဟာယ၊ ရဟန်းပြုစိမ့်သောငှာ။ ဩကာသံ၊ အခွင့်ကို။ တွံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ ကရောဟိ၊ ပြုတော်မူလော။ ဘောန္တောရာဇာနော၊ အိုမင်းများတို့။ ဝေါ၊ သင်တို့သည်။ ကာမရာဂေါ၊ ငါးပါးသော ကာမဂုဏ်၌ တပ်စွန်းသော ရာဂကို။ ပဟီနော၊ ပယ်ဖျောက်အပ်၏။ တထာဟိ တတောဧဝ၊ ထိုကြောင့်သာလျှင်။ ဝေါ၊ သင်တို့အား။ အနုဂ္ဂဟာယ၊ ရဟန်းပြုစိမ့်သောငှာ။ ဩကာသံ၊ အခွင့်ကို။ ကရောမိ၊ ပြု၏။ ယထာယေနအာကာရေန၊ အကြင်သို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ မေ၊ ငါ၏။ ဂတိံ၊ လားရာ အရပ်သို့။ အဘိသမ္ဘဝေထ၊ ရောက်ကုန်ရာ၏။ တထာတေန အာကာရေန၊ ထိုသို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ဝိပုလာယ၊ ပြန့်ပြောစွာသော။ ပီတိယာ၊ ဈာန်နှင့်ယှဉ်သော ပီတိဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ ဖရထ၊ နှံ့ကြစေကုန်လော။ ဘူရိပည၊ မြေကြီးအတုနှင့်တူသော ကြီးကျယ်သော ပညာရှိတော်မူသော ရှင်ရသေ့။ တုဝံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ အနုသာသနိံ၊ အဆုံးအမဖြစ်သော။ ယံယံ၊ အကြင်အကြင်စကားကို။ ဝက္ခသိ၊ ဆိုတော်မူ၏။ တဝ၊ အရှင်ဘုရား၏။ တံတံသဗ္ဗံ၊ ထိုထိုအဆုံးအမစကားတော်အလုံးစုံကို။ ကရိဿာမ၊ လိုက်နာကြကုန်အံ့။ ယထာယေန အာကာရေန၊ အကြင်သို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ တေ၊ အရှင်ဘုရား၏။ ဂတိံ၊ လားရာအရပ်သို့။ အဘိသမ္ဘဝေမ၊ ရောက်ကြကုန်ရာ၏။ တထာတေန အာကာရေန၊ ထိုသို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ဝိပုလာယ၊ ပြန့်ပြောစွာသော။ ပီတိယာ၊ ဈာန်နှင့်ယှဉ်သောပီတိဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ ဖရာမ၊ နှံ့ပါစေကုန်အံ့။ ဘောန္တော၊ အရှင်ကောင်းဖြစ်သော ရသေ့အပေါင်းတို့။ ကိသဝစ္ဆဿ၊ ကိသဝစ္ဆရှင်ရသေ့အား။ အယံပူဇာ၊ ဤပူဇော်ခြင်းကို။ ကထာ၊ ပြုအပ်ပြီ။ သာဓုရူပါ၊ ကောင်းသော သဘောရှိကုန်သော။ ဣသယော၊ အရှင်ကောင်းတို့သည်။ ဂစ္ဆန္တု၊ မိမိမိမိတို့၏ နေရာတို့သို့သွားကြကုန်လော။ သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ သမာဟိတာ၊ တည်ကြည်သော စိတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဈာနေ၊ ဈာန်၌။ ရတာ၊ မွေ့လျော်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကြကုန်လော။ ဧသာရတိ၊ ဤသို့ဈာန်၌ မွေ့လျော်ခြင်းသည်။ ပဗ္ဗဇိဿ

ဝ၂၁+ဝ၂၂+ရသေ့ရဟန်းအား။ သေဋ္ဌာ၊ မြတ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဏ္ဍိတေန၊ ပညာရှိသော။ ဣသိနာ၊ သရဘင်္ဂရသေ့သည်။ သုဘာသိတာ၊ ကောင်းစွာဆိုအပ်ကုန်သော။ ပရမတ္ထသဉှိတာ၊ နိဗ္ဗာန်ကိုမှီကုန်သော။ ဂါထာ၊ ဘွဲဆိုသီကုံးအပ်သော ဂါထာတို့ကို။ သုတွာန၊ နာရ၍။ ယသဿိနော၊ များသော အခြံအရံရှိကုန်သော။ တေဒေဝါ၊ ထိုနတ်တို့သည်။ ဝေဒဇာတာ၊ ဖြစ်သောနှစ်သက်ခြင်းရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အနုမောဒမာနာ၊ ဝမ်းမြောက်ခြင်းရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဒေဝကပုရံ၊ နတ်ပြည်သို့။ ပက္ကာရံ၊ ဖဲကြလေကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဏ္ဍိတေန၊ ပညာရှိသော။ ဣသိနာ၊ သရဘင်္ဂရသေ့သည်။ သုဘာသိတာ၊ ကောင်းစွာဟောအပ်ကုန်သော။ အတ္ထဝတီ၊ မြတ်သော အနက်ရှိကုန်သော။ သုဗျဉ္ဇနာ၊ သန့်ရှင်းစင်ကြယ်သော သဒ္ဒါရှိကုန်သော။ ဣမာဂါထာ၊ ဤဘွဲ့ဆိုသီးကုံးအပ်သော ဂါထာတို့ကို။ ယောကောစိ၊ အမှတ်မရှိကုန်သော။ သုဗျဉ္ဇနာ၊ သန့်ရှင်းစင်ကြယ်သောသဒ္ဒါရှိကုန်သော။ ဣမာဂါထာ၊ ဤဘွဲ့ဆိုသီးကုံးအပ်သော ဂါထာတို့ကို။ ယောကောစိ၊ အမှတ်မရှိတစ်စုံတစ်ယောက်သောသူသည်။ အတ္ထိံ ကတွာ၊ အရိုအသေပြု၍။ သုဏေယျ၊ နာရာ၏။ သော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ပုဗ္ဗာပရိယံ၊ ရှေ့နောက်ဖြစ်သော။ ဝိသေသံ၊ ဈာန်အစရှိသောတရား အထူးကို။ လဘေထ၊ ရရာ၏။ ပုဗ္ဗာပရိယံ၊ ရှေ့နောက်ဖြစ်သော။ ဝိသေသံ၊ ဈာန်အစရှိသော တရား အထူးကို။ လဒ္ဓါန၊ ရ၍။ မစ္စုရာဇဿ၊ သေမင်း၏။ အဒဿနံ၊ မမြင်ရာသို့။ ဂစ္ဆေ၊ ရောက်ရာ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သာရိပုတ္တော၊ သာရိပုတ္တရာသည်။ သာလိဿရော၊ သာလိဿရရသေ့ဖြစ်ဘူးလေ့ပြီ။ ကဿပေါစ၊ ကဿပသည်ကား။ မေဏ္ဍိဿရော၊ မေဏ္ဍိဿရရသေ့ဖြစ်ဘူးလေ့ပြီ။ အနုရုဒ္ဓေါစ၊ အနုရုဒ္ဓါသည်ကား။ ပဗ္ဗတော၊ ပဗ္ဗတရသေ့။ ဖြစ်ဘူးလေ့ရှိ။ ကစ္စာယနောစ၊ ကစ္စည်းမထေရ်သည်ကား။ ဒေဝိလော၊ ဒေဝိလရသေ့ဖြစ်ဘူးလေပြီ။ အာနန္ဒောစ၊ အာနန္ဒသည်ကား။ အနုသိဿော၊ အနုသိဿရသေ့ဖြစ်ဘူးလေပြီ။ အာနန္ဒောစ၊ အာနန္ဒာသည်ကား။ အနုသိဿော၊ အနုသိဿရသေ့ဖြစ်ဘူးလေပြီ။ ကောလိတောစ၊ မောဂ္ဂလာန်သည်ကား။ ကိသဝိစ္ဆော၊ ကိသဝစ္ဆရသေ့ဖြစ်ဘူးလေပြီ။ ဥဒါယီထေရော၊ ဥဒါယီထေရ်သည်ကား။ နာရဒေါ၊ နာရဒရသေ့ဖြစ်ဘူးလေပြီ။ ဗုဒ္ဓပရိသာ၊ ယခုအခါငါဘုရားပရိသတ်တို့သည်။ ပရိသာ၊ ထိုအခါသရဘင်္ဂဆရာရသေ့၏ ပရိသတ်ရသေ့တို့ဖြစ်ဘူးကုန်ပြီ။ လောကနာထော၊ လူသုံးပါးတို့၏ ကိုးကွယ်ရာဖြစ်တော်မူသော ငါဘုရားသည်ကား။ သရဘင်္ဂေါ၊ သရဘင်္ဂဆရာဖြစ်ဘူးလေပြီ။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဇာတကံ၊ ဇာတ်ပေါခြင်းကို။ ဓာရေထ၊ မှတ်ကြကုန်လော။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ ဒုတိယံ၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ သရဘင်္ဂဇာတဍကံ၊ သရဘင်္ဂဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

ဝ၂၂+ဝ၂၃+ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထတဒါကာလေ၊ ထိုအခါ၌။ ဇယတံ၊ ရန်ကို အောင်သော သုံးကျိပ်သုံးယောက်သော နတ်သားတို့၏။ ပိတာ၊ အဘဖြစ်သော။ ဝတြိဘူ၊ ဝတြဘူအမည်ရှိသော အသုရာကို လွှမ်းမိုးနိုင်သော။ ဗြဟာ၊ မြတ်သော။ ဣန္ဒော၊ သိကြားမင်းသည်။ သုဓမ္မာယံ၊ သုဓမ္မာအမည်ရှိသော နတ်သဘင်၌။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေလျက်။ အလမ္ဗုသံ၊ အလမ္ဗုသာအမည်ရှိသော။ ဒေဝကညံ၊ နတ်သ္မီးကို။ ပရာဘေတွာ၊ ဖြားယောင်းခြင်းငှာစွမ်းနိုင်၏ ဟုသိ၍။ အဗြဝိ၊ ဆို၏။ မိဿေ၊ ယောကျ်ားတို့ကိုကိလေသာတည်း ဟူသော အာမိသဖြင့်ရောနှောတတ်သော။ ဣသိပလောဘဏေ၊ ရသေ့တို့ကိုဖြားယောင်းခြင်းငှာစွမ်းနိုင်သော။ အလမ္ဗုသေ၊ ရှင်မအလမ္ဗုသာ။ တံ၊ ရှင်မကို။ သဣန္ဒကာ၊ သိကြားနှင့်တကွကုန်သော။ တာဝတိံသာဒေဝါ၊ တာဝတိံသာနတ်တို့သည်။ ယာစန္တိ၊ တောင်းပန်ကုန်၏။ ဣသိသိင်္ဂံ၊ ဣသိသိင်္ဂရသေ့ အထံသို့။ ဂစ္ဆ၊ သွားချေလော။ အလမ္ဗုသေ၊ ရှင်မအလမ္ဗုသာ။ ဝတ္တံဝါ၊ ဝတ်ကြီးဝတ်ငယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဗြဟ္မစရိယံဝါ၊ မြတ်သော အကျင့်ကိုလည်းကောင်း။ ပူရေန္တော၊ ဖြည့်ကျင့်သော။ နိဗ္ဗာဘိရတော၊ နိဗ္ဗာန်ဟုဆိုအပ်သောနတ်ပြည်၌ အလွန်မွေ့လျော်သော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ ဂုဏ်အားဖြင့်ကြီးသော။ အယံတာပသော၊ ဤဣသိသိင်္ဂရသေ့သည်။ အမှေ၊ ငါတို့ကို။ ပုရေနစ္စေတိ၊ မလွှမ်းမိုးမီ။ တဿ၊ ထိုဣသိသိင်္ဂရသေ့၏။ မဂ္ဂါနိ၊ နတ်ပြည်ခရီးတို့ကို။ အာဝရ၊ ပိတ်ပင်တားမြစ်ချေလော။ ဒေဝရာဇ၊ အရှင်နတ်မင်း။ တွံ၊ အရှင်နတ်မင်းသည်။ ဧတံ၊ ထိုအမှုကို။ ကိန္နာမကရောသိ၊ အသို့ပြုတော်မူသနည်း။ မမေဝ၊ အကျွန်ုပ်ကိုသာလျှင်။ တုဝံ၊ အရှင်သိကြားမင်းသည်။ ဣက္ခသိ၊ မြင်တော်မူဘိ၏။ ဣသိပလောဘဏေ၊ ရသေ့ရဟန်းတို့ကိုဖြားယောင်းခြင်းငှာ စွမ်းနိုင်သော ရှင်မအလမ္ဗုသာ။ ဂစ္ဆ၊ သွားချေလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မမညေဝ၊ အကျွန်ုပ်ကိုသာလျှင်။ ဝဒသိ၊ ဆိုတော်မူထိုဘိ၏။ အသောကေ၊ စိုးရိမ်ကြောင့်ကြဗျာပါဒတို့၏ ကင်းရာဖြစ်သော။ နန္ဒနေ၊ နှစ်သက်ခြင်းကိုဖြစ်စေတတ်သော။ ဝနေ၊ ဥယျဉ်တော၌။ မာဒိသိယောစေဝ၊ အကျွန်ုပ်နှင့်တူသည်သာလျှင်လည်းဖြစ်ကုန်သော။ ပဝရာစေဝ၊ အကျွန်ုပ်ထက်သာလွန်သည်လည်းဖြစ်ကုန်သော။ အညာ၊ တပါးကုန်သော။ အစ္ဆရာပိ၊ နတ်သ္မီးတို့သည်လည်း။ သန္တိ၊ ရှိပါကုန်၏တကား။ တာသံပိ၊ ထိုနတ်သ္မီးတို့၏ လည်း။ ပရိယာယော၊ အလှည့်သည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်ပါစေလော။ ပလောဘိဏာ၊ ရသေ့ရဟန်းကိုဖြားယောင်းစိမ့်သောငှာ။ တာပိ၊ ထိုနတ်သ္မီးများတို့ကိုလည်း။ ယန္တု၊ သွားပါစေကုန်လော။

ဝ၂၃+ဝ၂၄+ အလမ္ဗုသေ၊ ရှင်မအလမ္ဗုသာ။ ဟိယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ အသောကေ၊ စိုးရိမ်ကြောင့်ကြဗျာပါဒတို့၏ ကင်းရာဖြစ်သော။ နန္ဒနေ၊ နှစ်သက်ခြင်းကိုဖြစ်စေတတ်သော။ ဝနေ၊ ဥယျဉ်တော၌။ တာဒိသိယောစေဝ၊ ရှင်မနှင့်တူသည်လည်းဖြစ်ကုန်သော။ ပဝရာစေဝ၊ ရှင်မထက်သာလွန်သည်လည်းဖြစ်ကုန်သော။ အညာ၊ တပါးကုန်သော။ အစ္ဆရာပိ၊ နတ်သ္မီးတို့သည်လည်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ တွံ၊ ရှင်မသည်။ အဒ္ဓါ၊ စင်စစ်။ သစ္စံ၊ မှန်သောစကားကို။ ဘဏသိ၊ ဆိုပေ၏။ သဗ္ဗင်္ဂသောဘဏေ၊ အလုံးစုံသော အင်္ဂါကြီးငယ်၏ တင့်တယ်ခြင်းနှင့်ပြည့်စုံသော။ နာရိ၊ ရှင်မအလမ္ဗုသာ။ ယာဒိသံ၊ အကြင်သို့သဘောရှိသော။ ပါရိစရိယံ၊ လုပ်ကျွေးခြင်းကို။ တွံ၊ ရှင်မသည်။ ပဇာနာသိ၊ သိ၏။ ပုမံ၊ ယောကျ်ားသို့။ ဂတာ၊ ဆည်းကပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ တာ၊ ထိုနတ်သ္မီးတို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပါရိစရိယံ၊ လုပ်ကျွေးခြင်းကို။ နပဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ ကလျာဏီ၊ ကောင်းသော အင်္ဂါနှင့်ပြည့်စုံသော ရှင်မအလမ္ဗုသာ။ ထွမေဝ၊ ရှင်မသည်သာလျှင်။ ဂစ္ဆ၊ သွားချေလော။ တွမေဝ၊ ရှင်မသည်သာလျှင်။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့ထက်။ ပဝရာစ၊ မြတ်သည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တဝေဝ၊ ရှင်မ၏သာလျှင်။ ဝဏ္ဏရူပေန၊ အဆင်းသဏ္ဌာန်ဖြင့်။ တံ၊ ထိုဣသိသိင်္ဂရသေ့ကို။ သဝသံ၊ ရှင်မ၏ အလိုသို့။ အာနယိဿသိ၊ ဆောင်နှိုင်လတ္တံ့။ ဒေဝရာဇေန၊ အရှင်သိကြားနတ်မင်းသည်။ ပေသိတာ၊ ခိုင်းစေတော်မူအပ်သော။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ နဂမိဿမိ၊ မသွားအံ့သည်ကား။ န၊ မဟုတ်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ ဂမိဿမိဧဝ၊ သွားအံ့သည်သာလျှင်တည်း။ စ၊ ထိုသို့မူကား။ ဟိယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ဗြာဟ္မဏော၊ ဣသိသိင်္ဂရသေ့သည်။ ဥဂ္ဂတေဇော၊ ပြင်ထန်သောတန်ခိုးရှိ၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ သီလဘေဒနတ္ထာယ၊ သီလကိုဖျက်ဆီးအံ့သောငှာ။ ဧတံ၊ ဤဣသိသိင်္ဂရသေ့ကို။ အဿာဒုံ၊ သာယာကပ်ငြိစိမ့်သောငှာ။ ဝိဘေမိ၊ ကြောက်ပါ၏။ မောဟာမောဟန၊ မိုက်မဲတွေဝေသောအားဖြင့်။ ဣသိံ၊ ရှင်ရသေ့ကို။ အဿာဒိယ၊ ဖြားယောင်းဖျက်ဆီး၍။ သံသာရံ၊ သံသရာ၌။ အာပန္နာ၊ ကျင်လည်ခြင်းသို့ရောက်ကုန်သော။ နိရယံ၊ ငရဲ၌။ ပတ္တာ၊ ဖြစ်ကုန်သော။ ဇနာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ အနေကာ၊ များစွာကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ စိန္တယမာနာယမေဝ၊ သီလကိုဖျက်ဆီးအံ့ဟုကြံစဉ်ပင်လျှင်။ လောမာနံ၊ အမွေးတို့သည်။ ဟံသရေဟံသန္တိ၊ ရွှင်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကာမဝဏ္ဏိနီ၊ နှစ်လိုဘွယ်သော အဆင်းရှိသော။ မိဿာ၊ ယောကျ်ားတို့ကိုကိလေသာဖြင့်ရောနှောက်တတ်သော။ အလမ္ဗုသာ၊ အလမ္ဗုအမည်ရှိသော။ အစ္ဆရာ၊ နတ်သ္မီးသည်။ ဣဒံဝစနံ၊ ဤသို့သော

ဝ၂၄+ဝ၂၅+စကားကို။ ဝတွာန၊ ဆို၍။ မိဿိတုံ၊ ကိလေသာဖြင့်ရောနှောခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆန္တီ၊ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဣသိသိင်္ဂံ၊ ဣသိသိင်္ဂရှင်ရသေ့အထံသို့။ ပက္ကမိ၊ ဖဲသွားလေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သာစ၊ ထိုအလမ္ဗုသာနတ်သ္မီးသည်လည်း။ ဣသိသိင်္ဂေန၊ ဣသိသိင်္ဂရသေ့သည်။ ရက္ခိတံ၊ စောင့်ရှောက်အပ်သော။ ဗိမ္ဗဇာလကသဉ္ဆန္နံ၊ နီသော အညွန့်ရှိသော သစ်ပင်တို့ဖြင့် ဖုံးလွှမ်းအပ်သော။ သမန္တာ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ အဍ္ဎယောဇနံ၊ ယူဇနာခွဲရှိသော။ တံဝနံ၊ ထိုတောသို့။ ဩဂ္ဂယှ၊ သက်ဝင်၍။ ပါတရာသမှိ၊ နံနက်စာစားချိန်၌။ အဂ္ဂိဋ္ဌံ၊ မီးတင်းကုပ်ကို။ ပရိမဇ္ဇန္တံ၊ တံမြက်လှည်း၍ နေသော။ ဣသိသိင်္ဂံ၊ ဣသိသိင်္ဂံရသေ့မျက်နှာသာသို့။ ဥပဂါမိ၊ မိန်းမတို့၏ တင့်တယ်စမ္ပယ်ခြင်းကိုပြလျက် ချဉ်းကပ်လေ၏။ ဝိစိတ္တဟတ္ထာဘရဏာ၊ ဆန်းကြယ်သော လက်ဝန်တန်ဆာလည်းဆင်ယင်သော။ အာမုတမဏိကုဏ္ဍလာ၊ ပုလဲသွယ်လည်ရွဲပတ္တမြားနားဍောင်းလည်း ဆင်ယင်သော။ တွံ၊ သင်သည်။ ဝိဇ္ဇုရိဝ၊ လျှပ်စစ်နွယ်ကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဩသဓိတာရကာဝိယ၊ သောက်ရှုးကြယ်ကဲ့သို့လည်းကောင်း။ အာဘာသိ၊ ထွန်းပ၏။ ကာနု၊ အဘယ်သူနည်း။ တွံ၊ သင်သည်။ အာဒိစ္စဝဏ္ဏသင်္ကာဘာ၊ နေမင်းကဲ့သို့ထွန်းလင်းသောရောင်လည်းရှိ၏။ ဟေမစန္ဒနဂန္ဓိနီ၊ ရွှေအဆင်းနှင့်တူသော အဆင်းရှိသော စန္ဒကူးနံ့သာလည်းလိမ်းကျံ၏။ သညတူရူ၊ လုံးသောတခဲနက်သော ဦရုလက္ခဏာလည်းရှိ၏။ မဟာမာယာ၊ များသော မာယာလည်းရှိ၏။ ကုမာရီ၊ ပျိုနု၏။ စာရုဒဿနာ၊ ရှုစချင်ဘွယ်ရှိ၏။ ဝိလဂ္ဂါ၊ သေးသေးသွယ်သွယ်တင့်တယ်သော ခါးလည်းရှိ၏။ မုဒုကာ၊ နူးညံ့၏။ သုဒ္ဓါ၊ ညစ်ကြေးမတင်သန့်ရှင်းစင်ကြယ်၏။ တေ၊ သင်၏။ ပါဒါ၊ ခြေတို့သည်။ သုပ္ပတိဋ္ဌိတာ၊ ကောင်းစွာမြေ၌ အညီအညွတ်တည်ကုန်၏။ တေ၊ သင်၏။ ကာမနီယာ၊ နှစ်သက်ဘွယ်သော ဂုဏ်နှင့်ယှဉ်ကုန်သော။ ဂမနာ၊ ယဉ်ကျေးစွာသော သွားခြင်းတို့သည်။ မေ၊ ငါ၏။ မနော၊ စိတ်ကို။ ဟရန္တိယေဝ၊ ဆွဲဆောင်နိုင်ကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ တေ၊ သင်၏။ ဦရူစ၊ ပေါင်တို့သည်လည်း။ အနုပုဗ္ဗာ၊ အစဉ်အတိုင်းအရင်းကြီး၍ အဖျားသေးသွယ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ နာဂနာသသမူပမာ၊ ဆင်နှာမောင်းနှင့်တူကုန်၏။ အက္ခဿဖလကံယထာ၊ ကြွေအန်ကစားသော ပျဉ်ကဲ့သို့။ တုဏှံ၊ သင်၏။ သုဿောဏီ၊ ကောင်းသောခါးသည်။ ဝိမဋ္ဌာ၊ တင့်တယ်ပြေပြစ်စွ။ တေ၊ သင်၏။ နာဘိ၊ ချက်သည်။ သာဓုသဏ္ဌိတာ၊ ကောင်းသော သဏ္ဌာန်ရှိ၏။ ဥပ္ပလဿ၊ ကြာညို၏။ ကိဉ္စက္ခာဣဝ၊ အချက်ကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ကဏှဉ္ဇ

ဝ၂၅+ဝ၂၆+ နဿ၊ သစ်နက်ရေဖြင့်။ ပူရာဣဝ၊ ပြည့်ဘိသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဒူရတော၊ အဝေးမှ။ ပဋိဒိဿတိ၊ စိမ်းစိမ်းညိုညိုထင်၏။ တေ၊ သင်၏။ ဒုဝိဓာဇာတာ၊ နှစ်ခုအစုံဖြစ်ကုန်သော။ ဥရဇာ၊ ရင်၌ ရောက်ကုန်သော။ ပယောဓရာ၊ နို့ရည်ကိုဆောင်ကုန်သော။ ထနာ၊ သားမြတ်တို့သည်။ အဝဏ္ဍာ၊ အညှာလည်းမရှိကုန်။ သာဓုပစ္စုဒါ၊ ကောင်းစွာရင်မှထွက်ပြုကုန်၏။ အပ္ပတိတာ၊ တွဲလျားမကျမတွန့်မရှုံကုန်။ အဍ္ဎလာဗုသမာ၊ ရွှေအင်းပျဉ်ဝယ်တင်၍ ထားအပ်သော ကောင်းစွာ လုံးသောရွှေဗူးသီး၏ ထက်ဝက်နှင့်တူကုန်၏။ တေတဝ၊ သင်၏။ ဂီဝါ၊ လည်တို့သည်။ ဧဏေယျကာယထာ၊ ဧဏီမည်သောသား၏ လည်ကဲ့သို့။ ဒီဃာ၊ အတန်ငယ်ရှည်ကုန်၏။ ကမ္ဗုတလာဘာသာ၊ ရွှေဖြင့်ပြီးသော မုရိုးစည်ငယ်နှင့်တူကုန်၏။ ပဏ္ဍရာဝရဏာ၊ နှုတ်ခမ်းတို့သည်။ စတုတ္ထမနသန္နိဘာ၊ လျှာအဆင်းကဲ့သို့နီဝင်းကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝဂ္ဂူ၊ တင့်တယ်ကုန်၏။ တဝ၊ သင်၏။ ဥဒ္ဓဂါစ၊ အထက်သို့ အဖျားရှိသည်လည်းဖြစ်ကုန်သော။ အဓဂ္ဂါစ၊ အောက်သို့အဖျားရှိသည်လည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဒုမဂ္ဂပရိမဇ္ဇိတာ၊ ဒန်ပူဖြင့်ပွတ်တိုက်အပ်သည်ဖြစ်၍ စင်ကြယ်ကုန်သော။ နေလသမ္ဗူတာ၊ အပြစ်မရှိသော သွားဖုံးသားတို့၏ အဆုံး၌ ရောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဒုဝိဇာ၊ နှစ်ဘို့သော အရပ်၌ တည်ကုန်သော။ ဒန္တာ၊ သွားတို့သည်။ သုဒဿနာ၊ ရှုစချင်ဘွယ်ရှိကုန်၏။ အပဏ္ဍရာ၊ ညိုသင့်ရာဝယ် စိမ်းစိမ်းညိုကုန်သော။ လောဟိတန္တာ၊ အနီလျှင် အဆုံးရှိကုန်သော။ အာယတာစ၊ ရှည်လည်းရှည်ကုန်သော။ ဝိသာလာစ၊ ကျယ်လည်းကျယ်ကုန်သော။ တဝ၊ သင်၏။ နေတ္တာ၊ မျက်စိတို့သည်။ သုဒဿနာ၊ အလွန်ရှုစချင်ဘွယ်ရှိကုန်၏။ တုယှံ၊ သင်၏။ နာတိဒီဃာ၊ မရှည်လွန်းကုန်သော။ သုသမ္မဋ္ဌာ၊ ကောင်းစွာပြေပြစ်ကုန်သော။ ကနကဗျာသမောစိတာ၊ ရွှေခွက်၌ ထည့်အပ်သော ဆီမွေးကိုလိမ်းဆွတ်၍ ကောင်းစွာ ဖြီးအပ်ကုန်သော။ ဥတ္တမင်္ဂရုဟာ၊ မြတ်သော အင်္ဂါဟုဆိုအပ်သော ဦးခေါင်း၌ ရောက်ကုန်သော။ ကေသာ၊ ဆံတို့သည်။ စန္ဒနဂန္ဓိတာ၊ စန္ဒကူးနံ တကြိုင်ကြိုင်လှိုင်ကုန်၏။ ယာဝတာယတ္တကာ၊ အကြင်မျှလောက်ကုန်သော။ ကသိဂေါရက္ခာ၊ လယ်ရာထွန်၍ အသက်မွေးသော သူနွားကျောင်း၍ အသက်မွေးသောသူတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေသံတတ္ထကာနဉ္စ၊ ထိုမျှလောက်သော သူတို့၏ လည်းကောင်း။ ဝါဏိဇာနဉ္စ၊ ကုန်သည်တို့၏ လည်းကောင်း။ ယာဂတိစ၊ အကြင်ကျရာ အရပ်သည်လည်းကောင်း။ သညတာနံ၊ ကိုယ်နှုတ်နှလုံးသုံးပါးကို

ဝ၂၆+ဝ၂၇+စောင့်ရှောက်ကုန်သော။ တပဿီနံ၊ ခြိုးခြံသော အကျင့်ရှိကုန်သော။ ဣသီနံ၊ ရသေ့တို့၏။ ပရတ္တန္တဉ္စ၊ သွားလာရာ အရပ်သည်လည်းကောင်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ အသ္မိံ တာဒိသေ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ ပထဝီမဏ္ဍလေ၊ မြေအပြင်၌။ ဝသန္တေသု၊ နေကုန်သော။ သဗ္ဗေသု၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ တေသု၊ ထိုသူတို့တွင်။ တေတယာ၊ သင်နှင့်။ သမသမံ၊ ထပ်မျှတူသောသူကို။ နပေဿ၊ ငါမမြင်စဘူး။ တွံ၊ သင်သည်။ ကောဝါ၊ အဘယ်သူနည်း။ ကဿဝါ၊ အဘယ်သူ၏ မူလည်း။ ဇာနေမု၊ သိရကုန်အံ့နည်း။ ကဿပ၊ ကဿပအနွယ်ဖြစ်တော်မူသော။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ မျက်နှာရောင်ဆင်းကြေးညှင်းမတင်လှပရွှင်သည် သခင်းဘုန်းဟေ့ရသေ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ တဝ၊ အရှင်ဘုရား၏။ စိတ္တေဝ၊ ကြင်နာယိုဖိတ်သော မေတ္တာစိတ်သည်။ ဂတေ၊ အကျွန်ုပ်ဆီသို့ရောက်သည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ နပဉှကာလော၊ မေးမြန်းသင့်သော ကာလမဟုတ်ပြီ။ သမ္မ၊ အရှင်ကောင်း။ ဧဟိ၊ ကြွတော်မူလှည့်လော။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ အသ္မာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ အဿမေ၊ ကျောင်းတွင်း၌။ ရမိဿာမ၊ မွေ့လျော်ရွှင်ပျော်ကြကုန်အံ့။ ဧဟိ၊ ကြွတော်မူလှည့်လော။ တွံ၊ အရှင်ဘုရားကို။ ဥပဂူဟိဿံ၊ ပိုက်ဘက်ပါအံ့။ တွံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ ရတီနံ၊ ငါးပါးသောကာမဂုဏ်တို့ဖြင့် မွေ့လျော်ရွှင်ပျော်သောသူတို့ထက်။ ကုသလော၊ လိမ္မာမွန်မြတ်သော သူသည်။ ဘဝ၊ ဖြစ်တော်မူလော။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကာမဝဏ္ဏိနီ၊ နှစ်သက်ဘွယ်သော အဆင်းရှိသော။ မိဿာ၊ ယောကျ်ားတို့ကို ကိလေသာဖြင့်ရောနှောတတ်သော။ အလမ္ဗုသာ၊ အလမ္ဗုအမည်ရှိသော။ အစ္ဆရာ၊ နတ်သမီးသည်။ မိဿိတုံ၊ ကိလေသာဖြင့်ရောနှောခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆန္တိ၊ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဣသိသိင်္ဂံ၊ ဣသိသိင်္ဂရှင်ရသေ့ကို။ ဣဒံဝစနံ၊ ဤသို့လာလှည့်ဟူသော စကားကို။ ဝတွာန၊ ဆို၍။ ပက္ကမိ၊ သွားဟန်ပြု၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သော၊ ထိုဣသိသိင်္ဂရသေ့သည်။ ဒန္ဓပရက္ကမံ၊ ညံ့သောအားထုတ်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော ဖြည်းဖြည်းညှင်းညှင်းသွားခြင်းကို။ ဆေတွာ၊ ဖြတ်၍။ ဝေဂေန၊ လျှင်မြန်စွာ။ နိက္ခမ္မ၊ ပြေးလာ၍။ အဇ္ဈပတ္တော၊ မှီတည့်လေလျှင်။ တံ၊ ထိုအလမ္ဗုသာနတ်သ္မီးကို။ ဥတ္တမာသု၊ မြတ်ကုန်သော။ ဝေဏီသု၊ ဆံထုံးတို့၌။ ပရာမသိ၊ သုံးသပ်ဆွဲငင်လေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကလျာဏီ၊ ကောင်းသောကိုယ်အင်္ဂါနှင့်ပြည့်စုံသော။ သုသောတိဏီ၊ အလွန်တင့်တယ်သော အလမ္ဗုသာနတ်သ္မီးသည်။ တံ၊ ထိုဣသိသိင်္ဂရသေ့သည်။ တမှာဗြဟ္မစရိယမှာ

ဝ၂၇+ဝ၂၈+ထိုမြတ်သော အကျင့်မှ။ စဝိ၊ လျှောလေ၏။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ တံ၊ ထိုသိကြားမင်းသည်တောင့်အပ်သော အလိုဆန္ဒသည်။ တထေဝ၊ ထိုတောင့်တတိုင်းသာလျှင်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်လေ၏။ အထ၊ ထိုအလိုဆန္ဒတောင့်တတိုင်းပြည့်စုံသည်ရှိသော်။ သက္ကဿ၊ သိကြားမင်းသည်။ ဒေဝကညာ၊ အလမ္ဗုသာနတ်သ္မီကို။ တောသိတာ၊ နှစ်သက်လေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သာ၊ ထိုအလမ္ဗုသာနတ်သ္မီးသည်။ နန္ဒနေဝနေ၊ နှစ်သက်ခြင်းကိုဖြစ်စေခြင်းငှာစွမ်းနိုင်၏ အဖြစ်ကြောင့်နန္ဒဝန်ဟုဆိုအပ်သော တာဝ တိံသာနတ်ပြည်၌။ ဝသန္တံ၊ နေသော။ ဣန္ဒံ၊ သိကြားမင်းကို။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ အာဂမာ၊ အောက်မေ့တခေါ်မျှော်လင့်လေ၏။ ဒေဝကုဉ္ဇရော၊ နတ်တို့ထက်မြတ်ထသော။ မဃဝါ၊ သိကြားမင်းသည်။ တဿာ၊ ထိုအလမ္ဗုသာနတ်သ္မီး၏။ သင်္ကပ္ပံ၊ အကြံကို။ အညာယ၊ သိ၍။ သောဝဏ္ဏံ၊ ရွှေဖြင့်ပြီးထသော။ သောသဝါဟဏံ၊ အခြံအရံနှင့်တကွသော။ သုတ္တရစ္ဆဒပညာသံ၊ ငါးဆယ်သော အပေါ်လွှမ်းဗိတာန်နှင့်တကွသော။ သဟဿပဋိယတ္ထကံ၊ တထောင်သောနတ်ကော်ဇောလည်းခင်းထသော။ ပလ္လင်္ကံ၊ ပလ္လင်ကို။ ခိပ္ပံ၊ လျှင်စွာ။ ပဟိဏိ၊ ပို့စေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သေဘဏာ၊ တင့်တယ်ခြင်းနှင့်ပြည့်စုံသော အလမ္ဗုနာသနတ်သ္မီးသည်။ တတ္ထ၊ ထိုနတ်ပလ္လင်၌။ နိသိန္နာ၊ ထိုင်နေလျက်။ တမေနံ၊ ထိုဤသသိင်္ဂရသေ့ကို။ ဥရေကတွာန၊ ရင်၌ပိုက်ဘက်၍။ ဓာရေသိ၊ ဆောင်၏။ ဧကမုဟုတ္တံ၊ တခဏမျှ။ ဓာရေသိဣဝ၊ ဆောင်သကဲ့သို့။ တတာ၊ ထို့အတူ။ တီဏိဝဿာနိ၊ သုံးနှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဓာရယိ၊ ဆောင်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဗြာဟ္မဏော၊ ဣသိသိင်္ဂရသေ့သည်။ တီဟိဝေဿဟိ၊ သုံးနှစ်တို့မှ။ ဝိမဒေါ၊ မိန်းမောတွေဝေခြင်းပြောသည်ဖြစ်၍။ ပဗုဇ္ဈိတွာန၊ နိုး၍။ အဂ္ဂိယာယနံ၊ မီးထင်းကုပ်ကို။ ပရိဝါရေတွာ၊ ခြံရံ၍။ သမန္တာ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ ဌိတေ၊ တည်ကုန်သော။ ဟရိတရုက္ခေ၊ စိမ်းညိုသော အရွှက်ရှိသောသစ်ပင်တို့ကို။ အဒ္ဒသသိ၊ မြင်လေ၏။ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ ဌိတံ၊ တည်သော။ ကောကိလဂ္ဂဏဃောသိတံ၊ ဥဩအပေါင်းတို့၏ မြူးရာဖြစ်သော။ ဖုလ္လံ၊ ပွင့်လင်းစည်ပင်ထသော။ နဝပတ္တဝနံ၊ ပေါက်စသစ်သော ရွက်နုရှိသော တောကို။ ပဝိလောကေတွာ၊ ကြည့်၍။ ရုဒရုဒန္တော၊ ငိုကြွေးလျက်။ အဿူနိ၊ မျက်ရည်တို့ကို။ ဝတ္တယိ၊ ယိုစီးစေ၏။ ကိံ ပဝတ္တယိ၊ အဘယ်သို့ဖြစ်သနည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ နဇုဟေ၊ မီးမပူဇော်မီ။ မန္တေ၊ ဗေဒင်တို့ကို။ နဇပ္ပေ၊ မသရဇ္ဈာယ်မီ။ အဂ္ဂိဟုတ္တံ၊ မီးပူဇော်ခြင်းကို။ ပဟာပိတံ၊ စွန့်ပစ်မိ၏။ ကောနု၊ အဘယ်သူသည်

ဝ၂၈+ဝ၂၉+လျှင်။ ပါရိစရိယာယ၊ ကိလေသာဖြင့်လုပ်ကျွေးခြင်းဖြင့်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးကာလက။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ပလောဘယိံ၊ ဖြားယောင်းစေဘိ၏ သနည်း။ နာနာရတနပရိပူရံ၊ အထူးထူးသော ရတနာတို့ဖြင့်ပြည့်သော။ နာဝံ၊ လှေကို။ အဏ္ဏဝေ၊ သမုဒ္ဒရာ၌။ ဂဏှိဣဝ၊ နှစ်ဘိသကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ အရညေ၊ တော၌။ ဝိဟရတော၊ နေသော။ မေ၊ ငါ၏။ တေဇာဟသမ္ဗုတံ၊ ရဟန်းတို့၏ အစွမ်းကြောင့်ဖြစ်သော ဈာန်တည်းဟူသော ကျေးဇူးကို။ ဝိနာသံ၊ ပျက်စီးခြင်းသို့။ ပါပေသိ၊ ရောက်စေ၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ကောနာမ၊ အဘယ်မည်သော သူဖြစ်လေသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ရုဒံရုဒန္တော၊ ငိုမြည်တမ်းလျက်။ အဿူနိ၊ မျက်ရည်တို့ကို။ ဝတ္တယိ၊ ယိုစီးစေ၏။ ဘောတာပသ၊ အိုရှင်ရသေ့။ တေ၊ ရှင်ရသေ့အား။ ပါရိစရိယာယ၊ ကာမဂုဏ်ဖြင့်လုပ်ကျွေစိမ့်သောငှာ။ ဒေဝရာဇေန၊ သိကြားမင်းသည်။ ပေသိတာ၊ စေအပ်သော။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ စိတ္တေန၊ အကျွန်ုပ်စိတ်ဖြင့်။ စိတ္တံ၊ ရှင်ရသေ့စိတ်ကို။ ပဝဓိ၊ ညှဉ်းဆဲမိပေ၏။ တွံ၊ ရှင်ရသေ့သည်။ ပမာဒေါ၊ မေ့လျော့သည်ဖြစ်၍။ နဗုဇ္ဈသိ၊ သိတော်မမူလေ။ ကဿပေါ၊ ကဿပအနွယ်တော်ဖြစ်သော။ တာတော၊ ခမည်းတော်သည်။ မံ၊ ငါကို။ ဣမာနိ၊ ဤစကားတို့ကို။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ အနုသာသတိကိရ၊ ဆုံးမတော်မူဘူးသတတ်။ မာဏဝ၊ လုလင်ပျို။ ကမာလာသဒိသိတ္ထိယော၊ မိန်းမသဏ္ဌာန်ပွင့်သောနွယ်ပန်းပွင့်နှင့်တူသော မိန်းမတို့သည်။ ဣမသ္မိံ ဟိမဝန္တေ၊ ဤဟိမဝန္တာအရပ်၌။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တာယော၊ ထိုမိန်းမတို့ကို။ ဗုဇ္ဈေသိ၊ အမောင်သိလော။ မာဏဝ၊ လုလင်ပျို။ ဥရေ၊ ရင်၌။ ဂဏ္ဍာယော၊ နှစ်ခုအစုံသော ငုံရှိကုန်သော မိန်းမတို့ကို။ ဗုဇ္ဈေသိ၊ အမောင်သိလော။ တာယော၊ ထိုမိန်းမတို့သည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဝသံ၊ အလိုသို့။ ဂတော၊ လိုက်ကုန်သောသူတို့ကို။ ဝိနာသံ၊ ပျက်စီးခြင်းသို့။ ပေါပေန္တိ၊ ရောက်စေတတ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗုဇ္ဈေသိ၊ အမောင်သိလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယထာယေနအာကာရေန၊ အကြင်သို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ မံအနုကမ္ပကော၊ ငါအားသနားကရုဏာရှိပေသော။ တာတော၊ ခမည်းတော်ရှင်ရသေ့သည်။ မံ၊ ငါကို။ အနုသာသိ၊ ဆုံးမတော်မူဘူးလေ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဗုဒ္ဓဿ၊ ပညာအမြှော်အမြင်နှင့်ပြည့်စုံသော။ တဿ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ ပိတု၊ ခမည်းတော်၏။ သာသနံ၊ အဆုံးအမဖြစ်သော။ ဝစနံ၊ စကားကို။ နာကံ၊ မလိုက်နာမိချေ။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ သွာဟံသော အဟံ၊ ထိုငါသည်။ နိမနုဿမှိ၊ လူမရှိသော။ အရညေ၊ တော၌။ ဧကတော၊ တယောက်အတည်းတည်း။ ဈာယာမိ၊ ကျူကျူငိုကြွေးရ၏။ မေ၊ ငါအား။ ဇီဝိတေန၊

ဝ၂၉+ဝ၃၀+သက်ရှင်ခြင်းဖြင့်။ မိရတ္ထု၊ အကျိုးမရှိစက်ဆုတ်ရွံဘွယ်ရှိ၏။ မေ၊ ငါအား။ မရဏံဝါ၊ သေခြင်သည်လည်း။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ယထာ၊ အကြင်သို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ကယိရမာနေ၊ ပြုသည်ရှိသော်။ ပုနဝါ၊ တဘန်လည်း။ တာဒိသော၊ ထိုသို့ရှေးနှင့်တူသော သဘောရှိသော ဈာန်ရယောကျ်ားသည်။ ဟေဿံ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ တထာ၊ ထိုသို့သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ သောအဟံ၊ ထိုငါသည်။ ကရိဿာမိ၊ ပြုဦးအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အလမ္ဗုသာ၊ အလမ္ဗုသာနတ်သ္မီးသည်။ တဿ၊ ထိုဣသိသိင်္ဂရသေ့၏။ ပဝတ္တိတံ၊ ဖြစ်စေအပ်ပြီးသော။ တေဇဉ္စ၊ တန်ခိုးအစွမ်းကိုလည်းကောင်း။ ဝီရိယဉ္စ၊ လုံ့လကိုလည်းကောင်း။ ဓိကိဉ္စ၊ ပညာကိုလည်းကောင်း။ ဉတွာ၊ သိ၍။ ဣသိသိင်္ဂံ ဣသိင်္ဂဿ၊ ဣသိသိင်္ဂရသေ့၏။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ သိရသာ၊ ဦးဖြင့်။ အဂ္ဂဟိံ၊ တိုက်၏။ မဟာဝီရ၊ ကြီးသော လုံ့လရှိသော ရှင်ရသေ့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ မာကုဇ္ဈ၊ အမျက်ထွက်တော်မမူပါလင့်။ မဟာဣသေ၊ မြတ်သော ရှင်ရသေ့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ မာကုဇ္ဈ၊ အမျက်ထွက်တော်မမူပါလင့်။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ တယာ၊ ရှင့်ရသေ့ကြောင့်။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ဒေဝပုရံ၊ တာဝတိံသာနတ်ပြည်သည်။ သံကမ္ပိတံ၊ တုန်လှုပ်သည်။ အာသိ၊ ဖြစ်၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ယသဿီနံ၊ များသော အခြံ အရံရှိကုန်သော။ တိဒသာနံ၊ တာဝတိံသာနတ်တို့၏။ မဟာအတ္ထော၊ မြတ်သော အကျိုးကို။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ စိဏ္ဏော၊ ကျင့်အပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ဣသိသိင်္ဂံ ဣသိသိင်္ဂဿ၊ ဣသိသိင်္ဂရသေ့၏။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ အဟံ အလမ္ဗုသာ၊ အကျွန်ုပ်အလမ္ဗုသာနတ်သ္မီးသည်။ သိရသာ၊ ဦးဖြင့်။ အဂ္ဂဟိံ၊ တိုက်၏။ ဘဒ္ဒေ၊ ကောင်းသော လက္ခဏာနှင့်ပြည့်စုံသော နတ်သ္မီး။ တာဝတိံသာ၊ တာဝတိံ သာဘုံ၌ နေကုန်သော။ ယေဒေဝါ၊ အကြင်နတ်တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဒေဒေဝါစ၊ ထိုနတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ တိဒသာနံ၊ တာဝတိံ သာနတ်တို့၏။ ဝါသာဝေါစ၊ အရှင်ဖြစ်သောသိကြားမင်းသည်လည်းကောင်း။ သုခီ၊ ချမ်းသာခြင်းရှိကုန်သည်။ ဟောန္တု၊ ဖြစ်စေကုန်သတည်း။ တွဉ္စ၊ သင်သည်လည်း။ သုခီ၊ ချမ်းသာခြင်းရှိသည်။ ဟောဟိ၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ကညေ၊ နတ်သ္မီး။ တွံ၊ သင်သည်။ ယထာသုခံ၊ အလိုရှိတိုင်။ ဂစ္ဆ၊ သွားလေလော။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အလမ္ဗုသာ၊ အလမ္ဗုသာနတ်သ္မီးသည်။ တဿ၊ ထိုဣသိသိင်္ဂရသေ့၏။ ပါဒေဝ၊ ခြေတို့ကို။ ဂဟေတွာန၊ ဦးဖြင့်တိုက်၍။ နံ၊ ထိုဣသိသိင်္ဂရသေ့ကို။ ပဒက္ခိဏဉ္စ၊ လကျ်ာရစ်လှည့်သည်ကိုလည်း။ ကတွာ၊ ပြု၍။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂဏှိတွာန၊ မြှောက်ချီ၍။ တမှာဋ္ဌာနာ၊ ထိုအရပ်မှ။ အပက္ကမိ၊ ဖဲလေ၏။

ဝ၃၀+ဝ၃၁+ တဿာ၊ ထိုအလမ္ဗုသာနတ်သ္မီး၏။ သောဝဏ္ဏော၊ ရွှေဖြင့်ပြီးသော။ သောသဝါဟဏော၊ အခြံအရံနှင့်တကွသော။ သုတ္တရစ္ဆဒပညာသော၊ ငါးဆယ်သော အပေါ်လွှမ်းဗိတာန်နှင့်တကွသော။ သဟဿပဋိယတ္ထတော၊ တထောင်သောနတ်ကော်ဇော အခင်းရှိထသော။ ယောစပလ္လင်္ကံ၊ ထိုရွှေပလ္လင်ကိုလျှင်။ အာရုယှ၊ စီးလေ၍။ ဒေဝါနံ၊ တာဝတိံသာနတ်တို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ အဂါ၊ သွားလေ၏။ ဘိက္ခေ ဝ၊ ရဟန်းတို့။ ဥက္ကမိဝ၊ ဝင်းဝင်းပြောင်သော တန်ဆောင်မီးရှုးကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဇလန္တံ၊ ထိန်ထိန်လက်လက်ဝင်းဝင်းပြက်သော။ ဝိဇ္ဇုတံယထာ၊ လျှပ်စက်ကဲ့သို့လည်းကောင်း။ အာယန္တံ၊ လာသော။ တံ၊ ထိုအလမ္ဗုသာနတ်သ္မီးကို။ ဒေဝိန္ဒော၊ စတုမဟာရာဇ်တာဝတိံ သာနတ်တို့ကို အစိုးရသော သိကြားမင်းသည်။ ပတိတော၊ နှစ်သက်သည်ဖြစ်၍။ သုမနောစိတ္တော၊ ဝမ်းမြောက်သော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝရံ၊ ဆုကို။ အဒဒါ၊ ပေးလေ၏။ သဗ္ဗဘူတာနံ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော သတ္တဝါတို့ကို။ ဣဿရ၊ အစိုးရသော။ သက္က၊ သိကြားမင်း။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဝရံ၊ ဆုကို။ အဒေါစ၊ ပေးတော်မူလိုငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ပေးလိုသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ ဣသိပလောဘိကာဣသိပလောဘိကာယ၊ ရသေ့ရဟန်းတို့ဖြားယောင်းအံ့သော ငှာ။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ နဂစ္ဆေ၊ မသွားရလို။ သက္က၊ သိကြားမင်း။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဧတံဝရံ၊ ထိုဆုကို။ ဝရေဝရေမိ၊ တောင့်တ၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ တတိယံ၊ သုံးခုမြောက်သော။ အလမ္ဗုသဇာကံ၊ အလမ္ဗုသဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၄၊ သင်္ခပါလဇာတ်။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ တွံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ သရိရာဝကာသော၊ အပြစ်ကင်းသော ကောင်းသော ကိုယ်ရောင်ကိုယ်ဝါရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ပသန္နနေတ္တော၊ ကြည်လင်သော မျက်စိရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဝံ၊ အရှင်သည်။ ကုလမှာ၊ မြတ်သောအမျိုးမှ။ ပဗ္ဗဇီတောမညေ၊ ရဟန်းပြုသည်ထင်၏။ ကထံနုကေနကာရဏေန၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်။ ဝိတ္တာနိစ၊ ဥစ္စာတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဂေစ၊ အသုံးအဆောင်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဟာယ၊ စွန့်၍။ သပညော၊ ပညာနှင့်ပြည့်စုံသော။ တွံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ ဃရာ၊ အိမ်မှ။ နိက္ခမ၊ တောထွက်၍။ ပဗ္ဗဇိ၊ ရဟန်းပြုသနည်း။ နရဒေဝ၊ လူတို့အထွတ် လောကနတ်ဖြစ်တော်မူသော။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ မဟဂ္ဂ

ဝ၃၁+ဝ၃၂+ ဘာဝဿ၊ ကြီးသောအာနုဘော်ရှိသော။ မဟောရဂဿ၊ သင်္ခပါလနဂါးမင်း၏။ ဝိမာနံ၊ အရာမကသောကချေသည် စည်းစိမ် ချမ်းသာတို့ဖြင့်ပြည့်စုံသော ရွှေဗိမာန်ကို။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ ဒိသွာစ၊ မြင်၍လည်းကောင်း။ ပုညာနံ၊ ကောင်းမှုတို့၏။ မဟာဝိပါကံ၊ ကြီးမြတ်သော အကျိုးကို။ ဒိသွာနစ၊ မြင်၍လည်းကောင်း။ သဒ္ဓါယ၊ ကံကံ၏ အကျိုးတမလွန်ဘဝကို။ ဒိသွာနစ၊ မြင်၍လည်းကောင်း။ သဒ္ဓါယ၊ ကံကံ၏ အကျိုးတမလွန်ဘဝကို ယုံကြည်သောကြောင့်။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြုသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ပဗ္ဗဇိတာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကာမကာမာ၊ ဝတ္ထုကာမတို့ဖြင့် တပ်စွန်းသောအားဖြင့်။ မုသာဝါစံ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ နဘဏန္တိ၊ မဆိုကုန်။ ဘယာဘယေန၊ ကြောက်သောအားဖြင့်။ မုသာဝါစံ၊ ချွတ်ယွင်းသောစကားကို။ နဘဏန္တိ၊ မဆိုကုန်။ ဒေါသာဒေါသေန၊ အမျက်အားဖြင့်။ မုသာဝါစံ၊ ချွတ်ယွင်းသောစကားကို။ နဘဏန္တိ၊ မဆိုကုန်။ ပုစ္ဆိတော၊ မေးအပ်သော။ တွံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ထိုကြောင်းကို။ အက္ခာဟိ၊ ဖြေတော်မူလော။ သုတွာန၊ ကြားနာရ၍။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ပသာဒေါ၊ ကြည်ညိုခြင်းသည်။ ဇာယိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ရဋ္ဌဓိပ၊ တိုင်းသူသခင်ပြည်ရှင်မင်းမြတ်လောကနတ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝါဏိဇ္ဇံ၊ ကုန်သွယ်ခြင်း အမှုကို။ အရိဿာမိတိ၊ ပြုအံ့ဟူ၍။ ဂစ္ဆမာနော၊ သွားသည်ရှိသော်။ ပထေ၊ ခရီးမ၌။ ပဝဍ္ဎကာယံ၊ ကြီးပွားသော ကိုယ်ရှိသော။ မဟန္တံ၊ မြတ်သော။ ဥရဂံ၊ သင်္ခပါလ နဂါးမင်းကို။ အာဒါယ၊ ဘမ်းယူ၍။ ပဒေါဒမာနေ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသော။ အာဂစ္ဆန္တေ၊ လာကြကုန်သော။ ဘောဇပုတ္တေ၊ မူဆိုးသားတို့။ အဒ္ဒသံ၊ မြင်သည်။ အာသိမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဇနိန္ဒ၊ လူတို့ကို အစိုးရတော်မူသော မင်းမြတ်။ သောအဟံ၊ ထိုငါသည်။ သမာဂမ္မ၊ မူဆိုးတို့သို့ချဉ်းကပ်၍။ တေဟိ၊ ထိုနဂါးမင်းကို ထမ်း၍လာသော မုဆိုးတို့ကြောင့်။ ပဟဋ္ဌလောမော၊ ကြက်သီးမွေးညင်းတလျက်။ ဘီတော၊ ကြောက်လျက်။ အဝစိမှိ၊ မေး၏။ ဘောဇပုတ္တာ၊ မူဆိုးသားတို့။ ဘိမ္မကာယော၊ ကြောက်မက်ဘွယ်သော ကိုယ်ရှိသော။ အယံနာဂေါ၊ ဤနဂါးကို။ ကူဟိံ၊ အဘယ်အရပ်သို့။ နိယျတိ၊ ဆောင်အပ်သနည်း။ နာဂေန၊ နဂါးဖြင့်။ ကိံ ကာဟထ၊ အဘယ်ပြုကြာကုန်မည်နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝစမှိ၊ မေး၏။ ဝိဒေဟပုတ္တ၊ ဝိဒေဟတိုင်းသား။ ပဝဍ္ဎကာယော၊ ကြီးပွားသောကိုယ်ရှိသော။ မဟန္တော၊ မြတ်သော။ အယံဥရဂေါ၊ ဤနဂါးကို။ ဘောဇနတ္ထာဘော ဇနတ္ထာယ၊ စားအံ့သောငှာ။ နိယျတိ၊ ဆောင်အပ်သော။ အဿ၊ ထိုနဂါး၏။ မံသံ၊ အသားသည်။ သာဒုဉ္စ၊ ကောင်းသည်လည်း။

ဝ၃၂+ ဝ၃၃+ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထူလဉ္စ၊ ဆူသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မုဒုဉ္စ၊ နူးညံ့သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တွံ၊ သင်သည်။ ရသံ၊ နဂါးသား အရသာကို။ နအညာသိ၊ မသိ။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဣတော၊ ဤအရပ်မှ။ အာဒါယ၊ ထမ်းပိုးရွက်ဆောင်၍။ သကံနိကေတံ၊ မိမိ အိမ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ သိတ္ထာနိသတ္ထေဟိ၊ ဓားတို့ဖြင့်။ ဝိကောယိတွာ၊ လှီး၍။ မံသာနိ၊ အသားတို့ကို။ ပမောဒမာနာ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ။ ဘောက္ခာမ၊ စားကြကုန်အံ့။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ ပန္နဂါနံ၊ နဂါးတို့၏။ သတ္တုဝေါ၊ ရန်သူတို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကြကုန်၏။ ဘောဇပုတ္တာ၊ မူဆိုးသားတို့။ ပဝဍ္ဎကာယော၊ ကြီးပွားသောကိုယ်ရှိသော။ မဟန္တော၊ မြတ်သော။ အယံဥရဂေါ၊ ဤနဂါးကို။ ဘောဇနတ္ထာဘော ဇနတ္ထာယ၊ စားအံ့သောငှာ။ သစေနိယျတိ၊ အကယ်၍ ဆောင်အပ်သည်ဖြစ်အံ့။ ဝေါ၊ သင်တို့အား။ သောဠသ ဗလီဗဒ္ဓါနိ၊ လှည်းတိုက်နွားလားတဆဲ့ခြောကခုတို့ကို။ ဒဒါမိ၊ ပေးအံ့။ ဣမံနာဂံ၊ ဤနဂါးကို။ ဗန္ဓနသ္မာ၊ အနှောင်အဘွဲ့မှ။ မုဉ္စထ၊ လွှတ်ကြကုန်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝစံ၊ ဆို၏။ ဝိဒေဟပုတ္တ၊ ဝိဒေဟတိုင်းသားဖြစ်သော။ အဠာရ၊ အာဠာရ။ မနာပေါ၊ နှစ်လိုဘွယ်ရှိသော။ အယံနာဂေါ၊ ဤနဂါးကို။ နောအမှေဟိ၊ ငါတို့သည်။ အဒါဟိ အဒါဧဝ၊ စင်စစ်သာလျှင်။ ဘက္ခော၊ စားဘူး၏။ ဥရဂေါ၊ နဂါးကို။ ဗဟုဇနော ဗဟူဇနဿ၊ များစွာသော လူသည်။ ဘုတ္တပုဗ္ဗေါ၊ စားဘူး၏။ တေ၊ သင်၏။ တံဝစနံ၊ ထိုစကားကို။ ကရောမ၊ လိုက်နာကုန်အံ့။ တွံ၊ သင်သည်။ နော၊ ငါတို့၏။ မိတ္တဉ္စ၊ အဆွေခင်ပွန်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟံသုံ၊ ဆိုကြကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ၊ ထိုမူဆိုးတို့သည်။ အဿ၊ ထိုနဂါးမင်းအား။ ဗန္ဓနာ၊ အနှောင်အဘွဲမှ။ ပမောစယိံသု၊ လွတ်စေကုန်၏။ အဿ၊ ထိုနဂါးမင်း၏။ နတ္တုတော၊ နှာခေါင်းပေါက်မှ။ ပဝေသေတွာ၊ သွင်း၍။ ပါသေ၊ ကျော့ကွင်း၌။ ယံပဋိမောက္ကံ၊ အကြင်စွပ်အပ်သော အနှောင်အဖွဲ့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တသ္မာဗန္ဓနာစ၊ ထိုအနှောင်အဖွဲ့မှလည်း။ ဥရဂံ၊ နဂါးမင်းကို။ ပမောစယိံသု၊ လွတ်စေကုန်၏။ သောနာဂရာဇာ၊ ထိုသင်္ခပါလနဂါးမင်းသည်။ ဗန္ဓနာ၊ အနှောင်ဖွဲ့မှ။ မုတ္တောစ၊ လွတ်သည်ဖြစ်၍လည်း။ မုဟုတ္တံ၊ တခဏမျှ။ ပါစီနမုခေါ၊ အရှေ့မျက်နှာသို့ရှေးရှု။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲသွား၏။ မုဟုတ္တံ၊ တခဏမျှ။ ပါစီနမုခေါ၊ အရှေ့မျက်နှာသို့ရှေးရှု။ ဂန္တွာန၊ သွား၍။ ပုဏ္ဏေဟိ၊ မျက်ရည်တို့ဖြင့်ပြည့်ကုန်သော။ နေတ္တေဟိ၊ မျက်စိတို့ဖြင့်။ မံ၊ ငါကို။ ပလောကယိ၊ ကြည့်၏။ တဒါ၊ ထိုအခဏ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ အဿ၊ ထိုန

ဝ၃၃+ဝ၃၄+ဂါးမင်း၏။ ပိဋ္ဌိတော၊ နောက်မှ။ ဒသင်္ဂုလိံ၊ လက်ဆယ်ချောင်းကိုပေါင်း၍ ရှက်အပ်သော။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ အနွဂစ္ဆိံ၊ လိုက်၏။ နာဂရာဇ၊ နဂါးမင်း။ တွံ၊ သင်သည်။ တရမာနရူပေါ၊ ရှောင်တခင်း။ ဂစ္ဆေဝ၊ ကြွတော်မူလေလော။ တံ၊ ရှင်နဂါးမင်းကို။ အမိတ္တာ၊ ရန်သူတို့သည်။ ပုန၊ တဘန်။ မာအဂ္ဂဟေသုံ၊ မတမ်းစေကုန်လင့်။ လုဒ္ဒေဟိ၊ ရုန့်ရင်းကြမ်းကြုတ်ကုန်သော သူတို့နှင့်။ ပုန၊ တဘန်။ သမာဂမော၊ ပေါင်းဘော်ရခြင်းသည်။ ဟိဧကန္တေန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ ဒုက္ခော၊ ဆင်းရဲ၏။ နာဂရာဇ၊ နဂါးမင်း။ တွံ၊ သင်နဂါးမင်းသည်။ ဘောဇပုတ္တာနံ၊ မူဆိုးသားတို့၏။ အဒဿနံ၊ မမြင်ရာသို့။ ဂစ္ဆ၊ ကြွတော်မူလေလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ သောနာဂရာဇာ၊ ထိုနဂါးမင်းသည်။ ဝိပ္ပသန္နံ၊ ကြည်လင်သောရေရှိထသော။ နီလောဘသံ၊ ညိုသောအရောင်ရှိထသော။ မရဏီယံ၊ နှလုံးမွေလျော်ဘွယ်ရှိထသော။ သုတိတ္ထံ၊ ကောင်းသောဆိပ်ရှိထသော။ ဇမ္ဗူဟိစ၊ သပြေပင်တို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝေဒိသာဟိစ၊ ရင်းရင်ပင်တို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ သမောနတံ၊ ကမ်းနှစ်ဘက်တို့၌ ထိုမှဣမှ ထက်ဝန်းကျင်းညွတ်လုဘနန်းပြည့်ထသော။ ရဟဒံ၊ ကဏ္ဏဝေဏ္ဏမြစ်သို့။ အဂမာသိ၊ သွားလေ၏။ နိတ္တိဏ္ဏဘယော၊ ကင်းသောဘေးရှိသည်ဖြစ်၍။ ပတိတော၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ။ ပါဝေက္ခိ၊ ဝင်လေ၏။ ဇနိန္ဒ၊ လူတို့သခင်ပြည့်ရှင်မင်းမြတ်။ သောနာဂေါ၊ ထိုသင်္ခါပါလနဂါးမင်းသည်။ တံ၊ ထိုကဏ္ဏဝေဏ္ဏမြစ်သို့။ ပဝိဿ၊ ဝင်လေ၍။ နစိရဿံ၊ မကြာမြင့်မီ။ ဒိဗ္ဗေန၊ နတ်၌ ဖြစ်သော အခြံအရံဖြင့်။ ပဝိရိတော၊ ခြံရံလျက်။ မေ၊ ငါ၏။ ပုရတော၊ ရှေ့မှ။ ပါတုရဟု၊ ထင်ရှားဖြစ်လာ၏။ ပုတ္တော၊ သားသည်။ ပိတရံ၊ အဘကို။ ဥပဋ္ဌဟိဣဝ၊ ဆည်းကပ်ခစားသကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ သောနာဂရာဇာ၊ နဂါးမင်းသည်။ ဟဒယင်္ဂမံ၊ နှလုံးသို့ဝင်သော။ ကဏ္ဏသုခံ၊ နား၌ချမ်းသာသောစကားကို။ ဘဏန္တော၊ ဆိုလျက်။ မံ၊ ငါကို။ မာတာစ၊ အမိသည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ပိတာစ၊ အဘသည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အဗ္ဘန္တရော၊ နှလုံးခွံသာနှင့်တူသော။ ပါဏဒဒေါ၊ အသက်ကိုပေးတတ်သော။ သဟာယောစ၊ ခင်ပွန်းအစစ် အဆွေချစ်သည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အာဠာရ၊ အာဠာရ။ တေ၊ သင်အား။ အဟံ၊ ငါသည်။ သက္ကဉ္စ၊ ပူဇော်ခြီးမြှောက်ခြင်းကိုလည်း။ ကရိဿာမိ၊ ပြုအံ့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣဒ္ဓိံ ပဋိလာဘကော၊ တန်းခိုးကိုတဘန်ရပြန်သည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ အာဠာရ၊ အာဠာရ။ တွံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါ၏။ နိဝေသ

ဝ၃၄+ဝ၃၅+ နာနိစ၊ နေရာဗိမာန်တို့ကိုလည်း။ ပဿ၊ ရှုပါလှည့်လော။ ဝါသဝဿ၊ သိကြားမင်း၏။ မသက္ကာသာရံဝိယ၊ တာဝတိံသာနတ်ပြည်နှင့်တူသော။ ပဟူတဘက္ခံ၊ များသောဘောဇဉ်ရှိသော။ ဗဟုအန္နပါနံ၊ များသောထမင်းအဖျော်ရှိသောနဂါးပြည်ကိုလည်း။ ပဿ၊ ရှုပါလှည့်လော။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သော၊ ထိုသင်္ခပါလနဂါးမင်းသည်။ မံ၊ ငါကို။ အဗြဝိ၊ ဆို၏။ အဠာရ၊ အာဠာရ။ ယတ္ထ၊ အကြင်နဂါးပြည်အရပ်၌။ ပဝိဋ္ဌမတ္တာဝ၊ တည်တည့်ရကုန်လျှင်ပင်။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ သောကံ၊ စိုးရိမ်ကြောင့်ကြဗျာပါရကို။ ဇဟန္တိ၊ စွန့်ကုန်၏။ တံနာဂဘဝနံ၊ ထိုငါတို့နဂါးပြည်အရပ်သည်။ ဘူမိဘာဂေဟိ၊ ညီညွတ်သော မြေအဘို့တို့နှင့်။ ဥပေတရူပံ၊ ပြည့်စုံသော သဘောရှိ၏။ ဘူမိ၊ ငါတို့နဂါးပြည့်၌ မြေအပြင်သည်။ အသက္ခရာစေဝ၊ ကျောက်ခဲကျောက်စစ်ကင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မုဒုသုဘာစ၊ နူးညံ့သိမ်မွေ့စွာ ရတနာခုနှစ်ပါးတို့၏ အရောင်ဖြင့်ပြောင်ပြောင်ထွန်းဝင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နီစတ္ထိဏာစ၊ ပိုးပရန်၏ကျောက်ကုန်းအဆင်းနှင့်တူသော ခြင်းခြင်းနီးသော နှိမ့်သော မြက်နှင့်ပြည့်စုံသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စပ္ပရဇာစ၊ မြူကင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပါသာဒိကာစ၊ ကြည်ညိုဘွယ်ရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနာဝကုလာ၊ မယုတ်သောကမ်းရှိသော။ ဝေဠုရိယူပနီလာ၊ ကျောက်မျက်ရွဲဖြင့်ပြီးသောစိမ်းညိုကြည်လင်သောရေ၏ တည်ရာရေကန်ရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စတုဒ္ဒိသံစတုဒ္ဒိသာသု၊ ရေကန်လေးမျက်နှာတို့၌။ သုရမ္မံ၊ အလွန်မွေ့လျော်ဘွယ်ရှိသော။ အမ္ဗဝနံ၊ သရက်ဥယျဉ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တသ္မိံ၊ ထိုသရက်ဥယျဉ်၌။ အမ္ဗာ၊ သရက်ပင်တို့သည်။ ပက္ကာစ၊ မှည့်သည်လည်းဖြစ်ကုန်သော။ ပေသိစ၊ အစိမ်းအရွမ်းလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဖလာ၊ အသီးရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သုဖုလ္လာ၊ အလွန်ပွင့်လင်းစည်ပင်ကုန်၏။ နိစ္စောတုကာ၊ ဥတုခြောက်ပါးတို့နှင့်လျော်သော အပွင့်အသီးနှင့်ပြည့်စုံကုန်၏။ ဖလာနိ၊ အသီးတို့ကို။ ဓာရယန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ နရဒေဝ၊ လူတို့အထွတ်လေကနတ်။ တေသံဝနာနံ၊ ထိုသရက်ဥယျဉ်တောတို့၏။ မဇ္ဈေ၊ အလယ်၌။ ဘဿရသန္နိကာသံ၊ ပြိုင်းပြိုင်းပြက်ထွက်သော အရောင်အဆင်းရှိထသော။ ရဇတဂ္ဂဠံ၊ ငွေဖြင့်ပြီးသောတံခါးရွက်ရှိထသော။ ဥဠာရံ၊ မြတ်သော။ သောဝဏ္ဏမယံနိဝေသနံ၊ ရွှေပြာသာဒ်သည်။ အန္တလိက္ခေ၊ ကောင်းကင်ပြင်၌။ ဝိဇ္ဇုရိဝ၊ လျှပ်စစ်ကဲ့သို့။ ဩဘာသတိ၊ ထွန်းတောပ၏။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။

ဝ၃၅+ဝ၃၆+ တတ္ထ၊ ထိုပြာသာဒ်၌။ သုနိမ္မိတာ၊ ကောင်းစွာဘန်ဆင်းအပ်ကုန်သော။ အနေကိစိတ္တာ၊ တပါးမကများသော ဆန်းကြယ်ခြင်းရှိကုန်ထသော။ မဏိမယာ၊ ပတ္တမြားဖြင့်ပြီးသည်လည်းဖြစ်ကုန်ထသော။ သောဝဏ္ဏမယာ၊ ရွှေဖြင့်ပြီးသည်လည်းဖြစ်ကုန်ထသော။ ဥဠာရာ၊ မွန်မြတ်သော စုလစ်မွန်းချွတ်တပ်သော အဆောင်တိုက်ခန်းတို့သည်။ အလင်္ကတာဟိ၊ တန်ဆာဆင်အပ်ကုန်ထသော။ သုဝဏ္ဏကာယူရဓရာယိ၊ ရွှေခြေကျင်းဝတ်ကုန်သော။ ကညာဟိ၊ သတို့သ္မီးတို့ဖြင့်။ သတတံ၊ အခါခပ်သိမ်း။ ပရိပူရာ၊ ပြည့်ကုန်၏။ ဓာဟာရာဇဝ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ သဟဿထမ္ဘံ၊ များစွာသောတိုင်ရှိသော။ အတုလာနုဘာဝံ၊ အတုမဲလျှင်ပမာကင်းသော အနုဘော်ရှိထသော။ တံပါသာဒံ၊ ထိုပြာသာဒ်သို့။ အနောမဝဏ္ဏော၊ မယုတ်မမာမွန်မြတ်စွာသော အဆင်းရှိထသော။ သောသင်္ခါပါလော၊ ထိုသင်္ခါပါလနဂါးမင်းသည်။ တရမာနရူပေါ၊ အဆောတလျှင်။ မံ၊ ငါကို။ ဟတ္ထေ၊ လက်၌။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ အာရုယှ၊ တက်၍။ ယတ္ထ၊ အကြင်အရပ်၌။ အဿ၊ ထိုသင်္ခပါလနဂါးမင်း၏။ ဘရိယာ၊ မယားဖြစ်သော။ မဟေသီ၊ မိဖုယားသည်။ အဟောသိ၊ နေ၏။ တံဌာနံ၊ ထိုအရပ်သို့။ နေတိ၊ ဆောင်၏။ ဧကာ၊ တယောက်သော။ နာရီစ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဝေဠုရိယမယံ၊ ကျောက်မျက်ရွဲဖြင့်ပြီးသော။ မဟဂ္ဃံ၊ အဘိုးများစွာထိုက်သော။ သုတံ၊ တင့်တယ်စွာသော။ မဏိံ ဇာသိမန္တုပပန္နံ၊ အမျိုးရှိသောပတ္တမြားတို့နှင့်ပြည့်စုံထသော။ အာသနံ၊ နေရာကို။ တရမာနရူပါ၊ အဆောတလျှင်။ အာဒိယ၊ ယူတည့်၍။ အစောဒိတာ၊ မနှိုးဆော်မတိုက်တွန်းဘဲ။ အဗ္ဘိဟာသိ၊ ခင်း၏။ တတော၊ ထိုနောင်မှ။ ဥရဂေါ၊ သင်္ခပါလနဂါးမင်းသည်။ မံ၊ ငါကို။ ဟတ္ထေ၊ လက်၌။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ ပါမုခအာသနသ္မိံ၊ မြတ်သောနေရာ၌။ နိသိဒယိ၊ ထိုင်နေစေ၏။ ဟိယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ဘဝံ၊ အရှင်သည်။ မေ၊ ငါ၏။ ဂရူနံ၊ အလေးအမြတ်ပြုအပ်ကုန်သော မိဘတို့တွင်။ အညတရော၊ ထယောက်သောသူပေတည်း။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဣဒံအာသနံ၊ ဤမြတ်သောနေရာသည်။ ဘဝတော၊ အရှင်၏။ အာသနံ၊ နေရာတည်း။ အတြ၊ ဤမြတ်သော နေရာ၌။ ဘဝံ၊ အရှင်သည်။ နိသီဒတု၊ ထိုင်နေတော်မူလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ပါမုခအာသနသ္မိံ၊ မြတ်သောနေရာ၌။ နိသီဒယိ၊ ထိုင်နေစေ၏။ ဇနိန္ဒ၊ လူတို့ကိုအစိုးရတော်မူသော မင်းမြတ်။ ပိယဿ၊ ချစ်အပ်သော။ ဘတ္တု၊ လုပ်ကျွေးတမူမွေးမြူအပ်သော။ ပတိနော၊ လင်၏။ ပါဒါနိ၊ ခြေတို့ကို။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ပက္ခာလယိဣဝ၊ ဆေးသကဲ့သို့။ အညာ၊ တယောက်

ဝ၃၆+ဝ၃၇+သော။ နာရီစ၊ မိန်းမသည်လည်း။ တရမာနရူပါ၊ အဆောင်တလျှင်။ ဝါရိံ၊ ရေကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လာ၍။ မေ၊ ငါ၏။ ပါဒါနိ၊ ခြေတို့ကို။ ပက္ခာလယိ၊ ဆေး၏။ ဇနိန္ဒ၊ မင်းမြတ်။ အပရာ၊ တယောက်သော။ နာရီစ၊ မိန်းမသည်လည။ သုဝဏ္ဏမယာယ၊ ရွှေဖြင့်ပြီးသော။ ပါတိယာ၊ ခွက်ဖြင့်။ အနေကသုပဉ္စ၊ များစွာသောဟင်းကိုလည်းကောင်း။ ဝိဝိဓံ၊ အထူးထူးအပြားပြားများသော။ ဝိယဉ္ဇနဉ္စ၊ ဟင်းလျာကိုလည်းကောင်း။ နနုညရူပံ၊ နှစ်သက်ဘွယ်သောသဘောရှိသော။ ဘတ္တဉ္စ၊ ထမင်းကိုလည်းကောင်း။ မနုညရူပံ၊ နှစ်သက်ဘွယ်သောသောသဘောရှိသော။ ဘတ္တဉ္စ၊ ထမင်းကိုလည်းကောင်း။ တရမာနရူပါ၊ အဆောတလျှင်။ ပဂ္ဂယှ၊ ယူတည့်၍။ ဥပနာမယိ၊ တည်ထားကပ်ဆက်လာ၏။ ဘာရတ၊ မင်းမြတ်။ နာရီယော၊ မိန်းမတို့သည်။ ဘတ္တု၊ မိမိတို့လင်ဖြစ်သော သင်္ခါပါနဂါမင်း၏။ မနော၊ စိတ်ကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ ဘုတ္တဝန္တံ၊ စား၍ ပြီးသော။ မံ၊ ငါကို။ တူရိယေဟိ၊ တီးမှုတ်မျိုးတို့ဖြင့်။ ဥပဋ္ဌဟုံ၊ လုပ်ကျွေးကြကုန်၏။ တတုတ္တရိ၊ ထိုထက်အလွန်။ သော၊ ထိုသင်္ခါပါနဂါးမင်းသည်။ မံ၊ ငါကို။ နပတိ၊ တုပ်ဝပ်ဆည်းကပ်၏။ အနပ္ပကေဟိ၊ များစွာကုန်သော။ မဟန္တံဒိဗ္ဗေဟိ၊ မြတ်သောနတ်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ကာမေဟိ၊ ကာမဂုဏ်တို့ဖြင့်။ ဥပဋ္ဌဟိ၊ လုပ်ကျွေးစေ၏။ အာဠာရ၊ အာဠာရ။ သဗ္ဗတ္ထမဇ္ဈာ၊ အလုံးစုံသောလက်တဆုပ်မျှပမာဏရှိသည်ဖြစ်၍ သွယ်သွယ်သေးသေးယဉ်ကျေးသောခါးလည်းရှိထသော။ ပမုတ္တရာဘာ၊ ပဒုမာကြာပန်းနှင့်တူသောမွန်မြတ်သော အရောင်အဆင်းလည်း ရှိကုန်ထသော။ တိသတာ၊ သုံးရာကုန်သော။ ဧတာ၊ ထိုမိန်းမတို့သည်။ မမ၊ ငါ၏။ ဘရိယာ၊ မယားတို့တည်း။ အာဠာရ၊ အာဠာရ။ ဧတာသု၊ ထိုမိန်းမတို့၌။ တေ၊ သင်၏။ ကာမံ၊ အလိုကို။ ကရော၊ ပြုလော။ တေ၊ သင်အား။ ဒဒါမိ၊ ပေး၏။ တွံ၊ သင်သည်။ တာ၊ ထိုသုံးရာကုန်သော မိန်မးတို့ကို။ ပရိစာရယဿု၊ အလုပ်အကျွေးပြုစေလော။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ သောအဟံ၊ ထိုငါသည်။ သံဝစ္ဆရံ၊ တနှစ်ပတ်လုံး။ တံဒိဗ္ဗရသံ၊ ထိုနတ်၌ ဖြစ်သော ကာမဂုဏ်အရသာကို။ အနုဘုတွာ၊ ခံစား၍။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဥတ္တရိ၊ အလွန်။ နာဂဿ၊ သင်္ခပါလနဂါးမင်းအား။ အဇ္ဈာဘာသိံ၊ မေးလျှောက်၏။ နာဂဿ၊ သင်္ခပါလနဂါးမင်းအား။ ဣဒံ၊ ဤစည်းစိမ်ချမ်းသာသည်။ ဇာတံ၊ ဖြစ်၏။ ကိန္တိ၊ အဘယ်ကောင်းမှုကို။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့သော အကြောင်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဣဒံ၊ ဤစည်းစိမ်ကို။ တယာ၊ သင်သည်။ လဒ္ဓံ၊ ရအပ်သနည်း။ ကထံကေနကာရဏေန၊ အဘယ်အကြောင်းဖြင့်။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တွံ၊ သင်သည်။ ဝိမာနသေဋ္ဌံ၊ မြတ်သော ရွှေဗိမာန်ကို။

ဝ၃၇+ဝ၃၈+ အဇ္ဈဂမာသိ၊ ရသနည်း။ နာဂရာဇ၊ နဂါးမင်း။ တေတယာ၊ သင်နဂါးမင်းသည်။ ဣဒဝိမာနသေဋ္ဌံ၊ ဤမြတ်သော ရွှေဗိမာန်ကို။ အဓိစ္စလဒ္ဓံ၊ အကြောင်းကင်းလျက် အလိုလိုပင်ရသလော။ ဥဒါဟု၊ ထိုသို့မဟုတ်မူကား။ တေ၊ သင်၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာတည်း။ ကေနစိ၊ တစုံတယောက်သောသူသည်။ ပရိဏာမဇံ၊ ညွတ်ခြင်းကြောင့် ဖြစ်သလော။ သယံ၊ မိမိအလိုလိုတည်း။ ကတံ၊ ဆောက်လုပ်စေသလော။ ဥဒါဟု၊ ထိုသို့ မဟုတ်မူကား။ ဒေဝေဟိ၊ နတ်တို့သည်လည်း။ ဒိန္နံ၊ ပေးအပ်သောလော။ ဧတမတ္တံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ တံ၊ အရှင်နဂါးမင်းကို။ ပုစ္ဆာမိ၊ ငါမေး၏။ ဝိမာနသေဋ္ဌံ၊ မြတ်သော ရွှေဗိမာန်ကို။ ကထံ၊ အသို့။ ကတွာ၊ ပြု၍။ အဇ္ဈဂမာသိ၊ ရသနည်း။ အာဠာရ၊ အာဠာရ။ ဣဒံဝိမာနံ၊ ဤမြတ်သောရွှေဗိမာန်ကို။ မေမယာ၊ ငါသည်။ နိဓိစ္စလဒ္ဓံ၊ အကြောင်းကင်းသဖြင့် မရအပ်။ နပရိဏာမဇံ၊ ငါ၏ အကျိုးငှာတစုံတယောက်သောသူသည် ညွတ်ခြင်းကြောင့်လည်းမဖြစ်။ သယံ၊ မိမိအလိုလို။ နကတံ၊ အဆောက်အလုပ်စေအပ်။ ဒေဝေဟိပိ၊ နတ်တို့သည်လည်း။ နဒိန္နံ၊ မပေးအပ်။ အပါပကေဟိ၊ မယုတ်မာကုန်သော။ ပုညေဟိ၊ စိတ်သန္တာန်ကိုဖြူစင်စေတတ်ကုန်သော။ သကေဟိကမ္မေဟိ၊ မိမိကုသိုလ်ကံတို့ကြောင့်။ ဣဒံဝိမာနံ၊ ဤရွှေဗိမာန်ကို။ မေမယာ၊ ငါသည်။ လဒ္ဓံ၊ ရအပ်၏။ နာဂရာဇ၊ နဂါးမင်း။ တေ၊ သင်နဂါးမင်း၏။ ဝတံ၊ မြတ်သောဗိမာန်ကိုရစိမ့်သောငှာကောင်းစွာ ဆောက်တည်အပ်သော ကျင့်ဝတ်သည်။ ကိံ၊ အဘယ်ကျင့်ဝတ်နည်း။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ ရွှေဗိမာန်ကိုရခြင်း၏ အကြောင်းကောင်းမြတ်သော အကျင့်သည်။ ကိံ ပန၊ အဘယ်အကျင့်နည်း။ အယံဝိပါကော၊ ဤစည်းစိမ်ချမ်းသာကို ရခြင်းတည်းဟူသော အကျိုးသည်။ ကိဿ၊ အဘယ်မည်သော။ သုစိဏ္ဏဿ၊ ကောင်းမှု၏။ ဝိပါကော၊ အကျိုးနည်း။ ကထံ၊ အသို့မူ၍။ တေတယာ၊ သင်နဂါးမင်းသည်။ ဣဒံဝိမာနံ၊ ဤဗိမာန်ကို။ လဒ္ဓံနု၊ ရအပ်သနည်း။ ဧတမတ္ထံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ မေ၊ ငါအား။ အက္ခာဟိ၊ ဟောပါလော။ အာဠာရ၊ အာဠာရ။ မဂဓာနံ၊ မဂဓရာဇ်တိုင်းသူတို့ကို။ ဣဿရော၊ အစိုးရသော။ မဟာနုဘာဝေါ၊ ကြီးသောအာနုဘော်ရှိသော။ ဒုယောဓနောနာမ၊ ဒုယောဓနမည်သော။ ရာဇာ၊ မင်းမြတ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ဘူး၏။ သောရာဇာ၊ ထိုဒုယောဓနမင်းသည်။ ဝိပရိဏာမဓမ္မံ၊ ဘောက်ပြန်သော သဘောရှိ၏ ဟူ၍။ သံဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ ပသန္နစိတ္တော၊ ကြည်ညိုသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။

ဝ၃၈+ဝ၃၉+ ဝိပုလံ၊ ပြန့်ပြောစွာသော။ အန္နံဒါနဉ္စ၊ ဆွမ်းအလှူကိုလည်းကောင်း။ ပါနံဒါနဉ္စ၊ ဟင်းအဖျော်အလှူကိုလည်းကောင်း။ သက္ကစ္စံ၊ ရိုသေစွာ။ အဒါသိ၊ လှူ၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ မေ၊ ငါ၏။ ဃရံ၊ အိမ်သည်။ ဩပါနဘူထံ၊ ခရီးလေးခုတို့၏ အဆုံ၌တူးအပ်သော ရေကန်သဖွယ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ သမဏာစ၊ ရဟန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏာဝ၊ ပုဏ္ဏားတို့သည်လည်းကောင်း။ သန္တပ္ပိတာ၊ ပစ္စည်းလေးပါးတို့ဖြင့်ရောင်ရဲကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုလူ့ပြည်၌။ မာလဉ္စ၊ ပန်းကိုလည်းကောင်း။ ဂန္ဓဉ္စ၊ နံ့သာကိုလည်းကောင်း။ ဝိလေပနဉ္စ၊ နံ့သာပျောင်းကိုလည်းကောင်း။ ပဒီပဉ္စ၊ ဆီမီးကိုလည်းကောင်း။ ယာနဉ္စ၊ ယာဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ဥပဿယဉ္စ၊ ကျောင်းကိုလည်းကောင်း။ အစ္ဆာဒနဉ္စ၊ အဝတ်သင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း။ သေယျဉ္စ၊ အိမ်ရာနေကိုလည်းကောင်း။ အထ၊ ထိုမှတပါး။ အန္နဝါနဉ္စ၊ ထမင်းအဖျော်ကိုလည်းကောင်း။ ဣမာနိဒါနာနိ၊ ဤဆယ်ပါးကုန်သော ဒါနဝတ္ထုတို့ကို။ သက္ကစ္စံ၊ ရိုသေစွာ။ အဒမ္မ၊ လှူခဲ့ဘူးကုန်၏။ အာဠာရ၊ အာဠာရ။ တံဝတံ၊ ထိုဆယ်ပါးကုန်သော ဒါနဝတ္ထုတို့ကို လှူဒါန်းခြင်းတည်းဟူသော ကျင့်ဝတ်သည်။ မေ၊ ငါ၏။ ဝတံ၊ မြတ်သော ရွှေဗိမာန်ကြီးကိုရခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သောကျင့်ဝတ်တည်း။ ယံဗြဟ္မစရိယံပန၊ ထိုဆိုအပ်ပြီးသော မြတ်သော အကျင့်သည်ကား။ မေ၊ ငါ၏။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ ရွှေဗိမာန်ကိုရခြင်း၏ အကြောင်းကောင်းမြတ်သော အကျင့်တည်း။ အယံဝိပါကော၊ ဤကောင်းကျိုးသည်။ တဿတာဒိသဿ၊ ထိုသို့သောသဘောရှိသော။ သုစိဏ္ဏဿ၊ ကောင်းစွာကျင့်အပ်သော ဒါနကုသိုလ်၏။ ဝိပါကော၊ ကောင်းကျိုးတည်း။ အာဠာရ၊ အာဠာရ။ တေနေဝ၊ ထိုသို့သဘောရှိသောလှူဒါန်းပူဇော်သော ကောင်းမှုကြောင့်သာလျှင်။ ဣဒံပိမာနဉ္စ၊ ဤရွှေဗိမာန်ကိုလည်းကောင်း။ ပဟူတဘက္ခဉ္စ၊ များစွာသော ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ဗဟုအန္နပါနဉ္စ၊ များစွာသော ထမင်းအဖျော်ကိုလည်းကောင်း။ ဂီတေဟိစ၊ သီချင်းသည်တို့နှင့်လည်းကောင်း။ ဥပေတရူပံ၊ ပြည့်စုံသောသဘောရှိထသော။ အယံဣမံဝိမာနံ၊ ဤငါ၏ ရွှေဗိမာန်သည်။ စိရဋ္ဌိတိကံ၊ အဓွန့်မြင့်ရှည်တည်လင့်ကစား။ နစသဿတံ၊ မြဲသောသဘောမရှိချေ။ နာဂရာဇ၊ နဂါးမင်း။ အတေဇဝန္တော၊ အရှိန်အစော်မရှိကုန်ထသော။ အပ္ပါနုဘာဝါ၊ နည်းသောအာနုဘော်ရှိကုန်သောမှုဆိုးတို့သည်။ တေဇဿိနံ၊ အရှိအစော်နှင့်ပြည့်စုံထသော။ မဟာနုဘာဝံ၊ ကြီးသောအာနုဘော်ရှိထသော။

ဝ၃၉+ဝ၄၀+ တံ၊ အရှင်နဂါးမင်း။ ကိံ ကာရဏာ၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်။ ဟန္တိ၊ ရှစ်ဋ္ဌာနတို့၌ တံကျင်တို့ဖြင့် ထိုးလျှိလေ၍ ညှဉ်းဆဲလေကုန်သနည်း။ ဒါဌာဝုဓ၊ အစွယ်လက်နက်ရှိသော နဂါးမင်း။ ကိံ၊ အဘယ်ကို။ ပဋိစ္စ၊ အစွဲပြု၍။ ကိမေဝ၊ အဘယ်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ အရှင်နဂါးမင်းသည်။ ဝဏိဗ္ဗကာနံ၊ မူဆိုးတို့၏။ တတ္ထဋ္ဌံ၊ လက်၌ ပျက်စီးခြင်းသို့။ အာဂစ္ဆိ၊ ရောက်သနည်း။ ဒါဌာဝုဓ၊ အစွယ်လက်နက်ရှိသော နဂါးမင်း။ တေ၊ သင်နဂါးမင်း၏။ တေဇော၊ အစွမ်းတော်သည်။ တဒါ၊ ထိုမှုဆိုးတို့ကို မြင်သောအခါ၌။ မဟန္တံ၊ ကြီးစွာသော။ ဘယံ၊ ကြောက်ခြင်းသို့။ အနွာဂတံနု၊ ရောက်လေသလော။ ဥဒါဟု၊ ထိုသို့မဟုတ်မူကား။ တေ၊ သင်နဂါးမင်း၏။ တေဇော၊ အဆိပ်သည်။ ဒန္တမူလံ၊ အစွယ်ရင်းသို့။ နာနွဂံနု၊ မရောက်လာလောသလော။ ကိံ၊ အဘယ်ကို့။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ကိံ မေဝ၊ အဘယ်ကြောင့်သာလျှင်။ ဝဏိဗ္ဗကာနံ၊ မှုဆိုးတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ကိလေသံ၊ ဆင်းရဲပင်ပန်းခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇိ၊ ရောက်တော်မူလေသနည်း။ အာဠာရ၊ အာဠာရ။ တဒါ၊ ထိုမူဆိုးတို့မြင်သောအခါ၌။ မေ၊ ငါ၏။ တေဇော၊ အစွမ်းသည်။ မဟန္တံ၊ ကြီးစွာသော။ ဘယံ၊ ကြောက်ခြင်းသို့။ နအနွာဂတံ၊ မရောက်။ မေ၊ ငါ၏။ တေဇော၊ အဆိပ်ကို။ အညဿ၊ တပါးသောသူ၏။ တေဇေန၊ အဆိပ်ဖြင့်။ အဘိဟန္တုံ၊ ဖျောက်အံ့သောငှာ။ နသက္ကာ၊ မတတ်နိုင်။ စ၊ ထိုသို့ပင်မတတ်နိုင်စေကာမူ။ သမုဒ္ဒဝေလာဝ၊ သမုဒ္ဒရာကမ်းတို့ကဲ့သို့။ သတံ၊ ဘုရားအစရှိသောသူတော်ကောင်းတို့၏။ သုကိတ္ထိတာနိ၊ ကောင်းစွာဟောတော်မူအပ်ကုန်သော။ ဒုရစ္စယာနိ၊ လွန်ခြင်းငှာခဲကုန်သော။ ဓမ္မာနိ၊ သီလအစရှိကုန်သောတရားတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဝဏိဗ္ဗကာနံ၊ မူဆိုးတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကိလေသံ၊ ဆင်းရဲပင်ပန်းခြင်သို့။ အာပဇ္ဇာမိ၊ ရောက်၏။ အာဠာရ၊ အာဠာရ။ အဟံ၊ ငါသည်။ စာတုဒ္ဒသိံ၊ တဆယ့်လေးရက်တို့၏ ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သောနေ့၌လည်းကောင်း။ ပဉ္စဒ္ဒသိံ၊ တဆယ့်ငါးရက်တို့၏ ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သော နေ့၌လည်းကောင်း။ နိစ္စံ၊ အမြဲ။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ဥပါဝသာမိ၊ သုံး၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ သောဠသံ၊ တကျိပ်ခြောက်ယောက်ကုန်သော။ ဘောဇပုတ္တာ၊ မူဆိုးသားတို့သည်။ ရဇ္ဇုံစ၊ ကြိုးကိုလည်းကောင်း။ ဒဠံ၊ မြဲမြံသော။ ပါသဉ္စ၊ ကျော့ကွင်းကိုလည်းကောင်း။ ဂဟေတွာန၊ ယူ၍။ မမ၊ ငါ၏။ သန္တိကံ၊ အထံသို့။ အာဂမုံ၊ လာကြကုန်၏။ အာဠာရ၊ အာဠာရ။ လုဒ္ဒါ၊ မူဆိုးတို့သည်။ မေ၊ ငါ၏။ သရိရေ၊ ကိုယ်၌။ ဘေတွာန၊ ရှစ်ဌာနတို့၌ ဘောက်၍။ နာသံ၊ နှာခေါင်းကို။ ဝိဝဋ္ဋ၊ ဘောက်၍။

ဝ၄၀+ဝ၄၁+ ရဇ္ဇံ၊ နှာခေါင်း၌ သီသော ကြိုးကို။ အန္တကဿ၊ ထမ်းပိုးစွန်း၌ ဆွဲ၍။ သမ္ပရိဂယှ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှသိမ်းဆည်း၍။ မံ၊ ငါကို။ နယိံသု၊ ဆောင်ကြကုန်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ အပ္ပဋိကောပယန္တော၊ မပျက်စီးစေလိုသောကြောင့်။ ဧတာဒိသံ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲကို။ တိတိက္ခံ၊ သည်းခံ၏။ နာဂ၊ အဆွေသင်္ခပါလနဂါးမင်း။ ဧကာယနေ၊ တဘဝါးလှမ်းလောရုံမျှသော။ ပထေ၊ ခြေကြောင်ခရီး၌။ ဗလေန၊ ခွန်အားနှင့်လည်းကောင်း။ ဝဏ္ဏေန၊ အဆင်းနှင့်လည်းကောင်း။ ဥပေတရူပံ၊ ပြည့်စုံသောသဘောရှိသော။ တံ၊ အဆွေနဂါးမင်းကို။ ဘောဇပုတ္တာ၊ မူဆိုးသားတို့သည်။ အဒ္ဒသံသု၊ မြင်ကြကုန်၏။ တွံ၊ အဆွေနဂါးမင်းသည်။ သိရိယာစ၊ ဘုန်းကြက်သရေအားဖြင့်လည်းကောင်း။ ပညာယစ၊ ပညာအားဖြင့်လည်းကောင်း။ ဘာဝိတော၊ ကြီးပွားသောသူသည်။ အသိ၊ ဖြစ်သည်မဟုတ်တုံလော။ ကိံ၊ အဘယ်ကို။ ပတ္ထယံပတ္ထယန္တော၊ တောင့်တသည်ဖြစ်၏။ တပေါ၊ ဥပုသ်ဆောက်တည်ခြင်းအကျင့်ကို။ တွံ၊ အဆွေနဂါးမင်းသည်။ ကရောသိ၊ ပြုတော်မူဘိသနည်း။ အာဠာရ၊ အာဠာရ။ ပုတဟေတု၊ သားကို အလိုရှိသောကြောင့်။ တပေါ၊ ဥပုသ်ဆောက်တည်ခြင်း အကျင့်ကို။ နကရောမိ၊ ငါမပြု။ ဓနဿ၊ ဥစ္စာ၏။ ဟေတု၊ အကြောင်းကြောင့်။ တပေါ၊ ဥပုသ်ဆောက်တည်ခြင်း အကျင့်ကို။ နာကရောမိ၊ ငါမပြု။ အာယုနောစာပိ၊ အသက်၏ လည်း။ ဟေတု၊ အကြောင်းကြောင့်။ တပေါ၊ ဥပုသ်ဆောက်တည်ခြင်းအကျင့်ကို။ နကရောမိ၊ ငါမပြု။ အဟံ၊ ငါသည်။ မနုဿယောနိံ၊ လူ၏ အမျိုးကို။ အဘိပတ္တယာနော၊ တောင့်တ၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ပရက္ကမ၊ အားထုတ်၍။ တပေါ၊ ဥပုသ်ဆောက်တည်ခြင်းအကျင့်ကို။ ကရောမိ၊ ပြု၏။ နာဂရာဇ၊ နဂါးမင်း။ တွံ၊ သင်နဂါးမင်းသည်။ လောဟိတက္ခော၊ နီသောမျက်လုံးရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိဟတန္တရံသော၊ ပြေပြစ်ချောမောသောပခုံးနှစ်ဘက်တို့၏ အကြားအသားရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အလင်္ကတော၊ တန်ဆာဆင်အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ကပ္ပိတကေသမဿု၊ ကောင်းစွာပြုပြင်အပ်သော ဆံမုတ်ဆိတ်ရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ လောဟိတာစန္ဒနေန၊ စန္ဒကူးနီဖြင့်။ သုရောလိတော၊ ကောင်းစွာလိမ်းကျံအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိသာ၊ အရပ်မျက်နှာ၌။ တွံ၊ အဆွေနဂါးမင်းသည်။ ဂန္ဓဗ္ဗရာဇာဝ၊ ဂန္ဓဗ္ဗနတ်မင်းကဲ့သို့။ ပဘာသိ၊ ထွန်းပသည်ထကား။ နာဂရာဇ၊ နဂါးမင်း။ တွံ၊ သင်နဂါးမင်းသည်။ ဒေဝိဒ္ဓိပတ္တော၊ နတ်တို့၏ တန်ခိုးကိုရသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ မဟာနုဘာဝေါ၊ ကြီးသောအာနုဘော်ရှိသည်။ အသိ

ဝ၄၁+ဝ၄၂+ ဖြစ်၏။ သဗ္ဗေဟိ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ ကာမေဟိ၊ ကာမဂုဏ်တို့နှင့်။ သမင်္ဂီဘူတော၊ ပြည့်စုံစွာဖြစ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတော၊ ဤနဂါးပြည်ထက်။ မနုဿလောကော၊ လူ့ပြည်သည်။ ကေန၊ အဘယ်အကြောင်းအရာဖြင့်။ သေယျော၊ သာယာကဲလွန်မြတ်လိမ့်မည်နည်း။ တံ၊ သင်နဂါးမင်းကို။ ဧတမတ္ထံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ ပုစ္ဆာမိ၊ ငါမေး၏။ အာဠာရ၊ အာဠာရ။ မနုဿလောကာ၊ လူ့ပြည်ကို။ အညတြဋ္ဌပေတွာ၊ ထား၍။ သုဒ္ဓိဝါ၊ မဂ်ဖိုလ်နိဗ္ဗာန်ဟုဆိုအပ်သော စင်ကြယ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သံယမောဝါ၊ သီလကိုဆောက်တည်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ နသံဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်တမူကား။ မနုဿယောနိံ၊ လူ၏ အမျိုးကို။ လဒ္ဓါန၊ ရ၍။ ဇာတိမရဏဿ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းသေခြင်း၏။ အန္တံ၊ အဆုံးကို။ ကာဟာမိ၊ ပြုအံ့။ နာဂ၊ နဂါးမင်း။ တဝန္တိကေ၊ သင်နဂါးမင်း၏ အထံတော်၌။ ဝသတော၊ နေသော။ မေ၊ ငါအား။ သံဝစ္ဆရော၊ တနှစ်လည်ပြီ။ အဟံ၊ ငါကို။ တယာ၊ သင်နဂါးမင်းသည်။ အန္နေန၊ ထမင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ပါနေန၊ အဖျော်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဥပဋ္ဌိတော၊ လုပ်ကျွေးပူဇော်အပ်သည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ တံ၊ သင်နဂါးမင်းမြတ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ စိရပ္ပဝုတ္တော၊ လူ့ပြည်မှကင်းကွာ၍ ကြာမင့်သည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ အာဠာရ၊ အာဠာရ။ ပုတ္တာစ၊ သားသမီးတို့သည် လည်းကောင်း။ ဒါရာစ၊ မယားတို့သည်လည်းကောင်း။ အနုဇီဝိနောစ၊ မှီ၍ အသက်မွေးကုန်သော သူတို့သည်လည်းကောင်း။ နိစ္စံ၊ အမြဲ။ အနုသိဋ္ဌာ၊ ဆုံးမတိုင်းခံရကုန်သည်ဖြစ်၍။ တေ၊ သင့်အား။ ဥပတိဋ္ဌဟေ၊ လုပ်ကျွေးကြကုန်၏။ ကောစိဝ၊ တစုံတယောက် သောသူသည်။ တံ၊ သင်ကို။ နာဘိသဝိတ္ထကစ္စိနု၊ မဆဲရေးမမြည်တမ်းသည်မဟုတ်လော။ တုယှံ၊ သင့်အား။ ဒဿနံ၊ မြင်ခြင်းကို။ မေ၊ ငါသည်။ ပိယံဟိပိယံဧဝ၊ ချစ်လေးမြတ်သည်သာလျှင်တည်း။ နာဂ၊ နဂါးမင်း။ ဟိယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ တေ၊ သင်နဂါးမင်း၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်တော်သည်။ မယိ၊ ငါ၌။ ပသန္နံ၊ ကြည်လင်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ မတုစ၊ အမိသည်လည်းကောင်း။ ပိယော၊ ချစ်စွာသော။ ပုတ္တော၊ သားသည်။ အဂါရ၊ အိမ်၌။ ဝသေယျယထာပိ၊ နေရသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ တတာ၊ ထို့အတူ။ ဝသေယျံ၊ နေရ၏။ တတောပိ၊ ထိုမိဘအိမ်၌ နေရသည်ထက်လည်း။ မယှံ၊ ငါအား။ ဣဓမေဝ၊ ဤနဂါးပြည်၌ သာလျှင်။ ဝသနံ၊ နေခြင်းသည်။ သေယျော၊ ကောင်းမြတ်ပေ၏။ အာဠာရ၊ အာဠာရ။ မယှံ။

ဝ၄၂+ဝ၄၃+ ငါအား။ လောဟိတင်္ဂေါ၊ နီသောအင်္ဂါရှိသော။ ဓနာဟရော၊ ဥစ္စာကိုဆောင်ယူ၍ ပေးတတ်သော။ မဏိ၊ ပတ္တမြားသည်။ ဝိဇ္ဇတိ၊ ရှိ၏။ ဥဠာရံ၊ မြတ်သော။ မဏိရတနံ၊ ပတ္တမြားရတနာကို။ တွံ၊ သင်သည်။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ သကံနိကေတံ၊ မိမိအိမ်သို့။ ဂစ္ဆ၊ သွားလေလော။ ဓနံ၊ ဥစ္စာကို။ လဒ္ဓါ၊ ရပြီးမှ။ တံမဏိံ၊ ထိုပတ္တမြားကို။ ဩသဇ္ဇဿု၊ ရေအိုးထဲ၌ထားလေလော။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ မာနုသကာ၊ လူ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ကာမာပိ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကိုလည်း။ မယာ၊ ငါသည်။ ဒိဋ္ဌာ၊ မြင်အပ်ကုန်ပြီ။ ကာမာ၊ ကာမဂုဏ်တို့သည်။ အသဿတာ၊ မမြဲသောသဘောရှိကုန်၏။ ဝိပ္ပရိဏာမဓမ္မာ၊ ဘောက်ပြန်သောသဘောရှိကုန်၏။ ကာမဂုဏေသု၊ ကာမဂုဏ်တို့၌။ အာဒီနဝံ၊ အပြစ်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ သဒ္ဓါယ၊ ကံကံ၏ အကျိုးနိဗ္ဗာန်ကိုယုံကြည်၍။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြုသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုမပ္ဖလာနိ၊ အမှည့်အစိမ်းဖြစ်ကုန်သော သစ်သီးတို့သည်။ ပတန္တိဣဝ၊ ကြွေကျကုန်သကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ ဒဟရာ၊ ပျိုရွှယ်ငယ်နုကုန်သော။ မာဏဝါစ၊ သတ္တဝါတို့သည်လည်းကောင်း။ သရိရဘေဒါ၊ ကိုယ်ခန္ဓာပျက်စီးကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပတန္တိ၊ ကြွေကျကုန်၏။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဧတံပိ၊ ထိုသေကြေပျက်စီးခြင်းသဘောကိုလည်း။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အပဏ္ဏကံ၊ မချွတ်မယွင်းသံသရာဝဋ်ဆင်းရဲမှ ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော။ သာမညမေဝ၊ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ အာဠာရ၊ အရှင်အာဠာရ။ ယေသန္တာ၊ အကြင်သူတော်ကောင်းတို့သည်။ သပညာ၊ ပညာရှိကုန်၏။ ဗဟုဿုတာ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိကုန်၏။ ဗဟုဋ္ဌာနစိန္တိနော၊ များသော အကြောင်းအရာတို့ကိုသိကုန်၏။ တေသန္တာ၊ ထိုသူတော်ကောင်းတို့ကို။ ပုညတ္တိကေဟိ၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှုကို အလိုရှိကုန်သော သူတို့သည်။ အဒ္ဓါဟဝေ၊ စင်စစ်ဧကန်။ သေဝိတဗ္ဗာ၊ မှီဝဲဆည်းကပ်အပ်ကုန်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ နာဂဉ္စ၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှုတို့၌ မမေ့မလျော့နေလေ့ရှိသော နဂါးမင်း၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးစကားကိုလည်းကောင်း။ သုတွာန၊ ကြားနာရပေ၍။ အနပ္ပကာနိ၊ များစွာကုန်သော။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ ကာဟာမိ၊ ပြုရပေပညာရှိကုန်၏။ ဗဟုဿုတာ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိကုန်။ ဗဟုဋ္ဌာန

ဝ၄၃+ဝ၄၄+ စိန္တိနော၊ များသော အကြောင်းအရာကို သိတတ်ကုန်၏။ တေသန္တာ၊ ထိုသူတော်ကောင်းတို့ကို။ ပုညတ္တိကေဟိ၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှုကို အလိုရှိကုန်သော သူတို့သည်။ အဒ္ဓါဟဝေ၊ စင်စစ်ဧကန်။ သေဝိတဗ္ဗာ၊ မှီဝဲဆည်းကပ်အပ်ကုန်၏။ တွံ၊ သင်မင်းမြတ်သည်။ နာဂဉ္စ၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှုတို့၌ မမေ့မလျော့နေလေ့ရှိသော နဂါးမင်း၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးစကားကိုလည်းကောင်း။ မမဉ္စ၊ ငါ၏။ ဝစနဉ္စ၊ တရားစကားကိုလည်းကောင်း။ သုတွာန၊ ကြားနာရ၍။ အနပ္ပကာနိ၊ များစွာကုန်သော။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ ကရောဟိ၊ ပြုတော်မူလော။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်။ စတုတ္ထံ၊ လေးခုမြောက်သော။ သင်္ခပါလဇာတကံ၊ သင်္ခါပါလဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၅၊ စူဠသုတသောမဇာတ်။ ဘောန္တော၊ အိုပရိသတ်အပေါင်းတို့။ နိဂမံ၊ နိဂုံးသူကိုလည်းကောင်း။ မိတ္တာမစ္စေ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့ကိုလည်း။ ပါရိသဇ္ဇ၊ အမှုလုပ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ အာမန္တယာမိ၊ သိစေတော်မူ၏။ မမ၊ ငါ၏။ သိရသ္မိံ၊ ဦးခေါင်း၌။ ပလိတံ၊ ဆံဖြူသည်။ ဇာတံ၊ ရောက်၏။ ဒါနိ၊ ယခု။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရဟန်းအဖြစ်ကို။ ရောစ၊ နှစ်သက်၏။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းမြတ်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ အဘုံ၊ အစီးအပွားမဲ့ဖြစ်သောစကားကို။ ကထံကေနအာကာရဏေန၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်။ ဘဏသိနု၊ မိန့်ဆိုတော်မူသနည်း။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းမြတ်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဥရသိ၊ ရင်၌။ သလ္လံ၊ ထက်စွာသောလှံကို။ ကထံကပ္ပေသိ၊ အဘယ်ကြောင့်ထိုးတော်မူဘိသနည်း။ တေ၊ အရှင်မင်းမြတ်အား။ သတ္တသတာ၊ ခုနှစ်ရာကုန်သော။ ဘရိယာ၊ မိဖုရားတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ၊ အရှင်မင်းမြတ်၏။ တာ၊ ထိုခုနှစ်ရာကုန်သော မိဖုရားတို့သည်။ ကထံဘိဝိဿန္တိနု၊ အသို့ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့နည်း။ ဧတာ၊ ထိုမိဖုရားတို့သည်။ ဒဟာရာ၊ ပျိုနုကြာက်သေး၏။ ပညာယိဟိန္တိ၊ ထင်ကုန်လတ္တံ့။ အညံပိ၊ မင်းတပါးသို့လည်း။ တာ၊ ထိုဖုရားတို့သည်။ ဂမိဿန္တိ၊ ဆည်းကပ်ကုန်လတ္ တံ့။ သဂ္ဂဉ္စ၊ နတ်ပြည်ကိုလည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပတ္ထယာနော၊ တောင်းတ၏။ တေန၊ ထိုကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဗ္ဗဇိဿာမိ၊ ရဟန်းပြုအံ့။ သုတသောမ၊ သုတသောမအမည်တော်ရှိသော။ ဒေဝ၊ သားတော်မင်းမြတ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ယဿ၊ အကြင်သို့သဘောရှိသော။ တေ၊ သင်ချစ်သား၏။ မာတာ

ဝ၄၄+ဝ၄၅+ မယ်တော်သည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်ရ၏။ ယံယေနကာရဏေန၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်။ မေ၊ ငါ၏။ ဝိလပန္တိယာ၊ ငိုကြွေးမြည်တမ်းစဉ်ပင်။ အနပေက္ခာ၊ ငဲ့ကွက်ခြင်းမရှိ။ တွံ၊ သင်ချစ်သားသည်။ ပဗ္ဗဇသိ၊ ရဟန်းပြုလိုဘိ၏။ တေနကာရဏေန၊ ထိုအကြောင်းကြောင့်။ မေ၊ ငါ၏။ လဘနံ၊ သားကိုရခြင်းသည်။ ဒုလ္လဒ္ဓံ၊ မကောင်းသဖြင့်ခြင်းမည်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ သုတသောမ၊ သုတသောမအမည်ရှိသော။ ဒေဝ၊ သားတော်မင်းမြတ်။ ယံယေနကာရဏေန၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်။ တံ၊ သင်ချစ်သားကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝိဇာယိဿံ၊ ဘွားမြင်ရ၏။ ယံယေနကာရဏေန၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်။ မေ၊ ငါ၏။ ဝိလပန္တိယာ၊ ငိုကြွေးမြည်တမ်းစဉ်ပင်။ အနပေက္ခော၊ ငဲ့ကွက်ခြင်းမရှိ။ တွံ၊ သင်ချစ်သားသည်။ ပဗ္ဗဇိသိ၊ ရဟန်းပြုလိုဘိ၏။ တေနကာရဏေန၊ ထိုသို့သော အကြောင်းကြောင့်။ မေ၊ ငါ၏။ လဘနံ၊ သားကိုရခြင်းသည်။ ဒုလ္လဒ္ဓံ၊ မကောင်းသော ရခြင်းမည်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်ရချေ၏။ သုတသောမ၊ သုတသောမ အမည်ရှိသော။ ဒေဝ၊ သားတော်မင်းမြတ်။ ယံယေနကာရဏေန၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်။ နော၊ ငါတို့၏။ ပုတ္တော၊ သားဖြစ်သော။ တွ၊ သင်ချစ်သားသည်။ ဇိဏ္ဏေ၊ အိုမင်းကုန်သော။ အမှေ၊ ငါတို့ကို။ အနပေက္ခော၊ ငဲ့ကွက်ခြင်းမရှိ။ ပဟာယ၊ စွန့်၍။ ပဗ္ဗဇသိ၊ ရဟန်းပြုလိုဘိ၏။ တေနကာရဏေန၊ ထိုအကြောင်းကြောင့်။ တံ၊ သင်ချစ်သားကို။ ဝဒါမိ၊ ဆိုအံ့။ တဝ၊ သင်ချစ်သား၏။ ဧသောဓမ္မော၊ ဤအိုမင်းသည်ဖြစ်၍ မွေးမြူတုံမွေးမြူလင့်သောမိဘတို့ကို မငဲ့မကွက်တောထွက်တော်မူလို ခြင်းအကျင့်သည်။ ကောနာမ၊ အဘယ်အကျင့်နည်းသနည်း။ ပဗ္ဗဇ္ဇာ၊ ရဟန်းပြုခြင်းသည်။ ကာစနာမ၊ အဘယ်မည်သော အကျိုးရှိသနည်း။ တာတသုတသောမ၊ ချစ်သားသုတသောမ။ မဉ္ဇူ၊ သာယာချေသောအသံရှိကုန်ထသော။ အပတ္တယောဗ္ဗန္နာ၊ အရွယ်သို့မရောက်ကုန်သေးသော။ ဒဟရာ၊ ပျိုနုကုန်သော။ ဗဟဝေါ၊ များကုန်သော။ ပုတ္တာပိ၊ သားသမီးတို့သည်လည်း။ တုယှံ၊ သင်ချစ်သားအား။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေပိ၊ ထိုသားတော်သမီးတော်တို့သည်လည်း။ တံ၊ သင်ချစ်းသားကို။ အပဿန္တာ၊ မမြင်ရကုန်သည်ရှိသော်။ ဒုက္ခံ၊ ကိုယ်စိတ်၏ ဆင်းရဲခြင်းသို့။ နိဂစ္ဆန္တိမညေ၊ ရောက်ကုန်လတ္တံ့သည်ဟုငါထင်မိ၏။ တာတ၊ ခမည်းတော်။ ဒဟရေဟိ၊ ပျိုနုကုန်ထသော။ အပတ္တယောဗ္ဗန္နေဟိ၊ အရွယ်သို့မရောက်ကုန်သေးသော။ မဉ္ဇူဟိ၊ သာယာချေသောပြောဆိုသံရှိကုန်သော။ သဗ္ဗေဟိပိ၊ အလုံးစုံလည်းဖြစ်ကုန်သော။

ဝ၄၅+ဝ၄၆+ ဧတေဟိပုတ္တေဟိစ၊ ထိုသားတော်သမီးတော်တို့နှင့်လည်းကောင်း။ တုမှေဟိစ၊ ခမည်းတော်တို့နှင့်လည်းကောင်း။ စိရံ၊ ရှည်မြင့်စွာ။ ဌတွာပိ၊ အတူတကွနေရသော်လည်း။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဝိနာသဘာဝေါ၊ ပျက်စီးခြင်းသဘောရှိသည်သာလျှင်တကား။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းမြတ်။ ယံယေနကာရဏေန၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ ဝိကန္ဒန္တိယော၊ ငိုကြွေးကုန်စဉ်။ အနပေက္ခော၊ ငဲ့ကွက်ခြင်းရှိတော်မမူဘဲ။ တွံ၊ အရှင်မင်းမြတ်သည်။ ပဗ္ဗဇသိ၊ ရဟန်းပြုတော်မူလိုဘိ၏။ တေနကာရဏေန၊ ထိုအကြောင်းကြောင့်။ တံ၊ အရှင်မင်းမြတ်ကို။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဝဒါမိ၊ တင်လျှောက်ပါကုန်အံ့။ အမှေသု၊ အကျွန်ုပ်တို့၌။ တုယှံ၊ အရှင်မင်းမြတ်၏။ ဟဒယံ၊ မေတ္တာနှင့်ယှဉ်သောစိတ်တော်သည်။ ဆိန္ဒံနု၊ ပြတ်တော်မူသလော။ အဒု၊ ထိုသို့မဟုတ်မူကား။ ကရုဏာစ၊ စုံမက်သနားတော်မူခြင်းသည်လည်း။ နတ္ထိ၊ မရှိအလျှင်းကင်းတော်မူချေပြီ။ ဘဂိနိယော၊ နှမတို့။ တုမှေသု၊ သင်တို့၌။ မယှံ၊ ငါ၏။ ဟဒယဉ္စ၊ မေတ္တာနှင့်ယှဉ်သော စိတ်သည်လည်း။ နဆိန္နံ၊ မပြတ်မကင်းမရှင်းပါ။ မယှံ၊ ငါအား။ တုမှေသု၊ သင်တို့၌။ ကရုဏာပိ၊ သနားစုံမက်ခြင်းသည်လည်း။ အတ္ထိ၊ ရှိပါ၏။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ သဂ္ဂဉ္စ၊ နတ်ပြည်ကိုလည်း။ ပတ္ထယာနော၊ တောင့်တတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဗ္ဗဇိဿာမိ၊ ရဟန်းပြုပေအံ့။ သုတသောမ၊ သုတသောမအမည်တော်ရှိသော။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းမြတ်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ယဿ၊ အကြင်သို့သဘောရှိသော။ တေ၊ အရှင်မင်းမြတ်၏။ ဘရိယာ၊ မိဖုရားကြီးသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်ရ၏။ ယံယသ္မာ ကာရဏာ၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်။ ဝိလပန္တိယာ၊ ငိုကြွေးမြည်တမ်းသော။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ အနပေက္ခော၊ ငဲ့ကွက်တော်မမူဘဲ။ တွံ၊ အရှင်မင်းမြတ်သည်။ ပဗ္ဗဇသိ၊ ရဟန်းပြုလိုဘိ၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ မေမမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ လဒ္ဓံ၊ မိဖုရားကြီးအရာကိုရခြင်းသည်။ ဒုလ္လဒ္ဓံ၊ မကောင်းသောရခြင်းသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ သုတသောမ၊ သုတသောမအမည်တော်ရှိသော။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းမြတ်။ ယံယသ္မာကာရဏာ၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ကစ္ဆိပဋိသန္ဓိံ၊ ဝမ်း၌တည်သောပဋိသန္ဓေကို။ အနပေက္ခာ၊ ငဲ့ကွက်ခြင်းကင်းတော်မူသည်ဖြစ်၍။ တွံ၊ အရှင်မင်းမြတ်သည်။ ပဗ္ဗဇသိ၊ ရဟန်းပြုတော်မူလိုဘိ၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ယဿ၊ အကြင်သို့သဘောရှိသော။ တေ၊ အရှင်မင်းမြတ်၏။ ဘရိယာ၊ မိဖုရားကြီးဖြစ်သော။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တံ

ဝ၄၆+ဝ၄၇+ အရှင်မင်းမြတ်ကို။ ဝဒါမိ၊ တင်လျှောက်ပါအံ့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ယံအဂ္ဂမဟေသိဋ္ဌာနံ၊ အကြင်မိဖုရားကြီးအရာကို။ လဒ္ဓံ၊ ရအပ်၏။ တံ၊ ထိုမိဖုရားကြီးအရာကိုရခြင်းသည်။ ဒုလ္လဒ္ဓံ၊ မကောင်းသော ရခြင်းသည်။ အသိ၊ ဖြစ်ရချေ၏။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းမြတ်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ကုစ္ဆိဂတော၊ ဝမ်း၌တည်သော။ ဂဗ္ဘော၊ ကိုယ်ဝန်သည်။ ပရိပတ္တော၊ ရင့်ပါပြီ။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ နံ၊ ထိုသူငယ်ကို။ ဝိဇာယာမိ၊ ဘွားမြင်ပါလတ္တံ့။ တာဝ၊ ထိုသူငယ်ဘွားမြင်ရုံ။ အဓိဝါသေဟိ၊ သည်းခံတော်မူပါလော။ ပစ္ဆာ၊ နောက်ကာလမှ။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဝိဓဝါ၊ မူဆိုးမဖြစ်၍။ ဧကာ၊ တယောက်တည်း။ ဒုက္ခာမိ၊ ဆင်းရဲတို့ကို။ မာအဒ္ဒက္ခိံ၊ မမြင်ရပါစေလင့်။ ဒေဝီ၊ မိဖုရား။ တေ၊ ရှင်မိဖုရား၏။ ကုစ္ဆိဂတော၊ ဝမ်း၌တည်သော။ ဂဗ္ဘော၊ ကိုယ်ဝန်သည်။ ပရိပတ္တောစ၊ ရင့်သည်သာလျှင်တည်း။ ဣင်္ဃ၊ ငါတိုက်တွန်းအံ့။ အနောမဝဏ္ဏံ၊ မယုတ်မမာလှပစွာသော အဆင်းရှိထသော။ နိပုတ္တံ၊ ထိုသားတော်ကို။ ဝိဇာယဿု၊ ဘွားမြင်ရစ်လော။ တံပုတ္တံ၊ ထိုရှင်မိဖုရားနှင့် တကွသောသားတော်ကို။ ဟိတွာ၊ စွန့်၍။ ပဗ္ဗဇိဿာမိ၊ ရဟန်းပြုတော့အံ့။ ဝနတိမိရမတ္တက္ခိ၊ ညိုသင့်ရာဝယ်အောက်မည်းပွင့်ညိုလိုလိုစမ်းလဲ့ညိုသော မျက်လုံးရှိထသော။ စန္ဒေ၊ ရှင်မစန္ဒာတောင်ညာ ထင်ထားမိဖုရား။ တွံ၊ ရှင်မိဖုရားသည်။ မာရုဒိဝ၊ မငိုကြွေးပါလင့်။ မာသောစိ၊ မစိုးရိမ်ပါလင့်။ ဝရပါသာဒံ၊ ရွှေပြာသာဒ်တော်သို့။ အာရောဟ၊ တက်ပါလော။ အဟံ၊ ငါသည်။ အနပေက္ခာ၊ ငဲ့ကွက်ခြင်းမရှိ။ ဂမိဿာမိ၊ သွားတော့အံ့။ အမ္မ၊ မယ်တော်ဘုရား။ တံ၊ မယ်တော်ဘုရားကို။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ ပကောပေသိ၊ မျက်လိုခြင်းကိုပြုဘိသနည်း။ ကိံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ရောဒသိ၊ ငိုတော်မူဘိသနည်း။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဗာဠံ၊ စိန်းစိန်း။ ပေက္ခသိစ၊ အဘယ်ကြောင့်ကြည့်တော်မူဘိသနည်း။ တံအဝဇ္ဈံ၊ သတ်ဖြတ်သင့်သော အပြစ်မရှိသောထိုသူကို။ ဉာတီနံ၊ ဆွေမျိုးတို့၏။ ဥဒိက္ခမာနာနံ၊ မြင်စဉ်ဆဲဆဲ။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အာဠာတောမိ၊ သတ်အံ့။ တာတ၊ ချစ်သား။ ဝိဇိတာဝီ၊ မြေအပြင်၌ အောင်ပြီးသောရန်ရှိသော။ ယောပိတာ၊ အကြင်မောင်၏ ခမည်းတော်ဘုရားသည်။ မံ၊ ငါကို။ ကောပေသိ၊ မချစ်စိန်းကားမုန်းထားမျက်လိုတော်မူဘိ၏။ တာတ၊ ချစ်သား။ တေ၊ သင်ချစ်သား၏။ ပိတာ၊ ခမည်းတော်ဘုရားသည်။ အနပေက္ခော၊ ငဲ့ကွက်ခြင်းမရှိ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂမိဿာမိ၊ သွားတော့အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မံ၊ ငါကို။ အဝစ၊ မိန့်တော်မူဘိ၏။ သောပိတာ၊ ထိုမောင်၏ခမည်းတော်ဘုရားကို။ ပဟ

ဝ၄၇+ဝ၄၈+ န္တုံ၊ သတ်ဖြတ်စီရင်အံ့သောငှာ။ နဟိသက္ကာ၊ မတတ်ကောင်းသည်တကား။ အမ္မ၊ မယ်တော်ဘုရား။ ယောအဟံ၊ အကြင်အကျွန်ုပ်သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ စတုအာဇညယုတ္တံ၊ အာဇာနည်မြင်းလေးစီးကသော။ သဗ္ဗလင်္ကာရပဋိမဏ္ဍိတံ၊ အလုံးစုံသော တန်ဆာဖြင့် တန်းဆာဆင်အပ်သော။ ရထံ၊ ရထားကို။ အဘိရုယှ၊ စီး၍။ ဥယျာနံ၊ ဥယျာဉ်သို့။ နယျာမိ၊ ထွက်သွားရ၏။ မတ္တကုဉ္ဇရေစ၊ အမုန်ယစ်သော ဆင်ပြောင်တို့ကိုလည်း။ ယောဓေမိ၊ တိုက်စေ ထိုးစေရ၏။ သုတသောမေ၊ ခမည်းတော် သုတသောမမင်းမြတ်သည်။ ပဗ္ဗဇိတေ၊ ရဟန်းပြုတော်မူချေသော်။ ဣဒါနိ၊ ယခု။ ကထံကရိဿာမိနု၊ အသို့ပြုရပါမည်နည်း။ တာတ၊ ခမည်းတော်ဘုရား။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ရုဒန္တျာ၊ ငိုကြွေးသော။ မာတုစ၊ မယ်တော်ဘုရားအားလည်းကောင်း။ အကာမဿ၊ မကွေကွင်းလိုသော ဇေဋ္ဌဿဘာတုနောစ၊ အစ်ကိုကြီးအားလည်းကောင်း။ အကာမာနံ၊ ကွေကွင်းခြင်းကို အလိုမရှိကုန်သော။ နောအမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့အား။ ပဟာယ၊ စွန့်ပစ်၍။ ပဗ္ဗဇိတုံ၊ ရဟန်းပြုအံ့သောငှာ။ တွံ၊ ခမည်းတော်မင်းမြတ်သည်။ နဟိဂစ္ဆသိ၊ မသွားရသည်သာတည်း။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တေ၊ ခမည်းတော်မင်းမြတ်၏။ ဟတ္ထေပိ၊ လက်တော်၌လည်း။ တံ၊ ခမည်းတော်ဘုရားကို။ ဂဟိဿံ၊ ဆွဲ၍ထားအံ့။ ဓာတီ၊ အချီတော်မ။ တွံ၊ ရှင်မသည်။ ဥဋ္ဌေဟိ၊ ထလော့။ ဣမံကုမာရံ၊ ဤမင်းသားငယ်ကို။ အညတ္ထ၊ တစ်ပါးသောအရပ်၌။ ရမေဟိ၊ မွေ့လျော်စေလော့။ မေ၊ ငါ၏။ ပုတ္တော၊ သားငယ်သည်။ သဂ္ဂံ၊ နတ်ပြည်သို့။ ပတ္ထယာနဿ၊ တောင့်တသော။ မမ၊ ငါ၏။ ပရိဗန္ဓံ၊ ဘေးရန်ကို။ မာအကာသိ၊ မပြုပါစေလင့်။ ပဘင်္ကရံ၊ ပြိုးပြိုးပြက်ထွက်သော အရောင်ကိုပြုစေတတ်သော။ ဒဒေယျံ၊ လက်ဆောင်တံစိုးထိုးအံ့သောငှာ ပေးတော်မူအပ်သော။ ဣမံမဏိံ၊ ဤပတ္တမြားတုံးကို။ ယန္နုနဂဟိတံ၊ အကယ်၍ ယူအပ်၏။ သုတသောမေ၊ မင်းမြတ် သုတသောမသည်။ ပဗ္ဗဇိတေ၊ ရဟန်းပြုတော်ချေသော်။ ဣမိနာ၊ ဤပတ္တမြားတုံးဖြင့်။ မေ၊ ငါအား။ ကောအတ္ထောနု၊ အဘယ်အကျိုးရှိမည်နည်း။ နံ၊ ထိုပတ္တမြားတုံးကို။ မေ၊ ငါအား။ ကိံ ကရိဿာမိနု၊ အသို့ပြုပါရမည်နည်း။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းမြတ်။ တုယှံ၊ အရှင်မင်းမြတ်၏။ ကောသောစ၊ ရွှေတိုက်ငွေတိုက်တော်သည်လည်း။ ဝိပုလော၊ ပြန့်ပြောပြည့်စုံ၏။ တုယှံ၊ အရှင်မင်းမြတ်၏။ ကောဋ္ဌာဂါရဉ္စ၊ ကျီကြသည်လည်း။ ပရိပူရံ၊ ပြည့်ဖြိုး၏။ တုယှံ၊ အရှင်မင်းမြတ်သည်။ ပထဝီစ၊ မြေနေလူအပေါင်းကိုလည်း။ ဝိဇိတာဝီ၊ အောင်မြင်လွှမ်းမိုး အစိုးရတော်မူ၏။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းမြတ်။ တွံ၊

ဝ၄၈+ဝ၄၉+ အရှင်မင်းမြတ်သည်။ ရမဿု၊ မွေ့လျော်တော်မူလော။ မာပဗ္ဗဇိ၊ ရဟန်းပြုတော်မမူပါလင့်။ မဟာသေနဂုတ္တ၊ စစ်သူကြီး။ မယှံ၊ ငါ၏။ ကောသောစ၊ ရွှေတိုက်ငွေတိုက်တော်သည်လည်း။ ဝိပုလော၊ ပြန့်ပြောပြည့်စုံ၏။ မယှံ၊ ငါ၏။ ကောဋ္ဌာဂါရဉ္စ၊ ကျီကြသည်လည်း။ ပရိပူရံ၊ ပြည့်စုံ၏။ မယှံ၊ ငါသည်။ ပထဝီစ၊ မြေနေလူအများကိုလည်း။ ဝိဇိတာဝီ၊ အောင်မြင်တော်မူ၏။ တံ၊ ထိုရွှေတိုက်ငွေတိုက်အစရှိသည်ကို။ ဟိတွာ၊ စွန့်ပစ်၍။ ပဗ္ဗဇိဿာမိ၊ ရဟန်းပြုအံ့။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းမြတ်။ မယှံပိ၊ အကျွန်ုပ်အားလည်း။ ပဟုတံ၊ များစွာသော။ ဓနံ၊ ဥစ္စာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သင်္ချာတုံပိ၊ ရေတွက်အံ့သောငှာလည်း။ နောသက္ကောမိ၊ မတတ်နိုင်။ တံသဗ္ဗံပိ၊ ထိုအလုံးစုံသောဥစ္စာကိုလည်း။ တေ၊ အရှင်မင်းမြတ်အား။ ဒဒါမိ၊ ဆက်သပါ၏။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းမြတ်။ တွံ၊ အရှင်မင်းမြတ်သည်။ ရမဿု၊ မွေ့လျော်တော်မူပါလော။ မာပဗ္ဗဇိ၊ ရဟန်းပြုတော်မမူပါလင့်။ ကုလဝဍ္ဎန၊ ကုလဝဍ္ဎနအမည်ရှိသော။ မဟာသေဋ္ဌိ၊ သူဋ္ဌေးကြီး။ အဟံ၊ ငါသည်။ တဝ၊ သင့်အား။ ပဟုတံ၊ များစွာသော။ ဓနံ၊ ဥစ္စာရှိသည်၏ အဖြစ်ကို။ ဇာနာမိ၊ သိ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ တယာပူဇိတော၊ သင် ပူဇော်ထိုက်သောသူသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ မေ၊ ငါသည်။ သဂ္ဂဉ္စ၊ နတ်ပြည်ကိုလည်း။ ပတ္ထယာနော၊ တောင့်တတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဗ္ဗဇိဿာမိ၊ ရဟန်းပြုအံ့။ သောမဒတ္တ၊ ညီချစ် သောမဒတ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဥက္ကဏ္ဌိတော၊ ဆောင်းလှောင်မိသော တောကြက်ကဲ့သို့ ငြီးငွေ့သည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ မံ၊ ငါကို။ အရတိ၊ ငြီးငွေ့ ဆန့်ကျင်မပြေပြစ်ရွှင်ခြင်းသည်။ ဗာဠံ၊ ပြင်းထန်စွာ။ အဘိဘဝတိ၊ နှိပ်စက်ဘိ၏။ မေ၊ ငါအား။ ဗဟုကာ၊ များစွာကုန်သော။ အန္တရာယာ၊ အန္တရာယ်တို့သည်။ ပညာယန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။ အဇ္ဇေဝ၊ ယနေ့ပင်လျှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဗ္ဗဇိဿာမိ၊ ရဟန်းပြုတော့အံ့။ သုဘသောမ၊ မင်းမြတ် သုတသောမ။ ပဗ္ဗဇိတဘာဝံ၊ ဤရသေ့ရဟန်းအဖြစ်ကိုလည်း။ တုယှံတယာ၊ နောင်တော်မင်းမြတ်သည်။ ရုစိတံ၊ နှစ်သက်တော်မူ၏။ ဒါနိ၊ ယခု။ တွံ၊ နောင်တော်မင်းမြတ်သည်။ အဇ္ဇေဝ၊ ယနေ့ပင်လျှင်။ ပဗ္ဗဇ၊ ရဟန်းပြုတော်မူပါလော့။ အဟံပိ၊ အကျွန်ုပ်သည်လည်း။ ပဗ္ဗဇိဿာမိ၊ ရဟန်းပြုပါအံ့။ တယာ၊ နောင်တော်မင်းမြတ်နှင့်။ ဝိနာ၊ ကင်း၍။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဌာတုံ၊ တည်အံ့သောငှာ။ နဥဿဟေ၊ မစွမ်းနိုင်ပါ။ တာတ၊ ညီချစ် သောမဒတ်။ မမ၊ ငါ၏။ ပဗ္ဗဇဓိပ္ပါယံ၊ ရဟန်းပြုလိုသောအဖြစ်ကို။ သုတွာဝ၊ ကြား၍သာလျှင်။ နဂရေစ၊ သုဒဿနမြို့၌လည်းကောင်း။ ဇနပ္ပဒေ

ဝ၄၉+ဝ၅၀+ စ၊ ဇနပုဒ်၌လည်းကောင်း။ ဟိယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ဥဒ္ဓနေ၊ ခုံလောက်၌။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူသည်။ အဂ္ဂိံ၊ မီးကို။ နပစ္စတိ၊ မညှိ။ တဿာ၊ ထိုကြောင့်။ တယာ၊ သင်ညီချစ်သည်။ ပဗ္ဗဇိတုံ၊ ရဟန်းပြုအံ့သောငှာ။ နဟိသက္ကာ၊ မသင့်သည်သာတည်း။ သုတသောမေ၊ သုတသောမမင်းမြတ်သည်။ ပဗ္ဗဇိတေ၊ ရဟန်းပြုတော်မူသည်ရှိသော်။ ဒါနိ၊ ယခု။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ကိံကရိဿာမနု၊ အသို့ပြုရပါကုန်အံ့နည်း။ တာတ၊ အမောင်တို့။ စင်္ကဝါရမှိ၊ ခဝါသည်တို့၏ ပေါင်းအိုး၌။ ပက္ခိတ္တံ၊ ထည့်အပ်သော။ ပရိတ္တံ၊ နည်းငယ်သော။ ဥဒကံ၊ ရေသည်။ ဥပနိယျတိ ဣဝ၊ လျင်စွာကုန်ခန်းသကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ သတ္တာနံ၊ သတ္တဝါတို့၏။ ဣဒံဇီဝိတံ၊ ဤအသက်သည်။ ဥပနိယျတိ၊ ကုန်လွယ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မညေ၊ ငါအောက်မေ့၏။ ဧဝံယထာဝုတ္တနယေန၊ အကြင်အကြင်ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော နည်းဖြင့်။ သုပရိတ္တကေဇီဝိတေသုပရိတ္တကာနံ ဇီဝိတာနံ၊ အလွန်တိုသောအသက်ရှိသော သတ္တဝါတို့အား။ ပမဇ္ဇိတုံ၊ မေ့လျော့အံ့သောငှာ။ နကာလော၊ အခွင့်မရှိ။ တာတ၊ အမောင်တို့။ စင်္ကဝါရမှိ၊ ခဝါသည်တို့၏ ပေါင်းအိုး၌။ ပက္ခိတ္တံ၊ ထည့်အပ်သော။ ပရိတ္တံ၊ အနည်းငယ်သော။ ဥဒကံ၊ ရေသည်။ ဥပနိယျတိဣဝ၊ လျင်စွာကုန်ခန်းတည့်သကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ သတ္တာနံ၊ သတ္တဝါတို့၏။ ဣဒံဇီဝိတံ၊ ဤအသက်သည်။ ဥပနိယျတိ၊ ကုန်ခန်းလွယ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မညေ၊ ငါအောက်မေ့၏။ ဧဝံယထာဝုတ္တနယေန၊ အကြင်အကြင်ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့်။ ဇီဝိတေ၊ အသက်သည်။ သုပရိတ္တကေ၊ အလွန်နည်းသည်။ အထသန္တေ၊ ဖြစ်လျက်။ အန္ဓဗာလာ၊ ပုထုဇဉ်ကန်းသူမိုက်တို့သည်။ ပမဇ္ဇန္တိ၊ မေ့လျော့ကြကုန်၏။ တဏှာယဗန္ဓနဗန္ဓာ၊ တဏှာဟုဆိုအပ်သော အနှောင်အဖွဲ့သည် နှောင်ဖွဲ့အပ်ကုန်သော။ တေဗာလာ၊ ထိုသူမိုက်တို့သည်။ နိရယဉ္စ၊ ငရဲပြည်သို့လည်းကောင်း။ တိရစ္ဆာနယောနိဉ္စ၊ တိရစ္ဆာန်မျိုးကိုလည်းကောင်း။ အသုရကာယဉ္စ၊ ကာလကိဉ္စိက အသုရာမျိုးတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဝဍ္ဎေန္တိ၊ ပွားများစေကုန်၏။ ဘောန္တောပရိသာ၊ အိုပရိသတ်များတို့။ အဝိဒူရေ၊ ဤမှမဝေးလွန်သော။ ပုဗ္ဗကမှိပါသာဒေ၊ ပုဗ္ဗကအမည်ရှိသော ပြာသာဒ်တော်၏ အနီး၌။ ရဇဂ္ဂံ၊ မြူအစုသည်။ ဥဟညတေ၊ ထောင်းထောင်းထ၏။ နော၊ ငါတို့၏။ ယသဿိနော၊ များသော အခြံအရံရှိသော။ ဓမ္မရာဇဿ၊ တရားမင်းမြတ်သည်။ ကေသာ၊ ဆံတော်တို့ကို။ ဆိန္ဒာမညေ၊ မြတ်တော်မူချေကုန်ပြီထင်၏။ သောဝဏ္ဏပုပ္ဖမ

ဝ၅၀+ဝ၅၁+ လျဝီတိကိဏ္ဏော၊ ရွှေပန်းအထူးထူးသောပန်းကုံးပန်းဆိုးတို့ဖြင့် ပြည့်ထသော။ အယံပါသာဒေါ၊ ဤရွှေပြာသာဒ်တော်သည်။ အဿ၊ ထိုသုတသောမမင်းမြတ်၏။ ပါသာဒေါ၊ စံတော်မူရာပြာသာဒ်တော်တည်း။ ယဟိံ၊ အကြင်ပြာသာဒ်တော်၌။ ရာဇာ၊ ငါတို့သခင် အရှင်သုတသောမမင်းမြတ်သည်။ ဣတ္ထာဂါရေဟိ၊ မင်းမောင်းမအပေါင်းတို့ဖြင့်။ ပရိကိဏ္ဏော၊ ဝန်းပတ်ခြံရံလျက်။ အနူဝိစရိ၊ စံတော်မူလှလေပြီ။ သောဝဏ္ဏပုပ္ဖမလျဝီတိကိဏ္ဏော၊ ရွှေပန်းအထူးထူးသော ပန်းကုံးပန်းဆိုင်းတို့ဖြင့် ပြည့်ထသော။ အယံပါသာဒေါ၊ ဤရွှေပြာသာဒ်တော်သည်။ အဿ၊ ထိုသုတသောမမင်းမြတ်၏။ ပါသာဒေါ၊ စံတော်မူရာပြာသာဒ်တော်တည်း။ ယဟိံ၊ အကြင်ရွှေပြာသာဒ်တော်၌။ ရာဇာ၊ ငါတို့သခင် အရှင်သုတသောမမင်းမြတ်သည်။ ဉာတိသံဃေန၊ ဆွေတော်မျိုးတော်အပေါင်းဖြင့်။ ပရိကိဏ္ဏော၊ ပတ်ဝန်းခြံရံညီလာခံ၍။ အနူဝိစရိ၊ စံတော်မူလှလေပြီ။ သောဝဏ္ဏပုပ္ဖမလျဝီတိကိဏ္ဏံ၊ ရွှေပန်းအထူးထူးသောပန်းကုံးပန်းဆိုးတို့ဖြင့် ပြည့်ထသော။ ဣဒံကူဋာဂါရံ၊ ဤရတနာခုနစ်ပါးတို့ဖြင့် ဆန်းကြယ်သောနေရာရှိသော စုလစ်မွန်းချွန်တပ်သော ရွှေနန်းတော်တိုက်ခန်းသည်။ အဿ၊ ထိုငါတို့သခင် အရှင်သုတသောမမင်းမြတ်၏။ ကူဋာဂါရံ၊ စုလစ်မွန်းချွန်တပ်သော ရွှေနန်းဆောင်တိုက်ခန်းတော်တည်း။ ယဟိံ၊ အကြင်အဆောင်တော်တိုက်ခန်း၌။ ရာဇာ၊ ငါတို့သခင် အရှင်သုတသောမမင်းမြတ်သည်။ ဣတ္ထာဂါရေဟိ၊ မိဖုရားအပေါင်းမောင်းမကိုယ်လုပ်တော်တို့ဖြင့်။ ပရိကိဏ္ဏော၊ ဝန်းပတ်ခြံရံညီလာခံလျက်။ အနုဝိစရိ၊ စံတော်မူလှလေပြီ။ သောဝဏ္ဏပုပ္ဖမလျဝီတိကိဏ္ဏံ၊ ရွှေပန်းအထူးထူးသောပန်းကုံးပန်းဆိုင်းတို့ဖြင့် ပြည့်သော။ ဣဒံကူဋာဂါရံ၊ ဤရတနာခုနစ်ပါးတို့ဖြင့် ဆန်းကြယ်သောနေရာရှိသော စုလစ်မွန်းချွန်တပ်သော ရွှေနန်းဆောင်တိုက်ခန်းသည်။ အဿ၊ ထိုငါတို့သခင် အရှင်သုတသောမမင်းမြတ်၏။ ကူဋာဂါရံ၊ စုလစ်မွန်းချွန်တပ်သော ရွှေနန်းဆောင်ပြာသာဒ်တော်တည်း။ ယဟိံ၊ အကြင်အဆောင်တော်တိုက်ခန်း၌။ ရာဇာ၊ ငါတို့သခင် အရှင်သုတသောမမင်းမြတ်သည်။ ဉာတိသံဃေန၊ ဆွေတော်မျိုးတော်အပေါင်းဖြင့်။ ပရိကိဏ္ဏော၊ ပတ်ဝန်းခြံရံညီလာခံလျက်။ အနုဝိစရိ၊ စံတော်မူလှလေပြီ။ သုပုပ္ဖိ၊ ကောင်းစွာပွင့်ထသော။ သဗ္ဗကာလိကာ၊ ဆယ့်နှစ်ရာသီအညီမလစ်မပြတ် ပွင့်ထသော။ ရမ္မာ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဘွယ်ရှိထသော။ အယံအသောကဝနိကာ၊ ဤပန်းသုန်းတောဥယျာဉ်တောမြေအရပ်သည်။ အဿ၊ ထိုငါတို့သခင် အရှင်သုတသော

ဝ၅၁+ဝ၅၂+ မမင်းမြတ်၏။ အသောကဝနိကာ၊ ပန်းသုန်းတော ဥယျာဉ်မြေအရပ်တည်း။ ယဟိံ၊ အကြင်ပန်းသုန်းတော ဥယျာဉ်တော်မြေအရပ်၌။ ရာဇာ၊ ငါတို့သခင် အရှင်သုတသောမမင်းမြတ်သည်။ ဣတ္ထာဂါရေဟိ၊ မိဖုရားအပေါင်းမောင်းမ ကိုယ်လုပ်တော်တို့ဖြင့်။ ပရိကိဏ္ဏော၊ ဝန်းပတ်ခြံရံညီလာခံလျက်။ အနုဝိစရိ၊ စံတော်မူလှလေပြီ။ သုပုပ္ဖိတာ၊ ကောင်းစွာပွင့်ထသော။ သဗ္ဗကာလိကာ၊ ဆယ့်နှစ်ရာသီအညီမလပ်မပြတ် ပွင့်ထသော။ ရမ္မာ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဘွယ်ရှိထသော။ အယံအသောကဝနိကာ၊ ဤပန်းသုန်းတောဥယျာဉ်တော်မြေအရပ်သည်။ အဿ၊ ထိုငါတို့သခင် အရှင်သုတသောမမင်းမြတ်၏။ အသောကဝနိကာ၊ ပန်းသုန်းတော ဥယျာဉ်တော်မြေအရပ်တည်း။ ယဟိံ၊ အကြင်ပန်းသုန်းတော ဥယျာဉ်တော်မြေအရပ်၌။ ရာဇာ၊ ငါတို့သခင် အရှင်သုတသောမမင်းမြတ်သည်။ ဉာတိသံဃေန၊ ဆွေတော်မျိုးတော်အပေါင်းဖြင့်။ ပရိကိဏ္ဏော၊ ဝန်းပတ်ခြံရံညီလာခံလျက်။ အနုဝိစရိ၊ စံတော်မူလှလေပြီ။ သုပုပ္ဖိတံ၊ ကောင်းစွာပွင့်ထသော။ သဗ္ဗကာလိကံ၊ ဆယ့်နှစ်ရာသီအညီမလပ်မပြတ် ပွင့်ထသော။ ရမ္မံ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဘွယ်ရှိထသော။ ဣဒံဥယျာနံ၊ ဤဥယျာဉ်တော်တည်း။ ယဟိံ၊ အကြင်ဥယျာဉ်တော်၌။ ရာဇာ၊ ငါတို့သခင် အရှင်သုတသောမမင်းမြတ်သည်။ ဣတ္ထာဂါရေဟိ၊ မိဖုရားအပေါင်းမောင်းမကိုယ်လုပ်တော်တို့ဖြင့်။ ပရိကိဏ္ဏော၊ ဝန်းပတ်ခြံရံညီလာခံလျက်။ အနုဝိစရိ၊ စံတော်မူလှလေပြီ။ သုပုပ္ဖိတံ၊ ကောင်းစွာပွင့်ထသော။ သဗ္ဗကာလိကံ၊ ဆယ့်နှစ်ရာသီအညီမလပ်မပြတ် သီးပွင့်ထသော။ ရမ္မံ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ပျော်ဘွယ်ရှိထသော။ ဣဒံဥယျာနံ၊ ဤဥယျာဉ်တော်သည်။ အဿ၊ ထိုငါတို့သခင် အရှင်သုတသောမမင်းမြတ်၏။ ဥယျာနံ၊ ဥယျာဉ်တော်တည်း။ ယဟိံ၊ အကြင်ဥယျာဉ်တော်၌။ ရာဇာ၊ ငါတို့သခင် အရှင်သုတသောမမင်းမြတ်သည်။ ဉာတိသံဃေန၊ ဆွေတော်မျိုးတော်အပေါင်းဖြင့်။ ပရိကိဏ္ဏော၊ ဝန်းပတ်ခြံရံညီလာခံလျက်။ အနုဝိစရိ၊ စံတော်မူလှလေပြီ။ သုပုပ္ဖိတံ၊ ကောင်းစွာပွင့်ထသော။ သဗ္ဗကာလိကံ၊ အစဉ်မပြတ် သီးပွင့်ထသော။ ရမ္မံ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဘွယ်ရှိထသော။ ဣဒံကဏိကာရဝနံ၊ ဤမဟာလှေကားပန်းတော၌။ ရာဇာ၊ ငါတို့သခင် အရှင်သုတ

ဝ၅၂+ဝ၅၃+ သောမမင်းမြတ်သည်။ ဣတ္ထာဂါရေဟိ၊ မိဖုရားအပေါင်းမောင်းမကိုယ်လုပ်တော်တို့ဖြင့်။ ပရိကိဏ္ဏော၊ ဝန်းပတ်ခြံရံညီလာခံလျက်။ အနုဝိစရိ၊ စံတော်မူလှလေပြီ။ သုပုပ္ဖိတံ၊ ကောင်းစွာပွင့်ထသော။ သဗ္ဗကာလိကံ၊ အစဉ်မပြတ်သီးပွင့်ထသော။ ရမ္မံ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဘွယ်ရှိသော။ ဣဒံကဏိကာရဝနံ၊ ဤမဟာလှေကားပန်းတောသည်။ အဿ၊ ထိုငါတို့သခင် အရှင်သုတသောမမင်းမြတ်၏။ ကဏိကာရဝနံ၊ မဟာလှေကားပန်းတောတည်း။ ယဟိံ၊ အကြင်ဥယျာဉ်တော်၌။ ရာဇာ၊ ငါတို့သခင် အရှင်သုတသောမမင်းမြတ်သည်။ ဉာတိသံဃေန၊ ဆွေတော်မျိုးတော်အပေါင်းဖြင့်။ ပရိကိဏ္ဏော၊ ဝန်းပတ်ခြံရံညီလာခံလျက်။ အနုဝိစရိ၊ စံတော်မူလှလေပြီ။ သုပုပ္ဖိတံ၊ ကောင်းစွာပွင့်ထသော။ သဗ္ဗကာလိကံ၊ အစဉ်မပြတ် သီးပွင့်ထသော။ ရမ္မံ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဘွယ်ရှိထသော။ ဣဒံပါဋလိဝနံ၊ ဤသခွတ်တောသည်။ အဿ၊ ထိုငါတို့သခင် အရှင်သုတသောမမင်းမြတ်၏။ ပါဋလိဝနံ၊ သခွတ်တောတည်း။ ယဟိံ၊ အကြင်ဥယျာဉ်တော်၌။ ရာဇာ၊ ငါတို့သခင် အရှင်သုတသောမမင်းမြတ်သည်။ ဣတ္ထာဂါရေဟိ၊ မိဖုရားအပေါင်းမောင်းမကိုယ်လုပ်တော်တို့ဖြင့်။ ပရိကိဏ္ဏော၊ ဝန်းပတ်ခြံရံညီလာခံလျက်။ အနုဝိစရိ၊ စံတော်မူလှလေပြီ။ သုပုပ္ဖိတံ၊ ကောင်းစွာပွင့်ထသော။ သဗ္ဗကာလိကံ၊ အစဉ်မပြတ်ပွင့်ထသော။ ရမ္မံ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဘွယ်ရှိထသော။ ဣဒံပါဋလိဝနံ၊ ဤသခွတ်တောသည်။ အဿ၊ ထိုငါတို့သခင် အရှင်သုတသောမမင်းမြတ်၏။ ပါဋလိဝနံ၊ သခွတ်တောတည်း။ ယဟိံ၊ အကြင်ဥယျာဉ်တော်၌။ ရာဇာ၊ ငါတို့သခင် အရှင်သုတသောမမင်းမြတ်သည်။ ဉာတိသံဃေန၊ ဆွေတော်မျိုးတော်အပေါင်းဖြင့်။ ပရိကိဏ္ဏော၊ ပတ်ဝန်းခြံရံညီလာခံလျက်။ အနုဝိစရိ၊ စံတော်မူလှလေပြီ။ သုပုပ္ဖိတံ၊ ကောင်းစွာ ပွင့်ထသော။ သဗ္ဗကာလိကံ၊ အစဉ်မပြတ် သီးပွင့်ထသော။ ရမ္မံ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဘွယ်ရှိထသော။ ဣဒံအမ္ဗဝနံ၊ ဤသရက်တောသည်။ အဿ၊ ထိုငါတို့သခင် အရှင်သုတသောမမင်းမြတ်၏။ အမ္ဗဝနံ၊ သရက်တောတည်း။ ယဟိံ၊ အကြင်ဥယျာဉ်တော်၌။ ရာဇာ၊ ငါတို့သခင် အရှင်သုတသောမမင်းမြတ်သည်။ ဉာတိသံဃေန၊ ဆွေတော်မျိုးတော်အပေါင်းဖြင့်။ ပရိကိဏ္ဏော၊ ပတ်ဝန်းခြံရံညီလာခံလျက်။ အနုဝိစရိ၊ စံတော်မူလှလေပြီ။ သုပုပ္ဖိတံ၊ ကောင်းစွာ ပွင့်ထသော။ သဗ္ဗကာလိကံ၊ အစဉ်မပြတ် သီးပွင့်ထသော။ ရမ္မံ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဘွယ်ရှိထသော။ ဣဒံအမ္ဗဝနံ၊ ဤသရက်တောသည်။ အဿ၊ ထိုငါတို့သခင် အရှင်သုတသောမမင်းမြတ်၏။ အမ္ဗဝနံ၊ သရက်တောတည်း။ ယဟိံ၊ အကြင်ဥယျာဉ်တော်၌။ ရာဇာ၊ ငါတို့သခင် အရှင်သုတသောမမင်းမြတ်သည်။ ဣတ္ထာဂါရေဟိ၊ မိဖုရားအပေါင်း မောင်းမကိုယ်လုပ်တော်တို့ဖြင့်။ ပရိကိဏ္ဏော၊ ပတ်ဝန်းခြံရံညီလာခံလျက်။ အနုဝိစရိ၊ စံတော်မူလှလေပြီ။ သုပုပ္ဖိတံ၊ ကောင်းစွာပွင့်ထသော။ သဗ္ဗကာလိကံ၊ အစဉ်မပြတ် သီးပွင့်ထသော။ ရမ္မံ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဘွယ်ရှိထသော။ ဣဒံ အမ္ဗဝနံ၊ ဤသရက်တောသည်။ အဿ၊

ဝ၅၃+ဝ၅၄+ ထိုငါတို့သခင် အရှင်သုတသောမမင်းမြတ်၏။ အမ္ဗဝနံ၊ သရက်တောတည်း။ ယဟိံ၊ အကြင်သရက်တော၌။ ရာဇာ၊ ငါတို့သခင် အရှင်သုတသောမမင်းမြတ်သည်။ ဉာတိသံဃေန၊ ဆွေတော်မျိုးတော်အပေါင်းဖြင့်။ ပရိကိဏ္ဏော၊ ဝန်းပတ်ခြံရံညီလာခံလျက်။ အနုဝိစရိ၊ စံတော်မူလှလေပြီ။ သဉ္ဆန္နာ၊ အထူးထူးသော ရေပန်း ကြည်းပန်းတို့ဖြင့် ကောင်းစွာဖုံးလွှမ်းထသော။ အဏ္ဍဇေဟိ၊ ငှက်အပေါင်းတို့ဖြင့်။ ဝီကိဏ္ဏာ၊ ပြည့်ထသော။ အယံပေါက္ခရဏီ၊ ဤမင်္ဂလာရေကန်တော်သည်။ အဿ၊ ထိုငါတို့သခင် အရှင်သုတသောမမင်းမြတ်၏။ ပေါက္ခရဏီ၊ မင်္ဂလာရေကန်တော်တည်း။ ယဟိံ၊ အကြင်ဥယျာဉ်တော်၌။ ရာဇာ၊ ငါတို့သခင် အရှင်သုတသောမမင်းမြတ်သည်။ ဣတ္ထာဂါရေဟိ၊ မိဖုရားအပေါင်းမောင်းမကိုယ်လုပ်တော်တို့ဖြင့်။ ပရိကိဏ္ဏော၊ ပတ်ဝန်းခြံရံညီလာခံလျက်။ အနုဝိစရိ၊ စံတော်မူလှလေပြီ။ သဉ္ဆန္နာ၊ အထူးထူးသောရေပန်းကြည်းပန်းတို့ဖြင့် ကောင်းစွာဖုံးလွှမ်းထသော။ အဏ္ဍဇေဟိ၊ ငှက်အပေါင်းတို့ဖြင့်။ ဝီကိဏ္ဏာ၊ ပြည့်ထသော။ အယံပေါက္ခရဏီ၊ ဤမင်္ဂလာရေကန်တော်သည်။ အဿ၊ ထိုငါတို့သခင် အရှင်သုတသောမမင်းမြတ်၏။ ပေါက္ခရဏီ၊ မင်္ဂလာရေကန်တော်တည်း။ ယဟိံ၊ အကြင်ဥယျာဉ်တော်၌။ ရာဇာ၊ ငါတို့သခင် အရှင်သုတသောမမင်းမြတ်သည်။ ဣတ္ထာဂါရေဟိ၊ မိဖုရားအပေါင်းမောင်းမကိုယ်လုပ်တော်တို့ဖြင့်။ ပရိကိဏ္ဏော၊ ပတ်ဝန်းခြံရံညီလာခံလျက်။ အနုဝိစရိ၊ စံတော်မူလှလေပြီ။ ဝေါ၊ သင်တို့၏။ သုတသောမ၊ သုတသောမမင်းမြတ်သည်။ ဣမံရဇ္ဇံ၊ ဤမင်းအဖြစ်ကို။ ပဟန္တွာန၊ စွန့်တော်မူ၍။ ကာသာယာဝတ္ထဝသနော၊ ဖန်ရည်စွန်းသော အဝတ်ကိုဝတ်လျက်။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြုတော်မူ၍။ နာဂေါဝ၊ ဆင်ပြောင်ကြီးကဲ့သို့။ ဧကတော၊ ကိုယ်တော်တစ်ပါးတည်း။ စရိတိ၊ ကြွသွားတော်မူ၏။ ဘောန္တော သဇ္ဇနာ၊ အိုသူတော်ကောင်းအပေါင်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးကာလ၌။ ရတိကီဠီတာနိစ၊ ကာမ၌ မွေ့လျော်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း၊ ကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့် ရွှင်မြူးခြင်း၏ အစွမ်းအားဖြင့်လည်းကောင်း ဖြစ်ဘူးသော မွေ့လျော်ခြင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဟသိတာနိစ၊ ပျော်ရွှင်ခြင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ မာ အနုဿရိတ္ထ၊ မအောက်မေ့ကြကုန်လင့်။ ဝေါ၊ သင်တို့အား။ ကာမာ၊ ကာမတို့သည်။ မာဟနိံသု၊ မညှဉ်းဆဲစေကုန်လင့်။ သုဒဿနံ၊ သုဒဿနအမည်ရှိသော။ ရမ္မံဧဝ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဘွယ်သည်

ဝ၅၄+ဝ၅၅+ သာလျှင်ဖြစ်သော။ နဂရံ၊ နေပြည်တော်ကို။ မာအနုဿရိတ္ထ၊ မအောက်မေ့ကြကုန်လင့်။ ဘောန္တော သဇ္ဇနာ၊ အိုသူတော်ကောင်းအပေါင်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဒိဝါစ၊ နေ့၌လည်းကောင်း။ ရတ္တောစ၊ ညဉ့်၌လည်းကောင်း။ အပ္ပမာဏံ၊ အတိုင်းအရှည်မရှိသော။ မေတ္တစိတ္တဉ္စ၊ မေတ္တာကရုဏာမုဒိတာ ဥပေက္ခာနှင့်ယှဉ်သောစိတ်ကိုလည်း။ ဘာဝေထ၊ ပွားစေကြကုန်လော့။ အထ၊ ထိုသို့ပွားစေကုန်သည်ရှိသော်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ပုညကမ္မီနံ၊ ဘုန်းကံရှိသောသူတို့၏။ အာဝါသံ၊ နေရာဖြစ်သော။ ဒေဝပုရံ၊ ဗြဟ္မာပြည်သို့။ အာဂစ္ဆိဿထ၊ ရောက်ကြကုန်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။

ပဉ္စမံ၊ ငါးခုမြောက်သော။ စူဠသုတသောမဇာတကံ၊ စူဠသုတသောမဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ စတ္တာလီသနိပါတံ၊ စတ္တာလီသနိပါတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ တဿ၊ ထိုစတ္တာလီသနိပါတ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ သုဝပဏ္ဍိတဇမ္ဗုက ကုဏ္ဍလိနော၊ တေသကုဏဇာတ်၊ သရဘင်္ဂဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ဝရကညမ လမ္ဗုသဇာတကံစ၊ အလမ္ဗုသဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ပဝရုတ္တမသီရိဝှယကော၊ သင်္ခပါလဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ သုတသောမ အရိန္ဒမရာဇဝရော၊ စူဠသုတသောမဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ပဉ္စ၊ ငါးဇာတ်တို့တည်း။

ပါဌဇာတ်စတ္တာလီသနိပါတ်ပါဠိတော် နိသျပြီး၏။

ပဏ္ဏာသနိပါတ်

၅၂၆. နိလိနိကာဇာတ်

နီလိနိကေ၊ ရှင်မနီလိနိကာ။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ ဇနပ္ပဒေါဝ၊ ဇနပုဒ်သည်။ ဥဍယှတေ၊ ဆင်းရဲပူပန်၏။ ရဋ္ဌဉ္စာပိ၊ တိုင်းနိုင်ငံတော်သည်လည်း။ ဝိနဿတိ၊ ပျက်စီး၏။ တွံ၊ ရှင်မသည်။ ဂစ္ဆ၊ သွားတည့်ချေ။ မေ၊ ငါ၏။ တံဗြာဟ္မဏံ၊ ထိုအကျိုးမဲ့ကိုပြုကျင့်သော ရသေ့ငယ်ကို။ အာနယ၊ ရှင်မအလိုသို့ဆောင်တည့်ချေ။ ရာဇ၊ ခမည်းတော်မင်းမြတ်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ နဒုက္ခက္ခမာ၊ ဆင်းရဲခြင်းကိုသည်းမခံနိုင်ပါ။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ နအဒ္ဓါ၊ လမ်းခရီး၌။ မလိမ္မာပါ။ ကုဉ္ဇရသေဝိတံ၊ တောဆင်ရိုင်းတို့၏ မှီဝဲကျက်စားရာဖြစ်သော။ ဝနံ၊ တောကြီးထဲသို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကထံဂမိဿာမိ၊ အဘယ်သို့သွားပါရမည်နည်း။ နီလိနိကေ၊ ရှင်မနီလိနိကာ။ တွံ၊ ရှင်မသည်။ ဖိတံ၊ ဝပြောသာယာပွင့်လင်းစွာသော။ ဇနပဒံ၊ ဇနပုဒ်ကို။ ဟတ္ထိနာစ၊ ဆင်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ရထေနစ၊ ရထားဖြင့်လည်းကောင်း။ ဂန္တွာ၊ သွားပြီမှ။ ဒါရုသင်္ဃာဋယာနေန၊ ရေသို့ရောက်သောအခါ လှေယာဉ်ဖြင့်။ ဂမိဿသိ၊ သွားရလတ္တံ့။ ဧဝံယထာဝုတ္တနယေန၊ အကြင်အကြင်ဆိုအပ်ပြီးသောနည်းဖြင့်။ ဂစ္ဆ၊ သွားတည့်ချေ။ ခတ္တိယေ၊ မင်းသမီး နီလိနိကာ။ တဝေ၊ ရှင်မ၏သာလျှင်။ ဝဏ္ဏရူပေန၊ အသွင်အဆင်းဖြင့်။ တံ၊ ထိုဣသိသိင်္ဂရသေ့ငယ်ကို။ ဝသံ၊ ကိလေသာနိုင်ငံသို့။ အာနယိဿသိ၊ ဆောင်နိုင်လတ္တံ့။ ဟတ္ထိအသရထေစ၊ ဆင်၊ မြင်း၊ ရထားတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပတ္တိစ၊ ခြေသည်သူရဲတို့ကိုလည်းကောင်း။ အာဒါယ၊ ဆောင်ယူ၍။ ဂစ္ဆေဝ၊ သွားလျှင်တည်းချေလော့။ ခတ္တိယေ၊ အရှင်မင်းသမီးတော်။ ကဒလိဓဇပညာဏော၊ ငှက်ပျောတံခွန်ဖြင့်ထင်ရှား

ဝ၁+ဝ၂+ စွာထသော။ အာတုဇပရိဝါရိတော၊ ဘူဇပတ်ပင်ဖြင့် ခြံရံအပ်ထသော။ ရမ္မော၊ မွေ့လျော်ဘွယ်ရှိထသော။ ဣသိသိင်္ဂဿ၊ ဣသိသိင်္ဂရှင်ရသေ့၏။ ဧသောအဿမော၊ ဤကျောင်းတော်သည်။ ပဒိဿတိ၊ ထင်ရှား၏။ အဿ ဣသိသိင်္ဂဿ၊ ထိုဣသိသိင်္ဂရှင်ရသေ့သည်။ ဧသောအဂ္ဂိ၊ ထိုမီးကို။ သင်္ခါတော၊ ညှိအပ်သည်ဖြစ်၍။ ဧသောဓုမော၊ ထိုမီးခိုးသည်။ ပဒိဿတိ၊ တလူလူထင်၏။ မဟိဒ္ဓိကော၊ တန်ခိုးကြီးသော။ ဣသိသိင်္ဂေါ၊ ဣသိသိင်္ဂရသေ့သည်။ အဂ္ဂိံ၊ မီးကို။ နောဟာပေတိမညေ၊ မယုတ်စေသည်ထင်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အာမုတ္တမဏီကုဏ္ဍလိံ၊ ပတ္တမြားနားဍောင်းဝတ်၍။ အာယန္တိံ၊ လာလတ်သော။ တဉ္စရာဇဓီတရံ၊ ထိုမင်းသမီးနီလိနိကာကိုလျှင်။ ဒိသွာန၊ မြင်၍။ ဘီတော၊ ကြောက်လေရကား။ ဣသိသိင်္ဂေါ၊ ဣသိသိင်္ဂရသေ့သည်။ ပဏ္ဏဆာဒနံ၊ သစ်ရွက်မိုးသော။ အဿမံ၊ ကျောင်းတွင်းသို့။ ပါဝိသိ၊ ဝင်လေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သာ၊ ထိုမင်းသမီးနီလိနိကာသည်။ ဂုယှဉ္စ၊ လျှို့ဝှက်အပ်သော အင်္ဂါကိုလည်းကောင်း။ ပကာသိတာနိ၊ ထင်ရှားပြအပ်ကုန်သော။ အင်္ဂါနိစ၊ မျက်နှာလက်ခြေအစရှိသည် အင်္ဂါတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဝိဒံ၊ ကျောင်း၏။ ဒွါရေ၊ တံခါးဝ၌။ ဂေဏ္ဍုကေန၊ ဆန်းကြယ်သော ကျင်ဖြင့်။ ကီဠတိ၊ ကစား၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဏ္ဏသာလဂတော၊ ကျောင်းတွင်း၌နေသော။ ဇဋိ၊ ဣသိသိင်္ဂရသေ့သည်။ ကီဠန္တိံ၊ ကစားသော။ တဉ္စရာဇဓီတရံ၊ ထိုမင်းသမီးနီလိနိကာကိုလျှင်။ ဒိသွာန၊ မြင်လေ၍။ အဿမာ၊ ကျောင်းတွင်းမှ။ နိက္ခမိတွာန၊ ထွက်တည့်၍။ ဣဒံဝစနံ၊ ဤသို့သောစကားကို။ အဗြဝိ၊ ဆိုလေ၏။ အမ္ဘော၊ အိုရှင်ရသေ့။ တေ၊ ရှင်ရသေ့၏။ ယိဿရုက္ခဿ၊ အကြင်သစ်ပင်၏။ ဧဝံဂတံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဖလံ၊ သစ်သီးသည်။ ဒူရေပိခိတ္တံ၊ အဝေးသို့ပစ်လိုက်သော်လည်း။ ပေစ္စတိ၊ ပြန်၍လာ၏။ တံ၊ ထိုရှင်ရသေ့ကို။ ဩဟာယ၊ စွန့်၍။ နဂစ္ဆတိ၊ မသွား။ သောရုက္ခော၊ ထိုသစ်ပင်သည်။ ကောနာမ၊ အဘယ်သစ်ပင်မည်သနည်း။ ဗြာဟ္မေ၊ ရှင်ရသေ့။ မမအဿမဿ၊ ငါကျောင်း၏။ သမီပေ၊ အနီးဖြစ်သော။ ဂန္ဓမာဒနေ၊ ဂန္ဓမာဒနတော၌။ ယဿရုက္ခဿ၊ အကြင်သစ်ပင်၏။ ဧဝံဂတံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဖလံ၊ အသီးသည်။ ဒူရေပိခိတ္တံ၊ အဝေးသို့ပစ်လိုက်သော်လည်း။ ပေစ္စေတိ၊ ပြန်၍လာ၏။ မံ၊ ငါကို။ ဩဟာယ၊ စွန့်၍။ နဂစ္ဆတိ၊ မသွား။ တာဒိသာ၊ ထိုသို့သဘောရှိကုန်သော။ ရုက္ခာ၊ သစ်ပင်တို့သည်။ ဗဟဝေါ၊ များစွာကုန်၏။ တာပသ၊ ရှင်ရသေ့။ ဘဝံ၊ ရှင်ရသေ့သည်။ ဣမံအဿမံ၊ ဤကျောင်းတွင်း

ဝ၂+ဝ၃+ သို့။ ဧတု၊ ဝင်တော်မူပါလှည့်။ အာဟာရံ၊ ဘုဉ်းပေးဘွယ်သောအာဟာရကို။ အဓေတု၊ ဘုဉ်းပေးတော်မူပါလှည့်။ ပဇ္ဇဉ္စ၊ ခြေသုတ်ပုဆိုးကိုလည်းကောင်း။ အက္ခဉ္စ၊ ချိုမြိန်မြတ်သော သစ်သီးကြီးငယ်ကိုလည်းကောင်း။ ပဋိစ္ဆ၊ ခံတော်မူလှည့်။ ဒမ္မိ၊ ငါပေး၏။ ဣဒံ၊ ဤသည်ကား။ သာသနံ၊ နေရာတည်း။ အတြ၊ ဤနေရာ၌။ ဘဝံ၊ ရှင်ရသေ့သည်။ နိသီဒတု၊ နေတော်မူလော့။ ဣတောမူလဖလာနိ၊ ဤသစ်မြစ်သစ်သီးတို့ကို။ ဘဝံ၊ ရှင်ရသေ့သည်။ ဘုဉ္ဇတု၊ ဘုဉ်းပေးတော်မူပါလော့။ တာပသ၊ ရှင်ရသေ့။ တေတဝ၊ ရှင်ရသေ့၏။ သီရုနံ၊ ပေါင်နှစ်ဘက်တို့၏။ အန္တရသ္မိံ၊ အကြား၌။ သုပိစ္ဆိတံ၊ ကောင်းစွာစေ့သော။ ဣဒံ၊ ဤအနာသည်ကား။ ကိံ၊ အဘယ်အနာနည်း။ ကဏှရိဝ၊ အနားနှစ်ဘက်တို့၌ မှဲမည်းကဲ့သို့။ ပကာသတိ၊ ထင်၏။ ပုစ္ဆိတော၊ မေးအပ်သော ရှင်ရသေ့သည်။ မေ၊ ငါအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ အက္ခာဟိ၊ ပြောပါလော့။ တေတဝ၊ ရှင်ရသေ့၏။ ဥတ္တမင်္ဂံ၊ မြတ်သောအင်္ဂါသည်။ ကောသေ၊ သို့အိမ်တွင်းသို့။ ပဝိဋ္ဌံနု၊ ဝင်ရှာလေတော့သလော။ တာပသ၊ ရှင်ရသေ့။ မူလဖလေသနံ၊ သစ်မြစ်သစ်သီးရှာအံ့သောငှာ။ ဝနေ၊ တော၌။ စရံစရန္တော၊ သွားသော။ အဟံ၊ ငါသည်။ သုဃောရရူပံ၊ အလွန်ကြောက်မက်ဘွယ်သော သဘောရှိသော။ အစ္ဆံ၊ ဝံကို။ အသာဒယိံ၊ ခဲဖြင့်ပစ်လိုက်မိ၏။ သော အစ္ဆော၊ ထိုဝံသည်။ မံ၊ ငါဆီသို့။ ပတိတွာ၊ ပြေးလာတည့်၍။ သဟသာ၊ အဆောတလျှင်။ အဇ္ဈပ္ပတ္တော၊ မှီလာ၍။ မံ၊ ငါကို။ ပနုဇ္ဇ၊ ပက်လက်လန်အောင်တွန်းလှဲ၍။ ဥတ္တမင်္ဂံ၊ မြတ်သော အင်္ဂါကို။ အဗ္ဘုဟိ၊ နှုတ်၍ပြေးလေ၏။ သွာယံသော အယံဝဏော၊ ထိုဝံနှုတ်ရာအနာသည်။ ခဇ္ဇတိစ၊ ကိုက်လည်းကိုက်ခဲ၏။ ကဏ္ဍုဇာယတိစ၊ ယားလည်းယား၏။ တေန၊ ထိုကြောင့်။ သဗ္ဗဉ္စကာလံ၊ အခါခပ်သိမ်း။ သာတံ၊ ကိုယ်စိတ်၏ ချမ်းသာခြင်းကို။ နလဘာမိ၊ မရပါ။ ဘဝံ၊ အရှင်သည်။ ဣမံကဏ္ဍုံ၊ ဤဝံကိုက်နာကို။ ဝိနေတုံ၊ ဖျောက်အံ့သောငှာ။ ပဟော၊ စွမ်းနိုင်တော်မူပါ၏။ ယာစိတော၊ တောင်းပန်အပ်သော။ ဘဝံ၊ အရှင်သည်။ ဗြာဟ္မဏတ္ထံ၊ ရသေ့ဖြစ်သောငါအား ဆေးကုခြင်းအမှုကို။ ကုရုတံ၊ ပြုတော်မူပါလော့။ အမ္ဘော၊ အိုရှင်ရသေ့။ တေ၊ ရှင်ရသေ့၏။ ဝဏော၊ ဝံကိုက်နာသည်။ ဂမ္ဘိရရူပေါ၊ နက်သောသဘောရှိ၏။ သလောဟိတော၊ နီသောအရောင်ရှိ၏။ အပူတိကော၊ အသားဆွေးလည်းမရှိ။ အပန္နဂန္ဓော၊ စဉ်းငယ်မကောင်းနံ့နံ၏။ မဟာစ၊ ကျယ်လည်းကျယ်၏။ ယထာ၊ အကြင်သို့သောအခြင်းအရာအားဖြင့်။ ကယိရမာနေ၊ ဖန်ဆေးခြင်းကိုပြုသည်ရှိသော်။ ဘဝံ၊ ရှင်ရသေ့သည်။ ပရမသုခီ၊ မြတ်သော ချမ်းသာကိုရသည်။ ဘဝေယျ

ဝ၃+ဝ၄+ ဖြစ်ရာ၏။ တထာ၊ ထိုသို့သောအခြင်းအရာအားဖြင့်။ ရှင်ရသေ့၏။ ဝဏံ၊ ဝံကိုက်နာကို။ ကိဉ္စိကသာယယောဂံ၊ စဉ်းငယ်ဖန်ဆေးသောအားဖြင့်ဆေးကုခြင်းကို။ ကရောမိ၊ ပြုရတော့အံ့။ ဘောဗြာဟ္မစာရီ၊ အိုရှင်ရသေ့။ မမ၊ ငါ၏။ ဣမသ္မိံဝဏေ၊ ဤဝံကိုက်နာ၌။ မန္တယောဂါ၊ မန္တရားမန်းသဖြင့်လည်း။ ဝေဒနာ၊ ကိုက်ခဲယားယံသောဝေဒနာတို့သည်။ နကမန္တိ၊ မငြိမ်းကုန်။ ကသာယဂေါ၊ ဖန်ဆေးသဖြင့်လည်း။ ဝေဒနာ၊ ကိုက်ခဲယားယံသောဝေဒနာတို့သည်။ နကမန္တိ၊ မငြိမ်းကုန်။ ဩသဓာ၊ ဆေးလိမ်းကျံသဖြင့်လည်း။ ဝေဒနာ၊ ကိုက်ခဲယားယံသောဝေဒနာတို့သည်။ နကမန္တိ၊ မငြိမ်းကုန်။ ယထာ၊ အကြင်သို့သောအခြင်းအရာအားဖြင့်။ ကယိရမာနေ၊ ပြုသည်ရှိသော်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပရမသုခီဘဝေယျ၊ မြတ်သော ချမ်းသာကိုရသည်ဖြစ်လေရာ၏။ တထာ၊ ထိုသို့သောအခြင်းအရာအားဖြင့်။ မုဒုကေန၊ နူးညံ့စွာသော။ အင်္ဂေန၊ ရှင်ရသေ့အင်္ဂါဇာတ်ဖြင့်။ ဃဋေနဃဋံကတွာ၊ ထိုးသည်ကိုပြု၍။ ကဏ္ဍုံ၊ ဝံကိုက်နာကို။ ဝိနေဟိ၊ ကုစားတော်မူပါလော။ ဘောတာပသ၊ အိုရှင်ရသေ့။ ဘောတော၊ ရှင်ရသေ့၏။ အဿမော၊ ကျောင်းတော်သည်။ ဣတော၊ ဤကျောင်းတော်မှ။ ကတမေန၊ အဘယ်အရပ်၌။ အတ္ထိနု၊ ရှိလေသနည်း။ ဘဝံ၊ ရှင်ရသေ့သည်။ အရညေ၊ နေတော်မူရာတောမြိုင်သာ၌။ အဘိရမသိကစ္စိ၊ ပျော်တော်မူ၏လော။ တေ၊ ရှင်ရသေ့အား။ မူလဖလံ၊ သစ်မြစ်သစ်သီးသည်။ ပဟုကံကစ္စိနု၊ ပေါများ၏လော။ ဘဝန္တံ၊ ရှင်ရသေ့ကို။ ဝါဠာ၊ သားရဲတို့သည်။ နဝိဟိံသန္တိကစ္စိ၊ မညှဉ်းဆဲဘဲရှောင်လဲကြပါကုန်၏လော။ ဘောတာပသ၊ အိုရှင်ရသေ့။ ဘောတော၊ ရှင်ရသေ့၏။ ဣတော၊ ဤကျောင်းတော်မှ။ ဥဇုံဥတ္တရာယံဒိသာယံ၊ မြောက်တူရူအရပ်၌။ ခေမာနဒီ၊ ခေမာအမည်ရှိသောမြစ်သည်။ ဟိမဝတာ၊ ဟိမဝန္တာမှ။ ပဘဝတိ၊ စီးလာ၏။ တဿာတီရေ၊ ထိုခေမာမြစ်ကမ်းထိပ်၌။ ရမ္မော၊ မွေ့လျော်ဘွယ်ရှိသော။ မယှံ၊ ငါ၏။ အဿမော၊ ကျောင်းသည်။ ဝိဇ္ဇတိ၊ ရှိပါ၏။ အဟော၊ မြင်စေချင်လှ၏။ ဘဝံ၊ ရှင်ရသေ့သည်။ မယှံ၊ ငါ၏။ အဿမံ၊ ကျောင်းကို။ ပေဿ၊ လိုက်၍ရှုပါလှည့်။ ဘောတာပသ၊ အိုရှင်ရသေ့။ တသ္မိံအဿမေ၊ ထိုကျောင်း၌။ အမ္ဗာစ၊ သရက်ပင်တို့သည်လည်းကောင်း။ သာလာစ၊ အင်ကြင်းပင်တို့သည်လည်းကောင်း။ တလကာစ၊ ပြည့်စဉ်ပင်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဇမ္ဗုယောစ၊ သပြေပင်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဥဒ္ဒါလကာစ၊ ငုရွှေပင်တို့သည်လည်းကောင်း။ ပါဋလိယောစ၊ သခွတ်ပင်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဖုလ္လာ၊ စည်ပင်လှကုန်၏။ သမန္တတော၊ ကျောင်းထက်ဝန်းကျင်မှ။ ကိံ ပုရိ

ဝ၄+ဝ၅+ သာဘိဂီတံ၊ ကိန္နရာတို့သည် သာယာစွာသီချင်းသီကြ၏။ အဟော၊ မြင်စေချင်လှ၏။ ဘဝံ၊ ရှင်ရသေ့သည်။ မယှံ၊ ငါသည်။ အဿမံ၊ ကျောင်းကို။ ပေဿ၊ ရှုပါလှည့်။ မေ၊ ငါ၏။ ဧတ္ထအဿမေ၊ ထိုကျောင်း၌။ တာလာစ၊ ထန်းပင်တို့သည်လည်းကောင်း။ မူလာစ၊ သစ်မြစ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဖလာစ၊ သစ်သီးတို့သည်လည်းကောင်း။ ဝဏ္ဏေနစ၊ အဆင်းနှင့်လည်းကောင်း။ ဂန္ဓေနစ၊ အနံ့နှင့်လည်းကောင်း။ ဥပေတရူပံ၊ ပြည့်စုံသောသဘောရှိ၏။ တံအဿမံ၊ ထိုငါ၏ကျောင်းသည်။ ဘူမိဘာဂေဟိ၊ သာယာညီညွတ်သော မြေအဘို့တို့နှင့်။ ဥပေတရူပံ၊ ပြည့်စုံသောသဘောရှိ၏။ အဟော၊ မြင်စေချင်လှ၏။ ဘဝံ၊ ရှင်ရသေ့သည်။ မယှံ၊ ငါ၏။ အဿမံ၊ ကျောင်းကို။ ပေဿ၊ ရှုပါလှည့်။ ဘောတာပသ၊ အိုရှင်ရသေ့။ ဝဏ္ဏေနစ၊ အဆင်းနှင့်လည်းကောင်း။ ဥပေတာ၊ ပြည့်စုံကုန်သော။ ပဟုတာ၊ များစွာကုန်သော။ ဖလာစ၊ သစ်သီးတို့သည်လည်းကောင်း။ မူလာစ၊ သစ်မြစ်နွယ်မြစ်တို့သည်လည်းကောင်း။ မေ၊ ငါ၏။ ဧတ္ထ၊ ထိုကျောင်း၌။ သံဝိဇ္ဇန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တံပဒေသံ၊ ထိုငါ၏ကျောင်းသို့။ လုဒ္ဒကာစ၊ များစွာသော မုဆိုးတို့သည်လည်း။ အာယန္တိ၊ လာကြကုန်၏။ တေ၊ ထိုမုဆိုးတို့သည်။ တတော၊ ထိုငါ၏ကျောင်းမှ။ မေ၊ ငါ၏။ မူလဖလံ၊ သစ်မြစ်သစ်သီးကို။ မာအာဟရေထ၊ မယူကြကုန်လင့်။ ခမည်းတော်ရှင်ရသေ့သည်။ မူလဖလေသနံ၊ သစ်မြစ်သစ်သီး ရှာအံ့သောငှာ။ ဂတော၊ တောသို့သွားလေ၏။ ဣဒါနိ၊ ယခုပင်။ အာဂစ္ဆတိ၊ ရောက်လာလတ္တံ့။ ပိတာ၊ ခမည်းတော်ရှင်ရသေ့သည်။ မူလဖလတော၊ သစ်မြစ်သစ်သီးတောမှ။ ယာဝဧတု၊ လာပါစေဦး။ ယာယနှကာလေ၊ ညချမ်းအခါ၌။ တံအဿာဓံ၊ ထိုရှင်ရသေ့ ကျောင်းတော်သို့။ ဥဘောဝဂစ္ဆာမသေ၊ နှစ်ဦးတူစုံသွားကြကုန်အံ့။ သမ္မ၊ အရွယ်တူဖြစ်သော ရှင်ရသေ့။ ရာဇိသယော၊ မင်းမျိုးပုဏ္ဏားမျိုးတို့မှ တောထွက်သော ရသေ့ဖြစ်ကုန်သော။ ဘုဓုရူပါ၊ ကောင်းသောသဘောရှိကုန်သော။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ အညေဣသယော၊ တစ်ပါးသောရသေ့တို့သည်။ မမ၊ ငါ၏။ အနုမဂ္ဂေ၊ ကျောင်းသို့သွားသောခရီးနား၌။ ဝသန္တိ၊ နေကြကုန်၏။ မမ၊ ငါ၏။ တံအဿမံ၊ ထိုကျောင်းကို။ တေယေဝ၊ ထိုရသေ့တို့ကိုသာလျှင်။ ပုစ္ဆသိ၊ မေးတော်မူလေ။ တေ၊ ထိုရှင်ရသေ့တို့သည်။ တံ၊ သင့်ကို။ မမသံကာသေ၊ ငါအထံသို့။ နယိဿန္တိ၊ ဆောင်ပို့ကုန်လတ္တံ့။ တာတ၊ ချစ်သား။ တေတယာ၊ ကဋ္ဌာနိ၊ ထင်းတို့ကို။

ဝ၅+ဝ၆+ နဘိန္နာသိ၊ မခွဲအပ်ကုန်။ တေတယာ၊ သင်သည်။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ နအဘတံ၊ မခပ်အပ်။ အဂ္ဂိပ၊ မီးကိုလည်း။ တေတယာ၊ သင်သည်။ နဟာပိတော၊ မညှိအပ်။ မန္ဒောဝ၊ တွေဝေမှိုင်၍သာလျှင်။ ကိံ ဈာယသိနု၊ အဘယ်သို့ကြံသနည်း။ ဗြဟ္မစာရီ၊ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်လေ့ရှိသောသားရသေ့။ ပုရတ္တာ၊ ရှေးကာလက။ တေတယာ၊ သင်သည်။ ဘိန္နာနိကဋ္ဌာနိ၊ ငါမလာမီကထင်းခွဲလင့်အပ်ကုန်၏။ အဂ္ဂိဟုတောစ၊ မီးလည်းပူဇော်နှင့်၏။ တပနိပိသမိတာ၊ လှုံစရာမီးတို့ကိုလည်းစီရင်အပ်ကုန်၏။ မယှံ၊ ငါဘို့။ ပီဌဉ္စဟောတိ၊ နေရာလည်းခင်းနှင့်၏။ ဥဒကဉ္စဟောတိ၊ ခြေဆေးရေလည်းတည်နှင့်၏။ ဗြဟ္မဘူတော၊ မြတ်သည်ဖြစ်၍။ တုဝံ၊ သင်သည်။ ရမ္မသိ၊ မွေ့လျော်ပျော်ရွှင်၏။ ဗြဟ္မစာရီ၊ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်လေ့ရှိသောသားရသေ့။ ဣဒါနိ၊ ယခုတမူကား။ တုဝံ၊ သင်ချစ်သားသည်။ အဘိန္နကဋ္ဌောသိ၊ ထင်းလည်း မခွဲနှင့်ပါတကား။ အနာဘတောဒကော၊ ရေလည်းမခပ်နှင့်ပါတကား။ အဟာပိတဂ္ဂိပိ၊ မီးလည်းမညှိနှင့်ပါတကား။ အသိဋ္ဌဘောဇနော၊ ငါသားချစ်။ အဇ္ဇ၊ ယခု။ မေ၊ ငါအား။ တုဝံ၊ သင်သည်။ နအာလပသိ၊ စကားမပြောပါတကား။ တေ၊ သင့်အား။ ကိံ၊ အဘယ်ဥစ္စာသည်လည်း။ နဋ္ဌံနု၊ ပျောက်သနည်း။ စေတသိကံ ဒုက္ခဉ္စကိံ၊ ငါကိုတည်စိတ်ဆိုးသလော။ တာတ၊ ခမည်းတော်။ ဇဋိလော၊ ဆံကျစ်ထုံးသော။ ဗြဟ္မစာရီ၊ ရသေ့ပျိုတစ်ယောက်သည်။ ဣဓ၊ ဤကျောင်းသို့။ အာဂတာ၊ လာ၏။ သော၊ ထိုငါတို့ကျောင်းသို့လာသော ရသေ့ပျိုသည်။ သုဒဿနေယျော၊ အလွန်ရှုဘွယ်ရှိ၏။ သုတနု၊ တင့်တယ်သောကိုယ်ရှိ၏။ ဝိနေတိ၊ မိမိကိုယ်ရောင်ဖြင့် ဤကျောင်းတွင်းကို တပြိုင်နက်သောအရောင်ကိုကဲ့သို့ပြု၍ ပြည့်စေ၏။ နေဝါတိဒီဃော၊ မြင့်လည်းမမြင့်လွန်း။ နပနာတိရဿော၊ နိမ့်လည်းမနိမ့်လွန်း။ ဘောတော၊ ငါတို့ကျောင်းသို့လာသော ရှင်ရသေ့၏။ သုကဏှကဏှစ္ဆဒနေဟိ၊ အလွန်ညိုကုန်သည်ဖြစ်၍ ပိတုန်းရောင်ကဲ့သို့ပြောင်ပြောင်လက်လက် ဖိတ်ဖိတ်လက်သောဆံတို့ဖြင့်။ သုကဏှသီသံ၊ ကောင်းစွာညိုနက်သောဦးခေါင်းသည်။ သုမဇ္ဇမဇ္ဇိတမဏိမယံဝိယ၊ ကောင်းစွာပွတ်အပ်သော ပတ္တမြားညိုဖြင့်ပြီးသကဲ့သို့။ ခါယတိ၊ ထင်၏။ အမဿုဇာတော၊ မုတ်ဆိတ်နှုတ်ခမ်းမွေးလည်း မပေါက်သေး။ အပုရာဏဝဏ္ဏိ၊ ရသေ့ပြုသစ်စနှင့်တူ၏။ အဿ၊ ထိုရှင်ရသေ့၏။ ကဏ္ဍေပန၊ လည်ပင်း၌ကား။ အာဓာရရူပဉ္စ၊ ကရွက်ခွေနှင့်တူသောတန်ဆာသည်လည်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဥရေ၊ ရင်၌။ သုဇာတာ၊ ကောင်းစွာဖြစ်ကုန်သော။ သုဝဏ္ဏတိန္ဒုကနိဘာ

ဝ၆+ဝ၇+ ဂါ၊ ရွှေတည်သီးနှင့်တူကုန်သော။ ပဘဿရာ၊ ပြိုးပြိုးပြက်ထွက်လက်သော အရောင်ရှိကုန်သော။ ဒွေယမာဂန္ဓာ၊ နှစ်ခုအစုံဖြစ်သော အသားငုံတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တဿ၊ ထိုရှင်ရသေ့ပျို၏။ မုခဉ္စ၊ မျက်နှာသည်လည်း။ ဘုသံဒဿနေယျံ၊ အလွန်ရှုချင်ဘွယ်ရှိ၏။ ကဏ္ဏေသု၊ နားနှစ်ဘက်တို့၌။ ကုဉ္စိတဂ္ဂါစ၊ ကော့သောအဖျားရှိသောတန်ဆာတို့ကိုလည်း။ လမ္ဗန္တိ၊ ဝတ်ကုန်၏။ စရတော၊ သွားသော။ မာဏဝဿ၊ ရသေ့ပျို၏။ တေ၊ ထိုနားနှစ်ဘက်တို့၌ ဝတ်သောတန်ဆာတို့သည်။ ဇောတရေ၊ ဖိတ်ဖိတ်လက်လျက် ပြိုးပြိုးပြက်လျက် ထွန်းပကုန်၏။ အဿ၊ ထိုရသေ့ပျို၏။ သံယမာနံ၊ ထုံးအပ်ကုန်သော။ ဇဋာနံ၊ ဆံကျစ်တို့ကို။ သုတ္တဉ္စ၊ စည်းသောကြိုးသည်လည်း။ ဇောတတိ၊ ထွန်းပ၏။ တဿ၊ ထိုရသေ့ပျို၏။ အညာအညာနိ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ နီလာနီလာနိစ၊ ညိုသောအဆင်းရှိသည်လည်းဖြစ်ကုန်သော။ ပီတာပီတာနိစ၊ ရွှေသောအဆင်းရှိသည်လည်းဖြစ်ကုန်သော။ လောဟိတကာလောဟိတကာနိစ၊ နီသောအဆင်းရှိသည်လည်းဖြစ်ကုန်သော။ သေတာသေတာနိစ၊ ဖြူသောအဆင်းရှိသည်လည်းဖြစ်ကုန်သော။ စတဿောစတ္တာရိ၊ လေးပါးသော အဆင်းရှိကုန်သော။ သံယမာနိစ၊ တန်ဆာတို့သည်လည်းကောင်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ စရတော၊ သွားသော။ မာဏဝဿ၊ ရှင်ရသေ့ပျို၏။ တာနိပိလန္ဓနာနိ၊ ထိုတန်ဆာတို့သည်။ ပါပူသမှီ၊ မိုးတွင်းကာလ၌။ တိရိဋိသင်္ဃာရဝ၊ ပုစဉ်းအပေါင်းတို့ကဲ့သို့။ ပိံသရေပိံ သိတွာရဝန္တိ၊ ပွတ်တိုက်သည်ဖြစ်၍ မြည်ကြကုန်၏။ တာတ၊ ခမည်းတော်။ သောမာဏဝေါ၊ ထိုရသေ့ပျိုသည်။ မုဉ္စမယံ၊ ဖြူဆံမြက်ဖြင့်ယက်သော။ မိခလံ၊ ခါးကြိုးကို။ နဓာရေတိ၊ မစည်းမဆောင်။ တာတ၊ ခမည်းတော်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ သန္တရေ၊ လျှော်ထည်သင်္ကန်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဇ္ဇဇသာ၊ ပြိတ်မြက်ဖြင့်။ ကတံ၊ ပြုအပ်သောသင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း။ ဓာရေမယထာ၊ ဝတ်ကြကုန်သကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ သောပနမာဏဝေါ၊ ထိုရသေ့ပျိုသည်ကား။ သန္တရေ၊ လျှော်ထည်သင်္ကန်းတို့ကို။ နဓာရေတိ၊ မဝတ်မဆောင်။ ပဗ္ဗဇိသာ၊ ပြိတ်မြက်ဖြင့်။ ကတံ၊ ပြုအပ်သောသင်္ကန်းကို။ နဓာရေတိ၊ မဝတ်သည်သာတည်း။ တာတ၊ ခမည်းတော်။ အန္တလိက္ခေ၊ ကောင်းကင်ပြင်၌။ သတေရိတာနိစ္စံစေလိတာ၊ အစဉ်မပြတ်တလျှပ်လျှပ်ရှိကုန်သော။ ဝိဇ္ဇုံရိဝ၊ လျှပ်စစ်နွယ်တို့ကဲ့သို့။ တဿ၊ ထိုရှင်ရသေ့ပျို၏။ ဇင်္ဃနန္တရေဝိလဂ္ဂါ၊ ခါးဆီတွင်စည်းအပ်ကုန်သော။ တာ၊ ထိုခါးကြိုးတို့သည်။ ဇောတရေ၊ ထိန်ထိန်လက်လျက် ထွန်းပကုန်၏။ ဟံတာတ၊ အိုခမည်းတော်။ တဿ၊ ထိုရှင်ရသေ့ပျို၏။ ကဋိသမောဟိတာနိ၊ ခါး၌ စည်းအပ်ကုန်

ဝ၇+ဝ၈+ သော။ ဟေဋ္ဌာ၊ အောက်သို့။ နဗျာနဝယာနိ၊ မလျှော့မကျကုန်သော။ အခိလကာနိစ၊ အခွံလည်းမရှိကုန်သော။ အဝဏ္ဍကာနိ၊ အညှာလည်းမရှိသောသစ်သီးလုံးတို့သည်။ အဃဋ္ဋိတာ၊ အချင်းချင်းမထိပါးကြကုန်သည်ဖြစ်၍။ နိစ္စံကီဠံ၊ အစဉ် ရွှင်မြူးခြင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကြကုန်၏။ တာနိ၊ ထိုချည်ဖြင့်သီ၍ ခါး၌ စည်းအပ်သော သစ်သီးလုံးတို့သည်။ ကိံ ရုက္ခဖလာနိ၊ အဘယ်သစ်ပင်၏အသီးများနည်း။ သောမာဏဝေါ၊ ထိုရသေ့ပျိုသည်။ ဇဋာစ၊ ဆံကျစ်တို့သည်လည်း။ ဘုသံဒဿနေယျာ၊ အလွန်ရှုဘွယ်ရှိကုန်၏။ ပရောသတံ၊ အရာမက။ ဝေလ္လိတဂ္ဂါ၊ သားလှီးတားကဲ့သို့ကော့သော အဖျားရှိသောဆံတို့သည်။ သုဂန္ဓာ၊ ကြိုင်ကြိုင်မွှေးကုန်၏။ တဿ၊ ထိုရှင်ရသေ့ပျိုအား။ ဒွေဓာသိရော၊ ဦးခေါင်းကိုနှစ်ခုဝေ၍။ သာရုဝိဘတ္တရူပေါ၊ ထုံးအပ်သောဆံကျစ်တို့၏အစွမ်းအားဖြင့် ကောင်းစွာဝေဘန်အပ်သောသဘောရှိ၏။ မယှံ၊ ငါ၏။ ဇဋာ၊ ဆံကျစ်တို့သည်။ တထာ၊ ထိုရှင်ရသေ့ဆံကျစ်အတူ။ အဟောနုခေါ အဿု၊ ဖြစ်ပါဘိတော့လော။ တာတ၊ ခမည်းတော်။ ယဒါစ၊ အကြင်အခါ၌လည်း။ သောမာဏဝေါ၊ ထိုရသေ့ပျိုသည်။ ဝဏ္ဏေန၊ အဆင်းနှင့်လည်းကောင်း။ ဂန္ဓေန၊ အနံ့နှင့်လည်းကောင်း။ ဥပေတရူပါ၊ ပြည့်စုံသောသဘောရှိကုန်သော။ တာဇဋာယော၊ ထိုဆံကျစ်တို့ကို။ ပကိရတိ၊ ဖြေလိုက်၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ နိလုပ္ပလံဝါတသမေရိတံဝ၊ ကြာညိုနံ့ကိုလေဆောင်လာသကဲ့သို့။ တထေဝ၊ ထို့အတူလျှင်။ အဟံအဿမော၊ ဤကျောင်းသည်။ သံဝါယတိ၊ ကြိုင်ကြိုင်မွှေး၏။ တာတ၊ ခမည်းတော်။ တဿ၊ ထိုရသေ့ပျို၏။ ကာယေ၊ ကိုယ်၌။ ပင်္ကောစ၊ လူးသောညွှန်သည်လည်း။ ဘုသံဒဿနေယျော၊ အလွန်ရှုချင်ဘွယ်ရှိ၏။ မယှံ၊ ငါ၏။ ကာယေ၊ ကိုယ်၌။ ပင်္ကော၊ လူးသောညွှန်သည်။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ရွံဘွယ်ရှိ၏။ တဿ၊ ထိုရှင်ရသေ့ပျို၏။ ကာယေပန၊ ကိုယ်၌သော်ကား။ ပင်္ကော၊ လူးသောညွှန်သည်။ တာဒိသော၊ ထိုသို့ရွံဘွယ်ရှိသည်။ နဟောတိ၊ မဖြစ်။ အဂ္ဂဂိမှေ၊ နွေလ၏ အတွင်းဖြစ်သော မိုးတွင်းကာလ၌။ သုဖုလ္လံ၊ ကောင်းစွာပွင့်သော။ ဝနံယထာ၊ ပန်းတောကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ မာလုတေန၊ လေညှင်းသည်။ ဧရတော၊ သွေးဆောင်တိုက်လွှင့်အပ်သော။ သောပင်္ကော၊ ထိုရသေ့ပျိုကိုယ်၌ လူးခဲ့သော ညွှန်ပျောင်းသည်။ ဝါယတိ၊ ကြိုင်ကြိုင်မွှေး၏။ တာတ၊ ခမည်းတော်။ သုစိတ္တရူပံ၊ အလွန်တူဆန်းသော အဆင်းရှိသော။ ရုစိရံ၊ ပြောင်ပြောင်ရှိသော။ ဒဿနေယျံ၊ ရှုချင်ဘွယ်ရှိသော။ ရုက္ခဖလံ၊ သစ်သီးကို။ သောမာဏဝေါ၊ ထိုရသေ့ပျိုသည်။

ဝ၈+ဝ၉+ ပထဗျာ၊ မြေပေါ်၌။ နိဟန္တိ။ နိဟန္တိနိဟနတိ၊ ပစ်၏။ ခိတ္တဉ္စ၊ ပစ်သော်လည်း။ ယံရုက္ခဖလံ၊ အကြင်သစ်သီးသည်။ အဿ၊ ထိုရသေ့ပျို၏။ ဟတ္တံ၊ လက်တွင်းသို့။ ပုနရေတိ၊ လာပြန်၏။ ဟံတာတ၊ အိုခမည်းတော်။ တံရုက္ခဖလံ၊ ထိုသစ်သီးသည်။ ကိံ ရုက္ခဖလံနုခေါ၊ အဘယ်သစ်သီးနည်း။ တာတ၊ ခမည်းတော်။ တဿ၊ ထိုရသေ့ပျို၏။ ဒန္တာစ၊ သွားတို့သည်လည်း။ ဘုသံဒဿနေယျာ၊ အလွန်ရှုချင်စဖွယ်ရှိကုန်၏။ သမာသင်္ခါဝဏ္ဏုပပန္နာ၊ ကောင်းစွာပွတ်အပ်သော ခရုသင်း အဆင်းနှင့်တူကုန်၏။ သုဒ္ဓါ၊ စင်ကြယ်ကုန်၏။ ဝိဝရိယမာနော၊ ဘွင့်လိုက်သည်ရှိသော်။ မနော၊ ငါ၏စိတ်ကို။ ပသာဒေန္တိ၊ ရွှင်စေကုန်၏။ တာတ၊ ခမည်းတော်သောတာပသော ထိုရှင်ရသေ့ပျိုသည်။ တေဟိ၊ ထိုသွားတို့ဖြင့်။ သာကံ၊ ဟင်းရွက်သစ်မြစ်သစ်သီးကို။ နဟိနုန အခါဒိ၊ မစားလေသည်ထင်၏။ တာတ၊ ခမည်းတော်။ အဿ၊ ထိုရှင်ရသေ့ပျို၏။ ဘာသိတံ၊ ပြောဆိုသောစကားသည်။ အကက္ကသံ၊ ပြေပြစ်ချောမေ့၏။ မုဒုံ၊ နူးညံ့၏။ ဥဇုံ၊ ဖြောင့်မတ်၏။ အနုဒ္ဓတံ၊ မပျံ့လွင့်။ အစပလံ၊ မလျှပ်ပေါ်။ ရုဒံ၊ ပြောဆိုစဉ်ရင့်ရူသော အသံသည်လည်း။ မနုညံ၊ နှစ်သက်ဖွယ်ရှိ၏။ ကရဝိကသုဿရံ၊ ကရဝိက်ငှက်မင်း၏ သာယာသော အသံနှင့်တူ၏။ ဟဒယင်္ဂမံ၊ နှလုံးသို့သက်ဝင်၏။ တဿ၊ ထိုရှင်ရသေ့ပျို၏။ တံဘာသိတံ၊ ထိုပြောဆိုသောအသံကို။ မေ၊ ငါ၏။ မနော၊ စိတ်သည်။ ရဉ္ဇယတေဝ၊ ကြိုက်နှစ်သက်သည်လျှင်တည်း။ တာတ၊ ခမည်းတော်။ သောတာပသော၊ ထိုရှင်ရသေ့ပျိုသည်။ ဗိန္ဒုဿရာ၊ လုံးသောအသံရှိ၏။ နာတိဝိသဋ္ဌဝါကျော၊ တိုးတိုးသာသာပြောဆိုတတ်၏။ သဇ္ဈာယံသဇ္ဈာယနကာလေ၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းဗေဒင်သင်အံ့ခြင်းကိုပြုသောကာလ၌။ နနုနအတိပ္ပယုတ္တော၊ အားမထုတ်လွန်းလေသည်ထင်၏။ တာတ၊ ခမည်းတော်။ ဟိယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ သောမာဏဝေါ၊ ထိုရှင်ရသေ့ပျိုသည်။ ပုရတ္တာ၊ ရှေးကာလက။ မေ၊ ငါ၏။ မိတ္တော၊ အဆွေခင်ပွန်းသည်။ အဟု၊ ဖြစ်ပြီ။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ တံမာဏဝံ၊ ထိုရှင်ရသေ့ပျိုကို။ ပုနဒေဝ၊ နောက်ကိုတဘန်လျှင်။ ဒဋ္ဌုံ၊ မြင်ခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိသေး၏။ တာတ၊ ခမည်းတော်။ တဿမာဏဝဿ၊ ထိုရှင်ရသေ့ပျို၏။ ဦရူနံ၊ ပေါင်နှစ်ဘက်တို့၏။ အန္တရေ၊ အကြား၌။ ဧကံဝဏံ၊ ဝံကိုက်နာတခုသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဣမံဝဏံ၊ ဤဝံကိုက်နာသည်။ သုသန္ဓိ၊ ယောက်သွားခုံမျက်နှာဝကဲ့သို့ ကောင်းစွာစေ့စပ်၏။ သဗ္ဗတ္ထဝိမဋ္ဌံ။ ထက်ဝန်းကျင်မှ ကောင်းစွာပြေပြစ်ချောမော၏။ ပုထု၊ ကြီးလည်းကြီး၏။ သုဇာတံဝ၊ ကောင်းသော သဏ္ဌာန်လည်းရှိ၏။ ခရပတ္တသန္နိဘံ

ဝ၉+ဝ၁၀+ ပွင့်လုခါနီးဖြစ်သောပဒုမာကြာငုံဖူးနှင့်တူသောမျက်နှာရှိ၏။ တေနေဝ၊ ထိုသို့အနာရှိသော ကြောင့်လျှင်။ မာဏဝေါ၊ ရှင်ရသေ့ပျိုသည်။ ဝိဝရိယ၊ ကိုယ်ဝတ်ကိုဘွင့်လှစ်ထည့်၍။ မံ၊ ငါကို။ ဥတ္တရိယေန၊ ဖိထည့်၍။ ဦရူဇင်္ဃနေန၊ ပေါင်းခါးစောင်ဖြင့်။ ပီဠယိ၊ ညှပ်၏။ တာတ၊ ခမည်းတော်။ တဿမာဏဝဿ၊ ထိုရှင်ရသေ့ပျို၏။ သရိရတော၊ ကိုယ်မှ။ နိစ္ဆရန္တာ၊ ပြိုးပြိုးပြက်ထွက်လတ်ကုန်သော။ သုဝဏ္ဏဝဏ္ဏာ၊ ရွှေအဆင်းနှင့်တူသော အဆင်းရှိကုန်သော။ ရသ္မီယော၊ အရောင်တို့သည်။ အန္တလိက္ခေ၊ ကောင်းကင်၌။ သထေရိတာ၊ အစဉ်မပြတ် တလျှင်လျှပ်ရှိကုန်သော။ ဝိဇ္ဇုရိဝ၊ လျှပ်စက်နွယ်တို့ကဲ့သို့။ တပန္တိဧဝ၊ ထိန်ထိန်ဝင်းကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ အာဘန္တိဧဝ၊ အလွန်ထွန်းပကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ဝိရောစန္တေဝ၊ အထူးသဖြင့်ထွန်းလင်းကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ တဿ၊ ထိုရှင်ရသေ့ပျို၏။ အဉ္ဇနလောမသဒိသာ၊ မျက်စဉ်းညိုအဆင်းနှင့်တူသော အဆင်းရှိသော အမွေးတို့နှင့်ပြည့်စုံကုန်သော။ ဗာဟာ၊ မောင်းနှစ်ဘက်တို့သည်။ မုဒူ၊ နူးညံ့လှကုန်၏။ တဿ၊ ထိုရှင်ရသေ့ပျို၏။ ဟတ္တာ၊ လက်တို့သည်။ ဝိစိတြဝဋ္ဋင်္ဂုလိ၊ ဆန်းကြယ်လှစွာသန္တာ ညွန့်နှင့်တူသော လုံးသောလက်ချောင်းရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သောဘရေ၊ တင့်တယ်ကုန်၏။ တာတ၊ ခမည်းတော်။ သောမာဏဝေါ၊ ထိုရှင်ရသေ့ပျိုသည်။ အကက္ကသင်္ဂေါ၊ ပွေးမှဲမစွဲရှုမရဲသော ကိုယ်ရှိ၏။ အဿ၊ ထိုရှင်ရသေ့ပျို၏။ လောမာ၊ အမွေးတို့သည်။ နစဒီဃာ၊ ရှည်လည်း မရှည်ကုန်။ အဿ၊ ထိုရှင်ရသေ့ပျို၏။ နခါ၊ လက်သည်းတို့သည်။ ဒီဃာ၊ ရှည်ကုန်၏။ အပိ၊ ရှည်ကာသာလည်းမဟုတ်သေး။ လောဟိတင်္ဂါ၊ ကျေးနှုတ်သီးကဲ့သို့ တွေးတေးနီသော အဆင်းလည်းရှိကုန်၏။ ကလျာဏရူပေါ၊ ကောင်းသော သဘောရှိသော ရှင်ရသေ့ပျိုသည်။ မူဒူဟိ၊ နူးညံ့ကုန်သော။ ဗာဟာဟိ၊ မောင်းနှစ်ဘက်တို့ဖြင့်။ ပလိဿဇ္ဇန္တော၊ ငါကိုပိုက်ဘက်၍။ ရမယံ၊ ရမယန္တော၊ မွေ့လျော် စေလျက်။ မယှံ၊ ငါးအား။ ဥပဋ္ဌဟိ၊ လုပ်ကျွေးပေ၏။ တာတ၊ ခမည်းတော်။ အဿ၊ ထိုရှင်ရသေ့ပျို၏။ ဟတ္ထာ၊ လက်တို့သည်။ တူလူပနိဘာ၊ ဝါဂွမ်းစုကဲ့သို့။ မူဒူ၊ နူးညံ့ကုန်၏။ ပဘဿရာ၊ ပြိုးပြိုးပြက်ထွက်လတ်သော အရောင်ရှိကုန်၏။ သုဝဏ္ဏကမ္ဗုတလဝဋ္ဋာ၊ ရွှေကြေးမုံကဲ့သို့ ညီညွတ်သော လက်ဝါးပြင် ပွတ်တင်သကဲ့သို့။ လုံးသောလက်ချောင်းရှိကုန်၏။ သုစ္ဆဝီ၊ ကောင်းသော အရေအသားရှိကုန်၏။ သော၊ ထိုရှင်ရသေ့ပျိုသည်။ တေဟိ၊ ထိုသို့သဘောရှိကုန်သော။ မုဒုကေဟိ၊ နူးညံ့လှသောလက်တို့ဖြင့်။ မံ၊ ငါကို။ သံဖုသိတွာ၊ ကောင်းစွာတို့၍။ ဣတော၊ ဤ

ဝ၁၀+ဝ၁၁+ ကျောင်းမှ။ ဂတော၊ ငါမျှော်လိုက်စဉ်ပင်သွားရှာလေ၏။ တေန၊ ထိုသို့နူးညံ့လှသောလက်တို့ဖြင့်ငါကိုတို့၍ သွားရှာလေသောကြောင့်။ မံမမ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဒဟတိ၊ ပူလှချေ၏။ တာတ၊ ခမည်းတော်။ သောဣသိ၊ ထိုရှင်ရသေ့ပျိုသည်။ ခါရီဝိမံ၊ ပရိက္ခရာဖြင့်ပြည့်သောဝန်ကို။ နဝဟတိနုန၊ မထမ်းလေသည်ထင်၏။ သောဣသိ၊ ထိုရှင်ရသေ့ပျိုသည်။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ ကဋ္ဌာနိ၊ မီးပူဇော်စရာထင်းတို့ကို။ နအဘဉ္ဇိနုန၊ ခွေဘူးဟန်မရှိ။ သောဣသိ၊ ထိုရှင်ရသေ့ပျိုသည်။ ဒုမေ၊ သစ်ပင်တို့ကို။ ကုဓာရိယာ၊ ပုဆိန်ဖြင့်။ နဟန္တိနနု၊ ပေါက်ဘူးဟန်မရှိ။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ အဿ၊ ထိုရှင်ရသေ့ပျို၏။ ဟတ္တေသု၊ လက်တို့၌။ ခိလာနိ၊ ပွန်းရာပေါက်ရာတို့သည်။ နအတ္တိနသန္တိ၊ မရှိကုန်။ တာတ၊ ခမည်းတော်။ အစ္ဆောစခေါ၊ ဝံတခုသည်လျှင်။ တဿ၊ ထိုရှင်ရသေ့ပျို၏။ ဦရုန္တရေ၊ ပေါင်ကြား၌။ ဝဏံ၊ အနာကို။ အကာသိ၊ ပြုလေ၏။ တာတ၊ ခမည်းတော်။ သော၊ ထိုရှင်ရသေ့သည်။ ဗြဟ္မေ၊ ဣသိသိင်္ဂရသေ့ ပျိုမြတ်။ တွံ၊ ရှင်ရသေ့သည်။ မံ၊ ငါကို။ သုခီ၊ ချမ်းသာအောင်။ ကရောဟိ၊ ပြုပါလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မံ၊ ငါကို။ အဗြဝိ၊ ဆို၏။ တေန၊ ထိုရှင်ရသေ့ပျိုသည်။ မမ၊ ငါအား။ သုခိတံ၊ ချမ်းသာအောင်။ ကရောဟိ၊ ပြုပါလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တော၊ ဆိုအပ်သော။ သောအဟံ၊ ထိုငါသည်။ တဿ၊ ထိုရှင်ရသေ့ပျိုအား။ သောချံ၊ ချမ်းသောအောင်။ အကရိံ၊ ပြုလိုက်၏။ တာတ၊ ခမည်းတော်။ ကာရိတေ၊ ချမ်းသာအောင်ပြုသည်ရှိသော်။ သောတာပသော၊ ထိုရှင်ရသေ့ပျိုသည်။ မံ၊ ငါကို။ ဗြဟ္မေ၊ ဣသိသိင်္ဂရှင်ရသေ့မြတ်။ သုခိတောသ္မိ၊ ငါချမ်းသာပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဗြဝိ၊ ပြောဆိုခဲ့၏။ တာတ၊ ခမည်းတော်။ တေတဝ၊ ခမည်းတော်၏။ မာလုဝပဏ္ဏသန္တထာ၊ မာလောရွက်ဖြင့်မိုးအပ်သော။ အယဉ္စ၊ ဤကျောင်းတော်သည်လည်း။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ မယာစ၊ ငါသည်လည်းကောင်း။ တေနစ၊ ထိုရှင်ရသေ့ပျိုသည်လည်းကောင်း။ အညမညပရာမသနာ လိင်္ဂနဝသေန၊ အချင်းချင်းသုံးသပ်ဘက်ယမ်းကြသည်၏ အစွမ်းအားဖြင့်။ ပရိဝတ္တန္တေဟိ၊ ထိုမှ လွန့်ကြကုန်သောကြောင့်။ ဝိကိဏ္ဏရူပါဝ၊ ဖရိုဖရဲကဲ့သို့သော သဘောရှိ၏။ တာတ၊ ခမည်းတော်။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်လည်းကောင်း။ သောစ၊ ထိုရှင်ရသေ့ပျိုသည်လည်းကောင်း။ ရမိတွာ၊ မွေ့လျော်ကြ၍။ ကိလန္တရူပါ၊ ပင်ပန်းကြလျှင်။ ဥဒကေ၊ ရေအိုင်၌။ ရမိတွာ၊ ရေချိုးကြ၍။ ပုနပ္ပုနံ၊ အဘန်တလဲလဲ။ ပဏ္ဏကုဋိံ၊ ကျောင်းတွင်းသို့။ ဝဇာမ၊ ဝင်ကြကုန်၏။ တာတ၊ ခမည်းတော်။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ မမ၊ ငါအား။ မန္တာ၊ ဗေဒင်တို့သည်။ နပဋိဘန္တိ၊ မထင်ကုန်။ အဂ္ဂိဟုတမ္ပိ၊ မီးပူဇော်ခြင်းသည်လည်း။ နပဋိဘာတိ၊ မထင်

ဝ၁၁+ဝ၁၂+ ယညဉ္စပိ၊ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းသည်လည်း။ နပဋိဘာတိ၊ မထင်။ တတြတသ္မိံ၊ ထိုအရပ်၌။ တံဗြဟ္မစာရိံ၊ ထိုမြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်သော ရှင်ရသေ့ပျိုကို။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်သောကာလပတ်လုံး။ နပဿာမိ၊ မမြင်ရသေး။ တာဝ၊ ထိုမမြင်ရသေးသမျှကာလပတ်လုံး။ တေ၊ သင်ခမည်းတော်၏။ မူလဖလာနိ၊ သစ်မြစ်သစ်သီးတို့ကို။ နစာပိဘုဉ္ဇေ၊ ငါမစား။ တာတ၊ ခမည်းတော်။ ယဿဒိသာယံ၊ အကြင်အရပ်မျက်နှာ၌။ သောဗြဟ္မစာရီ၊ ထိုမြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်သော ရှင်ရသေ့ပျိုသည်။ ဝသတေ၊ နေ၏။ တံဒိသံ၊ ထိုအရပ်မျက်နှာကို။ တုဝံပိ၊ သင်ခမည်းတော်သည်လည်း။ အဒ္ဓါ၊ စင်စစ်။ ပဇာနာသိ၊ သိတော်မူ၏။ တာတ၊ ခမည်းတော်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဧတ၊ သင်ခမည်းတော်၏။ အဿမမှိ၊ ကျောင်းတော်၌။ မာအမရိ၊ မသေခင်။ တံဒိသံ၊ ထိုရှင်ရသေ့ပျိုနေသော အရပ်သို့။ မံ၊ ငါကို။ ခိပ္ပံ၊ လျှင်စွာ။ ပါပယ၊ ပို့ပါလော။ တာတ၊ ခမည်းတော်။ ဝနံ၊ ရှင်ရသေ့ပျို၏ ကျောင်းကိုလည်း၍ တည်သော တောသည်။ ဝိစိတြဖုလ္လံ၊ အဖြူအနီ အစရှိသည်တို့ဖြင့် ဆန်းကြယ်သော အဆင်းရှိသော ပန်းပွင့်တို့ဖြင့်ပွင့်လင်းသာယာ၏။ ဒိဇာတိဃုဋ္ဌံ၊ ငှက်အပေါင်းတို့၏ သာယာစွာတွန်မြူးရာဖြစ်၏။ ဒိဇသင်္ဃသေဝိတံ၊ ငှက်အပေါင်းတို့၏ မှီဝဲရာဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မယာ၊ ငါသည်။ သုတံ၊ ရှင်ရသေ့ပျိုပြော၍ကြားလိုက်ရ၏။ တာတ၊ ခမည်းတော်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တေ၊ ခမည်းတော်ရှင်ရသေ့၏။ အဿမေ၊ ကျောင်းတော်၌။ ပါဏံ၊ အသက်ကို။ ပုရာဝိဇဟာမိ၊ မစွန့်ရခင်။ တံဝနံ၊ ထိုရှင်ရသေ့ပျိုနေရာတောမြိုင်သာသို့။ မံ၊ ငါကို။ ခိပ္ပံ၊ လျှင်စွာ။ ပါပယ၊ ပို့တော်မူပါလော။ တာတ၊ ချစ်သားဣသိသိင်္ဂ။ ဂန္ဓဗ္ဗဒေဝစ္ဆရသင်္ဃသေဝိတေ၊ ဂန္ဓဗ္ဗနတ်သမီးအပေါင်းတို့၏ မှီဝဲရာဖြစ်ထသော။ ဣသီနံ၊ ရသေ့သူမြတ်တို့၏။ အာဝါသေ၊ နေရာဖြစ်ထသော။ သနန္တနမှိ၊ ရှည်ကြာဟောင်းမြင်းလေပြီးထသော။ ဇောတိရသေ၊ ပူဇော်သော မီးအရောင်ဖြင့်ပြောင်ပြောင်ထွန်းပထသော။ ဣမသ္မာဣမသ္မိံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဝနမှိ၊ ဟိမဝန္တာတော၌။ ဝသန္တော၊ နေသော။ တွံ၊ သင်ချစ်သားသည်။ ယံအနဘိရတိံ၊ အကြင်ပညာရှိတို့အား မထိုက်လျော်သောငြီးငွေ့ခြင်းသို့။ ပတ္တော၊ ရောက်ချေပြီ။ ဧတာဒိသံ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ အရတိံ၊ ငြီးငွေ့ခြင်းသို့။ နပါပုဏေထ၊ မရောက်သင့်ပါတကား။ တာတ၊ ချစ်သားဣသိသိင်္ဂ။ လောကေ၊ လောက၌။ သတ္တာနံ၊ သတ္တဝါတို့အား။ မိတ္တာနိ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့မည်သည်။ ဘဝန္တိ၊ ရှိသည်လည်းဖြစ်၏။ တတော၊ ထိုမှတပါး။ နဟောန္တိ၊ မရှိသည်လည်းဖြစ်ကုန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်းမရှိဖြစ်ကုန်

ဝ၁၂+ဝ၁၃+ သောသူနှစ်ဦးတို့တွင်။ ယေသံ၊ အကြင်သူတို့အား။ ဟောန္တိ၊ အဆွေခင်ပွန်းရှိသည်ဖြစ်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်းရှိသော သူတို့သည်။ ဉာတီသု၊ အဆွေအမျိုးတော်ကုန်သော။ မိတ္တေသု၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့၌ သာလျှင်။ ပေဓံ၊ ချစ်ခြင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကြကုန်၏။ ယော၊ အကြင်ဣသိသိင်္ဂသည်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကုတော၊ အဘယ်အရပ်မှ။ အာဂတော၊ လာသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတ္တကမ္ပိ၊ ဤမျှကိုလည်း။ နေဝဇာနာတိ၊ မသိသည်သာတည်း။ အထ၊ ထိုသို့မသိဘဲလျက်။ အယဉ္စဇမ္မော၊ ဤဣသိသိင်္ဂရသေ့ယုတ်သည်လျှင်။ ကိဿဝါ၊ အဘယ်မည်သော အကြောင်းကြောင့်လျှင်။ နိဝိဋ္ဌော၊ မိန်းမ၌ အဆွခင်ပွန်းဟူသော အမှတ်ဖြင့်ချစ်ကျွမ်းဝင်ရလေသနည်း။ တာတ၊ ချစ်သား ဣသိသိင်္ဂ။ ပုနပ္ပုနံ၊ အဘန်တလဲလဲ။ သံဝါသေနဟိ၊ ပေါင်းဘော်ခြင်းကြောင့်သာလျှင်။ မိတ္တာနိ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့သည်။ သန္ဓိယန္တိ၊ တပေါင်းတည်းဖြစ်ကုန်၏။ အသင်္ဂန္တု၊ မပေါင်းဘော်သောသူအား။ သွေဝမိတ္တော၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်းသည်လျှင်။ အသံဝါသေန၊ မပေါင်းဘော်ခြင်းကြောင့်။ ဇိရတိ၊ ပျက်စီး၏။ တာတ၊ ချစ်သား။ တုဝံ၊ သင်သည်။ ဗြဟ္မစာရိံ၊ ဤကျောင်းသို့လာသောရှင်ရသေ့ကို။ သေစဒက္ခသိ၊ အကယ်၍ မြင်ရပြန်အံ့။ တုဝံ၊ သင်သည်။ ဗြဟ္မစာရိနာ၊ ဤကျောင်းသို့လာသော ရှင်ရသေ့နှင့်။ သစေသလ္လပေသိ၊ အကယ်၍ပြောဟောပြန်အံ့။ အထ၊ ထိုသို့မြင်ပြန်ပြောဟောပြန်သည်ရှိသော်။ သမ္ပန္နသဿံ၊ ပြည့်စုံသောကောက်ပင်ကို။ မဟောဒကေန၊ ပြင်းထန်စွာသောရေသည်။ နီဟရိယတိဣဝ၊ မျှောလေအပ်သကဲ့သို့။ တတာ၊ ထို့အတူ။ ဣမံတပေါဂုဏံ၊ ဤမြတ်သောအကျင့်တည်းဟူသော ဂုဏ်ကို။ ခိပ္ပံ၊ လျှင်စွာ။ တွံ၊ သင်သည်။ ပဟိဿသိ၊ မျှောစေလတ္တံ့။ တာတ၊ ချစ်သား ဣသိသိင်္ဂ။ တွံ၊ သင်သည်။ ဗြဟ္မစာရိံ၊ ဤကျောင်းသို့လာသော ရသေ့ကို။ ပုနပိ၊ တဘန်လည်း။ နဒက္ခသိစေ၊ မတွေ့ပြန်သည်ဖြစ်အံ့။ တွံ၊ သင်သည်။ ဗြဟ္မစာရိနာ၊ ဤကျောင်းသို့လာသောရသေ့နှင့်။ ပုနပိ၊ တဘန်လည်း။ နသလ္လပေစေ၊ မပြောဆိုပြန်သည်ဖြစ်အံ့။ သမ္ပန္နသဿံ၊ ပြည့်စုံသော ကောက်ပင်ကို။ မဟောဒကေန၊ များစွာသောရေသည်။ ပဟေဿသိဣဝ၊ ရွှင်စေဘိသကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ ဣမံဥသ္မာဂတံ၊ ဤရသေ့ရဟန်းတို့၏ တန်းခိုးအရှိန်ကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ခိပ္ပံ၊ လျှင်စွာ။ ပဟေဿသိ၊ ရွှင်စေလတ္တံ့။ တာတ၊ ချစ်သား ဣသိသိင်္ဂ။ မနုဿလောကေ၊ လူ့ပြည်၌။ ဝိရူပရူပေန၊ အထူးထူးသော အဆင်းဖြင့်။ ဧတာနိဘူတာနိစ၊ ထိုဘီလူးမတို့သည်လည်း။ စရန္တိ၊ လှည့်ပတ်သွားလာတတ်ကုန်၏။ တာနိ၊ ထိုဘီလူးမတို့ကို။ သပညော၊ ပညာရှိ

ဝ၁၃+ဝ၁၄+ သေ၊ နရော၊ ယောကျ်ားသည်။ နသေဝေထနသေဝေယျ၊ မမှီဝဲရာ။ ဗြဟ္မစာရီ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်သော ရသေ့ရဟန်းသည်။ အာသဇ္ဇနံ၊ မှီဝဲခြင်းသို့။ ပတွာ၊ ရောက်၍။ နဿတိ၊ ပျက်စီးတတ်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ နီလိနိကဇာတကံ၊ နီလိနိကာဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဥမ္မာဒန္တီဇာတ်။ သုနန္ဒ၊ ရထားထိန်းသုနန္ဒာ။ ပုဏ္ဍုမယေန၊ နီသောအုတ်ဖြင့်ပြီးသော။ ပါကာရေန၊ တံတိုင်းဖြင့်။ ဂုတ္တံ၊ ခြံရံလုံခြုံစေအပ်သော။ ဣဒံနိဝေသနံ၊ ဤအိမ်သည်ကား။ ကဿ၊ အဘယ်သူ၏။ နိဝေသနံနု၊ အိမ်ပေနည်း။ တတ္ထ၊ ထိုအိမ်ထက်၌။ ဝါတပါနေ၊ လေသွန်ပြတင်းဝ၌။ ဋ္ဌိတာ၊ ရပ်လျက်နေသော။ ယာ၊ အကြင်အမျိုးသမီးသည်။ ဒူရေ၊ ဝေးသော။ ဝေဟာယ သံဝေဟာယသေ၊ ကောင်းကင်ပြင်၌။ အဂ္ဂိသိခါဝ၊ မီးလျှံကဲ့သို့။ ဒိဿတိ၊ ဝင်းဝင်းထင်၏။ သာ၊ ထိုအမျိုးသမီးသည်။ ကာ၊ အဘယ်မည်သောမိန်းမနည်း။ ယာဓိတာ၊ အကြင်ပြတင်းပေါက်ဝ၌ ရပ်လျက်နေသော အမျိုးသမီးသည်။ ပဗ္ဗတဂ္ဂေ၊ တောင်ထိပ်ဖျား၌။ အစ္စိဣဝ၊ မီးလျှံစုကဲ့သို့။ ဇောတလတိ၊ ထိန်ထိန်ဝင်း၏။ သုနန္ဒ၊ ရထားထိန်းသုနန္ဒာ။ အယံ၊ ဤပြတင်းပေါက်ဝ၌ ရပ်လျက်နေသော အမျိုးသမီးသည်။ ကဿ၊ အဘယ်သူ၏။ ဓီတာ၊ သမီးသည်။ ဟောတိနု၊ ဖြစ်လေသနည်း။ အယံ၊ ဤမိန်းမသည်။ ကဿ၊ အဘယ်သူ၏။ သုဏိသာ၊ ချွေးမသည်။ ဟောတိနု၊ ဖြစ်သနည်း။ အတော၊ ထိုမြို့။ ကဿ၊ အဘယ်သူ၏။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောတိနု၊ ဖြစ်သနည်း။ အယံ၊ ဤမီးလျှံတမျှ ထိန်ဝင်းပသောမိန်းမသည်။ အာဝါဝဋာ၊ သိမ်းဆည်းသောသူသည်တည်း။ အတ္ထိ၊ ရှိပြီလော။ ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ ဧတံကာရဏံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ပုဋ္ဌော၊ မေးတော်မူအပ်သော အမောင်ရထားထိန်းသည်။ မေ၊ ငါအား။ ခိပ္ပံ၊ လျှင်စွာ။ အက္ခာဟိ၊ တင်လျှောက်လော။ ဇနိန္ဒ၊ လူတို့ကို အစိုးရတော်မူသောမင်းမြတ်။ မတျာစ၊ အမိမှလည်းကောင်း။ ပေတျာစ၊ အဘမှလည်းကောင်း။ ဧတံဣတ္ထိံ၊ ထိုမိန်းမကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဇာနာမိ၊ သိပါ၏။ အထော၊ ထိုမှတပါး။ အဿာ၊ ထိုမိန်းမ၏။ သာမိကံပိ၊ လင်ကိုလည်း။ ဇာနာမိ၊ သိပါ၏။ ဘူမိပါလ၊ မြေအပြင်သူရှင်လူတို့ကို စောင့်တော်မူတတ်သောမင်းမြတ်။ အဿာဣတ္ထိယာ၊ ထိုမိန်းမ၏။ သာမိကော၊ လင်ဖြစ်သော။ ယေပုရိ

ဝ၁၄+ဝ၁၅+ သော၊ အကြင်ယောကျ်ားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သောပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ရတ္တိံဒိဝံ၊ နေ့ညဉ့်မပြတ်။ တဝ၊ အရှင်မင်းမြတ်၏။ အတ္ထေ၊ အမှုတော်တို့ကို။ အပ္ပမတ္တော၊ မမေ့မလျော့ထမ်းပိုးရွက်ဆောင်သော။ တဒေဝ၊ အရှင်မင်းမြတ်၏ သာလျှင်။ ပုရိသော၊ ကျွန်းတော်ရင်းအဘိပါဒကအမည်ရှိသောယောကျ်ားတည်း။ ဇနိန္ဒ၊ လူတို့ကို အစိုးရတော်မူသော။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ နာမဓေယျေန၊ အမည်အားဖြင့်။ ဥမ္မာဒန္တီတိ၊ ဥမ္မာဒန္တီဟူ၍ အမည်ရှိသော။ ယာဣတ၊ ထိုပြတင်းပေါက်ဝ၌ ရပ်လျက်နေသော မိန်းမသည်။ တေ၊ အရှင်မင်းမြတ်၏။ အမစ္စောစ၊ အမတ်လည်းဖြစ်ထသော။ ဣဒ္ဓေါစ၊ ပြည့်စုံသည်လည်းဖြစ်ထသော။ ဖီတောစ၊ ပွင့်လန်းသည်လည်းဖြစ်ထသော။ သုဝဍ္ဎိတောစ၊ ကောင်းစွာကြီးသည်လည်းဖြစ်ထသော။ အညတရော၊ ထင်ရှားသော။ ယောအဘိပါဒကော၊ အကြင်အဘိပါဒကသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တဿေဝအဘိပါဒကဿ၊ ထိုအဘိပါဒက၏ သာလျှင်။ ဘရိယာ၊ မယားပင်တည်း။ အမ္ဘောအမ္ဘော၊ အိုအမတ်တို့အိုအမတ်တို့။ ဟိယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ အပလောကယန္တီ၊ ငါနှင့်သူနှင့် အချင်းချင်းရှုမျှော်ကြသော။ ဥမ္မာဒန္တိ၊ ဥမ္မာဒန္တီသည်။ တဒါ၊ ထိုသို့မျှော်ကြည့်စဉ်ကပင်။ မယှံ၊ ငါကို။ ဥမ္မတ္တကံ၊ ရူးခြင်းကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ မတျာစ၊ သူ့မိခင်သည်လည်းကောင်း။ ပေတျာစ၊ သူ့ဘခင်သည်လည်းကောင်း။ ကတံ၊ မှည့်ခေါ်အပ်သော။ ဣမိဿာ၊ ဤမိန်းမ၏။ ဣဒံနာမံ၊ ဤဥမ္မာဒန္တီဟူသော အမည်သည်။ သာဓုသာဓု၊ အလွန်ကောင်းပေစွ။ ပုဏ္ဍရီကတ္တစင်္ဂီ၊ ကြာနီပွင့်နှင့်တူသော အရေဖြင့်ဖုံးလွှမ်းအပ်သော ကိုယ်ရှိထသော။ မိဂမန္ဒလောစနာ၊ ယနေ့မွေးဘွားစဖြစ်သော သမင်မငယ်၏ မျက်စိနှင့်တူသော ပြုံးရွှင်ခြင်းကိုပြု၍ ရှုလေ့ရှိသောမျက်စိရှိထသော။ ယာဣတ္ထီ၊ အကြင်မိန်းမသည်။ ပုဏ္ဏမာယေ၊ လပြည့်နေ့ညဉ့်၌။ ပဒုမဝဏ္ဏေန၊ ပဒုမာကြာပန်းအဆင်းနှင့်တူသော။ ကရတလေန၊ လက်ဝါးပြင်ဖြင့်။ ပုပ္ဖါနိ၊ ပန်းတို့ကို။ ခိပိတွာ၊ ပစ်လိုက်၍။ မံ၊ ငါကို။ ဩလောကေန္တီ၊ စိန်းစိန်းကြည့်လျက်။ ဝါတပါနေ၊ လေသွန်ပြတင်းဝ၌။ ဥပါဝသိ၊ ရပ်လျက်နေ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပါရာဝဋရတ္တဝါသိနိံ၊ ခိုခြေအဆင်းနှင့်တူသောနီသော အဝတ်ကိုဝတ်ထသော။ တံဣတ္ထိံ၊ ထိုမိန်းမကို။ ဒိသွာန၊ မြင်ရ၍။ တဒဟု၊ ထိုပွဲသဘင်ခံသောလပြည့်နေ့၌။ ဒွေပုဏ္ဏမာယော၊ လပြည့်ဝန်းနှင့်ခုတို့သည်။ ဥဂ္ဂန္တာ၊ ထွက်လာကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အမညိ၊ အောက်မေ့မိ၏။ ပဗ္ဗတေ၊ ဟိမဝန္တာတောင်၌။ ဋ္ဌိတေ၊ တည်သော။ ဇာတိဝနေ၊

ဝ၁၅+ဝ၁၆+ ကောင်းစွာပွင့်သောမြတ်လေးပန်းတော၌။ ဝီဏံ၊ စောင်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ တန္တိဿရေန၊ စောင်းသံနှင့်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ သရံ၊ သီချင်းသံကို။ သံသန္ဒန္တီ၊ နှီးနှောညီညွတ်စေသော။ ကိံ ပုရိသီ၊ ကိန္နရီမသည်။ ကိံ ပုရိသဿ၊ ကိန္နရာဖို၏။ မနံ၊ ချစ်စိတ်ကို။ ဟရတိဣဝ၊ ဆောင်ယူဘိသကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ ဝဂ္ဂူဘိ၊ ကောင်းသော အခြင်းအရာနှင့်ပြည့်စုံကုန်ထသော။ သုဘေဟိ၊ တင့်တယ်ကုန်ထသော။ အာဠာရပမှေဟိ၊ စုတ်နှင့်ငယ်၍ မင်နှင့်ရေးသို့ညွတ်ကွေးရှုဖွယ်တင့်တယ်သောမျက်မွေးရှိသော မျက်လုံးတို့ဖြင့်။ ဝိဇမ္ဘမာနာ၊ တင့်တယ်စမ္ပယ်ခြင်းနှင့်ကိုဖြစ်စေလျက်။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ဥဒိက္ခတိ၊ ကြည့်ဘိ၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ မေ၊ ငါ၏။ မနော၊ စိတ်ကို။ ဟရတေဝ၊ ဆောင်ယူနိုင်လေသလျှင်ကတည်း။ တဒါဟိတဒါဧဝ၊ ထိုအဘိပါဒက၏ အိမ်နားသို့ရောက်သောအခါလျှင်။ ဗြဟတိဥဠာရာ၊ မွန်မြတ်စွာထသော။ သာမာ၊ ရွှေအဆင်းနှင့်တူသော အဆင်းရှိထသော။ တလွှာတည်းသော အဝတ်ကို ဝတ်ထသော။ နာရီ၊ ရှင်မဥမ္မာဒန္တီသည်။ ဘန္တာ၊ တုန်လှုပ်သော။ မိဂီဝ၊ သမင်မကဲ့သို့။ မံ၊ ငါကို။ ဥဒိက္ခတိ၊ ကြည့်လိုက်၏။ တမ္ပနခါ၊ တွေးတွေးနီသောလက်သည်းရှိထသော။ သုလောမာ၊ မျက်စဉ်းညိုအဆင်းနှင့်တူသော ကောင်းမြတ် တင့်တယ်သော အမွေးရှိထသော။ မူဒူဗာဟာ၊ နူးညံ့သောမောင်းရှိထသော။ စန္ဒနဿာရလိတ္တာ၊ ဂေါသီတစန္ဒကူးဖြင့်လိမ်းကျံသောကိုယ်ရှိထသော။ ဝဋ္ဋင်္ဂုလီ၊ ရင်းကြီးဖျားငယ် ရှည်သွယ်ညံ့ပျောင်းလုံးလျော်င်းသော လက်ညိုး လက်သန်းရှိထသော။ သုဘာ၊ တင့်တယ်စွာသော။ နာရီ၊ ရှင်မဥမ္မာဒန္တီသည်။ ကဒါ၊ အဘယ်နံ့ခါမှ။ မံ၊ ငါကို။ သီသတော၊ ဦးခေါင်းမှ။ ပဌာယ၊ စ၍။ မန္ဒမန္ဒီ၊ ညံ့ညံ့ညံ့ညံ့။ သန္နတဓီရကုတ္တိယာ၊ ကောင်းစွာတွေ့စေခြင်းဟူသော လိမ္မာသော အမှုအရာဖြင့်။ ဥပညိဿတိ၊ နှစ်သက်စေလတ္တံ့နည်း။ ဗြဟာဝနေ၊ ကျယ်သောတော၌။ ဇာတဒုမံ၊ မြတ်လေးပင်ကို။ မာလုဝါ၊ မာလောနွယ်သည်။ ပလိဿဇ္ဇတိဣဝ၊ ရစ်ပတ်နွယ်ဘိသကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ ကဉ္စနဇာလုရစ္ဆဒါ၊ ရွှေကွန်းယက်နှင့်တူသော ရင်းလွှမ်းတန်ဆာရှိထသော။ တိရိဋိရှင်သူဋ္ဌေး၏။ ဓီတာ၊ သမီးတော်ရှင်မဥမ္မာဒန္တီသည်။ မူဒူဟိ၊ နူးညံ့ကုန်သော။ ဗာဟာဟိ၊ မောင်းတို့ဖြင့်။ ကဒါ၊ အဘယ်နံခါမှ။ မံ၊ ငါကို။ ပလိဿဇ္ဇိဿတိ၊ ဝိုက်

ဝ၁၆+ဝ၁၇+ ဘက်ပါမည်နည်း။ သောဏ္ဍော၊ သေ​သောက်ကြူးတစ်ယောက်သည်။ သောဏ္ဍာဿ၊ သေ​သောက်ကြူးတစ်ယောက်အား။ သုရာယံ၊ သေဖြင့်။ ပူရိတံ၊ ပြည့်သော။ ထာလံ၊ ခွက်ကို။ ဥပနာမေသိဣဝ၊ ကပ်လေဘိသကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ လာခါရသရတ္တသုစ္ဆဝီ၊ လက်ဘဝါးခြေဘဝါးလက်သည်းဖျား ခြေသည်းဖျား နှုတ်ခမ်းသားတို့၌ ချိပ်ရည်ဆိုးသကဲ့သို့ တွေးတွေးနီသောကောင်းသော အရေ အဆင်းရှိထသော။ ဗိန္ဒုတ္ထနီ၊ ရေပြွက်ကဲ့သို့ဝန်းသောသားမြတ်လည်းရှိထသော။ ပုဏ္ဍရီကအစင်္ဂိ၊ ကြာနီအဆင်းနှင့်တူသော အရေတို့ဖြင့်ဖုံးလွှမ်းသော ကိုယ်ရှိသော ရှင်မဥမ္မာဒန္တီသည်။ ကဒါ၊ အဘယ်နံခါမှ။ မံ၊ ငါကို။ မုခေနမုခံ၊ မျက်နှာချင်းချင်း။ ဥပနာမယိဿတိ၊ အပ်လာကပ်လာ ပါမည်နည်း။ သဗ္ဗဘဒ္ဒံ၊ အလုံးစုံသော အင်္ဂါကြီးငယ်နှင့်ပြည့်စုံသော။ မနောရမံ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဖွယ်ရှိထသော။ ယိဋ္ဌန္တံ၊ လေသွန်ပြတင်းဝ၌ ရပ်လျက်နေသော။ ယံတံဥမ္မာဒန္တိ၊ အကြင်ရှင်မဥမ္မာဒန္တီကို။ အဒ္ဒသံ၊ ငါမြင်ခဲ့မိ၏။ တတောပစ္ဆာ၊ ထိုသို့မြင်သည်မှနောက်၌။ သကဿစိတ္တဿ၊ မိမိစိတ်ကို။ ကိဉ္စနံ၊ တရံတခါမျှ။ နာဝဗောဓာမိ၊ မသိနိုင်။ သဟဿံ ပရာဇိတောဣဝ၊ ဥစ္စာတထောင်ရှုံးသောသူကဲ့သို့။ မယာ၊ ငါသည်။ အာမုတ္တမဏိကုဏ္ဍလီ၊ ပတ္တမြားနားဍောင်းဝတ်သော။ ဥမ္မာဒန္တီ၊ ရှင်မဥမ္မာဒန္တီကို။ ဒိဋ္ဌာ၊ မြင်ရသောကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒိဝါရတ္တိံ၊ နေ့ညဉ့်ပတ်လုံး။ နသုပ္ပါမိ၊ မကျိန်းစက်နိုင်။ ဧကရတ္တိဝါ၊ တညဉ့်မျှပင်ဖြစ်သော်လည်းကောင်း။ ဒွိရတ္တံဝါ၊ နှစ်ညဉ့်မျှပင်ဖြစ်သော်လည်းကောင်း။ ဥမ္မာဒန္တီ၊ ရှင်မဥမ္မာဒန္တီသည်။ မမ၊ ငါ၏။ ဂေဟေ၊ ရွှေနန်းတော်၌။ ဘဝေယျဘဝတု၊ စုံနေလာသည်ဖြစ်ပါလေလော။ ဥမ္မာဒန္တာ၊ ရှင်မဥမ္မာဒန္တီနှင့်။ ရမိတွာန၊ မွေ့လျော်ပျော်ရွှင်၍။ အဘိပါဒကော၊ အဘိပါဒကစစ်သူကြီးသည်။ ဘဝ၊ ဖြစ်ဦးတော့။ တတောပစ္ဆာ၊ ထိုနောင်မှ။ သိဝိရာဇ၊ သိဝိမင်းသည်။ သိယာဘဝါဟိ၊ ဖြစ်ဦးတော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကက္ကော၊ သိကြားနတ်မင်းသည်။ မေ၊ ငါအား။ ယံဝရံ၊ အကြင်ဆုကို။ ဒဇ္ဇာစေ၊ ပေးလာငြားအံ့။ သောစဝရောတဉ္စဝရံ၊ ထိုဆုကိုပင်လည်း။ မေ၊ ငါသည်။ လဘေထလဘေယျံ၊ ရချင်ပါ၏။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းမြတ်။ ဘူတာနိ၊ နတ်တို့ကို။ နမဿတော၊ ရှိခိုးသော။ မေမမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ သန္တိသံ၊ အထံသို့။ ဘူတပတီ၊ နတ်တကာတို့၏ အရှင်ဖြစ်သော။ ယက္ခော၊ နတ်မင်းသည်။ အာဂမ္မ၊ လာလတ်၍။ ရညော၊ သင်တို့ အရှင်သိဝိမင်း၏။ မနော၊ စိတ်တော်သည်။ ဥမ္မာဒန္တျာ၊ ဥမ္မာဒန္တီအမည်ရှိသောမိန်းမ၌။ နိဝိဋ္ဌော၊ ဝင်တော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံဝစနံ၊ ဤစကားကို။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ အဗြဝိ

ဝ၁၇+ဝ၁၈+ ပြောဆို၏။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းမြတ်။ တေ၊ အရှင်မင်းမြတ်အား။ တံ၊ ထိုဥမ္မာဒန္တီကို။ တုမှာကံ၊ အရှင်မင်းမြတ်တို့၏။ ပရိစာရိကံ၊ အလုပ်အကျွေးတော်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဒဒါမိ၊ ဆက်သပါ၏။ တာယ၊ ထိုဥမ္မာဒန္တီအမည်ရှိသော မိန်းမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ပရိစာရယဿု၊ မွေ့လျော်စံပျော်တော်မူပါလော။ သမ္မအဘိပါဒက၊ အရွယ်တူအဘိပါဒက။ အဟံ၊ ငါသည်။ တာယ၊ ထိုဥမ္မာဒန္တီနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ကိလေသဝသေန၊ ကိလေသာ၏အစွမ်းအားဖြင့်။ ပရိစာ ရေန္တော၊ စံစားမွေ့လျော်ပျော်ရွှင်တော်မူချေက။ ပုညာဝ၊ ကောင်းမှုမှလျှင်။ ဓံသေ၊ ရွေ့လျောရာ၏။ အမရောစ၊ မသေနေရသည်လည်း။ နအမှိ၊ မဖြစ်ချေ။ ဇနောစ၊ လူအပေါင်းသည်လည်း။ မေ၊ ငါ၏။ ဣဒံပါပဉ္စ၊ ဤယုတ်မာသည်၏ အဖြစ်ကိုလည်း။ ဇညာ၊ သိရာချေ၏။ တဝ၊ သင်၏။ ဣဒံပါပဉ္စ၊ ဤယုတ်မာသည်၏ အဖြစ်ကိုလည်း။ ဇညာ၊ သိရာချေ၏။ တဝ၊ သင်၏။ ပိယံ၊ မယားဖြစ်သော။ ဥမ္မာဒန္တိံ၊ ဥမ္မာဒန္တီကို။ မမ၊ ငါအား။ ဒတွာ၊ ဆက်သ၍။ အဒိဋ္ဌာ၊ မမြင်ရသောကြောင့်။ ဘုသော ဧကန္တေန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ တေတဝ၊ သင်အား။ မနသော၊ စိတ်၏။ ဝိဃာတောစ၊ ပင်ပန်းခြင်းသည်လည်း။ အဿ၊ ဖြစ်လေရာ၏။ ဇနိန္ဒ၊ လူတို့ကို အစိုးရတော်မူသောမင်းမြတ်။ တယာဝါ၊ အရှင်မင်းမြတ်ကိုလည်းကောင်း။ မယာဝါ၊ အကျွန်ုပ်ကိုလည်းကောင်း။ အညတြ၊ ထား၍။ သဗ္ဗာပိပဇာ၊ အလုံးစုံသော လူတို့သည်လည်း။ ကတသ၊ ဥမ္မာဒန္တီကိုဆက်သခြင်းကိုပြုအပ်သော။ ကမ္မဿ၊ အမှုကို။ နဇညာနဇာနိဿန္တိ၊ မသိကုန်လတ္တံ့။ ယံယေနကာရဏေန၊ အကြင်ကြောင့်။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တေ၊ အရှင်မင်းမြတ်အား။ ဥမ္မာဒန္တီ၊ ဥမ္မာဒန္တီကို။ ပဒိန္နာ၊ ဆက်သအပ်ပြီ။ တေနကာရဏေန၊ ထိုအကြောင်းကြောင့်။ ရာဇ၊ အရှင်မင်းမြတ်။ တွံ၊ အရှင်မင်းမြတ်သည်။ ဝနတံ၊ အလိုတော်ကို။ ဘုသေဟိ၊ ဖြည့်တော်မူလော။ သဇာဟိ၊ အလိုတော်ပြည့်မှ အကျွန်ုပ်အားသနားတော်မူဦးလော။ သမ္မအဘိပါဒက၊ အရွယ်တူအဘိပါဒက။ ယောမနုဿော၊ အကြင်လူသည်။ ပါပကံ၊ ယုတ်မာသော။ ကမ္မံ၊ အမှုကို။ ကရံ၊ ပြုသည်ရှိသော်။ သောမနုဿော၊ ထိုလူသည်။ ပစ္ဆာ၊ နောက်ကာလ၌။ ဣဓ၊ ဤလော၌။ အညေ၊ တပါးကုန်သော သူတို့သည်။ မမ၊ ငါ၏။ ဣဒံပါပကမ္မံ၊ ဤယုတ်မာသောအမှုကို။ မာမညိံသု၊ မသိကုန်သတည်း။ ဧတံပါပကမ္မံ၊ ထိုယုတ်မာသောအမှုကို။ ဘူတာနိ၊ ဘုရားပစ္စေကဗုဒ္ဓါအရိယာ အရှင်မြတ်တို့သည်။ ပဿန္တိ၊ မြင်ကုန်၏။ ပထဗျာ၊ မြေအပြင်၌။ ယေနရာစ၊ အကြင်သူတို့သည်လည်း။ ယုတ္တာ၊ တန်ခိုးနှင့်ပြည့်စုံကုန်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေစ၊ ထိုလူတို့သည်လည်း။ ပဿန္တိ၊ မြင်ကုန်

၁၈+၁၉+ ၏။ သမ္မအဘိပါဒက၊ အရွယ်တူသော အဘိပါဒက။ လောကသ္မိံ၊ လောက၌။ ပထဗျာ၊ အလုံးစုံသော မြေအပြင်၌။ အညော၊ တပါးသော။ ကောစိ၊ တစုံတယောက်သော။ နရော၊ လူသည်။ တေတဝ၊ သင်၏။ သာပိယာ၊ ထိုမယားဥမ္မာဒန္တီကို။ မေ၊ ငါ၏။ ပိယာတိ၊ မိဖုယားဟူ၍။ နု၊ စင်စစ်။ နသဒ္ဒဟေယျ၊ မယုံကြည်လေရာ။ ပိယံ၊ ချစ်လှစွာသော။ ဥမ္မာဒန္တိံ၊ မယားဥမ္မာဒန္တီကို။ မမ၊ ငါအား။ ဒတွာ၊ ဆက်သ၍။ ပစ္ဆာ၊ နောက်ကာလ၌။ အဒိဋ္ဌာ၊ မမြင်ရ၍။ ဘုသေစ၊ လွန်စွာလည်း။ တေတဝ၊ သင်အား။ မနသာ၊ စိတ်၏။ ဝိဃာတော၊ ပင်ပန်းခြင်းသည်။ အဿ၊ ဖြစ်လေရာ၏။ ဇနိန္ဒ၊ အရှင်မင်းမြတ်။ ဧသာ၊ ဤဥမ္မာဒန္တီသည်။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်၏။ အဒ္ဓါပိယာ၊ စစ်စစ်ချစ်မြတ်နိုးအပ်သောမယားပင်တည်း။ ဘူမိပါလ၊ ရေမြေရှင်။ သာ၊ ထိုဥမ္မာဒန္တီသည်။ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ အပ္ပိယာ၊ မယားမဟုတ်သည်ကား။ န၊ မဟုတ်ပေ။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ သီဟော၊ ကိလေသာပူပန်ခြင်းရှိသောသားများသေဌ်နင်းခြင်္သေ့မင်းသည်။ သေလဿဂုဟံသေလေနနိပ္ဖန္နံဂုဟံ၊ ခြင်္သေ့မငယ်၏ နေရာပတ္တမြားဖြင့်ပြီးသော ဂူသို့။ ဥပေတိဣဝ၊ ကပ်လေသကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ တွံ၊ အရှင်မင်းမြတ်သည်။ ဥမ္မာဒန္တိံ၊ ဥမ္မာဒန္တီနေရာသို့။ ဂစ္ဆေဝ၊ ကြွသွားတော်မူပါလော။ တေ၊ အရှင်မင်းမြတ်အား။ ဘဒ္ဒံ၊ ကောင်းခြင်းသည်။ အတ္ထု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ သမ္မအဘိပါဒက၊ အရွယ်တူအဘိပါဒက။ ဓိရာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ အတ္တဒုက္ခေန၊ မိမိအားဆင်းရဲခြင်းသည်။ ပိဠီတာ၊ နှိပ်စက်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သုခပ္ဖလံ၊ ချမ်းသာသော အကျိုးကိုပေးတတ်သော။ ကမ္မံ၊ ကောင်းမှုကံကို။ နပရိစ္စဇန္တိ၊ မစွန့်ကုန်။ သုခေန၊ ကာယသုခစိတ္တသုခဖြင့်။ မတ္တာ၊ မေ့လျော့ယစ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မောဟိတာဝါပိ၊ ပြင်းစွာတွေဝေကုန်သည်ဖြစ်၍လည်း။ ပါပကမ္မဉ္စ၊ ယုတ်မာသောအမှုကိုလည်း။ နသမာစရန္တိ၊ မကျင့်ကုန်။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ တွဉှီ၊ အရှင်မင်းမြတ်သည်လျှင်။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်၏။ မာတာစ၊ အမိသည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ ပိတာစ၊ အဘသည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ ဘတ္တာစ၊ အရှင်သည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ ဂတိစ၊ ကိုးကွယ်ရာသည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ ပေါသကောစ၊ သားမယားနှင့်တကွကျွေးမွေးပေတတ်သော အရှင်သည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ ဒေဝတာစ၊ နတ်သည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ သာပုတ္တဒါရော၊ သားမယားနှင့်တကွ။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တုယှံ၊ အရှင်မင်းမြတ်၏။ ဒါသော၊ ကျွန်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ သာမိ၊ အရှင်မင်းမြတ်။ ယထာသုခံ၊ ချမ်းသာတော်မူတိုင်း။ ကာမံ၊ အလိုတော်ကို။ ကရောဟိ

၁၉+၂၀+ ဖြည့်တော်မူသော။ သမ္မအဘိပါဒက၊ အမောင်အဘိပါဒက။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဣဿရောမှီတိ၊ ငါအစိုးရသောသူကိုကားဟူ၍။ ပါပံ၊ ယုတ်မာသောအမှုကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ကတွာစ၊ ယုတ်မာသောအမှုကိုပြုပြီး၍လည်း။ ပရေသံ၊ တပါးသောသူတို့အား။ နုတ္တသတေ၊ မထိတ်လန့်။ သော၊ ထိုသူသည်။ တေန၊ ထိုယုတ်မာသောအမှုကြောင့်။ ဒီဃံ၊ ကြာမြင့်စွာ။ နဇီဝတိ၊ အသက်မရှည်။ အာယု၊ အသက်သည်။ အပ္ပမေဝ၊ တိုသည်သာလျှင်တည်း။ ဒေဝါပိ၊ သူတပါးတို့၏ စိတ်ကိုသိကုန်သောနတ်တို့သည်လည်း။ နံပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ပါပေန၊ ယုတ်မာသောရှုခြင်းဖြင့်။ သမေက္ခရေ၊ ရှုကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ သာမိကေဟိ၊ ဥစ္စာရှင်တို့သည်။ ပဒိန္နံ၊ ဆက်သအပ်သော။ အညာတကံ၊ သူတပါးတို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဒါနံ၊ ဒါနဝတ္ထုကို။ ဓမ္မေ၊ မိမိသဘော၌။ ဋ္ဌိတာ၊ တည်ကုန်သော။ ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ ပဋိစ္ဆန္တိ၊ ခံကုန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုနှစ်ဦးသောသူတို့တွင်။ ပဋိစ္ဆကာစ၊ အလှုခံတို့သည်လည်းကောင်း။ ဒါယကာစာပိ၊ အလှုပေးတို့သည်လည်းကောင်း။ သုခပ္ဖလညေဝ၊ ချမ်းသာသောအကျိုးကိုပေးတတ်သည်သာလျှင်ဖြစ်သော။ ကမ္မံ၊ အမှုကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သမ္မအဘိပါဒက၊ အမောင်အဘိပါဒက။ လောကသ္မိံ၊ လောက၌။ ပထဗျာ၊ အလုံးစုံသောမြေအပြင်၌။ အညော၊ တပါးသော။ ကောစိ၊ တစုံယောက်သော။ နရော၊ လူသည်။ တေတဝ၊ သင်၏။ သာပိယာ၊ ထိုမယားဥမ္မာဒန္တီကို။ မေ၊ ငါ၏။ ပိယာတိ၊ မယားဟူ၍။ နု၊ စင်စစ်။ နသဒ္ဓဟေယျ၊ မယုံကြည်ရာ။ ပိယံ၊ ချစ်မြတ်နိုးလှစွာသော။ ဥမ္မာဒန္တိံ၊ ဥမ္မာဒန္တီကို။ မမ၊ ငါအား။ ဒတွာ၊ ဆက်သ၍။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ အဒိဋ္ဌာ၊ မမြင်ရ၍။ ဘုသောစ၊ လွန်စွာလည်း။ တေတဝ၊ သင်အား။ မနသော၊ စိတ်၏။ ဝိဃာတော၊ ဆင်းရဲပင်ပန်းခြင်းသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဇနိန္ဒ၊ အရှင်မင်းမြတ်။ ဧသာ၊ ဤဥမ္မာဒန္တီသည်။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်၏။ အဒ္ဓါပိယာ၊ စင်စစ်ချစ်မြတ်နိုးအပ်သောမယားပင်မှန်ပေ၏။ ဘူမိပါလ၊ ရေမြေ့ရှင်။ သာ၊ ထိုဥမ္မာဒန္တီသည်။ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ အပ္ပိယာ၊ မယားမဟုတ်သည်ကား။ န၊ မဟုတ်ပေ။ ရာဇ၊ အရှင်မင်းမြတ်။ တေ၊ အရှင်မင်းမြတ်အား။ ယံယေနကာရဏေန၊ အကြင်သို့သောအကြောင်းကြောင့်။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဥမ္မာဒန္တီ၊ ဥမ္မာဒန္တီကို။ ပဒိန္နာ၊ ဆက်သအပ်ပြီ။ တေနကာရဏေန၊ ထိုသို့သောအကြောင်းကြောင့်။ တွံ၊ အရှင်မင်းမြတ်သည်။ ဝနတံ၊ အလိုတော်ကို။ ဘုသေဟိ၊ ဖြည့်တော်မူဦးလော။ သဇာဟိ၊ တပ်စွန်းခြင်းပြေမှအကျွန်ုပ်အားသနားတော်မူလော။ သမ္မအဘိပါဒက၊ အမောင်အဘိပါဒက။ ယော၊ အကြင်

၂၀+၂၁+ သူသည်။ အတ္တဒုက္ခေန၊ မိမိအားဆင်းရဲခြင်းသည်။ ပီဠာတော၊ နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ ဒုက္ခံ၊ မိမိကိုယ်၌ရှိသောဆင်းရဲခြင်းကို။ အပနေတွာ၊ မိမိကိုယ်မှခွာ၍။ ပရဿ၊ သူတပါး၏။ သရိရေ၊ ကိုယ်ပေါ်၌။ ဒဟတိ၊ တင်တတ်၏။ သုခေနဝါပရဿသုခံဂဟေတွာဝါ၊ သူတပါး၏ချမ်းသာခြင်းကိုယူ၍လည်း။ အတ္တသုခံ၊ မိမိကိုယ်၌ချမ်းသာခြင်းကို။ ဒဟတိ၊ တင်တတ်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ နဇာနာတိ၊ မသိ။ ယောပန၊ အကြင်သူသည်ကား။ မယှံ၊ ငါ့အား။ ဣဒံ၊ ဤချမ်းသာဆင်းရဲသည်။ ဟောတိယထေဝ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ ပရေသံ၊ သူတပါးတို့အား။ ဣဒံ၊ ဤချမ်းသာဆင်းရဲသည်။ ဘဝေယျ၊ ဖြစ်လေရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပဇာနာတိ၊ သိ၏။ သောပုဂ္ဂလော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဝေဒိ၊ သိသည်မည်၏။ သမ္မအဘိပါဒက၊ အရွယ်တူအဘိပါဒက။ လောကသ္မိံ၊ လောက၌။ ပထဗျာ၊ အလုံးစုံသောမြေအပြင်၌။ အညော၊ တပါးသော။ ကောစိ၊ တစုံတယောက်သော။ နရော၊ လူသည်။ တေတဝ၊ သင်၏။ သာမိယာ၊ ထိုမယားဥမ္မာဒန္တီကို။ မေ၊ ငါ့၏။ ပိယာတိ၊ မယားဟူ၍။ နု၊ စင်စစ်။ နသဒ္ဒဟေယျ၊ မယုံကြည်ရာ။ ပိယံ၊ ချစ်မြတ်နိုးလှစွာသော။ ဥမ္မာဒန္တိံ၊ ဥမ္မာဒန္တီကို။ မမ၊ ငါအား။ ဒတွာ၊ ဆက်သ၍။ ပစ္ဆာ၊ နောက်ကာလ၌။ အဒိဋ္ဌာ၊ မမြင်ရ၍။ ဘုသောစ၊ လွန်စွာလည်း။ တေတဝ၊ သင်အား။ မနသော၊ စိတ်၏။ ဝိဃာတော၊ ဆင်းရဲပင်ပန်းခြင်းသည်။ အဿ၊ ဖြစ်လေရာ၏။ ဇနိနု၊ လူတို့ကိုအစိုးရတော်မူသောမင်းမြတ်။ တွံ၊ အရှင်မင်းမြတ်သည်။ ဇာနာသိ၊ သိတော်မူ၏။ ဧသာ၊ ဤဥမ္မာဒန္တီသည်။ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ပိယာ၊ ချစ်လှစွာသောမယားပင်မှန်ပေ၏။ ဘူမိပါလ၊ ရေမြေ့ရှင်။ သာ၊ ထိုဥမ္မာဒန္တီသည်။ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ အပ္ပိယာ၊ မယားမဟုတ်သည်ကား။ န၊ မဟုတ်ပေ။ ဇနိန္ဒ၊ အရှင်မင်းမြတ်အား။ ဒမ္မိ၊ ဆက်သပါ၏။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းမြတ်။ ပိယဒါယိနော၊ ချစ်မြတ်နိုးအပ်သောဝတ္ထုကိုလှူလေ့ရှိသောသူတို့သည်။ သံသာရေ၊ သံသရာ၌။ သံသရန္တော၊ ကျင်လည်ရသည်ရှိသော်။ ပိယံ၊ ချစ်မြတ်နိုးသောဝတ္ထုကို။ လဘန္တိ၊ ရကုန်၏။ သမ္မအဘိပါဒက၊ အမောင်အဘိပါဒက။ သောအဟံ၊ ထိုငါသည်။ ကာမဟေတုကံ၊ ကာမဟူသောအကြောင်းကြောင့်။ အတ္တာနံ၊ ကိုယ်ကို။ ဝမိဿာမိနုန၊ ဖျက်ဆီးရတော့မည်လော။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ အဘိပါဒက၊ အမောင်အဘိပါဒက။ ပဓမ္မေန၊ တရား၏ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြင့်။ ဓမ္မံ၊ တရားက။ ဝဓိတုံ၊ ဖျက်ဆီးအံ့သောငှာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ နဥဿဟေ၊ မဝံ့ချော။

၂၁+၂၂+ ဇနိန္ဒ၊ လူတို့ကို အစိုးရတော်မူသော။ နရဝီရ၊ လူတို့ထက်ကြီးမြတ်သောလုံ့လရှိတော်မူသော။ သေဋ္ဌ၊ အရှင်မြတ်။ တုဝံ၊ အရှင်မင်းမြတ်သည်။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်၏။ သန္တိ၊ ဥစ္စာဟူ၍။ သစေနကာမယာသိ၊ အကယ်၍ အလိုတော်မရှိငြားအံ့။ သဗ္ဗဇနဿ၊ လူအပေါင်း၏။ သိဗျာ၊ အလယ်၌။ နံ၊ ထိုဥမ္မာဒန္တီကို။ စဇာမိ၊ အကျိုးစီးပွားမဲ့ကိုပြုကျင့်သော မိန်းမဟူ၍ ကွာရှင်းပါတော့အံ့။ တတော၊ ထိုကွာရှင်းကြပြီးသောနောင်မှ။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပမုတ္တံ၊ ကွာရှင်းစွန့်ပစ်အပ်ပြီးသော။ နံ၊ ထိုဥမ္မာဒန္တီကို။ အဝှယာသိစ၊ ခေါ်တော်မူသော။ အဘိပါဒက၊ အမောင်အဘိပါဒက။ တုဝံ၊ သင်သည်။ အဒူသိယံ၊ အပြစ်မရှိပေသောဥမ္မာဒန္တီကို။ စဇာသိစေ၊ အကယ်၍ ကွာရှင်းစွန့်ပစ်ငြားအံ့။ ကတ္တေ၊ အလုံးစုံသောမင်းမှုရပ်ကိုဆောင်ရွက်ပေတတ်သော အမတ်ကောင်း။ တေ၊ သင်အား။ အဟိတာယ၊ စီးပွားမရှိခြင်းငှာ။ အဿ၊ ဖြစ်လေရာ၏။ တေ၊ သင်အား။ မဟာဥပဝဒေါပိစ၊ ကြီးစွာသော စွပ်စွဲဘွယ်သည်လည်း။ အဿ၊ ဖြစ်လေရာ၏။ တေ၊ သင်အား။ နဂရမှီ၊ မြို့၌။ ပက္ခောအပိစ၊ အပေါင်းအဘော်သည်လည်း။ နအဿ၊ မရှိသည်ဖြစ်လေရာ၏။ ဘူမိပါလ၊ ရေမြေ့ရှင်။ ဥပဝါဒဉ္စ၊ စွပ်စွဲခြင်းကိုလည်းကောင်း။ နိန္ဒဉ္စ၊ မျက်မှောက်ရှုတ်ချခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ပသံသဉ္စ၊ ခြီးမွမ်းခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဂရဟဉ္စ၊ အပြစ်တင်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဧတံသဗ္ဗံ၊ ထိုအလုံးစုံကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သဟိဿံ၊ သည်းခံနိုင်ပါ၏။ ဧတံ၊ ထိုအလုံးစုံသော အပြစ်သည်။ မမံ၊ အကျွန်ုပ်ဆီသို့။ အာဂစ္ဆတု၊ လာပါစေ။ သိဝိ၊ အရှင်သီဝိမင်းမြတ်။ ယထာသုခံ၊ ချမ်းသာတော်မူတိုင်း။ ကာမံ၊ အလိုတော်ကို။ ဖြည့်တော်မူပါလော။ အဘိပါဒက၊ အမောင်အဘိပါဒက။ ထလမှာ၊ မြင့်သောကုန်ကြည်းအရပ်မှ။ သုဝုဋ္ဌီ၊ အရည်ထန်စွာရွာသော။ အာပေါ၊ မိုဃ်းရေသည်။ အပေတိယထာ၊ နိမ့်ရာအရပ်သို့ စီးသွားလေသကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ နိန္ဒံ၊ ရှုတ်ချခြင်းကို။ နေဝအဒိယတိ၊ မစိုးရိမ်သည်သာတည်း။ ပသံသံ၊ ခြီးမွမ်းခြင်းကို။ နအာဒိယတိ၊ မခံချင်သည်သာတည်း။ ဂရဟံပိ၊ အပြစ်တင်ခြင်းကိုလည်း။ နောအာဒိယတိ၊ မယူမခံချင်သည်သာတည်း။ တမှာ၊ ထိုသူမှ။ သီရိစ၊ ဘုန်းကြက်သရေသည်လည်းကောင်း။ လက္ခီစ၊ ပညာသည်လည်းကောင်း။ အပေတိ၊ ကင်း၏။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းမြတ်။ ပထဝီ၊ မြေကြီးသည်။ ထာဝရာနံစ၊ အာသဝေါကုန်ပြီးသော အရှင်မြတ်တို့တွင်လည်းကောင်း။ တသာနံစ၊ ပုထုဇဉ်တို့တွင်လည်းကောင်း။ ကိဉ္စိ၊ အချို့သောသူကို

၂၂+၂၃+ သာ။ နသမ္ပဋိစ္ဆိ၊ ခံသည်မဟုတ်။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံကို။ သမ္ပဋိစ္ဆိယထာ၊ ခံသကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ ယံကိဉ္စိ၊ အလုံးစုံသော။ ဒုက္ခဉ္စ၊ ဆင်းရဲကိုလည်းကောင်း။ သုခဉ္စ၊ ချမ်းသာကိုလည်းကောင်း။ ဧတ္ထော၊ ဤဥမ္မာဒန္တီကိုကွာရှင်းခြင်းကြောင့်။ ပဝတ္တံ၊ ဖြစ်သော။ ဓမ္မာတိသာရဉ္စ၊ ကုသိုလ်တရားကို လွန်၍ ဖြစ်သော အကုသိုလ်တရားကိုလည်းကောင်း။ မနောဝိဃာတဉ္စ၊ စိတ်၏ ပင်ပန်းဆင်းရဲခြင်းကိုလည်းကောင်း။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဥရသာ၊ ရင်ဖြင့်။ ပစ္စုတ္တရိဿာမိ၊ ခံပါအံ့။ အဘိပါဒက၊ အမောင်အဘိပါဒက။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပရေသံ၊ သူတပါးတို့၏။ ဓမ္မာတိသာရဉ္စ၊ ကုသိုလ်ကိုလွန်၍ဖြစ်သော အကုသိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ မနောဝိဃာတဉ္စ၊ စိတ်၏ ပင်ပန်းခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဒုက္ခဉ္စ၊ ဆင်းရဲခြင်းကိုလည်းကောင်း။ နိစ္ဆာမိ၊ အလိုမရှိ။ ဓမ္မေ၊ ကုသိုလ်တရား၌။ ဋ္ဌိတော၊ တည်၍။ ကိဉ္စိ၊ တစုံတယောက်သောသူကို။ အဟာပယန္တော၊ မပူပန်မဆင်းရဲစေမူ၍။ ဧကောဝ၊ တယောက်အထည်းတည်းသာလျှင်။ ဣမံဘာရံ၊ ဤဆင်းရဲခြင်းတည်းဟူသောဝန်ကို။ ဟာရိယိဿာမိ၊ ထမ်းပိုးရွက်ဆောင်တော့အံ့။ ဇနိန္ဒ၊ လူတို့ကို အစိုးရတော်မူသောမင်းမြတ်။ တုဝံ၊ အရှင်မင်းမြတ်သည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ သဂ္ဂူပဂံ၊ နတ်ရွာသို့လားကြောင်း ခရီးဖြစ်သော။ ပုညကမ္မံ၊ ကောင်းမှုကံကို။ အန္တရာယံ၊ ဖျက်ဆီးခြင်းကို။ မာအကာသိ၊ ပြုတော်မမူပါလင့်။ ရာဇ၊ အရှင်မင်းမြတ်။ ဗြာဟ္မဏာနံ၊ ပုဏ္ဏားတို့အား။ ယညေဓနံ၊ ယဇ်ပူဇော်သော ဥစ္စာကို။ ဒေတိဣဝ၊ ပေးသကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ တေ၊ အရှင်မင်းမြတ်အား။ ပသန္နော၊ ကြည်ညိုသည်ဖြစ်၍။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဥမ္မာဒန္တိံ၊ ဥမ္မာဒန္တီကို။ ဒဒါမိ၊ ဆက်သပါ၏။ ကတ္တေ၊ ငါ၏ အမှုတော်ရပ်ကို ဆောင်ရွက်ပေတတ်သော အမောင်အဘိပါဒက။ တုဝံ၊ သင်သည်။ အဒ္ဓါ၊ စင်စစ်။ မယှံ၊ ငါသည်။ ဟိတော၊ အစီးအပွားတော်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဥမ္မာဒန္တီစ၊ ဥမ္မာဒန္တီသည်လည်းကောင်း။ တုဝဉ္စ၊ သင်သည်လည်းကောင်း။ မမ၊ ငါ၏။ သခါ၊ အဆွေခင်ပွန်းချည်းသာတည်း။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဥမ္မာဒန္တီယာ၊ ဥမ္မာဒန္တီကို။ ပရိဂ္ဂဟိတာယ၊ သိမ်းဆည်းအပ်သည်ရှိသော်။ ဒေဝါစ၊ နတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ပိတရောစ၊ ဗြဟ္မာတို့သည်လည်းကောင်း။ သဗ္ဗေစ၊ အလုံးစုံသော တိုင်းနိုင်ငံသူအပေါင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ နိန္ဒေယျုံ၊ အဆွေခင်ပွန်းပြစ်မှားသော မင်းဟုကဲ့ရဲ့ကုန်ရာ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ အဘိသမ္ပရာယံ အဘိသမ္ပရာယေ၊ တမလွန်ဘဝ၌။ ပါပဉ္စ၊ ယုတ်မာသော အဖြစ်သို့လည်း။ ပဿံ၊ ရောက်ရာ၏။ သိဝိရာဇ၊ သိဝိမင်းမြတ်။ ယံယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဥမ္မာဒန္တီ

၂၃+၂၄+ ဥမ္မာဒန္တီကို။ တေ၊ အရှင်မင်းမြတ်အား။ ပဒိန္နာ၊ ဆက်သအပ်ပြီ။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ သနေဂမာ၊ နိဂုံးသူနှင့်တကွကုန်သော။ ဇနပဒါစ၊ ဇနပုဒ်သူတို့သည်လည်းကောင်း။ သဗ္ဗေစ၊ အလုံးစုံသော နတ်ဗြဟ္မာတို့သည်လည်းကောင်း။ ဧတံ၊ ထိုဥမ္မာဒန္တီကို သိမ်းဆည်းခြင်းကို။ အဓမ္မံ၊ တရားနှင့်မလျော်သော အကျင့်ဟူ၍။ နဟိဝဇ္ဇုံ၊ မဆိုကုန်ရာ။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဝနထံ၊ အလိုတော်ကို။ ဘုသေဟိ၊ ဖြည့်တော်မူလော။ သဇာဟိ၊ တပ်စွန်းခြင်းပြေမှ အကျွန်ုပ်အားသနားတော်မူပါလော။ ကတ္တေ၊ ငါ၏ အမှုတော်ကိုဆောင်ရွက်ပေတတ်သော အမောင်အဘိပါဒက။ အဒ္ဓါ၊ စင်စစ်။ တုဝံ၊ သင်သည်။ မယှံ၊ ငါ၏။ ဟိတော၊ အစီးအပွားတော်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဥမ္မာဒန္တီစ၊ ဥမ္မာဒန္တီသည်လည်းကောင်း။ တုဝဉ္စ၊ သင်သည်လည်းကောင်း။ မမ၊ ငါ၏။ သခါ၊ အဆွေခင်ပွန်းချည်းတကား။ ဒုရစ္စယာ၊ လွန်နိုင်ခဲကုန်သော။ သမုဒ္ဒဝေလာဝ၊ သမုဒ္ဒရာကမ်းကိုကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ ဒုရစ္စယာနိ၊ လွန်နိုင်ခဲကုန်သော။ သတံ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏။ သုကိတ္တိတာနိ၊ ကောင်းစွာဟောတော်မူအပ်ကုန်သော။ ဓမ္မာနိစ၊ ခန္တီမေတ္တာဘာဝနာ သီလအာစာရဟုဆိုအပ်သော တရားတို့သည်လည်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဥမ္မာဒန္တီ၊ ဥမ္မာဒန္တီကို။ နဂဏှိဿာမိ၊ ငါမယူအံ့။ ရာဇ၊ အရှင်မင်းမြတ်။ တွံ၊ အရှင်မင်းမြတ်သည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ အာဟုနေယျောစ၊ အဝေးမှဆောင်ယူ၍ လှူအပ်သော အလှူဝတ္ထုဧည့်သည်တို့အားရည်၍ ထားအပ်သော အလှူဝတ္ထုပူဇော်သက္ကာရကိုခံထိုက်သည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ ဟိတာနုကမ္ပီစ၊ အကျွန်ုပ်အား စီးပွားလိုသည် အကျွန်ုပ်အားသနားတော်မူတတ်သည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ ဓာဟာ၊ အကျွန်ုပ်အားဆောင်ရွက်ပေးတတ်သည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ ဝိဓာတာစ၊ စည်းစိမ်ချမ်းသာကိုစီရင်ပေတတ်သည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ ကာမပါလောစ၊ အလိုရှိတိုင်း အလိုရှိတိုင်းသော ကာမတို့ကို စောင့်ရှောက်ပေတတ်သည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ ဓာဟာ၊ အကျွန်ုပ်အား ဆောင်ရွက်ပေးတတ်သည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ ဝိဓာတာစ၊ စည်းစိမ်ချမ်းသာကို စီရင်ပေတတ်သည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ ကာမပါလောစ၊ အလိုရှိတိုင်း အလိုရှိတိုင်းသော ကာမတို့ကို စောင့်ရှောက်ပေတတ်သည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ တယိဘုယှံ၊ အရှင်မင်းမြတ်အား။ ဟုတာ၊ ပူဇော်အပ်သည်ရှိသော်။ မဟပ္ဖလော၊ အကျိုးကြီးမြတ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မေမမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ကာမေန၊ အလိုအားဖြင့်။ ဥမ္မာဒန္တိံ၊ ဥမ္မာဒန္တီကို။ ပဋိစ္ဆ၊ ခံတော်မူပါလော။ ကတ္တု၊ အမှုကြီးငယ်ကိုရွက်ဆောင်ပေတတ်သော။ အဘိပါဒက၊ အဘိပါဒကအမည်ရှိသော။ ပုတ္တ၊ ငါချစ်သား။ တွံ၊ သင်ချစ်သားသည်။ အဒ္ဓါ၊ စင်စစ်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးကာလက။ မမ၊ ငါ၏။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ဓမ္မံ၊ အကျိုးစီးပွားကို။ အစရိံ၊ ဆောင်ရွက်ကျင့်ဘူးပြီ။ ဣဓဇီဝလောကေ၊ ဤလူ့ပြည်၌။ အရုဏေ၊ အာရုဏ်သည်။

၂၄+၂၅+ ဥဂ္ဂစ္ဆန္တေ၊ တက်လတ်သော်။ အညော၊ ငါမှတပါးသော။ တေ၊ သင်အား။ သောတ္ထိကတ္တာ၊ ချမ်းသာခြင်းကိုပြုတတ်သော။ ဒွိပဒေါ၊ အခြေနှစ်ချောင်းရှိသော။ ကောနရော၊ အဘယ်မင်းသည်။ အတ္ထိနု၊ ရှိပါသနည်း။ နရိန္ဒ၊ လူများသေဌ်နင်းပြည့်ရှင်မင်း။ တွံနု၊ အရှင်မင်းမြတ်တော်မူ၏။ တွံ၊ အရှင်မင်းမြတ်သည်လျှင်။ အနုတ္တရော၊ ပြိုင်တုဘက်ကင်းမြတ်သော မင်းသည်။ အသိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ တွံ၊ အရှင်မင်းမြတ်သည်လျှင်။ ဓမ္မဂူ၊ အဆုံးအဖြတ်တရားအစဉ်အဆက်တရားသုစရိုက်တရားတို့ကို လုံခြုံစေတော်မူတတ်၏။ တွံ၊ အရှင်မင်းမြတ်သည်လျှင်။ ဓမ္မဝိဒူ၊ တရားကိုသိတော်မူပေ၏။ တွံ၊ အရှင်မင်းမြတ်သည်လျှင်။ ဓမ္မဝိဒူ၊ တရားကိုသိတော်မူပေ၏။ တွံ၊ အရှင်မင်းမြတ်သည်လျှင်။ သုမေဓော၊ ကောင်းပညာရှိတော်မူ၏။ သောတွံ၊ ထိုအရှင်မင်းမြတ်သည်လျှင်။ ဓမ္မဂုတ္တော၊ တရားကိုစောင့်ရှောက်တော်မူတတ်၏။ ဓမ္မပါလ၊ တရားစောင့်တော်မူသော အရှင်မင်းမြတ်။ တွံ၊ အရှင်မင်းမြတ်သည်။ စိရမေဝဇီဝ၊ သက်တော်ရှည်သည်သာလျှင် ဖြစ်စေသော။ တွံ၊ အရှင်မင်းမြတ်သည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဒေသယ၊ ဟောတော်မူပါလော။ အဘိပါဒက၊ အမောင်အဘိပါဒက။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ မံ၊ ငါကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ဣင်္ဃ၊ တောင်းပန်တိုက်တွန်း၏။ တံတသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ တေ၊ သင်အား။ သတံသန္တေဟိ၊ ဘုရားအစရှိသော။ သူတော်ကောင်းတို့သည်။ အာသေဝိတံ၊ မှီဝဲတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒေသယိဿာမိ၊ ဟောအံ့။ တွံ၊ သင်သည်။ မမ၊ ငါ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏောဟိ၊ နာလော။ အဘိပါဒက၊ အမောင်အဘိပါဒက။ ဓမ္မရူစိ၊ အကုသိုလ်တရားကိုပယ်၍ ကုသိုလ်တရားကို နှစ်သက်တတ်သော။ ရာဇာ၊ ပြည့်ရှင်မင်းသည်။ သာဓု၊ ကောင်း၏။ ပညဝါ၊ ပညာရှိသော။ နရော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သာဓု၊ ကောင်း၏။ မိတ္တနာံ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့ကို။ အဒ္ဒဗ္ဘော၊ မပြစ်မှားသည်၏ အဖြစ်သည်။ သာဓု၊ ကောင်း၏။ ပါပဿ၊ မကောင်းမှုကို။ အကရံ၊ မပြုမကျင့်ခြင်းသည်။ သုခံ၊ နောက်အခါချမ်းသာ စံရအံ့သော အကြောင်းတည်း။ အဘိပါဒက၊ အမောင်အဘိပါဒက။ အက္ကောဓနဿ၊ အမျက်ထွက်ခြင်းကင်းသော။ ဋ္ဌိတဓမ္မဿ၊ သုံးပါးသောတရား၌ တည်သော။ ရာဇိနော၊ ပြည့်ရှင်မင်း၏။ ဝိဇိတေ၊ တိုင်းနိုင်ငံ၌။ ဝသန္တာ၊ နေကုန်သော။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ သီတစ္ဆာယာယ၊ သားသ္မီးမယား ဆွေမျိုးသားချင်းမိတ်ဆွေခင်ပွန်းတို့၏ ချမ်းမြေ့သာယာသော အရိပ်ဖြင့်။ သံဃရေ၊ မိမိတို့၏ အိမ်၌။ သုခံ၊ ချမ်းသာစွာ။ အာသေထ၊ နေရကုန်၏။ သမ္မအဘိပါဒက၊ အရွယ်တူအဘိပါဒက။ အသမေက္ခ၊ မဆင်ခြင်မူ၍။

၂၅+၂၆+ ကတံ၊ ပြုအပ်သော။ ယံကမ္မံ၊ အကြင်အမှုသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ အသာဓုံ၊ မကောင်းသော။ ဧတံကမ္မံ၊ ထိုအမှုကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ နစအဘိရောစယာမိ၊ မနှစ်သက်သည်သာတည်း။ ယေဝါပိရာဇာနော၊ အကြင်ပြည့်ရှင်မင်းတို့သည်ကား။ ဉတွာန၊ သိ၍။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုမင်းတို့၏။ ကမ္မံ၊ အမှုကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ရောစေမိ၊ နှစ်သက်တော်မူ၏။ မယှံ၊ ငါ၏။ ဣမာဥပမာ၊ ဤနှစ်ပါးသော ဥပမာတို့ကို။ တုဝံ၊ သင်သည်။ သုဏောဟိ၊ နာလော။ အဘိပါဒက၊ အမောင်အဘိပါဒက။ တရမာနာနံ ဂစ္ဆန္တာနံ၊ သွားကုန်သော။ ဂဝံ၊ နွားတို့တွင်။ ပုင်္ဂဝေါ၊ ရှေ့ဆောင်နွားမင်းဥသဘသည်။ ဇိမှံ၊ ကောက်တကျစ်။ ဂစ္ဆတိစေ၊ သွားငြားအံ့။ နေတ္တေ၊ ရှေ့ဆောင်နွားမင်းဥသဘသည်။ ဇိမှံ၊ ကောက်တကျစ်။ ဂတေ၊ သွားသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ သဗ္ဗာ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ တာဂါဝီ၊ ထိုနောက်လိုက်နွားအပေါင်းတို့သည်။ ဇိမှံ၊ ကောက်တကျစ်။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကုန်၏။ အဘိပါဒက၊ အမောင်အဘိပါဒက။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူလျှင်။ မနုဿေသု၊ လူတို့တွင်။ ယောရာဇာ၊ အကြင်ပြည့်ရှင်မင်းသည်။ သေဋ္ဌသမ္မတော၊ အမြတ်ဟူ၍ သမုတ်အပ်သောသူသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သောရာဇာ၊ ထိုအမြတ်ဟူ၍သမုတ်အပ်သောပြည့်ရှင်မင်းသည်။ အဓမ္မံ၊ မတရားသော အကျင့်ကို။ စရတိစေ၊ ကျင့်ငြားအံ့။ ဣတရာ၊ မင်းမှတပါးသော။ ပဇာ၊ သတ္တဝါသည်ကား။ ပဂေဝ၊ အဘယ်ဆိုဘွယ်ရာရှိအံ့နည်း။ အဓမ္မံ၊ မတရားသော အကျင့်ကို။ အတိဝိယ၊ အလွန်လျှင်။ စရတိယေဝ၊ ကျင့်လေသည်သာတည်း။ အဘိပါဒက၊ အမောင်အဘိပါဒက။ ရာဇာ၊ ပြည့်ရှင်မင်းသည်။ အဓမ္မိကော၊ တရားမကျင့်သည်။ ဟောတိစေ၊ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ပြည့်ရှင်မင်းတရားမကျင့်သည်ရှိသော်။ သဗ္ဗံရဋ္ဌံ၊ အလုံးစုံသော တိုင်းနိုင်ငံသည်။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲစွာ။ သေတိဝသတိ၊ နေရ၏။ အဘိပါဒက၊ အမောင်အဘိပါဒက။ တရမာနာနံဂစ္ဆန္တာနံ၊ သွားကုန်သော။ ဂဝံ၊ နွားတို့တွင်။ ပုင်္ဂဝေါ၊ ရှေ့ဆောင်နွားမင်းဥသဘသည်။ ဥဇုံ၊ ဖြောင့်စွာ။ ဂစ္ဆတိစေ၊ သွားငြားအံ့။ နေတ္တေ၊ ရှေ့ဆောင်နွားမင်းဥသဘသည်။ ဥဇုံ၊ ဖြောင့်စွာ။ ဂတေ၊ သွားငြားအံ့။ နေတ္တေ၊ ရှေ့ဆောင်နွားမင်းဥသဘသည်။ ဥဇုံ၊ ဖြောင့်စွာ။ ဂတေ၊ သွားသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ သဗ္ဗာ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ တာဂါဝီ၊ ထိုနောက်လိုက်နွားအပေါင်းတို့သည်။ ဥဇုံ၊ ဖြောင့်စွာ။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကုန်၏။ အဘိပါဒက၊ အမောင်အဘိပါဒက။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူလျှင်။ မနုဿေသု၊ လူတို့တွင်။ ယောရာဇာ၊ အကြင်မင်းသည်။ သေဋ္ဌသမ္မတော၊ အမြတ်ဟူ၍ သမုတ်အပ်သောသူသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သောရာဇာပိ၊ ထိုမင်းသည်လည်း။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ စရတိစေ

၂၆+၂၇+ ကျင့်ငြားအံ့။ ဣတရာ၊ မင်းမှတပါးသော။ ပဇာ၊ သတ္တဝါသည်။ ပဂေဝ၊ အဘယ်ဆိုဘွယ်ရာရှိအံ့နည်း။ စရတိဧဝ၊ ကျင့်သည်သာလျှင်တည်း။ အဘိပါဒက၊ အမောင်အဘိပါဒက။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ဓမ္မိကော၊ တရားစောင့်သည်။ ဟောတိစ၊ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့မင်းတရားစောင့်သည်ရှိသော်။ သဗ္ဗံရဋ္ဌံ၊ အလုံးစုံသော တိုင်းနိုင်ငံသူအပေါင်းသည်။ သုခံ၊ ချမ်းသာစွာ။ သေတိဝသတိ၊ နေရ၏။ အဘိပါဒက၊ အမောင်အဘိပါဒက။ အဟံ၊ ငါသည်။ အဓမ္မေန၊ တရားမကျင့်သဖြင့်။ အမရတ္တံ၊ နိဗ္ဗာန်ကို။ နစာပိအဘိပတ္ထယေ၊ ဆုမပန်ဆင်။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ဣမံဝါပထဝိံ၊ ဤမြေအပြင်ကိုလည်း။ ဝိဇေတုံ၊ တိုင်းနိုင်ငံပြုအံ့သောငှာ။ နဣစ္ဆာမိ၊ အလိုမရှိ။ အဘိပါဒက၊ အမောင်အဘိပါဒက။ ဣဓဣမသ္မိံလောကေ၊ ဤလောက၌။ မနုဿေသု၊ လူတို့၌။ ယံကိဉ္စိ၊ အလုံးစုံသော။ ရတနံ၊ သဝိညာဏက အဝိညာဏကဖြစ်သော ရတနာသည်။ ပိဇ္ဇတိ၊ ရှိ၏။ ဂါဝေါ၊ နွားတို့လည်းကောင်း။ ဒါသော၊ အကျွန်လည်းကောင်း။ ဟိရညဉ္စ၊ ရွှေလည်းကောင်း။ ဝတ္ထိယံ၊ ကာသိကတိုင်း၌ ဖြစ်သောအဝတ်လည်းကောင်း။ ဟရိစန္ဒနံ၊ စန္ဒကူးရွှေလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣမာနိရတနာနိ၊ ဤရတနာတို့သည်။ ဝိဇ္ဇန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ အဿိတ္ထိယောပိ၊ လေနှင့်တူသောလျင်မြန်ခြင်းရှိကုန်သော မြင်းမြတ်သော အဆင်းကိုဆောင်ကုန်သော မိန်းမတို့ကိုလည်းကောင်း။ ယဉ္စာပိရတနံ၊ အကြင်ခုနှစ်ပါးအပြားရှိသော ရတနာကိုလည်းကောင်း။ ယဉ္စာပိမဏိကံ၊ အကြင်အဘိုးများစွာထိုက်သောပတ္တမြားတုံးကိုလည်းကောင်း။ ဣမေစန္ဒသူရိယေ၊ ဤလနေတို့သည်။ အဘိပါလယန္တိ၊ စောင့်ကုန်၏။ အဘိပါဒက၊ အမောင်အဘိပါဒက။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ သိဝီနံ၊ သိဝိတိုင်းသူတို့၏။ မဇ္ဈေ၊ အလယ်၌။ ဥသဘောဝ၊ မြတ်သောမင်းသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဇာတော၊ ဖြစ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ တဿဟေတု၊ ထိုဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော ရတနာအပေါင်းဖြစ်သော စကြာဝတေမင်း၏ စည်းစိမ်ဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ ဝိသမံ၊ အညီမညွတ်သော အကျင့်ကို။ နစရေယျံ၊ မကျင့်အံ့။ အဘိပါဒက၊ အမောင်အဘိပါဒက။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ နေတာ၊ လူအများကိုနတ်ပြည်သို့ ပိုဆောင်တတ်သော။ ဟိတာ၊ လူအများ၏ စီးပွားကိုဆောင်တတ်သော။ ဥဂ္ဂတော၊ တရားကျင့်သော မင်းဟူ၍ ဇမ္ဗူကျွန်းအလုံး၌ ကျော်စောသော။ ရဋ္ဌပါလော၊ တိုင်းနိုင်ငံသူအပေါင်းကိုစောင့်ရှောက်တတ်သော။ သိဝီနံ၊ သိဝိတိုင်းကိုအစိုးရသော ရှေးမင်းမြတ်တို့၏။ ဓမ္မံ၊ အစဉ်အဆက်ဖြစ်သောတရားကို။ အပစယမာနော၊ ပူဇော်

၂၇+၂၈+ထသော။ သောအဟံ၊ ထိုငါသည်။ ဓမ္မမေဝ၊ တရားကိုသာလျှင်။ အနုဝိစိန္တယန္တော၊ ကြံဆင်ခြင်တော်မူ၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ သကစိတ္တဝသေန၊ မိမိစိတ်၏ အစွမ်းအားဖြင့်။ ဝတ္တော၊ ကျင့်အံ့။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ တဝ၊ အရှင်မင်းမြတ်၏။ ပညာ၊ ပညာတော်သည်။ တာဒိသီ၊ ထိုအရှင်မင်းမြတ်၏ အကျင့်နှင့်တူသော သဘောရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ အဒ္ဓါ၊ စင်စစ်။ တုဝံ၊ အရှင်မင်းမြတ်သည်။ စိရံ၊ မြင့်ရှည်စွာ။ ရဇ္ဇံ၊ မင်းအဖြစ်ကို။ နိစ္စံ၊ အမြဲ။ အဗျာဓံ၊ ပျက်စီးခြင်းကင်းသည်ကို။ နိဝိသံ၊ အဆိပ်ကင်းသည်ကို။ ကရိဿသိ၊ ပြုတော်မူလတ္တံ့။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ တွံ၊ အရှင်မင်းမြတ်သည်။ ယံဓမ္မံ၊ အကြင်တရားတော်ကို။ နပ္ပမဇ္ဇတိ၊ မေ့လျော့တော်မမူပေ။ ဧဝံဣမိနာကာရဏေန၊ ဤသို့သော အကြောင်းအားဖြင့်။ တေ၊ အရှင်မင်းမြတ်အား။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ အနုမောဒါမ၊ ဝမ်းမြောက်ပါကုန်၏။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ပမဇ္ဇ၊ မေ့လျော့၍။ ဣဿရော၊ အစိုးရသော။ ခတ္တိယော၊ ပြည့်ရှင်မင်းသည်။ ရဋ္ဌာ၊ တိုင်းနိုင်ငံမှ။ စဝတိ၊ ရွေ့လျော၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ မာတာပိတူသု၊ မယ်တော်ခမည်းတော်တို့၌။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ စရ၊ ကျင့်တော်မူလော။ ခတ္တိယ၊ အရှင်မင်းမြတ်။ ဣဓ၊ ဤပစ္စုပ္ပန်ဘဝ၌။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ စရိတွာန၊ ကျင့်၍။ တွံရာဇာ၊ အသင်မင်းမြတ်သည်။ သဂ္ဂံ၊ နတ်ပြည်သို့။ ဂမိဿသိ၊ လားတော်မူရလတ္တံ့။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ပုတ္တဒါရေသု၊ သားတော်သ္မီးတော် အရှင်မိဖုယားတို့၌။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ စရ၊ ကျင့်တော်မူလော။ ခတ္တိယ၊ အရှင်မင်းမြတ်။ တွံရာဇာ၊ မြတ်သောမင်းသည်။ ဣဓ၊ ဤပစ္စုပ္ပန်ဘဝ၌။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ စရိတွာန၊ ကျင့်တော်မူ၍။ သဂ္ဂံ၊ နတ်ပြည်သို့။ ဂမိဿသိ၊ လားတော်မူရ

၂၈+၂၉+ လတ္တံ့။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ တွံ၊ အရှင်မင်းကြီးသည်။ ဂါမေသုစ၊ ရွာသူတို့၌ လည်းကောင်း။ နိဂမေသုစ၊ နိဂုံးသူတို့၌ လည်းကောင်း။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ စရ၊ ကျင့်တော်မူလော။ ခတ္တိယ၊ အရှင်မင်းမြတ်။ တွံရာဇာ၊ အရှင်မင်းမြတ်သည်။ ဣဓ၊ ဤပစ္စုပ္ပန်ဘဝ၌။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ စရ၊ ကျင့်တော်မူလော။ ခတ္တိယ၊ အရှင်မင်းမြတ်။ တွံရာဇာ၊ အရှင်မင်းမြတ်သည်။ ဣဓ၊ ဤပစ္စုပ္ပန်ဘဝ၌။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ စရိတွာန၊ ကျင့်တော်မူ၍။ သဂ္ဂံ၊ နတ်ပြည်သို့။ ဂမိဿသိ၊ လားတော်မူရလတ္တံ့။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တွံ၊ အရှင်မင်းမြတ်သည်။ သမဏေသုစ၊ ရဟန်းတို့၌ လည်းကောင်း။ ဗြဟ္မဏေသုစ၊ ပုဏ္ဏားတို့၌လည်းကောင်း။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ စရ၊ ကျင့်တော်မူလော။ ခတ္တိယ၊ အရှင်မင်းမြတ်။ တွံရာဇာ၊ အရှင်မင်းမြတ်သည်။ ဣဓ၊ ဤပစ္စုပ္ပန်ဘဝ၌။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ စရိတွာန၊ ကျင့်တော်မူ၍။ သဂ္ဂံ၊ နတ်ပြည်သို့။ ဂမိဿသိ၊ လားတော်မူရလတ္တံ့။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ တွံ၊ အရှင်မင်းကြီးသည်။ မိဂပက္ခီသု၊ သားငှက်တို့၌။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ စရ၊ ကျင့်တော်မူလော။ ခတ္တိယ၊ အရှင်မင်းမြတ်။ တွံရာဇာ၊ အရှင်မင်းမြတ်သည်။ ဣဓ၊ ဤပစ္စုပ္ပန်ဘဝ၌။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ စရိတွာန၊ ကျင့်တော်မူ၍။ သဂ္ဂံ၊ နတ်ပြည်သို့။ ဂမိဿသိ၊ လားတော်မူရလတ္တံ့။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ တွံ၊ အရှင်မင်းကြီးသည်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ စရ၊ ကျင့်တော်မူလော။ သုစိဏ္ဏော၊ ကောင်းစွာကျင့်အပ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားတော်သည်။ သုခံ၊ ချမ်းသာခြင်းကို။ အာဝဟာတိ၊ ဆောင်တတ်၏။ တွံရာဇာ၊ အရှင်မင်းမြတ်သည်။ ဣဓ၊ ဤပစ္စုပ္ပန်ဘဝ၌။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ စရိတွာန၊ ကျင့်တော်မူ၍။ သဂ္ဂံ၊ နတ်ပြည်သို့။ ဂမိဿသိ၊ လားတော်မူရလတ္တံ့။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ စရိတွာန၊ ကျင့်၍။ သဗြဟ္မကာ၊ ဗြဟ္မာနှင့်တကွကုန်သော။ ဣန္ဒာဒေဝါ၊ သိကြားကာမာဝစရနတ်တို့သည်။ သုစိဏ္ဏေန၊ ကောင်းစွာကျင့်အပ်သော သုစရိုက်တရားကြောင့်။ ဒိဝံ၊ နတ်ပြည်ဗြဟ္မာ့ပြည်သို့။ ပတ္တာ၊ ရောက်ကုန်၏။ ရာဇဝ၊ မင်းမြတ်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ မာပမာဒ၊ မေ့လျော့တော်မမူလင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ ဥမ္မာဒန္တီဇာတကံ၊ ဥမ္မာဒန္တီဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

၂၉+၃၀+ ၃၊ မဟာဗောဓိပရိဗ္ဗာဇကဇာတ်။ ဗြာဟ္မဏ၊ မကောင်းမှုကိုအပပြုပြီးသောရှင်ရဟန်း။ တွံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ တရမာနရူပေါ၊ လျှင်မြန်သောသဘောရှိလျက်။ ဒဏ္ဍံ၊ တောင်ဝှေးကို။ ကိန္နုအဟာသိ၊ အဘယ်ကြောင့်ဆောင်ယူဘိသနည်း။ အဇိနံ၊ သစ်နက်ရေကို။ ကိံ အဟာသိ၊ အဘယ်ကြောင့်ဆောင်ယူဘိသနည်း။ ဆတ္တံ၊ ထီးကို။ ကိံ အဟာသိ၊ အဘယ်ကြောင့် ဆောင်ယူဘိသနည်း။ ဥပါဟနံ၊ ဘိနပ်ကို။ ကိံ အဟာသိ၊ အဘယ်ကြောင့်ဆောင်ယူဘိသနည်း။ အင်္ကုသဉ္စ၊ သပိတ်အိတ်ဆွဲသောချွန်းကောက်ကိုလည်း။ ကိံ အဟာသိ၊ အဘယ်ကြောင့် ဆောင်ယူဘိသနည်း။ ပတ္တဉ္စ၊ သပိတ်ကိုလည်း။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်ကြောင့် ဆောင်ယူဘိသနည်း။ သံဃာဋိဉ္စာပိ၊ ဒုကုဋ်ကိုလည်း။ ကိံအဟာသိ၊ အဘယ်ကြောင့်ဆောင်ယူဘိသနည်း။ တွံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ ကိန္နုဒိသံ၊ အဘယ်အရပ်မျက်နှာကိုလျှင်။ ပတ္ထယသေ၊ သွားခြင်းငှာတောင့်တတော်မူသနည်း။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တဝန္တိကေ၊ ဒါယကာမင်းမြတ်အထံ၌။ ဝသိတာနိ၊ မင်းမြတ်ကိုအမှီပြု၍နေအပ်ကုန်သော။ ယာနိဒွါဒသဝဿာနိ၊ အကြင်တစ်ဆယ့်နှစ်နှစ်တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဧတာနိဒွါဒသဝဿာနိ၊ ထိုတစ်ဆယ့်နှစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ပိင်္ဂလေန၊ ပိင်္ဂလအမည်ရှိသော်။ သောဏေန၊ အရှင်မင်းမြတ်၏ ခွေးတော်သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ အဘိကူဇိတံ၊ ပြင်းထန်စွာဟောင်ဘူးသည်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ နာဘိဇာနာမိ၊ မသိစဘူး။ မံပတိ၊ ငါ၏ကိုယ်တွင်း၌။ သဘရိယဿ၊ မိဖုယားနှင့်တကွ။ ဝီတသဒ္ဓဿ၊ သဒ္ဓါကြည်ညိုခြင်းကင်းသော။ တဝ၊ အရှင်မင်းမြတ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ သွာယံသောအယံသုနခေါ၊ ထိုခွေးတော်ပိင်္ဂလသည်။ သုက္ကဒါဋ္ဌံ၊ ဖြူသော အစွယ်လေးချောင်းကို။ ဝိဒံသယံ၊ ဘော်ပြလျက်။ ဒိတ္တောဝ၊ ဆုံးမဘိသကဲ့သို့။ မံ၊ ငါ့ကို။ နဒတိ၊ ပြင်းစွာဟောင်၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ မကောင်းမှုကို အပပြုပြီးသော အရှင်မြတ်။ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဒေါသံ၊ အပြစ်ကို။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းဖြင့်။ ဘာသသိ၊ ဆိုတော်မူ၏။ တထာ၊ ထိုအရှင်ဘုရားဆိုတော်မူတိုင်း။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဧသဧသောဒေါသော၊ သတ်ပေတော့ဟူ၍စေခြင်းဟူသော ဤအပြစ်ကို။ ကတော၊ ပြုအပ်သည်။ အဟု၊ ဖြစ်ချေ၏။ ဧသဧသောအဟံပန၊ ဤသို့ဗောဓိပရိဗိုဇ်ကို သတ်ပေတော့ဟူ၍ စေမိသော အပြစ်ရှိသော အကျွန်ုပ်သည်ကား။ ဘိယျော၊ အတိုင်းထက်အလွန်။ ပသီဒါမိ၊ ယခုကြည်ညိုမှလပါပြီ။ ဗြဟ္မဏ၊ မကောင်းမှုကိုအပပြုပြီးသော အရှင်မြတ်။ ဝသ၊ ဤတွင်သာနေတော်မူပါလော။ မာဂမာ၊ တစ်ပါးသော အရပ်သို့ ကြွတော်မမူပါလင့်။

၃၀+၃၁+ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ပုရေ၊ ရှေးအခါ၌။ တယာ၊ သင်မင်းမြတ်သည်။ မမ၊ ငါအား။ ဒိန္နော၊ လှူအပ်သော။ ဩဒနော၊ ဆွမ်းသည်။ သဗ္ဗေဿာတော၊ အလုံးစုံဖြူသည်။ အာသိ၊ ဖြစ်၏။ တတောပိ၊ ထိုနောင်မှလည်း။ သဗလော၊ ကြောင်ကျားသည်။ အဟု၊ ဖြစ်ပြီ။ ဣဒါနိ၊ ယခုတစ်မူကား။ သဗ္ဗလောဟိတကော၊ လုံးစုံနီသည်။ ဇာတော၊ ဖြစ်၏။ ဣဒါနိ၊ ယခုတစ်မူကား။ သဗ္ဗလောဟိတကော၊ အလုံးစုံနီသည်။ ဇာတော၊ ဖြစ်၏။ ဣဒါနိ၊ ယခု။ မမ၊ ငါအား။ ပက္ကမိတုံ၊ အရပ်တစ်ပါးသို့သွားအံ့သောငှာ။ ကာလော၊ အခါသင့်ပြီ။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ပုရေ၊ ရှေးအခါ၌။ မမ၊ ငါ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ပညတ္တံ၊ ခင်းအပ်သော။ အာသနံ၊ နေရာသည်။ အဗ္ဘန္တရံ၊ ထီးဖြူဆောင်သော ရာဇပလ္လင်ဟုဆိုအပ်သော အတွင်းတော်၌။ အာသိ၊ ဖြစ်၏။ တတော၊ ထိုနောင်မှ။ မဇ္ဈေ၊ လှေကားတော်ဦးဟုဆိုအပ်သော အလယ်၌။ အာသိ၊ ဖြစ်၏။ တတော၊ ထိုနောင်မှ။ ဗဟိ၊ အပြင်၌။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နဒ္ဓမနာ၊ လည်ဆစ်ကိုကိုင်၍ နှင်ထုတ်ခြင်းကို။ ပုရာဟောတိ၊ မဖြစ်မိခင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ သယမေဝ၊ အလိုလိုသာလျှင်။ ဝဇာမိ၊ သွားတော့အံ့။ အနောဒကံ၊ ရေမရှိသော။ ဥဒပါနံ၊ ရေတွင်းကို။ နသေဝေယျဣဝ၊ မမှီဝဲရာသကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဝီတသဒ္ဓံ၊ ကြည်ညိုခြင်းကင်းသောသူကို။ နသေဝေယျ၊ မမှီဝဲရာ။ နံ၊ ထိုရေမရှိသော ရေတွင်းကို။ သစေပိအနုခဏေ၊ အကယ်၍လည်းယက်ရာတူးရာသေး၏။ တတာပိ၊ ထိုသို့တူးငြားယက်ငြားသော်လည်း။ ဝါရိ၊ ရေသည်။ ကဒ္ဒမဂန္ဓိကံ၊ ညွှန်စော်နံသည်။ ဘဝေယျ၊ ဖြစ်ရာ၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဥဒကတ္ထိကော၊ ရေကိုအလိုရှိသောသူသည်။ ရဟဒံ၊ နက်စွာသောရေအိုင်ကြီးသို့။ ပတွာ၊ ရောက်၍။ ပသန္နံ၊ ကြည်လင်သောရေကို။ ပယိရူပါသေယျဣဝ၊ မှီဝဲသုံးဆောင်ရာသကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသောသူသည်။ ပသန္နမေဝ၊ မိမိအားကြည်ညိုသောသူကိုသာလျှင်။ သေဝေယျ၊ ပေါင်းဘော်မှီဝဲရာ၏။ အပ္ပသန္န၊ မိမိအားမသဒ္ဓါမကြည်ညိုသောသူကို။ ဝိဝဇ္ဇယေ၊ ရှောင်လွဲခွါရဲရာ၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဘဇန္တံ၊ မိမိကိုမှီဝဲဆည်းကပ်သော။ ပုရိသံ၊ မိမိစီးပွားချမ်းသာကို အလိုရှိသော ယောက်ျားကို။ ဘဇေ၊ မှီဝဲဆည်းကပ်ရာ၏။ အဘဇန္တံ၊ မိမိကိုမမှီဝဲမဆည်းကပ်သောရန်သူကို။ နဘဇယေ၊ မမှီဝဲမဆည်းကပ်ရာ။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဘဇန္တံ၊ မိမိကိုမှီဝဲဆည်းကပ်သော မိတ်ခင်ပွန်းဖြစ်သောသူကို။ နဘဇတိ၊ မမှီဝဲမဆည်းကပ်။ သော၊ ထိုသူသည်။ အသပ္ပုရိသဓမ္မော၊ သူယုတ်မာတို့၏ အကျင့်ရှိသောသူမည်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ သာခဿိတော၊ သစ်ခက်ကိုမှီသော။ မိဂေါယထာ၊ မျောက်ကဲ့သို့။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဘဇန္တံ၊

၃၁+၃၂+မိမိကိုဆည်းကပ်သောသူကို။ နဘဇတိ၊ မဆည်းကပ်။ သေဝမာနံ၊ မိမိကိုမှီဝဲသောသူကို။ နသေဝတိ၊ မမှီဝဲ။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ မနုဿပါပိဋ္ဌော၊ အလွန်ယုတ်မာသောသူမည်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ အစ္စာဘိက္ခဏသံသဂ္ဂါ၊ မပြတ်ပေါင်းဘော်လွန်ခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ အဿမောသရဏေနစ၊ မပေါင်းဘော်ခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ အကာလေ၊ မလျောက်ပတ်သောကာလ၌။ ယာစနာယစ၊ ချစ်မြတ်နိုးသော ဥစ္စာကိုတောင်းခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ ယာစနာယစ၊ ချစ်မြတ်နိုးသော ဥစ္စာကိုတောင်းခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ ဧတေနကာရဏေန၊ ထိုဆိုအပ်ပြီးသော အကြောင်းကြောင့်။ မိတ္တာ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့သည်။ ဇိရန္တိ၊ ဆွေးမြေ့ပျက်စီးကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ အဘိက္ခဏံ၊ အစဉ်မပြတ်။ နဂစ္ဆေ၊ မဆည်းကပ်ရာ။ စိရာစိရံ၊ အလွန်မြင့်ရှည်စွာလည်း။ နစဂစ္ဆေ၊ မဆည်းကပ်ဘဲမနေရာ။ ကာလေန၊ လျောက်ပတ်သော ကာလ၌။ ယာစံ၊ တောင်းအပ်သော ဥစ္စာကို။ ယာစေယျ၊ တောင်းရာ၏။ ဧဝံဣမိနာပကာရေန၊ ဤသို့သောအပြားအားဖြင့်။ စရမာနေ၊ ကျင့်သည်ရှိသော်။ မိတ္တာ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့သည်။ နဇိယျရေ၊ မဆွေးမြေ့မပျက်စီးကုန်။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ အတိစိရံ၊ အလွန်ကြာမြင့်စွာ။ နိဝါသေန၊ နေခြင်းကြောင့်။ ပိယော၊ ချစ်မြတ်နိုးသောသူသည်။ အပ္ပိယော၊ မုန်းသောသူသည်။ ဘဝတိ၊ ဖြစ်တတ်ချေ၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ တေ၊ သင်မင်းမြတ်၏။ အပ္ပိယာ၊ မုန်းတော်မမူသည်။ ပုရာဟောမ၊ မဖြစ်ကုန်မီ။ တံ၊ သင်မင်းမြတ်ကို။ အာမန္တခေါ၊ ပန်ကြား၍သာလျှင်။ ဂစ္ဆာမ၊ သွားပါကုန်အံ့။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဝံဣမိနာပကာရေန၊ ဤသို့သော အပြားအားဖြင့်။ တေ၊ အရှင်ဘုရားအား။ ယာစမာနာနံ၊ တောင်းပန်အပ်သော အကျွန်ုပ်တို့၏။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ချီခြင်းကို။ တွံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ နာဝဗုဇ္ဈသိ၊ သိတော်မမူငြားအံ့။ ပရိစာရိကာနံသတ္တာနံ၊ အလုပ်အကျွေး ပစ္စည်းဒါယကာ ဖြစ်ကုန်သော။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ ဝစနံ၊ လျှောက်ထားတောင်းပန်သော စကားကို။ နကရောသိ၊ နာယူတော်မမူသည်ဖြစ်ငြားအံ။ ဧဝံ၊ ဤသို့နာယူတော်မမူသည်ရှိသော်။ တံ၊ အရှင်ဘုရားကို။ အဘိယာစာမ၊ အထူးတောင်းပန်ပါကုန်ဦးအံ့။ ပုနပရိယာယံ၊ ဤနေပြည်တော်သို့ တစ်ဖန်ပြန်လည်တော်မူခြင်းငှာ အလှည့်ကို။ ကယိရာသိ၊ ပြုတော်မူပါဦးလော။ ရဋ္ဌဝဍ္ဎနဝ၊ တိုင်းနိုင်ငံသူ ရှင်လူအများကို ပွားစေတော်မူတတ်သော။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တုယှံဝါပိ၊ သင်မင်းမြတ်အားလည်းကောင်း။ မယှံဝါပိ၊ ငါအားလည်းကောင်း။ ဧဝံပိဟရတံ၊ ဤသို့ကွေးကွင်၍ နေကြလတ္တံ့ကုန်သော။ နောအမှာကံ၊ ငါတို့အား။ အန္တရာ

၃၂+၃၃+ ယော၊ အန္တရာယ်သည်။ နဟေဿတိစေ၊ မဖြစ်ပါငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့အနန္တရာယ်မဖြစ်ကြပါသည်ရှိသော်။ အဟောရတ္တာနံ၊ နေ့ညဉ့်တို့၏။ အစ္စယေ၊ လွန်ခြင်းသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ အပ္ပေဝနာမပေဿမ၊ မြင်ရကုန်ငြားအံ့လည်း မသိ။ အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ လောကော၊ လောကသည်။ သံဂတျာစ၊ ခြောက်းပါးသော အမျိုးသားတို့တွင် တစ်ပါးပါးသော အမျိုးသို့ရောက်သဖြင့်လည်းကောင်း။ ဘာဝါယ၊ သဘောအားဖြင့်လည်းကောင်း။ အနုဝတ္တတိ၊ ချမ်းသာခြင်းဆင်းရဲခြင်းသို့ရောက်၏။ အကာမာ၊ အလိုမရှိသဖြင့်။ အကရဏီယံဝါ၊ မကောင်းမှုကိုလည်းကောင်း။ ကရဏီယံဝါပိ၊ ကောင်းမှုကိုလည်းကောင်း။ ကုဗ္ဗတိ၊ ပြု၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တွံ၊ သင်ဒါယကာသည်။ ဝဒတိ၊ ဆို၏။ အယံ၊ ဤစကားသည်။ တဝ၊ သင်၏။ ဥဒီရဏာစေ၊ စကားဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံသန္တေ၊ ဤသို့သင့်စကားဖြစ်သည်ရှိသော်။ ကောနာမ၊ အဘယ်မည်သော သတ္တဝါသည်။ ပါပနေ၊ မကောင်းမှုဖြင့်။ လိမ္ပတိ၊ လိမ်းကျံမည်နည်း။ အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ တဝ၊ သင်၏။ သောအတ္ထောစ၊ ထိုအဟေတုကဝါဒဟုဆိုအပ်သော အနက်သည်လည်းကောင်း။ သောဓမ္မောစ၊ ထိုအနက်ကိုပြတတ်သော သဒ္ဒါသည်လည်းကောင်း။ ကလျာဏော၊ ကောင်းမြတ်သည်။ ဟောတိစေ၊ ဖြစ်ငြားအံ့။ ပါပကော၊ ယုတ်မာသည်။ နစဟောတိစေ၊ မဖြစ်ငြားအံ့။ ဘောတော၊ သင်ဒါယကာ၏။ ဝစနံ၊ အကြောင်းမရှိဘဲသတ္တဝါတို့သည်ဆင်းရဲချမ်းသာကိုခံရကုန်၏ ဟူသောစကားသည်။ သစ္စံစေ၊ မှန်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့မှန်သည်ရှိသော်။ မယာ၊ ငါသည်။ ဝါနရော၊ မျောက်ကို။ သုဟတော၊ သတ်အပ်သည် ကောင်းပါတကား။ ဟိသစ္စံ၊ မျောက်ကိုသတ်အပ်သည်ကားကောင်းစွဟူ၍ ဆိုအပ်သောငါစကားသည်မှန်၏။ ဝါဒေါ၊ အယူဝါဒသည်။ တာဒိသော၊ ထိုငါပြုသောအမှုနှင့်တူသော သဘောရှိ၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ မမ၊ ငါအား။ ဂရဟမာနေ၊ ကဲ့ရဲ့မိသော အပြစ်ကို။ ဝိဇာနိယာစေ၊ သိသည်ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့သိသည်ရှိသော်။ မံ၊ ငါ့ကို။ တွံ၊ သင်ဒါယကာသည်။ နဂရဟေယျာသိ၊ မကဲ့ရဲ့ရာ။ အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ သဗ္ဗလောကဿ၊ အလုံးစုံသော သတ္တဝါ၏။ ဇီဝိတဉ္စ၊ အသက်မွေးခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဣဒ္ဓိဗျသနဘာဝဉ္စ၊ တန်ခိုးပြည့်စုံခြင်းပျက်စီးခြင်း အပြစ်ကိုလည်းကောင်း။ ကလျာဏပါပကံ၊ ကောင်းမကောင်း

၃၃+၃၄+သော။ ကမ္မဉ္စ၊ ကုသိုလ်အကုသိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ ဣဿရော၊ ဗြဟ္မာဗိဿနိုးအစိုးရသောသူသည်။ သစေကုပ္ပေတိ၊ အကယ်၍ စီရင်သည်ဖြစ်အံ့။ ဧဝံသန္တေ၊ ဤသို့ဗြဟ္မာဗိဿနိုးအစိုးရသော သူစီရင်သည်ရှိသော်။ ပုရိသော၊ သတ္တဝါသည်။ နိဒ္ဒေသကာရီ၊ ညွှန်ပြစီရင်သည်ကိုသာပြုလေ့ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပါပေန၊ မကောင်းမှုဖြင့်။ နလိမ္ပိတိ၊ မလိမ်းကျံပါတကား။ ဣဿရော၊ ဗြဟ္မာဗိဿနိုးအစိုးရသောသူသည်သာ။ တေန၊ ထိုမကောင်းမှုဖြင့်။ လိမ္မတိ၊ လိမ်းကျံလူးကပ်ပါလေသည်တကား။ အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ တဝ၊ သင်၏။ သောတာဒိသော၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ အတ္ထောစ၊ ဗြဟ္မာဗိဿနိုးအစိုးရသောသူတန်ဆင်းစီရင်၏ ဟူသောအနက်သည် လည်းကောင်း။ ဓမ္မောစ၊ ထိုအနက်ကိုပြတတ်သော သဒ္ဒါသည်လည်းကောင်း။ ကလျာဏော၊ ကောင်းမြတ်သည်။ ဟောတိစေ၊ ဖြစ်ငြားအံ့။ ပါပကော၊ ယုတ်မာသည်။ နစဟောတိစ၊ မဖြစ်ငြားအံ့။ ဘောတော၊ သင်ဒါယကာ၏။ ဝစနံ၊ မှန်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့မှန်သည်ရှိသော်။ မယာ၊ ငါသည်။ ဝါနရော၊ မျောက်ကို။ သုဟတော၊ သတ်အပ်သည်ကောင်းစွတကား။ ဟိသစ္စံ၊ မျောက်ကိုသတ်အပ်သည်ကောင်းစွတကားဟူ၍ ဆိုအပ်သော စကားသည်မှန်၏။ အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ ဟိယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ဘောတော၊ သင်ဒါယကာ၏။ ဝါဒေါ၊ ဝါဒသည်။ တာဒိသော၊ ထိုငါပြုသောအမှုနှင့်တူသောသဘောရှိ၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ မမ၊ ငါအား။ စောဒိယမာနေ၊ ကဲ့ရဲ့သည်ရှိသော်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဝါဒဿ၊ အယူဝါဒအား။ အပရာဓံ၊ ကဲ့ရဲ့မိသော အပြစ်ကို။ ဝိဇာနိယာစေ၊ သိငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့သိသည်ရှိသော်။ မံ၊ ငါ့ကို။ တွံ၊ သင်သည်။ နဂရဟေယျာသိ၊ မကဲ့ရဲ့ရာ။ အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ ပုဗ္ဗေကတဟေတု၊ ရှေးဘဝ၌ ပြုအပ်သော ကံကြောင့်သာလျှင်။ လောကော၊ သတ္တဝါသည်။ သုခဒုက္ခံ၊ ချမ်းသာဆင်းရဲခြင်းသို့။ သစေနိဂစ္ဆတိ၊ အကယ်၍ ရောက်အံ့။ တေန၊ ထိုသတ္တဝါသည်။ ပေါရာဏကံ၊ ရှေး၌ဖြစ်သော။ ယံပါပံ၊ အကြင်မကောင်းမှုကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်ပြီ။ ဧသော၊ ဤသတ္တဝါသည်။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ တံဣဏံတမှာဣဏမှာ၊ ထိုကြွေးဟောင်းမှ။ သစေမုစ္စတေ၊ အကယ်၍ လွတ်သည်ဖြစ်အံ့။ ဧဝံသန္တေ၊ ဤသို့လွတ်သည်ရှိသော်။ သောသတ္တော၊ ထိုသတ္တဝါသည်ည။ ပေါရာဏကံပေါရာဏကာ၊ ရှေးမကောင်းမှုတည်းဟူသော ကြွေးဟောင်းမှ။ မုစ္စတိယထာ၊ လွတ်သကဲ့သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထို့အတူ။ မမပိ၊ ငါအားလည်း။ ဣဏမောက္ခော၊ ကြွေးမှလွတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ကောနာမ

၃၄+၃၅+ ဥဂ္ဂစ္ဆန္တေ၊ တက်လတ်သော်။ အညော၊ ငါမှတစ်ပါးသော။ တေ၊ သင်အား။ သောတ္ထိကတ္တာ၊ ချမ်းသာခြင်းကိုပြုတတ်သော။ ဒွိပဒေါ၊ အခြေနှစ်ချောင်းရှိသော။ ကောနရော၊ အဘယ်မင်းသည်။ အတ္ထိနု၊ ရှိပါသနည်း။ နရိန္ဒ၊ လူများသေဌ်နင်းပြည့်ရှင်မင်း။ တွံနု၊ အရှင်မင်းမြတ်သည်လျှင်။ သေဋ္ဌော၊ မင်းတကာတို့ထက်မြတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ တွံ၊ အရှင်မင်းမြတ်သည်လျှင်။ အနုတ္တရော၊ ပြိုင်တုဘက်ကင်းမြတ်သော မင်းသည်။ အသိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ တွံ၊ အရှင်မင်းမြတ်သည်လျှင်။ ဓမ္မဂူ၊ အဆုံးအဖြတ်တရားအစဉ်အဆက်တရားသုစရိုက်တရားတို့ကိုလုံခြုံစေတော်မူတတ်၏။ တွံ၊ အရှင်မင်းမြတ်သည်လျှင်။ ဓမ္မဝိဒူ၊ တရားကိုသိတော်မူပေ၏။ တွံ၊ အရှင်မင်းမြတ်သည်လျှင်။ သုမေဓော၊ ကောင်းသောပညာရှိတော်မူ၏။ သောတွံ၊ ထိုအရှင်မင်းမြတ်သည်လျှင်။ ဓမ္မဂူတ္တော၊ တရားကိုစောင့်ရှောက်တော်မူတတ်၏။ ဓမ္မပါလ၊ တရားစောင့်တော်မူသော အရှင်မင်းမြတ်။ တွံ၊ အရှင်မင်းမြတ်သည်။ စိရမေဝဇိဝ၊ သက်တော်ရှည်သည်သာလျှင်ဖြစ်သော။ တွံ၊ အရှင်မင်းမြတ်သည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်း။ ဒေသယ၊ ဟောတော်မူပါလော။ အဘိပါဒက၊ အမောင်အဘိပါဒက။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ မံ၊ ငါ့ကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ဣင်္ဃ၊ တောင်းပန်တိုက်တွန်း၏။ တံတသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ တေ၊ သင်အား။ သတံသန္တေဟိ၊ ဘုရားအစရှိသော သူတော်ကောင်းတို့သည်။ အာသေဝိတံ၊ မှီဝဲတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်သည်။ ဒေသယိဿာမိ၊ ဟောအံ့။ တွံ၊ သင်သည်။ မမ၊ ငါ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏောဟိ၊ နာလော။ အဘိပါဒက၊ အမောင်အဘိပါဒက။ ဓမ္မရူစီ၊ အကုသိုလ်တရားကိုပတ်၍ ကုသိုလ်တရားကို နှစ်သက်တတ်သော။ ရာဇဝ၊ ပြည့်ရှင်မင်းသည်။ သာဓု၊ ကောင်း၏။ ပညာဝါ၊ ပညာရှိသော။ နရော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သာဓု၊ ကောင်း၏။ မိတ္တာနံ၊ ကောင်း၏။ ပါပဿ၊ မကောင်းမှုကို။ အကရံ၊ မပြုမကျင့်ခြင်းသည်။ သုခံ၊ နောက်အခါချမ်းသာ စံရအံ့သော အကြောင်းတည်း။ အဘိပါဒက၊ အမောင်အဘိပါဒက။ အက္ကောဓနဿ၊ အမျက်ထွက်ခြင်းကင်းသော။ ဋ္ဌိတဓမ္မဿ၊ သုံးပါးသော တရား၌လည်းကောင်း။ ရာဇိနော၊ လူတို့သည်။ သီတစ္ဆာယာယ၊ သားသမီးမယားဆွေမျိုးသားချင်းမိတ်ဆွေခင်ပွန်းတို့၏ ချမ်းမြေ့သာယာသော အရိပ်ဖြင့်။ သံဃရေ၊ မိမိတို့၏ အိမ်၌။ သုခံ၊ ချမ်းသာစွာ။ အာသေထ၊ နေရကုန်၏။ သမ္မအဘိပါဒက၊ အရွယ်တူအဘိပါဒက။ အသ

၃၅+၃၆+ဖြင့်။ လောကသ္မိံ၊ သတ္တဝါအပေါင်းသည်။ ဥစ္ဆိဇ္ဇမာနေ၊ ပြတ်သည်ရှိသော်။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ အဘယ်သူသည်။ ပါပေန၊ မကောင်းမှုဖြင့်။ လိမ္ပတိ၊ လိမ်းကျံလိမ့်မည်နည်း။ အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ သောတာဒိသော၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ အတ္ထောစ၊ ဥစ္ဆေဒဝါဒဟူသော အနက်သည်လည်းကောင်း။ ဓမ္မောစ၊ အနက်ကိုပြတတ်သော သဒ္ဒါသည်လည်းကောင်း။ ကလျာဏောစေ၊ ကောင်းငြားအံ့။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာသည်။ နစဟောတိစ၊ မဖြစ်ငြားအံ့။ ဘောတော၊ ဒါယကာ၏။ ဝစနံ၊ သတ္တဝါသည်သေလွန်သည်မှ နောက်၌ ပြတ်လေတော့သည် ဟူသော စကားသည်။ သစ္စံစေ၊ မှန်ငြားအံ့။ မယာ၊ ငါသည်။ ဝါနရော၊ မျောက်ကို။ သုဟတော၊ သတ်အပ်သည်ကားသည်မှန်၏။ အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ ဟိယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ဘောတော၊ ဒါယကာ၏။ ဝါဒေါ၊ အယူသည်။ တာဒိသော၊ ထိုငါပြုသော အမှုနှင့်တူသော သဘောရှိ၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ မမ၊ ငါအား။ ဂါရယှမာနေ၊ ကဲ့ရဲ့သည်ရှိသော်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဝါဒဿ၊ အယူဝါဒအား။ အပရာဓံ၊ ကဲ့ရဲ့သည်ရှိသော်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဝါဒဿ၊ အယူဝါဒအား။ အပရာဓံ၊ ကဲ့ရဲ့မိသောအပြစ်ကို။ ဝိဇာနိယာစေ၊ သိငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့သိသည်ရှိသော်။ တွံ၊ သင်သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ နဂရဟေယျသိ၊ မကဲ့ရဲ့လေရာ။ အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ လောကေ၊ လောက၌။ ဗာလာ၊ ပညာမရှိဘဲလျက်။ ပဏ္ဍိတမာနိနော၊ မိမိကိုယ်ကိုငါပညာရှိဟုထင်မှတ်ကုန်သော။ ခတ္တိဗီဇာ၊ မိဘဟူသောမျိုးစေ့ကိုဖျက်ဆီးအပ်၏ ဟူအယူရှိကုန်သောသူတို့သည်။ တာဒိသော၊ ထိုသို့မိဘစသည်တို့ကိုသတ်သင့်သော သဘောရှိသော။ အတ္ထော၊ မိမိအလိုသည်။ သိယစေ၊ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ မာတရံပိ၊ အမိကိုလည်းကောင်း။ ပိတရံပိ၊ အဘကိုလည်းကောင်း။ ဟညေ၊ သတ်ရာ၏။ အထော၊ ထိုမှတစ်ပါး။ ဇေဋ္ဌံပိ၊ အစ်ကိုကိုလည်းကောင်း။ ဟနေယျ၊ သတ်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟု၊ ဆိုကုန်၏။ နေသံ၊ ထိုခတ္တဗီဇဆရာတို့တွင်။ တွံပိ၊ သင်သည်လည်း။ အညတရော၊ တစ်ယောက်ပင်တကား။ အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ ဟိယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ မိတ္တဒုဗ္ဘော၊ အဆွေခင်ပွန်းပြစ်မှားသောသူသည်။ ပါပကော၊ ယုတ်မာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ယဿရုက္ခဿ၊ အကြင်သစ်ပင်၏။ ဆာယာယံ၊ အရိပ်၌။ နိသီဒေယျဝါ၊ နေမူလည်းနေဘူးငြားအံ့။ သယေယျဝါ၊ အိပ်မူလည်းအိပ်ဘူးငြားအံ့။ တဿ၊ ထိုသစ်ပင်၏။ သာခံ၊ သစ်ခက်သစ်ရွက်ကို။ နဘိေဉ္ဇယျ၊ မချိုးမဖျက်

၃၆+၃၇+ရာ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ အာစရိယာ၊ ဆရာတို့သည်။ ဝဏ္ဏယန္တိ၊ ခြီးမွမ်းတော်မူကုန်၏။ တွံပန၊ သင်သည်ကမူကား။ အတ္ထေ၊ အလိုသည်။ သမုပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သမူလံအပိ၊ အမြစ်နှင့်တကွပင်သော်လည်း။ အဗ္ဘုဟေ၊ နှုတ်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေသိ၊ ဆို၏။ အထ၊ ထိုသို့သင်ဆိုတိုင်းပြုသင့်သည်ရှိသော်။ မေ၊ ငါအား။ သံဗလေနာပိ၊ ရိက္ခာဖြင့်လည်း။ အတ္ထော၊ အလိုရှိရကား။ မယာ၊ ငါသည်။ ဝါနရော၊ မျောက်ကို။ သုဟတော၊ သတ်အပ်သည်ကောင်းစွတကား။ အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ သောတာဒိသော၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ အတ္ထောစ၊ အလိုရှိသော်မိဘကိုပင်သော်လည်းသတ်အပ်၏ ဟူသောအနက်သည်လည်းကောင်း။ ဓမ္မောစ၊ အနက်ကိုပြတတ်သော သဒ္ဒါသည်လည်းကောင်း။ ကလျာဏောစ၊ ကောင်းငြားအံ့။ ပါပကော၊ ယုတ်မာသည်။ နစဟောတိစေ၊ မဖြစ်ငြားအံ့။ ဘောတော၊ ဒါယကာ၏။ ဝစနံ၊ စကားသည်။ သစ္စံစေ၊ မှန်ငြားအံ့။ မယာ၊ ငါသည်။ ဝါနရော၊ မျောက်ကို။ သုဟတော၊ သတ်အပ်သည်ကောင်းစွ။ အာဝသော၊ ဒါယကာ။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ ဘောတော၊ ဒါယကာ၏။ ဝါဒေါ၊ အယူဝါဒသည်။ တာဒိသော၊ ထိုငါပြုသော အမှုနှင့်တူသည်။ ဟိယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ မမ၊ ငါအား။ စောဒိယမာနေ၊ ကဲ့ရဲ့သည့်ရှိသော်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဝါဒဿ၊ အယူဝါဒအား။ အပရာဓံ၊ ကဲ့ရဲ့သောအပြစ်ကို။ ဝိဇာနိယာစေ၊ သိငြားအံ့။ မံ၊ ငါ့ကို။ နဂရဟေယျာသိ၊ မကဲ့ရဲ့ရာ။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ အဟေတုကဝါဒေါ၊ အကြောင်းမရှိဟုအယူရှိသော။ ယောပုရိသောစ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်းကောင်း။ ဣဿရကုတ္တိကော၊ ဗြဟ္မာဗိဿနိုးအစိုးရသော သူဖန်ဆင်းစီရင်သည်ဟု အယူရှိသော။ ယောပုရိသောစ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်းကောင်း။ ပုဗ္ဗေကတီ၊ ရှေးဘဝ၌ ပြုအပ်သောကံကြောင့်သာချမ်းသာဆင်းရဲဖြစ်၏ ဟုအယူရှိသော။ ယောပုရိသောစ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်းကောင်း။ ဥစ္ဆေဒီ၊ သေသည်မှနောက်၌ သတ္တဝါသည် မဖြစ်ပြီပြတ်လေတော့သည် ဟုအယူဝါဒရှိသော။ ယောပုရိသောစ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်းကောင်း။ ခတ္တိဗီဇော၊ ခတ္တိဗီဇအယူရှိသော။ ယောနရောစ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်းကောင်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ လောကေ၊ လောက၌။ ဧတေဧတာဒိသာ၊ ထိုသို့သဘောရှိကုန်သော။ အသပ္ပုရိသာ၊ သူတော်မဟုတ်သူယုတ်တို့သည်။ ဗာလာ၊ ပညာမရှိကုန်ဘဲလျက်။ ပဏ္ဍိတမာနိနော၊ မိမိကိုယ်ကိုငါပညာရှိဟုထင်မှတ်ကြကုန်၏။ တာဒိသော၊ ထိုသို့သဘောရှိသောသူယုတ်မာသည်။ ပါပံ၊ မကောင်းမှုကို။ ကရေယျ

၃၇+၃၈+မိမိလည်းပြုရာ၏။ အထော၊ ထိုမှတစ်ဆင့်။ အညမ္ပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း။ ကာရယေ၊ ပြုစေရာ၏။ အသုပ္ပုရိသသံသဂ္ဂေါ၊ သူတော်မဟုတ်သူယုတ်မာနှင့်ပေါင်းဘော်သောသူသည်။ ဒုက္ခက္ခန္ဓော၊ ဆင်းရဲအစုကိုခံရ၏။ ကဋုကုဒြယော၊ ပြင်းထန်ပူပန်သောမကောင်းကျိုးကိုရ၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးကာလ၌။ ဝကော၊ သားရဲသည်။ ဥရမ္ဘရူပေန၊ ဆိတ်အသွင်ဖြင့်။ အသံကိတော၊ ရွံ့ရှာခြင်းကင်းသည်ဖြစ်၏။ အဇယူတံ၊ ဆိတ်အပေါင်းသို့။ ဥပေတိ၊ ကပ်၏။ ဥရဏိံ၊ သတ်ပုတ်ညှဉ်းဆဲသော်လည်းမမြည်တတ်သောကြောင့် ဥရဏီအမည်ရှိသော။ အဇိကဉ္စ၊ ဆိတ်မကိုလည်းကောင်း။ အဇဉ္စ၊ ဆိတ်ဖိုကိုလည်းကောင်း။ တန္တွာ၊ သတ်၍။ ဥတြသယိတွာ၊ ဆိတ်အပေါင်းကိုထိတ်လန့်စေ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်သို့။ ကာမံ၊ ပြေးသွားလို၏။ တေန၊ ထိုသွားလိုရာအရပ်သို့။ ပလေတိ၊ ပြေးသွားလေ၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တတာဝိဓေ၊ ထိုသို့ ဆိတ်ယောင်ဆောင်သဖြင့် ဆိတ်အပေါင်းကို သတ်၍စားတတ်သော သားရဲနှင့်တူသော သဘာရှိကုန်သော။ ဧကေ၊ အချို့ကုန်သော။ သမဏဗြဟ္မဏာ၊ ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့သည်။ ဆဒနံကတွာ၊ ရဟန်းယောင်ဆောင်၍။ မနုဿေ၊ လူတို့ကို။ ဝဉ္စယန္တိ၊ လှည့်စားတတ်ကုန်၏။ ကိံ ဆဒနံကရောန္တိ၊ အဘယ်သို့ ရဟန်းယောင်ဆောင်ကြကုန်သနည်းဟူမူကား။ အနာသကာ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော အစာအာဟာရကိုမစားဟန်ပြုကြကုန်၏။ တဏ္ဍိလသေယျကာစ၊ မြေ၌အိပ်ဟန်လည်းပြုကြကုန်၏။ ရဇောဇလ္လံ၊ မြူအညစ်အကြေးကို။ ဓာရယန္တိ၊ ဆောင်ကြကုန်၏။ ဥတ္တုဋိ ကပ္ပဓာနံ၊ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်၍ အားထုတ်ခြင်းလုံ့လကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကြကုန်၏။ ပရိယာယဘတ္တဉ္စ၊ ခုနစ်ရက်တစ်ကြိမ် တစ်ဆယ်ရက်တစ်ကြိမ်တင်လဲကိုစားခြင်းဟုဆိုအပ်သော အလှည့်အားဖြင့်စားဟန်ကိုလည်း။ ကရောန္တိ၊ ပြုကြကုန်၏။ အပါနကတ္တာ၊ ရေမသောက်ဟန်ပြုကြကုန်၏။ ပါပါစာရာ၊ ယုတ်မာသော အကျင့်ရှိကုန်လျက်။ အရဟန္တော၊ ငါကိုရဟန္တာလည်းဟူ၍။ ဝဒါနာ၊ ပြောဆိုကြကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဆဒနံကရောန္တိ၊ ရဟန်းယောင်ဆောင်ကြကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ လောကေ၊ လောက၌။ ဗလာ၊ မလိမ္မာကုန်ဘဲလျက်။ ပဏ္ဍိတမာနိနော၊ မိမိကိုယ်ကိုငါပညာရှိဟူ၍ ထင်မှတ်ကြကုန်သော။ ဧတေပုဂ္ဂလာ၊ ဆိုပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ အသုပ္ပုရိသာ၊ သူတော်မဟုတ် သူယုတ်တို့တည်း။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တာဒိသော၊ ထိုသို့သဘောရှိသောသူယုတ်မာသည်။ ပါပံ၊ မကောင်းမှုကို။ ကရေယျ၊ မိမိသော်လည်းပြုရာ၏။ အတော၊ ထိုမှတစ်ဆင့်။ အညမ္ပိ၊ တစ်ပါးသောသူကိုလည်း

၃၈+၃၉+ ကရေယေ၊ ပြုစေရာ၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ အသပ္ပုရိသသံသဂ္ဂေါ၊ သူတော်မဟုတ်သူယုတ်တို့နှင့် ပေါင်းဘော်သောသူသည်။ ဒုက္ခက္ခန္ဓော၊ ဆင်းရဲအစုကို ခံရသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကဋုကုဒြယော၊ စပ်ခါးပြင်းထန်ပူပန်သော မကောင်းကျိုးကို ခံရသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ယေသတ္တာ၊ အကြင်သတ္တဝါတို့သည်။ ဝီရိယံ၊ ဉာဏသမ္ပယုတ်ဖြစ်သော ဝီရိယ၏ အကျိုးသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဣတိဣဒံဝစနံ၊ ဤသို့သောစကားကို။ အာဟု၊ ဆိုကုန်၏။ ယေသတ္တာ၊ အကြင်သတ္တဝါတို့သည်။ အဟေသုံ၊ အကြောင်းကင်း၍ ဖြစ်၏ ဟူသော အယူကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ အပဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ ယေသတ္တာ၊ အကြင်သတ္တဝါတို့သည်။ ပရကာရဉ္စ၊ သူတစ်ပါးတို့အား ကျေးဇူးပြုခြင်းကိုလည်းကောင်း။ အတ္တကာရဉ္စ၊ မိမိအား သူတစ်ပါးတို့၏ ကျေးဇူးပြုခြင်းကိုလည်းကောင်း။ တုစ္ဆံ၊ အချည်းနှီးဟူ၍။ သမဝဏ္ဏယုံ၊ အမျှပြု၍ ဆိုကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ လောကေ၊ လောက၌။ ဗာလာ၊ ပညာမရှိကုန်ဘဲလျက်။ ပဏ္ဍိတမာနိနော၊ မိမိကိုယ်ကို ငါပညာရှိဟု ထင်မှတ်ကုန်သော။ ဧသေသတ္တာ၊ ထိုသတ္တဝါတို့သည်။ အသပ္ပုရိသာ၊ သူတော်မဟုတ်သူယုတ်တို့တည်း။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ အသပ္ပုရိသာ၊ သူတော်မဟုတ်သူယုတ်တို့တည်း။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တာဒိသော၊ ထိုသို့သဘောရှိသော သူယုတ်မာသည်။ ပါပံ၊ မကောင်းမှုကို။ ကရေယျ၊ မိမိသော်လည်း ပြုရာ၏။ အထော၊ ထို့ပြင်။ အညမ္ပိ၊ တစ်ပါးသောသူကိုလည်း။ ကာရယေ၊ ပြုစေရာ၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ အသပ္ပုရိသသံသဂ္ဂေါ၊ သူယုတ်မာနှင့် ပေါင်းဘော်သောသူသည်။ ဒုက္ခက္ခန္ဓော၊ ဆင်းရဲအစုကို ခံရ၏။ ကဋုကာဒြယော၊ သာယာခြင်းကင်းသောအကျိုးကို ရ၏။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဝီရိယံ၊ ဉာဏသမ္ပယုတ်ဖြစ်သော ကာယိကစေတသိက ဝီရိယ အကျိုးသည်။ သစေနအဿ၊ အကယ်၍ မရှိသည်ဖြစ်ငြားအံ့။ ကလျာဏပါပကံကမ္မံ၊ ကောင်းမှုကံ မကောင်းမှုကံ၏ အကျိုးသည်။ သစေနအဿ၊ အကယ်၍ မရှိသည်ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံသန္တေ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ဝဍ္ဎတိံ၊ လက်သမားစသည်ကို။ နဘရေ၊ မမွေးမြူရာ။ ယန္တာနိပိ၊ ဘုံခုနစ်ဆင်းရှိသော ပြာသာဒ်အစရှိသည်တို့ကိုလည်း။ နကာရယေ၊ မပြုစေရာ။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ယသ္မာစ၊ အကြင်ကြောင့်လည်း။ ဝီရိယံ၊ ဝီရိယ၏ အကျိုးသည်လည်းကောင်း။ ကလျာဏပါပကံကမ္မံ၊ ကောင်းမှုမကောင်းမှု၏ အကျိုးသည်လည်းကောင်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ယန္တာနိ၊ ဘုံခုနစ်ဆင့်ရှိသော ပြာသာဒ်စသည်တို့ကို။ ကာရေတိ၊ ပြုစေ၏။ ဝဍ္ဎကိံ၊ လက်သမားအစရှိသောသူကို။ ဘရတိ၊ မွေး၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။

၃၉+၄၀+ ဝဿသတံ၊ အနှစ်တစ်ရာပတ်လုံး။ ဒေဝေါ၊ မိုးသည်။ ယဒိနဝေဿ၊ အကယ်၍ မရွာငြားအံ့။ ဟိမံ၊ ဆီးနှင်းသည်။ ယဒိနပတေ၊ အကယ်၍ မကျငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ အနှစ်တစ်ရာပတ်လုံး မိုးမရွာ ဆီးနှင်းမကျသည်ရှိသော်။ အယံလောကော၊ ဤလောကသည်။ ဥစ္ဆိဇ္ဇေယျ၊ ပြတ်ရာ၏။ အယံပဇာ၊ ဤသတ္တဝါအပေါင်းသည်။ ဝိနေဿယျ၊ ပျက်စီးရာ၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ဒေဝေါစ၊ မိုးသည်လည်း။ ဝဿတိ၊ ရွာ၏။ ဟိမဉ္စ၊ ဆီးနှင်းသည်လည်း။ အနုဖုသိယတိ၊ မိုး၏နောက်၌ ကျ၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ သဿာနိ၊ ကောက်တို့သည်။ ပစ္စန္တိ၊ မှည့်ကုန်၏။ စိရံ၊ မြင့်ရှည်စွာ။ ရဋ္ဌဉ္စ၊ တိုင်းနိုင်ငံသူကိုလည်း။ ပါလိတော၊ စောင့်ရှောက်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တရမာနာနံ၊ သွားကုန်သော။ ဂဝံ၊ နွားတို့တွင်။ ပုင်္ဂဝေါ၊ ရှေ့ဆောင်နွားမင်းဥသဘသည်။ ဇိမှံ၊ ကောက်တကျစ်။ ဂစ္ဆတိစေ၊ သွားငြားအံ့။ နေတေ၊ ရှေ့ဆောင်နွားမင်းဥသဘသည်။ ဇိမှံ၊ ကောက်တကျစ်။ ဂတေ၊ သွားသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ သဗ္ဗာ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ တာ၊ ထိုနောက်လိုက်နွားတို့သည်။ ဇိမှံ၊ ကောက်တကျစ်။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဧဝမေ၊ ဤအတူသာလျှင်။ မနုဿေသု၊ လူတို့တွင်။ ယောရာဇာ၊ အကြင်မင်းသည်။ သေဋ္ဌသမ္မတော၊ အထွတ်အမြတ်ဟု သမုတ်အပ်သောသူသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သောရာဇာ၊ ထိုမင်းသည်။ အဓမ္မံ၊ မတရားသော အကျင့်ကို။ စရတိစေ၊ ကျင့်ငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ မင်းသည် မတရားသော အကျင့်ကို ကျင့်သည်ရှိသော်။ ဣတရာ၊ မင်းမှတပါးသော။ ပဇာ၊ ပြည်သူပြည်သားသည်ကား။ ပဂေဝ၊ အဘယ်သို့ ဆိုဖွယ်ရာရှိအံ့နည်း။ အဓမ္မံ၊ မတရားသော အကျင့်ကို။ အတိဝိယ၊ အလွန်လျှင်။ စရတိဧဝ၊ ကျင့်သည်သာလျှင်တည်း။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ အဓမ္မိကော၊ မတရားသော အကျင့်ကို ကျင့်သည်။ ဟောတိစေ၊ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ မင်းသည် မတရားသော အကျင့်ကို ကျင့်သည်ရှိသော်။ သဗ္ဗရဋ္ဌံ၊ အလုံးစုံသော တိုင်းနိုင်ငံသူသည်။ ဒုခံ၊ ဆင်းရဲငြိုငြင်စွာ။ သေတိဝသတိ၊ နေရ၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တရမာနာနံ၊ ငြိုငြင်စွာ။ သေတိနဝသတိ၊ နေရ၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တရမာနာနံ၊ သွားကုန်သော။ ဂဝံ၊ နွားတို့တွင်။ ပုင်္ဂဝေါ၊ ရှေ့ဆောင်နွားမင်းဥသဘသည်။ ဥဇုံ၊ ဖြောင့်စွာ။ ဂတေ၊ သွားသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ သဗ္ဗာ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ တာ၊ ထိုနောက်လိုက်နွားတို့သည်။ ဥဇုံ၊ ဖြောင့်စွာ။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ မနုဿေသု၊ လူတို့တွင်။ ယောရာဇာ၊ အကြင်မင်းသည်။ သေဋ္ဌသမ္မတော၊ အထွတ်အမြတ်ဟု

၄၀+၄၁+သမုတ်အပ်သောသူသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သောရာဇာ၊ ထိုမင်းသည်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ စရတိစေ၊ ကျင့်ငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ မင်းတရားကျင့်သည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ ဣတရာ၊ မင်းမှတပါးသော။ ပဇာ၊ ပြည်သူပြည်သားသည်။ ပဂေဝ၊ အဘယ်ဆိုဖွယ်ရာရှိအံ့နည်း။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ စရတိဧဝ၊ ကျင့်သည်သာလျှင်တည်း။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ရာဇာ၊ ပြည့်ရှင်မင်းသည်။ ဓမ္မိကော၊ တရားကျင့်သည်။ ဟောတိစေ၊ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ မင်းတရားကျင့်သည်ရှိသော်။ သဗ္ဗရဋ္ဌံ၊ အလုံးစုံသော တိုင်းနိုင်ငံသူသည်။ သုခံ၊ ချမ်းမြေ့သာယာစွာ။ သေတိဝသတိ၊ နေရ၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ယောဇနော၊ အကြင်သူသည်။ ဖလိနော၊ ချိုမြိန်မြတ်သော အရသာရှိသော အသီးကိုဆောင်သော။ မဟာရုက္ခဿ၊ သရက်ပင်မြတ်၏။ အာမကံဖလံ၊ အသီးစိမ်းကို။ ဆိန္ဒတိ၊ ဆွတ်၏။ သောဇနော၊ ထိုသူသည်။ အဿ၊ ထိုသရက်သီး၏။ ရသဉ္စ၊ အရသာကိုလည်း။ နဇာနာတိ၊ မခံစားရ။ အဿ၊ ထိုသရက်သီး၏။ ဗိဇဉ္စ၊ မျိုးစေ့သည်လည်း။ ဝိနဿတိ၊ ပျက်စီး၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ယောရာဇာ၊ အကြင်မင်းသည်။ မဟာရုက္ခပမံ၊ ချိုမြိန်မြတ်သော အရသာရှိသော အသီးကိုဆောင်သော သရက်ပင်မြတ်နှင့်တူသော။ ရဋ္ဌံ၊ တိုင်းနိုင်ငံကို။ အဓမ္မေန၊ အဂတိသို့လားသဖြင့်။ ပသာသတိ၊ ဆုံးမစီရင်၏။ သောရာဇာ၊ ထိုမင်းသည်။ အဿ၊ ထိုတိုင်းနိုင်ငံ၏။ ရသဉ္စ၊ အရသာကိုလည်း။ နဇာနာတိ၊ မခံစားရ။ အဿ၊ ထိုမင်း၏။ ရဋ္ဌဉ္စ၊ တိုင်းနိုင်ငံသည်လည်း။ ဝိနဿတိ၊ ပျက်စီး၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ယောဇနော၊ အကြင်သူသည်။ ဖလိနော၊ ချိုမြိန်မြတ်သော အရသာနှင့်ပြည့်စုံသော အသီးကိုဆောင်သော။ မဟာရုက္ခဿ၊ သရက်ပင်မြတ်၏။ ပက္ကံဖလံ၊ ထိုသရက်သီးမှည့်ကို။ ဆိန္ဒတိ၊ ဆွတ်ယူ၏။ သောဇနော၊ ထိုသူသည်။ အဿ၊ ထိုသရက်သီး၏။ ရသဉ္စ၊ အရသာကိုလည်း။ ဝိဇာနာတိ၊ ခံစားရ၏။ အဿ၊ ထိုသရက်သီး၏။ ဗီဇဉ္စ၊ မျိုးစေ့သည်လည်း။ နနဿတိ၊ မပျက်စီး။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ယောရာဇာ၊ အကြင်မင်းသည်။ မဟာရုက္ခူပမံ၊ ချိုမြိန်မြတ်သော အရသာရှိသော အသီးကိုဆောင်သော သရက်ပင်မြတ်နှင့်တူသော။ ရဋ္ဌံ၊ တိုင်းနိုင်ငံကို။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ပသာသတိ၊ ဆုံးမစီရင်၏။ သောရာဇာ၊ ထိုမင်းသည်။ အဿ၊ ထိုပြည်တိုင်းကား၏။ ရသဉ္စ၊ အရသာကိုလည်း။ ဝိဇာနာတိ၊ ခံစားရ၏။ အဿ၊ ထိုမင်း၏။ ရဋ္ဌဉ္စ၊ တိုင်းနိုင်ငံသည်လည်း။ နနဿတိ၊ မပျက်စီး။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ယောစရာဇာ၊ အကြင်မင်းသည်လျှင်။ ဇနပဒံ၊ ဇနပုဒ်သူကို။ အဓမ္မေန၊ အဂတိလေးပါးသို့လားရောက်သောအားဖြင့်။ ပသာသတိ၊ ဆုံးမစီရင်၏။ ခတ္တိယော

၄၁+၄၂+ရေမြေကို အစိုးရသော။ သောရာဇ၊ ထိုမင်းသည်။ သဗ္ဗောသဓိဘိ၊ အလုံးစုံသော အမြစ်အခွံအရွက်အပွင့်အသီးထောပတ်ဆီဦး အစရှိကုန်သော ဆေးတို့နှင့်။ ဝိရုဒ္ဓေါ၊ ဆန့်ကျင်ဘက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တထေဝ၊ ထို့အတူလျှင်။ ယောရာဇာ၊ အကြင်မင်းသည်။ နေဂမေစ၊ နိဂုံး၌ နေကုန်သော သူကြွယ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ယေဝါဏိဇာ၊ အကြင်ကုန်သည်တို့သည်။ ကယဝိက္ကယေ၊ ရောင်းဝယ်ခြင်း၌။ ယုတ္တာ၊ လုံ့လပြုကုန်။ ဩဇဒါနဗလိကာရေ၊ ထိုသို့အရပ်မှ ဥစ္စာကိုဆောင်ယူခဲ့ခြင်း၊ အခွန်အတုတ်ပေးခြင်း၏ အစွမ်းအားဖြင့် ဩဇာကိုပေးခြင်း၊ ခြောက်စုတစ်စု၊ ဆယ်စုတစ်စု အစရှိသော အခွန်အတုတ်ပေးခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သော။ တေဝါဏီဇေစ၊ ထိုကုန်သည်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဟိံသံဟိံသန္တော၊ ညှဉ်းဆဲတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သောရာဇာ၊ ထိုမင်းသည်။ ကောသေန၊ ဘဏ္ဍာတိုက်နှင့်။ ဝိရုဇ္ဈတိ၊ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်၏။ သောရာဇာ၊ ထိုမင်းသည်။ ကောသေန၊ ဘဏ္ဍာတိုက်နှင့်။ ဝိရုဇ္ဈတိ၊ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ယောရာဇာ၊ အကြင်မင်းသည်။ ပဟာရဝနခေတ္တညူ၊ ဗိုလ်မှူးဗိုလ်ချုပ်တို့၏ နေသင့်ရာခေတ်ကိုသိကုန်သော လေးသမားတို့ကိုလည်းကောင်း။ သင်္ဂါမေ၊ စစ်ထိုးခြင်း၌။ ကကနိယမေ၊ ကောင်းစွာ သင်အပ်ကျင့်အပ်သောအမှုရှိကုန်သော သူရဲကောင်းဖြစ်ကုန်သော။ ဥဿိတေ၊ ကျော်စောထင်ရှားကုန်သော အမတ်ကြီးတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဟိံသယံဟိံသယန္တော၊ ညှဉ်းဆဲတတ်ညှဉ်းဆဲစေတတ်၏။ သောရာဇာ၊ ထိုမင်းသည်။ ဗလေန၊ ဗိုလ်ပါနှင့်။ ဝိရုဇ္ဈတိ၊ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ အဓမ္မစာရီ၊ တရားမကျင့်သော။ ခတ္တိယော၊ ရေမြေကို အစိုးရသော။ ယောရာဇာ၊ အကြင်မင်းသည်။ နေဂမာဒယော၊ နိဂုံးသူအစရှိသည်တို့ကို။ ဟိံသတိယထာ၊ ညှဉ်းဆဲသကဲ့သို့။ တထေဝ၊ ထို့အတူသာလျှင်။ သံယမေ၊ ကိုယ်နှုတ်နှလုံးကို စောင့်ရှောက်ကုန်သော။ ဗြဟ္မစရိယေ၊ မြတ်သော အကျင့်ကိုကျင့်ကုန်သော။ ဣဿယော၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ရှာတတ်ကုန်သော ရသေ့ရဟန်းတို့ကို။ ဟိံသံဟိံသန္တော၊ ညှဉ်းဆဲတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သောရာဇာ၊ ထိုမင်းသည်။ သဂ္ဂေန၊ နတ်ပြည်နှင့်။ ဝိရုဇ္ဈတိ၊ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ အဓမ္မဋ္ဌော၊ တရား၌ မတည်သော။ ယောစရာဇာ၊ အကြင်မင်းသည်လျှင်။ အဒူသကံ၊ အပြစ်မရှိသော။ ဘရိယံ၊ မိဖုရားကို။ ဟန္တိဟနတိ၊ သတ်၏။ သောရာဇာ၊ ထိုမင်းသည်။ လုဒ္ဒံဋ္ဌာနံ၊ ရုန့်ရင်းကြမ်းကြုတ်သော ငရဲ၌ ဖြစ်ခြင်း၏ အကြောင်းမကောင်းမှုကို။ ပသဝတေ၊ ပွားစေ၏။ ပုတ္တေဟိစ၊ သားတို့နှင့်လည်း။ ဝိရုဇ္ဈတိ၊ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ရာဇာ

၄၂+၄၃+မင်းသည်။ ဇနပဒေစ၊ ဇနပုဒ်သူ၌လည်းကောင်း။ နေဂမေသုစ၊ နိဂုံးသူတို့၌လည်းကောင်း။ ဗလေသုစ၊ ဗိုလ်ပါတို့၌လည်းကောင်း။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ စရေ၊ ကျင့်ရာ၏။ ဣဿယောစ၊ ရသေ့ရဟန်းတို့ကိုလည်း။ နဟိံသေယျ၊ မညှဉ်းဆဲရာ။ ဝုတ္တဒါရေ၊ သားမယား၌။ သမံ၊ တရားနှင့်အညီ။ စရေ၊ ကျင့်ရာ၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ အသုရာမိပေါ၊ အသုရာတို့ကိုနှိပ်စက်လွှမ်းမိုး အစိုးရသော။ ဣန္ဒော၊ သိကြားမင်းသည်။ သပတ္တေ၊ မိမိရန်သူတို့ကို။ သမ္ပကမ္ပေတိဣဝ၊ ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်စေသကဲ့သို့။ သပတ္တေ၊ မိမိရန်သူတို့ကို။ သမ္ပကမ္ပေတိဣဝ၊ ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်စေသကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ ဘူမိပတိ၊ မြေကို အစိုးရသော။ ရဋ္ဌပါလော၊ တိုင်းနိုင်ငံသူတို့ကို စောင့်ရှောက်တတ်သော။ အကောဓနာ၊ အမျက်မထွက်သော။ တာဒိသော၊ ထိုတရားစောင့်သော ရှေးမင်းတို့နှင့်တူသော သဘောရှိသော။ သောရာဇာ၊ ထိုမင်းသည်။ သပတ္တေ၊ မိမိရန်သူတို့ကို။ ရာဇတေဇေန၊ မင်း၏တန်ခိုးအရှိန်ဖြင့်။ သမ္ပကမ္ပေတိ၊ ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်စေနိုင်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့လျှင်အပြီးတည်း။ မဟာဗောဓိပရိဗ္ဗာဇကဇာတကံ၊ မဟာဗောဓိပရိဗိုဇ်ဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။ တဿ၊ ထိုပဏ္ဏာသကနိပါတ်၏။ ဥဒ္ဒါနံ၊ ဥဒ္ဒါန်းကား။ ပဋ္ဌမော၊ ရှေးဦးစွာသော။ သနိဠိနိကမဝှယနော၊ နိဠိနိကဇာတ်လည်းကောင်း။ ပန၊ ထိုမှတပါး။ ဒုတိယော၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ သဥမ္မာဒန္တိဝရော၊ ဥမ္မာဒန္တိဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ပန၊ ထိုမှတပါး။ တတိယော၊ သုံးခုမြောက်သော။ ဗောဓိသိရီဝယနော၊ မဟာဗောဓိဇာတ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သုဘာ၊ တင့်တယ်ခြင်းရှိကုန်သော။ တီဏိ၊ သုံးပါးသောဇာတ်တို့ကို။ ဇိနေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကထိတာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်ပြီ။ ပဏ္ဏာသကနိပါတံ၊ ပဏ္ဏာသကနိပါတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ပါဌဇာတ်ပဏ္ဏာသကနိပါတ်ပါဠိတော်နိသျပြီး၏

သဋ္ဌိနိပါတ်

၅၂၉. သောဏကဇာတ်

ဘောန္တော၊ အိုအချင်းတို့။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ မေ၊ ငါ၏။ ပံသုကီဠိတံ၊ မြေမှုန့်စကားဘက်ဖြစ်သော။ သဟာယံ သောဏကံ၊ ငါ့အဆွေ သောဏကကို။ အက္ခာသိ၊ ကြားလတ္တံ့နည်း။ တဿ၊ ထိုငါ့အဆွေသောဏက၏။ ဝသနဋ္ဌာနံ၊ နေရာအရပ်ကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ အာရောစေနဿ၊ ငါ့အားပြောလာသောသူအား။ သတံ၊ ရွှေတစ်ရာကို။ ဒမ္မိ၊ ငါပေးအံ့။ သောဏကံ၊ ငါ့အဆွေသောဏကို။ ဒိဋ္ဌေ ဒိဋ္ဌောတိ၊ မြင်၏ဟူ၍။ အာရောစေန္တဿ၊ ငါ့အားပြောလာသောသူအား။ သဟဿံ၊ ရွှေတစ်ထောင်ကို။ ဒမ္မိ၊ ငါပေးအံ့။ ဘော ကုမာရ၊ အိုသတို့သား။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ မေ၊ ငါ၏။ ပံသုကီဠိတံ၊ မြေမှုန့်စကားဘက်ဖြစ်သော။ သဟာယံ သောဏကံ၊ ငါ့အဆွေ သောဏကကို။ အက္ခာသိ၊ ကြားလတ္တံ့နည်း။ တဿ၊ ထိုငါ့အဆွေသောဏက၏။ ဝသနဋ္ဌာနံ၊ နေရာအရပ်ကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ အာရောစေနဿ၊ ငါ့အားပြောလာသောသူအား။ သတံ၊ ရွှေတစ်ရာကို။ ဒမ္မိ၊ ငါပေးအံ့။ သောဏကံ၊ ငါ့အဆွေသောဏကို။ ဒိဋ္ဌေ ဒိဋ္ဌောတိ၊ မြင်၏ဟူ၍။ အာရောစေန္တဿ၊ ငါ့အားပြောလာသောသူအား။ သဟဿံ၊ ရွှေတစ်ထောင်ကို။ ဒမ္မိ၊ ငါပေးအံ့။ မဟာရာဇ၊ မြင်သောအရှင်မင်းကြီး။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တေ၊ အရှင်မင်းကြီး၏။ သန္တိကာ၊ အထံမှ။ သုတွာ၊ ကြား၍။ အာရောစေန္တဿ၊ ပြောသော အကျွန်ုပ်အား။ သတံ၊ ရွှေတစ်ရာကို။ ဒေဟိ၊ ပေးတော်မူလော။ သောဏကံ၊ အဆွေသောဏကကို။ ဒိဋ္ဌ ဒိဋ္ဌောတိ၊ မြင်၏ဟူ၍။ အာရော

ဝ၁+ ဝ၂+ စေန္တဿ၊ ပြောသော အကျွန်ုပ်အား။ သဟဿံ၊ ရွှေတစ်ထောင်ကို။ ဒေဟိ၊ ပေးတော်မူလော။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒဟရော၊ သူငယ်ဖြစ်သော။ ပဉ္စစူဠကော၊ ပဉ္စစူဠက အမည်ရှိသော။ မာဏဝကော၊ လုလင်ငယ်သည်။ အထပစ္ဆာ၊ ထိုမင်းကြီးဆိုပြီးသော နောင်မှ။ အဗြဝိ၊ ဆိုလေ၏။ ဘော မာဏဝ၊ အိုလုလင်ငယ်။ သော သောဏကော၊ ထိုငါ့ဆွေသောဏကကို။ တေ၊ သင်သည်။ ကတရသ္မိံ ဇနပဒေစ၊ အဘယ်ဇနပုဒ်၌လည်းကောင်း။ ကတရေသုရဋ္ဌေသုစ၊ အဘယ်တိုင်းတို့၌လည်းကောင်း။ ကတ္ထ၊ အဘယ်အရပ်၌။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်ပါသနည်း။ တံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ ပုစ္ဆိတော၊ မေးအပ်သော အမောင်လုလင်ငယ်သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ အက္ခာဟိ၊ တင်လျှောက်လော။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းမြတ်။ တဝေဝ၊ အရှင်မင်းမြတ်၏သာလျှင်။ ဝိဇိတေ၊ နိုင်ငံတော်၌။ ဥဇုဝံသာ၊ ဖြောင့်မတ်သော ပင်စည်လည်းရှိကုန်သော။ နီလောဘာသာ၊ စိမ်းညိုသော အဆင်းလည်းရှိကုန်သော။ မနောရမာ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဖွယ်ရှိကုန်သော။ မေဃသမာနာ၊ တိမ်ညိုအဆင်းနှင့်လည်းတူကုန်သော။ ရမ္မာ၊ မွေ့လျော်ဖွယ်လည်းရှိကုန်သော။ အညောညနိဿိတာ၊ အခက်အရွက် အမြစ်တို့ဖြင့် အချင်းချင်း ရောပြွမ်းရှက်တင်၍လည်း တည်ကုန်သော။ မဟာသလာ၊ သစ်ပင်ကြီးတို့သည်။ တိဋ္ဌန္တိ၊ တည်ကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုသစ်ပင်ကြီးတို့၏။ မူလမှိ၊ အရင်း၌။ သောဏကော၊ အရှင်မင်းမြတ်၏ အဆွေတော်ဖြစ်သော သောဏကသည်။ ဥပါဒါနေသု၊ ဥပါဒါန်တရားတို့၏ အာရုံဖြစ်သော တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် စွဲလမ်းအပ်ကုန်သော။ လောကေသု၊ သတ္တဝါတို့တွင်။ အနုပါဒနော၊ ဥပါဒါန်တရားတို့၏ အာရုံဖြစ်ကုန်သော တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် မစွဲလမ်းအပ်သည်ဖြစ်၍။ ဍယှမာနေသု၊ ရာဂအစရှိသော တစ်ဆယ့်တစ်ပါးသော မီးတို့ဖြင့် လောင်ကုန်သော သတ္တဝါတို့၌။ နိဗ္ဗုတော၊ ရာဂအစရှိသော မီးတို့ကို ငြိမ်းစေသည်ဖြစ်၍။ ဈာယတိ၊ နှစ်ပါးသော ဈာန်တို့ဖြင့် နေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတော စ၊ ထိုနောင်မှသာလျှင်။ ရာဇာ၊ အရိန္ဒမ မင်းကြီးသည်။ မဂ္ဂံ၊ ခရီးကို။ သမံ၊ ညီညွတ်စွာ။ ကာရာပေတွာ၊ ပြုပြင်စေ၍။ စတုရင်္ဂိနိယာ၊ လေးပါးသော အင်္ဂါရှိသော။ သေနာယ၊ စစ်သည်ဖြင့်။ ပါယာသိ၊ သွားလေ၏။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သောဏကော၊ အရှင်သောဏက ပစ္စေကဗုဒ္ဓါသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ ဋ္ဌာနံ၊ ထိုအရပ်သို့။ အဂမာ၊ သွားလေ၏။ ဥယျာနဘူမိံ၊ ဥယျာဉ်တော်သို့။ ဂန္တွာန၊ သွားပြီး၍။ ဗြဟာဝနေ၊ ကျယ်သော ဥယျာဉ်တော်၌။ ဝိစရန္တော၊

ဝ၂+ ဝ၃+ လှည့်လည်သည်ရှိသော်။ ဍယှမာနေသု၊ ရာဂအစရှိသော တစ်ဆယ့်တစ်ပါးသော မီးတို့ဖြင့် လောင်ကုန်သော သတ္တဝါတို့၌။ နိဗ္ဗုတံ၊ ရာဂအစရှိသော တစ်ဆယ့်တစ်ပါးသော မီးတို့မှ ငြိမ်းပြီးသော။ အာသိနံ၊ သီလက္ခန္ဓအစရှိသော ကျေးဇူးအပေါင်းတို့ကိုလည်း ရှာမှီးပြီးသော။ သောဏကံ၊ သောဏအမည်ရှိသော အရှင်ပစ္စေက ဗုဒ္ဓါကို။ အဒ္ဒက္ခိ၊ မြင်လေ၏။ ဘောန္တော အမစ္စာ၊ အိုအမတ်အပေါင်းတို့။ မုဏ္ဍော၊ ဦးပြည်းသော။ သံဃာဋိပါရုတော၊ ဒုကုဋ်ကိုရုံသော။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ အမာတိကော၊ အမိမရှိသည်ဖြစ်၍။ အပိတိတော၊ အဖမရှိသည်ဖြစ်၍။ ကပဏောဝတ၊ အထီးကျန်စွာတကား။ ရုက္ခမူလမှိ၊ သစ်ပင်ရင်း၌။ ဈာယတိ၊ သနားဖွယ်မှိုင်တွေဘိ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သောဏကော၊ သောဏအမည်ရှိသော ပစ္စေကဗုဒ္ဓါသည်။ ဣမံ ဝါကျံ၊ ဤမင်းကြီးစကားကို။ နိဿာမေတွာ၊ မှတ်၍။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သောစကားကို။ အဗြဝိ၊ ပြောလေ၏။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဓမ္မံ၊ ကိုးပါးသော လောကုတ္တရာတရားကို။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဖုဿယံ ဖုဿယန္တော၊ သုံးသပ်သည်ဖြစ်၍။ ကပဏော၊ အထီးကျန်သောသူသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ယော စ ရာဇ၊ အကြင်မင်းသည်ကား။ ဓမ္မံ၊ သုစရိုက်တရား သုံးပါးကို။ နိရံကတွာ၊ စွန့်၍။ အဓမ္မံ၊ ဒုစရိုက်တရားသုံးပါးကို။ အနုဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ သော ရာဇ၊ ထိုဒုစရိုက်ကိုကျင့်သောမင်းသည်။ ကပဏော၊ အထီးကျန်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပါပေါ၊ ယုတ်မာစွာသော မင်းတည်း။ ပါပပရာယနော၊ ယုတ်မာသောအရပ်သို့ လားရအံ့သော မင်းတည်း။ သောဏကော၊ အရှင်သောဏက။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ နာမံ၊ အမည်ကို။ အရိန္ဒမောတိ၊ အရိန္ဒမဟူ၍လည်းကောင်း။ ကသိရာဇာတိ၊ ကာသိမင်းဟူ၍လည်းကောင်း။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဝိဒူ၊ သိကြကုန်၏။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ဣဓ၊ ဤအကျွန်ုပ်တို့၏ ဥယျာဉ်တော်သို့။ ပတ္တဿ၊ ရောက်လာသော။ ဘောတော၊ အရှင်ဘုရားအား။ သုခေဿယျော၊ ချမ်းသာစွာ အိပ်ရပါ၏လော။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ အနဂါရဿ၊ အိမ်လည်းမရှိသော။ အဓနဿ၊ ဥစ္စာစပါးလည်းမရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ ဘဒြံ၊ ကောင်းသည်သာလျှင်တည်း။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တေသံ၊ ထိုဥစ္စာစပါးမရှိကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ကောဋ္ဌေ၊ ကျီကျ၌။ ဓနဓညာနိ၊ ဥစ္စာစပါးတို့ကို။ န ဩပေန္တိ၊ မထားကုန်။ ကုမ္ဘိံ၊ အိုးစရည်း၌။ န ဩပေန္တိ၊ မထားကုန်။ ကလောဝိယံ၊ ခြင်းတောင်း၌။ န ဩပေန္တိ၊ မထားကုန်။ သုဗ္ဗတာ၊ ပေါ့သောအသက်မွေးခြင်းရှိကုန်သော ရဟန်းကောင်းတို့သည်။ ပရနိဋ္ဌိတံ၊ သူတစ်ပါးအိမ်၌ ကျက်လေပြီးသော အစာကို။ ဧသနာ၊

ဝ၃+ ဝ၄+ ရှာကုန်၍။ တေန၊ ထိုအစာဖြင့်။ ယာပေန္တိ၊ မျှကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ယေန ဘိက္ခုနာ၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနဝဇ္ဇပိဏ္ဍော၊ အပြစ်မရှိသော ဆွမ်းကို။ ဘောတ္တဗ္ဗော၊ စားအပ်၏။ ဧတံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော ကိလေသာသည်။ န စ ဥပရောဓတိ၊ မနှိပ်စက်။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ အနဂါရဿ၊ အိမ်လည်းမရှိသော။ အဓနဿ၊ ဥစ္စာစပါးလည်းမရှိသော။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဘဒြံ၊ ကောင်းသည်သာလျှင်တည်း။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ယေန ဘိက္ခုနာ၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ နိဗ္ဗုတော၊ အေးပြီးသော။ ပိဏ္ဍော၊ ဆွမ်းကို။ ဘောတ္တဗ္ဗော၊ စားအပ်၏။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော ကိလေသာသည်။ န စ ဥပရောဓတိ၊ မနှိပ်စက်။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ အနဂါရဿ၊ အိမ်လည်းမရှိသော။ အဓနဿ၊ ဥစ္စာစပါးလည်းမရှိသော။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဘဒြံ၊ ကောင်းသည်သာလျှင်တည်း။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ မုတ္တဿ၊ ကိလေသာမှ လွတ်ပြီးသော။ ရဋ္ဌေ၊ နိဂုံးတိုင်းနိုင်ငံစသည်တို့၌။ စရတော၊ သွားသော။ ယဿ ဘိက္ခုနော၊ အကြင်ရဟန်းအား။ သင်္ဂေါ၊ ရာဂအစရှိသော ငြိတွယ်ခြင်းသည်။ န ဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ အနဂါရဿ၊ အိမ်လည်းမရှိသော။ အဓနဿ၊ ဥစ္စာစပါးလည်းမရှိသော။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပဉ္စစမမ္ပိ၊ ငါးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဘဒြံ၊ ကောင်းသည်သာလျှင်တည်း။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ရဋ္ဌေ၊ တိုင်းပြည်ကို။ ဝိလုပ္ပမာနမှိ၊ ခိုးသူလုယက်ဖျက်ဆီးခြင်းသည်ရှိသော်။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုပေါ့သော အသက်မွေးခြင်းရှိသော ရဟန်း၏။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော ပရိက္ခရာကို။ န အာဟာရထ၊ ခိုးသူမလုယက်။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ အနဂါရဿ၊ အိမ်လည်းမရှိသော။ အဓနဿ၊ ဥစ္စာစပါးလည်းမရှိသော။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဆဋ္ဌမ္ပိ၊ ခြောက်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဘဒြံ၊ ကောင်းသည်သာလျှင်တည်း။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ စောရေဟိ၊ ခိုးသူမှ တစ်ပါးကုန်သော။

ဝ၄+ ဝ၅+ စပရိပန္တိကာ၊ အကြင်ကင်းစောင့်တို့သည်လည်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေဟိ စ၊ ထိုကင်းစောင့်တို့သည်လည်း။ ရက္ခိတံ၊ စောင့်အပ်သော။ မဂ္ဂဉ္စ၊ ခရီးကိုလည်းကောင်း။ သုဗ္ဗတာ၊ ပေါ့သောအသက်မွေးခြင်းရှိကုန်သော ရဟန်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ သောတ္ထိံ၊ ချမ်းသာစွာ။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ အနဂါရဿ၊ အိမ်လည်းမရှိသော။ အဓနဿ၊ ဥစ္စာစပါးလည်းမရှိသော။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သတ္တမမ္ပိ၊ ခုနစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဘဒြံ၊ ကောင်းသည်သာလျှင်တည်း။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ယံ ယံ ဒိသံ၊ အကြင်အကြင် အရပ်မျက်နှာသို့။ ပက္ကမတိ၊ သွားလို၏။ တံ တံ ဒိသံ၊ ထိုထိုအရပ်မျက်နှာသို့။ အနပက္ခောဝ၊ ငဲ့ကွက်ခြင်းမရှိသည်ဖြစ်၍သာလျှင်။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားရ၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ အနဂါရဿ၊ အိမ်လည်းမရှိသော။ အဓနဿ၊ ဥစ္စာစပါးလည်းမရှိသော။ အဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ အဋ္ဌမ္ပိ၊ ရှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဘဒြံ၊ ကောင်းသည်သာလျှင်တည်း။ သောဏက၊ သောဏကအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ဗဟူနိ၊ များစွာကုန်သော။ သမဏဘဒြာနိ၊ ရဟန်းတို့အား ကောင်းခြင်းတို့ကို။ ပသံသသိ၊ ချီးမွမ်း၏။ အဟဉ္စ၊ အကျွန်ုပ်သည်ကား။ ကာမေသု၊ ကာမဂုဏ်တို့၌။ ဂိဒ္ဓေါ၊ အလွန်တပ်မက်မော၏။ ကထံ၊ အဘယ်သို့သော အကြောင်းဖြင့်။ ကာဟာမိ၊ စွန့်နိုင်ပါအံ့နည်း။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ မနုဿာ၊ လူ၌ဖြစ်ကုန်သော။ ကာမာ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ ပိယာ၊ ချစ်အပ်ကုန်၏။ အထော၊ ထိုမှတစ်ပါး။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဒိဗျာ၊ နတ်၌ဖြစ်ကုန်သော။ ကာမဝိ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကိုလည်း။ ပိယာ၊ ချစ်အပ်ကုန်၏။ အထ၊ ထိုသို့လျက်။ ကေန ဝဏ္ဏေန၊ အဘယ်သို့သော အကြောင်းဖြင့်။ ဥဘောလောကေ၊ နှစ်ပါးသော ကာလတို့ကို။ လဘာမသေနု၊ ရပါအံ့နည်း။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ယေ နရာ၊ အကြင်သူတို့သည်။ ကာမေ၊ ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့၌။ ဂိဒ္ဓါ၊ တပ်မက်မောကုန်၏။ ကာမရတာ၊ ကာမဂုဏ်၌ မွေ့လျော်ကုန်၏။ ကာမေသု၊ ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့၌။ အဓိမုစ္ဆိတာ၊ လွန်စွာတွေဝေကုန်၏။ တေ နရာ၊ ထိုသူတို့သည်။ ပါပါနိ၊ မကောင်းမှုတို့ကို။ ကတွာန၊ ပြုကုန်၍။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ မကောင်းမှုကို ပြုသောသူတို့ လားရာဖြစ်သော ငရဲသို့။ ဥပပဇ္ဇန္တိ၊ ကပ်၍ ဖြစ်လေကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ယေစ နရာ၊ အကြင်သူတို့သည်ကား။ ကာမေ၊ ငါးပါးသော ကာမဂုဏ်တို့ကို။ ပဟန္တွာန၊ တံတွေးပေါက်ကဲ့သို့ စွန့်ကုန်၍။ နိက္ခန္တော၊ တောထွက်ကုန်၏။ တေ နရာ၊ ထိုသူတို့သည်။ အကုတောဘ

ဝ၅+ ဝ၆+ ယာ၊ ဘေးမှကင်းကုန်၏။ ဧကောဒိဘာဝံ၊ တစ်ယောက်တည်းနေခြင်းသို့။ အဓိဂတာ၊ ရောက်ကုန်၏။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ မကောင်းမှုကို ပြုသောသူတို့ လားရာဖြစ်သော ငရဲသို့။ န ဂစ္ဆန္တိ၊ မလားရကုန်။ အရိန္ဒမ၊ မင်းမြတ် အရိန္ဒမ။ တေ၊ သင်မင်းမြတ်အား။ ဥပမံ၊ ဥပမာကို။ ကရိဿာမိ၊ ပြုအံ့။ တံ၊ ထိုဥပမာကို။ သုဏောဟိ၊ နာလော့။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဣဓ လော၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ ဥပမာယပိ၊ ဥပမာဖြင့်လည်း။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ အပ္ပပညော၊ နည်းသော ပညာရှိသော။ မဟဏ္ဏဝေ၊ နက်ကျယ်သော ကျယ်ပြန့်သော ရေရှိသော။ ဂင်္ဂါယံ၊ ဂင်္ဂါ၌။ ဝုယှမာနံ၊ မျောသော။ ကုဏပံ၊ ဆင်ကောင်ပုပ်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ သမစိန္တေသိ၊ မိမိအစွမ်းဖြင့်ကြံ၏။ ကိံ သမစိန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိမိမြင်၍။ သမစိန္တေသိ၊ မိမိအစွမ်းဖြင့်ကြံသနည်း။ မယာ၊ ငါသည်။ ဣဒံ ယာနဉ္စ၊ ဤယာဉ်ကိုလည်း။ လဒ္ဓံ ဝတ၊ ရပေစွတကား။ အယံ ဘက္ခော စ၊ ဤအစာသည်လည်း။ အနပ္ပကော၊ များပေစွတကား။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမစိန္တေသိ၊ မိမိအစွမ်းဖြင့်ကြံ၏။ ဧဝံ စိန္တေတွာ၊ ဤသို့ကြံပြီး၍။ တတ္ထ၊ ထိုဆင်သေကောင်ပုပ်၌။ ရတ္တံ၊ ညဉ့်၌လည်းကောင်း။ တတ္ထ၊ ထိုဆင်သေကောင်ပုပ်၌။ ဒိဝါ၊ နေ့၌လည်းကောင်း။ တတ္ထေဝ၊ ထိုဆင်သေကောင်ပုပ်၌သာလျှင်။ မနော၊ စိတ်၏။ နိရတော၊ အမြဲမွေ့လျော်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဝိဟင်္ဂမော၊ ကျီးသည်။ နာဂဿ၊ ဆင်၏။ မံသာနိ၊ အသားတို့ကို။ ခါဒံ ခါဒန္တော၊ စားလျက်။ ဂင်္ဂမဟောဒကံ၊ ဂင်္ဂါရေကို။ ပိဝံပိဝန္တော၊ သောက်လျက်။ ဧတာနိ စ၊ ဤသို့ဆိုခဲ့ပြီးသည်တို့ကိုလည်း။ သမ္ပဿံ၊ ကောင်းစွာမြင်နိုင်သည်ဖြစ်၍။ ဝနံ၊ မိမိနေရာတောင်သို့။ နပေလေထ၊ မပြန်ပြီ။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ သောစဝိဟင်္ဂမော၊ ထိုကျီးသည်။ ဘက္ခပရိက္ခီဏော၊ အစာကုန်ခန်းသော။ ပတိဋ္ဌံ၊ တည်ရာကို။ န လဘတိ၊ မရ။ ပုရတော၊ အရှေ့အရပ်မှ။ ပတိဋ္ဌံ၊ တည်ရာကို။ န လဘတိ၊ မရ။ ဥတ္တရံ၊ မြောက်အရပ်မှ။ ပတိဋ္ဌံ၊ တည်ရာကို။ န လဘတိ၊ မရ။ ဒက္ခိဏံ၊ တောင်အရပ်မှ။ ပတိဋ္ဌံ၊ တည်ရာကို။

ဝ၆+ ဝ၇+ နောပိ လဘတိ၊ မရ။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ သော ဝိဟင်္ဂမော၊ ထိုကျီးသည်။ ယတ္ထ၊ အကြင်သမုဒ္ဒရာပြင်၌။ ပက္ခီနံ၊ ငှက်တို့အား။ အဂတိ၊ တည်ရာမရှိ။ တတ္ထ၊ ထိုတည်ရာမရှိသော သမုဒ္ဒရာအပြင်၌။ အဂဉ္ဆိ၊ ပျံသွား၏။ ဒိသံ၊ တည်ရာအရပ်ကိုကား။ နာဇ္ဈဂါ၊ မရနိုင်။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ သောစဝိဟင်္ဂမော၊ ထိုကျီးသည်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့် ပျံသွားသည်ရှိသော်။ တတ္ထေဝ၊ ထိုသမုဒ္ဒရာအပြင်၌ပင်လျှင်။ ပါပတ္တ၊ ကျလေ၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဝိပက္ခဏံ၊ အတောင်လည်း ပျက်စီးသော။ ဖန္ဒမာနံ၊ တုန်လှုပ်သော။ တဉ္စ၊ ထိုကျီးကိုလည်း။ သာမုဒ္ဒိကာ၊ သမုဒ္ဒရာ၌ဖြစ်ကုန်သော။ မစ္ဆာစ၊ ငါးတို့သည်လည်းကောင်း။ ကုမ္ဘီလာ စ၊ လပိုင်တို့သည်လည်းကောင်း။ မကရာ စ၊ မကရ်းတို့သည်လည်းကောင်း။ သုသုစ၊ မိကျောင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ပသယှကာရာ၊ နှိပ်စက်ခြင်းကို ပြုကုန်လျှက်။ ခါဒိံသု၊ စားကြကုန်၏။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ တုဝံ စ၊ သင်မင်းမြတ်သည်လည်းကောင်း။ အညေ၊ သင်မင်းမြတ်မှ တစ်ပါးကုန်သော။ ကာမဘောဂိနော၊ ကာမဂုဏ်ချမ်းသာကို ခံစားကုန်သော။ ဂိဒ္ဓါ၊ ကာမဂုဏ်၌ တပ်မက်မောကုန်သော။ ယေ စ ပုဂ္ဂလာ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်လည်းကောင်း။ စဝေနမိဿန္တိ၊ အကယ်၍ မစွန့်ကုန်အံ့။ တေ ပုဂ္ဂလာ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ ကာကပညာဝ၊ ကျီးပညာနှင့်တူသော ပညာရှိသောသူဟူ၍။ တေ၊ ထိုဘုရားအစရှိသော ပညာရှိတို့သည်။ ဝိဒူ၊ သိကုန်၏။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တေ၊ သင်မင်းမြတ်အား။ အတ္တသန္ဒဿနီ၊ အကျိုးကိုကောင်းစွာ ပြတတ်သည်ဖြစ်သော။ ဥပမာ၊ ဤဥပမာကို။ ကတာ၊ ပြုအပ်ပြီ။ တွဉ္စ၊ သင်မင်းမြတ်သည်လည်း။ တေန၊ ထိုအကြောင်းဖြင့်။ ပညာယသေ၊ ထင်လတ္တံ့။ ယဒိ၊ အကယ်၍။ ကာဟသိဝါ၊ လိုက်လိုလည်း လိုက်နာတော်မူလော့။ န ဝါသိကာဟသိ၊ မလိုက်နာလိုလျှင်လည်း နေတော်မူလော့။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ အနုကမ္ပကော၊ ကောင်းစွာ။ ဒိဝါစံပိ၊ နှစ်ခွန်းသော စကားကိုလည်း။ ဘဏေယျ၊ ဆိုဆုံးမရာ၏။ တတုတ္တရိ၊ ထိုတစ်ခွန်းနှစ်ခွန်းထက် အလွန်။ န ဘာသေယျ၊ မဆိုမဆုံးမရာ။ အယျဿ၊ အရှင်၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဒါသော ဣဝ၊ ကျွန်ကဲ့သို့။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အမိတဗုဒ္ဓိမာ၊ မနှိုင်းယှဉ်အပ်သော လောကုတ္တရာပညာရှိသော။ သောဏကော၊ သောဏကပစ္စကဗုဒ္ဓါသည်။ ဣဒံ၊ ဤသို့သောစကားကို။ ဝတွာန၊ မိန့်တော်မူပြီး၍။ ခတ္တိယံ၊ ရေမြေကို အစိုးရ။

ဝ၇+ဝ၈+ သော အရိန္ဒမမင်းကြီးကို။ အနုသာသိတွာန၊ ဆုံးမတော်မူပြီး၍။ ဝေဟာသေ၊ ဝေဟာသဟုဆိုအပ်သော။ အန္တလိက္ခသ္မိံ၊ ကောင်းကင်၌။ ပက္ကမိ၊ ပျံကြွလေ၏။ ဘောန္တော အမစ္စာ၊ အိုအမတ်အပေါင်းတို့။ သူဒါ စ၊ စဖိုသည်တို့သည်။ ဝေယျတ္တမာဂတာ၊ ထင်ရှားသော အဖြစ်သို့ရောက်သော နှုတ်မင်္ဂလာရှိသော သူတို့သည်လည်းကောင်း။ ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ ရဇကတ္တရော၊ မင်း၏အာဏာကို ပြုခြင်းငှာ မစွမ်းနိုင်ကုန်၏။ ဣမေ၊ ဤသူတို့သည်။ ကောနု၊ အဘယ်မှာနည်း။ ရဇ္ဇံ၊ မင်းအဖြစ်ဖြင့်။ န အတ္ထိကော၊ အလိုမရှိ။ ဘောန္တော မစ္စော၊ အိုအမတ်အပေါင်းတို့။ အဇ္ဇေဝ၊ ယနေ့ပင်လျှင်။ ဗဗ္ဗဇိဿာမိ၊ ရဟန်းပြုအံ့။ သုဝေ၊ နက်ဖြန်။ မရဏံ၊ သေအံ့သည်ကို။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ ဇညာ၊ သိနိုင်ရာအံ့နည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒုမ္မေဓော၊ ပညာမရှိသော။ ကာကော ဝ၊ ဆင်သေကောင်ပုပ်၌ တပ်စွမ်းသဖြင့် မွေ့လျော်ပျော်ပါးသော ကျီးကဲ့သို့။ ကာမနံ၊ ကာမဂုဏ်တို့၏။ ဝသံ၊ အလို့သို့။ မာအနွဂံ၊ အလိုက်ပြီ။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တေ၊ အရှင်မင်းမြတ်။ ပုတ္တော၊ သားတော်ဖြစ်သော။ ဒဟရော၊ ငယ်နုစွာသော။ ရဋ္ဌဝဍ္ဎနော၊ ပြည်သူတို့၏ နှလုံးကိုပွားစေတတ်သော။ ဒီဃာဝု၊ ဒီဃာဝုအမည်ရှိသော သတို့သားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိပါ၏။ တံ၊ ထိုသားတော်ဒီဃာဝုကို။ ရာဇ၊ မင်းအဖြစ်။ အဘိသိဉ္စိဿု၊ အဘိသိက်သွန်းတော်မူပါလော့။ သော၊ ထိုဒီဃာဝုမင်းသားသည်။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ ရာဇ၊ အရှင်မင်းမြတ်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်ပါလတ္တံ့။ ဘန္တော၊ အိုအမတ်များတို့။ ရဋ္ဌဝဍ္ဎနံ၊ ပြည်သူအပေါင်းတို့၏ နှလုံးကို ပွားစေတတ်သော။ ဒီဃာဝု၊ ဒီဃာဝုအမည်ရှိသော။ တံ ကုမာရံ၊ ထိုမင်းသားကို။ အာနေသုံ၊ ဆောင်ခဲ့ကုန်။ ရာဇ၊ ခမည်းတော် အရိန္ဒမမင်းကြီးသည်။ မနောရမံ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဖွယ်ရှိသော။ ဧက ပုတ္တံ၊ တစ်ယောက်တည်းသော သားတော်ကို။ ဒိသွာန၊ မြင်၍။ အာလပိ၊ ခေါ်တော်မူ၏။ ပုတ္တ၊ ချစ်သားဒီဃာဝု။ သဗ္ဗသော၊ အခပ်သိမ်းသော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပရိပုဏ္ဏာနိ၊ ကောင်းစွာပြည့်ကုန်သော။ အဋ္ဌိဂါမသဟဿာနိ၊ ခြောက်သောင်းသော ရွာတို့ကို။ တေ၊ သင်

ဝ၈+ ဝ၉+ ချစ်သားသည်။ ပဋိပဇ္ဇဿု၊ စီရင်ပါလော့။ တေ၊ သင်ချစ်သားအား။ အရဇ္ဇံ၊ တိုင်းပြည်စည်းစိမ်ကို။ နိယျာဒယာမိ၊ ငါဆောင်နှင်း၏။ ပုတ္တ၊ ချစ်သားဒီဃာဝု။ အဟံ၊ ငါသည်။ အဇ္ဇေဝ၊ ယနေ့ပင်လျှင်။ ပဗ္ဗဇိဿာမိ၊ ရဟန်းပြုအံ့လော။ သုဝေ၊ နက်ဖြန်။ မရဏံ၊ သေအံ့သည်ကို။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ ဇညာ၊ သိချေအံ့နည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒုမ္မေဓော၊ ပညာမရှိသော။ ကာကောဝ၊ ဆင်သေကောင်ပုပ်၌ တပ်စွမ်းသဖြင့် မွေ့လျော်ပျော်ပါးသော ကျီးကဲ့သို့။ ကာမနံ၊ ကာမဂုဏ်တို့၏။ ဝသံ၊ အလိုသို့။ မာအနွဂံ၊ အလိုက်ပြီ။ ပုတ္တ၊ ဖခင်တန်ဆာတို့ဖြင့် တန်ဆာဆင်အပ်ကုန်သော။ သုဝဏ္ဏကစ္ဆာ၊ ရွှေကြိမ်တို့ဖြင့်လည်း ခက်အပ်ကုန်သော။ မာတင်္ဂါ၊ မာတင်မျိုးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဟေမကပ္ပနိဝါသသာ၊ ရွှေကြိုးလည်း တင်ကုန်သော။ တောမရင်္ကုသပါဏိတိ၊ လှံမချွန်းတောင်းလည်း လက်၌စွဲကုန်သော။ ဂါမဏိယေဘိ၊ ဆင်စီးသူရဲတို့ကိုသည်။ အာရုဠာ၊ တက်စီးကုန်သော။ သဋ္ဌိနာဂသဟဿာနိ၊ ခြောက်သောင်းသော ဆင်တော်အပေါင်းတို့ကို။ တေ၊ သင်ချစ်သားသည်။ ပဋိပဇ္ဇဿု၊ စီရင်ပါလော့။ တေ၊ သင်ချစ်သားအား။ အရဇ္ဇံ၊ တိုင်းပြည်စည်းစိမ်ကို။ နိယျာဒယာမိ၊ ငါဆောင်နှင်း၏။ ပုတ္တ၊ ချစ်သားဒီဃာဝု။ အဟံ၊ ငါသည်။ အဇ္ဇေဝ၊ ယနေ့ပင်လျှင်။ ပဗ္ဗဇိဿာမိ၊ ရဟန်းပြုအံ့လော။ သုဝေ၊ နက်ဖြန်။ မရဏံ၊ သေအံ့သည်ကို။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ ဇညာ၊ သိချေအံ့နည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒုမ္မေဓော၊ ပညာမရှိသော။ ကာကောဝ၊ ဆင်သေကောင်ပုပ်၌ မွေ့လျော်သော ကျီးကဲ့သို့။ ကာမနံ၊ ကာမဂုဏ်တို့၏။ ဝသံ၊ အလိုသို့။ မာအနွဂံ၊ အလိုက်ပြီ။ ပုတ္တ၊ ချစ်သားဒီဃာဝု။ သဗ္ဗာလင်္ကာရဘူသိတာယ၊ ခပ်သိမ်းသော တန်ဆာတို့ဖြင့် တန်ဆာဆင်အပ်ကုန်သော။ ဇာတိယာ၊ အမျိုးအားဖြင့်။ အာဇာနိယာ စ၊ အာဇာနည်မျိုး၌လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ သိန္ဓဝါ၊ သိန္ဓောမျိုး၌လည်းဖြစ်ကုန်သော။ သီဃဝါဟနာ၊ လျင်ခြင်းအားနှင့်လည်း ပြည့်စုံကုန်သော။ ဂါမဏိယေဘိ၊ မြင်းစီးသူရဲတို့သည်။ အာရုဠာ၊ တက်စီးကုန်သော။ သဋ္ဌိအဿသဟဿာနိ၊ ခြောက်သောင်းသော မြင်းတော်အပေါင်းတို့ကို။ တေ၊ သင်ချစ်သားအား။ ပဋိပဇ္ဇဿု၊ စီရင်ပါလော့။ တေ၊ သင်ချစ်သားအား။ အရဇ္ဇံ၊ တိုင်းပြည်စည်းစိမ်ကို။ နိယျာဒယာမိ၊ ငါဆောင်နှင်း၏။ ပုတ္တ၊ ချစ်သားဒီဃာဝု။ အဟံ၊ ငါသည်။ အဇ္ဇေဝ၊ ယနေ့ပင်လျှင်။ ပဗ္ဗဇိဿာမိ၊ ရဟန်းပြုအံ့လော။ သုဝေ၊ နက်ဖြန်။ မရဏံ၊ သေအံ့သည်ကို။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ ဇညာ၊ သိချေအံ့နည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒုမ္မေဓော၊ ပညာမရှိ

ဝ၉+ ၁၀+ သော။ ကာကောဝ၊ ဆင်သေကောင်ပုပ်၌ မွေ့လျော်သော ကျီးကဲ့သို့။ ကာမနံ၊ ကာမဂုဏ်တို့၏။ ဝသံ၊ အလိုသို့။ မာအနွဂံ၊ အလိုက်ပြီ။ ပုတ္တ၊ ချစ်သားဒီဃာဝု။ သန္ဒဒ္ဓါ၊ မြဲမြံစွာသော ဖွဲ့အပ်ကုန်သော။ ဥဿိထဒ္ဓဇာ၊ ရထား၌ ဆောင်အပ်သော တန်ခွန်လည်းရှိကုန်သော။ ဒီပါ၊ သစ်ရေလည်း ရံအပ်ကုန်သော။ အထောပိ၊ ထို့ပြင်။ ဝေယဂ္ဃော၊ ကျားရေလည်း ရံအပ်ကုန်သော။ သဗ္ဗာလင်္ကာရဘူသိတာ၊ ခပ်သိမ်းသော တန်ဆာတို့ဖြင့်လည်း တန်ဆာဆင်အပ်ကုန်သော။ စာပပတ္ထေဟိ၊ လေးလည်းလက်စွဲကုန်သော။ ဂါမဏိယေဘိ၊ ရထားစီးသူရဲတို့ကိုသည်။ အာရုဠာ၊ တက်စီးကုန်သော။ သဋ္ဌိနာဂသဟဿာနိ၊ ခြောက်သောင်းသော ရထားတော်အပေါင်းတို့ကို။ တေ၊ သင်ချစ်သားသည်။ ပဋိပဇ္ဇဿု၊ စီရင်ပါလော့။ တေ၊ သင်ချစ်သားအား။ အရဇ္ဇံ၊ တိုင်းပြည်စည်းစိမ်ကို။ နိယျာဒယာမိ၊ ငါဆောင်နှင်း၏။ ပုတ္တ၊ ချစ်သားဒီဃာဝု။ အဟံ၊ ငါသည်။ အဇ္ဇေဝ၊ ယနေ့ပင်လျှင်။ ပဗ္ဗဇိဿာမိ၊ ရဟန်းပြုအံ့လော။ သုဝေ၊ နက်ဖြန်။ မရဏံ၊ သေအံ့သည်ကို။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ ဇညာ၊ သိချေအံ့နည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒုမ္မောဓော၊ ပညာမရှိသော။ ကာကောဝ၊ ဆင်သေကောင်ပုပ်၌ မွေ့လျော်သော ကျီးကဲ့သို့။ ကာမနံ၊ ကာမဂုဏ်တို့၏။ ဝသံ၊ အလိုသို့။ မာအနွဂံ၊ အလိုက်ပြီ။ ပုတ္တ၊ ချစ်သားဒီဃာဝု။ ရောဟညာနိ၊ နီသောအဆင်းလည်းရှိကုန်သော။ ပုင်္ဂဝူဘသာ၊ နွားလားဥသဘဟုဆိုအပ်သော အကြီးဖြစ်သော နွားနှင့်တကွဖြစ်ကုန်သော။ သဋ္ဌိဓေနုသဟဿာနိ၊ ခြောက်သောင်းကုန်သော နို့ညှစ်နွားမတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တာ၊ ထိုနွားမအပေါင်းကို။ တေ၊ သင်ချစ်သားသည်။ ပဋိပဇ္ဇဿု၊ စီရင်ပါလော့။ တေ၊ သင်ချစ်သားအား။ အရဇ္ဇံ၊ တိုင်းပြည်စည်းစိမ်ကို။ နိယျာဒယာမိ၊ ငါဆောင်နှင်း၏။ ပုတ္တ၊ ချစ်သားဒီဃာဝု။ အဟံ၊ ငါသည်။ အဇ္ဇေဝ၊ ယနေ့ပင်လျှင်။ ပဗ္ဗဇိဿာမိ၊ ရဟန်းပြုအံ့လော။ သုဝေ၊ နက်ဖြန်။ မရဏံ၊ သေအံ့သည်ကို။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ ဇညာ၊ သိချေအံ့နည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒုမ္မောဓော၊ ပညာမရှိသော။ ကာကောဝ၊ ဆင်သေကောင်ပုပ်၌ မွေ့လျော်သော ကျီးကဲ့သို့။ ကာမနံ၊ ကာမဂုဏ်တို့၏။ ဝသံ၊ အလိုသို့။ မာအနွဂံ၊ အလိုက်ပြီ။ ပုတ္တ၊ ချစ်သားဒီဃာဝု။ သဗ္ဗာလင်္ကာရဘူသိတာ၊ ခပ်သိမ်းသော တန်ဆာတို့ဖြင့် ဆင်အပ်ကုန်သော။ ဝိစိတြဝတ္တာဘရဏာ၊ ဆန်းကြယ်သော အဝတ်တို့ဖြင့် တန်ဆာလည်းဆင်ဝတ်ကုန်သော။ အာမုတ္တမဏိကုဏ္ဍလာ၊ ပုလဲပတ္တမြားနားတောင်းလည်း ဆင်ဝတ်ကုန်သော။ သောဠဿိတ္ထိသဟဿာနိ၊ တစ်သောင်းခြောက်ထောင်ကုန်သော မောင်းမတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တာ၊ ထိုမောင်းမတို့ကို။ တေ၊ သင်ချစ်သားသည်။ ပဋိပဇ္ဇ

၁၀+ ၁၁+ ဿု၊ စီရင်ပါလော့။ တေ၊ သင်ချစ်သားအား။ အရဇ္ဇံ၊ တိုင်းပြည်စည်းစိမ်ကို။ နိယျာဒယာမိ၊ ငါဆောင်နှင်း၏။ ပုတ္တ၊ ချစ်သားဒီဃာဝု။ အဟံ၊ ငါသည်။ အဇ္ဇေဝ၊ ယနေ့ပင်လျှင်။ ပဗ္ဗဇိဿာမိ၊ ရဟန်းပြုအံ့လော။ သုဝေ၊ နက်ဖြန်။ မရဏံ၊ သေအံ့သည်ကို။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ ဇညာ၊ သိချေအံ့နည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒုမ္မေဓော၊ ပညာမရှိသော။ ကာကောဝ၊ ဆင်သေကောင်ပုပ်၌ မွေ့လျော်သော ကျီးကဲ့သို့။ ကာမနံ၊ ကာမဂုဏ်တို့၏။ ဝသံ၊ အလိုသို့။ မာအနွဂံ၊ အလိုက်ပြီ။ တာတ၊ ခမည်းတော်မင်းမြတ်။ ဒဟရေဿဝ၊ ငယ်စဉ်ကသာလျှင်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ မာတာ၊ မယ်တော်သည်။ မတာတိ၊ သေပြီဟူ၍။ မေ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သုတံ၊ ကြားဖူးပါ၏။ တာတ၊ ခမည်းတော်မင်းမြတ်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တယာ၊ သင်ဘခင်မင်းမြတ်နှင့်။ ဝိနာ၊ ကင်း၍။ ဇီဝိတုံပိ၊ အသက်ရှည်ခြင်းငှာလည်း။ န ဥဿဟေ၊ မစွမ်းနိုင်ပါ။ တာတ၊ ခမည်းတော်မင်းမြတ်။ ယထာ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ သမေသု စ၊ ညီညွတ်သည်လည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဝိသမေသု စ၊ မညီညွတ်သည်လည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဂိရိဒုဂ္ဂေသု၊ တောင်မြောင်းချောက်ကြားတို့၌။ ဇေဿန္တံ၊ သွားသော။ အာရညကံ၊ တော၌နေသော။ နာဂံ၊ ဆင်မင်းကို။ ပေါတာ၊ ဆင်သငယ်သည်။ ပစ္ဆတော၊ နောက်က။ အနွေတိ ယထာ၊ အစဉ်လိုက်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ ပုတ္တံ၊ သားငယ်ကို။ အာဒါယ၊ ခေါ်ယူ၍။ ဂစ္ဆ၊ သွားတော်မူပါလော့။ ပစ္ဆတော၊ နောက်မှ။ တံ၊ သင်ဖခင်မင်းမြတ်သို့။ အနုဂစ္ဆာမိ၊ အစဉ်တစိုက်လိုက်ပါတော့အံ့။ တေ၊ သင်ဖခင်မင်းမြတ်အား။ သုဘရော၊ အသက်မွေးလွယ်သည်။ ဘဝိဿာမိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ တေ၊ သင်ဖခင်မင်းမြတ်အား။ ဒုဗ္ဘရော၊ အသက်မွေးခက်သည်။ န ဟေဿာမိ၊ မဖြစ်ရပါလတ္တံ့။ ဘောန္တော၊ အိုအမတ်တို့။ ယထာ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဓနေသိနံ၊ ဥစ္စာကိုရှာကုန်သော။ ဝါဏိဇာနံ၊ ကုန်သည်တို့၏။ သာမုဒ္ဒိကံ၊ သမုဒ္ဒရာ၌ သွားသော။ နာဝံ၊ လှေကို။ တတ္ထ၊ ထိုသမုဒ္ဒရာ၌။ ဝေါဟာရော၊ အထူးထူးသော ဘေးရန်သည်။ ယဒိဂဏှေယျ၊ အကယ်၍ ကိုင်ငင်ငြားအံ့။ ဝါဏိဇဗျသနံ၊ ကုန်သည်တို့၏ပျက်စီးခြင်းသည်။ သိယာ ယထာ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ အယံ ပုတ္တကလိ၊ ဤသားယုတ်သည်။ မမ၊ ငါ၏။ အန္တရာယံ၊ ရဟန်းပြုခြင်း အန္တရာယ်ကို။ ကရော၊ ပြုဘိ၏။ ဣမံ ကုမာရံ၊ ဤမင်းသားကို။ ရတိဝဍ္ဎနံ၊ မွေ့လျော်ခြင်းကို ပွားစေတတ်သော။ ပါသာဒံ၊ ရွှေနန်းပြာသာဒ်ထက်သို့။ ပါကေပထ၊ ပို့လေကုန်။ ဘောန္တော၊ အိုအမတ်အပေါင်းတို့။ တတ္တ၊ ထိုမွေ့လျော်ခြင်းကို ပွားစေတတ်သော ရွှေနန်းပြာသာဒ်ထက်၌။ သမ္ဗုဟတ္ထာယော၊ ရွှေတန်ဆာဖြင့် တန်ဆာဆင်အပ်သော လက်ရှိကုန်

၁၁+ ၁၂+ သော၊ ထိုမောင်းမတို့သည်။ တာ၊ ထိုမောင်းမတို့သည်။ နံ၊ ထိုဒီဃာဝုမင်းသားကို။ အစ္ဆရာ၊ နတ်သမီးအပေါင်းသည်။ သက္ကံ၊ သိကြားနတ်မင်းကို။ ရမတိ ယထာ၊ မွေ့လျော်ပျော်ပါးစေသကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ ဧတ္ထ၊ ထိုသို့မွေ့လျော်ခြင်းကို ပွားစေတတ်သော ရွှေနန်းပြာသာဒ်၌။ ရမိဿန္တိ၊ မွေ့လျော်စေကုန်လတ္တံ့။ ဧသော စ၊ ဤမင်းသားသည်လည်း။ တာဟိ၊ ထိုမောင်းမတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ အတူ။ ရမိဿတိ၊ မွေ့လျော်ပျော်ပါးလတ္တံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတော၊ ထိုနောင်မှ။ ကုမာရံ၊ ဒီဃာဝုမင်းသားကို။ ရတိဝဍ္ဎနံ၊ မွေ့လျော်ခြင်းကို ပွားစေတတ်သော။ တံ၊ ထိုမင်းသားကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ကညာ၊ နန်းတွင်းသူအပေါင်းတို့သည်။ အဝစုံ၊ မေးလျှောက်ကြကုန်၏။ ကထံ အဝစုံ၊ အဘယ်သို့ မေးလျှောက်ကြကုန်သနည်း။ သာမိ၊ အရှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဒေဝတာ၊ စတုမဟာရာဇ်နတ်တို့သည်တည်း။ အသိ နု၊ ဖြစ်သလော။ ဂန္ဓဗ္ဗော၊ ဂန္ဓဗ္ဗနတ်သည်တည်း။ အသိနု၊ ဖြစ်သလော။ အဒုံ၊ ထိုသို့မဟုတ်မူကား။ ပုရိန္ဒဒေါ၊ အလှူလက်ဦးပေးကျူးစွာသော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်တည်း။ အသိ နု၊ ဖြစ်သလော။ တွံ၊ သင်သည်။ ကော ဝါ၊ အဘယ်သူနည်း။ ကဿ ဝါ၊ အဘယ်သူ၏ မူလည်း။ ပုတ္တော၊ သားနည်း။ ကထံ၊ အဘယ်သို့သော အကြောင်းဖြင့်။ တံ၊ သင့်ကို။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဇာနေမု၊ သိရကုန်အံ့နည်း။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အရှင်မတို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒေဝေါ၊ စတုမဟာရာဇ်နတ်သည်တည်း။ န အမှိ၊ မဖြစ်။ ဂန္ဓဗ္ဗော၊ ဂန္ဓဗ္ဗနတ်သည်။ န အမှိ၊ မဖြစ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပုရိန္ဒဒေါ၊ အလှူလက်ဦးပေးကျူးစွာသော။ သက္ကော၊ သိကြားနတ်မင်းသည်။ န အမှိ၊ မဖြစ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ရဋ္ဌဝဍ္ဎနော၊ တိုင်းပြည်သူအပေါင်းကို ပွားစေတတ်သော။ ဒီဃာဝု၊ ဒီဃာဝုအမည်ရှိသော။ ကာသိရညော၊ ကာသိမင်းမြတ်၏။ ပုတ္တော၊ သားတော်တည်း။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အရှင်မတို့။ မမံ၊ ငါ့ကို။ တုမှေ၊ ရှင်မတို့သည်။ ဘရထ၊ လုပ်ကျွေးကြကုန်လော့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝေါ၊ အရှင်မတို့၏။ ဘတ္တာ၊ ချစ်လင်သည်။ ဘဝါမိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတ္ထ၊ ထိုမွေ့လျော်ခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်သော ရွှေနန်းပြာသာဒ်၌။ ကညာ၊ မင်းသမီးအပေါင်းတို့သည်။ ရဋ္ဌဝဍ္ဎနံ၊ ပြည်သူအပေါင်းကို ပွားစေတတ်သော။ ဒီဃာဝု၊ ဒီဃာဝုအမည်ရှိသော။ တံ၊ ထိုမင်းသားကို။ အဝစုံ၊ မေးလျှောက်ကြကုန်၏။ သာမိ၊ အရှင်။ ရာဇ၊ ငါတို့သခင် အရှင်အရိန္ဒမမင်းမြတ်သည်။ ကုဟိံ၊ အဘယ်အရပ်သို့။ အနုပ္ပတ္တော၊ ရောက်တော်မူလေသနည်း။ ရာဇ၊ ငါတို့သခင် အရှင်အရိန္ဒမမင်းမြတ်သည်။ ဣတော၊ ဤငါတို့တိုင်းပြည်မှ။ ကုဟိံ၊ အဘယ်

၁၂+ ၁၃+ အရပ်သို့။ ဂတော၊ သွားလေသနည်း။ ဘဒ္ဒန္တော၊ အရှင်မတို့။ ရာဇာ၊ သင်တို့သခင် အရှင်အရိန္ဒမင်းမြတ်သည်။ ပင်္ကံ၊ ရာဂအစရှိသော ကိလေသာတည်းဟူသော ညွန်ကို။ အတိက္ကန္တော၊ လွန်လေပြီးသော။ ရာဇာ၊ သင်တို့သခင် အရှင်အရိန္ဒမ မင်းမြတ်သည်။ ထလေ၊ ရဟန်းအဖြစ်တည်ဟူသော ကြည်းကုန်းထက်၌။ ပတိဋ္ဌိတော၊ တည်လေပြီ။ အကဏ္ဋကံ၊ ရာဂအစရှိသော ဆူးငြောင့်မှကင်းသော။ အဂ္ဂဟဏံ၊ ရာဂအစရှိသည်တို့သည် မစွဲလမ်းအပ်သော။ မဟာပထံ၊ နတ်ရွာနိဗ္ဗာန်သို့ သွားသော သူတို့၏ ခရီးသို့သွားလေပြီ။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အရှင်မတို့။ ယေန မိစ္ဆာ မဂ္ဂေန၊ အကြင်မှားသော ခရီးဖြင့်။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ မကောင်းမှုကို ပြုသောသူတို့၏ လားရာဒုဂ္ဂတိဘဝသို့။ ဂစ္ဆာမိ၊ သွားရ၏။ သကဏ္ဋကံ၊ ရာဂအစရှိသော ဆူးငြောင့်လည်းရှိသော။ သဂဟဏံ၊ ရာဂအစရှိသည်တို့သည် စွဲလမ်းအပ်သော။ ဒုဂ္ဂတိ ဂါမိနံ၊ မကောင်းမှုကို ပြုသောသူတို့၏ သွားရာဖြစ်သော။ တံ မဂ္ဂံ၊ ထိုခရီးကို။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်။ ပဋ္ဌိပန္နော၊ သွားသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်ချေ၏။ ရာဇ၊ အရှင်မင်းမြတ်။ ဂိရိဗ္ဗဇံ၊ ခြင်္သေ့မငယ်၏ နေရာရွှေဂူသို့။ သီဟဿ၊ သားများသဌ်နင်း ခြင်္သေ့မင်း၏။ အာဂတံဝ၊ လာခြင်းကဲ့သို့။ တေဿတေ၊ ထိုအရှင်မင်းမြတ်၏။ အာဂတံ၊ လာတော်မူခြင်းကား။ သွာဂတံ၊ ကောင်းသောလာတော်မူခြင်းတည်း။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ အနုသာသ၊ ဆုံးမတော်မူလော့။ တွံ၊ အရှင်မင်းမြတ်သည်။ သဗ္ဗာသံ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ နော အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ ဣဿရော၊ အစိုးရသော ချစ်လင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အပြီးတည်း။ သောဏကဇာတကံ၊ သောဏဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၂၊ သံကိစ္စဇာတ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သော ဥယျာနပါလော၊ ထိုဥယျာဉ်စောင့်သည်။ ရာဇာနံ ရာဇသဘာယံ၊ မင်းကွန်း၌။ နိသိန္နံ၊ နေသော သံကိစ္စရသေ့ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အထ၊ ထိုသို့မြင်ပြီးသော နောင်မှ။ ယဿ၊ အကြင်သံကိစ္စရသေ့အား။ အနုကမ္ပံ၊ အစဉ်အောက်မေ့သော။ ရထေသဘံ၊ ရထားစီးခြင်း မင်းတကာတို့ထက် မြတ်သော။ ဗြဟ္မဒတ္တံ၊ ဗြဟ္မဒတ်မြင်းကြီးကို။ ပဋိဝေဒေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဣသီနံ၊ ရသေ့တကာတို့ထက်။ သာဓုသမ္မတော၊ ကောင်းမြတ်၏ဟု သမုတ်အပ်သော။ အယံ သံကိစ္စော၊ ဤသံကိစ္စရှင်ရသေ့သည်။ အနုပ္ပတ္တော၊ ရောက်လာတော်မူ၏။ တရမာနရူပေါ၊ အဆော

၁၃+ ၁၄+ တလျှင်။ နလျာထ၊ ကြတော်မူပါလော။ မဟေသိနံ၊ သီလက္ခန္ဓာအစရှိသော ကျေးဇူးအပေါင်းကိုရှာမှီးလေ့ရှိသော ရှင်ရသေ့ကို။ ခိပ္ပံ၊ လျှင်စွာ။ ပဿ၊ ဖူးမြင်တော်မူပါလော။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတော၊ ထိုသို့ကြားလျှောက်ပြီးသော နောက်မှ။ ရထေသဘော၊ ရထားစီးခြင်း မင်းတကာတို့ထက် မြတ်သော။ ရာဇာ၊ ဗြဟ္မဒတ်မင်းသည်။ တရမာနရူပေါ၊ အဆောတလျှင်။ ယုတ္တံ၊ ကအပ်သော။ သန္ဒနံ၊ ရထားထက်သို့။ အာရုယှ၊ တက်စီး၍။ မိတ္တာမစ္စပရိဗျူဠော၊ ချစ်ကျွမ်းဝင်သော မှူးတော်မတ်အပေါင်းခြံရံလျက်။ အဂမာသိ၊ သွားလေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကာသီနံ၊ ကာသိတိုင်းသူတို့၏။ ရဋ္ဌာဍ္ဎနော၊ တိုင်းပြည်သူအပေါင်းကိုပွားစေတတ်သော။ ရာဇ၊ ဗြဟ္မဒတ်မင်းကြီးသည်ကောင်း။ ခဂ္ဂဉ္စ၊ သန်လျက်။ ဆတ္တဉ္စ၊ ထီးဖြူလည်းကောင်း။ ဥပါဟနဉ္စ၊ ရွှေခြေနင်းလည်းကောင်း။ နိက္ခိပ၊ ထားခဲ့၍။ ယာနမှာ၊ ရထားထက်မှ။ ဩရုယှ၊ သက်၍။ ပဋိစ္ဆဒံ၊ မင်းမြောက်တန်ဆာငါးပါးကို။ ဌပယိတွာ၊ ဘဏ္ဍာစိုးလက်၌ ထားခဲ့၍။ ဒါယပဿသ္မိံ၊ ဒါယပပဿအမည်ရှိသော ဥယျာဉ်တော်၌။ အာသိနံ၊ နေ့လင့်သော။ သံကိစ္စံ၊ သံကိစ္စရှင်ရသေ့သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သော ရာဇ၊ ထိုဗြဟ္မဒတ်မင်းကြီးသည်။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဣသိနာ၊ သံကိစ္စရှင်ရသေ့နှင့်။ သဟ၊ အတူတကွ။ သမ္မောဒိ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာပြောဟော၏။ တံ ကထံ၊ ထိုဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟောသော စကားကို။ ဝီတိသာရေတွာ၊ ပြီးဆုံးစေ၍။ ကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျှောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဥပါဝသိ၊ ကပ်၏။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျှောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နောဝ၊ ထိုင်နေပြီးသော်လျှင်။ အထပစ္ဆာ၊ ထိုနောင်မှ။ ကာလံ၊ ပြဿနာမေးအံ့သောကာလကို။ အမညထ၊ သိ၏။ တတော၊ ထိုသို့သိပြီးသောနောင်မှ။ ပါပါနိ ကမ္မာနိ၊ မကောင်းမှုကံတို့ကို။ ပုစ္ဆိတုံ၊ မေးအံ့သောငှာ။ ပဋိပဇ္ဇထ၊ ဆည်းကပ်လေ၏။ ဣသီနံ၊ ရသေ့အပေါင်းတို့တွင်။ သာဓုသမ္မတံ၊ သူတော်ကောင်းဟု သမုတ်အပ်သော။ ဣသိသံဃပုရက္ခိတံ၊ ရသေ့အပေါင်းခြံရံအပ်သော။ ဒါယပဿသ္မိံ၊ ဒါယပဿ အမည်ရှိသော ဥယျာဉ်တော်၌။ အာသိနံ၊ နေသော။ သံကိစ္စံ၊ သံကိစ္စအမည်ရှိသော။ ဣသိံ၊ ရသေ့ကို။ ပုစ္ဆာမ၊ မေးလျှောက်ကုန်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဓမ္မာတိစာရိနော၊ ကုသိုလ်ဆယ်ပါးတရားကို လွန်၍ကျင့်ကုန်သော။ နရာ၊ လူတို့သည်။ ပစ္စ၊ တစ်မလွန်ဘဝ၌။ ကံ ဂတိံ၊ အဘယ်

၁၄+ ၁၅+ မည်သောဂတိသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားရကုန်အံ့နည်း။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဓမ္မော၊ သုစရိုက်တရားကို။ အတိစိဏ္ဏော၊ လွန်၍ကျင့်မိ၏။ ပုစ္ဆိတော၊ မေးအပ်သော အရှင်ဘုရားသည်။ တံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ အက္ခာဟိ၊ ကြားတော်မူပါလော။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အာသိနံ၊ ရသေ့တို့၏နေရာဖြစ်သော။ ဒါယပဿသ္မိံ၊ ဒါယပဿအမည်ရှိသော ဥယျာဉ်၌။ ကာသီနံ၊ ကာသိတိုင်းသူတို့၏။ ရဋ္ဌာဝဍ္ဎနံ၊ တိုင်ပြည်သူအပေါင်းကိုပွားစေတတ်သော ဗြဟ္မဒတ်မင်းကြီးကို။ သံကိစ္စော၊ သံကိစ္စအမည်ရှိသော။ ဣသိ၊ ရှင်ရသေ့သည်။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ မေ၊ ငါ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏောဟိ၊ နာလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝစ၊ ဆိုလေ၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ယော ဣသိ၊ အကြင်ရသေ့သည်။ ဥပ္ပထေန၊ ခိုးသူရှိသော ခရီးဖြင့်။ ဝဇန္တဿ၊ သွားသောယောကျ်ားအား။ မဂ္ဂံ၊ ဘေးမရှိသော ခရီးကို။ အနုသာသတိ၊ ကြား၏။ တဿ ဣသိနော၊ ထိုဘေးမရှိသော ခရီးကိုကြားသောအရှင့်ရသေ့၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ စေ ကယိရာ၊ အကယ်၍လိုက်နာငြားအံ့။ အဿဝုရိသဿ၊ ထိုသို့လိုက်နာသော ယောကျ်ား၏။ မုခံ၊ မျက်နှာကို။ ကဏ္ဋဏော၊ ခိုးသူ။ န မဂ္ဂေယျ၊ မမြင်ရာ။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ယော ဣသိ၊ အကြင်ရသေ့သည်။ အဓမ္မံ၊ ဒုစရိုက်တရားကို။ ပဋိပန္နဿ၊ ကျင့်သောယောကျ်ားအား။ ဓမ္မံ ဓမ္မေန၊ သုစရိုက်တရားဖြင့်။ အနုသာသတိ၊ ဆုံးမ၏။ တဿ ဣသိနော၊ ထိုရှင့်ရသေ့၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ စေ ကယိရာရာ၊ အကယ်၍လိုက်နာငြားအံ့။ သော ပုရိသော၊ ထိုလိုက်နာသောယောကျ်ားသည်။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ ဒုဂ္ဂတိသို့။ န ဂစ္ဆေယျ၊ မလားရာ။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဓမ္မော၊ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရားဆယ်ပါးသည်ကား။ ဥပ္ပတော၊ မကောင်းမှုကိုပြုသော သူတို့၏သွားရာဖြစ်သော ဘေးနှင့်တကွသော ခရီးတည်း။ အဓမ္မော၊ အကုသိုလ်ကမ္မပထ တရားဆယ်ပါးသည်။ နိရယံ၊ ငရဲသို့။ နေဟိ၊ ဆောင်တတ်၏။ ဓမ္မော၊ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရားဆယ်ပါးသည်။ နိရယံ၊ ငရဲသို့။ နေတိ၊ ဆောင်တတ်၏။ ဓမ္မော၊ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရားဆယ်ပါးသည်။ သုဂ္ဂတိံ၊ သုဂတိဘဝသို့။ ပါပေတိ၊ ရောက်စေတတ်၏။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ အဓမ္မစာရိနော၊ မကောင်းသောအကျင့်ကို ကျင့်လေ့ရှိကုန်သော။ ဝိသမဇီဝိနော၊ မကောင်းသော အသက်မွေးခြင်းရှိကုန်သော။ ယေနရာ၊ အကြင်သတ္တဝါတို့သည်။ ပစ္စ၊ တမလွန်ဘဝ၌။ ယံ ဂတိံ၊ အကြင်ငရဲသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားရကုန်၏။ တေသံ နရာနံ၊ ထိုသတ္တဝါတို့၏။ တေနိရယေ၊ ထိုငရဲတို့ကို။ မေ၊ ငါ၏။ သန္တိကာ၊ အထံမှ။ သုဏောတိ၊ နာ

၁၅+ ၁၆+ လော။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ သိဉ္ဇီဝေါ၊ သိဉ္ဇိုင်းငရဲလည်းကောင်း။ ကာဠသုတ္တော၊ ကာဠသုတ်ငရဲလည်းကောင်း။ သံဃာတော စ၊ သံဃာတငရဲလည်းကောင်း။ အထာပရော၊ ထိုမှတစ်ပါး။ မဟာအဝီစိ စ၊ မဟာအဝီစိငရဲလည်းကောင်း။ ပတာပနော စ၊ ပတာပနငရဲလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဋ္ဌ၊ ရှစ်ပါးကုန်သော။ ဧတာနိရယာ၊ ထိုငရဲကြီးတို့ကို။ အက္ခာတော၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ ဒုရတိက္ကမာ၊ လွန်နိုင်ခဲကုန်။ လုဒ္ဒကမ္မေဟိ၊ ကြမ်းကြုတ်သော အမှုကိုပြုတတ်သော ငရဲထိန်းတို့ဖြင့်။ အာကိဏ္ဏာ၊ ပြွမ်းကုန်၏။ ပစ္စေကာ၊ တစ်ခုတစ်ခုသော ငရဲကြီးကိုစွဲ၍။ သောဠသုဿဒါ၊ တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးကုန်သော ဥဿဒ္ဒရက်ငရဲတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ကာဒရိယာ၊ ဝန်တိုစဉ်းလဲသော သူတို့သည်။ တာပနာ၊ ကျရာခံရာဖြစ်ကုန်၏။ ဃောရော၊ ကြမ်းကြုတ်ကုန်၏။ အစ္စိမန္တော၊ အရောင်ရှိကုန်၏။ အဟဗ္ဘယာ၊ ကြီးသော ဘေးရှိကုန်၏။ လောမဟံသနရူပါ၊ ကြက်သီးမွေးညှင်းထဖွယ်ရှိကုန်၏။ ဘေသ္မာ၊ အလွန်ကြောက်မက်ဖွယ်ရှိကုန်၏။ ပဋိဘယာ၊ ဘေးကိုဖြစ်စေတတ်ကုန်၏။ ဒုက္ခာ၊ အလွန်ဆင်းရဲကုန်၏။ စတုက္ကဏ္ဏာ၊ လေးထောင့်ရှိကုန်၏။ စတုဒ္ဓါရာ၊ တံခါးလေးမျက်နှာရှိကုန်၏။ ဝိဘတ္တာ၊ လေးတံခါးစီဝေဖန်အပ်ကုန်၏။ ဘာဂသော၊ ခရီးမအားဖြင့်။ မိတာ၊ နိုင်ယှဉ်အပ်ကုန်၏။ အယောပါကာရပယန္တာ၊ သံတံတိုင်းလျှင်အဆုံးရှိကုန်၏။ အယသာ၊ ကိုးယူဇနာရှိသော သံအိုးကင်းဖြင့်။ ပဋိကုဇ္ဈိတာ၊ ဖုံးအုပ်ကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တေသံ နိရယာနံ၊ ထိုငရဲတို့၏။ ဘူမိ၊ မြေတို့သည်။ အယောမယာ၊ သံဖြင့်ပြီးကုန်၏။ ဇလိတာ၊ အလျံပြောင်ပြောင်တောက်သော။ တေဇသာ၊ မီးနှင့်။ ယုတာ၊ ယှဉ်ကုန်၏။ သာမန္တာ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ ယောဇနာသတံ၊ ယူဇနာတစ်ရာတိုင်အောင်။ ဖုဋာ၊ ထိကုန်လျက်။ သဗ္ဗဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ တိဋ္ဌန္တိ၊ တည်ကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ တပဿီနံ၊ ခြိုးခြံစွာအကျင့်ရှိကုန်သော။ သညာတာနံ၊ ကိုယ်နှုတ်နှလုံးကိုစောင့်ရှောက်တတ်ကုန်သော။ ဣသီနံ၊ ရသေ့တို့အား။ အတိဝတ္တာရော၊ ကြမ်းကြုတ်သောစကားတို့ဖြင့်လွန်ကျူး၍ဆိုတတ်ကုန်၏။ ဧတေ၊ ထိုသူတို့သည်။ ဥဒ္ဓံပါဒါ၊ ခြေကားမိုးမြှော်။ အဝံသိရာ၊ ဦးခေါင်းစောက်ထိုး။ နိရယေ၊ ငရဲ၌။ ပတန္တိ၊ ကျကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဘူနဟုနော၊ မိမိအစီးအပွားကိုဖျက်ဆီးတတ်ကုန်သော။ တေ၊ ထိုရသေ့တို့အား ကြမ်းကြုတ်သော စကားဖြင့်လွန်ကျူး၍ဆိုတတ်ကုန်သော သူတို့သည်။ ဗိလင်္ကတာ၊ အပိုင်းအပိုင်းပြု၍။

၁၆+ ၁၇+ ချက်အပ်ကုန်သော။ မစ္ဆာယထာ၊ ငါးတို့ကဲ့သို့။ ပစ္စန္တိ၊ ကျက်ကုန်၏။ ကိဗ္ဗိသကာရိနော၊ ကြမ်းကြုတ်သော အမှုကိုပြုလေ့ရှိကုန်သော။ နရာ၊ လူတို့သည်။ သံဝစ္ဆရေ၊ နတ်တို့ကို။ အသေချေင်္ယျာ၊ မရေမတွက်နိုင်ကုန်။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ နိစ္စံ၊ အမြဲ။ အန္တရဗာဟိရံ၊ ကိုယ်တွင်းကိုယ်ပကို။ ဍယှမာနေန၊ လောင်သော။ ဂတ္ထေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ နိရယာ၊ ငရဲမှ။ နိက္ခမနံ၊ ထွက်ခြင်းကို။ ဧသိနော၊ ရှာကုန်သောငရဲသူတို့သည်။ ဒွါရံ၊ တံခါးကို။ နာဓိဂစ္ဆန္တိ၊ မရကုန်။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တေ၊ ထိုငရဲသူသတ္တဝါတို့သည်။ ပုရတ္ထိမေန၊ အရှေ့မျက်နှာဖြင့်။ ဓာဝန္တိ၊ ပြေးလေကုန်၏။ တတော၊ ထိုအရှေ့မျက်နှာမှ။ ပစ္ဆတော၊ အနောက်မျက်နှာဖြင့်။ ဓာဝန္တိ၊ ပြေးကုန်၏။ ဥတ္တရေန၊ မြောက်မျက်နှာဖြင့်။ ဓာဝန္တိ၊ ပြေးကုန်၏။ တတော၊ ထိုမြောက်မျက်နှာမှ။ ဒက္ခိဏံ၊ တောင်မျက်နှာသို့။ ဓာဝန္တိ၊ ပြေးကုန်၏။ ယံ ယဉှိဒွါရံ၊ အကြင်အကြင်အမှတ်မရှိသော တံခါးတို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ပြေးလေကုန်၏။ တံ တဒေဝ၊ ထိုအမှတ်မရှိသော တံခါးသည်လျှင်။ ပိမိယရေ၊ ပိတ်နှင့်လေ၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ နိရယဂါမိနော၊ ငရဲသို့လားရကုန်သော။ ဇနာ၊ ငရဲသူသတ္တဝါတို့သည်။ ဗဟူနိ၊ များစွာကုန်သော။ သတသဿာနိ၊ အနှစ်တစ်သိန်းတို့ပတ်လုံး။ အနပ္ပကံ၊ အတိုင်းအရှည်မရှိသော။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲသို့။ ပတ္တာ၊ ရောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဗာဟာ၊ လက်နှစ်ဖက်တို့ကို။ ပဂ္ဂယှ၊ ချီ၍။ ကန္ဒန္တိ၊ ငိုကြွေးကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တေဇသာ၊ တန်ခိုးဖြင့်။ ဒုရတိက္ကမေ၊ လွန်နိုင်ခဲကုန်သော။ သာဓုရူပေ၊ ကောင်းသောသဘောရှိသော ရသေ့တို့ကို။ ကုပ္ပိထံ၊ အမျက်ထွက်သော။ အာသိဝိသံ၊ မြွေဟောက်ကို။ ဃဋ္ဋေတိ ဣဝ၊ ပုတ်ခတ်သကဲ့သို့။ အာသိဒေ၊ ပုတ်ခတ်၏။ သညာတာနံ၊ ကိုယ်နှုတ်နှစ်ပါးသုံးပါးကို စောင့်ရှောက်တတ်ကုန်သော။ တပဿီနံ၊ ကိလေသာကိုပူပန်စေတတ်သော အကျင့်ရှိကုန်သော ရသေ့တို့ကို။ အသိဒေါဃဋ္ဋေန္တော၊ သတ်ပုတ်သော။ နရရော၊ လူသည်။ အဋ္ဌသု နိရယေသု၊ ငရဲကြီးရှစ်ထပ်တို့၌။ ဥပဂစ္ဆေယျ၊ ကပ်လေရာ၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ အတိကာယော၊ ခွန်အားနှင့်ပြည့်စုံသော ကြီးသောကိုယ်လည်းရှိထသော။ မဟိဿာသော၊ လေးသမားကြီးလည်းဖြစ်ထသော။ ကေတကာဓိပေါ၊ ကေတကတိုင်းသူတို့၏ အကြီးလည်းဖြစ်ထသော။ အဇ္ဇုနော၊ အဇ္ဇုနမင်းသည်လည်းကောင်း။ သဟဿဗာဟု၊ လေးသမားငါးရာတို့သည်လက်ရုံးတစ်ထောင်တို့ဖြင့် တင်အပ်သော လေးကိုတင်ခြင်းငှာ စွမ်းနိုင်သော လက်ရုံးရှိသောကြောင့် သဟဿဗာဟုအမည်ရှိသော မင်းသည်လည်းကောင်း။ ဂေါတမံ၊ အနွယ်ဖြစ်သော။ ဣသိံ၊ ရှင်ရသေ့။

၁၇+ ၁၈+ ကို။ အာသဇ္ဇ၊ သတ်၍။ ဥစ္ဆိန္နော၊ ပျက်စီးခြင်းသို့ရောက်သော။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဒဏ္ဍကီ၊ ဒဏ္ဍကီမင်းသည်။ ရဇသာ၊ ကိလေသာဟူသော မြူအားဖြင့်။ အရဇံ၊ မြူမရှိသော။ ကိသဝစ္ဆံ၊ ကိသဝစ္ဆအမည်ရှိသော ရသေ့ကို။ တာလော၊ ထန်းပင်ကဲ့သို့။ သမူလော၊ အမြစ်နှင့်တကွ။ ဆိန္နောဝ၊ ဖြတ်သကဲ့သို့။ အဝကိရိယ၊ လွန်ကျူး၍။ ဆိန္နော၊ ဖြတ်အပ်၏။ သော ရာဇ၊ ထိုဒဏ္ဍကီမင်းသည်။ ဝိဘဝံ၊ ပျက်စီးခြင်းသို့။ ဂတော၊ ရောက်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ အဇ္ဈော၊ မဇ္ဈအမည်ရှိသော မင်းသည်။ ယသဿိနေ၊ များသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သပါရိသဇ္ဇော၊ ပရိသတ်နှင့်တကွ။ ဥစ္ဆိန္နော၊ ပျက်စီး၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ မဇ္ဈရညံ၊ မဇ္ဈမင်း၏တိုင်းပြည်သည်။ နဋ္ဌံ၊ ပျက်စီးသည်။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ အန္ဓကဝဏ္ဍေကော၊ အန္ဓကဝေဏ္ဍတိုင်း၌နေသောသူတို့သည်။ ကဏှာဒီပါယနံ၊ ကဏှဒီပါယနအမည်ရှိသော။ ဣသိံ၊ ရှင်ရသေ့ကို။ အာသဇ္ဇ၊ သတ်ကုန်၍။ အညောညံ၊ အချင်းချင်း။ မုသလာမုသလေန၊ ကျည်ပွေ့ဖြင့်။ ဟန္တွာ၊ သတ်ကုန်၍။ ယမသာဋ္ဌာနံ၊ ငရဲသို့။ သမ္ပတ္တာ၊ ရောက်ရကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဣသိနော၊ ကဝိလရှင်ရသေ့သည်။ သိဋ္ဌော၊ ဆုံးမအပ်သော။ ပုရေ၊ ရှေးကာလ၌။ အန္တလိက္ခစရော၊ ကောင်းကင်၌သွားသော။ ဝေစ္စော၊ စေတိယမင်းသည်။ ပတ္တပရိယာယံ၊ သေခါနီးသို့ရောက်၍။ ဟီနတ္တော၊ ယုတ်မာသောကိုယ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပထဝိံ၊ မြေထဲသို့။ ပဝေက္ခိ၊ ဝင်လေ၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တသ္မာဟိ၊ ထိုကြောင့်သာလျှင်။ ဆန္ဒာဂမနံ၊ ဆန္ဒစသော လေးပါးသောမလားအပ်သည်သို့လားခြင်းကို။ ပဏ္ဍိတာ၊ ဘုရားအစရှိသော သူတော်ကောင်းအပေါင်းတို့သည်။ နပ္ပသံသန္တိ၊ မခြီးမွမ်းကုန်။ အဒုဋ္ဌစိတ္တော၊ မပြစ်မှားသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သစ္စူပသဉှိတံ၊ မှန်သည်နှင့်စပ်သော။ ဂိရံ၊ စကားကို။ ဘာသေယျ၊ ပြောဆိုရာ၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ယော နရာ၊ အကြင်သူသည်။ ပဒုဋ္ဌေန၊ ပြစ်မှားလိုသော။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဝိဇ္ဇာစရဏသမ္ပန္နံ၊ ဝိဇ္ဇာသုံးပါးဝိဇ္ဇာရှစ်ပါးစရဏတစ်ဆယ့်ငါးပါးနှင့် ပြည့်တော်မူသော။ မုနိံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ စေ ပက္ခတေ၊ အကယ်၍ကြည့်ငြားအံ့။ သော နရော၊ ထိုသူသည်။ အဓောနိရယံ၊ အောက်ငရဲသို့။ ဂတော၊ သွားရလေ၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ယေ ဇနာ၊ အကြင်သူတို့သည်။ ဖရုသံ၊ ရုန့်ရင်းကြမ်းကြုတ်စွာသော။ ဥပက္ကမ၊ လုံ့လပြုကုန်၍။ ဝုဍ္ဎေ၊ ဝယဝုဍ္ဎဂုဏဝုဍ္ဎဖြစ်သော သူတို့ကို။ ပရိဘာသန္တိ၊ ဆဲရေးစွပ်စွဲကုန်၏။ ပဒုဋ္ဌေန၊ ပြစ်မှားလိုသော။ စိတ္တေန၊ စိတ်ဖြင့်။ ဝိဇ္ဇာစရဏသမ္ပန္နံ၊ ဝိဇ္ဇာသုံးပါးဝိဇ္ဇာရှစ်ပါး စရဏတစ်ဆယ့်ငါးပါးနှင့်ပြည့်စုံတော်မူသော။ မုနိံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ စေ ပက္ခတေ၊ အကယ်၍ကြည့်ငြားအံ့။ သော နရော၊ ထိုသူတို့သည်။ အဓောနိရယံ၊ အောက်ငရဲသို့။ ဂတော၊ သွားရလေ၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ယေ ဇနာ၊ အကြင်သူသည်။ ဖရုသံ၊ ရုန့်ရင်းကြမ်းကြုတ်စွာ။ ဥပက္ကမ၊ လုံ့လပြုကုန်၍။ ဝုဍ္ဎေ၊ ဝယဝုဍ္ဎဂုဏဝုဍ္ဎဖြစ်သောသူတို့ကို။ ပရိဘာသန္တိ၊ ဆဲရေးစွပ်စွဲကုန်၏။ တေ ဇနာ၊ ထိုသူတို့သည်။ အနပစ္စာ၊ သားသမီးမရှိ

၁၈+ ၁၉+ ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဒါရာဒါ၊ မယားလည်းမရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ တာလဝတ္ထူဝ၊ ထန်းပင်ငုတ်တို့ကဲ့သို့။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ယော စ နရော၊ အကြင်သူသည်လည်း။ မဟေသိနံ၊ သီလက္ခန္ဓအစရှိသော ကျေးဇူးအပေါင်းကိုရှာမှီးလေ့ရှိသော။ တက္ကိစ္စံ၊ ပြုအပ်ပြီးသော ကိစ္စလည်းရှိသော။ ပဗ္ဗဇိတံ၊ ရသေ့ရဟန်းကို။ ဟန္တိ၊ သတ်၏။ သော နရော၊ ထိုသူသည်။ ကာဠသုတ္တော၊ ကာဠသုတ်ငရဲ၌။ စိရရတ္တာယ၊ ကြာမြင့်စွာသောနေ့ညဉ့်ပတ်လုံး။ ပစ္စတိ၊ ခံရာ၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ယော စ ရာဇာ၊ အကြင်မင်းသည်ကား။ အဓမ္မဋ္ဌော၊ ဆန္ဒအစရှိသည်၏ အစွမ်းဖြင့်။ အဂတိသို့ရောက်၍ တိုင်းပြည်ကိုဖျက်ဆီးတတ်၏။ သော စ ရာဇာ၊ ထိုမင်းသည်ကား။ ဇနပ္ပဒံ၊ ဇနပုဒ်သူရှင်လူအပေါင်းကို။ တာပယိတွာ၊ ပူပန်စေတတ်သောကြောင့်။ ပေစ္စ၊ တမလွန်ဘဝ၌။ တာပနေ၊ တာပန အမည်ရှိသောငရဲ၌။ ပစ္စတိ၊ ခံရာ၏။ မဟာရာဇာ၊ မင်းမြတ်။ ယော စ ရာဇာ၊ အကြင်မင်းသည်ကား။ အဓမ္မဋ္ဌော၊ မင်းကျင့်တရား၌မတည်။ မဂေါယထာ၊ သားမိုက်ကဲ့သို့။ ရဋ္ဌဝိဓံသနော၊ ဆန္ဒအစရှိသည်၏ အစွမ်းဖြင့် အဂတိသို့ရောက်၍တိုင်းပြည်ကို ဖျက်ဆီးတတ်၏။ သော စ ရာဇာ၊ ထိုမင်းသည်ကား။ ဇနပ္ပဒံ၊ ဇနပုဒ်သူရှင်လူအပေါင်းကို။ တာပယိတွာ၊ ပူပန်စေတတ်သောကြောင့်။ ပေစ္စ၊ တမလွန်ဘဝ၌။ တာပနေ၊ တာပန အမည်ရှိသောငရဲ၌။ ပစ္စတိ၊ ခံရာ၏။ မဟာရာဇာ၊ မင်းမြတ်။ ယော စ ရာဇာ၊ အကြင်ဇနပုဒ်သူရှင်လူအပေါင်းကို ဖျက်ဆီးတတ်သော မင်းသည်ကား။ ဒိဗ္ဗာနိ၊ နတ်တို့၏အရေအတွက်ဖြစ်ကုန်သော။ သတံ ဝဿဟဿာနိ၊ အနှစ်တစ်သိန်းတို့ကာလပတ်လုံး။ နိရယေ၊ ငရဲ၌။ ပစ္စတိ၊ ခံရ၏။ သော ရာဇာ၊ ထိုမင်းသည်။ အစ္စိသံဃပရေတော၊ မီးလျံအပေါင်းတို့ဖြင့် ခြံရံလျက်။ ဒုက္ခံ ဝေဒနံ၊ ဆင်းရဲဝေဒနာကို။ ဝေဒေတိ၊ ခံစားရ၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တဿ နေရယိကဿ၊ ထိုငရဲသူသတ္တဝါတို့၏။ ကာယော၊ ကိုယ်မှ။ အဂ္ဂိသိခါ၊ မီးလျှံတို့သည်။ ပဘဿရာ၊ ပြိုးပြိုးပြက်။ နိစ္ဆရန္တိ၊ ထွက်ကုန်၏။ တေ ဇောဘက္ခေဿ၊ မီးကိုစားရသော ငရဲသူတို့၏။ ဂတ္တာနိ၊ ကိုယ်တို့သည်။ လောမေဟိ စ၊ မွေးတွင်းတို့နှင့်လည်းကောင်း။ န ခေဟိ စ၊ ခြေသည်းလက်သည်းတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ပဘဿရာ၊ ပြိုးပြိုးပြက်။ နိစ္ဆရန္တိ၊ ထွက်ကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ သော နေရယိကော၊ ထိုငရဲသူသည်။ နိစ္စံ၊ အမြဲ။ အန္တရဗာဟိရံ၊ ကိုယ်တွင်းကိုယ်ပကို။ ဍယှမာနောန၊ လောင်သော။ ဂတ္တေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဒုက္ခာဘိတုန္နော၊ ဆင်းရဲဖြင့်အလွန်နှိပ်စက်သည်ဖြစ်၍။ ကုန္ဓဋ္ဋိတော၊ လှံမချွန်းတောင်တို့ဖြင့် နှိပ်စက်အပ်သော။ နာဂေါယထာ၊ ဆင်ပြောင်ကဲ့သို့။ နဒတိ၊ ဟစ်ကြွေးငြိုမည်ရ၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ယော ပုဂ္ဂလော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ လောဘာဝါ၊ ပြည်တိုင်းကားကို လိုချင်သဖြင့်လည်းကောင်း။ ဒေါသာဝါ၊ ပြစ်မှားလိုသော စိတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ရိသမဒေါ ဝါ၊ ပုရိသမာန်ယစ်သဖြင့်လည်းကောင်း။ ပိတရံ၊ အဘကို။ ဟန္တိ၊ သတ်၏။ သော ပုဂ္ဂလော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ကာဠသုတ္တေ၊ ကာဠ

၁၉+ ၂၀+ သုတ်အမည်ရှိသော။ နိရယေ၊ ငရဲ၌။ စိရရတ္တာယ၊ ရှည်မြင့်စွာသော နေ့ညဉ့်ပတ်လုံး။ ပစတိ၊ ခံရ၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တာဒိသော၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ သော ပုဂ္ဂလော၊ ထိုအဘကိုသတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ လောဟကုမ္ဘိယံ၊ ကြေးနီအိုး၌။ ပစတိ၊ ခံရ၏။ ပက္ကဉ္စ၊ ကျက်သောငရဲသူကိုလည်း။ သတ္တီဟီ၊ လှံတို့ဖြင့်။ ဟနန္တိ၊ ထိုးကုန်၏။ နိတ္တစံ၊ အရေမရှိသည်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ တထာဝိဓံ၊ ထိုသို့အပြားရှိသော။ နရံ၊ အဘကိုသတ်သောငရဲသူကို။ အန္ဓံ၊ မျက်စိကန်းသည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ မတ္တကရီသံ၊ ကျင်ကြီးကျင်ငယ်ကို။ အက္ခံခါဒါပေန္တိ၊ စားစေကုန်၏။ ခါရေ၊ ကြီးနီရေ၌။ နိမုဇ္ဇန၊ ငုတ်စေကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ရက္ခသာ၊ ငရဲထိန်းတို့သည်။ တတ္တံ၊ ရဲရဲပြောင်ပြောင်တောက်လောင်သော။ ပက္ကုဓိတံ၊ ကျိုက်ကျိုက်ဆူသော။ အယဂဠဉ္စ၊ ကြေးနီခိုင်ကိုလည်းကောင်း။ စိရရတ္တတာပိတေ၊ ကြာမြင့်စွာပူစေအပ်ကုန်ပြီးသော။ ဒီဃေ၊ ရှည်ကုန်သော။ ဖလေစ၊ မြှားချိတ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ရဇ္ဇုဘိ၊ ကြိုးတို့ဖြင့်။ ဝိဗန္ဓိ၊ ဖွဲ့၍။ ဝိက္ခမ္ဘံ၊ ခံတွင်းကိုဖွင့်၍။ ဝိဝတေ၊ ဟင်းလင်းသော။ မုခေ၊ ခံတွင်း၌။ သပဝိသန္တိ၊ ထည့်ကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တဿပိတုဃာတကဿ၊ ထိုအဘကိုသတ်သော ငရဲသူ၏။ ဇိဝှံ၊ လျှာကို။ ဝိဘိဇ္ဇ၊ ဖြတ်၍။ သာမာ၊ ရွှေသောအဆင်းရှိကုန်သော။ သောဏာစ၊ ဆင်အတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော ခွေးတို့လည်းကောင်း။ သဗလာ၊ ပြောက်ကျားသော အဆင်းရှိကုန်သော။ သောဏာစ၊ ဆင်အတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော ခွေးတို့လည်းကောင်း။ အယောမုခါ၊ သံနှုတ်သီးရှိကုန်သော။ ဂိဇ္ဈာ စ၊ ဝန်ထမ်းလှည်းအတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော လင်းတတို့သည်လည်းကောင်း။ ကာကောလသံဃာ စ၊ တောကျီးအပေါင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဒိဇာ စ၊ ငှက်အပေါင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ သံဂမ္မ၊ စည်းဝေးကြ၍။ ဝိဃာသံ၊ ပင်ပန်းစွာသော နွားကျွဲစသည်ကို။ သလောဟိတံ၊ သွေးနှင့်တကွ။ ခါဒန္တာဝိယ၊ စားကုန်သကဲ့သို့။ ဝိပ္ဖန္ဒမာနံ၊ တုန်လှုပ်သောငရဲသူကို။ မုယုံ၊ ကြွက်ကြွက်မြည်အောင်ဝါး၍။ ခါဒန္တိ၊ စားကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဍဍ္ဎတာလံ၊ မီးလောင်သော ထန်းပင်ကဲ့သို့သော ကိုယ်ရှိသော။ ပရိဘိန္နဂတ္တံ၊ တစ်ကိုယ်လုံးအပေါက်အပေါက်ခုတ်ထွင်းအပ်သော ကိုယ်ရှိသော။ တံ၊ ထိုအဘကိုသတ်သောသူကို။ ရက္ခသာ၊ ငရဲထိန်းတို့သည်။ နိပ္ပေါထယန္တာ၊ ပုတ်ခတ်ကုန်လျက်။ အနုဝိစရန္တိ၊ သွားကြကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တေသံ၊ ထိုငရဲထိန်းတို့အား။ ရတီ၊ မွေ့လျော်ခြင်းတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတရ ပန၊ ငရဲသူသတ္တဝါတို့သည်ကား။ ဒုခိနော၊

၂၀+ ၂၁+ ဆင်းရဲကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဣဓလောကေ၊ ဤလူရွာ၌။ ယော ကေစိ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ပီတိဃာတိနော၊ အဘကိုသတ်သောသူတို့သည်။ ဧတာဒိ သသ္မိံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ နိရယေ၊ ကြေးနီအိုးငရဲ၌။ ဝသန္တိ၊ နေရကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ပုတ္တော စ၊ သားသည်လည်း။ မာတရံ၊ အမိကို။ ဟန္တွာ၊ သတ်မိသောကြောင့်။ ဣတော၊ ဤလူပြည်မှ။ ဂန္တွာ၊ သွားလေ၍။ ယမက္ခယံ၊ ယမမင်း၏နေရာ၌။ ဘုသံ၊ ပြင်းစွာသော။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲသို့။ အာပဇ္ဇတေ၊ ရောက်၏။ အတ္တကမ္မဖလေန၊ မိမိပြုသောမကောင်းမှုကံ၏ အကျိုးဖြင့်။ ဥပဂေါ၊ ကပ်ရလေ၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဇနယန္တိယာ၊ အမိကို။ ဟန္တွာန၊ သတ်မိသောကြောင့်။ မနုဿာ၊ ငရဲထိန်းတို့သည်။ အတိဗာဠာ၊ အလွန်ပြင်းစွာ။ အယေမယေဟိ၊ သံဖြင့်ပြီးကုန်သော။ ဝါဠေဟိ၊ လျှော်တို့ဖြင့်။ ပုနပ္ပုနံ၊ အထပ်ထပ်။ ဝေဌေတွာ၊ ရစ်၍။ အယယန္တေ၊ သံယန္တရား၌။ ပီဠယန္တိ၊ ကြိတ်ကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တံ မိတ္တိဃံ၊ ထိုအမိကိုသတ်သော ငရဲသူကို။ ပဏ္ဏာဂတ္တာ၊ ကြိတ်သောကိုယ်မှ။ ဥဿဝံ၊ ယိုသောသွေးကို။ ပဿန္တံ၊ မြင်စဉ်ပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုငရဲသူသတ္တဝါ၏။ သမ္ဘာ၊ ကိုယ်ကောင်ပကတိဖြစ်ပြန်သော အခါ၌။ တဗ္ဗလောဟဝိလီနံ ဝ၊ မြည့်မြည့်ကြေသော ကြေးနီရေနှင့်တူသော။ တတ္တံ၊ ရဲရဲပြောင်ပြောင်တောက်သော။ ရုဟိရံ၊ သွေးကို။ ပါယန္တိ၊ သောက်စေကုန်၏။ ဇိဂုစ္ဆံ၊ စက်ဆုပ်ဖွယ်သော။ ကုဏပံ၊ အကောင်ပုပ်လည်းဖြစ်သော။ ပူတိံ၊ ပုပ်သော အဖြစ်သို့လည်းရောက်သော။ ဒုဂ္ဂန္ဓံ၊ အလွန်မကောင်းသော အနံ့လည်းရှိသော။ ဂူထကဒ္ဒမံ၊ မစင်ဟုဆိုအပ်သော ညွန်လည်းဖြစ်သော။ ပုဗ္ဗလောဟိတသံကာသံ၊ သွေးပြည်နှင့်လည်းတူသော။ ရဟဒံ၊ အိုင်သို့။ ခိပေန္တိ၊ ပစ်ချကုန်၏။ သော၊ ထိုအမိကိုသတ်သော ငရဲသူသည်။ တံ ရဟဒံ၊ ထိုအိုင်သို့။ ဩဂ္ဂယှ၊ သက်၍။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်နေရ၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တတ္ထ၊ ထိုမစင်ငရဲ၌။ တမေနံ၊ ထိုအမိသတ်သော ငရဲသူကို။ အတိကာယာ၊ ပိန်းကောလှေအတိုင်း အရှည်ရှိသော ကိုယ်ရှိကုန်သော။ အယောမုခါ၊ သံအပ်နှင့်တူသော ထက်စွာသော နှုတ်သီးရှိကုန်သော။ ကိမိယော၊ ပိုးလောက်တို့သည်။ ဆဝိံ၊ အရေကို။ ဆေတွာန၊ ဖြတ်ကုန်၍။ မံသလောဟိတေ၊ အသားအသွေးတို့ကို။ သံဝိဒ္ဓါ၊ ပြင်းစွာထိုးဆွကုန်လျက်။ ခါဒန္တိ၊ စားကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ သော စ၊ ထိုအမိကိုသတ်သောငရဲသူသည်လည်း။ သကပေါရိသံ၊ အသူတရာနက်သော။ တနိရယံ၊ ထိုငရဲသို့။ ပတ္တော၊ ရောက်၍။ နိမုဂ္ဂေါ၊ နစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကုဏပံ၊ တင်ပုပ်အနံ့သည်။ သမန္တာ၊ ထက်ဝန်းကျင်။

၂၁+ ၂၂+ မှ။ သတယောဇနံ၊ ယူဇနာတစ်ရာတိုင်တိုင်။ ပူတိကံ၊ အပုပ်အတိသည်။ ဝါတိ၊ လှိုင်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဟိ သစ္စံ၊ မှန်၏။ စက္ခုမတံ ပိ၊ မျက်စိရှိသောသူတို့၏လည်း။ စက္ခူနိ၊ မျက်စိတို့သည်။ တေန ဂန္ဓေန၊ ထိုအပုပ်အနံဖြင့်။ ဟတာဒိသံ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲကို။ လဘတေ၊ ရ၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဂမ္ဘပါတိယော၊ ကိုယ်ဝန်ကိုချသောမိန်းမတို့သည်။ ဒုရဘိသမ္ဘဝံ၊ အလွန်ကြောက်မက်ဖွယ်ကို ဖြစ်စေတတ်သော။ တိက္ခံ၊ ထက်လှစွာသော။ ခုရဓာရံ၊ သင်ဓုန်းသွားကို။ အနုက္ကမ၊ လွန်၍။ ဒုဂ္ဂံ၊ ကူးနိုင်ခဲသော။ ဝေတ္တရဏိံ၊ ဝေတ္တရဏီအမည်ရှိသော။ နဒိံ၊ ကြိမ်ပိုက်ချောင်းသို့။ ပတန္တိ၊ ကျကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ အယောမယာ၊ သံဖြင့်ပြီးကုန်သော။ သောဠသင်္ဂုလိကဏ္ဍကာ၊ တစ်ဆယ့်ခြောက်လက်သစ်ပမာဏအဆူးရှိကုန်သော။ သိမ္ဗလိယော၊ လက်ပံပင်၏ အလက်တို့သည်။ ဥဘတော ဒွီသု တီရေသု၊ ကမ်းနားနှစ်ဘက်တို့၌။ ဒုဂ္ဂံ၊ ကူးနိုင်ခက်သော။ ဝေတ္တရဏိံ၊ ဝေတ္တရဏီအမည်ရှိသော။ နဒိံ၊ ကြိမ်ပိုက်ချောင်းသို့။ အဘိလမ္ပန္တိ၊ တွဲရရွဲကျကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တေ ရုက္ခာ၊ ထိုလက်ပံပင်တို့သည်။ အစ္စိမန္တော၊ အလျှံပြောင်ပြောင်တောက်ကုန်လျက်။ ဒါရုနာ၊ ကြောက်မက်ဖွယ်ရှိကုန်သော။ အဂ္ဂိခန္ဓာဝ၊ မီးပုံကြီးတို့ကဲ့သို့။ တိဋ္ဌန္တိ၊ တည်ကုန်၏။ အာဒိတ္တာ၊ ပြောင်ပြောင်တောက်သော။ ဇာတဝေဂေန၊ မီးအဟုန်ဖြင့်။ ဥဒ္ဓံ၊ အထက်သို့။ ယောဇန မုဂ္ဂတာ၊ တစ်ယူဇနာ တိုင်တိုင်ထက်ကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ အတိစာရာ၊ မိမိလင်ကိုလွန်ကြူး၍ကျင့်ကုန်သော။ နာရိယော စ၊ မိန်းမတို့သည်လည်းကောင်း။ ပရဒါရဂူ၊ သူတစ်ပါးမယားကိုလွန်ကြူး၍ကျင့်ကုန်သော။ နာရာ စ၊ ယောကျ်ားတို့သည်လည်းကောင်း။ ဧတေ၊ ထိုသူတို့သည်။ တိခိဏကဏ္ဍကေ၊ ထက်စွာသော အဆူးရှိသော။ တတ္ထနိရယေ၊ ထိုလက်ပံပင်ငရဲ၌။ ဝဇန္တိ၊ တက်ကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တေ၊ ထိုမိမိလင်ကိုကြူးလွန်၍ကျင့်ကုန်သောမိန်းမ သူတစ်ပါးမယားကို လွန်ကြူး၍ကျင့်သော ယောကျ်ားတို့သည်။ အဓက္ခန္ဓာ၊ ဦးခေါင်းစောက်ထိုး။ ပဘန္တိ၊ လက်ပံပင်မှကျက်၏။ ပုထု၊ အသီးအသီး။ ဝိဂတ္တာ၊ ပြတ်တောက်သောကိုယ်ရှိကုန်သည်။ ဝိဟတာ၊ ပျက်စီးသောကိုယ်ရှိကုန်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်ကုန်၍။ သယန္တိ၊ အိပ်ရကုန်၏။ ဒီဃံ၊ ရှည်လျားစွာသော နေ့ညဉ့်ပတ်လုံး။ သဗ္ဗဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ ဇဂ္ဂန္တိ နိဒ္ဓံနဩက္ကမန္တိ၊ မအိပ်ရ။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တတော၊ ထိုနောင်မှ။ ရတျာဝိဝသာနေ၊ များစွာသောညဉ့်တို့၏ အဆုံး၌။ မဟိတိံ၊ ကြီးမာသော။ ပဗ္ဗတူမပံ၊ တောင်အ

၂၂+ ၂၃+ တိုင်းအရှည်ရှိသော။ ဘတ္တံ၊ ပြောင်ပြောင်တောက်သော။ အဂ္ဂိသမောဒကံ၊ မီးနှင့်တူသော ရေရှိသော။ လောဟကုမ္ဘိံ၊ ကြေးနီအိုး၌။ ပဝဇ္ဇန္တိ၊ ဝင်လျက်ငုပ်ရကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဧဝံ၊ ဤဆိုအပ်သော နည်းဖြင့်။ ဒိဝါစ၊ နေ့၌လည်းကောင်း။ ရတ္တော စ၊ ညဉ့်၌လည်းကောင်း။ မောဟပါရုတာ၊ မောဟဖြင့်ဖုံးလွှမ်းအပ်ကုန်သော။ ဒုဿီလော၊ သူတစ်ပါးမယားကိုပြစ်မှားတတ်ကုန်သော သူတို့သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ဒုက္ကဋံ၊ မကောင်းသဖြင့်ပြုအပ်သောကံကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ သကံ ကမ္မံ၊ မိမိပြုသောမကောင်းမှုကံကို။ အတောန္တိ၊ ခံရကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဓနတ္ထိတာ၊ ဥစ္စာဖြင့်ဝယ်အပ်ကုန်သော။ ယာစ ဘရိယာ၊ အကြင်မယားတို့သည်လည်း။ သာမိကံ၊ မိမိလင်ကို။ အတိမညတိ၊ မထေမဲ့မြင်ပြု၏။ သဿုံဝါ၊ ယောက္ခမယောကျ်ားသူကိုလည်းကောင်း။ သဿုရံ ဝါ၊ ယောက္ခမမိန်းမသူကိုလည်းကောင်း။ ဇေဋ္ဌံ ဝါပိ၊ ခဲအိုကိုလည်းကောင်း။ နနန္ဒနံ ဝါ၊ ယောင်းမကိုလည်းကောင်း။ အတိမညတိ၊ မထေမဲ့မြင်ပြု၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တဿ၊ ထိုငရဲသူမ၏။ မုခံ၊ ခံတွင်းကို။ အယသင်္ကုနာ၊ သံချွန်းတောင်းဖြင့်။ ဝိဝရိတွာ၊ ဖွင့်၍။ ဝင်္ကေန၊ သံမျှားချိန်ဖြင့်။ ဇီဝှဂ္ဂံ၊ လျှာဖျားကို။ နိဗ္ဗုဟန္တိ၊ ငင်ထုတ်ကုန်၏။ သဗန္ဓနံ၊ ကြိုးဖြင့်ဖွဲ့လျက်။ ကဍ္ဎန္တိ၊ ငင်ကုန်၏။ ကိမိနံ၊ ပိန်းကောကြီးမျှလောက်သော ပိုးလောက်တို့ဖြင့် ပြည့်သော။ သဗျာမ မတ္တံ၊ မိမိတစ်လံအတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော။ အတ္တနိ အတ္ထနော၊ မိမိ၏။ ဇီဝှံ၊ လျှာကို။ ပဿတိ၊ မြင်ရ၏။ ဝိညာပေတုံ၊ ငရဲထိန်းတို့ကို တောင်းပန်ခြင်းငှာလည်း။ န သက္ကောတိ၊ မတတ်နိုင်။ ပစ္စ၊ တဖန်လည်း။ တာပနေ၊ တာပနငရဲ၌။ ပစ္စတိ၊ ကျက်ရ၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဩရမ္ဘိကာ စ၊ ဆိတ်ကိုသတ်၍ အသက်မွေးသောသူတို့ကိုလည်း။ သူကရိကာ၊ ဝက်ကိုသတ်၍အသက်မွေးသောသူတို့ကိုလည်း။ မစ္ဆိကာစ၊ တံငါတို့ကိုလည်းကောင်း။ မိဂဗန္ဓကာ၊ သားမုဆိုးတို့ကိုလည်းကောင်း။ စောရာစ၊ ခိုးသူတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဂေါဃာတကာ စ၊ နွားသတ်ယောကျ်ားတို့ကိုလည်းကောင်း။ လုဒ္ဓ စ၊ ရုန့်ရင်းကြမ်းကြုတ်သော သူတို့ကိုလည်းကောင်း။ အဝဏ္ဏေ၊ မခြီးမွမ်းအပ်သော သူတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဝဏ္ဏကာရကာ စ၊ ခြီးမွမ်းခြင်းကို ပြုသောသူတို့ကိုလည်းကောင်း။ သတ္ထီဟိ စ၊ လှံတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ လေကဟူဋော ဟိစ၊ သံတောပုတ်တို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ နေတ္ထိံသေဟိ စ၊ သန်လျက်တို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဥသူဟိစ၊ မြှားတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဟညမာနာ၊ ညှဉ်းဆဲသတ်ပုတ်ကုန်လျက်။ အဝံသိရော၊ ဦးခေါင်းစောက်ထိုး။ ခါရနဒိံ၊ ကြိမ်

၂၃+ ၂၄+ ပိုက်ချောင်းသို့။ နိရယပါလာ၊ ငရဲထိန်းတို့သည်။ သံပတန္တိ၊ ပစ်ချကုန်၏။ နိရပါလာ၊ ငရဲထိန်းတို့သည်။ သံပတန္တိ၊ ပစ်ချကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ကူဋကာရီ၊ စဉ်းလဲစဉ်းစာပြုတတ်သောတရားသူကြီးစသောသူတို့ကို။ သာယံ ပါတော၊ ညနံနက်။ အယောဂုဠေဟိ၊ ပြောင်ပြောင်တောက်သော သံတွေခဲတို့ဖြင့်။ ဟညတိ၊ ညှဉ်းဆဲ၏။ တတော၊ ထိုနောင်မှ။ ဒုရုတ္တာနံ၊ ကူခပ်နိုင်သော ကိုယ်ရှိသော တရားသူကြီးစသော ငရဲသူသတ္တဝါတို့သည်။ ပရေသံ၊ သူတစ်ပါးတို့၏။ ဝန္တံ၊ အန်ဖတ်ကို။ သဒါ၊ အခါသိမ်း။ ဘုဉ္ဇရေ၊ စားရကုန်၏။ မဟာရဇ၊ မင်းမြတ်။ ကိဗ္ဗိသကာရကံ၊ ကြမ်းကြုတ်သော အမှုကိုပြုတတ်ထသော။ အယောမုခါ၊ သံဖြင့်ပြီးသော နှုတ်သီးရှိကုန်သော။ ဓင်္ကာ စ၊ စွန်ရဲတို့သည်လည်းကောင်း။ ဘေရဏ္ဍုကာစ၊ မြေခွေးတို့သည်လည်းကောင်း။ ဂိဇ္ဈာ စ၊ ဝန်တင်လှည်းအတိုင်းအရှည်ရှိသော လင်းတတို့သည်လည်းကောင်း။ ကာကောလာ စ၊ တောကျီးအပေါင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ခါဒန္တိ၊ ခဲကုန်၏။ မဟာရာ၊ မင်းမြတ်။ ရဇသန္နဒ္ဓါ၊ ကိလေသာတည်းဟူသော မြူဖြင့်မြှေးရှက်ဖုံးလွှမ်းအပ်ကုန်သော။ အသန္တော၊ သူတော်ကောင်းမဟုတ်ကုန်သော။ ယေ ပုဂ္ဂလာ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ မိဂနေ၊ သမင်တိန်ညင်ဖြင့်။ မိဂံ၊ သားအပေါင်းကို။ ဟန္တိ၊ သတ်ကုန်၏။ ပက္ခိနာဝါ ပန၊ ငှက်တိန်ညင်ဖြင့်လည်း။ ပက္ခိံ၊ ငှက်အပေါင်းကို။ ဟန္တိ၊ သတ်ကုန်၏။ တေ ပုဂ္ဂလာ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ နိရယုဿဒံ၊ ဥဿဒ္ဒရက်ငရဲသို့။ ဂတာ၊ လားရကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ သန္တော၊ ကိုယ်အစရှိသည်ဖြင့်ငြိသက်ကုန်သော။ သိန္ဒာ၊ သိကြားနတ်မင်းနှင့်တကွဖြစ်ကုန်သော။ သဗြဟ္မကာ၊ ဗြဟ္မာနှင့်တကွကုန်သော။ ဒေဝါ၊ နတ်ဗြဟ္မာတ်တို့သည်။ ဣဓ၊ ဤပြည်၌။ သုစိဏ္ဏေန၊ ကောင်းစွာကျင့်အပ်သော။ ကမ္မုနာ၊ ကံကြောင့်။ ဥဒ္ဓံ၊ နတ်ပြည်ဗြဟ္မာ့ပြည်သို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားရကုန်၏။ သုစိဏ္ဏသ၊ ကောင်းစွာကျင့်ခြင်း၏။ ဖလံ၊ အကျိုးကို။ ပဿ၊ ရှုပါလော။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တံ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တံ၊ သင်မင်းကြီးကို။ ဗြူမိ၊ ငါဆိုအံ့။ ရဋ္ဌပတီ၊ တိုင်းပြည်သူအရှင်ဖြစ်တော်မူသော။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ စရ၊ ကျင့်လော့။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ ယံ ဓမ္မံ၊ အကြင်တရားကို။ သုစိဏ္ဏံ၊ ကောင်းစွာကျင့်သည်ရှိသော်။ ပစ္ဆာ၊ နောက်ကာလ၌။ နာတပ္ပေယျ၊ မပူပန်ရာ။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ သုစိဏ္ဏံ၊ ကောင်းစွာကျင့်အပ်သော။ တံ ဓမ္မံ၊ ထိုတရားကို။ စရာဟိ၊ ကျင့်တော်မူလော့။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ သံကိစ္စဇာတကံ၊ သံကိစ္စဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

၂၄+ ၂၅+ တဿ၊ ထိုသဋ္ဌိနိပါတ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ အထ၊ ထိုပဏ္ဏာသကနိပါတ်၏ အခြားမဲ့၌။ သဋ္ဌိနိပါတမှိ၊ သဋ္ဌိနိပါတ်၌။ ဘာသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်သော ဇာတ်တော်ကို။ မမ၊ ငါ၏။ သန္တိကာ၊ အထံမှ။ သုဏာထ၊ နာလင့်ကုန်။ ဇာတကသဝှယနော၊ ဇာတ်ဟူသော အမည်ရှိထသော။ ပဝရော၊ မြတ်သော။ သောဏကအရိန္ဒမသဝှယနော၊ သောဏကဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ တထာဝုတ္တရရထေသဘကိစ္စဝရော၊ ထိုအထူဇာတ်အမည်ရှိသော သံကိစ္စဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ဒွေ၊ နှစ်ဇာတ်တို့တည်း။ သဋ္ဌိနိပါတံ၊ သဋ္ဌိနိပါတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

သတ္တတိနိပါတ်

၅၃၁. ကုသဇာတ်

အမ္မ၊ မိခင်။ ဣဒံ ရဋ္ဌံ၊ ဤတိုင်းသည်။ တေ၊ သင်မိခင်၏။ ရဋ္ဌံ၊ တိုင်းတည်း။ အမ္မံ၊ မိခင်။ သဓနံ၊ ဥစ္စာဘဏ္ဍာနှင့်တကွဖြစ်ထသော။ သယောဂ္ဂံ၊ ဆင်ယာဉ်မြင်းယာဉ်နှင့်တကွဖြစ်ထသော။ သကာယုရံ၊ မင်းမြောက်တန်ဆာငါးပါးနှင့်တကွဖြစ်ထသော။ သဗ္ဗကာမူပပန္နံ၊ ခပ်သိမ်းသော အလိုဆန္ဒနှင့်ပြည့်စုံတော်မူထသော။ ဣဒံ ရဋ္ဌံ၊ ဤတိုင်းကို။ တေ၊ သင်မိခင်သည်။ အနုသာသ၊ ဆုံးမတော်မူရစ်လော့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ယတ္ထ၊ အကြင်အရပ်၌။ ပိယာ၊ ချစ်အပ်သော။ ပဘာဝတီ၊ ပဘာဝတီသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တတ္ထ၊ ထိုပဘာဝတီရှိရာအရပ်သို့။ ဂစ္ဆာမိ၊ သွားပါချေအံ့။ ကုသော၊ ကုသမင်းမြတ်။ အနုဇ္ဇုဘူတေန၊ ကောင်းသောရာဂစိတ်ဖြင့်။ မဟန္တံ၊ ကြီးစွာသောထမ်းပိုးကို။ ဟရံဟရန္တော၊ ထမ်းလျက်။ ဒိဝါစ၊ နေ့၌လည်းကောင်း။ ရတ္တောစ၊ ညဉ့်၌လည်းကောင်း။ နိသီဒကာလေစ၊ ထိုင်သောအခါ၌လည်းကောင်း။ မဟန္တံ၊ ကြီးစွာသော ဆင်းရဲကို။ အနုဘဝဿတိ၊ အစဉ်ခံစားဘိတကား။ တွံ၊ သင်မင်းမြတ်သည်။ ခိပ္ပွံ၊ လျင်စွာ။ ကုသာဝတိံ၊ ကုသာဝတီပြည်ကြီးသို့။ ပဋိဂစ္ဆ၊ ပြန်လေလော့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣဓ၊ ဤငါတို့ပြည်၌။ ဝသန္တံ၊ နေလာသော။ တံ၊ သင့်ကို။ န ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုမရှိ။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်နည်း။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏံ ဒုဗ္ဗဏ္ဏတ္တာ၊ အဆင်းမလှသောကြောင့်တည်း။ ပဘာဝတီ၊ ရှင်မပဘာဝတီ။ တဝ၊ သင်၏။ ဝဏ္ဏပလောဘိတော၊ လှပတင့်တယ်ခြင်းဟူသော အဆင်းဖြင့်ဖြားယောင်းအပ်သည်ဖြစ်၍။ ဣတော၊ ဤသင်တို့ပျော်ရာ သာဂလပြည်တော်မှ။ ကုသာဝတိံ၊ ငါ့တို့

ဝ၁+ ဝ၂+ နေရာကုသာဝတီပြည်သို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ နာဂမိဿာမိ၊ မသွားတော့အံ့။ မဒ္ဒဿ၊ ရှင်မခမည်းတော် မဒ္ဒရာဇ်မင်း၏။ ရမ္မေ၊ မွေ့လျော်တော်မူရာဖြစ်သော။ နိကေတေ၊ ရွှေနန်းတော်၌။ ရမာမိ၊ ငါမွေ့လျော်၏။ တဝ၊ သင့်ကို။ ဒဿနေ၊ မြင်ရခြင်း၌။ ရတော၊ ချစ်တပ်သောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ရမာမိ၊ ငါမွေ့လျော်၏။ ရဋ္ဌံ၊ သင်သင်တို့ပျော်ရာ သာဂလပြည်ကို။ ဟိတွာန၊ စွန့်ပစ်၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ န ဂမိဿာမိ၊ မသွားနိုင်။ ပဘာဝတီ၊ ရှင်မပဘာဝတီ။ တဝ၊ သင်၏။ ဝဏ္ဏပလောဘိတော၊ ရူပါရုံတည်းဟူသော အဆင်းဖြင့်ဖြားယောင်းခဲ့ရကား။ သမ္မုဠရူပေါ၊ ချစ်ခင်လေးမြတ် တပ်စွန်းခြင်းဟုသော ကိလေသာဖြင့် တွေဝေသောသဘောရှိသည်ဖြစ်၍။ မေဒနိံ၊ မြေအပြင်၌။ ဝစရာမိ၊ ငါသွားအံ့။ ကုတော၊ အဘယ်အရပ်မှ။ အာဂတော၊ လာသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏ဟူ၍။ ဒိသံ၊ အရပ်မျက်နှာကို။ န ဇာနာမိ၊ ငါမမှတ်မိပြီ။ တယိ၊ သင်၌။ မတ္တော၊ ချစ်ခင်လေးမြတ် တပ်စွန်သော အားဖြင့်မေ့လျော့သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်ခဲ့ပြီ။ မိဂမန္ဒလောစနေ၊ ယနေ့ မွေးစဖြစ်သော သမင်ငယ်၏ မျက်စိနှင့်တူသော စိမ်းညိုသော မျက်စိရှိထသော။ သုဝဏ္ဏစိရဝသေန၊ ရွှေချည်တို့ဖြင့် ယက်အပ်သော အဝတ်ကိုလည်းကောင်း။ ဇာတရူပသုမေခလော၊ ရွှေပြားခါးကြိုးကိုလည်း ဆင်သော။ သုဿောဏိ၊ လျပါးသေးသွယ် ငယ်သောခါးလည်းရှိသော။ ပဘာဝတီ၊ ရှင်မပဘာဝတီ။ တဝ၊ သင်အား။ ကာမေန၊ ချစ်ခင်တပ်စွန်းသောကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ရဇ္ဇေန၊ ပြည်ကြီးစည်းစိမ်ဖြင့်။ နတ္ထိကော၊ အလိုမရှိပြီ။ ရာဇ၊ ကုသမင်း။ ယောကောစိ၊ အကြင်အမှတ်မရှိသော သူသည်။ အနိစ္ဆန္တံ၊ အလိုမရှိအပ်သည်ကို။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏။ အကာမံ၊ မနှစ်သက်အပ်သည်ကို။ ကာမေတိ၊ နှစ်သက်၏။ အကန္တံ၊ အနှစ်လိုအပ်သည်ကို။ ကန္တုံ၊ နှစ်လိုအံ့သောငှာ။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏။ တဿ၊ ထိုသူ၏။ သော၊ ထိုအလိုရှိခြင်း နှစ်သက်ခြင်းနှစ်လိုခြင်းသည်။ အဗ္ဘူတိ၊ အစီးအပွားမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အယျေ၊ ရှင်မပဘာဝတီ။ ယော နရော၊ အကြင်သူသည်။ အကာမံဝါ၊ အလိုမရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ သကာမံ ဝါ၊ အလိုရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ လာဘံ၊ ရအပ်သော။ ပိယံ၊ မိမိသည်ချစ်အပ်သော သူတို့ကို။ လဘတေ၊ ရ၏။ ဧတ္ထ၊ ဤသို့ချအပ်သော သူကိုရရာ၌။ ပသံသာမ၊ ခြီးမွမ်းကုန်လတ္တံ့။ တတ္တ၊ ထိုချစ်အပ်သော သူ၌။ အလာဘော၊ မရခြင်းသည်။ ပါပကော၊ ယုတ်မာစွာ၏။ ဘောရာဇ၊ အိုကုသမင်း။ ယော ရာဇ၊ အကြင်းမြငသည်။ ကဏိကာရသဒါရုနာ၊ မဟာလှေကားသားဖြင့်။ ပါသာဏသာရံ၊ အနှစ်ပြည်သော ကျောက်ကို။ ခဏသိယထာ၊ တူးသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဝါတံ၊ လေကို။ ဇာလေန၊

ဝ၂+ ဝ၃+ ကွန်ဖြင့်။ ဗာဓေသိယထာ၊ ဖွဲ့ထောင်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ တထာ၊ ထို့အတူ။ အနိစ္ဆန္တိံ၊ အလိုမတူသော ငါကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ဣစ္ဆသိ၊ အလိုရှိဘိ၏။ မုဒုလက္ခဏေ၊ နူးညံစွာသော မိန်းမတို့၏ လက္ခဏာနှင့်ပြည့်စုံသော ရှင်မပဘာဝတီ။ တေ၊ သင်၏။ ဟဒယေ၊ နှလုံး၌။ ပါသာဏော၊ ကျောက်ဖျာကို။ ဩဟိတောနူန၊ ထားလေသလော။ တိရောဇနပ္ပဒါ၊ ဇနပုဒ်တစ်ပါးမှ။ အာဂတော၊ ရောက်လာသော။ ယော အဟံ၊ အကြင်ငါသည်။ တေ၊ သင်၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ သာတံ၊ ချမ်းသာကို။ နဝိန္ဒာမိ၊ မရပါ။ မုဒုလက္ခဏေ၊ နူးညံ့လှစွာသော မိန်းမတို့၏လက္ခဏာနှင့်ပြည့်စုံသော ရှင်မပဘာဝတီ။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ရာဇပုတ္တီ၊ မင်းသမီးဖြစ်သော ရှင်မပဘာဝတီသည်။ မံ၊ ငါကို။ အကုဋိံကတွာ၊ မျက်မှောက်တစ်ကြုတ်ကြုတ်ပြု၍။ ဥဒိက္ခတိ၊ ကြည်၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ မဒ္ဒဿရညော၊ မဒရာဇ်မင်း၏။ အန္တေပုရေ၊ နန်းတော်တွင်း၌။ အာဠာရိကောဝိယ၊ စားတော်ချက်၏ ကျွန်ကဲ့သို့။ ဟောမိ၊ ဖြစ်ရချေ၏။ မုဒုလက္ခဏေ၊ နူးညံ့လှစွာသော မိန်းမတို့၏လက္ခဏာနှင့်ပြည့်စုံသော ရှင်မပဘာဝတီ။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ရာဇပုတ္တီ၊ မင်းသမီးဖြစ်သော ရှင်မပဘာဝတီသည်။ မံ၊ ငါကို။ ဥမှယမာနာ၊ ရယ်မြူးလျက်။ ဥဒိက္ခတိ၊ ကြည့်၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ အာဠာရိကောဝိယ၊ စားတော်ချက်၏ ကျွန်ကဲ့သို့။ န ဟောမိ၊ ငါမဖြစ်ရပေ။ တဒါ၊ ထိုသို့ရယ်မြူးလျက်ကြည့်သောအခါ၌။ ကုသောရာဇာဝိယ၊ ကုသမင်းကဲ့သို့။ ဟောမိ၊ ဖြစ်ရပေ၏။ ရာဇ၊ ကုသမင်း။ နေမိတ္တာနံ၊ နိမိတ်ကိုသိသောသူတို့၏။ ဝစနံ၊ စကားသည်။ သစ္စံ၊ မှန်သည်။ သစေ ဘဝိဿတိ၊ အကယ်၍ဖြစ်ငြားအံ့။ ကာမံ၊ စင်စစ်။ မေ၊ ငါ၏။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ သတ္တဓာ၊ ခုနစ်ပိုင်း။ ဆိန္ဒတု၊ ဖြစ်စေကားမူ။ တွံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါ၏။ ပတီ၊ လင်သည်။ နေဝ အဿ၊ မဖြစ်ရာ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒိံသု၊ ဘတ်ဆိုကြကုန်၏။ အယျေ၊ ရှင်မပဘာဝတီ။ အညေသံ၊ ငါမှတစ်ပါးသော နိမိတ်ဘတ်တတ်သော သူတို့၏။ ဝစနံ၊ စကားသည်လည်းကောင်း။ ယဒိဝါ၊ ထိုမြို့လည်း။ မမ ဝစနံ၊ ငါစကားသည်လည်းကောင်း။ သစ္စံ၊ မှန်သည်။ သစေ သိယာ၊ အကယ်၍ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သီဟဿရာ၊ ခြင်္သေ့မင်းအသံနှင့်တူသော အသံရှိသော။ အညောကုသာ၊ ကုသမင်းမှတစ်ပါးသော။ တေ၊ သင်အား။ ပတီ၊ လင်သည်။ နစေဝ အတ္ထိ၊ မရှိသည်သာလျှင်တည်း။ ခုဇ္ဇေ၊ မိခင်ခုဇ္ဇာ။ နာဂနာသူရုံ၊ ဆင်နှာမောင်းနှင့်တူသော ပေါင်ရှိသော။ ပဘာဝတိံ၊ ပဘာဝတိံကို။ မံ၊ ငါ့ကို။ သစေဩလောကေယျ၊ အကယ်၍ကြည့်စေနိုင်ငြားအံ့။ ကုသာဝတိံ၊ ကုသာဝတီပြည်သို့။ ပတွာ၊ ရောက်၍။

ဝ၃+ ဝ၄+ တေ၊ သင်အား။ နိက္ခံ၊ ရွှေစင်ဖြင့်ပြီးသော။ ဂီဝံ၊ လည်ရွဲတန်ဆာကို။ ကာရိဿံ၊ ပြုစေအံ့။ ခုဇ္ဇေ၊ အထိန်းတော်ခုဇ္ဇာ။ နာဂနာသူရုံ၊ ဆင်နှာမောင်းနှင့်တူသော ပေါင်ရှိသော။ ပဘာဝတိံ၊ ပဘာဝတီအမည်ရှိသာ မင်းသမီးကို။ မံ၊ ငါ့ကို။ သစေ အာလပေယျ၊ အကယ်၍ခေါ်စေနိုင်ငြားအံ့။ ကုသာဝတိံ၊ ငါ့နေရာကုသာဝတီပြည်ကြီးသို့။ ပတွာ၊ ရောက်၍။ တေ၊ သင်အား။ နိက္ခံ၊ ရွှေစင်ဖြင့်ပြီးသော။ ဂီဝံ၊ လည်ရွဲတန်ဆာကို။ ကရိဿံ၊ ပြုစေအံ့။ ခုဇ္ဇေ၊ အထိန်းတော်ခုဇ္ဇာ။ နာဂနာသူရုံ၊ ဆင်နှာမောင်းနှင့်တူသော ပေါင်ရှိသော။ ပဘာဝတိံ၊ ပဘာဝတီအမည်ရှိသာ မင်းသမီးကို။ မံ၊ ငါ့ကို။ သစေ ဥမှာပေယျ၊ အကယ်၍ဖြည်းညှင်းသာယာစွာ ရယ်စေနိုင်ငြားအံ့။ ကုသာဝတိံ၊ ငါ့နေရာကုသာဝတီပြည်ကြီးသို့။ ပတွာ၊ ရောက်၍။ တေ၊ သင်အား။ နိက္ခံ၊ ရွှေစင်ဖြင့်ပြီးသော။ ဂီဝံ၊ လည်ရွဲတန်ဆာကို။ ကရိဿံ၊ ပြုစေအံ့။ ခုဇ္ဇေ၊ အထိန်းတော်ခုဇ္ဇာ။ နာဂနာသူရုံ၊ ဆင်နှာမောင်းနှင့်တူသော ပေါင်ရှိသော။ ပဘာဝတိံ၊ ပဘာဝတီအမည်ရှိသာ မင်းသမီးကို။ မံ၊ ငါ့ကို။ သစေပမှာပေယျ၊ အကယ်၍ပြင်းစွာရယ်ရွှင်စေနိုင်ငြားအံ့။ ကုသာဝတိံ၊ ငါ့နေရာကုသာဝတီပြည်ကြီးသို့။ ပတွာ၊ ရောက်၍။ တေ၊ သင်အား။ နိက္ခံ၊ ရွှေစင်ဖြင့်ပြီးသော။ ဂီဝံ၊ လည်ရွဲတန်ဆာကို။ ကရိဿံ၊ ပြုစေအံ့။ ခုဇ္ဇေ၊ အထိန်းတော်ခုဇ္ဇာ။ နာဂနာသူရုံ၊ ဆင်နှာမောင်းနှင့်တူသော ပေါင်ရှိသော။ ပဘာဝတိံ၊ ပဘာဝတီအမည်ရှိသာ မင်းသမီးကို။ မံ၊ ငါ့ကို။ ပါဏိနာ၊ လက်ဖြင့်။ သစေဥပသမ္ဗုသေ၊ အကယ်၍သုံးသပ်စေနိုင်ငြားအံ့။ ကုသာဝတိံ၊ ငါ့နေရာကုသာဝတီပြည်ကြီးသို့။ ပတွာ၊ ရောက်၍။ တေ၊ သင်အား။ နိက္ခံ၊ ရွှေစင်ဖြင့်ပြီးသော။ ဂီဝံ၊ လည်ရွဲတန်ဆာကို။ ကရိဿံ၊ ပြုစေအံ့။ ရာဇပုတ္တီ၊ မင်းသမီး။ တွံ၊ အရှင်မင်းသမီးတော်သည်။ ကုသေ၊ ကုသာဝတီပြည်ကြီး၌။ သာတံပိ၊ စိုစဉ်မျှ ချမ်းသာကိုလည်း။ နဟိနူနဝိန္ဒတိ၊ မရပါသလော။ အယံ ရာဇာ၊ ဤကုသမင်းသည်။ အာဠာရိကေ၊ စဖိုသည်အဖြစ်၌။ ဝေတ္တနေန၊ အခဖြင့်။ နအတ္ထိကော၊ အလိုမရှိဘဲ။ ဘဋေ၊ အခစားယောကျ်ားဖြစ်လျက်။ တုမှေ၊ အရှင်သမီးတော်တို့ကို။ ပေါသေ၊ မွေးကျွေးပေ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ နာဟိနူနာယံ ရာဇပုတ္တီ၊ အစရှိသောအပြားအားဖြင့်။ ဒုဗ္ဘာသိတံ၊ မကောင်းသောသဖြင့်ဆိုအပ်သော စကားကို။ ဘဏန္တိ၊ ဆိုသော။ အယံ ခုဇ္ဇာ၊ ဤခုဇ္ဇာ၏။ ဇိဝှာယံ၊ လျာကို။ သုနိဿိတေန၊ ကောင်းစွာသွေးအပ်သော။ သတ္ထေန၊ ဓားဖြင့်။ ဆေဒနံ၊ ဖြတ်ခြင်းကို။ နဟိနူနလဘတိ၊ မရလတ္တံ့လော။ လဘိဿတိ ဧဝ၊ ရလတ္တံ့သည်သာလျှင်တည်း။

ဝ၄+ ဝ၅+ ပဘာဝတီ၊ ရှင်မပဘာဝတီ။ တွံ၊ ရှင်မသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ရူပေနစ၊ အဆင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ အာရောဟေန စ၊ လုံးရပ်သဏ္ဌာန်ကြန်အင်လက္ခဏာဖြင့်လည်းကောင်း။ နံ၊ ထိုကုသမင်းမြတ်ကို။ မာပါပေသိ၊ မာန်မမူလင့်။ မဟာယသောတိ၊ ကြီးသောအာနုဘောရှိသော မင်းပေတည်းဟု။ ဟဒယေ၊ နှလုံး၌။ ကတွာန၊ ပြု၍။ ရုစိရေ၊ ချစ်အပ်သော ကုသမင်းကိုမြင်ရာ၌။ ပိယံ၊ ချစ်ခြင်းကို။ ကရဿု၊ ပြုလော့။ ပဘာဝတီ၊ ရှင်မပဘာဝတီ။ တွံ၊ ရှင်မသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ရူပေနစ၊ အဆင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ အာရောဟေန စ၊ လုံးရပ်သဏ္ဌာန်ကြန်အင်လက္ခဏာဖြင့်လည်းကောင်း။ နံ၊ ထိုကုသမင်းမြတ်ကို။ မာပါပေသိ၊ မာန်မမူလင့်။ မဟဒ္ဓနောတိ၊ များသောဥစ္စာနှစ်ရှိသော မင်းပေတည်းဟု။ ဟဒယေ၊ နှလုံး၌။ ကတွာန၊ ပြု၍။ ရုစိရေ၊ ချစ်အပ်သော ကုသမင်းကိုမြင်ရာ၌။ ပိယံ၊ ချစ်ခြင်းကို။ ကရဿု၊ ပြုလော့။ ပဘာဝတီ၊ ရှင်မပဘာဝတီ။ တွံ၊ ရှင်မသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ရူပေနစ၊ အဆင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ အာရောဟေန စ၊ လုံးရပ်သဏ္ဌာန်ကြန်အင်လက္ခဏာဖြင့်လည်းကောင်း။ နံ၊ ထိုကုသမင်းမြတ်ကို။ မာပါပေသိ၊ မာန်မမူလင့်။ မဟဗ္ဗလောတိ၊ ခွန်အားကြီးသော မင်းပေတည်းဟု။ ဟဒယေ၊ နှလုံး၌။ ကတွာန၊ ပြု၍။ ရုစိရေ၊ ချစ်အပ်သော ကုသမင်းကိုမြင်ရာ၌။ ပိယံ၊ ချစ်ခြင်းကို။ ကရဿု၊ ပြုလော့။ ပဘာဝတီ၊ ရှင်မပဘာဝတီ။ တွံ၊ ရှင်မသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ရူပေနစ၊ အဆင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ အာရောဟေန စ၊ လုံးရပ်သဏ္ဌာန်ကြန်အင်လက္ခဏာဖြင့်လည်းကောင်း။ နံ၊ ထိုကုသမင်းမြတ်ကို။ မာပါပေသိ၊ မာန်မမူလင့်။ မဟာရဋ္ဌောတိ၊ ပြန့်ပြောသော တိုင်းနိုင်ငံရှိသော မင်းပေတည်းဟု။ ဟဒယေ၊ နှလုံး၌။ ကတွာန၊ ပြု၍။ ရုစိရေ၊ ချစ်အပ်သော ကုသမင်းကိုမြင်ရာ၌။ ပိယံ၊ ချစ်ခြင်းကို။ ကရဿု၊ ပြုလော့။ ပဘာဝတီ၊ ရှင်မပဘာဝတီ။ တွံ၊ ရှင်မသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ရူပေနစ၊ အဆင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ အာရောဟေန စ၊ လုံးရပ်သဏ္ဌာန်ကြန်အင်လက္ခဏာဖြင့်လည်းကောင်း။ နံ၊ ထိုကုသမင်းမြတ်ကို။ မာပါပေသိ၊ မာန်မမူလင့်။ မဟာရာဇာတိ၊ အလုံးစုံသော ဇမ္ဗူဒိပ်ကျွန်း၌ မြတ်သောမင်းပေတည်းဟု။ ဟဒယေ၊ နှလုံး၌။ ကတွာန၊ ပြု၍။ ရုစိရေ၊ ချစ်အပ်သော ကုသမင်းကိုမြင်ရာ၌။ ပိယံ၊ ချစ်ခြင်းကို။ ကရဿု၊ ပြုလော့။ ပဘာဝတီ၊ ရှင်မပဘာဝတီ။ တွံ၊ ရှင်မသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ရူပေနစ၊ အဆင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ အာရောဟေန စ၊ လုံးရပ်သဏ္ဌာန်ကြန်အင်လက္ခဏာဖြင့်လည်းကောင်း။ နံ၊ ထိုကုသမင်းမြတ်ကို။ မာပါပေသိ၊ မာန်မမူလင့်။ သီဟဿရောတိ၊

ဝ၅+ ဝ၆+ ခြင်္သေ့မင်း၏ အသံနှင့်တူသော အသံရှိသောမင်းပေတည်းဟု။ ဟဒယေ၊ နှလုံး၌။ ကတွာန၊ ပြု၍။ ရုစိရေ၊ ချစ်အပ်သော ကုသမင်းကိုမြင်ရာ၌။ ပိယံ၊ ချစ်ခြင်းကို။ ကရဿု၊ ပြုလော့။ ပဘာဝတီ၊ ရှင်မပဘာဝတီ။ တွံ၊ ရှင်မသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ရူပေနစ၊ အဆင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ အာရောဟေန စ၊ လုံးရပ်သဏ္ဌာန်ကြန်အင်လက္ခဏာဖြင့်လည်းကောင်း။ နံ၊ ထိုကုသမင်းမြတ်ကို။ မာပါပေသိ၊ မာန်မမူလင့်။ ဝဂ္ဂုဿရောတိ၊ တင့်တယ်စံပယ်သော အသံရှိသောမင်းပေတည်းဟု။ ဟဒယေ၊ နှလုံး၌။ ကတွာန၊ ပြု၍။ ရုစိရေ၊ ချစ်အပ်သော ကုသမင်းကိုမြင်ရာ၌။ ပိယံ၊ ချစ်ခြင်းကို။ ကရဿု၊ ပြုလော့။ ပဘာဝတီ၊ ရှင်မပဘာဝတီ။ တွံ၊ ရှင်မသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ရူပေနစ၊ အဆင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ အာရောဟေန စ၊ လုံးရပ်သဏ္ဌာန်ကြန်အင်လက္ခဏာဖြင့်လည်းကောင်း။ နံ၊ ထိုကုသမင်းမြတ်ကို။ မာပါပေသိ၊ မာန်မမူလင့်။ ဗိန္ဒုဿရောတိ၊ တစ်ခဲနက်သောအသံရှိသော မင်းပေတည်းဟု။ ဟဒယေ၊ နှလုံး၌။ ကတွာန၊ ပြု၍။ ရုစိရေ၊ ချစ်အပ်သော ကုသမင်းကိုမြင်ရာ၌။ ပိယံ၊ ချစ်ခြင်းကို။ ကရဿု၊ ပြုလော့။ ပဘာဝတီ၊ ရှင်မပဘာဝတီ။ တွံ၊ ရှင်မသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ရူပေနစ၊ အဆင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ အာရောဟေန စ၊ လုံးရပ်သဏ္ဌာန် ကြန်အင်လက္ခဏာဖြင့် လည်းကောင်း။ နံ၊ ထိုကုသမင်းမြတ်ကို။ မာပါပေသိ၊ မာန်မမူလင့်။ မဉ္စုသရောတိ၊ ကောင်းအသံရှိသောမင်းပေတည်းဟု။ ဟဒယေ၊ နှလုံး၌။ ကတွာန၊ ပြု၍။ ရုစိရေ၊ ချစ်အပ်သော ကုသမင်းကိုမြင်ရာ၌။ ပိယံ၊ ချစ်ခြင်းကို။ ကရဿု၊ ပြုလော့။ ပဘာဝတီ၊ ရှင်မပဘာဝတီ။ တွံ၊ ရှင်မသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ရူပေနစ၊ အဆင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ အာရောဟေန စ၊ လုံးရပ်သဏ္ဌာန်ကြန်အင်လက္ခဏာဖြင့်လည်းကောင်း။ နံ၊ ထိုကုသမင်းမြတ်ကို။ မာပါပေသိ၊ မာန်မမူလင့်။ မဓုဿရောတိ၊ သာယာသောအသံရှိသောမင်းပေတည်းဟု။ ဟဒယေ၊ နှလုံး၌။ ကတွာန၊ ပြု၍။ ရုစိရေ၊ ချစ်အပ်သော ကုသမင်းကိုမြင်ရာ၌။ ပိယံ၊ ချစ်ခြင်းကို။ ကရဿု၊ ပြုလော့။ ပဘာဝတီ၊ ရှင်မပဘာဝတီ။ တွံ၊ ရှင်မသည်။ အတ္တနော၊

ဝ၆+ ဝ၇+ မိမိ၏။ ရူပေနစ၊ အဆင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ အာရောဟေန စ၊ လုံးရပ်သဏ္ဌာန်ကြန်အင်လက္ခဏာဖြင့်လည်းကောင်း။ နံ၊ ထိုကုသမင်းမြတ်ကို။ မာပါပေသိ၊ မာန်မမူလင့်။ ခတ္တိယောတိ၊ မပြတ်သောဥက္ကာကရာဇ်မင်းမျိုးမှဖြစ်သော မင်းပေတည်းဟု။ ဟဒယေ၊ နှလုံး၌။ ကတွာန၊ ပြု၍။ ရုစိရေ၊ ချစ်အပ်သော ကုသမင်းကိုမြင်ရာ၌။ ပိယံ၊ ချစ်ခြင်းကို။ ကရဿု၊ ပြုလော့။ ပဘာဝတီ၊ ရှင်မပဘာဝတီ။ တွံ၊ ရှင်မသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ရူပေနစ၊ အဆင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ အာရောဟေန စ၊ လုံးရပ်သဏ္ဌာန်ကြန်အင်လက္ခဏာဖြင့်လည်းကောင်း။ နံ၊ ထိုကုသမင်းမြတ်ကို။ မာပါပေသိ၊ မာန်မမူလင့်။ ကုသရာဇာတိ၊ သိကြားနတ်မင်းပေးသော သမန်းမြက်၏အမည်နှင့်တူသော အမည်ရှိသောကုသမင်းမြတ်ပေတည်းဟု။ ဟဒယေ၊ နှလုံး၌။ ကတွာန၊ ပြု၍။ ရုစိရေ၊ ချစ်အပ်သော ကုသမင်းကိုမြင်ရာ၌။ ပိယံ၊ ချစ်ခြင်းကို။ ကရဿု၊ ပြုလော့။ မဟာရာဇ၊ အရှင်မင်းမြတ်။ ဧတေနဂါ၊ ထိုခုနစ်ပြည်ထောင်သော မင်းတို့၏ဆင်သည်။ ဥပတ္ထဒ္ဓါ၊ အလွန်ခက်ထန်ကုန်၏။ ဝမ္မိကာ၊ ချစ်မိန်ညိုသောဆင်ဝတ်ကုန်သော။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံခုနစ်ပြည်ထောင်သောမင်းတို့သည်။ တိဋ္ဌန္တိ၊ မြို့ရင်းသို့ချဉ်းကပ်ထည့်ကုန်၏။ ပါကာရံ၊ မြို့တော်တံတိုင်းကို။ ပုရာမဒ္ဒန္တိ၊ မဖျက်ဆီးကုန်မီ။ ဧတံ ပဘာဝတိံ၊ ဤပဘာဝတီကို။ အာနေန၊ ဆောင်စေကုန်။ ဘောန္တော အမစ္စာ၊ အိုအမတ်အပေါင်းတို့။ ယေ၊ အကြင်ခုနစ်ပြည်ထောင်သော မင်းတို့သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဟန္တုံ၊ သတ်အံ့သောငှာ။ ဣဓ၊ ဤငါတို့မဒ္ဒရာဇ်ပြည်သို့။ အာဂတာ၊ လာရောက်ကြကုန်၏။ တေသံ ခတ္တိယာနံ၊ ထိုခုနစ်ပြည်ထောင်သော မင်းတို့အား။ ဧတံ ပဘာဝတိံ၊ ဤပဘာဝတီကို။ သတ္တဗိလေ၊ ခုနစ်ပိုင်းပိုင်းသည်ကို။ ကရိတွာန၊ ပြု၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဿာမိ၊ ပေးလိုက်တော့အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သာမာ၊ ရွှေအဆင်းတူသော အဆင်းရှိသော။ ကောသေယျဝါသိနီ၊ ရွှေချည်တို့ဖြင့် စီအပ်သောပိုးချည်ပုဆိုးကိုလည်း ဝတ်ထသော။ ရာဇပုတ္တီ၊ မင်းသမီးပဘာဝတီသည်။ ဒါသိဂဏပုရက္ခိတာ၊ ကျွန်မအပေါင်းခြံရံလျက်။ အဿုပုဏ္ဏေဟိ၊ မျက်ရည်တို့ဖြင့်ပြည့်ကုန်သော။ နေတ္တေဟိ၊ မျက်စိတို့ဖြင့်။ ရောဒမာနာ၊ ငိုလျက်။ အဝုဋ္ဌဟိ၊ ထလတ်၏။ အမ္မ၊ မိခင်။ အာဒါသဒန္တတ္ထ၊ ဆင်စွယ်ဖြင့်ပြီးသော အရိုး၌ထည့်အပ်သော ကြေးမုံပြင်၌ကြည့်အပ်ထသော။ သုတံ၊ တင့်တင့်စွာထသော။ သုနေတ္တံ၊ ကောင်းသောမျက်စိလည်းရှိထသော။ ဝိရဇံ၊ အညစ်အကြေးလည်းကင်းထသော။ အနင်္ဂဏံ၊ အမာရွတ်မဲ့မည်းအစရှိသော အပြစ်လည်းကင်းထ

ဝ၇+ ဝ၈+ သော။ ကုက္ကုပနိသေဝိတံ၊ ငါးပါးသော ကသယ်မုန့်တို့ဖြင့်လည်း အမြဲလိမ်းကျံအပ်သောထသော။ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ တံ မုခံ၊ ထိုမျက်ကို။ နူန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ ခတ္တိယော၊ ခုနစ်ပြည်ထောင်သောမင်းတို့သည်။ ဝနေ၊ တော၌။ ဆုဒ္ဓံ၊ စွန့်ပစ်လေအံ့သည်တကား။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တဿတိ၊ ငိုကြွေး၏။ အမ္မ၊ မိခင်။ အသိတေ၊ ကောင်းစွာမည်းကုန်သော။ ဝေလ္လိတဂ္ဂေ၊ ကော့သောအဖျားလည်းရှိကုန်ထသော။ မုဒူ၊ ညံကုန်ထသော။ စန္ဒနသာရလိတ္တေ၊ စန္ဒကူးနံသာနှစ်တို့ဖြင့် လိမ်းကျံအပ်ကုန်ထသော။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အာကုလေ၊ ညီညွတ်ကုန်ထသော။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ယေကေသာ၊ အကြင်ဆံတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ ကေသာ၊ ထိုဆံတို့ကို။ သီဝဋ္ဌံကာယ၊ သုသာန်၏။ မဇ္ဈေ၊ အလယ်၌။ ဂိဇ္ဈာ၊ လင်းတတို့သည်။ ပါဒေဟိ၊ ခြေတို့ဖြင့်။ ပရိကဍ္ဎိဿန္တိ နူန၊ ငင်လေကုန်အံ့သည်တကား။ အမ္မ၊ မိခင်။ မုဒူ၊ နူးညံ့ကုန်ထသော။ စန္ဒနသာရလိတ္တော၊ စန္ဒကူးနစ်တို့ဖြစ်လိမ်းကျံအပ်ကုန်ထသော။ သုလောမာ၊ ကောင်းသောအမွေးလည်းရှိကုန်ထသော။ တမ္ဗနခါ၊ နီးသောလက်သီးလည်းရှိကုန်ထသော။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ယေဗာလာ၊ အကြင်လက်နှစ်ဘက်တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေဗာလာ၊ ထိုလက်နှစ်ဖက်တို့ကို။ ခတ္တိယေဟိ၊ ခုနစ်ပြည်ထောင်သောမင်းတို့ကို။ ဆိန္နာ၊ ဖြတ်ကုန်၍။ ဝနေ၊ တော၌။ ဥဇ္ဈိတာ၊ စွန့်ပစ်လေကုန်သည်ရှိသော်။ ဓင်္ကော၊ ကျီးသည်။ ဂယှ၊ ချီယူ၍။ လုဉ္ဇိတွာ၊ နှုတ်၍။ ခါဒန္တော၊ ခဲလျက်။ ယေန ကာမံ၊ အကြင်အလိုရှိရာအရပ်သို့။ ဂစ္ဆတိ နူန၊ သွားလေအံ့သည်တကား။ အမ္မ၊ အမိ။ တာလူပနီတေ၊ ရွှေထန်းသီးမှည့်နှင့်တူကုန်သော။ အလမ္ပေ၊ ရင်၌တွဲရဲရွဲဆွဲအပ်ကုန်သော။ ကာသိကာစန္ဒနေန၊ နူးညံ့စွာသော ဆန္ဒကူးနံသာဖြင့်။ နိသေဝိတေ၊ အမြဲထုံအပ်ကုန်သော။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ယေထနာ၊ အကြင်သားမြတ်တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေထနေ၊ ထိုသားမြတ်တို့ကို။ တရုဏောတနုဇော၊ ငယ်စွာသော။ ပုတ္တော၊ သားသည်။ မာတု၊ အမိ၏။ ထနေသု၊ သားမြတ်တို့၌။ တမ္ပတိ ဣဝ၊ စို့သကဲ့သို့။ သိင်္ဂါလော၊ သင်္ချိုင်းပြင်၌နေသော မြေခွေးအိုသည်။ လမ္ပိဿတိနူန၊ စို့လေအံ့သည်တကား။ အမ္မ၊ မိခင်။ သုကောဋ္ဋိတံ၊ နွားမေးရိုးဖြင့် ခတ်အပ်သည်ဖြစ်၍။ ပုထုလံ၊ ကောင်းစွာကြိးစေအပ်သော။ ကဉ္စနမေခလေဟိ၊ ရွှေခါးကြိုးတို့ဖြင့်။ နိသေဝိတံ၊ အမြဲတန်ဆာဆင်အပ်သော။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ယာသောဏိ၊ အကြင်ခါးအရပ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ သောဏိံ၊ ထိုခါးအရပ်ကို။ ခတ္တိယေဟိ၊ ခုနစ်ပြည်ထောင်သောမင်းတို့သည်။ ဝနေ၊ တော၌။ အဝတ္တံ၊ အချည်းစည်း။ ဆဋ္ဋံ၊ စွန့်ပစ်လေအပ်သည်ဖြစ်၍။ ဓင်္ကော၊ စွန်ရဲသည်။ ဂဏှာဂဏှိတွာ၊ ချီယူ၍။ ခါဒိတွာ၊

ဝ၈+ ဝ၉+ စားပြီး၍။ ယေန ကာမံ၊ အလိုရှိရာသို့။ ဂစ္ဆတိနူန၊ သွားလေအံ့သည်တကား။ သိင်္ဂါလသံဃာ၊ မြေခွေးအပေါင်းတို့သည်။ ပရိကဍ္ဎိဿန္တိနူန၊ ဆွဲငင်လေကုန်အံ့သည်တကား။ အမ္မ၊ မိခင်။ သောဏာ စ၊ ခွေးတို့သည်လည်းကောင်း။ ဓင်္ကောစ၊ ကျီးတို့သည်လည်းကောင်း။ သိင်္ဂါလာ စ၊ မြေခွေးတို့သည်လည်းကောင်း။ အညေ၊ ခွေးကျီးမြေခွေးတို့မှ တစ်ပါးကုန်သော။ ဒါဌိနော၊ အစွယ်ရှိကုန်သော။ ယေ သတ္တာ၊ အကြင်သတ္တဝါတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ စ သတ္တာ၊ ထိုသတ္တဝါတို့သည်လည်းကောင်း။ ပဘာဝတိံ၊ ပဘာဝတီ၏ အသားကို။ ဘက္ခယိတွာ၊ စားရသောကြောင့်။ အဇရာ၊ မအိုကုန်သည်။ ဟေဿန္တိနူန၊ ဖြစ်လေကုန်အံ့သည်တကား။ အမ္မ၊ မိခင်။ ဒူရဂါမိနော၊ အဝေးသို့သွားကုန်သော။ ခတ္တိယာ၊ မင်းတို့သည်။ မေ၊ ငါ၏။ မံသာနိ၊ အသားတို့ကို။ သစေ ဟရိံသု၊ အကယ်၍ဆောင်ယူကုန်ငြားအံ့။ အဋ္ဌီနိ၊ အရိုးတို့ကို။ ယာစိတွာ၊ တောင်းလိုက်၍။ နံ၊ ထိုအရိုးကို။ အနပထေ၊ လမ်းအနီး၌။ ဒဟာထ၊ သင်္ဂြိုလ်တော်မူရစ်ပါကုန်။ အမ္မ၊ မိခင်။ မမဇ္ဈာပိတဋ္ဌာနေ၊ အကျွန်ုပ်ကို သင်္ဂြိုလ်ရာရပ်၌။ ခေတ္တာနိ၊ ပန်းခင်တို့ကို။ ကာရေတွာ၊ ပြုတော်မူ၍။ ဧတ္ထ၊ ဤပန်းခင်း၌။ ကဏီကာရေ၊ မနဟာလှေကားပင်တို့ကို။ ရောပယေ၊ စိုက်တော်မူရစ်ပါလော့။ ဟေမန္တာနံ ဟိ မစ္စယေ၊ ဆောင်းလလွန်လတ်သော်။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ တေ၊ ထိုမဟာလှေကားပင်တို့သည်။ ပုပ္ဖိတာ၊ ပွင့်ကုန်သည်။ အာသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အမ္မ၊ မိခင်။ တဒါ၊ ထိုမဟာလှေကားပင်တို့ ပွင့်သောအခါ၌။ မမဓိတာ၊ ငါသမီးဆောင်ဖြစ်သော။ ပဘာဝတီ၊ ပဘာဝတီသည်။ ဧဝံ ဝဏ္ဏာ၊ ဤမဟာလှေကားပွင့်နှင့်တူသော အဆင်းရှိ၏ဟူ၍။ မမံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ သရေယျာထ၊ အောက်မေ့တော်မူရစ်ပါကုန်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခတ္တိယာ၊ မင်းမျိုး၌လည်းဖြစ်ထသော။ ဒေဝဝဏ္ဏိနီ၊ နတ်သမီးအဆင်းနှင့်တူသော အဆင်းရှိသော။ တဿာ၊ ထိုပဘာဝတီ၏။ မာတာ၊ မယ်တော်သည်။ ရညောမဒ္ဒဿ၊ မဒ္ဒရာဇ်မင်း၏။ အန္တေပုရေ၊ နန်းတော်တွင်း၌။ အသိဉ္စ၊ ပုဆိန်ကိုလည်းကောင်း။ သုနဉ္စ၊ သားလီးဓားကိုလည်းကောင်း။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ဥဒိဋ္ဌာသိ၊ နေရာမှထလတ်၏။ မဒ္ဒ၊ မဒ္ဒရာဇ်မင်းမြတ်။ သုသညံ၊ ကောင်းသောအမှတ်လည်းရှိကုန်သော။ တမနုမဇ္ဈိမံ၊ ငယ်သောခါးလည်းရှိထသော။ ဓိတရံ၊ သမီးတော်ပဘာဝတီကို။ ဣမိနာ အသိနာ၊ ဤပုဆိန်ဖြင့်။ ဟန္တွာန၊ သတ်၍။ ခတ္တိယာနံ၊ ခုနစ်ပြည်ထောင်သော မင်းတို့အား။ ပဒဿတိနူန၊ ပေးတော်မူလတ္တံ့လော။ ပုတ္တိကော၊ ချစ်သမီးပဘာဝတီ။ တဝ၊ သင်၏။ အတ္ထကာမယာ၊ အကျိုးစီးပွားကိုလိုသဖြင့်။ ယာ

ဝ၉+ ၁၀+ စန္တိယာ၊ တောင်းပန်သော။ မေ၊ ငါ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ န အကာသိ၊ မလိုက်နာပါလော။ သာ၊ ထိုငါသမီးပဘာဝတီသည်။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ လောဟိတသဉ္ဆန္နာ၊ သွေးဖြင့်လိမ်းကျံလျက်။ ယမဟဋ္ဌာနံ၊ ယမမင်း၏ အိမ်သို့။ ဂစ္ဆသိ၊ လိုက်ရအံ့သည်ကား။ ပုတ္တိကေ၊ ချစ်သမီးပဘာဝတီ။ ယောပါသော၊ အကြင်သတ္တဝါသည်။ အတ္ထဒဿီနံ၊ ရှည်မြင့်စွာသော အကျိုးစီးပွားကိုမြင်လေ့ရှိကုန်သော။ ဟိတာနံ၊ အစီးအပွားကို အလိုရှိပေကုန်သော သူတို့၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ စေ န ကရောတိ၊ အကယ်၍မလိုက်နာအံ့။ သောပေါသော၊ ထိုသတ္တဝါသည်။ ဧဝံ ဣမိနာ ပကာရေန၊ ဤသို့သောအပြားအားဖြင့်။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်၏။ အာပဇ္ဇန္တော စ၊ ရောက်ရသော်လည်း။ ပါဝိယဉ္စ၊ ယုတ်မာသောအဖြစ်သို့လည်း။ နိဂစ္ဆတိ၊ ရောက်ရ၏။ ပုတ္တိကေ၊ ချစ်သမီးပဘာဝတီ။ သစေ စ၊ အကယ်၍လည်း။ တွံ၊ သင်သည်။ စိတ္တဿ၊ စိတ်၏။ ဝသံ၊ အလိုသို့။ အဂန္တွာ၊ မလိုက်မူ၍။ ကုသေန၊ ကုသမင်းကြောင့်။ ခတ္တိယံ၊ မင်းမျိုး၌။ ဇာတံ၊ ဖြစ်သော။ စာရုဒဿနံ၊ နှစ်လိုဖွယ်သောအမြင်လည်းရှိထသော။ သုဝဏ္ဏမဏိမေခလံ၊ ရွှေပတ္တမြားဖြင့်ပြီးသော ခါးကြိုးဆန်ဆာကိုဆင်ထသော။ ဉာတိသံဃေဟိ၊ ဆွေမျိုးအပေါင်းတို့သည်။ ပူဇိတံ၊ ပူဇော်အပ်သော။ ကုမာရံ၊ သတို့သားကို။ ဓာရေသိ၊ ဆောင်ရလတ္တံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ဆောင်ရသည်ရှိသော်။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ ယမက္ခယံ၊ ယမမင်းအိမ်သို့။ န ဂစ္ဆသိ၊ မလိုက်ရလေရာ။ ဘဒ္ဒေ၊ ချစ်သမီးပဘာဝတီ။ ခတ္တိယာနံ၊ ကုသာဝတီမင်းတို့၏။ ကုလေ၊ အမျိုး၌။ ယတ္ထ၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘေရိံ၊ စည်းကြီးကို။ နဒတိ၊ တီး၏။ ကုဉ္ဇရော စ၊ ဆင်ပြောင်သည်လည်း။ နိကူဇတိ၊ ကြိုးကြာသံနှင့်တူသော အသံကိုပြု၏။ တတော၊ ထိုကုသာဝတီမင်းမျိုးထက်။ ကိန္နု၊ အဘယ်မှာလျှင်။ သုခတရံ၊ လွန်မြတ်သော ချမ်းသာကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ဣဓ၊ ဤအရပ်သို့။ အာဂတာ၊ ပြေးလာသည်။ အသိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဘဒ္ဒေ၊ ချစ်သမီးပဘာဝတီ။ ခတ္တိယာနံ၊ ကုသာဝတီမင်းတို့၏။ ကုလေ၊ အမျိုး၌။ အေဿာ စ၊ အထောင်မကသောမြင်းတို့ဖြင့်ခြံရံအပ်သော မင်္ဂလာမြင်းသည်လည်း။ ဟသီယတိ၊ မြူးရွှင်၏။ ကုမာရော၊ စောင်းတတ်သောသူငယ်သည်။ ဒါရေ၊ နန်းတော်တံခါး၌။ ဥပရောဒတိ၊ သီချင်းသီ၍တီး၏။ တေတော၊ ထိုကုသာဝတီမင်းမျိုးထက်။ ကိန္နု၊ အဘယ်မှာလျှင်။ သုခတရံ၊ လွန်မြတ်သော ချမ်းသာကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ဣဓ၊ ဤအရပ်သို့။ အာဂတာ၊ ပြေးလာသည်။ အသိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဘဒ္ဒေ၊ ချစ်သမီးပဘာဝတီ။ ခတ္တိယာနံ၊ ကုသာဝတီမင်းတို့၏။ ကုလေ၊ အမျိုး၌။ မယူရကောဉ္စာတိရုဒေ၊ ဥဒေါင်းြံကိုးကြာတို့ တွန်မြူးရာလည်းဖြစ်၏။ ကောကိလာဘိနိကူဇိတေ

၁၀+ ၁၁+ ဥဩတို့ မပြတ်တွန်မြူးရာလည်းဖြစ်၏။ တတော၊ ထိုကုသာဝတီမင်းမျိုးထက်။ ကိန္နု၊ အဘယ်မှာလျှင်။ သုခတရံ၊ လွန်မြတ်သော ချမ်းသာကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ဣဓ၊ ဤအရပ်သို့။ အာဂတာ၊ ပြေးလာသည်။ အသိ၊ ဖြစ်သနည်း။ သတ္တုမဒ္ဒနော၊ ဆင်သူတို့ကို နှိပ်နင်းနိုင်ထသော။ ပရရဋ္ဌပ္ပမဒ္ဒနော၊ တိုင်းတစ်ပါးကိုလည်း နှိပ်နင်းနိုင်ထသော။ သောဠရပညာဏော၊ မြတ်သောပညာရှိထသော။ သောကုလော၊ ထိုကုသမင်းမြတ်သည်။ ကထံ၊ အသို့လျှင်။ နော၊ ငါတို့ကို။ ဒုက္ခာ၊ ဆင်းရဲမှ။ ပမောဏေယေနုခေါ၊ လွတ်ပါစေအံ့နည်း။ အမ္မ၊ မိခင်။ သတ္တုမဒ္ဒနော၊ ရန်သူတို့ကိုနှိပ်နင်းနိုင်ထသော။ ပရရဋ္ဌပ္ပမဒ္ဒနော၊ တိုင်းတစ်ပါးသော တိုင်းပြည်ကိုလည်းနှိပ်နင်းနိုင်ထသော။ သောဠာရပညာဏော၊ မြတ်သောပညာလည်းရှိထသော။ ယောကုသော၊ အကြင်ကုသမင်းမြတ်သည်။ ဣဓေဝ၊ ဤငါတို့ပြည်၌ပင်လျှင်။ အတ္ထိ၊ ရှိပါ၏။ သောကုသော၊ ထိုကုသမင်းမြတ်သည်။ သဗ္ဗေ၊ ခမ်းသိမ်းကုန်သော။ တေ၊ ထိုရန်သူမင်းတို့ကို။ ဝဓိဿတိ၊ သတ်လတ္တံ့သတည်း။ ပုတ္တိကေ၊ ချစ်သမီး။ ဥမ္မတ္တိကာ၊ ပျံလွင့်သောစိတ်ရှိသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဘဏသိနု၊ ဆိုမြည်တမ်းသလော။ အန္ဓဗာလ၊ အလွန်မိုက်မဲတွေဝေသည်ဖြစ်၍။ ပဘာသသိနု၊ ဤစကားကိုဆိုမြတ်လတ်လော။ ကုသော၊ ကုသမင်းသည်။ အာဂတော၊ လာသည်။ သစေ အဿ၊ အကယ်၍ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့လာရောက်သည်ရှိသော်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ တံ၊ ထိုကုသမင်းကို။ ကိန္နု၊ အသို့လျှင်။ ဇာနေမု၊ သိရကုန်အံ့နည်း။ အမ္မ၊ မိခင်။ ဒဠံ၊ မြဲစွာ။ သံဝေလ္လံ၊ အောက်ပိုးကျိုက်သည်ကို။ ကတွာန၊ ပြု၍။ ဩဏတော၊ အောက်သို့ညွတ်သော ဦးခေါင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ကုမ္ဘံ၊ အိုးခွက်ကို။ ဓောဝတိ၊ ဆေး၍။ ဧသော အာဠာရိကော၊ ထိုစဖိုသည်သည်။ ပေါသော၊ ထိုကုသမင်းပင်တည်း။ တွံ၊ သင်မိခင်သည်။ ကုမာရိပုရမန္တရေ၊ သမီးတော်တို့နေရာ လေသာနန်းတံခါးကြား၌။ ဩလောကေဟိ၊ ကြည့်တော်မူပါလော။ ပုတ္တိကေ၊ ချစ်သမီး။ တွံ၊ သင်သည်။ ဝေဏီ၊ ဒေါင်းရွှေသည်သမီးသည်။ အသိ၊ ဖြစ်လေသလော။ စဏ္ဍာလီ၊ ဒွန်းစဏ္ဍားသမီးသည်။ အသိ၊ ဖြစ်လေသလော။ အဒု၊ ထိုသို့မဟုတ်မူ။ ကုလဝိဒ္ဓိနိ၊ အမျိုးကိုဖျက်ဆီးတတ်သော မိန်းမသည်။ အသိ၊ ဖြစ်လေသလော။ ကထံ၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်။ မဒ္ဒကုလေ၊ မဒ္ဒရာဇ်မင်းမျိုး၌။ ဇာတာ၊ ဖြစ်ပါလျက်။ ကာမုကံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ အတ္တနေ၊ မိမိ၏။ သာမိကံ၊ လင်ကို။ ဒါသံ၊ ကျွန်အဖြစ်ကို။ ကယိရာသိ၊ ပြုဘိသနည်း။ အမ္မ၊ မိခင်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဝေဏီ၊ ဒေါင်းရွှေသည်သမီးသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်ပါ။ စဏ္ဍာလီ၊ ဒွန်းစဏ္ဍားသမီးသည်။ န အမှိ၊ မဖြစ်ပါ။ ကုလ

၁၁+ ၁၂+ ဝိဒ္ဓိနီ၊ အမျိုးကိုဖျက်ဆီးတတ်သော မိန်းမသည်။ နအမှိ၊ မဖြစ်ပါ။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ ချစ်မိခင်။ တွံ၊ သင်မိခင်သည်။ ဩက္ကာပုတ္တော၊ ဥက္ကာကရာဇ်မင်းသားတော်ဖြစ်သော ကုသမင်းမြတ်ကို။ ဒါသောတိ၊ ကျွန်ဟူ၍။ မညသိနု၊ အောက်မေ့တော်မူဘိ၏ တကား။ အမ္မ၊ မိခင်။ ဩက္ကာကပုတ္တော၊ ဥက္ကာကရာဇ်မင်းသားတော်ဖြစ်သော။ ယော ရာဇာ၊ အကြင်ကုသမင်းသည်။ ဝီသတိဗြဟ္မဏသဟဿာနိ၊ နှစ်သောင်းသော ပုဏ္ဏားတို့ကို။ သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ ဘောဇေတိ၊ ဆွမ်းကျွေး၏။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ ချစ်မိခင်။ တွံ၊ သင်မိခင်သည်။ သော ဩက္ကာကပုတ္တော၊ ထိုဥက္ကာကရာဇ်မင်း၏ သားတော်ဖြစ်သော။ ယဿ၊ အကြင်ကုသမင်းအား။ ဒါသောတိ၊ ကျွန်ဟူ၌။ မညတိနု၊ ထင်မှတ်တော်မူသလော။ ဝီသတိနာဂဟဿာနိ၊ နှစ်သောင်းသောဆင်တို့ကို။ သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ ယောဇေန္တိ၊ ကစေကုန်၏။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ ချစ်မိခင်။ တွံ၊ သင်မိခင်သည်။ သော ဩက္ကာကပုတ္တော၊ ထိုဥက္ကာကရာဇ်မင်း၏ သားတော်ဖြစ်သော။ ယဿ၊ အကြင်ကုသမင်းအား။ ဒါသောတိ၊ ကျွန်ဟူ၌။ မညတိနု၊ ထင်မှတ်တော်မူသလော။ ဝီသတိရာထဂဟဿာနိ၊ နှစ်သောင်းသောရထားတို့ကို။ သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ ယောဇေန္တိ၊ ကစေကုန်၏။ ဘဒ္ဒန္တော၊ ချစ်မိခင်။ တွံ၊ သင်မိခင်သည်။ သော ဩက္ကာကပုတ္တော၊ ထိုဥက္ကာကရာဇ်မင်း၏ သားတော်ဖြစ်သော။ ယဿ၊ အကြင်ကုသမင်းအား။ ဒါသောတိ၊ ကျွန်ဟူ၌။ မညတိနု၊ ထင်မှတ်တော်မူသလော။ ဗာလေ၊ ဟယ်အမိုက်မ။ မဟဗ္ဗလံ၊ ကြီးသော

၁၂+ ၁၃+ ခွန်အားရှိသော။ နာဂံ၊ ပြည့်ရှင်မင်းမြတ်ဖြစ်တော်မူသော။ ယံ ခတ္တိယံ၊ အကြင်ကုသမင်းမြတ်ကို။ မဏ္ဍူကဝဏ္ဏေန၊ ဖား၏အသွင်ဖြင့်။ တေ တယာ၊ သင်သည်။ ကတံ၊ ပြုကျင့်ခြင်းသည်။ တဂ္ဃ၊ စင်စစ်။ ဒုက္ကဋံ၊ မကောင်းသဖြင့် ပြုခြင်းတည်း။ အာဂတံ၊ ငါတို့ပြည်သို့ရောက်လောသော။ တံ၊ ထိုကုသမင်းမြတ်ကို။ န အက္ခာသိ၊ သင်မပြောဆို။ တံပိ၊ ထိုသို့မပြောဆိုခြင်းသည်လည်း။ ဒုက္ကဋံ၊ မသင့်သောပြုခြင်းတည်း။ မဟာရာဇ၊ ကုသမင်းမြတ်။ တွံ၊ သင်မင်းမြတ်သည်။ နော၊ ငါတို့၏။ အပရာဓံ၊ အပြစ်ကို။ ခမ၊ သည်းခံတော်မူပါလော့။ ရထေသဘ၊ ရထားစီးခြင်းမင်း တကာတို့ထက် မြတ်တော်မူသော။ ရာဇ၊ ကုသမင်းမြတ်။ အညာတဝေသေန၊ မထင်ရှားသော အသွင်ဖြင့်။ ဣဓ၊ ဤသာဂလမြို့သို့။ တဝ၊ အရှင်မင်းမြတ်၏။ ယံ အာဂတံ၊ အကြင်ရောက်တော်မူခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ အာဂတံ၊ ထိုသို့ရောက်လာတော်မူခြင်းကို။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ န အညာသိမှ၊ မသိရပါကုန်။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ ယော အဟံ၊ အကြင်ငါတို့သည်။ အာဠာရိကော၊ စဖိုသည်သည်။ ဘဝေ၊ ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုသို့ဖြစ်ရခြင်းသည်။ မာဒိသဿ၊ ငါကဲ့သို့သော သူအား။ ဆန္နံ၊ လျောက်ပတ်သည်။ န ဘဝတိ၊ မဖြစ်။ တွညေဝ၊ အရှင်မင်းမြတ်သည်သာလျှင်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ပသီဒဿု၊ ကြည်ညိုတော်မူလော့။ တေ၊ သင်မင်းကြီးအား။ ဒုက္ကဋံ၊ မကောင်းသဖြင့်ပြုအပ်သော အပြစ်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိပေ။ ဗာလေ၊ သူမိုက်မ။ ဂစ္ဆ၊ သွားချေ။ မဟဗ္ဗလံ၊ ကြီးသောခွန်အားရှိသော။ ကုသရာဇံ၊ ကုသမင်းမြတ်ကို။ ခမာပေဟိ၊ ကန်တော့ချေလော့။ တုမှေဟိ၊ သင်တို့သည်။ ခမာပိကော၊ ကန်တော့အပ်သည်ရှိသော်။ သော ကုသရာဇာ၊ ထိုကုသမင်းမြတ်သည်။ တေ၊ သင်အား။ ဇိဝိတံ၊ အသက်ကို။ ဒဿတိ၊ ပေးလတ္တံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒေဝဝဏ္ဏီ၊ နတ်၏အဆင်းနှင့်တူသော အဆင်းရှိသော။ ပဘာဝတီ၊ မင်းသမီးပဘာဝတီသည်။ ပိတုဿ၊ ခမည်းတော်မဒ္ဒရာဇ်မင်း၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ မဟဗ္ဗလံ၊ ကြီးသောခွန်အားရှိသော။ ကုသရာဇံ၊ ကုသမင်းကို။ ပါဒေ၊ ခြေ၌။ သိရသာ၊ ဦးခေါင်းဖြင့်။ ပတိတွာ၊ ဝပ်၍။ အဂ္ဂဟိ၊ ဦးတိုက်ရ၏။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းမြတ်။ တယာ၊ အရှင်မင်းမြတ်နှင့်။ ဝိနာ၊ ကင်း၍။ ယာမာရတျော၊ အကြင်ညဉ့်တို့သည်။ အတိက္ကန္တာ၊ လွန်ကုန်၏။ တာ မာ ရတ္တိယော၊ ထိုညဉ့်တို့သည်။ သတ္ထမာသာ၊ ခုနစ်လရှိကုန်ပြီ။ ရထေသဘာ၊ ရထားစီးခြင်း မင်းတကာတို့ထက်မြတ်သော အရှင်မင်းမြတ်။ တေ၊ အရှင်မင်းမြတ်၏။ ပါဒေ၊ ခြေတော်တို့ကို။ သိရသာ၊ ဦးဖြင့်။ ဝန္ဒေ၊ ရှိခိုးပါ၏။ မေ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ မာကုဇ္ဈ၊ အမျက်

၁၃+ ၁၄+ မြက်ထွက်တော်မမူပါလင့်။ မဟာရာဇ၊ အရှင်မင်းမြတ်။ တေ၊ အရှင်မင်းအား။ အပ္ပိယံ၊ မနှစ်သက်အပ်သည်ကို။ ကတံ၊ ပြုမိပေ၏။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံ အပြစ်ကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပဋိဇာနာမိ၊ ဝန်ပါ၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏောဟိ၊ နာတော်မူပါလော။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ တုယှံ၊ အရှင်မင်းမြတ်အား။ မနှစ်သက်အပ်သည်ကို။ နာစာဝိကရေယျာမိ၊ မပြုဝံ့ပါပြီ။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ယာစမာနာယ၊ တောင်းပန်ပါသော။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ စေန ကာဟသိ၊ အကယ်၍လိုက်နာတော်မမူအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့လိုက်နာတော်မမူသည်ရှိသော်။ တတော၊ ထိုသို့မလိုက်နာခြင်းကြောင့်။ ဣဒါနိ၊ ယခု။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဟန္တွာ၊ သတ်၍။ ခတ္တိယာနံ၊ ခုနစ်ပြည်ထောင်သော မင်းတို့အား။ ပဒဿတိ၊ ပေးလိုက်ပါလတ္တံ့။ ကလျာဏီ၊ ကောင်းခြင်းငါးပါးနှင့် ပြည်စုံသော။ ပဘာဝတီ၊ ရှင်မပဘာဝတီ။ တွံ၊ သင်သည်။ မာ ဘာယိ၊ မကြောင့်လင့်။ တေ၊ ရှင်မအား။ ပိတုဒ္ဓေါ၊ အမျက်မထွက်သည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ တေ၊ ရှင်မဘာဝတီသည်။ ယာစမာနာယ၊ တောင်းပန်ပါလျက် မလိုက်နာတုံအံ့နည်း။ ကောဟာမိ ဧဝ၊ လိုက်နာအံ့သည်သာတည်း။ ရာဇပုတ္တီ၊ မင်းသမီးဖြစ်သော ရှင်မပဘာဝတီ။ တေ၊ ရှင်မ၏။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော အပြစ်ကို။ ပဋိဇာနာမိ၊ ငါသည်းခံ၏။ မေ၊ ငါ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏောဟိ၊ နာဦးလော့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ တုယှံ၊ အရှင်မအား။ အပ္ပိယံ၊ မနှစ်သက်သည်ကို။ နာစပိကရေယျာမိ၊ မပြုပြီ။ သုဿောဏီ၊ လျပါးသေးသွယ်တင့်တယ်သော ခါးရှိသော။ ပဘာဝတီ၊ ရှင်မပဘာဝတီ။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ မဒ္ဒကုလံ၊ မဒ္ဒရာဇ်မင်းမျိုးကို။ ဟန္တွာ၊ အကသတ်၍။ တံ၊ ရှင်မကို။ နယိတုံ၊ ဆောင်ယူခြင်းငှာ။ သမတ္ထော၊ စွမ်းနိုင်လျက်။ တဝကာမတိ၊ ရှင်မကိုအလိုရှိသောကြောင့်သာလျှင်။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲကို။ တိတိက္ခိဿံ၊ ငါသည်းခံ၏။ ဘော၊ အိုအချင်းတို့။ နာနာစိတ္တေ၊ အထူးထူးသော တန်ဆာတို့ဖြင့် ဆန်းကြယ်ကုန်သော။ သမာဟိတေ၊ ရဲရင့်တည်ကြည်ကုန်သော။ အေဿ၊ မြင်းတို့ကို။ ရထေ၊ ရထား၌။ ယောဇယန္တု၊ ကလေကုန်။ အထပစ္ဆာ၊ ထိုနောင်မှ။ သတ္တဝေါ၊ ရန်သူမင်းတို့ကို။ ဝိဓမေန္တဿ၊ နှိပ်နင်းသော။ မေ၊ ငါ၏။ ဝေဂံ၊ လုံ့လကို။ ဒက္ခထ၊ မြင်ရကုန်လတ္တံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒွိဂုဏံ၊ အဆင့်ဆင့်။ ဘုဇံ၊ ဟစ်ကြွေးထသော။ ဝိဇမ္ဘမာနံ၊ တင့်တယ်စွာထသော။ သီဟံဝ၊ ခြင်္သေ့မင်းကဲ့သို့။ ရညောမဒ္ဒဿ၊ မဒ္ဒရာဇ်မင်း

၁၄+ ၁၅+ ကြီး၏။ တတ္ထ တသ္မိံ အန္တေပုရေ၊ ထိုနန်းတော်တွင်း၌။ အပ္ဖေါဋေန္တံ၊ လက်ပမ်းဘောက်ခတ်ထသော။ တဉ္စ၊ ထိုကုသမင်းကိုသာလျှင်။ ဥဒိက္ခိံသု၊ ကြည့်ကြကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကုသော၊ ကုသမင်းမြတ်သည်။ ဟတ္ထိက္ခန္ဓာဉ္စ၊ ဆင်ကျောက်ကုန်ထက်သို့လည်း။ အာရုယှ၊ တက်စီး၍။ ပဘာဝတိံ၊ မင်းသမီးပဘာဝတီကို။ အာရောပေတွာ၊ တင်ပြီး၍။ သင်္ဂါမံ၊ စစ်မြေအရပ်သို့။ ဩတရိတွာန၊ သက်၍။ သီဟနာဒံ၊ ခြင်္သေ့မင်းအသံနှင့်တူသော အသံကို။ နဒိံ၊ ဟစ်ကြွေး၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ နဒတော၊ ဟောက်သော။ သီဟဿ၊ ခြင်္သေ့မင်း၏။ သဒ္ဒံ၊ အသံကို။ သုတွာ၊ ကြားကုန်၍။ ဣတရေ၊ ခြင်္သေ့မင်းမှ တစ်ပါးကုန်သော။ မိဂါ၊ သားအပေါင်းတို့သည်။ ပလာယိံသု ဣဝ၊ ပြေးကုန်သကဲ့သို့။ နဒတော၊ ဟစ်ကြွေးသော။ တဿ ရညော၊ ထိုကုသမင်းမြတ်၏။ သဒ္ဒံ၊ ထိုအသံကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ခတ္တိယာ၊ ခုနှစ်ပြည်ထောင်သော မင်းတို့သည်။ ကုသသဒ္ဒဘယဋ္ဌိတာ၊ ကုသမင်း၏ အသံတည်းဟူသော ဘေးဖြင့်နှိပ်စက်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဟတ္ထာရောဟာ၊ ဆင်းစီးသူရဲတို့သည် လည်းကောင်း။ အနီကဋ္ဌာ၊ မြင်းစီးသူရဲတို့သည်လည်းကောင်း။ ရထိကာ၊ ရထားစီးသူရဲတို့သည်လည်းကောင်း။ အညမညဿ၊ အချင်းချင်းအား။ ဆိန္ဒန္တိ၊ ခုတ်ဖြတ်ကြကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒေဝိန္ဒော၊ သိကြားနတ်မင်းသည်။ တသ္မိံ သင်္ဂါမသီသသ္မိံ၊ ထိုစစ်မြေဦး၌။ ပဿိတွာ၊ မြင်ရ၍။ တုဋ္ဌမာနသော၊ နှစ်သက်ဝမ်းမြောက်သော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ကုသဿ ရညော၊ ကုသမင်းမြတ်အား။ ဝေရာစနံ၊ ဝေရောစနအမည်ရှိသော။ မဏိံ၊ ပတ္တမြားကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သော ရာဇာ၊ ထိုကုသမင်းမြတ်သည်။ တံ သင်္ဂါမံ၊ ထိုစစ်မြေအရပ်ကို။ ဇိနိတွာန၊ အောင်မြင်ပြီး၍။ ဝေရောစနံ၊ ဝေရောစနအမည်ရှိသော။ မဏိံ၊ ပတ္တမြားရတနာကို။ လဒ္ဓါ၊ ရပြီး၍။ ဟတ္တိက္ခန္ဓဂတော၊ မြတ်သောဆင်ကျောက်ကုန်ထက်စီးလျက်။ နဂရံ ပုရံ၊ သာဂလမြို့သို့။ ပါဝေက္ခိ၊ ဝင်လေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သတ္ထုခတ္တိယော၊ ရန်သူမင်းတို့ကို။ ဇီဝဂ္ဂါဟံ၊ အရှင်ဖမ်းခြင်းကို။ ဂဟေတွာန၊ ဖမ်းယူ၍။ ဗန္ဓိတွာ၊ နှောင်ဖွဲ့၍။ ဒေဝ၊ ဖခင်းမင်းမြတ်။ ဣမေ၊ ဤမင်းတို့သည်။ တေ၊ ဖခင်မင်းမြတ်၏။ သတ္တဝေါ၊ ရန်သူတော်တို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ သသုရဿ၊ ယောက္ခမဖြစ်သော မဒ္ဒရာဇ်မင်းကြီးအား။ ဥပနာမေသိ၊

၁၅+ ၁၆+ ဆက်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တေ၊ သင်ဖခင်မင်းမြတ်၏။ ဝသံ၊ အလိုသို့လိုက်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြုတော်မူ၍။ သဗ္ဗေဝ၊ အလုံးစုံသာလျှင်ဖြစ်ကုန်သော။ တဝ၊ သင်ဖခင်မင်းမြတ်၏။ အမိတ္တာ၊ ရန်သူတို့ကို။ ဝိဟတာ၊ နှိပ်စက်အပ်ကုန်ပြီ။ တေ တယာ၊ သင်ဖခင်မင်းမြတ်သည်။ ကာမံ၊ အလိုတော်ရှိတိုင်း။ ကရောဟိ၊ ပြုတော်မူလော့။ တေ၊ သင်ဖခင်မင်းမြတ်သည်။ မုဉ္ဇဝါ၊ လွတ်လိုလျှင်လည်း လွှတ်တော်မူလော့။ ဟနဿု ဝါ၊ သတ်လိုလျှင်မူလည်း သတ်တော်မူလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥပနာမေသိ၊ ဆက်လေ၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဧတေ၊ ဤခုနစ်ယောက်သော မင်းတို့သည်။ တုယှေဝ၊ သင်မင်းမြတ်၏ သာလျှင်။ သတ္တဝေါ၊ ရန်သူတို့တည်း။ ဟိ သစ္စံ၊ မှန်၏။ တေ၊ ထိုခုနစ်ပြည်ထောင်သော မင်းတို့သည်။ မယှံ၊ ငါ၏။ န သတ္တဝေါ၊ ရန်သူမဟုတ်ကုန်။ တွညေဝ၊ သင်မင်းမြတ်သည်သာလျှင်။ နော၊ ငါတို့ကို။ မဟာရာဇ၊ အစိုးရသောမင်းပေတည်း။ တေ၊ ထိုခုနစ်ပြည်ထောင်သော မင်းတို့ကို။ မုဉ္စဝါ၊ လွှတ်လိုမူလည်း လွှတ်လော့။ ဟနဿု ဝါ၊ သတ်လိုမူလည်းသတ်လော့။ မဟာရာဇ၊ ဖခင်မင်းမြတ်သည်။ တေ၊ ဖခင်မင်းမြတ်၏။ သတ္တ၊ ခုနစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣမာဓိတရော၊ ဤသမီးတော်တို့သည်။ ဒေဝကညူပမာ၊ နတ်သမီးလျှင် ဥပမာရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သုဘာ၊ တင့်တယ်ကုန်၏။ နေသံ၊ ထိုခုနစ်ယောက်သော သမီးတော်တို့တွင်။ ဧကေကံ၊ တစ်ယောက်တစ်ယောက်သော သမီးတော်ကို။ ဧကေကဿ၊ တစ်ယောက်တစ်ယောက်သော မင်းအား။ ဒဒါဟိ၊ ပေးတော်မူလော့။ တဝ၊ ဖခင်မင်းမြတ်၏။ ဇာမာတုယော၊ သမက်တော်တို့သည်။ ဟောန္တု၊ ဖြစ်စေကုန်လော။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ အမှာကဉ္စေဝ၊ ငါတို့ကိုလည်းကောင်း။ တာသဉ္စ၊ ထိုသမီးတော်တို့ကို လည်းကောင်း။ သဗ္ဗေသံ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ နော၊ ငါတို့ကို။ တွံ၊ သင်မင်းမြတ်သည်။ ဣဿရော၊ အစိုးရတော်မူ၏။ တွညေဝ၊ သင်မင်းမြတ်သည်သာလျှင်။ နော၊ ငါတို့ကို။ မဟာရာဇာ၊ အစိုးရတော်မူသော မင်းပေတည်း။ နေသံ၊ ထိုခုနစ်ပြည်ထောင်သော မင်းတို့အား။ ယဒိစ္ဆသိ၊ အကယ်၍ပေးတော်မူလိုအံ့။ ဒေဟိ၊ ပေးတော်မူလော့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဒါ၊ ထိုမဒ္ဒရာဇ်မင်းခွင့်ပြုသော အခါ၌။ သီဟဿရော၊ ခြင်္သေ့မင်းအသံနှင့်တူသော အသံရှိသော။ ကုသော၊ ကုသမင်းမြတ်သည်။ ရညောမဒ္ဒဿ၊ မဒ္ဒရာဇ်မင်း၏။ ဓိတရော၊ သမီးတော်တို့ကို။ တေသံ ခတ္တိယာနံ၊ ထိုခုနစ်ပြည်ထောင်သော မင်းတို့တွင်။ ဧကမေကဿ၊ တစ်ယောက်ယောက်သောမင်းအား။ ဧကေကံ၊ တစ်ယောက်တစ်ယောက်သော မင်းသမီးကို။ အဒါ၊ ပေး၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သတ္တခတ္တိယာ၊ ခုနစ်ပြည်

၁၆+ ၁၇+ ထောင်သောမင်းတို့သည်။ တာဝဒေ၊ ထိုခဏ၌။ တေနလာဘေန၊ ထိုသမီးကညာကို ရသဖြင့်။ ပဏီတာ၊ ရောင့်ရဲကုန်သည်ဖြစ်၍။ သကရဋ္ဌာနိ၊ မိမိတို့၏ တိုင်းပြည်တို့သို့။ ပါယိံသု၊ သွားလေကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မဟဗ္ဗလော၊ ကြီးသောခွန်အားရှိသော။ ကုသောရာဇာ၊ ကုသမင်းမြတ်သည်။ ပဘာဝတိဉ္စ၊ မင်းသမီးပဘာဝတီကိုလည်းကောင်း။ သုဘံ၊ တင့်တယ်စွာသော။ ဝေရောစနံ၊ ဝေရောစနံ၊ ဝေရောစနအမည်ရှိသော။ မဏိဉ္စ၊ ပတ္တမြားရတနာကိုလည်းကောင်း။ အာဒါယာ၊ ယူ၍။ ကုသာဝတိံ၊ ကုသာဝတီပြည်ကြီးသို့။ အဂမာသိ၊ သွားလေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေ၊ ထိုမင်းမိဖုရားနှစ်ပါးတို့သည်။ ဧကရထေ၊ တစ်ခုတည်းသော ရထား၌။ အာရုယှ၊ စီးကုန်၍။ ယန္တာ၊ သွားကြကုန်သည်ရှိသော်။ ကုသာဝတိံ၊ ကုသာဝတီပြည်ကြီးသို့။ ပဝိသန္တာ၊ ဝင်လေကုန်၍။ မဏိရတာနာနုဘာဝေန၊ ဝိရောစနပတ္တမြားရတနာ၏ အာနုဘော်ကြောင့်။ သမနာဝဏ္ဏရူပေန၊ တူမျှသော အဆင်းအသွင်ရှိသဖြင့်။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ အတိရောစိံသု၊ အလွန်နှစ်သက်ကြကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မာတာ၊ မယ်တော်သီလဝတီမိဖုရားကြီးသည်။ ပုတ္တေန၊ သားတော်မင်းမြတ်နှင့်။ သံဂစ္ဆိ၊ ပေါင်းမိ၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဇာယမ္ပတိ၊ လင်မယားဖြစ်ကုန်သော။ တေ ဥဘယော စ၊ ထိုမင်းမိဖုရားနှစ်ပါးတို့သည်လည်း။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်သင့်တင့်ကြကုန်သည်။ အာသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဓရဏိံ၊ မြေအပြင်ထက်၌။ ဖီတံ၊ အဝတ်တန်ဆာအစရှိသည်တို့ဖြင့် ပွင့်လင်းစွာလျက်။ အာဝသုံ၊ နေကြကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ ကုသဇာတကံ၊ ကုသဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

၂။ သောဏနန္ဒဇာတ်။ ဘော တာပသ၊ ထိုရှင်ရသေ့။ တွံ၊ ရှင်ရသေ့သည်။ ဒေဝတာ၊ စတုမဟာရာဇ်နတ်သည်။ အသိနု၊ ဖြစ်သလော။ ဂန္ဓဗ္ဗော၊ ဂန္ဓဗ္ဗနတ်သည်။ အသိနု၊ ဖြစ်သလော။ အဒု၊ ထိုသို့မဟုတ်မူ။ ပုရိန္ဒဒေါ၊ အလှူလက်ဦးပေးကျူးစွာသော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ အသိနု၊ ဖြစ်သလော။ ဣဒ္ဓိမာ၊ တန်ခိုးကြီးသော။ မနုဿဘူတော၊ လူဖြစ်သောသူသည်။ အသိနု၊ ဖြစ်သလော။ ကထံ၊ အသို့လျှင်။ တံ၊ ရှင်ရသေ့ကို။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဇာနေမု၊ သိရကုန်အံ့နည်း။ ဘာရဓ၊ ပြည်ကြီးဝန်ကိုရွက်ဆောင်တတ်သော မင်းမြတ်။ အဟံ၊ ငါသည်။

၁၇+ ၁၈+ ဒေဝေါ၊ စာတုမဟာရာဇ်နတ်သည်။ န အမှိ၊ မဖြစ်။ ဂန္ဓဗ္ဗော၊ ဂန္ဓဗ္ဗနတ်သည်။ န အမှိ၊ မဖြစ်။ ပုရိန္ဒဒေါ၊ အလှူလက်ဦးပေးကျူးစွာသော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ န အမှိ၊ မဖြစ်။ ဣဒ္ဓိမာ၊ တန်ခိုးကြီးသော။ မနုဿဘူတော၊ လူဖြစ်သောသူတည်း။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဇာနာဟိ၊ သိတော်မူလော့။ ဘော တာပသ၊ အိုရှင်ရသေ့။ ဘောတော၊ အရှင်၏။ ကတရူပံ၊ ပြုအပ်သော သဘောဟုဆိုအပ်သော။ ဣဒံ ဝေယျာဝစ္စံ၊ ဤကာယဝေယျာဝစ္စသည်။ အနပ္ပကံ၊ များစွာ၏။ ဒေဝမှိ၊ မိုးသည်လည်း။ ဝဿမာနမှိ၊ ရွာလတ်သော်။ အနောဝဿံ၊ မိုးမစွတ်အောင်။ ဘဝံ၊ အရှင်သည်။ အကာ၊ ပြုတော်မူပေ၏။ ဘော တာပသ၊ အိုရှင်ရသေ့။ ဘဝံ၊ အရှင်ကောင်း။ တတော၊ ထို့နောင်မှ။ ဃောရေ၊ ကြမ်းကြုတ်စွာသော။ ဝါတာတပေ၊ လေနေပူ၌။ သီတစ္ဆာယံ၊ ချမ်းမြေ့သော အရိပ်ကို။ အကာ၊ ပြုတော်မူပေ၏။ တတော၊ ထိုနောင်မှ။ အမိတ္တမဇ္ဈေသု၊ ရန်သူတို့၏ အလယ်တို့၌။ သရတာဏံ၊ မြှားအရံအတားကို။ ဘဝံ၊ အရှင်ကောင်းသည်။ အကာ၊ ပြုတော်မူပေ၏။ တတော၊ ထိုနောင်မှ။ ဘဝံ၊ အရှင်ကောင်းသည်။ ဖိတာနိ၊ ပွင့်လင်းစည်ပင်ကုန်သော။ ရဋ္ဌာနိ၊ တိုင်းကြီးပြည်ကြီးတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ ရဋ္ဌဝါသိနော၊ ထိုတိုင်းကြီးပြည်ကြီးတို့၌ နေကုန်သောမင်းတို့ကို။ အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ ဝသိနော၊ မလိုသူလိုက်သည်တို့ကို။ အကာ၊ ပြုတော်မူပေ၏။ တတော၊ ထိုနောင်မှ။ ဘဝံ၊ အရှင်ကောင်းသည်။ ဧကသတံခတ္တေ၊ တစ်ရာတစ်ပါးသော မင်းတို့ကို။ အနုယန္တေ၊ အကျွန်ုပ်တကွသွားသည်တို့ကို။ အကာ၊ ပြုတော်မူပေ၏။ ဘော တာပသ၊ အိုရှင်ရသေ့။ ဘောတော၊ အရှင်မြတ်အား။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ပတိကဿု၊ နှစ်သက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ တေ၊ ရှင်ရသေ့အား။ ဝရံ၊ ဆုကို။ ဒဒါမိ၊ ပေးအံ့။ ယံဘဉ္ဇံ၊ အကြင်ရတနာကို။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏။ တံ ဘဉ္ဇံ၊ ထိုအလိုရှိသော ရတနာကို။ ဝဒေဟိ၊ မိန့်တော်မူပါလော့။ ဘောတော၊ အရှင်ဘုရားအား။ ဟတ္ထိယာနဉ္စ၊ ဆင်ယာဉ်ကိုလည်းကောင်း။ အဿရထဉ္စ၊ မြင်းကသော ရထားယာဉ်ကိုလည်းကောင်း။ အလင်္ကတာ၊ တန်ဆာဆင်အပ်ကုန်သော။ နာရီယော စ၊ သတို့သမီးငယ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ရမ္မာနိ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဖွယ်ရှိကုန်သော။ နိဝေသနာနိ စ၊ အိမ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဒဒါမသေ၊ ပေးပါးကုန်အံ့။ အထဝါ၊ ထိုမှတစ်ပါး။ အင်္ဂေဝါ၊ အင်္ဂတိုင်းကိုလည်းကောင်း။ မဂဓေဝါ၊ မဂဓတိုင်းကိုလည်းကောင်း။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဘောတော၊ အရှင်ဘုရားအား။ ဒဒါမသေ၊ ပေးပါးကုန်အံ့။ အထဝါ၊ ထိုမှတစ်ပါး။ သုမနာ၊ နှစ်သက်ဖွယ်ရှိကုန်သော။ အဿကာ၊

၁၈+ ၁၉+ အဝန္တိ၊ အဿကတိုင်း အဝန္တိတိုင်းတို့ကို။ တေ၊ အရှင်ဘုရားအား။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဒမ္မ၊ ပေးပါကုန်အံ့။ ဘော တာပသ၊ အိုရှင်ရသေ့။ ဘောတော၊ အရှင်ဘုရားအား။ ဥပဍ္ဎံဝါဝိရဇ္ဇဿ၊ ထက်ဝက်သောပြည်ကိုမူလည်း။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဒဒါမသေ၊ ပေးပါးကုန်အံ့။ တေ၊ အရှင်ဘုရားအား။ ရဇ္ဇေန၊ ဇမ္ဗူဒိပ်ကျွန်း၍ မင်းအဖြစ်ဖြင့်။ သစေ အတ္ထော၊ အကယ်၍အလိုတော်ရှိအံ့။ ဒဒါမသေ၊ ပေးပါးကုန်အံ့။ ယံ၊ အကြင်အလိုကို။ ဣစ္ဆသိ၊ အလိုရှိ၏။ တံ၊ ထိုအလိုကို။ အနုသာသ၊ စေခိုင်းတော်မူပါလော့။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ မေ၊ ငါ့အား။ ရဇ္ဇေန၊ ဇမ္ဗူဒိပ်မင်းအဖြစ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ နဂရေန ဝါ၊ မြို့ရွာဖြင့်လည်းကောင်း။ ဓနေန ဝါ၊ ဥစ္စာဖြင့်လည်းကောင်း။ န အတ္ထော၊ အလိုမရှိ။ အထောပိ၊ ထိုမှတစ်ပါးလည်း။ ဇနပ္ပဒေန၊ ဇနပုဒ်ဖြင့်။ မယျံ၊ ငါအား။ အတ္ထော၊ အလိုသည်။ နဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ မယိ၊ ငါ၌။ တေ၊ အရှင်မင်းကြီး၏။ သိနေဟော၊ ချစ်ခြင်းသည်။ သစေ အတ္ထိ၊ အကယ်၍ရှိပါအံ့။ မေ၊ ငါ၏။ ဧကံ ဝစနံ၊ တစ်ခွန်းသော စကားကို။ ကရောဟိ၊ လိုက်နာပါလော့။ ဣတိ ဣဒံ ဝစနံ၊ ဤသို့သောစကားကို။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဘောတောဝ၊ အရှင်မင်းကြီး၏ သာလျှင်။ ဝိဇိတေ၊ အာဏာတော်နှင့်ရာဖြစ်သော။ ရဋ္ဌေ၊ တိုင်းနိုင်ငံတော်၌။ အရညေ၊ တောအရပ်၌။ အဿမော၊ တစ်ခုသောကျောင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ မယှံ၊ ငါ၏။ ပိတာ စ၊ အဖသည်လည်းကောင်း။ ဇနေတ္တိ စ၊ အမိသည်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော မိဘတို့သည်။ တသ္မိံ အဿမေ၊ ထိုကျောင်း၌။ သမ္မန္တိ၊ နေကုန်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ တေသု ပုဗ္ဗာစရိယေသု၊ ထိုလက်ဦးဆရာဖြစ်ကုန်သော မိဘတို့၌။ ပုညံ၊ ကောင်းမှုကို။ ကတဝေ၊ ပြုခြင်းငှာ။ န လဘာမိ၊ မရပါ။ ဘဝန္တံ၊ အရှင်မင်းကြီးကို။ ကတွာ၊ အခြံအရံပြု၍။ သောဏံ၊ ငါနောင်တော်သောဏ ပညာရှိကို။ အဇ္ဈာဝရံ၊ လွန်ကျူးမိသော အပြစ်ကို။ အာယတိံ၊ နောင်အခါ၌။ သံဝရံ၊ စောင့်ရှောက်ခြင်းကို။ ယာစေရ၊ တောင်းပန်ပါကုန်အံ့။ ဗြဟ္မဏ၊ မကောင်းမှုကို အပပြုပြီးသောရှင်ရသေ့။ တွံ၊ အရှင်ဘုရား၏။ ဝစနံ၊ ထိုစကားကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကရောမိ၊ လိုက်နာပါအံ့။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့အား။ ဧတဉ္စ ခေါ၊ ထိုအကြောင်းကိုသာလျှင်။ အက္ခာဟိ၊ ကြားတော်မူပါလော့။ ယာစကာ၊ တောင်းပန်တတ်သော သူတို့သည်။ ကိဝန္တော၊ အဘယ်မျှရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်သနည်း။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ပရောသတံ၊ တစ်ရာအတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော။ ဇာနပ္ပဒါ၊ ဇနပုဒ်၌နေကုန်သော။

၁၉+ ၂၀+ မဟာသာလော စ၊ ဂဟပတိမဟာသာလတို့သည်လည်းကောင်း။ ဗြဟ္မဏာ စ၊ ဗြဟ္မဏမဟာသာလအဖြစ်သို့ ရောက်ကုန်ပြီးသော။ ယသဿိနော၊ များသောအခြံအရံရှိကုန်သော။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ ဣမေ စ ခတ္တိယော၊ ဤမင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ မနောဇောရာဇာ၊ မနောဇာမင်းအမည်ရှိသော။ ဘဝဉ္စ၊ ရှင်မင်းကြီးသည်လည်းကောင်း။ ယာစကာ၊ ငါ၏အကျိုးငှာနောင်တော် သောဏပညာရှိအား တောင်းပန်တတ်ကုန်သော။ သော၊ ထိုလူတို့သည်။ အလံ၊ စွမ်းနိုင်ကုန်သည်။ ဟေဿန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ ဘောန္တော အမစ္စာ၊ အိုအမတ်အပေါင်းတို့။ ဟတ္တိအေဿ စ၊ ဆင်မြင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ ယောဇန္တု၊ ကလေကုန်။ သာရထိ၊ ရထားထိန်း။ ရထံ၊ ရထားကို။ သန္နဟ၊ ကလေလော့။ အာဗန္ဓနာနိ၊ ဆင်မြင်းရထားတို့၌ ဖွဲ့ချီသောကြိုးစသည်တို့ကို။ ဂဏှာထ၊ ယူခဲ့ကုန်။ ပါဒါသု၊ ရထားဦးတို့၌။ ဓဇေ၊ တံခွန်တို့ကို။ ဥဿရယ၊ ဆောင်ကြလေကုန်။ ယတ္ထ၊ အကြင်ကျောင်း၌။ ကောသိယော၊ ကောသိယအနွယ်ဖြစ်သော ရှင်ရသေ့သည်။ သမ္မတိ၊ နေ၏။ တံ အဿမံ၊ ထိုကျောင်းသို့။ ဂမိဿာမ၊ သွားကြကုန်အံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတော၊ ထိုသို့စေပြီးသော နောက်မှ။ ရာဇာ၊ မနောဇာမင်းသည်။ စတုရင်္ဂီနိ၊ လေးပါးသော အင်္ဂါရှိသော။ သေနာယ၊ စစ်သည်ဖြင့်။ ပရိဝုတော၊ ခြံရံလျက်။ ပါယာသိ၊ သွားလေ၏။ ယတ္ထ၊ အကြင်ကျောင်း၌။ ကောသိယော၊ ကောသိယအနွယ်ဖြစ်သော ရှင်ရသေ့သည်။ သမ္မတိ၊ နေ၏။ ရမ္မံ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဖွယ်ရှိသော။ တံ အဿမံ၊ ထိုကျောင်းသို့။ အဂမာ၊ သွားလေ၏။ ဘောတာပသ၊ အိုရှင်ရသေ့။ စတုရင်္ဂုလံ၊ လက်လေးသစ်အတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော။ အံသံ၊ ပခုံးစွန်းကို။ အသမ္ဖုသံ၊ မထိစေဘဲ။ ဝေဟာသံ၊ ကောင်းကင်သို့။ ဧဟိ၊ သွား၏။ ဥဒကာဟာရာယ၊ ရေခပ်အံ့သောငှာ။ ဂစ္ဆတော၊ သွားသောအရှင်ဘုရား၏။ ကာဒမ္ဗမယော၊ ထိမ်သားဖြင့်ပြီးသော။ ကဿ၊ အဘယ်သူ၏။ ကောဇော၊ ထမ်းပိုပေးနည်း။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ သတိတဗ္ဗတေ၊ သီလကျေးဇူးနှင့်ပြည့်စုံသော။ သောဏော၊ သောဏအမည်ရှိသော။ တာပသော၊ ရသေ့တည်း။ အတန္ဒိတော၊ မပျင်းမရိသည်ဖြစ်၍။ ရတ္တိံဒိဝံ၊ နေညဉ့်ပတ်လုံး။ မာတာပိတရော၊ အမိအဖတို့ကို။ ဘရာမိ၊ မွေးမြူ၏။ ဒိသမ္ပတိ၊ အရပ်မျက်နှာအရှင်ဖြစ်တော်မူသော မင်းမြတ်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးငယ်စဉ်ကာလ၌။ ကတံ၊ ပြုဘူးပေသောကျေးဇူးကို။ အနုဿရံ အနုဿရန္တော၊ အစဉ်အောက်မေ့လျက်။ ဝနေ၊ တော၌။ ဖလဉ္စ၊ သစ်သီးကြီးငယ်ကိုလည်းကောင်း။ မူလဉ္စ၊ သစ်မြစ်သစ်ဥကိုလည်း

၂၀+၂၁+ ကောင်း။ အာဟရိတွာ၊ ဆောင်ယူ၍။ မာတာပိတရော၊ အမိအဖတို့ကို။ ပေါသေမိ၊ မွေးကျွေး၏။ သောဏော၊ သောဏအမည်ရှိသော အရှင်ဘုရား။ ယတ္ထ၊ အကြင်ကျောင်း၌။ ကောသိယော၊ ကောသိယအနွယ်ဖြစ်သော အရှင်ဘုရားသည်။ သမ္မတိ၊ နေတော်မူ၏။ တံ အဿမံ၊ ထိုကျောင်းသို့။ ဂန္တုံ၊ သွားခြင်းငှာ။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဂစ္ဆာမ၊ အလိုရှိပါကုန်၏။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့အား။ မဂ္ဂံ၊ ခရီးကို။ အက္ခာဟိ၊ ကြားတော်မူပါလော့။ ယန၊ အကြင်အရပ်၌။ အဿမော၊ အရှင်ဘုရားကျောင်းတော်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိကုန်၏။ တံ အဿမံ၊ ထိုအရှင်ဘုရားကျောင်းတော်သို့။ ဂစ္ဆေမု၊ သွားကြပါကုန်အံ့။ ရထေသဘ၊ ရထားစီးခြင်းမင်းတကာတို့ မြတ်တော်မူသော။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဧကပဒိ၊ တစ်ယောက်လောက်ရုံမျှဖြစ်သော။ အယံ၊ ဤခြေကြောင်းခရီးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဣမိနာ၊ ဤခြေကြောင်းခရီးဖြင့်။ ဂစ္ဆထ၊ သွားလေကုန်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်မျက်နှာအဖို့ဖြင့်။ မေဃသန္နိဘံ၊ တိမ်အဆင်းနှင့်တူသော။ ကောဝိဠာရေဟိ၊ ပင်လယ်ကသစ်ပွင့်တို့ဖြင့်။ သဉ္ဆန္နံ၊ ကောင်းစွာဖုံးလွှမ်းအပ်သော။ တံ ပဝနံ၊ ထိုတောသည်။ ဒိဿတိ၊ ထင်၏။ ဧတ္ထ၊ ဤတောအရပ်၌။ ကောသိယော၊ ကောသိယအနွယ်ဖြစ်သော ရှင်ရသေ့သည်။ သမ္မတိ၊ နေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မဟာဣသိ၊ ရသေ့မြတ်သည်။ ဝေဟာသေ၊ ဝေဟာသဟုဆိုအပ်သော။ အန္တလိက္ခသ္မိံ၊ ကောင်းကင်၌။ ဌတွာ၊ ရပ်၍။ ခတ္တိယေ၊ မင်းတို့ကို။ အနုသာသေတွာန၊ ဆုံးမပြီး၍။ ဣဒံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ ဝတွာ၊ ဆိုပြီး၍။ တရမာနော၊ အဆောတလျှင်။ ပက္ကမိ၊ သွားလေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မဟာဣသိ၊ ရသေ့မြတ်သည်။ အဿမံ၊ ကျောင်းကို။ ပရိမဇ္ဇိတွာ၊ တံမြက်လှည်းပြီး၍။ အာသနံ၊ ခမည်းတော်ရသေ့ကြီးနေရာကို။ ပညာပေတွာန၊ ခင်းပြီး၍။ ပဏ္ဏသာလံ၊ သစ်ရွက်မိုးသောကျောင်းတွင်းသို့။ ပဝိသေတွာ၊ ဝင်လေ၍။ ပိတရံ၊ အဖရသေ့ကြီးကို။ ပတိဗောဓယိ၊ သိစေ၏။ မဟာဣသိ၊ ဖခင်ရသေ့ကြီး။ အဘိဇာတာ၊ မြတ်သောအမျိုး၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ယသဿိနော၊ မြတ်သောအခြံအရံ ရှိကုန်သော။ ဣမေ ရာဇာနော၊ ဤတစ်ရာတစ်ပါးသော မင်းတို့သည်။ အာယန္တိ၊ လာကုန်၏။ တွံ၊ ဖခင်ရသေ့မြတ်သည်။ အဿမာ၊ ကျောင်းမှ။ နိက္ခမိတွာန၊ ထွက်လတ်၍။ နိသီဒ၊ နေတော်မူပါလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပတိဗောဓယိ၊ သိစေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဿ၊ ထိုသားတော်သောဏပညာရှိ၏။ တံ ဝစနံ၊ ထိုစကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ မဟာဣသိ၊ ခမည်းတော်ရသေ့ကြီးသည်။ တရမာနော၊ အဆောတလျှင်။ အဿမာ၊ ကျောင်းတွင်းမှ။ နိက္ခမိတွာန၊ ထွက်လတ်၍။ သဒွါရမှိ၊ မိမိကျောင်းတံခါးဝ၌။ ဥပါဝသိ၊ မြင့်သောနေရာ၌။

၂၁+ ၂၂+ နေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေဇသာ၊ မိမိတန်ခိုးဖြင့်။ ဇလန္တရိဝ၊ တောက်ပသကဲ့သို့သော။ ခတ္တိယသံဃပရိဗျူဠံ၊ တစ်ရာတစ်ပါးသော မင်းအပေါင်းခြံရံလျက်။ အာယန္တံ၊ လာလတ်သော်။ တဉ္စ၊ ထိုမနောဇာမင်းကိုသာလျှင်။ ဒိသွာန၊ မြင်လတ်၍။ ကောသိယော၊ ကောသိယအနွယ်ဖြစ်သော ရှင်ရသေ့ကြီးသည်။ ဧတံ၊ ဤသို့သောစကားကို။ အဗြဝိ၊ ဆိုလေ၏။ ပုတ္တ၊ ချစ်သားသောဏ။ ဘေရီမုဒိင်္ဂါ စ၊ စည်ကြီးမုရိုးစည်းတို့သည်လည်းကောင်း။ သင်္ခါ စ၊ ခရုသင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ပဏဝဒိန္ဒိမာ စ၊ ထက်စည်ပင်သာတို့သည်လည်းကောင်း။ ပုရတော၊ ရှေ့မှ။ ရထေသဘံ၊ ရထားစီးခြင်း မင်းတကာတို့ထက်မြတ်သော မင်းကို။ ဟာသယန္တာ၊ ရွှင်ထကုန်လျက်။ ပဋိပန္နာနိ၊ လာလတ်ကုန်၏။ သော ရာဇာ၊ ထိုမင်းသည်။ ကဿနာမ၊ အဘယ်အမည်ရှိကုန်သနည်း။ တာတ၊ ချစ်သားသောဏ။ ပုထုနာ၊ များမြတ်သော။ ဝိဇ္ဇုဝဏ္ဏိနာ၊ လျှပ်စစ်နွယ်အဆင်းနှင့်တူသော အဆင်းရှိသော။ ကဉ္စနပဋ္ဋေန၊ ရွှေသင်းကျပ်ပြားဖြင့်။ ပရိက္ခိတ္တော၊ နဖူးပြင်အဆုံး၌ ခြံရံဆင်ယင်အပ်သော မင်းသည်။ ကဿ၊ အဘယ်မည်သောမင်းနည်း။ ကလာပသန္နဒ္ဓေါ၊ ကောင်းစွာဖွဲ့အပ်သော လေးမြှားတောင့်ရှိသော။ ယုဝါ၊ လုလင်ပျိုသည်။ သိရိယာ၊ မိမိအရည်အသွေးဖြင့်။ ဇလံဇလန္တော၊ တောက်ပလျက်။ ဧဟိ၊ လာလတ်သည်ကား။ ကော၊ အဘယ်လုလင်နည်း။ တာတ၊ အမောင်သောဏ။ ဥက္ကာမုခပဟဋ္ဌံဝ၊ ဦးသစ်သောရွှေကဲ့သို့ လည်းကောင်း။ ခဒီရင်္ဂါရသန္နိဘံဝ၊ ဖုတ်အပ်သောမီးလျှံကင်းသော ရှားမီးကျီအဆင်းကဲ့သို့လည်းကောင်း။ အဿ၊ ထိုလုလင်၏။ မုခဉ္စ၊ မျက်နှာသည်လည်း။ ရုစိရံ၊ ပြိုးပြိုးပြက်ပြက်။ ဘာတိ၊ တောက်ပ၏။ သိရိယာ၊ မိမိအရည်အသွေးဖြင့်။ ဇလံ ဇလန္တော၊ တောက်ပလျက်။ ဧဟိ၊ လာလတ်သည်ကား။ ကော၊ အဘယ်မင်းနည်း။ တာတ၊ ချစ်သားသောဏ။ အာဒိစ္စရံသာဝရဏံ၊ နေမင်း၏အရောင်ကိုဟန့်ဆီးနိုင်သော။ မနောရမံ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဖွယ်သော။ သသလာကံ၊ အရိုးနှင့်တူသော။ ပဂ္ဂဟိတံ၊ ကိုင်စွဲအပ်သော။ ဆတ္တံ၊ ထီးသည်။ ကဿဆတ္တံ၊ အဘယ်မည်သောမင်း၏ထီးပေနည်း။ သိရိယာ၊ မိမိအရည်အသွေးဖြင့်။ ဇလံ ဇလန္တော၊ တောက်ပလျက်။ ဧဟိ၊ လာလတ်သည်ကား။ ကော၊ အဘယ်မင်းနည်း။ တာတ၊ ချစ်သားသောဏ။ အင်္ဂံ၊ ပရိသတ်ကို။ ပဋိဂ္ဂယှ၊ ခြံရံ၍။ ဥတ္တမံ၊ မြတ်သော။ ဝါလဗီဇနိံ၊ သားမြီးယပ်ကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ စရန္တိ၊ ကောင်းစွာလာလတ်ကုန်၏။ ဟတ္ထိက္ခန္ဓာန၊ ဆင်ကျောက်ကုန်းထက်၌ စီးလျက်။ အာယတော၊ လာလတ်သော။ ဝရပုညဿ၊ မြတ်သောဘုန်းရှိသော မင်း၏။ နာမံ၊ အမည်ကား။ ကဿနာမ၊

၂၂+၂၃+ အဘယ်အမည်ရှိကုန်သနည်း။ တာတ၊ ချစ်သားသောဏ။ အာဇာနိယော၊ အာဇာနည်မြင်းကျောက်ကုန်းထက်၌။ သေတာနိ၊ ဖြူကုန်သော။ ဆတာနိ၊ ဆောင်းအပ်သော ထီးရှိကုန်သော မင်းတို့သည်။ ဓမ္မိကာ၊ ချပ်မိန်ညိုဆင်ဝတ်ကုန်သော သူရဲတို့သည်လည်း။ သမန္တာ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ ပရိကိရေန္တိ၊ ခြံရံကုန်၏။ သော ရာဇာ၊ ထိုမင်းသည်။ ကဿ နာမ၊ အဘယ်အမည်ရှိကုန်သနည်း။ တာတ၊ ချစ်သားသောဏ။ သိရိယာ၊ မိမိအရည်အသွေးဖြင့်။ ဇလံ ဇလန္တော၊ တောက်ပလျက်။ ဧဟိ၊ လာလတ်သည်ကား။ ကော၊ အဘယ်မင်းနည်း။ တာတ၊ ချစ်သားသောဏ။ ယသဿိနော၊ များသော အခြံအရံရှိကုန်သော။ ဧကသတံခတ္တေ၊ တစ်ရာတစ်ယောက်သော မင်းတို့သည်။ အနုယန္တာ၊ အစဉ်လိုက်ကုန်လျက်။ သမန္တာ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ အနုပရီယန္တိ၊ ခြံရံကုန်၏။ သော ရာဇာ၊ ထိုမင်းသည်။ ကဿ၊ အဘယ်မည်သောမင်းပေနည်း။ သိရိယာ၊ မိမိအရည်အသွေးဖြင့်။ ဇလံ ဇလန္တော၊ တောက်ပလျက်။ ဧဟိ၊ လာလတ်သည်ကား။ ကော၊ အဘယ်မင်းနည်း။ တာတ၊ ချစ်သားသောဏ။ စတုရင်္ဂိနီ၊ လေးပါးသောအင်္ဂါရှိသော။ ဟတ္ထိအဿရထာပတ္တိသေနာယ၊ ဆင်မြင်းရထားခြေသည်ဟုဆိုအပ်သော စစ်သည်ဖြင့်။ အနုယန္တာ၊ အစဉ်လိုက်ကုန်လျက်။ သမန္တာ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ အနုပရီယန္တိ၊ ခြံရံကုန်၏။ သော ရာဇာ၊ ထိုမင်းသည်။ ကဿ၊ အဘယ်မည်သောမင်းပေနည်း။ သိရိယာ၊ မိမိအရည်အသွေးဖြင့်။ ဇလံ ဇလန္တော၊ တောက်ပလျက်။ ဧဟိ၊ လာလတ်သည်ကား။ ကော၊ အဘယ်မင်းနည်း။ တာတ၊ ချစ်သားသောဏ။ သာဂရဿ၊ သမုဒ္ဒရာ၏။ ဦမိယော ဣဝ၊ လှိုင်းတံပိုးတို့ကဲ့သို့။ အက္ခောဘဏိ ပရိယန္တော၊ အက္ခောဘဏီလျှင် အဆုံးရှိသော။ မဟတီ၊ များစွာသော။ သေနာ၊ စစ်သည်အပေါင်းသည်။ ပိဌိတော၊ နောက်မှ။ အနုယန္တာ၊ အစဉ်တစိုက်လိုက်၏။ ဧသော၊ ဤစစ်သည်အပေါင်းသည်။ ကဿသေနာ၊ အဘယ်မည်သောမင်း၏ စစ်သည်ပေနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဒါ၊ ထိုသို့အဘ ရသေ့ကြီးမေးသော အခါ၌။ သောဏပဏ္ဍိတော၊ သောဏပညာရှိသည်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဖြေဆိုတော်မူ၏။ တာတ၊ ဖခင်သူမြတ်။ ပူဇော်ထိုက်သော မနောဇာမင်းကြီးသည်။ ဇယတံ၊ ရန်အပေါင်းကို အောင်မြင်ခြင်းသို့ ရောက်ကုန်သော တာဝတိံသာနတ်တို့၏။ ပတိ၊ အရှင်ဖြစ်သော။ ဣန္ဒာဝ၊ သိကြားနတ်မင်းကဲ့သို့။ နန္ဒဿ၊ ငါညီနန္ဒ၏။ အဇ္ဈာစာရံ၊ လွန်ကျူးမိသော အဖြစ်ကို။ ခမာပနတ္ထာယ၊ ကန်တော့အံ့သောငှာ။ ဗြဟ္မစာရီနံ၊ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်လေ့ရှိကုန်သော ဖခင်ရသေ့တို့၏။ အဿမံ၊ ကျောင်းသို့။ ဧတိ၊ လာ၏။ တာတ၊ ဖခင်သူမြတ်။ သာဂရဿ၊ သမုဒ္ဒရာ၏။ ဦမိ

၂၃+ ၂၄+ ယော ဣဝ၊ လှိုင်းတံပိုးကဲ့သို့။ အက္ခောဘဏိပရီယန္တော၊ အက္ခောဘဏီလျှင်အဆုံးရှိသော။ မဟတီ၊ များစွာသော။ သေနာ၊ စစ်သည်အပေါင်းသည်။ ပိဌိတော၊ နောက်မှ။ အနုဝတ္တတိ၊ အစဉ်တစ်စိုက် လိုက်၏။ ဧသော၊ ဤစစ်သည်အပေါင်းသည်။ တဿ၊ ထိုမနောဇာမင်းမြတ်၏။ သေနာ၊ စစ်သည်တော်အပေါင်းတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သောဏပဏ္ဍိတော၊ သောဏပညာရှိသည်။ အာဟ၊ ဖြေဆို၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ စန္ဒနေန၊ ကောင်းသောအနံ့ရှိသော စန္ဒကူးနံ့သာဖြင့်။ အနုလိတ္တော၊ လိမ်းကျံကုန်ပြီး၍။ ကာသိကဝတ္ထာရိနော၊ ကာသိကရာဇ်တိုင်း၌ဖြစ်သော မြတ်သောပုဆိုးတို့ကို ဝတ်ကုန်ပြီးသော။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံသော တစ်ရာတစ်ပါးသော မင်းတို့သည်။ ပဉ္ဇလိကာ၊ လက်အုပ်ချီကုန်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်ကုန်၍။ ဣသီနံ၊ ရသေ့တို့၏။ သန္တိကံ၊ အထံသို့။ အဇ္ဈူပါဂမုံ၊ ရိုသေစွာဆည်းကပ်ကုန်လာကုန်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ဘောတော၊ အရှင်ဘုရားအား။ ကုသလံ နု၊ အပြစ်ကင်းပါ၏လော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ဘောတော၊ အရှင်ဘုရားအား။ အနာမယံ၊ အနာကင်းပါ၏လော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ဥဉ္ဆေန၊ သပိတ်လက်စွဲ၍ ဆွမ်းခံသဖြင့်။ ယာပေထ၊ မျှပါကုန်၏လော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ မူလဖလာ၊ တောသစ်မြစ် သစ်သီးတို့သည်။ ဗဟူ၊ များပါကုန်၏လော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ဝါဠမိဂါကိဏ္ဏေ၊ သားရဲတို့ဖြင့်ပြွမ်းသော။ ဝနေ၊ တော၌။ သရိသပါ စ၊ မြွေကင်းသန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဍံသာမကာသာ စ၊ မှက်ခြင်တို့သည်လည်းကောင်း။ အပ္ပမေဝ၊ နည်းပါ၏လော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ဟိံသာ၊ ညှဉ်းဆဲခြင်းသည်။ နဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိကင်းပါ၏လော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ နော၊ ငါတို့အား။ ကုသလဉ္စေဝ၊ အပြစ်မရှိသည်သာလျှင်တည်း။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ အထော၊ ထိုမှတစ်ပါး။ အနာမယံ၊ အနာကင်းသည်သာလျှင်တည်း။ အထော၊ ထိုမှတစ်ပါး။ ဥဉ္ဆေန၊ သပိတ်လက်ဆွဲ၍ ဆွမ်းခံခြင်းဖြင့်။ ယာပေမ၊ မျှလောပါကုန်၏။ အထော၊ ထိုမှတစ်ပါး။ မူလဖလာ၊ တောသစ်မြစ်သစ်သီးတို့သည်။ ဗဟူ၊ များပါပေကုန်၏။ အထော၊ ထိုမှတစ်ပါး။ ဝါဠမိဂါကိဏ္ဏေ၊ သားရဲတို့ဖြင့်ပြွမ်းသော။ ဝနေ၊ တော၌။ သရိသပါ စ၊ မြွေကင်းသန်းတို့သည် လည်းကောင်း။ ဍံသာမကာသာ စ၊ မှက်ခြင်တို့သည်လည်းကောင်း။ အပ္ပမေဝ၊ နည်းပါပေကုန်သလျှင်ကတည်း။ မယှံ၊ ငါအား။ ဟိံသာ၊ ညှဉ်းဆဲခြင်းသည်။ န ဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိပေ။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဣဓ အဿမေ၊ ဤကျောင်း၌။ သမ္မတံ၊ နေကုန်သောငါတို့အား။ ဗဟူနိ၊ များစွာသော။ ဝဿာ၊ နှစ်တို့သည်။ ဝုဋ္ဌာနိ၊ လွန်ကုန်ပြီ။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သော။ အာဗာဓံ၊ ဖျားနာခြင်းကိုလည်းကောင်း။ အမနောရမံ၊ မနှစ်သက်

၂၄+ ၂၅+ ဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ နာဘိ ဇာနာမိ၊ မသိစဘူး။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တေ၊ သင်မင်းမြတ်၏။ အာဂမံ၊ လာခြင်းသည်။ သွာဂတံ၊ ကောင်းသောလာခြင်းတည်း။ အထော၊ ထိုမှတစ်ပါး။ တေ၊ သင်မင်းမြတ်၏။ အာဂမံ၊ လာခြင်းသည်။ မုဒုရာဂတံ၊ အပြစ်မရှိသော လာခြင်းတည်း။ ဣဿရော၊ လူတို့ကို အစိုးရသောမင်းမြတ်သည်။ အနုပ္ပတ္တော၊ ရောက်တော်မူလာပေသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ ယံ၊ အကြင်အလိုသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုအလိုကို။ ပဝေဒယ၊ ကြားတော်မူလော့။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ကိန္ဒုကာနိ စ၊ တည်သီးတို့သည်လည်းကောင်း။ ပိယာလာနီ စ၊ လွန်သီးတို့သည်လည်းကောင်း။ မဓုကာနိ စ၊ သစ်မည်စည်သီး ထောက်ရှားသီးတို့သည်လည်းကောင်း။ သုမာရိယော စ၊ သရက်ဖြူသီးတို့သည်လည်းကောင်း။ ဧတာနိ ဖလာနိ၊ ထိုသီးတို့သည်။ ခုဒ္ဒကပ္ပာနိ၊ ပျားမွဲအရသာရှိကုန်သော။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဝရာဝရံ၊ ချိုးနိုးရာရာကို။ ဘုဉ္ဇ၊ စားတော်မူလော့။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဣဒံ ပိပါနိယံ၊ ဤသောက်ရေသည်လည်း။ သီတံ၊ အေးစွာ၏။ ဂိရိဂဗ္ဘရာ၊ အနဝတတ်အိုင်မှ။ အာဘတံ၊ ဆောင်အပ်၏။ တွံ၊ သင်မင်းမြတ်သည်။ သစေ အဘိကင်္ခသိ၊ အကယ်၍အလိုရှိအံ့။ တတော၊ ထိုရေအိုးစင်မှ။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ပိဝ၊ သောက်တော်မူလော့။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ယံ ဝစနံ၊ အကြင် ယံဣဓတ္ထိပဝေဒယဟူသော စကားကို။ ဒိန္နံ၊ ပေးတော်မူအပ်၏။ တံ ဝစနံ၊ ထိုယံဣဓတ္ထိပဝေဒယ ဟူသော စကားကို။ အမှေဟိ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ပဋိဂ္ဂဟိတံ၊ ခံပါ၏။ သဗ္ဗာသံ၊ အလုံးစုံသော အကျွန်ုပ်တစ်စုတို့အား။ အဂ္ဃိယံ၊ ပန်ခြင်းကို။ ကတံ၊ ပြုသည်မည်သည်ပေ၏။ နန္ဒဿာပိ၊ နန္ဒပညာရှိအားလည်း။ နိသာမေထ၊ သည်းခံတော်မူပါကုန်။ သော၊ ထိုနန္ဒပညာရှိသည်။ ဝစနံ၊ စကားကို။ ပဝက္ခတိ၊ ကြားလျှောက်ပါလတ္တံ့။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ နန္ဒဿ၊ နန္ဒပညာရှိ၏။ အဇ္ဈာဝရမှာ၊ ပြစ်မှားမိသော အပြစ်ကြောင့်။ ဘောတော၊ အရှင်ဘုရား၏။ သန္တိကံ၊ အထံသို့။ အာဂတာ၊ ရောက်လာကုန်၏။ နန္ဒဿ စ၊ နန္ဒပညာရှိ၏လည်းကောင်း။ ပရိသာယ စ၊ ပရိသတ်၏လည်းကောင်း။ ဝစနံ၊ စကားကို။ ဘဝံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ သုဏာတု၊ နားတော်မူလော့။ ပရောသတံ၊ တစ်ရာအတိုင်း အရှည်ရှိသော။ ဇာနပ္ပဒါ၊ ဇနပုဒ်၌နေကုန်သော။ မဟာသာလာ စ၊ ဂဟပတိမဟာသာလတို့သည် လည်းကောင်း။ ဗြဟ္မဏာ စ၊ အထူးသို့ရောက်ကုန်ပြီးသော ပုဏ္ဏားတို့သည်လည်းကောင်း။ အဘိဇာတာ၊ မြတ်သောအမျိုး၌ဖြစ်ကုန်သော။ ယသဿိနော၊ များသောအခြံအရံရှိကုန်သော။

၂၅+ ၂၆+ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ ဣမေ စ ခတ္တိယာ၊ ဤတစ်ရာသောမင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ မနောဇော၊ မနောဇာအမည်ရှိသော။ ဘဝဉ္စရာဇာ၊ အရှင်မင်းကြီးသည်လည်းကောင်း။ မေ၊ ငါ၏။ ဝစော၊ စကားကို။ အနုမညန္တု၊ သိစေကုန်သတည်း။ သမန္တာရော၊ အညီအညွတ်စီးဝေးလာကုန်သော။ ယေစ ဒေဝါ၊ အကြင်နတ်တို့သည် လည်းကောင်း။ ဣဓ အဿမေ၊ ဤကျောင်းရပ်၌။ ဝသန္တာ၊ စောင့်နေကုန်သော။ ယေ စ ယက္ခာနိ၊ အကြင်ယက္ခနတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ အရညေ၊ ဟိမဝန္တာတောအရပ်၌။ ဝသန္တာ၊ နေကုန်သော။ ယာနိ စ ဘူတာလဗျာနိ၊ အကြင်အသက်အရွယ်ကြီးခြင်းသို့ရောက်ကုန်ပြီးသော နတ်ငယ်နူသောနတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ ဒေဝါ၊ ထိုနတ်တို့သည်။ မမ၊ ငါ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏန္တု၊ နာစေကုန်သတည်း။ ဘူတာနံ၊ နတ်တို့အား။ နမော၊ ရှိခိုးခြင်းကို။ ကတွာန၊ ပြုပြီး၍။ ကောသိယ၊ ကောသိယအနွယ်ဖြစ်တော်မူသော နောင်တော်သူမြတ်။ သုဗ္ဗတံ၊ ကောင်းသောအကျင့်ရှိသော။ ဣသိံ၊ သီလက္ခန္ဓာအစရှိသော ကျေးဇူးအပေါင်းကိုရှာမှီးလေ့ရှိသော နောင်တော်သူမြတ်ကို။ ဝက္ခာမိ၊ ကြားလျှောက်ပါအံ့။ သော အဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ တေ၊ သင်နောင်တော်သူမြတ်အား။ ဒက္ခိဏာဗာဟု၊ လက်ယာလက်ရုံးကဲ့သို့။ သမ္မတော၊ အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ တဝ၊ နောင်တော်သူမြတ်အား။ ဝက္ခာမိ၊ ကြားလျှောက်ပါအံ့။ ဝီရ၊ ကြီးသောလုံ့လရှိတော်မူသော။ ကောသိယ၊ ကောသိယအနွယ်ဖြစ်သော နောင်တော်သူမြတ်။ ပိတရဉ္စ၊ အဖကိုလည်းကောင်း။ ဇနေတ္ထိဉ္စ၊ အမိကိုလည်းကောင်း။ ဘတ္တုကာမဿ၊ လုပ်ကျွေးလိုသည်ဖြစ်၍။ ဧသတော၊ ရှာထသော။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဣဒံ ဋ္ဌာနံ၊ ဤအမိအဖတို့အား လုပ်ကျွေးခြင်းတည်းဟူသော။ ပုညံ၊ ကောင်းမှုကို။ ကရောန္တံ၊ ပြုသော။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ မာဝါရယ၊ မြစ်တော်မမူပါလင့်။ ဟိ သစ္စံ၊ မှန်၏။ ဧတံ၊ ဤအမိအဖတို့အား လုပ်ကျွေးခြင်းကို။ သမ္မ၊ ဘုရားအစရှိသော သူတော်ကောင်းအပေါင်းတို့သည်။ ဥပညာတံ၊ ကပ်၍သိအပ်ခြီးမွမ်းအပ်၏။ ဧတံ၊ ဤအမိအဖတို့အား လုပ်ကျွေးခြင်းတည်းဟူသော ကောင်းမှုကို။ မမ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဥပနိဿဇ၊ ပေးတော်မူပါလော့။ ဥဋ္ဌာနပါရိစရိယာယ၊ ထကြွလုံ့လလုပ်ကျွေးခြင်းဖြင့်။ ဒီဃရတ္တံ၊ ရှည်မြင့်စွာသော နေ့ညဉ့်ပတ်လုံး။ တယာ၊ သင်နောင်တော်သူမြတ်သည်။ ကုသလံ၊ မိဖတို့အား လုပ်ကျွေးခြင်းတည်းဟူသော ကောင်းမှုကို။ ကတံ၊ ပြုတော်မူရပြီ။ ဣဒါနိ၊ ယခု အခါ၌။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ မာတာပိတူသု၊ မိဖတို့၌။ ပုညာနိ၊

၂၆+ ၂၇+ ကောင်းမှုတို့ကို။ ကတ္ထုကာမော၊ ပြုလိုပါ၏။ မမ၊ အကျွန်ုပ်အား။ လောကဒဒေါ၊ နတ်ရွာကိုပေးသည်။ ဘဝ၊ ဖြစ်တော်မူပါလော။ ဣသေ၊ သီလက္ခန္ဓအစရှိသော ကျေးဇူးအပေါင်းကို ရှာလေ့ရှိတော်မူသော နောင်တော်သူမြတ်။ တွံ၊ သင်နောင်တော်သူမြတ်သည်။ ဇာနာသိ ယထာသိတော်မူသကဲ့သို့။ တထေဝ၊ ထို့အတူသာလျှင်။ ဓမ္မေ၊ ကြီးသောသူတို့အား အရိုအသေပြုခြင်း အဖြစ်ဟုဆိုအပ်သော တရားအစု၏ အကြောင်းကို။ ဝိဒူ၊ သိကုန်သော။ မနုဇာ၊ တစ်ပါးသော မင်းတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိပါကုန်၏။ ကိန္တိ၊ အသို့သိကုန်သနည်း။ သဂ္ဂဿလောကဿ၊ နတ်ရွာကိုရခြင်း၏။ မဂ္ဂေါ၊ အကြောင်းဟူ၍။ ဝိဒူ၊ သိပါကုန်၏။ ယော နရော၊ အကြင်သူသည်။ ဥဋ္ဌာနပါရိစရိယာယ၊ ထကြွလုံ့လလုပ်ကျွေးခြင်းဖြင့်။ မာတာပိတုသုခါဟံ၊ အမိအဖတို့၏ ချမ်းသာကိုဆောင်တတ်သော။ တံ မံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်ကို။ ပုညာ၊ ကောင်းမှုမှ။ နိဝါရေတိ၊ တားမြစ်၏။ သော နရော၊ ထိုသူသည်။ အရိယမဂ္ဂါဝရော၊ ချစ်မြတ်နိုးအပ်သော နတ်ရွာခရီးကို ပိတ်ဆီးတတ်သော သူမည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မမ၊ ငါ၏။ ဘာတရဇ္ဈာဝရာ၊ ညီတော်နန္ဒ ပရိသတ်ဖြစ်၍။ အာဂတာ၊ ရောက်လာကြကုန်သော။ ဘောန္တော ရာဇာနော၊ အိုမင်းများတို့။ မမ၊ ငါ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏန္တု၊ နာကြကုန်။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမနောဇာမင်းမြတ်။ ယော ပုဂ္ဂလော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ပေါရာဏံ၊ ရှေး၌ဖြစ်သော။ ကုလဝသံ၊ အမျိုးအနွယ်ကို။ ပရိဟာပယံ ပရိဟာပယန္တော၊ ယုတ်စေလျက်။ ဇေဋ္ဌေသု၊ ဂုဏ်ဖြင့်ကြီးသော သူအရွယ်ဖြင့်ကြီးသော သူတို့၌။ အဓမ္မာစာရီ၊ မရိုမသေပြုခြင်း အစရှိသောဒုစရိုက်တရားကိုကျင့်လေ့ရှိ၏။ သော ပုဂ္ဂလော၊ ထိုဂုဏ်ဖြင့်ကြီးသော သူအရွယ်ဖြင့်ကြီးသော သူတို့၌ မရိုမသေပြုခြင်းအစရှိသော ဒုစရိုက်တရားကိုကျင့်လေ့ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ နိရယံ၊ ငရဲ၌။ ဥပပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဒိသမ္ပိတိ၊ အရပ်မျက်နှာအရှင်ဖြစ်တော်မူသော ကုသိုလ်တရားကို ကျင့်ခြင်း၌။ ကုသလာ၊ လိမ္မာကုန်၏။ စာရိတ္တေန၊ အကျင့်သီလနှင့်။ သမ္ပန္နာ၊ ပြည့်စုံကုန်၏။ တေ ပုဂ္ဂလာ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ ဒုဂ္ဂတိသို့။ န ဂစ္ဆန္တိ၊ မရောက်ကုန်။ ဘာရိဓ၊ ပြည်ကြီးဝန်ကို ဆောင်ရွက်တော်မူတတ်သော မင်းမြတ်။ မာတာ စ၊ အမိသည်လည်းကောင်း။ ပိတာ စ၊ အဖသည်။

၂၇+ ၂၈+ လည်းကောင်း။ ဘာတာ စ၊ ညီတို့သည်လည်းကောင်း။ ဘဂိနီစ၊ နှမတို့သည်လည်းကောင်း။ ဉာတီ စ၊ အဆွေအမျိုးတို့သည်လည်းကောင်း။ ဗန္ဓဝါ စ၊ အဆွေခင်းပွန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ တေ သဗ္ဗေ၊ ထိုအလုံးစုံသော သူတို့သည်။ ဇေဋ္ဌဿ၊ သားကြီး၏။ ဘာရာ၊ ဝန်တို့တည်း။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဇာနာဟိ၊ သိတော်မူလော။ ရထေသဘ၊ ရထားစီးခြင်း မင်းတကာတို့ထက် မြတ်တော်မူသောမင်းမြတ်။ နာဝိကော၊ လှေမှူးသည်။ ဂရုံ၊ လေးစွာသော။ ဘာရံ၊ ဝန်ကို။ အာဒိယိတွာ၊ တင်၍။ ဥဿဟေဝိယ၊ လုံ့လပြုရာသကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်လည်း။ တေ၊ ထိုမိဖတို့ကို။ ဥဿဟာမိ၊ လုံ့လပြုရာ၏။ ဓမ္မဉ္စ၊ ကြီးသောသူတို့သည် ကျင့်ရာသော တရားကိုလည်း။ နပ္ပမဇ္ဇာမိ၊ ငါမမေ့။ ဇေဋ္ဌော စ၊ အကြီးသည်လည်း။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဣတော၊ ဤအခါမှ။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးကာလ၌။ တမေ၊ ကြီးသောသူတို့ ကျင့်ရာသောတရားတို့ကို ဖုံးလွှမ်းတတ်သော မောဟတို့ကို။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ ဇလံ၊ ထွန်းလင်းစေနိုင်သော။ ဉာဏံ၊ သိခြင်းဉာဏ်ကို။ အဓိဂမာ၊ ရပေကုန်ပြီ။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ယထာ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဇလံ ဇလန္တော၊ တောက်ပသော။ ဇာတဝေဒကောဝ၊ မိုက်သောအခါ တောင်ထိပ်ထက်၌တောက်ပသော တောမီးကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ၏။ ကောသိယော၊ ကောသိယအနွယ်ဖြစ်သော။ ဘဝံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့အား။ ဓမ္မံ၊ ကြီးသောသူတို့ကို ပြုရာသောကျင့်ဝတ်တရားကို။ ပဝိဒံသယိ၊ ပြတော်မူပေ၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ပဘင်္ကရော၊ အရောင်ကိုပြုတတ်သော။ ဝါသုဒေဝေါ၊ ဒြပ်ကိုပြတတ်သော။ ဥဒယံ ဥဒယန္တော၊ တက်၍ထွန်းသော။ အာဒိစ္စော၊ နေမင်းသည်။ ပါဏိနံ၊ သတ္တဝါတို့အား။ ကလျာဏပါပကံ၊ ကောင်းမကောင်းဖြစ်သော။ ရူပံ၊ ရူပါရုံကို။ ပဝိဒံသေတိ ယထာ၊ ပြသကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ကောသိယော၊ ကောသိယအနွယ်ဖြစ်သော။ ဘဝံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့အား။ ဓမ္မံ၊ ကြီးသောသူတို့ကို ပြုရာသောကျင့်ဝတ်တရားကို။ ပဝိဒံသယိ၊ အပြားအားဖြင့်ပြတော်မူပေ၏။ ဘာတိက၊ နောင်တော်သူမြတ်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ခမာနတ္ထာယ၊ သည်းခံစိမ့်သောငှာ။ ယာစမာနဿ၊ တောင်းပန်ပါသော။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ တုမှေ၊ နောင်တော်သူမြတ်တို့သည်။ သစေ နာဝဗုဇ္ဈထ၊ အကယ်၍ခံတော်မမူကုန်အံ့။ တုမှေဝ၊ နောင်တော်တို့သည်သာလျှင်။ မာတာပိတရော၊ အမိအဖတို့ကို။ ဥပဋ္ဌဟထ၊

၂၈+ ၂၉+ လုပ်ကျွေးတော်ကုန်လော။ အဟံ ပန၊ အကျွန်ုပ်သည်ကား။ တဝ၊ နောင်တော်သူမြတ်၏။ ဥပဋ္ဌစရော၊ အမှုလုပ်ဖြစ်သော။ ဝုဋ္ဌိတော၊ မပျင်းမရိသော။ ပရိစာရိကော၊ အလုပ်အကျွေးသည်။ ဟေဿံ၊ ဖြစ်ပါအံ့။ နန္ဒ၊ ချစ်ညီနန္ဒ။ တွံ၊ သင်ညီချစ်သည်။ အဒ္ဓါ၊ မချွတ်။ သဗ္ဘိဒေသိတံ၊ သူတော်ကောင်းတို့သည် ဟောတော်မူအပ်သော။ သဒ္ဓမ္မံ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ တရားကို။ ဝိဇာနာသိ၊ အထူးသဖြင့် သိပေ၏။ အရိယော၊ ကောင်းပေစွ။ အရိယသမာစာရော၊ ကောင်းသောအကျင့်ရှိပေစွ။ တွံ၊ သင်ညီချစ်သည်။ မမ၊ ငါ့အား။ ဗာဠံ၊ လွန်စွာ။ ရုစ္စတိ၊ နှစ်သက်စေ၏။ ဘဝန္တဉ္စ၊ ဖခင်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောတဉ္စ၊ မိခင်ကိုလည်းကောင်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝဒါမိ၊ ကြားလျှောက်အံ့။ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာထ၊ နာတော်မူပါကုန်။ အယံ ဘာရော၊ ဤမခင်ဖခင်တို့ကို လုပ်ကျွေးခြင်းဟူသော တာဝန်ကို။ ကုဒါစနံ၊ တစ်ရံတစ်ဆစ်မျှ။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်၏။ သာရမတော၊ ဝန်ဟုအမှတ်ရှိသည်။ န အဟု၊ မဖြစ်။ တံ၊ ထိုတာဝန်ကို။ ဘာရောတိ၊ ဝန်ဟူ၍။ အမညိတွာဝ၊ မအောက်မေ့မူ၍သာလျှင်။ မာတာပိတုသုခါဝဟံ၊ အမိအဖတို့အား ချမ်းသာကိုရွက်ဆောင်တတ်သော။ သန္တံ၊ မြတ်နိုးတနာ။ ဥပဋ္ဌိတံ၊ လုပ်ကျွေးသော။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ နန္ဒော၊ အကျွန်ုပ်ညီနန္ဒသည်။ အဇ္ဈာဝရံ၊ လွန်ကျူးခြင်းကို။ ကတွာ၊ ပြုပြီး၍။ ဥပဋ္ဌနာယ၊ လုပ်ကျွေးခြင်းငှာ။ ယာစတိ၊ တောင်းပန်ပြန်၏။ သန္တာနံ၊ ကိုယ်နှုတ်နလုံးဖြင့် ငြိမ်သက်ပေကုန်သော။ ဗြဟ္မစာရီနံ၊ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်လေ့ရှိကုန်သော မိခင်ဖခင်တို့တွင်။ ယော ဧကော၊ အကြင်တစ်ယောက်သည်။ တံ နန္ဒံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်ညီနန္ဒကို။ စေ ဣစ္ဆသိ၊ အကယ်၍ လုပ်ကျွေးစေခြင်းငှာ အလိုရှိအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့အလိုရှိသည်ရှိသော်။ သော ဧကော၊ ထိုတစ်ယောက်ယောက်သည်။ ကာမေန၊ လုပ်ကျွေးစေလိုသော အားဖြင့်။ ဝေါ၊ သင်မိခင်ဖခင်တို့သည်။ နန္ဒံ၊ အကျွန်ုပ်ညီ နန္ဒကို။ ဝဒယ၊ ဆိုတော်မူပါကုန်လော။ နန္ဒော၊ အကျွန်ုပ်ညီနန္ဒာသည်။ ကံ၊ အဘယ်သူကို။ ဥပတိဋ္ဌတု၊ ကပ်၍နေစေရအံ့နည်း။ တာတသောဏ၊ ချစ်သားသောဏ။ တံ၊ သင်ချစ်သားကို။ မယံ ငါတို့သည်။ နိဿိတာ၊ မှီ၍နေရကုန်၏။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ တယာ၊ သင်ချစ်သားသည်။ အနုညာတာ၊ အခွင့်ပြုတော်မူအပ်ပြီ။ ဗြဟ္မစာရီနံ၊ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်လေ့ရှိသော။ နံ နန္ဒံ၊ ထိုငါ့သားနန္ဒကို။ မုဒ္ဓနိ၊ ဦးထိပ်၌။ ဥပဃာတုံ၊ ကပ်၍နမ်းခြင်းငှာ။ လဘေ၊ ရချင်ပါ၏။ တာတသောဏ၊ ချစ်သားသောဏ။ အဿတ္ထဿ၊ ညောင်ဗုဒ္ဓဟေပင်၏။

၂၉+ ၃၀+ မာလုတေရထ၊ လေခတ်အပ်သော။ ပဝါဠိ၊ သန္တာအဆင်းနှင့်တူကုန်သော။ အဆင်းရှိကုန်သော။ တရုဏံ၊ ရွက်နုသည်။ ကမ္ပတိ ဣဝ၊ လှုပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ စိရဿံ၊ ကြာမြင့်မှ။ အာဂတံ၊ ရောက်သော။ နန္ဒံ၊ ငါသားနန္ဒကို။ ဒိသွာန၊ မြင်၍။ မေ၊ ငါ၏။ ဟဒယံ၊ နှလုံးသည်။ ပဝေဓတိ၊ တုန်လှုပ်၏။ တာတ၊ ချစ်သားသောဏ။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ သုတ္တာ၊ အိပ်ပျော်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ သုပိနေ၊ အိပ်မက်၌။ နန္ဒံ၊ ငါ့သားနန္ဒကို။ အာဂတံ၊ လာဘတ်သည်ကို။ ပဿာမိ၊ မြင်မက်၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ နော၊ ငါတို့၏။ ပုတ္တော၊ သားဖြစ်သော။ အယံ နန္ဒော၊ ဤနန္ဒသည်။ အာဂတော၊ လာပြီဟု။ ဥဒဂ္ဂါ၊ ဝမ်းမြောက်သည်။ သုမနာ၊ နှစ်သက်သည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်၏။ တာတ၊ ချစ်သားသောဏ။ ယဒါစ၊ အကြင်အခါ၌ကား။ ပဋိဗုဇ္ဈိတွာ၊ နိုးလတ်၍။ နန္ဒံ၊ ငါသားနန္ဒကို။ အာဂတံ၊ လာလတ်သည်ကို။ န ပဿာမိ၊ မမြင်။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘိယျော၊ လွန်စွာသော။ သောကော၊ စိုးရိမ်ခြင်းသည်။ အာဝိသတိ၊ ဖြစ်၏။ အနပ္ပကံ၊ များသော။ ဒေါမနဿဉ္စ၊ နှလုံးမသာယာခြင်းသည်လည်း။ အာဝိသတိ၊ ဖြစ်၏။ တာတ၊ ချစ်သားသောဏ။ သာအဟံ၊ ထိုငါသည်။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ စိရဿ၊ ကြာမြင့်မှသာလျှင်။ နန္ဒံ၊ ငါသားနန္ဒကို။ အာဂတံ၊ လာလတ်သည်ကို။ ပဿာမိ၊ မြင်ရ၏။ သတ္တုစ၊ လင်အားလည်းကောင်း။ မယှဉ္စ၊ ငါအားလည်းကောင်း။ နန္ဒော၊ ငါ့သားနန္ဒကို။ ပိယော၊ ချစ်အပ်၏။ နော၊ ငါတို့၏။ ပုတ္တော၊ သားဖြစ်သော။ နန္ဒော၊ နန္ဒာသည်။ ဃရံ၊ ငါတို့ကျောင်းသို့။ ပါဝိသိ၊ ဝင်လာ၏။ တာတ၊ ချစ်သားသောဏ။ ယံ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ နန္ဒော၊ ငါသားနန္ဒာကို။ ပိတုပိ၊ အဖအားလည်း။ သုပိယော၊ အလွန်ချစ်မြတ်နိုးအပ်၏။ တံ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ဃရံ ဣမမှာဃရာ၊ ဤကျောင်းမှ။ နန္ဒော၊ ငါသားနန္ဒကို။ နပ္ပဝိသေ၊ မစွန့်ပါလင့်။ တာတ၊ ချစ်သားသောဏ။ နန္ဒော၊ ငါ့သားနန္ဒသည်။ ယံ၊ အကြင်သူကို။ ဣစ္ဆသိ၊ လုပ်ကျွေးခြင်းငှာ အလိုရှိ၏။ တံ၊ ထိုလုပ်ကျွေးလိုသော သူကို။ လဘတု၊ ရပါစေ။ မံ၊ ငါ့ကို။ နန္ဒော၊ ငါ့သားနန္ဒသည်။ ဥပတိဋ္ဌတု၊ လုပ်ကျွေးပါစေ။ ဣသေ၊ ညီထွေးနန္ဒရသေ့။ မာတာ နာမ၊ အမိမည်သည်ကား။ ပုတ္တေ၊ သား၌။ အနုကမ္ပိကာ၊ နူးညံ့သောစိတ်ရှိ၏။ ပတိဋ္ဌာစ၊ တည်ရာလည်းဖြစ်၏။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးငယ်စဉ်ကာလ၌။ နော၊ ငါတို့အား။ ရသဒဒိစ၊ နို့ရည်ဟူသော အရသာကိုလည်းပေး တတ်၏။ သဂ္ဂဿလောကဿ၊ နတ်ရွာကိုရခြင်း၏။ မဂ္ဂေါ၊ အကြောင်းပေတည်း။ မာတာ၊ မယ်တော်သည်။ ယံ၊ အကြင်သင်ညီထွေးကို။ ဣစ္ဆသိ၊

၃၀+ ၃၁+ အလိုရှိ၏။ တံ၊ ထိုသင်ညီထွေးကို။ ဝရတေ၊ တောင့်တ၏။ ဣသေ၊ ညီထွေးနန္ဒရသေ့။ မာတာ၊ မယ်တော်သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးငယ်စဉ်ကာလ၌။ ရသဒဒီ၊ နို့ရည်တည်းဟူသော အရသာကိုလည်းပေးပေတတ်၏။ ဂေါတ္ထိ၊ စောင့်ရှောက်ပေတတ်၏။ မာတာ၊ အမိသည်။ ပုညပသံဟိတော၊ ကောင်းမှုကိုပြုအပ်သည်နှင့်ယှဉ်၏။ သဂ္ဂဿလောကဿ၊ နတ်ရွာကိုရခြင်း၏။ မဂ္ဂေါ၊ အကြောင်းပေတည်း။ မာတာ၊ မယ်တော်သည်။ ယံ၊ အကြင်ညီထွေးကို။ ဣစ္ဆသိ၊ အလိုရှိ၏။ တံ၊ သင်ညီထွေးကို။ ဝရတေ၊ တောင့်တ၏။ တာတ၊ ညီထွေးနန္ဒ။ မာတာနာမ၊ အမိမည်သည်ကား။ ပုတ္တဖလံ၊ သားဆုဟုဆိုအပ်သော အကျိုးကို။ အာကင်္ခမာနာ၊ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒေဝတယ၊ နတ်အား။ နမဿတိ၊ ရှိခိုး၏။ နက္ခတ္တာနိ စ၊ နက္ခတ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဥတုသံဝစ္ဆာရာနိ စ၊ ဥတုနှစ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ပုစ္ဆတိ၊ မေး၏။ နန္ဒ၊ ညီထွေးနန္ဒ။ တဿ၊ ထိုအမိအား။ ဥတုမှိ၊ ရှေးဖြစ်သော ဥတုသည်။ နှာတာယ၊ သန့်စင်ပြီးသော်။ ဂဗ္ဘဿ၊ ကိုယ်ဝန်၏။ အဝေါက္ကမော၊ တည်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန၊ ထိုကိုယ်ဝန်တည်ခြင်းကြောင့်။ ဒေါဟဠီနိ၊ ချင်ခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန ကာရဏေန၊ ထိုသို့ချင်ခြင်းရှိသောကြောင့်။ သာမာတာ၊ ထိုအမိကို။ သုမာဒါ၊ သုမာဒါအမည်ရှိ၏ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ နန္ဒ၊ ညီချစ်နန္ဒ။ သံဝစ္ဆရံ ဝါ၊ တစ်နှစ်သည်လည်းကောင်း။ ဦနံ ဝါ၊ ခုနှစ်လသည်လည်းကောင်း။ ပရိဟရိတွာ၊ လွယ်၍။ ဝိဇယတိ၊ ဖွား၏။ တေန ကာရဏေန၊ ထိုသို့ဖွားသောကြောင့်။ သာမာတာ၊ ထိုအမိသည်။ ဇနယန္တီတိ စ၊ ဇနယန္တိဟူ၍လည်းကောင်း။ ဇနေတ္ထိ စ၊ ဇနေတ္ထိဟူ၍လည်းကောင်း။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ နန္ဒ၊ ညီထွေးနန္ဒ။ ယာ မာတာ၊ အကြင်အမိသည်။ ထနခီရေန စ၊ နို့ရည်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဂီတေန စ၊ သီချင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ အင်္ဂပါဝုရဏေန စ၊ သားမြတ်အကြား၌ အိပ်စေ၍ကိုယ်အတွေ့ကိုနှံ့စေလျက်ကြီးပွားစေသဖြင့်လည်းကောင်း။ ရောဒန္တံ၊ ငိုသော။ ပုတ္တံ၊ သားကို။ တောသေတိ၊ နှစ်သက်စေတတ်၏။ တေန ကာရဏေန၊ ထိုအကြောင်းကြောင့်။ သာမာတာ၊ ထိုအမိကို။ တောသေန္တီ၊ တောသန္တိဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ နန္ဒ၊ ညီထွေးနန္ဒ။ တတောပစ္ဆတော၊ နောက်မှ။ ယာ မာတာ၊ အကြင်အမိသည်။ ဃောရေ၊ ပြင်းစွာသော။ ဝါတာတပေ၊ လေနေပူသည်။ ဇာတေ၊ ဖြစ်လတံ့သော်။ မမံကတွာ၊ မြတ်နိုးတနာပြု၍။ ဥဒိက္ခတိ၊ ကြည့်ပေတတ်၏။ အပ္ပဇာနန္တံ၊ မသိကြားမလိမ္မာသေးသော။ ဒါရကံ၊ မိမိသားငယ်ကို။ ပေါသေတိ၊ မွေးပေတတ်၏။

၃၁+ ၃၂+ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ သာ မာတာ၊ ထိုအမိကို။ ပေါသေန္တိ၊ ပေါသန္တိဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ နန္ဒ၊ ညီထွေးနန္ဒ။ မာတု၊ အမိ၏။ ယဉ္စ ဓနံ၊ အကြင်ဥစ္စာသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ရှိ၏။ ပိတု၊ အဖ၏။ ယဉ္စ ဓနံ၊ အကြင်ဥစ္စာသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ရှိ၏။ နော၊ ငါတို့၏။ ပုတ္တဿ၊ သားအား။ အပိသိယာ၊ ဖြစ်ငြားအံ့လည်းမသိ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတဿ၊ ထိုသား၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ မာတာ၊ အမိသည်။ ဂေါပေတိ၊ စောင့်ရှောက်ပေတတ်၏။ နန္ဒ၊ ညီထွေးနန္ဒ။ ပုတ္တ၊ သားမိုက်။ ဧဝံ၊ ဤသို့ပြုလော။ ပုတ္တ၊ သားမိုက်။ အဒုံ၊ ဤအမှုကိုပြုလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မာတာ၊ အမိသည်။ ဝိညာယတိ သိက္ခာပေတိ၊ သွန်သင်ပေ၏။ ပရဒါရေသု၊ တစ်ပါးသော မယားတို့၌။ ပမတ္တံ၊ မေ့လျော့။ အနာယန္တံ၊ မရောက်လာသော။ ပုတ္တံ၊ သားကိုလည်းကောင်း။ ပတ္တယောဗ္ဗန္နံ၊ အရွယ်သို့ရောက်ပြီးသော။ အနာယန္တံ၊ မရောက်လာသော။ ပုတ္တံ၊ သားကိုလည်းကောင်း။ သာယံ၊ ညဉ့်အခါ၌။ အနာယန္တံ၊ မရောက်လာသော။ ပုတ္တံ၊ သားကိုလည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမေဟိကာရေဏဟိ၊ ဤသို့သော အကြောင်းတို့ဖြင့်။ မာတာ၊ အမိသည်။ ဝိဟညတိ၊ ပင်ပန်းတတ်၏။ နန္ဒ၊ ညီထွေးနန္ဒ။ ဧဝံ ဣမိနာ ဝုတ္တပ္ပကာရေန၊ ဤသို့ဆိုအပ်ပြီးသော အပြားအားဖြင့်။ ကိစ္ဆာဘတော၊ ဆင်းရဲငြိုငြင်သဖြင့် သုတ်သင်မွေးကျွေးအပ်သော။ ယော ပေါသော၊ အကြင်သားသည်။ မာတု၊ အမိအား။ အပရိစာရိကော၊ မလုပ်ကျွေးသောကြောင့်။ နိရယံ၊ ငရဲ၌။ ဥပပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်ရာ၏။ နန္ဒ၊ ညီထွေးနန္ဒ။ ဧဝံဣမိနာ ဝုတ္တပ္ပကာရေန၊ ဤသို့ဆိုအပ်ပြီးသော အပြားအားဖြင့်။ ကိစ္ဆာဘတော၊ ဆင်းရဲငြိုငြင်သဖြင့် သုတ်သင်မွေးကျွေးအပ်သော။ ယော ပေါသော၊ အကြင်သားသည်။ ပိတု၊ အဖအား။ အပရိစာရိကော၊ မလုပ်ကျွေးသောကြောင့်။ နိရယံ၊ ငရဲ၌။ ဥပပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်ရာ၏။ တာတ၊ ညီထွေးနန္ဒ။ ဓနကာမာနံ၊ ဥစ္စာကိုအလိုရှိကုန်သောသူတို့သည်။ ဓနံပိ၊ ရပြီးသောဥစ္စာသည်လည်း။ မာတရံ၊ အမိကို။ အပစာရိတွာန၊ မလုပ်ကျွေးသောကြောင့်။ နဿတိ၊ ပျက်စီးတတ်သော။ သော ပေါသော၊ ထိုအမိကိုမလုပ်ကျွေးသောသားသည်။ ကိစ္ဆံ ဝါ၊ ဆင်းရဲငြိုငြင်သို့လည်း။ နိဂစ္ဆတိ၊ ရောက်တတ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ သုတံ၊ ကြားဘူး၏။

၃၂+ ၃၃+ တာတ၊ ညီထွေးနန္ဒ။ ဓနကာမာနံ၊ ဥစ္စာကိုအလိုရှိကုန်သောသူတို့သည်။ ဓနံပိ၊ ရပြီးသောဥစ္စာသည်လည်း။ ပိတရံ၊ အဖကို။ အပစာရိတွာန၊ မလုပ်ကျွေးသောကြောင့်။ နဿတိ၊ ပျက်စီးတတ်သော။ သော ပေါသော၊ ထိုအဖကိုမလုပ်ကျွေးသောသားသည်။ ကိစ္ဆံ ဝါ၊ ဆင်းရဲငြိုငြင်သို့လည်း။ နိဂစ္ဆတိ၊ ရောက်တတ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ သုတံ၊ ကြားဘူး၏။ တာတ၊ ညီထွေးနန္ဒ။ အာနန္ဒော စ၊ နှစ်သက်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ပမောဒေါ စ၊ လွန်စွာနှစ်သက်ခြင်းကို လည်းကောင်း။ သဟိတဉ္စ၊ ရယ်ရွယ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ကိဠိတဉ္စ၊ မြူးတူးပျော်ပါး စကားခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဧတံ သဗ္ဗံ၊ ဤအလုံးစုံကို။ မာတရံ၊ အမိကို။ ပရိစရိတွာန၊ ရိုသေစွာလုပ်ကျွေးခြင်းကြောင့်။ ဝိဇာနတော၊ ပညာရှိသော သားအား။ သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ လဗ္ဘံ၊ ရအပ်၏။ တာတ၊ ညီထွေးနန္ဒ။ အာနန္ဒော စ၊ နှစ်သက်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ပမောဒေါ စ၊ လွန်စွာနှစ်သက်ခြင်းကို လည်းကောင်း။ သဟိတဉ္စ၊ ရယ်ရွယ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ကိဠိတဉ္စ၊ မြူးတူးပျော်ပါး စကားခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဧတံ သဗ္ဗံ၊ ဤအလုံးစုံကို။ ပိတရံ၊ အဖကို။ ပရိစရိတွာန၊ ရိုသေစွာလုပ်ကျွေးခြင်းကြောင့်။ ဝိဇာနတော၊ ပညာရှိသော သားအား။ သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ လဗ္ဘံ၊ ရအပ်၏။ တာတ၊ အမောင်နန္ဒ။ ဣဓ၊ လောကဤလူရွာ၌။ မာတာပိတူနံ၊ အမိအဖတို့အား။ ယံ ဒါနဉ္စ၊ အကြင်ပေးအပ်သော ဝတ္ထုသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ ဒါနဉ္စ၊ ထိုအကြင်ပေးအပ်သော ဝတ္ထုကိုလည်း။ ဘဏိတဗ္ဗံ၊ ပြောဆိုအပ်၏။ ယာ အတ္ထစရိယာ စ၊ အကြင်ဖြစ်သော ကိစ္စကိုပြီးစေသောအားဖြင့် အကျိုးကိုကျင့်ခြင်းသည်လည်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သာ အတ္ထစရိယာစ၊ ထိုဖြစ်သော ကိစ္စကိုပြီးစေသောအားဖြင့် အကျိုးကိုကျင့်ခြင်းကိုလည်း။ စရိတဗ္ဗာ၊ ကျင့်အပ်၏။ တတ္ထ တတ္ထ၊ ထိုထိုအရပ်တို့၌။ ယထာရဟံ၊ ထိုက်သည်အားလျော်စွာ။ ဓမ္မေသု၊ ကြီးသောသူတို့အား အရိုအသေပြုအပ်သော ကုသိုလ်တရားတို့၌။ ဓမ္မေသု၊ ကြီးသောသူတို့အား အရိုအသေပြုအပ်သော ကုသိုလ်တရားတို့၌။ ယာသမာနတ္ထတာ စ၊ အကြင်ကိုယ်နှင့်ထပ်တူ ကျင့်အပ်သော အဖြစ်သည်လည်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သာ သမာနတ္တတာ စ၊ ထိုကိုယ်နှင့်ထပ်တူ ကျင့်အပ်သော အဖြစ်ကိုလည်း။ ကာတဗ္ဗာ၊ ပြုအပ်၏။ တာတာ၊ အမောင်နန္ဒ။ လောကေ၊ လောက၌။ ဧတေ ခေါ သင်္ဂဟာ၊ ဤလေးပါးသောသင်္ဂဟဝတ္ထုတို့သည်။ ယာယတော၊ သွားသော။ ရထဿ၊ ရထား၏။ အာဏီဝ၊ နားစောင့်ကဲ့သို့တည်း။ ဧတေစ သင်္ဂဟာ၊ ဤလေးပါးသော သင်္ဂဟဝတ္ထု

၃၃+ ၃၄+ တို့ကိုလည်း။ နာဿု၊ မဖြစ်စေကုန်ငြားအံ့။ ပုတ္တကာရဏာ၊ သားဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ မာတာ၊ အမိသည်။ န ဘဝေယျ၊ မဖြစ်ရာ။ နန္ဒ၊ ညီထွေးနန္ဒ။ ပုတ္တကာရဏာ၊ သားဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ပိတာ၊ အဖသည်မူလည်း။ ပူဇံ ဝါ၊ ပူဇော်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ မာနံ ဝါ၊ မြတ်နိုးခြင်းကိုလည်းကောင်း။ လဘေထ၊ ရရာ၏။ ယသ္မာ စ၊ အကြင်ကြောင့်လည်း။ ဧတေ၊ ဤလေးပါးတို့။ သင်္ဂဟာ၊ သင်္ဂဟဝတ္ထုတို့မည်၏။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ သမဝေက္ခန္တိ၊ ကောင်းစွာရှုကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တေ၊ ထိုလေးပါးသော သင်္ဂဟဝတ္ထုတို့သည်။ မဟတ္တံ၊ မြတ်သောအဖြစ်သို့။ ပ္ပေါန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ ပသံသာစ၊ ခြီးမွမ်းခြင်းငှာ ထိုက်ကုန်သည်လည်း။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ မာတာပိတရော၊ အမိအဖတို့ကို။ ပုတ္တာနံ၊ သားတို့၏။ ဗြဟ္မာတိ၊ ဗြဟ္မာဟူ၍လည်းကောင်း။ ပုဗ္ဗာစရိယာတိ၊ လက်ဦးဆရာဟူ၍ လည်းကောင်း။ ဝုစ္စရေ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏။ နန္ဒ၊ ညီထွေးနန္ဒ။ မာတာပိတရော၊ အမိအဖတို့သည်။ ပုတ္တာနံ၊ သားတို့၏။ အာဟုနေယျာ၊ ဆောင်၍ပူဇော်အပ်သော ဝတ္ထုကိုလည်းခံထိုက်ကုန်၏။ ပဇာယ၊ သား၌။ ယသ္မာ၊ အကြင့်ကြောင့်။ အနုကမ္ပကာ၊ အစဉ်သနားခြင်းရှိကုန်၏။ တသ္မာဟိ၊ ထိုကြောင့်သာလျှင်။ နေ၊ ထိုမိဘတို့သည်။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသော သားသည်။ အန္နေန စ၊ ထမင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ အထော၊ ထိုမှတစ်ပါး။ ပါနေန စ၊ အဖျော်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝတ္တေန စ၊ အဝတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ သယနေန စ၊ အိပ်ရာဖြင့်လည်းကောင်း။ ဥစ္ဆာဒနေန၊ ခြောက်လက်ဆုပ်နယ်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ နှာပနေန စ၊ ရေနွေးအိုးဖြင့် ရေချိုးစေခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ပါဒါနံ၊ ခြေတို့ကို။ ဓောဝနေန စ၊ ဆေးသဖြင့်လည်းကောင်း။ နမေဿယျာ စ၊ ရှိလည်းရှိခိုးရာ၏။ သက္ကရေယျာ စ၊ အရိုအသေကိုလည်းပြုရာ၏။ နန္ဒ၊ ညီထွေးနန္ဒ။ မာတာပိတူသု၊ အမိအဖတို့၌။ တာယ ပါရိစရိယာယ၊ ထိုသို့လုပ်ကျွေးခြင်းကြောင့်။ နံ၊ ထိုသားကို။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣဓဝေ၊ ဤလူ့ပြည်၌ပင်လျှင်။ နံ၊ ထိုမိဘတို့၌ လုပ်ကျွေးသောသားကို။ ပသံသန္တိ၊ ခြီးမွမ်းကုန်၏။ ပစ္စေ၊ တမလွန်ဘဝ၌။ သဂ္ဂေ၊ နတ်ပြည်၌။ ပမောဒတိ၊ မွေ့လျော်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ သောဏနန္ဒဇာတကံ၊ သောဏနန္ဒဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ သတ္တတိနပါတံ၊ သတ္တနိပါတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ တဿ၊ ထိုသတ္တတိနိပါတ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းကား။ အထ၊ ထိုသတ္တနိပါတ်၏ အခြားမဲ့၌။ သတ္တတိမမှိနိပါတဝရေ၊ သတ္တတိမည်သော ဤနိပါတ်၌။ သဘာ

၃၄+ ၃၅+ ဝန္တုကုသဝတိရာဇဝရော၊ ကုသဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ အထ၊ ထိုမှတစ်ပါး။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ သောဏသုနန္ဒဝရော စ၊ သောဏနန္ဒဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ အဘိဝါသိတသတ္တတိမမှိုတေ၊ အလွန်ထုံမွှန်းအပ်သော သတ္တတိမည်သော ဤနိပါတ်သည်။ ဒွေ၊ နှစ်ဇာတ်တို့သည်။ ပါဌဇာတ်သတ္တတိနိပါတ်ပါဠိတော် နိသျပြီး၏။

၂၁. အသီတိနိပါတ

၅၃၃. စူဠဟံသဇာတ်

သုမုခ၊ အမောင်သုမုခ။ အနုပစိနန္တာ၊ ချစ်ခင်သဖြင့်မကြည့်ကုန်မူ၍။ ဝိဟင်္ဂမာ၊ ဆွေမျိုးဖြစ်သော ကိုးသောင်းခြောက်ထောင်ဟင်္သာတို့သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဆဍ္ဍေတွာ၊ စွန့်ခဲ့ကုန်၍။ ပက္ကမန္တိ၊ ပျံသွားလေကုန်ပြီ။ ဗန္ဓေ၊ ကျော့ကွင်းမိသောငါ၌။ သဟာယကာ၊ အဆွေခင်ပွန်းဖြစ်သောအပေါင်းအဘော်၏ အဖြစ်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ တုဝံပိ၊ သင်သည်လည်း။ ဂစ္ဆ၊ သွားလော။ မာကင်္ခီ၊ ငါထံ၌နေခြင်းကိုအလိုမရှိလင့်။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဂစ္ဆေ ဝါ၊ သွားမူလည်း သွားအံ့။ န ဂစ္ဆေ ဝါ၊ မသွားမူလည်း နေအံ့။ တေန၊ ထိုအရှင်မင်းကြီးကိုစွန့်၍ သွားသဖြင့်။ အမရောပိ၊ မသေနေရသည်လည်း။ န အဿံ၊ မဖြစ်လတ္တံ့။ သုခိတံ၊ ချမ်းသာသော။ တံ၊ အရှင်မင်းကြီးကို။ ဥပါသိတွာ၊ မှီဝဲဆည်းကပ်ပြီး၍။ ဒုက္ခိတံ၊ ဆင်းရဲခြင်းသို့ရောက်သော။ တံ၊ အရှင်မင်းကြီးကို။ ကထံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ဇဟေ၊ စွန့်ရအံ့နည်း။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ တယာ၊ အရှင်မင်းကြီးနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ မရဏံ ဝါ၊ သေခြင်းသည်လည်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တယာ၊ အရှင်မင်းကြီးနှင့်။ ဝိနာ၊ ကင်း၍။ ဇီဝိတံ ဝါ၊ အသက်ရှည်ခြင်းသည်လည်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဣမေ သုဒွီသု၊ ဤနှစ်ပါးတို့တွင်။ တယာ၊ အရှင်မင်းကြီးနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ တဒေဝမရဏံ၊ ထိုသေခြင်းသည့်သာလျှင်။ သေယျေ၊ အထူးသဖြင့်မြတ်၏။ တယာ၊ အရှင်မင်းကြီးနှင့်။ ဝိနာ၊ ကင်း၍။ ယံ ဇီဝေ၊ အကြင်အသက်ရှည်ခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ ဇီဝိတံ၊ ထိုအရှင်မင်းကြီးနှင့်ကင်း၍ အသက်ရှည်ခြင်းသည်။ န သေယျော၊ မမြတ်။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်း၊

ဝဝ၁+ ဝဝ၂+ ကြီး။ ယံ ယေန၊ အကြင်ကြောင့်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ကတံ၊ ကျေးဇူးပြုပေသော။ တံ၊ ရှင်မင်းကြီးကို။ ဇဟေ၊ စွန့်ငြားအံ့။ ဧသာဧသော၊ ဤသို့ချမ်းသာသော အခါမှီဝဲ၍ဆင်းရဲသော အခါစွန့်ခြင်းသည်။ န ဓမ္မော၊ သူတော်ကောင်း သဘောမဟုတ်။ ဝိဟင်္ဂါမိမ၊ ဟင်္သာမင်း။ တုယှံ၊ အရှင်မင်းကြီး၏။ ယာဂတိ၊ အကြင်ဖြစ်ခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သာဂတိ၊ ထိုဖြစ်ခြင်းကို။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ရုစ္စတေ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သုမုခ၊ အမောင်သုမုခ။ ပါသေန၊ ကျော့ကွင်းဖြင့်။ ဗန္ဓဿ၊ ဖွဲ့မိသောငါ့အား။ မဟာနသာ၊ စဖိုအိမ်မှ။ အညာ၊ တစ်ပါးသော။ ဂတိ၊ လားရာသည်။ ကာနုအတ္ထိ၊ အဘယ်မှာရှိအံ့နည်း။ စေတမနဿ၊ ကျော့ကွင်းမိသည်တို့သိသော စိတ်ရှိသော။ မုတ္တဿ၊ ကျော့ကွင်းမှလွတ်သော။ ဝတ၊ သင်သည်။ ကထံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ သာ၊ ထိုစဖိုအိမ်သို့ငါသွားရအံ့သည်ကို။ ရုစ္စတိ၊ နှစ်သက်ဘိသနည်း။ ပက္ခိမ၊ အတောင်ရှိသော။ သုမုခ၊ အမောင်သုမုခ။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ငါတို့၏။ ဇီဝိတက္ခယော၊ အသက်ကုန်ခြင်း၌။ မမဉ္စ၊ ငါ၏လည်းကောင်း။ တုယှဉ္စ၊ သင်၏လည်းကောင်း။ အဝသိဋ္ဌာနံ၊ ငါတို့မှကြွင်းကုန်သော။ ဉာတီနံ ဝါ၊ ဆွေမျိုးတို့၏လည်းကောင်း။ ကံ ဝါ အတ္ထံ၊ အဘယ်အကျိုးကိုလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ပဿသေ၊ မြင်ဘိသနည်း။ ကဉ္စနဒွေပိဉ္ဆ၊ ရွှေအဆင်းနှင့်တူသောအတောင်နှစ်ဘက်ရှိသော။ သုမုခ၊ အမောင်သုမုခ။ တာဒိသေ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော လုံ့လပြု၍ အကျိုးမရှိသော အရာ၌။ ပါဏံ၊ မိမိအသက်ကို။ သဉ္စဇံ၊ စွန့်သောသင်သည်။ ကိံ အတ္ထံ၊ အဘယ်အကျိုးကို။ အသိဇောထယေ၊ ပြနိုင်အံ့နည်း။ ယံ ယေန၊ အကြင်ကြောင့်။ အန္ဓေန၊ သူကန်းသည်။ တမဿ၊ အမိုက်တိုက်၌။ ကတံ နု၊ ဆီမီးထွန်းသည်နှင့်တူ၏။ ပတကံ၊ ပျံတတ်သော ငှက်အပေါင်းတို့ထက်။ သေဋ္ဌ၊ အထူးသဖြင့်မြတ်တော်မူသော ဟင်္သာမင်း။ တွံ၊ အရှင်မင်းကြီးသည်။ ဓမ္မေ၊ ကျင့်အပ်သော တရား၌။ ကထံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ အတ္ထံ၊ အကျိုးကို။ န ဗုဇ္ဈသိ နု၊ မသိသနည်း။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သန္တော၊ ထင်ရှားရှိသော။ ဓမ္မော၊ ကျင့်အပ်သောတရားကို။ အပစိတော၊ ပူဇော်အပ်၏။ ဓမ္မော၊ ကျင့်အပ်သော ကုသိုလ်တရားသည်။ ပါဏိနံ၊ သတ္တဝါတို့၏။ အတ္ထံ၊ အစီးအပွားကို။ ဒေဿတိ၊ ပေးတတ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ သောဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ ဓမ္မံ၊ ကျင့်အပ်သော တရားကို။ အပေက္ခာနော၊ ရှုသည်ဖြစ်၍။ ဓမ္မာ၊ ကျင့်အပ်သော ကုသိုလ်တရားကြောင့်။ သမုဋ္ဌိတံ၊ ဖြစ်သော။ ယံ အတ္ထဉ္စ၊ အကြင်အကျိုးစီးပွားသည်လည်းကောင်း။ တယိ၊ အရှင်မင်းကြီး၌။ ယံ ဘတ္တိံစ၊ အကြင်ချစ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုအကျိုး၊

ဝဝ၂+ ဝဝ၃+ ကို။ ပဿံ ပဿန္တော၊ ရှုသည်ဖြစ်၍။ ဇီဝိတံ၊ အကျွန်ုပ် အသက်ကို။ နာဝကင်္ခါမိ၊ အလိုမရှိ။ သုမုခ၊ အမောင်သုမုခ။ ယောမိတ္တော၊ အကြင်အဆွေခင်ပွန်းသည်။ ဓမ္မံ၊ အဆွေခင်ပွန်းကျင့်ဝတ်တရားကို။ အနုဿရံ အနုဿရန္တော၊ အောက်မေ့သည်ဖြစ်၍။ ဇီဝိတဿာပိ၊ အသက်၏လည်း။ ဟေတု၊ အကြောင်းကြောင့်။ အာပဒေ၊ ဘေးရန်ရှိလတ်သော်။ မိတ္တံ၊ အဆွေခင်ပွန်းကို။ နစ ဇေ၊ မစွန့်။ တဿ မိတ္တဿ၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်း၏။ ဧသော၊ ဤသို့ဘေးရန်ရှိသော အခါ အဆွေခင်ပွန်းကိုမစွန့်ခြင်းသည်။ အဒ္ဓါ၊ စင်စစ်။ သတံ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏။ ဓမ္မော၊ သဘောပေတည်း။ သုမုခ၊ အမောင်သုမုခ။ တေ၊ သင်သည်။ သွာယံ ဓမ္မောစ၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်းကျင့်ဝတ် တရားကိုလျှင်။ စိဏ္ဏော၊ ကျင့်လိုအံ့။ မယိ၊ ငါ၌။ ဘတ္တိစ၊ ချစ်ခြင်းကိုလည်း။ ဝိဒိတာ၊ သိအံ့။ မယှံ၊ ငါ၏။ ကာမံ၊ အလိုရှိအပ်သော။ ဧတံ၊ ဤစကားကို။ ကရဿု၊ လိုက်နာလော။ မယာ၊ ငါသည်။ အနုပတော ဧဝ၊ ခွင့်ပြုသည်သာလျှင်တည်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ဂစ္ဆ၊ သွားလေလော။ သုမုခ၊ အမောင်သုမုခ။ အပိတု၊ စင်စစ်သဖြင့်ကား။ ဧဝံ ဂတေ၊ ဤသို့ဖြစ်သော။ ကာလေ၊ အခါ၌။ မယာ၊ ငါသည်။ ဉာတီနံ၊ အဆွေအမျိုးတို့အား။ ယံ ခဏ္ဍံ၊ အကြင်အပိုင်းအခြားကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်ပြီ။ တံ ခဏ္ဍံ၊ ထိုအပိုင်းအခြားကို။ တယာ၊ သင်သည်။ ဗုဒ္ဓိသမ္ပန္နံ၊ ပညာနှင့်ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ ပရီမသံဝုတံ၊ လွန်စွာစောင့်ရှောက်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်လေလော။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣစ္စေဝံ၊ ဤသို့လျှင်။ အရိယဝုတ္တီနံ၊ မြတ်သောအကျင့်ရှိကုန်သော။ အရိယာနံ၊ မြတ်သော ငှက်မင်းနှစ်ပါးတို့၏။ မန္တယန္တာနံ၊ တိုင်ပင်ပြောဟောကုန်စဉ်။ အာတုရာနံ၊ ရောဂါနှိပ်စက်ကုန်သော သူတို့အား။ အန္တကော၊ သေမင်းသည်။ ပစ္စဒိဿတိ ဣဝ၊ ထင်လာသကဲ့သို့။ နေသာဒေါ၊ ငှက်မုဆိုးသည်။ ပစ္စဒိဿတိ၊ ထင်လာ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒီဃရတ္တံ၊ ရှည်မြင့်စွာသောနေ့ညဉ့်ပတ်လုံး။ ဟိတာ၊ အချင်းအချင်းအကျိုးစီးပွားကိုဆောင်ကုန်သော။ တေဒိဇာ၊ ထိုရွှေဟင်္သာမင်းနှစ်ပါးတို့သည်။ သတ္တုံ၊ ရန်သူဖြစ်သော မုဆိုးကို။ အသိသံစိက္ခ၊ ကြည့်ကုန်၍။ တုဏှီမာသိတ္ထ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေကြကုန်၏။ ဥဘယေ၊ ဟင်္သာမင်းနှစ်ပါးတို့သည်။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ န သဉ္စလေသုံ၊ မတုန်မလှုပ်ကုန်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတော တတော၊ ထိုထိုအရပ်မှ။ သမုဍ္ဍေန္တေ၊ ကောင်းကင်သို့ပျံတတ်ကုန်သော။ ဓတရဋ္ဌေစ၊ ဓတရဋ္ဌရွှေဟင်္သာတို့ကိုလျှင်။ ဒိသွာန၊ မြင်လတ်၍။ ဒိဇသတ္တု၊ ငှက်မုဆိုးသည်။ ဒိဇာမိပေ၊ ဟင်္သာတို့သို့။ ဝေဂေန၊ လျှင်စွာ။ အဘိက္ကမထ။ ရောက်လေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သောစနေသာဒေါ၊ ထိုငှက်—

ဝဝ၃+ ဝဝ၄+ မုဆိုးသည်လည်း။ ဝေဂေန၊ လျှင်စွာ။ အဘိက္ကမ၊ ရောက်ထည့်လာ၍။ ပရမေ၊ မြတ်ကုန်သော။ ဒိဇေ၊ ဟင်္သာမင်းတို့သို့။ အာသဇ္ဇ၊ ချည်းကပ်၍။ ဗန္ဓာ၊ နှစ်ခုကိုပင်မိလေသလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိစိန္တယံ ဝိစိန္တယန္တော၊ စုံစမ်းလျက်။ ပစ္စကမိတ္တ၊ ဖြည်းဖြည်း သာသာ သွားလေ၏။ ဧကံ ဝ၊ တခုကိုသာလျှင်။ ဗန္ဓံ၊ ကျော့ကွင်းမိသည်ဖြစ်၍။ အာသိနံ၊ နေ၏။ ပုနာပရံ၊ ဟင်္သာမင်းတခုကို။ အဗန္ဓဉ္စ၊ ကျော့ကွင်းလည်းမမိ။ ဗန္ဓံ၊ ကျော့ကွင်းမိသော ဟင်္သာမင်းသို့။ အာသဇ္ဇ၊ ကပ်၍။ အာဒီနဝံ၊ အပြစ်ကို။ ပေက္ခမာနံ၊ ရှု့ကြည့်လျက်။ အာသိနံ၊ နေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတော၊ ထိုနောင်မှ။ သော၊ ထိုငှက်မုဆိုးသည်။ ဝိမတောယေဝ၊ နှစ်ခုကိုပင်မိလေလောဟုတွေးတောယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍လျှင်။ ပဏ္ဍရေ၊ ရွှေဟင်္သာနှင့်တူကုန်သော။ ပဝဍ္ဎကာယေ၊ ကြီးသောကိုယ်ရှိကုန်သော။ အာသိနေ၊ ညွန်ပျောင်း၌နေကုန်သော။ ဒိဇသံဃဂဏာဓိပ၊ ငှက်အပေါင်းတို့၏အရှင်ဖြစ်ကုန်သော ဟင်္သာမင်းတို့ကို။ အဇ္ဈဘာသထ၊ ဤသို့မေးလေ၏။ ပက္ခိ၊ ဟင်္သာမင်း။ ယံယေန၊ အကြင်ကြောင့်။ မဟတာ၊ ကြီးစွာသော။ ပါသေန၊ ကျော့ကွင်းဖြင့်။ ဗန္ဓော၊ မိသောဟင်္သာမင်းသည်ကား။ ဒိသံ၊ အရပ်တစ်ပါးသို့။ ဂန္တုံ၊ သွားခြင်းငှာ။ န ကုရုတေ၊ မပြုနိုင်မူကား သင့်တန်စေ။ အဗန္ဓော၊ ကျော့ကွင်းမမိသော ဟင်္သာမင်းသည်ကား။ ဒိသံ၊ အရပ်တစ်ပါးသို့။ ဂန္တုံ၊ သွားခြင်းငှာ။ ကုရုတေနု၊ ပြုနိုင်၏မဟုတ်လော။ အထ၊ ထိုသို့ဖြစ်လျက်။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ အဗန္ဓော၊ ကျော့ကွင်းမမိသော။ ဗလီ၊ ကြီးသောခွန်းအားရှိသော။ တွံ၊ သင်သည်။ နိဂစ္ဆသိ၊ မသွားဘိသနည်း။ အယံ ဒိဇော၊ ဤရွှေဟင်္သာသည်။ တေ၊ သင်နှင့်။ ကိန္နု ဟောတိ၊ အသို့တော်ကြသနည်း။ မုတ္တော၊ ကျော့ကွင်းမမိသောသင်သည်။ ဗန္ဓံ၊ ကျော့ကွင်းမိသောရွှေဟင်္သာသို့။ ဥပါသသိ၊ ဆည်းကပ်၏။ သကုဏာ၊ ငှက်မှတစ်ပါးသောဟင်္သာတို့သည်။ ဩဟာယ၊ စွန့်၍။ ယန္တိ၊ ပျံ့သွားကုန်၏။ ကိံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ဧကော၊ သင်တစ်ယောက်တည်း။ အဝဟိံယျသိ၊ ကျန်ရစ်ဘိသနည်း။ ဒိဇာမိတ္တ၊ အဆွေမုဆိုး။ ဧသော၊ ဤရွှေဟင်္သာသည်။ မေ၊ ငါ၏။ ရာဇာ၊ အရှင်မင်းတည်း။ မေ၊ ငါ၏။ ပါဏသမော၊ အသက်နှင့်တူသော။ သခါ၊ အဆွေခင်ပွန်းတည်း။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်သော ကာလပတ်လုံး။ ကာလပရိယာယံ၊ သေခြင်း၏အလှည့်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်သော ကာလပတ်လုံး။ နံ၊ ထိုရွှေဟင်္သာမင်းကို။ နေဝဝိဇဟိဿာမိ၊ ငါမစွန့်အံ့။ သမ္မဟံသ၊ အဆွေဟင်္သာမင်း။ အယံပိဟင်္ဂေါ၊ ဤဟင်္သာမင်းသည်။ မဟန္တာနံ၊ အခြံအရံများသော သူပညာကြီးသောသူတို့တွင်။ ဧကော၊ တစ်ယောက်ဖြစ်—

ဝဝ၄+ ဝဝ၅+ ပါလျက်။ ကထံပန၊ အဘယ်ကြောင့်လျှင်။ ဩဍ္ဍိတံ၊ မိမိအလိုငှာထောင်အပ်သော။ ပါသံ၊ ကျော့ကွင်းကို။ နာဒ္ဒသ၊ မမြင်လေသနည်း။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ တေ၊ သင်၏။ ရာဇ၊ မင်းသည်။ ပဒံ၊ အကြောင်းဟုတ်သည်ကိုလည်းကောင်း။ အပဒံ၊ အကြောင်းမဟုတ်သည်ကိုလည်းကောင်း။ ဗောဒ္ဓု၊ သိခြင်းငှာ။ အရဟတိ၊ ထိုက်ပါ၏။ သမ္မ၊ အဆွေမုဆိုး။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ယော ပေါသော၊ အကြင်သတ္တဝါသည်။ ဇီဝိတသင်္ခယေ၊ အသက်ကုန်ခြင်းကြောင့်။ ပရာဘဝေါ၊ ပျက်စီးလိုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အထ၊ ထိုသို့ပျက်စီးလိုသော အခါ၌။ သောပေါသော၊ ထိုသတ္တဝါသည်။ ဇာလဉ္စ၊ ပိုက်ထွန်းသို့လည်းကောင်း။ ပါသဉ္စ၊ ကျော့ကွင်းသို့လည်းကောင်း။ အာသဇ္ဇာပိ၊ ရောက်၍လည်းကောင်း။ န ဗုဇ္ဈတိ၊ မသိပြီ။ မဟာပည၊ ကြီးသော ပညာရှိသော ဟင်္သာမင်း။ အပိတွေဝ၊ စင်စစ်လျှင်။ ဗဟုဝိဓာ၊ များသော အပြားရှိကုန်သော။ ပါသာ၊ ကျော့ကွင်းတို့ကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ကတာ၊ ထောင်ခြင်းကိုပြုအပ်ကုန်၏။ အထ၊ ထိုသို့ငါထောင်သော ကျော့ကွင်း၌။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဇီဝိတက္ခယေ၊ အသက်သေလိုသည်ရှိသော်။ ဂုယှံ၊ လျှို့ဝှက်အပ်သော ကျော့ကွင်းသို့။ အာသဇ္ဇ၊ ရောက်လာကုန်၍။ ဗဇ္ဈန္တိ၊ ဖွဲ့မိကုန်၏။ သမ္မလုဒ္ဒက၊ အဆွေမုဆိုး။ အယံ၊ ဤရွှေဟင်္သာမင်းသည်။ တယာ၊ သင်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သံဝါသဿ၊ ပေါင်းဖော်ခြင်း၏။ သုခဒွယော၊ ချမ်းသာသော အကျိုးသည်။ အပိနု၊ စင်စစ်လျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နော၊ ငါတို့အား။ အပိအနုမညာသိ၊ အခွင့်ပြုပါလော။ နော၊ ငါတို့၏။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ အပိဒဒေ၊ ပေးပါလော။ သမ္မဟံသ၊ အဆွေဟင်္သာ။ တွံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါ၏။ ပါသေ၊ ကျော့ကွင်း၌။ ဗန္ဓော၊ ဖွဲ့မိသည်။ နစေဝအသိ၊ မဖြစ်သလျှင်ကတည်း။ တေ၊ သင်အား။ ဝဓံ၊ သတ်ခြင်းကို။ နပိဣစ္ဆာမိ၊ ငါအလိုမရှိ။ ဣတော၊ ဤအရပ်မှ။ ခိပ္ပံ၊ လျှင်စွာ။ ကာမံ၊ အလိုရှိရာသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ တွံ၊ သင်သည်။ အနီဃော၊ ဆင်းရဲမရှိသည်ဖြစ်၍။ စိရံ၊ မြင့်ရှည်စွာ။ ဇီဝ၊ အသက်ရှည်လေလော။ သမ္မလုဒ္ဒက၊ အဆွေမုဆိုး။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဧတဿ၊ ထိုရွှေဟင်္သာမင်း၏။ ဇီဝိတာ၊ အသက်ရှင်ခြင်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဧတံ၊ ဤငါအသက်ရှင်ခြင်းကို။ နေဝ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုမရှိသည်သာတည်း။ သစေ၊ အကယ်၍။ တွံ၊ သင်သည်။ ဧကေန၊ ဟင်္သာတစ်ခုဖြင့်။ တုဋ္ဌော၊ ရောင့်ရဲသည်။ အသိ၊ ဖြစ်ပါအံ့။ ဧတံ၊ ထိုရွှေဟင်္သာမင်းကို။ မုဉ္စ၊ လွှတ်တော်မူပါလော။ မဉ္စ၊ ငါ့ကိုသာလျှင်။ ဘက္ခယ၊ စားတော်မူပါလော။ တာတ၊ ဘခင်မုဆိုး။ အာရောဟပရိဏာဟေန၊ လုံးရပ်သဏ္ဌာန်အားဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝယသာ၊ အရွယ်အားဖြင့်လည်းကောင်း။ ဥဘော၊

ဝဝ၅+ ဝဝ၆+ နှစ်ယောက်ကုန်သော ငါတို့သည်။ တုလျာမှာ၊ တူကုန်၏။ တေ၊ သင် ဖခင်မုဆိုးအား။ ဟံသ ရာဇဿ၊ ဟင်္သာမင်း၏။ ဇီဝံ၊ အသက်ကို။ လာဘေန၊ ရခြင်းကို။ န အတ္ထိ၊ အလိုမရှိ။ တုဝံ၊ သင်သည်။ ဧတေန၊ ထိုဟင်္သာမင်းနှင့်။ မံ၊ ငါကို။ နိမိနာ၊ ဖလှယ်ပါလော။ သမ္မလုဒ္ဒက၊ အဆွေမုဆိုး။ တံ၊ သင့်ကို။ ဣင်္ဃ၊ တိုက်တွန်းပါ၏။ အမှေ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ သမပေက္ခဿု၊ အမျှရူပါလော။ အမှေသု၊ အကျွန်ုပ်တို့၌။ တဝ၊ သင်အား။ ဂိဒ္ဓိ၊ တပ်မက်မောခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးဦးစွာ။ ပါသေန၊ ကျော့ကွင်းဖြင့်။ ဗန္ဓ၊ ဖွဲ့ပါလော။ ဒိဇာဓိပံ၊ ရွှေဟင်္သာမင်းကို။ ပစ္ဆာ၊ နောက်မှ။ မုဉ္စိ၊ လွှတ်ပါလော။ သမ္မလုဒ္ဒက၊ အဆွေမုဆိုး။ ယာယာစနာစ၊ အကြင်ငါ၏ တောင်းပန်ခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သာ ယာစနာ၊ ထိုတောင်းပန်ခြင်းကို။ ကတာ၊ ပြုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်၏။ ဓတရဋ္ဌေဟိ၊ ဓတရဋ္ဌရွှေဟင်္သာမင်းတို့နှင့်။ မိတ္ထီစ၊ အဆွေခင်ပွန်းသည်လည်း။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ တေ၊ သင်အား။ ဇီဝါယ၊ အသက်ရှည်ခြင်းငှာ။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ တာဝဒေဝ၊ ထိုမျှလောက်။ တေ၊ သင်၏။ ဇီဝံ၊ အသက်ကို။ လာဘော၊ ရပါစေလော။ သမ္မဟံသ၊ အဆွေဟင်္သာမင်း။ တယာ၊ သင်သည်။ မုတ္တံ၊ လွတ်စေအပ်သည်ဖြစ်၍။ ဣတော၊ ဤအရပ်မှ။ ဂတံ၊ သွားလေ၍။ မဟာသံသာစ၊ များစွာသော ဟင်္သာအပေါင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ မိတ္တာစ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ အမစ္စာစ၊ အမတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဘစ္စာ စ၊ ကျွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ ပုတ္တဒါရာစ၊ သားမယားတို့သည်လည်းကောင်း။ ဗန္ဓဝါစ၊ အဆွေခင်ပွန်းမည်ကာမျှဖြစ်သောသူတို့သည်လည်းကောင်း။ ပဿန္တု၊ ဖူးမြင်စေကုန်လော။ သမ္မဟံသ၊ အဆွေဟင်္သာမင်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ဓတရဋ္ဌဿ၊ ဓတရဋ္ဌရွှေဟင်္သာမင်း၏။ ပါသဏသာ ဓရဏော၊ အသက်နှင့်ဆက်ဆံသော။ သခါ၊ အဆွေခင်ပွန်းသည်။ အသိယထာ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဗဟူနံ၊ များစွာကုန်သော သူတို့အား။ ဧတာဒိသာ၊ ထိုသင်နှင့်တူကုန်သော။ မိတ္တာ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့သည်။ န စ ဝိဇ္ဇတိ န စ ဝိဇ္ဇန္တိ၊ မရှိကုန်သလျှင်ကတည်း။ သော အဟံ၊ ထိုငါသည်။ တေ၊ သင်၏။ သဟာယံ၊ အဆွေခင်ပွန်းဖြစ်သော ဟင်္သာမင်းကို။ မုဉ္စာမိ၊ ငါလွှတ်အံ့။ ရာဇာ၊ ရွှေဟင်္သာမင်းသည်။ တဝ၊ သင်၏။ အနုဂေါ၊ အလိုသို့လိုက်သည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေလော။ ဣတော၊ ဤအရပ်မှ။ ကာမံ၊ အလိုရှိရာသို့။ ခိပ္ပံ၊ လျှင်စွာ။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ တုမှေ၊ သင်ဟင်္သာမင်းနှစ်ပါးတို့သည်။ ဉာတိမဇ္ဈေ၊ ဆွေမျိုးတို့၏ အလယ်၌။ ဝိရောစေထ၊ တင့်တယ်ကြလေကုန်လော။ ဘိက္ခဝေ၊

ဝဝ၆+ ဝဝ၇+ ရဟန်းတို့။ ဘတ္တုနော၊ မိမိအရှင်ရွှေဟင်္သာမင်းသည်။ ပမုတ္တေန၊ ကျော့ကွင်းမှလွတ်သော ကြောင့်။ ဝက္ကင်္ဂေါ၊ ကောက်သောအင်္ဂါရှိသော။ ဘတ္တုဂါရဝေါ၊ အရှင်ကို ရိုသေလေ့ရှိသော။ သော၊ ထိုစစ်သူကြီးသုမုခသည်။ ပတိတော၊ ဝမ်းမြောက်သည်ဖြစ်၍။ ကဏ္ဏသုခံ၊ နားချမ်းသာသော။ ဝါစံ၊ စကားကို။ ဘဏံ ဘဏန္တော၊ ပြောဆိုလျက်။ အဇ္ဈာဘာထ၊ ဤသို့ဆိုလေ၏။ လုဒ္ဒက၊ အဆွေမုဆိုး။ အဇ္ဇ၊ ဤအခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ မုတ္တံ၊ ကျော့ကွင်းမှ လွတ်သော။ ဒိဇာဓိပံ၊ ရွှေဟင်္သာမင်းကို။ ဒိသွာ၊ မြင်ရ၍။ နန္ဒာမိ ယထာ၊ နှစ်သက်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ တွံ၊ သင်အဆွေမုဆိုးသည်။ သဗ္ဗေဟိ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ ဉာတီဘိ၊ ဆွေမျိုးတို့နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ နန္ဒဿု၊ နှစ်သက်ပါစေသတည်း။ သမ္မလုဒ္ဒက။ အဆွေမုဆိုး။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းဖြင့် ငါဆုံးမသည်ရှိသော်။ တွံ၊ သင်သည်။ အပိ၊ စင်စစ်။ လာဘံ၊ လာဘ်ကို။ လစ္ဆသေ၊ ရလတ္တံ့။ တထာ၊ ထိုအခြင်းဖြင့်။ တံ၊ သင့်ကို။ အနုသိက္ခာမိ၊ ငါဆုံးမအံ့။ အယံ ဓတရဋ္ဌော၊ ဤဓတရဋ္ဌရွှေဟင်္သာမင်းသည်။ တဝ၊ သင်အား။ ကိဉ္စိ၊ အနည်းငယ်သော။ ပါပံ၊ ယုတ်မာခြင်းကို။ န ဒက္ခသိ၊ မရှု။ သမ္မ၊ အဆွေမုဆိုး။ ခိပ္ပံ၊ လျှင်စွာ။ အန္တေပုရံ၊ မင်း၏နန်းတော်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ အဗန္ဓေ၊ မဖွဲ့အပ်ကုန်သော။ ပကတိဘူတေ၊ ပကတိဖြစ်၍ဖြစ်ကုန်သော။ ကောဇေ၊ ထမ်းပိုး၌။ ဥဘယတော၊ အစွန်းနှစ်ဘက်မှ။ ဌိတေ၊ တည်ကုန်သော။ ဥဘော၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ နော၊ ငါတို့ကို။ ရညော၊ မင်းအား။ ဒေဿဟိ၊ ပြလော။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဣမေ၊ ဤရွှေဟင်္သာမင်းတို့သည်။ ဓတရဋ္ဌာ၊ ဓတရဋ္ဌမျိုးဖြစ်ကုန်သော။ ဟံသာဓိပတိနော၊ ဟင်္သာမင်းတို့တည်း။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ အယံ၊ ဤရွှေဟင်္သာသည်။ ဟံသာနံ၊ ဟင်္သာမင်းတို့တည်း။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ အယံ၊ ဤရွှေဟင်္သာမင်းမှတစ်ပါးသော။ အယံ၊ ဤရွှေဟင်္သာသည်။ သေနာပတိ၊ စစ်သူကြီးတည်း။ သမ္မ၊ အဆွေမုဆိုး။ နရာဓိပေါ၊ သင်တို့အရှင်မင်းကြီးသည်။ ဣမံ ဟံသရာဇံ၊ ဤငါတို့၏အရှင် ရွှေဟင်္သာမင်းကို။ ဒိသွာ၊ မြင်သည်ရှိသော်။ အသံသယံ၊ ယုံမှားမဲ့။ ပတိတော၊ နှစ်သက်သည်ဖြစ်၍။ သုမနော၊ ဝမ်းမြောက်သော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စိတ္တော၊ ပီတိဖြင့်ပြည့်သော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ တေ၊ သင်အား။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ ဓနံ၊ ဥစ္စာကို။ ဒဿတိ၊ ပေးလတ္တံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဿ၊ ထိုသုမုခ၏။ တံ ဝစနံ၊ ထိုစကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ လုဒ္ဒေါ၊ မုဆိုးသည်။ ကမ္မုနာ၊ ကိုယ်မှုဖြင့်။ ဥပပါဒိယိ၊ ကပ်လေ၏။ ခိပ္ပံ၊ လျှင်စွာ။ အန္တေပုရံ၊ မင်း၏နန်းတော်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ရညော၊ သာဂလမင်းအား။ အဗန္ဓေ၊ မဖွဲ့မချည်ကုန်သော။

ဝဝ၇+ ဝဝ၈+ ပကတီဘူတေ၊ ပကတိဖြစ်၍ဖြစ်ကုန်သော။ ကာဇေ၊ ထမ်းပိုး၌။ ဥဘယတော၊ အစွန်းနှစ်ဘက်မှ။ ဌိတေ၊ တည်ကုန်သော။ ဟံသေ၊ ဟင်္သာမင်းနှစ်ခုတို့ကို။ အဒဿယိ၊ ပြလေ၏။ ရညာ၊ သာဂလမင်းသည်။ ပုဋ္ဌော၊ မေးအပ်သောမုဆိုးသည်။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဣမေ၊ ဤရွှေဟင်္သာတို့သည်။ ဓတရဋ္ဌာ၊ ဓတရဋ္ဌမျိုးဖြစ်ကုန်သော။ ဟံသာဓိပတိနော၊ ဟင်္သာမင်းတို့၏။ ရာဇာ၊ မင်းတည်း။ ဣတရော၊ ဤဟင်္သာမင်းမှတစ်ပါးသော။ အယံ၊ ဤရွှေဟင်္သာသည်။ သေနာပတိ၊ စစ်သူကြီးတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ တင်လျှောက်၏။ လုဒ္ဒမ၊ မုဆိုး။ ကထံ ပန၊ အဘယ်သို့မူ၍လျှင်။ ဣမေဝိဟင်္ဂါ၊ ဤရွှေဟင်္သာတို့သည်။ တဝ၊ သင်၏။ တွံတုဒ္ဒေါ၊ သင်မုဆိုးသည်။ မဟန္တာနံ၊ များစွာကုန်သော ဟင်္သာတို့၏။ ဣဿရေ၊ အစိုးရသောမင်းတို့ကို။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ အဇ္ဈာဂါ၊ ရသနည်း။ ဇနာဓိပ၊ လူတို့သို့အစိုးရတော်မူသော။ မဟာရာဇ၊ အရှင်မင်းမြတ်။ ယံ ယံ၊ အကြင်အကြင်သို့သဘောရှိသော။ အာယတနံ၊ ငှက်အပေါင်းတို့၏ စုဝေးရာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိပါ၏။ ဒိဇာနံ၊ ငှက်တို့၏။ ပါဏာရာဓနံ၊ အသက်သေခြင်းကို ပြုတတ်သော။ ပါသံ၊ ကျော့ကွင်းကို။ မညေ၊ အကျွန်ုပ်ကြံမိ၏။ တေသု တေသု၊ ထိုထိုသို့သော သဘောရှိကုန်သော။ ပလ္လလေသု၊ ညွန်ပျောင်းတို့၌။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝိဟိတာ၊ ထောင်အပ်ကုန်သော။ ပါသာ၊ ကျော့ကွင်းတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တာဒိသံ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ ပါသံ၊ ကျော့ကွင်းသို့။ အာသဇ္ဇ၊ ရောက်၍။ ဟံသရာဇာ၊ ရွှေဟင်္သာမင်းသည်။ အဗဇ္ဈထ၊ မိလေ၏။ တံ၊ ထိုကြီးသည်။ ဥပါသိနာ၊ ကပ်လျက်နေ၍။ အယံ၊ ဤရွှေဟင်္သာစစ်သူကြီးသည်။ မမံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ အဇ္ဈာဘာသထ၊ တောင်းပန်စကားဆို၏။ မဟာရာဇ၊ အရှင်မင်းမြတ်။ သတ္တုရတ္ထေ၊ အရှင်အကျိုးတော်၌။ ပရက္ကမန္တော၊ လုံ့လပြုလျက်။ ဓမ္မယုတ္တော၊ ကျင့်ဝတ်တရားနှင့်ယှဉ်သော။ ဝိဟင်္ဂမော၊ ဟင်္သာစစ်သူကြီးသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဇီဝိတံ၊

ဝဝ၈+ ဝဝ၉+ အသက်ကို။ စဇိတွာန၊ စွန့်၍။ အနုတ္ထုနန္တော၊ အရှင်ကျေးဇူးကို ချီးမွမ်းလျက်။ အာသိနော၊ မိမိအရှင် ဟင်္သာမင်းအထံ၌ နေလာ၍။ ဘတ္တု၊ မိမိအရှင်၏။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ ယာစိတ္ထ၊ တောင်းပန်၏။ မဟာရာဇ၊ အရှင်မင်းမြတ်။ တဿ၊ ထိုရွှေဟင်္သာစစ်သူကြီး၏။ တံ ဝစနံ၊ ထိုစကားကို။ သုတွာ၊ ကြားရ၍။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပသာဒံ၊ ကြည်ညိုခြင်းကို။ အဇ္ဈဂါရ၊ ရ၏။ တတော၊ ထိုသို့ကြည်ညိုသောကြောင့်။ နံ၊ ထိုရွှေဟင်္သာမင်းကို။ အနုညာသိ၊ အကျွန်ုပ်ခွင့်ပြပါ၏။ မဟာရာဇ၊ အရှင်မင်းမြတ်။ ဘတ္တုနော၊ မိမိအရှင်ရွှေဟင်္သာမင်းသည်။ ပမုတ္တေန၊ ကျော့ကွင်းမှလွတ်သော်။ ဘတ္တုဂါရဝေါ၊ အရှင်ကိုရိုသေသတ်သော။ သော ဝက္ကင်္ဂေါ၊ ထိုရွှေဟင်္သာစစ်သူကြီးသည်။ ပတိတော၊ နှစ်သက်ဝမ်းမြောက်သည်ဖြစ်၍။ ကဏ္ဏသုခံ၊ နားချမ်းသာသော။ ဝါစံ၊ စကားကို။ ဘဏံ ဘဏန္တော၊ ပြောဆိုလျက်။ အဇ္ဈာဘာထ၊ ဤသို့ဆိုလေ၏။ သမ္မ လုဒ္ဒက၊ အဆွေမုဆိုး။ အဇ္ဇ၊ ဤအခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ မုတ္တံ၊ ကျော့ကွင်းမှ လွတ်သော။ ဒိဇာဓိပံ၊ ရွှေဟင်္သာမင်းကို။ ဒိသွာ၊ မြင်ရ၍။ နန္ဒာမိ ယထာ၊ နှစ်သက်သကဲ့သို့။ ဧဝံ၊ ထို့အတူ။ တွံ၊ သင်အဆွေမုဆိုးသည်။ သဗ္ဗေဟိ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ ဉာတိဘိ၊ ဆွေမျိုးတို့နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ နန္ဒဿု၊ နှစ်သက်ပါစေသတည်း။ သမ္မလုဒ္ဒက။ အဆွေမုဆိုး။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းဖြင့် ငါဆုံးမသည်ရှိသော်။ တွံ၊ သင်သည်။ အပိ၊ စင်စစ်။ လာဘံ၊ လာဘ်ကို။ လစ္ဆသေ၊ ရလတ္တံ့။ တထာ၊ ထိုအခြင်းဖြင့်။ တံ၊ သင့်ကို။ အနုသိက္ခာမိ၊ ငါဆုံးမအံ့။ အယံ ဓတရဋ္ဌော၊ ဤဓတရဋ္ဌရွှေဟင်္သာမင်းသည်။ တဝ၊ သင်အား။ ကိဉ္စိ၊ အနည်းငယ်သော။ ပါပံ၊ ယုတ်မာခြင်းကို။ န ဒက္ခသိ၊ မရှု။ သမ္မ၊ အဆွေမုဆိုး။ ခိပ္ပံ၊ လျှင်စွာ။ အန္တေပုရံ၊ မင်း၏နန်းတော်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ အဗန္ဓေ၊ မဖွဲ့အပ်ကုန်သော။ ပကတိဘူတေ၊ ပကတိဖြစ်၍ဖြစ်ကုန်သော။ ကောဇေ၊ ထမ်းပိုး၌။ ဥဘယတော၊ အစွန်းနှစ်ဘက်မှ။ ဌိတေ၊ တည်ကုန်သော။ ဥဘော၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ နော၊ ငါတို့ကို။ ရညော၊ မင်းအား။ ဒေဿဟိ၊ ပြလော။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဣမေ၊ ဤရွှေဟင်္သာမင်းတို့သည်။ ဓတရဋ္ဌာ၊ ဓတရဋ္ဌမျိုးဖြစ်ကုန်သော။ ဟံသာဓိပတိနော၊ ဟင်္သာမင်းတို့တည်း။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ အယံ၊ ဤရွှေဟင်္သာသည်။ ဟံသာနံ၊ ကိုးသောင်းခြောက်ထောင်ကုန်သော ဟင်္သာတို့၏။ ရာဇာ၊ မင်းတည်း။ ဣတရော၊ ဟင်္သာမင်းမှတစ်ပါးသော။ အယံ၊ ဤရွှေဟင်္သာသည်။ သေနာပတိ၊ စစ်သူကြီးတည်း။ နရာဓိပေါ၊ လူတို့အရှင်ဖြစ်သော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ဣမံ ဟံသရာဇံ၊ ဤရွှေဟင်္သာမင်းကို။ ဒိသွာ၊ မြင်ရသည်ရှိသော်။ ပတိတော၊ နှစ်သက်သည်ဖြစ်၍။ သုမနော၊ ဝမ်းမြောက်

ဝဝ၉+ ဝ၁၀+ သည်ဖြစ်၍။ စိတ္တော၊ ရွှင်လန်းသောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အသံသယံ၊ ယုံမှားမဲ့။ တေ၊ သင်အား။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ ဓနံ၊ ဥစ္စာကို။ ဒဿတိ၊ ပေးလတ္တံ့။ မဟာရာဇ၊ အရှင်မင်းမြတ်။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိုသော။ ဧတဿ၊ ထိုစစ်သူကြီးသုမုခ၏။ ဝစနာ၊ စကားကြောင့်။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမေ ဥဘော၊ ဤရွှေဟင်္သာနှစ်ခုတို့ကို။ အာနိတာ၊ ဆောင်အပ်ကုန်၏။ ဧတ္တေဝ၊ ဤမာနုသိယာအိုင်၌ပင်လျှင်။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဟိ သစ္စံ၊ အကယ်၍လျှင်။ ဣမေ သဘော၊ ဤရွှေဟင်္သာနှစ်ခုတို့ကို။ အနုမတာ၊ ခွင့်ပြုအပ်ကုန်သည်။ အာသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ အရှင်မင်းမြတ်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဂတော၊ ရောက်လာသော။ ပက္ခီ၊ အတောင်ရှိသော။ သော အယံ ဒိဇော၊ ထိုရွှေဟင်္သာစစ်သူကြီးသည်။ ပရမဓမ္မိကော၊ အလွန်မြတ်သော တရားကိုစောင့်ပေ၏။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ သော၊ ထိုရွှေဟင်္သာစစ်သူကြီးသည်။ မာဒိသဿ၊ အကျွန်ုပ်ကဲ့သို့သော။ လုဒ္ဒဿ၊ မူဆိုးအား။ မဒ္ဒဝံ၊ နူးညံ့သည်၏ အဖြစကို။ ဇနယေယျာထ၊ ဖြစ်စေနိုင်၏။ မနုဇာဓိပ၊ လူတို့အရှင်ဖြစ်တော်မူသော။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းမြတ်။ တေ၊ အရှင်မင်းမြတ်အား။ ဧဒိသံ၊ ဤရွှေဟင်္သာမင်းနှစ်ပါးနှင့်တူသော။ အညံ၊ ရွှေဟင်္သာမင်းနှစ်ပါးမှ တစ်ပါးသော။ ဥပါယနဉ္စ၊ ပဏ္ဏာလက်ဆောင်ကိုလည်း။ န ပဿာမိ၊ မမြင်ဘူးပါ။ သဗ္ဗသာကုဏိကဂါမေပိ၊ အလုံးစုသော ငှက်မုဆိုးတို့ရွာ၌လည်း။ အညံ၊ ရွှေဟင်္သာမင်းနှစ်ပါးမှ တစ်ပါးသောပဏ္ဏာလက်ဆောင်ကို။ နပဿာမိ၊ အကျွန်ုပ်မမြင်ဘူးပါး။ တံ၊ အရှင်မင်းမြတ်သည်။ ပဿ၊ ရှုတော်မူပါလော။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သော ဝဏ္ဏမယေ၊ ရွှေဖြင့်ပြီးသော။ သုဘေ၊ တင့်တယ်စွာသော။ ပီဋ္ဌေ၊ အင်းပျဉ်း၌။ နိသိန္နံ၊ နေသော။ ရာဇနံ၊ သာဂလမင်းကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ဝက္ကင်္ဂေါ၊ ရွှေဟင်္သာမင်းသည်။ ကဏ္ဏသုခံ၊ နားချမ်းသာသော။ ဝါစံ၊ စကားကို။ ဘဏံ ဘဏန္တော၊ ပြောဆိုလျက်။ အဇ္ဈာဘာထ၊ ဤသို့ဆိုလေ၏။ နရသေဋ္ဌ၊ လူတကာတို့ထက် မြတ်တော်မူသော။ မန္ဒိရိဿရ၊ ရွှေနန်းရှင်။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ဘောတော၊ အရှင်မင်းကြီးအား။ ကုသလံနု၊ အနာကင်းပါ၏လော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ဘောတော၊ အရှင်ဘုရားအား။ အနာမယံ၊ အနာကင်းပါ၏လော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ဣဒံ ရဋ္ဌံ၊ ဤမဟိံသကတိုင်းပြည်တော်သည်။ ဖိတံ၊ ဝပြောသာယာပါ၏လော။ တွံ၊ အရှင်မင်းကြီးသည်။ ဓမ္မေန၊ တရားနှင့်အညီ။ အနုသာသသိ၊ ဆုံးမတော်မူပါလော။ ဟံသ၊ ရွှေဟင်္သာမင်း။ အထော၊ ထိုမြို့။ အနာမယံ၊ ဆင်းရဲလည်းကင်းပေ၏။ အထော၊ ထိုမြို့။ ဣဒံ ရဋ္ဌံ၊ ဤငါတို့မဟိံသကတိုင်းသည်။ ဖီတံ၊ ဝပြောသာယာပေ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဓမ္မေန၊ တရား။

ဝ၁၀+ ဝ၁၁+ နှင့်အညီ။ အနုသာသိံ၊ ဆုံးမပါ၏။ ဘူနာထ၊ သတ္တဝါတို့၏ ကိုးကွယ်ရာဖြစ်တော်မူသော။ ဘူပါလ၊ ရေမြေ့ရှင်။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ တေ၊ အရှင်မင်းကြီးအား။ အမစ္စေသု၊ မှူးတောင်မတ်တော်တို့၌။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော။ ဒေါသော၊ အပြစ်သည်။ နဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိကင်းပါ၏လော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ တေ အမစ္စာ၊ ထိုမှူးမတ်တို့သည်။ တဝ၊ အရှင်မင်းကြီး၏။ အတ္ထေသု၊ အကျိုးစီးပွားတော်တို့၌။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ နာဝကင်္ခန္တိနု၊ အလိုမရှိပါကုန်၏လော။ ဟံသ၊ ရွှေဟင်္သာမင်း။ အထောပိ၊ ထိုမြို့လည်း။ မေ၊ ငါအား။ အမစ္စေသု၊ မှူးတော်မတ်တော်တို့၌။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော။ ဒေါသော၊ အပြစ်သည်။ နဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိပေ။ အထောပိ၊ ထိုမြို့လည်း။ မေ၊ ငါ၏။ တေ၊ ထိုမှူးမတ်တို့သည်။ မမ၊ ငါ၏။ အတ္ထေသု၊ အကျိုးစီးပွားအမှုကိစ္စတို့၌။ ဇီဝိတံ၊ မိမိတို့အသက်ကို။ နာဝကင်္ခန္တိ၊ အလိုမရှိပါကုန်လော။ ဟံသ၊ ရွှေဟင်္သာမင်း။ အထောပိ၊ ထိုမြို့လည်း။ မေ၊ ငါအား။ အမစ္စေသု၊ မှူးတော်မတ်တော်တို့၌။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော။ ဒေါသော၊ အပြစ်သည်။ နဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိပေ။ အထောပိ၊ ထိုမြို့လည်း။ မေ၊ ငါ၏။ တေ၊ ထိုမှူးမတ်တို့သည်။ မမ၊ ငါ၏။ အတ္ထေသု၊ အကျိုးစီးပွားအမှုကိစ္စတို့၌။ ဇီဝိတံ၊ မိမိတို့အသက်ကို။ နာဝကင်္ခန္တိ၊ အလိုမရှိပါပေကုန်။ ဘာရဓ၊ ပြည်ကြီးဝန်ကို ရွက်ဆောင်တော်မူတတ်သော။ ဘူပါလ၊ ရေမြေ့ရှင်။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ တေ၊ အရှင်မင်းကြီး၏။ သာဒိသီ၊ ဇာတ်အမျိုးအနွယ်တူကုန်သော။ ဘရိယာ၊ မိဖုယားတို့သည်။ အဿဝါ၊ လင်ဖြစ်သော အရှင်မင်းကြီးစကားတော်ကိုနားထောင်ပါကုန်၏လော။ ပိယဘာဏိနီ၊ ချစ်ဖွယ်သော စကားကိုပြောဆိုပါကုန်၏လော။ ပုတ္တရူပယသူပေတာ၊ သားသမီးအရောင်အဆင်းအခြံအရံနှင့်ပြည့်စုံကြပါကုန်၏လော။ တဝ၊ အရှင်ကြီး၏။ ဆန္ဒာဝသာနုဂါ၊ အလိုဆန္ဒသို့လိုက်ကြပါကုန်၏လော။ ဟံသ၊ ရွှေဟင်္သာမင်း။ အထောပိ၊ ထိုမြို့လည်း။ မေ၊ ငါအား။ သာဒိသီ၊ ဇာတ်အမျိုးအနွယ်တူကုန်သော။ ဘရိယာ၊ မိဖုယားတို့သည်။ အဿ ဝါ၊ လင်ဖြစ်သောငါ၏ စကားကိုနားထောင်ကြပေကုန်၏။ ပိယဘာဏိနီ၊ ချစ်ဖွယ်သောစကားကိုလည်း ပြောဆိုကြပေကုန်၏။ ပုတ္တရူပယသူပေတာ၊ သားသမီးအရောင်အဆင်းအခြံအရံနှင့်လည်း ပြည့်စုံကြပေကုန်၏။ မမ၊ ငါ၏။ ဆန္ဒဝသာဂါ၊ အလိုဆန္ဒသို့လည်း လိုက်ကြပေကုန်၏။ ဒိဇာမိပ၊ ငှက်တို့၏ အရှင်ဖြစ်သော။ ဟံသာရာဇ၊ ရွှေဟင်္သာမင်း။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ဘဝန္တံ၊ ရွှေဟင်္သာမင်းသည်။ မဟာသတ္ထု၊ ကြီးစွာသောရန်သူ၏။ ဟတ္ထတ္တံ၊ လက်သို့။ အာဂတောနု၊ ရောက်လာသည်မဟုတ်လော။ တသ္မိံ အာပဒေ၊ ထိုဘေးရန်ကြောင့်။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဝိပုလံ၊ ကြီးစွာသော။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲသို့။ အာပဇ္ဇိနု၊ ရောက်သည်မဟုတ်လော။ ဟံသရာဇ၊ ရွှေဟင်္သာမင်း။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ယန္တော၊ ယန္တရားထောင်တတ်သော မုဆိုးသည်။ အပတိတွာန၊ ပြေးလာလှည့်၍။ ဒဏ္ဌေန၊ ငှက်ခတ်လှံကန်ဖြင့်။ သမပေါထယိ၊ ပုတ်ခတ်၏။ တာဝဒေ၊ ထိုသို့မိသောခဏ၌ လျှင်။ ဧဝံ၊ ဤသို့ပုတ်ခတ်ခြင်းသည်။ ဇမ္မာနံ၊ ယုတ်

ဝ၁၁+ ဝ၁၂+ မာကုန်သော။ ဧတေသံ၊ ထိုငှက်မုဆိုးတို့၏။ ပါကတိက၊ သဘောအလေ့သည်။ ဘဝတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘူပါလ၊ ရေမြေ့ရှင်ဖြစ်တော်မူသော။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဧဝံ၊ ဤသို့မိန့်တော်မူတိုင်း။ အာပဒိယာ၊ ဘေးရန်သည်။ သတိပိ၊ ရှိသော်လည်း။ ခေမံ၊ ဘေးမရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်ပေ၏။ သတ္တူဝ၊ ရန်သူနှင့်တူသော မုဆိုးလက်သို့။ သမပဇ္ဇထ၊ ရောက်ရ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ရောက်ရသော်လည်း။ အယံ၊ ဤမူဆိုးသည်။ အသ္မာသု၊ အကျွန်ုပ်တို့၌။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော ဆင်းရဲကို။ န စ အကာသိ၊ အပြုပေသည်သာလတည်း။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တေနသာဒေါ၊ မုဆိုးသည်။ ပစ္စကမ္ပိတ္ထ၊ စုံးစမ်း၍ကပ်လာ၏။ ပုဗ္ဗေဝ၊ ရှေးဦးစွာကလျှင်။ အဇ္ဈဘာသထ၊ နူးညံ့သောစကားကို ဆိုပေ၏။ တဒါ၊ ထိုသို့နူးညံ့သော စကားကိုဆိုသောအခါ၌။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသော။ အယံ သုမုခေါယေဝ၊ ဤစစ်သူကြီးသုမုခသည်လျှင်။ ပစ္စဘာသထ၊ စကားတုံ့ပြောဆို၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ တဿ၊ ထိုစစ်သူကြီးသုမုခ၏။ တံ ဝစနံ၊ ထိုစကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ အယံ နေသာဒေါ၊ ဤမုဆိုးသည်။ ပသာဒံ၊ ကြည်ညိုခြင်းသို့။ အဇ္ဈဂါ၊ ရောက်ပေ၏။ တတော၊ ထိုသို့ကြည်ညိုခြင်းသို့ ရောက်သောကြောင့်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ပါသာ၊ ကျော့ကွင်းမှ။ ပါမုစိ၊ လွှတ်ပေ၏။ သုခေနစ၊ ချမ်းသာစွာလည်း။ အနုညာသိ၊ ခွင့်ပြုပေ၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဧတဿ၊ ထိုမုဆိုးအား။ ဓနံ၊ ဥစ္စာကို။ ဣစ္ဆိတာ၊ ရခြင်းငှာအလိုရှိသော။ သုမုခေနေဝ၊ သုမုခသည်ပင်လျှင်။ ဣဒဉ္စ၊ ဤအကြံကိုလည်း။ ဧတဒတ္ထာယ၊ ထိုမုဆိုးအား ဥစ္စာအလို့ငှာ။ စိန္တိတံ၊ ကြံအပ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ကြံ၍။ ဘောတော၊ အရှင်မင်းကြီး၏။ သံကာသေ၊ အထံတော်သို့။ အဂမနံ၊ လာပါကုန်သော။ ဟံသရာဇ၊ ရွှေဟင်္သာမင်း။ ဘဝတံ၊ ရွှေဟင်္သာမင်း၏။ ဣဒံ၊ ဤလာခြင်းသည်။ သွာဂတဉ္စေဝ၊ ကောင်းသောလားခြင်းသည်သာတည်း။ တေ၊ သင်ရွှေဟင်္သာမင်းအား။ ဒဿနာ၊ ဖူးမြင်ရခြင်းကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပတိတော၊ ဝမ်းမြောက်သည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်ပါ၏။ ဧသောစာပိ၊ ဤမုဆိုးသည်လည်း။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်သော ဥစ္စာကို။ လဘတံ လဘတု၊ ရပါစေအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ မနုဇာမိပေါ၊ လူတို့အရှင်ဖြစ်သော။ ရာဇာ၊ သာဂလမင်းမြတ်သည်။ ဘောဂေဟိ၊ စည်းစိမ်းချမ်းသာတို့ဖြင့်။ နေသာဒံ၊ မုဆိုးကို။ သန္တပ္ပယိတွာ၊ ရောင့်ရဲစေပြီး၍။ ဟံ သရာဇာနံ၊ ရွှေဟင်္သာမင်းကို။ အဇ္ဈာဘာသထ၊ ဆိုလေ၏။ ဝက္ကင်္ဂေါစ၊ ရွှေဟင်္သာမင်းသည်လည်း။ ကဏ္ဏသုခံ၊ နားချမ်းသာသော။ ဝါစံ၊ စကားကို။ ဘဏံ

ဝ၁၂+ ဝ၁၃+ ဘဏန္တော၊ ပြောဆိုလျက်။ အဇ္ဈာဘာထ၊ ဤသို့ဆိုလေ၏။ ဟံသရာဇ၊ ရွှေဟင်္သာမင်း။ ခလု၊ စစ်စစ်။ ယံ ယတ္ထ၊ အကြင်အရပ်၌။ ဓမ္မံ၊ ရာဇဓံဆယ်ပါးသည်။ အာဓိနံ၊ တည်၏။ မမ၊ ငါ၏။ ဝသော၊ အာဏာသည်။ ဝတ္တတိ၊ တည်၏။ နံ ဌာနံ၊ ထိုအာဏာတည်ရာအရပ်သည်။ ကိဉ္စိ၊ အနည်းငယ်သာတည်း။ သဗ္ဗိဿရိယံ၊ အလုံးစုံသောစည်းစိမ်ချမ်းသာသည်။ ဘဝတံ၊ အရှင်ရွှေဟင်္သာမင်းအားသာလျှင်။ အတ္ထု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ယံ၊ အကြင်အမှုကို။ ဣစ္ဆထ၊ အလိုရှိတော်မူ၏။ တံ၊ ထိုအလိုတော်ကို။ ပသာယ၊ ဆုံးမတော်မူပါလော။ ဟံသရာဇ၊ ဟင်္သာမင်း။ ဒါနတ္ထံ ဝါ၊ အလှူအလို့ငှာလည်းကောင်း။ ဥပဘောတ္တုံဝါ၊ သုံးဆောင်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ယံ ဝိတ္တဉ္စ၊ အကြင်ဥစ္စာကိုလျှင်။ ဝေါတုမှာကံ၊ ရွှေဟင်္သာမင်းတို့အား။ ဥပကပ္ပတိ ရုစ္စတိ၊ နှစ်သက်တော်မူလလျှင်။ ဧတံ ဝိတ္တံ၊ ထိုဥစ္စာကို။ တေ၊ သင်ရွှေဟင်္သာမင်းအား။ ဒဒါမိ၊ ပေးပါ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ တေ၊ သင်ရွှေဟင်္သာမင်းအား။ ဣဿရိယံ၊ အလုံးစုံသောစည်းစိမ်ကို။ ဝိဿဇာမိ၊ စွန့်လွှတ်ပါ၏။ ယထာစယဒိ၊ အကယ်၍လည်း။ ကာမသာ၊ မိမိအလိုအားဖြင့်။ ဗုဒ္ဓိသမ္ပန္နော၊ ဉာဏ်ပညာနှင့်ပြည့်စုံသော။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသော။ အယံ သုမုခေါ၊ ဤစစ်သူကြီးသုမုခသည်။ မေ၊ ငါ့အား။ ယံ၊ အကြင်စကားကို။ အဇ္ဈာဘာသေယျ၊ ပြောဆိုရာ၏။ တံ၊ ထိုပြောဆိုသော စကားကို။ မေ၊ ငါသည်။ ပရဓမ္မိယံ၊ အလွန်နှစ်သက်အပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ အယံ၊ ဤရွှေဟင်္သာမင်းသည်။ ခလု၊ စင်စစ်။ အန္တရံ၊ ပခြုပ်တွင်းသို့။ ပဝိဋ္ဌော၊ ဝင်သော။ နာဂရာဇာရိဝ၊ နဂါမင်းကဲ့သို့။ ပဋိဝတ္တုံ၊ စကားတုံပြန်၍ ဆိုခြင်းငှာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ န သက္ကောမိ၊ မဝံ့ပါ။ ဧဝံ၊ ဤသို့သောစကားတုံပြောချေသည်ရှိသော်။ သော၊ ထိုရွှေဟင်္သာမင်းသည်။ မေ၊ ငါ့အား။ ဝိနယော၊ ဆုံးမသည်။ နသိယာ၊ မဖြစ်ရာ။ ဘာရဓ၊ ပြည်ကြီးဝန်ကို ရွက်ဆောင်တော်မူတတ်သော။ ဘူပါလ၊ ရေမြေ့ရှင်။ သော၊ ထိုရွှေဟင်္သာမင်းသည်။ အမှာကဉ္စေဝ၊ အကျွန်ုပ်တို့ထက်လည်း။ သေဋ္ဌော၊ မြတ်တော်မူပေ၏။ မနုဿိန္ဒော၊ လူတို့ကို အစိုးရတော်မူသော။ ဘူမိပလော၊ ရေမြေ့ရှင်ဖြစ်တော်မူသော။ တွဉ္စ၊ အရှင်မင်းကြီးသည်လည်း။ ဥတ္တမသတ္တဝေါ၊ မြတ်သောပုဂ္ဂိုလ်ပေတည်း။ ဗဟူဟိ၊ များစွာကုန်သော။ ဟေတုသိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပူဇာ၊ ပူဇော်ထိုက်ပေကုန်၏။ မနုဇာမိပ၊ လူတို့အရှင်ဖြစ်တော်မူသော။ ရာဇိန္ဒ၊ မင်းများနတ်။ ဘဏာတံ ဘဏန္တာနံ၊ ပြောဆိုတော်မူကြကုန်သော။ တေသံ ဥဘိန္နံ၊ ထိုမင်းနှစ်ပါးတို့၏။ ဝိနိစ္ဆယေ၊ အဆုံးအဖြတ်သည်။ ဝတ္တမာနေ၊

ဝ၁၃+ ဝ၁၄+ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ အန္တရံ၊ မင်းနှစ်ပါးတို့၏ အကြား၌။ ပေသေန၊ အမှုကြီးငယ်ကိုရွက်ဆောင်ရသော သူသည်။ န ပဋိဝတ္တဗ္ဗံ၊ စကားတုံမဆိုရာ။ သမ္မသဟံ၊ အဆွေဟင်္သာ။ အဏ္ဍဇော၊ ရွှေဟင်္သာသည်။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိပေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ နေသာဒေါ၊ မုဆိုးသည်။ ဓမ္မေန၊ ဟုတ်မှန်သော အကြောင်းဖြင့်။ ဝဒိတိ၊ ကိရ၊ ဆိုပေသတတ်။ ဟိ သစ္စံ၊ မှန်၏။ အကတ္တဿ၊ သူကျေးဇူးကို မသိသောသူအား။ ဧတာဒိသော၊ ဤသုမုခစစ်သူကြီးနှင့်တူသော။ နယော၊ ပညာရှိသည်။ နသိယာ ဧဝ၊ မဖြစ်ရာသာလျှင်ကတည်း။ ဧဝံ၊ ဤသို့သောအပြားအားဖြင့်။ သုမုခေါ၊ သုမုခစစ်သူကြီးသည်။ အဂ္ဂပကတိမာ၊ မြတ်သောသဘောရှိပေ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ပြောသော အပြားအားဖြင့်။ ဥတ္တမသတ္တဝေါ၊ ပုဂ္ဂိုလ်မြတ်ပေတည်း။ မယာ၊ ငါသည်။ ဒိဋ္ဌာ၊ မြင်ရဘူးကုန်သော။ သာဝတာ၊ အကြင်မျှလောက်ကုန်သော။ သတ္တဝါတို့တွင်။ ဧဒိသံ၊ ဤစစ်သူကြီးသုမုခနှင့်တူသော။ အညံ၊ တစ်ပါးသောသူကို။ န ပဿာမိ၊ မမြင်စဘူး။ သမ္မဟံသ၊ အဆွေဟင်္သာ။ ဝေါ၊ သင်တို့၏။ ပါကတိယာ စ၊ ပြကတေ့သဘောကြောင့်လည်းကောင်း။ မဓုရေန၊ သာယာစွာသော။ ဝါကျေနစ၊ တရားစကားကြောင့်လည်းကောင်း။ မဓုရေန၊ သာယာစွာသော။ ဝါကျေနစ၊ တရားစကားကြောင့်လည်းကောင်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ တုဋ္ဌော၊ နှစ်သက်သည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ စိရံ၊ မြင့်ရှည်စွာသော ကာလပတ်လုံး။ ဥဘော၊ နှစ်ခုကုန်သော။ ဝေါ၊ သင်ရွှေဟင်္သာမင်းတို့ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပေဿယျံ၊ မြင်ချင်ပါ၏။ ဧသော စာပိ၊ ဤသို့ရှည်မြင့်စွာသော ကာလပတ်လုံးမြင်ချင်ခြင်းသည်။ မမ၊ ငါ၏။ ဆန္ဒော၊ အလိုတည်း။ အရိန္ဒမ၊ ရန်သူတို့ကို ဆုံးမတော်မူတတ်သော။ ရာဇိန္ဒ၊ မင်းများနတ်။ ယံ ကိစ္စံ၊ အကြင်အမှုကို။ ပရမေ၊ မြတ်သော။ မိတ္တေ၊ အဆွေခင်းပွန်း၌။ ကတံ၊ ပြုအပ်၏။ တံ ကိစ္စံ၊ ထိုမြတ်သော အဆွေခင်ပွန်း၌ ပြုအပ်သောအမှုကို။ တယာ၊ သင်သည်။ အသ္မာသု၊ ငါတို့၌။ ကတံ၊ ပြုပေ၏။ တဝ၊ သင်မင်းကြီးအား။ အသ္မာသု၊ ငါတို့၌။ ယာ ဘတ္တိ၊ အကြင်အဆွေခင်ပွန်း၏ အဖြစ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တာယ ဘတ္တိယာ၊ ထိုအဆွေခင်းပွန်းအဖြစ်သည်။ တေ၊ အရှင်မင်းကြီးနှင့်။ နိသံသယံ၊ မချွတ်။ ပတ္တာ၊ ရောက်ကုန်သည်။ အမှာ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အရိန္ဒမ၊ ရန်သူတို့ကို ဆုံးမတော်မူတတ်သော။ ဘူပါလ၊ ရေမြေ့ရှင်။ နုနစ၊ စင်စစ်သော်ကား။ သုမဟာဉာတိ သံဃဿ၊ အလွန်များစွာသော ဆွေမျိုးအပေါင်း၏။ အဒုံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အန္တရံ၊ ပျက်စီးခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ အသ္မာကံ၊ ငါတို့ကို။ အဒဿနေန၊ မမြင်ရသောကြောင့်။ ဗဟူသု၊ များစွာကုန်သော။ ပက္ခီသု၊ ဟင်္သာတို့၌။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲခြင်းသည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်လေရာ၏။ အရိန္ဒမ၊ ရန်

ဝ၁၄+ ဝ၁၅+ သူတို့ကိုဆုံးမတော်မူတတ်သော။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တေသံ၊ ထိုဆွေမျိုးဖြစ်ကုန်သော ရွှေဟင်္သာတို့၏။ သောကဝိဃာတာယ၊ စိုးရိမ်ခြင်းကိုဖျောက်အံ့သောငှာ။ တယာ၊ သင်မင်းကြီးသည်။ အနုမတာ၊ ခွင့်ပြုအပ်ကုန်သော။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ တံ၊ အရှင်မင်းကြီးကို။ ပဒက္ခိဏတော၊ လက်ယာရစ်လည်သော အားဖြင့်။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဉာတိံ၊ ဆွေမျိုးအပေါင်းကို။ ပေဿမု၊ မြင်ချင်ပါကုန်၏။ ရထေသဘ၊ ရထားစီးခြင်း မင်းတကာတို့ထက် မြတ်တော်မူသော။ နရာသဘ၊ လူများသေဋ္ဌ်နင်းပြည်ရှင်မင်း။ အဒ္ဓါ၊ စင်စစ်လျှင်။ ဘဝီတံ၊ သင်မင်းမြတ်ကို။ ဒဿနာ၊ မြင်ရခြင်းကြောင့်။ ဝိပုလံ၊ များစွာသော။ ပီတိံ၊ နှစ်သက်ခြင်းကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝိန္ဒာမိ၊ ရပေ၏။ ယာဉာတိဝိသာသနာ၊ အကြင်ဆွေမျိုးတို့ကို ဆုံးမခြင်းသည်လည်း။ မဟာအတ္ထော၊ အကျိုးစီးပွားများပါ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဓတရဋ္ဌော၊ ဓတရဋ္ဌမျိုးဖြစ်သော။ ဟံသရာဇာ၊ ရွှေဟင်္သာမင်းသည်။ နရာဓိပံ၊ လူတို့သခင် ဖြစ်သောပြည့်ရှင်မင်းကို။ ဣဒံ၊ ဤစကားကို။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ဥတ္တမံ၊ မြတ်သော။ ဇဝံ၊ လျှင်မြန်ခြင်းကို။ အနွာယ၊ စွဲ၍။ ဒွေဟံသရာဇာနော၊ ရွှေဟင်္သာမင်းနှစ်ပါးတို့သည်။ ဉာတိသံဃံ၊ ဆွေမျိုးအပေါင်းသို့။ ဥပါဂမုံ၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပရမေ၊ မြတ်သော။ အရောဂေ၊ အနာကင်းသည်ဖြစ်၍။ အနုပ္ပတ္တေ၊ စိတ္တကုဋ်တော်သို့ ရောက်တော်မူကုန်သော။ တေ ဒိဇေ၊ ထိုရွှေဟင်္သာမင်းနှစ်ပါးတို့ကို။ ဒွိသွာန၊ မြင်ကုန်သောကြောင့်။ ဟံသာ၊ ဆွေမျိုးဖြစ်သော ကိုးသောင်းခြောက်ထောင်ကုန်သော ဟင်္သာတို့သည်။ ကေကာတိ၊ ကေကာဟူသော အသံကို။ အကရုံ၊ မြည်ကြကုန်၏။ ပုထုသဒ္ဒေါ၊ များစွာသောအသံသည်။ အဇာယထာ၊ ဖြစ်လေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘတ္တုနာ၊ အရှင်ဖြစ်သော ရွှေဟင်္သာမင်းသည်။ ပမုတ္တေန၊ ရန်သူလက်မှလွန်သည်ရှိသော်။ ပတိတာ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘတ္တုဂါရဝါ၊ အရှင်ကိုရိုသေတတ်ကုန်သော။ တေ အဏ္ဍဇာ၊ ထိုဆွေမျိုးဖြစ်ကုန်သော ကိုးသောင်းခြောက်ထောင်ကုန်သော ဟင်္သာတို့သည်။ လဒ္ဓပ္ပစ္စယာ၊ ရအပ်သော ကိုးကွယ်ရာရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမန္တာ၊ ထက်ဝန်းကျင့်မှ။ ပရိကိရိံသု၊ ခြံရံကြကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဓတရဋ္ဌာ၊ ဓတရဋ္ဌမျိုးဖြစ်ကုန်သော။ ဟံသာ၊ ရွှေဟင်္သာမင်းနှစ်ပါးတို့သည်။ ဉာတိသံဃံ၊ ဆွေမျိုးအပေါင်းသို့။ ဥပါဂမုံယထာ၊ ချမ်းသာစွာကပ်ရကုန်သဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ မိတ္တဝတံ၊ အဆွေခင်ပွန်းကောင်းရှိသော သူတို့အား။ ပဒက္ခိဏာ၊ ချမ်းသာကို ဖြစ်စေတတ်သော ကြီးပွား

ဝ၁၅+ ဝ၁၆+ ခြင်းနှင့်ယှဉ်ကုန်သော။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ အတ္ထာ၊ အကျိုးစီးပွားတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့လျှင်အပြီးတည်း။ စူဠဟံသဇာတကံ၊ စူဠဟံသဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ မဟာဟံသဇာတ်။ ဟရိတ္တစ၊ ရွှေသောအရေရှိသော။ သုမုခ၊ ကောင်းသောမျက်နှာရှိသော အမောင်သုမုခ။ ဝက္ကင်္ဂါ၊ ကောက်သောလည်ရှိကုန်သော။ ဧတေ ဟံသာ၊ ထိုကိုးသောင်းသော ဟင်္သာအပေါင်းတို့သည်။ ဘယမေရိတာ၊ ကြောက်ခြင်းဘေးဖြင့် နှိပ်စက်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပက္ကမန္တိ၊ ပျံသွားကြလေကုန်ပြီ။ ဟေမဝဏ္ဏ၊ ရွှေအဆင်းနှင့်တူသော အဆင်းရှိသော။ သုမုခ၊ အမောင်သုမုခ။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်တည်း။ ပါသဝသံ၊ ကျော့ကွင်းနိုင်ငံသို့။ ဂတံ၊ လိုက်ရသော။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဉာတိဂဏာ၊ ကိုးသောင်းသောဆွေမျိုးဟင်္သာအပေါင်းတို့သည်။ ဩဟာယ၊ စွန့်ကုန်၍။ အနပေက္ခမာနာ၊ ငဲ့ကွတ်ခြင်းကင်းကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ပျံသွားလေကုန်ပြီ။ ဟေမဝဏ္ဏ၊ ရွှေအဆင်းနှင့်တူသော အဆင်းရှိသော။ သုမုခ၊ အမောင်သုမုခ။ ဧကော၊ အမောင်တစ်ယောက်တည်း။ ကိံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ အဝိဟိယျသိ၊ ကျန်ရစ်သနည်း။ ပတတံ၊ ပျံသွားတတ်သော ဟင်္သာအပေါင်းတို့ထက်။ သေဋ္ဌ၊ အထူးသဖြင့်မြတ်သော။ သုမုခ၊ အမောင်သုမုခ။ ပတေဝ၊ ပျံသွားလေလော့။ ဗန္ဓေ၊ ကျော့ကွင်းမိသောငါ၌။ သဟာယထာ၊ အပေါင်းအဖော်အဆွေခင်ပွန်း၏ အဖြစ်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိပြီ။ ပတတံ၊ ဟင်္သာအပေါင်းတို့ထက်။ သေဋ္ဌ၊ အထူးသဖြင့် မြတ်သော။ သုမုခ၊ အမောင်သုမုခ။ အနီဃာယ၊ ဆင်းရဲမရှိခြင်းငှာ။ ကတ္တဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်သော။ ဝီရိယံ၊ လုံ့လကို။ မာဟာပေသိ၊ မယုတ်စေလင့်။ ကာမံ၊ အလိုအလျှောက်။ ပက္ကမ၊ ပျံသွားပါ။ ဓတရဋ္ဌ၊ အနွယ်တော်ဖြစ်သော။ မဟာရာဇ၊ အရှင်မင်းမြတ်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဒုက္ခပရေတောပိ၊ ဆင်းရဲနှိပ်စက်အပ်သော်လည်း။ တုဝံ၊ အရှင်မင်းမြတ်ကို။ န ဇဟေ၊ မစွန့်ရာ။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဇီဝိတံ ဝါ၊ အသက်ရှင်ခြင်းသည် လည်းကောင်း။ မရဏံ ဝါ၊ သေခြင်းသည်လည်းကောင်း။ တယာ၊ အရှင်မင်းမြတ်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ အတူကတွာသာလျှင်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဓာတရဋ္ဌ၊ ဓတရဋ္ဌအမည်တော်ရသော။ မဟာရာဇ၊ အရှင်မင်းမြတ်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဒုက္ခပရေတောပိ၊

ဝ၁၆+ ဝ၁၇+ ဆင်းရဲခြင်းနှိပ်စက်အပ်သော်လည်း။ တုဝံ၊ အရှင်မင်းမြတ်ကို။ နဇဟေ၊ မစွန့်ရာ။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ တွံ၊ အရှင်မင်းမြတ်သည်။ အနရိယသံယုတ္တော၊ သူတော်မဟုတ် သူယုတ်တို့၏ သဘောနှင့်ယှဉ်သော။ ကမ္မေ၊ အမှု၌။ ယောဇေတုံ၊ ယှဉ်စေခြင်းငှာ။ န အရဟတိ၊ မထိုက်။ ဟံသာနံ၊ ဟင်္သာအပေါင်းတို့ထက်။ ပဝရုတ္တမ၊ အလွန်မြတ်တော်မူသော။ မဟာရာဇ၊ အရှင်မင်းမြတ်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တေ၊ အရှင်မင်းမြတ်၏။ သကုမာရော၊ တစ်ပြိုင်နက်။ ပဋိသန္ဓေယူဘက် ဖွားဖက်ကြီးပွားဖက်ဖြစ်သော။ သခါ၊ လက်ယာမျက်စိနှင့်တူသော ချစ်မြတ်နိုးသော အဆွေခင်ပွန်းစစ်သည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တေ၊ အရှင်မင်းမြတ်၏။ သစိတ္တေ၊ စိတ်တော်၌။ ဌိတော စ၊ တည်သည်လည်း။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တေ၊ အရှင်မင်းမြတ်၏။ သေနာပတိ၊ စစ်သူကြီးဟူ၍။ ဉာတော၊ ထင်ရှားသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ ဓတရဋ္ဌ၊ ဓတရဋ္ဌအမည်တော်ရသော။ မဟာရာဇ၊ အရှင်မင်းမြတ်။ ဣတော၊ ဤအရပ်မှ။ ဂတော၊ သွားသော။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဉာတိမဇ္ဈေ၊ ဆွေမျိုးတို့၏ အလယ်၌။ ဝိက္ကတ္ထိဿံ၊ ပြောရပါအံ့နည်း။ တံ၊ အရှင်မင်းမြတ်ကို။ ဟိတွာ၊ စွန့်ပစ်ခဲ့၍။ ဣတော၊ ဤအရှင်မင်းမြတ်ခြေရင်းတော်မှ။ ဂတော၊ သွားသော။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တေ၊ အရှင်မင်းမြတ်၏။ ပဝတ္ထိံ၊ အကြောင်းကို။ ကိံဝက္ခာမိ၊ အသို့ပြောဆိုပါရအံ့နည်း။ ပတတံ၊ ဟင်္သာအပေါင်းတို့ထက်။ သေဋ္ဌ၊ အထူးသဖြင့်မြတ်တော်မူသော။ မဟာရာဇ၊ အရှင်မင်းမြတ်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣဓ၊ ဤအရှင်မင်းမြတ် ခြေရင်းတော်၌။ ပါဏံ၊ အသက်ကို။ စဇိဿာမိ၊ စွန့်ပါအံ့။ အနရိယံ၊ သူတော်မဟုတ်သူယုတ်တို့၏ အမှုကို။ ကတ္တုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ န ဥဿဟေ၊ မဝံ့ပါ။ သုမုခ၊ အမောင်သုမုခ။ ယောတွံ၊ အကြင်သင်သည်။ အရိယပထေ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ သွားရာလမ်းခရီး၌။ ဌိတော၊ တည်သည်ဖြစ်၍။ ဘတ္တာရဉ္စ၊ အရှင်လည်းဖြစ်သော။ သခါရဉ္စ၊ အဆွေခင်ပွန်းလည်းဖြစ်သော။ မံ၊ ငါ့ကို။ ပရိစ္စတ္တုံ၊ စွန့်ခြင်းငှာ။ ယံ န ဥဿဟေ၊ အကြင်မဝံ့။ သောတွံ၊ ထိုသင်၏။ ဧသောဟိ၊ ဤသို့မဝံ့ခြင်းသည်လျှင်။ ဓမ္မော၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ သဘောတည်း။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ တွံ၊ သင့်ကို။ ပေက္ခမာနဿ၊ မြင်ရသော။ မေ၊ ငါ့အား။ ဘယံ၊ ကြောက်ခြင်းသည်။ န တွေဝဇာယတိ၊ မဖြစ်သလျှင်ကတည်း။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆင်းရဲကြီးစွာ။ ဘူတဿ၊ ဖြစ်သော။ မယှံ၊ ငါ၏။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ တွံ၊ သင်သည်။ အဓိဂစ္ဆသိ၊ ရစေလတ္တံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣစ္စေဝံ၊ ဤသို့လျှင်။ အရိယဝုတ္ထီနံ၊ မြတ်သောအကျင့်ရှိကုန်။

ဝ၁၇+ ဝ၁၈+ သော။ အရိယာနံ၊ မြတ်သောရွှေဟင်္သာမင်းနှစ်ပါးတို့၏။ မန္တယန္တာနံ၊ တိုင်ပင်ပြောဟောကုန်စဉ်။ နေသာဒေါ၊ ခေမာမုဆိုးသည်။ ဒဏ္ဍံ၊ လှံကန်ကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ တုရိတော၊ အဆောတလျှင်။ ဘုသံ၊ ပြင်းစွာ။ အာပတိ၊ လာလတ်၏။ အပတန္တံ၊ လာလတ်သော။ တံ၊ ထိုခေမာမုဆိုးကို။ ဒိသွာန၊ မြင်၍။ သုမုခေါ၊ သုမုခအမည်ရှိသော။ ဟံသော၊ ရွှေဟင်္သာစစ်သူကြီးသည်။ ဗျဓံ၊ ကြောက်ထိတ်လန့်သောရွှေဟင်္သာမင်းကို။ ဝိဿာသယံ၊ ယုံကြည်စိတ်ချရစေလျက်။ ရညော၊ ရွှေဟင်္သာမင်း၏။ ပုရတော၊ ရှေ့မှ။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်၏။ အတိဗြူဟယိ၊ ပြင်းစွာသော အသံကိုမြွက်၏။ ပတတံ၊ ဟင်္သာအပေါင်းတို့ထက်။ သေဋ္ဌ၊ မြတ်တော်မူသော။ မဟာရာဇ၊ အရှင်မင်းမြတ်။ မာဘာယိ၊ ကြောက်တော်မမူလင့်။ တာဒိသာ၊ အရှင်မင်းမြတ်နှင့် တူသောသူတို့သည်။ န ဟိဘာယန္တိ၊ မကြောက်ကုန်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ယုတ္တံ၊ သင့်လျှော်သော။ ဓမ္မူပသဉှိတံ၊ အကြောင်းကိုမှီသော။ ယောဂံ၊ ဉာဏ်ဝီရိယနှင့်ယှဉ်သောလုံ့လကို။ ပယုဉ္ဇိဿံ၊ အားထုတ်ပါအံ့။ တေန ပရိယာပဒါနေန၊ ထိုသို့အကျွန်ုပ်သည် ယှဉ်စေအပ်သော စင်ကြယ်သောလုံ့လကြောင့်။ ခိပ္ပံ၊ လျှင်စွာ။ တွံ၊ အရှင်မင်းမြတ်သည်။ ပါသာ၊ ကျော့ကွင်းမှ။ ပမောက္ခသိ၊ လွှတ်ပါလတ္တံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ နေသာဒေါ၊ ခေမာမုဆိုးသည်။ တဿ သုမုခဿ၊ ထိုစစ်သူကြီးသုမုခ၏။ သုဘာသိတံ၊ ကောင်းစွာပြောဆိုအပ်သော။ တံ ဝစနံ၊ ထိုစကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ပဟဌာလောမော၊ ရွှင်သောကြက်သီးမွှေးညှင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ အဿ၊ ထိုသုမုခအား။ အဉ္ဇလီ၊ လက်အုပ်ချီလျက်။ ပဏာမယိ၊ ရှိခိုး၏။ ဓမ္မ၊ အဆွေဟင်္သာ။ တွံ၊ သင်သည်။ ဝက္ကင်္ဂေါ၊ ကောက်သောလည်ရှိသော။ ဒိဇော၊ ငှက်သည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ အဟော၊ အံ့ဖွယ်ရှိစွတကား။ အရိယံ၊ အာစာရအရိယာဖြစ်သော။ ဒိဇောဓိပံ၊ ရွှေဟင်္သာမင်းကို။ ဗြူဟန္တော၊ နှစ်သိမ့်စေလျက်။ မာနုသိံ၊ လူ၏ဘာယာဖြစ်သော။ ဂိရံ၊ စကားကို။ စဇန္တော၊ မြွက်ဟောပြဆိုသော။ တေ၊ သင့်အား။ ဒါနိ၊ ယခု။ မယာ၊ ငါသည်။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်ရ၏။ ဣတော၊ ဤအခါမှ။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ ဒိဇော၊ ငှက်ဖြစ်လျက်။ မာနုသံ၊ လူ၏ဘာသာစကားကို။ ဘာသန္တော၊ ပြောဆိုသည်ကို။ မေ၊ ငါသည်။ န သုတံဝါ၊ ကြားလည်းမကြားစဘူး။ နဒိဋ္ဌံ ဝါ၊ မြင်လည်းမမြင်စဘူး။ သမ္မ၊ အဆွေဟင်္သာ။ မုတ္တော၊ ကျော့ကွင်းမှ လွတ်သောသင်သည်။ ဗန္ဓ၊ ကျော့ကွင်းမိသော။ ယံ ဒိဇံ၊ အကြင်ရွှေဟင်္သာမင်းသို့။ ဥပါသသိ၊ ချဉ်းကပ်၏။ အယံ ဒိဇော၊ ဤရွှေဟင်္သာမင်းသည်။ တေ၊ သင်နှင့်။ ကိန္နုဟောတိ၊ အသို့တော်သနည်း။ သကုဏာ၊ သင်မှတစ်ပါးသော ဟင်္သာတို့သည်။ ဩဟာယ၊

ဝ၁၈+ ဝ၁၉+ ရွှေဟင်္သာမင်းကို စွန့်ကုန်၍။ ယန္တိ၊ သွားကြကုန်၏။ ကိံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ဧကော၊ သင်တစ်ယောက်တည်း။ အဝဟိယျသိ၊ ကျန်ရစ်ဘိသနည်း။ ဒိဇာမိတ္တ၊ အဆွေမုဆိုး။ ဧသောဒိဇော၊ ဤရွှေဟင်္သာမင်းသည်။ မေ၊ ငါ၏။ ရာဇာ၊ မင်းတည်း။ ဧသော၊ ဤရွှေဟင်္သာမင်းသည်။ အဿမေ၊ ထိုငါ့အား။ သေနာပစ္စံ၊ စစ်သူကြီး၏ အဖြစ်ကို။ ကာရိယိ၊ ပြုပေ၏။ ဝိဟင်္ဂါဓိပံ၊ ရွှေဟင်္သာတို့၏မင်းဖြစ်သော။ တံ၊ ထိုငါတို့၏ အရှင်ရွှေဟင်္သာမင်းကို။ အာပဒေ၊ ဘေးရန်ရှိလတ်သော်။ ပရိစ္စတ္တုံ၊ စွန့်ခြင်းငှာ။ န ဥဿဟေ၊ ငါမဝံ့။ သမ္မ၊ အဆွေမုဆိုး။ မေ၊ ငါ၏။ ဘတ္တာ၊ အရှင်ဖြစ်တော်မူသော။ အယံ၊ ဤရွှေဟင်္သာမင်းသည်။ မဟာဂဏော၊ များသောအပေါင်းအဖော်ရှိတော်မူ၏။ သမ္မနေသာဒ၊ အဆွေမုဆိုး။ ဧကော၊ ကိုယ်တော်တစ်ပါးတည်း။ ဗျသနံ၊ ပျက်စီးခြင်းသို့။ မာအဂါ၊ မရောက်စေသတည်း။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝဒါမိ၊ ဆိုအံ့။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ အယံ ဘတ္တာ၊ ဤအရှင်ရွှေဟင်္သာမင်းသည်။ မမ၊ ငါမှ။ အဘီတော၊ ကြောက်တော်မမူ။ ရမေ၊ ငါ့အထံ၌။ မွေ့လျော်၏။ ဝက္ကင်္ဂ၊ ရွှေဟင်္သာမင်း။ တွံ၊ အကြင်သင်သည်။ ပိဏ္ဍံ၊ ထမင်းသခင်ဖြစ်သော ရွှေဟင်္သာမင်းကို။ အပစာယသိ၊ အရိုအသေပြုပေ၏။ သောတွံ၊ ထိုသင်သည်။ အရိယဝတ္တော၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ ကျင့်ဝတ်နှင့်ပြည့်စုံသည်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တေ၊ သင်၏။ ဘတ္တရံ၊ အရှင်ဖြစ်သော။ တံ၊ ထိုရွှေဟင်္သာမင်းကို။ စဇာမိ၊ ငါလွှတ်အံ့။ ဥဘော၊ ရွှေဟင်္သာမင်းနှစ်ပါးတို့သည်။ ယထာသုခံ၊ အလိုတော်ရှိတိုင်း။ ဂစ္ဆန္တု၊ ကြွတော်မူကုန်လော့။ သမ္မ လုဒ္ဒက၊ အဆွေမုဆိုး။ သစေ၊ အကယ်၍။ အတ္တပ္ပယောဂေန၊ မိမိ၏ အလိုဖြင့်။ ဟံသပက္ခီနံ၊ ဟင်္သာနှင့်တကွတစ်ပါးသော ငှက်တို့အား။ ပါသော၊ ကျော့ကွင်းကို။ ဩဟိတော၊ ထောင်အံ့။ တေ၊ သင်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ ပဋိဂ္ဂဏှာမ၊ ခံကုန်အံ့။ ဧတံ၊ ဤခေမာအိုင်သည်။ အဘယဒက္ခိဏံ၊ ဘေးမဲ့ပေးရာဖြစ်၍ မြတ်သောအိုင်တည်း။ လုဒ္ဒက၊ မုဆိုး။ စေ၊ အကယ်၍။ အတ္တပ္ပယောဂေန၊ မိမိအလိုဖြင့်။ ဟံသပက္ခီနံ၊ ဟင်္သာနှင့်တကွတစ်ပါးသော ငှက်တို့အား။ ပါသော၊ ကျော့ကွင်းကို။ အနိဿရော၊ အစိုးမရဘဲ။ မုဉ္စ၊ သင်လွှတ်၏။ ထေယျံ၊ ခိုးယူ၍လွှတ်သည်ကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ကယိရာသိ၊ ပြုသည်မည်ရာ၏။ သမ္မလုဒ္ဒက၊ အဆွေမုဆိုး။ တွံ၊ သင်သည်။ ယဿရညော၊ အကြင်မင်း၏။ ဘဋကော၊ ကျွန်တည်း။ ကာမံ၊ စင်စစ်။ တဿေဝရညော၊ ထိုသင်တို့အရှင်မင်း၏သာလျှင်။ သန္တိကံ၊ အထံသို့။ အမှေ၊ ငါတို့ကို။

ဝ၁၉+ ဝ၂၀+ ပါပယ၊ ပို့လော။ တတ္ထ၊ ထိုမင်း၏နန်းတော်၌။ သံယမနော၊ သံယမအမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ယထာဘိညံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ကရိဿတိ၊ ပြုလတ္တံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣစ္စေဝံ၊ ဤသို့လျှင်။ ဝုတ္တော၊ စစ်သူကြီးသုမုခသည် ဆိုအပ်သော။ နေသာဒေါ၊ ခေမာမုဆိုးသည်။ ဟေမဝဏ္ဏေ၊ ရွှေအဆင်းနှင့်တူသော အဆင်းရှိကုန်သော။ ဟရိတ္တစေ၊ ရွှေအဆင်းနှင့်တူသော အသရေရှိကုန်သော။ ဥဘော၊ ရွှေဟင်္သာမင်းနှစ်ပါးတို့ကို။ ဟတ္ထေဟိ၊ လက်နှစ်ဘက်တို့ဖြင့်။ ပဂ္ဂယှ၊ ချီ၍။ ပဉ္ဇရေ၊ ချိုင့်၌။ အဇ္ဈာဝေါဒဟိ၊ ထား၏။ ပဉ္ဇရဂတေ၊ ချိုင့်၌တည်ကုန်သော။ ဘဿရဏ္ဏိနေ၊ အရောင်အဆင်းနှင့်ပြည့်စုံကုန်သော။ သုမုခဉ္စ၊ စစ်သူကြီးသုမုခကို လည်းကောင်း။ ဓတရဋ္ဌဉ္စ၊ ဓတရဋ္ဌရွှေဟင်္သာမင်းကိုလည်းကောင်း။ တေ ဥဘောပက္ခိ၊ ထိုရွှေဟင်္သာမင်းနှစ်ပါးတို့ကို။ လုဒ္ဒေါ၊ ခေမာမုဆိုးသည်။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ပက္ကမိ၊ သွားလေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဟရိယမာနော၊ ခေမာမုဆိုးသည် ဆောင်ယူသွားအပ်သော။ ဓတရဋ္ဌော၊ ဓတရဋ္ဌရွှေဟင်္သာမင်းသည်။ သုမုခံ၊ စစ်သူကြီးသုမုခကို။ ဧတံ၊ ဤစကားကို။ အဗြဝိ၊ ဆို၏။ သုမုခ၊ မောင်သုမုခ။ လက္ခဏူရူယာ၊ မြတ်သောဦရူလက္ခဏာနှင့် ပြည့်စုံသော။ သာမာယ၊ ရွှေအဆင်းနှင့်တူသော အဆင်းရှိသော ရွှေဟင်္သာမ၏။ မရတော၊ သေခြင်းမှ။ ဗာဠံ၊ လွန်စွာ။ ဘယာမိ၊ ငါကြောက်၏။ အသ္မာကံ၊ ငါတို့ကို။ ဝဓသညာယ၊ သေချေပြီဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ မေ၊ ငါ၏။ ပိယသာမိကေ၊ ချစ်လင်ဖြစ်သော ရွှေဟင်္သာမင်းသည်။ မတေ၊ သေသည်ရှိသော်။ မေ၊ ငါအား။ ဇီဝိတေန၊ အသက်ရှင်သဖြင့်။ ကိံ၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ဝဓိဿ၊ သတ်လိမ့်သည် တကား။ သုမုခ၊ အမောင်သုမုခ။ ပါကဟံသာစ၊ ပါကဟင်္သာမင်း၏ သမီးတော်လည်းဖြစ်ထသော။ ဟေမသုတ္တစာ၊ ရွှေအဆင်းနှင့်တူသော အလွန့်တင့်တယ်သော အရေလည်းရှိထသော။ သုဟေမာ၊ သုဟေမာအမည်ရှိသော မိဖုရားကြီးသည်။ ကောဉ္ဇိ၊ ကြိုးကြာငှက်မသည်။ သမုဒ္ဒတီရေ၊ သမုဒ္ဒရာနား၌။ ကပဏာ၊ အထီးကျန်သည်ဖြစ်၍။ ရုဇ္ဇတိ ဣဝ၊ ငိုကြွေးသကဲ့သို့။ နူန၊ စင်စစ်။ ရုဇ္ဇတိ၊ ငိုကြွေးလိမ့်သည်တကား။ ဓတရဋ္ဌ၊ ဓတရဋ္ဌအမည်တော်ရှိသော။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ လောကဿ၊ သတ္တလောကထက်။ မဟန္တော၊ ကြီးမြတ်ပါလျက်။ အပ္ပမေယျော၊ နှိုင်းယှဉ်စရာ ဥပမာမရှိသော ဂုဏ်ကျေးဇူးနှင့်ပြည့်စုံသည် ဖြစ်ပါလျက်။ မဟာဂဏီ၊ များစွာသော အပေါင်း၏ ဆရာဖြစ်ပါလျက်။ ဧကိတ္တိံ၊ မိန်းမတစ်ယောက်ကို။ ယံ အနုသောစေယျံ၊ အကြင်စိုးရိမ်ခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဣဒံ သောစနံ၊ ဤသို့။

ဝ၂၀+ ဝ၂၁+ စိုးရိမ်ခြင်းသည်။ န ပညာဝတော ဣဝ၊ ပညာရှိမဟုတ်ကဲ့သို့ထင်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဝါတော၊ လေသည်။ ဆေကပါပက၊ ကောင်းမကောင်းဖြစ်သော။ ဥဘယံ၊ နှစ်ပါးသော။ ဂန္ဓံ၊ အနံ့ကို။ အာဒေတိ ဣဝ၊ ယူဆောင်လေသကဲ့သို့ လည်းကောင်း။ လောလော၊ အစာ၌လျှပ်ပေါ်သော။ ဗာလော၊ သူမိုက်သည်။ အာမကပက္ကံ၊ အစိမ်းအမှည့်ဖြစ်သော သစ်သီးကို။ ခါဒတိ ဣဝ၊ စားသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ လောလော၊ အစာ၌လျှပ်ပေါ်သော။ အန္ဓော၊ သူကန်းသည်။ အာမိသံ၊ အစာအာဟာရကို။ ခါဒတိ ဣဝ၊ စားသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော အယုတ်အမြတ်ဖြစ်သော ယောကျ်ားသို့။ ဘဇန္တိ၊ ချည်းကပ်တတ်ကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ အတ္ထေသု၊ အကြောင်းဟုတ်သည် မဟုတ်သည်တို့၌။ အဝိနိစ္ဆယညူ၊ အဆုံးအဖြတ်ကို မသိသော။ မန္ဒောဝ၊ ပညာနုံသော သူကဲ့သို့။ မံ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ပဋိဘာတိ၊ ပညာ၌ထင်ရှား၏။ ကာလပရိယာယံ၊ သေရအံ့သော အလှည့်သို့။ သမ္ပတ္တော၊ ရောက်ပြီးလျက်။ ကိစ္စာကိစ္စံ၊ ပြုသင့်မပြုသင့်ကို။ တွံ၊ အရှင်မင်းမြတ်သည်။ န ဇာနာသိ၊ သိတော်မမူ။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ယော၊ အကြင်သူသည် လည်းကောင်း။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့ကို။ သေယျော၊ မြတ်ကုန်၏ဟူ၍။ မညသိ၊ ထင်မှတ်အံ့။ သော၊ ထိုမိန်းမတို့ကို အမြတ်ဟုမှတ်သော သူသည်။ အဍ္ဎမတ္တော၊ သေသောက်ကြူး၍ တစ်ပိုင်းရူးသော သူသည်။ ဥဒီရေတိ ဣဝ၊ မြည်တမ်းသကဲ့သို့တည်း။ ဟိ သစ္စံ၊ မှန်၏။ ဧတာ၊ ထိုမိန်းမတို့သည်။ သောဏ္ဍာနံ၊ သေသောက်ကြူးတို့၏။ သုရာဃရံ ဣဝ၊ သေတင်းကုပ်ကဲ့သို့။ ဗဟုသာဓာရဏာ၊ ယောကျ်ားအများနှင့်ဆက်ဆံတတ်ကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဧသာ၊ ဤမိန်းမသည်။ မာယာ ဣဝ၊ လှည့်ပတ်တတ်သောကြောင့် မျက်လှည့်သည်နှင့်တူ၏။ သောကော၊ စိုးရိမ်ခြင်းကိုပြုတတ်၏။ ရောဂေါ၊ အနာရောဂါကို ပြုတတ်၏။ ဥပဒ္ဒဝေါစ၊ ဘေးရန်လည်းများ၏။ ဧတာ၊ ထိုမိန်းမတို့သည်။ ခရာစ၊ ဒေါသကြီးသောကြောင့် ခက်ထန်ခိုင်မာကြမ်းတမ်းကုန်၏။ ဗန္ဓနာစ၊ နှောင်ဖွဲ့ခြင်း၏ အကြောင်းလည်းဖြစ်ကုန်၏။ မစ္စုပါသာ၊ သေမင်း၏ကျော့ကွင်းလည်းဖြစ်ကုန်၏။ ဂုဟာသယာ၊ ဂူတည်းဟူသော လိုဏ်၌နေကုန်၏။ ယောပေါသော၊ အကြင်ယောကျ်ားသည်။ တာသု၊ ထိုမိန်းမတို့၌။ ဝိဿသေ၊ အကျွမ်းဝင်အံ့။ သော ပေါသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ နရေသု၊ ယောကျ်ားတကာတို့တွင်။ နရာဇမ္မော၊ ယောကျ်ားယုတ်တည်း။ သုမုခ၊ အမောင်သုမုခ။ ယံ၊ အကြင်မိန်းမတို့၏ အကြောင်းကို။ ဗုဒ္ဓေဟိ၊ ပညာရှိတို့

ဝ၂၁+ ဝ၂၂+ သည်။ ဥပညာတံ၊ ကပ်၍သိအပ်၏။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ တံ၊ ထိုမိန်းမကို။ နိန္ဒိတုံ၊ ကဲ့ရဲ့ခြင်းငှာ။ အရဟတိ၊ ထိုက်အံ့နည်း။ လောကသ္မိံ၊ လောက၌။ ဣတ္ထိယော နာမ၊ မိန်းမတို့မည်သည်ကား။ မဟာဘူတာ၊ များမြတ်သော ဂုဏ်ကျေးဇူးရှိကုန်၏။ ပဌမံ၊ ကမ္ဘာဦးအစကာလ၌ ပဌမရှေးဦးစွာ။ ဥဒပဇ္ဇိံသု၊ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ သုမုခ၊ အမောင်သုမုခ။ တျာသ၊ ထိုမိန်းမတို့၌။ ခိဍ္ဍာ၊ ကိုယ်နှုတ်တို့၏ မြူးတူးခြင်းတို့သည်။ ပဏီဟိတာ၊ တည်ကုန်၏။ တျာသု၊ ထိုမိန်းမတို့၌။ ရတိ၊ ကာမဂုဏ်ဖြင့် မွေ့လျော်ခြင်းသည်။ ပတိဋ္ဌိတော၊ တည်၏။ တျာသု၊ ထိုမိန်းမတို့၌။ ဗီဇာနိ၊ ဘုရားပစ္စေကဗုဒ္ဓါ အရိယာသာဝက စကြာတေးမန္ဓာန် အစရှိသော မျိုးစေ့တို့သည်။ ရူဟန္တိ၊ ပေါက်ရောက်ကုန်၏။ ယဒိဒံ ယေ ဣမေ သတ္တာ၊ အကြင်သတ္တဝါတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ သတ္တာ၊ ထိုသတ္တဝါတို့သည်။ တာသု၊ ထိုမိန်းမတို့၏ ဝမ်း၌။ ပဇာယရေ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ပါဏီဘိ၊ မိမိအသက်တို့ဖြင့်။ ပါဏံ၊ မိန်းမတို့၏ အသက်ကို။ အာသဇ္ဇ၊ ကပ်၍။ ကောပေါသော၊ အဘယ်ယောကျ်ားသည်။ တာသု၊ ထိုမိန်းမတို့၌။ နိဗ္ဗိဇေ၊ ငြီးငွေ့နိုင်အံ့နည်း။ သုမုခ၊ အမောင်သုမုခ။ တွမေဝ၊ သင်သည်သာလျှင်။ ထီနံ၊ မိန်းမတို့၏။ အတ္ထေသု၊ အကြောင်းတို့၌။ ယုဇ္ဇသိ၊ ယှဉ်ဘိ၏။ အညော၊ သင်မှတစ်ပါးသော သူသည်။ န ယုဇ္ဇတိ၊ မယှဉ်။ အဇ္ဇ၊ ယခု။ တဿ တေ၊ ထိုသင့်အား။ ဘယေ၊ ဘေးသည်။ ဇာတေ၊ ဖြစ်လတ်သော်။ ဘီတေန၊ ကြောက်လျက်။ မတိ၊ သိခြင်းပညာသည်။ ဇာယတေ၊ ဖြစ်ပေ၏။ ဟိ သစ္စံ၊ ထိုစကားသည်မှန်၏။ သဗ္ဗော၊ အလုံးစုံသောသူသည်။ သံသယံ၊ တွေးတောယုံမှားခြင်းသို့။ ပတ္ထော၊ ရောက်၏။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသည်။ ဘီရူ၊ သေဘေးသို့ရောက်လတ်သော်။ ဘယံ၊ ဘေးကို။ တိတိက္ခတိ၊ သည်းခံတတ်၏။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိကုန်သော။ မဟန္တာနော စ၊ သူမြတ်တို့သည် သာလျှင်။ ဒုယျုဇေ၊ ယှဉ်နိုင်ခဲသော။ အတ္ထေ၊ ကိစ္စ၌။ ယုဇ္ဇန္တိ၊ ယှဉ်ကုန်၏။ ဧတဒတ္ထာယ၊ ထိုဆိုခဲ့ပြီးသော အမှုကိုပြုစိမ့်သောငှာ။ ရာဇာနော၊ မင်းတို့သည်။ မန္တိနံ၊ အတိုင်အပင် ပညာရှိသော။ သူရံ၊ ရဲရင့်သောသူကို။ ဣစ္ဆန္တိ၊ အလိုရှိကုန်၏။ ယံ အာပဒံ၊ အကြင်ဘေးရန်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ အာပဒံ၊ ထိုဘေးရန်သည်။ သူရော၊ ရဲရင့်သောသူသည်။ ပဋိဗာဟတိ၊ တားမြစ်နိုင်၏။ အတ္တပရိယာယံ၊ ကိုယ်ကိုစောင့်ရှောက်ခြင်းငှာ။ ကရောတိ၊ ပြုနိုင်၏။ သုမုခ၊ အမောင်သုမုခ။ ရညော၊ မင်း၏။ သုဒါ၊ စဖိုသည်တို့သည်။ မဟာနသေ၊ စဖိုအိမ်၌။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ နော၊ ငါတို့ကို။ မာဝိကန္တိံသု၊ မဖြတ်စေကုန်သတည်း။ ဝေဠုံ၊ ဝါးပင်ကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ ပဝတ္တံ၊ ဖြစ်သော။ ဖလံ၊ ဝါး

ဝ၂၂+ ဝ၂၃+ သီးသည်။ တံ ဝေဠုံ၊ ထိုဝါးပင်ကို။ ဝမိ ဣဝ၊ သတ်သကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ ပတ္တာနံ၊ အထောင်တို့၏။ ဝဏ္ဏောဟိ၊ ရွှေအဆင်းနှင့်တူသော အဆင်းရှိသည်သာလျှင်။ တံ၊ သင့်ကို။ မာဝဓိ၊ မသတ်စေလင့်။ သုမုခ၊ အမောင်သုမုခ။ တွံ၊ သင်သည်။ မုတ္တောပိ၊ ကျော့ကွင်းမှ လွတ်ပါလျက်လည်း။ ဥဍ္ဍေတုံ၊ ပျံသွားခြင်းငှာ။ န ဣစ္ဆသိ၊ အလိုမရှိ။ သယံ၊ မိမိသည်။ ဗန္ဓံ၊ မိခြင်းသို့။ ဥပါဂမိ၊ ကပ်လာ၏။ သောပိ အဟံ၊ ထိုငါသည်လည်း။ အဇ္ဇ၊ ဤအခါ၌။ သံသယံ၊ အသက်ရှည်ခြင်း၌ ယုံမှားခြင်းသို့။ ပတ္တော၊ ရောက်ရ၏။ အတ္ထံ၊ ငါတို့အစီးအပွားကို။ ဂဏှာဟိ၊ သင်ယူလော။ မုခံ၊ မိန်းမတို့အား ကဲ့ရဲ့အပ်သော အကြောင်းကို။ မာစိန္တေသိ၊ သင့်မကြံလင့်။ သုမုခ၊ အမောင်သုမုခ။ သော တွံ၊ ထိုသင်သည်။ ယုတ္တံ၊ သင့်လျော်သော။ ဓမ္မူပသဉှိတံ၊ အကြောင်းနှင့်ယှဉ်သော။ တံ ယောဂံ၊ ထိုလုံ့လကို။ ပယုဉ္ဇဿု၊ အားထုတ်ပါလော။ တဝ၊ သင်၏။ ပရိယာဒါနေန၊ စင်ကြယ်သော လုံ့လဖြင့်။ မမ၊ ငါ၏။ ပါဏေသနံ၊ အသက်ကိုရှာခြင်းကို။ စရ၊ ကျင့်ပါလော။ ပတတံ၊ ကောင်းကင်သို့ပျံသွားတတ်သော ဟင်္သာအပေါင်းတို့ထက်။ သေဋ္ဌ၊ အထူးသဖြင့် မြတ်သော။ မဟာရာဇ၊ အရှင်မင်းမြတ်။ မာဘာယိ၊ ကြောက်တော်မမူလင့်။ တာဒိသာ၊ အရှင်မင်းမြတ်နှင့်တူကုန်သော သူတို့သည်။ န ဟိဘာယန္တိ၊ မကြောက်ကုန်သလျှင်ကတည်း။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ယုတ္တံ၊ သင့်လျော်သော။ ဓမ္မူပသဉှိတံ၊ အကြောင်းနှင့်ယှဉ်သော။ ယောဂံ၊ လုံ့လကို။ ပယုဉ္ဇိဿံ၊ အားထုတ်ပါအံ့။ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ပရိယဒါနေန၊ စင်ကြယ်စွာသော လုံ့လဖြင့်။ တွံ၊ အရှင်မင်းမြတ်သည်။ ခိပ္ပံ၊ လျင်စွာ။ ပါသာ၊ ဆင်းရဲခြင်းတည်းဟူသော ကျော့ကွင်းမှ။ ပမောက္ခသိ၊ လွတ်တော်မူပါလတ္တံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သော လုဒ္ဒေါ၊ ထိုခေမာမုဆိုးသည်။ ဟံသကာဇေန၊ ဟင်္သာထမ်းသော ထမ်းပိုးဖြင့်။ ရာဇဒွါရံ၊ နန်းတော်တံခါးသို့။ ဥပါဂမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဘော၊ အိုအချင်းတို့။ မံ၊ ငါ့ကို။ ရညော၊ အရှင်မင်းမြတ်အား။ အယံ ဓတရဋ္ဌော၊ ဤရွှေဟင်္သာမင်းသည်။ အာဂတော၊ လာရောက်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိဝေဒေထ၊ တင်လျှောက်ကြကုန်လော။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုညသံကာသေ၊ မိမိဘုန်းကံနှင့်တူသော ဘုန်းကံပါရမီရှိကုန်သော။ လက္ခဏသမ္မတေ၊ အမြတ်ဟူ၍ သမုတ်အပ်ကုန်သော။ တေ ဥဘော၊ ထိုဟင်္သာမင်းနှစ်ပါးတို့ကို။ သံယမာနော၊ သံယမအမည်တော်ရှိသော။ ရာဇာ၊ ဗာရာဏသီပြည်ရှင်မင်းမြတ်သည်။ ခလု၊ စင်စစ်သဖြင့်။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အမစ္စေ၊ မှူးတော်မတ်တော်တို့ကို။ အဇ္ဈာဘာသထ၊ ဤသို့ဆိုလေ၏။ ဘောန္တော အမစ္စာယော၊ အိုအမတ်တို့။ လုဒ္ဒဿ၊ ခေမာမုဆိုး

ဝ၂၃+ ဝ၂၄+ အား။ ဝတ္ထာန စ၊ အဝတ်ပုဆိုး အထည်မျိုးတို့ကိုလည်းကောင်း။ အန္နပါနဉ္စ၊ ထမင်းအဖျော်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနဉ္စ၊ ခဲဖွယ်ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော။ ဧသော ဧသော၊ ဤမုဆိုးသည်။ ယာဝန္တော၊ အကြင်မျှလောက်။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏။ တာဝတတ္တိကံ၊ ထိုမျှလောက်သော။ ဟိရညံ၊ ရွှေကို။ အဿ၊ ထိုမုဆိုးအား။ ကာမံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ကရောကရောထ၊ ပေးကြကုန်လော။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကာသိရာဇာ၊ ကာသိတိုင်း အရှင်ဖြစ်သော ဗာရာဏသီမင်းသည်။ ပသန္နတ္တံ၊ ကြည်ညိုသောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ လုဒ္ဒံ၊ ခေမာမုဆိုးကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍လျှင်။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဗြဝိ၊ ပြောဆို၏။ သမ္မ ခေမက၊ အမောင်ခေမာမုဆိုး။ အယံ၊ ဤငါတို့ခေမာအိုင်သည်။ ဟံသေဟိ၊ ဟင်္သာတို့ဖြင့်။ ပုဏ္ဏာ၊ ပြည့်သည်ဖြစ်၍။ ယဒိ တိဋ္ဌတိ၊ အကယ်၍တည်၏။ မဇ္ဈဂတံ၊ ဟင်္သာအပေါင်းတို့၏ အလယ်၌ဖြစ်သော။ ရုစိံ၊ နှစ်သက်ဖွယ်ရှိသော ရွှေဟင်္သာမင်းကို။ ပါသဟတ္ထော၊ ကျော့ကွင်းလက်စွဲသောသင်သည်။ ကထံ၊ အသို့လျှင်။ ဥပါဂမိ၊ ချဉ်းကပ်သနည်း။ ဉာတိသံဃေဟိ၊ ဆွေမျိုးအပေါင်းတို့ဖြင့်။ ဩတိက္ကံ၊ ပြည့်စုံသော။ နိမ္မဇ္ဈိမံ၊ ကြီးမြတ်သော ရွှေဟင်္သာမင်းကို။ ကတံ၊ အသို့လျှင်။ ဂဟိ၊ သင်ဖမ်းယူသနည်း။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ အဒနာနိ၊ ကျက်စားရာအရပ်တို့သို့။ ဥပါဂတော၊ ကပ်ရောက်လာသော။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ သတ္တမာရတ္တိ၊ ခုနှစ်ညဉ့်ရှိပြီ။ ဧတဿ၊ ထိုရွှေဟင်္သာမင်း၏။ ပဒံ၊ ကျက်စားရာ၌ နင်းသောခြေရာကို။ အနွေသံအနွေသန္တော၊ ရှာသော အကျွန်ုပ်သည်။ အပ္ပမတ္တော၊ မမေ့မလျော့။ ဃဋဿိတော၊ အိုးချိုင့်ကိုမှီ၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ အဒနေသနံ၊ အစာကိုရှာလျက်။ စရတော၊ ကျက်စားသော။ အဿ၊ ထိုရွှေဟင်္သာမင်း၏။ ပဒံ၊ ခြေရာကို။ အဒ္ဒက္ခိံ၊ အကျွန်ုပ်မြင်ရ၏။ တတ္ထ၊ ထိုနင်းသောခြေရာကို မြင်ရာ၌။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပါသံ၊ ကျော့ကွင်းကို။ ဩဒဟိံ၊ ထောင်ပါ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ထောင်သဖြင့်။ တံ ဒိဇံ၊ ထိုရွှေဟင်္သာမင်းကို။ အဂ္ဂဟိံ၊ ဖမ်းယူပါ၏။ လုဒ္ဒ၊ အမောင်မုဆိုး။ ဣမေသကုဏာ၊ ဤရွှေဟင်္သာတို့သည်။ ဒွေ၊ နှစ်ခုတို့တည်း။ အထ၊ ထိုသို့နှစ်ခုဖြစ်လျက်။ ဧကောတိ၊ တစ်ခုဟူ၍သာလျှင်။ ဘာသသိ၊ သင်ပြောဆိုဘိ၏။ တေ၊ သင်၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိပရိယတ္တံနု၊ ဘောက်ပြန်သလော။ အဒု၊ ထိုသို့မဟုတ်မူ။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ၊ အဘယ်ကို။ ဇိဂိသသိနု၊ ကြံသနည်း။ မဟာရာဇ၊ အရှင်မင်းမြတ်။ ယဿ၊ အကြင်ရွှေဟင်္သာမင်းသည်။ တပနီယာနိဘာသုဘာ၊ နေရောင်နှင့်တူသော အဆင်းရှိကုန်၏။ ဥရံ၊

ဝ၂၄+ ဝ၂၅+ ရင်ကို။ သဘစ္စ၊ ဆုတ်ကိုင်၍။ တိဋ္ဌန္တိ၊ တည်ကုန်၏။ သော၊ ထိုရွှေဟင်္သာမင်းသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဗန္ဓံ၊ ကျော့ကွင်းသို့။ ဥပါဂမိ၊ ကပ်လာ၏။ မဟာရာဇ၊ အရှင်မင်းမြတ်။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ အဗန္ဓော၊ ကျော့ကွင်းမမိသော။ ဘဿရော၊ ပြိုးပြိုးပြက်သော အရောင်ရှိသော။ အယံ ပက္ခိ၊ ဤရွှေဟင်္သာစစ်သူကြီးသည်။ အရိယံ၊ အာစရိယာဖြစ်သော။ အာတုရံ၊ နာကျင်သော။ ဗန္ဓံ၊ ကျော့ကွင်းမိသောရွှေဟင်္သာမင်းကို။ ဗြူဟန္တော၊ ပြောဆိုလျက်။ အဋ္ဌာသိ၊ တည်၏။ သုမုခ၊ အမောင်သုမုခ။ မဓုရကထံ၊ သာယာစွာသော တရားစကားကို ဟောပြောတတ်ပါလျက်။ အထ၊ ထိုသို့။ ကိံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ တွံ၊ သင်သည်။ ဟနုံဟံဟစ္စ၊ ခံတွင်းကိုပိတ်၍။ တိဋ္ဌသိ၊ တည်ဘိသနည်း။ အဒု၊ အသို့နည်း။ မေ၊ ငါ၏။ ပရိသံ၊ ပရိသတ်သို့။ ပတ္တော၊ ရောက်သည်ဖြစ်၍။ ဘယာ၊ ဘေးမှ။ ဘီတော၊ ကြောက်သည်ဖြစ်၍။ နာသသတိ၊ မပြောဆိုသလော။ ကာသိပတီ၊ ကာသိတိုင်း အရှင်ဖြစ်တော်မူသော။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တဝ၊ သင်မင်းမြတ်၏။ ပရိသံ၊ ပရိသတ်သို့။ ဩဂယှ၊ ရောက်၍။ န ဘီတော၊ မကြောက်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဘာယာ၊ ပရိသတ်မှကြောက်သော ကြောင့်။ န ဘာသိဿံ၊ မကားမဆိုသည်ကား။ န၊ မဟုတ်။ တာဒိသေ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ အတ္ထေသိံ၊ အကျိုးစီးပွားသည်။ ဥပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်လျက်သော်။ ဝါကျံ၊ စကားကို။ ဘာသိဿတိ၊ ပြောဆိုအံ့။ သုမုခ၊ အမောင်သုမုခ။ တေ၊ သင်၏။ ဘာသိဿာမိ၊ ပြောဆိုအံ့။ သုမုခ၊ အမောင်သုမုခ။ တေ၊ သင်၏။ အဘိသရံ၊ လက်နက်စွဲကိုင်သော သူရဲကို။ န ပေဿ၊ ငါမမြင်။ ရထေ၊ ရထားစီးသူရဲတို့ကိုလည်းကောင်း။ န ပဿ၊ ငါမမြင်။ ပတ္ထိကေ၊ ခြေသည်သူရဲတို့ကို လည်းကောင်း။ နာပိပေဿ၊ ငါမမြင်။ စမ္မံ ဝါ၊ မြှားတားသားရေကို လည်းကောင်း။ ကီဋံ ဝါ၊ အိုးခြမ်းလက်စွဲသော သူရဲကိုလည်းကောင်း။ ဓမ္မိနေ၊ ချပ်မိန်ညိုဝတ်ကုန်သော။ ဓနုဂ္ဂဟေ စ၊ လေးသမားတို့ကိုလည်းကောင်း။ န ပေဿ၊ ငါမမြင်။ ဟိရညံ ဝါ၊ သုံးဆောင်သောရွှေကိုလည်းကောင်း။ သုဝဏ္ဏံ ဝါ၊ မသုံးဆောင်သော ရွှေကိုလည်းကောင်း။ သုမာပိတံ၊ ကောင်းစွာတည်အပ်သော။ နဂရံ ဝါ၊ မြို့ကိုလည်းကောင်း။ ဩကိဏ္ဏံ၊ ရေဖြင့်ပြည့်သော။ ဒုဂ္ဂံ၊ ကူးနိုင်ခဲသော။ ပရိက္ခံ၊ ကျုံးကိုလည်းကောင်း။ ဒဠံ၊ မြဲမြံခိုင်ခံ့သော။ အဍ္ဍာသကောဋ္ဌကံ၊ ပြအိုးပစ္စင်တံခါးမုတ်ကို လည်းကောင်း။ န ပေဿ၊ ငါမမြင်။ ယတ္ထ၊ အကြင်အရပ်သို့။ ပဝိဋ္ဌော၊ ဝင်သောသင်သည်။ ဘာယိတဗ္ဗံ၊ ကြောက်အပ်သော အရာကို။ န ဘာယသိ၊ သင်မကြောက်။ တံ၊ သင်မကြောက် ရာသောအကြောင်းကို။ န ပေဿမ၊ ငါမမြင်။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ မေ၊

ဝ၂၅+ ဝ၂၆+ အကျွန်ုပ်အား။ အဘိသရေန၊ အခြံအရံပရိတ်သတ်ဖြင့်။ အတ္ထော၊ အလိုကိစ္စသည်။ န အတ္ထိ၊ မရှိ။ နဂရေန ဝါ၊ မြို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဓနေန ဝါ၊ ဥစ္စာဖြင့်လည်းကောင်း။ အတ္ထော၊ အကျိုးသည်။ န အတ္ထိ၊ မရှိ။ အပထေန၊ ခြေကြောင်းခရီးမဟုတ်သဖြင့်။ ပထံ၊ ကောင်းကင်ခရီးသို့။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ယာမ၊ သွားကုန်၏။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ အန္တလိက္ခေ၊ ကောင်းကင်၌။ စရာ၊ သွားကုန်၏ဟူ၍။ ဟတာစ၊ ကြားအပ်ကုန်လည်း။ အမှာ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ နိပုဏာ၊ သိမ့်မွေ့ကုန်သော။ အတ္ထစိန္တိကာ စ၊ အနက်ကိုလည်းကြံနိုင်ကုန်၏။ သစ္စေစ၊ သစ္စာ၌သာလျှင်။ ပတိဋ္ဌိတော၊ တည်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်အံ့။ အတ္ထဝတိံ၊ အကျိုးရှိသော။ ဝါစံ၊ စကားကို။ ဘာသေမ၊ ပြောဆိုအံ့။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ အသစ္စဿ၊ သစ္စာမစောင့်သော။ အနရိယဿ၊ သူတော်မဟုတ်သော။ မုသာဝါဒဿ၊ မဟုတ်မမှန်သော စကားကိုဆိုတတ်သော။ လုဒ္ဒဿ၊ ကြမ်းကြုတ်စွာသော။ တုယှံ၊ သင့်မင်းမြတ်အား။ သုဘာသိတံ၊ ကောင်းစွာဆိုအပ်သော စကားကို။ ဘဏိတံ ပိ၊ ဆိုငြားသော်လည်း။ ကိံ ကရိဿတိ၊ အသို့ပြုလတ္တံ့နည်း။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တံ တွံ၊ အရှင်မင်းမြတ်သည်။ ဗြဟ္မဏာနံ၊ ဆရာပုဏ္ဏားတို့၏။ ဝစနာ၊ စကားကြောင့်။ ဣမံ ခေမံ၊ ဤခေမာအိုင်ကို။ အကာရယိ၊ တူးစေတော်မူ၏။ တယာ၊ အရှင်မင်းမြတ်သည်။ အဘယဉ္စ၊ ဘေးမဲ့ပေးခြင်းကိုလည်း။ ဣမာ ယောဒသဓာဒိသာ၊ ဤအရပ်ဆယ်မျက်နှာတို့၌။ ဃုဋ္ဌံ၊ ကြွေးကြော်စေတော်မူ၏။ တေ၊ အရှင်မင်းမြတ်၏။ ပေါက္ခရဏိံ၊ ခေမာအိုင်သို့။ ဩဂ္ဂယှ၊ သက်၍။ အာဂတာနံ၊ လာကုန်သောဟင်္သာတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံမှ။ အယံ၊ ဤခေမာအိုင်သည်။ ဝိပ္ပသန္နေဒကံ၊ အလွန်ကြည်လင်သော ရေရှိ၏။ သုစိ၊ စင်ကြယ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုခေမာအိုင်၌။ အဒနံ၊ ခဲဖွယ်စားဖွယ်သည်။ ပဟုတံ၊ များစွာ၏။ ဧတ္ထ၊ ဤခေမာအိုင်၌။ ပက္ခီနံ၊ ငှက်တို့အား။ အဟိံသာ စ၊ ဆင်းရဲခြင်းလည်းမရှိ။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဣဒံ နိဂ္ဃောသံ၊ ဤဘေးမဲ့ကြွေးကြော်သံကို။ သုတွာန၊ ကြားရ၍။ တဝန္တိကေ၊ အရှင်မင်းမြတ်၏ အထံသို့။ အာဂတာ၊ လာကုန်သည်။ အမှာ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေ မယံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်တို့သည်။ တေ၊ အရှင်မင်းမြတ်၏။ ပါသေန၊ ကျော့ကွင်းကြောင့်။ ဗန္ဓသ္မာ၊ ဖွဲ့မိကုန်၏။ ဧတံ မုသာ၊ ဤမုသာဝါဒကို။ တေ၊ အရှင်မင်းမြတ်သည်။ ဘာသိတံ၊ ဆိုတော်မူ၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ မုသာဝါဒံ စ၊ မုသာဆိုခြင်းကို လည်းကောင်း။ ပါပကံ၊ ယုတ်မာစွာသော။ ဣစ္ဆာလောဘဉ္စ၊ မကောင်းသော အလိုဟုဆိုအပ်သော လောဘကို

ဝ၂၆+ ဝ၂၇+ လည်းကောင်း။ ပုရက္ခတွာ၊ ရှေ့တည်ပြုသည်ရှိသော်။ ဥဘောသန္ဓီ၊ လူပြည်နတ်ပြည်ဟုဆိုအပ်သော နှစ်ပါးသော ပဋိသန္ဓေကို။ အတိက္ကမ္မ၊ လွန်၍။ အသာတံ၊ ငရဲ၌။ ဥပပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်ရ၏။ သုမုခ၊ အမောင်သုမုခ။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ တုမှာကံ၊ သင်တို့ကို။ နာ ပရဇ္ဈာမ၊ မသတ်ကုန်အံ့။ လောဘာဝ၊ လောဘဖြင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့ကို။ နာပိ အဂ္ဂဟိံ၊ ငါမဖမ်း။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ပဏ္ဍိတာတိ စ၊ ပညာရှိကုန်၏ ဟူ၍လည်း။ သုတာ၊ ကျော်စောထင်ရှားကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ နိပုဏာ၊ သိမ့်မွေ့ကုန်သော။ အတ္ထစိန္တိကာတိ စ၊ ဖုံးလွှမ်းသော အနက်ကိုကြံနိုင်ကုန်၏ဟူ၍လည်း။ သုတာ၊ ကျော်စောထင်ရှားကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သုမုခ၊ အမောင်သုမုခ။ အတ္ထဝတိံ၊ အကြောင်းကိုမှီသော။ ဝါစံ၊ တရားစကားကို။ ဣဓ၊ ဤငါတို့နန်းတော်သို့။ အာဂတာ၊ ရောက်လာသော ပညာရှိတို့သို့ အကြောင်းကိုမှီသော တရားစကားကို။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ သုဏာမ၊ နာလိုပါကုန်၏။ သမ္မသုမုခ၊ အချင်းသုမုခ။ တထာ၊ ထိုသို့သော အကြောင်းကိုမှီသော တရားစကားကို နာလိုသောကြောင့်။ တံ၊ သင့်ကို။ ဝုတ္တော၊ ပြောဆိုအပ်သော။ နေသာဒေါ၊ မုဆိုးသည်။ အဂ္ဂဟိ၊ ဖမ်းယူ၏။ ကာသိပတိ၊ ကာသိတိုင်းအရှင်ဖြစ်တော်မူသော။ သံယမ၊ မင်းမြတ်။ သံယမဘူတာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ ကာလပရိယာယံ၊ သေရအံ့သော အလှည့်သို့။ သမ္ပတ္တာ၊ ရောက်ကုန်သည် ရှိသော်။ ဇီဝိတေ၊ မိမိအသက်သည်။ ဥပနီတသ္မိံ၊ ရောက်ကုန်သည်ရှိသော်။ အတ္ထဝတိံ၊ အကြောင်းနှင့်ယှဉ်သော စကားကို။ နေဝ ဘာသေမ၊ မဟောကုန်။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ မိဂေန၊ သမင်တန်ညင်ဖြင့်။ မိဂံ၊ တောသမင်ကို။ ဟန္တိ၊ သတ်တတ်၏။ ပက္ခိနာ၊ ငှက်တန်ညင်ဖြင့်။ ပက္ခိံ ဝါ ပန၊ တောငှက်တို့ကိုမူလည်း။ ဟန္တိ၊ သတ်တတ်၏။ တယာ၊ သင်မင်းမြတ်သည်။ သုတေန၊ ကျော်စောထင်ရှားသော ခေမာအိုင်ဖြင့်။ သုတိဝါ၊ ပညာရှိဖြစ်သော တရားဟောတတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ကိုလည်း။ ကိဏျာ၊ ဝယ်အပ်၏။ တတော၊ ထိုအရှင်မင်းကြီး အမှုထက်။ အနရိယတရံ၊ အလွန်ယုတ်မာသော အမှုသည်။ ကိံ၊ အဘယ်ရှိအံ့နည်း။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ယော စ၊ အကြင်သူသည်ကား။ အရိယရုဒံ၊ ကောင်းမြတ်သော တရားစကားသံကို။ ဘာသေ၊ နှုတ်ဖြင့်သာပြောဆို၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ အနရိယဓမ္မဝဿိတော၊ ယုတ်မာသော အကျင့်ကို။ ကျင့်၏။ သော၊ ထိုနှုတ်ဖြင့်သာ ပြောဆို၍ ကိုယ်ဖြင့်မကျင့်သောသူသည်။ ဣဓ စေဝ၊ ဤပစ္စုပ္ပန်လောက၌ လည်းကောင်း။ ပရတ္ထစ၊ တမလွန်လောက၌

ဝ၂၇+ ဝ၂၈+ လည်းကောင်း။ ဥဘောလောကာ၊ လောကနှစ်ပါးမှ။ ဓံသေတေ၊ ပျက်စီး၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ယသံ၊ စည်းစိမ်ချမ်းသာ အခြံအရံသို့။ ပတ္တော၊ ရောက်သောသူသည်။ န မဇ္ဇေထ၊ မမေ့လျော့ရာ။ ပတ္တသံသယံ၊ အသက်သေအံ့သော ယုံမှားခြင်းသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ နဗျာဓေ၊ မပင်ပန်းရာ။ ကိစ္စေသု ဧဝ၊ အမှုကိစ္စတို့၌သာလျှင်။ ဝါယာမေထ၊ လုံ့လပြုရာ၏။ ဝိဝရာနိ စ၊ တံခါးပေါက်တို့ကိုလည်း။ သံဝရေ၊ ပိတ်ရာ၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ယေဝုဍ္ဎာ၊ အကြင်ပညာဂုဏ်ကြီးသော သူတို့သည်။ အဗ္ဘတိက္ကန္တာ၊ ဤပစ္စုပ္ပန်လောကကို လွန်ကုန်၏။ ကာလပရိယာယံ၊ သေခြင်းအလှည့်သို့။ သမ္ပတ္တာ၊ ရောက်ကုန်သော်လည်း။ ဣဓ၊ ဤပစ္စုပ္ပန် ဘဝ၌။ ဓမ္မံ၊ ကုသိုလ်တရားကို။ စရိတွာန၊ ကျင့်သောကြောင့်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ တေ၊ ထိုပညာဂုဏ်ကြီးသော သူတို့သည်။ တိဒိဝံ၊ နတ်ပြည်သို့။ ဂတာ၊ ရောက်ရကုန်၏။ ကာသိပတိ၊ ကာသိတိုင်းအရှင်ဖြစ်တော်မူသော။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဣဒံ၊ ဤအကျွန်ုပ်ဟောသော တရားကို။ သုတွာ၊ နာ၍။ အတ္တနိ၊ မိမိ၌။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ပါလယ၊ စောင့်တော်မူသော။ ဓတရဋ္ဌဉ္စ၊ ဓတရဋ္ဌရွှေဟင်္သာမင်းကိုလည်း။ မုဉ္စာဟိ၊ လွှတ်တော်မူလော။ ဘောန္တော အမစ္စာ၊ အိုအမတ်တို့။ ဒကဉ္စ၊ ခြေဆေးရေကို လည်းကောင်း။ မဇ္ဇဉ္စ၊ ခြေသုတ်ပုဆိုးကို လည်းကောင်း။ မဟာရဟံ၊ မြတ်သောသူတို့အားသာထိုက်သော။ အာသနဉ္စ၊ နေရာကိုလည်းကောင်း။ အာဟရန္တု၊ ဆောင်ခဲ့ကုန်။ ယသဿိနံ၊ များသောအခြံအရံရှိသော။ ဓတရဋ္ဌံ၊ ဓတရဋ္ဌရွှေဟင်္သာမင်းကို။ ပဉ္ဇရတော၊ ချိုင့်မှ။ ပမောက္ခာမိ၊ ငါလွှတ်အံ့။ သုမုခ၊ သုမုခအမည်ရှိသော။ ယောသေနာပတီ၊ အကြင်စစ်သူကြီးသည်။ ရညေ၊ မိမိအရှင်ရွှေဟင်္သာမင်းသည်။ သုခေ၊ ချမ်းသာသည်ရှိသော်။ သုခီတော၊ မိမိချမ်းသာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ခိတေ၊ မိမိအရှင်ရွှေဟင်္သာမင်းဆင်းရဲသည်ရှိသော်။ ဒုက္ခိတော၊ မိမိဆင်းရဲသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝီရံ၊ ပညာရှိသော။ နိပုဏံ၊ သိမ့်မွေ့သော။ အတ္တစိန္တိတံ၊ လျှို့ဝှက်ခဲခက်သော အနက်ကိုကြံနိုင်သော။ တဉ္စ သေနာပတိံ၊ ထိုစစ်သူကြီး သုမုခကိုလည်း။ ပမောက္ခာမိ၊ ငါလွှတ်အံ့။ ဘောန္တော အမစ္စာ၊ အိုအမတ်တို့။ အယံ သုမုခေါ၊ ဤစစ်သူကြီးသုမုခသည်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ ရညော၊ မိမိအရှင်ရွှေဟင်္သာမင်းအား။ ပါဏသာဓာရဏော၊ ဆင်းရဲဒုက္ခခံသော အသက်ရှင်ခြင်းရှိသော။ သခါ၊ အဆွေခင်ပွန်းစစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းဖြင့်။ ဧတာဒိသော၊ ထိုသုမုခနှင့်တူသော သူသည်။ ဘတ္ထုနော၊ အရှင်။ ပိဏ္ဍံ၊

ဝ၂၈+ ဝ၂၉+ ထမင်းကို။ အသာတုံ၊ စားခြင်းငှာ။ အရဟတိ၊ ထိုက်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သဗ္ဗသောဝဏ္ဏံ၊ အလုံးစုံရွှေဖြင့်ပြီးသော။ အဋ္ဌပါဒံ၊ ခြေရှစ်ချောင်းရှိသော။ မနောရမံ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဖွယ်ရှိသော။ ပဋ္ဌံ၊ နူးညံ့သိမ်မွေ့သော။ ကာသိမကတ္ထန္နံ၊ ကာသိကရာဇ်တိုင်း၌ ဖြစ်သောပုဆိုးခင်းသော။ ပီဋ္ဌဉ္စ၊ အင်းပျဉ်သို့လျှင်။ ဓတရဋ္ဌော၊ ဓတရဋ္ဌရွှေဟင်္သာမင်းသည်။ ဥပါဝိသိ၊ ကပ်လေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝေယျဂ္ဃဝရိသိဗ္ဗိတံ၊ ကျားရေဖြင့် ပြီးသော။ ကောစ္ဆဉ္စ၊ ကပ်လျက်ကျစ်နေရာ၌လျှင်။ သုမုခေါ၊ စစ်သူကြီး သုမုခသည်။ ဓတရဋ္ဌဿ၊ ဓတရဋ္ဌရွှေဟင်္သာမင်း၏။ အနန္တရာ၊ အခြားမဲ့၌။ အဇ္ဈုပါဝေက္ခိ၊ ကပ်နေ၏။ တေသံ ဟံသာနံ၊ ထိုရွှေဟင်္သာမင်းနှစ်ပါးတို့အား။ ကဉ္စန ပတ္တေဟိ၊ ရွှေခွက်တို့ဖြင့်။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ပုထု၊ များစွာကုန်သော။ ကာသိယော၊ ကာသိတိုင်းသူတို့သည်။ ရညော၊ သံယမမင်းသည်။ ပါဝိသိတံ၊ စေအပ်သော။ အဂ္ဂံ၊ အထူးထူးသော မြတ်သောအရသာရှိသော ခဲဖွယ်ဘောဇဉ်ကို။ အဘိဟာရေသံ၊ ဆက်ကပ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကာသိရာဇေန၊ ကာသိတိုင်းရှင် ဖြစ်သောသံယမမင်းသည်။ ပေသိတံ၊ စေအပ်သော။ အဘိဟဋံ၊ ရှေးရှုဆောင်အပ်သော။ အဂ္ဂံ၊ မြတ်သောအရသာရှိသော ခဲဖွယ်ဘောဇဉ်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ခတ္တာဓမ္မာနံ၊ မင်းကျင့်ဝတ်တို့၌။ ကုသလော၊ လိမ္မာသော ရွှေဟင်္သာမင်းသည်။ တတော တသ္မိံ ကာလေ၊ ထိုအခါ၌။ အနန္တရာ၊ အခြားမဲ့၌။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ဘောတော၊ အရှင်မင်းကြီးအား။ ကုသလံနု၊ အနာကင်းပါ၏လော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ဘောတော၊ အရှင်ဘုရားအား။ အနာမယံ၊ အနာကင်းပါ၏လော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ဣဒံ ရဋ္ဌံ၊ ဤမဟိံသကတိုင်းပြည်တော်သည်။ ဖီတံ၊ ဝပြောသာယာပါ၏လော။ တွံ၊ အရှင်မင်းကြီးသည်။ ဓမ္မေန၊ တရားနှင့်အညီ။ အနုသာသသိ၊ ဆုံးမတော်မူပါလော။ ဟံသ၊ ရွှေဟင်္သာမင်း။ မေ၊ ငါ့အား။ ကုသလဉ္စေဝ၊ အနာလည်းကင်းပေ၏။ ဟံသ၊ ရွှေဟင်္သာမင်း။ အထော၊ ထိုမြို့။ အနာမယံ၊ ဆင်းရဲလည်းကင်းပေ၏။ အထော၊ ထိုမြို့။ ဣဒံ ရဋ္ဌံ၊ ဤငါတို့မဟိံသကတိုင်းသည်။ ဖီတံ၊ ဝပြောသာယာပေ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဓမ္မေန၊ တရားနှင့်အညီ။ အနုသာသိံ၊ ဆုံးမပါ၏။ ဘူနာထ၊ သတ္တဝါတို့၏ ကိုးကွယ်ရာဖြစ်တော်မူသော။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ဘောတော၊ အရှင်မင်းကြီးအား။ အမစ္စေသု၊ မှူးမတ်တို့၌။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော။ ဒေါသော၊ အပြစ်သည်။ နဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိကင်းပါ၏လော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ တေ အမစ္စာ၊ ထိုမှူးမတ်တို့သည်။ တဝ၊ အရှင်မင်းကြီး၏။ အတ္ထေသု၊ အမှုကိစ္စတို့သည်။ ဥပန္နေသု၊ ဖြစ်ကုန်သည်ရှိသော်။ ဇီဝိတံ၊

ဝ၂၉+ ဝ၃၀+ မိမိ၏ သက်ကို။ နာဝကင်္ခန္တိနု၊ အလိုမရှိပါကုန်၏လော။ ဟံသ၊ ရွှေဟင်္သာမင်း။ အထောပိ၊ ထိုမှတစ်ပါးလည်း။ မေ၊ ငါအား။ အမစ္စေသု၊ မှူးတော်မတ်တော်တို့၌။ ကောစိ၊ အနည်းငယ်သော။ ဒေါသော၊ အပြစ်သည်။ နဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိပေ။ အထောပိ၊ ထိုမှတစ်ပါးလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ တေ၊ ထိုမှူးမတ်တို့သည်။ မမ၊ ငါ၏။ အတ္ထေသု၊ အကျိုးစီးပွားအမှုကိစ္စတို့၌။ ဇီဝိတံ၊ မိမိတို့အသက်ကို။ နာဝကင်္ခန္တိ၊ အလိုမရှိပါကုန်လော။ ဟံသ၊ ရွှေဟင်္သာမင်း။ အထောပိ၊ ထိုမှတစ်ပါးလည်း။ မေ၊ ငါအား။ အမစ္စေသု၊ မှူးတော်မတ်တော်တို့၌။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော။ ဒေါသော၊ အပြစ်သည်။ နဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိပေ။ အထောပိ၊ ထိုမှတစ်ပါးလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ တေ၊ ထိုမှူးမတ်တို့သည်။ မမ၊ ငါ၏။ အတ္ထေသု၊ ထိုကိစ္စတို့သည်။ ဥပ္ပန္နေသု၊ ဖြစ်ကုန်သည်ရှိသော်။ ဇီဝိတံ၊ မိမိတို့အသက်ကို။ နာဝကင်္ခန္တိ၊ အလိုမရှိပါပေကုန်။ ဘာရဓ၊ ပြည်ကြီးဝန်ကို ရွက်ဆောင်တော်မူတတ်သော။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ တေ၊ အရှင်မင်းကြီး၏။ သာဒိသီ၊ ဇာတ်အမျိုးအနွယ်တူကုန်သော။ ဘရိယာ၊ မိဖုရားတို့သည်။ အဿဝါ၊ လင်ဖြစ်သော အရှင်မင်းကြီးစကားတော်ကို နားထောင်ပါကုန်၏လော။ ပိယဘာဏိနီ၊ ချစ်ဖွယ်သော စကားကိုပြောဆိုပါကုန်၏လော။ ပုတ္တရူပယသူပေတာ၊ သားသမီးအရောင်အဆင်း အခြံအရံနှင့်ပြည့်စုံကြပါကုန်၏လော။ တဝ၊ အရှင်မင်းကြီး၏။ ဆန္ဒာဝသာနုဂါ၊ အလိုဆန္ဒသို့လိုက်ကြပါကုန်၏လော။ ဟံသ၊ ရွှေဟင်္သာမင်း။ အထောပိ၊ ထိုမှတစ်ပါးလည်း။ မေ၊ ငါအား။ သာဒိသီ၊ ဇာတ်အမျိုးအနွယ်တူကုန်သော။ ဘရိယာ၊ မိဖုရားတို့သည်။ အဿဝါ၊ လင်ဖြစ်သောငါ၏ စကားကိုနားထောင်ကြပေကုန်၏။ ပိယဘာဏိနီ၊ ချစ်ဖွယ်သောစကားကိုလည်း ပြောဆိုကြပေကုန်၏။ ပုတ္တရူပယသူပေတာ၊ သားသမီးအရောင်အဆင်း အခြံအရံနှင့်လည်း ပြည့်စုံကြပေကုန်၏။ မမ၊ ငါ၏။ ဆန္ဒဝသာဂါ၊ အလိုဆန္ဒသို့လည်း လိုက်ကြပေကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ရဋ္ဌံ၊ တိုင်းပြည်သည်။ အနပီဠံ၊ မညှဉ်းဆဲဘဲရှိပါ၏လော။ အကုတောစိဥပဒ္ဒဝံ၊ တစ်စုံတစ်ရာမှ ဘေးမရှိပါ၏လော။ အသာဟသေန၊ နိုင်ထက်ကလူ မမူဘဲ။ ဓမ္မေန၊ တရားနှင့်။ သမေန၊ ညီစွာ။ အနုသာသသိ၊ ဆုံးမပါ၏လော။ ဟံသာရာဇ၊ ရွှေဟင်္သာမင်း။ အထော၊ ထိုမှတစ်ပါး။ အဟံ၊ ငါသည်။ ရဋ္ဌံ၊ တိုင်းပြည်ကို။ အနပီဠံ၊ မညှဉ်းဆဲ။ အကုတောစိဥပဒ္ဒဝံ၊ တစ်စုံတစ်ခုမျှ ဘေးမရှိ။ အဟံ၊ ငါသည်။ အသာဟသေန၊ နိုင်ထက်ကလူမမူဘဲ။ ဓမ္မေန၊ တရားနှင့်။ သမေန၊ ညီစွာ။ အနုသာသိံ၊ ဆုံးမပါ၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ တုမှေဟိ၊ သင်တို့သည်။ သန္တော၊ သူတော်ကောင်းတို့သို့။ အပစိတာ၊ ရိုသေစွာဆည်းကပ်ပါကုန်၏လော။ အသန္တော၊ သူယုတ်တို့ကို။ ပရိဝဇ္ဇိတာ၊ ကြဉ်ရှောင်ပါကုန်၏လော။ စေ၊ အကယ်၍။ ဓမ္မံ၊ ကုသိုလ်တရားကို။ နိရံကတွာ၊ စွန့်၍။ အဓမ္မံ၊ အကုသိုလ်တရားကို။ နော အနုဝတ္တသိ၊ မကျင့်ဘဲရှိပါ၏လော။ ဟံသ၊ ရွှေဟင်္သာမင်း။ မေ၊ ငါသည်။ သန္တောစ၊ သူတော်ကောင်းတို့ကိုသာလျှင်။ အပစိတာ၊ ရိုသေစွာဆည်းကပ်ပါ၏။ အသန္တော၊ သူတော်ကောင်းမဟုတ်။ အသန္တော၊ သူယုတ်တို့ကို။ ပရိဝဇ္ဇိတာ၊ ကြဉ်ရှောင်ပါ၏။ ဓမ္မမေဝ၊ ကုသိုလ်တရားကိုသာလျှင်။ အနုဝတ္တာမိ၊ ကျင့်၏။

ဝ၃၀+ ဝ၃၁+ မေ၊ ငါသည်။ အဓမ္မေ၊ အကုသိုလ်တရားကို။ နိရံကတော၊ စွန့်ပါ၏။ ခတ္တိယ၊ ရေမြေရှင်။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ အနာဂတံ၊ နောင်ဖြစ်လတ္တံ့သည်ကို။ ဒီဃံ၊ ရှည်စွာ။ သမဝေက္ခိသိနု၊ ရှုပါ၏လော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ မဒနိယေ၊ မေ့လျော့ခြင်း၏ အကြောင်း၌။ မတ္တော၊ မေ့လျော့သော။ ပရလောကံ၊ တမလွန်လောကကို။ တွံ၊ သင်မင်းမြတ်သည်။ န သန္တသိ၊ မကြောင့်လန့်လော။ ပက္ခိမ၊ ရွှေဟင်္သာမင်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ အနာဂတံ၊ အနာဂတ်ဘေးကို။ ဒီဃံ၊ ရှည်စွာ။ သမဝေက္ခာမိ၊ ရှုပါ၏။ ဒသသုဓမ္မေသု၊ ရာဇဓမ္မဆယ်ပါးတို့၌။ ဌိတော၊ တည်ပါ၏။ တေန၊ ထိုသို့ရာဇဓမ္မဆယ်ပါး၌ တည်သောကြောင့်။ ပရလောကံ၊ တမလွန်လောကကို။ န သန္တသေ၊ ငါမကြောက်လန့်။ ဟံသံ၊ ရွှေဟင်္သာမင်း။ ဒါနံ၊ အလှူပေးခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သီလံ၊ သီလဆောင်တည်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပရိစ္စာဂံ၊ ပေးကမ်းစွန့်ကြဲခြင်းသည်လည်းကောင်း။ အဇ္ဇဝံ၊ ဖြောင့်မတ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတေ ကုသလေဓမ္မေ၊ ဤကုသိုလ်တရားတို့ကို။ အတ္တနိ၊ မိမိ၌။ ဌိတေ၊ တည်သည်တို့ကို။ ပဿာမိ၊ ငါမြင်၏။ တတော၊ ထိုသို့မြင်သောကြောင့်။ မေ၊ ငါအား။ ပီတိ၊ နှစ်သက်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ အနပ္ပကံ၊ များစွာသော။ သောမနဿဉ္စ၊ ဝမ်းမြောက်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဇာယတေ၊ ဖြစ်၏။ ဟံသ၊ ရွှေဟင်္သာမင်း။ ဝိဟင်္ဂမော၊ ကောင်းကင်သို့ပျံသွားတတ်သော။ အယံ သုမုခေါ၊ ဤသုမုခသည်။ အစိန္တေတွာ၊ မကြံမူ၍။ အသ္မာကံ၊ ငါတို့၏။ ဘာဝဒေါသံ၊ စိတ်၌ဒေါသကို။ အနညာယ၊ မသိဘဲလျက်။ ဖရုသံ၊ ကြမ်းကြုတ်စွာသော။ ဂိရံ၊ စကားကို။ ဝိဿဇ္ဇိ၊ လွှတ်၏။ ဟံသ၊ ရွှေဟင်္သာမင်း။ သော၊ ထိုသုမုခသည်။ ကုဒ္ဓေါ၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ အယောနိသော၊ အသင့်သောအားဖြင့်။ ဖရုသံ၊ ကြမ်းကြုတ်စွာသော။ ဝါစံ၊ စကားကို။ နိစ္ဆရေသိ၊ မြွက်၏။ အသ္မာသု၊ ငါတို့၌။ ယာနိ၊ အကြင်အပြစ်တို့သည်။ န ဝိဇ္ဇန္တိ၊ မရှိကုန်။ တာနိ၊ ထိုအပြစ်တို့ကို။ ဝဒသိ၊ ဆိုဘိ၏။ ဣဒံ၊ ဤသုမုခစကားကို။ ပညာဝတော၊ ပညာရှိသောသူတို့၏။ ဝစနံဣဝ၊ စကားကဲ့သို့။ န ပညာယတိ၊ မထင်နိုင်။ မနုဇာဓိပ၊ လူတို့အရှင်ဖြစ်တော်မူသော။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဓတရဋ္ဌေ၊ အကျွန်ုပ်အရှင်ဓတရဋ္ဌ ရွှေဟင်္သာမင်းသည်။ ဗန္ဓသ္မိံ၊ ကျော့ကွင်း၌မိသည်ရှိသော်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။

ဝ၃၁+ ဝ၃၂+ ဝိပုလံ၊ များစွာသော။ ဒုက္ခေ၊ ဆင်းရဲခြင်းသည်။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုသို့ဆင်းရဲသောကြောင့်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဝေဂေန၊ လျင်စွာ။ တံ အတိသာရံ၊ ထိုသို့ချွတ်သော စကားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တွံ၊ သင်သည်။ ပုတ္တာနံ၊ သားသမီးတို့အား။ ပိတာဝ၊ အဘကဲ့သို့။ ဘူတာနံ၊ သတ္တဝါမြက်သစ်ပင်တို့၏။ ပတိဋ္ဌာ၊ တည်ရာဖြစ်သော။ ဓရဏီရိဝ၊ မြေကြီးကဲ့သို့။ အဓိပန္နာနံ၊ အမျက်ဒေါသဖြင့် နှိပ်စက်လွှမ်းမိုးအပ်ကုန်သော။ အသ္မာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ အဝဿရော၊ ကိုးကွယ်ရာသည်။ ဟောဟိ၊ ဖြစ်တော်မူပါလော။ ကုဉ္ဇရ၊ မင်းတကာတို့ထက် မြတ်တော်မူသော။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ ဒေါသံ၊ အပြစ်ကို။ ခမဿု၊ သည်းခံတော်မူပါလော။ ပက္ခီ၊ အတောင်ရှိသော။ ဝိဟင်္ဂမ၊ ကောင်းကင်သို့ ပျံသွားတတ်သော။ သုမုခ၊ အမောင်သုမုခ။ ဝိဟင်္ဂမ၊ ကောင်းကင်သို့ပျံသွားတတ်သော။ သုမုခ၊ အမောင်သုမုခ။ ယံ ယသ္မာ၊ အကြင့်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဘာဝံ၊ စိတ်၌ဖုံးလွှမ်းအပ်သော အပြစ်ကို။ န နိဂူဟသိ၊ သင်မဖုံးလွှမ်း။ တေ၊ သင်၏။ ဧတံ၊ ထိုသို့မဖုံးလွှမ်းခြင်းကို။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အနုမောဒါမ၊ ဝမ်းမြောက်ပါကုန်၏။ ခီလံ၊ စိတ်နှလုံးငြောင့်တံသင်းကို။ ပဘိန္ဒသိ၊ သင်ဖျက်၏။ ဥဇုကော၊ ဖြောင့်မှန်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်ပေ၏။ ဧတံ၊ ဤစိတ်နှလုံးဖြစ်သော ငြောင့်တံသင်းကိုနှုတ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ အသိ၊ ဖြစ်ပေ၏။ ဧတံ၊ ဤစိတ်နှလုံးဖြစ်သော ငြောင့်တံသင်းကို နှုတ်ခြင်းဖြောင့်မှန်ခြင်းကိုလည်း။ အနုမောဒါမ၊ ဝမ်းမြောက်ပါကုန်၏။ ဟံသရာဇ၊ ရွှေဟင်္သာမင်းတို့။ ကာသိရာဇနိဝေသနေ၊ ကာသိမင်း၏ နန်းတော်၌။ ယံ ကိဉ္စိ၊ အလုံးစုံသော။ ရတနံ၊ ရတနာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ရဇတံ၊ ငွေသည်လည်းကောင်း။ ဝေဠုရိယာ၊ ကြောင်မြက်ရွဲသည်လည်းကောင်း။ ဗဟူ၊ များစွာ။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ မဏိယော၊ ပတ္တမြားဘဏ္ဍာတို့သည်လည်းကောင်း။ သင်္ခမုတ္တာ၊ လက်ျာရစ်ခရုသင်း တရာနာ ပုလဲရတနာတို့သည်လည်းကောင်း။ ဝတ္ထကံ၊ နူးညံ့သိမ်မွေ့သော ကာသိရာဇ်တိုင်းဖြစ်သော ပုဆိုးသည်လည်းကောင်း။ ဟရိစန္ဒနံ၊ ရွှေအဆင်းနှင့်တူသော စန္ဒကူးနံ့သာသည်လည်းကောင်း။ အဇိနံ၊ သစ်နက်ရေသည်လည်းကောင်း။ ဒန္ဓဘဏ္ဍဉ္စ၊ ဆင်စွယ်ဘဏ္ဍာသည်လည်းကောင်း။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ လောဟဉ္စ၊ ကြေးနီသည်လည်းကောင်း။ ကာဠယသဉ္စ၊ ကြေးပုပ်သည်လည်းကောင်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ဧတံ ဝိတ္တံ၊ ဤဥစ္စာကို။ ဝေါ၊ သင်ရွှေဟင်္သာမင်းနှစ်ပါးတို့အား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဒဒါမိ၊ ပေး၏။ ဣဿရံ၊ မင်းအဖြစ်ကို။ ဝေါ၊ သင်ရွှေဟင်္သာမင်းနှစ်ပါးတို့အား။ ဝိသဇာမိ၊ စွန့်လွှတ်ပါ၏။ ရလေသဘ၊ ရထားစီးခြင်း မင်းတကာတို့ထက် မြတ်တော်မူသော။

ဝ၃၂+ ဝ၃၃+ ရာဇိန္ဓ၊ မင်းများနတ်။ တေ၊ သင်မင်းမြတ်သည်။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်တို့ကို။ အဒ္ဓါ၊ စင်စစ်။ အပစိတာ၊ အရိုအသေပူဇော်အပ်ကုန်သည်။ အမှာ၊ ဖြစ်ကုန်ပြီ။ သက္ကတာ၊ အရိုအသေပြုကုန်သည်လည်း။ အမှာ၊ ဖြစ်ကုန်ပြီ။ တွံ၊ သင်မင်းမြတ်သည်။ ဓမ္မေသု၊ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရားတို့၌။ ဝတ္တမာနာနံ၊ ကျင့်ကုန်သော။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ အာစရိယော၊ ဆရာသည်။ ဘဝ၊ ဖြစ်တော်မူလော။ အာစရိ၊ ဆရာ့အရာ၌ တည်ပေသော။ အရိန္ဒမ၊ ရန်သူတို့ကို ဆုံးမပေတတ်သော။ မန္ဒိရိဿရ၊ ရွှေနန်းရှင်။ တယာ၊ သင်မင်းမြတ်သည်။ သမနုညာတာ၊ ခွင့်ပြုအပ်ကုန်သော။ အနုမတာ၊ အလိုတော်ကိုသိကုန်သော။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ တံ၊ သင်မင်းမြတ်ကို။ ပဒက္ခိဏတော၊ လက်ျာရစ်လှည့်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဉာတိံ၊ ဆွေမျိုးအပေါင်းတို့ကို။ ပေဿမု၊ မြင်လိုပါကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ကာသိရာဇာ၊ ကာသိမင်းသည်။ တေဟိ၊ ထိုရွှေဟင်္သာတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ အတူ။ ယထာကထံ၊ အလိုရှိတိုင်းသော စကားကို။ သဗ္ဗရတ္တိံ၊ ညဉ့်သုံးယံ ပတ်လုံး။ စိန္တယိတွာ၊ ကြံစည်ပြီး၍။ မန္တယိတွာ၊ တိုင်ပင်ပြီး၍။ ဟံသာနံ၊ ဟင်္သာအပေါင်းတို့ထက်။ ပဝရုတ္တမံ၊ အလွန်မြတ်သော ရွှေဟင်္သာမင်းကို။ အနုညာသိ၊ ခွင့်ပြု၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတော တဒါ ကာလေ၊ ထိုအခါ၌။ ရတျာဝိဝသာနေ၊ ညဉ့်၏အဆုံး၌။ သူရိယုဂ္ဂမနံ၊ နေအာရုဏ်တက်ခြင်းသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ ကာသိရာဇဿ၊ ကာသိမင်း၏။ ပေက္ခတော၊ ရှုကြည့်စဉ်လျှင်။ ဘဝနတော၊ ရွှေနန်းတော်မှ။ သုဝဏ္ဏဟံသာ၊ ရွှေဟင်္သာမင်းနှစ်ပါးတို့သည်။ အာကာသံ၊ ကောင်းကင်သို့။ ဝိဂါဟံသု၊ ပျံသွားလေကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဟံသာ၊ ဟင်္သာအပေါင်းတို့သည်။ အရောဂေ၊ အနာကင်းသည်ဖြစ်၍။ အနုပ္ပတ္တေ၊ ရောက်လာကုန်သော။ ပရမေ၊ မြတ်ကုန်သော။ တေ ဒိဇေ၊ ထိုရွှေဟင်္သာမင်းနှစ်ပါးတို့ကို။ ဒိသွာန၊ မြင်၍။ ကေကာတိ၊ မိမိတို့ဘာသာဖြစ်သော ကေကာဟူသော အသံကို။ အကရုံ၊ မြည်ကုန်၏။ ပုထုသဒ္ဒေါ၊ များစွာသော အသံသည်။ အဇာယထ၊ ဖြစ်လေကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘတ္တုနော၊ မိမိတို့အရှင်ဖြစ်သော ရွှေဟင်္သာမင်းသည်။ ပမုတ္တေန၊ ရန်သူလက်မှလွတ်သည်ရှိသော်။ ဘတ္တုဂါရဝါ၊ အရှင်ကိုရိုသေတတ်ကုန်သော။ တေ အဏ္ဌာဇာ၊ ထိုရွှေဟင်္သာတို့သည်။ ပတိတာ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ လဒ္ဒပစ္စယာ၊ ရအပ်သောတည်ရာရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမန္တာ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ ပရိကိရိံသု၊ ခြံရံကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မိတ္တဝန္တာ၊ အဆွေခင်ပွန်းကောင်းရှိကုန်သော။ ဓတရဋ္ဌာ၊ ဓတရဋ္ဌအမျိုးဖြစ်ကုန်သော။

ဝ၃၃+ ဝ၃၄+ ဟံသာ၊ ရွှေဟင်္သာမင်းနှစ်ပါးတို့သည်။ ပဒက္ခိဏာ၊ အစီးအပွားနှင့်ယှဉ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဉာတိသံဃံ၊ အဆွေအမျိုးအပေါင်းသို့။ ဥပါဂမုံယထာ၊ ကပ်ရောက်ကုန်သကဲ့သို့။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ မိတ္တဝတံ၊ အဆွေခင်ပွန်းကောင်းရှိသော သူအား။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ အတ္ထာ၊ အကျိုးတို့သည်။ ပဒက္ခိဏာ၊ စီးပွားနှင့်ယှဉ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ မဟာဟံသဇာတကံ၊ မဟာဟံသဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၃။ သုဓာဘောဇနဇာတ်။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပါယာသံ၊ နို့ဃနာကို။ နေဝကိဏာမိ၊ ဝယ်လည်းမဝယ်။ န ဝိကိဏာမိ၊ ရောင်းလည်းမရောင်း။ မေ၊ ငါ့အား။ သန္နိစယောစာပိ၊ စု၍ထားသော နို့ဃနာသည်လည်း။ န အတ္ထိ၊ မရှိ။ ဣဒံ၊ ဤနို့ဃနာကို။ သုကိစ္ဆရူပံ၊ အလွန်ငြိုငြင်စွာ ရှာမှီးရ၏။ ပရိတ္တံ၊ အနည်းငယ်သာတည်း။ အယံ၊ ဤနို့ဃနာသည်။ ပတ္ထောဒနော၊ တစ်ကွမ်းစာချက်သာတည်း။ ဒုဝိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ငါတို့အား။ နာလံ၊ မစားလောက်။ ကောသိယ၊ ကောသိယသူဌေး။ အပ္ပမှာ၊ အနည်းငယ်သော။ ဝတ္ထုမှာ၊ ဝတ္ထုမှ။ အပ္ပကံ၊ အနည်းငယ်သောဝတ္ထုကို။ ဒဇ္ဇံ၊ ပေးလှူရာ၏။ အနုမဇ္ဈတော၊ အနည်းငယ်သောဝတ္ထုထက်ဝက်မျှ။ အဇ္ဈကံ၊ အနည်းငယ်သော ဝတ္ထုထက်ဝက်သော အဖို့ကို။ ဒဇ္ဇံ၊ ပေးလှူရာ၏။ ဗဟုမှာ၊ များသောဝတ္ထုမှ။ ဗဟုကံ၊ များသောဝတ္ထုကို။ ဒဇ္ဇံ၊ ပေးလှူရာ၏။ ဒါနံ၊ မပေးလှူခြင်းသည်။ န ဥပပဇ္ဇတိ၊ မဖြစ်ရာ။ ကောသိယ၊ ကောသိယသူဌေး။ တံ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တံ၊ သင်ကို။ ဝဒါမိ၊ ငါဆို၏။ အရိယမဂ္ဂံ၊ မြတ်သောပုဂ္ဂိုလ်တို့သွားရာလမ်းကို။ ဒေဟိ၊ ပေးလှူလော။ ဘုဉ္ဇစ၊ မိမိလည်း သုံးဆောင်လော။ ဧကောပိ၊ မိမိတစ်ယောက်တည်း။ ဘုဉ္ဇန္တော၊ သုံးဆောင်စားသောက်သော သူသည်။ သုခံ၊ ချမ်းသာသုံးပါးကို။ န လဘတေ၊ မရရာ။ ကောသိယ၊ ကောသိယသူဌေး။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ အတိထိသ္မိံ၊ ဧည့်သည်သည်။ နိသိန္နသ္မိံ၊ ရှိပါလျက်။ ဧကော၊ တစ်ယောက်တည်း။ ဘောဇနံ၊ ဘောဇဉ်ကို။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စား၏။ အဿ၊ ထိုသူအား။ ဟုတံ၊ လှူအပ်သော အလှူသည်။ မောဃဉ္စ၊ အကျိုးမရှိသည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမိဟိတံပိ၊ ဥစ္စာကိုဆည်းပူးအပ်သော လုံ့လသည်လည်း။ မောဃဉ္စ၊ အကျိုးမရှိသည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကောသိယ၊ ကောသိယသူဌေး။ တံ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။

ဝ၃၄+ ဝ၃၅+ တံ၊ သင့်ကို။ ဝဒါမိ၊ ငါဆို၏။ အရိယမဂ္ဂံ၊ အရိယာတို့သွားရာလမ်းခရီးကို။ သမာရုယှ၊ ကောင်းစွာသက်ဝင်၍။ ဒါနာနိ၊ အလှူတို့ကို။ ဒေဟိ၊ ပေးလော။ ဘုဉ္ဇ စ၊ မိမိလည်းသုံးဆောင်လော။ ဧကောပိ၊ မိမိတစ်ယောက်တည်း။ ဘုဉ္ဇန္တော၊ သုံးဆောင်စားသောက်သော သူသည်။ သုခံ၊ ချမ်းသာသုံးပါးကို။ န လဘတေ၊ မရရာ။ ကောသိယ၊ ကောသိယသူဌေး။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ အတိထိသ္မိံ၊ ဧည့်သည်သည်။ နိသိန္နသ္မိံ၊ ရှိပါလျက်။ ဧကော၊ တစ်ယောက်တည်း။ ဘောဇနံ၊ ဘောဇဉ်ကို။ န ဘုဉ္ဇတိ၊ မစား။ တဿ၊ ထိုသူအား။ ဟုတံ၊ အလှူသည်။ သစ္စဉ္စ၊ မှန်သည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမိဟိတံပိ၊ ဥစ္စာကိုဖြစ်စေတတ်သော လုံ့လသည်လည်း။ သစ္စဉ္စ၊ မှန်သည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကောသိယ၊ ကောသိယသူဌေး။ တံ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တံ၊ သင့်ကို။ ဝဒါမိ၊ ငါဆို၏။ အရိယမဂ္ဂံ၊ အရိယာတို့သွားရာလမ်းခရီးကို။ သမာရုယှ၊ ကောင်းစွာသက်ဝင်၍။ ဒါနာနိ၊ အလှူတို့ကို။ ဒေဟိ၊ ပေးလော။ ဘုဉ္ဇ စ၊ မိမိလည်းသုံးဆောင်လော။ ဧကောပိ၊ မိမိတစ်ယောက်တည်း။ ဘုဉ္ဇန္တော၊ သုံးဆောင်စားသောက်သော သူသည်။ သုခံ၊ ချမ်းသာသုံးပါးကို။ န လဘတေ၊ မရရာ။ ကောသိယ၊ ကောသိယသူဌေး။ ပေါသော၊ သတ္တဝါသည်။ သရဉ္စ၊ ရေအိုင်သို့လည်း။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဇုဟတိ၊ ပူဇော်၏။ ဗဟုကာယ စ၊ ဗဟုကာအမည်ရှိသော မြစ်၌လည်းကောင်း။ ဂယာယ စ၊ ဂယာအမည်ရှိသော ရေကန်၌လည်းကောင်း။ ဒေါဏော၊ ဒေါဏမည်သော မြစ်ဆိပ်၌လည်းကောင်း။ တိဗ္ဗရုတိတ္ထသ္မိံ၊ တိမ္ဗရုမည်သော မြစ်ဆိပ်၌လည်းကောင်း။ သီဃသောတေ၊ လျင်သောအယဉ်ရှိသော။ မဟာဝဟေ၊ များသောရေ၌လည်းကောင်း။ ဇုဟတိ၊ ပူဇော်၏။ ကောသိယ၊ ကောသိယသူဌေး။ ဧကော၊ တစ်ယောက်တည်း။ ဘောဇနံ၊ ဘောဇဉ်ကို။ န ဘုဉ္ဇတိ၊ မစား။ အဿ၊ ထိုသူအား။ အတြ၊ ဤမြစ်အစရှိသည်တို့၌။ ဟုတဉ္စ၊ ပူဇော်အပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဿ၊ ထိုသူအား။ အတြ၊ ဤမြစ်အစရှိသည်တို့၌။ သမိဟိတဉ္စ၊ ဥစ္စာကိုဖြစ်စေသော လုံ့လသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကောသိယ၊ ကောသိယသူဌေး။ တံ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။

တံ၊ သင့်ကို။ ဝဒါမိ၊ ငါဆို၏။ အရိယမဂ္ဂံ၊ အရိယာတို့သွားရာလမ်းခရီးကို။ သမာရုယှ၊ ကောင်းစွာသက်ဝင်၍။ ဒါနာနိ၊ အလှူတို့ကို။ ဒေဟိ၊ ပေးလော။ ဘုဉ္ဇ စ၊ မိမိလည်းသုံးဆောင်လော။ ဧကောပိ၊ မိမိတစ်ယောက်တည်း။ ဘုဉ္ဇန္တော၊ သုံးဆောင်စားသောက်သော သူသည်။ သုခံ၊ ချမ်းသာသုံးပါးကို။ န လဘတေ၊ မရရာ။

ဝ၃၅+ ဝ၃၆+ ကောသိယ၊ ကောသိယသူဌေး။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ အတိထိသ္မိံ၊ ဧည့်သည်သည်။ နိသိန္နသ္မိံ၊ နေပါလျက်။ ဧကော၊ တစ်ယောက်တည်း။ ဘောဇနံ၊ ဘောဇဉ်ကို။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စား၏။ သော၊ ထိုဧည့်သည်ရှိလျက် တစ်ယောက်တည်းစားသောသူသည်။ ဒီဃုတ္တ၊ ရှည်စွာသောကြိုးရှိသော။ သဗန္ဓနံ၊ အဖွဲ့နှင့်တကွသော။ ဗလိသံ၊ သံချောင်းကောက်ကို။ နိဂိလတိ၊ မျိုသည်နှင့်တူ၏။ ကောသိယ၊ ကောသိယသူဌေး။ တံ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တံ၊ သင့်ကို။ ဝဒါမိ၊ ငါဆို၏။ အရိယမဂ္ဂံ၊ အရိယာတို့သွားရာလမ်းခရီးကို။ သမာရုယှ၊ ကောင်းစွာသက်ဝင်၍။ ဒါနာနိ၊ အလှူတို့ကို။ ဒေဟိ၊ ပေးလော။ ဘုဉ္ဇ စ၊ မိမိလည်းသုံးဆောင်လော။ ဧကောပိ၊ မိမိတစ်ယောက်တည်း။ ဘုဉ္ဇန္တော၊ သုံးဆောင်စားသောက်သော သူသည်။ သုခံ၊ ချမ်းသာသုံးပါးကို။ န လဘတေ၊ မရရာ။ ကောသိယ၊ ကောသိယသူဌေး။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏားတို့။ ဣမေ ဗြာဟ္မဏာ၊ ဤပုဏ္ဏားတို့သည်။ ဥဠာရာဝဏ္ဏာဝတ၊ အလွန်တင့်တယ်သော အဆင်းရှိကုန်စွတကား။ ဝေါ၊ အရှင်ပုဏ္ဏားတို့၏။ အယဉ္စသုနခေါ၊ ဤခွေးယုတ်သည်လည်း။ ကိဿဟေတု၊ အဘယ်ကြောင့်။ ဥစ္စာဝစံ၊ ယုတ်ယုတ်မြတ်မြတ်သော။ ဝဏ္ဏနိသံ၊ အရောင်အဆင်းကို။ ဝိကုဗ္ဗတိ၊ ဖန်ဆင်းသနည်း။ နော၊ ငါတို့အား။ အက္ခာထ၊ ကြားပါကုန်လော။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကေန၊ အဘယ်မည်သော သူတို့နည်း။ မဟာသေဌိ၊ သူဌေးကြီး။ စန္ဒော စ၊ စန္ဒနတ်သားသည်လည်းကောင်း။ သူရိသော စ၊ သူရိယနတ်သားသည်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော နတ်သားတို့သည်။ ဣဓ၊ ဤအရပ်သို့။ အာဂတာ၊ လာကုန်၏။ အယံ ပန၊ ဤသူသည်ကား။ ဒေဝသာရထိ၊ နတ်၏ရထားထိန်းဖြစ်သော။ မာတလိ၊ မာတလိနတ်သားတည်း။ အဟံ၊ ငါသည်ကား။ တိဒသာနံ၊ တာဝတိံသာနတ်တို့ကို။ ဒေဝါနံ၊ နတ်တို့တွင်။ ဣန္ဒော၊ အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားနတ်မင်းသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ သောစ ခေါ၊ ဤသူကိုကား။ ပဉ္စသိခေါတိ၊ ပဉ္စသိခနတ်သားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ မဟာသေဋ္ဌိ၊ သူဌေးကြီး။ ပါဏိဿရာ စ၊ ခွက်ခွင်းသံတို့သည်လည်းကောင်း။ မုဒိင်္ဂါစ၊ မုဒိင်္ဂစည်တို့သည်လည်းကောင်း။ မုရဇာ စ၊ မုရဇမည်သောစည်တို့သည်လည်းကောင်း။ အာလမ္ဗရာနိ စ၊ ထက်စည်တို့သည်လည်းကောင်း။ သုတ္တံ၊ အိပ်ပျော်သော။ ဧနံ မံ၊ ထိုငါ့ကို။ ပဗောဓေန္တိ၊ နိုးစေကုန်၏။ ပဋိဗုဒ္ဓေါ စ၊ နိုးသောငါသည်လည်း။ နန္ဒတိ၊ နှစ်သက်၏။ မဟာသေဋ္ဌိ၊ သူဌေးကြီး။ မစ္ဆရိနော၊ ဝန်တိုပိတ်ပင်တတ်ကုန်သော။ ကဒရိယာ၊ စဉ်းလဲခက်ထန်ကုန်သော။ ယေ ကေစိ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ ဣမေ၊ ဤသူတို့သည်လည်းကောင်း။ သမဏဗြဟ္မဏာနံ၊ မကောင်းမှုကို ငြိမ်းစေပြီးသောသူ မကောင်းမှုကိုအပပြုပြီးသောသူတို့ကို။

ဝ၃၆+ ဝ၃၇+ ပရိသာသကာ၊ ဆဲရေးရေရွတ်တတ်ကုန်သောသူတို့သည်လည်းကောင်း။ ဣဓေဝ၊ ဤလူ့ပြည်၌သာလျှင်။ သရိရဒေဟံ၊ သရီရဟုဆိုအပ်သော ကိုယ်ကို။ နိက္ခိပ၊ စွန့်၍။ ကာယဿ၊ ကရဇကာယ၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်သည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ နိရယံ၊ ငရဲသို့။ ဝဇန္တိ၊ သွားရကုန်၏။ မဟာသေဌိ၊ သူဌေးကြီး။ သုဂတိံ၊ သုဂတိဘဝကို။ အာသိသမနာ၊ တောင့်တကုန်သော။ ဓမ္မေစ၊ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရားဆယ်ပါး၌လည်းကောင်း။ သံယမေစ၊ ကိုယ်နှုတ်နှလုံးစောင့်စည်းခြင်း၌လည်းကောင်း။ သံဝိဘာဂေစ၊ ခွဲခြမ်းဝေဖန်၍ သုံးဆောင်ခြင်း၌လည်းကောင်း။ ဌိတာ၊ တည်ကုန်သော။ ယေ ကေစိ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဣမေ၊ ဤသူတို့သည်။ ဣဓေဝ၊ ဤလူ့ပြည်၌သာလျှင်။ သရိရဒေဟံ၊ သရီရဟုဆိုအပ်သော ကိုယ်ကို။ နိက္ခိပ၊ စွန့်၍။ ကာယဿဘေဒေါ၊ ကိုယ်ခန္ဓာပျက်သည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ သုဂတိံ၊ သုဂတိဘဝသို့။ ဝဇန္တိ၊ လားရကုန်၏။ မဟာသဌိ၊ သူဌေးကြီး။ တွံ၊ သင်သည်။ ပုရိမာသုဇာတီသု၊ ရှေးဘဝတို့၌။ နော၊ ငါတို့၏။ ဉာတီ၊ အဆွေအမျိုးသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ကောသိယော၊ ကောသိယအနွယ်ဖြစ်သော။ သော တွံ၊ ထိုသင်သည်။ မစ္ဆရိ၊ ဝန်တိုပိတ်ပင်တတ်၏။ ပါပဓမ္မော၊ ယုတ်မာသော အကျင့်ရှိ၏။ တဝေဝ၊ သင်၏သာလျှင်။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဣဓ၊ ဤအရပ်သို့။ အာဂတာ၊ လာကုန်သည်။ အမှာ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ပါပဓမ္မာ၊ ယုတ်မာသော အကျင့်ရှိသောသင်သည်။ နိရယံ၊ ငရဲသို့။ မာဂမိတ္တေ၊ မရောက်စေသတည်း။ သက္က၊ သိကြားနတ်မင်း။ အဒ္ဓါ၊ စင်စစ်။ ဝေါ၊ အရှင်နတ်မင်းတို့သည်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ယံ ယေန၊ အကြင်ကြောင့်။ သမနုဘာသထ၊ ဆုံးမတော်မူကုန်၏။ တေန၊ ထိုသို့ဆုံးမတော်မူသောကြောင့်သာလျှင်။ မံ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဟိတကာမာ၊ အစီးအပွားကို အလိုရှိတော်မူကုန်၏။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအားဖြင့်။ ဝဒထ၊ ဆိုတော်မူပါကုန်။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအားဖြင့်။ ဟိတေသီဘိ၊ စီးပွားကိုအလိုရှိကုန်သော အရှင်နတ်မင်းတို့သည်။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်သော။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံကို။ သော အဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ ကရိဿာမိ၊ လိုက်နာပါအံ့။ သက္က၊ သိကြားမင်း။ ဧသော အဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ အဇ္ဇေဝ၊ ယနေ့ပင်လျှင်။ မစ္ဆရိယဘာဝတော၊ ဝန်တိုပိတ်ပင်သည်၏ အဖြစ်မှ။ ဥပရမာမိ၊ ကြဉ်ပါအံ့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကိဉ္စိ၊ အနည်းငယ်သော။ ပါပံ၊ မကောင်းမှုကို။ န စာပိကရေယျံ၊ မပြုပါပြီ။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ အဒေယျံ၊ မပေးမလှူသော။ ကိဉ္စိ ပိ၊ အနည်းငယ်သောဝတ္ထုသည်လည်း။ န စ အတ္ထိ၊ မရှိပါပြီ။ မေ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဥဒကံပိ၊ တစ်လက်လက်မျှသောရေကို။

ဝ၃၇+ ဝ၃၈+ အဒတွာ၊ မပေးမူ၍။ န စ ပိဝါမိ၊ မသောက်ပါအံ့။ ဝါသဝ၊ သိကြားမင်း။ ဧဝဉ္စ၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော အပြားအားဖြင့်။ သဗ္ဗကာလေ၊ ခပ်သိမ်းသောကာလ၌။ ဒဒတော၊ ပေးလှူသော။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဣမေ ဘောဂါ၊ ဤဥစ္စာတို့သည်။ ခိယဿန္တိ၊ ကုန်ကုန်လတ္တံ့။ သက္က၊ သိကြားမင်း။ တတော၊ ထိုသို့ကုန်သောအခါမှ။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ယထောဓိကာနိ၊ အကြင်အကြင်အဖို့ဖြစ်ကုန်သော။ ကာမာနိ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ ဂိရိဝေရ၊ ဂိရိဝေရဟုဆိုအပ်သော။ ဂန္ဓမာဒနေ၊ ဂန္ဓမာဒနအမည်ရှိသော။ နဂုတ္တမေ၊ မြတ်သော တောင်၌။ ဒေဝရာဘိလိတာ၊ သိကြားမင်းသည် စောင့်အပ်သော။ တာ၊ ထိုနတ်သမီးလေးယောက်တို့သည်။ မေဒန္တိ၊ ဝမ်းမြောက်စွာရေကစားကုန်၏။ သဗ္ဗုလောကဂ္ဂူ၊ အလုံးစုံသော နတ်လူတို့ကို လွှမ်းမိုးနိုင်သော။ ဣသိဝရော၊ နာရဒရသေ့မြတ်သည်။ သုပုပ္ဖိတံ၊ ကောင်းစွာပွင့်သော။ ဒုမဝရသာခံ၊ ပင်လယ်ကသစ်ခက်ကို။ အာဒိယ၊ ယူ၍။ ဣဓ၊ ဤအရပ်သို့။ အာဂမာ၊ ကြွလာ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သုစိံ၊ စင်ကြယ်စွာသော။ သုဂန္ဓံ၊ ကောင်းသောအနံ့ရှိသော။ တိဒသေဟိ၊ တာဝတိံသာနတ်တို့သည်။ သက္ကတံ၊ အရိုအသေပြုအပ်သော။ အမရဝရေဟိ၊ နတ်မင်းတို့သည်။ သေဝိတံ၊ မှီဝဲအပ်သော။ ဥတ္တမံ၊ မြတ်သော။ ပုပ္ဖံ၊ ပင်လယ်ကသစ်ပန်းကို။ ဒေဝေဟိ၊ နတ်တို့ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ အညေဟိ ဝါ၊ နတ်တို့မှတစ်ပါးသော လူတို့သည်လည်းကောင်း။ ဒါနဝေဟိ ဝါ၊ ဒါနဝဘီလူးတို့သည်လည်းကောင်း။ အလဒ္ဓံ၊ မရအပ်။ ဣဒံ၊ ဤပင်လယ်ကသစ်ပင်ပန်းသည်။ တဒါရဟံ၊ ထိုနတ်တို့အားသာလျှင် ထိုက်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတော၊ ထိုနောင်မှ။ ကနကတ္တစူပမာ၊ ရွှေအဆင်းနှင့်တူသော အဆင်းရှိကုန်သော။ ပမဒါဓိပါ၊ မိန်းမတကာတို့ထက်မြတ်ကုန်သော။ အရသာ စ၊ အရသာလည်းကောင်း။ သဒ္ဓါ စ၊ သဒ္ဓါလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတဿော၊ လေးယောက်ကုန်သော။ နာရိယော၊ နတ်သမီးတို့သည်။ ဥဋ္ဌာယ၊ နေရာမှထကုန်၍။ မုနိံ၊ ရသေ့ဖြစ်သော။ ဗြဟ္မဏံ၊ မကောင်းမှုကို အပပြုပြီးသော။ နာရဒံ ဧဝ၊ နာရဒကိုသာလျှင်။ ဣတိ ဣဒံ၊ ဤစကားကို။ အဗြဝိ၊ ဆိုကုန်၏။ ဗြဟ္မေ၊ မကောင်းမှုကို အပပြုတော်မူပြီးသော။ မဟာမုနိ၊ မြတ်သောရသေ့။ တယာ၊ ရှင်ရသေ့သည်။ သစေ အနုဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ အကယ်၍မရည်ရွယ်သေးသည်ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့မရည်ရွယ်သေးသည်ရှိသော်။ ပါရိစ္ဆတ္တဿ၊ ပင်လယ်ကသစ်ပင်၏။ ဣမံ ပုပ္ဖံ၊ ဤအပွင့်ကို။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့အား။ ဒဒါဟိ၊ ပေးပါ။

ဝ၃၈+ ဝ၃၉+ ပေးတော်မူလော။ တေ၊ အရှင်ဘုရားအား။ သဗ္ဗာ၊ အလုံးစုံသော။ ဂတိ၊ စိတ်တော်အလိုရှိတိုင်းသည်။ ဣဇ္ဈတု၊ ပြည့်စုံပါစေသတည်း။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ ဝါသဝေယထေဝ၊ အဘသိကြားမင်းကဲ့သို့လျှင်။ တုဝံ ပိ၊ အရှင်ဘုရားသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်တော်မူပါလော။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တံ၊ ထိုပင်လယ်ကသစ်ပွင့်ကို။ ယာစမာနော၊ တောင်းကုန်သော နတ်သမီးတို့ကို။ နာရဒေါ၊ နာရဒရသေ့သည်။ အဘိသမေက္ခ၊ စုံစမ်းဆင်ခြင်၍။ ဣတိ ဣဒံ၊ ဤစကားကို။ အဗြဝိ၊ ဆိုလေ၏။ သင်္ကလကံ၊ ငြင်းခုံခြင်းနှင့်တကွသော စကားကို။ ဥဒိရယိ၊ မြွက်၏။ ဒေဝဓီတာယော၊ နတ်သမီးတို့။ မယှံ၊ ငါအား။ ဣမေဟိ၊ ဤပင်လယ်ကသစ်ပန်းတို့ဖြင့်။ ကောစနံ၊ အနည်းငယ်သော။ အတ္ထော၊ အလိုသည်။ န အတ္ထိ၊ မရှိ။ ဝေါ၊ သင်တို့လေးယောက်တို့တွင်။ ယာ ယေဝ၊ အကြင်နတ်သမီးသည်သာလျှင်။ သေယျာ၊ အထူးသဖြင့်မြတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ သာ ယေဝ၊ ထိုအထူးသဖြင့်မြတ်သောနတ်သမီးသည်သာလျှင်။ ဣမံ ပုပ္ဖံ၊ ဤပင်လယ်ကသစ်ပန်းကို။ ပိလန္ဓထ၊ ပန်ဆင်လေကုန်။ နာရဒ၊ နာရဒရှင်ရသေ့။ တွံ ဧဝ၊ အရှင်ဘုရားသည်သာလျှင်။ ဥတ္တမံ၊ မြတ်သောသူကို။ အဘိသမေက္ခ၊ ရှုတော်မူလော။ ယဿာ၊ အကြင်နတ်သမီးအား။ တွံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ ဣစ္ဆသိ၊ ပေးခြင်းငှာ အလိုရှိတော်မူ၏။ တဿာ၊ ထိုနတ်သမီးအား။ အနုပ္ပဝေစ္ဆဿု၊ ပေးတော်မူလော။ နာရဒ၊ နာရဒရှင်ရသေ့။ တွံ ဧဝ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ အန္တရေ၊ အလယ်၌။ ယဿာ၊ အကြင်နတ်သမီးအနား။ ပဒဿသိ၊ ပေးတော်မူလတ္တံ့။ သာ ယော၊ ထိုနတ်သမီးသည်သာလျှင်။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ အန္တရေ၊ အလယ်၌။ သေဋ္ဌသမ္မတာ၊ အမြတ်ဟုသမုတ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ သုဂတ္တေ၊ ကောင်းသောကိုယ်ရှိသော နတ်သမီးတို့။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသင်တို့စကားကို။ မေ၊ ငါ့အား။ အကလ္လံ၊ မသင့်။ ကော ဗြာဟ္မဏော၊ အဘယ်ရသေ့ရဟန်းသည်။ သံကလဟံ၊ ငြင်းခုံခြင်းနှင့်တကွသော စကားကို။ ဥဒိရယေ၊ မြွက်ဆိုအံ့နည်း။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဥတ္တမာဇမ္မံ၊ အမြတ်အယုတ်ကို။ သစေ န ဇာနာထ၊ အကယ်၍သိကုန်ကြကုန်အံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့သိကြကုန်သည်ရှိသော်။ ဣတော၊ ဤအရပ်မှ။ ဂန္တွာန၊ သွားကုန်၍။ ဘူတာဓိပမေဝ၊ အဘသိကြားမင်းကိုသာလျှင်။ ပုစ္ဆထ၊ မေးကြကုန်လော။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ နာရဒ၊ နာရဒရှင်ရသေ့သည်။ ဥဒီရိတာ၊ ဆိုအပ်ကုန်သော။ တာ၊ ထိုနတ်သမီးတို့သည်။ ပရမပ္ပကောပိတာ၊ လွန်စွာအမျက်ထွက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝဏ္ဏမဒေန၊ အဆင်းမာန်ယစ်ခြင်းဖြင့်။ မတ္တာ၊ ယစ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သဟဿ စက္ခုနော၊ သိကြားနတ်မင်း၏။ သံကာသံ၊

ဝ၃၉+ ဝ၄၀+ အထံသို့။ ဂန္တွာန၊ သွားကုန်၍။ တာတ၊ ဘခင်။ အမှေသု၊ အကျွန်ုပ်တို့တွင်။ ကာ၊ အဘယ်သူမသည်။ သေယျော၊ အထူးသဖြင့် မြတ်သည်။ အသိနု၊ ဖြစ်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘူတာဓိပံ၊ အဘသိကြားမင်းကို။ ပုစ္ဆိံသု၊ မေးလျှောက်ကြကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တာ၊ ထိုနတ်သမီးတို့ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အာယတမနော၊ ကြောင့်ကြသောစိတ်ရှိသော။ ဒေဝဝရော၊ နတ်မြတ်ဖြစ်သော။ ကတဉ္ဇလီ၊ နတ်တို့သည် လက်အုပ်ကပ်ချီအပ်သော။ ပုရိန္ဒဒေါ၊ အဘသိကြားမင်းသည်။ ဣတိ ဣဒံ၊ ဤစကားကို။ အဗြဝိ၊ ဆိုလေ၏။ သုဂ္ဂတ္တေ၊ ကောင်းသောကိုယ်ရှိသောချစ်သမီးတို့။ သဗ္ဗာဝ၊ အလုံးစုံသာလျှင်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘဒ္ဒေ၊ ချစ်သမီးတို့။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ ကောနေဝ၊ အဘယ်သူသည်သာလျှင်။ ကာလဟံ၊ ငြင်းခုံခြင်းကို။ ဥဒိရယိ၊ ပွားစေသနည်း။ ဘူတာဓိပ၊ နတ်တို့၏ အရှင်ဖြစ်တော်မူသော။ တာတ၊ အဖနတ်မြတ်။ သဗ္ဗလောကစရိတော၊ အလုံးစုံသော လူပြည်နတ်ပြည်သို့ ကြွသွားနိုင်သော။ ဓမ္မေ၊ ကျင့်ဝတ်တရား၌။ ဋ္ဌိတော၊ တည်သော။ နာရဒေါ၊ နာရဒအမည်ရှိသော။ သစ္စနိက္ကမော၊ ပြုအပ်သောလုံ့လရှိသော။ ယောမဟာမုနိ၊ အကြင်ရသေ့မြတ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သော မဟာမုနိ၊ ထိုရသေ့မြတ်သည်။ ဂန္ဓမာဒနေ၊ ဂန္ဓမာနဒအမည်ရှိသော။ ဂိရိဝရေ၊ တောင်မြတ်၌။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့ကို။ အဗြဝိ၊ ဆို၏။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ ဥတ္တမာဇမ္မံ၊ မြတ်သည်ယုတ်သည်ကို။ သစေ န ဇာနာထ၊ အကယ်၍မသိကုန်ကြကုန်အံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့မသိကြကုန်သည်ရှိသော်။ ဣတော၊ ဤအရပ်မှ။ ဂန္တွာန၊ သွားကုန်၍။ ဘူတာဓိပမေဝ၊ အဘသိကြားမင်းကိုသာလျှင်။ ပုစ္ဆထ၊ မေးကြကုန်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့ကို။ နာရဒေါ၊ နာရဒရသေ့သည်။ အဗြဝိ၊ ဆို၏။ ဝရဂတ္တေ၊ မြတ်သောကိုယ်ရှိသော ချစ်သမီးတို့။ ဗြဟာရညာစရော၊ တောကြီး၌နေလေ့ရှိသော။ အသု၊ ဤအမည်ရှိသော။ မဟာမုနိ၊ ကောသိယရသေ့မြတ်သည်။ အဒတွာ၊ သူတစ်ပါးအား မပေးမလှူမူ၍။ ဘတ္တံ၊ ထမင်းကို။ န ဘုဉ္ဇတိ၊ မစား။ ဒတွာဝ၊ ပေးလှူ၍သာလျှင်။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စား၏။ ကောသိယေ၊ ကောသိယရသေ့မြတ်သည်။ ဝိစေယျ၊ ရွေးချယ်စိစစ်၍။ ဒါနာနိ၊ အလှူတို့ကို။ ဒဒါတိ၊ ပေးလှူ၏။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ သော၊ ထိုကောသိယရှင်ရသေ့သည်။ ယဿာ၊ အကြင်နတ်သမီးအား။ ဒဿတိ၊ ပေးအံ့။ သာ ဧဝ၊ ထိုနတ်သမီးသည်သာလျှင်။ သေယျော၊ အထူးသဖြင့်မြတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဒေဝသာရထိ၊ နတ်၏ရထားထိန်းဖြစ်သော။ မာတလိ၊ အမောင်မာတလိနတ်သား။ အသု၊ ဤအမည်ရှိသော။ ယော ကောသိယော၊ အကြင်ကောသိယရသေ့သည်။ ဂင်္ဂါယ၊ ဂင်္ဂါမြစ်၏။ တီရေ၊ ကမ်းနား၌။ ဟိမ

ဝ၄၀+ ဝ၄၁+ ဝန္တပဿနိ၊ ဟိမဝန္တာ၏ နံပါး၌။ ဒက္ခိဏံဒိသံ၊ တောင်အရပ်မျက်နှာ၌။ သမ္မတိ၊ နေ၏။ သော ကောသိယော၊ ထိုကောသိယရသေ့သည်။ ဒုလ္လဘပါနတောဇနော၊ ရခဲသောဘောဇဉ်အဖျော်ရှိ၏။ မာတလိ၊ အမောင်မာတလိနတ်သား။ တွံ၊ သင်သည်။ တဿ၊ ထိုကောသိယရသေ့အား။ သုဓံ၊ နတ်သုဓာကို။ ပါပယ၊ ပို့လှူပါချေလော။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒေဝဝရေန၊ သိကြားနတ်မင်းသည်။ ပေသိတော၊ စေအပ်သော။ သာမာလတိ၊ ထိုမာတလိနတ်သားသည်။ သဟဿယုတ္တံ၊ သိန္ဓောမြင်းတစ်ထောင်ကသော။ သန္ဒနံ၊ ရထားကို။ အဘိရုယှ၊ တက်စီး၍။ သုခိပ္ပမေဝ၊ အလွန်လျှင်မြန်စွာသာလျှင်။ အဿမံ၊ ကောသိယ ရသေ့ကျောင်းသို့။ ဥပါဂမ္မ၊ ကပ်၍။ အဒိဿမာနော၊ မထင်ရှားသောကိုယ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ မုနိနော၊ ကောသိယရသေ့အား။ သုဓံ၊ နတ်သုဓာဘုတ်ကို။ အဒါသိ၊ ပေးလှူလေ၏။ ဘော၊ အချင်းတို့။ ဥဒဂ္ဂိ၊ ရေမီးကို။ ဟုတ္တံ၊ ပူဇော်အပ်သည်ဖြစ်၍။ လောကတမောနုဒံ၊ လောက၌ အမိုက်ကိုဖျောက်တတ်သော။ ဥတ္တမံ၊ မြတ်သော။ ပဘင်္ကရံ၊ နေမင်းကို။ ဟိ သစ္စံ၊ အကယ်လျှင်။ မေ၊ ငါသည်။ ဥပတိဋ္ဌတော၊ ရှိခိုးစဉ်။ သဗ္ဗာနိ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ ဘူတာနိ၊ သတ္တဝါတို့ကို။ အဓိစ္စ၊ လွန်၍။ ဝတ္တမာနော၊ ဖြစ်သော။ ဝါသဝေါ၊ သိကြားလော။ ကော ဧဝ၊ အဘယ်သူသည်သာလျှင်။ မေ၊ ငါ၏။ ပါဏီသု၊ လက်တို့၌။ ကိံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ သုဓံ၊ နတ်သုဓာဘုတ်ကို။ ဩဒဟိနု၊ ထားဘိသနည်း။ သင်္ခူပမံ၊ ခရုသင်းနှင့်တူသော။ သေတံ၊ ဖွေးဖွေးဖြူသော။ အတုလျဒဿနံ၊ အတုမရှိသော အဆင်းရှိသော။ သုစိံ၊ စင်ကြယ်စွာသော။ သုဂန္ဓံ၊ ကောင်းသောအနံ့ရှိသော။ ပိယရူပံ၊ နှစ်သက်ဖွယ်သော သဘောရှိသော။ အဗ္ဘုတံ၊ မဖြစ်ဘူးမြဲသော။ ဇာတု၊ စင်စစ်သဖြင့်။ မမ၊ ငါ၏။ စက္ခုဘိ၊ မျက်စိတို့ဖြင့်။ အဒိဋ္ဌပုဗ္ဗံ၊ ဤဘဝတွင်မမြင်ဘူးသော။ သုဓံ၊ နတ်သုဓာဘုတ်ကို။ ကာဒေဝတာ၊ အဘယ်နတ်သားသည်။ ပါဏီသု၊ လက်တို့၌။ ကိံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ သုဓံ၊ နတ်သုဓာဘုတ်ကို။ ဩဒဟိနု၊ ထားဘိသနည်း။ မဟာမုနိ၊ မြတ်သောရှင်ရသေ့။ မဟိန္ဒေန၊ သိကြားနတ်မင်းသည်။ ပေသိတော၊ စေတော်မူအပ်သော။ မဟေသိ၊ မြတ်သောကျေးဇူးတရားကို ရှာလေ့ရှိသော။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တုရိတော၊ အဆောတလျင်။ သုဓံ၊ နတ်သုဓာဘုတ်ကို။ အဘိဟာသိံ၊ ရှေးရှုဆောင်၏။ ဒေဝသာရထိ၊ နတ်၏ရထားထိန်းဖြစ်သော။ မာတလိ၊ မာတလိနတ်သားဟူ၍။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဇာနာတိ၊ သိတော်မူလေ။ ဥတ္တမံ၊ မြတ်သော။ ဘုတ္တံ၊ သုဓာဘုတ်ကို။ ဘုဉ္ဇဿု၊ ဘုဉ်းပေးတော်မူပါလော။ မာဘိဝါရယိ၊ မြစ်တော်မမူပါလင့်။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဘုတ္တာ၊ သုံးဆောင်အပ်

ဝ၄၁+ ဝ၄၂+ သော။ သာစ၊ ထိုနတ်သုဓာဘုတ်သည်ကား။ ခုဒ္ဒံ၊ ထမင်းမွတ်ခြင်းကို လည်းကောင်း။ ပိပါသံ၊ ရေသိတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ အရတိံ၊ မမွေ့လျော်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဒရထံ၊ ပူပန်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ အက္ခမံ၊ ပင်ပန်းခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ကောဓံ၊ အမျက်ထွက်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဥပနာဟဉ္စ၊ ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဝိဝါဒံ၊ ငြင်းခုံခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ပေသုဏံ၊ ကုန်းတိုက်ချောပစ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ သီတံ၊ အေးခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဥဏှံ၊ ပူခြင်းကိုလည်းကောင်း။ နိဒ္ဒဉ္စ၊ ပျင်းရိခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွါဒသ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးကုန်သော။ ပါပကေ၊ ယုတ်မာကုန်သော မကောင်းကျိုးတို့ကို။ ဟန္တိ၊ ပယ်ဖျောက်တတ်၏။ ဣဒံ၊ ဤနတ်သုဓာဘုတ်သည်။ ရသုတ္တမံ၊ မြတ်သော အရသာတည်း။ မာတလိ၊ မာတလိနတ်သား။ ပုဗ္ဗေ၊ မစားမီရှေးအဖို့၌။ အဒတွာ၊ မပေးမလှူဘဲ။ မယှံ၊ ငါ့အား။ ဘုဉ္ဇိတုံ၊ စားခြင်းငှာ။ န ကပ္ပတိ၊ မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မေ၊ ငါသည်။ ဥတ္တမံ၊ မြတ်သော။ ဝတံ၊ ကျင့်ဝတ်ကို။ သမာဒိန္နံ၊ ဆောက်တည်အပ်၏။ ဧကာသနံအပိ၊ တစ်ယောက်တည်းစားခြင်းကိုလည်း။ န စ အရိယပူဇိတံ၊ ဘုရားအစရှိသော သူတော်ကောင်းတို့သည်မခြီးမွမ်း။ အသံဝိဘာဂီ စ၊ ဝေဖန်ခွဲခြမ်းလေ့မရှိသော သူသည်လည်း။ သုခံ၊ လူနတ်နိဗ္ဗာန်ချမ်းသာကို။ န ဝိန္ဒတိ၊ မရ။ မာတလိ၊ မာတလိနတ်သား။ ယေ ဣမေ စ၊ အကြင်သူတို့သည်ကား။ ဣတ္ထိဃာတကာ၊ မိန်းမတို့ကို ညှဉ်းဆဲတတ်ကုန်၏။ ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်ကား။ ပရဒါရိကာ၊ သူတစ်ပါးမယားကို ပြစ်မှားတတ်ကုန်၏။ ယေ စ၊ အကြင်သူတို့သည်ကား။ မိတ္တဒ္ဒုနော၊ အဆွေခင်ပွန်းကို ပြစ်မှားတတ်ကုန်၏။ ယေ စ၊ အကြင်သူတို့သည်ကား။ သုဗ္ဗတေ၊ ကောင်းသောအကျင့်ရှိကုန်သော ရသေ့ရဟန်းတို့ကို။ သပန္တိ၊ ကျိန်ဆဲရေရွတ်တတ်ကုန်၏။ ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ မစ္ဆရီပဉ္စမာ၊ ဝန်တိုခြင်းလျှင်ငါးယောက်မြောက်ရှိကုန်၏။ သဗ္ဗေဝ၊ အလုံးစုံသာလျှင်ဖြစ်ကုန်သော။ တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ အဓမ္မာ၊ သူယုတ်မည်ကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဥဒကံ ပိ၊ ရေမျှကိုသော်လည်း။ အဒတွာ၊ သူတစ်ပါးအား မပေးမလှူမူ၍။ န ဘုဉ္ဇနီယေ၊ ငါမသုံးဆောင်။ မာတလိ၊ မာတလိနတ်သား။ သော အဟံ၊ ထိုငါသည်။ ဣတ္ထိယာ ဝါ၊ မိန်းမအားလည်းကောင်း။ ပုရိသဿ ဝါ၊ ယောကျ်ားအားလည်းကောင်း။ ပန၊ စင်စစ်။ ဝိဒူသမ္မဝဏ္ဏိတံ၊ ဘုရားအစရှိသော ပညာရှိသူတော်ကောင်းတို့သည်ခြီးမွမ်းအပ်သော။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒဿာမိ၊ ပေးလှူအံ့။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ သဒ္ဓါ၊ သဒ္ဓါတရားနှင့်ပြည့်စုံကုန်သော။ ဝဒညူ၊ ကောင်းသောစကားကိုသိ

ဝ၄၂+ ဝ၄၃+ တတ်ကုန်သော။ ဝီတမစ္ဆရာ၊ ဝန်တိုခြင်းကင်းကုန်သော။ ဧတေ၊ ဤသူတို့သည်။ သုစိ၊ စင်ကြယ်ကုန်သည်လည်းကောင်း။ သစ္စသမ္မတာ၊ သူမြတ်ဟူ၍သမုတ်အပ်ကုန်သည်လည်းကောင်း။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထော၊ ထိုမှ။ ဒေဝဝရေန၊ သိကြားနတ်မင်းသည်။ ပေသိတာ၊ စေအပ်ကုန်သော။ ကနကတ္တစူပမာ၊ ရွှေအဆင်းနှင့်တူသော အရေရှိကုန်သော။ အာသာ စ၊ အာသာလည်းကောင်း။ သဒ္ဓါ စ၊ သဒ္ဓါလည်းကောင်း။ ဟိရီ စ၊ ဟိရီလည်းကောင်း။ သီလံ စ၊ သီလလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတဿော၊ လေးယောက်ကုန်သော။ ကညာ၊ နတ်သမီးတို့သည်။ ယတ္ထ၊ အကြင်ကျောင်း၌။ ကောသိယော၊ ကောသိယရှင်ရသေ့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ အဿမံ၊ ထိုကျောင်းသို့။ အဂမုံ၊ လာကြကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သုဘေန၊ တင့်တယ်စမ္ပယ်သော။ ဝဏ္ဏေန၊ အဆင်းဖြင့်။ အဂ္ဂိနော၊ မီးသည်။ သိခါရိဝ၊ အလျံကဲ့သို့။ စတုဒ္ဒိသာ၊ အရပ်လေးမျက်နှာတို့၌။ စတုရော၊ တင့်တယ်ခြင်းနှင့်ပြည့်စုံကုန်သော။ စတဿော၊ လေးယောက်ကုန်သော။ တာ ကညာ၊ ထိုနတ်သမီးတို့ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ကောသိယော၊ ကောသိယရှင်ရသေ့သည်။ သဗ္ဗောပရမပ္ပမောဒိတော၊ အလုံးစုံအကြွင်းမရှိ ဝမ်းမြောက်သည်ဖြစ်၍။ မာတလိနော၊ မာတလိနတ်သား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်၌သာလျှင်။ ဣတိ ဣဒံ၊ ဤစကားကို။ အဗြဝိ၊ ဆို၏။ ဝေဒတေ၊ နတ်သမီး။ တွံ၊ သင်သည်။ ပုရိမံ ဒိသံ၊ အရှေ့မျက်နှာ၌။ ပဘာသိ၊ ထွန်းပ၏။ ကာ၊ အဘယ်သူနည်း။ အလင်္ကတာ၊ တန်ဆာဆင်သည်ဖြစ်၍။ တာရဝရာ၊ ကြယ်တကာတို့ထက် မြတ်သော။ ဩသဓိဝ၊ သောက်ရှူးကြယ်နှင့်တူ၏။ ကဉ္စနဝေလ္လဝိဂ္ဂဟေ၊ ရွှေရုပ်ကဲ့သို့ ကိုယ်ရှိသော။ ဒေဝတေ၊ နတ်သမီး။ တံ၊ သင့်ကို။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ တွံ၊ သင်သည်။ ကာ နာမာ၊ အဘယ်မည်သော။ ဒေဝတာ၊ နတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်သနည်း။ တွံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ အာစိက္ခ၊ ပြောပြလော့။ ဝရပညာ၊ မြတ်သောပညာရှိတော်မူသော ရှင်ရသေ့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သိရိ၊ သိရီအမည်ရှိသော။ ဒေဝီ၊ နတ်သမီးတည်း။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ မနုဇေဟိ၊ လူတို့သည်။ ပူဇိတာ၊ ပူဇော်အပ်၏။ သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ အပါပသတ္တူပနိသေဝိနီ၊ မြတ်သောသတ္တဝါတို့သည် မှီဝဲဆည်းကပ်ကုန်၏။ သုဓာဝိဝါဒေန၊ သုဓာဘုတ်အငြင်းအခုံကြောင့်။ တဝန္တိံ၊ အရှင်ဘုရားအထံသို့။ အာဂတာ၊ လာရောက်ပါ၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ သုဓာယ၊ သုဓာဘုတ်ကို။ ဘာဇယ၊ ပေးတော်မူပါလော။ မဟာမုနီ၊ မြတ်သောရှင်ရသေ့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ယဿ နရဿ၊ အ

ဝ၄၃+ ဝ၄၄+ အကြင်သူ၏။ သုဓံ၊ နတ်သုဓာဘုတ်ကို။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။ သော နရော၊ ထိုသူသည်။ သဗ္ဗကာမေဟိ၊ အလုံးစုံသော အလိုဆန္ဒဖြင့်။ ပမောဒတိ၊ မွေ့လျော်၏။ ဇုဟတံ၊ မီးပူဇော်သောသူတို့ထက်။ ဥတ္တမံ၊ မြတ်တော်မူသော ရှင်ရသေ့။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ သိရီတိ၊ သိရီနတ်သမီးဟူ၍။ ဇာနာထ၊ သိတော်မူလော့။ ဝရပည၊ မြတ်သောပညာရှိတော်မူသော ရှင်ရသေ့။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ သုဓာယ၊ နတ်သုဓာဘုတ်ကို။ ဘာဇယ၊ ပေးတော်မူပါလော။ ဒေဝတေ၊ နတ်သမီး။ သိပ္ပေန၊ ဆင်းရဲခြင်းအစရှိသော အတတ်နှင့်လည်းကောင်း။ ဝိဇ္ဇာစရဏေန၊ ဗေဒင်သုံးပုံဟုဆိုအပ်သော အတတ်သီလနှင့်လည်းကောင်း။ ဗုဒ္ဓိယာ၊ ပညာနှင့်လည်းကောင်း။ ပဂုဏာကမ္မုနော၊ လေ့လာအားထုတ်အပ်သော မိမိအမှုနှင့်လည်းကောင်း။ ဥပေတာ၊ ပြည့်စုံကုန်သော။ နရာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ လဘန္တိ၊ ရကုန်၏။ တယာ၊ သင်ကြောင့်။ ဧတေဟိ၊ ထိုအတတ်အစရှိသည်တို့မှ။ ဝိနာ၊ ကင်း၍။ ကိဉ္စနံ၊ စိုးစဉ်းမျှသော ဥစ္စာကို။ န လဘန္တိ၊ မရကုန်။ တယာ၊ သင်သည်ကား။ ယံ ဣဒံ၊ အကြင်အမှုကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်၏။ တယာ၊ သင်သည်။ ကတံ၊ ပြုအပ်သော။ ဣဒံ၊ ဤအမှုသည်။ န သာဓု၊ မကောင်း။ ပေါသံ၊ ပေါသဟုဆိုအပ်သော။ အလသံ၊ ပျင်းရိသော။ မဟာဂ္ဃသံ၊ အစားကြီးသော။ သုဒုက္ကုထီနံ ပိ၊ အမျိုးယုတ်သည်လည်းဖြစ်သော။ အရူပမံ၊ အဆင်းမလှသည်ဖြစ်သော။ နရံ၊ သတ္တဝါကို။ ပဿာမိ၊ ငါမြင်၏။ တယာ၊ သင်သည်။ အနုဂုတ္တော၊ စောင့်ရှောက်အပ်သော။ သိရီ၊ ကြက်သရေရှိသောသူသည်။ ဇာတိမာပိ၊ အမျိုးမြတ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဘောဂါ ဝါ၊ ဥစ္စာရှိသော။ သုခီ၊ ချမ်းသာခြင်းရှိသော။ နရော၊ သတ္တဝါကို။ ဒါသံဝိယ၊ ကျွန်ကိုကဲ့သို့။ ပေသေတိ၊ စေ၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ အသစ္စံ၊ သစ္စာမစောင့်သော။ အဝိဘဇ္ဇသေဝိနိံ၊ ဝေဖန်ခွဲခြမ်း၍ ဆည်းကပ်လေ့မရှိသော။ မုဠံ၊ မိုက်မဲ့တွေဝေသော။ ဝိဒူရာနုပါတိနိံ၊ ပညာရှိကိုဆည်းကပ်တတ်သော။ တံ၊ သင့်ကို။ ဇာနာမိ၊ ငါသိ၏။ တာဒိသီ၊ သင့်ကဲ့သို့သောသူသည်။ အာသနုဒ္ဒကံ၊ နေရာရေကိုမျှလည်း။ န အရဟတိ၊ မထိုက်။ သုဓာ၊ နတ်သုဓာဘုတ်ကို။ ကုတော အရဟတိ၊ အဘယ်မှာထိုက်အံ့နည်း။ မယှံ၊ ငါသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ န ရုစ္စတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ ဂစ္ဆ၊ သွားလေလော။ ဒေဝတေ၊ နတ်သမီး။ သုက္ကဒါဌာ၊ ဖြူစင်စွာသောသွားရှိသော။ မဏီမုတ္တကုဏ္ဍလာ၊ ပတ္တမြားနားဍောင်းဝတ်သော။ စိတ္တင်္ဂဒါ၊ ဆန်းကြယ်သော ရတနာခုနစ်ပါးတို့ဖြင့် တန်ဆာဆင်အပ်သော။ ကမ္ပုဝိမဋ္ဌဓာရိနီ၊ အလွန်ပြေပြစ်သော ရွှေတန်ဆာလည်း ဆင်အပ်သော။ တွံ၊ သင်သည်။ ကာ၊ အဘယ်

ဝ၄၄+ ဝ၄၅+ သူနည်း။ ဩတိတ္တဝဏ္ဏံ၊ သွန်းလောင်းအပ်သော ရေအယဉ်အဆင်းနှင့်တူသော နတ်ပွဲဖြူပုဆိုးကို။ ပရိဒဟိတွာ၊ ဝတ်၍ရုံ၍။ ကုသဂ္ဂိ၊ သမန်းမြတ် မီးလျံကဲ့သို့။ ရတ္တံ၊ နီသော။ မဉ္ဇရိံ၊ အငုံနှင့်တကွသော အသောကပန်းကုံးကို။ အပိဠယိတွာ၊ ပန်၍။ သောဘတိ၊ တင့်တယ်၏။ မန္ဒလောစနေ၊ ညှင်းညှင်းသာယာပြုံးရယ်၍ ကြည့်တတ်သော။ ဒေဝတေ၊ နတ်သမီး။ သရစာပဓာရိနော၊ မုဆိုးသည်။ ဝိရာဓိတာ၊ မြှားဖြင့်ပစ်၍ ချွတ်ယွင်းသော။ မိဂီ၊ သမင်မသည်။ ဘန္တာ၊ တုန်လှုပ်လျက်။ ဥဒိက္ခတိ ဣဝ၊ ကြည့်သကဲ့သို့။ တွံ၊ သင်သည်။ မန္ဒမိဝ၊ ပြုံးရယ်သကဲ့သို့ဖြစ်၍။ ဥဒိက္ခသိ၊ ကြည့်၏။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ တေ၊ သင်၏။ ဒုတိယော၊ အဖော်ကား။ ကာ၊ အဘယ်သူနည်း။ ကာနနေဝနေ၊ တောကြီး၌။ ဧကိကာ၊ တစ်ယောက်တည်းတည်း။ န ဘာယသိ၊ သင်မကြောက်လော။ ကောသိယ၊ ကောသိယရှင်ရသေ့။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဒုတိယော၊ အဖော်သည်။ န အတ္ထိ၊ မရှိ။ မသက္ကသာရပ္ပဘဝါ၊ တာဝတိံသာနတ်ရွာ၌ဖြစ်သော အကျွန်ုပ်သည်။ သုဓာယ၊ နတ်သုဓာဘုတ်ကို။ အာသာယ၊ အလိုရှိသောကြောင့်။ တဝန္တိ၊ အရှင်အထံသို့။ အာဂတာ၊ လာရောက်ပါ၏။ ဝရပညာ၊ မြတ်သောပညာရှိသော ရှင်ရသေ့။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်အား။ သုဓာယ၊ နတ်သုဓာဘုတ်ကို။ ဘာဇယ၊ သနားတော်မူပါလော။ ဒေဝတေ၊ နတ်သမီး။ ဓနေသိနော၊ ဥစ္စာကိုရှာကုန်သော။ ဝါဏိဇာ၊ ကုန်သည်တို့သည်။ အာသာယ၊ အလိုအာသာကြောင့်။ ယန္တိ၊ သွားရကုန်၏။ အဏ္ဏဝေ၊ သမုဒ္ဒရာ၌။ နာဝံ၊ လှေသင်္ဘောကို။ သမာရုယှ၊ စီးကုန်၍။ ပရေန္တိ၊ သွားကုန်၏။ တေ၊ ထိုကုန်သည်တို့သည်။ တတ္ထ၊ ထိုသမုဒ္ဒရာ၌။ သီဒန္တိ၊ နစ်ကုန်၏။ အထောပိ၊ ထိုမှလည်း။ ဧကဒါ၊ တစ်ရံတစ်ခါ၌။ ဇိနာဓနာ၊ ဥစ္စာရှုံးကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဧန္တိ၊ လာကြကုန်၏။ ဝိနဋ္ဌံ၊ ပျက်စီးခြင်းသို့။ အာဂတာ၊ ရောက်ကုန်၏။ ဒေဝတေ၊ နတ်သမီး။ ကဿကာ၊ လယ်လုပ်သောသူတို့သည်။ အာသာယ၊ အလိုအာသာကြောင့်။ ခေတ္တာနိ၊ လယ်တို့ကို။ ကသန္တိ၊ ထွန်ကုန်၏။ ဗီဇာနိ၊ မျိုးစေ့တို့ကို။ ဝပန္တိ၊ စိုက်ပျိုးကုန်၏။ ဥပါယသော၊ အကြောင်းဖြင့်။ ကိစ္စံ၊ အမှုကိစ္စကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ဤတိပါတေနဝါ၊ လေဆိုးဖျက်ခြင်း၊ ကြွက်ခဲခြင်း၊ နှင်းကျခြင်း၊ ကျေးကိုက်ခြင်း၊ နဂါးတောင်ကျခြင်း၊ ပိုးကျခြင်းဖြင့် လည်းကောင်း။ အဝုဋ္ဌိတာယ ဝါ၊ မိုးခေါင်သဖြင့် လည်းကောင်း။ တေ၊ ထိုလယ်လုပ်သော သူတို့သည်။ တတော၊ ထိုကောက်စပါးမှ။ ကိဉ္စိ၊ အနည်းငယ်သော။ ဖလာဂမံ၊ စပါးသီးကို။ န ဝိန္ဒန္တိ၊

ဝ၄၅+ ဝ၄၆+ မရကုန်။ အထ၊ ထိုအခါမှ။ အတ္ထကာရာနံ၊ မိမိသည်ပြုအပ်သော ယောကျ်ားအမှုတို့ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဘတ္တူသု၊ အရှင်သခင်တို့၌။ ကရောန္တိ၊ အမှုထမ်းကုန်၏။ သုခေသိနော၊ စီးပွားချမ်းသာကို ရှာလေ့ရှိကုန်သော။ နရာ၊ လူတို့သည်။ အာသံ၊ အလိုအာသာကို။ ပုရက္ခိတွာ၊ ရှေ့သွားပြုကုန်၍။ ကရောန္တိ၊ မင်းမှုထမ်းကုန်၏။ တေနရာ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဘတ္တုရတ္ထာယ၊ အရှင်သခင် အကျိုးငှာ။ အတိဂဠိတာ၊ ရန်သူတို့သည် နှိပ်စက်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကိဉ္စနံ၊ အနည်းငယ်သော ဥစ္စာကိုမျှ။ အလဒ္ဓါ၊ မရမူ၍။ ဒိသာ၊ အရပ်ထက်ဝန်းကျင်တို့သို့။ ပနာယန္တိ၊ ထိုမှဤမှပြေးဝင်ကုန်၏။ ဒေဝတေ၊ နတ်သမီး။ သုခေသိနော၊ ချမ်းသာကို ရှာလေ့ရှိကုန်သော သူတို့သည်။ ဓညဉ္စ၊ စပါးကိုလည်းကောင်း။ ဓနဉ္စ၊ ဥစ္စာကိုလည်းကောင်း။ ဉာတကေ စ၊ အဆွေအမျိုးတို့ကို လည်းကောင်း။ ဟိတွာန၊ စွန့်ကုန်၍။ အာသာယ၊ တဏှာအာသာကြောင့်။ သဂ္ဂါဓိမနာ၊ နတ်ရွာကိုရလိုသည်ဖြစ်၍။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲငြိုငြင်သော။ တပပိ၊ ပဉ္စာတပအစရှိသော အကျင့်ကိုလည်း။ စိရတရံ၊ အလွန်ကြာမြင့်စွာ။ တပန္တိ၊ ကျင့်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုပဉ္စာတပအစရှိသော အကျင့်ကိုကျင့်ကုန်သော သူတို့သည်။ ကုမဂ္ဂံ၊ မကောင်းသော ခရီးသို့။ အာရုယှ၊ တက်ကုန်၍။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ အပါယ်လေးပါးကို။ ပူရေန္တိ၊ ပြည့်စေကုန်၏။ ဒေဝတေ၊ နတ်သမီး။ ဣမေ၊ ဤသတ္တဝါတို့သည်။ အာသာယ၊ တဏှာအာသာကြောင့်။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ အပါယ်လေးပါးသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားရကုန်၏။ အာသာ၊ အာသာအမည်ရှိသောသင့်ကို။ ဝိသံဝါဒကသမ္မတာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကိုဆိုတတ်၏ဟု သမုတ်အပ်၏။ အာသေ၊ အာသနတ်သမီး။ အတ္တနိ၊ မိမိ၌။ သုဓာယ၊ နတ်သုဓာဘုတ်ကို။ ဝိနယဿု၊ စွန့်လော့။ တာဒိသီ၊ သင့်ကဲ့သို့သောသူသည်။ အာသနုဒကံပိ၊ နေရာရေကိုမျှလည်း။ န အရဟတိ၊ မထိုက်။ သုဓာ၊ နတ်သုဓာဘုတ်ကို။ ကုတော အရဟတိ၊ အဘယ်မှာထိုက်အံ့နည်း။ မယှံ၊ ငါသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ န ရုစ္စတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ ဂစ္ဆ၊ သွားလေလော။ ကဉ္စနဝေလ္လဝိဂ္ဂဟေ၊ ရွှေအဆင်းနှင့်တူသော ကိုယ်ရှိသော နတ်သမီး။ ဒုဒ္ဒဠာမာနာ၊ ထွန်းတောက်ပသည်ဖြစ်၍။ ယသဿ၊ အခြံအရံဖြင့်။ ယသဿိနိ၊ များသောအခြံအရံရှိသော။ ဇိဃညာနာမဝှယနံ၊ အနောက်ဟူ၍ ယုတ်သော အမည်ဖြင့် ခေါ်ဝေါ်အပ်သော။ ဒိသမ္ပတိ၊ အရပ်မျက်နှာ၏အကြီးအကဲဖြစ်သော။ တွံ၊ သင်သည်ကား။ ကာ၊ အဘယ်မည်သော။ ဒေဝတာ၊ နတ်သမီး။ အသိ၊ ဖြစ်သနည်း။ မေ၊ ငါ့အား။ အာစိက္ခ၊ ပြောပြလော့။ ဝရပညာ၊ မြတ်သောပညာရှိတော်မူသော ရှင်ရသေ့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။

ဝ၄၆+ ဝ၄၇+ သဒ္ဓါ၊ သဒ္ဓါအမည်ရှိသော။ ဒေဝီ၊ နတ်သမီးတည်း။ မနုဇေဟိ၊ လူတို့သည်။ ပူဇိတာ၊ ပူဇော်အပ်၏။ သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ အပါပသတ္တူပနိသေဝိနီ၊ မြတ်သောသတ္တဝါတို့သည် မှီဝဲဆည်းကပ်ကုန်၏။ သုဓာဝိဝါဒေန၊ သုဓာဘုတ်အငြင်းအခုံကြောင့်။ တဝန္တိံ၊ အရှင်ဘုရားအထံသို့။ အာဂတာ၊ လာရောက်ပါ၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ သုဓာယ၊ သုဓာဘုတ်ကို။ ဘာဇယ၊ ပေးတော်မူပါလော။ ဒေဝတေ၊ နတ်သမီး။ ဒါနံ၊ ပေးလှူခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဒမံ၊ ဣန္ဒြေကိုဆုံးမခြင်းကိုလည်းကောင်း။ စာဂံ၊ စွန့်ကြဲခြင်းကိုလည်းကောင်း။ အထောပိ၊ ထိုမှလည်း။ သံ ယမံ၊ သီလကိုစောင့်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ အာဒါယ၊ အကြောင်းပြု၍။ သဒ္ဓါယ၊ ယုံကြည်သဖြင့်။ ဧကေ၊ အချို့သောသူတို့သည်။ ဧကဒါ၊ တစ်ရံတစ်ခါ၌။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ တယာ၊ သင်ကြောင့်။ ဝိစ္စုတာ၊ ရွှေ့လျောစေအပ်ကုန်သော။ ဧကေ၊ အချို့သောသူတို့သည်။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ထေယျံ၊ ခိုးဝှက်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ မုသာ၊ ချွတ်လွဲသော စကားကိုလည်းကောင်း။ ကူဋံ၊ ချိန်စဉ်းလဲအသပြာစဉ်းလဲကို လည်းကောင်း။ အထောပိ၊ ထိုမှလည်း။ ဒေဝတေ၊ နတ်သမီး။ ပေက္ခဝါ၊ တဏှာနှင့်တကွသော။ ပေါသော၊ ယောကျ်ားသည်။ သဒိသီသု၊ အမျိုးအနွယ်စသည်ဖြင့်တူကုန်သော။ သီလူပပန္နာသု၊ သီလနှင့်ပြည့်စုံကုန်သော။ ပတိဗ္ဗတာသုပိ၊ လင်ဝတ်နှင့်ပြည့်စုံကုန်သော။ ဘရိယာသုပိ၊ မိမိမယားတို့၌လည်းကောင်း။ ကုလိတ္ထိယာသုပိ၊ အမျိုးနှင့်ပြည့်စုံသော မိန်းမတို့၌လည်းကောင်း။ ဆန္ဒံ၊ တပ်စွန်းခြင်း ဆန္ဒကို။ ဝိနေတွာ၊ စွန့်၍။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကုမ္ဘဒါသိယာ၊ ကျွန်မ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သဒ္ဓံ၊ ယုံကြည်ခြင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ သဒ္ဓေ၊ သဒ္ဓါနတ်သမီး။ တွမေဝ၊ သင်သည်သာလျှင်။ ပရဒါသေဝိနီ၊ သူတစ်ပါးမယားသို့ သွားလာစေတတ်၏။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါပံ၊ မကောင်းမှုကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ကုသလံ၊ ကုသိုလ်ကို။ နိရိစ္ဆသိ၊ အလိုမရှိ။ တာဒိသီ၊ သင့်ကဲ့သို့သောသူသည်။ အာသနုဒ္ဒကံ၊ နေရာရေကိုမျှလည်း။ န အရဟတိ၊ မထိုက်။ သုဓာ၊ နတ်သုဓာဘုတ်ကို။ ကုတော အရဟတိ၊ အဘယ်မှာထိုက်အံ့နည်း။ မယှံ၊ ငါသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ န ရုစ္စတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ ဂစ္ဆ၊ သွားလေလော။ ဒေဝတေ၊ နတ်သမီး။ ဇိဃညရတ္တိံ၊ မိုးသောက်ယံ၌။ အာရုဏသ္မိံ၊ နေအာရုဏ်သည်။ ဥဂ္ဂတေ၊ တက်လတ်သော်။ ဥတ္တမရူပဝဏ္ဏိနီ၊ မြတ်သော ကိုယ်အဆင်းကိုဆောင်သော။ ယာ၊ အကြင်အရှေ့အရပ်၌ တည်သောနတ်သမီးနှင့်တူသော နတ်သမီးသည်။ ဒိဿတိ၊ ထင်

ဝ၄၇+ ဝ၄၈+ ၏။ အယံ၊ ဤအရပ်၌တည်သော နတ်သမီးသည်။ တထူပမာ၊ ထိုအရှေ့အရပ်၌ တည်သော နတ်သမီးနှင့်တူသည်ဖြစ်၍။ ပဋိဘာတိ၊ ထင်၏။ မေ၊ ငါအား။ အာစိက္ခ၊ ပြောပြလော့။ တွံ၊ သင်သည်ကား။ ကာ၊ အဘယ်မည်သော။ ဒေဝတာ၊ နတ်သမီး။ အသိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဒေဝတေ၊ နတ်သမီး။ နိဒါဃေ၊ နွေကာလ၌။ ကာဠလတာဝ၊ ညိုသောနွယ်ကဲ့သို့ လည်းကောင်း။ အနိလေရိတာ၊ လေညှင်းခတ်အပ်သော။ အဂ္ဂိဇာလာဝ၊ မီးလျံကဲ့သို့လည်းကောင်း။ လောဟိတပတ္တလာလိနီ၊ နီသောအရွက်ရှိသော ပန်းကိုပင်ဆင်သည်ဖြစ်၍။ မန္ဒမိဂီဝ၊ သမင်မငယ်ကဲ့သို့။ လောကယံ၊ ကြည့်လျက်။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်သည်ကား။ ကာ၊ အဘယ်သူနည်း။ ဘာသေသမာနာဝ၊ ငါနှင့်စကားပြောလိုသည်ဖြစ်လျက်ပင်။ ဂိရံ၊ စကားကို။ န မုဉ္စသိ၊ မလွှတ်။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဟိရီ၊ ဟိရီအမည်ရှိသော။ ဒေဝီ၊ နတ်သမီးတည်း။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ မနုဇေဟိ၊ လူတို့သည်။ ပူဇိတာ၊ ပူဇော်အပ်၏။ သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ အပါပသတ္တူပနိသေဝိနီ၊ မြတ်သောသတ္တဝါတို့သည် မှီဝဲဆည်းကပ်ကုန်၏။ သုဓာဝိဝါဒေန၊ သုဓာဘုတ်အငြင်းအခုံကြောင့်။ တဝန္တိံ၊ အရှင်ဘုရားအထံသို့။ အာဂတာ၊ လာရောက်ပါ၏။ သာ အဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ သုဓံပိ၊ နတ်သုဓာဘုတ်ကိုလည်း။ ယာစိတုံ၊ တောင်းခြင်းငှာ။ န သက္ကောမိ၊ မဝံ့ပါ။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမ၏။ ယာစနာ၊ တောင်းခြင်းသည်။ ကောပိနပုရိသာဝိယ၊ အရှက်မရှိသည်နှင့်တူ၏။ သုဂတ္တေ၊ ကောင်းသောကိုယ်ရှိသော။ ဒေဝတေ၊ နတ်သမီး။ တွံ၊ သင်သည်။ ဓမ္မေန၊ သဘောအားဖြင့်။ ဉာယေန၊ အကြောင်းအားဖြင့်။ လဇ္ဇသိ၊ ရှက်ပေ၏။ ဧသောဟိ၊ ထိုသို့ရှက်ခြင်းသည်လျှင်။ ဓမ္မော၊ ကောင်းသော သဘောတည်း။ ယာစနာ၊ တောင်းသဖြင့်။ သုဓာ၊ နတ်သုဓာဘုတ်ကို။ ဟိ ယသ္မာ၊ အကြင့်ကြောင့်။ န လဘိတဗ္ဗာ၊ မရအပ်။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ အယာစန္တိံ၊ မတောင်းသော။ တံ၊ သင်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ နိမန္တိယေ၊ ဖိတ်ကြားအံ့။ ယဉ္စ သုဓံ၊ အကြင်နတ်သုဓာဘုတ်ကို။ ဣစ္ဆသိ၊ သင်အလိုရှိ၏။ တံ သုဓံ၊ ထိုနတ်သုဓာဘုတ်ကို။ တေ၊ သင်အား။ ဒမ္မိ၊ ငါပေးအံ့။ ကဉ္စနဝေလ္လဝိဂ္ဂဟေ၊ ရွှေအဆင်းနှင့်တူသော ကိုယ်ရှိသော ဟီရိနတ်သမီး။ သာ တွံ၊ ထိုသင်သည်။ မယာ၊ ငါသည်။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ သကမှိ အဿမေ၊ မိမိကျောင်း၌။ နိမန္တိတာ၊ ပင့်ဖိတ်အပ်၏။ ဟိ သစ္စံ၊ မှန်၏။ မေ၊ ငါသည်။ တုဝံ၊ သင့်ကို။ သဗ္ဗရသေဟိ၊ အလုံးစုံသော အရသာတို့ဖြင့်။ ပူဇိတာ၊ ပူဇော်ထိုက်၏။ တံ၊ သင့်ကို။ ပူဇယိတွာန၊ ပူဇော်ပြီး၍။ သုဓံ ပိ၊ ကြွင်းသောသုဓာဘုတ်ကိုလည်း။ အသ္နိယေ၊ ငါစားအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ကောသိယေန၊

ဝ၄၈+ ဝ၄၉+ ကောသိယရှင်ရသေ့သည်။ အနုမတာ၊ အခွင့်ပြုသော။ ဇုတမဟာ၊ အရောင်အဝါနှင့်ပြည့်စုံသော။ သာဟိရီ၊ ထိုဟိရီနတ်သမီးသည်။ အဒ္ဓါ၊ စင်စစ်။ ရမ္မံ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဖွယ်ရှိသော။ ဥဒကဝန္တံ၊ ရေနှင့်ပြည့်စုံသော။ ဖလံ၊ သစ်သီးနှင့်ပြည့်စုံသော။ အရိယပူဇိတံ၊ သူတော်ကောင်းတို့သည် ပူဇော်အပ်သော။ သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ အပါပသတ္ထူပနိသေဝိတံ၊ မြတ်သော သတ္တဝါတို့သည် မှီဝဲအပ်သော။ အဿမံ၊ ကောသိယရှင်ရသေ့ကျောင်းသို့။ ပါဝိသိ၊ ဝင်လေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတ္ထ၊ ဤလောကသိယရှင်ရသေ့ကျောင်း၌။ ဗဟုကာ၊ များစွာကုန်သော။ ပုပ္ဖိတာ၊ ကောင်းစွာပွင့်ကုန်သော။ ရုက္ခဂ္ဂဟဏာ၊ အပွင့်အသီးကိုဆောင်ကုန်သော သစ်ပင်တောတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ အမ္ဗာ စ၊ သရက်ပင်တို့သည်လည်းကောင်း။ ပိယာလာ စ၊ လွန်ပင်တို့သည်လည်းကောင်း။ ပနသာ စ၊ ပိန်းနှဲပင်တို့သည်လည်းကောင်း။ ကိံ သုကာစ၊ ပေါက်ပင်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဘောသဉ္ဇနာ စ၊ အိမ်ဒန့်လွန်ပင်တို့သည်လည်းကောင်း။ လောဒ္ဒံ၊ တောက်ရပ်ပင်သည်လည်းကောင်း။ ကေကာ၊ ထောက်ရှာပင်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဘင်္ဂါစ၊ အင်ပင်တို့သည်လည်းကောင်း။ တိလကာ စ၊ ပြည့်စင်ပင်တို့သည်လည်းကောင်း။ သုပုပ္ဖိတာ၊ ကောင်းစွာပွင့်ကုန်၏။ ဧတ္ထ၊ ဤလောကသိယရှင်ရသေ့ကျောင်းထက်ဝန်းကျင်၌။ ဗဟုကာ၊ များစွာကုန်သော။ သာလာ ဝ၊ အင်ကြင်းပင်တို့သည်လည်းကောင်း။ ကရေရီစ၊ ရေခံတက်ပင်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဇမ္ဗုယော စ၊ သပြေပင်တို့သည်လည်းကောင်း။ အသတ္ထနိဂြောဓမဓုကာ စ၊ ညောင်ဗုဒ္ဓဟေပင်၊ ညောင်ပင်၊ သစ်မည်စည်ပင်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဝေတသာ စ၊ ရင်းရဲပင်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဥဒ္ဒါလကာ စ၊ ငုရွှေပင်တို့သည်လည်းကောင်း။ ပါဋိလိ စ၊ သံသတ်ပင်တို့သည်လည်းကောင်း။ သိန္နုဝါရိကာ၊ ကြောင်းပန်းပင်တို့သည်လည်းကောင်း။ မနုညာဂန္ဓာ၊ နှစ်သက်ဖွယ်သော အနံ့ရှိကုန်သော။ မုစလိန္ဒကေဋကာ၊ ကျည်းပင်၊ ဆက်သွားပင်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတ္ထ၊ ဤကျောင်းထက်ဝန်းကျင်၌။ ဟရေဏုကာ၊ ပဲမျိုးတို့သည်လည်းကောင်း။ ဝေဠုကာ၊ ဝါးမျိုးတို့သည်လည်းကောင်း။ ကေဏု၊ တောပဲတို့သည်လည်းကောင်း။ ကိန္ဒုကာ၊ တည်ပင်တို့သည်လည်းကောင်း။ သာမကနိဝါရာ၊ ကြိတ်လမန်းပင်တို့သည်လည်းကောင်း။ အထောပိ၊ ထိုမှလည်း။ စိနကာ၊ မင်းပဲငယ်တို့သည်လည်းကောင်း။ မောစာ၊ တောငှက်ပျောပင်တို့သည်လည်းကောင်း။ ကဒလိ၊

ဝ၄၉+ ဝ၅၀+ အိမ်ငှက်ပျောပင်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဗဟုကာ၊ များစွာကုန်သော။ သာလိယော စ၊ သလေးတို့သည်လည်းကောင်း။ ဝီဟယောစ၊ ကောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အာဘူဇိနော စ၊ ဘူဇာတ်ပတ်ပင်တို့သည်လည်းကောင်း။ တဏ္ဍုလာစ၊ ဖွဲမရှိသော ဆန်နှံတို့သည်လည်းကောင်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဿစ၊ ထိုကျောင်း၏လည်း။ ဥတ္တရပေဿ၊ မြောက်နံပါး၌။ ဇာတာ၊ အလိုလိုဖြစ်သော။ အကက္ကသာ၊ ငါးပုပ်၊ ယောက်သွားပုပ်၊ မှော်ညှိစသည်ကင်းသော မြေရှိသော။ အပဗ္ဘာရာ၊ ချိုင့်ဝှမ်းခြင်းမရှိသော။ သာဓု၊ ကောင်းသော။ အပ္ပဋိဂန္ဓကာ၊ မစက်ဆုပ်ဖွယ်သော အနံ့ရှိသောရေရှိသော။ ပေါက္ခရဏီဝါ ပိ၊ ကြာမျိုးငါးပါးတို့ဖြင့် ဖုံးလွှမ်းအပ်သော ရေကန်သည်လည်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တတ္ထ၊ ထိုရေကန်၌။ သန္နိရတာ၊ အလွန်မွေ့လျော်ကုန်သော။ ခေမိနော၊ ဘေးမရှိကုန်သော။ ဗဟုဘောဇနာ၊ များသောအစာရှိကုန်သော။ မစ္ဆာ၊ ငါးတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ သိင်္ဂူ၊ သိင်္ဂုမည်သော ငါးတို့သည်လည်းကောင်း။ သဝଙ୍କာ၊ သဝကၤာမည်သော ငါးတို့သည်လည်းကောင်း။ ရောဟိတာ စ၊ ရောဟိတာမည်သော ငါးတို့သည်လည်းကောင်း။ အာလိဂဂ္ဂရကာကိဏ္ဏာ၊ အာလိဂဂ္ဂမည်သော ငါး၊ ကိဏ္ဏမည်သော ငါးတို့သည်လည်းကောင်း။ ပါဋိနာ၊ ပါဋိနာမည်သော ငါးတို့သည်လည်းကောင်း။ ကာကမစ္ဆာကာ၊ ကာကမစ္ဆကမည်သော ငါးတို့သည်လည်းကောင်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတ္ထ၊ ထိုဇာတဿရရေကန်၌။ သန္နိရတာ၊ အလွန်မွေ့လျော်ကုန်သော။ ခေမိနော၊ ဘေးမရှိကုန်သော။ ဗဟုဘောဇနာ၊ များသောအစာရှိကုန်သော။ ပက္ခီ၊ ငှက်မျိုးအပေါင်းတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဟံသာ၊ ဟင်္သာတို့သည်လည်းကောင်း။ ကောဉ္စာ၊ ကြိုးကြာတို့သည်လည်းကောင်း။ မယူရာ စ၊ ဥဒေါင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ စက္ကဝါကာစ၊ စက္ကဝါက်တို့သည်လည်းကောင်း။ ကုက္ကုဟာ၊ ဘုတ်ငှက်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ သိခဏ္ဌီဇိဝဇီဝကာ၊ ဥဩငှက်တို့သည်လည်းကောင်း။ စိကြာ၊ ဆန်းကြယ်ကုန်သော။ သိခဏ္ဌီဇီဝဇီဝကာ၊ ဦးစွန်းရှိသောငှက်၊ ဇီဝဇိုင်းငှက်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတ္ထ၊ ထိုဇာတဿရာရေကန်၌။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ နာနာမိဂဂဏာ၊ အထူးထူးအပြားပြားရှိသော သားအပေါင်းတို့သည်။ ပါနာယ၊ ရေသောက်အံ့သောငှာ။ အာယန္တိ၊ လာကုန်၏။ သီဟာ စ၊ ခြင်္သေ့တို့သည်လည်းကောင်း။ ဗျာဂစ္ဆာ၊ ကျားတို့

ဝ၅၀+ ဝ၅၁+ တို့သည်လည်းကောင်း။ ဝရာဟာ စ၊ ဝက်တို့သည်လည်းကောင်း။ အစ္ဆကာ စ၊ ဝံတို့သည်လည်းကောင်း။ ကတရစ္ဆယော၊ အောင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ပါနာယ၊ ရေသောက်အံ့သောငှာ။ အာယန္တိ၊ လာကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပလာသောဒါ၊ ကြံ့တို့သည်လည်းကောင်း။ ဂဝဇာစ၊ နွားနောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ မဟိံသာ စ၊ ကျွဲတို့သည်လည်းကောင်း။ ရောဟိတာ၊ သမင်တို့သည်လည်းကောင်း။ ရုရူ၊ ဆတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဧကေယျာ စ၊ ဧဏိမည်သော သားတို့သည်လည်းကောင်း။ ဝရာဟာစဝေ၊ ဝက်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဂဏီနော စ၊ စိုင်တို့သည်လည်းကောင်း။ နိင်္ဂ၊ သိုးတို့သည်လည်းကောင်း။ သူကရာ၊ ဝက်ဝံတို့သည်လည်းကောင်း။ တတ္ထ၊ ထိုဇာတဿရအိုင်၌။ ပါနာယ၊ ရေသောက်အံ့သောငှာ။ အာယန္တိ၊ လာကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတ္ထ၊ ဤကောသိယရှင်ရသေ့ကျောင်းထက်ဝန်းကျင်၌။ ကဒလိမိဂါ၊ ဝံပိုင်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဗိဠာရာ၊ ကြောင်တို့သည်လည်းကောင်း။ သသကဏ္ဏိကာ၊ ယုန်ငယ်ဒရယ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဗဟူကာ၊ များစွာကုန်သော။ ဆမာဂိရိ၊ မြေပြင်ကဲ့သို့ညီညွတ်သောကျောက်ဖျာရှိ၏။ ပုပ္ဖဝိစိတြသဏ္ဌာ၊ ဆန်းကြယ်သော ပန်းပွင့်တို့ဖြင့် ကောင်းစွာတည်၏။ ဒိဇာဘိဃုဋ္ဌာ၊ ငှက်အပေါင်းတို့၏ အလွန်တွန်မြူးတူးရာဖြစ်၏။ ဒိဇသံဃသေဝိတာ၊ ငှက်အပေါင်းတို့၏ မှီဝဲရာဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘုတ္တစာ၊ ကောင်းသော အသရေရှိသော။ သာ၊ ထိုဟီရီနတ်သမီးသည်။ နီလဒုမာဘိလမ္ဗိတာ၊ စည်းညိုသော သစ်ပင်သစ်ခက်၌ ဆွဲသကဲ့သို့တင့်တယ်၏။ မဟာမေဃံ၊ မိုးကြီးရွာသောအခါ၌။ ဝိဇ္ဇုဣဝ၊ လျှပ်စစ်ရောင်သကဲ့သို့။ အနုပဇ္ဇထ၊ ကျောင်းသို့ဝင်လေ၏။ တဿာ၊ ထိုဟီရိနတ်သမီးအား။ သုသမ္ပန္ဓသိရံ၊ ကောင်းစွာဖွဲ့အပ်သော ဦးခေါင်းရှိသော။ ကုသာမယံ၊ ပန်းရင်းအစရှိသည်နှင့် ရောသောသမန်းမြက်ဖြင့်ပြီးသော။ သုစိံ၊ စင်ကြယ်စွာသော။ သုဂန္ဓံ၊ ကောင်းသောအနံ့ရှိသော။ အဇိနူပသေဝိတံ၊ သစ်နက်ရေဖြင့် တင့်တယ်စွာပြုအပ်သော။ အတြိစ္ဆကောစ္ဆံ၊ အလွန်အလိုရှိအပ်သော ခတ်ကျစ်နေရာကို။ ပဏ္ဏသာလဒွါရေ၊ ကျောင်းတံခါးဝ၌။ အတ္ထရိတွာ၊ ခင်း၍။ ကလျာဏီ၊ ကောင်းခြင်းငါးပါးနှင့်ပြည့်စုံသော နတ်သမီး။ သုခံ၊ ကောင်းမြတ်သော။ ဣဒံ အာသနံ၊ ဤနေရာ၌။ နီသိဒ၊ နေလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဟိရိံ၊ ဟိရီနတ်သမီးကို။ ဧတံ၊ ဤစကားကို။ အဗြဝိ၊ ဆိုလေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကောသိယော၊ ကောသိယအမည်ရှိသော။ ဇဋာ၊ ဆံကျစ်ထုံးသော။ ဇုတိန္ဓရော၊ တန်ခိုးအရောင်ကိုဆောင်သော။ မုနိ၊ ရသေ့သည်။ တဒါ၊

ဝ၅၁+ ဝ၅၂+ ထိုအခါ၌။ ကောစ္ဆဂတာယ၊ မြတ်သော ခတ်ကျစ်အခင်းနေရာ၌ နေပြီးသော။ ယံ ယာဝဒတ္ထံ၊ အကြင်အကြင်ပေးတိုင်းသော နတ်သုဓာဘုတ်ကို။ ဣစ္ဆာမာနာယ၊ အလိုရှိသော။ တဿ၊ ထိုဟိရီနတ်သမီးအား။ နဝေဟိပတ္တေဟိ၊ ကြာပဒုမာအိုင်မှ ခူးယူစဖြစ်၍စိမ်းစိုသော ပဒုမာရွက်တို့ဖြင့်။ သယံ၊ မိမိလက်ဖြင့်။ သဟူဒကံ၊ ရေနှင့်တကွသော။ သုဓံ၊ နတ်သုဓာဘုတ်ကို။ တုရီတော၊ အဆောတလျှင်။ အဘိဟာသိ၊ ရှေးရှုဆောင်၏။ သာ၊ ထိုဟိရီနတ်သမီးသည်တံ၊ ထိုနတ်သုဓာဘုတ်ကို။ ဥဘောဟိ ပါဏေဟိ၊ လက်နှစ်ဘက်တို့ဖြင့်။ ပဋိဂ္ဂယှ၊ ခံယူပြီး၍။ အတ္တမနာ၊ နှစ်သက်ဝမ်းမြောက်သည်ဖြစ်၍။ ဇဋာဓရံ၊ ကောသိယရှင်ရသေ့ကို။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဗြဝိ၊ ဆို၏။ ဗြဟ္မေ၊ ရှင်ရသေ့။ ဟန္ဒ၊ တောင်းပန်ပါ၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ တယာ၊ ရှင်ရသေ့သည်။ ပူဇိတာ၊ ပူဇော်အပ်သည်ဖြစ်၍။ ဇိတာဝိနီ၊ အောင်အပ်သည်ဖြစ်၍။ တိဒိဝံ၊ တာဝတိံသာနတ်ရွာသို့။ ဂစ္ဆေယျံ၊ ပြန်သွားပါတော့အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဗြဝိ၊ ဆို၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကောသိယေန၊ ကောသိယရှင်ရသေ့သည်။ အနုမတာ၊ ခွင့်ပြုအပ်သော။ ဇုတိမတာ၊ အရောင်အဆင်းနှင့်ပြည့်စုံသော။ သာ၊ ထိုဟိရီနတ်သမီးသည်။ ဝဏ္ဏမဒေန၊ အဆင်းမာန်ယစ်ခြင်းဖြင့်။ မတ္တာ၊ ယစ်သည်ဖြစ်၍။ သဟဿစက္ခုနော၊ သိကြားနတ်မင်း၏။ သံကာသေ၊ အထံသို့။ ဂန္တွာန၊ သွား၍။ ဒီရယိ၊ ဆိုလေ၏။ ဝါသဝ၊ အဖသိကြားမင်း။ အယံ သုဓာ၊ ဤနတ်သုဓာဘုတ်သည်။ တေန၊ ထိုကောသိယရသေ့သည်။ ဒိန္နံ၊ ပေးအပ်သော နတ်သုဓာဘုတ်တည်း။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဇယံ၊ အောင်ခြင်းကို။ ဒေဟိ၊ ပေးတော်မူလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒိရယိ၊ ဆိုလေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ သက္ကောပိ၊ အဘသိကြားမင်းသည်လည်း။ တမေနံ၊ ထိုဟိရီနတ်သမီးကို။ အပူဇယိ၊ ပူဇော်လေ၏။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ နဝမှိ၊ အသစ်ဖြစ်သော။ ကောစ္ဆမှိ၊ မြတ်သော ခတ်ကျစ်အခင်းနေရာ၌။ ပဉ္ဇလီ၊ လက်အုပ်ချီလျက်။ ဒေဝမနုဿပူဇိတာ၊ နတ်လူတို့သည် ပူဇော်အပ်သော။ သာ၊ ထိုဟိရီနတ်သမီးသည်။ ဥပါဝိသိ၊ ဝင်၍နေ၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ သဟိန္ဒဒေဝါ၊ သိကြားနတ်မင်းနှင့်တကွသော နတ်တို့သည်။ ပါရိစ္ဆတ္တကပုပ္ဖါဒီဟိ၊ ပင်လယ်ကသစ်ပန်းအစရှိသည်တို့ဖြင့်။ ဥတ္တမံ၊ မြတ်သော။ သုရကညံ၊ ဟိရီနတ်သမီးကို။ ပူဇယိံသု၊ ပူဇော်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သဟဿနေတ္ထော၊ မျက်စိတစ်ထောင် အမြင်ဆောင်သော။ တိဒသာနံ၊ တာဝတိံသာနတ်တို့ကို။ ဒေဝါနံ၊ နတ်တို့ကို။ ဣန္ဒော၊ အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ ပုနဒေဝ၊ တစ်ဖန်သာလျှင်။ တမေဝမာတလိံ၊ ထိုမာတလိနတ်သားကို။ သံသိ၊ ဆိုလေ၏။ မာတလိ၊ အမောင်မာတလိ။

ဝ၅၂+ ဝ၅၃+ တွံ၊ သင်သည်။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ မမ၊ ငါ၏။ ဝါကျံ၊ စကားကို။ ကောသိယ၊ ကောသိယရှင်ရသေ့ကို။ ဗြူဟိ၊ မေးလျှောက်ပါချေလော။ ကောသိယော၊ ကောသိယရှင်ရသေ့။ အာသာယစ၊ အာသာနတ်သမီးမှလည်းကောင်း။ သဒ္ဓါ စ၊ သဒ္ဓါနတ်သမီးမှလည်းကောင်း။ သိရိယာ စ၊ သိရိနတ်သမီးမှလည်းကောင်း။ ကေန ဟေတုနာ၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်။ ဟီရီ၊ ဟိရိနတ်သမီးသည်။ သုဓံ၊ နတ်သုဓာဘုတ်ကို။ အလတ္ထ၊ ရလေသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သံသိ၊ ဆိုလေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သုလပဝတ္တံ၊ အလွန်လျှင်မြတ်သော။ ဒဒ္ဒဠာမာနံ၊ ထွန်းတောက်ပသော။ ဥပကာရိယသာဒိသံ၊ အဆောက်အဦဘဏ္ဍာနှင့်တူသော။ ဇမ္ဗောနဒီသံ၊ ဇမ္ဗူရာဇ်ရွှေဖြင့်ပြီးသော ဝက်စွယ်ရှိသော။ တပနေယျသန္နိဘံ၊ နှစ်သက်အပ်သော ရွှေနှင့်တူသော အရောင်ရှိသော။ အလင်္ကတံ၊ တန်ဆာဆင်အပ်သော။ ကဉ္စနစိတ္တသန္နိတံ၊ ရွှေဖြင့်ပြီးသော ဆန်းကြယ်သော ရတနာခုနစ်ပါးနှင့်ပြည့်စုံသော။ တံ ရထံ၊ ထိုဝေဇယန္တာရထားကို။ ဥဒတာရယိ၊ သွားအံ့သောအစီအရင်ကိုပြု၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတ္ထ၊ ဤဝေဇယန္တာရထား၌။ ဗဟူနိ၊ များစွာကုန်သော။ သုဝဏ္ဏာစန္ဒာ၊ ရွှေဖြင့်ပြီးသော စန္ဒကူးတို့သည်လည်းကောင်း။ ဟတ္ထိဂဝဿာကိံ ပုရိသဗျဂ္ဃဒီပိယော၊ ရွှေငွေပတ္တမြားဖြင့် ပြီးသော ဆင်ရုပ်၊ နွားရုပ်၊ မြင်းရုပ်၊ ကိန္နရာရုပ်၊ ကျားရုပ်၊ သစ်ရုပ်တို့လည်းကောင်း။ ဧကေယျကာ၊ ဧဏီမည်သော သားရုပ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ပက္ခိနော၊ အထူးထူးသော ရတနာတို့ဖြင့်ပြီးသော ငှက်ရုပ်အပေါင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ပဋိပါဋိယာ၊ အစဉ်အတိုင်း။ ဌိတာ၊ တည်ကုန်၏။ ဧတ္ထ၊ ထိုဝေဇယန္တာရထား၌။ ဝေဠုရိယမယာ၊ ကျောက်မျက်ရွဲဖြင့်ပြီးကုန်သော။ မိဂါ၊ သမင်အစရှိသော သားရဲရုပ်တို့သည်။ ယုဓါ၊ တိုက်ကြကုန်သကဲ့သို့။ ယုတ္တာ၊ ယှဉ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတ္ထ၊ ထိုဝေဇယန္တာရထား၌။ သုသုနာဂသာဒိသေ၊ ဆင်ပျိုဆင်ပေါက်ငယ်နှင့်တူကုန်သော။ အလင်္ကတေ၊ တန်ဆာဆင်အပ်ကုန်သော။ ကဉ္စနဇာလုရစ္ဆဒေ၊ ရွှေကွန်ရက်ဖြင့်ဖုံးလွှမ်းအပ်သော ရင်လွှမ်းတန်ဆာကုန်ရှိကုန်သော။ အာဝေဠိနေ၊ နားတန်ဆာနှင့်ယှဉ်ကုန်သော။ သဒ္ဒဂမေ၊ နှင်တံမကိုင်ဘဲအသံဖြင့်သာ သွားကုန်သော။ အသင်္ဂီတေ၊ ငြိတွယ်ခြင်းမရှိကုန်သော။ ဒသသတာနိ၊ တစ်ထောင်ကုန်သော။ အဿရာဇဟရယော၊ ရွှေအဆင်းနှင့်တူသော အဆင်းရှိကုန်သော မနောမယသိန္ဓောမြင်းမင်းတို့ကို။ အယောဇေသုံ၊ ကကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ မာတလိ၊ မာတလိနတ်သားသည်။ သေ

ဝ၅၃+ ဝ၅၄+ ဋ္ဌံ၊ အထူးသဖြင့်မြတ်သော။ တယာနံ၊ ထိုဝေဇယန္တာရထားကို။ အဘိရုယှ၊ တက်စီး၍။ ဣမာဒိသာယော၊ ဤအရပ်ဆယ်မျက်နှာတို့ကို။ အဘိနာဒယိတ္ထ၊ ပဲ့တင်ထပ်စေ၏။ နဘဉ္စ၊ ကောင်းကင်ကိုလည်းကောင်း။ သေလဉ္စ၊ တောင်ကိုလည်းကောင်း။ ဝနပ္ပတီနဉ္စ၊ တောစိုးသစ်ပင်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဝနသဏ္ဍာဉ္စ၊ တောအုပ်ကိုလည်းကောင်း။ သသာဂရံ၊ သမုဒ္ဒရာနှင့်တကွသော။ မောဒနိံ စ၊ မြေကြီးကိုလည်းကောင်း။ ပဗျာဓယိတ္ထ၊ တုန်လှုပ်စေကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သောမာတလိ၊ ထိုမာတလိနတ်သားသည်။ အဿမံ၊ ကောသိယရှင်ရသေ့ကျောင်းသို့။ ခိပ္ပမေဝ၊ လျှင်စွာလျှင်။ ဥပဂမ္မ၊ ကပ်၍။ ပါဝါရံ၊ စုလျားကို။ ဧကံသကတော၊ ပခုံးတစ်ဖက်၌ တင်၍။ ကတဉ္စလီ၊ လက်အုပ်ချီလျက်။ ဗဟုဿုတံ၊ များသောအကြားအမြင်ရှိသော။ ဝုဍ္ဎံ၊ ဂုဏ်ဖြင့်ကြီးမြတ်သော။ ဝိနိတဝန္တံ၊ ကောင်းစွာဆုံးမအပ်သော အကျင့်ရှိသော။ ဒေဝဗြာဟ္မဏံ၊ ကောသိယရသေ့။ ဣန္ဒဿ၊ သိကြားနတ်မင်း၏။ ဝါကျံ၊ စကားကို။ နိသာမေဟိ၊ နာတော်မူလော။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တဿ၊ ထိုသိကြားမင်း၏။ ဒူတော၊ တမန်တည်း။ ပုရိန္ဒဒေါ၊ သိကြားနတ်မင်းသည်။ တံ၊ အရှင်ဘုရားကို။ ပုစ္ဆတိ၊ မေးလျှောက်၏။ ကောသိယ၊ ကောသိယရှင်ရသေ့။ အာသာယစ၊ အာသာနတ်သမီးမှလည်းကောင်း။ သဒ္ဓါ စ၊ သဒ္ဓါနတ်သမီးမှလည်းကောင်း။ သိရိယာ စ၊ သိရိနတ်သမီးမှလည်းကောင်း။ ကေန ဟေတုနာ၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်။ ဟီရီ၊ ဟိရိနတ်သမီးသည်။ သုဓံ၊ နတ်သုဓာဘုတ်ကို။ အလတ္ထ၊ ရလေသနည်း။ ဒေဝသာရထိ၊ နတ်၏ရထားထိန်းဖြစ်သော။ မာတလိ၊ မာတလိနတ်သား။ သိရီ၊ သိရိနတ်သမီးသည်။ အန္ဓာ၊ မိုက်၏ဟူ၍။ မံ၊ ငါ၏။ ဉာဏေ၊ ဉာဏ်၌။ ပဋိဘာတိ၊ ထင်၏။ သဒ္ဓါပန၊ သဒ္ဓါနတ်သမီးသည်ကား။ အနိစ္စာ၊ မြဲမြံခြင်းမရှိ။ အာသာ ပန၊ အာသာနတ်သမီးသည်ကား။ မေ၊ ငါသည်။ ဝိသံဝိဒါကသမ္ပတာတိ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကိုဆိုတတ်၏ဟူ၍သမုတ်အပ်၏။ ဟီရိ စ၊ ဟိရိနတ်သမီးသည်ကား။ အရိယမှိ၊ မြတ်သော။ ဂုဏေ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူး၌။ ပတိဋ္ဌိတာ၊ အမြဲတည်၏။ မာတလိ၊ မာတလိနတ်သား။ ဂေါတ္တရက္ခိတာ၊ အမျိုးအနွယ်ကိုစောင့်တတ်သော။ ယာစ ဣမာ ကုမာရိယော၊ အကြင်အပျိုအရွယ်ဖြစ်သော မိန်းမတို့သည်လည်း။ ဇိဏ္ဏာ၊ အိုမင်းကုန်ပြီးသော။ ယာ ဣတ္ထိယော စ၊ အကြင်လင်ကွာမိန်းမတို့သည်လည်းကောင်း။ သဘတ္တု၊ လင်ရှိမယားဖြစ်ကုန်သော။ ယာ ဣတ္ထိယော၊ အကြင်မိန်းမတို့သည်လည်းကောင်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တာ၊ ထိုအလုံးစုံသော မိန်းမတို့သည်။ ပုရိသေသု၊

ဝ၅၄+ ဝ၅၅+ တစ်ပါးသော ယောကျ်ားတို့၌။ ဥဂ္ဂတံ၊ လွန်စွာသော။ ဆန္ဒရာဂံ၊ အားကြီးစွာသော တပ်စွန်းခြင်းကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ အတ္တနောစိတ္တံ၊ မိမိစိတ်ကို။ ဟိရိယာ၊ အရှက်ဖြင့်။ နိဝါရေန္တိ၊ တားမြစ်ကုန်၏။ မာတလိ၊ မာတလိနတ်သား။ သရသတ္တိသံယုတေ၊ မြှား၊ လှံ၊ ဓား၊ လှံရှက်သော။ သင်္ဂါမသိသေ၊ စစ်မြေဦး၌။ ပတတံ၊ ဆုပ်နစ်ခဲ့ကုန်သော။ ပလာယီနံ၊ ပြေးကုန်သော။ ပရာဇိတာနံ၊ စစ်ရှုံးသောသူတို့အား။ ဟိရိယာ၊ အရှက်ဖြင့်။ ဇိဝိတံ၊ မိမိတို့ အသက်ကို။ ဇဟိတွာန၊ စွန်ကုန်၍။ နိဝတ္တန္တိ၊ ပြန်၍ခံကုန်၏။ တေ၊ ထိုစစ်ရှုံး၍ပြေးသောသူတို့သည်။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ဟိရိမနာ၊ ရှက်သောစိတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမ္ပဋိစ္ဆန္တိ၊ ခံကုန်၏။ ဒေဝသာရထိ၊ နတ်၏ရထားထိန်းဖြစ်သော။ မာတလိ၊ မာတလိနတ်သား။ ဝေလာ၊ သမုဒ္ဒရာကမ်းသည်။ သာဂရဝေဂံ၊ သမုဒ္ဒရာလှိုင်းတံပိုးအဟုန်ကို။ ဝါရီနိယထာ၊ တားမြစ်သကဲ့သို့။ အယံ ဟိရီ၊ ဤဟိရိနတ်သမီးသည်။ ဇနံ၊ သတ္တဝါအပေါင်းကို။ ပါပါ၊ မကောင်းမှုမှ။ နိဝါရီနီ၊ တားမြစ်တတ်၏။ သဗ္ဗလောကေ၊ အလုံးစုံသော လူပြည်နတ်ပြည်၌။ တံ ဟိရိံ၊ ထိုဟိရိနတ်သမီးကို။ အရိယပူဇိတံ၊ ဘုရားအစရှိသော သူတော်ကောင်းတို့သည် ချီးမွမ်းအပ်၏။ ဧတံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ ဣန္ဒဿ၊ သိကြားနတ်မင်းအား။ ဝေဒယ၊ သင်ကြားလျှောက်လေလော။ ကောသိယ၊ ကောသိယရှင်ရသေ့။ တေ၊ အရှင်ဘုရားအား။ ကော၊ အဘယ်ကြောင့်။ ဣမံ ဒိဋ္ဌိံ၊ ဤအယူကို။ ဩဒိဟိ၊ ယူတော်မူသနည်း။ မဟိန္ဒော၊ သိကြားနတ်မင်းသည်။ ဗြဟ္မာ၊ မြတ်စွာသော။ အထဝါ၊ ထိုမှတစ်ပါးလည်း။ ပဇာပတိ၊ သတ္တဝါတို့၏ အရှင်ဖြစ်၏။ မဟိန္ဒဿ၊ မြတ်သောသိကြားနတ်မင်း၏။ ဓိတာ၊ သမီးတော်ဖြစ်သော။ မဟာသီ၊ မြတ်သောကျေးဇူးကိုရှာလေ့ရှိသော။ အယံ ဟိရီ၊ ဤဟိရီနတ်သမီးသည်။ ဒေဝေသု၊ နတ်ပြည်တို့၌။ သေဋ္ဌသမ္မတာ၊ အထူးသဖြင့် မြတ်သည်ဟုသမုတ်အပ်သည်။ ဇာယထ၊ ဖြစ်လေ၏။ ဣန္ဒသဂေါတ္တ၊ သိကြားနတ်မင်းနှင့်တူသော အမျိုးအနွယ်ရှိသော ရှင်ရသေ့။ ဟန္ဒ၊ အကျွန်ုပ်တိုက်တွန်းပါ၏။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ တိဒိဝံ၊ တာဝတိံသာနတ်ရွာသို့။ အပက္ကမ၊ ကြွတော်မူလော။ မမာယိတံ၊ မြတ်နိုးအပ်သော။ ဣမံ ရထံ၊ ဤဝေဇယန္တာရထားကို။ သမာရုယှ၊ တက်စီးပါလော။ ဣန္ဒောစ၊ သိကြားနတ်မင်းသည်လည်း။ တံ၊ အရှင်ဘုရားကို။ ကင်္ခတိ၊ အလိုရှိတော်မူ၏။ တွံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ အဇ္ဇေဝ၊ ယနေ့ပင်လျှင်။ ဣန္ဒသဟဗျတိ၊ သိကြားနတ်မင်း၏ အပေါင်းအဖော်၏ အဖြစ်သို့။ ဝဇ၊ ကြွတော်မူပါလော။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိုအပ်ပြီးသော အပြားအားဖြင့်။ အပါပကမ္မိနော၊ မကောင်းမှုကိုမပြုကုန်သော။

ဝ၅၅+ ဝ၅၆+ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ ဝိသုဇ္ဈန္တိ၊ အထူးသဖြင့်စင်ကြယ်ကုန်၏။ အထော၊ ထိုမှလည်း။ သုစိဏ္ဏဿ၊ ကောင်းစွာကျင့်အပ်သောအမှု၏။ ဖလံ၊ အကျိုးသည်။ န နဿတိ၊ မပျက်။ ယေ ကေစိ၊ အလုံးစုံကုန်သောသူတို့သည်။ သုဓာယဘောဇနံ၊ နတ်သုဓာဘုတ်ကို။ ဟိရီယာ၊ ဟိရီနတ်သမီးအား။ ဒိယျမာနံ၊ ပေးလှူသည်မည်သည်။ အဒ္ဒက္ခုံ၊ မြင်ရကုန်၏။ တေ သဗ္ဗေစ၊ အလုံးစုံကုန်သော သူတို့သည်လည်း။ တံ ဒါနံ၊ ထိုအလှူကို။ အနုမောဒိတွာ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်သောကြောင့်။ ဣန္ဒသဟဗျတံ၊ သိကြားနတ်မင်း၏ အပေါင်းအဖော်အဖြစ်သို့။ ဂတာ၊ ရောက်ရကုန်၏။ ဥပ္ပလဝဏ္ဏာ၊ ဥပ္ပလဝဏ်သည်။ ဟိရီ၊ ဟိရီနတ်သမီးသည်။ အသိ၊ ဖြစ်ဘူးပြီ။ ဒါနပတိ၊ အလှူရှင်ဖြစ်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းသည်။ ကောသိယော၊ ကောသိယရသေ့။ အသိ၊ ဖြစ်ဘူးပြီ။ အနုရုဒ္ဓေါ၊ အနုရုဒ္ဓါသည်။ ပဉ္စသိခေါ၊ ပဉ္စသိခနတ်သားသည်။ အသိ၊ ဖြစ်ဘူးပြီ။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာသည်။ မာတလိ၊ မာတလိနတ်သားသည်။ အသိ၊ ဖြစ်ဘူးပြီ။ ကဿပေါ၊ မဟာကဿပအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သူရိယော၊ သူရိယနတ်သားသည်။ အသိ၊ ဖြစ်ဘူးပြီ။ မောဂ္ဂလာနော၊ မဟာမောဂ္ဂလာန်သည်။ စန္ဒိမာ၊ စန္ဒန်သားသည်။ အသိ၊ ဖြစ်ဘူးပြီ။ သာရိပုတ္တော၊ သာရိပုတ္တရာသည်။ နာရဒေါ၊ နာရဒရသေ့သည်။ အသိ၊ ဖြစ်ဘူးပြီ။ သမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝါသဝေါ၊ သိကြားမင်းသည်။ အသိ၊ ဖြစ်ဘူးပြီ။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ သုဓာဘောဇနဇာတကံ၊ သုဓာဘောဇနဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ မ၊ မဟာကုဏာလဇာတ်။ ဘာ ဘောန္တော၊ အိုရဟန်းအပေါင်းတို့။ ခလု၊ စင်စစ်သဖြင့်။ သဗ္ဗောသဓရဏဓရေ၊ အလုံးစုံသော ဆေးကိုဆောင်သောမြေနှင့်ပြည့်စုံသော။ အနေကပုပ္ဖမလျာဝိဋထေ၊ များစွာသော အသီးအလို့ငှာ ပွင့်သောပန်းပန်စရာသော ပန်းတို့နှင့်ပြည့်စုံသော။ ဂဇ၊ ဆင်။ ဂဝဇ၊ နွားနောက်။ မဟိံသ၊ ကျွဲ။ ရုရု၊ ဆတ်။ မာစရီ၊ စာမရီမည်သောသား။ ပသဒ၊ ချေ။ ခဂ္ဂ၊ ကြံ့။ ကောကဏ္ဏ၊ စိုင်။ သီဟ၊ ခြင်္သေ့။ ဗျဂ္ဃ၊ ကျား။ မိဂ၊ သမင်။ ဒီပိ၊ သစ်။ အစ္ဆ၊ ဝံ။ ကောက၊ သစ်ကြုတ်။ တရစ္ဆယော၊ အောင်း။ ဥဒ္ဒါရ၊ ဖျံ။ ကဒလိမိဂ၊ ဝံဗိုက်။ ဗိဠာရ၊ ကြောင်။ သသ၊ ယုန်။ ကဏ္ဏိကာနုစရိတေ၊ ဒရယ်တို့၏ ကျင်လည်ရာလည်းဖြစ်သော။ အာကိဏ္ဏနေလမဏ္ဍလမဟာဝရာနာဂကုလကရေဏုသင်္ဃာဓိဝုဋ္ဌေ၊ ပြည့်သောဆင်ငယ်၊ ဆင်ကြီးအပေါင်း၊ ဆယ်ပါးသော ဆင်မျိုးအပေါင်းတို့၏ နေရာလည်းဖြစ်သော။ ဣသမိဂ၊ ဝံ။ သာခမိဂ၊ မျောက်။ သရ

ဝ၅၆+ ဝ၅၇+ ဘမိဂိ၊ သမင်ဆီးဆောက်။ ဧဏမိဂ၊ ဧဏမည်သော သား။ ပါတမိဂ၊ သမင်ပျံ။ ပသဒမိဂ၊ ချေ။ ပုရီသာလု၊ ဝါလဝါမည်သော ဘီလူး။ ကိံ ပုရိသ၊ ဒေဝကိန္နရာ၊ စန္ဒကိန္နရာ၊ ဒုမကိန္နရာ စသည်ပြားသော ကိန္နရာမျိုး။ ယက္ခ၊ ဘီလူး။ ရက္ခသနိသေဝိတေ၊ ရက္ခိုသ်ဘီလူးတို့၏ မှီဝဲရာလည်းဖြစ်သော။ အမဇ္ဇဝမဉ္ဇရီဓရပဟဋ္ဌပုပ္ဖဖုသိတဂ္ဂါနေက ပါဒဂဏဝိတထေ၊ ပန်းငုံပန်းတံနှင့်ပြည့်စုံသော၊ ထိသောအပွင့်အဖျားရှိသော များစွာသော ပန်းပင်အပေါင်းဖြင့် ဆန်းကြယ်သော။ ကုရုရ၊ ဝန်လိုငှက်။ စင်္ကောရ၊ စင်ရော်။ ဝါရဏ၊ ငှက်ဆင်။ မယူရ၊ ဥဒေါင်း။ ပရဘတ၊ ဥဩ။ ဇိဝိဇိဝက၊ ဇီဝဇိုင်ငှက်။ စေလာပ၊ ထီးလိုင်ကာငှက်။ ဘိင်္ကာရ၊ ဘိင်္ကာရာဇ်ငှက်။ ကရဝီကမတ္တဝိဟင်္ဂဂဏသတတသမ္ပဃုဋ္ဌေ၊ ယစ်ကုန်သော ကာရဝိက်ငှက်အပေါင်းတို့၏ မပြတ်ကောင်းစွာတွန်မြူးရာလည်းဖြစ်သော။ အဉ္စန၊ မျက်စဉ်း။ မနောသိလာ၊ မြင်းသိလာ။ ဟရိတာလ၊ ဆေးဒန်း။ ဟိင်္ဂုလက၊ သင်္ဂဖတား။ ဟေမ၊ ရွှေ။ ရဇတ၊ ငွေ။ ကနကာနေကဓာတုသတတဝိနဒ္ဓပဝိမဏ္ဍိတပ္ပဒေသေ၊ ရွှေဟူသောများစွာသော ဓာတ်တို့ဖြင့် မပြတ်မြှေးရှက်အပ်သည်ဖြစ်၍ တန်ဆာဆင်အပ်သော အရပ်လည်းရှိသော။ ဧဝ ရူပေ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ရမ္မေ၊ မွေ့လျော်ဖွယ်ရှိသော။ ဝနသဏ္ဍေ၊ တောအုပ်၌။ အတိဝိယစိတ္တော၊ အထူးသဖြင့်ဆန်းကြယ်သော အဆင်းလည်းရှိကုန်သော။ အတိဝိယစိတ္တ ပတ္တဆဒနော၊ အလွန်အထူးသဖြင့် ဆန်းကြယ်သော အတောင်ဖြင့် ဖုံးလွှမ်းအပ်သော။ ကုဏာလောနာမ၊ ကုဏာလအမည်ရှိသော။ သကုဏော၊ ငှက်မင်းသည်။ ပဋိဝသတိ၊ နေ၏။ သောဝနသဏ္ဍော၊ ထိုကုဏာလငှက်မင်းနေရာတောအုပ်ကို။ ဧဝံ၊ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော အခြင်းအရာဖြင့်။ အက္ခယတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိုအပ်ပြီးသော အခြင်းအရာဖြင့်။ အနုသုယျတိ၊ ကြားအပ်၏။ ဘော ဘောန္တော၊ အိုရဟန်းအပေါင်းတို့။ ခလုဧကန္တေန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ ကုဏာလ၊ ကုဏာလအမည်ရှိသော။ တဿေဝသကုဏဿ၊ ထိုဥဩငှက်မင်း၏လျှင်။ ပါရိစရိကာ၊ အလုပ်အကျွေးဖြစ်ကုန်သော။ ဒိဇကညာယော၊ ငှက်မဖြစ်ကုန်သော။ အဍ္ဎဍ္ဎာနိ ဣတ္ထိသဟဿာနိ၊ သုံးထောင်ငါးရာကုန်သော ဥဩမတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဘော၊ အိုရဟန်းတို့။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခလုဧကန္တေန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ ဒွေဒိဇကညာယော၊ နှစ်ခုကုန်သော ဥဩမတို့သည်။ ကဋ္ဌံ၊ လှံတံကို။ မုခေန၊ နှုတ်သီးဖြင့်။ ဍံသိတွာ၊ ကိုက်၍။ ကုဏာလံ၊ ကုဏာလအမည်ရှိသော။ တံ သကုဏံ၊ ထိုဥဩငှက်မင်းကို။ မဇ္ဈေ၊ အလယ်၌။ နိသီဒါပေတွာ၊ နေစေ၍။ ကုဏာလံ၊ ကုဏာလအမည်ရှိသော။

ဝ၅၇+ ဝ၅၈+ နံ သကုနံ၊ ထိုငှက်မင်းကို။ အဒ္ဓါနပရိယာယပထေ၊ အစွန့်ရှည်သော ခရီးကိုသွားခြင်း၌။ ကိလမထော၊ ပင်ပန်းခြင်းသည်။ မာဥပ္ပါဒေထ၊ မဖြစ်စေသတည်း။ ဣတိ မနသိတွာ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်ကုန်၍။ ဍေန္တိ၊ ပျံသွားကုန်၏။ ပဉ္စသတာ၊ ငါးရာကုန်သော။ ဒိဇကညာယော၊ ငှက်မတို့သည်။ ကုဏာလော၊ ကုဏာလအမည်ရှိသော။ အယံ သကုဏော၊ ဤငှက်မင်းသည်။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ သစေ ပရိပတိဿတိ၊ အကယ်၍လျောကျသည်ဖြစ်အံ့။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ တံ၊ ထိုငှက်မင်းကို။ ပက္ခေတိ၊ အတောင်တို့ဖြင့်။ ပဋိဂ္ဂဟေဿာမ၊ ခံကုန်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်းကုန်၏။ ဟေဋ္ဌတော ဟေဋ္ဌတော၊ အောက်မှအောက်မှ။ ဍေန္တိ၊ ပျံသွားကုန်၏။ ပဉ္စသတာ၊ ငါးရာကုန်သော။ ဒိဇကညာယော၊ ငှက်မတို့သည်။ ကုဏာလံ၊ ကုဏာလအမည်ရှိသော။ နံ သကုဏံ၊ ထိုငှက်မင်းကို။ တာတပေါ၊ နေပူသည်။ မာပရိတာပေသိ၊ မပူစေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်းကုန်၍။ ဥပရူပရိ၊ အဆင့်ဆင့်။ ဍေန္တိ၊ ပျံသွားကုန်၏။ ပဉ္စသတာ ပဉ္စသတာ၊ ငါးရာငါးရာကုန်သော။ ဒိဇကညာယော၊ ငှက်မတို့သည်။ ကုဏာလံ၊ ကုဏာလအမည်ရှိသော။ နံ သကုဏံ၊ ထိုငှက်မင်းကို။ သီတံ ဝါ၊ အချမ်းသည်လည်းကောင်း။ ဥဏှံဝါ၊ အပူသည်လည်းကောင်း။ တိဏံ ဝါ၊ မြက်သည်လည်းကောင်း။ ရဇောဝါ၊ မြူသည်လည်းကောင်း။ ဝါတော ဝါ၊ လေသည်လည်းကောင်း။ ဥဿဝေါ ဝါ၊ ဆီးနှင်းပေါက်သည်လည်းကောင်း။ မာဥပဖုသိ၊ မထိစေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်းကုန်၍။ ဥဘတောပဿန၊ နံပါးနှစ်ဘက်ဖြင့်။ ဍေန္တိ၊ ပျံသွားကုန်၏။ ပဉ္စသတာ ပဉ္စသတာ၊ ငါးရာငါးရာကုန်သော။ ဒိဇကညာယော၊ ငှက်မတို့သည်။ ကုဏာလံ၊ ကုဏာလအမည်ရှိသော။ နံ သကုဏံ၊ ထိုငှက်မင်းကို။ ဂေါပါလကော ဝါ၊ နွားကျောင်းသားတို့သည်လည်းကောင်း။ ပသုပါလကာ ဝါ၊ ဆိတ်ကျောင်းသားတို့သည်လည်းကောင်း။ တဏဟာရကာ ဝါ၊ မြက်ရိတ်သော သူတို့သည်လည်းကောင်း။ ကဋ္ဌဟာရကာ ဝါ၊ ထင်းခွေသောသူတို့သည်လည်းကောင်း။ နဝကမ္မိကာ၊ တောလုပ်သောသူတို့သည်လည်းကောင်း။ ကဋ္ဌေန ဝါ၊ သစ်သားဖြင့်လည်းကောင်း။ လေဍ္ဍုနာ ဝါ၊ ခဲဖြင့်လည်းကောင်း။ ဒဏ္ဍေနဝါ၊ တုတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ သတ္တေန ဝါ၊ လက်နက်ဖြင့်လည်းကောင်း။ သက္ခရာဟိဝါ၊ ကျောက်စစ်တို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ပဟရံ၊ ပုတ်ခတ်ခြင်းကို။ မာအဒံသု၊ မမေးစေကုန်သတည်း။ ကုဏာလော၊ ကုဏာလအမည်ရှိသော။ အယံ သကုဏော၊ ဤငှက်မင်း

ဝ၅၈+ ဝ၅၉+ သည်။ ဂစ္ဆေဟိ ဝါ၊ ချူတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ သာခါဟိ ဝါ၊ သစ်ခက်တို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ထမ္ဘေဟိ ဝါ၊ တိုင်တို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ပါသာဏေဟိ ဝါ၊ ကျောက်တိုင်တို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဗလဝန္တေဟိ၊ အားကြီးကုန်သော။ ပက္ခီဟိ ဝါ၊ ငှက်တို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ မာသင်္ကမေသိ၊ မထိစေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်းကုန်၍။ ပုရတော ပုရတော၊ ရှေ့မှရှေ့မှ။ ဍေန္တိ၊ ပျံသွားကုန်၏။ ပဉ္စသတာ ပဉ္စသတာ၊ ငါးရာငါးရာကုန်သော။ ဒိဇကညာယော၊ ငှက်မတို့သည်။ သဏှာဟိ၊ ပြေပြစ်ကုန်သော။ သခိလာဟိ၊ ချစ်ဖွယ်ကုန်သော။ မဉ္ဇူဟိ၊ သာယာကုန်သော။ မဓုရာဟိ၊ ချိုသောကုန်သော။ ဝါစာဟိ၊ စကားတို့ဖြင့်။ သမုဒါစရန္တိယော၊ ပြောဟောကုန်လျက်။ ကုဏာလံ၊ ကုဏလအမည်ရှိသော။ သကုဏံ၊ ငှက်မင်းသည်။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ မနာနပပရိယုက္ကဏ္ဌိ၊ မငြိမ်းငွေ့စေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်း၍။ ပစ္ဆတော ပစ္ဆတော၊ နောက်မှ နောက်မှ။ ဍေန္တိ၊ ပျံသွားကုန်၏။ ပဉ္စသတာ ပဉ္စသတာ၊ ငါးရာငါးရာကုန်သော။ ဒိဇကညာယော၊ ငှက်မတို့သည်။ ကုဏာလံ၊ ကုဏလအမည်ရှိသော။ အယံ သကုဏံ၊ ဤငှက်မင်းသည်။ ခုဒ္ဒါယ၊ မွတ်သိမ်းခြင်းဖြင့်။ မာပရိကိမလမိတ္တ၊ မပင်ပန်းစေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်းကုန်၍။ ဒိသောဒိသံ၊ အရပ်ထက်ဝန်းကျင်မှ။ အနေကရုက္ခဝိဝိဓဝိကတိဖလံ၊ များစွာသော သစ်ပင်တို့မှ အထူးထူးသော သစ်သီးတို့ကို။ အာဟရန္တိယော၊ ဆောင်ယူကုန်လျက်။ ဍေန္တိ၊ ပျံသွားကုန်၏။ ဘော၊ အိုအရဟန်းအပေါင်းတို့။ အထခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ခလု ဧကန္တေန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ တာဒိသံကညာယော၊ ထိုငှက်မတို့သည်။ ကုဏာလံ၊ ကုဏာလအမည်ရှိသော။ တံ၊ ထိုငှက်မင်းကို။ အာရာမေနေဝ၊ အရံတစ်ခုမှလျှင်။ အာရာမံ၊ အရံတစ်ခုသို့။ ဥယျာနေနေဝ၊ ဥယျာဉ်တစ်ခုမှလျှင်။ ဥယျာနံ၊ ဥယျာဉ်တစ်ခုသို့။ နဒီတိတ္ထေနေဝ၊ မြစ်ဆိပ်တစ်ခုမှလျှင်။ နဒိတိတ္ထံ၊ မြစ်ဆိပ်တစ်ခုသို့။ ပဗ္ဗတသိခရေနေဝ၊ တောင်ထွတ်တစ်ခုမှလျှင်။ ပဗ္ဗတသိခရံ၊ တောင်ထွတ်တစ်ခုသို့။ အမ္ဗဝနေနေဝ၊ သရက်တောတစ်ခုမှလျှင်။ ဇမ္ဗုဝနံ၊ သပြေတောတစ်ခုသို့။ လဗုဇဝနေနေဝ၊ သပြေတောတစ်ခုမှလျှင်။ သမ္ဗုဝနံ၊ သပြေတောတစ်ခုသို့။ နာဠိကေရသံစာရိယေနေဝ၊ အုန်းတောတစ်ခုမှလျှင်။ နာဠိကေရသံစာရိံ၊ အုန်းတောတစ်ခုသို့။ ခိပ္ပမေဝ၊ လျှင်စွာသာလျှင်။ ရတိတ္ထာယ၊ ကာမဂုဏ်၌မွေ့လျော်စိမ့်သောငှာ။ အဘိသမ္ဘောန္တိ၊ ရောက်စေကုန်၏။ ဘော၊ အိုရဟန်းအပေါင်းတို့။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခလုဧကန္တေ၊

ဝ၅၉+ ဝ၆၀+ န၊ စင်စစ်သဖြင့်။ ကုဏာလော၊ ကုဏာလအမည်ရှိသော။ သကုဏော၊ ငှက်မင်းသည်။ တာဟိ ဒိဇကညာဟိ၊ ထိုသုံးထောင့်ငါးရာသော ငှက်မတို့ဖြင့်။ ဒိဝသံ၊ နေ့ပတ်လုံး။ ပရိဗြူဠော၊ ထက်ဝန်းကျင်ခြံရံအပ်သည်ဖြစ်၍။ ဝသတိယော၊ ယုတ်မာကုန်သော။ စောရိယော၊ ခိုးသူနှင့်တူကုန်သော။ ဝုတ္တိယော၊ မာယာဖြင့်လှည့်ပတ်တတ်ကုန်သော။ အသတိယော၊ ပျက်သောသတိရှိကုန်သော။ လဟုစိတ္တာယော၊ မတည်ကြည်သည်ဖြစ်၍ လျှင်သောစိတ်ရှိကုန်သော။ ကတဿ၊ ပြုအပ်သော ကျေးဇူးကို။ အပ္ပဋိကာရိယော၊ ပြုတုံမပြုတတ်ကုန်သော။ အနိလောဝိယ၊ လေကဲ့သို့။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ကာမံ၊ အလိုရှိသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိသည်။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဂမာယော၊ သွားတတ်ကုန်သော။ တုမှေဝ၊ သင်တို့သည်သာလျှင်။ နဿထ၊ သွားကြလေကုန်။ ဝသလိယော၊ ယုတ်မာကုန်သော။ တုမှေဝ၊ သင်တို့သည်သာလျှင်။ ဝိနဿထ၊ ပျက်လေကုန်။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အပ္ပသာဒေတိ၊ ခြိမ်းမောင်း၏။ ဘော၊ အိုရဟန်းအပေါင်းတို့။ ခလုဧကန္တေန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ တဿ ဟိမဝတော ပဗ္ဗတရာဇဿ၊ ထိုဟိမဝန္တာတောင်မင်း၏သာလျှင်။ ပုရိတ္ထိမဒိသာဘာဂေ၊ အရှေ့အရပ်မျက်နှာ အဖို့၌။ သုခုမသုနိပုဏာ၊ အလွန်သိမ်မွေ့ကြည်လင်သော ရေရှိကုန်သော။ ဂိရိပ္ပဘာဝါ၊ တောင်မှစီးကုန်သော။ ဟရိတူပယန္တိ၊ စိမ်းသောမြက်နှင့်ရောသော ရေအယဉ်ရှိသော မြစ်တို့သည်။ သန္ဒန္တိ၊ စီးကုန်၏။ ဘော၊ အိုအရဟန်းအပေါင်းတို့။ သမ္ပတိဝရုဠသုစိဂန္ဓမနုညမာဝကပ္ပဒေသေ၊ ကောင်းစွာရောက်သော စင်ကြယ်သောအနံ့တို့ဖြင့် နှလုံးကိုရွှင်စေတတ်သော အရပ်နှင့်ပြည့်စုံသောအိုင်၌။ ဥပ္ပလမဒုကုမုဒနဠိနံ၊ ကြာညိုပဒုမာကြာနီကုမုဒ်ကြာ ကြာဖြူသည်လည်းကောင်း။ သတပတ္တသောဂန္ဓိကမန္ဒာရဝံ၊ သတပတ်ကြာ ကြာသိမ် ကြာခေါင်းလောင်းသည်လည်းကောင်း။ သမ္ပတိ၊ ပွင့်၏။ ကုရာဝက၊ ကုရာဝကမည်သော သစ်ပင်။ မုစလိန္ဒ၊ ကျည်းပင်။ ကေ ကက၊ ဆတ်သွားပင်။ ဝေဒိသ၊ ဝေဒိသမည်သော သစ်ပင်။ ဝဉ္စုလ၊ ရင်းရဲပင်။ ပုန္နာဂ၊ ပုန်းညက်ပင်။ ဗကုလ၊ ချင်းရားပင်။ တိလက၊ ပြဉ့်စင်ပင်။ ပိယက၊ မအူပင်။ အသန၊ ပိတောက်ပင်။ သာလ၊ အင်ကြင်းပင်။ သလဠ၊ ထင်းရှုးပင်။ စမ္မက၊ စကားပင်။ အသောက၊ ပန်းသုံးပင်။ နာဂရုက္ခံ၊ ကံ့ကော်ပင်။ တိရိတိ၊ တိရိတိမည်သော သစ်ပင်။ ဘူဇပတ္တ၊ ဘူဇပတ်ပင်။ လောဒ္ဓ၊ ထောက်ရပ်ပင်။ စန္ဒနောဃဝနေ၊ စန္ဒကူးနီပင်အပေါင်းဟူသော တောရှိထသော။ ကာဠဂရု၊ ကြဇုပင်။ ပဒ္ဓက၊ ကြက်မောက်ပင်။ ပိယင်္ဂု၊ ဥပသကာ။ ဒေဝဒါရုက၊ နတ်သစ်ပင်။ မောစဂဟနေ၊ ငှက်ပျောတောလည်း

ဝ၆၀+ ဝ၆၁+ ရှိထသော။ ကကုဓ၊ ရေခံတက်ပင်။ ကုဋဇ၊ လက်ထုပ်ကြီးပင်။ ကင်္ကုလ၊ မှန်ပူပင်။ ကစ္ဆိကာရ၊ စွန်လက်သည်းပင်။ ကဏီကာရ၊ မဟာလှေကားပင်။ ကနဝေရ၊ ကုလားဇလပ်ပင်။ ကောရဏ္ဍက၊ လိပ်ဆူးညိုပင်။ ကောဝိဠာရ၊ ပင်လယ်ကသစ်ပင်။ ကိံသုက၊ ပေါက်ပင်။ ယောထိက၊ စံပယ်ပင်။ ဝနမလ္လိက၊ တောက်ကြက်ရုံပင်။ အနင်္ဂန၊ အနင်္ဂနအမည်သော သစ်ပင်။ အနဝဇ္ဇ၊ အနဝဇ္ဇမည်သော သစ်ပင်။ ဘဏ္ဍိ၊ ဇီသဝါပင်။ သုရုစိဘဂိနိမာလမလျဓရေ၊ အလွန်နှစ်သက်ဖွယ်ရှိသော ဘဂိနိမည်သော ပန်းကိုလည်ဆောင်ထသော။ ဇာတိသုမန၊ မလေး။ မဓုန္တိက၊ သင်ခွေး။ ဓနုတက္ကရီ၊ ရာသကျည်း။ တာလီလ၊ ပစ္စည်းပင်။ တဂ္ဂရ၊ တောင်ဇလပ်။ မုသိရ၊ ပန်းရင်း။ ကောဋ္ဌဂစ္ဆဝိတထေ၊ ပန်းချုံတို့ဖြင့် တင့်တယ်သောထသော။ အဓိမုတ္ထိကသံကုသုမိတလတာဝိတတပဋိမဏ္ဍိတပ္ပဒေသေ၊ အပွင့်ကိုဆောင်သော အထူးထူးသောပန်းနွယ်တို့ဖြင့် တန်ဆာဆင်အပ်သော အရပ်လည်းရှိထသော။ ဟံသ၊ ဟင်္သာ။ ပိလဝ၊ ငှက်လီလူး။ ကာဒမ္ဗ၊ မီးထုတ်။ ကာရဏ္ဍကာသိနာဒိတေ၊ ဝမ်းဘဲဟင်္သာတို့၏ အလွန်တွန်မြူးရာလည်းဖြစ်ထသော။ ဝိဇ္ဇာဓရသိဒ္ဓသမဏတာပသဂဏာဓိဝုဋ္ဌေ၊ ဝိဇ္ဇာဓိုရ်အတတ်ဖြင့်ရသော သူ ရဟန်းရသေ့ အပေါင်းတို့၏ နေရာဖြစ်ထသော။ ဝရဒေဝယက္ခရက္ခသဒါနဝဂန္ဓဗ္ဗကန္နရမဟောရဂါနုစိဏ္ဏပ္ပဒေသေ၊ မြတ်သောနတ်ရက္ခိုက်ဒါနောဘီလူး ဂန္ဓဗ္ဗနတ် ကိန္နရာနဂါးတို့၏ အပြတ်ကျင့်လည်ရာ အရပ်လည်းဖြစ်ထသော။ ဧဝရူပေ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ရမ္မေ၊ မွေ့လျော်ဖွယ်ရှိသော။ ဝနသဏ္ဍေ၊ တောအုပ်၌။ ဘော၊ အိုရဟန်းတို့။ ခလုဧကန္တေန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ အတိဝိယမဓုရဂိရော၊ အလွန်သာယာသော အသံရှိသော။ သဝိလာသိတနယနမတ္တက္ခော၊ တင့်တယ်စံပယ်သော မျက်စိသုရာယစ်သော သူကဲ့သို့ရှိသော မျက်စိရှိသော။ ပုဏ္ဏမုခေါ နာမ၊ ပုဏ္ဏမုခအမည်ရှိသော။ ဖုဿကောကိလော၊ ဖုသဥဩသည်။ ပဋိဝသတိ၊ နေ၏။ ဘော၊ အိုရဟန်းတို့။ ခလုဧကန္တေန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ ပုဏ္ဏမုခဿ၊ ပုဏ္ဏမုခအမည်ရှိသော။ တဿေဝ ဖုဿကောကိလဿ၊ ထိုဖုဿဥဩမင်း၏သာလျှင်။ ပရိစာရိကာ၊ အလုပ်အကျွေးဖြစ်ကုန်သော။ ဒိဇကညာယော၊ ငှက်မဖြစ်ကုန်သော။ အဍ္ဎဍ္ဎာနိ ဣတ္ထိသတာနိ၊ သုံးရာငါးဆယ်ကုန်သော မိန်းမတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘော၊ အိုရဟန်းတို့။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခလုဧကန္တေန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ ဒွေ၊ နှစ်ခုကုန်သော။ ဒိဇကညာယော၊ ငှက်မတို့သည်။ ကဋ္ဌံ၊ သစ်သားလှံကန်ကို။ မုခေန၊ နှုတ်သီးဖြင့်။ ဍံသိတွာ၊ ကိုက်၍။ ပုဏ္ဏမုခံ၊ ပုဏ္ဏမုခ

ဝ၆၁+ ဝ၆၂+ အမည်ရှိသော။ တံ ဖုဿကောကိလံ၊ ထိုဖုဿဥဩမင်းကို။ မဇ္ဈေ၊ အလယ်၌။ နိသီဒါပေတွာ၊ နေစေ၍။ ပုဏ္ဏမုခံ၊ ပုဏ္ဏမုခအမည်ရှိသော။ နံ ဖုဿကောကိလံ၊ ထိုဖုဿဥဩမင်းကို။ အဒ္ဓါနပရိယာယပထေ၊ အစွန့်ရှည်သော ခရီးကိုသွားခြင်း၌။ ကိလမထော၊ ပင်ပန်းခြင်းသည်။ မာဥပ္ပါဒေထ၊ မဖြစ်စေသတည်း။ ဣတိ မနသိတွာ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်ကုန်၍။ ဍေန္တိ၊ ပျံသွားကုန်၏။ ပညာသတာ၊ ငါးဆယ်ကုန်သော။ ဒိဇကညာယော၊ ငှက်မတို့သည်။ ပုဏ္ဏမုခံ၊ ပုဏ္ဏမုခအမည်ရှိသော။ နံ ဖုဿကောကိလံ၊ ထိုဖုဿဥဩမင်းသည်။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ သစေ ပရိပတိဿတိ၊ အကယ်၍လျောကျသည်ဖြစ်အံ့။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ တံ၊ ထိုငှက်မင်းကို။ ပက္ခေတိ၊ အတောင်တို့ဖြင့်။ ပဋိဂ္ဂဟေဿာမ၊ ခံကုန်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်းကုန်၏။ ဟေဋ္ဌတော ဟေဋ္ဌတော၊ အောက်မှအောက်မှ။ ဍေန္တိ၊ ပျံသွားကုန်၏။ ပညာသ၊ ငါးဆယ်ကုန်သော။ ဒိဇကညာယော၊ ငှက်မတို့သည်။ ပုဏ္ဏမုခံ၊ ပုဏ္ဏမုခအမည်ရှိသော။ နံ ဖုဿကောကိလံ၊ ထိုဖုဿဥဩမင်းတို့သည်။ တာတပေါ၊ နေပူသည်။ မာပရိတာပေသိ၊ မပူစေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်းကုန်၍။ ဥပရူပရိ၊ အဆင့်ဆင့်။ ဍေန္တိ၊ ပျံသွားကုန်၏။ ပညာသ၊ ငါးဆယ်ကုန်သော။ ဒိဇကညာယော၊ ငှက်မတို့သည်။ ပုဏ္ဏမုခံ၊ ပုဏ္ဏမုခအမည်ရှိသော။ နံ ဖုဿကောကိလံ၊ ထိုဖုဿဥဩမင်းကို။ သီတံ ဝါ၊ အချမ်းသည်လည်းကောင်း။ ဥဏှံ ဝါ၊ အပူသည်လည်းကောင်း။ တိဏံ ဝါ၊ မြက်သည်လည်းကောင်း။ ရဇော ဝါ၊ မြူသည်လည်းကောင်း။ ဝါတော ဝါ၊ လေသည်လည်းကောင်း။ ဥဿဝေါ ဝါ၊ ဆီးနှင်းပေါက်သည်လည်းကောင်း။ မာဥပဖုသိ၊ မထိစေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်းကုန်၍။ ဥဘတောပဿန၊ နံပါးနှစ်ဘက်ဖြင့်။ ဍေန္တိ၊ ပျံသွားကုန်၏။ ပညာသ၊ ငါးဆယ်ကုန်သော။ ဒိဇကညာယော၊ ငှက်မတို့သည်။ ပုဏ္ဏမုခံ၊ ပုဏ္ဏမုခအမည်ရှိသော။ နံ ဖုဿကောကိလံ၊ ထိုဖုဿဥဩမင်းကို။ ဂေါပါလကော ဝါ၊ နွားကျောင်းသားတို့သည်လည်းကောင်း။ ပသုပါလကာ ဝါ၊ ဆိတ်ကျောင်းသားတို့သည်လည်းကောင်း။ တဏဟာရကာ ဝါ၊ မြက်ရိတ်သော သူတို့သည်လည်းကောင်း။ ကဋ္ဌဟာရကာ ဝါ၊ ထင်းခွေသောသူတို့သည်လည်းကောင်း။ နဝကမ္မိကာ၊ တောလုပ်သောသူတို့သည်လည်းကောင်း။ ကဋ္ဌေန ဝါ၊ သစ်သားဖြင့်လည်းကောင်း။ လေဍ္ဍုနာ ဝါ၊ ခဲဖြင့်လည်းကောင်း။ ဒဏ္ဍေန ဝါ၊ တုတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ သတ္တေန ဝါ၊ လက်နက်ဖြင့်လည်းကောင်း။ သက္ခရာဟိ ဝါ၊

ဝ၆၂+ ဝ၆၃+ ကျောက်စစ်တို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ပဟရံ၊ ပုတ်ခတ်ခြင်းကို။ မာအဒံသု၊ မမေးစေကုန်သတည်း။ ကုဏာလော၊ ကုဏာလအမည်ရှိသော။ အယံ သကုဏော၊ ဤငှက်မင်းသည်။ ဂစ္ဆေဟိ ဝါ၊ ချူတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ သာခါဟိ ဝါ၊ သစ်ခက်တို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ထမ္ဘေဟိ ဝါ၊ တိုင်တို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ပါသာဏေဟိ ဝါ၊ ကျောက်တိုင်တို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဗလဝန္တေဟိ၊ အားကြီးကုန်သော။ ပက္ခီဟိ ဝါ၊ ငှက်တို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ မာသင်္ကမေသိ၊ မထိစေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်းကုန်၍။ ပုရတော ပုရတော၊ ရှေ့မှရှေ့မှ။ ဍေန္တိ၊ ပျံသွားကုန်၏။ ပညာသ၊ ငါးဆယ်ကုန်သော။ ဒိဇကညာယော၊ ငှက်မတို့သည်။ သဏှာဟိ၊ ပြေပြစ်ကုန်သော။ သခိလာဟိ၊ ချစ်ဖွယ်ကုန်သော။ မဉ္ဇူဟိ၊ သာယာကုန်သော။ မဓုရာဟိ၊ ချိုသောကုန်သော။ ဝါစာဟိ၊ စကားတို့ဖြင့်။ သမုဒါစရန္တိယော၊ ပြောဟောကုန်လျက်။ ပုဏ္ဏမုခေါ၊ ပုဏ္ဏမုခအမည်ရှိသော။ အယံ ဖုဿကောကိလော၊ ဤဖုဿဥဩမင်းသည်။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ မနာနပပရိယုက္ကဏ္ဌိ၊ မငြိမ်းငွေ့စေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်း၍။ ပစ္ဆတော ပစ္ဆတော၊ နောက်မှ နောက်မှ။ ဍေန္တိ၊ ပျံသွားကုန်၏။ ပညာသ၊ ငါးဆယ်ကုန်သော။ ဒိဇကညာယော၊ ငှက်မတို့သည်။ ပုဏ္ဏမုခေါ၊ ပုဏ္ဏမုခအမည်ရှိသော။ အယံ ဖုဿကောကိလော၊ ထိုဖုဿဥဩမင်းသည်။ ခုဒ္ဒါယ၊ မွတ်သိမ်းခြင်းဖြင့်။ မာပရိကိမလမိတ္တ၊ မပင်ပန်းစေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်းကုန်၍။ ဒိသောဒိသံ၊ အရပ်ထက်ဝန်းကျင်မှ။ အနေကရုက္ခဝိဝိဓဝိကတိဖလံ၊ များစွာသော သစ်ပင်တို့မှ အထူးထူးသော သစ်သီးတို့ကို။ အာဟရန္တိယော၊ ဆောင်ယူကုန်လျက်။ ဍေန္တိ၊ ပျံသွားကုန်၏။ ဘော၊ အိုအရဟန်းအပေါင်းတို့။ အထခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ခလု ဧကန္တေန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ တာဒိသံကညာယော၊ ထိုငှက်မတို့သည်။ ပုဏ္ဏမုခံ၊ ပုဏ္ဏမုခမည်သော။ တံ ဖုဿကောကိလံ၊ ထိုဖုဿဥဩမင်းကို။ အာရာမေနေဝ၊ အရံတစ်ခုမှလျှင်။ အာရာမံ၊ အရံတစ်ခုသို့။ ဥယျာနေနေဝ၊ ဥယျာဉ်တစ်ခုမှလျှင်။ ဥယျာနံ၊ ဥယျာဉ်တစ်ခုသို့။ နဒီတိတ္ထေနေဝ၊ မြစ်ဆိပ်တစ်ခုမှလျှင်။ နဒိတိတ္ထံ၊ မြစ်ဆိပ်တစ်ခုသို့။ ပဗ္ဗတသိခရေနေဝ၊ တောင်ထွတ်တစ်ခုမှလျှင်။ ပဗ္ဗတသိခရံ၊ တောင်ထွတ်တစ်ခုသို့။ အမ္ဗဝနေနေဝ၊ သရက်တောတစ်ခုမှလျှင်။ အမ္ဗဝနံ၊ သရက်တောတစ်ခုသို့။ ဇမ္ဗုဝနေနေဝ၊ သပြေတောတစ်ခုမှလျှင်။ ဇမ္ဗုဝနံ၊ သပြေတောတစ်ခုသို့။ လဗုဇဝနေနေဝ၊ ပိန္နဲတောတစ်ခုမှလျှင်။ လဗုဇဝနံ၊ ပိန္နဲတောတစ်ခုသို့။ နာဠိကေရသံစာရိယေနေဝ၊ အုန်းတောတစ်ခုမှလျှင်။

ဝ၆၃+ ဝ၆၄+ နာဠိကေရသံစာရိံ၊ အုန်းတောတစ်ခုသို့။ ခိပ္ပမေဝ၊ လျှင်စွာသာလျှင်။ ရတိတ္ထာယ၊ ကာမဂုဏ်၌မွေ့လျော်စိမ့်သောငှာ။ အဘိသမ္ဘောန္တိ၊ ရောက်စေကုန်၏။ ဘော၊ အိုရဟန်းအပေါင်းတို့။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခလုဧကန္တေန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ ပုဏ္ဏမုခေါ၊ ပုဏ္ဏမုခအမည်ရှိသော။ ဖုဿကောကိလော၊ ဖုဿဥဩငှက်မင်းသည်။ တာဟိ ဒိဇကညာဟိ၊ ထိုငှက်မအပေါင်းတို့ဖြင့်။ ဒိဝသံ၊ နေ့ပတ်လုံး။ ပရိဗြူဠော၊ ထက်ဝန်းကျင်ခြံရံအပ်သည်ဖြစ်၍။ ပရိဗျူဠော၊ ထက်ဝန်းကျင်ခြံရံအပ်သည်ဖြစ်၍။ ဘဂီနိယော၊ နှမတို့။ သာဓု၊ ကောင်းစွ ကောင်းစွ။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဘတ္တာရံ၊ လင်ကို။ ယံ ပရိစရေယျာထ၊ အကြင်လုပ်ကျွေးကုန်၏။ ဘဂိနိယော၊ နှမတို့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လုပ်ကျွေးခြင်းသည်။ ကုလဓိတာနံ၊ အမျိုးကောင်းသမီးဖြစ်ကုန်သော။ တုမှာကံ၊ သင်တို့အား။ ပတိရူပံ၊ လျှောက်ပတ်၏။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပသံသတိ၊ ခြီးမွမ်း၏။ ဘော၊ အိုရဟန်းတို့။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခလုဧကန္တေန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ ပုဏ္ဏမုခေါ၊ ပုဏ္ဏမုခအမည်ရှိသော။ ဖုဿကောကိလော၊ ဤဖုဿဥဩမင်းသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ကုဏာလော၊ ကုဏာလအမည်ရှိသော။ သကုဏော၊ ငှက်မင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ကုဏာလဿ၊ ကုဏာလအမည်ရှိသော။ သကုဏဿ၊ ငှက်မင်း၏။ ပရိစာရိကာ၊ အလုပ်အကျွေးဖြစ်ကုန်သော။ ဒိဇကညာယော၊ ငှက်မဖြစ်ကုန်သောငှက်မတို့သည်။ ပုဏ္ဏမုခံ၊ ပုဏ္ဏမုခမည်သော။ တံ ဖုဿကောကိလံ၊ ထိုဖုဿဥဩမင်းကို။ ဒူရတော၊ အဝေးမှလျှင်။ အာဂစ္ဆန္တံ၊ လာလတ်သည်ကို။ အဒ္ဒသံသုခေါ၊ မြင်ကုန်သလျှင်ကတည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်ပြီး၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ပုဏ္ဏမုခေါ၊ ပုဏ္ဏအမည်ရှိသော။ ဖုဿကောကိလော၊ ဖုဿဥဩမင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ပုဏ္ဏမုခံ၊ ပုဏ္ဏမုခမည်သော။ တံ ဖုဿကောကိလံ၊ ထိုဖုဿဥဩမင်းကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ဆိုကုန်သနည်း။ သမ္မ ပုဏ္ဏမုခ၊ အမောင်ပုဏ္ဏမုခ။ ကုဏာလော၊ ကုဏာလအမည်ရှိသော။ အယံ သကုဏော၊ ဤငှက်မင်းသည်။ အတိဝိယ ဖရုသော၊ အလွန်ကြမ်းကြုတ်၏။ အတိဝိယ ဖရုသဝါစော၊ အလွန်ကြမ်းကြုတ်သော စကားရှိ၏။ တံ ပိ၊ သင့်ကိုလည်း။ အာဂမ္မ၊ စွဲ၍။ ပိယဝါစံ၊ ချစ်ဖွယ်သော စကားကို။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အပ္ပဝနာမ လဘေယျာမ၊ ရပါကုန်ငြားအံ့လည်းမသိ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ဘဂိနိယော၊ နှမတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အပ္ပေဝနာမ လဘေယျာမ၊ ရပါကုန်ငြားအံ့လည်းမသိ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ကုဏာလော၊ ကုဏာလအမည်

ဝ၆၄+ ဝ၆၅+ ရှိသော။ သကုဏော၊ ငှက်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ကုဏာလေန၊ ကုဏာလအမည်ရှိသော။ သကုဏေန၊ ငှက်မင်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ အတူ။ ပဋိသမ္မောဒိတွာ၊ နှစ်သက်ဝမ်းသာပြောဟော၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျှောက်ပတ်သောအရပ်၌။ နိသိန္နံခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ ပုဏ္ဏမုခေါ၊ ပုဏ္ဏမုခအမည်ရှိသော။ ဖုဿကောကိလော၊ ဖုဿဥဩငှက်မင်းသည်။ ကုဏာလံ၊ ကုဏာလအမည်ရှိသော။ တံ သကုဏံ၊ ထိုငှက်မင်းကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ဆိုသနည်း။ သမ္မကုဏာလ၊ အဆွေကုဏာလ။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိဿ၊ အဘယ်ကြောင့်။ သုဇာတာနံ၊ တူသောဇာတ်ရှိကုန်သော။ ကုလဓိတာနံ၊ ဥဩသမီးဖြစ်ကုန်သော။ ဣတ္ထိနံ၊ မိန်းမတို့ကို။ သမ္မာပဋိပန္နာနံ၊ ကောင်းစွာကျင့်ပါကုန်လျက်။ မိစ္ဆာပဋိပန္နောတိ၊ မကောင်းသောအကျင့်ရှိ၏ဟူ၍။ ဝဒသိ၊ ဆိုဘိသနည်း။ သမ္မကုဏာလ၊ အဆွေကုဏာလ။ ဟိ သစ္စံ၊ မှန်၏။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့သည်။ အမနာပဘာဏိနာ၊ နှစ်သက်ဖွယ်သော စကားကိုဆိုကုန်သကဲ့သို့။ ပုရိသေဟိ၊ ယောကျ်ားတို့သည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ မနာပဘာဏိနံ၊ နှစ်သက်ဖွယ်သော စကားကိုဆိုလတ်သည်ရှိသော်။ ကမင်္ဂံ ပန၊ အဘယ်ဆိုဖွယ်ရာရှိအံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ပြောဆို၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ ကုဏာလော၊ ကုဏာလမည်ရှိသော။ သကုဏော၊ ငှက်မင်းသည်။ ပုဏ္ဏမုခံ၊ ပုဏ္ဏမုခအမည်ရှိသော။ တံ ဖုဿကောကိလံ၊ ထိုဖုဿဥဩကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အပ္ပသာဒေတိ၊ ခြိမ်းမောင်း၏။ ကိံ အပ္ပသာဒေတိ၊ အဘယ်သို့ခြိမ်းမောင်းသနည်း။ ဇမ္မဝသလ၊ အလွန်ယုတ်မာသော။ သမ္မ၊ အဆွေ။ တွံ၊ သင်သည်။ နဿ၊ ပျောက်လေလော။ ဇမ္မဝသလ၊ အလွန်ယုတ်မာသော။ သမ္မ၊ အဆွေ။ တွံ၊ သင်သည်။ ဝိနဿ၊ ပျက်လေလော။ ဇာယာဇိနေန၊ မယားနိုင်သော။ တယာ၊ သင်နှင့်။ သဒိသော၊ တူသော။ ဝိယတ္တော၊ လိမ္မာသောသူသည်။ ကာနုအတ္ထိ၊ အဘယ်သူရှိအံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အပ္ပသာဒေတိ၊ ခြိမ်းချောက်၏။ ဧဝံ၊ အပ္ပသာဒိတော ပန၊ ခြိမ်းမောင်းအပ်သည်ရှိသော်။ ပုဏ္ဏမုခေါ၊ ပုဏ္ဏမုခအမည်ရှိသော။ ဖုဿကောကိလော၊ ဖုဿဥဩမင်းသည်။ တတောယေဝ၊ ထိုအရပ်မှသာလျှင်။ ပဋိနိဝတ္တိ၊ ပြန်လေ၏။ ဘော၊ အိုရဟန်းတို့။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခလုဧကန္တေန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ ပုဏ္ဏမုခဿ၊ ပုဏ္ဏမုခအမည်ရှိသော။ ဖုဿကောကိလဿ၊ ဖုဿဥဩမင်းအား။

ဝ၆၅+ ဝ၆၆+ အပရေန သမယေန၊ နောက်အခါ၌။ အစိရေဿဝ၊ မကြာမြင့်သောကာလ၏သာလျှင်။ အစ္စယေန၊ လွန်သဖြင့်။ ခရော၊ ပြင်းစွာသော။ အာဗာဓော၊ အနာသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇိ၊ ဖြစ်၏။ လောဟိတပက္ခန္ဒိကာ၊ ဝမ်းသွေးကျကုန်သော။ မရဏန္တိကာ၊ သေခါနီးဖြစ်ကုန်သော။ ဗာဠာ၊ ပြင်းစွာကုန်သော။ ဝေဒနာ၊ ဒုက္ခဝေဒနာတို့သည်။ ဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘော၊ အိုရဟန်းအပေါင်းတို့။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခလုဧကန္တေန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ ပုဏ္ဏမုခဿ၊ ပုဏ္ဏမုခအမည်ရှိသော။ ဖုဿကောကိလဿ၊ ဖုဿဥဩမင်း၏။ ပရိစရီကာနံ၊ အလုပ်အကျွေးဖြစ်ကုန်သော။ ဒိဇကညာနံ၊ ငှက်မတို့အား။ ဧတံ၊ ဤသို့သောအကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ဖြစ်သနည်း။ ပုဏ္ဏမုခေါ၊ ပုဏ္ဏမုခအမည်ရှိသော။ အယံ ဖုဿကောကိလော၊ ဤဥဩမင်းသည်။ အာဗာဓိကော၊ အနာဖြင့်နှိပ်စက်အပ်သည်သာလျှင်တည်း။ ဣမမှာ အာဗာဓာ၊ ဤအနာမှ။ အပ္ပေဝနာမဝုဋ္ဌဟေယျ၊ ထမြောက်နိုင်ငြားအံ့လည်းမသိ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်တည်း။ အဒုတိယံ၊ အဖော်မရှိဘဲ။ ဩဟာယ၊ စွန့်ကုန်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ကုဏာလော၊ ကုဏာလအမည်ရှိ။ သကုဏော၊ ငှက်မင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေ၏။ ကုဏာလော၊ ကုဏာလအမည်ရှိသော။ သကုဏော၊ ငှက်မင်းသည်။ ဒူရတော ဝ၊ အဝေးမှသာလျှင်။ အာဂစ္ဆန္တိယော၊ လာကုန်သော။ တာ ဒိဇကညာယော၊ ထိုငှက်မတို့ကို။ အဒ္ဒသ ခေါ၊ မြင်လေ၏။ ဒိသွာန၊ မြင်ပြီး၍။ တာ ဒိဇကညာယော၊ ထိုငှက်မတို့ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ဆိုသနည်း။ ဝသလိယော၊ အယုတ်မတို့။ တုမှံ၊ သင်တို့သည်။ ဘတ္တာ၊ လင်သည်။ ကဟံ ပန၊ အဘယ်မှာနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ သမ္မကုဏာလ၊ အရှင်ကုဏာလ။ ပုဏ္ဏမုခေါ၊ ပုဏ္ဏမုခအမည်ရှိသော။ ဖုဿကောကိလော၊ ဖုဿဥဩမင်းသည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အာဗာဓိကော၊ အနာဖြင့်နှိပ်စက်အပ်၏။ တမှာ အာဗာဓာ၊ ထိုအနာမှ။ အပ္ပေဝနာမ ဝုဋ္ဌဟေယျ၊ ထနိုင်ငြားအံ့လည်းမသိ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဧဝံ၊ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ ကုဏာလော၊ ကုဏာလအမည်ရှိသော။ သကုဏော၊ ငှက်မင်းသည်။ တာ ဒိဇကညာယော၊ ထိုငှက်မတို့ကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အပ္ပသာဒေတိ၊ ခြိမ်းချောက်၏။ ဝသလိယော၊ အယုတ်မတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ နဿထ၊ ပျက်လေကုန်။ ဝသလိယော၊ ယုတ်မာကုန်သော။ စောရီယော၊ ခိုးသူနှင့်တူကုန်သော။ ဝုတ္တိယော၊ လှည့်ပတ်တတ်ကုန်သော။ အသတိယော၊ သတိမရှိကုန်သော။ လဟုစိတ္ထိယော၊ လျှင်သော

ဝ၆၆+ ဝ၆၇+ စိတ်ရှိကုန်သော။ ကတဿ၊ ပြုအပ်သော ကျေးဇူးကို။ အပ္ပဋိကာရိကာယော၊ အတုံမပြုတတ်ကုန်သော။ အနီလောဝိယ၊ လေကဲ့သို့။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ကာမံ၊ အလိုသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဂမာယော၊ သွားတတ်ကုန်သော။ တုမှေ၊ သင်တို့။ ဝိနဿထ၊ ပျက်လေကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ပုဏ္ဏမုခေါ၊ ပုဏ္ဏမုခအမည်ရှိသော။ ဖုဿကောကိလော၊ ဖုဿဥဩသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ပုဏ္ဏမုခံ၊ ပုဏ္ဏမုခအမည်ရှိသော။ ဖုဿကောကိလံ၊ ဖုဿဥဩကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ သမ္မပုဏ္ဏမုခ၊ အဆွေပုဏ္ဏမုခ။ ကိံ၊ အသို့နည်း။ ဇိဝသိ၊ အသက်ရှိပါသေး၏လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ သမ္မကုဏာလ၊ အဆွေကုဏာလ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဇိဝါမိ၊ အသက်ရှိပါသေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဘော၊ အိုရဟန်းအပေါင်းတို့။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခလု၊ စင်စစ်။ ကုဏာလော၊ ကုဏာလအမည်ရှိသော။ သကုဏော၊ ငှက်မင်းသည်။ ပုဏ္ဏမုခံ၊ ပုဏ္ဏမုခအမည်ရှိသော။ တံ ဖုဿကောကိလံ၊ ထိုဖုဿဥဩကို။ ပက္ခေဟိ စ၊ အတောင်တို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ မုခတုဏ္ဍိကေန စ၊ နှုတ်သီးတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ပရိဂ္ဂဟေတွာ၊ ပိုက်ဘက်၍။ ဝုဋ္ဌာပေတွာ၊ ထစေ၍။ နာနာဘေသဇ္ဇာနိ၊ အထူးထူးသော ဆေးတို့ကို။ ပါယာသေတိ၊ သောက်စေ၏။ ဘော၊ အိုရဟန်းအပေါင်းတို့။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခလုဧကန္တေန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ ပုဏ္ဏမုခဿ၊ ပုဏ္ဏမုခအမည်ရှိသော။ ဖုဿကောကိလဿ၊ ဖုဿဥဩအား။ သော အာဗာဓော၊ ထိုအနာသည်။ ပဋိပဿမ္ဘိ၊ ငြိမ်း၏။ ဘော၊ အိုရဟန်းအပေါင်းတို့။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခလုဧကန္တေန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ ကုဏာလော၊ ကုဏာလအမည်ရှိသော။ သကုဏော၊ ငှက်မင်းသည်။ ဂိလာနာ၊ အနာမှ။ ဝုဋ္ဌိတံ၊ ထသော။ ဂလညာ၊ နာသောအဖြစ်မှ။ အစီရဝုဋ္ဌိတံ၊ ထ၍မကြာမြင့်သေးသော။ ပုဏ္ဏမုခံ၊ ပုဏ္ဏမုခအမည်ရှိသော။ တံ ဖုဿကောကိလံ၊ ထိုဖုဿဥဩကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ သမ္မပုဏ္ဏမုခ၊ အဆွေပုဏ္ဏမုခ။ ဒိပိတိကာ၊ အထည်နှစ်ယောက်ရှိသော။ ပဉ္စပတိကာယ၊ လင်ငါးယောက်ရှိသော။ ကဗန္ဓေ၊ လည်တိုပြိတ္တာနှင့်တူသော။ ပိဋ္ဌသမ္ပိမှိ၊ ဆွံ့သော။ ဆဋ္ဌေ၊ ခြောက်ခြောက်ယောက်မြောက်သော။ ပုရိသေ၊ ယောကျ်ား၌။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ပဋိဗန္ဓန္တိ၊ တပ်စွဲသော။ ယဒိဒံ ယာ ဧသော ကဏှာဒေဝီ၊ အကြင်ကဏှာဒေဝီသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သာ ကဏှာဒေဝီ၊ ထိုကဏှာဒေဝီကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ဒိဋ္ဌာ၊ မြင်ဘူး၏။ ဧတ္ထ၊ ဤအရာ၌။ အနုတ္တရံ၊ အတုမရှိသော။ ဝါကျံ ဝ၊ စကားသည်လည်း။ ဘဝတိ၊ ဖြစ်၏။

ဝ၆၇+ ဝ၆၈+ အထ၊ ထိုအခါ၌။ အဇ္ဇုနော၊ အဇ္ဇုနမင်းသားသည်လည်းကောင်း။ န ကုလော၊ နကုလမင်းသားသည်လည်းကောင်း။ ဘီမသေနော၊ ဘီမသေနမင်းသားသည်လည်းကောင်း။ ယုဓိဋ္ဌိလော၊ ယုဓိဋ္ဌိလမင်းသားသည်လည်းကောင်း။ သိဟဒေဝေါစ ရာဇာ၊ သိဟဒေဝမင်းသားသည်လည်းကောင်း။ ဧတေ ပဉ္စ ပတိကာ၊ ဤငါးယောက်ကုန်သော လင်တို့သည်။ အတိစ္စ၊ လွန်၍။ နာရီ၊ ကဏှာဒေဝီမည်သော မင်းသမီးသည်။ ခုဇ္ဇဝါနမကေန၊ ကုန်းလည်းကုန်းကွလည်းကွသော။ ပီဋ္ဌသပ္ပိနာ၊ ငဆွံ့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ အတူ။ ပါပံ၊ မကောင်းသောအမှုကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ သမ္မပုဏ္ဏမုခ၊ အဆွေပုဏ္ဏမုခ။ မယာ၊ ငါသည်။ သုသာနမဇ္ဈေ၊ သုသာန်လယ်၌။ ဝသန္တီ၊ နေလေ့ရှိသော။ စတုတ္ထဘတ္တံ၊ လေးရက်မြောက်ဖြစ်သော ထမင်းကို။ ပရိဏာမယာမာနာ၊ လွန်စေသော။ သေတသမဏိ၊ အဝတ်ဖြူကိုဝတ်သော ပရိဗိုဇ်မသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သာ၊ ထိုပရိဗိုဇ်မသည်။ သုရာဓုတ္တကေန၊ သေသောက်ကြူးနှင့်။ သဟ၊ အတူ။ ပါပံ၊ မကောင်းမှုကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ သမ္မပုဏ္ဏမုခ၊ အဆွေပုဏ္ဏမုခ။ မယာ၊ ငါသည်။ ဒိဋ္ဌာ၊ မြင်ဘူးသည်ကား။ သမုဒ္ဒမဇ္ဈေ၊ သမုဒ္ဒရာအလယ်၌။ ဝသန္တီ၊ နေသော။ ဘရိယာ၊ ဗြဟ္မဒတ်မင်း၏ မယားဖြစ်သော။ ကာကဝတီ နာမ၊ ကာကဝတီမည်ရှိသော။ ဒေဝီ၊ မိဖုရားသည်။ ဝေနတေယျနဋကုဗ္ဗရေန၊ ဝေနတေယျအမည်ရှိသော ကချေသည်သည်စောင်းသမားနှင့်။ သဟ၊ အတူ။ ပါပံ၊ မကောင်းမှုကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ သမ္မပုဏ္ဏမုခ၊ အဆွေပုဏ္ဏမုခ။ မယာ၊ ငါသည်။ ဒိဋ္ဌာ၊ မြင်ဘူးသည်ကား။ လောမသုန္ဒရီ၊ အမွေးအရေတည်းဟူသော ဆန်းကြယ်သောဝမ်းရှိသော။ ဧဠိကကုမာရံ၊ ဧဠိကသတိုးသားကို။ ကာမယမာနော၊ တောင့်တသော။ ကုရုင်္ဂဒေဝီ နာမ၊ ကုရုင်္ဂဒေဝီအမည်ရှိသော မင်းသမိးသည်။ ဆဠင်္ဂကုမာရဓနန္တေဝါသီနာ၊ ဆဠင်္ဂကုမာရအမည်ရှိသော ဆရာဓနတန္တေဝါသီ အမည်ရှိသောအလုပ်အကျွေးနှင့်။ သဟ၊ အတူ။ ပါပံ၊ မကောင်းမှုကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ သမ္မပုဏ္ဏမုခ၊ အဆွေပုဏ္ဏမုခ။ ဗြဟ္မဒတ္တဿ၊ ဗြဟ္မဒတ်မင်း၏။ ဧတံ မာတရံ၊ ထိုအမိကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လျှင်။ ဉာတံ၊ သိအပ်ပြီ။ သာမာတာ၊ ထိုဗြဟ္မဒတ်မင်း၏ အမိသည်။ ကောသလရာဇံ၊ ကောသလမင်းကို။ ဩဟာယ၊ စွန့်၍။ ပဉ္စာလစန္ဒေန၊ ပဉ္စာလစန္ဒာနှင့်။ ပါပံ၊ မကောင်းမှုကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ ဧတာ စ၊ ထိုငါးယောက်သော မိန်းမတို့သည်လည်းကောင်း။ အညာ စ၊ ထိုငါးယောက်မှတစ်ပါးသော မိန်းမတို့သည်လည်းကောင်း။ ပါပံ၊ မကောင်းမှုကို။ အကံသု၊ ပြုကုန်သည်ချည်း။

ဝ၆၈+ ဝ၆၉+ တည်း။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့အား။ နဝိဿသေ၊ အကျွမ်းမဝင်ရာ။ နပ္ပသံသေ၊ မခြီးမွမ်းရာ။ ဇဂတိ၊ ဇဂတိဟုဆိုအပ်သော။ သမာနရတ္တာ၊ တူသောတပ်ခြင်းရှိသော။ ဝသုန္ဒရာ၊ ရတနာအပေါင်းတို့၏ တည်ရာဖြစ်သော။ ဣတရီတရာပတိဋ္ဌာ၊ အမြတ်အယုတ်တို့၏ တည်ရာဖြစ်သော။ မဟီ၊ မြေသည်။ သဗ္ဗသဟာ၊ အလုံးစုံသော မကောင်းမှုကိုသည်းခံနိုင်သည်။ အဖန္ဒနာ၊ မတုန်မလှုပ်သည်။ အကုပ္ပါ၊ မပျက်သည်။ ဟောတိ ယထာ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ တထာ၊ ထိုတူ။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ ဣတရီတရာပတိဋ္ဌာ၊ အမြတ်အယုတ်တို့၏ တည်ရာတို့သည်။ သဗ္ဗသဟာ၊ အလုံးစုံသော မကောင်းမှုကိုလည်းခံနိုင်ကုန်သည်။ အဖန္ဒနာ၊ မတုန်မလှုပ်ကုန်သည်။ အကုပ္ပါ၊ မပျက်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တာယော၊ ထိုမိန်းမတို့ကို။ နရော၊ ယောကျ်ားတို့သည်။ နဝိဿသေ၊ အကျွမ်းမဝင်ရာ။ လောဟိတမံသဘောဇနာ၊ အသားအသွေးကိုစားတတ်သော။ ဝါဠမိဂေါ၊ သားရဲဖြစ်သော။ ပဉ္စာဝုဓော၊ ငါးပါးသော လက်နက်ရှိသော။ သုရုဒ္ဒေါ၊ အလွန်ကြမ်းကြုတ်သော။ ပသယှခါဒီ၊ နိုထက်မူ၍စားလေ့ရှိကုန်သော။ သီဟော၊ ခြင်္သေ့သည်။ ပရဟိံသနေ၊ သူတစ်ပါးကိုညှဉ်းဆဲခြင်း၌။ ရတာ၊ = မွေ့လျော်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တာယော၊ ထိုမိန်းမတို့ကို။ နရော၊ ယောကျ်ားသည်။ န ဝိဿသေ၊ အကျွမ်းမဝင်ရာ။ သမ္မပုဏ္ဏမုခ၊ အဆွေပုဏ္ဏမုခ။ ယဒိဒံ ယာ ဧတာ၊ အကြင်မိန်းမတို့ကို။ ဝေသီယော၊ ဝေသီတို့ဟူ၍လည်းကောင်း။ နာရီယော၊ နာရီတို့ဟူ၍လည်းကောင်း။ ဂမနိယော၊ ဂမနီတို့ဟူ၍လည်းကောင်း။ ဗန္ဓကိယော၊ ဗန္ဓကီတို့ဟူ၍လည်းကောင်း။ န ဝုစ္စန္တိ၊ မဆိုကုန်။ ဧတာယော၊ ထိုမိန်းမတို့သည်။ နဝေသီယော၊ ဝေသီမည်သည်သာလျှင် မဟုတ်ကုန်။ န နာရီယော၊ နာရီမည်သည်သာလျှင် မဟုတ်ကုန်။ နဂမနိယော၊ ဂမနီမည်သည်သာလျှင် မဟုတ်ကုန်။ န ဗန္ဓကီယော၊ ဗန္ဓကီမည်သည်သာလျှင် မဟုတ်ကုန်။ သဘာဝတော ပန၊ သဘာဝအားဖြင့်ကား။ ဧတာယော၊ ထိုမိန်းမတို့သည်။ ဝဓိကာယောနာမ၊ လင်ကိုသတ်သည်မည်ကုန်၏။ စောရောဝိယ၊ ခိုးသူကဲ့သို့။ ဝေဏီကတာ၊ ဆံထုံးဖွဲ့ခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်၏။ အရိဋ္ဌာ၊ အရိဋ္ဌဟုဆိုအပ်သော။ မဒိရာဝ၊ အဆိပ်နှင့်ယှဉ်သောသုရာနှင့်တူ၏။ ဝါဏိဇောဝိယ၊ ကုန်သည်ကဲ့သို့။ ဝါစာသံတုတိယော၊ နှုတ်ဖြင့်သာခြီးမွမ်းတတ်ကုန်၏။ ဣဿသီဃမိဂ၊ ဝံ၏လျှင်ခြင်းကဲ့သို့။ ဝိပရိဝတ္တာယော၊ လျှင်သောအပြန်ရှိကုန်၏။

ဝ၆၉+ ဝ၇ဝ+ ဥရဂမိဝ၊ မြွေကဲ့သို့။ ဒုဇီဝှာယော၊ လျှာနှစ်ခွရှိကုန်၏။ သောဗ္ဘမဝါ၊ မစင်တွင်းကဲ့သို့။ ပဋိစ္ဆန္နာ၊ ဖုံးလွှမ်းအပ်ကုန်၏။ ပါတာလမိဝ၊ သမုဒ္ဒရာ၌ပါတာလမုခဝဲကဲ့သို့။ ဒုပ္ပူရာ၊ ပြည့်နိုင်ခဲကုန်၏။ ရက္ခသီဝိယ၊ ရက္ခိုသ်ဘီလူးမကဲ့သို့။ ဒုတ္တောသာ၊ ရောင့်ရဲနိုင်ခဲကုန်၏။ ယမောဝ၊ ယမင်းကဲ့သို့။ ဧကန္တဟာရိယော၊ စင်စစ်လျှင် ဆောင်ယူတတ်ကုန်၏။ သိခီရိဝ၊ မီးကဲ့သို့။ သဗ္ဗဘက္ခာ၊ အလုံးစုံကောင်းမကောင်းကို စားတတ်ကုန်၏။ နဒီရိဝ၊ မြစ်ကဲ့သို့။ သဗ္ဗဝါဟီ၊ အလုံးစုံသော မျှောတတ်ကုန်၏။ အနိလောဝိယ၊ လေကဲ့သို့။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ကာမံ၊ အလိုရှိသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ စရာ၊ သွားတတ်ကုန်၏။ နေရုဝိယ၊ နေရုမည်သော ရွှေတောင်ကဲ့သို့။ အဝိသေသကရာ၊ အထူးမရှိသည်ကိုပြုတတ်ကုန်၏။ တာယော၊ ထိုမိန်းမတို့သည်။ ဝိသရုက္ခောဝယ၊ အဆိပ်ပင်ကဲ့သို့။ နိစ္စဖလိကာယော၊ အမြဲလျှင်အသီးသီးတတ်ကုန်၏။ ဧတ္ထ၊ ဤအရာ၌။ ပုန စ၊ တစ်ဖန်လည်း။ ဥတ္တရံ၊ မြတ်သော။ ဝါကျံ၊ ဂါထာစကားသည်။ ဘဝတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ စောရောယထာ၊ ခိုးသူနှင့်တူ၏။ အရိဋ္ဌောယထာ၊ အဆိပ်နှင့်တူသော သူရာနှင့်တူ၏။ ဝါဏိဇောဝ၊ ကုန်သည်ကဲ့သို့။ ဝိကတ္တိနီ၊ အထူးထူးသော စကားကိုဆိုတတ်၏။ ဣဿသီဃမိဝ၊ ဝံ၏လျှင်ခြင်းကဲ့သို့။ ပရိဝတ္တာ၊ လျှင်သောအပြန်ရှိကုန်၏။ ဥရဂေါယထာ၊ မြွေကဲ့သို့။ ဒုဇိဝှာ၊ လျှာနှစ်ခွရှိကုန်၏။ သောမ္ဘမိဝ၊ မစင်တွင်းကဲ့သို့။ ပဋိစ္ဆန္နာ၊ ဖုံးလွှမ်းတတ်ကုန်၏။ ပါတာလမိဝ၊ ပါတာလမုခဝဲကဲ့သို့။ ဒုပ္ပူရာ၊ ပြည့်နိုင်ခဲကုန်၏။ ရက္ခသီဝိယ၊ ရက္ခိုသ်ဘီလူးမကဲ့သို့။ ဒုတ္တောသာ၊ ရောင့်ရဲနိုင်ခဲကုန်၏။ ယမောဝ၊ ယမင်းကဲ့သို့။ ဧကန္တဟာရိယော၊ စင်စစ်လျှင် ဆောင်ယူတတ်ကုန်၏။ သိခီယထာ၊ မီးနှင့်တူကုန်၏။ နဒီယထာ၊ မြစ်နှင့်တူကုန်၏။ ဝါတောယထာ၊ လေနှင့်တူကုန်၏။ နေရုနာဝ၊ နေရုမည်သော ရွှေတောင်နှင့်လျှင်။ သမာဂတာ၊ တူသောအဖို့ရှိကုန်၏။ ဝိသရုက္ခောယထာ၊ အဆိပ်ပင်ကဲ့သို့။ နိစ္စဖလော၊ အမြဲလျှင် အသီးသီး၏။ ဃရေ၊ အိမ်၌။ ဘောဂံ၊ စည်းစိမ်ဥစ္စာကို။ နာသယန္တိ၊ ဖျက်ဆီးတတ်ကုန်၏။ ရတနန္တကရာ၊ ရွှေငွေအစရှိသော ရတနာ၏အန္တရာယ်ကိုပြုတတ်ကုန်၏။ သမ္မပုဏ္ဏမုခ၊ အဆွေပုဏ္ဏမုခ။ စတ္တာရိ၊ လေးပါးကုန်သော။ ယာနိ ဣမာနိဝတ္ထူနိ၊ အကြင်ဝတ္ထုတို့သည်။ ကိစ္စေ၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စသည်။ ဇာတေ၊ ဖြစ်လတ်သော်။ အနတ္ထစရာနိ၊ အကျိုးစီးပွားမဲ့ကို ကျင့်တတ်ကုန်သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တာနိ၊ ထိုလေးပါးသောဝတ္ထုတို့ကို။ ပရကုလေ၊ သူတစ်ပါးအိမ်၌။ နေဝါသေတဗ္ဗာနိ၊ မနေစေအပ်ကုန်။ ဂေါဏံ၊ နွားကြီးလည်းကောင်း။ ဓေနု၊ နွားမ

ဝ၇ဝ+ ဝ၇၁+ လည်းကောင်း။ ယာနံ၊ ယာဉ်လည်းကောင်း။ ဘရိယာ၊ မယားလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတ္တာရိ၊ လေးပါးကုန်သော။ ယာနိ ဓနာနိ၊ အကြင်ဥစ္စာတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဧတာနိ၊ ထိုဥစ္စာတို့ကို။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသောသူသည်။ ဃရာ၊ မိမိအိမ်မှ။ နဝိပ္ပဝါသယေ၊ ကင်း၍မနေစေရာ။ ဂေါဏံ စ၊ နွားလားလည်းကောင်း။ ဓေနု စ၊ နွားမလည်းကောင်း။ ယာနဉ္စ၊ ယာဉ်လည်းကောင်း။ ဉာတိကုလေ၊ မိဘအိမ်၌။ ဘရိယာ စ၊ မယားလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတ္တာရိ၊ လေးပါးကုန်သော။ ဣမာနိ ဝတ္ထူနိ၊ ဤဝတ္ထုတို့ကို။ နဝိပ္ပဝါသယေ၊ မိမိအိမ်မှကင်း၍မနေစေရာ။ အယာနကာ၊ ယာဉ်မရှိသောသူသည်။ ရထံ၊ လှည်းရထားကို။ ဘဉ္ဇန္တိ၊ ဖျက်ဆီးကုန်၏။ အတိဝါဟေန၊ အလွန်လေးသောဝန်ကိုဆောင်စေခြင်းဖြင့်။ ဂစ္ဆကံ၊ နွားငယ်ကို။ ဟနန္တိ၊ သတ်တတ်ကုန်၏။ ဒေါဟေနု၊ နို့ညှစ်ခြင်းဖြင့်။ ဂစ္ဆကံ၊ နွားငယ်ကို။ ဟနန္တိ၊ သတ်တတ်ကုန်၏။ ဉာတိကုလေ၊ မိဘအိမ်၌ရှိသော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ပဒုဿတိ၊ ပျက်တတ်၏။ သမ္မပုဏ္ဏမုခ၊ အဆွေပုဏ္ဏမုခ။ ဆ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ယာနိ ဣမာနိ ဝတ္ထူနိ၊ အကြင်ဝတ္ထုတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တာနိ၊ ထိုခြောက်ပါးသောဝတ္ထုတို့သည်။ ကိစ္စေ၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စသည်။ ဇာတေ၊ ဖြစ်လတ်သော်။ အနတ္ထစရာနိ၊ အကျိုးစီးပွားမဲ့ကိုကျင့်တတ်ကုန်သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အဂုဏံ၊ ညှို့မရှိသော။ ဓနုဉ္စ၊ လေးသည်လည်း။ ဉာတိကုလေ၊ မိဘအိမ်၌။ ဘရိယာ၊ မယားလည်းကောင်း။ ပါရံ၊ ထိုမှာဘက်ကမ်း၌။ နာဝါ စ၊ လှေလည်းကောင်း။ အက္ခဘဉ္ဇံ၊ ဝင်ရိုးကျိုးသော။ ယာနဉ္စ၊ လှည်းရထားလည်းကောင်း။ ဒူရေ၊ အဝေး၌ရှိသော။ မိတ္တော စ၊ အဆွေခင်ပွန်းလည်းကောင်း။ ပါပသဟာယော စ၊ မကောင်းသောအဆွေခင်ပွန်းလည်းကောင်း။ ဣမာနိ ဆ၊ ဤခြောက်ပါးတို့သည်။ ကိစ္စေ၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စသည်။ ဇာတေ၊ ဖြစ်လတ်သော်။ အနတ္ထစရာနိ၊ အကျိုးစီးပွားမဲ့ကို ကျင့်တတ်ကုန်သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သမ္မပုဏ္ဏမုခ၊ အဆွေပုဏ္ဏမုခ။ ခလု၊ စင်စစ်။ အဋ္ဌဟိ၊ ရှစ်ပါးကုန်သော။ ဌာနေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ သာမိကံ၊ လင်ကို။ အဝဇာနာတိ၊ မထေမဲ့မြင်ပြုတတ်၏။ ဒလိဒ္ဒတာ၊ ဆင်းရဲသည်၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ အာတုရတာ၊ ရောဂါနှိပ်စက်သည်၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဇိဏ္ဏကတာ၊ အိုသည်၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ သုရာသောဏ္ဍတာ၊ သေသောက်ကြူးသည်၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ မုဒ္ဓတာ၊ အလွန်တွေဝသည်၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ပမတ္ထတာ၊ သုရာယစ်သည်၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ သဗ္ဗကိစ္စေသု၊ အလုံးစုံသောကိစ္စတို့၌။ အနုဝတ္တနတာ၊ မိန်းမအလိုသို့ လိုက်

ဝ၇၁+ ဝ၇၂+ သည်၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ သဗ္ဗဓနံ၊ အလုံးစုံသော ဥစ္စာကို။ အနုပ္ပါဒနေန၊ မပေးသဖြင့်လည်းကောင်း။ သမ္မပုဏ္ဏမုခ၊ အဆွေပုဏ္ဏမုခ။ ခလု၊ စင်စစ်။ ဣမေဟိ အဋ္ဌဟိ ဌာနေဟိ၊ ဤရှစ်ပါးသော အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမတို့သည်။ သာမိကံ၊ လင်ကို။ အဝဇာနာတိ၊ မထေမဲ့မြင်ပြုတတ်၏။ ဧတ္ထ၊ ဤအရာ၌။ ပုနစ၊ တစ်ဖန်လည်း။ ဥတ္တရံ၊ မြတ်သော။ ဝါကျံ၊ ဂါထာစကားသည်။ ဘဝတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒလိဒ္ဒံ စ၊ ဆင်းရဲခြင်းလည်းကောင်း။ အာတုရဉ္စာပိ၊ ရောဂါနှိပ်စက်ခြင်းလည်းကောင်း။ ဇိဏ္ဏကဉ္စ၊ အိုခြင်းလည်းကောင်း။ သုရာသောဏ္ဍကံ စ၊ သေသောက်ကြူးခြင်းလည်းကောင်း။ ပမတ္တံ စ၊ သေယစ်ခြင်းလည်းကောင်း။ မုဒ္ဓပတ္တဉ္စ၊ တွေဝေသောအဖြစ်သို့ ရောက်ခြင်းလည်းကောင်း။ ရတ္တံ၊ တပ်စွန်းသည်ဖြစ်၍။ သဗ္ဗကိစ္စေသု၊ အလုံးစုံသောကိစ္စတို့၌။ တာပနံ၊ မိန်းမအလိုသို့လိုက်ခြင်းလည်းကောင်း။ သဗ္ဗကာမပဒါနေန၊ အလုံးစုံသော အလိုကိုပေးခြင်းလည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမေဟိ အဋ္ဌဟိ၊ ဤရှစ်ပါးသောအကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဣတ္ထိ၊ မိန်းမတို့သည်။ သာမိကံ၊ လင်ကို။ အဝဇာတိ၊ မထေမဲ့မြင်ပြုတတ်၏။ သမ္မပုဏ္ဏမုခ၊ အဆွေပုဏ္ဏမုခ။ ခလု၊ စင်စစ်။ နဝဟိ ဌာနေဟိ၊ ကိုးပါးသော အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမတို့သည်။ ပဒေါသံ၊ လင်၌အပြစ်ကို။ အဟာရတိ၊ ဆောင်တတ်၏။ အာရာမဂမနသီလာ စ၊ ပန်းအာရမ်အစရှိသည်သို့သွားလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥယျာနဂမနသီလာ စ၊ ဥယျာဉ်သို့သွားလေ့ရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နဒီတိတ္ထဂမနသီလာ စ၊ မြစ်ဆိပ်သို့သွားလေ့ရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉာတိကုလဂမနသီလာ စ၊ မိဘအိမ်သို့သွားလေ့ရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရကုလဂမနသီလာ စ၊ သူတစ်ပါးအိမ်သို့သွားလေ့ရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာဒါသဒုဿမဏ္ဍနာနုယောဂမနုယုတ္တသီလာ စ၊ မှန်ကြည့်ခြင်းအဝတ်တန်ဆာဆင်ယင်ခြင်း၌ အလွန်လုံ့လပြုခြင်းနှင့်ယှဉ်သော အလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မဇ္ဇပါယိနီ စ၊ သေအရက်ကိုသောက်လေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နိလ္လောကနိသီလာ စ၊ လေသာပြတင်းပေါက်စသည်ဖြင့် ကြည့်လေ့ရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သဒွါရဋ္ဌာယိနီ စ၊ မိမိ၏အင်္ဂါကြီးငယ်ကို ပြလျက်အရာအကြောင်းမဟုတ်သည်၌ တည်လေ့ရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မပုဏ္ဏမုခ၊ အဆွေပုဏ္ဏမုခ။ ခလု၊ စင်စစ်။ နဝဟိ ဌာနေဟိ၊ ကိုးပါးသော အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမတို့သည်။ ပဒေါသံ၊ လင်၌အပြစ်ကို။ အဟာရတိ၊ ဆောင်တတ်၏။ ဧတ္ထ၊ ဤအရာ၌။ ပုနစ၊ တစ်ဖန်လည်း။ ဥတ္တရံ၊ မြတ်သော။ ဝါကျံ၊ ဂါထာစကားသည်။ ဘဝတိ၊ ဖြစ်၏။ အာရာမသီလာ၊

ဝ၇၂+ ဝ၇၃+ စ၊ ပန်းအာရမ်အစရှိသည်သို့သွားလေ့ရှိ၏။ ဥယျာနံ စ၊ ဥယျာဉ်အစရှိသည်သို့သွားလေ့ရှိ၏။ နဒီ စ၊ မြစ်ဆိပ်အစရှိသည်သို့သွားလေ့ရှိ၏။ ဉာတိ စ၊ မိဘအိမ်သို့လည်းသွားလေ့ရှိကုန်၏။ ပရကုလံ၊ သူတစ်ပါးအိမ်သို့လည်း သွားလေ့ရှိကုန်၏။ အာဒါသဒုဿမဏ္ဍနမနုယုတ္တာ စ၊ မှန်ကြည့်ခြင်းအဝတ်တန်ဆာဆင်ယင်ခြင်း၌လည်း အလွန်အားထုတ်လေ့ရှိ၏။ ယာ စ ဣတ္ထီ၊ အကြင်မိန်းမသည်လည်း။ မဇ္ဇပါယီနီ၊ သေရေအရက်ကိုသောက်လေ့ရှိ၏။ ယာ စ ဣတ္ထီ၊ အကြင်မိန်းမသည်လည်း။ နိလ္လောကနီသီလော၊ လေသာပြတင်းပေါက်စသည်ဖြင့် ကြည့်လေ့ရှိ၏။ ယာ စ ဣတ္ထီ၊ အကြင်မိန်းမသည်လည်း။ သဒွါရဋ္ဌာယိနိ၊ မိမိအင်္ဂါကြီးငယ်ကိုပြလျက် အကြောင်းမဟုတ်သည်၌တည်လေ့ရှိ၏။ နဝဟိ၊ ကိုးပါးကုန်သော။ ဧတေဟိ၊ ထိုအကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ ပဒေါသံ၊ လင်၌အပြစ်ကို။ အာဟရန္တိ၊ ဆောင်တတ်ကုန်၏။ သမ္မပုဏ္ဏမုခ၊ အဆွေပုဏ္ဏမုခ။ ခလု၊ စင်စစ်။ စတ္တာလီသေဟိ၊ လေးဆယ်ကုန်သော။ ဌာနေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဣတ္ထိ၊ မိန်းမတို့သည်။ ပုရိသံ၊ ယောကျ်ားကို။ အစ္စာစရတိ၊ လွန်ကျူး၍ကျင့်၏။ ဝိဇမ္ဘတိ၊ ကိုယ်လက်ကိုဆန့်၏။ ဝိနမတိ၊ ညွတ်၏။ ဝိလာသတိ၊ တင့်တယ်စံပယ်၏။ ဝိလဇ္ဇတိ၊ ရှက်နိုးသကဲ့သို့ပြု၏။ နခေန၊ လက်သည်းခြေသည်းဖြင့်။ နခံ၊ လက်သည်းခြေသည်းကို။ ဃဋ္ဋေတိ၊ ခြစ်၏။ ပါဒေန၊ ခြေဖြင့်။ ပါဒံ၊ ခြေကို။ အတုမတိ၊ နင်း၏။ ကဋ္ဌေနေ၊ သစ်သားလှံကန်ဖြင့်။ ပထဝိံ၊ မြေကို။ ဝိလေခတိ၊ ခြစ်၏။ ဒါရကံ၊ သူငယ်ကို။ ဥလ္လင်္ဃတိ၊ မြှောက်၏။ ဥလ္လင်္ဃာပေတိ၊ မြှောက်စေ၏။ ဥက္ခိပတိ၊ ချီ၏။ ကီဠတိ၊ ကစား၏။ ကီဠာပေတိ၊ ကစားစေ၏။ စုမ္ဗတိ၊ နမ်း၏။ စုမ္ဗာပေတိ၊ နမ်းစေ၏။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စား၏။ ဘုဉ္ဇာပေတိ၊ စားစေ၏။ ဒဒါတိ၊ ပေး၏။ ယာစတိ၊ တောင်း၏။ ကတံ၊ ပြုသည်ကို။ အကရောတိ၊ အတုလိုက်ပြု၏။ ဥစ္စံဘာသတိ၊ မြှင့်၍ဆို၏။ နိစံ ဘာသတိ၊ နှိမ့်၍ဆို၏။ နစ္စေန၊ ကခြင်းဖြင့်။ ဂီတေန၊ သီခြင်းဖြင့်။ ဝါဒိတေန၊ တီးမှုတ်ခြင်းဖြင့်။ ရောဒနေန၊ ငိုခြင်းဖြင့်။ ဝိလာသိတေန၊ တင့်တယ်စံပယ်ခြင်းဖြင့်။ ဝိဘူသိတေန၊ တန်ဆာဆင်ခြင်းဖြင့်။ အရိစ္စံ ဘာသတိ၊ ထင်စွာဆို၏။ ဝိဝိစ္စံ ဘာသတိ၊ ကွယ်၍ဆို၏။ ဇဂ္ဃတိ၊ ပြင်းစွာရယ်၏။ ပေက္ခတိ၊ စောင့်၍ကြည့်၏။ ကဋိံ၊ ခါးကို။ စာလေတိ၊ လှုပ်၏။ ဂုယှဘဏ္ဍကံ၊ လျှို့ဝှက်အပ်သော အင်္ဂါကို။ သဉ္စာလေတိ၊ ထက်ဝန်းကျင်လှုပ်၏။ ဦရုံ၊ ပေါင်ကို။ ဝိဝရတိ၊ ဖွင့်၏။ ဦရုံ၊ ပေါင်ကို။ ပိဒဟတိ၊ ဖုံး၏။ ထနံ၊ သားမြတ်ကို။ ဒေဿတိ၊ ပြ၏။ ကစ္ဆံ၊ လက်ကတီးကို။ ဒဿတိ၊ ပြ၏။ နာဘိံ၊ ချက်ကို။ ဒေဿတိ၊ ပြ၏။ အက္ခိံ၊ မျက်စိကို။ နိခဏတိ၊ မှိတ်၏။ ဘမုကံ၊ မျက်မှောင်ကို။ ဥက္ခိပတိ၊ ချီ၏။ ဩဋ္ဌံ၊

ဝ၇၃+ ဝ၇၄+ နှုတ်ခမ်းကို။ ပလိက္ခတိ၊ ကိုက်၏။ ဇိဝှာ၊ လျှာကို။ နိလ္လာလေတိ၊ လျှာထုတ်၏။ ဒုဿံ၊ အဝတ်ကို။ မုဉ္စတိ၊ ကျွတ်အောင်ပြု၏။ ဒုဿံ၊ အဝတ်ကို။ ပဋိဗန္ဓတိ၊ ပြန်၍ဝတ်၏။ သိရသံ၊ ဆံပင်ကို။ မုဉ္စတိ၊ ဖြေ၏။ သိရသံ၊ ဆံပင်ကို။ ဗန္ဓတိ၊ ဖွဲ့၏။ သမ္မပုဏ္ဏမုခ၊ အဆွေပုဏ္ဏမုခ။ ခလု၊ စင်စစ်။ စတ္တာလီသေဟိ၊ လေးဆယ်ကုန်သော။ ဣမေဟိ ဌာနေဟိ၊ ဤအကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဣတ္ထိ၊ မိန်းမတို့သည်။ ပုရိသံ၊ ယောကျ်ားကို။ အစ္စာစရတိ၊ လွန်ကျူး၍ကျင့်၏။ သမ္မပုဏ္ဏမုခ၊ အဆွေပုဏ္ဏမုခ။ ခလု၊ စင်စစ်။ ပဉ္စဝီသာဟိ၊ နှစ်ဆယ့်ငါးပါးကုန်သော။ ဌာနေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဣတ္ထိပဒုဋ္ဌာ၊ မိန်းမတို့၏ပျက်စီးခြင်းကို။ ဝေဒိတဗ္ဗာ၊ သိအပ်သည်။ ဘဝတိ၊ ဖြစ်၏။ သာမိကဿ၊ လင်၏။ ပဝါသံ၊ အရပ်တစ်ပါးသို့သွားခြင်းကို။ ဝဏ္ဏေတိ၊ ခြီးမွမ်း၏။ ပဝုတ္တံ၊ အရပ်တစ်ပါး၌ နေသောလင်ကို။ နဿရတိ၊ မအောက်မေ့။ အာဂတံ၊ အရပ်တစ်ပါးမှရောက်လာသော လင်ကို။ နာဘိနန္ဒတိ၊ မနှစ်သက်။ တဿ၊ ထိုလင်၏။ အဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးမဲ့ကို။ ဘာဏတိ၊ ပြောဆို၏။ တဿ၊ ထိုလင်၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ န ဘဏတိ၊ မပြောဆို။ တဿ၊ ထိုလင်၏။ အနတ္ထံ၊ အကျိုးမဲ့ကို။ စရတိ၊ ကျင့်၏။ တဿ၊ ထိုလင်၏။ အတ္ထံ၊ အကျိုးစီးပွားကို။ န စရတိ၊ မကျင့်။ တဿ၊ ထိုလင်အား။ အကိစ္စံ၊ မပြုအပ်သည်ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ တဿ၊ ထိုလင်အား။ ကိစ္စံ၊ ပြုအပ်သည်ကို။ န ကရောတိ၊ မပြု။ ပရိဒဟိတွာ၊ အဝတ်ကိုမြဲစွာဝတ်၍။ သယတိ၊ အိပ်၏။ ပရမ္မုခီ၊ လင်ကိုကျောပေး၍။ နိပ္ပဇ္ဇတိ၊ အိပ်၏။ ပရိဝိတ္တကဇာတာခေါ ပန၊ တပြောင်းပြန်ပြန်လူးလဲတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကုက္ကုမိယဇာတာ၊ အုတ်အုတ်ကျက်ကျက်ဖြစ်၍။ ဒီဃံ၊ ရှည်စွာ။ အဿာသတိ၊ ထွက်သက်ဝင်သက်ကိုဖြစ်စေ၏။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲဝေဒနာကို။ ဝေဒယတိ၊ ကြားတတ်၏။ ဥစ္စာရပဿာဝံ၊ ကျင်ကြီးကျင်ငယ်ကို။ အဘိဏှံ၊ မပြတ်။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ ဝိလောပံ၊ ဖောက်ပြန်သော အကျင့်ကို။ အာစရတိ၊ ကျင့်တတ်၏။ ပရပုရိသသဒ္ဒံ၊ တစ်ပါးသော ယောကျ်ား၏အသံကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ကဏ္ဏသောတံ၊ နားတွင်းကို။ ဝိဝရ၊ ဖွင့်၍။ တံ၊ ထိုတစ်ပါးသောယောကျ်ား၏ အသံကို။ ဩဒဟတိ၊ နားထောင်တတ်၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ နိဟတဘောဂေါ၊ စည်းစိမ်ဥစ္စာကိုဖျက်ဆီးတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဋိဝိသကေဟိ၊ အိမ်နီးချင်းယောကျ်ားတို့နှင့်။ သန္ဓဝံ၊ ကိလေသာ၏ အစွမ်းဖြင့်ပေါင်းဖက်ရောရှက်ခြင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ နိက္ခန္တပါဒါ၊ ထွက်သွားသောခြေရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိသိခါနုစာရိနိ၊ အခါမဲ့ဖြစ်သော ညဉ့်မှသွားလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတိစာရီနိ ခေါ ပန၊ သယောက်လင်စောင့်ထားတတ်သည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နိစ္စံ၊ အမြဲ။

ဝ၇၄+ ဝ၇၅+ သာမိကေ၊ လင်၌။ အဂါရဝါ၊ ရိုသေခြင်းမရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဒုဋ္ဌမာနသင်္ကပ္ပါ၊ ပြစ်မှားလိုသောစိတ်ရှိအကြံရှိသည်ဖြစ်၍။ အဘိဏှံ၊ မပြတ်။ ဒွါရေ၊ တံခါးဝ၌။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။ ကစ္ဆာဒီနိ၊ လက်ကတီးကြားအစရှိကုန်သော။ အင်္ဂါနိ၊ အင်္ဂါကြီးငယ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ထနာနိ၊ သားမြတ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒေဿတိ၊ ပြတတ်၏။ ဒိသောဒိသံ၊ ထိုမှဤမှ။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ပေက္ခတိ၊ ကြည့်တတ်၏။ သမ္မပုဏ္ဏမုခ၊ အဆွေပုဏ္ဏမုခ။ ပဉ္စဝီသာဟိ၊ နှစ်ဆယ့်ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ဌာနေဟိ၊ ဤအကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဣတ္ထိပဒုဋ္ဌာ၊ မိန်းမ၏ ပျက်စီးခြင်း။ ဝေဒိတဗ္ဗာ၊ သိအပ်သည်။ ဘဝတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧတ္ထ၊ ဤအရာ၌။ ပုန စ၊ တစ်ဖန်လည်း။ ဥတ္တရံ၊ မြတ်သော။ ဝါကျံ၊ ဂါထာစကားသည်။ ဘဝတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုလင်၏။ ပဝါသံ၊ ကွေကွင်းခြင်းကို။ ဝဏ္ဏေတိ၊ ခြီးမွမ်း၏။ တဿ၊ ထိုလင်၏။ ဂတံ၊ သွားလေသည်ကို။ န သောစတိ၊ မစိုးရိမ်။ အာဂတံ၊ ရောက်သော။ ပတိံ၊ လင်ကို။ ဒိသွာန၊ မြင်ရ၍။ နာဘိနန္ဒတိ၊ မနှစ်သက်။ ဘတ္တာရဝဏ္ဏံ၊ လင်၏ကျေးဇူးကို။ ကဒါစိ၊ တစ်ရံတစ်ခါမျှ။ န ဘာသတိ၊ မပြောဆို။ ဧတေ၊ ဤသည်တို့ကား။ ပဒုဋ္ဌာယ၊ ပျက်စီးခြင်း၏။ လက္ခဏာ၊ မှတ်ကြောင်းလက္ခဏာတို့သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အနတ္ထံ၊ အကျိုးမဲ့ကို။ စရတိ၊ ကျင့်၏။ အသညာတာ၊ ပျင်းရိသည်ဖြစ်၍။ အတ္ထံ၊ အစီးအပွားကို။ ဟာပေတိ၊ ယုတ်စေ၏။ အကိစ္စကာရီနိ၊ မပြုအပ်သည်ကိုပြုလေ့ရှိ၏။ ပရိဒဟိတာ၊ အဝတ်ကို။ မြဲစွာဝတ်၍။ ပရမ္မုခံ၊ လင်ကိုကျောပေး၍။ သယတိ၊ အိပ်၏။ ဧတေ၊ ဤသည်တို့ကား။ ပဒုဋ္ဌာယ၊ ပျက်စီးခြင်း၏။ လက္ခဏာ၊ မှတ်ကြောင်းလက္ခဏာတို့သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကုက္ကုမိယံ၊ အုတ်အုတ်ကျက်ကျက်ဖြစ်၍။ ဒီဃံ၊ ရှည်စွာ။ အဿာသတိ၊ ထွက်သက်ဝင်သက်ကိုဖြစ်စေ၏။ ဒုက္ခဝေဒိနိ၊ ဆင်းရဲဝေဒနာကိုကြားတတ်၏။ ဥစ္စာရပဿာဝံ၊ ကျင်ကြီးကျင်ငယ်ကို။ အဘိဏှံ၊ မပြတ်။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားတတ်၏။ ဧတေ၊ ဤသည်တို့ကား။ ပဒုဋ္ဌာယ၊ ပျက်စီးခြင်း၏။ လက္ခဏာ၊ မှတ်ကြောင်းလက္ခဏာတို့သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဝိလောပံ၊ ဖောက်ပြန်သောအကျင့်ကို။ အာစရတိ၊ ကျင့်၏။ အကိစ္စကာရီ၊ မပြုအပ်သည်ကို ပြုလေ့ရှိ၏။ ဘာသတော၊ ပြောဆိုသော။ ပရဿ၊ ယောကျ်ားတစ်ပါး၏။ သဒ္ဒံ၊ အသံကို။ နိသာမေတိ၊ နားထောင်တတ်၏။ နိဟတဘောဂါ စ၊ ဥစ္စာစည်းစိမ်တို့ကိုလည်းဖျက်ဆီးတတ်၏။ သန္ဓဝံ၊ ကိလေသာ၏ အစွမ်းအားဖြင့်ပေါင်းဖက်ရောရှက်ခြင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြုတတ်၏။ ဧတေ၊ ဤသည်တို့ကား။ ပဒုဋ္ဌာယ၊ ပျက်စီးခြင်း၏။ လက္ခဏာ၊ မှတ်

ဝ၇၅+ ဝ၇၆+ ကြောင်းလက္ခဏာတို့သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကိစ္ဆေန၊ ငြိုငြင်သဖြင့်။ လဒ္ဓံ၊ ရအပ်သော။ ကသိရာဘတံ၊ ဆင်းရဲစွာဆောင်အပ်သော။ ဒုက္ခေန၊ ဆင်းရဲငြိုငြင်သဖြင့်။ သမ္ဘတံ၊ ဖြစ်စေအပ်သော။ ဝိတ္တံ၊ စည်းစိမ်ချမ်းသာဟုဆိုအပ်သော။ ဓနံ၊ ဥစ္စာကို။ ဝိနာသေတိ၊ ပျက်စီးတတ်၏။ ပါဋိဝိသကေဟိ စ၊ အိမ်နီးချင်းယောကျ်ားတို့နှင့်လည်း။ သန္ဓဝံ၊ ပေါင်းဖက်ရောရှက်ခြင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ဧတေ၊ ဤသည်တို့ကား။ ပဒုဋ္ဌာယ၊ ပျက်စီးခြင်း၏။ လက္ခဏာ၊ မှတ်ကြောင်းလက္ခဏာတို့သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ နိက္ခန္တပါဒါ၊ ထွက်သွားသောခြေရှိ၏။ ဝိသိခါနုစာရိနီ၊ အခါမဲ့ညဉ့်မှသွားလေ့ရှိ၏။ နိစ္စံ၊ အမြဲ။ သာမိကမှိ၊ မိမိလင်၌။ ပဒုဋ္ဌမာနသာ၊ ပြစ်မှားလိုသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အတိစာရီနိ၊ သယောက်လင်စောင့်ထားတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပေတဂါရဝါ၊ ရိုသေခြင်းကင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧတေ၊ ဤသည်တို့ကား။ ပဒုဋ္ဌာယ၊ ပျက်စီးခြင်း၏။ လက္ခဏာ၊ မှတ်ကြောင်းလက္ခဏာတို့သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အဘိက္ခဏံ၊ မပြတ်။ ဒွါရမူလေ၊ တံခါးဝ၌။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။ ထနာနိ စ၊ သားမြတ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ကစ္ဆာနိ စ၊ လက်ကတီးတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒဿယန္တိ၊ ပြလျက်။ ဒိသောဒိသံ၊ ထိုမှဤမှ။ ဘန္တစိတ္တာ၊ တုန်လှုပ်သောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပေက္ခတိ၊ ကြည့်တတ်၏။ ဧတေ၊ ဤသည်တို့ကား။ ပဒုဋ္ဌာယ၊ ပျက်စီးခြင်း၏။ လက္ခဏာ၊ မှတ်ကြောင်းလက္ခဏာတို့သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သဗ္ဗာ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ နဒီ၊ မြစ်တို့သည်။ ဝင်္ကနဒီ၊ မြစ်ကောက်သာဖြစ်ကုန်၏။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ ဝနာ၊ တောတို့သည်။ ကဋ္ဌမယာ၊ ထင်းဖြင့်ပြီး၏။ သဗ္ဗာ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ နိဝါတကေ၊ ဆိတ်ကွယ်ရာကို။ လဘမာနေ၊ ရသည်ရှိသော်။ ပါပံ၊ ယုတ်မာသောအမှုကို။ ကရေ၊ ပြုကုန်၏။ ခဏံ ဝါ၊ အခွင့်ကိုလည်းကောင်း။ ရဟော ဝါ၊ ဆိတ်ကွယ်ရာကိုလည်းကောင်း။ နိဝါတကံ ဝါပိ၊ ဖျက်ဆီးအံ့သောသူကိုလည်းကောင်း။ သစေ လဘေထ၊ အကယ်၍ရကုန်ငြားအံ့။ တာဒိသံ၊ ထိုသို့သဘောရှိသောသူသည်။ လဘေထ၊ ရကုန်ငြားအံ့။ သဗ္ဗာဝ၊ အလုံးစုံကုန်သာလျှင်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣတ္ထိ၊ မိန်းမတို့သည်။ အညံ၊ တစ်ပါးသောသူကို။ အလဒ္ဓါ၊ မရသည်ရှိသော်။ ပိဋ္ဌသပ္ပိနာပိ၊ ဆွံ့သောသူနှင့်လည်း။ သဒ္ဓိံ၊ အတူ။ ပါပံ၊ ယုတ်မာသောအမှုကို။ ကယိရုံ၊ ပြုကုန်ရာ၏။ နရာနံ၊ ယောကျ်ားတို့၏။ အရမကရာသု၊ မမွေ့လျော်ခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သော။ အနေကစိတ္တာသု၊ များသောစိတ်ရှိကုန်သော။ အနိဂ္ဂဟာသု စ၊ နှိပ်သဖြင့်လည်း ဆုံးမနိုင်ခဲကုန်သော။ နာရီသု၊ မိန်းမတို့၌။ သဗ္ဗတ္ထ၊ အလုံးစုံ၌။ န ပီတိကရာပိ၊ နှစ်သက်ခြင်း

ဝ၇၆+ ဝ၇၇+ ကိုမပြုတတ်သည်လည်း။ စေ ယထာ၊ အကယ်၍ဖြစ်ငြားအံ့။ နဝဿသေ၊ အကျွမ်းမဝင်ရာ။ ဟိ သစ္စံ၊ မှန်၏။ နာရိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ တိတ္ထသမာ၊ မြစ်ဆိပ်နှင့်တူကုန်၏။ ကိန္နရကိန္နရီနံ၊ ကိန္နရာမင်း ကိန္နရာမိဖုရားတို့၏။ ယဉ္စ၊ အကြင်အကြောင်းကိုလျှင်။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ဇာနိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ သဗ္ဗိတ္ထိယော၊ အလုံးစုံသော မိန်းမတို့သည်။ အဂါရေ၊ လင်အိမ်၌။ န ရမန္တိ၊ မမွေ့လျော်ကုန်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ပရပုရိသံ၊ တစ်ပါးသောယောကျ်ားဖြစ်သော ငဆွံ့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ အတူ။ ပါပံ၊ မကောင်းမှုကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ ဗာဝရိကဿ ရညော၊ ဗာဝရိကမင်း၏လည်းကောင်း။ အစ္စန္တကာမနုဂတဿ၊ စင်စစ်လျှင်အလိုသို့လိုက်ရသော။ အနာစရီ၊ ယုတ်မာသောအကျင့်ကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ ကံ ဝါ၊ အဘယ်မည်သော။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ တံပိ၊ ထိုယောကျ်ားကိုလည်း။ ဣတ္ထိ၊ မိန်းမသည်။ နာတိစရေ၊ မလွန်ကျူးအံ့နည်း။ ဗြဟ္မဒတ္တဿ၊ ဗြဟ္မဒတ်အမည်ရှိသော။ သဗ္ဗလောကိဿရဿ၊ အလုံးစုံသော လူတို့ကိုအစိုးရသော။ ရညော၊ မင်း၏။ ဘရိယာ၊ မယားဖြစ်သော။ ပိယာ၊ ချစ်အပ်သော။ ပိယင်္ဂယာနိ၊ ပိယင်္ဂယာနိအမည်ရှိသော မိဖုရားကြီးသည်။ ပတ္ထဝသာနုဂတဿ၊ တောင့်တ၍ မိမိအလိုသို့လိုက်ရသော မြင်းထိန်းနှင့်။ အနာစရိ၊ ယုတ်မာသော အကျင့်ကိုလွန်ကျူး၍ကျင့်သည်ဖြစ်၍။ ကာမကာမိနိ၊ ကာမဂုဏ်ကိုလည်းကောင်း။ မဟေသိဋ္ဌာနံ ဝါ၊ မိဖုရားကြီးအရာကိုလည်းကောင်း။ နာဇ္ဈဂါ၊ မရပြီ။ ဥဘတော၊ နှစ်ပါးစုံမှ။ ဘဋ္ဌာ၊ ပျက်လေ၏။ လုဒ္ဓါနံ၊ တပ်မက်မောတတ်ကုန်သော။ လဟုစိတ္တာနံ၊ လျှင်သောစိတ်အပြန်ရှိကုန်သော။ အကတညူနံ၊ သူ့ကျေးဇူးကို မသိတတ်ကုန်သော။ ဒုမ္ဘီနံ၊ အဆွေခင်ပွန်းကို ပြစ်မှားတတ်ကုန်သော။ ထီနံ၊ မိန်းမတို့သည်။ သီလဝန္တဝါဒံ၊ သီလရှိ၏ဟူသော စကားကို။ သဒ္ဓါတုံ၊ ယုံကြည်အံ့သောငှာ။ အဒေဝသတ္ထော၊ ရာဂနတ်မဘမ်းသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ န အရဟတိ၊ မထိုက်။ တာ၊ ထိုမိန်းမတို့သည်။ ကတံ၊ ပြုအပ်ပြီးသောကျေးဇူးကို။ န ပ္ပဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ ကိစ္စံ၊ ပြုအပ်သောကျေးဇူး။

ဝ၇၇+ ဝ၇၈+ တုံ့ကို။ န ပ္ပဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ မာတာရံ၊ အမိကိုလည်းကောင်း။ ပိတရံ၊ အဖကိုလည်းကောင်း။ ဘာတရံ ဝါ၊ မောင်အစ်မညီမကိုလည်းကောင်း။ နပ္ပဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ အနရိယာ၊ ယုတ်မာသောအကျင့်၌ မရှက်ကုန်သော။ သမတိက္ကန္တဓမ္မာ၊ လွန်ကျူး၍ကျင့်တတ်သော သဘောရှိကုန်၏။ သေဿဝ၊ မိမိ၏သာလျှင်။ စိတ္တဿ၊ စိတ်၏။ ဝသံ၊ အလိုသို့။ ဝဇန္တိ၊ လိုက်တတ်ကုန်၏။ စိရာနုဝုတ္တံ ပိ၊ မြင့်ရှည်စွာအတူနေ၍လည်း။ ပိယံ၊ ချစ်အပ်သော။ မနာပံ၊ နှစ်လိုဖွယ်သော။ အနုကမ္ပကံ၊ သနားတတ်သော။ ပါဏသမံ၊ အသက်နှင့်တူသော။ နံ ဘတ္တံပိ၊ ထိုလင်ကိုသော်လည်း။ အာဝါသု စ၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်လည်းကောင်း။ ကိစ္စေသု စ၊ ကိစ္စတို့ကြောင့်လည်းကောင်း။ ဇဟန္တိ၊ စွန့်တတ်ကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့ကို။ နဝိဿသာမိ၊ အကျွမ်းမဝင်။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ ထီနံ၊ မိန်းမတို့၏။ စိတ္တ၊ စိတ်သည်။ ဝါနရဿ၊ မျောက်၏။ စိတ္တံယထာ၊ စိတ်နှင့်တူ၏။ ရုက္ခဆာယာ၊ သစ်ပင်ရိပ်သည်။ ကဏ္ဏပ္ပကဏ္ဏံ၊ သက်တိုင်းသက်တိုင်းသော သူကို။ အဘိရုယှတိ ယထာ၊ တက်သကဲ့သို့။ ဣတ္ထိနံ၊ မိန်းမတို့၏။ ဟဒယံ၊ နှလုံးသည်။ စလာစလံ၊ အလွန်လှုပ်၏။ စက္ကဿ၊ လှည်းဘီးစက်၏။ နေမိဝိယ၊ အကွပ်ကဲ့သို့။ ပရိဝတ္တတိ၊ လည်တတ်၏။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ တာ၊ ထိုမိန်းမတို့သည်။ သမေက္ခမာနာ၊ ကြည့်ရအပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အာဒေယျရူပံ၊ ယူအပ်သောသဘောရှိသော။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ ဝိတ္တံ၊ ဥစ္စာကို။ ပဿန္တိ၊ မြင်ကုန်အံ့။ သဏှာဟိ၊ သိမ်မွေ့ပြေပြစ်ကုန်သော။ ဝါစာဟိ၊ စကားတို့ဖြင့်။ ဓနံ၊ ဥစ္စာကို။ နယန္တိ၊ ဆောင်တတ်ကုန်၏။ ကိမိဝ၊ အဘယ်ကဲ့သို့နည်းဟူမူကား။ ကမ္ဗောဇကာ၊ ကမ္ဗောဇတိုင်းသားတို့သည်။ ဇလဇေန၊ ရေ၌ဖြစ်သောမှော်ဖြင့်။ အဿံ၊ မြင်းကို။ နယန္တိ ဣဝ၊ ဆောင်ကုန်သကဲ့သို့တည်း။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ တာ၊ ထိုမိန်းမတို့သည်။ သမေက္ခမာနာ၊ ရှုကုန်သည်ဖြစ်၍။ အာဒေယျရူပံ၊ ယူအပ်သောသဘောရှိသော။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ ဝိတ္တံ၊ ဥစ္စာကို။ န ပဿန္တိ၊ မမြင်ကုန်။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ သမန္တတော၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ နံ၊ ထိုယောကျ်ားကို။ ပရိဝဇ္ဇယန္တိ၊ ကြဉ်ရှောင်ကုန်၏။ တိဏ္ဏော၊ ကူးမြောက်ပြီးသော။ နဒီပါရံ၊ မြစ်တစ်ဖက်သို့။ ဂတော၊ သွားသောသူသည်။ ကုလ္လံ၊ ဖောင်ကို။ န ပရိဣက္ခတိ ဣဝ၊ မကြည့်သကဲ့သို့တည်း။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ သီလေသုပမာ၊ မျောက်နှဲစေးနှင့်တူကုန်၏။ သဗ္ဗဘက္ခာ၊ အလုံးစုံကောင်းမကောင်းကို စားတတ်သော။ သိခီရီဝ၊ မီးနှင့်တူကုန်၏။ သီဃသောတာ၊ လျှင်သောအယဉ်ရှိသော။ နဒီရီဝ၊ မြစ်ကဲ့သို့။ တိက္ခမာယာ၊ ထက်

၀၇၈+ ၀၇၉+ သောမယာရှိကုန်၏။ ဟိ သစ္စံ၊ မှန်၏။ နာဝါ၊ လှေသည်။ ဩရကုလံ၊ ဤမှဘက်ကမ်းသို့လည်းကောင်း။ ပရဉ္စကုလံ၊ ထိုမှဘက်ကမ်းကိုလည်းကောင်း။ သေဝတိ ယထာ၊ မှီဝဲသကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ ဧတာ၊ ထိုမိန်းမတို့သည်။ ပိယဉ္စ၊ ချစ်မြတ်နိုးသောယောကျ်ားကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပိယဉ္စ၊ မုန်းသောယောကျ်ားကိုလည်းကောင်း။ သေဝန္တိ၊ မှီဝဲတတ်ကုန်၏။ တာ၊ ထိုမိန်းမတို့သည်။ ဧကဿ၊ တစ်ယောက်သောသူအား။ န ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ ဒိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့အား။ န ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ ပသာရီတော၊ ကျင်းပအပ်သော။ အာပဏော ဝ၊ အိမ်ဈေးနှင့်တူကုန်၏။ ယော၊ အကြင်ယောကျ်ားသည်။ တာ၊ ထိုမိန်းမတို့ကို။ မယှံ၊ ငါ၏။ ဘရိယာတိ၊ မယားဟူ၍။ မညေယျ၊ အောက်မေ့ငြားအံ့။ သော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ဝါတံ၊ လေကို။ ဇာလေန၊ ကွန်ဖြင့်။ ဗန္ဓယေ၊ ဖွဲ့မိရာ၏။ လောကေ၊ လောက၌။ ဣတ္ထိယော နာမ၊ မိန်းမတို့မည်သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့သဘောရှိကုန်၏။ နဒိယထာ၊ မြစ်ဆိပ်ကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ပန္တောယထာ စ၊ ခရီးလမ်းမကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ပါနာဂါရရံယထာ စ၊ သေသောက်ရာတင်းကုပ်ကဲ့သို့လည်းကောင်း။ သတာယထာ စ၊ သဘင်ကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ပပါယထာ စ၊ ရေအိုးစင်ကဲ့သို့လည်းကောင်း။ တာသံ၊ ထိုမိန်းမတို့အား။ ဝေလာ၊ အချိန်အခါသည်။ န ဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ ဧတာ၊ ထိုမိန်းမတို့သည်။ ဃတာသနနုပမာ၊ မီးနှင့်တူကုန်၏။ ကဏှသပ္ပသိရူပမာ၊ မြွေဟောက်ဦးခေါင်းနှင့်တူကုန်၏။ ဂါဝေါ၊ နွားတို့သည်။ တိဏဿ၊ မြက်၏။ ဗဟိ၊ အပ၌။ ဝရာဝရံ၊ ကောင်းနိုးရာရာကို။ ဩမသန္တိ ဣဝ၊ ရှာစားသည်နှင့်တူကုန်၏။ ဃတာသနံ၊ မီးကိုလည်းကောင်း။ ကုဉ္ဇရံ၊ ဆင်ကိုလည်းကောင်း။ ကဏှသပ္ပံ၊ မြွေဟောက်ကိုလည်းကောင်း။ မုဒ္ဓါဘိသိတ္ထ၊ မင်းကိုလည်းကောင်း။ သဗ္ဗာ၊ အလုံးစုံသော။ ပမဒါ စ၊ မိန်းမတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဧတေ ပဉ္စ၊ ထိုငါးယောက်တို့ကို။ နရော၊ လူသည်။ နိစ္စသတော၊ မြဲသောသတိရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘဇေထ၊ ဆည်းကပ်ရာ၏။ ဟဝေ၊ စင်စစ်။ တေသံ၊ ထိုငါးယောက်တို့၏။ သဗ္ဗဘာဝေါ၊ အလုံးစုံသော အလိုကို။ ဒုဗ္ဗိဒူ၊ သိနိုင်ခဲ၏။ အစ္စန္တဝဏ္ဏာ၊ အလွန်အဆင်းနှင့်ပြည့်စုံသော မိန်းမတို့ကို။ နသေဝိတဗ္ဗာ၊ မမှီဝဲအပ်ကုန်။ ဗဟူနကန္တာ၊ များစွာသောသူတို့ချစ်နှစ်သက်သော မိန်းမတို့ကို။ န သေဝိတဗ္ဗာ၊ မမှီဝဲအပ်ကုန်။ ဒက္ခိဏာ၊ ကခြင်း သီခြင်း၌လိမ္မာကုန်သော။ ပမဒါ၊ မိန်းမတို့ကို။ န သေဝိတဗ္ဗာ၊ မမှီဝဲအပ်ကုန်။ ပရဿ၊ သူတစ်ပါး၏။ ဘရိယာ၊ မယားတို့ကို။ န သေဝိတဗ္ဗာ၊ မမှီဝဲအပ်ကုန်။ ယာ စ၊ အကြင်မိန်းမသည်ကား။ ဓနဿ၊ ဥစ္စာ၏။ ဟေတု၊ အကြောင်းကြောင့်။ ဘဇတိ၊ မိမိ

၀၇၉+ ဝ၈၀+ သို့ဆည်းကပ်ကုန်၏။ တာ၊ ထိုမိန်းမကို။ အပရိဂ္ဂဟာပိ၊ သိမ်းဆည်းသောသူပင် မရှိသော်လည်း။ န သေဝိတဗ္ဗာ၊ မမှီဝဲအပ်ကုန်။ ငါးယောက်ကုန်သော။ ဧတာ ဣတ္ထိယော၊ ဤမိန်းမတို့ကို။ န သေဝိတဗ္ဗာ၊ မမှီဝဲအပ်ကုန်။ ဘော၊ အိုရဟန်းအပေါင်းတို့။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ကုဏာလသ၊ ကုဏာလအမည်ရှိသော။ ကုဏဿ၊ ငှက်မင်း၏။ အာဒိမဇ္ဈဂါထာပရိယောသနံ၊ ဖွဲ့ဆိုသီကုံးအပ်သော ဂါထာ၏ အစအလယ်အဆုံးကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိပြီး၍။ တာယံ ဝေလာယံ၊ ထိုအခါ၌။ ဣမာဂါထာယော၊ ဤဂါထာတို့ကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်ဆို၏။ ပုရိသော၊ ယောက်ျားသည်။ သမ္မတာယ၊ မြတ်နိုးအပ်သော။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမအား။ ဓနေန၊ ဥစ္စာဖြင့်။ ပုဏ္ဏံ၊ ပြည့်သော။ ဣမံ ပထဝိံ၊ ဤမြေကြီးကို။ စေ ဒဇ္ဇာပိ၊ အကယ်၍ပေးငြားအံ့သော်လည်း။ ခဏံ၊ အခွင့်ကို။ လဒ္ဓါ၊ ရသည်ရှိသော်။ တံ ပိ၊ ထိုယောကျ်ားကိုလည်း။ အတိမညေယျ၊ မထေမဲ့မြင်ပြုရာ၏။ အသန္တိနံ၊ သူယုတ်မာဖြစ်ကုန်သော။ တာသံ၊ ထိုမိန်းမတို့၏။ ဝသံ၊ နိုင်ငံသို့။ န ဂစ္ဆေ၊ မလိုက်ရာ။ စေပိ၊ အကယ်၍လည်း။ အလီနပုတ္တိ၊ မတွန့်တိုသော ဖြစ်ခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥမရဘတ္တာရံ ပိ၊ ထိုသတို့သားငယ်ဖြစ်သော လုလင်ကိုသော်လည်း။ အာဝါသုစ၊ ဘေးရန်ကိုလည်းကောင်း။ ကိစ္စေသူစ၊ ထိုထိုကိစ္စတို့ကြောင့်လည်းကောင်း။ ဇဟန္တိ၊ စွန့်တတ်ကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့အား။ နဝိဿဿာမိ၊ အကျွမ်းမဝင်။ ပေါသော၊ ယောကျ်ားသည်။ မံ၊ ငါကို။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့ထင်မှတ်၍။ နဝိဿသေ၊ အကျွမ်းမဝင်ရာ။ မေ၊ ငါ၏။ သံကာသေ၊ အထံ၌။ ရောဒတိ၊ ငိုကြွေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဝိဿသေ၊ အကျွမ်းမဝင်ရာ။ ဧတာ၊ ထိုမိန်းမတို့သည်။ ပိယမပ္ပိယဉ္စ၊ ချစ်သောသူ မချစ်သောသူကိုလည်း။ သေဝန္တိ၊ မှီဝဲတတ်ကုန်၏။ နာဝါ၊ လှေသည်။ ဩရကုလံ၊ ဤမှာဘက်ကမ်းသို့လည်းကောင်း။ ပရဉ္စကုလံ၊ ထိုမှာဘက်ကမ်းသို့လည်းကောင်း။ နေတိယထာ၊ ပို့ဆောင်သကဲ့သို့တည်း။ သာခပုရာဏသန္တတံ၊ ဟောင်းလေပြီးသော သစ်ခက်အခင်းကို။ န ဝိဿသေ၊ အကျွမ်းမဝင်ရာ။ မိတ္တပုရာဏစောရံ၊ အဆွေခင်ပွန်းဟောင်းဖြစ်သော ခိုးသူကို။ န ဝိဿသေ၊ အကျွမ်းမဝင်ရာ။ ဒသန္နမာတရံ၊ သားတစ်ကျိပ်တို့၏ အမိဖြစ်သော်လည်း။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမကို။ န ဝိဿသေ၊ အကျွမ်းမဝင်ရာ။ ရာမကရာသု၊ လူမိုက်တို့၏မွေ့လျော်ခြင်းကိုပြုတတ်

ဝ၈၀+ ဝ၈၁+ ကုန်သော။ အစ္စန္တသီလာသု၊ လွန်ကျူး၍ကျင့်လေ့ရှိကုန်သော။ အသညာတာသု၊ ကိုယ်နှုတ်ကို မစောင့်ကုန်သော။ နာရီသု၊ မိန်းမတို့၌။ န ဝိဿသေ၊ အကျွမ်းမဝင်ရာ။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ အစ္စန္တပေမာနုဂတာ၊ စင်စစ်အလွန်အတုလိုက်သော ချစ်ခြင်းသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ငြားအံ့။ န ဝိဿသေ၊ အကျွမ်းမဝင်ရာ။ ဟိ သစ္စံ၊ မှန်၏။ နာရိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ တတ္ထသမာ၊ မြစ်ဆိပ်နှင့်တူကုန်၏။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ သာမိကံ၊ လင်ကို။ ဟနေယျုံပိ၊ သတ်မူလည်းသတ်ကုန်ရာ၏။ ဆိန္နေယျုံပိ၊ ဖြတ်မူလည်း ဖြတ်ကုန်ရာ၏။ ဆေဒါပေယျုံ ဝါ၊ ဖြတ်စေမူလည်း ဖြစ်စေကုန်ရာ၏။ ကဏ္ဌေဟိ၊ လည်၌လည်း။ ဆိန္ဒိတွာန၊ ဖြတ်၍။ ရုဟိရံ၊ သွေးကို။ ပိဝေယျုံ၊ သောက်ကုန်ရာ၏။ မာဒီနကာမာသု၊ ယုတ်မာသော အလိုရှိကုန်သော။ အသညာတာသု၊ မစောင့်စည်းကုန်သော။ ဂင်္ဂါတတ္ထူပမာသု၊ ဂင်္ဂါဆိပ်နှင့်တူကုန်သော။ နာရီသု၊ မိန်းမတို့၌။ ဘာဝံ၊ ချစ်ခြင်းကို။ အကရေ၊ မပြုရာ။ တာသံ၊ ထိုမိန်းမတို့အား။ မုသာ၊ မုသာဝါဒသည်။ သစ္စံ ယထာ၊ သစ္စာနှင့်တူ၏။ တာသံ၊ ထိုမိန်းမတို့၏။ သစ္စံ၊ သစ္စာသည် မုသာယထာ၊ မုသာဝါဒနှင့်တူ၏။ ဂါဝေါ၊ နွားတို့သည်။ တိဏဿ၊ မြက်၏။ ဗဟိ၊ အပ၌။ ဝရာဝရံ၊ ကောင်းနိုးရာရာကို။ ဩမသန္တိ ဣဝ၊ ရှာစားသကဲ့သို့တည်း။ တာ၊ ထိုမိန်းမတို့သည်။ ဂတေန၊ သွားခြင်းဟူသော။ နိမိတ္တေန၊ နိမိတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ပေက္ခိတေန၊ ကြည့်ရှုခြင်းဟူသော။ နိမိတ္တေန၊ နိမိတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ မိဟိကေန၊ ပြုံးခြင်းဟူသော။ နိမိတ္တေန၊ နိမိတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ အထောပိ၊ ထိုမှတစ်ပါးလည်း။ ဒုန္နိဝတ္ထေန စ၊ မကောင်းသောဝတ်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ မဉ္ဇူနာဘဏိတေန စ၊ သာယာစွာပြောဆိုခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ပလောဘေန္တိ၊ ဖြားယောင်းတတ်ကုန်၏။ ဟိ သစ္စံ၊ မှန်၏။ ဧတာ၊ ထိုမိန်းမတို့သည်။ စောရိယော၊ ခိုးသူနှင့်တူကုန်၏။ ကိဋ္ဌိနာ၊ ခက်ထန်သော စိတ်ရှိကုန်၏။ ဝါဠာ၊ ကြမ်းကြုတ်ကုန်၏။ တာ၊ ထိုမိန်းမတို့သည်။ လပသက္ခရာ၊ အကျိုးမဲ့ပြောဆိုသဖြင့် သကာခဲကိုကဲ့သို့နှုတ်ဖြင့်ချိုသာကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကိဉ္စိ၊ စိုးစဉ်းမျှသော စိတ်အကြံအစည်ကို။ တာ၊ ထိုမိန်းမတို့သည်။ န ဇာနန္တိ၊ မသိနိုင်ကုန်။ မနုဿေသု၊ လူတို့၌။ ယံ ဝဉ္စနံ၊ အကြင်လှည့်ပတ်ခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ ဝဉ္စနံ၊ ထိုလှည့်ပတ်ခြင်းကို။ န ဇာနန္တိ၊ မသိနိုင်ကုန်။ လောကေ၊ လောက၌။ ဣတ္ထိယောနာမ၊ မိန်းမတို့မည်သည်ကား။ အဿာဒါ၊ သတိမရှိကုန်သည်ဖြစ်၍ ယုတ်မာကုန်၏။ တာသံ၊ ထိုမိန်းမတို့အား။ ဝေလာ၊ အပိုင်းအခြားသည်။ န ဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ သာရတ္တာ စ၊ အခါခပ်သိမ်း တပ်စွန်းခြင်းနှင့် တကွဖြစ်ကုန်၏။ ပဂဗ္ဘါ စ၊ ကိုယ်နှုတ်နှလုံးလည်းကြမ်း

ဝ၈၁+ ဝ၈၂+ တန်းကုန်၏။ သဗ္ဗဃသော၊ အလုံးစုံကောင်းမကောင်းကိုစားတတ်ကုန်သော။ သိခီရိဝ၊ မီးနှင့်တူကုန်၏။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့အား။ ပိယောနာမ၊ ချစ်ခြင်းမည်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ အပ္ပိယောပိ၊ မချစ်ခြင်းသည်လည်း။ န ဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ ဟိ သစ္စံ၊ မှန်၏။ နာဝါ၊ လှေသည်။ ဩရကုလဉ္စ၊ ဤမှဘက်ကမ်းကိုလည်းကောင်း။ ပရဉ္စကုလံ၊ ထိုမှာဘက်ကမ်းကိုလည်းကောင်း။ သေဝတိယထာ၊ မှီဝဲသကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ ဧတာ၊ ထိုမိန်းမတို့သည်။ ပိယဉ္စ၊ ချစ်သောယောကျ်ားကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပိယဉ္စ၊ မချစ်အပ်သောယောကျ်ားကိုလည်းကောင်း။ န ဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ ဒုမနိဿိတာ၊ သစ်ပင်ကိုမှီသော။ တထာ၊ နွယ်သည်။ ဒုမံ၊ အလုံးစုံကောင်းမကောင်းဖြစ်သော သစ်ပင်အပေါင်းကို။ ပဝေဋ္ဌတိ ဣဝ၊ ရစ်ပတ်နွယ်သကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ ဓနဟေတု၊ ဥစ္စာဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ပဋိဝလ္လိန္တိ၊ မှီဝဲရစ်ပတ်တတ်ကုန်၏။ ဟတ္ထိဗန္ဓံ၊ ဆင်ထိန်းကိုလည်းကောင်း။ အဿဗန္ဓံ၊ မြင်းထိန်းကိုလည်းကောင်း။ ဂေါပုရိသံ၊ နွားကျောင်းသားကိုလည်းကောင်း။ ဆဝါဋာဟကံ၊ သူကောက်ဖုတ်ဖြစ်သော။ စဏ္ဍာလဉ္စ၊ ဒွန်းစဏ္ဍားကိုလည်းကောင်း။ ပုပ္ဖဆဍ္ဍကံ၊ မစင်ကျုံးသောသူကိုလည်းကောင်း။ သဓနံ၊ ဥစ္စာရှိသော။ ပုရိသမဏ္ဍလံ၊ ယောကျ်ားအပေါင်းကိုလည်းကောင်း။ နာရိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ အနုပတန္တိ၊ အစဉ်လိုက်တတ်ကုန်၏။ နာရိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ အကိဉ္စနံ၊ ဥစ္စာမရှိသော။ ကုလပုတ္တံ၊ အမျိုးကောင်းသော သူကိုလည်း။ ဇဟန္တိ၊ စွန့်တတ်ကုန်၏။ ဆဝကသမသဒိသံ၊ ခွေးသားကိုစားသော ဒွန်းစဏ္ဍားနှင့်တူသော။ သဓနံပိ၊ ဥစ္စာရှိသောသူကိုလည်း။ ဓနဟေတု၊ ဥစ္စာဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ဂစ္ဆန္တိ၊ အစဉ်လိုက်တတ်ကုန်၏။ ဘော၊ အိုရဟန်းအပေါင်းတို့။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခလု၊ စင်စစ်။ ဒေဝဗြာဟ္မဏော၊ မြတ်သောပုဏ္ဏားဖြစ်သော။ နာရဒေါ၊ နာရဒရသေ့သည်။ အာနန္ဒဿဂိဇ္ဈရာဇဿ၊ အာနန္ဒအမည်ရှိသော လင်းတမင်း၏။ အာဒိမဇ္ဈဂါထာပရိယောသနံ၊ ဖွဲ့ဆိုသီကုံးအပ်သော ဂါထာ၏ အစအလယ်အဆုံးကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိပြီး၍။ တာယံ ဝေလာယံ၊ ထိုအခါ၌။ ဣမာ ဂါထာယော၊ ဤဂါထာတို့ကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်ဆို၏။ ဒိဇံပတိ၊ ငှက်တကာတို့၏ မင်းဖြစ်သော ဥဩမင်း။ တာ သတော၊ ဆိုထသော။ မမ၊ ငါ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာထ၊ နာကြလော့ကုန်။ သမုဒ္ဒါ၊ မဟာသမုဒ္ဒရာလည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားလည်းကောင်း။ ရာဇာ၊ မင်းလည်းကောင်း။ ဣတ္ထီစာပိ၊ မိန်းမလည်းကောင်း။ ဣမေ စတ္တာရော၊ ဤလေးယောက်သောသူ

ဝ၈၂+ ဝ၈၃+ တို့သည်။ န ပူရေန္တိ၊ မပြည့်နိုင်ကုန်။ ယာကာစိ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ ပထဝိဿိတာ၊ မြေကိုမှီဝဲကုန်သော။ သရိတာ၊ မြစ်တို့သည်။ သာဂရံ၊ သမုဒ္ဒရာသို့။ ယန္တိ၊ စီးဝင်ကုန်၏။ တာ၊ ထိုမြစ်တို့သည်။ သမုဒ္ဒံ၊ သမုဒ္ဒရာကို။ န ပူရေန္တိ၊ မပြည့်စေနိုင်ကုန်။ ဦနတ္ထာဟိ၊ ယုတ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်လျှင်။ န ပူရတိ၊ မပြည့်နိုင်။ ဗြာဟ္မဏေစ၊ ပုဏ္ဏားသည်လည်းကောင်း။ ပဉ္စမံ၊ ဣတိဟာသကျမ်းလျှင် ငါးခုမြောက်ဖြစ်သော။ ဗေဒမက္ခာနံ၊ ဗေဒင်လေးပုံကို။ အဓိယာန၊ သင်ယူ၍။ ဘိယျောပိ၊ လွန်စွာလည်း။ သုတံ၊ အကြားအမြင်ကို။ ဣစ္ဆေယျ၊ အလိုရှိရာ၏။ ဦနတ္ထာဟိ၊ ယုတ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်လျှင်။ န ပူရေတိ၊ မပြည့်နိုင်။ ရာဇစ၊ မင်းသည်လည်း။ သသမုဒ္ဒံ၊ သမုဒ္ဒရာနှင့်တကွသော။ သပဗ္ဗတံ၊ စကြာဝဠာတောင်နှင့်တကွသော။ မဇ္ဈာဝသံ၊ နေရာဖြစ်သော။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ပထဝိံ၊ မြေကို။ ဝိဇိနိတွာပိ၊ အောင်မြင်ပြီးသော်လည်း။ အနန္တရတနောစိတံ၊ အထူးထူးများသော ရတနာတို့ဖြင့်ပြည့်သော။ ပရံ၊ တစ်ပါးသော။ သမုဒ္ဒံ၊ သမုဒ္ဒရာကို။ ပတ္ထေတိ၊ တောင့်တ၏။ ဦနတ္ထာဟိ၊ ယုတ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်လျှင်။ န ပူရတိ၊ မပြည့်နိုင်။ ဧကမေကာယ ဣတ္ထိယာ၊ တစ်ယောက်သော မိန်းမအား။ သူရာစ၊ ကာမ၌အလွန်ရဲရင့်သည်လည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဗလဝန္တော စ၊ ကာမနှိုင်းအားကြီးသည်လည်းဖြစ်ကုန်သော။ သဗ္ဗကာမရသာဟရာ၊ အလုံးစုံသော ကာမရသာကိုဆောင်နိုင်ကုန်သော။ အဋ္ဌပတိနော၊ ရှစ်ယောက် ရှစ်ယောက်သောလင်တို့သည်။ သိယာသိယျုံ၊ ရှိသည်ဖြစ်ကုန်ငြားအံ့။ နဝမေ၊ ကိုးယောက်မြောက်သောလင်သည်။ ဆန္ဒံ၊ ဆန္ဒကို။ ကရေယျ၊ ပြုသည်သာတည်း။ ဦနတ္ထာဟိ၊ ယုတ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်လျှင်။ နပူရတိ၊ မပြည့်နိုင်။ သဗ္ဗိတ္ထိယော၊ ခပ်သိမ်းသောမိန်းမတို့သည်။ သဗ္ဗဘက္ခာ၊ အလုံးစုံကိုစားတတ်သော။ သိခိရိဝ၊ မီးနှင့်တူကုန်၏။ သဗ္ဗိတ္ထိယော၊ ခပ်သိမ်းသောမိန်းမတို့သည်။ သဗ္ဗဝါဟီ၊ အလုံးစုံကိုမျှောတတ်သော။ နဒီရိဝါ၊ မြစ်နှင့်တူကုန်၏။ သဗ္ဗိတ္ထိယော၊ ခပ်သိမ်းသောမိန်းမတို့သည်။ ကဏ္ဍကာနံဝသာခါ၊ အဆူးရှိသောသစ်ခက်နှင့်တူကုန်၏။ သဗ္ဗိတ္ထိယော၊ ခပ်သိမ်းသောမိန်းမတို့သည်။ ဓနဟေတု၊ ဥစ္စာဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ဝဇန္တိ၊ ယောကျ်ားတစ်ပါးသို့ ကပ်တတ်ကုန်၏။ ယော နရော၊ အကြင်ယောကျ်ားသည်။ သဗ္ဗဘာဝံ၊ အလုံးစုံသောအလိုကို။ ပမာဒါသု၊ မိန်းမတို့၌။ ဩဿဇ္ဇိ၊ လွှတ်ငြားအံ့။ သော နရော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ဝါတံ၊ လေကို။ ဇာလေန၊ ကွန်ဖြင့်။ ပရာမာသေ၊ ဖမ်းရာ၏။ သာဂရံ၊ မဟာသမုဒ္ဒရာကို။ ဧကပါဏိနာ၊ လက်တစ်ဖက်တည်းဖြင့်။ ဩသိဉ္စေယျ၊ သွန်ရာ၏။ သကေနဟတ္ထေန၊ မိမိ

ဝ၈၃+ ဝ၈၄+ လက်ဖြင့်။ ဃောသံ၊ အသံကို။ ကရေယျ၊ ပြုရာ၏။ ယာသု၊ အကြင်မိန်းမတို့၌။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်သောစကားကို။ သုဒုလ္လဘံ၊ အလွန်ရခဲ၏။ စောရီနံ၊ ခိုးသူနှင့်။ တူကုန်သော။ ဗဟုဗုဒ္ဓိနံ၊ များသောဥပါယ်တံမျဉ်းရှိကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၏။ ဘာဝေါ၊ အလိုကို။ ဒုရာဇာနော၊ သိနိုင်ခဲကုန်၏။ ဥဒကေန၊ ရေ၌။ မစ္ဆဿ၊ ငါး၏။ ဂတံဣဝ၊ သွားခြင်းကဲ့သို့တည်း။ အနလာ၊ သုံးပါးကုန်သောတရားတို့ဖြင့် တန်ပြီဟုမဆိုကုန်။ မုဒုသံသောသာ၊ နူးညံ့ချိုသာသော စကားရှိကုန်သည်။ တာ၊ ထိုမိန်းမတို့သည်။ ဒုပ္ပူရာ၊ ကိလေသာဖြင့် ပြည့်နိုင်ခဲကုန်သည်ဖြစ်၍။ နဒိသမာ၊ မြစ်နှင့်တူကုန်၏။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ အပါယေသု၊ အပါယ်လေးပါးတို့၌။ သီဒန္တိ၊ နစ်စေတတ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဒိတွာန၊ သိ၍။ အာရကာ၊ ဝေးစွာ။ ပရိဝဇ္ဇာယ၊ ရှောင်ကြဉ်ရာ၏။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ မဟာမာယာ၊ များသောမာယာရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အာဝဋ္ဋနီ၊ မျက်လှည့်သည်နှင့်တူကုန်၏။ ဗြဟ္မစရိယဝိကောပနာ၊ မြတ်သောအကျင့်ကို ဖျက်ဆီးတတ်ကုန်၏။ သီဒန္တိ၊ အပါယ်လေးပါး၌ နစ်စေတတ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဒိတွာန၊ သိ၍။ အာရကာ၊ ဝေးစွာ။ ပရိဝဇ္ဇယေ၊ ရှောင်ကြဉ်ရာ၏။ ဧတာ၊ ထိုမိန်းမတို့သည်။ ယံ၊ အကြင်ယောကျ်ားကို။ ဆန္ဒသာဝါ၊ ချစ်မြတ်နိုးသော ကြောင့်လည်းကောင်း။ ဓနေန ဝါ၊ ဥစ္စာကြောင့်လည်းကောင်း။ ဥပသေဝန္တိ၊ မှီဝဲတတ်ကုန်၏။ ဇာတဝေဒေါ၊ မီးသည်။ သဏ္ဌနံ၊ မိမိတည်ရာကို။ ဒဟတိ ဣဝ၊ လောင်သကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ နံ၊ ထိုမိမိကိုမှီဝဲသောယောကျ်ားကို။ ခိပ္ပံ၊ လျှင်စွာ။ အနုဟန္တိ၊ လောင်တတ်ကုန်၏။ ဘော၊ အိုရဟန်းအပေါင်းတို့။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ခလု၊ စင်စစ်။ ကုဏာလော၊ ကုဏာလအမည်ရှိသော။ သကုဏော၊ ငှက်မင်းသည်။ ဒေဝဗြာဟ္မဏဿ၊ မြတ်သောပုဏ္ဏားဖြစ်သော။ နာရဒဿ၊ နာရဒရသေ့၏။ အာဒိမဇ္ဈဂါထာပရိယောသနံ၊ ဖွဲ့ဆိုသီကုံးအပ်သော ဂါထာ၏ အစအလယ်အဆုံးကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိပြီး၍။ တာယံ ဝေလာယံ၊ ထိုအခါ၌။ ဣမာ ဂါထာယော၊ ဤဖွဲ့ဆိုသီကုံးအပ်သော ဂါထာတို့ကို။ အဘာသိ၊ ဟော၏။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသောသူသည်။ နိသိတခဂ္ဂပါဏိနာအပိ၊ ထက်စွာသွေးအပ်ပြီးသော။ သန်လျက်လက်စွဲသောသူနှင့်လည်းကောင်း။ ဝိသာဒေါသိ နာအပိ၊ ဒေါသထွက်သော ဘီလူးနှင့်လည်းကောင်း။ သလ္လပေ၊ စကားပြောရာ၏။ ဥဂ္ဂတေဇ၊ ထက်သောအဆိပ်ရှိသော။ ဥရဂံပိ၊ မြွေကိုသော်လည်း။ အာသိဒေ၊ ကိုင်ရာ၏။ ဧကော ဧကာယ၊ တစ်ယောက်တည်းချင်း။ ပမာဒါယ၊ မိန်းမနှင့်။ န သလ္လပေ၊ ဆိတ်ကွယ်ရာ၌ စကားမပြောရာ။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ နာရိယော၊ မိန်းမတို့

ဝ၈၄+ ဝ၈၅+ သည်။ လောကစိတ္တမဋ္ဌနာ၊ လူတို့၏စိတ်ကိုညှဉ်းဆဲတတ်ကုန်၏။ နစ္စဂီတဘဏိတမိဟာဝုဓာ၊ ကခြင်းသီခြင်း စကားပြောခြင်း ပြုံးရယ်ခြင်းလက်နက်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ တာ၊ ထိုမိန်းမတို့သည်။ အနုပဋ္ဌိတသတိံ၊ မတည်သောသတိရှိသော ယောကျ်ားကို။ ဗာဓယန္တိ၊ နှိပ်စက်တတ်ကုန်၏။ ဒီပေ၊ သမုဒ္ဒရာ။ ကျွန်းငယ်၌။ ရက္ခသိဂဏော၊ ရက္ခိုသ်ဘီလူးအပေါင်းသည်။ ဝါဏိဇေ၊ ကုန်သည်တို့ကို။ ခါဒန္တိ ဣဝ၊ စားကုန်၏။ အသညာတာ၊ ကိုယ်နှုတ်နှလုံးကို မစောင့်ကုန်။ တာ၊ ထိုမိန်းမတို့သည်။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ားသည်။ အာသဘံ၊ ဆောင်ယူခဲ့သောဥစ္စာစည်းစိမ်ကို။ ဂိလန္တိ၊ ဖျက်ဆီးတတ်ကုန်၏။ တိမိင်္ဂလော၊ တိမိင်္ဂလအမည်ရှိသော ငါးကြီးသည်။ သာဂရေ၊ သမုဒ္ဒရာ၌။ မကရံ၊ မကန်းကို။ ဂိလတိ ဣဝ၊ မျိုသကဲ့သို့တည်း။ ပဉ္စကာမဂုဏသာတဂေါစရာ၊ ငါးပါးသော ကာမဂုဏ်၌သာယာခြင်း၏ အာရုံဖြစ်ကုန်၏။ ဥဒ္ဓတာ၊ တက်သောစိတ်ရှိကုန်၏။ အပယတာ၊ မမြဲကုန်။ အသညာတာ၊ မစောင့်စည်းကုန်။ ပမာဒါ၊ မိန်းမတို့သည်။ ပမာဒီနံ၊ မေ့လျော့သောယောကျ်ားတို့အား။ ဩသရန္တိ၊ အနီးသို့ကပ်တတ်ကုန်၏။ အာပဂါ၊ မြစ်တို့သည်။ လောဏတောယဝတိယံ၊ ဆားရေအတိပြီးသော မဟာသမုဒ္ဒရာသို့။ ဩသရန္တိ ဣဝ၊ စီးဝင်ကုန်သကဲ့သို့တည်း။ နာရိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ ဆန္ဒသာဝါ၊ ချစ်ခင်လေးမြတ်သဖြင့်လည်းကောင်း။ ရတိယာ ဝါ၊ ကာမဂုဏ်၌မွေ့လျော်လိုသဖြင့်လည်းကောင်း။ ဓနေန ဝါ၊ ဥစ္စာဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ ယံ နရံ၊ အကြင်ယောကျ်ားကို။ ပလောဘေန္တိ၊ ဖြားယောင်းတတ်ကုန်၏။ ရာဂဒေါသာဝဓိကာ၊ ရာဂဒေါသတို့ဖြင့်နှိပ်စက်တတ်ကုန်သော မိန်းမတို့သည်။ ဇာတဝေဒသဒိသံ၊ မီးကဲ့သို့ထင်ရှားသော။ တာဒိသံ၊ ထိုသို့သောသဘောရှိသော။ နံနရံပိ၊ ထိုယောကျ်ားကိုလည်း။ ဒဟန္တိ၊ လောင်တတ်ကုန်၏။ အဍ္ဎံ၊ ကြွယ်ဝကုံလုံပြည့်စုံသော။ မဟဒ္ဓနံ၊ များသောဥစ္စာရှိသော။ ပုရိသံ၊ ယောကျ်ားကို။ ဥတွာ၊ သိ၍။ သဓနံ၊ မိမိဥစ္စာကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ သဟတ္ထာနာ၊ အတ္ထဘောတည်းဟူသော ကိုယ်နှင့်တကွ။ ဩသရန္တိ၊ အနီးသို့ကပ်တတ်ကုန်၏။ ရတ္တစိတ္တံ၊ တပ်စွန်းသောစိတ်ရှိသော။ န ပုရိသံ၊ ယောကျ်ားကို။ အတိဝေဋ္ဌယန္တိ၊ အလွန်ရစ်ပတ်တတ်ကုန်၏။ ကာနနေ၊ တောကြီး၌။ မာလုဝလတာ၊ ပြိတ်နွယ်သည်။ သာလံ၊ အကြင်ပင်ကို။ အတိဝေဋ္ဌယိ ဣဝ၊ ရစ်ပတ်သကဲ့သို့တည်း။ တာ၊ ထိုမိန်းမတို့သည်။ အ

ဝ၈၅+ ဝ၈၆+ လင်္ကတာ၊ တန်ဆာဆင်ကုန်သောကြောင့်။ စိတြဗိဗ္ဗမုခိယော၊ ဆန်းကြယ်သော ကိုယ်မျက်နှာရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဝိဓေန၊ အထူးထူးအပြားအပြားသော။ ဆန္ဒသာ၊ အလိုဆန္ဒဖြင့်။ ဥပေန္တိ၊ ကပ်ကုန်၏။ နာရိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ ဥဟသန္တိ၊ ပြင်းစွာရယ်ကုန်၏။ ပဟာသန္တိ၊ ညှင်းညှင်းသာသာရယ်ကုန်၏။ သံဂရော ဣဝ၊ မျက်လှည့်သည်ရာဟု အသုရိန်နှင့်တူကုန်၏။ သတမာယာကောဝိဒါ၊ များစွာသောမာယာ၌ လိမ္မာကုန်၏။ ဇာတရူပမဏိမတ္တဘူသိတာ၊ ရွှေပတ္တမြားပုလဲတို့ဖြင့် တန်ဆာဆင်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပတိကုလေသု၊ လင်အိမ်တို့၌။ သက္ကတာ၊ အရိုအသေပြုကုန်သော်လည်း။ နာရိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ အရက္ခိတာ၊ မစောင့်ရှောက်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သာမိကံ၊ လင်ကို။ အတိစရန္တိ၊ လွန်ကျူးတတ်ကုန်၏။ ကိမိဝ၊ အဘယ်ကဲ့သို့နည်းဟူမူကား။ ဟဒယန္တိနိဿိတာ၊ ဒါနောဘီလူး၏ ဝမ်း၌ထားအပ်သော မိန်းမသည်။ ဒါနဝံ၊ ဒါနောဘီလူးကို။ အတိစရတိ ဣဝ၊ လွန်ကျူး၍ကျင့်သကဲ့သို့တည်း။ ဟိ သစ္စံ၊ မှန်၏။ တေဇဝါ၊ တန်ခိုးကြီးသော။ ဝိစက္ခဏော၊ ပညာအဆင်အခြင်နှင့်ပြည့်စုံသော။ ဗဟူဇနဿ၊ များသောသူသည်။ သတ္တတော၊ အရိုအသေပြုအပ်သော။ ပူဇိတော၊ ပူဇော်အပ်သော။ နရောပိ၊ ယောကျ်ားသည်လည်း။ နာရီနံ၊ မိန်းမတို့၏။ ဝသံ၊ အလိုသို့။ ဂတော၊ လိုက်သည်ရှိသော်။ န ဘာသတိ၊ မတင့်တယ်။ ကိမိဝ၊ အဘယ်ကဲ့သို့နည်း ဟူမူကား။ ရာဟုနာ၊ ရာဟုအသုရိန်သည်။ ဥပဟတော၊ ဖမ်းအပ်သော။ စန္ဒိမာ၊ လသည်။ နာဘာသတိ ဣဝ၊ မတင့်တယ်သကဲ့သို့တည်း။ ကုပိတော၊ အမျက်ထွက်သော သူသည်။ ဒုဋ္ဌစိတ္တော၊ ပျက်စီးသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒိသောဒိသံ၊ အရပ်ထက်ဝန်းကျင်မှ။ ဝသံ၊ မိမိနိုင်ငံသို့။ အာဂတံ၊ ရောက်လာသော။ အရိံ၊ ရန်သူကို။ ယံ ဗျသနံ၊ အကြင်ပျက်စီးခြင်းကို။ ကာရေယျ၊ ပြုရာ၏။ တေန ဘိယျောဗျာသနံ၊ ထိုရန်သူပျက်စီးသည်ထက်။ နာရီနံ၊ မိန်းမတို့၏။ ဝသံ၊ နိုင်ငံသို့။ ဂတော၊ လိုက်သော။ အပေက္ခဝါ၊ တဏှာကိုငဲ့သောသူသည်။ ဘိယျော၊ လွန်စွာ။ ဗျသနံ၊ ပျက်စီးခြင်းသို့။ နဂစ္ဆတိ၊ မရောက်၏။ ကောသလူနနခဆိန္နတဇ္ဇိတာ၊ ဆံကိုနှုတ်ခြင်း ခြေသည်းလက်သည်းတို့ကို ချိုးဖြတ်ခြင်းတို့ဖြင့် ချောက်လှန့်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပါဒပါစီကသဒဏ္ဍတာဠိတာ၊ ခြေလက်တံတောင် ကြိမ်လှံတံတို့ဖြင့် ပုတ်ခတ်ကုန်သော်လည်း။ နာရိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ ဟီနမေဝ၊ အယုတ်ကိုသာလျှင်။ ဥပဂတာ၊ ကပ်တတ်ကုန်၏။ တာ၊ ထိုမိန်းမတို့သည်။ မက္ခိကာ၊ ယင်တို့သည်။ ကုဏပေ၊ အပုပ်၌။ ရမ္မန္တိ ဣဝ၊ မွေ့လျော်ကုန်သကဲ့သို့။ ဟီနေယေဝ၊ အယုတ်၌သာလျှင်။ ရမ္မန္တိ၊ မွေ့လျော်တတ်ကုန်၏။ တာ၊ ထိုမိန်းမတို့သည်။ ကု

ဝ၈၆+ ဝ၈၇+ လေသုဝါ၊ လင်တို့၌လည်းကောင်း။ ဝိသိခန္တရေသုဝါ၊ ခရီးဆုံတို့၌လည်းကောင်း။ ရာဇဋ္ဌာနီနိဂမေသု ဝါ၊ မင်းနေပြည်ရွာနိဂုံးတို့၌လည်းကောင်း။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ဩဍ္ဍိတံ၊ ထောင်အပ်သော။ နမုစိပါသဝါကူဋံ၊ ကိလေသာမာရ်၏ ကျော့ကွင်းကောက်ညှစ်ကို။ ဩဍ္ဍန္တိ၊ ထောင်ကုန်၏။ တံ၊ ထိုကျော့ကွင်းကောက်ညှစ်ကို။ သုခတ္ထိကော၊ ချမ်းသာကိုအလိုရှိသော။ စက္ခုမာ၊ ပညာမျက်စိနှင့်ပြည့်စုံသော သူသည်။ ပရိဇေ၊ ရှောင်ကြဉ်ရာ၏။ ကုသလံ၊ ကုသိုလ်ဟုဆိုအပ်သော။ တပေါဂုဏံ၊ အကျင့်ဂုဏ်ကျေးဇူးကို။ ဩသဇ္ဇိတွာ၊ စွန့်၍။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ အနရိယစရိတာနိ၊ သူယုတ်မာတို့ကျင့်အပ်သော အကျင့်တို့ကို။ အာစရိ၊ ကျင့်အံ့။ သော၊ ထိုသူကို။ ဒေဝတာဟိ၊ နတ်တို့သည်။ နိရယံ၊ ငရဲသို့။ နိမိဿတိ၊ ဆောင်ယူလတ္တံ့။ ဝါဏိဇော၊ ကုန်သည်သည်။ သတသဟဿဂ္ဃံဘဏ္ဍံ၊ အဖိုးတစ်သိန်းထိုက်သော ဥစ္စာကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ ဆေဒဂါမိမဏိယံ၊ စဉ်းကျောက်ကို။ ဂဏှတိ ဣဝ၊ ယူသကဲ့သို့တည်း။ သောဒုမ္မတီ၊ ထိုပညာနည်းသော သူသည်။ ဣဓ၊ ဤပစ္စုပ္ပန်လောက၌။ ဂရဟိတော၊ ကဲ့ရဲ့အပ်သည်ဖြစ်၍။ ပရတ္ထစ၊ တစ်မလွန်ဘဝ၌လည်း။ အကမ္မုနာ၊ မိမိပြုသော မကောင်းမှုသည်။ ဥပဟတော၊ ဖျက်ဆီးအပ်သည်ဖြစ်၍။ ဝလာဂလံ၊ လူ့ပြည်နတ်ပြည်မှလျောကျ၍။ အနိယုတော၊ ရှည်မြင့်စွာသော ကာလပတ်လုံး။ အပါယေသု၊ အပါယ်ဘုံ၌။ ပစ္စိဿတိ၊ ကျက်ရသောကာလပတ်လုံး။ အပါယေသု၊ အပါယ်ဘုံ၌။ ပစ္စိဿတိ၊ ကျက်လတ္တံ့။ ဒုဋ္ဌဂဒြဘရထော၊ ပျက်သောမြင်းကသောရထားသည် ဥပ္ပထေ၊ ခရီးမဟုတ်သည်၌။ ဣစ္ဆတိ ဣဝ၊ သွားသကဲ့သို့တည်း။ သော၊ ထိုကာမဂုဏ်၌ မက်မောသောသူသည်။ ပတာပနံ၊ ပတာပနအမည်ရှိသော။ နိရယံ၊ ငရဲကြီးသို့။ ဥပေတိ၊ ရောက်ရ၏။ အယသံ၊ သံဖြင့်ပြီးသော။ သတ္ထိသဗ္ဗလီဝနဉ္စ၊ လှံသွားကဲ့သို့ဆူသော လက်ပံတောသို့လည်း။ ဥပေတိ၊ ရောက်ရ၏။ တိရစ္ဆာနယောနိယံ၊ တိရစ္ဆာန်အမျိုး၌။ အာဝသိတွာ၊ ဖြစ်ပြီး၍။ ပေတရာမိဝိသယံ၊ ပြိတ္တာအသူရကာယ်ဘုံမှ။ နမုစ္စတိ၊ မလွတ်။ ပမဒါ၊ မိန်းမတို့သည်။ ပမာဒီနံ၊ မေ့လျော့သော ယောကျ်ားတို့အား။ နန္ဒနေ၊ နန္ဒဝန်ဥယျာဉ်၌။ ဒိဗျခိဍ္ဍရတိယော စ၊ နတ်ပြည်၌ဖြစ်သော မြူးတူးခြင်းမွေ့လျော်ခြင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ မာနုသေ၊ လူ့ပြည်၌ဖြစ်သော။ စက္ကဝတ္တိစရိတဉ္စ၊ စကြာဝတေးမင်း၏ စည်းစိမ်ချမ်းသာကိုလည်းကောင်း။ နာသယန္တိ၊ ဖျက်ဆီးတတ်ကုန်၏။ နံ၊ ထိုမေ့လျော့သော ယောကျ်ားကို။ ဒုဂ္ဂတိဉ္စ၊ အပါယ်လေးပါးသို့လည်း။ ပဋိပါဒယန္တိ၊ ရောက်စေတတ်ကုန်၏။ ယေ ပုရိသာ၊ အကြင်ယောကျ်ားတို့သည်။ ပမာဒါဟိ၊ မိန်းမတို့ဖြင့်။ အနတ္ထိကာ၊ အလိုမရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဗြဟ္မ

ဝ၈၇+ ဝ၈၈+ စရိယံ၊ မြတ်သောအကျင့်ကို။ စရန္တိ၊ ကျင့်ကုန်၏။ တေဟိ ပုရိသေဟိ၊ ထိုယောကျ်ားတို့သည်။ ဒိဗျခိဍ္ဍာ၊ နတ်၌ဖြစ်ကုန်သော မြူးတူးခြင်းမွေ့လျော်ခြင်းတို့ကို။ န ဒုလ္လဘာ၊ ရလွယ်ကုန်၏။ မနုဿေ၊ လူ့ပြည်၌။ စက္ကဝတ္တိစရိတဉ္စ၊ စကြာဝတေးမင်းစည်းစိမ်ကိုလည်း။ န ဒုလ္လဘံ၊ ရလွယ်၏။ သောဝဏ္ဏဗျမှာနိလယာ၊ ရွှေဗိမာန်၌နေကုန်သော။ အစ္ဆရာစ၊ နတ်သမီးတို့ကိုလည်း။ န ဒုလ္လဘာ၊ ရလွယ်ကုန်၏။ အနတ္ထိကာ၊ အလိုမရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သောအကျင့်ကို။ စရန္တိ၊ ကျင့်ကုန်၏။ တေဟိ ပုရိသေဟိ၊ ထိုယောကျ်ားတို့သည်။ ကာမဓာတု၊ ကာမဓာတ်ကို။ သမတိက္ကမာ၊ လွန်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော။ ဂတိ၊ ဖြစ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ရူပဓာတုဘာဝေါ၊ ရူပဘုံ၌ဖြစ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ န ဒုလ္လဘော၊ ရခဲသည်မဟုတ်။ ယေ ပုရိသာ၊ အကြင်ယောကျ်ားတို့သည်။ ပမာဒါဟိ၊ မိန်းမတို့ကို။ အနတ္ထိကာ၊ အလိုမရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သောအကျင့်ကို။ စရန္တိ၊ ကျင့်ကုန်၏။ နိဗ္ဗူတေဟိ၊ ကိလေသာတို့မှ ငြိမ်းကုန်ပြီးသော။ သုစိနော၊ ကိလေသာတို့မှစင်ကြယ်ကုန်ပြီးသော။ တေဟိ ပုရိသေဟိ၊ ထိုယောကျ်ားတို့သည်။ သဗ္ဗဒုက္ခသမတိက္ကမံ၊ ခပ်သိမ်းသော။ ဆင်းရဲအပေါင်းမှလွန်ရာဖြစ်သော။ သီဝံ၊ ငြိမ်သက်ခြင်းကိုပြုတတ်သော။ အစ္စန္တံ၊ စင်စစ်။ အစလိတံ၊ ကိလေသာဖြင့် တုန်လှုပ်ခြင်းမရှိသော။ အသင်္ခတံ၊ ကံစိတ်ဥတုအာဟာရတည်းဟူသော အကြောင်းတရားလေးပါးတို့သည် မပြုပြင်အပ်သော။ နိဗ္ဗာနံပိ၊ နိဗ္ဗာန်ကိုသော်လည်း။ န ဒုလ္လဘံ၊ ရခဲသည်မဟုတ်။ သုလဘံ ဧဝ၊ ရလွယ်သည်သာလျှင်တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ကုဏလော၊ ကုဏလငှက်မင်းသည်။ အသိ၊ ဖြစ်ဘူးပြီ။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ ဥဒါယီ၊ ဥဒါယီသည်။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဖုဿကောကိလော၊ ဖုဿကောကိလ။ ပုဏ္ဏမုခအမည်ရှိသော ဖုဿဥဩသည်။ အာသိ၊ ဖြစ်ဘူးပြီ။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ သာရိပုတ္တော၊ သာရိပုတ္တရာသည်ကား။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ နာရဒေါ၊ နာရဒရသေ့သည်။ အာသိ၊ ဖြစ်ဘူးပြီ။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ ဗုဒ္ဓပရိသာ၊ ငါဘုရားပရိသတ်တို့သည်။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ပရိသာ၊ ကုဏာလငှက်မင်း ပရိသတ်တို့သည်။

ဝ၈၈+ ဝ၈၉+ အဟေသံ၊ ဖြစ်ကုန်ပြီ။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဇာတကံ၊ ဇာတ်တော်ပေါင်းခြင်းကို။ ဓာရေထ၊ မှတ်လေကုန်။ ကုဏာလဇာတကံ၊ ကုဏာလဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ၅၊ မဟာသုတသောမဇာတ်။ သမ္မရသက၊ အချင်းစားတော်ချက်။ တုဝံ၊ သင်သည်။ ဧဒိသာနိ၊ ဤသို့သဘောရှိကုန်သော။ သုဒါရုဏာနိ၊ အလွန်ကြမ်းကြုတ်ကုန်သော။ ကမ္မာနိ၊ အမှုတို့ကို။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ကရောသိ၊ ပြုဘိသနည်း။ မုဠော၊ တွေဝေသည်ဖြစ်၍။ ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမတို့ကိုလည်း။ ပုရိသေ စ၊ ယောကျ်ားတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဟနသိ၊ သင်၏။ ဓံသဿ၊ အသား၏။ ဟေတု၊ အကြောင်းကြောင့်။ ဟနသိ၊ သတ်သလော။ အဒု၊ ထိုမြို့။ ဓနဿ၊ ဥစ္စာ၏။ ကာရဏာ၊ အကြောင်းကြောင့်။ ဟနသိ၊ သတ်သလော။ သာမိ၊ အရှင်စစ်သူကြီး။ တေ၊ အရှင်စစ်သူကြီးအား။ ဘဒ္ဒံ၊ ကောင်းမြတ်သည်။ အတ္ထု၊ ဖြစ်စေ်သတည်း။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အတ္ထဟေတု၊ အကျွန်ုပ်၏ အကြောင်းကြောင့်လည်း။ န ဟနာမိ၊ မသတ်ပါ။ နဓဿ၊ ဥစ္စာ၏။ ကာရဏာ၊ အကြောင်းကြောင့်လည်း။ န ဟနာမိ၊ မသတ်ပါ။ ပုတ္တဒါရဿ၊ သားမယား၏။ ဟေတု၊ အကြောင်းကြောင့်လည်း။ န ဟနာမိ၊ မသတ်ပါ။ သဟာယဉာတိနံ၊ အဆွေခင်ပွန်းအဆွေအမျိုးတို့၏။ ကာရဏာ၊ အကြောင်းကြောင့်လည်း။ န ဟနာမိ၊ မသတ်ပါ။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဘတ္တာ စ၊ ထမင်းအရှင်လည်းဖြစ်သောထသော။ ဘဂ္ဂဝါ၊ ကြီးသောဘုန်းတော်လည်း ရှိထသော။ ဘူမိပါလော၊ ရေမြေကိုအစိုးရသော။ ယောရာဇာ၊ အကြင်ပြည့်ရှင်မင်းတြ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သော ရာဇာ၊ ထိုပြည့်ရှင်မင်းမြတ်သည်။ ဧဒိသံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ မံသံ၊ အသားကို။ ခါဒတိ၊ စားပါ၏။ သမ္မရသက၊ အချင်းရသက။ တုဝံ၊ သင်သည်။ ဘတ္တုရတ္တေ၊ အရှင်အစီးအပွားတော်၌။ ပယုတ္တော၊ ယှဉ်သည်ဖြစ်၍။ သုဒါရုဏာနိ၊ အလွန်ကြမ်းကြုတ်ကုန်သော။ ကမ္မာနိ၊ အမှုတို့ကို။ သစေ ကရောတိ၊ အကယ်၍ပြုအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ပြုသည်ရှိသော်။ ပါတော ဝ၊ နံနက်စောစောကလျှင်။ အန္တေပုရံ၊ နန်းတော်တွင်းသို့။ ပါပုဏိတွာ၊ ရောက်နှင့်၍။ ရာဇိနေတတာ၊ အရှင်မင်းမြတ်၏။ သမ္မုခေ၊ ရှေ့တော်၌။ ဧတံ၊ ဤစကားကို။ မေ၊ ငါအား။ လပေယျာသိ၊ ပြောဆိုလော။ ဘဒန္တေ၊ ကောင်းသောမျက်နှာရှိသော။ ကာဠဟတ္ထိ၊ အရှင်ကာဠဟတ်။ တုဝံ၊ အရှင်ကာဠဟတ်သည်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းဖြင့်။ ဘာသတိ၊ ဆို၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းဖြင့်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကရိဿာမိ၊ ပြုပါအံ့။ ပါတောဝ၊

ဝ၈၉+ ဝ၉၀+ နံနက်စောစောကလျှင်။ အန္တေပုရံ၊ နန်းတော်တွင်းသို့။ ပါပုဏိတွာ၊ ရောက်၍။ ရာဇိနော၊ အရှင်မင်းမြတ်၏။ သမ္မုခေ၊ ရှေ့တော်၌။ ဧတံ၊ ဤစကားကို။ တေ၊ အရှင်ကာလဟတ်အား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဝက္ခာမိ၊ ဆိုပါအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတော တဒါကာလေ၊ ထိုအခါ၌။ ရတျာ၊ ညဉ့်သည်။ ဝိဝသာနေ၊ မိုးသောက်လတ်သော်။ သူရိယုဂ္ဂမနံ ပတိ၊ နေထွက်သော အခါ၌။ ကာဠော၊ စစ်သူကြီးကာဠဟတ်သည်။ ရသကံ၊ ရသကကို။ အာဒါယ၊ ယူဆောင်ခဲ့၍။ ရာဇာနံ၊ ဗြာဟ္မဒတ်မင်းသို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ပြီး၍။ ရာဇာနံ၊ ဗြဟ္မဒတ်မင်းကို။ ဣဒံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဗြဝိ၊ ပြောဆို၏။ မဟာရာဇ၊ အရှင်မင်းမြတ်။ တယာ၊ သင်သည်။ သစ္စံ ကိရ၊ မှန်ပေသလော။ အယံ ရသကော၊ ဤရသကသည်။ ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမတို့ကိုလည်း။ ပုရိသေ စ၊ ယောကျ်ားတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဟနသိ၊ သတ်၏။ တုဝံ၊ အရှင်မင်းမြတ်သည်။ မံသာနိ၊ လူသားတို့ကို။ ခါဒသိ ကိရ၊ စားတော်မူသတတ်ဟူသည်။ သစ္စံ၊ မှန်ပေသလော။ ကာဠ၊ ကာဠဟတ်။ ဧဝမေဝ၊ ဤဆိုတိုင်းဟုတ်သည်သာလျှင်တည်း။ တထာ၊ ထိုအခြင်းဖြင့်။ ရသကော၊ ရသကကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ပေသိတော၊ စေအပ်၏။ မမ၊ ငါ၏။ အတ္ထံ၊ အကျိုးစီးပွားကို။ ကရောန္တဿ၊ ပြုစဉ်။ ဧတံ၊ ဤရသကကို။ ကိံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ပရိဘာသတိ၊ ဆဲရေးဘိသနည်း။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဣဒံ၊ အကြောင်းကို။ သုတွာန၊ ကြားရသောကြောင့်။ တေ၊ အရှင်မင်းမြတ်၏။ ဆန္ဒော၊ လူသား၌ချင်ခြင်းကို။ ဝိဂတု၊ ဖျောက်စေချင်ပါ၏။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ မနုဿမံသံ၊ လူ

ဝ၉၀+ ဝ၉၁+ သားကို။ မာဘက္ခတိ၊ စားတော်မမူပါလင့်။ ဒွိပဒါဓိပ၊ လူတို့၏ အရှင်ဖြစ်တော်မူသော။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တွံ၊ အရှင်မင်းမြတ်သည်။ ကေဝလံ၊ သက်သက်။ ဝါရိဇော ဝ၊ ငါမင်းအာနန္ဒာကဲ့သို့။ ဣမံ ရဋ္ဌံ၊ ဤကာသိတိုင်းကို။ သုညံ၊ ဆိတ်သည်ကို။ မာ အကာသိ၊ ပြုတော်မမူပါလင့်။ ကာဠ၊ ကာဠဟတ်။ နာမေန၊ အမည်အားဖြင့်။ သုဇာတော နာမ၊ သုဇာတာအမည်ရှိသော။ ယော ကုဋုမ္ဗိကော၊ အကြင်သူကြွယ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တဿ၊ ထိုသူကြွယ်၏။ အတြဇော၊ မိမိမှဖြစ်သော။ ဩရသော၊ သားဦးသည်။ ဇမ္ဗုပေသိံ၊ ဇမ္ဗုသပြေသီးကို။ အလဒ္ဓါန၊ မရ၍။ တဿ ဇမ္ဗုပေသိယာဝ ထိုဇမ္ဗုသပြေသီး၏။ သင်္ခယေ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ မတာ၊ သေလေ၏။ ကာဠ၊ ကာဠဟတ်။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ရသုတ္တမံ၊ အရသာတကာတို့ထက် မြတ်သော။ ဘက္ခံ၊ အစာကို။ ဘုတွာ၊ စား၍။ မနုသံ မံသံ၊ လူသားကို။ အလဒ္ဓါ၊ မရခြင်းကြောင့်။ မေ၊ ငါ၏။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ ဟိဿာမိမညေ၊ စွန့်အံ့ယောင်တကား။ မာဏဝ၊ လုလင်ဖြစ်သော။ တာတ၊ ချစ်သား။ တွံ၊ သင်သည်။ အဘိရူပါ၊ အလွန်အဆင်းလှသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ သောတ္ထိယေ၊ သောတ္ထိယဖြစ်သော။ ကုလေ၊ အမျိုး၌။ ဇာတော၊ ဖြစ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တာတ၊ ချစ်သား။ တွံ၊ သင်ချစ်သားသည်။ အဘက္ခံ၊ မစားသောက်အပ်သည်ကို။ ဘက္ခယေတဝေ၊ စားသောက်ခြင်းငှာ။ န အရဟသိ၊ မထိုက်။ ဗြာဟ္မဏ၊ ဖခင်ပုဏ္ဏား။ ဧတံ၊ ဤသုရာသည်။ ရာသာနံ၊ အရသာတကာတို့တွင်။ အညာတရံ၊ မြတ်သော တစ်ပါးသော အရသာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ တွံ၊ သင်ဖခင်သည်။ နိဝါရယေ၊ တားမြစ်ဘိသနည်း။ ဗြာဟ္မဏ၊ ဖခင်ပုဏ္ဏား။ ယော အဟံ၊ အကြင်ငါသည်။ ယတ္ထ၊ အကြင်အရပ်၌။ ဧဒိသံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော အရသာကို။ လစ္ဆမိ၊ ရအံ့။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်သို့။ သော အဟံ၊ ထိုကျွန်ုပ်သည်။ ဂမိဿာမိ၊ သွားပါအံ့။ ဗြာဟ္မဏ၊ ဖခင်ပုဏ္ဏား။ တွံ၊ သင်ဖခင်သည်။ ယဿ မေ၊ အကြင်အကျွန်ုပ်အား။ ဒဿနေန၊ မြင်ရသဖြင့်။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ န ဝစ္ဆာမိ၊ မနေပြီ။ နိပ္ပတိဿာမိ၊ ထွက်သွားပါတော့အံ့။ မာဏဝ၊ လုလင်။ ဒါယာဒေ၊ အမွေ့ခံထိုက်ကုန်သော။ အညောပိ၊ သင်မှတစ်ပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ပုတ္တေ၊ သားသမီးတို့ကို။ အဒ္ဓါ၊ စင်စစ်။ လစ္ဆာမ၊ ရကုန်အံ့။ ဇမ္ပ၊ သူယုတ်။ ယတ္ထ၊ အကြင်အရပ်သို့။ ပတ္တံ၊ ရောက်လေသော။ တံ၊ သင့်ကို။ န သုဏေ၊ ငါတို့မကြားရ။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်သို့။ တွဉ္စ၊ သင်သည်သာလျှင်။ ဝိနယဿု၊ သွားလေလော။ ဒွိပဒိန္ဒ၊ အခြေ

ဝ၉၁+ ဝ၉၂+ နှစ်ချောင်းရှိသော လူတို့ကိုအစိုးရတော်မူသော။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တုဝံ၊ အရှင်မင်းမြတ်သည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏောဟိ၊ နာတော်မူလော။ သောဏ္ဍံ၊ သေသောက်ကြူးသော။ မာဏဝကံ၊ လုလင်ပျိုကို။ ပဗ္ဗာဇန္တိယထာ၊ အိမ်မှနှင်ထုတ်ကုန်သကဲ့သို့။ ဧဝ မေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ တံ၊ အရှင်မင်းကြီးကို။ ရဋ္ဌာ၊ တိုင်းနိုင်ငံမှ။ ပဗ္ဗာဇိဿန္တိ၊ နှင်ထုတ်ကုန်လတ္တံ့။ ကာဠ၊ ကာဠဟတ်။ ဘာဝိတတ္တာနံ၊ ပွားစေအပ်သော စိတ်ရှိကုန်သော။ ပဉ္စန္နံ ဣသိသတာနံ၊ ရသေ့ငါးရာတို့၏။ သာဝကော၊ တပည့်တကာဖြစ်သော။ ယော ကုဋုမ္ဗိကော၊ အကြင်သူသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သော ကုဋုမ္ဗိကော၊ ထိုသူကြွယ်သည်။ အစ္ဆရံ၊ နတ်သမီးကို။ ကာမယန္တောဝ၊ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍လျှင်။ န ဘုဉ္ဇိ၊ စားလည်းမစား။ သော၊ ထိုသူကြွယ်သည်။ နပိဝိ၊ သောက်လည်းမသောက်။ ကာဠ၊ ကာဠဟတ်။ ကုသဂ္ဂေန၊ သမန်းမြက်ဖြင့်။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ သမုဒ္ဒေ၊ သမုဒ္ဒရာ၌။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ မိနေယထာ၊ နိုင်းရှည်သကဲ့သို့။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ မာနုသိကာ၊ လူ၌ဖြစ်ကုန်သော။ ကာမ၊ ကာမဂုဏ်တို့သည်။ ဒိဗ္ဗကာမာနံ၊ နတ်၌ဖြစ်ကုန်သော ကာမဂုဏ်တို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကာဠ၊ ကာဠဟတ်။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ရသုတ္တမံ၊ အရသာတကာတို့ထက်မြတ်သော အရသာကို။ ဘက္ခံ၊ အစာကို။ ဘုတွာ၊ စား၍။ မာနုသံမံသံ၊ လူသားကို။ အလဒ္ဓါ၊ မရခြင်းကြောင့်။ မေ၊ ငါ၏။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ ဟိဿာမိမညေ၊ စွန့်ရအံ့ယောင်တကား။ ဒွိပဒိန္ဒ၊ အခြေနှစ်ချောင်းရှိသော လူတို့ကိုအစိုးရတော်မူ။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တုဝံ၊ အရှင်မင်းမြတ်သည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏောဟိ၊ နာတော်မူလော။ ဓတရဋ္ဌာ၊ ဓတရဋ္ဌမျိုးဖြစ်ကုန်သော။ ဝေဟာယသံဂမာ၊ ကောင်းကင်သို့ပျံသွားလေ့ရှိကုန်သော။ ယေသံ ဟံသာ၊ အကြင်ရွှေဟင်္သာသည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ တေ ဟံသာ၊ ထိုရွှေဟင်္သာတို့သည်။ အဘုတ္တပရိဘောဂေန၊ မစားအပ်သော အစာကိုစားသောကြောင့်။ အမ္ဘတ္ထတံ၊ ပျက်စီးခြင်းသို့။ ဂတာ ယထာပိ၊ ရောက်ကုန်သကဲ့သို့လည်း။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တုဝံ၊ အရှင်မင်းမြတ်သည်။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တံ၊ အရှင်မင်းမြတ်ကို။ ရဋ္ဌာ၊ တိုင်းနိုင်ငံမှ။ ပဗ္ဗဇယန္တိ၊ နှင်ထုတ်ကုန်လတ္တံ့။ သမဏ၊ ရှင်ရဟန်း။ တိဋ္ဌာဟိ၊ ရပ်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မယာ၊

ဝ၉၂+ ဝ၉၃+ ငါသည်။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သော။ သော တွံ၊ ထိုသင်သည်။ ပမုခံ၊ အရပ်တစ်ပါးသို့ ရှေးရှု။ ဂစ္ဆသိ၊ ပြေးသွားဘိ၏။ ဗြဟ္မစာရီနိ၊ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်လေ့ရှိသော။ သမဏ၊ ရှင်ရဟန်းသည်။ တွံ၊ သင်သည်။ အဋ္ဌိတော၊ မရပ်ဘဲလျက်။ ဌိတော၊ ရပ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တေ၊ သင်ရဟန်းသည်။ အယုတ္တံ၊ မသင့်သော။ ဣဒံ၊ ဤစကားကို။ လပသိ၊ ပြောဆို၏။ မေ၊ ငါ၏။ အသိဉ္စ၊ သန်လျက်ကိုလည်း။ ကင်္ခပတ္တံ၊ သိန်းတောင်ကဲ့သို့။ မညသေ၊ သင်အောက်မေ့လော။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ သဒ္ဓမ္မေသု၊ သူတော်ကောင်းတရားတို့၌။ ဌိတော၊ တည်သည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ နာမဂေါတ္တံ၊ အမည်အမျိုးကို။ န ပရိဝတ္တယာမိ၊ မပြန်။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဣတော၊ ဤလူ့ပြည်မှ။ စုတော၊ စုတေသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ အပါယိကံ၊ ချမ်းသာကင်းသော။ နေရယိကံ၊ ငရဲ၌ဖြစ်လတ္တံ့သော။ စောရဉ္စ၊ ခိုးသူကိုသာလျှင်။ အဋ္ဌိတံ၊ မရအပ်သော သူဟူ၍။ လောကေ၊ လောက၌။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ ခတ္တိယ၊ ရေမြေကိုအစိုးရသော။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တွံ၊ သင်မင်းမြတ်သည်။ မေ၊ ငါ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သစေ သဒ္ဒဟသိ၊ အကယ်၍ယုံကြည်အံ့။ သုတသောမံ၊ သုတသောမမင်းကို။ ဂဏှာတိ၊ ဖမ်းယူလော။ တေန၊ ထိုသုတသောမမင်းဖြင့်။ ယညံ၊ ယစ်ကို။ ယဇိတွာန၊ ပူဇော်၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့ပူဇော်သဖြင့်။ သဂ္ဂံ၊ နတ်ပြည်သို့။ ဂမိဿသိ၊ ရောက်လတ္တံ့။ ဘော ဗြဟ္မဏ၊ အိုပုဏ္ဏား။ တဝ၊ သင်၏။ ဇာတိဘူမိ၊ ဖွားရာအရပ်သည်။ ကိသ္မိံ၊ အဘယ်မည်သော။ ရဋ္ဌေ၊ တိုင်းနိုင်ငံ၌။ အတ္ထံ နု၊ ဖြစ်သနည်း။ ကေန၊ အဘယ်မည်သော။ အတ္ထေန၊ အကြောင်းကြောင့်။ ဣဓ၊ ဤအရပ်သို့။ တွံ၊ သင်သည်။ အနုပ္ပတ္တော၊ ရောက်လာသနည်း။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဧတမတ္ထံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ ပုစ္ဆိတော၊ မေးအပ်သော သင်သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ အက္ခာဟိ၊ ကြားလျှောက်လော။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ဣစ္ဆသိ၊ အလိုရှိသနည်း။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ တယာ၊ သင်သည်။ ပတ္ထိတံ၊ တောင့်တအပ်သော ဝတ္ထုကို။ တေ၊ သင်အား။ အဇ္ဇ၊ ယခု။ ဒေမိ၊ ငါပေးအံ့။ ဓရဏိမဟိဿရ၊ အလုံးစုံသောမြေအပြင်ကို အစိုးရတော်မူသော။ ဘူမိပါလ၊ ရေမြေရှင်။ သုဂမ္ဘိတ္ထာ၊ အလွန်နက်နဲသော အနက်အဓိပ္ပာယ်ရှိကုန်သော။ စတသော၊ လေးပါးကုန်သော။ ဂါထာ၊ ဂါထာတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တဝေဝ၊ အရှင်မင်းမြတ်၏သာလျှင်။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဣဓ၊ ဤအရပ်သို့။ အာဂတော၊ ရောက်လာသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ ပရမတ္ထသညိတာ၊ မြတ်သောအကျိုးစီးပွားနှင့် စပ်ကုန်သော။ ဂါထာ၊ ဂါထာတို့ကို။ သုဏောဟိ၊ နာတော်မူလော။ သုတသောမ၊ မင်းမြတ်သုတသောမ။

ဝ၉၃+ ဝ၉၄+ ယေ ပဏ္ဍိတာ၊ အကြင်ပညာရှိတို့သည်။ မတိမန္တော၊ အကျိုးရှိသည် မရှိသည်၊ အကြောင်းဟုတ်သည် မဟုတ်သည်ကို သိနိုင်သောပညာနှင့်ပြည့်စုံကုန်၏။ သပညာ၊ ဆင်ခြင်တိုင်းထွာ တတ်သောပညာဉာဏ်ပညာရှိကုန်၏။ ဗဟုဿုတာ၊ များသောအကြားအမြင်ကိုဆောင်ကုန်၏။ ဗဟုဋ္ဌာနစိန္တိနော၊ များစွာသော အရာအထူးထူးကိုကြံစည်နိုင်ကုန်၏။ တေ ပဏ္ဍိတာ၊ ထိုပညာရှိတို့သည်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ န ရုဒန္တိ၊ မငိုကုန်။ သုတသောမ၊ မင်းမြတ်သုတသောမ။ ယေသံ ပဏ္ဍိတာနံ၊ အကြင်ပညာရှိတို့၏။ ယံ အသောစနံ၊ အကြင်မစိုးရိမ်ခြင်းသည်။ နရာနံ၊ လူတို့၏။ ပရမံ၊ မြတ်သော။ ဒီပဉှိ၊ မှီခိုရာသည်ပင်လျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ပဏ္ဍိတာ၊ ထိုပညာရှိတို့သည်။ ကောကနူဒါ၊ စိုးရိမ်ခြင်း ကင်းကုန်သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကောရဗျ၊ ကောရဗျအနွယ်ဖြစ်သော။ သေဋ္ဌ၊ အထူးသဖြင့် မြတ်သော။ သုတသောမ၊ မင်းမြတ်သုတသောမ။ တွံ၊ သင်သည်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ အနုတပ္ပေ၊ စိုးရိမ်သလော။ ဥဒါဟု၊ ထိုသို့မဟုတ်မူ။ ဉာတိံ၊ အဆွေအမျိုးတို့ကိုလည်း။ အနုတပ္ပေ၊ စိုးရိမ်သလော။ ပုတ္တဒါရံ၊ သားမယားကိုလည်း။ အနုတပ္ပေ၊ စိုးရိမ်သလော။ ဓညံ၊ စပါးကိုလည်း။ အနုတပ္ပေ၊ စိုးရိမ်သလော။ ဓနံ၊ ဥစ္စာကိုလည်း။ အနုတပ္ပေ၊ စိုးရိမ်သလော။ ရဇတံ၊ ငွေကိုလည်း။ အနုတပ္ပေ၊ စိုးရိမ်သလော။ ဇာတရူပံ၊ ရွှေကိုလည်း။ အနုတပ္ပေ၊ စိုးရိမ်သလော။ သုတသောမ၊ မင်းမြတ်သုတသောမ။ ကိမေဝ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ အနုတပ္ပေ၊ စိုးရိမ်သနည်း။ တေ၊ သင်သည်။ တံ ဝစနံ၊ ထိုစကားကို။ သုဏောမ၊ ကြားနာလိုပါ၏။ သမ္မ ပေါရိသာဒ၊ အဆွေပေါရိသာဒ။ အဟံ၊ ငါသည်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ နေဝ အနုတပ္ပါမိ၊ မစိုးရိမ်။ သတဉ္စ သပ္ပုရိသာနံ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏။ စရိတော၊ လေ့ကျက်အပ်သော။ ပုရာဏော၊ ရှေး၌ဖြစ်သော။ ယော ဓမ္မော၊ အကြင်တရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဗြာဟ္မဏဿ၊ နန္ဒပုဏ္ဏားနှင့်။ ယံ သင်္ကရံ၊ အကြင်တရားသည်။ ကတွာ၊ ပြုမိသောကြောင့်။ တံ သင်္ကရံ၊ ထိုအချိန်အချက်ကိုသာလျှင်။ အနုတပ္ပေ၊ စိုးရိမ်၏။ သမ္မ ပေါရိသာဒ၊ အဆွေပေါရိသာဒ။ သကရဋ္ဌေ၊ မိမိတိုင်းနိုင်ငံဖြစ်သော။ ဣဿရိယေ၊ မင်းစည်းစိမ်၌။ ဌိတေန၊ တည်သော။ မယာ၊ ငါသည်။ ဗြာဟ္မဏေန၊ နန္ဒပုဏ္ဏားနှင့်။ ယော သင်္ကရော၊ အကြင်အချိန်းအချက်ကို။ ကတော၊ ပြုအပ်၏။ သင်္ကရံ၊ ထိုအချိန်းအချက်ကို။ ဗြာဟ္မဏံ၊ နန္ဒပုဏ္ဏားကို။ သမ္ပဒါယ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ သစ္စာနုရက္ခီ၊

ဝ၉၄+ ဝ၉၅+ စောင့်သောသစ္စာရှိသော ငါသည်။ ပုန အာဝဇိဿံ၊ တစ်ဖန်ပြန်လာပါအံ့။ ကောရဗျ၊ ကောရဗျအနွယ်ဖြစ်သော။ သေဋ္ဌ၊ အထူးသဖြင့် မြတ်သော။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ မစ္စုမုခါ၊ သေမင်းခံတွင်းမှ။ ပမုတ္တော၊ လွတ်ပြီးသော။ နရော၊ လူသည်။ သုခီ၊ ချမ်းသာခြင်းရှိပြီးလျက်။ အမိတ္တဟတ္ထံ၊ ရန်သူလက်သို့။ ပုန အာဝဇ္ဇေယျ၊ တစ်ဖန်ပြန်လာရာ၏။ ဧတံ၊ ဤသို့တစ်ဖန်ပြန်လာခြင်းကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ နေဝ အဘိသဒ္ဒဟာမိ၊ အလွန်မယုံသည် သာလျှင်တည်း။ တုဝံ၊ သင်သည်။ မံ၊ ငါ့သို့။ န ဟိ ဥပေတိ၊ မကပ်ပေရာ။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ပါရိသာဒဿ၊ လူသားစား၏။ ဟတ္ထာ၊ လက်မှ။ မုတ္တော၊ လွတ်ပြီးသော။ ကာမကာမီ၊ လိုချင်တောင့်တသော ကာမဂုဏ်ရှိသော။ တုဝံ၊ သင်သည်။ သကံမန္ဒိရံ၊ မိမိနန်းတော်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ မဓုရံ၊ ကောင်းမြတ်သော။ ပိယံ၊ ချစ်အပ်သော။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ လဒ္ဓံ၊ ရအပ်လျက်။ ကုတော၊ အဘယ်မှာ။ အတီတံ၊ အတိတ်သို့။ တုဝံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါ၏။ သကာသံ၊ အထံသို့။ ဧဟိသိ၊ လာပေလတ္တံ့နည်း။ သမ္မ ပေါရိသာဒ၊ အဆွေပေါရိသာဒ။ ပရိသုဒ္ဓသီလော၊ သန့်ရှင်းစင်ကြယ်သော သီလရှိသော။ ယော နရော၊ အကြင်သူသည်။ ဇီဝိတဟေတုပိ၊ အသက်ဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ အလိကံ၊ မဟုတ်မမှန်သော စကားကို။ ဘဏေယျ၊ ဆိုငြားအံ့။ သော နရော၊ ထိုသူသည်။ မတံ၊ သေခြင်းသည်။ ဝရေယျ၊ မြတ်ရာ၏။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ရှည်ခြင်းသည်။ နဝရေယျ၊ မမြတ်ရာ။ ဂရဟိတော၊ ကဲ့ရဲ့အပ်သော။ ပါပ ဓမ္မာ၊ ယုတ်မာသော သဘောရှိသော။ ယော နရော၊ အကြင်သူသည်။ ပရဿ၊ သူတစ်ပါး၏။ ဟေတု၊ အကြောင်းကြောင့်။ အလိကံ၊ မဟုတ်မမှန်သော စကားကို။ ဘဏေယျ၊ ပြောဆိုရာ၏။ တံ နရံ၊ ထိုသူကို။ သော နရော၊ ထိုသူတစ်ပါးသည်။ ဒုဂ္ဂတိဘိ၊ ဒုဂ္ဂတိတို့မှ။ န ဟိတာယထေ၊ မကပ်ပေရာ။ သမ္မ ပေါရိသာဒ၊ အဆွေပေါရိသာဒ။ ဝါတော၊ အရပ်ရှစ်မျက်နှာမှ လာသောလေသည်။ ဂိရိံ၊ ကြီးစွာသောတောင်ကို။ သစေပိ၊ အကယ်၍လည်း။ အဝေဟယျ၊ လွှင့်နိုင်ရာ၏။ စန္ဒော စ၊ လသည်လည်းကောင်း။ သူရိယော စ၊ နေသည်လည်းကောင်း။ ဆမာ၊ မြေ၌။ သစေ ပိဝဘေယျုံ၊ အကယ်၍လည်းကျကုန်ရာ၏။ သဗ္ဗာ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ နဇ္ဇာ စ၊ မြစ်တို့သည်လည်း။ ပတိသောတံ၊ အညာသို့။ သစေ ပိ ဝဇေယျုံ၊ အကယ်၍လည်း စီးကုန်ရာ၏။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ မဟုတ်မမှန်သော စကားကို။ နတွေဝ ဘဏေယျံ၊ မပြောဆိုရာ။ သမ္မ ပေါရိသာဒ၊ အဆွေပေါရိသာဒ။ နဘံ၊ ကောင်းကင်သည်။ ဖလေယျ၊ ကွဲရာ၏။ ဥဒဓိ၊ မဟာသမုဒ္ဒရာသည်။ သုဿေ၊ ခြောက်တတ်ရာ၏။ ဘူတဓရာ၊ သတ္တဝါတို့

ဝ၉၅+ ဝ၉၆+ ၏။ တည်ရာဖြစ်သော။ ဝသုန္ဒရာ၊ မြေမျက်နှာသည်။ ဘဝတ္တေယျ၊ အောက်အထက်ပြန်ရာ၏။ သိလုစ္စယော မေရု၊ မြင့်မိုရ်တောင်မင်းသည်။ သမူလံ၊ အမြစ်နှင့်တကွ။ ဥဗ္ဗဟေယျ၊ ရွှေ့ရာ၏။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ မဟုတ်မမှန် သောစကားကို။ နတွေဝ ဘဏေယျံ၊ မဆိုရာ။ သမ္မ၊ အဆွေပေါရိသာဒ။ ယော အဟံ၊ အကြင်ငါသည်။ အသိဉ္စ၊ သန်လျက်ကိုလည်းကောင်း။ သတ္ထိဉ္စ၊ လှံကိုလည်းကောင်း။ ပရာမသာမိ၊ သုံးအပ်အံ့။ သပတံ ပိ၊ ကျိန်ဆိုခြင်းကိုလည်း။ တေ၊ သင့်အား။ ကရောမိ၊ ပြုအံ့။ သပတံပိ၊ ကျိန်ဆိုခြင်းကိုလည်း။ တေ၊ သင်အား။ ကရောမိ၊ ပြုအံ့။ တယာ၊ သင်သည်။ ပမုတ္တော၊ လွှတ်အပ်သော။ သော အဟံ၊ ထိုငါသည်။ အဏကော၊ အကြွေးမရှိ။ ဘဝိတွာ၊ ဖြစ်၍။ သစ္စာနုရက္ခီ၊ သစ္စာစောင့်သည်ဖြစ်၍။ ပုန အာဝဇိဿံ၊ တစ်ဖန်ပြန်လာအံ့။ သမ္မ သုတသောမ၊ အဆွေသုတသောမ။ တေ၊ သင်သည်။ သကရဋ္ဌေ၊ မိမိတိုင်းနိုင်ငံ၌။ ဣဿရိယေ၊ မင်းအဖြစ်၌။ ဌိတေန၊ တည်သဖြင့်။ ဗြဟ္မဏေန၊ ပုဏ္ဏားနှင့်။ ယော သင်္ကရော၊ အကြင်ချိန်းအချက်ကို။ ကတော၊ ပြုအပ်၏။ တံ သင်္ကရံ၊ ထိုအချိန်းအချက်ကို။ ဗြဟ္မဏံ၊ နန္ဒပုဏ္ဏားကို။ သမ္ပဒါယ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ သစ္စာနုရက္ခီ၊ သစ္စာစောင့်သည်ဖြစ်၍။ ပုန အာဝဇဿု၊ တစ်ဖန်ပြန်ခဲ့လော။ သမ္မ၊ အဆွေပေါရိသာဒ။ သကေ၊ မိမိ၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ရဋ္ဌေ၊ တိုင်းနိုင်ငံ၌။ ဣဿရိယေ၊ မင်းအဖြစ်၌။ ဌိတေန၊ တည်သော။ မေ၊ ငါသည်။ ဗြဟ္မဏေန၊ နန္ဒပုဏ္ဏားနှင့်။ ယော သင်္ကရော၊ အကြင်ချိန်းအချက်ကို။ ကတော၊ ပြုအပ်၏။ တံ သင်္ကရံ၊ ထိုအချိန်းအချက်ကို။ ဗြဟ္မဏနံ၊ နန္ဒပုဏ္ဏားကို။ သမ္ပဒါယ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ သစ္စာနုရက္ခီ၊ သစ္စာကိုစောင့်သောငါသည်။ ပုန အာဝဇိဿံ၊ တစ်ဖန်ပြန်လာအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ယေ သုတသောမော၊ အကြင်သုတသောမမင်းမြတ်သည်။ ပေါရိသာဒဿ၊ လူသားစား၏။ ဟတ္ထာ၊ လက်မှ။ မုတ္တော စ၊ လွတ်သည်ဖြစ်၍လျှင်။ ဂန္တွာန၊ မိမိနန်းတော်သို့သွား၍။ ဗြဟ္မေ၊ ဆရာနန္ဒပုဏ္ဏား။ မေ၊ ငါသည်။ သုတာ၊ ကြားအပ်ကုန်သော။ ယာ ဂါထာ၊ အကြင်ဂါထာတို့သည်။ ဟိတာယ၊ စီးပွားခြင်းငှာ။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သတာရဟာယော၊ သတာရဟဖြစ်ကုန်သော။ တာ ဂါထာယော၊ ထိုဂါထာတို့ကို။ သုဏောမ၊ နာပါကုန်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တံ ဗြာဟ္မဏံ၊ ထိုနန္ဒပုဏ္ဏားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ သုတသောမ၊ သုတသောမအမည်ရှိသော။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ သဗ္ဘိ၊ သူတော်ကောင်းတို့နှင့်။ သကိံဒေဝ၊ တစ်ကြိမ်သာလျှင်။ ယော သမာဂမော၊ အကြင်ပေါင်းဖက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာ သင်္ဂတိ၊ ထိုပေါင်းဖက်ခြင်းသည်။ နံ၊ ထိုသူ့ကို။ ပါလေတိ၊ စောင့်ရှောက်ပေတတ်၏။ အသဗ္ဘိ၊ သူတော်

ဝ၉၆+ ဝ၉၇+ မဟုတ် သူယုတ်နှင့်။ ဗဟု၊ အကြိမ်များစွာ။ ယော သင်္ဂမော၊ အကြင်ပေါင်းဖက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာ သင်္ဂတိ၊ ထိုပေါင်းခြင်းသည်။ နံ၊ ထိုသူကို။ န ပါလေတိ၊ မစောင့်ရှောက်တတ်။ သဗ္ဘိရေဝ၊ သူတော်ကောင်းတို့နှင့်သာလျှင်။ သမာသေထ၊ ပေါင်းဘက်ကုန်ရာ၏။ သဗ္ဘိ၊ သူတော်ကောင်းတို့နှင့်။ သန္ဓဝံ၊ ပေါင်းဖက်ခြင်းကို။ ကုဗ္ဗေထ၊ ပြုကုန်ရာ၏။ သတံ၊ ဘုရားအစရှိသော ပညာရှိတို့၏။ သဒ္ဓမ္မံ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ တရားကို။ အညာယ၊ သိ၍။ သေယျော၊ အထူးသဖြင့် မြတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပါပိယော၊ ယုတ်မာသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ သုစိတ္တာ၊ ဆန်းကြယ်ကုန်သော။ ရာဇာရထာ၊ မင်းစီးရထားတို့သည်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ ဇိရန္တိ၊ ဆွေးမြေ့ပျက်စီးတတ်ကုန်၏။ အထော၊ ထိုမြို့။ သရီရံ ပိ၊ ခန္ဓာကိုယ်သည်လည်း။ ဇရံ၊ အိုခြင်းသို့။ ဥပေတိ၊ ရောက်တတ်၏။ သန္တော၊ ဘုရားအစရှိသော သူတော်ကောင်းတို့သည်။ သဗ္ဘိံ၊ နိဗ္ဗာန်တရားကို။ ဟဝေ၊ စင်စစ်။ ပဝဒေယန္တိ၊ ချီးမွမ်းကုန်၏။ သတံ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏။ ဓမ္မော စ၊ နိဗ္ဗာန်တရားသည်ကား။ ဇရံ၊ အိုခြင်းသို့။ န ဥပေတိ၊ မရောက်။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ နဘဉ္စ၊ ကောင်းကင်သည်လည်း။ ဒူရေ၊ မြေနှင့်ဝေး၏။ ပထဝီ စ၊ မြေသည်လည်း။ ဒူရေ၊ ကောင်းကင်နှင့်ဝေး၏။ သမုဒ္ဒဿ၊ သမုဒ္ဒရာ၏။ ယံ ပါရံ၊ အကြင်ထိုမှာဖက်ကမ်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ ပါရံ၊ ထိုထိုမှဖက်ကမ်းသည်။ ဒူရေ၊ ဤမှာဖက်ကမ်းနှင့်ဝေး၏ ဟူ၍။ အာဟု၊ ဆိုကုန်၏။ တတော၊ ထိုကောင်းကင်နှင့် မြေ၊ သမုဒ္ဒရာ တစ်ဖက်ကမ်း ဝေးသောထက်။ သတံ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏။ ဓမ္မော စ၊ တရားသည်လည်း။ ဟဝေ၊ စင်စစ်။ ဒူရတရံ၊ အလွန်ဝေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဏ္ဍိတာ၊ ဘုရားအစရှိသော ပညာရှိတို့သည်။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ဆရာပုဏ္ဏား။ ဣမာ ဂါထာ၊ ဤဂါထာတို့သည်။ သဟဿိယော၊ အသပြာတစ်ထောင်စီထိုက်ကုန်၏။ ဣမာ ဂါထာ၊ ဤဂါထာတို့သည်။ န သတာရဟာ၊ အသပြာတစ်ရာစီမထိုက်ကုန်၏။ တွံ၊ သင်သည်။ စတ္တာရီသဟဿာနိ၊ အသပြာလေးထောင်တို့ကို။ ခိပ္ပံ၊ လျင်စွာ။ ဂဏှာဟိ၊ ယူလေလော။ သုတသောမ၊ ချစ်သားသုတသောမ။ အသီတိယာ၊ ရှစ်ဆယ်ထိုက်သော။ ဂါထာ၊ ဂါထာသည်။ ဘဝေယျ၊ ရှိသည်ဖြစ်ရာ၏။ နဝုတိယာ၊ ကိုးဆယ်ထိုက်သော။ ဂါထာ စ၊ ဂါထာသည်လည်း။ သိယာ၊ ရှိသည်ဖြစ်ရာ၏။ သတာရဟာ ဂါထာစာပိ၊ တစ်ရာထိုက်သော ဂါထာသည်လည်း။ ဘဝေယျ၊ ရှိသည်ဖြစ်ရာ၏။ တာတ သုတသောမ၊ ချစ်သားသုတသောမ။ ပစ္စဂ္ဃမေဝ၊

ဝ၉၇+ ဝ၉၈+ ထိုက်သော ဥစ္စာကိုသာလျှင်။ ဇာနတာ၊ သိလော။ သဟဿတာ နာမ၊ တစ်ထောင်ထိုက်သည် မည်သော။ ဂါထာ၊ ဂါထာသည်။ ကာ အတ္ထိ၊ အဘယ်မှာရှိဘိသနည်း။ ရာဇသေဋ္ဌ၊ မင်းတကာတို့ထက် မြတ်တော်မူသော။ တာတ၊ ခမည်းတော်မင်းမြတ်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ သုတဝုဍ္ဎိံ၊ အကြားအမြင်ဖြင့်စီးပွားခြင်းကို။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။ သန္တော၊ ငြိမ်သက်တည်ကြည်ကုန်သော။ သပ္ပုရိသာ စ၊ သူတော်ကောင်းတို့သည်လည်း။ ယံ မံ၊ အကြင်အကျွန်ုပ်သို့။ ဘဇေယျုံ၊ ဆည်းကပ်ကုန်ရာ၏။ သော အဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ မဟောဒဓိ၊ မဟာသမုဒ္ဒရာသည်။ သဝန္တီဟိ၊ စီးဝင်လာကုန်သော မြစ်ငယ်တို့ဖြင့်။ န တပ္ပတိ ဣဝ၊ မရောင့်ရဲသကဲ့သို့။ သုဘာသိတေန၊ ကောင်းစွာဆိုအပ်သော စကားဖြင့်။ န တပ္ပန္တိ၊ မရောင့်ရဲကုန်။ ဇနိန္ဒ၊ လူတို့ကို အစိုးရတော်မူသော။ တာတ၊ ခမည်းတော်မင်းမြတ်။ သက္ကဿ၊ မိမိ၏။ ဒါသဿ၊ ကျွန်၏။ အတ္ထဝတိံ၊ အစီးအပွားရှိသော။ ယံ ဂါထံ၊ အကြင်ဂါထာကို။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သုဏောမိ၊ ကြားနာရအံ့။ တမေဝ၊ ထိုဂါထာကိုသာလျှင်။ သက္ကစ္စံ၊ ရိုသေစွာ။ နိဿာမယာမိ၊ နာလျက်နေပါအံ့။ ဓမ္မေသု၊ ကုသိုလ်တရားတို့၌။ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ တိတ္ထိ၊ ရောင့်ရဲခြင်းသည်။ န ဟိ အတ္ထိ၊ မရှိသည်သာလျှင်တည်း။ တာတ၊ ခမည်းတော်မင်းမြတ်။ သဓနံ၊ ရတနာဥစ္စာနှင့်တကွသော။ သယောဂ္ဂံ၊ ဆင်ယဉ်မြင်းယာဉ်နှင့်တကွသော။ သကာယုရံ၊ မင်းမြောက်တန်ဆာနှင့်တကွသော။ သဗ္ဗကာမူပန္နံ၊ အလုံးစုံသော ကာမဂုဏ်နှင့်ပြည့်စုံသော။ တေ၊ သင်ခမည်းတော်မင်းမြတ်၏။ ဣဒံ ရဋ္ဌံ၊ ဤတိုင်းပြည်ကို။ အနုသာသ၊ ဆုံးမတော်မူရစ်လော။ တာတ၊ ခမည်းတော်မင်းမြတ်။ ကာမဟေတု၊ ဝတ္ထုကာမဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ကိံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ပရိဘာသသိ၊ ကဲ့ရဲ့ရှုတ်ချတော်မူဘိသနည်း။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပေါရိသာဒဿ၊ လူသားစား၏။ ဥပန္တေ၊ အထံသို့။ ဂစ္ဆာမိ၊ သွားရပါအံ့။ တာတ သုတသောမ၊ ချစ်သားသုတသောမ။ ဧကေ၊ အချို့ကုန်သော ပညာရှိတို့သည်။ အတ္တာနုရက္ခာယ၊ မိမိကိုယ်ကို။

ဝ၉၈+ ဝ၉၉+ စောင့်ရှောက်ခြင်းငှာ။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်သလျှင်ကတည်း။ ယေ ဟတ္ထာရောဟာ စ၊ အကြင်ဆင်စီးသူရဲတို့သည်လည်းကောင်း။ ယေ ရထိကာ စ၊ အကြင်ရထာစီးသူရဲတို့သည်လည်းကောင်း။ ယေ ပတ္ထိကာ စ၊ အကြင်ခြေသူရဲတို့သည်လည်းကောင်း။ ယေ အဿရောဟာ စ၊ အကြင်မြင်းစီးသူရဲတို့သည်လည်းကောင်း။ ယော ဓနုဂ္ဂဟာ စ၊ အကြင်လေးစွဲသူရဲတို့သည်လည်းကောင်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဧတံ သေနံ၊ ဤစစ်သည်အပေါင်းကို။ ပယုဉ္ဇာမ၊ တိုက်စေကုန်အံ့။ သတ္ထု၊ ရန်သူကို။ ဟနာမ၊ သတ်ကုန်အံ့။ ဇနိန္ဒ၊ လူတို့ကိုအစိုးရတော်မူသော။ တာတ၊ ခမည်းတော် မင်းမြတ်။ ပေါရိသာဒေါ၊ ပေါရိသာဒသည်။ သုဒုက္ကရံ၊ အလွန်ပြုနိုင်ခဲ့စွာသော အမှုကို။ အကာသိ၊ ပြုပေ၏။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဇီဝံဂဟေတွာန၊ အရှင်ဖမ်းဦး၍။ အဝိဿဇိ၊ လွှတ်ပေ၏။ တာဒိသံ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ တံ ပုဗ္ဗကိစ္စံ၊ ထိုရှေးကျေးဇူးကို။ သရေန္တော၊ အောက်မေ့သော။ အဟံ၊ ကျွန်ုပ်သည်။ တဿ၊ ထိုပေါရိသာဒအား။ ကထံဒုဗ္ဘေ၊ အဘယ်မှာ ပြစ်မှားအံ့နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ သော၊ ထိုသုတသောမမင်းသည်။ ပိတရဉ္စ၊ ခမည်းတော်ကိုလည်းကောင်း။ မာတရဉ္စ၊ မယ်တော်ကိုလည်းကောင်း။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ နေဂမဉ္စ၊ နိဂုံးဇနပုဒ်သူအပေါင်းကိုလည်းကောင်း။ ဗလဉ္စ၊ စစ်သည်ဗိုလ်ပါအပေါင်းကိုလည်းကောင်း။ အနုဿသေတွာ၊ ဆုံးမပြီး၍။ သစ္စဝါဒီ၊ မှန်သောစကားကို ဆိုလေ့ရှိသော။ သော၊ ထိုသုတသောမမင်းမြတ်သည်။ သစ္စာနုရက္ခမာနော၊ သစ္စာစောင့်ရှောက်လိုသည်ဖြစ်၍။ ယတ္ထ၊ အကြင်အရပ်၌။ ပေါရိသာဒေါ၊ ပေါရိသာဒသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်သို့။ အဂမာသိ၊ သွားလေ၏။ သမ္မပေါရိသာဒ၊ အဆွေပေါရိသာဒ။ သကေ၊ ငါ၏ဥစ္စာဖြစ်သော။ ရဋ္ဌေ၊ နိုင်ငံ၌။ ဣဿရိယေ၊ မင်းအဖြစ်၌။ ဌိတေန၊ တည်သော။ မယာ၊ ငါသည်။ ဗြာဟ္မဏေန၊ နန္ဒပုဏ္ဏားနှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ယော သင်္ကရော၊ အကြင်ချိန်းအချက်ကို။ ကတော၊ ပြုအပ်၏။ တံ သင်္ကရံ၊ ထိုအချိန်းအချက်ကို။ ဗြာဟ္မဏံ၊ နန္ဒပုဏ္ဏားကို။ သမ္ပဒါယ၊ ပေး၍။ သစ္စာနုရက္ခီ၊ စောင့်သောသစ္စာရှိသော ငါသည်။ ပုန ရာဂတော၊ တစ်ဖန်ပြန်လာသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မပေါရိသာဒ၊ အဆွေပေါရိသာဒ။ မံ၊ ငါကို။ ဟန္တွာ၊ သတ်၍။ ယညံ၊ ယစ်ကို။ ယဇဿု ဝါ၊ ပူဇော်လိုလျှင်လည်း ပူဇော်လော။ မံ၊ ငါကို။ ခါဒဝါ၊ စားလိုမူလည်း စားလော။ သမ္မသုတသောမ၊ အဆွေသုတသောမ။ မယှံ၊ ငါအား။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ ခါဒိတံ၊ စားခြင်းသည်။ န ဟာယတေ၊ မယုတ်။ တာဝ၊ ရှေ့ဦးစွာ။ အဂ္ဂိ ဏိတကာ၊ ဤထင်းစုသည်။ သာဓူဓိကာစ၊ အခိုးမရှိ။ အဓူဓိကာစ ဧဝ၊ အလျံမရှိသည်

ဝ၉၉+ ၁၀၀+ လျှင်။ ဘဝါဟိ၊ ဖြစ်စေဦး။ နိဒ္ဓူမကေ၊ အခိုးအလျံမရှိသော မီးပုံ၌။ ပစိတံ၊ ကျက်အပ်သော အမဲသည်။ သုဓုပက္ကံ၊ ကောင်းစွာကျက်သည်။ သမ္မသုတသောမ၊ အဆွေသုတသောမ။ သတာရဟာယော၊ သတ္တရာထိုက်တန်သော။ ဂါထာယော၊ ဂါထာတို့ကို။ သုဏောမ၊ နာပါကုန်အံ့။ သမ္မပေါရိသာဒ၊ အဆွေပေါရိသာဒ။ တွံ၊ သင်သည်။ အဓမ္မိကော၊ တရားမစောင့်သည်ဖြစ်၍။ ပေါရိသာဒံ၊ လူသားစားခြင်းကို။ အကာသိ၊ ပြုဘိ၏။ ဥဒရဿ၊ ဝမ်း၏။ ဟေတု၊ အကြောင်းကြောင့်။ ရဋ္ဌာ၊ တိုင်းနိုင်ငံမှ။ ဘဋ္ဌော၊ လျောကျ၏။ သမ္မပေါရိသာဒ၊ အဆွေပေါရိသာဒ။ ဣမာ ဂါထာ၊ ဤဂါထာတို့သည်။ ဓမ္မဉ္စ၊ ကိုးပါးသော လောကုတ္တရာတရားကိုသာလျှင်။ အတိဝဒန္တိ၊ အလွန်ဟောကုန်၏။ ဓမ္မော စ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ အကျင့်သည်လည်းကောင်း။ အဓမ္မော စ၊ သူယုတ်မာတို့၏ အကျင့်သည်လည်းကောင်း။ ကုဟိံ၊ အဘယ်အရပ်၌။ သမေဟိ၊ ညီကြသနည်း။ သမ္မပေါရိသာဒ၊ အဆွေပေါရိသာဒ။ အဓမ္မိကဿ၊ တရားမစောင့်သော။ လုဒ္ဒဿ၊ ကြမ်းကြုတ်စွာသော။ နိစ္စံ၊ အမြဲ။ လောဟိတပါဏီနော၊ လက်၌သွေးရှိသော။ ယဿ တေ၊ အကြင်သင်အား။ သစ္စံ၊ သစ္စာသည်မျှလည်း။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဓမ္မော၊ တရားသည်ကား။ ကုတော အတ္ထိ၊ အဘယ်မှာရှိအံ့နည်း။ သောတွံ၊ ထိုသင်သည်။ သုတေန၊ အကြားအမြင်ဖြင့်။ ကိံ ကရိဿသိ၊ အသို့ပြုအံ့နည်း။ သမ္မသုတသောမ၊ အဆွေသုတသောမ။ ယော ရာဇာ၊ အကြင်မင်းသည်။ မံသဟေတု၊ အမဲကိုအလိုရှိသောကြောင့်။ မိဂဝံ၊ သမင်တောသို့။ စရေယျ၊ သွားရာ၏။ ယော ရာဇာ ဝါ၊ အကြင်မင်းသည်လည်း။ အတ္ထဟေတု၊ မိမိအမှုကြောင့်။ ပုရိသံ၊ လူဖြစ်သောသတ္တဝါကို။ ဟနေယျ၊ သတ်ရာ၏။ ဥဘောပိ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ တေ ရာဇာ၊ ထိုမင်းတို့သည်။ ပစ္စေ၊ တမလွန်ဘဝ၌။ သမာ၊ တူမျှကုန်သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ မံ ဧဝံ၊ ငါ့ကိုသာလျှင်။ အဓမ္မိကံ၊ တရားမစောင့်ဟူ၍။ တွံ၊ သင်သည်။ ဗြူသိနု၊ ဆိုဘိသနည်း။ ရာဇ၊ မင်းကြီး။ ပဇာနတာ၊ မင်းကျင့်တရားကိုသိသော။ ခတ္တိယေန၊ ပြည့်ရှင်မင်းသည်။ ပဉ္စ ပဉ္စ၊ ငါးပါးငါးပါးကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ ခါဒိတဗ္ဗယုတ္တကာ၊ စားအပ်သည်နှင့်ယှဉ်ကုန်သော။ ဘက္ခာ၊ အစာတို့သည်။ န ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ အထ၊ ထိုသို့လျက်။ တုဝံ၊ သင်သည်။ အဘက္ခံ၊ မစားအပ်သော လူသားကို။ ဘက္ခေသိ၊ စားဘိ၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဝံ၊ သင်သည်။ အဓမ္မိကော၊ တရားမစောင့်သည်။ ဇာတော၊ ဖြစ်၏။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ပေါရိသာဒဿ၊ လူသားစား၏။ ဟတ္ထာ၊ လက်မှ။ မုတ္တော၊ လွတ်သော။ ကာမကာမီ၊ လိုချင်တောင်းတသော ကာမရှိသော။ တုဝံ၊ သင်သည်။

၁၀၀+ ၁၀၁+ သကံမန္ဒိရံ၊ မိမိနန်းတော်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွားဦး၍။ အမိတ္တဟတ္ထံ၊ ရန်သူလက်သို့။ ပုနရာဂတော၊ တစ်ဖန်လာပြန်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တုဝံ၊ သင်မင်းမြတ်သည်။ သတ္ထဓမ္မေ၊ မင်းကျင့်တရားဟုဆိုအပ်သော ရာဇမာယာ၌။ ကုသလော၊ လိမ္မာသည်။ န အသိ၊ မဖြစ်။ သမ္မပေါရိသာဒ၊ အဆွေပေါရိသာဒ။ ယေ ရာဇာနော၊ အကြင်မင်းတို့သည်။ သတ္ထဓမ္မေ၊ မင်းကျင့်တရားဟုဆိုအပ်သော ရာဇမာယာ၌။ ကုသလာ၊ လိမ္မာသည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေ ရာဇာနော၊ ထိုမင်းတို့သည်။ ပါယေန၊ များသောအားဖြင့်။ နေရယိကာ၊ ငရဲ၌ဖြစ်ကုန်သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ သတ္ထဓမ္မံ၊ ရာဇမာယာကို။ ပဟာယ၊ စွန့်၍။ သစ္စာနုရက္ခီ၊ သစ္စာကိုစောင့်လေ့ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုနရာဂတော၊ တစ်ဖန်လာပြန်သည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မပေါရိသာဒ၊ အဆွေပေါရိသာဒ။ မံ၊ ငါကို။ ဟန္တွာ၊ သတ်၍။ ယညံ၊ ယစ်ကို။ ယဇဿု ဝါ၊ ပူဇော်လိုလျှင်လည်း ပူဇော်လော။ မံ၊ ငါကို။ ခါဒဝါ၊ စားလိုမူလည်း စားလော။ သမ္မသုတသောမ၊ အဆွေသုတသောမ။ ယေ ပါသာဒဝါသာ စ၊ အကြင်ရေနန်းနေရာ ရွှေနန်းပြာသာဒ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ယေ ပထဝိဂတာ စ၊ အကြင်မြေအပြင်၌ နွားမြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ယာ ကာမိတ္ထိယော စ၊ အကြင်ကာမဂုဏ်၏ အကြောင်းဖြစ်သောမိန်းမတို့သည်လည်းကောင်း။ ကာသိကစန္ဒနဉ္စ၊ အကြင်ကသိကတိုင်း၌ဖြစ်သော ပုဆိုးစန္ဒကူးနီသည်လည်းကောင်း။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ တံ သဗ္ဗံ၊ ထိုအလုံးစုံကို။ တဟိံ၊ ထိုဣန္ဒပဋ္ဌနဂိုရ်မြို့၌။ သာမိတာယ၊ အစိုးရသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ပရိဘုဉ္ဇိတုံ၊ သုံးဆောင်ခြင်းငှာ။ လဗ္ဘတိ၊ ရအပ်၏။ အထ၊ ထိုသို့လျက်။ သစ္စေန၊ သစ္စာဖြင့်။ ကိံ အာနိသံသံ၊ အဘယ်အကျိုးကို။ ပဿသိ၊ သင်မြင်သနည်း။ သမ္မပေါရိသာဒ၊ အဆွေပေါရိသာဒ။ ပထဗျာ၊ မြေပြင်၌။ ယေ ကေစိ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ ဣမေ၊ ဤသဘောရှိကုန်သော။ ရသာ၊ အရသာတို့သည်။ အတ္ထိ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေသံ ရသာနံ၊ ထိုအရသာတို့ထက်။ သစ္စံ၊ သစ္စာဟူသော အရသာသည်။ သာဓူတရံ၊ ကောင်းမြတ်သော အရသာမည်၏။ သစ္စေ၊ သစ္စာတရား၌။ ဌိတာ၊ တည်ကုန်သော။ သမဏဗြာဟ္မဏာ၊ ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့သည်။ ဇာတိမရဏဿ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းသေခြင်း၏။ ပါရံ၊ ကမ်းတစ်ဖက်သို့။ တရန္တိ၊ ကူးမြောက်နိုင်ကုန်၏။ ဇနိန္ဒ၊ လူတို့ကို အစိုးရတော်မူသော။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ပေါရိသာဒဿ၊ လူသားစား၏။ ဟတ္ထာ၊ လက်မှ။ မုတ္တော၊ လွတ်ပြီးသော။ ကာမကာမီ၊ လိုချင်တောင်းတသောကာမဂုဏ်ရှိသော။ တုဝံ၊ သင်မင်းမြတ်သည်။ သကံ မန္ဒိရံ၊ မိမိနန်းတော်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွားဦး၍။ အမိတ္တဟတ္ထံ၊ ရန်သူလက်သို့။ ပုနရာဂတော၊ တစ်ဖန်

၁၀၁+ ၁၀၂+ လာပြန်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ သစ္စဝါဒီ၊ မှန်သောစကားကို ဆိုလေ့ရှိသော။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တေ၊ သင်မင်းမြတ်အား။ မရဏဘယံ၊ သေဘေးမှကြောက်ခြင်းသည်။ န ဟိနူန၊ မရှိလေယောင်တကား။ အလီနစိတ္တော၊ မတွန့်မဆုတ်သော စိတ်ရှိသည်။ အသိနု၊ ဖြစ်ယောင်တကား။ သမ္မပေါရိသာဒ၊ အဆွေပေါရိသာဒ။ မေ၊ ငါသည်။ အနေကရူပါ၊ များသောအပြားရှိကုန်သော။ ကလျာဏာ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ ကတာ၊ ပြုအပ်ကုန်ပြီ။ ဝိပုလာ၊ ပြန်ပြောစွာကုန်သော။ ပသဋ္ဌာ၊ ပညာရှိသူတော်ကောင်းတို့သည် ခြီးမွမ်းအပ်ကုန်သော။ ယေ ယညာ၊ အကြင်ယဇ်တို့ကို။ ပရလောကဿ၊ တမလွန်လောက၏။ မဂ္ဂေါ၊ ခရီးကို။ ဝိသောဓိတော၊ ငါသုတ်သင်အပ်ပြီ။ ဓမ္မေ၊ ကုသိုလ်တရား၌။ ဌိတော၊ တည်သော။ မာဒိသော၊ ငါနှင့်တူသော။ ကော၊ အဘယ်မည်သောသူသည်။ မရဏဿ၊ သေဘေးမှ။ ဘာယေ၊ ကြောက်ရအံ့နည်း။ သမ္မပေါရိသာဒ၊ အဆွေပေါရိသာဒ။ မေ၊ ငါသည်။ အနေကရူပါ၊ များသောအပြားရှိကုန်သော။ ကလျာဏာ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ ကတာ၊ ပြုအပ်ကုန်ပြီ။ ဝိပုလာ၊ ပြန်ပြောစွာကုန်သော။ ပသဋ္ဌာ၊ ပညာရှိသူတော်ကောင်းတို့သည် ခြီးမွမ်းအပ်ကုန်သော။ ယေ ယညာ၊ အကြင်ယဇ်တို့ကို။ ယိဋ္ဌာ၊ ပူဇော်အပ်ကုန်ပြီ။ အနာနုတပ္ပံ၊ တဖန်စိုးရိမ်ခြင်းမရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရလောကံ၊ တမလွန်လောကသို့။ ဂမိဿံ၊ ငါသွားအံ့။ သမ္မပေါရိသာဒ၊ အဆွေပေါရိသာဒ။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဟန္တွာ၊ သတ်၍။ ယညံ၊ ယစ်ကို။ ယဇဿု ဝါ၊ ပူဇော်လိုလျှင်လည်း ပူဇော်လော။ မံ၊ ငါကို။ ခါဒဝါ၊ စားလိုမူလည်း စားလော။ သမ္မသုတသောမ၊ အဆွေသုတသောမ။ မေ၊ ငါသည်။ ပိတာ စ၊ အဖကိုလည်းကောင်း။ မာတာ စ၊ အမိကိုလည်းကောင်း။ ဥပဋ္ဌိတာ၊ ရိုသေစွာလုပ်ကျွေးအပ်ကုန်ပြီ။ မေ၊ ငါသည်။ ဓမ္မေန၊ ရာဇဓံဆယ်ပါးနှင့်အညီ။ ဣဿရိယဉ္စ၊ တိုင်းပြည်ကိုလည်း။ ပသဋ္ဌံ၊ ဆုံးမအပ်ပြီ။ ပရလောကဿ၊ တမလွန်လောက၏။ မဂ္ဂေါ၊ ခရီးကို။ ဝိသောဓိတော၊ သုတ်သင်အပ်ပြီ။ ဓမ္မေ၊ ကုသိုလ်တရားတို့၌။ ဌိတော၊ တည်သော။ မာဒိသော၊ ငါနှင့်တူသော။ ကော၊ အဘယ်မည်သောသူသည်။ မရဏဿ၊ သေဘေးမှ။ ဘာယေ၊ ကြောက်ရအံ့နည်း။ သမ္မပေါရိသာဒ၊ အဆွေပေါရိသာဒ။ မေ၊ ငါသည်။ ပိတာ စ၊ အဖကိုလည်းကောင်း။ မာတာ စ၊ အမိကိုလည်းကောင်း။ ဥပဋ္ဌိတာ၊ ရိုသေစွာလုပ်ကျွေးအပ်ကုန်ပြီ။ မေ၊ ငါသည်။ ဓမ္မေန၊ ရာဇဓံဆယ်ပါးနှင့်အညီ။ ဣဿရိယဉ္စ၊ တိုင်းပြည်ကိုလည်း။ ပသဋ္ဌံ၊ ဆုံးမအပ်ပြီ။ အနာနုတပ္ပံ၊ တဖန်စိုးရိမ်ခြင်း မရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရလောကံ၊ တမလွန်လောကသို့။ ဂမိဿံ၊ ငါသွားအံ့။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဟန္တွာ၊ သတ်၍။ ယညံ၊ ယစ်ကို။ ယဇဿု ဝါ၊ ပူဇော်လိုလျှင်လည်း ပူဇော်လော။ မံ၊ ငါကို။ ခါဒ

၁၀၂+ ၁၀၃+ ဝါ၊ စားလိုမူလည်း စားလော။ သမ္မပေါရိသာဒ၊ အဆွေပေါရိသာဒ။ မေ၊ ငါသည်။ ဉာတီသု၊ အဆွေအမျိုးတို့၌ လည်းကောင်း။ မိတ္တေသု၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့၌ လည်းကောင်း။ ကတူပကာရော၊ ကျေးဇူးပြုအပ်ကုန်ပြီ။ မေ၊ ငါသည်။ ဓမ္မေန၊ ရာဇဓံဆယ်ပါးနှင့်အညီ။ ဣဿရိယဉ္စ၊ တိုင်းပြည်ကိုလည်း။ ပသဋ္ဌံ၊ ဆုံးမအပ်ပြီ။ ပရလောကဿ၊ တမလွန်လောက၏။ မဂ္ဂေါ၊ ခရီးကို။ ဝိသောဓိတော၊ သုတ်သင်အပ်ပြီ။ ဓမ္မေ၊ ကုသိုလ်တရားတို့၌။ ဌိတော၊ တည်သော။ မာဒိသော၊ ငါနှင့်တူသော။ ကော၊ အဘယ်မည်သောသူသည်။ မရဏဿ၊ သေဘေးမှ။ ဘာယေ၊ ကြောက်ရအံ့နည်း။ သမ္မပေါရိသာဒ၊ အဆွေပေါရိသာဒ။ မယာ၊ ငါသည်။ ဉာတီသု၊ အဆွေအမျိုးတို့၌ လည်းကောင်း။ မိတ္တေသု၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့၌ လည်းကောင်း။ ကတူပကာရော၊ ကျေးဇူးပြုအပ်ကုန်ပြီ။ မေ၊ ငါသည်။ ဓမ္မေန၊ ရာဇဓံဆယ်ပါးနှင့်အညီ။ ဣဿရိယဉ္စ၊ တိုင်းပြည်ကိုလည်း။ ပသဋ္ဌံ၊ ဆုံးမအပ်ပြီ။ မေ၊ ငါသည်။ အနာနုတပ္ပံ၊ တဖန်စိုးရိမ်ခြင်း မရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရလောကံ၊ တမလွန်လောကသို့။ ဂမိဿံ၊ ငါသွားအံ့။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဟန္တွာ၊ သတ်၍။ ယညံ၊ ယစ်ကို။ ယဇဿု ဝါ၊ ပူဇော်လိုလျှင်လည်း ပူဇော်လော။ ခါဒ ဝါ၊ စားလိုမူလည်း စားလော။ သမ္မပေါရိသာဒ၊ အဆွေပေါရိသာဒ။ မေ၊ ငါသည်။ ဗဟုဓာ၊ များသောအပြားအားဖြင့်။ ဗဟူနံ၊ များစွာကုန်သောသူတို့အား။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒိန္နံ၊ ပေးအပ်ပြီ။ သမဏဗြာဟ္မဏာ စ၊ ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့ကိုလည်း။ သန္တိပ္ပိတာ၊ ရောင့်ရဲစေအပ်ကုန်ပြီ။ ပရလောကဿ၊ တမလွန်လောက၏။ မဂ္ဂေါ၊ ခရီးကို။ ဝိသောဓိတော၊ ငါသုတ်သင်အပ်ပြီ။ ဓမ္မေ၊ ကုသိုလ်တရား၌။ ဌိတော၊ တည်သော။ မာဒိသော၊ ငါနှင့်တူသော။ ကော၊ အဘယ်မည်သောသူသည်။ မရဏဿ၊ သေဘေးမှ။ ဘာယေ၊ ကြောက်ရအံ့နည်း။ သမ္မပေါရိသာဒ၊ အဆွေပေါရိသာဒ။ မေ၊ ငါသည်။ ဗဟုဓာ၊ များသောအပြားအားဖြင့်။ ဗဟူနံ၊ များစွာကုန်သောသူတို့အား။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒိန္နံ၊ ပေးအပ်ပြီ။ သမဏဗြာဟ္မဏာ စ၊ ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့ကိုလည်း။ သန္တိပ္ပိတာ၊ ရောင့်ရဲစေအပ်ကုန်ပြီ။ အနာနုတပ္ပံ၊ တဖန်စိုးရိမ်ခြင်း မရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရလောကံ၊ တမလွန်လောကသို့။ ဂမိဿံ၊ ငါသွားအံ့။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဟန္တွာ၊ သတ်၍။ ယညံ၊ ယစ်ကို။ ယဇဿု ဝါ၊ ပူဇော်လိုလျှင်လည်း ပူဇော်လော။ ခါဒ ဝါ၊ စားလိုမူလည်း စားလော။ သမ္မပေါရိသာဒ၊ အဆွေပေါရိသာဒ။ ယော၊ အကြင်ယောကျ်ားသည်။ ပဇာနံ ပဇာနန္တော၊ သိလျက်။ ဝိသံ၊ လတ်တလော သေစေတတ်သော အဆိပ်ကို။ အဒေယျ၊ စားငြားအံ့။ ယော ပုရိသော၊ အကြင်ယောကျ်ားသည်။ ဇလိတံ၊ အဆိပ်တန်ခိုးဖြင့် ပြောင်ပြောင်တောက်သော။ ဥဂ္ဂတေဇံ၊ ထက်သော တန်ခိုးရှိသော။

၁၀၃+ ၁၀၄+ အာသီဝိသံ၊ လျှင်သောအဆိပ်ရှိသောမြွေကို။ ဂဏှေယျ၊ ကိုင်ငြားအံ့။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ အဝဿံ၊ မချွတ်။ ဗျာသနံ၊ ပျက်စီးခြင်းသို့။ ပါပုဏေယျ၊ ရောက်ရာ၏။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ သစ္စဝါဒိံ၊ မှန်သောစကားကိုဆိုလေ့ရှိ၏။ တာဒိသံ၊ သင်မင်းကြီးကဲ့သို့သောသူကို။ အဒေယျ၊ စားငြားအံ့။ တဿ၊ ထိုသူ၏။ မုဒ္ဓါပိ၊ ဦးခေါင်းသည်လည်း။ သတ္တဓာ၊ ခုနစ်စိတ်။ ဖလေယျ၊ ကွဲရာ၏။ သမ္မသုတသောမ၊ အဆွေသုတသောမ။ နရာ၊ လူတို့သည်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ သုတွာ၊ ကြားနာကုန်၍။ ကလျာဏပါပကံ၊ ကောင်းသည်မကောင်းသည်ကို။ ဝိဇာနန္တိ၊ သိရကုန်၏။ ဂါထာ၊ ဂါထာကို။ သုဏိတွာန၊ နာရသောကြောင့်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ မနော၊ စိတ်သည်။ ဓမ္မေ၊ တရား၌။ အဘိရမတော၊ မွေ့လျော်ပါးငြားလည်းမသိ။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ သဗ္ဘိ၊ သူတော်ကောင်းတို့နှင့်။ သကိံဒေဝ၊ တစ်ကြိမ်သာလျှင်။ ယော သမာဂမော၊ အကြင်ပေါင်းဖက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာ သင်္ဂတိ၊ ထိုပေါင်းဖက်ခြင်းသည်။ နံ၊ ထိုသူ့ကို။ ပါလေတိ၊ စောင့်ရှောက်ပေတတ်၏။ အသဗ္ဘိ၊ သူတော်မဟုတ် သူယုတ်နှင့်။ ဗဟု၊ အကြိမ်များစွာ။ ယော သင်္ဂမော၊ အကြင်ပေါင်းဖက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာ သင်္ဂတိ၊ ထိုပေါင်းခြင်းသည်။ နံ၊ ထိုသူကို။ န ပါလေတိ၊ မစောင့်ရှောက်တတ်။ သဗ္ဘိရေဝ၊ သူတော်ကောင်းတို့နှင့်သာလျှင်။ သမာသေထ၊ ပေါင်းဘက်ကုန်ရာ၏။ သဗ္ဘိ၊ သူတော်ကောင်းတို့နှင့်။ သန္ဓဝံ၊ ပေါင်ဖက်ခြင်းကို။ ကုဗ္ဗေထ၊ ပြုကုန်ရာ၏။ သတံ၊ ဘုရားအစရှိသော ပညာရှိတို့၏။ သဒ္ဓမ္မံ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ တရားကို။ အညာယ၊ သိ၍။ သေယျော၊ အထူးသဖြင့် မြတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပါပိယော၊ ယုတ်မာသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ သုစိတ္တာ၊ ဆန်းကြယ်ကုန်သော။ ရာဇရထာ၊ မင်းစီးရထားတို့သည်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ ဇိရန္တိ၊ ဆွေးမြေ့ပျက်စီးတတ်ကုန်၏။ အထော၊ ထို့အတူ။ သရီရံ ပိ၊ ခန္ဓာကိုယ်သည်လည်း။ ဇရံ၊ အိုခြင်းသို့။ ဥပေတိ၊ ရောက်တတ်၏။ သန္တော၊ ဘုရားအစရှိသော သူတော်ကောင်းတို့သည်။ သဗ္ဘိံ၊ နိဗ္ဗာန်တရားကို။ ဟဝေ၊ စင်စစ်။ ပဝဒေယန္တိ၊ ခြီးမွမ်းကုန်၏။ သတံ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏။ ဓမ္မော စ၊ နိဗ္ဗာန်တရားသည်ကား။ ဇရံ၊ အိုခြင်းသို့။ န ဥပေတိ၊ မရောက်။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ နဘဉ္စ၊ ကောင်းကင်သည်လည်း။ ဒူရေ၊ မြေနှင့်ဝေး၏။ ပထဝီ စ၊ မြေသည်လည်း။ ဒူရေ၊ ကောင်းကင်နှင့်ဝေး၏။ သမုဒ္ဒဿ၊ သမုဒ္ဒရာ၏။ ယံ ပါရံ၊ အကြင်ထိုမှာဖက်ကမ်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ ပါရံ၊ ထိုထိုမှာဖက်ကမ်းသည်။ ဒူရေ၊ ဤမှာဖက်ကမ်းနှင့်ဝေး၏ ဟူ၍။ အာဟု၊ ဆိုကုန်၏။ တတော၊ ထိုကောင်းကင်နှင့် မြေသမုဒ္ဒရာ တစ်ဖက်

၁၀၄+ ၁၀၅+ ဝေးသောထက်။ သတံ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏။ ဓမ္မော စ၊ တရားသည်လည်း။ ဟဝေ၊ စင်စစ်။ ဒူရတရံ၊ အလွန်ဝေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဏ္ဍိတာ၊ ဘုရားအစရှိသော ပညာရှိတို့သည်။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ ဇနိန္ဒ၊ လူတို့ကို အစိုးရတော်မူသော။ သမ္မသုတသောမ၊ အဆွေသုတသောမ။ အတ္ထဝတီ၊ ကောင်းသောအနက်ရှိကုန်သော။ သုဗျဉ္ဇနာ၊ ကောင်းသောသဒ္ဒါရှိကုန်သော။ တုယှံ၊ သင်သည်။ သုဘာသိတာ၊ ကောင်းစွာဟောအပ်ကုန်သော။ ဣမာ ဂါထာ၊ ဤဂါထာတို့ကို။ သုတွာန၊ နာ၍။ အာနန္ဒီ၊ ဝမ်းမြောက်ခြင်းရှိကုန်သော။ ဝိတ္တော၊ နှစ်သက်ခြင်းရှိသော။ သုမနော၊ ရွှင်လန်းသော စိတ်ရှိသော။ ပတိတော၊ ဝမ်းမြောက်ခြင်း ရှိသော။ သော အဟံ၊ ထိုငါသည်။ တေ၊ သင်အား။ စတ္တာရိ၊ လေးပါးကုန်သော။ ဝရေ၊ ဆုတို့ကို။ ဒဒါမိ၊ ပေးအံ့။ ပါပဓမ္မ၊ ယုတ်မာသော အကျင့်ရှိသော။ သမ္မပေါရိသာဒ၊ အဆွေပေါရိသာဒ။ ယော တုဝံ၊ အကြင်သင်သည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ မရဏံ၊ သေခြင်းကို။ န ဗုဇ္ဈသိ၊ မသိ။ ဟိတာဟိတဉ္စ၊ အစီးအပွားရှိသည် မရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ ဝိနိပါတဉ္စ၊ အပါယ်ငရဲသို့ကျရာကိုလည်းကောင်း။ သဂ္ဂဉ္စ၊ နတ်ရွာကိုလည်းကောင်း။ န ဗုဇ္ဈသိ၊ မသိ။ ရသေ၊ လူသားအရသာ၌။ ဂိဒ္ဓေါ၊ တပ်မက်မောသော။ ဒုစ္စရိတေ၊ မကောင်းသောအကျင့်၌။ နိဝိဋ္ဌော၊ တည်သော။ သောတွံ၊ ထိုသင်သည်။ ကိံ ဝရံ၊ အဘယ်ဆုကို။ ဒဿသိ၊ ပေးအံ့နည်း။ ပါပဓမ္မ၊ ယုတ်မာသော အကျင့်ရှိသော။ သမ္မပေါရိသာဒ၊ အဆွေပေါရိသာဒ။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်လည်း။ တံ၊ သင့်ကို။ ဝရံ၊ ဆုကို။ ဒေဟိ၊ ပေးလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒံ၊ ဆိုချေအံ့။ တွဉ္စာပိ၊ သင်သည်လည်း။ ဒတွာ၊ နှုတ်ဖြင့်ပေးဦး၏။ န အဝါကရေယျ၊ တောင်းတိုင်းမပေးအံ့။ သန္ဒိဋ္ဌိကံ၊ မျက်မှောက်၌ဖြစ်သော။ ကလဟံ၊ ခိုက်ရန်ခြင်းရှိသော။ ဣမံ ဝိဝါဒံ၊ ဤငြင်းခုံရာသို့။ ကော ပဏ္ဍိတော၊ အဘယ်မည်သော ပညာရှိသည်။ အဇာနံ၊ အကယ်၍မသိသဖြင့်။ ဥပဗ္ဗဇေယျ၊ ချဉ်းကပ်၍ဖြစ်ပေးအံ့နည်း။ ခတ္တိယ၊ ရေမြေ့ရှင်ဖြစ်တော်မူသော။ သမ္မသုတသောမ၊ အဆွေသုတသောမ။ ယော ဇန္တု၊ အကြင်သူသည်။ ယံ ဝရံ၊ အကြင်ဆုကို။ ဒတွာပိ၊ ပေးပြီးလျက်လည်း။ န အဝါကရေယျ၊ တောင်းတိုင်းမပေးအံ့။ သော ဇန္တု၊ ထိုသူသည်။ တံ ဝရံ၊ ထိုဆုကို။ ဒါတုံ၊ ပေးခြင်းငှာ။ န အရဟတိ၊ မထိုက်။ သမ္မ၊ အဆွေသုတသောမ။ အဝိကပ္ပနော၊ တွန်တိုခြင်းမရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝရဿု၊ ယူလော။ ပါဏံ၊ အသက်ကို။ စဇိတွာန ပိ၊ စွန့်၍လည်း။ ဒဿံ ဧဝ၊ ပေးအံ့သလျှင်ကတည်း။ သမ္မပေါရိသာဒ၊ အဆွေပေါရိသာဒ။ အရိယဿ၊ မြတ်သောသူ၏။ အရိယေန၊ မြတ်သော သူနှင့်။ သခိ၊ အဆွေခင်ပွန်းသဘော

၁၀၅+ ၁၀၆+ သည်။ သမေတိ၊ ညီကြ၏။ ပညဿ၊ ဉာဏ်ပညာနှင့်ပြည့်စုံသောသူ၏။ ပညာဝတာ၊ ဉာဏ်ပညာနှင့်ပြည့်စုံသူတို့နှင့်။ သခိ၊ အဆွေခင်ပွန်းသဘောသည်။ သမေတိ၊ ညီကြ၏။ သမ္မပေါရိသာဒ၊ အဆွေပေါရိသာဒ။ အဟံ၊ ငါသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ ဝဿသတံ၊ အနှစ်တစ်ရာပတ်လုံး။ အာရောဂျံ၊ အနာမရှိသည်၏ အဖြစ်ကို။ ပဿေယျံ၊ မြင်ချင်ပါ၏။ ဝရာနံ၊ သင်ပေးအပ်သောဆုလေးပါးတို့တွင်။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာသော။ ဧတံ ဝရံ၊ ဤဆုကို။ ဝရာမိ၊ ယူ၏။ သမ္မသုတသောမ၊ အဆွေသုတသောမ။ အရိယဿ၊ မြတ်သောသူ၏။ အရိယေန၊ မြတ်သော သူနှင့်။ သခိ၊ အဆွေခင်ပွန်းသဘောသည်။ သမေတိ၊ ညီကြ၏။ ပညဿ၊ ဉာဏ်ပညာနှင့်ပြည့်စုံသောသူ၏။ ပညာဝတာ၊ ဉာဏ်ပညာနှင့်ပြည့်စုံသူတို့နှင့်။ သခိ၊ အဆွေခင်ပွန်းသဘောသည်။ သမေတိ၊ ညီကြ၏။ သမ္မသုတသောမ၊ အဆွေသုတသောမ။ တွံ၊ သင်သည်။ မံ၊ ငါကို။ ဝဿသတံ၊ အနှစ်တစ်ရာပတ်လုံး။ အာရောဂျံ၊ အနာမရှိသည်၏ အဖြစ်ကို။ ပဿသိ၊ မြင်လော။ ဝရာနံ၊ ငါပေးသောဆုတို့တွင်။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာသော။ ဧတံ ဝရံ၊ ဤဆုကို။ ဒဒါမိ၊ ငါပေး၏။ သမ္မပေါရိသာဒ၊ အဆွေပေါရိသာဒ။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ ဘူမိပါလာ၊ ရေမြေကိုအစိုးရကုန်သော။ မုဒ္ဓါဘိသိတ္တာ၊ ထိပ်၌အဘိသိက်သွန်းအပ်ကုန်ပြီးသော။ ကတနာမဓေယျာ၊ မှည့်အပ်သော အမည်ထူးရှိကုန်သော။ ယေ ခတ္တိယာ၊ အကြင်မင်းတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တာဒိသေ၊ ထိုသို့သဘောရှိကုန်သော။ တေ ဘူမိပတိ၊ ထိုမင်းတို့ကို။ န ခါဒေသိ၊ မစားပါလင့်။ ဝရာနံ၊ လေးပါးသော ဆုတို့တွင်။ ဒုတိယံ၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ ဧတံ ဝရံ၊ ဤဆုကို။ ဝရာမိ၊ ယူပါ၏။ သမ္မသုတသောမ၊ အဆွေသုတသောမ။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ ဘူမိပါလာ၊ ရေမြေကိုအစိုးရကုန်သော။ မုဒ္ဓါဘိသိတ္တာ၊ ထိပ်၌အဘိသိက်သွန်းအပ်ကုန်ပြီးသော။ ကတနာမဓေယျာ၊ မှည့်အပ်သော အမည်ထူးရှိကုန်သော။ ယေ ခတ္တိယာ၊ အကြင်မင်းတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တာဒိသေ၊ ထိုသို့သဘောရှိကုန်သော။ တေ ဘူမိပတိ၊ ထိုမင်းတို့ကို။ န ခါဒေမိ၊ ငါမစားပြီ။ ဝရာနံ၊ လေးပါးသော ဆုတို့တွင်။ ဒုတိယံ၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ ဧတံ ဝရံ၊ ဤဆုကို။ ဒဒါမိ၊ ငါပေး၏။ သမ္မပေါရိသာဒ၊ အဆွေပေါရိသာဒ။ တေ တယာ၊ သင်သည်။ ဂဟိတာ၊ ဖမ်းယူအပ်ကုန်သော။ တလဗဒ္ဓါ၊ လက်ဖြင့်သီအပ်သော။ အသုမုခါ၊ မျက်ရည်ဖြင့်ပြည့်သောမျက်နှာရှိကုန်သော။ ရုဒန္တာ၊ ငိုကုန်သော။ ပရောသတာ၊ အရာမကကုန်သော။ ယေ ခတ္တိယာ၊ အကြင်မင်းတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ ခတ္တိယေ၊ ထိုမင်းတို့။ သကေ၊ မိမိဥစ္စာဖြစ်ကုန်သော။ ရဋ္ဌေ၊ တိုင်းပြည်တို့သို့။ ပဋိပါ

၁၀၆+ ၁၀၇+ ယာဟိ၊ ပို့ပါလော။ ဝရာနံ၊ သင်ပေးအပ်သော ဆုလေးပါးတို့တွင်။ တတိယံ၊ သုံးခုမြောက်သော။ ဧတံ ဝရံ၊ ဤဆုကို။ ဝရာမိ၊ ယူပါ၏။ သမ္မသုတသောမ၊ အဆွေသုတသောမ။ မေ၊ ငါသည်။ ဂဟိတာ၊ ဖမ်းယူအပ်ကုန်သော။ တလဗဒ္ဓါ၊ လက်ဖြင့်သီအပ်သော။ အသုမုခါ၊ မျက်ရည်ဖြင့်ပြည့်သောမျက်နှာရှိကုန်သော။ ရုဒန္တာ၊ ငိုကုန်သော။ ပရောသတာ၊ အရာမကကုန်သော။ ယေ ခတ္တိယာ၊ အကြင်မင်းတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ ခတ္တိယေ၊ ထိုမင်းတို့။ သကေ၊ မိမိဥစ္စာဖြစ်ကုန်သော။ ရဋ္ဌေ၊ တိုင်းပြည်တို့သို့။ ပဋိပါဒယာမိ၊ ပို့ပါအံ့။ ဝရာနံ၊ ငါပေးအပ်သော ဆုလေးပါးတို့တွင်။ တတိယံ၊ သုံးခုမြောက်ဖြစ်သော။ ဧတံ ဝရံ၊ ဤဆုကို။ ဒဒါမိ၊ ပေး၏။ သမ္မပေါရိသာဒ၊ အဆွေပေါရိသာဒ။ ပေါရိသာဒေါ၊ လူသားစားခိုးသူသည်။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ အာဂမိဿတီတိ၊ လာလတ္တံ့ဟူ၍။ တယိ၊ သင်၌။ ဘယေဟိ၊ ကြောင်းခြင်းတို့ဖြင့်။ ဗျာဓိတံ၊ တုန်လှုပ်ချောက်ချားခြင်းရှိသော။ တေ၊ သင်၏။ ရဋ္ဌံ၊ တိုင်းပြည်သည်။ ဆိဒ္ဒံ၊ ဟင်းလင်းသာရှိရစ်သည်ဖြစ်၍။ ပုထု၊ များစွာကုန်သော။ နရာ၊ လူတို့သည်။ လေဏံ၊ ပုန်းကွယ်ရာသို့။ အနုပ္ပဝိဋ္ဌာ၊ ဝင်ကုန်၏။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ မနုဿမံသံ၊ လူသားမှ။ ဝိရမေဟိ၊ ကြဉ်ရှောင်ပါလော။ ဝရာနံ၊ သင်ပေးအပ်သော ဆုလေးပါးတို့တွင်။ စတုတ္ထံ၊ လေးခုမြောက်ဖြစ်သော။ ဧတံ ဝရံ၊ ဤဆုကို။ ဝရာမိ၊ ယူပါ၏။ သမ္မသုတသောမ၊ အဆွေသုတသောမ။ အဒ္ဓါ ဟိ၊ စင်စစ်လျှင်။ သော ဘက္ခော၊ ထိုအစာသည်။ မမ၊ ငါ၏။ မနာပေါ၊ နှလုံးကိုပွားစေတတ်၏။ ဘက္ခော၊ အစာသည်။ ဧတဿ၊ ထိုအစာ၏။ ဟေတု၊ အကြောင်းကြောင့်။ ဝနံ၊ တောသို့။ ပဝိဋ္ဌော၊ ဝင်ရောက်လာသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အထ၊ ထိုသို့လျက်။ သော အဟံ၊ ငါသည်။ ဧတ္ထော၊ ဤအစာမှ။ ကထံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ဥပါရမေယျံ၊ ကြဉ်ရှောင်နိုင်ပါအံ့နည်း။ သမ္မသုတသောမ၊ အဆွေသုတသောမ။ ဝရာနံ၊ ငါပေးအပ်သော ဆုလေးပါးတို့တွင်။ စတုတ္ထံ၊ လေးခုမြောက်သော။ အညံ၊ တစ်ပါးသောဆုကို။ ဝရဿု၊ သင်ယူလော။ ဇနိန္ဒ၊ လူတို့ကိုအစိုးရသော။ သမ္မပေါရိသာဒ၊ အဆွေပေါရိသာဒ။ တာဒိသော၊ သင်ကဲ့သို့သောသူသည်။ ဣဒံ၊ ဤဝတ္ထုကို။ မေ၊ ငါသည်။ ပိယံ၊ ချစ်အပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ နိရံကတွာ၊ စွန့်၍။ ပိယာနိ၊ ချစ်အပ်ကုန်သော ဝတ္ထုတို့ကို။ ဝေ၊ စင်စစ်။ န သေဝတိ၊ မမှီဝဲရာ။ ကိံ ကာရဏာ၊ အဘယ်ကြောင့်နည်းဟူမူကား။ အတ္တာဝ၊ မိမိသည်သာလျှင်။ သေယျော၊ အထူးသဖြင့် မြတ်၏။ ကုတော၊ အဘယ်ထက်မြတ်သနည်းဟူမူကား။ ပရမာဝ၊ အလွန်မြတ်သော ဝတ္ထုထက်

၁၀၇+ ၁၀၈+ လျှင်။ သေယျော၊ အထူးသဖြင့်မြတ်၏။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်နည်းဟူမူကား။ ဩစိဏ္ဏတေန၊ ပွားများအပ်သော ကိုယ်စိတ်ရှိသောသူသည်။ ပိယာ၊ ချစ်အပ်မြတ်နိုးအပ်ကုန်သော ဝတ္ထုတို့ကို။ ပုစ္ဆာ၊ နောက်၌။ လဗ္ဘာ၊ ရအပ်ကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ အတ္တာဝ၊ မိမိကိုယ်သည်သာလျှင်။ သေယျော၊ အထူးသဖြင့်မြတ်၏။ သုတသောမ၊ မင်းမြတ်သုတသောမ။ ဝိဇာနာဟိ၊ သိတော်မူလော့။ မေ၊ ငါသည်။ မာနုသံ မံသံ၊ လူသားကို။ ပိယံ၊ ချစ်မြတ်နိုးအပ်၏။ နိဝါရေတုံ၊ မြစ်ခြင်းငှာ။ သက္ကာ၊ တတ်နိုင်။ န အမှိ၊ မဖြစ်။ သမ္မ၊ အဆွေသုတသောမ။ တုဝံ၊ သင်သည်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ဝရံ၊ ဆုကို။ ဝရဿု၊ ယူပါလော့။ သမ္မပေါရိသာဒ၊ အဆွေပေါရိသာဒ။ သောဏ္ဍော၊ သေသောက်ကြူးသည်။ ဝိသမိဿပါနံ၊ အဆိပ်နှင့်ရောသောသေကို။ ပိတွာ၊ သောက်၍။ တေနေဝ၊ ထိုသို့သဘောရှိသည်သာလျှင်ဖြစ်သော။ ပါပကမ္မေန၊ ယုတ်မာသော အမှုကြောင့်။ ပရတ္ထ၊ တမလွန်ဘဝ၌။ ဒုက္ခီ၊ ဆင်းရဲခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ ဣဝ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဧတံ၊ ဤဝတ္ထုကို။ မေ၊ ငါသည်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ ပိယံ၊ ချစ်အပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပိယာနုရက္ခီ၊ ချစ်အပ်သော ဝတ္ထုကိုစောင့်သည်ဖြစ်၍။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ နိရံကတွာ၊ စွန့်၍။ ပိယာနိ၊ ချစ်အပ်ကုန်သော ဝတ္ထုတို့ကို။ သေဝတိ၊ မှီဝဲ၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ တေနေဝ၊ ထိုသို့သဘောရှိသည်သာလျှင်ဖြစ်သော။ ဒုက္ခီ၊ ဆင်းရဲခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မပေါရိသာဒ၊ အဆွေပေါရိသာဒ။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ယော စ၊ အကြင်သူသည်လည်း။ သင်္ခါယ၊ ဆင်ခြင်၍။ ပိယာနိ၊ ချစ်အပ်ကုန်သော ဝတ္ထုတို့ကို။ ဟိတွာ၊ စွန့်၍။ ဒုက္ခိတောဝ၊ ဆင်းရဲစွာလျှင်။ ယတော ပါဒနိ၊ အကြင်ကြောင့် ရအပ်သောဝတ္ထုတို့ကို။ ပိတွာန၊ စားသောက်၍။ ကိစ္ဆေနပိ၊ ဆင်းရဲငြိုငြင်ဖြင့်လည်း။ အရိယဓမ္မေ၊ မြတ်သောတရားတို့ကို။ သေဝတိ၊ မှီဝဲ၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ တေနေဝ၊ ထိုသို့သဘောရှိသည်သာလျှင်ဖြစ်သော။ ပုညကမ္မေန၊ ကောင်းသောအမှုကြောင့်။ ပရတ္ထ၊ တမလွန်ဘဝ၌။ သုခီ၊ ချမ်းသာခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မသုတသောမ၊ အဆွေသုတသောမ။ ယော အယံ၊ အကြင်ငါသည်။ ပိတရဉ္စ၊ ခမည်းတော်ကိုလည်းကောင်း။ မာတရဉ္စ၊ မယ်တော်ကိုလည်းကောင်း။ မနာပိယေ၊ ချစ်နှစ်သက်ဖွယ်ရှိကုန်သော။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ကာမဂုဏေစ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဩဟာယ၊ စွန့်၍။ ဧတဿ၊ ဤလူသား၏။ ဟေတု၊ အကြောင်းကြောင့်။ ဝနံ၊ တောသို့။ ပဝိဋ္ဌော၊ ဝင်ရောက်လာသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ အထ၊ ထိုသို့လျက်။ တေ၊ သင်။

၁၀၈+ ၁၀၉+ အား။ တံ ဝရံ၊ ထိုဆုကို။ ကိန္တိ၊ အသို့မူ၍။ သော အဟံ၊ ငါသည်။ ဒဒါမိ၊ ပေးရပါအံ့နည်း။ သမ္မပေါရိသာဒ၊ အဆွေပေါရိသာဒ။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ ဒိဂုဏံ၊ နှစ်ထပ်သော။ ဝါကျံ၊ စကားကို။ န အာဟု၊ မဆိုကုန်။ သန္တော၊ သိမ့်မွေ့ကုန်သော။ တေ၊ ထိုပညာရှိတို့သည်။ သစ္စပ္ပဋိညာ စ၊ မှန်သောဝန်ခံခြင်းရှိကုန်သည်လည်း။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သမ္မ၊ အဆွေပေါရိသာဒ။ တုဝံ၊ သင်သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ သမ္မသုတသောမ၊ အဆွေသုတသောမ။ ဝရံ၊ ဆုကို။ ဝရဿ၊ ယူလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ သင်ဆို၏။ ဝတွာ၊ ဆိုပြီးလျက်လည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဗြဝိ၊ ဆိုပြန်၏။ တေ၊ သင်သည်။ တံ ဝစနံ၊ ထိုစကားသည်။ နဟိသမေတိ၊ ရှေ့နောက်မညီ။ သမ္မသုတသောမ၊ အဆွေသုတသောမ။ ယဿ မနုဿမံသဿ၊ အကြင်လူသား၏။ ဘဝေါ၊ အကြောင်းကြောင့်။ အပုညာလာဘံ၊ မကောင်းမှုကို ရခြင်းသို့လည်းကောင်း။ အယသံ၊ စည်းစိမ်းအခြံအရံမှကင်းခြင်းသို့လည်းကောင်း။ အကိတ္တိံ၊ အကျော်အစောမဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ ပါပံ၊ ယုတ်မာသော အကျင့်သို့လည်းကောင်း။ ဒုစ္စရိတံ၊ မကောင်းသောအကျင့်သို့လည်းကောင်း။ ကိလေသံ၊ ညစ်ညူးခြင်းသို့လည်းကောင်း။ ကိန္တိ၊ အသို့မူ၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒဒေယျံ၊ ပေးရပါအံ့နည်း။ သမ္မပေါရိသာဒ၊ အဆွေပေါရိသာဒ။ ယော ဇန္တု၊ အကြင်သူသည်။ ယံ ဝရံ၊ အကြင်ဆုကို။ ဒတွာဝါ ပိ၊ ပေးပြီး၍လည်း။ န အဝါကရေယျ၊ တောင်းတိုင်းမမေးအံ့။ သော ဇန္တု၊ ထိုသူသည်။ တံ ဝရံ၊ ထိုဆုကို။ ဒါတုံ၊ ပေးခြင်းငှာ။ န အရဟတိ၊ မထိုက်။ သမ္မသုတသောမ၊ အဆွေသုတသောမ။ အဝိကမ္ပမာနော၊ တွန့်တိုခြင်းမရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝရဿု၊ ယူလော့။ ပါဏံ၊ အသက်ကို။ ဝဇိတွာန ပိ၊ စွန့်၍လည်း။ ဒဿမေဝ၊ ပေးအံ့သည်သာလျှင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မံ၊ ငါ့ကို။ အဝေါစ၊ သင်ဆို၏။ ဝတွာ စ၊ ဆိုပြီး၍လည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဗြဝိ၊ ဆိုပြန်၏။ တေ၊ သင်သည်။ တံ ဝစနံ၊ ထိုစကားသည်။ နဟိသမေတိ၊ ရှေ့နောက်မညီ။ သုရာဇသေဋ္ဌ၊ မင်းမြတ်ဖြစ်သော။ သမ္မပေါရိသာဒ၊ အဆွေပေါရိသာဒ။ သန္တော၊ သူတော်ကောင်းတို့သည်။ ပါဏံ၊ ကိုယ်အသက်ကို။ သန္တော၊ သူတော်ကောင်းတို့သည်။ သစ္စပ္ပဋိညာဝ၊ မှန်သောဝန်ခံခြင်းရှိကုန်သည်သာလျှင်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သုရာဇသေဋ္ဌ၊ မင်းမြတ်ဖြစ်သော။ သမ္မ၊ အဆွေပေါရိသာဒ။ ဝရံ၊ ဆုကို။ ဒတွာ၊ ငါ့အားပေးသောကြောင့်။ ခိပ္ပံ၊ လျင်စွာ။ အဝါကရောဟိ၊ တောင်းတိုင်းပေးသောဆုကို ပေးလော့။ ဧတေန၊ ထို။

၁၀၉+ ၁၁၀+ သစ္စာဓမ္မနှင့်။ သမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံတော်မူလော့။ သုရာဇသေဋ္ဌ၊ မင်းမြတ်ဖြစ်သော။ သမ္မပေါရိသာဒ၊ အဆွေပေါရိသာဒ။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသော။ ယော နရော၊ အကြင်သူသည်။ အင်္ဂဝရဿ၊ မြတ်သောအင်္ဂါ၏။ ဟေတု၊ အကြောင်းကြောင့်။ ဓနံ၊ ဥစ္စာကို။ စဇေ၊ စွန့်ရာ၏။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ ရက္ခမာနော၊ စောင့်လိုသည်ဖြစ်၍။ အင်္ဂံ၊ မြတ်သောအင်္ဂါကို။ စဇေ၊ စွန့်ရာ၏။ ဓမ္မံ၊ မြတ်သောသဘောတရားကို။ အနုဿရန္တော၊ အောက်မေ့သောသူသည်။ အင်္ဂဉ္စ၊ မြတ်သောအင်္ဂါကိုလည်းကောင်း။ ဓနဉ္စ၊ ဥစ္စာကိုလည်းကောင်း။ ဇီဝိတဉ္စာပိ၊ အသက်ကိုသော်လည်းကောင်း။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံကို။ စဇေ၊ စွန့်ရာ၏။ သမ္မပေါရိသာဒ၊ အဆွေပေါရိသာဒ။ ပညော၊ ပညာရှိသော။ ယော ပုရိသော၊ အကြင်ယောကျ်ားသည်။ ယသ္မာပိ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်မှလည်း။ ဓမ္မံ၊ အကျိုးအပြစ်ကို ပြတတ်သောကြောင့်။ ဝိဇညာ၊ သိရာ၏။ ယေ စ သန္တေ၊ အကြင်သူတော်ကောင်းတို့သည်မူလည်း။ အဿ၊ ထိုတစ်ယောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်၏။ ကင်္ခံ၊ ယုံမှားခြင်းကို။ ဝိနယန္တိ၊ ဖျောက်ကုန်၏။ တဉ္စ၊ ထိုသူသည်လျှင်။ အဿ၊ ထိုသူ၏။ ဒိပဉ္စ၊ မှီခိုရာလည်းဖြစ်သော။ ပရာယနဉ္စ၊ လဲလျောင်းရာလည်းဖြစ်၏။ တေန၊ ထိုဆရာဖြစ်သော သူနှင့်။ မိတ္တံ၊ အဆွေခင်ပွန်းသဘောကို။ န ဇိရယေ၊ မဖျင်းဆီးရာ။ အနန္တကိတ္တိမ၊ အတိုင်းမသိသော ကျော်စောခြင်းရှိတော်မူသော။ သမ္မသုတသောမ၊ အဆွေသုတသောမ။ အဒ္ဓါဟိ၊ စင်စစ်လျှင်။ သော ဘက္ခော၊ ထိုလူသားဟူသော အစာသည်။ မမ၊ ငါ၏။ မနာပေါ၊ နှစ်သက်အပ်သော အစာတည်း။ ဧတဿ၊ ဤအစာ၏။ ဟေတု၊ အကြောင်းကြောင့်။ ဝနံ၊ တောသို့။ ပဝိဋ္ဌော၊ ဝင်ရောက်လာသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအစာတည်းဟူသော ဆုကို။ မံ၊ ငါ့ကို။ သစေ စယာစသိ၊ အကယ်၍လည်းတောင်း၏။ ဧတံ ပိ ဝရံ၊ ထိုဆုကိုလည်း။ တေ၊ သင်အား။ ဒဒါမိ၊ ငါပေး၏။ သမ္မသုတသောမ၊ အဆွေသုတသောမ။ တွံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါ၏။ သတ္ထာ စ၊ ဆရာလည်း။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပါ၏။ မေ၊ ငါ၏။ သခါ စ၊ အဆွေခင်ပွန်းသည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်ပါ၏။ သမ္မ၊ အဆွေသုတသောမ။ အဟံ၊ ငါသည်။ တေ၊ သင်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ အကာသိ၊ လိုက်နာပြီ။ သမ္မ၊ အဆွေသုတသောမ။ တုဝံပိ၊ သင်သည်လည်း။ မေ၊ ငါ၏။ ဝါကျံ၊ စကားကို။ ကရောဟိ၊ လိုက်နာပါလော့။ ဂန္တွာန၊ သွားကုန်၍။ သမ္မ၊ အဆွေသုတသောမ။ ဥဘောပိ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ငါတို့သည်သာလျှင်။ ဂန္တွာန၊ သွားကုန်၍။ ပမောစယာမ၊ လွှတ်ကြပါကုန်အံ့။ သမ္မပေါရိသာဒ၊ အဆွေပေါရိသာဒ။ အဟံ၊ ငါသည်။ တေ၊ သင်၏။ သတ္ထာ စ၊ ဆရာလည်း။ ဟောမိ၊ ဖြစ်၏။ တေ၊ သင်၏။ သခါ စ၊ အဆွေခင်ပွန်းသည်လည်း။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။

၁၁၀+ ၁၁၁+ သမ္မ၊ အဆွေပေါရိသာဒ။ တုဝံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါ၏။ ဝစနံ ပိ၊ စကားကိုလည်း။ အကာသိ၊ လိုက်နာပေ၏။ သမ္မ၊ အဆွေပေါရိသာဒ။ အဟံ ပိ၊ ငါသည်လည်း။ တွံ၊ သင်၏။ ဝါကျံ၊ စကားကို။ ကရောမိ၊ လိုက်နာပါအံ့။ ဥဘောပိ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ငါတို့သည်သာလျှင်။ ဂန္တွာန၊ သွားကုန်၍။ ပမောစယာမ၊ လွှတ်ကြပါကုန်အံ့။ ဘောန္တော ရာဇာနော၊ အိုမင်းများတို့။ တလာဝုတာ၊ ကြိုးဖြင့်သီအပ်သော လက်ဝါးပြင်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဿုမုခါ၊ မျက်ရည်ဖြင့်ပြည့်သောမျက်နှာရှိကုန်သော။ ရုဒန္တာ၊ ငိုကုန်သော။ တုမှေ၊ သင်မင်းမြတ်တို့ကို။ ကမ္မာသပါဒေန၊ ကုမ္မာသပါဒသည်။ ဝိဟေဌယိမှာ၊ ညှဉ်းဆဲအပ်ကုန်ပြီ။ ဧဝံ သန္တေပိ၊ ဤသို့ညှဉ်းဆဲအပ်ငြားသော်လည်း။ ဣမဿ ရညော၊ ဤမင်းအား။ ဇာတု၊ စင်စစ်သဖြင့်။ န ဒုဗ္ဘေထ၊ မပြစ်မှားကြပါကုန်လင့်။ မေ၊ ငါ၏။ သစ္စပ္ပဋိညံ၊ ဟုတ်မှန်သော ဝန်ခံခြင်းကို။ ပဋိဿုဏာထ၊ နာတော်မူကြကုန်။ ဘူနာထ၊ သတ္တဝါတို့၏ ကိုးကွယ်ရာဖြစ်သော။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တလာဝုတာ၊ ကြိုးဖြင့်သီအပ်သော လက်ဝါးပြင်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ မျက်ရည်ဖြင့်ပြည့်သောမျက်နှာရှိကုန်သော။ ရုဒန္တာ၊ ငိုကုန်သော။ အမှေ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ကမ္မာသပါဒေန၊ ကုမ္မာသပါဒသည်။ ဝိဟေဌယိမှာ၊ ညှဉ်းဆဲအပ်ကုန်ပြီ။ ဧဝံ သန္တေပိ၊ ဤသို့ညှဉ်းဆဲအပ်ငြားသော်လည်း။ ဣမဿ ရညော၊ ဤမင်းအား။ ဇာတု၊ စင်စစ်သဖြင့်။ န ဒုဗ္ဘေမ၊ မပြစ်မှားကြပါကုန်လင့်။ မေ၊ ငါ၏။ သစ္စပ္ပဋိညံ၊ ဟုတ်မှန်သော ဝန်ခံခြင်းကို။ ပဋိဿုဏာမ၊ နာတော်မူကြကုန်အံ့။ ဘောန္တော ရာဇာနော၊ အိုမင်းများတို့။ ပိတာ ဝါ၊ အဖသည်လည်းကောင်း။ အထဝါပိ၊ ထိုမှတစ်ပါးလည်း။ မာတာ ဝါ၊ အမိသည်လည်းကောင်း။ ပဇာနံ၊ သားသမီးတို့အား။ အနုကမ္ပကာ စ၊ သနားတတ်ကုန်သည်လည်းကောင်း။ အတ္ထေ၊ အကျိုးစီးပွားကို အလိုရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ ယထာ၊ ဖြစ်ကုန်သကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ အယဉ္စ ရာဇာ၊ ဤမင်းသည်လည်း။ ဝေါ တုမှာကံ၊ သင်မင်းမြတ်တို့၏။ ပိတာယထာ၊ အဖကဲ့သို့။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေလော့။ တုမှေ စ၊ သင်မင်းမြတ်တို့သည်လည်း။ ဣမဿ ရညော၊ ဤမင်းအား။ ပုတ္တာယထေဝ၊ သားတို့ကိုကဲ့သို့လျှင်။ ဟောထ၊ ဖြစ်ကြပါကုန်လော့။ နရနာထ၊ လူတို့၏ ကိုးကွယ်ရာဖြစ်တော်မူသော။ ရာဇသေဋ္ဌ၊ မင်းမြတ်။ ပိတာ ဝါ၊ အဖသည်လည်းကောင်း။ အထဝါပိ၊ ထိုမှတစ်ပါးလည်း။ မာတာ ဝါ၊ အမိသည်လည်းကောင်း။ ပဇာနံ၊ သားသမီးတို့အား။ အနုကမ္ပကာ စ၊ သနားတတ်ကုန်သည်လည်းကောင်း။ အတ္ထေ၊ အကျိုးစီးပွားကို အလိုရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ ယထာ၊ ဖြစ်ကုန်သကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။

၁၁၁+ ၁၁၂+ အယဉ္စ ရာဇာ၊ ဤမင်းသည်လည်း။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ ပိတာယထာ၊ အဖကဲ့သို့။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ မယံ ပိ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်လည်း။ ဣမဿ ရညော၊ ဤမင်းအား။ ပုတ္တာယထေဝ၊ သားတို့ကိုကဲ့သို့လျှင်။ ဟောဿာမ၊ ဖြစ်ကြပါကုန်အံ့။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တတ္ထ၊ ထိုဗာရာဏသီမြို့၌။ သူဒေတိ၊ စားတော်ချက်တို့သည်။ ရန္ဓံ၊ ဖျော်အပ်သော။ သုကတံ၊ အထူးထူးအပြားအပြားတို့ဖြင့် ကောင်းစွာစီရင်အပ်သော။ သုနိဋ္ဌိတံ၊ အထူးထူးအပြားပြားသော အဆောက်အအုံဖြင့် ကောင်းစွာပြီးစေအပ်သော။ စတုပ္ပဒံ၊ အခြေလေးချောင်းရှိသော သားမှဖြစ်သော။ ယံ မံသဉ္စ၊ အကြင်အသားကိုလည်းကောင်း။ သကုဏဉ္စာပိ၊ ငှက်မှလည်းဖြစ်သော။ ယံ မံသဉ္စ၊ အကြင်အသားကိုလည်းကောင်း။ ဣန္ဒော၊ သိကြားနတ်မင်းသည်။ သုဓံ၊ နတ်သုဓာဘုတ်ကို။ ဘုဉ္ဇတိ ဣဝ၊ စားသကဲ့သို့။ ပရိဉ္စယာန၊ သုံးဆောင်စားသောက်၍။ တံ၊ ထိုဘောဇဉ်ကို။ ဟိတွာ၊ စွန့်၍။ ဧကော၊ တစ်ယောက်တည်းတည်း။ အရညေ၊ တော၌။ ကတံ ရမသိ၊ အသို့မွေ့လျော်လတ္တံ့နည်း။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တတ္ထ၊ ထိုဗာရာဏသီမြို့၌။ အလင်္ကတာ၊ တန်ဆာဆင်အပ်ကုန်သော။ ဝလ္လိ၊ ရွှေစင်အစုကဲ့သို့ တစ်ခဲခက်သော ကိုယ်အရောင်ရှိကုန်သော။ ဝိလာကမဇ္ဈာ၊ စည်းကြပ်သေးသွယ်ရှုစဖွယ်သော ခါးလည်းရှိကုန်သော။ ယော ခတ္တိယာ၊ အကြင်မင်းသမီးတို့သည်။ ဒေဝေသု၊ နတ်ပြည်တို့၌။ ဣန္ဒံ၊ သိကြားမင်းကို။ ဒေဝစ္ဆရာ၊ နတ်သမီးတို့သည်။ သမ္ပရိဝါရိယိတွာ၊ ကောင်းစွာခြံရံကုန်၍။ အမောဒယျန္တိ ဣဝ၊ မွေ့လျော်စေကုန်သကဲ့သို့။ တံ၊ သင့်ကို။ သမ္ပရိယိတာ၊ ကောင်းစွာခြံရံကုန်၍။ ပမောဒယိံသု၊ မွေ့လျော်လတ္တံ့နည်း။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တတ္ထ၊ ထိုဗာရာဏသီမြို့၌။ သုဘမှိ၊ တင့်တယ်စွာသော။ သင်္ဂေ၊ အထပ်ထပ်သော ဘုံလျိုရှိသော။ သဗ္ဗသယနမှိ၊ အလုံးစုံသော အခင်းအလွှမ်းရှိသော အိပ်ရာ၌။ တွံ၊ သင်သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးကာလ၌။ သယသိ၊ အိပ်၏။ တာဒိသဿ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ သယနဿ၊ အိပ်ရာ၏။ မဇ္ဈမှိ၊ အလယ်၌။ သုခံ၊ ချမ်းသာစွာ။ သယိတွာ၊ အိပ်ပြီး၍။ တံ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော အိပ်ရာကို။ ဟိတွာ၊ စွန့်၍။ ဧကော၊ တစ်ယောက်တည်းတည်း။ အရညေ၊ တော၌။ ကတံ ရမသိ၊ အသို့မွေ့လျော်လတ္တံ့နည်း။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တတ္ထ၊ ထိုဗာရာဏသီမြို့၌။ နိသီဒေ၊ ညဉ့်အဖို့၌။ ယံ ပါဏိဿရဉ္စ၊ အကြင်မောင်း။

၁၁၂+ ၁၁၃+ ကြေးနင်းခွက်ခွင်းသံကိုလည်းကောင်း။ ယံ ကုမ္ဘလုနဉ္စ၊ အကြင်အိုးစည်သံကိုလည်းကောင်း။ အထောပိ၊ ထိုမှတစ်ပါးလည်း။ ဝေ၊ စင်စစ်။ နိပ္ပုရိသမ္ပိယော၊ ကျားနှင့်မစပ်သော။ တူရိယံ၊ တူရိယာမျိုးကို။ ဗဟုံ၊ များစွာ။ သုဂီတဉ္စ၊ ကောင်းစွာ။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တံ၊ သင့်ကို။ ပမောဒယိံသု၊ မွေ့လျော်စေကုန်ပြီ။ ဧဝံ ရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ သမ္ပတ္တိံ၊ စည်းစိမ်ကို။ ဟိတွာ၊ စွန့်၍။ ဧကော၊ တစ်ယောက်တည်းတည်း။ အရညေ၊ တော၌။ ကတံ ရမသိ၊ အသို့မွေ့လျော်လတ္တံ့နည်း။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တတ္ထ၊ ထိုဗာရာဏသီမြို့၌။ ပဟုတာမလျံ၊ ပြန့်ပြောသောပန်းသစ်ပင်ရှိသော။ တဝ၊ သင်၏။ ဥယျာနသမ္ပန္နံ၊ ဥယျာဉ်ရေကန်နှင့်ပြည့်စုံသော။ ပုရံ၊ မြို့သည်။ သုရမ္မံ၊ အလွန်မွေ့လျော်ဖွယ်ရှိ၏။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်နည်းဟူမူကား။ မိဂဇိနုပေတံ၊ မိဂါဇိန်ဥယျာဉ်နှင့်ပြည့်စုံ၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ သုရမ္မံ၊ အလွန်မွေ့လျော်ဖွယ်ရှိ၏။ ဇိနုပေတံ၊ မိဂါဇိန်ဥယျာဉ်နှင့်ပြည့်စုံသော။ တဝ၊ သင်၏။ ပုရံ၊ မြို့သည်။ သုရမ္မံ၊ အလွန်မွေ့လျော်ဖွယ်ရှိ၏။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်နည်းဟူမူကား။ နာဂေဟိ၊ ဆင်တို့နှင့်လည်းကောင်း။ ရထေဟိ စ၊ ရထားတို့နှင့်လည်းကောင်း။ ဥပေတံ၊ ပြည့်စုံ၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ သုရမ္မံ၊ အလွန်မွေ့လျော်ဖွယ်ရှိ၏။ တံ၊ ထိုဗာရာဏသီပြည်ကို။ ဟိတွာ၊ စွန့်၍။ ဧကော၊ တစ်ယောက်တည်းတည်း။ အရညေ၊ တော၌။ ကတံ ရမသိ၊ အသို့မွေ့လျော်လတ္တံ့နည်း။ ရထေသဘ၊ ရထားစီးခြင်း မင်းတကာတို့ထက် အာသဘမြောက်တော်မူသော။ ရာဇာ၊ မင်းမြတ်။ ကာဠပက္ခေ၊ လဆုပ်ပက္ခ၌။ စန္ဒော၊ လသည်။ သုဝေ သုဝေ၊ နေ့တိုင်းနေ့တိုင်း။ ဟာယတေဝ၊ ဆုတ်ယုတ်သည်သာလျှင်။ ဟောတိ ယထာ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ အသတံ၊ သူတော်မဟုတ်သူတို့နှင့်။ သမာဂမော၊ ပေါင်းဖော်ရခြင်းသည်။ ကာဠပက္ခူပမော၊ လဆုပ်ပက္ခနှင့်တူသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘူနာထ၊ သတ္တဝါတို့၏ ကိုးကွယ်ရာဖြစ်တော်မူသော။ ရာဇိန္ဒ၊ မင်းများနတ်။ ရသကံ၊ ရသကအမည်ရှိသော။ သူဒံ၊ စဖိုသည်ဖြစ်သော။ ကာ ပုရိသဓမ္မံ၊ အလွန်ယုတ်မာသော ယောကျ်ားကို။ အာဂမ္မ၊ စွဲ၍။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းဖြင့်။ ယေန ကမ္မေန၊ အကြင်အမှုဖြင့်။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ မကောင်းသော အလားသို့။ ဂစ္ဆာမိ၊ လားရလေအံ့။ တထာ၊ ထိုအခြင်းဖြင့်။ ပါပကံ၊ ယုတ်မာသော။ တံ ကမ္မံ၊ ထိုအမှုကို။ အကာသိ၊ ပြုမိ၏။ ရဋ္ဌာဓိပတိ၊ ပြည်။

၁၁၃+ ၁၁၄+ ကြီးရှင်ဖြစ်တော်မူသော။ ရာဇာ၊ မင်းမြတ်။ သုက္ကပက္ခေ၊ လဆန်းပက္ခ၌။ စန္ဒော၊ လသည်။ သုဝေ သုဝေ၊ နေ့တိုင်းနေ့တိုင်း။ ဝဍ္ဎတေဝ၊ ပွားသည်သာလျှင်။ ဟောတိ ယထာ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ သတံ၊ သူတော်ကောင်းတို့နှင့်။ သမာဂမော၊ ပေါင်းဖော်ရခြင်းသည်။ သုက္ကပက္ခူပမော၊ လဆန်းပက္ခနှင့်တူသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘာရဓ၊ ပြည်ဝန်ကိုရွက်ဆောင်တော်မူတတ်သော။ သုတသောမ၊ သုတသောမမင်းမြတ်။ ဝိဇာနောဟိ၊ သိတော်မူလော့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တုဝံ၊ သင်မင်းမြတ်ကို။ အာဂမ္မ၊ စွဲ၍။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းဖြင့်။ ယေန ကမ္မေန၊ အကြင်အမှုကြောင့်။ သုဂတိံ၊ ကောင်းသောအလားသို့။ ဂစ္ဆာမိ၊ လားရအံ့။ တထာ၊ ထိုအခြင်းဖြင့်။ ကုသလံ၊ အပြစ်မရှိသော အကျိုးကိုအစိုးရပေးတတ်သော။ တံ ကမ္မံ၊ ထိုအမှုကို။ ကာဟာမိ၊ ပြုရပေပြီ။ ဇနိန္ဒ၊ လူတို့ကို အစိုးရတော်မူသော။ ဘူမိပါလ၊ ရေမြေရှင်။ ထလေ၊ ကြည်းကုန်း၌။ ဝုဋ္ဌံ၊ ရွာသော။ ဝါရိ၊ မိုးရေသည်။ အနဒ္ဓနေယျံ၊ မရှည်သော အဓွန့်ရှိသည်။ နစိရဋ္ဌိတံ၊ ကြာမြင့်စွာမတည်။ ဟောတိ ယထာ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ ဧဝံပိ၊ ဤအတူလျှင်။ အသတံ၊ သူတော်မဟုတ်သူယုတ်မာတို့နှင့်။ သမာဂမော၊ ပေါင်းဖော်ရခြင်းသည်။ ထလေ၊ ကြည်းကုန်း၌။ ဥဒကံဝ၊ မိုးရေကဲ့သို့။ အနဒ္ဓနေယျော၊ မရှည်သောအဓွန့်ရှိကုန်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နရဝီရသေဋ္ဌ၊ ဝီရိယဖြင့်လူအပေါင်းတို့ထက် မြတ်တော်မူသော။ ဇနိန္ဒ၊ လူများနတ်။ သရေ၊ မဟာသမုဒ္ဒရာ၌။ ဝုဋ္ဌံ၊ ရွာသော။ ဝါရိ၊ မိုးရေသည်။ စိရဋ္ဌိတိကံ၊ ကြာမြင့်စွာတည်သည်။ ဟောတိ ယထာ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ ဧဝံပိ၊ ဤအတူ။ သတံ၊ သူတော်ကောင်းတို့နှင့်။ သမာဂမော၊ ပေါင်းဖော်ရခြင်းသည်။ သရေ၊ မဟာသမုဒ္ဒရာ၌။ ဥဒကံဝ၊ ရေကဲ့သို့။ စိရဋ္ဌိတိကံ၊ ကြာမြင့်စွာတည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ရာဇာဓိရာဇ၊ မင်းထက်မင်းဖြစ်တော်မူသော။ ရာဇသေဋ္ဌ၊ မင်းမြတ်။ သတံ၊ သူတော်ကောင်းတို့နှင့်။ သမာဂမော၊ ပေါင်းဖော်ရခြင်းသည်။ အဗျာယိကော၊ မပျက်စီး။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယာဝံ ပိ၊ အကြင်မျှလောက်သော ကာလပတ်လုံးလည်း။ တထေဝ၊ ထို့အတူလျှင်။ မိတ္တဘာဝေါ၊ အဆွေခင်ပွန်း၏ အဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န ဇိရတိ၊ မပျက်စီး။ အသတံ၊ သူတော်မဟုတ်သူယုတ်တို့နှင့်။ သမာဂမော၊ ပေါင်းရခြင်းသည်။ ခိပ္ပဉှိ၊ လျင်စွာလျှင်။ ဝေတိပိနဿတိ၊ ပျက်စီးတတ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ သတံ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ အသဗ္ဘိ၊ သူတော်မဟုတ်သောသူယုတ်။

၁၁၄+ ၁၁၅+ တို့မှ။ အာရကာ၊ ဝေးစွာ၏။ ဘောန္တော ရာဇာနော၊ အိုမင်းများတို့။ ယော ရာဇာ၊ အကြင်မင်းသည်။ အဇေယျံ၊ အောင်အပ်သော မိဖကို။ ဇိနာတိ၊ အောင်သော။ သော ရာဇာ၊ ထိုမင်းသည်။ န ရာဇာ၊ မင်းမမည်။ ယော သခါ၊ အကြင်အဆွေခင်ပွန်းသည်။ သခါရံ၊ အဆွေခင်ပွန်းတစ်ယောက်ကို။ ဇိနာတိ၊ အောင်၏။ သော သခါ၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်းသည်။ န သခါ၊ အဆွေခင်ပွန်းမမည်။ ယာ ဘရိယာ၊ အကြင်မယားသည်။ ပတိနော၊ မိမိလင်အား။ န ဝိဘေတိ၊ မကြောက်။ သာ ဘရိယာ၊ ထိုမယားသည်။ န ဘရိယာ၊ မယားမမည်။ ယေ ပုတ္တာ၊ အကြင်သားသမီးသည်။ ဇိဏ္ဏံ၊ အိုမင်းပြီးသော မိဖကို။ န ဘရန္တိ၊ မမွေးမြူကုန်။ တေ ပုတ္တာ၊ ထိုသားတို့သမီးတို့သည်။ န ပုတ္တာ၊ သားသမီးမမည်ကုန်၏။ ယတ္ထ၊ အကြင်အရပ်၌။ သန္တော၊ ပညာရှိသူတော်ကောင်းသည်။ န သန္တိ၊ မရှိကုန်။ သာ သဘာ၊ ထိုသဘင်သည်။ န သဘာ၊ သဘင်မမည်ကုန်။ ယေ သန္တော၊ အကြင်သူတော်ကောင်းတို့သည်။ န ဘဏန္တိ၊ မဆိုကုန်။ တေ သန္တော၊ ထိုသူတော်ကောင်းတို့သည်။ န သန္တော၊ သူတော်ကောင်းမမည်ကုန်။ ရာဂဉ္စ၊ တပ်မက်မောခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဒေါသဉ္စ၊ အမျက်ထွက်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ မောဟဉ္စ၊ မိုက်မဲတွေဝေခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ပဟာယ၊ စွန့်၍။ ဓမ္မံ၊ ဟုတ်မှန်သော သဘောကို။ ဘဏန္တိ၊ ဆိုကုန်သောပညာရှိတို့သည်သာလျှင်။ သန္တော၊ သူတော်ကောင်းမည်ကုန်သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘောန္တော ရာဇာနော၊ အိုမင်းများတို့။ ဗာလေဟိ၊ သူမိုက်တို့နှင့်။ မိဿံ၊ ပေါင်းယှဉ်ရောနှောသော။ ပဏ္ဍိတံ၊ ပညာရှိကို။ အသာသမာနံ၊ မပြောဆိုသည်ရှိသော်။ ပဏ္ဍိတောတိ၊ ပညာရှိဟူ၍။ န ဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ အမတံ၊ သေခြင်းကင်းသော။ ပဒံ၊ နိဗ္ဗာန်ကို။ ဒေသေန္တံ၊ ဟောကြားတတ်ကုန်သော။ ပဏ္ဍိတံ၊ ပညာရှိကို။ ဘာသမာနဉ္စ၊ ပြောဆိုမှသာလျှင်။ ပဏ္ဍိတောတိ၊ ပညာရှိဟူ၍။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဓမ္မံ၊ သဘောတရားကို။ ဘာသယေ၊ ဆိုရာ၏။ ဇောတယေ၊ ထွန်းပစေရာ၏။ ယေ ဣသယော၊ အကြင်ဘုရားအစရှိသော သူတော်ကောင်းတို့သည်။ သုဘာသိတဒ္ဓဇာ၊ ကောင်းစွာဆိုအပ်သော တရားတည်းဟူသော တံခွန်ရှိကုန်၏။ တသံ ဣသီနံ၊ ထိုဘုရားအစရှိသော သူတော်ကောင်းတို့၏။ တံ ဓဇံ၊ ထိုတရားတည်းဟူသော တံခွန်ကို။ ပဂ္ဂဏှေ၊ ခြီးမြှောက်ရာ၏။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ ဓမ္မော၊ သဘောတရားသည်။ ဣသီနံ၊ ဘုရားအစရှိသော သူတော်ကောင်းတို့၏။ ဓဇော၊ တံခွန်မည်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ ပဉ္စမံ၊ ငါးခုမြောက်သော။ သုတသောမဇာတကံ၊ သုတသောမဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊

၁၁၅+ ၁၁၆+ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ အသီတိနိပါတံ၊ အသီတိနိပါတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ တဿ၊ ထိုအသီတိနိပါတ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းကား။ ပန၊ သတ္တနိပါတ်မှတစ်ပါး။ သုမုခေါ၊ စူဠဟံသဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ အပရော၊ တစ်ပါးသော။ ပဝရော၊ မြတ်သော။ သုဓာဘောဇနိကော စ၊ သုဓာဘောဇနဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ကုဏာလဒိဇာဓိပတိဝှယနော၊ ကုဏာလဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ သုတသောမဝရုတ္တမသဝှယနော၊ သုတသောမဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ ဘဝတိ၊ ဖြစ်၏။ ပါဌဇာတ်၊ အသီတိနိပါတ်ပါဠိတော်နိဿယပြီး၏။

မဟာနိပါတ်

၅၃၈.မူဂပက္ခဇာတ် (တေမိဇာတ်)

၁။ တာတတေမိယကုမာရ၊ တေမိယဟုနာမထင်ရှားမယ်ချစ်သား။ တွံ၊ သင်ချစ်သားသည်။ ပဏ္ဍိစ္စယံ၊ မိမိပညာရှိသောအဖြစ်ကို။ မာဝိဘာဝယ၊ ထင်ရှားမပြလင့်။ သဗ္ဗပါဏီနံ၊ ခပ်သိမ်းသော သတ္တဝါတို့၏။ ဗာလမတော ဗာလသမ္မတော၊ မိုက်၏ဟု သမုတ်ခြင်းသည်။ ဘဝ၊ ဖြစ်စေလော့။ သဗ္ဗော ဇနော၊ အလုံးစုံသောမြို့တွင်းမြို့ပ၌ နေသော သူအပေါင်းသည်။ တံ၊ သင်ချစ်သားကို။ ဩစိနာယတု၊ မထီမဲ့မြင်ပြုစေလော့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ပြုစေသည်ရှိသော်။ တဝ၊ သင်ချစ်သား၏။ အတ္ထော၊ မင်းအဖြစ်မှလွတ်လို၏ဟူ၍ကြံသော အကျိုးသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့သတည်း။

၂။ အမ္မဒေဝတေ၊ မိခင်နတ်သမီး။ တွံ၊ သင်မိခင်နတ်သမီးသည်။ ယံ ဝစနံ၊ အကြင်စကားကို။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဘဏသိ၊ ဆို၏။ တေ၊ သင်မိခင်နတ်သမီး၏။ ဧတံ ဝစနံ၊ ထိုစကားကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကရောမိ၊ လိုက်နာအံ့။ အမ္မဒေဝတေ၊ မိခင်နတ်သမီး။ တွံ၊ သင်မိခင်နတ်သမီးသည်။ မေ၊ ငါ၏။ အတ္ထကာမာ၊ ပစ္စုပ္ပန်မျက်မှောက်၌ချမ်းသာခြင်းစီးပွားအကျိုးကိုလိုသည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်ပေ၏။ ဟိတကာမာ၊ တမလွန်လောက၌ ဖြစ်သောအစီးအပွားကိုရခြင်း၏အကြောင်းကိုလိုသည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်ပေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။

၃။ သမ္မသာရထိ၊ အချင်းရထားထိန်း။ ကိံ နုကေန ပုဂ္ဂလေန၊ အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ပေသိတော၊ စေအပ်သည်ဖြစ်၍။ သန္တရမာနောဝ၊ အဆောတလျှင်သာလျှင်။ ကာသုံ၊ တွင်းကို။ ခဏသိ၊ တူးသနည်း။ ပုဋ္ဌော၊ မေးအပ်သော သင်ရထားထိန်းသည်။ မေ၊ ငါ့အား။ အက္ခာဟိ၊ ကြားသိလော့။ ကာသုယာ၊ တွင်းဖြင့်။ ကိံ ကရိဿသိ၊ အဘယ်သို့ပြုအံ့သနည်း။

ဝ၁+ဝ၂+

၄။ ဘောမာဏဝ၊ အိုလုလင်။ ရညော၊ ငါတို့အရှင်ကာသိကမင်း၏။ ပုတ္တော၊ သားတော်သည်။ မူဂေါ စ၊ အသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပက္ခော စ၊ ဆွံ့သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အစေတသော၊ စိတ်မရှိသောထင်းတုံးကဲ့သို့။ ဇာတော၊ ဖြစ်၏။ ရညာ၊ ငါတို့အရှင်ကာသိကမင်းကြီးသည်။ သော အဟံ၊ ထိုငါ့ကို။ မေ၊ ငါ၏။ ပုတ္တံ၊ သားကို။ ဝနေ၊ တော၌။ နိက္ခဏံ၊ မြှုပ်ချေဟူ၍။ သမဇ္ဈိဋ္ဌော၊ စေအပ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။

၅။ သမ္မသာရထိ၊ အချင်းရထားထိန်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဗဓိရော၊ နားပင်းသည်။ န အမှိ၊ မဖြစ်။ မူဂေါ စ၊ အသည်လည်း။ န အမှိ၊ မဖြစ်။ ပက္ခော စ၊ ဆွံ့သည်လည်း။ န အမှိ၊ မဖြစ်။ ဝိကလော စ၊ အင်္ဂါကြီးငယ်ချို့သည်လည်း။ န အမှိ၊ မဖြစ်။ သမ္မသာရထိ၊ အချင်းရထားထိန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဝနေ၊ တော၌။ စေ နိက္ခဏံ၊ အကယ်၍မြှုပ်သတ်သည်ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့မြှုပ်သည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ အဓမ္မံ၊ တရားမဟုတ်သောအမှုကို။ ကယိရာ၊ ပြုသည်မည်အံ့သတည်း။

၆။ သမ္မသာရထိ၊ အချင်းရထားထိန်း။ မေ၊ ငါ၏။ ဦရူ စ၊ ရွှေငှက်ပျောတုံးနှင့်တူသော ပေါင်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဗာဟူ စ၊ ရွှေအဆင်းကဲ့သို့အဆင်းရှိသောလက်ရုံးတို့ကိုလည်းကောင်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပဿ၊ ရှုလော့။ မေ၊ ငါ၏။ ဘာသိတဉ္စ၊ သာယာစွာဆိုသောစကားကိုလည်း။ သုဏောဟိ၊ နာလော့။ သမ္မသာရထိ၊ အချင်းရထားထိန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဝနေ၊ တော၌။ စေ နိက္ခဏံ၊ အကယ်၍မြှုပ်သတ်သည်ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့မြှုပ်သတ်သည်ရှိသော်။ အဓမ္မံ၊ တရားမဟုတ်သောအမှုကို။ ကယိရာ၊ ပြုသည်မည်အံ့သနည်း။

၇။ ဘောမာဏဝ၊ အိုလုလင်။ တွံ၊ သင်ကား။ ဒေဝတာ၊ စတုမဟာရာဇ်နတ်သည်။ အသိနု၊ ဖြစ်သလော။ အဒု၊ ထိုသို့မဟုတ်မူကား။ ဂန္ဓဗ္ဗော၊ ဂန္ဓဗ္ဗနတ်သည်။ အသိနု၊ ဖြစ်သလော။ ပုရိန္ဒဒေါ၊ ရှေး၌အလှူကိုပေးတတ်သော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ အသိနု၊ ဖြစ်သလော။ တွံ၊ သင်ကား။ ကော ဝါ၊ အဘယ်အမည်ရှိသောသူနည်း။ ကဿ၊ အဘယ်မည်ရှိသောသူ၏။ ပုတ္တော ဝါ၊ သားနည်း။ ကထံ ကေန ကာရဏေန၊ အဘယ်သို့သောအကြောင်းဖြင့်။ တံ၊ သင့်ကို။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဇာနေယျာမ၊ သိရကုန်အံ့နည်း။

၈။ သမ္မသာရထိ၊ အချင်းရထားထိန်း။ အဟံ၊ ငါကား။ ဒေဝေါ၊ စတုမဟာရာဇ်နတ်သည်လည်း။ န အမှိ၊ မဖြစ်။ ဂန္ဓဗ္ဗော၊ ဂန္ဓဗ္ဗနတ်သည်လည်း။ န အမှိ၊ မဖြစ်။ ပုရိန္ဒဒေါ၊ ရှေး၌အလှူကိုပေးတတ်သော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်း။

ဝ၂+ဝ၃+ သည်လည်း။ န အမှိ၊ မဖြစ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကာသိကရညော၊ ကာသိကမင်း၏။ ပုတ္တော၊ သားတည်း။ ယံ မံ၊ အကြင်ငါ့ကို။ ကာသုယာ၊ တွင်း၌။ နိခညသိ၊ မြှုပ်သတ်လတ္တံ့။ သော၊ ထိုသူကား။ အဟံ၊ ငါတည်း။

၉။ သမ္မသာရထိ၊ အချင်းရထားထိန်း။ ယံ ရာဇာနံ၊ အကြင်ကာသိကမင်းကို။ တွံ၊ သင်သည်။ သမ္မုပဇီဝသိ၊ မှီ၍အသက်မွေး၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ တဿ ရညော၊ ထိုကာသိကမင်း၏။ ပုတ္တော၊ သားတည်း။ သမ္မသာရထိ၊ အချင်းရထားထိန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဝနေ၊ တော၌။ စေ နိက္ခဏံ၊ အကယ်၍မြှုပ်သတ်သည်ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့မြှုပ်သတ်သည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ အဓမ္မံ၊ တရားမဟုတ်သော အမှုကို။ ကယိရာ၊ ပြုသည်မည်အံ့သတည်း။

၁၀။ သမ္မသာရထိ၊ အချင်းရထားထိန်း။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ယဿ ရုက္ခဿ၊ အကြင်သစ်ပင်၏။ ဆာယာယ၊ အရိပ်၌။ နိသီဒေယျ ဝါ၊ နေမူလည်းနေဖူးအံ့။ သယေယျ ဝါ၊ အိပ်မူလည်းအိပ်ဖူးအံ့။ တဿ ရုက္ခဿ၊ ထိုသစ်ပင်၏။ သာခံ၊ အခက်အရွက် အစရှိသည်ကို။ န ဘိဉ္ဇယျ၊ မချိုးမဖျက်ရာ။ ဘိဉ္ဇန္တော၊ ချိုးဖျက်သော။ သော၊ ထိုသူသည်။ မိတ္တဒုဗ္ဘော၊ ခင်ပွန်းပြစ်မှားသော။ ပါပကောဟိ ပါပကော ဧဝ၊ ယုတ်မာစွာသော ယောကျ်ားပင်လျှင်တည်း။

၁၁။ သမ္မသာရထိ၊ အချင်းရထားထိန်း။ ရုက္ခော ယထာ၊ သစ်ပင်ကဲ့သို့။ တထာ၊ ထိုအတူ။ ရာဇာ၊ ကာသိကမင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာခံ ယထာ၊ သစ်ခက်ကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ အဟံ၊ ငါသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဆာယူပဂေါ၊ သစ်ရိပ်ခိုသော။ ပေါသော ယထာ၊ ယောကျ်ားကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ တွံ၊ သင်ရထားထိန်းသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မသာရထိ၊ အချင်းရထားထိန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဝနေ၊ တော၌။ စေ နိက္ခဏံ၊ အကယ်၍မြှုပ်သတ်သည်ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့မြှုပ်သတ်သည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ အဓမ္မံ၊ တရားမဟုတ်သော အမှုကို။ ကယိရာ၊ ပြုသည်မည်အံ့သတည်း။

၁၂။ သမ္မသာရထိ၊ အချင်းရထားထိန်း။ ယော နရော၊ အကြင်သူသည်။ မိတ္တာနံ၊ ဘုရားအစရှိသော တကျိပ်သော အဆွေခင်ပွန်းကောင်းတို့အား။ န ဒုဗ္ဘတိ၊ မပြစ်မှား။ သော နရော၊ ထိုသူသည်။ သကံ ဃရာ၊ မိမိအိမ်မှ။ ဝိပ္ပမုတ္တော၊ ထွက်သည်ရှိသော်။ မဟူတဘက္ခော၊ များသောအစာရှိသည်။ ဘဝတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗဟူ၊ များစွာသောသူတို့သည်။ နံ၊ ထိုခင်ပွန်းမပြစ်မှားသော သူကို။ ဥပဇီဝန္တိ၊ မှီ၍အသက်မွေးကုန်၏။

ဝ၃+ဝ၄+။ ၁၃။ သမ္မသာရထိ၊ အချင်းရထားထိန်း။ ယော နရော၊ အကြင်သူသည်။ မိတ္တာနံ၊ ဘုရားအစရှိသော တကျိပ်သော အဆွေခင်ပွန်းကောင်းတို့အား။ န ဒုဗ္ဘတိ၊ မပြစ်မှား။ သော နရော၊ ထိုသူသည်။ ယံ ယံ ဇနပဒံ၊ အကြင်အကြင်ဇနပုဒ်သို့လည်းကောင်း။ ယေ ယေ နိဂမေ၊ အကြင်အကြင် နိဂုံးတို့သို့လည်းကောင်း။ ယေ ယေ ရာဇဋ္ဌာနိယော၊ အကြင်အကြင် မင်းနေပြည်တို့သို့လည်းကောင်း။ ယာတိ၊ သွားအံ့။ သော နရော၊ ထိုသူကို။ သဗ္ဗတ္ထ၊ ခပ်သိမ်းသော အရပ်တို့၌။ ပူဇိတော၊ သီဝလိထေရ်ကဲ့သို့သူတို့ပူဇော်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ၁၄။ သမ္မသာရထိ၊ အချင်းရထားထိန်း။ ယော နရော၊ အကြင်သူသည်။ မိတ္တာနံ၊ ဘုရားအစရှိသော တကျိပ်သော အဆွေခင်ပွန်းကောင်းတို့အား။ န ဒုဗ္ဘတိ၊ မပြစ်မှား။ အဿ နရဿ၊ ထိုသူအား။ စောရာ၊ ခိုးသူတို့သည်။ န ပဿဟန္တိ၊ သံကိစ္စသာမဏေကဲ့သို့အနိုင်အထက်နှိပ်စက်သော အခြင်းအရာကို ပြုခြင်းငှာမတတ်နိုင်ကုန်။ ခတ္တိယာ၊ မင်းတို့သည်။ နာတိမညန္တိ၊ ဇောတိကသူဋ္ဌေးကဲ့သို့မထီမဲ့မြင်မပြုနိုင်ကုန်။ သော နရော၊ ထိုသူသည်။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ အမိတ္တေ၊ ရန်သူတို့ကို။ တရတိ၊ လွန်နိုင်၏။

၁၅။ သမ္မသာရထိ၊ အချင်းရထားထိန်း။ ယော နရော၊ အကြင်သူသည်။ မိတ္တာနံ၊ ဘုရားအစရှိသော တကျိပ်သော အဆွေခင်ပွန်းကောင်းတို့အား။ န ဒုဗ္ဘတိ၊ မပြစ်မှား။ သော နရော၊ ထိုသူသည်။ အကုဒ္ဓေါ၊ အမျက်မထွက်သည်ဖြစ်၍ သာလျှင်။ သဃရံ၊ မိမိအိမ်သို့။ ဧဟိ၊ လာရ၏။ သဘာယံ၊ သဘင်အလယ်၌။ ပဋိနန္ဒိတော၊ နှစ်လိုဝမ်းမြောက်သော စိတ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉာတီနံ၊ အဆွေအမျိုးတို့ထက်။ ဥတ္တမော၊ မြတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

၁၆။ သမ္မသာရထိ၊ အချင်းရထားထိန်း။ ယော နရော၊ အကြင်သူသည်။ မိတ္တာနံ၊ ဘုရားအစရှိသော တကျိပ်သော အဆွေခင်ပွန်းကောင်းတို့အား။ န ဒုဗ္ဘတိ၊ မပြစ်မှား။ သော နရော၊ ထိုသူသည်။ သက္ကတွာ၊ သူတစ်ပါးကိုပူဇော်သက္ကာပြုသောကြောင့်။ သက္ကတောပိ၊ မိမိကိုလည်းသူတစ်ပါးတို့ပူဇော်သက္ကာပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂရုကော၊ သူတစ်ပါးကိုအလေးအမြတ်ပြုသည်ဖြစ်၍။ သဂါရဝေါ၊ မိမိကိုလည်း သူတစ်ပါးတို့ရိုသေခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝဏ္ဏကိတ္တိဘဋော၊ ကျေးဇူးသတင်းကျော်စောခြင်းအသံတို့နှင့်ယှဉ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

၁၇။ သမ္မသာရထိ၊ အချင်းရထားထိန်း။ ယော နရော၊ အကြင်သူသည်။ မိတ္တာနံ၊ ဘုရားအစရှိသော တကျိပ်သော အဆွေခင်ပွန်းကောင်းတို့အား။

ဝ၄+ဝ၅+ န ဒုဗ္ဘတိ၊ မပြစ်မှား။ သော နရော၊ ထိုသူသည်။ ပူဇကော၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့အားပူဇော်သည်ဖြစ်၍။ ပူဇံ၊ ပူဇော်ခြင်းကို။ လဘတေ၊ ရ၏။ ဝန္ဒတော၊ ဘုရားအစရှိသော အဆွေခင်ပွန်းကောင်းတို့အား ရှိခိုးသည်ဖြစ်၍။ ပဋိဝန္ဒနံ၊ တဖန်သတင်းကျော်စောခြင်းသို့လည်း။ ပပ္ပေါတိ၊ ရောက်၏။

၁၈။ သမ္မသာရထိ၊ အချင်းရထားထိန်း။ ယော နရော၊ အကြင်သူသည်။ မိတ္တာနံ၊ ဘုရားအစရှိသော တကျိပ်သော အဆွေခင်ပွန်းကောင်းတို့အား။ န ဒုဗ္ဘတိ၊ မပြစ်မှား။ သော နရော၊ ထိုသူသည်။ ယထာ ယေန ပကာရေန၊ အကြင်သို့သောအပြားအားဖြင့်။ အဂ္ဂိ၊ မီးသည်။ ပဇ္ဇလတိ ဝိယ၊ ညဉ့်အဖို့၌ တောက်ပသကဲ့သို့။ ပဇ္ဇလတိ၊ အစိုးရခြင်းအခြံအရံများခြင်းဖြင့်တောက်ပရာ၏။ ဒေဝတာ၊ နတ်သည်။ ဝိရောစတိ ဣဝ၊ တင့်တယ်သကဲ့သို့။ ဝိရောစတိ၊ တင့်တယ်၏။ သိရိယာ၊ အသရေသည်။ အဇဟိတော၊ အနာထပိဏ်သူဋ္ဌေးကဲ့သို့မစွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

၁၉။ သမ္မသာရထိ၊ အချင်းရထားထိန်း။ ယော နရော၊ အကြင်သူသည်။ မိတ္တာနံ၊ ဘုရားအစရှိသော တကျိပ်သော အဆွေခင်ပွန်းကောင်းတို့အား။ န ဒုဗ္ဘတိ၊ မပြစ်မှား။ တဿ၊ ထိုသူအား။ ဂါဝေါ၊ နွားတို့သည်။ ပဇာယန္တိ၊ အထူးထူးအပြားပြားများစွာဖြစ်ကုန်၏။ ခေတ္တေ၊ လယ်၌။ ဝုတ္တံ၊ ပျိုးပြီးသည်။ ဝိရုဟတိ၊ ပြန့်ပွားပေါက်ရောက်၏။ ဝုတ္တာနံ၊ ပျိုးပြီးမျိုးတို့၏။ ဖလံ၊ အသီးကို။ အသ္နာတိ၊ စားရ၏။

၂၀။ သမ္မသာရထိ၊ အချင်းရထားထိန်း။ ယော နရော၊ အကြင်သူသည်။ မိတ္တာနံ၊ ဘုရားအစရှိသော တကျိပ်သော အဆွေခင်ပွန်းကောင်းတို့အား။ န ဒုဗ္ဘတိ၊ မပြစ်မှား။ သော နရော၊ ထိုသူသည်။ ဒရိတော ဝါ၊ ချောက်ကမ်းပါးပြတ်မှလည်းကောင်း။ ပဗ္ဗတော ဝါ၊ တောင်ထက်မှလည်းကောင်း။ ရုက္ခတော ဝါ၊ သစ်ပင်မှလည်းကောင်း။ ပတိတော၊ ကျသည်ဖြစ်၍။ စုတော၊ စုတေသည်ရှိသော်။ ပတိဋ္ဌံ၊ သုဂတိဘဝ၌ကိုးကွယ်ရာကို။ လဘတိ၊ ရ၏။

၂၁။ သမ္မသာရထိ၊ အချင်းရထားထိန်း။ ယော နရော၊ အကြင်သူသည်။ မိတ္တာနံ၊ ဘုရားအစရှိသော တကျိပ်သော အဆွေခင်ပွန်းကောင်းတို့အား။ န ဒုဗ္ဘတိ၊ မပြစ်မှား။ တံ နရံ၊ ထိုမပြစ်မှားသော သူကို။ ဝိရုဠှမူလသန္တာနံ၊ ပွားပြန့်သောအပြစ်အစဉ်နှင့်ပြည့်စုံသော။ နိဂြောဓံ၊ ပညောင်ပင်ကို။ မာလုတော၊ လေသည်။ နပ္ပသဟတိ ဣဝ၊ မညှဉ်းဆဲနိုင်သကဲ့သို့။ အမိတ္တာနံ၊ ရန်သူတို့သည်။ နပ္ပသဟန္တိ၊ မညှဉ်းဆဲနိုင်ကုန်။

ဝ၅+ဝ၆+။ ၂၂။ ရာဇပုတ္တ၊ ရှင်မင်းကြီး၏သား။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ တံ၊ အရှင်မင်းသားကို။ သကံ ဃရံ၊ မိမိအိမ်တော်သို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပဋိနေဿာမိ၊ တဖန်ဆောင်ပြန်အံ့။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အရှင်သား။ တွံ၊ အရှင်သားသည်။ ရဇ္ဇံ ရာဇဘာဝံ၊ မင်း၏အဖြစ်ကို။ ကာရေဟိ၊ ပြုတော်မူဦးလော့။ အရညေ၊ တော၌။ ကိံ ကရိဿသိ၊ အဘယ်ပြုစအံ့နည်း။

၂၃။ သမ္မသာရထိ၊ အချင်းရထားထိန်း။ အဓမ္မစရိယာယ၊ မတရားသော အကျင့်ဖြင့်။ မေ၊ ငါ့အား။ ယံ ရဇ္ဇံ၊ အကြင်မင်းအဖြစ်ကို။ လဘေထ၊ ရရာ၏။ တေန ရဇ္ဇေန ဝါ၊ ထိုမင်း၏အဖြစ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ တေန ဉာတကေန ဝါ၊ ထိုအဆွေအမျိုးဖြင့်လည်းကောင်း။ တေန ဓနေန ဝါ၊ ထိုဥစ္စာဖြင့်လည်းကောင်း။ မေ၊ ငါ့အား။ အလံ၊ အလိုမရှိပြီ။

၂၄။ ရာဇပုတ္တ၊ ရှင်မင်းကြီး၏သား။ ဣတော၊ ဤအရပ်မှ။ ဂတော၊ ပြည်သို့တဖန်ပြန်တော်မူ၍။ တွံ၊ အရှင်သားသည်။ ပုဏ္ဏပတ္တံ၊ နှစ်လိုစွာသောပေးရပါစေလော့။ ရာဇပုတ္တ၊ ရှင်မင်းကြီး

သား။ တယိ၊ အရှင်သားသည်။ ဂတေ၊ ပြည်သို့တဖန်ပြန်ပါမူကား။ တေ၊ အရှင်သား၏။ ပိတာ စ၊ ခမည်းတော်သည်လည်းကောင်း။ မာတာ စ၊ မယ်တော်သည်လည်းကောင်း။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ပုဏ္ဏပတ္တံ၊ နှစ်လိုစွာပေးကမ်းခြင်းဟူသောလက်ဆောင်လက်နက်ကို။ ဒဇ္ဇုံ၊ ပေးလတ်ကုန်ရာ၏။

၂၅။ ရာဇပုတ္တ၊ ရှင်မင်းကြီး၏သား။ တယိ၊ အရှင့်သားသည်။ ဂတေ၊ ပြည်သို့တဖန်ပြန်ပါမူကား။ ယာ ဩရောဓာ စ၊ အကြင်တစ်သောင်းခြောက်ထောင်သော မောင်းမတို့သည်လည်းကောင်း။ ယေ ကုမာရာ စ၊ အကြင်မင်းသားတို့သည်လည်းကောင်း။ ယော ဝေသိယာနာ စ၊ အကြင်ကုန်သည်တို့သည်လည်းကောင်း။ ယေ ဗြဟ္မဏာ စ၊ အကြင်ပုဏ္ဏားတို့သည်လည်းကောင်း။ အတ္ထိ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေပိ၊ ထိုသူတို့သည်လည်းကောင်း။ အတ္တမနာ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ပုဏ္ဏပတ္တံ၊ နှစ်လိုစွာပေးကမ်းခြင်းဟူသော လက်ဆောင်လက်နက်ကို။ ဒဇ္ဇုံ၊ ပေးလတ်ကုန်ရာ၏။

၂၆။ ရာဇပုတ္တ၊ ရှင်မင်းကြီး၏သား။ တယိ၊ အရှင်သားသည်။ ဂတေ၊ ပြည်သို့တဖန်ပြန်ပါမူကား။ ယော ဟတ္ထာရောဟာ စ၊ အကြင်ဆင်စီးသူရဲတို့သည်လည်းကောင်း။ ယော အဏီကဋ္ဌာ စ၊ အကြင်မြင်းစီးသူရဲတို့သည်လည်းကောင်း။ ယေ ရထိကာ စ၊ အကြင်ရထားစီးသူရဲတို့သည်လည်းကောင်း။ ယေ ပတ္တီ စ၊ အကြင်ခြေသည်သူရဲတို့သည်လည်းကောင်း။ ယေ၊

ဝ၆+ဝ၇+ ကာရကာ စ၊ အကြင်အမှုလုပ်သော သူရဲတို့သည်လည်းကောင်း။ အတ္ထိ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေပိ၊ ထိုသူရဲတို့သည်လည်း။ အတ္တမနာ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်သည် ဖြစ်၍။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ပုဏ္ဏပတ္တံ၊ နှစ်လိုစွာပေးကမ်းခြင်းဟူသောလက်ဆောင်လက်နက်ကို။ ဒဇ္ဇုံ၊ ပေးလတ်ကုန်ရာ၏။

၂၇။ ရာဇပုတ္တ၊ ရှင်မင်းကြီး၏သား။ တယိ၊ အရှင်သားသည်။ ဂတေ၊ ပြည်သို့တဖန်ပြန်ပါမူကား။ ဗဟုဓညာ၊ များစွာသော စပါးရှိကုန်သော။ ဇနပဒါ စ၊ ဇနပုဒ်၌နေသောသူတို့သည်လည်းကောင်း။ နေဂမာ စ၊ နိဂုံး၌နေသောသူတို့သည်လည်းကောင်း။ သမာဂတာ၊ အညီအညွတ်လာကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဥပယာနာနိ၊ လက်ဆောင်လက်နက်တို့ကို။ ဒဇ္ဇုံ၊ ပေးလတ်ကုန်ရာ၏။

၂၈။ သမ္မသာရထိ၊ အချင်းရထားထိန်း။ ပိတု စ၊ ခမည်းတော်မင်းကြီးသည်လည်းကောင်း။ မာတု စ၊ မယ်တော်မိဖုရားသည်လည်းကောင်း။ အဟံ၊ ငါ့ကို။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ ရဋ္ဌဿ စ၊ ပြည်၌နေသော သူအပေါင်းသည်လည်းကောင်း။ နိဂမဿ စ၊ နိဂုံး၌နေသော သူအပေါင်းသည်လည်းကောင်း။ အထော၊ ထိုမှတစ်ပါး။ သဗ္ဗကုမာရာနံ၊ ခပ်သိမ်းသော မင်းသားတို့သည်လည်းကောင်း။ အဟံ၊ ငါ့ကို။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ မယှံ၊ ငါ၏။ သကံ ဃရံ၊ မိမိအိမ်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိပြီ။

၂၉။ သမ္မသာရထိ၊ အချင်းရထားထိန်း။ မာတရာ၊ မယ်တော်မိဖုရားသည်။ အဟံ၊ ငါ့ကို။ အနုညာတော၊ ခွင့်ပြုတော်မူအပ်ပြီ။ ပိတရာ စ၊ ခမည်းတော်မင်းကြီးသည်လည်း။ သဉ္စတ္တော၊ ကောင်းစွာစွန့်အပ်ပြီ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဧကော၊ တစ်ယောက်တည်း။ အရညော၊ တော၌။ ပဗ္ဗဇိတော၊ နေခြင်းငှာထွက်မြောက်ပြီ။

၃၀။ သာရထိ၊ ရထားထိန်း။ အပိ၊ စင်စစ်။ အတရမာနဿ၊ အဆောတလျှင်မပြုသောသူအား။ ဖလာသာဝ၊ လိုအပ်သော အကျိုးသည်လျှင်။ သမိဇ္ဈတိ၊ ပြည့်စုံ၏။ ဝိပက္က ဗြဟ္မစရိယော၊ အပြီးသို့ရောက်သော နှလုံးရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ တွံ၊ သင်သည်။ ဇာနာဟိ၊ သိလော့။

၃၁။ သာရထိ၊ ရထားထိန်း။ အပိ၊ စင်စစ်။ အတရမာနဿ၊ အဆောတလျှင်မပြုသောသူအား။ သမ္မဒတ္ထော၊ ကောင်းသောအကြောင်းဖြင့်ပြုအပ်သောအမှုသည်။ ဝိပစ္စတိ၊ ပြည့်စုံ၏။ ဝိပက္က ဗြဟ္မစရိယော၊

ဝ၇+ဝ၈+ အပြီးသို့ရောက်သော နှလုံးရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ နိက္ခန္တေ နိက္ခန္တဿ၊ တောထွက်သော သူအား။ အကုတော ဘယော၊ ဘေး အဘယ်မှာရှိလတ္တံ့နည်း။

၃၂။ ရာဇပုတ္တ၊ အရှင်မင်းကြီးသား။ သော တွံ၊ ထိုအရှင်မင်းကြီးသားသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဂ္ဂုကတော စ၊ ပြေပြစ်သော စကားသည်လည်းကောင်း။ ဝိသဋ္ဌဝစနော စ၊ သန့်ရှင်းသောစကားသည်လည်းကောင်း။ သန္တော၊ ရှိလျက်။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ တဒါ၊ ထိုအလိုစမ်းသော အခါ၌။ ပိတု စ၊ ခမည်းတော်၏လည်းကောင်း။ မာတု စ၊ မယ်တော်၏လည်းကောင်း။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ န ဘဏေ၊ စကားမဆိုပါသနည်း။

၃၃။ သမ္မသာရထိ၊ အချင်းရထားထိန်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ အသန္ဓိတာ၊ ရိုးဆစ်တို့၏ မရှိသောကြောင့်။ ဗဓိရော၊ နားပင်းသည်။ န၊ မဟုတ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ အဇိဝှတာ၊ လျှာမလှုပ်လည်းနိုင်သောကြောင့်။ မူဂေါ၊ အသည်။ န၊ မဟုတ်။ မံ၊ ငါ့ကို။ မူဂံ၊ အ၏ဟူ၍။ မာဓာရယိ၊ မမှတ်လင့်။

၃၄။ သမ္မသာရထိ၊ အချင်းရထားထိန်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပုရိမံ၊ ရှေး၌ဖြစ်သော။ ဇာတိံ၊ အဖြစ်ကို။ သရာမိ၊ အောက်မေ့၏။ ယတ္ထ၊ အကြင်ဗာရာဏသီပြည်၌။ ရဇ္ဇံ၊ မင်းအဖြစ်ကို။ အကာရယိံ၊ ပြုခဲ့ဖူး၏။ တဟိံ၊ ထိုဗာရာဏသီပြည်၌။ ရဇ္ဇံ၊ မင်းအဖြစ်ကို။ ကာရယိတွာ၊ ပြုခဲ့ဖူးသောကြောင့်။ ဘုသံ၊ ပြင်းစွာ။ နိရယံ၊ ဥဿဒငရဲသို့။ ပါပတ္တံ၊ ကျသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။

၃၅။ သာမ္မသာရထိ၊ အချင်းရထားထိန်း။ တဟိံ၊ ထိုဗာရာဏသီပြည်၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝီသတိ စေဝ ဝဿာနိ၊ အနှစ်နှစ်ဆယ်တို့ပတ်လုံး။ ရဇ္ဇံ၊ မင်းအဖြစ်ကို။ အကာရယိံ၊ ပြုခဲ့ဖူး၏။ ကာရယိတွာ၊ ပြုခဲ့ဖူးသောကြောင့်။ အသီတိဝဿဟဿာနိ၊ အနှစ်ရှစ်သောင်းတို့ပတ်လုံး။ နိရယမှိ၊ ဥဿဒငရဲ၌။ အပစ္စိသံ၊ ခံရလေ၏။

၃၆။ သမ္မသာရထိ၊ အချင်းရထားထိန်း။ တဿ ရဇ္ဇဿ၊ ထိုမင်းအဖြစ်မှ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဘီတော၊ ကြောက်သောကြောင့်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ရဇ္ဇေ၊ မင်းအဖြစ်၌။ မာ အဘိသိဉ္စယုံ၊ ဘိသိက်မသွန်းစေကုန်သတည်း။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ပိတု စ၊ အဘ၏လည်းကောင်း။ မာတု စ၊ အမိ၏လည်းကောင်း။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ တဒါ၊ ထိုအလိုစမ်းသောအခါ၌။ န ဘဏိံ၊ စကားမဆိုပေသတည်း။

(၃၇) သမ္မသာရထိ၊ အချင်းရထားထိန်း။ ပိတာ၊ ခမည်းတော်မင်းကြီးသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဥစ္ဆင်္ဂေ၊ ရင်ခွင်၌။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေစေ၍။ အတ္ထံ၊ ပြည်၏

ဝ၈+ဝ၉+ အစီးအပွားကို။ အနုသာသတိ၊ ဆုံးမ၏။ ဧကံ၊ ခိုးသူတစ်ယောက်ကို။ ဟနထ၊ သတ်ပုတ်လေကုန်။ ဧကံ၊ သူခိုးတစ်ခုသောကို။ ဗန္ဓထ၊ နှောင်ဖွဲ့လေကုန်။ ဧကံ၊ ခိုးသူတစ်ယောက်ကို။ ခါရာပဋိစ္ဆကံ၊ လှံထိုး၍ဆားမံခြင်းကို။ ကရောထ၊ ပြုလေကုန်။ ဧကံ၊ ခိုးသူတစ်ယောက်ကို။ သူလသ္မိံ၊ တံကျင်၌။ ဥပေထ၊ လျှိုလေကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ထိုပြည်၏။ အတ္ထံ၊ အစီးအပွားကို။ အနုသာသတိ၊ ဆုံးမ၏။

၃၈။ သမ္မသာရထိ၊ အချင်းရထားထိန်း။ ပိတရာ၊ ခမည်းတော်သည်။ ဖရုသာ၊ ကြမ်းကြုပ်သော။ ယာယော ဝါစာယော၊ အကြင်စကားတို့ကို။ သမုဒိရိတာ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏။ တာယော ဝါစာယော၊ ထိုစကားတို့ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ သုတွာ၊ ကြားသောကြောင့်။ အမူဂေါ၊ မအသည်ဖြစ်လျက်။ မူဂဝဏ္ဏေန၊ အ၏အယောင်ဖြင့်။ အပက္ခော၊ မဆွံ့သည်ဖြစ်လျက်။ ပက္ခသမ္မတော၊ ဆွံ့၏ဟူ၍သမုတ်အပ်သည်ဖြစ်၍။ သကေ မုတ္တကရီသမှိ၊ မိမိကျင်ကြီးကျင်ငယ်၌။ သမ္ပရိပု္လတော၊ နစ်သည်ဖြစ်၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ အစ္ဆိံ၊ နေပြီ။

၃၉။ သမ္မသာရထိ၊ အချင်းရထားထိန်း။ သတ္တာနံ၊ သတ္တဝါတို့၏။ ဇီဝိတံ၊ အသက်သည်။ ကသိရဉ္စ၊ ဆင်းရဲလည်းဆင်းရဲ၏။ ပရိတ္တဉ္စ၊ နည်းလည်းနည်းစွ၏။ တဉ္စ၊ ထိုဆင်းရဲသော နည်းသော အသက်သည်လည်း။ ဒုက္ခေန၊ အလုံးစုံသော ဝဋ်ဆင်းရဲနှင့်။ သံယုတံ၊ ယှဉ်၏။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ ဣမံ ဇီဝိတံ၊ ဤသို့ဆင်းရဲသော နည်းသော အလုံးစုံသော ဝဋ်ဆင်းရဲယှဉ်သော ဤအသက်ကို။ အာဂမ္မ၊ စွဲ၍။ ဝေရံ၊ အသက်သတ်ခြင်းအစရှိသော ငါးပါးသောရန်ကို။ ကေနစိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသောအကြောင်းဖြင့်။ ကယိရာထ၊ ပြုရာအံ့နည်း။

၄၀။ သမ္မသာရထိ၊ အချင်းရထားထိန်း။ ပညာယ၊ ပညာကို။ အလာဘေန စ၊ မရခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ ဓမ္မဿ၊ တရားကို။ အဒဿနာ စ၊ မမြင်သောကြောင့်လည်းကောင်း။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ ဣမံ ဇီဝိတံ၊ ဤဆင်းရဲငြိုငြင်သဖြင့်နည်းသော အသက်ရှည်ခြင်းကို။ အာဂမ္မ၊ စွဲ၍။ ဝေရံ၊ အသက်သတ်ခြင်းစသောငါးပါးသော ရန်ကို။ ကေနစိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသောအကြောင်းဖြင့်။ ကယိရာထ၊ ပြုရာအံ့နည်း။

၄၁။ သမ္မသာရထိ၊ အချင်းရထားထိန်း။ အပိ၊ စင်စစ်။ အတရမာနဿ၊ အဆောတလျှင်မပြုသော သူအား။ ဖလာသာဝ၊ လိုအပ်သောအကျိုးသည်။ သမိဇ္ဈတိ၊ ပြည့်စုံ၏။ ဝိပက္ကဗြဟ္မစရိယော၊ အပြီးသို့ရောက်

ဝ၉+၁၀+ သောနှလုံးအလိုရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ တွံ၊ သင်ရထားထိန်းသည်။ ဇာနာဟိ၊ သိလော့။

၄၂။ သမ္မသာရထိ၊ အချင်းရထားထိန်း။ အပိ၊ စင်စစ်။ အတရမာနဿ၊ အဆောတလျှင်မပြုသောသူအား။ သမ္မဒတ္ထော၊ ကောင်းသောအကြောင်းဖြင့်ပြုအပ်သောအမှုသည်။ ဝိပစ္စတိ၊ ပြည့်စုံ၏။ ဝိပက္က ဗြဟ္မစရိယော၊ အပြီးသို့ရောက်သောနှလုံးအလိုသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ နိက္ခန္တော နိက္ခန္တဿ၊ ထွက်သောသူအား။ အကုတောဘယော၊ ဘေးအဘယ်မှာရှိလတ္တံ့နည်း။

၄၃။ ရာဇပုတ္တ၊ အရှင်မင်းကြီးသား။ တဝ၊ အရှင်သား၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ အဟံပိ၊ အကျွန်ုပ်သည်လည်း။ ပဗ္ဗဇိဿာမိ၊ ရဟန်းပြုအံ့။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အရှင်သား။ တွံ၊ အရှင်သားသည်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ အဝှာယဿု၊ ခေါ်တော်မူပါလော့။ မမ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပဗ္ဗဇ္ဇာ၊ ရဟန်းအဖြစ်ကို။ ရုစ္စတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။

၄၄။ သမ္မသာရထိ၊ အချင်းရထားထိန်း။ ရထံ၊ ရထားကို။ နိယျာဒယိတွာန၊ ဆောင်နှင်းချေဦး၍။ အနဏော၊ အကြွေးမရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧဟိ၊ လာလှည့်လော့။ ဟိ၊ ထိုစကားသင့်စွ။ အနဏဿ၊ အကြွေးမရှိသောသူ၏။ ယာ ပဗ္ဗဇ္ဇာကာရဏာ၊ အကြင်ရဟန်းဖြစ်ခြင်းအကြောင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧတံ ကာရဏံ၊ ထိုရဟန်းအဖြစ်၏အကြောင်းကို။ ဣသီဘိ၊ ဘုရားအစရှိသောသူတော်ကောင်းတို့သည်။ ဝဏ္ဏိတံ၊ ခြီးမွမ်းတော်မူအပ်၏။

၄၅။ ရာဇပုတ္တ၊ အရှင်မင်းကြီးသား။ တေ၊ အရှင်အား။ ဘဒ္ဒံ၊ ကောင်းခြင်းသည်။ အတ္ထု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ယဒေဝ ဝစနံ၊ အကြင်စကားကိုသာလျှင်။ တေ၊ အရှင်သားသည်။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုတော်မူအပ်၏။ တံ ဒေဝဝစနံ၊ ထိုအရှင်သားဆိုသောစကားကိုသာလျှင်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ယာစိတော၊ တောင်းပန်အပ်သည်ဖြစ်၍။ တွံ၊ အရှင်သားသည်။ တံ ဒေဝဝစနံ၊ ထိုတောင်းပန်သောစကားကိုသာလျှင်။ ကတ္တုံ၊ လိုက်နာခြင်းငှာ။ အရဟသိ၊ ထိုက်ပါ၏။

၄၆။ ရာဇပုတ္တ၊ အရှင်မင်းကြီးသား။ ယာဝ ယတ္တကံ ကာလံ၊ အကြင်မျှလောက်သော ကာလပတ်လုံး။ ရာဇာနံ၊ ခမည်းတော်မင်းကြီးကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အာနယေ၊ ဆောင်ချေအံ့။ တာဝ တတ္တကံ ကာလံ၊ ထိုမျှလောက်သောကာလပတ်လုံး။ ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌ပင်လျှင်။ တွံ၊ အရှင်သားသည်။ အစ္ဆဿု၊ နေတော်မူလင့်စေသတည်း။ တေ၊ အရှင်သား၏။ ပိတာ၊ ခမည်းတော်—

ဝ၁၀+ဝ၁၁+ မင်းကြီးသည်။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ပီတိတော၊ နှစ်သက်သည်။ သုမနော၊ ဝမ်းသာသည်။ အပ္ပေဝ သိယာ၊ ဖြစ်ရာသည်သာလျှင်တည်း။

၄၇။ သမ္မသာရထိ၊ အချင်းရထားထိန်း။ တွံ၊ သင်ရထားထိန်းသည်။ ယံ ဝစနံ၊ အကြင်စကားကို။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဘဏသိ၊ ဆို၏။ တေ၊ သင်၏။ ဧတံ ဝစနံ၊ ထိုစကားကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကရောမိ၊ လိုက်နာ၏။ အဟံပိ၊ ငါသည်လည်း။ ဣဓ၊ ဤအရပ်သို့။ အာဂတံ၊ လာတတ်သော။ မေ၊ ငါ၏။ ပိတရံ၊ ခမည်းတော်ကို။ ဒဋ္ဌုကာမော၊ မြင်လိုသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။

၄၈။ သမ္မသာရထိ၊ အချင်းရထားထိန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ နိဝတ္တဿု၊ လျှင်စွာလှည့်ခဲ့လော့။ မယှံ၊ ငါ့၏။ ကုသလံ၊ အနာမရှိသည်၏အဖြစ်ကို။ ဉာတီနံ၊ ခမည်းတော်မယ်တော်တို့အား။ ဝဇ္ဇာသိ၊ ဆိုလေလော့။ မယှံ – ငါ၏။ မာတရံ၊ မယ်တော်ကိုလည်းကောင်း။ ပိတရံ၊ ခမည်းတော်ကိုလည်းကောင်း။ ဝုတ္တော၊ ငါမှာလိုက်သည်ဖြစ်၍။ ဝန္ဒနံ၊ ငါ၏ရှိခိုးခြင်းကို။ ဝဇ္ဇာသိ၊ ဆိုလေလော့။

၄၉။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သာရထိ၊ ရထားထိန်းသည်။ တဿ၊ ထိုတေမိမင်းသား၏။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ ဂဟေတွာန၊ ကိုင်ပြီး၍။ နံ၊ ထိုတေမိမင်းသားကို။ ပဒက္ခိဏံ၊ လက်ယာရစ်လည်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြုပြီး၍သာလျှင်။ ရထံ၊ ရထားထက်သို့။ အာရုယှ၊ တက်၍။ ရာဇဒွါရံ၊ မင်းအိမ်တံခါးသို့။ ဥပါဂမိ၊ ကပ်လေ၏။

၅၀။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မာတာ၊ တေမိမင်းသားမယ်တော်သည်။ သုညံ၊ အချည်းနှီးသော။ ရထံ၊ ရထားကိုလည်းကောင်း။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်တည်း။ အာဂတံ၊ လာလတ်သော။ သာရထိံ၊ ရထားထိန်းကိုလည်းကောင်း။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အဿုပုဏ္ဏေဟိ၊ မျက်ရည်တို့ဖြင့်ပြည့်ကုန်သော။ နေတ္တေဟိ၊ မျက်စိတို့ဖြင့်။ ရောဒန္တိ၊ ငိုလျက်။ နံ၊ ထိုရထားထိန်းကို။ ဥဒိက္ခတိ၊ ကြည့်၏။

၅၁။ သော အယံ သာရထိ၊ ထိုရထားထိန်းသည်။ မမ၊ ငါ၏။ အတြဇံ၊ ရင်၌ဖြစ်သော။ ပုတ္တံ၊ သားကို။ နိဟန္တွာ၊ မြှုပ်သတ်၍။ ဧဟိ၊ လာလတ်ပြီတကား။ မေ၊ ငါ၏။ ပုတ္တော၊ သားကို။ ဘူမိဝဍ္ဎနော၊ ဘူမိဝဍ္ဎနကမ္မံ ကတွာ၊ မြေ၏စီးပွားသောအမှုကိုပြု၍။ ပထဗျံ၊ မြေ၌။ နိဟတော နုန၊ မြှုပ်လေပြီယောင်တကား။

၅၂။ မမ၊ ငါ၏။ အတြဇံ၊ ရင်၌ဖြစ်သော။ ပုတ္တံ၊ သားကို။ နိဟန္တွာ၊ မြှုပ်သတ်၍။ အာဂတံ၊ လာလတ်သော။ သာရထိံ၊ ရထားထိန်းကို။ ဒိသွာ၊ မြင်—

ဝ၁၁+ ဝ၁၂+ ၍။ အမိတ္တာ၊ မချစ်နှစ်လိုသော သူတို့သည်။ နန္ဒန္တိ နုန၊ နှစ်သက်ကုန်ပြီတကား။ ဝေရိနော၊ ရန်သူတို့သည်။ ပီတိတာနုန၊ ဝမ်းမြောက်လေကုန်ပြီတကား။

၅၃။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မာတာ၊ တေမိမင်းသား၏မယ်တော်သည်။ သုညံ၊ အချည်းနှီးသော။ ရထံ၊ ရထားကိုလည်းကောင်း။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်တည်း။ အာဂတံ၊ လာလတ်သော။ သာရထိံ၊ ရထားထိန်းကိုလည်းကောင်း။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အဿုပုဏ္ဏေဟိ၊ မျက်ရည်တို့ဖြင့်ပြည့်ကုန်သော။ နေတ္တေဟိ၊ မျက်စိတို့ဖြင့်။ ရောဒန္တီ၊ ငိုလျက်။ နံ၊ ထိုရထားထိန်းကို။ ပရိပုစ္ဆိ၊ မေးလင့်၏။

၅၄။ သမ္မသာရထိ၊ အချင်းရထားထိန်း။ ဘူမိယံ၊ မြေ၌။ နိဟညမာနော၊ မြှုပ်သည်ရှိသော်။ သော၊ ထိုငါ့သားသည်။ ကိံ နု၊ အသို့နည်း။ မူဂေါ၊ အသည်သာလျှင်မှန်သလော။ ကိံ နု၊ အသို့နည်း။ ပက္ခော၊ ဆွံ့သည်သာလျှင်မှန်သလော။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ပဟရတိ၊ ပုတ်ခတ်၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ကိံ နု၊ အသို့နည်း။ ဝိလပိ၊ မြည်တမ်းသနည်း။ တံ ကိရိယံ၊ ထိုသို့သောအပြစ်အမှုကို။ မေ၊ ငါ့အား။ အက္ခာဟိ၊ ကြားသိလော့။

(၅၅) သမ္မသာရထိ၊ အချင်းရထားထိန်း။ ဘူမိယံ၊ မြေ၌။ နိဟညမာနော၊ မြှုပ်သတ်အပ်သည်ရှိသော်။ မူဂပက္ခော၊ အသောဆွံ့သော။ သော၊ ထိုသားသည်။ ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဟတ္ထေဟိ၊ လက်တို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ပါဒေဟိ၊ ခြေတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝိဝဇ္ဇယိ၊ တွန်းလှန်ဘဲလင့်သနည်း။ တံ ကိရိယံ၊ ထိုအပြုအမှုကို။ ပုစ္ဆိတော၊ မေးအပ်သည်။ တွံ၊ သင်ရထားထိန်းသည်။ မေ၊ ငါ့အား။ အက္ခာဟိ၊ ကြားသိလော့။

၅၆။ အယျေ၊ အရှင်မ။ တွံ၊ အရှင်မသည်။ မမ၊ ကျွန်ုပ်အား။ အဘယံ၊ ဘေးမရှိခြင်းကို။ သစေ ဒဇ္ဇာသိ၊ အကယ်၍ပေးပါသည်ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ပေးပါသည်ရှိသော်။ ရာဇပုတ္တဿ၊ မင်းသား၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ မေ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ယံ ဝစနံ ဝါ၊ အကြင်ကြားအပ်သောစကားကိုမူလည်း။ သုတံ၊ ကြားအပ်၏။ ယံ ကိရိယံ ဝါ၊ အကြင်မြင်အပ်သောအပြုအမှုကိုလည်း။ ဒိဋ္ဌံ၊ မြင်အပ်ပြီ။ တံ၊ ထိုကြားမြင်သမျှကို။ တေ၊ အရှင်မအား။ အဟံ၊ ကျွန်ုပ်သည်။ အက္ခေယျံ၊ ကြားပေအံ့။

(၅၇) သမ္မသာရထိ၊ အချင်းရထားထိန်း။ တေ၊ သင့်အား။ အဘယံ၊ ဘေးမရှိခြင်းကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ ရာဇပုတ္တဿ၊ မင်းသား၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ တေ၊ သင်သည်။ ယံ ဝစနံ ဝါ၊ အကြင်ကြားအပ်သော—

ဝ၁၂+ဝ၁၃+ စကားကိုမူလည်း။ သုတံ၊ ကြားအပ်၏။ ယံ ကိရိယံ ဝါ၊ အကြင်မြင်အပ်သော အပြုအမှုကိုလည်း။ ဒိဋ္ဌံ၊ မြင်အပ်၏။ တံ၊ ထိုကြားမြင်သမျှကို။ အဘီတော၊ မကြောက်သည်ဖြစ်၍။ မေ၊ ငါ့အား။ တွံ၊ သင်ရထားထိန်းသည်။ ဘဏ၊ ဆိုဘိလော့။

(၅၈)။ အယျေ၊ အရှင်မ။ သော၊ ထိုမင်းသားသည်။ န မူဂေါ၊ အလည်းမအ။ သော၊ ထိုမင်းသားသည်။ န ပက္ခော၊ ဆွံ့လည်းမဆွံ့။ သော၊ ထိုမင်းသားကား။ ဝိသဋ္ဌဝစနော စ၊ သန့်ရှင်းသောစကားလည်းရှိ၏။ သော၊ ထိုမင်းသားကား။ ရဇ္ဇဿ၊ မင်းအဖြစ်မှ။ ဘီတော၊ ကြောက်သောကြောင့်။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ အာလယေ၊ လှည့်ပတ်ခြင်းတို့ကို။ အကရိ၊ ပြုလေသတတ်။

(၅၉) အယျေ၊ အရှင်မ။ သော၊ ထိုမင်းသားသည်။ ပုရိမံ၊ ရှေး၌ဖြစ်သော။ ဇာတိံ၊ အဖြစ်ကို။ သရတိ၊ အောက်မေ့၏။ ယတ္ထ၊ အကြင်ဗာရာဏသီပြည်၌။ ရဇ္ဇံ၊ မင်းအဖြစ်ကို။ အကာရယိ၊ ပြုခဲ့ဖူး၏။ တဟိံ၊ ထိုဗာရာဏသီပြည်၌။ ရဇ္ဇံ၊ မင်းအဖြစ်ကို။ ကာရယိတွာ၊ ပြုခဲ့ဖူးသောကြောင့်။ ဘုသံ၊ ပြင်းစွာသော။ နိရယံ၊ ဥဿဒငရဲသို့။ ပါပတ္တံ၊ ကျလေ၏။

(၆၀) ဝီသတိ စေဝ ဝဿာနိ၊ အနှစ်နှစ်ဆယ်တို့ပတ်လုံး။ တဟိံ၊ ထိုဗာရာဏသီပြည်၌။ ရဇ္ဇံ၊ မင်းအဖြစ်ကို။ အကာရယိ၊ ပြုခဲ့ဖူး၏။ ကာရယိတွာ၊ ပြုခဲ့ဖူးသောကြောင့်။ အသီတိဝဿ သဟဿာနိ၊ အနှစ်ရှစ်သောင်းတို့ပတ်လုံး။ နိရယမှိ၊ ဥဿဒငရဲ၌။ အပစ္စိံ၊ ကျက်ရလေ၏။

(၆၁) အယျေ၊ အရှင်မ။ သော၊ ထိုအရှင်မင်းသားသည်ကား။ တဿ ရဇ္ဇဿ၊ ထိုမင်းအဖြစ်မှ။ ဘီတော၊ ကြောက်သည်ဖြစ်၍။ မံ၊ ငါ့ကို။ ရဇ္ဇေ၊ မင်းအဖြစ်၌။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ မာ အဘိသိဉ္စယုံ၊ အဘိသိက်မသွန်းစေကုန်သတည်း။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ပိတု စ၊ ခမည်းတော်၏လည်းကောင်း။ မာတု စ၊ မယ်တော်၏လည်းကောင်း။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ န ဘဏေ၊ စကားမဆိုလေ။

(၆၂) အယျေ၊ အရှင်မ။ သော၊ ထိုအရှင်မင်းသားသည်ကား။ အင်္ဂပစ္စင်္ဂသမ္ပန္နော၊ အင်္ဂါကြီးငယ်နှင့်ပြည့်စုံ၏။ အာရောဟပရိဏာဟဝါ၊ အလုံးစုံအရပ်နှင့်လည်းပြည့်စုံ၏။ ဝိဿဋ္ဌဝစနော၊ သန့်ရှင်းသောစကားလည်းရှိ၏။ ပညဝါ၊ ပညာလည်းရှိ၏။ သဂ္ဂဿ၊ နတ်ရွာ၏။ မဂ္ဂေ၊ ခရီး၌။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။

(၆၃) အယျေ၊ အရှင်မ။ တဝ၊ အရှင်မ၏။ အတြဇံ၊ ရင်၌ဖြစ်သော။ ရာဇပုတ္တံ၊ မင်းသားကို။ တွံ၊ အရှင်မသည်။ ဒဋ္ဌုကာမာ၊ ဖူးမြင်လိုသည်။ သစေ—

ဝ၁၃+ဝ၁၄+ အသိ၊ အကယ်၍ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ယတ္ထ၊ အကြင်အရပ်၌။ တေမိယော၊ တေမိမင်းသားသည်။ သမ္မသတိ၊ နေရစ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်သို့။ ဧဟိ၊ လာတော်မူလော့။ တံ၊ အရှင်မကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပါပယိဿာမိ၊ ပို့ပေအံ့။

(၆၄) ဘော မဟာသေန ဂုတ္တ၊ အိုစစ်သူကြီး။ ရထေ၊ ရထား၌။ အဿေ၊ မြင်းတို့ကို။ ယောဇယန္တု၊ ကစေကုန်။ နာဂါနိ၊ ဆင်တို့ကို။ ကစ္ဆံ ဗန္ဓထ၊ ကကြိုးဖွဲ့လေစေကုန်။ သင်္ခပဏဝါ၊ ခရုသင်းထက်စည်တို့ကို။ ဥဒီရိယန္တု၊ မှုတ်တီးလေစေကုန်။ ဧကပေါက္ခရာ၊ မျက်နှာတစ်ဘက်ပိတ်သောစည်တို့ကို။ နဒန္တု၊ တီးလေစေကုန်။

(၆၅) သန္နဒ္ဓါ၊ မျက်နှာနှစ်ဘက်ပိတ်၍ကောင်းစွာကြက်အပ်ကုန်သော။ ဘေရီ၊ စည်ကြီးတို့ကို။ နဒန္တု၊ တီးလေစေကုန်။ ဝဂ္ဂူ၊ သာယာသောအသံရှိကုန်သော။ ဒုဒ္ဒုဘီ၊ စည်ကြီးတို့ကိုလည်း။ နဒန္တု၊ တီးလေစေကုန်။ နေဂမာ စ၊ ကြွယ်ဝသောသူတို့ကိုလည်း။ မံ၊ ငါ့ထံသို့။ အာနေန္တု၊ အစဉ်လိုက်စေကုန်သတည်း။ ပုတ္တနိဝါဒကော၊ သားကိုဆုံးမလိုသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂစ္ဆာမိ၊ သွားအံ့။

(၆၆) ဩရောဓာ စ၊ တစ်သောင်းခြောက်ထောင်သော မောင်းမတို့သည်လည်းကောင်း။ ကုမာရာ စ၊ မင်းသားတို့သည်လည်းကောင်း။ ဝေသိယာနာ စ၊ ကုန်သည်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဗြဟ္မဏာ စ၊ ပုဏ္ဏားတို့သည်လည်းကောင်း။ ခိပ္ပံ၊ လျှင်စွာ။ ယာနာနိ၊ ယာဉ်တို့ကို။ ယောဇေန္တု၊ ကစေကုန်။ ပုတ္တနိဝါဒကော၊ သားကိုဆုံးမလိုသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဂစ္ဆာမိ၊ သွားအံ့။

(၆၇) ဟတ္ထာရောဟာ၊ ဆင်စီးသူရဲတို့သည်လည်းကောင်း။ အဏီကဋ္ဌာ၊ မြင်းစီးသူရဲတို့သည်လည်းကောင်း။ ရထိကာ၊ ရထားစီးသူရဲတို့သည်လည်းကောင်း။ ပတ္တီ၊ ခြေသည်သူရဲတို့သည်လည်းကောင်း။ ကာရကာ၊ အမှုလုပ်သူရဲတို့သည်လည်းကောင်း။ ခိပ္ပံ၊ လျှင်စွာ။ ယာနာနိ၊ ယာဉ်တို့ကို။ ယောဇေန္တု၊ ကစေကုန်။ ပုတ္တနိဝါဒကော၊ သားကိုဆုံးမလိုသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဂစ္ဆာမိ၊ သွားအံ့။

(၆၈) ဇာနပဒါ စ၊ ဇနပုဒ်နေသူတို့သည်လည်းကောင်း။ နေဂမာ စ၊ နိဂုံး၌နေသောသူတို့သည်လည်းကောင်း။ သမာဂတာ၊ အညီအညွတ်စည်းဝေးကုန်သည်ဖြစ်၍။ ခိပ္ပံ၊ လျှင်စွာ။ ယာနာနိ၊ ယာဉ်တို့ကို။ ယောဇေန္တု၊ ကစေကုန်။

ဝ၁၄+ဝ၁၅+ ပုတ္တနိဝါဒကော၊ သားကိုဆုံးမလိုသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂစ္ဆာမိ၊ သွားတော်အံ့။

(၆၉) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သာရထိနော၊ ရထားထိန်းတို့သည်။ သိန္ဓဝေ၊ သိန္ဓော၏အမျိုး၌ဖြစ်သော။ သီဃဝါဟနေ၊ လျှင်ခြင်းနှင့်ပြည့်စုံသော။ အဿေ စ၊ မြင်းတို့ကိုလည်း။ ယုတ္တေ၊ ကအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ ရာဇဒွါရံ၊ မင်းအိမ်တံခါးသို့။ ဥပဂစ္ဆုံ၊ လာကုန်၏။ ဥပဂန္တွာ စ ပန၊ လာကုန်ပြီး၍ကား။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ ဣမေ အဿာ၊ ဤမြင်းတို့ကို။ ယုတ္တာ၊ ကအပ်ကုန်ပြီ။

(၇၀) ဘောန္တော သာရထိနော၊ အိုရထားထိန်းတို့။ ထူလာ၊ ဆူသောမြင်းတို့သည်။ ဇဝေန၊ လျှင်ခြင်းမှ။ ဟာယန္တိ၊ ယုတ်ကုန်၏။ ကိသာ၊ ကြုံသောမြင်းတို့သည်။ ထာမုနာ၊ အားမှ။ ဟာယန္တိ၊ ယုတ်ကုန်၏။

(၇၁) ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ ကိသေ စ၊ ကြုံသောမြင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ ထူလေ စ၊ ဆူသောမြင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဝိဝဇ္ဇေတွာန၊ မယူမူ၍။ သံသဋ္ဌာ၊ တူမျှကုန်သော။ ဟယာ၊ မြင်းတို့ကို။ ယောဇိတာ၊ ကအပ်ကုန်ပြီ။

(၇၂) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတော တဒါကာလေ၊ ထိုအခါ၌။ ရာဇာ၊ မင်းကြီးသည်။ တရမာနော၊ အဆောတလျှင်။ ယုတ္တံ၊ ကအပ်ပြီးသော။ သန္ဒနံ၊ ရထားငယ်ထက်သို့။ အာရုယှ၊ တက်ပြီး၍။ ဣတ္ထာဂါရံ၊ မောင်းမအပေါင်းကို။ သဗ္ဗာဝ၊ အလုံးစုံသာလျှင်ဖြစ်ကုန်သော။ တုမှေ၊ သင်မောင်းမတို့သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ အနုယာထ၊ အစဉ်လိုက်စေကုန်သတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဇ္ဈာဘာသိ၊ ဆိုလေ၏။

(၇၃) ဝါဠဗီဇနိဉ္စ၊ သားမြီးယပ်ကိုလည်းကောင်း။ ဥဏှီသဉ္စ၊ သင်းကျစ်ကိုလည်းကောင်း။ ခဂ္ဂဉ္စ၊ သန်လျက်ကိုလည်းကောင်း။ ပဏ္ဍရံ သေတဝဏ္ဏံ၊ ဖြူစင်စွာသောအဆင်းရှိသော။ ဆတ္တဉ္စ၊ ထီးကိုလည်းကောင်း။ သုဝဏ္ဏေန၊ ရွှေဖြင့်။ အလင်္ကတာ၊ တန်ဆာဆင်အပ်သော။ ဥပါဟနဉ္စ၊ ခြေနင်းကိုလည်းကောင်း။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ရထံ၊ ရထားထက်သို့။ အာရုယှ၊ တက်စေကုန်သတည်း။

(၇၄) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတော တဒါကာလေ၊ ထိုအခါ၌။ သော ရာဇာ၊ ထိုကာသိကမင်းသည်။ သာရထိံ၊ ရထားထိန်းကို။ ပုရက္ခိတွာ၊ ရှေ့မှပြု၍။ ပါယာသိ၊ သွားလေ၏။ ယတ္ထ၊ အကြင်အရပ်၌။ တေမိယော၊ တေမိမင်းသားသည်။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်သို့။ ခိပ္ပမေဝ၊ လျှင်စွာသာလျှင်။ ဥပဂစ္ဆိ၊ ရောက်လေ၏။

ဝ၁၅+ဝ၁၆+

၇၅။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေမိယော၊ တေမိမင်းသားသည်။ ခတ္တသင်္ဃပရိဗျူဠှံ၊ စကားပြောဟောခြင်း၌ချမ်းသာသော အမတ်အပေါင်းခြံရံလျက်။ တေဇသာ၊ တန်ခိုးဖြင့်။ ဇလန္တံ ဣဝ၊ တောက်ပသကဲ့သို့။ အာယန္တံ၊ လာလတ်သော။ တဉ္စ၊ ထိုခမည်းတော်မင်းကြီးကိုပင်လျှင်။ ဒိသွာန၊ မြင်လေ၍။ ဧတံ ဝစနံ၊ ကစ္စိနုတာတ ကုသလံအစရှိသော ဤသို့သော စကားကို။ အဗြဝိ၊ ဆိုလေ၏။ ကိံ အဗြဝိ၊ အဘယ်သို့ဆိုသနည်း။

(၇၆) တာတ၊ ခမည်းတော်မင်းကြီး။ ကစ္စိ နု၊ အသို့နည်း။ တေ၊ သင်မင်းကြီးအား။ ကုသလံ၊ ချမ်းသာပါ၏လော။ တာတ၊ ခမည်းတော်မင်းကြီး။ ကစ္စိ နု၊ အသို့နည်း။ အနာမယံ၊ အနာကင်းပါ၏လော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ တေ၊ သင်မင်းကြီး၏။ သဗ္ဗာ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ ရာဇကညာယော စ၊ မင်းသား မင်းသမီးတို့သည်လည်းကောင်း။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်၏။ မာတရော စ၊ မယ်တော်သည်လည်းကောင်း။ အရောဂါ၊ အနာကင်းပါ၏လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဗြဝိ၊ ဆို၏။

(၇၇) ပုတ္တ၊ ချစ်သား။ မေ၊ ငါ့အား။ အနာမယံ၊ အနာမရှိသည်သာလျှင်တည်း။ မေ၊ ငါ၏။ သဗ္ဗာ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ ရာဇကညာယော စ၊ မင်းသားမင်းသမီးတို့သည်လည်းကောင်း။ တုယှံ၊ သင်ချစ်သား၏။ မာတရော စ၊ မယ်တော်သည်လည်းကောင်း။ အရောဂါ၊ အနာမရှိကုန်သည်သာလျှင်။

(၇၈) တာတ၊ ခမည်းတော်မင်းကြီး။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ တေ၊ သင်ခမည်းတော်မင်းကြီးသည်။ အမဇ္ဇပေါ၊ သေကိုလည်း မသောက်လော။ တာတ၊ ခမည်းတော်မင်းကြီး။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ တေ၊ သင်ခမည်းတော်မင်းကြီးသည်။ သုရံ၊ သေသောက်ခြင်းကို။ အပ္ပိယံ၊ မချစ်လော။ တာတ၊ ခမည်းတော်မင်းကြီး။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ သစ္စေ စ၊ သစ္စာ၌လည်းကောင်း။ ဓမ္မေ စ၊ အလှူပေးခြင်း၌ လည်းကောင်း။ တေ၊ သင်မင်းကြီး၏။ မနော၊ စိတ်သည်။ ရမတေ၊ မွေ့လျော်ပါ၏လော။

(၇၉) ပုတ္တ၊ ချစ်သား။ အထော၊ ထိုမြို့။ အမဇ္ဇပေါ၊ ဤသေကိုလည်း မသောက်။ အထော၊ ထိုမြို့။ ပုတ္တ၊ ချစ်သား။ မေ၊ ငါသည်။ သုရံ၊ သေသောက်ခြင်းကို။ အပ္ပိယံ၊ မချစ်။ အထော၊ ထိုမြို့။ ပုတ္တ၊ ချစ်သား။ သစ္စေ စ၊ သစ္စာ၌လည်းကောင်း။ ဓမ္မေ စ၊ ဆယ်ပါးအပြားရှိသောမင်းကျင့်တရား၌လည်းကောင်း။ ဒါနေ စ၊ အလှူပေးခြင်း၌လည်းကောင်း။ မေ၊ ငါ၏။ မနော၊ စိတ်သည်။ ရမတေ၊ မွေ့လျော်၏။

ဝ၁၆+ဝ၁၇+ (၈၀) တာတ၊ ခမည်းတော်မင်းကြီး။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ တေ၊ ခမည်းတော်မင်းကြီး၏။ ယောဂ္ဂံ၊ ကအပ်သည့်နှင့်ယှဉ်သောမြင်းနွားအစရှိသောယာဉ်သည်။ အရောဂံ၊ အနာမရှိဖြစ်ပါ၏လော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ဝါဟနံ၊ ဆင်မြင်းအစရှိသော အလုံးစုံသော ရွက်ဆောင်မြဲသောယာဉ်သည်။ ဝါဟတိ၊ အနာမရှိသည်ဖြစ်၍ ရွက်ဆောင်နိုင်၏လော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ တေ၊ သင်မင်းကြီးအား။ သရီရဿ၊ ကိုယ်၏။ ဥပတာပိယာ၊ ပူပန်ခြင်းကိုပြုတတ်ကုန်သော။ ဗျာဓိယော၊ အနာတို့သည်သ်။ နတ္ထိ၊ မရှိပါကုန်၏လော။

(၈၁) ပုတ္တ၊ ချစ်သား။ အထော၊ ထိုမြို့။ မေ၊ ငါ၏။ ယောဂ္ဂံ၊ ကအပ်သောယာဉ်နှင့်ယှဉ်သောမြင်းနွားအစရှိသော ယာဉ်သည်။ အရောဂံ၊ အနာမရှိသည်သာလျှင်တည်း။ အထော၊ ထိုမြို့။ ဝါဟနံ၊ ဆင်မြင်းအစရှိသော အလုံးစုံသောရွက်ဆောင်မြဲသော ယာဉ်သည်။ ဝါဟတိ၊ အနာမရှိသည်ဖြစ်၍ ရွက်ဆောင်နိုင်သည်သာလျှင်တည်း။ အထော၊ ထိုမြို့။ မေ၊ ငါအား။ သရီရဿ၊ ကိုယ်၏။ ဥပတာပိယာ၊ ပူပန်ခြင်းကိုပြုတတ်ကုန်သော။ ဗျာဓိယော၊ အနာတို့သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိပါကုန်။

(၈၂) တာတ၊ ခမည်းတော်မင်းကြီး။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ တေ၊ ခမည်းတော်မင်းကြီး။ အန္တော စ၊ တိုင်းစွန်ဖြစ်သောဇနပုဒ်၌ နေသောသူတို့သည်လည်း။ ဖီတာ၊ ကြွယ်ကုန်၏လော။ တဝ၊ သင်မင်းကြီး၏။ မဇ္ဈော စ၊ တိုင်း၏အလယ်၌လည်းကောင်း။ ဂါမနိဂမာ စ၊ ရွာနိဂုံးတို့သည်လည်းကောင်း။ ဗဟလာ၊ တခဲနက်သော နေရာရှိကုန်၏လော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ တေ၊ သင်မင်းကြီး၏။ ကောဋ္ဌာဂါရဉ္စ၊ ကျီသည်လည်းကောင်း။ ကောသဉ္စ၊ ဘဏ္ဍာတိုက်သည်လည်းကောင်း။ ပဋိသန္ဓိတံ၊ ဖုံးလွှမ်းလုံခြုံပါ၏လော။

(၈၃) ပုတ္တ၊ ချစ်သား။ အထော၊ ထိုမြို့။ မေ၊ ငါ၏။ အန္တာ စ၊ တိုင်းစွန်းဖြစ်သော ဇနပုဒ်၌ နေသော သူတို့သည်လည်း။ ဖီတာ၊ ကြွယ်ဝကုန်၏။ မမ၊ ငါ၏။ မဇ္ဈော စ၊ တိုင်း၏အလယ်၌လည်းကောင်း။ ဂါမနိဂမာ စ၊ ရွာနိဂုံးတို့သည်လည်းကောင်း။ ဗဟလာ၊ တခဲနက်သောနေရာရှိကုန်၏။ မေ၊ ငါ၏။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ကောဋ္ဌာဂါရဉ္စ၊ ကျီသည်လည်းကောင်း။ ကောသဉ္စ၊ ဘဏ္ဍာတိုက်သည်လည်းကောင်း။ ပဋိသန္ဓိတံ၊ ဖုံးလွှမ်းလုံခြုံ၏။

(၈၄) မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ တေ၊ သင်မင်းကြီး၏။ အာဂမနံ၊ လာခြင်းသည်။ သွာဂတံ၊ ကောင်းသော လာခြင်းတည်း။ အထော၊ ထိုမြို့။ တေ၊ သင်ခမည်းတော်မင်းကြီး၏။ အာဂမနံ၊ လာခြင်းသည်။ အဒုရာဂတံ၊ အပြစ်မရှိသောလာခြင်းတည်း။ ယတ္ထ ယသ္မိံ ပလ္လင်္ကေ၊ အကြင်ပလ္လင်၌။

ဝ၁၇+ဝ၁၈+ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ နိသီဒိဿတိ၊ နေလတ္တံ့။ တံ ပလ္လင်္ကံ၊ ထိုပလ္လင်ကို။ ပတိဋ္ဌပေတု၊ ခင်းစေလော့။

(၈၅) မဟာရာဇ၊ မြတ်သော ခမည်းတော်မင်းကြီး။ တေ၊ သင်မင်းကြီးသည်။ နိယတေ၊ ကောင်းစွာခင်းအပ်သော။ ဣမေဝ ပဏ္ဏသန္ထရေ၊ ဤသစ်ရွက်အခင်း၌သာလျှင်။ နိသီဒဿု၊ နေတော်မူလော့။ ဧတ္တော၊ ဤရေအိုးစင်မှ။ ဥဒကံ၊ သုံးဆောင်သောရေကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ တေ၊ သင်ခမည်းတော်မင်းကြီး၏။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ ပက္ခာလယဿု၊ ဆေးတော်မူလော့။

(၈၆) မဟာရာဇ၊ မြတ်သောခမည်းတော်မင်းကြီး။ ရန္ဓံ၊ ကြိုချက်အပ်ပြီးသော။ အလောဏကံ၊ ဆားလည်းရှိထသော။ မယှံ၊ ငါ၏။ ဣဒမ္ပိ ပဏ္ဏကံ၊ ဤကမ္ပည်းရွက်ကိုလျှင်။ ပရိဘုဉ္ဇ၊ စားတော်မူလော့။ ဣဓ၊ ဤအရပ်သို့။ အာဂတော၊ လာရောက်သော။ ရာဇာ၊ ခမည်းတော်မင်းကြီးသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ပါဟုနော၊ ဧည့်သည်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။

(၈၇) ပုတ္တ၊ ချစ်သား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဏ္ဏကံ၊ ကမ္ပည်းရွက်ကို။ န ဘုဉ္ဇေ၊ မစား။ ဧတံ ပဏ္ဏကံ၊ ဤကမ္ပည်းရွက်သည်။ မယှံ၊ ငါ၏။ န ဟိ ဘောဇနံ၊ အစာမဟုတ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ သုစိ၊ စင်ကြယ်သော။ မံသူပသေစနံ၊ သားဖြင့်ပြွမ်းသော။ သာလီနံ၊ သလေးဆန်ဖြင့်ချက်သော။ ဩဒနံ၊ ထမင်းကို။ ဘုဉ္ဇေ၊ စား၏။

(၈၈) ပုတ္၊ ချစ်သား။ ဧကကံ၊ တစ်ယောက်တည်း။ ရဟောဂတံ ပိ၊ ဆိတ်ကွယ်ရာရပ်၌ နေခြင်းကို လည်းကောင်း။ ဣမိနာ ဘောဇနေန၊ ဤကမ္ပည်းရွက်ဟူသောအစာဖြင့်။ ယာပေန္တံ ပိ၊ မျှသည်ကိုလည်းကောင်း။ မေ၊ ငါအား။ အစ္ဆေရကံ၊ အံ့ဖွယ်သည်။ ပဋိလဘတိ၊ ရ၏။ ဧဒိသံ၊ ဤသို့သဘောရှိသောအစာကို။ ဘုဉ္ဇမာနာနံ၊ စားသောသင်ချစ်သားတို့အား။ ကေန၊ အဘယ်သို့သောအကြောင်းကြောင့်။ တေ၊ သင်ချစ်သား၏။ ဝဏ္ဏော၊ အဆင်းသည်။ ပသီဒတိ၊ ကြည်ညိုဖွယ်ရှိသနည်း။

(၈၉) ရာဇ၊ ခမည်းတော်မင်းကြီး။ နိယတေ၊ ခင်းအပ်သော။ ပဏ္ဏသန္တရေ၊ သစ်ရွက်ခင်းနှီး၌။ ဧကော၊ တစ်ယောက်တည်း။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ နိပ္ပဇ္ဇာမိ၊ အိပ်၏။ ရာဇ၊ ခမည်းတော်မင်းကြီး။ တာယ ဧကသေယျာယ၊ ထိုသို့တစ်ယောက်တည်းအိပ်သောကြောင့်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝဏ္ဏော၊ အဆင်းသည်။ ပသီဒတိ၊ ကြည်ညိုဖွယ်ရှိသတည်း။

(၉၀) ရာဇ၊ ခမည်းတော်မင်းကြီး။ နေတ္တိံသဗန္ဓာ၊ သန်လျက်လက်၌စွဲကုန်သော။ ရာဇရက္ခာ၊ မင်းအသက်ကိုစောင့်ကုန်သော သူတို့သည်။ မေ၊

ဝ၁၈+ဝ၁၉+ အကျွန်ုပ်အား။ န ဥပဋ္ဌိတာ၊ ရံ၍မတည်ကုန်။ ရာဇ၊ ခမည်းတော်မင်းကြီး။ တာယ သုခသေယျာယ၊ ထိုသို့ချမ်းသာစွာအိပ်သောကြောင့်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝဏ္ဏော၊ အဆင်းသည်။ ပသီဒတိ၊ ကြည်ညိုဖွယ်ရှိသတည်း။

(၉၁) မဟာရာဇ၊ မြတ်သောခမည်းတော်မင်းကြီး။ အတီတံ၊ လွန်လေပြီးသောအစာကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ နာနုသောစာမိ၊ မစိုးရိမ်။ အနာဂတံ၊ လာလတ္တံ့သော အစာကို။ နပ္ပဇပ္ပာမိ၊ မတောင့်တ။ ပစ္စုပ္ပန္နေန၊ မျက်မှောက်ဖြစ်သောအစာဖြင့်။ ယာပေမိ၊ မျှတပါ၏။ တေန၊ ထိုသို့မျှတသောအကြောင်းကြောင့်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝဏ္ဏော၊ အဆင်းသည်။ ပသီဒတိ၊ ကြည်ညိုဖွယ်ရှိသတည်း။

(၉၂) မဟာရာဇ၊ မြတ်သောခမည်းတော်မင်းကြီး။ ဗာလာ၊ ပညာနီးကုန်သောသူတို့သည်။ အနာဂလပ္ပဇပ္ပါယ၊ လာလတ္တံ့သောအစာကိုတောင့်တခြင်းကြောင့်။ အတီတဿ၊ လွန်လေပြီးသောအစာကို။ အနုသောစနာယ၊ စိုးရိမ်ခြင်းကြောင့်။ ဟရိတော၊ စိမ်းသော။ လုတော၊ နေပူ၌နှုတ်၍ပစ်အပ်သော။ နဠော ဝ၊ ကျူပင်ကဲ့သို့။ ဧတေန၊ ထိုစိုးရိမ်တောင့်တခြင်းကြောင့်။ သုဿန္တိ နု၊ ခြောက်တတ်ကုန်သည်မဟုတ်လော။

(၉၃) ပုတ္တ၊ ချစ်သား။ ဟတ္ထာနီကဉ္စ၊ ဆင်အပေါင်းကိုလည်းကောင်း။ ရထာနီကဉ္စ၊ ရထားအပေါင်းကိုလည်းကောင်း။ အဿေ စ၊ မြင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပတ္တီ စ၊ ခြေသည်သူရဲအပေါင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဝမ္မိနော စ၊ သံချပ်ဝတ်သောသူရဲအပေါင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ ရမ္မာနိ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဖွယ်ရှိကုန်သော။ နိဝေသနာနိ စ၊ အိမ်တော်တို့ကို လည်းကောင်း။ တေ၊ သင်အား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒဒါမိ၊ ပေး၏။

(၉၄) ပုတ္တ၊ ချစ်သား။ တေ၊ သင်အား။ သဗ္ဗာလင်္ကာရ ဘူသိတံ၊ ခပ်သိမ်းသောတန်ဆာဖြင့်တန်ဆာဆင်အပ်သော။ ဣတ္ထာဂါရမ္ပိ၊ မောင်းမအပေါင်းကိုလည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ တာသု၊ ထိုမင်းမောင်းမတို့၌။ ပုတ္တေ၊ သားတို့ကို။ ပဋိပဇ္ဇ၊ ဖြစ်စေဦးလော။ တွံ၊ သင်ချစ်သား။ နော၊ ငါတို့၏။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်ပါဦးလော့။

(၉၅) ပုတ္တ၊ ချစ်သား။ နစ္စဂီတဿ၊ ကခြင်းသီခြင်း၌။ ကုသလာ၊ လိမ်မာကုန်သော။ သိက္ခိတာ၊ တစ်ပါးကုန်သော မိန်းမတို့၏အမှု၌ကောင်းစွာသင်အပ်ကုန်ပြီးသော။ စာတုရိတ္ထိယော၊ တင့်တယ်စမ္ပယ်ခြင်းနှင့်ပြည့်စုံကုန်သောကချေသည် မိန်းမတို့သည်။ တံ၊ သင်ချစ်သားကို။ ကာမေ၊ ကာမဂုဏ်

ဝ၁၉+ဝ၂၀+ ချမ်းသာတို့ကို။ ရမ္မယိဿန္တိ၊ မွေ့လျော်စေကုန်အံ့သတည်း။ အရညေ၊ တော၌။ ကိံ ကရိဿတိ၊ အဘယ်ပြုအံ့နည်း။

(၉၆) ပုတ္တ၊ ချစ်သား။ တေ၊ သင်ချစ်သားအား။ ပဋိရာဇူဟိ၊ မင်းတစ်ပါးတို့မှ။ အလင်္ကတာ၊ တန်ဆာဆင်အပ်ကုန်သော။ ကညာ၊ သမီးကညာတို့ကို။ အဟံ၊ ငါခမည်းတော်သည်။ အာနယိဿံ၊ ဆောင်ယူစေအံ့။ တာသု၊ ထိုမင်းသမီးတို့၌။ ပုတ္တေ၊ သားတို့ကို။ ဇနေတွာန၊ ဖြစ်စေဦး၍။ အထ ပစ္ဆာ၊ ထိုနောင်မှ။ တွံ၊ သင်ချစ်သားသည်။ ပဗ္ဗဇိဿသိ၊ ရဟန်းပြုဘိလော့။

(၉၇) ပုတ္တ၊ ချစ်သား။ တွံ၊ သင်ချစ်သားသည်။ ယုဝါ စ၊ လူငယ်သာတည်း။ ဒဟရော စာပိ၊ ပျိုလည်းနုသေး၏။ ပဌမုပ္ပတ္တိတော၊ ပဌမအရွယ်အားဖြင့်သာဖြစ်၏။ သုသု၊ အလွန်ပျိုသေး၏။ ပုတ္တ၊ ချစ်သား။ တေ၊ သင်ချစ်သားအား။ ဘဒ္ဒံ၊ ကောင်းခြင်းသည်။ အတ္ထု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ တွံ၊ သင်ချစ်သားသည်။ ရဇ္ဇံ၊ မင်းအဖြစ်ကို။ ကာရေဟိ၊ ပြုပါဦးလော။ အရညေ၊ တော၌။ ကိံ ကရိဿတိ၊ အဘယ်ပြုအံ့နည်း။

(၉၈) မဟာရာဇ၊ မြတ်သောခမည်းတော်မင်းကြီး။ ယုဝါ၊ လုလင်ငယ်သည်။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သောအကျင့်ကို။ စရေ၊ ကျင့်ရာ၏။ ယုဝါ၊ လုလင်ငယ်သည်။ ဗြဟ္မစာရီ၊ မြတ်သောအကျင့်ကိုကျင့်သည်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဟိ၊ ထိုစကားသင့်စွ။ ဒဟရဿ၊ ငယ်သောသူ၏။ ယာ ပဗ္ဗဇ္ဇာ၊ အကြင်ရဟန်းအဖြစ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧတံ၊ ထိုရဟန်းဖြစ်သောအကြောင်းကို။ ဣသီဘိ၊ ဘုရားအစရှိသော သူတော်ကောင်းတို့သည်။ ဝဏ္ဏိတံ၊ ခြီးမွမ်းတော်မူအပ်၏။

(၉၉) မဟာရာဇ၊ မြတ်သောခမည်းတော်မင်းကြီး။ ယုဝါ၊ လုလင်ငယ်သည်။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သောအကျင့်ကို။ စရေ၊ ကျင့်ရာ၏။ ယုဝါ၊ လုလင်ငယ်သည်။ ဗြဟ္မစာရီ၊ မြတ်သောအကျင့်ကိုကျင့်သည်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သောအကျင့်ကို။ စရိဿာမိ၊ ကျင့်အံ့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ရဇ္ဇေန၊ မင်းအဖြစ်ဖြင့်။ အတ္ထိကော၊ အလိုရှိသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။

(၁၀၀) မဟာရာဇ၊ မြတ်သောခမည်းတော်မင်းကြီး။ အမ္မတာတဝဒန္တရံ၊ မိခင်ဘခင်ဟူ၍ဆိုတတ်ခါမျှသော။ ကိစ္ဆာလဒ္ဓံ၊ ဆင်းရဲငြိုငြင်သဖြင့်ရအပ်သော။ ပိယပုတ္တံ၊ ချစ်အပ်သော သားလည်းဖြစ်ထသော။ ဇရံ၊ အိုခြင်းသို့။ အပတွာဝ၊ မရောက်မူ၍သာလျှင်။ မတံ၊ သေသော။ ဒဟရံ၊ သူငယ်က။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဿာမိ၊ မြင်ရ၏။

ဝ၂၀+၂၁+ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောခမည်းတော်မင်းကြီး။ ဒဟရိံ၊ ငယ်စွာထသော။ စာရုဒဿနိံ၊ ကြည့်ချင်ဖွယ်လည်းရှိထသော။ ပလုဂ္ဂံ၊ သူတို့သည်နှုတ်လေအပ်သော။ နဝဝံသကဠီရံဝ၊ ထွက်သစ်သောမြက်သစ်ပင်ပျိုကဲ့သို့။ ပလုဂ္ဂံ၊ သေမင်းသည် နှုတ်ယူလေအပ်သော။ ဇီဝိတက္ခယံ၊ အသက်ကုန်ခြင်းသို့ရောက်သော။ ကုမာရိံ၊ သတို့သမီးငယ်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဿာမိ၊ မြင်ရ၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောခမည်းတော်မင်းကြီး။ နရာ စ၊ ယောကျာ်းတို့သည်လည်းကောင်း။ အထ၊ ထိုမှတပါး။ နာရိယော စ၊ မိန်းမတို့သည်လည်းကောင်း။ ဒဟရာပိ စ၊ အငယ်သာဖြစ်ကုန်လျှင်မူလည်း။ မိယျန္တိ၊ သေတတ်ကုန်၏။ တတ္ထ ဇီဝိတေ၊ ထိုသို့သေတတ်သောအသက်၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒဟရော၊ ငယ်သေးသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကော ပမာဒေါ၊ အဘယ်မည်သောသူသည်။ ဝိသာသေ၊ အကျွမ်းဝင်ပချိမ့်နည်း။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောခမည်းတော်မင်းကြီး။ ယဿ၊ အကြင်သူအား။ ရတျော၊ အမိဝမ်း၌ပဋိသန္ဓေနေသော အခါမှစ၍ညဉ့်နေ့သည်။ ဝိဝသာနေ၊ လွန်သည်ရှိသော။ အပ္ပေါဒကေ၊ ရေနည်းရာအရပ်၌။ မစ္ဆာနံ၊ ငါးတို့၏။ အာယု၊ အသက်သည်။ အပ္ပတရံ၊ နည်းမြတ်သည်။ သိယာ ဣဝ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ အာယု၊ အသက်သည်။ အပ္ပတရံ၊ နည်းမြတ်သည်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ တဟိံ၊ ထိုအရွယ်၌။ ကောမာရကံ၊ ငယ်သောအဖြစ်သည်။ ကိံ နု၊ အဘယ်သို့ဖြစ်နိုင်လတ္တံ့နည်း။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောခမည်းတော်မင်းကြီး။ လောကော၊ လူကို။ နိစ္စံ၊ အမြဲ။ အဗ္ဘာဟတော၊ နှိပ်စက်အပ်၏။ နိစ္စဉ္စ၊ အမြဲသာလျှင်။ ပရိဝါရိတော၊ ခြံရံအပ်၏။ အမောဃာသု၊ အချည်းနှီးမဟုတ်ကုန်သောညဉ့်တို့သည်။ ဝဇန္တီသု၊ သွားကုန်လျက်။ ကိံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ မံ၊ ငါကို။ ရဇ္ဇေ၊ မင်းအဖြစ်၌။ အဘိသိဉ္စသိ၊ အဘိသိက်သွန်းချင်ဘိသနည်း။ ပုတ္တ၊ ချစ်သား။ လောကော၊ လူကို။ ကေန၊ အဘယ်သူသည်။ အဗ္ဘာဟတော၊ နှိပ်စက်သနည်း။ ကေန စ၊ အဘယ်သူသည်သာလျှင်။ ပရိဝါရိတော၊ ခြံရံအပ်သနည်း။ ကာ ရတျော၊ အဘယ်မည်သောညဉ့်တို့သည်။ အမောဃာ၊ အချည်းနှီးမဟုတ်ကုန်မူ၍။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကုန်သနည်း။ တံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ ပုစ္ဆိတော၊ မေးအပ်သော သင်ချစ်သောသားသည်။ မေ၊ ငါအား။ အက္ခာဟိ၊ ကြားဘိလော့။

၂၁+၂၂+ ခတ္တိယ၊ ရေမြေတို့ကို အစိုးရသောမင်းကြီး။ လောကော၊ လူကို။ မစ္စုနာ၊ သေမင်းသည်။ အဗ္ဘာဟတော၊ နှိပ်စက်အပ်၏။ ဇရာယ၊ အိုခြင်းသည်။ ပရိဝါရိတော၊ ခြံရံအပ်၏။ ရတျော၊ ညဉ့်တို့သည်။ အမောဃာ၊ အချည်းနှီး မဟုတ်အသက် အဆင်းခွန်အားကို ကုန်စေကုန်သည်ဖြစ်၍သာလျှင်။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကုန်၏။ ဧဝံ ဣမိနာဝုတ္တနယေန၊ ဤသို့ဆိုအပ်ပြီးသောနည်းဖြင့်။ တွံ၊ သင်ခမည်းတော်မင်းကြီးသည်။ ဇာနာဟိ၊ သိပါလော့။ ခတ္တိယ၊ ရေမြေတို့ကို အစိုးရသောမင်းကြီး။ ဝိတန္တေ၊ ဖြန့်ခင်းအပ်သော။ တန္တေ၊ ရက်ကန်း၌။ ယံ ယံဒေဝ၊ အကြင်အကြင်သို့သော အဘောက်ချည်ကိုသာလျှင်။ ဥပဝိယျတိ၊ သွင်းအပ်၏။ ဝေတဗ္ဗံ၊ ရက်အပ်သောကြွင်းသောတန်ဆာသည်။ အပ္ပကံ၊ နည်းသည်။ ဟောတိ ယထာ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ မစ္စာနံ၊ သတ္တဝါတို့၏။ ဇီဝိတံ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေဟုဆိုအပ်သောအသက်သည်။ အပ္ပကံ၊ နည်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ခတ္တိယ၊ ရေမြေတို့ကို အစိုးရသောမင်းကြီး။ ပူရော၊ ရေဖြင့်ပြည့်သော။ ဂစ္ဆံ၊ အောက်အကြေသို့စီးသော။ ဝါရိဝဟော၊ မြစ်သည်။ ဥပရိ၊ အထက်အညာသို့။ န ဝတ္တတိ ယထာ၊ လှည့်၍မဆန်ပြန်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ မနုဿာနံ၊ လူသတ္တဝါတို့၏။ ဂစ္ဆံ၊ အကြေနှင့်တူသောကြီးသောအရွယ်သို့ရောက်ပြီးသော။ အာယု၊ ဇီဝိန္ဒြေဟုဆိုအပ်သောအသက်သည်။ ဥပရိ၊ အထက် အညာနှင့်တူသောငယ်သောအရွယ်သို့။ န ဝတ္တတိ၊ လှည့်၍မဖြစ်ပြန်ပြီ။ (၁၀၉) ခတ္တိယ၊ ရေမြေတို့ကို အစိုးရသောမင်းကြီး။ ပူရော၊ ရေဖြင့်ပြည့်သော။ ဝါရိဝဟော၊ မြစ်သည်။ ဥပကူလဇေ၊ ကမ်း၏အနီး၌ရောက်ကုန်သော။ ရုက္ခေ၊ သစ်ပင်တို့ကို။ ဝဟေယထာ၊ မျှောရာသကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ သဗ္ဗပါဏိနော၊ ခပ်သိမ်းသောသတ္တဝါတို့ကို။ ဇရာမရဏေန၊ အိုခြင်းသေခြင်းသည်။ ဝုယှန္တေ၊ မျှောအပ်လေကုန်၏။ (၁၁၀) ပုတ္တ၊ ချစ်သား။ တေ၊ သင်ချစ်သားအား။ ဟတ္ထာနီကံ၊ ဆင်အပေါင်းကိုလည်းကောင်း။ ရထာနီကံ၊ ရထားအပေါင်းကိုလည်းကောင်း။ အဿေ စ၊ မြင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဝမ္မိနော၊ သံချပ်ဝတ် ကုန်သော။ ပတ္တီ စ၊ ခြေသည် သူရဲတို့ကိုလည်းကောင်း။ ရမ္မာနိ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဖွယ်ရှိကုန်သော။ နိဝေသနာနိ စ၊ အိမ်တော်တို့ကို လည်းကောင်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒဒါမိ၊ ပေး၏။

ဝ၂၂+ဝ၂၃+ (၁၁၁) ပုတ္တ၊ ချစ်သား။ တေ၊ သင်ချစ်သားအား။ သဗ္ဗာလင်္ကာရဘူသိတံ၊ ခပ်သိမ်းသောတန်ဆာတို့ဖြင့်တန်ဆာဆင်အပ်သော။ ဣတ္ထာဂါရဉ္စ၊ မင်းမောင်းမအပေါင်းကိုလည်းကောင်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ တာသု၊ ထိုမောင်းမတို့၌။ ပုတ္တေ၊ သားတို့ကို။ ပဋိပဇ္ဇ၊ ဖြစ်စေဦးလော့။ တွံ၊ သင်ချစ်သားသည်။ နော၊ ငါတို့၏။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ဘဝိဿသိ၊ ဖြစ်ဘိလော့။ ပုတ္တ၊ ချစ်သား။ နစ္စဂီတဿ၊ ကခြင်းသီခြင်း၌။ ကုသလာ၊ လိမ်မာကုန်သော။ သိက္ခိတာ၊ တစ်ပါးကုန်သောမိန်းမတို့၏ အမှုတို့နှိုက်ကောင်းစွာသင်အပ်ကုန်ပြီးသော။ စာတုရိတ္ထိယော၊ တင့်တယ်စမ္ပယ်ခြင်းနှင့်ပြည့်စုံကုန်သောကချေသည်မိန်းမတို့သည်။ တံ၊ သင်ချစ်သားကို။ ကာမေ၊ ကာမဂုဏ်ချမ်းသာတို့ကို။ ရမ္မယိဿန္တိ၊ မွေ့လျော်စေကုန်အံ့သတည်း။ အရညေ၊ တော၌။ ကိံ ကရိဿတိ၊ အဘယ်ပြုအံ့နည်း။ ပုတ္တ၊ ချစ်သား။ တေ၊ သင်ချစ်သားအား။ ပဋိရာဇူဟိ၊ တပါးသောမင်းတို့မှ။ အလင်္ကတာ၊ တန်ဆာဆင်အပ်သော။ ကညာ၊ မင်းသမီးတို့ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ အာနယိဿံ၊ ဆောင်ယူစေအံ့။ တာသု၊ ထိုမင်းသမီးတို့၌။ ပုတ္တေ၊ သားတို့ကို။ ဇနေတွာန၊ ဖြစ်စေဦး၍။ အထ ပစ္ဆာ၊ ထိုနောက်မှ။ တွံ၊ သင်ချစ်သားသည်။ ပဗ္ဗဇိဿသိ၊ ရဟန်းပြုဘိလော့။ ပုတ္တ၊ ချစ်သား။ တွံ၊ သင်ချစ်သားသည်။ ယုဝါ စ၊ လုလင်ငယ်သာတည်း။ ဒဟရော စာပိ၊ ပျိုလည်းနုသေး၏။ ပဌမုပ္ပတ္တိတော၊ ပဌမအရွယ်အားဖြင့်သာဖြစ်၏။ သုသု၊ အလွန်ပျိုသေး၏။ ပုတ္တ၊ ချစ်သား။ တေ၊ သင်ချစ်သားအား။ ဘဒ္ဒံ၊ ကောင်းခြင်းသည်။ အတ္ထု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ရဇ္ဇံ၊ မင်းအဖြစ်ကို။ ကာရေဟိ၊ ပြုပါဦးလော။ အရညေ၊ တော၌။ ကိံ ကရိဿသိ၊ အဘယ်ပြုအံ့နည်း။ ပုတ္တ၊ ချစ်သား။ တေ၊ သင်ချစ်သားအား။ ကောဋ္ဌာဂါရဉ္စ၊ ကျီကိုလည်းကောင်း။ ကောသဉ္စ၊ ဘဏ္ဍာတိုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဝါဟနာနိ စ၊ ဆင်ယာဉ်မြင်းယာဉ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဗလာနိ စ၊ ဗိုလ်ပါရဲမက်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ရမ္မာနိ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဘွယ်ရှိကုန်သော။ နိဝေသနာနိ စ၊ အိမ်တော်တို့ကိုလည်းကောင်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒဒါမိ၊ ပေး၏။ ပုတ္တ၊ ချစ်သား။ တေ၊ သင်ချစ်သားအား။ ဘဒ္ဒံ၊ ကောင်းခြင်းသည်။ အတ္ထု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဒါသီသီဃပုရက္ခတော၊ ကျွန်သမီးအပေါင်းခြံရံအပ်သော။ ဂေါမဏ္ဍလပရိဗျူဠှော၊ တင့်တယ်သောအင်္ဂါကြီးငယ်ရှိကုန်သောမင်းသမီး အပေါင်းခြံရံအပ်သည်ဖြစ်၍။ တွံ၊ သင်ချစ်သားသည်။ ရဇ္ဇံ၊ မင်းအ

၂၃+၂၄+ ဖြစ်ကို။ ကာရေဟိ၊ ပြုပါဦးလော့။ အရညေ၊ တော၌။ ကိံ ကာရိဿသိ၊ အဘယ်ပြုအံ့နည်း။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောခမည်းတော်မင်းကြီး။ ယံ ဓနံ၊ အကြင်ဥစ္စာသည်။ ခီယေထ၊ ကုန်ခြင်းသို့ရောက်တတ်ရာ၏။ တေန ဓနေန၊ ထိုဥစ္စာဖြင့်။ မံ၊ ငါ့ကို။ တွံ၊ သင်ခမည်းတော်မင်းကြီးသည်။ ကိံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ နိမန္တေသိ၊ ဖိတ်ဘိသနည်း။ ယာ ဘရိယာ၊ အကြင်မယားသည်။ မယိ၊ ငါသည်။ ဌိတေယေဝ၊ တည်လျက်သာလျှင်။ မရိဿတိ၊ သေလတ္တံ့။ တာယ ဘရိယာယ၊ ထိုမယားဖြင့်။ ကိံ၊ အဘယ်မူစအံ့နည်း။ ယောဗ္ဗနံ၊ ပဌမအရွယ်နှင့်ပြည့်စုံသော။ ယံ ဝဏ္ဏံ၊ အကြင်အဆင်းကို။ ဇရာယ၊ အိုခြင်းသဘောသည်။ အဘိဘုယျတိ၊ နှိပ်စက်အပ်၏။ ယောဗ္ဗနေန၊ ပဌမအရွယ်နှင့်ပြည့်စုံသော။ တေန ဝဏ္ဏေန၊ ထိုအဆင်းဖြင့်။ ကိံ၊ အဘယ်မူစအံ့နည်း။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောခမည်းတော်မင်းကြီး။ တတ္ထ၊ ထိုသို့အိုခြင်းသေခြင်းသဘောရှိသော လူအပေါင်း၌။ နန္ဒီ၊ နှစ်သက်ခြင်းသည်ကား။ ကာ၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။ ခိဍ္ဍာ၊ ကစားခြင်းသည်ကား။ ကာ၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။ ရတိ၊ ကာမဂုဏ်ငါးပါး၌မွေ့လျော်ခြင်းသည်ကား။ ကာ၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။ မေ၊ ငါ့အား။ ပုတ္တေဟိ စ၊ သားဖြင့်လည်းကောင်း။ ဒါရေဟိ စ၊ မယားတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ကိံ၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။ ရာဇ၊ ခမည်းတော်မင်းကြီး။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဗန္ဓနာ၊ ကာမဂုဏ်တည်းဟူသောနှောင်ဖွဲ့ခြင်းမှ။ မုတ္တော၊ လွတ်သည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ယော အဟံ၊ အကြင်ငါသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့သောအကြောင်းကို။ မဇာနာမိ၊ သိ၏။ မစ္စု၊ သေမင်းသည်။ မေ မမ၊ အကျွန်ုပ်အား။ နပ္ပမဇ္ဇတိ၊ သတ်ခြင်းငှာမမေ့။ အန္တကေန၊ သေမင်းသည်။ အဓိပန္နဿ၊ သတ်အပ်ထသော။ တဿ မေ၊ ထိုငါ့အား။ ရတိ၊ ကာမဂုဏ်ငါးပါးဖြင့်မွေ့လျော်ခြင်းသည်။ ကာ၊ အဘယ်ကျိုးရှိအံ့နည်း။ ဓနေသနာ၊ ဥစ္စာကိုရှာမှီးခြင်းသည်။ ကာ၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောခမည်းတော်မင်းကြီး။ ပက္ကာနံ၊ မှည့်ကုန်သော။ ဖလာနံ၊ သစ်သီးတို့အား။ နိစ္စံ၊ အမြဲလျှင်။ ပတနတော၊ ကျခြင်းမှ။ ဘယံ၊ ဘေးသည်လျှင်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ ဣဝ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ ဇာတာနံ၊

၂၄+၂၅+ ဖြစ်ကုန်ပြီးသော။ မစ္စာနံ၊ သတ္တဝါတို့အား။ နိစ္စံ၊ အခါခပ်သိမ်းသာလျှင်။ မရဏတော၊ သေခြင်းမှ။ ဘယံ၊ ဘေးသည်လျှင်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောခမည်းတော်မင်းကြီး။ ပါတော၊ နံနက်အခါ၌။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ ယေ ဇနာ၊ အကြင်သူတို့ကို။ ဒိဋ္ဌာ၊ မြင်အပ်ကုန်၏။ တေသု၊ ထိုသူတို့တွင်။ ဧကေ၊ အချို့သောသူတို့ကို။ သာယံ၊ ညချမ်းသောအခါ၌။ န ဒိဿန္တိ၊ မမြင်အပ်ကုန်။ သာယံ၊ ညအခါ၌။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ ယေ ဇနာ၊ အကြင်သူတို့ကို။ ပါတော၊ နံနက်အခါ၌။ န ဒိဿန္တိ၊ မမြင်အပ်ကုန်။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောခမည်းတော်မင်းကြီး။ အဇ္ဇေဝ၊ ယနေ့ပင်လျှင်။ အာတပ္ပံ၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှု၌ပြုအပ်သောလုံ့လကို။ ကိစ္စံ၊ ပြုအပ်၏။ သုဝေ၊ နက်ဖြန်သဘက်။ မရဏံ၊ သေအံ့သည်ကို။ ကော၊ အဘယ်မည်သောသူသည်။ ဇညာ၊ သိနိုင်ရာအံ့နည်း။ ဟိ၊ ထိုစကားဆိုသင့်စွ။ မဟာသေနေန၊ ပဉ္စဝီသတိဘယအစရှိသောအားဖြင့်များသောစစ်သည်ရှိသော။ တေန မစ္စုနာ၊ ထိုသေမင်းနှင့်။ သံကရံ၊ ချိန်းချက်ဆုံးဖြတ်ခြင်းသည်။ နော၊ ငါတို့အား။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ရာဇ၊ ခမည်းတော်မင်းကြီး။ စောရာ၊ ခိုးသူတို့သည်။ ဓနဿ၊ ဥစ္စာကို။ ပတ္ထေန္တိ၊ တောင့်တကုန်၏။ အဟံ ပန၊ ငါသည်ကား။ ဗန္ဓန၊ တောင့်တအပ်သည်ဟုဆိုအပ်သောဥစ္စာတည်းဟူသောနှောင့်ဖွဲ့ခြင်းမှ။ မုတ္တော၊ လွတ်သည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ နိဝတ္တဿု၊ ကောင်းစွာပြန်လော့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ရဇ္ဇေန၊ မင်းအဖြစ်ဖြင့်။ န အတ္ထိကော၊ အလိုအရှိပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ မုဂပက္ခဇာတကံ၊ မုဂပက္ခဇာတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

မဟာနိပါတ်။ တေမိယဇာတ်ပါဠိတော်နိသျပြီး၏။