ဝိနယပိဋကေ
ပါရာဇိကပါဠိ
နမော တဿ ဘဂဝတော အရဟတော သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓဿ
ဝေရဉ္ဇကဏ္ဍံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ ဝေရဉ္ဇာယံ ဝိဟရတိ နဠေရုပုစိမန္ဒမူလေ မဟတာ ဘိက္ခုသံဃေန သဒ္ဓိံ ပဉ္စမတ္တေဟိ ဘိက္ခုသတေဟိ။ အဿောသိ ခေါ ဝေရဉ္ဇော ဗြာဟ္မဏော – ‘‘သမဏော ခလု, ဘော, ဂေါတမော သကျပုတ္တော သကျကုလာ ပဗ္ဗဇိတော ဝေရဉ္ဇာယံ ဝိဟရတိ နဠေရုပုစိမန္ဒမူလေ မဟတာ ဘိက္ခုသံဃေန သဒ္ဓိံ ပဉ္စမတ္တေဟိ ဘိက္ခုသတေဟိ။ တံ ခေါ ပန ဘဝန္တံ ဂေါတမံ ဧဝံ ကလျာဏော ကိတ္တိသဒ္ဒေါ အဗ္ဘုဂ္ဂတော – ‘ဣတိပိ သော ဘဂဝါ အရဟံ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေါ ဝိဇ္ဇာစရဏသမ္ပန္နော သုဂတော လောကဝိဒူ အနုတ္တရော ပုရိသဒမ္မသာရထိ သတ္ထာ ဒေဝမနုဿာနံ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ [ဘဂဝါတိ (သျာ။), ဒီ။ နိ။ ၁။၁၅၇, အဗ္ဘုဂ္ဂတာကာရေန ပန သမေတိ]။ သော ဣမံ လောကံ သဒေဝကံ သမာရကံ သဗြဟ္မကံ သဿမဏဗြာဟ္မဏိံ ပဇံ သဒေဝမနုဿံ သယံ အဘိညာ သစ္ဆိကတွာ ပဝေဒေတိ။ သော ဓမ္မံ ဒေသေတိ အာဒိကလျာဏံ မဇ္ဈေကလျာဏံ ပရိယောသာနကလျာဏံ သာတ္ထံ သဗျဉ္ဇနံ၊ ကေဝလပရိပုဏ္ဏံ ပရိသုဒ္ဓံ ဗြဟ္မစရိယံ ပကာသေတိ၊ သာဓု ခေါ ပန တထာရူပါနံ အရဟတံ ဒဿနံ ဟောတီ’’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂။ [ဣတော ပရံ ယာဝ ပါရာ။ ၁၅-၁၆ ပဒက္ခိဏံ ကတွာ ပက္ကာမီတိ ပါဌော အ။ နိ။ ၈။၁၁] အထ ခေါ ဝေရဉ္ဇော ဗြာဟ္မဏော ယေန ဘဂဝါ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ဘဂဝတာ သဒ္ဓိံ သမ္မောဒိ။ သမ္မောဒနီယံ ကထံ သာရဏီယံ ဝီတိသာရေတွာ ဧကမန္တံ နိသီဒိ။ ဧကမန္တံ နိသိန္နော ခေါ ဝေရဉ္ဇော ဗြာဟ္မဏော ဘဂဝန္တံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘သုတံ မေတံ, ဘော ဂေါတမ – ‘န သမဏော
ဂေါတမော ဗြာဟ္မဏေ ဇိဏ္ဏေ ဝုဍ္ဎေ မဟလ္လကေ အဒ္ဓဂတေ ဝယောအနုပ္ပတ္တေ အဘိဝါဒေတိ ဝါ ပစ္စုဋ္ဌေတိ ဝါ အာသနေန ဝါ နိမန္တေတီ’တိ။ တယိဒံ, ဘော ဂေါတမ, တထေဝ? န ဟိ ဘဝံ ဂေါတမော ဗြာဟ္မဏေ ဇိဏ္ဏေ ဝုဍ္ဎေ မဟလ္လကေ အဒ္ဓဂတေ ဝယောအနုပ္ပတ္တေ အဘိဝါဒေတိ ဝါ ပစ္စုဋ္ဌေတိ ဝါ အာသနေန ဝါ နိမန္တေတိ? တယိဒံ, ဘော ဂေါတမ, န သမ္ပန္နမေဝါ’’တိ။
‘‘နာဟံ တံ, ဗြာဟ္မဏ, ပဿာမိ သဒေဝကေ လောကေ သမာရကေ သဗြဟ္မကေ သဿမဏဗြာဟ္မဏိယာ ပဇာယ သဒေဝမနုဿာယ ယမဟံ အဘိဝါဒေယျံ ဝါ ပစ္စုဋ္ဌေယျံ ဝါ အာသနေန ဝါ နိမန္တေယျံ။ ယဉှိ, ဗြာဟ္မဏ, တထာဂတော အဘိဝါဒေယျ ဝါ ပစ္စုဋ္ဌေယျ ဝါ အာသနေန ဝါ နိမန္တေယျ, မုဒ္ဓါပိ တဿ ဝိပတေယျာ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃။ ‘‘အရသရူပေါ ဘဝံ ဂေါတမော’’တိ? ‘‘အတ္ထိ ခွေသ, ဗြာဟ္မဏ, ပရိယာယော ယေန မံ ပရိယာယေန သမ္မာ ဝဒမာနော ဝဒေယျ – ‘အရသရူပေါ သမဏော ဂေါတမော’တိ။ ယေ တေ, ဗြာဟ္မဏ, ရူပရသာ သဒ္ဒရသာ ဂန္ဓရသာ ရသရသာ ဖောဋ္ဌဗ္ဗရသာ တေ တထာဂတဿ ပဟီနာ ဥစ္ဆိန္နမူလာ တာလာဝတ္ထုကတာ အနဘာဝံကတာ [အနဘာဝကတာ (သီ။) အနဘာဝံဂတာ (သျာ။)] အာယတိံ အနုပ္ပါဒဓမ္မာ။ အယံ ခေါ, ဗြာဟ္မဏ, ပရိယာယော ယေန မံ ပရိယာယေန သမ္မာ ဝဒမာနော ဝဒေယျ – ‘အရသရူပေါ သမဏော ဂေါတမော’တိ, နော စ ခေါ ယံ တွံ သန္ဓာယ ဝဒေသီ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄။ ‘‘နိဗ္ဘောဂေါ ဘဝံ ဂေါတမော’’တိ? ‘‘အတ္ထိ ခွေသ, ဗြာဟ္မဏ, ပရိယာယော ယေန မံ ပရိယာယေန သမ္မာ ဝဒမာနော ဝဒေယျ – ‘နိဗ္ဘောဂေါ သမဏော ဂေါတမော’တိ။ ယေ တေ, ဗြာဟ္မဏ, ရူပဘောဂါ သဒ္ဒဘောဂါ ဂန္ဓဘောဂါ ရသဘောဂါ ဖောဋ္ဌဗ္ဗဘောဂါ တေ တထာဂတဿ ပဟီနာ ဥစ္ဆိန္နမူလာ တာလာဝတ္ထုကတာ အနဘာဝံကတာ အာယတိံ အနုပ္ပါဒဓမ္မာ။ အယံ ခေါ, ဗြာဟ္မဏ, ပရိယာယော ယေန မံ ပရိယာယေန သမ္မာ ဝဒမာနော ဝဒေယျ – ‘နိဗ္ဘောဂေါ သမဏော ဂေါတမော’တိ, နော စ ခေါ ယံ တွံ သန္ဓာယ ဝဒေသီ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅။ ‘‘အကိရိယဝါဒေါ ဘဝံ ဂေါတမော’’တိ? ‘‘အတ္ထိ ခွေသ, ဗြာဟ္မဏ, ပရိယာယော ယေန မံ ပရိယာယေန သမ္မာ ဝဒမာနော ဝဒေယျ – ‘အကိရိယဝါဒေါ သမဏော ဂေါတမော’တိ။ အဟဉှိ, ဗြာဟ္မဏ, အကိရိယံ ဝဒါမိ
ကာယဒုစ္စရိတဿ ဝစီဒုစ္စရိတဿ မနောဒုစ္စရိတဿ။ အနေကဝိဟိတာနံ ပါပကာနံ အကုသလာနံ ဓမ္မာနံ အကိရိယံ ဝဒါမိ။ အယံ ခေါ, ဗြာဟ္မဏ, ပရိယာယော ယေန မံ ပရိယာယေန သမ္မာ ဝဒမာနော ဝဒေယျ – ‘အကိရိယဝါဒေါ သမဏော ဂေါတမော’တိ, နော စ ခေါ ယံ တွံ သန္ဓာယ ဝဒေသီ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆။ ‘‘ဥစ္ဆေဒဝါဒေါ ဘဝံ ဂေါတမော’’တိ? ‘‘အတ္ထိ ခွေသ, ဗြာဟ္မဏ, ပရိယာယော ယေန မံ ပရိယာယေန သမ္မာ ဝဒမာနော ဝဒေယျ – ‘ဥစ္ဆေဒဝါဒေါ သမဏော ဂေါတမော’တိ။ အဟဉှိ, ဗြာဟ္မဏ, ဥစ္ဆေဒံ ဝဒါမိ ရာဂဿ ဒေါသဿ မောဟဿ။ အနေကဝိဟိတာနံ ပါပကာနံ အကုသလာနံ ဓမ္မာနံ ဥစ္ဆေဒံ ဝဒါမိ။ အယံ ခေါ, ဗြာဟ္မဏ, ပရိယာယော ယေန မံ ပရိယာယေန သမ္မာ ဝဒမာနော ဝဒေယျ – ‘ဥစ္ဆေဒဝါဒေါ သမဏော ဂေါတမော’တိ, နော စ ခေါ ယံ တွံ သန္ဓာယ ဝဒေသီ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇။ ‘‘ဇေဂုစ္ဆီ ဘဝံ ဂေါတမော’’တိ? ‘‘အတ္ထိ ခွေသ, ဗြာဟ္မဏ, ပရိယာယော ယေန မံ ပရိယာယေန သမ္မာ ဝဒမာနော ဝဒေယျ – ‘ဇေဂုစ္ဆီ သမဏော ဂေါတမော’တိ။ အဟဉှိ, ဗြာဟ္မဏ, ဇိဂုစ္ဆာမိ ကာယဒုစ္စရိတေန ဝစီဒုစ္စရိတေန မနောဒုစ္စရိတေန။ အနေကဝိဟိတာနံ ပါပကာနံ အကုသလာနံ ဓမ္မာနံ သမာပတ္တိယာ ဇိဂုစ္ဆာမိ။ အယံ ခေါ, ဗြာဟ္မဏ, ပရိယာယော ယေန မံ ပရိယာယေန သမ္မာ ဝဒမာနော ဝဒေယျ – ‘ဇေဂုစ္ဆီ သမဏော ဂေါတမော’တိ, နော စ ခေါ ယံ တွံ သန္ဓာယ ဝဒေသီ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈။ ‘‘ဝေနယိကော ဘဝံ ဂေါတမော’’တိ? ‘‘အတ္ထိ ခွေသ, ဗြာဟ္မဏ, ပရိယာယော ယေန မံ ပရိယာယေန သမ္မာ ဝဒမာနော ဝဒေယျ – ‘ဝေနယိကော သမဏော ဂေါတမော’တိ။ အဟဉှိ, ဗြာဟ္မဏ, ဝိနယာယ ဓမ္မံ ဒေသေမိ ရာဂဿ ဒေါသဿ မောဟဿ။ အနေကဝိဟိတာနံ ပါပကာနံ အကုသလာနံ ဓမ္မာနံ ဝိနယာယ ဓမ္မံ ဒေသေမိ။ အယံ ခေါ, ဗြာဟ္မဏ, ပရိယာယော ယေန မံ ပရိယာယေန သမ္မာ ဝဒမာနော ဝဒေယျ – ‘ဝေနယိကော သမဏော ဂေါတမော’တိ, နော စ ခေါ ယံ တွံ သန္ဓာယ ဝဒေသီ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉။ ‘‘တပဿီ ဘဝံ ဂေါတမော’’တိ? ‘‘အတ္ထိ ခွေသ, ဗြာဟ္မဏ, ပရိယာယော ယေန မံ ပရိယာယေန သမ္မာ ဝဒမာနော ဝဒေယျ – ‘တပဿီ သမဏော
ဂေါတမော’တိ။ တပနီယာဟံ, ဗြာဟ္မဏ, ပါပကေ အကုသလေ ဓမ္မေ ဝဒါမိ, ကာယဒုစ္စရိတံ ဝစီဒုစ္စရိတံ မနောဒုစ္စရိတံ။ ယဿ ခေါ, ဗြာဟ္မဏ, တပနီယာ ပါပကာ အကုသလာ ဓမ္မာ ပဟီနာ ဥစ္ဆိန္နမူလာ တာလာဝတ္ထုကတာ အနဘာဝံကတာ အာယတိံ အနုပ္ပါဒဓမ္မာ တမဟံ တပဿီတိ ဝဒါမိ။ တထာဂတဿ ခေါ, ဗြာဟ္မဏ, တပနီယာ ပါပကာ အကုသလာ ဓမ္မာ ပဟီနာ ဥစ္ဆိန္နမူလာ တာလာဝတ္ထုကတာ အနဘာဝံကတာ အာယတိံ အနုပ္ပါဒဓမ္မာ။ အယံ ခေါ, ဗြာဟ္မဏ, ပရိယာယော ယေန မံ ပရိယာယေန သမ္မာ ဝဒမာနော ဝဒေယျ – ‘တပဿီ သမဏော ဂေါတမော’တိ, နော စ ခေါ ယံ တွံ သန္ဓာယ ဝဒေသီ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀။ ‘‘အပဂဗ္ဘော ဘဝံ ဂေါတမော’’တိ? ‘‘အတ္ထိ ခွေသ, ဗြာဟ္မဏ, ပရိယာယော ယေန မံ ပရိယာယေန သမ္မာ ဝဒမာနော ဝဒေယျ – ‘အပဂဗ္ဘော သမဏော ဂေါတမော’တိ။ ယဿ ခေါ, ဗြာဟ္မဏ, အာယတိံ ဂဗ္ဘသေယျာ ပုနဗ္ဘဝါဘိနိဗ္ဗတ္တိ ပဟီနာ ဥစ္ဆိန္နမူလာ တာလာဝတ္ထုကတာ အနဘာဝံကတာ အာယတိံ အနုပ္ပါဒဓမ္မာ တမဟံ အပဂဗ္ဘောတိ ဝဒါမိ။ တထာဂတဿ ခေါ, ဗြာဟ္မဏ, အာယတိံ ဂဗ္ဘသေယျာ ပုနဗ္ဘဝါဘိနိဗ္ဗတ္တိ ပဟီနာ ဥစ္ဆိန္နမူလာ တာလာဝတ္ထုကတာ အနဘာဝံကတာ အာယတိံ အနုပ္ပါဒဓမ္မာ။ အယံ ခေါ, ဗြာဟ္မဏ, ပရိယာယော ယေန မံ ပရိယာယေန သမ္မာ ဝဒမာနော ဝဒေယျ – ‘အပဂဗ္ဘော သမဏော ဂေါတမော’တိ, နော စ ခေါ ယံ တွံ သန္ဓာယ ဝဒေသိ’’။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁။ ‘‘သေယျထာပိ, ဗြာဟ္မဏ, ကုက္ကုဋိယာ အဏ္ဍာနိ အဋ္ဌ ဝါ ဒသ ဝါ ဒွါဒသ ဝါ။ တာနဿု ကုက္ကုဋိယာ သမ္မာ အဓိသယိတာနိ သမ္မာ ပရိသေဒိတာနိ သမ္မာ ပရိဘာဝိတာနိ။ ယော နု ခေါ တေသံ ကုက္ကုဋစ္ဆာပကာနံ ပဌမတရံ ပါဒနခသိခါယ ဝါ မုခတုဏ္ဍကေန ဝါ အဏ္ဍကောသံ ပဒါလေတွာ သောတ္ထိနာ အဘိနိဗ္ဘိဇ္ဇေယျ, ကိန္တိ သွာဿ ဝစနီယော – ‘‘ဇေဋ္ဌော ဝါ ကနိဋ္ဌော ဝါ’’တိ? ‘‘ဇေဋ္ဌောတိဿ, ဘော ဂေါတမ, ဝစနီယော။ သော ဟိ နေသံ ဇေဋ္ဌော ဟောတီ’’တိ။ ‘‘ဧဝမေဝ ခေါ အဟံ, ဗြာဟ္မဏ, အဝိဇ္ဇာဂတာယ ပဇာယ အဏ္ဍဘူတာယ ပရိယောနဒ္ဓါယ အဝိဇ္ဇဏ္ဍကောသံ ပဒါလေတွာ ဧကောဝ လောကေ အနုတ္တရံ သမ္မာသမ္ဗောဓိံ အဘိသမ္ဗုဒ္ဓေါ။ သွာဟံ, ဗြာဟ္မဏ, ဇေဋ္ဌော သေဋ္ဌော လောကဿ’’။
‘‘အာရဒ္ဓံ ခေါ ပန မေ, ဗြာဟ္မဏ, ဝီရိယံ [ဝိရိယံ (သီ။ သျာ။)] အဟောသိ အသလ္လီနံ, ဥပဋ္ဌိတာ သတိ အသမ္မုဋ္ဌာ [အပ္ပမုဋ္ဌာ (သီ။ သျာ။)], ပဿဒ္ဓေါ ကာယော အသာရဒ္ဓေါ, သမာဟိတံ စိတ္တံ ဧကဂ္ဂံ။
သော ခေါ အဟံ, ဗြာဟ္မဏ, ဝိဝိစ္စေဝ ကာမေဟိ ဝိဝိစ္စ အကုသလေဟိ ဓမ္မေဟိ သဝိတက္ကံ သဝိစာရံ ဝိဝေကဇံ ပီတိသုခံ ပဌမံ ဈာနံ ဥပသမ္ပဇ္ဇ ဝိဟာသိံ။ ဝိတက္ကဝိစာရာနံ ဝူပသမာ အဇ္ဈတ္တံ သမ္ပသာဒနံ စေတသော ဧကောဒိဘာဝံ အဝိတက္ကံ အဝိစာရံ သမာဓိဇံ ပီတိသုခံ ဒုတိယံ ဈာနံ ဥပသမ္ပဇ္ဇ ဝိဟာသိံ။ ပီတိယာ စ ဝိရာဂါ ဥပေက္ခကော စ ဝိဟာသိံ သတော စ သမ္ပဇာနော, သုခဉ္စ ကာယေန ပဋိသံဝေဒေသိံ, ယံ တံ အရိယာ အာစိက္ခန္တိ – ‘ဥပေက္ခကော သတိမာ သုခဝိဟာရီ’တိ တတိယံ ဈာနံ ဥပသမ္ပဇ္ဇ ဝိဟာသိံ။ သုခဿ စ ပဟာနာ ဒုက္ခဿ စ ပဟာနာ ပုဗ္ဗေဝ သောမနဿဒေါမနဿာနံ အတ္ထင်္ဂမာ အဒုက္ခမသုခံ ဥပေက္ခာသတိပါရိသုဒ္ဓိံ စတုတ္ထံ ဈာနံ ဥပသမ္ပဇ္ဇ ဝိဟာသိံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၂။ ‘‘သော ဧဝံ သမာဟိတေ စိတ္တေ ပရိသုဒ္ဓေ ပရိယောဒါတေ အနင်္ဂဏေ ဝိဂတူပက္ကိလေသေ မုဒုဘူတေ ကမ္မနိယေ ဌိတေ အာနေဉ္ဇပ္ပတ္တေ ပုဗ္ဗေနိဝါသာနုဿတိဉာဏာယ စိတ္တံ အဘိနိန္နာမေသိံ။ သော အနေကဝိဟိတံ ပုဗ္ဗေနိဝါသံ အနုဿရာမိ, သေယျထိဒံ – ဧကမ္ပိ ဇာတိံ ဒွေပိ ဇာတိယော တိဿောပိ ဇာတိယော စတဿောပိ ဇာတိယော ပဉ္စပိ ဇာတိယော ဒသပိ ဇာတိယော ဝီသမ္ပိ ဇာတိယော တိံသမ္ပိ ဇာတိယော စတ္တာလီသမ္ပိ ဇာတိယော ပညာသမ္ပိ ဇာတိယော ဇာတိသတမ္ပိ, ဇာတိသဟဿမ္ပိ ဇာတိသတသဟဿမ္ပိ, အနေကေပိ သံဝဋ္ဋကပ္ပေ အနေကေပိ ဝိဝဋ္ဋကပ္ပေ အနေကေပိ သံဝဋ္ဋဝိဝဋ္ဋကပ္ပေ – ‘အမုတြာသိံ ဧဝံနာမော ဧဝံဂေါတ္တော ဧဝံဝဏ္ဏော ဧဝမာဟာရော ဧဝံသုခဒုက္ခပ္ပဋိသံဝေဒီ ဧဝမာယုပရိယန္တော၊ သော တတော စုတော အမုတြ ဥဒပါဒိံ၊ တတြာပါသိံ ဧဝံနာမော ဧဝံဂေါတ္တော ဧဝံဝဏ္ဏော ဧဝမာဟာရော ဧဝံသုခဒုက္ခပ္ပဋိသံဝေဒီ ဧဝမာယုပရိယန္တော၊ သော တတော စုတော ဣဓူပပန္နောတိ။ ဣတိ သာကာရံ သဥဒ္ဒေသံ အနေကဝိဟိတံ ပုဗ္ဗေနိဝါသံ အနုဿရာမိ။ အယံ ခေါ မေ, ဗြာဟ္မဏ, ရတ္တိယာ ပဌမေ ယာမေ ပဌမာ ဝိဇ္ဇာ အဓိဂတာ, အဝိဇ္ဇာ ဝိဟတာ, ဝိဇ္ဇာ ဥပ္ပန္နာ, တမော ဝိဟတော, အာလောကော ဥပ္ပန္နော – ယထာ တံ အပ္ပမတ္တဿ အာတာပိနော ပဟိတတ္တဿ ဝိဟရတော။ အယံ ခေါ မေ, ဗြာဟ္မဏ, ပဌမာဘိနိဗ္ဘိဒါ အဟောသိ ကုက္ကုဋစ္ဆာပကဿေဝ အဏ္ဍကောသမှာ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၃။ ‘‘သော ဧဝံ သမာဟိတေ စိတ္တေ ပရိသုဒ္ဓေ ပရိယောဒါတေ အနင်္ဂဏေ ဝိဂတူပက္ကိလေသေ မုဒုဘူတေ ကမ္မနိယေ ဌိတေ အာနေဉ္ဇပ္ပတ္တေ သတ္တာနံ စုတူပပါတဉာဏာယ စိတ္တံ အဘိနိန္နာမေသိံ။ သော ဒိဗ္ဗေန စက္ခုနာ ဝိသုဒ္ဓေန အတိက္ကန္တမာနုသကေန [အတိက္ကန္တမာနုဿကေန (က။)] သတ္တေ ပဿာမိ စဝမာနေ ဥပပဇ္ဇမာနေ ဟီနေ
ပဏီတေ သုဝဏ္ဏေ ဒုဗ္ဗဏ္ဏေ။ သုဂတေ ဒုဂ္ဂတေ ယထာကမ္မူပဂေ သတ္တေ ပဇာနာမိ – ‘ဣမေ ဝတ ဘောန္တော သတ္တာ ကာယဒုစ္စရိတေန သမန္နာဂတာ ဝစီဒုစ္စရိတေန သမန္နာဂတာ မနောဒုစ္စရိတေန သမန္နာဂတာ အရိယာနံ ဥပဝါဒကာ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကာ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကမ္မသမာဒါနာ၊ တေ ကာယဿ ဘေဒါ ပရံ မရဏာ အပါယံ ဒုဂ္ဂတိံ ဝိနိပါတံ နိရယံ ဥပပန္နာ။ ဣမေ ဝါ ပန ဘောန္တော သတ္တာ ကာယသုစရိတေန သမန္နာဂတာ ဝစီသုစရိတေန သမန္နာဂတာ မနောသုစရိတေန သမန္နာဂတာ အရိယာနံ အနုပဝါဒကာ သမ္မာဒိဋ္ဌိကာ သမ္မာဒိဋ္ဌိကမ္မသမာဒါနာ၊ တေ ကာယဿ ဘေဒါ ပရံ မရဏာ သုဂတိံ သဂ္ဂံ လောကံ ဥပပန္နာ’တိ။ ဣတိ ဒိဗ္ဗေန စက္ခုနာ ဝိသုဒ္ဓေန အတိက္ကန္တမာနုသကေန သတ္တေ ပဿာမိ စဝမာနေ ဥပပဇ္ဇမာနေ ဟီနေ ပဏီတေ သုဝဏ္ဏေ ဒုဗ္ဗဏ္ဏေ။ သုဂတေ ဒုဂ္ဂတေ ယထာကမ္မူပဂေ သတ္တေ ပဇာနာမိ။ အယံ ခေါ မေ, ဗြာဟ္မဏ, ရတ္တိယာ မဇ္ဈိမေ ယာမေ ဒုတိယာ ဝိဇ္ဇာ အဓိဂတာ, အဝိဇ္ဇာ ဝိဟတာ, ဝိဇ္ဇာ ဥပ္ပန္နာ, တမော ဝိဟတော, အာလောကော ဥပ္ပန္နော – ယထာ တံ အပ္ပမတ္တဿ အာတာပိနော ပဟိတတ္တဿ ဝိဟရတော။ အယံ ခေါ မေ, ဗြာဟ္မဏ, ဒုတိယာဘိနိဗ္ဘိဒါ အဟောသိ ကုက္ကုဋစ္ဆာပကဿေဝ အဏ္ဍကောသမှာ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၄။ ‘‘သော ဧဝံ သမာဟိတေ စိတ္တေ ပရိသုဒ္ဓေ ပရိယောဒါတေ အနင်္ဂဏေ ဝိဂတူပက္ကိလေသေ မုဒုဘူတေ ကမ္မနိယေ ဌိတေ အာနေဉ္ဇပ္ပတ္တေ အာသဝါနံ ခယဉာဏာယ စိတ္တံ အဘိနိန္နာမေသိံ။ သော ‘ဣဒံ ဒုက္ခ’န္တိ ယထာဘူတံ အဗ္ဘညာသိံ, ‘အယံ ဒုက္ခသမုဒယော’တိ ယထာဘူတံ အဗ္ဘညာသိံ, ‘အယံ ဒုက္ခနိရောဓော’တိ ယထာဘူတံ အဗ္ဘညာသိံ, ‘အယံ ဒုက္ခနိရောဓဂါမိနီ ပဋိပဒါ’တိ ယထာဘူတံ အဗ္ဘညာသိံ၊ ‘ဣမေ အာသဝါ’တိ ယထာဘူတံ အဗ္ဘညာသိံ, ‘အယံ အာသဝသမုဒယော’တိ ယထာဘူတံ အဗ္ဘညာသိံ, ‘အယံ အာသဝနိရောဓော’တိ ယထာဘူတံ အဗ္ဘညာသိံ, ‘အယံ အာသဝနိရောဓဂါမိနီ ပဋိပဒါ’တိ ယထာဘူတံ အဗ္ဘညာသိံ။ တဿ မေ ဧဝံ ဇာနတော ဧဝံ ပဿတော ကာမာသဝါပိ စိတ္တံ ဝိမုစ္စိတ္ထ ဘဝါသဝါပိ စိတ္တံ ဝိမုစ္စိတ္ထ အဝိဇ္ဇာသဝါပိ စိတ္တံ ဝိမုစ္စိတ္ထ။ ဝိမုတ္တသ္မိံ ဝိမုတ္တမိတိ ဉာဏံ အဟောသိ။ ‘ခီဏာ ဇာတိ, ဝုသိတံ ဗြဟ္မစရိယံ, ကတံ ကရဏီယံ, နာပရံ ဣတ္ထတ္တာယာ’တိ အဗ္ဘညာသိံ။ အယံ ခေါ မေ, ဗြာဟ္မဏ, ရတ္တိယာ ပစ္ဆိမေ ယာမေ တတိယာ ဝိဇ္ဇာ အဓိဂတာ, အဝိဇ္ဇာ ဝိဟတာ, ဝိဇ္ဇာ ဥပ္ပန္နာ, တမော ဝိဟတော, အာလောကော ဥပ္ပန္နော – ယထာ တံ အပ္ပမတ္တဿ အာတာပိနော ပဟိတတ္တဿ ဝိဟရတော။ အယံ ခေါ မေ, ဗြာဟ္မဏ, တတိယာဘိနိဗ္ဘိဒါ အဟောသိ – ကုက္ကုဋစ္ဆာပကဿေဝ အဏ္ဍကောသမှာ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၅။ ဧဝံ ဝုတ္တေ, ဝေရဉ္ဇော ဗြာဟ္မဏော ဘဂဝန္တံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဇေဋ္ဌော ဘဝံ ဂေါတမော, သေဋ္ဌော ဘဝံ ဂေါတမော! အဘိက္ကန္တံ, ဘော ဂေါတမ, အဘိက္ကန္တံ, ဘော ဂေါတမ!! သေယျထာပိ, ဘော ဂေါတမ, နိက္ကုဇ္ဇိတံ ဝါ ဥက္ကုဇ္ဇေယျ, ပဋိစ္ဆန္နံ ဝါ ဝိဝရေယျ, မူဠှဿ ဝါ မဂ္ဂံ အာစိက္ခေယျ, အန္ဓကာရေ ဝါ တေလပဇ္ဇောတံ ဓာရေယျ – စက္ခုမန္တော ရူပါနိ ဒက္ခန္တီတိ, ဧဝမေဝံ ဘောတာ ဂေါတမေန အနေကပရိယာယေန ဓမ္မော ပကာသိတော။ ဧသာဟံ ဘဝန္တံ ဂေါတမံ သရဏံ ဂစ္ဆာမိ ဓမ္မဉ္စ ဘိက္ခုသံဃဉ္စ။ ဥပါသကံ မံ ဘဝံ ဂေါတမော ဓာရေတု အဇ္ဇတဂ္ဂေ ပါဏုပေတံ သရဏံ ဂတံ။ အဓိဝါသေတု စ မေ ဘဝံ ဂေါတမော ဝေရဉ္ဇာယံ ဝဿာဝါသံ သဒ္ဓိံ ဘိက္ခုသံဃေနာ’’တိ။ အဓိဝါသေသိ ဘဂဝါ တုဏှီဘာဝေန။ အထ ခေါ ဝေရဉ္ဇော ဗြာဟ္မဏော ဘဂဝတော အဓိဝါသနံ ဝိဒိတွာ ဥဋ္ဌာယာသနာ ဘဂဝန္တံ အဘိဝါဒေတွာ ပဒက္ခိဏံ ကတွာ ပက္ကာမိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၆။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဝေရဉ္ဇာ ဒုဗ္ဘိက္ခာ ဟောတိ ဒွီဟိတိကာ သေတဋ္ဌိကာ သလာကာဝုတ္တာ န သုကရာ ဥဉ္ဆေန ပဂ္ဂဟေန ယာပေတုံ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဥတ္တရာပထကာ [ဥတ္တရာဟကာ (သီ။)] အဿဝါဏိဇာ [အဿဝဏိဇာ (က။)] ပဉ္စမတ္တေဟိ အဿသတေဟိ ဝေရဉ္ဇံ ဝဿာဝါသံ ဥပဂတာ ဟောန္တိ။ တေဟိ အဿမဏ္ဍလိကာသု ဘိက္ခူနံ ပတ္ထပတ္ထပုလကံ [ပတ္ထပတ္ထမူလကံ (က။)] ပညတ္တံ ဟောတိ။ ဘိက္ခူ ပုဗ္ဗဏှသမယံ နိဝါသေတွာ ပတ္တစီဝရမာဒါယ ဝေရဉ္ဇံ ပိဏ္ဍာယ ပဝိသိတွာ ပိဏ္ဍံ အလဘမာနာ အဿမဏ္ဍလိကာသု ပိဏ္ဍာယ စရိတွာ ပတ္ထပတ္ထပုလကံ အာရာမံ အာဟရိတွာ ဥဒုက္ခလေ ကောဋ္ဋေတွာ ကောဋ္ဋေတွာ ပရိဘုဉ္ဇန္တိ။ အာယသ္မာ ပနာနန္ဒော ပတ္ထပုလကံ သိလာယံ ပိသိတွာ ဘဂဝတော ဥပနာမေတိ။ တံ ဘဂဝါ ပရိဘုဉ္ဇတိ။
အဿောသိ ခေါ ဘဂဝါ ဥဒုက္ခလသဒ္ဒံ။ ဇာနန္တာပိ တထာဂတာ ပုစ္ဆန္တိ, ဇာနန္တာပိ န ပုစ္ဆန္တိ၊ ကာလံ ဝိဒိတွာ ပုစ္ဆန္တိ, ကာလံ ဝိဒိတွာ န ပုစ္ဆန္တိ၊ အတ္ထသံဟိတံ တထာဂတာ ပုစ္ဆန္တိ, နော အနတ္ထသံဟိတံ။ အနတ္ထသံဟိတေ သေတုဃာတော တထာဂတာနံ။ ဒွီဟိ အာကာရေဟိ ဗုဒ္ဓါ ဘဂဝန္တော ဘိက္ခူ ပဋိပုစ္ဆန္တိ – ဓမ္မံ ဝါ ဒေသေဿာမ, သာဝကာနံ ဝါ သိက္ခာပဒံ ပညပေဿာမာတိ [ပညာပေဿာမာတိ (သီ။ သျာ။)]။ အထ ခေါ ဘဂဝါ အာယသ္မန္တံ အာနန္ဒံ အာမန္တေသိ – ‘‘ကိံ နု ခေါ သော, အာနန္ဒ, ဥဒုက္ခလသဒ္ဒေါ’’တိ? အထ ခေါ အာယသ္မာ အာနန္ဒော ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ ‘‘သာဓု သာဓု, အာနန္ဒ! တုမှေဟိ, အာနန္ဒ သပ္ပုရိသေဟိ ဝိဇိတံ။ ပစ္ဆိမာ ဇနတာ သာလိမံသောဒနံ အတိမညိဿတီ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၇။ အထ ခေါ အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလ္လာနော [မဟာမောဂ္ဂလာနော (က။)] ယေန ဘဂဝါ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ဘဂဝန္တံ အဘိဝါဒေတွာ ဧကမန္တံ နိသီဒိ။ ဧကမန္တံ နိသိန္နော ခေါ အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလ္လာနော ဘဂဝန္တံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဧတရဟိ, ဘန္တေ, ဝေရဉ္ဇာ ဒုဗ္ဘိက္ခာ ဒွီဟိတိကာ သေတဋ္ဌိကာ သလာကာဝုတ္တာ။ န သုကရာ ဥဉ္ဆေန ပဂ္ဂဟေန ယာပေတုံ။ ဣမိဿာ, ဘန္တေ, မဟာပထဝိယာ ဟေဋ္ဌိမတလံ သမ္ပန္နံ – သေယျထာပိ ခုဒ္ဒမဓုံ အနီလကံ ဧဝမဿာဒံ။ သာဓာဟံ, ဘန္တေ, ပထဝိံ ပရိဝတ္တေယျံ။ ဘိက္ခူ ပပ္ပဋကောဇံ ပရိဘုဉ္ဇိဿန္တီ’’တိ။ ‘‘ယေ ပန တေ, မောဂ္ဂလ္လာန, ပထဝိနိဿိတာ ပါဏာ တေ ကထံ ကရိဿသီ’’တိ? ‘‘ဧကာဟံ, ဘန္တေ, ပါဏိံ အဘိနိမ္မိနိဿာမိ – သေယျထာပိ မဟာပထဝီ။ ယေ ပထဝိနိဿိတာ ပါဏာ တေ တတ္ထ သင်္ကာမေဿာမိ။ ဧကေန ဟတ္ထေန ပထဝိံ ပရိဝတ္တေဿာမီ’’တိ။ ‘‘အလံ, မောဂ္ဂလ္လာန, မာ တေ ရုစ္စိ ပထဝိံ ပရိဝတ္တေတုံ။ ဝိပလ္လာသမ္ပိ သတ္တာ ပဋိလဘေယျု’’န္တိ။ ‘‘သာဓု, ဘန္တေ, သဗ္ဗော ဘိက္ခုသံဃော ဥတ္တရကုရုံ ပိဏ္ဍာယ ဂစ္ဆေယျာ’’တိ။ ‘‘အလံ, မောဂ္ဂလ္လာန, မာ တေ ရုစ္စိ သဗ္ဗဿ ဘိက္ခုသံဃဿ ဥတ္တရကုရုံ ပိဏ္ဍာယ ဂမန’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၈။ အထ ခေါ အာယသ္မတော သာရိပုတ္တဿ ရဟောဂတဿ ပဋိသလ္လီနဿ ဧဝံ စေတသော ပရိဝိတက္ကော ဥဒပါဒိ – ‘‘ကတမေသာနံ ခေါ ဗုဒ္ဓါနံ ဘဂဝန္တာနံ ဗြဟ္မစရိယံ န စိရဋ္ဌိတိကံ အဟောသိ၊ ကတမေသာနံ ဗုဒ္ဓါနံ ဘဂဝန္တာနံ ဗြဟ္မစရိယံ စိရဋ္ဌိတိကံ အဟောသီ’’တိ? အထ ခေါ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော သာယနှသမယံ [သာယဏှသမယံ (သီ။)] ပဋိသလ္လာနာ ဝုဋ္ဌိတော ယေန ဘဂဝါ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ဘဂဝန္တံ အဘိဝါဒေတွာ ဧကမန္တံ နိသီဒိ။ ဧကမန္တံ နိသိန္နော ခေါ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော ဘဂဝန္တံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဣဓ မယှံ, ဘန္တေ, ရဟောဂတဿ ပဋိသလ္လီနဿ ဧဝံ စေတသော ပရိဝိတက္ကော ဥဒပါဒိ – ‘ကတမေသာနံ ခေါ ဗုဒ္ဓါနံ ဘဂဝန္တာနံ ဗြဟ္မစရိယံ န စိရဋ္ဌိတိကံ အဟောသိ, ကတမေသာနံ ဗုဒ္ဓါနံ ဘဂဝန္တာနံ ဗြဟ္မစရိယံ စိရဋ္ဌိတိကံ အဟောသီ’တိ။ ‘ကတမေသာနံ နု ခေါ, ဘန္တေ, ဗုဒ္ဓါနံ ဘဂဝန္တာနံ ဗြဟ္မစရိယံ န စိရဋ္ဌိတိကံ အဟောသိ, ကတမေသာနံ ဗုဒ္ဓါနံ ဘဂဝန္တာနံ ဗြဟ္မစရိယံ စိရဋ္ဌိတိကံ အဟောသီ’’’တိ?
‘‘ဘဂဝတော စ, သာရိပုတ္တ, ဝိပဿိဿ ဘဂဝတော စ သိခိဿ ဘဂဝတော စ ဝေဿဘုဿ ဗြဟ္မစရိယံ န စိရဋ္ဌိတိကံ အဟောသိ။ ဘဂဝတော စ, သာရိပုတ္တ, ကကုသန္ဓဿ ဘဂဝတော စ ကောဏာဂမနဿ ဘဂဝတော စ ကဿပဿ ဗြဟ္မစရိယံ စိရဋ္ဌိတိကံ အဟောသီ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၉။ ‘‘ကော နု ခေါ, ဘန္တေ, ဟေတု ကော ပစ္စယော, ယေန ဘဂဝတော စ ဝိပဿိဿ ဘဂဝတော စ သိခိဿ ဘဂဝတော စ ဝေဿဘုဿ ဗြဟ္မစရိယံ န စိရဋ္ဌိတိကံ အဟောသီ’’တိ? ‘‘ဘဂဝါ စ, သာရိပုတ္တ, ဝိပဿီ ဘဂဝါ စ သိခီ ဘဂဝါ စ ဝေဿဘူ ကိလာသုနော အဟေသုံ သာဝကာနံ ဝိတ္ထာရေန ဓမ္မံ ဒေသေတုံ။ အပ္ပကဉ္စ နေသံ အဟောသိ သုတ္တံ ဂေယျံ ဝေယျာကရဏံ ဂါထာ ဥဒါနံ ဣတိဝုတ္တကံ ဇာတကံ အဗ္ဘုတဓမ္မံ ဝေဒလ္လံ။ အပညတ္တံ သာဝကာနံ သိက္ခာပဒံ။ အနုဒ္ဒိဋ္ဌံ ပါတိမောက္ခံ။ တေသံ ဗုဒ္ဓါနံ ဘဂဝန္တာနံ အန္တရဓာနေန ဗုဒ္ဓါနုဗုဒ္ဓါနံ သာဝကာနံ အန္တရဓာနေန ယေ တေ ပစ္ဆိမာ သာဝကာ နာနာနာမာ နာနာဂေါတ္တာ နာနာဇစ္စာ နာနာကုလာ ပဗ္ဗဇိတာ တေ တံ ဗြဟ္မစရိယံ ခိပ္ပညေဝ အန္တရဓာပေသုံ။ သေယျထာပိ, သာရိပုတ္တ, နာနာပုပ္ဖါနိ ဖလကေ နိက္ခိတ္တာနိ သုတ္တေန အသင်္ဂဟိတာနိ တာနိ ဝါတော ဝိကိရတိ ဝိဓမတိ ဝိဒ္ဓံသေတိ။ တံ ကိဿ ဟေတု? ယထာ တံ သုတ္တေန အသင်္ဂဟိတတ္တာ။ ဧဝမေဝ ခေါ, သာရိပုတ္တ, တေသံ ဗုဒ္ဓါနံ ဘဂဝန္တာနံ အန္တရဓာနေန ဗုဒ္ဓါနုဗုဒ္ဓါနံ သာဝကာနံ အန္တရဓာနေန ယေ တေ ပစ္ဆိမာ သာဝကာ နာနာနာမာ နာနာဂေါတ္တာ နာနာဇစ္စာ နာနာကုလာ ပဗ္ဗဇိတာ တေ တံ ဗြဟ္မစရိယံ ခိပ္ပညေဝ အန္တရဓာပေသုံ။
‘‘အကိလာသုနော စ တေ ဘဂဝန္တော အဟေသုံ သာဝကေ စေတသာ စေတော ပရိစ္စ ဩဝဒိတုံ။ ဘူတပုဗ္ဗံ, သာရိပုတ္တ, ဝေဿဘူ ဘဂဝါ အရဟံ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေါ အညတရသ္မိံ ဘိံသနကေ [ဘီသနကေ (က။)] ဝနသဏ္ဍေ သဟဿံ ဘိက္ခုသံဃံ စေတသာ စေတော ပရိစ္စ ဩဝဒတိ အနုသာသတိ – ‘ဧဝံ ဝိတက္ကေထ, မာ ဧဝံ ဝိတက္ကယိတ္ထ၊ ဧဝံ မနသိကရောထ, မာ ဧဝံ မနသာကတ္ထ [မနသာကရိတ္ထ (က။)]၊ ဣဒံ ပဇဟထ, ဣဒံ ဥပသမ္ပဇ္ဇ ဝိဟရထာ’တိ။ အထ ခေါ, သာရိပုတ္တ, တဿ ဘိက္ခုသဟဿဿ ဝေဿဘုနာ ဘဂဝတာ အရဟတာ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေန ဧဝံ ဩဝဒိယမာနာနံ ဧဝံ အနုသာသိယမာနာနံ အနုပါဒါယ အာသဝေဟိ စိတ္တာနိ ဝိမုစ္စိံသု။ တတြ သုဒံ, သာရိပုတ္တ, ဘိံသနကဿ ဝနသဏ္ဍဿ ဘိံသနကတသ္မိံ ဟောတိ – ယော ကောစိ အဝီတရာဂေါ တံ ဝနသဏ္ဍံ ပဝိသတိ, ယေဘုယျေန လောမာနိ ဟံသန္တိ။ အယံ ခေါ, သာရိပုတ္တ, ဟေတု အယံ ပစ္စယော ယေန ဘဂဝတော စ ဝိပဿိဿ ဘဂဝတော စ သိခိဿ ဘဂဝတော စ ဝေဿဘုဿ ဗြဟ္မစရိယံ န စိရဋ္ဌိတိကံ အဟောသီ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၀။ ‘‘ကော ပန, ဘန္တေ, ဟေတု ကော ပစ္စယော ယေန ဘဂဝတော စ ကကုသန္ဓဿ ဘဂဝတော စ ကောဏာဂမနဿ ဘဂဝတော စ ကဿပဿ ဗြဟ္မစရိယံ စိရဋ္ဌိတိကံ အဟောသီ’’တိ? ‘‘ဘဂဝါ စ, သာရိပုတ္တ, ကကုသန္ဓော ဘဂဝါ စ ကောဏာဂမနော ဘဂဝါ စ ကဿပေါ အကိလာသုနော အဟေသုံ သာဝကာနံ ဝိတ္ထာရေန ဓမ္မံ ဒေသေတုံ။ ဗဟုဉ္စ နေသံ အဟောသိ သုတ္တံ ဂေယျံ ဝေယျာကရဏံ ဂါထာ ဥဒါနံ ဣတိဝုတ္တကံ ဇာတကံ အဗ္ဘုတဓမ္မံ ဝေဒလ္လံ, ပညတ္တံ သာဝကာနံ သိက္ခာပဒံ, ဥဒ္ဒိဋ္ဌံ ပါတိမောက္ခံ။ တေသံ ဗုဒ္ဓါနံ ဘဂဝန္တာနံ အန္တရဓာနေန ဗုဒ္ဓါနုဗုဒ္ဓါနံ သာဝကာနံ အန္တရဓာနေန ယေ တေ ပစ္ဆိမာ သာဝကာ နာနာနာမာ နာနာဂေါတ္တာ နာနာဇစ္စာ နာနာကုလာ ပဗ္ဗဇိတာ တေ တံ ဗြဟ္မစရိယံ စိရံ ဒီဃမဒ္ဓါနံ ဌပေသုံ။ သေယျထာပိ, သာရိပုတ္တ, နာနာပုပ္ဖါနိ ဖလကေ နိက္ခိတ္တာနိ သုတ္တေန သုသင်္ဂဟိတာနိ တာနိ ဝါတော န ဝိကိရတိ န ဝိဓမတိ န ဝိဒ္ဓံသေတိ။ တံ ကိဿ ဟေတု? ယထာ တံ သုတ္တေန သုသင်္ဂဟိတတ္တာ။ ဧဝမေဝ ခေါ, သာရိပုတ္တ, တေသံ ဗုဒ္ဓါနံ ဘဂဝန္တာနံ အန္တရဓာနေန ဗုဒ္ဓါနုဗုဒ္ဓါနံ သာဝကာနံ အန္တရဓာနေန ယေ တေ ပစ္ဆိမာ သာဝကာ နာနာနာမာ နာနာဂေါတ္တာ နာနာဇစ္စာ နာနာကုလာ ပဗ္ဗဇိတာ တေ တံ ဗြဟ္မစရိယံ စိရံ ဒီဃမဒ္ဓါနံ ဌပေသုံ။ အယံ ခေါ, သာရိပုတ္တ, ဟေတု အယံ ပစ္စယော ယေန ဘဂဝတော စ ကကုသန္ဓဿ ဘဂဝတော စ ကောဏာဂမနဿ ဘဂဝတော စ ကဿပဿ ဗြဟ္မစရိယံ စိရဋ္ဌိတိကံ အဟောသီ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၁။ အထ ခေါ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော ဥဋ္ဌာယာသနာ ဧကံသံ ဥတ္တရာသင်္ဂံ ကရိတွာ ယေန ဘဂဝါ တေနဉ္ဇလိံ ပဏာမေတွာ ဘဂဝန္တံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဧတဿ, ဘဂဝါ, ကာလော! ဧတဿ, သုဂတ, ကာလော! ယံ ဘဂဝါ သာဝကာနံ သိက္ခာပဒံ ပညပေယျ [ပညာပေယျ (သီ။ သျာ။)], ဥဒ္ဒိသေယျ ပါတိမောက္ခံ, ယထယိဒံ ဗြဟ္မစရိယံ အဒ္ဓနိယံ အဿ စိရဋ္ဌိတိက’’န္တိ။ ‘‘အာဂမေဟိ တွံ, သာရိပုတ္တ! အာဂမေဟိ တွံ, သာရိပုတ္တ! တထာဂတောဝ တတ္ထ ကာလံ ဇာနိဿတိ။ န တာဝ, သာရိပုတ္တ, သတ္ထာ သာဝကာနံ သိက္ခာပဒံ ပညပေတိ ဥဒ္ဒိသတိ [န ဥဒ္ဒိသတိ (သီ။)] ပါတိမောက္ခံ ယာဝ န ဣဓေကစ္စေ အာသဝဋ္ဌာနီယာ ဓမ္မာ သံဃေ ပါတုဘဝန္တိ။ ယတော စ ခေါ, သာရိပုတ္တ, ဣဓေကစ္စေ အာသဝဋ္ဌာနီယာ ဓမ္မာ သံဃေ ပါတုဘဝန္တိ, အထ သတ္ထာ သာဝကာနံ သိက္ခာပဒံ ပညပေတိ ဥဒ္ဒိဿတိ ပါတိမောက္ခံ တေသံယေဝ အာသဝဋ္ဌာနီယာနံ ဓမ္မာနံ ပဋိဃာတာယ။ န တာဝ, သာရိပုတ္တ, ဣဓေကစ္စေ အာသဝဋ္ဌာနီယာ ဓမ္မာ သံဃေ ပါတုဘဝန္တိ ယာဝ န သံဃော ရတ္တညုမဟတ္တံ ပတ္တော ဟောတိ။ ယတော စ ခေါ, သာရိပုတ္တ, သံဃော ရတ္တညုမဟတ္တံ ပတ္တော ဟောတိ အထ ဣဓေကစ္စေ
အာသဝဋ္ဌာနီယာ ဓမ္မာ သံဃေ ပါတုဘဝန္တိ, အထ, သတ္ထာ သာဝကာနံ သိက္ခာပဒံ ပညပေတိ ဥဒ္ဒိသတိ ပါတိမောက္ခံ တေသံယေဝ အာသဝဋ္ဌာနီယာနံ ဓမ္မာနံ ပဋိဃာတာယ။ န တာဝ, သာရိပုတ္တ, ဣဓေကစ္စေ အာသဝဋ္ဌာနီယာ ဓမ္မာ သံဃေ ပါတုဘဝန္တိ, ယာဝ န သံဃော ဝေပုလ္လမဟတ္တံ ပတ္တော ဟောတိ။ ယတော စ ခေါ, သာရိပုတ္တ, သံဃော ဝေပုလ္လမဟတ္တံ ပတ္တော ဟောတိ, အထ ဣဓေကစ္စေ အာသဝဋ္ဌာနီယာ ဓမ္မာ သံဃေ ပါတုဘဝန္တိ, အထ သတ္ထာ သာဝကာနံ သိက္ခာပဒံ ပညပေတိ ဥဒ္ဒိသတိ ပါတိမောက္ခံ တေသံယေဝ အာသဝဋ္ဌာနီယာနံ ဓမ္မာနံ ပဋိဃာတာယ။ န တာဝ, သာရိပုတ္တ, ဣဓေကစ္စေ အာသဝဋ္ဌာနီယာ ဓမ္မာ သံဃေ ပါတုဘဝန္တိ, ယာဝ န သံဃော လာဘဂ္ဂမဟတ္တံ ပတ္တော ဟောတိ။ ယတော စ ခေါ, သာရိပုတ္တ, သံဃော လာဘဂ္ဂမဟတ္တံ ပတ္တော ဟောတိ, အထ ဣဓေကစ္စေ အာသဝဋ္ဌာနီယာ ဓမ္မာ သံဃေ ပါတုဘဝန္တိ, အထ သတ္ထာ သာဝကာနံ သိက္ခာပဒံ ပညပေတိ ဥဒ္ဒိသတိ ပါတိမောက္ခံ တေသံယေဝ အာသဝဋ္ဌာနီယာနံ ဓမ္မာနံ ပဋိဃာတာယ။ န တာဝ, သာရိပုတ္တ, ဣဓေကစ္စေ အာသဝဋ္ဌာနီယာ ဓမ္မာ သံဃေ ပါတုဘဝန္တိ, ယာဝ န သံဃော ဗာဟုသစ္စမဟတ္တံ ပတ္တော ဟောတိ။ ယတော စ ခေါ, သာရိပုတ္တ, သံဃော ဗာဟုသစ္စမဟတ္တံ ပတ္တော ဟောတိ, အထ ဣဓေကစ္စေ အာသဝဋ္ဌာနီယာ ဓမ္မာ သံဃေ ပါတုဘဝန္တိ, အထ သတ္ထာ သာဝကာနံ သိက္ခာပဒံ ပညပေတိ ဥဒ္ဒိသတိ ပါတိမောက္ခံ တေသံယေဝ အာသဝဋ္ဌာနီယာနံ ဓမ္မာနံ ပဋိဃာတာယ။ နိရဗ္ဗုဒေါ ဟိ, သာရိပုတ္တ, ဘိက္ခုသံဃော နိရာဒီနဝေါ အပဂတကာဠကော သုဒ္ဓေါ သာရေ ပတိဋ္ဌိတော။ ဣမေသဉှိ, သာရိပုတ္တ, ပဉ္စန္နံ ဘိက္ခုသတာနံ ယော ပစ္ဆိမကော ဘိက္ခု သော သောတာပန္နော အဝိနိပါတဓမ္မော နိယတော သမ္ဗောဓိပရာယဏော’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၂။ အထ ခေါ ဘဂဝါ အာယသ္မန္တံ အာနန္ဒံ အာမန္တေသိ – ‘‘အာစိဏ္ဏံ ခေါ ပနေတံ, အာနန္ဒ, တထာဂတာနံ ယေဟိ နိမန္တိတာ ဝဿံ ဝသန္တိ, န တေ အနပလောကေတွာ ဇနပဒစာရိကံ ပက္ကမန္တိ။ အာယာမာနန္ဒ, ဝေရဉ္ဇံ ဗြာဟ္မဏံ အပလောကေဿာမာ’’တိ။ ‘‘ဧဝံ ဘန္တေ’’တိ ခေါ အာယသ္မာ အာနန္ဒော ဘဂဝတော ပစ္စဿောသိ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ နိဝါသေတွာ ပတ္တစီဝရမာဒါယ အာယသ္မတာ အာနန္ဒေန ပစ္ဆာသမဏေန ယေန ဝေရဉ္ဇဿ ဗြာဟ္မဏဿ နိဝေသနံ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ပညတ္တေ အာသနေ နိသီဒိ။ အထ ခေါ
ဝေရဉ္ဇော ဗြာဟ္မဏော ယေန ဘဂဝါ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ဘဂဝန္တံ အဘိဝါဒေတွာ ဧကမန္တံ နိသီဒိ။ ဧကမန္တံ နိသိန္နံ ခေါ ဝေရဉ္ဇံ ဗြာဟ္မဏံ ဘဂဝါ ဧတဒဝေါစ – ‘‘နိမန္တိတမှ တယာ, ဗြာဟ္မဏ, ဝဿံဝုဋ္ဌာ [ဝဿံဝုတ္ထာ (သီ။ သျာ။ က။)], အပလောကေမ တံ, ဣစ္ဆာမ မယံ ဇနပဒစာရိကံ ပက္ကမိတု’’န္တိ။ ‘‘သစ္စံ, ဘော ဂေါတမ, နိမန္တိတတ္ထ မယာ ဝဿံဝုဋ္ဌာ၊ အပိ စ, ယော ဒေယျဓမ္မော သော န ဒိန္နော။ တဉ္စ ခေါ နော အသန္တံ, နောပိ အဒါတုကမျတာ, တံ ကုတေတ္ထ လဗ္ဘာ ဗဟုကိစ္စာ ဃရာဝါသာ ဗဟုကရဏီယာ။ အဓိဝါသေတု မေ ဘဝံ ဂေါတမော သွာတနာယ ဘတ္တံ သဒ္ဓိံ ဘိက္ခုသံဃေနာ’’တိ။ အဓိဝါသေသိ ဘဂဝါ တုဏှီဘာဝေန။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဝေရဉ္ဇံ ဗြာဟ္မဏံ ဓမ္မိယာ ကထာယ သန္ဒဿေတွာ သမာဒပေတွာ သမုတ္တေဇေတွာ သမ္ပဟံသေတွာ ဥဋ္ဌာယာသနာ ပက္ကာမိ။ အထ ခေါ ဝေရဉ္ဇော ဗြာဟ္မဏော တဿာ ရတ္တိယာ အစ္စယေန သကေ နိဝေသနေ ပဏီတံ ခါဒနီယံ ဘောဇနီယံ ပဋိယာဒါပေတွာ ဘဂဝတော ကာလံ အာရောစာပေသိ – ‘‘ကာလော, ဘော ဂေါတမ, နိဋ္ဌိတံ ဘတ္တ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၃။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ပုဗ္ဗဏှသမယံ နိဝါသေတွာ ပတ္တစီဝရမာဒါယ ယေန ဝေရဉ္ဇဿ ဗြာဟ္မဏဿ နိဝေသနံ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ပညတ္တေ အာသနေ နိသီဒိ သဒ္ဓိံ ဘိက္ခုသံဃေန။ အထ ခေါ ဝေရဉ္ဇော ဗြာဟ္မဏော ဗုဒ္ဓပ္ပမုခံ ဘိက္ခုသံဃံ ပဏီတေန ခါဒနီယေန ဘောဇနီယေန သဟတ္ထာ သန္တပ္ပေတွာ သမ္ပဝါရေတွာ ဘဂဝန္တံ ဘုတ္တာဝိံ ဩနီတပတ္တပါဏိံ [ဩဏီတပတ္တပါဏိံ (က။)] တိစီဝရေန အစ္ဆာဒေသိ, ဧကမေကဉ္စ ဘိက္ခုံ ဧကမေကေန ဒုဿယုဂေန အစ္ဆာဒေသိ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဝေရဉ္ဇံ ဗြာဟ္မဏံ ဓမ္မိယာ ကထာယ သန္ဒဿေတွာ သမာဒပေတွာ သမုတ္တေဇေတွာ သမ္ပဟံသေတွာ ဥဋ္ဌာယာသနာ ပက္ကာမိ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဝေရဉ္ဇာယံ ယထာဘိရန္တံ ဝိဟရိတွာ အနုပဂမ္မ သောရေယျံ သင်္ကဿံ ကဏ္ဏကုဇ္ဇံ ယေန ပယာဂပတိဋ္ဌာနံ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ပယာဂပတိဋ္ဌာနေ ဂင်္ဂံ နဒိံ ဥတ္တရိတွာ ယေန ဗာရာဏသီ တဒဝသရိ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဗာရာဏသိယံ ယထာဘိရန္တံ ဝိဟရိတွာ ယေန ဝေသာလီ တေန စာရိကံ ပက္ကာမိ။ အနုပုဗ္ဗေန စာရိကံ စရမာနော ယေန ဝေသာလီ တဒဝသရိ။ တတြ သုဒံ ဘဂဝါ ဝေသာလိယံ ဝိဟရတိ မဟာဝနေ ကူဋာဂါရသာလာယန္တိ။
ဝေရဉ္ဇဘာဏဝါရော နိဋ္ဌိတော။
၁။ ပါရာဇိကကဏ္ဍံ
၁။ ပဌမပါရာဇိကံ
သုဒိန္နဘာဏဝါရော
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၄။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဝေသာလိယာ အဝိဒူရေ ကလန္ဒဂါမော နာမ အတ္ထိ [ကလန္ဒဂါမော နာမ ဟောတိ (သီ။), ကလန္ဒဂါမော ဟောတိ (သျာ။)]။ တတ္ထ သုဒိန္နော နာမ ကလန္ဒပုတ္တော သေဋ္ဌိပုတ္တော ဟောတိ။ အထ ခေါ သုဒိန္နော ကလန္ဒပုတ္တော သမ္ဗဟုလေဟိ [သမ္ပဟူလေဟိ (သီ။)] သဟာယကေဟိ သဒ္ဓိံ ဝေသာလိံ အဂမာသိ ကေနစိဒေဝ ကရဏီယေန။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘဂဝါ မဟတိယာ ပရိသာယ ပရိဝုတော ဓမ္မံ ဒေသေန္တော နိသိန္နော ဟောတိ။ အဒ္ဒသ ခေါ သုဒိန္နော ကလန္ဒပုတ္တော ဘဂဝန္တံ မဟတိယာ ပရိသာယ ပရိဝုတံ ဓမ္မံ ဒေသေန္တံ နိသိန္နံ။ ဒိသွာနဿ ဧတဒဟောသိ – ‘‘ယံနူနာဟမ္ပိ ဓမ္မံ သုဏေယျ’’န္တိ။ အထ ခေါ သုဒိန္နော ကလန္ဒပုတ္တော ယေန သာ ပရိသာ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ဧကမန္တံ နိသီဒိ။ ဧကမန္တံ နိသိန္နဿ ခေါ သုဒိန္နဿ ကလန္ဒပုတ္တဿ ဧတဒဟောသိ – ‘‘ယထာ ယထာ ခေါ အဟံ ဘဂဝတာ ဓမ္မံ ဒေသိတံ အာဇာနာမိ, နယိဒံ သုကရံ အဂါရံ အဇ္ဈာဝသတာ ဧကန္တပရိပုဏ္ဏံ ဧကန္တပရိသုဒ္ဓံ သင်္ခလိခိတံ ဗြဟ္မစရိယံ စရိတုံ၊ ယံနူနာဟံ ကေသမဿုံ ဩဟာရေတွာ ကာသာယာနိ ဝတ္ထာနိ အစ္ဆာဒေတွာ အဂါရသ္မာ အနဂါရိယံ ပဗ္ဗဇေယျ’’န္တိ။ အထ ခေါ သာ ပရိသာ ဘဂဝတာ ဓမ္မိယာ ကထာယ သန္ဒဿိတာ သမာဒပိတာ သမုတ္တေဇိတာ သမ္ပဟံသိတာ ဥဋ္ဌာယာသနာ ဘဂဝန္တံ အဘိဝါဒေတွာ ပဒက္ခိဏံ ကတွာ ပက္ကာမိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၅။ အထ ခေါ သုဒိန္နော ကလန္ဒပုတ္တော အစိရဝုဋ္ဌိတာယ ပရိသာယ ယေန ဘဂဝါ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ဘဂဝန္တံ အဘိဝါဒေတွာ ဧကမန္တံ နိသီဒိ။ ဧကမန္တံ နိသိန္နော ခေါ သုဒိန္နော ကလန္ဒပုတ္တော ဘဂဝန္တံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ယထာ ယထာဟံ, ဘန္တေ, ဘဂဝတာ ဓမ္မံ ဒေသိတံ အာဇာနာမိ, နယိဒံ သုကရံ အဂါရံ အဇ္ဈာဝသတာ ဧကန္တပရိပုဏ္ဏံ ဧကန္တပရိသုဒ္ဓံ သင်္ခလိခိတံ ဗြဟ္မစရိယံ စရိတုံ၊ ဣစ္ဆာမဟံ, ဘန္တေ, ကေသမဿုံ ဩဟာရေတွာ ကာသာယာနိ ဝတ္ထာနိ အစ္ဆာဒေတွာ အဂါရသ္မာ အနဂါရိယံ ပဗ္ဗဇိတုံ။ ပဗ္ဗာဇေတု မံ ဘဂဝါ’’တိ။ ‘‘အနုညာတောသိ ပန တွံ, သုဒ္ဒိန္န, မာတာပိတူဟိ အဂါရသ္မာ အနဂါရိယံ ပဗ္ဗဇ္ဇာယာ’’တိ? ‘‘န ခေါ အဟံ, ဘန္တေ, အနုညာတော မာတာပိတူဟိ အဂါရသ္မာ
အနဂါရိယံ ပဗ္ဗဇ္ဇာယာ’’တိ။ ‘‘န ခေါ, သုဒိန္န, တထာဂတာ အနနုညာတံ မာတာပိတူဟိ ပုတ္တံ ပဗ္ဗာဇေန္တီ’’တိ။ ‘‘သောဟံ, ဘန္တေ, တထာ ကရိဿာမိ ယထာ မံ မာတာပိတရော အနုဇာနိဿန္တိ အဂါရသ္မာ အနဂါရိယံ ပဗ္ဗဇ္ဇာယာ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၆။ အထ ခေါ သုဒိန္နော ကလန္ဒပုတ္တော ဝေသာလိယံ တံ ကရဏီယံ တီရေတွာ ယေန ကလန္ဒဂါမော ယေန မာတာပိတရော တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ မာတာပိတရော ဧတဒဝေါစ – ‘‘အမ္မတာတာ, ယထာ ယထာဟံ ဘဂဝတာ ဓမ္မံ ဒေသိတံ အာဇာနာမိ, နယိဒံ သုကရံ အဂါရံ အဇ္ဈာဝသတာ ဧကန္တပရိပုဏ္ဏံ ဧကန္တပရိသုဒ္ဓံ သင်္ခလိခိတံ ဗြဟ္မစရိယံ စရိတုံ၊ ဣစ္ဆာမဟံ ကေသမဿုံ ဩဟာရေတွာ ကာသာယာနိ ဝတ္ထာနိ အစ္ဆာဒေတွာ အဂါရသ္မာ အနဂါရိယံ ပဗ္ဗဇိတုံ။ အနုဇာနာထ မံ အဂါရသ္မာ အနဂါရိယံ ပဗ္ဗဇ္ဇာယာ’’တိ။ ဧဝံ ဝုတ္တေ သုဒိန္နဿ ကလန္ဒပုတ္တဿ မာတာပိတရော သုဒိန္နံ ကလန္ဒပုတ္တံ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘တွံ ခေါသိ, တာတ သုဒိန္န, အမှာကံ ဧကပုတ္တကော ပိယော မနာပေါ သုခေဓိတော သုခပရိဟတော။ န တွံ, တာတ သုဒိန္န, ကိဉ္စိ ဒုက္ခဿ ဇာနာသိ။ မရဏေနပိ မယံ တေ အကာမကာ ဝိနာ ဘဝိဿာမ, ကိံ ပန မယံ တံ ဇီဝန္တံ အနုဇာနိဿာမ အဂါရသ္မာ အနဂါရိယံ ပဗ္ဗဇ္ဇာယာ’’တိ။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ သုဒိန္နော ကလန္ဒပုတ္တော မာတာပိတရော ဧတဒဝေါစ – ‘‘အမ္မတာတာ, ယထာ ယထာဟံ ဘဂဝတာ ဓမ္မံ ဒေသိတံ အာဇာနာမိ, နယိဒံ သုကရံ အဂါရံ အဇ္ဈာဝသတာ ဧကန္တပရိပုဏ္ဏံ ဧကန္တပရိသုဒ္ဓံ သင်္ခလိခိတံ ဗြဟ္မစရိယံ စရိတုံ၊ ဣစ္ဆာမဟံ ကေသမဿုံ ဩဟာရေတွာ ကာသာယာနိ ဝတ္ထာနိ အစ္ဆာဒေတွာ အဂါရသ္မာ အနဂါရိယံ ပဗ္ဗဇိတုံ။ အနုဇာနာထ မံ အဂါရသ္မာ အနဂါရိယံ ပဗ္ဗဇ္ဇာယာ’’တိ။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ သုဒိန္နဿ ကလန္ဒပုတ္တဿ မာတာပိတရော သုဒိန္နံ ကလန္ဒပုတ္တံ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘တွံ ခေါသိ, တာတ သုဒိန္န, အမှာကံ ဧကပုတ္တကော ပိယော မနာပေါ သုခေဓိတော သုခပရိဟတော။ န တွံ, တာတ သုဒိန္န, ကိဉ္စိ ဒုက္ခဿ ဇာနာသိ။ မရဏေနပိ မယံ တေ အကာမကာ ဝိနာ ဘဝိဿာမ, ကိံ ပန မယံ တံ ဇီဝန္တံ အနုဇာနိဿာမ အဂါရသ္မာ အနဂါရိယံ ပဗ္ဗဇ္ဇာယာ’’တိ! တတိယမ္ပိ ခေါ သုဒိန္နော ကလန္ဒပုတ္တော မာတာပိတရော ဧတဒဝေါစ – ‘‘အမ္မတာတာ, ယထာ ယထာဟံ ဘဂဝတာ ဓမ္မံ ဒေသိတံ အာဇာနာမိ, နယိဒံ သုကရံ အဂါရံ အဇ္ဈာဝသတာ ဧကန္တပရိပုဏ္ဏံ ဧကန္တပရိသုဒ္ဓံ သင်္ခလိခိတံ ဗြဟ္မစရိယံ စရိတုံ၊ ဣစ္ဆာမဟံ ကေသမဿုံ ဩဟာရေတွာ ကာသာယာနိ ဝတ္ထာနိ အစ္ဆာဒေတွာ အဂါရသ္မာ အနဂါရိယံ ပဗ္ဗဇိတုံ။ အနုဇာနာထ မံ အဂါရသ္မာ အနဂါရိယံ ပဗ္ဗဇ္ဇာယာ’’တိ။
တတိယမ္ပိ ခေါ သုဒိန္နဿ ကလန္ဒပုတ္တဿ မာတာပိတရော သုဒိန္နံ ကလန္ဒပုတ္တံ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘တွံ ခေါသိ, တာတ သုဒိန္န, အမှာကံ ဧကပုတ္တကော ပိယော မနာပေါ သုခေဓိတော သုခပရိဟတော။ န တွံ, တာတ သုဒိန္န, ကိဉ္စိ ဒုက္ခဿ ဇာနာသိ။ မရဏေနပိ မယံ တေ အကာမကာ ဝိနာ ဘဝိဿာမ, ကိံ ပန မယံ တံ ဇီဝန္တံ အနုဇာနိဿာမ အဂါရသ္မာ အနဂါရိယံ ပဗ္ဗဇ္ဇာယာ’’တိ!
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၇။ အထ ခေါ သုဒိန္နော ကလန္ဒပုတ္တော – ‘‘န မံ မာတာပိတရော အနုဇာနန္တိ အဂါရသ္မာ အနဂါရိယံ ပဗ္ဗဇ္ဇာယာ’’တိ, တတ္ထေဝ အနန္တရဟိတာယ ဘူမိယာ နိပဇ္ဇိ – ဣဓေဝ မေ မရဏံ ဘဝိဿတိ ပဗ္ဗဇ္ဇာ ဝါတိ။ အထ ခေါ သုဒိန္နော ကလန္ဒပုတ္တော ဧကမ္ပိ ဘတ္တံ န ဘုဉ္ဇိ, ဒွေပိ ဘတ္တာနိ န ဘုဉ္ဇိ, တီဏိပိ ဘတ္တာနိ န ဘုဉ္ဇိ, စတ္တာရိပိ ဘတ္တာနိ န ဘုဉ္ဇိ, ပဉ္စပိ ဘတ္တာနိ န ဘုဉ္ဇိ, ဆပိ ဘတ္တာနိ န ဘုဉ္ဇိ, သတ္တပိ ဘတ္တာနိ န ဘုဉ္ဇိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၈။ အထ ခေါ သုဒိန္နဿ ကလန္ဒပုတ္တဿ မာတာပိတရော သုဒိန္နံ ကလန္ဒပုတ္တံ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘တွံ ခေါသိ, တာတ သုဒိန္န, အမှာကံ ဧကပုတ္တကော ပိယော မနာပေါ သုခေဓိတော သုခပရိဟတော။ န တွံ, တာတ သုဒိန္န, ကိဉ္စိ ဒုက္ခဿ ဇာနာသိ။ မရဏေနပိ မယံ တေ အကာမကာ ဝိနာ ဘဝိဿာမ, ကိံ ပန မယံ တံ ဇီဝန္တံ အနုဇာနိဿာမ အဂါရသ္မာ အနဂါရိယံ ပဗ္ဗဇ္ဇာယ? ဥဋ္ဌေဟိ, တာတ သုဒိန္န, ဘုဉ္ဇ စ ပိဝ စ ပရိစာရေဟိ စ, ဘုဉ္ဇန္တော ပိဝန္တော ပရိစာရေန္တော ကာမေ ပရိဘုဉ္ဇန္တော ပုညာနိ ကရောန္တော အဘိရမဿု။ န တံ မယံ အနုဇာနာမ အဂါရသ္မာ အနဂါရိယံ ပဗ္ဗဇ္ဇာယာ’’တိ။ ဧဝံ ဝုတ္တေ သုဒိန္နော ကလန္ဒပုတ္တော တုဏှီ အဟောသိ။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ…ပေ… တတိယမ္ပိ ခေါ သုဒိန္နဿ ကလန္ဒပုတ္တဿ မာတာပိတရော သုဒိန္နံ ကလန္ဒပုတ္တံ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘တွံ ခေါသိ, တာတ သုဒိန္န, အမှာကံ ဧကပုတ္တကော ပိယော မနာပေါ သုခေဓိတော သုခပရိဟတော။ န တွံ, တာတ သုဒိန္န, ကိဉ္စိ ဒုက္ခဿ ဇာနာသိ။ မရဏေနပိ မယံ တေ အကာမကာ ဝိနာ ဘဝိဿာမ, ကိံ ပန မယံ တံ ဇီဝန္တံ အနုဇာနိဿာမ အဂါရသ္မာ အနဂါရိယံ ပဗ္ဗဇ္ဇာယ! ဥဋ္ဌေဟိ, တာတ သုဒိန္န, ဘုဉ္ဇ စ ပိဝ စ ပရိစာရေဟိ စ, ဘုဉ္ဇန္တော ပိဝန္တော ပရိစာရေန္တော ကာမေ ပရိဘုဉ္ဇန္တော ပုညာနိ ကရောန္တော အဘိရမဿု။ န တံ မယံ အနုဇာနာမ အဂါရသ္မာ အနဂါရိယံ ပဗ္ဗဇ္ဇာယာ’’တိ။ တတိယမ္ပိ ခေါ သုဒိန္နော ကလန္ဒပုတ္တော တုဏှီ အဟောသိ။
အထ ခေါ သုဒိန္နဿ ကလန္ဒပုတ္တဿ သဟာယကာ ယေန သုဒိန္နော ကလန္ဒပုတ္တော တေနုပသင်္ကမိံသု၊ ဥပသင်္ကမိတွာ သုဒိန္နံ ကလန္ဒပုတ္တံ
ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘တွံ ခေါသိ, သမ္မ သုဒိန္န, မာတာပိတူနံ ဧကပုတ္တကော ပိယော မနာပေါ သုခေဓိတော သုခပရိဟတော။ န တွံ, သမ္မ သုဒိန္န, ကိဉ္စိ ဒုက္ခဿ ဇာနာသိ။ မရဏေနပိ တေ မာတာပိတရော အကာမကာ ဝိနာ ဘဝိဿန္တိ, ကိံ ပန တံ ဇီဝန္တံ အနုဇာနိဿန္တိ အဂါရသ္မာ အနဂါရိယံ ပဗ္ဗဇာယ! ဥဋ္ဌေဟိ, သမ္မ သုဒိန္န, ဘုဉ္ဇ စ ပိဝ စ ပရိစာရေဟိ စ, ဘုဉ္ဇန္တော ပိဝန္တော ပရိစာရေန္တော ကာမေ ပရိဘုဉ္ဇန္တော ပုညာနိ ကရောန္တော အဘိရမဿု, န တံ မာတာပိတရော အနုဇာနိဿန္တိ အဂါရသ္မာ အနဂါရိယံ ပဗ္ဗဇ္ဇာယာ’’တိ။ ဧဝံ ဝုတ္တေ, သုဒိန္နော ကလန္ဒပုတ္တော တုဏှီ အဟောသိ။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ…ပေ… တတိယမ္ပိ ခေါ သုဒိန္နဿ ကလန္ဒပုတ္တဿ သဟာယကာ သုဒိန္နံ ကလန္ဒပုတ္တံ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘တွံ ခေါသိ, သမ္မ သုဒိန္န…ပေ… တတိယမ္ပိ ခေါ သုဒိန္နော ကလန္ဒပုတ္တော တုဏှီ အဟောသိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၉။ အထ ခေါ သုဒိန္နဿ ကလန္ဒပုတ္တဿ သဟာယကာ ယေန သုဒိန္နဿ ကလန္ဒပုတ္တဿ မာတာပိတရော တေနုပသင်္ကမိံသု၊ ဥပသင်္ကမိတွာ သုဒိန္နဿ ကလန္ဒပုတ္တဿ မာတာပိတရော ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘အမ္မတာတာ, ဧသော သုဒိန္နော အနန္တရဟိတာယ ဘူမိယာ နိပန္နော – ‘ဣဓေဝ မေ မရဏံ ဘဝိဿတိ ပဗ္ဗဇ္ဇာ ဝါ’တိ။ သစေ တုမှေ သုဒိန္နံ နာနုဇာနိဿထ အဂါရသ္မာ အနဂါရိယံ ပဗ္ဗဇ္ဇာယ, တတ္ထေဝ မရဏံ အာဂမိဿတိ။ သစေ ပန တုမှေ သုဒိန္နံ အနုဇာနိဿထ အဂါရသ္မာ အနဂါရိယံ ပဗ္ဗဇ္ဇာယ, ပဗ္ဗဇိတမ္ပိ နံ ဒက္ခိဿထ။ သစေ သုဒိန္နော နာဘိရမိဿတိ အဂါရသ္မာ အနဂါရိယံ ပဗ္ဗဇ္ဇာယ, ကာ တဿ အညာ ဂတိ ဘဝိဿတိ, ဣဓေဝ ပစ္စာဂမိဿတိ။ အနုဇာနာထ သုဒိန္နံ အဂါရသ္မာ အနဂါရိယံ ပဗ္ဗဇ္ဇာယာ’’တိ။ ‘‘အနုဇာနာမ, တာတာ, သုဒိန္နံ အဂါရသ္မာ အနဂါရိယံ ပဗ္ဗဇ္ဇာယာ’’တိ။ အထ ခေါ သုဒိန္နဿ ကလန္ဒပုတ္တဿ သဟာယကာ ယေန သုဒိန္နော ကလန္ဒပုတ္တော တေနုပသင်္ကမိံသု၊ ဥပသင်္ကမိတွာ သုဒိန္နံ ကလန္ဒပုတ္တံ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘ဥဋ္ဌေဟိ, သမ္မ သုဒိန္န, အနုညာတောသိ မာတာပိတူဟိ အဂါရသ္မာ အနဂါရိယံ ပဗ္ဗဇ္ဇာယာ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၀။ အထ ခေါ သုဒိန္နော ကလန္ဒပုတ္တော – ‘‘အနုညာတောမှိ ကိရ မာတာပိတူဟိ အဂါရသ္မာ အနဂါရိယံ ပဗ္ဗဇ္ဇာယာ’’တိ, ဟဋ္ဌော ဥဒဂ္ဂေါ ပါဏိနာ ဂတ္တာနိ ပရိပုဉ္ဆန္တော ဝုဋ္ဌာသိ။ အထ ခေါ သုဒိန္နော ကလန္ဒပုတ္တော ကတိပါဟံ ဗလံ ဂါဟေတွာ ယေန ဘဂဝါ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ဘဂဝန္တံ အဘိဝါဒေတွာ ဧကမန္တံ နိသီဒိ။ ဧကမန္တံ နိသန္နော ခေါ သုဒိန္နော
ကလန္ဒပုတ္တော ဘဂဝန္တံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘အနုညာတော [အနုညာတောမှိ (သီ။ သျာ။)] အဟံ, ဘန္တေ, မာတာပိတူဟိ အဂါရသ္မာ အနဂါရိယံ ပဗ္ဗဇ္ဇာယ။ ပဗ္ဗာဇေတု မံ ဘဂဝါ’’တိ။ အလတ္ထ ခေါ သုဒိန္နော ကလန္ဒပုတ္တော ဘဂဝတော သန္တိကေ ပဗ္ဗဇ္ဇံ, အလတ္ထ ဥပသမ္ပဒံ။ အစိရူပသမ္ပန္နော စ ပနာယသ္မာ သုဒိန္နော ဧဝရူပေ ဓုတဂုဏေ သမာဒါယ ဝတ္တတိ, အာရညိကော ဟောတိ ပိဏ္ဍပါတိကော ပံသုကူလိကော သပဒါနစာရိကော, အညတရံ ဝဇ္ဇိဂါမံ ဥပနိဿာယ ဝိဟရတိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန ဝဇ္ဇီ ဒုဗ္ဘိက္ခာ ဟောတိ ဒွီဟိတိကာ သေတဋ္ဌိကာ သလာကာဝုတ္တာ, န သုကရာ ဥဉ္ဆေန ပဂ္ဂဟေန ယာပေတုံ။ အထ ခေါ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ ဧတဒဟောသိ – ‘‘ဧတရဟိ ခေါ ဝဇ္ဇီ ဒုဗ္ဘိက္ခာ ဒွီဟိတိကာ သေတဋ္ဌိကာ သလာကာဝုတ္တာ, န သုကရာ ဥဉ္ဆေန ပဂ္ဂဟေန ယာပေတုံ။ ဗဟူ ခေါ ပန မေ ဝေသာလိယံ ဉာတီ အဍ္ဎာ မဟဒ္ဓနာ မဟာဘောဂါ ပဟူတဇာတရူပရဇတာ ပဟူတဝိတ္တူပကရဏာ ပဟူတဓနဓညာ။ ယံနူနာဟံ ဉာတီ ဥပနိဿာယ ဝိဟရေယျံ! ဉာတီ မံ [ဉာတကာပိ မံ (သျာ။)] နိဿာယ ဒါနာနိ ဒဿန္တိ ပုညာနိ ကရိဿန္တိ, ဘိက္ခူ စ လာဘံ လစ္ဆန္တိ, အဟဉ္စ ပိဏ္ဍကေန န ကိလမိဿာမီ’’တိ။ အထ ခေါ အာယသ္မာ သုဒိန္နော သေနာသနံ သံသာမေတွာ ပတ္တစီဝရမာဒါယ ယေန ဝေသာလီ တေန ပက္ကာမိ။ အနုပုဗ္ဗေန ယေန ဝေသာလီ တဒဝသရိ။ တတြ သုဒံ အာယသ္မာ သုဒိန္နော ဝေသာလိယံ ဝိဟရတိ မဟာဝနေ ကူဋာဂါရသာလာယံ။ အဿောသုံ ခေါ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ ဉာတကာ – ‘‘သုဒိန္နော ကိရ ကလန္ဒပုတ္တော ဝေသာလိံ အနုပ္ပတ္တော’’တိ။ တေ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ သဋ္ဌိမတ္တေ ထာလိပါကေ ဘတ္တာဘိဟာရံ အဘိဟရိံသု။ အထ ခေါ အာယသ္မာ သုဒိန္နော တေ သဋ္ဌိမတ္တေ ထာလိပါကေ ဘိက္ခူနံ ဝိဿဇ္ဇေတွာ ပုဗ္ဗဏှသမယံ နိဝါသေတွာ ပတ္တစီဝရမာဒါယ ကလန္ဒဂါမံ ပိဏ္ဍာယ ပါဝိသိ။ ကလန္ဒဂါမေ သပဒါနံ ပိဏ္ဍာယ စရမာနော ယေန သကပိတု နိဝေသနံ တေနုပသင်္ကမိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ ဉာတိဒါသီ အာဘိဒေါသိကံ ကုမ္မာသံ ဆဍ္ဍေတုကာမာ [ဆဋ္ဋေတုကာမာ (က။)] ဟောတိ။ အထ ခေါ အာယသ္မာ သုဒိန္နော တံ ဉာတိဒါသိံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘သစေ တံ, ဘဂိနိ, ဆဍ္ဍနီယဓမ္မံ, ဣဓ မေ ပတ္တေ အာကိရာ’’တိ။ အထ ခေါ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ ဉာတိဒါသီ တံ
အာဘိဒေါသိကံ ကုမ္မာသံ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ ပတ္တေ အာကိရန္တီ ဟတ္ထာနဉ္စ ပါဒါနဉ္စ သရဿ စ နိမိတ္တံ အဂ္ဂဟေသိ။ အထ ခေါ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ ဉာတိဒါသီ ယေနာယသ္မတော သုဒိန္နဿ မာတာ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ မာတရံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ယဂ္ဃေယျေ, ဇာနေယျာသိ, အယျပုတ္တော သုဒိန္နော အနုပ္ပတ္တော’’တိ။ ‘‘သစေ, ဇေ, တွံ သစ္စံ ဘဏသိ, အဒါသိံ တံ ကရောမီ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၂။ တေန ခေါ ပန သမယေန အာယသ္မာ သုဒိန္နော တံ အာဘိဒေါသိကံ ကုမ္မာသံ အညတရံ ကုဋ္ဋမူလံ [ကုဍ္ဍမူလံ (သီ။ သျာ။)] နိဿာယ ပရိဘုဉ္ဇတိ။ ပိတာပိ ခေါ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ ကမ္မန္တာ အာဂစ္ဆန္တော အဒ္ဒသ အာယသ္မန္တံ သုဒိန္နံ တံ အာဘိဒေါသိကံ ကုမ္မာသံ အညတရံ ကုဋ္ဋမူလံ နိဿာယ ပရိဘုဉ္ဇန္တံ။ ဒိသွာန ယေနာယသ္မာ သုဒိန္နော တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ အာယသ္မန္တံ သုဒိန္နံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘အတ္ထိ နာမ, တာတ သုဒိန္န, အာဘိဒေါသိကံ ကုမ္မာသံ ပရိဘုဉ္ဇိဿသိ! နနု နာမ, တာတ သုဒိန္န, သကံ ဂေဟံ ဂန္တဗ္ဗ’’န္တိ? ‘‘အဂမိမှ [အဂမမှာ (က။)] ခေါ တေ ဂဟပတိ, ဂေဟံ။ တတောယံ အာဘိဒေါသိကော ကုမ္မာသော’’တိ။ အထ ခေါ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ ပိတာ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ ဗာဟာယံ ဂဟေတွာ အာယသ္မန္တံ သုဒိန္နံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဧဟိ, တာတ သုဒိန္န, ဃရံ ဂမိဿာမာ’’တိ။ အထ ခေါ အာယသ္မာ သုဒိန္နော ယေန သကပိတု နိဝေသနံ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ပညတ္တေ အာသနေ နိသီဒိ။ အထ ခေါ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ ပိတာ အာယသ္မန္တံ သုဒိန္နံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဘုဉ္ဇ, တာတ သုဒိန္နာ’’တိ။ ‘‘အလံ, ဂဟပတိ, ကတံ မေ အဇ္ဇ ဘတ္တကိစ္စ’’န္တိ။ ‘‘အဓိဝါသေဟိ, တာတ သုဒိန္န, သွာတနာယ ဘတ္တ’’န္တိ။ အဓိဝါသေသိ ခေါ အာယသ္မာ သုဒိန္နော တုဏှီဘာဝေန။ အထ ခေါ အာယသ္မာ သုဒိန္နော ဥဋ္ဌာယာသနာ ပက္ကာမိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၃။ အထ ခေါ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ မာတာ တဿာ ရတ္တိယာ အစ္စယေန ဟရိတေန ဂေါမယေန ပထဝိံ ဩပုဉ္ဇာပေတွာ [ဩပုစ္ဆာပေတွာ (သီ။ သျာ။)] ဒွေ ပုဉ္ဇေ ကာရာပေသိ – ဧကံ ဟိရညဿ, ဧကံ သုဝဏ္ဏဿ။ တာဝ မဟန္တာ ပုဉ္ဇာ အဟေသုံ, ဩရတော ဌိတော ပုရိသော ပါရတော ဌိတံ ပုရိသံ န ပဿတိ၊ ပါရတော ဌိတော ပုရိသော ဩရတော ဌိတံ ပုရိသံ န ပဿတိ။ တေ ပုဉ္ဇေ ကိလဉ္ဇေဟိ ပဋိစ္ဆာဒါပေတွာ မဇ္ဈေ အာသနံ ပညာပေတွာ တိရောကရဏီယံ ပရိက္ခိပိတွာ
အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ ပုရာဏဒုတိယိကံ အာမန္တေသိ – ‘‘တေန ဟိ, ဝဓု, ယေန အလင်္ကာရေန အလင်္ကတာ ပုတ္တဿ မေ သုဒိန္နဿ ပိယာ အဟောသိ မနာပါ တေန အလင်္ကာရေန အလင်္ကရာ’’တိ။ ‘‘ဧဝံ, အယျေ’’တိ, ခေါ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ ပုရာဏဒုတိယိကာ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ မာတုယာ ပစ္စဿောသိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၄။ အထ ခေါ အာယသ္မာ သုဒိန္နော ပုဗ္ဗဏှသမယံ နိဝါသေတွာ ပတ္တစီဝရမာဒါယ ယေန သကပိတု နိဝေသနံ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ပညတ္တေ အာသနေ နိသီဒိ။ အထ ခေါ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ ပိတာ ယေနာယသ္မာ သုဒိန္နော တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ တေ ပုဉ္ဇေ ဝိဝရာပေတွာ အာယသ္မန္တံ သုဒိန္နံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဣဒံ တေ, တာတ သုဒိန္န, မာတု မတ္တိကံ ဣတ္ထိကာယ ဣတ္ထိဓနံ, အညံ ပေတ္တိကံ အညံ ပိတာမဟံ။ လဗ္ဘာ, တာတ သုဒိန္န, ဟီနာယာဝတ္တိတွာ ဘောဂါ စ ဘုဉ္ဇိတုံ ပုညာနိ စ ကာတုံ။ ဧဟိ တွံ, တာတ သုဒိန္န, ဟီနာယာဝတ္တိတွာ ဘောဂေ စ ဘုဉ္ဇဿု ပုညာနိ စ ကရောဟီ’’တိ။ ‘‘တာတ, န ဥဿဟာမိ န ဝိသဟာမိ, အဘိရတော အဟံ ဗြဟ္မစရိယံ စရာမီ’’တိ။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ…ပေ… တတိယမ္ပိ ခေါ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ ပိတာ အာယသ္မန္တံ သုဒိန္နံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဣဒံ တေ, တာတ သုဒိန္န, မာတု မတ္တိကံ, ဣတ္ထိကာယ ဣတ္ထိဓနံ, အညံ ပေတ္တိကံ, အညံ ပိတာမဟံ။ လဗ္ဘာ, တာတ သုဒိန္န, ဟီနာယာဝတ္တိတွာ ဘောဂါ စ ဘုဉ္ဇိတုံ ပုညာနိ စ ကာတုံ။ ဧဟိ တွံ, တာတ သုဒိန္န, ဟီနာယာဝတ္တိတွာ ဘောဂေ စ ဘုဉ္ဇဿု ပုညာနိ စ ကရောဟီ’’တိ။ ‘‘ဝဒေယျာမ ခေါ တံ, ဂဟပတိ, သစေ တွံ နာတိကဍ္ဎေယျာသီ’’တိ။ ‘‘ဝဒေဟိ, တာတ သုဒိန္နာ’’တိ။ တေန ဟိ တွံ, ဂဟပတိ, မဟန္တေ မဟန္တေ သာဏိပသိဗ္ဗကေ ကာရာပေတွာ ဟိရညသုဝဏ္ဏဿ ပူရာပေတွာ သကဋေဟိ နိဗ္ဗာဟာပေတွာ မဇ္ဈေ ဂင်္ဂါယ သောတေ ဩပါတေဟိ [ဩသာဒေဟိ (သီ။ သျာ။)]။ တံ ကိဿ ဟေတု? ယဉှိ တေ, ဂဟပတိ, ဘဝိဿတိ တတောနိဒါနံ ဘယံ ဝါ ဆမ္ဘိတတ္တံ ဝါ လောမဟံသော ဝါ အာရက္ခော ဝါ သော တေ န ဘဝိဿတီ’’တိ။ ဧဝံ ဝုတ္တေ, အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ ပိတာ အနတ္တမနော အဟောသိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ပုတ္တော သုဒိန္နော ဧဝံ ဝက္ခတီ’’တိ!
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၅။ အထ ခေါ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ ပိတာ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ ပုရာဏဒုတိယိကံ အာမန္တေသိ – ‘‘တေန ဟိ, ဝဓု, တွံ ပိယာ စ မနာပါ စ [တွမ္ပိ ယာစ (သီ။)]။
အပ္ပေဝ နာမ ပုတ္တော သုဒိန္နော တုယှမ္ပိ ဝစနံ ကရေယျာ’’တိ! အထ ခေါ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ ပုရာဏဒုတိယိကာ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ ပါဒေသု ဂဟေတွာ အာယသ္မန္တံ သုဒိန္နံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ကီဒိသာ နာမ တာ, အယျပုတ္တ, အစ္ဆရာယော ယာသံ တွံ ဟေတု ဗြဟ္မစရိယံ စရသီ’’တိ? ‘‘န ခေါ အဟံ, ဘဂိနိ, အစ္ဆရာနံ ဟေတု ဗြဟ္မစရိယံ စရာမီ’’တိ။ အထ ခေါ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ ပုရာဏဒုတိယိကာ – ‘‘အဇ္ဇတဂ္ဂေ မံ အယျပုတ္တော သုဒိန္နော ဘဂိနိဝါဒေန သမုဒါစရတီ’’တိ, တတ္ထေဝ မုစ္ဆိတာ ပပတာ။
အထ ခေါ အာယသ္မာ သုဒိန္နော ပိတရံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘သစေ, ဂဟပတိ, ဘောဇနံ ဒါတဗ္ဗံ ဒေထ, မာ နော ဝိဟေဌယိတ္ထာ’’တိ။ ‘‘ဘုဉ္ဇ, တာတ သုဒိန္နာ’’တိ။ အထ ခေါ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ မာတာ စ ပိတာ စ အာယသ္မန္တံ သုဒိန္နံ ပဏီတေန ခါဒနီယေန ဘောဇနီယေန သဟတ္ထာ သန္တပ္ပေသုံ သမ္ပဝါရေသုံ။ အထ ခေါ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ မာတာ အာယသ္မန္တံ သုဒိန္နံ ဘုတ္တာဝိံ ဩနီတပတ္တပါဏိံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဣဒံ, တာတ သုဒိန္န, ကုလံ အဍ္ဎံ မဟဒ္ဓနံ မဟာဘောဂံ ပဟူတဇာတရူပရဇတံ ပဟူတဝိတ္တူပကရဏံ ပဟူတဓနဓညံ။ လဗ္ဘာ, တာတ သုဒိန္န, ဟီနာယာဝတ္တိတွာ ဘောဂါ စ ဘုဉ္ဇိတုံ ပုညာနိ စ ကာတုံ။ ဧဟိ တွံ, တာတ သုဒိန္န, ဟီနာယာဝတ္တိတွာ ဘောဂေ စ ဘုဉ္ဇဿု ပုညာနိ စ ကရောဟီ’’တိ။ ‘‘အမ္မ, န ဥဿဟာမိ န ဝိသဟာမိ, အဘိရတော အဟံ ဗြဟ္မစရိယံ စရာမီ’’တိ။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ…ပေ… တတိယမ္ပိ ခေါ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ မာတာ အာယသ္မန္တံ သုဒိန္နံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဣဒံ, တာတ သုဒိန္န, ကုလံ အဍ္ဎံ မဟဒ္ဓနံ မဟာဘောဂံ ပဟူတဇာတရူပရဇတံ ပဟူတဝိတ္တူပကရဏံ ပဟူတဓနဓညံ [ပဟူတဓနဓညံ (ပ။ စရာမီတိ) ဣတိပါဌော သဗ္ဗတ္ထ နတ္ထိ, ဦနော မညေ]။ တေန ဟိ, တာတ သုဒိန္န, ဗီဇကမ္ပိ ဒေဟိ – မာ နော အပုတ္တကံ သာပတေယျံ လိစ္ဆဝယော အတိဟရာပေသု’’န္တိ။ ‘‘ဧတံ ခေါ မေ, အမ္မ, သက္ကာ ကာတု’’န္တိ။ ‘‘ကဟံ ပန, တာတ သုဒိန္န, ဧတရဟိ ဝိဟရသီ’’တိ? ‘‘မဟာဝနေ, အမ္မာ’’တိ။ အထ ခေါ အာယသ္မာ သုဒိန္နော ဥဋ္ဌာယာသနာ ပက္ကာမိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၆။ အထ ခေါ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ မာတာ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ ပုရာဏဒုတိယိကံ အာမန္တေသိ – ‘‘တေန ဟိ, ဝဓု, ယဒါ ဥတုနီ ဟောသိ, ပုပ္ဖံ တေ ဥပ္ပန္နံ ဟောတိ, အထ မေ အာရောစေယျာသီ’’တိ။ ‘‘ဧဝံ အယျေ’’တိ ခေါ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ ပုရာဏဒုတိယိကာ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ မာတုယာ ပစ္စဿောသိ။ အထ ခေါ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ ပုရာဏဒုတိယိကာ
နစိရဿေဝ ဥတုနီ အဟောသိ, ပုပ္ဖံသာ ဥပ္ပဇ္ဇိ။ အထ ခေါ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ ပုရာဏဒုတိယိကာ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ မာတရံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဥတုနီမှိ, အယျေ, ပုပ္ဖံ မေ ဥပ္ပန္န’’န္တိ။ ‘‘တေန ဟိ, ဝဓု, ယေန အလင်္ကာရေန အလင်္ကတာ ပုတ္တဿ သုဒိန္နဿ ပိယာ အဟောသိ မနာပါ တေန အလင်္ကာရေန အလင်္ကရာ’’တိ။ ‘‘ဧဝံ အယျေ’’တိ ခေါ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ ပုရာဏဒုတိယိကာ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ မာတုယာ ပစ္စဿောသိ။ အထ ခေါ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ မာတာ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ ပုရာဏဒုတိယိကံ အာဒါယ ယေန မဟာဝနံ ယေနာယသ္မာ သုဒိန္နော တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ အာယသ္မန္တံ သုဒိန္နံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဣဒံ, တာတ သုဒိန္န, ကုလံ အဍ္ဎံ မဟဒ္ဓနံ မဟာဘောဂံ ပဟူတဇာတရူပရဇတံ ပဟူတဝိတ္တူပကရဏံ ပဟူတဓနဓညံ။ လဗ္ဘာ, တာတ သုဒိန္န, ဟီနာယာဝတ္တိတွာ ဘောဂါ စ ဘုဉ္ဇိတုံ ပုညာနိ စ ကာတုံ။ ဧဟိ တွံ, တာတ သုဒိန္န, ဟီနာယာဝတ္တိတွာ ဘောဂေ စ ဘုဉ္ဇဿု ပုညာနိ စ ကရောဟီ’’တိ။ ‘‘အမ္မ, န ဥဿဟာမိ န ဝိသဟာမိ, အဘိရတော အဟံ ဗြဟ္မစရိယံ စရာမီ’’တိ။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ…ပေ… တတိယမ္ပိ ခေါ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ မာတာ အာယသ္မန္တံ သုဒိန္နံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဣဒံ, တာတ သုဒိန္န, ကုလံ အဍ္ဎံ မဟဒ္ဓနံ မဟာဘောဂံ ပဟူတဇာတရူပရဇတံ ပဟူတဝိတ္တူပကရဏံ ပဟူတဓနဓညံ။ တေန ဟိ, တာတ သုဒိန္န, ဗီဇကမ္ပိ ဒေဟိ – မာ နော အပုတ္တကံ သာပတေယျံ လိစ္ဆဝယော အတိဟရာပေသု’’န္တိ။ ‘‘ဧတံ ခေါ မေ, အမ္မ, သက္ကာ ကာတု’’န္တိ, ပုရာဏဒုတိယိကာယ ဗာဟာယံ ဂဟေတွာ မဟာဝနံ အဇ္ဈောဂါဟေတွာ အပညတ္တေ သိက္ခာပဒေ အနာဒီနဝဒဿော ပုရာဏဒုတိယိကာယ တိက္ခတ္တုံ မေထုနံ ဓမ္မံ အဘိဝိညာပေသိ။ သာ တေန ဂဗ္ဘံ ဂဏှိ။ ဘုမ္မာ ဒေဝါ သဒ္ဒမနုဿာဝေသုံ – ‘‘နိရဗ္ဗုဒေါ ဝတ, ဘော, ဘိက္ခုသံဃော နိရာဒီနဝေါ၊ သုဒိန္နေန ကလန္ဒပုတ္တေန အဗ္ဗုဒံ ဥပ္ပါဒိတံ, အာဒီနဝေါ ဥပ္ပါဒိတော’’တိ။ ဘုမ္မာနံ ဒေဝါနံ သဒ္ဒံ သုတွာ စာတုမဟာရာဇိကာ [စာတုမ္မဟာရာဇိကာ (သီ။ သျာ။)] ဒေဝါ သဒ္ဒမနုဿာဝေသုံ…ပေ… တာဝတိံသာ ဒေဝါ… ယာမာ ဒေဝါ … တုသိတာ ဒေဝါ… နိမ္မာနရတီ ဒေဝါ… ပရနိမ္မိတဝသဝတ္တီ ဒေဝါ… ဗြဟ္မကာယိကာ ဒေဝါ သဒ္ဒမနုဿာဝေသုံ – ‘‘နိရဗ္ဗုဒေါ ဝတ, ဘော, ဘိက္ခုသံဃော နိရာဒီနဝေါ၊ သုဒိန္နေန ကလန္ဒပုတ္တေန အဗ္ဗုဒံ ဥပ္ပါဒိတံ, အာဒီနဝေါ ဥပ္ပါဒိတော’’တိ။ ဣတိဟ တေန ခဏေန တေန မုဟုတ္တေန ယာဝ ဗြဟ္မလောကာ သဒ္ဒေါ အဗ္ဘုဂ္ဂစ္ဆိ။
အထ ခေါ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ ပုရာဏဒုတိယိကာ တဿ ဂဗ္ဘဿ ပရိပါကမနွာယ ပုတ္တံ ဝိဇာယိ။ အထ ခေါ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ သဟာယကာ တဿ ဒါရကဿ ‘ဗီဇကော’တိ နာမံ အကံသု။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ ပုရာဏဒုတိယိကာယ ဗီဇကမာတာတိ နာမံ အကံသု။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ ဗီဇကပိတာတိ နာမံ အကံသု။ တေ အပရေန သမယေန ဥဘော အဂါရသ္မာ အနဂါရိယံ ပဗ္ဗဇိတွာ အရဟတ္တံ သစ္ဆာကံသု။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၇။ အထ ခေါ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ အဟုဒေဝ ကုက္ကုစ္စံ, အဟု ဝိပ္ပဋိသာရော – ‘‘အလာဘာ ဝတ မေ, န ဝတ မေ လာဘာ! ဒုလ္လဒ္ဓံ ဝတ မေ, န ဝတ မေ သုလဒ္ဓံ! ယောဟံ ဧဝံ သွာက္ခာတေ ဓမ္မဝိနယေ ပဗ္ဗဇိတွာ နာသက္ခိံ ယာဝဇီဝံ ပရိပုဏ္ဏံ ပရိသုဒ္ဓံ ဗြဟ္မစရိယံ စရိတု’’န္တိ။ သော တေနေဝ ကုက္ကုစ္စေန တေန ဝိပ္ပဋိသာရေန ကိသော အဟောသိ လူခေါ ဒုဗ္ဗဏ္ဏော ဥပ္ပဏ္ဍုပ္ပဏ္ဍုကဇာတော ဓမနိသန္ထတဂတ္တော အန္တောမနော လီနမနော ဒုက္ခီ ဒုမ္မနော ဝိပ္ပဋိသာရီ ပဇ္ဈာယိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၈။ အထ ခေါ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ သဟာယကာ ဘိက္ခူ အာယသ္မန္တံ သုဒိန္နံ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘ပုဗ္ဗေ ခေါ တွံ, အာဝုသော သုဒိန္န, ဝဏ္ဏဝါ အဟောသိ ပီဏိန္ဒြိယော ပသန္နမုခဝဏ္ဏော ဝိပ္ပသန္နဆဝိဝဏ္ဏော၊ သော ဒါနိ တွံ ဧတရဟိ ကိသော လူခေါ ဒုဗ္ဗဏ္ဏော ဥပ္ပဏ္ဍုပ္ပဏ္ဍုကဇာတော ဓမနိသန္ထတဂတ္တော အန္တောမနော လီနမနော ဒုက္ခီ ဒုမ္မနော ဝိပ္ပဋိသာရီ ပဇ္ဈာယသိ။ ကစ္စိ နော တွံ, အာဝုသော သုဒိန္န, အနဘိရတော ဗြဟ္မစရိယံ စရသီ’’တိ? ‘‘န ခေါ အဟံ, အာဝုသော, အနဘိရတော ဗြဟ္မစရိယံ စရာမိ။ အတ္ထိ မေ ပါပကမ္မံ ကတံ၊ ပုရာဏဒုတိယိကာယ မေထုနော ဓမ္မော ပဋိသေဝိတော၊ တဿ မယှံ, အာဝုသော, အဟုဒေဝ ကုက္ကုစ္စံ အဟု ဝိပ္ပဋိသာရော – ‘အလာဘာ ဝတ မေ, န ဝတ မေ လာဘာ၊ ဒုလ္လဒ္ဓံ ဝတ မေ, န ဝတ မေ သုလဒ္ဓံ၊ ယောဟံ ဧဝံ သွာက္ခာတေ ဓမ္မဝိနယေ ပဗ္ဗဇိတွာ နာသက္ခိံ ယာဝဇီဝံ ပရိပုဏ္ဏံ ပရိသုဒ္ဓံ ဗြဟ္မစရိယံ စရိတု’’န္တိ။ ‘‘အလဉှိ တေ, အာဝုသော သုဒိန္န, ကုက္ကုစ္စာယ အလံ ဝိပ္ပဋိသာရာယ ယံ တွံ ဧဝံ သွာက္ခာတေ ဓမ္မဝိနယေ ပဗ္ဗဇိတွာ န သက္ခိဿသိ ယာဝဇီဝံ ပရိပုဏ္ဏံ ပရိသုဒ္ဓံ ဗြဟ္မစရိယံ စရိတုံ။ နနု, အာဝုသော, ဘဂဝတာ အနေကပရိယာယေန ဝိရာဂါယ ဓမ္မော ဒေသိတော, နော သရာဂါယ၊ ဝိသံယောဂါယ ဓမ္မော ဒေသိတော, နော သံယောဂါယ၊ အနုပါဒါနာယ ဓမ္မော ဒေသိတော, နော သဥပါဒါနာယ။ တတ္ထ နာမ တွံ, အာဝုသော,
ဘဂဝတာ ဝိရာဂါယ ဓမ္မေ ဒေသိတေ သရာဂါယ စေတေဿသိ, ဝိသံယောဂါယ ဓမ္မေ ဒေသိတေ သံယောဂါယ စေတေဿသိ, အနုပါဒါနာယ ဓမ္မေ ဒေသိတေ သဥပါဒါနာယ စေတေဿသိ! နနု, အာဝုသော, ဘဂဝတာ အနေကပရိယာယေန ရာဂဝိရာဂါယ ဓမ္မော ဒေသိတော, မဒနိမ္မဒနာယ ပိပါသဝိနယာယ အာလယသမုဂ္ဃါတာယ ဝဋ္ဋုပစ္ဆေဒါယ တဏှာက္ခယာယ ဝိရာဂါယ နိရောဓာယ နိဗ္ဗာနာယ ဓမ္မော ဒေသိတော! နနု, အာဝုသော, ဘဂဝတာ အနေကပရိယာယေန ကာမာနံ ပဟာနံ အက္ခာတံ, ကာမသညာနံ ပရိညာ အက္ခာတာ, ကာမပိပါသာနံ ပဋိဝိနယော အက္ခာတော, ကာမဝိတက္ကာနံ သမုဂ္ဃါတော အက္ခာတော, ကာမပရိဠာဟာနံ ဝူပသမော အက္ခာတော! နေတံ, အာဝုသော, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ, ပသန္နာနံ ဝါ ဘိယျောဘာဝါယ။ အထ ခွေတံ, အာဝုသော, အပ္ပသန္နာနဉ္စေဝ အပ္ပသာဒါယ ပသန္နာနဉ္စ ဧကစ္စာနံ အညထတ္တာယာ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၉။ အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ အာယသ္မန္တံ သုဒိန္နံ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဘိက္ခုသံဃံ သန္နိပါတာပေတွာ အာယသ္မန္တံ သုဒိန္နံ ပဋိပုစ္ဆိ – ‘‘သစ္စံ ကိရ တွံ, သုဒိန္န, ပုရာဏဒုတိယိကာယ မေထုနံ ဓမ္မံ ပဋိသေဝီ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ – ‘‘အနနုစ္ဆဝိကံ [အနနုစ္ဆဝိယံ (သီ။)], မောဃပုရိသ, အနနုလောမိကံ အပ္ပဋိရူပံ အဿာမဏကံ အကပ္ပိယံ အကရဏီယံ။ ကထဉှိ နာမ တွံ, မောဃပုရိသ, ဧဝံ သွာက္ခာတေ ဓမ္မဝိနယေ ပဗ္ဗဇိတွာ န သက္ခိဿသိ ယာဝဇီဝံ ပရိပုဏ္ဏံ ပရိသုဒ္ဓံ ဗြဟ္မစရိယံ စရိတုံ! နနု မယာ, မောဃပုရိသ, အနေကပရိယာယေန ဝိရာဂါယ ဓမ္မော ဒေသိတော, နော သရာဂါယ၊ ဝိသံယောဂါယ ဓမ္မော ဒေသိတော, နော သံယောဂါယ၊ အနုပါဒါနာယ ဓမ္မော ဒေသိတော, နော သဥပါဒါနာယ! တတ္ထ နာမ တွံ, မောဃပုရိသ, မယာ ဝိရာဂါယ ဓမ္မေ ဒေသိတေ သရာဂါယ စေတေဿသိ, ဝိသံယောဂါယ ဓမ္မေ ဒေသိတေ သံယောဂါယ စေတေဿသိ, အနုပါဒါနာယ ဓမ္မေ ဒေသိတေ သဥပါဒါနာယ စေတေဿသိ! နနု မယာ, မောဃပုရိသ, အနေကပရိယာယေန ရာဂဝိရာဂါယ ဓမ္မော ဒေသိတော! မဒနိမ္မဒနာယ ပိပါသဝိနယာယ အာလယသမုဂ္ဃါတာယ ဝဋ္ဋုပစ္ဆေဒါယ တဏှာက္ခယာယ ဝိရာဂါယ နိရောဓာယ နိဗ္ဗာနာယ ဓမ္မော ဒေသိတော! နနု မယာ, မောဃပုရိသ, အနေကပရိယာယေန
ကာမာနံ ပဟာနံ အက္ခာတံ, ကာမသညာနံ ပရိညာ အက္ခာတာ, ကာမပိပါသာနံ ပဋိဝိနယော အက္ခာတော, ကာမဝိတက္ကာနံ သမုဂ္ဃါတော အက္ခာတော, ကာမပရိဠာဟာနံ ဝူပသမော အက္ခာတော! ဝရံ တေ, မောဃပုရိသ, အာသိဝိသဿ [အာသီဝိသဿ (သီ။ သျာ။)] ဃောရဝိသဿ မုခေ အင်္ဂဇာတံ ပက္ခိတ္တံ, န တွေဝ မာတုဂါမဿ အင်္ဂဇာတေ အင်္ဂဇာတံ ပက္ခိတ္တံ။ ဝရံ တေ, မောဃပုရိသ, ကဏှသပ္ပဿ မုခေ အင်္ဂဇာတံ ပက္ခိတ္တံ, န တွေဝ မာတုဂါမဿ အင်္ဂဇာတေ အင်္ဂဇာတံ ပက္ခိတ္တံ။ ဝရံ တေ, မောဃပုရိသ, အင်္ဂါရကာသုယာ အာဒိတ္တာယ သမ္ပဇ္ဇလိတာယ သဇောတိဘူတာယ အင်္ဂဇာတံ ပက္ခိတ္တံ, န တွေဝ မာတုဂါမဿ အင်္ဂဇာတေ အင်္ဂဇာတံ ပက္ခိတ္တံ။ တံ ကိဿ ဟေတု? တတောနိဒါနဉှိ, မောဃပုရိသ, မရဏံ ဝါ နိဂစ္ဆေယျ မရဏမတ္တံ ဝါ ဒုက္ခံ, န တွေဝ တပ္ပစ္စယာ ကာယဿ ဘေဒါ ပရံ မရဏာ အပါယံ ဒုဂ္ဂတိံ ဝိနိပါတံ နိရယံ ဥပပဇ္ဇေယျ။ ဣတောနိဒါနဉ္စ ခေါ, မောဃပုရိသ, ကာယဿ ဘေဒါ ပရံ မရဏာ အပါယံ ဒုဂ္ဂတိံ ဝိနိပါတံ နိရယံ ဥပပဇ္ဇေယျ။ တတ္ထ နာမ တွံ, မောဃပုရိသ, ယံ တွံ အသဒ္ဓမ္မံ ဂါမဓမ္မံ ဝသလဓမ္မံ ဒုဋ္ဌုလ္လံ ဩဒကန္တိကံ ရဟဿံ ဒွယံဒွယသမာပတ္တိံ သမာပဇ္ဇိဿသိ, ဗဟူနံ ခေါ တွံ, မောဃပုရိသ, အကုသလာနံ ဓမ္မာနံ အာဒိကတ္တာ ပုဗ္ဗင်္ဂမော။ နေတံ, မောဃပုရိသ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ, ပသန္နာနံ ဝါ ဘိယျောဘာဝါယ၊ အထ ခွေတံ, မောဃပုရိသ, အပ္ပသန္နာနဉ္စေဝ အပ္ပသာဒါယ, ပသန္နာနဉ္စ ဧကစ္စာနံ အညထတ္တာယာ’’တိ။
အထ ခေါ ဘဂဝါ အာယသ္မန္တံ သုဒိန္နံ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဒုဗ္ဘရတာယ ဒုပ္ပေါသတာယ မဟိစ္ဆတာယ အသန္တုဋ္ဌိတာယ [အသန္တုဋ္ဌတာယ (သျာ။)] သင်္ဂဏိကာယ ကောသဇ္ဇဿ အဝဏ္ဏံ ဘာသိတွာ အနေကပရိယာယေန သုဘရတာယ သုပေါသတာယ အပ္ပိစ္ဆဿ သန္တုဋ္ဌဿ သလ္လေခဿ ဓုတဿ ပါသာဒိကဿ အပစယဿ ဝီရိယာရမ္ဘဿ [ဝီရိယာရဗ္ဘဿ (က။)] ဝဏ္ဏံ ဘာသိတွာ ဘိက္ခူနံ တဒနုစ္ဆဝိကံ တဒနုလောမိကံ ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘တေန ဟိ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညပေဿာမိ [ပညာပေဿာမိ (သီ။ သျာ။)] ဒသ အတ္ထဝသေ ပဋိစ္စ – သံဃသုဋ္ဌုတာယ, သံဃဖာသုတာယ, ဒုမ္မင်္ကူနံ ပုဂ္ဂလာနံ နိဂ္ဂဟာယ, ပေသလာနံ ဘိက္ခူနံ ဖာသုဝိဟာရာယ, ဒိဋ္ဌဓမ္မိကာနံ အာသဝါနံ သံဝရာယ, သမ္ပရာယိကာနံ အာသဝါနံ ပဋိဃာတာယ, အပ္ပသန္နာနံ ပသာဒါယ, ပသန္နာနံ ဘိယျောဘာဝါယ, သဒ္ဓမ္မဋ္ဌိတိယာ, ဝိနယာနုဂ္ဂဟာယ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
‘‘ယောပန ဘိက္ခု မေထုနံ ဓမ္မံ ပဋိသေဝေယျ, ပါရာဇိကော ဟောတိ အသံဝါသော’’တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
သုဒိန္နဘာဏဝါရော နိဋ္ဌိတော။
မက္ကဋီဝတ္ထု
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ဝေသာလိယံ မဟာဝနေ မက္ကဋိံ အာမိသေန ဥပလာပေတွာ တဿာ မေထုနံ ဓမ္မံ ပဋိသေဝတိ။ အထ ခေါ သော ဘိက္ခု ပုဗ္ဗဏှသမယံ နိဝါသေတွာ ပတ္တစီဝရံ အာဒါယ ဝေသာလိံ ပိဏ္ဍာယ ပါဝိသိ။ တေန ခေါ ပန သမယေန သမ္ဗဟုလာ ဘိက္ခူ သေနာသနစာရိကံ အာဟိဏ္ဍန္တာ ယေန တဿ ဘိက္ခုနော ဝိဟာရော တေနုပသင်္ကမိံသု။ အဒ္ဒသ ခေါ သာ မက္ကဋီ တေ ဘိက္ခူ ဒူရတောဝ အာဂစ္ဆန္တေ။ ဒိသွာန ယေန တေ ဘိက္ခူ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ တေသံ ဘိက္ခူနံ ပုရတော ကဋိမ္ပိ စာလေသိ ဆေပ္ပမ္ပိ စာလေသိ, ကဋိမ္ပိ ဩဍ္ဍိ, နိမိတ္တမ္ပိ အကာသိ။ အထ ခေါ တေသံ ဘိက္ခူနံ ဧတဒဟောသိ – ‘‘နိဿံသယံ ခေါ သော ဘိက္ခု ဣမိဿာ မက္ကဋိယာ မေထုနံ ဓမ္မံ ပဋိသေဝတီ’’တိ။ ဧကမန္တံ နိလီယိံသု။ အထ ခေါ သော ဘိက္ခု ဝေသာလိယံ ပိဏ္ဍာယ စရိတွာ ပိဏ္ဍပါတံ အာဒါယ ပဋိက္ကမိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၁။ အထ ခေါ သာ မက္ကဋီ ယေန သော ဘိက္ခု တေနုပသင်္ကမိ။ အထ ခေါ သော ဘိက္ခု တံ ပိဏ္ဍပါတံ ဧကဒေသံ ဘုဉ္ဇိတွာ ဧကဒေသံ တဿာ မက္ကဋိယာ အဒါသိ။ အထ ခေါ သာ မက္ကဋီ တံ ပိဏ္ဍပါတံ ဘုဉ္ဇိတွာ တဿ ဘိက္ခုနော ကဋိံ ဩဍ္ဍိ။ အထ ခေါ သော ဘိက္ခု တဿာ မက္ကဋိယာ မေထုနံ ဓမ္မံ ပဋိသေဝတိ။ အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ တံ ဘိက္ခုံ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘နနု, အာဝုသော, ဘဂဝတာ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ၊ ကိဿ တွံ, အာဝုသော, မက္ကဋိယာ မေထုနံ ဓမ္မံ ပဋိသေဝသီ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, အာဝုသော, ဘဂဝတာ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ၊ တဉ္စ ခေါ
မနုဿိတ္ထိယာ, နော တိရစ္ဆာနဂတာယာ’’တိ။ ‘‘နနု, အာဝုသော, တထေဝ တံ ဟောတိ။ အနနုစ္ဆဝိကံ, အာဝုသော, အနနုလောမိကံ အပ္ပဋိရူပံ အဿာမဏကံ အကပ္ပိယံ အကရဏီယံ။ ကထဉှိ နာမ တွံ, အာဝုသော, ဧဝံ သွာက္ခာတေ ဓမ္မဝိနယေ ပဗ္ဗဇိတွာ န သက္ခိဿသိ ယာဝဇီဝံ ပရိပုဏ္ဏံ ပရိသုဒ္ဓံ ဗြဟ္မစရိယံ စရိတုံ! နနု, အာဝုသော, ဘဂဝတာ အနေကပရိယာယေန ဝိရာဂါယ ဓမ္မော ဒေသိတော, နော သရာဂါယ…ပေ… ကာမပရိဠာဟာနံ ဝူပသမော အက္ခာတော! နေတံ, အာဝုသော, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ ပသန္နာနံ ဝါ ဘိယျောဘာဝါယ။ အထ ခွေတံ, အာဝုသော, အပ္ပသန္နာနဉ္စေဝ အပ္ပသာဒါယ, ပသန္နာနဉ္စ ဧကစ္စာနံ အညထတ္တာယာ’’တိ။ အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ တံ ဘိက္ခုံ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အရောစေသုံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၂။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဘိက္ခုသံဃံ သန္နိပါတာပေတွာ တံ ဘိက္ခုံ ပဋိပုစ္ဆိ – ‘‘သစ္စံ ကိရ တွံ, ဘိက္ခု, မက္ကဋိယာ မေထုနံ ဓမ္မံ ပဋိသေဝီ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ – ‘‘အနနုစ္ဆဝိကံ, မောဃပုရိသ, အနနုလောမိကံ အပ္ပတိရူပံ အဿာမဏကံ အကပ္ပိယံ အကရဏီယံ။ ကထဉှိ နာမ တွံ, မောဃပုရိသ, ဧဝံ သွာက္ခာတေ ဓမ္မဝိနယေ ပဗ္ဗဇိတွာ န သက္ခိဿသိ ယာဝဇီဝံ ပရိပုဏ္ဏံ ပရိသုဒ္ဓံ ဗြဟ္မစရိယံ စရိတုံ! နနု မယာ, မောဃပုရိသ, အနေကပရိယာယေန ဝိရာဂါယ ဓမ္မော ဒေသိတော, နော သရာဂါယ …ပေ… ကာမပရိဠာဟာနံ ဝူပသမော အက္ခာတော! ဝရံ တေ, မောဃပုရိသ, အာသီဝိသဿ ဃောရဝိသဿ မုခေ အင်္ဂဇာတံ ပက္ခိတ္တံ, န တွေဝ မက္ကဋိယာ အင်္ဂဇာတေ အင်္ဂဇာတံ ပက္ခိတ္တံ။ ဝရံ တေ, မောဃပုရိသ, ကဏှသပ္ပဿ မုခေ အင်္ဂဇာတံ ပက္ခိတ္တံ, န တွေဝ မက္ကဋိယာ အင်္ဂဇာတေ အင်္ဂဇာတံ ပက္ခိတ္တံ။ ဝရံ တေ, မောဃပုရိသ, အင်္ဂါရကာသုယာ အာဒိတ္တာယ သမ္ပဇ္ဇလိတာယ သဇောတိဘူတာယ အင်္ဂဇာတံ ပက္ခိတ္တံ, န တွေဝ မက္ကဋိယာ အင်္ဂဇာတေ အင်္ဂဇာတံ ပက္ခိတ္တံ။ တံ ကိဿ ဟေတု? တတောနိဒါနဉှိ, မောဃပုရိသ, မရဏံ ဝါ နိဂစ္ဆေယျ မရဏမတ္တံ ဝါ ဒုက္ခံ၊ န တွေဝ တပ္ပစ္စယာ ကာယဿ ဘေဒါ ပရံ မရဏာ အပါယံ ဒုဂ္ဂတိံ ဝိနိပါတံ နိရယံ ဥပပဇ္ဇေယျ။ ဣတောနိဒါနဉ္စ ခေါ, မောဃပုရိသ, ကာယဿ ဘေဒါ ပရံ မရဏာ အပါယံ ဒုဂ္ဂတိံ ဝိနိပါတံ နိရယံ ဥပပဇ္ဇေယျ။ တတ္ထ နာမ တွံ, မောဃပုရိသ, ယံ တွံ အသဒ္ဓမ္မံ ဂါမဓမ္မံ ဝသလဓမ္မံ ဒုဋ္ဌုလ္လံ ဩဒကန္တိကံ ရဟဿံ ဒွယံဒွယသမာပတ္တိံ သမာပဇ္ဇိဿသိ! နေတံ, မောဃပုရိသ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
‘‘ယောပန ဘိက္ခု မေထုနံ ဓမ္မံ ပဋိသေဝေယျ အန္တမသော တိရစ္ဆာနဂတာယပိ, ပါရာဇိကော ဟောတိ အသံဝါသော’’တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မက္ကဋီဝတ္ထု နိဋ္ဌိတံ။
သန္ထတဘာဏဝါရော
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၃။ တေန ခေါ ပန သမယေန သမ္ဗဟုလာ ဝေသာလိကာ ဝဇ္ဇိပုတ္တကာ ဘိက္ခူ ယာဝဒတ္ထံ ဘုဉ္ဇိံသု, ယာဝဒတ္ထံ သုပိံသု, ယာဝဒတ္ထံ နှာယိံသု။ ယာဝဒတ္ထံ ဘုဉ္ဇိတွာ ယာဝဒတ္ထံ သုပိတွာ ယာဝဒတ္ထံ နှာယိတွာ အယောနိသော မနသိ ကရိတွာ သိက္ခံ အပစ္စက္ခာယ ဒုဗ္ဗလျံ အနာဝိကတွာ မေထုနံ ဓမ္မံ ပဋိသေဝိံသု။ တေ အပရေန သမယေန ဉာတိဗျသနေနပိ ဖုဋ္ဌာ ဘောဂဗျသနေနပိ ဖုဋ္ဌာ ရောဂဗျသနေနပိ ဖုဋ္ဌာ အာယသ္မန္တံ အာနန္ဒံ ဥပသင်္ကမိတွာ ဧဝံ ဝဒန္တိ – ‘‘န မယံ, ဘန္တေ အာနန္ဒ, ဗုဒ္ဓဂရဟိနော န ဓမ္မဂရဟိနော န သံဃဂရဟိနော၊ အတ္တဂရဟိနော မယံ, ဘန္တေ အာနန္ဒ, အနညဂရဟိနော။ မယမေဝမှာ အလက္ခိကာ မယံ အပ္ပပုညာ, ယေ မယံ ဧဝံ သွာက္ခာတေ ဓမ္မဝိနယေ ပဗ္ဗဇိတွာ နာသက္ခိမှာ ယာဝဇီဝံ ပရိပုဏ္ဏံ ပရိသုဒ္ဓံ ဗြဟ္မစရိယံ စရိတုံ။ ဣဒါနိ စေပိ [ဣဒါနိပိ စေ (သျာ။)] မယံ, ဘန္တေ အာနန္ဒ, လဘေယျာမ ဘဂဝတော သန္တိကေ ပဗ္ဗဇ္ဇံ လဘေယျာမ ဥပသမ္ပဒံ, ဣဒါနိပိ မယံ ဝိပဿကာ ကုသလာနံ ဓမ္မာနံ ပုဗ္ဗရတ္တာပရရတ္တံ ဗောဓိပက္ခိကာနံ ဓမ္မာနံ ဘာဝနာနုယောဂမနုယုတ္တာ ဝိဟရေယျာမ။ သာဓု, ဘန္တေ အာနန္ဒ, ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေဟီ’’တိ။ ‘‘ဧဝမာဝုသော’’တိ ခေါ အာယသ္မာ အာနန္ဒော ဝေသာလိကာနံ ဝဇ္ဇိပုတ္တကာနံ ပဋိဿုဏိတွာ ယေန ဘဂဝါ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။
‘‘အဋ္ဌာနမေတံ, အာနန္ဒ, အနဝကာသော ယံ တထာဂတော ဝဇ္ဇီနံ ဝါ ဝဇ္ဇိပုတ္တကာနံ ဝါ ကာရဏာ သာဝကာနံ ပါရာဇိကံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ သမူဟနေယျာ’’တိ။
အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘ယော, ဘိက္ခဝေ [ယော ပန ဘိက္ခဝေ ဘိက္ခု (သီ။) ယော ခေါ ဘိက္ခဝေ ဘိက္ခု (သျာ။)], သိက္ခံ အပစ္စက္ခာယ ဒုဗ္ဗလျံ အနာဝိကတွာ မေထုနံ ဓမ္မံ ပဋိသေဝတိ သော အာဂတော န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗော၊ ယော စ ခေါ, ဘိက္ခဝေ [ယော စ ခေါ ဘိက္ခဝေ ဘိက္ခု (သီ။ သျာ။)], သိက္ခံ ပစ္စက္ခာယ ဒုဗ္ဗလျံ အာဝိကတွာ မေထုနံ ဓမ္မံ ပဋိသေဝတိ သော အာဂတော ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗော။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၄။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု ဘိက္ခူနံ သိက္ခာသာဇီဝသမာပန္နော သိက္ခံ အပစ္စက္ခာယ ဒုဗ္ဗလျံ အနာဝိကတွာ မေထုနံ ဓမ္မံ ပဋိသေဝေယျ အန္တမသော တိရစ္ဆာနဂတာယပိ, ပါရာဇိကော ဟောတိ အသံဝါသော’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၅။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော ယထာယုတ္တော ယထာဇစ္စော ယထာနာမော ယထာဂေါတ္တော ယထာသီလော ယထာဝိဟာရီ ယထာဂေါစရော ထေရော ဝါ နဝေါ ဝါ မဇ္ဈိမော ဝါ။ ဧသော ဝုစ္စတိ ‘ယော ပနာ’တိ။
[ဝိဘ။ ၅၁၀, ဈာနဝိဘင်္ဂေပိ]ဘိက္ခူတိ ဘိက္ခကောတိ ဘိက္ခု, ဘိက္ခာစရိယံ အဇ္ဈုပဂတောတိ ဘိက္ခု, ဘိန္နပဋဓရောတိ ဘိက္ခု, သမညာယ ဘိက္ခု, ပဋိညာယ ဘိက္ခု, ဧဟိ ဘိက္ခူတိ ဘိက္ခု, တီဟိ သရဏဂမနေဟိ ဥပသမ္ပန္နောတိ ဘိက္ခု, ဘဒြော ဘိက္ခု, သာရော ဘိက္ခု, သေခေါ ဘိက္ခု, အသေခေါ ဘိက္ခု, သမဂ္ဂေန သံဃေန ဉတ္တိစတုတ္ထေန ကမ္မေန အကုပ္ပေန ဌာနာရဟေန ဥပသမ္ပန္နောတိ ဘိက္ခု။ တတြ ယွာယံ ဘိက္ခု သမဂ္ဂေန သံဃေန ဉတ္တိစတုတ္ထေန ကမ္မေန အကုပ္ပေန ဌာနာရဟေန ဥပသမ္ပန္နော, အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
[ဒီ။ နိ။ ၃။၃၀၅]သိက္ခာတိ တိဿော သိက္ခာ – အဓိသီလသိက္ခာ, အဓိစိတ္တသိက္ခာ, အဓိပညာသိက္ခာ။ တတြ ယာယံ အဓိသီလသိက္ခာ, အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတာ သိက္ခာတိ။
သာဇီဝံ နာမ ယံ ဘဂဝတာ ပညတ္တံ သိက္ခာပဒံ, ဧတံ သာဇီဝံ နာမ။ တသ္မိံ သိက္ခတိ, တေန ဝုစ္စတိ သာဇီဝသမာပန္နောတိ။
သိက္ခံအပစ္စက္ခာယ ဒုဗ္ဗလျံ အနာဝိကတွာတိ အတ္ထိ, ဘိက္ခဝေ, ဒုဗ္ဗလျာဝိကမ္မဉ္စေဝ ဟောတိ သိက္ခာ စ အပစ္စက္ခာတာ၊ အတ္ထိ, ဘိက္ခဝေ, ဒုဗ္ဗလျာဝိကမ္မဉ္စေဝ ဟောတိ သိက္ခာ စ ပစ္စက္ခာတာ။
‘‘ကထဉ္စ, ဘိက္ခဝေ, ဒုဗ္ဗလျာဝိကမ္မဉ္စေဝ ဟောတိ သိက္ခာ စ အပစ္စက္ခာတာ။ ဣဓ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခု ဥက္ကဏ္ဌိတော အနဘိရတော သာမညာ စဝိတုကာမော ဘိက္ခုဘာဝံ အဋ္ဋီယမာနော ဟရာယမာနော ဇိဂုစ္ဆမာနော ဂိဟိဘာဝံ ပတ္ထယမာနော ဥပါသကဘာဝံ ပတ္ထယမာနော အာရာမိကဘာဝံ ပတ္ထယမာနော သာမဏေရဘာဝံ ပတ္ထယမာနော တိတ္ထိယဘာဝံ ပတ္ထယမာနော တိတ္ထိယသာဝကဘာဝံ ပတ္ထယမာနော အဿမဏဘာဝံ ပတ္ထယမာနော အသကျပုတ္တိယဘာဝံ ပတ္ထယမာနော – ‘ယံနူနာဟံ ဗုဒ္ဓံ ပစ္စက္ခေယျ’န္တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ။ ဧဝမ္ပိ, ဘိက္ခဝေ, ဒုဗ္ဗလျာဝိကမ္မဉ္စေဝ ဟောတိ သိက္ခာ စ အပစ္စက္ခာတာ။
‘‘အထ ဝါ ပန ဥက္ကဏ္ဌိတော အနဘိရတော သာမညာ စဝိတုကာမော ဘိက္ခုဘာဝံ အဋ္ဋီယမာနော ဟရာယမာနော ဇိဂုစ္ဆမာနော ဂိဟိဘာဝံ ပတ္ထယမာနော…ပေ… အသကျပုတ္တိယဘာဝံ ပတ္ထယမာနော – ‘ယံနူနာဟံ ဓမ္မံ ပစ္စက္ခေယျ’န္တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ…ပေ… ယံနူနာဟံ သံဃံ… ယံနူနာဟံ သိက္ခံ… ယံနူနာဟံ ဝိနယံ… ယံနူနာဟံ ပါတိမောက္ခံ… ယံနူနာဟံ ဥဒ္ဒေသံ… ယံနူနာဟံ ဥပဇ္ဈာယံ… ယံနူနာဟံ အာစရိယံ… ယံနူနာဟံ သဒ္ဓိဝိဟာရိကံ… ယံနူနာဟံ အန္တေဝါသိကံ… ယံနူနာဟံ သမာနုပဇ္ဈာယကံ… ယံနူနာဟံ သမာနာစရိယကံ ယံနူနာဟံ သဗြဟ္မစာရိံ ပစ္စက္ခေယျ’န္တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ။ ‘ယံနူနာဟံ ဂိဟီ အဿ’န္တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ။ ‘ယံနူနာဟံ ဥပါသကော အဿ’န္တိ… ‘ယံနူနာဟံ အာရာမိကော အဿ’န္တိ… ‘ယံနူနာဟံ သာမဏေရော အဿ’န္တိ… ‘ယံနူနာဟံ တိတ္ထိယော အဿ’န္တိ… ‘ယံနူနာဟံ တိတ္ထိယသာဝကော အဿ’န္တိ… ‘ယံနူနာဟံ အဿမဏော အဿ’န္တိ… ‘ယံနူနာဟံ အသကျပုတ္တိယော အဿ’န္တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ။ ဧဝမ္ပိ, ဘိက္ခဝေ, ဒုဗ္ဗလျာဝိကမ္မဉ္စေဝ ဟောတိ သိက္ခာ စ အပစ္စက္ခာတာ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၆။ ‘‘အထ ဝါ ပန ဥက္ကဏ္ဌိတော အနဘိရတော သာမညာ စဝိတုကာမော ဘိက္ခုဘာဝံ အဋ္ဋီယမာနော ဟရာယမာနော ဇိဂုစ္ဆမာနော ဂိဟိဘာဝံ ပတ္ထယမာနော…ပေ… အသကျပုတ္တိယဘာဝံ ပတ္ထယမာနော – ‘ယဒိ ပနာဟံ ဗုဒ္ဓံ ပစ္စက္ခေယျ’န္တိ
ဝဒတိ ဝိညာပေတိ…ပေ… ‘ယဒိ ပနာဟံ အသကျပုတ္တိယော အဿ’န္တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ…ပေ… ‘အပါဟံ ဗုဒ္ဓံ ပစ္စက္ခေယျ’န္တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ…ပေ… ‘အပါဟံ အသကျပုတ္တိယော အဿ’န္တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ…ပေ… ‘ဟန္ဒာဟံ ဗုဒ္ဓံ ပစ္စက္ခေယျ’န္တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ…ပေ… ‘ဟန္ဒာဟံ အသကျပုတ္တိယော အဿ’န္တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ…ပေ… ‘ဟောတိ မေ ဗုဒ္ဓံ ပစ္စက္ခေယျ’န္တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ…ပေ… ‘ဟောတိ မေ အသကျပုတ္တိယော အဿ’န္တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ။ ဧဝမ္ပိ, ဘိက္ခဝေ, ဒုဗ္ဗလျာဝိကမ္မဉ္စေဝ ဟောတိ သိက္ခာ စ အပစ္စက္ခာတာ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၇။ ‘‘အထ ဝါ ပန ဥက္ကဏ္ဌိတော အနဘိရတော သာမညာ စဝိတုကာမော ဘိက္ခုဘာဝံ အဋ္ဋီယမာနော ဟရာယမာနော ဇိဂုစ္ဆမာနော ဂိဟိဘာဝံ ပတ္ထယမာနော…ပေ… အသကျပုတ္တိယဘာဝံ ပတ္ထယမာနော ‘မာတရံ သရာမီ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ… ‘ပိတရံ သရာမီ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ… ‘ဘာတရံ သရာမီ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ… ‘ဘဂိနိံ သရာမီ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ… ‘ပုတ္တံ သရာမီ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ… ‘ဓီတရံ သရာမီ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ… ‘ပဇာပတိံ သရာမီ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ… ‘ဉာတကေ သရာမီ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ… ‘မိတ္တေ သရာမီ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ… ‘ဂါမံ သရာမီ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ… ‘နိဂမံ သရာမီ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ… ‘ခေတ္တံ သရာမီ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ… ‘ဝတ္ထုံ သရာမိ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ… ‘ဟိရညံ သရာမီ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ… ‘သုဝဏ္ဏံ သရာမီ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ… ‘သိပ္ပံ သရာမီ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ… ‘ပုဗ္ဗေ ဟသိတံ လပိတံ ကီဠိတံ သမနုဿရာမီ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ။ ဧဝမ္ပိ, ဘိက္ခဝေ, ဒုဗ္ဗလျာဝိကမ္မဉ္စေဝ ဟောတိ သိက္ခာ စ အပစ္စက္ခာတာ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၈။ ‘‘အထ ဝါ ပန ဥက္ကဏ္ဌိတော အနဘိရတော သာမညာ စဝိတုကာမော ဘိက္ခုဘာဝံ အဋ္ဋီယမာနော ဟရာယမာနော ဇိဂုစ္ဆမာနော ဂိဟိဘာဝံ ပတ္ထယမာနော…ပေ… အသကျပုတ္တိယဘာဝံ ပတ္ထယမာနော – ‘မာတာ မေ အတ္ထိ, သာ မယာ ပေါသေတဗ္ဗာ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ… ‘ပိတာ မေ အတ္ထိ, သော မယာ ပေါသေတဗ္ဗော’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ… ‘ဘာတာ မေ အတ္ထိ, သော မယာ ပေါသေတဗ္ဗော’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ… ‘ဘဂိနီ မေ အတ္ထိ, သာ မယာ ပေါသေတဗ္ဗာ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ… ‘ပုတ္တော မေ အတ္ထိ, သော မယာ ပေါသေတဗ္ဗော’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ… ‘ဓီတာ မေ အတ္ထိ, သာ မယာ ပေါသေတဗ္ဗာ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ… ‘ပဇာပတိ မေ အတ္ထိ, သာ မယာ ပေါသေတဗ္ဗာ’တိ ဝဒတိ
ဝိညာပေတိ… ‘ဉာတကာ မေ အတ္ထိ, တေ မယာ ပေါသေတဗ္ဗာ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ… ‘မိတ္တာ မေ အတ္ထိ, တေ မယာ ပေါသေတဗ္ဗာ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ။ ဧဝမ္ပိ, ဘိက္ခဝေ, ဒုဗ္ဗလျာဝိကမ္မဉ္စေဝ ဟောတိ သိက္ခာ စ အပစ္စက္ခာတာ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၉။ ‘‘အထ ဝါ ပန ဥက္ကဏ္ဌိတော အနဘိရတော သာမညာ စဝိတုကာမော ဘိက္ခုဘာဝံ အဋ္ဋီယမာနော ဟရာယမာနော ဇိဂုစ္ဆမာနော ဂိဟိဘာဝံ ပတ္ထယမာနော…ပေ… အသကျပုတ္တိယဘာဝံ ပတ္ထယမာနော – ‘မာတာ မေ အတ္ထိ, သာ မံ ပေါသေဿတီ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ… ‘ပိတာ မေ အတ္ထိ, သော မံ ပေါသေဿတီ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ… ‘ဘာတာ မေ အတ္ထိ, သော မံ ပေါသေဿတီ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ… ‘ဘဂိနီ မေ အတ္ထိ, သာ မံ ပေါသေဿတီ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ… ‘ပုတ္တော မေ အတ္ထိ, သော မံ ပေါသေဿတီ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ… ‘ဓီတာ မေ အတ္ထိ, သာ မံ ပေါသေဿတီ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ… ‘ပဇာပတိ မေ အတ္ထိ, သာ မံ ပေါသေဿတီ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ… ‘ဉာတကာ မေ အတ္ထိ, တေ မံ ပေါသေဿန္တီ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ… ‘မိတ္တာ မေ အတ္ထိ, တေ မံ ပေါသေဿန္တီ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ… ‘ဂါမော မေ အတ္ထိ, တေနာဟံ ဇီဝိဿာမီ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ… ‘နိဂမော မေ အတ္ထိ, တေနာဟံ ဇီဝိဿာမီ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ… ‘ခေတ္တံ မေ အတ္ထိ, တေနာဟံ ဇီဝိဿာမီ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ… ‘ဝတ္ထု မေ အတ္ထိ, တေနာဟံ ဇီဝိဿာမီ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ… ‘ဟိရညံ မေ အတ္ထိ, တေနာဟံ ဇီဝိဿာမီ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ… ‘သုဝဏ္ဏံ မေ အတ္ထိ, တေနာဟံ ဇီဝိဿာမီ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ… ‘သိပ္ပံ မေ အတ္ထိ, တေနာဟံ ဇီဝိဿာမီ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ။ ဧဝမ္ပိ, ဘိက္ခဝေ, ဒုဗ္ဗလျာဝိကမ္မဉ္စေဝ ဟောတိ သိက္ခာ စ အပစ္စက္ခာတာ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၀။ ‘‘အထ ဝါ ပန ဥက္ကဏ္ဌိတော အနဘိရတော သာမညာ စဝိတုကာမော ဘိက္ခုဘာဝံ အဋ္ဋီယမာနော ဟရာယမာနော ဇိဂုစ္ဆမာနော ဂိဟိဘာဝံ ပတ္ထယမာနော…ပေ… အသကျပုတ္တိယဘာဝံ ပတ္ထယမာနော ‘ဒုက္ကရ’န္တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ… ‘န သုကရ’န္တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ… ‘ဒုစ္စရ’န္တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ… ‘န သုစရ’န္တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ… ‘န ဥဿဟာမီ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ… ‘န ဝိသဟာမီ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ… ‘န ရမာမီ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ… ‘နာဘိရမာမီ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ။ ဧဝမ္ပိ ခေါ, ဘိက္ခဝေ, ဒုဗ္ဗလျာဝိကမ္မဉ္စေဝ ဟောတိ သိက္ခာ စ အပစ္စက္ခာတာ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၁။ ‘‘ကထဉ္စ, ဘိက္ခဝေ, ဒုဗ္ဗလျာဝိကမ္မဉ္စေဝ ဟောတိ သိက္ခာ စ ပစ္စက္ခာတာ? ဣဓ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခု ဥက္ကဏ္ဌိတော အနဘိရတော သာမညာ စဝိတုကာမော ဘိက္ခုဘာဝံ အဋ္ဋီယမာနော ဟရာယမာနော ဇိဂုစ္ဆမာနော ဂိဟိဘာဝံ ပတ္ထယမာနော…ပေ… အသကျပုတ္တိယဘာဝံ ပတ္ထယမာနော – ‘ဗုဒ္ဓံ ပစ္စက္ခာမီ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ။ ဧဝမ္ပိ, ဘိက္ခဝေ, ဒုဗ္ဗလျာဝိကမ္မဉ္စေဝ ဟောတိ သိက္ခာ စ ပစ္စက္ခာတာ။
‘‘အထ ဝါ ပန ဥက္ကဏ္ဌိတော အနဘိရတော သာမညာ စဝိတုကာမော ဘိက္ခုဘာဝံ အဋ္ဋီယမာနော ဟရာယမာနော ဇိဂုစ္ဆမာနော ဂိဟိဘာဝံ ပတ္ထယမာနော…ပေ… အသကျပုတ္တိယဘာဝံ ပတ္ထယမာနော – ‘ဓမ္မံ ပစ္စက္ခာမီ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ… ‘သံဃံ ပစ္စက္ခာမီ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ… ‘သိက္ခံ ပစ္စက္ခာမီ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ… ‘ဝိနယံ ပစ္စက္ခာမီ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ… ‘ပါတိမောက္ခံ ပစ္စက္ခာမီ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ… ‘ဥဒ္ဒေသံ ပစ္စက္ခာမီ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ… ‘ဥပဇ္ဈာယံ ပစ္စက္ခာမီ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ… ‘အာစရိယံ ပစ္စက္ခာမီ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ… ‘သဒ္ဓိဝိဟာရိကံ ပစ္စက္ခာမီ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ… ‘အန္တေဝါသိကံ ပစ္စက္ခာမီ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ… ‘သမာနုပဇ္ဈာယကံ ပစ္စက္ခာမီ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ… ‘သမာနာစရိယကံ ပစ္စက္ခာမီ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ… ‘သဗြဟ္မစာရိံ ပစ္စက္ခာမီ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ… ‘ဂိဟီတိ မံ ဓာရေဟီ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ… ‘ဥပါသကောတိ မံ ဓာရေဟီ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ… ‘အာရာမိကောတိ မံ ဓာရေဟီ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ… ‘သာမဏေရောတိ မံ ဓာရေဟီ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ… ‘တိတ္ထိယောတိ မံ ဓာရေဟီ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ… ‘တိတ္ထိယသာဝကောတိ မံ ဓာရေဟီ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ… ‘အဿမဏောတိ မံ ဓာရေဟီ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ… ‘အသကျပုတ္တိယောတိ မံ ဓာရေဟီ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ။ ဧဝမ္ပိ, ဘိက္ခဝေ, ဒုဗ္ဗလျာဝိကမ္မဉ္စေဝ ဟောတိ သိက္ခာ စ ပစ္စက္ခာတာ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၂။ ‘‘အထ ဝါ ပန ဥက္ကဏ္ဌိတော အနဘိရတော သာမညာ စဝိတုကာမော ဘိက္ခုဘာဝံ အဋ္ဋီယမာနော ဟရာယမာနော ဇိဂုစ္ဆမာနော ဂိဟိဘာဝံ ပတ္ထယမာနော…ပေ… အသကျပုတ္တိယဘာဝံ ပတ္ထယမာနော – ‘အလံ မေ ဗုဒ္ဓေနာ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ…ပေ… ‘အလံ မေ သဗြဟ္မစာရီဟီ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ။ ဧဝမ္ပိ…ပေ… အထ ဝါ ပန…ပေ… ‘ကိံ နု မေ ဗုဒ္ဓေနာ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ…ပေ… ‘ကိံ နု မေ သဗြဟ္မစာရီဟီ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ… ‘န မမတ္ထော ဗုဒ္ဓေနာ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ…ပေ… ‘န မမတ္ထော သဗြဟ္မစာရီဟီ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ… ‘သုမုတ္တာဟံ
ဗုဒ္ဓေနာ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ…ပေ… ‘သုမုတ္တာဟံ သဗြဟ္မစာရီဟီ’တိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ။ ဧဝမ္ပိ, ဘိက္ခဝေ, ဒုဗ္ဗလျာဝိကမ္မဉ္စေဝ ဟောတိ သိက္ခာ စ ပစ္စက္ခာတာ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၃။ ‘‘ယာနိ ဝါ ပနညာနိပိ အတ္ထိ ဗုဒ္ဓဝေဝစနာနိ ဝါ ဓမ္မဝေဝစနာနိ ဝါ သံဃဝေဝစနာနိ ဝါ သိက္ခာဝေဝစနာနိ ဝါ ဝိနယဝေဝစနာနိ ဝါ ပါတိမောက္ခဝေဝစနာနိ ဝါ ဥဒ္ဒေသဝေဝစနာနိ ဝါ ဥပဇ္ဈာယဝေဝစနာနိ ဝါ အာစရိယဝေဝစနာနိ ဝါ သဒ္ဓိဝိဟာရိကဝေဝစနာနိ ဝါ အန္တေဝါသိကဝေဝစနာနိ ဝါ သမာနုပဇ္ဈာယကဝေဝစနာနိ ဝါ သမာနာစရိယကဝေဝစနာနိ ဝါ သဗြဟ္မစာရိဝေဝစနာနိ ဝါ ဂိဟိဝေဝစနာနိ ဝါ ဥပါသကဝေဝစနာနိ ဝါ အာရာမိကဝေဝစနာနိ ဝါ သာမဏေရဝေဝစနာနိ ဝါ တိတ္ထိယဝေဝစနာနိ ဝါ တိတ္ထိယသာဝကဝေဝစနာနိ ဝါ အဿမဏဝေဝစနာနိ ဝါ အသကျပုတ္တိယဝေဝစနာနိ ဝါ, တေဟိ အာကာရေဟိ တေဟိ လိင်္ဂေဟိ တေဟိ နိမိတ္တေဟိ ဝဒတိ ဝိညာပေတိ။ ဧဝံ ခေါ, ဘိက္ခဝေ, ဒုဗ္ဗလျာဝိကမ္မဉ္စေဝ ဟောတိ သိက္ခာ စ ပစ္စက္ခာတာ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၄။ ‘‘ကထဉ္စ, ဘိက္ခဝေ, အပစ္စက္ခာတာ ဟောတိ သိက္ခာ? ဣဓ, ဘိက္ခဝေ, ယေဟိ အာကာရေဟိ ယေဟိ လိင်္ဂေဟိ ယေဟိ နိမိတ္တေဟိ သိက္ခာ ပစ္စက္ခာတာ ဟောတိ တေဟိ အာကာရေဟိ တေဟိ လိင်္ဂေဟိ တေဟိ နိမိတ္တေဟိ ဥမ္မတ္တကော သိက္ခံ ပစ္စက္ခာတိ, အပစ္စက္ခာတာ ဟောတိ သိက္ခာ။ ဥမ္မတ္တကဿ သန္တိကေ သိက္ခံ ပစ္စက္ခာတိ, အပစ္စက္ခာတာ ဟောတိ သိက္ခာ။ ခိတ္တစိတ္တော သိက္ခံ ပစ္စက္ခာတိ, အပစ္စက္ခာတာ ဟောတိ သိက္ခာ။ ခိတ္တစိတ္တဿ သန္တိကေ သိက္ခံ ပစ္စက္ခာတိ, အပစ္စက္ခာတာ ဟောတိ သိက္ခာ။ ဝေဒနာဋ္ဋော သိက္ခံ ပစ္စက္ခာတိ, အပစ္စက္ခာတာ ဟောတိ သိက္ခာ။ ဝေဒနာဋ္ဋဿ သန္တိကေ သိက္ခံ ပစ္စက္ခာတိ, အပစ္စက္ခာတာ ဟောတိ သိက္ခာ။ ဒေဝတာယ သန္တိကေ သိက္ခံ ပစ္စက္ခာတိ, အပစ္စက္ခာတာ ဟောတိ သိက္ခာ။ တိရစ္ဆာနဂတဿ သန္တိကေ သိက္ခံ ပစ္စက္ခာတိ, အပစ္စက္ခာတာ ဟောတိ သိက္ခာ။ အရိယကေန မိလက္ခဿ [မိလက္ခကဿ (သီ။ သျာ။) မိလက္ခုဿ (က။)] သန္တိကေ သိက္ခံ ပစ္စက္ခာတိ, သော စ န ပဋိဝိဇာနာတိ, အပစ္စက္ခာတာ ဟောတိ သိက္ခာ။ မိလက္ခကေန အရိယကဿ သန္တိကေ သိက္ခံ ပစ္စက္ခာတိ, သော စ န ပဋိဝိဇာနာတိ, အပစ္စက္ခာတာ ဟောတိ သိက္ခာ။ အရိယကေန အရိယဿ သန္တိကေ သိက္ခံ ပစ္စက္ခာတိ, သော စ န
ပဋိဝိဇာနာတိ, အပစ္စက္ခာတာ ဟောတိ သိက္ခာ။ မိလက္ခကေန မိလက္ခဿ သန္တိကေ သိက္ခံ ပစ္စက္ခာတိ, သော စ န ပဋိဝိဇာနာတိ, အပစ္စက္ခာတာ ဟောတိ သိက္ခာ။ ဒဝါယ သိက္ခံ ပစ္စက္ခာတိ, အပစ္စက္ခာတာ ဟောတိ သိက္ခာ။ ရဝါယ သိက္ခံ ပစ္စက္ခာတိ, အပစ္စက္ခာတာ ဟောတိ သိက္ခာ။ အသာဝေတုကာမော သာဝေတိ, အပစ္စက္ခာတာ ဟောတိ သိက္ခာ။ သာဝေတုကာမော န သာဝေတိ, အပစ္စက္ခာတာ ဟောတိ သိက္ခာ။ အဝိညုဿ သာဝေတိ, အပစ္စက္ခာတာ ဟောတိ သိက္ခာ။ ဝိညုဿ န သာဝေတိ, အပစ္စက္ခာတာ ဟောတိ သိက္ခာ။ သဗ္ဗသော ဝါ ပန န သာဝေတိ, အပစ္စက္ခာတာ ဟောတိ သိက္ခာ။ ဧဝံ ခေါ, ဘိက္ခဝေ, အပစ္စက္ခာတာ ဟောတိ သိက္ခာ’’။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၅။ [မဟာနိ။ ၄၉, ၅၀, ၅၁]မေထုနဓမ္မော နာမ ယော သော အသဒ္ဓမ္မော ဂါမဓမ္မော ဝသလဓမ္မော ဒုဋ္ဌုလ္လံ ဩဒကန္တိကံ ရဟဿံ ဒွယံဒွယသမာပတ္တိ, ဧသော မေထုနဓမ္မော နာမ။
ပဋိသေဝတိ နာမ ယော နိမိတ္တေန နိမိတ္တံ အင်္ဂဇာတေန အင်္ဂဇာတံ အန္တမသော တိလဖလမတ္တမ္ပိ ပဝေသေတိ, ဧသော ပဋိသေဝတိ နာမ။
အန္တမသောတိရစ္ဆာနဂတာယပီတိ တိရစ္ဆာနဂတိတ္ထိယာပိ မေထုနံ ဓမ္မံ ပဋိသေဝိတွာ အဿမဏော ဟောတိ အသကျပုတ္တိယော, ပဂေဝ မနုဿိတ္ထိယာ။ တေန ဝုစ္စတိ – ‘အန္တမသော တိရစ္ဆာနဂတာယပီ’တိ။
ပါရာဇိကော ဟောတီတိ သေယျထာပိ နာမ ပုရိသော သီသစ္ဆိန္နော အဘဗ္ဗော တေန သရီရဗန္ဓနေန ဇီဝိတုံ, ဧဝမေဝ ဘိက္ခု မေထုနံ ဓမ္မံ ပဋိသေဝိတွာ အဿမဏော ဟောတိ အသကျပုတ္တိယော။ တေန ဝုစ္စတိ – ‘ပါရာဇိကော ဟောတီ’တိ။
အသံဝါသောတိ သံဝါသော နာမ ဧကကမ္မံ ဧကုဒ္ဒေသော သမသိက္ခတာ – ဧသော သံဝါသော နာမ။ သော တေန သဒ္ဓိံ နတ္ထိ။ တေန ဝုစ္စတိ – ‘အသံဝါသော’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၆။ တိဿော ဣတ္ထိယော – မနုဿိတ္ထီ, အမနုဿိတ္ထီ, တိရစ္ဆာနဂတိတ္ထီ။ တယော ဥဘတောဗျဉ္ဇနကာ – မနုဿုဘတောဗျဉ္ဇနကော, အမနုဿုဘတောဗျဉ္ဇနကော, တိရစ္ဆာနဂတုဘတောဗျဉ္ဇနကော။ တယော ပဏ္ဍကာ – မနုဿပဏ္ဍကော,
အမနုဿပဏ္ဍကော, တိရစ္ဆာနဂတပဏ္ဍကော။ တယော ပုရိသာ – မနုဿပုရိသော, အမနုဿပုရိသော, တိရစ္ဆာနဂတပုရိသော။
မနုဿိတ္ထိယာ တယော မဂ္ဂေ မေထုနံ ဓမ္မံ ပဋိသေဝန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ – ဝစ္စမဂ္ဂေ, ပဿာဝမဂ္ဂေ, မုခေ။ အမနုဿိတ္ထိယာ…ပေ… တိရစ္ဆာနဂတိတ္ထိယာ တယော မဂ္ဂေ မေထုနံ ဓမ္မံ ပဋိသေဝန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ – ဝစ္စမဂ္ဂေ, ပဿာဝမဂ္ဂေ, မုခေ။ မနုဿုဘတောဗျဉ္ဇနကဿ… အမနုဿုဘတောဗျဉ္ဇနကဿ… တိရစ္ဆာနဂတုဘတောဗျဉ္ဇနကဿ တယော မဂ္ဂေ မေထုနံ ဓမ္မံ ပဋိသေဝန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ – ဝစ္စမဂ္ဂေ, ပဿာဝမဂ္ဂေ, မုခေ။ မနုဿပဏ္ဍကဿ ဒွေ မဂ္ဂေ မေထုနံ ဓမ္မံ ပဋိသေဝန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ – ဝစ္စမဂ္ဂေ, မုခေ။ အမနုဿပဏ္ဍကဿ… တိရစ္ဆာနဂတပဏ္ဍကဿ… မနုဿပုရိသဿ… အမနုဿပုရိသဿ… တိရစ္ဆာနဂတပုရိသဿ ဒွေ မဂ္ဂေ မေထုနံ ဓမ္မံ ပဋိသေဝန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ – ဝစ္စမဂ္ဂေ, မုခေ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၇။ ဘိက္ခုဿ သေဝနစိတ္တံ ဥပဋ္ဌိတေ မနုဿိတ္ထိယာ ဝစ္စမဂ္ဂံ အင်္ဂဇာတံ ပဝေသေန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ ဘိက္ခုဿ သေဝနစိတ္တံ ဥပဋ္ဌိတေ မနုဿိတ္ထိယာ ပဿာဝမဂ္ဂံ… မုခံ အင်္ဂဇာတံ ပဝေသေန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ ဘိက္ခုဿ သေဝနစိတ္တံ ဥပဋ္ဌိတေ အမနုဿိတ္ထိယာ… တိရစ္ဆာနဂတိတ္ထိယာ… မနုဿုဘတောဗျဉ္ဇနကဿ… အမနုဿုဘတောဗျဉ္ဇနကဿ… တိရစ္ဆာနဂတုဘတောဗျဉ္ဇနကဿ… ဝစ္စမဂ္ဂံ ပဿာဝမဂ္ဂံ မုခံ အင်္ဂဇာတံ ပဝေသေန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ ဘိက္ခုဿ သေဝနစိတ္တံ ဥပဋ္ဌိတေ မနုဿပဏ္ဍကဿ ဝစ္စမဂ္ဂံ မုခံ အင်္ဂဇာတံ ပဝေသေန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ ဘိက္ခုဿ သေဝနစိတ္တံ ဥပဋ္ဌိတေ အမနုဿပဏ္ဍကဿ… တိရစ္ဆာနဂတပဏ္ဍကဿ… မနုဿပုရိသဿ… အမနုဿပုရိသဿ… တိရစ္ဆာနဂတပုရိသဿ ဝစ္စမဂ္ဂံ မုခံ အင်္ဂဇာတံ ပဝေသေန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၈။ ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ မနုဿိတ္ထိံ ဘိက္ခုဿ သန္တိကေ အာနေတွာ ဝစ္စမဂ္ဂေန အင်္ဂဇာတံ အဘိနိသီဒေန္တိ။ သော စေ ပဝေသနံ သာဒိယတိ [ပဝိသနံ သာဒယတိ (က။)], ပဝိဋ္ဌံ သာဒိယတိ, ဌိတံ သာဒိယတိ, ဥဒ္ဓရဏံ သာဒိယတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ မနုဿိတ္ထိံ ဘိက္ခုဿ သန္တိကေ အာနေတွာ ဝစ္စမဂ္ဂေန အင်္ဂဇာတံ အဘိနိသီဒေန္တိ။ သော စေ ပဝေသနံ န သာဒိယတိ, ပဝိဋ္ဌံ သာဒိယတိ, ဌိတံ သာဒိယတိ, ဥဒ္ဓရဏံ သာဒိယတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ မနုဿိတ္ထိံ ဘိက္ခုဿ
သန္တိကေ အာနေတွာ ဝစ္စမဂ္ဂေန အင်္ဂဇာတံ အဘိနိသီဒေန္တိ။ သော စေ ပဝေသနံ န သာဒိယတိ, ပဝိဋ္ဌံ န သာဒိယတိ, ဌိတံ သာဒိယတိ, ဥဒ္ဓရဏံ သာဒိယတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ မနုဿိတ္ထိံ ဘိက္ခုဿ သန္တိကေ အာနေတွာ ဝစ္စမဂ္ဂေန အင်္ဂဇာတံ အဘိနိသီဒေန္တိ။ သော စေ ပဝေသနံ န သာဒိယတိ, ပဝိဋ္ဌံ န သာဒိယတိ, ဌိတံ န သာဒိယတိ, ဥဒ္ဓရဏံ သာဒိယတိ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ မနုဿိတ္ထိံ ဘိက္ခုဿ သန္တိကေ အာနေတွာ ဝစ္စမဂ္ဂေန အင်္ဂဇာတံ အဘိနိသီဒေန္တိ။ သော စေ ပဝေသနံ န သာဒိယတိ, ပဝိဋ္ဌံ န သာဒိယတိ, ဌိတံ န သာဒိယတိ, ဥဒ္ဓရဏံ န သာဒိယတိ, အနာပတ္တိ။
ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ မနုဿိတ္ထိံ ဘိက္ခုဿ သန္တိကေ အာနေတွာ ပဿာဝမဂ္ဂေန… မုခေန အင်္ဂဇာတံ အဘိနိသီဒေန္တိ။ သော စေ ပဝေသနံ သာဒိယတိ, ပဝိဋ္ဌံ သာဒိယတိ, ဌိတံ သာဒိယတိ, ဥဒ္ဓရဏံ သာဒိယတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ…ပေ… န သာဒိယတိ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၉။ ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ မနုဿိတ္ထိံ ဇာဂရန္တိံ… သုတ္တံ… မတ္တံ… ဥမ္မတ္တံ… ပမတ္တံ… မတံ အက္ခာယိတံ… မတံ ယေဘုယျေန အက္ခာယိတံ…ပေ… အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ မတံ ယေဘုယျေန ခါယိတံ ဘိက္ခုဿ သန္တိကေ အာနေတွာ ဝစ္စမဂ္ဂေန… ပဿာဝမဂ္ဂေန… မုခေန အင်္ဂဇာတံ အဘိနိသီဒေန္တိ။ သော စေ ပဝေသနံ သာဒိယတိ, ပဝိဋ္ဌံ သာဒိယတိ, ဌိတံ သာဒိယတိ, ဥဒ္ဓရဏံ သာဒိယတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ…ပေ… န သာဒိယတိ, အနာပတ္တိ။
ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ အမနုဿိတ္ထိံ… တိရစ္ဆာနဂတိတ္ထိံ… မနုဿုဘတောဗျဉ္ဇနကံ… အမနုဿုဘတောဗျဉ္ဇနကံ… တိရစ္ဆာနဂတုဘတောဗျဉ္ဇနကံ ဘိက္ခုဿ သန္တိကေ အာနေတွာ ဝစ္စမဂ္ဂေန… ပဿာဝမဂ္ဂေန… မုခေန အင်္ဂဇာတံ အဘိနိသီဒေန္တိ။ သော စေ ပဝေသနံ သာဒိယတိ, ပဝိဋ္ဌံ သာဒိယတိ, ဌိတံ သာဒိယတိ, ဥဒ္ဓရဏံ သာဒိယတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ…ပေ… န သာဒိယတိ, အနာပတ္တိ။
ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ တိရစ္ဆာနဂတုဘတောဗျဉ္ဇနကံ ဇာဂရန္တံ… သုတ္တံ… မတ္တံ… ဥမ္မတ္တံ… ပမတ္တံ… မတံ အက္ခာယိတံ… မတံ ယေဘုယျေန အက္ခာယိတံ…ပေ… အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ မတံ ယေဘုယျေန ခါယိတံ ဘိက္ခုဿ သန္တိကေ အာနေတွာ ဝစ္စမဂ္ဂေန… ပဿာဝမဂ္ဂေန… မုခေန အင်္ဂဇာတံ အဘိနိသီဒေန္တိ။ သော စေ ပဝေသနံ
သာဒိယတိ, ပဝိဋ္ဌံ သာဒိယတိ, ဌိတံ သာဒိယတိ, ဥဒ္ဓရဏံ သာဒိယတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ…ပေ… န သာဒိယတိ, အနာပတ္တိ။
ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ မနုဿပဏ္ဍကံ… အမနုဿပဏ္ဍကံ… တိရစ္ဆာနဂတပဏ္ဍကံ ဘိက္ခုဿ သန္တိကေ အာနေတွာ ဝစ္စမဂ္ဂေန… မုခေန အင်္ဂဇာတံ အဘိနိသီဒေန္တိ။ သော စေ ပဝေသနံ သာဒိယတိ, ပဝိဋ္ဌံ သာဒိယတိ, ဌိတံ သာဒိယတိ, ဥဒ္ဓရဏံ သာဒိယတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ…ပေ… န သာဒိယတိ, အနာပတ္တိ။
ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ တိရစ္ဆာနဂတပဏ္ဍကံ ဇာဂရန္တံ… သုတ္တံ… မတ္တံ… ဥမ္မတ္တံ… ပမတ္တံ… မတံ အက္ခာယိတံ … မတံ ယေဘုယျေန အက္ခာယိတံ…ပေ… အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ မတံ ယေဘုယျေန ခါယိတံ ဘိက္ခုဿ သန္တိကေ အာနေတွာ ဝစ္စမဂ္ဂေန… မုခေန အင်္ဂဇာတံ အဘိနိသီဒေန္တိ။ သော စေ ပဝေသနံ သာဒိယတိ, ပဝိဋ္ဌံ သာဒိယတိ, ဌိတံ သာဒိယတိ, ဥဒ္ဓရဏံ သာဒိယတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ…ပေ… န သာဒိယတိ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၀။ ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ မနုဿပုရိသံ… အမနုဿပုရိသံ… တိရစ္ဆာနဂတပုရိသံ ဘိက္ခုဿ သန္တိကေ အာနေတွာ ဝစ္စမဂ္ဂေန… မုခေန အင်္ဂဇာတံ အဘိနိသီဒေန္တိ။ သော စေ ပဝေသနံ သာဒိယတိ, ပဝိဋ္ဌံ သာဒိယတိ, ဌိတံ သာဒိယတိ, ဥဒ္ဓရဏံ သာဒိယတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ…ပေ… န သာဒိယတိ, အနာပတ္တိ။
ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ တိရစ္ဆာနဂတပုရိသံ ဇာဂရန္တံ… သုတ္တံ… မတ္တံ… ဥမ္မတ္တံ… ပမတ္တံ… မတံ အက္ခာယိတံ… မတံ ယေဘုယျေန အက္ခာယိတံ…ပေ… အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ မတံ ယေဘုယျေန ခါယိတံ ဘိက္ခုဿ သန္တိကေ အာနေတွာ ဝစ္စမဂ္ဂေန… မုခေန အင်္ဂဇာတံ အဘိနိသီဒေန္တိ။ သော စေ ပဝေသနံ သာဒိယတိ, ပဝိဋ္ဌံ သာဒိယတိ, ဌိတံ သာဒိယတိ, ဥဒ္ဓရဏံ သာဒိယတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ…ပေ… န သာဒိယတိ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၁။ ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ မနုဿိတ္ထိံ ဘိက္ခုဿ သန္တိကေ အာနေတွာ ဝစ္စမဂ္ဂေန… ပဿာဝမဂ္ဂေန… မုခေန အင်္ဂဇာတံ အဘိနိသီဒေန္တိ သန္ထတာယ အသန္ထတဿ, အသန္ထတာယ သန္ထတဿ, သန္ထတာယ သန္ထတဿ, အသန္ထတာယ အသန္ထတဿ။ သော စေ ပဝေသနံ သာဒိယတိ, ပဝိဋ္ဌံ သာဒိယတိ, ဌိတံ သာဒိယတိ, ဥဒ္ဓရဏံ သာဒိယတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ…ပေ… န သာဒိယတိ, အနာပတ္တိ။
ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ မနုဿိတ္ထိံ ဇာဂရန္တိံ… သုတ္တံ… မတ္တံ… ဥမ္မတ္တံ… ပမတ္တံ… မတံ အက္ခာယိတံ… မတံ ယေဘုယျေန အက္ခာယိတံ…ပေ… အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ မတံ ယေဘုယျေန ခါယိတံ ဘိက္ခုဿ သန္တိကေ အာနေတွာ ဝစ္စမဂ္ဂေန… ပဿာဝမဂ္ဂေန… မုခေန အင်္ဂဇာတံ အဘိနိသီဒေန္တိ, သန္ထတာယ အသန္ထတဿ, အသန္ထတာယ သန္ထတဿ, သန္ထတာယ သန္ထတဿ, အသန္ထတာယ အသန္ထတဿ။ သော စေ ပဝေသနံ သာဒိယတိ, ပဝိဋ္ဌံ သာဒိယတိ, ဌိတံ သာဒိယတိ, ဥဒ္ဓရဏံ သာဒိယတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ…ပေ… န သာဒိယတိ, အနာပတ္တိ။
ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ အမနုဿိတ္ထိံ… တိရစ္ဆာနဂတိတ္ထိံ… မနုဿုဘတောဗျဉ္ဇနကံ… အမနဿုဘတောဗျဉ္ဇနကံ … တိရစ္ဆာနဂတုဘတောဗျဉ္ဇနကံ ဘိက္ခုဿ သန္တိကေ အာနေတွာ ဝစ္စမဂ္ဂေန… ပဿာဝမဂ္ဂေန… မုခေန အင်္ဂဇာတံ အဘိနိသီဒေန္တိ သန္ထတဿ အသန္ထတဿ, အသန္ထတဿ သန္ထတဿ, သန္ထတဿ သန္ထတဿ, အသန္ထတဿ အသန္ထတဿ။ သော စေ ပဝေသနံ သာဒိယတိ, ပဝိဋ္ဌံ သာဒိယတိ, ဌိတံ သာဒိယတိ, ဥဒ္ဓရဏံ သာဒိယတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ…ပေ… န သာဒိယတိ, အနာပတ္တိ။
ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ တိရစ္ဆာနဂတုဘတောဗျဉ္ဇနကံ ဇာဂရန္တံ… သုတ္တံ… မတ္တံ… ဥမ္မတ္တံ… ပမတ္တံ… မတံ အက္ခာယိတံ… မတံ ယေဘုယျေန အက္ခာယိတံ…ပေ… အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ မတံ ယေဘုယျေန ခါယိတံ ဘိက္ခုဿ သန္တိကေ အာနေတွာ ဝစ္စမဂ္ဂေန… ပဿာဝမဂ္ဂေန… မုခေန အင်္ဂဇာတံ အဘိနိသီဒေန္တိ, သန္ထတဿ အသန္ထတဿ, အသန္ထတဿ သန္ထတဿ, သန္ထတဿ သန္ထတဿ, အသန္ထတဿ အသန္ထတဿ။ သော စေ ပဝေသနံ သာဒိယတိ, ပဝိဋ္ဌံ သာဒိယတိ, ဌိတံ သာဒိယတိ, ဥဒ္ဓရဏံ သာဒိယတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ…ပေ… န သာဒိယတိ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၂။ ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ မနုဿပဏ္ဍကံ… အမနုဿပဏ္ဍကံ… တိရစ္ဆာနဂတပဏ္ဍကံ… မနုဿပုရိသံ… အမနုဿပုရိသံ… တိရစ္ဆာနဂတပုရိသံ ဘိက္ခုဿ သန္တိကေ အာနေတွာ ဝစ္စမဂ္ဂေန… မုခေန အင်္ဂဇာတံ အဘိနိသီဒေန္တိ သန္ထတဿ အသန္ထတဿ, အသန္ထတဿ သန္ထတဿ, သန္ထတဿ သန္ထတဿ, အသန္ထတဿ အသန္ထတဿ။ သော စေ ပဝေသနံ သာဒိယတိ, ပဝိဋ္ဌံ သာဒိယတိ, ဌိတံ သာဒိယတိ, ဥဒ္ဓရဏံ သာဒိယတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ…ပေ… န သာဒိယတိ, အနာပတ္တိ။
ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ တိရစ္ဆာနဂတပုရိသံ ဇာဂရန္တံ… သုတ္တံ… မတ္တံ… ဥမ္မတ္တံ… ပမတ္တံ… မတံ အက္ခာယိတံ… မတံ ယေဘုယျေန အက္ခာယိတံ…ပေ… အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ မတံ ယေဘုယျေန ခါယိတံ ဘိက္ခုဿ သန္တိကေ အာနေတွာ ဝစ္စမဂ္ဂေန… မုခေန အင်္ဂဇာတံ အဘိနိသီဒေန္တိ, သန္ထတဿ အသန္ထတဿ, အသန္ထတဿ သန္ထတဿ, သန္ထတဿ သန္ထတဿ, အသန္ထတဿ အသန္ထတဿ။ သော စ ပဝေသနံ သာဒိယတိ, ပဝိဋ္ဌံ သာဒိယတိ, ဌိတံ သာဒိယတိ, ဥဒ္ဓရဏံ သာဒိယတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ…ပေ… န သာဒိယတိ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၃။ ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ ဘိက္ခုံ မနုဿိတ္ထိယာ သန္တိကေ အာနေတွာ အင်္ဂဇာတေန ဝစ္စမဂ္ဂံ… ပဿာဝမဂ္ဂံ… မုခံ အဘိနိသီဒေန္တိ။ သော စေ ပဝေသနံ သာဒိယတိ, ပဝိဋ္ဌံ သာဒိယတိ, ဌိတံ သာဒိယတိ, ဥဒ္ဓရဏံ သာဒိယတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ…ပေ… န သာဒိယတိ, အနာပတ္တိ။
ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ ဘိက္ခုံ မနုဿိတ္ထိယာ ဇာဂရန္တိယာ… သုတ္တာယ… မတ္တာယ… ဥမ္မတ္တာယ… ပမတ္တာယ … မတာယ အက္ခာယိတာယ… မတာယ ယေဘုယျေန အက္ခာယိတာယ…ပေ… အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ မတာယ ယေဘုယျေန ခါယိတာယ သန္တိကေ အာနေတွာ အင်္ဂဇာတေန ဝစ္စမဂ္ဂံ… ပဿာဝမဂ္ဂံ… မုခံ အဘိနိသီဒေန္တိ။ သော စေ ပဝေသနံ သာဒိယတိ, ပဝိဋ္ဌံ သာဒိယတိ, ဌိတံ သာဒိယတိ, ဥဒ္ဓရဏံ သာဒိယတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ…ပေ… န သာဒိယတိ, အနာပတ္တိ။
ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ ဘိက္ခုံ အမနုဿိတ္ထိယာ… တိရစ္ဆာနဂတိတ္ထိယာ… မနုဿုဘတောဗျဉ္ဇနကဿ… အမနုဿုဘတောဗျဉ္ဇနကဿ… တိရစ္ဆာနဂတုဘတောဗျဉ္ဇနကဿ… မနုဿပဏ္ဍကဿ… အမနုဿပဏ္ဍကဿ… တိရစ္ဆာနဂတပဏ္ဍကဿ… မနုဿပုရိသဿ… အမနုဿပုရိသဿ… တိရစ္ဆာနဂတပုရိသဿ သန္တိကေ အာနေတွာ အင်္ဂဇာတေန ဝစ္စမဂ္ဂံ… မုခံ အဘိနိသီဒေန္တိ။ သော စေ ပဝေသနံ သာဒိယတိ, ပဝိဋ္ဌံ သာဒိယတိ, ဌိတံ သာဒိယတိ, ဥဒ္ဓရဏံ သာဒိယတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ…ပေ… န သာဒိယတိ, အနာပတ္တိ။
ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ ဘိက္ခုံ တိရစ္ဆာနဂတပုရိသဿ ဇာဂရန္တဿ… သုတ္တဿ… မတ္တဿ… ဥမ္မတ္တဿ… ပမတ္တဿ… မတဿ အက္ခာယိတဿ… မတဿ ယေဘုယျေန အက္ခာယိတဿ…ပေ… အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ မတဿ ယေဘုယျေန ခါယိတဿ သန္တိကေ အာနေတွာ အင်္ဂဇာတေန ဝစ္စမဂ္ဂံ… မုခံ အဘိနိသီဒေန္တိ။
သော စေ ပဝေသနံ သာဒိယတိ, ပဝိဋ္ဌံ သာဒိယတိ, ဌိတံ သာဒိယတိ, ဥဒ္ဓရဏံ သာဒိယတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ…ပေ… န သာဒိယတိ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၄။ ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ ဘိက္ခုံ မနုဿိတ္ထိယာ သန္တိကေ အာနေတွာ အင်္ဂဇာတေန ဝစ္စမဂ္ဂံ… ပဿာဝမဂ္ဂံ… မုခံ အဘိနိသီဒေန္တိ သန္ထတဿ အသန္ထတာယ, အသန္ထတဿ သန္ထတာယ, သန္ထတဿ သန္ထတာယ, အသန္ထတဿ အသန္ထတာယ။ သော စေ ပဝေသနံ သာဒိယတိ, ပဝိဋ္ဌံ သာဒိယတိ, ဌိတံ သာဒိယတိ, ဥဒ္ဓရဏံ သာဒိယတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ…ပေ… န သာဒိယတိ, အနာပတ္တိ။
ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ ဘိက္ခုံ မနုဿိတ္ထိယာ ဇာဂရန္တိယာ… သုတ္တာယ… မတ္တာယ… ဥမ္မတ္တာယ… ပမတ္တာယ… မတာယ အက္ခာယိတာယ… မတာယ ယေဘုယျေန အက္ခာယိတာယ…ပေ… အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ မတာယ ယေဘုယျေန ခါယိတာယ သန္တိကေ အာနေတွာ အင်္ဂဇာတေန ဝစ္စမဂ္ဂံ… ပဿာဝမဂ္ဂံ… မုခံ အဘိနိသီဒေန္တိ သန္ထတဿ အသန္ထတာယ, အသန္ထတဿ သန္ထတာယ, သန္ထတဿ သန္ထတာယ, အသန္ထတဿ အသန္ထတာယ။ သော စေ ပဝေသနံ သာဒိယတိ, ပဝိဋ္ဌံ သာဒိယတိ, ဌိတံ သာဒိယတိ, ဥဒ္ဓရဏံ သာဒိယတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ…ပေ… န သာဒိယတိ, အနာပတ္တိ။
ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ ဘိက္ခုံ အမနုဿိတ္ထိယာ… တိရစ္ဆာနဂတိတ္ထိယာ… မနုဿုဘတောဗျဉ္ဇနကဿ… အမနုဿုဘတောဗျဉ္ဇနကဿ… တိရစ္ဆာနဂတုဘတောဗျဉ္ဇနကဿ… မနုဿပဏ္ဍကဿ… အမနုဿပဏ္ဍကဿ… တိရစ္ဆာနဂတပဏ္ဍကဿ… မနုဿပုရိသဿ… အမနုဿပုရိသဿ… တိရစ္ဆာနဂတပုရိသဿ သန္တိကေ အာနေတွာ အင်္ဂဇာတေန ဝစ္စမဂ္ဂံ… မုခံ အဘိနိသီဒေန္တိ သန္ထတဿ အသန္ထတဿ, အသန္ထတဿ သန္ထတဿ, သန္ထတဿ သန္ထတဿ, အသန္ထတဿ အသန္ထတဿ။ သော စေ ပဝေသနံ သာဒိယတိ, ပဝိဋ္ဌံ သာဒိယတိ, ဌိတံ သာဒိယတိ, ဥဒ္ဓရဏံ သာဒိယတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ…ပေ… န သာဒိယတိ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၅။ ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ ဘိက္ခုံ တိရစ္ဆာနဂတပုရိသဿ ဇာဂရန္တဿ… သုတ္တဿ… မတ္တဿ… ဥမ္မတ္တဿ… ပမတ္တဿ… မတဿ အက္ခာယိတဿ… မတဿ ယေဘုယျေန အက္ခာယိတဿ…ပေ… အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ မတဿ ယေဘုယျေန ခါယိတဿ သန္တိကေ အာနေတွာ အင်္ဂဇာတေန ဝစ္စမဂ္ဂံ… မုခံ အဘိနိသီဒေန္တိ သန္ထတဿ အသန္ထတဿ, အသန္ထတဿ သန္ထ
တဿ သန္ထတဿ သန္ထတဿ, အသန္ထတဿ အသန္ထတဿ။ သော စေ ပဝေသနံ သာဒိယတိ, ပဝိဋ္ဌံ သာဒိယတိ, ဌိတံ သာဒိယတိ, ဥဒ္ဓရဏံ သာဒိယတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ…ပေ… န သာဒိယတိ, အနာပတ္တိ။
ယထာ ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ ဝိတ္ထာရိတာ, ဧဝံ ဝိတ္ထာရေတဗ္ဗာ။
ရာဇပစ္စတ္ထိကာ… စောရပစ္စတ္ထိကာ… ဓုတ္တပစ္စတ္ထိကာ… ဥပ္ပဠဂန္ဓပစ္စတ္ထိကာ။ သံခိတ္တံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၆။ မဂ္ဂေန မဂ္ဂံ ပဝေသေတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ မဂ္ဂေန အမဂ္ဂံ ပဝေသေတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ အမဂ္ဂေန မဂ္ဂံ ပဝေသေတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ အမဂ္ဂေန အမဂ္ဂံ ပဝေသေတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။
ဘိက္ခု သုတ္တဘိက္ခုမှိ ဝိပ္ပဋိပဇ္ဇတိ၊ ပဋိဗုဒ္ဓေါ သာဒိယတိ, ဥဘော နာသေတဗ္ဗာ။ ပဋိဗုဒ္ဓေါ န သာဒိယတိ, ဒူသကော နာသေတဗ္ဗော။ ဘိက္ခု သုတ္တသာမဏေရမှိ ဝိပ္ပဋိပဇ္ဇတိ၊ ပဋိဗုဒ္ဓေါ သာဒိယတိ, ဥဘော နာသေတဗ္ဗာ။ ပဋိဗုဒ္ဓေါ န သာဒိယတိ, ဒူသကော နာသေတဗ္ဗော။ သာမဏေရော သုတ္တဘိက္ခုမှိ ဝိပ္ပဋိပဇ္ဇတိ၊ ပဋိဗုဒ္ဓေါ သာဒိယတိ, ဥဘော နာသေတဗ္ဗာ။ ပဋိဗုဒ္ဓေါ န သာဒိယတိ, ဒူသကော နာသေတဗ္ဗော။ သာမဏေရော သုတ္တသာမဏေရမှိ ဝိပ္ပဋိပဇ္ဇတိ၊ ပဋိဗုဒ္ဓေါ သာဒိယတိ, ဥဘော နာသေတဗ္ဗာ။ ပဋိဗုဒ္ဓေါ န သာဒိယတိ, ဒူသကော နာသေတဗ္ဗော။
အနာပတ္တိ အဇာနန္တဿ, အသာဒိယန္တဿ, ဥမ္မတ္တကဿ, ခိတ္တစိတ္တဿ, ဝေဒနာဋ္ဋဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
သန္ထတဘာဏဝါရော နိဋ္ဌိတော။
ဝိနီတဝတ္ထုဥဒ္ဒါနဂါထာ
မက္ကဋီ ဝဇ္ဇိပုတ္တာ စ, ဂိဟီ နဂ္ဂေါ စ တိတ္ထိယာ၊
ဒါရိကုပ္ပလဝဏ္ဏာ စ, ဗျဉ္ဇနေဟိပရေ ဒုဝေ။
မာတာ ဓီတာ ဘဂိနီ စ, ဇာယာ စ မုဒု လမ္ဗိနာ၊
ဒွေ ဝဏာ လေပစိတ္တဉ္စ, ဒါရုဓီတလိကာယ စ။
သုန္ဒရေန သဟ ပဉ္စ, ပဉ္စ သိဝထိကဋ္ဌိကာ၊
နာဂီ ယက္ခီ စ ပေတီ စ, ပဏ္ဍကောပဟတော ဆုပေ။
ဘဒ္ဒိယေ အရဟံ သုတ္တော, သာဝတ္ထိယာ စတုရော ပရေ၊
ဝေသာလိယာ တယော မာလာ, သုပိနေ ဘာရုကစ္ဆကော။
သုပဗ္ဗာ သဒ္ဓါ ဘိက္ခုနီ, သိက္ခမာနာ သာမဏေရီ စ၊
ဝေသိယာ ပဏ္ဍကော ဂိဟီ, အညမညံ ဝုဍ္ဎပဗ္ဗဇိတော မိဂေါတိ။
ဝိနီတဝတ္ထု
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၇။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု မက္ကဋိယာ မေထုနံ ဓမ္မံ ပဋိသေဝိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ – ‘‘ဘဂဝတာ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ, ကစ္စိ နု ခေါ အဟံ ပါရာဇိကံ အာပတ္တိံ အာပန္နော’’တိ? ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော ပါရာဇိက’’န္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန သမ္ဗဟုလာ ဝေသာလိကာ ဝဇ္ဇိပုတ္တကာ ဘိက္ခူ သိက္ခံ အပစ္စက္ခာယ ဒုဗ္ဗလျံ အနာဝိကတွာ မေထုနံ ဓမ္မံ ပဋိသေဝိံသု။ တေသံ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ – ‘‘ဘဂဝတာ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ, ကစ္စိ နု ခေါ မယံ ပါရာဇိကံ အာပတ္တိံ အာပန္နာ’’တိ? ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ ‘‘အာပတ္တိံ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, အာပန္နာ ပါရာဇိက’’န္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု – ‘ဧဝံ မေ အနာပတ္တိ ဘဝိဿတီ’တိ, ဂိဟိလိင်္ဂေန မေထုနံ ဓမ္မံ ပဋိသေဝိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ ‘‘ဘဂဝတာ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ, ကစ္စိ နု ခေါ အဟံ ပါရာဇိကံ အာပတ္တိံ အာပန္နော’’တိ? ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော ပါရာဇိက’’န္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု – ‘ဧဝံ မေ အနာပတ္တိ ဘဝိဿတီ’တိ, နဂ္ဂေါ ဟုတွာ မေထုနံ ဓမ္မံ ပဋိသေဝိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော ပါရာဇိက’’န္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု – ‘ဧဝံ မေ အနာပတ္တိ ဘဝိဿတီ’တိ, ကုသစီရံ နိဝါသေတွာ… ဝါကစီရံ နိဝါသေတွာ… ဖလကစီရံ နိဝါသေတွာ… ကေသကမ္ဗလံ နိဝါသေတွာ… ဝါလကမ္ဗလံ နိဝါသေတွာ… ဥလူကပက္ခိကံ နိဝါသေတွာ… အဇိနက္ခိပံ နိဝါသေတွာ မေထုနံ ဓမ္မံ ပဋိသေဝိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော ပါရာဇိက’’န္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ပိဏ္ဍစာရိကော ဘိက္ခု ပီဌကေ နိပန္နံ ဒါရိကံ ပဿိတွာ သာရတ္တော အင်္ဂုဋ္ဌံ အင်္ဂဇာတံ ပဝေသေသိ။ သာ ကာလမကာသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, ပါရာဇိကဿ။ အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿာ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၈။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော မာဏဝကော ဥပ္ပလဝဏ္ဏာယ ဘိက္ခုနိယာ ပဋိဗဒ္ဓစိတ္တော ဟောတိ။ အထ ခေါ သော မာဏဝကော ဥပ္ပလဝဏ္ဏာယ ဘိက္ခုနိယာ ဂါမံ ပိဏ္ဍာယ ပဝိဋ္ဌာယ ကုဋိကံ ပဝိသိတွာ နိလီနော အစ္ဆိ။ ဥပ္ပလဝဏ္ဏာ ဘိက္ခုနီ ပစ္ဆာဘတ္တံ ပိဏ္ဍပါတပဋိက္ကန္တာ ပါဒေ ပက္ခာလေတွာ ကုဋိကံ ပဝိသိတွာ မဉ္စကေ နိသီဒိ။ အထ ခေါ သော မာဏဝကော ဥပ္ပလဝဏ္ဏံ ဘိက္ခုနိံ ဥဂ္ဂဟေတွာ ဒူသေသိ။ ဥပ္ပလဝဏ္ဏာ ဘိက္ခုနီ ဘိက္ခုနီနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ ဘိက္ခုနိယော ဘိက္ခူနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ ဘိက္ခူ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခဝေ, အသာဒိယန္တိယာ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၉။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရဿ ဘိက္ခုနော ဣတ္ထိလိင်္ဂံ ပါတုဘူတံ ဟောတိ။ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ ‘‘အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, တံယေဝ ဥပဇ္ဈံ တမေဝ ဥပသမ္ပဒံ တာနိယေဝ [တာနိ (သီ။ သျာ။)] ဝဿာနိ ဘိက္ခုနီဟိ သင်္ဂမိတုံ [သင်္ကမိတုံ (သီ။ သျာ။)]။ ယာ အာပတ္တိယော ဘိက္ခူနံ ဘိက္ခုနီဟိ သာဓာရဏာ တာ အာပတ္တိယော ဘိက္ခုနီနံ သန္တိကေ ဝုဋ္ဌာတုံ။ ယာ အာပတ္တိယော ဘိက္ခူနံ ဘိက္ခုနီဟိ အသာဓာရဏာ တာဟိ အာပတ္တီဟိ အနာပတ္တီ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရိဿာ ဘိက္ခုနိယာ ပုရိသလိင်္ဂံ ပါတုဘူတံ ဟောတိ။ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ ‘‘အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, တံယေဝ ဥပဇ္ဈံ တမေဝ ဥပသမ္ပဒံ တာနိယေဝ [တာနိ (သီ။ သျာ။)] ဝဿာနိ ဘိက္ခူဟိ သင်္ဂမိတုံ [သင်္ကမိတုံ (သီ။ သျာ။)]။ ယာ
အာပတ္တိယော ဘိက္ခုနီနံ ဘိက္ခူဟိ သာဓာရဏာ တာ အာပတ္တိယော ဘိက္ခူနံ သန္တိကေ ဝုဋ္ဌာတုံ။ ယာ အာပတ္တိယော ဘိက္ခုနီနံ ဘိက္ခူဟိ အသာဓာရဏာ တာဟိ အာပတ္တီဟိ အနာပတ္တီ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု – ‘ဧဝံ မေ အနာပတ္တိ ဘဝိဿတီ’တိ, မာတုယာ မေထုနံ ဓမ္မံ ပဋိသေဝိ… ဓီတုယာ မေထုနံ ဓမ္မံ ပဋိသေဝိ… ဘဂိနိယာ မေထုနံ ဓမ္မံ ပဋိသေဝိ… တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော ပါရာဇိက’’န္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ပုရာဏဒုတိယိကာယ မေထုနံ ဓမ္မံ ပဋိသေဝိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော ပါရာဇိက’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု မုဒုပိဋ္ဌိကော ဟောတိ။ သော အနဘိရတိယာ ပီဠိတော အတ္တနော အင်္ဂဇာတံ မုခေန အဂ္ဂဟေသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော ပရာဇိက’’န္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု လမ္ဗီ ဟောတိ။ သော အနဘိရတိယာ ပီဠိတော အတ္တနော အင်္ဂဇာတံ အတ္တနော ဝစ္စမဂ္ဂံ ပဝေသေသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော ပါရာဇိက’’န္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု မတသရီရံ ပဿိ။ တသ္မိဉ္စ သရီရေ အင်္ဂဇာတသာမန္တာ ဝဏော ဟောတိ။ သော – ‘ဧဝံ မေ အနာပတ္တိ ဘဝိဿတီ’တိ, အင်္ဂဇာတေ အင်္ဂဇာတံ ပဝေသေတွာ ဝဏေန နီဟရိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော ပါရာဇိက’’န္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု မတသရီရံ ပဿိ။ တသ္မိဉ္စ သရီရေ အင်္ဂဇာတသာမန္တာ ဝဏော ဟောတိ။ သော – ‘ဧဝံ မေ အနာပတ္တိ ဘဝိဿတီ’တိ, ဝဏေ အင်္ဂဇာတံ ပဝေသေတွာ အင်္ဂဇာတေန နီဟရိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော ပါရာဇိက’’န္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု သာရတ္တော လေပစိတ္တဿ နိမိတ္တံ အင်္ဂဇာတေန ဆုပိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, ပါရာဇိကဿ။ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု သာရတ္တော ဒါရုဓီတလိကာယ နိမိတ္တံ အင်္ဂဇာတေန ဆုပိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, ပါရာဇိကဿ။ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿာ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၂။ တေန ခေါ ပန သမယေန သုန္ဒရော နာမ ဘိက္ခု ရာဇဂဟာ ပဗ္ဗဇိတော ရထိကာယ [ရထိယာယ (က။)] ဂစ္ဆတိ။ အညတရာ ဣတ္ထီ – ‘မုဟုတ္တံ [ဣတ္ထီ တံ ပဿိတွာ ဧတဒဝေါစ မုဟုတ္တံ (သျာ။)], ဘန္တေ, အာဂမေဟိ, ဝန္ဒိဿာမီ’တိ သာ ဝန္ဒန္တီ အန္တရဝါသကံ ဥက္ခိပိတွာ မုခေန အင်္ဂဇာတံ အဂ္ဂဟေသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘သာဒိယိ တွံ, ဘိက္ခူ’’တိ? ‘‘နာဟံ, ဘဂဝါ, သာဒိယိ’’န္တိ။ ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, အသာဒိယန္တဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရာ ဣတ္ထီ ဘိက္ခုံ ပဿိတွာ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဧဟိ, ဘန္တေ, မေထုနံ ဓမ္မံ ပဋိသေဝါ’’တိ။ ‘‘အလံ, ဘဂိနိ, နေတံ ကပ္ပတီ’’တိ။ ‘‘ဧဟိ, ဘန္တေ, အဟံ ဝါယမိဿာမိ, တွံ မာ ဝါယမိ, ဧဝံ တေ အနာပတ္တိ ဘဝိဿတီ’’တိ။ သော ဘိက္ခု တထာ အကာသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော ပါရာဇိက’’န္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရာ ဣတ္ထီ ဘိက္ခုံ ပဿိတွာ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဧဟိ, ဘန္တေ, မေထုနံ ဓမ္မံ ပဋိသေဝါ’’တိ။ ‘‘အလံ, ဘဂိနိ, နေတံ ကပ္ပတီ’’တိ။ ‘‘ဧဟိ ဘန္တေ, တွံ ဝါယမ, အဟံ န ဝါယမိဿာမိ, ဧဝံ တေ အနာပတ္တိ ဘဝိဿတီ’’တိ။ သော ဘိက္ခု တထာ အကာသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော ပါရာဇိက’’န္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရာ ဣတ္ထီ ဘိက္ခုံ ပဿိတွာ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဧဟိ, ဘန္တေ, မေထုနံ ဓမ္မံ ပဋိသေဝါ’’တိ။ ‘‘အလံ, ဘဂိနိ, နေတံ ကပ္ပတီ’’တိ။ ‘‘ဧဟိ, ဘန္တေ, အဗ္ဘန္တရံ ဃဋ္ဋေတွာ ဗဟိ မောစေဟိ…ပေ… ဗဟိ ဃဋ္ဋေတွာ အဗ္ဘန္တရံ မောစေဟိ, ဧဝံ တေ အနာပတ္တိ ဘဝိဿတီ’’တိ။ သော ဘိက္ခု တထာ အကာသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော ပါရာဇိက’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၃။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု သိဝထိကံ ဂန္တွာ အက္ခာယိတံ သရီရံ ပဿိတွာ တသ္မိံ မေထုနံ ဓမ္မံ ပဋိသေဝိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော ပါရာဇိက’’န္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု သိဝထိကံ ဂန္တွာ ယေဘုယျေန အက္ခာယိတံ သရီရံ ပဿိတွာ တသ္မိံ မေထုနံ ဓမ္မံ ပဋိသေဝိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော ပါရာဇိက’’န္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု သိဝထိကံ ဂန္တွာ ယေဘုယျေန ခါယိတံ သရီရံ ပဿိတွာ တသ္မိံ မေထုနံ ဓမ္မံ ပဋိသေဝိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, ပါရာဇိကဿ။ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု သိဝထိကံ ဂန္တွာ ဆိန္နသီသံ ပဿိတွာ ဝဋ္ဋကတေ မုခေ ဆုပန္တံ အင်္ဂဇာတံ ပဝေသေသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော ပါရာဇိက’’န္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု သိဝထိကံ ဂန္တွာ ဆိန္နသီသံ ပဿိတွာ ဝဋ္ဋကတေ မုခေ အစ္ဆုပန္တံ အင်္ဂဇာတံ ပဝေသေသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, ပါရာဇိကဿ။ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု အညတရိဿာ ဣတ္ထိယာ ပဋိဗဒ္ဓစိတ္တော ဟောတိ။ သာ ကာလင်္ကတာ [ကာလကတာ (သီ။ သျာ။)] သုသာနေ ဆဍ္ဍိတာ။ အဋ္ဌိကာနိ ဝိပ္ပကိဏ္ဏာနိ ဟောန္တိ။ အထ ခေါ သော ဘိက္ခု သိဝထိကံ ဂန္တွာ အဋ္ဌိကာနိ သင်္ကဍ္ဎိတွာ နိမိတ္တေ အင်္ဂဇာတံ ပဋိပါဒေသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, ပါရာဇိကဿ။ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု နာဂိယာ မေထုနံ ဓမ္မံ ပဋိသေဝိ… ယက္ခိနိယာ မေထုနံ ဓမ္မံ ပဋိသေဝိ… ပေတိယာ မေထုနံ ဓမ္မံ ပဋိသေဝိ … ပဏ္ဍကဿ မေထုနံ ဓမ္မံ ပဋိသေဝိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော ပါရာဇိက’’န္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ဥပဟတိန္ဒြိယော ဟောတိ။ သော – ‘နာဟံ ဝေဒိယာမိ [ဝေဒယာမိ (က။)] သုခံ ဝါ ဒုက္ခံ ဝါ, အနာပတ္တိ မေ ဘဝိဿတီ’တိ, မေထုနံ ဓမ္မံ ပဋိသေဝိ။ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ ‘‘ဝေဒယိ ဝါ သော, ဘိက္ခဝေ, မောဃပုရိသော န ဝါ ဝေဒယိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု – ‘ဣတ္ထိယာ မေထုနံ ဓမ္မံ ပဋိသေဝိဿာမီ’တိ, ဆုပိတမတ္တေ ဝိပ္ပဋိသာရီ အဟောသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, ပါရာဇိကဿ။ အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿာ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၄။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ဘဒ္ဒိယေ ဇာတိယာဝနေ ဒိဝါဝိဟာရဂတော နိပန္နော ဟောတိ။ တဿ အင်္ဂမင်္ဂါနိ ဝါတူပတ္ထဒ္ဓါနိ ဟောန္တိ။ အညတရာ ဣတ္ထီ ပဿိတွာ အင်္ဂဇာတေ အဘိနိသီဒိတွာ ယာဝဒတ္ထံ ကတွာ ပက္ကာမိ။ ဘိက္ခူ ကိလိန္နံ ပဿိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ ‘‘ပဉ္စဟိ, ဘိက္ခဝေ, အာကာရေဟိ အင်္ဂဇာတံ ကမ္မနိယံ ဟောတိ – ရာဂေန, ဝစ္စေန, ပဿာဝေန, ဝါတေန, ဥစ္စာလိင်္ဂပါဏကဒဋ္ဌေန။ ဣမေဟိ ခေါ, ဘိက္ခဝေ, ပဉ္စဟာကာရေဟိ အင်္ဂဇာတံ ကမ္မနိယံ ဟောတိ။ အဋ္ဌာနမေတံ, ဘိက္ခဝေ, အနဝကာသော ယံ တဿ ဘိက္ခုနော ရာဂေန အင်္ဂဇာတံ ကမ္မနိယံ အဿ။ အရဟံ သော, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခု။ အနာပတ္တိ, ဘိက္ခဝေ, တဿ ဘိက္ခုနော’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု သာဝတ္ထိယာ အန္ဓဝနေ ဒိဝါဝိဟာရဂတော နိပန္နော ဟောတိ။ အညတရာ ဂေါပါလိကာ ပဿိတွာ အင်္ဂဇာတေ အဘိနိသီဒိ။ သော ဘိက္ခု ပဝေသနံ သာဒိယိ, ပဝိဋ္ဌံ သာဒိယိ, ဌိတံ သာဒိယိ, ဥဒ္ဓရဏံ သာဒိယိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော ပါရာဇိက’’န္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု သာဝတ္ထိယာ အန္ဓဝနေ ဒိဝါဝိဟာရဂတော နိပန္နော ဟောတိ။ အညတရာ အဇပါလိကာ ပဿိတွာ… အညတရာ ကဋ္ဌဟာရိကာ ပဿိတွာ… အညတရာ ဂေါမယဟာရိကာ ပဿိတွာ အင်္ဂဇာတေ အဘိနိသီဒိ။ သော ဘိက္ခု ပဝေသနံ သာဒိယိ, ပဝိဋ္ဌံ သာဒိယိ, ဌိတံ သာဒိယိ, ဥဒ္ဓရဏံ သာဒိယိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော ပါရာဇိက’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၅။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ဝေသာလိယံ မဟာဝနေ ဒိဝါဝိဟာရဂတော နိပန္နော ဟောတိ။ အညတရာ ဣတ္ထီ ပဿိတွာ အင်္ဂဇာတေ အဘိနိသီဒိတွာ ယာဝဒတ္ထံ ကတွာ သာမန္တာ ဟသမာနာ ဌိတာ
ဟောတိ။ သော ဘိက္ခု ပဋိဗုဇ္ဈိတွာ တံ ဣတ္ထိံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘တုယှိဒံ ကမ္မ’’န္တိ? ‘‘အာမ, မယှံ ကမ္မ’’န္တိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘သာဒိယိ တွံ, ဘိက္ခူ’’တိ? ‘‘နာဟံ, ဘဂဝါ, ဇာနာမီ’’တိ။ ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, အဇာနန္တဿာ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၆။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ဝေသာလိယံ မဟာဝနေ ဒိဝါဝိဟာရဂတော ရုက္ခံ အပဿာယ နိပန္နော ဟောတိ။ အညတရာ ဣတ္ထီ ပဿိတွာ အင်္ဂဇာတေ အဘိနိသီဒိ။ သော ဘိက္ခု သဟသာ ဝုဋ္ဌာသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘သာဒိယိ တွံ, ဘိက္ခူ’’တိ? ‘‘နာဟံ, ဘဂဝါ, သာဒိယိ’’န္တိ။ ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, အသာဒိယန္တဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ဝေသာလိယံ မဟာဝနေ ဒိဝါဝိဟာရဂတော ရုက္ခံ အပဿာယ နိပန္နော ဟောတိ။ အညတရာ ဣတ္ထီ ပဿိတွာ အင်္ဂဇာတေ အဘိနိသီဒိ။ သော ဘိက္ခု အက္ကမိတွာ ပဝတ္တေသိ [ပဝဋ္ဋေသိ (သီ။ သျာ။)]။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘သာဒိယိ တွံ, ဘိက္ခူ’’တိ? ‘‘နာဟံ, ဘဂဝါ, သာဒိယိ’’န္တိ။ ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, အသာဒိယန္တဿာ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၇။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ဝေသာလိယံ မဟာဝနေ ကူဋာဂါရသာလာယံ ဒိဝါဝိဟာရဂတော ဒွါရံ ဝိဝရိတွာ နိပန္နော ဟောတိ။ တဿ အင်္ဂမင်္ဂါနိ ဝါတူပတ္ထဒ္ဓါနိ ဟောန္တိ။ တေန ခေါ ပန သမယေန သမ္ဗဟုလာ ဣတ္ထိယော ဂန္ဓဉ္စ မာလဉ္စ အာဒါယ အာရာမံ အာဂမံသု ဝိဟာရပေက္ခိကာယော။ အထ ခေါ တာ ဣတ္ထိယော တံ ဘိက္ခုံ ပဿိတွာ အင်္ဂဇာတေ အဘိနိသီဒိတွာ ယာဝဒတ္ထံ ကတွာ, ပုရိသူသဘော ဝတာယန္တိ ဝတွာ ဂန္ဓဉ္စ မာလဉ္စ အာရောပေတွာ ပက္ကမိံသု။ ဘိက္ခူ ကိလိန္နံ ပဿိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ ‘‘ပဉ္စဟိ, ဘိက္ခဝေ, အာကာရေဟိ အင်္ဂဇာတံ ကမ္မနိယံ ဟောတိ – ရာဂေန, ဝစ္စေန, ပဿာဝေန, ဝါတေန, ဥစ္စာလိင်္ဂပါဏကဒဋ္ဌေန။ ဣမေဟိ ခေါ, ဘိက္ခဝေ, ပဉ္စဟာကာရေဟိ အင်္ဂဇာတံ ကမ္မနိယံ ဟောတိ။ အဋ္ဌာနမေတံ, ဘိက္ခဝေ, အနဝကာသော, ယံ တဿ ဘိက္ခုနော ရာဂေန အင်္ဂဇာတံ ကမ္မနိယံ အဿ။ အရဟံ သော, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခု။ အနာပတ္တိ, ဘိက္ခဝေ, တဿ ဘိက္ခုနော။ အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, ဒိဝါ ပဋိသလ္လီယန္တေန ဒွါရံ သံဝရိတွာ ပဋိသလ္လီယိတု’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၈။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘာရုကစ္ဆကော ဘိက္ခု သုပိနန္တေ [သုပိနန္တေန (သီ။ သျာ။)] ပုရာဏဒုတိယိကာယ မေထုနံ ဓမ္မံ ပဋိသေဝိတွာ – ‘အဿမဏော အဟံ, ဝိဗ္ဘမိဿာမီ’တိ, ဘာရုကစ္ဆံ ဂစ္ဆန္တော အန္တရာမဂ္ဂေ အာယသ္မန္တံ ဥပါလိံ ပဿိတွာ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ အာယသ္မာ ဥပါလိ ဧဝမာဟ – ‘‘အနာပတ္တိ, အာဝုသော, သုပိနန္တေနာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန ရာဇဂဟေ သုပဗ္ဗာ နာမ ဥပါသိကာ မုဓပ္ပသန္နာ [မုဒ္ဓပ္ပသန္နာ (သီ။)] ဟောတိ။ သာ ဧဝံဒိဋ္ဌိကာ ဟောတိ – ‘‘ယာ မေထုနံ ဓမ္မံ ဒေတိ သာ အဂ္ဂဒါနံ ဒေတီ’’တိ။ သာ ဘိက္ခုံ ပဿိတွာ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဧဟိ, ဘန္တေ, မေထုနံ ဓမ္မံ ပဋိသေဝါ’’တိ။ ‘‘အလံ, ဘဂိနိ, နေတံ ကပ္ပတီ’’တိ။ ‘‘ဧဟိ, ဘန္တေ, ဦရုန္တရိကာယ [ဦရန္တရိကာယ (သီ။)] ဃဋ္ဋေဟိ, ဧဝံ တေ အနာပတ္တိ ဘဝိဿတီ’’တိ…ပေ… ဧဟိ, ဘန္တေ, နာဘိယံ ဃဋ္ဋေဟိ… ဧဟိ, ဘန္တေ, ဥဒရဝဋ္ဋိယံ ဃဋ္ဋေဟိ… ဧဟိ, ဘန္တေ, ဥပကစ္ဆကေ ဃဋ္ဋေဟိ… ဧဟိ, ဘန္တေ, ဂီဝါယံ ဃဋ္ဋေဟိ… ဧဟိ, ဘန္တေ, ကဏ္ဏစ္ဆိဒ္ဒေ ဃဋ္ဋေဟိ… ဧဟိ, ဘန္တေ, ကေသဝဋ္ဋိယံ ဃဋ္ဋေဟိ… ဧဟိ, ဘန္တေ, အင်္ဂုလန္တရိကာယ ဃဋ္ဋေဟိ… ‘‘ဧဟိ, ဘန္တေ, ဟတ္ထေန ဥပက္ကမိတွာ မောစေဿာမိ, ဧဝံ တေ အနာပတ္တိ ဘဝိဿတီ’’တိ။ သော ဘိက္ခု တထာ အကာသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, ပါရာဇိကဿ။ အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿာ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၇၉။ တေန ခေါ ပန သမယေန သာဝတ္ထိယံ သဒ္ဓါ နာမ ဥပါသိကာ မုဓပ္ပသန္နာ ဟောတိ။ သာ ဧဝံဒိဋ္ဌိကာ ဟောတိ – ‘‘ယာ မေထုနံ ဓမ္မံ ဒေတိ သာ အဂ္ဂဒါနံ ဒေတီ’’တိ။ သာ ဘိက္ခုံ ပဿိတွာ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဧဟိ, ဘန္တေ, မေထုနံ ဓမ္မံ ပဋိသေဝါ’’တိ။ ‘‘အလံ, ဘဂိနိ, နေတံ ကပ္ပတီ’’တိ။ ‘‘ဧဟိ, ဘန္တေ, ဦရုန္တရိကာယ ဃဋ္ဋေဟိ…ပေ… ဧဟိ, ဘန္တေ, ဟတ္ထေန ဥပက္ကမိတွာ မောစေဿာမိ, ဧဝံ တေ အနာပတ္တိ ဘဝိဿတီ’’တိ။ သော ဘိက္ခု တထာ အကာသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, ပါရာဇိကဿ။ အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿာ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဝေသာလိယံ လိစ္ဆဝိကုမာရကာ ဘိက္ခုံ ဂဟေတွာ ဘိက္ခုနိယာ ဝိပ္ပဋိပါဒေသုံ… သိက္ခမာနာယ ဝိပ္ပဋိပါဒေသုံ… သာမဏေရိယာ ဝိပ္ပဋိပါဒေသုံ။ ဥဘော သာဒိယိံသု။ ဥဘော နာသေတဗ္ဗာ။ ဥဘော န သာဒိယိံသု။ ဥဘိန္နံ အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဝေသာလိယံ လိစ္ဆဝိကုမာရကာ ဘိက္ခုံ ဂဟေတွာ ဝေသိယာ ဝိပ္ပဋိပါဒေသုံ… ပဏ္ဍကေ ဝိပ္ပဋိပါဒေသုံ… ဂိဟိနိယာ ဝိပ္ပဋိပါဒေသုံ။ ဘိက္ခု သာဒိယိ။ ဘိက္ခု နာသေတဗ္ဗော။ ဘိက္ခု န သာဒိယိ။ ဘိက္ခုဿ အနာပတ္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန ဝေသာလိယံ လိစ္ဆဝိကုမာရကာ ဘိက္ခူ ဂဟေတွာ အညမညံ ဝိပ္ပဋိပါဒေသုံ။ ဥဘော သာဒိယိံသု။ ဥဘော နာသေတဗ္ဗာ။ ဥဘော န သာဒိယိံသု။ ဥဘိန္နံ အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၂။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဝုဍ္ဎပဗ္ဗဇိတော ဘိက္ခု ပုရာဏဒုတိယိကာယ ဒဿနံ အဂမာသိ။ သာ – ‘ဧဟိ, ဘန္တေ, ဝိဗ္ဘမာ’တိ အဂ္ဂဟေသိ။ သော ဘိက္ခု ပဋိက္ကမန္တော ဥတ္တာနော ပရိပတိ။ သာ ဥဗ္ဘဇိတွာ [ဥဗ္ဘုဇိတွာ (သီ။ သျာ။)] အင်္ဂဇာတေ [အင်္ဂဇာတေန (သီ။)] အဘိနိသီဒိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ …ပေ… ‘‘သာဒိယိ တွံ, ဘိက္ခူ’’တိ? ‘‘နာဟံ, ဘဂဝါ, သာဒိယိ’’န္တိ။ ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, အသာဒိယန္တဿာ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၃။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု အရညေ ဝိဟရတိ။ မိဂပေါတကော တဿ ပဿာဝဋ္ဌာနံ အာဂန္တွာ ပဿာဝံ ပိဝန္တော မုခေန အင်္ဂဇာတံ အဂ္ဂဟေသိ။ သော ဘိက္ခု သာဒိယိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော ပါရာဇိက’’န္တိ။
ပဌမပါရာဇိကံ သမတ္တံ။
၂။ ဒုတိယပါရာဇိကံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၄။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ ရာဇဂဟေ ဝိဟရတိ ဂိဇ္ဈကူဋေ ပဗ္ဗတေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန သမ္ဗဟုလာ သန္ဒိဋ္ဌာ သမ္ဘတ္တာ ဘိက္ခူ ဣသိဂိလိပဿေ တိဏကုဋိယော ကရိတွာ ဝဿံ ဥပဂစ္ဆိံသု။ အာယသ္မာပိ ဓနိယော ကုမ္ဘကာရပုတ္တော တိဏကုဋိကံ ကရိတွာ ဝဿံ ဥပဂစ္ဆိ။ အထ ခေါ
တေ ဘိက္ခူ ဝဿံဝုဋ္ဌာ တေမာသစ္စယေန တိဏကုဋိယော ဘိန္ဒိတွာ တိဏဉ္စ ကဋ္ဌဉ္စ ပဋိသာမေတွာ ဇနပဒစာရိကံ ပက္ကမိံသု။ အာယသ္မာ ပန ဓနိယော ကုမ္ဘကာရပုတ္တော တတ္ထေဝ ဝဿံ ဝသိ, တတ္ထ ဟေမန္တံ, တတ္ထ ဂိမှံ။ အထ ခေါ အာယသ္မတော ဓနိယဿ ကုမ္ဘကာရပုတ္တဿ ဂါမံ ပိဏ္ဍာယ ပဝိဋ္ဌဿ တိဏဟာရိယော ကဋ္ဌဟာရိယော တိဏကုဋိကံ ဘိန္ဒိတွာ တိဏဉ္စ ကဋ္ဌဉ္စ အာဒါယ အဂမံသု။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ အာယသ္မာ ဓနိယော ကုမ္ဘကာရပုတ္တော တိဏဉ္စ ကဋ္ဌဉ္စ သံကဍ္ဎိတွာ တိဏကုဋိကံ အကာသိ။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ အာယသ္မတော ဓနိယဿ ကုမ္ဘကာရပုတ္တဿ ဂါမံ ပိဏ္ဍာယ ပဝိဋ္ဌဿ တိဏဟာရိယော ကဋ္ဌဟာရိယော တိဏကုဋိကံ ဘိန္ဒိတွာ တိဏဉ္စ ကဋ္ဌဉ္စ အာဒါယ အဂမံသု။ တတိယမ္ပိ ခေါ အာယသ္မာ ဓနိယော ကုမ္ဘကာရပုတ္တော တိဏဉ္စ ကဋ္ဌဉ္စ သံကဍ္ဎိတွာ တိဏကုဋိကံ အကာသိ။ တတိယမ္ပိ ခေါ အာယသ္မတော ဓနိယဿ ကုမ္ဘကာရပုတ္တဿ ဂါမံ ပိဏ္ဍာယ ပဝိဋ္ဌဿ တိဏဟာရိယော ကဋ္ဌဟာရိယော တိဏကုဋိကံ ဘိန္ဒိတွာ တိဏဉ္စ ကဋ္ဌဉ္စ အာဒါယ အဂမံသု။
အထ ခေါ အာယသ္မတော ဓနိယဿ ကုမ္ဘကာရပုတ္တဿ ဧတဒဟောသိ – ‘‘ယာဝတတိယကံ ခေါ မေ ဂါမံ ပိဏ္ဍာယ ပဝိဋ္ဌဿ တိဏဟာရိယော ကဋ္ဌဟာရိယော တိဏကုဋိကံ ဘိန္ဒိတွာ တိဏဉ္စ ကဋ္ဌဉ္စ အာဒါယ အဂမံသု။ အဟံ ခေါ ပန သုသိက္ခိတော အနဝယော သကေ အာစရိယကေ ကုမ္ဘကာရကမ္မေ ပရိယောဒါတသိပ္ပေါ။ ယံနူနာဟံ သာမံ စိက္ခလ္လံ မဒ္ဒိတွာ သဗ္ဗမတ္တိကာမယံ ကုဋိကံ ကရေယျ’’န္တိ! အထ ခေါ အာယသ္မာ ဓနိယော ကုမ္ဘကာရပုတ္တော သာမံ စိက္ခလ္လံ မဒ္ဒိတွာ သဗ္ဗမတ္တိကာမယံ ကုဋိကံ ကရိတွာ တိဏဉ္စ ကဋ္ဌဉ္စ ဂေါမယဉ္စ သံကဍ္ဎိတွာ တံ ကုဋိကံ ပစိ။ သာ အဟောသိ ကုဋိကာ အဘိရူပါ ဒဿနီယာ ပါသာဒိကာ လောဟိတိကာ [လောဟိတကာ (သျာ။)], သေယျထာပိ ဣန္ဒဂေါပကော။ သေယျထာပိ နာမ ကိင်္ကဏိကသဒ္ဒေါ [ကိင်္ကိဏိကသဒ္ဒေါ (သီ။ သျာ။)] ဧဝမေဝံ တဿာ ကုဋိကာယ သဒ္ဒေါ အဟောသိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၅။ အထ ခေါ ဘဂဝါ သမ္ဗဟုလေဟိ ဘိက္ခူဟိ သဒ္ဓိံ ဂိဇ္ဈကူဋာ ပဗ္ဗတာ ဩရောဟန္တော အဒ္ဒသ တံ ကုဋိကံ အဘိရူပံ ဒဿနီယံ ပါသာဒိကံ လောဟိတိကံ။ ဒိသွာန ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘ကိံ ဧတံ, ဘိက္ခဝေ, အဘိရူပံ ဒဿနီယံ ပါသာဒိကံ လောဟိတိကံ, သေယျထာပိ ဣန္ဒဂေါပကော’’တိ? အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ – ‘‘အနနုစ္ဆဝိကံ, ဘိက္ခဝေ, တဿ မောဃပုရိသဿ အနနုလောမိကံ အပ္ပတိရူပံ
အဿာမဏကံ အကပ္ပိယံ အကရဏီယံ။ ကထဉှိ နာမ သော, ဘိက္ခဝေ, မောဃပုရိသော သဗ္ဗမတ္တိကာမယံ ကုဋိကံ ကရိဿတိ! န ဟိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, တဿ မောဃပုရိသဿ ပါဏေသု အနုဒ္ဒယာ အနုကမ္ပာ အဝိဟေသာ ဘဝိဿတိ! ဂစ္ဆထေတံ, ဘိက္ခဝေ, ကုဋိကံ ဘိန္ဒထ။ မာ ပစ္ဆိမာ ဇနတာ ပါဏေသု ပါတဗျတံ အာပဇ္ဇိ။ န စ, ဘိက္ခဝေ, သဗ္ဗမတ္တိကာမယာ ကုဋိကာ ကာတဗ္ဗာ။ ယော ကရေယျ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿာ’’တိ။ ‘‘ဧဝံ, ဘန္တေ’’တိ, ခေါ တေ ဘိက္ခူ ဘဂဝတော ပဋိဿုဏိတွာ ယေန သာ ကုဋိကာ တေနုပသင်္ကမိံသု၊ ဥပသင်္ကမိတွာ တံ ကုဋိကံ ဘိန္ဒိံသု။ အထ ခေါ အာယသ္မာ ဓနိယော ကုမ္ဘကာရပုတ္တော တေ ဘိက္ခူ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ကိဿ မေ တုမှေ, အာဝုသော, ကုဋိကံ ဘိန္ဒထာ’’တိ? ‘‘ဘဂဝါ, အာဝုသော, ဘေဒါပေတီ’’တိ။ ‘‘ဘိန္ဒထာဝုသော, သစေ ဓမ္မဿာမီ ဘေဒါပေတီ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၆။ အထ ခေါ အာယသ္မတော ဓနိယဿ ကုမ္ဘကာရပုတ္တဿ ဧတဒဟောသိ – ‘‘ယာဝတတိယကံ ခေါ မေ ဂါမံ ပိဏ္ဍာယ ပဝိဋ္ဌဿ တိဏဟာရိယော ကဋ္ဌဟာရိယော တိဏကုဋိကံ ဘိန္ဒိတွာ တိဏဉ္စ ကဋ္ဌဉ္စ အာဒါယ အဂမံသု။ ယာပိ မယာ သဗ္ဗမတ္တိကာမယာ ကုဋိကာ ကတာ သာပိ ဘဂဝတာ ဘေဒါပိတာ။ အတ္ထိ စ မေ ဒါရုဂဟေ ဂဏကော သန္ဒိဋ္ဌော။ ယံနူနာဟံ ဒါရုဂဟေ ဂဏကံ ဒါရူနိ ယာစိတွာ ဒါရုကုဋိကံ ကရေယျ’’န္တိ။ အထ ခေါ အာယသ္မာ ဓနိယော ကုမ္ဘကာရပုတ္တော ယေန ဒါရုဂဟေ ဂဏကော တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ဒါရုဂဟေ ဂဏကံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ယာဝတတိယကံ ခေါ မေ, အာဝုသော, ဂါမံ ပိဏ္ဍာယ ပဝိဋ္ဌဿ တိဏဟာရိယော ကဋ္ဌဟာရိယော တိဏကုဋိကံ ဘိန္ဒိတွာ တိဏဉ္စ ကဋ္ဌဉ္စ အာဒါယ အဂမံသု။ ယာပိ မယာ သဗ္ဗမတ္တိကာမယာ ကုဋိကာ ကတာ သာပိ ဘဂဝတာ ဘေဒါပိတာ။ ဒေဟိ မေ, အာဝုသော, ဒါရူနိ။ ဣစ္ဆာမိ ဒါရုကုဋိကံ [ဒါရုကုဍ္ဍိကံ ကုဋိကံ (သီ။)] ကာတု’’န္တိ။ ‘‘နတ္ထိ, ဘန္တေ, တာဒိသာနိ ဒါရူနိ ယာနာဟံ အယျဿ ဒဒေယျံ။ အတ္ထိ, ဘန္တေ, ဒေဝဂဟဒါရူနိ နဂရပဋိသင်္ခါရိကာနိ အာပဒတ္ထာယ နိက္ခိတ္တာနိ။ သစေ တာနိ ဒါရူနိ ရာဇာ ဒါပေတိ ဟရာပေထ, ဘန္တေ’’တိ။ ‘‘ဒိန္နာနိ, အာဝုသော, ရညာ’’တိ။ အထ ခေါ ဒါရုဂဟေ ဂဏကဿ ဧတဒဟောသိ – ‘‘ဣမေ ခေါ သမဏာ သကျပုတ္တိယာ ဓမ္မစာရိနော သမစာရိနော [သမ္မစာရိနော (က။)] ဗြဟ္မစာရိနော သစ္စဝါဒိနော သီလဝန္တော ကလျာဏဓမ္မာ။ ရာဇာပိမေသံ အဘိပ္ပသန္နော။ နာရဟတိ အဒိန္နံ ဒိန္နန္တိ ဝတ္တု’’န္တိ။ အထ ခေါ
ဒါရုဂဟေ ဂဏကော အာယသ္မန္တံ ဓနိယံ ကုမ္ဘကာရပုတ္တံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဟရာပေထ, ဘန္တေ’’တိ။ အထ ခေါ အာယသ္မာ ဓနိယော ကုမ္ဘကာရပုတ္တော တာနိ ဒါရူနိ ခဏ္ဍာခဏ္ဍိကံ ဆေဒါပေတွာ သကဋေဟိ နိဗ္ဗာဟာပေတွာ ဒါရုကုဋိကံ အကာသိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၇။ အထ ခေါ ဝဿကာရော ဗြာဟ္မဏော မဂဓမဟာမတ္တော ရာဇဂဟေ ကမ္မန္တေ အနုသညာယမာနော ယေန ဒါရုဂဟေ ဂဏကော တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ဒါရုဂဟေ ဂဏကံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ယာနိ တာနိ, ဘဏေ, ဒေဝဂဟဒါရူနိ နဂရပဋိသင်္ခါရိကာနိ အာပဒတ္ထာယ နိက္ခိတ္တာနိ ကဟံ တာနိ ဒါရူနီ’’တိ? ‘‘တာနိ, သာမိ, ဒါရူနိ ဒေဝေန အယျဿ ဓနိယဿ ကုမ္ဘကာရပုတ္တဿ ဒိန္နာနီ’’တိ။ အထ ခေါ ဝဿကာရော ဗြာဟ္မဏော မဂဓမဟာမတ္တော အနတ္တမနော အဟောသိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဒေဝေါ ဒေဝဂဟဒါရူနိ နဂရပဋိသင်္ခါရိကာနိ အာပဒတ္ထာယ နိက္ခိတ္တာနိ ဓနိယဿ ကုမ္ဘကာရပုတ္တဿ ဒဿတီ’’တိ! အထ ခေါ ဝဿကာရော ဗြာဟ္မဏော မဂဓမဟာမတ္တော ယေန ရာဇာ မာဂဓော သေနိယော ဗိမ္ဗိသာရော တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ရာဇာနံ မာဂဓံ သေနိယံ ဗိမ္ဗိသာရံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘သစ္စံ ကိရ, ဒေဝေန [သစ္စံ ကိရ ဒေဝ ဒေဝေန (သီ။)] ဒေဝဂဟဒါရူနိ နဂရပဋိသင်္ခါရိကာနိ အာပဒတ္ထာယ နိက္ခိတ္တာနိ ဓနိယဿ ကုမ္ဘကာရပုတ္တဿ ဒိန္နာနီ’’တိ? ‘‘ကော ဧဝမာဟာ’’တိ? ‘‘ဒါရုဂဟေ ဂဏကော, ဒေဝါ’’တိ။ ‘‘တေန ဟိ, ဗြာဟ္မဏ, ဒါရုဂဟေ ဂဏကံ အာဏာပေဟီ’’တိ။ အထ ခေါ ဝဿကာရော ဗြာဟ္မဏော မဂဓမဟာမတ္တော ဒါရုဂဟေ ဂဏကံ ဗန္ဓံ [ဗဒ္ဓံ (သီ။)] အာဏာပေသိ။ အဒ္ဒသ ခေါ အာယသ္မာ ဓနိယော ကုမ္ဘကာရပုတ္တော ဒါရုဂဟေ ဂဏကံ ဗန္ဓံ နိယျမာနံ။ ဒိသွာန ဒါရုဂဟေ ဂဏကံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ကိဿ တွံ, အာဝုသော, ဗန္ဓော နိယျာသီ’’တိ? ‘‘တေသံ, ဘန္တေ, ဒါရူနံ ကိစ္စာ’’တိ။ ‘‘ဂစ္ဆာဝုသော, အဟမ္ပိ အာဂစ္ဆာမီ’’တိ။ ‘‘ဧယျာသိ, ဘန္တေ, ပုရာဟံ ဟညာမီ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၈။ အထ ခေါ အာယသ္မာ ဓနိယော ကုမ္ဘကာရပုတ္တော ယေန ရညော မာဂဓဿ သေနိယဿ ဗိမ္ဗိသာရဿ နိဝေသနံ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ပညတ္တေ အာသနေ နိသီဒိ။ အထ ခေါ ရာဇာ မာဂဓော သေနိယော ဗိမ္ဗိသာရော ယေနာယသ္မာ ဓနိယော ကုမ္ဘကာရပုတ္တော တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ အာယသ္မန္တံ ဓနိယံ ကုမ္ဘကာရပုတ္တံ အဘိဝါဒေတွာ ဧကမန္တံ နိသီဒိ။ ဧကမန္တံ နိသိန္နော ခေါ ရာဇာ မာဂဓော သေနိယော ဗိမ္ဗိသာရော အာယသ္မန္တံ ဓနိယံ
ကုမ္ဘကာရပုတ္တံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘သစ္စံ ကိရ မယာ, ဘန္တေ, ဒေဝဂဟဒါရူနိ နဂရပဋိသင်္ခါရိကာနိ အာပဒတ္ထာယ နိက္ခိတ္တာနိ အယျဿ ဒိန္နာနီ’’တိ? ‘‘ဧဝံ, မဟာရာဇာ’’တိ။ ‘‘မယံ ခေါ, ဘန္တေ, ရာဇာနော နာမ ဗဟုကိစ္စာ ဗဟုကရဏီယာ, ဒတွာပိ န သရေယျာမ၊ ဣင်္ဃ, ဘန္တေ, သရာပေဟီ’’တိ။ ‘‘သရသိ တွံ, မဟာရာဇ, ပဌမာဘိသိတ္တော ဧဝရူပိံ ဝါစံ ဘာသိတာ – ‘‘ဒိန္နညေဝ သမဏဗြာဟ္မဏာနံ တိဏကဋ္ဌောဒကံ ပရိဘုဉ္ဇန္တူ’’တိ။ ‘‘သရာမဟံ, ဘန္တေ။ သန္တိ, ဘန္တေ, သမဏဗြာဟ္မဏာ လဇ္ဇိနော ကုက္ကုစ္စကာ သိက္ခာကာမာ။ တေသံ အပ္ပမတ္တကေပိ ကုက္ကုစ္စံ ဥပ္ပဇ္ဇတိ။ တေသံ မယာ သန္ဓာယ ဘာသိတံ, တဉ္စ ခေါ အရညေ အပရိဂ္ဂဟိတံ။ သော တွံ, ဘန္တေ, တေန လေသေန ဒါရူနိ အဒိန္နံ ဟရိတုံ မညသိ! ကထဉှိ နာမ မာဒိသော သမဏံ ဝါ ဗြာဟ္မဏံ ဝါ ဝိဇိတေ ဝသန္တံ ဟနေယျ ဝါ ဗန္ဓေယျ ဝါ ပဗ္ဗာဇေယျ ဝါ! ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, လောမေန တွံ မုတ္တောသိ။ မာဿု ပုနပိ ဧဝရူပံ အကာသီ’’တိ။ မနုဿာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘အလဇ္ဇိနော ဣမေ သမဏာ သကျပုတ္တိယာ ဒုဿီလာ မုသာဝါဒိနော။ ဣမေ ဟိ နာမ ဓမ္မစာရိနော သမစာရိနော ဗြာဟ္မစာရိနော သစ္စဝါဒိနော သီလဝန္တော ကလျာဏဓမ္မာ ပဋိဇာနိဿန္တိ! နတ္ထိ ဣမေသံ သာမညံ, နတ္ထိ ဣမေသံ ဗြဟ္မညံ။ နဋ္ဌံ ဣမေသံ သာမညံ, နဋ္ဌံ ဣမေသံ ဗြဟ္မညံ။ ကုတော ဣမေသံ သာမညံ, ကုတော ဣမေသံ ဗြဟ္မညံ! အပဂတာ ဣမေ သာမညာ, အပဂတာ ဣမေ ဗြဟ္မညာ။ ရာဇာနမ္ပိ ဣမေ ဝဉ္စေန္တိ, ကိံ ပနညေ မနုဿေ’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခူ တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ သန္တုဋ္ဌာ လဇ္ဇိနော ကုက္ကုစ္စကာ သိက္ခာကာမာ တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အာယသ္မာ ဓနိယော ကုမ္ဘကာရပုတ္တော ရညော ဒါရူနိ အဒိန္နံ အာဒိယိဿတီ’’တိ! အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ အာယသ္မန္တံ ဓနိယံ ကုမ္ဘကာရပုတ္တံ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဘိက္ခုသံဃံ သန္နိပါတာပေတွာ အာယသ္မန္တံ ဓနိယံ ကုမ္ဘကာရပုတ္တံ ပဋိပုစ္ဆိ – ‘‘သစ္စံ ကိရ တွံ, ဓနိယ, ရညော ဒါရူနိ အဒိန္နံ အာဒိယီ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ – ‘‘အနနုစ္ဆဝိကံ, မောဃပုရိသ, အနနုလောမိကံ အပ္ပတိရူပံ အဿာမဏကံ အကပ္ပိယံ အကရဏီယံ။ ကထဉှိ နာမ တွံ, မောဃပုရိသ, ရညော ဒါရူနိ အဒိန္နံ အာဒိယိဿသိ! နေတံ, မောဃပုရိသ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ ပသန္နာနံ ဝါ ဘိယျောဘာဝါယ၊ အထခွေတံ, မောဃပုရိသ, အပ္ပသန္နာနဉ္စေဝ အပ္ပသာဒါယ ပသန္နာနဉ္စ ဧကစ္စာနံ အညထတ္တာယာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ပုရာဏဝေါဟာရိကော မဟာမတ္တော ဘိက္ခူသု ပဗ္ဗဇိတော ဘဂဝတော အဝိဒူရေ နိသိန္နော ဟောတိ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ တံ ဘိက္ခုံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ကိတ္တကေန ခေါ ဘိက္ခု ရာဇာ မာဂဓော သေနိယော ဗိမ္ဗိသာရော စောရံ ဂဟေတွာ ဟနတိ ဝါ ဗန္ဓတိ ဝါ ပဗ္ဗာဇေတိ ဝါ’’တိ? ‘‘ပါဒေန ဝါ, ဘဂဝါ, ပါဒါရဟေန ဝါ’’တိ [ပါဒါရဟေနဝါ အတိရေကပါဒေနဝါတိ (သျာ။)]။ တေန ခေါ ပန သမယေန ရာဇဂဟေ ပဉ္စမာသကော ပါဒေါ ဟောတိ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ အာယသ္မန္တံ ဓနိယံ ကုမ္ဘကာရပုတ္တံ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဒုဗ္ဘရတာယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၈၉။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု အဒိန္နံ ထေယျသင်္ခါတံ အာဒိယေယျ, ယထာရူပေ အဒိန္နာဒါနေ ရာဇာနော စောရံ ဂဟေတွာ ဟနေယျုံ ဝါ ဗန္ဓေယျုံ ဝါ ပဗ္ဗာဇေယျုံ ဝါ – ‘စောရောသိ ဗာလောသိ မူဠှောသိ ထေနောသီ’တိ, တထာရူပံ ဘိက္ခု အဒိန္နံ အာဒိယမာနော အယမ္ပိ ပါရာဇိကော ဟောတိ အသံဝါသော’’တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ရဇကတ္ထရဏံ ဂန္တွာ ရဇကဘဏ္ဍိကံ အဝဟရိတွာ အာရာမံ ဟရိတွာ ဘာဇေသုံ။ ဘိက္ခူ ဧဝမာဟံသု – ‘‘မဟာပုညတ္ထ တုမှေ, အာဝုသော။ ဗဟုံ တုမှာကံ စီဝရံ ဥပ္ပန္န’’န္တိ။ ‘‘ကုတော အာဝုသော, အမှာကံ ပုညံ, ဣဒါနိ မယံ ရဇကတ္ထရဏံ ဂန္တွာ ရဇကဘဏ္ဍိကံ အဝဟရိမှာ’’တိ။ ‘‘နနု, အာဝုသော, ဘဂဝတာ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ။ ကိဿ တုမှေ, အာဝုသော, ရဇကဘဏ္ဍိကံ အဝဟရိတ္ထာ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, အာဝုသော, ဘဂဝတာ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ။ တဉ္စ ခေါ ဂါမေ, နော အရညေ’’တိ။ ‘‘နနု, အာဝုသော, တထေဝေတံ ဟောတိ။ အနနုစ္ဆဝိကံ, အာဝုသော, အနနုလောမိကံ အပ္ပတိရူပံ အဿာမဏကံ အကပ္ပိယံ အကရဏီယံ။ ကထဉှိ နာမ တုမှေ, အာဝုသော, ရဇကဘဏ္ဍိကံ အဝဟရိဿထ! နေတံ, အာဝုသော, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ ပသန္နာနံ ဝါ ဘိယျောဘာဝါယ၊ အထခွေတံ, အာဝုသော, အပ္ပသန္နာနဉ္စေဝ အပ္ပသာဒါယ ပသန္နာနဉ္စ ဧကစ္စာနံ အညထတ္တာယာ’’တိ။ အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ ဘိက္ခူ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။
အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဘိက္ခုသံဃံ သန္နိပါတာပေတွာ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ ဘိက္ခူ ပဋိပုစ္ဆိ – ‘‘သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, ရဇကတ္ထရဏံ ဂန္တွာ ရဇကဘဏ္ဍိကံ အဝဟရိတ္ထာ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ – ‘‘အနနုစ္ဆဝိကံ, မောဃပုရိသာ, အနနုလောမိကံ အပ္ပဋိရူပံ အဿာမဏကံ အကပ္ပိယံ အကရဏီယံ။ ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, ရဇကဘဏ္ဍိကံ အဝဟရိဿထ! နေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ ပသန္နာနံ ဝါ ဘိယျောဘာဝါယ၊ အထ ခွေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနဉ္စေဝ အပ္ပသာဒါယ ပသန္နာနဉ္စ ဧကစ္စာနံ အညထတ္တာယာ’’တိ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ ဘိက္ခူ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဒုဗ္ဘရတာယ…ပေ… ဝီရိယာရမ္ဘဿ ဝဏ္ဏံ ဘာသိတွာ ဘိက္ခူနံ တဒနုစ္ဆဝိကံ တဒနုလောမိကံ ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ…ပေ… ‘‘ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၁။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု ဂါမာ ဝါ အရညာ ဝါ အဒိန္နံ ထေယျသင်္ခါတံ အာဒိယေယျ, ယထာရူပေ အဒိန္နာဒါနေ ရာဇာနော စောရံ ဂဟေတွာ ဟနေယျုံ ဝါ ဗန္ဓေယျုံ ဝါ ပဗ္ဗာဇေယျုံ ဝါ – ‘စောရောသိ ဗာလောသိ မူဠှောသိ ထေနောသီ’တိ, တထာရူပံ ဘိက္ခု အဒိန္နံ အာဒိယမာနော အယမ္ပိ ပါရာဇိကော ဟောတိ အသံဝါသော’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၂။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
ဂါမော နာမ ဧကကုဋိကောပိ ဂါမော, ဒွိကုဋိကောပိ ဂါမော, တိကုဋိကောပိ ဂါမော, စတုကုဋိကောပိ ဂါမော, သမနုဿောပိ ဂါမော, အမနုဿောပိ ဂါမော, ပရိက္ခိတ္တောပိ ဂါမော, အပရိက္ခိတ္တောပိ ဂါမော, ဂေါနိသာဒိနိဝိဋ္ဌောပိ ဂါမော, ယောပိ သတ္ထော အတိရေကစတုမာသနိဝိဋ္ဌော သောပိ ဝုစ္စတိ ဂါမော။
ဂါမူပစာရော နာမ ပရိက္ခိတ္တဿ ဂါမဿ ဣန္ဒခီလေ [ဣန္ဒခိလေ (က။)] ဌိတဿ မဇ္ဈိမဿ ပုရိသဿ လေဍ္ဍုပါတော, အပရိက္ခိတ္တဿ ဂါမဿ ဃရူပစာရေ ဌိတဿ မဇ္ဈိမဿ ပုရိသဿ လေဍ္ဍုပါတော။
အရညံ နာမ ဌပေတွာ ဂါမဉ္စ ဂါမူပစာရဉ္စ အဝသေသံ အရညံ နာမ။
အဒိန္နံ နာမံ ယံ အဒိန္နံ အနိဿဋ္ဌံ အပရိစ္စတ္တံ ရက္ခိတံ ဂေါပိတံ မမာယိတံ ပရပရိဂ္ဂဟိတံ။ ဧတံ အဒိန္နံ နာမ။
ထေယျသင်္ခါတန္တိ ထေယျစိတ္တော အဝဟရဏစိတ္တော။
အာဒိယေယျာတိ အာဒိယေယျ ဟရေယျ အဝဟရေယျ ဣရိယာပထံ ဝိကောပေယျ ဌာနာ စာဝေယျ သင်္ကေတံ ဝီတိနာမေယျ။
ယထာရူပံ နာမ ပါဒံ ဝါ ပါဒါရဟံ ဝါ အတိရေကပါဒံ ဝါ။
ရာဇာနော နာမ ပထဗျာရာဇာ ပဒေသရာဇာ မဏ္ဍလိကာ အန္တရဘောဂိကာ အက္ခဒဿာ မဟာမတ္တာ, ယေ ဝါ ပန ဆေဇ္ဇဘေဇ္ဇံ ကရောန္တာ အနုသာသန္တိ။ ဧတေ ရာဇာနော နာမ။
စောရော နာမ ယော ပဉ္စမာသကံ ဝါ အတိရေကပဉ္စမာသကံ ဝါ အဂ္ဃနကံ အဒိန္နံ ထေယျသင်္ခါတံ အာဒိယတိ။ ဧသော စောရော နာမ။
ဟနေယျုံ ဝါတိ ဟတ္ထေန ဝါ ပါဒေန ဝါ ကသာယ ဝါ ဝေတ္တေန ဝါ အဍ္ဎဒဏ္ဍကေန ဝါ ဆေဇ္ဇာယ ဝါ ဟနေယျုံ။
ဗန္ဓေယျုံ ဝါတိ ရဇ္ဇုဗန္ဓနေန ဝါ အန္ဒုဗန္ဓနေန ဝါ သင်္ခလိကဗန္ဓနေန ဝါ ဃရဗန္ဓနေန ဝါ နဂရဗန္ဓနေန ဝါ ဂါမဗန္ဓနေန ဝါ နိဂမဗန္ဓနေန ဝါ ဗန္ဓေယျုံ, ပုရိသဂုတ္တိံ ဝါ ကရေယျုံ။
ပဗ္ဗာဇေယျုံ ဝါတိ ဂါမာ ဝါ နိဂမာ ဝါ နဂရာ ဝါ ဇနပဒါ ဝါ ဇနပဒပဒေသာ ဝါ ပဗ္ဗာဇေယျုံ။
စောရောသိ ဗာလောသိ မူဠှောသိ ထေနောသီတိ ပရိဘာသော ဧသော။
တထာရူပံ နာမ ပါဒံ ဝါ ပါဒါရဟံ ဝါ အတိရေကပါဒံ ဝါ။
အာဒိယမာနောတိ အာဒိယမာနော ဟရမာနော အဝဟရမာနော ဣရိယာပထံ ဝိကောပယမာနော ဌာနာ စာဝယမာနော သင်္ကေတံ ဝီတိနာမယမာနော။
အယမ္ပီတိ ပုရိမံ ဥပါဒါယ ဝုစ္စတိ။
ပါရာဇိကောဟောတီတိ သေယျထာပိ နာမ ပဏ္ဍုပလာသော ဗန္ဓနာ ပဝုတ္တော [ဟရိတတ္တာယ (သီ။ သျာ။)] အဘဗ္ဗော ဟရိတတ္ထာယ [ဟရိတတ္တာယ (သီ။ သျာ။)], ဧဝမေဝ ဘိက္ခု ပါဒံ ဝါ ပါဒါရဟံ ဝါ အတိရေကပါဒံ ဝါ အဒိန္နံ ထေယျသင်္ခါတံ အာဒိယိတွာ အဿမဏော ဟောတိ အသကျပုတ္တိယော။ တေန ဝုစ္စတိ – ‘ပါရာဇိကော ဟောတီ’တိ။
အသံဝါသောတိ သံဝါသော နာမ ဧကကမ္မံ ဧကုဒ္ဒေသော သမသိက္ခတာ။ ဧသော သံဝါသော နာမ။ သော တေန သဒ္ဓိံ နတ္ထိ။ တေန ဝုစ္စတိ – ‘အသံဝါသော’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၃။ ဘူမဋ္ဌံ ထလဋ္ဌံ အာကာသဋ္ဌံ ဝေဟာသဋ္ဌံ ဥဒကဋ္ဌံ နာဝဋ္ဌံ ယာနဋ္ဌံ ဘာရဋ္ဌံ အာရာမဋ္ဌံ ဝိဟာရဋ္ဌံ ခေတ္တဋ္ဌံ ဝတ္ထုဋ္ဌံ ဂါမဋ္ဌံ အရညဋ္ဌံ ဥဒကံ ဒန္တပေါဏံ [ဒန္တပေါနံ (သီ။ က။)] ဝနပ္ပတိ ဟရဏကံ ဥပနိဓိ သုင်္ကဃာတံ ပါဏော အပဒံ ဒွိပဒံ စတုပ္ပဒံ ဗဟုပ္ပဒံ ဩစရကော ဩဏိရက္ခော သံဝိဒါဝဟာရော သင်္ကေတကမ္မံ နိမိတ္တကမ္မန္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၄။ ဘူမဋ္ဌံ နာမ ဘဏ္ဍံ ဘူမိယံ နိက္ခိတ္တံ ဟောတိ နိခါတံ ပဋိစ္ဆန္နံ။ ဘူမဋ္ဌံ ဘဏ္ဍံ အဝဟရိဿာမီတိ ထေယျစိတ္တော ဒုတိယံ ဝါ ပရိယေသတိ ကုဒါလံ ဝါ ပိဋကံ ဝါ ပရိယေသတိ ဂစ္ဆတိ ဝါ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ တတ္ထ ဇာတကံ ကဋ္ဌံ ဝါ လတံ ဝါ ဆိန္ဒတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ တတ္ထ ပံသုံ ခဏတိ ဝါ ဗျူဟတိ [ဝိယူဟတိ (သျာ။)] ဝါ ဥဒ္ဓရတိ ဝါ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ကုမ္ဘိံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဖန္ဒာပေတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ ဌာနာ စာဝေတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ အတ္တနော ဘာဇနံ ပဝေသေတွာ ပဉ္စမာသကံ ဝါ အတိရေကပဉ္စမာသကံ ဝါ အဂ္ဃနကံ ထေယျစိတ္တော အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဖန္ဒာပေတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ အတ္တနော ဘာဇနဂတံ ဝါ ကရောတိ မုဋ္ဌိံ ဝါ ဆိန္ဒတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ သုတ္တာရုဠှံ ဘဏ္ဍံ ပါမင်္ဂံ ဝါ ကဏ္ဌသုတ္တကံ ဝါ ကဋိသုတ္တကံ ဝါ သာဋကံ ဝါ ဝေဌနံ ဝါ ထေယျစိတ္တော အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဖန္ဒာပေတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ ကောဋိယံ ဂဟေတွာ ဥစ္စာရေတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ ဃံသန္တော နီဟရတိ,
အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ အန္တမသော ကေသဂ္ဂမတ္တမ္ပိ ကုမ္ဘိမုခါ မောစေတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ သပ္ပိံ ဝါ တေလံ ဝါ မဓုံ ဝါ ဖာဏိတံ ဝါ ပဉ္စမာသကံ ဝါ အတိရေကပဉ္စမာသကံ ဝါ အဂ္ဃနကံ ထေယျစိတ္တော ဧကေန ပယောဂေန ပိဝတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ တတ္ထေဝ ဘိန္ဒတိ ဝါ ဆဍ္ဍေတိ ဝါ ဈာပေတိ ဝါ အပရိဘောဂံ ဝါ ကရောတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၅။ ထလဋ္ဌံ နာမ ဘဏ္ဍံ ထလေ နိက္ခိတ္တံ ဟောတိ။ ထလဋ္ဌံ ဘဏ္ဍံ အဝဟရိဿာမီတိ ထေယျစိတ္တော ဒုတိယံ ဝါ ပရိယေသတိ ဂစ္ဆတိ ဝါ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဖန္ဒာပေတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ ဌာနာ စာဝေတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၆။ အာကာသဋ္ဌံ နာမ ဘဏ္ဍံ အာကာသဂတံ ဟောတိ။ မောရော ဝါ ကပိဉ္ဇရော ဝါ တိတ္တိရော ဝါ ဝဋ္ဋကော ဝါ, သာဋကံ ဝါ ဝေဌနံ ဝါ ဟိရညံ ဝါ သုဝဏ္ဏံ ဝါ ဆိဇ္ဇမာနံ ပတတိ။ အာကာသဋ္ဌံ ဘဏ္ဍံ အဝဟရိဿာမီတိ ထေယျစိတ္တော ဒုတိယံ ဝါ ပရိယေသတိ ဂစ္ဆတိ ဝါ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဂမနံ ဥပစ္ဆိန္ဒတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဖန္ဒာပေတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ ဌာနာ စာဝေတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၇။ ဝေဟာသဋ္ဌံ နာမ ဘဏ္ဍံ ဝေဟာသဂတံ ဟောတိ။ မဉ္စေ ဝါ ပီဌေ ဝါ စီဝရဝံသေ ဝါ စီဝရရဇ္ဇုယာ ဝါ ဘိတ္တိခိလေ ဝါ နာဂဒန္တေ ဝါ ရုက္ခေ ဝါ လဂ္ဂိတံ ဟောတိ, အန္တမသော ပတ္တာဓာရကေပိ။ ဝေဟာသဋ္ဌံ ဘဏ္ဍံ အဝဟရိဿာမီတိ ထေယျစိတ္တော ဒုတိယံ ဝါ ပရိယေသတိ ဂစ္ဆတိ ဝါ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဖန္ဒာပေတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ ဌာနာ စာဝေတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၈။ ဥဒကဋ္ဌံ နာမ ဘဏ္ဍံ ဥဒကေ နိက္ခိတ္တံ ဟောတိ။ ဥဒကဋ္ဌံ ဘဏ္ဍံ အဝဟရိဿာမီတိ ထေယျစိတ္တော ဒုတိယံ ဝါ ပရိယေသတိ ဂစ္ဆတိ ဝါ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ နိမုဇ္ဇတိ ဝါ ဥမ္မုဇ္ဇတိ ဝါ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဖန္ဒာပေတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ ဌာနာ စာဝေတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ တတ္ထ ဇာတကံ ဥပ္ပလံ ဝါ ပဒုမံ ဝါ ပုဏ္ဍရီကံ ဝါ ဘိသံ ဝါ မစ္ဆံ ဝါ ကစ္ဆပံ ဝါ ပဉ္စမာသကံ ဝါ အတိရေကပဉ္စမာသကံ ဝါ အဂ္ဃနကံ ထေယျစိတ္တော အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဖန္ဒာပေတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ ဌာနာ စာဝေတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၉၉။ နာဝါ နာမ ယာယ တရတိ။ နာဝဋ္ဌံ နာမ ဘဏ္ဍံ နာဝါယ နိက္ခိတ္တံ ဟောတိ။ ‘‘နာဝဋ္ဌံ ဘဏ္ဍံ အဝဟရိဿာမီ’’တိ ထေယျစိတ္တော ဒုတိယံ ဝါ ပရိယေသတိ ဂစ္ဆတိ ဝါ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဖန္ဒာပေတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ ဌာနာ စာဝေတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ နာဝံ အဝဟရိဿာမီတိ ထေယျစိတ္တော ဒုတိယံ ဝါ ပရိယေသတိ ဂစ္ဆတိ ဝါ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဖန္ဒာပေတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ ဗန္ဓနံ မောစေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဗန္ဓနံ မောစေတွာ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဖန္ဒာပေတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ ဥဒ္ဓံ ဝါ အဓော ဝါ တိရိယံ ဝါ အန္တမသော ကေသဂ္ဂမတ္တမ္ပိ သင်္ကာမေတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၀။ ယာနံ နာမ ဝယှံ ရထော သကဋံ သန္ဒမာနိကာ။ ယာနဋ္ဌံ နာမ ဘဏ္ဍံ ယာနေ နိက္ခိတ္တံ ဟောတိ။ ယာနဋ္ဌံ ဘဏ္ဍံ အဝဟရိဿာမီတိ ထေယျစိတ္တော ဒုတိယံ ဝါ ပရိယေသတိ ဂစ္ဆတိ ဝါ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဖန္ဒာပေတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ ဌာနာ စာဝေတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ ယာနံ အဝဟရိဿာမီတိ ထေယျစိတ္တော ဒုတိယံ ဝါ ပရိယေသတိ ဂစ္ဆတိ ဝါ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဖန္ဒာပေတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ ဌာနာ စာဝေတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၁။ ဘာရော နာမ သီသဘာရော ခန္ဓဘာရော ကဋိဘာရော ဩလမ္ဗကော။ သီသေ ဘာရံ ထေယျစိတ္တော အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဖန္ဒာပေတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ ခန္ဓံ ဩရောပေတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ ခန္ဓေ ဘာရံ ထေယျစိတ္တော အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဖန္ဒာပေတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ ကဋိံ ဩရောပေတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ ကဋိယာ ဘာရံ ထေယျစိတ္တော အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဖန္ဒာပေတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ ဟတ္ထေန ဂဏှာတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ ဟတ္ထေ ဘာရံ ထေယျစိတ္တော ဘူမိယံ နိက္ခိပတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ ထေယျစိတ္တော ဘူမိတော ဂဏှာတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၂။ အာရာမော နာမ ပုပ္ဖါရာမော ဖလာရာမော။ အာရာမဋ္ဌံ နာမ ဘဏ္ဍံ အာရာမေ စတူဟိ ဌာနေဟိ နိက္ခိတ္တံ ဟောတိ – ဘူမဋ္ဌံ ထလဋ္ဌံ, အာကာသဋ္ဌံ, ဝေဟာသဋ္ဌံ။ အာရာမဋ္ဌံ ဘဏ္ဍံ အဝဟရိဿာမီတိ ထေယျစိတ္တော ဒုတိယံ ဝါ
ပရိယေသတိ ဂစ္ဆတိ ဝါ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဖန္ဒာပေတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ ဌာနာ စာဝေတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ တတ္ထ ဇာတကံ မူလံ ဝါ တစံ ဝါ ပတ္တံ ဝါ ပုပ္ဖံ ဝါ ဖလံ ဝါ ပဉ္စမာသကံ ဝါ အတိရေကပဉ္စမာသကံ ဝါ အဂ္ဃနကံ ထေယျစိတ္တော အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဖန္ဒာပေတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ ဌာနာ စာဝေတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ အာရာမံ အဘိယုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သာမိကဿ ဝိမတိံ ဥပ္ပါဒေတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ သာမိကော န မယှံ ဘဝိဿတီတိ ဓုရံ နိက္ခိပတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ ဓမ္မံ စရန္တော သာမိကံ ပရာဇေတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ ဓမ္မံ စရန္တော ပရဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၃။ ဝိဟာရဋ္ဌံ နာမ ဘဏ္ဍံ ဝိဟာရေ စတူဟိ ဌာနေဟိ နိက္ခိတ္တံ ဟောတိ – ဘူမဋ္ဌံ, ထလဋ္ဌံ, အာကာသဋ္ဌံ, ဝေဟာသဋ္ဌံ။ ဝိဟာရဋ္ဌံ ဘဏ္ဍံ အဝဟရိဿာမီတိ ထေယျစိတ္တော ဒုတိယံ ဝါ ပရိယေသတိ ဂစ္ဆတိ ဝါ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဖန္ဒာပေတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ ဌာနာ စာဝေတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ ဝိဟာရံ အဘိယုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သာမိကဿ ဝိမတိံ ဥပ္ပါဒေတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ သာမိကော န မယှံ ဘဝိဿတီတိ ဓုရံ နိက္ခိပတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ ဓမ္မံ စရန္တော သာမိကံ ပရာဇေတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ ဓမ္မံ စရန္တော ပရဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၄။ ခေတ္တံ နာမ ယတ္ထ ပုဗ္ဗဏ္ဏံ ဝါ အပရဏ္ဏံ ဝါ ဇာယတိ။ ခေတ္တဋ္ဌံ နာမ ဘဏ္ဍံ ခေတ္တေ စတူဟိ ဌာနေဟိ နိက္ခိတ္တံ ဟောတိ – ဘူမဋ္ဌံ, ထလဋ္ဌံ, အာကာသဋ္ဌံ, ဝေဟာသဋ္ဌံ။ ခေတ္တဋ္ဌံ ဘဏ္ဍံ အဝဟရိဿာမီတိ ထေယျစိတ္တော ဒုတိယံ ဝါ ပရိယေသတိ ဂစ္ဆတိ ဝါ, အာပတ္တိ, ဒုက္ကဋဿ။ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဖန္ဒာပေတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ ဌာနာ စာဝေတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ တတ္ထ ဇာတကံ ပုဗ္ဗဏ္ဏံ ဝါ အပရဏ္ဏံ ဝါ ပဉ္စမာသကံ ဝါ အတိရေကပဉ္စမာသကံ ဝါ အဂ္ဃနကံ ထေယျစိတ္တော အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဖန္ဒာပေတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ ဌာနာ စာဝေတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ ခေတ္တံ အဘိယုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သာမိကဿ ဝိမတိံ ဥပ္ပါဒေတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ သာမိကော န မယှံ ဘဝိဿတီတိ ဓုရံ နိက္ခိပတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ ဓမ္မံ စရန္တော သာမိကံ ပရာဇေတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ ဓမ္မံ စရန္တော ပရဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ ခိလံ ဝါ
ရဇ္ဇုံ ဝါ ဝတိံ ဝါ မရိယာဒံ ဝါ သင်္ကာမေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဧကံ ပယောဂံ အနာဂတေ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ တသ္မိံ ပယောဂေ အာဂတေ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၅။ ဝတ္ထု နာမ အာရာမဝတ္ထု ဝိဟာရဝတ္ထု။ ဝတ္ထုဋ္ဌံ နာမ ဘဏ္ဍံ ဝတ္ထုသ္မိံ စတူဟိ ဌာနေဟိ နိက္ခိတ္တံ ဟောတိ – ဘူမဋ္ဌံ, ထလဋ္ဌံ, အာကာသဋ္ဌံ, ဝေဟာသဋ္ဌံ။ ဝတ္ထုဋ္ဌံ ဘဏ္ဍံ အဝဟရိဿာမီတိ ထေယျစိတ္တော ဒုတိယံ ဝါ ပရိယေသတိ ဂစ္ဆတိ ဝါ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဖန္ဒာပေတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ ဌာနာ စာဝေတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ ဝတ္ထုံ အဘိယုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သာမိကဿ ဝိမတိံ ဥပ္ပါဒေတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ သာမိကော န မယှံ ဘဝိဿတီတိ ဓုရံ နိက္ခိပတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ ဓမ္မံ စရန္တော သာမိကံ ပရာဇေတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ ဓမ္မံ စရန္တော ပရဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ ခီလံ ဝါ ရဇ္ဇုံ ဝါ ဝတိံ ဝါ ပါကာရံ ဝါ သင်္ကာမေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဧကံ ပယောဂံ အနာဂတေ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ တသ္မိံ ပယောဂေ အာဂတေ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၆။ ဂါမဋ္ဌံ နာမ ဘဏ္ဍံ ဂါမေ စတူဟိ ဌာနေဟိ နိက္ခိတ္တံ ဟောတိ – ဘူမဋ္ဌံ, ထလဋ္ဌံ, အာကာသဋ္ဌံ, ဝေဟာသဋ္ဌံ။ ဂါမဋ္ဌံ ဘဏ္ဍံ အဝဟရိဿာမီတိ ထေယျစိတ္တော ဒုတိယံ ဝါ ပရိယေသတိ ဂစ္ဆတိ ဝါ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဖန္ဒာပေတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ ဌာနာ စာဝေတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၇။ အရညံ နာမ ယံ မနုဿာနံ ပရိဂ္ဂဟိတံ ဟောတိ, တံ အရညံ။ အရညဋ္ဌံ နာမ ဘဏ္ဍံ အရညေ စတူဟိ ဌာနေဟိ နိက္ခိတ္တံ ဟောတိ – ဘူမဋ္ဌံ, ထလဋ္ဌံ, အာကာသဋ္ဌံ, ဝေဟာသဋ္ဌံ။ အရညဋ္ဌံ ဘဏ္ဍံ အဝဟရိဿာမီတိ ထေယျစိတ္တော ဒုတိယံ ဝါ ပရိယေသတိ ဂစ္ဆတိ ဝါ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဖန္ဒာပေတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ ဌာနာ စာဝေတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ တတ္ထ ဇာတကံ ကဋ္ဌံ ဝါ လတံ ဝါ တိဏံ ဝါ ပဉ္စမာသကံ ဝါ အတိရေကပဉ္စမာသကံ ဝါ အဂ္ဃနကံ ထေယျစိတ္တော အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဖန္ဒာပေတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ ဌာနာ စာဝေတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၈။ ဥဒကံ နာမ ဘာဇနဂတံ ဝါ ဟောတိ ပေါက္ခရဏိယာ ဝါ တဠာကေ ဝါ။ ထေယျစိတ္တော အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဖန္ဒာပေတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ ဌာနာ စာဝေတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ အတ္တနော ဘာဇနံ ပဝေသေတွာ ပဉ္စမာသကံ ဝါ အတိရေကပဉ္စမာသကံ ဝါ အဂ္ဃနကံ ဥဒကံ ထေယျစိတ္တော အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဖန္ဒာပေတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ အတ္တနော ဘာဇနဂတံ ကရောတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ မရိယာဒံ ဘိန္ဒတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ မရိယာဒံ ဘိန္ဒိတွာ ပဉ္စမာသကံ ဝါ အတိရေကပဉ္စမာသကံ ဝါ အဂ္ဃနကံ ဥဒကံ နိက္ခာမေတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ အတိရေကမာသကံ ဝါ ဦနပဉ္စမာသကံ ဝါ အဂ္ဃနကံ ဥဒကံ နိက္ခာမေတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ မာသကံ ဝါ ဦနမာသကံ ဝါ အဂ္ဃနကံ ဥဒကံ နိက္ခာမေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၀၉။ ဒန္တပေါဏံ နာမ ဆိန္နံ ဝါ အစ္ဆိန္နံ ဝါ။ ပဉ္စမာသကံ ဝါ အတိရေကပဉ္စမာသကံ ဝါ အဂ္ဃနကံ ထေယျစိတ္တော အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဖန္ဒာပေတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ ဌာနာ စာဝေတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၀။ ဝနပ္ပတိ နာမ ယော မနုဿာနံ ပရိဂ္ဂဟိတော ဟောတိ ရုက္ခော ပရိဘောဂေါ။ ထေယျစိတ္တော ဆိန္ဒတိ, ပဟာရေ ပဟာရေ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဧကံ ပဟာရံ အနာဂတေ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ တသ္မိံ ပဟာရေ အာဂတေ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၁။ ဟရဏကံ နာမ အညဿ ဟရဏကံ ဘဏ္ဍံ။ ထေယျစိတ္တော အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဖန္ဒာပေတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ ဌာနာ စာဝေတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ သဟဘဏ္ဍဟာရကံ ပဒသာ နေဿာမီတိ ပဌမံ ပါဒံ သင်္ကာမေတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ ဒုတိယံ ပါဒံ သင်္ကာမေတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ ပတိတံ ဘဏ္ဍံ ဂဟေဿာမီတိ ပါတာပေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ပတိတံ ဘဏ္ဍံ ပဉ္စမာသကံ ဝါ အတိရေကပဉ္စမာသကံ ဝါ အဂ္ဃနကံ ထေယျစိတ္တော အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဖန္ဒာပေတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ ဌာနာ စာဝေတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၂။ ဥပနိဓိ နာမ ဥပနိက္ခိတ္တံ ဘဏ္ဍံ။ ဒေဟိ မေ ဘဏ္ဍန္တိ ဝုစ္စမာနော နာဟံ ဂဏှာမီတိ ဘဏတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သာမိကဿ ဝိမတိံ
ဥပ္ပါဒေတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ သာမိကော န မယှံ ဒဿတီတိ ဓုရံ နိက္ခိပတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ ဓမ္မံ စရန္တော သာမိကံ ပရာဇေတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ ဓမ္မံ စရန္တော ပရဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၃။ သုင်္ကဃာတံ နာမ ရညာ ဌပိတံ ဟောတိ ပဗ္ဗတခဏ္ဍေ ဝါ နဒီတိတ္ထေ ဝါ ဂါမဒွါရေ ဝါ – ‘အတြ ပဝိဋ္ဌဿ သုင်္ကံ ဂဏှန္တူ’တိ။ တတြ ပဝိသိတွာ ရာဇဂ္ဂံ [ရာဇဂ္ဃံ (သီ။ သျာ။)] ဘဏ္ဍံ ပဉ္စမာသကံ ဝါ အတိရေကပဉ္စမာသကံ ဝါ အဂ္ဃနကံ ထေယျစိတ္တော အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဖန္ဒာပေတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ ပဌမံ ပါဒံ သုင်္ကဃာတံ အတိက္ကာမေတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ ဒုတိယံ ပါဒံ အတိက္ကာမေတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ အန္တောသုင်္ကဃာတေ ဌိတော ဗဟိသုင်္ကဃာတံ ပါတေတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ သုင်္ကံ ပရိဟရတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၄။ ပါဏော နာမ မနုဿပါဏော ဝုစ္စတိ။ ထေယျစိတ္တော အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဖန္ဒာပေတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ ဌာနာ စာဝေတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ ပဒသာ နေဿာမီတိ ပဌမံ ပါဒံ သင်္ကာမေတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ ဒုတိယံ ပါဒံ သင်္ကာမေတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
အပဒံ နာမ အဟိ မစ္ဆာ။ ပဉ္စမာသကံ ဝါ အတိရေကပဉ္စမာသကံ ဝါ အဂ္ဃနကံ ထေယျစိတ္တော အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဖန္ဒာပေတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ ဌာနာ စာဝေတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၅။ ဒွိပဒံ နာမ မနုဿာ, ပက္ခဇာတာ။ ထေယျစိတ္တော အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဖန္ဒာပေတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ ဌာနာ စာဝေတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ ပဒသာ နေဿာမီတိ ပဌမံ ပါဒံ သင်္ကာမေတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ ဒုတိယံ ပါဒံ သင်္ကာမေတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၆။ စတုပ္ပဒံ နာမ – ဟတ္ထီ အဿာ ဩဋ္ဌာ ဂေါဏာ ဂဒြဘာ ပသုကာ။ ထေယျစိတ္တော အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဖန္ဒာပေတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ ဌာနာ စာဝေတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ ပဒသာ နေဿာမီတိ ပဌမံ ပါဒံ သင်္ကာမေတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ ဒုတိယံ ပါဒံ သင်္ကာမေတိ,
အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ တတိယံ ပါဒံ သင်္ကာမေတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ စတုတ္ထံ ပါဒံ သင်္ကာမေတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၇။ ဗဟုပ္ပဒံ နာမ – ဝိစ္ဆိကာ သတပဒီ ဥစ္စာလိင်္ဂပါဏကာ။ ပဉ္စမာသကံ ဝါ အတိရေကပဉ္စမာသကံ ဝါ အဂ္ဃနကံ ထေယျစိတ္တော အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဖန္ဒာပေတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ ဌာနာ စာဝေတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ ပဒသာ နေဿာမီတိ သင်္ကာမေတိ, ပဒေ ပဒေ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ ပစ္ဆိမံ ပါဒံ သင်္ကာမေတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၈။ ဩစရကော နာမ ဘဏ္ဍံ ဩစရိတွာ အာစိက္ခတိ – ‘‘ဣတ္ထန္နာမံ ဘဏ္ဍံ အဝဟရာ’’တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သော တံ ဘဏ္ဍံ အဝဟရတိ, အာပတ္တိ ဥဘိန္နံ ပါရာဇိကဿ။
ဩဏိရက္ခော နာမ အာဟဋံ ဘဏ္ဍံ ဂေါပေန္တော ပဉ္စမာသကံ ဝါ အတိရေကပဉ္စမာသကံ ဝါ အဂ္ဃနကံ ထေယျစိတ္တော အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဖန္ဒာပေတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ ဌာနာ စာဝေတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
သံဝိဒါဝဟာရော နာမ သမ္ဗဟုလာ သံဝိဒဟိတွာ ဧကော ဘဏ္ဍံ အဝဟရတိ, အာပတ္တိ သဗ္ဗေသံ ပါရာဇိကဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၁၉။ သင်္ကေတကမ္မံ နာမ သင်္ကေတံ ကရောတိ – ‘‘ပုရေဘတ္တံ ဝါ ပစ္ဆာဘတ္တံ ဝါ ရတ္တိံ ဝါ ဒိဝါ ဝါ တေန သင်္ကေတေန တံ ဘဏ္ဍံ အဝဟရာ’’တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ တေန သင်္ကေတေန တံ ဘဏ္ဍံ အဝဟရတိ, အာပတ္တိ ဥဘိန္နံ ပါရာဇိကဿ။ တံ သင်္ကေတံ ပုရေ ဝါ ပစ္ဆာ ဝါ တံ ဘဏ္ဍံ အဝဟရတိ, မူလဋ္ဌဿ အနာပတ္တိ။ အဝဟာရကဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၂၀။ နိမိတ္တကမ္မံ နာမ နိမိတ္တံ ကရောတိ။ အက္ခိံ ဝါ နိခဏိဿာမိ ဘမုကံ ဝါ ဥက္ခိပိဿာမိ သီသံ ဝါ ဥက္ခိပိဿာမိ, တေန နိမိတ္တေန တံ ဘဏ္ဍံ အဝဟရာတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ တေန နိမိတ္တေန တံ ဘဏ္ဍံ အဝဟရတိ, အာပတ္တိ ဥဘိန္နံ ပါရာဇိကဿ။ တံ နိမိတ္တံ ပုရေ ဝါ ပစ္ဆာ ဝါ တံ ဘဏ္ဍံ အဝဟရတိ, မူလဋ္ဌဿ အနာပတ္တိ။ အဝဟာရကဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၂၁။ ဘိက္ခု ဘိက္ခုံ အာဏာပေတိ – ‘‘ဣတ္ထန္နာမံ ဘဏ္ဍံ အဝဟရာ’’တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သော တံ မညမာနော တံ အဝဟရတိ, အာပတ္တိ ဥဘိန္နံ ပါရာဇိကဿ။
ဘိက္ခု ဘိက္ခုံ အာဏာပေတိ – ‘‘ဣတ္ထန္နာမံ ဘဏ္ဍံ အဝဟရာ’’တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သော တံ မညမာနော အညံ အဝဟရတိ, မူလဋ္ဌဿ အနာပတ္တိ။ အဝဟာရကဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
ဘိက္ခု ဘိက္ခုံ အာဏာပေတိ – ‘‘ဣတ္ထန္နာမံ ဘဏ္ဍံ အဝဟရာ’’တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သော အညံ မညမာနော တံ အဝဟရတိ, အာပတ္တိ ဥဘိန္နံ ပါရာဇိကဿ။
ဘိက္ခု ဘိက္ခုံ အာဏာပေတိ – ‘‘ဣတ္ထန္နာမံ ဘဏ္ဍံ အဝဟရာ’’တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သော အညံ မညမာနော အညံ အဝဟရတိ, မူလဋ္ဌဿ အနာပတ္တိ။ အဝဟာရကဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
ဘိက္ခု ဘိက္ခုံ အာဏာပေတိ – ‘‘ဣတ္ထန္နာမဿ ပါဝဒ – ‘ဣတ္ထန္နာမော ဣတ္ထန္နာမဿ ပါဝဒတု – ဣတ္ထန္နာမော ဣတ္ထန္နာမံ ဘဏ္ဍံ အဝဟရတူ’’’တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သော ဣတရဿ အာရောစေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဝဟာရကော ပဋိဂ္ဂဏှာတိ, မူလဋ္ဌဿ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ သော တံ ဘဏ္ဍံ အဝဟရတိ, အာပတ္တိ သဗ္ဗေသံ ပါရာဇိကဿ။
ဘိက္ခု ဘိက္ခုံ အာဏာပေတိ – ‘‘ဣတ္ထန္နာမဿ ပါဝဒ – ‘ဣတ္ထန္နာမော ဣတ္ထန္နာမဿ ပါဝဒတု – ဣတ္ထန္နာမော ဣတ္ထန္နာမံ ဘဏ္ဍံ အဝဟရတူ’’’တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သော အညံ အာဏာပေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဝဟာရကော ပဋိဂ္ဂဏှာတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သော တံ ဘဏ္ဍံ အဝဟရတိ, မူလဋ္ဌဿ အနာပတ္တိ။ အာဏာပကဿ စ အဝဟာရကဿ စ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
ဘိက္ခု ဘိက္ခုံ အာဏာပေတိ – ‘‘ဣတ္ထန္နာမံ ဘဏ္ဍံ အဝဟရာ’’တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သော ဂန္တွာ ပုန ပစ္စာဂစ္ဆတိ – ‘‘နာဟံ သက္ကောမိ တံ ဘဏ္ဍံ အဝဟရိတု’’န္တိ။ သော ပုန အာဏာပေတိ – ‘‘ယဒါ သက္ကောသိ တဒါ တံ ဘဏ္ဍံ အဝဟရာ’’တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သော တံ ဘဏ္ဍံ အဝဟရတိ, အာပတ္တိ ဥဘိန္နံ ပါရာဇိကဿ။
ဘိက္ခု ဘိက္ခုံ အာဏာပေတိ – ‘‘ဣတ္ထန္နာမံ ဘဏ္ဍံ အဝဟရာ’’တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သော အာဏာပေတွာ ဝိပ္ပဋိသာရီ န သာဝေတိ – ‘‘မာ အဝဟရီ’’တိ။ သော တံ ဘဏ္ဍံ အဝဟရတိ, အာပတ္တိ ဥဘိန္နံ ပါရာဇိကဿ။
ဘိက္ခု ဘိက္ခုံ အာဏာပေတိ – ‘‘ဣတ္ထန္နာမံ ဘဏ္ဍံ အဝဟရာ’’တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သော အာဏာပေတွာ ဝိပ္ပဋိသာရီ သာဝေတိ – ‘‘မာ အဝဟရီ’’တိ။ သော ‘‘အာဏတ္တော အဟံ တယာ’’တိ, တံ ဘဏ္ဍံ အဝဟရတိ, မူလဋ္ဌဿ အနာပတ္တိ။ အဝဟာရကဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
ဘိက္ခု ဘိက္ခုံ အာဏာပေတိ – ‘‘ဣတ္ထန္နာမံ ဘဏ္ဍံ အဝဟရာ’’တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သော အာဏာပေတွာ ဝိပ္ပဋိသာရီ သာဝေတိ – ‘‘မာ အဝဟရီ’’တိ။ သော ‘‘သာဓူ’’တိ [သုဋ္ဌူတိ (က။)]? ဩရမတိ, ဥဘိန္နံ အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၂၂။ ပဉ္စဟိ အာကာရေဟိ အဒိန္နံ အာဒိယန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ – ပရပရိဂ္ဂဟိတဉ္စ ဟောတိ, ပရပရိဂ္ဂဟိတသညီ စ, ဂရုကော စ ဟောတိ ပရိက္ခာရော, ပဉ္စမာသကော ဝါ အတိရေကပဉ္စမာသကော ဝါ, ထေယျစိတ္တဉ္စ ပစ္စုပဋ္ဌိတံ ဟောတိ။ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဖန္ဒာပေတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ ဌာနာ စာဝေတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၂၃။ ပဉ္စဟိ အာကာရေဟိ အဒိန္နံ အာဒိယန္တဿ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ – ပရပရိဂ္ဂဟိတဉ္စ ဟောတိ, ပရပရိဂ္ဂဟိတသညီ စ, လဟုကော စ ဟောတိ ပရိက္ခာရော, အတိရေကမာသကော ဝါ ဦနပဉ္စမာသကော ဝါ, ထေယျစိတ္တဉ္စ ပစ္စုပဋ္ဌိတံ ဟောတိ။ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဖန္ဒာပေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဌာနာ စာဝေတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၂၄။ ပဉ္စဟိ အာကာရေဟိ အဒိန္နံ အာဒိယန္တဿ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ပရပရိဂ္ဂဟိတဉ္စ ဟောတိ, ပရပရိဂ္ဂဟိတသညီ စ, လဟုကော စ ဟောတိ ပရိက္ခာရော, မာသကော ဝါ ဦနမာသကော ဝါ, ထေယျစိတ္တဉ္စ ပစ္စုပဋ္ဌိတံ ဟောတိ။ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဖန္ဒာပေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဌာနာ စာဝေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၂၅။ ဆဟိ အာကာရေဟိ အဒိန္နံ အာဒိယန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ န စ သကသညီ, န စ ဝိဿာသဂ္ဂါဟီ, န စ တာဝကာလိကံ, ဂရုကော စ
ဟောတိ ပရိက္ခာရော, ပဉ္စမာသကော ဝါ အတိရေကပဉ္စမာသကော ဝါ, ထေယျစိတ္တဉ္စ ပစ္စုပဋ္ဌိတံ ဟောတိ။ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋသ။ ဖန္ဒာပေတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ ဌာနာ စာဝေတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၂၆။ ဆဟိ အာကာရေဟိ အဒိန္နံ အာဒိယန္တဿ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ န စ သကသညီ, န စ ဝိဿာသဂ္ဂါဟီ, န စ တာဝကာလိကံ, လဟုကော စ ဟောတိ ပရိက္ခာရော အတိရေကမာသကော ဝါ ဦနပဉ္စမာသကော ဝါ, ထေယျစိတ္တဉ္စ ပစ္စုပဋ္ဌိတံ ဟောတိ။ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဖန္ဒာပေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဌာနာ စာဝေတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၂၇။ ဆဟိ အာကာရေဟိ အဒိန္နံ အာဒိယန္တဿ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ န စ သကသညီ, န စ ဝိဿာသဂ္ဂါဟီ, န စ တာဝကာလိကံ, လဟုကော စ ဟောတိ ပရိက္ခာရော, မာသကော ဝါ ဦနမာသကော ဝါ, ထေယျစိတ္တဉ္စ ပစ္စုပဋ္ဌိတံ ဟောတိ။ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဖန္ဒာပေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဌာနာ စာဝေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၂၈။ ပဉ္စဟိ အာကာရေဟိ အဒိန္နံ အာဒိယန္တဿ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ န စ ပရပရိဂ္ဂဟိတံ ဟောတိ, ပရပရိဂ္ဂဟိတသညီ စ, ဂရုကော စ ဟောတိ ပရိက္ခာရော, ပဉ္စမာသကော ဝါ အတိရေကပဉ္စမာသကော ဝါ, ထေယျစိတ္တဉ္စ ပစ္စုပဋ္ဌိတံ ဟောတိ။ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဖန္ဒာပေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဌာနာ စာဝေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၂၉။ ပဉ္စဟိ အာကာရေဟိ အဒိန္နံ အာဒိယန္တဿ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ န စ ပရပရိဂ္ဂဟိတံ ဟောတိ, ပရပရိဂ္ဂဟိတသညီ စ, လဟုကော စ ဟောတိ ပရိက္ခာရော, အတိရေကမာသကော ဝါ ဦနပဉ္စမာသကော ဝါ, ထေယျစိတ္တဉ္စ ပစ္စုပဋ္ဌိတံ ဟောတိ။ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဖန္ဒာပေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဌာနာ စာဝေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၃၀။ ပဉ္စဟိ အာကာရေဟိ အဒိန္နံ အာဒိယန္တဿ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ န စ ပရပရိဂ္ဂဟိတံ ဟောတိ, ပရပရိဂ္ဂဟိတသညီ စ, လဟုကော စ ဟောတိ ပရိက္ခာရော, မာသကော ဝါ ဦနမာသကော ဝါ, ထေယျစိတ္တဉ္စ ပစ္စုပဋ္ဌိတံ ဟောတိ။ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဖန္ဒာပေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဌာနာ စာဝေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၃၁။ အနာပတ္တိ သသညိဿ, ဝိဿာသဂ္ဂါဟေ, တာဝကာလိကေ, ပေတပရိဂ္ဂဟေ, တိရစ္ဆာနဂတပရိဂ္ဂဟေ, ပံသုကူလသညိဿ, ဥမ္မတ္တကဿ, (ခိတ္တစိတ္တဿ ဝေဒနာဋ္ဋဿ) [(ခိတ္တစိတ္တဿ ဝေဒနာဋ္ဋဿ) ကတ္ထစိ နတ္ထိ] အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
အဒိန္နာဒါနမှိ ပဌမဘာဏဝါရော နိဋ္ဌိတော။
ဝိနီတဝတ္ထုဥဒ္ဒါနဂါထာ
ရဇကေဟိ ပဉ္စ အက္ခာတာ, စတုရော အတ္ထရဏေဟိ စ၊
အန္ဓကာရေန ဝေ ပဉ္စ, ပဉ္စ ဟာရဏကေန စ။
နိရုတ္တိယာ ပဉ္စ အက္ခာတာ, ဝါတေဟိ အပရေ ဒုဝေ၊
အသမ္ဘိန္နေ ကုသာပါတော, ဇန္တဂ္ဂေန [ဇန္တာဃရေန (သျာ။)] သဟာ ဒသ။
ဝိဃာသေဟိ ပဉ္စ အက္ခာတာ, ပဉ္စ စေဝ အမူလကာ၊
ဒုဗ္ဘိက္ခေ ကုရမံသဉ္စ [ကူရမံသဉ္စ (သျာ။)], ပူဝသက္ခလိမောဒကာ။
ဆပရိက္ခာရထဝိကာ, ဘိသိဝံသာ န နိက္ခမေ၊
ခါဒနီယဉ္စ ဝိဿာသံ, သသညာယပရေ ဒုဝေ။
သတ္တ နာဝဟရာမာတိ, သတ္တ စေဝ အဝါဟရုံ၊
သံဃဿ အဝဟရုံ သတ္တ, ပုပ္ဖေဟိ အပရေ ဒုဝေ။
တယော စ ဝုတ္တဝါဒိနော, မဏိ တီဏိ အတိက္ကမေ၊
သူကရာ စ မိဂါ မစ္ဆာ, ယာနဉ္စာပိ ပဝတ္တယိ။
ဒုဝေ ပေသီ ဒုဝေ ဒါရူ, ပံသုကူလံ ဒုဝေ ဒကာ၊
အနုပုဗ္ဗဝိဓာနေန, တဒညော န ပရိပူရယိ။
သာဝတ္ထိယာ စတုရော မုဋ္ဌီ, ဒွေ ဝိဃာသာ ဒုဝေ တိဏာ၊
သံဃဿ ဘာဇယုံ သတ္တ, သတ္တ စေဝ အဿာမိကာ။
ဒါရုဒကာ မတ္တိကာ ဒွေ တိဏာနိ၊
သံဃဿ သတ္တ အဝဟာသိ သေယျံ၊
သဿာမိကံ န စာပိ နီဟရေယျ၊
ဟရေယျ သဿာမိကံ တာဝကာလိကံ။
စမ္ပာ ရာဇဂဟေ စေဝ, ဝေသာလိယာ စ အဇ္ဇုကော၊
ဗာရာဏသီ စ ကောသမ္ဗီ, သာဂလာ ဒဠှိကေန စာတိ။
ဝိနီတဝတ္ထု
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၃၂။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ရဇကတ္ထရဏံ ဂန္တွာ ရဇကဘဏ္ဍိကံ အဝဟရိံသု။ တေသံ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ – ‘‘ဘဂဝတာ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ။ ကစ္စိ နု ခေါ မယံ ပါရာဇိကံ အာပတ္တိံ အာပန္နာ’’တိ။ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ ‘‘အာပတ္တိံ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, အာပန္နာ ပါရာဇိက’’န္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ရဇကတ္ထရဏံ ဂန္တွာ မဟဂ္ဃံ ဒုဿံ ပဿိတွာ ထေယျစိတ္တံ ဥပ္ပါဒေသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ – ‘‘ဘဂဝတာ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ, ကစ္စိ နု ခေါ အဟံ ပါရာဇိကံ အာပတ္တိံ အာပန္နော’’တိ? ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, စိတ္တုပ္ပါဒေ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ရဇကတ္ထရဏံ ဂန္တွာ မဟဂ္ဃံ ဒုဿံ ပဿိတွာ ထေယျစိတ္တော အာမသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, ပါရာဇိကဿ။ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ရဇကတ္ထရဏံ ဂန္တွာ မဟဂ္ဃံ ဒုဿံ ပဿိတွာ ထေယျစိတ္တော ဖန္ဒာပေသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, ပါရာဇိကဿ။ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ရဇကတ္ထရဏံ ဂန္တွာ မဟဂ္ဃံ ဒုဿံ ပဿိတွာ ထေယျစိတ္တော ဌာနာ စာဝေသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော ပါရာဇိက’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၃၃။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ပိဏ္ဍစာရိကော ဘိက္ခု မဟဂ္ဃံ ဥတ္တရတ္ထရဏံ ပဿိတွာ ထေယျစိတ္တံ ဥပ္ပါဒေသိ…ပေ… ထေယျစိတ္တော အာမသိ…ပေ… ထေယျစိတ္တော ဖန္ဒာပေသိ…ပေ… ထေယျစိတ္တော ဌာနာ စာဝေသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော ပါရာဇိက’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၃၄။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ဒိဝါ ဘဏ္ဍံ ပဿိတွာ နိမိတ္တံ အကာသိ – ‘ရတ္တိံ အဝဟရိဿာမီ’တိ။ သော တံ မညမာနော တံ အဝဟရိ…ပေ… တံ မညမာနော အညံ အဝဟရိ…ပေ… အညံ မညမာနော တံ အဝဟရိ…ပေ… အညံ မညမာနော အညံ အဝဟရိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော ပါရာဇိက’’န္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ဒိဝါ ဘဏ္ဍံ ပဿိတွာ နိမိတ္တံ အကာသိ – ‘‘ရတ္တိံ အဝဟရိဿာမီ’’တိ။ သော တံ မညမာနော အတ္တနော ဘဏ္ဍံ အဝဟရိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, ပါရာဇိကဿ။ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု အညဿ ဘဏ္ဍံ ဟရန္တော သီသေ ဘာရံ ထေယျစိတ္တော အာမသိ…ပေ… ထေယျစိတ္တော ဖန္ဒာပေသိ…ပေ… ထေယျစိတ္တော ခန္ဓံ ဩရောပေသိ…ပေ… ခန္ဓေ ဘာရံ ထေယျစိတ္တော အာမသိ…ပေ… ထေယျစိတ္တော ဖန္ဒာပေသိ…ပေ… ထေယျစိတ္တော ကဋိံ ဩရောပေသိ…ပေ… ကဋိယာ ဘာရံ ထေယျစိတ္တော အာမသိ…ပေ… ထေယျစိတ္တော ဖန္ဒာပေသိ…ပေ… ထေယျစိတ္တော ဟတ္ထေန အဂ္ဂဟေသိ…ပေ… ဟတ္ထေ ဘာရံ ထေယျစိတ္တော ဘူမိယံ နိက္ခိပိ…ပေ… ထေယျစိတ္တော ဘူမိတော အဂ္ဂဟေသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော ပါရာဇိက’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၃၅။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု အဇ္ဈောကာသေ စီဝရံ ပတ္ထရိတွာ ဝိဟာရံ ပါဝိသိ။ အညတရော ဘိက္ခု – ‘မာယိဒံ စီဝရံ နဿီ’တိ, ပဋိသာမေသိ။ သော နိက္ခမိတွာ တံ ဘိက္ခုံ ပုစ္ဆိ – ‘‘အာဝုသော, မယှံ စီဝရံ ကေန
အဝဟဋ’’န္တိ? သော ဧဝမာဟ – ‘‘မယာ အဝဟဋ’’န္တိ။ ‘‘သော တံ အာဒိယိ, အဿမဏောသိ တွ’’န္တိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ…။ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ ‘‘ကိံစိတ္တော တွံ, ဘိက္ခူ’’တိ? ‘‘နိရုတ္တိပထော အဟံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, နိရုတ္တိပထေ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ပီဌေ စီဝရံ နိက္ခိပိတွာ။ ပီဌေ နိသီဒနံ နိက္ခိပိတွာ… ဟေဋ္ဌာပီဌေ ပတ္တံ နိက္ခိပိတွာ ဝိဟာရံ ပါဝိသိ။ အညတရော ဘိက္ခု – ‘‘မာယံ ပတ္တော နဿီ’’တိ ပဋိသာမေသိ။ သော နိက္ခမိတွာ တံ ဘိက္ခုံ ပုစ္ဆိ – ‘‘အာဝုသော, မယှံ ပတ္တော ကေန အဝဟဋော’’တိ? သော ဧဝမာဟ – ‘‘မယာ အဝဟဋော’’တိ။ ‘‘သော တံ အာဒိယိ, အဿမဏောသိ တွ’’န္တိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, နိရုတ္တိပထေ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရာ ဘိက္ခုနီ ဝတိယာ စီဝရံ ပတ္ထရိတွာ ဝိဟာရံ ပါဝိသိ။ အညတရာ ဘိက္ခုနီ – ‘မာယိဒံ စီဝရံ နဿီ’တိ ပဋိသာမေသိ။ သာ နိက္ခမိတွာ တံ ဘိက္ခုနိံ ပုစ္ဆိ – ‘‘အယျေ, မယှံ စီဝရံ ကေန အဝဟဋ’’န္တိ? သာ ဧဝမာဟ – ‘‘မယာ အဝဟဋ’’န္တိ။ ‘‘သာ တံ အာဒိယိ, အဿမဏီသိ တွ’’န္တိ။ တဿာ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ။ အထ ခေါ သာ ဘိက္ခုနီ ဘိက္ခုနီနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ ဘိက္ခုနိယော ဘိက္ခူနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ ဘိက္ခူ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခဝေ, နိရုတ္တိပထေ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၃၆။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ဝါတမဏ္ဍလိကာယ ဥက္ခိတ္တံ သာဋကံ ပဿိတွာ သာမိကာနံ ဒဿာမီတိ, အဂ္ဂဟေသိ။ သာမိကာ တံ ဘိက္ခုံ စောဒေသုံ – ‘‘အဿမဏောသိ တွ’’န္တိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘ကိံစိတ္တော တွံ ဘိက္ခူ’’တိ? ‘‘အထေယျစိတ္တော အဟံ, ဘဂဝါ’’တိ။ အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, အထေယျစိတ္တဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ဝါတမဏ္ဍလိကာယ ဥက္ခိတ္တံ ဝေဌနံ ပဿိတွာ ‘ပုရေ သာမိကာ ပဿန္တီ’တိ ထေယျစိတ္တော အဂ္ဂဟေသိ။ သာမိကာ တံ ဘိက္ခုံ စောဒေသုံ – ‘‘အဿမဏောသိ တွ’’န္တိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော ပါရာဇိက’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၃၇။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု သုသာနံ ဂန္တွာ အဘိန္နေ သရီရေ ပံသုကူလံ အဂ္ဂဟေသိ။ တသ္မိဉ္စ သရီရေ ပေတော အဓိဝတ္ထော
ဟောတိ။ အထ ခေါ သော ပေတော တံ ဘိက္ခုံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘မာ, ဘန္တေ, မယှံ သာဋကံ အဂ္ဂဟေသီ’’တိ။ သော ဘိက္ခု အနာဒိယန္တော အဂမာသိ။ အထ ခေါ တံ သရီရံ ဥဋ္ဌဟိတွာ တဿ ဘိက္ခုနော ပိဋ္ဌိတော ပိဋ္ဌိတော အနုဗန္ဓိ။ အထ ခေါ သော ဘိက္ခု ဝိဟာရံ ပဝိသိတွာ ဒွါရံ ထကေသိ။ အထ ခေါ တံ သရီရံ တတ္ထေဝ ပရိပတိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, ပါရာဇိကဿ။ န စ, ဘိက္ခဝေ, အဘိန္နေ သရီရေ ပံသုကူလံ ဂဟေတဗ္ဗံ။ သော ဂဏှေယျ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿာ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၃၈။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု သံဃဿ စီဝရေ ဘာဇီယမာနေ ထေယျစိတ္တော ကုသံ သင်္ကာမေတွာ စီဝရံ အဂ္ဂဟေသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော ပါရာဇိက’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၃၉။ တေန ခေါ ပန သမယေန အာယသ္မာ အာနန္ဒော ဇန္တာဃရေ အညတရဿ ဘိက္ခုနော အန္တရဝါသကံ အတ္တနော မညမာနော နိဝါသေသိ။ အထ ခေါ သော ဘိက္ခု အာယသ္မန္တံ အာနန္ဒံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ကိဿ မေ တွံ, အာဝုသော အာနန္ဒ, အန္တရဝါသကံ နိဝါသေသီ’’တိ? ‘‘သကသညီ အဟံ, အာဝုသော’’တိ။ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခဝေ, သကသညိဿာ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၄၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန သမ္ဗဟုလာ ဘိက္ခူ ဂိဇ္ဈကူဋာ ပဗ္ဗတာ ဩရောဟန္တာ သီဟဝိဃာသံ ပဿိတွာ ပစာပေတွာ ပရိဘုဉ္ဇိံသု။ တေသံ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခဝေ, သီဟဝိဃာသေ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန သမ္ဗဟုလာ ဘိက္ခူ ဂိဇ္ဈကူဋာ ပဗ္ဗတာ ဩရောဟန္တာ ဗျဂ္ဃဝိဃာသံ ပဿိတွာ… ဒီပိဝိဃာသံ ပဿိတွာ… တရစ္ဆဝိဃာသံ ပဿိတွာ… ကောကဝိဃာသံ ပဿိတွာ ပစာပေတွာ ပရိဘုဉ္ဇိံသု။ တေသံ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခဝေ, တိရစ္ဆာနဂတပရိဂ္ဂဟေ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၄၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု သံဃဿ ဩဒနေ ဘာဇီယမာနေ – ‘အပရဿ ဘာဂံ ဒေဟီ’တိ အမူလကံ အဂ္ဂဟေသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, ပါရာဇိကဿ။ အာပတ္တိ သမ္ပဇာနမုသာဝါဒေ ပါစိတ္တိယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု သံဃဿ ခါဒနီယေ ဘာဇိယမာနေ… သံဃဿ ပူဝေ ဘာဇိယမာနေ… သံဃဿ ဥစ္ဆုမှိ ဘာဇိယမာနေ… သံဃဿ တိမ္ဗရူသကေ ဘာဇိယမာနေ – ‘အပရဿ ဘာဂံ ဒေဟီ’တိ အမူလကံ အဂ္ဂဟေသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ…။ ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, ပါရာဇိကဿ။ အာပတ္တိ သမ္ပဇာနမုသာဝါဒေ ပါစိတ္တိယဿာ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၄၂။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ဒုဗ္ဘိက္ခေ ဩဒနီယဃရံ ပဝိသိတွာ ပတ္တပူရံ ဩဒနံ ထေယျစိတ္တော အဝဟရိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော ပါရာဇိက’’န္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ဒုဗ္ဘိက္ခေ သူနဃရံ [သူနာဃရံ (သီ။ သျာ)] ပဝိသိတွာ ပတ္တပူရံ မံသံ ထေယျစိတ္တော အဝဟရိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော ပါရာဇိက’’န္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ဒုဗ္ဘိက္ခေ ပူဝဃရံ ပဝိသိတွာ ပတ္တပူရံ ပူဝံ ထေယျစိတ္တော အဝဟရိ…ပေ… ပတ္တပူရာ သက္ခလိယော ထေယျစိတ္တော အဝဟရိ…ပေ… ပတ္တပူရေ မောဒကေ ထေယျစိတ္တော အဝဟရိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော ပါရာဇိက’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၄၃။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ဒိဝါ ပရိက္ခာရံ ပဿိတွာ နိမိတ္တံ အကာသိ – ‘‘ရတ္တိံ အဝဟရိဿာမီ’’တိ။ သော တံ မညမာနော တံ အဝဟရိ…ပေ… တံ မညမာနော အညံ အဝဟရိ…ပေ… အညံ မညမာနော တံ အဝဟရိ…ပေ… အညံ မညမာနော အညံ အဝဟရိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော ပါရာဇိက’’န္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ဒိဝါ ပရိက္ခာရံ ပဿိတွာ နိမိတ္တံ အကာသိ – ‘‘ရတ္တိံ အဝဟရိဿာမီ’’တိ။ သော တံ မညမာနော အတ္တနော ပရိက္ခာရံ အဝဟရိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, ပါရာဇိကဿ။ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿာ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၄၄။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ပီဌေ ထဝိကံ ပဿိတွာ – ‘‘ဣတော ဂဏှန္တော ပါရာဇိကော ဘဝိဿာမီ’’တိ သဟ ပီဌကေန
သင်္ကာမေတွာ အဂ္ဂဟေသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော ပါရာဇိက’’န္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု သံဃဿ ဘိသိံ ထေယျစိတ္တော အဝဟရိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော ပါရာဇိက’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၄၅။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု စီဝရဝံသေ စီဝရံ ထေယျစိတ္တော အဝဟရိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော ပါရာဇိက’’န္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ဝိဟာရေ စီဝရံ အဝဟရိတွာ – ‘‘ဣတော နိက္ခမန္တော ပါရာဇိကော ဘဝိဿာမီ’’တိ ဝိဟာရာ န နိက္ခမိ…ပေ… ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ ‘‘နိက္ခမိ [နိက္ခမေယျ (သီ။ သျာ။)] ဝါ သော, ဘိက္ခဝေ, မောဃပုရိသော န ဝါ နိက္ခမိ [နိက္ခမေယျ (သီ။ သျာ။)], အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿာ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၄၆။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဒွေ ဘိက္ခူ သဟာယကာ ဟောန္တိ။ ဧကော ဘိက္ခု ဂါမံ ပိဏ္ဍာယ ပါဝိသိ။ ဒုတိယော ဘိက္ခု သံဃဿ ခါဒနီယေ ဘာဇီယမာနေ သဟာယကဿ ဘာဂံ ဂဟေတွာ တဿ ဝိဿသန္တော ပရိဘုဉ္ဇိ။ သော ဇာနိတွာ တံ စောဒေသိ – ‘‘အဿမဏောသိ တွ’’န္တိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘ကိံ စိတ္တော တွံ, ဘိက္ခူ’’တိ? ‘‘ဝိဿာသဂ္ဂါဟော အဟံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, ဝိဿာသဂ္ဂါဟေ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၄၇။ တေန ခေါ ပန သမယေန သမ္ဗဟုလာ ဘိက္ခူ စီဝရကမ္မံ ကရောန္တိ။ သံဃဿ ခါဒနီယေ ဘာဇီယမာနေ သဗ္ဗေသံ ပဋိဝိသာ အာဟရိတွာ ဥပနိက္ခိတ္တာ ဟောန္တိ။ အညတရော ဘိက္ခု အညတရဿ ဘိက္ခုနော ပဋိဝိသံ အတ္တနော မညမာနော ပရိဘုဉ္ဇိ။ သော ဇာနိတွာ တံ စောဒေသိ – ‘‘အဿမဏောသိ တွ’’န္တိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘ကိံစိတ္တော တွံ, ဘိက္ခူ’’တိ? ‘‘သကသညီ အဟံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, သကသညိဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန သမ္ဗဟုလာ ဘိက္ခူ စီဝရကမ္မံ ကရောန္တိ။ သံဃဿ ခါဒနီယေ ဘာဇိယမာနေ အညတရဿ ဘိက္ခုနော ပတ္တေန အညတရဿ
ဘိက္ခုနော ပဋိဝိသော အာဟရိတွာ ဥပနိက္ခိတ္တော ဟောတိ။ ပတ္တသာမိကော ဘိက္ခု အတ္တနော မညမာနော ပရိဘုဉ္ဇိ။ သော ဇာနိတွာ တံ စောဒေသိ – ‘‘အဿမဏောသိ တွ’’န္တိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, သကသညိဿာ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၄၈။ တေန ခေါ ပန သမယေန အမ္ဗစောရကာ အမ္ဗံ ပါတေတွာ ဘဏ္ဍိကံ အာဒါယ အဂမံသု။ သာမိကာ တေ စောရကေ အနုဗန္ဓိံသု။ စောရကာ သာမိကေ ပဿိတွာ ဘဏ္ဍိကံ ပါတေတွာ ပလာယိံသု။ ဘိက္ခူ ပံသုကူလသညိနော ပဋိဂ္ဂဟာပေတွာ ပရိဘုဉ္ဇိံသု။ သာမိကာ တေ ဘိက္ခူ စောဒေသုံ – ‘‘အဿမဏာတ္ထ တုမှေ’’တိ။ တေသံ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ ‘‘ကိံစိတ္တာ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ’’တိ? ‘‘ပံသုကူလသညိနော မယံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခဝေ, ပံသုကူလသညိဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန ဇမ္ဗုစောရကာ… လဗုဇစောရကာ… ပနသစောရကာ… တာလပက္ကစောရကာ… ဥစ္ဆုစောရကာ… တိမ္ဗရူသကစောရကာ တိမ္ဗရူသကေ ဥစ္စိနိတွာ ဘဏ္ဍိကံ အာဒါယ အဂမံသု။ သာမိကာ တေ စောရကေ အနုဗန္ဓိံသု။ စောရကာ သာမိကေ ပဿိတွာ ဘဏ္ဍိကံ ပါတေတွာ ပလာယိံသု။ ဘိက္ခူ ပံသုကူလသညိနော ပဋိဂ္ဂဟာပေတွာ ပရိဘုဉ္ဇိံသု။ သာမိကာ တေ ဘိက္ခူ စောဒေသုံ – ‘‘အဿမဏာတ္ထ တုမှေ’’တိ။ တေသံ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခဝေ, ပံသုကူလသညိဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အမ္ဗစောရကာ အမ္ဗံ ပါတေတွာ ဘဏ္ဍိကံ အာဒါယ အဂမံသု။ သာမိကာ တေ စောရကေ အနုဗန္ဓိံသု။ စောရကာ သာမိကေ ပဿိတွာ ဘဏ္ဍိကံ ပါတေတွာ ပလာယိံသု။ ဘိက္ခူ – ‘ပုရေ သာမိကာ ပဿန္တီ’တိ, ထေယျစိတ္တာ ပရိဘုဉ္ဇိံသု။ သာမိကာ တေ ဘိက္ခူ စောဒေသုံ – ‘‘အဿမဏာတ္ထ တုမှေ’’တိ။ တေသံ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, အာပန္နာ ပါရာဇိက’’န္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန ဇမ္ဗုစောရကာ… လဗုဇစောရကာ… ပနသစောရကာ… တာလပက္ကစောရကာ… ဥစ္ဆုစောရကာ… တိမ္ဗရူသကစောရကာ တိမ္ဗရူသကေ ဥစ္စိနိတွာ ဘဏ္ဍိကံ အာဒါယ အဂမံသု။ သာမိကာ တေ စောရကေ အနုဗန္ဓိံသု။ စောရကာ သာမိကေ ပဿိတွာ ဘဏ္ဍိကံ
ပါတေတွာ ပလာယိံသု။ ဘိက္ခူ – ‘ပုရေ သာမိကာ ပဿန္တီ’တိ, ထေယျစိတ္တာ ပရိဘုဉ္ဇိံသု။ သာမိကာ တေ ဘိက္ခူ စောဒေသုံ – ‘‘အဿမဏာတ္ထ တုမှေ’’တိ။ တေသံ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, အာပန္နာ ပါရာဇိက’’န္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု သံဃဿ အမ္ဗံ ထေယျစိတ္တော အဝဟရိ… သံဃဿ ဇမ္ဗုံ… သံဃဿ လဗုဇံ… သံဃဿ ပနသံ… သံဃဿ တာလပက္ကံ… သံဃဿ ဥစ္ဆုံ… သံဃဿ တိမ္ဗရူသကံ ထေယျစိတ္တော အဝဟရိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော ပါရာဇိက’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၄၉။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ပုပ္ဖါရာမံ ဂန္တွာ ဩစိတံ ပုပ္ဖံ ပဉ္စမာသဂ္ဃနကံ ထေယျစိတ္တော အဝဟရိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော ပါရာဇိက’’န္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ပုပ္ဖါရာမံ ဂန္တွာ ပုပ္ဖံ ဩစိနိတွာ ပဉ္စမာသဂ္ဃနကံ ထေယျစိတ္တော အဝဟရိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု အာပန္နော ပါရာဇိက’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၅၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ဂါမကံ ဂစ္ဆန္တော အညတရံ ဘိက္ခုံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘အာဝုသော, တုယှံ ဥပဋ္ဌာကကုလံ ဝုတ္တော ဝဇ္ဇေမီ’’တိ။ သော ဂန္တွာ ဧကံ သာဋကံ အာဟရာပေတွာ အတ္တနာ ပရိဘုဉ္ဇိ။ သော ဇာနိတွာ တံ စောဒေသိ – ‘‘အဿမဏောသိ တွ’’န္တိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, ပါရာဇိကဿ။ န စ, ဘိက္ခဝေ, ဝုတ္တော ဝဇ္ဇေမီတိ ဝတ္တဗ္ဗော။ ယော ဝဒေယျ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ဂါမကံ ဂစ္ဆတိ။ အညတရော ဘိက္ခု တံ ဘိက္ခုံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘အာဝုသော, မယှံ ဥပဋ္ဌာကကုလံ ဝုတ္တော ဝဇ္ဇေဟီ’’တိ။ သော ဂန္တွာ ယုဂသာဋကံ အာဟရာပေတွာ ဧကံ အတ္တနာ ပရိဘုဉ္ဇိ, ဧကံ တဿ ဘိက္ခုနော အဒါသိ။ သော ဇာနိတွာ တံ စောဒေသိ – ‘‘အဿမဏောသိ တွ’’န္တိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, ပါရာဇိကဿ။ န စ, ဘိက္ခဝေ, ဝုတ္တော ဝဇ္ဇေဟီတိ ဝတ္တဗ္ဗော။ ယော ဝဒေယျ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ဂါမကံ ဂစ္ဆန္တော အညတရံ ဘိက္ခုံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘အာဝုသော, တုယှံ ဥပဋ္ဌာကကုလံ ဝုတ္တော ဝဇ္ဇေမီ’’တိ။ သောပိ ဧဝမာဟ – ‘‘ဝုတ္တော ဝဇ္ဇေဟီ’’တိ။ သော ဂန္တွာ အာဠှကံ သပ္ပိံ တုလံ ဂုဠံ ဒေါဏံ တဏ္ဍုလံ အာဟရာပေတွာ အတ္တနာ ပရိဘုဉ္ဇိ။ သော ဇာနိတွာ တံ စောဒေသိ – ‘‘အဿမဏောသိ တွ’’န္တိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, ပါရာဇိကဿ။ န စ, ဘိက္ခဝေ, ဝုတ္တော ဝဇ္ဇေမီတိ ဝတ္တဗ္ဗော, န စ ဝုတ္တော ဝဇ္ဇေဟီတိ ဝတ္တဗ္ဗော။ ယော ဝဒေယျ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿာ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၅၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ပုရိသော မဟဂ္ဃံ မဏိံ အာဒါယ အညတရေန ဘိက္ခုနာ သဒ္ဓိံ အဒ္ဓါနမဂ္ဂပ္ပဋိပန္နော ဟောတိ။ အထ ခေါ သော ပုရိသော သုင်္ကဋ္ဌာနံ ပဿိတွာ တဿ ဘိက္ခုနော အဇာနန္တဿ ထဝိကာယ မဏိံ ပက္ခိပိတွာ သုင်္ကဋ္ဌာနံ အတိက္ကမိတွာ အဂ္ဂဟေသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘ကိံစိတ္တော တွံ, ဘိက္ခူ’’တိ? ‘‘နာဟံ, ဘဂဝါ, ဇာနာမီ’’တိ။ ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, အဇာနန္တဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ပုရိသော မဟဂ္ဃံ မဏိံ အာဒါယ အညတရေန ဘိက္ခုနာ သဒ္ဓိံ အဒ္ဓါနမဂ္ဂပ္ပဋိပန္နော ဟောတိ။ အထ ခေါ သော ပုရိသော သုင်္ကဋ္ဌာနံ ပဿိတွာ ဂိလာနာလယံ ကရိတွာ အတ္တနော ဘဏ္ဍိကံ တဿ ဘိက္ခုနော အဒါသိ။ အထ ခေါ သော ပုရိသော သုင်္ကဋ္ဌာနံ အတိက္ကမိတွာ တံ ဘိက္ခုံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘အာဟရ မေ, ဘန္တေ, ဘဏ္ဍိကံ၊ နာဟံ အကလ္လကော’’တိ။ ‘‘ကိဿ ပန တွံ, အာဝုသော, ဧဝရူပံ အကာသီ’’တိ? အထ ခေါ သော ပုရိသော တဿ ဘိက္ခုနော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘ကိံစိတ္တော တွံ, ဘိက္ခူ’’တိ? ‘‘နာဟံ, ဘဂဝါ, ဇာနာမီ’’တိ။ ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, အဇာနန္တဿာ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၅၂။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု သတ္ထေန သဒ္ဓိံ အဒ္ဓါနမဂ္ဂပ္ပဋိပန္နော ဟောတိ။ အညတရော ပုရိသော တံ ဘိက္ခုံ အာမိသေန ဥပလာပေတွာ သုင်္ကဋ္ဌာနံ ပဿိတွာ မဟဂ္ဃံ မဏိံ တဿ ဘိက္ခုနော အဒါသိ – ‘‘ဣမံ, ဘန္တေ, မဏိံ သုင်္ကဋ္ဌာနံ အတိက္ကာမေဟီ’’တိ။ အထ ခေါ သော ဘိက္ခု တံ မဏိံ သုင်္ကဋ္ဌာနံ အတိက္ကာမေသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော ပါရာဇိက’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၅၃။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ပါသေ ဗန္ဓံ သူကရံ ကာရုညေန မုဉ္စိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘ကိံစိတ္တော တွံ, ဘိက္ခူ’’တိ? ‘‘ကာရုညာဓိပ္ပါယော အဟံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, ကာရုညာဓိပ္ပါယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ပါသေ ဗန္ဓံ သူကရံ – ‘‘ပုရေ သာမိကာ ပဿန္တီ’’တိ, ထေယျစိတ္တော မုဉ္စိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော ပါရာဇိက’’န္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ပါသေ ဗန္ဓံ မိဂံ ကာရုညေန မုဉ္စိ… ပါသေ ဗန္ဓံ မိဂံ – ‘‘ပုရေ သာမိကာ ပဿန္တီ’’တိ, ထေယျစိတ္တော မုဉ္စိ … ကုမိနေ ဗန္ဓေ မစ္ဆေ ကာရုညေန မုဉ္စိ… ကုမိနေ ဗန္ဓေ မစ္ဆေ – ‘‘ပုရေ သာမိကာ ပဿန္တီ’’တိ ထေယျစိတ္တော မုဉ္စိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော ပါရာဇိက’’န္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ယာနေ ဘဏ္ဍံ ပဿိတွာ – ‘‘ဣတော ဂဏှန္တော ပါရာဇိကော ဘဝိဿာမီ’’တိ, အတိက္ကမိတွာ ပဝဋ္ဋေတွာ [ပဝတ္တေတွာ (က။)] အဂ္ဂဟေသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော ပါရာဇိက’’န္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ကုလလေန ဥက္ခိတ္တံ မံသပေသိံ – ‘‘သာမိကာနံ ဒဿာမီ’’တိ အဂ္ဂဟေသိ။ သာမိကာ တံ ဘိက္ခုံ စောဒေသုံ – ‘‘အဿမဏောသိ တွ’’န္တိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, အထေယျစိတ္တဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ကုလလေန ဥက္ခိတ္တံ မံသပေသိံ – ‘‘ပုရေ သာမိကာ ပဿန္တီ’’တိ, ထေယျစိတ္တော အဂ္ဂဟေသိ။ သာမိကာ တံ ဘိက္ခုံ စောဒေသုံ – ‘‘အဿမဏောသိ တွ’’န္တိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော ပါရာဇိက’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၅၄။ တေန ခေါ ပန သမယေန မနုဿာ ဥဠုမ္ပံ ဗန္ဓိတွာ အစိရဝတိယာ နဒိယာ ဩသာရေန္တိ။ ဗန္ဓနေ ဆိန္နေ ကဋ္ဌာနိ ဝိပ္ပကိဏ္ဏာနိ အဂမံသု။ ဘိက္ခူ ပံသုကူလသညိနော ဥတ္တာရေသုံ။ သာမိကာ တေ ဘိက္ခူ စောဒေသုံ –
‘‘အဿမဏာတ္ထ တုမှေ’’တိ။ တေသံ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခဝေ, ပံသုကူလသညိဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန မနုဿာ ဥဠုမ္ပံ ဗန္ဓိတွာ အစိရဝတိယာ နဒိယာ ဩသာရေန္တိ။ ဗန္ဓနေ ဆိန္နေ ကဋ္ဌာနိ ဝိပ္ပကိဏ္ဏာနိ အဂမံသု။ ဘိက္ခူ – ‘‘ပုရေ သာမိကာ ပဿန္တီ’’တိ, ထေယျစိတ္တာ ဥတ္တာရေသုံ။ သာမိကာ တေ ဘိက္ခူ စောဒေသုံ – ‘‘အဿမဏာတ္ထ တုမှေ’’တိ။ တေသံ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, အာပန္နာ ပါရာဇိက’’န္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဂေါပါလကော ရုက္ခေ သာဋကံ အာလဂ္ဂေတွာ ဥစ္စာရံ အဂမာသိ။ အညတရော ဘိက္ခု ပံသုကူလသညီ အဂ္ဂဟေသိ။ အထ ခေါ သော ဂေါပါလကော တံ ဘိက္ခုံ စောဒေသိ – ‘‘အဿမဏောသိ တွ’’န္တိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, ပံသုကူလသညိဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရဿ ဘိက္ခုနော နဒိံ တရန္တဿ ရဇကာနံ ဟတ္ထတော မုတ္တံ သာဋကံ ပါဒေ လဂ္ဂံ ဟောတိ။ သော ဘိက္ခု – ‘‘သာမိကာနံ ဒဿာမီ’’တိ အဂ္ဂဟေသိ။ သာမိကာ တံ ဘိက္ခုံ စောဒေသုံ – ‘‘အဿမဏောသိ တွ’’န္တိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, အထေယျစိတ္တဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရဿ ဘိက္ခုနော နဒိံ တရန္တဿ ရဇကာနံ ဟတ္ထတော မုတ္တံ သာဋကံ ပါဒေ လဂ္ဂံ ဟောတိ။ သော ဘိက္ခု – ‘‘ပုရေ သာမိကာ ပဿန္တီ’’တိ, ထေယျစိတ္တော အဂ္ဂဟေသိ။ သာမိကာ တံ ဘိက္ခုံ စောဒေသုံ – ‘‘အဿမဏောသိ တွ’’န္တိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော ပါရာဇိက’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၅၅။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု သပ္ပိကုမ္ဘိံ ပဿိတွာ ထောကံ ထောကံ ပရိဘုဉ္ဇိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, ပါရာဇိကဿ၊ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန သမ္ဗဟုလာ ဘိက္ခူ သံဝိဒဟိတွာ အဂမံသု – ‘‘ဘဏ္ဍံ အဝဟရိဿာမာ’’တိ။ ဧကော ဘဏ္ဍံ အဝဟရိ။ တေ ဧဝမာဟံသု –
‘‘န မယံ ပါရာဇိကာ။ ယော အဝဟဋော သော ပါရာဇိကော’’တိ။ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ… ‘‘အာပတ္တိံ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, အာပန္နာ ပါရာဇိက’’န္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန သမ္ဗဟုလာ ဘိက္ခူ သံဝိဒဟိတွာ ဘဏ္ဍံ အဝဟရိတွာ ဘာဇေသုံ။ တေဟိ ဘာဇီယမာနေ ဧကမေကဿ ပဋိဝိသော န ပဉ္စမာသကော ပူရိ။ တေ ဧဝမာဟံသု – ‘‘န မယံ ပါရာဇိကာ’’တိ။ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ ‘‘အာပတ္တိံ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, အာပန္နာ ပါရာဇိက’’န္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု သာဝတ္ထိယံ ဒုဗ္ဘိက္ခေ အာပဏိကဿ တဏ္ဍုလမုဋ္ဌိံ ထေယျစိတ္တော အဝဟရိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော ပါရာဇိက’’န္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု သာဝတ္ထိယံ ဒုဗ္ဘိက္ခေ အာပဏိကဿ မုဂ္ဂမုဋ္ဌိံ… မာသမုဋ္ဌိံ… တိလမုဋ္ဌိံ ထေယျစိတ္တော အဝဟရိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု အာပန္နော ပါရာဇိက’’န္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန သာဝတ္ထိယံ အန္ဓဝနေ စောရကာ ဂါဝိံ ဟန္တွာ မံသံ ခါဒိတွာ သေသကံ ပဋိသာမေတွာ အဂမံသု။ ဘိက္ခူ ပံသုကူလသညိနော ပဋိဂ္ဂဟာပေတွာ ပရိဘုဉ္ဇိံသု။ စောရကာ တေ ဘိက္ခူ စောဒေသုံ – ‘‘အဿမဏာတ္ထ တုမှေ’’တိ။ တေသံ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခဝေ, ပံသုကူလသညိဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန သာဝတ္ထိယံ အန္ဓဝနေ စောရကာ သူကရံ ဟန္တွာ မံသံ ခါဒိတွာ သေသကံ ပဋိသာမေတွာ အဂမံသု။ ဘိက္ခူ ပံသုကူလသညိနော ပဋိဂ္ဂဟာပေတွာ ပရိဘုဉ္ဇိံသု။ စောရကာ တေ ဘိက္ခူ စောဒေသုံ – ‘‘အဿမဏာတ္ထ တုမှေ’’တိ။ တေသံ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခဝေ, ပံသုကူလသညိဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု တိဏက္ခေတ္တံ ဂန္တွာ လူတံ တိဏံ ပဉ္စမာသဂ္ဃနကံ ထေယျစိတ္တော အဝဟရိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ …ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော ပါရာဇိက’’န္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု တိဏက္ခေတ္တံ ဂန္တွာ တိဏံ လာယိတွာ ပဉ္စမာသဂ္ဃနကံ ထေယျစိတ္တော အဝဟရိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော ပါရာဇိက’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၅၆။ တေန ခေါ ပန သမယေန အာဂန္တုကာ ဘိက္ခူ သံဃဿ အမ္ဗံ ဘာဇာပေတွာ ပရိဘုဉ္ဇိံသု။ အာဝါသိကာ ဘိက္ခူ တေ ဘိက္ခူ စောဒေသုံ – ‘‘အဿမဏာတ္ထ တုမှေ’’တိ။ တေသံ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ ‘‘ကိံစိတ္တာ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ’’တိ? ‘‘ပရိဘောဂတ္ထာယ [ပရိဘောဂတ္ထာ (သီ။)] မယံ ဘဂဝါ’’တိ။ ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခဝေ, ပရိဘောဂတ္ထာယာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အာဂန္တုကာ ဘိက္ခူ သံဃဿ ဇမ္ဗုံ… သံဃဿ လဗုဇံ… သံဃဿ ပနသံ… သံဃဿ တာလပက္ကံ… သံဃဿ ဥစ္ဆုံ… သံဃဿ တိမ္ဗရူသကံ ဘာဇာပေတွာ ပရိဘုဉ္ဇိံသု။ အာဝါသိကာ ဘိက္ခူ တေ ဘိက္ခူ စောဒေသုံ – ‘‘အဿမဏာတ္ထ, တုမှေ’’တိ။ တေသံ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခဝေ, ပရိဘောဂတ္ထာယာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အမ္ဗပါလကာ ဘိက္ခူနံ အမ္ဗဖလံ ဒေန္တိ။ ဘိက္ခူ – ‘‘ဂေါပေတုံ ဣမေ ဣဿရာ, နယိမေ ဒါတု’’န္တိ, ကုက္ကုစ္စာယန္တာ န ပဋိဂ္ဂဏှန္တိ။ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခဝေ, ဂေါပကဿ ဒါနေ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန ဇမ္ဗုပါလကာ… လဗုဇပါလကာ… ပနသပါလကာ… တာလပက္ကပါလကာ… ဥစ္ဆုပါလကာ… တိမ္ဗရူသကပါလကာ ဘိက္ခူနံ တိမ္ဗရူသကံ ဒေန္တိ။ ဘိက္ခူ – ‘‘ဂေါပေတုံ ဣမေ ဣဿရာ, နယိမေ ဒါတု’’န္တိ, ကုက္ကုစ္စာယန္တာ န ပဋိဂ္ဂဏှန္တိ။ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခဝေ, ဂေါပကဿ ဒါနေ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု သံဃဿ ဒါရုံ တာဝကာလိကံ ဟရိတွာ အတ္တနော ဝိဟာရဿ ကုဋ္ဋံ ဥပတ္ထမ္ဘေသိ။ ဘိက္ခူ တံ ဘိက္ခုံ စောဒေသုံ – ‘‘အဿမဏောသိ တွ’’န္တိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ။ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ ‘‘ကိံစိတ္တော တွံ, ဘိက္ခူ’’တိ? ‘‘တာဝကာလိကော အဟံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, တာဝကာလိကေ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု သံဃဿ ဥဒကံ ထေယျစိတ္တော အဝဟရိ… သံဃဿ မတ္တိကံ ထေယျစိတ္တော အဝဟရိ… သံဃဿ ပုဉ္ဇကိတံ တိဏံ ထေယျစိတ္တော အဝဟရိ… တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော ပါရာဇိက’’န္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု သံဃဿ ပုဉ္ဇကိတံ တိဏံ ထေယျစိတ္တော ဈာပေသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, ပါရာဇိကဿ။ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု သံဃဿ မဉ္စံ ထေယျစိတ္တော အဝဟရိ… တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော ပါရာဇိက’’န္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု သံဃဿ ပီဌံ… သံဃဿ ဘိသိံ… သံဃဿ ဗိဗ္ဗောဟနံ [ဗိမ္ဗောဟနံ (သီ။ သျာ။)] … သံဃဿ ကဝါဋံ… သံဃဿ အာလောကသန္ဓိံ… သံဃဿ ဂေါပါနသိံ ထေယျစိတ္တော အဝဟရိ… တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော ပါရာဇိက’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၅၇။ [စူဠဝ။ ၃၂၄] တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခူ အညတရဿ ဥပါသကဿ ဝိဟာရပရိဘောဂံ သေနာသနံ အညတြ ပရိဘုဉ္ဇန္တိ။ အထ ခေါ သော ဥပါသကော ဥဇ္ဈာယတိ ခိယျတိ ဝိပါစေတိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘဒန္တာ အညတြ ပရိဘောဂံ အညတြ ပရိဘုဉ္ဇိဿန္တီ’’တိ! ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ ‘‘န, ဘိက္ခဝေ, အညတြ ပရိဘောဂေါ အညတြ ပရိဘုဉ္ဇိတဗ္ဗော။ ယော ပရိဘုဉ္ဇေယျ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿာ’’တိ။
[စူဠဝ။ ၃၂၄] တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခူ ဥပေါသထဂ္ဂမ္ပိ သန္နိသဇ္ဇမ္ပိ ဟရိတုံ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ ဆမာယံ နိသီဒန္တိ။ ဂတ္တာနိပိ စီဝရာနိပိ ပံသုကိတာနိ ဟောန္တိ။ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ ‘‘အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, တာဝကာလိကံ ဟရိတု’’န္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန စမ္ပာယံ ထုလ္လနန္ဒာယ ဘိက္ခုနိယာ အန္တေဝါသိနီ ဘိက္ခုနီ ထုလ္လနန္ဒာယ ဘိက္ခုနိယာ ဥပဋ္ဌာကကုလံ ဂန္တွာ – ‘‘အယျာ
ဣစ္ဆတိ တေကဋုလယာဂုံ ပါတု’’န္တိ, ပစာပေတွာ ဟရိတွာ အတ္တနာ ပရိဘုဉ္ဇိ။ သာ ဇာနိတွာ တံ စောဒေသိ – ‘‘အဿမဏီသိ တွ’’န္တိ။ တဿာ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ။ အထ ခေါ သာ ဘိက္ခုနီ ဘိက္ခုနီနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ ဘိက္ခုနိယော ဘိက္ခူနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ ဘိက္ခူ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခဝေ, ပါရာဇိကဿ၊ အာပတ္တိ သမ္ပဇာနမုသာဝါဒေ ပါစိတ္တိယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန ရာဇဂဟေ ထုလ္လနန္ဒာယ ဘိက္ခုနိယာ အန္တေဝါသိနီ ဘိက္ခုနီ ထုလ္လနန္ဒာယ ဘိက္ခုနိယာ ဥပဋ္ဌာကကုလံ ဂန္တွာ – ‘‘အယျာ ဣစ္ဆတိ မဓုဂေါဠကံ ခါဒိတု’’န္တိ, ပစာပေတွာ ဟရိတွာ အတ္တနာ ပရိဘုဉ္ဇိ။ သာ ဇာနိတွာ တံ စောဒေသိ – ‘‘အဿမဏီသိ တွ’’န္တိ။ တဿာ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခဝေ, ပါရာဇိကဿ၊ အာပတ္တိ သမ္ပဇာနမုသာဝါဒေ ပါစိတ္တိယဿာ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၅၈။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဝေသာလိယံ အာယသ္မတော အဇ္ဇုကဿ ဥပဋ္ဌာကဿ ဂဟပတိနော ဒွေ ဒါရကာ ဟောန္တိ – ပုတ္တော စ ဘာဂိနေယျော စ။ အထ ခေါ သော ဂဟပတိ အာယသ္မန္တံ အဇ္ဇုကံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဣမံ, ဘန္တေ, ဩကာသံ ယော ဣမေသံ ဒွိန္နံ ဒါရကာနံ သဒ္ဓေါ ဟောတိ ပသန္နော တဿ အာစိက္ခေယျာသီ’’တိ [အာစိက္ခေယျာသီတိ သော ကာလမကာသိ (သျာ။)]။ တေန ခေါ ပန သမယေန တဿ ဂဟပတိနော ဘာဂိနေယျော သဒ္ဓေါ ဟောတိ ပသန္နော။ အထ ခေါ အာယသ္မာ အဇ္ဇုကော တံ ဩကာသံ တဿ ဒါရကဿ အာစိက္ခိ။ သော တေန သာပတေယျေန ကုဋုမ္ဗဉ္စ သဏ္ဌပေသိ ဒါနဉ္စ ပဋ္ဌပေသိ။ အထ ခေါ တဿ ဂဟပတိနော ပုတ္တော အာယသ္မန္တံ အာနန္ဒံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ကော နု ခေါ, ဘန္တေ အာနန္ဒ, ပိတုနော ဒါယဇ္ဇော – ပုတ္တော ဝါ ဘာဂိနေယျော ဝါ’’တိ? ‘‘ပုတ္တော ခေါ, အာဝုသော, ပိတုနော ဒါယဇ္ဇော’’တိ။ ‘‘အယံ, ဘန္တေ, အယျော အဇ္ဇုကော အမှာကံ သာပတေယျံ အမှာကံ မေထုနကဿ အာစိက္ခီ’’တိ။ ‘‘အဿမဏော, အာဝုသော, အာယသ္မာ အဇ္ဇုကော’’တိ။ အထ ခေါ အာယသ္မာ အဇ္ဇုကော အာယသ္မန္တံ အာနန္ဒံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဒေဟိ မေ, အာဝုသော အာနန္ဒ, ဝိနိစ္ဆယ’’န္တိ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အာယသ္မာ ဥပါလိ အာယသ္မတော အဇ္ဇုကဿ ပက္ခော ဟောတိ။ အထ ခေါ အာယသ္မာ ဥပါလိ အာယသ္မန္တံ အာနန္ဒံ ဧတဒဝေါစ –
‘‘ယော နု ခေါ, အာဝုသော အာနန္ဒ, သာမိကေန ‘ဣမံ ဩကာသံ ဣတ္ထန္နာမဿ အာစိက္ခေယျာသီ’တိ ဝုတ္တော တဿ အာစိက္ခတိ, ကိံ သော အာပဇ္ဇတီ’’တိ? ‘‘န, ဘန္တေ, ကိဉ္စိ အာပဇ္ဇတိ, အန္တမသော ဒုက္ကဋမတ္တမ္ပီ’’တိ။ ‘‘အယံ, အာဝုသော, အာယသ္မာ အဇ္ဇုကော သာမိကေန – ‘ဣမံ ဩကာသံ ဣတ္ထန္နာမဿ အာစိက္ခာ’တိ ဝုတ္တော တဿ အာစိက္ခတိ၊ အနာပတ္တိ, အာဝုသော, အာယသ္မတော အဇ္ဇုကဿာ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၅၉။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဗာရာဏသိယံ အာယသ္မတော ပိလိန္ဒဝစ္ဆဿ ဥပဋ္ဌာကကုလံ စောရေဟိ ဥပဒ္ဒုတံ ဟောတိ။ ဒွေ စ ဒါရကာ နီတာ ဟောန္တိ။ အထ ခေါ အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော တေ ဒါရကေ ဣဒ္ဓိယာ အာနေတွာ ပါသာဒေ ဌပေသိ။ မနုဿာ တေ ဒါရကေ ပဿိတွာ – ‘‘အယျဿာယံ ပိလိန္ဒဝစ္ဆဿ ဣဒ္ဓါနုဘာဝေါ’’တိ, အာယသ္မန္တေ ပိလိန္ဒဝစ္ဆေ အဘိပ္ပသီဒိံသု။ ဘိက္ခူ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော စောရေဟိ နီတေ ဒါရကေ အာနေဿတီ’’တိ! ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခဝေ [ဣဒ္ဓိမတော (သီ။), ဣဒ္ဓိမန္တဿ (သျာ။)], ဣဒ္ဓိမဿ ဣဒ္ဓိဝိသယေ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၆၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဒွေ ဘိက္ခူ သဟာယကာ ဟောန္တိ – ပဏ္ဍုကော စ ကပိလော စ။ ဧကော ဂါမကေ ဝိဟရတိ, ဧကော ကောသမ္ဗိယံ။ အထ ခေါ တဿ ဘိက္ခုနော ဂါမကာ ကောသမ္ဗိံ ဂစ္ဆန္တဿ အန္တရာမဂ္ဂေ နဒိံ တရန္တဿ သူကရိကာနံ ဟတ္ထတော မုတ္တာ မေဒဝဋ္ဋိ ပါဒေ လဂ္ဂါ ဟောတိ။ သော ဘိက္ခု – ‘‘သာမိကာနံ ဒဿာမီ’’တိ အဂ္ဂဟေသိ။ သာမိကာ တံ ဘိက္ခုံ စောဒေသုံ – ‘‘အဿမဏောသိ တွ’’န္တိ။ တံ ဥတ္တိဏ္ဏံ ဂေါပါလိကာ [အညတရာ ဂေါပါလိကာ (သီ။ သျာ။)] ပဿိတွာ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဧဟိ, ဘန္တေ, မေထုနံ ဓမ္မံ ပဋိသေဝါ’’တိ။ သော – ‘‘ပကတိယာပါဟံ အဿမဏော’’တိ တဿာ မေထုနံ ဓမ္မံ ပဋိသေဝိတွာ ကောသမ္ဗိံ ဂန္တွာ ဘိက္ခူနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ ဘိက္ခူ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ ဩရောစေသုံ။ ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခဝေ, အဒိန္နာဒါနေ ပါရာဇိကဿ၊ အာပတ္တိ မေထုနဓမ္မသမာယောဂေ ပါရာဇိကဿာ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၆၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန သာဂလာယံ အာယသ္မတော ဒဠှိကဿ သဒ္ဓိဝိဟာရိကော ဘိက္ခု အနဘိရတိယာ ပီဠိတော အာပဏိကဿ ဝေဌနံ
အဝဟရိတွာ အာယသ္မန္တံ ဒဠှိကံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘အဿမဏော အဟံ, ဘန္တေ, ဝိဗ္ဘမိဿာမီ’’တိ။ ‘‘ကိံ တယာ, အာဝုသော, ကတ’’န္တိ? သော တမတ္ထံ အာရောစေသိ။ အာဟရာပေတွာ အဂ္ဃါပေသိ။ တံ အဂ္ဃါပေန္တံ န ပဉ္စမာသကေ အဂ္ဃတိ။ ‘‘အနာပတ္တိ, အာဝုသော, ပါရာဇိကဿာ’’တိ။ ဓမ္မကထံ အကာသိ။ သော ဘိက္ခု အဘိရမတီတိ [အဘိရမီတိ (သီ။ သျာ။)]။
ဒုတိယပါရာဇိကံ သမတ္တံ။
၃။ တတိယပါရာဇိကံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၆၂။ [ဣဒံ ဝတ္ထု သံ။ နိ။ ၅။၉၈၅] တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ ဝေသာလိယံ ဝိဟရတိ မဟာဝနေ ကူဋာဂါရသာလာယံ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘဂဝါ ဘိက္ခူနံ အနေကပရိယာယေန အသုဘကထံ ကထေတိ, အသုဘာယ ဝဏ္ဏံ ဘာသတိ, အသုဘဘာဝနာယ ဝဏ္ဏံ ဘာသတိ, အာဒိဿ အာဒိဿ အသုဘသမာပတ္တိယာ ဝဏ္ဏံ ဘာသတိ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘ဣစ္ဆာမဟံ, ဘိက္ခဝေ, အဒ္ဓမာသံ ပဋိသလ္လီယိတုံ။ နမှိ ကေနစိ ဥပသင်္ကမိတဗ္ဗော, အညတြ ဧကေန ပိဏ္ဍပါတနီဟာရကေနာ’’တိ။ ‘‘ဧဝံ, ဘန္တေ’’တိ, ခေါ တေ ဘိက္ခူ ဘဂဝတော ပဋိဿုဏိတွာ နာဿုဓ ကောစိ ဘဂဝန္တံ ဥပသင်္ကမတိ, အညတြ ဧကေန ပိဏ္ဍပါတနီဟာရကေန။ ဘိက္ခူ – ‘‘ဘဂဝါ ခေါ အနေကပရိယာယေန အသုဘကထံ ကထေတိ, အသုဘာယ ဝဏ္ဏံ ဘာသတိ, အသုဘဘာဝနာယ ဝဏ္ဏံ ဘာသတိ, အာဒိဿ အာဒိဿ အသုဘသမာပတ္တိယာ ဝဏ္ဏံ ဘာသတီ’’တိ (တေ) [( ) (?) ဧဝမုပရိပိ ဤဒိသေသု ဌာနေသု] အနေကာကာရဝေါကာရံ အသုဘဘာဝနာနုယောဂမနုယုတ္တာ ဝိဟရန္တိ။ တေ သကေန ကာယေန အဋ္ဋီယန္တိ ဟရာယန္တိ ဇိဂုစ္ဆန္တိ။ သေယျထာပိ နာမ ဣတ္ထီ ဝါ ပုရိသော ဝါ ဒဟရော ယုဝါ မဏ္ဍနကဇာတိကော သီသံနှာတော အဟိကုဏပေန ဝါ ကုက္ကုရကုဏပေန ဝါ မနုဿကုဏပေန ဝါ ကဏ္ဌေ အာသတ္တေန အဋ္ဋီယေယျ ဟရာယေယျ ဇိဂုစ္ဆေယျ, ဧဝမေဝ တေ ဘိက္ခူ သကေန ကာယေန အဋ္ဋီယန္တာ ဟရာယန္တာ ဇိဂုစ္ဆန္တာ အတ္တနာပိ အတ္တာနံ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေန္တိ, အညမညမ္ပိ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေန္တိ, မိဂလဏ္ဍိကမ္ပိ သမဏကုတ္တကံ ဥပသင်္ကမိတွာ ဧဝံ ဝဒန္တိ – ‘‘သာဓု နော, အာဝုသော, ဇီဝိတာ ဝေါရော-
ပေဟိ။ ဣဒံ တေ ပတ္တစီဝရံ ဘဝိဿတီ’’တိ။ အထ ခေါ မိဂလဏ္ဍိကော သမဏကုတ္တကော ပတ္တစီဝရေဟိ ဘဋော သမ္ဗဟုလေ ဘိက္ခူ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေတွာ လောဟိတကံ [လောဟိတဂတံ (က။)] အသိံ အာဒါယ ယေန ဝဂ္ဂမုဒါ နဒီ တေနုပသင်္ကမိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၆၃။ အထ ခေါ မိဂလဏ္ဍိကဿ သမဏကုတ္တကဿ လောဟိတကံ တံ အသိံ ဓောဝန္တဿ အဟုဒေဝ ကုက္ကုစ္စံ အဟု ဝိပ္ပဋိသာရော – ‘‘အလာဘာ ဝတ မေ, န ဝတ မေ လာဘာ၊ ဒုလ္လဒ္ဓံ ဝတ မေ, န ဝတ မေ သုလဒ္ဓံ။ ဗဟုံ ဝတ မယာ အပုညံ ပသုတံ, ယောဟံ ဘိက္ခူ သီလဝန္တေ ကလျာဏဓမ္မေ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေသိ’’န္တိ။ အထ ခေါ အညတရာ မာရကာယိကာ ဒေဝတာ အဘိဇ္ဇမာနေ ဥဒကေ အာဂန္တွာ မိဂလဏ္ဍိကံ သမဏကုတ္တကံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘သာဓု သာဓု သပ္ပုရိသ, လာဘာ တေ သပ္ပုရိသ, သုလဒ္ဓံ တေ သပ္ပုရိသ။ ဗဟုံ တယာ သပ္ပုရိသ ပုညံ ပသုတံ, ယံ တွံ အတိဏ္ဏေ တာရေသီ’’တိ။ အထ ခေါ မိဂလဏ္ဍိကော သမဏကုတ္တကော – ‘‘လာဘာ ကိရ မေ, သုလဒ္ဓံ ကိရ မေ, ဗဟုံ ကိရ မယာ ပုညံ ပသုတံ, အတိဏ္ဏော ကိရာဟံ တာရေမီ’’တိ တိဏှံ အသိံ အာဒါယ ဝိဟာရေန ဝိဟာရံ ပရိဝေဏေန ပရိဝေဏံ ဥပသင်္ကမိတွာ ဧဝံ ဝဒေတိ – ‘‘ကော အတိဏ္ဏော, ကံ တာရေမီ’’တိ? တတ္ထ ယေ တေ ဘိက္ခူ အဝီတရာဂါ တေသံ တသ္မိံ သမယေ ဟောတိယေဝ ဘယံ ဟောတိ ဆမ္ဘိတတ္တံ ဟောတိ လောမဟံသော။ ယေ ပန တေ ဘိက္ခူ ဝီတရာဂါ တေသံ တသ္မိံ သမယေ န ဟောတိ ဘယံ န ဟောတိ ဆမ္ဘိတတ္တံ န ဟောတိ လောမဟံသော။ အထ ခေါ မိဂလဏ္ဍိကော သမဏကုတ္တကော ဧကမ္ပိ ဘိက္ခုံ ဧကာဟေန ဇီဝိတာ ဝေါရောပေသိ, ဒွေပိ ဘိက္ခူ ဧကာဟေန ဇီဝိတာ ဝေါရောပေသိ, တယောပိ ဘိက္ခူ ဧကာဟေန ဇီဝိတာ ဝေါရောပေသိ, စတ္တာရောပိ ဘိက္ခူ ဧကာဟေန ဇီဝိတာ ဝေါရောပေသိ, ပဉ္စပိ ဘိက္ခူ ဧကာဟေန ဇီဝိတာ ဝေါရောပေသိ, ဒသပိ ဘိက္ခူ ဧကာဟေန ဇီဝိတာ ဝေါရောပေသိ, ဝီသမ္ပိ ဘိက္ခူ ဧကာဟေန ဇီဝိတာ ဝေါရောပေသိ, တိံသမ္ပိ ဘိက္ခူ ဧကာဟေန ဇီဝိတာ ဝေါရောပေသိ, စတ္တာလီသမ္ပိ ဘိက္ခူ ဧကာဟေန ဇီဝိတာ ဝေါရောပေသိ, ပညာသမ္ပိ ဘိက္ခူ ဧကာဟေန ဇီဝိတာ ဝေါရောပေသိ, သဋ္ဌိမ္ပိ ဘိက္ခူ ဧကာဟေန ဇီဝိတာ ဝေါရောပေသိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၆၄။ အထ ခေါ ဘဂဝါ တဿ အဒ္ဓမာသဿ အစ္စယေန ပဋိသလ္လာနာ ဝုဋ္ဌိတော အာယသ္မန္တံ အာနန္ဒံ အာမန္တေသိ – ‘‘ကိံ နု ခေါ, အာနန္ဒ, တနုဘူတော ဝိယ ဘိက္ခုသံဃော’’တိ? ‘‘တထာ ဟိ ပန, ဘန္တေ, ဘဂဝါ ဘိက္ခူနံ အနေက-
ပရိယာယေန အသုဘကထံ ကထေတိ, အသုဘာယ ဝဏ္ဏံ ဘာသတိ, အသုဘဘာဝနာယ ဝဏ္ဏံ ဘာသတိ, အာဒိဿ အာဒိဿ အသုဘသမာပတ္တိယာ ဝဏ္ဏံ ဘာသတိ။ တေ စ, ဘန္တေ, ဘိက္ခူ – ‘ဘဂဝါ ခေါ အနေကပရိယာယေန အသုဘကထံ ကထေတိ, အသုဘာယ ဝဏ္ဏံ ဘာသတိ, အသုဘဘာဝနာယ ဝဏ္ဏံ ဘာသတိ, အာဒိဿ အာဒိဿ အသုဘသမာပတ္တိယာ ဝဏ္ဏံ ဘာသတီ’တိ, တေ အနေကာကာရဝေါကာရံ အသုဘဘာဝနာနုယောဂမနုယုတ္တာ ဝိဟရန္တိ။ တေ သကေန ကာယေန အဋ္ဋီယန္တိ ဟရာယန္တိ ဇိဂုစ္ဆန္တိ။ သေယျထာပိ နာမ ဣတ္ထီ ဝါ ပုရိသော ဝါ ဒဟရော ယုဝါ မဏ္ဍနကဇာတိကော သီသံနှာတော အဟိကုဏပေန ဝါ ကုက္ကုရကုဏပေန ဝါ မနုဿကုဏပေန ဝါ ကဏ္ဌေ အာသတ္တေန အဋ္ဋီယေယျ ဟရာယေယျ ဇိဂုစ္ဆေယျ, ဧဝမေဝ တေ ဘိက္ခူ သကေန ကာယေန အဋ္ဋီယန္တာ ဟရာယန္တာ ဇိဂုစ္ဆန္တာ အတ္တနာပိ အတ္တာနံ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေန္တိ, အညမညမ္ပိ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေန္တိ, မိဂလဏ္ဍိကမ္ပိ သမဏကုတ္တကံ ဥပသင်္ကမိတွာ ဧဝံ ဝဒန္တိ – ‘သာဓု နော, အာဝုသော, ဇီဝိတာ ဝေါရောပေဟိ။ ဣဒံ တေ ပတ္တစီဝရံ ဘဝိဿတီ’တိ။ အထ ခေါ, ဘန္တေ, မိဂလဏ္ဍိကော သမဏကုတ္တကော ပတ္တစီဝရေဟိ ဘဋော ဧကမ္ပိ ဘိက္ခုံ ဧကာဟေန ဇီဝိတာ ဝေါရောပေသိ…ပေ… သဋ္ဌိမ္ပိ ဘိက္ခူ ဧကာဟေန ဇီဝိတာ ဝေါရောပေသိ။ သာဓု, ဘန္တေ, ဘဂဝါ အညံ ပရိယာယံ အာစိက္ခတု ယထာယံ ဘိက္ခုသံဃော အညာယ သဏ္ဌဟေယျာ’’တိ။ ‘‘တေနဟာနန္ဒ, ယာဝတိကာ ဘိက္ခူ ဝေသာလိံ ဥပနိဿာယ ဝိဟရန္တိ တေ သဗ္ဗေ ဥပဋ္ဌာနသာလာယံ သန္နိပါတေဟီ’’တိ။ ‘‘ဧဝံ, ဘန္တေ’’တိ, ခေါ အာယသ္မာ အာနန္ဒော ဘဂဝတော ပဋိဿုဏိတွာ ယာဝတိကာ ဘိက္ခူ ဝေသာလိံ ဥပနိဿာယ ဝိဟရန္တိ တေ သဗ္ဗေ ဥပဋ္ဌာနသာလာယံ သန္နိပါတေတွာ ယေန ဘဂဝါ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ဘဂဝန္တံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘သန္နိပတိတော, ဘန္တေ ဘိက္ခုသံဃော၊ ယဿ ဒါနိ, ဘန္တေ, ဘဂဝါ ကာလံ မညတီ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၆၅။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ယေန ဥပဋ္ဌာနသာလာ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ပညတ္တေ အာသနေ နိသီဒိ။ နိသဇ္ဇ ခေါ ဘဂဝါ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘အယမ္ပိ ခေါ, ဘိက္ခဝေ, အာနာပါနဿတိသမာဓိ ဘာဝိတော ဗဟုလီကတော သန္တော စေဝ ပဏီတော စ အသေစနကော စ သုခေါ စ ဝိဟာရော ဥပ္ပန္နုပ္ပန္နေ စ ပါပကေ အကုသလေ ဓမ္မေ ဌာနသော အန္တရဓာပေတိ ဝူပသမေတိ။ သေယျထာပိ, ဘိက္ခဝေ, ဂိမှာနံ ပစ္ဆိမေ မာသေ ဥဟတံ [ဦဟတံ (က။)] ရဇောဇလ္လံ။
တမေနံ မဟာ အကာလမေဃော ဌာနသော အန္တရဓာပေတိ ဝူပသမေတိ, ဧဝမေဝ ခေါ, ဘိက္ခဝေ, အာနာပါနဿတိသမာဓိ ဘာဝိတော ဗဟုလီကတော သန္တော စေဝ ပဏီတော စ အသေစနကော စ သုခေါ စ ဝိဟာရော ဥပ္ပန္နုပ္ပန္နေ စ ပါပကေ အကုသလေ ဓမ္မေ ဌာနသော အန္တရဓာပေတိ ဝူပသမေတိ။ ကထံ ဘာဝိတော စ, ဘိက္ခဝေ, အာနာပါနဿတိသမာဓိ ကထံ ဗဟုလီကတော သန္တော စေဝ ပဏီတော စ အသေစနကော စ သုခေါ စ ဝိဟာရော ဥပ္ပန္နုပ္ပန္နေ စ ပါပကေ အကုသလေ ဓမ္မေ ဌာနသော အန္တရဓာပေတိ ဝူပသမေတိ? ဣဓ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခု အရညဂတော ဝါ ရုက္ခမူလဂတော ဝါ သုညာဂါရဂတော ဝါ နိသီဒတိ ပလ္လင်္ကံ အာဘုဇိတွာ ဥဇုံ ကာယံ ပဏိဓာယ ပရိမုခံ သတိံ ဥပဋ္ဌပေတွာ။ သော သတောဝ အဿသတိ သတော ပဿသတိ။ ဒီဃံ ဝါ အဿသန္တော ဒီဃံ အဿသာမီတိ ပဇာနာတိ, ဒီဃံ ဝါ ပဿသန္တော ဒီဃံ ပဿသာမီတိ ပဇာနာတိ။ ရဿံ ဝါ အဿသန္တော ရဿံ အဿသာမီတိ ပဇာနာတိ, ရဿံ ဝါ ပဿသန္တော ရဿံ ပဿသာမီတိ ပဇာနာတိ။ သဗ္ဗကာယပ္ပဋိသံဝေဒီ အဿသိဿာမီတိ သိက္ခတိ။ သဗ္ဗကာယပ္ပဋိသံဝေဒီ ပဿသိဿာမီတိ သိက္ခတိ။ ပဿမ္ဘယံ ကာယသင်္ခါရံ အဿသိဿာမီတိ သိက္ခတိ။ ပဿမ္ဘယံ ကာယသင်္ခါရံ ပဿသိဿာမီတိ သိက္ခတိ။ ပီတိပ္ပဋိသံဝေဒီ အဿသိဿာမီတိ သိက္ခတိ။ ပီတိပ္ပဋိသံဝေဒီ ပဿသိဿာမီတိ သိက္ခတိ။ သုခပ္ပဋိသံဝေဒီ အဿသိဿာမီတိ သိက္ခတိ။ သုခပ္ပဋိသံဝေဒီ ပဿသိဿာမီတိ သိက္ခတိ။ စိတ္တသင်္ခါရပ္ပဋိသံဝေဒီ အဿသိဿာမီတိ သိက္ခတိ။ စိတ္တသင်္ခါရပ္ပဋိသံဝေဒီ ပဿသိဿာမီတိ သိက္ခတိ။ ပဿမ္ဘယံ စိတ္တသင်္ခါရံ အဿသိဿာမီတိ သိက္ခတိ။ ပဿမ္ဘယံ စိတ္တသင်္ခါရံ ပဿသိဿာမီတိ သိက္ခတိ။ စိတ္တပ္ပဋိသံဝေဒီ အဿသိဿာမီတိ သိက္ခတိ။ စိတ္တပ္ပဋိသံဝေဒီ ပဿသိဿာမီတိ သိက္ခတိ။ အဘိပ္ပမောဒယံ စိတ္တံ…ပေ… သမာဒဟံ စိတ္တံ…ပေ… ဝိမောစယံ စိတ္တံ…ပေ… အနိစ္စာနုပဿီ…ပေ… ဝိရာဂါနုပဿီ…ပေ… နိရောဓာနုပဿီ…ပေ… ပဋိနိဿဂ္ဂါနုပဿီ အဿသိဿာမီတိ သိက္ခတိ။ ပဋိနိဿဂ္ဂါနုပဿီ ပဿသိဿာမီတိ သိက္ခတိ။ ဧဝံ ဘာဝိတော ခေါ, ဘိက္ခဝေ, အာနာပါနဿတိသမာဓိ ဧဝံ ဗဟုလီကတော သန္တော စေဝ ပဏီတော စ အသေစနကော စ သုခေါ စ ဝိဟာရော ဥပ္ပန္နုပ္ပန္နေ စ ပါပကေ အကုသလေ ဓမ္မေ ဌာနသော အန္တရဓာပေတိ ဝူပသမေတီ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၆၆။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဘိက္ခုသံဃံ သန္နိပါတာပေတွာ ဘိက္ခူ ပဋိပုစ္ဆိ – ‘‘သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခူ အတ္တနာပိ အတ္တာနံ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေန္တိ, အညမညမ္ပိ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေန္တိ
မိဂလဏ္ဍိကမ္ပိ သမဏကုတ္တကံ ဥပသင်္ကမိတွာ ဧဝံ ဝဒန္တိ – ‘သာဓု နော, အာဝုသော, ဇီဝိတာ ဝေါရောပေဟိ, ဣဒံ တေ ပတ္တစီဝရံ ဘဝိဿတီ’’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ – ‘‘အနနုစ္ဆဝိကံ, ဘိက္ခဝေ, တေသံ ဘိက္ခူနံ အနနုလောမိကံ အပ္ပဋိရူပံ အဿာမဏကံ အကပ္ပိယံ အကရဏီယံ။ ကထဉှိ နာမ တေ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခူ အတ္တနာပိ အတ္တာနံ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေဿန္တိ, အညမညမ္ပိ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေဿန္တိ, မိဂလဏ္ဍိကမ္ပိ သမဏကုတ္တကံ ဥပသင်္ကမိတွာ ဧဝံ ဝက္ခန္တိ – ‘သာဓု နော, အာဝုသော, ဇီဝိတာ ဝေါရောပေဟိ, ဣဒံ တေ ပတ္တစီဝရံ ဘဝိဿတီ’တိ။ နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၆၇။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု သဉ္စိစ္စ မနုဿဝိဂ္ဂဟံ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေယျ သတ္ထဟာရကံ ဝါဿ ပရိယေသေယျ, အယမ္ပိ ပါရာဇိကော ဟောတိ အသံဝါသော’’တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၆၈။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဥပါသကော ဂိလာနော ဟောတိ။ တဿ ပဇာပတိ အဘိရူပါ ဟောတိ ဒဿနီယာ ပါသာဒိကာ။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ တဿာ ဣတ္ထိယာ ပဋိဗဒ္ဓစိတ္တာ ဟောန္တိ။ အထ ခေါ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာနံ ဘိက္ခူနံ ဧတဒဟောသိ – ‘‘သစေ ခေါ သော, အာဝုသော, ဥပါသကော ဇီဝိဿတိ န မယံ တံ ဣတ္ထိံ လဘိဿာမ။ ဟန္ဒ မယံ, အာဝုသော, တဿ ဥပါသကဿ မရဏဝဏ္ဏံ သံဝဏ္ဏေမာ’’တိ။ အထ ခေါ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ယေန သော ဥပါသကော တေနုပသင်္ကမိံသု၊ ဥပသင်္ကမိတွာ တံ ဥပါသကံ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘တွံ ခေါသိ, ဥပါသက, ကတကလျာဏော ကတကုသလော ကတဘီရုတ္တာဏော အကတပါပေါ အကတလုဒ္ဒေါ အကတကိဗ္ဗိသော။ ကတံ တယာ ကလျာဏံ, အကတံ တယာ ပါပံ။ ကိံ တုယှိမိနာ ပါပကေန ဒုဇ္ဇီဝိတေန! မတံ တေ ဇီဝိတာ သေယျော။ ဣတော တွံ ကာလင်္ကတော ကာယဿ ဘေဒါ ပရံ မရဏာ သုဂတိံ သဂ္ဂံ လောကံ ဥပပဇ္ဇိဿသိ။ တတ္ထ ဒိဗ္ဗေဟိ ပဉ္စဟိ ကာမဂုဏေဟိ သမပ္ပိတော သမင်္ဂီဘူတော ပရိစာရေဿသီ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၆၉။ အထ ခေါ သော ဥပါသကော – ‘‘သစ္စံ ခေါ အယျာ အာဟံသု။ အဟဉှိ ကတကလျာဏော ကတကုသလော ကတဘီရုတ္တာဏော အကတပါပေါ အကတလုဒ္ဒေါ အကတကိဗ္ဗိသော။ ကတံ မယာ ကလျာဏံ, အကတံ မယာ
ပါပံ။ ကိံ မယှိမိနာ ပါပကေန ဒုဇ္ဇီဝိတေန! မတံ မေ ဇီဝိတာ သေယျော။ ဣတော အဟံ ကာလင်္ကတော ကာယဿ ဘေဒါ ပရံ မရဏာ သုဂတိံ သဂ္ဂံ လောကံ ဥပပဇ္ဇိဿာမိ။ တတ္ထ ဒိဗ္ဗေဟိ ပဉ္စဟိ ကာမဂုဏေဟိ သမပ္ပိတော သမင်္ဂီဘူတော ပရိစာရေဿာမီ’’တိ, သော အသပ္ပါယာနိ စေဝ ဘောဇနာနိ ဘုဉ္ဇိ အသပ္ပါယာနိ စ ခါဒနီယာနိ ခါဒိ အသပ္ပါယာနိ စ သာယနီယာနိ သာယိ အသပ္ပါယာနိ စ ပါနာနိ ပိဝိ။ တဿ အသပ္ပါယာနိ စေဝ ဘောဇနာနိ ဘုဉ္ဇတော အသပ္ပါယာနိ စ ခါဒနီယာနိ ခါဒတော အသပ္ပါယာနိ စ သာယနီယာနိ သာယတော အသပ္ပါယာနိ စ ပါနာနိ ပိဝတော ခရော အာဗာဓော ဥပ္ပဇ္ဇိ။ သော တေနေဝ အာဗာဓေန ကာလမကာသိ။ တဿ ပဇာပတိ ဥဇ္ဈာယတိ ခိယျတိ ဝိပါစေတိ – ‘‘အလဇ္ဇိနော ဣမေ သမဏာ သကျပုတ္တိယာ ဒုဿီလာ မုသာဝါဒိနော။ ဣမေ ဟိ နာမ ဓမ္မစာရိနော သမစာရိနော ဗြဟ္မစာရိနော သစ္စဝါဒိနော သီလဝန္တော ကလျာဏဓမ္မာ ပဋိဇာနိဿန္တိ! နတ္ထိ ဣမေသံ သာမညံ နတ္ထိ ဣမေသံ ဗြဟ္မညံ, နဋ္ဌံ ဣမေသံ သာမညံ နဋ္ဌံ ဣမေသံ ဗြဟ္မညံ, ကုတော ဣမေသံ သာမညံ ကုတော ဣမေသံ ဗြဟ္မညံ, အပဂတာ ဣမေ သာမညာ အပဂတာ ဣမေ ဗြဟ္မညာ။ ဣမေ မေ သာမိကဿ မရဏဝဏ္ဏံ သံဝဏ္ဏေသုံ။ ဣမေဟိ မေ သာမိကော မာရိတော’’တိ။ အညေပိ မနုဿာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘အလဇ္ဇိနော ဣမေ သမဏာ သကျပုတ္တိယာ ဒုဿီလာ မုသာဝါဒိနော။ ဣမေ ဟိ နာမ ဓမ္မစာရိနော သမစာရိနော ဗြဟ္မစာရိနော သစ္စဝါဒိနော သီလဝန္တော ကလျာဏဓမ္မာ ပဋိဇာနိဿန္တိ! နတ္ထိ ဣမေသံ သာမညံ နတ္ထိ ဣမေသံ ဗြဟ္မညံ, နဋ္ဌံ ဣမေသံ သာမညံ နဋ္ဌံ ဣမေသံ ဗြဟ္မညံ, ကုတော ဣမေသံ သာမညံ ကုတော ဣမေသံ ဗြဟ္မညံ, အပဂတာ ဣမေ သာမညာ အပဂတာ ဣမေ ဗြဟ္မညာ။ ဣမေ ဥပါသကဿ မရဏဝဏ္ဏံ သံဝဏ္ဏေသုံ။ ဣမေဟိ ဥပါသကော မာရိတော’’တိ။ အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခူ တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဥပါသကဿ မရဏဝဏ္ဏံ သံဝဏ္ဏိဿန္တီ’’တိ!
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၇၀။ အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ ဘိက္ခူ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… ‘‘သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, ဥပါသကဿ မရဏဝဏ္ဏံ သံဝဏ္ဏေထာ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ – ‘‘အနနုစ္ဆဝိကံ, မောဃပုရိသာ, အနနုလောမိကံ အပ္ပဋိရူပံ အဿာမဏကံ အကပ္ပိယံ အကရဏီယံ။ ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ,
ဥပါသကဿ မရဏဝဏ္ဏံ သံဝဏ္ဏိဿထ! နေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၇၁။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု သဉ္စိစ္စ မနုဿဝိဂ္ဂဟံ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေယျ သတ္ထဟာရကံ ဝါဿ ပရိယေသေယျ မရဏဝဏ္ဏံ ဝါ သံဝဏ္ဏေယျ မရဏာယ ဝါ သမာဒပေယျ – ‘အမ္ဘော ပုရိသ, ကိံ တုယှိမိနာ ပါပကေန ဒုဇ္ဇီဝိတေန, မတံ တေ ဇီဝိတာ သေယျော’တိ, ဣတိ စိတ္တမနော စိတ္တသင်္ကပ္ပေါ အနေကပရိယာယေန မရဏဝဏ္ဏံ ဝါ သံဝဏ္ဏေယျ, မရဏာယ ဝါ သမာဒပေယျ, အယမ္ပိ ပါရာဇိကော ဟောတိ အသံဝါသော’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၇၂။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
သဉ္စိစ္စာတိ ဇာနန္တော သဉ္ဇာနန္တော စေစ္စ အဘိဝိတရိတွာ ဝီတိက္ကမော။
မနုဿဝိဂ္ဂဟော နာမ ယံ မာတုကုစ္ဆိသ္မိံ ပဌမံ စိတ္တံ ဥပ္ပန္နံ ပဌမံ ဝိညာဏံ ပါတုဘူတံ, ယာဝ မရဏကာလာ ဧတ္ထန္တရေ ဧသော မနုဿဝိဂ္ဂဟော နာမ။
ဇီဝိတာ ဝေါရောပေယျာတိ ဇီဝိတိန္ဒြိယံ ဥပစ္ဆိန္ဒတိ ဥပရောဓေတိ သန္တတိံ ဝိကောပေတိ။
သတ္ထဟာရကံ ဝါဿ ပရိယေသေယျာတိ အသိံ ဝါ သတ္တိံ ဝါ ဘေဏ္ဍိံ ဝါ [ဘေန္ဒိံ ဝါ (က။)] လဂုဠံ ဝါ [သူလံဝါ လဂုဠံဝါ (သျာ။)] ပါသာဏံ ဝါ သတ္ထံ ဝါ ဝိသံ ဝါ ရဇ္ဇုံ ဝါ။
မရဏဝဏ္ဏံ ဝါ သံဝဏ္ဏေယျာတိ ဇီဝိတေ အာဒီနဝံ ဒဿေတိ, မရဏေ ဝဏ္ဏံ ဘဏတိ။
မရဏာယ ဝါ သမာဒပေယျာတိ သတ္ထံ ဝါ အာဟရ, ဝိသံ ဝါ ခါဒ, ရဇ္ဇုယာ ဝါ ဥဗ္ဗန္ဓိတွာ ကာလင်္ကရောဟီတိ။
အမ္ဘောပုရိသာတိ အာလပနာဓိဝစနမေတံ။
ကိံတုယှိမိနာ ပါပကေန ဒုဇ္ဇီဝိတေနာတိ ပါပကံ နာမ ဇီဝိတံ အဍ္ဎာနံ ဇီဝိတံ ဥပါဒါယ ဒလိဒ္ဒါနံ ဇီဝိတံ ပါပကံ လာမကံ, သဓနာနံ ဇီဝိတံ ဥပါဒါယ အဓနာနံ ဇီဝိတံ ပါပကံ, ဒေဝါနံ ဇီဝိတံ ဥပါဒါယ မနုဿာနံ ဇီဝိတံ ပါပကံ။
ဒုဇ္ဇီဝိတံ နာမ ဟတ္ထစ္ဆိန္နဿ ပါဒစ္ဆိန္နဿ ဟတ္ထပါဒစ္ဆိန္နဿ ကဏ္ဏစ္ဆိန္နဿ နာသစ္ဆိန္နဿ ကဏ္ဏနာသစ္ဆိန္နဿ, ဣမိနာ စ ပါပကေန ဣမိနာ စ ဒုဇ္ဇီဝိတေန မတံ တေ ဇီဝိတာ သေယျောတိ။
ဣတိ စိတ္တမနောတိ ယံ စိတ္တံ တံ မနော, ယံ မနော တံ စိတ္တံ။
စိတ္တသင်္ကပ္ပေါတိ မရဏသညီ မရဏစေတနော မရဏာဓိပ္ပါယော။
အနေကပရိယာယေနာတိ ဥစ္စာဝစေဟိ အာကာရေဟိ။
မရဏဝဏ္ဏံ ဝါ သံဝဏ္ဏေယျာတိ ဇီဝိတေ အာဒီနဝံ ဒဿေတိ, မရဏေ ဝဏ္ဏံ ဘဏတိ – ‘‘ဣတော တွံ ကာလင်္ကတော ကာယဿ ဘေဒါ ပရံ မရဏာ သုဂတိံ သဂ္ဂံ လောကံ ဥပပဇ္ဇိဿသိ, တတ္ထ ဒိဗ္ဗေဟိ ပဉ္စဟိ ကာမဂုဏေဟိ သမပ္ပိတော သမင်္ဂီဘူတော ပရိစာရေဿသီ’’တိ။
မရဏာယ ဝါ သမာဒပေယျာတိ သတ္ထံ ဝါ အာဟရ, ဝိသံ ဝါ ခါဒ, ရဇ္ဇုယာ ဝါ ဥဗ္ဗန္ဓိတွာ ကာလင်္ကရောဟိ, သောဗ္ဘေ ဝါ နရကေ ဝါ ပပါတေ ဝါ ပပတာတိ။
အယမ္ပီတိ ပုရိမေ ဥပါဒါယ ဝုစ္စတိ။
ပါရာဇိကော ဟောတီတိ သေယျထာပိ နာမ ပုထုသိလာ ဒွိဓာ ဘိန္နာ [ဒွေဓာ ဘိန္နာ (သျာ။)] အပ္ပဋိသန္ဓိကာ ဟောတိ, ဧဝမေဝ ဘိက္ခု သဉ္စိစ္စ မနုဿဝိဂ္ဂဟံ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေတွာ အဿမဏော ဟောတိ အသကျပုတ္တိယော။ တေန ဝုစ္စတိ – ‘ပါရာဇိကော ဟောတီ’တိ။
အသံဝါသောတိ သံဝါသော နာမ ဧကကမ္မံ ဧကုဒ္ဒေသော သမသိက္ခတာ – ဧသော သံဝါသော နာမ။ သော တေန သဒ္ဓိံ နတ္ထိ, တေန ဝုစ္စတိ အသံဝါသောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၇၃။ သာမံ, အဓိဋ္ဌာယ, ဒူတေန, ဒူတပရံပရာယ, ဝိသက္ကိယေန ဒူတေန, ဂတပစ္စာဂတေန ဒူတေန, အရဟော ရဟောသညီ, ရဟော အရဟောသညီ, အရဟော အရဟောသညီ, ရဟော ရဟောသညီ ကာယေန သံဝဏ္ဏေတိ, ဝါစာယ သံဝဏ္ဏေတိ, ကာယေန ဝါစာယ သံဝဏ္ဏေတိ, ဒူတေန သံဝဏ္ဏေတိ, လေခါယ သံဝဏ္ဏေတိ, ဩပါတံ အပဿေနံ, ဥပနိက္ခိပနံ, ဘေသဇ္ဇံ, ရူပူပဟာရော, သဒ္ဒူပဟာရော, ဂန္ဓူပဟာရော, ရသူပဟာရော, ဖောဋ္ဌဗ္ဗူပဟာရော, ဓမ္မူပဟာရော, အာစိက္ခနာ, အနုသာသနီ, သင်္ကေတကမ္မံ, နိမိတ္တကမ္မန္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၇၄။ သာမန္တိ သယံ ဟနတိ ကာယေန ဝါ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန ဝါ နိဿဂ္ဂိယေန ဝါ။
အဓိဋ္ဌာယာတိ အဓိဋ္ဌဟိတွာ အာဏာပေတိ – ‘‘ဧဝံ ဝိဇ္ဈ, ဧဝံ ပဟရ, ဧဝံ ဃာတေဟီ’’တိ။
ဘိက္ခု ဘိက္ခုံ အာဏာပေတိ – ‘‘ဣတ္ထန္နာမံ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေဟီ’’တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သော တံ မညမာနော တံ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေတိ, အာပတ္တိ ဥဘိန္နံ ပါရာဇိကဿ။
ဘိက္ခု ဘိက္ခုံ အာဏာပေတိ – ‘‘ဣတ္ထန္နာမံ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေဟီ’’တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သော တံ မညမာနော အညံ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေတ္တိ, မူလဋ္ဌဿ အနာပတ္တိ။ ဝဓကဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
ဘိက္ခု ဘိက္ခုံ အာဏာပေတိ – ‘‘ဣတ္ထန္နာမံ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေဟီ’’တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သော အညံ မညမာနော တံ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေတိ, အာပတ္တိ ဥဘိန္နံ ပါရာဇိကဿ။
ဘိက္ခု ဘိက္ခုံ အာဏာပေတိ – ‘‘ဣတ္ထန္နာမံ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေဟီ’’တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သော အညံ မညမာနော အညံ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေတိ၊ မူလဋ္ဌဿ အနာပတ္တိ, ဝဓကဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
ဘိက္ခု ဘိက္ခုံ အာဏာပေတိ – ‘‘ဣတ္ထန္နာမဿ ပါဝဒ – ‘ဣတ္ထန္နာမော ဣတ္ထန္နာမဿ ပါဝဒတု – ဣတ္ထန္နာမော ဣတ္ထန္နာမံ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေတူ’’’တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သော ဣတရဿ အာရောစေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဝဓကော ပဋိဂ္ဂဏှာတိ, မူလဋ္ဌဿ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ သော တံ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေတိ, အာပတ္တိ သဗ္ဗေသံ ပါရာဇိကဿ။
ဘိက္ခု ဘိက္ခုံ အာဏာပေတိ – ‘‘ဣတ္ထန္နာမဿ ပါဝဒ – ‘ဣတ္ထန္နာမော ဣတ္ထန္နာမဿ ပါဝဒတု – ဣတ္ထန္နာမော ဣတ္ထန္နာမံ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေတူ’’’တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သော အညံ အာဏာပေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဝဓကော ပဋိဂ္ဂဏှာတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သော တံ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေတိ, မူလဋ္ဌဿ အနာပတ္တိ၊ အာဏာပကဿ စ ဝဓကဿ စ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
ဘိက္ခု ဘိက္ခုံ အာဏာပေတိ – ‘‘ဣတ္ထန္နာမံ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေဟီ’’တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သော ဂန္တွာ ပုန ပစ္စာဂစ္ဆတိ – ‘‘နာဟံ သက္ကောမိ တံ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေတု’’န္တိ။ သော ပုန အာဏာပေတိ – ‘‘ယဒါ သက္ကောသိ တဒါ တံ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေဟီ’’တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သော တံ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေတိ, အာပတ္တိ ဥဘိန္နံ ပါရာဇိကဿ။
ဘိက္ခု ဘိက္ခုံ အာဏာပေတိ – ‘‘ဣတ္ထန္နာမံ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေဟီ’’တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သော အာဏာပေတွာ ဝိပ္ပဋိသာရီ န သာဝေတိ – ‘‘မာ ဃာတေဟီ’’တိ။ သော တံ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေတိ, အာပတ္တိ ဥဘိန္နံ ပါရာဇိကဿ။
ဘိက္ခု ဘိက္ခုံ အာဏာပေတိ – ‘‘ဣတ္ထန္နာမံ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေဟီ’’တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သော အာဏာပေတွာ ဝိပ္ပဋိသာရီ သာဝေတိ – ‘‘မာ ဃာတေဟီ’’တိ။ သော – ‘‘အာဏတ္တော အဟံ တယာ’’တိ တံ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေတိ, မူလဋ္ဌဿ အနာပတ္တိ။ ဝဓကဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
ဘိက္ခု ဘိက္ခုံ အာဏာပေတိ – ‘‘ဣတ္ထန္နာမံ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေဟီ’’တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သော အာဏာပေတွာ ဝိပ္ပဋိသာရီ သာဝေတိ – ‘‘မာ ဃာတေဟီ’’တိ။ သော သာဓူတိ ဩရမတိ, ဥဘိန္နံ အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၇၅။ အရဟော ရဟောသညီ ဥလ္လပတိ – ‘‘အဟော ဣတ္ထန္နာမော ဟတော အဿာ’’တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ရဟော အရဟောသညီ ဥလ္လပတိ – ‘‘အဟော
ဣတ္ထန္နာမော ဟတော အဿာ’’တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အရဟော အရဟောသညီ ဥလ္လပတိ – ‘‘အဟော ဣတ္ထန္နာမော ဟတော အဿာ’’တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ရဟော ရဟောသညီ ဥလ္လပတိ – ‘‘အဟော ဣတ္ထန္နာမော ဟတော အဿာ’’တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
ကာယေန သံဝဏ္ဏေတိ နာမ ကာယေန ဝိကာရံ ကရောတိ – ‘‘ယော ဧဝံ မရတိ သော ဓနံ ဝါ လဘတိ ယသံ ဝါ လဘတိ သဂ္ဂံ ဝါ ဂစ္ဆတီ’’တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ တာယ သံဝဏ္ဏနာယ မရိဿာမီတိ ဒုက္ခံ ဝေဒနံ ဥပ္ပါဒေတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ မရတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
ဝါစာယ သံဝဏ္ဏေတိ နာမ ဝါစာယ ဘဏတိ – ‘‘ယော ဧဝံ မရတိ သော ဓနံ ဝါ လဘတိ ယသံ ဝါ လဘတိ သဂ္ဂံ ဝါ ဂစ္ဆတီ’’တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ တာယ သံဝဏ္ဏနာယ မရိဿာမီတိ ဒုက္ခံ ဝေဒနံ ဥပ္ပါဒေတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ မရတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
ကာယေန ဝါစာယ သံဝဏ္ဏေတိ နာမ ကာယေန စ ဝိကာရံ ကရောတိ, ဝါစာယ စ ဘဏတိ – ‘‘ယော ဧဝံ မရတိ သော ဓနံ ဝါ လဘတိ ယသံ ဝါ လဘတိ သဂ္ဂံ ဝါ ဂစ္ဆတီ’’တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ တာယ သံဝဏ္ဏနာယ မရိဿာမီတိ ဒုက္ခံ ဝေဒနံ ဥပ္ပါဒေတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ မရတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
ဒူတေန သံဝဏ္ဏေတိ နာမ ဒူတဿ သာသနံ အာရောစေတိ – ‘‘ယော ဧဝံ မရတိ သော ဓနံ ဝါ လဘတိ ယသံ ဝါ လဘတိ သဂ္ဂံ ဝါ ဂစ္ဆတီ’’တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဒူတဿ သာသနံ သုတွာ မရိဿာမီတိ ဒုက္ခံ ဝေဒနံ ဥပ္ပါဒေတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ မရတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၇၆။ လေခါယ သံဝဏ္ဏေတိ နာမ လေခံ ဆိန္ဒတိ – ‘‘ယော ဧဝံ မရတိ သော ဓနံ ဝါ လဘတိ ယသံ ဝါ လဘတိ သဂ္ဂံ ဝါ ဂစ္ဆတီ’’တိ, အက္ခရက္ခရာယ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ လေခံ ပဿိတွာ မရိဿာမီတိ ဒုက္ခံ ဝေဒနံ ဥပ္ပါဒေတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ မရတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
ဩပါတံ နာမ မနုဿံ ဥဒ္ဒိဿ ဩပါတံ ခနတိ – ‘‘ပပတိတွာ မရိဿတီ’’တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ပပတိတေ ဒုက္ခာ ဝေဒနာ ဥပ္ပဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ မရတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ အနောဒိဿ ဩပါတံ ခနတိ – ‘‘ယော ကောစိ
ပပတိတွာ မရိဿတီ’’တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ မနုဿော တသ္မိံ ပပတတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ပပတိတေ ဒုက္ခာ ဝေဒနာ ဥပ္ပဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ မရတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ ယက္ခော ဝါ ပေတော ဝါ တိရစ္ဆာနဂတမနုဿဝိဂ္ဂဟော ဝါ တသ္မိံ ပပတတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ပပတိတေ ဒုက္ခာ ဝေဒနာ ဥပ္ပဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ မရတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ တိရစ္ဆာနဂတော တသ္မိံ ပပတတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ပပတိတေ ဒုက္ခာ ဝေဒနာ ဥပ္ပဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ မရတိ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၇၇။ အပဿေနံ နာမ အပဿေနေ သတ္ထံ ဝါ ဌပေတိ ဝိသေန ဝါ မက္ခေတိ ဒုဗ္ဗလံ ဝါ ကရောတိ သောဗ္ဘေ ဝါ နရကေ ဝါ ပပါတေ ဝါ ဌပေတိ – ‘‘ပပတိတွာ မရိဿတီ’’တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သတ္ထေန ဝါ ဝိသေန ဝါ ပပတိတေန ဝါ ဒုက္ခာ ဝေဒနာ ဥပ္ပဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ မရတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
ဥပနိက္ခိပနံ နာမ အသိံ ဝါ သတ္တိံ ဝါ ဘေဏ္ဍိံ ဝါ လဂုဠံ ဝါ ပါသာဏံ ဝါ သတ္ထံ ဝါ ဝိသံ ဝါ ရဇ္ဇုံ ဝါ ဥပနိက္ခိပတိ – ‘‘ဣမိနာ မရိဿတီ’’တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ‘‘တေန မရိဿာမီ’’တိ ဒုက္ခံ ဝေဒနံ ဥပ္ပါဒေတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ မရတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
ဘေသဇ္ဇံ နာမ သပ္ပိံ ဝါ နဝနီတံ ဝါ တေလံ ဝါ မဓုံ ဝါ ဖာဏိတံ ဝါ ဒေတိ – ‘‘ဣမံ သာယိတွာ မရိဿတီ’’တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ တံ သာယိတေ ဒုက္ခာ ဝေဒနာ ဥပ္ပဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ မရတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၇၈။ ရူပူပဟာရော နာမ အမနာပိကံ ရူပံ ဥပသံဟရတိ ဘယာနကံ ဘေရဝံ – ‘‘ဣမံ ပဿိတွာ ဥတ္တသိတွာ မရိဿတီ’’တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ တံ ပဿိတွာ ဥတ္တသတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ မရတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ မနာပိကံ ရူပံ ဥပသံဟရတိ [ဥပသံဟရတိ ပေမနီယံ ဟဒယင်္ဂမံ (သျာ။)] – ‘‘ဣမံ ပဿိတွာ အလာဘကေန သုဿိတွာ မရိဿတီ’’တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ တံ ပဿိတွာ အလာဘကေန သုဿတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ မရတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
သဒ္ဒူပဟာရော နာမ အမနာပိကံ သဒ္ဒံ ဥပသံဟရတိ ဘယာနကံ ဘေရဝံ – ‘‘ဣမံ သုတွာ ဥတ္တသိတွာ မရိဿတီ’’တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ တံ သုတွာ
ဥတ္တသတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ မရတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ မနာပိကံ သဒ္ဒံ ဥပသံဟရတိ ပေမနီယံ ဟဒယင်္ဂမံ – ‘‘ဣမံ သုတွာ အလာဘကေန သုဿိတွာ မရိဿတီ’’တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ တံ သုတွာ အလာဘကေန သုဿတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ မရတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
ဂန္ဓူပဟာရော နာမ အမနာပိကံ ဂန္ဓံ ဥပသံဟရတိ ဇေဂုစ္ဆံ ပါဋိကုလျံ [ပဋိကူလံ (?)] – ‘‘ဣမံ ဃာယိတွာ ဇေဂုစ္ဆတာ ပါဋိကုလျတာ မရိဿတီ’’တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ တံ ဃာယိတေ ဇေဂုစ္ဆတာ ပါဋိကုလျတာ ဒုက္ခာ ဝေဒနာ ဥပ္ပဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ မရတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ မနာပိကံ ဂန္ဓံ ဥပသံဟရတိ – ‘‘ဣမံ ဃာယိတွာ အလာဘကေန သုဿိတွာ မရိဿတီ’’တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ တံ ဃာယိတွာ အလာဘကေန သုဿတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ မရတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
ရသူပဟာရော နာမ အမနာပိကံ ရသံ ဥပသံဟရတိ ဇေဂုစ္ဆံ ပါဋိကုလျံ [ပဋိကူလံ (?)] – ‘‘ဣမံ သာယိတွာ ဇေဂုစ္ဆတာ ပါဋိကုလျတာ မရိဿတီ’’တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ တံ သာယိတေ ဇေဂုစ္ဆတာ ပါဋိကုလျတာ ဒုက္ခာ ဝေဒနာ ဥပ္ပဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ မရတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ မနာပိကံ ရသံ ဥပသံဟရတိ – ‘‘ဣမံ သာယိတွာ အလာဘကေန သုဿိတွာ မရိဿတီ’’တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ တံ သာယိတွာ အလာဘကေန သုဿတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ မရတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
ဖောဋ္ဌဗ္ဗူပဟာရော နာမ အမနာပိကံ ဖောဋ္ဌဗ္ဗံ ဥပသံဟရတိ ဒုက္ခသမ္ဖဿံ ခရသမ္ဖဿံ – ‘‘ဣမိနာ ဖုဋ္ဌော မရိဿတီ’’တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ တေန ဖုဋ္ဌဿ ဒုက္ခာ ဝေဒနာ ဥပ္ပဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ မရတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ မနာပိကံ ဖောဋ္ဌဗ္ဗံ ဥပသံဟရတိ သုခသမ္ဖဿံ မုဒုသမ္ဖဿံ – ‘‘ဣမိနာ ဖုဋ္ဌော အလာဘကေန သုဿိတွာ မရိဿတီ’’တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ တေန ဖုဋ္ဌော အလာဘကေန သုဿတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ မရတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
ဓမ္မူပဟာရော နာမ နေရယိကဿ နိရယကထံ ကထေတိ – ‘‘ဣမံ သုတွာ ဥတ္တသိတွာ မရိဿတီ’’တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ တံ သုတွာ ဥတ္တသတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ မရတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ ကလျာဏကမ္မဿ သဂ္ဂကထံ ကထေတိ – ‘‘ဣမံ သုတွာ အဓိမုတ္တော မရိဿတီ’’တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ တံ
သုတွာ အဓိမုတ္တော မရိဿာမီတိ ဒုက္ခံ ဝေဒနံ ဥပ္ပါဒေတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ မရတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၇၉။ အာစိက္ခနာ နာမ ပုဋ္ဌော ဘဏတိ – ‘‘ဧဝံ မရဿု။ ယော ဧဝံ မရတိ သော ဓနံ ဝါ လဘတိ ယသံ ဝါ လဘတိ သဂ္ဂံ ဝါ ဂစ္ဆတီ’’တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ တာယ အာစိက္ခနာယ မရိဿာမီတိ ဒုက္ခံ ဝေဒနံ ဥပ္ပါဒေတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ မရတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
အနုသာသနီ နာမ အပုဋ္ဌော ဘဏတိ – ‘‘ဧဝံ မရဿု။ ယော ဧဝံ မရတိ သော ဓနံ ဝါ လဘတိ ယသံ ဝါ လဘတိ သဂ္ဂံ ဝါ ဂစ္ဆတီ’’တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ တာယ အနုသာသနိယာ မရိဿာမီတိ ဒုက္ခံ ဝေဒနံ ဥပ္ပါဒေတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ မရတိ, အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
သင်္ကေတကမ္မံ နာမ သင်္ကေတံ ကရောတိ ပုရေဘတ္တံ ဝါ ပစ္ဆာဘတ္တံ ဝါ ရတ္တိံ ဝါ ဒိဝါ ဝါ – ‘‘တေန သင်္ကေတေန တံ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေဟီ’’တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ တေန သင်္ကေတေန တံ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေတိ, အာပတ္တိ ဥဘိန္နံ ပါရာဇိကဿ။ တံ သင်္ကေတံ ပုရေ ဝါ ပစ္ဆာ ဝါ တံ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေတိ, မူလဋ္ဌဿ အနာပတ္တိ, ဝဓကဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
နိမိတ္တကမ္မံ နာမ နိမိတ္တံ ကရောတိ – ‘‘အက္ခိံ ဝါ နိခဏိဿာမိ ဘမုကံ ဝါ ဥက္ခိပိဿာမိ သီသံ ဝါ ဥက္ခိပိဿာမိ, တေန နိမိတ္တေန တံ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေဟီ’’တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ တေန နိမိတ္တေန တံ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေတိ, အာပတ္တိ ဥဘိန္နံ ပါရာဇိကဿ။ တံ နိမိတ္တံ ပုရေ ဝါ ပစ္ဆာ ဝါ တံ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေတိ, မူလဋ္ဌဿ အနာပတ္တိ, ဝဓကဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ အဇာနန္တဿ နမရဏာဓိပ္ပါယဿ ဥမ္မတ္တကဿ [ဥမ္မတ္တကဿ ခိတ္တစိတ္တဿ ဝေဒနာဋ္ဋဿ (သျာ။)] အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
မနုဿဝိဂ္ဂဟပါရာဇိကမှိ ပဌမဘာဏဝါရော နိဋ္ဌိတော။
ဝိနီတဝတ္ထုဥဒ္ဒါနဂါထာ
သံဝဏ္ဏနာ နိသီဒန္တော, မုသလောဒုက္ခလေန စ၊
ဝုဍ္ဎပဗ္ဗဇိတာဘိသန္နော, အဂ္ဂဝီမံသနာဝိသံ။
တယော စ ဝတ္ထုကမ္မေဟိ, ဣဋ္ဌကာဟိပရေ တယော၊
ဝါသီ ဂေါပါနသီ စေဝ, အဋ္ဋကောတရဏံ ပတိ။
သေဒံ နတ္ထုဉ္စ သမ္ဗာဟော, နှာပနဗ္ဘဉ္ဇနေန စ၊
ဥဋ္ဌာပေန္တော နိပါတေန္တော, အန္နပါနေန မာရဏံ။
ဇာရဂဗ္ဘော သပတ္တီ စ, မာတာ ပုတ္တံ ဥဘော ဝဓိ၊
ဥဘော န မိယျရေ မဒ္ဒါ, တာပံ ဝဉ္ဈာ ဝိဇာယိနီ။
ပတောဒံ နိဂ္ဂဟေ ယက္ခော, ဝါဠယက္ခဉ္စ ပါဟိဏိ၊
တံ မညမာနော ပဟရိ, သဂ္ဂဉ္စ နိရယံ ဘဏေ။
အာဠဝိယာ တယော ရုက္ခာ, ဒါယေဟိ အပရေ တယော၊
မာ ကိလမေသိ န တုယှံ, တက္ကံ သောဝီရကေန စာတိ။
ဝိနီတဝတ္ထု
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၈၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ဂိလာနော ဟောတိ။ တဿ ဘိက္ခူ ကာရုညေန မရဏဝဏ္ဏံ သံဝဏ္ဏေသုံ။ သော ဘိက္ခု ကာလမကာသိ။ တေသံ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ ‘‘ဘဂဝတာ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ, ကစ္စိ နု ခေါ မယံ ပါရာဇိကံ အာပတ္တိံ အာပန္နာ’’တိ? ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ ‘‘အာပတ္တိံ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, အာပန္နာ ပါရာဇိက’’န္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ပိဏ္ဍစာရိကော ဘိက္ခု ပီဌကေ ပိလောတိကာယ ပဋိစ္ဆန္နံ ဒါရကံ နိသီဒန္တော ဩတ္ထရိတွာ မာရေသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ ‘‘ဘဂဝတာ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ, ကစ္စိ နု ခေါ အဟံ ပါရာဇိကံ အာပတ္တိံ အာပန္နော’’တိ? ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, ပါရာဇိကဿ။ န စ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပဋိဝေက္ခိတွာ အာသနေ နိသီဒိတဗ္ဗံ၊ ယော နိသီဒေယျ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ဘတ္တဂ္ဂေ အန္တရဃရေ အာသနံ ပညပေန္တော မုသလေ ဥဿိတေ ဧကံ မုသလံ အဂ္ဂဟေသိ။ ဒုတိယော မုသလော ပရိပတိတွာ အညတရဿ ဒါရကဿ မတ္ထကေ အဝတ္ထာသိ။
သော ကာလမကာသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘ကိံစိတ္တော တွံ, ဘိက္ခူ’’တိ? ‘‘အသဉ္စိစ္စ အဟံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, အသဉ္စိစ္စာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ဘတ္တဂ္ဂေ အန္တရဃရေ အာသနံ ပညပေန္တော ဥဒုက္ခလဘဏ္ဍိကံ အက္ကမိတွာ ပဝဋ္ဋေသိ။ အညတရံ ဒါရကံ ဩတ္ထရိတွာ မာရေသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, အသဉ္စိစ္စာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန ပိတာပုတ္တာ ဘိက္ခူသု ပဗ္ဗဇိတာ ဟောန္တိ။ ကာလေ အာရောစိတေ ပုတ္တော ပိတရံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, သံဃော တံ ပတိမာနေတီ’’တိ ပိဋ္ဌိယံ ဂဟေတွာ ပဏာမေသိ။ သော ပပတိတွာ ကာလမကာသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘ကိံစိတ္တော တွံ, ဘိက္ခူ’’တိ? ‘‘နာဟံ, ဘဂဝါ, မရဏာဓိပ္ပါယော’’တိ။ ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, နမရဏာဓိပ္ပါယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန ပိတာပုတ္တာ ဘိက္ခူသု ပဗ္ဗဇိတာ ဟောန္တိ။ ကာလေ အာရောစိတေ ပုတ္တော ပိတရံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, သံဃော တံ ပတိမာနေတီ’’တိ မရဏာဓိပ္ပါယော ပိဋ္ဌိယံ ဂဟေတွာ ပဏာမေသိ။ သော ပပတိတွာ ကာလမကာသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော ပါရာဇိက’’န္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန ပိတာပုတ္တာ ဘိက္ခူသု ပဗ္ဗဇိတာ ဟောန္တိ။ ကာလေ အာရောစိတေ ပုတ္တော ပိတရံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, သံဃော တံ ပတိမာနေတီ’’တိ မရဏာဓိပ္ပါယော ပိဋ္ဌိယံ ဂဟေတွာ ပဏာမေသိ။ သော ပပတိတွာ န ကာလမကာသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, ပါရာဇိကဿ၊ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿာ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၈၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရဿ ဘိက္ခုနော ဘုဉ္ဇန္တဿ မံသံ ကဏ္ဌေ ဝိလဂ္ဂံ ဟောတိ။ အညတရော ဘိက္ခု တဿ ဘိက္ခုနော ဂီဝါယံ ပဟာရံ အဒါသိ။ သလောဟိတံ မံသံ ပတိ။ သော ဘိက္ခု ကာလမကာသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, နမရဏာဓိပ္ပါယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရဿ ဘိက္ခုနော ဘုဉ္ဇန္တဿ မံသံ ကဏ္ဌေ ဝိလဂ္ဂံ ဟောတိ။ အညတရော ဘိက္ခု မရဏာဓိပ္ပါယော တဿ ဘိက္ခုနော ဂီဝါယံ ပဟာရံ အဒါသိ။ သလောဟိတံ မံသံ ပတိ။ သော ဘိက္ခု
ကာလမကာသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော ပါရာဇိက’’န္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရဿ ဘိက္ခုနော ဘုဉ္ဇန္တဿ မံသံ ကဏ္ဌေ ဝိလဂ္ဂံ ဟောတိ။ အညတရော ဘိက္ခု မရဏာဓိပ္ပါယော တဿ ဘိက္ခုနော ဂီဝါယံ ပဟာရံ အဒါသိ။ သလောဟိတံ မံသံ ပတိ။ သော ဘိက္ခု န ကာလမကာသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, ပါရာဇိကဿ၊ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ပိဏ္ဍစာရိကော ဘိက္ခု ဝိသဂတံ ပိဏ္ဍပါတံ လဘိတွာ ပဋိက္ကမနံ ဟရိတွာ ဘိက္ခူနံ အဂ္ဂကာရိကံ အဒါသိ။ တေ ဘိက္ခူ ကာလမကံသု။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘ကိံစိတ္တော တွံ, ဘိက္ခူ’’တိ? ‘‘နာဟံ, ဘဂဝါ, ဇာနာမီ’’တိ။ ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, အဇာနန္တဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ဝီမံသာဓိပ္ပါယော အညတရဿ ဘိက္ခုနော ဝိသံ အဒါသိ။ သော ဘိက္ခု ကာလမကာသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘ကိံစိတ္တော တွံ, ဘိက္ခူ’’တိ? ‘‘ဝီမံသာဓိပ္ပါယော အဟံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, ပါရာဇိကဿ၊ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿာ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၈၂။ တေန ခေါ ပန သမယေန အာဠဝကာ [အာဠဝိကာ (သျာ။)] ဘိက္ခူ ဝိဟာရဝတ္ထုံ ကရောန္တိ။ အညတရော ဘိက္ခု ဟေဋ္ဌာ ဟုတွာ သိလံ ဥစ္စာရေသိ။ ဥပရိမေန ဘိက္ခုနာ ဒုဂ္ဂဟိတာ သိလာ ဟေဋ္ဌိမဿ ဘိက္ခုနော မတ္ထကေ အဝတ္ထာသိ။ သော ဘိက္ခု ကာလမကာသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, အသဉ္စိစ္စာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အာဠဝကာ ဘိက္ခူ ဝိဟာရဝတ္ထုံ ကရောန္တိ။ အညတရော ဘိက္ခု ဟေဋ္ဌာ ဟုတွာ သိလံ ဥစ္စာရေသိ။ ဥပရိမော ဘိက္ခု မရဏာဓိပ္ပါယော ဟေဋ္ဌိမဿ ဘိက္ခုနော မတ္ထကေ သိလံ မုဉ္စိ။ သော ဘိက္ခု ကာလမကာသိ…ပေ… သော ဘိက္ခု န ကာလမကာသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, ပါရာဇိကဿ၊ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အာဠဝကာ ဘိက္ခူ ဝိဟာရဿ ကုဋ္ဋံ ဥဋ္ဌာပေန္တိ။ အညတရော ဘိက္ခု ဟေဋ္ဌာ ဟုတွာ ဣဋ္ဌကံ ဥစ္စာရေသိ။ ဥပရိမေန ဘိက္ခုနာ ဒုဂ္ဂဟိတာ ဣဋ္ဌကာ ဟေဋ္ဌိမဿ ဘိက္ခုနော မတ္ထကေ အဝတ္ထာသိ။ သော ဘိက္ခု ကာလမကာသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတိ, ဘိက္ခု, အသဉ္စိစ္စာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အာဠဝကာ ဘိက္ခူ ဝိဟာရဿ ကုဋ္ဋံ ဥဋ္ဌာပေန္တိ။ အညတရော ဘိက္ခု ဟေဋ္ဌာ ဟုတွာ ဣဋ္ဌကံ ဥစ္စာရေသိ။ ဥပရိမော ဘိက္ခု မရဏာဓိပ္ပါယော ဟေဋ္ဌိမဿ ဘိက္ခုနော မတ္ထကေ ဣဋ္ဌကံ မုဉ္စိ။ သော ဘိက္ခု ကာလမကာသိ…ပေ… သော ဘိက္ခု န ကာလမကာသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, ပါရာဇိကဿ၊ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿာ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၈၃။ တေန ခေါ ပန သမယေန အာဠဝကာ ဘိက္ခူ နဝကမ္မံ ကရောန္တိ။ အညတရော ဘိက္ခု ဟေဋ္ဌာ ဟုတွာ ဝါသိံ ဥစ္စာရေသိ။ ဥပရိမေန ဘိက္ခုနာ ဒုဂ္ဂဟိတာ ဝါသီ ဟေဋ္ဌိမဿ ဘိက္ခုနော မတ္ထကေ အဝတ္ထာသိ။ သော ဘိက္ခု ကာလမကာသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, အသဉ္စိစ္စာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အာဠဝကာ ဘိက္ခူ နဝကမ္မံ ကရောန္တိ။ အညတရော ဘိက္ခု ဟေဋ္ဌာ ဟုတွာ ဝါသိံ ဥစ္စာရေသိ။ ဥပရိမော ဘိက္ခု မရဏာဓိပ္ပါယော ဟေဋ္ဌိမဿ ဘိက္ခုနော မတ္ထကေ ဝါသိံ မုဉ္စိ။ သော ဘိက္ခု ကာလမကာသိ…ပေ… သော ဘိက္ခု န ကာလမကာသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, ပါရာဇိကဿ၊ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အာဠဝကာ ဘိက္ခူ နဝကမ္မံ ကရောန္တိ။ အညတရော ဘိက္ခု ဟေဋ္ဌာ ဟုတွာ ဂေါပါနသိံ ဥစ္စာရေသိ။ ဥပရိမေန ဘိက္ခုနာ ဒုဂ္ဂဟိတာ ဂေါပါနသီ ဟေဋ္ဌိမဿ ဘိက္ခုနော မတ္ထကေ အဝတ္ထာသိ။ သော ဘိက္ခု ကာလမကာသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, အသဉ္စိစ္စာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အာဠဝကာ ဘိက္ခူ နဝကမ္မံ ကရောန္တိ။ အညတရော ဘိက္ခု ဟေဋ္ဌာ ဟုတွာ ဂေါပါနသိံ ဥစ္စာရေသိ။ ဥပရိမော ဘိက္ခု မရဏာဓိပ္ပါယော ဟေဋ္ဌိမဿ ဘိက္ခုနော မတ္ထကေ ဂေါပါနသိံ မုဉ္စိ။
သော ဘိက္ခု ကာလမကာသိ…ပေ… သော ဘိက္ခု န ကာလမကာသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, ပါရာဇိကဿ၊ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အာဠဝကာ ဘိက္ခူ နဝကမ္မံ ကရောန္တာ အဋ္ဋကံ ဗန္ဓန္တိ။ အညတရော ဘိက္ခု အညတရံ ဘိက္ခုံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘အာဝုသော, အတြဋ္ဌိတော ဗန္ဓာဟီ’’တိ။ သော တတြဋ္ဌိတော ဗန္ဓန္တော ပရိပတိတွာ ကာလမကာသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘ကိံစိတ္တော တွံ, ဘိက္ခူ’’တိ? ‘‘နာဟံ, ဘဂဝါ, မရဏာဓိပ္ပါယော’’တိ။ ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, နမရဏာဓိပ္ပါယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အာဠဝကာ ဘိက္ခူ နဝကမ္မံ ကရောန္တာ အဋ္ဋကံ ဗန္ဓန္တိ။ အညတရော ဘိက္ခု မရဏာဓိပ္ပါယော အညတရံ ဘိက္ခုံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘အာဝုသော, အတြဋ္ဌိတော ဗန္ဓာဟီ’’တိ။ သော တတြဋ္ဌိတော ဗန္ဓန္တော ပရိပတိတွာ ကာလမကာသိ…ပေ… ပရိပတိတွာ န ကာလမကာသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, ပါရာဇိကဿ၊ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ဝိဟာရံ ဆာဒေတွာ ဩတရတိ။ အညတရော ဘိက္ခု တံ ဘိက္ခုံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘အာဝုသော, ဣတော ဩတရာဟီ’’တိ။ သော တေန ဩတရန္တော ပရိပတိတွာ ကာလမကာသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, နမရဏာဓိပ္ပါယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ဝိဟာရံ ဆာဒေတွာ ဩတရတိ။ အညတရော ဘိက္ခု မရဏာဓိပ္ပါယော တံ ဘိက္ခုံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘အာဝုသော, ဣတော ဩတရာဟီ’’တိ။ သော တေန ဩတရန္တော ပရိပတိတွာ ကာလမကာသိ…ပေ… ပရိပတိတွာ န ကာလမကာသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, ပါရာဇိကဿ၊ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု အနဘိရတိယာ ပီဠိတော ဂိဇ္ဈကူဋံ ပဗ္ဗတံ အဘိရုဟိတွာ ပပါတေ ပပတန္တော အညတရံ ဝိလီဝကာရံ ဩတ္ထရိတွာ မာရေသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, ပါရာဇိကဿ။ န စ, ဘိက္ခဝေ, အတ္တာနံ ပါတေတဗ္ဗံ။ ယော ပါတေယျ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဂိဇ္ဈကူဋံ ပဗ္ဗတံ အဘိရုဟိတွာ ဒဝါယ သိလံ ပဝိဇ္ဈိံသု။ သာ အညတရံ ဂေါပါလကံ ဩတ္ထရိတွာ မာရေသိ။ တေသံ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ …ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခဝေ, ပါရာဇိကဿ။ န စ, ဘိက္ခဝေ, ဒဝါယ သိလာ ပဝိဇ္ဈိတဗ္ဗာ။ ယော ပဝိဇ္ဈေယျ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿာ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၈၄။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ဂိလာနော ဟောတိ။ တံ ဘိက္ခူ သေဒေသုံ။ သော ဘိက္ခု ကာလမကာသိ။ တေသံ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခဝေ, နမရဏာဓိပ္ပါယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ဂိလာနော ဟောတိ။ တံ ဘိက္ခူ မရဏာဓိပ္ပါယာ သေဒေသုံ။ သော ဘိက္ခု ကာလမကာသိ။…ပေ… သော ဘိက္ခု န ကာလမကာသိ။ တေသံ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခဝေ, ပါရာဇိကဿ၊ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရဿ ဘိက္ခုနော သီသာဘိတာပေါ ဟောတိ။ တဿ ဘိက္ခူ နတ္ထုံ အဒံသု။ သော ဘိက္ခု ကာလမကာသိ။ တေသံ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခဝေ, နမရဏာဓိပ္ပါယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရဿ ဘိက္ခုနော သီသာဘိတာပေါ ဟောတိ။ တဿ ဘိက္ခူ မရဏာဓိပ္ပါယာ နတ္ထုံ အဒံသု။ သော ဘိက္ခု ကာလမကာသိ…ပေ… သော ဘိက္ခု န ကာလမကာသိ။ တေသံ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခဝေ, ပါရာဇိကဿ၊ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ဂိလာနော ဟောတိ။ တံ ဘိက္ခူ သမ္ဗာဟေသုံ။ သော ဘိက္ခု ကာလမကာသိ။ တေသံ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခဝေ, နမရဏာဓိပ္ပါယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ဂိလာနော ဟောတိ။ တံ ဘိက္ခူ မရဏာဓိပ္ပါယာ သမ္ဗာဟေသုံ။ သော ဘိက္ခု ကာလမကာသိ…ပေ… သော ဘိက္ခု န ကာလမကာသိ။ တေသံ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခဝေ, ပါရာဇိကဿ၊ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ဂိလာနော ဟောတိ။ တံ ဘိက္ခု နှာပေသုံ။ သော ဘိက္ခု ကာလမကာသိ။ တေသံ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခဝေ, နမရဏာဓိပ္ပါယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ဂိလာနော ဟောတိ။ တံ ဘိက္ခူ မရဏာဓိပ္ပါယာ နှာပေသုံ။ သော ဘိက္ခု ကာလမကာသိ…ပေ… သော ဘိက္ခု န ကာလမကာသိ။ တေသံ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခဝေ, ပါရာဇိကဿ၊ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ဂိလာနော ဟောတိ။ တံ ဘိက္ခူ တေလေန အဗ္ဘဉ္ဇိံသု။ သော ဘိက္ခု ကာလမကာသိ။ တေသံ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခဝေ, နမရဏာဓိပ္ပါယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ဂိလာနော ဟောတိ။ တံ ဘိက္ခူ မရဏာဓိပ္ပါယာ တေလေန အဗ္ဘဉ္ဇိံသု။ သော ဘိက္ခု ကာလမကာသိ…ပေ… သော ဘိက္ခု န ကာလမကာသိ။ တေသံ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခဝေ, ပါရာဇိကဿ၊ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿာ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၈၅။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ဂိလာနော ဟောတိ။ တံ ဘိက္ခူ ဥဋ္ဌာပေသုံ။ သော ဘိက္ခု ကာလမကာသိ။ တေသံ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခဝေ, နမရဏာဓိပ္ပါယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ဂိလာနော ဟောတိ။ တံ ဘိက္ခူ မရဏာဓိပ္ပါယာ ဥဋ္ဌာပေသုံ။ သော ဘိက္ခု ကာလမကာသိ…ပေ… သော ဘိက္ခု န ကာလမကာသိ။ တေသံ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခဝေ, ပါရာဇိကဿ၊ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ဂိလာနော ဟောတိ။ တံ ဘိက္ခူ နိပါတေသုံ။ သော ဘိက္ခု ကာလမကာသိ။ တေသံ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခဝေ, နမရဏာဓိပ္ပါယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ဂိလာနော ဟောတိ။ တံ ဘိက္ခူ မရဏာဓိပ္ပါယာ နိပါတေသုံ။ သော ဘိက္ခု ကာလမကာသိ…ပေ… သော ဘိက္ခု န ကာလမကာသိ။ တေသံ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခဝေ, ပါရာဇိကဿ၊ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ဂိလာနော ဟောတိ။ တဿ ဘိက္ခူ အန္နံ အဒံသု။ သော ဘိက္ခု ကာလမကာသိ။ တေသံ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခဝေ, နမရဏာဓိပ္ပါယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ဂိလာနော ဟောတိ။ တဿ ဘိက္ခူ မရဏာဓိပ္ပါယာ အန္နံ အဒံသု။ သော ဘိက္ခု ကာလမကာသိ…ပေ… သော ဘိက္ခု န ကာလမကာသိ။ တေသံ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခဝေ, ပါရာဇိကဿ၊ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ဂိလာနော ဟောတိ။ တဿ ဘိက္ခု ပါနံ အဒံသု။ သော ဘိက္ခု ကာလမကာသိ။ တေသံ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခဝေ, နမရဏာဓိပ္ပါယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ဂိလာနော ဟောတိ။ တဿ ဘိက္ခူ မရဏာဓိပ္ပါယာ ပါနံ အဒံသု။ သော ဘိက္ခု ကာလမကာသိ…ပေ… သော ဘိက္ခု န ကာလမကာသိ။ တေသံ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခဝေ, ပါရာဇိကဿ၊ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿာ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၈၆။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရာ ဣတ္ထီ ပဝုတ္ထပတိကာ ဇာရေန ဂဗ္ဘိနီ ဟောတိ။ သာ ကုလူပကံ ဘိက္ခုံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဣင်္ဃာယျ ဂဗ္ဘပါတနံ ဇာနာဟီ’’တိ။ ‘‘သုဋ္ဌု, ဘဂိနီ’’တိ တဿာ ဂဗ္ဘပါတနံ အဒါသိ။ ဒါရကော ကာလမကာသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော ပါရာဇိက’’န္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရဿ ပုရိသဿ ဒွေ ပဇာပတိယော ဟောန္တိ – ဧကာ ဝဉ္ဈာ, ဧကာ ဝိဇာယိနီ။ ဝဉ္ဈာ ဣတ္ထီ ကုလူပကံ ဘိက္ခုံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘သစေ သာ, ဘန္တေ, ဝိဇာယိဿတိ သဗ္ဗဿ ကုဋုမ္ဗဿ ဣဿရာ ဘဝိဿတိ။ ဣင်္ဃာယျ, တဿာ ဂဗ္ဘပါတနံ ဇာနာဟီ’’တိ။‘‘သုဋ္ဌု, ဘဂိနီ’’တိ တဿာ ဂဗ္ဘပါတနံ အဒါသိ။ ဒါရကော ကာလမကာသိ, မာတာ န ကာလမကာသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော ပါရာဇိက’’န္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရဿ ပုရိသဿ ဒွေ ပဇာပတိယော ဟောန္တိ – ဧကာ ဝဉ္ဈာ, ဧကာ ဝိဇာယိနီ။ ဝဉ္ဈာ ဣတ္ထီ ကုလူပကံ ဘိက္ခုံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘သစေ သာ, ဘန္တေ, ဝိဇာယိဿတိ သဗ္ဗဿ ကုဋုမ္ဗဿ ဣဿရာ ဘဝိဿတိ။ ဣင်္ဃာယျ, တဿာ ဂဗ္ဘပါတနံ ဇာနာဟီ’’တိ။ ‘‘သုဋ္ဌု, ဘဂိနီ’’တိ တဿာ ဂဗ္ဘပါတနံ အဒါသိ။ မာတာ ကာလမကာသိ, ဒါရကော န ကာလမကာသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, ပါရာဇိကဿ၊ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရဿ ပုရိသဿ ဒွေ ပဇာပတိယော ဟောန္တိ – ဧကာ ဝဉ္ဈာ, ဧကာ ဝိဇာယိနီ။ ဝဉ္ဈာ ဣတ္ထီ ကုလူပကံ ဘိက္ခုံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘သစေ သာ, ဘန္တေ, ဝိဇာယိဿတိ သဗ္ဗဿ ကုဋုမ္ဗဿ ဣဿရာ ဘဝိဿတိ။ ဣင်္ဃာယျ, တဿာ ဂဗ္ဘပါတနံ ဇာနာဟီ’’တိ။ ‘‘သုဋ္ဌု, ဘဂိနီ’’တိ တဿာ ဂဗ္ဘပါတနံ အဒါသိ။ ဥဘော ကာလမကံသု…ပေ… ဥဘော န ကာလမကံသု။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, ပါရာဇိကဿ၊ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿာ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၈၇။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရာ ဂဗ္ဘိနီ ဣတ္ထီ ကုလူပကံ ဘိက္ခုံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဣင်္ဃာယျ, ဂဗ္ဘပါတနံ ဇာနာဟီ’’တိ။ ‘‘တေန ဟိ, ဘဂိနိ, မဒ္ဒဿူ’’တိ။ သာ မဒ္ဒါပေတွာ ဂဗ္ဘံ ပါတေသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော ပါရာဇိက’’န္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရာ ဂဗ္ဘိနီ ဣတ္ထီ ကုလူပကံ ဘိက္ခုံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဣင်္ဃာယျ, ဂဗ္ဘပါတနံ ဇာနာဟီ’’တိ။ ‘‘တေန ဟိ, ဘဂိနိ, တာပေဟီ’’တိ။ သာ တာပေတွာ ဂဗ္ဘံ ပါတေသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော ပါရာဇိက’’န္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရာ ဝဉ္ဈာ ဣတ္ထီ ကုလူပကံ ဘိက္ခုံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဣင်္ဃာယျ, ဘေသဇ္ဇံ ဇာနာဟိ ယေနာဟံ ဝိဇာယေယျ’’န္တိ။ ‘‘သုဋ္ဌု, ဘဂိနီ’’တိ တဿာ ဘေသဇ္ဇံ အဒါသိ။ သာ ကာလမကာသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, ပါရာဇိကဿ၊ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရာ ဝိဇာယိနီ ဣတ္ထီ ကုလူပကံ ဘိက္ခုံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဣင်္ဃာယျ, ဘေသဇ္ဇံ ဇာနာဟိ ယေနာဟံ န ဝိဇာယေယျ’’န္တိ။ ‘‘သုဋ္ဌု, ဘဂိနီ’’တိ တဿာ ဘေသဇ္ဇံ အဒါသိ။ သာ ကာလမကာသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, ပါရာဇိကဿ၊ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ သတ္တရသဝဂ္ဂိယံ ဘိက္ခုံ အင်္ဂုလိပတောဒကေန ဟာသေသုံ။ သော ဘိက္ခု ဥတ္တန္တော အနဿာသကော ကာလမကာသိ။ တေသံ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခဝေ, ပါရာဇိကဿာ’’တိ [ပါရာဇိကဿ, အာပတ္တိ ပါစိတ္တိယဿာတိ (သျာ။)]။
တေန ခေါ ပန သမယေန သတ္တရသဝဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယံ ဘိက္ခုံ ကမ္မံ ကရိဿာမာတိ ဩတ္ထရိတွာ မာရေသုံ။ တေသံ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခဝေ, ပါရာဇိကဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘူတဝေဇ္ဇကော ဘိက္ခု ယက္ခံ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, ပါရာဇိကဿ၊ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု အညတရံ ဘိက္ခုံ ဝါဠယက္ခဝိဟာရံ ပါဟေသိ။ တံ ယက္ခာ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေသုံ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, နမရဏာဓိပ္ပါယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု မရဏာဓိပ္ပါယော အညတရံ ဘိက္ခုံ ဝါဠယက္ခဝိဟာရံ ပါဟေသိ။ တံ ယက္ခာ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေသုံ…ပေ… တံ ယက္ခာ ဇီဝိတာ န ဝေါရောပေသုံ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, ပါရာဇိကဿ၊ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု အညတရံ ဘိက္ခုံ ဝါဠကန္တာရံ ပါဟေသိ။ တံ ဝါဠာ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေသုံ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, နမရဏာဓိပ္ပါယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု မရဏာဓိပ္ပါယော အညတရံ ဘိက္ခုံ ဝါဠကန္တာရံ ပါဟေသိ။ တံ ဝါဠာ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေသုံ…ပေ… တံ ဝါဠာ ဇီဝိတာ န ဝေါရောပေသုံ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, ပါရာဇိကဿ၊ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု အညတရံ ဘိက္ခုံ စောရကန္တာရံ ပါဟေသိ။ တံ စောရာ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေသုံ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, နမရဏာဓိပ္ပါယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု မရဏာဓိပ္ပါယော အညတရံ ဘိက္ခုံ စောရကန္တာရံ ပါဟေသိ။ တံ စောရာ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေသုံ…ပေ… တံ စောရာ ဇီဝိတာ န ဝေါရောပေသုံ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, ပါရာဇိကဿ၊ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿာ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၈၈။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု တံ မညမာနော တံ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေသိ…ပေ… တံ မညမာနော အညံ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေသိ…ပေ… အညံ မညမာနော တံ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေသိ…ပေ…
အညံ မညမာနော အညံ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော ပါရာဇိက’’န္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု အမနုဿေန ဂဟိတော ဟောတိ။ အညတရော ဘိက္ခု တဿ ဘိက္ခုနော ပဟာရံ အဒါသိ။ သော ဘိက္ခု ကာလမကာသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, နမရဏာဓိပ္ပါယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု အမနုဿေန ဂဟိတော ဟောတိ။ အညတရော ဘိက္ခု မရဏာဓိပ္ပါယော တဿ ဘိက္ခုနော ပဟာရံ အဒါသိ။ သော ဘိက္ခု ကာလမကာသိ…ပေ… သော ဘိက္ခု န ကာလမကာသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, ပါရာဇိကဿ၊ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ကလျာဏကမ္မဿ သဂ္ဂကထံ ကထေသိ။ သော အဓိမုတ္တော ကာလမကာသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, နမရဏာဓိပ္ပါယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု မရဏာဓိပ္ပါယော ကလျာဏကမ္မဿ သဂ္ဂကထံ ကထေသိ။ သော အဓိမုတ္တော ကာလမကာသိ…ပေ… သော အဓိမုတ္တော န ကာလမကာသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, ပါရာဇိကဿ၊ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု နေရယိကဿ နိရယကထံ ကထေသိ။ သော ဥတ္တသိတွာ ကာလမကာသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, နမရဏာဓိပ္ပါယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု မရဏာဓိပ္ပါယော နေရယိကဿ နိရယကထံ ကထေသိ။ သော ဥတ္တသိတွာ ကာလမကာသိ…ပေ… သော ဥတ္တသိတွာ န ကာလမကာသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, ပါရာဇိကဿ၊ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿာ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၈၉။ တေန ခေါ ပန သမယေန အာဠဝကာ ဘိက္ခူ နဝကမ္မံ ကရောန္တာ ရုက္ခံ ဆိန္ဒန္တိ။ အညတရော ဘိက္ခု အညတရံ ဘိက္ခုံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘အာဝုသော, အတြဋ္ဌိတော ဆိန္ဒာဟီ’’တိ။ တံ တတြဋ္ဌိတံ ဆိန္ဒန္တံ ရုက္ခော ဩတ္ထရိတွာ
မာရေသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, နမရဏာဓိပ္ပါယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အာဠဝကာ ဘိက္ခူ နဝကမ္မံ ကရောန္တာ ရုက္ခံ ဆိန္ဒန္တိ။ အညတရော ဘိက္ခု မရဏာဓိပ္ပါယော အညတရံ ဘိက္ခုံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘အာဝုသော, အတြဋ္ဌိတော ဆိန္ဒာဟီ’’တိ။ တံ တတြဋ္ဌိတံ ဆိန္ဒန္တံ ရုက္ခော ဩတ္ထရိတွာ မာရေသိ…ပေ… ရုက္ခော ဩတ္ထရိတွာ န မာရေသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, ပါရာဇိကဿ၊ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿာ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၉၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဒါယံ အာလိမ္ပေသုံ [အာဠိမ္ပေသုံ (သျာ။ က။)]၊ မနုဿာ ဒဍ္ဎာ ကာလမကံသု။ တေသံ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခဝေ, နမရဏာဓိပ္ပါယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ မရဏာဓိပ္ပါယာ ဒါယံ အာလိမ္ပေသုံ။ မနုဿာ ဒဍ္ဎာ ကာလမကံသု…ပေ… မနုဿာ ဒဍ္ဎာ န ကာလမကံသု။ တေသံ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခဝေ, ပါရာဇိကဿ၊ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿာ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၉၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု အာဃာတနံ ဂန္တွာ စောရဃာတံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘အာဝုသော, မာယိမံ ကိလမေသိ။ ဧကေန ပဟာရေန ဇီဝိတာ ဝေါရောပေဟီ’’တိ။ ‘‘သုဋ္ဌု, ဘန္တေ’’တိ ဧကေန ပဟာရေန ဇီဝိတာ ဝေါရောပေသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော ပါရာဇိက’’န္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု အာဃာတနံ ဂန္တွာ စောရဃာတံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘အာဝုသော, မာယိမံ ကိလမေသိ။ ဧကေန ပဟာရေန ဇီဝိတာ ဝေါရောပေဟီ’’တိ။ သော – ‘‘နာဟံ တုယှံ ဝစနံ ကရိဿာမီ’’တိ တံ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, ပါရာဇိကဿ၊ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿာ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၉၂။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ပုရိသော ဉာတိဃရေ ဟတ္ထပါဒစ္ဆိန္နော ဉာတကေဟိ သမ္ပရိကိဏ္ဏော ဟောတိ။ အညတရော ဘိက္ခု တေ မနုဿေ ဧတဒဝေါစ – ‘‘အာဝုသော, ဣစ္ဆထ ဣမဿ မရဏ’’န္တိ? ‘‘အာမ, ဘန္တေ, ဣစ္ဆာမာ’’တိ။ ‘‘တေန ဟိ တက္ကံ ပါယေထာ’’တိ။ တေ တံ တက္ကံ ပါယေသုံ။
သော ကာလမကာသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော ပါရာဇိက’’န္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ပုရိသော ကုလဃရေ ဟတ္ထပါဒစ္ဆိန္နော ဉာတကေဟိ သမ္ပရိကိဏ္ဏော ဟောတိ။ အညတရာ ဘိက္ခုနီ တေ မနုဿေ ဧတဒဝေါစ – ‘‘အာဝုသော, ဣစ္ဆထ ဣမဿ မရဏ’’န္တိ? ‘‘အာမယျေ, ဣစ္ဆာမာ’’တိ။ ‘‘တေန ဟိ လောဏသောဝီရကံ ပါယေထာ’’တိ။ တေ တံ လောဏသောဝီရကံ ပါယေသုံ။ သော ကာလမကာသိ။ တဿာ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ။ အထ ခေါ သာ ဘိက္ခုနီ ဘိက္ခုနီနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ ဘိက္ခုနိယော ဘိက္ခူနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ ဘိက္ခူ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ ‘‘အာပတ္တိံ သာ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနီ အာပန္နာ ပါရာဇိက’’န္တိ။
တတိယပါရာဇိကံ သမတ္တံ။
၄။ စတုတ္ထပါရာဇိကံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၉၃။ [ဣဒံ ဝတ္ထု ပါစိ။ ၆၇] တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ ဝေသာလိယံ ဝိဟရတိ မဟာဝနေ ကူဋာဂါရသာလာယံ။ တေန ခေါ ပန သမယေန သမ္ဗဟုလာ သန္ဒိဋ္ဌာ သမ္ဘတ္တာ ဘိက္ခူ ဝဂ္ဂုမုဒါယ နဒိယာ တီရေ ဝဿံ ဥပဂစ္ဆိံသု။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဝဇ္ဇီ ဒုဗ္ဘိက္ခာ ဟောတိ ဒွီဟိတိကာ သေတဋ္ဌိကာ သလာကာဝုတ္တာ, န သုကရာ ဥဉ္ဆေန ပဂ္ဂဟေန ယာပေတုံ။ အထ ခေါ တေသံ ဘိက္ခူနံ ဧတဒဟောသိ – ‘‘ဧတရဟိ ခေါ ဝဇ္ဇီ ဒုဗ္ဘိက္ခာ ဒွီဟိတိကာ သေတဋ္ဌိကာ သလာကာဝုတ္တာ, န သုကရာ ဥဉ္ဆေန ပဂ္ဂဟေန ယာပေတုံ။ ကေန နု ခေါ မယံ ဥပါယေန သမဂ္ဂါ သမ္မောဒမာနာ အဝိဝဒမာနာ ဖာသုကံ ဝဿံ ဝသေယျာမ, န စ ပိဏ္ဍကေန ကိလမေယျာမာ’’တိ? ဧကစ္စေ ဧဝမာဟံသု – ‘‘ဟန္ဒ မယံ, အာဝုသော, ဂိဟီနံ ကမ္မန္တံ အဓိဋ္ဌေမ, ဧဝံ တေ အမှာကံ ဒါတုံ မညိဿန္တိ။ ဧဝံ မယံ သမဂ္ဂါ သမ္မောဒမာနာ အဝိဝဒမာနာ ဖာသုကံ ဝဿံ ဝသိဿာမ, န စ ပိဏ္ဍကေန ကိလမိဿာမာ’’တိ။ ဧကစ္စေ ဧဝမာဟံသု – ‘‘အလံ, အာဝုသော, ကိံ
ဂိဟီနံ ကမ္မန္တံ အဓိဋ္ဌိတေန! ဟန္ဒ မယံ, အာဝုသော, ဂိဟီနံ ဒူတေယျံ ဟရာမ, ဧဝံ တေ အမှာကံ ဒါတုံ မညိဿန္တိ။ ဧဝံ မယံ သမဂ္ဂါ သမ္မောဒမာနာ အဝိဝဒမာနာ ဖာသုကံ ဝဿံ ဝသိဿာမ, န စ ပိဏ္ဍကေန ကိလမိဿာမာ’’တိ။ ဧကစ္စေ ဧဝမာဟံသု – ‘‘အလံ, အာဝုသော, ကိံ ဂိဟီနံ ကမ္မန္တံ အဓိဋ္ဌိတေန! ကိံ ဂိဟီနံ ဒူတေယျံ ဟဋေန! ဟန္ဒ မယံ, အာဝုသော, ဂိဟီနံ အညမညဿ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မဿ ဝဏ္ဏံ ဘာသိဿာမ – ‘အသုကော ဘိက္ခု ပဌမဿ ဈာနဿ လာဘီ, အသုကော ဘိက္ခု ဒုတိယဿ ဈာနဿ လာဘီ, အသုကော ဘိက္ခု တတိယဿ ဈာနဿ လာဘီ, အသုကော ဘိက္ခု စတုတ္ထဿ ဈာနဿ လာဘီ, အသုကော ဘိက္ခု သောတာပန္နော, အသုကော ဘိက္ခု သကဒါဂါမီ, အသုကော ဘိက္ခု အနာဂါမီ, အသုကော ဘိက္ခု အရဟာ, အသုကော ဘိက္ခု တေဝိဇ္ဇော, အသုကော ဘိက္ခု ဆဠဘိညော’တိ။ ဧဝံ တေ အမှာကံ ဒါတုံ မညိဿန္တိ။ ဧဝံ မယံ သမဂ္ဂါ သမ္မောဒမာနာ အဝိဝဒမာနာ ဖာသုကံ ဝဿံ ဝသိဿာမ, န စ ပိဏ္ဍကေန ကိလမိဿာမာ’’တိ။ ‘‘ဧသောယေဝ ခေါ, အာဝုသော, သေယျော ယော အမှာကံ ဂိဟီနံ အညမညဿ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မဿ ဝဏ္ဏော ဘာသိတော’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၉၄။ အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ ဂိဟီနံ အညမညဿ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မဿ ဝဏ္ဏံ ဘာသိံသု – ‘‘အသုကော ဘိက္ခု ပဌမဿ ဈာနဿ လာဘီ…ပေ… အသုကော ဘိက္ခု ဆဠဘိညော’’တိ။ အထ ခေါ တေ မနုဿာ – ‘‘လာဘာ ဝတ နော, သုလဒ္ဓံ ဝတ နော, ယေသံ ဝတ နော ဧဝရူပါ ဘိက္ခူ ဝဿံ ဥပဂတာ၊ န ဝတ နော ဣတော ပုဗ္ဗေ ဧဝရူပါ ဘိက္ခူ ဝဿံ ဥပဂတာ ယထယိမေ ဘိက္ခူ သီလဝန္တော ကလျာဏဓမ္မာ’’တိ, တေ န တာဒိသာနိ ဘောဇနာနိ အတ္တနာ ပရိဘုဉ္ဇန္တိ မာတာပိတူနံ ဒေန္တိ ပုတ္တဒါရဿ ဒေန္တိ ဒါသကမ္မကရပေါရိသဿ ဒေန္တိ မိတ္တာမစ္စာနံ ဒေန္တိ ဉာတိသာလောဟိတာနံ ဒေန္တိ, ယာဒိသာနိ ဘိက္ခူနံ ဒေန္တိ။ တေ န တာဒိသာနိ ခါဒနီယာနိ သာယနီယာနိ ပါနာနိ အတ္တနာ ခါဒန္တိ သာယန္တိ ပိဝန္တိ မာတာပိတူနံ ဒေန္တိ ပုတ္တဒါရဿ ဒေန္တိ ဒါသကမ္မကရပေါရိသဿ ဒေန္တိ မိတ္တာမစ္စာနံ ဒေန္တိ ဉာတိသာလောဟိတာနံ ဒေန္တိ, ယာဒိသာနိ ဘိက္ခူနံ ဒေန္တိ။ အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ ဝဏ္ဏဝါ အဟေသုံ ပီဏိန္ဒြိယာ ပသန္နမုခဝဏ္ဏာ ဝိပ္ပသန္နဆဝိဝဏ္ဏာ။
အာစိဏ္ဏံ ခေါ ပနေတံ ဝဿံဝုဋ္ဌာနံ ဘိက္ခူနံ ဘဂဝန္တံ ဒဿနာယ ဥပသင်္ကမိတုံ။ အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ ဝဿံဝုဋ္ဌာ တေမာသစ္စယေန သေနာသနံ သံသာမေတွာ ပတ္တစီဝရံ အာဒါယ ယေန ဝေသာလီ တေန ပက္ကမိံသု။ အနုပုဗ္ဗေန ယေန ဝေသာလီ မဟာဝနံ ကူဋာဂါရသာလာ ယေန ဘဂဝါ တေနုပသင်္ကမိံသု၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ဘဂဝန္တံ အဘိဝါဒေတွာ ဧကမန္တံ နိသီဒိံသု။
တေန ခေါ ပန သမယေန ဒိသာသု ဝဿံဝုဋ္ဌာ ဘိက္ခူ ကိသာ ဟောန္တိ လူခါ ဒုဗ္ဗဏ္ဏာ ဥပ္ပဏ္ဍုပ္ပဏ္ဍုကဇာတာ ဓမနိသန္ထတဂတ္တာ၊ ဝဂ္ဂုမုဒါတီရိယာ ပန ဘိက္ခူ ဝဏ္ဏဝါ ဟောန္တိ ပီဏိန္ဒြိယာ ပသန္နမုခဝဏ္ဏာ ဝိပ္ပသန္နဆဝိဝဏ္ဏာ။ အာစိဏ္ဏံ ခေါ ပနေတံ ဗုဒ္ဓါနံ ဘဂဝန္တာနံ အာဂန္တုကေဟိ ဘိက္ခူဟိ သဒ္ဓိံ ပဋိသမ္မောဒိတုံ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဝဂ္ဂုမုဒါတီရိယေ ဘိက္ခူ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ကစ္စိ, ဘိက္ခဝေ, ခမနီယံ ကစ္စိ ယာပနီယံ ကစ္စိ သမဂ္ဂါ သမ္မောဒမာနာ အဝိဝဒမာနာ ဖာသုကံ ဝဿံ ဝသိတ္ထ န စ ပိဏ္ဍကေန ကိလမိတ္ထာ’’တိ? ‘‘ခမနီယံ, ဘဂဝါ, ယာပနီယံ, ဘဂဝါ။ သမဂ္ဂါ စ မယံ, ဘန္တေ, သမ္မောဒမာနာ အဝိဝဒမာနာ ဖာသုကံ ဝဿံ ဝသိမှာ, န စ ပိဏ္ဍကေန ကိလမိမှာ’’တိ။ ဇာနန္တာပိ တထာဂတာ ပုစ္ဆန္တိ, ဇာနန္တာပိ န ပုစ္ဆန္တိ…ပေ… ဒွီဟာကာရေဟိ ဗုဒ္ဓါ ဘဂဝန္တော ဘိက္ခူ ပဋိပုစ္ဆန္တိ – ဓမ္မံ ဝါ ဒေသေဿာမ, သာဝကာနံ ဝါ သိက္ခာပဒံ ပညာပေဿာမာတိ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဝဂ္ဂုမုဒါတီရိယေ ဘိက္ခူ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ယထာ ကထံ ပန တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, သမဂ္ဂါ သမ္မောဒမာနာ အဝိဝဒမာနာ ဖာသုကံ ဝဿံ ဝသိတ္ထ န စ ပိဏ္ဍကေန ကိလမိတ္ထာ’’တိ? အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ – ‘‘ကစ္စိ ပန ဝေါ, ဘိက္ခဝေ, ဘူတ’’န္တိ? ‘‘အဘူတံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ – ‘‘အနနုစ္ဆဝိကံ, မောဃပုရိသာ, အနနုလောမိကံ အပ္ပတိရူပံ အဿာမဏကံ အကပ္ပိယံ အကရဏီယံ။ ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, ဥဒရဿ ကာရဏာ ဂိဟီနံ အညမညဿ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မဿ ဝဏ္ဏံ ဘာသိဿထ! ဝရံ တုမှေဟိ, မောဃပုရိသာ, တိဏှေန ဂေါဝိကန္တနေန [ဂေါဝိကတ္တနေန (သီ။ က။)] ကုစ္ဆိံ ပရိကန္တော, န တွေဝ ဥဒရဿ ကာရဏာ ဂိဟီနံ အညမညဿ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မဿ ဝဏ္ဏော ဘာသိတော! တံ ကိဿ ဟေတု? တတော နိဒါနဉှိ, မောဃပုရိသာ, မရဏံ ဝါ နိဂစ္ဆေယျ မရဏမတ္တံ ဝါ ဒုက္ခံ, န တွေဝ တပ္ပစ္စယာ ကာယဿ ဘေဒါ ပရံ မရဏာ အပါယံ ဒုဂ္ဂတိံ ဝိနိပါတံ နိရယံ ဥပပဇ္ဇေယ။ ဣတော နိဒါနဉ္စ ခေါ, မောဃပုရိသာ, ကာယဿ ဘေဒါ ပရံ မရဏာ အပါယံ ဒုဂ္ဂတိံ ဝိနိပါတံ နိရယံ ဥပပဇ္ဇေယျ။ နေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ’’…ပေ… ဝိဂရဟိတွာ ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၉၅။ ‘‘ပဉ္စိမေ, ဘိက္ခဝေ, မဟာစောရာ သန္တော သံဝိဇ္ဇမာနာ လောကသ္မိံ။ ကတမေ ပဉ္စ? ဣဓ, ဘိက္ခဝေ, ဧကစ္စဿ မဟာစောရဿ ဧဝံ ဟောတိ – ‘ကုဒါဿု နာမာဟံ သတေန ဝါ သဟဿေန ဝါ ပရိဝုတော ဂါမနိဂမရာဇ-
ဓာနီသု အာဟိဏ္ဍိဿာမိ ဟနန္တော ဃာတေန္တော ဆိန္ဒန္တော ဆေဒါပေန္တော ပစန္တော ပါစေန္တော’တိ! သော အပရေန သမယေန သတေန ဝါ သဟဿေန ဝါ ပရိဝုတော ဂါမနိဂမရာဇဓာနီသု အာဟိဏ္ဍတိ ဟနန္တော ဃာတေန္တော ဆိန္ဒန္တော ဆေဒါပေန္တော ပစန္တော ပါစေန္တော။ ဧဝမေဝ ခေါ, ဘိက္ခဝေ, ဣဓေကစ္စဿ ပါပဘိက္ခုနော ဧဝံ ဟောတိ – ‘ကုဒါဿု နာမာဟံ သတေန ဝါ သဟဿေန ဝါ ပရိဝုတော ဂါမနိဂမရာဇဓာနီသု စာရိကံ စရိဿာမိ သက္ကတော ဂရုကတော မာနိတော ပူဇိတော အပစိတော ဂဟဋ္ဌာနဉ္စေဝ ပဗ္ဗဇိတာနဉ္စ, လာဘီ စီဝရပိဏ္ဍပါတသေနာသနဂိလာနပ္ပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရာန’န္တိ! သော အပရေန သမယေန သတေန ဝါ သဟဿေန ဝါ ပရိဝုတော ဂါမနိဂမရာဇဓာနီသု စာရိကံ စရတိ သက္ကတော ဂရုကတော မာနိတော ပူဇိတော အပစိတော ဂဟဋ္ဌာနဉ္စေဝ ပဗ္ဗဇိတာနဉ္စ, လာဘီ စီဝရပိဏ္ဍပါတသေနာသနဂိလာနပ္ပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရာနံ။ အယံ, ဘိက္ခဝေ, ပဌမော မဟာစောရော သန္တော သံဝိဇ္ဇမာနော လောကသ္မိံ။
‘‘ပုန စပရံ, ဘိက္ခဝေ, ဣဓေကစ္စော ပါပဘိက္ခု တထာဂတပ္ပဝေဒိတံ ဓမ္မဝိနယံ ပရိယာပုဏိတွာ အတ္တနော ဒဟတိ။ အယံ, ဘိက္ခဝေ, ဒုတိယော မဟာစောရော သန္တော သံဝိဇ္ဇမာနော လောကသ္မိံ။
‘‘ပုန စပရံ, ဘိက္ခဝေ, ဣဓေကစ္စော ပါပဘိက္ခု သုဒ္ဓံ ဗြဟ္မစာရိံ ပရိသုဒ္ဓံ ဗြဟ္မစရိယံ စရန္တံ အမူလကေန အဗြဟ္မစရိယေန အနုဒ္ဓံသေတိ။ အယံ, ဘိက္ခဝေ, တတိယော မဟာစောရော သန္တော သံဝိဇ္ဇမာနော လောကသ္မိံ။
‘‘ပုန စပရံ, ဘိက္ခဝေ, ဣဓေကစ္စော ပါပဘိက္ခု ယာနိ တာနိ သံဃဿ ဂရုဘဏ္ဍာနိ ဂရုပရိက္ခာရာနိ, သေယျထိဒံ – အာရာမော အာရာမဝတ္ထု ဝိဟာရော ဝိဟာရဝတ္ထု မဉ္စော ပီဌံ ဘိသိ ဗိမ္ဗောဟနံ [ဗိမ္ဗောဟနံ (သီ။ သျာ။)] လောဟကုမ္ဘီ လောဟဘာဏကံ လောဟဝါရကော လောဟကဋာဟံ ဝါသီ ပရသု [ဖရသု (သီ။ သျာ။)] ကုဌာရီ ကုဒါလော နိခါဒနံ ဝလ္လိ ဝေဠု မုဉ္ဇံ ပဗ္ဗဇံ တိဏံ မတ္တိကာ ဒါရုဘဏ္ဍံ မတ္တိကာဘဏ္ဍံ, တေဟိ ဂိဟိံ သင်္ဂဏှာတိ ဥပလာပေတိ။ အယံ, ဘိက္ခဝေ, စတုတ္ထော မဟာစောရော သန္တော သံဝိဇ္ဇမာနော လောကသ္မိံ။
‘‘သဒေဝကေ, ဘိက္ခဝေ, လောကေ သမာရကေ သဗြဟ္မကေ သဿမဏဗြာဟ္မဏိယာ ပဇာယ သဒေဝမနုဿာယ အယံ အဂ္ဂေါ မဟာစောရော ယော အသန္တံ အဘူတံ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မံ ဥလ္လပတိ။ တံ ကိဿ ဟေတု? ထေယျာယ ဝေါ, ဘိက္ခဝေ, ရဋ္ဌပိဏ္ဍော ဘုတ္တော’’တိ။
[သံ။ နိ။ ၁။၃၅]
အညထာ သန္တမတ္တာနံ, အညထာ ယော ပဝေဒယေ၊
နိကစ္စ ကိတဝဿေဝ, ဘုတ္တံ ထေယျေန တဿ တံ။
[ဓ။ ပ။ ၃၀၇ ဓမ္မပဒေပိ] ကာသာဝကဏ္ဌာ ဗဟဝေါ, ပါပဓမ္မာ အသညတာ၊
ပါပါ ပါပေဟိ ကမ္မေဟိ, နိရယံ တေ ဥပပဇ္ဇရေ။
[ဓ။ ပ။ ၃၀၇ ဓမ္မပဒေပိ] သေယျော အယောဂုဠော ဘုတ္တော, တတ္တော အဂ္ဂိသိခူပမော၊
ယဉ္စေ ဘုဉ္ဇေယျ ဒုဿီလော, ရဋ္ဌပိဏ္ဍံ အသညတောတိ။
အထ ခေါ ဘဂဝါ တေ ဝဂ္ဂုမုဒါတီရိယေ ဘိက္ခူ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဒုဗ္ဘရတာယ ဒုပ္ပေါသတာယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
‘‘ယော ပန ဘိက္ခု အနဘိဇာနံ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မံ အတ္တုပနာယိကံ အလမရိယဉာဏဒဿနံ သမုဒါစရေယျ – ‘ဣတိ ဇာနာမိ ဣတိ ပဿာမီ’တိ, တတော အပရေန သမယေန သမနုဂ္ဂါဟီယမာနော ဝါ အသမနုဂ္ဂါဟီယမာနော ဝါ အာပန္နော ဝိသုဒ္ဓါပေက္ခော ဧဝံ ဝဒေယျ – ‘အဇာနမေဝံ, အာဝုသော, အဝစံ ဇာနာမိ, အပဿံ ပဿာမိ။ တုစ္ဆံ မုသာ ဝိလပိ’န္တိ, အယမ္ပိ ပါရာဇိကော ဟောတိ အသံဝါသော’’တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၉၆။ တေန ခေါ ပန သမယေန သမ္ဗဟုလာ ဘိက္ခူ အဒိဋ္ဌေ ဒိဋ္ဌသညိနော အပတ္တေ ပတ္တသညိနော အနဓိဂတေ အဓိဂတသညိနော အသစ္ဆိကတေ သစ္ဆိကတသညိနော အဓိမာနေန အညံ ဗျာကရိံသု။ တေသံ အပရေန သမယေန ရာဂါယပိ စိတ္တံ နမတိ ဒေါသာယပိ စိတ္တံ နမတိ မောဟာယပိ စိတ္တံ နမတိ။ တေသံ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ – ‘‘ဘဂဝတာ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ။ မယဉ္စမှ အဒိဋ္ဌေ ဒိဋ္ဌသညိနော အပတ္တေ ပတ္တသညိနော အနဓိဂတေ အဓိဂတသညိနော အသစ္ဆိကတေ သစ္ဆိကတသညိနော, အဓိမာနေန အညံ ဗျာကရိမှာ။ ကစ္စိ နု ခေါ မယံ ပါရာဇိကံ အာပတ္တိံ အာပန္နာ’’တိ? တေ အာယသ္မတော အာနန္ဒဿ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ ‘‘ဟောန္တိ ယေ တေ, အာနန္ဒ [ဟောန္တိ ယေဝါနန္ဒ (သျာ။), ဟောန္တိ တေ အာနန္ဒ (သီ။)], ဘိက္ခူ အဒိဋ္ဌေ ဒိဋ္ဌသညိနော အပတ္တေ ပတ္တသညိနော အနဓိဂတေ အဓိဂတသညိနော အသစ္ဆိကတေ သစ္ဆိကတသညိနော အဓိမာနေန အညံ ဗျာကရောန္တိ။ တဉ္စ ခေါ ဧတံ အဗ္ဗောဟာရိက’’န္တိ။
‘‘ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၉၇။ ‘‘ယောပန ဘိက္ခု အနဘိဇာနံ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မံ အတ္တုပနာယိကံ အလမရိယဉာဏဒဿနံ သမုဒါစရေယျ – ‘ဣတိ ဇာနာမိ ဣတိ ပဿာမီ’တိ, တတော အပရေန သမယေန သမနုဂ္ဂါဟီယမာနော ဝါ အသမနုဂ္ဂါဟီယမာနော ဝါ အာပန္နော ဝိသုဒ္ဓါပေက္ခော ဧဝံ ဝဒေယျ – ‘အဇာနမေဝံ, အာဝုသော, အဝစံ ဇာနာမိ, အပဿံ ပဿာမိ။ တုစ္ဆံ မုသာ ဝိလပိ’န္တိ, အညတြ အဓိမာနာ, အယမ္ပိ ပါရာဇိကော ဟောတိ အသံဝါသော’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၉၈။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
အနဘိဇာနန္တိ အသန္တံ အဘူတံ အသံဝိဇ္ဇမာနံ အဇာနန္တော အပဿန္တော အတ္တနိ ကုသလံ ဓမ္မံ – အတ္ထိ မေ ကုသလော ဓမ္မောတိ။
[ပါစိ။ ၇၀]ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မော နာမ ဈာနံ ဝိမောက္ခော [ဝိမောက္ခံ (သီ။ သျာ။)] သမာဓိ သမာပတ္တိ ဉာဏဒဿနံ မဂ္ဂဘာဝနာ ဖလသစ္ဆိကိရိယာ ကိလေသပ္ပဟာနံ ဝိနီဝရဏတာ စိတ္တဿ သုညာဂါရေ အဘိရတိ။
အတ္တုပနာယိကန္တိ တေ ဝါ ကုသလေ ဓမ္မေ အတ္တနိ ဥပနေတိ အတ္တာနံ ဝါ တေသု ကုသလေသု ဓမ္မေသု ဥပနေတိ။
ဉာဏန္တိ တိဿော ဝိဇ္ဇာ။ ဒဿနန္တိ ယံ ဉာဏံ တံ ဒဿနံ။ ယံ ဒဿနံ တံ ဉာဏံ။
သမုဒါစရေယျာတိ အာရောစေယျ ဣတ္ထိယာ ဝါ ပုရိသဿ ဝါ ဂဟဋ္ဌဿ ဝါ ပဗ္ဗဇိတဿ ဝါ။
ဣတိ ဇာနာမိ ဣတိ ပဿာမီတိ ဇာနာမဟံ ဧတေ ဓမ္မေ, ပဿာမဟံ ဧတေ ဓမ္မေ အတ္ထိ စ ဧတေ ဓမ္မာ မယိ, အဟဉ္စ ဧတေသု ဓမ္မေသု သန္ဒိဿာမီတိ။
တတော အပရေန သမယေနာတိ ယသ္မိံ ခဏေ သမုဒါစိဏ္ဏံ ဟောတိ တံ ခဏံ တံ လယံ တံ မုဟုတ္တံ ဝီတိဝတ္တေ။
သမနုဂ္ဂါဟီယမာနောတိ ယံ ဝတ္ထု ပဋိညာတံ ဟောတိ တသ္မိံ ဝတ္ထုသ္မိံ သမနုဂ္ဂါဟီယမာနော – ‘‘ကိန္တေ အဓိဂတံ, ကိန္တိ တေ အဓိဂတံ, ကဒါ တေ အဓိဂတံ, ကတ္ထ တေ အဓိဂတံ, ကတမေ တေ ကိလေသာ ပဟီနာ, ကတမေသံ တွံ ဓမ္မာနံ လာဘီ’’တိ။
အသမနုဂ္ဂါဟီယမာနောတိ န ကေနစိ ဝုစ္စမာနော။
အာပန္နောတိ ပါပိစ္ဆော ဣစ္ဆာပကတော အသန္တံ အဘူတံ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မံ ဥလ္လပိတွာ ပါရာဇိကံ အာပတ္တိံ အာပန္နော ဟောတိ။
ဝိသုဒ္ဓါပေက္ခောတိ ဂိဟီ ဝါ ဟောတုကာမော ဥပါသကော ဝါ ဟောတုကာမော အာရာမိကော ဝါ ဟောတုကာမော သာမဏေရော ဝါ ဟောတုကာမော။
အဇာနမေဝံ, အာဝုသော, အဝစံ – ဇာနာမိ, အပဿံ ပဿာမီတိ နာဟံ ဧတေ ဓမ္မေ ဇာနာမိ, နာဟံ ဧတေ ဓမ္မေ ပဿာမိ, နတ္ထိ စ ဧတေ ဓမ္မာ မယိ, န စာဟံ ဧတေသု ဓမ္မေသု သန္ဒိဿာမီတိ။
တုစ္ဆံ မုသာ ဝိလပိန္တိ တုစ္ဆကံ မယာ ဘဏိတံ, မုသာ မယာ ဘဏိတံ, အဘူတံ မယာ ဘဏိတံ, အဇာနန္တေန မယာ ဘဏိတံ။
အညတြ အဓိမာနာတိ ဌပေတွာ အဓိမာနံ။
အယမ္ပီတိ ပုရိမေ ဥပါဒါယ ဝုစ္စတိ။
ပါရာဇိကော ဟောတီတိ သေယျထာပိ နာမ တာလော မတ္ထကစ္ဆိန္နော အဘဗ္ဗော ပုန ဝိရူဠှိယာ, ဧဝမေဝ ဘိက္ခု ပါပိစ္ဆော ဣစ္ဆာပကတော အသန္တံ အဘူတံ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မံ ဥလ္လပိတွာ အဿမဏော ဟောတိ အသကျပုတ္တိယော။ တေန ဝုစ္စတိ – ‘‘ပါရာဇိကော ဟောတီ’’တိ။
အသံဝါသောတိ သံဝါသော နာမ ဧကကမ္မံ ဧကုဒ္ဒေသော သမသိက္ခတာ – ဧသော သံဝါသော နာမ။ သော တေန သဒ္ဓိံ နတ္ထိ။ တေန ဝုစ္စတိ – ‘‘အသံဝါသော’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၁၉၉။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မော နာမ ဈာနံ ဝိမောက္ခော သမာဓိ သမာပတ္တိ ဉာဏဒဿနံ မဂ္ဂဘာဝနာ ဖလသစ္ဆိကိရိယာ ကိလေသပ္ပဟာနံ ဝိနီဝရဏတာ စိတ္တဿ သုညာဂါရေ အဘိရတိ။
[ပါစိ။ ၇၀]ဈာနန္တိ ပဌမံ ဈာနံ ဒုတိယံ ဈာနံ တတိယံ ဈာနံ စတုတ္ထံ ဈာနံ။
[ပါစိ။ ၇၀]ဝိမောက္ခောတိ သုညတော ဝိမောက္ခော အနိမိတ္တော ဝိမောက္ခော အပ္ပဏိဟိတော ဝိမောက္ခော။
[ပါစိ။ ၇၀]သမာဓီတိ သုညတော သမာဓိ အနိမိတ္တော သမာဓိ အပ္ပဏိဟိတော သမာဓိ။
[ပါစိ။ ၇၀]သမာပတ္တီတိ သုညတာ သမာပတ္တိ အနိမိတ္တာ သမာပတ္တိ အပ္ပဏိဟိတာ သမာပတ္တိ။
[ပါစိ။ ၇၀]ဉာဏဒဿနန္တိ တိဿော ဝိဇ္ဇာ။
[ပါစိ။ ၇၀]မဂ္ဂဘာဝနာတိ စတ္တာရော သတိပဋ္ဌာနာ, စတ္တာရော သမ္မပ္ပဓာနာ, စတ္တာရော ဣဒ္ဓိပါဒါ, ပဉ္စိန္ဒြိယာနိ, ပဉ္စ ဗလာနိ, သတ္တ ဗောဇ္ဈင်္ဂါ, အရိယော အဋ္ဌင်္ဂိကော မဂ္ဂေါ။
[ပါစိ။ ၇၀]ဖလသစ္ဆိကိရိယာတိ သောတာပတ္တိဖလဿ သစ္ဆိကိရိယာ, သကဒါဂါမိဖလဿ သစ္ဆိကိရိယာ, အနာဂါမိဖလဿ သစ္ဆိကိရိယာ, အရဟတ္တဿ [အရဟတ္တဖလဿ (သျာ။)] သစ္ဆိကိရိယာ။
[ပါစိ။ ၇၀]ကိလေသပ္ပဟာနန္တိ ရာဂဿ ပဟာနံ ဒေါသဿ ပဟာနံ မောဟဿ ပဟာနံ။
[ပါစိ။ ၇၀]ဝိနီဝရဏတာ စိတ္တဿာတိ ရာဂါ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏတာ, ဒေါသာ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏတာ, မောဟာ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏတာ။
[ပါစိ။ ၇၀]သုညာဂါရေ အဘိရတီတိ ပဌမေန ဈာနေန သုညာဂါရေ အဘိရတိ, ဒုတိယေန ဈာနေန သုညာဂါရေ အဘိရတိ, တတိယေန ဈာနေန သုညာဂါရေ အဘိရတိ, စတုတ္ထေန ဈာနေန သုညာဂါရေ အဘိရတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၀၀။ တီဟာကာရေဟိ ပဌမံ ဈာနံ သမာပဇ္ဇိန္တိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ, ပုဗ္ဗေဝဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏိဿန္တိ, ဘဏန္တဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏာမီတိ, ဘဏိတဿ ဟောတိ မုသာ မယာ ဘဏိတန္တိ။
စတူဟာကာရေဟိ ပဌမံ ဈာနံ သမာပဇ္ဇိန္တိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ – ပုဗ္ဗေဝဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏိဿန္တိ, ဘဏန္တဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏာမီတိ, ဘဏိတဿ ဟောတိ မုသာ မယာ ဘဏိတန္တိ, ဝိနိဓာယ ဒိဋ္ဌိံ။
ပဉ္စဟာကာရေဟိ ပဌမံ ဈာနံ သမာပဇ္ဇိန္တိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ – ပုဗ္ဗေဝဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏိဿန္တိ, ဘဏန္တဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏာမီတိ, ဘဏိတဿ ဟောတိ မုသာ မယာ ဘဏိတန္တိ, ဝိနိဓာယ ဒိဋ္ဌိံ ဝိနိဓာယ ခန္တိံ။
ဆဟာကာရေဟိ ပဌမံ ဈာနံ သမာပဇ္ဇိန္တိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ – ပုဗ္ဗေဝဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏိဿန္တိ, ဘဏန္တဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏာမီတိ, ဘဏိတဿ ဟောတိ မုသာ မယာ ဘဏိတန္တိ, ဝိနိဓာယ ဒိဋ္ဌိံ, ဝိနိဓာယ ခန္တိံ, ဝိနိဓာယ ရုစိံ။
သတ္တဟာကာရေဟိ ပဌမံ ဈာနံ သမာပဇ္ဇိန္တိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ – ပုဗ္ဗေဝဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏိဿန္တိ, ဘဏန္တဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏာမီတိ, ဘဏိတဿ ဟောတိ မုသာ မယာ ဘဏိတန္တိ, ဝိနိဓာယ ဒိဋ္ဌိံ, ဝိနိဓာယ ခန္တိံ, ဝိနိဓာယ ရုစိံ, ဝိနိဓာယ ဘာဝံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၀၁။ တီဟာကာရေဟိ ပဌမံ ဈာနံ သမာပဇ္ဇာမီတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ – ပုဗ္ဗေဝဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏိဿန္တိ, ဘဏန္တဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏာမီတိ, ဘဏိတဿ ဟောတိ မုသာ မယာ ဘဏိတန္တိ။
စတူဟာကာရေဟိ ပဌမံ ဈာနံ သမာပဇ္ဇာမီတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ – ပုဗ္ဗေဝဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏိဿန္တိ, ဘဏန္တဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏာမီတိ, ဘဏိတဿ ဟောတိ မုသာ မယာ ဘဏိတန္တိ, ဝိနိဓာယ ဒိဋ္ဌိံ။
ပဉ္စဟာကာရေဟိ ပဌမံ ဈာနံ သမာပဇ္ဇာမီတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ – ပုဗ္ဗေဝဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏိဿန္တိ, ဘဏန္တဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏာမီတိ, ဘဏိတဿ ဟောတိ မုသာ မယာ ဘဏိတန္တိ, ဝိနိဓာယ ဒိဋ္ဌိံ, ဝိနိဓာယ ခန္တိံ။
ဆဟာကာရေဟိ ပဌမံ ဈာနံ သမာပဇ္ဇာမီတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ – ပုဗ္ဗေဝဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏိဿန္တိ, ဘဏန္တဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏာမီတိ, ဘဏိတဿ ဟောတိ မုသာ မယာ ဘဏိတန္တိ, ဝိနိဓာယ ဒိဋ္ဌိံ, ဝိနိဓာယ ခန္တိံ, ဝိနိဓာယ ရုစိံ။
သတ္တဟာကာရေဟိ ပဌမံ ဈာနံ သမာပဇ္ဇာမီတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ – ပုဗ္ဗေဝဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏိဿန္တိ, ဘဏန္တဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏာမီတိ, ဘဏိတဿ ဟောတိ မုသာ မယာ ဘဏိတန္တိ, ဝိနိဓာယ ဒိဋ္ဌိံ, ဝိနိဓာယ ခန္တိံ, ဝိနိဓာယ ရုစိံ, ဝိနိဓာယ ဘာဝံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၀၂။ တီဟာကာရေဟိ ပဌမံ ဈာနံ သမာပန္နောတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ – ပုဗ္ဗေဝဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏိဿန္တိ, ဘဏန္တဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏာမီတိ, ဘဏိတဿ ဟောတိ မုသာ မယာ ဘဏိတန္တိ။
စတူဟာကာရေဟိ ပဌမံ ဈာနံ သမာပန္နောတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ – ပုဗ္ဗေဝဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏိဿန္တိ, ဘဏန္တဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏာမီတိ, ဘဏိတဿ ဟောတိ မုသာ မယာ ဘဏိတန္တိ, ဝိနိဓာယ ဒိဋ္ဌိံ။
ပဉ္စဟာကာရေဟိ ပဌမံ ဈာနံ သမာပန္နောတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ – ပုဗ္ဗေဝဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏိဿန္တိ, ဘဏန္တဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏာမီတိ, ဘဏိတဿ ဟောတိ မုသာ မယာ ဘဏိတန္တိ, ဝိနိဓာယ ဒိဋ္ဌိံ, ဝိနိဓာယ ခန္တိံ။
ဆဟာကာရေဟိ ပဌမံ ဈာနံ သမာပန္နောတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ – ပုဗ္ဗေဝဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏိဿန္တိ, ဘဏန္တဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏာမီတိ, ဘဏိတဿ ဟောတိ မုသာ မယာ ဘဏိတန္တိ, ဝိနိဓာယ ဒိဋ္ဌိံ, ဝိနိဓာယ ခန္တိံ, ဝိနိဓာယ ရုစိံ။
သတ္တဟာကာရေဟိ ပဌမံ ဈာနံ သမာပန္နောတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ – ပုဗ္ဗေဝဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏိဿန္တိ, ဘဏန္တဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏာမီတိ, ဘဏိတဿ ဟောတိ မုသာ မယာ ဘဏိတန္တိ, ဝိနိဓာယ ဒိဋ္ဌိံ, ဝိနိဓာယ ခန္တိံ, ဝိနိဓာယ ရုစိံ, ဝိနိဓာယ ဘာဝံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၀၃။ တီဟာကာရေဟိ ပဌမဿ ဈာနဿ လာဘီမှီတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ – ပုဗ္ဗေဝဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏိဿန္တိ, ဘဏန္တဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏာမီတိ, ဘဏိတဿ ဟောတိ မုသာ မယာ ဘဏိတန္တိ။
စတူဟာကာရေဟိ ပဌမဿ ဈာနဿ လာဘီမှီတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ – ပုဗ္ဗေဝဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏိဿန္တိ, ဘဏန္တဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏာမီတိ, ဘဏိတဿ ဟောတိ မုသာ မယာ ဘဏိတန္တိ, ဝိနိဓာယ ဒိဋ္ဌိံ။
ပဉ္စဟာကာရေဟိ ပဌမဿ ဈာနဿ လာဘီမှီတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ – ပုဗ္ဗေဝဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏိဿန္တိ, ဘဏန္တဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏာမီတိ, ဘဏိတဿ ဟောတိ မုသာ မယာ ဘဏိတန္တိ, ဝိနိဓာယ ဒိဋ္ဌိံ, ဝိနိဓာယ ခန္တိံ။
ဆဟာကာရေဟိ ပဌမဿ ဈာနဿ လာဘီမှီတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ – ပုဗ္ဗေဝဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏိဿန္တိ, ဘဏန္တဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏာမီတိ, ဘဏိတဿ ဟောတိ မုသာ မယာ ဘဏိတန္တိ, ဝိနိဓာယ ဒိဋ္ဌိံ, ဝိနိဓာယ ခန္တိံ, ဝိနိဓာယ ရုစိံ။
သတ္တဟာကာရေဟိ ပဌမဿ ဈာနဿ လာဘီမှီတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ – ပုဗ္ဗေဝဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏိဿန္တိ, ဘဏန္တဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏာမီတိ, ဘဏိတဿ ဟောတိ မုသာ မယာ ဘဏိတန္တိ, ဝိနိဓာယ ဒိဋ္ဌိံ, ဝိနိဓာယ ခန္တိံ, ဝိနိဓာယ ရုစိံ, ဝိနိဓာယ ဘာဝံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၀၄။ တီဟာကာရေဟိ ပဌမဿ ဈာနဿ ဝသီမှီတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ – ပုဗ္ဗေဝဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏိဿန္တိ, ဘဏန္တဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏာမီတိ, ဘဏိတဿ ဟောတိ မုသာ မယာ ဘဏိတန္တိ။
စတူဟာကာရေဟိ ပဌမဿ ဈာနဿ ဝသီမှီတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ – ပုဗ္ဗေဝဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏိဿန္တိ, ဘဏန္တဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏာမီတိ, ဘဏိတဿ ဟောတိ မုသာ မယာ ဘဏိတန္တိ, ဝိနိဓာယ ဒိဋ္ဌိံ။
ပဉ္စဟာကာရေဟိ ပဌမဿ ဈာနဿ ဝသီမှီတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ – ပုဗ္ဗေဝဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏိဿန္တိ, ဘဏန္တဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏာမီတိ, ဘဏိတဿ ဟောတိ မုသာ မယာ ဘဏိတန္တိ, ဝိနိဓာယ ဒိဋ္ဌိံ, ဝိနိဓာယ ခန္တိံ။
ဆဟာကာရေဟိ ပဌမဿ ဈာနဿ ဝသီမှီတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ – ပုဗ္ဗေဝဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏိဿန္တိ, ဘဏန္တဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏာမီတိ, ဘဏိတဿ ဟောတိ မုသာ မယာ ဘဏိတန္တိ, ဝိနိဓာယ ဒိဋ္ဌိံ, ဝိနိဓာယ ခန္တိံ, ဝိနိဓာယ ရုစိံ။
သတ္တဟာကာရေဟိ ပဌမဿ ဈာနဿ ဝသီမှီတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ – ပုဗ္ဗေဝဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏိဿန္တိ, ဘဏန္တဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏာမီတိ, ဘဏိတဿ ဟောတိ မုသာ မယာ ဘဏိတန္တိ, ဝိနိဓာယ ဒိဋ္ဌိံ, ဝိနိဓာယ ခန္တိံ, ဝိနိဓာယ ရုစိံ, ဝိနိဓာယ ဘာဝံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၀၅။ တီဟာကာရေဟိ ပဌမံ ဈာနံ သစ္ဆိကတံ မယာတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ – ပုဗ္ဗေဝဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏိဿန္တိ, ဘဏန္တဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏာမီတိ, ဘဏိတဿ ဟောတိ မုသာ မယာ ဘဏိတန္တိ။
စတူဟာကာရေဟိ ပဌမံ ဈာနံ သစ္ဆိကတံ မယာတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ – ပုဗ္ဗေဝဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏိဿန္တိ, ဘဏန္တဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏာမီတိ, ဘဏိတဿ ဟောတိ မုသာ မယာ ဘဏိတန္တိ, ဝိနိဓာယ ဒိဋ္ဌိံ။
ပဉ္စဟာကာရေဟိ ပဌမံ ဈာနံ သစ္ဆိကတံ မယာတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ – ပုဗ္ဗေဝဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏိဿန္တိ, ဘဏန္တဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏာမီတိ, ဘဏိတဿ ဟောတိ မုသာ မယာ ဘဏိတန္တိ, ဝိနိဓာယ ဒိဋ္ဌိံ, ဝိနိဓာယ ခန္တိံ။
ဆဟာကာရေဟိ ပဌမံ ဈာနံ သစ္ဆိကတံ မယာတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ – ပုဗ္ဗေဝဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏိဿန္တိ, ဘဏန္တဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏာမီတိ, ဘဏိတဿ ဟောတိ မုသာ မယာ ဘဏိတန္တိ, ဝိနိဓာယ ဒိဋ္ဌိံ, ဝိနိဓာယ ခန္တိံ, ဝိနိဓာယ ရုစိံ။
သတ္တဟာကာရေဟိ ပဌမံ ဈာနံ သစ္ဆိကတံ မယာတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ – ပုဗ္ဗေဝဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏိဿန္တိ, ဘဏန္တဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏာမီတိ, ဘဏိတဿ ဟောတိ မုသာ မယာ ဘဏိတန္တိ, ဝိနိဓာယ ဒိဋ္ဌိံ, ဝိနိဓာယ ခန္တိံ, ဝိနိဓာယ ရုစိံ, ဝိနိဓာယ ဘာဝံ။
ယထာ ဣဒံ ပဌမံ ဈာနံ ဝိတ္ထာရိတံ တံ သဗ္ဗမ္ပိ ဝိတ္ထာရေတဗ္ဗံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၀၆။ တီဟာကာရေဟိ…ပေ… သတ္တဟာကာရေဟိ ဒုတိယံ ဈာနံ…ပေ… တတိယံ ဈာနံ…ပေ… စတုတ္ထံ ဈာနံ သမာပဇ္ဇိံ… သမာပဇ္ဇာမိ… သမာပန္နော…
စတုတ္ထဿ ဈာနဿ လာဘီမှိ… ဝသီမှိ… စတုတ္ထံ ဈာနံ သစ္ဆိကတံ မယာတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ ပုဗ္ဗေဝဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏိဿန္တိ, ဘဏန္တဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏာမီတိ, ဘဏိတဿ ဟောတိ မုသာ မယာ ဘဏိတန္တိ, ဝိနိဓာယ ဒိဋ္ဌိံ, ဝိနိဓာယ ခန္တိံ, ဝိနိဓာယ ရုစိံ, ဝိနိဓာယ ဘာဝံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၀၇။ တီဟာကာရေဟိ သုညတံ ဝိမောက္ခံ… အနိမိတ္တံ ဝိမောက္ခံ… အပ္ပဏိဟိတံ ဝိမောက္ခံ… သမာပဇ္ဇိံ… သမာပဇ္ဇာမိ… သမာပန္နော… အပ္ပဏိဟိတဿ ဝိမောက္ခဿ လာဘီမှိ… ဝသီမှိ… အပ္ပဏိဟိတော ဝိမောက္ခော သစ္ဆိကတော မယာတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ…ပေ…။
တီဟာကာရေဟိ သုညတံ သမာဓိံ… အနိမိတ္တံ သမာဓိံ… အပ္ပဏိဟိတံ သမာဓိံ သမာပဇ္ဇိံ… သမာပဇ္ဇာမိ… သမာပန္နော… အပ္ပဏိဟိတဿ သမာဓိဿ လာဘီမှိ… ဝသီမှိ… အပ္ပဏိဟိတော သမာဓိ သစ္ဆိကတော မယာတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
တီဟာကာရေဟိ သုညတံ သမာပတ္တိံ… အနိမိတ္တံ သမာပတ္တိံ… အပ္ပဏိဟိတံ သမာပတ္တိံ သမာပဇ္ဇိံ… သမာပဇ္ဇာမိ… သမာပန္နော… အပ္ပဏိဟိတာယ သမာပတ္တိယာ လာဘီမှိ… ဝသီမှိ… အပ္ပဏိဟိတာ သမာပတ္တိ သစ္ဆိကတာ မယာတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
တီဟာကာရေဟိ တိဿော ဝိဇ္ဇာ သမာပဇ္ဇိံ… သမာပဇ္ဇာမိ သမာပန္နော… တိဿန္နံ ဝိဇ္ဇာနံ လာဘီမှိ… ဝသီမှိ… တိဿော ဝိဇ္ဇာ သစ္ဆိကတာ မယာတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
တီဟာကာရေဟိ စတ္တာရော သတိပဋ္ဌာနေ… စတ္တာရော သမ္မပ္ပဓာနေ… စတ္တာရော ဣဒ္ဓိပါဒေ သမာပဇ္ဇိံ… သမာပဇ္ဇာမိ… သမာပန္နော… စတုန္နံ ဣဒ္ဓိပါဒါနံ လာဘီမှိ… ဝသီမှိ… စတ္တာရော ဣဒ္ဓိပါဒါ သစ္ဆိကတာ မယာတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
တီဟာကာရေဟိ ပဉ္စိန္ဒြိယာနိ… ပဉ္စ ဗလာနိ သမာပဇ္ဇိံ… သမာပဇ္ဇာမိ… သမာပန္နော … ပဉ္စန္နံ ဗလာနံ လာဘီမှိ… ဝသီမှိ… ပဉ္စဗလာနိ သစ္ဆိကတာနိ မယာတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
တီဟာကာရေဟိ သတ္တ ဗောဇ္ဈင်္ဂေ သမာပဇ္ဇိံ… သမာပဇ္ဇာမိ… သမာပန္နော… သတ္တန္နံ ဗောဇ္ဈင်္ဂါနံ လာဘီမှိ… ဝသီမှိ… သတ္တ ဗောဇ္ဈင်္ဂါ သစ္ဆိကတာ မယာတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
တီဟာကာရေဟိ အရိယံ အဋ္ဌင်္ဂိကံ မဂ္ဂံ သမာပဇ္ဇိံ… သမာပဇ္ဇာမိ… သမာပန္နော… အရိယဿ အဋ္ဌင်္ဂိကဿ မဂ္ဂဿ လာဘီမှိ… ဝသီမှိ… အရိယော အဋ္ဌင်္ဂိကော မဂ္ဂေါ သစ္ဆိကတော မယာတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
တီဟာကာရေဟိ သောတာပတ္တိဖလံ… သကဒါဂါမိဖလံ… အနာဂါမိဖလံ… အရဟတ္တံ သမာပဇ္ဇိံ… သမာပဇ္ဇာမိ… သမာပန္နော… အရဟတ္တဿ လာဘီမှိ ဝသီမှိ အရဟတ္တံ သစ္ဆိကတံ မယာတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
တီဟာကာရေဟိ ရာဂေါ မေ စတ္တော ဝန္တော မုတ္တော ပဟီနော ပဋိနိဿဋ္ဌော ဥက္ခေဋိတော သမုက္ခေဋိတောတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
တီဟာကာရေဟိ ဒေါသော မေ စတ္တော ဝန္တော မုတ္တော ပဟီနော ပဋိနိဿဋ္ဌော ဥက္ခေဋိတော သမုက္ခေဋိတောတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
တီဟာကာရေဟိ မောဟော မေ စတ္တော ဝန္တော မုတ္တော ပဟီနော ပဋိနိဿဋ္ဌော ဥက္ခေဋိတော သမုက္ခေဋိတောတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
တီဟာကာရေဟိ ရာဂါ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏန္တိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
တီဟာကာရေဟိ ဒေါသာ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏန္တိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
တီဟာကာရေဟိ …ပေ… သတ္တဟာကာရေဟိ မောဟာ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏန္တိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ – ပုဗ္ဗေဝဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏိဿန္တိ, ဘဏန္တဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏာမီတိ, ဘဏိတဿ ဟောတိ မုသာ မယာ ဘဏိတန္တိ, ဝိနိဓာယ ဒိဋ္ဌိံ, ဝိနိဓာယ ခန္တိံ, ဝိနိဓာယ ရုစိံ, ဝိနိဓာယ ဘာဝံ။
သုဒ္ဓိကံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၀၈။ တီဟာကာရေဟိ ပဌမဉ္စ ဈာနံ ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ သမာပဇ္ဇိံ… သမာပဇ္ဇာမိ… သမာပန္နော… ပဌမဿ စ ဈာနဿ ဒုတိယဿ စ ဈာနဿ လာဘီမှိ… ဝသီမှိ… ပဌမဉ္စ ဈာနံ ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ သစ္ဆိကတံ မယာတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ…ပေ…။
တီဟာကာရေဟိ ပဌမဉ္စ ဈာနံ တတိယဉ္စ ဈာနံ သမာပဇ္ဇိံ… သမာပဇ္ဇာမိ… သမာပန္နော… ပဌမဿ စ ဈာနဿ တတိယဿ စ ဈာနဿ လာဘီမှိ… ဝသီမှိ… ပဌမဉ္စ ဈာနံ တတိယဉ္စ ဈာနံ သစ္ဆိကတံ မယာတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
တီဟာကာရေဟိ ပဌမဉ္စ ဈာနံ စတုတ္ထဉ္စ ဈာနံ သမာပဇ္ဇိံ… သမာပဇ္ဇာမိ… သမာပန္နော… ပဌမဿ စ ဈာနဿ စတုတ္ထဿ စ ဈာနဿ လာဘီမှိ… ဝသီမှိ… ပဌမဉ္စ ဈာနံ စတုတ္ထဉ္စ ဈာနံ သစ္ဆိကတံ မယာတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
တီဟာကာရေဟိ ပဌမဉ္စ ဈာနံ သုညတဉ္စ ဝိမောက္ခံ… ပဌမဉ္စ ဈာနံ အနိမိတ္တဉ္စ ဝိမောက္ခံ… ပဌမဉ္စ ဈာနံ အပ္ပဏိဟိတဉ္စ ဝိမောက္ခံ သမာပဇ္ဇိံ… သမာပဇ္ဇာမိ… သမာပန္နော… ပဌမဿ စ ဈာနဿ အပ္ပဏိဟိတဿ စ ဝိမောက္ခဿ လာဘီမှိ… ဝသီမှိ… ပဌမဉ္စ ဈာနံ အပ္ပဏိဟိတော စ ဝိမောက္ခော သစ္ဆိကတော မယာတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
တီဟာကာရေဟိ ပဌမဉ္စ ဈာနံ သုညတဉ္စ သမာဓိံ… ပဌမဉ္စ ဈာနံ အနိမိတ္တဉ္စ သမာဓိံ… ပဌမဉ္စ ဈာနံ အပ္ပဏိဟိတဉ္စ သမာဓိံ သမာပဇ္ဇိံ… သမာပဇ္ဇာမိ… သမာပန္နော ပဌမဿ စ ဈာနဿ အပ္ပဏိဟိတဿ စ သမာဓိဿ လာဘီမှိ… ဝသီမှိ… ပဌမဉ္စ ဈာနံ အပ္ပဏိဟိတော စ သမာဓိ သစ္ဆိကတော မယာတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
တီဟာကာရေဟိ ပဌမဉ္စ ဈာနံ သုညတဉ္စ သမာပတ္တိံ… ပဌမဉ္စ ဈာနံ အနိမိတ္တဉ္စ သမာပတ္တိံ… ပဌမဉ္စ ဈာနံ အပ္ပဏိဟိတဉ္စ သမာပတ္တိံ သမာပဇ္ဇိံ… သမာပဇ္ဇာမိ… သမာပန္နော ပဌမဿ စ ဈာနဿ အပ္ပဏိဟိတာယ စ သမာပတ္တိယာ လာဘီမှိ… ဝသီမှိ… ပဌမဉ္စ ဈာနံ အပ္ပဏိဟိတာ စ သမာပတ္တိ သစ္ဆိကတာ မယာတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
တီဟာကာရေဟိ ပဌမဉ္စ ဈာနံ တိဿော စ ဝိဇ္ဇာ သမာပဇ္ဇိံ… သမာပဇ္ဇာမိ… သမာပန္နော… ပဌမဿ စ ဈာနဿ တိဿန္နဉ္စ ဝိဇ္ဇာနံ လာဘီမှိ… ဝသီမှိ… ပဌမဉ္စ ဈာနံ တိဿော စ ဝိဇ္ဇာ သစ္ဆိကတာ မယာတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
တီဟာကာရေဟိ ပဌမဉ္စ ဈာနံ စတ္တာရော စ သတိပဋ္ဌာနေ… ပဌမဉ္စ ဈာနံ စတ္တာရော စ သမ္မပ္ပဓာနေ… ပဌမဉ္စ ဈာနံ စတ္တာရော စ ဣဒ္ဓိပါဒေ သမာပဇ္ဇိံ… သမာပဇ္ဇာမိ… သမာပန္နော… ပဌမဿ စ ဈာနဿ စတုန္နဉ္စ ဣဒ္ဓိပါဒါနံ လာဘီမှိ… ဝသီမှိ… ပဌမဉ္စ ဈာနံ စတ္တာရော စ ဣဒ္ဓိပါဒါ သစ္ဆိကတာ မယာတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
တီဟာကာရေဟိ ပဌမဉ္စ ဈာနံ ပဉ္စ စ ဣန္ဒြိယာနိ… ပဌမဉ္စ ဈာနံ ပဉ္စ စ ဗလာနိ သမာပဇ္ဇိံ… သမာပဇ္ဇာမိ… သမာပန္နော… ပဌမဿ စ ဈာနဿ ပဉ္စန္နဉ္စ ဗလာနံ လာဘီမှိ… ဝသီမှိ… ပဌမဉ္စ ဈာနံ ပဉ္စ စ ဗလာနိ သစ္ဆိကတာနိ မယာတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၀၉။ တီဟာကာရေဟိ ပဌမဉ္စ ဈာနံ သတ္တ စ ဗောဇ္ဈင်္ဂေ သမာပဇ္ဇိံ… သမာပဇ္ဇာမိ… သမာပန္နော… ပဌမဿ စ ဈာနဿ သတ္တန္နဉ္စ ဗောဇ္ဈင်္ဂါနံ လာဘီမှိ… ဝသီမှိ… ပဌမဉ္စ ဈာနံ သတ္တ စ ဗောဇ္ဈင်္ဂါ သစ္ဆိကတာ မယာတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
တီဟာကာရေဟိ ပဌမဉ္စ ဈာနံ အရိယဉ္စ အဋ္ဌင်္ဂိကံ မဂ္ဂံ သမာပဇ္ဇိံ… သမာပဇ္ဇာမိ… သမာပန္နော… ပဌမဿ စ ဈာနဿ အရိယဿ စ အဋ္ဌင်္ဂိကဿ မဂ္ဂဿ လာဘီမှိ ဝသီမှိ… ပဌမဉ္စ ဈာနံ အရိယော စ အဋ္ဌင်္ဂိကော မဂ္ဂေါ သစ္ဆိကတော မယာတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
တီဟာကာရေဟိ ပဌမဉ္စ ဈာနံ သောတာပတ္တိဖလဉ္စ… ပဌမဉ္စ ဈာနံ သကဒါဂါမိဖလဉ္စ… ပဌမဉ္စ ဈာနံ အနာဂါမိဖလဉ္စ… ပဌမဉ္စ ဈာနံ အရဟတ္တဉ္စ သမာပဇ္ဇိံ… သမာပဇ္ဇာမိ… သမာပန္နော… ပဌမဿ စ ဈာနဿ အရဟတ္တဿ စ လာဘီမှိ… ဝသီမှိ… ပဌမဉ္စ ဈာနံ အရဟတ္တဉ္စ သစ္ဆိကတံ မယာတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
တီဟာကာရေဟိ ပဌမဉ္စ ဈာနံ သမာပဇ္ဇိံ… သမာပဇ္ဇာမိ… သမာပန္နော… ပဌမဿ စ ဈာနဿ လာဘီမှိ… ဝသီမှိ… ပဌမဉ္စ ဈာနံ သစ္ဆိကတံ မယာ, ရာဂေါ စ မေ စတ္တော… ဒေါသော စ မေ စတ္တော… မောဟော စ မေ စတ္တော ဝန္တော မုတ္တော ပဟီနော ပဋိနိဿဋ္ဌော ဥက္ခေဋိတော သမုက္ခေဋိတောတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
တီဟာကာရေဟိ…ပေ… သတ္တဟာကာရေဟိ ပဌမဉ္စ ဈာနံ သမာပဇ္ဇိံ… သမာပဇ္ဇာမိ… သမာပန္နော… ပဌမဿ စ ဈာနဿ လာဘီမှိ… ဝသီမှိ… ပဌမဉ္စ ဈာနံ သစ္ဆိကတံ မယာ, ရာဂါ စ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏံ… ဒေါသာ စ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏံ…
မောဟာ စ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏန္တိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ ပုဗ္ဗေဝဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏိဿန္တိ, ဘဏန္တဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏာမီတိ, ဘဏိတဿ ဟောတိ မုသာ မယာ ဘဏိတန္တိ, ဝိနိဓာယ ဒိဋ္ဌိံ, ဝိနိဓာယ ခန္တိံ, ဝိနိဓာယ ရုစိံ, ဝိနိဓာယ ဘာဝံ။
ခဏ္ဍစက္ကံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၁၀။ တီဟာကာရေဟိ ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ တတိယဉ္စ ဈာနံ သမာပဇ္ဇိံ… သမာပဇ္ဇာမိ… သမာပန္နော… ဒုတိယဿ စ ဈာနဿ တတိယဿ စ ဈာနဿ လာဘီမှိ… ဝသီမှိ… ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ တတိယဉ္စ ဈာနံ သစ္ဆိကတံ မယာတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
တီဟာကာရေဟိ ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ စတုတ္ထဉ္စ ဈာနံ သမာပဇ္ဇိံ… သမာပဇ္ဇာမိ… သမာပန္နော… ဒုတိယဿ စ ဈာနဿ စတုတ္ထဿ စ ဈာနဿ လာဘီမှိ… ဝသီမှိ… ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ စတုတ္ထဉ္စ ဈာနံ သစ္ဆိကတံ မယာတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
တီဟာကာရေဟိ ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ သုညတဉ္စ ဝိမောက္ခံ… အနိမိတ္တဉ္စ ဝိမောက္ခံ… အပ္ပဏိဟိတဉ္စ ဝိမောက္ခံ… သုညတဉ္စ သမာဓိံ… အနိမိတ္တဉ္စ သမာဓိံ… အပ္ပဏိဟိတဉ္စ သမာဓိံ… သုညတဉ္စ သမာပတ္တိံ… အနိမိတ္တဉ္စ သမာပတ္တိံ… အပ္ပဏိဟိတဉ္စ သမာပတ္တိံ… တိဿော စ ဝိဇ္ဇာ… စတ္တာရော စ သတိပဋ္ဌာနေ… စတ္တာရော စ သမ္မပ္ပဓာနေ… စတ္တာရော စ ဣဒ္ဓိပါဒေ… ပဉ္စ စ ဣန္ဒြိယာနိ… ပဉ္စ စ ဗလာနိ… သတ္တ စ ဗောဇ္ဈင်္ဂေ… အရိယဉ္စ အဋ္ဌင်္ဂိကံ မဂ္ဂံ… သောတာပတ္တိဖလဉ္စ… သကဒါဂါမိဖလဉ္စ… အနာဂါမိဖလဉ္စ… အရဟတ္တဉ္စ သမာပဇ္ဇိံ… သမာပဇ္ဇာမိ… သမာပန္နော… ဒုတိယဿ စ ဈာနဿ အရဟတ္တဿ စ လာဘီမှိ… ဝသီမှိ… ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ အရဟတ္တဉ္စ သစ္ဆိကတံ မယာတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
တီဟာကာရေဟိ ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ သမာပဇ္ဇိံ… သမာပဇ္ဇာမိ… သမာပန္နော… ဒုတိယဿ စ ဈာနဿ လာဘီမှိ… ဝသီမှိ… ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ သစ္ဆိကတံ မယာ, ရာဂေါ စ မေ စတ္တော… ဒေါသော စ မေ စတ္တော… မောဟော စ မေ စတ္တော ဝန္တော မုတ္တော ပဟီနော ပဋိနိဿဋ္ဌော ဥက္ခေဋိတော သမုက္ခေဋိတော။ ရာဂါ စ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏံ… ဒေါသာ စ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏံ… မောဟာ စ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏန္တိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
တီဟာကာရေဟိ …ပေ… သတ္တဟာကာရေဟိ ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ ပဌမဉ္စ ဈာနံ သမာပဇ္ဇိံ… သမာပဇ္ဇာမိ… သမာပန္နော… ဒုတိယဿ စ ဈာနဿ ပဌမဿ စ ဈာနဿ လာဘီမှိ… ဝသီမှိ… ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ ပဌမဉ္စ ဈာနံ သစ္ဆိကတံ မယာတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ…ပေ… ဝိနိဓာယ ဘာဝံ။
ဗဒ္ဓစက္ကံ။
ဧဝံ ဧကေကံ မူလံ ကာတုန ဗဒ္ဓစက္ကံ ပရိဝတ္တကံ ကတ္တဗ္ဗံ။
ဣဒံ သံခိတ္တံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၁၁။ တီဟာကာရေဟိ တတိယဉ္စ ဈာနံ စတုတ္ထဉ္စ ဈာနံ…ပေ… တတိယဉ္စ ဈာနံ အရဟတ္တဉ္စ သမာပဇ္ဇိံ… သမာပဇ္ဇာမိ… သမာပန္နော… တတိယဿ စ ဈာနဿ အရဟတ္တဿ စ လာဘီမှိ… ဝသီမှိ… တတိယဉ္စ ဈာနံ အရဟတ္တဉ္စ သစ္ဆိကတံ မယာတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
တီဟာကာရေဟိ တတိယဉ္စ ဈာနံ သမာပဇ္ဇိံ… သမာပဇ္ဇာမိ… သမာပန္နော… တတိယဿ စ ဈာနဿ လာဘီမှိ… ဝသီမှိ… တတိယဉ္စ ဈာနံ သစ္ဆိကတံ မယာ, ရာဂေါ စ မေ စတ္တော… ဒေါသော စ မေ စတ္တော… မောဟော စ မေ စတ္တော ဝန္တော မုတ္တော ပဟီနော ပဋိနိဿဋ္ဌော ဥက္ခေဋိတော သမုက္ခေဋိတော။ ရာဂါ စ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏံ… ဒေါသာ စ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏံ… မောဟာ စ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏန္တိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
တီဟာကာရေဟိ တတိယဉ္စ ဈာနံ ပဌမဉ္စ ဈာနံ… တတိယဉ္စ ဈာနံ ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ သမာပဇ္ဇိံ… သမာပဇ္ဇာမိ… သမာပန္နော… တတိယဿ စ ဈာနဿ ဒုတိယဿ စ ဈာနဿ လာဘီမှိ… ဝသီမှိ… တတိယဉ္စ ဈာနံ ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ သစ္ဆိကတံ မယာတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
တီကာရေဟိ မောဟာ စ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏံ ပဌမဉ္စ ဈာနံ…ပေ… ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ… တတိယဉ္စ ဈာနံ… စတုတ္ထဉ္စ ဈာနံ သမာပဇ္ဇိံ သမာပဇ္ဇာမိ… သမာပန္နော… မောဟာ စ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏံ စတုတ္ထဿ စ ဈာနဿ လာဘီမှိ… ဝသီမှိ… မောဟာ စ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏံ စတုတ္ထဉ္စ ဈာနံ သစ္ဆိကတံ မယာတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၁၂။ တီဟာကာရေဟိ မောဟာ စ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏံ သုညတဉ္စ ဝိမောက္ခံ… အနိမိတ္တဉ္စ ဝိမောက္ခံ… အပ္ပဏိဟိတဉ္စ ဝိမောက္ခံ သမာပဇ္ဇိံ… သမာပဇ္ဇာမိ… သမာပန္နော… မောဟာ စ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏံ အပ္ပဏိဟိတဿ စ
ဝိမောက္ခဿ လာဘီမှိ… ဝသီမှိ… မောဟာ စ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏံ အပ္ပဏိဟိတော စ ဝိမောက္ခော သစ္ဆိကတော မယာတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
တီဟာကာရေဟိ မောဟာ စ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏံ သုညတဉ္စ သမာဓိံ… အနိမိတ္တဉ္စ သမာဓိံ… အပ္ပဏိဟိတဉ္စ သမာဓိံ သမာပဇ္ဇိံ… သမာပဇ္ဇာမိ… သမာပန္နော… မောဟာ စ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏံ အပ္ပဏိဟိတဿ စ သမာဓိဿ လာဘီမှိ… ဝသီမှိ… မောဟာ စ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏံ အပ္ပဏိဟိတော စ သမာဓိ သစ္ဆိကတော မယာတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
တီဟာကာရေဟိ မောဟာ စ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏံ သုညတဉ္စ သမာပတ္တိံ… အနိမိတ္တဉ္စ သမာပတ္တိံ… အပ္ပဏိဟိတဉ္စ သမာပတ္တိံ သမာပဇ္ဇိံ သမာပဇ္ဇာမိ… သမာပန္နော… မောဟာ စ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏံ အပ္ပဏိဟိတာယ စ သမာပတ္တိယာ လာဘီမှိ… ဝသီမှိ… မောဟာ စ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏံ အပ္ပဏိဟိတာ စ သမာပတ္တိ သစ္ဆိကတာ မယာတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
တီဟာကာရေဟိ မောဟာ စ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏံ တိဿော စ ဝိဇ္ဇာ သမာပဇ္ဇိံ… သမာပဇ္ဇာမိ… သမာပန္နော… ‘မောဟာ စ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏံ တိဿန္နဉ္စ ဝိဇ္ဇာနံ လာဘီမှိ… ဝသီမှိ… မောဟာ စ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏံ တိဿော စ ဝိဇ္ဇာ သစ္ဆိကတာ မယာတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
တီဟာကာရေဟိ မောဟာ စ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏံ စတ္တာရော စ သတိပဋ္ဌာနေ… စတ္တာရော စ သမ္မပ္ပဓာနေ… စတ္တာရော စ ဣဒ္ဓိပါဒေ သမာပဇ္ဇိံ… သမာပဇ္ဇာမိ… သမာပန္နော… မောဟာ စ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏံ စတုန္နဉ္စ ဣဒ္ဓိပါဒါနံ လာဘီမှိ… ဝသီမှိ… မောဟာ စ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏံ စတ္တာရော စ ဣဒ္ဓိပါဒါ သစ္ဆိကတာ မယာတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၁၃။ တီဟာကာရေဟိ မောဟာ စ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏံ ပဉ္စ စ ဣန္ဒြိယာနိ… ပဉ္စ စ ဗလာနိ သမာပဇ္ဇိံ… သမာပဇ္ဇာမိ… သမာပန္နော… မောဟာ စ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏံ ပဉ္စန္နဉ္စ ဗလာနံ လာဘီမှိ… ဝသီမှိ… မောဟာ စ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏံ ပဉ္စ စ ဗလာနိ သစ္ဆိကတာနိ မယာတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
တီဟာကာရေဟိ မောဟာ စ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏံ သတ္တ စ ဗောဇ္ဈင်္ဂေ သမာပဇ္ဇိံ… သမာပဇ္ဇာမိ… သမာပန္နော… မောဟာ စ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏံ သတ္တန္နဉ္စ ဗောဇ္ဈင်္ဂါနံ လာဘီမှိ … ဝသီမှိ… မောဟာ စ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏံ သတ္တ စ ဗောဇ္ဈင်္ဂါ သစ္ဆိကတာ မယာတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
တီဟာကာရေဟိ မောဟာ စ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏံ အရိယဉ္စ အဋ္ဌင်္ဂိကံ မဂ္ဂံ သမာပဇ္ဇိံ… သမာပဇ္ဇာမိ… သမာပန္နော… မောဟာ စ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏံ အရိယဿ စ အဋ္ဌင်္ဂိကဿ မဂ္ဂဿ လာဘီမှိ… ဝသီမှိ… မောဟာ စ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏံ အရိယော စ အဋ္ဌင်္ဂိကော မဂ္ဂေါ သစ္ဆိကတော မယာတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
တီဟာကာရေဟိ မောဟာ စ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏံ သောတာပတ္တိဖလဉ္စ… သကဒါဂါမိဖလဉ္စ… အနာဂါမိဖလဉ္စ… အရဟတ္တဉ္စ သမာပဇ္ဇိံ… သမာပဇ္ဇာမိ… သမာပန္နော… မောဟာ စ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏံ အရဟတ္တဿ စ လာဘီမှိ… ဝသီမှိ… မောဟာ စ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏံ အရဟတ္တဉ္စ သစ္ဆိကတံ မယာတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
တီဟာကာရေဟိ မောဟာ စ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏံ, ရာဂေါ စ မေ စတ္တော… ဒေါသော စ မေ စတ္တော… မောဟော စ မေ စတ္တော ဝန္တော မုတ္တော ပဟီနော ပဋိနိဿဋ္ဌော ဥက္ခေဋိတော သမုက္ခေဋိတောတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။
တီဟာကာရေဟိ…ပေ… သတ္တဟာကာရေဟိ မောဟာ စ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏံ ရာဂါ စ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏံ… ဒေါသာ စ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏန္တိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ ပုဗ္ဗေဝဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏိဿန္တိ, ဘဏန္တဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏာမီတိ, ဘဏိတဿ ဟောတိ မုသာ မယာ ဘဏိတန္တိ, ဝိနိဓာယ ဒိဋ္ဌိံ, ဝိနိဓာယ ခန္တိံ, ဝိနိဓာယ ရုစိံ, ဝိနိဓာယ ဘာဝံ။
ဧကမူလကံ နိဋ္ဌိတံ။ [ဧကမူလကံ သင်္ခိတ္တံ နိဋ္ဌိတံ (သျာ။)]
ယထာ ဧကမူလကံ ဝိတ္ထာရိတံ ဧဝမေဝ ဒုမူလကာဒိပိ ဝိတ္ထာရေတဗ္ဗံ။
ဣဒံ သဗ္ဗမူလကံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၁၄။ တီဟာကာရေဟိ …ပေ… သတ္တဟာကာရေဟိ ပဌမဉ္စ ဈာနံ ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ တတိယဉ္စ ဈာနံ စတုတ္ထဉ္စ ဈာနံ သုညတဉ္စ ဝိမောက္ခံ အနိမိတ္တဉ္စ ဝိမောက္ခံ အပ္ပဏိဟိတဉ္စ ဝိမောက္ခံ သုညတဉ္စ သမာဓိံ အနိမိတ္တဉ္စ သမာဓိံ အပ္ပဏိဟိတဉ္စ သမာဓိံ သုညတဉ္စ သမာပတ္တိံ အနိမိတ္တဉ္စ သမာပတ္တိံ အပ္ပဏိဟိတဉ္စ သမာပတ္တိံ တိဿော စ ဝိဇ္ဇာ စတ္တာရော စ သတိပဋ္ဌာနေ စတ္တာရော စ သမ္မပ္ပဓာနေ စတ္တာရော စ ဣဒ္ဓိပါဒေ ပဉ္စ စ ဣန္ဒြိယာနိ ပဉ္စ စ ဗလာနိ သတ္တ စ ဗောဇ္ဈင်္ဂေ အရိယဉ္စ အဋ္ဌင်္ဂိကံ မဂ္ဂံ သောတာပတ္တိဖလဉ္စ သကဒါဂါမိဖလဉ္စ အနာဂါမိဖလဉ္စ အရဟတ္တဉ္စ သမာပဇ္ဇိံ… သမာပဇ္ဇာမိ… သမာပန္နော…ပေ… ရာဂေါ စ မေ စတ္တော, ဒေါသော စ မေ စတ္တော, မောဟော စ မေ စတ္တော ဝန္တော မုတ္တော ပဟီနော ပဋိနိဿဋ္ဌော ဥက္ခေဋိတော သမုက္ခေဋိတော။ ရာဂါ စ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏံ, ဒေါသာ စ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏံ, မောဟာ စ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏန္တိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ။ ပုဗ္ဗေဝဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏိဿန္တိ, ဘဏန္တဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏာမီတိ, ဘဏိတဿ ဟောတိ မုသာ မယာ ဘဏိတန္တိ, ဝိနိဓာယ ဒိဋ္ဌိံ, ဝိနိဓာယ ခန္တိံ, ဝိနိဓာယ ရုစိံ, ဝိနိဓာယ ဘာဝံ။
သဗ္ဗမူလကံ နိဋ္ဌိတံ။
သုဒ္ဓိကဝါရကထာ နိဋ္ဌိတာ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၁၅။ တီဟာကာရေဟိ ပဌမံ ဈာနံ သမာပဇ္ဇိန္တိ ဝတ္တုကာမော ဒုတိယံ ဈာနံ သမာပဇ္ဇိန္တိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ ပဋိဝိဇာနန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ၊ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။
တီဟာကာရေဟိ ပဌမံ ဈာနံ သမာပဇ္ဇိန္တိ ဝတ္တုကာမော တတိယံ ဈာနံ သမာပဇ္ဇိန္တိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ ပဋိဝိဇာနန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ၊ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။
တီဟာကာရေဟိ ပဌမံ ဈာနံ သမာပဇ္ဇိန္တိ ဝတ္တုကာမော စတုတ္ထံ ဈာနံ သမာပဇ္ဇိန္တိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ ပဋိဝိဇာနန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ၊ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။
တီဟာကာရေဟိ …ပေ… သတ္တဟာကာရေဟိ ပဌမံ ဈာနံ သမာပဇ္ဇိန္တိ ဝတ္တုကာမော သုညတံ ဝိမောက္ခံ… အနိမိတ္တံ ဝိမောက္ခံ… အပ္ပဏိဟိတံ ဝိမောက္ခံ… သုညတံ သမာဓိံ… အနိမိတ္တံ သမာဓိံ… အပ္ပဏိဟိတံ သမာဓိံ… သုညတံ သမာပတ္တိံ… အနိမိတ္တံ သမာပတ္တိံ… အပ္ပဏိဟိတံ သမာပတ္တိံ… တိဿော ဝိဇ္ဇာ… စတ္တာရော သတိပဋ္ဌာနေ… စတ္တာရော သမ္မပ္ပဓာနေ… စတ္တာရော ဣဒ္ဓိပါဒေ… ပဉ္စိန္ဒြိယာနိ… ပဉ္စ ဗလာနိ… သတ္တ ဗောဇ္ဈင်္ဂေ… အရိယံ အဋ္ဌင်္ဂိကံ မဂ္ဂံ… သောတာပတ္တိဖလံ… သကဒါဂါမိဖလံ… အနာဂါမိဖလံ… အရဟတ္တံ သမာပဇ္ဇိံ…ပေ… ရာဂေါ မေ စတ္တော… ဒေါသော မေ စတ္တော… မောဟော မေ စတ္တော ဝန္တော မုတ္တော ပဟီနော ပဋိနိဿဋ္ဌော ဥက္ခေဋိတော သမုက္ခေဋိတော။ ရာဂါ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏံ… ဒေါသာ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏံ… မောဟာ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏန္တိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ ပဋိဝိဇာနန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ၊ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ ပုဗ္ဗေဝဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏိဿန္တိ, ဘဏန္တဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏာမီတိ, ဘဏိတဿ ဟောတိ မုသာ မယာ ဘဏိတန္တိ, ဝိနိဓာယ ဒိဋ္ဌိံ, ဝိနိဓာယ ခန္တိံ, ဝိနိဓာယ ရုစိံ, ဝိနိဓာယ ဘာဝံ။
ဝတ္ထုဝိသာရကဿ ဧကမူလကဿ ခဏ္ဍစက္ကံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၁၆။ တီဟာကာရေဟိ ဒုတိယံ ဈာနံ သမာပဇ္ဇိန္တိ ဝတ္တုကာမော တတိယံ ဈာနံ သမာပဇ္ဇိန္တိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ ပဋိဝိဇာနန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ၊ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။
တီဟာကာရေဟိ ဒုတိယံ ဈာနံ သမာပဇ္ဇိန္တိ ဝတ္တုကာမော စတုတ္ထံ ဈာနံ သမာပဇ္ဇိန္တိ…ပေ… မောဟာ စ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏန္တိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ ပဋိဝိဇာနန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ၊ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။
တီဟာကာရေဟိ…ပေ… သတ္တဟာကာရေဟိ ဒုတိယံ ဈာနံ သမာပဇ္ဇိန္တိ ဝတ္တုကာမော ပဌမံ ဈာနံ သမာပဇ္ဇိန္တိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ ပဋိဝိဇာနန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ၊ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ…ပေ… ဝိနိဓာယ ဘာဝံ။
ဝတ္ထုဝိသာရကဿ ဧကမူလကဿ ဗဒ္ဓစက္ကံ။
မူလံ သံခိတ္တံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၁၇။ တီဟာကာရေဟိ မောဟာ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏန္တိ ဝတ္တုကာမော ပဌမံ ဈာနံ သမာပဇ္ဇိန္တိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ ပဋိဝိဇာနန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ၊ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။
တီဟာကာရေဟိ…ပေ… သတ္တဟာကာရေဟိ မောဟာ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏန္တိ ဝတ္တုကာမော ဒေါသာ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏန္တိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ ပဋိဝိဇာနန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ၊ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ…ပေ… ဝိနိဓာယ ဘာဝံ။
ဝတ္ထုဝိသာရကဿ ဧကမူလကံ နိဋ္ဌိတံ။
ယထာ ဧကမူလကံ ဝိတ္ထာရိတံ ဧဝမေဝ ဒုမူလကာဒိပိ ဝိတ္ထာရေတဗ္ဗံ။
ဣဒံ သဗ္ဗမူလကံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၁၈။ တီဟာကာရေဟိ…ပေ… သတ္တဟာကာရေဟိ ပဌမဉ္စ ဈာနံ ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ တတိယဉ္စ ဈာနံ စတုတ္ထဉ္စ ဈာနံ သုညတဉ္စ ဝိမောက္ခံ အနိမိတ္တဉ္စ ဝိမောက္ခံ အပ္ပဏိဟိတဉ္စ ဝိမောက္ခံ သုညတဉ္စ သမာဓိံ အနိမိတ္တဉ္စ သမာဓိံ အပ္ပဏိဟိတဉ္စ သမာဓိံ သုညတဉ္စ သမာပတ္တိံ အနိမိတ္တဉ္စ သမာပတ္တိံ အပ္ပဏိဟိတဉ္စ သမာပတ္တိံ တိဿော စ ဝိဇ္ဇာ စတ္တာရော စ သတိပဋ္ဌာနေ စတ္တာရော စ သမ္မပ္ပဓာနေ စတ္တာရော စ ဣဒ္ဓိပါဒေ ပဉ္စ စ ဣန္ဒြိယာနိ ပဉ္စ စ ဗလာနိ သတ္တ စ ဗောဇ္ဈင်္ဂေ အရိယဉ္စ အဋ္ဌင်္ဂိကံ မဂ္ဂံ သောတာပတ္တိဖလဉ္စ သကဒါဂါမိဖလဉ္စ အနာဂါမိဖလဉ္စ အရဟတ္တဉ္စ သမာပဇ္ဇိံ…ပေ… ရာဂေါ စ မေ စတ္တော… ဒေါသော စ မေ စတ္တော… မောဟော စ မေ စတ္တော ဝန္တော မုတ္တော ပဟီနော ပဋိနိဿဋ္ဌော ဥက္ခေဋိတော သမုက္ခေဋိတော။ ရာဂါ စ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏံ… ဒေါသာ စ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏန္တိ ဝတ္တုကာမော မောဟာ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏန္တိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ ပဋိဝိဇာနန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ၊ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ [[ ] ဧတ္ထန္တရေ ပါဌာ သျာမပေါတ္ထကေ နတ္ထိ]
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၁၉။ တီဟာကာရေဟိ ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ တတိယဉ္စ ဈာနံ စတုတ္ထဉ္စ ဈာနံ သုညတဉ္စ ဝိမောက္ခံ အနိမိတ္တဉ္စ ဝိမောက္ခံ အပ္ပဏိဟိတဉ္စ ဝိမောက္ခံ သုညတဉ္စ သမာဓိံ အနိမိတ္တဉ္စ သမာဓိံ အပ္ပဏိဟိတဉ္စ သမာဓိံ သုညတဉ္စ သမာပတ္တိံ အနိမိတ္တဉ္စ သမာပတ္တိံ အပ္ပဏိဟိတဉ္စ သမာပတ္တိံ တိဿော စ ဝိဇ္ဇာ စတ္တာရော စ သတိပဋ္ဌာနေ စတ္တာရော စ သမ္မပ္ပဓာနေ စတ္တာရော စ ဣဒ္ဓိပါဒေ
ပဉ္စ စ ဣန္ဒြိယာနိ ပဉ္စ စ ဗလာနိ သတ္တ စ ဗောဇ္ဈင်္ဂေ အရိယဉ္စ အဋ္ဌင်္ဂိကံ မဂ္ဂံ သောတာပတ္တိဖလဉ္စ သကဒါဂါမိဖလဉ္စ အနာဂါမိဖလဉ္စ အရဟတ္တဉ္စ သမာပဇ္ဇိံ…ပေ… ရာဂေါ စ မေ စတ္တော… ဒေါသော စ မေ စတ္တော… မောဟော စ မေ စတ္တော ဝန္တော မုတ္တော ပဟီနော ပဋိနိဿဋ္ဌော ဥက္ခေဋိတော သမုက္ခေဋိတော။ ရာဂါ စ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏံ… ဒေါသာ စ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏံ… မောဟာ စ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏန္တိ ဝတ္တုကာမော ပဌမံ ဈာနံ သမာပဇ္ဇိန္တိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ ပဋိဝိဇာနန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ၊ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။
တီဟာကာရေဟိ တတိယဉ္စ ဈာနံ စတုတ္ထဉ္စ ဈာနံ…ပေ… မောဟာ စ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏံ ပဌမဉ္စ ဈာနံ သမာပဇ္ဇိန္တိ ဝတ္တုကာမော ဒုတိယံ ဈာနံ သမာပဇ္ဇိန္တိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ ပဋိဝိဇာနန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ၊ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။
တီဟာကာရေဟိ…ပေ… သတ္တဟာကာရေဟိ မောဟာ စ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏံ ပဌမဉ္စ ဈာနံ ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ တတိယဉ္စ ဈာနံ စတုတ္ထဉ္စ ဈာနံ…ပေ… ရာဂါ စ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏန္တိ ဝတ္တုကာမော ဒေါသာ မေ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏန္တိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ ပဋိဝိဇာနန္တဿ အာပတ္တိ ပါရာဇိကဿ၊ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ ပုဗ္ဗေဝဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏိဿန္တိ, ဘဏန္တဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏာမီတိ, ဘဏိတဿ ဟောတိ မုသာ မယာ ဘဏိတန္တိ, ဝိနိဓာယ ဒိဋ္ဌိံ, ဝိနိဓာယ ခန္တိံ, ဝိနိဓာယ ရုစိံ, ဝိနိဓာယ ဘာဝံ။
ဝတ္ထုဝိသာရကဿ သဗ္ဗမူလကံ နိဋ္ဌိတံ။
ဝတ္ထုဝိသာရကဿ စက္ကပေယျာလံ နိဋ္ဌိတံ။
ဝတ္ထုကာမဝါရကထာ နိဋ္ဌိတာ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၂၀။ တီဟာကာရေဟိ ယော တေ ဝိဟာရေ ဝသိ သော ဘိက္ခု ပဌမံ ဈာနံ သမာပဇ္ဇိ… သမာပဇ္ဇတိ… သမာပန္နော… သော ဘိက္ခု ပဌမဿ ဈာနဿ လာဘီ… ဝသီ… တေန ဘိက္ခုနာ ပဌမံ ဈာနံ သစ္ဆိကတန္တိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ ပဋိဝိဇာနန္တဿ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ၊ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
စတူဟာကာရေဟိ … ပဉ္စဟာကာရေဟိ… ဆဟာကာရေဟိ… သတ္တဟာကာရေဟိ ယော တေ ဝိဟာရေ ဝသိ သော ဘိက္ခု ပဌမံ ဈာနံ သမာပဇ္ဇိ… သမာပဇ္ဇတိ… သမာပန္နော… သော ဘိက္ခု ပဌမဿ ဈာနဿ လာဘီ… ဝသီ… တေန ဘိက္ခုနာ ပဌမံ ဈာနံ သစ္ဆိကတန္တိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ ပဋိဝိဇာနန္တဿ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ၊ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ပုဗ္ဗေဝဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏိဿန္တိ, ဘဏန္တဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏာမီတိ, ဘဏိတဿ ဟောတိ မုသာ မယာ ဘဏိတန္တိ, ဝိနိဓာယ ဒိဋ္ဌိံ, ဝိနိဓာယ ခန္တိံ, ဝိနိဓာယ ရုစိံ, ဝိနိဓာယ ဘာဝံ။
တီဟာကာရေဟိ ယော တေ ဝိဟာရေ ဝသိ သော ဘိက္ခု ဒုတိယံ ဈာနံ… တတိယံ ဈာနံ… စတုတ္ထံ ဈာနံ… သုညတံ ဝိမောက္ခံ… အနိမိတ္တံ ဝိမောက္ခံ… အပ္ပဏိဟိတံ ဝိမောက္ခံ… သုညတံ သမာဓိံ… အနိမိတ္တံ သမာဓိံ… အပ္ပဏိဟိတံ သမာဓိံ… သုညတံ သမာပတ္တိံ… အနိမိတ္တံ သမာပတ္တိံ… အပ္ပဏိဟိတံ သမာပတ္တိံ… တိဿော ဝိဇ္ဇာ… စတ္တာရော သတိပဋ္ဌာနေ… စတ္တာရော သမ္မပ္ပဓာနေ… စတ္တာရော ဣဒ္ဓိပါဒေ… ပဉ္စ ဣန္ဒြိယာနိ… ပဉ္စ ဗလာနိ… သတ္တ ဗောဇ္ဈင်္ဂေ… အရိယံ အဋ္ဌင်္ဂိကံ မဂ္ဂံ… သောတာပတ္တိဖလံ… သကဒါဂါမိဖလံ… အနာဂါမိဖလံ… အရဟတ္တံ သမာပဇ္ဇိ… သမာပဇ္ဇတိ… သမာပန္နော… သော ဘိက္ခု အရဟတ္တဿ လာဘီ… ဝသီ… တေန ဘိက္ခုနာ အရဟတ္တံ သစ္ဆိကတန္တိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ ပဋိဝိဇာနန္တဿ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ၊ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
တီဟာကာရေဟိ ယော တေ ဝိဟာရေ ဝသိ, တဿ ဘိက္ခုနော ရာဂေါ စတ္တော… ဒေါသော စတ္တော… မောဟော စတ္တော ဝန္တော မုတ္တော ပဟီနော ပဋိနိဿဋ္ဌော ဥက္ခေဋိတော သမုက္ခေဋိတောတိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ ပဋိဝိဇာနန္တဿ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ၊ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
တီဟာကာရေဟိ…ပေ… သတ္တဟာကာရေဟိ ယော တေ ဝိဟာရေ ဝသိ, တဿ ဘိက္ခုနော ရာဂါ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏံ… ဒေါသာ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏံ… မောဟာ စိတ္တံ ဝိနီဝရဏန္တိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ ပဋိဝိဇာနန္တဿ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ၊ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ…ပေ… ပုဗ္ဗေဝဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏိဿန္တိ, ဘဏန္တဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏာမီတိ, ဘဏိတဿ ဟောတိ မုသာ မယာ ဘဏိတန္တိ, ဝိနိဓာယ ဒိဋ္ဌိံ, ဝိနိဓာယ ခန္တိံ, ဝိနိဓာယ ရုစိံ, ဝိနိဓာယ ဘာဝံ။
တီဟာကာရေဟိ…ပေ… သတ္တဟာကာရေဟိ ယော တေ ဝိဟာရေ ဝသိ သော ဘိက္ခု သုညာဂါရေ ပဌမံ ဈာနံ… ဒုတိယံ ဈာနံ… တတိယံ ဈာနံ… စတုတ္ထံ ဈာနံ
သမာပဇ္ဇိ… သမာပဇ္ဇတိ… သမာပန္နော… သော ဘိက္ခု သုညာဂါရေ စတုတ္ထဿ ဈာနဿ လာဘီ… ဝသီ… တေန ဘိက္ခုနာ သုညာဂါရေ စတုတ္ထံ ဈာနံ သစ္ဆိကတန္တိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ ပဋိဝိဇာနန္တဿ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ၊ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ပုဗ္ဗေဝဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏိဿန္တိ, ဘဏန္တဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏာမီတိ ဘဏိတဿ ဟောတိ, မုသာ မယာ ဘဏိတန္တိ, ဝိနိဓာယ ဒိဋ္ဌိံ, ဝိနိဓာယ ခန္တိံ, ဝိနိဓာယ ရုစိံ, ဝိနိဓာယ ဘာဝံ။
ယထာ ဣဒံ ဝိတ္ထာရိတံ ဧဝမေဝ သေသာနိပိ ဝိတ္ထာရေတဗ္ဗာနိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၂၁။ တီဟာကာရေဟိ…ပေ… သတ္တဟာကာရေဟိ ယော တေ စီဝရံ ပရိဘုဉ္ဇိ… ယော တေ ပိဏ္ဍပါတံ ပရိဘုဉ္ဇိ… ယော တေ သေနာသနံ ပရိဘုဉ္ဇိ… ယော တေ ဂိလာနပ္ပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရံ ပရိဘုဉ္ဇိ သော ဘိက္ခု သုညာဂါရေ စတုတ္ထံ ဈာနံ သမာပဇ္ဇိ… သမာပဇ္ဇတိ… သမာပန္နော… သော ဘိက္ခု သုညာဂါရေ စတုတ္ထဿ ဈာနဿ လာဘီ… ဝသီ… တေန ဘိက္ခုနာ သုညာဂါရေ စတုတ္ထံ ဈာနံ သစ္ဆိကတန္တိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ ပဋိဝိဇာနန္တဿ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ၊ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ…ပေ… ဝိနိဓာယ ဘာဝံ။
တီဟာကာရေဟိ…ပေ… သတ္တဟာကာရေဟိ ယေန တေ ဝိဟာရော ပရိဘုတ္တော… ယေန တေ စီဝရံ ပရိဘုတ္တံ… ယေန တေ ပိဏ္ဍပါတော ပရိဘုတ္တော… ယေန တေ သေနာသနံ ပရိဘုတ္တံ… ယေန တေ ဂိလာနပ္ပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရော ပရိဘုတ္တော… သော ဘိက္ခု သုညာဂါရေ စတုတ္ထံ ဈာနံ သမာပဇ္ဇိ… သမာပဇ္ဇတိ… သမာပန္နော… သော ဘိက္ခု သုညာဂါရေ စတုတ္ထဿ ဈာနဿ လာဘီ… ဝသီ… တေန ဘိက္ခုနာ သုညာဂါရေ စတုတ္ထံ ဈာနံ သစ္ဆိကတန္တိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ ပဋိဝိဇာနန္တဿ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ၊ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ…ပေ… ဝိနိဓာယ ဘာဝံ။
တီဟာကာရေဟိ …ပေ… သတ္တဟာကာရေဟိ ယံ တွံ အာဂမ္မ ဝိဟာရံ အဒါသိ… စီဝရံ အဒါသိ… ပိဏ္ဍပါတံ အဒါသိ… သေနာသနံ အဒါသိ… ဂိလာနပ္ပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရံ အဒါသိ သော ဘိက္ခု သုညာဂါရေ စတုတ္ထံ ဈာနံ သမာပဇ္ဇိ… သမာပဇ္ဇတိ… သမာပန္နော… သော ဘိက္ခု သုညာဂါရေ စတုတ္ထဿ ဈာနဿ လာဘီ… ဝသီ… တေန ဘိက္ခုနာ သုညာဂါရေ စတုတ္ထံ ဈာနံ သစ္ဆိကတန္တိ သမ္ပဇာနမုသာ ဘဏန္တဿ ပဋိဝိဇာနန္တဿ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ၊ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ပုဗ္ဗေဝဿ ဟောတိ မုသာ
ဘဏိဿန္တိ, ဘဏန္တဿ ဟောတိ မုသာ ဘဏာမီတိ, ဘဏိတဿ ဟောတိ မုသာ မယာ ဘဏိတန္တိ, ဝိနိဓာယ ဒိဋ္ဌိံ, ဝိနိဓာယ ခန္တိံ, ဝိနိဓာယ ရုစိံ, ဝိနိဓာယ ဘာဝံ။
ပေယျာလပန္နရသကံ နိဋ္ဌိတံ။
ပစ္စယပ္ပဋိသံယုတ္တဝါရကထာ နိဋ္ဌိတာ။
ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မစက္ကပေယျာလံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၂၂။ အနာပတ္တိ အဓိမာနေန, အနုလ္လပနာဓိပ္ပါယဿ, ဥမ္မတ္တကဿ, ခိတ္တစိတ္တဿ, ဝေဒနာဋ္ဋဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဝိနီတဝတ္ထုဥဒ္ဒါနဂါထာ
အဓိမာနေ [အဓိမာနေန (ပီ။)] အရညမှိ, ပိဏ္ဍောပဇ္ဈာရိယာပထော၊
သံယောဇနာ ရဟောဓမ္မာ, ဝိဟာရော ပစ္စုပဋ္ဌိတော။
န ဒုက္ကရံ ဝီရိယမထောပိ မစ္စုနော၊
ဘာယာဝုသော ဝိပ္ပဋိသာရိ သမ္မာ၊
ဝိရိယေန ယောဂေန အာရာဓနာယ၊
အထ ဝေဒနာယ အဓိဝါသနာ ဒုဝေ။
ဗြာဟ္မဏေ ပဉ္စ ဝတ္ထူနိ, အညံ ဗျာကရဏာ တယော၊
အဂါရာဝရဏာ ကာမာ, ရတိ စာပိ အပက္ကမိ။
အဋ္ဌိ ပေသိ ဥဘော ဂါဝဃာတကာ၊
ပိဏ္ဍော သာကုဏိကော နိစ္ဆဝိ ဩရဗ္ဘိ၊
အသိ စ သူကရိကော သတ္တိ မာဂဝိ၊
ဥသု စ ကာရဏိကော သူစိ သာရထိ။
ယော စ သိဗ္ဗီယတိ သူစကော ဟိ သော၊
အဏ္ဍဘာရိ အဟု ဂါမကူဋကော၊
ကူပေ နိမုဂ္ဂေါ ဟိ သော ပါရဒါရိကော၊
ဂူထခါဒီ အဟု ဒုဋ္ဌဗြာဟ္မဏော။
မင်္ဂုလိတ္ထီ အဟု ဣက္ခဏိတ္ထိကာ၊
သီသစ္ဆိန္နော အဟု စောရဃာတကော။
ဘိက္ခု ဘိက္ခုနီ သိက္ခမာနာ၊
သာမဏေရော အထ သာမဏေရိကာ၊
ကဿပဿ ဝိနယသ္မိံ ပဗ္ဗဇံ၊
ပါပကမ္မမကရိံသု တာဝဒေ။
တပေါဒါ ရာဇဂဟေ ယုဒ္ဓံ, နာဂါနောဂါဟနေန စ၊
သောဘိတော အရဟံ ဘိက္ခု, ပဉ္စကပ္ပသတံ သရေတိ။
ဝိနီတဝတ္ထု
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၂၃။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု အဓိမာနေန အညံ ဗျာကာသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ – ‘‘ဘဂဝတာ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ။ ကစ္စိ နု ခေါ အဟံ ပါရာဇိကံ အာပတ္တိံ အာပန္နော’’တိ? ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, အဓိမာနေနာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ပဏိဓာယ အရညေ ဝိဟရတိ – ‘‘ဧဝံ မံ ဇနော သမ္ဘာဝေဿတီ’’တိ။ တံ ဇနော သမ္ဘာဝေသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, ပါရာဇိကဿ။ န စ, ဘိက္ခဝေ, ပဏိဓာယ အရညေ ဝတ္ထဗ္ဗံ။ ယော ဝသေယျ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ပဏိဓာယ ပိဏ္ဍာယ စရတိ – ‘‘ဧဝံ မံ ဇနော သမ္ဘာဝေဿတီ’’တိ။ တံ ဇနော သမ္ဘာဝေသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, ပါရာဇိကဿ။ န စ, ဘိက္ခဝေ, ပဏိဓာယ ပိဏ္ဍာယ စရိတဗ္ဗံ။ ယော စရေယျ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု အညတရံ ဘိက္ခုံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ယေ, အာဝုသော, အမှာကံ ဥပဇ္ဈာယဿ သဒ္ဓိဝိဟာရိကာ သဗ္ဗေဝ အရဟန္တော’’တိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘ကိံစိတ္တော တွံ, ဘိက္ခူ’’တိ?
‘‘ဥလ္လပနာဓိပ္ပါယော အဟံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, ပါရာဇိကဿ၊ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု အညတရံ ဘိက္ခုံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ယေ, အာဝုသော, အမှာကံ ဥပဇ္ဈာယဿ အန္တေဝါသိကာ သဗ္ဗေဝ မဟိဒ္ဓိကာ မဟာနုဘာဝါ’’တိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘ကိံစိတ္တော တွံ, ဘိက္ခူ’’တိ? ‘‘ဥလ္လပနာဓိပ္ပါယော အဟံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, ပါရာဇိကဿ၊ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ပဏိဓာယ စင်္ကမတိ… ပဏိဓာယ တိဋ္ဌတိ… ပဏိဓာယ နိသီဒတိ… ပဏိဓာယ သေယျံ ကပ္ပေတိ – ‘‘ဧဝံ မံ ဇနော သမ္ဘာဝေဿတီ’’တိ။ တံ ဇနော သမ္ဘာဝေသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, ပါရာဇိကဿ။ န စ, ဘိက္ခဝေ, ပဏိဓာယ သေယျာ ကပ္ပေတဗ္ဗာ။ ယော ကပ္ပေယျ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု အညတရဿ ဘိက္ခုနော ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မံ ဥလ္လပတိ။ သောပိ ဧဝမာဟ – ‘‘မယှမ္ပိ, အာဝုသော, သံယောဇနာ ပဟီနာ’’တိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော ပါရာဇိက’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၂၄။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ရဟောဂတော ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မံ ဥလ္လပတိ။ ပရစိတ္တဝိဒူ ဘိက္ခု တံ ဘိက္ခုံ အပသာဒေသိ – ‘‘မာ, အာဝုသော, ဧဝရူပံ အဘဏိ။ နတ္ထေသော တုယှ’’န္တိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, ပါရာဇိကဿ၊ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ရဟောဂတော ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မံ ဥလ္လပတိ။ ဒေဝတာ တံ ဘိက္ခုံ အပသာဒေသိ – ‘‘မာ, ဘန္တေ, ဧဝရူပံ အဘဏိ။ နတ္ထေသော တုယှ’’န္တိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, ပါရာဇိကဿ၊ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု အညတရံ ဥပါသကံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ယော, အာဝုသော, တုယှံ ဝိဟာရေ ဝသတိ သော ဘိက္ခု အရဟာ’’တိ။ သော စ တဿ ဝိဟာရေ ဝသတိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘ကိံစိတ္တော တွံ, ဘိက္ခူ’’တိ? ‘‘ဥလ္လပနာဓိပ္ပါယော အဟံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, ပါရာဇိကဿ၊ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု အညတရံ ဥပါသကံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ယံ တွံ, အာဝုသော, ဥပဋ္ဌေသိ စီဝရပိဏ္ဍပါတသေနာသနဂိလာနပ္ပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရေန သော ဘိက္ခု အရဟာ’’တိ။ သော စ တံ ဥပဋ္ဌေတိ စီဝရပိဏ္ဍပါတသေနာသနဂိလာနပ္ပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရေန။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘ကိံစိတ္တော တွံ, ဘိက္ခူ’’တိ? ‘‘ဥလ္လပနာဓိပ္ပါယော အဟံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, ပါရာဇိကဿ၊ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿာ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၂၅။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ဂိလာနော ဟောတိ။ တံ ဘိက္ခူ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘အတ္ထာယသ္မတော ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မော’’တိ? ‘‘နာဝုသော, ဒုက္ကရံ အညံ ဗျာကာတု’’န္တိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ – ‘‘ယေ ခေါ တေ ဘဂဝတော သာဝကာ တေ ဧဝံ ဝဒေယျုံ။ အဟဉ္စမှိ န ဘဂဝတော သာဝကော။ ကစ္စိ နု ခေါ အဟံ ပါရာဇိကံ အာပတ္တိံ အာပန္နော’’တိ? ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ ‘‘ကိံစိတ္တော တွံ, ဘိက္ခူ’’တိ? ‘‘အနုလ္လပနာဓိပ္ပါယော အဟံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, အနုလ္လပနာဓိပ္ပါယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ဂိလာနော ဟောတိ။ တံ ဘိက္ခူ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘အတ္ထာယသ္မတော ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မော’’တိ? ‘‘အာရာဓနီယော ခေါ, အာဝုသော, ဓမ္မော အာရဒ္ဓဝီရိယေနာ’’တိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, အနုလ္လပနာဓိပ္ပါယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ဂိလာနော ဟောတိ။ တံ ဘိက္ခူ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘မာ ခေါ, အာဝုသော, ဘာယီ’’တိ။ နာဟံ, အာဝုသော, မစ္စုနော ဘာယာမီ’’တိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, အနုလ္လပနာဓိပ္ပါယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ဂိလာနော ဟောတိ။ တံ ဘိက္ခူ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘မာ ခေါ, အာဝုသော, ဘာယီ’’တိ။ ‘‘ယော နူနာဝုသော, ဝိပ္ပဋိသာရီ အဿ သော ဘာယေယျာ’’တိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, အနုလ္လပနာဓိပ္ပါယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ဂိလာနော ဟောတိ။ တံ ဘိက္ခူ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘အတ္ထာယသ္မတော ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မော’’တိ? ‘‘အာရာဓနီယော ခေါ, အာဝုသော, ဓမ္မော သမ္မာပယုတ္တေနာ’’တိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, အနုလ္လပနာဓိပ္ပါယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ဂိလာနော ဟောတိ။ တံ ဘိက္ခူ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘အတ္ထာယသ္မတော ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မော’’တိ? ‘‘အာရာဓနီယော ခေါ, အာဝုသော, ဓမ္မော အာရဒ္ဓဝီရိယေနာ’’တိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, အနုလ္လပနာဓိပ္ပါယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ဂိလာနော ဟောတိ။ တံ ဘိက္ခူ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘အတ္ထာယသ္မတော ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မော’’တိ? ‘‘အာရာဓနီယော ခေါ, အာဝုသော, ဓမ္မော ယုတ္တယောဂေနာ’’တိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, အနုလ္လပနာဓိပ္ပါယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ဂိလာနော ဟောတိ။ တံ ဘိက္ခူ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘ကစ္စာဝုသော, ခမနီယံ, ကစ္စိ ယာပနီယ’’န္တိ? ‘‘နာဝုသော, သက္ကာ ယေန ဝါ တေန ဝါ အဓိဝါသေတု’’န္တိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, အနုလ္လပနာဓိပ္ပါယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ဂိလာနော ဟောတိ။ တံ ဘိက္ခူ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘ကစ္စာဝုသော ခမနီယံ, ကစ္စိ ယာပနီယ’’န္တိ? ‘‘နာဝုသော, သက္ကာ ပုထုဇ္ဇနေန အဓိဝါသေတု’’န္တိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘ကိံစိတ္တော တွံ, ဘိက္ခူ’’တိ? ‘‘ဥလ္လပနာဓိပ္ပါယော အဟံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, ပါရာဇိကဿ၊ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿာ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၂၆။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဗြာဟ္မဏော ဘိက္ခူ နိမန္တေတွာ ဧတဒဝေါစ – ‘‘အာယန္တု, ဘောန္တော အရဟန္တော’’တိ။ တေသံ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ – ‘‘မယဉ္စမှ န အရဟန္တော [အနရဟန္တော (သီ။)]။ အယဉ္စ ဗြာဟ္မဏော အမှေ အရဟန္တဝါဒေန သမုဒါစရတိ။ ကထံ နု ခေါ အမှေဟိ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗ’’န္တိ? ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခဝေ, ပသာဒဘညေ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဗြာဟ္မဏော ဘိက္ခူ နိမန္တေတွာ ဧတဒဝေါစ – ‘‘နိသီဒန္တု, ဘောန္တော အရဟန္တော’’တိ… ‘‘ဘုဉ္ဇန္တု, ဘောန္တော အရဟန္တော’’တိ… ‘‘တပ္ပေန္တု, ဘောန္တော အရဟန္တော’’တိ… ‘‘ဂစ္ဆန္တု, ဘောန္တော အရဟန္တော’’တိ။ တေသံ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ – ‘‘မယဉ္စမှ န
အရဟန္တော။ အယဉ္စ ဗြာဟ္မဏော အမှေ အရဟန္တဝါဒေန သမုဒါစရတိ။ ကထံ နု ခေါ အမှေဟိ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗ’’န္တိ? ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခဝေ, ပသာဒဘညေ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု အညတရဿ ဘိက္ခုနော ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မံ ဥလ္လပတိ။ သောပိ ဧဝမာဟ – ‘‘မယှမ္ပိ, အာဝုသော, အာသဝါ ပဟီနာ’’တိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော ပါရာဇိက’’န္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု အညတရဿ ဘိက္ခုနော ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မံ ဥလ္လပတိ။ သောပိ ဧဝမာဟ – ‘‘မယှမ္ပိ, အာဝုသော, ဧတေ ဓမ္မာ သံဝိဇ္ဇန္တီ’’တိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော ပါရာဇိက’’န္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု အညတရဿ ဘိက္ခုနော ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မံ ဥလ္လပတိ။ သောပိ ဧဝမာဟ – ‘‘အဟမ္ပာဝုသော, တေသု ဓမ္မေသု သန္ဒိဿာမီ’’တိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော ပါရာဇိက’’န္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရံ ဘိက္ခုံ ဉာတကာ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘ဧဟိ, ဘန္တေ, အဂါရံ အဇ္ဈာဝသာ’’တိ။ ‘‘အဘဗ္ဗော ခေါ, အာဝုသော, မာဒိသော အဂါရံ အဇ္ဈာဝသိတု’’န္တိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, အနုလ္လပနာဓိပ္ပါယဿာ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၂၇။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရံ ဘိက္ခုံ ဉာတကာ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘ဧဟိ, ဘန္တေ, ကာမေ ပရိဘုဉ္ဇာ’’တိ။ ‘‘အာဝဋာ မေ, အာဝုသော, ကာမာ’’တိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, အနုလ္လပနာဓိပ္ပါယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရံ ဘိက္ခုံ ဉာတကာ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘အဘိရမသိ, ဘန္တေ’’တိ? ‘‘အဘိရတော အဟံ, အာဝုသော, ပရမာယ အဘိရတိယာ’’တိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ။ ‘‘ယေ ခေါ တေ ဘဂဝတော သာဝကာ တေ ဧဝံ ဝဒေယျုံ! အဟဉ္စမှိ န ဘဂဝတော သာဝကော။ ကစ္စိ နု ခေါ အဟံ ပါရာဇိကံ အာပတ္တိံ အာပန္နော’’တိ? ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ ‘‘ကိံစိတ္တော တွံ, ဘိက္ခူ’’တိ? ‘‘အနုလ္လပနာဓိပ္ပါယော အဟံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, အနုလ္လပနာဓိပ္ပါယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန သမ္ဗဟုလာ ဘိက္ခူ ကတိကံ ကတွာ အညတရသ္မိံ အာဝါသေ ဝဿံ ဥပဂစ္ဆိံသု – ‘‘ယော ဣမမှာ အာဝါသာ ပဌမံ ပက္ကမိဿတိ တံ မယံ အရဟာတိ ဇာနိဿာမာ’’တိ။ အညတရော ဘိက္ခု – ‘‘မံ အရဟာတိ ဇာနန္တူ’’တိ, တမှာ အာဝါသာ ပဌမံ ပက္ကာမိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော ပါရာဇိက’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၂၈။ [ဣမာနိ ဝတ္ထုနိ သံ။ နိ။ ၂။၂၀၂ အာဂတာနိ] တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ ရာဇဂဟေ ဝိဟရတိ ဝေဠုဝနေ ကလန္ဒကနိဝါပေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အာယသ္မာ စ လက္ခဏော အာယသ္မာ စ မဟာမောဂ္ဂလ္လာနော ဂိဇ္ဈကူဋေ ပဗ္ဗတေ ဝိဟရန္တိ။ အထ ခေါ အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလ္လာနော ပုဗ္ဗဏှသမယံ နိဝါသေတွာ ပတ္တစီဝရံ အာဒါယ ယေနာယသ္မာ လက္ခဏော တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ အာယသ္မန္တံ လက္ခဏံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘အာယာမာဝုသော လက္ခဏ, ရာဇဂဟံ ပိဏ္ဍာယ ပဝိသိဿာမာ’’တိ။ ‘‘ဧဝမာဝုသော’’တိ ခေါ အာယသ္မာ လက္ခဏော အာယသ္မတော မဟာမောဂ္ဂလ္လာနဿ ပစ္စဿောသိ။ အထ ခေါ အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလ္လာနော ဂိဇ္ဈကူဋာ ပဗ္ဗတာ ဩရောဟန္တော အညတရသ္မိံ ပဒေသေ သိတံ ပါတွာကာသိ။ အထ ခေါ အာယသ္မာ လက္ခဏော အာယသ္မန္တံ မဟာမောဂ္ဂလ္လာနံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ကော နု ခေါ, အာဝုသော မောဂ္ဂလ္လာန, ဟေတု ကော ပစ္စယော သိတဿ ပါတုကမ္မာယာ’’တိ? ‘‘အကာလော ခေါ, အာဝုသော လက္ခဏ, ဧတဿ ပဉှဿ [ပဉှဿ ဗျာကရဏာယ (သျာ။)]။ ဘဂဝတော မံ သန္တိကေ ဧတံ ပဉှံ ပုစ္ဆာတိ။ အထ ခေါ အာယသ္မာ စ လက္ခဏော အာယသ္မာ စ မဟာမောဂ္ဂလ္လာနော ရာဇဂဟေ ပိဏ္ဍာယ စရိတွာ ပစ္ဆာဘတ္တံ ပိဏ္ဍပါတပဋိက္ကန္တာ ယေန ဘဂဝါ တေနုပသင်္ကမိံသု၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ဘဂဝန္တံ အဘိဝါဒေတွာ ဧကမန္တံ နိသီဒိံသု။ ဧကမန္တံ နိသိန္နော ခေါ အာယသ္မာ လက္ခဏော အာယသ္မန္တံ မဟာမောဂ္ဂလ္လာနံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဣဓာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလ္လာနော ဂိဇ္ဈကူဋာ ပဗ္ဗတာ ဩရောဟန္တော အညတရသ္မိံ ပဒေသေ သိတံ ပါတွာကာသိ။ ကော နု ခေါ, အာဝုသော မောဂ္ဂလ္လာန, ဟေတု ကော ပစ္စယော သိတဿ ပါတုကမ္မာယာ’’တိ? ‘‘ဣဓာဟံ, အာဝုသော, ဂိဇ္ဈကူဋာ ပဗ္ဗတာ ဩရောဟန္တော အဒ္ဒသံ အဋ္ဌိကသင်္ခလိကံ ဝေဟာသံ ဂစ္ဆန္တိံ။ တမေနံ ဂိဇ္ဈာပိ ကာကာပိ ကုလလာပိ အနုပတိတွာ အနုပတိတွာ ဖာသုဠန္တရိကာဟိ ဝိတုဍေန္တိ [ဝိတုဒေန္တိ ဝိတစ္ဆေန္တိ ဝိရာဇေန္တိ (သျာ။)]။ သာ သုဒံ အဋ္ဋဿရံ ကရောတိ။ တဿ မယှံ, အာဝုသော, ဧတဒဟောသိ – ‘အစ္ဆရိယံ ဝတ ဘော, အဗ္ဘုတံ ဝတ ဘော, ဧဝရူပေါပိ နာမ သတ္တော ဘဝိဿတိ! ဧဝရူပေါပိ
နာမ ယက္ခော ဘဝိဿတိ! ဧဝရူပေါပိ နာမ အတ္တဘာဝပ္ပဋိလာဘော ဘဝိဿတီ’’’တိ! ဘိက္ခူ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မံ အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလ္လာနော ဥလ္လပတီ’’တိ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘စက္ခုဘူတာ ဝတ, ဘိက္ခဝေ, သာဝကာ ဝိဟရန္တိ။ ဉာဏဘူတာ ဝတ, ဘိက္ခဝေ, သာဝကာ ဝိဟရန္တိ။ ယတြ ဟိ နာမ သာဝကော ဧဝရူပံ ဉဿတိ ဝါ ဒက္ခတိ ဝါ သက္ခိံ ဝါ ကရိဿတိ။ ပုဗ္ဗေဝ မေ သော, ဘိက္ခဝေ, သတ္တော ဒိဋ္ဌော အဟောသိ။ အပိ စာဟံ န ဗျာကာသိံ။ အဟဉ္စေတံ ဗျာကရေယျံ ပရေ စ မေ န သဒ္ဒဟေယျုံ။ ယေ မေ န သဒ္ဒဟေယျုံ တေသံ တံ အဿ ဒီဃရတ္တံ အဟိတာယ ဒုက္ခာယ။ ဧသော, ဘိက္ခဝေ, သတ္တော ဣမသ္မိံယေဝ ရာဇဂဟေ ဂေါဃာတကော အဟောသိ။ သော တဿ ကမ္မဿ ဝိပါကေန ဗဟူနိ ဝဿာနိ ဗဟူနိ ဝဿသတာနိ ဗဟူနိ ဝဿသဟဿာနိ ဗဟူနိ ဝဿသတသဟဿာနိ နိရယေ ပစ္စိတွာ တဿေဝ ကမ္မဿ ဝိပါကာဝသေသေန ဧဝရူပံ အတ္တဘာဝပ္ပဋိလာဘံ ပဋိသံဝေဒေတိ။ သစ္စံ, ဘိက္ခဝေ, မောဂ္ဂလ္လာနော အာဟ။ အနာပတ္တိ, ဘိက္ခဝေ, မောဂ္ဂလ္လာနဿာ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၂၉။ ‘‘ဣဓာဟံ, အာဝုသော, ဂိဇ္ဈကူဋာ ပဗ္ဗတာ ဩရောဟန္တော အဒ္ဒသံ မံသပေသိံ ဝေဟာသံ ဂစ္ဆန္တိံ။ တမေနံ ဂိဇ္ဈာပိ ကာကာပိ ကုလလာပိ အနုပတိတွာ အနုပတိတွာ ဝိတစ္ဆေန္တိ ဝိဘဇ္ဇေန္တိ [ဝိတုဒေန္တိ ဝိတစ္ဆေန္တိ ဝိရာဇေန္တိ (သျာ။)]။ သာ သုဒံ အဋ္ဋဿရံ ကရောတိ…ပေ… ဧသော, ဘိက္ခဝေ, သတ္တော ဣမသ္မိံယေဝ ရာဇဂဟေ ဂေါဃာတကော အဟောသိ…ပေ…။
‘‘ဣဓာဟံ, အာဝုသော, ဂိဇ္ဈကူဋာ ပဗ္ဗတာ ဩရောဟန္တော အဒ္ဒသံ မံသပိဏ္ဍံ ဝေဟာသံ ဂစ္ဆန္တံ။ တမေနံ ဂိဇ္ဈာပိ ကာကာပိ ကုလလာပိ အနုပတိတွာ အနုပတိတွာ ဝိတစ္ဆေန္တိ ဝိဘဇ္ဇေန္တိ။ သော သုဒံ အဋ္ဋဿရံ ကရောတိ…ပေ… ဧသော, ဘိက္ခဝေ, သတ္တော ဣမသ္မိံယေဝ ရာဇဂဟေ သာကုဏိကော အဟောသိ…ပေ…။
‘‘ဣဓာဟံ, အာဝုသော, ဂိဇ္ဈကူဋာ ပဗ္ဗတာ ဩရောဟန္တော အဒ္ဒသံ နိစ္ဆဝိံ ပုရိသံ ဝေဟာသံ ဂစ္ဆန္တံ။ တမေနံ ဂိဇ္ဈာပိ ကာကာပိ ကုလလာပိ အနုပတိတွာ အနုပတိတွာ ဝိတစ္ဆေန္တိ ဝိဘဇ္ဇေန္တိ။ သော သုဒံ အဋ္ဋဿရံ ကရောတိ။
…ပေ… ဧသော, ဘိက္ခဝေ, သတ္တော ဣမသ္မိံယေဝ ရာဇဂဟေ ဩရဗ္ဘိကော အဟောသိ…ပေ…။
‘‘ဣဓာဟံ, အာဝုသော, ဂိဇ္ဈကူဋာ ပဗ္ဗတာ ဩရောဟန္တော အဒ္ဒသံ အသိလောမံ ပုရိသံ ဝေဟာသံ ဂစ္ဆန္တံ။ တဿ တေ အသီ ဥပ္ပတိတွာ ဥပ္ပတိတွာ တဿေဝ ကာယေ နိပတန္တိ။ သော သုဒံ အဋ္ဋဿရံ ကရောတိ…ပေ… ဧသော, ဘိက္ခဝေ, သတ္တော ဣမသ္မိံယေဝ ရာဇဂဟေ သူကရိကော အဟောသိ…ပေ…။
‘‘ဣဓာဟံ, အာဝုသော, ဂိဇ္ဈကူဋာ ပဗ္ဗတာ ဩရောဟန္တော အဒ္ဒသံ သတ္တိလောမံ ပုရိသံ ဝေဟာသံ ဂစ္ဆန္တံ။ တဿ တာ သတ္တိယော ဥပ္ပတိတွာ ဥပ္ပတိတွာ တဿေဝ ကာယေ နိပတန္တိ။ သော သုဒံ အဋ္ဋဿရံ ကရောတိ…ပေ… ဧသော, ဘိက္ခဝေ, သတ္တော ဣမသ္မိံယေဝ ရာဇဂဟေ မာဂဝိကော အဟောသိ…ပေ…။
‘‘ဣဓာဟံ, အာဝုသော, ဂိဇ္ဈကူဋာ ပဗ္ဗတာ ဩရောဟန္တော အဒ္ဒသံ ဥသုလောမံ ပုရိသံ ဝေဟာသံ ဂစ္ဆန္တံ။ တဿ တေ ဥသူ ဥပ္ပတိတွာ ဥပ္ပတိတွာ တဿေဝ ကာယေ နိပတန္တိ။ သော သုဒံ အဋ္ဋဿရံ ကရောတိ…ပေ… ဧသော, ဘိက္ခဝေ, သတ္တော ဣမသ္မိံယေဝ ရာဇဂဟေ ကာရဏိကော အဟောသိ…ပေ…။
‘‘ဣဓာဟံ, အာဝုသော, ဂိဇ္ဈကူဋာ ပဗ္ဗတာ ဩရောဟန္တော အဒ္ဒသံ သူစိလောမံ ပုရိသံ ဝေဟာသံ ဂစ္ဆန္တံ။ တဿ တာ သူစိယော ဥပ္ပတိတွာ ဥပ္ပတိတွာ တဿေဝ ကာယေ နိပတန္တိ။ သော သုဒံ အဋ္ဋဿရံ ကရောတိ…ပေ… ဧသော, ဘိက္ခဝေ, သတ္တော ဣမသ္မိံယေဝ ရာဇဂဟေ သာရထိကော အဟောသိ…ပေ…။
‘‘ဣဓာဟံ, အာဝုသော, ဂိဇ္ဈကူဋာ ပဗ္ဗတာ ဩရောဟန္တော အဒ္ဒသံ သူစိလောမံ ပုရိသံ ဝေဟာသံ ဂစ္ဆန္တံ။ တဿ တာ သူစိယော သီသေ ပဝိသိတွာ မုခတော နိက္ခမန္တိ၊ မုခေ ပဝိသိတွာ ဥရတော နိက္ခမန္တိ၊ ဥရေ ပဝိသိတွာ ဥဒရတော နိက္ခမန္တိ၊ ဥဒရေ ပဝိသိတွာ ဦရူဟိ နိက္ခမန္တိ၊ ဦရူသု ပဝိသိတွာ ဇင်္ဃာဟိ နိက္ခမန္တိ၊ ဇင်္ဃာသု ပဝိသိတွာ ပါဒေဟိ နိက္ခမန္တိ။ သော သုဒံ အဋ္ဋဿရံ ကရောတိ…ပေ… ဧသော, ဘိက္ခဝေ, သတ္တော ဣမသ္မိံယေဝ ရာဇဂဟေ သူစကော အဟောသိ…ပေ…။
‘‘ဣဓာဟံ, အာဝုသော, ဂိဇ္ဈကူဋာ ပဗ္ဗတာ ဩရောဟန္တော အဒ္ဒသံ ကုမ္ဘဏ္ဍံ ပုရိသံ ဝေဟာသံ ဂစ္ဆန္တံ။ သော ဂစ္ဆန္တောပိ တေဝ အဏ္ဍေ ခန္ဓေ အာရောပေတွာ ဂစ္ဆတိ, နိသီဒန္တောပိ တေသွေဝ အဏ္ဍေသု နိသီဒတိ။ တမေနံ ဂိဇ္ဈာပိ
ကာကာပိ ကုလလာပိ အနုပတိတွာ အနုပတိတွာ ဝိတစ္ဆေန္တိ ဝိဘဇ္ဇေန္တိ။ သော သုဒံ အဋ္ဋဿရံ ကရောတိ…ပေ… ဧသော, ဘိက္ခဝေ, သတ္တော ဣမသ္မိံယေဝ ရာဇဂဟေ ဂါမကူဋော အဟောသိ…ပေ…။
‘‘ဣဓာဟံ, အာဝုသော, ဂိဇ္ဈကူဋာ ပဗ္ဗတာ ဩရောဟန္တော အဒ္ဒသံ ပုရိသံ ဂူထကူပေ သသီသကံ နိမုဂ္ဂံ…ပေ… ဧသော, ဘိက္ခဝေ, သတ္တော ဣမသ္မိံယေဝ ရာဇဂဟေ ပါရဒါရိကော အဟောသိ…ပေ…။
‘‘ဣဓာဟံ, အာဝုသော, ဂိဇ္ဈကူဋာ ပဗ္ဗတာ ဩရောဟန္တော အဒ္ဒသံ ပုရိသံ ဂူထကူပေ သသီသကံ နိမုဂ္ဂံ ဥဘောဟိ ဟတ္ထေဟိ ဂူထံ ခါဒန္တံ…ပေ… ဧသော, ဘိက္ခဝေ, သတ္တော ဣမသ္မိံယေဝ ရာဇဂဟေ ဒုဋ္ဌဗြာဟ္မဏော အဟောသိ။ သော ကဿပဿ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓဿ ပါဝစနေ ဘိက္ခုသံဃံ ဘတ္တေန နိမန္တေတွာ ဒေါဏိယော [ဒေါဏိယော (ဣတိပိ)] ဂူထဿ ပူရာပေတွာ ကာလံ အာရောစာပေတွာ ဧတဒဝေါစ – ‘အတော [ဣတော (သျာ။) အဟော (ဣတိပိ)], ဘောန္တော, ယာဝဒတ္ထံ ဘုဉ္ဇန္တု စေဝ ဟရန္တု စာ’’’တိ…ပေ…။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၃၀။ ‘‘ဣဓာဟံ, အာဝုသော, ဂိဇ္ဈကူဋာ ပဗ္ဗတာ ဩရောဟန္တော အဒ္ဒသံ နိစ္ဆဝိံ ဣတ္ထိံ ဝေဟာသံ ဂစ္ဆန္တိံ။ တမေနံ ဂိဇ္ဈာပိ ကာကာပိ ကုလလာပိ အနုပတိတွာ အနုပတိတွာ ဝိတစ္ဆေန္တိ ဝိဘဇ္ဇေန္တိ။ သာ သုဒံ အဋ္ဋဿရံ ကရောတိ…ပေ… ဧသာ, ဘိက္ခဝေ, ဣတ္ထီ ဣမသ္မိံယေဝ ရာဇဂဟေ အတိစာရိနီ အဟောသိ…ပေ…။
‘‘ဣဓာဟံ, အာဝုသော, ဂိဇ္ဈကူဋာ ပဗ္ဗတာ ဩရောဟန္တော အဒ္ဒသံ ဣတ္ထိံ ဒုဂ္ဂန္ဓံ မင်္ဂုလိံ ဝေဟာသံ ဂစ္ဆန္တိံ။ တမေနံ ဂိဇ္ဈာပိ ကာကာပိ ကုလလာပိ အနုပတိတွာ အနုပတိတွာ ဝိတစ္ဆေန္တိ ဝိဘဇ္ဇေန္တိ။ သာ သုဒံ အဋ္ဋဿရံ ကရောတိ…ပေ… ဧသာ, ဘိက္ခဝေ, ဣတ္ထီ ဣမသ္မိံယေဝ ရာဇဂဟေ ဣက္ခဏိကာ အဟောသိ…ပေ…။
‘‘ဣဓာဟံ, အာဝုသော, ဂိဇ္ဈကူဋာ ပဗ္ဗတာ ဩရောဟန္တော အဒ္ဒသံ ဣတ္ထိံ ဥပ္ပက္ကံ ဩကိလိနိံ ဩကိရိနိံ ဝေဟာသံ ဂစ္ဆန္တိံ။ သာ သုဒံ အဋ္ဋဿရံ ကရောတိ…ပေ… ဧသာ, ဘိက္ခဝေ, ဣတ္ထီ ကာလိင်္ဂဿ ရညော အဂ္ဂမဟေသီ အဟောသိ။ သာ ဣဿာပကတာ သပတ္တိံ အင်္ဂါရကဋာဟေန ဩကိရိ…ပေ…။
‘‘ဣဓာဟံ, အာဝုသော, ဂိဇ္ဈကူဋာ ပဗ္ဗတာ ဩရောဟန္တော အဒ္ဒသံ အသီသကံ ကဗန္ဓံ ဝေဟာသံ ဂစ္ဆန္တံ။ တဿ ဥရေ အက္ခီနိ စေဝ ဟောန္တိ မုခဉ္စ။ တမေနံ ဂိဇ္ဈာပိ ကာကာပိ ကုလလာပိ အနုပတိတွာ အနုပတိတွာ ဝိတစ္ဆေန္တိ ဝိဘဇ္ဇေန္တိ။
သော သုဒံ အဋ္ဋဿရံ ကရောတိ…ပေ… ဧသော, ဘိက္ခဝေ, သတ္တော ဣမသ္မိံယေဝ ရာဇဂဟေ ဟာရိကော နာမ စောရဃာတကော အဟောသိ…ပေ…။
‘‘ဣဓာဟံ, အာဝုသော, ဂိဇ္ဈကူဋာ ပဗ္ဗတာ ဩရောဟန္တော အဒ္ဒသံ ဘိက္ခုံ ဝေဟာသံ ဂစ္ဆန္တံ။ တဿ သံဃာဋိပိ အာဒိတ္တာ သမ္ပဇ္ဇလိတာ သဇောတိဘူတာ, ပတ္တောပိ အာဒိတ္တော သမ္ပဇ္ဇလိတော သဇောတိဘူတော, ကာယဗန္ဓနမ္ပိ အာဒိတ္တံ သမ္ပဇ္ဇလိတံ သဇောတိဘူတံ, ကာယောပိ အာဒိတ္တော သမ္ပဇ္ဇလိတော သဇောတိဘူတော။ သော သုဒံ အဋ္ဋဿရံ ကရောတိ…ပေ… ဧသော, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခု ကဿပဿ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓဿ ပါဝစနေ ပါပဘိက္ခု အဟောသိ…ပေ…။
‘‘ဣဓာဟံ, အာဝုသော, ဂိဇ္ဈကူဋာ ပဗ္ဗတာ ဩရောဟန္တော အဒ္ဒသံ ဘိက္ခုနိံ… အဒ္ဒသံ သိက္ခမာနံ… အဒ္ဒသံ သာမဏေရံ… အဒ္ဒသံ သာမဏေရိံ ဝေဟာသံ ဂစ္ဆန္တိံ။ တဿာ သံဃာဋိပိ အာဒိတ္တာ သမ္ပဇ္ဇလိတာ သဇောတိဘူတာ, ပတ္တောပိ အာဒိတ္တော သမ္ပဇ္ဇလိတော သဇောတိဘူတော, ကာယဗန္ဓနမ္ပိ အာဒိတ္တံ သမ္ပဇ္ဇလိတံ သဇောတိဘူတံ, ကာယောပိ အာဒိတ္တော သမ္ပဇ္ဇလိတော သဇောတိဘူတော။ သာ သုဒံ အဋ္ဋဿရံ ကရောတိ။ တဿ မယှံ, အာဝုသော, ဧတဒဟောသိ – ‘အစ္ဆရိယံ ဝတ ဘော, အဗ္ဘုတံ ဝတ ဘော, ဧဝရူပေါပိ နာမ သတ္တော ဘဝိဿတိ! ဧဝရူပေါပိ နာမ ယက္ခော ဘဝိဿတိ! ဧဝရူပေါပိ နာမ အတ္တဘာဝပ္ပဋိလာဘော ဘဝိဿတီ’’’တိ! ဘိက္ခူ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မံ အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလ္လာနော ဥလ္လပတီ’’တိ။
အထ ခေါ ဘဂဝါ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘စက္ခုဘူတာ ဝတ, ဘိက္ခဝေ, သာဝကာ ဝိဟရန္တိ။ ဉာဏဘူတာ ဝတ, ဘိက္ခဝေ, သာဝကာ ဝိဟရန္တိ။ ယတြ ဟိ နာမ သာဝကော ဧဝရူပံ ဉဿတိ ဝါ ဒက္ခတိ ဝါ သက္ခိံ ဝါ ကရိဿတိ! ပုဗ္ဗေဝ မေ သာ, ဘိက္ခဝေ, သာမဏေရီ ဒိဋ္ဌာ အဟောသိ။ အပိ စာဟံ န ဗျာကာသိံ။ အဟဉ္စေတံ ဗျာကရေယျံ ပရေ စ မေ န သဒ္ဒဟေယျုံ။ ယေ မေ န သဒ္ဒဟေယျုံ တေသံ တံ အဿ ဒီဃရတ္တံ အဟိတာယ ဒုက္ခာယ။ ဧသာ, ဘိက္ခဝေ, သာမဏေရီ ကဿပဿ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓဿ ပါဝစနေ ပါပသာမဏေရီ အဟောသိ။ သာ တဿ ကမ္မဿ ဝိပါကေန ဗဟူနိ ဝဿာနိ ဗဟူနိ ဝဿသတာနိ ဗဟူနိ ဝဿသဟဿာနိ ဗဟူနိ ဝဿသတသဟဿာနိ နိရယေ ပစ္စိတွာ တဿေဝ ကမ္မဿ ဝိပါကာဝသေသေန ဧဝရူပံ အတ္တဘာဝပ္ပဋိလာဘံ ပဋိသံဝေဒေတိ။ သစ္စံ, ဘိက္ခဝေ, မောဂ္ဂလ္လာနော အာဟ။ အနာပတ္တိ, ဘိက္ခဝေ, မောဂ္ဂလ္လာနဿာ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၃၁။ အထ ခေါ အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလ္လာနော ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘ယတာယံ, အာဝုသော, တပေါဒါ သန္ဒတိ သော ဒဟော အစ္ဆောဒကော သီတောဒကော သာတောဒကော သေတကော သုပ္ပတိတ္ထော ရမဏီယော ပဟူတမစ္ဆကစ္ဆပေါ စက္ကမတ္တာနိ စ ပဒုမာနိ ပုပ္ဖန္တီ’’တိ။ ဘိက္ခူ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလ္လာနော ဧဝံ ဝက္ခတိ – ‘ယတာယံ, အာဝုသော, တပေါဒါ သန္ဒတိ သော ဒဟော အစ္ဆောဒကော သီတောဒကော သာတောဒကော သေတကော သုပ္ပတိတ္ထော ရမဏီယော ပဟူတမစ္ဆကစ္ဆပေါ စက္ကမတ္တာနိ စ ပဒုမာနိ ပုပ္ဖန္တီ’တိ။ အထ စ ပနာယံ တပေါဒါ ကုထိတာ သန္ဒတိ။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မံ အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလ္လာနော ဥလ္လပတီ’’တိ။ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ ‘‘ယတာယံ, ဘိက္ခဝေ, တပေါဒါ သန္ဒတိ သော ဒဟော အစ္ဆောဒကော သီတောဒကော သာတောဒကော သေတကော သုပ္ပတိတ္ထော ရမဏီယော ပဟူတမစ္ဆကစ္ဆပေါ စက္ကမတ္တာနိ စ ပဒုမာနိ ပုပ္ဖန္တိ။ အပိ စာယံ, ဘိက္ခဝေ, တပေါဒါ ဒွိန္နံ မဟာနိရယာနံ အန္တရိကာယ အာဂစ္ဆတိ။ တေနာယံ တပေါဒါ ကုထိတာ သန္ဒတိ။ သစ္စံ, ဘိက္ခဝေ, မောဂ္ဂလ္လာနော အာဟ။ အနာပတ္တိ, ဘိက္ခဝေ, မောဂ္ဂလ္လာနဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန ရာဇာ မာဂဓော သေနိယော ဗိမ္ဗိသာရော လိစ္ဆဝီဟိ သဒ္ဓိံ သင်္ဂါမေန္တော ပဘဂ္ဂေါ အဟောသိ။ အထ ရာဇာ ပစ္ဆာ သေနံ သင်္ကဍ္ဎိတွာ လိစ္ဆဝယော ပရာဇေသိ။ သင်္ဂါမေ စ နန္ဒိ စရတိ – ‘‘ရညာ လိစ္ဆဝီ ပဘဂ္ဂါ’’တိ။ အထ ခေါ အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလ္လာနော ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘ရာဇာ, အာဝုသော, လိစ္ဆဝီဟိ ပဘဂ္ဂေါ’’တိ။ ဘိက္ခူ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလ္လာနော ဧဝံ ဝက္ခတိ – ‘ရာဇာ, အာဝုသော, လိစ္ဆဝီဟိ ပဘဂ္ဂေါ’တိ! သင်္ဂါမေ စ နန္ဒိံ စရတိ – ‘ရညာ လိစ္ဆဝီ ပဘဂ္ဂါ’တိ! ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မံ အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလ္လာနော ဥလ္လပတီ’’တိ။ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ ‘‘ပဌမံ, ဘိက္ခဝေ, ရာဇာ လိစ္ဆဝီဟိ ပဘဂ္ဂေါ။ အထ ရာဇာ ပစ္ဆာ သေနံ သင်္ကဍ္ဎိတွာ လိစ္ဆဝယော ပရာဇေသိ။ သစ္စံ, ဘိက္ခဝေ, မောဂ္ဂလ္လာနော အာဟ။ အနာပတ္တိ, ဘိက္ခဝေ, မောဂ္ဂလ္လာနဿာ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၃၂။ အထ ခေါ အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလ္လာနော ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘ဣဓာဟံ, အာဝုသော, သပ္ပိနိကာယ နဒိယာ တီရေ အာနေဉ္ဇံ သမာဓိံ သမာပန္နော နာဂါနံ ဩဂယှ ဥတ္တရန္တာနံ ကောဉ္စံ ကရောန္တာနံ သဒ္ဒံ အဿောသိ’’န္တိ။
ဘိက္ခူ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလ္လာနော အာနေဉ္ဇံ သမာဓိံ သမာပန္နော သဒ္ဒံ သောဿတိ! ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မံ အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလ္လာနော ဥလ္လပတီ’’တိ။ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ ‘‘အတ္ထေသော, ဘိက္ခဝေ, သမာဓိ သော စ ခေါ အပရိသုဒ္ဓေါ။ သစ္စံ, ဘိက္ခဝေ, မောဂ္ဂလ္လာနော အာဟ။ အနာပတ္တိ, ဘိက္ခဝေ, မောဂ္ဂလ္လာနဿာ’’တိ။
အထ ခေါ အာယသ္မာ သောဘိတော ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘အဟံ, အာဝုသော, ပဉ္စ ကပ္ပသတာနိ အနုဿရာမီ’’တိ။ ဘိက္ခူ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အာယသ္မာ သောဘိတော ဧဝံ ဝက္ခတိ – ‘အဟံ, အာဝုသော, ပဉ္စ ကပ္ပသတာနိ အနုဿရာမီ’တိ! ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မံ အာယသ္မာ သောဘိတော ဥလ္လပတီ’’တိ။ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ ‘‘အတ္ထေသာ, ဘိက္ခဝေ, သောဘိတဿ။ သာ စ ခေါ ဧကာယေဝ ဇာတိ။ သစ္စံ, ဘိက္ခဝေ, သောဘိတော အာဟ။ အနာပတ္တိ, ဘိက္ခဝေ, သောဘိတဿာတိ။
စတုတ္ထပါရာဇိကံ သမတ္တံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၃၃။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌာ ခေါ အာယသ္မန္တော စတ္တာရော ပါရာဇိကာ ဓမ္မာ, ယေသံ ဘိက္ခု အညတရံ ဝါ အညတရံ ဝါ အာပဇ္ဇိတွာ န လဘတိ ဘိက္ခူဟိ သဒ္ဓိံ သံဝါသံ, ယထာ ပုရေ တထာ ပစ္ဆာ, ပါရာဇိကော ဟောတိ အသံဝါသော။ တတ္ထာယသ္မန္တေ ပုစ္ဆာမိ – ‘‘ကစ္စိတ္ထ ပရိသုဒ္ဓါ’’? ဒုတိယမ္ပိ ပုစ္ဆာမိ – ‘‘ကစ္စိတ္ထ ပရိသုဒ္ဓါ’’? တတိယမ္ပိ ပုစ္ဆာမိ – ‘‘ကစ္စိတ္ထ ပရိသုဒ္ဓါ’’? ပရိသုဒ္ဓေတ္ထာယသ္မန္တော, တသ္မာ တုဏှီ, ဧဝမေတံ ဓာရယာမီတိ။
ပါရာဇိကံ နိဋ္ဌိတံ။
တဿုဒ္ဒါနံ –
မေထုနာဒိန္နာဒါနဉ္စ, မနုဿဝိဂ္ဂဟုတ္တရိ၊
ပါရာဇိကာနိ စတ္တာရိ, ဆေဇ္ဇဝတ္ထူ အသံသယာတိ။
ပါရာဇိကကဏ္ဍံ နိဋ္ဌိတံ။
၂။ သံဃာဒိသေသကဏ္ဍံ
၁။ သုက္ကဝိဿဋ္ဌိသိက္ခာပဒံ
ဣမေ ခေါ ပနာယသ္မန္တော တေရသ သံဃာဒိသေသာ
ဓမ္မာ ဥဒ္ဒေသံ အာဂစ္ဆန္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၃၄။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အာယသ္မာ သေယျသကော အနဘိရတော ဗြဟ္မစရိယံ စရတိ။ သော တေန ကိသော ဟောတိ လူခေါ ဒုဗ္ဗဏ္ဏော ဥပ္ပဏ္ဍုပ္ပဏ္ဍုကဇာတော ဓမနိသန္ထတဂတ္တော။ အဒ္ဒသ ခေါ အာယသ္မာ ဥဒါယီ အာယသ္မန္တံ သေယျသကံ ကိသံ လူခံ ဒုဗ္ဗဏ္ဏံ ဥပ္ပဏ္ဍုပ္ပဏ္ဍုကဇာတံ ဓမနိသန္ထတဂတ္တံ။ ဒိသွာန အာယသ္မန္တံ သေယျသကံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ကိဿ တွံ, အာဝုသော သေယျသက, ကိသော လူခေါ ဒုဗ္ဗဏ္ဏော ဥပ္ပဏ္ဍုပ္ပဏ္ဍုကဇာတော ဓမနိသန္ထတဂတ္တော? ကစ္စိ နော တွံ, အာဝုသော သေယျသက, အနဘိရတော ဗြဟ္မစရိယံ စရသီ’’တိ? ‘‘ဧဝမာဝုသော’’တိ။ ‘‘တေန ဟိ တွံ, အာဝုသော သေယျသက, ယာဝဒတ္ထံ ဘုဉ္ဇ ယာဝဒတ္ထံ သုပ ယာဝဒတ္ထံ နှာယ။ ယာဝဒတ္ထံ ဘုဉ္ဇိတွာ ယာဝဒတ္ထံ သုပိတွာ ယာဝဒတ္ထံ နှာယိတွာ ယဒါ တေ အနဘိရတိ ဥပ္ပဇ္ဇတိ ရာဂေါ စိတ္တံ အနုဒ္ဓံသေတိ တဒါ ဟတ္ထေန ဥပက္ကမိတွာ အသုစိံ မောစေဟီ’’တိ။ ‘‘ကိံ နု ခေါ, အာဝုသော, ကပ္ပတိ ဧဝရူပံ ကာတု’’န္တိ? ‘‘အာမ, အာဝုသော။ အဟမ္ပိ ဧဝံ ကရောမီ’’တိ။
အထ ခေါ အာယသ္မာ သေယျသကော ယာဝဒတ္ထံ ဘုဉ္ဇိ ယာဝဒတ္ထံ သုပိ ယာဝဒတ္ထံ နှာယိ။ ယာဝဒတ္ထံ ဘုဉ္ဇိတွာ ယာဝဒတ္ထံ သုပိတွာ ယာဝဒတ္ထံ နှာယိတွာ ယဒါ အနဘိရတိ ဥပ္ပဇ္ဇတိ ရာဂေါ စိတ္တံ အနုဒ္ဓံသေတိ တဒါ ဟတ္ထေန ဥပက္ကမိတွာ အသုစိံ မောစေသိ။ အထ ခေါ အာယသ္မာ သေယျသကော အပရေန သမယေန ဝဏ္ဏဝါ အဟောသိ ပီဏိန္ဒြိယော ပသန္နမုခဝဏ္ဏော ဝိပ္ပသန္နဆဝိဝဏ္ဏော။ အထ ခေါ အာယသ္မတော သေယျသကဿ သဟာယကာ ဘိက္ခူ အာယသ္မန္တံ သေယျသကံ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘ပုဗ္ဗေ ခေါ တွံ, အာဝုသော သေယျသက, ကိသော အဟောသိ လူခေါ ဒုဗ္ဗဏ္ဏော ဥပ္ပဏ္ဍုပ္ပဏ္ဍုကဇာတော ဓမနိသန္ထတဂတ္တော။ သော ဒါနိ တွံ ဧတရဟိ ဝဏ္ဏဝါ ပီဏိန္ဒြိယော ပသန္နမုခဝဏ္ဏော ဝိပ္ပသန္နဆဝိဝဏ္ဏော။ ကိံ နု ခေါ တွံ, အာဝုသော သေယျသက, ဘေသဇ္ဇံ ကရောသီ’’တိ? ‘‘န ခေါ အဟံ, အာဝုသော, ဘေသဇ္ဇံ
ကရောမိ။ အပိစာဟံ ယာဝဒတ္ထံ ဘုဉ္ဇာမိ ယာဝဒတ္ထံ သုပါမိ ယာဝဒတ္ထံ နှာယာမိ။ ယာဝဒတ္ထံ ဘုဉ္ဇိတွာ ယာဝဒတ္ထံ သုပိတွာ ယာဝဒတ္ထံ နှာယိတွာ ယဒါ မေ အနဘိရတိ ဥပ္ပဇ္ဇတိ ရာဂေါ စိတ္တံ အနုဒ္ဓံသေတိ တဒါ ဟတ္ထေန ဥပက္ကမိတွာ အသုစိံ မောစေမီ’’တိ။ ‘‘ကိံ ပန တွံ, အာဝုသော သေယျသက, ယေနေဝ ဟတ္ထေန သဒ္ဓါဒေယျံ ဘုဉ္ဇသိ တေနေဝ ဟတ္ထေန ဥပက္ကမိတွာ အသုစိံ မောစေသီ’’တိ? ‘‘ဧဝမာဝုသော’’တိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အာယသ္မာ သေယျသကော ဟတ္ထေန ဥပက္ကမိတွာ အသုစိံ မောစေဿတီ’’တိ!
အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ အာယသ္မန္တံ သေယျသကံ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဘိက္ခုသံဃံ သန္နိပါတာပေတွာ အာယသ္မန္တံ သေယျသကံ ပဋိပုစ္ဆိ – ‘‘သစ္စံ ကိရ တွံ, သေယျသက, ဟတ္ထေန ဥပက္ကမိတွာ အသုစိံ မောစေသီ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ – ‘‘အနနုစ္ဆဝိကံ, မောဃပုရိသ, အနနုလောမိကံ အပ္ပတိရူပံ အဿာမဏကံ အကပ္ပိယံ အကရဏီယံ။ ကထဉှိ နာမ တွံ, မောဃပုရိသ, ဟတ္ထေန ဥပက္ကမိတွာ အသုစိံ မောစေဿသိ! နနု မယာ, မောဃပုရိသ, အနေကပရိယာယေန ဝိရာဂါယ ဓမ္မော ဒေသိတော နော သရာဂါယ, ဝိသညောဂါယ ဓမ္မော ဒေသိတော နော သညောဂါယ, အနုပါဒါနာယ ဓမ္မော ဒေသိတော နော သဥပါဒါနာယ! တတ္ထ နာမ တွံ, မောဃပုရိသ, မယာ ဝိရာဂါယ ဓမ္မေ ဒေသိတေ သရာဂါယ စေတေဿသိ, ဝိသညောဂါယ ဓမ္မေ ဒေသိတေ သညောဂါယ စေတေဿသိ, အနုပါဒါနာယ ဓမ္မေ ဒေသိတေ သဥပါဒါနာယ စေတေဿသိ! နနု မယာ, မောဃပုရိသ, အနေကပရိယာယေန ရာဂဝိရာဂါယ ဓမ္မော ဒေသိတော, မဒနိမ္မဒနာယ ပိပါသဝိနယာယ အာလယသမုဂ္ဃါတာယ ဝဋ္ဋုပစ္ဆေဒါယ တဏှက္ခယာယ ဝိရာဂါယ နိရောဓာယ နိဗ္ဗာနာယ ဓမ္မော ဒေသိတော? နနု မယာ, မောဃပုရိသ, အနေကပရိယာယေန ကာမာနံ ပဟာနံ အက္ခာတံ, ကာမသညာနံ ပရိညာ အက္ခာတာ, ကာမပိပါသာနံ ပဋိဝိနယော အက္ခာတော, ကာမဝိတက္ကာနံ သမုဂ္ဃါတော အက္ခာတော, ကာမပရိဠာဟာနံ ဝူပသမော အက္ခာတော? နေတံ, မောဃပုရိသ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ, ပသန္နာနံ ဝါ ဘိယျောဘာဝါယ။ အထ ခွေတံ, မောဃပုရိသ, အပ္ပသန္နာနဉ္စေဝ အပ္ပသာဒါယ, ပသန္နာနဉ္စ ဧကစ္စာနံ အညထတ္တာယာ’’တိ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ အာယသ္မန္တံ သေယျသကံ
အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဒုဗ္ဘရတာယ…ပေ… ‘‘ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
‘‘သဉ္စေတနိကာ သုက္ကဝိဿဋ္ဌိ[ဝိသဋ္ဌိ (သီ။ သျာ။)]သံဃာဒိသေသော’’တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၃၅။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခူ ပဏီတဘောဇနာနိ ဘုဉ္ဇိတွာ မုဋ္ဌဿတီ အသမ္ပဇာနာ နိဒ္ဒံ ဩက္ကမန္တိ။ တေသံ မုဋ္ဌဿတီနံ အသမ္ပဇာနာနံ နိဒ္ဒံ ဩက္ကမန္တာနံ သုပိနန္တေန အသုစိ မုစ္စတိ။ တေသံ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ – ‘‘ဘဂဝတာ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ – ‘သဉ္စေတနိကာ သုက္ကဝိဿဋ္ဌိ သံဃာဒိသေသော’တိ။ အမှာကဉ္စ သုပိနန္တေန အသုစိ မုစ္စတိ။ အတ္ထိ စေတ္ထ စေတနာ လဗ္ဘတိ။ ကစ္စိ နု ခေါ မယံ သံဃာဒိသေသံ အာပတ္တိံ အာပန္နာ’’တိ? ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ ‘‘အတ္ထေသာ, ဘိက္ခဝေ, စေတနာ၊ သာ စ ခေါ အဗ္ဗောဟာရိကာတိ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၃၆။ ‘‘သဉ္စေတနိကာ သုက္ကဝိဿဋ္ဌိ အညတြ သုပိနန္တာ သံဃာဒိသေသော’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၃၇။ သဉ္စေတနိကာတိ ဇာနန္တော သဉ္ဇာနန္တော စေစ္စ အဘိဝိတရိတွာ ဝီတိက္ကမော။
သုက္ကန္တိ ဒသ သုက္ကာနိ – နီလံ ပီတကံ လောဟိတကံ ဩဒါတံ တက္ကဝဏ္ဏံ ဒကဝဏ္ဏံ တေလဝဏ္ဏံ ခီရဝဏ္ဏံ ဒဓိဝဏ္ဏံ သပ္ပိဝဏ္ဏံ။
ဝိဿဋ္ဌီတိ ဌာနတော စာဝနာ ဝုစ္စတိ ဝိဿဋ္ဌီတိ။
အညတြ သုပိနန္တာတိ ဌပေတွာ သုပိနန္တံ။
သံဃာဒိသေသောတိ သံဃောဝ တဿာ အာပတ္တိယာ ပရိဝါသံ ဒေတိ, မူလာယ ပဋိကဿတိ, မာနတ္တံ ဒေတိ, အဗ္ဘေတိ၊ န သမ္ဗဟုလာ, န ဧကပုဂ္ဂလော။ တေန ဝုစ္စတိ – ‘‘သံဃာဒိသေသော’’တိ။ တဿေဝ အာပတ္တိနိကာယဿ နာမကမ္မံ အဓိဝစနံ။ တေနပိ ဝုစ္စတိ – ‘‘သံဃာဒိသေသော’’တိ။
အဇ္ဈတ္တရူပေ မောစေတိ, ဗဟိဒ္ဓါရူပေ မောစေတိ, အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓါရူပေ မောစေတိ, အာကာသေ ကဋိံ ကမ္ပေန္တော မောစေတိ၊ ရာဂူပတ္ထမ္ဘေ မောစေတိ, ဝစ္စူပတ္ထမ္ဘေ မောစေတိ, ပဿာဝူပတ္ထမ္ဘေ မောစေတိ, ဝါတူပတ္ထမ္ဘေ မောစေ-
တိ, ဥစ္စာလိင်္ဂပါဏကဒဋ္ဌူပတ္ထမ္ဘေ မောစေတိ၊ အာရောဂျတ္ထာယ မောစေတိ, သုခတ္ထာယ မောစေတိ, ဘေသဇ္ဇတ္ထာယ မောစေတိ, ဒါနတ္ထာယ မောစေတိ, ပုညတ္ထာယ မောစေတိ, ယညတ္ထာယ မောစေတိ, သဂ္ဂတ္ထာယ မောစေတိ, ဗီဇတ္ထာယ မောစေတိ, ဝီမံသတ္ထာယ မောစေတိ, ဒဝတ္ထာယ မောစေတိ၊ နီလံ မောစေတိ, ပီတကံ မောစေတိ, လောဟိတကံ မောစေတိ, ဩဒါတံ မောစေတိ, တက္ကဝဏ္ဏံ မောစေတိ, ဒကဝဏ္ဏံ မောစေတိ, တေလဝဏ္ဏံ မောစေတိ, ခီရဝဏ္ဏံ မောစေတိ, ဒဓိဝဏ္ဏံ မောစေတိ, သပ္ပိဝဏ္ဏံ မောစေတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၃၈။ အဇ္ဈတ္တရူပေတိ အဇ္ဈတ္တံ ဥပါဒိန္နေ [ဥပါဒိဏ္ဏေ (သီ။ က။)] ရူပေ။
ဗဟိဒ္ဓါရူပေတိ ဗဟိဒ္ဓါ ဥပါဒိန္နေ ဝါ အနုပါဒိန္နေ ဝါ။
အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓါရူပေတိ တဒုဘယေ။
အာကာသေ ကဋိံ ကမ္ပေန္တောတိ အာကာသေ ဝါယမန္တဿ အင်္ဂဇာတံ ကမ္မနိယံ ဟောတိ။
ရာဂူပတ္ထမ္ဘေတိ ရာဂေန ပီဠိတဿ အင်္ဂဇာတံ ကမ္မနိယံ ဟောတိ။
ဝစ္စူပတ္ထမ္ဘေတိ ဝစ္စေန ပီဠိတဿ အင်္ဂဇာတံ ကမ္မနိယံ ဟောတိ။
ပဿာဝူပတ္ထမ္ဘေတိ ပဿာဝေန ပီဠိတဿ အင်္ဂဇာတံ ကမ္မနိယံ ဟောတိ။
ဝါတူပတ္ထမ္ဘေတိ ဝါတေန ပီဠိတဿ အင်္ဂဇာတံ ကမ္မနိယံ ဟောတိ။
ဥစ္စာလိင်္ဂပါဏကဒဋ္ဌူပတ္ထမ္ဘေတိ ဥစ္စာလိင်္ဂပါဏကဒဋ္ဌေန အင်္ဂဇာတံ ကမ္မနိယံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၃၉။ အာရောဂျတ္ထာယာတိ အရောဂေါ ဘဝိဿာမိ။
သုခတ္ထာယာတိ သုခံ ဝေဒနံ ဥပ္ပါဒေဿာမိ။
ဘေသဇ္ဇတ္ထာယာတိ ဘေသဇ္ဇံ ဘဝိဿတိ။
ပုညတ္ထာယာတိ ပုညံ ဘဝိဿတိ။
ယညတ္ထာယာတိ ယညံ ယဇိဿာမိ။
သဂ္ဂတ္ထာယာတိ သဂ္ဂံ ဂမိဿာမိ။
ဗီဇတ္ထာယာတိ ဗီဇံ ဘဝိဿတိ။
ဝီမံသတ္ထာယာတိ နီလံ ဘဝိဿတိ, ပီတကံ ဘဝိဿတိ, လောဟိတကံ ဘဝိဿတိ, ဩဒါတံ ဘဝိဿတိ, တက္ကဝဏ္ဏံ ဘဝိဿတိ, ဒကဝဏ္ဏံ ဘဝိဿတိ, တေလဝဏ္ဏံ ဘဝိဿတိ, ခီရဝဏ္ဏံ ဘဝိဿတိ, ဒဓိဝဏ္ဏံ ဘဝိဿတိ, သပ္ပိဝဏ္ဏံ ဘဝိဿတီတိ။
ဒဝတ္ထာယာတိ ခိဍ္ဍာဓိပ္ပါယော။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၄၀။ အဇ္ဈတ္တရူပေ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဗဟိဒ္ဓါရူပေ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓါရူပေ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
အာကာသေ ကဋိံ ကမ္ပေန္တော စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ရာဂူပတ္ထမ္ဘေ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဝစ္စူပတ္ထမ္ဘေ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ပဿာဝူပတ္ထမ္ဘေ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဝါတူပတ္ထမ္ဘေ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဥစ္စာလိင်္ဂပါဏကဒဋ္ဌူပတ္ထမ္ဘေ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
အာရောဂျတ္ထာယ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
သုခတ္ထာယ…ပေ… ဘေသဇ္ဇတ္ထာယ… ဒါနတ္ထာယ… ပုညတ္ထာယ… ယညတ္ထာယ… သဂ္ဂတ္ထာယ… ဗီဇတ္ထာယ… ဝီမံသတ္ထာယ… ဒဝတ္ထာယ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
နီလံ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ပီတကံ… လောဟိတကံ… ဩဒါတံ… တက္ကဝဏ္ဏံ… ဒကဝဏ္ဏံ… တေလဝဏ္ဏံ… ခီရဝဏ္ဏံ… ဒဓိဝဏ္ဏံ… သပ္ပိဝဏ္ဏံ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
သုဒ္ဓိကံ နိဋ္ဌိတံ။
အာရောဂျတ္ထဉ္စ သုခတ္ထဉ္စ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
အာရောဂျတ္ထဉ္စ ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ…ပေ… အာရောဂျတ္ထဉ္စ ဒါနတ္ထဉ္စ… အာရောဂျတ္ထဉ္စ ပုညတ္ထဉ္စ… အာရောဂျတ္ထဉ္စ ယညတ္ထဉ္စ… အာရောဂျတ္ထဉ္စ သဂ္ဂတ္ထဉ္စ… အာရောဂျတ္ထဉ္စ ဗီဇတ္ထဉ္စ… အာရောဂျတ္ထဉ္စ ဝီမံသတ္ထဉ္စ… အာရောဂျတ္ထဉ္စ ဒဝတ္ထဉ္စ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဧကမူလကဿ ခဏ္ဍစက္ကံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၄၁။ သုခတ္ထဉ္စ ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
သုခတ္ထဉ္စ ဒါနတ္ထဉ္စ…ပေ… သုခတ္ထဉ္စ ပုညတ္ထဉ္စ… သုခတ္ထဉ္စ ယညတ္ထဉ္စ… သုခတ္ထဉ္စ သဂ္ဂတ္ထဉ္စ… သုခတ္ထဉ္စ ဗီဇတ္ထဉ္စ… သုခတ္ထဉ္စ ဝီမံသတ္ထဉ္စ… သုခတ္ထဉ္စ ဒဝတ္ထဉ္စ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
သုခတ္ထဉ္စ အာရောဂျတ္ထဉ္စ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၄၂။ ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ ဒါနတ္ထဉ္စ…ပေ… ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ ပုညတ္ထဉ္စ… ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ ယညတ္ထဉ္စ… ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ သဂ္ဂတ္ထဉ္စ… ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ ဗီဇတ္ထဉ္စ… ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ ဝီမံသတ္ထဉ္စ… ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ ဒဝတ္ထဉ္စ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ အာရောဂျတ္ထဉ္စ…ပေ… ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ သုခတ္ထဉ္စ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဒါနတ္ထဉ္စ ပုညတ္ထဉ္စ…ပေ… ဒါနတ္ထဉ္စ ယညတ္ထဉ္စ… ဒါနတ္ထဉ္စ သဂ္ဂတ္ထဉ္စ… ဒါနတ္ထဉ္စ ဗီဇတ္ထဉ္စ… ဒါနတ္ထဉ္စ ဝီမံသတ္ထဉ္စ… ဒါနတ္ထဉ္စ ဒဝတ္ထဉ္စ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဒါနတ္ထဉ္စ အာရောဂျတ္ထဉ္စ…ပေ… ဒါနတ္ထဉ္စ သုခတ္ထဉ္စ… ဒါနတ္ထဉ္စ ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ပုညတ္ထဉ္စ ယညတ္ထဉ္စ…ပေ… ပုညတ္ထဉ္စ သဂ္ဂတ္ထဉ္စ… ပုညတ္ထဉ္စ ဗီဇတ္ထဉ္စ… ပုညတ္ထဉ္စ ဝီမံသတ္ထဉ္စ… ပုညတ္ထဉ္စ ဒဝတ္ထဉ္စ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ပုညတ္ထဉ္စ အာရောဂျတ္ထဉ္စ…ပေ… ပုညတ္ထဉ္စ သုခတ္ထဉ္စ… ပုညတ္ထဉ္စ ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ… ပုညတ္ထဉ္စ ဒါနတ္ထဉ္စ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ယညတ္ထဉ္စ သဂ္ဂတ္ထဉ္စ…ပေ… ယညတ္ထဉ္စ ဗီဇတ္ထဉ္စ… ယညတ္ထဉ္စ ဝီမံသတ္ထဉ္စ … ယညတ္ထဉ္စ ဒဝတ္ထဉ္စ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ယညတ္ထဉ္စ အာရောဂျတ္ထဉ္စ…ပေ… ယညတ္ထဉ္စ သုခတ္ထဉ္စ… ယညတ္ထဉ္စ ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ… ယညတ္ထဉ္စ ဒါနတ္ထဉ္စ… ယညတ္ထဉ္စ ပုညတ္ထဉ္စ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
သဂ္ဂတ္ထဉ္စ ဗီဇတ္ထဉ္စ…ပေ… သဂ္ဂတ္ထဉ္စ ဝီမံသတ္ထဉ္စ… သဂ္ဂတ္ထဉ္စ ဒဝတ္ထဉ္စ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
သဂ္ဂတ္ထဉ္စ အာရောဂျတ္ထဉ္စ…ပေ… သဂ္ဂတ္ထဉ္စ သုခတ္ထဉ္စ… သဂ္ဂတ္ထဉ္စ ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ… သဂ္ဂတ္ထဉ္စ ဒါနတ္ထဉ္စ… သဂ္ဂတ္ထဉ္စ ပုညတ္ထဉ္စ… သဂ္ဂတ္ထဉ္စ ယညတ္ထဉ္စ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဗီဇတ္ထဉ္စ ဝီမံသတ္ထဉ္စ…ပေ… ဗီဇတ္ထဉ္စ ဒဝတ္ထဉ္စ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဗီဇတ္ထဉ္စ အာရောဂျတ္ထဉ္စ…ပေ… ဗီဇတ္ထဉ္စ သုခတ္ထဉ္စ… ဗီဇတ္ထဉ္စ ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ… ဗီဇတ္ထဉ္စ ဒါနတ္ထဉ္စ… ဗီဇတ္ထဉ္စ ပုညတ္ထဉ္စ… ဗီဇတ္ထဉ္စ ယညတ္ထဉ္စ… ဗီဇတ္ထဉ္စ သဂ္ဂတ္ထဉ္စ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဝီမံသတ္ထဉ္စ ဒဝတ္ထဉ္စ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဝီမံသတ္ထဉ္စ အာရောဂျတ္ထဉ္စ…ပေ… ဝီမံသတ္ထဉ္စ သုခတ္ထဉ္စ… ဝီမံသတ္ထဉ္စ ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ… ဝီမံသတ္ထဉ္စ ဒါနတ္ထဉ္စ… ဝီမံသတ္ထဉ္စ ပုညတ္ထဉ္စ… ဝီမံသတ္ထဉ္စ ယညတ္ထဉ္စ… ဝီမံသတ္ထဉ္စ သဂ္ဂတ္ထဉ္စ… ဝီမံသတ္ထဉ္စ ဗီဇတ္ထဉ္စ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဒဝတ္ထဉ္စ အာရောဂျတ္ထဉ္စ…ပေ… ဒဝတ္ထဉ္စ သုခတ္ထဉ္စ… ဒဝတ္ထဉ္စ ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ… ဒဝတ္ထဉ္စ ဒါနတ္ထဉ္စ… ဒဝတ္ထဉ္စ ပုညတ္ထဉ္စ… ဒဝတ္ထဉ္စ ယညတ္ထဉ္စ… ဒဝတ္ထဉ္စ သဂ္ဂတ္ထဉ္စ… ဒဝတ္ထဉ္စ ဗီဇတ္ထဉ္စ… ဒဝတ္ထဉ္စ ဝီမံသတ္ထဉ္စ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဧကမူလကဿ ဗဒ္ဓစက္ကံ နိဋ္ဌိတံ။
အာရောဂျတ္ထဉ္စ သုခတ္ထဉ္စ ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ…ပေ… အာရောဂျတ္ထဉ္စ သုခတ္ထဉ္စ ဒဝတ္ထဉ္စ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဒုမူလကဿ ခဏ္ဍစက္ကံ။
သုခတ္ထဉ္စ ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ ဒါနတ္ထဉ္စ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ…ပေ… သုခတ္ထဉ္စ ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ ဒဝတ္ထဉ္စ…ပေ… သုခတ္ထဉ္စ ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ အာရောဂျတ္ထဉ္စ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဒုမူလကဿ ဗဒ္ဓစက္ကံ သံခိတ္တံ။
ဝီမံသတ္ထဉ္စ ဒဝတ္ထဉ္စ အာရောဂျတ္ထဉ္စ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။ ဝီမံသတ္ထဉ္စ ဒဝတ္ထဉ္စ ဗီဇတ္ထဉ္စ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဒုမူလကံ နိဋ္ဌိတံ။
တိမူလကမ္ပိ စတုမူလကမ္ပိ ပဉ္စမူလကမ္ပိ ဆမူလကမ္ပိ သတ္တမူလကမ္ပိ အဋ္ဌမူလကမ္ပိ နဝမူလကမ္ပိ ဧဝမေဝ ဝိတ္ထာရေတဗ္ဗံ။
ဣဒံ သဗ္ဗမူလကံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၄၃။ အာရောဂျတ္ထဉ္စ သုခတ္ထဉ္စ ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ ဒါနတ္ထဉ္စ ပုညတ္ထဉ္စ ယညတ္ထဉ္စ သဂ္ဂတ္ထဉ္စ ဗီဇတ္ထဉ္စ ဝီမံသတ္ထဉ္စ ဒဝတ္ထဉ္စ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
သဗ္ဗမူလကံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၄၄။ နီလဉ္စ ပီတကဉ္စ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
နီလဉ္စ လောဟိတကဉ္စ…ပေ… နီလဉ္စ ဩဒါတဉ္စ… နီလဉ္စ တက္ကဝဏ္ဏဉ္စ… နီလဉ္စ ဒကဝဏ္ဏဉ္စ… နီလဉ္စ တေလဝဏ္ဏဉ္စ… နီလဉ္စ ခီရဝဏ္ဏဉ္စ… နီလဉ္စ ဒဓိဝဏ္ဏဉ္စ… နီလဉ္စ သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတ္တိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဧကမူလကဿ ခဏ္ဍစက္ကံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၄၅။ ပီတကဉ္စ လောဟိတကဉ္စ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ပီတကဉ္စ ဩဒါတဉ္စ…ပေ… ပီတကဉ္စ တက္ကဝဏ္ဏဉ္စ… ပီတကဉ္စ ဒကဝဏ္ဏဉ္စ… ပီတကဉ္စ တေလဝဏ္ဏဉ္စ… ပီတကဉ္စ ခီရဝဏ္ဏဉ္စ… ပီတကဉ္စ ဒဓိဝဏ္ဏဉ္စ… ပီတကဉ္စ သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ပီတကဉ္စ နီလဉ္စ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဧကမူလကဿ ဗဒ္ဓစက္ကံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၄၆။ လောဟိတကဉ္စ ဩဒါတဉ္စ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
လောဟိတကဉ္စ တက္ကဝဏ္ဏဉ္စ…ပေ… လောဟိတကဉ္စ ဒကဝဏ္ဏဉ္စ… လောဟိတကဉ္စ တေလဝဏ္ဏဉ္စ… လောဟိတကဉ္စ ခီရဝဏ္ဏဉ္စ… လောဟိတကဉ္စ ဒဓိဝဏ္ဏဉ္စ… လောဟိတကဉ္စ သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
လောဟိတကဉ္စ နီလဉ္စ…ပေ… လောဟိတကဉ္စ ပီတကဉ္စ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဩဒါတဉ္စ တက္ကဝဏ္ဏဉ္စ…ပေ… ဩဒါတဉ္စ ဒကဝဏ္ဏဉ္စ… ဩဒါတဉ္စ တေလဝဏ္ဏဉ္စ… ဩဒါတဉ္စ ခီရဝဏ္ဏဉ္စ… ဩဒါတဉ္စ ဒဓိဝဏ္ဏဉ္စ… ဩဒါတဉ္စ သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဩဒါတဉ္စ နီလဉ္စ…ပေ… ဩဒါတဉ္စ ပီတကဉ္စ… ဩဒါတဉ္စ လောဟိတကဉ္စ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
တက္ကဝဏ္ဏဉ္စ ဒကဝဏ္ဏဉ္စ…ပေ… တက္ကဝဏ္ဏဉ္စ တေလဝဏ္ဏဉ္စ… တက္ကဝဏ္ဏဉ္စ ခီရဝဏ္ဏဉ္စ… တက္ကဝဏ္ဏဉ္စ ဒဓိဝဏ္ဏဉ္စ… တက္ကဝဏ္ဏဉ္စ သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
တက္ကဝဏ္ဏဉ္စ နီလဉ္စ…ပေ… တက္ကဝဏ္ဏဉ္စ ပီတကဉ္စ… တက္ကဝဏ္ဏဉ္စ လောဟိတကဉ္စ… တက္ကဝဏ္ဏဉ္စ ဩဒါတဉ္စ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဒကဝဏ္ဏဉ္စ တေလဝဏ္ဏဉ္စ…ပေ… ဒကဝဏ္ဏဉ္စ ခီရဝဏ္ဏဉ္စ… ဒကဝဏ္ဏဉ္စ ဒဓိဝဏ္ဏဉ္စ… ဒကဝဏ္ဏဉ္စ သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဒကဝဏ္ဏဉ္စ နီလဉ္စ…ပေ… ဒကဝဏ္ဏဉ္စ ပီတကဉ္စ… ဒကဝဏ္ဏဉ္စ လောဟိတကဉ္စ… ဒကဝဏ္ဏဉ္စ ဩဒါတဉ္စ… ဒကဝဏ္ဏဉ္စ တက္ကဝဏ္ဏဉ္စ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
တေလဝဏ္ဏဉ္စ ခီရဝဏ္ဏဉ္စ…ပေ… တေလဝဏ္ဏဉ္စ ဒဓိဝဏ္ဏဉ္စ… တေလဝဏ္ဏဉ္စ သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
တေလဝဏ္ဏဉ္စ နီလဉ္စ…ပေ… တေလဝဏ္ဏဉ္စ ပီတကဉ္စ… တေလဝဏ္ဏဉ္စ လောဟိတကဉ္စ… တေလဝဏ္ဏဉ္စ ဩဒါတဉ္စ… တေလဝဏ္ဏဉ္စ တက္ကဝဏ္ဏဉ္စ… တေလဝဏ္ဏဉ္စ ဒကဝဏ္ဏဉ္စ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ခီရဝဏ္ဏဉ္စ ဒဓိဝဏ္ဏဉ္စ…ပေ… ခီရဝဏ္ဏဉ္စ သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ခီရဝဏ္ဏဉ္စ နီလဉ္စ…ပေ… ခီရဝဏ္ဏဉ္စ ပီတကဉ္စ… ခီရဝဏ္ဏဉ္စ လောဟိတကဉ္စ… ခီရဝဏ္ဏဉ္စ ဩဒါတဉ္စ… ခီရဝဏ္ဏဉ္စ တက္ကဝဏ္ဏဉ္စ… ခီရဝဏ္ဏဉ္စ ဒကဝဏ္ဏဉ္စ… ခီရဝဏ္ဏဉ္စ တေလဝဏ္ဏဉ္စ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဒဓိဝဏ္ဏဉ္စ သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဒဓိဝဏ္ဏဉ္စ နီလဉ္စ…ပေ… ဒဓိဝဏ္ဏဉ္စ ပီတကဉ္စ… ဒဓိဝဏ္ဏဉ္စ လောဟိတကဉ္စ… ဒဓိဝဏ္ဏဉ္စ ဩဒါတဉ္စ… ဒဓိဝဏ္ဏဉ္စ တက္ကဝဏ္ဏဉ္စ… ဒဓိဝဏ္ဏဉ္စ ဒကဝဏ္ဏဉ္စ… ဒဓိဝဏ္ဏဉ္စ တေလဝဏ္ဏဉ္စ… ဒဓိဝဏ္ဏဉ္စ ခီရဝဏ္ဏဉ္စ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ နီလဉ္စ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ ပီတကဉ္စ…ပေ… သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ လောဟိတကဉ္စ… သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ ဩဒါတဉ္စ… သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ တက္ကဝဏ္ဏဉ္စ… သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ ဒကဝဏ္ဏဉ္စ… သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ တေလဝဏ္ဏဉ္စ… သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ ခီရဝဏ္ဏဉ္စ … သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ ဒဓိဝဏ္ဏဉ္စ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဧကမူလကဿ ဗဒ္ဓစက္ကံ နိဋ္ဌိတံ။
နီလဉ္စ ပီတကဉ္စ လောဟိတကဉ္စ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ…ပေ… နီလဉ္စ ပီတကဉ္စ သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဒုမူလကဿ ခဏ္ဍစက္ကံ။
ပီတကဉ္စ လောဟိတကဉ္စ ဩဒါတဉ္စ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ…ပေ… ပီတကဉ္စ လောဟိတကဉ္စ သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ…ပေ… ပီတကဉ္စ လောဟိတကဉ္စ နီလဉ္စ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဒုမူလကဿ ဗဒ္ဓစက္ကံ သံခိတ္တံ။
ဒဓိဝဏ္ဏဉ္စ သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ နီလဉ္စ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ…ပေ… ဒဓိဝဏ္ဏဉ္စ သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ ခီရဝဏ္ဏဉ္စ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဒုမူလကံ နိဋ္ဌိတံ။
တိမူလကမ္ပိ စတုမူလကမ္ပိ ပဉ္စမူလကမ္ပိ ဆမူလကမ္ပိ သတ္တမူလကမ္ပိ အဋ္ဌမူလကမ္ပိ နဝမူလကမ္ပိ ဧဝမေဝ ဝိတ္ထာရေတဗ္ဗံ။
ဣဒံ သဗ္ဗမူလကံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၄၇။ နီလဉ္စ ပီတကဉ္စ လောဟိတကဉ္စ ဩဒါတဉ္စ တက္ကဝဏ္ဏဉ္စ ဒကဝဏ္ဏဉ္စ တေလဝဏ္ဏဉ္စ ခီရဝဏ္ဏဉ္စ ဒဓိဝဏ္ဏဉ္စ သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
သဗ္ဗမူလကံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၄၈။ အာရောဂျတ္ထဉ္စ နီလဉ္စ [အာရောဂျတ္ထံ နီလံ (?)] စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
အာရောဂျတ္ထဉ္စ သုခတ္ထဉ္စ နီလဉ္စ ပီတကဉ္စ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
အာရောဂျတ္ထဉ္စ သုခတ္ထဉ္စ ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ နီလဉ္စ ပီတကဉ္စ လောဟိတကဉ္စ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဥဘတော ဝဍ္ဎကံ ဧဝမေဝ ဝဍ္ဎေတဗ္ဗံ။
အာရောဂျတ္ထဉ္စ သုခတ္ထဉ္စ ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ ဒါနတ္ထဉ္စ ပုညတ္ထဉ္စ ယညတ္ထဉ္စ သဂ္ဂတ္ထဉ္စ ဗီဇတ္ထဉ္စ ဝီမံသတ္ထဉ္စ ဒဝတ္ထဉ္စ နီလဉ္စ ပီတကဉ္စ လောဟိတကဉ္စ ဩဒါတဉ္စ တက္ကဝဏ္ဏဉ္စ ဒကဝဏ္ဏဉ္စ တေလဝဏ္ဏဉ္စ ခီရဝဏ္ဏဉ္စ ဒဓိဝဏ္ဏဉ္စ သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
မိဿကစက္ကံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၄၉။ နီလံ မောစေဿာမီတိ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ ပီတကံ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
နီလံ မောစေဿာမီတိ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ လောဟိတကံ…ပေ… ဩဒါတံ … တက္ကဝဏ္ဏံ… ဒကဝဏ္ဏံ… တေလဝဏ္ဏံ… ခီရဝဏ္ဏံ… ဒဓိဝဏ္ဏံ… သပ္ပိဝဏ္ဏံ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ခဏ္ဍစက္ကံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၅၀။ ပီတကံ မောစေဿာမီတိ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ လောဟိတကံ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ပီတကံ မောစေဿာမီတိ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ ဩဒါတံ…ပေ… တက္ကဝဏ္ဏံ… ဒကဝဏ္ဏံ… တေလဝဏ္ဏံ… ခီရဝဏ္ဏံ… ဒဓိဝဏ္ဏံ… သပ္ပိဝဏ္ဏံ… နီလံ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဗဒ္ဓစက္ကမူလံ သံခိတ္တံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၅၁။ သပ္ပိဝဏ္ဏံ မောစေဿာမီတိ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ နီလံ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
သပ္ပိဝဏ္ဏံ မောစေဿာမီတိ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ ပီတကံ…ပေ… လောဟိတကံ… ဩဒါတံ … တက္ကဝဏ္ဏံ… ဒကဝဏ္ဏံ… တေလဝဏ္ဏံ… ခီရဝဏ္ဏံ… ဒဓိဝဏ္ဏံ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ကုစ္ဆိစက္ကံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၅၂။ ပီတကံ မောစေဿာမီတိ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ နီလံ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
လောဟိတကံ…ပေ… ဩဒါတံ… တက္ကဝဏ္ဏံ… ဒကဝဏ္ဏံ… တေလဝဏ္ဏံ… ခီရဝဏ္ဏံ… ဒဓိဝဏ္ဏံ… သပ္ပိဝဏ္ဏံ မောစေဿာမီတိ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ နီလံ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ပိဋ္ဌိစက္ကဿ ပဌမံ ဂမနံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၅၃။ လောဟိတကံ မောစေဿာမီတိ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ ပီတကံ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဩဒါတံ…ပေ… တက္ကဝဏ္ဏံ… ဒကဝဏ္ဏံ… တေလဝဏ္ဏံ… ခီရဝဏ္ဏံ
… ဒဓိဝဏ္ဏံ… သပ္ပိဝဏ္ဏံ… နီလံ မောစေဿာမီတိ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ ပီတကံ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ပိဋ္ဌိစက္ကဿ ဒုတိယံ ဂမနံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၅၄။ ဩဒါတံ မောစေဿာမီတိ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ လောဟိတကံ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
တက္ကဝဏ္ဏံ…ပေ… ဒကဝဏ္ဏံ… တေလဝဏ္ဏံ… ခီရဝဏ္ဏံ… ဒဓိဝဏ္ဏံ…
သပ္ပိဝဏ္ဏံ… နီလံ … ပီတကံ မောစေဿာမီတိ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ လောဟိတကံ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ပိဋ္ဌိစက္ကဿ တတိယံ ဂမနံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၅၅။ တက္ကဝဏ္ဏံ မောစေဿာမီတိ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ ဩဒါတံ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဒကဝဏ္ဏံ…ပေ… တေလဝဏ္ဏံ… ခီရဝဏ္ဏံ… ဒဓိဝဏ္ဏံ… သပ္ပိဝဏ္ဏံ… နီလံ… ပီတကံ… လောဟိတကံ မောစေဿာမီတိ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ ဩဒါတံ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ပိဋ္ဌိစက္ကဿ စတုတ္ထံ ဂမနံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၅၆။ ဒကဝဏ္ဏံ မောစေဿာမီတိ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ တက္ကဝဏ္ဏံ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
တေလဝဏ္ဏံ …ပေ… ခီရဝဏ္ဏံ… ဒဓိဝဏ္ဏံ… သပ္ပိဝဏ္ဏံ… နီလ…
ပီတကံ… လောဟိတကံ… ဩဒါတံ မောစေဿာမီတိ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ တက္ကဝဏ္ဏံ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ပိဋ္ဌိစက္ကဿ ပဉ္စမံ ဂမနံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၅၇။ တေလဝဏ္ဏံ မောစေဿာမီတိ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ ဒကဝဏ္ဏံ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ခီရဝဏ္ဏံ…ပေ… ဒဓိဝဏ္ဏံ… သပ္ပိဝဏ္ဏံ… နီလံ … ပီတကံ… လောဟိတကံ…
ဩဒါတံ… တက္ကဝဏ္ဏံ မောစေဿာမီတိ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ ဒကဝဏ္ဏံ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ပိဋ္ဌိစက္ကဿ ဆဋ္ဌံ ဂမနံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၅၈။ ခီရဝဏ္ဏံ မောစေဿာမီတိ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ တေလဝဏ္ဏံ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဒဓိဝဏ္ဏံ…ပေ… သပ္ပိဝဏ္ဏံ… နီလံ… ပီတကံ… လောဟိတကံ… ဩဒါတံ… တက္ကဝဏ္ဏံ… ဒကဝဏ္ဏံ မောစေဿာမီတိ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ တေလဝဏ္ဏံ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ပိဋ္ဌိစက္ကဿ သတ္တမံ ဂမနံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၅၉။ ဒဓိဝဏ္ဏံ မောစေဿာမီတိ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ ခီရဝဏ္ဏံ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
သပ္ပိဝဏ္ဏံ…ပေ… နီလံ… ပီတကံ… လောဟိတကံ… ဩဒါတံ… တက္ကဝဏ္ဏံ… ဒကဝဏ္ဏံ… တေလဝဏ္ဏံ မောစေဿာမီတိ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ ခီရဝဏ္ဏံ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ပိဋ္ဌိစက္ကဿ အဋ္ဌမံ ဂမနံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၆၀။ သပ္ပိဝဏ္ဏံ မောစေဿာမီတိ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ ဒဓိဝဏ္ဏံ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
နီလံ…ပေ… ပီတကံ… လောဟိတကံ… ဩဒါတံ… တက္ကဝဏ္ဏံ… ဒကဝဏ္ဏံ… တေလဝဏ္ဏံ… ခီရဝဏ္ဏံ မောစေဿာမီတိ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ ဒဓိဝဏ္ဏံ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ပိဋ္ဌိစက္ကဿ နဝမံ ဂမနံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၆၁။ နီလံ မောစေဿာမီတိ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ သပ္ပိဝဏ္ဏံ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ပီတကံ …ပေ… လောဟိတကံ… ဩဒါတံ… တက္ကဝဏ္ဏံ… ဒကဝဏ္ဏံ … တေလဝဏ္ဏံ… ခီရဝဏ္ဏံ… ဒဓိဝဏ္ဏံ မောစေဿာမီတိ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ သပ္ပိဝဏ္ဏံ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ပိဋ္ဌိစက္ကဿ ဒသမံ ဂမနံ နိဋ္ဌိတံ။
ပိဋ္ဌိစက္ကံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၆၂။ စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
စေတေတိ ဥပက္ကမတိ န မုစ္စတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။
စေတေတိ န ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အနာပတ္တိ။
စေတေတိ န ဥပက္ကမတိ န မုစ္စတိ, အနာပတ္တိ။
န စေတေတိ ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အနာပတ္တိ။
န စေတေတိ ဥပက္ကမတိ န မုစ္စတိ, အနာပတ္တိ။
န စေတေတိ န ဥပက္ကမတိ မုစ္စတိ, အနာပတ္တိ။
န စေတေတိ န ဥပက္ကမတိ န မုစ္စတိ, အနာပတ္တိ။
အနာပတ္တိ သုပိနန္တေန, နမောစနာဓိပ္ပါယဿ, ဥမ္မတ္တကဿ, ခိတ္တစိတ္တဿ, ဝေဒနာဋ္ဋဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဝိနီတဝတ္ထုဥဒ္ဒါနဂါထာ
သုပိနောစ္စာရပဿာဝေါ, ဝိတက္ကုဏှောဒကေန စ၊
ဘေသဇ္ဇံ ကဏ္ဍုဝံ မဂ္ဂေါ, ဝတ္ထိ ဇန္တာဃရုပက္ကမော [ဇန္တဂ္ဂုပက္ကမော (သီ။), ဇန္တာဃရံ ဦရု (သျာ။)]။
သာမဏေရော စ သုတ္တော စ, ဦရု မုဋ္ဌိနာ ပီဠယိ၊
အာကာသေ ထမ္ဘံ နိဇ္ဈာယိ, ဆိဒ္ဒံ ကဋ္ဌေန ဃဋ္ဋယိ။
သောတော ဥဒဉ္ဇလံ ဓာဝံ, ပုပ္ဖါဝလိယံ ပေါက္ခရံ၊
ဝါလိကာ ကဒ္ဒမုဿေကော [ကဒ္ဒမောသေကော (?)], သယနင်္ဂုဋ္ဌကေန စာတိ။
ဝိနီတဝတ္ထု
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၆၃။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရဿ ဘိက္ခုနော သုပိနန္တေန အသုစိ မုစ္စိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ – ‘‘ဘဂဝတာ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ, ကစ္စိ နု ခေါ အဟံ သံဃာဒိသေသံ အာပတ္တိံ အာပန္နော’’တိ? ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, သုပိနန္တေနာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရဿ ဘိက္ခုနော ဥစ္စာရံ ကရောန္တဿ အသုစိ မုစ္စိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘ကိံစိတ္တော တွံ, ဘိက္ခူ’’တိ? ‘‘နာဟံ, ဘဂဝါ, မောစနာဓိပ္ပါယော’’တိ။ ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, နမောစနာဓိပ္ပါယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရဿ ဘိက္ခုနော ပဿာဝံ ကရောန္တဿ အသုစိ မုစ္စိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, နမောစနာဓိပ္ပါယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရဿ ဘိက္ခုနော ကာမဝိတက္ကံ ဝိတက္ကေန္တဿ အသုစိ မုစ္စိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, ဝိတက္ကေန္တဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရဿ ဘိက္ခုနော ဥဏှောဒကေန နှာယန္တဿ အသုစိ မုစ္စိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘ကိံစိတ္တော တွံ, ဘိက္ခူ’’တိ? ‘‘နာဟံ, ဘဂဝါ, မောစနာဓိပ္ပါယော’’တိ။ ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, နမောစနာဓိပ္ပါယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရဿ ဘိက္ခုနော မောစနာဓိပ္ပါယဿ ဥဏှောဒကေန နှာယန္တဿ အသုစိ မုစ္စိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော သံဃာဒိသေသ’’န္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရဿ ဘိက္ခုနော မောစနာဓိပ္ပါယဿ ဥဏှောဒကေန နှာယန္တဿ အသုစိ န မုစ္စိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, သံဃာဒိသေသဿ၊ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရဿ ဘိက္ခုနော အင်္ဂဇာတေ ဝဏော ဟောတိ။ ဘေသဇ္ဇေန [တဿ ဘေသဇ္ဇေန (?)] အာလိမ္ပေန္တဿ အသုစိ မုစ္စိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, နမောစနာဓိပ္ပါယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရဿ ဘိက္ခုနော အင်္ဂဇာတေ ဝဏော ဟောတိ။ မောစနာဓိပ္ပါယဿ [တဿ မောစနာမိပ္ပါယဿ (သျာ။)] ဘေသဇ္ဇေန အာလိမ္ပေန္တဿ အသုစိ မုစ္စိ…ပေ… အသုစိ န မုစ္စိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, သံဃာဒိသေသဿ၊ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရဿ ဘိက္ခုနော အဏ္ဍံ ကဏ္ဍုဝန္တဿ အသုစိ မုစ္စိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, နမောစနာဓိပ္ပါယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရဿ ဘိက္ခုနော မောစနာဓိပ္ပါယဿ အဏ္ဍံ ကဏ္ဍုဝန္တဿ [ကဏ္ဍူဝန္တဿ (သီ။)] အသုစိ မုစ္စိ…ပေ… အသုစိ န မုစ္စိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, သံဃာဒိသေသဿ၊ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿာ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၆၄။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရဿ ဘိက္ခုနော မဂ္ဂံ ဂစ္ဆန္တဿ အသုစိ မုစ္စိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, နမောစနာဓိပ္ပါယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရဿ ဘိက္ခုနော မောစနာဓိပ္ပါယဿ မဂ္ဂံ ဂစ္ဆန္တဿ အသုစိ မုစ္စိ…ပေ… အသုစိ န မုစ္စိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, သံဃာဒိသေသဿ၊ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရဿ ဘိက္ခုနော ဝတ္ထိံ ဂဟေတွာ ပဿာဝံ ကရောန္တဿ အသုစိ မုစ္စိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, နမောစနာဓိပ္ပါယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရဿ ဘိက္ခုနော မောစနာဓိပ္ပါယဿ ဝတ္ထိံ ဂဟေတွာ ပဿာဝံ ကရောန္တဿ အသုစိ မုစ္စိ…ပေ… အသုစိ န မုစ္စိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, သံဃာဒိသေသဿ၊ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရဿ ဘိက္ခုနော ဇန္တာဃရေ ဥဒရဝဋ္ဋိံ တာပေန္တဿ အသုစိ မုစ္စိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, နမောစနာဓိပ္ပါယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရဿ ဘိက္ခုနော မောစနာဓိပ္ပါယဿ ဇန္တာဃရေ ဥဒရဝဋ္ဋိံ တာပေန္တဿ အသုစိ မုစ္စိ…ပေ… အသုစိ န မုစ္စိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, သံဃာဒိသေသဿ၊ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရဿ ဘိက္ခုနော ဇန္တာဃရေ ဥပဇ္ဈာယဿ ပိဋ္ဌိပရိကမ္မံ ကရောန္တဿ အသုစိ မုစ္စိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, နမောစနာဓိပ္ပါယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရဿ ဘိက္ခုနော မောစနာဓိပ္ပါယဿ ဇန္တာဃရေ ဥပဇ္ဈာယဿ ပိဋ္ဌိပရိကမ္မံ ကရောန္တဿ အသုစိ မုစ္စိ…ပေ… အသုစိ န မုစ္စိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, သံဃာဒိသေသဿ၊ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿာ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၆၅။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရဿ ဘိက္ခုနော ဦရုံ ဃဋ္ဋာပေန္တဿ အသုစိ မုစ္စိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, နမောစနာဓိပ္ပါယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရဿ ဘိက္ခုနော မောစနာဓိပ္ပါယဿ ဦရုံ ဃဋ္ဋာပေန္တဿ အသုစိ မုစ္စိ…ပေ… အသုစိ န မုစ္စိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, သံဃာဒိသေသဿ၊ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု မောစနာဓိပ္ပါယော အညတရံ သာမဏေရံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဧဟိ မေ တွံ, အာဝုသော သာမဏေရ, အင်္ဂဇာတံ ဂဏှာဟီ’’တိ။ သော တဿ အင်္ဂဇာတံ အဂ္ဂဟေသိ။ တဿေဝ အသုစိ မုစ္စိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော သံဃာဒိသေသ’’န္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု သုတ္တဿ သာမဏေရဿ အင်္ဂဇာတံ အဂ္ဂဟေသိ။ တဿေဝ အသုစိ မုစ္စိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ …ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, သံဃာဒိသေသဿ၊ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿာ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၆၆။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရဿ ဘိက္ခုနော မောစနာဓိပ္ပါယဿ ဦရူဟိ အင်္ဂဇာတံ ပီဠေန္တဿ အသုစိ မုစ္စိ…ပေ… အသုစိ န မုစ္စိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, သံဃာဒိသေသဿ၊ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရဿ ဘိက္ခုနော မောစနာဓိပ္ပါယဿ မုဋ္ဌိနာ အင်္ဂဇာတံ ပီဠေန္တဿ အသုစိ မုစ္စိ…ပေ… အသုစိ န မုစ္စိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, သံဃာဒိသေသဿ၊ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရဿ ဘိက္ခုနော မောစနာဓိပ္ပါယဿ အာကာသေ ကဋိံ ကမ္ပေန္တဿ အသုစိ မုစ္စိ…ပေ… အသုစိ န မုစ္စိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, သံဃာဒိသေသဿ၊ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရဿ ဘိက္ခုနော ကာယံ ထမ္ဘေန္တဿ အသုစိ မုစ္စိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, နမောစနာဓိပ္ပါယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရဿ ဘိက္ခုနော မောစနာဓိပ္ပါယဿ ကာယံ ထမ္ဘေန္တဿ အသုစိ မုစ္စိ…ပေ… အသုစိ န မုစ္စိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, သံဃာဒိသေသဿ၊ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု သာရတ္တော မာတုဂါမဿ အင်္ဂဇာတံ ဥပနိဇ္ဈာယိ။ တဿ အသုစိ မုစ္စိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, သံဃာဒိသေသဿ။ န စ, ဘိက္ခဝေ, သာရတ္တေန မာတုဂါမဿ အင်္ဂဇာတံ ဥပနိဇ္ဈာယိတဗ္ဗံ။ ယော ဥပနိဇ္ဈာယေယျ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿာ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၆၇။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရဿ ဘိက္ခုနော မောစနာဓိပ္ပါယဿ တာဠစ္ဆိဒ္ဒံ အင်္ဂဇာတံ ပဝေသေန္တဿ အသုစိ မုစ္စိ…ပေ… အသုစိ န မုစ္စိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, သံဃာဒိသေသဿ၊ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရဿ ဘိက္ခုနော မောစနာဓိပ္ပါယဿ ကဋ္ဌေန အင်္ဂဇာတံ ဃဋ္ဋေန္တဿ အသုစိ မုစ္စိ…ပေ… အသုစိ န မုစ္စိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, သံဃာဒိသေသဿ၊ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရဿ ဘိက္ခုနော ပဋိသောတေ နှာယန္တဿ အသုစိ မုစ္စိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, နမောစနာဓိပ္ပါယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရဿ ဘိက္ခုနော မောစနာဓိပ္ပါယဿ ပဋိသောတေ နှာယန္တဿ အသုစိ မုစ္စိ…ပေ… အသုစိ န မုစ္စိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, သံဃာဒိသေသဿ၊ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရဿ ဘိက္ခုနော ဥဒဉ္ဇလံ ကီဠန္တဿ အသုစိ မုစ္စိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, နမောစနာဓိပ္ပါယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရဿ ဘိက္ခုနော မောစနာဓိပ္ပါယဿ ဥဒဉ္ဇလံ ကီဠန္တဿ အသုစိ မုစ္စိ…ပေ… အသုစိ န မုစ္စိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, သံဃာဒိသေသဿ၊ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရဿ ဘိက္ခုနော ဥဒကေ ဓာဝန္တဿ အသုစိ မုစ္စိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, နမောစနာဓိပ္ပါယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရဿ ဘိက္ခုနော မောစနာဓိပ္ပါယဿ ဥဒကေ ဓာဝန္တဿ အသုစိ မုစ္စိ…ပေ… အသုစိ န မုစ္စိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, သံဃာဒိသေသဿ၊ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရဿ ဘိက္ခုနော ပုပ္ဖါဝလိယံ [ပုပ္ဖါဝဠိယံ (သျာ။ က။)] ကီဠန္တဿ အသုစိ မုစ္စိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, နမောစနာဓိပ္ပါယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရဿ ဘိက္ခုနော မောစနာဓိပ္ပါယဿ ပုပ္ဖါဝလိယံ ကီဠန္တဿ အသုစိ မုစ္စိ…ပေ… အသုစိ န မုစ္စိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, သံဃာဒိသေသဿ၊ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿာ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၆၈။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရဿ ဘိက္ခုနော ပေါက္ခရဝနေ ဓာဝန္တဿ အသုစိ မုစ္စိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, နမောစနာဓိပ္ပါယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရဿ ဘိက္ခုနော မောစနာဓိပ္ပါယဿ ပေါက္ခရဝနေ ဓာဝန္တဿ အသုစိ မုစ္စိ…ပေ… အသုစိ န မုစ္စိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, သံဃာဒိသေသဿ၊ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရဿ ဘိက္ခုနော မောစနာဓိပ္ပါယဿ ဝါလိကံ အင်္ဂဇာတံ ပဝေသေန္တဿ အသုစိ မုစ္စိ…ပေ… အသုစိ န မုစ္စိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, သံဃာဒိသေသဿ၊ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရဿ ဘိက္ခုနော မောစနာဓိပ္ပါယဿ ကဒ္ဒမံ အင်္ဂဇာတံ ပဝေသေန္တဿ အသုစိ မုစ္စိ…ပေ… အသုစိ န မုစ္စိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, သံဃာဒိသေသဿ၊ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရဿ ဘိက္ခုနော ဥဒကေန အင်္ဂဇာတံ ဩသိဉ္စန္တဿ အသုစိ မုစ္စိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, နမောစနာဓိပ္ပါယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရဿ ဘိက္ခုနော မောစနာဓိပ္ပါယဿ ဥဒကေန အင်္ဂဇာတံ ဩသိဉ္စန္တဿ အသုစိ မုစ္စိ…ပေ… အသုစိ န မုစ္စိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, သံဃာဒိသေသဿ၊ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရဿ ဘိက္ခုနော မောစနာဓိပ္ပါယဿ သယနေ အင်္ဂဇာတံ ဃဋ္ဋေန္တဿ အသုစိ မုစ္စိ…ပေ… အသုစိ န မုစ္စိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, သံဃာဒိသေသဿ၊ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရဿ ဘိက္ခုနော မောစနာဓိပ္ပါယဿ အင်္ဂုဋ္ဌေန အင်္ဂဇာတံ ဃဋ္ဋေန္တဿ အသုစိ မုစ္စိ…ပေ… အသုစိ န မုစ္စိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ
အဟောသိ – ‘‘ဘဂဝတာ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ, ကစ္စိ နု ခေါ အဟံ သံဃာဒိသေသံ အာပတ္တိံ အာပန္နော’’တိ? ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, သံဃာဒိသေသဿ၊ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿာ’’တိ။
သုက္ကဝိဿဋ္ဌိသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ ပဌမံ။
၂။ ကာယသံသဂ္ဂသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၆၉။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အာယသ္မာ ဥဒါယီ အရညေ ဝိဟရတိ။ တဿာယသ္မတော ဝိဟာရော အဘိရူပေါ ဟောတိ ဒဿနီယော ပါသာဒိကော, မဇ္ဈေဂဗ္ဘော, သမန္တာပရိယာဂါရော, သုပညတ္တံ မဉ္စပီဌံ ဘိသိဗိမ္ဗောဟနံ, ပါနီယံ ပရိဘောဇနီယံ သုပဋ္ဌိတံ, ပရိဝေဏံ သုသမ္မဋ္ဌံ။ ဗဟူ မနုဿာ အာယသ္မတော ဥဒါယိဿ ဝိဟာရပေက္ခကာ အာဂစ္ဆန္တိ။ အညတရောပိ ဗြာဟ္မဏော သပဇာပတိကော ယေနာယသ္မာ ဥဒါယီ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဣစ္ဆာမ မယံ ဘောတော ဥဒါယိဿ ဝိဟာရံ ပေက္ခိတု’’န္တိ။ ‘‘တေန ဟိ, ဗြာဟ္မဏ, ပေက္ခဿူ’’တိ, အဝါပုရဏံ [အပါပုရဏံ (သျာ။)] အာဒါယ ဃဋိကံ ဥဂ္ဃါဋေတွာ ကဝါဋံ ပဏာမေတွာ ဝိဟာရံ ပါဝိသိ။ သောပိ ခေါ ဗြာဟ္မဏော အာယသ္မတော ဥဒါယိဿ ပိဋ္ဌိတော ပါဝိသိ။ သာပိ ခေါ ဗြာဟ္မဏီ တဿ ဗြာဟ္မဏဿ ပိဋ္ဌိတော ပါဝိသိ။ အထ ခေါ အာယသ္မာ ဥဒါယီ ဧကစ္စေ ဝါတပါနေ ဝိဝရန္တော ဧကစ္စေ ဝါတပါနေ ထကေန္တော ဂဗ္ဘံ အနုပရိဂန္တွာ ပိဋ္ဌိတော အာဂန္တွာ တဿာ ဗြာဟ္မဏိယာ အင်္ဂမင်္ဂါနိ ပရာမသိ။ အထ ခေါ သော ဗြာဟ္မဏော အာယသ္မတာ ဥဒါယိနာ သဒ္ဓိံ ပဋိသမ္မောဒိတွာ အဂမာသိ။ အထ ခေါ သော ဗြာဟ္မဏော အတ္တမနော အတ္တမနဝါစံ နိစ္ဆာရေသိ – ‘‘ဥဠာရာ ဣမေ သမဏာ သကျပုတ္တိယာ ယေ ဣမေ ဧဝရူပေ အရညေ ဝိဟရန္တိ။ ဘဝမ္ပိ ဥဒါယီ ဥဠာရော ယော ဧဝရူပေ အရညေ ဝိဟရတီ’’တိ။
ဧဝံ ဝုတ္တေ သာ ဗြာဟ္မဏီ တံ ဗြာဟ္မဏံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ကုတော တဿ ဥဠာရတ္တတာ! ယထေဝ မေ တွံ အင်္ဂမင်္ဂါနိ ပရာမသိ ဧဝမေဝ မေ သမဏော ဥဒါယီ အင်္ဂမင်္ဂါနိ ပရာမသီ’’တိ။ အထ ခေါ သော ဗြာဟ္မဏော ဥဇ္ဈာယတိ ခိယျတိ ဝိပါစေတိ – ‘‘အလဇ္ဇိနော ဣမေ သမဏာ သကျပုတ္တိယာ ဒုဿီလာ မုသာဝါဒိနော။ ဣမေ ဟိ နာမ ဓမ္မစာရိနော သမစာရိနော ဗြဟ္မစာရိနော
သစ္စဝါဒိနော သီလဝန္တော ကလျာဏဓမ္မာ ပဋိဇာနိဿန္တိ! နတ္ထိ ဣမေသံ သာမညံ နတ္ထိ ဣမေသံ ဗြဟ္မညံ, နဋ္ဌံ ဣမေသံ သာမညံ နဋ္ဌံ ဣမေသံ ဗြဟ္မညံ, ကုတော ဣမေသံ သာမညံ ကုတော ဣမေသံ ဗြဟ္မညံ, အပဂတာ ဣမေ သာမညာ အပဂတာ ဣမေ ဗြဟ္မညာ။ ကထဉှိ နာမ သမဏော ဥဒါယီ မမ ဘရိယာယ အင်္ဂမင်္ဂါနိ ပရာမသိဿတိ! န ဟိ သက္ကာ ကုလိတ္ထီဟိ ကုလဓီတာဟိ ကုလကုမာရီဟိ ကုလသုဏှာဟိ ကုလဒါသီဟိ အာရာမံ ဝါ ဝိဟာရံ ဝါ ဂန္တုံ။ သစေ [သစေ ဟိ (သျာ။)] ကုလိတ္ထိယော ကုလဓီတရော [ကုလဓီတာယော (သီ။ သျာ။)] ကုလကုမာရိယော ကုလသုဏှာယော ကုလဒါသိယော အာရာမံ ဝါ ဝိဟာရံ ဝါ ဂစ္ဆေယျုံ, တာပိ သမဏာ သကျပုတ္တိယာ ဒူသေယျု’’န္တိ!
အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခု တဿ ဗြာဟ္မဏဿ ဥဇ္ဈာယန္တဿ ခိယျန္တဿ ဝိပါစေန္တဿ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အာယသ္မာ ဥဒါယီ မာတုဂါမေန သဒ္ဓိံ ကာယသံသဂ္ဂံ သမာပဇ္ဇိဿတီ’’တိ! အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဘိက္ခုသံဃံ သန္နိပါတာပေတွာ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ ပဋိပုစ္ဆိ – ‘‘သစ္စံ ကိရ တွံ, ဥဒါယိ, မာတုဂါမေန သဒ္ဓိံ ကာယသံသဂ္ဂံ သမာပဇ္ဇသီ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ – ‘‘အနနုစ္ဆဝိကံ, မောဃပုရိသ, အနနုလောမိကံ အပ္ပတိရူပံ အဿာမဏကံ အကပ္ပိယံ အကရဏီယံ။ ကထဉှိ နာမ တွံ, မောဃပုရိသ, မာတုဂါမေန သဒ္ဓိံ ကာယသံသဂ္ဂံ သမာပဇ္ဇိဿသိ! နနု မယာ, မောဃပုရိသ, အနေကပရိယာယေန ဝိရာဂါယ ဓမ္မော ဒေသိတော နော သရာဂါယ…ပေ… ကာမပရိဠာဟာနံ ဝူပသမော အက္ခာတော။ နေတံ, မောဃပုရိသ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၇၀။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု ဩတိဏ္ဏော ဝိပရိဏတေန စိတ္တေန မာတုဂါမေန သဒ္ဓိံ ကာယသံသဂ္ဂံ သမာပဇ္ဇေယျ ဟတ္ထဂ္ဂါဟံ ဝါ ဝေဏိဂ္ဂါဟံ ဝါ အညတရဿ ဝါ အညတရဿ ဝါ အင်္ဂဿ ပရာမသနံ, သံဃာဒိသေသော’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၇၁။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော "ဘိက္ခူ"တိ။
ဩတိဏ္ဏော နာမ သာရတ္တော အပေက္ခဝါ ပဋိဗဒ္ဓစိတ္တော။
ဝိပရိဏတန္တိ ရတ္တမ္ပိ စိတ္တံ ဝိပရိဏတံ။ ဒုဋ္ဌမ္ပိ စိတ္တံ ဝိပရိဏတံ။ မူဠှမ္ပိ စိတ္တံ ဝိပရိဏတံ။ အပိစ, ရတ္တံ စိတ္တံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတံ ဝိပရိဏတန္တိ။
မာတုဂါမော နာမ မနုဿိတ္ထီ, န ယက္ခီ န ပေတီ, န တိရစ္ဆာနဂတာ။ အန္တမသော တဒဟုဇာတာပိ ဒါရိကာ, ပဂေဝ မဟတ္တရီ။
သဒ္ဓိန္တိ ဧကတော။
ကာယသံသဂ္ဂံသမာပဇ္ဇေယျာတိ အဇ္ဈာစာရော ဝုစ္စတိ။
ဟတ္ထော နာမ ကပ္ပရံ ဥပါဒါယံ ယာဝ အဂ္ဂနခါ။
ဝေဏီ နာမ သုဒ္ဓကေသာ ဝါ, သုတ္တမိဿာ ဝါ, မာလာမိဿာ ဝါ, ဟိရညမိဿာ ဝါ, သုဝဏ္ဏမိဿာ ဝါ, မုတ္တာမိဿာ ဝါ, မဏိမိဿာ ဝါ။
အင်္ဂံ နာမ ဟတ္ထဉ္စ ဝေဏိဉ္စ ဌပေတွာ အဝသေသံ အင်္ဂံ နာမ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၇၂။ အာမသနာ, ပရာမသနာ, ဩမသနာ, ဥမ္မသနာ, ဩလင်္ဃနာ, ဥလ္လင်္ဃနာ, အာကဍ္ဎနာ, ပတိကဍ္ဎနာ, အဘိနိဂ္ဂဏှနာ, အဘိနိပ္ပီဠနာ, ဂဟဏံ, ဆုပနံ။
အာမသနာ နာမ အာမဋ္ဌမတ္တာ။
ပရာမသနာ နာမ ဣတောစိတော စ သံစောပနာ။
ဩမသနာ နာမ ဟေဋ္ဌာ ဩရောပနာ။
ဥမ္မသနာ နာမ ဥဒ္ဓံ ဥစ္စာရဏာ။
ဩလင်္ဃနာ နာမ ဟေဋ္ဌာ ဩနမနာ။
ဥလ္လင်္ဃနာ နာမ ဥဒ္ဓံ ဥစ္စာရဏာ။
အာကဍ္ဎနာ နာမ အာဝိဉ္ဆနာ [အာဝိဉ္ဇနာ (သီ။ သျာ။)]။
ပတိကဍ္ဎနာ နာမ ပတိပ္ပဏာမနာ။
အဘိနိဂ္ဂဏှနာ နာမ အင်္ဂံ ဂဟေတွာ နိပ္ပီဠနာ။
အဘိနိပ္ပီဠနာ နာမ ကေနစိ သဟ နိပ္ပီဠနာ။
ဂဟဏံ နာမ ဂဟိတမတ္တံ။
ဆုပနံ နာမ ဖုဋ္ဌမတ္တံ။
သံဃာဒိသေသောတိ…ပေ… တေနပိ ဝုစ္စတိ "သံဃာဒိသေသော"တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၇၃။ ဣတ္ထီ စ ဟောတိ ဣတ္ထိသညီ သာရတ္တော စ ဘိက္ခု စ။ နံ ဣတ္ထိယာ ကာယေန ကာယံ အာမသတိ ပရာမသတိ ဩမသတိ ဥမ္မသတိ ဩလင်္ဃေတိ ဥလ္လင်္ဃေတိ အာကဍ္ဎတိ ပတိကဍ္ဎတိ အဘိနိဂ္ဂဏှာတိ အဘိနိပ္ပီဠေတိ ဂဏှာတိ ဆုပတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဣတ္ထီ စ ဟောတိ ဝေမတိကော သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ ဣတ္ထိယာ ကာယေန ကာယံ အာမသတိ ပရာမသတိ…ပေ… ဂဏှာတိ ဆုပတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။
ဣတ္ထီ စ ဟောတိ ပဏ္ဍကသညီ သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ ဣတ္ထိယာ ကာယေန ကာယံ အာမသတိ ပရာမသတိ…ပေ… ဂဏှာတိ ဆုပတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။
ဣတ္ထီ စ ဟောတိ ပုရိသသညီ သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ ဣတ္ထိယာ ကာယေန ကာယံ အာမသတိ ပရာမသတိ…ပေ… ဂဏှာတိ ဆုပတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။
ဣတ္ထီ စ ဟောတိ တိရစ္ဆာနဂတသညီ သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ ဣတ္ထိယာ ကာယေန ကာယံ အာမသတိ ပရာမသတိ…ပေ… ဂဏှာတိ ဆုပတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။
ပဏ္ဍကော စ ဟောတိ ပဏ္ဍကသညီ သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ ပဏ္ဍကဿ ကာယေန ကာယံ အာမသတိ ပရာမသတိ…ပေ… ဂဏှာတိ ဆုပတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။
ပဏ္ဍကော စ ဟောတိ ဝေမတိကော သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ ပဏ္ဍကဿ ကာယေန ကာယံ အာမသတိ ပရာမသတိ…ပေ… ဂဏှာတိ ဆုပတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
ပဏ္ဍကော စ ဟောတိ ပုရိသသညီ သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ ပဏ္ဍကဿ ကာယေန ကာယံ အာမသတိ ပရာမသတိ…ပေ… ဂဏှာတိ ဆုပတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
ပဏ္ဍကော စ ဟောတိ တိရစ္ဆာနဂတသညီ သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ ပဏ္ဍကဿ ကာယေန ကာယံ အာမသတိ ပရာမသတိ…ပေ… ဂဏှာတိ ဆုပတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
ပဏ္ဍကော စ ဟောတိ ဣတ္ထိသညီ သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ ပဏ္ဍကဿ ကာယေန ကာယံ အာမသတိ ပရာမသတိ…ပေ… ဂဏှာတိ ဆုပတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
ပုရိသော စ ဟောတိ ပုရိသသညီ သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ ပုရိသဿ ကာယေန ကာယံ အာမသတိ ပရာမသတိ…ပေ… ဂဏှာတိ ဆုပတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
ပုရိသော စ ဟောတိ ဝေမတိကော…ပေ… ပုရိသော စ ဟောတိ တိရစ္ဆာနဂတသညီ… ပုရိသော စ ဟောတိ ဣတ္ထိသညီ… ပုရိသော စ ဟောတိ ပဏ္ဍကသညီ သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ ပုရိသဿ ကာယေန ကာယံ အာမသတိ ပရာမသတိ…ပေ… ဂဏှာတိ ဆုပတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
တိရစ္ဆာနဂတော စ ဟောတိ တိရစ္ဆာနဂတသညီ သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ တိရစ္ဆာနဂတဿ ကာယေန ကာယံ အာမသတိ ပရာမသတိ…ပေ… ဂဏှာတိ ဆုပတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
တိရစ္ဆာနဂတော စ ဟောတိ ဝေမတိကော…ပေ… တိရစ္ဆာနဂတော စ ဟောတိ ဣတ္ထိသညီ… တိရစ္ဆာနဂတော စ ဟောတိ ပဏ္ဍကသညီ… တိရစ္ဆာနဂတော စ ဟောတိ။ ပုရိသသညီ သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ တိရစ္ဆာနဂတဿ ကာယေန ကာယံ အာမသတိ ပရာမသတိ…ပေ… ဂဏှာတိ ဆုပတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
ဧကမူလကံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၇၄။ ဒွေ ဣတ္ထိယော ဒွိန္နံ ဣတ္ထီနံ ဣတ္ထိသညီ သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ ဒွိန္နံ ဣတ္ထီနံ ကာယေန ကာယံ အာမသတိ ပရာမသတိ…ပေ… ဂဏှာတိ ဆုပတိ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ သံဃာဒိသေသာနံ။
ဒွေ ဣတ္ထိယော ဒွိန္နံ ဣတ္ထီနံ ဝေမတိကော သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ ဒွိန္နံ ဣတ္ထီနံ ကာယေန ကာယံ အာမသတိ ပရာမသတိ…ပေ… ဂဏှာတိ ဆုပတိ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ ထုလ္လစ္စယာနံ။
ဒွေ ဣတ္ထိယော ဒွိန္နံ ဣတ္ထီနံ ပဏ္ဍကသညီ…ပေ… ပုရိသသညီ… တိရစ္ဆာနဂတသညီ သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ ဒွိန္နံ ဣတ္ထီနံ ကာယေန ကာယံ အာမသတိ ပရာမသတိ…ပေ… ဂဏှာတိ ဆုပတိ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ ထုလ္လစ္စယာနံ။
ဒွေ ပဏ္ဍကာ ဒွိန္နံ ပဏ္ဍကာနံ ပဏ္ဍကသညီ သာရတ္တော စ ဘိက္ခု စ နံ ဒွိန္နံ ပဏ္ဍကာနံ ကာယေန ကာယံ အာမသတိ ပရာမသတိ…ပေ… ဂဏှာတိ ဆုပတိ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ ထုလ္လစ္စယာနံ။
ဒွေ ပဏ္ဍကာ ဒွိန္နံ ပဏ္ဍကာနံ ဝေမတိကော…ပေ… ပုရိသသညီ… တိရစ္ဆာနဂတသညီ… ဣတ္ထိသညီ သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ ဒွိန္နံ ပဏ္ဍကာနံ ကာယေန ကာယံ အာမသတိ ပရာမသတိ…ပေ… ဂဏှာတိ ဆုပတိ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ။
ဒွေ ပုရိသာ ဒွိန္နံ ပုရိသာနံ ပုရိသသညီ သာရတ္တော စ ဘိက္ခု စ နံ ဒွိန္နံ ပုရိသာနံ ကာယေန ကာယံ အာမသတိ ပရာမသတိ…ပေ… ဂဏှာတိ ဆုပတိ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ။
ဒွေ ပုရိသာ ဒွိန္နံ ပုရိသာနံ ဝေမတိကော…ပေ… တိရစ္ဆာနဂတသညီ… ဣတ္ထိသညီ… ပဏ္ဍကသညီ သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ ဒွိန္နံ ပုရိသာနံ ကာယေန ကာယံ အာမသတိ ပရာမသတိ…ပေ… ဂဏှာတိ ဆုပတိ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ။
ဒွေ တိရစ္ဆာနဂတာ ဒွိန္နံ တိရစ္ဆာနဂတာနံ တိရစ္ဆာနဂတသညီ သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ ဒွိန္နံ တိရစ္ဆာနဂတာနံ ကာယေန ကာယံ အာမသတိ ပရာမသတိ…ပေ… ဂဏှာတိ ဆုပတိ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ။
ဒွေ တိရစ္ဆာနဂတာ ဒွိန္နံ တိရစ္ဆာနဂတာနံ ဝေမတိကော…ပေ… ဣတ္ထိသညီ… ပဏ္ဍကသညီ … ပုရိသသညီ သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ ဒွိန္နံ တိရစ္ဆာနဂတာနံ ကာယေန ကာယံ အာမသတိ ပရာမသတိ…ပေ… ဂဏှာတိ ဆုပတိ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၇၅။ ဣတ္ထီ စ ပဏ္ဍကော စ ဥဘိန္နံ ဣတ္ထိသညီ သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ ဥဘိန္နံ ကာယေန ကာယံ အာမသတိ ပရာမသတိ…ပေ… ဂဏှာတိ ဆုပတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသေန ဒုက္ကဋဿ။
ဣတ္ထီ စ ပဏ္ဍကော စ ဥဘိန္နံ ဝေမတိကော သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ ဥဘိန္နံ ကာယေန ကာယံ အာမသတိ ပရာမသတိ…ပေ… ဂဏှာတိ ဆုပတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယေန ဒုက္ကဋဿ။
ဣတ္ထီ စ ပဏ္ဍကော စ ဥဘိန္နံ ပဏ္ဍကသညီ သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ ဥဘိန္နံ ကာယေန ကာယံ အာမသတိ ပရာမသတိ…ပေ… ဂဏှာတိ ဆုပတိ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ ထုလ္လစ္စယာနံ။
ဣတ္ထီ စ ပဏ္ဍကော စ ဥဘိန္နံ ပုရိသသညီ သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ ဥဘိန္နံ ကာယေန ကာယံ အာမသတိ ပရာမသတိ…ပေ… ဂဏှာတိ ဆုပတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယေန ဒုက္ကဋဿ။
ဣတ္ထီ စ ပဏ္ဍကော စ ဥဘိန္နံ တိရစ္ဆာနဂတသညီ သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ ဥဘိန္နံ ကာယေန ကာယံ အာမသတိ ပရာမသတိ…ပေ… ဂဏှာတိ ဆုပတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယေန ဒုက္ကဋဿ။
ဣတ္ထီ စ ပုရိသော စ ဥဘိန္နံ ဣတ္ထိသညီ သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ ဥဘိန္နံ ကာယေန ကာယံ အာမသတိ ပရာမသတိ…ပေ… ဂဏှာတိ ဆုပတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသေန ဒုက္ကဋဿ။
ဣတ္ထီ စ ပုရိသော စ ဥဘိန္နံ ဝေမတိကော…ပေ… ပဏ္ဍကသညီ… ပုရိသသညီ… တိရစ္ဆာနဂတသညီ သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ ဥဘိန္နံ ကာယေန ကာယံ အာမသတိ ပရာမသတိ…ပေ… ဂဏှာတိ ဆုပတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယေန ဒုက္ကဋဿ။
ဣတ္ထီ စ တိရစ္ဆာနဂတော စ ဥဘိန္နံ ဣတ္ထိသညီ သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ ဥဘိန္နံ ကာယေန ကာယံ အာမသတိ ပရာမသတိ…ပေ… ဂဏှာတိ ဆုပတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသေန ဒုက္ကဋဿ။
ဣတ္ထီ စ တိရစ္ဆာနဂတော စ ဥဘိန္နံ ဝေမတိကော…ပေ… ပဏ္ဍကသညီ… ပုရိသသညီ … တိရစ္ဆာနဂတသညီ သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ ဥဘိန္နံ ကာယေန ကာယံ အာမသတိ ပရာမသတိ…ပေ… ဂဏှာတိ ဆုပတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယေန ဒုက္ကဋဿ။
ပဏ္ဍကော စ ပုရိသော စ ဥဘိန္နံ ပဏ္ဍကသညီ သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ ဥဘိန္နံ ကာယေန ကာယံ အာမသတိ ပရာမသတိ…ပေ… ဂဏှာတိ ဆုပတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယေန ဒုက္ကဋဿ။
ပဏ္ဍကော စ ပုရိသော စ ဥဘိန္နံ ဝေမတိကော…ပေ… ပုရိသသညီ… တိရစ္ဆာနဂတသညီ… ဣတ္ထိသညီ သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ ဥဘိန္နံ ကာယေန ကာယံ အာမသတိ ပရာမသတိ…ပေ… ဂဏှာတိ ဆုပတိ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ။
ပဏ္ဍကော စ တိရစ္ဆာနဂတော စ ဥဘိန္နံ ပဏ္ဍကသညီ သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ ဥဘိန္နံ ကာယေန ကာယံ အာမသတိ ပရာမသတိ…ပေ… ဂဏှာတိ ဆုပတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယေန ဒုက္ကဋဿ။
ပဏ္ဍကော စ တိရစ္ဆာနဂတော စ ဥဘိန္နံ ဝေမတိကော…ပေ… ပုရိသသညီ… တိရစ္ဆာနဂတသညီ… ဣတ္ထိသညီ သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ ဥဘိန္နံ ကာယေန ကာယံ အာမသတိ ပရာမသတိ…ပေ… ဂဏှာတိ ဆုပတိ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ။
ပုရိသော စ တိရစ္ဆာနဂတော စ ဥဘိန္နံ ပုရိသသညီ သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ ဥဘိန္နံ ကာယေန ကာယံ အာမသတိ ပရာမသတိ…ပေ… ဂဏှာတိ ဆုပတိ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ။
ပုရိသော စ တိရစ္ဆာနဂတော စ ဥဘိန္နံ ဝေမတိကော…ပေ… တိရစ္ဆာနဂတသညီ… ဣတ္ထိသညီ… ပဏ္ဍကသညီ သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ ဥဘိန္နံ ကာယေန ကာယံ အာမသတိ ပရာမသတိ…ပေ… ဂဏှာတိ ဆုပတိ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ။
ဒုမူလကံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၇၆။ ဣတ္ထီ စ ဟောတိ ဣတ္ထိသညီ သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ ဣတ္ထိယာ ကာယေန ကာယပဋိဗဒ္ဓံ အာမသတိ ပရာမသတိ…ပေ… ဂဏှာတိ ဆုပတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ…ပေ…။
ဒွေ ဣတ္ထိယော ဒွိန္နံ ဣတ္ထီနံ ဣတ္ထိသညီ သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ ဒွိန္နံ ဣတ္ထီနံ ကာယေန ကာယပဋိဗဒ္ဓံ အာမသတိ ပရာမသတိ…ပေ… ဂဏှာတိ ဆုပတိ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ ထုလ္လစ္စယာနံ …ပေ…။
ဣတ္ထီ စ ပဏ္ဍကော စ ဥဘိန္နံ ဣတ္ထိသညီ သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ ဥဘိန္နံ ကာယေန ကာယပဋိဗဒ္ဓံ အာမသတိ ပရာမသတိ…ပေ… ဂဏှာတိ ဆုပတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယေန ဒုက္ကဋဿ…ပေ…။
ဣတ္ထီ စ ဟောတိ ဣတ္ထိသညီ သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ ဣတ္ထိယာ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန ကာယံ အာမသတိ ပရာမသတိ…ပေ… ဂဏှာတိ ဆုပတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ…ပေ…။
ဒွေ ဣတ္ထိယော ဒွိန္နံ ဣတ္ထီနံ ဣတ္ထိသညီ သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ ဒွိန္နံ ဣတ္ထီနံ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန ကာယံ အာမသတိ ပရာမသတိ…ပေ… ဂဏှာတိ ဆုပတိ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ ထုလ္လစ္စယာနံ…ပေ…။
ဣတ္ထီ စ ပဏ္ဍကော စ ဥဘိန္နံ ဣတ္ထိသညီ သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ ဥဘိန္နံ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန ကာယံ အာမသတိ ပရာမသတိ…ပေ… ဂဏှာတိ ဆုပတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယေန ဒုက္ကဋဿ…ပေ…။
ဣတ္ထီ စ ဟောတိ ဣတ္ထိသညီ သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ ဣတ္ထိယာ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန ကာယပဋိဗဒ္ဓံ အာမသတိ ပရာမသတိ…ပေ… ဂဏှာတိ ဆုပတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ…ပေ…။
ဒွေ ဣတ္ထိယော ဒွိန္နံ ဣတ္ထီနံ ဣတ္ထိသညီ သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ ဒွိန္နံ ဣတ္ထီနံ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန ကာယပဋိဗဒ္ဓံ အာမသတိ ပရာမသတိ…ပေ… ဂဏှာတိ ဆုပတိ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ…ပေ…။
ဣတ္ထီ စ ပဏ္ဍကော စ ဥဘိန္နံ ဣတ္ထိသညီ သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ ဥဘိန္နံ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန ကာယပဋိဗဒ္ဓံ အာမသတိ ပရာမသတိ…ပေ… ဂဏှာတိ ဆုပတိ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ…ပေ…။
ဣတ္ထီ စ ဟောတိ ဣတ္ထိသညီ သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ ဣတ္ထိယာ နိဿဂ္ဂိယေန ကာယံ အာမသတိ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ…ပေ…။
ဒွေ ဣတ္ထိယော ဒွိန္နံ ဣတ္ထီနံ ဣတ္ထိသညီ သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ ဒွိန္နံ ဣတ္ထီနံ နိဿဂ္ဂိယေန ကာယံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ…ပေ…။
ဣတ္ထီ စ ပဏ္ဍကော စ ဥဘိန္နံ ဣတ္ထိသညီ သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ ဥဘိန္နံ နိဿဂ္ဂိယေန ကာယံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ…ပေ…။
ဣတ္ထီ စ ဟောတိ ဣတ္ထိသညီ သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ ဣတ္ထိယာ နိဿဂ္ဂိယေန ကာယပဋိဗဒ္ဓံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ…ပေ…။
ဒွေ ဣတ္ထိယော ဒွိန္နံ ဣတ္ထီနံ ဣတ္ထိသညီ သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ ဒွိန္နံ ဣတ္ထီနံ နိဿဂ္ဂိယေန ကာယပဋိဗဒ္ဓံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ…ပေ…။
ဣတ္ထီ စ ပဏ္ဍကော စ ဥဘိန္နံ ဣတ္ထိသညီ သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ ဥဘိန္နံ နိဿဂ္ဂိယေန ကာယပဋိဗဒ္ဓံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ…ပေ…။
ဣတ္ထီ စ ဟောတိ ဣတ္ထိသညီ သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ ဣတ္ထိယာ နိဿဂ္ဂိယေန နိဿဂ္ဂိယံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ…ပေ…။
ဒွေ ဣတ္ထိယော ဒွိန္နံ ဣတ္ထီနံ ဣတ္ထိသညီ သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ ဒွိန္နံ ဣတ္ထီနံ နိဿဂ္ဂိယေန နိဿဂ္ဂိယံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ…ပေ…။
ဣတ္ထီ စ ပဏ္ဍကော စ ဥဘိန္နံ ဣတ္ထိသညီ သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ ဥဘိန္နံ နိဿဂ္ဂိယေန နိဿဂ္ဂိယံ အာမသတိ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ…ပေ…။
ဘိက္ခုပေယျာလော နိဋ္ဌိတော။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၇၇။ ဣတ္ထီ စ ဟောတိ ဣတ္ထိသညီ သာရတ္တော စ။ ဣတ္ထီ စ နံ ဘိက္ခုဿ ကာယေန ကာယံ အာမသတိ ပရာမသတိ ဩမသတိ ဥမ္မသတိ ဩလင်္ဃေတိ ဥလ္လင်္ဃေတိ အာကဍ္ဎတိ ပတိကဍ္ဎတိ အဘိနိဂ္ဂဏှာတိ အဘိနိပ္ပီဠေတိ ဂဏှာတိ ဆုပတိ, သေဝနာဓိပ္ပါယော ကာယေန ဝါယမတိ ဖဿံ ပဋိဝိဇာနာတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ…ပေ…။
ဒွေ ဣတ္ထိယော ဒွိန္နံ ဣတ္ထီနံ ဣတ္ထိသညီ သာရတ္တော စ။ ဣတ္ထိယော စ နံ ဘိက္ခုဿ ကာယေန ကာယံ အာမသန္တိ ပရာမသန္တိ ဩမသန္တိ ဥမ္မသန္တိ ဩလင်္ဃေန္တိ ဥလ္လင်္ဃေန္တိ အာကဍ္ဎန္တိ ပတိကဍ္ဎန္တိ အဘိနိဂ္ဂဏှန္တိ အဘိနိပ္ပီဠေန္တိ ဂဏှန္တိ ဆုပန္တိ, သေဝနာဓိပ္ပါယော ကာယေန ဝါယမတိ ဖဿံ ပဋိဝိဇာနာတိ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ သံဃာဒိသေသာနံ…ပေ…။
ဣတ္ထီ စ ပဏ္ဍကော စ ဥဘိန္နံ ဣတ္ထိသညီ သာရတ္တော စ။ ဥဘော စ နံ ဘိက္ခုဿ ကာယေန ကာယံ အာမသန္တိ ပရာမသန္တိ…ပေ… ဂဏှန္တိ ဆုပန္တိ, သေဝနာဓိပ္ပါယော ကာယေန ဝါယမတိ ဖဿံ ပဋိဝိဇာနာတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသေန ဒုက္ကဋဿ…ပေ…။
ဣတ္ထီ စ ဟောတိ ဣတ္ထိသညီ သာရတ္တော စ။ ဣတ္ထီ စ နံ ဘိက္ခုဿ ကာယေန ကာယပဋိဗဒ္ဓံ အာမသတိ ပရာမသတိ…ပေ… ဂဏှာတိ ဆုပတိ, သေဝနာဓိပ္ပါယော ကာယေန ဝါယမတိ ဖဿံ ပဋိဝိဇာနာတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ…ပေ…။
ဒွေ ဣတ္ထိယော ဒွိန္နံ ဣတ္ထီနံ ဣတ္ထိသညီ သာရတ္တော စ။ ဣတ္ထိယော စ နံ ဘိက္ခုဿ ကာယေန ကာယပဋိဗဒ္ဓံ အာမသန္တိ ပရာမသန္တိ…ပေ… ဂဏှန္တိ ဆုပန္တိ, သေဝနာဓိပ္ပါယော ကာယေန ဝါယမတိ ဖဿံ ပဋိဝိဇာနာတိ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ ထုလ္လစ္စယာနံ…ပေ…။
ဣတ္ထီ စ ပဏ္ဍကော စ ဥဘိန္နံ ဣတ္ထိသညီ သာရတ္တော စ။ ဥဘော စ နံ ဘိက္ခုဿ ကာယေန ကာယပဋိဗဒ္ဓံ အာမသန္တိ ပရာမသန္တိ…ပေ… ဂဏှန္တိ ဆုပန္တိ, သေဝနာဓိပ္ပါယော ကာယေန ဝါယမတိ ဖဿံ ပဋိဝိဇာနာတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယေန ဒုက္ကဋဿ…ပေ…။
ဣတ္ထီ စ ဟောတိ ဣတ္ထိသညီ သာရတ္တော စ။ ဣတ္ထီ စ နံ ဘိက္ခုဿ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန ကာယံ အာမသတိ ပရာမသတိ…ပေ… ဂဏှာတိ ဆုပတိ သေဝနာဓိပ္ပါယော ကာယေန ဝါယမတိ ဖဿံ ပဋိဝိဇာနာတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ…ပေ…။
ဒွေ ဣတ္ထိယော ဒွိန္နံ ဣတ္ထီနံ ဣတ္ထိသညီ သာရတ္တော စ။ ဣတ္ထိယော စ နံ ဘိက္ခုဿ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန ကာယံ အာမသန္တိ ပရာမသန္တိ…ပေ… ဂဏှန္တိ ဆုပန္တိ, သေဝနာဓိပ္ပါယော ကာယေန ဝါယမတိ ဖဿံ ပဋိဝိဇာနာတိ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ ထုလ္လစ္စယာနံ…ပေ…။
ဣတ္ထီ စ ပဏ္ဍကော စ ဥဘိန္နံ ဣတ္ထိသညီ သာရတ္တော စ။ ဥဘော စ နံ ဘိက္ခုဿ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန ကာယံ အာမသန္တိ ပရာမသန္တိ…ပေ… ဂဏှန္တိ ဆုပန္တိ, သေဝနာဓိပ္ပါယော ကာယေန ဝါယမတိ ဖဿံ ပဋိဝိဇာနာတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယေန ဒုက္ကဋဿ…ပေ…။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၇၈။ ဣတ္ထီ စ ဟောတိ ဣတ္ထိသညီ သာရတ္တော စ။ ဣတ္ထီ စ နံ ဘိက္ခုဿ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန ကာယပဋိဗဒ္ဓံ အာမသတိ ပရာမသတိ…ပေ… ဂဏှာတိ ဆုပတိ, သေဝနာဓိပ္ပါယော ကာယေန ဝါယမတိ ဖဿံ ပဋိဝိဇာနာတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ…ပေ…။
ဒွေ ဣတ္ထိယော ဒွိန္နံ ဣတ္ထီနံ ဣတ္ထိသညီ သာရတ္တော စ။ ဣတ္ထိယော စ နံ ဘိက္ခုဿ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန ကာယပဋိဗဒ္ဓံ အာမသန္တိ ပရာမသန္တိ…ပေ… ဂဏှန္တိ ဆုပန္တိ, သေဝနာဓိပ္ပါယော ကာယေန ဝါယမတိ ဖဿံ ပဋိဝိဇာနာတိ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ…ပေ…။
ဣတ္ထီ စ ပဏ္ဍကော စ ဥဘိန္နံ ဣတ္ထိသညီ သာရတ္တော စ။ ဥဘော စ နံ ဘိက္ခုဿ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန ကာယပဋိဗဒ္ဓံ အာမသန္တိ ပရာမသန္တိ…ပေ… ဂဏှန္တိ ဆုပန္တိ, သေဝနာဓိပ္ပါယော ကာယေန ဝါယမတိ ဖဿံ ပဋိဝိဇာနာတိ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ…ပေ…။
ဣတ္ထီ စ ဟောတိ ဣတ္ထိသညီ သာရတ္တော စ။ ဣတ္ထီ စ နံ ဘိက္ခုဿ နိဿဂ္ဂိယေန ကာယံ အာမသတိ။ သေဝနာဓိပ္ပါယော ကာယေန ဝါယမတိ ဖဿံ ပဋိဝိဇာနာတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ…ပေ…။
ဒွေ ဣတ္ထိယော ဒွိန္နံ ဣတ္ထီနံ ဣတ္ထိသညီ သာရတ္တော စ။ ဣတ္ထိယော စ နံ ဘိက္ခုဿ နိဿဂ္ဂိယေန ကာယံ အာမသန္တိ။ သေဝနာဓိပ္ပါယော ကာယေန ဝါယမတိ ဖဿံ ပဋိဝိဇာနာတိ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ…ပေ…။
ဣတ္ထီ စ ပဏ္ဍကော စ ဥဘိန္နံ ဣတ္ထိသညီ သာရတ္တော စ။ ဥဘော စ နံ ဘိက္ခုဿ နိဿဂ္ဂိယေန ကာယံ အာမသန္တိ။ သေဝနာဓိပ္ပါယော ကာယေန ဝါယမတိ ဖဿံ ပဋိဝိဇာနာတိ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ…ပေ…။
ဣတ္ထီ စ ဟောတိ ဣတ္ထိသညီ သာရတ္တော စ။ ဣတ္ထီ စ နံ ဘိက္ခုဿ နိဿဂ္ဂိယေန ကာယပဋိဗဒ္ဓံ အာမသတိ။ သေဝနာဓိပ္ပါယော ကာယေန ဝါယမတိ ဖဿံ ပဋိဝိဇာနာတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ…ပေ…။
ဒွေ ဣတ္ထိယော ဒွိန္နံ ဣတ္ထီနံ ဣတ္ထိသညီ သာရတ္တော စ။ ဣတ္ထိယော စ နံ ဘိက္ခုဿ နိဿဂ္ဂိယေန ကာယပဋိဗဒ္ဓံ အာမသန္တိ။ သေဝနာဓိပ္ပါယော ကာယေန ဝါယမတိ ဖဿံ ပဋိဝိဇာနာတိ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ…ပေ…။
ဣတ္ထီ စ ပဏ္ဍကော စ ဥဘိန္နံ ဣတ္ထိသညီ သာရတ္တော စ။ ဥဘော စ နံ ဘိက္ခုဿ နိဿဂ္ဂိယေန ကာယပဋိဗဒ္ဓံ အာမသန္တိ။ သေဝနာဓိပ္ပါယော ကာယေန ဝါယမတိ ဖဿံ ပဋိဝိဇာနာတိ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ…ပေ…။
ဣတ္ထီ စ ဟောတိ ဣတ္ထိသညီ သာရတ္တော စ။ ဣတ္ထီ စ နံ ဘိက္ခုဿ နိဿဂ္ဂိယေန နိဿဂ္ဂိယံ အာမသတိ။ သေဝနာဓိပ္ပါယော ကာယေန ဝါယမတိ, န စ ဖဿံ ပဋိဝိဇာနာတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ…ပေ…။
ဒွေ ဣတ္ထိယော ဒွိန္နံ ဣတ္ထီနံ ဣတ္ထိသညီ သာရတ္တော စ။ ဣတ္ထိယော စ နံ ဘိက္ခုဿ နိဿဂ္ဂိယေန နိဿဂ္ဂိယံ အာမသန္တိ။ သေဝနာဓိပ္ပါယော ကာယေန ဝါယမတိ, န စ ဖဿံ ပဋိဝိဇာနာတိ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ…ပေ…။
ဣတ္ထီ စ ပဏ္ဍကော စ ဥဘိန္နံ ဣတ္ထိသညီ သာရတ္တော စ။ ဥဘော စ နံ ဘိက္ခုဿ နိဿဂ္ဂိယေန နိဿဂ္ဂိယံ အာမသန္တိ။ သေဝနာဓိပ္ပါယော ကာယေန ဝါယမတိ, န စ ဖဿံ ပဋိဝိဇာနာတိ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ…ပေ…။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၇၉။ သေဝနာဓိပ္ပါယော ကာယေန ဝါယမတိ ဖဿံ ပဋိဝိဇာနာတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
သေဝနာဓိပ္ပါယော ကာယေန ဝါယမတိ, န စ ဖဿံ ပဋိဝိဇာနာတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
သေဝနာဓိပ္ပါယော န စ ကာယေန ဝါယမတိ, ဖဿံ ပဋိဝိဇာနာတိ, အနာပတ္တိ။
သေဝနာဓိပ္ပါယော န စ ကာယေန ဝါယမတိ, န စ ဖဿံ ပဋိဝိဇာနာတိ, အနာပတ္တိ။
မောက္ခာဓိပ္ပါယော ကာယေန ဝါယမတိ, ဖဿံ ပဋိဝိဇာနာတိ, အနာပတ္တိ။
မောက္ခာဓိပ္ပါယော ကာယေန ဝါယမတိ, န စ ဖဿံ ပဋိဝိဇာနာတိ, အနာပတ္တိ။
မောက္ခာဓိပ္ပါယော န စ ကာယေန ဝါယမတိ, ဖဿံ ပဋိဝိဇာနာတိ, အနာပတ္တိ။
မောက္ခာဓိပ္ပါယော န စ ကာယေန ဝါယမတိ, န စ ဖဿံ ပဋိဝိဇာနာတိ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၈၀။ အနာပတ္တိ အသဉ္စိစ္စ, အသတိယာ, အဇာနန္တဿ, အသာဒိယန္တဿ, ဥမ္မတ္တကဿ, ခိတ္တစိတ္တဿ, ဝေဒနာဋ္ဋဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဝိနီတဝတ္ထုဥဒ္ဒါနဂါထာ
မာတာ ဓီတာ ဘဂိနီ စ, ဇာယာ ယက္ခီ စ ပဏ္ဍကော၊
သုတ္တာ မတာ တိရစ္ဆာနာ, ဒါရုဓိတလိကာယ စ။
သမ္ပီဠေ သင်္ကမော မဂ္ဂေါ, ရုက္ခော နာဝါ စ ရဇ္ဇု စ၊
ဒဏ္ဍော ပတ္တံ ပဏာမေသိ, ဝန္ဒေ ဝါယမိ နစ္ဆုပေတိ။
ဝိနီတဝတ္ထု
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၈၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု မာတုယာ မာတုပေမေန အာမသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ – ‘‘ဘဂဝတာ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ, ကစ္စိ နု ခေါ အဟံ သံဃာဒိသေသံ အာပတ္တိံ အာပန္နော’’တိ? ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, သံဃာဒိသေသဿ၊ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ဓီတုယာ ဓီတုပေမေန အာမသိ…ပေ… ဘဂိနိယာ ဘဂိနိပေမေန အာမသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, သံဃာဒိသေသဿ၊ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ပုရာဏဒုတိယိကာယ ကာယသံသဂ္ဂံ သမာပဇ္ဇိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော သံဃာဒိသေသ’’န္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ယက္ခိနိယာ ကာယသံသဂ္ဂံ သမာပဇ္ဇိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, သံဃာဒိသေသဿ၊ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ပဏ္ဍကဿ ကာယသံသဂ္ဂံ သမာပဇ္ဇိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, သံဃာဒိသေသဿ၊ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု သုတ္တိတ္ထိယာ ကာယသံသဂ္ဂံ သမာပဇ္ဇိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော သံဃာဒိသေသ’’န္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု မတိတ္ထိယာ ကာယသံသဂ္ဂံ သမာပဇ္ဇိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, သံဃာဒိသေသဿ၊ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု တိရစ္ဆာနဂတိတ္ထိယာ ကာယသံသဂ္ဂံ သမာပဇ္ဇိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, သံဃာဒိသေသဿ၊ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ဒါရုဓီတလိကာယ ကာယသံသဂ္ဂံ သမာပဇ္ဇိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, သံဃာဒိသေသဿ၊ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿာ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၈၂။ တေန ခေါ ပန သမယေန သမ္ဗဟုလာ ဣတ္ထိယော အညတရံ ဘိက္ခုံ သမ္ပီဠေတွာ ဗာဟာပရမ္ပရာယ အာနေသုံ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘သာဒိယိ တွံ, ဘိက္ခူ’’တိ? ‘‘နာဟံ, ဘဂဝါ, သာဒိယိ’’န္တိ။ ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခူ, အသာဒိယန္တဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ဣတ္ထိယာ အဘိရူဠှံ သင်္ကမံ သာရတ္တော သဉ္စာလေသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, သံဃာဒိသေသဿ၊ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ဣတ္ထိံ ပဋိပထေ ပဿိတွာ သာရတ္တော အံသကူဋေန ပဟာရံ အဒါသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော သံဃာဒိသေသ’’န္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ဣတ္ထိယာ အဘိရူဠှံ ရုက္ခံ သာရတ္တော သဉ္စာလေသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, သံဃာဒိသေသဿ၊ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ဣတ္ထိယာ အဘိရူဠှံ နာဝံ သာရတ္တော သဉ္စာလေသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, သံဃာဒိသေသဿ၊ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ဣတ္ထိယာ ဂဟိတံ ရဇ္ဇုံ သာရတ္တော အာဝိဉ္ဆိ [အာဝိဉ္ဇိ (သီ။ သျာ။)]။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, သံဃာဒိသေသဿ၊ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ဣတ္ထိယာ ဂဟိတံ ဒဏ္ဍံ သာရတ္တော အာဝိဉ္ဆိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, သံဃာဒိသေသဿ၊ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု သာရတ္တော ဣတ္ထိံ ပတ္တေန ပဏာမေသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, သံဃာဒိသေသဿ၊ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ဣတ္ထိယာ ဝန္ဒန္တိယာ သာရတ္တော ပါဒံ ဥစ္စာရေသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော သံဃာဒိသေသ’’န္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ဣတ္ထိံ ဂဟေဿာမီတိ ဝါယမိတွာ န ဆုပိ။
တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, သံဃာဒိသေသဿ၊ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿာ’’တိ။
ကာယသံသဂ္ဂသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ ဒုတိယံ။
၃။ ဒုဋ္ဌုလ္လဝါစာသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၈၃။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အာယသ္မာ ဥဒါယီ အရညေ ဝိဟရတိ။ တဿာယသ္မတော ဝိဟာရော အဘိရူပေါ ဟောတိ ဒဿနီယော ပါသာဒိကော။ တေန ခေါ ပန သမယေန သမ္ဗဟုလာ ဣတ္ထိယော အာရာမံ အာဂမံသု ဝိဟာရပေက္ခိကာယော။ အထ ခေါ တာ
ဣတ္ထိယော ယေနာယသ္မာ ဥဒါယီ တေနုပသင်္ကမိံသု၊ ဥပသင်္ကမိတွာ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘ဣစ္ဆာမ မယံ, ဘန္တေ, အယျဿ ဝိဟာရံ ပေက္ခိတု’’န္တိ။ အထ ခေါ အာယသ္မာ ဥဒါယီ တာ ဣတ္ထိယော ဝိဟာရံ ပေက္ခာပေတွာ တာသံ ဣတ္ထီနံ ဝစ္စမဂ္ဂံ ပဿာဝမဂ္ဂံ အာဒိဿ ဝဏ္ဏမ္ပိ ဘဏတိ အဝဏ္ဏမ္ပိ ဘဏတိ ယာစတိပိ အာယာစတိပိ ပုစ္ဆတိပိ ပဋိပုစ္ဆတိပိ အာစိက္ခတိပိ အနုသာသတိပိ အက္ကောသတိပိ။ ယာ တာ ဣတ္ထိယော ဆိန္နိကာ ဓုတ္တိကာ အဟိရိကာယော တာ အာယသ္မတာ ဥဒါယိနာ သဒ္ဓိံ ဥဟသန္တိပိ ဥလ္လပန္တိပိ ဥဇ္ဇဂ္ဃန္တိပိ ဥပ္ပဏ္ဍေန္တိပိ။ ယာ ပန တာ ဣတ္ထိယော ဟိရိမနာ တာ နိက္ခမိတွာ ဘိက္ခူ ဥဇ္ဈာပေန္တိ – ‘‘ဣဒံ, ဘန္တေ, နစ္ဆန္နံ နပ္ပတိရူပံ။ သာမိကေနပိ မယံ ဧဝံ ဝုတ္တာ န ဣစ္ဆေယျာမ, ကိံ ပနာယျေန ဥဒါယိနာ’’တိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အာယသ္မာ ဥဒါယီ မာတုဂါမံ ဒုဋ္ဌုလ္လာဟိ ဝါစာဟိ ဩဘာသိဿတီ’’တိ! အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဘိက္ခုသံဃံ သန္နိပါတာပေတွာ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ ပဋိပုစ္ဆိ – ‘‘သစ္စံ ကိရ တွံ, ဥဒါယိ, မာတုဂါမံ ဒုဋ္ဌုလ္လာဟိ ဝါစာဟိ ဩဘာသသီ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ – ‘‘အနနုစ္ဆဝိကံ, မောဃပုရိသ, အနနုလောမိကံ အပ္ပတိရူပံ အဿာမဏကံ အကပ္ပိယံ အကရဏီယံ။ ကထဉှိ နာမ တွံ, မောဃပုရိသ, မာတုဂါမံ ဒုဋ္ဌုလ္လာဟိ ဝါစာဟိ ဩဘာသိဿသိ! နနု မယာ, မောဃပုရိသ, အနေကပရိယာယေန ဝိရာဂါယ ဓမ္မော ဒေသိတော နော သရာဂါယ…ပေ… ကာမပရိဠာဟာနံ ဝူပသမော အက္ခာတော။ နေတံ, မောဃပုရိသ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၈၄။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု ဩတိဏ္ဏော ဝိပရိဏတေန စိတ္တေန မာတုဂါမံ ဒုဋ္ဌုလ္လာဟိ ဝါစာဟိ ဩဘာသေယျ ယထာ တံ ယုဝါ ယုဝတိံ မေထုနုပသံဟိတာဟိ, သံဃာဒိသေသော’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၈၅။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
ဩတိဏ္ဏော နာမ သာရတ္တော အပေက္ခဝါ ပဋိဗဒ္ဓစိတ္တော။
ဝိပရိဏတန္တိ ရတ္တမ္ပိ စိတ္တံ ဝိပရိဏတံ, ဒုဋ္ဌမ္ပိ စိတ္တံ ဝိပရိဏတံ မူဠှမ္ပိ စိတ္တံ ဝိပရိဏတံ။ အပိစ, ရတ္တံ စိတ္တံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတံ ဝိပရိဏတန္တိ။
မာတုဂါမော နာမ မနုဿိတ္ထီ, န ယက္ခီ, န ပေတီ, န တိရစ္ဆာနဂတာ။ ဝိညူ ပဋိဗလာ သုဘာသိတဒုဗ္ဘာသိတံ ဒုဋ္ဌုလ္လာဒုဋ္ဌုလ္လံ အာဇာနိတုံ။
ဒုဋ္ဌုလ္လာ နာမ ဝါစာ ဝစ္စမဂ္ဂပဿာဝမဂ္ဂမေထုနဓမ္မပ္ပဋိသံယုတ္တာ ဝါစာ။
ဩဘာသေယျာတိ အဇ္ဈာစာရော ဝုစ္စတိ။
ယထာ တံ ယုဝါ ယုဝတိန္တိ ဒဟရော ဒဟရိံ, တရုဏော တရုဏိံ, ကာမဘောဂီ ကာမဘောဂိနိံ။
မေထုနုပသံဟိတာဟီတိ မေထုနဓမ္မပ္ပဋိသံယုတ္တာဟိ။
သံဃာဒိသေသောတိ …ပေ… တေနပိ ဝုစ္စတိ သံဃာဒိသေသောတိ။
ဒွေ မဂ္ဂေ အာဒိဿ ဝဏ္ဏမ္ပိ ဘဏတိ, အဝဏ္ဏမ္ပိ ဘဏတိ, ယာစတိပိ, အာယာစတိပိ, ပုစ္ဆတိပိ, ပဋိပုစ္ဆတိပိ, အာစိက္ခတိပိ, အနုသာသတိပိ, အက္ကောသတိပိ။
ဝဏ္ဏံ ဘဏတိ နာမ ဒွေ မဂ္ဂေ ထောမေတိ ဝဏ္ဏေတိ ပသံသတိ။
အဝဏ္ဏံ ဘဏတိ နာမ ဒွေ မဂ္ဂေ ခုံသေတိ ဝမ္ဘေတိ ဂရဟတိ။
ယာစတိ နာမ ဒေဟိ မေ, အရဟသိ မေ ဒါတုန္တိ။
အာယာစတိ နာမ ကဒါ တေ မာတာ ပသီဒိဿတိ, ကဒါ တေ ပိတာ ပသီဒိဿတိ, ကဒါ တေ ဒေဝတာယော ပသီဒိဿန္တိ, ကဒါ [ကဒါ တေ (သျာ။)] သုခဏော သုလယော သုမုဟုတ္တော ဘဝိဿတိ, ကဒါ တေ မေထုနံ ဓမ္မံ လဘိဿာမီတိ။
ပုစ္ဆတိ နာမ ကထံ တွံ သာမိကဿ ဒေသိ, ကထံ ဇာရဿ ဒေသီတိ?
ပဋိပုစ္ဆတိ နာမ ဧဝံ ကိရ တွံ သာမိကဿ ဒေသိ, ဧဝံ ဇာရဿ ဒေသီတိ။
အာစိက္ခတိ နာမ ပုဋ္ဌော ဘဏတိ – ‘‘ဧဝံ ဒေဟိ။ ဧဝံ ဒေန္တာ သာမိကဿ ပိယာ ဘဝိဿသိ မနာပါ စာ’’တိ။
အနုသာသတိ နာမ အပုဋ္ဌော ဘဏတိ – ‘‘ဧဝံ ဒေဟိ။ ဧဝံ ဒေန္တာ သာမိကဿ ပိယာ ဘဝိဿတိ မနာပါ စာ’’တိ။
အက္ကောသတိ နာမ အနိမိတ္တာသိ, နိမိတ္တမတ္တာသိ, အလောဟိတာသိ, ဓုဝလောဟိတာသိ, ဓုဝစောဠာသိ, ပဂ္ဃရန္တီသိ, သိခရဏီသိ, ဣတ္ထိပဏ္ဍကာသိ, ဝေပုရိသိကာသိ, သမ္ဘိန္နာသိ, ဥဘတောဗျဉ္ဇနာသီတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၈၆။ ဣတ္ထီ စ ဟောတိ ဣတ္ထိသညီ သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ ဣတ္ထိယာ ဝစ္စမဂ္ဂံ ပဿာဝမဂ္ဂံ အာဒိဿ ဝဏ္ဏမ္ပိ ဘဏတိ အဝဏ္ဏမ္ပိ ဘဏတိ ယာစတိပိ အာယာစတိပိ ပုစ္ဆတိပိ ပဋိပုစ္ဆတိပိ အာစိက္ခတိပိ အနုသာသတိပိ အက္ကောသတိပိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ…ပေ…။
ဒွေ ဣတ္ထိယော ဒွိန္နံ ဣတ္ထီနံ ဣတ္ထိသညီ သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ ဒွိန္နံ ဣတ္ထီနံ ဝစ္စမဂ္ဂံ ပဿာဝမဂ္ဂံ အာဒိဿ ဝဏ္ဏမ္ပိ ဘဏတိ အဝဏ္ဏံပိ ဘဏတိ…ပေ… အက္ကောသတိပိ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ သံဃာဒိသေသာနံ…ပေ…။
ဣတ္ထီ စ ပဏ္ဍကော စ ဥဘိန္နံ ဣတ္ထိသညီ သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ ဥဘိန္နံ ဝစ္စမဂ္ဂံ ပဿာဝမဂ္ဂံ အာဒိဿ ဝဏ္ဏမ္ပိ ဘဏတိ အဝဏ္ဏမ္ပိ ဘဏတိ…ပေ… အက္ကောသတိပိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသေန ဒုက္ကဋဿ…ပေ…။
ဣတ္ထီ စ ဟောတိ ဣတ္ထိသညီ သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ ဣတ္ထိယာ ဝစ္စမဂ္ဂံ ပဿာဝမဂ္ဂံ ဌပေတွာ အဓက္ခကံ ဥဗ္ဘဇာဏုမဏ္ဍလံ အာဒိဿ ဝဏ္ဏမ္ပိ ဘဏတိ အဝဏ္ဏမ္ပိ ဘဏတိ…ပေ… အက္ကောသတိပိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ…ပေ…။
ဒွေ ဣတ္ထိယော ဒွိန္နံ ဣတ္ထီနံ ဣတ္ထိသညီ သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ ဒွိန္နံ ဣတ္ထီနံ ဝစ္စမဂ္ဂံ ပဿာဝမဂ္ဂံ ဌပေတွာ အဓက္ခကံ ဥဗ္ဘဇာဏုမဏ္ဍလံ အာဒိဿ ဝဏ္ဏမ္ပိ ဘဏတိ အဝဏ္ဏမ္ပိ ဘဏတိ…ပေ… အက္ကောသတိပိ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ ထုလ္လစ္စယာနံ…ပေ…။
ဣတ္ထီ စ ပဏ္ဍကော စ ဥဘိန္နံ ဣတ္ထိသညီ သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ ဥဘိန္နံ ဝစ္စမဂ္ဂံ ပဿာဝမဂ္ဂံ ဌပေတွာ အဓက္ခကံ ဥဗ္ဘဇာဏုမဏ္ဍလံ အာဒိဿ ဝဏ္ဏမ္ပိ ဘဏတိ အဝဏ္ဏမ္ပိ ဘဏတိ…ပေ… အက္ကောသတိပိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယေန ဒုက္ကဋဿ…ပေ…။
ဣတ္ထီ စ ဟောတိ ဣတ္ထိသညီ သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ ဣတ္ထိယာ ဥဗ္ဘက္ခကံ အဓောဇာဏုမဏ္ဍလံ အာဒိဿ ဝဏ္ဏမ္ပိ ဘဏတိ အဝဏ္ဏမ္ပိ ဘဏတိ…ပေ… အက္ကောသတိပိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ…ပေ…။
ဒွေ ဣတ္ထိယော ဒွိန္နံ ဣတ္ထီနံ ဣတ္ထိသညီ သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ ဒွိန္နံ ဣတ္ထီနံ ဥဗ္ဘက္ခကံ အဓောဇာဏုမဏ္ဍလံ အာဒိဿ ဝဏ္ဏမ္ပိ ဘဏတိ အဝဏ္ဏမ္ပိ ဘဏတိ…ပေ… အက္ကောသတိပိ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ…ပေ…။
ဣတ္ထီ စ ပဏ္ဍကော စ ဥဘိန္နံ ဣတ္ထိသညီ သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ ဥဘိန္နံ ဥဗ္ဘက္ခကံ အဓောဇာဏုမဏ္ဍလံ အာဒိဿ ဝဏ္ဏမ္ပိ ဘဏတိ အဝဏ္ဏမ္ပိ ဘဏတိ…ပေ… အက္ကောသတိပိ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ…ပေ…။
ဣတ္ထီ စ ဟောတိ ဣတ္ထိသညီ သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ ဣတ္ထိယာ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ အာဒိဿ ဝဏ္ဏမ္ပိ ဘဏတိ အဝဏ္ဏမ္ပိ ဘဏတိ…ပေ… အက္ကောသတိပိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ…ပေ…။
ဒွေ ဣတ္ထိယော ဒွိန္နံ ဣတ္ထီနံ ဣတ္ထိသညီ သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ ဒွိန္နံ ဣတ္ထီနံ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ အာဒိဿ ဝဏ္ဏမ္ပိ ဘဏတိ အဝဏ္ဏမ္ပိ ဘဏတိ…ပေ… အက္ကောသတိပိ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ…ပေ…။
ဣတ္ထီ စ ပဏ္ဍကော စ ဥဘိန္နံ ဣတ္ထိသညီ သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ ဥဘိန္နံ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ အာဒိဿ ဝဏ္ဏမ္ပိ ဘဏတိ အဝဏ္ဏမ္ပိ ဘဏတိ…ပေ… အက္ကောသတိပိ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ…ပေ…။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၈၇။ အနာပတ္တိ အတ္ထပုရေက္ခာရဿ, ဓမ္မပုရေက္ခာရဿ, အနုသာသနိပုရေက္ခာရဿ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဝိနီတဝတ္ထုဥဒ္ဒါနဂါထာ
လောဟိတံ ကက္ကသာကိဏ္ဏံ, ခရံ ဒီဃဉ္စ ဝါပိတံ၊
ကစ္စိ သံသီဒတိ မဂ္ဂေါ, သဒ္ဓါ ဒါနေန ကမ္မုနာတိ။
ဝိနီတဝတ္ထု
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၈၈။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရာ ဣတ္ထီ နဝရတ္တံ ကမ္ဗလံ ပါရုတာ ဟောတိ။ အညတရော ဘိက္ခု သာရတ္တော တံ ဣတ္ထိံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘လောဟိတံ ခေါ တေ, ဘဂိနီ’’တိ။ သာ န ပဋိဝိဇာနိ။ ‘‘အာမာယျ, နဝရတ္တော ကမ္ဗလော’’တိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ ‘‘ဘဂဝတာ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ, ကစ္စိ နု ခေါ အဟံ သံဃာဒိသေသံ အာပတ္တိံ အာပန္နော’’တိ? ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, သံဃာဒိသေသဿ၊ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရာ ဣတ္ထီ ခရကမ္ဗလံ ပါရုတာ ဟောတိ။ အညတရော ဘိက္ခု သာရတ္တော တံ ဣတ္ထိံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ကက္ကသလောမံ ခေါ တေ, ဘဂိနီ’’တိ။ သာ န ပဋိဝိဇာနိ။ ‘‘အာမာယျ, ခရကမ္ဗလကော’’တိ။ တဿ
ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, သံဃာဒိသေသဿ၊ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရာ ဣတ္ထီ နဝါဝုတံ ကမ္ဗလံ ပါရုတာ ဟောတိ။ အညတရော ဘိက္ခု သာရတ္တော တံ ဣတ္ထိံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘အာကိဏ္ဏလောမံ ခေါ တေ, ဘဂိနီ’’တိ။ သာ န ပဋိဝိဇာနိ။ ‘‘အာမာယျ, နဝါဝုတော ကမ္ဗလော’’တိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, သံဃာဒိသေသဿ၊ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရာ ဣတ္ထီ ခရကမ္ဗလံ ပါရုတာ ဟောတိ။ အညတရော ဘိက္ခု သာရတ္တော တံ ဣတ္ထိံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ခရလောမံ ခေါ တေ, ဘဂိနီ’’တိ။ သာ န ပဋိဝိဇာနိ။ ‘‘အာမာယျ, ခရကမ္ဗလကော’’တိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, သံဃာဒိသေသဿ၊ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရာ ဣတ္ထီ ပါဝါရံ [ဒီဃပါဝါရံ (သျာ။)] ပါရုတာ ဟောတိ။ အညတရော ဘိက္ခု သာရတ္တော တံ ဣတ္ထိံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဒီဃလောမံ ခေါ တေ, ဘဂိနီ’’တိ။ သာ န ပဋိဝိဇာနိ။ ‘‘အာမာယျ, ပါဝါရော’’ [ဒီဃပါဝါရော (သျာ။)] တိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, သံဃာဒိသေသဿ၊ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿာ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၈၉။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရာ ဣတ္ထီ ခေတ္တံ ဝပါပေတွာ အာဂစ္ဆတိ။ အညတရော ဘိက္ခု သာရတ္တော တံ ဣတ္ထိံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဝါပိတံ ခေါ တေ, ဘဂိနီ’’တိ? သာ န ပဋိဝိဇာနိ။ ‘‘အာမာယျ, နော စ ခေါ ပဋိဝုတ္တ’’န္တိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, သံဃာဒိသေသဿ၊ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ပရိဗ္ဗာဇိကံ ပဋိပထေ ပဿိတွာ သာရတ္တော တံ ပရိဗ္ဗာဇိကံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ကစ္စိ, ဘဂိနိ, မဂ္ဂေါ သံသီဒတီ’’တိ? သာ န ပဋိဝိဇာနိ။ ‘‘အာမ ဘိက္ခု, ပဋိပဇ္ဇိဿသီ’’တိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, သံဃာဒိသေသဿ၊ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု သာရတ္တော အညတရံ ဣတ္ထိံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘သဒ္ဓါသိ တွံ, ဘဂိနိ။ အပိစ, ယံ သာမိကဿ ဒေသိ တံ နာမှာကံ
ဒေသီ’’တိ။ ‘‘ကိံ, ဘန္တေ’’တိ? ‘‘မေထုနဓမ္မ’’န္တိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော သံဃာဒိသေသ’’န္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု သာရတ္တော အညတရံ ဣတ္ထိံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘သဒ္ဓါသိ တွံ, ဘဂိနိ။ အပိစ, ယံ အဂ္ဂဒါနံ တံ နာမှာကံ ဒေသီ’’တိ။ ‘‘ကိံ, ဘန္တေ, အဂ္ဂဒါန’’န္တိ? ‘‘မေထုနဓမ္မ’’န္တိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော သံဃာဒိသေသ’’န္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရာ ဣတ္ထီ ကမ္မံ ကရောတိ။ အညတရော ဘိက္ခု သာရတ္တော တံ ဣတ္ထိံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘တိဋ္ဌ, ဘဂိနိ, အဟံ ကရိဿာမီတိ…ပေ… နိသီဒ, ဘဂိနိ, အဟံ ကရိဿာမီတိ…ပေ… နိပဇ္ဇ, ဘဂိနိ, အဟံ ကရိဿာမီ’’တိ။ သာ န ပဋိဝိဇာနိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, သံဃာဒိသေသဿ၊ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿာ’’တိ။
ဒုဋ္ဌုလ္လဝါစာသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ တတိယံ။
၄။ အတ္တကာမပါရိစရိယသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၉၀။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အာယသ္မာ ဥဒါယီ သာဝတ္ထိယံ ကုလူပကော ဟောတိ, ဗဟုကာနိ ကုလာနိ ဥပသင်္ကမတိ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရာ ဣတ္ထီ မတပတိကာ အဘိရူပါ ဟောတိ ဒဿနီယာ ပါသာဒိကာ။ အထ ခေါ အာယသ္မာ ဥဒါယီ ပုဗ္ဗဏှသမယံ နိဝါသေတွာ ပတ္တစီဝရမာဒါယ ယေန တဿာ ဣတ္ထိယာ နိဝေသနံ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ပညတ္တေ အာသနေ နိသီဒိ။ အထ ခေါ သာ ဣတ္ထီ ယေနာယသ္မာ ဥဒါယီ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ အဘိဝါဒေတွာ ဧကမန္တံ နိသီဒိ။ ဧကမန္တံ နိသိန္နံ ခေါ တံ ဣတ္ထိံ အာယသ္မာ ဥဒါယီ ဓမ္မိယာ ကထာယ သန္ဒဿေသိ သမာဒပေသိ သမုတ္တေဇေသိ သမ္ပဟံသေသိ။ အထ ခေါ သာ ဣတ္ထီ အာယသ္မတာ ဥဒါယိနာ ဓမ္မိယာ ကထာယ သန္ဒဿိတာ သမာဒပိတာ သမုတ္တေဇိတာ သမ္ပဟံသိတာ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဝဒေယျာထ, ဘန္တေ, ယေန အတ္ထော။ ပဋိဗလာ မယံ အယျဿ ဒါတုံ ယဒိဒံ စီဝရပိဏ္ဍပါတသေနာသနဂိလာနပ္ပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရ’’န္တိ။
‘‘န ခေါ တေ, ဘဂိနိ, အမှာကံ ဒုလ္လဘာ ယဒိဒံ စီဝရပိဏ္ဍပါတသေနာသနဂိလာနပ္ပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရာ။ အပိစ, ယော အမှာကံ ဒုလ္လဘော တံ ဒေဟီ’’တိ။ ‘‘ကိံ, ဘန္တေ’’တိ? ‘‘မေထုနဓမ္မ’’န္တိ။ ‘‘အတ္ထော, ဘန္တေ’’တိ? ‘‘အတ္ထော, ဘဂိနီ’’တိ။ ‘‘ဧဟိ, ဘန္တေ’’တိ, ဩဝရကံ ပဝိသိတွာ သာဋကံ နိက္ခိပိတွာ မဉ္စကေ ဥတ္တာနာ နိပဇ္ဇိ။ အထ ခေါ အာယသ္မာ ဥဒါယီ ယေန သာ ဣတ္ထီ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ – ‘‘ကော ဣမံ ဝသလံ ဒုဂ္ဂန္ဓံ အာမသိဿတီ’’တိ, နိဋ္ဌုဟိတွာ ပက္ကာမိ။ အထ ခေါ သာ ဣတ္ထီ ဥဇ္ဈာယတိ ခိယျတိ ဝိပါစေတိ – ‘‘အလဇ္ဇိနော ဣမေ သမဏာ သကျပုတ္တိယာ ဒုဿီလာ မုသာဝါဒိနော။ ဣမေ ဟိ နာမ ဓမ္မစာရိနော သမစာရိနော ဗြဟ္မစာရိနော သစ္စဝါဒိနော သီလဝန္တော ကလျာဏဓမ္မာ ပဋိဇာနိဿန္တိ! နတ္ထိ ဣမေသံ သာမညံ နတ္ထိ ဣမေသံ ဗြဟ္မညံ, နဋ္ဌံ ဣမေသံ သာမညံ နဋ္ဌံ ဣမေသံ ဗြဟ္မညံ, ကုတော ဣမေသံ သာမညံ ကုတော ဣမေသံ ဗြဟ္မညံ, အပဂတာ ဣမေ သာမညာ အပဂတာ ဣမေ ဗြဟ္မညာ။ ကထဉှိ နာမ သမဏော ဥဒါယီ မံ သာမံ မေထုနဓမ္မံ ယာစိတွာ, ‘ကော ဣမံ ဝသလံ ဒုဂ္ဂန္ဓံ အာမသိဿတီ’’တိ နိဋ္ဌုဟိတွာ ပက္ကမိဿတိ! ကိံ မေ ပါပကံ ကိံ မေ ဒုဂ္ဂန္ဓံ, ကဿာဟံ ကေန ဟာယာမီ’’တိ? အညာပိ ဣတ္ထိယော ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘အလဇ္ဇိနော ဣမေ သမဏာ သကျပုတ္တိယာ ဒုဿီလာ မုသာဝါဒိနော…ပေ… ကထဉှိ နာမ သမဏော ဥဒါယီ ဣမိဿာ သာမံ မေထုနဓမ္မံ ယာစိတွာ, ‘ကော ဣမံ ဝသလံ ဒုဂ္ဂန္ဓံ အာမသိဿတီ’တိ နိဋ္ဌုဟိတွာ ပက္ကမိဿတိ! ကိံ ဣမိဿာ ပါပကံ ကိံ ဣမိဿာ ဒုဂ္ဂန္ဓံ, ကဿာယံ ကေန ဟာယတီ’’တိ? အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခူ တာသံ ဣတ္ထီနံ ဥဇ္ဈာယန္တီနံ ခိယျန္တီနံ ဝိပါစေန္တီနံ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အာယသ္မာ ဥဒါယီ မာတုဂါမဿ သန္တိကေ အတ္တကာမပါရိစရိယာယ ဝဏ္ဏံ ဘာသိဿတီ’’တိ!
အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဘိက္ခုသံဃံ သန္နိပါတာပေတွာ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ ပဋိပုစ္ဆိ – ‘‘သစ္စံ ကိရ တွံ, ဥဒါယိ, မာတုဂါမဿ သန္တိကေ အတ္တကာမပါရိစရိယာယ ဝဏ္ဏံ ဘာသသီ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ – ‘‘အနနုစ္ဆဝိကံ, မောဃပုရိသ, အနနုလောမိကံ အပ္ပတိရူပံ အဿာမဏကံ အကပ္ပိယံ အကရဏီယံ။ ကထဉှိ နာမ တွံ, မောဃပုရိသ, မာတုဂါမဿ သန္တိကေ အတ္တကာမပါရိစရိယာယ ဝဏ္ဏံ ဘာသိဿသိ! နနု
မယာ, မောဃပုရိသ, အနေကပရိယာယေန ဝိရာဂါယ ဓမ္မော ဒေသိတော နော သရာဂါယ…ပေ… ကာမပရိဠာဟာနံ ဝူပသမော အက္ခာတော? နေတံ, မောဃပုရိသ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၉၁။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု ဩတိဏ္ဏော ဝိပရိဏတေန စိတ္တေန မာတုဂါမဿ သန္တိကေ အတ္တကာမပါရိစရိယာယ ဝဏ္ဏံ ဘာသေယျ – ‘ဧတဒဂ္ဂံ, ဘဂိနိ, ပါရိစရိယာနံ ယာ မာဒိသံ သီလဝန္တံ ကလျာဏဓမ္မံ ဗြဟ္မစာရိံ ဧတေန ဓမ္မေန ပရိစရေယျာတိ မေထုနုပသံဟိတေန’, သံဃာဒိသေသော’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၉၂။ ယောပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
ဩတိဏ္ဏော နာမ သာရတ္တော အပေက္ခဝါ ပဋိဗဒ္ဓစိတ္တော။
ဝိပရိဏတန္တိ ရတ္တမ္ပိ စိတ္တံ ဝိပရိဏတ္တံ, ဒုဋ္ဌမ္ပိ စိတ္တံ ဝိပရိဏတံ, မူဠှမ္ပိ စိတ္တံ ဝိပရိဏတံ။ အပိစ, ရတ္တံ စိတ္တံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတံ ဝိပရိဏတန္တိ။
မာတုဂါမော နာမ မနုဿိတ္ထီ, န ယက္ခီ, န ပေတီ, န တိရစ္ဆာနဂတာ။ ဝိညူ ပဋိဗလာ သုဘာသိတဒုဗ္ဘာသိတံ ဒုဋ္ဌလ္လာဒုဋ္ဌုလ္လံ အာဇာနိတုံ။
မာတုဂါမဿ သန္တိကေတိ မာတုဂါမဿ သာမန္တာ, မာတုဂါမဿ အဝိဒူရေ။
အတ္တကာမန္တိ အတ္တနော ကာမံ အတ္တနော ဟေတုံ အတ္တနော အဓိပ္ပါယံ အတ္တနော ပါရိစရိယံ။
ဧတဒဂ္ဂန္တိ ဧတံ အဂ္ဂံ ဧတံ သေဋ္ဌံ ဧတံ မောက္ခံ ဧတံ ဥတ္တမံ ဧတံ ပဝရံ။
ယာတိ ခတ္တိယီ [ခတ္တိယာ (သျာ။)] ဝါ ဗြာဟ္မဏီ ဝါ ဝေဿီ ဝါ သုဒ္ဒီ ဝါ။
မာဒိသန္တိ ခတ္တိယံ ဝါ ဗြာဟ္မဏံ ဝါ ဝေဿံ ဝါ သုဒ္ဒံ ဝါ။
သီလဝန္တန္တိ ပါဏာတိပါတာ ပဋိဝိရတံ, အဒိန္နာဒါနာ ပဋိဝိရတံ, မုသာဝါဒါ ပဋိဝိရတံ။
ဗြဟ္မစာရိန္တိ မေထုနဓမ္မာ ပဋိဝိရတံ။
ကလျာဏဓမ္မော နာမ တေန စ သီလေန တေန စ ဗြဟ္မစရိယေန ကလျာဏဓမ္မော ဟောတိ။
ပရိစရေယျာတိ အဘိရမေယျ။
မေထုနုပသံဟိတေနာတိ မေထုနဓမ္မပ္ပဋိသံယုတ္တေန။
သံဃာဒိသေသောတိ…ပေ… တေနပိ ဝုစ္စတိ သံဃာဒိသေသောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၉၃။ ဣတ္ထီ စ ဟောတိ ဣတ္ထိသညီ သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ ဣတ္ထိယာ သန္တိကေ အတ္တကာမပါရိစရိယာယ ဝဏ္ဏံ ဘာသတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဣတ္ထီ စ ဟောတိ ဝေမတိကော…ပေ… ပဏ္ဍကသညီ… ပုရိသသညီ… တိရစ္ဆာနဂတသညီ သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ ဣတ္ထိယာ သန္တိကေ အတ္တကာမပါရိစရိယာယ ဝဏ္ဏံ ဘာသတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။
ပဏ္ဍကော စ ဟောတိ ပဏ္ဍကသညီ သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ ပဏ္ဍကဿ သန္တိကေ အတ္တကာမပါရိစရိယာယ ဝဏ္ဏံ ဘာသတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။
ပဏ္ဍကော စ ဟောတိ ဝေမတိကော…ပေ… ပုရိသသညီ… တိရစ္ဆာနဂတသညီ… ဣတ္ထိသညီ သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ ပဏ္ဍကဿ သန္တိကေ အတ္တကာမပါရိစရိယာယ ဝဏ္ဏံ ဘာသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
ပုရိသော စ ဟောတိ…ပေ… တိရစ္ဆာနဂတော စ ဟောတိ တိရစ္ဆာနဂတသညီ…ပေ… ဝေမတိကော ဣတ္ထိသညီ… ပဏ္ဍကသညီ… ပုရိသသညီ သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ တိရစ္ဆာနဂတဿ သန္တိကေ အတ္တကာမပါရိစရိယာယ ဝဏ္ဏံ ဘာသတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
ဒွေ ဣတ္ထိယော ဒွိန္နံ ဣတ္ထီနံ ဣတ္ထိသညီ သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ ဒွိန္နံ ဣတ္ထီနံ သန္တိကေ အတ္တကာမပါရိစရိယာယ ဝဏ္ဏံ ဘာသတိ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ သံဃာဒိသေသာနံ…ပေ…။
ဣတ္ထီ စ ပဏ္ဍကော စ ဥဘိန္နံ ဣတ္ထိသညီ သာရတ္တော စ။ ဘိက္ခု စ နံ ဥဘိန္နံ သန္တိကေ အတ္တကာမပါရိစရိယာယ ဝဏ္ဏံ ဘာသတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသေန ဒုက္ကဋဿ…ပေ…။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၉၄။ အနာပတ္တိ ‘‘စီဝရပိဏ္ဍပါတသေနာသနဂိလာနပ္ပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရေန ဥပဋ္ဌဟာ’’တိ ဘဏတိ, ဥမ္မတ္တကဿ အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဝိနီတဝတ္ထုဥဒ္ဒါနဂါထာ
ကထံ ဝဉ္ဈာ လဘေ ပုတ္တံ, ပိယာ စ သုဘဂါ သိယံ၊
ကိံ ဒဇ္ဇံ ကေနုပဋ္ဌေယျံ, ကထံ ဂစ္ဆေယျံ သုဂ္ဂတိန္တိ။
ဝိနီတဝတ္ထု
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၉၅။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရာ ဝဉ္ဈာ ဣတ္ထီ ကုလူပကံ ဘိက္ခုံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ကထာဟံ, ဘန္တေ, ဝိဇာယေယျ’’န္တိ? ‘‘တေန ဟိ, ဘဂိနိ, အဂ္ဂဒါနံ ဒေဟီ’’တိ။ ‘‘ကိံ, ဘန္တေ, အဂ္ဂဒါန’’န္တိ? ‘‘မေထုနဓမ္မ’’န္တိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော သံဃာဒိသေသ’’န္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရာ ဝိဇာယိနီ ဣတ္ထီ ကုလူပကံ ဘိက္ခုံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ကထာဟံ, ဘန္တေ, ပုတ္တံ လဘေယျ’’န္တိ? ‘‘တေန ဟိ, ဘဂိနိ, အဂ္ဂဒါနံ ဒေဟီ’’တိ။ ‘‘ကိံ, ဘန္တေ, အဂ္ဂဒါန’’န္တိ? ‘‘မေထုနဓမ္မ’’န္တိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော သံဃာဒိသေသ’’န္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရာ ဣတ္ထီ ကုလူပကံ ဘိက္ခုံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ကထာဟံ, ဘန္တေ, သာမိကဿ ပိယာ အဿ’’န္တိ? ‘‘တေန ဟိ, ဘဂိနိ, အဂ္ဂဒါနံ ဒေဟီ’’တိ။ ‘‘ကိံ, ဘန္တေ, အဂ္ဂဒါန’’န္တိ? ‘‘မေထုနဓမ္မ’’န္တိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော သံဃာဒိသေသ’’န္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရာ ဣတ္ထီ ကုလူပကံ ဘိက္ခုံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ကထာဟံ, ဘန္တေ, သုဘဂါ အဿ’’န္တိ? ‘‘တေန ဟိ, ဘဂိနိ, အဂ္ဂဒါနံ ဒေဟီ’’တိ။ ‘‘ကိံ, ဘန္တေ, အဂ္ဂဒါန’’န္တိ? ‘‘မေထုနဓမ္မ’’န္တိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော သံဃာဒိသေသ’’န္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရာ ဣတ္ထီ ကုလူပကံ ဘိက္ခုံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ကျာဟံ, ဘန္တေ, အယျဿ ဒဇ္ဇာမီ’’တိ? ‘‘အဂ္ဂဒါနံ, ဘဂိနီ’’တိ။ ‘‘ကိံ, ဘန္တေ, အဂ္ဂဒါန’’န္တိ? ‘‘မေထုနဓမ္မ’’န္တိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော သံဃာဒိသေသ’’န္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရာ ဣတ္ထီ ကုလူပကံ ဘိက္ခုံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ကေနာဟံ, ဘန္တေ, အယျံ ဥပဋ္ဌေမီ’’တိ? ‘‘အဂ္ဂဒါနေန, ဘဂိနီ’’တိ။ ‘‘ကိံ, ဘန္တေ, အဂ္ဂဒါန’’န္တိ? ‘‘မေထုနဓမ္မ’’န္တိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော သံဃာဒိသေသ’’န္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရာ ဣတ္ထီ ကုလူပကံ ဘိက္ခုံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ကထာဟံ,
ဘန္တေ, သုဂတိံ ဂစ္ဆေယျ’’န္တိ? ‘‘တေန ဟိ, ဘဂိနိ, အဂ္ဂဒါနံ ဒေဟီ’’တိ။ ‘‘ကိံ, ဘန္တေ, အဂ္ဂဒါန’’န္တိ? ‘‘မေထုနဓမ္မ’’န္တိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အာပတ္တိံ တွံ, ဘိက္ခု, အာပန္နော သံဃာဒိသေသ’’န္တိ။
အတ္တကာမပါရိစရိယသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ စတုတ္ထံ။
၅။ သဉ္စရိတ္တသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၉၆။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အာယသ္မာ ဥဒါယီ သာဝတ္ထိယံ ကုလူပကော ဟောတိ။ ဗဟုကာနိ ကုလာနိ ဥပသင်္ကမတိ။ ယတ္ထ ပဿတိ ကုမာရကံ ဝါ အပဇာပတိကံ, ကုမာရိကံ ဝါ အပတိကံ, ကုမာရကဿ မာတာပိတူနံ သန္တိကေ ကုမာရိကာယ ဝဏ္ဏံ ဘဏတိ – ‘‘အမုကဿ ကုလဿ ကုမာရိကာ အဘိရူပါ ဒဿနီယာ ပါသာဒိကာ ပဏ္ဍိတာ ဗျတ္တာ မေဓာဝိနီ ဒက္ခာ အနလသာ။ ဆန္နာ သာ ကုမာရိကာ ဣမဿ ကုမာရကဿာ’’တိ။ တေ ဧဝံ ဝဒန္တိ – ‘‘ဧတေ ခေါ, ဘန္တေ, အမှေ န ဇာနန္တိ – ‘ကေ ဝါ ဣမေ ကဿ ဝါ’တိ။ သစေ, ဘန္တေ, အယျော ဒါပေယျ အာနေယျာမ မယံ တံ ကုမာရိကံ ဣမဿ ကုမာရကဿာ’’တိ။ ကုမာရိကာယ မာတာပိတူနံ သန္တိကေ ကုမာရကဿ ဝဏ္ဏံ ဘဏတိ – ‘‘အမုကဿ ကုလဿ ကုမာရကော အဘိရူပေါ ဒဿနီယော ပါသာဒိကော ပဏ္ဍိတော ဗျတ္တော မေဓာဝီ ဒက္ခော အနလသော။ ဆန္နာယံ ကုမာရိကာ တဿ ကုမာရကဿာ’’တိ [ဆန္နော သော ကုမာရကော ဣမိဿာ ကုမာရိကာယာတိ (သျာ။)]။ တေ ဧဝံ ဝဒန္တိ – ‘‘ဧတေ ခေါ, ဘန္တေ, အမှေ န ဇာနန္တိ – ‘ကေ ဝါ ဣမေ ကဿ ဝါ’တိ, ကိသ္မိံ ဝိယ ကုမာရိကာယ ဝတ္တုံ။ သစေ, ဘန္တေ, အယျော ယာစာပေယျ ဒဇ္ဇေယျာမ မယံ ဣမံ ကုမာရိကံ တဿ ကုမာရကဿာ’’တိ။ ဧတေနေဝ ဥပါယေန အာဝါဟာနိပိ ကာရာပေတိ, ဝိဝါဟာနိပိ ကာရာပေတိ, ဝါရေယျာနိပိ ကာရာပေတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၉၇။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရိဿာ ပုရာဏဂဏကိယာ ဓီတာ အဘိရူပါ ဟောတိ ဒဿနီယာ ပါသာဒိကာ။ တိရောဂါမကာ အာဇီဝကသာဝကာ အာဂန္တွာ တံ ဂဏကိံ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘ဒေဟာယျေ, ဣမံ ကုမာရိကံ အမှာကံ ကုမာရကဿာ’’တိ။ သာ ဧဝမာဟ – ‘‘အဟံ ခွယျော [ခွယျာ (သျာ။), ခွါယျော (က။)]
တုမှေ န ဇာနာမိ – ‘ကေ ဝါ ဣမေ ကဿ ဝါ’တိ။ အယဉ္စ မေ ဧကဓီတိကာ, တိရောဂါမော စ ဂန္တဗ္ဗော, နာဟံ ဒဿာမီ’’တိ။ မနုဿာ တေ အာဇီဝကသာဝကေ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘ကိဿ တုမှေ, အယျော, အာဂတတ္ထာ’’တိ? ‘‘ဣဓ မယံ, အယျော, အမုကံ နာမ ဂဏကိံ ဓီတရံ ယာစိမှာ အမှာကံ ကုမာရကဿ။ သာ ဧဝမာဟ – ‘အဟံ, ခွယျော တုမှေ န ဇာနာမိ – ကေ ဝါ ဣမေ ကဿ ဝါ’တိ။ အယဉ္စ မေ ဧကဓီတိကာ, တိရောဂါမော စ ဂန္တဗ္ဗော, နာဟံ ဒဿာမီ’’တိ။ ‘‘ကိဿ တုမှေ, အယျော, တံ ဂဏကိံ ဓီတရံ ယာစိတ္ထ? နနု အယျော ဥဒါယီ ဝတ္တဗ္ဗော။ အယျော ဥဒါယီ ဒါပေဿတီ’’တိ။
အထ ခေါ တေ အာဇီဝကသာဝကာ ယေနာယသ္မာ ဥဒါယီ တေနုပသင်္ကမိံသု၊ ဥပသင်္ကမိတွာ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘ဣဓ မယံ, ဘန္တေ, အမုကံ နာမ ဂဏကိံ ဓီတရံ ယာစိမှာ အမှာကံ ကုမာရကဿ။ သာ ဧဝမာဟ – ‘အဟံ ခွယျော တုမှေ န ဇာနာမိ – ကေ ဝါ ဣမေ ကဿ ဝါတိ။ အယဉ္စ မေ ဧကဓီတိကာ, တိရောဂါမော စ ဂန္တဗ္ဗော, နာဟံ ဒဿာမီ’တိ။ သာဓု, ဘန္တေ, အယျော တံ ဂဏကိံ ဓီတရံ ဒါပေတု အမှာကံ ကုမာရကဿာ’’တိ။ အထ ခေါ အာယသ္မာ ဥဒါယီ ယေန သာ ဂဏကီ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ တံ ဂဏကိံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ကိဿိမေသံ ဓီတရံ န ဒေသီ’’တိ? ‘‘အဟံ ခွယျ, ဣမေ န ဇာနာမိ – ‘ကေ ဝါ ဣမေ ကဿ ဝါ’တိ။ အယဉ္စ မေ ဧကဓီတိကာ, တိရောဂါမော စ ဂန္တဗ္ဗော, နာဟံ ဒဿာမီ’’တိ။ ‘‘ဒေဟိမေသံ။ အဟံ ဣမေ ဇာနာမီ’’တိ။ ‘‘သစေ, ဘန္တေ, အယျော ဇာနာတိ, ဒဿာမီ’’တိ။ အထ ခေါ သာ ဂဏကီ တေသံ အာဇီဝကသာဝကာနံ ဓီတရံ အဒါသိ။ အထ ခေါ တေ အာဇီဝကသာဝကာ တံ ကုမာရိကံ နေတွာ မာသံယေဝ သုဏိသဘောဂေန ဘုဉ္ဇိံသု။ တတော အပရေန ဒါသိဘောဂေန ဘုဉ္ဇန္တိ။
အထ ခေါ သာ ကုမာရိကာ မာတုယာ သန္တိကေ ဒူတံ ပါဟေသိ – ‘‘အဟမှိ ဒုဂ္ဂတာ ဒုက္ခိတာ, န သုခံ လဘာမိ။ မာသံယေဝ မံ သုဏိသဘောဂေန ဘုဉ္ဇိံသု။ တတော အပရေန ဒါသိဘောဂေန ဘုဉ္ဇန္တိ။ အာဂစ္ဆတု မေ မာတာ, မံ နေဿတူ’’တိ။ အထ ခေါ သာ ဂဏကီ ယေန တေ အာဇီဝကသာဝကာ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ တေ အာဇီဝကသာဝကေ ဧတဒဝေါစ – ‘‘မာယျော, ဣမံ ကုမာရိကံ ဒါသိဘောဂေန ဘုဉ္ဇိတ္ထ။ သုဏိသဘောဂေန ဣမံ ကုမာရိကံ ဘုဉ္ဇထာ’’တိ။ တေ ဧဝမာဟံသု – ‘‘နတ္ထမှာကံ တယာ သဒ္ဓိံ အာဟာရူပဟာရော, သမဏေန သဒ္ဓိံ အမှာကံ အာဟာရူပ-
ဟာရော။ ဂစ္ဆ တွံ။ န မယံ တံ ဇာနာမာ’’တိ။ အထ ခေါ သာ ဂဏကီ တေဟိ အာဇီဝကသာဝကေဟိ အပသာဒိတာ ပုနဒေဝ သာဝတ္ထိံ ပစ္စာဂဉ္ဆိ။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ သာ ကုမာရိကာ မာတုယာ သန္တိကေ ဒူတံ ပါဟေသိ – ‘‘အဟမှိ ဒုဂ္ဂတာ ဒုက္ခိတာ, န သုခံ လဘာမိ။ မာသံယေဝ မံ သုဏိသဘောဂေန ဘုဉ္ဇိံသု။ တတော အပရေန ဒါသိဘောဂေန ဘုဉ္ဇန္တိ။ အာဂစ္ဆတု မေ မာတာ, မံ နေဿတူ’’တိ။ အထ ခေါ သာ ဂဏကီ ယေနာယသ္မာ ဥဒါယီ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘သာ ကိရ, ဘန္တေ, ကုမာရိကာ ဒုဂ္ဂတာ ဒုက္ခိတာ, န သုခံ လဘတိ။ မာသံယေဝ နံ သုဏိသဘောဂေန ဘုဉ္ဇိံသု။ တတော အပရေန ဒါသိဘောဂေန ဘုဉ္ဇန္တိ။ ဝဒေယျာထ, ဘန္တေ – ‘မာယျော, ဣမံ ကုမာရိကံ ဒါသိဘောဂေန ဘုဉ္ဇိတ္ထ။ သုဏိသဘောဂေန ဣမံ ကုမာရိကံ ဘုဉ္ဇိထာ’’’တိ။
အထ ခေါ အာယသ္မာ ဥဒါယီ ယေန တေ အာဇီဝကသာဝကာ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ တေ အာဇီဝကသာဝကေ ဧတဒဝေါစ – ‘‘မာယျော, ဣမံ ကုမာရိကံ ဒါသိဘောဂေန ဘုဇ္ဇိတ္ထ။ သုဏိသဘောဂေန ဣမံ ကုမာရိကံ ဘုဉ္ဇထာ’’တိ။ တေ ဧဝမာဟံသု – ‘‘နတ္ထမှာကံ တယာ သဒ္ဓိံ အာဟာရူပဟာရော, ဂဏကိယာ သဒ္ဓိံ အမှာကံ အာဟာရူပဟာရော။ သမဏေန ဘဝိတဗ္ဗံ အဗျာဝဋေန။ သမဏော အဿ သုသမဏော, ဂစ္ဆ တွံ, န မယံ တံ ဇာနာမာ’’တိ။ အထ ခေါ အာယသ္မာ ဥဒါယီ တေဟိ အာဇီဝကသာဝကေဟိ အပသာဒိတော ပုနဒေဝ သာဝတ္ထိံ ပစ္စာဂဉ္ဆိ။ တတိယမ္ပိ ခေါ သာ ကုမာရိကာ မာတုယာ သန္တိကေ ဒူတံ ပါဟေသိ – ‘‘အဟမှိ ဒုဂ္ဂတာ ဒုက္ခိတာ, န သုခံ လဘာမိ။ မာသံယေဝ မံ သုဏိသဘောဂေန ဘုဉ္ဇိံသု။ တတော အပရေန ဒါသိဘောဂေန ဘုဉ္ဇန္တိ။ အာဂစ္ဆတု မေ မာတာ, မံ နေဿတူ’’တိ။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ သာ ဂဏကီ ယေနာယသ္မာ ဥဒါယီ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘သာ ကိရ, ဘန္တေ, ကုမာရိကာ ဒုဂ္ဂတာ ဒုက္ခိတာ, န သုခံ လဘတိ။ မာသံယေဝ နံ သုဏိသဘောဂေန ဘုဉ္ဇိံသု။ တတော အပရေန ဒါသိဘောဂေန ဘုဉ္ဇန္တိ။ ဝဒေယျာထ, ဘန္တေ – ‘မာယျော, ဣမံ ကုမာရိကံ ဒါသိဘောဂေန ဘုဉ္ဇိတ္ထ, သုဏိသဘောဂေန ဣမံ ကုမာရိကံ ဘုဉ္ဇထာ’’’တိ။ ‘‘ပဌမံပါဟံ တေဟိ အာဇီဝကသာဝကေဟိ အပသာဒိတော။ ဂစ္ဆ တွံ။ နာဟံ ဂမိဿာမီ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၉၈။ အထ ခေါ သာ ဂဏကီ ဥဇ္ဈာယတိ ခိယျတိ ဝိပါစေတိ – ‘‘ဧဝံ ဒုဂ္ဂတော ဟောတု အယျော ဥဒါယီ, ဧဝံ ဒုက္ခိတော ဟောတု အယျော ဥဒါယီ,
ဧဝံ မာ သုခံ လဘတု အယျော ဥဒါယီ, ယထာ မေ ကုမာရိကာ ဒုဂ္ဂတာ ဒုက္ခိတာ န သုခံ လဘတိ ပါပိကာယ သဿုယာ ပါပကေန သသုရေန ပါပကေန သာမိကေနာ’’တိ။ သာပိ ခေါ ကုမာရိကာ ဥဇ္ဈာယတိ ခိယျတိ ဝိပါစေတိ – ‘‘ဧဝံ ဒုဂ္ဂတော ဟောတု အယျော ဥဒါယီ, ဧဝံ ဒုက္ခိတော ဟောတု အယျော ဥဒါယီ, ဧဝံ မာ သုခံ လဘတု အယျော ဥဒါယီ, ယထာဟံ ဒုဂ္ဂတာ ဒုက္ခိတာ န သုခံ လဘာမိ ပါပိကာယ သဿုယာ ပါပကေန သသုရေန ပါပကေန သာမိကေနာ’’တိ။ အညာပိ ဣတ္ထိယော အသန္တုဋ္ဌာ သဿူဟိ ဝါ သသုရေဟိ ဝါ သာမိကေဟိ ဝါ, တာ ဧဝံ ဩယာစန္တိ – ‘‘ဧဝံ ဒုဂ္ဂတော ဟောတု အယျော ဥဒါယီ, ဧဝံ ဒုက္ခိတော ဟောတု အယျော ဥဒါယီ, ဧဝံ မာ သုခံ လဘတု အယျော ဥဒါယီ, ယထာ မယံ ဒုဂ္ဂတာ ဒုက္ခိတာ န သုခံ လဘာမ ပါပိကာဟိ သဿူဟိ ပါပကေဟိ သသုရေဟိ ပါပကေဟိ သာမိကေဟီ’’တိ။ ယာ ပန တာ ဣတ္ထိယော သန္တုဋ္ဌာ သဿူဟိ ဝါ သသုရေဟိ ဝါ သာမိကေဟိ ဝါ တာ ဧဝံ အာယာစန္တိ – ‘‘ဧဝံ သုခိတော ဟောတု အယျော ဥဒါယီ, ဧဝံ သဇ္ဇိတော ဟောတု အယျော ဥဒါယီ, ဧဝံ သုခမေဓော [သုခမေဓိတော (သီ။ က။)] ဟောတု အယျော ဥဒါယီ, ယထာ မယံ သုခိတာ သဇ္ဇိတာ သုခမေဓာ ဘဒ္ဒိကာဟိ သဿူဟိ ဘဒ္ဒကေဟိ သသုရေဟိ ဘဒ္ဒကေဟိ သာမိကေဟီ’’တိ။
အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခူ ဧကစ္စာနံ ဣတ္ထီနံ ဩယာစန္တီနံ ဧကစ္စာနံ ဣတ္ထီနံ အာယာစန္တီနံ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အာယသ္မာ ဥဒါယီ သဉ္စရိတ္တံ သမာပဇ္ဇိဿတီ’’တိ! အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဘိက္ခုသံဃံ သန္နိပါတာပေတွာ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ ပဋိပုစ္ဆိ – ‘‘သစ္စံ ကိရ တွံ, ဥဒါယိ, သဉ္စရိတ္တံ သမာပဇ္ဇသီ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တွံ, မောဃပုရိသ, သဉ္စရိတ္တံ သမာပဇ္ဇသိ! နေတံ, မောဃပုရိသ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၂၉၉။ ‘‘ယောပန ဘိက္ခု သဉ္စရိတ္တံ သမာပဇ္ဇေယျ, ဣတ္ထိယာ ဝါ ပုရိသမတိံ ပုရိသဿ ဝါ ဣတ္ထိမတိံ, ဇာယတ္တနေ ဝါ ဇာရတ္တနေ ဝါ, သံဃာဒိသေသော’’တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၀၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန သမ္ဗဟုလာ ဓုတ္တာ ဥယျာနေ ပရိစာရေန္တာ အညတရိဿာ ဝေသိယာ သန္တိကေ ဒူတံ ပါဟေသုံ – ‘‘အာဂစ္ဆတု ဥယျာနေ, ပရိစာရေဿာမာ’’တိ။ သာ ဧဝမာဟ – ‘‘အဟံ ခွယျော တုမှေ န ဇာနာမိ – ‘ကေ ဝါ ဣမေ ကဿ ဝါ’တိ။ အဟဉ္စမှိ ဗဟုဘဏ္ဍာ ဗဟုပရိက္ခာရာ, ဗဟိနဂရဉ္စ ဂန္တဗ္ဗံ။ နာဟံ ဂမိဿာမီ’’တိ။ အထ ခေါ သော ဒူတော တေသံ ဓုတ္တာနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ ဧဝံ ဝုတ္တေ, အညတရော ပုရိသော တေ ဓုတ္တေ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ကိဿ တုမှေ အယျော ဧတံ ဝေသိံ ယာစိတ္ထ? နနု အယျော ဥဒါယီ ဝတ္တဗ္ဗော! အယျော ဥဒါယီ ဥယျောဇေဿတီ’’တိ။ ဧဝံ ဝုတ္တေ, အညတရော ဥပါသကော တံ ပုရိသံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘မာယျော ဧဝံ အဝစ။ န ကပ္ပတိ သမဏာနံ သကျပုတ္တိယာနံ ဧဝရူပံ ကာတုံ။ နာယျော ဥဒါယီ ဧဝံ ကရိဿတီ’’တိ။ ဧဝံ ဝုတ္တေ, ‘‘ကရိဿတိ န ကရိဿတီ’’တိ အဗ္ဘုတမကံသု။ အထ ခေါ တေ ဓုတ္တာ ယေနာယသ္မာ ဥဒါယီ တေနုပသင်္ကမိံသု၊ ဥပသင်္ကမိတွာ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘ဣဓ မယံ, ဘန္တေ, ဥယျာနေ ပရိစာရေန္တာ အသုကာယ နာမ ဝေသိယာ သန္တိကေ ဒူတံ ပဟိဏိမှာ – ‘အာဂစ္ဆတု ဥယျာနေ, ပရိစာရေဿာမာ’တိ။ သာ ဧဝမာဟ – ‘အဟံ ခွယျော တုမှေ န ဇာနာမိ – ကေ ဝါ ဣမေ ကဿ ဝါတိ, အဟဉ္စမှိ ဗဟုဘဏ္ဍာ ဗဟုပရိက္ခာရာ, ဗဟိနဂရဉ္စ ဂန္တဗ္ဗံ။ နာဟံ ဂမိဿာမီ’တိ။ သာဓု, ဘန္တေ, အယျော တံ ဝသိံ ဥယျောဇေတူ’’တိ။
အထ ခေါ အာယသ္မာ ဥဒါယီ ယေန သာ ဝေသီ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ တံ ဝေသိံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ကိဿိမေသံ န ဂစ္ဆသီ’’တိ? ‘‘အဟံ ခွယျ ဣမေ န ဇာနာမိ – ‘ကေ ဝါ ဣမေ ကဿ ဝါ’တိ။ အဟဉ္စမှိ ဗဟုဘဏ္ဍာ ဗဟုပရိက္ခာရာ, ဗဟိနဂရဉ္စ ဂန္တဗ္ဗံ။ နာဟံ ဂမိဿာမီ’’တိ။ ‘‘ဂစ္ဆိမေသံ။ အဟံ ဣမေ ဇာနာမီ’’တိ။ ‘‘သစေ, ဘန္တေ, အယျော ဇာနာတိ အဟံ ဂမိဿာမီ’’တိ။ အထ ခေါ တေ ဓုတ္တာ တံ ဝေသိံ အာဒါယ ဥယျာနံ အဂမံသု။ အထ ခေါ သော ဥပါသကော ဥဇ္ဈာယတိ ခိယျတိ ဝိပါစေတိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အယျော ဥဒါယီ တင်္ခဏိကံ သဉ္စရိတ္တံ သမာပဇ္ဇိဿတီ’’တိ။ အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခူ တဿ ဥပါသကဿ ဥဇ္ဈာယန္တဿ ခိယျန္တဿ ဝိပါစေန္တဿ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အာယသ္မာ ဥဒါယီ တင်္ခဏိကံ သဉ္စရိတ္တံ သမာပဇ္ဇိဿတီ’’တိ! အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ
အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… ‘‘သစ္စံ ကိရ တွံ, ဥဒါယိ, တင်္ခဏိကံ သဉ္စရိတ္တံ သမာပဇ္ဇသီ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ‘‘ကထဉှိ နာမ တွံ, မောဃပုရိသ, တင်္ခဏိကံ သဉ္စရိတ္တံ သမာပဇ္ဇိဿသိ? နေတံ, မောဃပုရိသ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၀၁။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု သဉ္စရိတ္တံ သမာပဇ္ဇေယျ, ဣတ္ထိယာ ဝါ ပုရိသမတိံ ပုရိသဿ ဝါ ဣတ္ထိမတိံ, ဇာယတ္တနေ ဝါ ဇာရတ္တနေ ဝါ, အန္တမသော တင်္ခဏိကာယပိ, သံဃာဒိသေသော’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၀၂။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
သဉ္စရိတ္တံ သမာပဇ္ဇေယျာတိ ဣတ္ထိယာ ဝါ ပဟိတော ပုရိသဿ သန္တိကေ ဂစ္ဆတိ, ပုရိသေန ဝါ ပဟိတော ဣတ္ထိယာ သန္တိကေ ဂစ္ဆတိ။
ဣတ္ထိယာဝါ ပုရိသမတိန္တိ ပုရိသဿ မတိံ ဣတ္ထိယာ အာရောစေတိ။
ပုရိသဿ ဝါ ဣတ္ထိမတိန္တိ ဣတ္ထိယာ မတိံ ပုရိသဿ အာရောစေတိ။
ဇာယတ္တနေ ဝါတိ ဇာယာ ဘဝိဿသိ။
ဇာရတ္တနေ ဝါတိ ဇာရီ ဘဝိဿသိ။
အန္တမသော တင်္ခဏိကာယပီတိ မုဟုတ္တိကာ ဘဝိဿသိ။
သံဃာဒိသေသောတိ…ပေ… တေနပိ ဝုစ္စတိ သံဃာဒိသေသောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၀၃။ ဒသ ဣတ္ထိယော – မာတုရက္ခိတာ ပိတုရက္ခိတာ မာတာပိတုရက္ခိတာ ဘာတုရက္ခိတာ ဘဂိနိရက္ခိတာ ဉာတိရက္ခိတာ ဂေါတ္တရက္ခိတာ ဓမ္မရက္ခိတာ သာရက္ခာ သပရိဒဏ္ဍာ။
ဒသ ဘရိယာယော – ဓနက္ကီတာ ဆန္ဒဝါသိနီ ဘောဂဝါသိနီ ပဋဝါသိနီ ဩဒပတ္တကိနီ ဩဘဋစုမ္ဗဋာ ဒါသီ စ ဘရိယာ စ ကမ္မကာရီ စ ဘရိယာ စ ဓဇာဟဋာ မုဟုတ္တိကာ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၀၄။ မာတုရက္ခိတာ နာမ မာတာ ရက္ခတိ ဂေါပေတိ ဣဿရိယံ ကာရေတိ ဝသံ ဝတ္တေတိ။
ပိတုရက္ခိတာ နာမ ပိတာ ရက္ခတိ ဂေါပေတိ ဣဿရိယံ ကာရေတိ ဝသံ ဝတ္တေတိ။
မာတာပိတုရက္ခိတာ နာမ မာတာပိတရော ရက္ခန္တိ ဂေါပေန္တိ ဣဿရိယံ ကာရေန္တိ ဝသံ ဝတ္တေန္တိ။
ဘာတုရက္ခိတာ နာမ ဘာတာ ရက္ခတိ ဂေါပေတိ ဣဿရိယံ ကာရေတိ ဝသံ ဝတ္တေတိ။
ဘဂိနိရက္ခိတာ နာမ ဘဂိနီ ရက္ခတိ ဂေါပေတိ ဣဿရိယံ ကာရေတိ ဝသံ ဝတ္တေတိ။
ဉာတိရက္ခိတာ နာမ ဉာတကာ ရက္ခန္တိ ဂေါပေန္တိ ဣဿရိယံ ကာရေန္တိ ဝသံ ဝတ္တေန္တိ။
ဂေါတ္တရက္ခိတာ နာမ သဂေါတ္တာ ရက္ခန္တိ ဂေါပေန္တိ ဣဿရိယံ ကာရေန္တိ ဝသံ ဝတ္တေန္တိ။
ဓမ္မရက္ခိတာ နာမ သဟဓမ္မိကာ ရက္ခန္တိ ဂေါပေန္တိ ဣဿရိယံ ကာရေန္တိ ဝသံ ဝတ္တေန္တိ။
သာရက္ခာ နာမ ဂဗ္ဘေပိ ပရိဂ္ဂဟိတာ ဟောတိ – မယှံ ဧသာတိ။ အန္တမသော မာလာဂုဠပရိက္ခိတ္တာပိ။
သပရိဒဏ္ဍာ နာမ ကေဟိစိ ဒဏ္ဍော ဌပိတော ဟောတိ – ယော ဣတ္ထန္နာမံ ဣတ္ထိံ ဂစ္ဆတိ ဧတ္တကော ဒဏ္ဍောတိ။
ဓနက္ကီတာ နာမ ဓနေန ကိဏိတွာ ဝါသေတိ။
ဆန္ဒဝါသိနီ နာမ ပိယော ပိယံ ဝါသေတိ။
ဘောဂဝါသိနီ နာမ ဘောဂံ ဒတွာ ဝါသေတိ။
ပဋဝါသိနီ နာမ ပဋံ ဒတွာ ဝါသေတိ။
ဩဒပတ္တကိနီ နာမ ဥဒကပတ္တံ အာမသိတွာ ဝါသေတိ။
ဩဘဋစုမ္ဗဋာ နာမ စုမ္ဗဋံ ဩရောပေတွာ ဝါသေတိ။
ဒါသီ နာမ ဒါသီ စေဝ ဟောတိ ဘရိယာ စ။
ကမ္မကာရီ နာမ ကမ္မကာရီ စေဝ ဟောတိ ဘရိယာ စ။
ဓဇာဟဋာ နာမ ကရမရာနီတာ ဝုစ္စတိ။
မုဟုတ္တိကာ နာမ တင်္ခဏိကာ ဝုစ္စတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၀၅။ ပုရိသော ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ မာတုရက္ခိတံ ဗြူဟိ – ‘ဟောဟိ ကိရ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘရိယာ ဓနက္ကီတာ’’’တိ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝီမံသတိ ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ပုရိသော ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ ပိတုရက္ခိတံ ဗြူဟိ…ပေ… မာတာပိတုရက္ခိတံ ဗြူဟိ… ဘာတုရက္ခိတံ ဗြူဟိ… ဘဂိနိရက္ခိတံ ဗြူဟိ… ဉာတိရက္ခိတံ ဗြူဟိ… ဂေါတ္တရက္ခိတံ ဗြူဟိ… ဓမ္မရက္ခိတံ ဗြူဟိ… သာရက္ခံ ဗြူဟိ… သပရိဒဏ္ဍံ ဗြူဟိ – ‘ဟောဟိ ကိရ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘရိယာ ဓနက္ကီတာ’’’တိ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝီမံသတိ ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
နိက္ခေပပဒါနိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၀၆။ ပုရိသော ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ မာတုရက္ခိတဉ္စ ပိတုရက္ခိတဉ္စ ဗြူဟိ – ‘ဟောထ ကိရ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘရိယာယော ဓနက္ကီတာ’’’တိ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝီမံသတိ ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ပုရိသော ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ မာတုရက္ခိတဉ္စ မာတာပိတုရအခတဉ္စ…ပေ…
မာတုရက္ခိတဉ္စ ဘာတုရက္ခိတဉ္စ… မာတုရက္ခိတဉ္စ ဘဂိနိရက္ခိတဉ္စ… မာတုရက္ခိတဉ္စ ဉာတိရက္ခိတဉ္စ… မာတုရက္ခိတဉ္စ ဂေါတ္တရက္ခိတဉ္စ… မာတုရက္ခိတဉ္စ ဓမ္မရက္ခိတဉ္စ… မာတုရက္ခိတဉ္စ သာရက္ခဉ္စ… မာတုရက္ခိတဉ္စ သပရိဒဏ္ဍဉ္စ ဗြူဟိ – ‘ဟောထ ကိရ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘရိယာယော ဓနက္ကီတာ’’’တိ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝီမံသတိ ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ခဏ္ဍစက္ကံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၀၇။ ပုရိသော ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ ပိတုရက္ခိတဉ္စ မာတာပိတုရက္ခိတဉ္စ ဗြူဟိ – ‘ဟောထ ကိရ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘရိယာယော ဓနက္ကီတာ’’’တိ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝီမံသတိ ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ပုရိသော ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ ပိတုရက္ခိတဉ္စ ဘာတုရက္ခိတဉ္စ…ပေ… ပိတုရက္ခိတဉ္စ ဘဂိနိရက္ခိတဉ္စ… ပိတုရက္ခိတဉ္စ ဉာတိရက္ခိတဉ္စ… ပိတုရက္ခိတဉ္စ ဂေါတ္တရက္ခိတဉ္စ… ပိတုရက္ခိတဉ္စ ဓမ္မရက္ခိတဉ္စ… ပိတုရက္ခိတဉ္စ သာရက္ခဉ္စ… ပိတုရက္ခိတဉ္စ သပရိဒဏ္ဍဉ္စ ဗြူဟိ – ‘ဟောထ ကိရ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘရိယာယော ဓနက္ကီတာ’’’တိ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝီမံသတိ ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ပုရိသော ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ ပိတုရက္ခိတဉ္စ မာတုရက္ခိတဉ္စ ဗြူဟိ – ‘ဟောထ ကိရ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘရိယာယော ဓနက္ကီတာ’’’တိ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝီမံသတိ ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဗဒ္ဓစက္ကံ မူလံ သံခိတ္တံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၀၈။ ပုရိသော ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ သပရိဒဏ္ဍဉ္စ မာတုရက္ခိတဉ္စ ဗြူဟိ – ‘ဟောထ ကိရ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘရိယာယော ဓနက္ကီတာ’’’တိ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝီမံသတိ ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ပုရိသော ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ သပရိဒဏ္ဍဉ္စ ပိတုရအခတဉ္စ…ပေ…
သပရိဒဏ္ဍဉ္စ မာတာပိတုရက္ခိတဉ္စ… သပရိဒဏ္ဍဉ္စ ဘာတုရက္ခိတဉ္စ… သပရိဒဏ္ဍဉ္စ ဘဂိနိရက္ခိတဉ္စ… သပရိဒဏ္ဍဉ္စ ဉာတိရက္ခိတဉ္စ… သပရိဒဏ္ဍဉ္စ ဂေါတ္တရက္ခိတဉ္စ… သပရိဒဏ္ဍဉ္စ ဓမ္မရက္ခိတဉ္စ… သပရိဒဏ္ဍဉ္စ သာရက္ခဉ္စ ဗြူဟိ – ‘ဟောထ ကိရ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘရိယာယော ဓနက္ကီတာ’’’တိ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝီမံသတိ ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဧကမူလကံ နိဋ္ဌိတံ။
ဧဝံ ဒုမူလကမ္ပိ တိမူလကမ္ပိ ယာဝ နဝမူလကံ ကာတဗ္ဗံ။
ဣဒံ ဒသမူလကံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၀၉။ ပုရိသော ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ မာတုရက္ခိတဉ္စ ပိတုရက္ခိတဉ္စ မာတာပိတုရက္ခိတဉ္စ ဘာတုရက္ခိတဉ္စ ဘဂိနိရက္ခိတဉ္စ ဉာတိရက္ခိတဉ္စ ဂေါတ္တရက္ခိတဉ္စ ဓမ္မရက္ခိတဉ္စ သာရက္ခဉ္စ သပရိဒဏ္ဍဉ္စ ဗြူဟိ – ‘ဟောထ ကိရ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘရိယာယော ဓနက္ကီတာ’’’တိ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝီမံသတိ ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဓနက္ကီတာစက္ကံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၁၀။ ပုရိသော ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ မာတုရက္ခိတံ ဗြူဟိ – ‘ဟောဟိ ကိရ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘရိယာ ဆန္ဒဝါသိနီ…ပေ… ဘောဂဝါသိနီ… ပဋဝါသိနီ… ဩဒပတ္တကိနီ… ဩဘဋစုမ္ဗဋာ… ဒါသီ စ ဘရိယာ စ… ကမ္မကာရီ စ ဘရိယာ စ… ဓဇာဟဋာ… မုဟုတ္တိကာ’’’တိ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝီမံသတိ ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ပုရိသော ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ ပိတုရက္ခိတံ ဗြူဟိ…ပေ… မာတာပိတုရက္ခိတံ ဗြူဟိ… ဘာတုရက္ခိတံ ဗြူဟိ… ဘဂိနိရက္ခိတံ ဗြူဟိ… ဉာတိရက္ခိတံ ဗြူဟိ… ဂေါတ္တရက္ခိတံ ဗြူဟိ… ဓမ္မရက္ခိတံ ဗြူဟိ… သာရက္ခံ ဗြူဟိ… သပရိဒဏ္ဍံ ဗြူဟိ – ‘ဟောဟိ ကိရ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘရိယာ မုဟုတ္တိကာ’’’တိ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝီမံသတိ ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
နိက္ခေပပဒါနိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၁၁။ ပုရိသော ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ မာတုရက္ခိတဉ္စ ပိတုရက္ခိတဉ္စ ဗြူဟိ – ‘ဟောထ ကိရ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘရိယာယော မုဟုတ္တိကာ’’’တိ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝီမံသတိ ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ပုရိသော ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ မာတုရက္ခိတဉ္စ မာတာပိတုရက္ခိတဉ္စ…ပေ… မာတုရက္ခိတဉ္စ သပရိဒဏ္ဍဉ္စ ဗြူဟိ – ‘ဟောထ ကိရ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘရိယာယော မုဟုတ္တိကာ’’’တိ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝီမံသတိ ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ခဏ္ဍစက္ကံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၁၂။ ပုရိသော ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ ပိတုရက္ခိတဉ္စ မာတာပိတုရက္ခိတဉ္စ ဗြူဟိ – ‘ဟောထ ကိရ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘရိယာယော မုဟုတ္တိကာ’’’တိ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝီမံသတိ ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ပုရိသော ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ ပိတုရက္ခိတဉ္စ ဘာတုရက္ခိတဉ္စ…ပေ… ပိတုရက္ခိတဉ္စ သပရိဒဏ္ဍဉ္စ ဗြူဟိ – ‘ဟောထ ကိရ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘရိယာယော မုဟုတ္တိကာ’’’တိ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝီမံသတိ ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ပုရိသော ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ ပိတုရက္ခိတဉ္စ မာတုရက္ခိတဉ္စ ဗြူဟိ – ‘ဟောထ ကိရ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘရိယာယော မုဟုတ္တိကာ’’’တိ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝီမံသတိ ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဗဒ္ဓစက္ကံ မူလံ သံခိတ္တံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၁၃။ ပုရိသော ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ သပရိဒဏ္ဍဉ္စ မာတုရက္ခိတဉ္စ ဗြူဟိ – ‘ဟောထ ကိရ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘရိယာယော
မုဟုတ္တိကာ’’’တိ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝီမံသတိ ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ပုရိသော ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ သပရိဒဏ္ဍဉ္စ ပိတုရက္ခိတဉ္စ…ပေ… သပရိဒဏ္ဍဉ္စ သာရက္ခဉ္စ ဗြူဟိ – ‘ဟောထ ကိရ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘရိယာယော မုဟုတ္တိကာ’’’တိ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝီမံသတိ ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဧကမူလကံ နိဋ္ဌိတံ။
ဒုမူလကာဒီနိပိ ဧဝမေဝ ကာတဗ္ဗာနိ။
ဣဒံ ဒသမူလကံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၁၄။ ပုရိသော ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ မာတုရက္ခိတဉ္စ ပိတုရက္ခိတဉ္စ မာတာပိတုရက္ခိတဉ္စ ဘာတုရက္ခိတဉ္စ ဘဂိနိရက္ခိတဉ္စ ဉာတိရက္ခိတဉ္စ ဂေါတ္တရက္ခိတဉ္စ ဓမ္မရက္ခိတဉ္စ သာရက္ခဉ္စ သပရိဒဏ္ဍဉ္စ ဗြူဟိ – ‘ဟောထ ကိရ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘရိယာယော မုဟုတ္တိကာ’’’တိ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝီမံသတိ ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
မုဟုတ္တိကာစက္ကံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၁၅။ ပုရိသော ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ မာတုရက္ခိတံ ဗြူဟိ – ‘ဟောဟိ ကိရ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘရိယာ ဓနက္ကီတာ’’’တိ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝီမံသတိ ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ပုရိသော ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ မာတုရက္ခိတံ ဗြူဟိ – ‘ဟောဟိ ကိရ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘရိယာ ဆန္ဒဝါသိနီ…ပေ… ဘောဂဝါသိနီ… ပဋဝါသိနီ… ဩဒပတ္တကိနီ… ဩဘဋစုမ္ဗဋာ… ဒါသီ စ ဘရိယာ စ… ကမ္မကာရီ စ ဘရိယာ စ… ဓဇာဟဋာ… မုဟုတ္တိကာ’’’တိ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝီမံသတိ ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
နိက္ခေပပဒါနိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၁၆။ ပုရိသော ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ မာတုရက္ခိတံ ဗြူဟိ – ‘ဟောဟိ ကိရ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘရိယာ ဓနက္ကီတာ စ ဆန္ဒဝါသိနီ စာ’’’တိ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝီမံသတိ ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ပုရိသော ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ မာတုရက္ခိတံ ဗြူဟိ – ‘ဟောဟိ ကိရ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘရိယာ ဓနက္ကီတာ စ ဘောဂဝါသိနီ စ…ပေ… ဓနက္ကီတာ စ ပဋဝါသိနီ စ… ဓနက္ကီတာ စ ဩဒပတ္တကိနီ စ… ဓနက္ကီတာ စ ဩဘဋစုမ္ဗဋာ စ… ဓနက္ကီတာ စ ဒါသီ စ ဘရိယာ စ… ဓနက္ကီတာ စ ကမ္မကာရီ စ ဘရိယာ စ… ဓနက္ကီတာ စ ဓဇာဟဋာ စ… ဓနက္ကီတာ စ မုဟုတ္တိကာ စာ’’’တိ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝီမံသတိ ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ခဏ္ဍစက္ကံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၁၇။ ပုရိသော ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ မာတုရက္ခိတံ ဗြူဟိ – ‘ဟောဟိ ကိရ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘရိယာ ဆန္ဒဝါသိနီ စ ဘောဂဝါသိနီ စ…ပေ… ဆန္ဒဝါသိနီ စ မုဟုတ္တိကာ စ… ဆန္ဒဝါသိနီ စ ဓနက္ကီတာ စာ’’’တိ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝီမံသတိ ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဗဒ္ဓစက္ကံ မူလံ သံခိတ္တံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၁၈။ ပုရိသော ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ မာတုရက္ခိတံ ဗြူဟိ – ‘ဟောဟိ ကိရ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘရိယာ မုဟုတ္တိကာ စ ဓနက္ကီတာ စ…ပေ… မုဟုတ္တိကာ စ ဆန္ဒဝါသိနီ စ…ပေ… မုဟုတ္တိကာ စ ဓဇာဟဋာ စာ’’’တိ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝီမံသတိ ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဧကမူလကံ နိဋ္ဌိတံ။
ဒုမူလကာဒီနိပိ ဧဝမေဝ ကာတဗ္ဗာနိ။
ဣဒံ ဒသမူလကံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၁၉။ ပုရိသော ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ မာတုရက္ခိတံ ဗြူဟိ – ‘ဟောဟိ ကိရ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘရိယာ ဓနက္ကီတာ စ ဆန္ဒဝါသိနီ စ ဘောဂဝါသိနီ စ ပဋဝါသိနီ စ ဩဒပတ္တကိနီ စ ဩဘဋစုမ္ဗဋာ စ ဒါသီ စ ဘရိယာ စ ကမ္မကာရီ စ ဘရိယာ စ ဓဇာဟဋာ စ မုဟုတ္တိကာ စာ’’’တိ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝီမံသတိ ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
မာတုရက္ခိတာစက္ကံ နိဋ္ဌိတံ။
ပုရိသော ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ ပိတုရက္ခိတံ…ပေ… မာတာပိတုရက္ခိတံ… ဘာတုရက္ခိတံ… ဘဂိနိရက္ခိတံ … ဉာတိရက္ခိတံ… ဂေါတ္တရက္ခိတံ…
ဓမ္မရက္ခိတံ … သာရက္ခံ… သပရိဒဏ္ဍံ ဗြူဟိ – ‘ဟောဟိ ကိရ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘရိယာ ဓနက္ကီတာ’’’တိ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝီမံသတိ ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ပုရိသော ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ သပရိဒဏ္ဍံ ဗြူဟိ – ‘ဟောဟိ ကိရ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘရိယာ ဆန္ဒဝါသိနီ…ပေ… ဘောဂဝါသိနီ, ပဋဝါသိနီ, ဩဒပတ္တကိနီ, ဩဘဋစုမ္ဗဋာ, ဒါသီ စ ဘရိယာ စ, ကမ္မကာရီ စ ဘရိယာ စ, ဓဇာဟဋာ, မုဟုတ္တိကာ’’’တိ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝီမံသတိ ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
နိက္ခေပပဒါနိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၂၀။ ပုရိသော ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ သပရိဒဏ္ဍံ ဗြူဟိ – ‘ဟောဟိ ကိရ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘရိယာ ဓနက္ကီတာ စ ဆန္ဒဝါသိနီ စာ’’’တိ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝီမံသတိ ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ပုရိသော ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ သပရိဒဏ္ဍံ ဗြူဟိ – ‘ဟောဟိ ကိရ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘရိယာ ဓနက္ကီတာ စ ဘောဂဝါသိနီ စ…ပေ… ဓနက္ကီတာ စ မုဟုတ္တိကာ စာ’’’တိ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝီမံသတိ ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ခဏ္ဍစက္ကံ။
ပုရိသော ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ သပရိဒဏ္ဍံ ဗြူဟိ – ‘ဟောဟိ ကိရ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘရိယာ ဆန္ဒဝါသိနီ စ ဘောဂဝါသိနီ စ…ပေ… ဆန္ဒဝါသိနီ စ မုဟုတ္တိကာ စ, ဆန္ဒဝါသိနီ စ ဓနက္ကီတာ စာ’’’တိ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝီမံသတိ ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဗဒ္ဓစက္ကံ မူလံ သံခိတ္တံ။
ပုရိသော ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ သပရိဒဏ္ဍံ ဗြူဟိ – ‘ဟောဟိ ကိရ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘရိယာ မုဟုတ္တိကာ စ ဓနက္ကီတာ စ…ပေ… မုဟုတ္တိကာ စ ဆန္ဒဝါသိနီ စ, မုဟုတ္တိကာ စ ဓဇာဟဋာ စာ’’’တိ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝီမံသတိ ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဧကမူလကံ နိဋ္ဌိတံ။
ဒုမူလကမ္ပိ တိမူလကမ္ပိ ယာဝ နဝမူလကံ ဧဝမေဝ ကာတဗ္ဗံ။
ဣဒံ ဒသမူလကံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၂၁။ ပုရိသော ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ သပရိဒဏ္ဍံ ဗြူဟိ – ‘ဟောဟိ ကိရ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘရိယာ ဓနက္ကီတာ စ ဆန္ဒဝါသိနီ စ ဘောဂဝါသိနီ စ ပဋဝါသိနီ စ ဩဒပတ္တကိနီ စ ဩဘဋစုမ္ဗဋာ စ ဒါသီ စ ဘရိယာ စ ကမ္မကာရီ စ ဘရိယာ စ ဓဇာဟဋာ စ မုဟုတ္တိကာ စာ’’’တိ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝီမံသတိ ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
သပရိဒဏ္ဍာစက္ကံ နိဋ္ဌိတံ။
ပုရိသော ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ မာတုရက္ခိတံ ဗြူဟိ – ‘ဟောဟိ ကိရ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘရိယာ ဓနက္ကီတာ’’’တိ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝီမံသတိ ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ပုရိသော ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ မာတုရက္ခိတဉ္စ ပိတုရက္ခိတဉ္စ ဗြူဟိ – ‘ဟောထ ကိရ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘရိယာယော ဓနက္ကီတာ စ ဆန္ဒဝါသိနီ စာ’’’တိ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝီမံသတိ ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ပုရိသော ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ မာတုရက္ခိတဉ္စ ပိတုရက္ခိတဉ္စ မာတာပိတုရက္ခိတဉ္စ ဗြူဟိ – ‘ဟောထ ကိရ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘရိယာယော ဓနက္ကီတာ စ ဆန္ဒဝါသိနီ စ ဘောဂဝါသိနီ စာ’’’တိ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝီမံသတိ ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဧဝံ ဥဘတောဝဍ္ဎကံ ကာတဗ္ဗံ။
ပုရိသော ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ မာတုရက္ခိတဉ္စ ပိတုရက္ခိတဉ္စ မာတာပိတုရက္ခိတဉ္စ ဘာတုရက္ခိတဉ္စ ဘဂိနိရက္ခိတဉ္စ ဉာတိရက္ခိတဉ္စ ဂေါတ္တရက္ခိတဉ္စ ဓမ္မရက္ခိတဉ္စ သာရက္ခဉ္စ သပရိဒဏ္ဍဉ္စ ဗြူဟိ – ‘ဟောထ ကိရ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘရိယာယော ဓနက္ကီတာ စ ဆန္ဒဝါသိနီ စ ဘောဂဝါသိနီ စ ပဋဝါသိနီ စ ဩဒပတ္တကိနီ စ ဩဘဋစုမ္ဗဋာ စ ဒါသီ စ ဘရိယာ စ ကမ္မကာရီ စ ဘရိယာ စ ဓဇာဟဋာ စ မုဟုတ္တိကာ စာ’’’တိ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝီမံသတိ ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဥဘတောဝဍ္ဎကံ နိဋ္ဌိတံ။
ပုရိသဿ မာတာ ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ…ပေ… ပုရိသဿ ပိတာ ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ…ပေ… ပုရိသဿ မာတာပိတရော ဘိက္ခုံ ပဟိဏန္တိ…ပေ… ပုရိသဿ ဘာတာ ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ…ပေ… ပုရိသဿ ဘဂိနီ ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ…ပေ… ပုရိသဿ
ဉာတကာ ဘိက္ခုံ ပဟိဏန္တိ…ပေ… ပုရိသဿ ဂေါတ္တာ ဘိက္ခုံ ပဟိဏန္တိ…ပေ… ပုရိသဿ သဟဓမ္မိကာ ဘိက္ခုံ ပဟိဏန္တိ…ပေ…။
ပုရိသဿ ပေယျာလော ဝိတ္ထာရေတဗ္ဗော။
ဥဘတောဝဍ္ဎကံ ယထာ ပုရိမနယော တထေဝ ဝိတ္ထာရေတဗ္ဗံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၂၂။ မာတုရက္ခိတာယ မာတာ ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ ဗြူဟိ – ‘ဟောတု ဣတ္ထန္နာမဿ ဘရိယာ ဓနက္ကီတာ’’’တိ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝီမံသတိ ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
မာတုရက္ခိတာယ မာတာ ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ ဗြူဟိ – ‘ဟောတု ဣတ္ထန္နာမဿ ဘရိယာ ဆန္ဒဝါသိနီ…ပေ… ဘောဂဝါသိနီ, ပဋဝါသိနီ, ဩဒပတ္တကိနီ, ဩဘဋစုမ္ဗဋာ, ဒါသီ စ ဘရိယာ စ, ကမ္မကာရီ စ ဘရိယာ စ, ဓဇာဟဋာ, မုဟုတ္တိကာ’’’တိ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝီမံသတိ ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
နိက္ခေပပဒါနိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၂၃။ မာတုရက္ခိတာယ မာတာ ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ ဗြူဟိ – ‘ဟောတု ဣတ္ထန္နာမဿ ဘရိယာ ဓနက္ကီတာ စ ဆန္ဒဝါသိနီ စ…ပေ… ဓနက္ကီတာ စ ဘောဂဝါသိနီ စ, ဓနက္ကီတာ စ မုဟုတ္တိကာ စာ’’’တိ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝီမံသတိ ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ခဏ္ဍစက္ကံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၂၄။ မာတုရက္ခိတာယ မာတာ ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ ဗြူဟိ – ‘ဟောတု ဣတ္ထန္နာမဿ ဘရိယာ ဆန္ဒဝါသိနီ စ ဘောဂဝါသိနီ စ…ပေ… ဆန္ဒဝါသိနီ စ မုဟုတ္တိကာ စ, ဆန္ဒဝါသိနီ စ ဓနက္ကီတာ စာ’’’တိ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝီမံသတိ ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဗဒ္ဓစက္ကံ မူလံ သံခိတ္တံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၂၅။ မာတုရက္ခိတာယ မာတာ ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ ဗြူဟိ – ‘ဟောတု ဣတ္ထန္နာမဿ ဘရိယာ မုဟုတ္တိကာ စ ဓနက္ကီတာ စ…ပေ… မုဟုတ္တိကာ စ ဆန္ဒဝါသိနီ စ…ပေ… မုဟုတ္တိကာ စ ဓဇာဟဋာ စာ’’’တိ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝီမံသတိ ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဧကမူလကံ နိဋ္ဌိတံ။
ဒုမူလကမ္ပိ တိမူလကမ္ပိ ယာဝ နဝမူလကံ ဧဝမေဝ ကာတဗ္ဗံ။
ဣဒံ ဒသမူလကံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၂၆။ မာတုရက္ခိတာယ မာတာ ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ ဗြူဟိ – ‘ဟောတု ဣတ္ထန္နာမဿ ဘရိယာ ဓနက္ကီတာ စ ဆန္ဒဝါသိနီ စ ဘောဂဝါသိနီ စ ပဋဝါသိနီ စ ဩဒပတ္တကိနီ စ ဩဘဋစုမ္ဗဋာ စ ဒါသီ စ ဘရိယာ စ ကမ္မကာရီ စ ဘရိယာ စ ဓဇာဟဋာ စ မုဟုတ္တိကာ စာ’’’တိ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝီမံသတိ ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
မာတုစက္ကံ နိဋ္ဌိတံ။
ပိတုရက္ခိတာယ ပိတာ ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ…ပေ… မာတာပိတုရက္ခိတာယ မာတာပိတရော ဘိက္ခုံ ပဟိဏန္တိ… ဘာတုရက္ခိတာယ ဘာတာ ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ… ဘဂိနိရက္ခိတာယ ဘဂိနီ ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ… ဉာတိရက္ခိတာယ ဉာတကာ ဘိက္ခုံ ပဟိဏန္တိ… ဂေါတ္တရက္ခိတာယ ဂေါတ္တာ [သဂေါတ္တာ (?)] ဘိက္ခုံ ပဟိဏန္တိ… ဓမ္မရက္ခိတာယ သဟဓမ္မိကာ ဘိက္ခုံ ပဟိဏန္တိ… သာရက္ခာယ ယေန ပရိဂ္ဂဟိတာ ဟောတိ သော ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ… သပရိဒဏ္ဍာယ ယေန ဒဏ္ဍော ဌပိတော ဟောတိ သော ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ ဗြူဟိ – ‘ဟောတု ဣတ္ထန္နာမဿ ဘရိယာ ဓနက္ကီတာ’’’တိ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝီမံသတိ ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
သပရိဒဏ္ဍာယ ယေန ဒဏ္ဍော ဌပိတော ဟောတိ သော ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ ဗြူဟိ – ‘ဟောတု ဣတ္ထန္နာမဿ ဘရိယာ ဆန္ဒဝါသိနီ…ပေ… ဘောဂဝါသိနီ… ပဋဝါသိနီ… ဩဒပတ္တကိနီ… ဩဘဋစုမ္ဗဋာ… ဒါသီ စ ဘရိယာ စ… ကမ္မကာရီ စ ဘရိယာ စ… ဓဇာဟဋာ… မုဟုတ္တိကာ’’’တိ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝီမံသတိ ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
နိက္ခေပပဒါနိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၂၇။ သပရိဒဏ္ဍာယ ယေန ဒဏ္ဍော ဌပိတော ဟောတိ သော ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ ဗြူဟိ – ‘ဟောတု ဣတ္ထန္နာမဿ ဘရိယာ ဓနက္ကီတာ စ ဆန္ဒဝါသိနီ စ…ပေ… ဓနက္ကီတာ စ ဘောဂဝါသိနီ စ… ဓနက္ကီတာ စ မုဟုတ္တိကာ စာ’’’တိ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝီမံသတိ ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ခဏ္ဍစက္ကံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၂၈။ သပရိဒဏ္ဍာယ ယေန ဒဏ္ဍော ဌပိတော ဟောတိ သော ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ ဗြူဟိ – ‘ဟောတု ဣတ္ထန္နာမဿ ဘရိယာ ဆန္ဒဝါသိနီ စ ဘောဂဝါသိနီ စ…ပေ… ဆန္ဒဝါသိနီ စ မုဟုတ္တိကာ စ… ဆန္ဒဝါသိနီ စ ဓနက္ကီတာ စာ’’’ တိ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝီမံသတိ ပစ္စာဟရတိ အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဗဒ္ဓစက္ကံ မူလံ သံခိတ္တံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၂၉။ သပရိဒဏ္ဍာယ ယေန ဒဏ္ဍော, ဌပိတော ဟောတိ သော ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ ဗြူဟိ – ‘ဟောတု ဣတ္ထန္နာမဿ ဘရိယာ မုဟုတ္တိကာ စ ဓနက္ကီတာ စ…ပေ… မုဟုတ္တိကာ စ ဆန္ဒဝါသိနီ စ…ပေ… မုဟုတ္တိကာ စ ဓဇာဟဋာ စာ’’’တိ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝီမံသတိ ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဧကမူလကံ နိဋ္ဌိတံ။
ဒုမူလကမ္ပိ တိမူလကမ္ပိ ယာဝ နဝမူလကံ ဧဝမေဝ ကာတဗ္ဗံ။
ဣဒံ ဒသမူလကံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၃၀။ သပရိဒဏ္ဍာယ ယေန ဒဏ္ဍော ဌပိတော ဟောတိ သော ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ ဗြူဟိ – ‘ဟောတု ဣတ္ထန္နာမဿ ဘရိယာ ဓနက္ကီတာ စ ဆန္ဒဝါသိနီ စ ဘောဂဝါသိနီ စ ပဋဝါသိနီ စ ဩဒပတ္တကိနီ စ ဩဘဋစုမ္ဗဋာ စ ဒါသီ စ ဘရိယာ စ ကမ္မကာရီ စ ဘရိယာ စ ဓဇာဟဋာ စ မုဟုတ္တိကာ စာ’’’တိ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝီမံသတိ ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဒဏ္ဍဌပိတစက္ကံ နိဋ္ဌိတံ။
မာတုရက္ခိတာ ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ ဗြူဟိ – ‘ဟောမိ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘရိယာ ဓနက္ကီတာ’’’တိ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝီမံသတိ ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
မာတုရက္ခိတာ ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ ဗြူဟိ – ‘ဟောမိ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘရိယာ ဆန္ဒဝါသိနီ…ပေ… ဘောဂဝါသိနီ… ပဋဝါသိနီ… ဩဒပတ္တကိနီ… ဩဘဋစုမ္ဗဋာ… ဒါသီ စ ဘရိယာ စ… ကမ္မကာရီ စ ဘရိယာ စ… ဓဇာဟဋာ… မုဟုတ္တိကာ’’’တိ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝီမံသတိ ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
နိက္ခေပပဒါနိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၃၁။ မာတုရက္ခိတာ ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ ဗြူဟိ – ‘ဟောမိ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘရိယာ ဓနက္ကီတာ စ ဆန္ဒဝါသိနီ စာ’’’တိ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝီမံသတိ ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
မာတုရက္ခိတာ ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ ဗြူဟိ – ‘ဟောမိ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘရိယာ ဓနက္ကီတာ စ ဘောဂဝါသိနီ စ…ပေ… ဓနက္ကီတာ စ ပဋဝါသိနီ စ…ပေ… ဓနက္ကီတာ စ မုဟုတ္တိကာ စာ’’’တိ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝီမံသတိ ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ခဏ္ဍစက္ကံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၃၂။ မာတုရက္ခိတာ ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ ဗြူဟိ – ‘ဟောမိ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘရိယာ ဆန္ဒဝါသိနီ စ ဘောဂဝါသိနီ စ…ပေ… ဆန္ဒဝါသိနီ စ မုဟုတ္တိကာ စ… ဆန္ဒဝါသိနီ စ ဓနက္ကီတာ စာ’’’တိ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝီမံသတိ ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဗဒ္ဓစက္ကံ မူလံ သံခိတ္တံ။
မာတုရက္ခိတာ ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ ဗြူဟိ – ‘ဟောမိ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘရိယာ မုဟုတ္တိကာ စ ဓနက္ကီတာ စ…ပေ… မုဟုတ္တိကာ စ ဆန္ဒဝါသိနီ စ…ပေ… မုဟုတ္တိကာ စ ဓဇာဟဋာ စာ’’’တိ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝီမံသတိ ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဧကမူလကံ နိဋ္ဌိတံ။
ဒုမူလကာဒီနိပိ ဧဝမေဝ ကာတဗ္ဗာနိ။
ဣဒံ ဒသမူလကံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၃၃။ မာတုရက္ခိတာ ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ ဗြူဟိ – ‘ဟောမိ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘရိယာ ဓနက္ကီတာ စ ဆန္ဒဝါသိနီ စ ဘောဂဝါသိနီ စ ပဋဝါသိနီ စ ဩဒပတ္တကိနီ စ ဩဘဋစုမ္ဗဋာ စ ဒါသီ စ ဘရိယာ စ ကမ္မကာရီ စ ဘရိယာ စ ဓဇာဟဋာ စ မုဟုတ္တိကာ စာ’’’တိ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝီမံသတိ ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
အပရံ မာတုရက္ခိတာစက္ကံ နိဋ္ဌိတံ။
ပိတုရက္ခိတာ ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ…ပေ… မာတာပိတုရက္ခိတာ ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ… ဘာတုရက္ခိတာ ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ… ဘဂိနိရက္ခိတာ ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ…
ဉာတိရက္ခိတာ ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ… ဂေါတ္တရက္ခိတာ ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ… ဓမ္မရက္ခိတာ ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ… သာရက္ခာ ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ… သပရိဒဏ္ဍာ ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ ဗြူဟိ – ‘ဟောမိ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘရိယာ ဓနက္ကီတာ’’’တိ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝီမံသတိ ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
သပရိဒဏ္ဍာ ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ ဗြူဟိ – ‘ဟောမိ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘရိယာ ဆန္ဒဝါသိနီ…ပေ… ဘောဂဝါသိနီ… ပဋဝါသိနီ… ဩဒပတ္တကိနီ… ဩဘဋစုမ္ဗဋာ… ဒါသီ စ ဘရိယာ စ… ကမ္မကာရီ စ ဘရိယာ စ… ဓဇာဟဋာ… မုဟုတ္တိကာ’’’တိ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝီမံသတိ ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
နိက္ခေပပဒါနိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၃၄။ သပရိဒဏ္ဍာ ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ ဗြူဟိ – ‘ဟောမိ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘရိယာ ဓနက္ကီတာ စ ဆန္ဒဝါသိနီ စ…ပေ… ဓနက္ကီတာ စ မုဟုတ္တိကာ စာ’’’တိ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝီမံသတိ ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ခဏ္ဍစက္ကံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၃၅။ သပရိဒဏ္ဍာ ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ ဗြူဟိ – ‘ဟောမိ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘရိယာ ဆန္ဒဝါသိနီ စ ဘောဂဝါသိနီ စ…ပေ… ဆန္ဒဝါသိနီ စ မုဟုတ္တိကာ စ… ဆန္ဒဝါသိနီ စ ဓနက္ကီတာ စာ’’’တိ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝီမံသတိ ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဗဒ္ဓစက္ကံ မူလံ သံခိတ္တံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၃၆။ သပရိဒဏ္ဍာ ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ ဗြူဟိ – ‘ဟောမိ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘရိယာ မုဟုတ္တိကာ စ ဓနက္ကီတာ စ…ပေ… မုဟုတ္တိကာ စ ဆန္ဒဝါသိနီ စ…ပေ… မုဟုတ္တိကာ စ ဓဇာဟဋာ စာ’’’တိ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝီမံသတိ ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဧကမူလကံ နိဋ္ဌိတံ။
ဒုမူလကာဒီနိပိ ဧဝမေဝ ကာတဗ္ဗာနိ။
ဣဒံ ဒသမူလကံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၃၇။ သပရိဒဏ္ဍာ ဘိက္ခုံ ပဟိဏတိ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ ဗြူဟိ – ‘ဟောမိ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘရိယာ ဓနက္ကီတာ စ ဆန္ဒဝါသိနီ စ ဘောဂဝါသိနီ စ ပဋဝါသိနီ စ ဩဒပတ္တကိနီ စ ဩဘဋစုမ္ဗဋာ စ ဒါသီ စ ဘရိယာ စ ကမ္မကာရီ စ ဘရိယာ စ ဓဇာဟဋာ စ မုဟုတ္တိကာ စာ’’’တိ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝီမံသတိ ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
အပရံ သပရိဒဏ္ဍာစက္ကံ နိဋ္ဌိတံ။
သဗ္ဗံ စက္ကပေယျာလံ နိဋ္ဌိတံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၃၈။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝီမံသတိ ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝီမံသတိ န ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ န ဝီမံသတိ ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ န ဝီမံသတိ န ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ န ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝီမံသတိ ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ န ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝီမံသတိ န ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ န ပဋိဂ္ဂဏှာတိ န ဝီမံသတိ ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ န ပဋိဂ္ဂဏှာတိ န ဝီမံသတိ န ပစ္စာဟရတိ, အနာပတ္တိ။
ပုရိသော သမ္ဗဟုလေ ဘိက္ခူ အာဏာပေတိ – ‘‘ဂစ္ဆထ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ ဣတ္ထိံ ဝီမံသထာ’’တိ။ သဗ္ဗေ ပဋိဂ္ဂဏှန္တိ သဗ္ဗေ ဝီမံသန္တိ သဗ္ဗေ ပစ္စာဟရန္တိ, အာပတ္တိ သဗ္ဗေသံ သံဃာဒိသေသဿ။
ပုရိသော သမ္ဗဟုလေ ဘိက္ခူ အာဏာပေတိ – ‘‘ဂစ္ဆထ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ ဣတ္ထိံ ဝီမံသထာ’’တိ။ သဗ္ဗေ ပဋိဂ္ဂဏှန္တိ သဗ္ဗေ ဝီမံသန္တိ ဧကံ ပစ္စာဟရာပေန္တိ, အာပတ္တိ သဗ္ဗေသံ သံဃာဒိသေသဿ။
ပုရိသော သမ္ဗဟုလေ ဘိက္ခူ အာဏာပေတိ – ‘‘ဂစ္ဆထ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ ဣတ္ထိံ ဝီမံသထာ’’တိ။ သဗ္ဗေ ပဋိဂ္ဂဏှန္တိ, ဧကံ ဝီမံသာပေတွာ သဗ္ဗေ ပစ္စာဟရန္တိ, အာပတ္တိ သဗ္ဗေသံ သံဃာဒိသေသဿ။
ပုရိသော သမ္ဗဟုလေ ဘိက္ခူ အာဏာပေတိ – ‘‘ဂစ္ဆထ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ ဣတ္ထိံ ဝီမံသထာ’’တိ။ သဗ္ဗေ ပဋိဂ္ဂဏှန္တိ, ဧကံ ဝီမံသာပေတွာ ဧကံ ပစ္စာဟရာပေန္တိ, အာပတ္တိ သဗ္ဗေသံ သံဃာဒိသေသဿ။
ပုရိသော ဘိက္ခုံ အာဏာပေတိ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ ဣတ္ထိံ ဝီမံသာ’’တိ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝီမံသတိ ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ပုရိသော ဘိက္ခုံ အာဏာပေတိ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ ဣတ္ထိံ ဝီမံသာ’’တိ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ ဝီမံသတိ အန္တေဝါသိံ ပစ္စာဟရာပေတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ပုရိသော ဘိက္ခုံ အာဏာပေတိ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ ဣတ္ထိံ ဝီမံသာ’’တိ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ အန္တေဝါသိံ ဝီမံသာပေတွာ အတ္တနာ ပစ္စာဟရတိ အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ပုရိသော ဘိက္ခုံ အာဏာပေတိ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ ဣတ္ထိ ဝိမံသာ’’တိ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ အန္တေဝါသိံ ဝီမံသာပေတိ အန္တေဝါသီ ဝီမံသိတွာ ဗဟိဒ္ဓါ ပစ္စာဟရတိ, အာပတ္တိ ဥဘိန္နံ ထုလ္လစ္စယဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၃၉။ ဂစ္ဆန္တော သမ္ပာဒေတိ, အာဂစ္ဆန္တော ဝိသံဝါဒေတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။
ဂစ္ဆန္တော ဝိသံဝါဒေတိ, အာဂစ္ဆန္တော သမ္ပာဒေတိ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။
ဂစ္ဆန္တော သမ္ပာဒေတိ, အာဂစ္ဆန္တော သမ္ပာဒေတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဂစ္ဆန္တော ဝိသံဝါဒေတိ, အာဂစ္ဆန္တော ဝိသံဝါဒေတိ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၄၀။ အနာပတ္တိ သံဃဿ ဝါ စေတိယဿ ဝါ ဂိလာနဿ ဝါ ကရဏီယေန ဂစ္ဆတိ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဝိနီတဝတ္ထုဥဒ္ဒါနဂါထာ
သုတ္တာ မတာ စ နိက္ခန္တာ, အနိတ္ထီ ဣတ္ထိပဏ္ဍကာ၊
ကလဟံ ကတွာန သမ္မောဒိ, သဉ္စရိတ္တဉ္စ ပဏ္ဍကေတိ။
ဝိနီတဝတ္ထု
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၄၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ပုရိသော အညတရံ ဘိက္ခုံ အာဏာပေသိ – [အာဏာပေတိ (သျာ။ က။)] ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ ဣတ္ထိံ ဝီမံသာ’’တိ။ သော ဂန္တွာ မနုဿေ ပုစ္ဆိ – ‘‘ကဟံ ဣတ္ထန္နာမာ’’တိ? ‘‘သုတ္တာ, ဘန္တေ’’တိ။ တဿ
ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ – ‘‘ဘဂဝတာ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ, ကစ္စိ နု ခေါ အဟံ သံဃာဒိသေသံ အာပတ္တိံ အာပန္နော’’တိ? ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, သံဃာဒိသေသဿ၊ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ပုရိသော အညတရံ ဘိက္ခုံ အာဏာပေသိ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘန္တေ, ဣတ္ထန္နာမံ ဣတ္ထိံ ဝီမံသာ’’တိ။ သော ဂန္တွာ မနုဿေ ပုစ္ဆိ – ‘‘ကဟံ ဣတ္ထန္နာမာ’’တိ? ‘‘မတာ, ဘန္တေ’’တိ…ပေ… ‘‘နိက္ခန္တာ, ဘန္တေ’’တိ… ‘‘အနိတ္ထီ, ဘန္တေ’’တိ… ‘‘ဣတ္ထိပဏ္ဍကာ, ဘန္တေ’’တိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, သံဃာဒိသေသဿ၊ အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရာ ဣတ္ထီ သာမိကေန သဟ ဘဏ္ဍိတွာ မာတုဃရံ အဂမာသိ။ ကုလူပကော ဘိက္ခု သမ္မောဒနီယံ အကာသိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အလံဝစနီယာ, ဘိက္ခူ’’တိ? ‘‘နာလံဝစနီယာ, ဘဂဝါ’’တိ။ ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, နာလံဝစနီယာယာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ပဏ္ဍကေ သဉ္စရိတ္တံ သမာပဇ္ဇိ။ တဿ ကုက္ကုစ္စံ အဟောသိ…ပေ… ‘‘အနာပတ္တိ, ဘိက္ခု, သံဃာဒိသေသဿ၊ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿာ’’တိ။
သဉ္စရိတ္တသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ ပဉ္စမံ။
၆။ ကုဋိကာရသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၄၂။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ ရာဇဂဟေ ဝိဟရတိ ဝေဠုဝနေ ကလန္ဒကနိဝါပေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အာဠဝကာ ဘိက္ခူ သညာစိကာယော ကုဋိယော ကာရာပေန္တိ အဿာမိကာယော အတ္တုဒ္ဒေသိကာယော အပ္ပမာဏိကာယော။ တာယော န နိဋ္ဌာနံ ဂစ္ဆန္တိ။ တေ ယာစနဗဟုလာ ဝိညတ္တိဗဟုလာ ဝိဟရန္တိ – ‘‘ပုရိသံ ဒေထ, ပုရိသတ္ထကရံ ဒေထ, ဂေါဏံ ဒေထ, သကဋံ ဒေထ, ဝါသိံ ဒေထ, ပရသုံ ဒေထ, ကုဌာရိံ ဒေထ, ကုဒါလံ ဒေထ, နိခါဒနံ ဒေထ, ဝလ္လိံ ဒေထ, ဝေဠုံ ဒေထ, မုဉ္ဇံ ဒေထ, ပဗ္ဗဇံ ဒေထ, တိဏံ ဒေထ, မတ္တိကံ ဒေထာ’’တိ။ မနုဿာ ဥပဒ္ဒုတာ ယာစနာယ ဥပဒ္ဒုတာ ဝိညတ္တိယာ ဘိက္ခူ ဒိသွာ ဥဗ္ဗိဇ္ဇန္တိပိ ဥတ္တသန္တိပိ ပလာယန္တိပိ အညေနပိ ဂစ္ဆန္တိ အညေနပိ မုခံ ကရောန္တိ ဒွါရမ္ပိ ထကေန္တိ, ဂါဝိမ္ပိ ဒိသွာ ပလာယန္တိ ဘိက္ခူတိ မညမာနာ။
အထ ခေါ အာယသ္မာ မဟာကဿပေါ ရာဇဂဟေ ဝဿံဝုဋ္ဌော ယေန အာဠဝီ တေန ပက္ကာမိ။ အနုပုဗ္ဗေန ယေန အာဠဝီ တဒဝသရိ။ တတြ သုဒံ အာယသ္မာ မဟာကဿပေါ အာဠဝိယံ ဝိဟရတိ အဂ္ဂါဠဝေ စေတိယေ။ အထ ခေါ အာယသ္မာ မဟာကဿပေါ ပုဗ္ဗဏှသမယံ နိဝါသေတွာ ပတ္တစီဝရမာဒါယ အာဠဝိံ ပိဏ္ဍာယ ပါဝိသိ။ မနုဿာ အာယသ္မန္တံ မဟာကဿပံ ပဿိတွာ ဥဗ္ဗိဇ္ဇန္တိပိ ဥတ္တသန္တိပိ ပလာယန္တိပိ အညေနပိ ဂစ္ဆန္တိ အညေနပိ မုခံ ကရောန္တိ ဒွါရမ္ပိ ထကေန္တိ။ အထ ခေါ အာယသ္မာ မဟာကဿပေါ အာဠဝိယံ ပိဏ္ဍာယ စရိတွာ ပစ္ဆာဘတ္တံ ပိဏ္ဍပါတပ္ပဋိက္ကန္တော ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘ပုဗ္ဗာယံ, အာဝုသော, အာဠဝီ သုဘိက္ခာ အဟောသိ သုလဘပိဏ္ဍာ သုကရာ ဥဉ္ဆေန ပဂ္ဂဟေန ယာပေတုံ၊ ဧတရဟိ ပနာယံ အာဠဝီ ဒုဗ္ဘိက္ခာ ဒုလ္လဘပိဏ္ဍာ, န သုကရာ ဥဉ္ဆေန ပဂ္ဂဟေန ယာပေတုံ။ ကော နု ခေါ, အာဝုသော, ဟေတု ကော ပစ္စယော, ယေနာယံ အာဠဝီ ဒုဗ္ဘိက္ခာ ဒုလ္လဘပိဏ္ဍာ, န သုကရာ ဥဉ္ဆေန ပဂ္ဂဟေန ယာပေတု’’န္တိ? အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ အာယသ္မတော မဟာကဿပဿ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၄၃။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ရာဇဂဟေ ယထာဘိရန္တံ ဝိဟရိတွာ ယေန အာဠဝီ တေန စာရိကံ ပက္ကာမိ။ အနုပုဗ္ဗေန စာရိကံ စရမာနော ယေန အာဠဝီ တဒဝသရိ။ တတြ သုဒံ ဘဂဝါ အာဠဝိယံ ဝိဟရတိ အဂ္ဂါဠဝေ စေတိယေ။ အထ ခေါ အာယသ္မာ မဟာကဿပေါ ယေန ဘဂဝါ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ဘဂဝန္တံ အဘိဝါဒေတွာ ဧကမန္တံ နိသီဒိ။ ဧကမန္တံ နိသိန္နော ခေါ အာယသ္မာ မဟာကဿပေါ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဘိက္ခုသံဃံ သန္နိပါတာပေတွာ အာဠဝကေ ဘိက္ခူ ပဋိပုစ္ဆိ – ‘‘သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, သညာစိကာယော ကုဋိယော ကာရာပေထ အဿာမိကာယော အတ္တုဒ္ဒေသိကာယော အပ္ပမာဏိကာယော။ တာယော န နိဋ္ဌာနံ ဂစ္ဆန္တိ။ တေ တုမှေ ယာစနဗဟုလာ ဝိညတ္တိဗဟုလာ ဝိဟရထ – ‘ပုရိသံ ဒေထ ပုရိသတ္ထကရံ ဒေထ…ပေ… တိဏံ ဒေထ မတ္တိကံ ဒေထာ’တိ။ မနုဿာ ဥပဒ္ဒုတာ ယာစနာယ ဥပဒ္ဒုတာ ဝိညတ္တိယာ ဘိက္ခူ ဒိသွာ ဥဗ္ဗိဇ္ဇန္တိပိ ဥတ္တသန္တိပိ ပလာယန္တိပိ အညေနပိ ဂစ္ဆန္တိ အညေနပိ မုခံ ကရောန္တိ ဒွါရမ္ပိ ထကေန္တိ, ဂါဝိမ္ပိ ဒိသွာ ပလာယန္တိ ဘိက္ခူတိ မညမာနာ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ‘‘ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, သံယာစိကာယော ကုဋိယော ကာရာပေဿထ အဿာမိကာယော အတ္တုဒ္ဒေသိကာယော အပ္ပမာဏိကာယော! တာယော
န နိဋ္ဌာနံ ဂစ္ဆန္တိ။ တေ တုမှေ ယာစနဗဟုလာ ဝိညတ္တိဗဟုလာ ဝိဟရိဿထ – ‘ပုရိသံ ဒေထ ပုရိသတ္ထကရံ ဒေထ…ပေ… တိဏံ ဒေထ မတ္တိကံ ဒေထာ’တိ! နေတံ မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ…’’ ဝိဂရဟိတွာ ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၄၄။ ‘‘ဘူတပုဗ္ဗံ, ဘိက္ခဝေ, ဒွေ ဘာတရော ဣသယော ဂင်္ဂံ နဒိံ ဥပနိဿာယ ဝိဟရိံသု။ အထ ခေါ, ဘိက္ခဝေ, မဏိကဏ္ဌော နာဂရာဇာ ဂင်္ဂံ နဒိံ ဥတ္တရိတွာ ယေန ကနိဋ္ဌော ဣသိ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ကနိဋ္ဌံ ဣသိံ သတ္တက္ခတ္တုံ ဘောဂေဟိ ပရိက္ခိပိတွာ ဥပရိမုဒ္ဓနိ မဟန္တံ ဖဏံ ကရိတွာ အဋ္ဌာသိ။ အထ ခေါ, ဘိက္ခဝေ, ကနိဋ္ဌော ဣသိ တဿ နာဂဿ ဘယာ ကိသော အဟောသိ လူခေါ ဒုဗ္ဗဏ္ဏော ဥပ္ပဏ္ဍုပ္ပဏ္ဍုကဇာတော ဓမနိသန္ထတဂတ္တော။ အဒ္ဒသ ခေါ, ဘိက္ခဝေ, ဇေဋ္ဌော ဣသိ ကနိဋ္ဌံ ဣသိံ ကိသံ လူခံ ဒုဗ္ဗဏ္ဏံ ဥပ္ပဏ္ဍုပ္ပဏ္ဍုကဇာတံ ဓမနိသန္ထတဂတ္တံ။ ဒိသွာန ကနိဋ္ဌံ ဣသိံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ကိဿ တွံ, ဘော, ကိသော လူခေါ ဒုဗ္ဗဏ္ဏော ဥပ္ပဏ္ဍုပ္ပဏ္ဍုကဇာတော ဓမနိသန္ထတဂတ္တော’’တိ? ‘‘ဣဓ, ဘော, မဏိကဏ္ဌော နာဂရာဇာ ဂင်္ဂံ နဒိံ ဥတ္တရိတွာ ယေနာဟံ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ မံ သတ္တက္ခတ္တုံ ဘောဂေဟိ ပရိက္ခိပိတွာ ဥပရိမုဒ္ဓနိ မဟန္တံ ဖဏံ ကရိတွာ အဋ္ဌာသိ။ တဿာဟံ, ဘော, နာဂဿ ဘယာ [ဘယာမှိ (သီ။)] ကိသော လူခေါ ဒုဗ္ဗဏ္ဏော ဥပ္ပဏ္ဍုပ္ပဏ္ဍုကဇာတော ဓမနိသန္ထတဂတ္တော’’တိ။ ‘‘ဣစ္ဆသိ ပန တွံ, ဘော, တဿ နာဂဿ အနာဂမန’’န္တိ? ‘‘ဣစ္ဆာမဟံ, ဘော, တဿ နာဂဿ အနာဂမန’’န္တိ။ ‘‘အပိ ပန တွံ, ဘော, တဿ နာဂဿ ကိဉ္စိ ပဿသီ’’တိ? ‘‘ပဿာမဟံ, ဘော, မဏိမဿ [မဏိဿ (သီ။ က။)] ကဏ္ဌေ ပိလန္ဓန’’န္တိ။ ‘‘တေန ဟိ တွံ, ဘော, တံ နာဂံ မဏိံ ယာစ – ‘မဏိံ မေ, ဘော, ဒေဟိ၊ မဏိနာ မေ အတ္ထော’’’တိ။
အထ ခေါ, ဘိက္ခဝေ, မဏိကဏ္ဌော နာဂရာဇာ ဂင်္ဂံ နဒိံ ဥတ္တရိတွာ ယေန ကနိဋ္ဌော ဣသိ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ဧကမန္တံ အဋ္ဌာသိ။ ဧကမန္တံ ဌိတံ ခေါ, ဘိက္ခဝေ, မဏိကဏ္ဌံ နာဂရာဇာနံ ကနိဋ္ဌော ဣသိ ဧတဒဝေါစ – ‘‘မဏိံ မေ, ဘော, ဒေဟိ၊ မဏိနာ မေ အတ္ထော’’တိ။ အထ ခေါ, ဘိက္ခဝေ, မဏိကဏ္ဌော နာဂရာဇာ – ‘ဘိက္ခု မဏိံ ယာစတိ, ဘိက္ခုဿ မဏိနာ အတ္ထော’တိ ခိပ္ပညေဝ အဂမာသိ။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ, ဘိက္ခဝေ, မဏိကဏ္ဌော နာဂရာဇာ ဂင်္ဂံ နဒိံ ဥတ္တရိတွာ ယေန ကနိဋ္ဌော ဣသိ တေနုပသင်္ကမိ။
အဒ္ဒသ ခေါ, ဘိက္ခဝေ, ကနိဋ္ဌော ဣသိ မဏိကဏ္ဌံ နာဂရာဇာနံ ဒူရတောဝ အာဂစ္ဆန္တံ။ ဒိသွာန မဏိကဏ္ဌံ နာဂရာဇာနံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘မဏိံ မေ, ဘော, ဒေဟိ၊ မဏိနာ မေ အတ္ထော’’တိ။ အထ ခေါ, ဘိက္ခဝေ, မဏိကဏ္ဌော နာဂရာဇာ – ‘‘ဘိက္ခု မဏိံ ယာစတိ, ဘိက္ခုဿ မဏိနာ အတ္ထော’’တိ တတောဝ ပဋိနိဝတ္တိ။ တတိယမ္ပိ ခေါ, ဘိက္ခဝေ, မဏိကဏ္ဌော နာဂရာဇာ ဂင်္ဂံ နဒိံ ဥတ္တရတိ။ အဒ္ဒသ ခေါ, ဘိက္ခဝေ, ကနိဋ္ဌော ဣသိ မဏိကဏ္ဌံ နာဂရာဇာနံ ဂင်္ဂံ နဒိံ ဥတ္တရန္တံ။ ဒိသွာန မဏိကဏ္ဌံ နာဂရာဇာနံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘မဏိံ မေ, ဘော, ဒေဟိ၊ မဏိနာ မေ အတ္ထော’’တိ။ အထ ခေါ, ဘိက္ခဝေ, မဏိကဏ္ဌော နာဂရာဇာ ကနိဋ္ဌံ ဣသိံ ဂါထာဟိ အဇ္ဈဘာသိ –
[ဇာ။ ၁။၃။၇ မဏိကဏ္ဌဇာတကေပိ] ‘‘မမန္နပါနံ ဝိပုလံ ဥဠာရံ,
ဥပ္ပဇ္ဇတီမဿ မဏိဿ ဟေတု၊
တံ တေ န ဒဿံ အတိယာစကောသိ၊
န စာပိ တေ အဿမမာဂမိဿံ။
[ဇာ။ ၁။၃။၈ မဏိကဏ္ဌဇာတကေပိ] ‘‘သုသူ ယထာ သက္ခရဓောတပါဏီ၊
တံ တေ န ဒဿံ အတိယာစကောသိ၊
န စာပိ တေ အဿမမာဂမိဿ’’န္တိ။
အထ ခေါ, ဘိက္ခဝေ, မဏိကဏ္ဌော နာဂရာဇာ – ‘‘ဘိက္ခု မဏိံ ယာစတိ, ဘိက္ခုဿ မဏိနာ အတ္ထော’’တိ ပက္ကာမိ။ တထာ ပက္ကန္တောဝ [တဒါပက္ကန္တောဝ (က။)] အဟောသိ, န ပုန ပစ္စာဂဉ္ဆိ။ အထ ခေါ, ဘိက္ခဝေ, ကနိဋ္ဌော ဣသိ တဿ နာဂဿ ဒဿနီယဿ အဒဿနေန ဘိယျောသောမတ္တာယ ကိသော အဟောသိ လူခေါ ဒုဗ္ဗဏ္ဏော, ဥပ္ပဏ္ဍုပ္ပဏ္ဍုကဇာတော ဓမနိသန္ထတဂတ္တော။ အဒ္ဒသ ခေါ, ဘိက္ခဝေ, ဇေဋ္ဌော ဣသိ ကနိဋ္ဌံ ဣသိံ ဘိယျောသောမတ္တာယ ကိသံ လူခံ ဒုဗ္ဗဏ္ဏံ ဥပ္ပဏ္ဍုပ္ပဏ္ဍုကဇာတံ ဓမနိသန္ထတဂတ္တံ။ ဒိသွာန ကနိဋ္ဌံ ဣသိံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ကိဿ တွံ, ဘော, ဘိယျောသောမတ္တာယ ကိသော လူခေါ ဒုဗ္ဗဏ္ဏော ဥပ္ပဏ္ဍုပ္ပဏ္ဍုကဇာတော ဓမနိသန္ထတဂတ္တော’’တိ? ‘‘တဿာဟံ, ဘော, နာဂဿ ဒဿနီယဿ အဒဿနေန ဘိယျောသောမတ္တာယ ကိသော လူခေါ ဒုဗ္ဗဏ္ဏော ဥပ္ပဏ္ဍုပ္ပဏ္ဍုကဇာတော ဓမနိသန္ထတဂတ္တော’’တိ။ အထ ခေါ, ဘိက္ခဝေ, ဇေဋ္ဌော ဣသိ ကနိဋ္ဌံ ဣသိံ ဂါထာယ အဇ္ဈဘာသိ –
[ဇာ။ ၁။၃။၉ မဏိကဏ္ဌဇာတကေပိ] ‘‘န တံ ယာစေ ယဿ ပိယံ ဇိဂီသေ,
ဝိဒေဿော [ဒေဿော (သီ။), ဒေဿော စ (သျာ။)] ဟောတိ အတိယာစနာယ၊
အဒဿနညေဝ တဒဇ္ဈဂမာ’’တိ။
တေသဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, တိရစ္ဆာနဂတာနံ ပါဏာနံ အမနာပါ ဘဝိဿတိ ယာစနာ အမနာပါ ဝိညတ္တိ။ ကိမင်္ဂံ [ကိမင်္ဂ (သီ။)] ပန မနုဿဘူတာနံ!
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၄၅။ ‘‘ဘူတပုဗ္ဗံ, ဘိက္ခဝေ, အညတရော ဘိက္ခု ဟိမဝန္တပဿေ ဝိဟရတိ အညတရသ္မိံ ဝနသဏ္ဍေ။ တဿ ခေါ, ဘိက္ခဝေ, ဝနသဏ္ဍဿ အဝိဒူရေ မဟန္တံ နိန္နံ ပလ္လလံ။ အထ ခေါ,
ဝါသာယ ဥပဂစ္ဆတိ။ အထ ခေါ, ဘိက္ခဝေ, သော ဘိက္ခု တဿ သကုဏသံဃဿ သဒ္ဒေန ဥဗ္ဗာဠှော ယေနာဟံ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ မံ အဘိဝါဒေတွာ ဧကမန္တံ နိသီဒိ။ ဧကမန္တံ နိသိန္နံ ခေါ အဟံ, ဘိက္ခဝေ, တံ ဘိက္ခုံ ဧတဒဝေါစ – ‘ကစ္စိ, ဘိက္ခု, ခမနီယံ ကစ္စိ ယာပနီယံ ကစ္စိသိ အပ္ပကိလမထေန အဒ္ဓါနံ အာဂတော? ကုတော စ တွံ, ဘိက္ခု, အာဂစ္ဆသီ’တိ? ‘ခမနီယံ, ဘဂဝါ, ယာပနီယံ, ဘဂဝါ။ အပ္ပကိလမထေန စာဟံ, ဘန္တေ, အဒ္ဓါနံ အာဂတော။ အတ္ထိ, ဘန္တေ, ဟိမဝန္တပဿေ မဟာဝနသဏ္ဍော။ တဿ ခေါ ပန, ဘန္တေ, ဝနသဏ္ဍဿ အဝိဒူရေ မဟန္တံ နိန္နံ ပလ္လလံ။ အထ ခေါ, ဘန္တေ, မဟာသကုဏသံဃော တသ္မိံ ပလ္လလေ ဒိဝသံ ဂေါစရံ စရိတွာ သာယံ တံ ဝနသဏ္ဍံ ဝါသာယ ဥပဂစ္ဆတိ။ တတော အဟံ, ဘဂဝါ, အာဂစ္ဆာမိ – တဿ သကုဏသံဃဿ သဒ္ဒေန ဥဗ္ဗာဠှော’တိ။ ‘ဣစ္ဆသိ ပန တွံ, ဘိက္ခု, တဿ သကုဏသံဃဿ အနာဂမန’န္တိ? ‘ဣစ္ဆာမဟံ, ဘဂဝါ, တဿ သကုဏသံဃဿ အနာဂမန’န္တိ။ ‘တေန ဟိ တွံ, ဘိက္ခု, တတ္ထ ဂန္တွာ တံ ဝနသဏ္ဍံ အဇ္ဈောဂါဟေတွာ ရတ္တိယာ ပဌမံ ယာမံ တိက္ခတ္တုံ သဒ္ဒမနုဿာဝေဟိ – သုဏန္တု မေ, ဘောန္တော သကုဏာ, ယာဝတိကာ ဣမသ္မိံ ဝနသဏ္ဍေ ဝါသံ ဥပဂတာ, ပတ္တေန မေ အတ္ထော။ ဧကေကံ မေ, ဘောန္တော, ပတ္တံ ဒဒန္တူ’တိ။ ရတ္တိယာ မဇ္ဈိမံ ယာမံ… ရတ္တိယာ ပစ္ဆိမံ ယာမံ တိက္ခတ္တုံ သဒ္ဒမနုဿာဝေဟိ – ‘သုဏန္တု မေ, ဘောန္တော သကုဏာ, ယာဝတိကာ ဣမသ္မိံ ဝနသဏ္ဍေ ဝါသံ ဥပဂတာ, ပတ္တေန မေ အတ္ထော။ ဧကေကံ မေ, ဘောန္တော, ပတ္တံ ဒဒန္တူ’တိ။
‘‘အထ ခေါ, ဘိက္ခဝေ, သော ဘိက္ခု တတ္ထ ဂန္တွာ တံ ဝနသဏ္ဍံ အဇ္ဈောဂါဟေတွာ ရတ္တိယာ ပဌမံ ယာမံ တိက္ခတ္တုံ သဒ္ဒမနုဿာဝေသိ – ‘သုဏန္တု မေ, ဘောန္တော သကုဏာ, ယာဝတိကာ ဣမသ္မိံ ဝနသဏ္ဍေ ဝါသံ ဥပဂတာ, ပတ္တေန မေ အတ္ထော။ ဧကေကံ မေ, ဘောန္တော, ပတ္တံ ဒဒန္တူ’တိ။ ရတ္တိယာ မဇ္ဈိမ ယာမံ… ရတ္တိယာ ပစ္ဆိမံ ယာမံ တိက္ခတ္တုံ သဒ္ဒမနုဿာဝေသိ – ‘သုဏန္တု မေ, ဘောန္တော သကုဏာ, ယာဝတိကာ ဣမသ္မိံ ဝနသဏ္ဍေ ဝါသံ ဥပဂတာ, ပတ္တေန မေ အတ္ထော။ ဧကေကံ မေ, ဘောန္တော, ပတ္တံ ဒဒန္တူ’တိ။ အထ ခေါ, ဘိက္ခဝေ, သော သကုဏသံဃော – ‘ဘိက္ခု ပတ္တံ ယာစတိ ဘိက္ခုဿ ပတ္တေန အတ္ထော’တိ တမှာ ဝနသဏ္ဍာ ပက္ကာမိ။ တထာ ပက္ကန္တောဝ အဟောသိ န ပုန ပစ္စာဂဉ္ဆိ။ တေသဉှိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, တိရစ္ဆာနဂတာနံ ပါဏာနံ အမနာပါ ဘဝိဿတိ ယာစနာ အမနာပါ ဝိညတ္တိ။ ကိမင်္ဂံ ပန မနုဿဘူတာနံ’’!
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၄၆။ ‘‘ဘူတပုဗ္ဗံ, ဘိက္ခဝေ, ရဋ္ဌပါလဿ ကုလပုတ္တဿ ပိတာ ရဋ္ဌပါလံ ကုလပုတ္တံ ဂါထာယ အဇ္ဈဘာသိ –
‘အပါဟံ တေ န ဇာနာမိ, ရဋ္ဌပါလ ဗဟူ ဇနာ၊
[ဇာ။ ၁။၇။၅၄] တေ မံ သင်္ဂမ္မ ယာစန္တိ, ကသ္မာ မံ တွံ န ယာစသီ’တိ။
[ဇာ။ ၁။၇။၅၅] ‘ယာစကော အပ္ပိယော ဟောတိ, ယာစံ အဒဒမပ္ပိယော၊
တသ္မာဟံ တံ န ယာစာမိ, မာ မေ ဝိဒေဿနာ အဟူ’တိ။
‘‘သော ဟိ နာမ, ဘိက္ခဝေ, ရဋ္ဌပါလော ကုလပုတ္တော သကံ ပိတရံ ဧဝံ ဝက္ခတိ။ ကိမင်္ဂံ ပန ဇနော ဇနံ!
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၄၇။ ‘‘ဂိဟီနံ, ဘိက္ခဝေ, ဒုဿံဟရာနိ ဘောဂါနိ သမ္ဘတာနိပိ ဒုရက္ခိယာနိ။ တတ္ထ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, ဧဝံ ဒုဿံဟရေသု ဘောဂေသု သမ္ဘတေသုပိ ဒုရက္ခိယေသု ယာစနဗဟုလာ ဝိညတ္တိဗဟုလာ ဝိဟရိဿထ – ‘ပုရိသံ ဒေထ, ပုရိသတ္ထကရံ ဒေထ, ဂေါဏံ ဒေထ, သကဋံ ဒေထ, ဝါသိံ ဒေထ, ပရသုံ ဒေထ, ကုဌာရိံ ဒေထ, ကုဒါလံ ဒေထ, နိခါဒနံ ဒေထ, ဝလ္လိံ ဒေထ, ဝေဠုံ ဒေထ, မုဉ္ဇံ ဒေထ, ပဗ္ဗဇံ ဒေထ, တိဏံ ဒေထ, မတ္တိကံ ဒေထာ’’တိ! နေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
၃၄၈။ ‘‘သညာစိကာယ ပန ဘိက္ခုနာ ကုဋိံ ကာရယမာနေန အဿာမိကံ အတ္တုဒ္ဒေသံ ပမာဏိကာ ကာရေတဗ္ဗာ။ တတြိဒံ ပမာဏံ – ဒီဃသော
မြန်֍ ဋ္ဌ ဒွါဒသဝိဒတ္ထိယော, သုဂတဝိဒတ္ထိယာ၊ တိရိယံ သတ္တန္တရာ။ ဘိက္ခူ အဘိနေတဗ္ဗာ ဝတ္ထုဒေသနာယ။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ ဝတ္ထု ဒေသေတဗ္ဗံ – အနာရမ္ဘံ [အနာရဗ္ဘံ (က။)] သပရိက္ကမနံ။ သာရမ္ဘေ [သာရဗ္ဘေ (က။)] စေ ဘိက္ခု ဝတ္ထုသ္မိံ အပရိက္ကမနေ သညာစိကာယ ကုဋိံ ကာရေယျ, ဘိက္ခူ ဝါ အနဘိနေယျ ဝတ္ထုဒေသနာယ, ပမာဏံ ဝါ အတိက္ကာမေယျ, သံဃာဒိသေသော’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၄၉။ သညာစိကာ နာမ သယံ ယာစိတွာ ပုရိသမ္ပိ ပုရိသတ္ထကရမ္ပိ ဂေါဏမ္ပိ သကဋမ္ပိ ဝါသိမ္ပိ ပရသုမ္ပိ ကုဌာရိမ္ပိ ကုဒါလမ္ပိ နိခါဒနမ္ပိ ဝလ္လိမ္ပိ ဝေဠုမ္ပိ မုဉ္ဇမ္ပိ ပဗ္ဗဇမ္ပိ တိဏမ္ပိ မတ္တိကမ္ပိ။
ကုဋိ နာမ ဥလ္လိတ္တာ ဝါ ဟောတိ အဝလိတ္တာ ဝါ ဥလ္လိတ္တာဝလိတ္တာ ဝါ။
ကာရယမာနေနာတိ ကရောန္တော ဝါ ကာရာပေန္တော ဝါ။
အဿာမိကန္တိ န အညော ကောစိ သာမိကော ဟောတိ, ဣတ္ထီ ဝါ ပုရိသော ဝါ ဂဟဋ္ဌော ဝါ ပဗ္ဗဇိတော ဝါ။
အတ္တုဒ္ဒေသန္တိ အတ္တနော အတ္ထာယ။
ပမာဏိကာ ကာရေတဗ္ဗာ။ တတြိဒံ ပမာဏံ – ဒီဃသော ဒွါဒသ ဝိဒတ္ထိယော, သုဂတဝိဒတ္ထိယာတိ ဗာဟိရိမေန မာနေန။
တိရိယံ သတ္တန္တရာတိ အဗ္ဘန္တရိမေန မာနေန။
ဘိက္ခူ အဘိနေတဗ္ဗာ ဝတ္ထုဒေသနာယာတိ တေန ကုဋိကာရကေန ဘိက္ခုနာ ကုဋိဝတ္ထုံ သောဓေတွာ သံဃံ ဥပသင်္ကမိတွာ ဧကံသံ ဥတ္တရာသင်္ဂံ ကရိတွာ ဝုဍ္ဎာနံ ဘိက္ခူနံ ပါဒေ ဝန္ဒိတွာ ဥက္ကုဋိကံ နိသီဒိတွာ အဉ္ဇလိံ ပဂ္ဂဟေတွာ ဧဝမဿ ဝစနီယော – ‘‘အဟံ, ဘန္တေ, သညာစိကာယ ကုဋိံ ကတ္တုကာမော အဿာမိကံ အတ္တုဒ္ဒေသံ။ သောဟံ, ဘန္တေ, သံဃံ ကုဋိဝတ္ထုဩလောကနံ ယာစာမီ’’တိ။ ဒုတိယမ္ပိ ယာစိတဗ္ဗာ။ တတိယမ္ပိ ယာစိတဗ္ဗာ။ သစေ သဗ္ဗော သံဃော ဥဿဟတိ ကုဋိဝတ္ထုံ ဩလောကေတုံ, သဗ္ဗေန သံဃေန ဩလောကေတဗ္ဗံ။ နော စေ သဗ္ဗော သံဃော ဥဿဟတိ ကုဋိဝတ္ထုံ ဩလောကေတုံ, ယေ တတ္ထ ဟောန္တိ ဘိက္ခူ ဗျတ္တာ ပဋိဗလာ သာရမ္ဘံ အနာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ အပရိက္ကမနံ ဇာနိတုံ တေ ယာစိတွာ သမ္မန္နိတဗ္ဗာ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, သမ္မန္နိတဗ္ဗာ။ ဗျတ္တေန ဘိက္ခုနာ ပဋိဗလေန သံဃော ဉာပေတဗ္ဗော –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၅၀။ ‘‘သုဏာတု မေ, ဘန္တေ, သံဃော။ အယံ ဣတ္ထန္နာမော ဘိက္ခု သညာစိကာယ ကုဋိံ ကတ္တုကာမော အဿာမိကံ အတ္တုဒ္ဒေသံ။ သော သံဃံ ကုဋိဝတ္ထုဩလောကနံ ယာစတိ။ ယဒိ သံဃဿ ပတ္တကလ္လံ, သံဃော ဣတ္ထန္နာမဉ္စ ဣတ္ထန္နာမဉ္စ ဘိက္ခူ သမ္မန္နေယျ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘိက္ခုနော ကုဋိဝတ္ထုံ ဩလောကေတုံ။ ဧသာ ဉတ္တိ။
‘‘သုဏာတု မေ, ဘန္တေ, သံဃော။ အယံ ဣတ္ထန္နာမော ဘိက္ခု သညာစိကာယ ကုဋိံ ကတ္တုကာမော အဿာမိကံ အတ္တုဒ္ဒေသံ။ သော သံဃံ ကုဋိဝတ္ထုဩလောကနံ ယာစတိ။ သံဃော ဣတ္ထန္နာမဉ္စ ဣတ္ထန္နာမဉ္စ ဘိက္ခူ သမ္မန္နတိ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘိက္ခုနော ကုဋိဝတ္ထုံ ဩလောကေတုံ။ ယဿာယသ္မတော ခမတိ ဣတ္ထန္နာမဿ စ ဣတ္ထန္နာမဿ စ ဘိက္ခူနံ သမ္မုတိ [သမ္မတိ (သျာ။)] ဣတ္ထန္နာမဿ ဘိက္ခုနော ကုဋိဝတ္ထုံ ဩလောကေတုံ, သော တုဏှဿ၊ ယဿ နက္ခမတိ, သော ဘာသေယျ။
‘‘သမ္မတာ သံဃေန ဣတ္ထန္နာမော စ ဣတ္ထန္နာမော စ ဘိက္ခူ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘိက္ခုနော ကုဋိဝတ္ထုံ ဩလောကေတုံ။ ခမတိ သံဃဿ, တသ္မာ တုဏှီ, ဧဝမေတံ ဓာရယာမီ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၅၁။ တေဟိ သမ္မတေဟိ ဘိက္ခူဟိ တတ္ထ ဂန္တွာ ကုဋိဝတ္ထု ဩလောကေတဗ္ဗံ, သာရမ္ဘံ အနာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ အပရိက္ကမနံ ဇာနိတဗ္ဗံ။ သစေ သာရမ္ဘံ ဟောတိ အပရိက္ကမနံ, ‘မာ ဣဓ ကရီ’တိ ဝတ္တဗ္ဗော။ သစေ အနာရမ္ဘံ ဟောတိ သပရိက္ကမနံ, သံဃဿ အာရောစေတဗ္ဗံ – ‘အနာရမ္ဘံ သပရိက္ကမန’န္တိ။ တေန ကုဋိကာရကေန ဘိက္ခုနာ သံဃံ ဥပသင်္ကမိတွာ ဧကံသံ ဥတ္တရာသင်္ဂံ ကရိတွာ ဝုဍ္ဎာနံ ဘိက္ခူနံ ပါဒေ ဝန္ဒိတွာ ဥက္ကုဋိကံ နိသီဒိတွာ အဉ္ဇလိံ ပဂ္ဂဟေတွာ ဧဝမဿ ဝစနီယော – ‘‘အဟံ, ဘန္တေ, သညာစိကာယ ကုဋိံ ကတ္တုကာမော အဿာမိကံ အတ္တုဒ္ဒေသံ။ သောဟံ, ဘန္တေ, သံဃံ ကုဋိဝတ္ထုဒေသနံ ယာစာမီ’’တိ။ ဒုတိယမ္ပိ ယာစိတဗ္ဗာ။ တတိယမ္ပိ ယာစိတဗ္ဗာ။ ဗျတ္တေန ဘိက္ခုနာ ပဋိဗလေန သံဃော ဉာပေတဗ္ဗော –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၅၂။ ‘‘သုဏာတု မေ, ဘန္တေ, သံဃော။ အယံ ဣတ္ထန္နာမော ဘိက္ခု သညာစိကာယ ကုဋိံ ကတ္တုကာမော အဿာမိကံ အတ္တုဒ္ဒေသံ။ သော သံဃံ ကုဋိဝတ္ထုဒေသနံ ယာစတိ။ ယဒိ သံဃဿ ပတ္တကလ္လံ, သံဃော ဣတ္ထန္နာမဿ ဘိက္ခုနော ကုဋိဝတ္ထုံ ဒေသေယျ။ ဧသာ ဉတ္တိ။
‘‘သုဏာတု မေ, ဘန္တေ, သံဃော။ အယံ ဣတ္ထန္နာမော ဘိက္ခု သညာစိကာယ ကုဋိံ ကတ္တုကာမော အဿာမိကံ အတ္တုဒ္ဒေသံ။ သော သံဃံ ကုဋိဝတ္ထုဒေသနံ ယာစတိ။ သံဃော ဣတ္ထန္နာမဿ ဘိက္ခုနော ကုဋိဝတ္ထုံ ဒေသေတိ။ ယဿာယသ္မတော ခမတိ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘိက္ခုနော ကုဋိဝတ္ထုဿ ဒေသနာ, သော တုဏှဿ၊ ယဿ နက္ခမတိ, သော ဘာသေယျ။
‘‘ဒေသိတံ သံဃေန ဣတ္ထန္နာမဿ ဘိက္ခုနော ကုဋိဝတ္ထု။ ခမတိ သံဃဿ, တသ္မာ တုဏှီ, ဧဝမေတံ ဓာရယာမီ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၅၃။ သာရမ္ဘံ နာမ ကိပိလ္လိကာနံ ဝါ အာသယော ဟောတိ, ဥပစိကာနံ ဝါ အာသယော ဟောတိ, ဥန္ဒုရာနံ ဝါ အာသယော ဟောတိ, အဟီနံ ဝါ အာသယော ဟောတိ, ဝိစ္ဆိကာနံ ဝါ အာသယော ဟောတိ, သတပဒီနံ ဝါ အာသယော ဟောတိ, ဟတ္ထီနံ ဝါ အာသယော ဟောတိ, အဿာနံ ဝါ အာသယော ဟောတိ, သီဟာနံ ဝါ အာသယော ဟောတိ, ဗျဂ္ဃါနံ ဝါ အာသယော ဟောတိ, ဒီပီနံ ဝါ အာသယော ဟောတိ, အစ္ဆာနံ ဝါ အာသယော ဟောတိ, တရစ္ဆာနံ ဝါ အာသယော ဟောတိ, ယေသံ ကေသဉ္စိ တိရစ္ဆာနဂတာနံ ပါဏာနံ အာသယော ဟောတိ, ပုဗ္ဗဏ္ဏနိဿိတံ ဝါ ဟောတိ, အပရဏ္ဏနိဿိတံ ဝါ ဟောတိ, အဗ္ဘာဃာတနိဿိတံ ဝါ ဟောတိ, အာဃာတနနိဿိတံ ဝါ ဟောတိ, သုသာနနိဿိတံ ဝါ ဟောတိ, ဥယျာနနိဿိတံ ဝါ ဟောတိ, ရာဇဝတ္ထုနိဿိတံ ဝါ ဟောတိ, ဟတ္ထိသာလာနိဿိတံ ဝါ ဟောတိ, အဿသာလာနိဿိတံ ဝါ ဟောတိ, ဗန္ဓနာဂါရနိဿိတံ ဝါ ဟောတိ, ပါနာဂါရနိဿိတံ ဝါ ဟောတိ, သူနနိဿိတံ ဝါ ဟောတိ, ရစ္ဆာနိဿိတံ ဝါ ဟောတိ, စစ္စရနိဿိတံ ဝါ ဟောတိ, သဘာနိဿိတံ ဝါ ဟောတိ, သံသရဏနိဿိတံ ဝါ [သဉ္စရဏနိဿိတံ ဝါ (က။)] ဟောတိ။ ဧတံ သာရမ္ဘံ နာမ။
အပရိက္ကမနံ နာမ န သက္ကာ ဟောတိ ယထာယုတ္တေန သကဋေန အနုပရိဂန္တုံ သမန္တာ နိဿေဏိယာ အနုပရိဂန္တုံ။ ဧတံ အပရိက္ကမနံ နာမ။
အနာရမ္ဘံ နာမ န ကိပိလ္လိကာနံ ဝါ အာသယော ဟောတိ, န ဥပစိကာနံ ဝါ အာသယော ဟောတိ, န ဥန္ဒုရာနံ ဝါ အာသယော ဟောတိ, န အဟီနံ ဝါ အာသယော ဟောတိ, န ဝိစ္ဆိကာနံ ဝါ အာသယော ဟောတိ, န သတပဒီနံ ဝါ အာသယော ဟောတိ…ပေ… န သံသရဏနိဿိတံ ဝါ ဟောတိ။ ဧတံ အနာရမ္ဘံ နာမ။
သပရိက္ကမနံ နာမ သက္ကာ ဟောတိ ယထာယုတ္တေန သကဋေန အနုပရိဂန္တုံ, သမန္တာ နိဿေဏိယာ အနုပရိဂန္တုံ။ ဧတံ သပရိက္ကမနံ နာမ။
သညာစိကာ နာမ သယံ ယာစိတွာ ပုရိသမ္ပိ ပုရိသတ္ထကရမ္ပိ…ပေ… မတ္တိကမ္ပိ။
ကုဋိ နာမ ဥလ္လိတ္တာ ဝါ ဟောတိ ဝါ အဝလိတ္တာ ဝါ ဥလ္လိတ္တာဝလိတ္တာ ဝါ။
ကာရေယျာတိ ကရောတိ ဝါ ကာရာပေတိ ဝါ။
ဘိက္ခူ ဝါ အနဘိနေယျ, ဝတ္ထုဒေသနာယ ပမာဏံ ဝါ အတိက္ကာမေယျာတိ ဉတ္တိဒုတိယေန ကမ္မေန ကုဋိဝတ္ထုံ န ဒေသာပေတွာ, အာယာမတော ဝါ ဝိတ္ထာရတော ဝါ အန္တမသော ကေသဂ္ဂမတ္တမ္ပိ အတိက္ကာမေတွာ ကရောတိ ဝါ ကာရာပေတိ ဝါ, ပယောဂေ ပယောဂေ ဒုက္ကဋံ။ ဧကံ ပိဏ္ဍံ အနာဂတေ အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ တသ္မိံ ပိဏ္ဍေ အာဂတေ အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
သံဃာဒိသေသောတိ…ပေ… တေနပိ ဝုစ္စတိ သံဃာဒိသေသောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၅၄။ ဘိက္ခု ကုဋိံ ကရောတိ အဒေသိတဝတ္ထုကံ သာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသေန ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ။ ဘိက္ခု ကုဋိံ ကရောတိ အဒေသိတဝတ္ထုကံ သာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသေန ဒုက္ကဋဿ။ ဘိက္ခု ကုဋိံ ကရောတိ အဒေသိတဝတ္ထုကံ အနာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသေန ဒုက္ကဋဿ။ ဘိက္ခု ကုဋိံ ကရောတိ အဒေသိတဝတ္ထုကံ အနာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၅၅။ ဘိက္ခု ကုဋိံ ကရောတိ ဒေသိတဝတ္ထုကံ သာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ။ ဘိက္ခု ကုဋိံ ကရောတိ ဒေသိတဝတ္ထုကံ သာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဘိက္ခု ကုဋိံ ကရောတိ ဒေသိတဝတ္ထုကံ အနာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဘိက္ခု ကုဋိံ ကရောတိ ဒေသိတဝတ္ထုကံ အနာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အနာပတ္တိ။
ဘိက္ခု ကုဋိံ ကရောတိ ပမာဏာတိက္ကန္တံ သာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသေန ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ။ ဘိက္ခု ကုဋိံ ကရောတိ ပမာဏာတိက္ကန္တံ သာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသေန ဒုက္ကဋဿ။ ဘိက္ခု ကုဋိံ ကရောတိ ပမာဏာတိက္ကန္တံ အနာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသေန ဒုက္ကဋဿ။ ဘိက္ခု ကုဋိံ ကရောတိ ပမာဏာတိက္ကန္တံ အနာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဘိက္ခု ကုဋိံ ကရောတိ ပမာဏိကံ သာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ။ ဘိက္ခု ကုဋိံ ကရောတိ ပမာဏိကံ သာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဘိက္ခု ကုဋိံ ကရောတိ ပမာဏိကံ အနာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဘိက္ခု ကုဋိံ ကရောတိ ပမာဏိကံ အနာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အနာပတ္တိ။
ဘိက္ခု ကုဋိံ ကရောတိ အဒေသိတဝတ္ထုကံ ပမာဏာတိက္ကန္တံ သာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ သံဃာဒိသေသေန ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ။ ဘိက္ခု ကုဋိံ ကရောတိ အဒေသိတဝတ္ထုကံ ပမာဏာတိက္ကန္တံ သာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ သံဃာဒိသေသေန ဒုက္ကဋဿ။ ဘိက္ခု ကုဋိံ ကရောတိ အဒေသိတဝတ္ထုကံ ပမာဏာတိက္ကန္တံ အနာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ သံဃာဒိသေသေန ဒုက္ကဋဿ။ ဘိက္ခု ကုဋိံ ကရောတိ အဒေသိတဝတ္ထုကံ ပမာဏာတိက္ကန္တံ အနာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ သံဃာဒိသေသာနံ။
ဘိက္ခု ကုဋိံ ကရောတိ ဒေသိတဝတ္ထုကံ ပမာဏိကံ သာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ။ ဘိက္ခု ကုဋိံ ကရောတိ ဒေသိတဝတ္ထုကံ ပမာဏိကံ သာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဘိက္ခု ကုဋိံ ကရောတိ ဒေသိတဝတ္ထုကံ ပမာဏိကံ အနာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဘိက္ခု ကုဋိံ ကရောတိ ဒေသိတဝတ္ထုကံ ပမာဏိကံ အနာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၅၆။ ဘိက္ခု သမာဒိသတိ – ‘‘ကုဋိံ မေ ကရောထာ’’တိ။ တဿ ကုဋိံ ကရောန္တိ အဒေသိတဝတ္ထုကံ သာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသေန ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ…ပေ… သာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသေန ဒုက္ကဋဿ…ပေ… အနာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသေန ဒုက္ကဋဿ…ပေ… အနာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဘိက္ခု သမာဒိသတိ – ‘‘ကုဋိံ မေ ကရောထာ’’တိ။ တဿ ကုဋိံ ကရောန္တိ ဒေသိတဝတ္ထုကံ သာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ…ပေ… သာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ…ပေ… အနာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ…ပေ… အနာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အနာပတ္တိ။
ဘိက္ခု သမာဒိသတိ – ‘‘ကုဋိံ မေ ကရောထာ’’တိ။ တဿ ကုဋိံ ကရောန္တိ ပမာဏာတိက္ကန္တံ သာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသေန ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ…ပေ… သာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသေန ဒုက္ကဋဿ…ပေ…
အနာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသေန ဒုက္ကဋဿ…ပေ… အနာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဘိက္ခု သမာဒိသတိ – ‘‘ကုဋိံ မေ ကရောထာ’’တိ။ တဿ ကုဋိံ ကရောန္တိ ပမာဏိကံ သာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ…ပေ… သာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ…ပေ… အနာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ…ပေ… အနာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အနာပတ္တိ။
ဘိက္ခု သမာဒိသတိ – ‘‘ကုဋိံ မေ ကရောထာ’’တိ။ တဿ ကုဋိံ ကရောန္တိ အဒေသိတဝတ္ထုကံ ပမာဏာတိက္ကန္တံ သာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ သံဃာဒိသေသေန ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ…ပေ… သာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ သံဃာဒိသေသေန ဒုက္ကဋဿ…ပေ… အနာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ သံဃာဒိသေသေန ဒုက္ကဋဿ…ပေ… အနာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ သံဃာဒိသေသာနံ။
ဘိက္ခု သမာဒိသတိ – ‘‘ကုဋိံ မေ ကရောထာ’’တိ။ တဿ ကုဋိံ ကရောန္တိ ဒေသိတဝတ္ထုကံ ပမာဏိကံ သာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ…ပေ… သာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ…ပေ… အနာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ…ပေ… အနာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၅၇။ ဘိက္ခု သမာဒိသိတွာ ပက္ကမတိ – ‘‘ကုဋိံ မေ ကရောထာ’’တိ။ န စ သမာဒိသတိ – ‘‘ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ ဟောတု အနာရမ္ဘာ စ သပရိက္ကမနာ စာ’’တိ။ တဿ ကုဋိံ ကရောန္တိ အဒေသိတဝတ္ထုကံ သာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသေန ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ…ပေ… သာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသေန ဒုက္ကဋဿ…ပေ… အနာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသေန ဒုက္ကဋဿ…ပေ… အနာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဘိက္ခု သမာဒိသိတွာ ပက္ကမတိ – ‘‘ကုဋိံ မေ ကရောထာ’’တိ။ န စ သမာဒိသတိ – ‘‘ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ ဟောတု အနာရမ္ဘာ စ သပရိက္ကမနာ စာ’’တိ။ တဿ ကုဋိံ ကရောန္တိ ဒေသိတဝတ္ထုကံ သာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ…ပေ… သာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ…ပေ… အနာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ…ပေ… အနာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အနာပတ္တိ။
ဘိက္ခု သမာဒိသိတွာ ပက္ကမတိ – ‘‘ကုဋိံ မေ ကရောထာ’’တိ။ န စ သမာဒိသတိ – ‘‘ပမာဏိကာ စ ဟောတု အနာရမ္ဘာ စ သပရိက္ကမနာ စာ’’တိ။ တဿ ကုဋိံ ကရောန္တိ ပမာဏာတိက္ကန္တံ သာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသေန ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ…ပေ… သာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသေန ဒုက္ကဋဿ…ပေ… အနာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသေန ဒုက္ကဋဿ…ပေ… အနာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဘိက္ခု သမာဒိသိတွာ ပက္ကမတိ – ‘‘ကုဋိံ မေ ကရောထာ’’တိ။ န စ သမာဒိသတိ – ‘‘ပမာဏိကာ စ ဟောတု အနာရမ္ဘာ စ သပရိက္ကမနာ စာ’’တိ။ တဿ ကုဋိံ ကရောန္တိ ပမာဏိကံ သာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ…ပေ… သာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ…ပေ… အနာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ…ပေ… အနာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အနာပတ္တိ။
ဘိက္ခု သမာဒိသိတွာ ပက္ကမတိ – ‘‘ကုဋိံ မေ ကရောထာ’’တိ။ န စ သမာဒိသတိ – ‘‘ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ ဟောတု ပမာဏိကာ စ အနာရမ္ဘာ စ သပရိက္ကမနာ စာ’’တိ။ တဿ ကုဋိံ ကရောန္တိ အဒေသိတဝတ္ထုကံ ပမာဏာတိက္ကန္တံ သာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ သံဃာဒိသေသေန ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ…ပေ… သာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ သံဃာဒိသေသေန ဒုက္ကဋဿ…ပေ… အနာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ သံဃာဒိသေသေန ဒုက္ကဋဿ …ပေ… အနာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ သံဃာဒိသေသာနံ။
ဘိက္ခု သမာဒိသိတွာ ပက္ကမတိ – ‘‘ကုဋိံ မေ ကရောထာ’’တိ။ န စ သမာဒိသတိ – ‘‘ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ ဟောတု ပမာဏိကာ စ အနာရမ္ဘာ စ သပရိက္ကမနာ စာ’’တိ။ တဿ ကုဋိံ ကရောန္တိ ဒေသိတဝတ္ထုကံ ပမာဏိကံ သာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ…ပေ… သာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ…ပေ… အနာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ…ပေ… အနာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၅၈။ ဘိက္ခု သမာဒိသိတွာ ပက္ကမတိ – ‘‘ကုဋိံ မေ ကရောထာ’’တိ။ သမာဒိသတိ စ – ‘‘ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ ဟောတု အနာရမ္ဘာ စ သပရိက္ကမနာ စာ’’တိ။ တဿ ကုဋိံ ကရောန္တိ အဒေသိတဝတ္ထုကံ သာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ။ သော သုဏာတိ – ‘‘ကုဋိ ကိရ မေ ကယိရတိ အဒေသိတဝတ္ထုကာ သာရမ္ဘာ အပရိက္ကမနာ’’တိ။ တေန ဘိက္ခုနာ သာမံ ဝါ ဂန္တဗ္ဗံ ဒူတော ဝါ ပါဟေတဗ္ဗော – ‘‘ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ ဟောတု အနာရမ္ဘာ စ သပရိက္ကမနာ စာ’’တိ။ နော စေ သာမံ ဝါ ဂစ္ဆေယျ ဒူတံ ဝါ ပဟိဏေယျ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
ဘိက္ခု သမာဒိသိတွာ ပက္ကမတိ – ‘‘ကုဋိံ မေ ကရောထာ’’တိ။ သမာဒိသတိ စ – ‘‘ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ ဟောတု အနာရမ္ဘာ စ သပရိက္ကမနာ စာ’’တိ။ တဿ ကုဋိံ ကရောန္တိ အဒေသိတဝတ္ထုကံ သာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ။ သော သုဏာတိ – ‘‘ကုဋိ ကိရ မေ ကယိရတိ အဒေသိတဝတ္ထုကာ သာရမ္ဘာ သပရိက္ကမနာ’’တိ။ တေန ဘိက္ခုနာ သာမံ ဝါ ဂန္တဗ္ဗံ ဒူတော ဝါ ပါဟေတဗ္ဗော – ‘‘ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ ဟောတု အနာရမ္ဘာ စာ’’တိ။ နော စေ သာမံ ဝါ ဂစ္ဆေယျ ဒူတံ ဝါ ပဟိဏေယျ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
ဘိက္ခု သမာဒိသိတွာ ပက္ကမတိ – ‘‘ကုဋိံ မေ ကရောထာ’’တိ။ သမာဒိသတိ စ – ‘‘ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ ဟောတု အနာရမ္ဘာ စ သပရိက္ကမနာ စာ’’တိ။ တဿ ကုဋိံ ကရောန္တိ အဒေသိတဝတ္ထုကံ အနာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ။ သော သုဏာတိ – ‘‘ကုဋိ ကိရ မေ ကယိရတိ အဒေသိတဝတ္ထုကာ အနာရမ္ဘာ အပရိက္ကမနာ’’တိ။ တေန ဘိက္ခုနာ သာမံ ဝါ ဂန္တဗ္ဗံ ဒူတော ဝါ ပါဟေတဗ္ဗော – ‘‘ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ ဟောတု သပရိက္ကမနာ စာ’’တိ။ နော စေ သာမံ ဝါ ဂစ္ဆေယျ ဒူတံ ဝါ ပဟိဏေယျ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
ဘိက္ခု သမာဒိသိတွာ ပက္ကမတိ – ‘‘ကုဋိံ မေ ကရောထာ’’တိ။ သမာဒိသတိ စ – ‘‘ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ ဟောတု အနာရမ္ဘာ စ သပရိက္ကမနာ စာ’’တိ။ တဿ ကုဋိံ ကရောန္တိ အဒေသိတဝတ္ထုကံ အနာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ။ သော သုဏာတိ – ‘‘ကုဋိ ကိရ မေ ကယိရတိ အဒေသိတဝတ္ထုကာ အနာရမ္ဘာ သပရိက္ကမနာ’’တိ။ တေန ဘိက္ခုနာ သာမံ ဝါ ဂန္တဗ္ဗံ ဒူတော ဝါ ပါဟေတဗ္ဗော – ‘‘ဒေသိတဝတ္ထုကာ ဟောတူ’’တိ။ နော စေ သာမံ ဝါ ဂစ္ဆေယျ ဒူတံ ဝါ ပဟိဏေယျ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
ဘိက္ခု သမာဒိသိတွာ ပက္ကမတိ – ‘‘ကုဋိံ မေ ကရောထာ’’တိ။ သမာဒိသတိ စ – ‘‘ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ ဟောတု အနာရမ္ဘာ စ သပရိက္ကမနာ စာ’’တိ။ တဿ ကုဋိံ ကရောန္တိ ဒေသိတဝတ္ထုကံ သာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ။ သော သုဏာတိ – ‘‘ကုဋိ ကိရ မေ ကယိရတိ ဒေသိတဝတ္ထုကာ သာရမ္ဘာ အပရိက္ကမနာ’’တိ။ တေန ဘိက္ခုနာ သာမံ ဝါ ဂန္တဗ္ဗံ ဒူတော ဝါ ပါဟေတဗ္ဗော – ‘‘အနာရမ္ဘာ စ ဟောတု သပရိက္ကမနာ စာ’’တိ။ နော စေ သာမံ ဝါ ဂစ္ဆေယျ ဒူတံ ဝါ ပဟိဏေယျ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
ဘိက္ခု သမာဒိသိတွာ ပက္ကမတိ – ‘‘ကုဋိံ မေ ကရောထာ’’တိ။ သမာဒိသတိ စ – ‘‘ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ ဟောတု အနာရမ္ဘာ စ သပရိက္ကမနာ စာ’’တိ။ တဿ ကုဋိံ ကရောန္တိ ဒေသိတဝတ္ထုကံ သာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ။ သော သုဏာတိ –
‘‘ကုဋိ ကိရ မေ ကယိရတိ ဒေသိတဝတ္ထုကာ သာရမ္ဘာ သပရိက္ကမနာ’’တိ။ တေန ဘိက္ခုနာ သာမံ ဝါ ဂန္တဗ္ဗံ ဒူတော ဝါ ပါဟေတဗ္ဗော – ‘‘အနာရမ္ဘာ ဟောတူ’’တိ။ နော စေ သာမံ ဝါ ဂစ္ဆေယျ ဒူတံ ဝါ ပဟိဏေယျ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
ဘိက္ခု သမာဒိသိတွာ ပက္ကမတိ – ‘‘ကုဋိံ မေ ကရောထာ’’တိ။ သမာဒိသတိ စ – ‘‘ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ ဟောတု အနာရမ္ဘာ စ သပရိက္ကမနာ စာ’’တိ။ တဿ ကုဋိံ ကရောန္တိ ဒေသိတဝတ္ထုကံ အနာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ။ သော သုဏာတိ – ‘‘ကုဋိ ကိရ မေ ကယိရတိ ဒေသိတဝတ္ထုကာ အနာရမ္ဘာ အပရိက္ကမနာ’’တိ။ တေန ဘိက္ခုနာ သာမံ ဝါ ဂန္တဗ္ဗံ ဒူတော ဝါ ပါဟေတဗ္ဗော – ‘‘သပရိက္ကမနာ ဟောတူ’’တိ။ နော စေ သာမံ ဝါ ဂစ္ဆေယျ ဒူတံ ဝါ ပဟိဏေယျ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
ဘိက္ခု သမာဒိသိတွာ ပက္ကမတိ – ‘‘ကုဋိံ မေ ကရောထာ’’တိ။ သမာဒိသတိ စ – ‘‘ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ ဟောတု အနာရမ္ဘာ စ သပရိက္ကမနာ စာ’’တိ။ တဿ ကုဋိံ ကရောန္တိ ဒေသိတဝတ္ထုကံ အနာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၅၉။ ဘိက္ခု သမာဒိသိတွာ ပက္ကမတိ – ‘‘ကုဋိံ မေ ကရောထာ’’တိ။ သမာဒိသတိ စ – ‘‘ပမာဏိကာ စ ဟောတု အနာရမ္ဘာ စ သပရိက္ကမနာ စာ’’တိ။ တဿ ကုဋိံ ကရောန္တိ ပမာဏာတိက္ကန္တံ သာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ။ သော သုဏာတိ – ‘‘ကုဋိ ကိရ မေ ကယိရတိ ပမာဏာတိက္ကန္တာ သာရမ္ဘာ အပရိက္ကမနာ’’တိ။ တေန ဘိက္ခုနာ သာမံ ဝါ ဂန္တဗ္ဗံ ဒူတော ဝါ ပါဟေတဗ္ဗော – ‘‘ပမာဏိကာ စ ဟောတု အနာရမ္ဘာ စ သပရိက္ကမနာ စာ’’တိ…ပေ… ‘‘ပမာဏိကာ စ ဟောတု အနာရမ္ဘာ စာ’’တိ…ပေ… ‘‘ပမာဏိကာ စ ဟောတု သပရိက္ကမနာ စာ’’တိ…ပေ… ‘‘ပမာဏိကာ ဟောတူ’’တိ။ နော စေ သာမံ ဝါ ဂစ္ဆေယျ ဒူတံ ဝါ ပဟိဏေယျ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
ဘိက္ခု သမာဒိသိတွာ ပက္ကမတိ – ‘‘ကုဋိံ မေ ကရောထာ’’တိ။ သမာဒိသတိ စ – ‘‘ပမာဏိကာ စ ဟောတု အနာရမ္ဘာ စ သပရိက္ကမနာ စာ’’တိ။ တဿ ကုဋိံ ကရောန္တိ ပမာဏိကံ သာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ။ သော သုဏာတိ – ‘‘ကုဋိ ကိရ မေ ကယိရတိ ပမာဏိကာ သာရမ္ဘာ အပရိက္ကမနာ’’တိ။ တေန ဘိက္ခုနာ သာမံ ဝါ ဂန္တဗ္ဗံ ဒူတော ဝါ ပါဟေတဗ္ဗော – ‘‘အနာရမ္ဘာ စ ဟောတု သပရိက္ကမနာ စာ’’တိ…ပေ… ‘‘အနာရမ္ဘာ ဟောတူ’’တိ…ပေ… ‘‘သပရိက္ကမနာ ဟောတူ’’တိ…ပေ… အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၆၀။ ဘိက္ခု သမာဒိသိတွာ ပက္ကမတိ – ‘‘ကုဋိံ မေ ကရောထာ’’တိ။ သမာဒိသတိ စ – ‘‘ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ ဟောတု ပမာဏိကာ စ အနာရမ္ဘာ စ သပရိက္ကမနာ စာ’’တိ။ တဿ ကုဋိံ ကရောန္တိ အဒေသိတဝတ္ထုကံ ပမာဏာတိက္ကန္တံ သာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ။ သော သုဏာတိ – ‘‘ကုဋိ ကိရ မေ ကယိရတိ အဒေသိတဝတ္ထုကာ ပမာဏာတိက္ကန္တာ သာရမ္ဘာ အပရိက္ကမနာ’’တိ။ တေန ဘိက္ခုနာ သာမံ ဝါ ဂန္တဗ္ဗံ ဒူတော ဝါ ပါဟေတဗ္ဗော – ‘‘ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ ဟောတု ပမာဏိကာ စ အနာရမ္ဘာ စ သပရိက္ကမနာ စာ’’တိ…ပေ… ‘‘ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ ဟောတု ပမာဏိကာ စ အနာရမ္ဘာ စာ’’တိ…ပေ… ‘‘ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ ဟောတု ပမာဏိကာ စ သပရိက္ကမနာ စာ’’တိ…ပေ… ‘‘ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ ဟောတု ပမာဏိကာ စာ’’တိ။ နော စေ သာမံ ဝါ ဂစ္ဆေယျ ဒူတံ ဝါ ပဟိဏေယျ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
ဘိက္ခု သမာဒိသိတွာ ပက္ကမတိ – ‘‘ကုဋိံ မေ ကရောထာ’’တိ။ သမာဒိသတိ စ – ‘‘ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ ဟောတု ပမာဏိကာ စ အနာရမ္ဘာ စ သပရိက္ကမနာ စာ’’တိ။ တဿ ကုဋိံ ကရောန္တိ ဒေသိတဝတ္ထုကံ ပမာဏိကံ သာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ။ သော သုဏာတိ – ‘‘ကုဋိ ကိရ မေ ကယိရတိ ဒေသိတဝတ္ထုကာ ပမာဏိကာ သာရမ္ဘာ အပရိက္ကမနာ’’တိ။ တေန ဘိက္ခုနာ သာမံ ဝါ ဂန္တဗ္ဗံ ဒူတော ဝါ ပါဟေတဗ္ဗော – ‘‘အနာရမ္ဘာ စ ဟောတု သပရိက္ကမနာ စာ’’တိ…ပေ… ‘‘အနာရမ္ဘာ ဟောတူ’’တိ…ပေ… ‘‘သပရိက္ကမနာ ဟောတူ’’တိ…ပေ… အနာပတ္တိ။
ဘိက္ခု သမာဒိသိတွာ ပက္ကမတိ – ‘‘ကုဋိံ မေ ကရောထာ’’တိ။ သမာဒိသတိ စ – ‘‘ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ ဟောတု အနာရမ္ဘာ စ သပရိက္ကမနာ စာ’’တိ။ တဿ ကုဋိံ ကရောန္တိ အဒေသိတဝတ္ထုကံ သာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ကာရုကာနံ တိဏ္ဏံ ဒုက္ကဋာနံ…ပေ… သာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ကာရုကာနံ ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ…ပေ… အနာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ကာရုကာနံ ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ…ပေ… အနာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ကာရုကာနံ ဒုက္ကဋဿ။
ဘိက္ခု သမာဒိသိတွာ ပက္ကမတိ – ‘‘ကုဋိံ မေ ကရောထာ’’တိ။ သမာဒိသတိ စ – ‘‘ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ ဟောတု အနာရမ္ဘာ စ သပရိက္ကမနာ စာ’’တိ။ တဿ ကုဋိံ ကရောန္တိ ဒေသိတဝတ္ထုကံ သာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ကာရုကာနံ ဒွိန္နံ ဒုက္ကာဋနံ…ပေ… သာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ကာရုကာနံ ဒုက္ကဋဿ…ပေ… အနာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ကာရုကာနံ ဒုက္ကဋဿ…ပေ… အနာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အနာပတ္တိ။
ဘိက္ခု သမာဒိသိတွာ ပက္ကမတိ – ‘‘ကုဋိံ မေ ကရောထာ’’တိ။ သမာဒိသတိ စ – ‘‘ပမာဏိကာ စ ဟောတု အနာရမ္ဘာ စ သပရိက္ကမနာ စာ’’တိ။ တဿ ကုဋိံ ကရောန္တိ ပမာဏာတိက္ကန္တံ သာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ကာရုကာနံ တိဏ္ဏံ ဒုက္ကဋာနံ…ပေ… သာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ကာရုကာနံ ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ…ပေ… အနာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ကာရုကာနံ ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ…ပေ… အနာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ အာပတ္တိ ကာရုကာနံ ဒုက္ကဋဿ။
ဘိက္ခု သမာဒိသိတွာ ပက္ကမတိ – ‘‘ကုဋိံ မေ ကရောထာ’’တိ။ သမာဒိသတိ စ – ‘‘ပမာဏိကာ စ ဟောတု အနာရမ္ဘာ စ သပရိက္ကမနာ စာ’’တိ။ တဿ ကုဋိံ ကရောန္တိ ပမာဏိကံ သာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ကာရုကာနံ ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ…ပေ… သာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ကာရုကာနံ ဒုက္ကဋဿ…ပေ… အနာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ကာရုကာနံ ဒုက္ကဋဿ…ပေ… အနာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အနာပတ္တိ။
ဘိက္ခု သမာဒိသိတွာ ပက္ကမတိ – ‘‘ကုဋိံ မေ ကရောထာ’’တိ။ သမာဒိသတိ စ – ‘‘ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ ဟောတု ပမာဏိကာ စ အနာရမ္ဘာ စ သပရိက္ကမနာ စာ’’တိ။ တဿ ကုဋိံ ကရောန္တိ အဒေသိတဝတ္ထုကံ ပမာဏာတိက္ကန္တံ သာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ကာရုကာနံ စတုန္နံ ဒုက္ကဋာနံ…ပေ… သာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ကာရုကာနံ တိဏ္ဏံ ဒုက္ကဋာနံ…ပေ… အနာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ကာရုကာနံ တိဏ္ဏံ ဒုက္ကဋာနံ…ပေ… အနာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ကာရုကာနံ ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ။
ဘိက္ခု သမာဒိသိတွာ ပက္ကမတိ – ‘‘ကုဋိံ မေ ကရောထာ’’တိ။ သမာဒိသတိ စ – ‘‘ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ ဟောတု ပမာဏိကာ စ အနာရမ္ဘာ စ သပရိက္ကမနာ စာ’’တိ။ တဿ ကုဋိံ ကရောန္တိ ဒေသိတဝတ္ထုကံ ပမာဏိကံ သာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ကာရုကာနံ ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ…ပေ… သာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ကာရုကာနံ ဒုက္ကဋဿ…ပေ… အနာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ကာရုကာနံ ဒုက္ကဋဿ…ပေ… အနာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၆၁။ ဘိက္ခု သမာဒိသိတွာ ပက္ကမတိ – ‘‘ကုဋိံ မေ ကရောထာ’’တိ။ တဿ ကုဋိံ ကရောန္တိ အဒေသိတဝတ္ထုကံ သာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ။ သော စေ ဝိပ္ပကတေ အာဂစ္ဆတိ, တေန ဘိက္ခုနာ သာ ကုဋိ အညဿ ဝါ ဒါတဗ္ဗာ ဘိန္ဒိတွာ ဝါ ပုန ကာတဗ္ဗာ။ နော စေ အညဿ ဝါ ဒဒေယျ ဘိန္ဒိတွာ ဝါ ပုန ကာရေယျ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသေန ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ။
ဘိက္ခု သမာဒိသိတွာ ပက္ကမတိ – ‘‘ကုဋိံ မေ ကရောထာ’’တိ။ တဿ ကုဋိံ ကရောန္တိ အဒေသိတဝတ္ထုကံ သာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ။ သော စေ ဝိပ္ပကတေ အာဂစ္ဆတိ, တေန ဘိက္ခုနာ သာ ကုဋိ အညဿ ဝါ ဒါတဗ္ဗာ ဘိန္ဒိတွာ ဝါ ပုန ကာတဗ္ဗာ။ နော စေ အညဿ ဝါ ဒဒေယျ ဘိန္ဒိတွာ ဝါ ပုန ကာရေယျ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသေန ဒုက္ကဋဿ…ပေ… အနာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ…ပေ… အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသေန ဒုက္ကဋဿ…ပေ… အနာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ…ပေ… အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဘိက္ခု သမာဒိသိတွာ ပက္ကမတိ – ‘‘ကုဋိံ မေ ကရောထာ’’တိ။ တဿ ကုဋိံ ကရောန္တိ ဒေသိတဝတ္ထုကံ သာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ။ သော စေ ဝိပ္ပကတေ အာဂစ္ဆတိ, တေန ဘိက္ခုနာ သာ ကုဋိ အညဿ ဝါ ဒါတဗ္ဗာ ဘိန္ဒိတွာ ဝါ ပုန ကာတဗ္ဗာ။ နော စေ အညဿ ဝါ ဒဒေယျ ဘိန္ဒိတွာ ဝါ ပုန ကာရေယျ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ…ပေ… သာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ…ပေ… အနာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ…ပေ… အနာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၆၂။ ဘိက္ခု သမာဒိသိတွာ ပက္ကမတိ – ‘‘ကုဋိံ မေ ကရောထာ’’တိ။ တဿ ကုဋိံ ကရောန္တိ ပမာဏာတိက္ကန္တံ သာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ။ သော စေ ဝိပ္ပကတေ အာဂစ္ဆတိ, တေန ဘိက္ခုနာ သာ ကုဋိ အညဿ ဝါ ဒါတဗ္ဗာ ဘိန္ဒိတွာ ဝါ ပုန ကာတဗ္ဗာ။ နော စေ အညဿ ဝါ ဒဒေယျ ဘိန္ဒိတွာ ဝါ ပုန ကာရေယျ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသေန ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ…ပေ… သာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသေန ဒုက္ကဋဿ…ပေ… အနာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသေန ဒုက္ကဋဿ…ပေ… အနာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဘိက္ခု သမာဒိသိတွာ ပက္ကမတိ – ‘‘ကုဋိံ မေ ကရောထာ’’တိ။ တဿ ကုဋိံ ကရောန္တိ ပမာဏိကံ သာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ။ သော စေ ဝိပ္ပကတေ အာဂစ္ဆတိ, တေန ဘိက္ခုနာ သာ ကုဋိ အညဿ ဝါ ဒါတဗ္ဗာ ဘိန္ဒိတွာ ဝါ ပုန ကာတဗ္ဗာ။ နော စေ အညဿ ဝါ ဒဒေယျ ဘိန္ဒိတွာ ဝါ ပုန ကာရေယျ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ…ပေ… သာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ…ပေ… အနာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ…ပေ… အနာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အနာပတ္တိ။
ဘိက္ခု သမာဒိသိတွာ ပက္ကမတိ – ‘‘ကုဋိံ မေ ကရောထာ’’တိ။ တဿ ကုဋိံ ကရောန္တိ အဒေသိတဝတ္ထုကံ ပမာဏာတိက္ကန္တံ သာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ။ သော
စေ ဝိပ္ပကတေ အာဂစ္ဆတိ, တေန ဘိက္ခုနာ သာ ကုဋိ အညဿ ဝါ ဒါတဗ္ဗာ ဘိန္ဒိတွာ ဝါ ပုန ကာတဗ္ဗာ။ နော စေ အညဿ ဝါ ဒဒေယျ ဘိန္ဒိတွာ ဝါ ပုန ကာရေယျ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ သံဃာဒိသေသေန ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ…ပေ… သာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ သံဃာဒိသေသေန ဒုက္ကဋဿ…ပေ… အနာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ သံဃာဒိသေသေန ဒုက္ကဋဿ…ပေ… အနာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ သံဃာဒိသေသာနံ။
ဘိက္ခု သမာဒိသိတွာ ပက္ကမတိ – ‘‘ကုဋိံ မေ ကရောထာ’’တိ။ တဿ ကုဋိံ ကရောန္တိ ဒေသိတဝတ္ထုကံ ပမာဏိကံ သာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ။ သော စေ ဝိပ္ပကတေ အာဂစ္ဆတိ, တေန ဘိက္ခုနာ သာ ကုဋိ အညဿ ဝါ ဒါတဗ္ဗာ ဘိန္ဒိတွာ ဝါ ပုန ကာတဗ္ဗာ။ နော စေ အညဿ ဝါ ဒဒေယျ ဘိန္ဒိတွာ ဝါ ပုန ကာရေယျ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ ဒုက္ကာဋာနံ…ပေ… သာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ…ပေ… အနာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
ဘိက္ခု သမာဒိသိတွာ ပက္ကမတိ – ‘‘ကုဋိံ မေ ကရောထာ’’တိ။ တဿ ကုဋိံ ကရောန္တိ ဒေသိတဝတ္ထုကံ ပမာဏိကံ အနာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၆၃။ အတ္တနာ ဝိပ္ပကတံ အတ္တနာ ပရိယောသာပေတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
အတ္တနာ ဝိပ္ပကတံ ပရေဟိ ပရိယောသာပေတိ [ပရိယောသာဝါပေတိ (က။)], အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ပရေဟိ ဝိပ္ပကတံ အတ္တနာ ပရိယောသာပေတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ပရေဟိ ဝိပ္ပကတံ ပရေဟိ ပရိယောသာပေတိ [ပရိယောသာဝါပေတိ (က။)], အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၆၄။ အနာပတ္တိ လေဏေ ဂုဟာယ တိဏကုဋိကာယ အညဿတ္ထာယ ဝါသာဂါရံ ဌပေတွာ သဗ္ဗတ္ထ, အနာပတ္တိ ဥမ္မတ္တကဿ အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ကုဋိကာရသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ ဆဋ္ဌံ။
၇။ ဝိဟာရကာရသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၆၅။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ ကောသမ္ဗိယံ ဝိဟရတိ ဃောသိတာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အာယသ္မတော ဆန္နဿ ဥပဋ္ဌာကော ဂဟပတိ အာယသ္မန္တံ ဆန္နံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဝိဟာရဝတ္ထုံ, ဘန္တေ, ဇာနာဟိ အယျဿ ဝိဟာရံ ကာရာပေဿာမီ’’တိ။ အထ ခေါ အာယသ္မာ ဆန္နော ဝိဟာရဝတ္ထုံ သောဓေန္တော အညတရံ စေတိယရုက္ခံ ဆေဒါပေသိ ဂါမပူဇိတံ နိဂမပူဇိတံ နဂရပူဇိတံ ဇနပဒပူဇိတံ ရဋ္ဌပူဇိတံ။ မနုဿာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ သမဏာ သကျပုတ္တိယာ စေတိယရုက္ခံ ဆေဒါပေဿန္တိ ဂါမပူဇိတံ နိဂမပူဇိတံ နဂရပူဇိတံ ဇနပဒပူဇိတံ ရဋ္ဌပူဇိတံ! ဧကိန္ဒြိယံ သမဏာ သကျပုတ္တိယာ ဇီဝံ ဝိဟေဌေန္တီ’’ [ဝိဟေဌေဿန္တိ (ကတ္ထစိ)] တိ။ အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခူ တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အာယသ္မာ ဆန္နော စေတိယရုက္ခံ ဆေဒါပေဿတိ ဂါမပူဇိတံ…ပေ… ရဋ္ဌပူဇိတ’’န္တိ! အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ အာယသ္မန္တံ ဆန္နံ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… ‘‘သစ္စံ ကိရ တွံ, ဆန္န, စေတိယရုက္ခံ ဆေဒါပေသိ ဂါမပူဇိတံ…ပေ… ရဋ္ဌပူဇိတ’’န္တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ‘‘ကထဉှိ နာမ တွံ, မောဃပုရိသ, စေတိယရုက္ခံ ဆေဒါပေဿသိ ဂါမပူဇိတံ နိဂမပူဇိတံ နဂရပူဇိတံ ဇနပဒပူဇိတံ ရဋ္ဌပူဇိတံ! ဇီဝသညိနော ဟိ, မောဃပုရိသ, မနုဿာ ရုက္ခသ္မိံ။ နေတံ, မောဃပုရိသ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၆၆။ ‘‘မဟလ္လကံ ပန ဘိက္ခုနာ ဝိဟာရံ ကာရယမာနေန သဿာမိကံ အတ္တုဒ္ဒေသံ ဘိက္ခူ အဘိနေတဗ္ဗာ ဝတ္ထုဒေသနာယ။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ ဝတ္ထု ဒေသေတဗ္ဗံ အနာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ။ သာရမ္ဘေ စေ ဘိက္ခု ဝတ္ထုသ္မိံ အပရိက္ကမနေ မဟလ္လကံ ဝိဟာရံ ကာရေယျ ဘိက္ခူ ဝါ အနဘိနေယျ ဝတ္ထုဒေသနာယ, သံဃာဒိသေသော’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၆၇။ မဟလ္လကော နာမ ဝိဟာရော သဿာမိကော ဝုစ္စတိ။
ဝိဟာရော နာမ ဥလ္လိတ္တော ဝါ ဟောတိ အဝလိတ္တော ဝါ ဥလ္လိတ္တာဝလိတ္တော ဝါ။
ကာရယမာနေနာတိ ကရောန္တော ဝါ ကာရာပေန္တော ဝါ။
သဿာမိကန္တိ အညော ကောစိ သာမိကော ဟောတိ ဣတ္ထီ ဝါ ပုရိသော ဝါ ဂဟဋ္ဌော ဝါ ပဗ္ဗဇိတော ဝါ။
အတ္တုဒ္ဒေသန္တိ အတ္တနော အတ္ထာယ။
ဘိက္ခူ အဘိနေတဗ္ဗာ ဝတ္ထုဒေသနာယာတိ တေန ဝိဟာရကာရကေန ဘိက္ခုနာ ဝိဟာရဝတ္ထုံ သောဓေတွာ သံဃံ ဥပသင်္ကမိတွာ ဧကံသံ ဥတ္တရာသင်္ဂံ ကရိတွာ ဝုဍ္ဎာနံ ဘိက္ခူနံ ပါဒေ ဝန္ဒိတွာ ဥက္ကုဋိကံ နိသီဒိတွာ အဉ္ဇလိံ ပဂ္ဂဟေတွာ ဧဝမဿ ဝစနီယော – ‘‘အဟံ, ဘန္တေ, မဟလ္လကံ ဝိဟာရံ ကတ္တုကာမော သဿာမိကံ အတ္တုဒ္ဒေသံ။ သောဟံ, ဘန္တေ, သံဃံ ဝိဟာရဝတ္ထုဩလောကနံ ယာစာမီ’’တိ။ ဒုတိယမ္ပိ ယာစိတဗ္ဗာ။ တတိယမ္ပိ ယာစိတဗ္ဗာ။ သစေ သဗ္ဗော သံဃော ဥဿဟတိ ဝိဟာရဝတ္ထုံ ဩလောကေတုံ သဗ္ဗေန သံဃေန ဩလောကေတဗ္ဗံ။ နော စေ သဗ္ဗော သံဃော ဥဿဟတိ ဝိဟာရဝတ္ထုံ ဩလောကေတုံ, ယေ တတ္ထ ဟောန္တိ ဘိက္ခူ ဗျတ္တာ ပဋိဗလာ သာရမ္ဘံ အနာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ အပရိက္ကမနံ ဇာနိတုံ တေ ယာစိတွာ သမ္မန္နိတဗ္ဗာ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, သမ္မန္နိတဗ္ဗာ။ ဗျတ္တေန ဘိက္ခုနာ ပဋိဗလေန သံဃော ဉာပေတဗ္ဗော –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၆၈။ ‘‘သုဏာတု မေ, ဘန္တေ, သံဃော။ အယံ ဣတ္ထန္နာမော ဘိက္ခု မဟလ္လကံ ဝိဟာရံ ကတ္တုကာမော သဿာမိကံ အတ္တုဒ္ဒေသံ။ သော သံဃံ ဝိဟာရဝတ္ထုဩလောကနံ ယာစတိ။ ယဒိ သံဃဿ ပတ္တကလ္လံ, သံဃော ဣတ္ထန္နာမဉ္စ ဣတ္ထန္နာမဉ္စ ဘိက္ခု သမ္မန္နေယျ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘိက္ခုနော ဝိဟာရဝတ္ထုံ ဩလောကေတုံ။ ဧသာ ဉတ္တိ။
‘‘သုဏာတု မေ, ဘန္တေ, သံဃော။ အယံ ဣတ္ထန္နာမော ဘိက္ခု မဟလ္လကံ ဝိဟာရံ ကတ္တုကာမော သဿာမိကံ အတ္တုဒ္ဒေသံ။ သော သံဃံ ဝိဟာရဝတ္ထုဩလောကနံ ယာစတိ။ သံဃော ဣတ္ထန္နာမဉ္စ ဣတ္ထန္နာမဉ္စ ဘိက္ခူ သမ္မန္နတိ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘိက္ခုနော ဝိဟာရဝတ္ထုံ ဩလောကေတုံ။ ယဿာယသ္မတော ခမတိ ဣတ္ထန္နာမဿ စ ဣတ္ထန္နာမဿ စ ဘိက္ခူနံ သမ္မုတိ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘိက္ခုနော ဝိဟာရဝတ္ထုံ ဩလောကေတုံ, သော တုဏှဿ၊ ယဿ နက္ခမတိ, သော ဘာသေယျ။
‘‘သမ္မတာ သံဃေန ဣတ္ထန္နာမော စ ဣတ္ထန္နာမော စ ဘိက္ခူ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘိက္ခုနော ဝိဟာရဝတ္ထုံ ဩလောကေတုံ။ ခမတိ သံဃဿ, တသ္မာ တုဏှီ, ဧဝမေတံ ဓာရယာမီ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၆၉။ တေဟိ သမ္မတေဟိ ဘိက္ခူဟိ တတ္ထ ဂန္တွာ ဝိဟာရဝတ္ထု ဩလောကေတဗ္ဗံ၊ သာရမ္ဘံ အနာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ အပရိက္ကမနံ ဇာနိတဗ္ဗံ။ သစေ သာရမ္ဘံ ဟောတိ အပရိက္ကမနံ, ‘မာယိဓ ကရီ’တိ ဝတ္တဗ္ဗော။ သစေ အနာရမ္ဘံ ဟောတိ သပရိက္ကမနံ, သံဃဿ အာရောစေတဗ္ဗံ – ‘အနာရမ္ဘံ သပရိက္ကမန’န္တိ။ တေန ဝိဟာရကာရကေန ဘိက္ခုနာ သံဃံ ဥပသင်္ကမိတွာ ဧကံသံ ဥတ္တရာသင်္ဂံ ကရိတွာ ဝုဍ္ဎာနံ ဘိက္ခူနံ ပါဒေ ဝန္ဒိတွာ ဥက္ကုဋိကံ နိသီဒိတွာ အဉ္ဇလိံ ပဂ္ဂဟေတွာ ဧဝမဿ ဝစနီယော – ‘‘အဟံ, ဘန္တေ, မဟလ္လကံ ဝိဟာရံ ကတ္တုကာမော သဿာမိကံ အတ္တုဒ္ဒေသံ။ သောဟံ, ဘန္တေ, သံဃံ ဝိဟာရဝတ္ထုဒေသနံ ယာစာမီ’’တိ။ ဒုတိယမ္ပိ ယာစိတဗ္ဗာ။ တတိယမ္ပိ ယာစိတဗ္ဗာ။ ဗျတ္တေန ဘိက္ခုနာ ပဋိဗလေန သံဃော ဉာပေတဗ္ဗော –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၇၀။ ‘‘သုဏာတု မေ, ဘန္တေ, သံဃော။ အယံ ဣတ္ထန္နာမော ဘိက္ခု မဟလ္လကံ ဝိဟာရံ ကတ္တုကာမော သဿာမိကံ အတ္တုဒ္ဒေသံ။ သော သံဃံ ဝိဟာရဝတ္ထုဒေသနံ ယာစတိ။ ယဒိ သံဃဿ ပတ္တကလ္လံ, သံဃော ဣတ္ထန္နာမဿ ဘိက္ခုနော ဝိဟာရဝတ္ထုံ ဒေသေယျ။ ဧသာ ဉတ္တိ။
‘‘သုဏာတု မေ, ဘန္တေ, သံဃော။ အယံ ဣတ္ထန္နာမော ဘိက္ခု မဟလ္လကံ ဝိဟာရံ ကတ္တုကာမော သဿာမိကံ အတ္တုဒ္ဒေသံ။ သော သံဃံ ဝိဟာရဝတ္ထုဒေသနံ ယာစတိ။ သံဃော ဣတ္ထန္နာမဿ ဘိက္ခုနော ဝိဟာရဝတ္ထုံ ဒေသေတိ။ ယဿာယသ္မတော ခမတိ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘိက္ခုနော ဝိဟာရဝတ္ထုဿ ဒေသနာ, သော တုဏှဿ၊ ယဿ နက္ခမတိ, သော ဘာသေယျ။
‘‘ဒေသိတံ သံဃေန ဣတ္ထန္နာမဿ ဘိက္ခုနော ဝိဟာရဝတ္ထုံ။ ခမတိ သံဃဿ, တသ္မာ တုဏှီ, ဧဝမေတံ ဓာရယာမီ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၇၁။ သာရမ္ဘံ နာမ ကိပိလ္လိကာနံ ဝါ အာသယော ဟောတိ, ဥပစိကာနံ ဝါ အာသယော ဟောတိ, ဥန္ဒူရာနံ ဝါ…ပေ… အဟီနံ ဝါ ဝိစ္ဆိကာနံ ဝါ သတပဒီနံ ဝါ ဟတ္ထီနံ ဝါ အဿာနံ ဝါ သီဟာနံ ဝါ ဗျဂ္ဃါနံ ဝါ ဒီပီနံ ဝါ အစ္ဆာနံ ဝါ တရစ္ဆာနံ ဝါ အာသယော ဟောတိ, ယေသံ ကေသဉ္စိ တိရစ္ဆာနဂတာနံ ပါဏာနံ အာသယော ဟောတိ, ပုဗ္ဗဏ္ဏနိဿိတံ ဝါ ဟောတိ, အပရဏ္ဏနိဿိတံ ဝါ ဟောတိ, အဗ္ဘာဃာတနိဿိတံ ဝါ ဟောတိ, အာဃာတနနိဿိတံ ဝါ ဟောတိ, သုသာနနိဿိတံ ဝါ ဟောတိ, ဥယျာနနိဿိတံ ဝါ ဟောတိ, ရာဇဝတ္ထုနိဿိတံ ဝါ ဟောတိ, ဟတ္ထိသာလာနိဿိတံ ဝါ ဟောတိ, အဿသာလာနိဿိတံ ဝါ ဟောတိ, ဗန္ဓနာဂါရနိဿိတံ ဝါ ဟောတိ,
ပါနာဂါရနိဿိတံ ဝါ ဟောတိ, သူနနိဿိတံ ဝါ ဟောတိ, ရစ္ဆာနိဿိတံ ဝါ ဟောတိ, စစ္စရနိဿိတံ ဝါ ဟောတိ, သဘာနိဿိတံ ဝါ ဟောတိ, သံသရဏနိဿိတံ ဝါ ဟောတိ။ ဧတံ သာရမ္ဘံ နာမ။
အပရိက္ကမနံ နာမ န သက္ကာ ဟောတိ ယထာယုတ္တေန သကဋေန အနုပရိဂန္တုံ, သမန္တာ နိဿေဏိယာ အနုပရိဂန္တုံ။ ဧတံ အပရိက္ကမနံ နာမ။
အနာရမ္ဘံ နာမ န ကိပိလ္လိကာနံ ဝါ အာသယော ဟောတိ…ပေ… န သံသရဏနိဿိတံ ဝါ ဟောတိ။ ဧတံ အနာရမ္ဘံ နာမ။
သပရိက္ကမနံ နာမ သက္ကာ ဟောတိ ယထာယုတ္တေန သကဋေန အနုပရိဂန္တုံ, သမန္တာ နိဿေဏိယာ အနုပရိဂန္တုံ။ ဧတံ သပရိက္ကမနံ နာမ။
မဟလ္လကော နာမ ဝိဟာရော သဿာမိကော ဝုစ္စတိ။
ဝိဟာရော နာမ ဥလ္လိတ္တော ဝါ ဟောတိ အဝလိတ္တော ဝါ ဥလ္လိတ္တာဝလိတ္တော ဝါ။
ကာရေယျာတိ ကရောတိ ဝါ ကာရာပေတိ ဝါ။
ဘိက္ခူ ဝါ အနဘိနေယျ ဝတ္ထုဒေသနာယာတိ ဉတ္တိဒုတိယေန ကမ္မေန ဝိဟာရဝတ္ထုံ န ဒေသာပေတွာ ကရောတိ ဝါ ကာရာပေတိ ဝါ, ပယောဂေ ဒုက္ကဋံ။ ဧကံ ပိဏ္ဍံ အနာဂတေ, အာပတ္တိ ထုလ္လစ္စယဿ။ တသ္မိံ ပိဏ္ဍေ အာဂတေ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
သံဃာဒိသေသောတိ…ပေ… တေနပိ ဝုစ္စတိ – ‘သံဃာဒိသေသော’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၇၂။ ဘိက္ခု ဝိဟာရံ ကရောတိ အဒေသိတဝတ္ထုကံ သာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသေန ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ။ ဘိက္ခု ဝိဟာရံ ကရောတိ အဒေသိတဝတ္ထုကံ သာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသေန ဒုက္ကဋဿ။ ဘိက္ခု ဝိဟာရံ ကရောတိ အဒေသိတဝတ္ထုကံ အနာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသေန ဒုက္ကဋဿ။ ဘိက္ခု ဝိဟာရံ ကရောတိ အဒေသိတဝတ္ထုကံ အနာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဘိက္ခု ဝိဟာရံ ကရောတိ ဒေသိတဝတ္ထုကံ သာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ။ ဘိက္ခု ဝိဟာရံ ကရောတိ ဒေသိတဝတ္ထုကံ သာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဘိက္ခု ဝိဟာရံ ကရောတိ ဒေသိတဝတ္ထုကံ အနာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဘိက္ခု ဝိဟာရံ ကရောတိ ဒေသိတဝတ္ထုကံ အနာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၇၃။ ဘိက္ခု သမာဒိသတိ – ‘‘ဝိဟာရံ မေ ကရောထာ’’တိ။ တဿ ဝိဟာရံ ကရောန္တိ အဒေသိတဝတ္ထုကံ သာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသေန ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ…ပေ… သာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသေန ဒုက္ကဋဿ…ပေ… အနာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသေန ဒုက္ကဋဿ…ပေ… အနာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဘိက္ခု သမာဒိသတိ – ‘‘ဝိဟာရံ မေ ကရောထာ’’တိ။ တဿ ဝိဟာရံ ကရောန္တိ ဒေသိတဝတ္ထုကံ သာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ…ပေ… သာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ…ပေ… အနာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ…ပေ… အနာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၇၄။ ဘိက္ခု သမာဒိသိတွာ ပက္ကမတိ – ‘‘ဝိဟာရံ မေ ကရောထာ’’တိ။ န စ သမာဒိသတိ – ‘‘ဒေသိတဝတ္ထုကော စ ဟောတု အနာရမ္ဘော စ သပရိက္ကမနော စာ’’တိ။ တဿ ဝိဟာရံ ကရောန္တိ အဒေသိတဝတ္ထုကံ သာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသေန ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ…ပေ… သာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသေန ဒုက္ကဋဿ…ပေ… အနာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသေန ဒုက္ကဋဿ…ပေ… အနာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဘိက္ခု သမာဒိသိတွာ ပက္ကမတိ – ‘‘ဝိဟာရံ မေ ကရောထာ’’တိ။ န စ သမာဒိသတိ – ‘‘ဒေသိတဝတ္ထုကော စ ဟောတု အနာရမ္ဘော စ သပရိက္ကမနော စာ’’တိ။ တဿ ဝိဟာရံ ကရောန္တိ ဒေသိတဝတ္ထုကံ သာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ…ပေ… သာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ…ပေ… အနာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ…ပေ… အနာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၇၅။ ဘိက္ခု သမာဒိသိတွာ ပက္ကမတိ – ‘‘ဝိဟာရံ မေ ကရောထာ’’တိ။ သမာဒိသတိ စ – ‘‘ဒေသိတဝတ္ထုကော စ ဟောတု အနာရမ္ဘော စ သပရိက္ကမနော စာ’’တိ။ တဿ ဝိဟာရံ ကရောန္တိ အဒေသိတဝတ္ထုကံ သာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ။ သော သုဏာတိ – ‘‘ဝိဟာရော ကိရ မေ ကယိရတိ အဒေသိတဝတ္ထုကော သာရမ္ဘော အပရိက္ကမနော’’တိ။ တေန ဘိက္ခုနာ သာမံ ဝါ ဂန္တဗ္ဗံ ဒူတော ဝါ ပါဟေတဗ္ဗော – ‘‘ဒေသိတဝတ္ထုကော စ ဟောတု အနာရမ္ဘော စ သပရိက္ကမနော စာ’’တိ …ပေ… ‘‘ဒေသိတဝတ္ထုကော စ ဟောတု အနာရမ္ဘော စာ’’တိ…ပေ… ‘‘ဒေသိတဝတ္ထုကော စ ဟောတု သပရိက္ကမနော
စာ’’တိ …ပေ… ‘‘ဒေသိတဝတ္ထုကော ဟောတူ’’တိ။ နော စေ သာမံ ဝါ ဂစ္ဆေယျ ဒူတံ ဝါ ပဟိဏေယျ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
ဘိက္ခု သမာဒိသိတွာ ပက္ကမတိ – ‘‘ဝိဟာရံ မေ ကရောထာ’’တိ။ သမာဒိသတိ စ – ‘‘ဒေသိတဝတ္ထုကော စ ဟောတု အနာရမ္ဘော စ သပရိက္ကမနော စာ’’တိ။ တဿ ဝိဟာရံ ကရောန္တိ ဒေသိတဝတ္ထုကံ သာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ။ သော သုဏာတိ – ‘‘ဝိဟာရော ကိရ မေ ကယိရတိ ဒေသိတဝတ္ထုကော သာရမ္ဘော အပရိက္ကမနော’’တိ။ တေန ဘိက္ခုနာ သာမံ ဝါ ဂန္တဗ္ဗံ ဒူတော ဝါ ပါဟေတဗ္ဗော – ‘‘အနာရမ္ဘော စ ဟောတု သပရိက္ကမနော စာ’’တိ…ပေ… ‘‘အနာရမ္ဘော ဟောတူ’’တိ ‘‘သပရိက္ကမနော ဟောတူ’’တိ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၇၆။ ဘိက္ခု သမာဒိသိတွာ ပက္ကမတိ – ‘‘ဝိဟာရံ မေ ကရောထာ’’တိ။ သမာဒိသတိ စ – ‘‘ဒေသိတဝတ္ထုကော စ ဟောတု အနာရမ္ဘော စ သပရိက္ကမနော စာ’’တိ။ တဿ ဝိဟာရံ ကရောန္တိ အဒေသိတဝတ္ထုကံ သာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ကာရုကာနံ တိဏ္ဏံ ဒုက္ကဋာနံ…ပေ… သာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ကာရုကာနံ ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ…ပေ… အနာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ကာရုကာနံ ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ…ပေ… အနာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ကာရုကာနံ ဒုက္ကဋဿ။
ဘိက္ခု သမာဒိသိတွာ ပက္ကမတိ – ‘‘ဝိဟာရံ မေ ကရောထာ’’တိ။ သမာဒိသတိ စ – ‘‘ဒေသိတဝတ္ထုကော စ ဟောတု အနာရမ္ဘော စ သပရိက္ကမနော စာ’’တိ။ တဿ ဝိဟာရံ ကရောန္တိ ဒေသိတဝတ္ထုကံ သာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ကာရုကာနံ ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ…ပေ… သာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ကာရုကာနံ ဒုက္ကဋဿ…ပေ… အနာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ကာရုကာနံ ဒုက္ကဋဿ…ပေ… အနာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၇၇။ ဘိက္ခု သမာဒိသိတွာ ပက္ကမတိ – ‘‘ဝိဟာရံ မေ ကရောထာ’’တိ။ တဿ ဝိဟာရံ ကရောန္တိ အဒေသိတဝတ္ထုကံ သာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ။ သော စေ ဝိပ္ပကတေ အာဂစ္ဆတိ, တေန ဘိက္ခုနာ သော ဝိဟာရော အညဿ ဝါ ဒါတဗ္ဗော ဘိန္ဒိတွာ ဝါ ပုန ကာတဗ္ဗော။ နော စေ အညဿ ဝါ ဒဒေယျ ဘိန္ဒိတွာ ဝါ ပုန ကာရေယျ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသေန ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ…ပေ… သာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသေန ဒုက္ကဋဿ…ပေ… အနာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသေန ဒုက္ကဋဿ…ပေ… အနာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဘိက္ခု သမာဒိသိတွာ ပက္ကမတိ – ‘‘ဝိဟာရံ မေ ကရောထာ’’တိ။ တဿ ဝိဟာရံ ကရောန္တိ ဒေသိတဝတ္ထုကံ သာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ။ သော စေ ဝိပ္ပကတေ အာဂစ္ဆတိ, တေန ဘိက္ခုနာ သော ဝိဟာရော အညဿ ဝါ ဒါတဗ္ဗော ဘိန္ဒိတွာ ဝါ ပုန ကာတဗ္ဗော။ နော စေ အညဿ ဝါ ဒဒေယျ ဘိန္ဒိတွာ ဝါ ပုန ကာရေယျ, အာပတ္တိ ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ…ပေ… သာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ…ပေ… အနာရမ္ဘံ အပရိက္ကမနံ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ…ပေ… အနာရမ္ဘံ သပရိက္ကမနံ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၇၈။ အတ္တနာ ဝိပ္ပကတံ အတ္တနာ ပရိယောသာပေတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
အတ္တနာ ဝိပ္ပကတံ ပရေဟိ ပရိယောသာပေတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ပရေဟိ ဝိပ္ပကတံ အတ္တနာ ပရိယောသာပေတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ပရေဟိ ဝိပ္ပကတံ ပရေဟိ ပရိယောသာပေတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၇၉။ အနာပတ္တိ လေဏေ ဂုဟာယ တိဏကုဋိကာယ အညဿတ္ထာယ ဝါသာဂါရံ ဌပေတွာ သဗ္ဗတ္ထ။ အနာပတ္တိ ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဝိဟာရကာရသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ သတ္တမံ။
၈။ ဒုဋ္ဌဒေါသသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၈၀။ [ဣဒံ ဝတ္ထု စူဠဝ။ ၁၈၉] တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ ရာဇဂဟေ ဝိဟရတိ ဝေဠုဝနေ ကလန္ဒကနိဝါပေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အာယသ္မတာ ဒဗ္ဗေန မလ္လပုတ္တေန ဇာတိယာ သတ္တဝဿေန အရဟတ္တံ သစ္ဆိကတံ ဟောတိ။ ယံ ကိဉ္စိ [ယဉ္စ ကိဉ္စိ (သီ။ က။)] သာဝကေန ပတ္တဗ္ဗံ သဗ္ဗံ တေန အနုပ္ပတ္တံ ဟောတိ။ နတ္ထိ စဿ ကိဉ္စိ ဥတ္တရိ ကရဏီယံ, ကတဿ ဝါ ပတိစယော။ အထ ခေါ အာယသ္မတော ဒဗ္ဗဿ မလ္လပုတ္တဿ ရဟောဂတဿ ပဋိသလ္လီနဿ ဧဝံ စေတသော ပရိဝိတက္ကော ဥဒပါဒိ – ‘‘မယာ ခေါ ဇာတိယာ သတ္တဝဿေန အရဟတ္တံ သစ္ဆိကတံ။ ယံ ကိဉ္စိ သာဝကေန ပတ္တဗ္ဗံ သဗ္ဗံ မယာ အနုပ္ပတ္တံ။ နတ္ထိ စ မေ ကိဉ္စိ ဥတ္တရိ ကရဏီယံ, ကတဿ ဝါ ပတိစယော။ ကိန္နု ခေါ အဟံ သံဃဿ ဝေယျာဝစ္စံ ကရေယျ’’န္တိ?
အထ ခေါ အာယသ္မတော ဒဗ္ဗဿ မလ္လပုတ္တဿ ဧတဒဟောသိ – ‘‘ယံနူနာဟံ သံဃဿ သေနာသနဉ္စ ပညပေယျံ ဘတ္တာနိ စ ဥဒ္ဒိသေယျ’’န္တိ။ အထ ခေါ
အာယသ္မာ ဒဗ္ဗော မလ္လပုတ္တော သာယနှသမယံ ပဋိသလ္လာနာ ဝုဋ္ဌိတော ယေန ဘဂဝါ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ဘဂဝန္တံ အဘိဝါဒေတွာ ဧကမန္တံ နိသီဒိ။ ဧကမန္တံ နိသိန္နော ခေါ အာယသ္မာ ဒဗ္ဗော မလ္လပုတ္တော ဘဂဝန္တံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဣဓ မယှံ, ဘန္တေ, ရဟောဂတဿ ပဋိသလ္လီနဿ ဧဝံ စေတသော ပရိဝိတက္ကော ဥဒပါဒိ မယာ ခေါ ဇာတိယာ သတ္တဝဿေန အရဟတ္တံ သစ္ဆိကတံ, ယံ ကိဉ္စိ သာဝကေန ပတ္တဗ္ဗံ, သဗ္ဗံ မယာ အနုပတ္တံ, နတ္ထိ စ မေ ကိဉ္စိ ဥတ္တရိ ကရဏီယံ, ကတဿ ဝါ ပတိစယော, ကိံ နု ခေါ အဟံ သံဃဿ ဝေယျာဝစ္စံ ကရေယျ’’န္တိ။ တဿ မယှံ ဘန္တေ, ဧတဒဟောသိ ယံနူနာဟံ ‘‘သံဃဿ သေနာသနဉ္စ ပညပေယျံ ဘတ္တာနိ စ ဥဒ္ဒိသေယျန္တိ။ ဣစ္ဆာမဟံ, ဘန္တေ, သံဃဿ သေနာသနဉ္စ ပညပေတုံ ဘတ္တာနိ စ ဥဒ္ဒိသိတု’’န္တိ။ ‘‘သာဓု သာဓု, ဒဗ္ဗ။ တေန ဟိ တွံ, ဒဗ္ဗ, သံဃဿ သေနာသနဉ္စ ပညပေဟိ ဘတ္တာနိ စ ဥဒ္ဒိသာ’’တိ။ ‘‘ဧဝံ, ဘန္တေ’’တိ ခေါ အာယသ္မာ ဒဗ္ဗော မလ္လပုတ္တော ဘဂဝတော ပစ္စဿောသိ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘တေန ဟိ, ဘိက္ခဝေ, သံဃော ဒဗ္ဗံ မလ္လပုတ္တံ သေနာသနပညာပကဉ္စ ဘတ္တုဒ္ဒေသကဉ္စ သမ္မန္နတု။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, သမ္မန္နိတဗ္ဗော။ ပဌမံ ဒဗ္ဗော မလ္လပုတ္တော ယာစိတဗ္ဗော။ ယာစိတွာ ဗျတ္တေန ဘိက္ခုနာ ပဋိဗလေန သံဃော ဉာပေတဗ္ဗော –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၈၁။ ‘‘သုဏာတု မေ, ဘန္တေ, သံဃော။ ယဒိ သံဃဿ ပတ္တကလ္လံ သံဃော အာယသ္မန္တံ ဒဗ္ဗံ မလ္လပုတ္တံ သေနာသနပညာပကဉ္စ ဘတ္တုဒ္ဒေသကဉ္စ သမ္မန္နေယျ။ ဧသာ ဉတ္တိ။
‘‘သုဏာတု မေ, ဘန္တေ, သံဃော။ သံဃော အာယသ္မန္တံ ဒဗ္ဗံ မလ္လပုတ္တံ သေနာသနပညာပကဉ္စ ဘတ္တုဒ္ဒေသကဉ္စ သမ္မန္နတိ။ ယဿာယသ္မတော ခမတိ အာယသ္မတော ဒဗ္ဗဿ မလ္လပုတ္တဿ သေနာသနပညာပကဿ စ ဘတ္တုဒ္ဒေသကဿ စ သမ္မုတိ, သော တုဏှဿ၊ ယဿ နက္ခမတိ, သော ဘာသေယျ။
‘‘သမ္မတော သံဃေန အာယသ္မာ ဒဗ္ဗော မလ္လပုတ္တော သေနာသနပညာပကော စ ဘတ္တုဒ္ဒေသကော စ။ ခမတိ သံဃဿ, တသ္မာ တုဏှီ, ဧဝမေတံ ဓာရယာမီ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၈၂။ သမ္မတော စ ပနာယသ္မာ ဒဗ္ဗော မလ္လပုတ္တော သဘာဂါနံ ဘိက္ခူနံ ဧကဇ္ဈံ သေနာသနံ ပညပေတိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ သုတ္တန္တိကာ တေသံ ဧကဇ္ဈံ
သေနာသနံ ပညပေတိ – ‘‘တေ အညမညံ သုတ္တန္တံ သင်္ဂါယိဿန္တီ’’တိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ ဝိနယဓရာ တေသံ ဧကဇ္ဈံ သေနာသနံ ပညပေတိ – ‘‘တေ အညမညံ ဝိနယံ ဝိနိစ္ဆိနိဿန္တီ’’တိ [ဝိနိစ္ဆိဿန္တီတိ (က။)]။ ယေ တေ ဘိက္ခူ ဓမ္မကထိကာ တေသံ ဧကဇ္ဈံ သေနာသနံ ပညပေတိ – ‘‘တေ အညမညံ ဓမ္မံ သာကစ္ဆိဿန္တီ’’တိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ ဈာယိနော တေသံ ဧကဇ္ဈံ သေနာသနံ ပညပေတိ – ‘‘တေ အညမညံ န ဗျာဗာဓိဿန္တီ’’တိ [န ဗျာဗာဟိဿန္တီတိ (က။)]။ ယေ တေ ဘိက္ခူ တိရစ္ဆာနကထိကာ ကာယဒဠှိဗဟုလာ [ကာယဒဍ္ဎိဗဟုလာ (သီ။)] ဝိဟရန္တိ တေသမ္ပိ ဧကဇ္ဈံ သေနာသနံ ပညပေတိ – ‘‘ဣမာယပိမေ အာယသ္မန္တော ရတိယာ အစ္ဆိဿန္တီ’’တိ။ ယေပိ တေ ဘိက္ခူ ဝိကာလေ အာဂစ္ဆန္တိ တေသမ္ပိ တေဇောဓာတုံ သမာပဇ္ဇိတွာ တေနေဝ အာလောကေန သေနာသနံ ပညပေတိ။ အပိသု ဘိက္ခူ သဉ္စိစ္စ ဝိကာလေ အာဂစ္ဆန္တိ – ‘‘မယံ အာယသ္မတော ဒဗ္ဗဿ မလ္လပုတ္တဿ ဣဒ္ဓိပါဋိဟာရိယံ ပဿိဿာမာ’’တိ။
တေ အာယသ္မန္တံ ဒဗ္ဗံ မလ္လပုတ္တံ ဥပသင်္ကမိတွာ ဧဝံ ဝဒန္တိ – ‘‘အမှာကံ, အာဝုသော ဒဗ္ဗ, သေနာသနံ ပညပေဟီ’’တိ။ တေ အာယသ္မာ ဒဗ္ဗော မလ္လပုတ္တော ဧဝံ ဝဒေတိ – ‘‘ကတ္ထာယသ္မန္တာ ဣစ္ဆန္တိ, ကတ္ထ ပညပေမီ’’တိ? တေ သဉ္စိစ္စ ဒူရေ အပဒိသန္တိ – ‘‘အမှာကံ, အာဝုသော ဒဗ္ဗ, ဂိဇ္ဈကူဋေ ပဗ္ဗတေ သေနာသနံ ပညပေဟိ။ အမှာကံ, အာဝုသော, စောရပပါတေ သေနာသနံ ပညပေဟိ။ အမှာကံ, အာဝုသော, ဣသိဂိလိပဿေ ကာဠသိလာယံ သေနာသနံ ပညပေဟိ။ အမှာကံ, အာဝုသော, ဝေဘာရပဿေ သတ္တပဏ္ဏိဂုဟာယံ သေနာသနံ ပညပေဟိ။ အမှာကံ, အာဝုသော, သီတဝနေ သပ္ပသောဏ္ဍိကပဗ္ဘာရေ သေနာသနံ ပညပေဟိ။ အမှာကံ, အာဝုသော, ဂေါတမကကန္ဒရာယံ သေနာသနံ ပညပေဟိ။ အမှာကံ, အာဝုသော, တိန္ဒုကကန္ဒရာယံ သေနာသနံ ပညပေဟိ။ အမှာကံ, အာဝုသော, တပေါဒကန္ဒရာယံ သေနာသနံ ပညပေဟိ။ အမှာကံ, အာဝုသော, တပေါဒါရာမေ သေနာသနံ ပညပေဟိ။ အမှာကံ, အာဝုသော, ဇီဝကမ္ဗဝနေ သေနာသနံ ပညပေဟိ။ အမှာကံ, အာဝုသော, မဒ္ဒကုစ္ဆိသ္မိံ မိဂဒါယေ သေနာသနံ ပညပေဟီ’’တိ။
တေသံ အာယသ္မာ ဒဗ္ဗော မလ္လပုတ္တော တေဇောဓာတုံ သမာပဇ္ဇိတွာ အင်္ဂုလိယာ ဇလမာနာယ ပုရတော ပုရတော ဂစ္ဆတိ။ တေပိ တေနေဝ အာလောကေန အာယသ္မတော ဒဗ္ဗဿ မလ္လပုတ္တဿ ပိဋ္ဌိတော ပိဋ္ဌိတော ဂစ္ဆန္တိ။ တေသံ အာယသ္မာ ဒဗ္ဗော မလ္လပုတ္တော ဧဝံ သေနာသနံ ပညပေတိ – ‘‘အယံ မဉ္စော, ဣဒံ ပီဌံ, အယံ ဘိသိ, ဣဒံ ဗိမ္ဗောဟနံ, ဣဒံ ဝစ္စဋ္ဌာနံ, ဣဒံ
ပဿာဝဋ္ဌာနံ, ဣဒံ ပါနီယံ, ဣဒံ ပရိဘောဇနီယံ, အယံ ကတ္တရဒဏ္ဍော, ဣဒံ သံဃဿ ကတိကသဏ္ဌာနံ, ဣမံ ကာလံ ပဝိသိတဗ္ဗံ, ဣမံ ကာလံ နိက္ခမိတဗ္ဗ’’န္တိ။ တေသံ အာယသ္မာ ဒဗ္ဗော မလ္လပုတ္တော ဧဝံ သေနာသနံ ပညပေတွာ ပုနဒေဝ ဝေဠုဝနံ ပစ္စာဂစ္ဆတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၈၃။ တေန ခေါ ပန သမယေန မေတ္တိယဘူမဇကာ [ဘုမ္မဇကာ (သီ။ သျာ။)] ဘိက္ခူ နဝကာ စေဝ ဟောန္တိ အပ္ပပုညာ စ။ ယာနိ သံဃဿ လာမကာနိ သေနာသနာနိ တာနိ တေသံ ပါပုဏန္တိ လာမကာနိ စ ဘတ္တာနိ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ရာဇဂဟေ မနုဿာ ဣစ္ဆန္တိ ထေရာနံ ဘိက္ခူနံ အဘိသင်္ခါရိကံ ပိဏ္ဍပါတံ ဒါတုံ သပ္ပိမ္ပိ တေလမ္ပိ ဥတ္တရိဘင်္ဂမ္ပိ။ မေတ္တိယဘူမဇကာနံ ပန ဘိက္ခူနံ ပါကတိကံ ဒေန္တိ ယထာရန္ဓံ ကဏာဇကံ ဗိလင်္ဂဒုတိယံ။ တေ ပစ္ဆာဘတ္တံ ပိဏ္ဍပါတပ္ပဋိက္ကန္တာ ထေရေ ဘိက္ခူ ပုစ္ဆန္တိ – ‘‘တုမှာကံ, အာဝုသော, ဘတ္တဂ္ဂေ ကိံ အဟောသိ? တုမှာကံ, အာဝုသော, ဘတ္တဂ္ဂေ ကိံ အဟောသီ’’တိ? ဧကစ္စေ ထေရာ ဧဝံ ဝဒန္တိ – ‘‘အမှာကံ, အာဝုသော, သပ္ပိ အဟောသိ တေလံ အဟောသိ ဥတ္တရိဘင်္ဂံ အဟောသီ’’တိ။ မေတ္တိယဘူမဇကာ ပန ဘိက္ခူ ဧဝံ ဝဒန္တိ – ‘‘အမှာကံ, အာဝုသော, န ကိဉ္စိ အဟောသိ, ပါကတိကံ ယထာရန္ဓံ ကဏာဇကံ ဗိလင်္ဂဒုတိယ’’န္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန ကလျာဏဘတ္တိကော ဂဟပတိ သံဃဿ စတုက္ကဘတ္တံ ဒေတိ နိစ္စဘတ္တံ။ သော ဘတ္တဂ္ဂေ သပုတ္တဒါရော ဥပတိဋ္ဌိတွာ ပရိဝိသတိ။ အညေ ဩဒနေန ပုစ္ဆန္တိ, အညေ သူပေန ပုစ္ဆန္တိ, အညေ တေလေန ပုစ္ဆန္တိ, အညေ ဥတ္တရိဘင်္ဂေန ပုစ္ဆန္တိ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ကလျာဏဘတ္တိကဿ ဂဟပတိနော ဘတ္တံ သွာတနာယ မေတ္တိယဘူမဇကာနံ ဘိက္ခူနံ ဥဒ္ဒိဋ္ဌံ ဟောတိ။ အထ ခေါ ကလျာဏဘတ္တိကော ဂဟပတိ အာရာမံ အဂမာသိ ကေနစိဒေဝ ကရဏီယေန။ သော ယေနာယသ္မာ ဒဗ္ဗော မလ္လပုတ္တော တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ အာယသ္မန္တံ ဒဗ္ဗံ မလ္လပုတ္တံ အဘိဝါဒေတွာ ဧကမန္တံ နိသီဒိ။ ဧကမန္တံ နိသိန္နံ ခေါ ကလျာဏဘတ္တိကံ ဂဟပတိံ အာယသ္မာ ဒဗ္ဗော မလ္လပုတ္တော ဓမ္မိယာ ကထာယ သန္ဒဿေသိ သမာဒပေသိ သမုတ္တေဇေသိ သမ္ပဟံသေသိ။ အထ ခေါ ကလျာဏဘတ္တိကော ဂဟပတိ အာယသ္မတာ ဒဗ္ဗေန မလ္လပုတ္တေန ဓမ္မိယာ ကထာယ သန္ဒဿိတော သမာဒပိတော သမုတ္တေဇိတော သမ္ပဟံသိတော အာယသ္မန္တံ ဒဗ္ဗံ မလ္လပုတ္တံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ကဿ, ဘန္တေ, အမှာကံ ဃရေ သွာတနာယ ဘတ္တံ ဥဒ္ဒိဋ္ဌ’’န္တိ? ‘‘မေတ္တိယဘူမဇကာနံ ခေါ, ဂဟပတိ, ဘိက္ခူနံ
တုမှာကံ ဃရေ သွာတနာယ ဘတ္တံ ဥဒ္ဒိဋ္ဌ’’န္တိ။ အထ ခေါ ကလျာဏဘတ္တိကော ဂဟပတိ အနတ္တမနော အဟောသိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ပါပဘိက္ခူ အမှာကံ ဃရေ ဘုဉ္ဇိဿန္တီ’’တိ! ဃရံ ဂန္တွာ ဒါသိံ အာဏာပေသိ – ‘‘ယေ, ဇေ, သွေ ဘတ္တိကာ အာဂစ္ဆန္တိ တေ ကောဋ္ဌကေ အာသနံ ပညပေတွာ ကဏာဇကေန ဗိလင်္ဂဒုတိယေန ပရိဝိသာ’’တိ။ ‘‘ဧဝံ အယျာ’’တိ ခေါ သာ ဒါသီ ကလျာဏဘတ္တိကဿ ဂဟပတိနော ပစ္စဿောသိ။
အထ ခေါ မေတ္တိယဘူမဇကာ ဘိက္ခူ – ‘‘ဟိယျော ခေါ, အာဝုသော, အမှာကံ ကလျာဏဘတ္တိကဿ ဂဟပတိနော ဃရေ ဘတ္တံ ဥဒ္ဒိဋ္ဌံ, သွေ အမှေ ကလျာဏဘတ္တိကော ဂဟပတိ သပုတ္တဒါရော ဥပတိဋ္ဌိတွာ ပရိဝိသိဿတိ၊ အညေ ဩဒနေန ပုစ္ဆိဿန္တိ, အညေ သူပေန ပုစ္ဆိဿန္တိ, အညေ တေလေန ပုစ္ဆိဿန္တိ, အညေ ဥတ္တရိဘင်္ဂေန ပုစ္ဆိဿန္တီ’’တိ။ တေ တေနေဝ သောမနဿေန န စိတ္တရူပံ ရတ္တိယာ သုပိံသု။ အထ ခေါ မေတ္တိယဘူမဇကာ ဘိက္ခူ ပုဗ္ဗဏှသမယံ နိဝါသေတွာ ပတ္တစီဝရံ အာဒါယ ယေန ကလျာဏဘတ္တိကဿ ဂဟပတိနော နိဝေသနံ တေနုပသင်္ကမိံသု။ အဒ္ဒသာ ခေါ သာ ဒါသီ မေတ္တိယဘူမဇကေ ဘိက္ခူ ဒူရတောဝ အာဂစ္ဆန္တေ။ ဒိသွာန ကောဋ္ဌကေ အာသနံ ပညပေတွာ မေတ္တိယဘူမဇကေ ဘိက္ခူ ဧတဒဝေါစ – ‘‘နိသီဒထ, ဘန္တေ’’တိ။ အထ ခေါ မေတ္တိယဘူမဇကာနံ ဘိက္ခူနံ ဧတဒဟောသိ – ‘‘နိဿံသယံ ခေါ န တာဝ ဘတ္တံ သိဒ္ဓံ ဘဝိဿတိ! ယထာ [ယာဝ (သီ။)] မယံ ကောဋ္ဌကေ နိသီဒေယျာမာ’’တိ [နိသီဒါပီယေယျာမာတိ (သီ။), နိသီဒါပီယာမာတိ (သျာ။)]။ အထ ခေါ သာ ဒါသီ ကဏာဇကေန ဗိလင်္ဂဒုတိယေန ဥပဂစ္ဆိ – ‘‘ဘုဉ္ဇထ, ဘန္တေ’’တိ။ ‘‘မယံ ခေါ, ဘဂိနိ, နိစ္စဘတ္တိကာ’’တိ။ ‘‘ဇာနာမိ အယျာ နိစ္စဘတ္တိကာတ္ထ။ အပိစာဟံ ဟိယျောဝ ဂဟပတိနာ အာဏတ္တာ – ‘ယေ, ဇေ, သွေ ဘတ္တိကာ အာဂစ္ဆန္တိ တေ ကောဋ္ဌကေ အာသနံ ပညပေတွာ ကဏာဇကေန ဗိလင်္ဂဒုတိယေန ပရိဝိသာ’တိ။ ဘုဉ္ဇထ, ဘန္တေ’’တိ။ အထ ခေါ မေတ္တိယဘူမဇကာ ဘိက္ခူ – ‘‘ဟိယျော ခေါ, အာဝုသော, ကလျာဏဘတ္တိကော ဂဟပတိ အာရာမံ အဂမာသိ ဒဗ္ဗဿ မလ္လပုတ္တဿ သန္တိကေ။ နိဿံသယံ ခေါ မယံ ဒဗ္ဗေန မလ္လပုတ္တေန ဂဟပတိနော အန္တရေ [သန္တိကေ (သျာ။ ကံ။ က။)] ပရိဘိန္နာ’’တိ။ တေ တေနေဝ ဒေါမနဿေန န စိတ္တရူပံ ဘုဉ္ဇိံသု။ အထ ခေါ မေတ္တိယဘူမဇကာ ဘိက္ခူ ပစ္ဆာဘတ္တံ ပိဏ္ဍပါတပ္ပဋိက္ကန္တာ အာရာမံ ဂန္တွာ ပတ္တစီဝရံ ပဋိသာမေတွာ ဗဟာရာမကောဋ္ဌကေ သံဃာဋိပလ္လတ္ထိကာယ နိသီဒိံသု တုဏှီဘူတာ မင်္ကုဘူတာ ပတ္တက္ခန္ဓာ အဓောမုခါ ပဇ္ဈာယန္တာ အပ္ပဋိဘာနာ။
အထ ခေါ မေတ္တိယာ ဘိက္ခုနီ ယေန မေတ္တိယဘူမဇကာ ဘိက္ခူ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ မေတ္တိယဘူမဇကေ ဘိက္ခူ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဝန္ဒာမိ, အယျာ’’တိ။ ဧဝံ ဝုတ္တေ မေတ္တိယဘူမဇကာ ဘိက္ခူ နာလပိံသု။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ…ပေ… တတိယမ္ပိ ခေါ မေတ္တိယာ ဘိက္ခုနီ မေတ္တိယဘူမဇကေ ဘိက္ခူ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဝန္ဒာမိ, အယျာ’’တိ။ တတိယမ္ပိ ခေါ မေတ္တိယဘူမဇကာ ဘိက္ခူ နာလပိံသု။ ‘‘ကျာဟံ အယျာနံ အပရဇ္ဈာမိ? ကိဿ မံ အယျာ နာလပန္တီ’’တိ? ‘‘တထာ ဟိ ပန တွံ, ဘဂိနိ, အမှေ ဒဗ္ဗေန မလ္လပုတ္တေန ဝိဟေဌီယမာနေ အဇ္ဈုပေက္ခသီ’’တိ? ‘‘ကျာဟံ, အယျာ, ကရောမီ’’တိ? ‘‘သစေ ခေါ တွံ, ဘဂိနိ, ဣစ္ဆေယျာသိ အဇ္ဇေဝ ဘဂဝါ ဒဗ္ဗံ မလ္လပုတ္တံ နာသာပေယျာ’’တိ။ ‘‘ကျာဟံ, အယျာ, ကရောမိ, ကိံ မယာ သက္ကာ ကာတု’’န္တိ? ‘‘ဧဟိ တွံ, ဘဂိနိ, ယေန ဘဂဝါ တေနုပသင်္ကမ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ဘဂဝန္တံ ဧဝံ ဝဒေဟိ – ‘ဣဒံ, ဘန္တေ, နစ္ဆန္နံ နပ္ပတိရူပံ။ ယာယံ, ဘန္တေ, ဒိသာ အဘယာ အနီတိကာ အနုပဒ္ဒဝါ သာယံ ဒိသာ သဘယာ သဤတိကာ သဥပဒ္ဒဝါ။ ယတော နိဝါတံ တတော သဝါတံ [ပဝါတံ (သီ။ သျာ။)]။ ဥဒကံ မညေ အာဒိတ္တံ။ အယျေနမှိ ဒဗ္ဗေန မလ္လပုတ္တေန ဒူသိတာ’’’တိ။ ‘‘ဧဝံ, အယျာ’’တိ ခေါ မေတ္တိယာ ဘိက္ခုနီ မေတ္တိယဘူမဇကာနံ ဘိက္ခူနံ ပဋိဿုတွာ ယေန ဘဂဝါ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ဘဂဝန္တံ အဘိဝါဒေတွာ ဧကမန္တံ အဋ္ဌာသိ။ ဧကမန္တံ ဌိတာ ခေါ မေတ္တိယာ ဘိက္ခုနီ ဘဂဝန္တံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဣဒံ, ဘန္တေ, နစ္ဆန္နံ နပ္ပတိရူပံ။ ယာယံ, ဘန္တေ, ဒိသာ အဘယာ အနီတိကာ အနုပဒ္ဒဝါ သာယံ ဒိသာ သဘယာ သဤတိကာ သဥပဒ္ဒဝါ။ ယတော နိဝါတံ တတော သဝါတံ။ ဥဒကံ မညေ အာဒိတ္တံ! အယျေနမှိ ဒဗ္ဗေန မလ္လပုတ္တေန ဒူသိတာ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၈၄။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဘိက္ခုသံဃံ သန္နိပါတာပေတွာ အာယသ္မန္တံ ဒဗ္ဗံ မလ္လပုတ္တံ ပဋိပုစ္ဆိ – ‘‘သရသိ တွံ, ဒဗ္ဗ, ဧဝရူပံ ကတ္တာ ယထာယံ ဘိက္ခုနီ အာဟာ’’တိ? ‘‘ယထာ မံ, ဘန္တေ, ဘဂဝါ ဇာနာတီ’’တိ။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ ဘဂဝါ…ပေ… တတိယမ္ပိ ခေါ ဘဂဝါ အာယသ္မန္တံ ဒဗ္ဗံ မလ္လပုတ္တံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘သရသိ တွံ, ဒဗ္ဗ, ဧဝရူပံ ကတ္တာ ယထာယံ ဘိက္ခုနီ အာဟာ’’တိ? ‘‘ယထာ မံ, ဘန္တေ, ဘဂဝါ ဇာနာတီ’’တိ။ ‘‘န ခေါ, ဒဗ္ဗ, ဒဗ္ဗာ ဧဝံ နိဗ္ဗေဌေန္တိ။ သစေ တယာ ကတံ ကတန္တိ ဝဒေဟိ, သစေ တယာ အကတံ အကတန္တိ ဝဒေဟီ’’တိ။ ‘‘ယတော အဟံ, ဘန္တေ, ဇာတော နာဘိဇာနာမိ သုပိနန္တေနပိ မေထုနံ ဓမ္မံ ပဋိသေဝိတာ, ပဂေဝ ဇာဂရော’’တိ!
အထ ခေါ ဘဂဝါ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘တေန ဟိ, ဘိက္ခဝေ, မေတ္တိယံ ဘိက္ခုနိံ နာသေထ။ ဣမေ စ ဘိက္ခူ အနုယုဉ္ဇထာ’’တိ။ ဣဒံ ဝတွာ ဘဂဝါ ဥဋ္ဌာယာသနာ ဝိဟာရံ ပါဝိသိ။
အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ မေတ္တိယံ ဘိက္ခုနိံ နာသေသုံ။ အထ ခေါ မေတ္တိယဘူမဇကာ ဘိက္ခူ တေ ဘိက္ခူ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘မာဝုသော, မေတ္တိယံ ဘိက္ခုနိံ နာသေထ။ န သာ ကိဉ္စိ အပရဇ္ဈတိ။ အမှေဟိ သာ ဥဿာဟိတာ ကုပိတေဟိ အနတ္တမနေဟိ စာဝနာဓိပ္ပါယေဟီ’’တိ။ ‘‘ကိံ ပန တုမှေ, အာဝုသော, အာယသ္မန္တံ ဒဗ္ဗံ မလ္လပုတ္တံ အမူလကေန ပါရာဇိကေန ဓမ္မေန အနုဒ္ဓံသေထာ’’တိ? ‘‘ဧဝမာဝုသော’’တိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ မေတ္တိယဘူမဇကာ ဘိက္ခူ အာယသ္မန္တံ ဒဗ္ဗံ မလ္လပုတ္တံ အမူလကေန ပါရာဇိကေန ဓမ္မေန အနုဒ္ဓံသေဿန္တီ’’တိ! အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ မေတ္တိယဘူမဇကေ ဘိက္ခူ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… ‘‘သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, ဒဗ္ဗံ မလ္လပုတ္တံ အမူလကေန ပါရာဇိကေန ဓမ္မေန အနုဒ္ဓံသေထာ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ‘‘ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, ဒဗ္ဗံ မလ္လပုတ္တံ အမူလကေန ပါရာဇိကေန ဓမ္မေန အနုဒ္ဓံသေဿထ! နေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၈၅။ ယော ပန ဘိက္ခု ဘိက္ခုံ ဒုဋ္ဌော ဒေါသော အပ္ပတီတော အမူလကေန ပါရာဇိကေန ဓမ္မေန အနုဒ္ဓံသေယျ – ‘အပ္ပေဝ နာမ နံ ဣမမှာ ဗြဟ္မစရိယာ စာဝေယျ’န္တိ, တတော အပရေန သမယေန သမနုဂ္ဂါဟီယမာနော ဝါ အသမနုဂ္ဂါဟီယမာနော ဝါ အမူလကဉ္စေဝ တံ အဓိကရဏံ ဟောတိ ဘိက္ခု စ ဒေါသံ ပတိဋ္ဌာတိ, သံဃာဒိသေသော’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၈၆။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
ဘိက္ခုန္တိ အညံ ဘိက္ခုံ။
ဒုဋ္ဌော ဒေါသောတိ ကုပိတော အနတ္တမနော အနဘိရဒ္ဓေါ အာဟတစိတ္တော ခိလဇာတော။
အပ္ပတီတောတိ တေန စ ကောပေန တေန စ ဒေါသေန တာယ စ အနတ္တမနတာယ တာယ စ အနဘိရဒ္ဓိယာ အပ္ပတီတော ဟောတိ။
အမူလကံ နာမ အဒိဋ္ဌံ အသုတံ အပရိသင်္ကိတံ။
ပါရာဇိကေန ဓမ္မေနာတိ စတုန္နံ အညတရေန။
အနုဒ္ဓံသေယျာတိ စောဒေတိ ဝါ စောဒါပေတိ ဝါ။
အပ္ပေဝ နာမ နံ ဣမမှာ ဗြဟ္မစရိယာ စာဝေယျန္တိ ဘိက္ခုဘာဝါ စာဝေယျံ, သမဏဓမ္မာ စာဝေယျံ, သီလက္ခန္ဓာ စာဝေယျံ, တပေါဂုဏာ စာဝေယျံ။
တတောအပရေန သမယေနာတိ ယသ္မိံ ခဏေ အနုဒ္ဓံသိတော ဟောတိ တံ ခဏံ တံ လယံ တံ မုဟုတ္တံ ဝီတိဝတ္တေ။
သမနုဂ္ဂါဟီယမာနောတိ ယေန ဝတ္ထုနာ အနုဒ္ဓံသိတော ဟောတိ တသ္မိံ ဝတ္ထုသ္မိံ သမနုဂ္ဂါဟီယမာနော။
အသမနုဂ္ဂါဟီယမာနောတိ န ကေနစိ ဝုစ္စမာနော။
အဓိကရဏံ နာမ စတ္တာရိ အဓိကရဏာနိ – ဝိဝါဒါဓိကရဏံ, အနုဝါဒါဓိကရဏံ, အာပတ္တာဓိကရဏံ, ကိစ္စာဓိကရဏံ။
ဘိက္ခု စ ဒေါသံ ပတိဋ္ဌာတီတိ တုစ္ဆကံ မယာ ဘဏိတံ, မုသာ မယာ ဘဏိတံ, အဘူတံ မယာ ဘဏိတံ, အဇာနန္တေန မယာ ဘဏိတံ။
သံဃာဒိသေသောတိ…ပေ… တေနပိ ဝုစ္စတိ သံဃာဒိသေသောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၈၇။ အဒိဋ္ဌဿ ဟောတိ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော။ တဉ္စေ စောဒေတိ – ‘‘ဒိဋ္ဌော မယာ, ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပန္နောသိ, အဿမဏောသိ, အသကျပုတ္တိယောသိ, နတ္ထိ တယာ သဒ္ဓိံ ဥပေါသထော ဝါ ပဝါရဏာ ဝါ သံဃကမ္မံ ဝါ’’တိ, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ သံဃာဒိသေသဿ။
အသုတဿ ဟောတိ – ‘‘ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပန္နော’’တိ။ တဉ္စေ စောဒေတိ – ‘‘သုတော မယာ, ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပန္နောသိ, အဿမဏောသိ, အသကျပုတ္တိယောသိ, နတ္ထိ တယာ သဒ္ဓိံ ဥပေါသထော ဝါ ပဝါရဏာ ဝါ သံဃကမ္မံ ဝါ’’တိ, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ သံဃာဒိသေသဿ။
အပရိသင်္ကိတဿ ဟောတိ – ‘‘ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပန္နော’’တိ။ တဉ္စေ စောဒေတိ – ‘‘ပရိသင်္ကိတော မယာ, ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပန္နောသိ, အဿမဏောသိ, အသကျပုတ္တိယောသိ, နတ္ထိ တယာ သဒ္ဓိံ ဥပေါသထော ဝါ ပဝါရဏာ ဝါ သံဃကမ္မံ ဝါ’’တိ, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ သံဃာဒိသေသဿ။
အဒိဋ္ဌဿ ဟောတိ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော။ တဉ္စေ စောဒေတိ – ‘‘ဒိဋ္ဌော မယာ သုတော စ, ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပန္နောသိ, အဿမဏောသိ’’…ပေ… အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ သံဃာဒိသေသဿ။
အဒိဋ္ဌဿ ဟောတိ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော။ တဉ္စေ စောဒေတိ – ‘‘ဒိဋ္ဌော မယာ ပရိသင်္ကိတော စ, ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပန္နောသိ, အဿမဏောသိ’’…ပေ… အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ သံဃာဒိသေသဿ။
အဒိဋ္ဌဿ ဟောတိ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော။ တဉ္စေ စောဒေတိ – ‘‘ဒိဋ္ဌော မယာ သုတော စ ပရိသင်္ကိတော စ, ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပန္နောသိ, အဿမဏောသိ’’…ပေ… အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ သံဃာဒိသေသဿ။
အသုတဿ ဟောတိ – ‘‘ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပန္နော’’တိ။ တဉ္စေ စောဒေတိ – ‘‘သုတော မယာ ပရိသင်္ကိတော စ…ပေ… သုတော မယာ ဒိဋ္ဌော စ…ပေ… သုတော မယာ ပရိသင်္ကိတော စ ဒိဋ္ဌော စ, ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပန္နောသိ, အဿမဏောသိ’’…ပေ… အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ သံဃာဒိသေသဿ။
အပရိသင်္ကိတဿ ဟောတိ – ‘‘ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပန္နော’’တိ။ တဉ္စေ စောဒေတိ – ‘‘ပရိသင်္ကိတော မယာ ဒိဋ္ဌော စ…ပေ… ပရိသင်္ကိတော မယာ သုတော စ…ပေ… ပရိသင်္ကိတော မယာ ဒိဋ္ဌော စ သုတော စ, ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပန္နောသိ, အဿမဏောသိ’’…ပေ… အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ သံဃာဒိသေသဿ။
ဒိဋ္ဌဿ ဟောတိ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော။ တဉ္စေ စောဒေတိ – ‘‘သုတော မယာ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပန္နောသိ, အဿမဏောသိ’’…ပေ… အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ သံဃာဒိသေသဿ။
ဒိဋ္ဌဿ ဟောတိ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော။ တဉ္စေ စောဒေတိ – ‘‘ပရိသင်္ကိတော မယာ, ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပန္နောသိ’’…ပေ… ‘‘သုတော မယာ ပရိသင်္ကိတော စ, ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပန္နောသိ, အဿမဏောသိ’’…ပေ… အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ သံဃာဒိသေသဿ။
သုတဿ ဟောတိ – ‘‘ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပန္နော’’တိ။ တဉ္စေ စောဒေတိ – ‘‘ပရိသင်္ကိတော မယာ, ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပန္နောသိ…ပေ… ဒိဋ္ဌော မယာ, ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပန္နောသိ…ပေ… ပရိသင်္ကိတော မယာ ဒိဋ္ဌော စ, ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပန္နောသိ, အဿမဏောသိ’’…ပေ… အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ သံဃာဒိသေသဿ။
ပရိသင်္ကိတဿ ဟောတိ – ‘‘ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပန္နော’’တိ။ တဉ္စေ စောဒေတိ – ‘‘ဒိဋ္ဌော မယာ, ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပန္နောသိ…ပေ… သုတော မယာ, ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပန္နောသိ…ပေ… ဒိဋ္ဌော မယာ သုတော စ, ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပန္နောသိ, အဿမဏောသိ, အသကျပုတ္တိယောသိ’’…ပေ… အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ သံဃာဒိသေသဿ။
ဒိဋ္ဌဿ ဟောတိ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော။ ဒိဋ္ဌေ ဝေမတိကော ဒိဋ္ဌံ နော ကပ္ပေတိ ဒိဋ္ဌံ နဿရတိ ဒိဋ္ဌံ ပမုဋ္ဌော ဟောတိ…ပေ… သုတေ ဝေမတိကော သုတံ နော ကပ္ပေတိ သုတံ နဿရတိ သုတံ ပမုဋ္ဌော ဟောတိ…ပေ… ပရိသင်္ကိတေ ဝေမတိကော ပရိသင်္ကိတံ နော ကပ္ပေတိ ပရိသင်္ကိတံ နဿရတိ ပရိသင်္ကိတံ ပမုဋ္ဌော ဟောတိ။ တဉ္စေ စောဒေတိ – ‘‘ပရိသင်္ကိတော မယာ ဒိဋ္ဌော စ…ပေ… ပရိသင်္ကိတော မယာ သုတော စ…ပေ… ပရိသင်္ကိတော မယာ ဒိဋ္ဌော စ သုတော စ, ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပန္နောသိ, အဿမဏောသိ, အသကျပုတ္တိယောသိ, နတ္ထိ တယာ သဒ္ဓိံ ဥပေါသထော ဝါ ပဝါရဏာ ဝါ သံဃကမ္မံ ဝါ’’တိ, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ သံဃာဒိသေသဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၈၈။ အဒိဋ္ဌဿ ဟောတိ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော။ တဉ္စေ စောဒါပေတိ – ‘‘ဒိဋ္ဌောသိ, ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပန္နောသိ, အဿမဏောသိ, အသကျပုတ္တိယောသိ, နတ္ထိ တယာ သဒ္ဓိံ ဥပေါသထော ဝါ ပဝါရဏာ ဝါ သံဃကမ္မံ ဝါ’’တိ, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ သံဃာဒိသေသဿ။
အသုတဿ ဟောတိ – ‘‘ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပန္နော’’တိ…ပေ… အပရိသင်္ကိတဿ ဟောတိ – ‘‘ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပန္နော’’တိ။ တဉ္စေ စောဒါပေတိ – ‘‘ပရိသင်္ကိတောသိ, ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပန္နောသိ’’…ပေ… အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ သံဃာဒိသေသဿ။
အဒိဋ္ဌဿ ဟောတိ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော။ တဉ္စေ စောဒါပေတိ – ‘‘ဒိဋ္ဌောသိ သုတောသိ…ပေ… ဒိဋ္ဌောသိ ပရိသင်္ကိတောသိ…ပေ… ဒိဋ္ဌောသိ သုတောသိ ပရိသင်္ကိတောသိ, ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပန္နောသိ’’…ပေ… အသုတဿ ဟောတိ – ‘‘ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပန္နော’’တိ…ပေ… အပရိသင်္ကိတဿ ဟောတိ – ‘‘ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပန္နော’’တိ။ တဉ္စေ စောဒါပေတိ – ‘‘ပရိသင်္ကိတောသိ, ဒိဋ္ဌောသိ…ပေ… ပရိသင်္ကိတောသိ, သုတောသိ…ပေ… ပရိသင်္ကိတောသိ, ဒိဋ္ဌောသိ, သုတောသိ, ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပန္နောသိ, အဿမဏောသိ’’…ပေ… အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ သံဃာဒိသေသဿ။
ဒိဋ္ဌဿ ဟောတိ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော။ တဉ္စေ စောဒါပေတိ – ‘‘သုတောသိ’’…ပေ… တဉ္စေ စောဒါပေတိ – ‘‘ပရိသင်္ကိတောသိ’’…ပေ… တဉ္စေ စောဒါပေတိ – ‘‘သုတောသိ, ပရိသင်္ကိတောသိ, ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပန္နောသိ, အဿမဏောသိ’’…ပေ… အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ သံဃာဒိသေသဿ။
သုတဿ ဟောတိ – ‘‘ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပန္နော’’တိ…ပေ… ပရိသင်္ကိတဿ ဟောတိ – ‘‘ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပန္နော’’တိ။ တဉ္စေ ‘‘ဒိဋ္ဌောသိ’’…ပေ… တဉ္စေ စောဒါပေတိ – ‘‘သုတောသိ’’…ပေ… တဉ္စေ စောဒါပေတိ – ‘‘ဒိဋ္ဌောသိ, သုတောသိ, ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပန္နောသိ, အဿမဏောသိ’’…ပေ… အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ သံဃာဒိသေသဿ။
ဒိဋ္ဌဿ ဟောတိ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော။ ဒိဋ္ဌေ ဝေမတိကော ဒိဋ္ဌံ နော ကပ္ပေတိ ဒိဋ္ဌံ နဿရတိ ဒိဋ္ဌံ ပမုဋ္ဌော ဟောတိ…ပေ… သုတေ ဝေမတိကော သုတံ နော ကပ္ပေတိ သုတံ နဿရတိ သုတံ ပမုဋ္ဌော ဟောတိ…ပေ… ပရိသင်္ကိတေ ဝေမတိကော ပရိသင်္ကိတံ နော ကပ္ပေတိ ပရိသင်္ကိတံ နဿရတိ ပရိသင်္ကိတံ ပမုဋ္ဌော ဟောတိ။ တဉ္စေ စောဒါပေတိ – ‘‘ပရိသင်္ကိတောသိ, ဒိဋ္ဌောသိ’’…ပေ… ပရိသင်္ကိတံ ပမုဋ္ဌော ဟောတိ, တဉ္စေ စောဒါပေတိ – ‘‘ပရိသင်္ကိတောသိ သုတောသိ’’…ပေ… ပရိသင်္ကိတံ ပမုဋ္ဌော ဟောတိ, တဉ္စေ စောဒါပေတိ – ‘‘ပရိသင်္ကိတောသိ, ဒိဋ္ဌောသိ, သုတောသိ, ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပန္နောသိ, အဿမဏောသိ, အသကျပုတ္တိယောသိ, နတ္ထိ တယာ သဒ္ဓိံ ဥပေါသထော ဝါ ပဝါရဏာ ဝါ သံဃကမ္မံ ဝါ’’တိ, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ သံဃာဒိသေသဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၈၉။ အသုဒ္ဓေ သုဒ္ဓဒိဋ္ဌိ, သုဒ္ဓေ အသုဒ္ဓဒိဋ္ဌိ, အသုဒ္ဓေ အသုဒ္ဓဒိဋ္ဌိ, သုဒ္ဓေ သုဒ္ဓဒိဋ္ဌိ။
အသုဒ္ဓေါ ဟောတိ ပုဂ္ဂလော အညတရံ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပန္နော။ တဉ္စေ သုဒ္ဓဒိဋ္ဌိ သမာနော အနောကာသံ ကာရာပေတွာ စာဝနာဓိပ္ပါယော ဝဒေတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသေန ဒုက္ကဋဿ။
အသုဒ္ဓေါ ဟောတိ ပုဂ္ဂလော အညတရံ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပန္နော။ တဉ္စေ သုဒ္ဓဒိဋ္ဌိ သမာနော ဩကာသံ ကာရာပေတွာ စာဝနာဓိပ္ပါယော ဝဒေတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
အသုဒ္ဓေါ ဟောတိ ပုဂ္ဂလော အညတရံ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပန္နော။ တဉ္စေ သုဒ္ဓဒိဋ္ဌိ သမာနော အနောကာသံ ကာရာပေတွာ အက္ကောသာဓိပ္ပါယော ဝဒေတိ, အာပတ္တိ ဩမသဝါဒေန ဒုက္ကဋဿ။
အသုဒ္ဓေါ ဟောတိ ပုဂ္ဂလော အညတရံ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပန္နော။ တဉ္စေ သုဒ္ဓဒိဋ္ဌိ သမာနော ဩကာသံ ကာရာပေတွာ အက္ကောသာဓိပ္ပါယော ဝဒေတိ, အာပတ္တိ ဩမသဝါဒဿ။
သုဒ္ဓေါ ဟောတိ ပုဂ္ဂလော အညတရံ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အနဇ္ဈာပန္နော။ တဉ္စေ အသုဒ္ဓဒိဋ္ဌိ သမာနော အနောကာသံ ကာရာပေတွာ စာဝနာဓိပ္ပါယော ဝဒေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
သုဒ္ဓေါ ဟောတိ ပုဂ္ဂလော အညတရံ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အနဇ္ဈာပန္နော။ တဉ္စေ အသုဒ္ဓဒိဋ္ဌိ သမာနော ဩကာသံ ကာရာပေတွာ စာဝနာဓိပ္ပါယော ဝဒေတိ, အနာပတ္တိ။
သုဒ္ဓေါ ဟောတိ ပုဂ္ဂလော အညတရံ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အနဇ္ဈာပန္နော။ တဉ္စေ အသုဒ္ဓဒိဋ္ဌိ သမာနော အနောကာသံ ကာရာပေတွာ အက္ကောသာဓိပ္ပါယော ဝဒေတိ, အာပတ္တိ ဩမသဝါဒေန ဒုက္ကဋဿ။
သုဒ္ဓေါ ဟောတိ ပုဂ္ဂလော အညတရံ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အနဇ္ဈာပန္နော။ တဉ္စေ အသုဒ္ဓဒိဋ္ဌိ သမာနော ဩကာသံ ကာရာပေတွာ အက္ကောသာဓိပ္ပါယော ဝဒေတိ, အာပတ္တိ ဩမသဝါဒဿ။
အသုဒ္ဓေါ ဟောတိ ပုဂ္ဂလော အညတရံ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပန္နော။ တဉ္စေ အသုဒ္ဓဒိဋ္ဌိ သမာနော အနောကာသံ ကာရာပေတွာ စာဝနာဓိပ္ပါယော ဝဒေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အသုဒ္ဓေါ ဟောတိ ပုဂ္ဂလော အညတရံ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပန္နော။ တဉ္စေ အသုဒ္ဓဒိဋ္ဌိ သမာနော ဩကာသံ ကာရာပေတွာ စာဝနာဓိပ္ပါယော ဝဒေတိ, အနာပတ္တိ။
အသုဒ္ဓေါ ဟောတိ ပုဂ္ဂလော အညတရံ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပန္နော။ တဉ္စေ အသုဒ္ဓဒိဋ္ဌိ သမာနော အနောကာသံ ကာရာပေတွာ အက္ကောသာဓိပ္ပါယော ဝဒေတိ, အာပတ္တိ ဩမသဝါဒေန ဒုက္ကဋဿ။
အသုဒ္ဓေါ ဟောတိ ပုဂ္ဂလော အညတရံ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပန္နော။ တဉ္စေ အသုဒ္ဓဒိဋ္ဌိ သမာနော ဩကာသံ ကာရာပေတွာ အက္ကောသာဓိပ္ပါယော ဝဒေတိ, အာပတ္တိ ဩမသဝါဒဿ။
သုဒ္ဓေါ ဟောတိ ပုဂ္ဂလော အညတရံ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အနဇ္ဈာပန္နော။ တဉ္စေ သုဒ္ဓဒိဋ္ဌိ သမာနော အနောကာသံ ကာရာပေတွာ စာဝနာဓိပ္ပါယော ဝဒေတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသေန ဒုက္ကဋဿ။
သုဒ္ဓေါ ဟောတိ ပုဂ္ဂလော အညတရံ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အနဇ္ဈာပန္နော။ တဉ္စေ သုဒ္ဓဒိဋ္ဌိ သမာနော ဩကာသံ ကာရာပေတွာ စာဝနာဓိပ္ပါယော ဝဒေတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
သုဒ္ဓေါ ဟောတိ ပုဂ္ဂလော အညတရံ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အနဇ္ဈာပန္နော။ တဉ္စေ သုဒ္ဓဒိဋ္ဌိ သမာနော အနောကာသံ ကာရာပေတွာ အက္ကောသာဓိပ္ပါယော ဝဒေတိ, အာပတ္တိ ဩမသဝါဒေန ဒုက္ကဋဿ။
သုဒ္ဓေါ ဟောတိ ပုဂ္ဂလော အညတရံ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အနဇ္ဈာပန္နော တဉ္စေ သုဒ္ဓဒိဋ္ဌိ သမာနော ဩကာသံ ကာရာပေတွာ အက္ကောသာဓိပ္ပါယော ဝဒေတိ, အာပတ္တိ ဩမသဝါဒဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၉၀။ အနာပတ္တိ သုဒ္ဓေ အသုဒ္ဓဒိဋ္ဌိဿ, အသုဒ္ဓေ အသုဒ္ဓဒိဋ္ဌိဿ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဒုဋ္ဌဒေါသသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ အဋ္ဌမံ။
၉။ ဒုတိယဒုဋ္ဌဒေါသသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၉၁။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ ရာဇဂဟေ ဝိဟရတိ ဝေဠုဝနေ ကလန္ဒကနိဝါပေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန မေတ္တိယဘူမဇကာ ဘိက္ခူ ဂိဇ္ဈကူဋာ ပဗ္ဗတာ ဩရောဟန္တာ အဒ္ဒသံသု ဆဂလကံ [ဆကလကံ (သျာ။)] အဇိကာယ ဝိပ္ပဋိပဇ္ဇန္တံ။ ဒိသွာန ဧဝမာဟံသု – ‘‘ဟန္ဒ မယံ, အာဝုသော, ဣမံ ဆဂလကံ ဒဗ္ဗံ မလ္လပုတ္တံ နာမ ကရောမ။ ဣမံ အဇိကံ မေတ္တိယံ နာမ ဘိက္ခုနိံ ကရောမ။ ဧဝံ မယံ ဝေါဟရိဿာမ။ ပုဗ္ဗေ မယံ, အာဝုသော, ဒဗ္ဗံ မလ္လပုတ္တံ သုတေန အဝေါစုမှာ။ ဣဒါနိ ပန အမှေဟိ သာမံ ဒိဋ္ဌော မေတ္တိယာယ ဘိက္ခုနိယာ ဝိပ္ပဋိပဇ္ဇန္တော’’တိ။ တေ တံ ဆဂလကံ ဒဗ္ဗံ မလ္လပုတ္တံ နာမ အကံသု။ တံ အဇိကံ မေတ္တိယံ နာမ ဘိက္ခုနိံ အကံသု။ တေ ဘိက္ခူနံ အာရောစေသုံ – ‘‘ပုဗ္ဗေ မယံ, အာဝုသော, ဒဗ္ဗံ မလ္လပုတ္တံ သုတေန အဝေါစုမှာ။ ဣဒါနိ ပန အမှေဟိ သာမံ ဒိဋ္ဌော မေတ္တိယာယ ဘိက္ခုနိယာ ဝိပ္ပဋိပဇ္ဇန္တော’’တိ။ ဘိက္ခူ ဧဝမာဟံသု – ‘‘မာဝုသော, ဧဝံ အဝစုတ္ထ။ နာယသ္မာ ဒဗ္ဗော မလ္လပုတ္တော ဧဝံ ကရိဿတီ’’တိ။
အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဘိက္ခုသံဃံ သန္နိပါတာပေတွာ အာယသ္မန္တံ ဒဗ္ဗံ မလ္လပုတ္တံ ပဋိပုစ္ဆိ – ‘‘သရသိ တွံ, ဒဗ္ဗ, ဧဝရူပံ ကတ္တာ ယထယိမေ ဘိက္ခူ အာဟံသူ’’တိ? ‘‘ယထာ မံ, ဘန္တေ, ဘဂဝါ ဇာနာတီ’’တိ။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ ဘဂဝါ…ပေ… တတိယမ္ပိ ခေါ ဘဂဝါ အာယသ္မန္တံ ဒဗ္ဗံ မလ္လပုတ္တံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘သရသိ တွံ, ဒဗ္ဗ, ဧဝရူပံ ကတ္တာ ယထယိမေ ဘိက္ခူ အာဟံသူ’’တိ? ‘‘ယထာ မံ, ဘန္တေ, ဘဂဝါ ဇာနာတီ’’တိ။ ‘‘န ခေါ, ဒဗ္ဗ, ဒဗ္ဗာ ဧဝံ နိဗ္ဗေဌေန္တိ။ သစေ တယာ ကတံ ကတန္တိ ဝဒေဟိ, သစေ တယာ အကတံ အကတန္တိ ဝဒေဟီ’’တိ။ ‘‘ယတော အဟံ, ဘန္တေ, ဇာတော နာဘိဇာနာမိ သုပိနန္တေနပိ မေထုနဓမ္မံ ပဋိသေဝိတာ, ပဂေဝ ဇာဂရော’’တိ! အထ ခေါ ဘဂဝါ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘တေန ဟိ, ဘိက္ခုဝေ, ဣမေ ဘိက္ခူ အနုယုဉ္ဇထာ’’တိ။ ဣဒံ ဝတွာ ဘဂဝါ ဥဋ္ဌာယာသနာ ဝိဟာရံ ပါဝိသိ။
အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ မေတ္တိယဘူမဇကေ ဘိက္ခူ အနုယုဉ္ဇိံသု။ တေ ဘိက္ခူဟိ အနုယုဉ္ဇီယမာနာ ဘိက္ခူနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ – ‘‘ကိံ ပန တုမှေ, အာဝုသော, အာယသ္မန္တံ ဒဗ္ဗံ မလ္လပုတ္တံ အညဘာဂိယဿ အဓိကရဏဿ ကိဉ္စိဒေသံ လေသမတ္တံ ဥပါဒါယ ပါရာဇိကေန ဓမ္မေန အနုဒ္ဓံသေထာ’’တိ? ‘‘ဧဝမာဝုသော’’တိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ မေတ္တိယဘူမဇကာ ဘိက္ခူ အာယသ္မန္တံ ဒဗ္ဗံ မလ္လပုတ္တံ အညဘာဂိယဿ အဓိကရဏဿ ကိဉ္စိ ဒေသံ လေသမတ္တံ ဥပါဒါယ ပါရာဇိကေန ဓမ္မေန အနုဒ္ဓံသေဿန္တီ’’တိ! အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ မေတ္တိယဘူမဇကေ ဘိက္ခူ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… ‘‘သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, ဒဗ္ဗံ မလ္လပုတ္တံ အညဘာဂိယဿ အဓိကရဏဿ ကိဉ္စိ ဒေသံ လေသမတ္တံ ဥပါဒါယ ပါရာဇိကေန ဓမ္မေန အနုဒ္ဓံသေထာ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ‘‘ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, ဒဗ္ဗံ မလ္လပုတ္တံ အညဘာဂိယဿ အဓိကရဏဿ ကိဉ္စိ ဒေသံ လေသမတ္တံ ဥပါဒါယ ပါရာဇိကေန ဓမ္မေန အနုဒ္ဓံသေဿထ! နေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၉၂။ ‘‘ယောပန ဘိက္ခု ဘိက္ခုံ ဒုဋ္ဌော ဒေါသော အပ္ပတီတော အညဘာဂိယဿ အဓိကရဏဿ ကိဉ္စိဒေသံ လေသမတ္တံ ဥပါဒါယ ပါရာဇိကေန ဓမ္မေန အနုဒ္ဓံသေယျ – ‘အပ္ပေဝ နာမ နံ ဣမမှာ ဗြဟ္မစရိယာ စာဝေယျ’န္တိ။
တတော အပရေန သမယေန သမနုဂ္ဂါဟီယမာနော ဝါ အသမနုဂ္ဂါဟီယမာနော ဝါ အညဘာဂိယဉ္စေဝ တံ အဓိကရဏံ ဟောတိ ကောစိဒေသော လေသမတ္တော ဥပါဒိန္နော, ဘိက္ခု စ ဒေါသံ ပတိဋ္ဌာတိ, သံဃာဒိသေသော’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၉၃။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
ဘိက္ခုန္တိ အညံ ဘိက္ခုံ။
ဒုဋ္ဌော ဒေါသောတိ ကုပိတော အနတ္တမနော အနဘိရဒ္ဓေါ အာဟတစိတ္တော ခိလဇာတော။
အပ္ပတီတောတိ တေန စ ကောပေန, တေန စ ဒေါသေန, တာယ စ အနတ္တမနတာယ, တာယ စ အနဘိရဒ္ဓိယာ အပ္ပတီတော ဟောတိ။
အညဘာဂိယဿ အဓိကရဏဿာတိ အာပတ္တညဘာဂိယံ ဝါ ဟောတိ အဓိကရဏညဘာဂိယံ ဝါ။ ကထံ အဓိကရဏံ အဓိကရဏဿ အညဘာဂိယံ? ဝိဝါဒါဓိကရဏံ အနုဝါဒါဓိကရဏဿ အာပတ္တာဓိကရဏဿ ကိစ္စာဓိကရဏဿ အညဘာဂိယံ။ အနုဝါဒါဓိကရဏံ အာပတ္တာဓိကရဏဿ ကိစ္စာဓိကရဏဿ ဝိဝါဒါဓိကရဏဿ အညဘာဂိယံ။ အာပတ္တာဓိကရဏံ ကိစ္စာဓိကရဏဿ ဝိဝါဒါဓိကရဏဿ အနုဝါဒါဓိကရဏဿ အညဘာဂိယံ။ ကိစ္စာဓိကရဏံ ဝိဝါဒါဓိကရဏဿ အနုဝါဒါဓိကရဏဿ အာပတ္တာဓိကရဏဿ အညဘာဂိယံ။ ဧဝံ အဓိကရဏံ အဓိကရဏဿ အညဘာဂိယံ။
ကထံ အဓိကရဏံ အဓိကရဏဿ တဗ္ဘာဂိယံ? ဝိဝါဒါဓိကရဏံ ဝိဝါဒါဓိကရဏဿ တဗ္ဘာဂိယံ။ အနုဝါဒါဓိကရဏံ အနုဝါဒါဓိကရဏဿ တဗ္ဘာဂိယံ။ အာပတ္တာဓိကရဏံ အာပတ္တာဓိကရဏဿ သိယာ တဗ္ဘာဂိယံ သိယာ အညဘာဂိယံ။
ကထံ အာပတ္တာဓိကရဏံ အာပတ္တာဓိကရဏဿ အညဘာဂိယံ? မေထုနဓမ္မပါရာဇိကာပတ္တိ အဒိန္နာဒါနပါရာဇိကာပတ္တိယာ မနုဿဝိဂ္ဂဟပါရာဇိကာပတ္တိယာ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မပါရာဇိကာပတ္တိယာ အညဘာဂိယာ။ အဒိန္နာဒါနပါရာဇိကာပတ္တိ မနုဿဝိဂ္ဂဟပါရာဇိကာပတ္တိယာ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မပါရာဇိကာပတ္တိယာ မေထုနဓမ္မပါရာဇိကာပတ္တိယာ အညဘာဂိယာ။ မနုဿဝိဂ္ဂဟပါရာဇိကာပတ္တိ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မပါရာဇိကာပတ္တိယာ မေထုနဓမ္မပါရာဇိကာပတ္တိယာ
အဒိန္နာဒါနပါရာဇိကာပတ္တိယာ အညဘာဂိယာ။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မပါရာဇိကာပတ္တိ မေထုနဓမ္မပါရာဇိကာပတ္တိယာ အဒိန္နာဒါနပါရာဇိကာပတ္တိယာ မနုဿဝိဂ္ဂဟပါရာဇိကာပတ္တိယာ အညဘာဂိယာ။ ဧဝံ အာပတ္တာဓိကရဏံ အာပတ္တာဓိကရဏဿ အညဘာဂိယံ။
ကထံ အာပတ္တာဓိကရဏံ အာပတ္တာဓိကရဏဿ တဗ္ဘာဂိယံ? မေထုနဓမ္မပါရာဇိကာပတ္တိ မေထုနဓမ္မပါရာဇိကာပတ္တိယာ တဗ္ဘာဂိယာ။ အဒိန္နာဒါနပါရာဇိကာပတ္တိ အဒိန္နာဒါနပါရာဇိကာပတ္တိယာ တဗ္ဘာဂိယာ။ မနုဿဝိဂ္ဂဟပါရာဇိကာပတ္တိ မနုဿဝိဂ္ဂဟပါရာဇိကာပတ္တိယာ တဗ္ဘာဂိယာ။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မပါရာဇိကာပတ္တိ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မပါရာဇိကာပတ္တိယာ တဗ္ဘာဂိယာ။ ဧဝံ အာပတ္တာဓိကရဏံ အာပတ္တာဓိကရဏဿ တဗ္ဘာဂိယံ။
ကိစ္စာဓိကရဏံ ကိစ္စာဓိကရဏဿ တဗ္ဘာဂိယံ။ ဧဝံ အဓိကရဏံ အဓိကရဏဿ တဗ္ဘာဂိယံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၉၄။ ကိဉ္စိ ဒေသံ လေသမတ္တံ ဥပါဒါယာတိ လေသော နာမ ဒသ လေသာ – ဇာတိလေသော, နာမလေသော, ဂေါတ္တလေသော, လိင်္ဂလေသော, အာပတ္တိလေသော, ပတ္တလေသော, စီဝရလေသော, ဥပဇ္ဈာယလေသော, အာစရိယလေသော, သေနာသနလေသော။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၉၅။ ဇာတိလေသော နာမ ခတ္တိယော ဒိဋ္ဌော ဟောတိ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော။ အညံ ခတ္တိယံ ပဿိတွာ စောဒေတိ – ‘‘ခတ္တိယော မယာ ဒိဋ္ဌော [ဧတ္ထ ‘‘ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော’’တိ ပါဌော ဦနော မညေ, အဋ္ဌကထာယံ ဟိ ‘‘ခတ္တိယော မယာ ဒိဋ္ဌော ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော’’တိ ဒိဿတိ]။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပန္နောသိ, အဿမဏောသိ, အသကျပုတ္တိယောသိ, နတ္ထိ တယာ သဒ္ဓိံ ဥပေါသထော ဝါ ပဝါရဏာ ဝါ သံဃကမ္မံ ဝါ’’တိ, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ သံဃာဒိသေသဿ။
ဗြာဟ္မဏော ဒိဋ္ဌော ဟောတိ…ပေ… ဝေဿော ဒိဋ္ဌော ဟောတိ…ပေ… သုဒ္ဒေါ ဒိဋ္ဌော ဟောတိ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော။ အညံ သုဒ္ဒံ ပဿိတွာ စောဒေတိ – ‘‘သုဒ္ဒေါ မယာ ဒိဋ္ဌော။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပန္နောသိ, အဿမဏောသိ, အသကျပုတ္တိယောသိ’’…ပေ… အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ သံဃာဒိသေသဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၉၆။ နာမလေသော နာမ ဗုဒ္ဓရက္ခိတော ဒိဋ္ဌော ဟောတိ…ပေ… ဓမ္မရက္ခိတော ဒိဋ္ဌော ဟောတိ…ပေ… သံဃရက္ခိတော ဒိဋ္ဌော ဟောတိ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ
အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော။ အညံ သံဃရက္ခိတံ ပဿိတွာ စောဒေတိ – ‘‘သံဃရက္ခိတော မယာ ဒိဋ္ဌော။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပန္နောသိ, အဿမဏောသိ, အသကျပုတ္တိယောသိ’’…ပေ… အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ သံဃာဒိသေသဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၉၇။ ဂေါတ္တလေသော နာမ ဂေါတမော ဒိဋ္ဌော ဟောတိ…ပေ… မောဂ္ဂလ္လာနော ဒိဋ္ဌော ဟောတိ…ပေ… ကစ္စာယနော ဒိဋ္ဌော ဟောတိ…ပေ… ဝါသိဋ္ဌော ဒိဋ္ဌော ဟောတိ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော။ အညံ ဝါသိဋ္ဌံ ပဿိတွာ စောဒေတိ – ‘‘ဝါသိဋ္ဌော မယာ ဒိဋ္ဌော။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပန္နောသိ, အဿမဏောသိ, အသကျပုတ္တိယောသိ’’…ပေ… အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ သံဃာဒိသေသဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၉၈။ လိင်္ဂလေသော နာမ ဒီဃော ဒိဋ္ဌော ဟောတိ…ပေ… ရဿော ဒိဋ္ဌော ဟောတိ…ပေ… ကဏှော ဒိဋ္ဌော ဟောတိ…ပေ… ဩဒါတော ဒိဋ္ဌော ဟောတိ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော။ အညံ ဩဒါတံ ပဿိတွာ စောဒေတိ – ‘‘ဩဒါတော မယာ ဒိဋ္ဌော။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပန္နောသိ, အဿမဏောသိ, အသကျပုတ္တိယောသိ’’…ပေ… အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ သံဃာဒိသေသဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၃၉၉။ အာပတ္တိလေသော နာမ လဟုကံ အာပတ္တိံ အာပဇ္ဇန္တော ဒိဋ္ဌော ဟောတိ။ တဉ္စေ ပါရာဇိကေန စောဒေတိ – ‘‘အဿမဏောသိ, အသကျပုတ္တိယောသိ…ပေ… အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ သံဃာဒိသေသဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၀၀။ ပတ္တလေသော နာမ လောဟပတ္တဓရော ဒိဋ္ဌော ဟောတိ…ပေ… သာဋကပတ္တဓရော ဒိဋ္ဌော ဟောတိ…ပေ… သုမ္ဘကပတ္တဓရော ဒိဋ္ဌော ဟောတိ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော။ အညံ သုမ္ဘကပတ္တဓရံ ပဿိတွာ စောဒေတိ – ‘‘သုမ္ဘကပတ္တဓရော မယာ ဒိဋ္ဌော။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပန္နောသိ, အဿမဏောသိ, အသကျပုတ္တိယောသိ’’…ပေ… အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ သံဃာဒိသေသဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၀၁။ စီဝရလေသော နာမ ပံသုကူလိကော ဒိဋ္ဌော ဟောတိ…ပေ… ဂဟပတိစီဝရဓရော ဒိဋ္ဌော ဟောတိ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော။ အညံ ဂဟပတိစီဝရဓရံ ပဿိတွာ စောဒေတိ – ‘‘ဂဟပတိစီဝရဓရော မယာ ဒိဋ္ဌော။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပန္နောသိ, အဿမဏောသိ, အသကျပုတ္တိယောသိ’’…ပေ… အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ သံဃာဒိသေသဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၀၂။ ဥပဇ္ဈာယလေသော နာမ ဣတ္ထန္နာမဿ သဒ္ဓိဝိဟာရိကော ဒိဋ္ဌော ဟောတိ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော။ အညံ ဣတ္ထန္နာမဿ သဒ္ဓိဝိဟာရိကံ ပဿိတွာ စောဒေတိ – ‘‘ဣတ္ထန္နာမဿ သဒ္ဓိဝိဟာရိကော မယာ ဒိဋ္ဌော။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပန္နောသိ, အဿမဏောသိ, အသကျပုတ္တိယောသိ’’…ပေ… အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ သံဃာဒိသေသဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၀၃။ အာစရိယလေသော နာမ ဣတ္ထန္နာမဿ အန္တေဝါသိကော ဒိဋ္ဌော ဟောတိ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော။ အညံ ဣတ္ထန္နာမဿ အန္တေဝါသိကံ ပဿိတွာ စောဒေတိ – ‘‘ဣတ္ထန္နာမဿ အန္တေဝါသိကော မယာ ဒိဋ္ဌော။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပန္နောသိ, အဿမဏောသိ, အသကျပုတ္တိယောသိ’’…ပေ… အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ သံဃာဒိသေသဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၀၄။ သေနာသနလေသော နာမ ဣတ္ထန္နာမသေနာသနဝါသိကော ဒိဋ္ဌော ဟောတိ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော။ အညံ ဣတ္ထန္နာမသေနာသနဝါသိကံ ပဿိတွာ စောဒေတိ – ‘‘ဣတ္ထန္နာမသေနာသနဝါသိကော မယာ ဒိဋ္ဌော။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ အဇ္ဈာပန္နောသိ, အဿမဏောသိ, အသကျပုတ္တိယောသိ, နတ္ထိ တယာ သဒ္ဓိံ ဥပေါသထော ဝါ ပဝါရဏာ ဝါ သံဃကမ္မံ ဝါ’’တိ, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ သံဃာဒိသေသဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၀၅။ ပါရာဇိကေန ဓမ္မေနာတိ စတုန္နံ အညတရေန။
အနုဒ္ဓံသေယျာတိ စောဒေတိ ဝါ စောဒါပေတိ ဝါ။
အပ္ပေဝ နာမ နံ ဣမမှာ ဗြဟ္မစရိယာစာဝေယျန္တိ ဘိက္ခုဘာဝါ စာဝေယျံ, သမဏဓမ္မာ စာဝေယျံ, သီလက္ခန္ဓာ စာဝေယျံ, တပေါဂုဏာ စာဝေယျံ။
တတော အပရေန သမယေနာတိ ယသ္မိံ ခဏေ အနုဒ္ဓံသိတော ဟောတိ, တံ ခဏံ တံ လယံ တံ မုဟုတ္တံ ဝီတိဝတ္တေ။
သမနုဂ္ဂါဟီယမာနောတိ ယေန ဝတ္ထုနာ အနုဒ္ဓံသိတော ဟောတိ တသ္မိံ ဝတ္ထုသ္မိံ သမနုဂ္ဂါဟီယမာနော။
အသမနုဂ္ဂါဟီယမာနောတိ န ကေနစိ ဝုစ္စမာနော။
အဓိကရဏံ နာမ စတ္တာရိ အဓိကရဏာနိ – ဝိဝါဒါဓိကရဏံ, အနုဝါဒါဓိကရဏံ, အာပတ္တာဓိကရဏံ, ကိစ္စာဓိကရဏံ။
ကောစိဒေသော လေသမတ္တော ဥပါဒိန္နောတိ တေသံ ဒသန္နံ လေသာနံ အညတရော လေသော ဥပါဒိန္နော ဟောတိ။
ဘိက္ခု စ ဒေါသံ ပတိဋ္ဌာတီတိ တုစ္ဆကံ မယာ ဘဏိတံ, မုသာ မယာ ဘဏိတံ, အဘူတံ မယာ ဘဏိတံ, အဇာနန္တေန မယာ ဘဏိတံ။
သံဃာဒိသေသောတိ …ပေ… တေနပိ ဝုစ္စတိ သံဃာဒိသေသောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၀၆။ ဘိက္ခု သံဃာဒိသေသံ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော ဒိဋ္ဌော ဟောတိ, သံဃာဒိသေသေ သံဃာဒိသေသဒိဋ္ဌိ ဟောတိ။ တဉ္စေ ပါရာဇိကေန စောဒေတိ – ‘‘အဿမဏောသိ, အသကျပုတ္တိယောသိ, နတ္ထိ တယာ သဒ္ဓိံ ဥပေါသထော ဝါ ပဝါရဏာ ဝါ သံဃကမ္မံ ဝါ’’တိ, ဧဝမ္ပိ အာပတ္တညဘာဂိယံ ဟောတိ လေသော စ ဥပါဒိန္နော, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ သံဃာဒိသေသဿ။
ဘိက္ခု သံဃာဒိသေသံ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော ဒိဋ္ဌော ဟောတိ, သံဃာဒိသေသေ ထုလ္လစ္စယဒိဋ္ဌိ ဟောတိ…ပေ… ပါစိတ္တိယဒိဋ္ဌိ ဟောတိ… ပါဋိဒေသနီယဒိဋ္ဌိ ဟောတိ… ဒုက္ကဋဒိဋ္ဌိ ဟောတိ… ဒုဗ္ဘာသိတဒိဋ္ဌိ ဟောတိ။ တဉ္စေ ပါရာဇိကေန စောဒေတိ – ‘‘အဿမဏောသိ’’…ပေ… ဧဝမ္ပိ အာပတ္တညဘာဂိယံ ဟောတိ လေသော စ ဥပါဒိန္နော, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ သံဃာဒိသေသဿ။
ဘိက္ခု ထုလ္လစ္စယံ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော ဒိဋ္ဌော ဟောတိ ထုလ္လစ္စယေ ထုလ္လစ္စယဒိဋ္ဌိ ဟောတိ…ပေ… ထုလ္လစ္စယေ ပါစိတ္တိယဒိဋ္ဌိ ဟောတိ… ပါဋိဒေသနီယဒိဋ္ဌိ ဟောတိ… ဒုက္ကဋဒိဋ္ဌိ ဟောတိ… ဒုဗ္ဘာသိတဒိဋ္ဌိ ဟောတိ… သံဃာဒိသေသဒိဋ္ဌိ ဟောတိ။ တဉ္စေ ပါရာဇိကေန စောဒေတိ – ‘‘အဿမဏောသိ’’ …ပေ… ဧဝမ္ပိ အာပတ္တညဘာဂိယံ ဟောတိ လေသော စ ဥပါဒိန္နော, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ သံဃာဒိသေသဿ။
ဘိက္ခု ပါစိတ္တိယံ…ပေ… ပါဋိဒေသနီယံ… ဒုက္ကဋံ… ဒုဗ္ဘာသိတံ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော ဒိဋ္ဌော ဟောတိ, ဒုဗ္ဘာသိတေ ဒုဗ္ဘာသိတဒိဋ္ဌိ ဟောတိ…ပေ… ဒုဗ္ဘာသိတေ သံဃာဒိသေသဒိဋ္ဌိ ဟောတိ… ထုလ္လစ္စယဒိဋ္ဌိ ဟောတိ… ပါစိတ္တိယဒိဋ္ဌိ ဟောတိ… ပါဋိဒေသနီယဒိဋ္ဌိ ဟောတိ… ဒုက္ကဋဒိဋ္ဌိ ဟောတိ။ တဉ္စေ ပါရာဇိကေန စောဒေတိ – ‘‘အဿမဏောသိ, အသကျပုတ္တိယောသိ, နတ္ထိ တယာ သဒ္ဓိံ ဥပေါသထော ဝါ ပဝါရဏာ ဝါ သံဃကမ္မံ ဝါ’’တိ, ဧဝမ္ပိ အာပတ္တညဘာဂိယံ ဟောတိ လေသော စ ဥပါဒိန္နော, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ သံဃာဒိသေသဿ။
ဧကေကံ မူလံ ကာတုန စက္ကံ ဗန္ဓိတဗ္ဗံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၀၇။ ဘိက္ခု သံဃာဒိသေသံ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော ဒိဋ္ဌော ဟောတိ သံဃာဒိသေသေ သံဃာဒိသေသဒိဋ္ဌိ ဟောတိ။ တဉ္စေ ပါရာဇိကေန စောဒါပေတိ – ‘‘အဿမဏောသိ’’…ပေ… ဧဝမ္ပိ အာပတ္တညဘာဂိယံ ဟောတိ လေသော စ ဥပါဒိန္နော, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ သံဃာဒိသေသဿ။
ဘိက္ခု သံဃာဒိသေသံ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော ဒိဋ္ဌော ဟောတိ, သံဃာဒိသေသေ ထုလ္လစ္စယဒိဋ္ဌိ ဟောတိ…ပေ… ပါစိတ္တိယဒိဋ္ဌိ ဟောတိ… ပါဋိဒေသနီယဒိဋ္ဌိ ဟောတိ… ဒုက္ကဋဒိဋ္ဌိ ဟောတိ… ဒုဗ္ဘာသိတဒိဋ္ဌိ ဟောတိ။ တဉ္စေ ပါရာဇိကေန စောဒါပေတိ – ‘‘အဿမဏောသိ’’…ပေ… ဧဝမ္ပိ အာပတ္တညဘာဂိယံ ဟောတိ လေသော စ ဥပါဒိန္နော, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ သံဃာဒိသေသဿ။
ဘိက္ခု ထုလ္လစ္စယံ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော ဒိဋ္ဌော ဟောတိ ထုလ္လစ္စယေ ထုလ္လစ္စယဒိဋ္ဌိ ဟောတိ…ပေ… ထုလ္လစ္စယေ ပါစိတ္တိယဒိဋ္ဌိ ဟောတိ… ပါဋိဒေသနီယဒိဋ္ဌိ ဟောတိ… ဒုက္ကဋဒိဋ္ဌိ ဟောတိ… ဒုဗ္ဘာသိတဒိဋ္ဌိ ဟောတိ… သံဃာဒိသေသဒိဋ္ဌိ ဟောတိ။ တဉ္စေ ပါရာဇိကေန စောဒါပေတိ – ‘‘အဿမဏောသိ’’…ပေ… ဧဝမ္ပိ အာပတ္တညဘာဂိယံ ဟောတိ လေသော စ ဥပါဒိန္နော, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ သံဃာဒိသေသဿ။
ဘိက္ခု ပါစိတ္တိယံ…ပေ… ပါဋိဒေသနီယံ… ဒုက္ကဋံ… ဒုဗ္ဘာသိတံ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော ဒိဋ္ဌော ဟောတိ ဒုဗ္ဘာသိတေ ဒုဗ္ဘာသိတဒိဋ္ဌိ ဟောတိ…ပေ… ဒုဗ္ဘာသိတေ သံဃာဒိသေသဒိဋ္ဌိ ဟောတိ… ထုလ္လစ္စယဒိဋ္ဌိ ဟောတိ… ပါစိတ္တိယဒိဋ္ဌိ ဟောတိ… ပါဋိဒေသနီယဒိဋ္ဌိ ဟောတိ… ဒုက္ကဋဒိဋ္ဌိ ဟောတိ။ တဉ္စေ ပါရာဇိကေန စောဒါပေတိ – ‘‘အဿမဏောသိ, အသကျပုတ္တိယောသိ, နတ္ထိ တယာ သဒ္ဓိံ ဥပေါသထော ဝါ ပဝါရဏာ ဝါ သံဃကမ္မံ ဝါ’’တိ, ဧဝမ္ပိ အာပတ္တညဘာဂိယံ ဟောတိ လေသော စ ဥပါဒိန္နော, အာပတ္တိ ဝါစာယ, ဝါစာယ သံဃာဒိသေသဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၀၈။ အနာပတ္တိ တထာသညီ စောဒေတိ ဝါ စောဒါပေတိ ဝါ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဒုတိယဒုဋ္ဌဒေါသသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ နဝမံ။
၁၀။ သံဃဘေဒသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၀၉။ [ဣဒံ ဝတ္ထု စူဠဝ။ ၃၄၃] တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ ရာဇဂဟေ ဝိဟရတိ ဝေဠုဝနေ ကလန္ဒကနိဝါပေ။ အထ ခေါ ဒေဝဒတ္တော ယေန ကောကာလိကော ကဋမောဒကတိဿကော [ကဋမောရကတိဿကော (သီ။ သျာ။)] ခဏ္ဍဒေဝိယာ ပုတ္တော သမုဒ္ဒဒတ္တော တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ကောကာလိကံ ကဋမောဒကတိဿကံ ခဏ္ဍဒေဝိယာ ပုတ္တံ သမုဒ္ဒဒတ္တံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဧထ မယံ, အာဝုသော, သမဏဿ ဂေါတမဿ သံဃဘေဒံ ကရိဿာမ စက္ကဘေဒ’’န္တိ။ ဧဝံ ဝုတ္တေ ကောကာလိကော ဒေဝဒတ္တံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘သမဏော ခေါ, အာဝုသော, ဂေါတမော မဟိဒ္ဓိကော မဟာနုဘာဝေါ။ ကထံ မယံ သမဏဿ ဂေါတမဿ သံဃဘေဒံ ကရိဿာမ စက္ကဘေဒ’’န္တိ? ‘‘ဧထ မယံ, အာဝုသော, သမဏံ ဂေါတမံ ဥပသင်္ကမိတွာ ပဉ္စ ဝတ္ထူနိ ယာစိဿာမ – ‘ဘဂဝါ, ဘန္တေ, အနေကပရိယာယေန အပ္ပိစ္ဆဿ သန္တုဋ္ဌဿ သလ္လေခဿ ဓုတဿ ပါသာဒိကဿ အပစယဿ ဝီရိယာရမ္ဘဿ [ဝီရိယာရဗ္ဘဿ (က။)] ဝဏ္ဏဝါဒီ။ ဣမာနိ, ဘန္တေ, ပဉ္စ ဝတ္ထူနိ အနေကပရိယာယေန အပ္ပိစ္ဆတာယ သန္တုဋ္ဌိယာ သလ္လေခါယ ဓုတတာယ ပါသာဒိကတာယ အပစယာယ ဝီရိယာရမ္ဘာယ သံဝတ္တန္တိ။ သာဓု, ဘန္တေ, ဘိက္ခူ ယာဝဇီဝံ အာရညိကာ အဿု၊ ယော ဂါမန္တံ ဩသရေယျ, ဝဇ္ဇံ နံ ဖုသေယျ။ ယာဝဇီဝံ ပိဏ္ဍပါတိကာ အဿု၊ ယော နိမန္တနံ သာဒိယေယျ, ဝဇ္ဇံ နံ ဖုသေယျ။ ယာဝဇီဝံ ပံသုကူလိကာ အဿု၊ ယော ဂဟပတိစီဝရံ သာဒိယေယျ, ဝဇ္ဇံ နံ ဖုသေယျ။ ယာဝဇီဝံ ရုက္ခမူလိကာ အဿု၊ ယော ဆန္နံ ဥပဂစ္ဆေယျ, ဝဇ္ဇံ နံ ဖုသေယျ။ ယာဝဇီဝံ မစ္ဆမံသံ န ခါဒေယျုံ၊ ယော မစ္ဆမံသံ ခါဒေယျ, ဝဇ္ဇံ နံ ဖုသေယျာ’တိ။ ဣမာနိ သမဏော ဂေါတမော နာနုဇာနိဿတိ။ တေ မယံ ဣမေဟိ ပဉ္စဟိ ဝတ္ထူဟိ ဇနံ သညာပေဿာမာတိ။ သက္ကာ ခေါ, အာဝုသော, ဣမေဟိ ပဉ္စဟိ ဝတ္ထူဟိ သမဏဿ ဂေါတမဿ သံဃဘေဒေါ ကာတုံ စက္ကဘေဒေါ။ လူခပသန္နာ ဟိ, အာဝုသော, မနုဿာ’’တိ။
အထ ခေါ ဒေဝဒတ္တော သပရိသော ယေန ဘဂဝါ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ဘဂဝန္တံ အဘိဝါဒေတွာ ဧကမန္တံ နိသီဒိ။ ဧကမန္တံ နိသိန္နော ခေါ ဒေဝဒတ္တော ဘဂဝန္တံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဘဂဝါ, ဘန္တေ, အနေကပရိယာယေန အပ္ပိစ္ဆဿ…ပေ… ဝီရိယာရမ္ဘဿ ဝဏ္ဏဝါဒီ။ ဣမာနိ, ဘန္တေ, ပဉ္စ ဝတ္ထူနိ အနေကပရိယာယေန အပ္ပိစ္ဆတာယ…ပေ… ဝီရိယာရမ္ဘာယ သံဝတ္တန္တိ။ သာဓု, ဘန္တေ,
ဘိက္ခူ ယာဝဇီဝံ အာရညိကာ အဿု၊ ယော ဂါမန္တံ ဩသရေယျ ဝဇ္ဇံ နံ ဖုသေယျ…ပေ… ယာဝဇီဝံ မစ္ဆမံသံ န ခါဒေယျုံ, ယော မစ္ဆမံသံ ခါဒေယျ ဝဇ္ဇံ နံ ဖုသေယျာ’’တိ။ ‘‘အလံ, ဒေဝဒတ္တ, ယော ဣစ္ဆတိ အာရညိကော ဟောတု, ယော ဣစ္ဆတိ ဂါမန္တေ ဝိဟရတု၊ ယော ဣစ္ဆတိ ပိဏ္ဍပါတိကော ဟောတု, ယော ဣစ္ဆတိ နိမန္တနံ သာဒိယတု၊ ယော ဣစ္ဆတိ ပံသုကူလိကော ဟောတု, ယော ဣစ္ဆတိ ဂဟပတိစီဝရံ သာဒိယတု။ အဋ္ဌမာသေ ခေါ မယာ, ဒေဝဒတ္တ, ရုက္ခမူလသေနာသနံ အနုညာတံ, တိကောဋိပရိသုဒ္ဓံ မစ္ဆမံသံ – အဒိဋ္ဌံ အသုတံ အပရိသင်္ကိတ’’န္တိ။ အထ ခေါ ဒေဝဒတ္တော – ‘‘န ဘဂဝါ ဣမာနိ ပဉ္စ ဝတ္ထူနိ အနုဇာနာတီ’’တိ ဟဋ္ဌော ဥဒဂ္ဂေါ သပရိသော ဥဋ္ဌာယာသနာ ဘဂဝန္တံ အဘိဝါဒေတွာ ပဒက္ခိဏံ ကတွာ ပက္ကာမိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၁၀။ အထ ခေါ ဒေဝဒတ္တော သပရိသော ရာဇဂဟံ ပဝိသိတွာ ပဉ္စဟိ ဝတ္ထူဟိ ဇနံ သညာပေသိ – ‘‘မယံ, အာဝုသော, သမဏံ ဂေါတမံ ဥပသင်္ကမိတွာ ပဉ္စ ဝတ္ထူနိ ယာစိမှာ – ‘ဘဂဝါ, ဘန္တေ, အနေကပရိယာယေန အပ္ပိစ္ဆဿ သန္တုဋ္ဌဿ သလ္လေခဿ ဓုတဿ ပါသာဒိကဿ အပစယဿ ဝီရိယာရမ္ဘဿ ဝဏ္ဏဝါဒီ။ ဣမာနိ, ဘန္တေ, ပဉ္စ ဝတ္ထူနိ အနေကပရိယာယေန အပ္ပိစ္ဆတာယ သန္တုဋ္ဌိယာ သလ္လေခါယ ဓုတတာယ ပါသာဒိကတာယ အပစယာယ ဝီရိယာရမ္ဘာယ သံဝတ္တန္တိ။ သာဓု, ဘန္တေ, ဘိက္ခူ ယာဝဇီဝံ အာရညိကာ အဿု၊ ယော ဂါမန္တံ ဩသရေယျ, ဝဇ္ဇံ နံ ဖုသေယျ။ ယာဝဇီဝံ ပိဏ္ဍပါတိကာ အဿု၊ ယော နိမန္တနံ သာဒိယေယျ, ဝဇ္ဇံ နံ ဖုသေယျ။ ယာဝဇီဝံ ပံသုကူလိကာ အဿု၊ ယော ဂဟပတိစီဝရံ သာဒိယေယျ, ဝဇ္ဇံ နံ ဖုသေယျ။ ယာဝဇီဝံ ရုက္ခမူလိကာ အဿု၊ ယော ဆန္နံ ဥပဂစ္ဆေယျ, ဝဇ္ဇံ နံ ဖုသေယျ။ ယာဝဇီဝံ မစ္ဆမံသံ န ခါဒေယျုံ၊ ယော မစ္ဆမံသံ ခါဒေယျ, ဝဇ္ဇံ နံ ဖုသေယျာ’တိ။ ဣမာနိ သမဏော ဂေါတမော နာနုဇာနာတိ။ တေ မယံ ဣမေဟိ ပဉ္စဟိ ဝတ္ထူဟိ သမာဒါယ ဝတ္တာမာ’’တိ။ တတ္ထ ယေ တေ မနုဿာ အဿဒ္ဓါ အပ္ပသန္နာ ဒုဗ္ဗုဒ္ဓိနော တေ ဧဝမာဟံသု – ‘‘ဣမေ ခေါ သမဏာ သကျပုတ္တိယာ ဓုတာ သလ္လေခဝုတ္တိနော, သမဏော ပန ဂေါတမော ဗာဟုလ္လိကော ဗာဟုလ္လာယ စေတေတီ’’တိ။ ယေ ပန တေ မနုဿာ သဒ္ဓါ ပသန္နာ ပဏ္ဍိတာ ဗျတ္တာ ဗုဒ္ဓိမန္တော တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဒေဝဒတ္တော ဘဂဝတော သံဃဘေဒါယ ပရက္ကမိဿတိ စက္ကဘေဒါယာ’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခူ တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ
ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဒေဝဒတ္တော သံဃဘေဒါယ ပရက္ကမိဿတိ စက္ကဘေဒါယာ’’တိ! အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ ဒေဝဒတ္တံ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… ‘‘သစ္စံ ကိရ တွံ, ဒေဝဒတ္တ, သံဃဘေဒါယ ပရက္ကမသိ စက္ကဘေဒါယာ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ‘‘ကထဉှိ နာမ တွံ, မောဃပုရိသ, သံဃဘေဒါယ ပရက္ကမိဿသိ စက္ကဘေဒါယ! နေတံ, မောဃပုရိသ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၁၁။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု သမဂ္ဂဿ သံဃဿ ဘေဒါယ ပရက္ကမေယျ, ဘေဒနသံဝတ္တနိကံ ဝါ အဓိကရဏံ သမာဒါယ ပဂ္ဂယှ တိဋ္ဌေယျ, သော ဘိက္ခု ဘိက္ခူဟိ ဧဝမဿ ဝစနီယော – ‘မာယသ္မာ သမဂ္ဂဿ သံဃဿ ဘေဒါယ ပရက္ကမိ, ဘေဒနသံဝတ္တနိကံ ဝါ အဓိကရဏံ သမာဒါယ ပဂ္ဂယှ အဋ္ဌာသိ။ သမေတာယသ္မာ သံဃေန။ သမဂ္ဂေါ ဟိ သံဃော သမ္မောဒမာနော အဝိဝဒမာနော ဧကုဒ္ဒေသော ဖာသု ဝိဟရတီ’တိ။ ဧဝဉ္စ သော ဘိက္ခု ဘိက္ခူဟိ ဝုစ္စမာနော တထေဝ ပဂ္ဂဏှေယျ, သော ဘိက္ခု ဘိက္ခူဟိ ယာဝတတိယံ သမနုဘာသိတဗ္ဗော တဿ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ။ ယာဝတတိယဉ္စေ သမနုဘာသိယမာနော တံ ပဋိနိဿဇ္ဇေယျ, ဣစ္စေတံ ကုသလံ၊ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇေယျ, သံဃာဒိသေသော’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၁၂။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
သမဂ္ဂေါ နာမ သံဃော သမာနသံဝါသကော သမာနသီမာယံ ဌိတော။
ဘေဒါယ ပရက္ကမေယျာတိ – ‘‘ကထံ ဣမေ နာနာ အဿု, ဝိနာ အဿု, ဝဂ္ဂါ အဿူ’’တိ ပက္ခံ ပရိယေသတိ, ဂဏံ ဗန္ဓတိ။
ဘေဒနသံဝတ္တနိကံ ဝါ အဓိကရဏန္တိ အဋ္ဌာရသဘေဒကရဝတ္ထူနိ။
ပဂ္ဂယှာတိ ဒီပေယျ။
တိဋ္ဌေယျာတိ န ပဋိနိဿဇ္ဇေယျ။
သော ဘိက္ခူတိ ယော သော သံဃဘေဒကော ဘိက္ခု။
ဘိက္ခူဟီတိ အညေဟိ ဘိက္ခူဟိ။
ယေ ပဿန္တိ, ယေ သုဏန္တိ, တေဟိ ဝတ္တဗ္ဗော – ‘‘မာယသ္မာ သမဂ္ဂဿ သံဃဿ ဘေဒါယ ပရက္ကမိ, ဘေဒနသံဝတ္တနိကံ ဝါ အဓိကရဏံ သမာဒါယ ပဂ္ဂယှ အဋ္ဌာသိ။ သမေတာယသ္မာ သံဃေန။ သမဂ္ဂေါ ဟိ သံဃော သမ္မောဒမာနော အဝိဝဒမာနော ဧကုဒ္ဒေသော ဖာသု ဝိဟရတီ’’တိ။ ဒုတိယမ္ပိ ဝတ္တဗ္ဗော။ တတိယမ္ပိ ဝတ္တဗ္ဗော။ သစေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ, ဣစ္စေတံ ကုသလံ၊ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သုတွာ န ဝဒန္တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သော ဘိက္ခု သံဃမဇ္ဈမ္ပိ အာကဍ္ဎိတွာ ဝတ္တဗ္ဗော – ‘‘မာယသ္မာ သမဂ္ဂဿ သံဃဿ ဘေဒါယ ပရက္ကမိ, ဘေဒနသံဝတ္တနိကံ ဝါ အဓိကရဏံ သမာဒါယ ပဂ္ဂယှ အဋ္ဌာသိ။ သမေတာယသ္မာ သံဃေန။ သမဂ္ဂေါ ဟိ သံဃော သမ္မောဒမာနော အဝိဝဒမာနော ဧကုဒ္ဒေသော ဖာသု ဝိဟရတီ’’တိ။ ဒုတိယမ္ပိ ဝတ္တဗ္ဗော။ တတိယမ္ပိ ဝတ္တဗ္ဗော။ သစေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ, ဣစ္စေတံ ကုသလံ၊ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သော ဘိက္ခု သမနုဘာသိတဗ္ဗော – ‘‘ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, သမနုဘာသိတဗ္ဗော။ ဗျတ္တေန ဘိက္ခုနာ ပဋိဗလေန သံဃော ဉာပေတဗ္ဗော –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၁၃။ ‘‘သုဏာတု မေ, ဘန္တေ, သံဃော။ အယံ ဣတ္ထန္နာမော ဘိက္ခု သမဂ္ဂဿ သံဃဿ ဘေဒါယ ပရက္ကမတိ။ သော တံ ဝတ္ထုံ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ။ ယဒိ သံဃဿ ပတ္တကလ္လံ, သံဃော ဣတ္ထန္နာမံ ဘိက္ခုံ သမနုဘာသေယျ တဿ ဝတ္ထုဿ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ။ ဧသာ ဉတ္တိ။
‘‘သုဏာတု မေ, ဘန္တေ, သံဃော။ အယံ ဣတ္ထန္နာမော ဘိက္ခု သမဂ္ဂဿ သံဃဿ ဘေဒါယ ပရက္ကမတိ။ သော တံ ဝတ္ထုံ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ။ သံဃော ဣတ္ထန္နာမံ ဘိက္ခုံ သမနုဘာသတိ တဿ ဝတ္ထုဿ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ။ ယဿာယသ္မတော ခမတိ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘိက္ခုနော သမနုဘာသနာ တဿ ဝတ္ထုဿ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ, သော တုဏှဿ၊ ယဿ နက္ခမတိ, သော ဘာသေယျ။
‘‘ဒုတိယမ္ပိ ဧတမတ္ထံ ဝဒါမိ…ပေ… တတိယမ္ပိ ဧတမတ္ထံ ဝဒါမိ – သုဏာတု မေ, ဘန္တေ, သံဃော။ အယံ ဣတ္ထန္နာမော ဘိက္ခု သမဂ္ဂဿ သံဃဿ ဘေဒါယ ပရက္ကမတိ။ သော တံ ဝတ္ထုံ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ။ သံဃော ဣတ္ထန္နာမံ ဘိက္ခုံ သမနုဘာသတိ တဿ ဝတ္ထုဿ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ။ ယဿာယသ္မတော ခမတိ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘိက္ခုနော သမနုဘာသနာ တဿ ဝတ္ထုဿ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ, သော တုဏှဿ၊ ယဿ နက္ခမတိ, သော ဘာသေယျ။
‘‘သမနုဘဋ္ဌော သံဃေန ဣတ္ထန္နာမော ဘိက္ခု တဿ ဝတ္ထုဿ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ။ ခမတိ သံဃဿ, တသ္မာ တုဏှီ, ဧဝမေတံ ဓာရယာမီ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၁၄။ ဉတ္တိယာ ဒုက္ကဋံ, ဒွီဟိ ကမ္မဝါစာဟိ ထုလ္လစ္စယာ, ကမ္မဝါစာပရိယောသာနေ အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။ သံဃာဒိသေသံ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တဿ ဉတ္တိယာ ဒုက္ကဋံ, ဒွီဟိ ကမ္မဝါစာဟိ ထုလ္လစ္စယာ ပဋိပ္ပဿမ္ဘန္တိ။
သံဃာဒိသေသောတိ…ပေ… တေနပိ ဝုစ္စတိ သံဃာဒိသေသောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၁၅။ ဓမ္မကမ္မေ ဓမ္မကမ္မသညီ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဓမ္မကမ္မေ ဝေမတိကော န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဓမ္မကမ္မေ အဓမ္မကမ္မသညီ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
အဓမ္မကမ္မေ ဓမ္မကမ္မသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အဓမ္မကမ္မေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အဓမ္မကမ္မေ အဓမ္မကမ္မသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၁၆။ အနာပတ္တိ အသမနုဘာသန္တဿ, ပဋိနိဿဇ္ဇန္တဿ, ဥမ္မတ္တကဿ, ခိတ္တစိတ္တဿ, ဝေဒနာဋ္ဋဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
သံဃဘေဒသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ ဒသမံ။
၁၁။ ဘေဒါနုဝတ္တကသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၁၇။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ ရာဇဂဟေ ဝိဟရတိ ဝေဠုဝနေ ကလန္ဒကနိဝါပေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဒေဝဒတ္တော သံဃဘေဒါယ ပရက္ကမတိ စက္ကဘေဒါယ။ ဘိက္ခူ ဧဝမာဟံသု – ‘‘အဓမ္မဝါဒီ ဒေဝဒတ္တော, အဝိနယဝါဒီ ဒေဝဒတ္တော။ ကထဉှိ နာမ ဒေဝဒတ္တော သံဃဘေဒါယ ပရက္ကမိဿတိ စက္ကဘေဒါယာ’’တိ! ဧဝံ ဝုတ္တေ ကောကာလိကော ကဋမောဒကတိဿကော ခဏ္ဍဒေဝိယာ ပုတ္တော သမုဒ္ဒဒတ္တော တေ ဘိက္ခူ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘မာယသ္မန္တော ဧဝံ အဝစုတ္ထ။ ဓမ္မဝါဒီ ဒေဝဒတ္တော, ဝိနယဝါဒီ ဒေဝဒတ္တော။ အမှာကဉ္စ ဒေဝဒတ္တော ဆန္ဒဉ္စ ရုစိဉ္စ အာဒါယ ဝေါဟရတိ ဇာနာတိ နော ဘာသတိ အမှာကံပေတံ ခမတီ’’တိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခူ
ဒေဝဒတ္တဿ သံဃဘေဒါယ ပရက္ကမန္တဿ အနုဝတ္တကာ ဘဝိဿန္တိ ဝဂ္ဂဝါဒကာ’’တိ! အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ တေ အနုဝတ္တကေ ဘိက္ခူ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… ‘‘သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခူ ဒေဝဒတ္တဿ သံဃဘေဒါယ ပရက္ကမန္တဿ အနုဝတ္တကာ ဟောန္တိ ဝဂ္ဂဝါဒကာ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ‘‘ကထဉှိ နာမ တေ, ဘိက္ခဝေ, မောဃပုရိသာ ဒေဝဒတ္တဿ သံဃဘေဒါယ ပရက္ကမန္တဿ အနုဝတ္တကာ ဘဝိဿန္တိ ဝဂ္ဂဝါဒကာ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၁၈။ ‘‘တဿေဝ ခေါ ပန ဘိက္ခုဿ ဘိက္ခူ ဟောန္တိ အနုဝတ္တကာ ဝဂ္ဂဝါဒကာ ဧကော ဝါ ဒွေ ဝါ တယော ဝါ။ တေ ဧဝံ ဝဒေယျုံ – ‘မာယသ္မန္တော ဧတံ ဘိက္ခုံ ကိဉ္စိ အဝစုတ္ထ။ ဓမ္မဝါဒီ စေသော ဘိက္ခု, ဝိနယဝါဒီ စေသော ဘိက္ခု။ အမှာကဉ္စေသော ဘိက္ခု ဆန္ဒဉ္စ ရုစိဉ္စ အာဒါယ ဝေါဟရတိ ဇာနာတိ နော ဘာသတိ အမှာကမ္ပေတံ ခမတီ’တိ, တေ ဘိက္ခူ ဘိက္ခူဟိ ဧဝမဿု ဝစနီယာ – ‘မာယသ္မန္တော ဧဝံ အဝစုတ္ထ, န စေသော ဘိက္ခု ဓမ္မဝါဒီ, န စေသော ဘိက္ခု ဝိနယဝါဒီ, မာယသ္မန္တာနမ္ပိ သံဃဘေဒေါ ရုစ္စိတ္ထ, သမေတာယသ္မန္တာနံ သံဃေန, သမဂ္ဂေါ ဟိ သံဃော သမ္မောဒမာနော အဝိဝဒမာနော ဧကုဒ္ဒေသော ဖာသု ဝိဟရတီ’တိ။ ဧဝဉ္စ တေ ဘိက္ခူ ဘိက္ခူဟိ ဝုစ္စမာနာ တထေဝ ပဂ္ဂဏှေယျုံ, တေ ဘိက္ခူ ဘိက္ခူဟိ ယာဝတတိယံ သမနုဘာသိတဗ္ဗာ တဿ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ။ ယာဝတတိယဉ္စေ သမနုဘာသိယမာနာ တံ ပဋိနိဿဇ္ဇေယျုံ, ဣစ္စေတံ ကုသလံ, နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇေယျုံ, သံဃာဒိသေသော’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၁၉။ တဿေဝ ခေါ ပနာတိ တဿ သံဃဘေဒကဿ ဘိက္ခုနော။
ဘိက္ခူ ဟောန္တီတိ အညေ ဘိက္ခူ ဟောန္တိ။
အနုဝတ္တကာတိ ယံဒိဋ္ဌိကော သော ဟောတိ ယံခန္တိကော ယံရုစိကော တေပိ တံဒိဋ္ဌိကာ ဟောန္တိ တံခန္တိကာ တံရုစိကာ။
ဝဂ္ဂဝါဒကာတိ တဿ ဝဏ္ဏာယ ပက္ခာယ ဌိတာ ဟောန္တိ။
ဧကော ဝါ ဒွေ ဝါ တယော ဝါတိ ဧကော ဝါ ဟောတိ ဒွေ ဝါ တယော ဝါ။ တေ ဧဝံ ဝဒေယျုံ – ‘‘မာယသ္မန္တော ဧတံ ဘိက္ခုံ ကိဉ္စိ အဝစုတ္ထ, ဓမ္မဝါဒီ
စေသော ဘိက္ခု, ဝိနယဝါဒီ စေသော ဘိက္ခု, အမှာကဉ္စေသော ဘိက္ခု ဆန္ဒဉ္စ ရုစိဉ္စ အာဒါယ ဝေါဟရတိ ဇာနာတိ နော ဘာသတိ အမှာကံပေတံ ခမတီ’တိ။
တေ ဘိက္ခူတိ ယေ တေ အနုဝတ္တကာ ဘိက္ခူ။
ဘိက္ခူဟီတိ အညေဟိ ဘိက္ခူဟိ။
ယေ ပဿန္တိ ယေ သုဏန္တိ တေဟိ ဝတ္တဗ္ဗာ – ‘‘မာယသ္မန္တော ဧဝံ အဝစုတ္ထ။ န စေသော ဘိက္ခု ဓမ္မဝါဒီ, န စေသော ဘိက္ခု ဝိနယဝါဒီ။ မာယသ္မန္တာနမ္ပိ သံဃဘေဒေါ ရုစ္စိတ္ထ။ သမေတာယသ္မန္တာနံ သံဃေန။ သမဂ္ဂေါ ဟိ သံဃော သမ္မောဒမာနော အဝိဝဒမာနော ဧကုဒ္ဒေသော ဖာသု ဝိဟရတီ’’တိ။ ဒုတိယမ္ပိ ဝတ္တဗ္ဗာ။ တတိယမ္ပိ ဝတ္တဗ္ဗာ။ သစေ ပဋိနိဿဇ္ဇန္တိ, ဣစ္စေတံ ကုသလံ၊ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇန္တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သုတွာ န ဝဒန္တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ တေ ဘိက္ခူ သံဃမဇ္ဈမ္ပိ အာကဍ္ဎိတွာ ဝတ္တဗ္ဗာ – ‘‘မာယသ္မန္တော ဧဝံ အဝစုတ္ထ။ န စေသော ဘိက္ခု ဓမ္မဝါဒီ, န စေသော ဘိက္ခု ဝိနယဝါဒီ။ မာယသ္မန္တာနမ္ပိ သံဃဘေဒေါ ရုစ္စိတ္ထ။ သမေတာယသ္မန္တာနံ သံဃေန။ သမဂ္ဂေါ ဟိ သံဃော သမ္မောဒမာနော အဝိဝဒမာနော ဧကုဒ္ဒေသော ဖာသု ဝိဟရတီ’’တိ။ ဒုတိယမ္ပိ ဝတ္တဗ္ဗာ။ တတိယမ္ပိ ဝတ္တဗ္ဗာ။ သစေ ပဋိနိဿဇ္ဇန္တိ, ဣစ္စေတံ ကုသလံ၊ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇန္တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ တေ ဘိက္ခူ သမနုဘာသိတဗ္ဗာ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, သမနုဘာသိတဗ္ဗာ။ ဗျတ္တေန ဘိက္ခုနာ ပဋိဗလေန သံဃော ဉာပေတဗ္ဗော –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၂၀။ ‘‘သုဏာတု မေ, ဘန္တေ, သံဃော။ ဣတ္ထန္နာမော စ ဣတ္ထနာမော စ ဘိက္ခူ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘိက္ခုနော သံဃဘေဒါယ ပရက္ကမန္တဿ အနုဝတ္တကာ ဝဂ္ဂဝါဒကာ။ တေ တံ ဝတ္ထုံ န ပဋိနိဿဇ္ဇန္တိ။ ယဒိ သံဃဿ ပတ္တကလ္လံ, သံဃော ဣတ္ထန္နာမဉ္စ ဣတ္ထန္နာမဉ္စ ဘိက္ခူ သမနုဘာသေယျ တဿ ဝတ္ထုဿ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ။ ဧသာ ဉတ္တိ။
‘‘သုဏာတု မေ, ဘန္တေ, သံဃော။ ဣတ္ထန္နာမော စ ဣတ္ထန္နာမော စ ဘိက္ခူ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘိက္ခုနော သံဃဘေဒါယ ပရက္ကမန္တဿ အနုဝတ္တကာ ဝဂ္ဂဝါဒကာ။ တေ တံ ဝတ္ထုံ န ပဋိနိဿဇ္ဇန္တိ။ သံဃော ဣတ္ထန္နာမဉ္စ ဣတ္ထန္နာမဉ္စ ဘိက္ခူ သမနုဘာသတိ တဿ ဝတ္ထုဿ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ။ ယဿာယသ္မတော ခမတိ ဣတ္ထန္နာမဿ စ ဣတ္ထန္နာမဿ စ ဘိက္ခူနံ သမနုဘာသနာ တဿ
ဝတ္ထုဿ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ, သော တုဏှဿ၊ ယဿ နက္ခမတိ, သော ဘာသေယျ။
‘‘ဒုတိယမ္ပိ ဧတမတ္ထံ ဝဒါမိ…ပေ… တတိယမ္ပိ ဧတမတ္ထံ ဝဒါမိ – သုဏာတု မေ, ဘန္တေ, သံဃော။ ဣတ္ထန္နာမော စ ဣတ္ထန္နာမော စ ဘိက္ခူ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘိက္ခုနော သံဃဘေဒါယ ပရက္ကမန္တဿ အနုဝတ္တကာ ဝဂ္ဂဝါဒကာ။ တေ တံ ဝတ္ထုံ န ပဋိနိဿဇ္ဇန္တိ။ သံဃော ဣတ္ထန္နာမဉ္စ ဣတ္ထန္နာမဉ္စ ဘိက္ခူ သမနုဘာသတိ တဿ ဝတ္ထုဿ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ။ ယဿာယသ္မတော ခမတိ ဣတ္ထန္နာမဿ စ ဣတ္ထန္နာမဿ စ ဘိက္ခူနံ သမနုဘာသနာ တဿ ဝတ္ထုဿ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ, သော တုဏှဿ၊ ယဿ နက္ခမတိ, သော ဘာသေယျ။
‘‘သမနုဘဋ္ဌာ သံဃေန ဣတ္ထန္နာမော စ ဣတ္ထန္နာမော စ ဘိက္ခူ တဿ ဝတ္ထုဿ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ။ ခမတိ သံဃဿ, တသ္မာ တုဏှီ, ဧဝမေတံ ဓာရယာမီ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၂၁။ ဉတ္တိယာ ဒုက္ကဋံ, ဒွီဟိ ကမ္မဝါစာဟိ ထုလ္လစ္စယာ, ကမ္မဝါစာပရိယောသာနေ အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။ သံဃာဒိသေသံ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တာနံ ဉတ္တိယာ ဒုက္ကဋံ, ဒွီဟိ ကမ္မဝါစာဟိ ထုလ္လစ္စယာ ပဋိပ္ပဿမ္ဘန္တိ။ ဒွေ တယော ဧကတော သမနုဘာသိတဗ္ဗာ, တဒုတ္တရိ န သမနုဘာသိတဗ္ဗာ။
သံဃာဒိသေသောတိ…ပေ… တေနပိ ဝုစ္စတိ ‘‘သံဃာဒိသေသော’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၂၂။ ဓမ္မကမ္မေ ဓမ္မကမ္မသညီ န ပဋိနိဿဇ္ဇန္တိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဓမ္မကမ္မေ ဝေမတိကာ န ပဋိနိဿဇ္ဇန္တိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဓမ္မကမ္မေ အဓမ္မကမ္မသညီ န ပဋိနိဿဇ္ဇန္တိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
အဓမ္မကမ္မေ ဓမ္မကမ္မသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အဓမ္မကမ္မေ ဝေမတိကာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အဓမ္မကမ္မေ အဓမ္မကမ္မသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၂၃။ အနာပတ္တိ အသမနုဘာသန္တာနံ, ပဋိနိဿဇ္ဇန္တာနံ, ဥမ္မတ္တကာနံ, ခိတ္တစိတ္တာနံ, ဝေဒနာဋ္ဋာနံ, အာဒိကမ္မိကာနန္တိ။
ဘေဒါနုဝတ္တကသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ ဧကာဒသမံ။
၁၂။ ဒုဗ္ဗစသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၂၄။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ ကောသမ္ဗိယံ ဝိဟရတိ ဃောသိတာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အာယသ္မာ ဆန္နော အနာစရံ အာစရတိ။ ဘိက္ခူ ဧဝမာဟံသု – ‘‘မာဝုသော, ဆန္န, ဧဝရူပံ အကာသိ။ နေတံ ကပ္ပတီ’’တိ။ သော ဧဝံ ဝဒေတိ – ‘‘ကိံ နု ခေါ နာမ တုမှေ, အာဝုသော, မံ ဝတ္တဗ္ဗံ မညထ? အဟံ ခေါ နာမ တုမှေ ဝဒေယျံ။ အမှာကံ ဗုဒ္ဓေါ အမှာကံ ဓမ္မော အမှာကံ အယျပုတ္တေန ဓမ္မော အဘိသမိတော။ သေယျထာပိ နာမ မဟာဝါတော ဝါယန္တော တိဏကဋ္ဌပဏ္ဏသဋံ [တိဏကဋ္ဌပဏ္ဏကသဋံ (က။)] ဧကတော ဥဿာရေယျ, သေယျထာ ဝါ ပန နဒီ ပဗ္ဗတေယျာ သင်္ခသေဝါလပဏကံ ဧကတော ဥဿာရေယျ, ဧဝမေဝ တုမှေ နာနာနာမာ နာနာဂေါတ္တာ နာနာဇစ္စာ နာနာကုလာ ပဗ္ဗဇိတာ ဧကတော ဥဿရိတာ။ ကိံ နု ခေါ နာမ တုမှေ, အာဝုသော, မံ ဝတ္တဗ္ဗံ မညထ? အဟံ ခေါ နာမ တုမှေ ဝဒေယျံ! အမှာကံ ဗုဒ္ဓေါ အမှာကံ ဓမ္မော အမှာကံ အယျပုတ္တေန ဓမ္မော အဘိသမိတော’’တိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အာယသ္မာ ဆန္နော ဘိက္ခူဟိ သဟဓမ္မိကံ ဝုစ္စမာနော အတ္တာနံ အဝစနီယံ ကရိဿတီ’’တိ! အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ အာယသ္မန္တံ ဆန္နံ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… ‘‘သစ္စံ ကိရ တွံ, ဆန္န, ဘိက္ခူဟိ သဟဓမ္မိကံ ဝုစ္စမာနော အတ္တာနံ အဝစနီယံ ကရောသီ’’တိ? ‘‘သစ္စံ ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ‘‘ကထဉှိ နာမ တွံ, မောဃပုရိသ, ဘိက္ခူဟိ သဟဓမ္မိကံ ဝုစ္စမာနော အတ္တာနံ အဝစနီယံ ကရိဿသိ! နေတံ, မောဃပုရိသ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၂၅။ ‘‘ဘိက္ခု ပနေဝ ဒုဗ္ဗစဇာတိကော ဟောတိ ဥဒ္ဒေသပရိယာပန္နေသု သိက္ခာပဒေသု ဘိက္ခူဟိ သဟဓမ္မိကံ ဝုစ္စမာနော အတ္တာနံ အဝစနီယံ ကရောတိ – ‘မာ မံ အာယသ္မန္တော ကိဉ္စိ အဝစုတ္ထ ကလျာဏံ ဝါ ပါပကံ ဝါ, အဟံပါယသ္မန္တေ န ကိဉ္စိ ဝက္ခာမိ ကလျာဏံ ဝါ ပါပကံ ဝါ, ဝိရမထာယသ္မန္တော မမ ဝစနာယာ’တိ, သော ဘိက္ခု ဘိက္ခူဟိ ဧဝမဿ ဝစနီယော – ‘မာယသ္မာ အတ္တာနံ အဝစနီယံ အကာသိ, ဝစနီယမေဝါယသ္မာ အတ္တာနံ ကရောတု, အာယသ္မာပိ ဘိက္ခူ ဝဒေတု သဟဓမ္မေန, ဘိက္ခူပိ အာယသ္မန္တံ ဝက္ခန္တိ သဟဓမ္မေန။ ဧဝံ သံဝဒ္ဓါ ဟိ တဿ ဘဂဝတော ပရိသာ ယဒိဒံ
အညမညဝစနေနအညမညဝုဋ္ဌာပနေနာတိ။ ဧဝဉ္စ သော ဘိက္ခုံ ဘိက္ခူဟိ ဝုစ္စမာနော တထေဝ ပဂ္ဂဏှေယျ, သော ဘိက္ခု ဘိက္ခူဟိ ယာဝတတိယံ သမနုဘာသိတဗ္ဗော တဿ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ။ ယာဝတတိယဉ္စေ သမနုဘာသီယမာနော တံ ပဋိနိဿဇ္ဇေယျ, ဣစ္စေတံ ကုသလံ၊ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇေယျ, သံဃာဒိသေသော’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၂၆။ ဘိက္ခူ ပနေဝ ဒုဗ္ဗစဇာတိကော ဟောတီတိ ဒုဗ္ဗစော ဟောတိ ဒေါဝစဿကရဏေဟိ ဓမ္မေဟိ သမန္နာဂတော အက္ခမော အပ္ပဒက္ခိဏဂ္ဂါဟီ အနုသာသနိံ။
ဥဒ္ဒေသပရိယာပန္နေသု သိက္ခာပဒေသူတိ ပါတိမောက္ခပရိယာပန္နေသု သိက္ခာပဒေသု။
သဟဓမ္မိကံ နာမ ယံ ဘဂဝတာ ပညတ္တံ သိက္ခာပဒံ, ဧတံ သဟဓမ္မိကံ နာမ။
တေန ဝုစ္စမာနော အတ္တာနံ အဝစနီယံ ကရောတိ – ‘‘မာ မံ အာယသ္မန္တော ကိဉ္စိ အဝစုတ္ထ ကလျာဏံ ဝါ ပါပကံ ဝါ, အဟံပါယသ္မန္တေ န ကိဉ္စိ ဝက္ခာမိ ကလျာဏံ ဝါ ပါပကံ ဝါ။ ဝိရမထာယသ္မန္တော မမ ဝစနာယာ’’တိ။
သော ဘိက္ခူတိ ယော သော ဒုဗ္ဗစဇာတိကော ဘိက္ခု။
ဘိက္ခူဟီတိ အညေဟိ ဘိက္ခူဟိ။ ယေ ပဿန္တိ ယေ သုဏန္တိ တေဟိ ဝတ္တဗ္ဗော – ‘‘မာယသ္မာ အတ္တာနံ အဝစနီယံ အကာသိ။ ဝစနီယမေဝ အာယသ္မာ အတ္တာနံ ကရောတု။ အာယသ္မာပိ ဘိက္ခူ ဝဒေတု သဟဓမ္မေန, ဘိက္ခူပိ အာယသ္မန္တံ ဝက္ခန္တိ သဟဓမ္မေန။ ဧဝံ သံဝဒ္ဓါ ဟိ တဿ ဘဂဝတော ပရိသာ ယဒိဒံ အညမညဝစနေန အညမညဝုဋ္ဌာပနေနာ’’တိ။ ဒုတိယမ္ပိ ဝတ္တဗ္ဗော။ တတိယမ္ပိ ဝတ္တဗ္ဗော။ သစေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ, ဣစ္စေတံ ကုသလံ၊ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သုတွာ န ဝဒန္တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သော ဘိက္ခု သံဃမဇ္ဈမ္ပိ အာကဍ္ဎိတွာ ဝတ္တဗ္ဗော – ‘‘မာယသ္မာ အတ္တာနံ အဝစနီယံ အကာသိ…ပေ… အညမညဝုဋ္ဌာပနေနာ’’တိ။ ဒုတိယမ္ပိ ဝတ္တဗ္ဗော။ တတိယမ္ပိ ဝတ္တဗ္ဗော။ သစေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ, ဣစ္စေတံ ကုသလံ၊ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သော ဘိက္ခု သမနုဘာသိတဗ္ဗော။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, သမနုဘာသိတဗ္ဗော။ ဗျတ္တေန ဘိက္ခုနာ ပဋိဗလေန သံဃော ဉာပေတဗ္ဗော –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၂၇။ ‘‘သုဏာတု မေ, ဘန္တေ, သံဃော။ အယံ ဣတ္ထန္နာမော ဘိက္ခု ဘိက္ခူဟိ သဟဓမ္မိကံ ဝုစ္စမာနော အတ္တာနံ အဝစနီယံ ကရောတိ။ သော တံ ဝတ္ထုံ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ။ ယဒိ သံဃဿ ပတ္တကလ္လံ, သံဃော ဣတ္ထန္နာမံ ဘိက္ခုံ သမနုဘာသေယျ တဿ ဝတ္ထုဿ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ။ ဧသာ ဉတ္တိ။
‘‘သုဏာတု မေ, ဘန္တေ, သံဃော။ အယံ ဣတ္ထန္နာမော ဘိက္ခု ဘိက္ခူဟိ သဟဓမ္မိကံ ဝုစ္စမာနော အတ္တာနံ အဝစနီယံ ကရောတိ။ သော တံ ဝတ္ထုံ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ။ သံဃော ဣတ္ထန္နာမံ ဘိက္ခုံ သမနုဘာသတိ တဿ ဝတ္ထုဿ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ။ ယဿာယသ္မတော ခမတိ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘိက္ခုနော သမနုဘာသနာ တဿ ဝတ္ထုဿ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ, သော တုဏှဿ၊ ယဿ နက္ခမတိ, သော ဘာသေယျ။
‘‘ဒုတိယမ္ပိ ဧတမတ္ထံ ဝဒါမိ…ပေ… တတိယမ္ပိ ဧတမတ္ထံ ဝဒါမိ – ‘‘သုဏာတု မေ, ဘန္တေ, သံဃော။ အယံ ဣတ္ထန္နာမော ဘိက္ခု ဘိက္ခူဟိ သဟဓမ္မိကံ ဝုစ္စမာနော အတ္တာနံ အဝစနီယံ ကရောတိ။ သော တံ ဝတ္ထုံ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ။ သံဃော ဣတ္ထန္နာမံ ဘိက္ခုံ သမနုဘာသတိ တဿ ဝတ္ထုဿ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ။ ယဿာယသ္မတော ခမတိ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘိက္ခုနော သမနုဘာသနာ တဿ ဝတ္ထုဿ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ, သော တုဏှဿ၊ ယဿ နက္ခမတိ, သော ဘာသေယျ။
‘‘သမနုဘဋ္ဌော သံဃေန ဣတ္ထန္နာမော ဘိက္ခု တဿ ဝတ္ထုဿ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ။ ခမတိ သံဃဿ, တသ္မာ တုဏှီ, ဧဝမေတံ ဓာရယာမီ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၂၈။ ဉတ္တိယာ ဒုက္ကဋံ, ဒွီဟိ ကမ္မဝါစာဟိ ထုလ္လစ္စယာ, ကမ္မဝါစာပရိယောသာနေ အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။ သံဃာဒိသေသံ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တဿ ဉတ္တိယာ ဒုက္ကဋံ, ဒွီဟိ ကမ္မဝါစာဟိ ထုလ္လစ္စယာ ပဋိပ္ပဿမ္ဘန္တိ။
သံဃာဒိသေသောတိ…ပေ… တေနပိ ဝုစ္စတိ သံဃာဒိသေသောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၂၉။ ဓမ္မကမ္မေ ဓမ္မကမ္မသညီ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဓမ္မကမ္မေ ဝေမတိကော န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဓမ္မကမ္မေ အဓမ္မကမ္မသညီ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
အဓမ္မကမ္မေ ဓမ္မကမ္မသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အဓမ္မကမ္မေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အဓမ္မကမ္မေ အဓမ္မကမ္မသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၃၀။ အနာပတ္တိ အသမနုဘာသန္တဿ, ပဋိနိဿဇ္ဇန္တဿ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဒုဗ္ဗစသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ ဒွါဒသမံ။
၁၃။ ကုလဒူသကသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၃၁။ [ဣဒံ ဝတ္ထု စူဠဝ။ ၂၁] တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အဿဇိပုနဗ္ဗသုကာ နာမ [နာမ ဘိက္ခူ (က။)] ကီဋာဂိရိသ္မိံ အာဝါသိကာ ဟောန္တိ အလဇ္ဇိနော ပါပဘိက္ခူ။ တေ [စူဠဝ။ ၂၉၃] ဧဝရူပံ အနာစာရံ အာစရန္တိ – မာလာဝစ္ဆံ ရောပေန္တိပိ ရောပါပေန္တိပိ, သိဉ္စန္တိပိ သိဉ္စာပေန္တိပိ, ဩစိနန္တိပိ ဩစိနာပေန္တိပိ, ဂန္ထေန္တိပိ ဂန္ထာပေန္တိပိ, ဧကတောဝဏ္ဋိကမာလံ ကရောန္တိပိ ကာရာပေန္တိပိ, ဥဘတောဝဏ္ဋိကမာလံ ကရောန္တိပိ ကာရာပေန္တိပိ, မဉ္ဇရိကံ ကရောန္တိပိ ကာရာပေန္တိပိ, ဝိဓူတိကံ ကရောန္တိပိ ကာရာပေန္တိပိ, ဝဋံသကံ ကရောန္တိပိ ကာရာပေန္တိပိ, အာဝေဠံ ကရောန္တိပိ ကာရာပေန္တိပိ, ဥရစ္ဆဒံ ကရောန္တိပိ ကာရာပေန္တိပိ။ တေ ကုလိတ္ထီနံ ကုလဓီတာနံ ကုလကုမာရီနံ ကုလသုဏှာနံ ကုလဒါသီနံ ဧကတောဝဏ္ဋိကမာလံ ဟရန္တိပိ ဟရာပေန္တိပိ, ဥဘတောဝဏ္ဋိကမာလံ ဟရန္တိပိ ဟရာပေန္တိပိ, မဉ္ဇရိကံ ဟရန္တိပိ ဟရာပေန္တိပိ, ဝိဓူတိကံ ဟရန္တိပိ ဟရာပေန္တိပိ, ဝဋံသကံ ဟရန္တိပိ ဟရာပေန္တိပိ, အာဝေဠံ ဟရန္တိပိ ဟရာပေန္တိပိ, ဥရစ္ဆဒံ ဟရန္တိပိ ဟရာပေန္တိပိ။ တေ ကုလိတ္ထီဟိ ကုလဓီတာဟိ ကုလကုမာရီဟိ ကုလသုဏှာဟိ ကုလဒါသီဟိ သဒ္ဓိံ ဧကဘာဇနေပိ ဘုဉ္ဇန္တိ, ဧကထာလကေပိ ပိဝန္တိ, ဧကာသနေပိ နိသီဒန္တိ, ဧကမဉ္စေပိ တုဝဋ္ဋေန္တိ, ဧကတ္ထရဏာပိ တုဝဋ္ဋေန္တိ, ဧကပါဝုရဏာပိ တုဝဋ္ဋေန္တိ, ဧကတ္ထရဏပါဝုရဏာပိ တုဝဋ္ဋေန္တိ, ဝိကာလေပိ ဘုဉ္ဇန္တိ, မဇ္ဇမ္ပိ ပိဝန္တိ, မာလာဂန္ဓဝိလေပနမ္ပိ ဓာရေန္တိ, နစ္စန္တိပိ ဂါယန္တိပိ ဝါဒေန္တိပိ လာသေန္တိပိ, နစ္စန္တိယာပိ နစ္စန္တိ, နစ္စန္တိယာပိ ဂါယန္တိ, နစ္စန္တိယာပိ ဝါဒေန္တိ, နစ္စန္တိယာပိ လာသေန္တိ, ဂါယန္တိယာပိ နစ္စန္တိ, ဂါယန္တိယာပိ ဂါယန္တိ, ဂါယန္တိယာပိ ဝါဒေန္တိ, ဂါယန္တိယာပိ လာသေန္တိ, ဝါဒေန္တိယာပိ နစ္စန္တိ, ဝါဒေန္တိယာပိ ဂါယန္တိ, ဝါဒေန္တိယာပိ ဝါဒေန္တိ, ဝါဒေန္တိယာပိ လာသေန္တိ, လာသေန္တိယာပိ နစ္စန္တိ, လာသေန္တိယာပိ ဂါယန္တိ, လာသေန္တိယာပိ ဝါဒေန္တိ,
လာသေန္တိယာပိ လာသေန္တိ။ အဋ္ဌပဒေပိ ကီဠန္တိ, ဒသပဒေပိ ကီဠန္တိ, အာကာသေပိ ကီဠန္တိ, ပရိဟာရပထေပိ ကီဠန္တိ, သန္တိကာယပိ ကီဠန္တိ, ခလိကာယပိ ကီဠန္တိ, ဃဋိကာယပိ ကီဠန္တိ, သလာကဟတ္ထေနပိ ကီဠန္တိ, အက္ခေနပိ ကီဠန္တိ, ပင်္ဂစီရေနပိ ကီဠန္တိ, ဝင်္ကကေနပိ ကီဠန္တိ, မောက္ခစိကာယပိ ကီဠန္တိ, စိင်္ဂုလကေနပိ ကီဠန္တိ, ပတ္တာဠှကေနပိ ကီဠန္တိ, ရထကေနပိ ကီဠန္တိ, ဓနုကေနပိ ကီဠန္တိ, အက္ခရိကာယပိ ကီဠန္တိ, မနေသိကာယပိ ကီဠန္တိ, ယထာဝဇ္ဇေနပိ ကီဠန္တိ။ ဟတ္ထိသ္မိမ္ပိ သိက္ခန္တိ, အဿသ္မိမ္ပိ သိက္ခန္တိ, ရထသ္မိမ္ပိ သိက္ခန္တိ, ဓနုသ္မိမ္ပိ သိက္ခန္တိ, ထရုသ္မိမ္ပိ သိက္ခန္တိ, ဟတ္ထိဿပိ ပုရတော ဓာဝန္တိ, အဿဿပိ ပုရတော ဓာဝန္တိ, ရထဿပိ ပုရတော [ပုရတော ဓာဝန္တိ (သျာ။)] ဓာဝန္တိပိ အာဓာဝန္တိပိ, ဥဿေဠေန္တိပိ, အပ္ဖေါဋေန္တိပိ, နိဗ္ဗုဇ္ဈန္တိပိ, မုဋ္ဌီဟိပိ ယုဇ္ဈန္တိ, ရင်္ဂမဇ္ဈေပိ သံဃာဋိံ ပတ္ထရိတွာ နစ္စကိံ [နစ္စန္တိံ (သီ။ သျာ။)] ဧဝံ ဝဒန္တိ – ဣဓ, ဘဂိနိ, နစ္စဿူတိ, နလာဋိကမ္ပိ ဒေန္တိ, ဝိဝိဓမ္ပိ အနာစာရံ အာစရန္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၃၂။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ကာသီသု ဝဿံဝုဋ္ဌော သာဝတ္ထိံ ဂစ္ဆန္တော ဘဂဝန္တံ ဒဿနာယ, ယေန ကီဋာဂိရိ တဒဝသရိ။ အထ ခေါ သော ဘိက္ခု ပုဗ္ဗဏှသမယံ နိဝါသေတွာ ပတ္တစီဝရမာဒါယ ကီဋာဂိရိံ ပိဏ္ဍာယ ပါဝိသိ ပါသာဒိကေန အဘိက္ကန္တေန ပဋိက္ကန္တေန အာလောကိတေန ဝိလောကိတေန သမိဉ္ဇိတေန ပသာရိတေန ဩက္ခိတ္တစက္ခု ဣရိယာပထသမ္ပန္နော။ မနုဿာ တံ ဘိက္ခုံ ပဿိတွာ ဧဝမာဟံသု – ‘‘ကွာယံ အဗလဗလော ဝိယ မန္ဒမန္ဒော ဝိယ ဘာကုဋိကဘာကုဋိကော ဝိယ? ကော ဣမဿ ဥပဂတဿ ပိဏ္ဍကံ ဒဿတိ? အမှာကံ ပန အယျာ အဿဇိပုနဗ္ဗသုကာ သဏှာ သခိလာ သုခသမ္ဘာသာ မိဟိတပုဗ္ဗင်္ဂမာ ဧဟိသွာဂတဝါဒိနော အဗ္ဘာကုဋိကာ ဥတ္တာနမုခါ ပုဗ္ဗဘာသိနော။ တေသံ ခေါ နာမ ပိဏ္ဍော ဒါတဗ္ဗော’’တိ။
အဒ္ဒသာ ခေါ အညတရော ဥပါသကော တံ ဘိက္ခုံ ကီဋာဂိရိသ္မိံ ပိဏ္ဍာယ စရန္တံ။ ဒိသွာန ယေန သော ဘိက္ခု တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ တံ ဘိက္ခုံ အဘိဝါဒေတွာ ဧတဒဝေါစ – ‘‘အပိ, ဘန္တေ, ပိဏ္ဍော လဗ္ဘတီ’’တိ? ‘‘န ခေါ, အာဝုသော, ပိဏ္ဍော လဗ္ဘတီ’’တိ။ ‘‘ဧဟိ, ဘန္တေ, ဃရံ ဂမိဿာမာ’’တိ။ အထ ခေါ သော ဥပါသကော တံ ဘိက္ခုံ ဃရံ နေတွာ ဘောဇေတွာ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ကဟံ, ဘန္တေ, အယျော ဂမိဿတီ’’တိ? ‘‘သာဝတ္ထိံ ခေါ အဟံ, အာဝုသော, ဂမိဿာမိ ဘဂဝန္တံ ဒဿနာယာ’’တိ။ ‘‘တေန ဟိ, ဘန္တေ, မမ ဝစနေန
ဘဂဝတော ပါဒေ သိရသာ ဝန္ဒ, ဧဝဉ္စ ဝဒေဟိ – ‘ဒုဋ္ဌော, ဘန္တေ, ကီဋာဂိရိသ္မိံ အာဝါသော။ အဿဇိပုနဗ္ဗသုကာ နာမ ကီဋာဂိရိသ္မိံ အာဝါသိကာ အလဇ္ဇိနော ပါပဘိက္ခူ။ တေ ဧဝရူပံ အနာစာရံ အာစရန္တိ – မာလာဝစ္ဆံ ရောပေန္တိပိ ရောပါပေန္တိပိ, သိဉ္စန္တိပိ သိဉ္စာပေန္တိပိ…ပေ… ဝိဝိဓမ္ပိ အနာစာရံ အာစရန္တိ။ ယေပိ တေ, ဘန္တေ, မနုဿာ ပုဗ္ဗေ သဒ္ဓါ အဟေသုံ ပသန္နာ တေပိ ဧတရဟိ အဿဒ္ဓါ အပ္ပသန္နာ။ ယာနိပိ တာနိ သံဃဿ ပုဗ္ဗေ ဒါနပထာနိ တာနိပိ ဧတရဟိ ဥပစ္ဆိန္နာနိ။ ရိဉ္စန္တိ ပေသလာ ဘိက္ခူ, နိဝသန္တိ ပါပဘိက္ခူ။ သာဓု, ဘန္တေ, ဘဂဝါ ကီဋာဂိရိံ ဘိက္ခူ ပဟိဏေယျ ယထာယံ ကီဋာဂိရိသ္မိံ အာဝါသော သဏ္ဌဟေယျာ’’’တိ။
ဧဝမာဝုသောတိ ခေါ သော ဘိက္ခု တဿ ဥပါသကဿ ပဋိဿုတွာ ယေန သာဝတ္ထိ တေန ပက္ကာမိ။ အနုပုဗ္ဗေန ယေန သာဝတ္ထိ ဇေတဝနံ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမော ယေန ဘဂဝါ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ဘဂဝန္တံ အဘိဝါဒေတွာ ဧကမန္တံ နိသီဒိ။ အာစိဏ္ဏံ ခေါ ပနေတံ ဗုဒ္ဓါနံ ဘဂဝန္တာနံ အာဂန္တုကေဟိ ဘိက္ခူဟိ သဒ္ဓိံ ပဋိသမ္မောဒိတုံ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ တံ ဘိက္ခုံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ကစ္စိ, ဘိက္ခု, ခမနီယံ ကစ္စိ ယာပနီယံ, ကစ္စိသိ အပ္ပကိလမထေန အဒ္ဓါနံ အာဂတော, ကုတော စ တွံ ဘိက္ခု အာဂစ္ဆသီ’’တိ? ‘‘ခမနီယံ, ဘဂဝါ, ယာပနီယံ, ဘဂဝါ။ အပ္ပကိလမထေန စာဟံ, ဘန္တေ, အဒ္ဓါနံ အာဂတော။ ဣဓာဟံ, ဘန္တေ, ကာသီသု ဝဿံဝုဋ္ဌော သာဝတ္ထိံ အာဂစ္ဆန္တော ဘဂဝန္တံ ဒဿနာယ ယေန ကီဋာဂိရိ တဒဝသရိံ။ အထ ခွါဟံ, ဘန္တေ, ပုဗ္ဗဏှသမယံ နိဝါသေတွာ ပတ္တစီဝရမာဒါယ ကီဋာဂိရိံ ပိဏ္ဍာယ ပါဝိသိံ။ အဒ္ဒသာ ခေါ မံ, ဘန္တေ, အညတရော ဥပါသကော ကီဋာဂိရိသ္မိံ ပိဏ္ဍာယ စရန္တံ။ ဒိသွာန ယေနာဟံ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ မံ အဘိဝါဒေတွာ ဧတဒဝေါစ – ‘အပိ, ဘန္တေ, ပိဏ္ဍော လဗ္ဘတီ’တိ? ‘န ခေါ, အာဝုသော, ပိဏ္ဍော လဗ္ဘတီ’တိ။ ‘ဧဟိ, ဘန္တေ, ဃရံ ဂမိဿာမာ’တိ။ အထ ခေါ, ဘန္တေ, သော ဥပါသကော မံ ဃရံ နေတွာ ဘောဇေတွာ ဧတဒဝေါစ – ‘ကဟံ, ဘန္တေ, အယျော ဂမိဿသီ’တိ? ‘သာဝတ္ထိံ ခေါ အဟံ, အာဝုသော, ဂမိဿာမိ ဘဂဝန္တံ ဒဿနာယာ’တိ။ တေန ဟိ, ဘန္တေ, မမ ဝစနေန ဘဂဝတော ပါဒေ သိရသာ ဝန္ဒ, ဧဝဉ္စ ဝဒေဟိ – ‘ဒုဋ္ဌော, ဘန္တေ, ကီဋာဂိရိသ္မိံ အာဝါသော, အဿဇိပုနဗ္ဗသုကာ နာမ ကီဋာဂိရိသ္မိံ အာဝါသိကာ အလဇ္ဇိနော ပါပဘိက္ခူ။ တေ ဧဝရူပံ အနာစာရံ အာစရန္တိ – မာလာဝစ္ဆံ ရောပေန္တိပိ ရောပါပေန္တိပိ, သိဉ္စန္တိပိ သိဉ္စာပေန္တိပိ…ပေ… ဝိဝိဓမ္ပိ အနာစာရံ အာစရန္တိ။ ယေပိ တေ, ဘန္တေ, မနုဿာ ပုဗ္ဗေ သဒ္ဓါ
အဟေသုံ ပသန္နာ တေပိ ဧတရဟိ အဿဒ္ဓါ အပ္ပသန္နာ, ယာနိပိ တာနိ သံဃဿ ပုဗ္ဗေ ဒါနပထာနိ တာနိပိ ဧတရဟိ ဥပစ္ဆိန္နာနိ, ရိဉ္စန္တိ ပေသလာ ဘိက္ခူ နိဝသန္တိ ပါပဘိက္ခူ။ သာဓု, ဘန္တေ, ဘဂဝါ ကီဋာဂိရိံ ဘိက္ခူ ပဟိဏေယျ ယထာယံ ကီဋာဂိရိသ္မိံ အာဝါသော သဏ္ဌဟေယျာ’တိ။ တတော အဟံ, ဘဂဝါ, အာဂစ္ဆာမီ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၃၃။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဘိက္ခုသံဃံ သန္နိပါတာပေတွာ ဘိက္ခူ ပဋိပုစ္ဆိ – ‘‘သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, အဿဇိပုနဗ္ဗသုကာ နာမ ကီဋာဂိရိသ္မိံ အာဝါသိကာ အလဇ္ဇိနော ပါပဘိက္ခူ တေ ဧဝရူပံ အနာစာရံ အာစရန္တိ – မာလာဝစ္ဆံ ရောပေန္တိပိ ရောပါပေန္တိပိ, သိဉ္စန္တိပိ သိဉ္စာပေန္တိပိ …ပေ… ဝိဝိဓမ္ပိ အနာစာရံ အာစရန္တိ, ယေပိ တေ, ဘိက္ခဝေ, မနုဿာ ပုဗ္ဗေ သဒ္ဓါ အဟေသုံ ပသန္နာ တေပိ ဧတရဟိ အဿဒ္ဓါ အပ္ပသန္နာ၊ ယာနိပိ တာနိ သံဃဿ ပုဗ္ဗေ ဒါနပထာနိ တာနိပိ ဧတရဟိ ဥပစ္ဆိန္နာနိ၊ ရိဉ္စန္တိ ပေသလာ ဘိက္ခူ နိဝသန္တိ ပါပဘိက္ခူ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ‘‘ကထဉှိ နာမ တေ, ဘိက္ခဝေ, မောဃပုရိသာ ဧဝရူပံ အနာစာရံ အာစရိဿန္တိ – မာလာဝစ္ဆံ ရောပေဿန္တိပိ ရောပါပေဿန္တိပိ, သဉ္စိဿန္တိပိ သိဉ္စာပေဿန္တိပိ, ဩစိနိဿန္တိပိ ဩစိနာပေဿန္တိပိ, ဂန္ထိဿန္တိပိ ဂန္ထာပေဿန္တိပိ, ဧကတောဝဏ္ဋိကမာလံ ကရိဿန္တိပိ ကာရာပေဿန္တိပိ, ဥဘတောဝဏ္ဋိကမာလံ ကရိဿန္တိပိ ကာရာပေဿန္တိပိ, မဉ္ဇရိကံ ကရိဿန္တိပိ ကာရာပေဿန္တိပိ, ဝိဓူတိကံ ကရိဿန္တိပိ ကာရာပေဿန္တိပိ, ဝဋံသကံ ကရိဿန္တိပိ ကာရာပေဿန္တိပိ, အာဝေဠံ ကရိဿန္တိပိ ကာရာပေဿန္တိပိ, ဥရစ္ဆဒံ ကရိဿန္တိပိ ကာရာပေဿန္တိပိ။ တေ ကုလိတ္ထီနံ ကုလဓီတာနံ ကုလကုမာရီနံ ကုလသုဏှာနံ ကုလဒါသီနံ ဧကတောဝဏ္ဋိကမာလံ ဟရိဿန္တိပိ ဟာရာပေဿန္တိပိ, ဥဘတောဝဏ္ဋိကမာလံ ဟရိဿန္တိပိ ဟာရာပေဿန္တိပိ, မဉ္ဇရိကံ ဟရိဿန္တိပိ ဟာရာပေဿန္တိပိ, ဝိဓူတိကံ ဟရိဿန္တိပိ ဟာရာပေဿန္တိပိ, ဝဋံသကံ ဟရိဿန္တိပိ ဟာရာပေဿန္တိပိ, အာဝေဠံ ဟရိဿန္တိပိ ဟာရာပေဿန္တိပိ, ဥရစ္ဆဒံ ဟရိဿန္တိပိ ဟာရာပေဿန္တိပိ။ တေ ကုလိတ္ထီဟိ ကုလဓီတာဟိ ကုလကုမာရီဟိ ကုလသုဏှာဟိ ကုလဒါသီဟိ သဒ္ဓိံ ဧကဘာဇနေပိ ဘုဉ္ဇိဿန္တိ, ဧကထာလကေပိ ပိဝိဿန္တိ, ဧကာသနေပိ နိသီဒိဿန္တိ, ဧကမဉ္စေပိ တုဝဋ္ဋိဿန္တိ, ဧကတ္ထရဏာပိ တုဝဋ္ဋိဿန္တိ, ဧကပါဝုရဏာပိ တုဝဋ္ဋိဿန္တိ, ဧကတ္ထရဏပါဝုရဏာပိ တုဝဋ္ဋိဿန္တိ, ဝိကာလေပိ ဘုဉ္ဇိဿန္တိ, မဇ္ဇမ္ပိ ပိဝိဿန္တိ, မာလာဂန္ဓဝိလေပနမ္ပိ ဓာရိဿန္တိ, နစ္စိဿန္တိပိ
ဂါယိဿန္တိပိ ဝါဒေဿန္တိပိ လာသေဿန္တိပိ, နစ္စန္တိယာပိ နစ္စိဿန္တိ နစ္စန္တိယာပိ ဂါယိဿန္တိ နစ္စန္တိယာပိ ဝါဒေဿန္တိ နစ္စန္တိယာပိ လာသေဿန္တိ, ဂါယန္တိယာပိ နစ္စိဿန္တိ ဂါယန္တိယာပိ ဂါယိဿန္တိ ဂါယန္တိယာပိ ဝါဒေဿန္တိ ဂါယန္တိယာပိ လာသေဿန္တိ, ဝါဒေန္တိယာပိ နစ္စိဿန္တိ ဝါဒေန္တိယာပိ ဂါယိဿန္တိ ဝါဒေန္တိယာပိ ဝါဒေဿန္တိ ဝါဒေန္တိယာပိ လာသေဿန္တိ, လာသေန္တိယာပိ နစ္စိဿန္တိ လာသေန္တိယာပိ ဂါယိဿန္တိ လာသေန္တိယာပိ ဝါဒေဿန္တိ လာသေန္တိယာပိ လာသေဿန္တိ, အဋ္ဌပဒေပိ ကီဠိဿန္တိ ဒသပဒေပိ ကီဠိဿန္တိ, အကာသေပိ ကီဠိဿန္တိ, ပရိဟာရပထေပိ ကီဠိဿန္တိ, သန္တိကာယပိ ကီဠိဿန္တိ, ခလိကာယပိ ကီဠိဿန္တိ, ဃဋိကာယပိ ကီဠိဿန္တိ, သလာကဟတ္ထေနပိ ကီဠိဿန္တိ, အက္ခေနပိ ကီဠိဿန္တိ, ပင်္ဂစီရေနပိ ကီဠိဿန္တိ, ဝင်္ကကေနပိ ကီဠိဿန္တိ, မောက္ခစိကာယပိ ကီဠိဿန္တိ, စိင်္ဂုလကေနပိ ကီဠိဿန္တိ, ပတ္တာဠှကေနပိ ကီဠိဿန္တိ, ရထကေနပိ ကီဠိဿန္တိ, ဓနုကေနပိ ကီဠိဿန္တိ, အက္ခရိကာယပိ ကီဠိဿန္တိ, မနေသိကာယပိ ကီဠိဿန္တိ, ယထာဝဇ္ဇေနပိ ကီဠိဿန္တိ, ဟတ္ထိသ္မိမ္ပိ သိက္ခိဿန္တိ, အဿသ္မိမ္ပိ သိက္ခိဿန္တိ, ရထသ္မိမ္ပိ သိက္ခိဿန္တိ, ဓနုသ္မိမ္ပိ သိက္ခိဿန္တိ, ထရုသ္မိမ္ပိ သိက္ခိဿန္တိ, ဟတ္ထိဿပိ ပုရတော ဓာဝိဿန္တိ, အဿဿပိ ပုရတော ဓာဝိဿန္တိ, ရထဿပိ ပုရတော [ပုရတော ဓာဝိဿန္တိ (သျာ။)] ဓာဝိဿန္တိပိ အာဓာဝိဿန္တိပိ, ဥဿေဠေဿန္တိပိ, အပ္ဖေါဋေဿန္တိပိ, နိဗ္ဗုဇ္ဈိဿန္တိပိ, မုဋ္ဌီဟိပိ ယုဇ္ဈိဿန္တိ, ရင်္ဂမဇ္ဈေပိ သံဃာဋိံ ပတ္ထရိတွာ နစ္စကိံ ဧဝံ ဝက္ခန္တိ ‘‘ဣဓ ဘဂိနိ နစ္စဿူ’’တိ နလာဋိကမ္ပိ ဒဿန္တိ, ဝိဝိဓမ္ပိ အနာစာရံ အာစရိဿန္တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဝိဂရဟိတွာ ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ သာရိပုတ္တမောဂ္ဂလ္လာနေ အာမန္တေသိ – ‘‘ဂစ္ဆထ တုမှေ, သာရိပုတ္တာ, ကီဋာဂိရိံ ဂန္တွာ အဿဇိပုနဗ္ဗသုကာနံ ဘိက္ခူနံ ကီဋာဂိရိသ္မာ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မံ ကရောထ။ တုမှာကံ ဧတေ သဒ္ဓိဝိဟာရိကာ’’တိ။
‘‘ကထံ မယံ, ဘန္တေ, အဿဇိပုနဗ္ဗသုကာနံ ဘိက္ခူနံ ကီဋာဂိရိသ္မာ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မံ ကရောမ? စဏ္ဍာ တေ ဘိက္ခူ ဖရုသာ’’တိ။ ‘‘တေန ဟိ တုမှေ, သာရိပုတ္တာ, ဗဟုကေဟိ ဘိက္ခူဟိ သဒ္ဓိံ ဂစ္ဆထာ’’တိ။ ‘‘ဧဝံ, ဘန္တေ’’တိ ခေါ သာရိပုတ္တမောဂ္ဂလ္လာနာ ဘဂဝတော ပစ္စဿောသုံ။ ‘‘ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ကာတဗ္ဗံ။ ပဌမံ အဿဇိပုနဗ္ဗသုကာ ဘိက္ခူ စောဒေတဗ္ဗာ။ စောဒေတွာ သာရေတဗ္ဗာ။ သာရေတွာ အာပတ္တိံ ရောပေတဗ္ဗာ။ အာပတ္တိံ ရောပေတွာ ဗျတ္တေန ဘိက္ခုနာ ပဋိဗလေန သံဃော ဉာပေတဗ္ဗော –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၃၄။ ‘‘သုဏာတု မေ, ဘန္တေ, သံဃော။ ဣမေ အဿဇိပုနဗ္ဗသုကာ ဘိက္ခူ ကုလဒူသကာ ပါပသမာစာရာ။ ဣမေသံ ပါပကာ သမာစာရာ ဒိဿန္တိ စေဝ သုယျန္တိ စ။ ကုလာနိ စ ဣမေဟိ ဒုဋ္ဌာနိ ဒိဿန္တိ စေဝ သုယျန္တိ စ။ ယဒိ သံဃဿ ပတ္တကလ္လံ, သံဃော အဿဇိပုနဗ္ဗသုကာနံ ဘိက္ခူနံ ကီဋာဂိရိသ္မာ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မံ ကရေယျ – ‘န အဿဇိပုနဗ္ဗသုကေဟိ ဘိက္ခူဟိ ကီဋာဂိရိသ္မိံ ဝတ္ထဗ္ဗ’န္တိ။ ဧသာ ဉတ္တိ။
‘‘သုဏာတု မေ, ဘန္တေ, သံဃော။ ဣမေ အဿဇိပုနဗ္ဗသုကာ ဘိက္ခူ ကုလဒူသကာ ပါပသမာစာရာ။ ဣမေသံ ပါပကာ သမာစာရာ ဒိဿန္တိ စေဝ သုယျန္တိ စ။ ကုလာနိ စ ဣမေဟိ ဒုဋ္ဌာနိ ဒိဿန္တိ စေဝ သုယျန္တိ စ။ သံဃော အဿဇိပုနဗ္ဗသုကာနံ ဘိက္ခူနံ ကီဋာဂိရိသ္မာ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မံ ကရောတိ – ‘န အဿဇိပုနဗ္ဗသုကေဟိ ဘိက္ခူဟိ ကီဋာဂိရိသ္မိံ ဝတ္ထဗ္ဗ’န္တိ။ ယဿာယသ္မတော ခမတိ အဿဇိပုနဗ္ဗသုကာနံ ဘိက္ခူနံ ကီဋာဂိရိသ္မာ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မဿ ကရဏံ – ‘န အဿဇိပုနဗ္ဗသုကေဟိ ဘိက္ခူဟိ ကီဋာဂိရိသ္မိံ ဝတ္ထဗ္ဗ’န္တိ, သော တုဏှဿ၊ ယဿ နက္ခမတိ, သော ဘာသေယျ။
‘‘ဒုတိယမ္ပိ ဧတမတ္ထံ ဝဒါမိ…ပေ… တတိယမ္ပိ ဧတမတ္ထံ ဝဒါမိ – သုဏာတု မေ, ဘန္တေ, သံဃော…ပေ… သော ဘာသေယျ။
‘‘ကတံ သံဃေန အဿဇိပုနဗ္ဗသုကာနံ ဘိက္ခူနံ ကီဋာဂိရိသ္မာ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မံ – ‘န အဿဇိပုနဗ္ဗသုကေဟိ ဘိက္ခူဟိ ကီဋာဂိရိသ္မိံ ဝတ္ထဗ္ဗ’န္တိ။ ခမတိ သံဃဿ, တသ္မာ တုဏှီ, ဧဝမေတံ ဓာရယာမီ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၃၅။ အထ ခေါ သာရိပုတ္တမောဂ္ဂလ္လာနပ္ပမုခေါ ဘိက္ခုသံဃော ကီဋာဂိရိံ ဂန္တွာ အဿဇိပုနဗ္ဗသုကာနံ ဘိက္ခူနံ ကီဋာဂိရိသ္မာ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မံ အကာသိ – ‘န အဿဇိပုနဗ္ဗသုကေဟိ ဘိက္ခူဟိ ကီဋာဂိရိသ္မိံ ဝတ္ထဗ္ဗ’န္တိ။ တေ သံဃေန ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မကတာ န သမ္မာ ဝတ္တန္တိ, န လောမံ ပါတေန္တိ, န နေတ္ထာရံ ဝတ္တန္တိ, န ဘိက္ခူ ခမာပေန္တိ, အက္ကောသန္တိ ပရိဘာသန္တိ ဆန္ဒဂါမိတာ ဒေါသဂါမိတာ မောဟဂါမိတာ ဘယဂါမိတာ ပါပေန္တိ, ပက္ကမန္တိပိ, ဝိဗ္ဘမန္တိပိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အဿဇိပုနဗ္ဗသုကာ ဘိက္ခူ သံဃေန ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မကတာ န သမ္မာ ဝတ္တိဿန္တိ, န လောမံ ပါတေဿန္တိ, န နေတ္ထာရံ ဝတ္တိဿန္တိ, န ဘိက္ခူ ခမာပေဿန္တိ, အက္ကောသိဿန္တိ ပရိဘာသိဿန္တိ, ဆန္ဒဂါမိတာ ဒေါသဂါမိတာ မောဟဂါမိတာ ဘယဂါမိတာ ပါပေဿန္တိ ပက္ကမိဿန္တိပိ
ဝိဗ္ဘမိဿန္တိပီ’’တိ! အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ အဿဇိပုနဗ္ဗသုကေ ဘိက္ခူ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… ‘‘သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, အဿဇိပုနဗ္ဗသုကာ ဘိက္ခူ သံဃေန ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မကတာ န သမ္မာ ဝတ္တန္တိ…ပေ… ဝိဗ္ဘမန္တိပီ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၃၆။ ‘‘ဘိက္ခု ပနေဝ အညတရံ ဂါမံ ဝါ နိဂမံ ဝါ ဥပနိဿာယ ဝိဟရတိ ကုလဒူသကော ပါပသမာစာရော။ တဿ ခေါ ပါပကာ သမာစာရာ ဒိဿန္တိ စေဝ သုယျန္တိ စ, ကုလာနိ စ တေန ဒုဋ္ဌာနိ ဒိဿန္တိ စေဝ သုယျန္တိ စ။ သော ဘိက္ခု ဘိက္ခူဟိ ဧဝမဿ ဝစနီယော – ‘အာယသ္မာ ခေါ ကုလဒူသကော ပါပသမာစာရော, အာယသ္မတော ခေါ ပါပကာ သမာစာရာ ဒိဿန္တိ စေဝ သုယျန္တိ စ, ကုလာနိ စာယသ္မတာ ဒုဋ္ဌာနိ ဒိဿန္တိ စေဝ သုယျန္တိ စ။ ပက္ကမတာယသ္မာ ဣမမှာ အာဝါသာ။ အလံ တေ ဣဓ ဝါသေနာ’တိ။ ဧဝဉ္စ သော ဘိက္ခု ဘိက္ခူဟိ ဝုစ္စမာနော တေ ဘိက္ခူ ဧဝံ ဝဒေယျ – ‘ဆန္ဒဂါမိနော စ ဘိက္ခူ ဒေါသဂါမိနော စ ဘိက္ခူ မောဟဂါမိနော စ ဘိက္ခူ ဘယဂါမိနော စ ဘိက္ခူ တာဒိသိကာယ အာပတ္တိယာ ဧကစ္စံ ပဗ္ဗာဇေန္တိ ဧကစ္စံ န ပဗ္ဗာဇေန္တီ’တိ, သော ဘိက္ခု ဘိက္ခူဟိ ဧဝမဿ ဝစနီယော – ‘မာယသ္မာ ဧဝံ အဝစ။ န စ ဘိက္ခူ ဆန္ဒဂါမိနော။ န စ ဘိက္ခူ ဒေါသဂါမိနော။ န စ ဘိက္ခူ မောဟဂါမိနော။ န စ ဘိက္ခူ ဘယဂါမိနော။ အာယသ္မာ ခေါ ကုလဒူသကော ပါပသမာစာရော။ အာယသ္မတော ခေါ ပါပကာ သမာစာရာ ဒိဿန္တိ စေဝ သုယျန္တိ စ။ ကုလာနိ စာယသ္မတာ ဒုဋ္ဌာနိ ဒိဿန္တိ စေဝ သုယျန္တိ စ။ ပက္ကမတာယသ္မာ ဣမမှာ အာဝါသာ။ အလံ တေ ဣဓ ဝါသေနာ’တိ။ ဧဝဉ္စ သော ဘိက္ခု ဘိက္ခူဟိ ဝုစ္စမာနော တထေဝ ပဂ္ဂဏှေယျ, သော ဘိက္ခု ဘိက္ခူဟိ ယာဝတတိယံ သမနုဘာသိတဗ္ဗော တဿ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ။ ယာဝတတိယဉ္စေ သမနုဘာသီယမာနော တံ ပဋိနိဿဇ္ဇေယျ, ဣစ္စေတံ ကုသလံ၊ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇေယျ, သံဃာဒိသေသော’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၃၇။ ဘိက္ခု ပနေဝ အညတရံ ဂါမံ ဝါ နိဂမံ ဝါတိ ဂါမောပိ နိဂမောပိ နဂရမ္ပိ ဂါမော စေဝ နိဂမော စ။
ဥပနိဿာယ ဝိဟရတီတိ တတ္ထ ပဋိဗဒ္ဓါ ဟောန္တိ စီဝရပိဏ္ဍပါတသေနာသနဂိလာနပ္ပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရာ။
ကုလံ နာမ စတ္တာရိ ကုလာနိ – ခတ္တိယကုလံ, ဗြာဟ္မဏကုလံ, ဝေဿကုလံ, သုဒ္ဒကုလံ။
ကုလဒူသကောတိ ကုလာနိ ဒူသေတိ ပုပ္ဖေန ဝါ ဖလေန ဝါ စုဏ္ဏေန ဝါ မတ္တိကာယ ဝါ ဒန္တကဋ္ဌေန ဝါ ဝေဠုယာ ဝါ [ဝေဠုနာ ဝါ (သျာ။)] ဝေဇ္ဇိကာယ ဝါ ဇင်္ဃပေသနိကေန ဝါ။
ပါပသမာစာရောတိ မာလာဝစ္ဆံ ရောပေတိပိ ရောပါပေတိပိ, သိဉ္စတိပိ သိဉ္စာပေတိပိ, ဩစိနာတိပိ ဩစိနာပေတိပိ, ဂန္ထေတိပိ ဂန္ထာပေတိပိ။
ဒိဿန္တိ စေဝ သုယျန္တိ စာတိ ယေ သံမုခါ တေ ပဿန္တိ, ယေ တိရောက္ခာ တေ သုဏန္တိ။
ကုလာနိစ တေန ဒုဋ္ဌာနီတိ ပုဗ္ဗေ သဒ္ဓါ ဟုတွာ တံ အာဂမ္မ အဿဒ္ဓါ ဟောန္တိ, ပသန္နာ ဟုတွာ အပ္ပသန္နာ ဟောန္တိ။
ဒိဿန္တိ စေဝ သုယျန္တိ စာတိ ယေ သံမုခါ တေ ပဿန္တိ, ယေ တိရောက္ခာ တေ သုဏန္တိ။
သော ဘိက္ခူတိ ယော သော ကုလဒူသကော ဘိက္ခု။
ဘိက္ခူဟီတိ အညေဟိ ဘိက္ခူဟိ။ ယေ ပဿန္တိ ယေ သုဏန္တိ။ တေဟိ ဝတ္တဗ္ဗော – ‘‘အာယသ္မာ ခေါ ကုလဒူသကော ပါပသမာစာရော။ အာယသ္မတော ခေါ ပါပကာ သမာစာရာ ဒိဿန္တိ စေဝ သုယျန္တိ စ။ ကုလာနိ စာယသ္မတာ ဒုဋ္ဌာနိ ဒိဿန္တိ စေဝ သုယျန္တိ စ။ ပက္ကမတာယသ္မာ ဣမမှာ အာဝါသာ။ အလံ တေ ဣဓ ဝါသေနာ’’တိ။
ဧဝဉ္စ သော ဘိက္ခု ဘိက္ခူဟိ ဝုစ္စမာနော တေ ဘိက္ခူ ဧဝံ ဝဒေယျ – ‘‘ဆန္ဒဂါမိနော စ ဘိက္ခူ, ဒေါသဂါမိနော စ ဘိက္ခူ, မောဟဂါမိနော စ ဘိက္ခူ, ဘယဂါမိနော စ ဘိက္ခူ။ တာဒိသိကာယ အာပတ္တိယာ ဧကစ္စံ ပဗ္ဗာဇေန္တိ ဧကစ္စံ န ပဗ္ဗာဇေန္တီ’’တိ။
သော ဘိက္ခူတိ ယော သော ကမ္မကတော ဘိက္ခု။
ဘိက္ခူဟီတိ အညေဟိ ဘိက္ခူဟိ။ ယေ ပဿန္တိ ယေ သုဏန္တိ တေဟိ ဝတ္တဗ္ဗော – ‘‘မာယသ္မာ ဧဝံ အဝစ။ န စ ဘိက္ခူ ဆန္ဒဂါမိနော, န စ ဘိက္ခူ ဒေါသဂါမိနော, န စ ဘိက္ခူ မောဟဂါမိနော, န စ ဘိက္ခူ ဘယဂါမိနော။
အာယသ္မာ ခေါ ကုလဒူသကော ပါပသမာစာရော။ အာယသ္မတော ခေါ ပါပကာ သမာစာရာ ဒိဿန္တိ စေဝ သုယျန္တိ စ။ ကုလာနိ စာယသ္မတာ ဒုဋ္ဌာနိ ဒိဿန္တိ စေဝ သုယျန္တိ စ။ ပက္ကမတာယသ္မာ ဣမမှာ အာဝါသာ။ အလံ တေ ဣဓ ဝါသေနာ’’တိ။ ဒုတိယမ္ပိ ဝတ္တဗ္ဗော။ တတိယမ္ပိ ဝတ္တဗ္ဗော။
သစေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ, ဣစ္စေတံ ကုသလံ။ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သုတွာ န ဝဒန္တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သော ဘိက္ခု သံဃမဇ္ဈမ္ပိ အာကဍ္ဎိတွာ ဝတ္တဗ္ဗော – ‘‘မာယသ္မာ ဧဝံ အဝစ။ န စ ဘိက္ခူ ဆန္ဒဂါမိနော, န စ ဘိက္ခူ ဒေါသဂါမိနော, န စ ဘိက္ခူ မောဟဂါမိနော, န စ ဘိက္ခူ ဘယဂါမိနော။ အာယသ္မာ ခေါ ကုလဒူသကော ပါပသမာစာရော။ အာယသ္မတော ခေါ ပါပကာ သမာစာရာ ဒိဿန္တိ စေဝ သုယျန္တိ စ။ ကုလာနိ စာယသ္မတာ ဒုဋ္ဌာနိ ဒိဿန္တိ စေဝ သုယျန္တိ စ။ ပက္ကမတာယသ္မာ ဣမမှာ အာဝါသာ။ အလံ တေ ဣဓ ဝါသေနာ’’တိ။ ဒုတိယမ္ပိ ဝတ္တဗ္ဗော။ တတိယမ္ပိ ဝတ္တဗ္ဗော။ သစေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ, ဣစ္စေတံ ကုသလံ။ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သော ဘိက္ခု သမနုဘာသိတဗ္ဗော။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, သမနုဘာသိတဗ္ဗော။ ဗျတ္တေန ဘိက္ခုနာ ပဋိဗလေန သံဃော ဉာပေတဗ္ဗော –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၃၈။ ‘‘သုဏာတု မေ, ဘန္တေ, သံဃော။ အယံ ဣတ္ထန္နာမော ဘိက္ခု သံဃေန ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မကတော ဘိက္ခူ ဆန္ဒဂါမိတာ ဒေါသဂါမိတာ မောဟဂါမိတာ ဘယဂါမိတာ ပါပေတိ။ သော တံ ဝတ္ထုံ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ။ ယဒိ သံဃဿ ပတ္တကလ္လံ, သံဃော ဣတ္ထန္နာမံ ဘိက္ခုံ သမနုဘာသေယျ တဿ ဝတ္ထုဿ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ။ ဧသာ ဉတ္တိ။
‘‘သုဏာတု မေ, ဘန္တေ, သံဃော။ အယံ ဣတ္ထန္နာမော ဘိက္ခု သံဃေန ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မကတော ဘိက္ခူ ဆန္ဒဂါမိတာ ဒေါသဂါမိတာ မောဟဂါမိတာ ဘယဂါမိတာ ပါပေတိ။ သော တံ ဝတ္ထုံ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ။ သံဃော ဣတ္ထန္နာမံ ဘိက္ခုံ သမနုဘာသတိ တဿ ဝတ္ထုဿ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ။ ယဿာယသ္မတော ခမတိ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘိက္ခုနော သမနုဘာသနာ တဿ ဝတ္ထုဿ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ, သော တုဏှဿ၊ ယဿ နက္ခမတိ, သော ဘာသေယျ။
‘‘ဒုတိယမ္ပိ ဧတမတ္ထံ ဝဒါမိ…ပေ… တတိယမ္ပိ ဧတမတ္ထံ ဝဒါမိ…ပေ…။
‘‘သမနုဘဋ္ဌော သံဃေန ဣတ္ထန္နာမော ဘိက္ခု တဿ ဝတ္ထုဿ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ။ ခမတိ သံဃဿ, တသ္မာ တုဏှီ, ဧဝမေတံ ဓာရယာမီ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၃၉။ ဉတ္တိယာ ဒုက္ကဋံ, ဒွီဟိ ကမ္မဝါစာဟိ ထုလ္လစ္စယာ, ကမ္မဝါစာပရိယောသာနေ အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။ သံဃာဒိသေသံ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တဿ ဉတ္တိယာ ဒုက္ကဋံ, ဒွီဟိ ကမ္မဝါစာဟိ ထုလ္လစ္စယာ ပဋိပ္ပဿမ္ဘန္တိ။
သံဃာဒိသေသောတိ သံဃောဝ တဿာ အာပတ္တိယာ ပရိဝါသံ ဒေတိ, မူလာယ ပဋိကဿတိ, မာနတ္တံ ဒေတိ, အဗ္ဘေတိ၊ န သမ္ဗဟုလာ, န ဧကပုဂ္ဂလော။ တေန ဝုစ္စတိ – ‘သံဃာဒိသေသော’တိ, တဿေဝ အာပတ္တိနိကာယဿ နာမကမ္မံ အဓိဝစနံ။ တေနပိ ဝုစ္စတိ သံဃာဒိသေသောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၄၀။ ဓမ္မကမ္မေ ဓမ္မကမ္မသညီ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဓမ္မကမ္မေ ဝေမတိကော န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
ဓမ္မကမ္မေ အဓမ္မကမ္မသညီ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ, အာပတ္တိ သံဃာဒိသေသဿ။
အဓမ္မကမ္မေ ဓမ္မကမ္မသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အဓမ္မကမ္မေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အဓမ္မကမ္မေ အဓမ္မကမ္မသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၄၁။ အနာပတ္တိ အသမနုဘာသန္တဿ, ပဋိနိဿဇ္ဇန္တဿ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ကုလဒူသကသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ တေရသမံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၄၂။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌာ ခေါ, အာယသ္မန္တော, တေရသ သံဃာဒိသေသာ ဓမ္မာ, နဝ ပဌမာပတ္တိကာ, စတ္တာရော ယာဝတတိယကာ။ ယေသံ ဘိက္ခု အညတရံ ဝါ အညတရံ ဝါ အာပဇ္ဇိတွာ ယာဝတီဟံ ဇာနံ ပဋိစ္ဆာဒေတိ တာဝတီဟံ တေန ဘိက္ခုနာ အကာမာ ပရိဝတ္ထဗ္ဗံ။ ပရိဝုတ္ထပရိဝါသေန ဘိက္ခုနာ ဥတ္တရိ ဆာရတ္တံ ဘိက္ခုမာနတ္တာယ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗံ။ စိဏ္ဏမာနတ္တော ဘိက္ခု ယတ္ထ သိယာ ဝီသတိဂဏော ဘိက္ခုသံဃော တတ္ထ သော ဘိက္ခု အဗ္ဘေတဗ္ဗော။ ဧကေနပိ စေ ဦနော ဝီသတိဂဏော ဘိက္ခုသံဃော တံ ဘိက္ခုံ အဗ္ဘေယျ, သော စ ဘိက္ခု အနဗ္ဘိတော, တေ စ ဘိက္ခူ ဂါရယှာ, အယံ တတ္ထ သာမီစိ။ တတ္ထာယသ္မန္တေ ပုစ္ဆာမိ – ‘ကစ္စိတ္ထ ပရိသုဒ္ဓါ’? ဒုတိယမ္ပိ ပုစ္ဆာမိ – ‘ကစ္စိတ္ထ ပရိသုဒ္ဓါ’? တတိယမ္ပိ ပုစ္ဆာမိ – ‘ကစ္စိတ္ထ ပရိသုဒ္ဓါ’? ပရိသုဒ္ဓေတ္ထာယသ္မန္တော။ တသ္မာ တုဏှီ, ဧဝမေတံ ဓာရယာမီတိ။
တေရသကံ နိဋ္ဌိတံ။
–တဿုဒ္ဒါနံ
ဝိဿဋ္ဌိ ကာယသံသဂ္ဂံ, ဒုဋ္ဌုလ္လံ အတ္တကာမဉ္စ၊
သဉ္စရိတ္တံ ကုဋီ စေဝ, ဝိဟာရော စ အမူလကံ။
ကိဉ္စိလေသဉ္စ ဘေဒေါ စ, တဿေဝ အနုဝတ္တကာ၊
ဒုဗ္ဗစံ ကုလဒူသဉ္စ, သံဃာဒိသေသာ တေရသာတိ။
သံဃာဒိသေသကဏ္ဍံ နိဋ္ဌိတံ။
၃။ အနိယတကဏ္ဍံ
၁။ ပဌမအနိယတသိက္ခာပဒံ
ဣမေ ခေါ ပနာယသ္မန္တော ဒွေ အနိယတာ ဓမ္မာ
ဥဒ္ဒေသံ အာဂစ္ဆန္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၄၃။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အာယသ္မာ ဥဒါယီ သာဝတ္ထိယံ ကုလူပကော ဟောတိ, ဗဟုကာနိ ကုလာနိ ဥပသင်္ကမတိ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အာယသ္မတော ဥဒါယိဿ ဥပဋ္ဌာကကုလဿ ကုမာရိကာ အညတရဿ ကုလဿ ကုမာရကဿ ဒိန္နာ ဟောတိ။ အထ ခေါ အာယသ္မာ ဥဒါယီ ပုဗ္ဗဏှသမယံ နိဝါသေတွာ ပတ္တစီဝရမာဒါယ ယေန တံ ကုလံ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ မနုဿေ ပုစ္ဆိ – ‘‘ကဟံ ဣတ္ထန္နာမာ’’တိ? တေ ဧဝမာဟံသု – ‘‘ဒိန္နာ, ဘန္တေ, အမုကဿ ကုလဿ ကုမာရကဿာ’’တိ။ တမ္ပိ ခေါ ကုလံ အာယသ္မတော ဥဒါယိဿ ဥပဋ္ဌာကံ ဟောတိ။ အထ ခေါ အာယသ္မာ ဥဒါယီ ယေန တံ ကုလံ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ မနုဿေ ပုစ္ဆိ – ‘‘ကဟံ ဣတ္ထန္နာမာ’’တိ? တေ ဧဝမာဟံသု – ‘‘ဧသာယျ, ဩဝရကေ နိသိန္နာ’’တိ။ အထ ခေါ အာယသ္မာ ဥဒါယီ ယေန သာ ကုမာရိကာ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ တဿာ ကုမာရိကာယ သဒ္ဓိံ ဧကော ဧကာယ ရဟော ပဋိစ္ဆန္နေ အာသနေ အလံကမ္မနိယေ နိသဇ္ဇံ ကပ္ပေသိ ကာလယုတ္တံ သမုလ္လပန္တော ကာလယုတ္တံ ဓမ္မံ ဘဏန္တော။
တေန ခေါ ပန သမယေန ဝိသာခါ မိဂါရမာတာ ဗဟုပုတ္တာ ဟောတိ ဗဟုနတ္တာ အရောဂပုတ္တာ အရောဂနတ္တာ အဘိမင်္ဂလသမ္မတာ။ မနုဿာ ယညေသု ဆဏေသု ဥဿဝေသု ဝိသာခံ မိဂါရမာတရံ ပဌမံ ဘောဇေန္တိ။ အထ ခေါ ဝိသာခါ မိဂါရမာတာ နိမန္တိတာ တံ ကုလံ အဂမာသိ။ အဒ္ဒသာ ခေါ ဝိသာခါ မိဂါရမာတာ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ တဿာ ကုမာရိကာယ သဒ္ဓိံ ဧကံ ဧကာယ ရဟော ပဋိစ္ဆန္နေ အာသနေ အလံကမ္မနိယေ နိသိန္နံ။ ဒိသွာန အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဣဒံ, ဘန္တေ, နစ္ဆန္နံ နပ္ပတိရူပံ ယံ အယျော မာတုဂါမေန သဒ္ဓိံ ဧကော ဧကာယ ရဟော ပဋိစ္ဆန္နေ
အာသနေ အလံကမ္မနိယေ နိသဇ္ဇံ ကပ္ပေတိ။ ကိဉ္စာပိ, ဘန္တေ, အယျော အနတ္ထိကော တေန ဓမ္မေန, အပိစ ဒုဿဒ္ဓါပယာ အပ္ပသန္နာ မနုဿာ’’တိ။ ဧဝမ္ပိ ခေါ အာယသ္မာ ဥဒါယီ ဝိသာခါယ မိဂါရမာတုယာ ဝုစ္စမာနော နာဒိယိ။ အထ ခေါ ဝိသာခါ မိဂါရမာတာ နိက္ခမိတွာ ဘိက္ခူနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အာယသ္မာ ဥဒါယီ မာတုဂါမေန သဒ္ဓိံ ဧကော ဧကာယ ရဟော ပဋိစ္ဆန္နေ အာသနေ အလံကမ္မနိယေ နိသဇ္ဇံ ကပ္ပေဿတီ’’တိ! အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… ‘‘သစ္စံ ကိရ တွံ, ဥဒါယိ, မာတုဂါမေန သဒ္ဓိံ ဧကော ဧကာယ ရဟော ပဋိစ္ဆန္နေ အာသနေ အလံကမ္မနိယေ နိသဇ္ဇံ ကပ္ပေသီ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တွံ, မောဃပုရိသ, မာတုဂါမေန သဒ္ဓိံ ဧကော ဧကာယ ရဟော ပဋိစ္ဆန္နေ အာသနေ အလံကမ္မနိယေ နိသဇ္ဇံ ကပ္ပေဿသိ! နေတံ, မောဃပုရိသ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၄၄။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု မာတုဂါမေန သဒ္ဓိံ ဧကော ဧကာယ ရဟော ပဋိစ္ဆန္နေ အာသနေ အလံကမ္မနိယေ နိသဇ္ဇံ ကပ္ပေယျ, တမေနံ သဒ္ဓေယျဝစသာ ဥပါသိကာ ဒိသွာ တိဏ္ဏံ ဓမ္မာနံ အညတရေန ဝဒေယျ – ပါရာဇိကေန ဝါ သံဃာဒိသေသေန ဝါ ပါစိတ္တိယေန ဝါ, နိသဇ္ဇံ ဘိက္ခု ပဋိဇာနမာနော တိဏ္ဏံ ဓမ္မာနံ အညတရေန ကာရေတဗ္ဗော – ပါရာဇိကေန ဝါ သံဃာဒိသေသေန ဝါ ပါစိတ္တိယေန ဝါ ယေန ဝါ သာ သဒ္ဓေယျဝစသာ ဥပါသိကာ ဝဒေယျ, တေန သော ဘိက္ခု ကာရေတဗ္ဗော။ အယံ ဓမ္မော အနိယတော’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၄၅။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
မာတုဂါမော နာမ မနုဿိတ္ထီ, န ယက္ခီ န ပေတီ န တိရစ္ဆာနဂတာ။ အန္တမသော တဒဟုဇာတာပိ ဒါရိကာ, ပဂေဝ မဟတ္တရီ။
ဧကော ဧကာယာတိ ဘိက္ခု စေဝ ဟောတိ မာတုဂါမော စ။
ရဟော နာမ စက္ခုဿ ရဟော, သောတဿ ရဟော။ စက္ခုဿ ရဟောနာမ န သက္ကာ ဟောတိ အက္ခိံ ဝါ နိခဏီယမာနေ ဘမုကံ ဝါ ဥက္ခိပီယမာနေ သီသံ ဝါ ဥက္ခိပီယမာနေ ပဿိတုံ။ သောတဿ ရဟောနာမ န သက္ကာ ဟောတိ ပကတိကထာ သောတုံ။
ပဋိစ္ဆန္နံ နာမ အာသနံ ကုဋ္ဋေန ဝါ [ကုဍ္ဍေန ဝါ (သီ။ သျာ။)] ကဝါဋေန ဝါ ကိလဉ္ဇေန ဝါ သာဏိပါကာရေန ဝါ ရုက္ခေန ဝါ ထမ္ဘေန ဝါ ကောတ္ထဠိယာ ဝါ ယေန ကေနစိ ပဋိစ္ဆန္နံ ဟောတိ။
အလံကမ္မနိယေတိ သက္ကာ ဟောတိ မေထုနံ ဓမ္မံ ပဋိသေဝိတုံ။
နိသဇ္ဇံကပ္ပေယျာတိ မာတုဂါမေ နိသိန္နေ ဘိက္ခု ဥပနိသိန္နော ဝါ ဟောတိ ဥပနိပန္နော ဝါ။ ဘိက္ခု နိသိန္နေ မာတုဂါမော ဥပနိသိန္နော ဝါ ဟောတိ ဥပနိပန္နော ဝါ။ ဥဘော ဝါ နိသိန္နာ ဟောန္တိ ဥဘော ဝါ နိပန္နာ။
သဒ္ဓေယျဝစသာ နာမ အာဂတဖလာ အဘိသမေတာဝိနီ ဝိညာတသာသနာ။
ဥပါသိကာ နာမ ဗုဒ္ဓံ သရဏံ ဂတာ, ဓမ္မံ သရဏံ ဂတာ, သံဃံ သရဏံ ဂတာ။
ဒိသွာတိ ပဿိတွာ။
တိဏ္ဏံ ဓမ္မာနံ အညတရေန ဝဒေယျ – ပါရာဇိကေန ဝါ သံဃာဒိသေသေန ဝါ ပါစိတ္တိယေန ဝါ။ နိသဇ္ဇံ ဘိက္ခု ပဋိဇာနမာနော တိဏ္ဏံ ဓမ္မာနံ အညတရေန ကာရေတဗ္ဗော – ပါရာဇိကေန ဝါ သံဃာဒိသေသေန ဝါ ပါစိတ္တိယေန ဝါ။ ယေန ဝါ သာ သဒ္ဓေယျဝစသာ ဥပါသိကာ ဝဒေယျ တေန သော ဘိက္ခု ကာရေတဗ္ဗော။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၄၆။ သာ စေ ဧဝံ ဝဒေယျ – ‘‘အယျော မယာ ဒိဋ္ဌော နိသိန္နော မာတုဂါမဿ မေထုနံ ဓမ္မံ ပဋိသေဝန္တော’’တိ, သော စ တံ ပဋိဇာနာတိ, အာပတ္တိယာ ကာရေတဗ္ဗော။ သာ စေ ဧဝံ ဝဒေယျ – ‘‘အယျော မယာ ဒိဋ္ဌော နိသိန္နော မာတုဂါမဿ မေထုနံ ဓမ္မံ ပဋိသေဝန္တော’’တိ, သော စေ ဧဝံ ဝဒေယျ – ‘‘သစ္စာဟံ နိသိန္နော, နော စ ခေါ မေထုနံ ဓမ္မံ ပဋိသေဝိ’’န္တိ, နိသဇ္ဇာယ ကာရေတဗ္ဗော။ သာ စေ ဧဝံ ဝဒေယျ – ‘‘အယျော မယာ ဒိဋ္ဌော
နိသိန္နော မာတုဂါမဿ မေထုနံ ဓမ္မံ ပဋိသေဝန္တော’’တိ, သော စေ ဧဝံ ဝဒေယျ – ‘‘နာဟံ နိသိန္နော, အပိစ ခေါ နိပန္နော’’တိ, နိပဇ္ဇာယ ကာရေတဗ္ဗော။ သာ စေ ဧဝံ ဝဒေယျ – ‘‘အယျော မယာ ဒိဋ္ဌော နိသိန္နော မာတုဂါမဿ မေထုနံ ဓမ္မံ ပဋိသေဝန္တော’’တိ, သော စေ ဧဝံ ဝဒေယျ – ‘‘နာဟံ နိသိန္နော အပိစ ခေါ ဌိတော’’တိ, န ကာရေတဗ္ဗော။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၄၇။ သာ စေ ဧဝံ ဝဒေယျ – ‘‘အယျော မယာ ဒိဋ္ဌော နိပန္နော မာတုဂါမဿ မေထုနံ ဓမ္မံ ပဋိသေဝန္တော’’တိ, သော စ တံ ပဋိဇာနာတိ, အာပတ္တိယာ ကာရေတဗ္ဗော။ သာ စေ ဧဝံ ဝဒေယျ – ‘‘အယျော မယာ ဒိဋ္ဌော နိပန္နော မာတုဂါမဿ မေထုနံ ဓမ္မံ ပဋိသေဝန္တော’’တိ, သော စေ ဧဝံ ဝဒေယျ – ‘‘သစ္စာဟံ နိပန္နော, နော စ ခေါ မေထုနံ ဓမ္မံ ပဋိသေဝိ’’န္တိ, နိပဇ္ဇာယ ကာရေတဗ္ဗော။ သာ စေ ဧဝံ ဝဒေယျ – ‘‘အယျော မယာ ဒိဋ္ဌော နိပန္နော မာတုဂါမဿ မေထုနံ ဓမ္မံ ပဋိသေဝန္တော’’တိ, သော စေ ဧဝံ ဝဒေယျ – ‘‘နာဟံ နိပန္နော, အပိစ ခေါ နိသိန္နော’’တိ, နိသဇ္ဇာယ ကာရေတဗ္ဗော။ သာ စေ ဧဝံ ဝဒေယျ – ‘‘အယျော မယာ ဒိဋ္ဌော နိပန္နော မာတုဂါမဿ မေထုနံ ဓမ္မံ ပဋိသေဝန္တော’’တိ, သော စေ ဧဝံ ဝဒေယျ – ‘‘နာဟံ နိပန္နော အပိစ ခေါ ဌိတော’’တိ, န ကာရေတဗ္ဗော။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၄၈။ သာ စေ ဧဝံ ဝဒေယျ – ‘‘အယျော မယာ ဒိဋ္ဌော နိသိန္နော မာတုဂါမေန သဒ္ဓိံ ကာယသံသဂ္ဂံ သမာပဇ္ဇန္တော’’တိ, သော စ တံ ပဋိဇာနာတိ, အာပတ္တိယာ ကာရေတဗ္ဗော…ပေ… သစ္စာဟံ နိသိန္နော နော စ ခေါ ကာယသံသဂ္ဂံ သမာပဇ္ဇိန္တိ, နိသဇ္ဇာယ ကာရေတဗ္ဗော…ပေ… နာဟံ နိသိန္နော အပိစ ခေါ နိပန္နောတိ, နိပဇ္ဇာယ ကာရေတဗ္ဗော…ပေ… နာဟံ နိသိန္နော အပိစ ခေါ ဌိတောတိ, န ကာရေတဗ္ဗော။
သာ စေ ဧဝံ ဝဒေယျ – ‘‘အယျော မယာ ဒိဋ္ဌော နိပန္နော မာတုဂါမေန သဒ္ဓိံ ကာယသံသဂ္ဂံ သမာပဇ္ဇန္တော’’တိ, သော စ တံ ပဋိဇာနာတိ, အာပတ္တိယာ ကာရေတဗ္ဗော…ပေ… သစ္စာဟံ နိပန္နော, နော စ ခေါ ကာယသံသဂ္ဂံ သမာပဇ္ဇိန္တိ, နိပဇ္ဇာယ ကာရေတဗ္ဗော…ပေ… နာဟံ နိပန္နော, အပိစ ခေါ နိသိန္နောတိ, နိသဇ္ဇာယ ကာရေတဗ္ဗော…ပေ… နာဟံ နိပန္နော, အပိစ ခေါ ဌိတောတိ, န ကာရေတဗ္ဗော။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၄၉။ သာ စေ ဧဝံ ဝဒေယျ – ‘‘အယျော မယာ ဒိဋ္ဌော မာတုဂါမေန သဒ္ဓိံ ဧကော ဧကာယ ရဟော ပဋိစ္ဆန္နေ အာသနေ အလံကမ္မနိယေ
နိသိန္နော’’တိ, သော စ တံ ပဋိဇာနာတိ, နိသဇ္ဇာယ ကာရေတဗ္ဗော…ပေ… နာဟံ နိသိန္နော အပိစ ခေါ နိပန္နောတိ, နိပဇ္ဇာယ ကာရေတဗ္ဗော…ပေ… နာဟံ နိသိန္နော, အပိစ ခေါ ဌိတောတိ, န ကာရေတဗ္ဗော။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၅၀။ သာ စေ ဧဝံ ဝဒေယျ – ‘‘အယျော မယာ ဒိဋ္ဌော မာတုဂါမေန သဒ္ဓိံ ဧကော ဧကာယ ရဟော ပဋိစ္ဆန္နေ အာသနေ အလံကမ္မနိယေ နိပန္နော’’တိ, သော စ တံ ပဋိဇာနာတိ, နိပဇ္ဇာယ ကာရေတဗ္ဗော…ပေ… နာဟံ နိပန္နော, အပိစ ခေါ နိသိန္နောတိ, နိသဇ္ဇာယ ကာရေတဗ္ဗော…ပေ… နာဟံ နိပန္နော, အပိစ ခေါ ဌိတောတိ, န ကာရေတဗ္ဗော။
အနိယတောတိ န နိယတော, ပါရာဇိကံ ဝါ သံဃာဒိသေသော ဝါ ပါစိတ္တိယံ ဝါ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၅၁။ ဂမနံ ပဋိဇာနာတိ, နိသဇ္ဇံ ပဋိဇာနာတိ, အာပတ္တိံ ပဋိဇာနာတိ, အာပတ္တိယာ ကာရေတဗ္ဗော။ ဂမနံ ပဋိဇာနာတိ, နိသဇ္ဇံ န ပဋိဇာနာတိ, အာပတ္တိံ ပဋိဇာနာတိ, အာပတ္တိယာ ကာရေတဗ္ဗော။ ဂမနံ ပဋိဇာနာတိ, နိသဇ္ဇံ ပဋိဇာနာတိ, အာပတ္တိံ န ပဋိဇာနာတိ, နိသဇ္ဇာယ ကာရေတဗ္ဗော။ ဂမနံ ပဋိဇာနာတိ, နိသဇ္ဇံ န ပဋိဇာနာတိ, အာပတ္တိံ န ပဋိဇာနာတိ, န ကာရေတဗ္ဗော။
ဂမနံ န ပဋိဇာနာတိ, နိသဇ္ဇံ ပဋိဇာနာတိ, အာပတ္တိံ ပဋိဇာနာတိ, အာပတ္တိယာ
ကာရေတဗ္ဗော။ ဂမနံ န ပဋိဇာနာတိ, နိသဇ္ဇံ န ပဋိဇာနာတိ, အာပတ္တိံ ပဋိဇာနာတိ, အာပတ္တိယာ ကာရေတဗ္ဗော။ ဂမနံ န ပဋိဇာနာတိ, နိသဇ္ဇံ ပဋိဇာနာတိ, အာပတ္တိံ န ပဋိဇာနာတိ, နိသဇ္ဇာယ ကာရေတဗ္ဗော။ ဂမနံ န ပဋိဇာနာတိ, နိသဇ္ဇံ န ပဋိဇာနာတိ, အာပတ္တိံ န ပဋိဇာနာတိ, န ကာရေတဗ္ဗောတိ။
ပဌမော အနိယတော နိဋ္ဌိတော။
၂။ ဒုတိယအနိယတသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၅၂။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အာယသ္မာ ဥဒါယီ – ‘‘ဘဂဝတာ ပဋိက္ခိတ္တံ မာတုဂါမေန သဒ္ဓိံ ဧကော ဧကာယ ရဟော ပဋိစ္ဆန္နေ အာသနေ အလံကမ္မနိယေ နိသဇ္ဇံ ကပ္ပေတု’’န္တိ တဿာယေဝ
ကုမာရိကာယ သဒ္ဓိံ ဧကော ဧကာယ ရဟော နိသဇ္ဇံ ကပ္ပေသိ ကာလယုတ္တံ သမုလ္လပန္တော ကာလယုတ္တံ ဓမ္မံ ဘဏန္တော။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ ဝိသာခါ မိဂါရမာတာ နိမန္တိတာ တံ ကုလံ အဂမာသိ။ အဒ္ဒသာ ခေါ ဝိသာခါ မိဂါရမာတာ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ တဿာယေဝ ကုမာရိကာယ သဒ္ဓိံ ဧကံ ဧကာယ ရဟော နိသိန္နံ။ ဒိသွာန အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဣဒံ, ဘန္တေ, နစ္ဆန္နံ နပ္ပတိရူပံ ယံ အယျော မာတုဂါမေန သဒ္ဓိံ ဧကော ဧကာယ ရဟော နိသဇ္ဇံ ကပ္ပေတိ။ ကိဉ္စာပိ, ဘန္တေ, အယျော အနတ္ထိကော တေန ဓမ္မေန, အပိစ ဒုဿဒ္ဓါပယာ အပ္ပသန္နာ မနုဿာ’’တိ။ ဧဝမ္ပိ ခေါ အာယသ္မာ ဥဒါယီ ဝိသာခါယ မိဂါရမာတုယာ ဝုစ္စမာနော နာဒိယိ။ အထ ခေါ ဝိသာခါ မိဂါရမာတာ နိက္ခမိတွာ ဘိက္ခူနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အာယသ္မာ ဥဒါယီ မာတုဂါမေန သဒ္ဓိံ ဧကော ဧကာယ ရဟော နိသဇ္ဇံ ကပ္ပေဿတီ’’တိ! အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ …ပေ… ‘‘သစ္စံ ကိရ တွံ, ဥဒါယိ, မာတုဂါမေန သဒ္ဓိံ ဧကော ဧကာယ ရဟော နိသဇ္ဇံ ကပ္ပေသီ’’တိ? ‘‘သစ္စံ ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တွံ, မောဃပုရိသ, မာတုဂါမေန သဒ္ဓိံ ဧကော ဧကာယ ရဟော နိသဇ္ဇံ ကပ္ပေဿသိ! နေတံ, မောဃပုရိသ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၅၃။ ‘‘န ဟေဝ ခေါ ပန ပဋိစ္ဆန္နံ အာသနံ ဟောတိ နာလံ ကမ္မနိယံ, အလဉ္စ ခေါ ဟောတိ မာတုဂါမံ ဒုဋ္ဌုလ္လာဟိ ဝါစာဟိ ဩဘာသိတုံ။ ယော ပန ဘိက္ခု တထာရူပေ အာသနေ မာတုဂါမေန သဒ္ဓိံ ဧကော ဧကာယ ရဟော နိသဇ္ဇံ ကပ္ပေယျ, တမေနံ သဒ္ဓေယျဝစသာ ဥပါသိကာ ဒိသွာ ဒွိန္နံ ဓမ္မာနံ အညတရေန ဝဒေယျ – သံဃာဒိသေသေန ဝါ ပါစိတ္တိယေန ဝါ။ နိသဇ္ဇံ ဘိက္ခု ပဋိဇာနမာနော ဒွိန္နံ ဓမ္မာနံ အညတရေန ကာရေတဗ္ဗော – သံဃာဒိသေသေန ဝါ ပါစိတ္တိယေန ဝါ။ ယေန ဝါ သာသဒ္ဓေယျဝစသာ ဥပါသိကာ ဝဒေယျ တေန သော ဘိက္ခု ကာရေတဗ္ဗော။ အယမ္ပိ ဓမ္မော အနိယတော’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၅၄။ န ဟေဝခေါ ပန ပဋိစ္ဆန္နံ အာသနံ ဟောတီတိ အပ္ပဋိစ္ဆန္နံ ဟောတိ ကုဋ္ဋေန ဝါ ကဝါဋေန ဝါ ကိလဉ္ဇေန ဝါ သာဏိပါကာရေန ဝါ ရုက္ခေန ဝါ ထမ္ဘေန ဝါ ကောတ္ထဠိယာ ဝါ ယေန ကေနစိ အပ္ပဋိစ္ဆန္နံ ဟောတိ။
နာလံကမ္မနိယန္တိ န သက္ကာ ဟောတိ မေထုနံ ဓမ္မံ ပဋိသေဝိတုံ။
အလဉ္စ ခေါ ဟောတိ မာတုဂါမံ ဒုဋ္ဌုလ္လာဟိ ဝါစာဟိ ဩဘာသိတုန္တိ သက္ကာ ဟောတိ မာတုဂါမံ ဒုဋ္ဌုလ္လာဟိ ဝါစာဟိ ဩဘာသိတုံ။
ယောပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
တထာရူပေ အာသနေတိ ဧဝရူပေ အာသနေ။
မာတုဂါမော နာမ မနုဿိတ္ထီ, န ယက္ခီ န ပေတီ န တိရစ္ဆာနဂတာ, ဝိညူ ပဋိဗလာ သုဘာသိတဒုဗ္ဘာသိတံ ဒုဋ္ဌုလ္လာဒုဋ္ဌုလ္လံ အာဇာနိတုံ။
သဒ္ဓိန္တိ ဧကတော။
ဧကော ဧကာယာတိ ဘိက္ခု စေဝ ဟောတိ မာတုဂါမော စ။
ရဟော နာမ စက္ခုဿ ရဟော, သောတဿ ရဟော။ စက္ခုဿ ရဟော နာမ န သက္ကာ ဟောတိ အက္ခိံ ဝါ နိခဏီယမာနေ ဘမုကံ ဝါ ဥက္ခိပီယမာနေ သီသံ ဝါ ဥက္ခိပီယမာနေ ပဿိတုံ။ သောတဿ ရဟော နာမ န သက္ကာ ဟောတိ ပကတိကထာ သောတုံ။
နိသဇ္ဇံ ကပ္ပေယျာတိ မာတုဂါမေ နိသိန္နေ ဘိက္ခု ဥပနိသိန္နော ဝါ ဟောတိ ဥပနိပန္နော ဝါ။ ဘိက္ခု နိသိန္နေ မာတုဂါမော ဥပနိသိန္နော ဝါ ဟောတိ ဥပနိပန္နော ဝါ။ ဥဘော ဝါ နိသိန္နာ ဟောန္တိ ဥဘော ဝါ နိပန္နာ။
သဒ္ဓေယျဝစသာ နာမ အာဂတဖလာ အဘိသမေတာဝိနီ ဝိညာတသာသနာ။
ဥပါသိကာ နာမ ဗုဒ္ဓံ သရဏံ ဂတာ, ဓမ္မံ သရဏံ ဂတာ, သံဃံ သရဏံ ဂတာ။
ဒိသွာတိ ပဿိတွာ။
ဒွိန္နံ ဓမ္မာနံ အညတရေန ဝဒေယျ သံဃာဒိသေသေန ဝါ ပါစိတ္တိယေန ဝါ။ နိသဇ္ဇံ ဘိက္ခု ပဋိဇာနမာနော ဒွိန္နံ ဓမ္မာနံ အညတရေန ကာရေတဗ္ဗော – သံဃာဒိသေသေန ဝါ ပါစိတ္တိယေန ဝါ။ ယေန ဝါ သာ သဒ္ဓေယျဝစသာ ဥပါသိကာ ဝဒေယျ, တေန သော ဘိက္ခု ကာရေတဗ္ဗော။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၅၅။ သာ စေ ဧဝံ ဝဒေယျ – ‘‘အယျော မယာ ဒိဋ္ဌော နိသိန္နော မာတုဂါမေန သဒ္ဓိံ ကာယသံသဂ္ဂံ သမာပဇ္ဇန္တော’’တိ, သော စ တံ ပဋိဇာနာတိ, အာပတ္တိယာ ကာရေတဗ္ဗော။ သာ စေ ဧဝံ ဝဒေယျ – ‘‘အယျော
မယာ ဒိဋ္ဌော နိသိန္နော မာတုဂါမေန သဒ္ဓိံ ကာယသံသဂ္ဂံ သမာပဇ္ဇန္တော’’တိ, သော စေ ဧဝံ ဝဒေယျ – ‘‘သစ္စာဟံ နိသိန္နော, နော စ ခေါ ကာယသံသဂ္ဂံ သမာပဇ္ဇိ’’န္တိ, နိသဇ္ဇာယ ကာရေတဗ္ဗော…ပေ… နာဟံ နိသိန္နော, အပိစ ခေါ နိပန္နောတိ, နိပဇ္ဇာယ ကာရေတဗ္ဗော…ပေ… နာဟံ နိသိန္နော, အပိစ ခေါ ဌိတောတိ, န ကာရေတဗ္ဗော။
သာ စေ ဧဝံ ဝဒေယျ – ‘‘အယျော မယာ ဒိဋ္ဌော နိပန္နော မာတုဂါမေန သဒ္ဓိံ ကာယသံသဂ္ဂံ သမာပဇ္ဇန္တော’’တိ, သော စ တံ ပဋိဇာနာတိ, အာပတ္တိယာ ကာရေတဗ္ဗော…ပေ… သစ္စာဟံ နိပန္နော, နော စ ခေါ ကာယသံသဂ္ဂံ သမာပဇ္ဇိန္တိ, နိပဇ္ဇာယ ကာရေတဗ္ဗော…ပေ… နာဟံ နိပန္နော, အပိစ ခေါ နိသိန္နောတိ, နိသဇ္ဇာယ ကာရေတဗ္ဗော …ပေ… နာဟံ နိပန္နော, အပိစ ခေါ ဌိတောတိ, န ကာရေတဗ္ဗော။
သာ စေ ဧဝံ ဝဒေယျ – ‘‘အယျဿ မယာ သုတံ နိသိန္နဿ မာတုဂါမံ ဒုဋ္ဌုလ္လာဟိ ဝါစာဟိ ဩဘာသန္တဿာ’’တိ, သော စ တံ ပဋိဇာနာတိ, အာပတ္တိယာ ကာရေတဗ္ဗော။ သာ စေ ဧဝံ ဝဒေယျ – ‘‘အယျဿ မယာ သုတံ နိသိန္နဿ မာတုဂါမံ ဒုဋ္ဌုလ္လာဟိ ဝါစာဟိ ဩဘာသန္တဿာ’’တိ, သော စေ ဧဝံ ဝဒေယျ – ‘‘သစ္စာဟံ နိသိန္နော, နော စ ခေါ ဒုဋ္ဌုလ္လာဟိ ဝါစာဟိ ဩဘာသိ’’န္တိ, နိသဇ္ဇာယ ကာရေတဗ္ဗော…ပေ… နာဟံ နိသိန္နော, အပိစ ခေါ နိပန္နောတိ, နိပဇ္ဇာယ ကာရေတဗ္ဗော…ပေ… နာဟံ နိသိန္နော, အပိစ ခေါ ဌိတောတိ, န ကာရေတဗ္ဗော။
သာ စေ ဧဝံ ဝဒေယျ – ‘‘အယျဿ မယာ သုတံ နိပန္နဿ မာတုဂါမံ ဒုဋ္ဌုလ္လာဟိ ဝါစာဟိ ဩဘာသန္တဿာ’’တိ, သော စ တံ ပဋိဇာနာတိ, အာပတ္တိယာ ကာရေတဗ္ဗော…ပေ… သစ္စာဟံ နိပန္နော နော စ ခေါ ဒုဋ္ဌုလ္လာဟိ ဝါစာဟိ ဩဘာသိန္တိ, နိပဇ္ဇာယ ကာရေတဗ္ဗော…ပေ… နာဟံ နိပန္နော, အပိစ ခေါ နိသိန္နောတိ, နိသဇ္ဇာယ ကာရေတဗ္ဗော…ပေ… နာဟံ နိပန္နော, အပိစ ခေါ ဌိတောတိ, န ကာရေတဗ္ဗော။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၅၆။ သာ စေ ဧဝံ ဝဒေယျ – ‘‘အယျော မယာ ဒိဋ္ဌော မာတုဂါမေန သဒ္ဓိံ ဧကော ဧကာယ ရဟော နိသိန္နော’’တိ, သော စ တံ ပဋိဇာနာတိ, နိသဇ္ဇာယ ကာရေတဗ္ဗော…ပေ… နာဟံ နိသိန္နော, အပိစ ခေါ နိပန္နောတိ, နိပဇ္ဇာယ ကာရေတဗ္ဗော…ပေ… နာဟံ နိသိန္နော, အပိစ ခေါ ဌိတောတိ, န ကာရေတဗ္ဗော။
သာ စေ ဧဝံ ဝဒေယျ – ‘‘အယျော မယာ ဒိဋ္ဌော မာတုဂါမေန သဒ္ဓိံ ဧကော ဧကာယ ရဟော နိပန္နော’’တိ, သော စ တံ ပဋိဇာနာတိ, နိပဇ္ဇာယ ကာရေတဗ္ဗော…ပေ… နာဟံ နိပန္နော, အပိစ ခေါ နိသိန္နောတိ, နိသဇ္ဇာယ ကာရေတဗ္ဗော…ပေ… နာဟံ နိပန္နော, အပိစ ခေါ ဌိတောတိ, န ကာရေတဗ္ဗော။
အယမ္ပီတိ ပုရိမံ ဥပါဒါယ ဝုစ္စတိ။
အနိယတောတိ န နိယတော, သံဃာဒိသေသော ဝါ ပါစိတ္တိယံ ဝါ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၅၇။ ဂမနံ ပဋိဇာနာတိ နိသဇ္ဇံ ပဋိဇာနာတိ အာပတ္တိံ ပဋိဇာနာတိ, အာပတ္တိယာ ကာရေတဗ္ဗော။ ဂမနံ ပဋိဇာနာတိ နိသဇ္ဇံ န ပဋိဇာနာတိ အာပတ္တိံ ပဋိဇာနာတိ, အာပတ္တိယာ ကာရေတဗ္ဗော။ ဂမနံ ပဋိဇာနာတိ နိသဇ္ဇံ ပဋိဇာနာတိ အာပတ္တိံ န ပဋိဇာနာတိ, နိသဇ္ဇာယ ကာရေတဗ္ဗော။ ဂမနံ ပဋိဇာနာတိ နိသဇ္ဇံ န ပဋိဇာနာတိ အာပတ္တိံ န ပဋိဇာနာတိ, န ကာရေတဗ္ဗော။
ဂမနံ န ပဋိဇာနာတိ နိသဇ္ဇံ ပဋိဇာနာတိ အာပတ္တိံ ပဋိဇာနာတိ, အာပတ္တိယာ ကာရေတဗ္ဗော။ ဂမနံ န ပဋိဇာနာတိ နိသဇ္ဇံ န ပဋိဇာနာတိ အာပတ္တိံ ပဋိဇာနာတိ, အာပတ္တိယာ ကာရေတဗ္ဗော။ ဂမနံ န ပဋိဇာနာတိ နိသဇ္ဇံ ပဋိဇာနာတိ အာပတ္တိံ န ပဋိဇာနာတိ, နိသဇ္ဇာယ ကာရေတဗ္ဗော။ ဂမနံ န ပဋိဇာနာတိ နိသဇ္ဇံ န ပဋိဇာနာတိ အာပတ္တိံ န ပဋိဇာနာတိ, န ကာရေတဗ္ဗောတိ။
ဒုတိယော အနိယတော နိဋ္ဌိတော။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၅၈။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌာ ခေါ အာယသ္မန္တော ဒွေ အနိယတာ ဓမ္မာ။ တတ္ထာယသ္မန္တေ ပုစ္ဆာမိ – ‘‘ကစ္စိတ္ထ ပရိသုဒ္ဓါ’’? ဒုတိယမ္ပိ ပုစ္ဆာမိ – ‘‘ကစ္စိတ္ထ ပရိသုဒ္ဓါ’’? တတိယမ္ပိ ပုစ္ဆာမိ – ‘‘ကစ္စိတ္ထ ပရိသုဒ္ဓါ’’? ပရိသုဒ္ဓေတ္ထာယသ္မန္တော၊ တသ္မာ တုဏှီ, ဧဝမေတံ ဓာရယာမီတိ။
တဿုဒ္ဒါနံ –
အလံ ကမ္မနိယဉ္စေဝ, တထေဝ စ နဟေဝ ခေါ၊
အနိယတာ သုပညတ္တာ, ဗုဒ္ဓသေဋ္ဌေန တာဒိနာတိ။
အနိယတကဏ္ဍံ နိဋ္ဌိတံ။
၄။ နိဿဂ္ဂိယကဏ္ဍံ
၁။ စီဝရဝဂ္ဂေါ
၁။ ပဌမကထိနသိက္ခာပဒံ
ဣမေ ခေါ ပနာယသ္မန္တော တိံသ နိဿဂ္ဂိယာ ပါစိတ္တိယာ
ဓမ္မာ ဥဒ္ဒေသံ အာဂစ္ဆန္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၅၉။ တေနေ သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ ဝေသာလိယံ ဝိဟရတိ ဂေါတမကေ စေတိယေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ တိစီဝရံ အနုညာတံ ဟောတိ။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ – ‘‘ဘဂဝတာ တိစီဝရံ အနုညာတ’’န္တိ အညေနေဝ တိစီဝရေန ဂါမံ ပဝိသန္တိ, အညေန တိစီဝရေန အာရာမေ အစ္ဆန္တိ, အညေန တိစီဝရေန နဟာနံ ဩတရန္တိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ အတိရေကစီဝရံ ဓာရေဿန္တီ’’တိ! အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ ဘိက္ခူ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… ‘‘သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, အတိရေကစီဝရံ ဓာရေထာ’’တိ? ‘‘သစ္စံ ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, အတိရေကစီဝရံ ဓာရေဿထ! နေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၆၀။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု အတိရေကစီဝရံ ဓာရေယျ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၆၁။ [မဟာဝ။ ၃၄၇] တေန ခေါ ပန သမယေန အာယသ္မတော အာနန္ဒဿ အတိရေကစီဝရံ ဥပ္ပန္နံ ဟောတိ။ အာယသ္မာ စ အာနန္ဒော တံ စီဝရံ အာယသ္မတော သာရိပုတ္တဿ ဒါတုကာမော ဟောတိ။ အာယသ္မာ စ သာရိပုတ္တော သာကေတေ ဝိဟရတိ။ အထ ခေါ အာယသ္မတော အာနန္ဒဿ ဧတဒဟောသိ – ‘‘ဘဂဝတာ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ – ‘န အတိရေကစီဝရံ ဓာရေတဗ္ဗ’န္တိ။ ဣဒဉ္စ မေ အတိရေကစီဝရံ ဥပ္ပန္နံ။ အဟဉ္စိမံ စီဝရံ အာယသ္မတော သာရိပုတ္တဿ ဒါတုကာမော။ အာယသ္မာ စ သာရိပုတ္တော သာကေတေ ဝိဟရတိ။ ကထံ နု ခေါ မယာ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗ’’န္တိ? အထ ခေါ အာယသ္မာ အာနန္ဒော ဘဂဝတော
ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ ‘‘ကီဝစိရံ ပနာနန္ဒ, သာရိပုတ္တော အာဂစ္ဆိဿတီ’’တိ? ‘‘နဝမံ ဝါ, ဘဂဝါ, ဒိဝသံ ဒသမံ ဝါ’’တိ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, ဒသာဟပရမံ အတိရေကစီဝရံ ဓာရေတုံ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၆၂။ ‘‘နိဋ္ဌိတစီဝရသ္မိံ ဘိက္ခုနာ ဥဗ္ဘတသ္မိံ ကထိနေ ဒသာဟပရမံ အတိရေကစီဝရံ ဓာရေတဗ္ဗံ။ တံ အတိက္ကာမယတော နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၆၃။ နိဋ္ဌိတစီဝရသ္မိန္တိ ဘိက္ခုနော စီဝရံ ကတံ ဝါ ဟောတိ နဋ္ဌံ ဝါ ဝိနဋ္ဌံ ဝါ ဒဍ္ဎံ ဝါ စီဝရာသာ ဝါ ဥပစ္ဆိန္နာ။
ဥဗ္ဘတသ္မိံ ကထိနေတိ အဋ္ဌန္နံ မာတိကာနံ အညတရာယ မာတိကာယ ဥဗ္ဘတံ ဟောတိ, သံဃေန ဝါ အန္တရာ ဥဗ္ဘတံ ဟောတိ။
ဒသာဟပရမန္တိ ဒသာဟပရမတာ ဓာရေတဗ္ဗံ။
အတိရေကစီဝရံ နာမ အနဓိဋ္ဌိတံ အဝိကပ္ပိတံ။
စီဝရံ နာမ ဆန္နံ စီဝရာနံ အညတရံ စီဝရံ, ဝိကပ္ပနုပဂံ ပစ္ဆိမံ။
တံ အတိက္ကာမယတော နိဿဂ္ဂိယံ ဟောတီ[ဟောတီတိ ဣဒံ ပဒံ သဗ္ဗပေါတ္ထကေသု အတ္ထိ, သိက္ခာပဒေ ပန နတ္ထိ, ဧဝမုပရိပိ] တိ ဧကာဒသေ အရုဏုဂ္ဂမနေ နိဿဂ္ဂိယံ ဟောတိ။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ သံဃဿ ဝါ ဂဏဿ ဝါ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ။ တေန ဘိက္ခုနာ သံဃံ ဥပသင်္ကမိတွာ ဧကံသံ ဥတ္တရာသင်္ဂံ ကရိတွာ ဝုဍ္ဎာနံ ဘိက္ခူနံ ပါဒေ ဝန္ဒိတွာ ဥက္ကုဋိကံ နိသီဒိတွာ အဉ္ဇလိံ ပဂ္ဂဟေတွာ ဧဝမဿ ဝစနီယော – ‘‘ဣဒံ မေ, ဘန္တေ, စီဝရံ ဒသာဟာတိက္ကန္တံ နိဿဂ္ဂိယံ, ဣမာဟံ သံဃဿ နိဿဇ္ဇာမီ’’တိ။ နိဿဇ္ဇိတွာ အာပတ္တိ ဒေသေတဗ္ဗာ။ ဗျတ္တေန ဘိက္ခုနာ ပဋိဗလေန အာပတ္တိ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗာ။ နိဿဋ္ဌစီဝရံ ဒါတဗ္ဗံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၆၄။ ‘‘သုဏာတု မေ, ဘန္တေ, သံဃော။ ဣဒံ စီဝရံ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘိက္ခုနော နိဿဂ္ဂိယံ သံဃဿ နိဿဋ္ဌံ။ ယဒိ သံဃဿ ပတ္တကလ္လံ, သံဃော ဣမံ စီဝရံ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘိက္ခုနော ဒဒေယျာ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၆၅။ တေန ဘိက္ခုနာ သမ္ဗဟုလေ ဘိက္ခူ ဥပသင်္ကမိတွာ ဧကံသံ ဥတ္တရာသင်္ဂံ ကရိတွာ ဝုဍ္ဎာနံ ဘိက္ခူနံ ပါဒေ ဝန္ဒိတွာ ဥက္ကုဋိကံ နိသီဒိတွာ အဉ္ဇလိံ ပဂ္ဂဟေတွာ ဧဝမဿု ဝစနီယာ – ‘‘ဣဒံ မေ, ဘန္တေ, စီဝရံ ဒသာဟာတိက္ကန္တံ နိဿဂ္ဂိယံ။ ဣမာဟံ အာယသ္မန္တာနံ နိဿဇ္ဇာမီ’’တိ။ နိဿဇ္ဇိတွာ အာပတ္တိ ဒေသေတဗ္ဗာ။ ဗျတ္တေန ဘိက္ခုနာ ပဋိဗလေန အာပတ္တိ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗာ။ နိဿဋ္ဌစီဝရံ ဒါတဗ္ဗံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၆၆။ ‘‘သုဏန္တု မေ အာယသ္မန္တာ။ ဣဒံ စီဝရံ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘိက္ခုနော နိဿဂ္ဂိယံ အာယသ္မန္တာနံ နိဿဋ္ဌံ။ ယဒါယသ္မန္တာနံ ပတ္တကလ္လံ, အာယသ္မန္တာ ဣမံ စီဝရံ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘိက္ခုနော ဒဒေယျု’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၆၇။ တေန ဘိက္ခုနာ ဧကံ ဘိက္ခုံ ဥပသင်္ကမိတွာ ဧကံသံ ဥတ္တရာသင်္ဂံ ကရိတွာ ဥက္ကုဋိကံ နိသီဒိတွာ အဉ္ဇလိံ ပဂ္ဂဟေတွာ ဧဝမဿ ဝစနီယော – ‘‘ဣဒံ မေ, အာဝုသော, စီဝရံ ဒသာဟာတိက္ကန္တံ နိဿဂ္ဂိယံ။ ဣမာဟံ အာယသ္မတော နိဿဇ္ဇာမီ’’တိ။ နိဿဇ္ဇိတွာ အာပတ္တိ ဒေသေတဗ္ဗာ။ တေန ဘိက္ခုနာ အာပတ္တိ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗာ။ နိဿဋ္ဌစီဝရံ ဒါတဗ္ဗံ – ‘‘ဣမံ စီဝရံ အာယသ္မတော ဒမ္မီ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၆၈။ ဒသာဟာတိက္ကန္တေ အတိက္ကန္တသညီ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ ဒသာဟာတိက္ကန္တေ ဝေမတိကော, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ ဒသာဟာတိက္ကန္တေ အနတိက္ကန္တသညီ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အနဓိဋ္ဌိတေ အဓိဋ္ဌိတသညီ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အဝိကပ္ပိတေ ဝိကပ္ပိတသညီ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အဝိဿဇ္ဇိတေ ဝိဿဇ္ဇိတသညီ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အနဋ္ဌေ နဋ္ဌသညီ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အဝိနဋ္ဌေ ဝိနဋ္ဌသညီ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အဒဍ္ဎေ ဒဍ္ဎသညီ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အဝိလုတ္တေ ဝိလုတ္တသညီ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။
နိဿဂ္ဂိယံ စီဝရံ အနိဿဇ္ဇိတွာ ပရိဘုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဒသာဟာနတိက္ကန္တေ အတိက္ကန္တသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဒသာဟာနတိက္ကန္တေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဒသာဟာနတိက္ကန္တေ အနတိက္ကန္တသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၆၉။ အနာပတ္တိ အန္တောဒသာဟံ အဓိဋ္ဌေတိ, ဝိကပ္ပေတိ, ဝိဿဇ္ဇေတိ, နဿတိ, ဝိနဿတိ, ဍယှတိ, အစ္ဆိန္ဒိတွာ ဂဏှန္တိ, ဝိဿာသံ ဂဏှန္တိ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၇၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ နိဿဋ္ဌစီဝရံ န ဒေန္တိ။ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ ‘‘န, ဘိက္ခဝေ, နိဿဋ္ဌစီဝရံ န ဒါတဗ္ဗံ။ ယော န ဒဒေယျ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿာ’’တိ။
ကထိနသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ ပဌမံ။
၂။ ဥဒေါသိတသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၇၁။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခူ ဘိက္ခူနံ ဟတ္ထေ စီဝရံ နိက္ခိပိတွာ သန္တရုတ္တရေန ဇနပဒစာရိကံ ပက္ကမန္တိ။ တာနိ စီဝရာနိ စိရံ နိက္ခိတ္တာနိ ကဏ္ဏကိတာနိ ဟောန္တိ။ တာနိ ဘိက္ခူ ဩတာပေန္တိ။ အဒ္ဒသာ ခေါ အာယသ္မာ အာနန္ဒော သေနာသနစာရိကံ အာဟိဏ္ဍန္တော တေ ဘိက္ခူ တာနိ စီဝရာနိ ဩတာပေန္တေ။ ဒိသွာန ယေန တေ ဘိက္ခူ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ တေ ဘိက္ခူ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ကဿိမာနိ, အာဝုသော, စီဝရာနိ ကဏ္ဏကိတာနီ’’တိ? အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ အာယသ္မတော အာနန္ဒဿ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော ဥဇ္ဈာယတိ ခိယျတိ ဝိပါစေတိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခူ ဘိက္ခူနံ ဟတ္ထေ စီဝရံ နိက္ခိပိတွာ သန္တရုတ္တရေန ဇနပဒစာရိကံ ပက္ကမိဿန္တီ’’တိ! အထ ခေါ အာယသ္မာ အာနန္ဒော တေ ဘိက္ခူ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ…ပေ… ‘‘သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခူ ဘိက္ခူနံ ဟတ္ထေ စီဝရံ နိက္ခိပိတွာ သန္တရုတ္တရေန ဇနပဒစာရိကံ ပက္ကမန္တီ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တေ, ဘိက္ခဝေ, မောဃပုရိသာ ဘိက္ခူနံ ဟတ္ထေ စီဝရံ နိက္ခိပိတွာ သန္တရုတ္တရေန ဇနပဒစာရိကံ ပက္ကမိဿန္တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၇၂။ ‘‘နိဋ္ဌိတစီဝရသ္မိံ ဘိက္ခုနာ ဥဗ္ဘတသ္မိံ ကထိနေ ဧကရတ္တမ္ပိ စေ ဘိက္ခု တိစီဝရေန ဝိပ္ပဝသေယျ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၇၃။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ကောသမ္ဗိယံ ဂိလာနော ဟောတိ။ ဉာတကာ တဿ ဘိက္ခုနော သန္တိကေ ဒူတံ ပါဟေသုံ – ‘‘အာဂစ္ဆတု ဘဒန္တော, မယံ, ဥပဋ္ဌဟိဿာမာ’’တိ။ ဘိက္ခူပိ ဧဝမာဟံသု –
‘‘ဂစ္ဆာဝုသော, ဉာတကာ တံ ဥပဋ္ဌဟိဿန္တီ’’တိ။ သော ဧဝမာဟ – ‘‘ဘဂဝတာဝုသော, သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ – ‘န တိစီဝရေန ဝိပ္ပဝသိတဗ္ဗ’န္တိ။ အဟဉ္စမှိ ဂိလာနော။ န သက္ကောမိ တိစီဝရံ အာဒါယ ပက္ကမိတုံ။ နာဟံ ဂမိဿာမီ’’တိ။ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, ဂိလာနဿ ဘိက္ခုနော တိစီဝရေန အဝိပ္ပဝါသသမ္မုတိံ ဒါတုံ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဒါတဗ္ဗာ။ တေန ဂိလာနေန ဘိက္ခုနာ သံဃံ ဥပသင်္ကမိတွာ ဧကံသံ ဥတ္တရာသင်္ဂံ ကရိတွာ ဝုဍ္ဎာနံ ဘိက္ခူနံ ပါဒေ ဝန္ဒိတွာ ဥက္ကုဋိကံ နိသီဒိတွာ အဉ္ဇလိံ ပဂ္ဂဟေတွာ ဧဝမဿ ဝစနီယော – ‘အဟံ, ဘန္တေ, ဂိလာနော။ န သက္ကောမိ တိစီဝရံ အာဒါယ ပက္ကမိတုံ။ သောဟံ, ဘန္တေ, သံဃံ တိစီဝရေန အဝိပ္ပဝါသသမ္မုတိံ ယာစာမီ’တိ။ ဒုတိယမ္ပိ ယာစိတဗ္ဗာ။ တတိယမ္ပိ ယာစိတဗ္ဗာ။ ဗျတ္တေန ဘိက္ခုနာ ပဋိဗလေန သံဃော ဉာပေတဗ္ဗော –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၇၄။ ‘‘သုဏာတု မေ, ဘန္တေ, သံဃော။ အယံ ဣတ္ထန္နာမော ဘိက္ခု ဂိလာနော။ န သက္ကောတိ တိစီဝရံ အာဒါယ ပက္ကမိတုံ။ သော သံဃံ တိစီဝရေန အဝိပ္ပဝါသသမ္မုတိံ ယာစတိ။ ယဒိ သံဃဿ ပတ္တကလ္လံ, သံဃော ဣတ္ထန္နာမဿ ဘိက္ခုနော တိစီဝရေန အဝိပ္ပဝါသသမ္မုတိံ ဒဒေယျ။ ဧသာ ဉတ္တိ။
‘‘သုဏာတု မေ, ဘန္တေ, သံဃော။ အယံ ဣတ္ထန္နာမော ဘိက္ခု ဂိလာနော။ န သက္ကောတိ တိစီဝရံ အာဒါယ ပက္ကမိတုံ။ သော သံဃံ တိစီဝရေန အဝိပ္ပဝါသသမ္မုတိံ ယာစတိ။ သံဃော ဣတ္ထန္နာမဿ ဘိက္ခုနော တိစီဝရေန အဝိပ္ပဝါသသမ္မုတိံ ဒေတိ။ ယဿာယသ္မတော ခမတိ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘိက္ခုနော တိစီဝရေန အဝိပ္ပဝါသသမ္မုတိယာ ဒါနံ, သော တုဏှဿ၊ ယဿ နက္ခမတိ, သော ဘာသေယျ။
‘‘ဒိန္နာ သံဃေန ဣတ္ထန္နာမဿ ဘိက္ခုနော တိစီဝရေန အဝိပ္ပဝါသသမ္မုတိ။ ခမတိ သံဃဿ, တသ္မာ တုဏှီ, ဧဝမေတံ ဓာရယာမီ’’တိ။
ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၇၅။ ‘‘နိဋ္ဌိတစီဝရသ္မိံ ဘိက္ခုနာ ဥဗ္ဘတသ္မိံ ကထိနေ ဧကရတ္တမ္ပိ စေ ဘိက္ခု တိစီဝရေန ဝိပ္ပဝသေယျ, အညတြ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၇၆။ ‘‘နိဋ္ဌိတစီဝရသ္မိန္တိ ဘိက္ခုနော စီဝရံ ကတံ ဝါ ဟောတိ နဋ္ဌံ ဝါ ဝိနဋ္ဌံ ဝါ ဒဍ္ဎံ ဝါ စီဝရာသာ ဝါ ဥပစ္ဆိန္နာ။
ဥဗ္ဘတသ္မိံကထိနေတိ အဋ္ဌန္နံ မာတိကာနံ အညတရာယ မာတိကာယ ဥဗ္ဘတံ ဟောတိ, သံဃေန ဝါ အန္တရာ ဥဗ္ဘတံ ဟောတိ။
ဧကရတ္တမ္ပိ စေ ဘိက္ခု တိစီဝရေန ဝိပ္ပဝသေယျာတိ သံဃာဋိယာ ဝါ ဥတ္တရာသင်္ဂေန ဝါ အန္တရဝါသကေန ဝါ။
အညတြ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာတိ ဌပေတွာ ဘိက္ခုသမ္မုတိံ။
နိဿဂ္ဂိယံ ဟောတီတိ သဟ အရုဏုဂ္ဂမနာ [အရုဏုဂ္ဂမနေန (သီ။ သျာ။)] နိဿဂ္ဂိယံ ဟောတိ။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ သံဃဿ ဝါ ဂဏဿ ဝါ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ…ပေ… ဣဒံ မေ, ဘန္တေ, စီဝရံ ရတ္တိဝိပ္ပဝုတ္ထံ [ရတ္တိံ ဝိပ္ပဝုတ္ထံ (သီ။)] အညတြ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာ နိဿဂ္ဂိယံ, ဣမာဟံ သံဃဿ နိဿဇ္ဇာမီတိ…ပေ… ဒဒေယျာတိ…ပေ… ဒဒေယျုန္တိ…ပေ… အာယသ္မတော ဒမ္မီတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၇၇။ ဂါမော ဧကူပစာရော နာနူပစာရော။ နိဝေသနံ ဧကူပစာရံ နာနူပစာရံ။ ဥဒေါသိတော ဧကူပစာရော နာနူပစာရော။ အဋ္ဋော ဧကူပစာရော နာနူပစာရော။ မာဠော ဧကူပစာရော နာနူပစာရော။ ပါသာဒေါ ဧကူပစာရော နာနူပစာရော။ ဟမ္မိယံ ဧကူပစာရံ နာနူပစာရံ။ နာဝါ ဧကူပစာရာ နာနူပစာရာ။ သတ္ထော ဧကူပစာရော နာနူပစာရော။ ခေတ္တံ ဧကူပစာရံ နာနူပစာရံ။ ဓညကရဏံ ဧကူပစာရံ နာနူပစာရံ။ အာရာမော ဧကူပစာရော နာနူပစာရော။ ဝိဟာရော ဧကူပစာရော နာနူပစာရော။ ရုက္ခမူလံ ဧကူပစာရံ နာနူပစာရံ။ အဇ္ဈောကာသော ဧကူပစာရော နာနူပစာရော။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၇၈။ ဂါမော ဧကူပစာရော နာမ ဧကကုလဿ ဂါမော ဟောတိ ပရိက္ခိတ္တော စ။ အန္တောဂါမေ စီဝရံ နိက္ခိပိတွာ အန္တောဂါမေ ဝတ္ထဗ္ဗံ။ အပရိက္ခိတ္တော ဟောတိ, ယသ္မိံ ဃရေ စီဝရံ နိက္ခိတ္တံ ဟောတိ တသ္မိံ ဃရေ ဝတ္ထဗ္ဗံ, ဟတ္ထပါသာ ဝါ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၇၉။ နာနာကုလဿ ဂါမော ဟောတိ ပရိက္ခိတ္တော စ။ ယသ္မိံ ဃရေ စီဝရံ နိက္ခိတ္တံ ဟောတိ တသ္မိံ ဃရေ ဝတ္ထဗ္ဗံ သဘာယေ ဝါ ဒွါရမူလေ ဝါ, ဟတ္ထပါသာ ဝါ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ။ သဘာယံ ဂစ္ဆန္တေန ဟတ္ထပါသေ စီဝရံ နိက္ခိပိတွာ သဘာယေ ဝါ ဝတ္ထဗ္ဗံ ဒွါရမူလေ ဝါ, ဟတ္ထပါသာ ဝါ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ။ သဘာယေ စီဝရံ နိက္ခိပိတွာ သဘာယေ ဝါ ဝတ္ထဗ္ဗံ ဒွါရမူလေ ဝါ, ဟတ္ထပါသာ ဝါ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ။ အပရိက္ခိတ္တော ဟောတိ, ယသ္မိံ ဃရေ စီဝရံ နိက္ခိတ္တံ ဟောတိ တသ္မိံ ဃရေ ဝတ္ထဗ္ဗံ, ဟတ္ထပါသာ ဝါ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၈၀။ ဧကကုလဿ နိဝေသနံ ဟောတိ ပရိက္ခိတ္တဉ္စ, နာနာဂဗ္ဘာ နာနာဩဝရကာ။ အန္တောနိဝေသနေ စီဝရံ နိက္ခိပိတွာ အန္တောနိဝေသနေ ဝတ္ထဗ္ဗံ။ အပရိက္ခိတ္တံ ဟောတိ, ယသ္မိံ ဂဗ္ဘေ စီဝရံ နိက္ခိတ္တံ ဟောတိ တသ္မိံ ဂဗ္ဘေ ဝတ္ထဗ္ဗံ, ဟတ္ထပါသာ ဝါ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၈၁။ နာနာကုလဿ နိဝေသနံ ဟောတိ ပရိက္ခိတ္တဉ္စ, နာနာဂဗ္ဘာ နာနာဩဝရကာ။ ယသ္မိံ ဂဗ္ဘေ စီဝရံ နိက္ခိတ္တံ ဟောတိ တသ္မိံ ဂဗ္ဘေ ဝတ္ထဗ္ဗံ ဒွါရမူလေ ဝါ, ဟတ္ထပါသာ ဝါ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ။ အပရိက္ခိတ္တံ ဟောတိ, ယသ္မိံ ဂဗ္ဘေ စီဝရံ နိက္ခိတ္တံ ဟောတိ တသ္မိံ ဂဗ္ဘေ ဝတ္ထဗ္ဗံ, ဟတ္ထပါသာ ဝါ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၈၂။ ဧကကုလဿ ဥဒေါသိတော ဟောတိ ပရိက္ခိတ္တော စ, နာနာဂဗ္ဘာ နာနာဩဝရကာ။ အန္တောဥဒေါသိတေ စီဝရံ နိက္ခိပိတွာ အန္တောဥဒေါသိတေ ဝတ္ထဗ္ဗံ။ အပရိက္ခိတ္တော ဟောတိ, ယသ္မိံ ဂဗ္ဘေ စီဝရံ နိက္ခိတ္တံ ဟောတိ တသ္မိံ ဂဗ္ဘေ ဝတ္ထဗ္ဗံ, ဟတ္ထပါသာ ဝါ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၈၃။ နာနာကုလဿ ဥဒေါသိတော ဟောတိ ပရိက္ခိတ္တော စ, နာနာဂဗ္ဘာ နာနာဩဝရကာ။ ယသ္မိံ ဂဗ္ဘေ စီဝရံ နိက္ခိတ္တံ ဟောတိ တသ္မိံ ဂဗ္ဘေ ဝတ္ထဗ္ဗံ ဒွါရမူလေ ဝါ, ဟတ္ထပါသာ ဝါ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ။ အပရိက္ခိတ္တော ဟောတိ, ယသ္မိံ ဂဗ္ဘေ စီဝရံ နိက္ခိတ္တံ ဟောတိ တသ္မိံ ဂဗ္ဘေ ဝတ္ထဗ္ဗံ, ဟတ္ထပါသာ ဝါ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၈၄။ ဧကကုလဿ အဋ္ဋော ဟောတိ, အန္တောအဋ္ဋေ စီဝရံ နိက္ခိပိတွာ အန္တောအဋ္ဋေ ဝတ္ထဗ္ဗံ။ နာနာကုလဿ အဋ္ဋော ဟောတိ, နာနာဂဗ္ဘာ နာနာဩဝရကာ။ ယသ္မိံ ဂဗ္ဘေ စီဝရံ နိက္ခိတ္တံ ဟောတိ တသ္မိံ ဂဗ္ဘေ ဝတ္ထဗ္ဗံ ဒွါရမူလေ ဝါ, ဟတ္ထပါသာ ဝါ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၈၅။ ဧကကုလဿ မာဠော ဟောတိ, အန္တောမာဠေ စီဝရံ နိက္ခိပိတွာ အန္တောမာဠေ ဝတ္ထဗ္ဗံ။ နာနာကုလဿ မာဠော ဟောတိ နာနာဂဗ္ဘာ နာနာဩဝရကာ, ယသ္မိံ ဂဗ္ဘေ စီဝရံ နိက္ခိတ္တံ ဟောတိ တသ္မိံ ဂဗ္ဘေ ဝတ္ထဗ္ဗံ ဒွါရမူလေ ဝါ, ဟတ္ထပါသာ ဝါ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၈၆။ ဧကကုလဿ ပါသာဒေါ ဟောတိ, အန္တောပါသာဒေ စီဝရံ နိက္ခိပိတွာ အန္တောပါသာဒေ ဝတ္ထဗ္ဗံ။ နာနာကုလဿ ပါသာဒေါ ဟောတိ,
နာနာဂဗ္ဘာ နာနာဩဝရကာ။ ယသ္မိံ ဂဗ္ဘေ စီဝရံ နိက္ခိတ္တံ ဟောတိ တသ္မိံ ဂဗ္ဘေ ဝတ္ထဗ္ဗံ ဒွါရမူလေ ဝါ, ဟတ္ထပါသာ ဝါ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၈၇။ ဧကကုလဿ ဟမ္မိယံ ဟောတိ။ အန္တောဟမ္မိယေ စီဝရံ နိက္ခိပိတွာ အန္တောဟမ္မိယေ ဝတ္ထဗ္ဗံ။ နာနာကုလဿ ဟမ္မိယံ ဟောတိ, နာနာဂဗ္ဘာ နာနာဩဝရကာ။ ယသ္မိံ ဂဗ္ဘေ စီဝရံ နိက္ခိတ္တံ ဟောတိ တသ္မိံ ဂဗ္ဘေ ဝတ္ထဗ္ဗံ ဒွါရမူလေ ဝါ, ဟတ္ထပါသာ ဝါ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၈၈။ ဧကကုလဿ နာဝါ ဟောတိ။ အန္တောနာဝါယ စီဝရံ နိက္ခိပိတွာ အန္တောနာဝါယ ဝတ္ထဗ္ဗံ။ နာနာကုလဿ နာဝါ ဟောတိ နာနာဂဗ္ဘာ နာနာဩဝရကာ။ ယသ္မိံ ဩဝရကေ စီဝရံ နိက္ခိတ္တံ ဟောတိ တသ္မိံ ဩဝရကေ ဝတ္ထဗ္ဗံ, ဟတ္ထပါသာ ဝါ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၈၉။ ဧကကုလဿ သတ္ထော ဟောတိ။ သတ္ထေ စီဝရံ နိက္ခိပိတွာ ပုရတော ဝါ ပစ္ဆတော ဝါ သတ္တဗ္ဘန္တရာ န ဝိဇဟိတဗ္ဗာ, ပဿတော အဗ္ဘန္တရံ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ။ နာနာကုလဿ သတ္ထော ဟောတိ, သတ္ထေ စီဝရံ နိက္ခိပိတွာ ဟတ္ထပါသာ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၉၀။ ဧကကုလဿ ခေတ္တံ ဟောတိ ပရိက္ခိတ္တဉ္စ။ အန္တောခေတ္တေ စီဝရံ နိက္ခိပိတွာ အန္တောခေတ္တေ ဝတ္ထဗ္ဗံ။ အပရိက္ခိတ္တံ ဟောတိ, ဟတ္ထပါသာ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ။ နာနာကုလဿ ခေတ္တံ ဟောတိ ပရိက္ခိတ္တဉ္စ။ အန္တောခေတ္တေ စီဝရံ နိက္ခိပိတွာ ဒွါရမူလေ ဝါ ဝတ္ထဗ္ဗံ, ဟတ္ထပါသာ ဝါ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ။ အပရိက္ခိတ္တံ ဟောတိ, ဟတ္ထပါသာ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၉၁။ ဧကကုလဿ ဓညကရဏံ ဟောတိ ပရိက္ခိတ္တဉ္စ။ အန္တောဓညကရဏေ စီဝရံ နိက္ခိပိတွာ အန္တောဓညကရဏေ ဝတ္ထဗ္ဗံ။ အပရိက္ခိတ္တံ ဟောတိ, ဟတ္ထပါသာ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ။ နာနာကုလဿ ဓညကရဏံ ဟောတိ ပရိက္ခိတ္တဉ္စ။ အန္တောဓညကရဏေ စီဝရံ နိက္ခိပိတွာ ဒွါရမူလေ ဝါ ဝတ္ထဗ္ဗံ, ဟတ္ထပါသာ ဝါ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ။ အပရိက္ခိတ္တံ ဟောတိ, ဟတ္ထပါသာ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၉၂။ ဧကကုလဿ အာရာမော ဟောတိ ပရိက္ခိတ္တော စ။ အန္တောအာရာမေ စီဝရံ နိက္ခိပိတွာ အန္တောအာရာမေ ဝတ္ထဗ္ဗံ။ အပရိက္ခိတ္တော ဟောတိ, ဟတ္ထပါသာ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ။ နာနာကုလဿ အာရာမော ဟောတိ ပရိက္ခိတ္တော စ။ အန္တောအာရာမေ စီဝရံ နိက္ခိပိတွာ ဒွါရမူလေ ဝါ ဝတ္ထဗ္ဗံ, ဟတ္ထပါသာ ဝါ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ။ အပရိက္ခိတ္တော ဟောတိ, ဟတ္ထပါသာ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၉၃။ ဧကကုလဿ ဝိဟာရော ဟောတိ ပရိက္ခိတ္တော စ။ အန္တောဝိဟာရေ စီဝရံ နိက္ခိပိတွာ အန္တောဝိဟာရေ ဝတ္ထဗ္ဗံ။ အပရိက္ခိတ္တော ဟောတိ, ယသ္မိံ ဝိဟာရေ စီဝရံ နိက္ခိတ္တံ ဟောတိ တသ္မိံ ဝိဟာရေ ဝတ္ထဗ္ဗံ, ဟတ္ထပါသာ ဝါ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ။ နာနာကုလဿ ဝိဟာရော ဟောတိ ပရိက္ခိတ္တော စ။ ယသ္မိံ ဝိဟာရေ စီဝရံ နိက္ခိတ္တံ ဟောတိ တသ္မိံ ဝိဟာရေ ဝတ္ထဗ္ဗံ ဒွါရမူလေ ဝါ, ဟတ္ထပါသာ ဝါ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ။ အပရိက္ခိတ္တော ဟောတိ, ယသ္မိံ ဝိဟာရေ စီဝရံ နိက္ခိတ္တံ ဟောတိ တသ္မိံ ဝိဟာရေ ဝတ္ထဗ္ဗံ, ဟတ္ထပါသာ ဝါ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၉၄။ ဧကကုလဿ ရုက္ခမူလံ ဟောတိ, ယံ မဇ္ဈနှိကေ ကာလေ သမန္တာ ဆာယာ ဖရတိ, အန္တောဆာယာယ စီဝရံ နိက္ခိပိတွာ အန္တောဆာယာယ ဝတ္ထဗ္ဗံ။ နာနာကုလဿ ရုက္ခမူလံ ဟောတိ, ဟတ္ထပါသာ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ။
အဇ္ဈောကာသော ဧကူပစာရော နာမ အဂါမကေ အရညေ သမန္တာ သတ္တဗ္ဘန္တရာ ဧကူပစာရော, တတော ပရံ နာနူပစာရော။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၉၅။ ဝိပ္ပဝုတ္ထေ ဝိပ္ပဝုတ္ထသညီ အညတြ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ ဝိပ္ပဝုတ္ထေ ဝေမတိကော, အညတြ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ ဝိပ္ပဝုတ္ထေ အဝိပ္ပဝုတ္ထသညီ, အညတြ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အပ္ပစ္စုဒ္ဓဋေ ပစ္စုဒ္ဓဋသညီ…ပေ… အဝိဿဇ္ဇိတေ ဝိဿဇ္ဇိတသညီ… အနဋ္ဌေ နဋ္ဌသညီ… အဝိနဋ္ဌေ ဝိနဋ္ဌသညီ… အဒဍ္ဎေ ဒဍ္ဎသညီ…ပေ… အဝိလုတ္တေ ဝိလုတ္တသညီ, အညတြ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။
နိဿဂ္ဂိယံ စီဝရံ အနိဿဇ္ဇိတွာ ပရိဘုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဝိပ္ပဝုတ္ထေ ဝိပ္ပဝုတ္ထသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဝိပ္ပဝုတ္ထေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဝိပ္ပဝုတ္ထေ အဝိပ္ပဝုတ္ထသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၉၆။ အနာပတ္တိ အန္တောအရုဏေ ပစ္စုဒ္ဓရတိ, ဝိဿဇ္ဇေတိ, နဿတိ, ဝိနဿတိ, ဍယှတိ, အစ္ဆိန္ဒိတွာ ဂဏှန္တိ, ဝိဿာသံ ဂဏှန္တိ, ဘိက္ခုသမ္မုတိယာ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဥဒေါသိတသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ ဒုတိယံ။
၃။ တတိယကထိနသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၉၇။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရဿ ဘိက္ခုနော အကာလစီဝရံ ဥပ္ပန္နံ ဟောတိ။ တဿ တံ စီဝရံ ကယိရမာနံ နပ္ပဟောတိ။ အထ ခေါ သော ဘိက္ခု တံ စီဝရံ ဥဿာပေတွာ ပုနပ္ပုနံ ဝိမဇ္ဇတိ။ အဒ္ဒသာ ခေါ ဘဂဝါ သေနာသနစာရိကံ အာဟိဏ္ဍန္တော တံ ဘိက္ခုံ တံ စီဝရံ ဥဿာပေတွာ ပုနပ္ပုနံ ဝိမဇ္ဇန္တံ။ ဒိသွာန ယေန သော ဘိက္ခု တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ တံ ဘိက္ခုံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ကိဿ တွံ, ဘိက္ခု, ဣမံ စီဝရံ ဥဿာပေတွာ ပုနပ္ပုနံ ဝိမဇ္ဇသီ’’တိ? ‘‘ဣဒံ မေ, ဘန္တေ, အကာလစီဝရံ ဥပ္ပန္နံ။ ကယိရမာနံ နပ္ပဟောတိ။ တေနာဟံ ဣမံ စီဝရံ ဥဿာပေတွာ ပုနပ္ပုနံ ဝိမဇ္ဇာမီ’’တိ။ ‘‘အတ္ထိ ပန တေ, ဘိက္ခု, စီဝရပစ္စာသာ’’တိ? ‘‘အတ္ထိ, ဘဂဝါ’’တိ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ, ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, အကာလစီဝရံ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ စီဝရပစ္စာသာ နိက္ခိပိတု’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၉၈။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခူ – ‘‘ဘဂဝတာ အနုညာတံ အကာလစီဝရံ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ စီဝရပစ္စာသာ နိက္ခိပိတု’’န္တိ အကာလစီဝရာနိ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ အတိရေကမာသံ နိက္ခိပန္တိ။ တာနိ စီဝရာနိ စီဝရဝံသေ ဘဏ္ဍိကာဗဒ္ဓါနိ တိဋ္ဌန္တိ။ အဒ္ဒသာ ခေါ အာယသ္မာ အာနန္ဒော သေနာသနစာရိကံ အာဟိဏ္ဍန္တော တာနိ စီဝရာနိ စီဝရဝံသေ ဘဏ္ဍိကာဗဒ္ဓါနိ တိဋ္ဌန္တေ။ ဒိသွာန ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘ကဿိမာနိ, အာဝုသော, စီဝရာနိ စီဝရဝံသေ ဘဏ္ဍိကာဗဒ္ဓါနိ တိဋ္ဌန္တီ’’တိ? ‘‘အမှာကံ, အာဝုသော, အကာလစီဝရာနိ စီဝရပစ္စာသာ နိက္ခိတ္တာနီ’’တိ။ ‘‘ကီဝစိရံ ပနာဝုသော, ဣမာနိ စီဝရာနိ နိက္ခိတ္တာနီ’’တိ? ‘‘အတိရေကမာသံ, အာဝုသော’’တိ။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော ဥဇ္ဈာယတိ ခိယျတိ ဝိပါစေတိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခူ အကာလစီဝရံ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ အတိရေကမာသံ နိက္ခိပိဿန္တီ’’တိ! အထ ခေါ အာယသ္မာ အာနန္ဒော တေ ဘိက္ခူ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ…ပေ… ‘‘သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခူ အကာလစီဝရံ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ အတိရေကမာသံ နိက္ခိပန္တီ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တေ, ဘိက္ခဝေ, မောဃပုရိသာ အကာလစီဝရံ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ အတိရေကမာသံ နိက္ခိပိဿန္တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၄၉၉။ ‘‘နိဋ္ဌိတစီဝရသ္မိံဘိက္ခုနာ ဥဗ္ဘတသ္မိံ ကထိနေ ဘိက္ခုနော ပနေဝ အကာလစီဝရံ ဥပ္ပဇ္ဇေယျ, အာကင်္ခမာနေန ဘိက္ခုနာ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗံ။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ ခိပ္ပမေဝ ကာရေတဗ္ဗံ။ နောစဿ ပါရိပူရိ, မာသပရမံ တေန ဘိက္ခုနာ တံ စီဝရံ နိက္ခိပိတဗ္ဗံ ဦနဿ ပါရိပူရိယာ သတိယာ ပစ္စာသာယ။ တတော စေ ဥတ္တရိ [ဥတ္တရိံ (သီ။ သျာ။)] နိက္ခိပေယျ, သတိယာပိ ပစ္စာသာယ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၀၀။ နိဋ္ဌိတစီဝရသ္မိန္တိ ဘိက္ခုနော စီဝရံ ကတံ ဝါ ဟောတိ နဋ္ဌံ ဝါ ဝိနဋ္ဌံ ဝါ ဒဍ္ဎံ ဝါ စီဝရာသာ ဝါ ဥပစ္ဆိန္နာ။
ဥဗ္ဘတသ္မိံ ကထိနေတိ အဋ္ဌန္နံ မာတိကာနံ အညတရာယ မာတိကာယ ဥဗ္ဘတံ ဟောတိ, သံဃေန ဝါ အန္တရာ ဥဗ္ဘတံ ဟောတိ။
အကာလစီဝရံ နာမ အနတ္ထတေ ကထိနေ ဧကာဒသမာသေ ဥပ္ပန္နံ, အတ္ထတေ ကထိနေ သတ္တမာသေ ဥပ္ပန္နံ, ကာလေပိ အာဒိဿ ဒိန္နံ, ဧတံ အကာလစီဝရံ နာမ။
ဥပ္ပဇ္ဇေယျာတိ ဥပ္ပဇ္ဇေယျ သံဃတော ဝါ ဂဏတော ဝါ ဉာတိတော ဝါ မိတ္တတော ဝါ ပံသုကူလံ ဝါ အတ္တနော ဝါ ဓနေန။
အာကင်္ခမာနေနာတိ ဣစ္ဆမာနေန ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗံ။
ပဋိဂ္ဂဟေတွာ ခိပ္ပမေဝ ကာရေတဗ္ဗန္တိ ဒသာဟာ ကာရေတဗ္ဗံ။
နော စဿ ပါရိပူရီတိ ကယိရမာနံ နပ္ပဟောတိ။
မာသပရမံ တေန ဘိက္ခုနာ တံ စီဝရံ နိက္ခိပိတဗ္ဗန္တိ မာသပရမတာ နိက္ခိပိတဗ္ဗံ။
ဦနဿ ပါရိပူရိယာတိ ဦနဿ ပါရိပူရတ္ထာယ။
သတိယာ ပစ္စာသာယာတိ ပစ္စာသာ ဟောတိ သံဃတော ဝါ ဂဏတော ဝါ ဉာတိတော ဝါ မိတ္တတော ဝါ ပံသုကူလံ ဝါ အတ္တနော ဝါ ဓနေန။
တတော စေ ဥတ္တရိ နိက္ခိပေယျ သတိယာပိ ပစ္စာသာယာတိ တဒဟုပ္ပန္နေ မူလစီဝရေ ပစ္စာသာစီဝရံ ဥပ္ပဇ္ဇတိ, ဒသာဟာ ကာရေတဗ္ဗံ။ ဒွီဟုပ္ပန္နေ မူလစီဝရေ ပစ္စာသာစီဝရံ ဥပ္ပဇ္ဇတိ, ဒသာဟာ ကာရေတဗ္ဗံ။ တီဟုပ္ပန္နေ မူလစီဝရေ…ပေ… စတူဟုပ္ပန္နေ… ပဉ္စာဟုပ္ပန္နေ… ဆာဟုပ္ပန္နေ… သတ္တာဟုပ္ပန္နေ…
အဋ္ဌာဟုပ္ပန္နေ… နဝါဟုပ္ပန္နေ… ဒသာဟုပ္ပန္နေ မူလစီဝရေ ပစ္စာသာစီဝရံ ဥပ္ပဇ္ဇတိ, ဒသာဟာ ကာရေတဗ္ဗံ။ ဧကာဒသေ ဥပ္ပန္နေ…ပေ… ဒွါဒသေ ဥပ္ပန္နေ… တေရသေ ဥပ္ပန္နေ… စုဒ္ဒသေ ဥပ္ပန္နေ… ပန္နရသေ ဥပ္ပန္နေ… သောဠသေ ဥပ္ပန္နေ… သတ္တရသေ ဥပ္ပန္နေ… အဋ္ဌာရသေ ဥပ္ပန္နေ… ဧကူနဝီသေ ဥပ္ပန္နေ… ဝီသေ ဥပ္ပန္နေ မူလစီဝရေ ပစ္စာသာစီဝရံ ဥပ္ပဇ္ဇတိ, ဒသာဟာ ကာရေတဗ္ဗံ။ ဧကဝီသေ ဥပ္ပန္နေ မူလစီဝရေ ပစ္စာသာစီဝရံ ဥပ္ပဇ္ဇတိ, နဝါဟာ ကာရေတဗ္ဗံ။ ဒွါဝီသေ ဥပ္ပန္နေ…ပေ… တေဝီသေ ဥပ္ပန္နေ… စတုဝီသေ ဥပ္ပန္နေ… ပဉ္စဝီသေ ဥပ္ပန္နေ… ဆဗ္ဗီသေ ဥပ္ပန္နေ… သတ္တဝီသေ ဥပ္ပန္နေ… အဋ္ဌဝီသေ ဥပ္ပန္နေ… ဧကူနတိံသေ ဥပ္ပန္နေ မူလစီဝရေ ပစ္စာသာစီဝရံ ဥပ္ပဇ္ဇတိ, ဧကာဟံ ကာရေတဗ္ဗံ… တိံသေ ဥပ္ပန္နေ မူလစီဝရေ ပစ္စာသာစီဝရံ ဥပ္ပဇ္ဇတိ, တဒဟေဝ အဓိဋ္ဌာတဗ္ဗံ ဝိကပ္ပေတဗ္ဗံ ဝိဿဇ္ဇေတဗ္ဗံ။ နော စေ အဓိဋ္ဌေယျ ဝါ ဝိကပ္ပေယျ ဝါ ဝိဿဇ္ဇေယျ ဝါ, ဧကတိံသေ အရုဏုဂ္ဂမနေ နိဿဂ္ဂိယံ ဟောတိ။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ သံဃဿ ဝါ ဂဏဿ ဝါ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ…ပေ… ဣဒံ မေ, ဘန္တေ, အကာလစီဝရံ မာသာတိက္ကန္တံ နိဿဂ္ဂိယံ, ဣမာဟံ သံဃဿ နိဿဇ္ဇာမီတိ…ပေ… ဒဒေယျာတိ…ပေ… ဒဒေယျုန္တိ…ပေ… အာယသ္မတော ဒမ္မီတိ။
ဝိသဘာဂေ ဥပ္ပန္နေ မူလစီဝရေ ပစ္စာသာစီဝရံ ဥပ္ပဇ္ဇတိ, ရတ္တိယော စ သေသာ ဟောန္တိ, န အကာမာ ကာရေတဗ္ဗံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၀၁။ မာသာတိက္ကန္တေ အတိက္ကန္တသညီ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ မာသာတိက္ကန္တေ ဝေမတိကော နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ မာသာတိက္ကန္တေ အနတိက္ကန္တသညီ နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အနဓိဋ္ဌိတေ အဓိဋ္ဌိတသညီ…ပေ… အဝိကပ္ပိတေ ဝိကပ္ပိတသညီ… အဝိဿဇ္ဇိတေ ဝိဿဇ္ဇိတသညီ… အနဋ္ဌေ နဋ္ဌသညီ… အဝိနဋ္ဌေ ဝိနဋ္ဌသညီ… အဒဍ္ဎေ ဒဍ္ဎသညီ… အဝိလုတ္တေ ဝိလုတ္တသညီ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။
နိဿဂ္ဂိယံ စီဝရံ အနိဿဇ္ဇိတွာ ပရိဘုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ မာသာနတိက္ကန္တေ အတိက္ကန္တသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ မာသာနတိက္ကန္တေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ မာသာနတိက္ကန္တေ အနတိက္ကန္တသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၀၂။ အနာပတ္တိ အန္တောမာသေ အဓိဋ္ဌေတိ, ဝိကပ္ပေတိ, ဝိဿဇ္ဇေတိ, နဿတိ, ဝိနဿတိ, ဍယှတိ, အစ္ဆိန္ဒိတွာ ဂဏှန္တိ, ဝိဿာသံ ဂဏှန္တိ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
တတိယကထိနသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ။
၄။ ပုရာဏစီဝရသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၀၃။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အာယသ္မတော ဥဒါယိဿ ပုရာဏဒုတိယိကာ ဘိက္ခုနီသု ပဗ္ဗဇိတာ ဟောတိ။ သာ အာယသ္မတော ဥဒါယိဿ သန္တိကေ အဘိက္ခဏံ အာဂစ္ဆတိ။ အာယသ္မာပိ ဥဒါယီ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ သန္တိကေ အဘိက္ခဏံ ဂစ္ဆတိ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အာယသ္မာ ဥဒါယီ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ သန္တိကေ ဘတ္တဝိဿဂ္ဂံ ကရောတိ။ အထ ခေါ အာယသ္မာ ဥဒါယီ ပုဗ္ဗဏှသမယံ နိဝါသေတွာ ပတ္တစီဝရမာဒါယ ယေန သာ ဘိက္ခုနီ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ ပုရတော အင်္ဂဇာတံ ဝိဝရိတွာ အာသနေ နိသီဒိ။ သာပိ ခေါ ဘိက္ခုနီ အာယသ္မတော ဥဒါယိဿ ပုရတော အင်္ဂဇာတံ ဝိဝရိတွာ အာသနေ နိသီဒိ။ အထ ခေါ အာယသ္မာ ဥဒါယီ သာရတ္တော တဿာ ဘိက္ခုနိယာ အင်္ဂဇာတံ ဥပနိဇ္ဈာယိ။ တဿ အသုစိ မုစ္စိ။ အထ ခေါ အာယသ္မာ ဥဒါယီ တံ ဘိက္ခုနိံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဂစ္ဆ, ဘဂိနိ, ဥဒကံ အာဟရ, အန္တရဝါသကံ ဓောဝိဿာမီ’’တိ။ ‘‘အာဟရယျ, အဟမေဝ ဓောဝိဿာမီ’’တိ တံ အသုစိံ ဧကဒေသံ မုခေန အဂ္ဂဟေသိ ဧကဒေသံ အင်္ဂဇာတေ ပက္ခိပိ။ သာ တေန ဂဗ္ဘံ ဂဏှိ။ ဘိက္ခုနိယော ဧဝမာဟံသု – ‘‘အဗြဟ္မစာရိနီ အယံ ဘိက္ခုနီ, ဂဗ္ဘိနီ’’တိ။ ‘‘နာဟံ, အယျေ, အဗြဟ္မစာရိနီ’’တိ ဘိက္ခုနီနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ ဘိက္ခုနိယော ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အယျော ဥဒါယီ ဘိက္ခုနိယာ ပုရာဏစီဝရံ ဓောဝါပေဿတီ’’တိ! အထ ခေါ တာ ဘိက္ခုနိယော ဘိက္ခူနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အာယသ္မာ ဥဒါယီ ဘိက္ခုနိယာ ပုရာဏစီဝရံ ဓောဝါပေဿတီ’’တိ! အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… ‘‘သစ္စံ ကိရ တွံ, ဥဒါယိ, ဘိက္ခုနိယာ ပုရာဏစီဝရံ ဓောဝါပေသီ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ‘‘ဉာတိကာ တေ, ဥဒါယိ, အညာတိကာ’’တိ? ‘‘အညာတိကာ, ဘဂဝါ’’တိ။ ‘‘အညာတကော, မောဃပုရိသ, အညာတိကာယ န ဇာနာတိ ပတိရူပံ ဝါ အပ္ပတိရူပံ ဝါ ပါသာဒိကံ ဝါ အပါသာဒိကံ ဝါ။ တတ္ထ နာမ တွံ, မောဃပုရိသ, အညာတိကာယ ဘိက္ခုနိယာ ပုရာဏစီဝရံ ဓောဝါပေဿသိ! နေတံ, မောဃပုရိသ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၀၄။ ‘‘ယောပန ဘိက္ခု အညာတိကာယ ဘိက္ခုနိယာ ပုရာဏစီဝရံ ဓောဝါပေယျ ဝါ ရဇာပေယျ ဝါ အာကောဋာပေယျ ဝါ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၀၅။ ယောပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
အညာတိကာ နာမ မာတိတော ဝါ ပိတိတော ဝါ ယာဝ သတ္တမာ ပိတာမဟယုဂါ အသမ္ဗဒ္ဓါ။
ဘိက္ခုနီ နာမ ဥဘတောသံဃေ ဥပသမ္ပန္နာ။
ပုရာဏစီဝရံ နာမ သကိံ နိဝတ္ထမ္ပိ သကိံ ပါရုတမ္ပိ။
ဓောဝါတိ အာဏာပေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဓောတံ နိဿဂ္ဂိယံ ဟောတိ။ ရဇာတိ အာဏာပေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ရတ္တံ နိဿဂ္ဂိယံ ဟောတိ။ အာကောဋေဟီတိ အာဏာပေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သကိံ ပါဏိပ္ပဟာရံ ဝါ မုဂ္ဂရပ္ပဟာရံ ဝါ ဒိန္နေ နိဿဂ္ဂိယံ ဟောတိ။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ သံဃဿ ဝါ ဂဏဿ ဝါ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ…ပေ… ဣဒံ မေ, ဘန္တေ, ပုရာဏစီဝရံ အညာတိကာယ ဘိက္ခုနိယာ ဓောဝါပိတံ နိဿဂ္ဂိယံ။ ဣမာဟံ သံဃဿ နိဿဇ္ဇာမီတိ…ပေ… ဒဒေယျာတိ…ပေ… ဒဒေယျုန္တိ…ပေ… အာယသ္မတော ဒမ္မီတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၀၆။ အညာတိကာယ အညာတိကသညီ ပုရာဏစီဝရံ ဓောဝါပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အညာတိကာယ အညာတိကသညီ ပုရာဏစီဝရံ ဓောဝါပေတိ ရဇာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယေန အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အညာတိကာယ အညာတိကသညီ ပုရာဏစီဝရံ ဓောဝါပေတိ အာကောဋာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယေန အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အညာတိကာယ အညာတိကသညီ ပုရာဏစီဝရံ ဓောဝါပေတိ ရဇာပေတိ အာကောဋာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယေန အာပတ္တိ ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ။
အညာတိကာယ အညာတိကသညီ ပုရာဏစီဝရံ ရဇာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အညာတိကာယ အညာတိကသညီ ပုရာဏစီဝရံ ရဇာပေတိ အာကောဋာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယေန အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အညာတိကာယ အညာတိကသညီ ပုရာဏစီဝရံ ရဇာပေတိ ဓောဝါပေတိ, နိဿဂ္ဂိယေန အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အညာတိကာယ အညာတိကသညီ ပုရာဏစီဝရံ ရဇာပေတိ အာကောဋာပေတိ ဓောဝါပေတိ, နိဿဂ္ဂိယေန အာပတ္တိ ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ။
အညာတိကာယ အညာတိကသညီ ပုရာဏစီဝရံ အာကောဋာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အညာတိကာယ အညာတိကသညီ ပုရာဏစီဝရံ အာကောဋာပေတိ ဓောဝါပေတိ, နိဿဂ္ဂိယေန အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အညာတိကာယ အညာတိကသညီ ပုရာဏစီဝရံ အာကောဋာပေတိ ရဇာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယေန အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အညာတိကာယ အညာတိကသညီ ပုရာဏစီဝရံ အာကောဋာပေတိ ဓောဝါပေတိ ရဇာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယေန အာပတ္တိ ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ။
အညာတိကာယ ဝေမတိကော…ပေ… အညာတိကာယ ဉာတိကသညီ…ပေ… အညဿ ပုရာဏစီဝရံ ဓောဝါပေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ နိသီဒနပစ္စတ္ထရဏံ ဓောဝါပေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဧကတောဥပသမ္ပန္နာယ ဓောဝါပေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဉာတိကာယ အညာတိကသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဉာတိကာယ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဉာတိကာယ ဉာတိကသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၀၇။ အနာပတ္တိ ဉာတိကာယ ဓောဝန္တိယာ အညာတိကာ ဒုတိယာ ဟောတိ, အဝုတ္တာ ဓောဝတိ, အပရိဘုတ္တံ ဓောဝါပေတိ, စီဝရံ ဌပေတွာ အညံ ပရိက္ခာရံ ဓောဝါပေတိ, သိက္ခမာနာယ, သာမဏေရိယာ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ပုရာဏစီဝရသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ စတုတ္ထံ။
၅။ စီဝရပဋိဂ္ဂဟဏသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၀၈။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ ရာဇဂဟေ ဝိဟရတိ ဝေဠုဝနေ ကလန္ဒကနိဝါပေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဥပ္ပလဝဏ္ဏာ ဘိက္ခုနီ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ။ အထ ခေါ ဥပ္ပလဝဏ္ဏာ ဘိက္ခုနီ ပုဗ္ဗဏှသမယံ နိဝါသေတွာ ပတ္တစီဝရမာဒါယ သာဝတ္ထိံ ပိဏ္ဍာယ ပါဝိသိ။ သာဝတ္ထိယံ ပိဏ္ဍာယ စရိတွာ ပစ္ဆာဘတ္တံ ပိဏ္ဍပါတပ္ပဋိက္ကန္တာ ယေန အန္ဓဝနံ တေနုပသင်္ကမိ ဒိဝါဝိဟာရာယ။ အန္ဓဝနံ အဇ္ဈောဂါဟေတွာ အညတရသ္မိံ ရုက္ခမူလေ ဒိဝါဝိဟာရံ နိသီဒိ။ တေန ခေါ ပန သမယေန စောရာ ကတကမ္မာ ဂါဝိံ ဝဓိတွာ မံသံ ဂဟေတွာ အန္ဓဝနံ ပဝိသိံသု။ အဒ္ဒသာ ခေါ စောရဂါမဏိကော ဥပ္ပလဝဏ္ဏံ ဘိက္ခုနိံ အညတရသ္မိံ ရုက္ခမူလေ
ဒိဝါဝိဟာရံ နိသိန္နံ။ ဒိသွာနဿ ဧတဒဟောသိ – ‘‘သစေ မေ ပုတ္တဘာတုကာ ပဿိဿန္တိ ဝိဟေဌိဿန္တိ ဣမံ ဘိက္ခုနိ’’န္တိ အညေန မဂ္ဂေန အဂမာသိ။ အထ ခေါ သော စောရဂါမဏိကော မံသေ ပက္ကေ ဝရမံသာနိ ဂဟေတွာ ပဏ္ဏပုဋံ [ပဏ္ဏေန ပုဋံ (သျာ။)] ဗန္ဓိတွာ ဥပ္ပလဝဏ္ဏာယ ဘိက္ခုနိယာ အဝိဒူရေ ရုက္ခေ အာလဂ္ဂေတွာ – ‘‘ယော ပဿတိ သမဏော ဝါ ဗြာဟ္မဏော ဝါ ဒိန္နံယေဝ ဟရတူ’’တိ, ဝတွာ ပက္ကာမိ။ အဿောသိ ခေါ ဥပ္ပလဝဏ္ဏာ ဘိက္ခုနီ သမာဓိမှာ ဝုဋ္ဌဟိတွာ တဿ စောရဂါမဏိကဿ ဣမံ ဝါစံ ဘာသမာနဿ။ အထ ခေါ ဥပ္ပလဝဏ္ဏာ ဘိက္ခုနီ တံ မံသံ ဂဟေတွာ ဥပဿယံ အဂမာသိ။ အထ ခေါ ဥပ္ပလဝဏ္ဏာ ဘိက္ခုနီ တဿာ ရတ္တိယာ အစ္စယေန တံ မံသံ သမ္ပာဒေတွာ ဥတ္တရာသင်္ဂေန ဘဏ္ဍိကံ ဗန္ဓိတွာ ဝေဟာသံ အဗ္ဘုဂ္ဂန္တွာ ဝေဠုဝနေ ပစ္စုဋ္ဌာသိ [ပစ္စုပဋ္ဌာသိ (?)]။
တေန ခေါ ပန သမယေန ဘဂဝါ ဂါမံ ပိဏ္ဍာယ ပဝိဋ္ဌော ဟောတိ။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ ဩဟိယျကော ဟောတိ ဝိဟာရပါလော။ အထ ခေါ ဥပ္ပလဝဏ္ဏာ ဘိက္ခုနီ ယေနာယသ္မာ ဥဒါယီ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ကဟံ, ဘန္တေ, ဘဂဝါ’’တိ? ‘‘ပဝိဋ္ဌော, ဘဂိနိ, ဘဂဝါ ဂါမံ ပိဏ္ဍာယာ’’တိ။ ‘‘ဣမံ, ဘန္တေ, မံသံ ဘဂဝတော ဒေဟီ’’တိ။ ‘‘သန္တပ္ပိတော တယာ, ဘဂိနိ, ဘဂဝါ မံသေန။ သစေ မေ တွံ အန္တရဝါသကံ ဒဒေယျာသိ, ဧဝံ အဟမ္ပိ သန္တပ္ပိတော ဘဝေယျံ အန္တရဝါသကေနာ’’တိ။ ‘‘မယံ ခေါ, ဘန္တေ, မာတုဂါမာ နာမ ကိစ္ဆလာဘာ။ ဣဒဉ္စ မေ အန္တိမံ ပဉ္စမံ စီဝရံ။ နာဟံ ဒဿာမီ’’တိ။ ‘‘သေယျထာပိ, ဘဂိနိ, ပုရိသော ဟတ္ထိံ ဒတွာ ကစ္ဆေ သဇ္ဇေယျ [ဝိဿဇ္ဇေယျ (သျာ။)] ဧဝမေဝ ခေါ တွံ ဘဂိနိ ဘဂဝတော မံသံ ဒတွာ မယိ အန္တရဝါသကေ သဇ္ဇသီ’’တိ [အန္တရဝါသကံ န သဇ္ဇသီတိ (က။), မယှံ အန္တရဝါသကံ ဝိဿဇ္ဇေဟီတိ (သျာ။)]။ အထ ခေါ ဥပ္ပလဝဏ္ဏာ ဘိက္ခုနီ အာယသ္မတာ ဥဒါယိနာ နိပ္ပီဠိယမာနာ အန္တရဝါသကံ ဒတွာ ဥပဿယံ အဂမာသိ။ ဘိက္ခုနိယော ဥပ္ပလဝဏ္ဏာယ ဘိက္ခုနိယာ ပတ္တစီဝရံ ပဋိဂ္ဂဏှန္တိယော ဥပ္ပလဝဏ္ဏံ ဘိက္ခုနိံ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘ကဟံ တေ, အယျေ, အန္တရဝါသကော’’တိ? ဥပ္ပလဝဏ္ဏာ ဘိက္ခုနီ ဘိက္ခုနီနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ ဘိက္ခုနိယော ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အယျော ဥဒါယီ ဘိက္ခုနိယာ စီဝရံ ပဋိဂ္ဂဟေဿတိ ကိစ္ဆလာဘော မာတုဂါမော’’တိ။ အထ ခေါ တာ ဘိက္ခုနိယော ဘိက္ခူနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အာယသ္မာ ဥဒါယီ ဘိက္ခုနိယာ စီဝရံ ပဋိဂ္ဂဟေဿတီ’’တိ!
အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… ‘‘သစ္စံ ကိရ တွံ, ဥဒါယိ, ဘိက္ခုနိယာ စီဝရံ ပဋိဂ္ဂဟေသီ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ‘‘ဉာတိကာ တေ, ဥဒါယိ, အညာတိကာ’’တိ? ‘‘အညာတိကာ, ဘဂဝါ’’တိ။ ‘‘အညာတကော, မောဃပုရိသ, အညာတိကာယ န ဇာနာတိ ပတိရူပံ ဝါ အပ္ပတိရူပံ ဝါ သန္တံ ဝါ အသန္တံ ဝါ။ တတ္ထ နာမ တွံ, မောဃပုရိသ, အညာတိကာယ ဘိက္ခုနိယာ ဟတ္ထတော စီဝရံ ပဋိဂ္ဂဟေဿသိ! နေတံ မောဃပုရိသ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၀၉။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု အညာတိကာယ ဘိက္ခုနိယာ ဟတ္ထတော စီဝရံ ပဋိဂ္ဂဏှေယျ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၁၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခူ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ ဘိက္ခုနီနံ ပါရိဝတ္တကစီဝရံ န ပဋိဂ္ဂဏှန္တိ။ ဘိက္ခုနိယော ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အယျာ အမှာကံ ပါရိဝတ္တကစီဝရံ န ပဋိဂ္ဂဟေဿန္တီ’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခူ တာသံ ဘိက္ခုနီနံ ဥဇ္ဈာယန္တီနံ ခိယျန္တီနံ ဝိပါစေန္တီနံ။ အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသု။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, ပဉ္စန္နံ ပါရိဝတ္တကံ ပဋိဂ္ဂဟေတုံ – ဘိက္ခုဿ, ဘိက္ခုနိယာ, သိက္ခမာနာယ, သာမဏေရဿ, သာမဏေရိယာ။ အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, ဣမေသံ ပဉ္စန္နံ ပါရိဝတ္တကံ ပဋိဂ္ဂဟေတုံ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၁၁။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု အညာတိကာယ ဘိက္ခုနိယာ ဟတ္ထတော စီဝရံ ပဋိဂ္ဂဏှေယျ, အညတြ ပါရိဝတ္တကာ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၁၂။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
အညာတိကာ နာမ မာတိတော ဝါ ပိတိတော ဝါ ယာဝ သတ္တမာ ပိတာမဟယုဂါ အသမ္ဗဒ္ဓါ။
ဘိက္ခုနီ နာမ ဥဘတောသံဃေ ဥပသမ္ပန္နာ။
စီဝရံ နာမ ဆန္နံ စီဝရာနံ အညတရံ စီဝရံ ဝိကပ္ပနုပဂံ ပစ္ဆိမံ။
အညတြ ပါရိဝတ္တကာတိ ဌပေတွာ ပါရိဝတ္တကံ။
ပဋိဂ္ဂဏှာတိ, ပယောဂေ ဒုက္ကဋံ။ ပဋိလာဘေန နိဿဂ္ဂိယံ ဟောတိ။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ သံဃဿ ဝါ ဂဏဿ ဝါ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ…ပေ… ဣဒံ မေ, ဘန္တေ, စီဝရံ အညာတိကာယ ဘိက္ခုနိယာ ဟတ္ထတော ပဋိဂ္ဂဟိတံ, အညတြ ပါရိဝတ္တကာ, နိဿဂ္ဂိယံ။ ဣမာဟံ သံဃဿ နိဿဇ္ဇာမီတိ…ပေ… ဒဒေယျာတိ…ပေ… ဒဒေယျုန္တိ…ပေ… အာယသ္မတော ဒမ္မီတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၁၃။ အညာတိကာယ အညာတိကသညီ စီဝရံ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ, အညတြ ပါရိဝတ္တကာ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အညာတိကာယ ဝေမတိကော စီဝရံ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ, အညတြ ပါရိဝတ္တကာ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အညာတိကာယ ဉာတိကသညီ စီဝရံ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ, အညတြ ပါရိဝတ္တကာ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။
ဧကတောဥပသမ္ပန္နာယ ဟတ္ထတော စီဝရံ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ, အညတြ ပါရိဝတ္တကာ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဉာတိကာယ အညာတိကသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဉာတိကာယ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဉာတိကာယ ဉာတိကသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၁၄။ အနာပတ္တိ ဉာတိကာယ, ပါရိဝတ္တကံ ပရိတ္တေန ဝါ ဝိပုလံ, ဝိပုလေန ဝါ ပရိတ္တံ, ဘိက္ခု ဝိဿာသံ ဂဏှာတိ, တာဝကာလိကံ ဂဏှာတိ, စီဝရံ ဌပေတွာ အညံ ပရိက္ခာရံ ဂဏှာတိ, သိက္ခမာနာယ, သာမဏေရိယာ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
စီဝရပဋိဂ္ဂဟဏသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ ပဉ္စမံ။
၆။ အညာတကဝိညတ္တိသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၁၅။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော သကျပုတ္တော ပဋ္ဋော [ပဋ္ဌော (သျာ။ က။)] ဟောတိ ဓမ္မိံ ကထံ ကာတုံ။ အထ ခေါ အညတရော သေဋ္ဌိပုတ္တော ယေနာယသ္မာ ဥပနန္ဒော သကျပုတ္တော
တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ သကျပုတ္တံ အဘိဝါဒေတွာ ဧကမန္တံ နိသီဒိ။ ဧကမန္တံ နိသိန္နံ ခေါ တံ သေဋ္ဌိပုတ္တံ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော သကျပုတ္တော ဓမ္မိယာ ကထာယ သန္ဒဿေသိ သမာဒပေသိ သမုတ္တေဇေသိ သမ္ပဟံသေသိ။ အထ ခေါ သော သေဋ္ဌိပုတ္တော အာယသ္မတာ ဥပနန္ဒေန သကျပုတ္တေန ဓမ္မိယာ ကထာယ သန္ဒဿိတော သမာဒပိတော သမုတ္တေဇိတော သမ္ပဟံသိတော အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ သကျပုတ္တံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဝဒေယျာထ, ဘန္တေ, ယေန အတ္ထော။ ပဋိဗလာ မယံ အယျဿ ဒါတုံ ယဒိဒံ စီဝရပိဏ္ဍပါတသေနာသနဂိလာနပ္ပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရ’’န္တိ။ ‘‘သစေ မေ တွံ, အာဝုသော, ဒါတုကာမောသိ, ဣတော ဧကံ သာဋကံ ဒေဟီ’’တိ။ ‘‘အမှာကံ ခေါ, ဘန္တေ, ကုလပုတ္တာနံ ကိသ္မိံ ဝိယ ဧကသာဋကံ ဂန္တုံ။ အာဂမေဟိ, ဘန္တေ, ယာဝ ဃရံ ဂစ္ဆာမိ။ ဃရံ ဂတော ဣတော ဝါ ဧကံ သာဋကံ ပဟိဏိဿာမိ ဣတော ဝါ သုန္ဒရတရ’’န္တိ။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော သကျပုတ္တော တံ သေဋ္ဌိပုတ္တံ ဧတဒဝေါစ ‘‘သစေ မေ တွံ အာဝုသော ဒါတုကာမောသိ ဣတော ဧကံ သာဋကံ ဒေဟီ’’တိ။ အမှာကံ ခေါ ဘန္တေ ကုလပုတ္တာနံ ကိသ္မိံ ဝိယ ဧကသာဋကံ ဂန္တုံ, အာဂမေဟိ ဘန္တေ ယာဝ ဃရံ ဂစ္ဆာမိ, ဃရံ ဂတော ဣတော ဝါ ဧကံ သာဋကံ ပဟိဏိဿာမိ ဣတော ဝါ သုန္ဒရတရန္တိ။ တတိယမ္ပိ ခေါ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော သကျပုတ္တော တံ သေဋ္ဌိပုတ္တံ ဧတဒဝေါစ ‘‘သစေ မေ တွံ အာဝုသော ဒါတုကာမောသိ, ဣတော ဧကံ သာဋကံ ဒေဟီ’’တိ။ အမှာကံ ခေါ ဘန္တေ ကုလပုတ္တာနံ ကိသ္မိံ ဝိယ ဧကသာဋကံ ဂန္တုံ, အာဂမေဟိ ဘန္တေ ယာဝ ဃရံ ဂစ္ဆာမိ, ဃရံ ဂတော ဣတော ဝါ ဧကံ သာဋကံ ပဟိဏိဿာမိ ဣတော ဝါ သုန္ဒရတရန္တိ။ ‘‘ကိံ ပန တယာ, အာဝုသော, အဒါတုကာမေန ပဝါရိတေန ယံ တွံ ပဝါရေတွာ န ဒေသီ’’တိ။
အထ ခေါ သော သေဋ္ဌိပုတ္တော အာယသ္မတာ ဥပနန္ဒေန သကျပုတ္တေန နိပ္ပီဠိယမာနော ဧကံ သာဋကံ ဒတွာ အဂမာသိ။ မနုဿာ တံ သေဋ္ဌိပုတ္တံ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘ကိဿ တွံ အယျော ဧကသာဋကော အာဂစ္ဆသီ’’တိ? အထ ခေါ သော သေဋ္ဌိပုတ္တော တေသံ မနုဿာနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ မနုဿာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘မဟိစ္ဆာ ဣမေ သမဏာ သကျပုတ္တိယာ အသန္တုဋ္ဌာ။ နယိမေသံ သုကရာ ဓမ္မနိမန္တနာပိ ကာတုံ [နယိမေ သုကရာ ဓမ္မနိမန္တနာယပိ ကာတုံ (သျာ။)]။ ကထဉှိ နာမ သေဋ္ဌိပုတ္တေန ဓမ္မနိမန္တနာယ ကယိရမာနာယ သာဋကံ ဂဟေဿန္တီ’’တိ!
အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခူ တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော သကျပုတ္တော သေဋ္ဌိပုတ္တံ စီဝရံ ဝိညာပေဿတီ’’တိ! အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ သကျပုတ္တံ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… ‘‘သစ္စံ ကိရ တွံ, ဥပနန္ဒ, သေဋ္ဌိပုတ္တံ စီဝရံ ဝိညာပေသီ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ‘‘ဉာတကော တေ, ဥပနန္ဒ, အညာတကော’’တိ? ‘‘အညာတကော, ဘဂဝါ’’တိ။ ‘‘အညာတကော, မောဃပုရိသ, အညာတကဿ န ဇာနာတိ ပတိရူပံ ဝါ အပ္ပတိရူပံ ဝါ သန္တံ ဝါ အသန္တံ ဝါ။ တတ္ထ နာမ တွံ, မောဃပုရိသ, အညာတကံ သေဋ္ဌိပုတ္တံ စီဝရံ ဝိညာပေဿသိ! နေတံ, မောဃပုရိသ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၁၆။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု အညာတကံ ဂဟပတိံ ဝါ ဂဟပတာနိံ ဝါ စီဝရံ ဝိညာပေယျ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၁၇။ တေန ခေါ ပန သမယေန သမ္ဗဟုလာ ဘိက္ခူ သာကေတာ သာဝတ္ထိံ ၂ အဒ္ဓါနမဂ္ဂပ္ပဋိပန္နာ ဟောန္တိ။ အန္တရာမဂ္ဂေ စောရာ နိက္ခမိတွာ တေ ဘိက္ခူ အစ္ဆိန္ဒိံသု။ အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ – ‘‘ဘဂဝတာ ပဋိက္ခိတ္တံ အညာတကံ ဂဟပတိံ ဝါ ဂဟပတာနိံ ဝါ စီဝရံ ဝိညာပေတု’’န္တိ, ကုက္ကုစ္စာယန္တာ န ဝိညာပေသုံ။ ယထာနဂ္ဂါဝ သာဝတ္ထိံ ဂန္တွာ ဘိက္ခူ အဘိဝါဒေန္တိ။ ဘိက္ခူ ဧဝမာဟံသု – ‘‘သုန္ဒရာ ခေါ ဣမေ, အာဝုသော, အာဇီဝကာ ယေ ဣမေ ဘိက္ခူသု အဘိဝါဒေန္တီ’’တိ။ တေ ဧဝမာဟံသု – ‘‘န မယံ, အာဝုသော, အာဇီဝကာ, ဘိက္ခူ မယ’’န္တိ။ ဘိက္ခူ အာယသ္မန္တံ ဥပါလိံ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘ဣင်္ဃာဝုသော ဥပါလိ, ဣမေ အနုယုဉ္ဇာဟီ’’တိ။ အထ ခေါ အာယသ္မတာ ဥပါလိနာ အနုယုဉ္ဇိယမာနာ တေ ဘိက္ခူ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ အထ ခေါ အာယသ္မာ ဥပါလိ တေ ဘိက္ခူ အနုယုဉ္ဇိတွာ ဘိက္ခူ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဘိက္ခူ ဣမေ, အာဝုသော။ ဒေထ နေသံ စီဝရာနီ’’တိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခူ နဂ္ဂါ အာဂစ္ဆိဿန္တိ! နနု နာမ တိဏေန ဝါ ပဏ္ဏေန ဝါ ပဋိစ္ဆာဒေတွာ အာဂန္တဗ္ဗ’’န္တိ။ အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ တေ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ
ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, အစ္ဆိန္နစီဝရဿ ဝါ နဋ္ဌစီဝရဿ ဝါ အညာတကံ ဂဟပတိံ ဝါ ဂဟပတာနိံ ဝါ စီဝရံ ဝိညာပေတုံ။ ယံ အာဝါသံ ပဌမံ ဥပဂစ္ဆတိ, သစေ တတ္ထ ဟောတိ သံဃဿ ဝိဟာရစီဝရံ ဝါ ဥတ္တရတ္ထရဏံ ဝါ ဘူမတ္ထရဏံ ဝါ ဘိသိစ္ဆဝိ ဝါ, တံ ဂဟေတွာ ပါရုပိတုံ လဘိတွာ ဩဒဟိဿာမီ’’တိ။ နော စေ ဟောတိ သံဃဿ ဝိဟာရစီဝရံ ဝါ ဥတ္တရတ္ထရဏံ ဝါ ဘုမတ္ထရဏံ ဝါ ဘိသိစ္ဆဝိ ဝါ တိဏေန ဝါ ပဏ္ဏေန ဝါ ပဋိစ္ဆာဒေတွာ အာဂန္တဗ္ဗံ၊ န တွေဝ နဂ္ဂေန အာဂန္တဗ္ဗံ။ ယော အာဂစ္ဆေယျ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၁၈။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု အညာတကံ ဂဟပတိံ ဝါ ဂဟပတာနိံ ဝါ စီဝရံ ဝိညာပေယျ, အညတြ သမယာ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ တတ္ထာယံ သမယော – အစ္ဆိန္နစီဝရော ဝါ ဟောတိ ဘိက္ခု နဋ္ဌစီဝရော ဝါ။ အယံ တတ္ထ သမယော’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၁၉။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
အညာတကော နာမ မာတိတော ဝါ ပိတိတော ဝါ ယာဝ သတ္တမာ ပိတာမဟယုဂါ အသမ္ဗဒ္ဓေါ။
ဂဟပတိ နာမ ယော ကောစိ အဂါရံ အဇ္ဈာဝသတိ။
ဂဟပတာနီ နာမ ယာ ကာစိ အဂါရံ အဇ္ဈာဝသတိ။
စီဝရံ နာမ ဆန္နံ စီဝရာနံ အညတရံ စီဝရံ ဝိကပ္ပနုပဂံ ပစ္ဆိမံ။
အညတြ သမယာတိ ဌပေတွာ သမယံ။
အစ္ဆိန္နစီဝရော နာမ ဘိက္ခုဿ စီဝရံ အစ္ဆိန္နံ ဟောတိ ရာဇူဟိ ဝါ စောရေဟိ ဝါ ဓုတ္တေဟိ ဝါ, ယေဟိ ကေဟိစိ ဝါ အစ္ဆိန္နံ ဟောတိ။
နဋ္ဌစီဝရော နာမ ဘိက္ခုဿ စီဝရံ အဂ္ဂိနာ ဝါ ဒဍ္ဎံ ဟောတိ, ဥဒကေန ဝါ ဝုဠှံ ဟောတိ, ဥန္ဒူရေဟိ ဝါ ဥပစိကာဟိ ဝါ ခါယိတံ ဟောတိ, ပရိဘောဂဇိဏ္ဏံ ဝါ ဟောတိ။
အညတြ သမယာ ဝိညာပေတိ, ပယောဂေ ဒုက္ကဋံ။ ပဋိလာဘေန နိဿဂ္ဂိယံ ဟောတိ။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ သံဃဿ ဝါ ဂဏဿ ဝါ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ။ ဧဝဉ္စ ပန,
ဘိက္ခဝေ, နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ…ပေ… ဣဒံ မေ, ဘန္တေ, စီဝရံ အညာတကံ ဂဟပတိကံ, အညတြ သမယာ ဝိညာပိတံ, နိဿဂ္ဂိယံ။ ဣမာဟံ သံဃဿ နိဿဇ္ဇာမီတိ…ပေ… ဒဒေယျာတိ…ပေ… ဒဒေယျုန္တိ…ပေ… အာယသ္မတော ဒမ္မီတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၂၀။ အညာတကေ အညာတကသညီ, အညတြ သမယာ, စီဝရံ ဝိညာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အညာတကေ ဝေမတိကော, အညတြ သမယာ, စီဝရံ ဝိညာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အညာတကေ ဉာတကသညီ, အညတြ သမယာ, စီဝရံ ဝိညာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။
ဉာတကေ အညာတကသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဉာတကေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဉာတကေ ဉာတကသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၂၁။ အနာပတ္တိ သမယေ, ဉာတကာနံ, ပဝါရိတာနံ, အညဿတ္ထာယ, အတ္တနော ဓနေန, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
အညာတကဝိညတ္တိသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ ဆဋ္ဌံ။
၇။ တတုတ္တရိသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၂၂။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ အစ္ဆိန္နစီဝရကေ ဘိက္ခူ ဥပသင်္ကမိတွာ ဧဝံ ဝဒန္တိ – ‘‘ဘဂဝတာ, အာဝုသော, အနုညာတံ – ‘အစ္ဆိန္နစီဝရဿ ဝါ နဋ္ဌစီဝရဿ ဝါ အညာတကံ ဂဟပတိံ ဝါ ဂဟပတာနိံ ဝါ စီဝရံ ဝိညာပေတုံ’၊ ဝိညာပေထ, အာဝုသော, စီဝရ’’န္တိ။ ‘‘အလံ, အာဝုသော, လဒ္ဓံ အမှေဟိ စီဝရ’’န္တိ။ ‘‘မယံ အာယသ္မန္တာနံ ဝိညာပေမာ’’တိ။ ‘‘ဝိညာပေထ, အာဝုသော’’တိ။ အထ ခေါ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဂဟပတိကေ ဥပသင်္ကမိတွာ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘အစ္ဆိန္နစီဝရကာ, အာဝုသော, ဘိက္ခူ အာဂတာ။ ဒေထ နေသံ စီဝရာနီ’’တိ, ဗဟုံ စီဝရံ ဝိညာပေသုံ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ပုရိသော သဘာယံ နိသိန္နော အညတရံ ပုရိသံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘အစ္ဆိန္နစီဝရကာ အယျော ဘိက္ခူ အာဂတာ။ တေသံ မယာ စီဝရံ ဒိန္န’’န္တိ။ သောပိ ဧဝမာဟ – ‘‘မယာပိ ဒိန္န’’န္တိ။ အပရောပိ ဧဝမာဟ – ‘‘မယာပိ ဒိန္န’’န္တိ။ တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ သမဏာ သကျပုတ္တိယာ န မတ္တံ ဇာနိတွာ ဗဟုံ စီဝရံ ဝိညာပေဿန္တိ,
ဒုဿဝါဏိဇ္ဇံ ဝါ သမဏာ သကျပုတ္တိယာ ကရိဿန္တိ, ပဂ္ဂါဟိကသာလံ [ပဋဂ္ဂါဟိကသာလံ (?)] ဝါ ပသာရေဿန္တီ’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခူ တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ န မတ္တံ ဇာနိတွာ ဗဟုံ စီဝရံ ဝိညာပေဿန္တီ’’တိ! အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ ဘိက္ခူ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… ‘‘သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, န မတ္တံ ဇာနိတွာ ဗဟုံ စီဝရံ ဝိညာပေထာ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, န မတ္တံ ဇာနိတွာ ဗဟုံ စီဝရံ ဝိညာပေဿထ! နေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၂၃။ ‘‘တဉ္စေ အညာတကော ဂဟပတိ ဝါ ဂဟပတာနီ ဝါ ဗဟူဟိ စီဝရေဟိ အဘိဟဋ္ဌုံ ပဝါရေယျ သန္တရုတ္တရပရမံ တေန ဘိက္ခုနာ တတော စီဝရံ သာဒိတဗ္ဗံ။ တတော စေ ဥတ္တရိ သာဒိယေယျ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၂၄။ တဉ္စေတိ အစ္ဆိန္နစီဝရကံ ဘိက္ခုံ။
အညာတကော နာမ မာတိတော ဝါ ပိတိတော ဝါ ယာဝ သတ္တမာ ပိတာမဟယုဂါ အသမ္ဗဒ္ဓေါ။
ဂဟပတိ နာမ ယော ကောစိ အဂါရံ အဇ္ဈာဝသတိ။
ဂဟပတာနီ နာမ ယာ ကာစိ အဂါရံ အဇ္ဈာဝသတိ။
ဗဟူဟိ စီဝရေဟီတိ ဗဟုကေဟိ စီဝရေဟိ။
အဘိဟဋ္ဌုံ ပဝါရေယျာတိ ယာဝတကံ ဣစ္ဆသိ တာဝတကံ ဂဏှာဟီတိ။
သန္တရုတ္တရပရမံတေန ဘိက္ခုနာ တတော စီဝရံ သာဒိတဗ္ဗန္တိ သစေ တီဏိ နဋ္ဌာနိ ဟောန္တိ ဒွေ သာဒိတဗ္ဗာနိ, ဒွေ နဋ္ဌာနိ ဧကံ သာဒိတဗ္ဗံ, ဧကံ နဋ္ဌံ န ကိဉ္စိ သာဒိတဗ္ဗံ။
တတော စေ ဥတ္တရိ သာဒိယေယျာတိ တတုတ္တရိ ဝိညာပေတိ, ပယောဂေ ဒုက္ကဋံ။ ပဋိလာဘေန နိဿဂ္ဂိယံ ဟောတိ။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ သံဃဿ ဝါ ဂဏဿ ဝါ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ…ပေ… ဣဒံ မေ, ဘန္တေ, စီဝရံ
အညာတကံ ဂဟပတိကံ ဥပသင်္ကမိတွာ တတုတ္တရိ ဝိညာပိတံ နိဿဂ္ဂိယံ။ ဣမာဟံ သံဃဿ နိဿဇ္ဇာမီတိ…ပေ… ဒဒေယျာတိ…ပေ… ဒဒေယျုန္တိ…ပေ… အာယသ္မတော ဒမ္မီတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၂၅။ အညာတကေ အညာတကသညီ တတုတ္တရိ စီဝရံ ဝိညာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အညာတကေ ဝေမတိကော တတုတ္တရိ စီဝရံ ဝိညာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အညာတကေ ဉာတကသညီ တတုတ္တရိ စီဝရံ ဝိညာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။
ဉာတကေ အညာတကသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဉာတကေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဉာတကေ ဉာတကသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၂၆။ အနာပတ္တိ – ‘‘သေသကံ အာဟရိဿာမီ’’တိ ဟရန္တော ဂစ္ဆတိ, ‘‘သေသကံ တုယှေဝ ဟောတူ’’တိ ဒေန္တိ, န အစ္ဆိန္နကာရဏာ ဒေန္တိ, န နဋ္ဌကာရဏာ ဒေန္တိ, ဉာတကာနံ, ပဝါရိတာနံ, အတ္တနော ဓနေန, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
တတုတ္တရိသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ သတ္တမံ။
၈။ ဥပက္ခဋသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၂၇။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ပုရိသော ပဇာပတိံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘အယျံ ဥပနန္ဒံ စီဝရေန အစ္ဆာဒေဿာမီ’’တိ။ အဿောသိ ခေါ အညတရော ပိဏ္ဍစာရိကော ဘိက္ခု တဿ ပုရိသဿ ဣမံ ဝါစံ ဘာသမာနဿ။ အထ ခေါ သော ဘိက္ခု ယေနာယသ္မာ ဥပနန္ဒော သကျပုတ္တော တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ သကျပုတ္တံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘မဟာပုညောသိ တွံ, အာဝုသော ဥပနန္ဒ, အမုကသ္မိံ ဩကာသေ အညတရော ပုရိသော ပဇာပတိံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘အယျံ ဥပနန္ဒံ စီဝရေန အစ္ဆာဒေဿာမီ’’’တိ။ ‘‘အတ္ထာဝုသော, မံ သော ဥပဋ္ဌာကော’’တိ။ အထ ခေါ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော သကျပုတ္တော ယေန သော ပုရိသော တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ တံ ပုရိသံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘သစ္စံ ကိရ မံ တွံ, အာဝုသော, စီဝရေန အစ္ဆာဒေတုကာမောသီ’’တိ? ‘‘အပိ မေယျ, ဧဝံ ဟောတိ – ‘အယျံ ဥပနန္ဒံ စီဝရေန အစ္ဆာဒေဿာမီ’’’တိ။ ‘‘သစေ ခေါ မံ တွံ, အာဝုသော, စီဝရေန အစ္ဆာဒေတုကာမောသိ, ဧဝရူပေန စီဝရေန အစ္ဆာဒေဟိ။ ကျာဟံ တေန အစ္ဆန္နောပိ ကရိဿာမိ ယာဟံ န ပရိဘုဉ္ဇိဿာမီ’’တိ။
အထ ခေါ သော ပုရိသော ဥဇ္ဈာယတိ ခိယျတိ ဝိပါစေတိ – ‘‘မဟိစ္ဆာ ဣမေ သမဏာ သကျပုတ္တိယာ အသန္တုဋ္ဌာ။ နယိမေ သုကရာ စီဝရေန အစ္ဆာဒေတုံ။ ကထဉှိ နာမ အယျော ဥပနန္ဒော မယာ ပုဗ္ဗေ အပ္ပဝါရိတော မံ ဥပသင်္ကမိတွာ စီဝရေ ဝိကပ္ပံ အာပဇ္ဇိဿတီ’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခူ တဿ ပုရိသဿ ဥဇ္ဈာယန္တဿ ခိယျန္တဿ ဝိပါစေန္တဿ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယျန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော သကျပုတ္တော ပုဗ္ဗေ အပ္ပဝါရိတော ဂဟပတိကံ ဥပသင်္ကမိတွာ စီဝရေ ဝိကပ္ပံ အာပဇ္ဇိဿတီ’’တိ! အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ သကျပုတ္တံ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ …ပေ… ‘‘သစ္စံ ကိရ တွံ, ဥပနန္ဒ, ပုဗ္ဗေ အပ္ပဝါရိတော ဂဟပတိကံ ဥပသင်္ကမိတွာ စီဝရေ ဝိကပ္ပံ အာပဇ္ဇသီ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ‘‘ဉာတကော တေ, ဥပနန္ဒ, အညာတကော’’တိ? ‘‘အညာတကော, ဘဂဝါ’’တိ။ ‘‘အညာတကော, မောဃပုရိသ, အညာတကဿ န ဇာနာတိ ပတိရူပံ ဝါ အပ္ပတိရူပံ ဝါ သန္တံ ဝါ အသန္တံ ဝါ။ တတ္ထ နာမ တွံ, မောဃပုရိသ, ပုဗ္ဗေ အပ္ပဝါရိတော အညာတကံ ဂဟပတိကံ ဥပသင်္ကမိတွာ စီဝရေ ဝိကပ္ပံ အာပဇ္ဇိဿသိ! နေတံ, မောဃပုရိသ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၂၈။ ‘‘ဘိက္ခုံ ပနေဝ ဥဒ္ဒိဿ အညာတကဿ ဂဟပတိဿ ဝါ ဂဟပတာနိယာ ဝါ စီဝရစေတာပန္နံ [စီဝရစေတာပနံ (သျာ။)] ဥပက္ခဋံ ဟောတိ – ‘ဣမိနာ စီဝရစေတာပန္နေန စီဝရံ စေတာပေတွာ ဣတ္ထန္နာမံ ဘိက္ခုံ စီဝရေန အစ္ဆာဒေဿာမီ’တိ၊ တတြ စေ သော ဘိက္ခု ပုဗ္ဗေ အပ္ပဝါရိတော ဥပသင်္ကမိတွာ စီဝရေ ဝိကပ္ပံ အာပဇ္ဇေယျ – ‘သာဓု ဝတ မံ အာယသ္မာ ဣမိနာ စီဝရစေတာပန္နေန ဧဝရူပံ ဝါ ဧဝရူပံ ဝါ စီဝရံ စေတာပေတွာ အစ္ဆာဒေဟီ’တိ, ကလျာဏကမျတံ ဥပါဒါယ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၂၉။ ဘိက္ခုံပနေဝ ဥဒ္ဒိဿာတိ ဘိက္ခုဿတ္ထာယ, ဘိက္ခုံ အာရမ္မဏံ ကရိတွာ, ဘိက္ခုံ အစ္ဆာဒေတုကာမော။
အညာတကော နာမ မာတိတော ဝါ ပိတိတော ဝါ ယာဝ သတ္တမာ ပိတာမဟယုဂါ အသမ္ဗဒ္ဓေါ။
ဂဟပတိ နာမ ယော ကောစိ အဂါရံ အဇ္ဈာဝသတိ။
ဂဟပတာနီ နာမ ယာ ကာစိ အဂါရံ အဇ္ဈာဝသတိ။
စီဝရစေတာပန္နံ နာမ ဟိရညံ ဝါ သုဝဏ္ဏံ ဝါ မုတ္တာ ဝါ မဏိ ဝါ ပဝါဠော ဝါ ဖလိကော ဝါ ပဋကော ဝါ သုတ္တံ ဝါ ကပ္ပါသော ဝါ။
ဣမိနာ စီဝရစေတာပန္နေနာတိ ပစ္စုပဋ္ဌိတေန။
စေတာပေတွာတိ ပရိဝတ္တေတွာ။
အစ္ဆာဒေဿာမီတိ ဒဿာမိ။
တတြ စေ သော ဘိက္ခူတိ ယံ ဘိက္ခုံ ဥဒ္ဒိဿ စီဝရစေတာပန္နံ ဥပက္ခဋံ ဟောတိ သော ဘိက္ခု။
ပုဗ္ဗေ အပ္ပဝါရိတောတိ ပုဗ္ဗေ အဝုတ္တော ဟောတိ – ‘‘ကီဒိသေန တေ, ဘန္တေ, စီဝရေန အတ္ထော, ကီဒိသံ တေ စီဝရံ စေတာပေမီ’’တိ?
ဥပသင်္ကမိတွာတိ ဃရံ ဂန္တွာ ယတ္ထ ကတ္ထစိ ဥပသင်္ကမိတွာ ။
စီဝရေ ဝိကပ္ပံ အာပဇ္ဇေယျာတိ အာယတံ ဝါ ဟောတု ဝိတ္ထတံ ဝါ အပ္ပိတံ ဝါ သဏှံ ဝါ။
ဣမိနာစီဝရစေတာပန္နေနာတိ ပစ္စုပဋ္ဌိတေန။
ဧဝရူပံဝါ ဧဝရူပံ ဝါတိ။ အာယတံ ဝါ ဝိတ္ထတံ ဝါ အပ္ပိတံ ဝါ သဏှံ ဝါ။
စေတာပေတွာတိ ပရိဝတ္တေတွာ။
အစ္ဆာဒေဟီတိ ဒဇ္ဇေဟိ။
ကလျာဏကမျတံ ဥပါဒါယာတိ သာဓတ္ထိကော [သာဓုတ္ထိကော (သျာ။)] မဟဂ္ဃတ္ထိကော။ တဿ ဝစနေန အာယတံ ဝါ ဝိတ္ထတံ ဝါ အပ္ပိတံ ဝါ သဏှံ ဝါ စေတာပေတိ, ပယောဂေ ဒုက္ကဋံ။ ပဋိလာဘေန နိဿဂ္ဂိယံ ဟောတိ။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ သံဃဿ ဝါ ဂဏဿ ဝါ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ…ပေ… ဣဒံ မေ, ဘန္တေ, စီဝရံ ပုဗ္ဗေ အပ္ပဝါရိတော အညာတကံ ဂဟပတိကံ ဥပသင်္ကမိတွာ စီဝရေ ဝိကပ္ပံ အာပန္နံ နိဿဂ္ဂိယံ, ဣမာဟံ သံဃဿ နိဿဇ္ဇာမီတိ…ပေ… ဒဒေယျာတိ…ပေ… ဒဒေယျုန္တိ…ပေ… အာယသ္မတော ဒမ္မီတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၃၀။ အညာတကေ အညာတကသညီ ပုဗ္ဗေ အပ္ပဝါရိတော ဂဟပတိကံ ဥပသင်္ကမိတွာ စီဝရေ ဝိကပ္ပံ အာပဇ္ဇတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အညာတကေ ဝေမတိကော ပုဗ္ဗေ အပ္ပဝါရိတော ဂဟပတိကံ ဥပသင်္ကမိတွာ စီဝရေ ဝိကပ္ပံ အာပဇ္ဇတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အညာတကေ ဉာတကသညီ ပုဗ္ဗေ အပ္ပဝါရိတော ဂဟပတိကံ ဥပသင်္ကမိတွာ စီဝရေ ဝိကပ္ပံ အာပဇ္ဇတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။
ဉာတကေ အညာတကသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဉာတကေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဉာတကေ ဉာတကသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၃၁။ အနာပတ္တိ ဉာတကာနံ, ပဝါရိတာနံ, အညဿတ္ထာယ, အတ္တနော ဓနေန, မဟဂ္ဃံ စေတာပေတုကာမဿ အပ္ပဂ္ဃံ စေတာပေတိ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဥပက္ခဋသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ အဋ္ဌမံ။
၉။ ဒုတိယဥပက္ခဋသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၃၂။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ပုရိသော အညတရံ ပုရိသံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘အယျံ ဥပနန္ဒံ စီဝရေန အစ္ဆာဒေဿာမီ’’တိ။ သောပိ ဧဝမာဟ – ‘‘အဟမ္ပိ အယျံ ဥပနန္ဒံ စီဝရေန အစ္ဆာဒေဿာမီ’’တိ။ အဿောသိ ခေါ အညတရော ပိဏ္ဍစာရိကော ဘိက္ခု တေသံ ပုရိသာနံ ဣမံ ကထာသလ္လာပံ။ အထ ခေါ သော ဘိက္ခု ယေနာယသ္မာ ဥပနန္ဒော သကျပုတ္တော တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ သကျပုတ္တံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘မဟာပုညောသိ တွံ, အာဝုသော ဥပနန္ဒ။ အမုကသ္မိံ ဩကာသေ အညတရော ပုရိသော အညတရံ ပုရိသံ ဧတဒဝေါစ – ‘အယျံ ဥပနန္ဒံ စီဝရေန အစ္ဆာဒေဿာမီ’တိ။ သောပိ ဧဝမာဟ – ‘အဟမ္ပိ အယျံ ဥပနန္ဒံ စီဝရေန အစ္ဆာဒေဿာမီ’’’တိ။ ‘‘အတ္ထာဝုသော, မံ တေ ဥပဋ္ဌာကာ’’တိ။
အထ ခေါ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော သကျပုတ္တော ယေန တေ ပုရိသာ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ တေ ပုရိသေ ဧတဒဝေါစ – ‘‘သစ္စံ ကိရ မံ တုမှေ, အာဝုသော, စီဝရေဟိ အစ္ဆာဒေတုကာမာတ္ထာ’’တိ? ‘‘အပိ နယျ, ဧဝံ ဟောတိ – ‘အယျံ ဥပနန္ဒံ စီဝရေဟိ အစ္ဆာဒေဿာမာ’’’တိ။ ‘‘သစေ ခေါ မံ
တုမှေ, အာဝုသော, စီဝရေဟိ အစ္ဆာဒေတုကာမာတ္ထ, ဧဝရူပေန စီဝရေန အစ္ဆာဒေထ, ကျာဟံ တေဟိ အစ္ဆန္နောပိ ကရိဿာမိ, ယာနာဟံ န ပရိဘုဉ္ဇိဿာမီ’’တိ။ အထ ခေါ တေ ပုရိသာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘မဟိစ္ဆာ ဣမေ သမဏာ သကျပုတ္တိယာ အသန္တုဋ္ဌာ။ နယိမေ သုကရာ စီဝရေဟိ အစ္ဆာဒေတုံ။ ကထဉှိ နာမ အယျော ဥပနန္ဒော အမှေဟိ ပုဗ္ဗေ အပ္ပဝါရိတော ဥပသင်္ကမိတွာ စီဝရေ ဝိကပ္ပံ အာပဇ္ဇိဿတီ’’တိ!
အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခူ တေသံ ပုရိသာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော သကျပုတ္တော ပုဗ္ဗေ အပ္ပဝါရိတော ဂဟပတိကေ ဥပသင်္ကမိတွာ စီဝရေ ဝိကပ္ပံ အာပဇ္ဇိဿတီ’’တိ! အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ သကျပုတ္တံ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… ‘‘သစ္စံ ကိရ တွံ, ဥပနန္ဒ, ပုဗ္ဗေ အပ္ပဝါရိတော ဂဟပတိကေ ဥပသင်္ကမိတွာ စီဝရေ ဝိကပ္ပံ အာပဇ္ဇသီ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ‘‘ဉာတကာ တေ, ဥပနန္ဒ, အညာတကာ’’တိ? ‘‘အညာတကာ, ဘဂဝါ’’တိ။ ‘‘အညာတကော, မောဃပုရိသ, အညာတကာနံ န ဇာနာတိ ပတိရူပံ ဝါ အပ္ပတိရူပံ ဝါ သန္တံ ဝါ အသန္တံ ဝါ။ တတ္ထ နာမ တွံ, မောဃပုရိသ, ပုဗ္ဗေ အပ္ပဝါရိတော အညာတကေ ဂဟပတိကေ ဥပသင်္ကမိတွာ စီဝရေ ဝိကပ္ပံ အာပဇ္ဇိဿသိ! နေတံ, မောဃပုရိသ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၃၃။ ‘‘ဘိက္ခုံ ပနေဝ ဥဒ္ဒိဿ ဥဘိန္နံ အညာတကာနံ ဂဟပတီနံ ဝါ ဂဟပတာနီနံ ဝါ ပစ္စေကစီဝရစေတာပန္နာနိ ဥပက္ခဋာနိ ဟောန္တိ – ‘ဣမေဟိ မယံ ပစ္စေကစီဝရစေတာပန္နေဟိ ပစ္စေကစီဝရာနိ စေတာပေတွာ ဣတ္ထန္နာမံ ဘိက္ခုံ စီဝရေဟိ အစ္ဆာဒေဿာမာ’တိ၊ တတြ စေ သော ဘိက္ခု ပုဗ္ဗေ အပ္ပဝါရိတော ဥပသင်္ကမိတွာ စီဝရေ ဝိကပ္ပံ အာပဇ္ဇေယျ – ‘သာဓု ဝတ မံ အာယသ္မန္တော ဣမေဟိ ပစ္စေကစီဝရစေတာပန္နေဟိ ဧဝရူပံ ဝါ ဧဝရူပံ ဝါ စီဝရံ စေတာပေတွာ အစ္ဆာဒေထ, ဥဘောဝ သန္တာ ဧကေနာ’တိ, ကလျာဏကမျတံ ဥပါဒါယ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၃၄။ ဘိက္ခုံပနေဝ ဥဒ္ဒိဿာတိ ဘိက္ခုဿတ္ထာယ, ဘိက္ခုံ အာရမ္မဏံ ကရိတွာ, ဘိက္ခုံ အစ္ဆာဒေတုကာမာ။
အညာတကာ နာမ မာတိတော ဝါ ပိတိတော ဝါ ယာဝ သတ္တမာ ပိတာမဟယုဂါ အသမ္ဗဒ္ဓါ။
ဂဟပတီ နာမ ယေ ကေစိ အဂါရ အဇ္ဈာဝသန္တိ။
ဂဟပတာနိယော နာမ ယာ ကာစိ အဂါရံ အဇ္ဈာဝသန္တိ။
စီဝရစေတာပန္နာနိ နာမ ဟိရညာ ဝါ သုဝဏ္ဏာ ဝါ မုတ္တာ ဝါ မဏီ ဝါ ပဝါဠာ ဝါ ဖလိကာ ဝါ ပဋကာ ဝါ သုတ္တာ ဝါ ကပ္ပါသာ ဝါ။
ဣမေဟိ ပစ္စေကစီဝရစေတာပန္နေဟိတိ ပစ္စုပဋ္ဌိတေဟိ။
အစ္ဆာဒေဿာမာတိ ဒဿာမ။
တတြ စေ သော ဘိက္ခူတိ ယံ ဘိက္ခုံ ဥဒ္ဒိဿ စီဝရစေတာပန္နာနိ ဥပက္ခဋာနိ ဟောန္တိ သော ဘိက္ခု။
ပုဗ္ဗေ အပ္ပဝါရိတောတိ ပုဗ္ဗေ အဝုတ္တော ဟောတိ – ‘‘ကီဒိသေန တေ, ဘန္တေ, စီဝရေန အတ္ထော, ကီဒိသံ တေ စီဝရံ စေတာပေမာ’’တိ။
ဥပသင်္ကမိတွာတိ ဃရံ ဂန္တွာ ယတ္ထ ကတ္ထစိ ဥပသင်္ကမိတွာ။
စီဝရေ ဝိကပ္ပံ အာပဇ္ဇေယျာတိ အာယတံ ဝါ ဟောတု ဝိတ္ထတံ ဝါ အပ္ပိတံ ဝါ သဏှံ ဝါ။
ဣမေဟိ ပစ္စေကစီဝရစေတာပန္နေဟီတိ ပစ္စုပဋ္ဌိတေဟိ။
ဧဝရူပံ ဝါ ဧဝရူပံ ဝါတိ အာယတံ ဝါ ဝိတ္ထတံ ဝါ အပ္ပိတံ ဝါ သဏှံ ဝါ။
စေတာပေတွာတိ ပရိဝတ္တေတွာ။
အစ္ဆာဒေထာတိ ဒဇ္ဇေထ။
ဥဘောဝ သန္တာ ဧကေနာတိ ဒွေပိ ဇနာ ဧကေန။
ကလျာဏကမျတံ ဥပါဒါယာတိ သာဓတ္ထိကော မဟဂ္ဃတ္ထိကော။
တဿ ဝစနေန အာယတံ ဝါ ဝိတ္ထတံ ဝါ အပ္ပိတံ ဝါ သဏှံ ဝါ စေတာပေန္တိ, ပယောဂေ ဒုက္ကဋံ။ ပဋိလာဘေန နိဿဂ္ဂိယံ ဟောတိ။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ သံဃဿ ဝါ ဂဏဿ ဝါ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ…ပေ… ဣဒံ မေ, ဘန္တေ, စီဝရံ ပုဗ္ဗေ အပ္ပဝါရိတော အညာတကေ ဂဟပတိကေ ဥပသင်္ကမိတွာ စီဝရေ ဝိကပ္ပံ အာပန္နံ နိဿဂ္ဂိယံ။ ဣမာဟံ
သံဃဿ နိဿဇ္ဇာမီတိ…ပေ… ဒဒေယျာတိ…ပေ… ဒဒေယျုန္တိ…ပေ… အာယသ္မတော ဒမ္မီတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၃၅။ အညာတကေ အညာတကသညီ ပုဗ္ဗေ အပ္ပဝါရိတော ဂဟပတိကေ ဥပသင်္ကမိတွာ စီဝရေ ဝိကပ္ပံ အာပဇ္ဇတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အညာတကေ ဝေမတိကော ပုဗ္ဗေ အပ္ပဝါရိတော ဂဟပတိကေ ဥပသင်္ကမိတွာ စီဝရေ ဝိကပ္ပံ အာပဇ္ဇတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အညာတကေ ဉာတကသညီ ပုဗ္ဗေ အပ္ပဝါရိတော ဂဟပတိကေ ဥပသင်္ကမိတွာ စီဝရေ ဝိကပ္ပံ အာပဇ္ဇတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။
ဉာတကေ အညာတကသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဉာတကေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဉာတကေ ဉာတကသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၃၆။ အနာပတ္တိ – ဉာတကာနံ, ပဝါရိတာနံ, အညဿတ္ထာယ, အတ္တနော ဓနေန, မဟဂ္ဃံ စေတာပေတုကာမာနံ အပ္ပဂ္ဃံ စေတာပေတိ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဒုတိယဥပက္ခဋသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ နဝမံ။
၁၀။ ရာဇသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၃၇။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အာယသ္မတော ဥပနန္ဒဿ သကျပုတ္တဿ ဥပဋ္ဌာကော မဟာမတ္တော အာယသ္မတော ဥပနန္ဒဿ သကျပုတ္တဿ ဒူတေန စီဝရစေတာပန္နံ ပါဟေသိ – ‘‘ဣမိနာ စီဝရစေတာပန္နေန စီဝရံ စေတာပေတွာ အယျံ ဥပနန္ဒံ စီဝရေန အစ္ဆာဒေဟီ’’တိ။ အထ ခေါ သော ဒူတော ယေနာယသ္မာ ဥပနန္ဒော သကျပုတ္တော တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ သကျပုတ္တံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဣဒံ ခေါ, ဘန္တေ, အာယသ္မန္တံ ဥဒ္ဒိဿ စီဝရစေတာပန္နံ အာဘတံ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတု အာယသ္မာ စီဝရစေတာပန္န’’န္တိ။ ဧဝံ ဝုတ္တေ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော သကျပုတ္တော တံ ဒူတံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘န ခေါ မယံ, အာဝုသော, စီဝရစေတာပန္နံ ပဋိဂ္ဂဏှာမ, စီဝရဉ္စ ခေါ မယံ ပဋိဂ္ဂဏှာမ ကာလေန ကပ္ပိယ’’န္တိ။ ဧဝံ ဝုတ္တေ သော ဒူတော အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ သကျပုတ္တံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘အတ္ထိ ပနာယသ္မတော ကောစိ
ဝေယျာဝစ္စကရော’’တိ? တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဥပါသကော အာရာမံ အဂမာသိ ကေနစိဒေဝ ကရဏီယေန။ အထ ခေါ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော သကျပုတ္တော တံ ဒူတံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဧသော ခေါ, အာဝုသော, ဥပါသကော ဘိက္ခူနံ ဝေယျာဝစ္စကရော’’တိ။ အထ ခေါ သော ဒူတော တံ ဥပါသကံ သညာပေတွာ ယေနာယသ္မာ ဥပနန္ဒော သကျပုတ္တော တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ သကျပုတ္တံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ယံ ခေါ, ဘန္တေ, အာယသ္မာ ဝေယျာဝစ္စကရံ နိဒ္ဒိသိ သညတ္တော သော မယာ။ ဥပသင်္ကမတု အာယသ္မာ ကာလေန, စီဝရေန တံ အစ္ဆာဒေဿတီ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန သော မဟာမတ္တော အာယသ္မတော ဥပနန္ဒဿ သကျပုတ္တဿ သန္တိကေ ဒူတံ ပါဟေသိ – ‘‘ပရိဘုဉ္ဇတု အယျော တံ စီဝရံ, ဣစ္ဆာမ မယံ အယျေန တံ စီဝရံ ပရိဘုတ္တ’’န္တိ။ အထ ခေါ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော သကျပုတ္တော တံ ဥပါသကံ န ကိဉ္စိ အဝစာသိ။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ သော မဟာမတ္တော အာယသ္မတော ဥပနန္ဒဿ သကျပုတ္တဿ သန္တိကေ ဒူတံ ပါဟေသိ – ‘‘ပရိဘုဉ္ဇတု အယျော တံ စီဝရံ, ဣစ္ဆာမ မယံ အယျေန တံ စီဝရံ ပရိဘုတ္တ’’န္တိ။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော သကျပုတ္တော တံ ဥပါသကံ န ကိဉ္စိ အဝစာသိ။ တတိယမ္ပိ ခေါ သော မဟာမတ္တော အာယသ္မတော ဥပနန္ဒဿ သကျပုတ္တဿ သန္တိကေ ဒူတံ ပါဟေသိ – ‘‘ပရိဘုဉ္ဇတု အယျော တံ စီဝရံ, ဣစ္ဆာမ မယံ အယျေန တံ စီဝရံ ပရိဘုတ္တ’’န္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန နေဂမဿ သမယော ဟောတိ။ နေဂမေန စ ကတိကာ ကတာ ဟောတိ – ‘‘ယော ပစ္ဆာ အာဂစ္ဆတိ ပညာသံ ဗဒ္ဓေါ’’တိ။ အထ ခေါ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော သကျပုတ္တော ယေန သော ဥပါသကော တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ တံ ဥပါသကံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘အတ္ထော မေ, အာဝုသော, စီဝရေနာ’’တိ။ ‘‘အဇ္ဇဏှော, ဘန္တေ, အာဂမေဟိ, အဇ္ဇ နေဂမဿ သမယော။ နေဂမေန စ ကတိကာ ကတာ ဟောတိ – ‘ယော ပစ္ဆာ အာဂစ္ဆတိ ပညာသံ ဗဒ္ဓေါ’’’တိ။ ‘‘အဇ္ဇေဝ မေ, အာဝုသော, စီဝရံ ဒေဟီ’’တိ ဩဝဋ္ဋိကာယ ပရာမသိ။ အထ ခေါ သော ဥပါသကော အာယသ္မတာ ဥပနန္ဒေန သကျပုတ္တေန နိပ္ပီဠိယမာနော အာယသ္မတော ဥပနန္ဒဿ သကျပုတ္တဿ စီဝရံ စေတာပေတွာ ပစ္ဆာ အဂမာသိ။ မနုဿာ တံ ဥပါသကံ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘ကိဿ တွံ, အယျော, ပစ္ဆာ အာဂတော, ပညာသံ ဇီနောသီ’’တိ။
အထ ခေါ သော ဥပါသကော တေသံ မနုဿာနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ မနုဿာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘မဟိစ္ဆာ ဣမေ သမဏာ သကျပုတ္တိယာ
အသန္တုဋ္ဌာ။ နယိမေသံ သုကရံ ဝေယျာဝစ္စမ္ပိ ကာတုံ။ ကထဉှိ နာမ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော ဥပါသကေန – ‘အဇ္ဇဏှော, ဘန္တေ, အာဂမေဟီ’တိ ဝုစ္စမာနော နာဂမေဿတီ’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခူ တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော သကျပုတ္တော ဥပါသကေန – ‘အဇ္ဇဏှော, ဘန္တေ, အာဂမေဟီ’တိ ဝုစ္စမာနော နာဂမေဿတီ’’တိ! အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ သကျပုတ္တံ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… ‘‘သစ္စံ ကိရ တွံ, ဥပနန္ဒ, ဥပါသကေန – ‘အဇ္ဇဏှော, ဘန္တေ, အာဂမေဟီ’တိ ဝုစ္စမာနော နာဂမေသီ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တွံ, မောဃပုရိသ, ဥပါသကေန – ‘အဇ္ဇဏှော, ဘန္တေ, အာဂမေဟီ’တိ ဝုစ္စမာနော နာဂမေဿသိ! နေတံ, မောဃပုရိသ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၃၈။ ‘‘ဘိက္ခုံ ပနေဝ ဥဒ္ဒိဿ ရာဇာ ဝါ ရာဇဘောဂ္ဂေါ ဝါ ဗြာဟ္မဏော ဝါ ဂဟပတိကော ဝါ ဒူတေန စီဝရစေတာပန္နံ ပဟိဏေယျ – ‘ဣမိနာ စီဝရစေတာပန္နေန စီဝရံ စေတာပေတွာ ဣတ္ထန္နာမံ ဘိက္ခုံ စီဝရေန အစ္ဆာဒေဟီ’တိ။ သော စေ ဒူတော တံ ဘိက္ခုံ ဥပသင်္ကမိတွာ ဧဝံ ဝဒေယျ – ‘ဣဒံ ခေါ, ဘန္တေ, အာယသ္မန္တံ ဥဒ္ဒိဿ စီဝရစေတာပန္နံ အာဘတံ, ပဋိဂ္ဂဏှာတု အာယသ္မာ စီဝရစေတာပန္န’န္တိ, တေန ဘိက္ခုနာ သော ဒူတော ဧဝမဿ ဝစနီယော – ‘န ခေါ မယံ, အာဝုသော, စီဝရစေတာပန္နံ ပဋိဂ္ဂဏှာမ။ စီဝရဉ္စ ခေါ မယံ ပဋိဂ္ဂဏှာမ, ကာလေန ကပ္ပိယ’န္တိ။ သော စေ ဒူတော တံ ဘိက္ခုံ ဧဝံ ဝဒေယျ – ‘အတ္ထိ ပနာယသ္မတော ကောစိ ဝေယျာဝစ္စကရော’တိ, စီဝရတ္ထိကေန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနာ ဝေယျာဝစ္စကရော နိဒ္ဒိသိတဗ္ဗော အာရာမိကော ဝါ ဥပါသကော ဝါ – ‘ဧသော ခေါ, အာဝုသော, ဘိက္ခူနံ ဝေယျာဝစ္စကရော’တိ။ သော စေ ဒူတော တံ ဝေယျာဝစ္စကရံ သညာပေတွာ တံ ဘိက္ခုံ ဥပသင်္ကမိတွာ ဧဝံ ဝဒေယျ – ‘ယံ ခေါ, ဘန္တေ, အာယသ္မာ ဝေယျာဝစ္စကရံ နိဒ္ဒိသိ သညတ္တော သော မယာ, ဥပသင်္ကမတု အာယသ္မာ ကာလေန, စီဝရေန တံ အစ္ဆာဒေဿတီ’တိ, စီဝရတ္ထိကေန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနာ ဝေယျာဝစ္စကရော ဥပသင်္ကမိတွာ ဒွတ္တိက္ခတ္တုံ စောဒေတဗ္ဗော သာရေတဗ္ဗော – ‘အတ္ထော မေ, အာဝုသော, စီဝရေနာ’တိ။ ဒွတ္တိက္ခတ္တုံ စောဒယမာနော သာရယမာနော တံ စီဝရံ အဘိနိပ္ဖါဒေယျ, ဣစ္စေတံ ကုသလံ၊ နော စေ အဘိနိပ္ဖါဒေယျ,
စတုက္ခတ္တုံ ပဉ္စက္ခတ္တုံ ဆက္ခတ္တုပရမံ တုဏှီဘူတေန ဥဒ္ဒိဿ ဌာတဗ္ဗံ။ စတုက္ခတ္တုံ ပဉ္စက္ခတ္တုံ ဆက္ခတ္တုပရမံ တုဏှီဘူတော ဥဒ္ဒိဿ တိဋ္ဌမာနော တံ စီဝရံ အဘိနိပ္ဖါဒေယျ, ဣစ္စေတံ ကုသလံ၊ တတော စေ ဥတ္တရိဝါယမမာနော တံ စီဝရ အဘိနိပ္ဖါဒေယျ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ နော စေ အဘိနိပ္ဖါဒေယျ, ယတဿ စီဝရစေတာပန္နံ အာဘတံ, တတ္ထ သာမံ ဝါ ဂန္တဗ္ဗံ ဒူတော ဝါ ပါဟေတဗ္ဗော – ‘ယံ ခေါ တုမှေ အာယသ္မန္တော ဘိက္ခုံ ဥဒ္ဒိဿ စီဝရစေတာပန္နံ ပဟိဏိတ္ထ, န တံ တဿ ဘိက္ခုနော ကိဉ္စိ အတ္ထံ အနုဘောတိ, ယုဉ္ဇန္တာယသ္မန္တော သကံ, မာ ဝေါ သကံ ဝိနဿာ’တိ, အယံ တတ္ထ သာမီစီ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၃၉။ ဘိက္ခုံ ပနေဝ ဥဒ္ဒိဿာတိ ဘိက္ခုဿတ္ထာယ, ဘိက္ခုံ အာရမ္မဏံ ကရိတွာ, ဘိက္ခုံ အစ္ဆာဒေတုကာမော။
ရာဇာ နာမ ယော ကောစိ ရဇ္ဇံ ကာရေတိ။
ရာဇဘောဂ္ဂေါ နာမ ယော ကောစိ ရညော ဘတ္တဝေတနာဟာရော။
ဗြာဟ္မဏော နာမ ဇာတိယာ ဗြာဟ္မဏော။
ဂဟပတိကော နာမ ဌပေတွာ ရာဇံ ရာဇဘောဂ္ဂံ ဗြာဟ္မဏံ အဝသေသော ဂဟပတိကော နာမ။
စီဝရစေတာပန္နံ နာမ ဟိရညံ ဝါ သုဝဏ္ဏံ ဝါ မုတ္တာ ဝါ မဏိ ဝါ။
ဣမိနာ စီဝရစေတာပန္နေနာတိ ပစ္စုပဋ္ဌိတေန။
စေတာပေတွာတိ ပရိဝတ္တေတွာ။
အစ္ဆာဒေဟီတိ ဒဇ္ဇေဟိ။
သော စေ ဒူတော တံ ဘိက္ခုံ ဥပသင်္ကမိတွာ ဧဝံ ဝဒေယျ – ‘‘ဣဒံ ခေါ, ဘန္တေ, အာယသ္မန္တံ ဥဒ္ဒိဿ စီဝရစေတာပန္နံ အာဘတံ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတု အာယသ္မာ စီဝရစေတာပန္န’’န္တိ, တေန ဘိက္ခုနာ သော ဒူတော ဧဝမဿ ဝစနီယော – ‘‘န ခေါ မယံ, အာဝုသော, စီဝရစေတာပန္နံ ပဋိဂ္ဂဏှာမ။ စီဝရဉ္စ ခေါ မယံ ပဋိဂ္ဂဏှာမ, ကာလေန ကပ္ပိယ’’န္တိ။ သော စေ ဒူတော တံ ဘိက္ခုံ ဧဝံ ဝဒေယျ – ‘‘အတ္ထိ ပနာယသ္မတော ကောစိ ဝေယျာဝစ္စကရော’’တိ? စီဝရတ္ထိကေန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနာ ဝေယျာဝစ္စကရော နိဒ္ဒိသိတဗ္ဗော အာရာမိကော ဝါ ဥပါသကော ဝါ – ‘‘ဧသော ခေါ, အာဝုသော, ဘိက္ခူနံ ဝေယျာဝစ္စကရော’’တိ။ န ဝတ္တဗ္ဗော – ‘‘တဿ ဒေဟီတိ ဝါ, သော ဝါ နိက္ခိပိဿတိ, သော ဝါ ပရိဝတ္တေဿတိ, သော ဝါ စေတာပေဿတီ’’တိ။
သော စေ ဒူတော တံ ဝေယျာဝစ္စကရံ သညာပေတွာ တံ ဘိက္ခုံ ဥပသင်္ကမိတွာ ဧဝံ ဝဒေယျ – ‘‘ယံ ခေါ, ဘန္တေ, အာယသ္မာ ဝေယျာဝစ္စကရံ နိဒ္ဒိသိ သညတ္တော သော မယာ။ ဥပသင်္ကမတု အာယသ္မာ ကာလေန, စီဝရေန တံ အစ္ဆာဒေဿတီ’’တိ, စီဝရတ္ထိကေန, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနာ ဝေယျာဝစ္စကရော ဥပသင်္ကမိတွာ ဒွတ္တိက္ခတ္တုံ စောဒေတဗ္ဗော သာရေတဗ္ဗော – ‘‘အတ္ထော မေ, အာဝုသော, စီဝရေနာ’’တိ။ န ဝတ္တဗ္ဗော – ‘‘ဒေဟိ မေ စီဝရံ, အာဟရ မေ စီဝရံ, ပရိဝတ္တေဟိ မေ စီဝရံ, စေတာပေဟိ မေ စီဝရ’’န္တိ။ ဒုတိယမ္ပိ ဝတ္တဗ္ဗော။ တတိယမ္ပိ ဝတ္တဗ္ဗော။ သစေ အဘိနိပ္ဖါဒေတိ, ဣစ္စေတံ ကုသလံ၊ နော စေ အဘိနိပ္ဖါဒေတိ, တတ္ထ ဂန္တွာ တုဏှီဘူတေန ဥဒ္ဒိဿ ဌာတဗ္ဗံ။ န အာသနေ နိသီဒိတဗ္ဗံ။ န အာမိသံ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗံ။ န ဓမ္မော ဘာသိတဗ္ဗော။ ‘‘ကိံ ကာရဏာ အာဂတောသီ’’တိ ပုစ္ဆိယမာနော ‘‘ဇာနာဟိ, အာဝုသော’’တိ ဝတ္တဗ္ဗော။ သစေ အာသနေ ဝါ နိသီဒတိ, အာမိသံ ဝါ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ, ဓမ္မံ ဝါ ဘာသတိ, ဌာနံ ဘဉ္ဇတိ။ ဒုတိယမ္ပိ ဌာတဗ္ဗံ။ တတိယမ္ပိ ဌာတဗ္ဗံ။ စတုက္ခတ္တုံ စောဒေတွာ စတုက္ခတ္တုံ ဌာတဗ္ဗံ။ ပဉ္စက္ခတုံ စောဒေတွာ ဒွိက္ခတ္တုံ ဌာတဗ္ဗံ။ ဆက္ခတ္တုံ စောဒေတွာ န ဌာတဗ္ဗံ။ တတော စေ ဥတ္တရိ ဝါယမမာနော တံ စီဝရံ အဘိနိပ္ဖါဒေတိ, ပယောဂေ ဒုက္ကဋံ။ ပဋိလာဘေန နိဿဂ္ဂိယံ ဟောတိ။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ သံဃဿ ဝါ ဂဏဿ ဝါ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ…ပေ… ဣဒံ မေ, ဘန္တေ, စီဝရံ အတိရေကတိက္ခတ္တုံ စောဒနာယ အတိရေကဆက္ခတ္တုံ ဌာနေန အဘိနိပ္ဖါဒိတံ နိဿဂ္ဂိယံ။ ဣမာဟံ သံဃဿ နိဿဇ္ဇာမီတိ…ပေ… ဒဒေယျာတိ…ပေ… ဒဒေယျုန္တိ…ပေ… အာယသ္မတော ဒမ္မီတိ။
နော စေ အဘိနိပ္ဖါဒေယျ, ယတဿ စီဝရစေတာပန္နံ အာဘတံ တတ္ထ သာမံ ဝါ ဂန္တဗ္ဗံ ဒူတော ဝါ ပါဟေတဗ္ဗော – ‘‘ယံ ခေါ တုမှေ အာယသ္မန္တော ဘိက္ခုံ ဥဒ္ဒိဿ စီဝရစေတာပန္နံ ပဟိဏိတ္ထ န တံ တဿ ဘိက္ခုနော ကိဉ္စိ အတ္ထံ အနုဘောတိ။ ယုဉ္ဇန္တာယသ္မန္တော သကံ, မာ ဝေါ သကံ ဝိနဿာ’’တိ။
အယံ တတ္ထ သာမီစီတိ အယံ တတ္ထ အနုဓမ္မတာ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၄၀။ အတိရေကတိက္ခတ္တုံ စောဒနာယ အတိရေကဆက္ခတ္တုံ ဌာနေန အတိရေကသညီ အဘိနိပ္ဖါဒေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အတိရေကတိက္ခတ္တုံ စောဒနာယ အတိရေကဆက္ခတ္တုံ ဌာနေန ဝေမတိကော အဘိနိပ္ဖါဒေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အတိရေကတိက္ခတ္တုံ စောဒနာယ အတိရေကဆက္ခတ္တုံ ဌာနေန ဦနကသညီ အဘိနိပ္ဖါဒေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။
ဦနကတိက္ခတ္တုံ စောဒနာယ ဦနကဆက္ခတ္တုံ ဌာနေန အတိရေကသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဦနကတိက္ခတ္တုံ စောဒနာယ ဦနကဆက္ခတ္တုံ ဌာနေန ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဦနကတိက္ခတ္တုံ စောဒနာယ ဦနကဆက္ခတ္တုံ ဌာနေန ဦနကသညီ အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၄၁။ အနာပတ္တိ – တိက္ခတ္တုံ စောဒနာယ, ဆက္ခတ္တုံ ဌာနေန, ဦနကတိက္ခတ္တုံ စောဒနာယ, ဦနကဆက္ခတ္တုံ ဌာနေန, အစောဒိယမာနော ဒေတိ, သာမိကာ စောဒေတွာ ဒေန္တိ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ရာဇသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ ဒသမံ။
ကထိနဝဂ္ဂေါ ပဌမော။
တဿုဒ္ဒါနံ –
ဥဗ္ဘတံ ကထိနံ တီဏိ, ဓောဝနဉ္စ ပဋိဂ္ဂဟော၊
အညာတကာနိ တီဏေဝ, ဥဘိန္နံ ဒူတကေန စာတိ။
၂။ ကောသိယဝဂ္ဂေါ
စ?၁။ ကောသိယသိက္ခာပဒံ
စ?မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၄၂။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ အာဠဝိယံ ဝိဟရတိ အဂ္ဂါဠဝေ စေတိယေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ကောသိယကာရကေ ဥပသင်္ကမိတွာ ဧဝံ ဝဒန္တိ – ‘‘ဗဟူ, အာဝုသော, ကောသကာရကေ ပစထ, အမှာကမ္ပိ ဒဿထ, မယမ္ပိ ဣစ္ဆာမ ကောသိယမိဿကံ သန္ထတံ ကာတု’’န္တိ။ တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ သမဏာ သကျပုတ္တိယာ အမှေ ဥပသင်္ကမိတွာ ဧဝံ ဝက္ခန္တိ – ‘ဗဟူ, အာဝုသော, ကောသကာရကေ ပစထ, အမှာကမ္ပိ ဒဿထ, မယမ္ပိ ဣစ္ဆာမ ကောသိယမိဿကံ သန္ထတံ ကာတု’န္တိ! အမှာကမ္ပိ အလာဘာ, အမှာကမ္ပိ ဒုလ္လဒ္ဓံ, ယေ မယံ အာဇီဝဿ ဟေတု ပုတ္တဒါရဿ ကာရဏာ ဗဟူ ခုဒ္ဒကေ ပါဏေ သံဃာတံ အာပါဒေမာ’’တိ။ အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခူ တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ကောသိယကာရကေ ဥပသင်္ကမိတွာ ဧဝံ ဝက္ခန္တိ – ‘ဗဟူ, အာဝုသော, ကောသကာရကေ ပစထ, အမှာကမ္ပိ ဒဿထ, မယမ္ပိ ဣစ္ဆာမ ကောသိယ-
မိဿကံ သန္ထတံ ကာတု’’’န္တိ! အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ ဘိက္ခူ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… ‘‘သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, ကောသိယကာရကေ ဥပသင်္ကမိတွာ ဧဝံ ဝဒေထ – ‘ဗဟူ, အာဝုသော, ကောသကာရကေ ပစထ, အမှာကမ္ပိ ဒဿထ, မယမ္ပိ ဣစ္ဆာမ ကောသိယမိဿကံ သန္ထတံ ကာတု’’’န္တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, ကောသိယကာရကေ ဥပသင်္ကမိတွာ ဧဝံ ဝက္ခထ – ဗဟူ, အာဝုသော, ကောသကာရကေ ပစထ, အမှာကမ္ပိ ဒဿထ, မယမ္ပိ ဣစ္ဆာမ ကောသိယမိဿကံ သန္ထတံ ကာတုန္တိ။ နေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၄၃။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု ကောသိယမိဿကံ သန္ထတံ ကာရာပေယျ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၄၄။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
သန္ထတံ နာမ သန္ထရိတွာ ကတံ ဟောတိ အဝါယိမံ။
ကာရာပေယျာတိ ဧကေနပိ ကောသိယံသုနာ မိဿိတွာ ကရောတိ ဝါ ကာရာပေတိ ဝါ, ပယောဂေ ဒုက္ကဋံ။ ပဋိလာဘေန နိဿဂ္ဂိယံ ဟောတိ။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ သံဃဿ ဝါ ဂဏဿ ဝါ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗ…ပေ… ဣဒံ မေ, ဘန္တေ, ကောသိယမိဿကံ သန္ထတံ ကာရာပိတံ နိဿဂ္ဂိယံ။ ဣမာဟံ သံဃဿ နိဿဇ္ဇာမီတိ…ပေ… ဒဒေယျာတိ…ပေ… ဒဒေယျုန္တိ…ပေ… အာယသ္မတော ဒမ္မီတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၄၅။ အတ္တနာ ဝိပ္ပကတံ အတ္တနာ ပရိယောသာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အတ္တနာ ဝိပ္ပကတံ ပရေဟိ ပရိယောသာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ ပရေဟိ ဝိပ္ပကတံ အတ္တနာ ပရိယောသာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ ပရေဟိ ဝိပ္ပကတံ ပရေဟိ ပရိယောသာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။
အညဿတ္ထာယ ကရောတိ ဝါ ကာရာပေတိ ဝါ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အညေန ကတံ ပဋိလဘိတွာ ပရိဘုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၄၆။ အနာပတ္တိ ဝိတာနံ ဝါ ဘူမတ္ထရဏံ ဝါ သာဏိပါကာရံ ဝါ ဘိသိံ ဝါ ဗိဗ္ဗောဟနံ ဝါ ကရောတိ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ကောသိယသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ ပဌမံ။
၂။ သုဒ္ဓကာဠကသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၄၇။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ ဝေသာလိယံ ဝိဟရတိ မဟာဝနေ ကူဋာဂါရသာလာယံ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ သုဒ္ဓကာဠကာနံ ဧဠကလောမာနံ သန္ထတံ ကာရာပေန္တိ။ မနုဿာ ဝိဟာရစာရိကံ အာဟိဏ္ဍန္တာ ပဿိတွာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ သမဏာ သကျပုတ္တိယာ သုဒ္ဓကာဠကာနံ ဧဠကလောမာနံ သန္ထတံ ကာရာပေဿန္တိ, သေယျထာပိ ဂိဟီ ကာမဘောဂိနော’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခူ တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ သုဒ္ဓကာဠကာနံ ဧဠကလောမာနံ သန္ထတံ ကာရာပေဿန္တီ’’တိ! အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ ဘိက္ခူ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… ‘‘သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, သုဒ္ဓကာဠကာနံ ဧဠကလောမာနံ သန္ထတံ ကာရာပေထာ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, သုဒ္ဓကာဠကာနံ ဧဠကလောမာနံ သန္ထတံ ကာရာပေဿထ! နေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၄၈။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု သုဒ္ဓကာဠကာနံ ဧဠကလောမာနံ သန္ထတံ ကာရာပေယျ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၄၉။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
ကာဠကံ နာမ ဒွေ ကာဠကာနိ – ဇာတိယာ ကာဠကံ ဝါ ရဇနကာဠကံ ဝါ။
သန္ထတံ နာမ သန္ထရိတွာ ကတံ ဟောတိ အဝါယိမံ။
ကာရာပေယျာတိ ကရောတိ ဝါ ကာရာပေတိ ဝါ, ပယောဂေ ဒုက္ကဋံ။ ပဋိလာဘေန နိဿဂ္ဂိယံ ဟောတိ။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ သံဃဿ ဝါ ဂဏဿ ဝါ
ပုဂ္ဂလဿ ဝါ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ …ပေ… ဣဒံ မေ, ဘန္တေ, သုဒ္ဓကာဠကာနံ ဧဠကလောမာနံ သန္ထတံ ကာရာပိတံ နိဿဂ္ဂိယံ။ ဣမာဟံ သံဃဿ နိဿဇ္ဇာမီတိ…ပေ… ဒဒေယျာတိ…ပေ… ဒဒေယျုန္တိ…ပေ… အာယသ္မတော ဒမ္မီတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၅၀။ အတ္တနာ ဝိပ္ပကတံ အတ္တနာ ပရိယောသာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အတ္တနာ ဝိပ္ပကတံ ပရေဟိ ပရိယောသာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ ပရေဟိ ဝိပ္ပကတံ အတ္တနာ ပရိယောသာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ ပရေဟိ ဝိပ္ပကတံ ပရေဟိ ပရိယောသာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။
အညဿတ္ထာယ ကရောတိ ဝါ ကာရာပေတိ ဝါ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အညေန ကတံ ပဋိလဘိတွာ ပရိဘုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၅၁။ အနာပတ္တိ ဝိတာနံ ဝါ ဘူမတ္ထရဏံ ဝါ သာဏိပါကာရံ ဝါ ဘိသိံ ဝါ ဗိဗ္ဗောဟနံ ဝါ ကရောတိ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
သုဒ္ဓကာဠကသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ ဒုတိယံ။
၃။ ဒွေဘာဂသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၅၂။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ – ‘‘ဘဂဝတာ ပဋိက္ခိတ္တံ သုဒ္ဓကာဠကာနံ ဧဠကလောမာနံ သန္ထတံ ကာရာပေတု’’န္တိ, တေ ထောကံယေဝ ဩဒါတံ အန္တေ အာဒိယိတွာ တထေဝ သုဒ္ဓကာဠကာနံ ဧဠကလောမာနံ သန္ထတံ ကာရာပေန္တိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ထောကံယေဝ ဩဒါတံ အန္တေ အာဒိယိတွာ တထေဝ သုဒ္ဓကာဠကာနံ ဧဠကလောမာနံ သန္ထတံ ကာရာပေဿန္တီ’’တိ! အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ ဘိက္ခူ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… ‘‘သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, ထောကံယေဝ ဩဒါတံ အန္တေ အာဒိယိတွာ တထေဝ သုဒ္ဓကာဠကာနံ ဧဠကလောမာနံ သန္ထတံ ကာရာပေထာ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ,
ထောကံယေဝ ဩဒါတံ အန္တေ အာဒိယိတွာ တထေဝ သုဒ္ဓကာဠကာနံ ဧဠကလောမာနံ သန္ထတံ ကာရာပေဿထ! နေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၅၃။ ‘‘နဝံ ပန ဘိက္ခုနာ သန္ထတံ ကာရယမာနေန ဒွေ ဘာဂါ သုဒ္ဓကာဠကာနံ ဧဠကလောမာနံ အာဒါတဗ္ဗာ တတိယံ ဩဒါတာနံ စတုတ္ထံ ဂေါစရိယာနံ။ အနာဒါ စေ ဘိက္ခု ဒွေ ဘာဂေ သုဒ္ဓကာဠကာနံ ဧဠကလောမာနံ တတိယံ ဩဒါတာနံ စတုတ္ထံ ဂေါစရိယာနံ နဝံ သန္ထတံ ကာရာပေယျ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၅၄။ နဝံ နာမ ကရဏံ ဥပါဒါယ ဝုစ္စတိ။
သန္ထတံ နာမ သန္ထရိတွာ ကတံ ဟောတိ အဝါယိမံ။
ကာရယမာနေနာတိ ကရောန္တော ဝါ ကာရာပေန္တော ဝါ။
ဒွေ ဘာဂါ သုဒ္ဓကာဠကာနံ ဧဠကလောမာနံ အာဒါတဗ္ဗာတိ ဓာရယိတွာ ဒွေ တုလာ အာဒါတဗ္ဗာ။
တတိယံ ဩဒါတာနန္တိ တုလံ ဩဒါတာနံ။
စတုတ္ထံ ဂေါစရိယာနန္တိ တုလံ ဂေါစရိယာနံ။
အနာဒါစေ ဘိက္ခု ဒွေ ဘာဂေ သုဒ္ဓကာဠကာနံ ဧဠကလောမာနံ တတိယံ ဩဒါတာနံ စတုတ္ထံ ဂေါစရိယာနန္တိ။ အနာဒိယိတွာ ဒွေ တုလေ သုဒ္ဓကာဠကာနံ ဧဠကလောမာနံ တုလံ ဩဒါတာနံ တုလံ ဂေါစရိယာနံ နဝံ သန္ထတံ ကရောတိ ဝါ ကာရာပေတိ ဝါ ပယောဂေ ဒုက္ကဋံ, ပဋိလာဘေန နိဿဂ္ဂိယံ ဟောတိ။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ သံဃဿ ဝါ ဂဏဿ ဝါ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ…ပေ… ဣဒံ မေ, ဘန္တေ, သန္ထတံ အနာဒိယိတွာ ဒွေ တုလေ သုဒ္ဓကာဠကာနံ ဧဠကလောမာနံ တုလံ ဩဒါတာနံ တုလံ ဂေါစရိယာနံ ကာရာပိတံ နိဿဂ္ဂိယံ။ ဣမာဟံ သံဃဿ နိဿဇ္ဇာမီတိ…ပေ… ဒဒေယျာတိ…ပေ… ဒဒေယျုန္တိ…ပေ… အာယသ္မတော ဒမ္မီတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၅၅။ အတ္တနာ ဝိပ္ပကတံ အတ္တနာ ပရိယောသာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အတ္တနာ ဝိပ္ပကတံ ပရေဟိ ပရိယောသာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ ပရေဟိ ဝိပ္ပကတံ အတ္တနာ ပရိယောသာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ ပရေဟိ ဝိပ္ပကတံ ပရေဟိ ပရိယောသာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။
အညဿတ္ထာယ ကရောတိ ဝါ ကာရာပေတိ ဝါ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အညေန ကတံ ပဋိလဘိတွာ ပရိဘုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၅၆။ အနာပတ္တိ တုလံ ဩဒါတာနံ တုလံ ဂေါစရိယာနံ အာဒိယိတွာ ကရောတိ, ဗဟုတရံ ဩဒါတာနံ ဗဟုတရံ ဂေါစရိယာနံ အာဒိယိတွာ ကရောတိ, သုဒ္ဓံ ဩဒါတာနံ သုဒ္ဓံ ဂေါစရိယာနံ အာဒိယိတွာ ကရောတိ, ဝိတာနံ ဝါ ဘူမတ္ထရဏံ ဝါ သာဏိပါကာရံ ဝါ ဘိသိံ ဝါ ဗိဗ္ဗောဟနံ ဝါ ကရောတိ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဒွေဘာဂသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ တတိယံ။
၄။ ဆဗ္ဗဿသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၅၇။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခူ အနုဝဿံ သန္ထတံ ကာရာပေန္တိ။ တေ ယာစနဗဟုလာ ဝိညတ္တိဗဟုလာ ဝိဟရန္တိ – ‘‘ဧဠကလောမာနိ ဒေထ။ ဧဠကလောမေဟိ အတ္ထော’’တိ။ မနုဿာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ သမဏာ သကျပုတ္တိယာ အနုဝဿံ သန္ထတံ ကာရာပေဿန္တိ, ယာစနဗဟုလာ ဝိညတ္တိဗဟုလာ ဝိဟရိဿန္တိ – ‘ဧဠကလောမာနိ ဒေထ, ဧဠကလောမေဟိ အတ္ထော’’’တိ! အမှာကံ ပန သကိံ ကတာနိ သန္ထတာနိ ပဉ္စပိ ဆပိ ဝဿာနိ ဟောန္တိ, ယေသံ နော ဒါရကာ ဥဟဒန္တိပိ ဥမ္မိဟန္တိပိ ဥန္ဒူရေဟိပိ ခဇ္ဇန္တိ။ ဣမေ ပန သမဏာ သကျပုတ္တိယာ အနုဝဿံ သန္ထတံ ကာရာပေန္တိ, ယာစနဗဟုလာ ဝိညတ္တိဗဟုလာ ဝိဟရန္တိ – ‘‘ဧဠကလောမာနိ ဒေထ, ဧဠကလောမေဟိ အတ္ထော’’တိ!
အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခူ တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခူ အနုဝဿံ သန္ထတံ ကာရာပေဿန္တိ, ယာစနဗဟုလာ ဝိညတ္တိဗဟုလာ ဝိဟရိဿန္တိ – ‘ဧဠကလောမာနိ ဒေထ, ဧဠကလောမေဟိ အတ္ထော’’’တိ! အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ တေ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခူ အနုဝဿံ သန္ထတံ ကာရာပေန္တိ, ယာစနဗဟုလာ ဝိညတ္တိဗဟုလာ ဝိဟရန္တိ – ‘ဧဠကလောမာနိ ဒေထ, ဧဠကလောမေဟိ အတ္ထော’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ
ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တေ, ဘိက္ခဝေ, မောဃပုရိသာ အနုဝဿံ သန္ထတံ ကာရာပေဿန္တိ, ယာစနဗဟုလာ ဝိညတ္တိဗဟုလာ ဝိဟရိဿန္တိ – ‘ဧဠကလောမာနိ ဒေထ, ဧဠကလောမေဟိ အတ္ထော’တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၅၈။ ‘‘နဝံ ပန ဘိက္ခုနာ သန္ထတံ ကာရာပေတွာ ဆဗ္ဗဿာနိ ဓာရေတဗ္ဗံ။ ဩရေန စေ ဆန္နံ ဝဿာနံ တံ သန္ထတံ ဝိဿဇ္ဇေတွာ ဝါ အဝိဿဇ္ဇေတွာ ဝါ အညံ နဝံ သန္ထတံ ကာရာပေယျ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၅၉။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ဘိက္ခု ကောသမ္ဗိယံ ဂိလာနော ဟောတိ။ ဉာတကာ တဿ ဘိက္ခုနော သန္တိကေ ဒူတံ ပါဟေသုံ – ‘‘အာဂစ္ဆတု, ဘဒန္တော မယံ ဥပဋ္ဌဟိဿာမာ’’တိ။ ဘိက္ခူပိ ဧဝမာဟံသု – ‘‘ဂစ္ဆာဝုသော, ဉာတကာ တံ ဥပဋ္ဌဟိဿန္တီ’’တိ။ သော ဧဝမာဟ – ‘‘ဘဂဝတာ, အာဝုသော, သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ – ‘နဝံ ပန ဘိက္ခုနာ သန္ထတံ ကာရာပေတွာ ဆဗ္ဗဿာနိ ဓာရေတဗ္ဗ’န္တိ။ အဟဉ္စမှိ ဂိလာနော, န သက္ကောမိ သန္ထတံ အာဒါယ ပက္ကမိတုံ။ မယှဉ္စ ဝိနာ သန္ထတာ န ဖာသု ဟောတိ။ နာဟံ ဂမိဿာမီ’’တိ။ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, ဂိလာနဿ ဘိက္ခုနော သန္ထတသမ္မုတိံ ဒါတုံ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဒါတဗ္ဗာ။ တေန ဂိလာနေန ဘိက္ခုနာ သံဃံ ဥပသင်္ကမိတွာ ဧကံသံ ဥတ္တရာသင်္ဂံ ကရိတွာ ဝုဍ္ဎာနံ ဘိက္ခူနံ ပါဒေ ဝန္ဒိတွာ ဥက္ကုဋိကံ နိသီဒိတွာ အဉ္ဇလိံ ပဂ္ဂဟေတွာ ဧဝမဿ ဝစနီယော – ‘အဟံ, ဘန္တေ, ဂိလာနော။ န သက္ကောမိ သန္ထတံ အာဒါယ ပက္ကမိတုံ။ သောဟံ, ဘန္တေ, သံဃံ သန္ထတသမ္မုတိံ ယာစာမီ’တိ။ ဒုတိယမ္ပိ ယာစိတဗ္ဗာ။ တတိယမ္ပိ ယာစိတဗ္ဗာ။ ဗျတ္တေန ဘိက္ခုနာ ပဋိဗလေန သံဃော ဉာပေတဗ္ဗော –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၆၀။ ‘‘သုဏာတု မေ, ဘန္တေ, သံဃော။ အယံ ဣတ္ထန္နာမော ဘိက္ခု ဂိလာနော။ န သက္ကောတိ သန္ထတံ အာဒါယ ပက္ကမိတုံ။ သော သံဃံ သန္ထတသမ္မုတိံ ယာစတိ။ ယဒိ သံဃဿ ပတ္တကလ္လံ, သံဃော ဣတ္ထန္နာမဿ ဘိက္ခုနော သန္ထတသမ္မုတိံ ဒဒေယျ။ ဧသာ ဉတ္တိ။
‘‘သုဏာတု မေ, ဘန္တေ, သံဃော။ အယံ ဣတ္ထန္နာမော ဘိက္ခု ဂိလာနော။ န သက္ကောတိ သန္ထတံ အာဒါယ ပက္ကမိတုံ။ သော သံဃံ သန္ထတသမ္မုတိံ ယာစတိ။ သံဃော ဣတ္ထန္နာမဿ ဘိက္ခုနော သန္ထတသမ္မုတိံ ဒေတိ။ ယဿာယသ္မတော ခမတိ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘိက္ခုနော သန္ထတသမ္မုတိယာ ဒါနံ, သော တုဏှဿ၊ ယဿ နက္ခမတိ, သော ဘာသေယျ။
‘‘ဒိန္နာ သံဃေန ဣတ္ထန္နာမဿ ဘိက္ခုနော သန္ထတသမ္မုတိ။ ခမတိ သံဃဿ, တသ္မာ တုဏှီ, ဧဝမေတံ ဓာရယာမီ’’တိ။
ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၆၁။ ‘‘နဝံ ပန ဘိက္ခုနာ သန္ထတံ ကာရာပေတွာ ဆဗ္ဗဿာနိ ဓာရေတဗ္ဗံ။ ဩရေန စေ ဆန္နံ ဝဿာနံ တံ သန္ထတံ ဝိဿဇ္ဇေတွာ ဝါ အဝိဿဇ္ဇေတွာ ဝါ အညံ နဝံ သန္ထတံ ကာရာပေယျ, အညတြ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၆၂။ နဝံ နာမ ကရဏံ ဥပါဒါယ ဝုစ္စတိ။
သန္ထတံ နာမ သန္ထရိတွာ ကတံ ဟောတိ အဝါယိမံ။
ကာရာပေတွာတိ ကရိတွာ ဝါ ကာရာပေတွာ ဝါ။
ဆဗ္ဗဿာနိ ဓာရေတဗ္ဗန္တိ ဆဗ္ဗဿပရမတာ ဓာရေတဗ္ဗံ။
ဩရေန စေ ဆန္နံ ဝဿာနန္တိ ဦနကဆဗ္ဗဿာနိ။
တံ သန္ထတံ ဝိဿဇ္ဇေတွာတိ အညေသံ ဒတွာ။
အညတြ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာတိ ဌပေတွာ ဘိက္ခုသမ္မုတိံ အညံ နဝံ သန္ထတံ ကရောတိ ဝါ ကာရာပေတိ ဝါ, ပယောဂေ ဒုက္ကဋံ။ ပဋိလာဘေန နိဿဂ္ဂိယံ ဟောတိ။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ သံဃဿ ဝါ ဂဏဿ ဝါ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ…ပေ… ဣဒံ မေ, ဘန္တေ, သန္ထတံ ဦနကဆဗ္ဗဿာနိ ကာရာပိတံ, အညတြ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာ, နိဿဂ္ဂိယံ။ ဣမာဟံ သံဃဿ နိဿဇ္ဇာမီတိ…ပေ… ဒဒေယျာတိ…ပေ… ဒဒေယျုန္တိ…ပေ… အာယသ္မတော ဒမ္မီတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၆၃။ အတ္တနာ ဝိပ္ပကတံ အတ္တနာ ပရိယောသာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အတ္တနာ ဝိပ္ပကတံ ပရေဟိ ပရိယောသာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ
ပါစိတ္တိယံ။ ပရေဟိ ဝိပ္ပကတံ အတ္တနာ ပရိယောသာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ ပရေဟိ ဝိပ္ပကတံ ပရေဟိ ပရိယောသာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၆၄။ အနာပတ္တိ ဆဗ္ဗဿာနိ ကရောတိ, အတိရေကဆဗ္ဗဿာနိ ကရောတိ, အညဿတ္ထာယ ကရောတိ ဝါ ကာရာပေတိ ဝါ, အညေန ကတံ ပဋိလဘိတွာ ပရိဘုဉ္ဇတိ, ဝိတာနံ ဝါ ဘူမတ္ထရဏံ ဝါ သာဏိပါကာရံ ဝါ ဘိသိံ ဝါ ဗိဗ္ဗောဟနံ ဝါ ကရောတိ, ဘိက္ခုသမ္မုတိယာ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဆဗ္ဗဿသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ စတုတ္ထံ။
၅။ နိသီဒနသန္ထတသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၆၅။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘ဣစ္ဆာမဟံ, ဘိက္ခဝေ, တေမာသံ ပဋိသလ္လီယိတုံ။ နမှိ ကေနစိ ဥပသင်္ကမိတဗ္ဗော, အညတြ ဧကေန ပိဏ္ဍပါတနီဟာရကေနာ’’တိ။ ‘‘ဧဝံ, ဘန္တေ,’’တိ ခေါ တေ ဘိက္ခူ ဘဂဝတော ပဋိဿုဏိတွာ နာဿုဓ ကောစိ ဘဂဝန္တံ ဥပသင်္ကမတိ, အညတြ ဧကေန ပိဏ္ဍပါတနီဟာရကေန။ တေန ခေါ ပန သမယေန သာဝတ္ထိယာ သံဃေန ကတိကာ ကတာ ဟောတိ – ‘‘ဣစ္ဆတာဝုသော, ဘဂဝါ တေမာသံ ပဋိသလ္လီယိတုံ။ န ဘဂဝါ ကေနစိ ဥပသင်္ကမိတဗ္ဗော, အညတြ ဧကေန ပိဏ္ဍပါတနီဟာရကေန။ ယော ဘဂဝန္တံ ဥပသင်္ကမတိ သော ပါစိတ္တိယံ ဒေသာပေတဗ္ဗော’’တိ။ အထ ခေါ အာယသ္မာ ဥပသေနော ဝင်္ဂန္တပုတ္တော, သပရိသော ယေန ဘဂဝါ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ဘဂဝန္တံ အဘိဝါဒေတွာ ဧကမန္တံ နိသီဒိ။ အာစိဏ္ဏံ ခေါ ပနေတံ ဗုဒ္ဓါနံ ဘဂဝန္တာနံ အာဂန္တုကေဟိ ဘိက္ခူဟိ သဒ္ဓိံ ပဋိသမ္မောဒိတုံ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ အာယသ္မန္တံ ဥပသေနံ ဝင်္ဂန္တပုတ္တံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ကစ္စိ ဝေါ, ဥပသေန, ခမနီယံ ကစ္စိ ယာပနီယံ, ကစ္စိတ္ထ အပ္ပကိလမထေန အဒ္ဓါနံ အာဂတာ’’တိ? ‘‘ခမနီယံ, ဘဂဝါ, ယာပနီယံ, ဘဂဝါ။ အပ္ပကိလမထေန စ မယံ, ဘန္တေ, အဒ္ဓါနံ အာဂတာ’’တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန အာယသ္မတော ဥပသေနဿ ဝင်္ဂန္တပုတ္တဿ သဒ္ဓိဝိဟာရိကော ဘိက္ခု ဘဂဝတော အဝိဒူရေ နိသိန္နော ဟောတိ။ အထ ခေါ
ဘဂဝါ တံ ဘိက္ခုံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘မနာပါနိ တေ, ဘိက္ခု, ပံသုကူလာနီ’’တိ? ‘‘န ခေါ မေ, ဘန္တေ, မနာပါနိ ပံသုကူလာနီ’’တိ။ ‘‘ကိဿ ပန တွံ, ဘိက္ခု, ပံသုကူလိကော’’တိ? ‘‘ဥပဇ္ဈာယော မေ, ဘန္တေ, ပံသုကူလိကော။ ဧဝံ အဟမ္ပိ ပံသုကူလိကော’’တိ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ အာယသ္မန္တံ ဥပသေနံ ဝင်္ဂန္တပုတ္တံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ပါသာဒိကာ ခေါ တျာယံ, ဥပသေန, ပရိသာ။ ကထံ တွံ, ဥပသေန, ပရိသံ ဝိနေသီ’’တိ? ‘‘ယော မံ, ဘန္တေ, ဥပသမ္ပဒံ ယာစတိ တမဟံ [တာဟံ (က။)] ဧဝံ ဝဒါမိ – ‘အဟံ ခေါ, အာဝုသော, အာရညိကော ပိဏ္ဍပါတိကော ပံသုကူလိကော။ သစေ တွမ္ပိ အာရညိကော ဘဝိဿသိ ပိဏ္ဍပါတိကော ပံသုကူလိကော, ဧဝါဟံ တံ ဥပသမ္ပာဒေဿာမီ’တိ။ သစေ မေ ပဋိဿုဏာတိ ဥပသမ္ပာဒေမိ, နော စေ မေ ပဋိဿုဏာတိ န ဥပသမ္ပာဒေမိ။ ယော မံ နိဿယံ ယာစတိ တမဟံ [တာဟံ (က။)] ဧဝံ ဝဒါမိ – ‘အဟံ ခေါ, အာဝုသော, အာရညိကော ပိဏ္ဍပါတိကော ပံသုကူလိကော။ သစေ တွမ္ပိ အာရညိကော ဘဝိဿသိ ပိဏ္ဍပါတိကော ပံသုကူလိကော, ဧဝါဟံ တေ နိဿယံ ဒဿာမီ’တိ။ သစေ မေ ပဋိဿုဏာတိ နိဿယံ ဒေမိ, နော စေ မေ ပဋိဿုဏာတိ န နိဿယံ ဒေမိ။ ဧဝံ ခေါ အဟံ, ဘန္တေ, ပရိသံ ဝိနေမီ’’တိ။
‘‘သာဓု သာဓု, ဥပသေန။ သာဓု ခေါ တွံ, ဥပသေန, ပရိသံ ဝိနေသိ။ ဇာနာသိ ပန တွံ, ဥပသေန, သာဝတ္ထိယာ သံဃဿ ကတိက’’န္တိ? ‘‘န ခေါ အဟံ, ဘန္တေ, ဇာနာမိ သာဝတ္ထိယာ သံဃဿ ကတိက’’န္တိ။ ‘‘သာဝတ္ထိယာ ခေါ, ဥပသေန, သံဃေန ကတိကာ ကတာ – ‘ဣစ္ဆတာဝုသော, ဘဂဝါ တေမာသံ ပဋိသလ္လီယိတုံ။ န ဘဂဝါ ကေနစိ ဥပသင်္ကမိတဗ္ဗော, အညတြ ဧကေန ပိဏ္ဍပါတနီဟာရကေန။ ယော ဘဂဝန္တံ ဥပသင်္ကမတိ သော ပါစိတ္တိယံ ဒေသာပေတဗ္ဗော’တိ။ ‘‘ပညာယိဿတိ, ဘန္တေ, သာဝတ္ထိယာ သံဃော သကာယ ကတိကာယ, န မယံ အပညတ္တံ ပညပေဿာမ ပညတ္တံ ဝါ န သမုစ္ဆိန္ဒိဿာမ, ယထာပညတ္တေသု သိက္ခာပဒေသု သမာဒါယ ဝတ္တိဿာမာ’’တိ။ ‘‘သာဓု သာဓု, ဥပသေန, အပညတ္တံ န ပညပေတဗ္ဗံ, ပညတ္တံ ဝါ န သမုစ္ဆိန္ဒိတဗ္ဗံ, ယထာပညတ္တေသု သိက္ခာပဒေသု သမာဒါယ ဝတ္တိတဗ္ဗံ။ အနုဇာနာမိ, ဥပသေန, ယေ တေ ဘိက္ခူ အာရညိကာ ပိဏ္ဍပါတိကာ ပံသုကူလိကာ ယထာသုခံ မံ ဒဿနာယ ဥပသင်္ကမန္တူ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၆၆။ တေန ခေါ ပန သမယေန သမ္ဗဟုလာ ဘိက္ခူ ဗဟိဒွါရကောဋ္ဌကေ ဌိတာ ဟောန္တိ – ‘‘မယံ အာယသ္မန္တံ ဥပသေနံ ဝင်္ဂန္တပုတ္တံ ပါစိတ္တိယံ
ဒေသာပေဿာမာ’’တိ။ အထ ခေါ အာယသ္မာ ဥပသေနော ဝင်္ဂန္တပုတ္တော သပရိသော ဥဋ္ဌာယာသနာ ဘဂဝန္တံ အဘိဝါဒေတွာ ပဒက္ခိဏံ ကတွာ ပက္ကာမိ။ အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ အာယသ္မန္တံ ဥပသေနံ ဝင်္ဂန္တပုတ္တံ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘ဇာနာသိ တွံ, အာဝုသော ဥပသေန, သာဝတ္ထိယာ သံဃဿ ကတိက’’န္တိ။ ‘‘ဘဂဝါပိ မံ, အာဝုသော, ဧဝမာဟ – ‘ဇာနာသိ ပန တွံ, ဥပသေန, သာဝတ္ထိယာ သံဃဿ ကတိက’န္တိ? န ခေါ အဟံ, ဘန္တေ, ဇာနာမိ သာဝတ္ထိယာ သံဃဿ ကတိက’’န္တိ။ ‘‘သာဝတ္ထိယာ ခေါ, ဥပသေန, သံဃေန ကတိကာ ကတာ – ဣစ္ဆတာဝုသော, ဘဂဝါ တေမာသံ ပဋိသလ္လီယိတုံ။ န ဘဂဝါ ကေနစိ ဥပသင်္ကမိတဗ္ဗော, အညတြ ဧကေန ပိဏ္ဍပါတနီဟာရကေန။ ယော ဘဂဝန္တံ ဥပသင်္ကမတိ သော ပါစိတ္တိယံ ဒေသာပေတဗ္ဗော’’တိ။ ‘‘ပညာယိဿတိ, ဘန္တေ, သာဝတ္ထိယာ သံဃော သကာယ ကတိကာယ, န မယံ အပညတ္တံ ပညပေဿာမ ပညတ္တံ ဝါ န သမုစ္ဆိန္ဒိဿာမ, ယထာပညတ္တေသု သိက္ခာပဒေသု သမာဒါယ ဝတ္တိဿာမာတိ။ အနုညာတာဝုသော, ဘဂဝတာ – ‘ယေ တေ ဘိက္ခူ အာရညိကာ ပိဏ္ဍပါတိကာ ပံသုကူလိကာ ယထာသုခံ မံ ဒဿနာယ ဥပသင်္ကမန္တူ’’’တိ။
အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ – ‘‘သစ္စံ ခေါ အာယသ္မာ ဥပသေနော အာဟ – ‘န အပညတ္တံ ပညပေတဗ္ဗံ, ပညတ္တံ ဝါ န သမုစ္ဆိန္ဒိတဗ္ဗံ, ယထာပညတ္တေသု သိက္ခာပဒေသု သမာဒါယ ဝတ္တိတဗ္ဗ’’’န္တိ။ အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခူ – ‘‘အနုညာတာ ကိရ ဘဂဝတာ – ‘ယေ တေ ဘိက္ခူ အာရညိကာ ပိဏ္ဍပါတိကာ ပံသုကူလိကာ ယထာသုခံ မံ ဒဿနာယ ဥပသင်္ကမန္တူ’’’တိ။ တေ ဘဂဝန္တံ ဒဿနံ ပိဟေန္တာ [ဒဿနာယ ပိဟယမာနာ (သျာ။)] သန္ထတာနိ ဥဇ္ဈိတွာ အာရညိကင်္ဂံ ပိဏ္ဍပါတိကင်္ဂံ ပံသုကူလိကင်္ဂံ သမာဒိယိံသု။ အထ ခေါ ဘဂဝါ သမ္ဗဟုလေဟိ ဘိက္ခူဟိ သဒ္ဓိံ သေနာသနစာရိကံ အာဟိဏ္ဍန္တော အဒ္ဒသ သန္ထတာနိ တဟံ တဟံ ဥဇ္ဈိတာနိ။ ပဿိတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘ကဿိမာနိ, ဘိက္ခဝေ, သန္ထတာနိ တဟံ တဟံ ဥဇ္ဈိတာနီ’’တိ? အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘တေန ဟိ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညပေဿာမိ ဒသ အတ္ထဝသေ ပဋိစ္စ – သံဃသုဋ္ဌုတာယ, သံဃဖာသုတာယ,…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၆၇။ ‘‘နိသီဒနသန္ထတံပန ဘိက္ခုနာ ကာရယမာနေန ပုရာဏသန္ထတဿ သာမန္တာ သုဂတဝိဒတ္ထိ အာဒါတဗ္ဗာ ဒုဗ္ဗဏ္ဏကရဏာယ, အနာဒါ စေ ဘိက္ခု ပုရာဏသန္ထတဿ သာမန္တာ သုဂတဝိဒတ္ထိံ နဝံ နိသီဒနသန္ထတံ ကာရာပေယျ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၆၈။ နိသီဒနံ နာမ သဒသံ ဝုစ္စတိ။
သန္ထတံ နာမ သန္ထရိတွာ ကတံ ဟောတိ အဝါယိမံ။
ကာရယမာနေနာတိ ကရောန္တော ဝါ ကာရာပေန္တော ဝါ။
ပုရာဏသန္ထတံ နာမ သကိံ နိဝတ္ထမ္ပိ သကိံ ပါရုတမ္ပိ။
သာမန္တာ သုဂတဝိဒတ္ထိ အာဒါတဗ္ဗာ ဒုဗ္ဗဏ္ဏကရဏာယာတိ ထိရဘာဝါယ ဝဋ္ဋံ ဝါ စတုရဿံ ဝါ ဆိန္ဒိတွာ ဧကဒေသေ ဝါ သန္ထရိတဗ္ဗံ ဝိဇဋေတွာ ဝါ သန္ထရိတဗ္ဗံ။
အနာဒါ စေ ဘိက္ခု ပုရာဏသန္ထတဿ သာမန္တာ သုဂတဝိဒတ္ထိန္တိ အနာဒိယိတွာ ပုရာဏသန္ထတဿ သာမန္တာ သုဂတဝိဒတ္ထိံ နဝံ နိသီဒနသန္ထတံ ကရောတိ ဝါ ကာရာပေတိ ဝါ, ပယောဂေ ဒုက္ကဋံ, ပဋိလာဘေန နိဿဂ္ဂိယံ ဟောတိ။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ သံဃဿ ဝါ ဂဏဿ ဝါ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ…ပေ… ဣဒံ မေ, ဘန္တေ, နိသီဒနသန္ထတံ အနာဒိယိတွာ ပုရာဏသန္ထတဿ သာမန္တာ သုဂတဝိဒတ္ထိံ ကာရာပိတံ နိဿဂ္ဂိယံ။ ဣမာဟံ သံဃဿ နိဿဇ္ဇာမီတိ…ပေ… ဒဒေယျာတိ…ပေ… အာယသ္မတော ဒမ္မီတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၆၉။ အတ္တနာ ဝိပ္ပကတံ အတ္တနာ ပရိယောသာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အတ္တနာ ဝိပ္ပကတံ ပရေဟိ ပရိယောသာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ ပရေဟိ ဝိပ္ပကတံ အတ္တနာ ပရိယောသာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ ပရေဟိ ဝိပ္ပကတံ ပရေဟိ ပရိယောသာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။
အညဿတ္ထာယ ကရောတိ ဝါ ကာရာပေတိ ဝါ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၇၀။ အနာပတ္တိ – ပုရာဏသန္ထတဿ သာမန္တာ သုဂတဝိဒတ္ထိံ အာဒိယိတွာ ကရောတိ, အလဘန္တော ထောကတရံ အာဒိယိတွာ ကရောတိ, အလဘန္တော အနာဒိယိတွာ ကရောတိ, အညေန ကတံ ပဋိလဘိတွာ ပရိဘုဉ္ဇတိ, ဝိတာနံ ဝါ ဘူမတ္ထရဏံ ဝါ သာဏိပါကာရံ ဝါ ဘိသိံ ဝါ ဗိဗ္ဗောဟနံ ဝါ ကရောတိ, ဥမ္မတ္တကဿ အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
နိသီဒနသန္ထတသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ ပဉ္စမံ။
၆။ ဧဠကလောမသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၇၁။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရဿ ဘိက္ခုနော ကောသလေသု ဇနပဒေ သာဝတ္ထိံ ဂစ္ဆန္တဿ အန္တရာမဂ္ဂေ ဧဠကလောမာနိ ဥပ္ပဇ္ဇိံသု။ အထ ခေါ သော ဘိက္ခု တာနိ ဧဠကလောမာနိ ဥတ္တရာသင်္ဂေန ဘဏ္ဍိကံ ဗန္ဓိတွာ အဂမာသိ။ မနုဿာ တံ ဘိက္ခုံ ပဿိတွာ ဥပ္ပဏ္ဍေသုံ – ‘‘ကိတ္တကေန တေ, ဘန္တေ, ကီတာနိ? ကိတ္တကော ဥဒယော ဘဝိဿတီ’’တိ? သော ဘိက္ခု တေဟိ မနုဿေဟိ ဥပ္ပဏ္ဍိယမာနော မင်္ကု အဟောသိ။ အထ ခေါ သော ဘိက္ခု သာဝတ္ထိံ ဂန္တွာ တာနိ ဧဠကလောမာနိ ဌိတကောဝ အာသုမ္ဘိ။ ဘိက္ခူ တံ ဘိက္ခုံ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘ကိဿ တွံ, အာဝုသော, ဣမာနိ ဧဠကလောမာနိ ဌိတကောဝ အာသုမ္ဘသီ’’တိ? ‘‘တထာ ဟိ ပနာဟံ, အာဝုသော, ဣမေသံ ဧဠကလောမာနံ ကာရဏာ မနုဿေဟိ ဥပ္ပဏ္ဍိတော’’တိ။ ‘‘ကီဝ ဒူရတော ပန တွံ, အာဝုသော, ဣမာနိ ဧဠကလောမာနိ အာဟရီ’’တိ? ‘‘အတိရေကတိယောဇနံ, အာဝုသော’’တိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခု အတိရေကတိယောဇနံ ဧဠကလောမာနိ အာဟရိဿတီ’’တိ! အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ တံ ဘိက္ခုံ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… သစ္စံ ကိရ တွံ, ဘိက္ခု, အတိရေကတိယောဇနံ ဧဠကလောမာနိ အာဟရီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တွံ, မောဃပုရိသ, အတိရေကတိယောဇနံ ဧဠကလောမာနိ အာဟရိဿသိ! နေတံ မောဃပုရိသ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၇၂။ ‘‘ဘိက္ခုနောပနေဝ အဒ္ဓါနမဂ္ဂပ္ပဋိပန္နဿ ဧဠကလောမာနိ ဥပ္ပဇ္ဇယျုံ။ အာကင်္ခမာနေန ဘိက္ခုနာ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗာနိ။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ တိယောဇနပရမံ သဟတ္ထာ ဟရိတဗ္ဗာနိ [ဟာရေတဗ္ဗာနိ (သီ။ သျာ။ က။)], အသန္တေ ဟာရကေ။ တတော စေ ဥတ္တရိ ဟရေယျ, အသန္တေပိ ဟာရကေ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၇၃။ ဘိက္ခုနောပနေဝ အဒ္ဓါနမဂ္ဂပ္ပဋိပန္နဿာတိ ပန္ထံ ဂစ္ဆန္တဿ။
ဧဠကလောမာနိ ဥပ္ပဇ္ဇေယျုန္တိ ဥပ္ပဇ္ဇေယျုံ သံဃတော ဝါ ဂဏတော ဝါ ဉာတိတော ဝါ မိတ္တတော ဝါ ပံသုကူလံ ဝါ အတ္တနော ဝါ ဓနေန။
အာကင်္ခမာနေနာတိ ဣစ္ဆမာနေန ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗာနိ။
ပဋိဂ္ဂဟေတွာ တိယောဇနပရမံ သဟတ္ထာ ဟရိတဗ္ဗာနီတိ တိယောဇနပရမတာ သဟတ္ထာ ဟရိတဗ္ဗာနိ။
အသန္တေ ဟာရကေတိ နာညော ကောစိ ဟာရကော ဟောတိ ဣတ္ထီ ဝါ ပုရိသော ဝါ ဂဟဋ္ဌော ဝါ ပဗ္ဗဇိတော ဝါ။
တတော စေ ဥတ္တရိ ဟရေယျ, အသန္တေပိ ဟာရကေတိ ပဌမံ ပါဒံ တိယောဇနံ အတိက္ကာမေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဒုတိယံ ပါဒံ အတိက္ကာမေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ [နိဿဂ္ဂိယာနိ ဟောန္တိ (သျာ။)]။ အန္တောတိယောဇနေ ဌိတော ဗဟိတိယောဇနံ ပါတေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ [နိဿဂ္ဂိယာနိ ဟောန္တိ (သျာ။)]။ အညဿ ယာနေ ဝါ ဘဏ္ဍေ ဝါ အဇာနန္တဿ ပက္ခိပိတွာ တိယောဇနံ အတိက္ကာမေတိ, နိဿဂ္ဂိယာနိ ဟောန္တိ။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗာနိ သံဃဿ ဝါ ဂဏဿ ဝါ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗာနိ…ပေ… ဣမာနိ မေ, ဘန္တေ, ဧဠကလောမာနိ တိယောဇနံ အတိက္ကာမိတာနိ နိဿဂ္ဂိယာနိ။ ဣမာနာဟံ သံဃဿ နိဿဇ္ဇာမီတိ…ပေ… ဒဒေယျာတိ…ပေ… ဒဒေယျုန္တိ…ပေ… အာယသ္မတော ဒမ္မီတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၇၄။ အတိရေကတိယောဇနေ အတိရေကသညီ အတိက္ကာမေတိ [တိယောဇနံ အတိက္ကာမေတိ (သျာ။)], နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အတိရေကတိယောဇနေ ဝေမတိကော အတိက္ကာမေတိ [တိယောဇနံ အတိက္ကာမေတိ (သျာ။)], နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အတိရေကတိယောဇနေ ဦနကသညီ အတိက္ကာမေတိ [တိယောဇနံ အတိက္ကာမေတိ (သျာ။)], နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။
ဦနကတိယောဇနေ အတိရေကသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဦနကတိယောဇနေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဦနကတိယောဇနေ ဦနကသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၇၅။ အနာပတ္တိ တိယောဇနံ ဟရတိ, ဦနကတိယောဇနံ ဟရတိ, တိယောဇနံ ဟရတိပိ, ပစ္စာဟရတိပိ, တိယောဇနံ ဝါသာဓိပ္ပါယော ဂန္တွာ တတော ပရံ ဟရတိ, အစ္ဆိန္နံ ပဋိလဘိတွာ ဟရတိ, နိဿဋ္ဌံ ပဋိလဘိတွာ ဟရတိ, အညံ ဟရာပေတိ ကတဘဏ္ဍံ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဧဠကလောမသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ ဆဋ္ဌံ။
၇။ ဧဠကလောမဓောဝါပနသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၇၆။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သက္ကေသု ဝိဟရတိ ကပိလဝတ္ထုသ္မိံ နိဂြောဓာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဘိက္ခုနီဟိ ဧဠကလောမာနိ ဓောဝါပေန္တိပိ ရဇာပေန္တိပိ ဝိဇဋာပေန္တိပိ။ ဘိက္ခုနိယော ဧဠကလောမာနိ ဓောဝန္တိယော ရဇန္တိယော ဝိဇဋေန္တိယော ရိဉ္စန္တိ ဥဒ္ဒေသံ ပရိပုစ္ဆံ အဓိသီလံ အဓိစိတ္တံ အဓိပညံ။ အထ ခေါ မဟာပဇာပတိ ဂေါတမီ ယေန ဘဂဝါ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ဘဂဝန္တံ အဘိဝါဒေတွာ ဧကမန္တံ အဋ္ဌာသိ။ ဧကမန္တံ ဌိတံ ခေါ မဟာပဇာပတိံ ဂေါတမိံ ဘဂဝါ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ကစ္စိ, ဂေါတမိ, ဘိက္ခုနိယော အပ္ပမတ္တာ အာတာပိနိယော ပဟိတတ္တာ ဝိဟရန္တီ’’တိ? ‘‘ကုတော, ဘန္တေ, ဘိက္ခုနီနံ အပ္ပမာဒေါ! အယျာ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခုနီဟိ ဧဠကလောမာနိ ဓောဝါပေန္တိပိ ရဇာပေန္တိပိ ဝိဇဋာပေန္တိပိ။ ဘိက္ခုနိယော ဧဠကလောမာနိ ဓောဝန္တိယော ရဇန္တိယော ဝိဇဋေန္တိယော ရိဉ္စန္တိ ဥဒ္ဒေသံ ပရိပုစ္ဆံ အဓိသီလံ အဓိစိတ္တံ အဓိပည’’န္တိ။
အထ ခေါ ဘဂဝါ မဟာပဇာပတိံ ဂေါတမိံ ဓမ္မိယာ ကထာယ သန္ဒဿေသိ သမာဒပေသိ သမုတ္တေဇေသိ သမ္ပဟံသေသိ။ အထ ခေါ မဟာပဇာပတိ ဂေါတမီ ဘဂဝတာ ဓမ္မိယာ ကထာယ သန္ဒဿိတာ သမာဒပိတာ သမုတ္တေဇိတာ သမ္ပဟံသိတာ ဘဂဝန္တံ အဘိဝါဒေတွာ ပဒက္ခိဏံ ကတွာ ပက္ကာမိ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဘိက္ခုသံဃံ သန္နိပါတာပေတွာ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ ဘိက္ခူ ပဋိပုစ္ဆိ – ‘‘သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခုနီဟိ ဧဠကလောမာနိ ဓောဝါပေထပိ ရဇာပေထပိ ဝိဇဋာပေထပီ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ‘‘ဉာတိကာယော တုမှာကံ, ဘိက္ခဝေ, အညာတိကာယော’’တိ? ‘‘အညာတိကာယော, ဘဂဝါ’’တိ။ ‘‘အညာတကာ, မောဃပုရိသာ, အညာတိကာနံ န ဇာနန္တိ ပတိရူပံ ဝါ အပ္ပတိရူပံ ဝါ ပါသာဒိကံ ဝါ အပါသာဒိကံ။ တတ္ထ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, အညာတိကာဟိ ဘိက္ခုနီဟိ ဧဠကလောမာနိ ဓောဝါပေဿထပိ ရဇာပေဿထပိ ဝိဇဋာပေဿထပိ! နေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၇၇။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု အညာတိကာယ ဘိက္ခုနိယာ ဧဠကလောမာနိ ဓောဝါပေယျ ဝါ ရဇာပေယျ ဝါ ဝိဇဋာပေယျ ဝါ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၇၈။ ယောပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
အညာတိကာ နာမ မာတိတော ဝါ ပိတိတော ဝါ ယာဝ သတ္တမာ ပိတာမဟယုဂါ အသမ္ဗဒ္ဓါ။
ဘိက္ခုနီ နာမ ဥဘတောသံဃေ ဥပသမ္ပန္နာ။
ဓောဝါတိ အာဏာပေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဓောတာနိ နိဿဂ္ဂိယာနိ ဟောန္တိ။ ရဇာတိ အာဏာပေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ရတ္တာနိ နိဿဂ္ဂိယာနိ ဟောန္တိ။ ဝိဇဋေဟီတိ အာဏာပေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဝိဇဋိတာနိ နိဿဂ္ဂိယာနိ ဟောန္တိ။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗာနိ သံဃဿ ဝါ ဂဏဿ ဝါ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗာနိ…ပေ… ဣမာနိ မေ, ဘန္တေ, ဧဠကလောမာနိ အညာတိကာယ ဘိက္ခုနိယာ ဓောဝါပိတာနိ နိဿဂ္ဂိယာနိ။ ဣမာနာဟံ သံဃဿ နိဿဇ္ဇာမီတိ…ပေ… ဒဒေယျာတိ…ပေ… ဒဒေယျုန္တိ…ပေ… အာယသ္မတော ဒမ္မီတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၇၉။ အညာတိကာယ အညာတိကသညီ ဧဠကလောမာနိ ဓောဝါပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အညာတိကာယ အညာတိကသညီ ဧဠကလောမာနိ ဓောဝါပေတိ ရဇာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယေန အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အညာတိကာယ အညာတိကသညီ ဧဠကလောမာနိ ဓောဝါပေတိ ဝိဇဋာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယေန အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အညာတိကာယ အညာတိကသညီ ဧဠကလောမာနိ ဓောဝါပေတိ ရဇာပေတိ ဝိဇဋာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယေန အာပတ္တိ ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ။
အညာတိကာယ အညာတိကသညီ ဧဠကလောမာနိ ရဇာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အညာတိကာယ အညာတိကသညီ ဧဠကလောမာနိ ရဇာပေတိ ဝိဇဋာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယေန အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အညာတိကာယ အညာတိကသညီ ဧဠကလောမာနိ ရဇာပေတိ ဓောဝါပေတိ, နိဿဂ္ဂိယေန အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အညာတိကာယ အညာတိကသညီ ဧဠကလောမာနိ ရဇာပေတိ ဝိဇဋာပေတိ ဓောဝါပေတိ, နိဿဂ္ဂိယေန အာပတ္တိ ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ။
အညာတိကာယ အညာတိကသညီ ဧဠကလောမာနိ ဝိဇဋာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အညာတိကာယ အညာတိကသညီ ဧဠကလောမာနိ ဝိဇဋာပေတိ ဓောဝါပေတိ, နိဿဂ္ဂိယေန အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အညာတိကာယ အညာတိကသညီ ဧဠကလောမာနိ ဝိဇဋာပေတိ ရဇာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယေန အာပတ္တိ
ဒုက္ကဋဿ။ အညာတိကာယ အညာတိကသညီ ဧဠကလောမာနိ ဝိဇဋာပေတိ ဓောဝါပေတိ ရဇာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယေန အာပတ္တိ ဒွိန္နံ ဒုက္ကဋာနံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၈၀။ အညာတိကာယ ဝေမတိကော…ပေ… အညာတိကာယ ဉာတိကသညီ…ပေ… အညဿ ဧဠကလောမာနိ ဓောဝါပေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဧကတော ဥပသမ္ပန္နာယ ဓောဝါပေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဉာတိကာယ အညာတိကသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဉာတိကာယ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဉာတိကာယ ဉာတိကသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၈၁။ အနာပတ္တိ ဉာတိကာယ ဓာဝန္တိယာ အညာတိကာ ဒုတိယာ ဟောတိ, အဝုတ္တာ ဓောဝတိ, အပရိဘုတ္တံ ကတဘဏ္ဍံ ဓောဝါပေတိ, သိက္ခမာနာယ သာမဏေရိယာ ဥမ္မတ္တကဿ အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဧဠကလောမဓောဝါပနသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ သတ္တမံ။
၈။ ရူပိယသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၈၂။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ ရာဇဂဟေ ဝိဟရတိ ဝေဠုဝနေ ကလန္ဒကနိဝါပေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော သကျပုတ္တော အညတရဿ ကုလဿ ကုလူပကော ဟောတိ နိစ္စဘတ္တိကော။ ယံ တသ္မိံ ကုလေ ဥပ္ပဇ္ဇတိ ခါဒနီယံ ဝါ ဘောဇနီယံ ဝါ တတော အာယသ္မတော ဥပနန္ဒဿ သကျပုတ္တဿ ပဋိဝိသော ဌပိယျတိ။ တေန ခေါ ပန သမယေန သာယံ တသ္မိံ ကုလေ မံသံ ဥပ္ပန္နံ ဟောတိ။ တတော အာယသ္မတော ဥပနန္ဒဿ သကျပုတ္တဿ ပဋိဝိသော ဌပိတော ဟောတိ။ တဿ ကုလဿ ဒါရကော ရတ္တိယာ ပစ္စူသသမယံ ပစ္စုဋ္ဌာယ ရောဒတိ – ‘‘မံသံ မေ ဒေထာ’’တိ။ အထ ခေါ သော ပုရိသော ပဇာပတိံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘အယျဿ ပဋိဝိသံ ဒါရကဿ ဒေဟိ။ အညံ စေတာပေတွာ အယျဿ ဒဿာမာ’’တိ။
အထ ခေါ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော သကျပုတ္တော ပုဗ္ဗဏှသမယံ နိဝါသေတွာ ပတ္တစီဝရံ အာဒါယ ယေန တံ ကုလံ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ပညတ္တေ အာသနေ နိသီဒိ။ အထ ခေါ သော ပုရိသော ယေနာယသ္မာ ဥပနန္ဒော သကျပုတ္တော တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ သကျပုတ္တံ အဘိဝါဒေတွာ ဧကမန္တံ နိသီဒိ။ ဧကမန္တံ နိသိန္နော ခေါ သော ပုရိသော
အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ သကျပုတ္တံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဟိယျော ခေါ, ဘန္တေ, သာယံ မံသံ ဥပ္ပန္နံ အဟောသိ။ တတော အယျဿ ပဋိဝိသော ဌပိတော။ အယံ, ဘန္တေ, ဒါရကော ရတ္တိယာ ပစ္စူသသမယံ ပစ္စုဋ္ဌာယ ရောဒတိ – ‘မံသံ မေ ဒေထာ’တိ။ အယျဿ ပဋိဝိသော ဒါရကဿ ဒိန္နော။ ကဟာပဏေန, ဘန္တေ, ကိံ အာဟရိယျတူ’’တိ? ‘‘ပရိစ္စတ္တော မေ, အာဝုသော, ကဟာပဏော’’တိ? ‘‘အာမ, ဘန္တေ, ပရိစ္စတ္တော’’တိ။ ‘‘တညေဝ မေ, အာဝုသော, ကဟာပဏံ ဒေဟီ’’တိ။
အထ ခေါ သော ပုရိသော အာယသ္မတော ဥပနန္ဒဿ သကျပုတ္တဿ ကဟာပဏံ ဒတွာ ဥဇ္ဈာယတိ ခိယျတိ ဝိပါစေတိ – ‘‘တထေဝ မယံ ရူပိယံ ပဋိဂ္ဂဏှာမ ဧဝမေဝိမေ သမဏာ သကျပုတ္တိယာ ရူပိယံ ပဋိဂ္ဂဏှန္တီ’’တိ။ အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခူ တဿ ပုရိသဿ ဥဇ္ဈာယန္တဿ ခိယျန္တဿ ဝိပါစေန္တဿ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော သကျပုတ္တော ရူပိယံ ပဋိဂ္ဂဟေဿတီ’’တိ! အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ သကျပုတ္တံ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… ‘‘သစ္စံ ကိရ တွံ, ဥပနန္ဒ, ရူပိယံ ပဋိဂ္ဂဟေသီ’’တိ [ပဋိဂ္ဂဏှာသီတိ (သျာ။)]? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တွံ, မောဃပုရိသ, ရူပိယံ ပဋိဂ္ဂဟေဿသိ! နေတံ, မောဃပုရိသ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၈၃။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု ဇာတရူပရဇတံ ဥဂ္ဂဏှေယျ ဝါ ဥဂ္ဂဏှာပေယျ ဝါ ဥပနိက္ခိတ္တံ ဝါ သာဒိယေယျ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၈၄။ ယောပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
ဇာတရူပံ နာမ သတ္ထုဝဏ္ဏော ဝုစ္စတိ။
ရဇတံ နာမ ကဟာပဏော လောဟမာသကော ဒါရုမာသကော ဇတုမာသကော ယေ ဝေါဟာရံ ဂစ္ဆန္တိ။
ဥဂ္ဂဏှေယျာတိ သယံ ဂဏှာတိ နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ [နိဿဂ္ဂိယံ ဟောတိ (သျာ။)]။
ဥဂ္ဂဏှာပေယျာတိ အညံ ဂါဟာပေတိ နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ [နိဿဂ္ဂိယံ ဟောတိ (သျာ။)]။
ဥပနိက္ခိတ္တံဝါ သာဒိယေယျာတိ ဣဒံ အယျဿ ဟောတူတိ ဥပနိက္ခိတ္တံ သာဒိယတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ဟောတိ။ သံဃမဇ္ဈေ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ – တေန ဘိက္ခုနာ သံဃံ ဥပသင်္ကမိတွာ ဧကံသံ ဥတ္တရာသင်္ဂံ ကရိတွာ ဝုဍ္ဎာနံ ဘိက္ခူနံ ပါဒေ ဝန္ဒိတွာ ဥက္ကုဋိကံ နိသီဒိတွာ အဉ္ဇလိံ ပဂ္ဂဟေတွာ ဧဝမဿ ဝစနီယော – ‘‘အဟံ, ဘန္တေ, ရူပိယံ ပဋိဂ္ဂဟေသိံ။ ဣဒံ မေ နိဿဂ္ဂိယံ။ ဣမာဟံ သံဃဿ နိဿဇ္ဇာမီ’’တိ။ နိဿဇ္ဇိတွာ အာပတ္တိ ဒေသေတဗ္ဗာ။ ဗျတ္တေန ဘိက္ခုနာ ပဋိဗလေန အာပတ္တိ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗာ။ သစေ တတ္ထ အာဂစ္ဆတိ အာရာမိကော ဝါ ဥပါသကော ဝါ သော ဝတ္တဗ္ဗော – ‘‘အာဝုသော, ဣမံ ဇာနာဟီ’’တိ။ သစေ သော ဘဏတိ – ‘‘ဣမိနာ ကိံ အာဟရိယျတူ’’တိ, န ဝတ္တဗ္ဗော – ‘‘ဣမံ ဝါ ဣမံ ဝါ အာဟရာ’’တိ။ ကပ္ပိယံ အာစိက္ခိတဗ္ဗံ – သပ္ပိ ဝါ တေလံ ဝါ မဓု ဝါ ဖာဏိတံ ဝါ။ သစေ သော တေန ပရိဝတ္တေတွာ ကပ္ပိယံ အာဟရတိ ရူပိယပ္ပဋိဂ္ဂါဟကံ ဌပေတွာ သဗ္ဗေဟေဝ ပရိဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ။ ဧဝဉ္စေတံ လဘေထ, ဣစ္စေတံ ကုသလံ၊ နော စေ လဘေထ, သော ဝတ္တဗ္ဗော – ‘‘အာဝုသော, ဣမံ ဆဍ္ဍေဟီ’’တိ။ သစေ သော ဆဍ္ဍေတိ, ဣစ္စေတံ ကုသလံ၊ နော စေ ဆဍ္ဍေတိ, ပဉ္စဟင်္ဂေဟိ သမန္နာဂတော ဘိက္ခု ရူပိယဆဍ္ဍကော သမ္မန္နိတဗ္ဗော – ယော န ဆန္ဒာဂတိံ ဂစ္ဆေယျ, န ဒေါသာဂတိံ ဂစ္ဆေယျ, န မောဟာဂတိံ ဂစ္ဆေယျ, န ဘယာဂတိံ ဂစ္ဆေယျ, ဆဍ္ဍိတာဆဍ္ဍိတဉ္စ ဇာနေယျ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, သမ္မန္နိတဗ္ဗော။ ပဌမံ ဘိက္ခု ယာစိတဗ္ဗော။ ယာစိတွာ ဗျတ္တေန ဘိက္ခုနာ ပဋိဗလေန သံဃော ဉာပေတဗ္ဗော –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၈၅။ ‘‘သုဏာတု မေ, ဘန္တေ, သံဃော။ ယဒိ သံဃဿ ပတ္တကလ္လံ, သံဃော ဣတ္ထန္နာမံ ဘိက္ခုံ ရူပိယဆဍ္ဍကံ သမ္မန္နေယျ။ ဧသာ ဉတ္တိ။
‘‘သုဏာတု မေ, ဘန္တေ, သံဃော။ သံဃော ဣတ္ထန္နာမံ ဘိက္ခုံ ရူပိယဆဍ္ဍကံ သမ္မန္နတိ။ ယဿာယသ္မတော ခမတိ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘိက္ခုနော ရူပိယဆဍ္ဍကဿ သမ္မုတိ, သော တုဏှဿ၊ ယဿ နက္ခမတိ, သော ဘာသေယျ။
‘‘သမ္မတော သံဃေန ဣတ္ထန္နာမော ဘိက္ခု ရူပိယဆဍ္ဍကော။ ခမတိ သံဃဿ, တသ္မာ တုဏှီ, ဧဝမေတံ ဓာရယာမီ’’တိ။
တေန သမ္မတေန ဘိက္ခုနာ အနိမိတ္တံ ကတွာ ပါတေတဗ္ဗံ။ သစေ နိမိတ္တံ ကတွာ ပါတေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၈၆။ ရူပိယေ ရူပိယသညီ ရူပိယံ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ ရူပိယေ ဝေမတိကော ရူပိယံ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ ရူပိယေ အရူပိယသညီ ရူပိယံ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။
အရူပိယေ ရူပိယသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အရူပိယေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အရူပိယေ အရူပိယသညီ, အနာပတ္တိ။
အနာပတ္တိ အဇ္ဈာရာမေ ဝါ အဇ္ဈာဝသထေ ဝါ ဥဂ္ဂဟေတွာ ဝါ ဥဂ္ဂဟာပေတွာ ဝါ နိက္ခိပတိ – ယဿ ဘဝိဿတိ သော ဟရိဿတီတိ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ရူပိယသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ အဋ္ဌမံ။
၉။ ရူပိယသံဝေါဟာရသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၈၇။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ နာနပ္ပကာရကံ ရူပိယသံဝေါဟာရံ သမာပဇ္ဇန္တိ။ မနုဿာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ သမဏာ သကျပုတ္တိယာ နာနပ္ပကာရကံ ရူပိယသံဝေါဟာရံ သမာပဇ္ဇိဿန္တိ, သေယျထာပိ ဂိဟီ ကာမဘောဂိနော’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခူ တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ နာနပ္ပကာရကံ ရူပိယသံဝေါဟာရံ သမာပဇ္ဇိဿန္တီ’’တိ! အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ ဘိက္ခူ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… ‘‘သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, နာနပ္ပကာရကံ ရူပိယသံဝေါဟာရံ သမာပဇ္ဇထာ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, နာနပ္ပကာရကံ ရူပိယသံဝေါဟာရံ သမာပဇ္ဇိဿထ! နေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၈၈။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု နာနပ္ပကာရကံ ရူပိယသံဝေါဟာရံ သမာပဇ္ဇေယျ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၈၉။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
နာနပ္ပကာရကံ နာမ ကတမ္ပိ အကတမ္ပိ ကတာကတမ္ပိ။ ကတံ နာမ သီသူပဂံ ဂီဝူပဂံ ဟတ္ထူပဂံ ပါဒူပဂံ ကဋူပဂံ။ အကတံ နာမ ဃနကတံ ဝုစ္စတိ။ ကတာကတံ နာမ တဒုဘယံ။
ရူပိယံ နာမ သတ္ထုဝဏ္ဏော ကဟာပဏော, လောဟမာသကော, ဒါရုမာသကော, ဇတုမာသကော ယေ ဝေါဟာရံ ဂစ္ဆန္တိ။
သမာပဇ္ဇေယျာတိ ကတေန ကတံ စေတာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ [နိဿဂ္ဂိယံ ဟောတိ (သျာ။)]။ ကတေန အကတံ စေတာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ ကတေန ကတာကတံ စေတာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အကတေန ကတံ စေတာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အကတေန အကတံ စေတာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အကတေန ကတာကတံ စေတာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ ကတာကတေန ကတံ စေတာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ ကတာကတေန အကတံ စေတာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ ကတာကတေန ကတာကတံ စေတာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ သံဃမဇ္ဈေ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ။ တေန ဘိက္ခုနာ သံဃံ ဥပသင်္ကမိတွာ ဧကံသံ ဥတ္တရာသင်္ဂံ ကရိတွာ ဝုဍ္ဎာနံ ဘိက္ခူနံ ပါဒေ ဝန္ဒိတွာ ဥက္ကုဋိကံ နိသီဒိတွာ အဉ္ဇလိံ ပဂ္ဂဟေတွာ ဧဝမဿ ဝစနီယော – ‘‘အဟံ, ဘန္တေ, နာနပ္ပကာရကံ ရူပိယသံဝေါဟာရံ သမာပဇ္ဇိံ။ ဣဒံ မေ နိဿဂ္ဂိယံ။ ဣမာဟံ သံဃဿ နိဿဇ္ဇာမီ’’တိ။ နိဿဇ္ဇိတွာ အာပတ္တိ ဒေသေတဗ္ဗာ။ ဗျတ္တေန ဘိက္ခုနာ ပဋိဗလေန အာပတ္တိ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗာ။ သစေ တတ္ထ အာဂစ္ဆတိ အာရာမိကော ဝါ ဥပါသကော ဝါ သော ဝတ္တဗ္ဗော – ‘‘အာဝုသော, ဣမံ ဇာနာဟီ’’တိ။ သစေ သော ဘဏတိ – ‘‘ဣမိနာ ကိံ အာဟရိယျတူ’’တိ, န ဝတ္တဗ္ဗော – ‘‘ဣမံ ဝါ ဣမံ ဝါ အာဟရာ’’တိ။ ကပ္ပိယံ အာစိက္ခိတဗ္ဗံ – သပ္ပိ ဝါ တေလံ ဝါ မဓု ဝါ ဖာဏိတံ ဝါ။ သစေ သော တေန ပရိဝတ္တေတွာ ကပ္ပိယံ အာဟရတိ, ရူပိယစေတာပကံ ဌပေတွာ, သဗ္ဗေဟေဝ ပရိဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ။ ဧဝဉ္စေတံ လဘေထ, ဣစ္စေတံ ကုသလံ၊ နော စေ လဘေထ, သော ဝတ္တဗ္ဗော – ‘‘အာဝုသော, ဣမံ ဆဍ္ဍေဟီ’’တိ။ သစေ သော ဆဍ္ဍေတိ, ဣစ္စေတံ ကုသလံ၊ နော စေ ဆဍ္ဍေတိ, ပဉ္စဟင်္ဂေဟိ သမန္နာဂတော ဘိက္ခု ရူပိယဆဍ္ဍကော သမ္မန္နိတဗ္ဗော – ယော န ဆန္ဒာဂတိံ ဂစ္ဆေယျ, န ဒေါသာဂတိံ ဂစ္ဆေယျ, န မောဟာဂတိံ ဂစ္ဆေယျ, န ဘယာဂတိံ ဂစ္ဆေယျ, ဆဍ္ဍိတာဆဍ္ဍိတဉ္စ ဇာနေယျ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, သမ္မန္နိတဗ္ဗော။ ပဌမံ ဘိက္ခု ယာစိတဗ္ဗော။ ယာစိတွာ ဗျတ္တေန ဘိက္ခုနာ ပဋိဗလေန သံဃော ဉာပေတဗ္ဗော –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၉၀။ ‘‘သုဏာတု မေ, ဘန္တေ, သံဃော။ ယဒိ သံဃဿ ပတ္တကလ္လံ, သံဃော ဣတ္ထန္နာမံ ဘိက္ခုံ ရူပိယဆဍ္ဍကံ သမ္မန္နေယျ။ ဧသာ ဉတ္တိ။
‘‘သုဏာတု မေ, ဘန္တေ, သံဃော။ သံဃော ဣတ္ထန္နာမံ ဘိက္ခုံ ရူပိယဆဍ္ဍကံ သမ္မန္နတိ။ ယဿာယသ္မတော ခမတိ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘိက္ခုနော ရူပိယဆဍ္ဍကဿ သမ္မုတိ, သော တုဏှဿ၊ ယဿ နက္ခမတိ, သော ဘာသေယျ။
‘‘သမ္မတော သံဃေန ဣတ္ထန္နာမော ဘိက္ခု ရူပိယဆဍ္ဍကော။ ခမတိ သံဃဿ, တသ္မာ တုဏှီ, ဧဝမေတံ ဓာရယာမီ’’တိ။
တေန သမ္မတေန ဘိက္ခုနာ အနိမိတ္တံ ကတွာ ပါတေတဗ္ဗံ။ သစေ နိမိတ္တံ ကတွာ ပါတေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၉၁။ ရူပိယေ ရူပိယသညီ ရူပိယံ စေတာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ ရူပိယေ ဝေမတိကော ရူပိယံ စေတာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ ရူပိယေ အရူပိယသညီ ရူပိယံ စေတာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အရူပိယေ ရူပိယသညီ ရူပိယံ စေတာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အရူပိယေ ဝေမတိကော ရူပိယံ စေတာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အရူပိယေ အရူပိယသညီ ရူပိယံ စေတာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။
အရူပိယေ ရူပိယသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အရူပိယေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အရူပိယေ အရူပိယသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၉၂။ အနာပတ္တိ ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ရူပိယသံဝေါဟာရသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ နဝမံ။
၁၀။ ကယဝိက္ကယသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၉၃။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော သကျပုတ္တော ပဋ္ဋော ဟောတိ စီဝရကမ္မံ ကာတုံ။ သော ပဋပိလောတိကာနံ သံဃာဋိံ ကရိတွာ သုရတ္တံ သုပရိကမ္မကတံ ကတွာ ပါရုပိ။ အထ ခေါ အညတရော ပရိဗ္ဗာဇကော မဟဂ္ဃံ ပဋံ ပါရုပိတွာ ယေနာယသ္မာ ဥပနန္ဒော သကျပုတ္တော တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ
သကျပုတ္တံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘သုန္ဒရာ ခေါ တျာယံ, အာဝုသော, သံဃာဋိ၊ ဒေဟိ မေ ပဋေနာ’’တိ။ ‘‘ဇာနာဟိ, အာဝုသော’’တိ။ ‘‘အာမာဝုသော, ဇာနာမီ’’တိ။ ‘‘ဟန္ဒာဝုသော’’တိ, အဒါသိ။ အထ ခေါ သော ပရိဗ္ဗာဇကော တံ သံဃာဋိံ ပါရုပိတွာ ပရိဗ္ဗာဇကာရာမံ အဂမာသိ။ ပရိဗ္ဗာဇကာ တံ ပရိဗ္ဗာဇကံ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘သုန္ဒရာ ခေါ တျာယံ, အာဝုသော, သံဃာဋိ၊ ကုတော တယာ လဒ္ဓါ’’တိ? ‘‘တေန မေ, အာဝုသော, ပဋေန ပရိဝတ္တိတာ’’တိ။ ‘‘ကတိဟိပိ တျာယံ, အာဝုသော, သံဃာဋိ ဘဝိဿတိ, သောယေဝ တေ ပဋော ဝရော’’တိ။
အထ ခေါ သော ပရိဗ္ဗာဇကော – ‘‘သစ္စံ ခေါ ပရိဗ္ဗာဇကာ အာဟံသု – ‘ကတိဟိပိ မျာယံ သံဃာဋိ ဘဝိဿတိ! သောယေဝ မေ ပဋော ဝရော’’’တိ ယေနာယသ္မာ ဥပနန္ဒော သကျပုတ္တော တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ သကျပုတ္တံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဟန္ဒ တေ, အာဝုသော, သံဃာဋိ [သံဃာဋိံ (သျာ။ က။)]၊ ဒေဟိ မေ ပဋ’’န္တိ။ ‘‘နနု တွံ, အာဝုသော, မယာ ဝုတ္တော – ‘ဇာနာဟိ, အာဝုသော’တိ! နာဟ ဒဿာမီ’’တိ။ အထ ခေါ သော ပရိဗ္ဗာဇကော ဥဇ္ဈာယတိ ခိယျတိ ဝိပါစေတိ – ‘‘ဂိဟီပိ နံ ဂိဟိဿ ဝိပ္ပဋိသာရိဿ ဒေန္တိ, ကိံ ပန ပဗ္ဗဇိတော ပဗ္ဗဇိတဿ န ဒဿတီ’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခူ တဿ ပရိဗ္ဗာဇကဿ ဥဇ္ဈာယန္တဿ ခိယျန္တဿ ဝိပါစေန္တဿ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော သကျပုတ္တော ပရိဗ္ဗာဇကေန သဒ္ဓိံ ကယဝိက္ကယံ သမာပဇ္ဇိဿတီ’’တိ! အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ သကျပုတ္တံ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… ‘‘သစ္စံ ကိရ တွံ, ဥပနန္ဒ, ပရိဗ္ဗာဇကေန သဒ္ဓိံ ကယဝိက္ကယံ သမာပဇ္ဇသီ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တွံ, မောဃပုရိသ, ပရိဗ္ဗာဇကေန သဒ္ဓိံ ကယဝိက္ကယံ သမာပဇ္ဇိဿသိ! နေတံ, မောဃပုရိသ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၉၄။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု နာနပ္ပကာရကံ ကယဝိက္ကယံ သမာပဇ္ဇေယျ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၉၅။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ‘‘ဘိက္ခူ’’တိ။
နာနပ္ပကာရကံ နာမ စီဝရပိဏ္ဍပါတသေနာသနဂိလာနပ္ပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရာ, အန္တမသော စုဏ္ဏပိဏ္ဍောပိ ဒန္တကဋ္ဌမ္ပိ ဒသိကသုတ္တမ္ပိ။
ကယဝိက္ကယံ သမာပဇ္ဇေယျာတိ ဣမိနာ ဣမံ ဒေဟိ, ဣမိနာ ဣမံ အာဟရ, ဣမိနာ ဣမံ ပရိဝတ္တေဟိ, ဣမိနာ ဣမံ စေတာပေဟီတိ။ အဇ္ဈာစရတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ယတော ကယိတဉ္စ ဟောတိ ဝိက္ကယိတဉ္စ အတ္တနော ဘဏ္ဍံ ပရဟတ္ထဂတံ ပရဘဏ္ဍံ အတ္တနော ဟတ္ထဂတံ, နိဿဂ္ဂိယံ ဟောတိ။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ သံဃဿ ဝါ ဂဏဿ ဝါ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ…ပေ… အဟံ, ဘန္တေ, နာနပ္ပကာရကံ ကယဝိက္ကယံ သမာပဇ္ဇိံ။ ဣဒံ မေ နိဿဂ္ဂိယံ။ ဣမာဟံ သံဃဿ နိဿဇ္ဇာမီတိ…ပေ… ဒဒေယျာတိ…ပေ… ဒဒေယျုန္တိ…ပေ… အာယသ္မတော ဒမ္မီတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၉၆။ ကယဝိက္ကယေ ကယဝိက္ကယသညီ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ ကယဝိက္ကယေ ဝေမတိကော, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ ကယဝိက္ကယေ နကယဝိက္ကယသညီ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။
နကယဝိက္ကယေ ကယဝိက္ကယသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ နကယဝိက္ကယေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ နကယဝိက္ကယေ နကယဝိက္ကယသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၉၇။ အနာပတ္တိ – အဂ္ဃံ ပုစ္ဆတိ, ကပ္ပိယကာရကဿ အာစိက္ခတိ, ‘‘ဣဒံ အမှာကံ အတ္ထိ, အမှာကဉ္စ ဣမိနာ စ ဣမိနာ စ အတ္ထော’’တိ ဘဏတိ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ကယဝိက္ကယသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ ဒသမံ။
ကောသိယဝဂ္ဂေါ ဒုတိယော။
တဿုဒ္ဒါနံ –
ကောသိယာ သုဒ္ဓဒွေဘာဂါ, ဆဗ္ဗဿာနိ နိသီဒနံ၊
ဒွေ စ လောမာနိ ဥဂ္ဂဏှေ, ဥဘော နာနပ္ပကာရကာတိ။
၃။ ပတ္တဝဂ္ဂေါ
၁။ ပတ္တသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၉၈။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဗဟူ ပတ္တေ သန္နိစယံ ကရောန္တိ။ မနုဿာ ဝိဟာရစာရိကံ အာဟိဏ္ဍန္တာ ပဿိတွာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ သမဏာ သကျပုတ္တိယာ ဗဟူ ပတ္တေ သန္နိစယံ ကရိဿန္တိ, ပတ္တဝါဏိဇ္ဇံ ဝါ သမဏာ သကျပုတ္တိယာ ကရိဿန္တိ အာမတ္တိကာပဏံ ဝါ ပသာရေဿန္တီ’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခူ တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ အတိရေကပတ္တံ ဓာရေဿန္တီ’’တိ! အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ ဘိက္ခူ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… ‘‘သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, အတိရေကပတ္တံ ဓာရေထာ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, အတိရေကပတ္တံ ဓာရေဿထ! နေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ …ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၅၉၉။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု အတိရေကပတ္တံ ဓာရေယျ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
ဧဝဉ္စိဒံ ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ ဟောတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၀၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန အာယသ္မတော အာနန္ဒဿ အတိရေကပတ္တော ဥပ္ပန္နော ဟောတိ။ အာယသ္မာ စ အာနန္ဒော တံ ပတ္တံ အာယသ္မတော သာရိပုတ္တဿ ဒါတုကာမော ဟောတိ။ အာယသ္မာ စ သာရိပုတ္တော သာကေတေ ဝိဟရတိ။ အထ ခေါ အာယသ္မတော အာနန္ဒဿ ဧတဒဟောသိ – ‘‘ဘဂဝတာ သိက္ခာပဒံ ပညတ္တံ – ‘န အတိရေကပတ္တော ဓာရေတဗ္ဗော’တိ။ အယဉ္စ မေ အတိရေကပတ္တော ဥပ္ပန္နော။ အဟဉ္စိမံ ပတ္တံ အာယသ္မတော သာရိပုတ္တဿ ဒါတုကာမော။ အာယသ္မာ စ သာရိပုတ္တော သာကေတေ ဝိဟရတိ။ ကထံ နု ခေါ မယာ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗ’’န္တိ? ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ ‘‘ကီဝစိရံ ပနာနန္ဒ, သာရိပုတ္တော အာဂစ္ဆိဿတီ’’တိ? ‘‘နဝမံ ဝါ, ဘဂဝါ, ဒိဝသံ ဒသမံ ဝါ’’တိ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘အနုဇာနာမိ,
ဘိက္ခဝေ, ဒသာဟပရမံ အတိရေကပတ္တံ ဓာရေတုံ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၀၁။ ‘‘ဒသာဟပရမံ အတိရေကပတ္တော ဓာရေတဗ္ဗော။ တံ အတိက္ကာမယတော နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၀၂။ ဒသာဟပရမန္တိ ဒသာဟပရမတာ ဓာရေတဗ္ဗော။
အတိရေကပတ္တော နာမ အနဓိဋ္ဌိတော အဝိကပ္ပိတော။
ပတ္တော နာမ ဒွေ ပတ္တာ အယောပတ္တော မတ္တိကာပတ္တောတိ။
တယော ပတ္တဿ ဝဏ္ဏာ ဥက္ကဋ္ဌော ပတ္တော မဇ္ဈိမော ပတ္တော ဩမကော ပတ္တော။ ဥက္ကဋ္ဌော နာမ ပတ္တော အဍ္ဎာဠှကောဒနံ ဂဏှာတိ စတုဘာဂံ ခါဒနံ တဒုပိယံ ဗျဉ္ဇနံ။ မဇ္ဈိမော နာမ ပတ္တော နာဠိကောဒနံ ဂဏှာတိ စတုဘာဂံ ခါဒနံ တဒုပိယံ ဗျဉ္ဇနံ။ ဩမကော နာမ ပတ္တော ပတ္ထောဒနံ ဂဏှာတိ စတုဘာဂံ ခါဒနံ တဒုပိယံ ဗျဉ္ဇနံ။ တတော ဥက္ကဋ္ဌော အပတ္တော, ဩမကော အပတ္တော။
တံ အတိက္ကာမယတော နိဿဂ္ဂိယော ဟောတီတိ ဧကာဒသေ အရုဏုဂ္ဂမနေ နိဿဂ္ဂိယော ဟောတိ။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗော သံဃဿ ဝါ ဂဏဿ ဝါ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗော။ တေန ဘိက္ခုနာ သံဃံ ဥပသင်္ကမိတွာ ဧကံသံ ဥတ္တရာသင်္ဂံ ကရိတွာ ဝုဍ္ဎာနံ ဘိက္ခူနံ ပါဒေ ဝန္ဒိတွာ ဥက္ကုဋိကံ နိသီဒိတွာ အဉ္ဇလိံ ပဂ္ဂဟေတွာ ဧဝမဿ ဝစနီယော – ‘‘အယံ မေ, ဘန္တေ, ပတ္တော ဒသာဟာတိက္ကန္တော နိဿဂ္ဂိယော။ ဣမာဟံ သံဃဿ နိဿဇ္ဇာမီ’’တိ။ နိဿဇ္ဇိတွာ အာပတ္တိ ဒေသေတဗ္ဗာ။ ဗျတ္တေန ဘိက္ခုနာ ပဋိဗလေန အာပတ္တိ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗာ, နိဿဋ္ဌပတ္တော ဒါတဗ္ဗော။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၀၃။ ‘‘သုဏာတု မေ, ဘန္တေ, သံဃော။ အယံ ပတ္တော ဣတ္ထန္နာမဿ ဘိက္ခုနော နိဿဂ္ဂိယော သံဃဿ နိဿဋ္ဌော။ ယဒိ သံဃဿ ပတ္တကလ္လံ, သံဃော ဣမံ ပတ္တံ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘိက္ခုနော ဒဒေယျာ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၀၄။ တေန ဘိက္ခုနာ သမ္ဗဟုလေ ဘိက္ခူ ဥပသင်္ကမိတွာ ဧကံသံ ဥတ္တရာသင်္ဂံ ကရိတွာ ဝုဍ္ဎာနံ ဘိက္ခူနံ ပါဒေ ဝန္ဒိတွာ ဥက္ကုဋိကံ နိသီဒိတွာ အဉ္ဇလိံ ပဂ္ဂဟေတွာ ဧဝမဿု ဝစနီယာ – ‘‘အယံ မေ, ဘန္တေ, ပတ္တော ဒသာဟာတိက္ကန္တော နိဿဂ္ဂိယော။ ဣမာဟံ အာယသ္မန္တာနံ နိဿဇ္ဇာမီ’’တိ။
နိဿဇ္ဇိတွာ အာပတ္တိ ဒေသေတဗ္ဗာ။ ဗျတ္တေန ဘိက္ခုနာ ပဋိဗလေန အာပတ္တိ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗာ, နိဿဋ္ဌပတ္တော ဒါတဗ္ဗော။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၀၅။ ‘‘သုဏန္တု မေ အာယသ္မန္တာ။ အယံ ပတ္တော ဣတ္ထန္နာမဿ ဘိက္ခုနော နိဿဂ္ဂိယော အာယသ္မန္တာနံ နိဿဋ္ဌော။ ယဒါယသ္မန္တာနံ ပတ္တကလ္လံ, အာယသ္မန္တာ ဣမံ ပတ္တံ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘိက္ခုနော ဒဒေယျု’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၀၆။ တေန ဘိက္ခုနာ ဧကံ ဘိက္ခုံ ဥပသင်္ကမိတွာ ဧကံသံ ဥတ္တရာသင်္ဂံ ကရိတွာ ဥက္ကုဋိကံ နိသီဒိတွာ အဉ္ဇလိံ ပဂ္ဂဟေတွာ ဧဝမဿ ဝစနီယော – ‘‘အယံ မေ, အာဝုသော, ပတ္တော ဒသာဟာတိက္ကန္တော နိဿဂ္ဂိယော။ ဣမာဟံ အာယသ္မတော နိဿဇ္ဇာမီ’’တိ။ နိဿဇ္ဇိတွာ အာပတ္တိ ဒေသေတဗ္ဗာ။ တေန ဘိက္ခုနာ အာပတ္တိ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗာ, နိဿဋ္ဌပတ္တော ဒါတဗ္ဗော – ‘‘ဣမံ ပတ္တံ အာယသ္မတော ဒမ္မီ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၀၇။ ဒသာဟာတိက္ကန္တေ အတိက္ကန္တသညီ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ ဒသာဟာတိက္ကန္တေ ဝေမတိကော, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ ဒသာဟာတိက္ကန္တေ အနတိက္ကန္တသညီ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အနဓိဋ္ဌိတေ အဓိဋ္ဌိတသညီ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အဝိကပ္ပိတေ ဝိကပ္ပိတသညီ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အဝိဿဇ္ဇိတေ ဝိဿဇ္ဇိတသညီ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အနဋ္ဌေ နဋ္ဌသညီ နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အဝိနဋ္ဌေ ဝိနဋ္ဌသညီ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အဘိန္နေ ဘိန္နသညီ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အဝိလုတ္တေ ဝိလုတ္တသညီ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။
နိဿဂ္ဂိယံ ပတ္တံ အနိဿဇ္ဇိတွာ ပရိဘုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဒသာဟာနတိက္ကန္တေ အတိက္ကန္တသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဒသာဟာနတိက္ကန္တေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဒသာဟာနတိက္ကန္တေ အနတိက္ကန္တသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၀၈။ အနာပတ္တိ အန္တောဒသာဟံ အဓိဋ္ဌေတိ, ဝိကပ္ပေတိ, ဝိဿဇ္ဇေတိ, နဿတိ, ဝိနဿတိ, ဘိဇ္ဇတိ, အစ္ဆိန္ဒိတွာ ဂဏှန္တိ, ဝိဿာသံ ဂဏှန္တိ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ နိဿဋ္ဌပတ္တံ န ဒေန္တိ။ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ ‘‘န, ဘိက္ခဝေ, နိဿဋ္ဌပတ္တော န ဒါတဗ္ဗော။ ယော န ဒဒေယျ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿာ’’တိ။
ပတ္တသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ ပဌမံ။
၂။ ဦနပဉ္စဗန္ဓနသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၀၉။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သက္ကေသု ဝိဟရတိ ကပိလဝတ္ထုသ္မိံ နိဂြောဓာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရေန ကုမ္ဘကာရေန ဘိက္ခူ ပဝါရိတာ ဟောန္တိ – ‘‘ယေသံ အယျာနံ ပတ္တေန အတ္ထော အဟံ ပတ္တေနာ’’တိ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခူ န မတ္တံ ဇာနိတွာ ဗဟူ ပတ္တေ ဝိညာပေန္တိ။ ယေသံ ခုဒ္ဒကာ ပတ္တာ တေ မဟန္တေ ပတ္တေ ဝိညာပေန္တိ။ ယေသံ မဟန္တာ ပတ္တာ တေ ခုဒ္ဒကေ ပတ္တေ ဝိညာပေန္တိ။ အထ ခေါ သော ကုမ္ဘကာရော ဘိက္ခူနံ ဗဟူ ပတ္တေ ကရောန္တော န သက္ကောတိ အညံ ဝိက္ကာယိကံ ဘဏ္ဍံ ကာတုံ, အတ္တနာပိ န ယာပေတိ, ပုတ္တဒါရာပိဿ ကိလမန္တိ။ မနုဿာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ သမဏာ သကျပုတ္တိယာ န မတ္တံ ဇာနိတွာ ဗဟူ ပတ္တေ ဝိညာပေဿန္တိ! အယံ ဣမေသံ ဗဟူ ပတ္တေ ကရောန္တော န သက္ကောတိ အညံ ဝိက္ကာယိကံ ဘဏ္ဍံ ကာတုံ, အတ္တနာပိ န ယာပေတိ, ပုတ္တဒါရာပိဿ ကိလမန္တီ’’တိ။
အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခူ တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခူ န မတ္တံ ဇာနိတွာ ဗဟူ ပတ္တေ ဝိညာပေဿန္တီ’’တိ! အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ တေ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခူ န မတ္တံ ဇာနိတွာ ဗဟူ ပတ္တေ ဝိညာပေန္တီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တေ, ဘိက္ခဝေ, မောဃပုရိသာ န မတ္တံ ဇာနိတွာ ဗဟူ ပတ္တေ ဝိညာပေဿန္တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဝိဂရဟိတွာ ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘န, ဘိက္ခဝေ, ပတ္တော ဝိညာပေတဗ္ဗော။ ယော ဝိညာပေယျ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿာ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၁၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရဿ ဘိက္ခုနော ပတ္တော ဘိန္နော ဟောတိ။ အထ ခေါ သော ဘိက္ခု – ‘‘ဘဂဝတာ ပဋိက္ခိတ္တံ ပတ္တံ ဝိညာပေတု’’န္တိ ကုက္ကုစ္စာယန္တော န ဝိညာပေတိ။ ဟတ္ထေသု ပိဏ္ဍာယ စရတိ။ မနုဿာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ သမဏာ သကျပုတ္တိယာ ဟတ္ထေသု ပိဏ္ဍာယ စရိဿန္တိ, သေယျထာပိ တိတ္ထိယာ’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခူ တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ
နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, နဋ္ဌပတ္တဿ ဝါ ဘိန္နပတ္တဿ ဝါ ပတ္တံ ဝိညာပေတု’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၁၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ – ‘‘ဘဂဝတာ အနုညာတံ နဋ္ဌပတ္တဿ ဝါ ဘိန္နပတ္တဿ ဝါ ပတ္တံ ဝိညာပေတု’’န္တိ အပ္ပမတ္တကေနပိ ဘိန္နေန အပ္ပမတ္တကေနပိ ခဏ္ဍေန ဝိလိခိတမတ္တေနပိ ဗဟူ ပတ္တေ ဝိညာပေန္တိ။ အထ ခေါ သော ကုမ္ဘကာရော ဘိက္ခူနံ တထေဝ ဗဟူ ပတ္တေ ကရောန္တော န သက္ကောတိ အညံ ဝိက္ကာယိကံ ဘဏ္ဍံ ကာတုံ, အတ္တနာပိ န ယာပေတိ, ပုတ္တဒါရာပိဿ ကိလမန္တိ။ မနုဿာ တထေဝ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ သမဏာ သကျပုတ္တိယာ န မတ္တံ ဇာနိတွာ ဗဟူ ပတ္တေ ဝိညာပေဿန္တိ! အယံ ဣမေသံ ဗဟူ ပတ္တေ ကရောန္တော န သက္ကောတိ အညံ ဝိက္ကာယိကံ ဘဏ္ဍံ ကာတုံ, အတ္တနာပိ န ယာပေတိ, ပုတ္တဒါရာပိဿ ကိလမန္တီ’’တိ။
အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခူ တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ အပ္ပမတ္တကေနပိ ဘိန္နေန အပ္ပမတ္တကေနပိ ခဏ္ဍေန ဝိလိခိတမတ္တေနပိ ဗဟူ ပတ္တေ ဝိညာပေဿန္တီ’’တိ! အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ ဘိက္ခူ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… ‘‘သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပမတ္တကေနပိ ဘိန္နေန အပ္ပမတ္တကေနပိ ခဏ္ဍေန ဝိလိခိတမတ္တေနပိ ဗဟူ ပတ္တေ ဝိညာပေထာ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပမတ္တကေနပိ ဘိန္နေန အပ္ပမတ္တကေနပိ ခဏ္ဍေန ဝိလိခိတမတ္တေနပိ ဗဟူ ပတ္တေ ဝိညာပေဿထ! နေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၁၂။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု ဦနပဉ္စဗန္ဓနေန ပတ္တေန အညံ နဝံ ပတ္တံ စေတာပေယျ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ တေန ဘိက္ခုနာ သော ပတ္တော ဘိက္ခုပရိသာယ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗော။ ယော စ တဿာ ဘိက္ခုပရိသာယ ပတ္တပရိယန္တော သော တဿ ဘိက္ခုနော ပဒါတဗ္ဗော – ‘အယံ တေ, ဘိက္ခု, ပတ္တော ယာဝ ဘေဒနာယ ဓာရေတဗ္ဗော’တိ။ အယံ တတ္ထ သာမီစီ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၁၃။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
ဦနပဉ္စဗန္ဓနော နာမ ပတ္တော အဗန္ဓနော ဝါ ဧကဗန္ဓနော ဝါ ဒွိဗန္ဓနော ဝါ တိဗန္ဓနော ဝါ စတုဗန္ဓနော ဝါ။ အဗန္ဓနောကာသော နာမ ပတ္တော ယဿ ဒွင်္ဂုလာ ရာဇိ န ဟောတိ။ ဗန္ဓနောကာသော နာမ ပတ္တော ယဿ ဒွင်္ဂုလာ ရာဇိ ဟောတိ။ နဝေါ နာမ ပတ္တော ဝိညတ္တိံ ဥပါဒါယ ဝုစ္စတိ။
စေတာပေယျာတိ ဝိညာပေတိ, ပယောဂေ ဒုက္ကဋံ။ ပဋိလာဘေန နိဿဂ္ဂိယော ဟောတိ။ သံဃမဇ္ဈေ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗော။ သဗ္ဗေဟေဝ အဓိဋ္ဌိတပတ္တံ ဂဟေတွာ သန္နိပတိတဗ္ဗံ။ န လာမကော ပတ္တော အဓိဋ္ဌာတဗ္ဗော – ‘‘မဟဂ္ဃံ ပတ္တံ ဂဟေဿာမီ’’တိ။ သစေ လာမကံ ပတ္တံ အဓိဋ္ဌေတိ – ‘‘မဟဂ္ဃံ ပတ္တံ ဂဟေဿာမီ’’တိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗော။ တေန ဘိက္ခုနာ သံဃံ ဥပသင်္ကမိတွာ ဧကံသံ ဥတ္တရာသင်္ဂံ ကရိတွာ ဝုဍ္ဎာနံ ဘိက္ခူနံ ပါဒေ ဝန္ဒိတွာ ဥက္ကုဋိကံ နိသီဒိတွာ အဉ္ဇလိံ ပဂ္ဂဟေတွာ ဧဝမဿ ဝစနီယော – ‘‘အယံ မေ, ဘန္တေ, ပတ္တော ဦနပဉ္စဗန္ဓနေန ပတ္တေန စေတာပိတော နိဿဂ္ဂိယော။ ဣမာဟံ သံဃဿ နိဿဇ္ဇာမီ’’တိ။ နိဿဇ္ဇိတွာ အာပတ္တိ ဒေသေတဗ္ဗာ။ ဗျတ္တေန ဘိက္ခုနာ ပဋိဗလေန အာပတ္တိ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗာ။ ပဉ္စဟင်္ဂေဟိ သမန္နာဂတော ဘိက္ခု ပတ္တဂ္ဂါဟာပကော သမ္မန္နိတဗ္ဗော – ယော န ဆန္ဒာဂတိံ ဂစ္ဆေယျ, န ဒေါသာဂတိံ ဂစ္ဆေယျ, န မောဟာဂတိံ ဂစ္ဆေယျ, န ဘယာဂတိံ ဂစ္ဆေယျ, ဂါဟိတာဂါဟိတဉ္စ ဇာနေယျ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, သမ္မန္နိတဗ္ဗော။ ပဌမံ ဘိက္ခု ယာစိတဗ္ဗော။ ယာစိတွာ ဗျတ္တေန ဘိက္ခုနာ ပဋိဗလေန သံဃော ဉာပေတဗ္ဗော –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၁၄။ ‘‘သုဏာတု မေ, ဘန္တေ, သံဃော။ ယဒိ သံဃဿ ပတ္တကလ္လံ, သံဃော ဣတ္ထန္နာမံ ဘိက္ခုံ ပတ္တဂ္ဂါဟာပကံ သမ္မန္နေယျ။ ဧသာ ဉတ္တိ။
‘‘သုဏာတု မေ, ဘန္တေ, သံဃော။ သံဃော ဣတ္ထန္နာမံ ဘိက္ခုံ ပတ္တဂ္ဂါဟာပကံ သမ္မန္နတိ။ ယဿာယသ္မတော ခမတိ ဣတ္ထန္နာမဿ ဘိက္ခုနော ပတ္တဂ္ဂါဟာပကဿ သမ္မုတိ, သော တုဏှဿ၊ ယဿ နက္ခမတိ, သော ဘာသေယျ။
‘‘သမ္မတော သံဃေန ဣတ္ထန္နာမော ဘိက္ခု ပတ္တဂ္ဂါဟာပကော။ ခမတိ သံဃဿ, တသ္မာ တုဏှီ, ဧဝမေတံ ဓာရယာမီ’’တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၁၅။ တေန သမ္မတေန ဘိက္ခုနာ ပတ္တော ဂါဟေတဗ္ဗော။ ထေရော ဝတ္တဗ္ဗော – ‘‘ဂဏှာတု, ဘန္တေ, ထေရော ပတ္တ’’န္တိ။ သစေ ထေရော ဂဏှာတိ,
ထေရဿ ပတ္တော ဒုတိယဿ ဂါဟေတဗ္ဗော။ န စ တဿ အနုဒ္ဒယတာယ န ဂဟေတဗ္ဗော။ ယော န ဂဏှေယျ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အပတ္တကဿ န ဂါဟေတဗ္ဗော။ ဧတေနေဝ ဥပါယေန ယာဝ သံဃနဝကာ ဂါဟေတဗ္ဗာ။ ယော စ တဿာ ဘိက္ခုပရိသာယ ပတ္တပရိယန္တော, သော တဿ ဘိက္ခုနော ပဒါတဗ္ဗော – ‘‘အယံ တေ, ဘိက္ခု, ပတ္တော ယာဝ ဘေဒနာယ ဓာရေတဗ္ဗော’’တိ။
တေန ဘိက္ခုနာ သော ပတ္တော န အဒေသေ နိက္ခိပိတဗ္ဗော, န အဘောဂေန ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗော, န ဝိဿဇ္ဇေတဗ္ဗော – ‘‘ကထာယံ ပတ္တော နဿေယျ ဝါ ဝိနဿေယျ ဝါ ဘိဇ္ဇေယျ ဝါ’’တိ? သစေ အဒေသေ ဝါ နိက္ခိပတိ အဘောဂေန ဝါ ဘုဉ္ဇတိ ဝိဿဇ္ဇေတိ ဝါ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
အယံ တတ္ထ သာမီစီတိ အယံ တတ္ထ အနုဓမ္မတာ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၁၆။ အဗန္ဓနေန ပတ္တေန အဗန္ဓနံ ပတ္တံ စေတာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အဗန္ဓနေန ပတ္တေန ဧကဗန္ဓနံ ပတ္တံ စေတာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အဗန္ဓနေန ပတ္တေန ဒွိဗန္ဓနံ ပတ္တံ စေတာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အဗန္ဓနေန ပတ္တေန တိဗန္ဓနံ ပတ္တံ စေတာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အဗန္ဓနေန ပတ္တေန စတုဗန္ဓနံ ပတ္တံ စေတာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။
ဧကဗန္ဓနေန ပတ္တေန အဗန္ဓနံ ပတ္တံ စေတာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ ဧကဗန္ဓနေန ပတ္တေန ဧကဗန္ဓနံ ပတ္တံ စေတာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ ဧကဗန္ဓနေန ပတ္တေန ဒွိဗန္ဓနံ ပတ္တံ စေတာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ ဧကဗန္ဓနေန ပတ္တေန တိဗန္ဓနံ ပတ္တံ စေတာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ ဧကဗန္ဓနေန ပတ္တေန စတုဗန္ဓနံ ပတ္တံ စေတာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။
ဒွိဗန္ဓနေန ပတ္တေန အဗန္ဓနံ ပတ္တံ စေတာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ ဒွိဗန္ဓနေန ပတ္တေန ဧကဗန္ဓနံ ပတ္တံ…ပေ… ဒွိဗန္ဓနံ ပတ္တံ… တိဗန္ဓနံ ပတ္တံ… စတုဗန္ဓနံ ပတ္တံ စေတာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။
တိဗန္ဓနေန ပတ္တေန အဗန္ဓနံ ပတ္တံ…ပေ… ဧကဗန္ဓနံ ပတ္တံ…ပေ… ဒွိဗန္ဓနံ ပတ္တံ… တိဗန္ဓနံ ပတ္တံ… စတုဗန္ဓနံ ပတ္တံ စေတာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။
စတုဗန္ဓနေန ပတ္တေန အဗန္ဓနံ ပတ္တံ…ပေ… ဧကဗန္ဓနံ ပတ္တံ… ဒွိဗန္ဓနံ ပတ္တံ… တိဗန္ဓနံ ပတ္တံ… စတုဗန္ဓနံ ပတ္တံ စေတာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။
အဗန္ဓနေန ပတ္တေန အဗန္ဓနောကာသံ ပတ္တံ စေတာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အဗန္ဓနေန ပတ္တေန ဧကဗန္ဓနောကာသံ ပတ္တံ…ပေ… ဒွိဗန္ဓနောကာသံ
ပတ္တံ… တိဗန္ဓနောကာသံ ပတ္တံ… စတုဗန္ဓနောကာသံ ပတ္တံ စေတာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။
ဧကဗန္ဓနေန ပတ္တေန အဗန္ဓနောကာသံ ပတ္တံ…ပေ… ဧကဗန္ဓနောကာသံ ပတ္တံ… ဒွိဗန္ဓနောကာသံ ပတ္တံ… တိဗန္ဓနောကာသံ ပတ္တံ… စတုဗန္ဓနောကာသံ ပတ္တံ စေတာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။
ဒွိဗန္ဓနေန ပတ္တေန အဗန္ဓနောကာသံ ပတ္တံ…ပေ… စတုဗန္ဓနောကာသံ ပတ္တံ စေတာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။
တိဗန္ဓနေန ပတ္တေန အဗန္ဓနောကာသံ ပတ္တံ…ပေ… စတုဗန္ဓနောကာသံ ပတ္တံ စေတာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။
စတုဗန္ဓနေန ပတ္တေန အဗန္ဓနောကာသံ ပတ္တံ…ပေ… ဧကဗန္ဓနောကာသံ ပတ္တံ… ဒွိဗန္ဓနောကာသံ ပတ္တံ… တိဗန္ဓနောကာသံ ပတ္တံ… စတုဗန္ဓနောကာသံ ပတ္တံ စေတာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။
အဗန္ဓနောကာသေန ပတ္တေန အဗန္ဓနံ ပတ္တံ စေတာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အဗန္ဓနောကာသေန ပတ္တေန ဧကဗန္ဓနံ ပတ္တံ…ပေ… ဒွိဗန္ဓနံ ပတ္တံ… တိဗန္ဓနံ ပတ္တံ… စတုဗန္ဓနံ ပတ္တံ စေတာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။
စတုဗန္ဓနောကာသေန ပတ္တေန အဗန္ဓနံ ပတ္တံ စေတာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ စတုဗန္ဓနောကာသေန ပတ္တေန ဧကဗန္ဓနံ ပတ္တံ…ပေ… ဒွိဗန္ဓနံ ပတ္တံ… တိဗန္ဓနံ ပတ္တံ… စတုဗန္ဓနံ ပတ္တံ စေတာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။
အဗန္ဓနောကာသေန ပတ္တေန အဗန္ဓနောကာသံ ပတ္တံ…ပေ… ဧကဗန္ဓနောကာသံ ပတ္တံ… ဒွိဗန္ဓနောကာသံ ပတ္တံ… တိဗန္ဓနောကာသံ ပတ္တံ… စတုဗန္ဓနောကာသံ ပတ္တံ စေတာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။
စတုဗန္ဓနောကာသေန ပတ္တေန အဗန္ဓနောကာသံ ပတ္တံ…ပေ… ဧကဗန္ဓနောကာသံ ပတ္တံ… ဒွိဗန္ဓနောကာသံ ပတ္တံ… တိဗန္ဓနောကာသံ ပတ္တံ… စတုဗန္ဓနောကာသံ ပတ္တံ စေတာပေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၁၇။ အနာပတ္တိ နဋ္ဌပတ္တဿ, ဘိန္နပတ္တဿ, ဉာတကာနံ ပဝါရိတာနံ, အညဿတ္ထာယ, အတ္တနော ဓနေန, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဦနပဉ္စဗန္ဓနသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ ဒုတိယံ။
၃။ ဘေသဇ္ဇသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၁၈။ [ဣဒံ ဝတ္ထု မဟာဝ။ ၂၇၀] တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော ရာဇဂဟေ ပဗ္ဘာရံ သောဓာပေတိ လေဏံ ကတ္တုကာမော။ အထ ခေါ ရာဇာ မာဂဓော သေနိယော ဗိမ္ဗိသာရော ယေနာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ အာယသ္မန္တံ ပိလိန္ဒဝစ္ဆံ အဘိဝါဒေတွာ ဧကမန္တံ နိသီဒိ။ ဧကမန္တံ နိသိန္နော ခေါ ရာဇာ မာဂဓော သေနိယော ဗိမ္ဗိသာရော အာယသ္မန္တံ ပိလိန္ဒဝစ္ဆံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ကိံ, ဘန္တေ, ထေရော ကာရာပေတီ’’တိ? ‘‘ပဗ္ဘာရံ မဟာရာဇ, သောဓာပေမိ လေဏံ ကတ္တုကာမော’’တိ။ ‘‘အတ္ထော, ဘန္တေ, အယျဿ အာရာမိကေနာ’’တိ? ‘‘န ခေါ, မဟာရာဇ, ဘဂဝတာ အာရာမိကော အနုညာတော’’တိ။ ‘‘တေန ဟိ, ဘန္တေ, ဘဂဝန္တံ ပဋိပုစ္ဆိတွာ မမ အာရောစေယျာထာ’’တိ။ ‘‘ဧဝံ မဟာရာဇာ’’တိ ခေါ အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော ရညော မာဂဓဿ သေနိယဿ ဗိမ္ဗိသာရဿ ပစ္စဿောသိ။ အထ ခေါ အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော ရာဇာနံ မာဂဓံ သေနိယံ ဗိမ္ဗိသာရံ ဓမ္မိယာ ကထာယ သန္ဒဿေသိ သမာဒပေသိ သမုတ္တေဇေသိ သမ္ပဟံသေသိ။ အထ ခေါ ရာဇာ မာဂဓော သေနိယော ဗိမ္ဗိသာရော အာယသ္မတာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆေန ဓမ္မိယာ ကထာယ သန္ဒဿိတော သမာဒပိတော သမုတ္တေဇိတော သမ္ပဟံသိတော ဥဋ္ဌာယာသနာ အာယသ္မန္တံ ပိလိန္ဒဝစ္ဆံ အဘိဝါဒေတွာ ပဒက္ခိဏံ ကတွာ ပက္ကာမိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၁၉။ အထ ခေါ အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော ဘဂဝတော သန္တိကေ ဒူတံ ပါဟေသိ – ‘‘ရာဇာ, ဘန္တေ, မာဂဓော သေနိယော ဗိမ္ဗိသာရော အာရာမိကံ ဒါတုကာမော။ ကထံ နု ခေါ, ဘန္တေ, မယာ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗ’’န္တိ? အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, အာရာမိက’’န္တိ။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ ရာဇာ မာဂဓော သေနိယော ဗိမ္ဗိသာရော ယေနာယသ္မာ ပိလိန္ဒိဝစ္ဆော တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ အာယသ္မန္တံ ပိလိန္ဒဝစ္ဆံ အဘိဝါဒေတွာ ဧကမန္တံ နိသီဒိ။ ဧကမန္တံ နိသိန္နော ခေါ ရာဇာ မာဂဓော သေနိယော ဗိမ္ဗိသာရော အာယသ္မန္တံ ပိလိန္ဒဝစ္ဆံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘အနုညာတော, ဘန္တေ, ဘဂဝတာ အာရာမိကော’’တိ? ‘‘ဧဝံ, မဟာရာဇာ’’တိ။ ‘‘တေန ဟိ, ဘန္တေ, အယျဿ အာရာမိကံ ဒမ္မီ’’တိ။ အထ ခေါ ရာဇာ မာဂဓော သေနိယော ဗိမ္ဗိသာရော အာယသ္မတော ပိလိန္ဒဝစ္ဆဿ
အာရာမိကံ ပဋိဿုဏိတွာ ဝိဿရိတွာ စိရေန သတိံ ပဋိလဘိတွာ အညတရံ သဗ္ဗတ္ထကံ မဟာမတ္တံ အာမန္တေသိ – ‘‘ယော မယာ, ဘဏေ, အယျဿ အာရာမိကော ပဋိဿုတော, ဒိန္နော သော အာရာမိကော’’တိ? ‘‘န ခေါ, ဒေဝ, အယျဿ အာရာမိကော ဒိန္နော’’တိ။ ‘‘ကီဝစိရံ နု ခေါ, ဘဏေ, ဣတော ဟိ တံ ဟောတီ’’တိ? အထ ခေါ သော မဟာမတ္တော ရတ္တိယော ဂဏေတွာ [ဝိဂဏေတွာ (က။)] ရာဇာနံ မာဂဓံ သေနိယံ ဗိမ္ဗိသာရံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ပဉ္စ, ဒေဝ, ရတ္တိသတာနီ’’တိ။ ‘‘တေန ဟိ, ဘဏေ, အယျဿ ပဉ္စ အာရာမိကသတာနိ ဒေဟီ’’တိ။ ‘‘ဧဝံ, ဒေဝါ’’တိ ခေါ သော မဟာမတ္တော ရညော မာဂဓဿ သေနိယဿ ဗိမ္ဗိသာရဿ ပဋိဿုဏိတွာ အာယသ္မတော ပိလိန္ဒဝစ္ဆဿ ပဉ္စ အာရာမိကသတာနိ ပါဒါသိ [အဒါသိ (သျာ။)], ပါဋိယေက္ကော ဂါမော နိဝိသိ။ အာရာမိကဂါမကောတိပိ နံ အာဟံသု, ပိလိန္ဒဂါမကောတိပိ နံ အာဟံသု။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၂၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော တသ္မိံ ဂါမကေ ကုလူပကော ဟောတိ။ အထ ခေါ အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော ပုဗ္ဗဏှသမယံ နိဝါသေတွာ ပတ္တစီဝရံ အာဒါယ ပိလိန္ဒဂါမကံ ပိဏ္ဍာယ ပါဝိသိ။ တေန ခေါ ပန သမယေန တသ္မိံ ဂါမကေ ဥဿဝေါ ဟောတိ။ ဒါရကာ အလင်္ကတာ မာလာကိတာ ကီဠန္တိ။ အထ ခေါ အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော ပိလိန္ဒဂါမကေ သပဒါနံ ပိဏ္ဍာယ စရမာနော ယေန အညတရဿ အာရာမိကဿ နိဝေသနံ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ပညတ္တေ အာသနေ နိသီဒိ။ တေန ခေါ ပန သမယေန တဿာ အာရာမိကိနိယာ ဓီတာ အညေ ဒါရကေ အလင်္ကတေ မာလာကိတေ ပဿိတွာ ရောဒတိ – ‘‘မာလံ မေ ဒေထ, အလင်္ကာရံ မေ ဒေထာ’’တိ။ အထ ခေါ အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော တံ အာရာမိကိနိံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ကိဿာယံ ဒါရိကာ ရောဒတီ’’တိ? ‘‘အယံ, ဘန္တေ, ဒါရိကာ အညေ ဒါရကေ အလင်္ကတေ မာလာကိတေ ပဿိတွာ ရောဒတိ – ‘မာလံ မေ ဒေထ, အလင်္ကာရံ မေ ဒေထာ’တိ။ ကုတော အမှာကံ ဒုဂ္ဂတာနံ မာလာ ကုတော, အလင်္ကာရော’’တိ? အထ ခေါ အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော အညတရံ တိဏဏ္ဍုပကံ ဂဟေတွာ တံ အာရာမိကိနိံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဟန္ဒိမံ တိဏဏ္ဍုပကံ တဿာ ဒါရိကာယ သီသေ ပဋိမုဉ္စာ’’တိ။ အထ ခေါ သာ အာရာမိကိနီ တံ တိဏဏ္ဍုပကံ ဂဟေတွာ တဿာ ဒါရိကာယ သီသေ ပဋိမုဉ္စိ။ သာ အဟောသိ သုဝဏ္ဏမာလာ အဘိရူပါ ဒဿနီယာ ပါသာဒိကာ။ နတ္ထိ တာဒိသာ ရညောပိ အန္တေပုရေ သုဝဏ္ဏမာလာ။ မနုဿာ ရညော မာဂဓဿ သေနိယဿ ဗိမ္ဗိသာရဿ
အာရောစေသုံ – ‘‘အမုကဿ, ဒေဝ, အာရာမိကဿ ဃရေ သုဝဏ္ဏမာလာ အဘိရူပါ ဒဿနီယာ ပါသာဒိကာ။ နတ္ထိ တာဒိသာ ဒေဝဿာပိ အန္တေပုရေ သုဝဏ္ဏမာလာ။ ကုတော တဿ ဒုဂ္ဂတဿ! နိဿံသယံ စောရိကာယ အာဘတာ’’တိ!! အထ ခေါ ရာဇာ မာဂဓော သေနိယော ဗိမ္ဗိသာရော တံ အာရာမိကကုလံ ဗန္ဓာပေသိ။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော ပုဗ္ဗဏှသမယံ နိဝါသေတွာ ပတ္တစီဝရံ အာဒါယ ပိလိန္ဒဂါမကံ ပိဏ္ဍာယ ပါဝိသိ။ ပိလိန္ဒဂါမကေ သပဒါနံ ပိဏ္ဍာယ စရမာနော ယေန တဿ အာရာမိကဿ နိဝေသနံ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ပဋိဝိဿကေ ပုစ္ဆိ – ‘‘ကဟံ ဣမံ အာရာမိကကုလံ ဂတ’’န္တိ? ‘‘ဧတိဿာ, ဘန္တေ, သုဝဏ္ဏမာလာယ ကာရဏာ ရညာ ဗန္ဓာပိတ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၂၁။ အထ ခေါ အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော ယေန ရညော မာဂဓဿ သေနိယဿ ဗိမ္ဗိသာရဿ နိဝေသနံ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ပညတ္တေ အာသနေ နိသီဒိ။ အထ ခေါ ရာဇာ မာဂဓော သေနိယော ဗိမ္ဗိသာရော ယေနာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ အာယသ္မန္တံ ပိလိန္ဒဝစ္ဆံ အဘိဝါဒေတွာ ဧကမန္တံ နိသီဒိ။ ဧကမန္တံ နိသိန္နံ ခေါ ရာဇာနံ မာဂဓံ သေနိယံ ဗိမ္ဗိသာရံ အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော ဧတဒဝေါစ – ‘‘ကိဿ, မဟာရာဇ, အာရာမိကကုလံ ဗန္ဓာပိတ’’န္တိ? ‘‘တဿ, ဘန္တေ, အာရာမိကဿ ဃရေ သုဝဏ္ဏမာလာ အဘိရူပါ ဒဿနီယာ ပါသာဒိကာ။ နတ္ထိ တာဒိသာ အမှာကမ္ပိ အန္တေပုရေ သုဝဏ္ဏမာလာ။ ကုတော တဿ ဒုဂ္ဂတဿ! နိဿံသယံ စောရိကာယ အာဘတာ’’တိ!! အထ ခေါ အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော ရညော မာဂဓဿ သေနိယဿ ဗိမ္ဗိသာရဿ ပါသာဒံ သုဝဏ္ဏန္တိ အဓိမုစ္စိ။ သော အဟောသိ သဗ္ဗသောဝဏ္ဏမယော။ ‘‘ဣဒံ ပန တေ, မဟာရာဇ, တာဝ ဗဟုံ သုဝဏ္ဏံ ကုတော’’တိ? ‘‘အညာတံ, ဘန္တေ, အယျဿေဝေသော ဣဒ္ဓါနုဘာဝေါ’’တိ။ တံ အာရာမိကကုလံ မုဉ္စာပေသိ။ မနုဿာ – ‘‘အယျေန ကိရ ပိလိန္ဒဝစ္ဆေန သရာဇိကာယ ပရိသာယ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မံ ဣဒ္ဓိပါဋိဟာရိယံ ဒဿိတ’’န္တိ, အတ္တမနာ အဘိပ္ပသန္နာ အာယသ္မတော ပိလိန္ဒဝစ္ဆဿ ပဉ္စ ဘေသဇ္ဇာနိ အဘိဟရိံသု, သေယျထိဒံ – သပ္ပိ နဝနီတံ တေလံ မဓု ဖာဏိတံ။ ပကတိယာပိ စ အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော လာဘီ ဟောတိ ပဉ္စန္နံ ဘေသဇ္ဇာနံ။ လဒ္ဓံ လဒ္ဓံ ပရိသာယ ဝိဿဇ္ဇေတိ။ ပရိသာ စဿ ဟောတိ ဗာဟုလ္လိကာ။ လဒ္ဓံ လဒ္ဓံ ကောလမ္ဗေပိ ဃဋေပိ ပူရေတွာ ပဋိသာမေတိ, ပရိဿာဝနာနိပိ ထဝိကာယောပိ ပူရေတွာ ဝါတပါနေသု လဂ္ဂေတိ။ တာနိ ဩလီနဝိလီနာနိ တိဋ္ဌန္တိ။
ဥန္ဒူရေဟိပိ ဝိဟာရာ ဩကိဏ္ဏဝိကိဏ္ဏာ ဟောန္တိ။ မနုဿာ ဝိဟာရစာရိကံ အာဟိဏ္ဍန္တာ ပဿိတွာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘အန္တောကောဋ္ဌာဂါရိကာ ဣမေ သမဏာ သကျပုတ္တိယာ, သေယျထာပိ ရာဇာ မာဂဓော သေနိယော ဗိမ္ဗိသာရော’’တိ! အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခူ တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခူ ဧဝရူပါယ ဗာဟုလ္လာယ စေတေဿန္တီ’’တိ! အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ တေ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… ‘‘သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခူ ဧဝရူပါယ ဗာဟုလ္လာယ စေတေန္တီ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တေ, ဘိက္ခဝေ, မောဃပုရိသာ ဧဝရူပါယ ဗာဟုလ္လာယ စေတေဿန္တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၂၂။ ‘‘ယာနိခေါ ပန တာနိ ဂိလာနာနံ ဘိက္ခူနံ ပဋိသာယနီယာနိ ဘေသဇ္ဇာနိ, သေယျထိဒံ – သပ္ပိ နဝနီတံ တေလံ မဓု ဖာဏိတံ, တာနိ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ သတ္တာဟပရမံ သန္နိဓိကာရကံ ပရိဘုဉ္ဇိတဗ္ဗာနိ။ တံ အတိက္ကာမယတော နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၂၃။ ယာနိ ခေါ ပန တာနိ ဂိလာနာနံ ဘိက္ခူနံ ပဋိသာယနီယာနိ ဘေဿဇ္ဇာနီတိ သပ္ပိ နာမ ဂေါသပ္ပိ ဝါ အဇိကာသပ္ပိ ဝါ မဟိံသသပ္ပိ [မဟိသသပ္ပိ (သီ။ သျာ။)] ဝါ ယေသံ မံသံ ကပ္ပတိ တေသံ သပ္ပိ။ နဝနီတံ နာမ တေသံ ယေဝ နဝနီတံ။ တေလံ နာမ တိလတေလံ သာသပတေလံ မဓုကတေလံ ဧရဏ္ဍတေလံ ဝသာတေလံ။ မဓု နာမ မက္ခိကာမဓု။ ဖာဏိတံ နာမ ဥစ္ဆုမှာ နိဗ္ဗတ္တံ။
တာနိ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ သတ္တာဟပရမံ သန္နိဓိကာရကံ ပရိဘုဉ္ဇိတဗ္ဗာနီတိ သတ္တာဟပရမတာ ပရိဘုဉ္ဇိတဗ္ဗာနိ။
တံ အတိက္ကာမယတော နိဿဂ္ဂိယံဟောတီတိ အဋ္ဌမေ အရုဏုဂ္ဂမနေ နိဿဂ္ဂိယံ ဟောတိ။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ သံဃဿ ဝါ ဂဏဿ ဝါ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ…ပေ… ဣဒံ မေ, ဘန္တေ, ဘေသဇ္ဇံ သတ္တာဟာတိက္ကန္တံ နိဿဂ္ဂိယံ, ဣမာဟံ သံဃဿ နိဿဇ္ဇာမီတိ…ပေ… ဒဒေယျာတိ…ပေ… ဒဒေယျုန္တိ…ပေ… အာယသ္မတော ဒမ္မီတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၂၄။ သတ္တာဟာတိက္ကန္တေ အတိက္ကန္တသညီ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ သတ္တာဟာတိက္ကန္တေ ဝေမတိကော, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ သတ္တာဟာတိက္ကန္တေ အနတိက္ကန္တသညီ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အနဓိဋ္ဌိတေ အဓိဋ္ဌိတသညီ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အဝိဿဇ္ဇိတေ ဝိဿဇ္ဇိတသညီ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အနဋ္ဌေ နဋ္ဌသညီ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အဝိနဋ္ဌေ ဝိနဋ္ဌသညီ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အဒဍ္ဎေ ဒဍ္ဎသညီ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အဝိလုတ္တေ ဝိလုတ္တသညီ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။
နိဿဋ္ဌံ ပဋိလဘိတွာ န ကာယိကေန ပရိဘောဂေန ပရိဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ, န အဇ္ဈောဟရိတဗ္ဗံ, ပဒီပေ ဝါ ကာဠဝဏ္ဏေ ဝါ ဥပနေတဗ္ဗံ, အညေန ဘိက္ခုနာ ကာယိကေန ပရိဘောဂေန ပရိဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ, န အဇ္ဈောဟရိတဗ္ဗံ။
သတ္တာဟာနတိက္ကန္တေ အတိက္ကန္တသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သတ္တာဟာနတိက္ကန္တေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သတ္တာဟာနတိက္ကန္တေ အနတိက္ကန္တသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၂၅။ အနာပတ္တိ အန္တောသတ္တာဟံ အဓိဋ္ဌေတိ, ဝိဿဇ္ဇေတိ, နဿတိ, ဝိနဿတိ, ဍယှတိ, အစ္ဆိန္ဒိတွာ ဂဏှန္တိ, ဝိဿာသံ ဂဏှန္တိ, အနုပသမ္ပန္နဿ စတ္တေန ဝန္တေန မုတ္တေန အနပေက္ခော ဒတွာ ပဋိလဘိတွာ ပရိဘုဉ္ဇတိ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဘေသဇ္ဇသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ တတိယံ။
၄။ ဝဿိကသာဋိကသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၂၆။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘဂဝတာ ဘိက္ခူနံ ဝဿိကသာဋိကာ အနုညာတာ ဟောတိ။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ – ‘‘ဘဂဝတာ ဝဿိကသာဋိကာ အနုညာတာ’’တိ, ပဋိကစ္စေဝ [ပဋိဂစ္စေဝ (သီ။)] ဝဿိကသာဋိကစီဝရံ ပရိယေသန္တိ, ပဋိကစ္စေဝ ကတွာ နိဝါသေန္တိ, ဇိဏ္ဏာယ ဝဿိကသာဋိကာယ နဂ္ဂါ ကာယံ ဩဝဿာပေန္တိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ပဋိကစ္စေဝ ဝဿိကသာဋိကစီဝရံ ပရိယေသိဿန္တိ, ပဋိကစ္စေဝ ကတွာ နိဝါသေဿန္တိ,
ဇိဏ္ဏာယ ဝဿိကသာဋိကာယ နဂ္ဂါ ကာယံ ဩဝဿာပေဿန္တီ’’တိ! အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ ဘိက္ခူ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… ‘‘သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, ပဋိကစ္စေဝ ဝဿိကသာဋိကစီဝရံ ပရိယေသထ? ပဋိကစ္စေဝ ကတွာ နိဝါသေထ? ဇိဏ္ဏာယ ဝဿိကသာဋိကာယ နဂ္ဂါ ကာယံ ဩဝဿာပေထာ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တုမှေ မောဃပုရိသာ, ပဋိကစ္စေဝ ဝဿိကသာဋိကစီဝရံ ပရိယေသိဿထ, ပဋိကစ္စေဝ ကတွာ နိဝါသေဿထ, ဇိဏ္ဏာယ ဝဿိကသာဋိကာယ နဂ္ဂါ ကာယံ ဩဝဿာပေဿထ! နေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၂၇။ ‘‘မာသော သေသော ဂိမှာန’န္တိ ဘိက္ခုနာ ဝဿိကသာဋိကစီဝရံ ပရိယေသိတဗ္ဗံ၊ ‘အဒ္ဓမာသောသေသော ဂိမှာန’န္တိ ကတွာ နိဝါသေတဗ္ဗံ။ ‘ဩရေန စေ မာသော သေသော ဂိမှာန’န္တိ ဝဿိကသာဋိကစီဝရံ ပရိယေသေယျ, ‘ဩရေနဒ္ဓမာသော သေသော ဂိမှာန’န္တိ ကတွာ နိဝါသေယျ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၂၈။ ‘မာသော သေသော ဂိမှာန’န္တိ ဘိက္ခုနာ ဝဿိကသာဋိကစီဝရံ ပရိယေသိတဗ္ဗန္တိ။ ယေ မနုဿာ ပုဗ္ဗေပိ ဝဿိကသာဋိကစီဝရံ ဒေန္တိ တေ ဥပသင်္ကမိတွာ ဧဝမဿု ဝစနီယာ – ‘‘ကာလော ဝဿိကသာဋိကာယ, သမယော ဝဿိကသာဋိကာယ, အညေပိ မနုဿာ ဝဿိကသာဋိကစီဝရံ ဒေန္တီ’’တိ။ န ဝတ္တဗ္ဗာ – ‘‘ဒေထ မေ ဝဿိကသာဋိကစီဝရံ, အာဟရထ မေ ဝဿိကသာဋိကစီဝရံ, ပရိဝတ္တေထ မေ ဝဿိကသာဋိကစီဝရံ, စေတာပေထ မေ ဝဿိကသာဋိကစီဝရ’’န္တိ။
‘အဒ္ဓမာသော သေသော ဂိမှာန’န္တိ ကတွာ နိဝါသေတဗ္ဗန္တိ။ အဒ္ဓမာသေ သေသေ ဂိမှာနေ ကတွာ နိဝါသေတဗ္ဗံ။
‘ဩရေန စေ မာသော သေသော ဂိမှာန’န္တိ အတိရေကမာသေ သေသ ဂိမှာနေ ဝဿိကသာဋိကစီဝရံ ပရိယေသတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။
‘ဩရေနဒ္ဓမာသော သေသော ဂိမှာန’န္တိ အတိရေကဒ္ဓမာသေ သေသေ ဂိမှာနေ ကတွာ နိဝါသေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ဟောတိ။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ သံဃဿ ဝါ ဂဏဿ ဝါ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ…ပေ… ဣဒံ မေ,
ဘန္တေ, ဝဿိကသာဋိကစီဝရံ အတိရေကမာသေ သေသေ ဂိမှာနေ ပရိယိဋ္ဌံ အတိရေကဒ္ဓမာသေ သေသေ ဂိမှာနေ ကတွာ ပရိဒဟိတံ နိဿဂ္ဂိယံ။ ဣမာဟံ သံဃဿ နိဿဇ္ဇာမီတိ။…ပေ… ဒဒေယျာတိ…ပေ… ဒဒေယျုန္တိ…ပေ… အာယသ္မတော ဒမ္မီတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၂၉။ အတိရေကမာသေ သေသေ ဂိမှာနေ အတိရေကသညီ ဝဿိကသာဋိကစီဝရံ ပရိယေသတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အတိရေကမာသေ သေသေ ဂိမှာနေ ဝေမတိကော ဝဿိကသာဋိကစီဝရံ ပရိယေသတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အတိရေကမာသေ သေသေ ဂိမှာနေ ဦနကသညီ ဝဿိကသာဋိကစီဝရံ ပရိယေသတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။
အတိရေကဒ္ဓမာသေ သေသေ ဂိမှာနေ အတိရေကသညီ ကတွာ နိဝါသေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အတိရေကဒ္ဓမာသေ သေသေ ဂိမှာနေ ဝေမတိကော ကတွာ နိဝါသေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အတိရေကဒ္ဓမာသေ သေသေ ဂိမှာနေ ဦနကသညီ ကတွာ နိဝါသေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။
သတိယာ ဝဿိကသာဋိကာယ နဂ္ဂေါ ကာယံ ဩဝဿာပေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဦနကမာသေ သေသေ ဂိမှာနေ အတိရေကသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဦနကမာသေ သေသေ ဂိမှာနေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဦနကမာသေ သေသေ ဂိမှာနေ ဦနကသညီ, အနာပတ္တိ။
ဦနကဒ္ဓမာသေ သေသေ ဂိမှာနေ အတိရေကသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဦနကဒ္ဓမာသေ သေသေ ဂိမှာနေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဦနကဒ္ဓမာသေ သေသေ ဂိမှာနေ ဦနကသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၃၀။ အနာပတ္တိ ‘မာသော သေသော ဂိမှာန’န္တိ ဝဿိကသာဋိကစီဝရံ ပရိယေသတိ, ‘အဒ္ဓမာသော သေသော ဂိမှာန’န္တိ ကတွာ နိဝါသေတိ, ‘ဦနကမာသော သေသော ဂိမှာန’န္တိ ဝဿိကသာဋိကစီဝရံ ပရိယေသတိ, ‘ဦနကဒ္ဓမာသော သေသော ဂိမှာန’န္တိ ကတွာ နိဝါသေတိ, ပရိယိဋ္ဌာယ ဝဿိကသာဋိကာယ ဝဿံ ဥက္ကဍ္ဎိယျတိ, နိဝတ္ထာယ ဝဿိကသာဋိကာယ ဝဿံ ဥက္ကဍ္ဎိယျတိ, ဓောဝိတွာ နိက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ သမယေ နိဝါသေတဗ္ဗံ, အစ္ဆိန္နစီဝရဿ, နဋ္ဌစီဝရဿ, အာပဒါသု, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ဝဿိကသာဋိကသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ စတုတ္ထံ။
၅။ စီဝရအစ္ဆိန္ဒနသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၃၁။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော သကျပုတ္တော ဘာတုနော သဒ္ဓိဝိဟာရိကံ ဘိက္ခုံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဧဟာဝုသော, ဇနပဒစာရိကံ ပက္ကမိဿာမာ’’တိ။ ‘‘နာဟံ, ဘန္တေ, ဂမိဿာမိ၊ ဒုဗ္ဗလစီဝရောမှီ’’တိ။ ‘‘ဧဟာဝုသော, အဟံ တေ စီဝရံ ဒဿာမီ’’တိ တဿ စီဝရံ အဒါသိ။ အဿောသိ ခေါ သော ဘိက္ခု – ‘‘ဘဂဝါ ကိရ ဇနပဒစာရိကံ ပက္ကမိဿတီ’’တိ။ အထ ခေါ တဿ ဘိက္ခုနော ဧတဒဟောသိ – ‘‘န ဒါနာဟံ အာယသ္မတာ ဥပနန္ဒေန သကျပုတ္တေန သဒ္ဓိံ ဇနပဒစာရိကံ ပက္ကမိဿာမိ, ဘဂဝတာ သဒ္ဓိံ ဇနပဒစာရိကံ ပက္ကမိဿာမီ’’တိ။ အထ ခေါ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော သကျပုတ္တော တံ ဘိက္ခုံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဧဟိ ဒါနိ, အာဝုသော, ဇနပဒစာရိကံ ပက္ကမိဿာမာ’’တိ။ ‘‘နာဟံ, ဘန္တေ, တယာ သဒ္ဓိံ ဇနပဒစာရိကံ ပက္ကမိဿာမိ, ဘဂဝတာ သဒ္ဓိံ ဇနပဒစာရိကံ ပက္ကမိဿာမီ’’တိ။ ‘‘ယမ္ပိ တျာဟံ, အာဝုသော, စီဝရံ အဒါသိံ, မယာ သဒ္ဓိံ ဇနပဒစာရိကံ ပက္ကမိဿတီ’’တိ, ကုပိတော အနတ္တမနော အစ္ဆိန္ဒိ။
အထ ခေါ သော ဘိက္ခု ဘိက္ခူနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော သကျပုတ္တော ဘိက္ခုဿ သာမံ စီဝရံ ဒတွာ ကုပိတော အနတ္တမနော အစ္ဆိန္ဒိဿတီ’’တိ! အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ သကျပုတ္တံ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… ‘‘သစ္စံ ကိရ တွံ, ဥပနန္ဒ, ဘိက္ခုဿ သာမံ စီဝရံ ဒတွာ ကုပိတော အနတ္တမနော အစ္ဆိန္ဒီ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တွံ, မောဃပုရိသ, ဘိက္ခုဿ သာမံ စီဝရံ ဒတွာ ကုပိတော အနတ္တမနော အစ္ဆိန္ဒိဿသိ! နေတံ, မောဃပုရိသ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၃၂။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု ဘိက္ခုဿ သာမံ စီဝရံ ဒတွာ ကုပိတော အနတ္တမနော အစ္ဆိန္ဒေယျ ဝါ အစ္ဆိန္ဒာပေယျ ဝါ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၃၃။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
သာမန္တိ သယံ ဒတွာ။
စီဝရံ နာမ ဆန္နံ စီဝရာနံ အညတရံ စီဝရံ, ဝိကပ္ပနုပဂံ ပစ္ဆိမံ။
ကုပိတောအနတ္တမနောတိ အနဘိရဒ္ဓေါ အာဟတစိတ္တော ခိလဇာတော။
အစ္ဆိန္ဒေယျာတိ သယံ အစ္ဆိန္ဒတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ [နိဿဂ္ဂိယံ ဟောတိ (သျာ။)]။
အစ္ဆိန္ဒာပေယျာတိ အညံ အာဏာပေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ သကိံ အာဏတ္တော ဗဟုကမ္ပိ အစ္ဆိန္ဒတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ဟောတိ။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ သံဃဿ ဝါ ဂဏဿ ဝါ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ…ပေ… ဣဒံ မေ, ဘန္တေ, စီဝရံ ဘိက္ခုဿ သာမံ ဒတွာ အစ္ဆိန္နံ နိဿဂ္ဂိယံ ဣမာဟံ သံဃဿ နိဿဇ္ဇာမီတိ…ပေ… ဒဒေယျာတိ …ပေ… ဒဒေယျုန္တိ…ပေ… အာယသ္မတော ဒမ္မီတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၃၄။ ဥပသမ္ပန္နေ ဥပသမ္ပန္နသညီ စီဝရံ ဒတွာ ကုပိတော အနတ္တမနော အစ္ဆိန္ဒတိ ဝါ အစ္ဆိန္ဒာပေတိ ဝါ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ ဥပသမ္ပန္နေ ဝေမတိကော စီဝရံ ဒတွာ ကုပိတော အနတ္တမနော အစ္ဆိန္ဒတိ ဝါ အစ္ဆိန္ဒာပေတိ ဝါ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ ဥပသမ္ပန္နေ အနုပသမ္ပန္နသညီ စီဝရံ ဒတွာ ကုပိတော အနတ္တမနော အစ္ဆိန္ဒတိ ဝါ အစ္ဆိန္ဒာပေတိ ဝါ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။
အညံ ပရိက္ခာရံ ဒတွာ ကုပိတော အနတ္တမနော အစ္ဆိန္ဒတိ ဝါ အစ္ဆိန္ဒာပေတိ ဝါ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နဿ စီဝရံ ဝါ အညံ ဝါ ပရိက္ခာရံ ဒတွာ ကုပိတော အနတ္တမနော အစ္ဆိန္ဒတိ ဝါ အစ္ဆိန္ဒာပေတိ ဝါ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နေ ဥပသမ္ပန္နသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနုပသမ္ပန္နေ အနုပသမ္ပန္နသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၃၅။ အနာပတ္တိ – သော ဝါ ဒေတိ, တဿ ဝါ ဝိဿသန္တော ဂဏှာတိ, ဥမ္မတ္တကဿ အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
စီဝရအစ္ဆိန္ဒနသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ ပဉ္စမံ။
၆။ သုတ္တဝိညတ္တိသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၃၆။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ ရာဇဂဟေ ဝိဟရတိ ဝေဠုဝနေ ကလန္ဒကနိဝါပေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ စီဝရကာရ-
သမယေ ဗဟုံ သုတ္တံ ဝိညာပေသုံ။ ကတေပိ စီဝရေ ဗဟုံ သုတ္တံ အဝသိဋ္ဌံ ဟောတိ။ အထ ခေါ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာနံ ဘိက္ခူနံ ဧတဒဟောသိ – ‘‘ဟန္ဒ မယံ, အာဝုသော, အညမ္ပိ သုတ္တံ ဝိညာပေတွာ တန္တဝါယေဟိ စီဝရံ ဝါယာပေမာ’’တိ။ အထ ခေါ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ အညမ္ပိ သုတ္တံ ဝိညာပေတွာ တန္တဝါယေဟိ စီဝရံ ဝါယာပေသုံ။ ဝီတေပိ စီဝရေ ဗဟုံ သုတ္တံ အဝသိဋ္ဌံ ဟောတိ။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ အညမ္ပိ သုတ္တံ ဝိညာပေတွာ တန္တဝါယေဟိ စီဝရံ ဝါယာပေသုံ။ ဝီတေပိ စီဝရေ ဗဟုံ သုတ္တံ အဝသိဋ္ဌံ ဟောတိ။ တတိယမ္ပိ ခေါ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ အညမ္ပိ သုတ္တံ ဝိညာပေတွာ တန္တဝါယေဟိ စီဝရံ ဝါယာပေသုံ။ မနုဿာ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ သမဏာ သကျပုတ္တိယာ သာမံ သုတ္တံ ဝိညာပေတွာ တန္တဝါယေဟိ စီဝရံ ဝါယာပေဿန္တီ’’တိ!
အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခူ တေသံ မနုဿာနံ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ ခိယျန္တာနံ ဝိပါစေန္တာနံ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ သာမံ သုတ္တံ ဝိညာပေတွာ တန္တဝါယေဟိ စီဝရံ ဝါယာပေဿန္တီ’’တိ! အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ ဘိက္ခူ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… ‘‘သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, သာမံ သုတ္တံ ဝိညာပေတွာ တန္တဝါယေဟိ စီဝရံ ဝါယာပေထာ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, သာမံ သုတ္တံ ဝိညာပေတွာ တန္တဝါယေဟိ စီဝရံ ဝါယာပေဿထ! နေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၃၇။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု သာမံ သုတ္တံ ဝိညာပေတွာ တန္တဝါယေဟိ စီဝရံ ဝါယာပေယျ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၃၈။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယံ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
သုတ္တံ နာမ ဆ သုတ္တာနိ – ခေါမံ ကပ္ပါသိကံ ကောသေယျံ ကမ္ဗလံ သာဏံ ဘင်္ဂံ။
တန္တဝါယေဟီတိ ပေသကာရေဟိ ဝါယာပေတိ, ပယောဂေ ပယောဂေ ဒုက္ကဋံ [ဝါယာပေတိ, ပယောဂေ ဒုက္ကဋံ (သျာ။)]။ ပဋိလာဘေန နိဿဂ္ဂိယံ ဟောတိ။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ သံဃဿ ဝါ ဂဏဿ ဝါ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ…ပေ… ဣဒံ မေ, ဘန္တေ, စီဝရံ သာမံ သုတ္တံ ဝိညာပေတွာ တန္တဝါယေဟိ ဝါယာပိတံ နိဿဂ္ဂိယံ။ ဣမာဟံ သံဃဿ နိဿဇ္ဇာမီတိ…ပေ… ဒဒေယျာတိ…ပေ… ဒဒေယျုန္တိ…ပေ… အာယသ္မတော ဒမ္မီတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၃၉။ ဝါယာပိတေ ဝါယာပိတသညီ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ ဝါယာပိတေ ဝေမတိကော, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ ဝါယာပိတေ အဝါယာပိတသညီ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။
အဝါယာပိတေ ဝါယာပိတသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဝါယာပိတေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အဝါယာပိတေ အဝါယာပိတသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၄၀။ အနာပတ္တိ – စီဝရံ သိဗ္ဗေတုံ, အာယောဂေ, ကာယဗန္ဓနေ, အံသဗန္ဓကေ [အံသဝဋ္ဋကေ (သီ။)], ပတ္တတ္ထဝိကာယ, ပရိဿာဝနေ, ဉာတကာနံ, ပဝါရိတာနံ, အညဿတ္ထာယ, အတ္တနော ဓနေန, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
သုတ္တဝိညတ္တိသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ ဆဋ္ဌံ။
၇။ မဟာပေသကာရသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၄၁။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော ပုရိသော ပဝါသံ ဂစ္ဆန္တော ပဇာပတိံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘သုတ္တံ ဓာရယိတွာ အမုကဿ တန္တဝါယဿ ဒေဟိ, စီဝရံ ဝါယာပေတွာ နိက္ခိပ, အာဂတော အယျံ ဥပနန္ဒံ စီဝရေန အစ္ဆာဒေဿာမီ’’တိ။ အဿောသိ ခေါ အညတရော ပိဏ္ဍစာရိကော ဘိက္ခု တဿ ပုရိသဿ ဣမံ ဝါစံ ဘာသမာနဿ။ အထ ခေါ သော ဘိက္ခု ယေနာယသ္မာ ဥပနန္ဒော သကျပုတ္တော တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ သကျပုတ္တံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘မဟာပုညောသိ တွံ, အာဝုသော ဥပနန္ဒ, အမုကသ္မိံ ဩကာသေ အညတရော ပုရိသော ပဝါသံ
ဂစ္ဆန္တော ပဇာပတိံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘သုတ္တံ ဓာရယိတွာ အမုကဿ တန္တဝါယဿ ဒေဟိ, စီဝရံ ဝါယာပေတွာ နိက္ခိပ, အာဂတော အယျံ ဥပနန္ဒံ စီဝရေန အစ္ဆာဒေဿာမီ’’တိ။ ‘‘အတ္ထာဝုသော, မံ သော ဥပဋ္ဌာကော’’တိ။ သောပိ ခေါ တန္တဝါယော အာယသ္မတော ဥပနန္ဒဿ သကျပုတ္တဿ ဥပဋ္ဌာကော ဟောတိ။ အထ ခေါ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော သကျပုတ္တော ယေန သော တန္တဝါယော တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ တံ တန္တဝါယံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဣဒံ ခေါ, အာဝုသော, စီဝရံ မံ ဥဒ္ဒိဿ ဝိယျတိ၊ အာယတဉ္စ ကရောဟိ ဝိတ္ထတဉ္စ။ အပ္ပိတဉ္စ သုဝီတဉ္စ သုပ္ပဝါယိတဉ္စ သုဝိလေခိတဉ္စ သုဝိတစ္ဆိတဉ္စ ကရောဟီ’’တိ။ ‘‘ဧတေ ခေါ မေ, ဘန္တေ, သုတ္တံ ဓာရယိတွာ အဒံသု၊ ဣမိနာ သုတ္တေန စီဝရံ ဝိနာဟီ’’တိ။ ‘‘န, ဘန္တေ, သက္ကာ အာယတံ ဝါ ဝိတ္ထတံ ဝါ အပ္ပိတံ ဝါ ကာတုံ။ သက္ကာ စ ခေါ, ဘန္တေ, သုဝီတဉ္စ သုပ္ပဝါယိတဉ္စ သုဝိလေခိတဉ္စ သုဝိတစ္ဆိတဉ္စ ကာတု’’န္တိ။ ‘‘ဣင်္ဃ တွံ, အာဝုသော, အာယတဉ္စ ကရောဟိ ဝိတ္ထတဉ္စ အပ္ပိတဉ္စ။ န တေန သုတ္တေန ပဋိဗဒ္ဓံ ဘဝိဿတီ’’တိ။
အထ ခေါ သော တန္တဝါယော ယထာဘတံ သုတ္တံ တန္တေ ဥပနေတွာ ယေန သာ ဣတ္ထီ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ တံ ဣတ္ထိံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘သုတ္တေန, အယျေ, အတ္ထော’’တိ။ ‘‘နနု တွံ အယျော [အယျ (သျာ။)] မယာ ဝုတ္တော – ‘ဣမိနာ သုတ္တေန စီဝရံ ဝိနာဟီ’’’တိ။ ‘‘သစ္စာဟံ, အယျေ, တယာ ဝုတ္တော – ‘ဣမိနာ သုတ္တေန စီဝရံ ဝိနာဟီ’တိ။ အပိစ, မံ အယျော ဥပနန္ဒော ဧဝမာဟ – ‘ဣင်္ဃ တွံ, အာဝုသော, အာယတဉ္စ ကရောဟိ ဝိတ္ထတဉ္စ အပ္ပိတဉ္စ, န တေန သုတ္တေန ပဋိဗဒ္ဓံ ဘဝိဿတီ’’’တိ။ အထ ခေါ သာ ဣတ္ထီ ယတ္တကံယေဝ သုတ္တံ ပဌမံ အဒါသိ တတ္တကံ ပစ္ဆာ အဒါသိ။ အဿောသိ ခေါ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော သကျပုတ္တော – ‘‘သော ကိရ ပုရိသော ပဝါသတော အာဂတော’’တိ။ အထ ခေါ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော သကျပုတ္တော ယေန တဿ ပုရိသဿ နိဝေသနံ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ပညတ္တေ အာသနေ နိသီဒိ။ အထ ခေါ သော ပုရိသော ယေနာယသ္မာ ဥပနန္ဒော သကျပုတ္တော တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ သကျပုတ္တံ အဘိဝါဒေတွာ ဧကမန္တံ နိသီဒိ။ ဧကမန္တံ နိသိန္နော ခေါ သော ပုရိသော ပဇာပတိံ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ဝီတံ တံ စီဝရ’’န္တိ? ‘‘အာမာယျ, ဝီတံ တံ စီဝရ’’န္တိ။ ‘‘အာဟရ, အယျံ ဥပနန္ဒံ စီဝရေန အစ္ဆာဒေဿာမီ’’တိ။ အထ ခေါ သာ ဣတ္ထီ တံ စီဝရံ နီဟရိတွာ သာမိကဿ ဒတွာ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ။ အထ ခေါ သော ပုရိသော အာယသ္မတော ဥပနန္ဒဿ
သကျပုတ္တဿ စီဝရံ ဒတွာ ဥဇ္ဈာယတိ ခိယျတိ ဝိပါစေတိ – ‘‘မဟိစ္ဆာ ဣမေ သမဏာ သကျပုတ္တိယာ အသန္တုဋ္ဌာ။ နယိမေ သုကရာ စီဝရေန အစ္ဆာဒေတုံ။ ကထဉှိ နာမ အယျော ဥပနန္ဒော မယာ ပုဗ္ဗေ အပ္ပဝါရိတော တန္တဝါယေ [ဂဟပတိကဿ တန္တဝါယေ (က။)] ဥပသင်္ကမိတွာ စီဝရေ ဝိကပ္ပံ အာပဇ္ဇိဿတီ’’တိ။
အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခူ တဿ ပုရိသဿ ဥဇ္ဈာယန္တဿ ခိယျန္တဿ ဝိပါစေန္တဿ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ…ပေ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော သကျပုတ္တော ပုဗ္ဗေ အပ္ပဝါရိတော ဂဟပတိကဿ တန္တဝါယေ ဥပသင်္ကမိတွာ စီဝရေ ဝိကပ္ပံ အာပဇ္ဇိဿတီ’’တိ! အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ သကျပုတ္တံ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… ‘‘သစ္စံ ကိရ တွံ, ဥပနန္ဒ, ပုဗ္ဗေ အပ္ပဝါရိတော ဂဟပတိကဿ တန္တဝါယေ ဥပသင်္ကမိတွာ စီဝရေ ဝိကပ္ပံ အာပဇ္ဇီ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ‘‘ဉာတကော တေ, ဥပနန္ဒ, အညာတကော’’တိ? ‘‘အညာတကော, ဘဂဝါ’’တိ။ ‘‘အညာတကော, မောဃပုရိသ, အညာတကဿ န ဇာနာတိ ပတိရူပံ ဝါ အပ္ပတိရူပံ ဝါ သန္တံ ဝါ အသန္တံ ဝါ။ တတ္ထ နာမ တွံ, မောဃပုရိသ, ပုဗ္ဗေ အပ္ပဝါရိတော အညာတကဿ ဂဟပတိကဿ တန္တဝါယေ ဥပသင်္ကမိတွာ စီဝရေ ဝိကပ္ပံ အာပဇ္ဇိဿသိ! နေတံ, မောဃပုရိသ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၄၂။ ‘‘ဘိက္ခုံ ပနေဝ ဥဒ္ဒိဿ အညာတကော ဂဟပတိ ဝါ ဂဟပတာနီ ဝါ တန္တဝါယေဟိ စီဝရံ ဝါယာပေယျ, တတြ စေ သော ဘိက္ခု ပုဗ္ဗေ အပ္ပဝါရိတော တန္တဝါယေ ဥပသင်္ကမိတွာ စီဝရေ ဝိကပ္ပံ အာပဇ္ဇေယျ – ‘ဣဒံ ခေါ, အာဝုသော, စီဝရံ မံ ဥဒ္ဒိဿ ဝိယျတိ။ အာယတဉ္စ ကရောထ ဝိတ္ထတဉ္စ။ အပ္ပိတဉ္စ သုဝီတဉ္စ သုပ္ပဝါယိတဉ္စ သုဝိလေခိတဉ္စ သုဝိတစ္ဆိတဉ္စ ကရောထ။ အပ္ပေဝ နာမ မယမ္ပိ အာယသ္မန္တာနံ ကိဉ္စိမတ္တံ အနုပဒဇ္ဇေယျာမာ’တိ။ ဧဝဉ္စ သော ဘိက္ခု ဝတွာ ကိဉ္စိမတ္တံ အနုပဒဇ္ဇေယျ အန္တမသော ပိဏ္ဍပါတမတ္တမ္ပိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၄၃။ ဘိက္ခုံ ပနေဝ ဥဒ္ဒိဿာတိ ဘိက္ခုဿတ္ထာယ ဘိက္ခုံ အာရမ္မဏံ ကရိတွာ ဘိက္ခုံ အစ္ဆာဒေတုကာမော။
အညာတကော နာမ မာတိတော ဝါ ပိတိတော ဝါ ယာဝ သတ္တမာ ပိတာမဟယုဂါ အသမ္ဗဒ္ဓေါ။
ဂဟပတိ နာမ ယော ကောစိ အဂါရံ အဇ္ဈာဝသတိ။
ဂဟပတာနီ နာမ ယာ ကာစိ အဂါရံ အဇ္ဈာဝသတိ။
တန္တဝါယေဟီတိ ပေသကာရေဟိ။
စီဝရံ နာမ ဆန္နံ စီဝရာနံ အညတရံ စီဝရံ ဝိကပ္ပနုပဂံ ပစ္ဆိမံ။
ဝါယာပေယျာတိ ဝိနာပေတိ။
တတြ စေ သော ဘိက္ခူတိ ယံ ဘိက္ခုံ ဥဒ္ဒိဿ စီဝရံ ဝိယျတိ သော ဘိက္ခု။
ပုဗ္ဗေ အပ္ပဝါရိတောတိ ပုဗ္ဗေ အဝုတ္တော ဟောတိ – ‘‘ကီဒိသေန တေ, ဘန္တေ, စီဝရေန အတ္ထော, ကီဒိသံ တေ စီဝရံ ဝါယာပေမီ’’တိ?
တန္တဝါယေ ဥပသင်္ကမိတွာတိ ဃရံ ဂန္တွာ ယတ္ထ ကတ္ထစိ ဥပသင်္ကမိတွာ။
စီဝရေ ဝိကပ္ပံ အာပဇ္ဇေယျာတိ – ‘‘ဣဒံ ခေါ, အာဝုသော, စီဝရံ မံ ဥဒ္ဒိဿ ဝိယျတိ, အာယတဉ္စ ကရောထ ဝိတ္ထတဉ္စ။ အပ္ပိတဉ္စ သုဝီတဉ္စ သုပ္ပဝါယိတဉ္စ သုဝိလေခိတဉ္စ သုဝိတစ္ဆိတဉ္စ ကရောထ။ အပ္ပေဝ နာမ မယမ္ပိ အာယသ္မန္တာနံ ကိဉ္စိမတ္တံ အနုပဒဇ္ဇေယျာမာ’’တိ။
ဧဝဉ္စ သော ဘိက္ခု ဝတွာ ကိဉ္စိမတ္တံ အနုပဒဇ္ဇေယျ အန္တမသော ပိဏ္ဍပါတမတ္တမ္ပီတိ။ ပိဏ္ဍပါတော နာမ ယာဂုပိ ဘတ္တမ္ပိ ခါဒနီယမ္ပိ စုဏ္ဏပိဏ္ဍောပိ ဒန္တကဋ္ဌမ္ပိ ဒသိကသုတ္တမ္ပိ, အန္တမသော ဓမ္မမ္ပိ ဘဏတိ။
တဿ ဝစနေန အာယတံ ဝါ ဝိတ္ထတံ ဝါ အပ္ပိတံ ဝါ ကရောတိ, ပယောဂေ ဒုက္ကဋံ။ ပဋိလာဘေန နိဿဂ္ဂိယံ ဟောတိ။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ သံဃဿ ဝါ ဂဏဿ ဝါ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ…ပေ… ဣဒံ မေ, ဘန္တေ, စီဝရံ ပုဗ္ဗေ အပ္ပဝါရိတော အညာတကဿ ဂဟပတိကဿ တန္တဝါယေ ဥပသင်္ကမိတွာ စီဝရေ ဝိကပ္ပံ အာပန္နံ နိဿဂ္ဂိယံ။ ဣမာဟံ သံဃဿ နိဿဇ္ဇာမီတိ…ပေ… ဒဒေယျာတိ…ပေ… ဒဒေယျုန္တိ…ပေ… အာယသ္မတော ဒမ္မီတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၄၄။ အညာတကေ အညာတကသညီ ပုဗ္ဗေ အပ္ပဝါရိတော ဂဟပတိကဿ တန္တဝါယေ ဥပသင်္ကမိတွာ စီဝရေ ဝိကပ္ပံ အာပဇ္ဇတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အညာတကေ ဝေမတိကော ပုဗ္ဗေ အပ္ပဝါရိတော ဂဟပတိကဿ တန္တဝါယေ ဥပသင်္ကမိတွာ စီဝရေ ဝိကပ္ပံ အာပဇ္ဇတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အညာတကေ ဉာတကသညီ ပုဗ္ဗေ အပ္ပဝါရိတော ဂဟပတိကဿ တန္တဝါယေ ဥပသင်္ကမိတွာ စီဝရေ ဝိကပ္ပံ အာပဇ္ဇတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။
ဉာတကေ အဉာတကသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဉာတကေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဉာတကေ ဉာတကသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၄၅။ အနာပတ္တိ – ဉာတကာနံ, ပဝါရိတာနံ, အညဿတ္ထာယ, အတ္တနော ဓနေန, မဟဂ္ဃံ ဝါယာပေတုကာမဿ အပ္ပဂ္ဃံ ဝါယာပေတိ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
မဟာပေသကာရသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ သတ္တမံ။
၈။ အစ္စေကစီဝရသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၄၆။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန အညတရော မဟာမတ္တော ပဝါသံ ဂစ္ဆန္တော ဘိက္ခူနံ သန္တိကေ ဒူတံ ပါဟေသိ – ‘‘အာဂစ္ဆန္တု ဘဒန္တာ ဝဿာဝါသိကံ ဒဿာမီ’’တိ။ ဘိက္ခူ – ‘ဝဿံဝုဋ္ဌာနံ ဘဂဝတာ ဝဿာဝါသိကံ အနုညာတ’န္တိ, ကုက္ကုစ္စာယန္တာ နာဂမံသု။ အထ ခေါ သော မဟာမတ္တော ဥဇ္ဈာယတိ ခိယျတိ ဝိပါစေတိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘဒန္တာ မယာ ဒူတေ ပဟိတေ နာဂစ္ဆိဿန္တိ! အဟဉှိ သေနာယ ဂစ္ဆာမိ။ ဒုဇ္ဇာနံ ဇီဝိတံ ဒုဇ္ဇာနံ မရဏ’’န္တိ။ အဿောသုံ ခေါ ဘိက္ခူ တဿ မဟာမတ္တဿ ဥဇ္ဈာယန္တဿ ခိယျန္တဿ ဝိပါစေန္တဿ။ အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, အစ္စေကစီဝရံ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ နိက္ခိပိတု’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၄၇။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခူ – ‘‘ဘဂဝတာ အနုညာတံ အစ္စေကစီဝရံ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ နိက္ခိပိတု’’န္တိ, အစ္စေကစီဝရာနိ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ စီဝရကာလသမယံ အတိက္ကာမေန္တိ။ တာနိ စီဝရာနိ စီဝရဝံသေ ဘဏ္ဍိကာဗဒ္ဓါနိ တိဋ္ဌန္တိ။ အဒ္ဒသ ခေါ အာယသ္မာ အာနန္ဒော သေနာသနစာရိကံ အာဟိဏ္ဍန္တော တာနိ စီဝရာနိ စီဝရဝံသေ ဘဏ္ဍိကာဗဒ္ဓါနိ။ တိဋ္ဌန္တေ ဒိသွာ ဘိက္ခူ ဧတဒဝေါစ – ‘‘ကဿိမာနိ, အာဝုသော, စီဝရာနိ စီဝရဝံသေ ဘဏ္ဍိကာဗဒ္ဓါနိ တိဋ္ဌန္တီ’’တိ? ‘‘အမှာကံ, အာဝုသော, အစ္စေကစီဝရာနီ’’တိ။ ‘‘ကီဝစိရံ ပနာဝုသော, ဣမာနိ စီဝရာနိ နိက္ခိတ္တာနီ’’တိ? အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ
အာယသ္မတော အာနန္ဒဿ ယထာနိက္ခိတ္တံ အာရောစေသုံ။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော ဥဇ္ဈာယတိ ခိယျတိ ဝိပါစေတိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခူ အစ္စေကစီဝရံ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ စီဝရကာလသမယံ အတိက္ကာမေဿန္တီ’’တိ! အထ ခေါ အာယသ္မာ အာနန္ဒော တေ ဘိက္ခူ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသိ…ပေ… – ‘‘သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခူ အစ္စေကစီဝရံ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ စီဝရကာလသမယံ အတိက္ကာမေန္တီ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တေ, ဘိက္ခဝေ, မောဃပုရိသာ အစ္စေကစီဝရံ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ စီဝရကာလသမယံ အတိက္ကာမေဿန္တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၄၈။ ‘‘ဒသာဟာနာဂတံ ကတ္တိကတေမာသိကပုဏ္ဏမံ ဘိက္ခုနော ပနေဝ အစ္စေကစီဝရံ ဥပ္ပဇ္ဇေယျ, အစ္စေကံ မညမာနေန ဘိက္ခုနာ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗံ, ပဋိဂ္ဂဟေတွာ ယာဝ စီဝရကာလသမယံ နိက္ခိပိတဗ္ဗံ။ တတော စေ ဥတ္တရိ နိက္ခိပေယျ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၄၉။ ဒသာဟာနာဂတန္တိ ဒသာဟာနာဂတာယ ပဝါရဏာယ။
ကတ္တိကတေမာသိကပုဏ္ဏမန္တိ ပဝါရဏာ ကတ္တိကာ ဝုစ္စတိ။
အစ္စေကစီဝရံ နာမ သေနာယ ဝါ ဂန္တုကာမော ဟောတိ, ပဝါသံ ဝါ ဂန္တုကာမော ဟောတိ, ဂိလာနော ဝါ ဟောတိ, ဂဗ္ဘိနီ ဝါ ဟောတိ, အဿဒ္ဓဿ ဝါ သဒ္ဓါ ဥပ္ပန္နာ ဟောတိ, အပ္ပသန္နဿ ဝါ ပသာဒေါ ဥပ္ပန္နော ဟောတိ, သော စေ ဘိက္ခူနံ သန္တိကေ ဒူတံ ပဟိဏေယျ – ‘‘အာဂစ္ဆန္တု ဘဒန္တာ ဝဿာဝါသိကံ ဒဿာမီ’’တိ, ဧတံ အစ္စေကစီဝရံ နာမ။
အစ္စေကံ မညမာနေန ဘိက္ခုနာ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗံ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ ယာဝ စီဝရကာလသမယံ နိက္ခိပိတဗ္ဗန္တိ သညာဏံ ကတွာ နိက္ခိပိတဗ္ဗံ – ‘‘ဣဒံ အစ္စေကစီဝရ’’န္တိ။
စီဝရကာလသမယော နာမ အနတ္ထတေ ကထိနေ ဝဿာနဿ ပစ္ဆိမော မာသော, အတ္ထတေ ကထိနေ ပဉ္စမာသာ။
တတောစေ ဥတ္တရိ နိက္ခိပေယျာတိ အနတ္ထတေ ကထိနေ ဝဿာနဿ ပစ္ဆိမံ ဒိဝသံ အတိက္ကာမေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ [နိဿဂ္ဂိယံ ဟောတိ (သျာ။)]။ အတ္ထတေ ကထိနေ
ကထိနုဒ္ဓါရဒိဝသံ အတိက္ကာမေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ဟောတိ။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ သံဃဿ ဝါ ဂဏဿ ဝါ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ…ပေ… ဣဒံ မေ, ဘန္တေ, အစ္စေကစီဝရံ စီဝရကာလသမယံ အတိက္ကာမိတံ နိဿဂ္ဂိယံ။ ဣမာဟံ သံဃဿ နိဿဇ္ဇာမီတိ…ပေ… ဒဒေယျာတိ…ပေ… ဒဒေယျုန္တိ…ပေ… အာယသ္မတော ဒမ္မီတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၅၀။ အစ္စေကစီဝရေ အစ္စေကစီဝရသညီ စီဝရကာလသမယံ အတိက္ကာမေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အစ္စေကစီဝရေ ဝေမတိကော စီဝရကာလသမယံ အတိက္ကာမေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အစ္စေကစီဝရေ အနစ္စေကစီဝရသညီ စီဝရကာလသမယံ အတိက္ကာမေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အနဓိဋ္ဌိတေ အဓိဋ္ဌိတသညီ …ပေ… အဝိကပ္ပိတေ ဝိကပ္ပိတသညီ… အဝိဿဇ္ဇိတေ ဝိဿဇ္ဇိတသညီ… အနဋ္ဌေ နဋ္ဌသညီ… အဝိနဋ္ဌေ ဝိနဋ္ဌသညီ… အဒဍ္ဎေ ဒဍ္ဎသညီ… အဝိလုတ္တေ ဝိလုတ္တသညီ စီဝရကာလသမယံ အတိက္ကာမေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။
နိဿဂ္ဂိယံ စီဝရံ အနိဿဇ္ဇိတွာ ပရိဘုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနစ္စေကစီဝရေ အစ္စေကစီဝရသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနစ္စေကစီဝရေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အနစ္စေကစီဝရေ အနစ္စေကစီဝရသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၅၁။ အနာပတ္တိ – အန္တောသမယေ အဓိဋ္ဌေတိ, ဝိကပ္ပေတိ, ဝိဿဇ္ဇေတိ, နဿတိ, ဝိနဿတိ, ဍယှတိ, အစ္ဆိန္ဒိတွာ ဂဏှန္တိ, ဝိဿာသံ ဂဏှန္တိ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
အစ္စေကစီဝရသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ အဋ္ဌမံ။
၉။ သာသင်္ကသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၅၂။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခူ ဝုတ္ထဝဿာ အာရညကေသု သေနာသနေသု ဝိဟရန္တိ။ ကတ္တိကစောရကာ ဘိက္ခူ – ‘‘လဒ္ဓလာဘာ’’တိ ပရိပါတေန္တိ။ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ ဓမ္မိံ ကထံ ကတွာ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ – ‘‘အနုဇာနာမိ, ဘိက္ခဝေ, အာရညကေသု သေနာသနေသု ဝိဟရန္တေန တိဏ္ဏံ စီဝရာနံ အညတရံ စီဝရံ အန္တရဃရေ နိက္ခိပိတု’’န္တိ။
တေန ခေါ ပန သမယေန ဘိက္ခူ – ‘‘ဘဂဝတာ အနုညာတံ အာရညကေသု သေနာသနေသု ဝိဟရန္တေန တိဏ္ဏံ စီဝရာနံ အညတရံ စီဝရံ အန္တရဃရေ နိက္ခိပိတု’’န္တိ တိဏ္ဏံ စီဝရာနံ အညတရံ စီဝရံ အန္တရဃရေ နိက္ခိပိတွာ အတိရေကဆာရတ္တံ ဝိပ္ပဝသန္တိ။ တာနိ စီဝရာနိ နဿန္တိပိ ဝိနဿန္တိပိ ဍယှန္တိပိ ဥန္ဒူရေဟိပိ ခဇ္ဇန္တိ။ ဘိက္ခူ ဒုစ္စောဠာ ဟောန္တိ လူခစီဝရာ။ ဘိက္ခူ ဧဝမာဟံသု – ‘‘ကိဿ တုမှေ, အာဝုသော, ဒုစ္စောဠာ လူခစီဝရာ’’တိ? အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ ဘိက္ခူနံ ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဘိက္ခူ တိဏ္ဏံ စီဝရာနံ အညတရံ စီဝရံ အန္တရဃရေ နိက္ခိပိတွာ အတိရေကဆာရတ္တံ ဝိပ္ပဝသိဿန္တီ’’တိ! အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ တေ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… သစ္စံ ကိရ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခူ တိဏ္ဏံ စီဝရာနံ အညတရံ စီဝရံ အန္တရဃရေ နိက္ခိပိတွာ အတိရေကဆာရတ္တံ ဝိပ္ပဝသန္တီတိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တေ, ဘိက္ခဝေ, မောဃပုရိသာ တိဏ္ဏံ စီဝရာနံ အညတရံ စီဝရံ အန္တရဃရေ နိက္ခိပိတွာ အတိရေကဆာရတ္တံ ဝိပ္ပဝသိဿန္တိ! နေတံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၅၃။ ‘‘ဥပဝဿံ ခေါ ပန ကတ္တိကပုဏ္ဏမံ ယာနိ ခေါ ပန တာနိ အာရညကာနိ သေနာသနာနိ သာသင်္ကသမ္မတာနိ သပ္ပဋိဘယာနိ တထာရူပေသု ဘိက္ခု သေနာသနေသု ဝိဟရန္တော အာကင်္ခမာနော တိဏ္ဏံ စီဝရာနံ အညတရံ စီဝရံ အန္တရဃရေ နိက္ခိပေယျ, သိယာ စ တဿ ဘိက္ခုနော ကောစိဒေဝ ပစ္စယော တေန စီဝရေန ဝိပ္ပဝါသာယ။ ဆာရတ္တပရမံ တေန ဘိက္ခုနာ တေန စီဝရေန ဝိပ္ပဝသိတဗ္ဗံ။ တတော စေ ဥတ္တရိ ဝိပ္ပဝသေယျ, အညတြ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၅၄။ ဥပဝဿံ ခေါ ပနာတိ ဝုဋ္ဌဝဿာနံ။
ကတ္တိကပုဏ္ဏမန္တိ ကတ္တိကစာတုမာသိနီ ဝုစ္စတိ။
[ပါစိ။ ၅၇၃]ယာနိ ခေါ ပန တာနိ အာရညကာနိ သေနာသနာနီတိ အာရညကံ နာမ သေနာသနံ ပဉ္စဓနုသတိကံ ပစ္ဆိမံ။
[ပါစိ။ ၅၇၃]သာသင်္ကံ နာမ အာရာမေ အာရာမူပစာရေ စောရာနံ နိဝိဋ္ဌောကာသော ဒိဿတိ, ဘုတ္တောကာသော ဒိဿတိ, ဌိတောကာသော ဒိဿတိ, နိသိန္နောကာသော ဒိဿတိ, နိပန္နောကာသော ဒိဿတိ။
[ပါစိ။ ၅၇၃]သပ္ပဋိဘယံ နာမ အာရာမေ အာရာမူပစာရေ စောရေဟိ မနုဿာ ဟတာ ဒိဿန္တိ, ဝိလုတ္တာ ဒိဿန္တိ, အာကောဋိတာ ဒိဿန္တိ။
[ပါစိ။ ၅၇၃]တထာရူပေသု ဘိက္ခု သေနာသနေသု ဝိဟရန္တောတိ ဧဝရူပေသု ဘိက္ခု သေနာသနေသု ဝိဟရန္တော။
တိဏ္ဏံ စီဝရာနံ အညတရံ စီဝရန္တိ သံဃာဋိံ ဝါ ဥတ္တရာသင်္ဂံ ဝါ အန္တရဝါသကံ ဝါ။
အန္တရဃရေ နိက္ခိပေယျာတိ သမန္တာ ဂေါစရဂါမေ နိက္ခိပေယျ။
သိယာ စ တဿ ဘိက္ခုနော ကောစိဒေဝ ပစ္စယော တေန စီဝရေန ဝိပ္ပဝါသာယာတိ သိယာ ပစ္စယော သိယာ ကရဏီယံ။
ဆာရတ္တပရမံတေန ဘိက္ခုနာ တေန စီဝရေန ဝိပ္ပဝသိတဗ္ဗန္တိ ဆာရတ္တပရမတာ ဝိပ္ပဝသိတဗ္ဗံ။
အညတြ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာတိ ဌပေတွာ ဘိက္ခုသမ္မုတိံ။
တတော စေ ဥတ္တရိ ဝိပ္ပဝသေယျာတိ သတ္တမေ အရုဏုဂ္ဂမနေ နိဿဂ္ဂိယံ ဟောတိ။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ သံဃဿ ဝါ ဂဏဿ ဝါ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ။ ‘‘ဣဒံ မေ, ဘန္တေ, စီဝရံ အတိရေကဆာရတ္တံ ဝိပ္ပဝုဋ္ဌံ, အညတြ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာ, နိဿဂ္ဂိယံ။ ဣမာဟံ သံဃဿ နိဿဇ္ဇာမီ’’တိ…ပေ… ဒဒေယျာတိ…ပေ… ဒဒေယျုန္တိ…ပေ… အာယသ္မတော ဒမ္မီတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၅၅။ အတိရေကဆာရတ္တေ အတိရေကသညီ ဝိပ္ပဝသတိ, အညတြ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အတိရေကဆာရတ္တေ ဝေမတိကော ဝိပ္ပဝသတိ, အညတြ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အတိရေကဆာရတ္တေ ဦနကသညီ ဝိပ္ပဝသတိ, အညတြ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။ အပ္ပစ္စုဒ္ဓဋေ ပစ္စုဒ္ဓဋသညီ…ပေ… အဝိဿဇ္ဇိတေ ဝိဿဇ္ဇိတသညီ… အနဋ္ဌေ နဋ္ဌသညီ… အဝိနဋ္ဌေ ဝိနဋ္ဌသညီ… အဒဍ္ဎေ ဒဍ္ဎသညီ … အဝိလုတ္တေ ဝိလုတ္တသညီ ဝိပ္ပဝသတိ, အညတြ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။
နိဿဂ္ဂိယံ စီဝရံ အနိဿဇ္ဇိတွာ ပရိဘုဉ္ဇတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဦနကဆာရတ္တေ အတိရေကသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဦနကဆာရတ္တေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ဦနကဆာရတ္တေ ဦနကသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၅၆။ အနာပတ္တိ ဆာရတ္တံ ဝိပ္ပဝသတိ, ဦနကဆာရတ္တံ ဝိပ္ပဝသတိ, ဆာရတ္တံ ဝိပ္ပဝသိတွာ ပုန ဂါမသီမံ ဩက္ကမိတွာ ဝသိတွာ ပက္ကမတိ, အန္တော ဆာရတ္တံ ပစ္စုဒ္ဓရတိ, ဝိဿဇ္ဇေတိ, နဿတိ, ဝိနဿတိ, ဍယှတိ, အစ္ဆိန္ဒိတွာ ဂဏှန္တိ, ဝိဿာသံ ဂဏှန္တိ, ဘိက္ခုသမ္မုတိယာ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
သာသင်္ကသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ နဝမံ။
၁၀။ ပရိဏတသိက္ခာပဒံ
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၅၇။ တေန သမယေန ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။ တေန ခေါ ပန သမယေန သာဝတ္ထိယံ အညတရဿ ပူဂဿ သံဃဿ သစီဝရဘတ္တံ ပဋိယတ္တံ ဟောတိ – ‘‘ဘောဇေတွာ စီဝရေန အစ္ဆာဒေဿာမာ’’တိ။ အထ ခေါ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ယေန သော ပူဂေါ တေနုပသင်္ကမိံသု၊ ဥပသင်္ကမိတွာ တံ ပူဂံ ဧတဒဝေါစုံ – ‘‘ဒေထာဝုသော, အမှာကံ ဣမာနိ စီဝရာနီ’’တိ။ ‘‘န မယံ, ဘန္တေ, ဒဿာမ။ အမှာကံ သံဃဿ အနုဝဿံ သစီဝရဘိက္ခာ ပညတ္တာ’’တိ။ ‘‘ဗဟူ, အာဝုသော, သံဃဿ ဒါယကာ, ဗဟူ သံဃဿ ဘတ္တာ [ဘဒ္ဒါ (က။)]။ မယံ တုမှေ နိဿာယ တုမှေ သမ္ပဿန္တာ ဣဓ ဝိဟရာမ။ တုမှေ စေ အမှာကံ န ဒဿထ, အထ ကော စရဟိ အမှာကံ ဒဿတိ? ဒေထာဝုသော, အမှာကံ ဣမာနိ စီဝရာနီ’’တိ။ အထ ခေါ သော ပူဂေါ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေဟိ ဘိက္ခူဟိ နိပ္ပီဠိယမာနော ယထာပဋိယတ္တံ စီဝရံ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာနံ ဘိက္ခူနံ ဒတွာ သံဃံ ဘတ္တေန ပရိဝိသိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ ဇာနန္တိ သံဃဿ သစီဝရဘတ္တံ ပဋိယတ္တံ, န စ ဇာနန္တိ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာနံ ဘိက္ခူနံ ဒိန္နန္တိ, တေ ဧဝမာဟံသု – ‘‘ဩဏောဇေထာဝုသော, သံဃဿ စီဝရ’’န္တိ။ ‘‘နတ္ထိ, ဘန္တေ။ ယထာပဋိယတ္တံ စီဝရံ အယျာ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ အတ္တနော ပရိဏာမေသု’’န္တိ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ အပ္ပိစ္ဆာ… တေ ဥဇ္ဈာယန္တိ ခိယျန္တိ ဝိပါစေန္တိ – ‘‘ကထဉှိ နာမ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ ဘိက္ခူ ဇာနံ သံဃိကံ လာဘံ ပရိဏတံ အတ္တနော ပရိဏာမေဿန္တီ’’တိ! အထ ခေါ တေ ဘိက္ခူ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ ဘိက္ခူ အနေကပရိယာယေန ဝိဂရဟိတွာ ဘဂဝတော ဧတမတ္ထံ အာရောစေသုံ…ပေ… ‘‘သစ္စံ ကိရ တုမှေ, ဘိက္ခဝေ, ဇာနံ သံဃိကံ လာဘံ ပရိဏတံ အတ္တနော ပရိဏာမေထာ’’တိ? ‘‘သစ္စံ, ဘဂဝါ’’တိ။ ဝိဂရဟိ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ…ပေ… ကထဉှိ နာမ တုမှေ, မောဃပုရိသာ, ဇာနံ သံဃိကံ လာဘံ ပရိဏတံ
အတ္တနော ပရိဏာမေဿထ! နေတံ, မောဃပုရိသာ, အပ္ပသန္နာနံ ဝါ ပသာဒါယ…ပေ… ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, ဣမံ သိက္ခာပဒံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ –
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၅၈။ ‘‘ယော ပန ဘိက္ခု ဇာနံ သံဃိကံ လာဘံ ပရိဏတံ အတ္တနော ပရိဏာမေယျ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယ’’န္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၅၉။ ယော ပနာတိ ယော ယာဒိသော…ပေ… ဘိက္ခူတိ…ပေ… အယ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ အဓိပ္ပေတော ဘိက္ခူတိ။
[ပါစိ။ ၄၉၁]ဇာနာတိ နာမ သာမံ ဝါ ဇာနာတိ အညေ ဝါ တဿ အာရောစေန္တိ သော ဝါ အာရောစေတိ။
[ပါစိ။ ၄၉၁]သံဃိကံ နာမ သံဃဿ ဒိန္နံ ဟောတိ ပရိစ္စတ္တံ။
[ပါစိ။ ၄၉၁]လာဘော နာမ စီဝရပိဏ္ဍပါတသေနာသနဂိလာနပ္ပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရာ။ အန္တမသော စုဏ္ဏပိဏ္ဍောပိ, ဒန္တကဋ္ဌမ္ပိ, ဒသိကသုတ္တမ္ပိ။
[ပါစိ။ ၄၉၁]ပရိဏတံ နာမ ဒဿာမ ကရိဿာမာတိ ဝါစာ ဘိန္နာ ဟောတိ။
အတ္တနော ပရိဏာမေတိ, ပယောဂေ ဒုက္ကဋံ။ ပဋိလာဘေန နိဿဂ္ဂိယံ ဟောတိ။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ သံဃဿ ဝါ ဂဏဿ ဝါ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ။ ဧဝဉ္စ ပန, ဘိက္ခဝေ, နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ…ပေ… ဣဒံ မေ, ဘန္တေ, ဇာနံ သံဃိကံ လာဘံ ပရိဏတံ အတ္တနော ပရိဏာမိတံ နိဿဂ္ဂိယံ။ ဣမာဟံ သံဃဿ နိဿဇ္ဇာမီတိ…ပေ… ဒဒေယျာတိ…ပေ… ဒဒေယျုန္တိ…ပေ… အာယသ္မတော ဒမ္မီတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၆၀။ ပရိဏတေ ပရိဏတသညီ အတ္တနော ပရိဏာမေတိ, နိဿဂ္ဂိယံ ပါစိတ္တိယံ။
ပရိဏတေ ဝေမတိကော အတ္တနော ပရိဏာမေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ပရိဏတေ အပရိဏတသညီ အတ္တနော ပရိဏာမေတိ, အနာပတ္တိ။ သံဃဿ ပရိဏတံ အညသံဃဿ ဝါ စေတိယဿ ဝါ ပရိဏာမေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ စေတိယဿ ပရိဏတံ အညစေတိယဿ ဝါ သံဃဿ ဝါ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ ပရိဏာမေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ ပုဂ္ဂလဿ ပရိဏတံ အညပုဂ္ဂလဿ ဝါ သံဃဿ ဝါ စေတိယဿ ဝါ ပရိဏာမေတိ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အပရိဏတေ ပရိဏတသညီ, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အပရိဏတေ ဝေမတိကော, အာပတ္တိ ဒုက္ကဋဿ။ အပရိဏတေ အပရိဏတသညီ, အနာပတ္တိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၆၁။ အနာပတ္တိ ကတ္ထ ဒေမာတိ ပုစ္ဆိယမာနော ယတ္ထ တုမှာကံ ဒေယျဓမ္မော ပရိဘောဂံ ဝါ လဘေယျ ပဋိသင်္ခါရံ ဝါ လဘေယျ စိရဋ္ဌိတိကော ဝါ အဿ ယတ္ထ ဝါ ပန တုမှာကံ စိတ္တံ ပသီဒတိ တတ္ထ ဒေထာတိ ဘဏတိ, ဥမ္မတ္တကဿ, အာဒိကမ္မိကဿာတိ။
ပရိဏတသိက္ခာပဒံ နိဋ္ဌိတံ ဒသမံ။
ပတ္တဝဂ္ဂေါ တတိယော။
ဒွေ စ ပတ္တာနိ ဘေသဇ္ဇံ, ဝဿိကာ ဒါနပဉ္စမံ၊
သာမံ ဝါယာပနစ္စေကော, သာသင်္ကံ သံဃိကေန စာတိ။
မြန်֍ ဋ္ဌ ၆၆၂။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌာ ခေါ, အာယသ္မန္တော, တိံသ နိဿဂ္ဂိယာ ပါစိတ္တိယာ ဓမ္မာ။ တတ္ထာယသ္မန္တေ ပုစ္ဆာမိ – ‘ကစ္စိတ္ထ ပရိသုဒ္ဓါ’? ဒုတိယမ္ပိ ပုစ္ဆာမိ – ‘ကစ္စိတ္ထ ပရိသုဒ္ဓါ’? တတိယမ္ပိ ပုစ္ဆာမိ – ‘ကစ္စိတ္ထ ပရိသုဒ္ဓါ’? ပရိသုဒ္ဓေတ္ထာယသ္မန္တော, တသ္မာ တုဏှီ, ဧဝမေတံ ဓာရယာမီတိ။
နိဿဂ္ဂိယကဏ္ဍံ နိဋ္ဌိတံ။
ပါရာဇိကပါဠိ နိဋ္ဌိတာ။
ဝိနယပိဋက
ပါရာဇိကပါဠိ
အရဟတော၊ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်ထသော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓဿ၊ မဖောက်မပြန် ကိုယ်တော်တိုင် သိတော်မူထသော။ တဿ ဘဂဝတော၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားအား။ နမော၊ ရှိခိုးပါ၏။
နမော တဿ ဓမ္မဿ သွာက္ခာတဿ သန္ဒိဋ္ဌိကဿ။
သွာက္ခာတဿ၊ ကောင်းစွာ ဟောတော်မူအပ်ထသော။ သန္ဒိဋ္ဌိကဿ၊ မျက်မှောက်၌ အကျိုးကို ပေးတော်မူတတ်ထသော။ တဿ ဓမ္မဿ၊ ထိုတရားတော်အား။ နမော၊ ရှိခိုးပါ၏။
နမော တဿ သံဃဿ သုပ္ပဋိပန္နဿ ဥဇုပ္ပဋိပန္နဿ။
သုပ္ပဋိပန္နဿ၊ ကောင်းစွာ ကျင့်တော်မူထသော။ ဥဇုပ္ပဋိပန္နဿ၊ ဖြောင့်စွာ ကျင့်တော်မူထသော။ တဿ သံဃဿ၊ ထိုသံဃာတော်အား။ နမော၊ ရှိခိုးပါ၏။
ဝေရဉ္ဇကဏ္ဍ
၁။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝေရဉ္ဇာယံ၊ ဝေရဉ္ဇာပြည်၌။ နဠေရုပုစိမန္ဒမူလေ၊ နဠေရုဘီလူးသည် စောင့်အပ်သော တမာပင်၏ အနီး၌။ မဟတာ၊ များစွာသော။ ဘိက္ခုသံဃေန၊ ရဟန်းတို့၏ အပေါင်းနှင့်။ ပဉ္စမတ္တေဟိ ဘိက္ခုသတေဟိ၊ ငါးရာ အတိုင်းအရှည် ရှိကုန်သော ရဟန်းတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ ဝေရေဉ္ဇာ၊ ဝေရဉ္ဇာပြည်၌ ဖွားသော။ ဗြဟ္မဏော၊ ဥဒပပုဏ္ဏားသည်။ အဿောသိ ခေါ၊ ကြားသည်သာလျှင်တည်း။ ကိံ အဿောသိ၊ အဘယ်သို့ ကြားသနည်း။ “ဘော၊ အချင်းတို့။ ခလု၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဖြစ်တော်မူသော။ သကျကုလာ၊ သာကီဝင်မင်းမျိုးမှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြုသော။ သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ ဝေရဉ္ဇာယံ၊ ဝေရဉ္ဇာပြည်၌။ နဠေရုပုစိမန္ဒမူလေ၊ နဠေရုဘီလူးသည် စောင့်အပ်သော တမာပင်၏ အနီး၌။ မဟတာ၊ များစွာသော။ ဘိက္ခုသံဃေန၊ ရဟန်းတို့၏ အပေါင်းနှင့်။ ပဉ္စမတ္တေဟိ ဘိက္ခုသတေဟိ၊ ငါးရာ အတိုင်းအရှည် ရှိကုန်သော ရဟန်းတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တံ ခေါ ပန ဘဝန္တံ ဂေါတမံ တဿ ခေါ ပန ဘောတော ဂေါတမဿ၊ ထိုအရှင်ဂေါတမ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ကလျာဏော၊ ကောင်းသော။ ကိတ္တိသဒ္ဒေါ၊ ချီးမွမ်းအံ့ဩ ကျော်ဇောသံသည်။ အဗ္ဘုဂ္ဂတော၊ မဆန့်ဘဝဂ် ပျံ့နှံ့၍ တက်၏။ ကိံ အဗ္ဘုဂ္ဂတော၊ အဘယ်ကဲ့သို့ မဆန့်ဘဝဂ် ပျံ့နှံ့၍ တက်သနည်း။ ‘သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣတိပိ ဣမိနာ စ ကာရဏေန၊ ဤသို့ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်သော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ အရဟံ၊ အရဟ မည်တော်မူ၏။ ဣတိပိ ဣမိနာ စ ကာရဏေန၊ ဤသို့ မဖောက်မပြန် ကိုယ်တော်တိုင် သိတော်မူတတ်သော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓ မည်တော်မူ၏။ ဣတိပိ ဣမိနာ စ ကာရဏေန၊ ဤသို့ ဝိဇ္ဇာသုံးပါး, ဝိဇ္ဇာရှစ်ပါး, စရဏ တစ်ဆယ့်ငါးပါးနှင့် ပြည့်စုံတော်မူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ ဝိဇ္ဇာစရဏသမ္ပန္နော၊ ဝိဇ္ဇာစရဏသမ္ပန္န မည်တော်မူ၏။ ဣတိပိ ဣမိနာ စ ကာရဏေန၊ ဤသို့ ကောင်းသော စကားကို ဆိုတော်မူတတ်သော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ သုဂတော၊ သုဂတ မည်တော်မူ၏။ ဣတိပိ ဣမိနာ စ ကာရဏေန၊ ဤသို့ လောကသုံးပါးကို သိတော်မူတတ်သော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ လောကဝိဒူ၊ လောကဝိဒူ မည်တော်မူ၏။ ဣတိပိ ဣမိနာ စ ကာရဏေန၊ ဤသို့ မယဉ်ကျေးသေးသော လူယောကျ်ား, နတ်ယောကျ်ား, တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ားတို့ကို အတုမရှိ ယဉ်ကျေးအောင် ဆုံးမတော်မူတတ်သော အကြာင်းကြောင့်လည်း။ အနုတ္တရော ပုရိသဒမ္မသာရထိ၊ အနုတ္တရော ပုရိသဒမ္မသာရထိ မည်တော်မူ၏။ ဣတိပိ ဣမိနာ စ ကာရဏေန၊ ဤသို့ နတ် လူတို့၏ ဆရာဖြစ်တော်မူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ သတ္ထာ ဒေဝမနုဿာနံ၊ သတ္ထာ ဒေဝမနုဿာန မည်တော်မူ၏။ ဣတိပိ ဣမိနာ စ ကာရဏေန၊ ဤသို့ သစ္စာလေးပါး တရားတို့ကို သိတော်မူတတ်သော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ ဗုဒ္ဓေါ၊ ဗုဒ္ဓ မည်တော်မူ၏။ ဣတိပိ ဣမိနာ စ ကာရဏေန၊ ဤသို့ ဘုန်းတော်ခြောက်ပါးနှင့် ပြည့်စုံတော်မူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ ဘဂဝါ၊ ဘဂဝါ မည်တော်မူ၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဗ္ဘုဂ္ဂတော၊ မဆန့်ဘဝဂ် ပျံ့နှံ့၍ တက်၏။ သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ သဒေဝကံ၊ ကာမာဝစရနတ်ပြည်ငါးထပ်နှင့် တကွသော။ သမာရကံ၊ ဝသ၀တ္တီနတ်ပြည်နှင့် တကွသော။ သဗြဟ္မကံ၊ ဗြဟ္မာ့ပြည်နှစ်ဆယ်နှင့် တကွသော။ ဣမံ လောကံ၊ဤဩကာသလောကကိုလည်းကောင်း။ သဿမဏဗြာဟ္မဏိံ၊ ရဟန်း ပုဏ္ဏားနှင့် တကွသော။ သဒေဝမနုဿံ၊ သမ္မုတိနတ်တည်းဟူသော မင်း, ကြွင်းသော လူနှင့် တကွသော။ ဣမံ ပဇံ၊ ဤသတ္တလောကကိုလည်းကောင်း။ သယံ၊ ကိုယ်တော်တိုင်။ အဘိညာ အဘိညာယ၊ လွန်ကဲသော သဗ္ဗညုတဉာဏ်ဖြင့် သိတော်မူ၍။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက် ပြုတော်မူ၍။ ပဝေဒေတိ၊ သိစေတော်မူ၏။ သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ အာဒိကလျာဏံ၊ အစ၌ ကောင်းခြင်း ရှိသော။ မဇ္ဈေကလျာဏံ၊ အလယ်၌ ကောင်းခြင်း ရှိသော။ ပရိယောသာနကလျာဏံ၊ အဆုံး၌ ကောင်းခြင်း ရှိသော။ သာတ္ထံ၊ အနက်နှင့် ပြည့်စုံသော။ သဗျဉ္ဇနံ၊ သဒ္ဒါနှင့် ပြည့်စုံသော။ ကေဝလပရိပုဏ္ဏံ၊ အလုံးစုံအားဖြင့် ပြည့်စုံသော။ ပရိသုဒ္ဓံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ စင်ကြယ်သော။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ ဒေသေတိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ ပကာသေတိ၊ ပြတော်မူ၏။ တထာရူပါနံ၊ ထိုသို့သဘော ရှိကုန်သော။ အရဟတံ၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့အား။ ဒဿနံ၊ ဖူးမြင်ရခြင်းသည်။ သာဓု ခေါ ပန၊ ကောင်းသည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့ မြတ်သော အလိုရှိသည်ကို ပြု၍။ အဿောသိ ခေါ၊ ကြားသည်သာလျှင်တည်း။
၂။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဝေရေဉ္ဇာ၊ ဝေရဉ္ဇာပြည်၌ ဖွားသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ဥဒယပုဏ္ဏားသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သမ္မောဒိ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟော၏။ သမ္မောဒနီယံ၊ ဝမ်းမြောက်ခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်သော။ သာရဏီယံ၊ အသက်ထက်ဆုံး အောက်မေ့အပ်သော။ ကထံ၊ စကားကို။ ဝီတိသာရေတွာ၊ ပြီးဆုံးစေ၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့် လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ ဝေရေဉ္ဇာ၊ ဝေရဉ္ဇာပြည်၌ ဖွားသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ဥဒယပုဏ္ဏားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ ‘သမဏော
ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ ဇိဏ္ဏေ၊ အိုမင်းကုန်သော။ ဝုဍ္ဎေ၊ ကြီးရင့်ကုန်သော။ မဟလ္လကေ၊ ဇာတ်အားဖြင့် မြတ်သည်၏ အဖြစ်နှင့် ပြည့်စုံကုန်သော။ အဒ္ဓဂတေ၊ ရှည်သော အဓွန့်သို့ ရောက်ကုန်သော။ ဝယောအနုပ္ပတ္တေ၊ ပစ္ဆိမအရွယ်သို့ ရောက်ကုန်သော။ ဗြာဟ္မဏေ၊ ပုဏ္ဏားတို့ကို။ န အဘိဝါဒေတိ ဝါ၊ ရှိမူလည်း မခိုး။ န ပစ္စုဋ္ဌေတိ ဝါ၊ ခရီးဦးမူလည်း မကြိုဆို။ အာသနေန၊ နေရာဖြင့်။ န နိမန္တေတိ ဝါ၊ ဖိတ်မူလည်း မဖိတ်။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ မေ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သုတံ၊ ကြားဖူး၏။ ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ တယိဒံ တံ ဣဒံ ဝစနံ၊ ထိုကြားဖူးသော စကားသည်။ တထေဝ၊ ထိုကြားဖူးတိုင်းသာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟိ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ဘဝံ ဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ ဇိဏ္ဏေ၊ အိုမင်းကုန်သော။ ဝုဍ္ဎေ၊ ကြီးရင့်ကုန်သော။ မဟလ္လကေ၊ ဇာတ်အားဖြင့် မြတ်သည်၏ အဖြစ်နှင့် ပြည့်စုံကုန်သော။ အဒ္ဓဂတေ၊ ရှည်သော အဓွန့်သို့ ရောက်ကုန်သော။ ဝယောအနုပ္ပတ္တေ၊ ပစ္ဆိမအရွယ်သို့ ရောက်ကုန်သော။ ဗြာဟ္မဏေ၊ ပုဏ္ဏားတို့ကို။ န အဘိဝါဒေတိ ဝါ၊ ရှိမူလည်း မခိုး။ န ပစ္စုဋ္ဌေတိ ဝါ၊ ခရီးဦးမူလည်း မကြိုဆို။ အာသနေန၊ နေရာဖြင့်။ န နိမန္တေတိ ဝါ၊ ဖိတ်မူလည်း မဖိတ်။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တယိဒံ တံ ဣဒံ ဝစနံ၊ ထိုကြားဖူးသော စကားသည်။ တထေဝ၊ ကြားဖူးတိုင်းသာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ တယိဒံ တံ ဣဒံ အဘိဝါဒနာဒိအကရဏံ၊ ထိုရှိခိုးခြင်း စသည်ကို မပြုခြင်းသည်။ န သမ္ပန္နမေဝ၊ ချီးမွမ်းဖွယ်ဂုဏ်နှင့် မပြည့်စုံသည်သာတည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။
“ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ သဒေဝကေ၊ ကာမာဝစရနတ်ပြည်ငါးထပ်နှင့် တကွသော။ သမာရကေ၊ ဝသ၀တ္တီနတ်ပြည်နှင့် တကွသော။ သဗြဟ္မကေ၊ ဗြဟ္မာ့ပြည်နှစ်ဆယ်နှင့် တကွသော။ လောကေ၊ ဩကာသလောက၌လည်းကောင်း။ သဿမဏဗြာဟ္မဏိယာ၊ ရဟန်း, ပုဏ္ဏားနှင့် တကွသော။ သဒေဝမနုဿာယ၊ သမ္မုတိနတ်တည်းဟူသော မင်း, ကြွင်းသော လူနှင့် တကွသော။ ပဇာယ၊ သတ္တလောက၌လည်းကောင်း။ ယံ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ အဘိဝါဒေယျံ ဝါ၊ ရှိမူလည်း ခိုးရာ၏။ ပစ္စုဋ္ဌေယျံ ဝါ၊ ခရီးဦး ကြိုဆိုမူလည်း ကြိုဆိုရာ၏။ အာသနေန၊ နေရာဖြင့်။ နိမန္တေယျံ ဝါ၊ ဖိတ်မူလည်း ဖိတ်ရာ၏။ တံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ န ပဿာမိ၊ မြင်တော်မမူ။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဟိ သစ္စံ၊ ထိုစကားသည် မှန်၏။ ယံ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ တထာဂတော၊ ငါဘုရားသည်။ အဘိဝါဒေယျ ဝါ၊ ရှိမူလည်း ခိုးငြားအံ့။ ပစ္စုဋ္ဌေယျ ဝါ၊ ခရီးဦး ကြိုဆိုမူလည်း ကြိုဆိုငြားအံ့။ အာသနေန၊ နေရာဖြင့်။ နိမန္တေယျ ဝါ၊ ဖိတ်မူလည်း ဖိတ်ငြားအံ့။ တဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏။ မုဒ္ဓါပိ၊ ဦးခေါင်းသည်လည်း။ ဝိပတေယျ၊ ထောင်းထောင်း ပြတ်ကြွေ မြေ၌ ကျရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏”။
၃။ “ဘဝံ ဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ အရသရူပေါ၊ သာမဂ္ဂီဟု ဆိုအပ်သော ဝုဍ္ဎာပစာယနဓမ္မကို သာယာခြင်းသဘော မရှိ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ယေန ပရိယာယေန၊ အကြင်ရူပါရုံ စသည်၌ သာယာခြင်းသဘော မရှိသော အကြောင်းဖြင့်။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ ‘သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ အရသရူပေါ၊ ရူပါရုံ စသည်၌ သာယာခြင်း သဘောမရှိ။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒမာနော၊ ဆိုသော သူသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ ဧသ ဧသော ပရိယာယော၊ ဤရူပါရုံ စသည်၌ သာယာခြင်းသဘော မရှိသော အကြောင်းသည်။ အမှာကံ၊ ငါဘုရားတို့အား။ အတ္ထိ ခေါ၊ ရှိသည်သာလျှင်တည်း။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ယေ တေ ရူပရသာ၊ အကြင်ရူပါရုံ၌ သာယာခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ယေ တေ သဒ္ဒရသာ၊ အကြင်သဒ္ဒါရုံ၌ သာယာခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ယေ တေ ဂန္ဓရသာ၊ အကြင်ဂန္ဓာရုံ၌ သာယာခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ယေ တေ ရသရသာ၊ အကြင်ရသာရုံ၌ သာယာခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ယေ တေ ဖောဋ္ဌဗ္ဗရသာ၊ အကြင်ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ၌ သာယာခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ၊ ထိုအာရုံ ငါးပါး၌ သာယာခြင်းတို့ကို။ တထာဂတဿ၊ ငါဘုရားအား။ ပဟီနာ၊ ပယ်အပ်ကုန်ပြီ။ ဥစ္ဆိန္နမူလာ၊ အမြစ်အရင်းကို အကြွင်းမဲ့ ဖြတ်အပ်ကုန်ပြီ။ တာလာဝတ္ထုကတာ၊ ထန်းပင်၏တည်ရာကဲ့သို့ ပြုအပ်ကုန်ပြီ။ အနဘာဝံကတာ၊ တစ်ဖန် မဖြစ်ခြင်းကို ပြုအပ်ကုန်ပြီ။ အာယတိံ၊ နောင်အခါ၌။ အနုပ္ပါဒဓမ္မာ၊ မဖြစ်ခြင်းသဘော ရှိကုန်၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ယေန ပရိယာယေန၊ အကြင်ရူပါရုံ စသည်၌ သာယာခြင်းသဘော မရှိသော အကြောင်းဖြင့်။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ ‘သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ အရသရူပေါ၊ ရူပါရုံ စသည်၌ သာယာခြင်း သဘော မရှိ။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒမာနော၊ ဆိုသော သူသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ အယံ ပရိယာယော၊ ဤရူပါရုံ စသည်၌ သာယာခြင်းသဘော မရှိသော အကြောင်းသည်။ အမှာကံ၊ ငါဘုရားတို့အား။ အတ္ထိ ခေါ၊ ရှိသည်သာလျှင်တည်း။ ယံ ပရိယာယံ၊ အကြင်သာမဂ္ဂီဟု ဆိုအပ်သော ဝုဍ္ဎာပစာယနဓမ္မကို သာယာခြင်းသဘော မရှိသောကြောင့် အရသရူပမည်သော အကြောင်းကို။ သန္ဓာယ၊ ရည်၍။ တွံ၊ သင်ပုဏ္ဏားသည်။ ဝဒေသိ၊ ဆို၏။ သော ပရိယာယော၊ ထိုအကြောင်းသည်။ နော စ ခေါ ဟောတိ၊ မဖြစ်သည်သာလျှင်တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၄။ “ဘဝံ ဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ နိဗ္ဘောဂေါ၊ သာမဂ္ဂီဟု ဆိုအပ်သော ဇေဋ္ဌာပစာယနဓမ္မကို ခံစားခြင်း မရှိ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ယေန ပရိယာယေန၊ အကြင်ရူပါရုံ စသည်ကို ခံစားခြင်း မရှိသော အကြောင်းဖြင့်။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ ‘သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ နိဗ္ဘောဂေါ၊ ရူပါရုံ စသည်ကို ခံစားခြင်း မရှိ။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒမာနော၊ ဆိုသော သူသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ ဧသ ဧသော ပရိယာယော၊ ဤရူပါရုံ စသည်ကို ခံစားခြင်း မရှိသော အကြောင်းသည်။ အမှာကံ၊ ငါဘုရားတို့အား။ အတ္ထိ ခေါ၊ ရှိသည်သာလျှင်တည်း။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ယေ တေ ရူပဘောဂါ၊ အကြင်ရူပါရုံကို ခံစားခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ယေ တေ သဒ္ဒဘောဂါ၊ အကြင်သဒ္ဒါရုံကို ခံစားခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ယေ တေ ဂန္ဓဘောဂါ၊ အကြင်ဂန္ဓာရုံကို ခံစားခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ယေ တေ ရသဘောဂါ၊ အကြင်ရသာရုံကို ခံစားခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ယေ တေ ဖောဋ္ဌဗ္ဗဘောဂါ၊ အကြင်ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကို ခံစားခြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ၊ ထိုအာရုံငါးပါးကို ခံစားခြင်းတို့ကို။ တထာဂတဿ၊ ငါဘုရားအား။ ပဟီနာ၊ ပယ်အပ်ကုန်ပြီ။ ဥစ္ဆိန္နမူလာ၊ အမြစ်အရင်းကို အကြွင်းမဲ့ ဖြတ်အပ်ကုန်ပြီ။ တာလာဝတ္ထုကတာ၊ ထန်းပင်၏တည်ရာကဲ့သို့ ပြုအပ်ကုန်ပြီ။ အနဘာဝံကတာ၊ တစ်ဖန် မဖြစ်ခြင်းကို ပြုအပ်ကုန်ပြီ။ အာယတိံ၊ နောင်အခါ၌။ အနုပ္ပါဒဓမ္မာ၊ မဖြစ်ခြင်းသဘော ရှိကုန်၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ယေန ပရိယာယေန၊ အကြင်ရူပါရုံ စသည်ကို ခံစားခြင်း မရှိသော အကြောင်းဖြင့်။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ ‘သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ နိဗ္ဘောဂေါ၊ ရူပါရုံ စသည်ကို ခံစားခြင်း မရှိ။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒမာနော၊ ဆိုသောသူသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ အယံ ပရိယာယော၊ ဤရူပါရုံ စသည်ကို ခံစားခြင်း မရှိသော အကြောင်းသည်။ အမှာကံ၊ ငါဘုရားတို့အား။ အတ္ထိ ခေါ၊ ရှိသည်သာလျှင်တည်း။ ယံ ပရိယာယံ၊ အကြင်သာမဂ္ဂီဟု ဆိုအပ်သော ဇေဋ္ဌာပစာယနဓမ္မကို သုံးဆောင်ခံစားခြင်း မရှိသော အကြောင်းကို။ သန္ဓာယ၊ ရည်၍။ တွံ၊ သင်ပုဏ္ဏားသည်။ ဝဒေသိ၊ ဆို၏။ သော ပရိယာယော၊ ထိုအကြောင်းသည်။ နော စ ခေါ ဟောတိ၊ မဖြစ်သည်သာလျှင်တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၅။ “ဘဝံ ဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ အကိရိယဝါဒေါ၊ ဇေဋ္ဌာပစာယနဓမ္မကို မပြုအပ်ဟု အယူရှိ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ယေန ပရိယာယေန၊ အကြင်ကာယဒုစရိုက် စသည်ကို မပြုအပ်ဟု အယူရှိသော အကြောင်းဖြင့်။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ ‘သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ အကိရိယဝါဒေါ၊ ကာယဒုရိုက် စသည်ကို မပြုအပ်ဟု အယူရှိ၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒမာနော၊ ဆိုသော သူသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ ဧသ ဧသော ပရိယာယော၊ ဤကာယဒုရိုက် စသည်ကို မပြုအပ်ဟု အယူရှိသော အကြောင်းသည်။ အမှာကံ၊ ငါဘုရားတို့အား။ အတ္ထိ ခေါ၊ ရှိသည်သာလျှင်တည်း။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဟိ သစ္စံ၊ ထိုစကားသည် မှန်၏။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်၊
ကာယဒုစ္စရိတဿ၊ ကာယဒုစရိုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဝစီဒုစ္စရိတဿ၊ ဝစီဒုစရိုက်ကိုလည်းကောင်း။ မနောဒုစ္စရိတဿ၊ မနောဒုစရိုက်ကိုလည်းကောင်း။ အကိရိယံ၊ မပြုအပ်သည်ကို။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အနေကဝိဟိတာနံ၊ များသော အပြားရှိကုန်သော။ ပါပကာနံ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာနံ၊ အကုသိုလ် ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ တရားတို့ကို။ အကိရိယံ၊ မပြုအပ်သည်ကို။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ယေန ပရိယာယေန၊ အကြင်ကာယဒုစရိုက် စသည်ကို မပြုအပ်ဟု အယူရှိသော အကြောင်းဖြင့်။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ ‘သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ အကိရိယဝါဒေါ၊ ကာယဒုစရိုက် စသည်ကို မပြုအပ်ဟု အယူရှိ၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒမာနော၊ ဆိုသော သူသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ အယံ ခေါ ပရိယာယော၊ ဤကာယဒုစရိုက် စသည်ကို မပြုအပ်ဟု အယူရှိသော အကြောင်းသည်။ အမှာကံ၊ ငါဘုရားတို့အား။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ယံ ပရိယာယံ၊ အကြင်ဇေဋ္ဌာပစာယနဓမ္မကို မပြုအပ်ဟု အယူရှိသော အကြောင်းကို။ သန္ဓာယ၊ ရည်၍။ တွံ၊ သင်ပုဏ္ဏားသည်။ ဝဒေသိ၊ ဆို၏။ သော ပရိယာယော၊ ထိုအကြောင်းသည်။ နော စ ခေါ ဟောတိ၊ မဖြစ်သည်သာလျှင်တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၆။ “ဘဝံ ဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ ဥစ္ဆေဒဝါဒေါ၊ ဇေဋ္ဌာပစာယနဓမ္မကို ဖြတ်အပ်၏ဟု အယူရှိ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ယေန ပရိယာယေန၊ အကြင်ရာဂ စသည်ကို ဖြတ်အပ်၏ဟု အယူရှိသော အကြောင်းဖြင့်။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ ‘သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ ဥစ္ဆေဒဝါဒေါ၊ ရာဂ စသည်ကို ဖြတ်အပ်၏ဟု အယူရှိ၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒမာနော၊ ဆိုသော သူသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ ဧသ ဧသော ပရိယာယော၊ ဤရာဂ စသည်ကို ဖြတ်အပ်၏ဟု အယူရှိသော အကြောင်းသည်။ အမှာကံ၊ ငါဘုရားတို့အား။ အတ္ထိ ခေါ၊ ရှိသည်သာလျှင်တည်း။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဟိ သစ္စံ၊ ထိုစကားသည် မှန်၏။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ရာဂဿ၊ ရာဂကိုလည်းကောင်း။ ဒေါသဿ၊ ဒေါသကိုလည်းကောင်း။ မောဟဿ၊ မောဟကိုလည်းကောင်း။ ဥစ္ဆေဒံ၊ အကြွင်းမဲ့ ဖြတ်အပ်သည်ကို။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အနေကဝိဟိတာနံ၊ များသော အပြားရှိကုန်သော။ ပါပကာနံ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာနံ၊ အကုသိုလ် ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ တရားတို့ကို။ ဥစ္ဆေဒံ၊ အကြွင်းမဲ့ ဖြတ်အပ်သည်ကို။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ယေန ပရိယာယေန၊ အကြင်ရာဂ စသည်ကို ဖြတ်အပ်၏ဟု အယူရှိသော အကြောင်းဖြင့်။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ ‘သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ ဥစ္ဆေဒဝါဒေါ၊ ရာဂ စသည်ကို ဖြတ်အပ်၏ဟု အယူရှိ၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒမာနော၊ ဆိုသော သူသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ အယံ ခေါ ပရိယာယော၊ ဤရာဂ စသည်ကို ဖြတ်အပ်၏ဟု အယူရှိသော အကြောင်းသည်။ အမှာကံ၊ ငါဘုရားတို့အား။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ယံ ပရိယာယံ၊ အကြင်ဇေဋ္ဌာပစာယနဓမ္မကို ဖြတ်အပ်၏ဟု အယူရှိသောကြောင့် ဥစ္ဆေဒဝါဒမည်သော အကြောင်းကို။ သန္ဓာယ၊ ရည်၍။ တွံ၊ သင်ပုဏ္ဏားသည်။ ဝဒေသိ၊ ဆို၏။ သော ပရိယာယော၊ ထိုအကြောင်းသည်။ နော စ ခေါ ဟောတိ၊ မဖြစ်သည်သာတည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၇။ “ဘဝံ ဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ ဇေဂုစ္ဆီ၊ ဇေဋ္ဌာပစာယနဓမ္မကို စက်ဆုပ်ခြင်းသဘော ရှိ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ယေန ပရိယာယေန၊ အကြင်ကာယဒုစရိုက် စသည်ကို စက်ဆုပ်ခြင်း ဟူသော အကြောင်းဖြင့်။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ ‘သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ ဇေဂုစ္ဆီ၊ ကာယဒုစရိုက် စသည်ကို စက်ဆုပ်ခြင်းသဘော ရှိ၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒမာနော၊ ဆိုသော သူသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ ဧသ ဧသော ပရိယာယော၊ ဤကာယဒုစရိုက် စသည်ကို စက်ဆုပ်ခြင်း ဟူသော အကြောင်းသည်။ အမှာကံ၊ ငါဘုရားတို့အား။ အတ္ထိ ခေါ၊ ရှိသည်သာလျှင်တည်း။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဟိ သစ္စံ၊ ထိုစကားသည် မှန်၏။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ကာယဒုစ္စရိတေန၊ ကာယဒုစရိုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဝစီဒုစ္စရိတေန၊ ဝစီဒုစရိုက်ကိုလည်းကောင်း။ မနောဒုစ္စရိတေန၊ မနောဒုစရိုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဇိဂုစ္ဆာမိ၊ စက်ဆုပ်၏။ အနေကဝိဟိတာနံ၊ များသော အပြားရှိကုန်သော။ ပါပကာနံ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာနံ၊ အကုသိုလ် ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ တရားတို့သို့။ သမာပတ္တိယာ၊ ရောက်ခြင်းကို။ ဇိဂုစ္ဆာမိ၊ စက်ဆုပ်တော်မူ၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ယေန ပရိယာယေန၊ အကြင်ကာယဒုစရိုက် စသည်ကို စက်ဆုပ်ခြင်းဟူသော အကြောင်းဖြင့်။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ ‘သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ ဇေဂုစ္ဆီ၊ ကာယဒုစရိုက် စသည်ကို စက်ဆုပ်ခြင်းသဘော ရှိ၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒမာနော၊ ဆိုသော သူသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ အယံ ခေါ ပရိယာယော၊ ဤကာယဒုစရိုက် စသည်ကို စက်ဆုပ်ခြင်းသဘော ရှိ၏ဟူသော အကြောင်းသည်။ အမှာကံ၊ ငါဘုရားတို့အား။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ယံ ပရိယာယံ၊ အကြင်ဇေဋ္ဌာပစာယနဓမ္မကို စက်ဆုပ်ခြင်းသဘော ရှိသောကြောင့် ဇေဂုစ္ဆီမည်သော အကြောင်းကို။ သန္ဓာယ၊ ရည်၍။ တွံ၊ သင်ပုဏ္ဏားသည်။ ဝဒေသိ၊ ဆို၏။ သော ပရိယာယော၊ ထိုအကြောင်းသည်။ နော စ ခေါ ဟောတိ၊ မဖြစ်သည်သာလျှင်တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၈။ “ဘဝံ ဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ ဝေနယိကော၊ ဇေဋ္ဌာပစာယနဓမ္မကို ဖျောက်တတ် ဖျက်ဆီးတတ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ယေန ပရိယာယေန၊ အကြင်ရာဂ စသည်ကို ပယ်ဖျောက်ခြင်းငှာ တရားဟောတတ်သော အကြောင်းဖြင့်။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ ‘သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ ဝေနယိကော၊ ရာဂ စသည်ကို ပယ်ဖျောက်ခြင်းငှာ တရားဟောတော်မူတတ်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒမာနော၊ ဆိုသော သူသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ ဧသ ဧသော ပရိယာယော၊ ဤရာဂ စသည်ကို ပယ်ဖျောက်ခြင်းငှာ တရားဟောတတ်သော အကြောင်းသည်။ အမှာကံ၊ ငါဘုရားတို့အား။ အတ္ထိ ခေါ၊ ရှိသည်သာလျှင်တည်း။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဟိ သစ္စံ၊ ထိုစကားသည် မှန်၏။ ရာဂဿ၊ ရာဂကိုလည်းကောင်း။ ဒေါသဿ၊ ဒေါသကိုလည်းကောင်း။ မောဟဿ၊ မောဟကိုလည်းကောင်း။ ဝိနယာယ၊ ပယ်ဖျောက်ခြင်းငှာ။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အနေကဝိဟိတာနံ၊ များသော အပြားရှိကုန်သော။ ပါပကာနံ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာနံ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ တရားတို့ကို။ ဝိနယာယ၊ ပယ်ဖျောက်ခြင်းငှာ။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ယေန ပရိယာယေန၊ အကြင်ရာဂ စသည်ကို ပယ်ဖျောက်ခြင်းငှာ တရားဟောတတ်သော အကြောင်းဖြင့်။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ ‘သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ ဝေနယိကော၊ ရာဂစသည်ကို ပယ်ဖျောက်ခြင်းငှာ တရားကို ဟောတော်မူတတ်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒမာနော၊ ဆိုသော သူသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ အယံ ခေါ ပရိယာယော၊ ဤရာဂစသည်ကို ပယ်ဖျောက်ခြင်းငှာ တရားဟောတတ်သော အကြောင်းသည်။ အမှာကံ၊ ငါဘုရားတို့အား။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ယံ ပရိယာယံ၊ အကြင်ဇေဋ္ဌာပစာယနဓမ္မကို ဖျောက်တတ် ဖျက်ဆီးတတ်သော အကြောင်းကို။ သန္ဓာယ၊ ရည်၍။ တွံ၊ သင်သည်။ ဝဒေသိ၊ ဆို၏။ သော ပရိယာယော၊ ထိုအကြောင်းသည်။ နော စ ခေါ ဟောတိ၊ မဖြစ်သည်သာတည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၉။ “ဘဝံ ဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ တပဿီ၊ ကြီးသော သူတို့ကို မရိုမသေ ပူလောင်စေတတ်သော သဘော ရှိ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ယေန ပရိယာယေန၊ အကြင်ယုတ်မာသော အကုသိုလ်တရားတို့ကို ပူလောင်စေတတ်သော သဘောရှိသော အကြောင်းဖြင့်။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ ‘သမဏော
ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ တပဿီ၊ အကုသိုလ်တရားတို့ကို ပူလောင်စေတတ်သော သဘော ရှိ၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒမာနော၊ ဆိုသော သူသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ ဧသ ဧသော ပရိယာယော၊ ဤယုတ်မာသော အကု သိုလ်တရားတို့ကို ပူလောင်စေတတ်သော အကြောင်းသည်။ အမှာကံ၊ ငါဘုရားတို့အား။ အတ္ထိ ခေါ၊ ရှိသည်သာလျှင်တည်း။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ပါပကေ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလေ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ ကာယဒုစ္စရိတံ၊ ကာယဒုစရိုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဝစီဒုစ္စရိတံ၊ ဝစီဒုစရိုက်ကိုလည်းကောင်း။ မနောဒုစ္စရိတံ၊ မနောဒုစရိုက်ကိုလည်းကောင်း။ တပနီယံ၊ ပစ္စုပ္ပန် တမလွန် ဤနှစ်တန်၌ ပူပန်စေတတ်၏ ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ယဿ၊ အကြင်သူအား။ တပနီယံ၊ ပစ္စုပ္ပန် တမလွန် ဤနှစ်တန်၌ ပူပန်စေတတ်ကုန်သော။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ် ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့ကို။ ပဟီနာ၊ ပယ်အပ်ကုန်ပြီ။ ဥစ္ဆိန္နမူလာ၊ အမြစ်အရင်းကို အကြွင်းမဲ့ ဖြတ်အပ်ကုန်ပြီ။ တာလာဝတ္ထုကတာ၊ ထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုအပ်ကုန်ပြီ။ အနဘာဝံကတာ၊ တစ်ဖန် မဖြစ်ခြင်းကို ပြုအပ်ကုန်ပြီ။ အာယတိံ၊ နောင်အခါ၌။ အနုပ္ပါဒဓမ္မာ၊ မဖြစ်ခြင်းသဘော ရှိကုန်၏။ တံ၊ ထိုသူ့ကို။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ တပဿီတိ၊ အကုသိုလ်တရားတို့ကို ပူလောင်စေတတ်သော သဘော ရှိ၏ ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တထာဂတဿ၊ ငါဘုရားအား။ တပနီယာ၊ ပူပန်စေတတ်ကုန်သော။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလာ၊ အကုသိုလ် ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့ကို။ ပဟီနာ၊ ပယ်အပ်ကုန်ပြီ။ ဥစ္ဆိန္နမူလာ၊ အမြစ်အရင်းကို အကြွင်းမဲ့ ဖြတ်အပ်ကုန်ပြီ။ တာလာဝတ္ထုကတာ၊ ထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုအပ်ကုန်ပြီ။ အနဘာဝံကတာ၊ တစ်ဖန် မဖြစ်ခြင်းကို ပြုအပ်ကုန်ပြီ။ အာယတိံ၊ နောင်အခါ၌။ အနုပ္ပါဒဓမ္မာ၊ မဖြစ်ခြင်းသဘော ရှိကုန်၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ယေန ပရိယာယေန၊ အကြင်အကုသိုလ်တရားတို့ကို ပူလောင်စေတတ်သော သဘောရှိသော အကြောင်းဖြင့်။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ ‘သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ တပဿီ၊ အကုသိုလ်တို့ကို ပူလောင်စေတတ်သော သဘောရှိ၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒမာနော၊ ဆိုသော သူသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ အယံ ခေါ ပရိယာယော၊ ဤယုတ်မာသော အကုသိုလ်တရားတို့ကို ပူလောင်စေတတ်သော သဘောရှိသော အကြောင်းသည်။ အမှာကံ၊ ငါဘုရားတို့အား။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ယံ ပရိယာယံ၊ အကြင်ကြီးသော သူတို့ကို မရိုမသေ ပူလောင်စေတတ်သော သဘောရှိသော အကြောင်းကို။ သန္ဓာယ၊ ရည်၍။ တွံ၊ သင်ပုဏ္ဏားသည်။ ဝဒေသိ၊ ဆို၏။ သော ပရိယာယော၊ ထိုအကြောင်းသည်။ နော စ ခေါ ဟောတိ၊ မဖြစ်သည်သာတည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၁၀။ “ဘဝံ ဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ အပဂဗ္ဘော၊ ဇေဋ္ဌာပစာယနဓမ္မ၌ မတည်ရကား နတ်ပြည်ပဋိန္ဓေနေခြင်းမှ ကင်း၏၊” ဣတိ၊ သို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ယေန ပရိယာယေန၊ အကြင် နောင်အခါ၌ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းမှ ကင်းသော အကြောင်းဖြင့်။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ ‘သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ အပဂဗ္ဘော၊ နောင်အခါ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းမှ ကင်း၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒမာနော၊ ဆိုသော သူသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ ဧသ ဧသော ပရိယာယော၊ ဤနောင်အခါ၌ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းမှ ကင်းသော အကြောင်းသည်။ အမှာကံ၊ ငါဘုရားတို့အား။ အတ္ထိ ခေါ၊ ရှိသည်သာလျှင်တည်း။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ယဿ၊ အကြင်သူအား။ အာယတိံ၊ နောင်အခါ၌။ ဂဗ္ဘသေယျာ၊ အမိဝမ်းတိုက်၌ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းကို။ ပုနဗ္ဘဝါဘိနိဗ္ဗတ္တိ၊ တစ်ဖန် ဘဝသစ်၌ ဖြစ်ခြင်းကို။ ပဟီနာ၊ ပယ်အပ်ပြီ။ ဥစ္ဆိန္နမူလာ၊ အမြစ်အရင်းကို အကြွင်းမဲ့ ဖြတ်အပ်ပြီ။ တာလာဝတ္ထုကတာ၊ ထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုအပ်ပြီ။ အနဘာဝံကတာ၊ တစ်ဖန် မဖြစ်ခြင်းကို ပြုအပ်ပြီ။ အာယတိံ၊ နောင်အခါ၌။ အနုပ္ပါဒဓမ္မာ၊ မဖြစ်ခြင်းသဘော ရှိ၏။ တံ၊ ထိုသူကို။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ အပဂဗ္ဘောတိ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းကင်းသော သဘောရှိ၏ ဟူ၍။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တထာဂတဿ၊ ငါဘုရားသည်။ အာယတိံ၊ နောင်အခါ၌။ ဂဗ္ဘသေယျာ၊ အမိဝမ်းတိုက်၌ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းကို။ ပုနဗ္ဘဝါဘိနိဗ္ဗတ္တိ၊ တစ်ဖန် ဘဝသစ်၌ ဖြစ်ခြင်းကို။ ပဟီနာ၊ ပယ်အပ်ပြီ။ ဥစ္ဆိန္နမူလာ၊ အမြစ်အရင်းကို အကြွင်းမဲ့ ဖြတ်အပ်ပြီ။ တာလာဝတ္ထုကတာ၊ ထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုအပ်ပြီ။ အာယတိံ၊ နောင်အခါ၌။ အနုပ္ပါဒဓမ္မာ၊ မဖြစ်ခြင်းသဘော ရှိ၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ယေန ပရိယာယေန၊ အကြင် နောင်အခါ၌ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းကင်းသော အကြောင်းဖြင့်။ ‘သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ အပဂဗ္ဘော၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းမှ ကင်း၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒမာနော၊ ဆိုသော သူသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ အယံ ခေါ ပရိယာယော၊ ဤနောင်အခါ၌ ပဋိသန္ဓေနေခြင်း မရှိသော အကြောင်းသည်။ အမှာကံ၊ ငါဘုရားတို့အား။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏၊ ။ယံ ပရိယာယံ- အကြင်ဇေဋ္ဌာပစာယနဓမ္မ၌ မတည်ရကား နတ်ပြည်၌ ပဋိသန္ဓေနေခြင်း ကင်းသော အကြောင်းကို။ သန္ဓာယ၊ ရည်၍။ တွံ၊ သင်ပုဏ္ဏားသည်။ ဝဒေသိ၊ ဆို၏။ သော ပရိယာယော၊ ထိုအကြောင်းသည်။ နော စ ခေါ ဟောတိ၊ မဖြစ်သည်သာတည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၁၁။ “ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ကုက္ကုဋိယာ၊ ကြက်မ၏။ အဋ္ဌ ဝါ၊ ရှစ်လုံးလည်း ဖြစ်ကုန်သော။ ဒသ ဝါ၊ ဆယ်လုံးလည်း ဖြစ်ကုန်သော။ ဒွါဒသ ဝါ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်လုံးလည်း ဖြစ်ကုန်သော။ ယာနိ အဏ္ဍာနိ၊ အကြင်ဥတို့သည်။ ဇာယေယျုံ၊ ဥကုန်ရာ၏။ တာနိ အဏ္ဍာနိ၊ ထိုဥတို့သည်။ ကုက္ကုဋိယာ၊ ကြက်မသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အဓိသယိတာနိ၊ အပသို့ မထွက်စေဘဲ အထက်၌ လုံခြုံစွာ ဝပ်အပ်ကုန်သည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိသေဒိတာနိ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ ကြက်တို့၏ အငွေ့ကို တွေ့စေအပ်ကုန်သည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိဘာဝိတာနိ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ ကြက်ဥကို ပျံ့နှံ့ထုံစေအပ်ကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။ တေသံ ကုက္ကုဋစ္ဆာပကာနံ၊ ထိုကြက်ငယ် အပေါင်းတို့တွင်။ ယော ကုက္ကုဋစ္ဆာပကော၊ အကြင်ကြက်ငယ်သည်။ ပဌမတရံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ပါဒနခသိခါယ ဝါ၊ ခြေသည်းဖျားဖြင့်လည်းကောင်း။ မုခတုဏ္ဍကေန ဝါ၊ နှုတ်သီးဖျားဖြင့်လည်းကောင်း။ အဏ္ဍကောသံ၊ ဥခွံကို။ ပဒါလေတွာ၊ ဖောက်ခွဲ၍။ သောတ္ထိနာ၊ ချမ်းသာသဖြင့်။ အဘိနိဗ္ဘိဇ္ဇေယျ၊ ပေါက်ရာ၏။ သော ကုက္ကုဋစ္ဆာပကော၊ ထိုကြက်ငယ်သည်။ ကိန္တိ ကိံ ဧဝ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ နု ခေါ၊ ဖြစ်ရာသနည်း။ ဇေဋ္ဌော ဝါ၊ အကြီးဟူ၍လည်းကောင်း။ ကနိဋ္ဌော ဝါ၊ အငယ်ဟူ၍လည်းကောင်း။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ နု ခေါ၊ ဖြစ်ရာသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ ဇေဋ္ဌောတိ၊ အကြီးဟူ၍။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဟိ သစ္စံ၊ ထိုစကားသည် မှန်၏။ နေသံ၊ ထိုကြက်ငယ်အပေါင်းတို့တွင်။ သော ကုက္ကုဋစ္ဆာပကော၊ ထိုကြက်ငယ်သည်။ ဇေဋ္ဌော၊ အကြီးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “သော ကုက္ကုဋစ္ဆာပကော၊ ထိုကြက်ငယ်သည်။ ဇေဋ္ဌော၊ အကြီးသည်။ ဟောတိ ယထာ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ အဝိဇ္ဇာဂတာယ၊ အဝိဇ္ဇာ၌ ဖြစ်သော။ အဏ္ဍဘူတာယ၊ အဝိဇ္ဇာတည်းဟူသော အဥ၌ ဖြစ်၍ ဖြစ်သော။ ပရိယောနဒ္ဓါယ၊ အဝိဇ္ဇာတည်းဟူသော ဥခွံဖြင့် ထက်ဝန်းကျင်မှ မြှေးရှက်အပ်သော။ ပဇာယ၊ သတ္တဝါအပေါင်း၌။ အဝိဇ္ဇဏ္ဍကောသံ၊ အဝိဇ္ဇာတည်းဟူသော ဥခွံကို။ ပဒါလေတွာ၊ ဖောက်ခွဲ၍။ ဧကောဝ၊ ငါတစ်ယောက်တည်းသာလျှင်။ လောကေ၊ လောက၌။ အနုတ္တရံ၊ အတုမရှိ မြတ်သော။ သမ္မာသမ္ဗောဓိံ၊ အရဟတ္တမဂ်ဉာဏ်ကို။ အဘိသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ ထိုးထွင်း၍ သိတော်မူပြီ။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ သွာဟံ သော အဟံ၊ ထိုငါဘုရားသည်။ လောကဿ၊ သတ္တလောကထက်။ ဇေဋ္ဌော၊ ကြီး၏။ သေဋ္ဌော၊ မြတ်၏။
ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ မေ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝီရိယံ၊ လေးပါးသော ဝီရိယသည်။ အာရဒ္ဓံ၊ အားထုတ်အပ်သည်။ အသလ္လီနံ၊ တွန့်တိုခြင်း မရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ မေ၊ ငါဘုရား၏။ သတိ၊ သတိသည်။ ဥပဋ္ဌိတာ၊ ထင်သည်။ အသမ္မုဋ္ဌာ၊ မေ့လျော့ခြင်း မရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ မေ၊ ငါဘုရား၏။ ကာယော၊ နာမကာယ, ရူပကာယသည်။ ပဿဒ္ဓေါ၊ ပူပန်မလိမ်း ငြိမ်းခြင်းသည်။ အသာရဒ္ဓေါ၊ ပူပန်ခြင်း မရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ မေ၊ ငါဘုရား၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ သမာဟိတံ၊ တည်ကြည်သည်။ ဧကဂ္ဂံ၊ တစ်ခုတည်းသော အာရုံဟု ဆိုအပ်သော အဖို့ရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။
ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ သော ခေါ အဟံ၊ ထိုငါဘုရားသည်။ ကာမေဟိ၊ ဝတ္ထုကာမ ကိလေသာကာမတို့မှ။ ဝိဝိစ္စေဝ၊ ဆိတ်၍သာလျှင်။ အကုသလေဟိ၊ အကုသိုလ် ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့မှ။ ဝိဝိစ္စေဝ၊ ဆိတ်၍သာလျှင်။ သဝိတက္ကံ၊ ဝိတက်နှင့် တကွဖြစ်သော။ သဝိစာရံ၊ ဝိစာရနှင့် တကွဖြစ်သော။ ဝိဝေကဇံ၊ နီဝရဏတို့မှ ဆိတ်ခြင်းကြောင့် ဖြစ်သော။ ပီတိသုခံ၊ ပီတိသုခရှိသော။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်သို့။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ကပ်၍။ ဝိဟာသိံ၊ နေပြီ။ ဝိတက္ကဝိစာရာနံ၊ ဝိတက် ဝိစာရတို့၏။ ဝူပသမာ၊ ငြိမ်းခြင်းကြောင့်။ အဇ္ဈတ္တံ၊ နိယကဇ္ဈတ္တသန္တာန်၌။ စေတသော၊ စိတ်ကို။ သမ္ပသာဒနံ၊ ကြည်စေတတ်သော။ ဧကောဒိဘာဝံ၊ မြတ်သော တည်ကြည်ခြင်းကို ပွားစေတတ်သော။ အဝိတက္ကံ၊ ဝိတက်လည်း မရှိသော။ အဝိစာရံ၊ ဝိစာရလည်း မရှိသော။ သမာဓိဇံ၊ ပဌမဈာန်သမာဓိကြောင့်ဖြစ်သော။ ပီတိသုခံ၊ ပီတိသုခရှိသော။ ဒုတိယံ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်သို့။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ကပ်၍။ ဝိဟာသိံ၊ နေပြီ။ ပီတိယာ စ၊ ပီတိကိုလည်း။ ဝိရာဂါ၊ လွန်မြောက်ခြင်းကြောင့်။ ဥပေက္ခကော စ၊ လျစ်လျူရှုခြင်းနှင့် ပြည့်စုံသည် ဖြစ်၍လည်း။ ဝိဟာသိံ၊ နေပြီ။ သတော စ၊ သတိနှင့် ပြည့်စုံသည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ သမ္ပဇာနော စ၊ ပညာအဆင်အခြင်နှင့် ပြည့်စုံသည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ သုခဉ္စ၊ တတိယဈာန်ချမ်းသာကိုလည်း။ ကာယေန၊ နာမကာယ ရူပကာယဖြင့်။ ပဋိသံဝေဒေသိံ၊ ခံစားပြီ။ ယံ တတိယဇ္ဈာနဟေတု၊ အကြင်တတိယဈာန်ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုတတိယဈာန်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ အရိယာ၊ ဘုရား အစရှိသော သူတော်ကောင်းတို့သည်။ ‘ဥပေက္ခကောတိ၊ လျစ်လျူရှုခြင်းနှင့် ပြည့်စုံ၏ ဟူ၍။ သတိမာတိ၊ သတိနှင့် ပြည့်စုံ၏ ဟူ၍။ သုခဝိဟာရီတိ၊ ချမ်းသာစွာ နေလေ့ရှိ၏ ဟူ၍။ ’ အာစိက္ခန္တိ၊ ချီးမွမ်းစကား ပြောကြားကုန်၏။ တံ တတိယံ ဈာနံ၊ ထိုတတိယဈာန်သို့။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ကပ်၍။ ဝိဟာသိံ၊ နေပြီ။ သုခဿ စ၊ ချမ်းသာကိုလည်း။ ပဟာနာ၊ ပယ်ခြင်းကြောင့်။ ဒုက္ခဿ စ၊ ဆင်းရဲကိုလည်း။ ပဟာနာ၊ ပယ်ခြင်းကြောင့်။ ပုဗ္ဗေဝ၊ ရှေးဈာန်၏ ဥပစာရ၌သာလျှင်။ သောမနဿဒေါမနဿာနံ၊ သောမနဿ ဒေါမနဿတို့၏။ အတ္ထင်္ဂမာ၊ ချုပ်ခြင်းကြောင့်။ အဒုက္ခမသုခံ၊ ဒုက္ခလည်း မဟုတ်, သုခလည်း မဟုတ်သော။ ဥပေက္ခာသတိပါရိသုဒ္ဓိံ၊ ဥပေက္ခာသည် ဖြစ်စေအပ်သော သတိ၏ ထက်ဝန်းကျင်မှ စင်ကြယ်ခြင်း ရှိသော။ စတုတ္ထံ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်သို့။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ကပ်၍။ ဝိဟာသိံိံ၊ နေပြီ။
၁၂။ သော အဟံ၊ ထိုငါဘုရားသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိုအပ်ပြီးသော အစဉ်ဖြင့်။ ပရိသုဒ္ဓေ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ စင်ကြယ်သော။ ပရိယောဒါတေ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ ပြိုးပြိုးပြက် ရှိသော။ အနင်္ဂဏေ၊ ကိလေသာ မရှိသော။ ဝိဂတူပက္ကိလေသေ၊ ကင်းပြီးသော ညစ်ညူးခြင်း ရှိသော။ မုဒုဘူတေ၊ နူးညံ့စွာ ဖြစ်၍ ဖြစ်သော။ ကမ္မနိယေ၊ အမှု၌ ခံ့သော။ ဌိတေ၊ တည်သော။ အာနေဉ္ဇပ္ပတ္တေ၊ မတုန်လှုပ်ခြင်းသို့ ရောက်သော။ စိတ္တေ၊ စိတ်သည်။ သမာဟိတေ၊ စတုတ္ထဈာန်သမာဓိဖြင့် တည်ကြည်သည်ရှိသော်။ ပုဗ္ဗေနိဝါသာနုဿတိဉာဏာယ၊ ပုဗ္ဗေနိဝါသာနုဿတိဉာဏ်၏ အကျိုးငှာ။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ အဘိနိန္နာမေသိံ၊ ရှေးရှုညွတ်စေပြီ။ သော အဟံ၊ ထိုငါဘုရားသည်။ အနေကဝိဟိတံ၊ များသော အပြားရှိသော။ ပုဗ္ဗေနိဝါသံ၊ ရှေး၌ နေဖူးသော ခန္ဓာအစဉ်ကို။ အနုဿရာမိ၊ အစဉ်လျှောက်၍ အောက်မေ့၏။ “ဣဒံ အယံ ပုဗ္ဗေနိဝါသော၊ ဤရှေး၌ နေဖူးသော ခန္ဓာအစဉ်သည်။ သေယျထာ ကတမော၊ အဘယ်နည်း။ ဧကမ္ပိ ဇာတိံ၊ တစ်ခုသော ဘဝကိုလည်းကောင်း။ ဒွေပိ ဇာတိယော၊ နှစ်ခုသော ဘဝတို့ကိုလည်းကောင်း။ တိဿောပိ ဇာတိယော၊ သုံးခုသော ဘဝတို့ကိုလည်းကောင်း။ စတဿောပိ ဇာတိယော၊ လေးခုသော ဘဝတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဉ္စပိ ဇာတိယော၊ ငါးခုသော ဘဝတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒသပိ ဇာတိယော၊ ဆယ်ခုသော ဘဝတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဝီသမ္ပိ ဇာတိယော၊ နှစ်ဆယ်သော ဘဝတို့ကိုလည်းကောင်း။ တိံသမ္ပိ ဇာတိယော၊ သုံးဆယ်သော ဘဝတို့ကိုလည်းကောင်း။ စတ္တာလီသမ္ပိ ဇာတိယော၊ လေးဆယ်သော ဘဝတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပညာသမ္ပိ ဇာတိယော၊ ငါးဆယ်သော ဘဝတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဇာတိသတမ္ပိ၊ ဘဝတစ်ရာကိုလည်းကောင်း။ ဇာတိသဟဿမ္ပိ၊ ဘဝတစ်ထောင်ကိုလည်းကောင်း။ ဇာတိသတသဟဿမ္ပိ၊ ဘဝတစ်သိန်းကိုလည်းကောင်း။ အနေကေပိ သံဝဋ္ဋကပ္ပေ၊ များစွာသော သံဝဋ္ဋကပ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ အနေကေပိ ဝိဝဋ္ဋကပ္ပေ၊ များစွာသော ဝိဝဋ္ဋကပ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ အနေကေပိ သံဝဋ္ဋဝိဝဋ္ဋကပ္ပေ၊ များစွာသော သံဝဋ္ဋဝိဝဋ္ဋကပ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ အနုဿရာမိ၊ အစဉ်လျှောက်၍ အောက်မေ့၏။ ကိံ အနုဿရာမိ၊ အဘယ်သို့ အစဉ်လျှောက်၍ အောက်မေ့သနည်း။ အမုတြ၊ ဤမည်သော ကပ်,ဘ၀ စသည်၌။ ဧဝံ နာမော၊ ဤသို့ အမည်ရှိသည်။ ဧဝံ ဂေါတ္တော၊ ဤသို့ အနွယ်ရှိသည်။ ဧဝံ ဝဏ္ဏော၊ ဤသို့ အဆင်းရှိသည်။ ဧဝမာဟာရော၊ ဤသို့ အစာအာဟာရရှိသည်။ ဧဝံ သုခဒုက္ခပ္ပဋိသံဝေဒီ၊ ဤသို့ ချမ်းသာ ဆင်းရဲကို ခံစားလေ့ရှိသည်။ ဧဝမာယုပရိယန္တော၊ ဤသို့ အသက်အပိုင်းအခြား ရှိသည်။ အာသိံ၊ ဖြစ်ပြီ။ သော အဟံ၊ ထိုငါဘုရားသည်။ တတော၊ ထိုကပ် ဘ၀ စသည်မှ။ စုတော၊ စုတေခဲ့သည်ရှိသော်။ အမုတြ၊ ဤမည်သော ကပ် ဘ၀ စသည်၌။ ဥဒပါဒိံ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။ တတြာပိ၊ ထိုကပ် ဘ၀ စသည်၌လည်း။ ဧဝံ နာမော၊ ဤသို့ အမည်ရှိသည်။ ဧဝံ ဂေါတ္တော၊ ဤသို့ အနွယ်ရှိသည်။ ဧဝံ ဝဏ္ဏော၊ ဤသို့ အဆင်းရှိသည်။ ဧဝမာဟာရော၊ ဤသို့ အစာ အဟာရရှိသည်။ ဧဝံ သုခဒုက္ခပ္ပဋိသံဝေဒီ၊ ဤသို့ ချမ်းသာ ဆင်းရဲကို ခံစားလေ့ရှိသည်။ ဧဝမာယုပရိယန္တော၊ ဤသို့ အသက်အပိုင်းအခြား ရှိသည်။ အာသိံ၊ ဖြစ်ပြီ။ သော အဟံ၊ ထိုငါဘုရားသည်။ တတော၊ ထိုကပ် ဘ၀ စသည်မှ။ စုတော၊ စုတေခဲ့သည်ရှိသော်။ ဣဓ၊ ဤကပ် ဘ၀ စသည်၌။ ဥပပန္နော၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အနုဿရာမိ၊ အစဉ်လျှောက်၍ အောက်မေ့၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သာကာရံ၊ အခြင်းအရာနှင့် တကွဖြစ်သော။ သဥဒ္ဒေသံ၊ ညွှန်ပြခြင်းနှင့် တကွဖြစ်သော။ အနေကဝိဟိတံ၊ များသော အပြားရှိသော။ ပုဗ္ဗေနိဝါသံ၊ ရှေး၌ နေဖူးသော ခန္ဓာအစဉ်ကို။ အနုဿရာမိ၊ အစဉ်လျှောက်၍ အောက်မေ့၏။ အပ္ပမတ္တဿ၊ မမေ့မလျော့သည်ဖြစ်၍။ အာတာပိနော၊ ကိလေသာကို လွန်စွာ ပူပန်စေတတ်သော လုံ့လရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဟိတတ္တဿ၊ နိဗ္ဗာန်သို့ စေလွှတ်အပ်သော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတော၊ နေသော သူအား။ အဝိဇ္ဇာ၊ အဝိဇ္ဇာသည်။ ဝိဟတာ ယထာ၊ ပျောက်သကဲ့သို့။ ဝိဇ္ဇာ၊ ဝိဇ္ဇာသည်။ ဥပ္ပန္နာ ယထာ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ တမော၊ အမိုက်သည်။ ဝိဟတော ယထာ၊ ပျောက်သကဲ့သို့။ အာလောကော၊ အလင်းသည်။ ဥပ္ပန္နော ယထာ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ မေ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်၏။ ပဌမေ ယာမေ၊ ပဌမယံ၌။ ပဌမာ၊ ရှေးဦးစွာသော။ အယံ ခေါ ဝိဇ္ဇာ၊ ဤပုဗ္ဗေနိဝါသဝိဇ္ဇာကို။ အဓိဂတာ၊ ရအပ်, သိအပ်ပြီ။ မေ၊ ငါဘုရားအား။ အယံ အဝိဇ္ဇာ၊ ဤအဝိဇ္ဇာသည်။ ဝိဟတာ၊ ပျောက်ပြီ။ မေ၊ ငါဘုရားအား။ အယံ ဝိဇ္ဇာ၊ ဤဝိဇ္ဇာသည်။ ဥပ္ပန္နာ၊ ဖြစ်ပြီ။ အယံ တမော၊ ဤအမိုက်သည်။ ဝိဟတော၊ ပျောက်ပြီ။ မေ၊ ငါဘုရားအား။ အယံ အာလောကော၊ ဤအလင်းသည်။ ဥပ္ပန္နော၊ ဖြစ်ပြီ။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ကုက္ကုဋစ္ဆာပကဿ၊ ကြက်ငယ်၏။ အဏ္ဍကောသမှာ၊ ဥခွံတွင်းမှ။ ပဌမာ၊ ရှေးဦးစွာသော။ အဘိနိဗ္ဘိဒါ၊ ပေါက်ခြင်းသည်။ အဟောသိ ဣဝ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ မေ၊ ငါဘုရား၏။ အဏ္ဍကောသမှာ၊ အဝိဇ္ဇာတည်းဟူသော ဥခွံတွင်းမှ။ ပဌမာ၊ ရှေးဦးစွာသော။ အယံ ခေါ အဘိနိဗ္ဘိဒါ၊ ဤပေါက်ခြင်းသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။
၁၃။ သော အဟံ၊ ထိုငါဘုရားသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပရိသုဒ္ဓေ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ စင်ကြယ်သော။ ပရိယောဒါတေ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ ပြိုးပြိုးပြက်ရှိသော။ အနင်္ဂဏေ၊ ကိလေသာ မရှိသော။ ဝိဂတူပက္ကိလေသေ၊ ကင်းပြီးသော ညစ်ညူးခြင်း ရှိသော။ မုဒုဘူတေ၊ နူးညံ့စွာ ဖြစ်၍ ဖြစ်သော။ ကမ္မနိယေ၊ အမှု၌ ခံ့သော။ ဌိတေ၊ တည်သော။ အာနေဉ္ဇပ္ပတ္တေ၊ မတုန်လှုပ်ခြင်းသို့ ရောက်သော။ စိတ္တေ၊ စိတ်သည်။ သမာဟိတေ၊ တည်ကြည်သည်ရှိသော်။ သတ္တာနံ၊ သတ္တဝါတို့၏။ စုတူပပါတဉာဏာယ၊ စုတိပဋိသန္ဓေကို သိသော ဒိဗ္ဗစက္ခုအဘိညာဉ်ဟူသော ဉာဏ်၏ အကျိုးငှာ။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ အဘိနိန္နာမေသိံ၊ ရှေးရှု ညွတ်စေပြီ။ သော အဟံ၊ ထိုငါဘုရားသည်။ ဝိသုဒ္ဓေန၊ အထူးသဖြင့် စင်ကြယ်သော။ အတိက္ကန္တမာနုသကေန၊ လူတို့၏ မျက်စိအမြင်ကို လွန်သော။ ဒိဗ္ဗေန စက္ခုနာ၊ ဒိဗ္ဗစက္ခုအဘိညာဉ်ဖြင့်။ စဝမာနေ၊ စုတေဆဲဖြစ်ကုန်သော။ ဥပပဇ္ဇမာနေ၊ ပဋိသန္ဓေ နေဆဲဖြစ်ကုန်သော။ ဟီနေ၊ ယုတ်ကုန်သော၊
ပဏီတေ၊ မြတ်ကုန်သော။ သုဝဏ္ဏေ၊ အဆင်း လှကုန်သော။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏေ၊ အဆင်းမလှကုန်သော။ သုဂတေ၊ ကောင်းသော အလားရှိကုန်သော။ ဒုဂ္ဂတေ၊ မကောင်းသော အလားရှိကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကို။ ပဿာမိ၊ မြင်တော်မူ၏။ ယထာကမ္မူပဂေ၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်ကံ အားလျော်စွာ ဘုံဘဝသို့ ကပ်၍ ဖြစ်ကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကို။ ပဇာနာမိ၊ အပြားအားဖြင့် သိတော်မူ၏။ “ဘောန္တော၊ အိုအချင်းတို့။ ဝတ၊ စင်စစ်။ ဣမေ သတ္တာ၊ ဤသတ္တဝါတို့သည်။ ကာယဒုစ္စရိတေန၊ ကာယဒုစရိုက်နှင့်။ သမန္နာဂတာ၊ ပြည့်စုံကုန်၏။ ဝစီဒုစ္စရိတေန၊ ဝစီဒုစရိုက်နှင့်။ သမန္နာဂတာ၊ ပြည့်စုံကုန်၏။ မနောဒုစ္စရိတေန၊ မနောဒုစရိုက်နှင့်။ သမန္နာဂတာ၊ ပြည့်စုံကုန်၏။ အရိယာနံ၊ ဘုရား အစရှိကုန်သော အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ ဥပဝါဒကာ၊ စွပ်စွဲတတ်ကုန်၏။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကာ၊ မှားသော အယူ ရှိကုန်၏။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိကမ္မသမာဒါနာ၊ မှားသော အယူ၏ အစွမ်းဖြင့် ဆောက်တည်အပ်သော ကံရှိကုန်၏။ တေ သတ္တာ၊ ထိုသတ္တဝါတို့သည်။ ကာယဿ၊ ဥပါဒိန္နကခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ စုတိပျက်ကြွေ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်ကာလ၌။ အပါယံ၊ ချမ်းသာကင်းသော။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ မကောင်းမှုကို ပြုသော သူတို့၏ လားရာဖြစ်သော။ ဝိနိပါတံ၊ ပျက်စီး၍ ကျရာဖြစ်သော။ နိရယံ၊ ငရဲ၌။ ဥပပန္နာ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘောန္တော၊ အိုအချင်းတို့။ ဝါ ပန၊ ထိုမှတစ်ပါး။ ဣမေ သတ္တာ၊ ဤသတ္တဝါတို့သည်။ ကာယသုစရိတေန၊ ကာယသုစရိုက်နှင့်။ သမန္နာဂတာ၊ ပြည့်စုံကုန်၏။ ဝစီသုစရိတေန၊ ဝစီသုစရိုက်နှင့်။ သမန္နာဂတာ၊ ပြည့်စုံကုန်၏။ မနောသုစရိတေန၊ မနောသုစရိုက်နှင့်။ သမန္နာဂတာ၊ ပြည့်စုံကုန်၏။ အရိယာနံ၊ ဘုရား အစရှိကုန်သော အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ အနုပဝါဒကာ၊ မစွပ်စွဲတတ်ကုန်။ သမ္မာဒိဋ္ဌိကာ၊ မဖောက်မပြန် မှန်သော အယူ ရှိကုန်၏။ သမ္မာဒိဋ္ဌိကမ္မသမာဒါနာ၊ မဖောက်မပြန် မှန်သော အယူ၏ အစွမ်းဖြင့် ဆောက်တည်အပ်သော ကံရှိကုန်၏။ တေ သတ္တာ၊ ထိုသတ္တဝါတို့သည်။ ကာယဿ၊ ဥပါဒိန္နကခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ စုတိပျက်ကြွေ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်ကာလ၌။ သုဂတိံ၊ ကောင်းမှုကို ပြုသော သူတို့၏ လားရာဖြစ်သော။ သဂ္ဂံ၊ မြတ်သော ရူပါရုံ စသည်တို့၏ တည်ရာဖြစ်သော။ လောကံ၊ နတ်ပြည်၌။ ဥပပန္နာ၊ ဖြစ်ကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဿာမိ၊ မြင်တော်မူ၏။ ဝိသုဒ္ဓေန၊ အထူးသဖြင့် စင်ကြယ်သော။ အတိက္ကန္တမာနုသကေန၊ လူတို့၏ မျက်စိအမြင်ကို လွန်သော။ ဒိဗ္ဗေန စက္ခုနာ၊ ဒိဗ္ဗစက္ခု အဘိညာဉ်ဖြင့်။ စဝမာနေ၊ စုတေဆဲ ဖြစ်ကုန်သော။ ဥပပဇ္ဇမာနေ၊ ပဋိသန္ဓေနေဆဲ ဖြစ်ကုန်သော။ ဟီနေ၊ ယုတ်ကုန်သော။ ပဏီတေ၊ မြတ်ကုန်သော။ သုဝဏ္ဏေ၊ အဆင်းလှကုန်သော။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏေ၊ အဆင်းမလှကုန်သော။ သုဂတေ၊ ကောင်းသော အလားရှိကုန်သော။ ဒုဂ္ဂတေ၊ မကောင်းသော အလားရှိကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကို။ ပဿာမိ၊ မြင်တော်မူ၏။ ယထာကမ္မူပဂေ၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်ကံ အားလျော်စွာ ဘုံဘဝသို့ ကပ်၍ ဖြစ်ကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကို။ ပဇာနာမိ၊ အပြားအားဖြင့် သိတော်မူ၏။ အပ္ပမတ္တဿ၊ မမေ့မလျော့သည်ဖြစ်၍။ အာတာပိနော၊ ကိလေသာကို လွန်စွာ ပူပန်စေတတ်သော လုံ့လရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဟိတတ္တဿ၊ နိဗ္ဗာန်သို့ စေလွှတ်အပ်သော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတော၊ နေသော သူအား။ အဝိဇ္ဇာ၊ အဝိဇ္ဇာသည်။ ဝိဟတာ ယထာ၊ ပျောက်သကဲ့သို့။ ဝိဇ္ဇာ၊ ဝိဇ္ဇာသည်။ ဥပ္ပန္နာ ယထာ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ တမော၊ အမိုက်သည်။ ဝိဟတော ယထာ၊ ပျောက်သကဲ့သို့။ အာလောကော၊ အလင်းသည်။ ဥပ္ပန္နော ယထာ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ မေ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်၏။ မဇ္ဈိမေ ယာမေ၊ မဇ္ဈိမယံ၌။ ဒုတိယာ၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ အယံ ခေါ ဝိဇ္ဇာ၊ ဤဒိဗ္ဗစက္ခုဝိဇ္ဇာကို။ အဓိဂတာ၊ ရအပ် သိအပ်ပြီ။ မေ၊ ငါဘုရားအား။ အယံ အဝိဇ္ဇာ၊ ဤအဝိဇ္ဇာသည်။ ဝိဟတာ၊ ပျောက်ပြီ။ မေ၊ ငါဘုရားအား။ အယံ ဝိဇ္ဇာ၊ ဤဝိဇ္ဇာသည်။ ဥပ္ပန္နာ၊ ဖြစ်ပြီ။ မေ၊ ငါဘုရားအား။ အယံ တမော၊ ဤအမိုက်သည်။ ဝိဟတော၊ ပျောက်ပြီ။ မေ၊ ငါဘုရားအား။ အယံ အာလောကော၊ ဤအလင်းသည်။ ဥပ္ပန္နော၊ ဖြစ်ပြီ။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ကုက္ကုဋစ္ဆာပကဿ၊ ကြက်ငယ်၏။ အဏ္ဍကောသမှာ၊ ဥခွံတွင်းမှ။ အဘိနိဗ္ဘိဒါ၊ ပေါက်ခြင်းသည်။ အဟောသိ ဣဝ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ မေ၊ ငါဘုရား၏။ အဏ္ဍကောသမှာ၊ အဝိဇ္ဇာတည်းဟူသော ဥခွံတွင်းမှ။ ဒုတိယာ၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ အယံ ခေါ အဘိနိဗ္ဘိဒါ၊ ဤပေါက်ခြင်းသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။
၁၄။ သော အဟံ၊ ထိုငါဘုရားသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပရိသုဒ္ဓေ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ စင်ကြယ်သော။ ပရိယောဒါတေ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ ပြိုးပြိုးပြက်ရှိသော။ အနင်္ဂဏေ၊ ကိလေသာ မရှိသော။ ဝိဂတူပက္ကိလေသေ၊ ကင်းပြီးသော ညစ်ညူးခြင်း ရှိသော။ မုဒုဘူတေ၊ နူးညံ့စွာ ဖြစ်၍ ဖြစ်သော။ ကမ္မနိယေ၊ အမှု၌ ခံ့သော။ ဌိတေ၊ တည်သော။ အာနေဉ္ဇပ္ပတ္တေ၊ မတုန်လှုပ်ခြင်းသို့ ရောက်သော။ စိတ္တေ၊ စိတ်သည်။ သမာဟိတေ၊ တည်ကြည်သည်ရှိသော်။ အာသဝါနံ၊ အာသဝေါတရားတို့၏။ ခယဉာဏာယ၊ ကုန်ရာကုန်ကြောင်း ဖြစ်သော အရဟတ္တမဂ်ဉာဏ်၏ အကျိုးငှာ။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ အဘိနိန္နာမေသိံ၊ ရှေးရှု ညွတ်စေပြီ။ သော အဟံ၊ ထိုငါဘုရားသည်။ ‘ဣဒံ၊ ဤတဏှာကြဉ်သော တေဘူမကတရားအပေါင်းသည်။ ဒုက္ခံ၊ ဒုက္ခ မည်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယထာဘူတံ၊ မဖောက်မပြန် ဟုတ်မှန်သည့်အတိုင်း။ အဗ္ဘညာသိံ၊ ထူးသော မဂ်ဉာဏ်ဖြင့် သိပြီ။ ‘အယံ၊ ဤတဏှာသည်။ ဒုက္ခသမုဒယော၊ ဒုက္ခ၏အကြောင်း ဖြစ်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယထာဘူတံ၊ မဖောက်မပြန် ဟုတ်မှန်သည့်အတိုင်း။ အဗ္ဘညာသိံ၊ ထူးသော မဂ်ဉာဏ်ဖြင့် သိပြီ။ ‘အယံ၊ ဤနိဗ္ဗာန်သည်။ ဒုက္ခနိရောဓော၊ ဒုက္ခ၏ချုပ်ရာ မည်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယထာဘူတံ၊ မဖောက်မပြန် ဟုတ်မှန်သည့်အတိုင်း။ အဗ္ဘညာသိံ၊ ထူးသော မဂ်ဉာဏ်ဖြင့် သိပြီ။ ‘အယံ၊ ဤမဂ္ဂင်ရှစ်ပါးသည်။ ဒုက္ခနိရောဓဂါမိနီ ပဋိပဒါ၊ ဒုက္ခ၏ ချုပ်ရာ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သော အကျင့် မည်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယထာဘူတံ၊ မဖောက်မပြန် ဟုတ်မှန်သည့်အတိုင်း။ အဗ္ဘညာသိံ၊ ထူးသော မဂ်ဉာဏ်ဖြင့် သိပြီ။ ‘ဣမေ၊ ဤကာမ စသော တရားတို့သည်။ အာသဝါ၊ အာသ၀ မည်ကုန်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယထာဘူတံ၊ မဖောက်မပြန် ဟုတ်မှန်သည့်အတိုင်း။ အဗ္ဘညာသိံ၊ ထူးသော မဂ်ဉာဏ်ဖြင့် သိပြီ။ ‘အယံ၊ ဤဇရာမရဏသည်။ အာသဝသမုဒယော၊ အာသဝ၏ဖြစ်ကြောင်း မည်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယထာဘူတံ၊ မဖောက်မပြန် ဟုတ်မှန်သည့်အတိုင်း။ အဗ္ဘညာသိံ၊ ထူးသော မဂ်ဉာဏ်ဖြင့် သိပြီ။ ‘အယံ၊ ဤနိဗ္ဗာန်သည်။ အာသဝနိရောဓော၊ အာသဝ၏ ချုပ်ရာ မည်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယထာဘူတံ၊ မဖောက်မပြန် ဟုတ်မှန်သည့်အတိုင်း။ အဗ္ဘညာသိံ၊ ထူးသော မဂ်ဉာဏ်ဖြင့် သိပြီ။ ‘အယံ၊ ဤမဂ္ဂင်တရား ရှစ်ပါးသည်။ အာသဝနိရောဓဂါမိနီ ပဋိပဒါ၊ အာသဝ၏ ချုပ်ရာ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းဖြစ်သော အကျင့် မည်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယထာဘူတံ၊ မဖောက်မပြန် ဟုတ်မှန်သည့်အတိုင်း။ အဗ္ဘညာသိံ၊ ထူးသော မဂ်ဉာဏ်ဖြင့် သိပြီ။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဇာနတော၊ သိတော်မူသော။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပဿတော၊ မြင်တော်မူသော။ တဿ မေ၊ ထိုငါဘုရား၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်တော်သည်။ ကာမာသဝါပိ၊ ကာမာသဝမှလည်း။ ဝိမုစ္စိတ္ထ၊ လွတ်ပြီ။ ဘဝါသဝါပိ၊ ဘဝါသဝမှလည်း။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိမုစ္စိတ္ထ၊ လွတ်ပြီ။ အဝိဇ္ဇာသဝါပိ၊ အဝိဇ္ဇာသဝမှလည်း။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိမုစ္စိတ္ထ၊ လွတ်ပြီ။ ဝိမုတ္တသ္မိံ၊ အာသဝမှ လွတ်ပြီးသော အရဟတ္တဖိုလ်၌။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝိမုတ္တော၊ အာသဝမှ လွတ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာဏံ၊ ပစ္စဝေက္ခဏာဉာဏ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ မေ၊ ငါဘုရားအား။ ဇာတိ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းသည်။ ခီဏာ၊ ကုန်ပြီ။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မဂ်တည်းဟူသော မြတ်သော အကျင့်ကို။ ဝုသိတံ၊ သုံးအပ်ပြီ။ ကရဏီယံ၊ ပြုဖွယ်ဖြစ်သော မဂ်ကိစ္စကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်ပြီ။ အပရံ ဣတ္ထတ္တာယ၊ ဤတစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးသော မဂ်ကိစ္စအကျိုးငှာ။ အပရံ၊ တစ်ပါးသော ပြုဖွယ်ကိစ္စသည်။ န၊ မရှိ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဗ္ဘညာသိံ၊ ထူးသော မဂ်ဉာဏ်ဖြင့် သိပြီ။ အပ္ပမတ္တဿ၊ မမေ့မလျော့သည် ဖြစ်၍။ အာတာပိနော၊ ကိလေသာကို လွန်စွာ ပူပန်စေတတ်သော လုံ့လရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဟိတတ္တဿ၊ နိဗ္ဗာန်သို့ စေလွှတ်အပ်သော စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍။ ဝိဟရတော၊ နေသော သူအား။ အယံ အဝိဇ္ဇာ၊ ဤအဝိဇ္ဇာသည်။ ဝိဟတာ ယထာ၊ ပျောက်သကဲ့သို့။ အယံ ဝိဇ္ဇာ၊ ဤဝိဇ္ဇာသည်။ ဥပ္ပန္နာ ယထာ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ အယံ တမော၊ ဤအမိုက်သည်။ ဝိဟတော ယထာ၊ ပျောက်သကဲ့သို့။ အယံ အာလောကော၊ ဤအလင်းသည်။ ဥပ္ပန္နော ယထာ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ မေ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်၏။ ပစ္ဆိမေ ယာမေ၊ ပစ္ဆိမယံ၌။ တတိယာ၊ သုံးခုမြောက်သော။ အယံ ခေါ ဝိဇ္ဇာ၊ ဤဝိဇ္ဇာကို။ အဓိဂတာ၊ ရအပ်, သိအပ်ပြီ။ မေ၊ ငါဘုရားအား။ အယံ အဝိဇ္ဇာ၊ ဤအဝိဇ္ဇာသည်။ ဝိဟတာ၊ ပျောက်ပြီ။ မေ၊ ငါဘုရားအား။ အယံ ဝိဇ္ဇာ၊ ဤဝိဇ္ဇာသည်။ ဥပ္ပန္နာ၊ ဖြစ်ပြီ။ မေ၊ ငါဘုရားအား။ အယံ တမော၊ ဤ်အမိုက်သည်။ ဝိဟတော၊ ပျောက်ပြီ။ အယံ အာလောကော၊ ဤအလင်းသည်။ ဥပ္ပန္နော၊ ဖြစ်ပြီ။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ကုက္ကုဋစ္ဆာပကဿ၊ ကြက်ငယ်၏။ အဏ္ဍကောသမှာ၊ ဥခွံတွင်းမှ။ အဘိနိဗ္ဘိဒါ၊ ပေါက်ခြင်းသည်။ အဟောသိ ဣဝ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ မေ၊ ငါဘုရား၏။ အဏ္ဍကောသမှာ၊ အဝိဇ္ဇာတည်းဟူသော ဥခွံတွင်းမှ။ တတိယာ၊ သုံးခုမြောက်သော။ အဘိနိဗ္ဘိဒါ၊ ပေါက်ခြင်းသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၁၅။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ မိန့်တော်မူအပ်သည်ရှိသော်။ ဝေရေဉ္ဇာ၊ ဝေရဉ္ဇာပြည်၌ ဖွားသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ဥဒယပုဏ္ဏားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘဝံ ဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ ဇေဋ္ဌော၊ ကြီးပါပေ၏။ ဘဝံ ဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ သေဋ္ဌော၊ မြတ်ပါပေ၏။ ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ အဘိက္ကန္တံ၊ အလွန်နှစ်သက်ဖွယ် ရှိပေစွ။ ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ အဘိက္ကန္တံ၊ အလွန်ဝမ်းမြောက်ဖွယ် ရှိပေစွ။ ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ နိက္ကုဇ္ဇိတံ ဝါ၊ မှောက်၍ ထားအပ်သော ဝတ္ထုကိုလည်း။ ဥက္ကုဇ္ဇေယျ သေယျထာပိ၊ လှန်ရာသကဲ့သို့။ ပဋိစ္ဆန္နံ ဝါ၊ ဖုံးလွှမ်းအပ်သော ဝတ္ထုကိုလည်း။ ဝိဝရေယျ သေယျထာပိ၊ ဖွင့်လှစ်ရာသကဲ့သို့။ မုဠှဿ၊ ခရီး၌ တွေဝေသော သူအား။ မဂ္ဂံ ဝါ၊ လမ်းခရီးကိုလည်း။ အာစိက္ခေယျ သေယျထာပိ၊ ပြောရာသကဲ့သို့။ ‘စက္ခုမန္တော၊ မျက်စိအမြင်ရှိသော သူတို့သည်။ ရူပါနိ၊ ရူပါရုံတို့ကို။ ဒက္ခန္တိ၊ မြင်ကုန်လတ္တံ့။ ’ ဣတိ မနသိ ကရိတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးပိုက်၍။ အန္ဓကာရေ၊ အမိုက်တိုက်၌။ တေလပဇ္ဇောတံ ဝါ၊ ဆီမီးတန်ဆောင်ကိုလည်း။ ဓာရေယျ သေယျထာပိ၊ ညှိထွန်းပြောင်ပြောင် ဆောင်ရာသကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဘောတာ ဂေါတမေန၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဓမ္မော၊ ဝိဇ္ဇာသုံးပါးတရားကို။ ပကာသိတော၊ ထင်ရှားပြတော်မူအပ်ပေပြီ။ ဧသာဟံ ဧသော အဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ ဘဝန္တံ ဂေါတမံ၊ အရှင်ဂေါတမကို။ သရဏံ သရဏံ ဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာ ဟူ၍။ ဂစ္ဆာမိ၊ ဆည်းကပ်ပါ၏။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားတော်မြတ်ကိုလည်း။ သရဏံ သရဏံ ဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာ ဟူ၍။ ဂစ္ဆာမိ၊ ဆည်းကပ်ပါ၏။ ဘိက္ခုသံဃဉ္စ၊ ရဟန်းသံဃာကိုလည်း။ သရဏံ သရဏံ ဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာ ဟူ၍။၏။ ဂစ္ဆာမိ၊ဆည်းကပ်ပါ၏။ ဘဝံ ဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ အဇ္ဇတဂ္ဂေ၊ ယနေ့ကို အစပြု၍။ ပါဏုပေတံ၊ အသက်နှင့် ပြည့်စုံသမျှ ကာလပတ်လုံး။ သရဏံ သရဏံ ဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာ ဟူ၍။ ဂတံ၊ ဆည်းကပ်သော။ မံ၊ တပည့်တော်ကို။ ဥပါသကံ၊ ဥပါသကာ ဟူ၍။ ဓာရေတု၊ မှတ်တော်မူပါလော့။ ဘဝံ ဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ ဘိက္ခုသံဃေန၊ ရဟန်းအပေါင်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ မေ၊ တပည့်တော်၏။ ဝေရဉ္ဇာယံ၊ ဝေရဉ္ဇာပြည်၌။ ဝဿာဝါသံ၊ မိုးလပတ်လုံး နေခြင်းကို။ အဓိဝါသေတု စ၊ သာလည်း သာယာတော်မူပါလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တုဏှီဘာဝေန၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ အဓိဝါသေသိ၊ သာယာတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုသို့ တောင်းပန်လျှောက်ထားပြီးသည်မှ နောက်ကာလ၌။ ဝေရေဉ္ဇာ၊ ဝေရဉ္ဇ အမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ဥဒယပုဏ္ဏားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ အဓိဝါသနံ၊ သာယာတော်မူခြင်းကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လက်ယာရစ်လည်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲလေ၏။
၁၆။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဝေရဉ္ဇာ၊ ဝေရဉ္ဇာပြည်သည်။ ဒုဗ္ဘိက္ခာ၊ ရခဲသော ထမင်းရှိသည်။ ဒွီဟိတိကာ၊ နှလုံးနှစ်ခွ ဖြစ်ခြင်း ရှိသည်။ သေတဋ္ဌိကာ၊ ဖွေးဖွေးဖြူသော အရိုး ရှိသည်။ သလာကာဝုတ္တာ၊ စာရေးတံဖြင့် အသက်မွေးရသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥေဉ္ဆန ပဂ္ဂဟေန၊ သပိတ်လက်၌ စွဲပိုက်၍ ဆွမ်းခံသဖြင့်။ ယာပေတုံ၊ မျှခြင်းငှာ။ န သုကရာ၊ မလွယ်။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဥတ္တရာပထကာ၊ ဥတ္တရပထတိုင်းသား ဖြစ်ကုန်သော။ အဿဝါဏိဇာ၊ မြင်းကုန်သည်တို့သည်။ ပဉ္စမတ္တေဟိ အဿသတေဟိ၊ ငါးရာအတိုင်းအရှည် ရှိကုန်သော မြင်းတို့နှင့် တကွ။ ဝေရဉ္ဇံ၊ ဝေရဉ္ဇာပြည်သို့။ ဝဿာဝါသံ၊ မိုးလပတ်လုံး နေခြင်းကို။ ဥပဂတာ၊ ကပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေဟိ၊ ထိုမြင်းကုန်သည်တို့သည်။ အဿမဏ္ဍလိကာသု၊ ဝန်းဝိုင်းသော အခြင်းအရာဖြင့် ပြုအပ်သော မြင်းတင်းကုပ်တို့၌။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ပတ္ထပတ္ထပုလကံ၊ တစ်ကွမ်းစား တစ်ကွမ်းစားသော ရိက္ခာမုယောဆန်ကို။ ပညတ္တံ၊ အမြဲမပြတ် ဝတ်တည်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပုဗ္ဗဏှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ဝေရဉ္ဇံ၊ ဝေရဉ္ဇာပြည်သို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ ပိဏ္ဍံ၊ ဆွမ်းကို။ အလဘမာနာ၊ မရကုန်သည်ရှိသော်။ အဿမဏ္ဍလိကာသု၊ ဝန်းဝိုင်းသော အခြင်းအရာဖြင့် ပြုအပ်သော မြင်းတင်းကုပ်တို့၌။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရိတွာ၊ လှည့်လည်၍။ ပတ္ထပတ္ထပုလကံ၊ တစ်ကွမ်းစား တစ်ကွမ်းစားသော ရိက္ခာမုယောဆန်ကို။ အာရာမံ၊ အရံသို့။ အာဟရိတွာ၊ ဆောင်၍။ ဥဒုက္ခလေ၊ ဆုံ၌။ ကောဋ္ဋေတွာ ကောဋ္ဋေတွာ၊ ထောင်း၍ ထောင်း၍။ ပရိဘုဉ္ဇန္တိ၊ သုံးဆောင်ကြကုန်၏။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော ပန၊ အရှင်အာနန္ဒာမထေရ်သည်ကား။ ပတ္ထပုလကံ၊ တစ်ကွမ်းစားသော ရိက္ခာမုယောဆန်ကို။ သိလာယံ၊ ကျောက်ပျဉ်၌။ ပိသိတွာ၊ ကြိတ်၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဥပနာမေတိ၊ ကပ်လေ၏။ တံ၊ ထိုရိက္ခာမုယောဆန်မှုန့်ကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်တော်မူ၏။
ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဥဒုက္ခလသဒ္ဒံ၊ ဆုံသံကို။ အဿောသိ ခေါ၊ ကြားတော်မူသည်သာလျှင်တည်း။ တထာဂတာ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့သည်။ ဇာနန္တာပိ၊ အကြောင်းအကျိုးကို သိတော်မူကုန်လျက်လည်း။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးတော်မူကုန်၏။ ဇာနန္တာပိ၊ အကြောင်းအကျိုးကို သိတော်မူကုန်လျက်လည်း။ န ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးတော်မမူကုန်။ ကာလံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါကာလကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိတော်မူ၍။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးတော်မူကုန်၏။ ကာလံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါကာလကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိတော်မူ၍။ န ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးတော် မမူကုန်။ အတ္ထသံဟိတံ၊ အကျိုးအကြောင်းနှင့် စပ်သော စကားကို။ တထာဂတာ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့သည်။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးတော်မူကုန်၏။ အနတ္ထသံဟိတံ၊ အကျိုးအကြောင်းနှင့် မစပ်သော စကားကို။ နော ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးတော်မမူကုန်။ အနတ္ထသံဟိတေ၊ အကျိုးအကြောင်းနှင့် မစပ်သော စကား၌။ တထာဂတာနံ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့သည်။ သေတုဃာတော၊ မဂ်ဖြင့် သတ်အပ်၏။ “ဓမ္မံ ဝါ၊ တရားကိုမူလည်း။ ဒေသေဿာမ၊ ဟောကုန်အံ့။ သာဝကာနံ၊ တပည့်သားတို့အား။ သိက္ခာပဒံ ဝါ၊ သိက္ခာပုဒ်ကိုလည်း။ ပညပေဿာမ၊ ပညတ်ကုန်အံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဘဂဝန္တော၊ ဘုန်းတော်ခြောက်ပါးနှင့် ပြည့်စုံတော်မူကုန်သော။ ဗုဒ္ဓါ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့သည်။ ပဋိပုစ္ဆန္တိ၊ စိစစ်မေးမြန်းတော်မူကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာယသ္မန္တံ အာနန္ဒံ၊ အရှင်အာနန္ဒာကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ သော ဥဒုက္ခလသဒ္ဒေါ၊ ထိုဆုံသံသည်။ ကိံ နု ခေါ၊ အဘယ်ပြုသော အသံနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရာစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ သာဓု သာဓု၊ ကောင်းစွ ကောင်းစွ။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ သပ္ပုရိသေဟိ၊ သူတော်ကောင်း ဖြစ်ကုန်သော။ တုမှေဟိ၊ သင်တို့သည်။ ဝိဇိတံ၊ ဒုဗ္ဘိက္ခ လောဘ ဣစ္ဆာစာရတရား သုံးပါးကို အောင်အပ်ပြီ။ ပစ္ဆိမာ ဇနတာ၊ နောင်လာသူ လူအပေါင်းသည်။ သာလိမံသောဒနံ၊ သလေးနှင့် ရောသော သားပြွမ်းထမင်းကို။ အတိမညိဿတိ၊ မရိုမသေ မထေမဲ့မြင် မှတ်ထင်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၁၇။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလ္လာနော၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလ္လာနော၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ ဝေရဉ္ဇာ၊ ဝေရဉ္ဇာပြည်သည်။ ဒုဗ္ဘိက္ခာ၊ ရခဲသော ထမင်းရှိ၏။ ဒွီဟိတိကာ၊ နှလုံးနှစ်ခွ ဖြစ်ခြင်း ရှိ၏။ သေတဋ္ဌိကာ၊ ဖွေးဖွေးဖြူသော အရိုး ရှိ၏။ သလာကာဝုတ္တာ၊ စာရေးတံဖြင့် အသက်မွေးရ၏။ ဥေဉ္ဆန ပဂ္ဂဟေန၊ သပိတ်လက်၌ စွဲပိုက်၍ ဆွမ်းခံသဖြင့်။ ယာပေတုံ၊ မျှခြင်းငှာ။ န သုကရာ၊ မလွယ်။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣမိဿာ မဟာပထဝိယာ၊ ဤမြေကြီး၏။ ဟေဋ္ဌိမတလံ၊ အောက်အပြင်သည်။ သမ္ပန္နံ၊ ချိုသော အရသာရှိ၏။ အနီလကံ၊ ပျားကောင် ပျားဥ မရှိသော။ ခုဒ္ဒမဓုံ၊ ပျားငယ်သည် ပြုအပ်သော ပျားရည်သည်။ အဿာဒံ သေယျထာပိ၊ သာယာအပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ အဿာဒံ၊ သာယာအပ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သာဓု အာယာစာမိ၊ တောင်းပန်ပါ၏။ အဟံ၊ တပည့်တော်သည်။ ပထဝိံ၊ မြေကို။ ပရိဝတ္တေယျံ၊ လှန်ပါအံ့။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပပ္ပဋကောဇံ၊ မြေဆီ မြေလွှာ မြေဩဇာကို။ ပရိဘုဉ္ဇိဿန္တိ၊ သုံးဆောင်ကုန်လတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “မောဂ္ဂလ္လာန၊ မောဂ္ဂလာန်။ ပထဝိနိဿိတာ၊ မြေ၌ မှီကုန်သော။ ယေ တေ ပါဏာ၊ အကြင်သတ္တဝါတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ ပါဏေ၊ ထိုသတ္တဝါတို့ကို။ ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ကရိဿသိ ပန၊ ပြုလတ္တံ့နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ တပည့်တော်သည်။ ဧကံ၊ တစ်ဖက်သော။ ပါဏိံ၊ လက်ကို။ သေယျထာပိ မဟာပထဝီ၊ မြေကြီးသဏ္ဌာန်ကဲ့သို့။ အဘိနိမ္မိနိဿာမိ၊ ဖန်ဆင်းပါအံ့။ ပထဝိနိဿိတာ၊ မြေ၌ မှီကုန်သော။ ယေ ပါဏာ၊ အကြင်သတ္တဝါတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ ပါဏေ၊ ထိုသတ္တဝါတို့ကို။ တတ္ထ၊ ထိုဖန်ဆင်းသော လက်၌။ သင်္ကာမေဿာမိ၊ ပြောင်းရွှေ့ပါအံ့။ ဧကေန၊ တစ်ဖက်သော။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ ပထဝိံ၊ မြေကို။ ပရိဝတ္တေဿာမိ၊ လှန်ပါအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “မောဂ္ဂလ္လာန၊ မောဂ္ဂလာန်။ အလံ၊ မသင့်။ တေ တယာ၊ သင်သည်။ ပထဝိံ၊ မြေကို။ ပရိဝတ္တေတုံ၊ လှန်ခြင်းငှာ။ မာ ရုစ္စိ၊ မနှစ်သက်အပ်လင့်။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ ဝိပလ္လာသမ္ပိ၊ ဖောက်ပြန်ခြင်းကိုလည်း။ ပဋိလဘေယျုံ၊ ရကုန်ရာ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သာဓု အာယာစာမိ၊ တောင်းပန်ပါ၏။ သဗ္ဗော၊ အလုံးစုံသော။ ဘိက္ခုသံဃော၊ ရဟန်းအပေါင်းသည်။ ဥတ္တရကုရုံ၊ မြောက်ကျွန်းသို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ဂစ္ဆေယျ၊ သွားပါစေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “မောဂ္ဂလ္လာန၊ မောဂ္ဂလာန်။ အလံ၊ မသင့်။ တေ တယာ၊ သင်သည်။ သဗ္ဗဿ၊ အလုံးစုံသော။ ဘိက္ခုသံဃဿ၊ ရဟန်းအပေါင်း၏။ ဥတ္တရကုရုံ၊ မြောက်ကျွန်းသို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ဂမနံ၊ သွားခြင်းကို။ မာ ရုစ္စိ၊ မနှစ်သက်အပ်လင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၁၈။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော သာရိပုတ္တဿ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ ရဟောဂတဿ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ အရပ်သို့ ကပ်စဉ်။ ပဋိသလ္လီနဿ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း ကျိန်းစက်စဉ်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေတသော၊ စိတ်၏။ ပရိဝိတက္ကော၊ အကြံသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ ကိံ ဥဒပါဒိ၊ အဘယ်သို့ ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။ “ဘဂဝန္တာနံ၊ ဘုန်းတော်ကြီးကုန်သော။ ကတမေသာနံ ခေါ ဗုဒ္ဓါနံ၊ အဘယ်ဘုရားရှင်တို့၏။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ သာသနာတော်သည်။ န စိရဋ္ဌိတိကံ၊ ကြာမြင့်စွာ တည်ခြင်း မရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဘဂဝန္တာနံ၊ ဘုန်းတော်ကြီးကုန်သော။ ကတမေသာနံ ဗုဒ္ဓါနံ၊ အဘယ်ဘုရားရှင်တို့၏။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ သာသနာတော်သည်။ စိရဋ္ဌိတိကံ၊ ကြာမြင့်စွာ တည်ခြင်း ရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်သနည်း၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေတသော၊ စိတ်၏။ ပရိဝိတက္ကော၊ အကြံသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ သာယနှသမယံ၊ ညနေချမ်းအခါ၌။ ပဋိသလ္လာနာ၊ ကျိန်းစက်ရာမှ။ ဝုဋ္ဌိတော၊ ထပြီးသည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ မယှံ၊ တပည့်တော်သည်။ ရဟောဂတဿ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ အရပ်သို့ ကပ်စဉ်။ ပဋိသလ္လီနဿ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း ကျိန်းစက်စဉ်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေတသော၊ စိတ်၏။ ပရိဝိတက္ကော၊ အကြံသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ ကိံ ဥဒပါဒိ၊ အဘယ်သို့ ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။ ‘ဘဂဝန္တာနံ၊ ဘုန်းတော်ကြီးကုန်သော။ ကတမေသာနံ ခေါ ဗုဒ္ဓါနံ၊ အဘယ်ဘုရားရှင်တို့၏။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ သာသနာတော်သည်။ န စိရဋ္ဌိတိကံ၊ ကြာမြင့်စွာ တည်ခြင်း မရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဘဂဝန္တာနံ၊ ဘုန်းတော်ကြီးကုန်သော။ ကတမေသာနံ ဗုဒ္ဓါနံ၊ အဘယ်ဘုရားရှင်တို့၏။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ သာသနာတော်သည်။ စိရဋ္ဌိတိကံ၊ ကြာမြင့်စွာ တည်ခြင်း ရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေတသော၊ စိတ်၏။ ပရိဝိတက္ကော၊ အကြံသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝန္တာနံ၊ ဘုန်းတော်ကြီးကုန်သော။ ကတမေသာနံ ခေါ ဗုဒ္ဓါနံ၊ အဘယ်ဘုရားရှင်တို့၏။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ သာသနာတော်သည်။ န စိရဋ္ဌိတိကံ၊ ကြာမြင့်စွာ တည်ခြင်း မရှိသည်။ အဟောသိ နု ခေါ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဘဂဝန္တာနံ၊ ဘုန်းတော်ကြီးကုန်သော။ ကတမေသာနံ ဗုဒ္ဓါနံ၊ အဘယ်ဘုရားရှင်တို့၏။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ သာသနာတော်သည်။ စိရဋ္ဌိတိကံ၊ ကြာမြင့်စွာ တည်ခြင်း ရှိသည်။ အဟောသိ နု ခေါ၊ ဖြစ်သနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။
“သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ဝိပဿိဿ၊ ဝိပဿီအမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝတော စ၊ မြတ်စွာဘုရား၏လည်းကောင်း။ သိခိဿ၊ သိခီအမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝတော စ၊ မြတ်စွာဘုရား၏လည်းကောင်း။ ဝေဿဘုဿ၊ ဝေဿဘူအမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝတော စ၊ မြတ်စွာဘုရား၏လည်းကောင်း။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ သာသနာတော်သည်။ န စိရဋ္ဌိတိကံ၊ ကြာမြင့်စွာ တည်ခြင်း မရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ကကုသန္ဓဿ၊ ကကုသန်အမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝတော စ၊ မြတ်စွာဘုရား၏လည်းကောင်း။ ကောဏာဂမနဿ၊ ကောဏာဂုံအမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝတော စ၊ မြတ်စွာဘုရား၏လည်းကောင်း။ ကဿပဿ၊ ကဿပအမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝတော စ၊ မြတ်စွာဘုရား၏လည်းကောင်း။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ သာသနာတော်သည်။ စိရဋ္ဌိတိကံ၊ ကြာမြင့်စွာ တည်ခြင်း ရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၁၉။
ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယေန ဟေတုနာ၊ အကြင် အကြောင်းကြောင့်။ ယေန ပစ္စယေန၊ အကြင်အထောက်အပံ့ကြောင့်။ ဝိပဿိဿ၊ ဝိပဿီအမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝတော စ၊ မြတ်စွာဘုရား၏လည်းကောင်း။ သိခိဿ၊ သိခီအမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝတော စ၊ မြတ်စွာဘုရား၏လည်းကောင်း။ ဝေဿဘုဿ၊ ဝေဿဘူအမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝတော စ၊ မြတ်စွာဘုရား၏လည်းကောင်း။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ သာသနာတော်သည်။ န စိရဋ္ဌိတိကံ၊ ကြာမြင့်စွာ တည်ခြင်း မရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ သော ဟေတု၊ ထိုအကြောင်းသည်။ ကော နု ခေါ၊ အဘယ်နည်း။ သော ပစ္စယော၊ ထိုအထောက်အပံ့သည်။ ကော နု ခေါ၊ အဘယ်နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ဝိပဿီ၊ ဝိပဿီအမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝါ စ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်လည်းကောင်း။ သိခီ၊ သိခီအမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝါ စ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်လည်းကောင်း။ ဝေဿဘူ၊ ဝေဿဘူအမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝါ စ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်လည်းကောင်း။ သာဝကာနံ၊ တပည့်သားတော်တို့အား။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ ဒေသေတုံ၊ ဟောခြင်းငှာ။ ကိလာသုနော၊ အားမထုတ်ကုန်သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်ပြီ။ နေသံ၊ ထိုသုံးဆူကုန်သော ဘုရားရှင်တို့၏။ သုတ္တံ၊ သုတ်သည်လည်းကောင်း။ ဂေယျံ၊ ဂေယျသည်လည်းကောင်း။ ဝေယျာကရဏံ၊ ဗျာကရုဏ်းသည်လည်းကောင်း။ ဂါထာ၊ ဂါထာသည်လည်းကောင်း။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်လည်းကောင်း။ ဣတိဝုတ္တကံ၊ ဣတိဝုတ်သည်လည်းကောင်း။ ဇာတကံ၊ ဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ အဗ္ဘုတဓမ္မံ၊ အဗ္ဘုတဓမ္မသည်လည်းကောင်း။ ဝေဒလ္လံ၊ ဝေဒလ္လသည်လည်းကောင်း။ အပ္ပကဉ္စ အပ္ပကံ ဧဝ၊ နည်းသည်သာလျှင်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ သာဝကာနံ၊ တပည့်သားတော်တို့အား။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ အပညတ္တံ၊ မပညတ်အပ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ပါတိမောက္ခံ၊ အာဏာပါတိမောက်ကို။ အနုဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ မပြအပ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဘဂဝန္တာနံ၊ ဘုန်းတော်ကြီးကုန်သော။ တေသံ ဗုဒ္ဓါနံ၊ ထိုသုံးဆူကုန်သော ဘုရားရှင်တို့၏။ အန္တရဓာနေန၊ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြု၍ ကွယ်တော်မူသဖြင့်။ ဗုဒ္ဓါနုဗုဒ္ဓါနံ၊ ဘုရားသို့ အစဉ်လိုက်၍ သစ္စာလေးပါးကို သိကုန်သော။ သာဝကာနံ၊ တပည့်သားတော်တို့၏။ အန္တရဓာနေန၊ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြု၍ ကွယ်သဖြင့်။ ပစ္ဆိမာ၊ နောက်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ နာနာနာမာ၊ အထူးထူးသော အမည် ရှိကုန်သော။ နာနာဂေါတ္တာ၊ အထူးထူးသော အနွယ် ရှိကုန်သော။ နာနာဇစ္စာ၊ အထူးထူးသော ဇာတ် ရှိကုန်သော။ နာနာကုလာ၊ အထူးထူးသော အမျိုးမှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ ပဗ္ဗဇိတာ၊ ရဟန်းပြုကုန်သော။ ယေ တေ သာဝကာ၊ အကြင်တပည့်သားတော်တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ သာဝကာ၊ ထိုတပည့်သားတော်တို့သည်။ တံ ဗြဟ္မစရိယံ၊ ထိုသာသနာတော်ကို။ ခိပ္ပညေဝ၊ လျှင်စွာသာလျှင်။ အန္တရဓာပေသုံ၊ ကွယ်ပျောက်စေကုန်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဖလကေ၊ ပျဉ်ချပ်၌။ နိက္ခိတ္တာနိ၊ ထားအပ်ကုန်သော။ သုတ္တေန၊ သီတံချည်ကြိုးဖြင့်။ အသင်္ဂဟိတာနိ၊ မသီ မကုံးအပ်ကုန်သော။ နာနာပုပ္ဖာနိ၊ အထူးထူးသော ပန်းတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တာနိ၊ ထိုပန်းတို့ကို။ ဝါတော၊ လေသည်။ ဝိကိရတိ၊ ဖရို ဖရဲကြဲ၏။ ဝိဓမတိ၊ မှုတ်လွှင့်၏။ ဝိဒ္ဓံသေတိ၊ ဖျက်ဆီး၏။ တံ၊ ထိုသို့ ဖရိုဖရဲကြဲ၍ ဖျက်ဆီးခြင်းသည်။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ် အကြောင်းကြောင့်နည်း။ ယထာ၊ အကြင် အခြင်းအရာဖြင့်။ အသင်္ဂဟိယမာနေ၊ မသီမကုံးအပ်သည်ရှိသော်။ ဝါတော၊ လေသည်။ ဝိကိရတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲ၏။ ဝိဓမတိ၊ မှုတ်လွှင့်၏။ ဝိဒ္ဓံသေတိ၊ ဖျက်ဆီး၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ သုတ္တေန၊ သီတံချည်ကြိုးဖြင့်။ ပုပ္ဖာနံ၊ ပန်းတို့၏။ အသင်္ဂဟိတတ္တာ၊ မသီမကုံးအပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်တည်း။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဘဂဝန္တာနံ၊ ဘုန်းတော်ကြီးကုန်သော။ တေသံ ဗုဒ္ဓါနံ၊ ထိုဘုရားရှင်တို့၏။ အန္တရဓာနေန၊ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြု၍ ကွယ်သဖြင့်။ ဗုဒ္ဓါနုဗုဒ္ဓါနံ၊ ဘုရားသို့ အစဉ်လိုက်၍ သစ္စာလေးပါးကို သိကုန်သော။ သာဝကာနံ၊ တပည့်သားတော်တို့၏။ အန္တရဓာနေန၊ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြု၍ ကွယ်သဖြင့်။ ပစ္ဆိမာ၊ နောက်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ နာနာနာမာ၊ အထူးထူးသော အမည် ရှိကုန်သော။ နာနာဂေါတ္တာ၊ အထူးထူးသော အနွယ် ရှိကုန်သော။ နာနာဇစ္စာ၊ အထူးထူးသော ဇာတ် ရှိကုန်သော။ နာနာကုလာ၊ အထူးထူးသော အမျိုးမှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ ပဗ္ဗဇိတာ၊ ရဟန်းပြုကုန်သော။ ယေ တေ သာဝကာ၊ အကြင် တပည့်သားတော်တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ သာဝကာ၊ ထိုတပည့်သားတော်တို့သည်။ တံ ဗြဟ္မစရိယံ၊ ထိုသာသနာတော်ကို။ ခိပ္ပညေဝ၊ လျှင်စွာသာလျှင်။ အန္တရဓာပေသုံ၊ ကွယ်ပျောက်စေကုန်၏။ ဘဂဝန္တော၊ ဘုန်းတော်ကြီးကုန်သော။ တေ၊ ထိုသုံးဆူကုန်သော ဘုရားရှင်တို့သည်။ သာဝကေ၊ တပည့်သားတော်တို့ကို။ စေတသာ၊ ကိုယ်တော်၏ စိတ်ဖြင့်။ စေတော၊ တပည့်သားတော်တို့၏ စိတ်ကို။ ပရိစ္စ၊ ပိုင်းခြား၍။ ဩဝဒိတုံ၊ ဆုံးမခြင်းငှာ။ အကိလာသုနော စ၊ အားထုတ်ကုန်သည်လည်း။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်ပြီ။
သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ဘူတပုဗ္ဗံ၊ ရှေး၌ ဖြစ်ဖူးသည်ကား။ အရဟံ၊ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်ထသော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ မဖောက်မပြန် ကိုယ်တော်တိုင် သိတော်မူထသော။ ဝေဿဘူ၊ ဝေဿဘူအမည်တော်ရှိထသော။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ ဘိံသနကေ၊ ကြောက်မက်ဖွယ်ရှိသော။ ဝနသဏ္ဍေ၊ တောအုပ်၌။ သဟဿံ၊ တစ်ထောင်သော။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ စေတသာ၊ ကိုယ်တော်၏ စိတ်ဖြင့်။ စေတော၊ တပည့်သားတော်တို့၏ စိတ်ကို။ ပရိစ္စ၊ ပိုင်းခြား၍။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမတော်မူ၏။ အနုသာသတိ၊ ကံမြစ်တော်မူ၏။ ကိံ ဩဝဒတိ၊ အဘယ်သို့ ဆုံးမတော်မူသနည်း။ ကိံ အနုသာသတိ၊ အဘယ်သို့ ကံမြစ်တော်မူသနည်း။ “ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝိတက္ကေထ၊ ကုသလဝိတက်သုံးပါးကို ကြံကုန်လော့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မာ ဝိတက္ကယိတ္ထ၊ အကုသလဝိတက်သုံးပါးကို မကြံကုန်လင့်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မနသိကရောထ၊ အနိစ္စ ဒုက္ခ အနတ္တ အသုဘဟု နှလုံးသွင်းကုန်လော့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မာ မနာသာကတ္ထ၊ နိစ္စ သုခ အတ္တ သုဘဟု နှလုံးမသွင်းကုန်လင့်။ ဣဒံ၊ ဤအကုသိုလ်တရားကို။ ပဇဟထ၊ ပယ်ကုန်လော့။ ဣဒံ၊ ဤကုသိုလ်တရားကို။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟရထ၊ နေကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမတော်မူ၏။ အနုသာသတိ၊ ကံမြစ်တော်မူ၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ အထ ခေါ၊ ထိုသို့ ဆုံးမ ကံမြစ်သော အခါ၌။ တဿ ဘိက္ခုသဟဿဿ၊ ထိုရဟန်းတစ်ထောင်၏။ အရဟတာ၊ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်ထသော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေန၊ မဖောက်မပြန် ကိုယ်တော်တိုင် သိတော်မူထသော။ ဝေဿဘုနာ၊ ဝေဿဘူအမည်တော်ရှိထသော။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဩဝဒိယမာနာနံ၊ ဆုံးမအပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အနုသာသိယမာနာနံ၊ ကံမြစ်အပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ အနုပါဒါယ၊ တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ဖြင့် တစ်စုံတစ်ခုသော အာရုံကို မစွဲလမ်းမူ၍။ အာသဝေဟိ၊ အာသဝေါတရားတို့မှ။ စိတ္တာနိ၊ စိတ်တို့သည်။ ဝိမုစ္စိံသု၊ လွတ်ကုန်ပြီ။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တတြ ဝစနံ၊ ထိုစကား၌။ ဘိံသနကဿ၊ ကြောက်မက်ဖွယ်ကို ဖြစ်စေတတ်သော။ ဝနသဏ္ဍဿ၊ တောအုပ်၏။ ဣဒံ ဘိံသနကတသ္မိံ အယံ ဘိံသနကဘာဝေါ၊ ဤကြောက်မက်ဖွယ်ကို ဖြစ်စေတတ်သော အဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော။ အဝီတရာဂေါ၊ မကင်းသော ရာဂရှိသော။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ တံ ဝနသဏ္ဍံ၊ ထိုတောအုပ်သို့။ ပဝိသတိ၊ ဝင်၏။ ယေဘုယျေန၊ များသောအားဖြင့်။ လောမာနိ၊ အမွေးတို့သည်။ ဟံ သန္တိ၊ ရွှင်ကုန်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ယေန ဟေတုနာ၊ အကြင် အကြောင်းကြောင့်။ ယေန ပစ္စယေန၊ အကြင်အထောက်အပံ့ကြောင့်။ ဝိပဿိဿ၊ ဝိပဿီအမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝတော စ၊ မြတ်စွာဘုရား၏လည်းကောင်း။ သိခိဿ၊ သိခီအမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝတော စ၊ မြတ်စွာဘုရား၏လည်းကောင်း။ ဝေဿဘုဿ၊ ဝေဿဘူအမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝတော စ၊ မြတ်စွာဘုရား၏လည်းကောင်း။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ သာသနာတော်သည်။ န စိရဋ္ဌိတိကံ၊ ကြာမြင့်စွာ တည်ခြင်း မရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ သော ဟေတု၊ ထိုအကြောင်းသည်။ အယံ ခေါ၊ ဤသည်သာလျှင်တည်း။ သော ပစ္စယော၊ ထိုအထောက်အပံ့သည်။ အယံ ခေါ၊ ဤသည်သာလျှင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၂၀။
ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယေန ဟေတုနာ၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်။ ယေန ပစ္စယေန၊ အကြင်အထောက်အပံ့ကြောင့်။ ကကုသန္ဓဿ၊ ကကုသန်အမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝတော စ၊ မြတ်စွာဘုရား၏လည်းကောင်း။ ကောဏာဂမနဿ၊ ကောဏာဂုံအမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝတော စ၊ မြတ်စွာဘုရား၏လည်းကောင်း။ ကဿပဿ၊ ကဿပအမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝတော စ၊ မြတ်စွာဘုရား၏လည်းကောင်း။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ သာသနာတော်သည်။ စိရဋ္ဌိတိကံ၊ ကြာမြင့်စွာ တည်ခြင်း ရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ သော ဟေတု၊ ထိုအကြောင်းသည်။ ကော ပန၊ အဘယ်နည်း။ သော ပစ္စယော၊ ထိုအထောက်အပံ့သည်။ ကော ပန၊ အဘယ်နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ကကုသန္ဓော၊ ကကုသန်အမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝါ စ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်လည်းကောင်း။ ကောဏာဂမနော၊ ကောဏာဂုံအမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝါစ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်လည်းကောင်း။ ကဿပေါ၊ ကဿပအမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝါ စ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်လည်းကောင်း။ သာဝကာနံ၊ တပည့်သားတော်တို့အား။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ ဒေသေတုံ၊ ဟောခြင်းငှာ။ အကိလာသုနော၊ အားထုတ်ကုန်သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်ပြီ။ နေသံ၊ ထိုဘုရားရှင်တို့၏။ သုတ္တံ၊ သုတ်သည်လည်းကောင်း။ ဂေယျံ၊ ဂေယျသည်လည်းကောင်း။ ဝေယျာကရဏံ၊ ဗျာကရုဏ်းသည်လည်းကောင်း။ ဂါထာ၊ ဂါထာသည်လည်းကောင်း။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်လည်းကောင်း။ ဣတိဝုတ္တကံ၊ ဣတိဝုတ်သည်လည်းကောင်း။ ဇာတကံ၊ ဇာတ်သည်လည်းကောင်း။ အဗ္ဘုတဓမ္မံ၊ အဗ္ဘုတဓမ္မသည်လည်းကောင်း။ ဝေဒလ္လံ၊ ဝေဒလ္လသည်လည်းကောင်း။ ဗဟုဉ္စ ဗဟုံ ဧဝ၊ များသည်သာလျှင်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ သာဝကာနံ၊ တပည့်သားတော်တို့အား။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်အပ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ပါတိမောက္ခံ၊ အာဏာပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ပြအပ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဘဂဝန္တာနံ၊ ဘုန်းတော်ကြီးကုန်သော။ တေသံ ဗုဒ္ဓါနံ၊ ထိုသုံးဆူကုန်သော ဘုရားရှင်တို့၏။ အန္တရဓာနေန၊ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြု၍ ကွယ်သဖြင့်။ ဗုဒ္ဓါနုဗုဒ္ဓါနံ၊ ဘုရားသို့ အစဉ်လိုက်၍ သစ္စာလေးပါးကို သိကုန်သော။ သာဝကာနံ၊ တပည့်သားတော်တို့၏။ အန္တရဓာနေန၊ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြု၍ ကွယ်သဖြင့်။ ပစ္ဆိမာ၊ နောက်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ နာနာနာမာ၊ အထူးထူးသော အမည် ရှိကုန်သော။ နာနာဂေါတ္တာ၊ အထူးထူးသော အနွယ် ရှိကုန်သော။ နာနာဇစ္စာ၊ အထူးထူးသော ဇာတ် ရှိကုန်သော။ နာနာကုလာ၊ အထူးထူးသော အမျိုးမှ။ နိက္ခိမိတွာ၊ ထွက်၍။ ပဗ္ဗဇိတာ၊ ရဟန်းပြုကုန်သော။ ယေ တေ သာဝကာ၊ အကြင် တပည့်သားတော်တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ သာဝကာ၊ ထိုတပည့်သားတော်တို့သည်။ တံ ဗြဟ္မစရိယံ၊ ထိုသာသနာတော်ကို။ စိရံ၊ ကြာမြင့်စွာ။ ဒီဃံ၊ ရှည်စွာသော။ အဒ္ဓါနံ၊ ကာလပတ်လုံး။ ဌပေသုံ၊ ထားကုန်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဖလကေ၊ ပျဉ်ချပ်၌။ နိက္ခိတ္တာနိ၊ ထားအပ်ကုန်သော။ သုတ္တေန၊ သီတံချည်ကြိုးဖြင့်။ သုသင်္ဂဟိတာနိ၊ ကောင်းစွာ သီကုံးအပ်ကုန်သော။ နာနာပုပ္ဖာနိ၊ အထူးထူးသော ပန်းတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တာနိ၊ ထိုပန်းတို့ကို။ ဝါတော၊ လေသည်။ န ဝိကိရတိ၊ ဖရိုဖရဲ မကြဲ။ န ဝိဓမတိ၊ မမှုတ်လွှင့်။ န ဝိဒ္ဓံသေတိ၊ မဖျက်ဆီး။ တံ၊ ထိုသို့ မဖျက်ဆီးခြင်းသည်။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်နည်း။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ သုသင်္ဂဟိတမာနေ၊ ကောင်းစွာ သီကုံးအပ်သည်ရှိသော်။ ဝါတော၊ လေသည်။ န ဝိကိရတိ၊ ဖရိုဖရဲ မကြဲ။ န ဝိဓမတိ၊ မမှုတ်လွှင့်။ န ဝိဒ္ဓံသေတိ၊ မဖျက်ဆီး။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ သုတ္တေန၊ သီတံ ချည်ကြိုးဖြင့်။ ပုပ္ဖာနံ၊ ပန်းတို့၏။ သုသင်္ဂဟိတတ္တာ၊ ကောင်းစွာ သီကုံးအပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်တည်း။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဘဂဝန္တာနံ၊ ဘုန်းတော်ကြီးကုန်သော။ တေသံ ဗုဒ္ဓါနံ၊ ထိုသုံးဆူကုန်သော ဘုရားရှင်တို့၏။ အန္တရဓာနေန၊ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြု၍ ကွယ်သဖြင့်။ ဗုဒ္ဓါနုဗုဒ္ဓါနံ၊ မြတ်စွာဘုရားသို့ အစဉ်လိုက်၍ သစ္စာလေးပါးကို သိကုန်သော။ သာဝကာနံ၊ တပည့်သားတော်တို့၏။ အန္တရဓာနေန၊ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြု၍ ကွယ်သဖြင့်။ ပစ္ဆိမာ၊ နောက်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ နာနာနာမာ၊ အထူးထူးသော အမည် ရှိကုန်သော။ နာနာဂေါတ္တာ၊ အထူးထူးသော အနွယ် ရှိကုန်သော။ နာနာဇစ္စာ၊ အထူးထူးသော ဇာတ် ရှိကုန်သော။ နာနာကုလာ၊ အထူးထူးသော အမျိုးမှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ ပဗ္ဗဇိတာ၊ ရဟန်းပြုကုန်သော။ ယေ တေ သာဝကာ၊ အကြင် တပည့်သားတော်တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ သာဝကာ၊ ထိုတပည့်သားတော်တို့သည်။ တံ ဗြဟ္မစရိယံ၊ ထိုသာသနာတော်ကို။ စိရံ၊ ကြာမြင့်စွာ။ ဒီဃံ၊ ရှည်စွာသော။ အဒ္ဓါနံ၊ ကာလပတ်လုံး။ ဌပေသုံ၊ ထားကုန်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ယေန ဟေတုနာ၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်။ ယေန ပစ္စယေန၊ အကြင် အထောက်အပံ့ကြောင့်။ ကကုသန္ဓဿ၊ ကကုသန်အမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝတော စ၊ မြတ်စွာဘုရား၏လည်းကောင်း။ ကောဏာမဂနဿ၊ ကောဏာဂုံအမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝတော စ၊ မြတ်စွာဘုရား၏လည်းကောင်း။ ကဿပဿ၊ ကဿပအမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝတော စ၊ မြတ်စွာဘုရား၏လည်းကောင်း။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ သာသနာတော်သည်။ စိရဋ္ဌိတိကံ၊ ကြာမြင့်စွာ တည်ခြင်း ရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ သော ဟေတု၊ ထိုအကြောင်းသည်။ အယံ ခေါ၊ ဤသည်သာလျှင်တည်း။ သော ပစ္စယော၊ ထိုအထောက်အပံ့သည်။ အယံ ခေါ၊ ဤသည်သာလျှင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၂၁။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ဧကံသံ ဧကသ္မိံ အံသေ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ် စမ္ပယ်တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဏာမေတွာ၊ ညွတ်စေ၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ ပညပိယမာနေ၊ ပညတ်အပ်သည်ရှိသော်။ ဥဒ္ဒိသိယမာနေ၊ ပြအပ်သည်ရှိသော်။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ ဤသာသနာတော်သည်။ အဒ္ဓနိယံ၊ အရှည်ခံ့သည်။ စိရဋ္ဌိတိကံ၊ ကြာမြင့်စွာ တည်ခြင်း ရှိသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝကာနံ၊ တပည့်သားတော်တို့အား။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ယံ ပညပေယျ၊ အကြင်ပညတ်ရာ၏။ ပါတိမောက္ခံ၊ အာဏာပါတိမောက်ကို။ ယံ ဥဒ္ဒိသေယျ၊ အကြင်ပြရာ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧတဿ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူခြင်း၏။ ကာလော၊ အခါတန်ပြီ။ သုဂတ၊ ကောင်းသော စကားကို ဆိုတော်မူတတ်သော မြတ်စွာဘုရား။ ဧတဿ၊ ဤအာဏာပါတိမောက်ကို ပြတော်မူခြင်း၏။ ကာလော၊ အခါတန်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တွံ၊ သင်သည်။ အာဂမေဟိ၊ ဆိုင်းလင့်ပါဦး။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တွံ၊ သင်သည်။ အာဂမေဟိ၊ ဆိုင်းလင့်ပါဦး။ တထာဂတောဝ၊ ငါဘုရားသည်သာလျှင်။ တတ္ထ၊ ထိုသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်ခြင်း, ပါတိမောက်ကို ပြခြင်း၌။ ကာလံ၊ အခါကို။ ဇာနိဿတိ၊ သိတော်မူလတ္တံ့။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ အာသဝဋ္ဌာနီယာ၊ ဘေးရန်တို့၏ တည်ရာဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ န ပါတုဘဝန္တိ၊ ထင်ရှား မဖြစ်ကုန်သေး။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ သတ္ထာ၊ သင်တို့ဆရာ ငါဘုရားသည်။ သာဝကာနံ၊ တပည့်သားတော်တို့အား။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ န ပညပေတိ၊ ပညတ်တော်မမူ။ ပါတိမောက္ခံ၊ အာဏာပါတိမောက်ကို။ န ဥဒ္ဒိသတိ၊ ပြတော်မမူ။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ယတော စ၊ အကြင်အခါ၌လည်း။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ အာသဝဋ္ဌာနီယာ၊ ဘေးရန်တို့၏ တည်ရာဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ ပါတုဘဝန္တိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ အထ၊ ထင်ရှားဖြစ်ရာ ထိုအခါ၌။ သတ္ထာ၊ သင်တို့ဆရာ ငါဘုရားသည်။ အာသဝဋ္ဌာနီယာနံ၊ ဘေးရန်တို့၏ တည်ရာဖြစ်ကုန်သော။ တေသံ ယေဝ ဓမ္မာနံ၊ ထိုတရားတို့ကိုသာလျှင်။ ပဋိဃာတာယ၊ ပယ်ဖျောက်ခြင်းငှာ။ သာဝကာနံ၊ တပည့်သားတော်တို့အား။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညပေတိ၊ ပညတ်တော်မူအံ့။ ပါတိမောက္ခံ၊ အာဏာပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသတိ၊ ပြတော်မူအံ့။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ သံဃော၊ သံဃာတော်သည်။ ရတ္တညုမဟတ္တံ၊ ညဉ့်အပိုင်းအခြားကို သိသော ရဟန်းတို့ဖြင့် များသည်၏ အဖြစ်သို့။ ပတ္တော၊ ရောက်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်သေး။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော၊
အာသဝဋ္ဌာနီယာ၊ ဘေးရန်တို့၏ တည်ရာဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ န ပါတုဘဝန္တိ၊ ထင်ရှားမဖြစ်ကုန်သေး။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ယတော စ၊ အကြင်အခါ၌လည်း။ သံဃော၊ သံဃာတော်သည်။ ရတ္တညုမဟတ္တံ၊ ညဉ့်အပိုင်းအခြားကို သိသော ရဟန်းတို့ဖြင့် များသည်၏ အဖြစ်သို့။ ပတ္တော၊ ရောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ အာသဝဋ္ဌာနီယာ၊ ဘေးရန်တို့၏ တည်ရာဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ ပါတုဘဝန္တိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ အထ၊ ထိုထင်ရှားဖြစ်သော အခါ၌။ သတ္ထာ၊ သင်တို့ဆရာ ငါဘုရားသည်။ အာသဝဋ္ဌာနီယာနံ၊ ဘေးရန်တို့၏ တည်ရာဖြစ်ကုန်သော။ တေသံ ယေဝ ဓမ္မာနံ၊ ထိုတရားတို့ကိုသာလျှင်။ ပဋိဃာတာယ၊ ပယ်ဖျောက်ခြင်းငှာ။ သာဝကာနံ၊ တပည့်သားတော်တို့အား။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညပေတိ၊ ပညတ်တော်မူအံ့။ ပါတိမောက္ခံ၊ အာဏာပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသတိ၊ ပြတော်မူအံ့။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဝေပုလ္လမဟတ္တံ၊ ပြန့်ပြောသည်၏အဖြစ်ဖြင့် များသည်၏အဖြစ်သို့။ ပတ္တော၊ ရောက်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်သေး။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ အာသဝဋ္ဌာနီယာ၊ ဘေးရန်တို့၏ တည်ရာဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ န ပါတုဘဝန္တိ၊ ထင်ရှား မဖြစ်ကုန်သေး။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ယတော စ၊ အကြင်အခါ၌လည်း။ သံဃော၊ သံဃာတော်သည်။ ဝေပုလ္လမဟတ္တံ၊ ပြန့်ပြောသည်၏အဖြစ်ဖြင့် များသည်၏ အဖြစ်သို့။ ပတ္တော၊ ရောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ အာသဝဋ္ဌာနီယာ၊ ဘေးရန်တို့၏ တည်ရာဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ ပါတုဘဝန္တိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ အထ၊ ထိုထင်ရှား ဖြစ်သောအခါ၌။ သတ္ထာ၊ သင်တို့ဆရာ ငါဘုရားသည်။ အာသဝဋ္ဌာနီယာနံ၊ ဘေးရန်တို့၏ တည်ရာဖြစ်ကုန်သော။ တေသံ ယေဝ ဓမ္မာနံ၊ ထိုတရားတို့ကိုသာလျှင်။ ပဋိဃာတာယ၊ ပယ်ဖျောက်ခြင်းငှာ။ သာဝကာနံ၊ တပည့်သားတော်တို့အား။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညပေတိ၊ ပညတ်တော်မူအံ့။ ပါတိမောက္ခံ၊ အာဏာပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသတိ၊ ပြတော်မူအံ့။
သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ လာဘဂ္ဂမဟတ္တံ၊ လာဘ်ဖြင့် မြတ်များသည်၏ အဖြစ်သို့။ ပတ္တော၊ ရောက်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်သေး။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ အာသဝဋ္ဌာနီယာ၊ ဘေးရန်တို့၏ တည်ရာဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ န ပါတုဘဝန္တိ၊ ထင်ရှား မဖြစ်ကုန်သေး။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ယတော စ၊ အကြင်အခါ၌လည်း။ သံဃော၊ သံဃာတော်သည်။ လာဘဂ္ဂမဟတ္တံ၊ လာဘ်ဖြင့် မြတ်များသည်၏ အဖြစ်သို့။ ပတ္တော၊ ရောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ အာသဝဋ္ဌာနီယာ၊ ဘေးရန်တို့၏ တည်ရာဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ ပါတုဘဝန္တိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ အထ၊ ထိုသို့ ထင်ရှားဖြစ်သော အခါ၌။ သတ္ထာ၊ သင်တို့ဆရာ ငါဘုရားသည်။ အာသဝဋ္ဌာနီယာနံ၊ ဘေးရန်တို့၏ တည်ရာဖြစ်ကုန်သော။ တေသံ ယေဝ ဓမ္မာနံ၊ ထိုတရားတို့ကိုသာလျှင်။ ပဋိဃာတာယ၊ ပယ်ဖျောက်ခြင်းငှာ။ သာဝကာနံ၊ တပည့်သားတော်တို့အား။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညပေတိ၊ ပညတ်တော်မူအံ့။ ပါတိမောက္ခံ၊ အာဏာပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသတိ၊ ပြတော်မူအံ့။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဗာဟုသစ္စမဟတ္တံ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိသော ရဟန်းတို့ဖြင့် များသည်၏ အဖြစ်သို့။ ပတ္တော၊ ရောက်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်သေး။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ အာသဝဋ္ဌာနီယာ၊ ဘေးရန်တို့၏ တည်ရာဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ န ပါတုဘဝန္တိ၊ ထင်ရှား မဖြစ်ကုန်သေး။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ယတော စ၊ အကြင်အခါ၌လည်း။ သံဃော၊ သံဃာတော်သည်။ ဗာဟုသစ္စမဟတ္တံ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိသော ရဟန်းတို့ဖြင့် များသည်၏ အဖြစ်သို့။ ပတ္တော၊ ရောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ အာသဝဋ္ဌာနီယာ၊ ဘေးရန်တို့၏ တည်ရာဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ ပါတုဘဝန္တိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ အထ၊ ထိုသို့ ထင်ရှားဖြစ်သော အခါ၌။ သတ္ထာ၊ သင်တို့ဆရာ ငါဘုရားသည်။ အာသဝဋ္ဌာနီယာနံ၊ ဘေးရန်တို့၏ တည်ရာဖြစ်ကုန်သော။ တေသံ ယေဝ ဓမ္မာနံ၊ ထိုတရားတို့ကိုသာလျှင်။ ပဋိဃာတာယ၊ ပယ်ဖျောက်ခြင်းငှာ။ သာဝကာနံ၊ တပည့်သားတော်တို့အား။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညပေတိ၊ ပညတ်တော်မူအံ့။ ပါတိမောက္ခံ၊ အာဏာပါတိမောက်ကို။ ဥဒ္ဒိသတိ၊ ပြတော်မူအံ့။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ဟိ သစ္စံ၊ ထိုစကားသည် မှန်၏။ ဘိက္ခုသံဃော၊ ရဟန်းအပေါင်းသည်။ နိရဗ္ဗုဒေါ၊ ခိုးသူအမြှုပ် ဒုဿီလမှ ကင်း၏။ နိရာဒီနဝေါ၊ ဒုဿီလအပြစ်မှ ကင်း၏။ အပဂတကာဠကော၊ ဒုဿီလဟူသော မည်းခြင်းမှ ကင်း၏။ သုဒ္ဓေါ၊ စင်ကြယ်၏။ သာရေ၊ သီလဂုဏ် စသော အနှစ်၌။ ပတိဋ္ဌိတော၊ တည်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ဟိ သစ္စံ၊ ထိုစကားသည် မှန်၏။ ဣမေသံ ပဉ္စန္နံ ဘိက္ခုသတာနံ၊ ဤငါးရာသော ရဟန်းတို့တွင်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပစ္ဆိမကော၊ ဂုဏ်အားဖြင့် ယုတ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သောတာပန္နော၊ သောတာပန်သာတည်း။ အဝိနိပါတဓမ္မော၊ အပါယ်လားခြင်းသဘော မရှိ။ နိယတော၊ မဂ်ဟု ဆိုအပ်သော သမ္မတ္တနိယာမအားဖြင့် မြဲ၏။ သမ္ဗောဓိပရာယဏော၊ အထက်မဂ်သုံးပါးလျှင် လဲလျောင်းရာ ရှိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၂၂။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာယသ္မန္တံ အာနန္ဒံ၊ အရှင်အာနန္ဒာကို။ “အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ယေဟိ၊ အကြင်ဒါယကာတို့သည်။ နိမန္တိတာ၊ ပင့်ဖိတ်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝဿံ၊ ဝါတွင်းသုံးလပတ်လုံး။ ဝသန္တိ၊ နေကုန်၏။ တေ၊ ထိုဒါယကာတို့ကို။ အနပလောကေတွာ၊ မပန်မကြားကုန်ဘဲ။ တထာဂတာ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့သည်။ ဇနပဒစာရိကံ၊ ဇနပုဒ်၌ သွားလာလှည့်လည်ခြင်းကို။ န ပက္ကမန္တိ၊ ဖဲကြွတော်မမူကုန်။ ဧတံ၊ ဤသို့ မပန်ကြားဘဲ မဖဲသွားခြင်းသည်။ တထာဂတာနံ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့၏။ အာစိဏ္ဏံ ခေါ ပန၊ အလေ့အကျက်တော်သာတည်း။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ အာယာမ၊ သွားကုန်အံ့။ ဝေရဉ္ဇံ၊ ဝေရဉ္ဇာပြည်၌ ဖွားသော။ ဗြာဟ္မဏံ၊ ဥဒယပုဏ္ဏားကို။ အပလောကေဿာမ၊ ပန်ကြားကုန်အံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ သာဓု၊ ကောင်းပါပြီ၊” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ပစ္စဿောသိ၊ ဝန်ခံ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်တော်မူ၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ အာယသ္မတာ အာနန္ဒေန၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ပစ္ဆာသမဏေန၊ နောက်လိုက်ရဟန်းသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဝေရဉ္ဇဿ၊ ဝေရဉ္ဇာပြည်၌ ဖွားသော။ ဗြာဟ္မဏဿ၊ ဥဒယပုဏ္ဏား၏။ နိဝေသနံ၊ အိမ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်တော်မူလေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်တော်မူလေပြီး၍။ ပညတ္တေ၊ ခင်းထားအပ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌၊
ဝေရေဉ္ဇာ၊ ဝေရဉ္ဇာပြည်၌ ဖွားသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ဥဒယပုဏ္ဏားသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေပြီ။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နံ ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ ဝေရဉ္ဇံ၊ ဝေရဉ္ဇာပြည်၌ ဖွားသော။ ဗြာဟ္မဏံ၊ ဥဒယပုဏ္ဏားကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ တယာ၊ သင်သည်။ နိမန္တိတာ၊ ပင့်ဖိတ်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝဿံဝုဋ္ဌာ၊ ဝါကျွတ်ကုန်သည်။ အမှာ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တံ၊ သင့်ကို။ အပလောကေမ၊ ပန်ကြားပါကုန်၏။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဇနပဒစာရိကံ၊ ဇနပုဒ်၌ သွားလာလှည့်လည်ခြင်းကို။ ပက္ကမိတုံ၊ ဖဲသွားခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမ၊ အလိုရှိကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ သစ္စံ၊ မှန်ပေ၏။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ နိမန္တိတာ၊ ပင့်ဖိတ်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝဿံဝုဋ္ဌာ၊ ဝါကျွတ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အပိ စ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ယော ဒေယျဓမ္မော၊ အကြင် ပေးအပ်လှူဒါန်းအပ်သော ဒါနဝတ္ထုသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သော၊ ထိုပေအပ်လှူဒါန်းအပ်သော ဒါနဝတ္ထုကို။ န ဒိန္နော၊ အရှင်အား မလှူဒါန်းရသေး။ တဉ္စ ခေါ ဒေယျဓမ္မံ သော စ ခေါ ဒေယျဓမ္မော၊ ထိုပေးအပ်လှူဒါန်းအပ်သော ဒါနဝတ္ထုသည်လည်း။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့အား။ အသန္တံ အသန္တော၊ ထင်ရှားမရှိသည်။ နော၊ မဟုတ်ပါ။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ အဒါတုကမျတာပိ၊ လှူဒါန်းပေးကမ်းခြင်းငှာ အလိုမရှိသည်၏ အဖြစ်သည်လည်း။ နော၊ မဟုတ်ပါ။ ဧတ္ထ၊ ဤအိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်၌။ တံ၊ ထိုဝတ္ထုသဒ္ဓါ ရှိတုံပါလျက် ပေးရာ အခွင့်ကို။ ကုတော လဗ္ဘာ၊ အဘယ်မှာ ရအံ့နည်း။ ဃရာဝါသာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်၌ နေသော သူတို့သည်။ ဗဟုကိစ္စာ၊ များသော ကိစ္စ ရှိကုန်၏။ ဗဟုကရဏီယာ၊ များသော ပြုဖွယ် ရှိကုန်၏။ ဘဝံ ဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ သွာတနာယ၊ နက်ဖြန်ဖြစ်လတ္တံ့သော ကုသိုလ်ကောင်းမှုအကျိုးငှာ။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ ဘိက္ခုသံဃေန၊ ရဟန်းအပေါင်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ အဓိဝါသေတု၊ သာယာတော်မူပါဦးလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တုဏှီဘာဝေန၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ အဓိဝါသေတိ၊ သာယာတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဝေရဉ္ဇံ၊ ဝေရဉ္ဇာပြည်၌ ဖွားသော။ ဗြာဟ္မဏံ၊ ဥဒယပုဏ္ဏားကို။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ ထိုခဏအားလျော်သော တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿေတွာ၊ မျက်မှောက် တမလွန်ကျိုးကို ကောင်းစွာ ပြတော်မူ၍။ သမာဒပေတွာ၊ ကုသိုလ်တရား၌ ဆောက်တည်စေ၍။ သမုတ္တေဇေတွာ၊ ကုသိုလ်တရား၌ အားထုတ်ခြင်း ရှိသည်ကို ပြု၍။ သမ္ပဟံသေတွာ၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ရွှင်စေ၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထတော်မူ၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲကြွတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဝေရေဉ္ဇာ၊ ဝေရဉ္ဇာပြည်၌ ဖွားသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ဥဒယပုဏ္ဏားသည်။ တဿာ ရတ္တိယာ၊ ထိုဆွမ်းဖိတ်သော ညဉ့်၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သောအခါ၌။ သကေ နိဝေသနေ၊ မိမိအိမ်၌။ ပဏီတံ၊ မွန်မြတ်သော။ ခါဒနီယံ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ၊ ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ပဋိယာဒါပေတွာ၊ စီရင်စေ၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ကာလံ၊ ဆွမ်းစားချိန်ကာလကို။ အာရောစာပေသိ၊ ကြားလျှောက်စေ၏။ ကိံ အာရောစာပေသိ၊ အဘယ်သို့ ကြားလျှောက်စေသနည်း။ “ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ ကာလော၊ ဆွမ်းစားချိန် တန်ပါပြီ။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြင်ဆင်၍ ပြီးပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အရောစာပေသိ၊ ကြားလျှောက်စေ၏။
၂၃။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပုဗ္ဗဏှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌်။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်တော်မူ၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဝေရဉ္ဇဿ၊ ဝေရဉ္ဇာပြည်၌ ဖွားသော။ ဗြာဟ္မဏဿ၊ ဥဒယပုဏ္ဏား၏။ နိဝေသနံ၊ အိမ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်တော်မူလေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်တော်မူပြီး၍။ ပညတ္တေ၊ ခင်းထားအပ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ ဘိက္ခုသံဃေန၊ ရဟန်းအပေါင်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဝေရေဉ္ဇာ၊ ဝေရဉ္ဇာပြည်၌ ဖွားသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ဥဒယပုဏ္ဏားသည်။ ဗုဒ္ဓပ္ပမုခံ၊ ဘုရားအမှူးရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ ပဏီတေန၊ မွန်မြတ်သော။ ခါဒနီယေန၊ ခဲဖွယ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဘောဇနီယေန၊ ဘောဇဉ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ သဟတ္ထာ၊ မိမိလက်ဖြင့်။ သန္တပ္ပေတွာ၊ ကောင်းစွာ ရောင့်ရဲစေ၍။ သမ္ပဝါရေတွာ၊ ကောင်းစွာ တန်ပြီဟု မြစ်စေ၍။ ဘုတ္တာဝိံ၊ ဆွမ်းစားပြီးသော။ ဩနီတပတ္တပါဏိံ၊ သပိတ်တော်မှ ဖဲအပ်ပြီးသော လက်တော်ရှိသော။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ တိစီဝရေန၊ သုံးထည်သော သင်္ကန်းဖြင့်။ အစ္ဆာဒေသိ၊ ဖုံးလွှမ်း၏။ ဧကမေကံ၊ တစ်ပါး တစ်ပါးသော။ ဘိက္ခုဉ္စ၊ ရဟန်းကိုလည်း။ ဧကမေကေန၊ တစ်ခု တစ်ခုသော။ ဒုဿယုဂေန၊ ပုဆိုးအစုံဖြင့်။ အစ္ဆာဒေသိ၊ ဖုံးလွှမ်း၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝေရဉ္ဇံ၊ ဝေရဉ္ဇာပြည်၌ ဖွားသော။ ဗြာဟ္မဏံ၊ ဥဒယပုဏ္ဏားကို။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ ထိုခဏအားလျော်သော တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿေတွာ၊ ကောင်းစွာ ပြတော်မူ၍။ သမာဒပေတွာ၊ ကုသိုလ်တရား၌ ဆောက်တည်စေ၍။ သမုတ္တေဇေတွာ၊ ကုသိုလ်တရား၌ ကောင်းစွာ အားထုတ်ခြင်း ရှိသည်ကို ပြု၍။ သမ္ပဟံသေတွာ၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ရွှင်စေ၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲကြွတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝေရဉ္ဇာယံ၊ ဝေရဉ္ဇာပြည်၌။ ယထာဘိရန္တံ၊ အလိုရှိတော်မူသမျှ ကာလပတ်လုံး။ ဝိဟရိတွာ၊ နေတော်မူပြီး၍။ သောရေယျံ၊ သောရေယျပြည်သို့လည်းကောင်း။ သင်္ကဿံ၊ သင်္ကဿပြည်သို့လည်းကောင်း။ ကဏ္ဏကုဇ္ဇံ၊ ကဏ္ဏကုဇ္ဇအရပ်သို့လည်းကောင်း။ အနုပဂမ္မ၊ မဝင် မကပ်မူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ပယာဂပတိဋ္ဌာနံ၊ ပယာဂရွာဆိပ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်တော်မူလေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်တော်မူလေပြီး၍။ ပယာဂပတိဋ္ဌာနေ၊ ပယာဂရွာဆိပ်၌။ ဂင်္ဂံ နဒိံ၊ ဂင်္ဂါမြစ်ကို။ ဥတ္တရိတွာ၊ ကူးတော်မူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဗာရာဏသီ၊ ဗာရာဏသီပြည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ဗာရာဏသီပြည်ရှိရာ ထိုအရပ်သို့။ အဝသရိ၊ ရောက်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဗာရာဏသိယံ၊ ဗာရာဏသီပြည်၌။ ယထာဘိရန္တံ၊ အလိုရှိတော်မူသမျှ ကာလပတ်လုံး။ ဝိဟရိတွာ၊ နေတော်မူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဝေသာလီ၊ ဝေသာလီပြည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲကြွတော်မူ၏။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်သဖြင့်။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရမာနော၊ ကြွတော်မူသည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဝေသာလီ၊ ဝေသာလီပြည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုဝေသာလီပြည်ရှိရာ အရပ်သို့။ အဝသရိ၊ ရောက်တော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တတြ တိဿံ ဝေသာလိယံ၊ ထိုဝေသာလီပြည်၌။ မဟာဝနေ၊ မဟာဝုန်တော၌။ ကူဋာဂါရသာလာယံ၊ စုလစ်မွန်းချွန် အထွတ်တပ်သော ဇရပ်ကျောင်း၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။
ဝေရဉ္ဇဘာဏဝါရော၊ ဝေရဉ္ဇဘာဏဝါရသည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးပြီ။
၁။ ပါရာဇိကကဏ္ဍ
၁။ ပဌမပါရာဇိက
သုဒိန္နဘာဏဝါရ
၂၄။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဝေသာလိယာ၊ ဝေသာလီပြည်၏။ အဝိဒူရေ၊ အနီး၌။ ကလန္ဒဂါမော နာမ၊ ကလန္ဒမည်သော ရွာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တတ္ထ၊ ထိုကလန္ဒရွာ၌။ ကလန္ဒပုတ္တော၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သေဋ္ဌိပုတ္တော၊ သူဌေးသားသည်။ သုဒိန္နော နာမ၊ သုဒိန်အမည်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကလန္ဒပုတ္တော၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နော၊ သုဒိန်သည်။ သမ္ဗဟုလေဟိ၊ များစွာကုန်သော။ သဟာယကေဟိ၊ အပေါင်းအဖော်တို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဝေသာလိံ၊ ဝေသာလီပြည်သို့။ ကေနစိဒေဝ ကရဏီယေန၊ တစ်စုံတစ်ခုသော ပြုဖွယ်ကိစ္စဖြင့်သာလျှင်။ အဂမာသိ၊ သွားလေ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မဟတိယာ၊ ကြီးစွာသော။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်သည်။ ပရိဝုတော၊ ခြံရံအပ်သည်ဖြစ်၍။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ ဒေသေန္တော၊ ဟောတော်မူလျက်။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေတော်မူသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကလန္ဒပုတ္တော၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နော၊ သုဒိန်သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ မဟတိယာ၊ ကြီးစွာသော။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်သည်။ ပရိဝုတံ၊ ခြံရံအပ်သည်ဖြစ်၍။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ ဒေသေန္တံ၊ ဟောတော်မူလျက်။ နိသိန္နံ၊ ထိုင်နေတော်မူသည်ကို။ အဒ္ဒသ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်ပြီး၍။ အဿ၊ ထိုသုဒိန်အား။ “အဟမ္ပိ၊ ငါသည်လည်း။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ သုဏေယျံ၊ နာရပါမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ၊” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကလန္ဒပုတ္တော၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နော၊ သုဒိန်သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သာ ပရိသာ၊ ထိုတရားနာပရိသတ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုပရိသတ်ရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နဿ ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ ကလန္ဒပုတ္တဿ၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နဿ၊ သုဒိန်အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြန်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်ပြန်သနည်း။ “ယထာ ယထာ၊ အကြင်အကြင်သို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒေသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်မြတ်ကို။ အာဇာနာမိ၊ သိ၏။ တထာ တထာ၊ ထိုထိုသို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ အဂါရံ၊ အိမ်၏ အလယ်၌။ အဇ္ဈာဝသတာ၊ စိုးအုပ်၍ နေသော ငါသည်။ ဧကန္တပရိပုဏ္ဏံ၊ စင်စစ် ထက်ဝန်းကျင်မှ ပြည့်စုံသော။ ဧကန္တပရိသုဒ္ဓံ၊ စင်စစ် ထက်ဝန်းကျင်မှ စင်ကြင်သော။ သင်္ခလိခိတံ၊ ခရုသင်းပွတ်သစ်နှင့် တူသော။ ဣဒံ ဗြဟ္မစရိယံ၊ ဤမြတ်သော အကျင့်ကို။ စရိတုံ၊ ကျင့်ခြင်းငှာ။ န သုကရံ၊ မလွယ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကေသမဿုံ၊ ဆံမုတ်ဆိတ်ကို။ ဩဟာရေတွာ၊ ပယ်စွန့်၍။ ကာသာယာနိ၊ ဖန်ရည်စွန်းကုန်သော။ ဝတ္ထာနိ၊ အဝတ်တို့ကို။ အစ္ဆာဒေတွာ၊ ဖုံးလွှမ်း၍။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်သို့။ ပဗ္ဗဇေယျံ၊ ကပ်ရမူကား။ ယန္ဒူန၊ ကောင်းလေစွ၊” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ပရိသာ၊ ထိုပရိသတ်သည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ ထိုခဏအားလျော်သော တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿိတာ၊ ကောင်းစွာ ပြအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ သမာဒပိတာ၊ ဆောက်တည်စေအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ သမုတ္တေဇိတာ၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ သမ္ပဟံသိတာ၊ ကောင်းစွာ အပြားအားဖြင့် ရွှင်စေအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လက်ယာရစ်လှည့်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲလေ၏။
၂၅။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကလန္ဒပုတ္တော၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နော၊ သုဒိန်သည်။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်သည်။ အစိရဝုဋ္ဌိတာယ၊ ထ၍ မကြာမြင့်မီ။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ ကလန္ဒပုတ္တော၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နော၊ သုဒိန်သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယထာ ယထာ၊ အကြင် အကြင်သို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ် သုဒိန်သည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒေသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်မြတ်ကို။ အာဇာနာမိ၊ သိပါ၏။ တထာ တထာ၊ ထိုထိုသို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ အဂါရံ၊ အိမ်၏ အလယ်၌။ အဇ္ဈာဝသတာ၊ စိုးအုပ်၍ နေသော အကျွန်ုပ်သည်။ ဧကန္တပရိပုဏ္ဏံ၊ စင်စစ် ထက်ဝန်းကျင်မှ ပြည့်စုံသော။ ဧကန္တပရိသုဒ္ဓံ၊ စင်စစ် ထက်ဝန်းကျင်မှ စင်ကြယ်သော။ သင်္ခလိခိတံ၊ ခရုသင်းပွတ်သစ်နှင့် တူသော။ ဣဒံ ဗြဟ္မစရိယံ၊ ဤမြတ်သော အကျင့်ကို။ စရိတုံ၊ ကျင့်ခြင်းငှာ။ န သုကရံ၊ မလွယ်။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကေသမဿုံ၊ ဆံမုတ်ဆိတ်ကို။ ဩဟာရေတွာ၊ ပယ်စွန့်၍။ ကာသာယာနိ၊ ဖန်ရည်စွန်းကုန်သော။ ဝတ္ထာနိ၊ အဝတ်တို့ကို။ အစ္ဆာဒေတွာ၊ ဖုံးလွှမ်း၍။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်သို့။ ပဗ္ဗဇိတုံ၊ ကပ်ခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိပါ၏။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပဗ္ဗာဇေတု၊ ရဟန်းပြုတော်မူပါလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “သုဒိန္န၊ သုဒိန်။ တွံ၊ သင့်ကို။ မာတာပိတူဟိ၊ အမိအဖတို့သည်။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်သို့။ ပဗ္ဗဇ္ဇာယ၊ ကပ်ခြင်းငှာ။ အနုညာတော၊ ခွင့်ပြုအပ်သည်။ အသိ ပန၊ ဖြစ်၏လော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ မာတာပိတူဟိ၊ အမိအဖတို့သည်။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ၊
အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်သို့။ ပဗ္ဗဇ္ဇာယ၊ ကပ်ခြင်းငှာ။ န ခေါ အနုညာတော၊ ခွင့်မပြုအပ်ပါသေး၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “သုဒိန္န၊ သုဒိန်။ တထာဂတာ၊ ဘုရားရှင်တို့သည်။ မာတာပိတူဟိ၊ အမိအဖတို့သည်။ အနနုညာတံ၊ ခွင့်မပြုအပ်သော။ ပုတ္တံ၊ သားကို။ န ခေါ ပဗ္ဗာဇေန္တိ၊ ရဟန်းမပြုကုန်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သော အဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ ကရိယမာနေ၊ ပြုအပ်သည်ရှိသော်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ မာတာပိတရော၊ အမိအဖတို့သည်။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်သို့။ ပဗ္ဗဇ္ဇာယ၊ ကပ်ခြင်းငှာ။ အနုဇာနိဿန္တိ၊ ခွင့်ပြုကုန်လတ္တံ့။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ ကရိဿာမိ၊ ပြုပါအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။
၂၆။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကလန္ဒပုတ္တော၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နော၊ သုဒိန်သည်။ ဝေသာလိယံ၊ ဝေသာလီပြည်၌။ တံ ကရဏီယံ၊ ထိုမချွတ်ဧကန် ပြုရန်ကိစ္စကို။ တီရေတွာ၊ ပြီးဆုံးစေ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ကလန္ဒဂါမော၊ ကလန္ဒရွာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ မာတာပိတရော၊ အမိအဖတို့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိကုန်၏။ တေန၊ ထိုအမိအဖတို့ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ မာတာပိတရော၊ အမိအဖတို့ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အမ္မတာတာ၊ အိုမိခင်ဖခင်တို့။ ယထာ ယထာ၊ အကြင်အကြင်သို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒေသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်မြတ်ကို။ အာဇာနာမိ၊ သိပါ၏။ တထာ တထာ၊ ထိုထိုသို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ အဂါရံ၊ အိမ်၏ အလယ်၌။ အဇ္ဈာဝသတာ၊ စိုးအုပ်၍ နေသော အကျွန်ုပ်သည်။ ဧကန္တပရိပုဏ္ဏံ၊ စင်စစ် ထက်ဝန်းကျင်မှ ပြည့်စုံသော။ ဧကန္တပရိသုဒ္ဓံ၊ စင်စစ် ထက်ဝန်းကျင်မှ စင်ကြယ်သော။ သင်္ခလိခိတံ၊ ခရုသင်းပွတ်သစ်နှင့် တူသော။ ဣဒံ ဗြဟ္မစရိယံ၊ ဤမြတ်သော အကျင့်ကို။ စရိတုံ၊ ကျင့်ခြင်းငှာ။ န သုကရံ၊ မလွယ်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကေသမဿုံ၊ ဆံမုတ်ဆိတ်ကို။ ဩဟာရေတွာ၊ ပယ်စွန့်၍။ ကာသာယာနိ၊ ဖန်ရည်စွန်းကုန်သော။ ဝတ္ထာနိ၊ အဝတ်တို့ကို။ အစ္ဆာဒေတွာ၊ ဖုံးလွှမ်း၍။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်သို့။ ပဗ္ဗဇိတုံ၊ ကပ်ခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိပါ၏။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်သို့။ ပဗ္ဗဇ္ဇာယ၊ ကပ်ခြင်းငှာ။ အနုဇာနာထ၊ ခွင့်ပြုတော်မူကြပါကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ ကလန္ဒပုတ္တဿ၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နဿ၊ သုဒိန်၏။ မာတာပိတရော၊ အမိအဖတို့သည်။ ကလန္ဒပုတ္တံ၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နံ၊ သုဒိန်ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကြကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကြကုန်သနည်း။ “တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ တွံ၊ သင်သည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဧကပုတ္တကော၊ တစ်ယောက်တည်းသော သားသည်။ ပိယော၊ ချစ်အပ်သည်။ မနာပေါ၊ နှလုံးကို ပွားစေအပ်သည်။ သုခေဓိတော၊ ချမ်းသာစွာ ကြီးပွားစေအပ်သည်။ သုခပရိဟတော၊ ချမ်းသာစွာ အထိန်းတို့သည် ခါးထစ်ရင်ခွင် ပိုက်ပွေ့တင်လျက် ဆောင်ရွက်အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော။ ဒုက္ခဿ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲကို။ န ဇာနာသိ၊ မသိစဖူး။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ တေ၊ သင်ချစ်သား၏။ မရဏေနပိ၊ သေသဖြင့်လည်း။ အကာမကာ၊ အလိုမရှိကုန်ဘဲလျက်။ ဝိနာ၊ ကွေကွင်းရကုန်သည်။ ဘဝိဿာမ၊ ဖြစ်ကုန်အံ့။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ တံ၊ သင်ချစ်သားကို။ ဇီဝန္တံ၊ အသက်ရှင်လျက်။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်သို့။ ပဗ္ဗဇ္ဇာယ၊ ကပ်ခြင်းငှာ။ ကိံ ပန အနုဇာနိဿာမ၊ အဘယ်သို့လျှင် ခွင့်ပြုနိုင်ကုန်အံ့နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကြကုန်၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ကလန္ဒပုတ္တော၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္ဒော၊ သုဒိန်သည်။ မာတာပိတရော၊ အမိအဖတို့ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အမ္မတာတာ၊ အိုမိခင်ဖခင်တို့။ ယထာ ယထာ၊ အကြင် အကြင်သို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒေသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်မြတ်ကို။ အာဇာနာမိ၊ သိပါ၏။ တထာ တထာ၊ ထိုထိုသို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ အဂါရံ၊ အိမ်၏ အလယ်၌။ အဇ္ဈာဝသတာ၊ စိုးအုပ်၍ နေသော အကျွန်ုပ်သည်။ ဧကန္တပရိပုဏ္ဏံ၊ စင်စစ် ထက်ဝန်းကျင်မှ ပြည့်စုံသော။ ဧကန္တပရိသုဒ္ဓံ၊ စင်စစ် ထက်ဝန်းကျင်မှ စင်ကြယ်သော။ သင်္ခလိခိတံ၊ ခရုသင်းပွတ်သစ်နှင့် တူသော။ ဣဒံ ဗြဟ္မစရိယံ၊ ဤမြတ်သော အကျင့်ကို။ စရိတုံ၊ ကျင့်ခြင်းငှာ။ န သုကရံ၊ မလွယ်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကေသမဿုံ၊ ဆံမုတ်ဆိတ်ကို။ ဩဟာရေတွာ၊ ပယ်စွန့်၍။ ကာသာယာနိ၊ ဖန်ရည် စွန်းကုန်သော။ ဝတ္ထာနိ၊ အဝတ်တို့ကို။ အစ္ဆာဒေတွာ၊ ဖုံးလွှမ်း၍။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်သို့။ ပဗ္ဗဇိတုံ၊ ကပ်ခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိပါ၏။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်သို့။ ပဗ္ဗဇ္ဇာယ၊ ကပ်ခြင်းငှာ။ မံ၊ အကျွန်ု်ပ်ကို။ အနုဇာနာထ၊ ခွင့်ပြုတော်မူကြပါကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ကလန္ဒပုတ္တဿ၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နဿ၊ သုဒိန်၏။ မာတာပိတရော၊ အမိအဖတို့သည်။ ကလန္ဒပုတ္တံ၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နံ၊ သုဒိန်ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကြကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကြကုန်သနည်း။ “တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ တွံ၊ သင်သည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဧကပုတ္တကော၊ တစ်ယောက်တည်းသော သားသည်။ ပိယော၊ ချစ်အပ်သည်။ မနာပေါ၊ နှလုံးကို ပွားစေအပ်သည်။ သုခေဓိတော၊ ချမ်းသာစွာ ကြီးပွားစေအပ်သည်။ သုခပရိဟတော၊ ချမ်းသာစွာ အထိန်းတို့သည် ခါးထစ်ရင်ခွင် ပိုက်ပွေ့တင်လျက် ရွက်ဆောင်အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော။ ဒုက္ခဿ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲကို။ န ဇာနာသိ၊ မသိစဖူး။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ တေ၊ သင်၏။ မရဏေနပိ၊ သေသဖြင့်လည်း။ အကာမကာ၊ အလိုမရှိကုန်ဘဲလျက်။ ဝိနာ၊ ကွေကွင်းရကုန်သည်။ ဘဝိဿာမ၊ ဖြစ်ကုန်အံ့။ တံ၊ သင့်ကို။ ဇီဝန္တံ၊ အသက်ရှင်လျက်။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်သို့။ ပဗ္ဗဇ္ဇာယ၊ ကပ်ခြင်းငှာ။ ကိံ ပန အနုဇာနိဿာမ၊ အဘယ်သို့လျှင် ခွင့်ပြုနိုင်ကုန်အံ့နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကြကုန်၏။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ကလန္ဒပုတ္တော၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နော၊ သုဒိန်သည်။ မာတာပိတရော၊ အမိအဖတို့ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အမ္မတာတာ၊ အိုမိခင်ဖခင်တို့။ ယထာ ယထာ၊ အကြင်အကြင်သို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒေသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်မြတ်ကို။ အာဇာနာမိ၊ သိပါ၏။ တထာ တထာ၊ ထိုထိုသို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ အဂါရံ၊ အိမ်၏ အလယ်၌။ အဇ္ဈာဝသတာ၊ စိုးအုပ်၍ နေသော အကျွန်ုပ်သည်။ ဧကန္တပရိပုဏ္ဏံ၊ စင်စစ် ထက်ဝန်းကျင်မှ ပြည့်စုံသော။ ဧကန္တပရိသုဒ္ဓံ၊ စင်စစ် ထက်ဝန်းကျင်မှ စင်ကြယ်သော။ သင်္ခလိခိတံ၊ ခရုသင်းပွတ်သစ်နှင့် တူသော။ ဣဒံ ဗြဟ္မစရိယံ၊ ဤမြတ်သော အကျင့်ကို။ စရိတုံ၊ ကျင့်ခြင်းငှာ။ န သုကရံ၊ မလွယ်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကေသမဿုံ၊ ဆံမုတ်ဆိတ်ကို။ ဩဟာရေတွာ၊ ပယ်စွန့်၍။ ကာသာယာနိ၊ ဖန်ရည်စွန်းကုန်သော။ ဝတ္ထာနိ၊ အဝတ်တို့ကို။ အစ္ဆာဒေတွာ၊ ဖုံးလွှမ်း၍။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်သို့။ ပဗ္ဗဇိတုံ၊ ကပ်ခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်သို့။ ပဗ္ဗဇ္ဇာယ၊ ကပ်ခြင်းငှာ။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ အနုဇာနာထ၊ ခွင့်ပြုတော်မူကြပါကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။
တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ကလန္ဒပုတ္တဿ၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နဿ၊ သုဒိန်၏။ မာတာပိတရော၊ အမိအဖတို့သည်။ ကလန္ဒပုတ္တံ၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နံ၊ သုဒိန်ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကြကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကြကုန်သနည်း။ “တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ တွံ၊ သင်သည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဧကပုတ္တကော၊ တစ်ယောက်တည်းသော သားသည်။ ပိယော၊ ချစ်အပ်သည်။ မနာပေါ၊ နှလုံးကို ပွားစေအပ်သည်။ သုခေဓိတော၊ ချမ်းသာစွာ အထိန်းတို့သည် ခါးထစ်ရင်ခွင် ပိုက်ပွေ့တင်လျက် ရွက်ဆောင်အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော။ ဒုက္ခဿ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲကို။ န ဇာနာသိ၊ မသိစဖူး။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ တေ၊ သင်၏။ မရဏေနပိ၊ သေသဖြင့်လည်း။ အကာမကာ၊ အလိုမရှိကုန်ဘဲလျက်။ ဝိနာ၊ ကွေကွင်းရကုန်သည်။ ဘဝိဿာမ၊ ဖြစ်ကုန်အံ့။ တံ၊ သင့်ကို။ ဇီဝန္တံ၊ အသက်ရှင်လျက်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်သို့။ ပဗ္ဗဇ္ဇာယ၊ ကပ်ခြင်းငှာ။ ကိံ ပန အနုဇာနိဿာမ၊ အဘယ်သို့လျှင် ခွင့်ပြုနိုင်ကုန်အံ့နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကြကုန်၏။
၂၇။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကလန္ဒပုတ္တော၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နော၊ သုဒိန်သည်။ “မံ၊ ငါ့ကို။ မာတာပိတရော၊ အမိအဖတို့သည်။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်သို့။ ပဗ္ဗဇ္ဇာယ၊ ကပ်ခြင်းငှာ။ န အနုဇာနန္တိ၊ ခွင့်မပြုကုန်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ တတ္ထေဝ၊ ထိုခွင့်ပြုကြောင်းကို တောင်းရာ အရပ်၌သာလျှင်။ အနန္တရဟိတာယ၊ အခင်းမရှိသော။ ဘူမိယာ၊ မြေ၌။ “ဣဓေဝ၊ ဤ အရပ်၌သာလျှင်။ မေ၊ ငါ့အား။ မရဏံ၊ သေခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ပဗ္ဗဇ္ဇာဝ၊ ရဟန်းပြုအံ့သည်သာလျှင်တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ နိပဇ္ဇိ၊ လျောင်း၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကလန္ဒပုတ္တော၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နော၊ သုဒိန်သည်။ ဧကမ္ပိ ဘတ္တံ၊ တစ်ထပ်သော ထမင်းကိုလည်း။ န ဘုဉ္ဇိ၊ မစား။ ဒွေပိ ဘတ္တာနိ၊ နှစ်ထပ်သော ထမင်းတို့ကိုလည်း။ န ဘုဉ္ဇိ၊ မစား။ တီဏိပိ ဘတ္တာနိ၊ သုံးထပ်သော ထမင်းတို့ကိုလည်း။ န ဘုဉ္ဇိ၊ မစား။ စတ္တာရိပိ ဘတ္တာနိ၊ လေးထပ်သော ထမင်းတို့ကိုလည်း။ န ဘုဉ္ဇိ၊ မစား။ ပဉ္စပိ ဘတ္တာနိ၊ ငါးထပ်သော ထမင်းတို့ကိုလည်း။ န ဘုဉ္ဇိ၊ မစား။ ဆပိ ဘတ္တာနိ၊ ခြောက်ထပ်သော ထမင်းတို့ကိုလည်း။ န ဘုဉ္ဇိ၊ မစား။ သတ္တပိ ဘတ္တာနိ၊ ခုနစ်ထပ်သော ထမင်းတို့ကိုလည်း။ န ဘုဉ္ဇိ၊ မစား။
၂၈။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကလန္ဒပုတ္တဿ၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နဿ၊ သုဒိန်၏။ မာတာပိတရော၊ အမိအဖတို့သည်။ ကလန္ဒပုတ္တံ၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နံ၊ သုဒိန်ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကြကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကြကုန်သနည်း။ “တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ တွံ၊ သင်သည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဧကပုတ္တကော၊ တစ်ယောက်တည်းသော သားသည်။ ပိယော၊ ချစ်အပ်သည်။ မနာပေါ၊ နှလုံးကို ပွားစေအပ်သည်။ သုခေဓိတော၊ ချမ်းသာစွာ ကြီးပွားစေအပ်သည်။ သုခပရိဟတော၊ ချမ်းသာစွာ အထိန်းတို့သည် ခါးထစ်ရင်ခွင် ပိုက်ပွေ့တင်လျက် ရွက်ဆောင်အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော။ ဒုက္ခဿ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲကို။ န ဇာနာသိ၊ မသိစဖူး။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ တေ၊ သင်၏။ မရဏေနပိ၊ သေသဖြင့်လည်း။ အကာမကာ၊ အလိုမရှိကုန်ဘဲလျက်။ ဝိနာ၊ ကွေကွင်းရကုန်သည်။ ဘဝိဿာမ၊ ဖြစ်ကုန်အံ့။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ တံ၊ သင့်ကို။ ဇီဝန္တံ၊ အသက်ရှင်လျက်။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်သို့။ ပဗ္ဗဇ္ဇာယ၊ ကပ်ခြင်းငှာ။ ကိံ ပန အနုဇာနိဿာမ၊ အဘယ်သို့လျှင် ခွင့်ပြုနိုင်ကုန်အံ့နည်း။ တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ ဥဋ္ဌေဟိ၊ လျောင်းစက်ရာမှ ထပါဦးလော့။ ဘုဉ္ဇ စ၊ စားလည်း စားပါဦး။ ပိ၀ စ၊ သောက်လည်း သောက်ပါဦး။ ပရိစာရေဟိ စ၊ စမ္ပယ်လည်း စမ္ပယ်ပါဦး။ ဘုဉ္ဇန္တော၊ စားလျက်။ ပိဝန္တော၊ သောက်လျက်။ ပရိစာရေန္တော၊ စမ္ပယ်လျက်။ ကာမေ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ ပရိဘုဉ္ဇန္တော၊ ခံစားလျက်။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ ကရောန္တော၊ ပြုလျက်။ အဘိရမဿု၊ မွေ့လျော်ပါလော့။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ တံ၊ သင့်ကို။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်သို့။ ပဗ္ဗဇ္ဇာယ၊ ကပ်ခြင်းငှာ။ န အနုဇာ နာမ၊ ခွင့်မပြုနိုင်ပါကုန်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကြကုန်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ ကလန္ဒပုတ္တော၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နော၊ သုဒိန်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း၊ ။ပ။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ကလန္ဒပုတ္တဿ၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နဿ၊ သုဒိန်၏။ မာတာပိတရော၊ အမိအဖတို့သည်။ ကလန္ဒပုတ္တံ၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နံ၊ သုဒိန်ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကြကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကြကုန်သနည်း။ “တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ တွံ၊ သင်သည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဧကပုတ္တကော၊ တစ်ယောက်တည်းသော သားသည်။ ပိယော၊ ချစ်အပ်သည်။ မနာပေါ၊ နှလုံးကို ပွားစေအပ်သည်။ သုခေဓိတော၊ ချမ်းသာစွာ ကြီးပွားစေအပ်သည်။ သုခပရိဟတော၊ ချမ်းသာစွာ အထိန်းတို့သည် ခါးထစ်ရင်ခွင် ပိုက်ပွေ့တင်လျက် ရွက်ဆောင်အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော။ ဒုက္ခဿ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲကို။ န ဇာနာသိ၊ မသိစဖူး။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ တေ၊ သင်၏။ မရဏေနပိ၊ သေသဖြင့်လည်း။ အကာမကာ၊ အလိုမရှိကုန်ဘဲလျက်။ ဝိနာ၊ ကွေကွင်းရကုန်သည်။ ဘဝိဿာမ၊ ဖြစ်ကုန်အံ့။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ တံ၊ သင့်ကို။ ဇီဝန္တံ၊ အသက်ရှင်လျက်။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်သို့။ ပဗ္ဗဇ္ဇာယ၊ ကပ်ခြင်းငှာ။ ကိံ ပန အနုဇာနိဿာမ၊ အဘယ်သို့လျှင် ခွင့်ပြုနိုင်ကုန်အံ့နည်း။ တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ ဥဋ္ဌေဟိ၊ လျောင်းစက်ရာမှ ထပါဦးလော့။ ဘုဉ္ဇ စ၊ စားလည်း စားပါဦး။ ပိ၀ စ၊ သောက်လည်း သောက်ပါဦး။ ပရိစာရေဟိ စ၊ စမ္ပယ်လည်း စမ္ပယ်ပါဦး။ ဘုဉ္ဇန္တော၊ စားလျက်။ ပိဝန္တော၊ သောက်လျက်။ ပရိစာရေန္တော၊ စမ္ပယ်လျက်။ ကာမေ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ ပရိဘုဉ္ဇန္တော၊ ခံစားလျက်။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ ကရောန္တော၊ ပြုလျက်။ အဘိရမဿု၊ မွေ့လျော်ပါလော့။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်သို့။ ပဗ္ဗဇ္ဇာယ၊ ကပ်ခြင်းငှာ။ တံ၊ သင့်ကို။ န အနုဇာ နာမ၊ ခွင့်မပြုနိုင်ပါကုန်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကြကုန်၏။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ကလန္ဒပုတ္တော၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နော၊ သုဒိန်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကလန္ဒပုတ္တဿ၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နဿ၊ သုဒိန်၏။ သဟာယကာ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ကလန္ဒပုတ္တော၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နော၊ သုဒိန်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုသုဒိန်ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်ကြကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကြကုန်ပြီး၍။ ကလန္ဒပုတ္တံ၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နံ၊ သုဒိန်ကို၊
ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကြကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကြကုန်သနည်း။ “သမ္မ သုဒိန္န၊ အဆွေ သုဒိန်။ တွံ ခေါ၊ သင်သည်သာလျှင်။ မာတာပိတူနံ၊ အမိအဖတို့၏။ ဧကပုတ္တကော၊ တစ်ယောက်တည်းသော သားသည်။ ပိယော၊ ချစ်အပ်သည်။ မနာပေါ၊ နှလုံးကို ပွားစေအပ်သည်။ သုခေဓိတော၊ ချမ်းသာစွာ ကြီးပွားစေအပ်သည်။ သုခပရိဟတော၊ ချမ်းသာစွာ အထိန်းတို့သည် ခါးထစ်ရင်ခွင် ပိုက်ပွေ့တင်လျက် ရွက်ဆောင်အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မ သုဒိန္န၊ အဆွေ သုဒိန်။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော။ ဒုက္ခဿ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲကို။ န ဇာနာသိ၊ မသိစဖူး။ တေ၊ သင်၏။ မာတာပိတရော၊ အမိအဖတို့သည်။ မရဏေနပိ၊ သေသဖြင့်လည်း။ အကာမကာ၊ အလိုမရှိကုန်ဘဲလျက်။ ဝိနာ၊ ကွေကွင်းရကုန်သည်။ ဘဝိဿန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ တံ၊ သင့်ကို။ ဇီဝန္တံ၊ အသက်ရှင်လျက်။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်သို့။ ပဗ္ဗဇ္ဇာယ၊ ကပ်ခြင်းငှာ။ ကိံ ပန အနုဇာနိဿန္တိ၊ အဘယ်သို့လျှင် ခွင့်ပြုနိုင်ကုန်အံ့နည်း။ သမ္မ သုဒိန္န၊ အဆွေ သုဒိန်။ ဥဋ္ဌေဟိ၊ လျောင်းစက်ရာမှ ထပါဦးလော့။ ဘုဉ္ဇ စ၊ စားလည်း စားပါဦး။ ပိ၀ စ၊ သောက်လည်း သောက်ပါဦး။ ပရိစာရေဟိ စ၊ စမ္ပယ်လည်း စမ္ပယ်ပါဦး။ ဘုဉ္ဇန္တော၊ စားလျက်။ ပိဝန္တော၊ သောက်လျက်။ ပရိစာရေန္တော၊ စမ္ပယ်လျက်။ ကာမေ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ ပရိဘုဉ္ဇန္တော၊ ခံစားလျက်။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ ကရောန္တော၊ ပြုလျက်။ အဘိရမဿု၊ မွေ့လျော်ပါလော့။ တံ၊ သင့်ကို။ မာတာပိတရော၊ အမိအဖတို့သည်။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်သို့။ ပဗ္ဗဇ္ဇာယ၊ ကပ်ခြင်းငှာ။ န အနုဇာနိဿန္တိ၊ ခွင့်မပြုကုန်လတ္တံ့”။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကြကုန်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ ကလန္ဒပုတ္တော၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နော၊ သုဒိန်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း၊ ။ပ။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ကလန္ဒပုတ္တဿ၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နဿ၊ သုဒိန်၏။ သဟာယကာ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့သည်။ ကလန္ဒပုတ္တံ၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နံ၊ သုဒိန်ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကြကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကြကုန်သနည်း။ သမ္မ သုဒိန္န၊ အဆွေ သုဒိန်။ တွံ ခေါ၊ သင်သည်သာလျှင်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ကလန္ဒပုတ္တော၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နော၊ သုဒိန်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။
၂၉။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကလန္ဒပုတ္တဿ၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နဿ၊ သုဒိန်၏။ သဟာယကာ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ကလန္ဒပုတ္တဿ၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နဿ၊ သုဒိန်၏။ မာတာပိတရော၊ အမိအဖတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေန၊ ထိုသုဒိန်၏ အမိအဖတို့ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်ကြကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကြကုန်ပြီး၍။ ကလန္ဒပုတ္တဿ၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နဿ၊ သုဒိန်၏။ မာတာပိတရော၊ အမိအဖတို့ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကြကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကြကုန်သနည်း။ “အမ္မတာတာ၊ အိုမိခင်ဖခင်တို့။ ဧသော သုဒိန္နော၊ ဤသုဒိန်သည်။ အနန္တရဟိတာယ၊ အခင်းမရှိသော။ ဘူမိယာ၊ မြေ၌။ နိပန္နော၊ လျောင်း၏။ ‘ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ မေ၊ ငါ၏။ မရဏံ၊ သေခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ပဗ္ဗဇ္ဇာဝ၊ ရဟန်းပြုအံ့သည်သာတည်း။ ’ ဣတိ မနသိ ကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ နိပန္နော၊ လျောင်း၏။ တုမှေ၊ သင်မိခင်ဖခင်တို့သည်။ သုဒိန္နံ၊ သုဒိန်ကို။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်သို့။ ပဗ္ဗဇ္ဇာယ၊ ကပ်ခြင်းငှာ။ သစေ နာနုဇာနိဿထ၊ အကယ်၍ ခွင့်မပြုကုန်အံ့။ ဧဝံ သန္တေသု၊ ဤသို့ ခွင့်မပြုကုန်သည်ရှိသော်။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်၌သာလျှင်။ မရဏံ၊ သေခြင်းသို့။ အာဂမိဿတိ၊ ရောက်လတ္တံ့။ ပန၊ ထိုသို့မဟုတ်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ သုဒိန္နံ၊ သုဒိန်ကို။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်သို့။ ပဗ္ဗဇ္ဇာယ၊ ကပ်ခြင်းငှာ။ သစေ အနုဇာနိဿထ၊ အကယ်၍ ခွင့်ပြုကုန်အံ့။ ဧဝံ သန္တေသု၊ ဤသို့ ခွင့်ပြုကုန်သည်ရှိသော်။ ပဗ္ဗဇိတမ္ပိ၊ ရဟန်းပြုပြီးသည်လည်းဖြစ်သော။ နံ၊ ထိုသုဒိန်ကို။ ဒက္ခိဿထ၊ မြင်ရကုန်လတ္တံ့။ သုဒိန္နော၊ သုဒိန်သည်။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်သို့။ ပဗ္ဗဇ္ဇာယ၊ ကပ်ပြီးမှ။ သစေ နာဘိရမိဿတိ၊ အကယ်၍ မမွေ့လျော်ခဲ့အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ မမွေ့လျော်သည်ရှိသော်။ တဿ၊ ထိုသုဒိန်အား။ အညာ၊ တစ်ပါးသော။ ကာ၊ အဘယ်မည်သော။ ဂတိ၊ သွားရာသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့နည်း။ ဣဓေဝ၊ ဤအိမ်သို့သာလျှင်။ ပစ္စာဂမိဿတိ၊ ပြန်လာလတ္တံ့။ သုဒိန္နံ၊ သုဒိန်ကို။ အဂါရသ္မာ၊ အိပ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်သို့။ ပဗ္ဗဇ္ဇာယ၊ ကပ်ခြင်းငှာ။ အနုဇာနာထ၊ ခွင့်ပြုကြကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကြကုန်၏။ “တာတာ၊ အမောင်တို့။ သုဒိန္နံ၊ သုဒိန်ကို။ အဂါရသ္မာ၊ အိပ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်သို့။ ပဗ္ဗဇ္ဇာယ၊ ကပ်ခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမ၊ ငါတို့ ခွင့်ပြုပါကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကြကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကလန္ဒပုတ္တဿ၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နဿ၊ သုဒိန်၏။ သဟာယကာ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ကလန္ဒပုတ္တော၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နော၊ သုဒိန်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုသုဒိန်ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်ကြကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကြကုန်ပြီး၍။ ကလန္ဒပုတ္တံ၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နံ၊ သုဒိန်ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကြကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကြကုန်သနည်း။ “သမ္မ သုဒိန္န၊ အဆွေသုဒိန်။ ဥဋ္ဌေဟိ၊ လျောင်းစက်ရာမှ ထပါဦးလော့။ တွံ၊ သင့်ကို။ မာတာပိတူဟိ၊ အမိအဖတို့သည်။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်သို့။ ပဗ္ဗဇ္ဇာယ၊ ကပ်ခြင်းငှာ။ အနုညာတော၊ ခွင့်ပြုအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကြကုန်၏။
၃၀။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကလန္ဒပုတ္တော၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နော၊ သုဒိန်သည်။ “အဟံ၊ ငါ့ကို။ မာတာပိတူဟိ၊ အမိအဖတို့သည်။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်သို့။ ပဗ္ဗဇ္ဇာယ၊ ကပ်ခြင်းငှာ။ အနုညာတော၊ ခွင့်ပြုအပ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဟဋ္ဌော၊ ရွှင်လန်းသည်။ ဥဒဂ္ဂေါ၊ တက်ကြွသော ကိုယ်စိတ် ရှိသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ပါဏိနာ၊ လက်ဖြင့်။ ဂတ္တာနိ၊ ကိုယ်တို့ကို။ ပရိပုဉ္ဆန္တော၊ ပွတ်သပ်လျက်။ ဝုဋ္ဌာသိ ကိရ၊ ထသတတ်။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကလန္ဒပုတ္တော၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နော၊ သုဒိန်သည်။ ကတိပါဟံ၊ တစ်ရက် နှစ်ရက်။ ဗလံ၊ အားကို။ ဂါဟေတွာ၊ ယူစေ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော၊
ကလန္ဒပုတ္တော၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နော၊ သုဒိန်သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ မာတာပိတူဟိ၊ အမိအဖတို့သည်။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်သို့။ ပဗ္ဗဇ္ဇာယ၊ ကပ်ခြင်းငှာ။ အနုညာတော၊ ခွင့်ပြုအပ်ပြီ။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မံ၊ အကျွန်ုက်ု။ ပဗ္ဗာဇေတု၊ ရဟန်းပြုတော်မူပါလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကလန္ဒပုတ္တော၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နော၊ သုဒိန်သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်ကို။ အလတ္ထ ခေါ၊ ရပြီးသည်သာလျှင်တည်း။ ဥပသမ္ပဒံ၊ ပဉ္စင်း၏ အဖြစ်ကို။ အလတ္ထ၊ ရပြီ။ အာယသ္မာ သုဒိန္နော၊ အရှင်သုဒိန်သည်။ အစိရူပသမ္ပန္နော စ ပန၊ ပဉ္စင်းခံ၍ မကြာမီသာလျှင်။ ဧဝရူပေ၊ ဤသို့သဘော ရှိကုန်သော။ ဓုတဂုဏေ၊ ဓုတင်ကျေးဇူးတို့ကို။ သမာဒါယ၊ ဆောက်တည်၍။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်၏။ အာရညိကော၊ အရညကင်ဓုတင် ဆောက်တည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပိဏ္ဍပါတိကော၊ ပိဏ္ဍပါတ်ဓုတင် ဆောက်တည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပံသုကူလိကော၊ ပံသုကူဓုတင် ဆောက်တည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သပဒါနစာရိကော၊ သပဒါနစာရိကဓုတင် ဆောက်တည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညတရံ၊ အမှတ်မရှိသော။ ဝဇ္ဇိဂါမံ၊ ဝဇ္ဇီတိုင်း၌ အကျုံးဝင်သော ရွာကို။ ဥပနိဿာယ၊ အမှီပြု၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဝဇ္ဇီ၊ ဝဇ္ဇီတိုင်းသည်။ ဒုဗ္ဘိက္ခာ၊ ရခဲသော ထမင်း ရှိသည်။ ဒွီဟိတိကာ၊ နှလုံးနှစ်ခွဖြစ်ခြင်း ရှိသည်။ သေတဋ္ဌိတာ၊ ဖွေးဖွေးဖြူသော အရိုး ရှိသည်။ သလာကာဝုတ္တာ၊ စာရေးတံဖြင့် အသက်မွေးရသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥေဉ္ဆန ပဂ္ဂဟေန၊ သပိတ်လက်၌ စွဲပိုက်၍ ဆွမ်းခံသဖြင့်။ ယာပေတုံ၊ မျှခြင်းငှာ။ န သုကရာ၊ မလွယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ခေါ၊ စင်စစ်။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ ဝဇ္ဇီ၊ ဝဇ္ဇီတိုင်းသည်။ ဒုဗ္ဘိက္ခာ၊ ရခဲသော ထမင်း ရှိသည်။ ဒွီဟိတိကာ၊ နှလုံးနှစ်ခွဖြစ်ခြင်း ရှိသည်။ သေတဋ္ဌိကာ၊ ဖွေးဖွေးဖြူသော အရိုး ရှိသည်။ သလာကာဝုတ္တာ၊ စာရေးတံဖြင့် အသက်မွေးရသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥေဉ္ဆန ပဂ္ဂဟေန၊ သပိတ်လက်၌ စွဲပိုက်၍ ဆွမ်းခံသဖြင့်။ ယာပေတုံ၊ မျှခြင်းငှာ။ န သုကရာ၊ မလွယ်။ ဝေသာလိယံ၊ ဝေသာလီပြည်၌။ အဍ္ဎာ၊ ကြွယ်ဝကုန်သော။ မဟဒ္ဓနာ၊ များသော ဥစ္စာရှိကုန်သော။ မဟာဘောဂါ၊ များသော စည်းစိမ် ရှိကုန်သော။ ပဟူတဇာတရူပရဇတာ၊ များသော ရွှေငွေ ရှိကုန်သော။ ပဟူတဝိတ္တူပကရဏာ၊ များစွာ နှစ်သက်ခြင်းကို ပြုတတ်သော အဆောက်အဦ ရှိကုန်သော။ ပဟူတဓနဓညာ၊ များစွာသော ဥစ္စာစပါး ရှိကုန်သော။ မေ၊ ငါ၏။ ဉာတီ၊ ဆွေမျိုးတို့သည်။ ဗဟူ ခေါ ပန၊ များကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဉာတီ၊ ဆွေမျိုးတို့ကို။ ဥပနိဿာယ၊ မှီ၍။ ဝိဟရေယျံ၊ နေရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။ ဉာတီ၊ ဆွေမျိုးတို့သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ ဒါနာနိ၊ အလှူတို့ကို။ ဒဿန္တိ၊ လှူကုန်လတ္တံ့။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ ကရိဿန္တိ၊ ပြုကုန်လတ္တံ့။ ဘိက္ခူ စ၊ ရဟန်းတို့သည်လည်း။ လာဘံ၊ လာဘ်ကို။ လစ္ဆန္တိ၊ ရကုန်လတ္တံ့။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်လည်း။ ပိဏ္ဍကေန၊ ဆွမ်းကြောင့်။ န ကိလမိဿာမိ၊ မပင်ပန်းလတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ သုဒိန္နော၊ အရှင်သုဒိန်သည်။ သေနာသနံ၊ ကျောင်းအိပ်ရာ နေရာကို။ သံသာမေတွာ၊ သိုမှီး၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဝေသာလီ၊ ဝေသာလီပြည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုဝေသာလီပြည်ရှိရာ အရပ်သို့။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲလေ၏။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်အားဖြင့်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဝေသာလီ၊ ဝေသာလီပြည်သို့။ အဝသရိတဗ္ဗာ၊ ရောက်အပ်၏။ တံ၊ ထိုဝေသာလီပြည်သို့။ အဝသရိ၊ ရောက်လေ၏။ အာယသ္မာ သုဒိန္နော၊ အရှင်သုဒိန်သည်။ တတြ တိဿံ ဝေသာလိယံ၊ ထိုဝေသာလီပြည်၌။ မဟာဝနေ၊ မဟာဝုန်တော၌။ ကူဋာဂါရသာလာယံ၊ စုလစ်မွန်းချွန် အထွတ်တပ်သော ဇရပ်ကျောင်း၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ ဉာတကာ၊ ဆွေမျိုးတို့သည်။ “ကလန္ဒပုတ္တော၊ ကလန္ဒရွာသားဖြစ်သော။ သုဒိန္နော၊ သုဒိန်သည်။ ဝေသာလိံ၊ ဝေသာလီပြည်သို့။ အနုပ္ပတ္တော ကိရ၊ အစဉ်ရောက်သတတ်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ တေ၊ ထိုဆွေမျိုးတို့သည်။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ သဋ္ဌိမတ္တေ၊ ခြောက်ဆယ် အတိုင်းအရှည် ရှိကုန်သော။ ထာလိပါကေ၊ ဆွမ်းအိုးတို့ကို။ ဘတ္တာဘိဟာရံ၊ ရှေးရှုဆောင်အပ်သော ဆွမ်းကို။ အဘိဟရိံသု၊ ဆောင်ယူခဲ့ကြကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ သုဒိန္နော၊ အရှင်သုဒိန်သည်။ သဋ္ဌိမတ္တေ၊ ခြောက်ဆယ် အတိုင်းအရှည် ရှိကုန်သော။ တေ ထာလိပါကေ၊ ထိုဆွမ်းအိုးတို့ကို။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဝိဿဇ္ဇေတွာ၊ စွန့်၍။ ပုဗ္ဗဏှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ကလန္ဒဂါမံ၊ ကလန္ဒရွာသို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပါဝိသိ၊ ဝင်လေ၏။ ကလန္ဒဂါမေ၊ ကလန္ဒရွာ၌။ စရမာနော၊ လှည့်လည်သည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သကပိတု၊ မိမိအဖ၏။ နိဝေသနံ၊ အိမ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။
၃၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ ဉာတိဒါသီ၊ ဆွေမျိုးတို့၏ ကျွန်မသည်။ အာဘိဒေါသိကံ၊ ပုပ်သိုးလေပြီးသော။ ကုမ္မာသံ၊ မုယောမုန့်ကို။ ဆဍ္ဍေတုကာမာ၊ စွန့်ပစ်ခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ သုဒိန္နော၊ အရှင်သုဒိန်သည်။ တံ ဉာတိဒါသိံ၊ ထိုဆွေမျိုးတို့၏ ကျွန်မကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ ဧတံ၊ ဤဝတ္ထုသည်။ ဆဍ္ဍနီယဓမ္မံ၊ စွန့်ပစ်အပ်သော သဘောရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ မေ၊ ငါ၏။ ဣဓ ပတ္တေ၊ ဤသပိတ်၌။ အာကိရ၊ လောင်းလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ ဉာတိဒါသီ၊ ဆွေမျိုးတို့၏ ကျွန်မသည်၊
အာဘိဒေါသိကံ၊ ပုပ်သိုးလေပြီးသော။ တံ ကုမ္မာသံ၊ ထိုမုယောမုန့်ကို။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ ပတ္တေ၊ သပိတ်၌။ အာကိရန္တီ၊ လောင်းသည်ဖြစ်၍။ ဟတ္ထာနဉ္စ၊ လက်တို့၏လည်းကောင်း။ ပါဒါနဉ္စ၊ ခြေတို့၏လည်းကောင်း။ သရဿ စ၊ အသံ၏လည်းကောင်း။ နိမိတ္တံ၊ အမှတ်ကို။ အဂ္ဂဟေသိ၊ ယူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ ဉာတိဒါသီ၊ ဆွေမျိုးတို့၏ ကျွန်မသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ မာတာ၊ အမိသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုသုဒိန်အမိရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ မာတရံ၊ မယ်တော်ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ ယဂ္ဃေ အာရောစယာမိ၊ ပြောကြားပါအံ့။ ဇာနေယျာသိ၊ သိလော့။ အယျပုတ္တော၊ အရှင့်သားဖြစ်သော။ သုဒိန္နော၊ သုဒိန်သည်။ အနုပ္ပတ္တော၊ အစဉ်ရောက်လာ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဇေ၊ ကျွန်မ။ တွံ၊ သင်သည်။ သစ္စံ၊ မှန်သော စကားကို။ သစေ ဘဏသိ၊ အကယ်၍ ဆိုအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဆိုသည်ရှိသော်။ တံ၊ သင့်ကို။ အဒါသိံ၊ ကျွန်မ မဟုတ်သည်ကို။ ကရောမိ၊ ပြုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။
၃၂။ ယေန သမယေန၊ အကြင်အခါ၌။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ ပိတာ၊ အဘသည်။ ကမ္မန္တာ၊ အမှုလုပ်ရာမှ။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ သုဒိန္နော၊ အရှင်သုဒိန်သည်။ အာဘိဒေါသိကံ၊ ပုပ်သိုးလေပြီးသော။ တံ ကုမ္မာသံ၊ ထိုမုယောမုန့်ကို။ အညတရံ၊ အမှတ်မရှိသော။ ကုဋ္ဋမူလံ၊ နံရံခြေကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်၏။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ ပိတာပိ ခေါ၊ အဖသည်လည်း။ ကမ္မန္တာ၊ အမှုလုပ်ရာမှ။ အာဂစ္ဆန္တော၊ လာသည်ရှိသော်။ အာဘိဒေါသိကံ၊ ပုပ်သိုးလေပြီးသော။ ကုမ္မာသံ၊ မုယောမုန့်ကို။ အညတရံ၊ အမှတ်မရှိသော။ ကုဋ္ဋမူလံ၊ နံရံခြေကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ ပရိဘုဉ္ဇန္တံ၊ သုံးဆောင်သော။ အာယသ္မန္တံ သုဒိန္နံ၊ အရှင်သုဒိန်ကို။ အဒ္ဒသ၊ မြင်လေ၏။ ဒိသွာန၊ မြင်ပြီး၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ သုဒိန္နော၊ အရှင်သုဒိန်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်သုဒိန်ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေပြီ။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ သုဒိန္နံ၊ အရှင်သုဒိန်ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ အတ္ထိ နာမ၊ ငါတို့အား များစွာ ဥစ္စာရှိသည် မဟုတ်လော။ အာဘိဒေါသိကံ၊ ပုပ်သိုးလေပြီးသော။ ကုမ္မာသံ၊ မုယောမုန့်ကို။ ပရိဘုဉ္ဇိဿသိ နာမ၊ သုံးဆောင်ဘိသနည်း။ တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ သကံ ဂေဟံ၊ မိမိအိမ်သို့။ နနု၊ စင်စစ်။ ဂန္တဗ္ဗံ နာမ၊ သွားအပ်သည် မဟုတ်လော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဂဟပတိ၊ သူကြွယ်။ တေ၊ သင်၏။ ဂေဟံ၊ အိမ်သို့။ အဂမိမှ ခေါ၊ ငါတို့ သွားကုန်ပြီးသည်သာတည်း။ အာဘိဒေါသိကော၊ ပုပ်သိုးလေပြီးသော။ အယံ ကုမ္မာသော၊ ဤမုယောမုန့်ကို။ တတော၊ ထိုသင်၏ အိမ်မှ။ လဒ္ဓေါ၊ ရအပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ ပိတာ၊ အဖသည်။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ ဗာဟာယံ၊ လက်မောင်း၌။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ အာယသ္မန္တံ သုဒိန္နံ၊ အရှင်သုဒိန်ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ ဃရံ၊ အိမ်သို့။ ဂမိဿာမ၊ သွားကြကုန်အံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ သုဒိန္နော၊ အရှင်သုဒိန်သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သကပိတု၊ မိမိအဖ၏။ နိဝေသနံ၊ အိမ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအိမ်ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေပြီ။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ပညတ္တေ၊ ခင်းထားအပ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ ပိတာ၊ အဖသည်။ အာယသ္မန္တံ သုဒိန္နံ၊ အရှင်သုဒိန်ကို။ “တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ ဘုဉ္ဇ၊ စားလော့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဂဟပတိ၊ သူကြွယ်။ အလံ၊ တန်ပြီ။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ ဘတ္တကိစ္စံ၊ ဆွမ်းစားခြင်းကိစ္စကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ သွာတနာယ၊ နက်ဖြန်အလို့ငှာ။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ အဓိဝါသေဟိ၊ သာယာဦးလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အာယသ္မာ သုဒိန္နော၊ အရှင်သုဒိန်သည်။ တုဏှီဘာဝေန၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ အဓိဝါသေသိ၊ သာယာ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ သုဒိန္နော၊ အရှင်သုဒိန်သည်။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲလေ၏။
၃၃။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ မာတာ၊ အမိသည်။ တဿာ ရတ္တိယာ၊ ထိုညဉ့်၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သောအခါ၌။ ဟရိတေန၊ စိမ်းစိုသော။ ဂေါမယေန၊ နွားချေးဖြင့်။ ပထဝိံ၊ မြေကို။ ဩပုဉ္ဇာပေတွာ၊ လိမ်းကျံစေ၍။ ဟိရညဿ၊ ငွေ၏။ ဧကံ၊ တစ်ပုံလည်းကောင်း။ သုဝဏ္ဏဿ၊ ရွှေ၏။ ဧကံ၊ တစ်ပုံလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွေ ပုေဉ္ဇ၊ နှစ်ပုံတို့ကို။ ကာရာပေသိ၊ ပြုစေ၏။ တာ၀ အတိဝိယ၊ အလွန်လျှင်။ မဟန္တာ၊ ကြီးကုန်သော။ ပုဉ္ဇာ၊ အပုံတို့သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဩရတော၊ ဤမှာဘက်၌။ ဌိတော၊ ရပ်သော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ပါရတော၊ ထိုမှာဘက်၌။ ဌိတံ၊ ရပ်သော။ ပုရိသံ၊ ယောကျ်ားကို။ န ပဿတိ၊ မမြင်။ ပါရတော၊ ထိုမှာဘက်၌။ ဌိတော၊ ရပ်သော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဩရတော၊ ဤမှာဘက်၌။ ဌိတံ၊ ရပ်သော။ ပုရိသံ၊ ယောကျ်ားကို။ န ပဿတိ၊ မမြင်။ တေ ပုေဉ္ဇ၊ ထိုငွေပုံ ရွှေပုံတို့ကို။ ကိလေဉ္ဇဟိ၊ ဖျာတို့ဖြင့်။ ပဋိစ္ဆာဒါပေတွာ၊ ဖုံးကွယ်စေ၍။ မဇ္ဈေ၊ ငွေပုံ ရွှေပုံတို့၏ အလယ်၌။ အာသနံ၊ နေရာကို။ ပညာပေတွာ၊ ခင်းစေ၍။ တိရောကရဏီယံ၊ ကန့်လန့်ကာကို။ ပရိက္ခိပိတွာ၊ ကာ၍၊
အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ ပုရာဏဒုတိယိကံ၊ မယားဟောင်းကို။ အာမန္တေသိ၊ ဆို၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “ဝဓု၊ ချွေးမ။ တေန ဟိ၊ ငါတိုက်တွန်း၏။ ယေန အလင်္ကာရေန၊ အကြင်တန်ဆာဖြင့်။ အလင်္ကတာ၊ တန်ဆာဆင်အပ်သည်ရှိသော်။ မေ၊ ငါ၏။ ပုတ္တဿ၊ သားဖြစ်သော။ သုဒိန္နဿ၊ သုဒိန်သည်။ ပိယာ၊ ချစ်အပ်သည်။ မနာပါ၊ နှလုံးကို ပွားစေအပ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ တေန အလင်္ကာရေန၊ ထိုတန်ဆာဖြင့်။ အလင်္ကရ၊ တန်ဆာဆင်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ ဆို၏။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ ဧဝံ သာဓု၊ ကောင်းပြီ၊” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ ပုရာဏဒုတိယိကာ၊ မယားဟောင်းသည်။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ မာတုယာ၊ မယ်တော်အား။ ပစ္စဿောသိ၊ ဝန်ခံ၏။
၃၄။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ သုဒိန္နော၊ အရှင်သုဒိန်သည်။ ပုဗ္ဗဏှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သကပိတု၊ မိမိအဖ၏။ နိဝေသနံ၊ အိမ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအိမ်ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေပြီ။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ပညတ္တေ၊ ခင်းထားအပ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ ပိတာ၊ အဖသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ သုဒိန္နော၊ အရှင်သုဒိန်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်သုဒိန်ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တေ ပုေဉ္ဇ၊ ထိုငွေပုံ ရွှေပုံတို့ကို။ ဝိဝရာပေတွာ၊ ဖွင့်လှစ်စေ၍။ အာယသ္မန္တံ သုဒိန္နံ၊ အရှင်သုဒိန်ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ ဣဒံ ဓနံ၊ ဤဥစ္စာသည်။ တေ၊ သင်၏။ မာတု၊ အမိ၏။ မတ္တိကံ၊ အမိမှ လာသော ဥစ္စာတည်း။ ဣတ္ထိကာယ၊ ယောကျ်ားအောက် ယုတ်နိမ့်သော မိန်းမ၏။ ဣတ္ထိဓနံ၊ မိန်းမ၏ ဥစ္စာတည်း။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ပေတ္တိကံ၊ အဖမှ လာသော ဥစ္စာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိသေး၏။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ပိတာမဟံ၊ ဘိုးဘေးမှ လာသော ဥစ္စာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိသေး၏။ တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ ဟီနာယာဝတ္တိတွာ၊ လူထွက်၍။ ဘောဂါ စ၊ စည်းစိမ်တို့ကိုလည်း။ ဘုဉ္ဇိတုံ၊ ခံစားခြင်းငှာ။ ပုညာနိ စ၊ ကောင်းမှုတို့ကိုလည်း။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ လဗ္ဘာ၊ ရအပ်ကုန်၏။ တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဟီနာယာဝတ္တိတွာ၊ လူထွက်၍။ ဘောဂေ စ၊ စည်းစိမ်တို့ကိုလည်း။ ဘုဉ္ဇဿု၊ ခံစားပါလော့။ ပုညာနိ စ၊ ကောင်းမှုတို့ကိုလည်း။ ကရောဟိ၊ ပြုပါလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “တာတ၊ ဖခင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ န ဥဿဟာမိ၊ လူထွက်ခြင်းငှာ မစွမ်းနိုင်ပါ။ န ဝိသဟာမိ၊ လူထွက်ခြင်းငှာ မဝံ့ပါ။ အဘိရတော၊ သာသနာတော်၌ အလွန်မွေ့လျော်သည် ဖြစ်၍။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရာမိ၊ ကျင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း၊ ။ပ။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ ပိတာ၊ အဖသည်။ အာယသ္မန္တံ သုဒိန္နံ၊ အရှင်သုဒိန်ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ ဣဒံ ဓနံ၊ ဤဥစ္စာသည်။ တေ၊ သင်၏။ မာတု၊ အမိ၏။ မတ္တိကံ၊ အမိမှ လာသော ဥစ္စာတည်း။ ဣတ္ထိကာယ၊ ယောကျ်ားအောက် ယုတ်နိမ့်သော မိန်းမ၏။ ဣတ္ထိဓနံ၊ မိန်းမ၏ ဥစ္စာတည်း။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ပေတ္တိကံ၊ အဖမှ လာသော ဥစ္စာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိသေး၏။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ပိတာမဟံ၊ ဘိုးဘေးမှ လာသော ဥစ္စာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိသေး၏။ တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ ဟီနာယာဝတ္တိတွာ၊ လူထွက်၍။ ဘောဂါ စ၊ စည်းစိမ်တို့ကိုလည်း။ ဘုဉ္ဇိတုံ၊ ခံစားခြင်းငှာ။ ပုညာနိ စ၊ ကောင်းမှုတို့ကိုလည်း။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ လဗ္ဘာ၊ ရအပ်ကုန်၏။ တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဟီနာယာဝတ္တိတွာ၊ လူထွက်၍။ ဘောဂေ စ၊ စည်းစိမ်တို့ကိုလည်း။ ဘုဉ္ဇဿု၊ ခံစားပါလော့။ ပုညာနိ စ၊ ကောင်းမှုတို့ကိုလည်း။ ကရောဟိ၊ ပြုပါလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဂဟပတိ၊ သူကြွယ်။ တွံ၊ သင်သည်။ သစေ နာတိကဍ္ဎေယျာသိ၊ အကယ်၍ ဒေါသအမျက် မထွက်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ မထွက်သည်ရှိသော်။ ဝဒေယျာမ ခေါ၊ ငါတို့ ဆိုပါကုန်အံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ ဝဒေဟိ၊ ဆိုလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဂဟပတိ၊ သူကြွယ်။ တေန ဟိ၊ ငါတိုက်တွန်း၏။ တွံ၊ သင်သည်။ မဟန္တေ မဟန္တေ၊ ကြီးကုန် ကြီးကုန်သော။ သာဏိပသိဗ္ဗကေ၊ ပိုက်ဆံလျှော်အိတ်တို့ကို။ ကာရာပေတွာ၊ ပြုစေ၍။ ဟိရညသုဝဏ္ဏဿ၊ ငွေရွှေဖြင့်။ ပူရာပေတွာ၊ ပြည့်စေ၍။ သကဋေဟိ၊ လှည်းတို့ဖြင့်။ နိဗ္ဗာဟာပေတွာ၊ ထုတ်ဆောင်စေ၍။ ဂင်္ဂါယ၊ ဂင်္ဂါမြစ်၏။ မဇ္ဈေ၊ အလယ်ဖြစ်သော။ သောတေ၊ ရေအယဉ်၌။ ဩပါတေဟိ၊ သွန်ပစ်လော့။ တံ၊ ထိုသို့ သွန်ပစ်ခြင်းသည်။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်နည်း။ ဂဟပတိ၊ သူကြွယ်။ ဟိ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ တတော နိဒါနံ၊ ထိုဥစ္စာဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ယံ ဘယံ ဝါ၊ အကြင်ဘေးသည်လည်းကောင်း။ ယံ ဆမ္ဘိတတ္တံ ဝါ၊ အကြင်ကိုယ်ခက်တရော်ရှိသော အဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ ယော လောမဟံသော ဝါ၊ အကြင်ကြက်သီးမွေးညင်း ထခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ယော အာရက္ခော ဝါ၊ အကြင်စောင့်ရှောက်ရခြင်းသည်လည်းကောင်း။ တေ၊ သင့်အား။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ သော သဗ္ဗော၊ ထိုအလုံးစုံသည်။ တေ၊ သင့်အား။ န ဘဝိဿတိ၊ မဖြစ်လတ္တံ့။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဩပါတေဟိ၊ သွန်ပစ်ပါလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ ပိတာ၊ အဖသည်။ အနတ္တမနော၊ နှလုံးမသာယာသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ်ကြောင့်သာလျှင်။ မေ၊ ငါ၏။ ပုတ္တော၊ သားဖြစ်သော။ သုဒိန္နော၊ သုဒိန်သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဝက္ခတိ နာမ၊ ဆိုဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အနတ္တမနော၊ နှလုံးမသာယာသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။
၃၅။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ ပိတာ၊ အဖသည်။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ ပုရာဏဒုတိယိကံ၊ မယားဟောင်းကို။ အာမန္တေသိ၊ ဆို၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “ဝဓု၊ ချွေးမ။ တေန ဟိ၊ ငါတိုက်တွန်း၏။ တွံ၊ သင့်ကို။ ပိယာ စ၊ ချစ်လည်း ချစ်အပ်၏။ မနာပါ စ၊ နှလုံးကိုလည်း ပွားစေအပ်၏။ မေ၊ ငါ၏။ ပုတ္တော၊ သားဖြစ်သော။ သုဒိန္နော၊ သုဒိန်သည်။ တုယှမ္ပိ၊ သင်၏လည်း။ ဝစနံ၊ စကားကို၊
အပ္ပေ၀ နာမ ကရေယျာသိ၊ စင်စစ်လိုက်နာရာ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ ပုရာဏဒုတိယိကာ၊ မယားဟောင်းသည်။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ ပါဒေသု၊ ခြေတို့၌။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ အာယသ္မန္တံ သုဒိန္နံ၊ အရှင်သုဒိန်ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အယျပုတ္တ၊ အရှင့်သား။ ယာသံ၊ အကြင်နတ်သမီးတို့၏။ ဟေတု၊ အကြောင်းကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရတိ၊ ကျင့်၏။ တာ အစ္ဆရာယော၊ ထိုနတ်သမီးတို့သည်။ ကီဒိသာ နာမ၊ အဘယ်သို့ သဘောရှိကုန်သနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ အဟံ၊ ငါသည်။ အစ္ဆရာနံ၊ နတ်သမီးတို့၏။ ဟေတု၊ အကြောင်းကြောင့်။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ န စရာမိ၊ ကျင့်သည် မဟုတ်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ ပုရာဏဒုတိယိကာ၊ မယားဟောင်းသည်။ “အဇ္ဇတဂ္ဂေ၊ ယနေ့ကို အစပြု၍။ မံ၊ ငါ့ကို။ အယျပုတ္တော၊ အရှင့်သားဖြစ်သော။ သုဒိန္နော၊ သုဒိန်သည်။ ဘဂိနိဝါဒေန၊ နှမဟူသော ပြောဆိုခြင်းဖြင့်။ သမုဒါစရတိ၊ ခေါ်ဝေါ်ပြောဆို၏၊” ဣတိ မနသိ ကရိတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်၌သာလျှင်။ မုစ္ဆိတာ၊ တွေဝေမိန်းမောလျက်။ ပပတာ၊ လဲလေ၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ သုဒိန္နော၊ အရှင်သုဒိန်သည်။ ပိတရံ၊ အဖကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “ဂဟပတိ၊ သူကြွယ်။ ဘောဇနံ၊ ဘောဇဉ်ကို။ သစေ ဒါတဗ္ဗံ၊ အကယ်၍ ပေးအပ်သည်ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ပေးအပ်သည်ရှိသော်။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ နော၊ ငါတို့ကို။ မာ ဝိဟေဌယိတ္ထ၊ မညှဉ်းဆဲကုန်လင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ ဘုဉ္ဇ၊ စားလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ မာတာ စ၊ အမိသည်လည်းကောင်း။ ပိတာ စ၊ အဖသည်လည်းကောင်း။ အာယသ္မန္တံ သုဒိန္နံ၊ အရှင်သုဒိန်ကို။ ပဏီတေန၊ မွန်မြတ်သော။ ခါဒနီယေန၊ ခဲဖွယ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဘောဇနီယေန၊ ဘောဇဉ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ သဟတ္ထာ၊ မိမိလက်ဖြင့်။ သန္တပ္ပေသုံ၊ ရောင့်ရဲစေကုန်၏။ သမ္ပဝါရေသုံ၊ ကောင်းစွာ မြစ်စေကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ မာတာ၊ အမိသည်။ ဘုတ္တာဝိံ၊ ဆွမ်းစားပြီးသော။ ဩနီတပတ္တပါဏိံ၊ သပိတ်မှ ဖဲအပ်ပြီးသော လက်ရှိသော။ အာယသ္မန္တံ သုဒိန္နံ၊ အရှင်သုဒိန်ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ ဣဒံ ကုလံ၊ ဤငါတို့ အမျိုးသည်။ အဍ္ဎံ၊ ကြွယ်ဝ၏။ မဟဒ္ဓနံ၊ များသော ဥစ္စာ ရှိ၏။ မဟာဘောဂံ၊ များသော စည်းစိမ် ရှိ၏။ ပဟူတဇာတရူပရဇတံ၊ များသော ရွှေငွေ ရှိ၏။ ပဟူတဝိတ္တူပကရဏံ၊ များသော နှစ်သက်ခြင်းကို ပြုတတ်သော အဆောက်အဦ ရှိ၏။ ပဟူတဓနဓညံ၊ များသော ဥစ္စာစပါး ရှိ၏။ တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ ဟီနာယာဝတ္တိတွာ၊ လူထွက်၍။ ဘောဂါ စ၊ စည်းစိမ်တို့ကိုလည်း။ ဘုဉ္ဇိတုံ၊ ခံစားခြင်းငှာ။ ပုညာနိ စ၊ ကောင်းမှုတို့ကိုလည်း။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ လဗ္ဘာ၊ ရအပ်ကုန်၏။ တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဟီနာယာဝတ္တိတွာ၊ လူထွက်၍။ ဘောဂေ စ၊ စည်းစိမ်တို့ကိုလည်း။ ဘုဉ္ဇဿု၊ ခံစားပါလော့။ ပုညာနိ စ၊ ကောင်းမှုတို့ကိုလည်း။ ကရောဟိ၊ ပြုပါလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အမ္မ၊ မိခင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ န ဥဿဟာမိ၊ လူထွက်ခြင်းငှာ မစွမ်းနိုင်ပါ။ န ဝိသဟာမိ၊ လူထွက်ခြင်းငှာ မဝံ့ပါ။ အဘိရတော၊ သာသနာတော်၌ အလွန်မွေ့လျော်သည် ဖြစ်၍။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရာမိ၊ ကျင့်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း၊ ။ပ။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ ဣဒံ ကုလံ၊ ဤငါတို့အမျိုးသည်။ အဍ္ဎံ၊ ကြွယ်ဝ၏။ မဟဒ္ဓနံ၊ များသော ဥစ္စာ ရှိ၏။ မဟာဘောဂံ၊ များသော စည်းစိမ် ရှိ၏။ ပဟူတဇာတရူပရဇတံ၊ များသော ရွှေငွေ ရှိ၏။ ပဟူတဝိတ္တူပကရဏံ၊ များသော နှစ်သက်ခြင်းကို ပြုတတ်သော အဆောက်အဦ ရှိ၏။ ပဟူတဓနဓညံ၊ များသော ဥစ္စာစပါး ရှိ၏။ တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ တေန ဟိ၊ တိုက်တွန်းပါ၏။ ဗီဇကမ္ပိ၊ မျိုးစေ့ သားမြေးကိုလည်း။ ဒေဟိ၊ ပေးပါလော့။ နော၊ ငါတို့၏။ အပုတ္တကံ၊ အမွေခံသား မရှိသော။ သာပတေယျံ၊ ဥစ္စာနှစ်ကို။ လိစ္ဆဝယော၊ လိစ္ဆဝီမင်းတို့သည်။ မာ အတိဟရာပေသုံ၊ မဆောင်စေကုန်လင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အမ္မ၊ မိခင်။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဧတံ ခေါ၊ ဤမျိုးစေ့ သားမြေး ပေးခြင်းကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ သက္ကာ၊ တတ်ကောင်း၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ ကဟံ၊ အဘယ်အရပ်၌။ ဝိဟရသိ ပန၊ နေသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အမ္မ၊ မိခင်။ မဟာဝနေ၊ မဟာဝုန်တော၌။ ဝိဟရာမိ၊ နေ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ သုဒိန္နော၊ အရှင်သုဒိန်သည်။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲလေ၏။
၃၆။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ မာတာ၊ အမိသည်။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ ပုရာဏဒုတိယိကံ၊ မယားဟောင်းကို။ အာမန္တေသိ၊ ဆို၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “ဝဓု၊ ချွေးမ။ တေန ဟိ၊ ငါတိုက်တွန်း၏။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ဥတုနီ၊ ဥတုလာသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တေ၊ သင့်အား။ ပုပ္ဖံ၊ ဥတုပန်းသည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ မေ၊ ငါ့အား။ အာရောစေယျာသိ၊ ပြောကြားလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ ဆို၏။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ ဧဝံ သာဓု၊ ကောင်းပါပြီ၊” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ ပုရာဏဒုတိယိကာ၊ မယားဟောင်းသည်။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ မာတုယာ၊ အမိအား။ ပစ္စဿောသိ၊ ဝန်ခံ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ ပုရာဏဒုတိယိကာ၊ မယားဟောင်းသည်၊
န စိရဿေဝ၊ မကြာမြင့်မီသာလျှင်။ ဥတုနီ၊ ဥတုလာသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အဿာ၊ ထိုမယားဟောင်းအား။ ပုပ္ဖံ၊ ဥတုပန်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ ပုရာဏဒုတိယိကာ၊ မယားဟောင်းသည်။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ မာတရံ၊ အမိကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ ဥတုနီ၊ ဥတုလာသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ပုပ္ဖံ၊ ဥတုပန်းသည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဝဓု၊ ချွေးမ။ တေန ဟိ၊ ငါ တိုက်တွန်း၏။ ယေန အလင်္ကာရေန၊ အကြင်တန်ဆာဖြင့်။ အလင်္ကတာ၊ တန်ဆာဆင်အပ်သည်ရှိသော်။ မေ၊ ငါ၏။ ပုတ္တဿ၊ သားဖြစ်သော။ သုဒိန္နဿ၊ သုဒိန်သည်။ ပိယာ၊ ချစ်အပ်သည်။ မနာပါ၊ နှလုံးကို ပွားစေအပ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တေန အလင်္ကာရေန၊ ထိုတန်ဆာဖြင့်။ အလင်္ကရ၊ တန်ဆာဆင်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ ဧဝံ သာဓု၊ ကောင်းပြီ၊” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ ပုရာဏဒုတိယိကာ၊ မယားဟောင်းသည်။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ မာတုယာ၊ အမိအား။ ပစ္စဿောသိ၊ ဝန်ခံ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ မာတာ၊ အမိသည်။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ ပုရာဏဒုတိယိကံ၊ မယားဟောင်းကို။ အာဒါယ၊ ခေါ်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ မဟာဝနံ၊ မဟာဝုန်တောသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ သုဒိန္နော၊ အရှင်သုဒိန်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်သုဒိန်ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ သုဒိန္နံ၊ အရှင်သုဒိန်ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ ဣဒံ ကုလံ၊ ဤငါတို့အမျိုးသည်။ အဍ္ဎံ၊ ကြွယ်ဝ၏။ မဟဒ္ဓနံ၊ များသော ဥစ္စာ ရှိ၏။ မဟာဘောဂံ၊ များသော စည်းစိမ် ရှိ၏။ ပဟူတဇာတရူပရဇတံ၊ များသော ရွှေငွေ ရှိ၏။ ပဟူတဝိတ္တူပကရဏံ၊ များသော နှစ်သက်ခြင်းကို ပြုတတ်သော အဆောက်အဦ ရှိ၏။ ပဟူတဓနဓညံ၊ များသော ဥစ္စာစပါး ရှိ၏။ တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သားသုဒိန်။ ဟီနာယာဝတ္တိတွာ၊ လူထွက်၍။ ဘောဂါ စ၊ စည်းစိမ်တို့ကိုလည်း။ ဘုဉ္ဇိတုံ၊ ခံစားခြင်းငှာ။ ပုညာနိ စ၊ ကောင်းမှုတို့ကိုလည်း။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ လဗ္ဘာ၊ ရအပ်ကုန်၏။ တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဟီနာယာဝတ္တိတွာ၊ လူထွက်၍။ ဘောဂေ စ၊ စည်းစိမ်တို့ကိုလည်း။ ဘုဉ္ဇဿု၊ ခံစားပါလော့။ ပုညာနိ စ၊ ကောင်းမှုတို့ကိုလည်း။ ကရောဟိ၊ ပြုပါလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အမ္မ၊ မိခင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ န ဥဿဟာမိ၊ လူထွက်ခြင်းငှာ မစွမ်းနိုင်ပါ။ န ဝိသဟာမိ၊ လူထွက်ခြင်းငှာ မဝံ့ပါ။ အဘိရတော၊ သာသနာတော်၌ အလွန် မွေ့လျော်သည်ဖြစ်၍။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရာမိ၊ ကျင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း၊ ။ပ။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ မာတာ၊ အမိသည်။ အာသ္မန္တံ သုဒိန္နံ၊ အရှင်သုဒိန်ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ ဣဒံ ကုလံ၊ ဤငါတို့အမျိုးသည်။ အဍ္ဎံ၊ ကြွယ်ဝ၏။ မဟဒ္ဓနံ၊ များသော ဥစ္စာ ရှိ၏။ မဟာဘောဂံ၊ များသော စည်းစိမ် ရှိ၏။ ပဟူတဇာတရူပရဇတံ၊ များသော ရွှေငွေ ရှိ၏။ ပဟူတဝိတ္ထူပကရဏံ၊ များသော နှစ်သက်ခြင်းကို ပြုတတ်သော အဆောက်အဦ ရှိ၏။ ပဟူတဓနဓညံ၊ များသော ဥစ္စာစပါး ရှိ၏။ တာတ သုဒိန္န၊ ချစ်သား သုဒိန်။ တေန ဟိ၊ တိုက်တွန်းပါ၏။ ဗီဇကမ္ပိ၊ မျိုးစေ့သားမြေးကိုလည်း။ ဒေဟိ၊ ပေးပါလော့။ နော၊ ငါတို့၏။ အပုတ္တကံ၊ အမွေခံသား မရှိသော။ သာပတေယျံ၊ ဥစ္စာနှစ်ကို။ လိစ္ဆဝယော၊ လိစ္ဆဝီမင်းတို့သည်။ မာ အတိဟရာပေသုံ၊ မဆောင်စေကုန်လင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အမ္မ၊ မိခင်။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဧတံ ခေါ၊ ဤမျိုးစေ့ သားမြေး ပေးခြင်းကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ သက္ကာ၊ တတ်ကောင်း၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ပုရာဏဒုတိယိကာယ၊ မယားဟောင်း၏။ ဗာဟာယံ၊ လက်မောင်း၌။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ မဟာဝနံ၊ မဟာဝုန်တောသို့။ အဇ္ဈောဂါဟေတွာ၊ သက်ဝင်၍။ သိက္ခာပဒေ၊ ပဌမပါရာဇိကသိက္ခာပုဒ်ကို။ အပညတ္တေ၊ မပညတ်မီ။ အနာဒီနဝဒဿော၊ အပြစ်ကို မမြင်သည်ဖြစ်၍။ ပုရာဏဒုတိယိကာယ၊ မယားဟောင်း၌။ တိက္ခတ္တုံ၊ သုံးကြိမ်။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ အဘိဝိညာပေသိ၊ ဖြစ်စေ၏။ သာ၊ ထိုမယားဟောင်းသည်။ တေန၊ ထိုသို့ မေထုန်သုံးခါ ဖြစ်စေခြင်းကြောင့်။ ဂဗ္ဘံ၊ ကိုယ်ဝန်ကို။ ဂဏှိ၊ ယူ၏။ ဘုမ္မာ ဒေဝါ၊ ဘုမ္မစိုးနတ်တို့သည်။ သဒ္ဒံ၊ ကြွေးကြော်သံကို။ အနုဿာဝေသုံ၊ အဆင့်စကားကြားစေကုန်၏။ ကိံ အနုဿာဝေသုံ၊ အဘယ်သို့ အဆင့်စကားကြားစေကုန်သနည်း။ “ဘော၊ အချင်းတို့။ ဘိက္ခုသံဃော၊ ရဟန်းအပေါင်းသည်။ နိရဗ္ဗုဒေါ ဝတ၊ ခိုးသူအမြှုပ် ဒုဿီလမှ ကင်းစွတကား။ နိရာဒီနဝေါဝ၊ ဒုဿီလညစ် အပြစ်မှ ကင်းစွတကား။ ကလန္ဒပုတ္တေန၊ ကလန္ဒရွာသား ဖြစ်သော။ သုဒိန္နေန၊ သုဒိန်သည်။ အဗ္ဗုဒံ၊ ခိုးသူအမြှုပ် ဒုဿီလသဘောကို။ ဥပ္ပါဒိတံ၊ ဖြစ်စေအပ်၏။ အာဒီနဝေါ၊ ဒုဿီလညစ် အပြစ်ကို။ ဥပ္ပါဒိတော၊ ဖြစ်စေအပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အနုဿာဝေသုံ၊ အဆင့်စကားကြားစေကုန်၏။ ဘုမ္မာနံ ဒေဝါနံ၊ ဘုမ္မစိုးနတ်တို့၏။ သဒ္ဒံ၊ ကြွေးကြော်သံကို။ သုတွာ၊ ကြားကုန်၍။ စာတုမဟာရာဇိကာ၊ စာတုမဟာရာဇ်ဘုံ၌ တည်ကုန်သော။ ဒေဝါ၊ နတ်တို့သည်။ သဒ္ဒံ၊ ကြွေးကြော်သံကို။ အနုဿာဝေသုံ၊ အဆင့်စကားကြားစေကုန်၏၊ ။ပ။ တာဝတိံသာ၊ တာဝတိံသာနတ်ပြည်၌ တည်ကုန်သော။ ဒေဝါ၊ နတ်တို့သည်။ ယာမာ၊ ယာမာဘုံ၌ တည်ကုန်သော။ ဒေဝါ၊ နတ်တို့သည်။ တုသိတာ၊ တုသိတာဘုံ၌ တည်ကုန်သော။ ဒေဝါ၊ နတ်တို့သည်။ နိမ္မာနရတီ၊ နိမ္မာနရတီဘုံ၌ တည်ကုန်သော။ ဒေဝါ၊ နတ်တို့သည်။ ပရိနိမ္မိတဝသ၀တ္တီ၊ ပရနိမ္မိတဝသ၀တ္တီဘုံ၌ တည်ကုန်သော။ ဒေဝါ၊ နတ်တို့သည်။ ဗြဟ္မကာယိကာ၊ ဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ တည်ကုန်သော။ ဒေဝါ၊ ဗြဟ္မာတို့သည်။ သဒ္ဒံ၊ ကြွေးကြော်သံကို။ အနုဿာဝေသုံ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားစေကုန်၏။ ကိံ အနုဿာဝေသုံ၊ အဘယ်သို့ တစ်ဆင့်စကား ကြားစေကုန်သနည်း။ “ဘော၊ အချင်းတို့။ ဘိက္ခုသံဃော၊ ရဟန်းအပေါင်းသည်။ နိရဗ္ဗုဒေါ ဝတ၊ ခိုးသူအမြှုပ် ဒုဿီလမှ ကင်းစွတကား။ နိရာဒီနဝေါ ဝတ၊ ဒုဿီလညစ် အပြစ်မှ ကင်းစွတကား။ ကလန္ဒပုတ္တေန၊ ကလန္ဒရွာသား ဖြစ်သော။ သုဒိန္နေန၊ သုဒိန်သည်။ အဗ္ဗုဒံ၊ ခိုးသူအမြှုပ် ဒုဿီလသဘောကို။ ဥပ္ပါဒိတံ၊ ဖြစ်စေအပ်၏။ အာဒီနဝေါ၊ ဒုဿီလညစ် အပြစ်ကို။ ဥပ္ပါဒိတော၊ ဖြစ်စေအပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အနုဿာဝေသုံ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားစေကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣဟ၊ ဤမဟာဝုန်တော၌။ တေန ခဏေန၊ ထိုမေထုန်အမှုကို လွန်ကျူးကျော်နင်း၍ ကျင့်သော ခဏဖြင့်။ မုဟုတ္တေန၊ ထိုမေထုန်အမှုကို လွန်ကျူးကျော်နင်း ကျင့်သော မုဟုတ္တဖြင့်။ ယာ၀ ဗြဟ္မလောကာ၊ အကနိဋ္ဌဗြဟ္မာ့ပြည်တိုင်အောင်။ သဒ္ဒေါ၊ ကြွေးကြော်သံသည်။ အဗ္ဘုဂ္ဂစ္ဆိ၊ ပျံ့နှံ့၍ တက်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ ပုရာဏဒုတိယိကာ၊ မယားဟောင်းသည်။ တဿ ဂဗ္ဘဿ၊ ထိုကိုယ်ဝန်၏။ ပရိပါကံ၊ ရင့်ခြင်းကို။ အနွာယ၊ စွဲ၍။ ပုတ္တံ၊ သားကို။ ဝိဇာယိ၊ ဖွား၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ သဟာယကာ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့သည်။ တဿ ဒါရကဿ၊ ထိုသူငယ်အား။ ဗီဇကောတိ နာမံ၊ ဗီဇက ဟူသော အမည်ကို။ အကံသု၊ မှည့်ကြကုန်၏။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ ပုရာဏဒုတိယိကာယ၊ မယားဟောင်းအား။ ဗီဇကမာတာတိ နာမံ၊ ဗီဇကမာတာ ဟူသော အမည်ကို။ အကံသု၊ မှည့်ကြကုန်၏။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်အား။ ဗီဇကပိတာတိ နာမံ၊ ဗီဇကပိတာ ဟူသော အမည်ကို။ အကံသု၊ မှည့်ကြကုန်၏။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ တေ၊ ထိုသားအမိတို့သည်။ အပရေန သမယေန၊ ဖွားသည်မှနောက် ခုနစ်နှစ်, ရှစ်နှစ်ရောက်သော အခါ၌။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင် ရဟန်းဘောင်သို့။ ပဗ္ဗဇိတွာ၊ ကပ်ကုန်၍။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ သစ္ဆာကံသု၊ မျက်မှောက်ပြုကုန်၏။
၃၇။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ နောင်တတစ်ဖန် ပူပန်ခြင်းသည်။ အဟုဒေဝ၊ ဖြစ်သည်သာလျှင်တည်း။ ဝိပ္ပဋိသာရော၊ နှလုံးမသာယာခြင်းသည်။ အဟု၊ ဖြစ်ပြီ။ ကိံ အဟု၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ယောဟံ ယော အဟံ၊ အကြင်ငါသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သွာက္ခာတေ၊ ကောင်းစွာ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယေ၊ သုတ်, အဘိဓမ္မာ, ဝိနည်းဟု ဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ပဗ္ဗဇိတွာ၊ ရဟန်းပြု၍။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ ပရိပုဏ္ဏံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ ပြည့်စုံသော။ ပရိသုဒ္ဓံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ စင်ကြယ်သော။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရိတုံ၊ ကျင့်ခြင်းငှာ။ နာသက္ခိံ၊ မတတ်နိုင်။ တဿ မေ၊ ထိုငါ့အား။ ဝတ၊ စင်စစ်။ အလာဘာ၊ ဈာန်စသော ကျေးဇူးတို့ကို မရခြင်းသည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တဿ မေ၊ ထိုငါ့အား။ ဝတ၊ စင်စစ်။ လာဘာ၊ ပဗ္ဗဇ္ဇစသော ကျေးဇူးကို ရခြင်းတို့သည်။ န ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ ဝတ၊ စင်စစ်။ ဒုလ္လဒ္ဓံ၊ သာသနာတော်ကို မကောင်းသဖြင့် ရအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ မေ၊ ထိုငါသည်။ ဝတ၊ စင်စစ်။ သုလဒ္ဓံ၊ သာသနာတော်ကို ကောင်းသဖြင့် ရအပ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟုဒေဝ၊ ဖြစ်သည်သာလျှင်တည်း။ သော၊ ထိုသုဒိန်သည်။ တေနေ၀ ကုက္ကုစ္စေန၊ ထိုနောင်တတစ်ဖန် ပူပန်ခြင်းဖြင့်သာလျှင်။ တေနေ၀ ဝိပ္ပဋိသာရေန၊ ထိုနှလုံးမသာယာခြင်းဖြင့်သာလျှင်။ ကိသော၊ ကြုံသည်။ လူခေါ၊ ခေါင်းပါးသည်။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏော၊ အဆင်းမလှသည်။ ဥပ္ပဏ္ဍုပ္ပဏ္ဍုကဇာတော၊ ဖြစ်သော ဖက်ရွက်ရော်ကဲ့သို့ ဖျော့တော့သော အဆင်း ရှိသည်။ ဓမနိသန္ထတဂတ္တော၊ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထသော ကိုယ် ရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အန္တောမနော၊ အတွင်း၌ ပူလောင်သော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ လီနမနော၊ တွန့်တိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒုက္ခီ၊ ဆင်းရဲခြင်း ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒုမ္မနော၊ ဖျက်ဆီးအပ်သော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိပ္ပဋိသာရီ၊ နှလုံးမသာယာခြင်း ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဇ္ဈာယိ၊ ကြံမှိုင်၏။
၃၈။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော သုဒိန္နဿ၊ အရှင်သုဒိန်၏။ သဟာယကာ၊ အဆွေခင်ပွန်းဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာယသ္မန္တံ သုဒိန္နံ၊ အရှင်သုဒိန်ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အာဝုသော သုဒိန္န၊ ငါ့ရှင် သုဒိန်။ တွံ၊ သင်သည်။ ပုဗ္ဗေ ခေါ၊ ရှေး၌သာလျှင်။ ဝဏ္ဏဝါ၊ အဆင်းလှသည်။ ပီဏိန္ဒြိယော၊ ပြည့်ဖြိုးသော ဣန္ဒြေ ရှိသည်။ ပသန္နမုခဝဏ္ဏော၊ ကြည်လင်သော မျက်နှာအဆင်း ရှိသည်။ ဝိပ္ပသန္နဆဝိဝဏ္ဏော၊ အထူးသဖြင့် ကြည်လင်သော အရေအဆင်း ရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ သော တွံ၊ ထိုသင်သည်။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ ကိသော၊ ကြုံသည်။ လူခေါ၊ ခေါင်းပါးသည်။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏော၊ အဆင်းမလှသည်။ ဥပ္ပဏ္ဍုပ္ပဏ္ဍုကဇာတော၊ ဖြစ်သော ဖက်ရွက်ရော်ကဲ့သို့ ဖျော့တော့သော အဆင်း ရှိသည်။ ဓမနိသန္ထတဂတ္တော၊ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထသော ကိုယ် ရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အန္တောမနော၊ အတွင်း၌ ပူလောင်သော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒုက္ခီ၊ ဆင်းရဲခြင်း ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒုမ္မနော၊ ဖျက်ဆီးအပ်သော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိပ္ပဋိသာရီ၊ နှလုံးမသာယာခြင်း ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဇ္ဈာယသိ၊ ကြံမှိုင်၏။ အာဝုသော သုဒိန္န၊ ငါ့ရှင်သုဒိန်။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ တွံ၊ သင်သည်။ အနဘိရတော၊ မမွေ့လျော်သည်ဖြစ်၍။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရသိ နု၊ ကျင့်လေသလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ အနဘိရတော၊ မမွေ့လျော်သည်ဖြစ်၍။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ န ခေါ စရာမိ၊ မကျင့်ပါ။ မေ၊ ငါ့အား။ ကတံ၊ ပြုအပ်သော။ ပါပကမ္မံ၊ မကောင်းမှုသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ပုရာဏဒုတိယိကာယ၊ မယားဟောင်း၌။ မေထုနော၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မော၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝိတော၊ မှီဝဲအပ်၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ တဿ မယှံ၊ ထိုငါ့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ နောင်တတစ်ဖန် ပူပန်ခြင်းသည်။ အဟုဒေဝ၊ ဖြစ်သည်သာလျှင်တည်း။ ဝိပ္ပဋိသာရော၊ နှလုံးမသာယာခြင်းသည်။ အဟု၊ ဖြစ်ပြီ။ ကိံ အဟု၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ ‘ယောဟံ ယော အဟံ၊ အကြင်ငါသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သွာက္ခာတေ၊ ကောင်းစွာ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယေ၊ သုတ်, အဘိဓမ္မာ, ဝိနည်းဟု ဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ပဗ္ဗဇိတွာ၊ ရဟန်းပြု၍။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ ပရိပုဏ္ဏံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ ပြည့်စုံသော။ ပရိသုဒ္ဓံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ စင်ကြယ်သော။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရိတုံ၊ ကျင့်ခြင်းငှာ။ နာသက္ခိံ၊ မတတ်နိုင်။ တဿ မေ၊ ထိုငါ့အား။ ဝတ၊ စင်စစ်။ အလာဘာ၊ ဈာန်စသော ကျေးဇူးတို့ကို မရခြင်းတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တဿ မေ၊ ထိုငါ့အား။ ဝတ၊ စင်စစ်။ လာဘာ၊ ပဗ္ဗဇ္ဇ စသော ကျေးဇူးတို့ကို ရခြင်းတို့သည်။ န ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ တဿ မေ၊ ထိုငါသည်။ ဝတ၊ စင်စစ်။ ဒုလ္လဒ္ဓံ၊ သာသနာတော်ကို မကောင်းသဖြင့် ရအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ မေ၊ ထိုငါသည်။ ဝတ၊ စင်စစ်။ သုလဒ္ဓံ၊ သာသနာတော်ကို ကောင်းသဖြင့် ရအပ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟုဒေဝ၊ ဖြစ်သည်သာလျှင်တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အာဝုသော သုဒိန္န၊ ငါ့ရှင်သုဒိန်။ ယံ ယေန ပါပေန၊ အကြင် မေထုန်မှီဝဲခြင်းတည်းဟူသော မကောင်းမှုဖြင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သွာက္ခာတေ၊ ကောင်းစွာ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယေ၊ သုတ်, အဘိဓမ္မာ, ဝိနည်းဟု ဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ပဗ္ဗဇိတွာ၊ ရဟန်းပြု၍။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ ပရိပုဏ္ဏံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ ပြည့်စုံသော။ ပရိသုဒ္ဓံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ စင်ကြယ်သော။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရိတုံ၊ ကျင့်ခြင်းငှာ။ န သက္ခိဿသိ၊ မတတ်နိုင်။ တေ၊ သင်၏။ တံ ပါပံ၊ ထိုမေထုန်မှီဝဲခြင်းတည်းဟူသော မကောင်းမှုသည်။ ကုက္ကုစ္စာယ၊ နောင်တတစ်ဖန် ပူပန်ခြင်းငှာ။ အလံ ဟိ၊ စွမ်းနိုင်သည်သာတည်း။ ဝိပ္ပဋိသာရာယ၊ နှလုံးမသာယာခြင်းငှာ။ အလံ ဟိ၊ စွမ်းနိုင်သည်သာတည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိရာဂါယ၊ တပ်ခြင်း ကင်းစိမ့်သောငှာ။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ ဒေသိတော နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ သရာဂါယ၊ တပ်ခြင်းနှင့်တကွ ဖြစ်စေခြင်းငှာ။ နော ဒေသိတော နနု၊ မဟောအပ်သည် မဟုတ်လော။ ဝိသံယောဂါယ၊ ကိလေသာတို့နှင့် မယှဉ်စေခြင်းငှာ။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ ဒေသိတော နနု၊ ဟောအပ်သည် မဟုတ်လော။ သံယောဂါယ၊ ကိလေသာတို့နှင့် ယှဉ်စေခြင်းငှာ။ နော ဒေသိတော နနု၊ မဟောအပ်သည် မဟုတ်လော။ အနုပါဒါနာယ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ဖြင့် မစွဲလမ်းစေခြင်းငှာ။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ ဒေသိတော နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ သဥပါဒါနာယ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ဖြင့် စွဲလမ်းစေခြင်းငှာ။ နော ဒေသိတော နနု၊ မဟောအပ်သည် မဟုတ်လော။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်၊
ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိရာဂါယ၊ တပ်ခြင်း ကင်းစိမ့်သောငှာ။ တတ္ထ တသ္မိံ ဓမ္မေ၊ ထိုတရားကို။ ဒေသိတေ၊ ဟောတော်မူအပ်လျက်။ သရာဂါယ၊ တပ်ခြင်းနှင့်တကွ ဖြစ်စေခြင်းငှာ။ စေတေဿသိ နာမ၊ စေ့ဆော်ဘိသနည်း။ ဝိသံယောဂါယ၊ ယှဉ်ခြင်း ကင်းစိမ့်သောငှာ။ တတ္ထ တသ္မိံ ဓမ္မေ၊ ထိုတရားကို။ ဒေသိတေ၊ ဟောတော်မူအပ်လျက်။ သံယောဂါယ၊ ယှဉ်ခြင်းနှင့်တကွ ဖြစ်စေခြင်းငှာ။ စေတေဿသိ နာမ၊ စေ့ဆော်ဘိသနည်း။ အနုပါဒါနာယ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ဖြင့် မစွဲလမ်းစေခြင်းငှာ။ တတ္ထ တသ္မိံ ဓမ္မေ၊ ထိုတရားကို။ ဒေသိတေ၊ ဟောတော်မူအပ်လျက်။ သဥပါဒါနာယ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ဖြင့် စွဲလမ်းစေခြင်းငှာ။ စေတေဿသိ နာမ၊ စေ့ဆော်ဘိသနည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ရာဂဝိရာဂါယ၊ ရာဂဖြင့် တပ်ခြင်းကင်းရာ နိဗ္ဗာန်အကျိုးငှာ။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ ဒေသိတော နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ မဒနိမ္မဒနာယ၊ မာန်ဖြင့် တပ်ခြင်းကင်းရာ နိဗ္ဗာန်အကျိုးငှာ။ ပိပါသဝိနယာယ၊ ကာမတည်းဟူသော မွတ်သိပ်ခြင်းကို ဖျောက်ရာ နိဗ္ဗာန်အကျိုးငှာ။ အာလယသမုဂ္ဃါတာယ၊ တဏှာကို ပယ်ခွါရာ နိဗ္ဗာန်အကျိုးငှာ။ ဝဋ္ဋုပစ္ဆေဒါယ၊ ဝဋ်၏ပြတ်ရာ နိဗ္ဗာန်အကျိုးငှာ။ တဏှာက္ခယာယ၊ တဏှာ၏ ကုန်ရာ နိဗ္ဗာန်အကျိုးငှာ။ ဝိရာဂါယ၊ တပ်ခြင်းကင်းရာ နိဗ္ဗာန်အကျိုးငှာ။ နိရောဓာယ၊ တဏှာ၏ချုပ်ရာ နိဗ္ဗာန်အကျိုးငှာ။ နိဗ္ဗာနာယ၊ ဘဝ,ဂတိ,ယောနိ စသည်တို့၏ ငြိမ်းရာ နိဗ္ဗာန်အကျိုးငှာ။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ ဒေသိတော နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ကာမာနံ၊ ဝတ္ထုကာမ, ကိလေသာကာမတို့ကို။ ပဟာနံ၊ ပယ်ခြင်းကို။ အက္ခာတံ နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ ကာမသညာနံ၊ ကာမသညာတို့ကို။ ပရိညာ၊ သုံးပါးသော ပရိညာဖြင့် ပိုင်းခြား၍ သိခြင်းကို။ အက္ခာတာ နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ ကာမပိပါသာနံ၊ ကာမတည်းဟူသော မွတ်သိပ်ခြင်းတို့ကို။ ပဋိဝိနယော၊ ဖျောက်ခြင်းကို။ အက္ခာတော နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ ကာမဝိတက္ကာနံ၊ ကာမဝိတက်တို့ကို။ သမုဂ္ဃါတော၊ ပယ်ခြင်းကို။ အက္ခာတော နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ ကာမပရိဠာဟာနံ၊ ကာမတည်းဟူသော ပူပန်ခြင်းတို့ကို။ ဝူပသမော၊ ငြိမ်းခြင်းကို။ အက္ခာတော နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ ပသန္နာနံ ဝါ၊ ကြည်ညိုကုန်ပြီးသော သူတို့အားလည်း။ ဘိယျောဘာဝါယ၊ လွန်စွာ ပွားများခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အထ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော။ ဧကစ္စာနဉ္စေဝ၊ အချို့ကုန်သော သူတို့အားလည်း။ အပ္ပသာဒါယ၊ မကြည်ညိုခြင်းငှာ။ ပသန္နာနံ၊ ကြည်ညိုကုန်ပြီးသော။ ဧကစ္စာနဉ္စေဝ၊ အချို့ကုန်သော သူတို့အားလည်း။ အညထတ္တာယ၊ အကြည်ညိုပျက်ခြင်းငှာ။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကြကုန်၏။
၃၉။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အာယသ္မန္တံ သုဒိန္နံ၊ အရှင်သုဒိန်ကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ သန္နိပါတာပေတွာ၊ စည်းဝေးစေ၍။ အာယသ္မန္တံ သုဒိန္နံ၊ အရှင်သုဒိန်ကို။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ကိံ ပဋိပုစ္ဆိ၊ အဘယ်သို့ မေးတော်မူသနည်း။ “သုဒိန္န၊ သုဒိန်။ တွံ၊ သင်သည်။ ပုရာဏဒုတိယိကာယ၊ မယားဟောင်း၌။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝိ၊ မှီဝဲ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်ပေသလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ကိံ ဝိဂရဟိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့တော်မူသနည်း။ “မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ အနနုစ္ဆဝိယံ၊ မလျောက်ပတ်။ အနနုလောမိကံ၊ မလျော်။ အပ္ပတိရူပံ၊ မသင့်တင့်။ အဿာမဏကံ၊ ရဟန်းတို့၏ အမူအရာမဟုတ်။ အကပ္ပိယံ၊ မအပ်။ အကရဏီယံ၊ မပြုအပ်။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သွာက္ခာတေ၊ ကောင်းစွာ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယေ၊ သုတ်, အဘိဓမ္မာ, ဝိနည်းဟု ဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ပဗ္ဗဇိတွာ၊ ရဟန်းပြုပြီး၍။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ ပရိပုဏ္ဏံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ ပြည့်စုံသော။ ပရိသုဒ္ဓံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ စင်ကြယ်သော။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရိတုံ၊ ကျင့်ခြင်းငှာ။ န သက္ခိဿသိ နာမ၊ မတတ်နိုင်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိရာဂါယ၊ တပ်ခြင်း ကင်းစိမ့်သောငှာ။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ ဒေသိတော နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ သရာဂါယ၊ တပ်ခြင်းနှင့်တကွ ဖြစ်စေခြင်းငှာ။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ နော ဒေသိတော နနု၊ မဟောအပ်သည် မဟုတ်လော။ ဝိသံယောဂါယ၊ ကိလေသာတို့နှင့် မယှဉ်စေခြင်းငှာ။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ ဒေသိတော နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ သံယောဂါယ၊ ကိလေသာတို့နှင့် ယှဉ်စေခြင်းငှာ။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ နော ဒေသိတော နနု၊ မဟောအပ်သည် မဟုတ်လော။ အနုပါဒါနာယ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ဖြင့် မစွဲလမ်းစေခြင်းငှာ။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ ဒေသိတော နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ သဥပါဒါနာယ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ဖြင့် စွဲလမ်းစေခြင်းငှာ။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ နော ဒေသိတော နနု၊ မဟောအပ်သည် မဟုတ်လော။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ တွံ၊ သင်သည်။ ဝိရာဂါယ၊ တပ်ခြင်း ကင်းစိမ့်သောငှာ။ တတ္ထ တသ္မိံ ဓမ္မေ၊ ထိုတရားကို။ ဒေသိတေ၊ ဟောတော်မူအပ်လျက်။ သရာဂါယ၊ တပ်ခြင်းနှင့်တကွ ဖြစ်စေခြင်းငှာ။ စေတေဿသိ နာမ၊ စေ့ဆော်ဘိသနည်း။ ဝိသံယောဂါယ၊ ကိလေသာတို့နှင့် မယှဉ်စေခြင်းငှာ။ တတ္ထ တသ္မိံ ဓမ္မေ၊ ထိုတရားကို။ ဒေသိတေ၊ ဟောတော်မူအပ်လျက်။ သံယောဂါယ၊ ကိလေသာတို့နှင့် ယှဉ်စေခြင်းငှာ။ စေတေဿသိ နာမ၊ စေ့ဆော်ဘိသနည်း။ အနုပါဒါနာယ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ဖြင့် မစွဲလမ်းစေခြင်းငှာ။ တတ္ထ တသ္မိံ ဓမ္မေ၊ ထိုတရားကို။ ဒေသိတေ၊ ဟောတော်မူအပ်လျက်။ သဥပါဒါနာယ၊ တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့ဖြင့် စွဲလမ်းစေခြင်းငှာ။ စေတေဿသိ နာမ၊ စေ့ဆော်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ရာဂဝိရာဂါယ၊ ရာဂဖြင့် တပ်ခြင်းကင်းရာ နိဗ္ဗာန်အကျိုးငှာ။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ ဒေသိတော နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ မဒနိမ္မဒနာယ၊ မာန်ဖြင့် ယစ်ခြင်း ကင်းရာ နိဗ္ဗာန်အကျိုးငှာ။ ပိပါသဝိနယာယ၊ ကာမတည်းဟူသော မွတ်သိပ်ခြင်းကင်းရာ နိဗ္ဗာန်အကျိုးငှာ။ ဝဋ္ဋုပစ္ဆေဒါယ၊ ဝဋ်၏ပြတ်ရာ နိဗ္ဗာန်အကျိုးငှာ။ အာလယသမုဂ္ဃါတာယ၊ တဏှာကို ပယ်ခွာရာ နိဗ္ဗာန်အကျိုးငှာ။ တဏှာက္ခယာယ၊ တဏှာ၏ကုန်ရာ နိဗ္ဗာန်အကျိုးငှာ။ ဝိရာဂါယ၊ တပ်ခြင်း ကင်းရာ နိဗ္ဗာန်အကျိုးငှာ။ နိရောဓာယ၊ တဏှာ၏ ချုပ်ရာ နိဗ္ဗာန်အကျိုးငှာ။ နိဗ္ဗာနာယ၊ ဘဝ,ဂတိ, ယောနိ စသည်တို့၏ ငြိမ်းရာ နိဗ္ဗာန်အကျိုးငှာ။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ ဒေသိတော နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်၊
ကာမာနံ၊ ဝတ္ထုကာမ, ကိလေသာကာမတို့ကို။ ပဟာနံ၊ ပယ်ခြင်းကို။ အက္ခာတံ နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ ကာမသညာနံ၊ ကာမသညာတို့ကို။ ပရိညာ၊ သုံးပါးသော ပရိညာတို့ဖြင့် ပိုင်းခြား၍ သိခြင်းကို။ အက္ခာတာ နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ ကာမပိပါသာနံ၊ ကာမတည်းဟူသော မွတ်သိပ်ခြင်းတို့ကို။ ပဋိဝိနယော၊ ပယ်ဖျောက်ခြင်းကို။ အက္ခာတော နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ ကာမဝိတက္ကာနံ၊ ကာမဝိတက်တို့ကို။ သမုဂ္ဃါတော၊ ပယ်ခြင်းကို။ အက္ခာတော နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ ကာမပရိဠာဟာနံ၊ ကာမတည်းဟူသော ပူပန်ခြင်းတို့ကို။ ဝူပသမော၊ ငြိမ်းခြင်းကို။ အက္ခာတော နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ အာသီဝိသဿ၊ လျင်သော အဆိပ်ရှိသော။ ဃောရဝိသဿ၊ ကြမ်းသော အဆိပ်ရှိသော။ သပ္ပဿ၊ မြွေဟောက်၏။ မုခေ၊ ခံတွင်း၌။ တေ၊ သင်၏။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ပက္ခိတ္တံ၊ ထည့်သွင်းခြင်းသည်။ ဝရံ၊ မြတ်သေး၏။ မာတုဂါမဿ၊ မာတုဂါမ၏။ အင်္ဂဇာတေ၊ အင်္ဂါဇာတ်၌။ တေ၊ သင်၏။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ပက္ခိတ္တံ၊ ထည့်သွင်းခြင်းသည်။ န တွေ၀ ဝရံ၊ မမြတ်သည်သာတည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ကဏှသပ္ပဿ၊ မြွေဟောက်၏။ မုခေ၊ ခံတွင်း၌။ တေ၊ သင်၏။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ပက္ခိတ္တံ၊ ထည့်သွင်းခြင်းသည်။ ဝရံ၊ မြတ်သေး၏။ မာတုဂါမဿ၊ မာတုဂါမ၏။ အင်္ဂဇာတေ၊ အင်္ဂါဇာတ်၌။ တေ၊ သင်၏။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ပက္ခိတ္တံ၊ တည့်သွင်းခြင်းသည်။ န တွေ၀ ဝရံ၊ မမြတ်သည်သာတည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ အာဒိတ္တာယ၊ ရဲရဲညီးသော။ သမ္ပဇ္ဇလိတာယ၊ တပြောင်ပြောင် တောက်သော။ သဇောတိဘူတာယ၊ အရောင်အလင်းနှင့်တကွ ဖြစ်၍ ဖြစ်သော။ အင်္ဂါရကာသုယာ၊ မီးကျီးတွင်း၌။ တေ၊ သင်၏။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ပက္ခိတ္တံ၊ ထည့်သွင်းခြင်းသည်။ ဝရံ၊ မြတ်သေး၏။ မာတုဂါမဿ၊ မာတုဂါမ၏။ အင်္ဂဇာတေ၊ အင်္ဂါဇာတ်၌။ တေ၊ သင်၏။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ပက္ခိတ္တံ၊ ထည့်သွင်းခြင်းသည်။ န တွေ၀ ဝရံ၊ မမြတ်သည်သာတည်း။ တံ၊ ထိုသို့ မြတ် မမြတ်အားဖြင့် နှစ်ပါး ဖြစ်ခြင်းသည်။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်နည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဟိ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ တတော နိဒါနံ၊ ထိုမြွေ၏ ခံတွင်း မီးကျီးတွင်း၌ ထည့်သွင်းခြင်း ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ မရဏံ ဝါ၊ သေခြင်းသို့လည်းကောင်း။ မရဏမတ္တံ၊ သေလောက်ရုံမျှသော။ ဒုက္ခံ ဝါ၊ ဆင်းရဲသို့လည်းကောင်း။ နိဂစ္ဆေယျ၊ ရောက်ရာ၏။ တပ္ပစ္စယာ၊ ထိုမြွေ၏ခံတွင်း မီးကျီးတွင်း၌ ထည့်သွင်းခြင်း ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ အပါယံ၊ ချမ်းသာကင်းသော။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ မကောင်းမှုကို ပြုသော သူတို့၏ လားရာဖြစ်သော။ ဝိနိပါတံ၊ ပျက်စီး၍ ကျရာဖြစ်သော။ နိရယံ၊ ငရဲ၌။ န တွေ၀ ဥပပဇ္ဇေယျ၊ မဖြစ်ရာသည်သာတည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဣတော နိဒါနဉ္စ ခေါ၊ ဤမာတုဂါမ၏ အင်္ဂါဇာတ်၌ ထည့်သွင်းခြင်း ဟူသော အကြောင်းကြောင့်သာလျှင်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ အပါယံ၊ ချမ်းသာကင်းသော။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ မကောင်းမှုကို ပြုသော သူတို့၏ လားရာဖြစ်သော။ ဝိနိပါတံ၊ ပျက်စီး၍ ကျရာဖြစ်သော။ နိရယံ၊ ငရဲ၌။ ဥပပဇ္ဇေယျ၊ ဖြစ်ရာ၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဝရာဝရံ၊ မြတ်မမြတ်အားဖြင့် နှစ်ပါးသော ဖြစ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ တတ္ထ၊ ထိုသို့ မာတုဂါမ၏ အင်္ဂါဇာတ်တွင်းဝယ် ထည့်သွင်းခြင်း၌ ကြီးပြင်းသော အပြစ် ရှိသည် ဖြစ်လျက်။ တွံ၊ သင်သည်။ ယံ တံ၊ ဟုတ်ဟုတ်ညားညား ယုတ်မာသောအားဖြင့်။ အသဒ္ဓမ္မံ၊ မသူတော်တို့၏ အကျင့်ဖြစ်သော။ ဂါမဓမ္မံ၊ ရွာသူတို့၏ အကျင့်ဖြစ်သော။ ဝသလဓမ္မံ၊ သူယုတ်တို့၏ အကျင့်ဖြစ်သော။ ဒုဋ္ဌုလ္လံ၊ ရုန့်ရင်းကြမ်းတမ်းသော။ ဩဒကန္တိကံ၊ ရေဆေးခြင်းကိစ္စ အဆုံးရှိသော။ ရဟဿံ၊ ဖုံးကွယ်ရာ၌ ပြုအပ်သော။ ဒွယံဒွယသမာပတ္တိံ၊ နှစ်ယောက် နှစ်ယောက်သော ယောကျ်ားမိန်းမတို့သည် ရောက်အပ်သော မေထုန်အကျင့်သို့။ သမာပဇ္ဇိဿသိ နာမ၊ ရောက်တုံဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ တွံ၊ သင်သည်။ ဗဟူနံ၊ များစွာကုန်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏။ အကုသလာနံ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ တရားတို့၏။ အာဒိကတ္တာ၊ ရှေးဦးစွာ ပြုသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ပုဗ္ဗင်္ဂမော၊ ရှေ့သွားဖြစ်၏။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ ပသန္နာနံ ဝါ၊ ကြည်ညိုကုန်ပြီးသော သူတို့အားလည်း။ ဘိယျောဘာဝါယ၊ လွန်စွာ ပွားများခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်နှီးသော ယောကျ်ား။ အထ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော။ ဧကစ္စာနဉ္စေဝ၊ အချို့ကုန်သော သူတို့အားလည်း။ အပ္ပသာဒါယ၊ မကြည်ညိုခြင်းငှာ။ ပသန္နာနံ၊ ကြည်ညိုကုန်ပြီးသော။ ဧကစ္စာနဉ္စေဝ၊ အချို့ကုန်သော သူတို့အားလည်း။ အညထတ္တာယ၊ အကြည်ညိုပျက်ခြင်းငှာ။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာယသ္မန္တံ သုဒိန္နံ၊ အရှင်သုဒိန်ကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၍။ ဒုဗ္ဘရတာယ၊ မိမိကိုယ်ကို မိမိ မွေးမြူနိုင်ခဲသည်၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ ဒုပ္ပေါသတာယ၊ မိမိကိုယ်ကို သူတစ်ပါးတို့ မွေးမြူနိုင်ခဲသည်၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ မဟိစ္ဆတာယ၊ အလိုကြီးသည်၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ အသန္တုဋ္ဌိတာယ၊ မရောင့်ရဲသည်၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ သင်္ဂဏိကာယ၊ အပေါင်းအဖော်၌ မွေ့လျော်ခြင်း၏လည်းကောင်း။ ကောသဇ္ဇဿ၊ ပျင်းရိခြင်း၏လည်းကောင်း။ အဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးမဲ့ကို။ ဘာသိတွာ၊ ဟောတော်မူ၍။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ သုဘရတာယ၊ မိမိကိုယ်ကို မိမိ မွေးမြူလွယ်သည်၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ သုပေါသတာယ၊ မိမိကိုယ်ကို သူတစ်ပါးတို့ မွေးမြူလွယ်သည်၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ အပ္ပိစ္ဆဿ၊ အလိုနည်းခြင်း၏လည်းကောင်း။ သန္တုဋ္ဌဿ၊ ရောင့်ရဲခြင်း၏လည်းကောင်း။ သလ္လေခဿ၊ ကိလေသာကို ခေါင်းပါးစေခြင်း၏လည်းကောင်း။ ဓုတဿ၊ ကိလေသာကို ခါတွက်ခြင်း၏လည်းကောင်း။ ပါသာဒိကဿ၊ ကြည်ညိုဖွယ်ကို ဆောင်ခြင်း၏လည်းကောင်း။ အပစယဿ၊ ကိလေသာကို ဖျက်ဆီးခြင်း၏လည်းကောင်း။ ဝီရိယာရမ္ဘဿ၊ လုံ့လကို အားထုတ်ခြင်း၏လည်းကောင်း။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသိတွာ၊ ဟောတော်မူ၍။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ တဒနုစ္ဆဝိကံ၊ ထိုသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်ခြင်းအား လျောက်ပတ်သော။ တဒနုလောမိကံ၊ ထိုသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်ခြင်းအားလျော်သော။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေန၊ ထိုအကြောင်းကြောင့်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ သံဃသုဋ္ဌုတာယ၊ သံဃာ၏ ကောင်း၏ဟု ဝန်ခံခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သံဃဖာသုတာယ၊ သံဃာ၏ ချမ်းသာခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒုမ္မကူၤနံ၊ သီလ မရှိကုန်သော။ ပုဂ္ဂလာနံ၊ ပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ နိဂ္ဂဟာယ၊ နှိပ်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ပေသလာနံ၊ သီလကို ချစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဖာသုဝိဟာရာယ၊ ချမ်းသာစွာ နေခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဒိဋ္ဌဓမ္မိကာနံ၊ မျက်မှောက်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ အာသဝါနံ၊ ဘေးရန်တို့ကို။ သံဝရာယ၊ စောင့်ရှောက်ခြင်းငှာ။ သမ္ပရာယိကာနံ၊ တမလွန်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ အာသဝါနံ၊ ဘေးရန်တို့ကို။ ပဋိဃာတာယ၊ ပယ်ဖျောက်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ အပ္ပသန္နာနံ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့ကို။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ပသန္နာနံ၊ ကြည်ညိုကုန်ပြီးသော သူတို့ကို။ ဘိယျောဘာဝါယ၊ လွန်စွာ ပွားများခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သဒ္ဓမ္မဋ္ဌိတိယာ၊ သူတော်ကောင်းတရားတို့၏ တည်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဝိနယာနုဂ္ဂဟာယ၊ ဝိနည်းကို ချီးမြှောက်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ အတ္ထဝသေ၊ အကျိုးထူးတို့ကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညပေဿာမိ၊ ပညတ်တော်မူအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
“ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝေယျ၊ မှီဝဲငြားအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပါရာဇိကော၊ သာသနာတော်မှ ရှုံးခြင်းသို့ ရောက်သည်။ အသံဝါသော၊ ရဟန်းကောင်းတို့နှင့် ပေါင်းဖော်ခြင်း မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒဉ္စ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကိုလည်း။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သုဒိန္နဘာဏဝါရော၊ သုဒိန္နဘာဏဝါရသည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
မက္ကဋီ ဝတ္ထု
၄၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဝေသာလိယံ၊ ဝေသာလီပြည်၌။ မဟာဝနေ၊ မဟာဝုန်တော၌။ မက္ကဋိံ၊ မျောက်မကို။ အာမိသေန၊ အာမိသဖြင့်။ ဥပလာပေတွာ၊ ဖြားယောင်း၍။ တဿာ၊ ထိုမျောက်မ၌။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝတိ၊ မှီဝဲ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပုဗ္ဗဏှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ဝေသာလိံ၊ ဝေသာလီပြည်သို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပါဝိသိ၊ ဝင်လေ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သေနာသနစာရိကံ၊ ကျောင်းစဉ်လှည့်လည်ခြင်းကို။ အာဟိဏ္ဍန္တာ၊ လှည့်လည်ကုန်သည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ဝိဟာရော၊ ကျောင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုကျောင်းရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ သာ မက္ကဋီ၊ ထိုမျောက်မသည်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ ဒူရတောဝ၊ အဝေးမှသာလျှင်။ အာဂစ္ဆန္တေ၊ လာသည်တို့ကို။ အဒ္ဒသ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အတ္ထိ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေန၊ ထိုရဟန်းတို့ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့၏။ ပုရတော၊ ရှေ့၌။ ကဋိမ္ပိ၊ ခါးကိုလည်း။ စာလေသိ၊ လှုပ်၏။ ဆေပ္ပမ္ပိ၊ မြီးထူးကိုလည်း။ စာလေသိ၊ လှုပ်၏။ ကဋိမ္ပိ၊ ခါးကိုလည်း။ ဩဍ္ဍိ၊ ရှေးရှုထား၏။ နိမိတ္တမ္ပိ၊ မှီဝဲစေလိုသော အမှတ်ကိုလည်း။ အကာသိ၊ ပြု၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “နိဿံသယံ ခေါ၊ မချွတ်သာလျှင်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဣမိဿာ မက္ကဋိယာ၊ ဤမျောက်မ၌။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝတိ၊ မှီဝဲ၏၊” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ ပရိဝိတက္ကံ ကတွာ၊ ဤသို့ အကြံကို ပြု၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိလီယိံသု၊ ပုန်းကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဝေသာလိယံ၊ ဝေသာလီပြည်၌။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရိတွာ၊ လှည့်လည်၍။ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ပဋိက္ကမိ၊ ဖဲသွား၏။
၄၁။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ မက္ကဋီ၊ ထိုမျောက်မသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုရဟန်းရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ထိုဆွမ်းကို။ ဧကဒေသံ၊ တစ်စိတ်ကို။ ဘုဉ္ဇိတွာ၊ စား၍။ ဧကဒေသံ၊ တစ်စိတ်ကို။ တဿာ မက္ကဋိယာ၊ ထိုမျောက်မအား။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ မက္ကဋီ၊ ထိုမျောက်မသည်။ တံ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ထိုဆွမ်းကို။ ဘုဉ္ဇိတွာ၊ စား၍။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ပုရတော၊ ရှေ့၌။ ကဋိံ၊ ခါးကို။ ဩဍ္ဍိ၊ ရှေးရှုထား၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တဿာ မက္ကဋိယာ၊ ထိုမျောက်မ၌။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝတိ၊ မှီဝဲ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကြကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကြကုန်သနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ နနု၊ ပညတ်အပ်သည် မဟုတ်လော။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ မက္ကဋိယာ၊ မျောက်မ၌။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝသိ၊ မှီဝဲဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ သစ္စံ၊ မှန်၏။ တံ၊ ထိုသိက္ခာပုဒ်ကို၊
မနုဿိတ္ထိယာဝ၊ လူမိန်းမ၌သာလျှင်။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်၏။ တိရစ္ဆာနဂတာယ၊ တိရစ္ဆာန်မ၌။ နော ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည် မဟုတ်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆင်ခြေကန်၍ ပြောဆို၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တံ သိက္ခာပဒံ၊ ထိုသိက္ခာပုဒ်သည်။ တထေဝ၊ ထို့အတူသာလျှင်။ ဟောတိ နနု၊ ဖြစ်သည် မဟုတ်လော။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အနနုစ္ဆဝိကံ၊ မလျောက်ပတ်။ အနနုလောမိကံ၊ မလျော်။ အပ္ပတိရူပံ၊ မသင့်တင့်။ အဿာမဏကံ၊ ရဟန်းတို့၏ အမူအရာ မဟုတ်။ အကပ္ပိယံ၊ မအပ်။ အကရဏီယံ၊ မပြုအပ်။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သွာက္ခာတေ၊ ကောင်းစွာ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယေ၊ သုတ်, အဘိဓမ္မာ, ဝိနည်းဟု ဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ပဗ္ဗဇိတွာ၊ ရဟန်းပြု၍။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ ပရိပုဏ္ဏံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ ပြည့်စုံသော။ ပရိသုဒ္ဓံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ စင်ကြယ်သော။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရိတုံ၊ ကျင့်ခြင်းငှာ။ န သက္ခိဿသိ နာမ၊ မတတ်နိုင်ဘိသနည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိရာဂါယ၊ တပ်ခြင်း ကင်းစိမ့်သောငှာ။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ ဒေသိတော နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ သရာဂါယ၊ တပ်ခြင်းနှင့်တကွ ဖြစ်စေခြင်းငှာ။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ နော ဒေသိတော နနု၊ မဟောအပ်သည် မဟုတ်လော၊ ။ပ။ ကာမပရိဠာဟာနံ၊ ကာမတည်းဟူသော ပူပန်ခြင်းတို့၏။ ဝူပသမော၊ ငြိမ်းခြင်းကို။ အက္ခာတော နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ ပသန္နာနံ ဝါ၊ ကြည်ညိုကုန်ပြီးသော သူတို့အားလည်း။ ဘိယျောဘာဝါယ၊ လွန်စွာ ပွားများခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အထ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော။ ဧကစ္စာနဉ္စေဝ၊ အချို့သော သူတို့အားလည်း။ အပ္ပသာဒါယ၊ မကြည်ညိုခြင်းငှာ။ ပသန္နာနံ၊ ကြည်ညိုကုန်ပြီးသော။ ဧကစ္စာနဉ္စ၊ အချို့သော သူတို့အားလည်း။ အညထတ္တာယ၊ အကြည်ညိုပျက်ခြင်းငှာ။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကြကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကြကုန်၏။
၄၂။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ သန္နိပါတာပေတွာ၊ စည်းဝေးစေ၍။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ကိံ ပဋိပစ္ဆိ၊ အဘယ်သို့ မေးတော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ မက္ကဋိယာ၊ မျောက်မ၌။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝိ၊ မှီဝဲ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ အဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ကိံ ဝိဂရဟိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့တော်မူသနည်း။ “မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ အနနုစ္ဆဝိကံ၊ မလျောက်ပတ်။ အနနုလောမိကံ၊ မလျော်။ အပ္ပတိရူပံ၊ မသင့်တင့်။ အဿာမဏကံ၊ ရဟန်းတို့၏ အမူအရာ မဟုတ်။ အကပ္ပိယံ၊ မအပ်။ အကရဏီယံ၊ မပြုအပ်။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ တွံ၊ သင်သည်။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သွာက္ခာတေ၊ ကောင်းစွာ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယေ၊ သုတ်, အဘိဓမ္မာ, ဝိနည်းဟု ဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ပဗ္ဗဇိတွာ၊ ရဟန်းပြု၍။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ ပရိပုဏ္ဏံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ ပြည့်စုံသော။ ပရိသုဒ္ဓံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ စင်ကြယ်သော။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရိတုံ၊ ကျင့်ခြင်းငှာ။ န သက္ခိဿသိ နာမ၊ မတတ်နိုင်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိရာဂါယ၊ တပ်ခြင်း ကင်းစိမ့်သောငှာ။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ ဒေသိတော နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ သရာဂါယ၊ တပ်ခြင်းနှင့်တကွ ဖြစ်စေခြင်းငှာ။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ နော ဒေသိတော နနု၊ မဟောအပ်သည် မဟုတ်လော ။ပ။ ကာမပရိဠာဟာနံ၊ ကာမတည်းဟူသော ပူပန်ခြင်းတို့၏။ ဝူပသမော၊ ငြိမ်းခြင်းကို။ အက္ခာတော နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ အာသိဝိသဿ၊ လျှင်သော အဆိပ်ရှိသော။ ဃောရဝိသဿ၊ ကြမ်းသော အဆိပ်ရှိသော။ သပ္ပဿ၊ မြွေ၏။ မုခေ၊ ခံတွင်း၌။ တေ၊ သင်၏။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ပက္ခိတ္တံ၊ ထည့်သွင်းခြင်းသည်။ ဝရံ၊ မြတ်သေး၏။ မက္ကဋိယာ၊ မျောက်မ၏။ အင်္ဂဇာတေ၊ အင်္ဂါဇာတ်၌။ တေ၊ သင်၏။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ပက္ခိတ္တံ၊ ထည့်သွင်းခြင်းသည်။ န တွေ၀ ဝရံ၊ မမြတ်သည်သာတည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ကဏှသပ္ပဿ၊ မြွေဟောက်၏။ မုခေ၊ ခံတွင်း၌။ တေ၊ သင်၏။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ပက္ခိတ္တံ၊ ထည့်သွင်းခြင်းသည်။ ဝရံ၊ မြတ်သေး၏။ မက္ကဋိယာ၊ မျောက်မ၏။ အင်္ဂဇာတေ၊ အင်္ဂါဇာတ်၌။ တေ၊ သင်၏။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ပက္ခိတ္တံ၊ ထည့်သွင်းခြင်းသည်။ န တွေ၀ ဝရံ၊ မမြတ်သည်သာတည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ အာဒိတ္တာယ၊ ရဲရဲညီးသော။ သမ္ပဇ္ဇလိတာယ၊ တပြောင်ပြောင် တောက်သော။ သဇောတိဘူတာယ၊ အရောင်အလင်းနှင့်တကွ ဖြစ်၍ ဖြစ်သော။ အင်္ဂါရကာသုယာ၊ မီးကျီးတွင်း၌။ တေ၊ သင်၏။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ပက္ခိတ္တံ၊ ထည့်သွင်းခြင်းသည်။ ဝရံ၊ မြတ်သေး၏။ မက္ကဋိယာ၊ မျောက်မ၏။ အင်္ဂဇာတေ၊ အင်္ဂါဇာတ်၌။ တေ၊ သင်၏။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ပက္ခိတ္တံ၊ ထည့်သွင်းခြင်းသည်။ န တွေ၀ ဝရံ၊ မမြတ်သည်သာတည်း။ တံ၊ ထိုသို့ မြတ် မမြတ်အားဖြင့် နှစ်ပါးဖြစ်ခြင်းသည်။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်နည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဟိ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ တတော နိဒါနံ၊ ထိုမြွေ၏ခံတွင်း မီးကျီးတွင်း၌ ထည့်သွင်းခြင်း ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ မရဏံ ဝါ၊ သေခြင်းသို့လည်းကောင်း။ မရဏမတ္တံ၊ သေလောက်ရုံမျှသော။ ဒုက္ခံ ဝါ၊ ဆင်းရဲခြင်းသို့လည်းကောင်း။ နိဂစ္ဆေယျ၊ ရောက်ရာ၏။ တပ္ပစ္စယာ၊ ထိုမြွေ၏ခံတွင်း မီးကျီးတွင်း၌ ထည့်သွင်းခြင်း ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ အပါယံ၊ ချမ်းသာကင်းသော။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ မကောင်းမှုကို ပြုသော သူတို့၏ လားရာဖြစ်သော။ ဝိနိပါတံ၊ ပျက်စီး၍ ကျရာဖြစ်သော။ နိရယံ၊ ငရဲ၌။ န တွေ၀ ဥပပဇ္ဇေယျ၊ မဖြစ်ရာသည်သာလျှင်တည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဣတော နိဒါနဉ္စ ခေါ၊ ဤမျောက်မ၏ အင်္ဂါဇာတ်၌ ထည့်သွင်းခြင်း ဟူသော အကြောင်းကြောင့်သာလျှင်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ အပါယံ၊ ချမ်းသာကင်းသော။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ မကောင်းမှုကို ပြုသောသူတို့၏ လားရာဖြစ်သော။ ဝိနိပါတံ၊ ပျက်စီး၍ ကျရာဖြစ်သော။ နိရယံ၊ ငရဲ၌။ ဥပပဇ္ဇေယျ၊ ဖြစ်ရာ၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဝရာဝရံ၊ မြတ်မမြတ်အားဖြင့် နှစ်ပါးသော ဖြစ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ တတ္ထ၊ ထိုသို့ မျောက်မ၏ အင်္ဂါဇာတ်အတွင်း ထည့်သွင်းခြင်း၌ ကြီးပြင်းသော အပြစ် ရှိသည်ဖြစ်လျက်။ တွံ၊ သင်သည်။ ယံ တွံ၊ ဟုတ်ဟုတ်ညားညား ယုတ်မာသောအားဖြင့်။ အသဒ္ဓမ္မံ၊ မသူတော်တို့၏ အကျင့်ဖြစ်သော။ ဂါမဓမ္မံ၊ ရွာသူတို့၏ အကျင့်ဖြစ်သော။ ဝသလဓမ္မံ၊ သူယုတ်တို့၏ အကျင့်ဖြစ်သော။ ဒုဋ္ဌုလ္လံ၊ ရုန့်ရင်းကြမ်းတမ်းသော။ ဩဒကန္တိကံ၊ ရေဆေးခြင်းကိစ္စ အဆုံးရှိသော။ ရဟဿံ၊ ဖုံးကွယ်ရာ၌ ပြုအပ်သော။ ဒွယံဒွယသမာပတ္တိံ၊ နှစ်ယောက်နှစ်ယောက်သော ယောကျ်ားမိန်းမတို့သည် ရောက်အပ်သော မေထုန်အကျင့်သို့။ သမာပဇ္ဇိဿသိ နာမ၊ ရောက်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ ပသန္နာနံ ဝါ၊ ကြည်ညိုကုန်ပြီးသော သူတို့အားလည်း။ ဘိယျောဘာဝါယ၊ လွန်စွာ ပွားများခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
“ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝေယျ၊ မှီဝဲငြားအံ့။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ တိရစ္ဆာနဂတာယပိ၊ တိရစ္ဆာန်မ၌သော်လည်း။ ပဋိသေဝေယျ၊ မှီဝဲငြားအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပါရာဇိကော၊ သာသနာတော်မှ ရှုံးခြင်းသို့ ရောက်သည်။ အသံဝါသော၊ ရဟန်းကောင်းတို့နှင့် ပေါင်းဖော်ခြင်း မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒဉ္စ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကိုလည်း။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
မက္ကဋီဝတ္ထု၊ မက္ကဋီဝတ္ထုသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
သန္ထတဘာဏဝါရ
၄၃။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဝေသာလိကာ၊ ဝေသာလီပြည်၌ နေကုန်သော။ ဝဇ္ဇိပုတ္တကာ၊ ဝဇ္ဇီတိုင်းသား ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ဘုဉ္ဇိံသု၊ စားကုန်၏။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ သုပိံသု၊ အိပ်ကုန်၏။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ နှာယိံသု၊ ရေချိုးကုန်၏။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ဘုဉ္ဇိတွာ၊ စားပြီး၍။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ သုပိတွာ၊ အိပ်ကုန်၍။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ နှာယိတွာ၊ ရေချိုးကုန်၍။ အယောနိသော၊ မသင့်သော အကြောင်းအားဖြင့်။ မနသိ ကရိတွာ၊ နှလုံးသွင်းကုန်၍။ သိက္ခံ၊ သိက္ခာကို။ အပစ္စက္ခာယ၊ မချမူ၍။ ဒုဗ္ဗလျံ၊ အားနည်းသည်၏ အဖြစ်ကို။ အနာဝိကတွာ၊ ထင်စွာ မပြုမူ၍။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝိံသု၊ မှီဝဲကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အပရေန၊ တစ်ပါးသော။ သမယေန၊ အခါ၌။ ဉာတိဗျသနေနပိ၊ ဆွေမျိုးတို့၏ ပျက်စီးခြင်းဖြင့်လည်း။ ဖုဋ္ဌာ၊ နှိပ်စက်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘောဂဗျသနေနပိ၊ စည်းစိမ်တို့၏ ပျက်စီးခြင်းဖြင့်လည်း။ ဖုဋ္ဌာ၊ နှိပ်စက်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ရောဂဗျသနေနပိ၊ အနာသာလျှင် ပျက်စီးခြင်းဖြင့်လည်း။ ဖုဋ္ဌာ၊ နှိပ်စက်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အာယသ္မန္တံ အာနန္ဒံ၊ အရှင်အာနန္ဒာသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကြကုန်၏။ ကိံ ဝဒန္တိ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကြကုန်သနည်း။ “ဘန္တေ အာနန္ဒ၊ အရှင်ဘုရား အာနန္ဒာ။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ န ဗုဒ္ဓဂရဟိနော၊ ဘုရားအား မကဲ့ရဲ့ပါကုန်။ န ဓမ္မဂရဟိနော၊ တရားအား မကဲ့ရဲ့ပါကုန်။ န သံဃဂရဟိနော၊ သံဃာအား မကဲ့ရဲ့ပါကုန်။ ဘန္တေ အာနန္ဒ၊ အရှင်ဘုရား အာနန္ဒာ။ ယေ မယံ၊ အကြင်အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သွာက္ခာတေ၊ ကောင်းစွာ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယေ၊ သုတ်, အဘိဓမ္မာ, ဝိနည်းဟု ဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ပဗ္ဗဇိတွာ၊ ရဟန်းပြုကုန်ပြီး၍။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ ပရိပုဏ္ဏံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ ပြည့်စုံသော။ ပရိသုဒ္ဓံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ စင်ကြယ်သော။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရိတုံ၊ ကျင့်ခြင်းငှာ။ နာသက္ခိမှာ၊ မတတ်နိုင်ကုန်။ တေ မယံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်တို့သည်။ အတ္တဂရဟိနော၊ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုသာ ကဲ့ရဲ့ပါကုန်၏။ အနညဂရဟိနော၊ သူတစ်ပါးတို့အား မကဲ့ရဲ့ပါကုန်။ တေ မယမေဝ၊ ထိုအကျွန်ုပ်တို့သည်သာလျှင်။ အလက္ခိကာ၊ အသရေ မရှိကုန်သည်။ အမှ၊ ဖြစ်ကုန်ပြီ။ တေ မယံ ဧဝ၊ ထိုအကျွန်ုပ်တို့သည်သာ။ အပ္ပပုညာ၊ နည်းသော ဘုန်းရှိကုန်သည်။ အမှ၊ ဖြစ်ကုန်ပြီ။ ဘန္တေ အာနန္ဒ၊ အရှင်ဘုရား အာနန္ဒာ။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ တေ မယံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရှင်အဖြစ်ကို။ စေ လဘေယျာမ၊ အကယ်၍ ရပါကုန်အံ့။ ဥပသမ္ပဒံ၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို။ စေ လဘေယျာမ၊ အကယ်၍ ရပါကုန်အံ့။ ဣဒါနိပိ၊ ယခုအခါ၌လည်း။ တေ မယံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်တို့သည်။ ကုသလာနံ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ တရားတို့ကို။ ဝိပဿတော၊ အထူးထူးအပြားပြား ရှုကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပုဗ္ဗရတ္တာပရရတ္တံ၊ ညဉ့်၏ရှေ့အဖို့ ညဉ့်၏နောက်အဖို့ ကာလပတ်လုံး။ ဗောဓိပက္ခိကာနံ၊ မဂ်ဉာဏ်၏ အဖို့၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ တရားတို့ကို။ ဘာဝနာနုယောဂံ၊ ပွားစေခြင်း၌ အဆင့်ဆင့် အားထုတ်ခြင်းကို။ အနုယုတ္တာ၊ အဆင့်ဆင့် အားထုတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရေယျာမ၊ နေပါကုန်အံ့။ ဘန္တေ အာနန္ဒ၊ အရှင်ဘုရား အာနန္ဒာ။ သာဓု အာယာစာမ၊ တောင်းပန်ပါကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေဟိ၊ ကြားလျှောက်ပါလော့၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဧဝံ သာဓု၊ ကောင်းပါပြီ၊” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ဝေသာလိကာနံ၊ ဝေသာလီပြည်၌ နေကုန်သော။ ဝဇ္ဇိပုတ္တကာနံ၊ ဝဇ္ဇီတိုင်းသား ရဟန်းတို့အား။ ပဋိဿုဏိတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။
“အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ တထာဂတော၊ ငါဘုရားသည်။ ဝဇ္ဇီနံ ဝါ၊ ဝဇ္ဇီတိုင်းသားရဟန်းတို့၏လည်းကောင်း။ ဝဇ္ဇိပုတ္တကာနံ ဝါ၊ ဝဇ္ဇီတိုင်းသူ တိုင်းသားရဟန်းတို့၏လည်းကောင်း။ ကာရဏာ၊ အကြောင်းကြောင့်။ သာဝကာနံ၊ တပည့်သားတော်တို့အား။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်အပ်ပြီးသော။ ပါရာဇိကံ သိက္ခာပဒံ၊ ပါရာဇိကသိက္ခာပုဒ်ကို။ ယံ သမူဟနေယျ၊ အကြင်နုတ်ရာ၏။ ဧတံ၊ ဤသို့ နုတ်ခြင်းသည်။ အဋ္ဌာနံ၊ အကြောင်းမဟုတ်။ အနဝကာသော၊ အရာမဟုတ်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ သိက္ခံ၊ သိက္ခာကို။ အပစ္စက္ခာယ၊ မချမူ၍။ ဒုဗ္ဗလျံ၊ အားနည်းသည်၏ အဖြစ်ကို။ အနာဝိကတွာ၊ ထင်စွာ မပြုမူ၍။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝတိ၊ မှီဝဲ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အာဂတော၊ လာသည်ရှိသော်။ န ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗော၊ ပဉ္စင်းမခံအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယော စ ခေါ ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်ကား။ သိက္ခံ၊ သိက္ခာကို။ ပစ္စက္ခာယ၊ ချ၍။ ဒုဗ္ဗလျံ၊ အားနည်းသည်၏ အဖြစ်ကို။ အာဝိကတွာ၊ ထင်စွာ ပြု၍။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝတိ၊ မှီဝဲ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အာဂတော၊ လာသည်ရှိသော်။ ဥပသမ္ပာဒေတဗ္ဗော၊ ပဉ္စင်းခံအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့၊” ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၄၄။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ သိက္ခာသာဇီဝသမာပန္နော၊ သိက္ခာသာဇီဝသို့ ရောက်လျက်။ သိက္ခံ၊ သိက္ခာကို။ အပစ္စက္ခာယ၊ မချမူ၍။ ဒုဗ္ဗလျံ၊ အားနည်းသည်၏ အဖြစ်ကို။ အနာဝိကတွာ၊ ထင်စွာ မပြုမူ၍။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝေယျ၊ မှီဝဲငြားအံ့။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ တိရစ္ဆာနဂတာယပိ၊ တိရစ္ဆာန်မ၌သော်လည်း။ ပဋိသေဝေယျ၊ မှီဝဲငြားအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပါရာဇိကော၊ သာသနာတော်မှ ရှုံးခြင်းသို့ ရောက်သည်။ အသံဝါသော၊ ရဟန်းကောင်းတို့နှင့် ပေါင်းဖော်ခြင်း မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၄၅။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပန- ဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့သော သဘော ရှိသော။ ယထာယုတ္တော၊ အကြင်သို့သော အမှု၌ ယှဉ်သော။ ယထာဇစ္စော၊ အကြင်သို့သော အမျိုး ရှိသော။ ယထာနာမော၊ အကြင်သို့သော အမည် ရှိသော။ ယထာဂေါတ္တော၊ အကြင်သို့သော အနွယ် ရှိသော။ ယထာသီလော၊ အကြင်သို့သော အလေ့ ရှိသော။ ယထာဝိဟာရီ၊ အကြင်သို့ နေလေ့ရှိသော။ ယထာဂေါစရော၊ အကြင်သို့သော ကျက်စားရာ ရှိသော။ ယော ထေရော ဝါ၊ အကြင်မထေရ်ကြီးသည်လည်းကောင်း။ ယော နဝေါ ဝါ၊ အကြင်ပဉ္စင်းသည်လည်းကောင်း။ ယော မဇ္ဈိမော ဝါ၊ အကြင်အလတ်ဖြစ်သော ရဟန်းသည်လည်းကောင်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧသော၊ ဤအလုံးစုံသော ရဟန်းကို။ “ယော ပနာ”တိ၊ ယော ပန- ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခု- ဟူသည်ကား။ ဘိက္ခကော၊ တောင်းတတ်၏။ ဣတိ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဘိက္ခု၊ ဘိက္ခုမည်၏။ ဘိက္ခာစရိယံ၊ ဆွမ်းခံလှည့်လည်ရာသို့။ အဇ္ဈုပဂတော၊ ရှေးရှုကပ်တတ်၏။ ဣတိ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဘိက္ခု၊ ဘိက္ခု မည်၏။ ဘိန္နပဋဓရော၊ ပျက်သော ပုဆိုးကို ဆောင်တတ်၏။ ဣတိ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဘိက္ခု၊ ဘိက္ခု မည်၏။ သမညာယ၊ ရဟန်းဟု သမုတ်သဖြင့်။ ဘိက္ခု၊ ဘိက္ခု မည်၏။ ပဋိညာယ၊ ရဟန်းဟု ဝန်ခံသဖြင့်။ ဘိက္ခု၊ ဘိက္ခု မည်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ဧဟိ၊ လာခဲ့။ ဣတိ ဝစနမတ္တေန၊ ဤသို့ မိန့်တော်မူသော စကားတော်မျှဖြင့်။ ဘိက္ခု၊ ဘိက္ခု မည်၏။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ သရဏဂမနေဟိ၊ သရဏဂုံတို့ကြောင့်။ ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်၏။ ဣတိ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဘိက္ခု၊ ဘိက္ခု မည်၏။ ဘဒြော၊ ကောင်းသော သီလသမာဓိနှင့် ပြည့်စုံသော သူသည်။ ဘိက္ခု၊ ဘိက္ခု မည်၏။ သာရော၊ သီလစသော အနှစ်နှင့် ပြည့်စုံသော သူသည်။ ဘိက္ခု၊ ဘိက္ခု မည်၏။ သေခေါ၊ သိက္ခာသုံးပါးကို ကျင့်ဆဲဖြစ်သော သူသည်။ ဘိက္ခု၊ ဘိက္ခု မည်၏။ အသေခေါ၊ သိက္ခာသုံးပါးကို ကျင့်ပြီးဖြစ်သော သူသည်။ ဘိက္ခု၊ ဘိက္ခု မည်၏။ သမဂ္ဂေန၊ ညီညွတ်သော။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဉတ္တိစတုတ္ထေန၊ ဉတ်လျှင် လေးကြိမ်မြောက်သော။ အကုပ္ပေန၊ မဖျက်ဆီး မတားမြစ်အပ်သည်၏ အဖြစ်သို့ ကပ်သော။ ဌာနာရဟေန၊ အကြောင်းအား ထိုက်သော။ ကမ္မေန၊ ဝိနည်းကံဖြင့်။ ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်သို့ ရောက်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဘိက္ခု၊ ဘိက္ခု မည်၏။ တတြ၊ ထိုတစ်ဆယ့်နှစ်ပါးသော ဘိက္ခုတို့တွင်။ ယွာယံ ဘိက္ခု၊ အကြင်ဘိက္ခုသည်။ သမဂ္ဂေန၊ ညီညွတ်သော။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဉတ္တိစတုတ္ထေန၊ ဉတ်လျှင် လေးကြိမ်မြောက်သော။ အကုပ္ပေန၊ မဖျက်ဆီး မတားမြစ်အပ်သည်၏အဖြစ်သို့ ကပ်သော။ ဌာနာရဟေန၊ အကြောင်းအား ထိုက်သော။ ကမ္မေန၊ ဝိနည်းကံဖြင့်။ ဥပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်သို့ ရောက်၏။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကမ္မဝါစာဖြင့် ပဉ္စင်းဖြစ်သော ရဟန်းကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤယော ပန ဘိက္ခု ဟူသော အရာ၌။ “ဘိက္ခူ”တိ၊ ဘိက္ခု ဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
သိက္ခာတိ၊ သိက္ခာ- ဟူသည်ကား။ အဓိသီလသိက္ခာ၊ အဓိသီလသိက္ခာလည်းကောင်း။ အဓိစိတ္တသိက္ခာ၊ အဓိစိတ္တသိက္ခာလည်းကောင်း။ အဓိပညာသိက္ခာ၊ အဓိပညာသိက္ခာလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တိဿော၊ သုံးပါးကုန်သော။ သိက္ခာ၊ သိက္ခာတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တတြ၊ ထိုသုံးပါးသော သိက္ခာတို့တွင်။ ယာ အယံ အဓိသီလသိက္ခာ၊ အကြင်အဓိသီလသိက္ခာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ အယံ၊ ဤအဓိသီလသိက္ခာကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ “သိက္ခာ”တိ၊ သိက္ခာ ဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာ၊ အလိုရှိအပ်၏။
သာဇီဝံ နာမ၊ သာဇီ၀ မည်သည်ကား။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သော။ ယံ သိက္ခာပဒံ၊ အကြင် သိက္ခာပုဒ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧတံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်သည်။ သာဇီဝံ နာမ၊ သာဇီ၀ မည်၏။ တသ္မိံ၊ ထိုသာဇီဝ၌။ သိက္ခတိ၊ ကျင့်တတ်၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ “သာဇီဝသမာပန္နော”တိ၊ သာဇီဝသမာပန္နော ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
သိက္ခံ အပစ္စက္ခာယ ဒုဗ္ဗလျံ အနာဝိကတွာတိ၊ သိက္ခံ အပစ္စက္ခာယ ဒုဗ္ဗလျံ အနာဝိကတွာ- ဟူသည်ကား။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယံ ဒုဗ္ဗလျာဝိကမ္မဉ္စေဝ၊ အကြင်အားနည်းသည်၏ အဖြစ်ကို ထင်စွာ ပြုခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယာ သိက္ခာ စ၊ အကြင်သိက္ခာသည်လည်း။ အပစ္စက္ခာတာ၊ မကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုအားနည်းသည်၏ အဖြစ်ကို ထင်စွာပြုခြင်း, သိက္ခာမကျခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယံ ဒုဗ္ဗလျာဝိကမ္မဉ္စေဝ၊ အကြင်အားနည်းသည်၏ အဖြစ်ကို ထင်စွာ ပြုခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယာ သိက္ခာ စ၊ အကြင်သိက္ခာသည်လည်း။ ပစ္စက္ခာတာ၊ ကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုအားနည်းသည်၏ အဖြစ်ကို ထင်စွာပြုခြင်း, သိက္ခာကျခြင်းသည်လည်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဒုဗ္ဗလျာဝိကမ္မဉ္စ၊ အားနည်းသည်၏ အဖြစ်ကို ထင်စွာ ပြုခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ သိက္ခာ စ၊ သိက္ခာသည်လည်း။ အပစ္စက္ခာတာ၊ မကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဥက္ကဏ္ဌိတော၊ မျှော်သည်ဖြစ်၍။ အနဘိရတော၊ မွေ့လျော်ခြင်းမှ ကင်းသည်ဖြစ်၍။ သာမညာ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်မှ။ စဝိတုကာမော၊ ရွေ့လျှောလိုသည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခုဘာဝံ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်ဖြင့်။ အဋ္ဋီယမာနော၊ ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်၍။ ဟရာယမာနော၊ ရှက်နိုးသည်ဖြစ်၍။ ဇိဂုစ္ဆမာနော၊ စက်ဆုပ်သည်ဖြစ်၍။ ဂိဟိဘာဝံ၊ လူ၏ အဖြစ်ကို။ ပတ္ထယမာနော၊ တောင့်တသည်ဖြစ်၍။ ဥပါသကဘာဝံ၊ ဥပါသကာ၏ အဖြစ်ကို။ ပတ္ထယမာနော၊ တောင့်တသည်ဖြစ်၍။ သာမဏေရဘာဝံ၊ သာမဏေ၏ အဖြစ်ကို။ ပတ္ထယမာနော၊ တောင့်တသည်ဖြစ်၍။ တိတ္ထိယဘာဝံ၊ တိတ္ထိ၏ အဖြစ်ကို။ ပတ္ထယမာနော၊ တောင့်တသည်ဖြစ်၍။ တိတ္ထိယသာဝကဘာဝံ၊ တိတ္ထိ၏တပည့်အဖြစ်ကို။ ပတ္ထယမာနော၊ တောင့်တသည်ဖြစ်၍။ အဿမဏဘာဝံ၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ပတ္ထယမာနော၊ တောင့်တသည်ဖြစ်၍။ အသကျပုတ္တိယဘာဝံ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ပတ္ထယမာနော၊ တောင့်တသည်ဖြစ်၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဗုဒ္ဓံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ပစ္စက္ခေယျံ၊ စွန့်ရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမ္ပိ၊ ဤသို့လည်း။ ဒုဗ္ဗလျာဝိကမ္မဉ္စေဝ၊ အားနည်းသည်၏ အဖြစ်ကို ထင်စွာ ပြုခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သိက္ခာ စ၊ သိက္ခာသည်လည်း။ အပစ္စက္ခာတာ၊ မကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အထ ဝါ ပန၊ တစ်နည်းသော်ကား။ ဥက္ကဏ္ဌိတော၊ မျှော်သည်ဖြစ်၍။ အနဘိရတော၊ မွေ့လျော်ခြင်းမှ ကင်းသည်ဖြစ်၍။ သာမညာ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်မှ။ စဝိတုကာမော၊ ရွေ့လျှောလိုသည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခုဘာဝံ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်ဖြင့်။ အဋ္ဋီယမာနော၊ ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်၍။ ဟရာယမာနော၊ ရှက်နိုးသည်ဖြစ်၍။ ဇိဂုစ္ဆမာနော၊ စက်ဆုပ်သည်ဖြစ်၍။ ဂိဟိဘာဝံ၊ လူ၏ အဖြစ်ကို။ ပတ္ထယမာနော၊ တောင့်တသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ အသကျပုတ္တိယဘာဝံ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်၏အဖြစ်ကို။ ပတ္ထယမာနော၊ တောင့်တသည်ဖြစ်၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ပစ္စက္ခေယျံ၊ စွန့်ရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့ ။ပ။ အဟံ၊ ငါသည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ပစ္စက္ခေယျံ၊ စွန့်ရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။ အဟံ၊ ငါသည်။ သိက္ခံ၊ သိက္ခာကို။ ပစ္စက္ခေယျံ၊ စွန့်ရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝိနယံ၊ ဝိနည်းကို။ ပစ္စက္ခေယျံ၊ စွန့်ရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ပစ္စက္ခေယျံ၊ စွန့်ရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဥဒ္ဒေသံ၊ ပါတိမောက္ခုဒ္ဒေသကို။ ပစ္စက္ခေယျံ၊ စွန့်ရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဥပဇ္ဈာယံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ကို။ ပစ္စက္ခေယျံ၊ စွန့်ရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။ အဟံ၊ ငါသည်။ အာစရိယံ၊ ဆရာကို။ ပစ္စက္ခေယျံ၊ စွန့်ရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။ အဟံ၊ ငါသည်။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကံ၊ အတူနေတပည့်ကို။ ပစ္စက္ခေယျံ၊ စွန့်ရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။ အဟံ၊ ငါသည်။ အန္တေဝါသိကံ၊ အနီးနေတပည့်ကို။ ပစ္စက္ခေယျံ၊ စွန့်ရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။ အဟံ၊ ငါသည်။ သမာနုပဇ္ဈာယကံ၊ တူသော ဥပဇ္ဈာယ်ရှိသော သူကို။ ပစ္စက္ခေယျံ၊ စွန့်ရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။ အဟံ၊ ငါသည်။ သမာနာစရိယကံ၊ တူသော ဆရာရှိသော သူကို။ ပစ္စက္ခေယျံ၊ စွန့်ရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။ အဟံ၊ ငါသည်။ သဗြဟ္မစာရိံ၊ သီတင်းသုံးဖော်ကို။ ပစ္စက္ခေယျံ၊ စွန့်ရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂိဟီ၊ လူသည်။ အဿံ၊ ဖြစ်ရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဥပါသကော၊ ဥပါသကာသည်။ အဿံ၊ ဖြစ်ရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ အဟံ၊ ငါသည်။ အာရာမိကော၊ အရံစောင့်သည်။ အဿံ၊ ဖြစ်ရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ အဟံ၊ ငါသည်။ သာမဏေရော၊ သာမဏေသည်။ အဿံ၊ ဖြစ်ရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ အဟံ၊ ငါသည်။ တိတ္ထိယော၊ တိတ္ထိသည်။ အဿံ၊ ဖြစ်ရမူကား။ ယန္ဒူန၊ ကောင်းလေစွ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ အဟံ၊ ငါသည်။ တိတ္ထိယသာဝကော၊ တိတ္တိတို့၏ တပည့်သည်။ အဿံ၊ ဖြစ်ရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ အဟံ၊ ငါသည်။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အဿံ၊ ဖြစ်ရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ အဟံ၊ ငါသည်။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်မဟုတ်သည်။ အဿံ၊ ဖြစ်ရမူကား။ ယန္ဒူန၊ ကောင်းလေစွ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမ္ပိ၊ ဤသို့လည်း။ ဒုဗ္ဗလျာဝိကမ္မဉ္စေဝ၊ အားနည်းသည်၏ အဖြစ်ကို ထင်စွာ ပြုခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သိက္ခာ စ၊ သိက္ခာသည်လည်း။ အပစ္စက္ခာတာ၊ မကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၄၆။ အထ ဝါ ပန၊ တစ်နည်းသော်ကား။ ဥက္ကဏ္ဌိတော၊ မျှော်သည်ဖြစ်၍။ အနဘိရတော၊ မွေ့လျော်ခြင်းမှ ကင်းသည်ဖြစ်၍။ သာမညာ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်မှ။ စဝိတုကာမော၊ ရွေ့လျှောလိုသည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခုဘာဝံ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်ဖြင့်။ အဋ္ဋီယမာနော၊ ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်၍။ ဟရာယမာနော၊ ရှက်နိုးသည်ဖြစ်၍။ ဇိဂုစ္ဆမာနော၊ စက်ဆုပ်သည်ဖြစ်၍။ ဂိဟိဘာဝံ၊ လူ၏ အဖြစ်ကို။ ပတ္ထယမာနော၊ တောင့်တသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ အသကျပုတ္တိယဘာဝံ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ပတ္ထယမာနော၊ တောင့်တသည်ဖြစ်၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဗုဒ္ဓံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ပစ္စက္ခေယျံ၊ စွန့်ရမူကား။ ယဒိ ပန၊ ကောင်းလေစွ။ ဣတိ၊ ဤသို့၊
ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့ ။ပ။ အဟံ၊ ငါသည်။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ အဿံ၊ ဖြစ်ရမူကား။ ယဒိ ပန၊ ကောင်းလေစွ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့ ။ပ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဗုဒ္ဓံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ပစ္စက္ခေယျံ၊ စွန့်ရမူကား။ အပိ၊ ကောင်းလေစွ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့ ။ပ။ အဟံ၊ ငါသည်။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ အဿံ၊ ဖြစ်ရမူကား။ အပိ၊ ကောင်းလေစွ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့ ။ပ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဗုဒ္ဓံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ပစ္စက္ခေယျံ၊ စွန့်ရမူကား။ ဟန္ဒ၊ ကောင်းလေစွ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့ ။ပ။ အဟံ၊ ငါသည်။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ အဿံ၊ ဖြစ်ရမူကား။ ဟန္ဒ၊ ကောင်းလေစွ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့ ။ပ။ မေ၊ ငါ၏။ ဗုဒ္ဓံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ပစ္စက္ခေယျံ၊ စွန့်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့ ။ပ။ မေ၊ ငါ၏။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီမင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ အဿံ၊ ဖြစ်ရမူကား။ သာဓု၊ ကောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမ္ပိ၊ ဤသို့လည်း။ ဒုဗ္ဗလျာဝိကမ္မဉ္စေဝ၊ အားနည်းသည်၏ အဖြစ်ကို ထင်စွာ ပြုခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သိက္ခာ စ၊ သိက္ခာသည်လည်း။ အပစ္စက္ခာတာ၊ မကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၄၇။ အထ ဝါ ပန၊ တစ်နည်းသော်ကား။ ဥက္ကဏ္ဌိတော၊ မျှော်သည်ဖြစ်၍။ အနဘိရတော၊ မွေ့လျော်ခြင်းမှ ကင်းသည်ဖြစ်၍။ သာမညာ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်မှ။ စဝိတုကာမော၊ ရွေ့လျှောလိုသည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခုဘာဝံ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်ဖြင့်။ အဋ္ဋီယမာနော၊ ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်၍။ ဟရာယမာနော၊ ရှက်နိုးသည်ဖြစ်၍။ ဇိဂုစ္ဆမာနော၊ တောင့်တသည်ဖြစ်၍။ ဂိဟိဘာဝံ၊ လူ၏ အဖြစ်ကို။ ပတ္ထယမာနော၊ တောင့်တသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ အသကျပုတ္တိယဘာဝံ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ပတ္ထယမာနော၊ တောင့်တသည်ဖြစ်၍။ မာတရံ၊ အမိကို။ သရာမိ၊ အောက်မေ့၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ပိတရံ၊ အဖကို။ သရာမိ၊ အောက်မေ့၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ဘာတရံ၊ အစ်ကိုကို။ သရာမိ၊ အောက်မေ့၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ဘဂိနိံ၊ နှမကို။ သရာမိ၊ အောက်မေ့၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ပုတ္တံ၊ သားကို။ သရာမိ၊ အောက်မေ့၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေသိ၊ သိစေအံ့။ ဓီတရံ၊ သမီးကို။ သရာမိ၊ အောက်မေ့၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ပဇာပတိံ၊ မယားကို။ သရာမိ၊ အောက်မေ့၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ဉာတကေ၊ ဆွေမျိုးတို့ကို။ သရာမိ၊ အောက်မေ့၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ မိတ္တေ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့ကို။ သရာမိ၊ အောက်မေ့၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ဂါမံ၊ ရွာကို။ သရာမိ၊ အောက်မေ့၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ နိဂမံ၊ နိဂုံးကို။ သရာမိ၊ အောက်မေ့၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ခေတ္တံ၊ လယ်ကို။ သရာမိ၊ အောက်မေ့၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ဝတ္ထုံ၊ ယာကို။ သရာမိ၊ အောက်မေ့၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ဟိရညံ၊ ငွေကို။ သရာမိ၊ အောက်မေ့၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ သုဝဏ္ဏံ၊ ရွှေကို။ သရာမိ၊ အောက်မေ့၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ သိပ္ပံ၊ အတတ်ကို။ သရာမိ၊ အောက်မေ့၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ ဟသိတံ၊ ရွှင်ခြင်းကို။ လပိတံ၊ ပြောဆိုခြင်းကို။ ကီဠိတံ၊ ကစားခြင်းကို။ သမနုဿရာမိ၊ အဖန်တလဲလဲ အောက်မေ့၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမ္ပိ၊ ဤသို့လည်း။ ဒုဗ္ဗလျာဝိကမ္မဉ္စေဝ၊ အားနည်းသည်၏ အဖြစ်ကို ထင်စွာ ပြုခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သိက္ခာ စ၊ သိက္ခာသည်လည်း။ အပစ္စက္ခာတာ စ၊ မကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၄၈။ အထ ဝါ ပန၊ တစ်နည်းသော်ကား။ ဥက္ကဏ္ဌိတော၊ မျှော်သည်ဖြစ်၍။ အနဘိရတော၊ မွေ့လျော်ခြင်းမှ ကင်းသည်ဖြစ်၍။ သာမညာ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်မှ။ စဝိတုကာမော၊ ရွေ့လျှောလိုသည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခုဘာဝံ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်ဖြင့်။ အဋ္ဋီယမာနော၊ ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်၍။ ဟရာယမာနော၊ ရှက်နိုးသည်ဖြစ်၍။ ဇိဂုစ္ဆမာနော၊ စက်ဆုပ်သည်ဖြစ်၍။ ဂိဟိဘာဝံ၊ လူ၏ အဖြစ်ကို။ ပတ္ထယမာနော၊ တောင့်တသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ အသကျပုတ္တိယဘာဝံ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ပတ္ထယမာနော၊ တောင့်တသည်ဖြစ်၍။ မေ၊ ငါ့အား။ မာတာ၊ အမိသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သာ၊ ထိုအမိကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ပေါသေတဗ္ဗာ၊ မွေးမြူအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ မေ၊ ငါ့အား။ ပိတာ၊ အဖသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သော၊ ထိုအဖကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ပေါသေတဗ္ဗာ၊ မွေးမြူအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ မေ၊ ငါ့အား။ ဘာတာ၊ အစ်ကိုသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သော၊ ထိုအစ်ကိုကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ပေါသေတဗ္ဗော၊ မွေးမြူအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ မေ၊ ငါ့အား။ ဘဂိနီ၊ နှမသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သာ၊ ထိုနှမကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ပေါသေတဗ္ဗာ၊ မွေးမြူအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ မေ၊ ငါ့အား။ ပုတ္တော၊ သားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သော၊ ထိုသားကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ပေါသေတဗ္ဗော၊ မွေးမြူအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ မေ၊ ငါ့အား။ ဓီတာ၊ သမီးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သာ၊ ထိုသမီးကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ပေါသေတဗ္ဗာ၊ မွေးမြူအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ မေ၊ ငါ့အား။ ပဇာပတိ၊ မယားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သာ၊ ထိုမယားကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ပေါသေတဗ္ဗာ၊ မွေးမြူအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့၊
ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ မေ၊ ငါ့အား။ ဉာတကာ၊ ဆွေမျိုးတို့သည်။ အတ္ထိ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ၊ ထိုဆွေမျိုးတို့ကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ပေါသေတဗ္ဗာ၊ မွေးမြူအပ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ မေ၊ ငါ့အား။ မိတ္တာ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့သည်။ အတ္ထိ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်းတို့ကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ပေါသေတဗ္ဗာ၊ မွေးမြူအပ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမ္ပိ၊ ဤသို့လည်း။ ဒုဗ္ဗလျာဝိကမ္မဉ္စေဝ၊ အားနည်းသည်၏ အဖြစ်ကို ထင်စွာ ပြုခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သိက္ခာ စ၊ သိက္ခာသည်လည်း။ အပစ္စက္ခာတာ၊ မကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၄၉။ အထ ဝါ ပန၊ တစ်နည်းသော်ကား။ ဥက္ကဏ္ဌိတော၊ မျှော်သည်ဖြစ်၍။ အနဘိရတော၊ မွေ့လျောခြင်းမှ ကင်းသည်ဖြစ်၍။ သာမညာ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်မှ။ စဝိတုကာမော၊ ရွေ့လျှောလိုသည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခုဘာဝံ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်ဖြင့်။ အဋ္ဋီယမာနော၊ ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်၍။ ဟရာယမာနော၊ ရှက်နိုးသည်ဖြစ်၍။ ဇိဂုစ္ဆမာနော၊ စက်ဆုပ်သည်ဖြစ်၍။ ဂိဟိဘာဝံ၊ လူ၏ အဖြစ်ကို။ ပတ္ထယမာနော၊ တောင့်တသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ အသကျပုတ္တိယဘာဝံ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ပတ္ထယမာနော၊ တောင့်တသည်ဖြစ်၍။ မေ၊ ငါ့အား။ မာတာ၊ အမိသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သာ၊ ထိုအမိသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ပေါသေဿတိ၊ မွေးမြူလတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ မေ၊ ငါ့အား။ ပိတာ၊ အဖသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သော၊ ထိုအဖသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ပေါသေဿတိ၊ မွေးမြူလတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ မေ၊ ငါ့အား။ ဘာတာ၊ အစ်ကိုသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သော၊ ထိုအစ်ကိုသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ပေါသေဿတိ၊ မွေးမြူလတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ မေ၊ ငါ့အား။ ဘဂိနိ၊ နှမသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သာ၊ ထိုနှမသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ပေါသေဿတိ၊ မွေးမြူလတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ မေ၊ ငါ့အား။ ပုတ္တော၊ သားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သော၊ ထိုသားသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ပေါသေဿတိ၊ မွေးမြူလတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ မေ၊ ငါ့အား။ ဓီတာ၊ သမီးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သာ၊ ထိုသမီးသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ပေါသေဿတိ၊ မွေးမြူလတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ မေ၊ ငါ့အား။ ပဇာပတိ၊ မယားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သာ၊ ထိုမယားသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ပေါသေဿတိ၊ မွေးမြူလတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ မေ၊ ငါ့အား။ ဉာတကာ၊ ဆွေမျိုးတို့သည်။ အတ္ထိ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ၊ ထိုဆွေမျိုးတို့သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ပေါသေဿန္တိ၊ မွေးမြူကြကုန်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ မေ၊ ငါ့အား။ မိတ္တာ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့သည်။ အတ္ထိ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်းတို့သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ပေါသေဿန္တိ၊ မွေးမြူကြကုန်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ မေ၊ ငါ့အား။ ဂါမော၊ ရွာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုရွာဖြင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဇီဝိဿာမိ၊ အသက်မွေးအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ မေ၊ ငါ့အား။ နိဂမော၊ နိဂုံးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုနိဂုံးဖြင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဇီဝိဿာမိ၊ အသက်မွေးအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ မေ၊ ငါ့အား။ ခေတ္တံ၊ လယ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုလယ်ဖြင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဇီဝိဿာမိ၊ အသက်မွေးအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ မေ၊ ငါ့အား။ ဝတ္ထု၊ ယာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုယာဖြင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဇီဝိဿာမိ၊ အသက်မွေးအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ မေ၊ ငါ့အား။ ဟိရညံ၊ ငွေသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုငွေဖြင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဇီဝိဿာမိ၊ အသက်မွေးအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ မေ၊ ငါ့အား။ သုဝဏ္ဏံ၊ ရွှေသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုရွှေဖြင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဇီဝိဿာမိ၊ အသက်မွေးအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ မေ၊ ငါအား။ သိပ္ပံ၊ အတတ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအတတ်ဖြင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဇီဝိဿာမိ၊ အသက်မွေးအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမ္ပိ၊ ဤသို့လည်း။ ဒုဗ္ဗလျာဝိကမ္မဉ္စေဝ၊ အားနည်းသည်၏ အဖြစ်ကို ထင်စွာ ပြုခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သိက္ခာ စ၊ သိက္ခာသည်လည်း။ အပစ္စက္ခာတာ၊ မကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၅၀။ အထ ဝါ ပန၊ တစ်နည်းသော်ကား။ ဥက္ကဏ္ဌိတော၊ မျှော်သည်ဖြစ်၍။ အနဘိရတော၊ မွေ့လျော်ခြင်းမှ ကင်းသည်ဖြစ်၍။ သာမညာ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်မှ။ စဝိတုကာမော၊ ရွှေ့လျှောလိုသည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခုဘာဝံ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်ဖြင့်။ အဋ္ဋီယမာနော၊ ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်၍။ ဟရာယမာနော၊ ရှက်နိုးသည်ဖြစ်၍။ ဇိဂုစ္ဆမာနော၊ စက်ဆုပ်သည်ဖြစ်၍။ ဂိဟိဘာဝံ၊ လူ၏ အဖြစ်ကို။ ပတ္ထယမာနော၊ တောင့်တသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ အသကျပုတ္တိယဘာဝံ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ပတ္ထယမာနော၊ တောင့်တသည်ဖြစ်၍။ ‘ဒုက္ကရံ၊ ပြုနိုင်ခဲ၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ‘န သုကရံ၊ ပြုခြင်းငှာ မလွယ်။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ‘ဒုစ္စရံ၊ ကျင့်နိုင်ခဲ၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ‘န သုစရံ၊ ကျင့်ခြင်းငှာ မလွယ်။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ‘န ဥဿဟာမိ၊ မစွမ်းနိုင်။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ‘န ဝိသဟာမိ၊ မဝံ့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ‘န ရမာမိ၊ မမွေ့လျော်။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ‘နာဘိရမာမိ၊ လွန်စွာ မမွေ့လျော်။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမ္ပိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ဒုဗ္ဗလျာဝိကမ္မဉ္စေဝ၊ အားနည်းသည်၏ အဖြစ်ကို ထင်စွာ ပြုခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သိက္ခာ စ၊ သိက္ခာသည်လည်း။ အပစ္စက္ခာတာ၊ မကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၅၁။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဒုဗ္ဗလျာဝိကမ္မဉ္စေဝ၊ အားနည်းသည်၏ အဖြစ်ကို ထင်စွာပြုခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ သိက္ခာ စ၊ သိက္ခာသည်လည်း။ ပစ္စက္ခာတာ၊ ကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဥက္ကဏ္ဌိတော၊ မျှော်သည်ဖြစ်၍။ အနဘိရတော၊ မွေ့လျော်ခြင်းမှ ကင်းသည်ဖြစ်၍။ သာမညာ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်မှ။ စဝိတုကာမော၊ ရွှေ့လျှောလိုသည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခုဘာဝံ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်ဖြင့်။ အဋ္ဋီယမာနော၊ ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်၍။ ဟရာယမာနော၊ ရှက်နိုးသည်ဖြစ်၍။ ဇိဂုစ္ဆမာနော၊ စက်ဆုပ်သည်ဖြစ်၍။ ဂိဟိဘာဝံ၊ လူ၏ အဖြစ်ကို။ ပတ္ထယမာနော၊ တောင့်တသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ အသကျပုတ္တိယဘာဝံ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ပတ္ထယမာနော၊ တောင့်တသည်ဖြစ်၍။ ဗုဒ္ဓံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ပစ္စက္ခာမိ၊ စွန့်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမ္ပိ၊ ဤသို့လည်း။ ဒုဗ္ဗလျာဝိကမ္မဉ္စေဝ၊ အားနည်းသည်၏ အဖြစ်ကို ထင်စွာ ပြုခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သိက္ခာ စ၊ သိက္ခာသည်လည်း။ ပစ္စက္ခာတာ၊ ကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အထ ဝါ ပန၊ တစ်နည်းသော်ကား။ ဥက္ကဏ္ဌိတော၊ မျှော်သည်ဖြစ်၍။ အနဘိရတော၊ မွေ့လျော်ခြင်းမှ ကင်းသည်ဖြစ်၍။ သာမညာ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်မှ။ စဝိတုကာမော၊ ရွေ့လျှောလိုသည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခုဘာဝံ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်ဖြင့်။ အဋ္ဋီယမာနော၊ ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်၍။ ဟရာယမာနော၊ ရှက်နိုးသည်ဖြစ်၍။ ဇိဂုစ္ဆမာနော၊ စက်ဆုပ်သည်ဖြစ်၍။ ဂိဟိဘာဝံ၊ လူ၏ အဖြစ်ကို။ ပတ္ထယမာနော၊ တောင့်တသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ အသကျပုတ္တိယဘာဝံ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ပတ္ထယမာနော၊ တောင့်တသည်ဖြစ်၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ပစ္စက္ခာမိ၊ စွန့်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ပစ္စက္ခာမိ၊ စွန့်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ သိက္ခံ၊ သိက္ခာကို။ ပစ္စက္ခာမိ၊ စွန့်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ဝိနယံ၊ ဝိနည်းကို။ ပစ္စက္ခာမိ၊ စွန့်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ပါတိမောက္ခံ၊ ပါတိမောက်ကို။ ပစ္စက္ခာမိ၊ စွန့်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ဥဒ္ဒေသံ၊ ပါတိမောက္ခုဒ္ဒေသကို။ ပစ္စက္ခာမိ၊ စွန့်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ဥပဇ္ဈာယံ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ကို။ ပစ္စက္ခာမိ၊ စွန့်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ အာစရိယံ၊ ဆရာကို။ ပစ္စက္ခာမိ၊ စွန့်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကံ၊ အတူနေတပည့်ကို။ ပစ္စက္ခာမိ၊ စွန့်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ အန္တေဝါသိကံ၊ အနီးနေတပည့်ကို။ ပစ္စက္ခာမိ၊ စွန့်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ သမာနုပဇ္ဈာယကံ၊ တူသော ဥပဇ္ဈာယ်ရှိသော သူကို။ ပစ္စက္ခာမိ၊ စွန့်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ သမာနာစရိယကံ၊ တူသောဆရာ ရှိသောသူကို။ ပစ္စက္ခာမိ၊ စွန့်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ သဗြဟ္မစာရိံ၊ သီတင်းသုံးဖော်ကို။ ပစ္စက္ခာမိ၊ စွန့်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ဂိဟီတိ၊ လူ ဟူ၍။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဓာရေဟိ၊ မှတ်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ဥပါသကောတိ၊ ဥပါသကာ ဟူ၍။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဓာရေဟိ၊ မှတ်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ အာရာမိကောတိ၊ အရံစောင့် ဟူ၍။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဓာရေဟိ၊ မှတ်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ သာမဏေရောတိ၊ သာမဏေ ဟူ၍။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဓာရေဟိ၊ မှတ်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ တိတ္ထိယောတိ၊ တိတ္ထိ ဟူ၍။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဓာရေဟိ၊ မှတ်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ တိတ္ထိယသာဝကောတိ၊ တိတ္တိတို့၏ တပည့် ဟူ၍။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဓာရေဟိ၊ မှတ်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ အဿမဏောတိ၊ ရဟန်းမဟုတ် ဟူ၍။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဓာရေဟိ၊ မှတ်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ အသကျပုတ္တိယောတိ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ် ဟူ၍။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဓာရေဟိ၊ မှတ်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမ္ပိ၊ ဤသို့လည်း။ ဒုဗ္ဗလျာဝိကမ္မဉ္စေဝ၊ အားနည်းသည်၏ အဖြစ်ကို ထင်စွာ ပြုခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သိက္ခာ စ၊ သိက္ခာသည်လည်း။ ပစ္စက္ခာတာ၊ ကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၅၂။ အထ ဝါ ပန၊ တစ်နည်းသော်ကား။ ဥက္ကဏ္ဌိတော၊ မျှော်သည်ဖြစ်၍။ အနဘိရတော၊ မွေ့လျော်ခြင်းမှ ကင်းသည်ဖြစ်၍။ သာမညာ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်မှ။ စဝိတုကာမော၊ ရွေ့လျှောလိုသည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခုဘာဝံ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်ဖြင့်။ အဋ္ဋီယမာနော၊ ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်၍။ ဟရာယမာနော၊ ရှက်နိုးသည်ဖြစ်၍။ ဇိဂုစ္ဆမာနော၊ စက်ဆုပ်သည်ဖြစ်၍။ ဂိဟိဘာဝံ၊ လူ၏ အဖြစ်ကို။ ပတ္ထယမာနော၊ တောင့်တသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ အသကျပုတ္တိယဘာဝံ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ပတ္ထယမာနော၊ တောင့်တသည်ဖြစ်၍။ မေ၊ ငါ့အား။ ဗုဒ္ဓေန၊ ဘုရားဖြင့်။ အလံ၊ အကျိုးမရှိ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့ ။ပ။ မေ၊ ငါ့အား။ သဗြဟ္မစာရီဟိ၊ သီတင်းသုံးဖော်တို့ဖြင့်။ အလံ၊ အကျိုးမရှိ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ဧဝမ္ပိ၊ ဤသို့လည်း၊ ။ပ။ အထ ဝါ ပန၊ တစ်နည်းသော်ကား။ပ။ မေ၊ ငါ့အား။ ဗုဒ္ဓေန၊ ဘုရားဖြင့်။ ကိံ နု၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့ ။ပ။ မေ၊ ငါ့အား။ သဗြဟ္မစာရီဟိ၊ သီတင်းသုံးဖော်တို့ဖြင့်။ ကိံ နု၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ မမ၊ ငါ့အား။ ဗုဒ္ဓေန၊ ဘုရားဖြင့်။ အတ္ထော၊ အကျိုးသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ပ။ မမ၊ ငါ့အား။ သဗြဟ္မစာရီဟိ၊ သီတင်းသုံးဖော်တို့ဖြင့်။ အတ္ထော၊ အကျိုးသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ အဟံ၊ ငါသည်၊
ဗုဒ္ဓေန၊ ဘုရားမှ။ သုမုတ္တော၊ ကောင်းစွာ လွတ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့ ။ပ။ အဟံ၊ ငါသည်။ သဗြဟ္မစာရီဟိ၊ သီတင်းသုံးဖော်တို့မှ။ သုမုတ္တော၊ ကောင်းစွာ လွတ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမ္ပိ၊ ဤသို့လည်း။ ဒုဗ္ဗလျာဝိကမ္မဉ္စေဝ၊ အားနည်းသည်၏ အဖြစ်ကို ထင်စွာ ပြုခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သိက္ခာ စ၊ သိက္ခာသည်လည်း။ ပစ္စက္ခာတာ၊ ကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၅၃။ ဝါ ပန၊ ထိုမှတစ်ပါး။ အညာနိပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဗုဒ္ဓဝေဝစနာနိ ဝါ၊ ဗုဒ္ဓသဒ္ဒါ၏ ဝေဝုစ်လည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မဝေဝစနာနိ ဝါ၊ ဓမ္မသဒ္ဒါ၏ ဝေဝုစ်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ သံဃဝေဝစနာနိ ဝါ၊ သံဃသဒ္ဒါ၏ ဝေဝုစ်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ သိက္ခာဝေဝစနာနိ ဝါ၊ သိက္ခာသဒ္ဒါ၏ ဝေဝုစ်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ ဝိနယဝေဝစနာနိ ဝါ၊ ဝိနယသဒ္ဒါ၏ ဝေဝုစ်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ ပါတိမောက္ခဝေဝစနာနိ ဝါ၊ ပါတိမောက္ခသဒ္ဒါ၏ ဝေဝုစ်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ ဥဒ္ဒေသဝေဝစနာနိ ဝါ၊ ဥဒ္ဒေသသဒ္ဒါ၏ ဝေဝုစ်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ ဥပဇ္ဈာယဝေဝစနာနိ ဝါ၊ ဥပဇ္ဈာယ်သဒ္ဒါ၏ ဝေဝုစ်လည်းဖြစ်ကုန်သော။ အာစရိယဝေဝစနာနိ ဝါ၊ အာစရိယသဒ္ဒါ၏ ဝေဝုစ်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကဝေဝစနာနိ ဝါ၊ သဒ္ဓိဝိဟာရိကသဒ္ဒါ၏ ဝေဝုစ်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ အန္တေဝါသိကဝေဝစနာနိ ဝါ၊ အန္တေဝါသိကသဒ္ဒါ၏ ဝေဝုစ်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ သမာနုပဇ္ဈာယကဝေဝစနာနိ ဝါ၊ သမာနုပဇ္ဈာယကသဒ္ဒါ၏ ဝေဝုစ်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ သမာနာစရိယကဝေဝစနာနိ ဝါ၊ သမာနာစရိယကသဒ္ဒါ၏ ဝေဝုစ်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ သဗြဟ္မစာရီဝေဝစနာနိ ဝါ၊ သဗြဟ္မစာရီသဒ္ဒါ၏ ဝေဝုစ်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ ဂိဟိဝေဝစနာနိ ဝါ၊ ဂိဟိသဒ္ဒါ၏ ဝေဝုစ်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ ဥပါသကဝေဝစနာနိဝါ၊ ဥပါသကသဒ္ဒါ၏ ဝေဝုစ်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ အာရာမိကဝေဝစနာနိ ဝါ၊ အာရာမိကသဒ္ဒါ၏ ဝေဝုစ်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ သာမဏေရဝေဝစနာနိ၊ သမဏေရသဒ္ဒါ၏ ဝေဝုစ်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ တိတ္ထိယဝေဝစနာနိ ဝါ၊ တိတ္ထိသဒ္ဒါ၏ ဝေဝုစ်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ တိတ္ထိယသာဝကဝေဝစနာနိ ဝါ၊ တိတ္ထိယသာဝကသဒ္ဒါ၏ ဝေဝုစ်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ အဿမဏဝေဝစနာနိ ဝါ၊ အဿမဏသဒ္ဒါ၏ ဝေဝုစ်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ အသကျပုတ္တိယဝေဝစနာနိ ဝါ၊ အသကျပုတ္တိယသဒ္ဒါ၏ ဝေဝုစ်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ ယာနိ၊ အကြင် အခြင်းအရာ အသွင် အကြောင်းတို့သည်။ အတ္ထိ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေဟိ အာကာရေဟိ၊ ထိုအခြင်းအရာတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ တေဟိ လိင်္ဂေဟိ၊ ထိုအသွင်တို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ တေဟိ နိမိတ္တေဟိ၊ ထိုအကြောင်းတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝဒတိ၊ ဆိုအံ့။ ဝိညာပေတိ၊ သိစေအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ဒုဗ္ဗလျာဝိကမ္မဉ္စေဝ၊ အားနည်းသည်၏အဖြစ်ကို ထင်စွာ ပြုခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ၏။ သိက္ခာ စ၊ သိက္ခာသည်လည်း။ ပစ္စက္ခာတာ၊ ကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၅၄။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ သိက္ခာ၊ သိက္ခာသည်။ အပစ္စက္ခာတာ၊ မကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ယေဟိ အာကာရေဟိ၊ အကြင်အခြင်းအရာတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ယေဟိ လိင်္ဂေဟိ၊ အကြင်အသွင်တို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ယေဟိ နိမိတ္တေဟိ၊ အကြင်အကြောင်းတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ သိက္ခာ၊ သိက္ခာသည်။ ပစ္စက္ခာတာ၊ ကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေဟိ အာကာရေဟိ၊ ထိုအခြင်းအရာတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ တေဟိ လိင်္ဂေဟိ၊ ထိုအသွင်တို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ တေဟိ နိမိတ္တေဟိ၊ ထိုအကြောင်းတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကော၊ ရူးသော ရဟန်းသည်။ သိက္ခံ၊ သိက္ခာကို။ ပစ္စက္ခာတိ၊ ချအံ့။ သိက္ခာ၊ သိက္ခာသည်။ အပစ္စက္ခာတာ၊ မကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော သူ၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ သိက္ခံ၊ သိက္ခာကို။ ပစ္စက္ခာတိ၊ ချအံ့။ သိက္ခာ၊ သိက္ခာသည်။ အပစ္စက္ခာတာ၊ မကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ခိတ္တစိတ္တော၊ ပျံ့လွင့်သော စိတ်ရှိသော ရဟန်းသည်။ သိက္ခံ၊ သိက္ခာကို။ ပစ္စက္ခာတိ၊ ချအံ့။ သိက္ခာ၊ သိက္ခာသည်။ အပစ္စက္ခာတာ၊ မကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ခိတ္တစိတ္တဿ၊ ပျံ့လွင့်သော စိတ်ရှိသော သူ၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ သိက္ခံ၊ သိက္ခာကို။ ပစ္စက္ခာတိ၊ ချအံ့။ အပစ္စက္ခာတာ၊ မကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝေဒနာဋ္ဋော၊ ဝေဒနာနှိပ်စက်အပ်သော ရဟန်းသည်။ သိက္ခံ၊ သိက္ခာကို။ ပစ္စက္ခာတိ၊ ချအံ့။ သိက္ခာ၊ သိက္ခာသည်။ အပစ္စက္ခာတာ၊ မကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝေဒနာဋ္ဋဿ၊ ဝေဒနာနှိပ်စက်အပ်သော သူ၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ သိက္ခံ၊ သိက္ခာကို။ ပစ္စက္ခာတိ၊ ချအံ့။ သိက္ခာ၊ သိက္ခာသည်။ အပစ္စက္ခာတာ၊ မကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒေဝတာယ၊ နတ်၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ သိက္ခံ၊ သိက္ခာကို။ ပစ္စက္ခာတိ၊ ချအံ့။ သိက္ခာ၊ သိက္ခာသည်။ အပစ္စက္ခာတာ၊ မကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တိရစ္ဆာနဂတဿ၊ တိရစ္ဆာန်၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ သိက္ခံ၊ သိက္ခာကို။ ပစ္စက္ခာတိ၊ ချအံ့။ သိက္ခာ၊ သိက္ခာသည်။ အပစ္စက္ခာတာ၊ မကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အရိယကေန၊ အရိယာတို့၏ ဘာသာဖြင့်။ မိလက္ခဿ၊ တောင်သူ၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ သိက္ခံ၊ သိက္ခာကို။ ပစ္စက္ခာတိ၊ ချအံ့။ သော စ မိလက္ခဿ၊ ထိုတောင်သူသည်ကား။ န ပဋိဝိဇာနာတိ၊ မသိအံ့။ သိက္ခာ၊ သိက္ခာသည်။ အပစ္စက္ခာတာ၊ မကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မိလက္ခကေန၊ တောင်သူတို့၏ ဘာသာဖြင့်။ အရိယဿ၊ အရိယာ၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ သိက္ခံ၊ သိက္ခာကို။ ပစ္စက္ခာတိ၊ ချအံ့။ သော စ အရိယော၊ ထိုအရိယာသည်ကား။ န ပဋိဝိဇာနာတိ၊ မသိအံ့။ သိက္ခာ၊ သိက္ခာသည်။ အပစ္စက္ခာတာ၊ မကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အရိယကေန၊ အရိယာတို့၏ ဘာသာဖြင့်။ အရိယဿ၊ အရိယာ၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ သိက္ခံ၊ သိက္ခာကို။ ပစ္စက္ခာတိ၊ ချအံ့။ သော စ အရိယော၊ ထိုအရိယာသည်ကား၊
န ပဋိဝိဇာနာတိ၊ မသိအံ့။ သိက္ခာ၊ သိက္ခာသည်။ အပစ္စက္ခာတာ၊ မကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မိလက္ခကေန၊ တောင်သူတို့၏ ဘာသာဖြင့်။ မိလက္ခဿ၊ တောင်သူ၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ သိက္ခံ၊ သိက္ခာကို။ ပစ္စက္ခာတိ၊ ချအံ့။ သော စ မိလက္ခော၊ ထိုတောင်သူသည်ကား။ န ပဋိဝိဇာနာတိ၊ မသိအံ့။ သိက္ခာ၊ သိက္ခာသည်။ အပစ္စက္ခာတာ၊ မကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒဝါယ၊ အဆောတလျှင် ဆိုသဖြင့်။ သိက္ခံ၊ သိက္ခာကို။ ပစ္စက္ခာတိ၊ ချအံ့။ သိက္ခာ၊ သိက္ခာသည်။ အပစ္စက္ခာတာ၊ မကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ရဝါယ၊ အဆိုချွတ်သဖြင့်။ သိက္ခံ၊ သိက္ခာသည်။ အပစ္စက္ခာတာ၊ မကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသာဝေတုကာမော၊ ကြားခြင်းငှာ အလိုမရှိဘဲ။ သာဝေတိ၊ ကြား၏။ သိက္ခာ၊ သိက္ခာသည်။ အပစ္စက္ခာတာ၊ မကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာဝေတုကာမော၊ ကြားခြင်းငှာ အလိုရှိလျက်။ န သာဝေတိ၊ မကြားအံ့။ သိက္ခာ၊ သိက္ခာသည်။ အပစ္စက္ခာတာ၊ မကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဝိညုဿ၊ မသိကြား မလိမ္မာသော သူအား။ သာဝေတိ၊ ကြားအံ့။ သိက္ခာ၊ သိက္ခာသည်။ အပစ္စက္ခာတာ၊ မကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိညုဿ၊ သိကြား လိမ္မာသော သူအား။ န သာဝေတိ၊ မကြားအံ့။ သိက္ခာ၊ သိက္ခာသည်။ အပစ္စက္ခာတာ၊ မကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သဗ္ဗသော ဝါ ပန၊ အချင်းခပ်သိမ်းမူလည်း။ န သာဝေတိ၊ မကြားအံ့။ သိက္ခာ၊ သိက္ခာသည်။ အပစ္စက္ခာတာ၊ မကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ သိက္ခာ၊ သိက္ခာသည်။ အပစ္စက္ခာတာ၊ မကျသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၅၅။ မေထုနဓမ္မော နာမ၊ မေထုနဓမ္မ မည်သည်ကား။ ယော သော အသဒ္ဓမ္မော၊ အကြင်မသူတော်တို့၏ အကျင့်လည်းကောင်း။ ယော သော ဂါမဓမ္မော၊ အကြင်ရွာသူတို့၏ အကျင့်သည်လည်းကောင်း။ ယော သော ဝသလဓမ္မော၊ အကြင်သူယုတ်တို့၏ အကျင့်သည်လည်းကောင်း။ ယံ တံ ဒုဋ္ဌုလ္လံ၊ အကြင်ရုန့်ရင်းကြမ်းတမ်းသော အကျင့်သည်လည်းကောင်း။ ယံ တံ ဩဒကန္တိကံ၊ အကြင်ရေဆေးခြင်းလျှင် အဆုံးရှိသော အကျင့်သည်လည်းကောင်း။ ယံ တံ ရဟဿံ၊ အကြင်ဖုံးကွယ်ရာ အရပ်၌ ပြုအပ်သော အကျင့်သည်လည်းကောင်း။ ယာ သာ ဒွယံဒွယသမာပတ္တိ၊ အကြင် နှစ်ယောက် နှစ်ယောက်သော သူတို့သည် ရောက်အပ်သော အကျင့်သည်လည်းကောင်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧသော၊ ဤအလုံးစုံသော အကျင့်သည်။ မေထုနဓမ္မော နာမ၊ မေထုနဓမ္မ မည်၏။
ပဋိသေဝတိ နာမ၊ ပဋိသေဝတိ မည်သည်ကား။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ နိမိတ္တေန၊ မိမိ၏ နိမိတ်ဖြင့်။ နိမိတ္တံ၊ မိန်းမ၏ နိမိတ်သို့။ အင်္ဂဇာတေန၊ မိမိ၏ အင်္ဂါဇာတ်ဖြင့်။ အင်္ဂဇာတံ၊ မိန်းမ၏ အင်္ဂါဇာတ်သို့။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ တိလဖလမတ္တမ္ပိ၊ နှမ်းသီးတစ်လုံး အတိုင်းအရှည်မျှလည်း။ ပဝေသေတိ၊ သွင်းအံ့။ ဧသော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဋိသေဝတိ နာမ၊ ပဋိသေဝတိ မည်၏။
အန္တမသော တိရစ္ဆာနဂတာယပီတိ၊ အန္တမသော တိရစ္ဆာနဂတာယပိ- ဟူသည်ကား။ တိရစ္ဆာနဂတိတ္ထိယာပိ၊ တိရစ္ဆာန်မ၌လည်း။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝိတွာ၊ မှီဝဲသောကြောင့်။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မနုဿိတ္ထိယာ၊ လူမိန်းမ၌။ ပဂေဝ၊ အဘယ်ဆိုဖွယ် ရှိအံ့နည်း။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ “အန္တမသော တိရစ္ဆာနဂတာယာပီ”တိ၊ အန္တမသော တိရစ္ဆာနဂတာယပိ- ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
ပါရာဇိကော ဟောတီတိ၊ ပါရာဇိကော ဟောတိ- ဟူသည်ကား။ သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ သီသစ္ဆိန္နော၊ ဦးခေါင်းပြတ်ပြီးသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ တေန၊ ထိုဦးခေါင်းနှင့်။ သရီရဗန္ဓနေန၊ ကိုယ်ကို စပ်ပြန်သဖြင့်။ ဇီဝိတုံ၊ အသက်ရှင်ခြင်းငှာ။ အဘဗ္ဗော သေယျထာပိ၊ မထိုက်သကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝိတွာ၊ မှီဝဲသောကြောင့်။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ “ပါရာဇိကော ဟောတီတိ၊ ပါရာဇိကော ဟောတိ- ဟူ၍၊” ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
အသံဝါသောတိ ဧတ္ထ၊ အသံဝါသော- ဟူသော ဤပါဌ်၌။ သံဝါသော နာမ၊ သံဝါသ မည်သည်ကား။ ဧကကမ္မံ၊ တူသော ကံလည်းကောင်း။ ဧကုဒ္ဒေသော၊ တူသော ပါတိမောက်ပြခြင်းလည်းကောင်း။ သမသိက္ခတာ၊ တူသော သိက္ခာရှိသည်၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ ဧသော၊ ဤအလုံးစုံသည်။ သံဝါသော နာမ၊ သံဝါသ မည်၏။ သော သံဝါသော၊ ထိုသံဝါသသည်။ တေန၊ ထိုပါရာဇိကသို့ ရောက်ပြီးသော ရဟန်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ “အသံဝါသော”တိ၊ အသံဝါသော- ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် ပဒဘာဇနီအပြီးတည်း။
၅၆။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ မနုဿိတ္ထီ၊ လူမိန်းမလည်းကောင်း။ အမနုဿတ္ထီ၊ နတ်မိန်းမလည်းကောင်း။ တိရစ္ဆာနဂတိတ္ထီ၊ တိရစ္ဆာန်မိန်းမလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တိဿော၊ သုံးယောက်တို့တည်း။ ဥဘတောဗျဉ္ဇနကာ၊ ဥဘတောဗျည်းတို့သည်။ မနုဿုဘတောဗျဉ္ဇနကော၊ လူဥဘတောဗျည်းလည်းကောင်း။ အမနုဿုဘတောဗျဉ္ဇနကော၊ နတ်ဥဘတောဗျည်းလည်းကောင်း။ တိရစ္ဆာနဂတုဘတောဗျဉ္ဇနကော၊ တိရစ္ဆာန်ဥဘတောဗျည်းလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တယော၊ သုံးယောက်တို့တည်း။ ပဏ္ဍကာ၊ ပဏ္ဍုက်တို့သည်။ မနုဿပဏ္ဍကော၊ လူပဏ္ဍုက်လည်းကောင်း၊
အမနုဿပဏ္ဍကော၊ နတ်ပဏ္ဍုက်လည်းကောင်း။ တိရစ္ဆာနဂတပဏ္ဍကော၊ တိရစ္ဆာန်ပဏ္ဍုက်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တယော၊ သုံးယောက်တို့တည်း။ ပုရိသာ၊ ယောကျ်ားတို့သည်။ မနုဿပုရိသော၊ လူယောကျ်ားလည်းကောင်း။ အမနုဿပုရိသော၊ နတ်ယောကျ်ားလည်းကောင်း။ တိရစ္ဆာနပုရိသော၊ တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ားလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တယော၊ သုံးယောက်တို့တည်း။
မနုဿိတ္ထိယာ၊ လူမိန်းမ၏။ ဝစ္စမဂ္ဂေ၊ ဝစ္စမဂ်၌လည်းကောင်း။ ပဿာဝမဂ္ဂေ၊ ပဿာဝမဂ်၌လည်းကောင်း။ မုခေ၊ မုခမဂ်၌လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တယော မဂ္ဂေ၊ သုံးပါးသော မဂ်တို့၌။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝန္တဿ၊ မှီဝဲသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အမနုဿိတ္ထိယာ၊ နတ်မိန်းမ၏၊ ။ပ။ တိရစ္ဆာနဂတိတ္ထိယာ၊ တိရစ္ဆာန်မိန်းမ၏။ ဝစ္စမဂ္ဂေ၊ ဝစ္စမဂ်၌လည်းကောင်း။ ပဿာဝမဂ္ဂေ၊ ပဿာဝမဂ်၌လည်းကောင်း။ မုခေ၊ မုခမဂ်၌လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တယော မဂ္ဂေ၊ သုံးပါးသော မဂ်တို့၌။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝန္တဿ၊ မှီဝဲသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မနုဿုဘတောဗျဉ္ဇနကဿ၊ လူဥဘတောဗျည်း၏။ အမနုဿုဘတောဗျဉ္ဇနကဿ၊ နတ်ဥဘတောဗျည်း၏။ တိရစ္ဆာနဂတုဘတောဗျဉ္ဇနကဿ၊ တိရစ္ဆာန်ဥဘတောဗျည်း၏။ ဝစ္စမဂ္ဂေ၊ ဝစ္စမဂ်၌လည်းကောင်း။ ပဿာဝမဂ္ဂေ၊ ပဿာဝမဂ်၌လည်းကောင်း။ မုခေ၊ မုခမဂ်၌လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တယော မဂ္ဂေ၊ သုံးပါးသော မဂ်တို့၌။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝန္တဿ၊ မှီဝဲသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မနုဿပဏ္ဍကဿ၊ လူပဏ္ဍုက်၏။ ဝစ္စမဂ္ဂေ၊ ဝစ္စမဂ်၌လည်းကောင်း။ မုခေ၊ မုခမဂ်၌လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွေ မဂ္ဂေ၊ နှစ်ပါးသော မဂ်တို့၌။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝန္တဿ၊ မှီဝဲသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အမနုဿပဏ္ဍကဿ၊ နတ်ပဏ္ဍုက်၏။ တိရစ္ဆာနဂတပဏ္ဍကဿ၊ တိရစ္ဆာန်ပဏ္ဍုက်၏။ မနုဿပုရိသဿ၊ လူယောကျ်ား၏။ အမနုဿပုရိသဿ၊ နတ်ယောကျ်ား၏။ တိရစ္ဆာနဂတပုရိသဿ၊ တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ား၏။ ဝစ္စမဂ္ဂေ၊ ဝစ္စမဂ်၌လည်းကောင်း။ မုခေ၊ မုခမဂ်၌လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွေ မဂ္ဂေ၊ နှစ်ပါးသော မဂ်တို့၌။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝန္တဿ၊ မှီဝဲသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၅၇။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ သေဝနစိတ္တံ၊ မှီဝဲလိုသော စိတ်သည်။ ဥပဋ္ဌိတေ၊ ထင်သည်ရှိသော်။ မနုဿိတ္ထိယာ၊ လူမိန်းမ၏။ ဝစ္စမဂ္ဂံ၊ ဝစ္စမဂ်သို့။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ပဝေသေန္တဿ၊ သွင်းသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ သေဝနစိတ္တံ၊ မှီဝဲလိုသော စိတ်သည်။ ဥပဋ္ဌိတေ၊ ထင်သည်ရှိသော်။ မနုဿိတ္ထိယာ၊ လူမိန်းမ၏။ ပဿာဝမဂ္ဂံ၊ ပဿာဝမဂ်သို့။ မုခံ၊ မုခမဂ်သို့။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ပဝေသေန္တဿ၊ သွင်းသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ သေဝနစိတ္တံ၊ မှီဝဲလိုသော စိတ်သည်။ ဥပဋ္ဌိတေ၊ ထင်သည်ရှိသော်။ အမနုဿိတ္ထိယာ၊ နတ်မိန်းမ၏။ တိရစ္ဆာနဂတိတ္ထိယာ၊ တိရစ္ဆာန်မိန်းမ၏။ မနုဿုဘတောဗျဉ္ဇနကဿ၊ လူဥဘတောဗျည်း၏။ အမနုဿုဘတောဗျဉ္ဇနကဿ၊ နတ်ဥဘတောဗျည်း၏။ တိရစ္ဆာနဂတုဘတောဗျဉ္ဇနကဿ၊ တိရစ္ဆာန်ဥဘတောဗျည်း၏။ ဝစ္စမဂ္ဂံ၊ ဝစ္စမဂ်သို့။ ပဿာဝမဂ္ဂံ၊ ပဿာဝမဂ်သို့။ မုခံ၊ မုခမဂ်သို့။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ပဝေသေန္တဿ၊ သွင်းသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ သေဝနစိတ္တံ၊ မှီဝဲလိုသော စိတ်သည်။ ဥပဋ္ဌိတေ၊ ထင်သည်ရှိသော်။ မနုဿပဏ္ဍကဿ၊ လူပဏ္ဍုက်၏။ ဝစ္စမဂ္ဂံ၊ ဝစ္စမဂ်သို့။ မုခံ၊ မုခမဂ်သို့။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ပဝေသေန္တဿ၊ သွင်းသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ သေဝနစိတ္တံ၊ မှီဝဲလိုသော စိတ်သည်။ ဥပဋ္ဌိတေ၊ ထင်သည်ရှိသော်။ အမနုဿပဏ္ဍကဿ၊ နတ်ပဏ္ဍုက်၏။ တိရစ္ဆာနဂတပဏ္ဍကဿ၊ တိရစ္ဆာန်ပဏ္ဍုက်၏။ မနုဿပုရိသဿ၊ လူယောကျ်ား၏။ အမနုဿပုရိသဿ၊ နတ်ယောကျ်ား၏။ တိရစ္ဆာနဂတပုရိသဿ၊ တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ား၏။ ဝစ္စမဂ္ဂံ၊ ဝစ္စမဂ်သို့။ မုခံ၊ မုခမဂ်သို့။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ပဝေသေန္တဿ၊ သွင်းသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၅၈။ ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ၊ ရန်သူရဟန်းတို့သည်။ မနုဿိတ္ထိံ၊ လူမိန်းမကို။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ အာနေတွာ၊ ဆောင်၍။ ဝစ္စမဂ္ဂေန၊ ဝစ္စမဂ်ဖြင့်။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂဇာတ်ကို။ အဘိနိသီဒေန္တိ၊ ဖိ၍ ထိုင်စေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပဝေသနံ၊ သွင်းဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပဝိဋ္ဌံ၊ ဝင်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဌိတံ၊ တည်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဥဒ္ဓရဏံ၊ နုတ်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ၊ ရန်သူရဟန်းတို့သည်။ မနုဿိတ္ထိံ၊ လူမိန်းမကို။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ အာနေတွာ၊ ဆောင်၍။ ဝစ္စဂ္ဂေန၊ ဝဂ္ဂမဂ်ဖြင့်။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ အဘိနိသီဒေန္တိ၊ ဖိ၍ ထိုင်စေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဝေသနံ၊ သွင်းဆဲခဏ၌။ စေ န သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ မသာယာအံ့။ ပဝိဋ္ဌံ၊ ဝင်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဌိတံ၊ တည်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဥဒ္ဓရဏံ၊ နုတ်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ၊ ရန်သူရဟန်းတို့သည်။ မနုဿိတ္ထိံ၊ လူမိန်းမကို။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏၊
သန္တိကေ၊ အထံသို့။ အာနေတွာ၊ ဆောင်၍။ ဝစ္စမဂ္ဂေန၊ ဝစ္စမဂ်ဖြင့်။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ အဘိနိသီဒေန္တိ၊ ဖိ၍ ထိုင်စေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဝေသနံ၊ သွင်းဆဲခဏ၌။ စေ န သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ မသာယာအံ့။ ပဝိဋ္ဌံ၊ ဝင်ဆဲခဏ၌။ စေ န သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ မသာယာအံ့။ ဌိတံ၊ တည်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဥဒ္ဓရဏံ၊ နုတ်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ၊ ရန်သူရဟန်းတို့သည်။ မနုဿိတ္ထိံ၊ လူမိန်းမကို။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ အာနေတွာ၊ ဆောင်၍။ ဝစ္စမဂ္ဂေန၊ ဝစ္စမဂ်ဖြင့်။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ အဘိနိသီဒေန္တိ၊ ဖိ၍ ထိုင်စေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဝေသနံ၊ သွင်းဆဲခဏ၌။ စေ န သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ မသာယာအံ့။ ပဝိဋ္ဌံ၊ ဝင်ဆဲခဏ၌။ စေ န သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ မသာယာအံ့။ ဌိတံ၊ တည်ဆဲခဏ၌။ စေ န သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ မသာယာအံ့။ ဥဒ္ဓရဏံ၊ နုတ်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ၊ ရန်သူရဟန်းတို့သည်။ မနုဿိတ္ထိံ၊ လူမိန်းမကို။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ အာနေတွာ၊ ဆောင်၍။ ဝစ္စမဂ္ဂေန၊ ဝစ္စမဂ်ဖြင့်။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ အဘိနိသီဒေန္တိ၊ ဖိ၍ ထိုင်စေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဝေသနံ၊ သွင်းဆဲခဏ၌။ စေ န သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ မသာယာအံ့။ ပဝိဋ္ဌံ၊ ဝင်ဆဲခဏ၌။ စေ န သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ မသာယာအံ့။ ဌိတံ၊ တည်ဆဲခဏ၌။ စေ န သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ မသာယာအံ့။ ဥဒ္ဓရဏံ၊ နုတ်ဆဲခဏ၌။ စေ န သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ မသာယာအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ၊ ရန်သူရဟန်းတို့သည်။ မနုဿိတ္ထိံ၊ လူမိန်းမကို။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ အာနေတွာ၊ ဆောင်၍။ ပဿာဝမဂ္ဂေန၊ ပဿာဝမဂ်ဖြင့်။ မုခေန၊ မုခမဂ်ဖြင့်။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ အဘိနိသီဒေန္တိ၊ ဖိ၍ ထိုင်စေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဝေသနံ၊ သွင်းဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပဝိဋ္ဌံ၊ ဝင်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ တိဋ္ဌံ၊ တည်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဥဒ္ဓရဏံ၊ နုတ်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ စေ န သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ မသာယာအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၅၉။ ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ၊ ရန်သူရဟန်းတို့သည်။ ဇာဂရန္တိံ၊ နိုးကြားသော။ မနုဿိတ္ထိံ၊ လူမိန်းမကို။ သုတ္တံ၊ အိပ်ပျော်သော။ မနုဿိတ္ထိံ၊ လူမိန်းမကို။ မတ္တံ၊ ယစ်သော။ မနုဿိတ္ထိံ၊ လူမိန်းမကို။ ဥမ္မတ္တံ၊ ရူးသော။ မနုဿိတ္ထိံ၊ လူမိန်းမကို။ ပမတ္တံ၊ မေ့လျော့သော။ မနုဿိတ္ထိံ၊ လူမိန်းမကို။ မတံ၊ သေသည်ဖြစ်၍။ အက္ခာယိတံ၊ အိမ်ခွေး တောခွေးတို့သည် မခဲအပ်သေးသော။ မနုဿိတ္ထိံ၊ လူမိန်းမကို။ မတံ၊ သေသည်ဖြစ်၍။ ယေဘုယျေန၊ များသောအားဖြင့်။ အက္ခာယိတံ၊ အိမ်ခွေး, တောခွေးတို့သည် မခဲအပ်သေးသော။ မနုဿိတ္ထိံ၊ လူမိန်းမကို၊ ။ပ။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မတံ၊ သေသည်ဖြစ်၍။ ယေဘုယျေန၊ များသောအားဖြင့်။ ခါယိတံ၊ အိမ်ခွေး တောခွေးတို့သည် ခဲအပ်ပြီးသော။ မနုဿိတ္ထိံ၊ လူမိန်းမကို။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ အာနေတွာ၊ ဆောင်၍။ ဝစ္စမဂ္ဂေန၊ ဝစ္စမဂ်ဖြင့်။ ပဿာဝမဂ္ဂေန၊ ပဿာဝမဂ်ဖြင့်။ မုခေန၊ မုခမဂ်ဖြင့်။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ အဘိနိသီဒေန္တိ၊ ဖိ၍ ထိုင်စေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဝသေနံ၊ သွင်းဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပဝိဋ္ဌံ၊ ဝင်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဌိတံ၊ တည်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဥဒ္ဓရဏံ၊ နုတ်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ စေ န သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ မသာယာအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ၊ ရန်သူရဟန်းတို့သည်။ အမနုဿိတ္ထိံ၊ နတ်မိန်းမကို။ တိရစ္ဆာနဂတိတ္ထိံ၊ တိရစ္ဆာန်မိန်းမကို။ မနုဿုဘတောဗျဉ္ဇနကံ၊ လူဥဘတောဗျည်းကို။ အမနုဿုဘတောဗျဉ္ဇနကံ၊ နတ်ဥဘတောဗျည်းကို။ တိရစ္ဆာနဂတုဘတောဗျဉ္ဇနကံ၊ တိရစ္ဆာန်ဥဘတောဗျည်းကို။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ အာနေတွာ၊ ဆောင်၍။ ဝစ္စမဂ္ဂေန၊ ဝစ္စမဂ်ဖြင့်။ ပဿာဝမဂ္ဂေန၊ ပဿာဝမဂ်ဖြင့်။ မုခေန၊ မုခမဂ်ဖြင့်။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ အဘိနိသီဒေန္တိ၊ ဖိ၍ ထိုင်စေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဝေသနံ၊ သွင်းဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပဝိဋ္ဌံ၊ ဝင်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဌိတံ၊ တည်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဥဒ္ဓရဏံ၊ နုတ်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ စေ န သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ မသာယာအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ၊ ရန်သူရဟန်းတို့သည်။ ဇာဂရန္တံ၊ နိုးကြားသော။ တိရစ္ဆာနဂတုဘတောဗျဉ္ဇနကံ၊ တိရစ္ဆာန်ဥဘတောဗျည်းကို။ သုတ္တံ၊ အိပ်ပျော်သော။ မတ္တံ၊ ယစ်သော။ ဥမ္မတ္တံ၊ ရူးသော။ ပမတ္တံ၊ မေ့လျော့သော။ မတံ၊ သေသည်ဖြစ်၍။ အက္ခာယိတံ၊ အိမ်ခွေး တောခွေးတို့သည် မခဲအပ်သော။ မတံ၊ သေသည်ဖြစ်၍။ ယေဘုယျေန၊ များသောအားဖြင့်။ အက္ခာယိတံ၊ အိမ်ခွေး တောခွေးတို့သည် မခဲအပ်သော၊ ။ပ။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မတံ၊ သေသည်ဖြစ်၍။ ယေဘုယျေန၊ များသောအားဖြင့်။ ခါယိတံ၊ အိမ်ခွေး တောခွေးတို့သည် ခဲအပ်ပြီးသော။ တိရစ္ဆာနဂတုဘတောဗျဉ္ဇနံ၊ တိရစ္ဆာန်ဥဘတောဗျည်းကို။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ အာနေတွာ၊ ဆောင်၍။ ဝစ္စမဂ္ဂေန၊ ဝစ္စမဂ်ဖြင့်။ ပဿာဝမဂ္ဂေန၊ ပဿာဝမဂ်ဖြင့်။ မုခေန၊ မုခမဂ်ဖြင့်။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ အဘိနိသီဒေန္တိ၊ ဖိ၍ ထိုင်စေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဝေသနံ၊ သွင်းဆဲခဏ၌။ စေ
သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပဝိဋ္ဌံ၊ ဝင်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဌိတံ၊ တည်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဥဒ္ဓရဏံ၊ နုတ်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ စေ န သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ မသာယာအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ၊ ရန်သူရဟန်းတို့သည်။ မနုဿပဏ္ဍကံ၊ လူပဏ္ဍုတ်ကို။ အမနုဿပဏ္ဍကံ၊ နတ်ပဏ္ဍုက်ကို။ တိရစ္ဆာနဂတပဏ္ဍကံ၊ တိရစ္ဆာန်ပဏ္ဍုက်ကို။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ အာနေတွာ၊ ဆောင်၍။ ဝစ္စမဂ္ဂေန၊ ဝစ္စမဂ်ဖြင့်။ မုခေန၊ မုခမဂ်ဖြင့်။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ အဘိနိသီဒေန္တိ၊ ဖိ၍ ထိုင်စေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဝေသနံ၊ သွင်းဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပဝိဋ္ဌံ၊ ဝင်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဌိတံ၊ တည်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဥဒ္ဓရဏံ၊ နုတ်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ စေ န သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ မသာယာအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ၊ ရန်သူရဟန်းတို့သည်။ ဇာဂရန္တံ၊ နိုးကြားသော။ တိရစ္ဆာနဂတပဏ္ဍကံ၊ တိရစ္ဆာန်ပဏ္ဍုက်ကို။ သုတ္တံ၊ အိပ်ပျော်သော။ မတ္တံ၊ ယစ်သော။ ဥမ္မတ္တံ၊ ရူးသော။ ပမတ္တံ၊ မေ့လျော့သော။ မတံ၊ သေသည်ဖြစ်၍။ အက္ခာယိတံ၊ အိမ်ခွေး, တောခွေးတို့သည် မခဲအပ်သေးသော။ မတံ၊ သေသည်ဖြစ်၍။ ယေဘုယျေန၊ များသောအားဖြင့်။ အက္ခာယိတံ၊ အိမ်ခွေး, တောခွေးတို့သည် မခဲအပ်သေးသော၊ ။ပ။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မတံ၊ သေသည်ဖြစ်၍။ ယေဘုယျေန၊ များသောအားဖြင့်။ ခါယိတံ၊ အိမ်ခွေး, တောခွေးတို့သည် ခဲအပ်ပြီးသော။ တိရစ္ဆာနဂတပဏ္ဍကံ၊ တိရစ္ဆာန်ပဏ္ဍုက်ကို။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ အာနေတွာ၊ ဆောင်၍။ ဝစ္စမဂ္ဂေန၊ ဝစ္စမဂ်ဖြင့်။ မုခေန၊ မုခမဂ်ဖြင့်။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ အဘိနိသီဒေန္တိ၊ ဖိ၍ ထိုင်စေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဝေသနံ၊ သွင်းဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပဝိဋ္ဌံ၊ ဝင်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဌိတံ၊ တည်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဥဒ္ဓရဏံ၊ နုတ်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ စေ န သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ မသာယာအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၆၀။ ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ၊ ရန်သူရဟန်းတို့သည်။ မနုဿပုရိသံ၊ လူယောကျ်ားကို။ အမနုဿပုရိသံ၊ နတ်ယောကျ်ားကို။ တိရစ္ဆာနဂတပုရိသံ၊ တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ားကို။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ အာနေတွာ၊ ဆောင်၍။ ဝစ္စမဂ္ဂေန၊ ဝစ္စမဂ်ဖြင့်။ မုခေန၊ မုခမဂ်ဖြင့်။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ အဘိနိသီဒေန္တိ၊ ဖိ၍ ထိုင်စေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဝေသနံ၊ သွင်းဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပဝိဋ္ဌံ၊ ဝင်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဥဒ္ဓရဏံ၊ နုတ်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဌိတံ၊ တည်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ စေ န သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ မသာယာအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ၊ ရန်သူရဟန်းတို့သည်။ ဇာဂရန္တံ၊ နိုးကြားသော။ တိရစ္ဆာနဂတပုရိသံ၊ တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ားကို။ သုတ္တံ၊ အိပ်ပျော်သော။ မတ္တံ၊ ယစ်သော။ ဥမ္မတ္တံ၊ ရူးသော။ ပမတ္တံ၊ မေ့လျော့သော။ မတံ၊ သေသည်ဖြစ်၍။ အက္ခာယိတံ၊ အိမ်ခွေး, တောခွေးတို့သည် မခဲအပ်သေးသော။ မတံ၊ သေသည်ဖြစ်၍။ ယေဘုယျေန၊ များသောအားဖြင့်။ အက္ခာယိတံ၊ အိမ်ခွေး, တောခွေးတို့သည် မခဲအပ်သေးသော၊ ။ပ။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မတံ၊ သေသည်ဖြစ်၍။ ယေဘုယျေန၊ များသောအားဖြင့်။ ခါယိတံ၊ အိမ်ခွေး, တောခွေးတို့သည် ခဲအပ်ပြီးသော။ တိရစ္ဆာနဂတပုရိသံ၊ တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ားကို။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ အာနေတွာ၊ ဆောင်၍။ ဝစ္စမဂ္ဂေန၊ ဝစ္စမဂ်ဖြင့်။ မုခေန၊ မုခမဂ်ဖြင့်။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ အဘိနိသီဒေန္တိ၊ ဖိ၍ ထိုင်စေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဝေသနံ၊ သွင်းဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပဝိဋ္ဌံ၊ ဝင်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဌိတံ၊ တည်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဥဒ္ဓရဏံ၊ နုတ်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ စေ န သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ မသာယာအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၆၁။ ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ၊ ရန်သူရဟန်းတို့သည်။ မနုဿိတ္ထိံ၊ လူမိန်းမကို။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ အာနေတွာ၊ ဆောင်၍။ သန္ထတာယ၊ - အနှီးခံသော မိန်းမ၏။ ဝစ္စမဂ္ဂေန၊ ဝစ္စမဂ်ဖြင့်။ ပဿာဝမဂ္ဂေန၊ မဿာဝမဂ်ဖြင့်။ မုခေန၊ မုခမဂ်ဖြင့်။ အသန္ထတဿ၊ အနှီးမခံသော ရဟန်း၏။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ အဘိနိသီဒေန္တိ၊ ဖိ၍ ထိုင်စေကုန်၏။ အသန္ထတာယ၊ အနှီးမခံသော မိန်းမ၏။ သန္ထတဿ၊ အနှီးခံသော ရဟန်း၏။ သန္ထတာယ၊ အနှီးခံသော မိန်းမ၏။ သန္ထတဿ၊ အနှီးခံသော ရဟန်း၏။ အသန္ထတာယ၊ အနှီးမခံသော မိန်းမ၏။ အသန္ထတဿ၊ အနှီးမခံသော ရဟန်း၏။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ အဘိနိသီဒေန္တိ၊ ဖိ၍ ထိုင်စေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဝေသနံ၊ သွင်းဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပဝိဋ္ဌံ၊ ဝင်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဌိတံ၊ တည်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဥဒ္ဓရဏံ၊ နုတ်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ စေ န သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ မသာယာအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ၊ ရန်သူရဟန်းတို့သည်။ ဇာဂရန္တိံ၊ နိုးကြားသော။ မနုဿိတ္ထိံ၊ လူမိန်းမကို။ သုတ္တံ၊ အိပ်ပျော်သော။ မတ္တံ၊ ယစ်သော။ ဥမ္မတ္တံ၊ ရူးသော။ ပမတ္တံ၊ မေ့လျော့သော။ မတံ၊ သေသည်ဖြစ်၍။ အက္ခာယိတံ၊ အိမ်ခွေး, တောခွေးတို့သည် မခဲအပ်သေးသော။ မတံ၊ သေသည်ဖြစ်၍။ ယေဘုယျေန၊ များသောအားဖြင့်။ အက္ခာယိတံ၊ အိမ်ခွေး,တောခွေးတို့သည် မခဲအပ်သေးသော၊ ။ပ။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မတံ၊ သေသည်ဖြစ်၍။ ယေဘုယျေန၊ များသောအားဖြင့်။ ခါယိတံ၊ အိမ်ခွေး, တောခွေးတို့သည် ခဲအပ်ပြီးသော။ မနုဿိတ္ထိံ၊ လူမိန်းမကို။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ အာနေတွာ၊ ဆောင်၍။ သန္ထတာယ၊ အနှီးခံသော လူမိန်းမ၏။ ဝစ္စမဂ္ဂေန၊ ဝစ္စမဂ်ဖြင့်။ ပဿာဝမဂ္ဂေန၊ ပဿာဝမဂ်ဖြင့်။ မုခေန၊ မုခမဂ်ဖြင့်။ အသန္ထတဿ၊ အနှီးမခံသော ရဟန်း၏။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ အဘိနိသီဒေန္တိ၊ ဖိ၍ ထိုင်စေကုန်၏။ အသန္ထတာယ၊ အနှီးမခံသော လူမိန်းမ၏။ သန္ထတဿ၊ အနှီးခံသော ရဟန်း၏။ သန္ထတာယ၊ အနှီးခံသော လူမိန်းမ၏။ သန္ထတဿ၊ အနှီးခံသော ရဟန်း၏။ အသန္ထတာယ၊ အနှီးမခံသော လူမိန်းမ၏။ အသန္ထတဿ၊ အနှီးမခံသော ရဟန်း၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဝေသနံ၊ သွင်းဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပဝေသနံ၊ သွင်းဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပဝိဋ္ဌံ၊ ဝင်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဌိတံ၊ တည်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဥဒ္ဓရဏံ၊ နုတ်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ စေ န သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ မသာယာအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ၊ ရန်သူရဟန်းတို့သည်။ အမနုဿိတ္ထိံ၊ နတ်မိန်းမကို။ တိရစ္ဆာနဂတိတ္ထိံ၊ တိရစ္ဆာန်မိန်းမကို။ မနုဿုဘတောဗျဉ္ဇနကံ၊ လူဥဘတောဗျည်းကို။ အမနုဿုဘတောဗျဉ္ဇနကံ၊ နတ်ဥဘတောဗျည်းကို။ တိရစ္ဆာနဂတုဘတောဗျဉ္ဇနကံ၊ တိရစ္ဆာန်ဥဘတောဗျည်းကို။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ အာနေတွာ၊ ဆောင်၍။ သန္ထတဿ၊ အနှီးခံသော တိရစ္ဆာန်ဥဘတောဗျည်း၏။ ဝစ္စမဂ္ဂေန၊ ဝစ္စမဂ်ဖြင့်။ ပဿာဝမဂ္ဂေန၊ ပဿာဝမဂ်ဖြင့်။ မုခေန၊ မုခမဂ်ဖြင့်။ အသန္ထတဿ၊ အနှီးမခံသော ရဟန်း၏။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ အဘိနိသီဒေန္တိ၊ ဖိ၍ ထိုင်စေကုန်၏ အသန္ထတဿ- အနှီးမခံသော တိရစ္ဆာန်ဥဘတောဗျည်း၏။ သန္ထတဿ၊ အနှီးခံသော ရဟန်း၏။ သန္တတဿ၊ အနှီးခံသော တိရစ္ဆာန်ဥဘတောဗျည်း၏။ သန္ထတဿ၊ အနှီးခံသော ရဟန်း၏။ အသန္ထတဿ၊ အနှီးမခံသော တိရစ္ဆာန်ဥဘတောဗျည်း၏။ အသန္ထတဿ၊ အနှီးမခံသော ရဟန်း၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဝေသနံ၊ သွင်းဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပဝိဋ္ဌံ၊ ဝင်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဌိတံ၊ တည်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဥဒ္ဓရဏံ၊ နုတ်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ စေ န သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ မသာယာအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ၊ ရန်သူရဟန်းတို့သည်။ ဇာဂရန္တံ၊ နိုးကြားသော။ တိရစ္ဆာနဂတုဘတောဗျဉ္ဇနကံ၊ တိရစ္ဆာန်ဥဘတောဗျည်းကို။ သုတ္တံ၊ အိပ်ပျော်သော။ မတ္တံ၊ ယစ်သော။ ဥမ္မတ္တံ၊ ရူးသော။ ပမတ္တံ၊ မေ့လျော့သော။ မတံ၊ သေသည်ဖြစ်၍။ အက္ခာယိတံ၊ အိမ်ခွေး,တောခွေးတို့သည် မခဲအပ်သေးသော။ မတံ၊ သေသည်ဖြစ်၍။ ယေဘုယျေန၊ များသောအားဖြင့်။ အက္ခာယိတံ၊ အိမ်ခွေး,တောခွေးတို့သည် မခဲအပ်သေးသော။ပ။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မတံ၊ သေသည်ဖြစ်၍။ ယေဘုယျေန၊ များသောအားဖြင့်။ ခါယိတံ၊ အိမ်ခွေး, တောခွေးတို့သည် ခဲအပ်ပြီးသော။ တိရစ္ဆာနဂတုဘတောဗျဉ္ဇနကံ၊ တိရစ္ဆာန်ဥဘတောဗျည်းကို။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ အာနေတွာ၊ ဆောင်၍။ သန္ထတဿ၊ အနှီးခံသော တိရစ္ဆာန်ဥဘတောဗျည်း၏။ ဝစ္စမဂ္ဂေန၊ ဝစ္စမဂ်ဖြင့်။ ပဿာဝမဂ္ဂေန၊ ပဿာဝမဂ်ဖြင့်။ မုခေန၊ မုခမဂ်ဖြင့်။ အသန္ထတဿ၊ အနှီးမခံသော ရဟန်း၏။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ အဘိနိသီဒေန္တိ၊ ဖိ၍ ထိုင်စေကုန်၏။ အသန္ထတဿ၊ အနှီးမခံသော တိရစ္ဆာန်ဥဘတောဗျည်း၏။ သန္ထတဿ၊ အနှီးခံသော ရဟန်း၏။ သန္ထတဿ၊ အနှီးခံသော တိရစ္ဆာန်ဥဘတောဗျည်း၏။ သန္ထတဿ၊ အနှီးခံသော ရဟန်း၏။ အသန္ထတဿ၊ အနှီးမခံသော တိရစ္ဆာန်ဥဘတောဗျည်း၏။ အသန္ထတဿ၊ အနှီးမခံသော ရဟန်း၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဝေသနံ၊ သွင်းဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပဝိဋ္ဌံ၊ ဝင်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဌိတံ၊ တည်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဥဒ္ဓရဏံ၊ နုတ်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ စေ န သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ မသာယာအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၆၂။ ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ၊ ရန်သူရဟန်းတို့သည်။ မနုဿပဏ္ဍကံ၊ လူပဏ္ဍုက်ကို။ အမနုဿပဏ္ဍကံ၊ နတ်ပဏ္ဍုက်ကို။ တိရစ္ဆာနဂတပဏ္ဍကံ၊ တိရစ္ဆာန်ပဏ္ဍုက်ကို။ မနုဿပုရိသံ၊ လူယောကျ်ားကို။ အမနုဿပုရိသံ၊ နတ်ယောကျ်ားကို။ တိရစ္ဆာနဂတပုရိသံ၊ တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ားကို။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ အာနေတွာ၊ ဆောင်၍။ သန္ထတဿ၊ အနှီးခံသော တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ား၏။ ဝစ္စမဂ္ဂေန၊ ဝစ္စမဂ်ဖြင့်။ မုခေန၊ မုခမဂ်ဖြင့်။ အသန္ထတဿ၊ အနှီးမခံသော ရဟန်း၏။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ အဘိနိသီဒေန္တိ၊ ဖိ၍ ထိုင်စေကုန်၏။ အသန္ထတဿ၊ အနှီးမခံသော တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ား၏။ သန္ထတဿ၊ အနှီးခံသော ရဟန်း၏။ သန္ထတဿ၊ အနှီးခံသော တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ား၏။ သန္ထတဿ၊ အနှီးခံသော ရဟန်း၏။ အသန္ထတဿ၊ အနှီးမခံသော တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ား၏။ အသန္ထတဿ၊ အနှီးမခံသော ရဟန်း၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဝေသနံ၊ သွင်းဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပဝိဋ္ဌံ၊ ဝင်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဌိတံ၊ တည်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဥဒ္ဓရဏံ၊ နုတ်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ စေ န သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ မသာယာအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ၊ ရန်သူရဟန်းတို့သည်။ ဇာဂရန္တံ၊ နိုးကြားသော။ တိရစ္ဆာနဂတပုရိသံ၊ တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ားကို။ သုတ္တံ၊ အိပ်ပျော်သော။ မတ္တံ၊ ယစ်သော။ ဥမ္မတ္တံ၊ ရူးသော။ ပမတ္တံ၊ မေ့လျော့သော။ မတံ၊ သေသည်ဖြစ်၍။ အက္ခာယိတံ၊ အိမ်ခွေး, တောခွေးတို့သည် မခဲအပ်သေးသော။ မတံ၊ သေသည်ဖြစ်၍။ ယေဘုယျေန၊ များသောအားဖြင့်။ အက္ခာယိတံ၊ အိမ်ခွေး, တောခွေးတို့သည် မခဲအပ်သေးသော။ပ။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ အာရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မတံ၊ သေသည်ဖြစ်၍။ ယေဘုယျေန၊ များသောအားဖြင့်။ ခါယိတံ၊ အိမ်ခွေး, တောခွေးတို့သည် ခဲအပ်ပြီးသော။ တိရစ္ဆာနဂတပုရိသံ၊ တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ားကို။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ အာနေတွာ၊ ဆောင်၍။ သန္ထတဿ၊ အနှီးခံသော တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ား၏။ ဝစ္စမဂ္ဂေန၊ ဝစ္စမဂ်ဖြင့်။ မုခေန၊ မုခမဂ်ဖြင့်။ အသန္ထတဿ၊ အနှီးမခံသော ရဟန်း၏။ အသန္ထတဿ၊ အနှီးမခံသော တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ား၏။ သန္ထတဿ၊ အနှီးခံသော ရဟန်း၏။ သန္ထတဿ၊ အနှီးခံသော တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ား၏။ သန္ထတဿ၊ အနှီးခံသော ရဟန်း၏။ အသန္ထတဿ၊ အနှီးမခံသော တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ား၏။ အသန္ထတဿ၊ အနှီးမခံသော ရဟန်း၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဝေသနံ၊ သွင်းဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပဝိဋ္ဌံ၊ ဝင်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဌိတံ၊ တည်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဥဒ္ဓရဏံ၊ နုတ်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ စေ န သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ မသာယာအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၆၃ ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ- ရန်သူရဟန်းတို့သည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ မနုဿိတ္ထိယာ၊ လူမိန်းမ၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ အာနေတွာ၊ ဆောင်၍။ အင်္ဂဇာတေန၊ အင်္ဂါဇာတ်ဖြင့်။ ဝစ္စမဂ္ဂံ၊ ဝစ္စမဂ်ကို။ ပဿာဝမဂ္ဂံ၊ ပဿာဝမဂ်ကို။ မုခံ၊ မုခမဂ်ကို။ အဘိနိသီဒေန္တိ၊ ဖိ၍ ထိုင်စေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဝေသနံ၊ သွင်းဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပဝိဋ္ဌံ၊ ဝင်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဌိတံ၊ တည်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဥဒ္ဓရဏံ၊ နုတ်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ စေ န သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ မသာယာအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ၊ ရန်သူရဟန်းတို့သည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဇာဂရန္တိယာ၊ နိုးကြားသော။ မနုဿိတ္ထိယာ၊ လူမိန်းမ၏။ သုတ္တာယ၊ အိပ်ပျော်သော။ မတ္တာယ၊ ယစ်သော။ ဥမ္မတ္တာယ၊ ရူးသော။ ပမတ္တာယ၊ မေ့လျော့သော။ မတာယ၊ သေသည်ဖြစ်၍။ အက္ခာယိတာယ၊ အိမ်ခွေး, တောခွေးတို့သည် မခဲအပ်သေးသော။ မတာယ၊ သေသည်ဖြစ်၍။ ယေဘုယျေန၊ များသောအားဖြင့်။ အက္ခာယိတာယ၊ အိမ်ခွေး, တောခွေးတို့သည် မခဲအပ်သေးသော၊ ။ပ။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မတာယ၊ သေသည်ဖြစ်၍။ ယေဘုယျေန၊ များသောအားဖြင့်။ ခါယိတာယ၊ အိမ်ခွေး, တောခွေးတို့သည် ခဲအပ်ပြီးသော။ မနုဿိတ္ထိယာ၊ လူမိန်းမ၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ အာနေတွာ၊ ဆောင်၍။ အင်္ဂဇာတေန၊ အင်္ဂါဇာတ်ဖြင့်။ ဝစ္စမဂ္ဂံ၊ ဝစ္စမဂ်ကို။ ပဿာဝမဂ္ဂံ၊ ပဿာဝမဂ်ကို။ မုခံ၊ မုခမဂ်ကို။ အဘိနိသီဒေန္တိ၊ ဖိ၍ ထိုင်စေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဝေသနံ၊ သွင်းဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပဝိဋ္ဌံ၊ ဝင်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဌိတံ၊ တည်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဥဒ္ဓရဏံ၊ နုတ်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ စေ န သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ မသာယာအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ၊ ရန်သူရဟန်းတို့သည်။ ဘိက္ခုံ၊ ကို။ အမနုဿိတ္ထိယာ၊ နတ်မိန်းမ၏။ တိရစ္ဆာနဂတိတ္ထိယာ၊ တိရစ္ဆာန်မိန်းမ၏။ မနုဿုဘတောဗျဉ္ဇနကဿ၊ လူဥဘတောဗျည်း၏။ အမနုဿုဘတောဗျဉ္ဇနကဿ၊ နတ်ဥဘတောဗျည်း၏။ တိရစ္ဆာနဂတုဘတောဗျဉ္ဇနကဿ၊ တိရစ္ဆာန်ဥဘတောဗျည်း၏။ မနုဿပဏ္ဍကဿ၊ လူပဏ္ဍုက်၏။ အမနုဿပဏ္ဍကဿ၊ နတ်ပဏ္ဍုက်၏။ တိရစ္ဆာနပဏ္ဍကဿ၊ တိရစ္ဆာန်ပဏ္ဍုက်၏။ မနုဿပုရိသဿ၊ လူယောကျ်ား၏။ အမနုဿပုရိသဿ၊ နတ်ယောကျ်ား၏။ တိရစ္ဆာနဂတ ပုရိသဿ၊ တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ား၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ အာနေတွာ၊ ဆောင်၍။ အင်္ဂဇာတေန၊ အင်္ဂါဇာတ်ဖြင့်။ ဝစ္စမဂ္ဂံ၊ ဝစ္စမဂ်ကို။ မုခံ၊ မုခမဂ်ကို။ အဘိနိသီဒေန္တိ၊ ဖိ၍ ထိုင်စေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဝေသနံ၊ သွင်းဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပဝိဋ္ဌံ၊ ဝင်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဌိတံ၊ တည်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဥဒ္ဓရဏံ၊ နုတ်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ စေ န သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ မသာယာအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ၊ ရန်သူရဟန်းတို့သည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဇာဂရန္တဿ၊ နိုးကြားသော။ တိရစ္ဆာနဂတပုရိသဿ၊ တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ား၏။ သုတ္တဿ၊ အိပ်ပျော်သော။ မတ္တဿ၊ ယစ်သော။ ဥမ္မတ္တဿ၊ ရူးသော။ ပမတ္တဿ၊ မေ့လျော့သော။ မတဿ၊ သေသည်ဖြစ်၍။ အက္ခာယိတဿ၊ အိမ်ခွေး, တောခွေးတို့သည် မခဲအပ်သေးသော။ မတဿ၊ သေသည်ဖြစ်၍။ ယေဘုယျေန၊ များသောအားဖြင့်။ အက္ခာယိတဿ၊ အိမ်ခွေး, တောခွေးတို့သည် မခဲအပ်သေးသော။ပ။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မတဿ၊ သေသည်ဖြစ်၍။ ယေဘုယျေန၊ များသောအားဖြင့်။ ခါယိတဿ၊ အိမ်ခွေး, တောခွေးတို့သည် ခဲအပ်ပြီးသော။ တိရစ္ဆာနဂတပုရိသဿ၊ တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ား၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ အာနေတွာ၊ ဆောင်၍။ အင်္ဂဇာတေန၊ အင်္ဂါဇာတ်ဖြင့်။ ဝစ္စမဂ္ဂံ၊ ဝစ္စမဂ်ကို။ မုခံ၊ မုခမဂ်ကို။ အဘိနိသီဒေန္တိ၊ ဖိ၍ ထိုင်စေကုန်၏။
သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဝေသနံ၊ သွင်းဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပဝိဋ္ဌံ၊ ဝင်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဌိတံ၊ တည်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဥဒ္ဓရဏံ၊ နုတ်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ စေ န သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ မသာယာအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၆၄။ ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ၊ ရန်သူရဟန်းတို့သည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ မနုဿိတ္ထိယာ၊ လူမိန်းမ၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ အာနေတွာ၊ ဆောင်၍။ သန္ထတဿ၊ အနှီးခံသော ရဟန်း၏။ အင်္ဂဇာတေန၊ အင်္ဂါဇာတ်ဖြင့်။ အသန္ထတာယ၊ အနှီးမခံသော လူမိန်းမ၏။ ဝစ္စမဂ္ဂံ၊ ဝစ္စမဂ်ကို။ ပဿာဝမဂ္ဂံ၊ ပဿာဝမဂ်ကို။ မုခံ၊ မုခမဂ်ကို။ အဘိနိသီဒေန္တိ၊ ဖိ၍ ထိုင်စေကုန်၏။ အသန္ထတဿ၊ အနှီးမခံသော ရဟန်း၏။ သန္ထတာယ၊ အနှီးခံသော လူမိန်းမ၏။ သန္ထတဿ၊ အနှီးခံသော ရဟန်း၏။ သန္ထတာယ၊ အနှီးခံသော လူမိန်းမ၏။ အသန္ထတဿ၊ အနှီးမခံသော ရဟန်း၏။ အသန္ထတာယ၊ အနှီးမခံသော လူမိန်းမ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဝေသနံ၊ သွင်းဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပဝိဋ္ဌံ၊ ဝင်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဌိတံ၊ တည်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဥဒ္ဓရဏံ၊ နုတ်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ စေ န သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ မသာယာအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ၊ ရန်သူရဟန်းတို့သည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဇာဂရန္တိယာ၊ နိုးကြားသော။ မနုဿိတ္တိယာ၊ လူမိန်းမ၏။ သုတ္တာယ၊ အိပ်ပျော်သော။ မတ္တာယ၊ ယစ်သော။ ဥမ္မတ္တာယ၊ ရူးသော။ ပမတ္တာယ၊ မေ့လျော့သော။ မတာယ၊ သေသည်ဖြစ်၍။ အက္ခာယိတာယ၊ အိမ်ခွေး, တောခွေးတို့သည် မခဲအပ်သေးသော။ မတာယ၊ သေသည်ဖြစ်၍။ ယေဘုယျေန၊ များသောအားဖြင့်။ အက္ခာယိတာယ၊ အိမ်ခွေး, တောခွေးတို့သည် မခဲအပ်သေးသော၊ ။ပ။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မတာယ၊ သေသည်ဖြစ်၍။ ယေဘုယျေန၊ များသောအားဖြင့်။ ခါယိတာယ၊ အိမ်ခွေး, တောခွေးတို့သည် ခဲအပ်ပြီးသော။ မနုဿိတ္ထိယာ၊ လူမိန်းမ၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ အာနေတွာ၊ ဆောင်၍။ သန္ထတဿ၊ အနှီးခံသော ရဟန်း၏။ အင်္ဂဇာတေန၊ အင်္ဂါဇာတ်ဖြင့်။ အသန္ထတာယ၊ အနှီးမခံသော လူမိန်းမ၏။ ဝစ္စမဂ္ဂံ၊ ဝစ္စမဂ်ကို။ ပဿာဝမဂ္ဂံ၊ ပဿာဝမဂ်ကို။ မုခံ၊ မုခမဂ်ကို။ အဘိနိသီဒေန္တိ၊ ဖိ၍ ထိုင်စေကုန်၏။ အသန္ထတဿ၊ အနှီးမခံသော ရဟန်း၏။ သန္ထတာယ၊ အနှီးခံသော လူမိန်းမ၏။ သန္ထတဿ၊ အနှီးခံသော ရဟန်း၏။ သန္ထတာယ၊ အနှီးခံသော လူမိန်းမ၏။ အသန္ထတဿ၊ အနှီးမခံသော ရဟန်း၏။ အသန္ထတာယ၊ အနှီးမခံသော လူမိန်းမ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဝေသနံ၊ သွင်းဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပဝိဋ္ဌံ၊ ဝင်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ။ ဌိတံ၊ တည်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဥဒ္ဓရဏံ၊ နုတ်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ စေ န သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ မသာယာအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ၊ ရန်သူရဟန်းတို့သည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ အမနုဿိတ္ထိယာ၊ နတ်မိန်းမ၏။ တိရစ္ဆာနဂတိတ္ထိယာ၊ တိရစ္ဆာန်မိန်းမ၏။ မနုဿုဘတောဗျဉ္ဇနကဿ၊ နတ်ဥဘတောဗျည်း၏။ တိရစ္ဆာနဂတုဘတောဗျဉ္ဇနကဿ၊ တိရစ္ဆာန်ဥဘတောဗျည်း၏။ မနုဿပဏ္ဍကဿ၊ လူပဏ္ဍုက်၏။ အမနုဿပဏ္ဍကဿ၊ နတ်ပဏ္ဍုက်၏။ တိရစ္ဆာနပဏ္ဍကဿ၊ တိရစ္ဆာန်ပဏ္ဍုက်၏။ မနုဿပုရိသဿ၊ လူယောကျ်ား၏။ အမနုဿပုရိသဿ၊ နတ်ယောကျ်ား၏။ တိရစ္ဆာနဂတပုရိသဿ၊ တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ား၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ အာနေတွာ၊ ဆောင်၍။ သန္ထတဿ၊ အနှီးခံသော ရဟန်း၏။ အင်္ဂဇာတေန၊ အင်္ဂါဇာတ်ဖြင့်။ အသန္ထတဿ၊ အနှီးမခံသော တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ား၏။ ဝစ္စမဂ္ဂံ၊ ဝစ္စမဂ်ကို။ မုခံ၊ မုခမဂ်ကို။ အဘိနိသီဒေန္တိ၊ ဖိ၍ ထိုင်စေကုန်၏။ အသန္ထတဿ၊ အနှီးမခံသော ရဟန်း၏။ သန္ထတဿ၊ အနှီးခံသော တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ား၏။ သန္ထတဿ၊ အနှီးခံသော ရဟန်း၏။ သန္ထတဿ၊ အနှီးခံသော တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ား၏။ အသန္ထတဿ၊ အနှီးမခံသော ရဟန်း၏။ အသန္ထတဿ၊ အနှီးမခံသော တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ား၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဝေသနံ၊ သွင်းဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပဝိဋ္ဌံ၊ ဝင်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဌိတံ၊ တည်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဥဒ္ဓရဏံ၊ နုတ်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ စေ န သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ မသာယာအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၆၅။ ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ၊ ရန်သူရဟန်းတို့သည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဇာဂရန္တဿ၊ နိုးကြားသော။ တိရစ္ဆာနဂတပုရိသဿ၊ တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ား၏။ သုတ္တဿ၊ အိပ်ပျော်သော။ မတ္တဿ၊ ယစ်သော။ ဥမ္မတ္တဿ၊ ရူးသော။ ပမတ္တဿ၊ မေ့လျော့သော။ မတဿ၊ သေသည်ဖြစ်၍။ အက္ခာယိတဿ၊ အိမ်ခွေး, တောခွေးတို့သည် မခဲအပ်သေးသော။ မတဿ၊ သေသည်ဖြစ်၍။ ယေဘုယျေန၊ များသော အားဖြင့်။ အက္ခာယိတဿ၊ အိမ်ခွေး, တောခွေးတို့သည် မခဲအပ်သေးသော။ပ။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မတဿ၊ သေသည်ဖြစ်၍။ ယေဘုယျေန၊ များသောအားဖြင့်။ ခါယိတဿ၊ အိမ်ခွေး, တောခွေးတို့သည် ခဲအပ်ပြီးသော။ တိရစ္ဆာနဂတပုရိသဿ၊ တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ား၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ အာနေတွာ၊ ဆောင်၍။ သန္ထတဿ၊ အနှီးခံသော ရဟန်း၏။ အင်္ဂဇာတေန၊ အင်္ဂါဇာတ်ဖြင့်။ အသန္ထတဿ၊ အနှီးမခံသော တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ား၏။ ဝစ္စမဂ္ဂံ၊ ဝစ္စမဂ်ကို။ မုခံ၊ မုခမဂ်ကို။ အဘိနိသီဒေန္တိ၊ ဖိ၍ ထိုင်စေကုန်၏။ အသန္ထတဿ၊ အနှီးမခံသော ရဟန်း၏။ သန္ထတဿ၊ အနှီးခံသော တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ား၏။ သန္ထတဿ၊ အနှီးခံသော ရဟန်း၏၊
သန္ထတဿ၊ အနှီးခံသော တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ား၏။ အသန္ထတဿ၊ အနှီးမခံသော ရဟန်း၏။ အသန္ထတဿ၊ အနှီးမခံသော တိရစ္ဆာန်ယောကျ်ား၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဝေသနံ၊ သွင်းဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ပဝိဋ္ဌံ၊ ဝင်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဌိတံ၊ တည်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ဥဒ္ဓရဏံ၊ နုတ်ဆဲခဏ၌။ စေ သာဒိယာတိ၊ အကယ်၍ သာယာအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ စေ န သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ မသာယာအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခုပစ္စတ္ထိကာ၊ ရန်သူရဟန်းတို့ကို။ ဝိတ္ထာရိတာ၊ ချဲ့အပ်သည်တို့ကို။ ကာတဗ္ဗာ ယထာ၊ ပြုအပ်ကုန်သကဲ့သို့။ ဧဝမ္ပိ၊ ဤသို့လည်း။ ရာဇပစ္စတ္ထိကာ၊ ရန်သူမင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ စောရပစ္စတ္ထိကာ၊ ရန်သူခိုးသူတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဓုတ္တပစ္စတ္ထိကာ၊ ရန်သူဣတ္ထိဓုတ္တ သုရာဓုတ္တတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဥပ္ပဠဂန္ဓပစ္စတ္ထိကာ၊ ရန်သူဥပ္ပဠဂန္ဓတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဝိတ္ထာရိတာ၊ ချဲ့အပ်သည်တို့ကို။ ကာတဗ္ဗာ၊ ပြုအပ်ကုန်၏။
သံခိတ္တံ၊ ကို။ ဝဏ္ဏိတမေဝ၊ ဖွင့်အပ်သည်သာလျှင်တည်း။
၆၆။ မဂ္ဂေန၊ မဂ်ဖြင့်။ မဂ္ဂံ၊ မဂ်တစ်ခုသို့။ ပဝေသေတိ၊ သွင်းအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မဂ္ဂေန၊ မဂ်တစ်ခုဖြင့်။ အမဂ္ဂံ၊ မဂ်မဟုတ်သော အမာ စသည်သို့။ ပဝေသေတိ၊ သွင်းအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အမဂ္ဂေန၊ မဂ်မဟုတ်သော အမာစသည်ဖြင့်။ မဂ္ဂံ၊ မဂ်ကို။ ပဝေသေတိ၊ သွင်းအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အမဂ္ဂေန၊ မဂ်မဟုတ်သော အမာ စသည်ဖြင့်။ အမဂ္ဂံ၊ မဂ်မဟုတ်သော အမာ စသည်သို့။ ပဝေသေတိ၊ သွင်းအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သုတ္တဘိက္ခုမှိ၊ အိပ်ပျော်သော ရဟန်း၌။ ဝိပ္ပဋိပဇ္ဇတိ၊ ဖောက်ပြန်သောအားဖြင့် ကျင့်အံ့။ ပဋိဗုဒ္ဓေါ၊ နိုးသည်ရှိသော်။ သာဒိယတိ၊ သာယာအံ့။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့ကို။ နာသေတဗ္ဗာ၊ ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်၏။ ပဋိဗုဒ္ဓေါ၊ နိုးသည်ရှိသော်။ န သာဒိယတိ၊ မသာယာအံ့။ ဒူသကော၊ ဖျက်ဆီးတတ်သော ရဟန်းကို။ နာသေတဗ္ဗော၊ ဖျက်ဆီးအပ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သုတ္တသာမဏေရမှိ၊ အိပ်ပျော်သော သာမဏေ၌။ ဝိပ္ပဋိပဇ္ဇတိ၊ ဖောက်ပြန်သောအားဖြင့် ကျင့်၏။ ပဋိဗုဒ္ဓေါ၊ နိုးသည်ရှိသော်။ သာဒိယတိ၊ သာယာအံ့။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းသာမဏေတို့ကို။ နာသေတဗ္ဗာ၊ ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်၏။ ပဋိဗုဒ္ဓေါ၊ နိုးသည်ရှိသော်။ န သာဒိယတိ၊ အကယ်၍ မသာယာအံ့။ ဒူသကော၊ ဖျက်ဆီးတတ်သော ရဟန်းကို။ နာသေတဗ္ဗော၊ ဖျက်ဆီးအပ်၏။ သာမဏေရော၊ သာမဏေသည်။ သုတ္တဘိက္ခုမှိ၊ အိပ်ပျော်သော ရဟန်း၌။ ဝိပ္ပဋိပဇ္ဇတိ၊ ဖောက်ပြန်သောအားဖြင့် ကျင့်၏။ ပဋိဗုဒ္ဓေါ၊ နိုးသည်ရှိသော်။ သာဒိယတိ၊ သာယာအံ့။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သာမဏေရဟန်းတို့ကို။ နာသေတဗ္ဗာ၊ ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်၏။ ပဋိဗုဒ္ဓေါ၊ နိုးသည်ရှိသော်။ န သာဒိယတိ၊ မသာယာအံ့။ ဒူသကော၊ ဖျက်ဆီးတတ်သော သာမဏေကို။ နာသေတဗ္ဗော၊ ဖျက်ဆီးအပ်၏။ သာမဏေရော၊ သာမဏေသည်။ သုတ္တသာမဏေရမှိ၊ အိပ်ပျော်သော သာမဏေ၌။ ဝိပ္ပဋိပဇ္ဇတိ၊ ဖောက်ပြန်သောအားဖြင့် ကျင့်အံ့။ ပဋိဗုဒ္ဓေါ၊ နိုးသည်ရှိသော်။ သာဒိယတိ၊ သာယာအံ့။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သာမဏေတို့ကို။ နာသေတဗ္ဗာ၊ ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်၏။ ပဋိဗုဒ္ဓေါ၊ နိုးသည်ရှိသော်။ န သာဒိယတိ၊ မသာယာအံ့။ ဒူသကော၊ ဖျက်ဆီးတတ်သော သာမဏေကို။ နာသေတဗ္ဗော၊ ဖျက်ဆီးအပ်၏။
အဇာနန္တဿ၊ မသိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အသာဒိယန္တဿ၊ မသာယာသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ခိတ္တစိတ္တဿ၊ ပျံ့လွင့်သော စိတ်ရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဝေဒနာဋ္ဋဿ၊ ဝေဒနာနှိပ်စက်အပ်သော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် ဝိဘင်းပဒဘာဇနီ အပြီးတည်း။
သန္ထတဘာဏဝါရော၊ သန္တတဘာဏဝါရသည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးပြီ။
ဝိနီတဝတ္ထု ဥဒ္ဒါနဂါထာ
မက္ကဋီ၊ မျောက်မ၏အကြောင်း။ ဝဇ္ဇီပုတ္တာ စ၊ ဝဇ္ဇီတိုင်းသား ရဟန်းတို့၏အကြောင်း။ ဂိဟီ စ၊ လူ့အသွင် အကြောင်း။ နဂ္ဂေါ စ၊ အဝတ်မဝတ်သော အကြောင်း။ တိတ္ထိယာ၊ တိတ္ထိတို့၏အကြောင်း။ ဒါရိကာ၊ သူငယ်မ၏အကြောင်း။ ဥပ္ပလဝဏ္ဏာ စ၊ ဥပ္ပလဝဏ်ထေရီမ၏အကြောင်း။ ဗျဉ္ဇနေဟိ၊ လိင်ပြန်ခြင်းတို့ဖြင့်။ အပရေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဒုဝေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော အကြောင်းတို့။
မာတာ၊ အမိ၏အကြောင်း။ ဓီတာ၊ သမီး၏အကြောင်း။ ဘဂိနီ၊ နှမ၏အကြောင်း။ ဇာယာ၊ မယားအကြောင်း။ မုဒု၊ မုဒုပိဋ္ဌိက၏အကြောင်း။ လမ္ဗိနာ၊ အင်္ဂါဇာတ်ရှည်သော ရဟန်း၏အကြောင်း။ ဒွေ ဝဏာ၊ နှစ်ပါးသော ဝဏ၏အကြောင်း။ ဒါရုဓီတလိကာယ၊ ဒါရုဓီတလိက၏ အကြောင်းနှင့် တကွ။ လေပစိတ္တဉ္စ၊ လေပစိတ္တ၏အကြောင်း။
သုန္ဒရေန၊ သုန္ဒရရဟန်း၏အကြောင်းနှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော အကြောင်းတို့။ ပဉ္စသိဝထိကာ၊ ငါးပါးသော သိဝထိက၏အကြောင်းတို့။ အဋ္ဌိကာ၊ အဋ္ဌိက၏အကြောင်း။ နာဂီ၊ နဂါးမ၏အကြောင်း။ ယက္ခီ၊ နတ်သမီး၏အကြောင်း။ ပေတီ စ၊ ပြိတ္တာမ၏အကြောင်း။ ပဏ္ဍကော၊ ပဏ္ဍုက်၏အကြောင်း။ ဥပဟတော၊ ဥပဟတိန္ဒြိယ၏အကြောင်း။ ဆုပေ၊ ဆုပ၏အကြောင်း။
ဘဒ္ဒိယေ၊ ဘဒ္ဒိယပြည်၌။ သုတ္တော၊ အိပ်ပျော်သော။ အရဟံ၊ ရဟန္တာ၏အကြောင်း။ သာဝတ္ထိယာ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အပရေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ စတုရော၊ လေးပါးကုန်သော အကြောင်းတို့။ ဝေသာလိယာ၊ ဝေသာလီပြည်၌။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော အကြောင်းတို့။ မာလာ၊ ပန်းပူဇော်သော သူ၏အကြောင်း။ သုပိနေ၊ အိမ်မက်၌။ ပဋိသေဝိတော၊ မေထုန်မှီဝဲအပ်သော။ ဘာရုကစ္ဆကော၊ ဘာရုကစ္ဆက၏အကြောင်း။
သုပဗ္ဗာ၊ သုပဗ္ဗာ၏အကြောင်း။ သဒ္ဓါ၊ သဒ္ဓါ၏ အကြောင်း။ ဘိက္ခုနီ၊ ဘိက္ခုနီမ၏ အကြောင်း။ သိက္ခမာနာ၊ သိက္ခမာန်၏အကြောင်း။ သာမဏေရီ၊ သာမဏေမ၏အကြောင်း။ ဝေသိယာ၊ ပြည့်တန်ဆာမ၏အကြောင်း။ ပဏ္ဍကော၊ ပဏ္ဍုက်၏အကြောင်း။ ဂိဟီ၊ လူ၏အကြောင်း။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း၏အကြောင်း။ ဝုဒ္ဓပဗ္ဗဇိတော၊ တောထွက်ရဟန်း၏အကြောင်း။ မိဂေါ၊ သမင်ပေါက်၏အကြောင်း။ ဣတိ အယံ၊ ဤသည်ကား။ မာတိကာ၊ မာတိကာတည်း။
ဝိနီတဝတ္ထု
၆၇။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ မက္ကဋိယာ၊ မျောက်မ၌။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝိ၊ မှီဝဲ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်ပြီ။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိကအမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော နု ခေါ၊ ရောက်ပြီလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိကအမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဝေသာလိကာ၊ ဝေသာလီပြည်၌ နေကုန်သော။ ဝဇ္ဇိပုတ္တကာ၊ ဝဇ္ဇီတိုင်းသားဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သိက္ခံ၊ သိက္ခာကို။ အပစ္စက္ခာယ၊ မချမူ၍။ ဒုဗ္ဗလျံ၊ အားနည်းသည်၏ အဖြစ်ကို။ အနာဝိကတွာ၊ ထင်စွာ မပြုမူ၍။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝိံသု၊ မှီဝဲကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်ပြီ။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိကအမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နာ နု ခေါ၊ ရောက်ကုန်ပြီလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္တံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နာ၊ ရောက်ကုန်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မေ၊ ငါ့အား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်ခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ ဂိဟိလိင်္ဂေန၊ လူ၏ အသွင်ဖြင့်။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝိ၊ မှီဝဲ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်ပြီ။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိကအမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော နု ခေါ၊ ရောက်ပြီလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိကအမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “ဧဝံ၊ ဤသို့ ပြုသည်ရှိသော်။ မေ၊ ငါ့အား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်ခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့၊” ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ နဂ္ဂေါ၊ အဝတ်မဆည်း အချည်းနှီးသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝိ၊ မှီဝဲ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိကအမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ပြုသည်ရှိသော်။ မေ၊ ငါ့အား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်ခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ ကုသစီရံ၊ သမန်းမြက်သင်္ကန်းကို။ နိဝါသေတွာ၊ ဝတ်၍။ ဝါကစီရံ၊ လျှော်တေသင်္ကန်းကို။ နိဝါသေတွာ၊ ဝတ်၍။ ဖလကစီရံ၊ ပျဉ်ချပ်သင်္ကန်းကို။ နိဝါသေတွာ၊ ဝတ်၍။ ကေသကမ္ဗလံ၊ လူ့ဆံပင်ဖြင့် ရက်အပ်သော ကမ္ဗလာကို။ နိဝါသေတွာ၊ ဝတ်၍။ ဝါလကမ္ဗလံ၊ သားမွေးဖြင့် ရက်အပ်သော ကမ္ဗလာကို။ နိဝါသေတွာ၊ ဝတ်၍။ ဥလူကပက္ခိကံ၊ ခင်ပုပ်တောင်တို့ဖြင့် ရက်အပ်သော သင်္ကန်းကို။ နိဝါသေတွာ၊ ဝတ်၍။ အဇိနက္ခိပံ၊ သစ်နက်ရေကို။ နိဝါသေတွာ၊ ဝတ်၍။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝိ၊ မှီဝဲ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၅-၁၁)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ပိဏ္ဍစာရိကော၊ ဆွမ်းခံလှည့်လည်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပီဌကေ၊ အင်းပျဉ်ငယ်၌။ နိပန္နံ၊ လျောင်းသော။ ဒါရိကံ၊ သူငယ်မကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ သာရတ္တော၊ ပြင်းစွာ တပ်သည်ဖြစ်၍။ အင်္ဂုဋ္ဌံ၊ ခြေမကို။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ပဝေသေသိ၊ သွင်း၏။ သာ၊ ထိုသူငယ်မသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၂)
၆၈။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ မာဏဝကော၊ နန္ဒလုလင်သည်။ ဥပ္ပလဝဏ္ဏာယ၊ ဥပ္ပလဝဏ် အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၌။ ပဋိဗဒ္ဓစိတ္တော၊ တပ်သော စိတ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော မာဏဝကော၊ ထိုနန္ဒလုလင်သည်။ ဥပ္ပလဝဏ္ဏာယ၊ ဥပ္ပလဝဏ် အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပဝိဋ္ဌာယ၊ ဝင်သည်ရှိသော်။ ကုဋိကံ၊ ကုဋီသို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ နိလီနော၊ ပုန်းကွယ်လျက်။ အစ္ဆိ၊ နေ၏။ ဥပ္ပလဝဏ္ဏာ၊ ဥပ္ပလဝဏ် အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ပစ္ဆာဘတ္တံ၊ ဆွမ်းစားပြီးသည်မှ နောက်၌။ ပိဏ္ဍပါတပဋိက္ကန္တာ၊ ဆွမ်းစားဇရပ်မှ ဖဲသည်ဖြစ်၍။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ ပက္ခာလေတွာ၊ ခါ၍။ ကုဋိကံ၊ ကုဋီသို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ မဉ္စကေ၊ ညောင်စောင်းငယ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော မာဏဝကော၊ ထိုနန္ဒလုလင်သည်။ ဥပ္ပလဝဏ္ဏံ၊ ဥပ္ပလဝဏ် အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမကို။ ဥဂ္ဂဟေတွာ၊ မြဲစွာ ကိုင်၍။ ဒူသေသိ၊ ဖျက်ဆီး၏။ ဥပ္ပလဝဏ္ဏာ၊ ဥပ္ပလဝဏ် အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ပြောကြား၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းယောကျ်ားတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အသာဒိယန္တိယာ၊ မသာယာသော ရဟန်းမိန်းမအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၃)
၆၉။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ဣတ္ထိလိင်္ဂံ၊ မိန်းမ၏ အသွင်သည်။ ပါတုဘူတံ၊ ထင်ရှားဖြစ်၍ ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တံယေဝ ဥပဇ္ဈံ၊ ထိုယောကျ်ားလက်ထက် ယူသော ဥပဇ္ဈာယ်ကိုသာလျှင်။ တမေဝ ဥပသမ္ပဒံ၊ ထိုယောကျ်ားလက်ထက် ခံအပ်သော ပဉ္ဇင်းအဖြစ်ကိုသာလျှင်။ တာနိယေဝ ဝဿာနိ၊ ထိုယောကျ်ားလက်ထက် ရေတွက်အပ်သော ဝါတို့ကိုသာလျှင်။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခုနီဟိ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့နှင့်။ သင်္ဂမိတုံ၊ အတူတကွ ပေါင်းဖော်ခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းယောကျ်ားတို့၏။ ယာ အာပတ္တိယော၊ အကြင်အာပတ်တို့သည်။ ဘိက္ခုနီဟိ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့နှင့်။ သာဓာရဏာ၊ ဆက်ဆံကုန်၏။ တာ အာပတ္တိယော၊ ထိုအာပတ်တို့ကို။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဝုဋ္ဌာတုံ၊ ထစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းယောကျ်ားတို့၏။ ယာ အာပတ္တိယော၊ အကြင်အာပတ်တို့သည်။ ဘိက္ခုနီဟိ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့နှင့်။ အသာဓာရဏာ၊ မဆက်ဆံကုန်။ တာဟိ အာပတ္တီဟိ၊ ထိုအာပတ်တို့ဖြင့်။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၄)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရိဿာ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမအား။ ပုရိသလိင်္ဂံ၊ ယောကျ်ား၏ အသွင်သည်။ ပါတုဘူတံ၊ ထင်ရှားဖြစ်၍ ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တံယေဝ ဥပဇ္ဈံ၊ ထိုမိန်းမလက်ထက် ယူသော ဥပဇ္ဈာယ်ကိုသာလျှင်။ တမေဝ ဥပသမ္ပဒံ၊ ထိုမိန်းမလက်ထက် ခံအပ်သော ပဉ္ဇင်းအဖြစ်ကိုသာလျှင်။ တာနိယေဝ ဝဿာနိ၊ ထိုမိန်းမလက်ထက် ရေတွက်အပ်သော ဝါတို့ကိုသာလျှင်။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းယောကျ်ားတို့နှင့်။ သင်္ဂမိတုံ၊ အတူတကွ ပေါင်းဖော်ခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။
ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့၏။ ယာ အာပတ္တိယော၊ အကြင်အာပတ်တို့သည်။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းယောကျ်ားတို့နှင့်။ သာဓာရဏာ၊ ဆက်ဆံကုန်၏။ တာ အာပတ္တိယော၊ ထိုအာပတ်တို့ကို။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းယောကျ်ားတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဝုဋ္ဌာတုံ၊ ထစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့၏။ ယာ အာပတ္တိယော၊ အကြင်အာပတ်တို့သည်။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းယောကျ်ားတို့နှင့်။ အသာဓာရဏာ၊ မဆက်ဆံကုန်။ တာဟိ အာပတ္တီဟိ၊ ထိုအာပတ်တို့ဖြင့်။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၅)
၇၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မေ၊ ငါ့အား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်ခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ မာတုယာ၊ အမိ၌။ ဓီတုယာ၊ သမီး၌။ ဘဂိနိယာ၊ နှမ၌။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝိ၊ မှီဝဲ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၆-၁၈)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပုရာဏဒုတိယိကာယ၊ မယားဟောင်း၌။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝိ၊ မှီဝဲ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၉)
၇၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ မုဒုပိဋ္ဌိကော၊ နူးညံ့သော ကျောက်ကုန်း ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အနဘိရတိယာ၊ မမွေ့လျော်ခြင်းသည်။ ပီဠိတော၊ နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ မုခေန၊ ခံတွင်းဖြင့်။ အဂ္ဂဟေသိ၊ စုတ်ပြီ။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၀)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ လမ္ဗီ၊ ရှည်သော အင်္ဂါဇာတ် ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အနဘိရတိယာ၊ မမွေ့လျော်ခြင်းသည်။ ပီဠိတော၊ နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဝစ္စမဂ္ဂံ၊ ဝစ္စမဂ်သို့။ ပဝေသေသိ၊ သွင်း၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၁)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ မတသရီရံ၊ သူသေကောင်ကို။ ပဿိ၊ မြင်၏။ တသ္မိံ စ သရီရေ၊ ထိုသူသေကောင်၌လည်း။ အင်္ဂဇာတသာမန္တာ၊ အင်္ဂါဇာတ်၏ အနီး၌။ ဝဏော၊ အမာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ပြုသည်ရှိသော်။ မေ၊ ငါ့အား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်ခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ အင်္ဂဇာတေ၊ အင်္ဂါဇာတ်၌။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ပဝေသေတွာ၊ သွင်း၍။ ဝဏေန၊ အမာဖြင့်။ နီဟရိ၊ ထုတ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၂)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ မတသရီရံ၊ သူသေကောင်ကို။ ပဿိ၊ မြင်၏။ တသ္မိံ စ သရီရေ၊ ထိုသူသေကောင်၌လည်း။ အင်္ဂဇာတ သာမန္တာ၊ အင်္ဂါဇာတ်၏ အနီး၌။ ဝဏော၊ အမာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “ဧဝံ၊ ဤသို့ ပြုသည်ရှိသော်။ မေ၊ ငါ့အား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်ခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့၊” ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ ဝဏေ၊ အမာ၌။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ပဝေသေတွာ၊ သွင်း၍။ အင်္ဂဇာတေန၊ အင်္ဂါဇာတ်ဖြင့်။ နီဟရိ၊ ထုတ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၃)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သာရတ္တော၊ ပြင်းစွာ တပ်သည်ဖြစ်၍။ လေပစိတ္တဿ၊ ပန်းချီဆေးရေးရုပ်၏။ နိမိတ္တံ၊ နိမိတ်ကို။ အင်္ဂဇာတေန၊ အင်္ဂါဇာတ်ဖြင့်။ ဆုပိ၊ တို့၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၄)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သာရတ္တော၊ ပြင်းစွာ တပ်သည်ဖြစ်၍။ ဒါရုဓီတလိကာယ၊ သစ်သားရုပ်၏။ နိမိတ္တံ၊ နိမိတ်ကို။ အင်္ဂဇာတေန၊ အင်္ဂါဇာတ်ဖြင့်။ ဆုပိ၊ တို့၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၅)
၇၂။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ရာဇဂဟာ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်မှ။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြုသော။ သုန္ဒရော နာမ၊ သုန္ဒရအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ရထိကာယ၊ ရထားလမ်းဖြင့်။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ မုဟုတ္တံ၊ တစ်မုဟုတ်မျှ။ အာဂမေဟိ၊ ငံ့တော်မူပါဦး။ ဝန္ဒိဿာမိ၊ ရှိခိုးပါအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ လျှောက်ဆို၍။ သာ၊ ထိုမိန်းမသည်။ ဝန္ဒန္တီ၊ ရှိခိုးလျက်။ အန္တရဝါသကံ၊ သင်းပိုင်ကို။ ဥက္ခိပိတွာ၊ ပင့်၍။ မုခေန၊ ခံတွင်းဖြင့်။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ အဂ္ဂဟေသိ၊ စုတ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း တွံ- သင်သည်။ သာဒိယိ၊ သာယာသလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ န သာဒိယိံ၊ မသာယာပါ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အသာဒိယန္တဿ၊ မသာယာသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၆)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝ၊ မှီဝဲလော့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ အလံ၊ မသင့်။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ န ကပ္ပတိ၊ မအပ်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ အဟံ၊ တပည့်တော်မသည်။ ဝါယမိဿာမိ၊ လုံ့လပြုပါအံ့။ တွံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ မာ ဝါယမိ၊ လုံ့လမပြုပါလင့်။ ဧဝံ၊ ဤသို့ လုံ့လမပြုသည်ရှိသော်။ တေ၊ အရှင်ဘုရားအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်ခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တထာ၊ ထိုမိန်းမဆိုတိုင်း။ အကာသိ၊ ပြု၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၇)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝ၊ မှီဝဲလော့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ အလံ၊ မသင့်။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ န ကပ္ပတိ၊ မအပ်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဝါယမ၊ လုံ့လပြုလော့။ အဟံ၊ တပည့်တော်မသည်။ န ဝါယမိဿာမိ၊ လုံ့လမပြုပါအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ လုံ့လမပြုသည်ရှိသော်။ တေ၊ အရှင်ဘုရားအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်ခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တထာ၊ ထိုမိန်းမဆိုတိုင်း။ အကာသိ၊ ပြု၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၈)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝ၊ မှီဝဲလော့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ အလံ၊ မသင့်။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ န ကပ္ပတိ၊ မအပ်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ အဗ္ဘန္တရံ၊ အတွင်း၌။ ဃဋ္ဋေတွာ၊ စေ့ဆော်၍။ ဗဟိ၊ အပ၌။ မောစေဟိ၊ လွတ်စေလော့၊ ။ပ။ ဗဟိ၊ အပ၌။ ဃဋ္ဋေတွာ၊ စေ့ဆော်၍။ အဗ္ဘန္တရံ၊ အတွင်း၌။ မောစေဟိ၊ လွတ်စေလော့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ပြုသည်ရှိသော်။ တေ၊ အရှင်ဘုရားအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်ခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တထာ၊ ထိုမိန်းမဆိုတိုင်း။ အကာသိ၊ ပြု၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၉-၃၀)
၇၃။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သိဝထိကံ၊ သုသာန်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ အက္ခာယိတံ၊ အိမ်ခွေး, တောခွေးတို့သည် မခဲအပ်သေးသော။ သရီရံ၊ ကိုယ်ကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ တသ္မိံ၊ ထိုကိုယ်၌။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝိ၊ မှီဝဲ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိကအမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၁)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သိဝထိကံ၊ သုသာန်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ယေဘုယျေန၊ များသောအားဖြင့်။ အက္ခာယိတံ၊ အိမ်ခွေး, တောခွေးတို့သည် မခဲအပ်သေးသော။ သရီရံ၊ ကိုယ်ကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ တသ္မိံ၊ ထိုကိုယ်၌။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝိ၊ မှီဝဲ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက မည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၂)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သိဝထိကံ၊ သုသာန်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ယေဘုယျေန၊ များသောအားဖြင့်။ ခါယိတံ၊ အိမ်ခွေး, တောခွေးတို့သည် ခဲအပ်ပြီးသော။ သရီရံ၊ ကိုယ်ကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ တသ္မိံ၊ ထိုကိုယ်၌။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝိ၊ မှီဝဲ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၃)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သိဝထိကံ၊ သုသာန်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဆိန္နသီသံ၊ ပြတ်သော ဦးခေါင်းကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ ဝဋ္ဋကတေ၊ ဟင်းလင်းပွင့်သော။ မုခေ၊ ခံတွင်း၌။ ဆုပန္တံ၊ ထိစေသည်ဖြစ်၍။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ပဝေသေသိ၊ သွင်း၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၄)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သိဝထိကံ၊ သုသာန်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဆိန္နသီသံ၊ ပြတ်သော ဦးခေါင်းကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ ဝဋ္ဋကတေ၊ ဟင်းလင်းပွင့်သော။ မုခေ၊ ခံတွင်း၌။ အစ္ဆုပန္တံ၊ မထိစေမူ၍။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ပဝေသေသိ၊ သွင်း၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၅)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အညတရိဿာ၊ မထင်ရှားသော။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမ၌။ ပဋိဗဒ္ဓ္ဓစိတ္တော၊ တပ်သော စိတ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာလင်္ကတာ၊ သေသော။ သာ၊ ထိုမိန်းမကို။ သုသာနေ၊ သုသာန်၌။ ဆဍ္ဍိတာ၊ စွန့်ပစ်အပ်၏။ အဋ္ဌိကာနိ၊ အရိုးတို့သည်။ ဝိပ္ပကိဏ္ဏာနိ၊ ဖရိုဖရဲ ကြဲကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သိဝထိကံ၊ သုသာန်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ အဋ္ဌိကာနိ၊ အရိုးတို့ကို။ သင်္ကဍ္ဎိတွာ၊ ရုံးစု၍။ နိမိတ္တေ၊ နိမိတ်ရာ၌။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ပဋိပါဒေသိ၊ ကျစေ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၆)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ နာဂိယာ၊ နဂါးမ၌။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝိ၊ မှီဝဲ၏။ ယက္ခိနိယာ၊ ဘီလူးမ၌။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝိ၊ မှီဝဲ၏။ ပေတိယာ၊ ပြိတ္တာမ၌။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝိ၊ မှီဝဲ၏။ ပဏ္ဍကဿ၊ ပဏ္ဍုက်အား။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝိ၊ မှီဝဲ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၇-၄၀)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဥပဟတိန္ဒြိယော၊ ပျက်သော ကာယိန္ဒြေ ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “အဟံ၊ ငါသည်။ သုခံ ဝါ၊ ချမ်းသာသလော။ ဒုက္ခံ ဝါ၊ ဆင်းရဲသလော။ န ဝေဒိယာမိ၊ မခံစား။ မေ၊ ငါ့အား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်ခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့၊” ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝိ၊ မှီဝဲ၏၊ ။ပ။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သော မောဃပုရိသော၊ ထိုမဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားသည်။ ဝေဒိယိ ဝါ၊ ခံစားသည်လည်း ဖြစ်စေ။ န ဝေဒိယိ ဝါ၊ မခံစားသည်လည်း ဖြစ်စေ။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄၁)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမ၌။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝိဿာမိ၊ မှီဝဲအံ့။ ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ ဆုပိတမတ္တေ၊ ထိကာမျှ၌။ ဝိပ္ပဋိသာရီ၊ နှလုံးမသာယာသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄၂)
၇၄။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘဒ္ဒိယေ၊ ဘဒ္ဒိယပြည်၌။ ဇာတိယာဝနေ၊ မုလေးတော၌။ ဒိဝါဝိဟာရဂတော၊ နေ့သန့်ရာသို့ ကပ်သည်ဖြစ်၍။ နိပန္နော၊ လျောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်း၏။ အင်္ဂမင်္ဂါနိ၊ အင်္ဂါကြီးငယ်တို့သည်။ ဝါတူပတ္ထဒ္ဓါနိ၊ လေကြောင့် ခိုင်မာကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ အင်္ဂဇာတေ၊ အင်္ဂါဇာတ်၌။ အဘိနိသီဒိတွာ၊ ဖိစီးထိုင်၍။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲသွားလေ၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကိလိန္နံ၊ သုက်အလိမ်းလိမ်းကပ်သည်ကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ရာဂေန၊ ရာဂကြောင့်လည်းကောင်း။ ဝစ္စေန၊ ကျင်ကြီးကြောင့်လည်းကောင်း။ ပဿာဝေန၊ ကျင်ငယ်ကြောင့်လည်းကောင်း။ ဝါတေန၊ လေကြောင့်လည်းကောင်း။ ဥစ္စာလိင်္ဂပါဏကဒဋ္ဌေန၊ ဥစ္စာလိင်္ဂမည်သော ပိုး ထိုးကိုက်ခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ကြောင့်။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်သည်။ ကမ္မနိယံ၊ အမှု၌ ခံ့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ အာကာရေဟိ၊ ဤအကြောင်းတို့ကြောင့်သာလျှင်။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်သည်။ ကမ္မနိယံ၊ အမှု၌ခံ့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယံ ယေန ကာရဏေန၊ အကြင်အကြောင်းဖြင့်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်သည်။ ကမ္မနိယံ၊ အမှု၌ ခံ့သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧတံ ကာရဏံ၊ ဤအကြောင်းသည်။ အဋ္ဌာနံ၊ အကြောင်းမဟုတ်။ အနဝကာသော၊ အရာမဟုတ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အရဟံ၊ ရဟန္တာတည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄၃)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သာဝတ္ထိယာ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အန္ဓဝနေ၊ အကန်းတော၌။ ဒိဝါဝိဟာရဂတော၊ နေ့သန့်ရာသို့ ကပ်သည်ဖြစ်၍။ နိပန္နော၊ လျောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဂေါပါလိကာ၊ နွားကျောင်းသူမသည်။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ အင်္ဂဇာတေ၊ အင်္ဂါဇာတ်၌။ အဘိနိသီဒိ၊ ဖိ၍ ထိုင်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဝေသနံ၊ သွင်းဆဲခဏ၌။ သာဒိယိ၊ သာယာ၏။ ပဝိဋ္ဌံ၊ ဝင်ဆဲခဏ၌။ သာဒိယိ၊ သာယာ၏။ ဌိတံ၊ တည်ဆဲခဏ၌။ သာဒိယိ၊ သာယာ၏။ ဥဒ္ဓရဏံ၊ နုတ်ဆဲခဏ၌။ သာဒိယိ၊ သာယာ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄၄)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သာဝတ္ထိယာ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အန္ဓဝနေ၊ အကန်းတော၌။ ဒိဝါဝိဟာရဂတော၊ နေ့သန့်ရာသို့ ကပ်သည်ဖြစ်၍။ နိပန္နော၊ လျောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ အဇပါလိကာ၊ ဆိတ်ကျောင်းသူမသည်။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ကဋ္ဌဟာရိကာ၊ ထင်းခွေသူမသည်။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဂေါမယဟာရိကာ၊ နွားချေးကောက်သော မိန်းမသည်။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ အင်္ဂဇာတေ၊ အင်္ဂါဇာတ်၌။ အဘိနိသီဒိ၊ ဖိ၍ ထိုင်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဝေသနံ၊ သွင်းဆဲခဏ၌။ သာဒိယိ၊ သာယာ၏။ ပဝိဋ္ဌံ၊ ဝင်ဆဲခဏ၌။ သာဒိယိ၊ သာယာ၏။ ဌိတံ၊ တည်ဆဲခဏ၌။ သာဒိယိ၊ သာယာ၏။ ဥဒ္ဓရဏံ၊ နုတ်ဆဲခဏ၌။ သာဒိယိ၊ သာယာ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄၅-၄၇)
၇၅။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဝေသာလိယံ၊ ဝေသာလီပြည်၌။ မဟာဝနေ၊ မဟာဝုန်တော၌။ ဒိဝါဝိဟာရဂတော၊ နေ့သန့်ရာသို့ ကပ်သည်ဖြစ်၍။ နိပန္နော၊ လျောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ အင်္ဂဇာတေ၊ အင်္ဂါဇာတ်၌။ အဘိနိသီဒိတွာ၊ ဖိစီးထိုင်၍။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ကတွာ၊ ပြု၍။ သာမန္တာ၊ အနီး၌။ ဟသမာနာ၊ ရယ်လျက်။ ဌိတာ၊ ရပ်သည်၊
ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဋိဗုဇ္ဈိတွာ၊ နိုး၍။ တံ ဣတ္ထိံ၊ ထိုမိန်းမကို။ “ဣဒံ ကမ္မံ၊ ဤအမှုသည်။ တုယှံ၊ သင်၏။ ကမ္မံ၊ အမှုလော၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အာမ၊ ဟုတ်ပါ၏။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ကမ္မံ၊ အမှုပါတည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ သာဒိယိ၊ သာယာသလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏၊” “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ န ဇာနာမိ၊ မသိပါ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အဇာနန္တဿ၊ မသိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄၈)
၇၆။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဝေသာလိယံ၊ ဝေသာလီပြည်၌။ မဟာဝနေ၊ မဟာဝုန်တော၌။ ဒိဝါဝိဟာရဂတော၊ နေ့သန့်ရာသို့ ကပ်သည်ဖြစ်၍။ ရုက္ခံ၊ သစ်ပင်ကို။ အပဿာယ၊ မှီ၍။ နိပန္နော၊ လျောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ အင်္ဂဇာတေ၊ အင်္ဂါဇာတ်၌။ အဘိနိသီဒိ၊ ဖိ၍ ထိုင်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သဟသာ၊ အဆောတလျှင်။ ဝုဋ္ဌာသိ၊ ထ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ သာဒိယိ၊ သာယာသလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ န သာဒိယိံ၊ မသာယာပါ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အသာဒိယန္တဿ၊ မသာယာသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄၉)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဝေသာလိယံ၊ ဝေသာလီပြည်၌။ မဟာဝနေ၊ မဟာဝုန်တော၌။ ဒိဝါဝိဟာရဂတော၊ နေ့သန့်ရာသို့ ကပ်သည်ဖြစ်၍။ ရုက္ခံ၊ သစ်ပင်ကို။ အပဿာယ၊ မှီ၍။ နိပန္နော၊ လျောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ အင်္ဂဇာတေ၊ အင်္ဂါဇာတ်၌။ အဘိနိသီဒိ၊ ဖိ၍ ထိုင်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အက္ကမိတွာ၊ ခြေနှင့် ကျောက်ကန်၍။ ပဝတ္တေသိ၊ လဲစေ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ သာဒိယိ၊ သာယာသလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ န သာဒိယိံ၊ မသာယာပါ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အသာဒိယန္တဿ၊ မသာယာသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၅၀)
၇၇။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဝေသာလိယံ၊ ဝေသာလီပြည်၌။ မဟာဝနေ၊ မဟာဝုန်တော၌။ ကူဋာဂါရသာလာယံ၊ စုလစ်မွန်းချွန် အထွတ်တပ်သော ဇရပ်၌။ ဒိဝါဝိဟာရဂတော၊ နေ့သန့်ရာသို့ ကပ်သည်ဖြစ်၍။ ဒွါရံ၊ တံခါးကို။ ဝိဝရိတွာ၊ ဖွင့်၍။ နိပန္နော၊ လျောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်း၏။ အင်္ဂမင်္ဂါနိ၊ အင်္ဂါကြီးငယ်တို့သည်။ ဝါတူပတ္ထဒ္ဓါနိ၊ လေကြောင့် ခိုင်မာကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာ ကုန်သော။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ ဂန္ဓဉ္စ၊ နံ့သာကိုလည်းကောင်း။ မာလဉ္စ၊ ပန်းကိုလည်းကောင်း။ အာဒါယ၊ ယူကုန်၍။ အာရာမံ၊ အရံသို့။ ဝိဟာရပေက္ခိကာယော၊ ကျောင်းကို ကြည့်လိုကုန်သည်ဖြစ်၍။ အာဂမံသု၊ လာကြကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တာ ဣတ္ထိယော၊ ထိုမိန်းမတို့သည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍။ အင်္ဂဇာတေ၊ အင်္ဂါဇာတ်၌။ အဘိနိသီဒိတွာ၊ ဖိစီးထိုင်နေကုန်၍။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ကတွာ၊ ပြုကုန်၍။ “ဝတ၊ စင်စစ်။ အယံ၊ ဤရဟန်းသည်။ ပုရိသူသဘော၊ ယောကျ်ားမြတ်တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆိုကုန်၍။ ဂန္ဓဉ္စ၊ နံ့သာကိုလည်းကောင်း။ မာလဉ္စ၊ ပန်းကိုလည်းကောင်း။ အာရောပေတွာ၊ တင်ကုန်၍။ ပက္ကမိံသု၊ ဖဲသွားကြကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကိလိန္နံ၊ သုက်အလိမ်းလိမ်း ကပ်သည်ကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ရာဂေန၊ ရာဂကြောင့်လည်းကောင်း။ ဝစ္စေန၊ ကျင်ကြီးကြောင့်လည်းကောင်း။ ပဿာဝေန၊ ကျင်ငယ်ကြောင့်လည်းကောင်း။ ဝါတေန၊ လေကြောင့်လည်းကောင်း။ ဥစ္စာလိင်္ဂပါဏကဒဋ္ဌေန၊ ဥစ္စာလိင်္ဂမည်သော ပိုး ထိုးကိုက်ခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ကြောင့်။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်သည်။ ကမ္မနိယံ၊ အမှု၌ ခံ့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ အာကာရေဟိ၊ ဤအကြောင်းတို့ကြောင့်။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်သည်။ ကမ္မနိယံ၊ အမှု၌ ခံ့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယံ ယေန ကာရဏေန၊ အကြင်အကြောင်းဖြင့်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ရာဂေန၊ ရာဂကြောင့်။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်သည်။ ကမ္မနိယံ၊ အမှု၌ ခံ့သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧတံ ကာရဏံ၊ ဤအကြောင်းသည်။ အဋ္ဌာနံ၊ အကြောင်းမဟုတ်။ အနဝကာသော၊ အရာမဟုတ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အရဟံ၊ ရဟန္တာတည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒိဝါ၊ နေ့အခါ၌။ ပဋိသလ္လီယန္တေန၊ ကျိန်းစက်သော ရဟန်းသည်။ ဒွါရံ၊ တံခါးကို။ သံဝရိတွာ၊ ပိတ်၍။ ပဋိသလ္လီယိတုံ၊ ကျိန်းစက်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၅၁)
၇၈။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘာရုကစ္ဆကော၊ ဘာရုကစ္ဆကသင်္ဘောဆိပ်၌ နေသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သုပိနန္တေ၊ အိပ်မက်၌။ ပုရာဏဒုတိယိကာယ၊ မယားဟောင်း၌။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝိတွာ၊ မှီဝဲ၍။ “အဟံ၊ ငါသည်။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်ပြီ။ ဝိဗ္ဘမိဿာမိ၊ လူထွက်အံ့၊” ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ ဘာရုကစ္ဆံ၊ ဘာရုကစ္ဆကသင်္ဘောဆိပ်သို့။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ အန္တရာမဂ္ဂေ၊ ခရီးအကြား၌။ အာယသ္မန္တံ ဥပါလိံ၊ အရှင်ဥပါလိကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြား။ အာယသ္မာ ဥပါလိ၊ အရှင်ဥပါလိသည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ သုပိနန္တေန၊ အိပ်မက်ဖြင့်။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ (၅၂)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ သုပဗ္ဗာ နာမ၊ သုပဗ္ဗာ အမည်ရှိသော။ ဥပါသိကာ၊ ဥပါသိကာမသည်။ မုဓပ္ပသန္နာ၊ အကျိုးမရှိကြည်ညိုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာ၊ ထိုဥပါသိကာမသည်။ “ယာ ဣတ္ထီ၊ အကြင်မိန်းမသည်။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ဒေတိ၊ လှူ၏။ သာ ဣတ္ထီ၊ ထိုမိန်းမသည်။ အဂ္ဂဒါနံ၊ မြတ်သော အလှူကို။ ဒေတိ၊ လှူ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧဝံ ဒိဋ္ဌိကာ၊ ဤအယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာ၊ ထိုဥပါသိကာမသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝ၊ မှီဝဲလော့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ အလံ၊ မသင့်။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ န ကပ္ပတိ၊ မအပ်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ ဦရုန္တရိကာယ၊ ပေါင်ကြား၌။ ဃဋ္ဋေဟိ၊ စေ့ဆော်လော့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ စေ့ဆော်သည်ရှိသော်။ တေ၊ အရှင်ဘုရားအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်ခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏၊ ။ပ။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ နာဘိယံ၊ ချက်၌။ ဃဋ္ဋေဟိ၊ စေ့ဆော်လော့”။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ ဥဒရဝဋ္ဋိယံ၊ ဝမ်းပျဉ်း၌။ ဃဋ္ဋေဟိ၊ စေ့ဆော်လော့”။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ ဥပကစ္ဆကေ၊ လက်ကတီး၌။ ဃဋ္ဋေဟိ၊ စေ့ဆော်လော့”။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ ဂီဝါယံ၊ လည်၌။ ဃဋ္ဋေဟိ၊ စေ့ဆော်လော့”။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ ကဏ္ဏစ္ဆိဒ္ဒေ၊ နားပေါက်၌။ ဃဋ္ဋေဟိ၊ စေ့ဆော်လော့”။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ ကေသဝဋ္ဋိယံ၊ ဆံခွေ၌။ ဃဋ္ဋေဟိ၊ စေ့ဆော်လော့”။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ အင်္ဂုလန္တရိကာယ၊ လက်ချောင်းကြား၌။ ဃဋ္ဋေဟိ၊ စေ့ဆော်လော့”။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ ဥပက္ကမိတွာ၊ လုံ့လပြု၍။ မောစေဿာမိ၊ သုတ်ကို လွတ်စေအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ပြုသည်ရှိသော်။ တေ၊ အရှင်ဘုရားအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်ခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တထာ၊ ထိုဥပါသိကာမဆိုတိုင်း။ အကာသိ၊ ပြု၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၅၃-၆၁)
၇၉။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ သဒ္ဓါ နာမ၊ သဒ္ဓါ အမည်ရှိသော။ ဥပါသိကာ၊ ဥပါသိကာမသည်။ မုဓပ္ပသန္နာ၊ အကျိုးမရှိကြည်ညိုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာ၊ ထိုဥပါသိကာမသည်။ “ယာ ဣတ္ထီ၊ အကြင်မိန်းမသည်။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ဒေတိ၊ လှူ၏။ သာ ဣတ္ထီ၊ ထိုမိန်းမသည်။ အဂ္ဂဒါနံ၊ မြတ်သော အလှူကို။ ဒေတိ၊ လှူ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧဝံ ဒိဋ္ဌိကာ၊ ဤအယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာ၊ ထိုဥပါသိကာမသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝ၊ မှီဝဲလော့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ အလံ၊ မသင့်။ န ကပ္ပတိ၊ မအပ်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ ဦရုန္တရိကာယ၊ ပေါင်ကြား၌။ ဃဋ္ဋေဟိ၊ စေ့ဆော်လော့”၊ ။ပ။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ ဥပက္ကမိတွာ၊ လုံ့လပြု၍။ မောစေဿာမိ၊ သုက်ကို လွတ်စေအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ပြုသည်ရှိသော်။ တေ၊ အရှင်ဘုရားအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်ခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တထာ၊ ထိုဥပါသိကာမဆိုတိုင်း။ အကာသိ၊ ပြု၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၆၂-၇၀)
၈၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဝေသာလိယံ၊ ဝေသာလီပြည်၌။ လိစ္ဆဝိကုမာရကာ၊ လိစ္ဆဝီမင်းသားတို့သည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းယောကျ်ားကို။ ဂဟေတွာ၊ ဖမ်းကုန်၍။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၌။ ဝိပ္ပဋိပါဒေသုံ၊ ဖောက်ပြန်သောအားဖြင့် ကျင့်စေကုန်၏။ သိက္ခမာနာယ၊ သိက္ခမာန်၌။ ဝိပ္ပဋိပါဒေသုံ၊ ဖောက်ပြန်သောအားဖြင့် ကျင့်စေကုန်၏။ သာမဏေရိယာ၊ သာမဏေမ၌။ ဝိပ္ပဋိပါဒေသုံ၊ ဖောက်ပြန်သောအားဖြင့် ကျင့်စေကုန်၏။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့သည်။ သာဒိယိံသု၊ သာယာကုန်၏။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့ကို။ နာသေတဗ္ဗာ၊ ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်၏။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့သည်။ န သာဒိယိံသု၊ မသာယာကုန်။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့အား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ (၇၁-၇၆)
၈၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဝေသာလိယံ၊ ဝေသာလီပြည်၌။ လိစ္ဆဝိကုမာရကာ၊ လိစ္ဆဝီမင်းသားတို့သည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဂဟေတွာ၊ ဖမ်းကုန်၍။ ဝေသိယာ၊ ပြည့်တန်ဆာမ၌။ ဝိပ္ပဋိပါဒေသုံ၊ ဖောက်ပြန်သောအားဖြင့် ကျင့်စေကုန်၏။ ပဏ္ဍကေ၊ ပဏ္ဍုက်၌။ ဝိပ္ပဋိပါဒေသုံ၊ ဖောက်ပြန်သောအားဖြင့် ကျင့်စေကုန်၏။ ဂိဟိနိယာ၊ လူမိန်းမ၌။ ဝိပ္ပဋိပါဒေသုံ၊ ဖောက်ပြန်သောအားဖြင့် ကျင့်စေကုန်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သာဒိယိ၊ သာယာ၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ နာသေတဗ္ဗော၊ ဖျက်ဆီးအပ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ န သာဒိယိ၊ မသာယာ။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ (၇၇-၈၂)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဝေသာလိယံ၊ ဝေသာလီပြည်၌။ လိစ္ဆဝီကုမာရကာ၊ လိစ္ဆဝီမင်းသားတို့သည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဂဟေတွာ၊ ဖမ်းကုန်၍။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ ဝိပ္ပဋိပါဒေသုံ၊ ဖောက်ပြန်သောအားဖြင့် ကျင့်စေကုန်၏။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့သည်။ သာဒိယိံသု၊ သာယာကုန်၏။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့ကို။ နာသေတဗ္ဗာ၊ ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့သည်။ န သာဒိယိံသု၊ မသာယာကုန်။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့အား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ (၈၃-၈၄)
၈၂။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဝုဍ္ဎပဗ္ဗဇိတော၊ ကြီးမှ ရဟန်းပြုသော သူသည်။ ပုရာဏဒုတိယိကာယ၊ မယားဟောင်းကို။ ဒဿနံ၊ ကြည့်ရှုအံ့ဟူ၍။ အာဂမာသိ၊ သွား၏။ သာ၊ ထိုမယားဟောင်းသည်။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ ဝိဗ္ဘမ၊ လူထွက်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဂ္ဂဟေသိ၊ ဖမ်း၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဋိက္ကမန္တော၊ နောက်သို့ ဆုတ်သည်ရှိသော်။ ဥတ္တာနော၊ ပက်လက်။ ပရိပတိ၊ လဲ၏။ သာ၊ ထိုမယားဟောင်းသည်။ ဥဗ္ဘဇိတွာ၊ အဝတ်ကို ပင့်၍။ အင်္ဂဇာတေ၊ အင်္ဂါဇာတ်၌။ အဘိနိသီဒိ၊ ဖိ၍ ထိုင်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ သာဒိယိ၊ သာယာသလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ န သာဒိယိံ၊ မသာယာပါ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အသာဒိယန္တဿ၊ မသာယာသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၈၅)
၈၃။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အရညေ၊ တော၌။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ မိဂပေါတကော၊ သမင်ငယ်သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ပဿာဝဋ္ဌာနံ၊ ကျင်ငယ်စွန့်ရာ အရပ်သို့။ အာဂန္တွာ၊ လာ၍။ ပဿာဝံ၊ ကျင်ငယ်ကို။ ပိဝန္တော၊ သောက်သည်ရှိသော်။ မုခေန၊ ခံတွင်းဖြင့်။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ အဂ္ဂဟေသိ၊ စုတ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သာဒိယိ၊ သာယာ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ပဌမပါရာဇိကံ၊ ပဌမပါရာဇိကသည်။ သမတ္တံ၊ ပြီးပြီ။
၂-ဒုတိယပါရာဇိက
၈၄။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ဂိဇ္ဈကူဋေ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ် အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတေ၊ တောင်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ သန္ဒိဋ္ဌာ၊ အကျွမ်းမဝင် မြင်ဖူးကာမျှဖြစ်ကုန်သော။ သမ္ဘတ္တာ၊ အကျွမ်းဝင်လှ အတူတကွ စားသောက်ဖူးကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဣသိဂိလိပဿေ၊ ဣသိဂိလိတောင်ရံ၌။ တိဏကုဋိယော၊ မြက်မိုးသော ကုဋီတို့ကို။ ကရိတွာ၊ ပြုကုန်၍။ ဝဿံ၊ ဝါသို့။ ဥပဂစ္ဆိံသု၊ ကပ်ကုန်၏။ ကုမ္ဘကာရပုတ္တော၊ အိုးထိန်းသည်၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဓနိယောပိ၊ အရှင်ဓနိယသည်လည်း။ တိဏကုဋိကံ၊ မြက်မိုးသော ကုဋီငယ်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဝဿံ၊ ဝါသို့။ ဥပဂစ္ဆိ၊ ကပ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌၊
တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဝဿံ ဝုဋ္ဌာ၊ ဝါကျွတ်ကုန်သည်ရှိသော်။ တေမာသစ္စယေန၊ သုံးလလွန်သောအခါ၌။ တိဏကုဋိယော၊ မြက်မိုးသော ကုဋီတို့ကို။ ဘိန္ဒိတွာ၊ ဖျက်ကုန်၍။ တိဏဉ္စ၊ မြက်ကိုလည်းကောင်း။ ကဋ္ဌဉ္စ၊ ထင်းကိုလည်းကောင်း။ ပဋိသာမေတွာ၊ သိုမှီးကုန်၍။ ဇနပဒစာရိကံ၊ ဇနပုဒ်၌ လှည့်ပတ်သွားလာခြင်းကို။ ပက္ကမိံသု၊ ဖဲသွားကုန်၏။ ကုမ္ဘကာရပုတ္တော၊ အိုးထိန်းသည်၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဓနိယော ပန၊ အရှင်ဓနိယသည်ကား။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်၌သာလျှင်။ ဝဿံ၊ မိုးလပတ်လုံး။ ဝသိ၊ နေ၏။ တတ္ထ ဧဝ၊ ထိုအရပ်၌သာလျှင်။ ဟေမန္တံ၊ ဆောင်းလပတ်လုံး။ ဝသိ၊ နေ၏။ တတ္ထ ဧဝ၊ ထိုအရပ်၌သာလျှင်။ ဂိမှံ၊ နွေလပတ်လုံး။ ဝသိ၊ နေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကုမ္ဘကာရပုတ္တဿ၊ အိုးထိန်းသည်၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မတော ဓနိယဿ၊ အရှင်ဓနိယသည်။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပဝိဋ္ဌဿ၊ ဝင်စဉ်။ တိဏဟာရိယော၊ မြက်ရိတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ကဋ္ဌဟာရိယော၊ ထင်းခွေတို့သည်လည်းကောင်း။ တိဏကုဋိကံ၊ ကို။ ဘိန္ဒိတွာ၊ ဖျက်ကုန်၍။ တိဏဉ္စ၊ မြက်ကိုလည်းကောင်း။ ကဋ္ဌဉ္စ၊ ထင်းကိုလည်းကောင်း။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ အဂမံသု၊ သွားကြကုန်၏။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ကုမ္ဘကာရပုတ္တော၊ အိုးထိန်းသည်၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဓနိယော၊ အရှင်ဓနိယသည်။ တိဏဉ္စ၊ မြက်ကိုလည်းကောင်း။ ကဋ္ဌဉ္စ၊ ထင်းကိုလည်းကောင်း။ သံကဍ္ဎိတွာ၊ ရုံးစု၍။ တိဏကုဋိကံ၊ မြက်မိုးသော ကုဋီငယ်ကို။ အကာသိ၊ ပြုပြီ။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ကုမ္ဘကာရပုတ္တဿ၊ အိုးထိန်းသည်၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မတော ဓနိယဿ၊ အရှင်ဓနိယသည်။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပဝိဋ္ဌဿ၊ ဝင်စဉ်။ တိဏဟာရိယော၊ မြက်ရိတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ကဋ္ဌဟာရိယော၊ ထင်းခွေတို့သည်လည်းကောင်။ တိဏကုဋိကံ၊ မြက်မိုးသော ကုဋီငယ်ကို။ ဘိန္ဒိတွာ၊ ဖျက်ကုန်၍။ တိဏဉ္စ၊ မြက်ကိုလည်းကောင်။ ကဋ္ဌဉ္စ၊ ထင်းကိုလည်းကောင်း။ အာဒါယ၊ ယူကုန်၍။ အဂမံသု၊ သွားကြကုန်၏။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ကုမ္ဘကာရပုတ္တော၊ အိုးထိန်းသည်၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဓနိယော၊ အရှင်ဓနိယသည်။ တိဏဉ္စ၊ မြက်ကိုလည်းကောင်း။ ကဋ္ဌဉ္စ၊ ထင်းကိုလည်းကောင်း။ သံကဍ္ဎိတွာ၊ ရုံးစု၍။ တိဏကုဋိကံ၊ မြက်မိုးသော ကုဋီငယ်ကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ကုမ္ဘကာရပုတ္တဿ၊ အိုးထိန်းသည်၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မတော ဓနိယဿ၊ အရှင်ဓနိယသည်။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပဝိဋ္ဌဿ၊ ဝင်စဉ်။ တိဏဟာရိယော၊ မြက်ရိတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ကဋ္ဌဟာရိယော၊ ထင်းခွေတို့သည်လည်းကောင်း။ တိဏကုဋိကံ၊ မြက်မိုးသော ကုဋီငယ်ကို။ ဘိန္ဒိတွာ၊ ဖျက်ကုန်၍။ တိဏဉ္စ၊ မြက်ကိုလည်းကောင်း။ ကဋ္ဌဉ္စ၊ ထင်းကိုလည်းကောင်း။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ အဂမံသု၊ သွားကုန်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကုမ္ဘကာရပုတ္တဿ၊ အိုးထိန်းသည်၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မတော ဓနိယဿ၊ အရှင်ဓနိယအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ယာဝတတိယကံ ခေါ၊ သုံးကြိမ်တိုင်အောင်သာလျှင်။ မေ၊ ငါသည်။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပဝိဋ္ဌဿ၊ ဝင်စဉ်။ တိဏဟာရိယော၊ မြက်ရိတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ကဋ္ဌဟာရိယော၊ ထင်းခွေတို့သည်လည်းကောင်း။ တိဏကုဋိကံ၊ မြက်မိုးသော ကုဋီငယ်ကို။ ဘိန္နိတွာ၊ ဖျက်ကုန်၍။ တိဏဉ္စ၊ မြက်ကိုလည်းကောင်း။ ကဋ္ဌဉ္စ၊ ထင်းကိုလည်းကောင်း။ အာဒါယ၊ ယူကုန်၍။ အဂမံသု၊ သွားကြကုန်၏။ အဟံ ခေါ ပန၊ ငါသည်ကား။ သကေ အာစရိယကေ၊ မိမိဆရာ၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ကုမ္ဘကာရကမ္မေ၊ အိုးထိန်းသည်တို့၏ အမှု၌။ သုသိက္ခိတော၊ ကောင်းစွာ သင်အပ်သော အတတ် ရှိ၏။ အနဝယော၊ မယုတ်ပြည့်စုံ ကုံလုံသော အတတ် ရှိ၏။ ပရိယောဒါတသိပ္ပေါ၊ ညစ်ကြေးမတင် ဖြူစင်သော အတတ် ရှိ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ စိက္ခလ္လံ၊ ရွှံ့ညွန်ကို။ မဒ္ဒိတွာ၊ နယ်၍။ သဗ္ဗမတ္တိကာမယံ၊ အလုံးစုံ မြေညက်ဖြင့် ပြီးသော။ ကုဋိကံ၊ ကုဋီငယ်ကို။ ကရေယျံ၊ ပြုရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ၊” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကုမ္ဘကာရပုတ္တော၊ အိုးထိန်းသည်၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဓနိယော၊ အရှင်ဓနိယသည်။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ စိက္ခလ္လံ၊ ရွှံ့ညွန်ကို။ မဒ္ဒိတွာ၊ နယ်၍။ သဗ္ဗမတ္တိကာမယံ၊ အလုံးစုံ မြေညက်ဖြင့် ပြီးသော။ ကုဋိကံ၊ ကုဋိငယ်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ တိဏဉ္စ၊ မြက်ကိုလည်းကောင်း။ ကဋ္ဌဉ္စ၊ ထင်းကိုလည်းကောင်း။ ဂေါမယဉ္စ၊ နွားချေးကိုလည်းကောင်း။ သံကဍ္ဎိတွာ၊ ရုံးစု၍။ တံ ကုဋိကံ၊ ထိုကုဋိကို။ ပစိ၊ ဖုတ်၏။ သာ ကုဋိကာ၊ ထိုကုဋိငယ်သည်။ အဘိရူပါ၊ အလွန်အဆင်းလှသည်။ ဒဿနီယာ၊ ရှုချင်ဖွယ်ရှိသည်။ ပါသာဒိကာ၊ ကြည်ညိုဖွယ်ရှိသည်။ လောဟိတိကာ၊ နီမြန်းသော အဆင်းရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ သေယျထာပိ၊ အဘယ်ဥပမာကဲ့သို့နည်း။ ဣန္ဒဂေါပကော သေယျထာပိ၊ သိကြားစောင့်ရှောက် သွေးပေါက်သဏ္ဌာန် ပိုးပရံကဲ့သို့တည်း။ သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ကိင်္ကဏိကသဒ္ဒေါ ယထာ၊ ဆည်းလည်းချူသံကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ တဿာ ကုဋိကာယ၊ ထိုကုဋိငယ်၏။ သဒ္ဒေါ၊ အသံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။
၈၅။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သမ္ဗဟုလေဟိ၊ များစွာ ကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဂိဇ္ဈကူဋာ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ် အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတာ၊ တောင်မှ။ ဩရောဟန္တော၊ သက်ဆင်းတော်မူသည်ရှိသော်။ အဘိရူပံ၊ အလွန်အဆင်းလှသော။ ဒဿနီယံ၊ ရှုချင်ဖွယ် ရှိသော။ ပါသာဒိကံ၊ ကြည်လင်ဖွယ် ရှိသော။ လောဟိတိကံ၊ နီမြန်းသော အဆင်း ရှိသော။ တံ ကုဋိကံ၊ ထိုကုဋီငယ်ကို။ အဒ္ဒသ၊ မြင်တော်မူ၏။ ဒိသွာန၊ မြင်ပြီး၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဘိရူပံ၊ အလွန်အဆင်းလှသော။ ဒဿနီယံ၊ ရှုချင်ဖွယ် ရှိသော။ ပါသာဒိကံ၊ ကြည်လင်ဖွယ် ရှိသော။ လောဟိတိကံ၊ နီမြန်းသော အဆင်း ရှိသော။ ဧတံ၊ ဤဝတ္ထုသည်။ ကိံ၊ အဘယ်ဝတ္ထုနည်း။ သေယျထာပိ၊ အဘယ်ဥပမာကဲ့သို့နည်း။ ဣန္ဒဂေါပကော သေယျထာပိ၊ သိကြားစောင့်ရှောက် သွေးပေါက်သဏ္ဌာန် ပိုးပရံကဲ့သို့တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ကိံ ဝိဂရဟိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့သနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဿ မောဃပုရိသဿ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ထိုယောကျ်ားအား။ အနနုစ္ဆဝိကံ၊ မလျောက်ပတ်။ အနနုလောမိကံ၊ မလျော်။ အပ္ပတိရူပံ၊ မသင့်တင့်၊
အဿာမဏကံ၊ ရဟန်းတို့၏ အမူအရာ မဟုတ်။ အကပ္ပိယံ၊ မအပ်။ အကရဏီယံ၊ မပြုအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သော မောဃပုရိသော၊ ထိုမဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားသည်။ သဗ္ဗမတ္တိကာမယံ၊ အလုံးစုံ မြေညက်ဖြင့် ပြီးသော။ ကုဋိကံ၊ ကုဋီငယ်ကို။ ကရိဿတိ နာမ၊ ပြုဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဿ မောဃပုရိသဿ၊ ထိုမဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား၏။ ပါဏေသု၊ သတ္တဝါတို့၌။ အနုဒ္ဒယာ၊ အစဉ်သနားစောင့်ရှောက်ခြင်းသည်။ အနုကမ္ပာ၊ စိတ်တုန်လှုပ်ခြင်းသည်။ အဝိဟေသာ၊ မညဉ်းဆဲခြင်းသည်။ န ဟိ ဘဝိဿတိ နာမ၊ မဖြစ်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဂစ္ဆထ၊ သွားကြကုန်လော့။ တံ ကုဋိကံ၊ ထိုကုဋီငယ်ကို။ ဘိန္ဒထ၊ ဖျက်ဆီးကြကုန်လော့။ ပစ္ဆိမာ၊ နောက်၌ ဖြစ်သော။ ဇနတာ၊ လူအပေါင်းသည်။ ပါဏေသု၊ သတ္တဝါတို့၌။ ပါတဗျတံ၊ ညှဉ်းဆဲနှိပ်စက် ဖျက်စီးအပ်သည်၏ အဖြစ်သို့။ မာ အာပဇ္ဇိ၊ မရောက်စေလင့်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သဗ္ဗမတ္တိကာမယာ၊ အလုံးစုံ မြေညက်ဖြင့် ပြီးသော။ ကုဋိကာ၊ ကုဋိငယ်ကို။ န စ ကာတဗ္ဗာ၊ မပြုအပ်သည်သာတည်း။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ကရေယျ၊ ပြုငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ သာဓု၊ ကောင်းပါပြီ၊” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ပဋိဿုဏိတွာ၊ ဝန်ခံကုန်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သာ ကုဋိကာ၊ ထိုကုဋီငယ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုကုဋီငယ်ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ တံ ကုဋိကံ၊ ထိုကုဋီငယ်ကို။ ဘိန္ဒိံသု၊ ဖျက်ဆီးကြကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကုမ္ဘကာရပုတ္တော၊ အိုးထိန်းသည်၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဓနိယော၊ အရှင်ဓနိယသည်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိကံ၊ ကုဋီငယ်ကို။ ဘိန္ဒထ၊ ဖျက်ဆီးကြကုန်သနည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘေဒါပေတိ၊ ဖျက်ဆီးစေတော်မူ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဓမ္မဿာမီ၊ တရား၏အရှင် ဖြစ်တော်မူသော မြတ်စွာဘုရားသည်။ သစေ ဘေဒါပေတိ၊ အကယ်၍ ဖျက်ဆီးစေငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖျက်ဆီးစေသည်ရှိသော်။ ဘိန္ဒထ၊ ဖျက်ဆီးကြကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။
၈၆။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကုမ္ဘကာရပုတ္တဿ၊ အိုးထိန်းသည်၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မတော ဓနိယဿ၊ အရှင်ဓနိယအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ယာဝတတိယကံ ခေါ၊ သုံးကြိမ်တိုင်အောင်သာလျှင်။ မေ၊ ငါသည်။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပဝိဋ္ဌဿ၊ ဝင်စဉ်။ တိဏဟာရိယော၊ မြက်ရိက်တို့သည်လည်းကောင်း။ ကဋ္ဌဟာရိယော၊ ထင်းခွေတို့သည်လည်းကောင်း။ တိဏကုဋိကံ၊ မြက်မိုးသော ကုဋီငယ်ကို။ ဘိန္ဒိတွာ၊ ဖျက်ကုန်၍။ တိဏဉ္စ၊ မြက်ကိုလည်းကောင်း။ ကဋ္ဌဉ္စ၊ ထင်းကိုလည်းကောင်း။ အာဒါယ၊ ယူကုန်၍။ အဂမံသု၊ သွားကြကုန်၏။ မယာ၊ ငါသည်။ သဗ္ဗမတ္တိကာမယာ၊ အလုံးစုံ မြေညက်ဖြင့် ပြီးသော။ ယာပိ ကုဋိကာ၊ အကြင်ကုဋီငယ်ကိုလည်း။ ကတာ၊ ပြုအပ်ပြီ။ သာပိ ကုဋိကာ၊ ထိုကုဋီငယ်ကိုလည်း။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘေဒါပိတာ၊ ဖျက်ဆီးစေတော်မူအပ်ပြီ။ မေ၊ ငါ့အား။ ဒါရုဂဟေ၊ သစ်ဘဏ္ဍာအိမ်၌။ သန္ဒိဋ္ဌော၊ အကျွမ်းမဝင် မြင်ဖူးကာမျှဖြစ်သော။ ဂဏကော၊ သစ်စာရေးသည်။ အတ္ထိ စ အတ္ထိ ဧဝ၊ ရှိသည်သာလျှင်တည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒါရုဂဟေ၊ သစ်ဘဏ္ဍာအိမ်၌။ ဂဏကံ၊ သစ်စာရေးကို။ ဒါရူနိ၊ သစ်ဘဏ္ဍာတို့ကို။ ယာစိတွာ၊ တောင်း၍။ ဒါရုကုဋိကံ၊ သစ်သားဖြင့်ပြီးသော ကုဋီငယ်ကို။ ကရေယျံ၊ ပြုရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ၊” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကုမ္ဘကာရပုတ္တော၊ အိုးထိန်းသည်၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဓနိယော၊ အရှင်ဓနိယသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဒါရုဂဟေ၊ သစ်ဘဏ္ဍာအိမ်၌။ ဂဏကော၊ သစ်စာရေးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုသစ်စာရေးရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဒါရုဂဟေ၊ သစ်ဘဏ္ဍာအိမ်၌။ ဂဏကံ၊ သစ်စာရေးကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာသစ်စာရေး။ ယာဝတတိယကံ ခေါ၊ သုံးကြိမ်တိုင်အောင်သာလျှင်။ မေ၊ ငါသည်။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပဝိဋ္ဌဿ၊ ဝင်စဉ်။ တိဏဟာရိယော၊ မြက်ရိတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ကဋ္ဌဟာရိယော၊ ထင်းခွေတို့သည်လည်းကောင်း။ တိဏကုဋိကံ၊ မြက်မိုးသော ကုဋီငယ်ကို။ ဘိန္ဒိတွာ၊ ဖျက်ကုန်၍။ တိဏဉ္စ၊ မြက်ကိုလည်းကောင်း။ ကဋ္ဌဉ္စ၊ ထင်းကိုလည်းကောင်း။ အာဒါယ၊ ယူကုန်၍။ အဂမံသု၊ သွားကြကုန်၏။ မယာ၊ ငါသည်။ သဗ္ဗမတ္တိကာမယာ၊ အလုံးစုံ မြေညက်ဖြင့် ပြီးသော။ ယာပိ ကုဋိကာ၊ အကြင်ကုဋီငယ်ကိုလည်း။ ကတာ၊ ပြုအပ်ပြီ။ သာပိ ကုဋိကာ၊ ထိုကုဋီငယ်ကိုလည်း။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘေဒါပိတာ၊ ဖျက်ဆီးစေတော်မူအပ်ပြီ။ အာဝုသော၊ ဒါယကာသစ်စာရေး။ မေ၊ ငါ့အား။ ဒါရူနိ၊ သစ်တို့ကို။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့။ ဒါရုကုဋိကံ၊ သစ်သားဖြင့် ပြီးသော ကုဋီငယ်ကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဟံ၊ တပည့်တော်သည်။ ယာနိ ယာဒိသာနိ၊ အကြင်သို့သဘော ရှိကုန်သော။ ဒါရူနိ၊ သစ်တို့ကို။ အယျဿ၊ အရှင်ဘုရားအား။ ဒဒေယျံ၊ ပေးရာ၏။ တာဒိသာနိ၊ ထိုသို့သဘောရှိကုန်သော။ ဒါရူနိ၊ သစ်တို့သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိကုန်။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ နဂရပဋိသင်္ခါရိကာနိ၊ မြို့ကို အသစ်တစ်ဖန် ပြုပြင်စီရင်ခြင်း၏ အဆောက်အဦ ဖြစ်ကုန်သော။ အာပဒတ္ထာယ၊ မီးလောင်ခြင်း စသော ဘေးရန်အကျိုးငှာ။ နိက္ခိတ္တာနိ၊ ထားအပ်ကုန်သော။ ဒေဝဂဟဒါရူနိ၊ မင်းသိမ်းဆည်းအပ်သော သစ်တော်တို့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိကုန်၏။ တာနိ ဒါရူနိ၊ ထိုသစ်တော်တို့ကို။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ သစေ ဒါပေတိ၊ ကယ်၍ ပေးစေသည် ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ပေးစေသည်ရှိသော်။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဟရာပေထ၊ ဆောင်စေကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာသစ်စာရေး။ ရညာ၊ မင်းသည်။ ဒိန္နာနိ၊ လှူအပ်ကုန်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒါရုဂဟေ၊ သစ်ဘဏ္ဍာအိမ်၌။ ဂဏကဿ၊ သစ်စာရေးအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ ခေါ သမဏာ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ သမစာရိနော၊ ညီညွတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်လေ့ရှိကုန်၏။ ဗြဟ္မစာရိနော၊ မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်လေ့ရှိကုန်၏။ သစ္စဝါဒိနော၊ မှန်သော စကားကို ဆိုလေ့ရှိကုန်၏။ သီလဝန္တော၊ သီလရှိကုန်၏။ ကလျာဏဓမ္မာ၊ ကောင်းသော သဘော ရှိကုန်၏။ ရာဇာပိ၊ မင်းကြီးသည်လည်း။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ အဘိပ္ပသန္နော၊ အလွန်ကြည်ညို၏။ အဒိန္နံ၊ မလှူအပ်သည်ကို။ ဒိန္နန္တိ၊ လှူအပ်၏ ဟူ၍။ ဝတ္တုံ၊ ဆိုခြင်းငှာ။ နာရဟတိ၊ မထိုက်၊” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌၊
ဒါရုဂဟေ၊ သစ်ဘဏ္ဍာအိမ်၌။ ဂဏကော၊ သစ်စာရေးသည်။ ကုမ္ဘကာရပုတ္တံ၊ အိုးထိန်းသည်၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဓနိယံ၊ အရှင်ဓနိယကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဟရာပေထ၊ ဆောင်စေတော်မူကုန်လော့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကုမ္ဘကာရပုတ္တော၊ အိုးထိန်းသည်၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဓနိယော၊ အရှင်ဓနိယသည်။ တာနိ ဒါရူနိ၊ ထိုသစ်တော်တို့ကို။ ခဏ္ဍာခဏ္ဍိကံ၊ အပိုင်းအပိုင်း။ ဆေဒါပေတွာ၊ ဖြတ်စေ၍။ သကဋေဟိ၊ လှည်းတို့ဖြင့်။ နိဗ္ဗာဟာပေတွာ၊ တိုက်ဆောင်စေ၍။ ဒါရုကုဋိကံ၊ သစ်သားဖြင့်ပြီးသော ကုဋီငယ်ကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။
၈၇။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မဂဓမဟာမတ္တော၊ မဂဓတိုင်း၌ အမတ်ကြီးဖြစ်သော။ ဝဿကာရော၊ ဝဿကာရ အမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ကမ္မန္တေ၊ အမှုကြီးငယ်တို့ကို။ အနုသညာယမာနော၊ ရှုဆင်ခြင်သည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဒါရုဂဟေ၊ သစ်ဘဏ္ဍာအိမ်၌။ ဂဏကော၊ သစ်စာရေးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုသစ်စာရေးရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဒါရုဂဟေ၊ သစ်ဘဏ္ဍာအိမ်၌။ ဂဏကံ၊ သစ်စာရေးုကို။ “ဘဏေ၊ အချင်း။ နဂရပဋိသင်္ခါရိကာနိ၊ မြို့ကို အသစ်တစ်ဖန် ပြုပြင်စီရင်ခြင်း၏ အဆောက်အဦ ဖြစ်ကုန်သော။ အာပဒတ္ထာယ၊ မီးလောင်ခြင်း စသော ဘေးရန်အကျိုးငှာ။ နိက္ခိတ္တာနိ၊ ထားအပ်ကုန်သော။ ယာနိ တာနိ ဒေဝဂဟဒါရူနိ၊ အကြင်မင်းသိမ်းဆည်းအပ်သော သစ်တော်တို့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တာနိ ဒါရူနိ၊ ထိုသစ်တော်တို့သည်။ ကဟံ၊ အဘယ်မှာနည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “သာမိ၊ အရှင်။ တာနိ ဒါရူနိ၊ ထိုသစ်တော်တို့ကို။ ဒေဝေန၊ မင်းကြီးသည်။ ကုမ္ဘကာရပုတ္တဿ၊ အိုးထိန်းသည်၏ သားဖြစ်သော။ အယျဿ ဓနိယဿ၊ အရှင်ဓနိယအား။ ဒိန္နာနိ၊ လှူအပ်ကုန်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မဂဓမဟာမတ္တော၊ မဂဓတိုင်း၌ အမတ်ကြီးဖြစ်သော။ ဝဿကာရော၊ ဝဿကာရ အမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ အနတ္တမနော၊ နှလုံးမသာယာသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဒေဝေါ၊ အရှင်မင်းကြီးသည်။ နဂရပဋိသင်္ခါရိကာနိ၊ မြို့ကို အသစ်တစ်ဖန် ပြုပြင်စီရင်ခြင်း၏ အဆောက်အဦ ဖြစ်ကုန်သော။ အာပဒတ္ထာယ၊ မီးလောင်ခြင်း စသော ဘေးရန်အကျိုးငှာ။ နိက္ခိတ္တာနိ၊ ထားအပ်ကုန်သော။ ဒေဝဂဟဒါရူနိ၊ မင်းသိမ်းဆည်းအပ်သော သစ်တော်တို့ကို။ ကုမ္ဘကာရပုတ္တဿ၊ အိုးထိန်းသည်၏ သားဖြစ်သော။ ဓနိယဿ၊ ဓနိယအား။ ဒဿတိ နာမ၊ လှူဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အနတ္တမနော၊ နှလုံးမသာယာသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မဂဓမဟာမတ္တော၊ မဂဓတိုင်း၌ အမတ်ကြီးဖြစ်သော။ ဝဿကာရော၊ ဝဿကာရ အမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရအမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုမင်းရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ မာဂဓံ၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယံ၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရံ၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာနံ၊ မင်းကြီးကို။ “ဒေဝေန၊ အရှင်မင်းကြီးသည်။ နဂရပဋိသင်္ခါရိကာနိ၊ မြို့ကို အသစ်တစ်ဖန် ပြုပြင်စီရင်ခြင်း၏ အဆောက်အဦ ဖြစ်ကုန်သော။ အာပဒတ္ထာယ၊ မီးလောင်ခြင်း စသော ဘေးရန်အကျိုးငှာ။ နိက္ခိတ္တာနိ၊ ထားအပ်ကုန်သော။ ဒေဝဂဟဒါရူနိ၊ မင်းသိမ်းဆည်းအပ်သော သစ်တော်တို့ကို။ ကုမ္ဘကာရပုတ္တဿ၊ အိုးထိန်းသည်၏ သားဖြစ်သော။ ဓနိယဿ၊ ဓနိယအား။ ဒိန္နာနိ၊ လှူအပ်ကုန်၏။ ဣတိ ဣဒံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော သစ်ထိန်းဆိုသော စကားသည်။ သစ္စံ ကိရ၊ မှန်ပါသလော၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ သံတော်ဦးတင်၏။ “ကော၊ အဘယ်သူသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ပြောသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ “ဒေဝ၊ အရှင်းမင်းကြီး။ ဒါရုဂဟေ၊ သစ်ဘဏ္ဍာအိမ်၌။ ဂဏကော၊ သစ်စာရေးသည်။ အာဟ၊ ပြောပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ သံတော်ဦးတင်၏။ “ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ တေန ဟိ၊ ငါတိုက်တွန်း၏။ ဒါရုဂဟေ၊ သစ်ဘဏ္ဍာအိမ်၌။ ဂဏကံ၊ သစ်စာရေးကို။ အာဏာပေဟိ၊ စေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မဂဓမဟာမတ္တော၊ မဂဓတိုင်း၌ အမတ်ကြီးဖြစ်သော။ ဝဿကာရော၊ ဝဿကာရ အမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဒါရုဂဟေ၊ သစ်ဘဏ္ဍာအိမ်၌။ ဂဏကံ၊ သစ်စာရေးကို။ ဗန္ဓံ၊ နှောင်ဖွ့ဲခြင်းကို။ အာဏာပေသိ၊ စေ၏။ ကုမ္ဘကာရပုတ္တော၊ အိုးထိန်းသည်၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဓနိယော၊ အရှင်ဓနိယသည်။ ဒါရုဂဟေ၊ သစ်ဘဏ္ဍာအိမ်၌။ ဂဏကံ၊ သစ်စာရေးကို။ ဗန္ဓံ၊ နှောင်ဖွဲ့အပ်လျက်။ နိယျမာနံ၊ ဆောင်အပ်သည်ကို။ အဒ္ဒသ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်၍။ ဒါရုဂဟေ၊ သစ်ဘဏ္ဍာအိမ်၌။ ဂဏကံ၊ သစ်စာရေးကို။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာသစ်စာရေး။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တွံ၊ သင့်ကို။ ဗန္ဓော၊ နှောင်ဖွဲ့အပ်လျက်။ နိယျာသိ၊ ဆောင်အပ်သနည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ တေသံ ဒါရူနံ၊ ထိုသစ်တော်တို့၏။ ကိစ္စာ၊ ပြုဖွယ်အမှုကိစ္စကြောင့်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဗန္ဓော၊ နှောင်ဖွဲ့အပ်လျက်။ နိယျာမိ၊ ဆောင်အပ်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာသစ်စာရေး။ ဂစ္ဆ၊ သွားနှင့်လော့။ အဟမ္ပိ၊ ငါသည်လည်း။ အာဂစ္ဆာမိ၊ လိုက်ခဲ့အံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ပုရေ ဟညာမိ၊ မသတ်အပ်မီ။ တွံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ ဧယျာသိ၊ လိုက်ခဲ့ပါလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။
၈၈။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကုမ္ဘကာရပုတ္တော၊ အိုးထိန်းသည်၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဓနိယော၊ အရှင်ဓနိယသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ မာဂဓဿ၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယဿ၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရဿ၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရညော၊ မင်းကြီး၏။ နိဝေသနံ၊ နန်းတော်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုနန်းတော်ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ပညတ္တေ၊ ခင်းထားအပ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းကြီးသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ကုမ္ဘကာရပုတ္တော၊ အိုးထိန်းသည်၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဓနိယော၊ အရှင်ဓနိယသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်ဓနိယရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ကုမ္ဘကာရပုတ္တံ၊ အိုးထိန်းသည်၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဓနိယံ၊ အရှင်ဓနိယကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းကြီးသည်။ ကုမ္ဘကာရပုတ္တံ၊ အိုးထိန်းသည်၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဓနိယံ၊ အရှင်ဓနိယကို၊
ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ နဂရပဋိသင်္ခါရိကာနိ၊ မြို့ကို အသစ်တစ်ဖန် ပြုပြင်စီရင်ခြင်း၏ အဆောက်အဦ ဖြစ်ကုန်သော။ အာပဒတ္ထာယ၊ မီးလောင်ခြင်း စသော ဘေးရန်အကျိုးငှာ။ နိက္ခိတ္တာနိ၊ ထားအပ်ကုန်သော။ ဒေဝဂဟဒါရူနိ၊ မင်းသိမ်းဆည်းအပ်သော သစ်တော်တို့ကို။ အယျဿ၊ အရှင်ဘုရားအား။ ဒိန္နာနိ၊ လှူအပ်ကုန်၏။ ဣတိ ဣဒံ ဝစနံ၊ ဤစကားသည်။ သစ္စံ ကိရ၊ မှန်ပါသလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဧဝံ၊ ဟုတ်မှန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ရာဇာနော နာမ၊ မင်းမည်ကုန်သော။ မယံ ခေါ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဗဟုကိစ္စာ၊ များသော အမှုကိစ္စ ရှိပါကုန်၏။ ဗဟုကရဏီယာ၊ များသော ပြုဖွယ် ရှိပါကုန်၏။ ဒတွာပိ၊ လှူကုန်ပြီးလျက်လည်း။ န သရေယျာမ၊ မအောက်မေ့မိနိုင်ကုန်။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဣင်္ဃ၊ တောင်းပန်ပါ၏။ သရာပေဟိ၊ အောက်မေ့စေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တွံ၊ သင်သည်။ ပဌမာဘိသိတ္တော၊ အဘိသိက်သွန်းသည်ဖြစ်၍ ရှေးဦးစွာ။ သမဏဗြာဟ္မဏာနံ၊ ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့အား။ တိဏကဋ္ဌောဒကံ၊ မြက်ထင်းရေကို။ ဒိန္နညေဝ၊ ပေးအပ်သည်သာတည်း။ တိဏကဋ္ဌောဒကံ၊ မြက်ထင်းရေကို။ ပရိဘုဉ္ဇန္တု၊ သုံးဆောင်စေကုန်သတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧဝရူပိံ၊ ဤသို့ သဘောရှိသော။ ဝါစံ၊ စကားကို။ ဘာသိတာ၊ ဆိုဖူး၏ ဟူ၍။ သရသိ၊ အောက်မေ့မိ၏လော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သရာမိ၊ အောက်မေ့မိ၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ လဇ္ဇိနော၊ မကောင်းမှုကို ရှက်တတ်ကုန်သော။ ကုက္ကုစ္စကာ၊ နောင်တတစ်ဖန် ပူပန်တတ်ကုန်သော။ သိက္ခာကာမာ၊ သိက္ခာသုံးပါးကို အလိုရှိကုန်သော။ သမဏဗြာဟ္မဏာ၊ ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းပုဏ္ဏားတို့အား။ အပ္ပမတ္တကေပိ၊ အနည်းငယ်မျှ၌လည်း။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းပုဏ္ဏားတို့အား။ တိဏကဋ္ဌောဒကဟရဏံ၊ မြက်ထင်းရေကို ဆောင်ခြင်းကို။ သန္ဓာယ၊ ရည်ရွယ်၍။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဘာသိတံ၊ ဆိုအပ်၏။ တဉ္စ ခေါ၊ ထိုဒိန္နညေဝ- ဟူသော စကားကိုလည်း။ အရညေ၊ တော၌။ အပရိဂ္ဂဟိတံ၊ မသိမ်းဆည်းအပ်သော မြက်ထင်းရေကို။ သန္ဓာယ၊ ရည်၍။ ဘာသိတံ၊ ဆိုအပ်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ သော တွံ၊ ထိုသင်သည်။ တေန လေသေန၊ ထိုစကား၏ အမြွက်အားဖြင့်။ ဒါရူနိ၊ သစ်တော်တို့ကို။ အဒိန္နံ၊ အရှင်မပေးဘဲ။ ဟရိတုံ၊ ခိုးဆောင်ခြင်းငှာ။ မညသိ၊ အောက်မေ့မှတ်ထင်၏။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ မာဒိသော၊ ငါကဲ့သို့သဘောရှိသော သောတာပန်မင်းသည်။ ဝိဇိတေ၊ နိုင်ငံတော်၌။ ဝသန္တံ၊ နေသော။ သမဏံ ဝါ၊ ရဟန်းကိုလည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏံ ဝါ၊ ပုဏ္ဏားကိုလည်းကောင်း။ ဟနေယျ ဝါ၊ ညှဉ်းဆဲမူလည်း ညှဉ်းဆဲရအံ့နည်း။ ဗန္ဓေယျ ဝါ၊ နှောင်ဖွဲ့မူလည်း နှောင်ဖွဲ့ရအံ့နည်း။ ပဗ္ဗာဇေယျ ဝါ၊ နှင်ထုတ်မူလည်း နှင်ထုတ်ရအံ့နည်း။ တွံ၊ သင်သည်။ လောမေန၊ ရဟန်း၏ အသွင်အပြင်ဟူသော အမွေးကြောင့်။ မုတ္တော၊ နှောင်ဖွဲ့သတ်ပုတ် နှင်ထုတ်ခြင်းမှ လွတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ပုနပိ၊ တစ်ဖန်လည်း။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော ခိုးမှုကို။ မာ အကာသိ၊ မပြုလင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ကိံ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့ကုန်သနည်း။ ကိံ ခိယျန္တိ၊ အဘယ်သို့ ရှုတ်ချကုန်သနည်း။ ကိံ ဝိပါစေန္တိ၊ အဘယ်သို့ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သနည်း။ “သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ သမဏာ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ အလဇ္ဇိနော၊ အရှက်မရှိကုန်။ ဒုဿီလာ၊ သီလမရှိကုန်။ မုသာဝါဒိနော၊ မဟုတ်မမှန်သော စကားကို ဆိုလေ့ရှိကုန်၏။ ဣမေ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မစာရိနော၊ တရားကို ကျင့်လေ့ရှိကုန်၏ ဟူ၍။ သမစာရိနော၊ ညီညွတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်လေ့ရှိကုန်၏ ဟူ၍။ ဗြဟ္မစာရိနော၊ မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်လေ့ရှိကုန်၏ ဟူ၍။ သစ္စဝါဒိနော၊ မဖောက်မပြန် မှန်သော စကားကို ဆိုလေ့ရှိကုန်၏ ဟူ၍။ သီလဝန္တော၊ သီလရှိကုန်၏ ဟူ၍။ ကလျာဏဓမ္မာ၊ ကောင်းသော သဘောရှိကုန်၏ ဟူ၍။ ပဋိဇာနိဿန္တိ နာမ၊ ဝန်ခံကုန်ဘိ၏။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ သာမညံ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ ဗြဟ္မညံ၊ မြတ်သည်၏ အဖြစ်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ သာမညံ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်သည်။ နဋ္ဌံ၊ ပျောက်ပြီ။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ ဗြဟ္မညံ၊ မြတ်သည်၏ အဖြစ်သည်။ နဋ္ဌံ၊ ပျောက်ပြီ။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ သာမညံ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်သည်။ ကုတော၊ အဘယ်မှာ ရှိအံ့နည်း။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ ဗြဟ္မညံ၊ မြတ်သည်၏ အဖြစ်သည်။ ကုတော၊ အဘယ်မှာ ရှိအံ့နည်း။ ဣမေ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ သာမညာ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်မှ။ အပဂတာ၊ ကင်းကုန်၏။ ဣမေ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ဗြဟ္မညာ၊ မြတ်သည်၏ အဖြစ်မှ။ အပဂတာ၊ ကင်းကုန်၏။ ဣမေ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ရာဇာနမ္ပိ၊ မင်းကိုလည်း။ ဝေဉ္စန္တိ၊ လှည့်ပတ်ကုန်၏။ အညေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ မနုဿေ၊ လူတို့ကို။ ကိံ ပန ဝေဉ္စန္တိ၊ အဘယ့်ကြောင့် မလှည့်ပတ်ဘဲ ရှိကုန်အံ့နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်သော။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်သော။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သော။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ အလိုနည်းကုန်၏။ သန္တုဋ္ဌာ၊ ရောင့်ရဲကုန်၏။ လဇ္ဇိနော၊ မကောင်းမှုမှ ရှက်တတ်ကုန်၏။ ကုက္ကုစ္စကာ၊ အလို့လို့ရှိတတ်ကုန်၏။ သိက္ခာကာမာ၊ သိက္ခာသုံးပါးကို အလိုရှိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ကိံ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့ကုန်သနည်း။ ကိံ ခိယျန္တိ၊ ဘယ်သို့ ရှုတ်ချကုန်သနည်း။ ကိံ ဝိပါစေန္တိ၊ အဘယ်သို့ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သနည်း။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ကုမ္ဘကာရပုတ္တော၊ အိုးထိန်းသည်၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဓနိယော၊ အရှင်ဓနိယသည်။ ရညော၊ မင်း၏။ ဒါရူနိ၊ သစ်တော်တို့ကို။ အဒိန္နံ၊ အရှင်မပေးဘဲ။ အာဒိယိဿတိ နာမ၊ ခိုးယူဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ကုမ္ဘကာရပုတ္တံ၊ အိုးထိန်းသည်၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဓနိယံ၊ အရှင်ဓနိယကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ သန္နိပါတာပေတွာ၊ စည်ဝေးစေ၍။ ကုမ္ဘကာရပုတ္တံ၊ အိုးထိန်းသည်၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဓနိယံ၊ အရှင်ဓနိယကို။ “ဓနိယ၊ ဓနိယ။ တွံ၊ သင်သည်။ ရညော၊ မင်းကြီး၏။ ဒါရူနိ၊ သစ်တော်တို့ကို။ အဒိန္နံ၊ အရှင်မပေးဘဲ။ အာဒိယိ၊ ခိုးယူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ကိံ ဝိဂရဟိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့တော်မူသနည်း။ “မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ အနနုစ္ဆဝိကံ၊ မလျောက်ပတ်။ အနနုလောမိကံ၊ မလျော်။ အပ္ပတိရူပံ၊ မသင့်တင့်။ အဿာမဏကံ၊ ရဟန်းတို့၏ အမူအရာ မဟုတ်။ အကပ္ပိယံ၊ မအပ်။ အကရဏီယံ၊ မပြုအပ်။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ တွံ၊ သင်သည်။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ရညော၊ မင်းကြီး၏။ ဒါရူနိ၊ သစ်တော်တို့ကို။ အဒိန္နံ၊ အရှင်မပေးဘဲ။ အာဒိယိဿသိ နာမ၊ ခိုးယူဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ ပသန္နာနံ၊ ကြည်ညိုကုန်ပြီးသော သူတို့အားလည်း။ ဘိယျောဘာဝါယ၊ လွန်စွာ ပွားများခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ အထ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော။ ဧကစ္စာနဉ္စေဝ၊ အချို့သော သူတို့အားလည်း။ အပ္ပသာဒါယ၊ မကြည်ညိုခြင်းငှာ။ ပသန္နာနံ၊ ကြည်ညိုကုန်ပြီးသော။ ဧကစ္စာနဉ္စ၊ အချို့သော သူတို့အားလည်း။ အညထတ္တာယ၊ အကြည်ညိုပျက်ခြင်းငှာ။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ပုရာဏဝေါဟာရိကော၊ ရှေးလူလက်ထက်၌ တရားသူကြီး ဖြစ်ဖူးသော။ မဟာမတ္တော၊ အမတ်ကြီးသည်။ ဘိက္ခူသု၊ ရဟန်းတို့၌။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြုသည်ဖြစ်၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ အဝိဒူရေ၊ မနီးမဝေးသော အရပ်၌။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ကိတ္တကေန၊ အဘယ်မျှသော အတိုင်းအရှည်ကြောင့်။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ စောရံ၊ ခိုးသူကို။ ဂဟေတွာ၊ ဖမ်း၍။ ဟနတိ ဝါ၊ ညှဉ်းဆဲမူလည်း ညှဉ်းဆဲသနည်း။ ဗန္ဓတိ ဝါ၊ နှောင်ဖွဲ့မူလည်း နှောင်ဖွဲ့သနည်း။ ပဗ္ဗာဇေတိ ဝါ၊ နှင်ထုတ်မူလည်း နှင်ထုတ်သနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ပါဒေန ဝါ၊ တစ်မတ်သော ဥစ္စာကြောင့်လည်းကောင်း။ ပါဒါရဟေန ဝါ၊ တစ်မတ်ထိုက်သော ဥစ္စာကြောင့်လည်းကောင်း။ ဟနတိ ဝါ၊ ညှဉ်းဆဲမူလည်း ညှဉ်းဆဲ၏။ ဗန္ဓတိ ဝါ၊ နှောင်ဖွဲ့မူလည်း နှောင်ဖွဲ့၏။ ပဗ္ဗာဇေတိ ဝါ၊ နှင်ထုတ်မူလည်း နှင်ထုတ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ပဉ္စမာသကော၊ ငါးပဲသည်။ ပါဒေါ၊ တစ်မတ် မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကုမ္ဘကာရပုတ္တံ၊ အိုးထိန်းသည်၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဓနိယံ၊ အရှင်ဓနိယကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၍။ ဒုဗ္ဘရတာယ၊ မိမိကိုယ်ကို မိမိ မွေးမြူနိုင်ခဲသည်၏ အဖြစ်၏လည်းကောင်း၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့၊” ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း -
၈၉။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အဒိန္နံ၊ အရှင်မပေးသော ဥစ္စာကို။ ထေယျသင်္ခါတံ၊ ခိုးလိုသော စိတ်အစုဖြင့်။ အာဒိယေယျ၊ ခိုးယူငြားအံ့။ ယထာရူပေ၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ အဒိန္နာဒါနေ၊ အရှင်မပေးသော ဥစ္စာကို ခိုးယူခြင်းကြောင့်။ ရာဇာနော၊ မင်းတို့သည်။ စောရံ၊ ခိုးသူကို။ ဂဟေတွာ၊ ဖမ်း၍။ တွံ၊ သင်သည်။ စောရော၊ ခိုးတတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဗာလော၊ မိုက်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ မုဠှော၊ တွေဝေသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ထေနော၊ ဝှက်တတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဟနေယျုံ ဝါ၊ ညှဉ်းဆဲမူလည်း ညှဉ်းဆဲကုန်ရာ၏။ ဗန္ဓေယျုံ ဝါ၊ နှောင်ဖွဲ့မူလည်း နှောင်ဖွဲ့ကုန်ရာ၏။ ပဗ္ဗာဇေယျုံ ဝါ၊ နှင်ထုတ်မူလည်း နှင်ထုတ်ကုန်ရာ၏။ တထာရူပံ၊ ထိုသို့ သဘော ရှိသော။ အဒိန္နံ၊ အရှင်မပေးသော ဥစ္စာကို။ အာဒိယမာနော၊ ခိုးယူသော။ အယမ္ပိ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်လည်း။ ပါရာဇိကော၊ သာသနာတော်မှ ရှုံးခြင်းသို့ ရောက်သည်။ အသံဝါသော၊ ရဟန်းကောင်းတို့နှင့် ပေါင်းဖော်ခြင်း မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒဉ္စ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကိုလည်း။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၉၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ရဇကတ္ထရဏံ၊ ခဝါဆိပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွားကုန်၍။ ရဇကဘဏ္ဍိကံ၊ ခဝါသည်တို့၏ အဝတ်ထုပ်ကို။ အဝဟရိတွာ၊ ခိုးကုန်၍။ အာရာမံ၊ အရံသို့။ ဟရိတွာ၊ ဆောင်ကုန်၍။ ဘာဇေသုံ၊ ဝေဖန်ကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ မဟာပုညာ၊ ဘုန်းကြီးကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တုမှာကံ၊ သင်တို့အား။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းသည်။ ဗဟုံ၊ များစွာ။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အမှာကံ၊ ငါ့တို့အား။ ပုညံ၊ ဘုန်းသည်။ ကုတော၊ အဘယ်မှာ ရှိအံ့နည်း။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ရဇကတ္ထရဏံ၊ ခဝါဆိပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွားကုန်၍။ ရဇကဘဏ္ဍိကံ၊ ခဝါသည်တို့၏ အဝတ်ထုပ်ကို။ အဝဟရိမှာ၊ ခိုးကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ နနု၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ ရဇကဘဏ္ဍိကံ၊ ခဝါသည်တို့၏ အဝတ်ထုပ်ကို။ အဝဟရိတ္ထ၊ ခိုးကြကုန်သနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ သစ္စံ၊ မှန်၏။ တံ သိက္ခာပဒံ၊ ထိုသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဂါမေ၊ ရွာ၌သာလျှင်။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်၏။ အရညေ၊ တော၌။ နော ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည် မဟုတ်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ တံ သိက္ခာပဒံ၊ ထိုသိက္ခာပုဒ်သည်။ တထေဝ၊ ထိုရွာတောမခြား အလားတူသည်သာလျှင်။ ဟောတိ နနု၊ ဖြစ်သည်မဟုတ်လော။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အနနုစ္ဆဝိကံ၊ မလျောက်ပတ်။ အနနုလောမိကံ၊ မလျော်။ အပ္ပတိရူပံ၊ မသင့်တင့်။ အဿာမဏကံ၊ ရဟန်းတို့၏ အမူအရာ မဟုတ်။ အကပ္ပိယံ၊ မအပ်။ အကရဏီယံ၊ မပြုအပ်။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ရဇကဘဏ္ဍိကံ၊ ခဝါသည်တို့၏ အဝတ်ထုပ်ကို။ အဝဟရိဿထ နာမ၊ ခိုးကုန်ဘိသနည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ ပသန္နာနံ ဝါ၊ ကြည်ညိုကုန်ပြီးသော သူတို့အားလည်း။ ဘိယျောဘာဝါယ၊ လွန်စွာ ပွားများခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အထ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော။ ဧကစ္စာနဉ္စေဝ၊ အချို့သော သူတို့အားလည်း။ အပ္ပသာဒါယ၊ မကြည်ညိုခြင်းငှာ။ ပသန္နာနံ၊ ကြည်ညိုကုန်ပြီးသော။ ဧကစ္စာနဉ္စ၊ အချို့သော သူတို့အားလည်း။ အညထတ္တာယ၊ အကြည်ညိုပျက်ခြင်းငှာ။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဂရဟိံသု၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အနေကရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ သန္နိပါတာပေတွာ၊ စည်းဝေးစေ၍။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ကိံ ပဋိပုစ္ဆိ၊ အဘယ်သို့ မေးတော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ရဇကတ္ထရဏံ၊ ခဝါဆိပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွားကုန်၍။ ရဇကဘဏ္ဍိကံ၊ ခဝါသည်တို့၏ အဝတ်ထုပ်ကို။ အဝဟရိတ္ထ၊ ခိုးကြကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးတော်မူသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ကိံ၊ ဝိဂရဟိ- အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့တော်မူသနည်း။ “မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ အနနုစ္ဆဝိကံ၊ မလျောက်ပတ်။ အနနုလောမိကံ၊ မလျော်။ အပ္ပတိရူပံ၊ မသင့်တင့်။ အဿာမဏကံ၊ ရဟန်းတို့၏ အမူအရာ မဟုတ်။ အကပ္ပိယံ၊ မအပ်။ အကရဏီယံ၊ မပြုအပ်။ “မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ရဇကဘဏ္ဍိကံ၊ ခဝါသည်တို့၏ အဝတ်ထုပ်ကို။ အဝဟရိဿထ နာမ၊ ခိုးကြကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ ပသန္နာနံ ဝါ၊ ကြည်ညိုကုန်ပြီးသော သူတို့အားလည်း။ ဘိယျောဘာဝါယ၊ လွန်စွာ ပွားများခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ အထ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဧတံ၊ ဤအမူအယာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော။ ဧကစ္စာနဉ္စေဝ၊ အချို့သော သူတို့အားလည်း။ အပ္ပသာဒါယ၊ မကြည်ညိုခြင်းငှာ။ ပသန္နာနံ၊ ကြည်ညိုကုန်ပြီးသော။ ဧကစ္စာနဉ္စ၊ အချို့သော သူတို့အားလည်း။ အညထတ္တာယ၊ အကြည်ညိုပျက်ခြင်းငှာ။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူပြီး၍။ ဒုဗ္ဘရတာယ၊ မိမိကိုယ်ကို မိမိ မွေးမြူနိုင်ခဲသည်၏ အဖြစ်၏လည်းကောင်း၊ ။ပ။ ဝီရိယာရမ္ဘဿ၊ လုံ့လကို အားထုတ်ခြင်း၏လည်းကောင်း။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသိတွာ၊ ဟောတော်မူ၍။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ တဒနုစ္ဆဝိကံ၊ ထိုသိက္ခာပုဒ်အား လျောက်ပတ်သော။ တဒနုလောမိကံ၊ ထိုသိက္ခာပုဒ်အား လျော်သော။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့၊” ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း -
၉၁။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဂါမာ ဝါ၊ ရွာမှလည်းကောင်း။ အရညာ ဝါ၊ တောမှလည်းကောင်း။ အဒိန္နံ၊ အရှင်မပေးသော ဥစ္စာကို။ ထေယျသင်္ခါတံ၊ ခိုးလိုသော စိတ်အစုဖြင့်။ အာဒိယေယျ၊ ခိုးယူငြားအံ့။ ယထာရူပေ၊ အကြင်သို့ သဘော ရှိသော။ အဒိန္နာဒါနေ၊ အရှင်မပေးသော ဥစ္စာကို ခိုးယူခြင်းကြောင့်။ ရာဇာနော၊ မင်းတို့သည်။ စောရံ၊ ခိုးသူကို။ ဂဟေတွာ၊ ဖမ်း၍။ တွံ၊ သင်သည်။ စောရော၊ ခိုးတတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဗာလော၊ မိုက်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ မုဠှော၊ တွေဝေသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ထေနော၊ ဝှက်တတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဟနေယျုံ ဝါ၊ ညှဉ်းဆဲမူလည်း ညှဉ်းဆဲကုန်ရာ၏။ ဗန္ဓေယျုံ ဝါ၊ နှောင်ဖွဲ့မူလည်း နှောင်ဖွဲ့ကုန်ရာ၏။ ပဗ္ဗာဇေယျုံ ဝါ၊ နှင်ထုတ်မူလည်း နှင်ထုတ်ကုန်ရာ၏။ တထာရူပံ၊ ထိုသို့ သဘောရှိသော။ အဒိန္နံ၊ အရှင်မပေးသော ဥစ္စာကို။ အာဒိယမာနော၊ ခိုးယူသော။ အယမ္ပိ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်လည်း။ ပါရာဇိကော၊ သာသနာတော်မှ ရှုံးခြင်းသို့ ရောက်သည်။ အသံဝါသော၊ ရဟန်းကောင်းတို့နှင့် ပေါင်းဖော်ခြင်း မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၉၂။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပန- ဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ထေရ, နဝ, မဇ္ဈိမဖြစ်သော ရဟန်းကို၊ ။ပ။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခု- ဟူသည်ကား၊ ။ပ။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤယော ပန ဘိက္ခု- ဟူသော အရာ၌။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကမ္မဝါစာဖြင့် ရဟန်းဖြစ်သော သူကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ရဟန်း ဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဧကကုဋိကော၊ တစ်အိမ်သာ ရှိသော။ ဂါမောပိ၊ ရွာသည်လည်းကောင်း။ ဒွိကုဋိကော၊ နှစ်အိမ် ရှိသော။ ဂါမောပိ၊ ရွာသည်လည်းကောင်း။ တိကုဋိကော၊ သုံးအိမ် ရှိသော။ ဂါမောပိ၊ ရွာသည်လည်းကောင်း။ စတုကုဋိကော၊ လေးအိမ် ရှိသော။ ဂါမောပိ၊ ရွာသည်လည်းကောင်း။ သမနုဿော၊ လူရှိသော။ ဂါမောပိ၊ ရွာသည်လည်းကောင်း။ အမနုဿော၊ လူမရှိသော။ ဂါမောပိ၊ ရွာသည်လည်းကောင်း။ ပရိက္ခိတ္တော၊ အရံရှိသော။ ဂါမောပိ၊ ရွာသည်လည်းကောင်း။ အပရိက္ခိတ္တော၊ အရံမရှိသော။ ဂါမောပိ၊ ရွာသည်လည်းကောင်း။ ဂေါနိသာဒိနိဝိဋ္ဌော၊ နွားတို့၏ နေရာကဲ့သို့ တည်သော။ ဂါမောပိ၊ ရွာသည်လည်းကောင်း။ ဂါမော နာမ၊ ရွာ မည်၏။ ယောပိ သတ္ထော၊ အကြင်ခြေကုန်သည်, လှည်းကုန်သည်သည်လည်း။ အတိရေကစာတုမာသနိဝိဋ္ဌော၊ လေးလအလွန် နေသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သောပိ၊ ထိုခြေကုန်သည်, လှည်းကုန်သည်တို့၏ နေရာအရပ်ကိုလည်း။ ဂါမော၊ ရွာ ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
ပရိက္ခိတ္တဿ၊ အရံရှိသော။ ဂါမဿ၊ ရွာ၏။ ဣန္ဒခီလေ၊ တံခါးခုံ၌။ ဌိတဿ၊ ရပ်သော။ မဇ္ဈိမဿ၊ အားအလတ်ရှိသော။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ လေဍ္ဍုပါတော၊ ခဲတစ်ကျသည်။ ဂါမူပစာရော နာမ၊ ရွာ၏ဥပစာ မည်၏။ အပရိက္ခိတ္တဿ၊ အရံမရှိသော။ ဂါမဿ၊ ရွာ၏။ ဃရူပစာရေ၊ အိမ်၏ ဥပစာ၌။ ဌိတဿ၊ ရပ်သော။ မဇ္ဈိမဿ၊ အားအလတ်ရှိသော။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ လေဍ္ဍုပါတော၊ ခဲတစ်ကျသည်။ ဂါမူပစာရော နာမ၊ ရွာ၏ ဥပစာ မည်၏။
အရညံ နာမ၊ တော မည်သည်ကား။ ဂါမဉ္စ၊ ရွာကိုလည်းကောင်း။ ဂါမူပစာရဉ္စ၊ ရွာ၏ ဥပစာကိုလည်းကောင်း။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ အဝသေသံ၊ ကြွင်းသော အရပ်သည်။ အရညံ နာမ၊ တော မည်၏။
အဒိန္နံ နာမ၊ အရှင်မပေးသော ဥစ္စာ မည်သည်ကား။ ယံ ဘဏ္ဍံ၊ အကြင်ဥစ္စာကို။ အနိဿဋ္ဌံ၊ မလွှတ်အပ်။ အပရိစ္စတ္တံ၊ မစွန့်အပ်။ ရက္ခိတံ၊ စောင့်ရှောက်အပ်၏။ ဂေါပိတံ၊ လုံခြုံစေအပ်၏။ မမာယိတံ၊ မြတ်နိုးအပ်၏။ ပရပရိဂ္ဂဟိတံ၊ သူတစ်ပါးတို့ သိမ်းဆည်းအပ်၏။ ဧတံ ဘဏ္ဍံ၊ ဤဥစ္စာသည်။ အဒိန္နံ နာမ၊ အရှင်မပေးသော ဥစ္စာ မည်၏။
ထေယျသင်္ခါတန္တိ၊ ထေယျသင်္ခါတံ- ဟူသည်ကား။ ထေယျစိတ္တော၊ ဝှက်လိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဝဟရဏစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။
အာဒိယေယျာတိ၊ အာဒိယေယျ- ဟူသည်ကား။ အာဒိယေယျ၊ တရားဆင်၍ ခိုးငြားအံ့။ ဟရေယျ၊ ဆောင်သော ဥစ္စာကို ခိုးငြားအံ့။ အဝဟရေယျ၊ အပ်နှံသော ဥစ္စာကို ခိုးငြားအံ့။ ဣရိယာပထံ၊ ဣရိယာပုတ်ကို။ ဝိကောပေယျ၊ ပျက်စေငြားအံ့။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေယျ၊ ရွေ့စေငြားအံ့။ သင်္ကေတံ၊ အချိန်းအချက်ကို။ ဝီတိနာမေယျ၊ လွန်စေငြားအံ့။
ပါဒံ ဝါ၊ တစ်မတ်သော ဥစ္စာသည်လည်းကောင်း။ ပါဒါရဟံ ဝါ၊ တစ်မတ်ထိုက်သော ဥစ္စာသည်လည်းကောင်း။ အတိရေကပါဒံ ဝါ၊ တစ်မတ်ထက်လွန်သော ဥစ္စာသည်လည်းကောင်း။ ယထာရူပံ နာမ၊ ယထာရူပ မည်၏။
ရာဇာနော နာမ၊ မင်းတို့ မည်သည်ကား။ ပထဗျာရာဇာ၊ မြေအပြင်ကို အစိုးရသော ဧကရာဇ်မင်း စကြာမင်းလည်းကောင်း။ ပဒေသရာဇာ၊ တစ်တိုင်းတစ်ရပ်ကို အစိုးရသော ပဒေသရာဇ်မင်းလည်းကောင်း။ မဏ္ဍလိကာ၊ တစ်တိုင်းတစ်ရပ်တွင် တစ်ဝန်းတစ်လျားကို အစိုးရသော မင်းလည်းကောင်း။ အန္တရဘောဂိကာ၊ တိုင်းကြပ်ရွာစားမင်းတို့လည်းကောင်း။ အက္ခဒဿာ၊ တရားသူကြီးမင်းတို့လည်းကောင်း။ မဟာမတ္တာ၊ အမတ်ကြီးတို့လည်းကောင်း။ ဝါ ပန၊ ထိုမှတစ်ပါး။ ယေ၊ အကြင်ဌာနန္တရသို့ ရောက်ကုန်သော သူတို့သည်။ ဆေဇ္ဇဘေဇ္ဇံ၊ ဖြတ်ခြင်း ခွဲခြင်းကို။ ကရောန္တာ၊ ပြုကုန်သည်ဖြစ်၍။ အနုသာသန္တိ၊ ဆုံးမတတ်ကုန်၏။ ဧတေ သဗ္ဗေ၊ ထိုအလုံးစုံသော သူတို့သည်။ ရာဇာနော နာမ၊ မင်းတို့ မည်ကုန်၏။
စောရော နာမ၊ ခိုးသူ မည်သည်ကား။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ပဉ္စမာသကံ ဝါ၊ ငါးပဲလည်းကောင်း။ အတိရေကပဉ္စမာသကံ ဝါ၊ ငါးပဲထက် အလွန်လည်းကောင်း။ အဂ္ဃနကံ၊ အဖိုးထိုက်သော ဘဏ္ဍာကို။ အဒိန္နံ၊ အရှင်မပေးဘဲ။ ထေယျသင်္ခါတံ၊ ခိုးလိုသော စိတ်အစုဖြင့်။ အာဒိယတိ၊ ခိုးယူ၏။ ဧသော၊ ဤသူသည်။ စောရော နာမ၊ ခိုးသူ မည်၏။
ဟနေယျုံ ဝါတိ၊ ဟနေယျုံ ဝါ- ဟူသည်ကား။ ဟတ္ထေန ဝါ၊ လက်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ပါဒေန ဝါ၊ ခြေဖြင့်လည်းကောင်း။ ကသာယ ဝါ၊ အဆူးမရှိသော ကြိမ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝတ္တေန ဝါ၊ အဆူးရှိသော ကြိမ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ အဒ္ဓဒဏ္ဍကေန ဝါ၊ လေးတောင်ထက်ဝက် နှစ်တောင်ရှိသော လှံတံဖြင့်လည်းကောင်း။ ဆေဇ္ဇာယ ဝါ၊ ဖြတ်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ဟနေယျုံ၊ ညှဉ်းဆဲကုန်ရာ၏။
ဗန္ဓေယျုံ ဝါတိ၊ ဗန္ဓေယျုံ ဝါ- ဟူသည်ကား။ ရဇ္ဇုဗန္ဓနေန ဝါ၊ ကြိုးအဝတ်အဖွဲ့ဖြင့်လည်းကောင်း။ အန္ဒုဗန္ဓနေန ဝါ၊ ထိတ်အနှောင်အဖွဲ့ဖြင့်လည်းကောင်း။ သင်္ခလိကဗန္ဓနေန ဝါ၊ သံခြေချင်း အနှောင်အဖွဲ့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဃရဗန္ဓနေန ဝါ၊ အိမ်အနှောင်အဖွဲ့ဖြင့်လည်းကောင်း။ နဂရဗန္ဓနေန ဝါ၊ မြို့အနှောင်အဖွဲ့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဂါမဗန္ဓနေန ဝါ၊ ရွာအနှောင်အဖွဲ့ဖြင့်လည်းကောင်း။ နိဂမဗန္ဓနေန ဝါ၊ နိဂုံးအနှောင်အဖွဲ့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဗန္ဓေယျုံ၊ နှောင်ဖွဲ့ကုန်ရာ၏။ ပုရိသဂုတ္တိံ ဝါ၊ ယောကျ်ားဖြင့် လုံခြုံစေခြင်းကိုလည်း။ ကရေယျုံ၊ ပြုကုန်ရာ၏။
ပဗ္ဗာဇေယျုံ ဝါတိ၊ ပဗ္ဗာဇေယျုံ ဝါ- ဟူသည်ကား။ ဂါမာ ဝါ၊ ရွာမှလည်းကောင်း။ နိဂမာ ဝါ၊ နိဂုံးမှလည်းကောင်း။ နဂရာ ဝါ၊ မြို့မှလည်းကောင်း။ ဇနပဒါ ဝါ၊ ဇနပုဒ်မှလည်းကောင်း။ ဇနပဒပဒေသာ ဝါ၊ ဇနပုဒ်တစ်စိတ်မှလည်းကောင်း။ ပဗ္ဗာဇေယျုံ၊ နှင်ထုတ်ကုန်ရာ၏။
စောရောသိ ဗာလောသိ မူဠှောသိ ထေနောသီတိ၊ စောရောသိ ဗာလောသိ မူဠှောသိ- ထေနောသိဟူသော။ ဧသော အာကာရော၊ ဤအခြင်းအရာသည်။ ပရိဘာသော၊ ရေရွတ်ခြင်း မည်၏။
ပါဒံ ဝါ၊ တစ်မတ်သော ဥစ္စာသည်လည်းကောင်း။ ပါဒါရဟံ ဝါ၊ တစ်မတ်ထိုက်သော ဥစ္စာသည်လည်းကောင်း။ အတိရေကပါဒံ ဝါ၊ တစ်မတ်ထက် လွန်သော ဥစ္စာသည်လည်းကောင်း။ တထာရူပံ နာမ၊ တထာရူပ မည်၏။
အာဒိယမာနောတိ၊ အာဒိယမာနော- ဟူသည်ကား။ အာဒိယမာနော၊ တရားဆင်၍ ခိုးသော ရဟန်းသည်။ ဟရမာနော၊ ဆောင်သော ဥစ္စာကို ခိုးသော ရဟန်းသည်။ အဝဟရမာနော၊ အပ်နှံသော ဥစ္စာကို ခိုးသော ရဟန်းသည်။ ဣရိယာပထံ၊ ဣရိယာပုထ်ကို။ ဝိကောပယမာနော၊ ပျက်စေသော ရဟန်းသည်။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝယမာနော၊ ရွေ့စေသော ရဟန်းသည်။ သင်္ကေတံ၊ အချိန်းအချက်ကို။ ဝီတိနာမယမာနော၊ လွန်စေသော ရဟန်းသည်။ အာဒိယမာနော၊ အာဒိယမာန မည်၏။
အယမ္ပီတိ ဣဒံ၊ အယမ္ပိ- ဟူသော ဤစကားကို။ ပုရိမံ၊ ရှေးဖြစ်သော မေထုန်မှီဝဲသော ရဟန်းကို။ ဥပါဒါယ၊ စွဲ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
ပါရာဇိကော ဟောတီတိ၊ ပါရာဇိကော ဟောတိ- ဟူသည်ကား။ သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဗန္ဓနာ၊ အညှာမှ။ ပဝုတ္တော၊ ကြွေကျသော။ ပဏ္ဍုပလာသော၊ သစ်ရွက်ရော်သည်။ ဟရိတတ္ထာယ၊ စိမ်းရှင်ခြင်းငှာ။ အဘဗ္ဗော သေယျထာပိ၊ မထိုက်သကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပါဒံ ဝါ၊ တစ်မတ်သော ဥစ္စာကိုလည်းကောင်း။ ပါဒါရဟံ ဝါ၊ တစ်မတ်ထိုက်သော ဥစ္စာကိုလည်းကောင်း။ အတိရေကပါဒံ ဝါ၊ တစ်မတ်ထက် လွန်သော ဥစ္စာကိုလည်းကောင်း။ အဒိန္နံ၊ အရှင်မပေးဘဲ။ ထေယျသင်္ခါတံ၊ ခိုးလိုသော စိတ်အစုဖြင့်။ အာဒိယိတွာ၊ ခိုးယူ၍။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ “ပါရာဇိကော ဟောတီ”တိ၊ ပါရာဇိကော ဟောတိ- ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
အသံဝါသောတိ ဧတ္ထ၊ အသံဝါသော- ဟူသော ဤပါဌ်၌။ သံဝါသော နာမ၊ သံဝါသ မည်သည်ကား။ ဧကကမ္မံ၊ တူသော ကံလည်းကောင်း။ ဧကုဒ္ဒေသော၊ တူသော ပါတိမောက်ပြခြင်းလည်းကောင်း။ သမသိက္ခတာ၊ တူသော သိက္ခာ ရှိသည်၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ ဧသော၊ ဤအလုံးစုံသည်။ သံဝါသော နာမ၊ သံဝါသ မည်၏။ သော သံဝါသော၊ ထိုသံဝါသသည်။ တေန၊ ထိုပါရာဇိကသို့ ရောက်ပြီးသော ရဟန်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ အသံဝါသောတိ၊ အသံဝါသ ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် ပဒဘာဇနီအပြီးတည်း။
၉၃။ ဘူမဋ္ဌံ၊ မြေ၌ တည်သော ဥစ္စာ။ ထလဋ္ဌံ၊ ကုန်း၌ တည်သော ဥစ္စာ။ အာကာသဋ္ဌံ၊ ကောင်းကင်၌ တည်သော ဥစ္စာ။ ဝေဟာသဋ္ဌံ၊ ဟင်းလင်းအပြင်၌ တည်သော ဥစ္စာ။ ဥဒကဋ္ဌံ၊ ရေ၌ တည်သော ဥစ္စာ။ နာဝဋ္ဌံ၊ လှေ၌ တည်သော ဥစ္စာ။ ယာနဋ္ဌံ၊ ယာဉ်၌ တည်သော ဥစ္စာ။ ဘာရဋ္ဌံ၊ ဝန်အားဖြင့် တည်သော ဥစ္စာ။ အာရာမဋ္ဌံ၊ အရံ၌ တည်သော ဥစ္စာ။ ဝိဟာရဋ္ဌံ၊ ကျောင်း၌ တည်သော ဥစ္စာ။ ခေတ္တဋ္ဌံ၊ လယ်၌ တည်သော ဥစ္စာ။ ဝတ္ထုဋ္ဌံ၊ ယာ၌ တည်သော ဥစ္စာ။ ဂါမဋ္ဌံ၊ ရွာ၌ တည်သော ဥစ္စာ။ အရညဋ္ဌံ၊ တော၌ တည်သော ဥစ္စာ။ ဥဒကံ၊ ရေ။ ဒန္တပေါဏံ၊ ဒန်ပူ။ ဝနပ္ပတိ၊ တောစိုးသစ်ပင်။ ဟရဏကံ၊ ဆောင်သော ဥစ္စာ။ ဥပနိဓိ၊ အပ်နှံသော ဥစ္စာ။ သုင်္ကဃာတံ၊ ကင်းထားရာ အရပ်။ ပါဏော၊ လူသတ္တဝါ။ အပဒံ၊ အခြေမရှိသော သတ္တဝါ။ ဒွိပဒံ၊ အခြေနှစ်ချောင်းရှိသော သတ္တဝါ။ စတုပ္ပဒံ၊ အခြေလေးချောင်းရှိသော သတ္တဝါ။ ဗဟုပ္ပဒံ၊ များသော အခြေရှိသော သတ္တဝါ။ ဩစရကော၊ အတွင်း၌ ဝင်တတ်သောသူ။ ဩဏိရက္ခော၊ ဆောင်အပ်သော ဥစ္စာကို စောင့်တတ်သောသူ။ သံဝိဒါဝဟာရော၊ တိုင်ပင်ညီညွတ်၍ ခိုးခြင်း။ သင်္ကေတကမ္မံ၊ အချိန်းအချက် ပြုခြင်း။ နိမိတ္တကမ္မံ၊ နိမိတ်အမှတ် ပြုခြင်း။ ဣတိ အယံ၊ ဤသည်ကား။ မာတိကာ၊ မာတိကာတည်း။
၉၄။ ဘူမဋ္ဌံ နာမ၊ မြေ၌ တည်သော ဥစ္စာ မည်သည်ကား။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ ဘူမိယံ၊ မြေ၌။ နိက္ခိတ္တံ၊ ထားအပ်သည်။ နိခါတံ၊ မြှုပ်ထားအပ်သည်။ ပဋိစ္ဆန္နံ၊ ဖုံးလွှမ်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ဘူမဋ္ဌံ၊ မြေ၌ တည်သော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရိဿာမိ၊ ခိုးယူအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒုတိယံ၊ အဖော်ကို။ ပရိယေသတိ ဝါ၊ ရှာမှီးမူလည်း ရှာမှီးအံ့။ ကုဒါလံ ဝါ၊ ပေါက်တူး ပေါက်ချွန်းကိုလည်းကောင်း။ ပိဋကံ ဝါ၊ ခြင်းတောင်းကိုလည်းကောင်း။ ပရိယေသတိ ဝါ၊ ရှာမှီးမူလည်း ရှာမှီးအံ့။ ဂစ္ဆတိ ဝါ၊ သွားမူလည်း သွားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုဥစ္စာထားရာ၌။ ဇာတကံ၊ ပေါက်သော။ ကဋ္ဌံ ဝါ၊ ထင်းကိုလည်းကောင်း။ လတံ ဝါ၊ နွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဆိန္ဒတိ၊ ဖြတ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုဥစ္စာထားရာ၌။ ပံသုံ၊ မြေမှုန့်ကို။ ခနတိ ဝါ၊ တူးမူလည်း တူးအံ့။ ဗျူဟတိ ဝါ၊ ယက်မူလည်း ယက်အံ့။ ဥဒ္ဓရတိ ဝါ၊ ထုတ်မူလည်း ထုတ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကုမ္ဘိံ၊ ဥစ္စာအိုးကို။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဘာဇနံ၊ ခွက်ကို။ ပဝေသေတွာ၊ သွင်း၍။ ပဉ္စမာသကံ ဝါ၊ ငါးပဲလည်းကောင်း။ အတိရေကပဉ္စမာသကံ ဝါ၊ ငါးပဲထက် အလွန်လည်းကောင်း။ အဂ္ဃနကံ၊ အဖိုးထိုက်သော ဘဏ္ဍာကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဘာဇနဂတံ ဝါ၊ ခွက်၌ တည်သည်ကိုမူလည်း။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ မုဋ္ဌိံ ဝါ၊ လက်ဆုပ်ကိုမူလည်း။ ဆိန္ဒတိ၊ ဖြတ်အံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သုတ္တာရုဠှ၊ ချည်သို့ တင်အပ်သော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ ပါမင်္ဂံ ဝါ၊ ဆောက်လုံးကိုလည်းကောင်း။ ကဏ္ဌသုတ္တကံ ဝါ၊ လည်ကြိုးကိုလည်းကောင်း။ ကဋိသုတ္တကံ ဝါ၊ ခါးကြိုးကိုလည်းကောင်း။ သာဋကံ ဝါ၊ ပုဆိုးကိုလည်းကောင်း။ ဝေဌနံ ဝါ၊ ဦးရစ်ကိုလည်းကောင်း။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကောဋိယံ၊ အစွန်း၌။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ ဥစ္စာရေတိ၊ ကြွစေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဃံသန္တော၊ ပွတ်တိုက်လျက်။ နီဟရတိ၊ ထုတ်ဆောင်အံ့၊
ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ ကေသဂ္ဂမတ္တမ္ပိ၊ တဆံဖျားမျှလည်း။ ကုမ္ဘိမုခါ၊ အိုးမျက်နှာမှ။ မောစေတိ၊ လွတ်စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဉ္စမာသကံ ဝါ၊ ငါးပဲလည်းကောင်း။ အတိရေကပဉ္စမာသကံ ဝါ၊ ငါးပဲထက် အလွန်လည်းကောင်း။ အဂ္ဃနကံ၊ အဖိုးထိုက်သော။ သပ္ပိံ ဝါ၊ ထောပတ်ကိုလည်းကောင်း။ တေလံ ဝါ၊ ဆီကိုလည်းကောင်း။ မဓုံ ဝါ၊ ပျားရည်ကိုလည်းကောင်း။ ဖာဏိတံ ဝါ၊ တင်လဲကိုလည်းကောင်း။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧကေန ပယောဂေန၊ တစ်ကြိမ်သော လုံ့လဖြင့်။ ပိဝတိ၊ သောက်အံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတ္ထေဝ၊ ထိုထားရာ အရပ်၌သာလျှင်။ ဘိန္ဒတိ ဝါ၊ ခွဲမူလည်း ခွဲအံ့။ ဆဍ္ဍေတိ ဝါ၊ စွန့်မူလည်း စွန့်အံ့။ ဈာပေတိ ဝါ၊ မီးမူလည်း တိုက်အံ့။ အပရိဘောဂံ ဝါ၊ မသုံးဆောင်ကောင်းသည်ကိုမူလည်း။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၉၅။ ထလဋ္ဌံ နာမ၊ ကုန်း၌ တည်သော ဥစ္စာ မည်သည်ကား။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ ထလေ၊ ကုန်း၌။ နိက္ခိတ္တံ၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ထလဋ္ဌံ၊ ကုန်း၌ တည်သော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရိဿာမိ၊ ခိုးယူအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒုတိယံ၊ အဖော်ကို။ ပရိယေသတိ ဝါ၊ ရှာမှီးမူလည်း ရှာမှီးအံ့။ ဂစ္ဆတိ ဝါ၊ သွားမူလည်း သွားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၉၆။ အာကာသဋ္ဌံ နာမ၊ ကောင်းကင်၌ တည်သော ဥစ္စာ မည်သည်ကား။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာသည်။ အာကာသဂတံ၊ ကောင်းကင်၌ တည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မောရော ဝါ၊ ဥဒေါင်းသည်လည်းကောင်း။ ကပိဉ္ဇရော ဝါ၊ ဥချိုးသည်လည်းကောင်း။ တိတ္တိရော ဝါ၊ ခါသည်လည်းကောင်း။ ဝဋ္ဋကော ဝါ၊ ငုံးသည်လည်းကောင်း။ သာဋကံ ဝါ၊ ပုဆိုးသည်လည်းကောင်း။ ဝေဌနံ ဝါ၊ ဦးရစ်သည်လည်းကောင်း။ ဟိရညံ ဝါ၊ ငွေသည်လည်းကောင်း။ သုဝဏ္ဏံ ဝါ၊ ရွှေသည်လည်းကောင်း။ ဆိဇ္ဇမာနံ၊ ပြတ်သည်ဖြစ်၍။ ပတတိ၊ ကျ၏။ “အာကာသဋ္ဌံ၊ ကောင်းကင်၌ တည်သော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရိဿာမိ၊ ခိုးယူအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒုတိယံ၊ အဖော်ကို။ ပရိယေသတိ ဝါ၊ ရှာမှီးမူလည်း ရှာမှီးအံ့။ ဂစ္ဆတိ ဝါ၊ သွားမူလည်း သွားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂမနံ၊ သွားခြင်းကို။ ဥပစ္ဆိန္ဒတိ၊ ဖြတ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၉၇။ ဝေဟာသဋ္ဌံ နာမ၊ ဟင်းလင်းအပြင်၌ တည်သော ဥစ္စာ မည်သည်ကား။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာသည်။ ဝေဟာသဂတံ၊ ဟင်းလင်းအပြင်၌ တည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မေဉ္စ ဝါ၊ ညောင်စောင်း၌လည်းကောင်း။ ပီဌေ ဝါ၊ အင်းပျဉ်၌လည်းကောင်း။ စီဝရဝံသေ ဝါ၊ သင်္ကန်းတန်းဝါး၌လည်းကောင်း။ စီဝရရဇ္ဇုယာ ဝါ၊ သင်္ကန်းတန်းကြိုး၌လည်းကောင်း။ ဘိတ္တိခိလေ ဝါ၊ နံရံတံသင်း၌လည်းကောင်း။ နာဂဒန္တေ ဝါ၊ ဆင်စွယ်သစ်ကောက်၌လည်းကောင်း။ ရုက္ခေ ဝါ၊ သစ်ပင်၌လည်းကောင်း။ လဂ္ဂိတံ၊ ဆွဲအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ ပတ္တာဓာရကေပိ၊ သပိတ်ခြေ၌လည်း။ လဂ္ဂိတံ၊ ဆွဲအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ဝေဟာသဋ္ဌံ၊ ဟင်းလင်းအပြင်၌ တည်သော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရိဿာမိ၊ ခိုးယူအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒုတိယံ၊ အဖော်ကို။ ပရိယေသတိ ဝါ၊ ရှာမှီးမူလည်း ရှာမှီးအံ့။ ဂစ္ဆတိ ဝါ၊ သွားမူလည်း သွားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၉၈။ ဥဒကဋ္ဌံ နာမ၊ ရေ၌ တည်သော ဥစ္စာမည်သည်ကား။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ နိက္ခိတ္တံ၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ဥဒကဋ္ဌံ၊ ရေ၌ တည်သော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရိဿာမိ၊ ခိုးယူအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒုတိယံ၊ အဖော်ကို။ ပရိယေသတိ ဝါ၊ ရှာမှီးမူလည်း ရှာမှီးအံ့။ ဂစ္ဆတိ ဝါ၊ သွားမူလည်း သွားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နိမ္မုဇ္ဇတိ ဝါ၊ ငုပ်မူလည်း ငုပ်အံ့။ ဥမ္မုဇ္ဇတိ ဝါ၊ ပေါ်မူလည်း ပေါ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ အာရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုရေ၌။ ဇာတကံ၊ ပေါက်သော။ ပဉ္စမာသကံ ဝါ၊ ငါးပဲလည်းကောင်း။ အတိရေကပဉ္စမာသကံ ဝါ၊ ငါးပဲထက် အလွန်လည်းကောင်း။ အဂ္ဃနကံ၊ အဖိုးထိုက်သော။ ဥပ္ပလံ ဝါ၊ ကြာညိုကိုလည်းကောင်း။ ပဒုမံ ဝါ၊ ကြာပဒုမ္မာကိုလည်းကောင်း။ ပုဏ္ဍရိကံ ဝါ၊ ကြာပုဏ္ဍရိက်ကိုလည်းကောင်း။ ဘိသံ ဝါ၊ ကြာစွယ်ကိုလည်းကောင်း။ မစ္ဆံ ဝါ၊ ငါးကိုလည်းကောင်း။ ကစ္ဆပံ ဝါ၊ လိပ်ကိုလည်းကောင်း။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၉၉။ ယာယ၊ အကြင်လှေဖြင့်။ တရတိ၊ ကူး၏။ သာ၊ ထိုလှေသည်။ နာဝါ နာမ၊ လှေ မည်၏။ နာဝဋ္ဌံ၁ နာမ၊ လှေ၌ တည်သော ဥစ္စာ မည်သည်ကား။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ နာဝါယ၊ လှေ၌။ နိက္ခိတ္တံ၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “နာဝဋ္ဌံ၊ လှေ၌ တည်သော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရိဿာမိ၊ ခိုးယူအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒုတိယံ၊ အဖော်ကို။ ပရိယေသတိ ဝါ၊ ရှာမှီးမူလည်း ရှာမှီးအံ့။ ဂစ္ဆတိ ဝါ၊ သွားမူလည်း သွားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နာဝံ၊ လှေကို။ အဝဟရိဿာမိ၊ ခိုးယူအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒုတိယံ၊ အဖော်ကို။ ပရိယေသတိ ဝါ၊ ရှာမှီးမူလည်း ရှာမှီးအံ့။ ဂစ္ဆတိ ဝါ၊ သွားမူလည်း သွားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗန္ဓနံ၊ လှေဖွဲ့ကြိုးကို။ မောစေတိ၊ ဖြေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗန္ဓနံ၊ လှေဖွဲ့ကြိုးကို။ မောစေတွာ၊ ဖြေ၍။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဒ္ဓံ ဝါ၊ အထက်အညာသို့လည်းကောင်း။ အဓော ဝါ၊ အောက်အကြေသို့လည်းကောင်း။ တိရိယံ ဝါ၊ ဖီလာသို့လည်းကောင်း။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းခြားအားဖြင့်။ ကေသဂ္ဂမတ္တမ္ပိ၊ တစ်ဆံခြည်ဖျားမျှလည်း။ သင်္ကာမေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၀၀။ ဝယှံ၊ ပေါင်းချုပ်သည်လည်းကောင်း။ ရထော၊ ရထားသည်လည်းကောင်း။ သကဋံ၊ လှည်းသည်လည်းကောင်း။ သန္ဒမာနိကာ၊ သန်လျင်းသည်လည်းကောင်း။ ယာနံ နာမ၊ ယာဉ် မည်၏။ ယာနဋ္ဌံ နာမ၊ ယာဉ်၌ တည်သော ဥစ္စာ မည်သည်ကား။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ ယာနေ၊ ယာဉ်၌။ နိက္ခိတ္တံ၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ယာနဋ္ဌံ၊ ယာဉ်၌ တည်သော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရိဿာမိ၊ ခိုးယူအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒုတိယံ၊ အဖော်ကို။ ပရိယေသတိ ဝါ၊ ရှာမှီးမူလည်း ရှာမှီးအံ့။ ဂစ္ဆတိ ဝါ၊ သွားမူလည်း သွားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ယာနံ၊ ယာဉ်ကို။ အဝဟရိဿာမိ၊ ခိုးယူအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒုတိယံ၊ အဖော်ကို။ ပရိယေသတိ ဝါ၊ ရှာမှီးမူလည်း ရှာမှီးအံ့။ ဂစ္ဆတိ ဝါ၊ သွားမူလည်း သွားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၀၁။ သီသဘာရော၊ ဦးခေါင်းဝန်သည်လည်းကောင်း။ ခန္ဓဘာရော၊ ပခုံးဝန်သည်လည်းကောင်း။ ကဋိဘာရော၊ ခါးဝန်သည်လည်းကောင်း။ ဩလမ္ဗကော၊ လက်ဆွဲဝန်သည်လည်းကောင်း။ ဘာရော နာမ၊ ဝန် မည်၏။ သီသေ၊ ဦးခေါင်း၌။ ဘာရံ၊ ဝန်ကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ခန္ဓံ၊ ပခုံးသို့။ ဩရောပေတိ၊ ကျစေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ခန္ဓေ၊ ပခုံး၌။ ဘာရံ၊ ဝန်ကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကဋိံ၊ ခါးသို့။ ဩရောပေတိ၊ ကျစေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကဋိယာ၊ ခါး၌။ ဘာရံ၊ ဝန်ကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ ဂဏှာတိ၊ ယူအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟတ္ထေ၊ လက်၌။ ဘာရံ၊ ဝန်ကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘူမိယံ၊ မြေ၌။ နိက္ခိပတိ၊ ချအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘူမိတော၊ မြေမှ။ ဂဏှာတိ၊ ယူအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၀၂။ ပုပ္ဖာရာမော၊ ပန်းအရံသည်လည်းကောင်း။ ဖလာရာမော၊ သစ်သီးအရံသည်လည်းကောင်း။ အာရာမော၊ အရံ မည်၏။ အာရာမဋ္ဌံ နာမ၊ အရံ၌ တည်သော ဥစ္စာ မည်သည်ကား။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ အာရာမေ၊ အရံ၌။ ဘူမဋ္ဌံ၊ မြေ၌ တည်သော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ ထလဋ္ဌံ၊ ကုန်း၌ တည်သော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ အာကာသဋ္ဌံ၊ ကောင်းကင်၌ တည်သော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ ဝေဟာသဋ္ဌံ၊ ဟင်းလင်းပြင်၌ တည်သော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတူဟိ ဌာနေဟိ၊ လေးဌာနတို့ဖြင့်။ နိက္ခိတ္တံ၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “အာရာမဋ္ဌံ၊ အရံ၌ တည်သော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရိဿာမိ၊ ခိုးယူအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒုတိယံ၊ အဖော်ကို၊
ပရိယေသတိ ဝါ၊ ရှာမှီးမူလည်း ရှာမှီးအံ့။ ဂစ္ဆတိ ဝါ၊ သွားမူလည်း သွားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုအရံ၌။ ဇာတကံ၊ ပေါက်သော။ ပဉ္စမာသကံ ဝါ၊ ငါးပဲလည်းကောင်း။ အတိရေကပဉ္စမာသကံ ဝါ၊ ငါးပဲထက် အလွန်လည်းကောင်း။ အဂ္ဃနကံ၊ အဖိုးထိုက်သော။ မူလံ ဝါ၊ အမြစ်ကိုလည်းကောင်း။ တစံ ဝါ၊ အခွံကိုလည်းကောင်း။ ပတ္တံ ဝါ၊ အရွက်ကိုလည်းကောင်း။ ပုပ္ဖံ ဝါ၊ အပွင့်ကိုလည်းကောင်း။ ဖလံ ဝါ၊ အသီးကိုလည်းကောင်း။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာရာမံ၊ အရံကို။ အဘိယုဉ္ဇတိ၊ တရားဆင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာမိကဿ၊ ဥစ္စာရှင်အား။ ဝိမတိံ၊ ယုံမှားခြင်းကို။ ဥပ္ပါဒေတိ၊ ဖြစ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာမိကော၊ ဥစ္စာရှင်သည်။ “မယှံ၊ ငါ့အား။ န ဘဝိဿတိ၊ မဖြစ်လတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဓုရံ၊ ဝန်ကို။ နိက္ခိပတိ၊ ချအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မံ စရန္တော၊ တရားဆင်သည်ရှိသော်။ သာမိကံ၊ အရံရှင်ကို။ ပရာဇေတိ၊ ရှုံးစေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မံ စရန္တော၊ တရားဆင်သည်ရှိသော်။ ပရဇ္ဇတိ၊ မိမိရှုူံးအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၀၃။ ဝိဟာရဋ္ဌံ နာမ၊ ကျောင်း၌ တည်သော ဥစ္စာ မည်သည်ကား။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ ဝိဟာရေ၊ ကျောင်း၌။ ဘူမဋ္ဌံ၊ မြေ၌ တည်သော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ ထလဋ္ဌံ၊ ကုန်း၌ တည်သော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ အာကာသဋ္ဌံ၊ ကောင်းကင်၌ တည်သော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ ဝေဟာသဋ္ဌံ၊ ဟင်းလင်းပြင်၌ တည်သော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတူဟိ ဌာနေဟိ၊ လေးဌာနတို့ဖြင့်။ နိက္ခိတ္တံ၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ဝိဟာရဋ္ဌံ၊ ကျောင်း၌ တည်သော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရိဿာမိ၊ ခိုးယူအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒုတိယံ၊ အဖော်ကို။ ပရိယေသတိ ဝါ၊ ရှာမှီးမူလည်း ရှာမှီးအံ့။ ဂစ္ဆတိ ဝါ၊ သွားမူလည်း သွားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ အဘိယုဉ္ဇတိ၊ တရားဆင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာမိကဿ၊ ကျောင်းရှင်အား။ ဝိမတိံ၊ ယုံမှားခြင်းကို။ ဥပ္ပါဒေတိ၊ ဖြစ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာမိကော၊ ကျောင်းရှင်သည်။ “မယှံ၊ ငါ့အား။ န ဘဝိဿတိ၊ မဖြစ်လတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဓုရံ၊ ဝန်ကို။ နိက္ခိပတိ၊ ချအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မံ စရန္တော၊ တရားဆင်သည်ရှိသော်။ သာမိကံ၊ ကျောင်းရှင်ကို။ ပရာဇေတိ၊ ရှုံးစေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မံ စရန္တော၊ တရားဆင်သည်ရှိသော်။ ပရဇ္ဇတိ၊ မိမိရှုံးအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၀၄။ ယတ္ထ ဌာနေ၊ အကြင်အရပ်၌။ ပုဗ္ဗဏ္ဏံ ဝါ၊ ကောက်သည်လည်းကောင်း။ အပရဏ္ဏံ ဝါ၊ ပဲသည်လည်းကောင်း။ ဇာယတိ၊ ပေါက်၏။ တံ ဌာနံ၊ ထိုအရပ်သည်။ ခေတ္တံ နာမ၊ လယ် မည်၏။ ခေတ္တဋ္ဌံ နာမ၊ လယ်၌ တည်သော ဥစ္စာ မည်သည်ကား။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ ခေတ္တေ၊ လယ်၌။ ဘူမဋ္ဌံ၊ မြေ၌ တည်သော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ ထလဋ္ဌံ၊ ကုန်း၌ တည်သော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ အာကာသဋ္ဌံ၊ ကောင်းကင်၌ တည်သော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ ဝေဟာသဋ္ဌံ၊ ဟင်းလင်းအပြင်၌ တည်သော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတူဟိ ဌာနေဟိ၊ လေးဌာနတို့ဖြင့်။ နိက္ခိတ္တံ၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ခေတ္တဋ္ဌံ၊ လယ်၌ တည်သော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရိဿာမိ၊ ခိုးယူအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒုတိယံ၊ အဖော်ကို။ ပရိယေသတိ ဝါ၊ ရှာမှီးမူလည်း ရှာမှီးအံ့။ ဂစ္ဆတိ ဝါ၊ သွားမူလည်း သွားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုလယ်၌။ ဇာတကံ၊ ပေါက်သော။ ပဉ္စမာသကံ ဝါ၊ ငါးပဲလည်းကောင်း။ အတိရေကပဉ္စမာသကံ ဝါ၊ ငါးပဲထက် အလွန်လည်းကောင်း။ အဂ္ဃနကံ၊ အဖိုးထိုက်သော။ ပုဗ္ဗဏ္ဏံ ဝါ၊ ကောက်ကိုလည်းကောင်း။ အပရဏ္ဏံ ဝါ၊ ပဲကိုလည်းကောင်း။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ခေတ္တံ၊ လယ်ကို။ အဘိယုဉ္ဇတိ၊ တရားဆင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာမိကဿ၊ လယ်ရှင်အား။ ဝိမတိံ၊ ယုံမှားခြင်းကို။ ဥပ္ပါဒေတိ၊ ဖြစ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာမိကော၊ လယ်ရှင်သည်။ “မယှံ၊ ငါ့အား။ န ဘဝိဿတိ၊ မဖြစ်လတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဓုရံ၊ ဝန်ကို။ နိက္ခိပတိ၊ ချအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မံ စရန္တော၊ တရားဆင်သည်ရှိသော်။ သာမိကံ၊ လယ်ရှင်ကို။ ပရာဇေတိ၊ ရှုံးစေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မံ စရန္တော၊ တရားဆင်သည်ရှိသော်။ ပရဇ္ဇတိ၊ မိမိရှုံးအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ခီလံ ဝါ၊ သစ်ငုတ်တံသင်းကိုလည်းကောင်း၊
ရဇ္ဇုံ ဝါ၊ ကြိုးကိုလည်းကောင်း။ ဝတိံ ဝါ၊ စောင်ရန်းကိုလည်းကောင်း။ မရိယာဒံ ဝါ၊ လယ်ကန်သင်းကိုလည်းကောင်း။ သင်္ကာမေတိ၊ ရွှေ့အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧကံ ပယောဂံ၊ တစ်ကြိမ်သော လုံ့လသို့။ အနာဂတေ၊ မလာမရောက်မီ။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မိံ ပယောဂေ၊ ထိုတစ်ကြိမ်သော လုံ့လသည်။ အာဂတေ၊ လာရောက်သည်ရှိသော်။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၀၅။ အာရာမဝတ္ထု၊ အရံယာသည်လည်းကောင်း။ ဝိဟာရဝတ္ထု၊ ကျောင်းယာသည်လည်းကောင်း။ ဝတ္ထု နာမ၊ ယာ မည်၏။ ဝတ္ထုဋ္ဌံ နာမ၊ ယာ၌ တည်သော ဥစ္စာ မည်သည်ကား။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ ဝတ္ထုသ္မိံ၊ ယာ၌။ ဘူမဋ္ဌံ၊ မြေ၌ တည်သော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ ထလဋ္ဌံ၊ ကုန်း၌ တည်သော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ အာကာသဋ္ဌံ၊ ကောင်းကင်၌ တည်သော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ ဝေဟာသဋ္ဌံ၊ ဟင်းလင်းအပြင်၌ တည်သော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတူဟိ ဌာနေဟိ၊ လေးဌာနတို့ဖြင့်။ နိက္ခိတ္တံ၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ဝတ္ထုဋ္ဌံ၊ ယာ၌ တည်သော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရိဿာမိ၊ ခိုးယူအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒုတိယံ၊ အဖော်ကို။ ပရိယေသတိ ဝါ၊ ရှာမှီးမူလည်း ရှာမှီးအံ့။ ဂစ္ဆတိ ဝါ၊ သွားမူလည်း သွားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝတ္ထုံ၊ ယာကို။ အဘိယုဉ္ဇတိ၊ တရားဆင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာမိကဿ၊ ယာရှင်အား။ ဝိမတိံ၊ ယုံမှားခြင်းကို။ ဥပ္ပါဒေတိ၊ ဖြစ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာမိကော၊ ယာရှင်သည်။ “မယှံ၊ ငါ့အား။ န ဘဝိဿတိ၊ မဖြစ်လတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဓုရံ၊ ဝန်ကို။ နိက္ခိပတိ၊ ချအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မံ စရန္တော၊ တရားဆင်သည်ရှိသော်။ သာမိကံ၊ ယာရှင်ကို။ ပရာဇေတိ၊ ရှုံးစေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မံ စရန္တော၊ တရားဆင်သည်ရှိသော်။ ပရဇ္ဇတိ၊ မိမိရှုံးအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ခိလံ ဝါ၊ သစ်ငုတ်တံသင်းကိုလည်းကောင်း။ ရဇ္ဇုံ ဝါ၊ ကြိုးကိုလည်းကောင်း။ ဝတိံ ဝါ၊ စောင်ရန်းကိုလည်းကောင်း။ ပါကာရံ ဝါ၊ တံတိုင်းကိုလည်းကောင်း။ သင်္ကာမေတိ၊ ရွှေ့အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧကံ ပယောဂံ၊ တစ်ကြိမ်သော လုံ့လသို့။ အနာဂတေ၊ မလာမရောက်မီ။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မိံ ပယောဂေ၊ ထိုတစ်ကြိမ်သော လုံ့လသည်။ အာဂတေ၊ လာရောက်သည်ရှိသော်။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၀၆။ ဂါမဋ္ဌံ နာမ၊ ရွာ၌ တည်သော ဥစ္စာ မည်သည်ကား။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ ဂါမေ၊ ရွာ၌။ ဘူမဋ္ဌံ၊ မြေ၌ တည်သော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ ထလဋ္ဌံ၊ ကုန်း၌ တည်သော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ အာကာသဋ္ဌံ၊ ကောင်းကင်၌ တည်သော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ ဝေဟာသဋ္ဌံ၊ ဟင်းလင်းအပြင်၌ တည်သော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတူဟိ ဌာနေဟိ၊ လေးဌာနတို့ဖြင့်။ နိက္ခိတ္တံ၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ဂါမဋ္ဌံ၊ ရွာ၌ တည်သော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရိဿာမိ၊ ခိုးယူအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒုတိယံ၊ အဖော်ကို။ ပရိယေသတိ ဝါ၊ ရှာမှီးမူလည်း ရှာမှီးအံ့။ ဂစ္ဆတိ ဝါ၊ သွားမူလည်း သွားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၀၇။ ယံ ဝနံ၊ အကြင်တောသည်။ မနုဿာနံ၊ လူတို့သည်။ ပရိဂ္ဂဟိတံ၊ သိမ်းဆည်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ဝနံ၊ ထိုတောသည်။ အရညံ နာမ၊ တော မည်၏။ အရညဋ္ဌံ နာမ၊ တော၌ တည်သော ဥစ္စာမည်သည်ကား။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ အရညေ၊ တော၌။ ဘူမဋ္ဌံ၊ မြေ၌ တည်သော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ ထလဋ္ဌံ၊ ကုန်း၌ တည်သော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ အာကာသဋ္ဌံ၊ ကောင်းကင်၌ တည်သော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ ဝေဟာသဋ္ဌံ၊ ဟင်းလင်းအပြင်၌ တည်သော ဥစ္စာလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတူဟိ ဌာနေဟိ၊ လေးဌာနတို့ဖြင့်။ နိက္ခိတ္တံ၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “အရညဋ္ဌံ၊ တော၌ တည်သော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရိဿာမိ၊ ခိုးယူအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒုတိယံ၊ အဖော်ကို။ ပရိယေသတိ ဝါ၊ ရှာမှီးမူလည်း ရှာမှီးအံ့။ ဂစ္ဆတိ ဝါ၊ သွားမူလည်း သွားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုတောအရပ်၌။ ဇာတကံ၊ ပေါက်သော။ ပဉ္စမာသကံ ဝါ၊ ငါးပဲလည်းကောင်း။ အတိရေကပဉ္စမာသကံ ဝါ၊ ငါးပဲထက် အလွန်လည်းကောင်း။ အဂ္ဃနကံ၊ အဘိုးထိုက်သော။ ကဋ္ဌံ ဝါ၊ ထင်းကိုလည်းကောင်း။ လတံ ဝါ၊ နွယ်ကိုလည်းကောင်း။ တိဏံ ဝါ၊ မြက်ကိုလည်းကောင်း။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၀၈။
ဥဒကံ နာမ၊ ရေမည်သည်ကား။ ဘာဇနဂတံ ဝါ၊ အိုးခွက်၌ တည်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပေါက္ခရဏိယာ ဝါ၊ လေးထောင့်ကန်၌လည်းကောင်း။ တဠာကေ ဝါ၊ တစ်ဖက်ဆည်ကန်၌လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဘာဇနံ၊ ခွက်ကို။ ပဝေသေတွာ၊ သွင်း၍။ ပဉ္စမာသကံ ဝါ၊ ငါးပဲလည်းကောင်း။ အတိရေကပဉ္စမာသကံ ဝါ၊ ငါးပဲထက် အလွန်လည်းကောင်း။ အဂ္ဃနကံ၊ အဖိုးထိုက်သော။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဘာဇနဂတံ၊ ခွက်၌ တည်သည်ကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မရိယာဒံ၊ ကန်ပေါင်ရိုးကို။ ဘိန္ဒတိ၊ ဖျက်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မရိယာဒံ၊ ကန်ပေါင်ရိုးကို။ ဘိန္ဒိတွာ၊ ဖျက်၍။ ပဉ္စမာသကံ ဝါ၊ ငါးပဲလည်းကောင်း။ အတိရေကပဉ္စမာသကံ ဝါ၊ ငါးပဲထက် အလွန်လည်းကောင်း။ အဂ္ဃနကံ၊ အဖိုးထိုက်သော။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ နိက္ခာမေတိ၊ ထွက်စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတိရေကမာသကံ ဝါ၊ တစ်ပဲထက် အလွန်လည်းကောင်း။ ဦနပဉ္စမာသကံ ဝါ၊ ငါးပဲအောက် အယုတ်လည်းကောင်း။ အဂ္ဃနကံ၊ အဖိုးထိုက်သော။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ နိက္ခာမေတိ၊ ထွက်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မာသကံ ဝါ၊ တစ်ပဲလည်းကောင်း။ ဦနမာသကံ ဝါ၊ တစ်ပဲအောက် အယုတ်လည်းကောင်း။ အဂ္ဃနကံ၊ အဖိုးထိုက်သော။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ နိက္ခာမေတိ၊ ထွက်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၀၉။ ဒန္တပေါဏံ နာမ၊ ဒန်ပူ မည်သည်ကား။ ပဉ္စမာသကံ ဝါ၊ ငါးပဲလည်းကောင်း။ အတိရေကပဉ္စမာသကံ ဝါ၊ ငါးပဲထက် အလွန်လည်းကောင်း။ အဂ္ဃနကံ၊ အဖိုးထိုက်သော။ ဆိန္နံ ဝါ၊ ဖြတ်ပြီးသော ဒန်ပူကိုလည်းကောင်း။ အစ္ဆိန္နံ ဝါ၊ မဖြတ်သေးသော ဒန်ပူကိုလည်းကောင်း။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၁၀။ ဝနပ္ပတိ နာမ၊ တောစိုးသစ်ပင် မည်သည်ကား။ ယော ရုက္ခော၊ အကြင်သစ်ပင်သည်။ မနုဿာနံ၊ လူတို့သည်။ ပရိဂ္ဂဟိတော၊ သိမ်းဆည်းအပ်သည်။ ပရိဘောဂေါ၊ သုံးဆောင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဆိန္ဒတိ၊ ဖြတ်အံ့။ ပဟာရေ ပဟာရေ၊ ဖြတ်တိုင်း ဖြတ်တိုင်း၌။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧကံ ပဟာရံ၊ တစ်ကြိမ်သော ဖြတ်ခြင်းသို့။ အနာဂတေ၊ မလာ မရောက်မီ။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မိံ ပဟာရေ၊ ထိုတစ်ကြိမ်ဖြတ်ခြင်းသည်။ အာဂတေ၊ လာရောက်သည်ရှိသော်။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၁၁။ ဟရဏကံ နာမ၊ ဆောင်သော ဥစ္စာ မည်သည်ကား။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော သူ၏။ ဟရဏကဘဏ္ဍံ၊ ဆောင်သော ဘဏ္ဍာကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “သဟဘဏ္ဍာဟာရကံ၊ ဘဏ္ဍာကို ဆောင်သော သူနှင့်တကွ။ ပဒသာ၊ ခြေဖြင့်။ နေဿာမိ၊ ဆောင်အံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာသော။ ပါဒံ၊ ခြေကို။ သင်္ကာမေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုတိယံ၊ နှစ်ကြိမ်သော။ ပါဒံ၊ ခြေကို။ သင်္ကာမေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ပတိတံ၊ ကျသော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ ဂဟေဿာမိ၊ ယူအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပါတာပေတိ၊ ကျစေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဉ္စမာသကံ ဝါ၊ ငါးပဲလည်းကောင်း။ အတိရေကပဉ္စမာသကံ ဝါ၊ ငါးပဲထက် အလွန်လည်းကောင်း။ အဂ္ဃနကံ၊ အဖိုးထိုက်သော။ ပတိတံ၊ ကျသော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၁၂။ ဥပနိဓိ နာမ၊ အပ်နှံ၍ ထားသော ဥစ္စာမည်သည်ကား။ ဥပနိက္ခိတ္တံ၊ အပ်နှံ၍ ထားအပ်သော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာတည်း။ “မေ၊ ငါ၏။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုစ္စမာနော၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “အဟံ၊ ငါသည်။ န ဂဏှာမိ၊ မယူ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာမိကဿ၊ ဥစ္စာရှင်အား။ ဝိမတိံ၊ ယုံမှားခြင်းကို၊
ဥပ္ပါဒေတိ၊ ဖြစ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာမိကော၊ ဥစ္စာရှင်သည်။ “မယှံ၊ ငါ့အား။ န ဒဿတိ၊ မပေးလတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဓုရံ၊ ဝန်ကို။ နိက္ခိပတိ၊ ချအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မံ စရန္တော၊ တရားဆင်သည်ရှိသော်။ သာမိကံ၊ ဥစ္စာရှင်ကို။ ပရာဇေတိ၊ ရှုံးစေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မံ စရန္တော၊ တရားဆင်သည်ရှိသော်။ ပရဇ္ဇတိ၊ မိမိရှုံးအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၁၃။ သုင်္ကဃာတံ နာမ၊ ကင်းထားရာ အရပ် မည်သည်ကား။ ပဗ္ဗတခဏ္ဍေ ဝါ၊ တောင်ပြတ်၌လည်းကောင်း။ နဒီတိတ္ထေ ဝါ၊ မြစ်ဆိပ်၌လည်းကောင်း။ ဂါမဒွါရေ ဝါ၊ ရွာတံခါး၌လည်းကောင်း။ “အတြ၊ ဤအရပ်သို့။ ပဝိဋ္ဌဿ၊ ဝင်သော သူအား။ သုင်္ကံ၊ အခွန်ကို။ ဂဏှန္တု၊ ယူကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ရညာ၊ မင်းသည်။ ဌပိတံ၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတြ၊ ထိုကင်းထားရာ အရပ်သို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ ရာဇဂ္ဂံ၊ မင်း၏ အဖို့ဖြစ်သော။ ပဉ္စမာသကံ ဝါ၊ ငါးပဲလည်းကောင်း။ အတိရေကပဉ္စမာသကံ ဝါ၊ ငါးပဲထက် အလွန်လည်းကောင်း။ အဂ္ဃနကံ၊ အဖိုးထိုက်သော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဌမံ ပါဒံ၊ ရှေးဦးစွာသော ဖဝါးလှမ်းကို။ သုင်္ကဃာတံ၊ ကင်းထားရာအရပ်ကို။ အတိက္ကာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုတိယံ ပါဒံ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်သော ဖဝါးလှမ်းကို။ အတိက္ကာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အန္တောသုင်္ကဃာတေ၊ ကင်းထားရာ အရပ်၏ အတွင်း၌။ ဌိတော၊ တည်လျက်။ ဗဟိသုင်္ကဃာတံ၊ ကင်းထားရာ အရပ်၏ အပသို့။ ပါတေတိ၊ ကျစေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သုင်္ကံ၊ ကင်းခွန်ကို။ ပရိဟရတိ၊ ရှောင်လွှဲအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၁၄။ မနုဿပါဏော၊ လူသတ္တဝါကို။ ပါဏော နာမ၊ ပါဏ မည်၏ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ပဒသာ၊ ခြေဖြင့်။ နေဿာမိ၊ ဆောင်အံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဌမံ ပါဒံ၊ ရှေးဦးစွာသော ဖဝါးလှမ်းကို။ သင်္ကာမေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုတိယံ ပါဒံ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်သော ဖဝါးလှမ်းကို။ သင်္ကာမေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အပဒံ နာမ၊ အခြေမရှိသော သတ္တဝါ မည်သည်ကား။ အဟိ မစ္ဆာ၊ မြွေ ငါးတို့တည်း။ ပဉ္စမာသကံ ဝါ၊ ငါးပဲလည်းကောင်း။ အတိရေကပဉ္စမာသကံ ဝါ၊ ငါးပဲထက် အလွန်လည်းကောင်း။ အဂ္ဃနကံ၊ အဖိုးထိုက်သော ဘဏ္ဍာကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်၏။ ဒုက္ကဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၁၅။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်လည်းကောင်း။ ပက္ခဇာတာ၊ ငှက်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဒွိပဒံ နာမ၊ အခြေနှစ်ချောင်းရှိသော သတ္တဝါ မည်၏။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ပဒသာ၊ ခြေဖြင့်။ နေဿာမိ၊ ဆောင်အံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဌမံ ပါဒံ၊ ရှေးဦးစွာသော ဖဝါးကို။ သင်္ကာမေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုတိယံ ပါဒံ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်သော ဖဝါးလှမ်းကို။ သင်္ကာမေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၁၆။ ဟတ္ထီ၊ ဆင်တို့သည်လည်းကောင်း။ အဿာ၊ မြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဩဋ္ဌာ၊ ကုလားအုပ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဂေါဏာ၊ နွားတို့သည်လည်းကောင်း။ ပသုကာ၊ ဆိုအပ်သည်မှ ကြွင်းသော သားအပေါင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ စတုပ္ပဒံ နာမ၊ အခြေလေးချောင်းရှိသော သတ္တဝါ မည်၏။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ပဒသာ၊ ခြေဖြင့်။ နေဿာမိ၊ ဆောင်အံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဌမံ ပါဒံ၊ ရှေးဦးစွာသော ဖဝါးလှမ်းကို။ သင်္ကာမေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုတိယံ ပါဒံ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်သော ဖဝါးလှမ်းကို။ သင်္ကာမေတိ၊ ရွေ့စေအံ့၊
ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတိယံ ပါဒံ၊ သုံးကြိမ်မြောက်သော ဖဝါးလှမ်းကို။ သင်္ကာမေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စတုတ္ထံ ပါဒံ၊ လေးကြိမ်မြောက်သော ဖဝါးလှမ်းကို။ သင်္ကာမေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၁၇။ ဝိစ္ဆိကာ၊ ကင်းပုစွန်တို့သည်လည်းကောင်း။ သတပဒီ၊ ကင်းခြေများတို့သည်လည်းကောင်း။ ဥစ္စာလိင်္ဂပါဏကာ၊ ဥစ္စာလိင်္ဂ မည်သော ပိုးတို့သည်လည်းကောင်း။ ဗဟုပ္ပဒံ နာမ၊ များသော အခြေရှိသော သတ္တဝါ မည်၏။ ပဉ္စမာသကံ ဝါ၊ ငါးပဲလည်းကောင်း။ အတိရေကပဉ္စမာသကံ ဝါ၊ ငါးပဲထက် အလွန်လည်းကောင်း။ အဂ္ဃနကံ၊ အဖိုးထိုက်သော ဘဏ္ဍာကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ပဒသာ၊ ခြေဖြင့်။ နေဿာမိ၊ ဆောင်အံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သင်္ကာမေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပဒေ ပဒေ၊ ဖဝါးလှမ်းတိုင်း ဖဝါးလှမ်းတိုင်း၌။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပစ္ဆိမံ ပါဒံ၊ နောက်ဆုံး ဖဝါးလှမ်းကို။ သင်္ကာမေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၁၈။ ဩစရကော နာမ၊ အတွင်း၌ ဝင်တတ်သော သူ မည်သည်ကား။ “ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရ၊ ခိုးချေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ ဩစရိတွာ၊ မှတ်၍။ အာစိက္ခတိ၊ ကြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုကြားအပ်သော ရဟန်းသည်။ တံ ဘဏ္ဍံ၊ ထိုမှတ်အပ်သော ဥစ္စာကို။ အဝဟရတိ၊ ခိုးယူအံ့။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အာဟဋံ၊ ဆောင်အပ်သော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ ဂေါပေန္တော၊ စောင့်ထိန်းသော သူသည်။ ဩဏိရက္ခော နာမ၊ ဆောင်အပ်သော ဥစ္စာကို စောင့်တတ်သော သူ မည်၏။ ပဉ္စမာသကံ ဝါ၊ ငါးပဲလည်းကောင်း။ အတိရေကပဉ္စမာသကံ ဝါ၊ ငါးပဲထက် အလွန်လည်းကောင်း။ အဂ္ဃနကံ၊ အဖိုးထိုက်သော ဘဏ္ဍာကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သံဝိဒါဝဟာရော နာမ၊ တိုင်ပင်ညီညွတ်၍ ခိုးခြင်း မည်သည်ကား။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ သံဝိဒဟိတွာ၊ တိုင်ပင်ညီညွတ်ကုန်၍။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းသည်။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရတိ၊ ခိုးယူအံ့။ သဗ္ဗေသံ၊ အလုံးစုံကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၁၉။ သင်္ကေတကမ္မံ နာမ၊ အချိန်းအချက် ပြုခြင်း မည်သည်ကား။ “ပုရေဘတ္တံ ဝါ၊ နံနက်အခါ၌လည်းကောင်း။ ပစ္ဆာဘတ္တံ ဝါ၊ နေလွဲအခါ၌လည်းကောင်း။ ရတ္တိံ ဝါ၊ ညဉ့်၌လည်းကောင်း။ ဒိဝါ ဝါ၊ နေ့၌လည်းကောင်း။ တေန သင်္ကေတေန၊ ထိုကာလ အချိန်းအချက်ဖြင့်။ အဝဟရ၊ ခိုးလေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သင်္ကေတံ၊ အချိန်းအချက်ကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန သင်္ကေတေန၊ ထိုအချိန်းအချက်ဖြင့်။ တံ ဘဏ္ဍံ၊ ထိုဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရတိ၊ ခိုးယူအံ့။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ သင်္ကေတံ၊ ထိုအချိန်းအချက်၏။ ပုရေ ဝါ၊ ရှေး၌လည်းကောင်း။ ပစ္ဆာ ဝါ၊ နောက်၌လည်းကောင်း။ တံ ဘဏ္ဍံ၊ ထိုဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရတိ၊ ခိုးယူအံ့။ မူလဋ္ဌဿ၊ အရင်း၌ တည်သော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အဝဟာရကဿ၊ ခိုးတတ်သော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၂၀။ နိမိတ္တကမ္မံ နာမ၊ အမှတ်ပြုခြင်း မည်သည်ကား။ “အက္ခိံ ဝါ၊ မျက်စိကိုလည်း။ နိခဏိဿာမိ၊ မှိတ်အံ့။ ဘမုကံ ဝါ၊ မျက်မှောင်ကိုလည်း။ ဥက္ခိပိဿာမိ၊ ချီအံ့။ သီသံ ဝါ၊ ဦးခေါင်းကိုလည်း။ ဥက္ခိပိဿာမိ၊ ချီအံ့။ တေန နိမိတ္တေန၊ ထိုအမှတ်ဖြင့်။ တံ ဘဏ္ဍံ၊ ထိုဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရ၊ ခိုးလေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိမိတ္တံ၊ အမှတ်ကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန နိမိတ္တေန၊ ထိုအမှတ်ဖြင့်။ တံ ဘဏ္ဍံ၊ ထိုဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရတိ၊ ခိုးယူအံ့။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ နိမိတ္တံ၊ ထိုနိမိတ်၏။ ပုရေ ဝါ၊ ရှေး၌လည်းကောင်း။ ပစ္ဆာ ဝါ၊ နောက်၌လည်းကောင်း။ တံ ဘဏ္ဍံ၊ ထိုဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရတိ၊ ခိုးယူအံ့။ မူလဋ္ဌဿ၊ အရင်း၌ တည်သော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အဝဟာရကဿ၊ ခိုးတတ်သော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၂၁။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရ၊ ခိုးချေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုစေခိုင်းအပ်သော ရဟန်းသည်။ တံ မညမာနော၊ ထိုဥစ္စာဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ တံ၊ ထိုဥစ္စာကိုပင်။ အဝဟရတိ၊ ခိုးယူအံ့။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရ၊ ခိုးချေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုစေခိုင်းအပ်သော ရဟန်းသည်။ တံ မညမာနော၊ ထိုဥစ္စာဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အညံ၊ တစ်ပါးသော ဥစ္စာကို။ အဝဟရတိ၊ ခိုးယူအံ့။ မူလဋ္ဌဿ၊ အရင်း၌ တည်သော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အဝဟာရကဿ၊ ခိုးတတ်သော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရ၊ ခိုးချေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုစေခိုင်းအပ်သော ရဟန်းသည်။ အညံ မညမာနော၊ တစ်ပါးသော ဥစ္စာဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ တံ၊ ထိုဥစ္စာကိုပင်။ အဝဟရတိ၊ ခိုးယူအံ့။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရ၊ ခိုးချေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုစေခိုင်းအပ်သော ရဟန်းသည်။ အညံ မညမာနော၊ တစ်ပါးသော ဥစ္စာဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အညံ၊ တစ်ပါးသော ဥစ္စာကို။ အဝဟရတိ၊ ခိုးယူအံ့။ မူလဋ္ဌဿ၊ အရင်း၌ တည်သော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အဝဟာရကဿ၊ ခိုးတတ်သော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော ရဟန်းသည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ရဟန်းအား။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော ရဟန်းသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရတု၊ ခိုးချေလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပါဝဒတု၊ ဆိုစေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ရဟန်းအား။ ပါဝဒ၊ ဆိုချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဣတရဿ၊ ဤမှတစ်ပါးသော ရဟန်းအား။ အာရောစေတိ၊ ပြောကြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဝဟာရကော၊ ခိုးတတ်သော ရဟန်းသည်။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ မူလဋ္ဌဿ၊ အရင်း၌ တည်သော ရဟန်းအား။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ ဘဏ္ဍံ၊ ထိုဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရတိ၊ ခိုးယူအံ့။ သဗ္ဗေသံ၊ အလုံးစုံကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော ရဟန်းသည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ရဟန်းအား။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော ရဟန်းသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရတု၊ ခိုးချေလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပါဝဒတု၊ ဆိုစေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ရဟန်းအား။ ပါဝဒ၊ ဆိုချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော ရဟန်းကို။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ အာရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဝဟာရကော၊ ခိုးတတ်သော ရဟန်းသည်။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ ဘဏ္ဍံ၊ ထိုဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရတိ၊ ခိုးယူအံ့။ မူလဋ္ဌဿ၊ အရင်း၌ တည်သော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာဏာပကဿ စ၊ စေခိုင်းတတ်သော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အဝဟာရကဿ စ၊ ခိုးတတ်သော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရ၊ ခိုးချေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ “အဟံ၊ ငါသည်။ တံ ဘဏ္ဍံ၊ ထိုဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရိတုံ၊ ခိုးယူခြင်းငှာ။ န သက္ကောမိ၊ မတတ်နိုင်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပစ္စာဂစ္ဆတိ၊ ပြန်လာ၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ “ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ သက္ကောသိ၊ စွမ်းနိုင်၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ တံ ဘဏ္ဍံ၊ ထိုဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရ၊ ခိုးချေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ ဘဏ္ဍံ၊ ထိုဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရတိ၊ ခိုးယူအံ့။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရ၊ ခိုးချေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ အာဏာပေတွာ၊ စေခိုင်း၍။ ဝိပ္ပဋိသာရီ၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ “မာ အဝဟရ၊ မခိုးလင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ န သာဝေတိ၊ မကြား။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ ဘဏ္ဍံ၊ ထိုဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရတိ၊ ခိုးယူအံ့။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရ၊ ခိုးချေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ အာဏာပေတွာ၊ စေခိုင်း၍။ ဝိပ္ပဋိသာရီ၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ “မာ အဝဟရ၊ မခိုးလင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သာဝေတိ၊ ကြားအံ့။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ “အဟံ၊ ငါ့ကို။ တယာ၊ သင်သည်။ အာဏတ္တော၊ စေခိုင်းအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ တံ ဘဏ္ဍံ၊ ထိုဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရတိ၊ ခိုးယူအံ့။ မူလဋ္ဌဿ၊ အရင်း၌ တည်သော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အဝဟာရကဿ၊ ခိုးတတ်သော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရ၊ ခိုးချေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ အာဏာပေတွာ၊ စေခိုင်း၍။ ဝိပ္ပဋိသာရီ၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ “မာ အဝဟရ၊ မခိုးလင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သာဝေတိ၊ ကြား၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ “သာဓူ”တိ၊ ကောင်းပြီဟူ၍။ ဩရမတိ၊ ခိုးခြင်းမှ ကြဉ်အံ့။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၁၂၂။ ပရပရိဂ္ဂဟိတဉ္စ၊ သူတစ်ပါးသိမ်းဆည်းအပ်သော ဥစ္စာသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရပရိဂ္ဂဟိတသညီ စ၊ သူတစ်ပါးသိမ်းဆည်းအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂရုကော၊ လေးသော။ ပဉ္စမာသကော ဝါ၊ ငါးပဲထိုက်သည်လည်းဖြစ်သော။ အတိရေကပဉ္စမာသကော ဝါ၊ ငါးပဲထက် အလွန် ထိုက်သည်လည်းဖြစ်သော။ ပရိက္ခာရော စ၊ ပရိက္ခရာသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထေယျစိတ္တံ၊ ခိုးလိုသော စိတ်သည်။ ပစ္စုပဋ္ဌိတဉ္စ၊ ရှေးရှုထင်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ အဒိန္နံ၊ အရှင်မပေးသော ဥစ္စာကို။ အာဒိယန္တဿ၊ ခိုးယူသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ အာရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၂၃။ ပရပရိဂ္ဂဟိတဉ္စ၊ သူတစ်ပါး သိမ်းဆည်းအပ်သော ဥစ္စာသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရပရိဂ္ဂဟိတသညီ စ၊ သူတစ်ပါး သိမ်းဆည်းအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ လဟုကော၊ ပေါ့သော။ အတိရေကမာသကော ဝါ၊ တစ်ပဲထက် အလွန် ထိုက်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဦနပဉ္စမာသကော ဝါ၊ ငါးပဲအောက် အယုတ်ထိုက်သည်လည်းဖြစ်သော။ ပရိက္ခာရော စ၊ ပရိက္ခရာသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထေယျစိတ္တံ၊ ခိုးလိုသော စိတ်သည်။ ပစ္စုပဋ္ဌိတဉ္စ၊ ရှေးရှုထင်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ အဒိန္နံ၊ အရှင်မပေးသော ဥစ္စာကို။ အာဒိယန္တဿ၊ ခိုးယူသော ရဟန်းအား။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ လုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၂၄။ ပရပရိဂ္ဂဟိတဉ္စ၊ သူတစ်ပါး သိမ်းဆည်းအပ်သော ဥစ္စာသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရပရိဂ္ဂဟိတသညီ စ၊ သူတစ်ပါး သိမ်းဆည်းအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ လဟုကော၊ ပေါ့သော။ မာသကော ဝါ၊ တစ်ပဲထိုက်သည်လည်း ဖြစ်သော။ ဦနမာသကော ဝါ၊ တစ်ပဲအောက် အယုတ် ထိုက်သည်လည်းဖြစ်သော။ ပရိက္ခာရော စ၊ ပရိက္ခရာသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထေယျစိတ္တံ၊ ခိုးလိုသော စိတ်သည်။ ပစ္စုပဋ္ဌိတဉ္စ၊ ရှေးရှုထင်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ အဒိန္နံ၊ အရှင်မပေးသော ဥစ္စာကို။ အာဒိယန္တဿ၊ ခိုးယူသော ရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၂၅။ န စ သကသညီ၊ မိမိဥစ္စာဟု အမှတ်မရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န စ ဝိဿာသဂ္ဂါဟီ၊ အကျွမ်းမဝင်ဘဲ ယူလေ့ရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န စ တာဝကာလိကံ၊ အခိုက်အတန့် ယူခြင်း မရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂရုကော၊ လေးသော၊
ပဉ္စမာသကော ဝါ၊ ငါးပဲထိုက်သည်လည်းဖြစ်သော။ အတိရေကပဉ္စမာသကော ဝါ၊ ငါးပဲထက် အလွန် ထိုက်သည်လည်းဖြစ်သော။ ပရိက္ခာရော စ၊ ပရိက္ခရာသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထေယျစိတ္တံ၊ ခိုးလိုသော စိတ်သည်။ ပစ္စုပဋ္ဌိတဉ္စ၊ ရှေးရှုထင်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဆဟိ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ အဒိန္နံ၊ အရှင်မပေးသော ဥစ္စာကို။ အာဒိယန္တဿ၊ ခိုးယူသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၂၆။ န စ သကသညီ၊ မိမိဥစ္စာဟု အမှတ်မရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န စ ဝိဿာသဂ္ဂါဟီ၊ အကျွမ်းမဝင်ဘဲ ယူလေ့ရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န စ တာဝကာလိကံ၊ အခိုက်အတန့်ယူခြင်း မရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ လဟုကော၊ ပေါ့သော။ အတိရေကမာသကော ဝါ၊ တစ်ပဲထက် အလွန် ထိုက်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဦနပဉ္စမာသကော ဝါ၊ ငါးပဲအောက် အယုတ် ထိုက်သည်လည်းဖြစ်သော။ ပရိက္ခာရော စ၊ ပရိက္ခရာသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထေယျစိတ္တံ၊ ခိုးလိုသော စိတ်သည်။ ပစ္စုပဋ္ဌိတဉ္စ၊ ရှေးရှုထင်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဆဟိ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ အဒိန္နံ၊ အရှင်မပေးသော ဥစ္စာကို။ အာဒိယန္တဿ၊ ခိုးယူသော ရဟန်းအား။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၂၇။ န စ သကသညီ၊ မိမိဥစ္စာဟု အမှတ်မရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န စ ဝိဿာသဂ္ဂါဟီ၊ အကျွမ်းမဝင်ဘဲ ယူလေ့ရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န စ တာဝကာလိကံ၊ အခိုက်အတန့်ယူခြင်း မရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ လဟုကော၊ ပေါ့သော။ မာသကော ဝါ၊ တစ်ပဲထိုက်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဦနမာသကော ဝါ၊ တစ်ပဲအောက် အယုတ် ထိုက်သည်လည်းဖြစ်သော။ ပရိက္ခာရော စ၊ ပရိက္ခရာသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထေယျစိတ္တံ၊ ခိုးလိုသော စိတ်သည်။ ပစ္စုပဋ္ဌိတဉ္စ၊ ရှေးရှုထင်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဆဟိ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ အဒိန္နံ၊ အရှင်မပေးသော ဥစ္စာကို။ အာဒိယန္တဿ၊ ခိုးယူသော ရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ၂၆၀၂၆၁
ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၂၈။ န စ ပရပရိဂ္ဂဟိတံ၊ သူတစ်ပါး သိမ်းဆည်းအပ်သော ဥစ္စာ မဟုတ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရပရိဂ္ဂဟိတသညီ စ၊ သူတစ်ပါး သိမ်းဆည်းအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂရုကော၊ လေးသော။ ပဉ္စမာသကော ဝါ၊ ငါးပဲထိုက်သည်လည်းဖြစ်သော။ အတိရေကပဉ္စမာသကော ဝါ၊ ငါးပဲထက် အလွန် ထိုက်သည်လည်းဖြစ်သော။ ပရိက္ခာရော စ၊ ပရိက္ခရာသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထေယျစိတ္တံ၊ ခိုးလိုသော စိတ်သည်။ ပစ္စုပဋ္ဌိတဉ္စ၊ ရှေးရှုထင်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ အဒိန္နံ၊ အရှင်မပေးသော ဥစ္စာကို။ အာဒိယန္တဿ၊ ခိုးယူသော ရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ အာရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၂၉။ န စ ပရပရိဂ္ဂဟိတံ၊ သူတစ်ပါး သိမ်းဆည်းအပ်သော ဥစ္စာ မဟုတ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရပရိဂ္ဂဟိတသညီ စ၊ သူတစ်ပါး သိမ်းဆည်းအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ လဟုကော၊ ပေါ့သော။ အတိရေကမာသကော ဝါ၊ တစ်ပဲထက် အလွန် ထိုက်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဦနပဉ္စမာသကော ဝါ၊ ငါးပဲအောက် အယုတ် ထိုက်သည်လည်းဖြစ်သော။ ပရိက္ခာရော စ၊ ပရိက္ခရာသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထေယျစိတ္တံ၊ ခိုးလိုသော စိတ်သည်။ ပစ္စုဋ္ဌိတဉ္စ၊ ရှေးရှုထင်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ အဒိန္နံ၊ အရှင်မပေးသော ဥစ္စာကို။ အာဒိယန္တဿ၊ ခိုးယူသော ရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၃၀။ န စ ပရပရိဂ္ဂဟိတံ၊ သူတစ်ပါး သိမ်းဆည်းအပ်သော ဥစ္စာ မဟုတ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရပရိဂ္ဂဟိတသညီ စ၊ သူတစ်ပါး သိမ်းဆည်းအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ လဟုကော၊ ပေါ့သော။ မာသကော ဝါ၊ တစ်ပဲထိုက်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဦနမာသကော ဝါ၊ တစ်ပဲအောက် အယုတ် ထိုက်သည်လည်းဖြစ်သော။ ပရိက္ခာရော စ၊ ပရိက္ခရာသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထေယျစိတ္တံ၊ ခိုးလိုသော စိတ်သည်။ ပစ္စုပဋ္ဌိတဉ္စ၊ ရှေးရှုထင်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ အဒိန္နံ၊ အရှင်မပေးသော ဥစ္စာကို။ အာဒိယန္တဿ၊ ခိုးယူသော ရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာမသတိ၊ သုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေတိ၊ ရွေ့စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၃၁။
သကသညိဿ၊ မိမိဥစ္စာဟု အမှတ်ရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဝိဿာသဂ္ဂါဟေ၊ အကျွမ်းဝင်၍ ယူခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ တာဝကာလိကေ၊ အခိုက်အတန့်ယူခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ပေတပရိဂ္ဂဟေ၊ ပြိတ္တာတို့၏ ဥစ္စာ၌လည်းကောင်း။ တိရစ္ဆာနဂတပရိဂ္ဂဟေ၊ တိရစ္ဆာန်တို့၏ ဥစ္စာ၌လည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ပံသုကူလသညိဿ၊ ပံသုကူဟု အမှတ်ရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ (ခိတ္တစိတ္တဿ၊ ပျံ့လွင့်သော စိတ်ရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဝေဒနာဋ္ဋဿ၊ ဝေဒနာနှိပ်စက်အပ်သော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ) အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် ဝိဘင်းအပြီးတည်း။
အဒိန္နာဒါနမှိ၊ အဒိန္နာဒါန်ပါရာဇိက၌။ ပဌမဘာဏဝါရော၊ ပဌမဘာဏဝါရသည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
ဝိနီတဝတ္ထု ဥဒ္ဒါနဂါထာ
ရဇကေဟိ၊ ခဝါထုပ်တို့ဖြင့်။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးသော အကြောင်းတို့ကို။ အက္ခာတာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ အတ္ထရဏေဟိ စ၊ အခင်းတို့ဖြင့်လည်း။ စတုရော၊ လေးပါးသော အကြောင်းတို့ကို။ အက္ခာတာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ အန္ဓကာရေန၊ အမိုက်တိုက်ဖြင့်။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးသော အကြောင်းတို့ကို။ ဝေ၊ စင်စစ်။ အက္ခာတာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ ဟာရဏကေန စ၊ ဆောင်အပ်သော ဥစ္စာဖြင့်လည်း။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးသော အကြောင်းတို့ကို။ အက္ခာတာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။
နိရုတ္တိယာ၊ ဝေါဟာရပထဖြင့်။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးသော အကြောင်းတို့ကို။ အက္ခာတာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ ဝါတေဟိ၊ လေတို့ဖြင့်။ အပရေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဒုဝေ၊ နှစ်ပါးသော အကြောင်းတို့ကို။ အက္ခာတာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ အသမ္ဘိန္နေ၊ မပျက်သော သူသေကောင်၌။ ပံသုကူလဂ္ဂဟဏံ၊ ပံသုကူကောက်သော ရဟန်းအကြောင်းကို။ အက္ခာတံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ကုသာပါတော၊ ကမ္ပည်းတံပြောင်းသော ရဟန်းအကြောင်းကို။ အက္ခာတော၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဇန္တဂ္ဂေန၊ ဇရုံးအိမ်အကြောင်းနှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးသော အကြောင်းတို့ကို။ အက္ခာတာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။
ဝိဃာသေဟိ၊ စားကြွင်းတို့ဖြင့်။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးသော အကြောင်းတို့ကို။ အက္ခာတာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ ပဉ္စ စေဝ၊ ငါးပါးတို့သာလျှင် ဖြစ်ကုန်သော။ အမူလကာ၊ အမူလကအကြောင်းတို့ကို။ အက္ခာတာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ ဒုဗ္ဘိက္ခေ၊ ငတ်မွတ်သော အခါ၌။ ကုရမံသဉ္စ၊ ထမင်းခိုးသော ရဟန်းအကြောင်း, အသားခိုးသော ရဟန်းအကြောင်းကိုလည်းကောင်း။ ပူဝသက္ခလိမောဒကာ၊ မုန့်, မုန့်ကျွဲသည်း, ကတွတ်မုန့်ခိုးသော ရဟန်းအကြောင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ အက္ခာတာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။
ပရိက္ခာရထဝိကာ၊ ပရိက္ခရာငါးပါးအိတ်ဟု ဆိုအပ်ကုန်သော။ ဆ၊ ခြောက်ပါးသော အကြောင်းတို့ကို။ အက္ခာတာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ ဘိသိဝံသာ၊ ဘုံလျှိုခိုးသော ရဟန်း, ဝါး၌သင်္ကန်းကို ခိုးသောရဟန်းတို့ကို။ အက္ခာတာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ န နိက္ခမေ၊ မထွက်သော အကြောင်းကိုလည်းကောင်း။ ဝိဿာသံ၊ အကျွမ်းဝင်သော။ ခါဒနီယဉ္စ၊ ရဟန်း၏ ခဲဖွယ်ကို စားသော ရဟန်းကိုလည်းကောင်း။ အက္ခာတံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ သသညာယ၊ မိမိဥစ္စာဟူသော အမှတ်ဖြင့်။ အပရေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဒုဝေ၊ နှစ်ပါးသော အကြောင်းတို့ကို။ အက္ခာတာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။
နာဝဟရာမ၊ ငါတို့ မခိုးကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့ ဆိုအပ်ကုန်သော။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးသော အကြောင်းတို့ကို။ အက္ခာတာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ အဝါဟရုံ၊ ငါတို့ မခိုးကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့ ဆိုအပ်ကုန်သော။ သတ္တ စေဝ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော အကြောင်းတို့ကိုလည်း။ အက္ခာတာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ အမ္ဗာဒီနိ၊ သရက်သီးအစရှိသည်တို့ကို။ အဝါဟရုံ၊ ငါတို့ မခိုးကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့ ဆိုအပ်ကုန်သော။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးသော အကြောင်းတို့ကို။ အက္ခာတာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ ပုပ္ဖေဟိ၊ ပန်းတို့ဖြင့်။ အပရေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဒုဝေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော အကြောင်းတို့ကို။ အက္ခာတာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။
တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဝုတ္တဝါဒိနော စ၊ ဝုတ္တဝါဒီအကြောင်းတို့ကိုလည်း။ အက္ခာတာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ မဏိ တီဏိ အတိက္ကမေ၊ ကင်းထားရာ အရပ်ကို လွန်စေကုန်သော သုံးပါးသော ပတ္တမြားအကြောင်းတို့ကို။ အက္ခာတာနိ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ သူကရာ စ၊ ဝက်အကြောင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ မိဂါ စ၊ သမင်အကြောင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ မစ္ဆာ စ၊ ငါးအကြောင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ အက္ခာတာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ ယာနဉ္စာပိ၊ ယာဉ်ကိုလည်း။ ပဝတ္တယိ၊ လိမ့်စေ၏။
ဒုဝေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ပေသီ၊ သားတစ်အကြောင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒုဝေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ဒါရူ၊ သစ်အကြောင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ အက္ခာတာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ ပံသုကူလံ၊ ပံသုကူအကြောင်းကို။ အက္ခာတံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဒုဝေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ဒကာ၊ ရေအကြောင်းတို့ကို။ အက္ခာတာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ အနုပုဗ္ဗဝိဓာနေန၊ အစဉ်အတိုင်း ထောပတ်ကို သုံးခြင်း တိုင်ပင်ညီညွတ်၍ ခိုးခြင်းဖြင့်။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးသော အကြောင်းတို့ကို။ အက္ခာတာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ တဒညော၊ ထိုတိုင်ပင်ညီညွတ်၍ ခိုးသည်မှ တစ်ပါးသော အဖို့သည်။ န ပရိပူရယိ၊ ငါးပဲ မပြည့်။
သာဝတ္ထိယာ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ စတုရော၊ လေးပါးကုန်သော။ မုဋ္ဌီ၊ မုဋ္ဌီအကြောင်းတို့ကို။ အက္ခာတာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ဝိဃာသာ၊ စားကြွင်းအကြောင်းတို့ကို။ အက္ခာတာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ ဒုဝေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ တိဏာ၊ မြက်အကြောင်းတို့ကို။ အက္ခာတာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးသော သရက်သီးစသည်တို့ကို။ ဘာဇယုံ၊ ဝေဖန်ကုန်၏။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အဿာမိကာ စေဝ၊ အစိုးမရသော အရံစောင့်တို့ကိုလည်း။ အက္ခာတာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။
ဒါရုဒကာ၊ သစ်,ရေအကြောင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ မတ္တိကာ၊ မြေညက်အကြောင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ တိဏာနိ၊ မြက်အကြောင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ အက္ခာတာနိ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးသော ညောင်စောင်းစသည်တို့ကို။ အဝဟာသိ၊ ခိုး၏။ သဿာမိကံ၊ အရှင်ရှိသော။ သေယျံ၊ အခင်းကို။ န စာပိ နီဟရေယျ၊ တစ်ပါးသို့ မဆောင်ရာ။ သဿာမိကံ၊ အရှင်ရှိသော။ သေယျံ၊ အခင်းကို။ တာဝကာလိကံ၊ အခိုက်အတန့်။ ဟရေယျ၊ တစ်ပါးသို့ ဆောင်ရာ၏။
စမ္ပာ၊ စမ္ပာပြည်၌လည်းကောင်း။ ရာဇဂဟေ စေဝ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌လည်းကောင်း။ ဝတ္ထု၊ ထုလ္လနန္ဒာအကြောင်းကို။ အက္ခာတံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဝေသာလိယာ စ၊ ဝေသာလီပြည်၌လည်း။ အဇ္ဇုကော၊ အဇ္ဇုကအကြောင်းကို။ အက္ခာတော၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဗာရာဏသီ စ၊ ဗာရာဏသီအကြောင်းကိုလည်းကောင်း။ ကောသမ္ဗီ စ၊ ကောသမ္ဗီအကြောင်းကိုလည်းကောင်း။ ဒဠှိကေန၊ ဒဠှိကရဟန်းဖြင့်။ သာဂလာ စ၊ သာဂလအကြောင်းကိုလည်းကောင်း။ အက္ခာတာနိ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ ဣတိ အယံ၊ ဤသည်ကား။ မာတိကာ၊ မာတိကာတည်း။
ဝိနီတဝတ္ထု
၁၃၂။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ရဇကတ္ထရဏံ၊ ခဝါဆိပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွားကုန်၍။ ရဇကဘဏ္ဍိကံ၊ ခဝါထုပ်ကို။ အဝဟရိံသု၊ ခိုးယူကြကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နာ၊ ရောက်ကုန်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ရဇကတ္ထရဏံ၊ ခဝါဆိပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ မဟဂ္ဃံ၊ အဖိုးများစွာ ထိုက်သော။ ဒုဿံ၊ ပုဆိုးကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ ထေယျစိတ္တံ၊ ခိုးလိုသော စိတ်ကို။ ဥပ္ပါဒေသိ၊ ဖြစ်စေ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်ပြီ။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိကအမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နာ နုခေါ၊ ရောက်ကုန်ပြီလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ စိတ္တုပ္ပါဒေ၊ စိတ်ဖြစ်ခြင်းကြောင့်။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ရဇကတ္ထရဏံ၊ ခဝါဆိပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ မဟဂ္ဃံ၊ အဖိုးများစွာ ထိုက်သော။ ဒုဿံ၊ ပုဆိုးကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာမသိ၊ သုံးသပ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ရဇကတ္ထရဏံ၊ ခဝါဆိပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ မဟဂ္ဃံ၊ အဖိုးများစွာ ထိုက်သော။ ဒုဿံ၊ ပုဆိုးကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဖန္ဒာပေတိ၊ တုန်လှုပ်စေ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ အနာရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ရဇကတ္ထရဏံ၊ ခဝါဆိပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ မဟဂ္ဃံ၊ အဖိုးများစွာ ထိုက်သော။ ဒုဿံ၊ ပုဆိုးကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေသိ၊ ရွေ့စေ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၁၃၃။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ပိဏ္ဍစာရိကော၊ ဆွမ်းခံလှည့်လည်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ မဟဂ္ဃံ၊ အဖိုးများစွာ ထိုက်သော။ ဥတ္တရတ္ထရဏံ၊ အပေါ်လွှမ်းအခင်းကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ ထေယျစိတ္တံ၊ ခိုးလိုသော စိတ်ကို။ ဥပ္ပါဒေသိ၊ ဖြစ်စေ၏၊ ။ပ။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာမသိ၊ သုံးသပ်၏၊ ။ပ။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဖန္ဒာပေသိ၊ တုန်လှုပ်စေ၏၊ ။ပ။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဌာနာ၊ တည်ရာမှ။ စာဝေသိ၊ ရွေ့စေ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၆-၉)
၁၃၄။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဒိဝါ၊ နေ့၌။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ “ရတ္တိံ၊ ညဉ့်၌။ အဝဟရိဿာမိ၊ ခိုးယူအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိမိတ္တံ၊ အမှတ်ကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ မညမာနော၊ ထိုဘဏ္ဍာဟု မှတ်ထင်သည်ဖြစ်၍။ တံ၊ ထိုဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရိ၊ ခိုးယူ၏၊ ။ပ။ တံ မညမာနော၊ ထိုဘဏ္ဍာဟု မှတ်ထင်သည်ဖြစ်၍။ အညံ၊ တစ်ပါးသော ဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရိ၊ ခိုးယူ၏၊ ။ပ။ အညံ မညမာနော၊ တစ်ပါးသော ဘဏ္ဍာဟု မှတ်ထင်သည်ဖြစ်၍။ တံ၊ ထိုဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရိ၊ ခိုးယူ၏၊ ။ပ။ အညံ မညမာနော၊ တစ်ပါးသော ဘဏ္ဍာဟု မှတ်ထင်သည်ဖြစ်၍။ အညံ၊ တစ်ပါးသော ဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရိ၊ ခိုးယူ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၀-၁၃)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဒိဝါ၊ နေ့၌။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ “ရတ္တိံ၊ ညဉ့်၌။ အဝဟရိဿာမိ၊ ခိုးယူအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိမိတ္တံ၊ အမှတ်ကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အညံ မညမာနော၊ တစ်ပါးသော ဘဏ္ဍာဟု မှတ်ထင်သည်ဖြစ်၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရိ၊ ခိုးယူ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၄)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အညဿ၊ မထင်ရှားသော သူ၏။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ ဟရန္တော၊ ဆောင်လျက်။ သီသေ၊ ဦးခေါင်း၌။ ဘာရံ၊ ဝန်ကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာမသိ၊ သုံးသပ်၏၊ ။ပ။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဖန္ဒာပေသိ၊ တုန်လှုပ်စေ၏၊ ။ပ။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ခန္ဓံ၊ ပခုံးသို့။ ဩရောပေသိ၊ ချ၏၊ ။ပ။ ခန္ဓေ၊ ပခုံး၌။ ဘာရံ၊ ဝန်ကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာမသိ၊ သုံးသပ်၏၊ ။ပ။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ကဋိံ၊ ခါးသို့။ ဩရောပေသိ၊ ချ၏၊ ။ပ။ ကဋိယာ၊ ခါး၌။ ဘာရံ၊ ဝန်ကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာမသိ၊ သုံးသပ်၏၊ ။ပ။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဖန္ဒာပေသိ၊ တုန်လှုပ်စေ၏၊ ။ပ။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ အဂ္ဂဟေသိ၊ ယူ၏၊ ။ပ။ ဟတ္ထေ၊ လက်၌။ ဘာရံ၊ ဝန်ကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘူမိယံ၊ မြေ၌။ နိက္ခိပိ၊ ချ၏၊ ။ပ။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘူမိတော၊ မြေမှ။ အဂ္ဂဟေသိ၊ ယူ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၅-၂၅)
၁၃၅။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အဇ္ဈောကာသေ၊ လွင်တီးခေါင်၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ပတ္ထရိတွာ၊ ဖြန့်၍။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းသို့။ ပါဝိသိ၊ ဝင်၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဣဒံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းသည်။ “မာ နဿိ၊ မပျောက်စေလင့်၊” ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ ပဋိသာမေသိ၊ သိုမှီး၏။ သော၊ ထိုသင်္ကန်းရှင်ရဟန်းသည်။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ မယံှ၊ ငါ၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ကေန၊ အဘယ်သူသည်၊
အဝဟဋံ၊ ခိုးအပ်သနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ သော၊ ထိုသင်္ကန်းသိမ်းသော ရဟန်းသည်။ “မယာ၊ ငါသည်။ အဝဟဋံ၊ ခိုးအပ်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ သော၊ ထိုသင်္ကန်းရှင်ရဟန်းသည်။ တံ၊ ထိုသင်္ကန်းသိမ်းသော ရဟန်းကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဒိယိ၊ စွဲ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ စိတ္တော၊ အဘယ်စိတ်ရှိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ နိရုတ္တိပထော၊ ဝေါဟာရစကားဟု ဆိုအပ်သော အကြောင်း ရှိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ နိရုတ္တိပထေ၊ ဝေါဟာရစကားဟု ဆိုအပ်သော အကြောင်း၌။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၆)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပီဌေ၊ အင်းပျဉ်၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ချထား၍။ ပီဌေ၊ အင်းပျဉ်၌။ နိသီဒနံ၊ နိသီဒိုင်ကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ချထား၍။ ဟေဋ္ဌာပီဌေ၊ အင်းပျဉ်အောက်၌။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ချထား၍။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းသို့။ ပါဝိသိ၊ ဝင်၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “အယံ ပတ္တော၊ ဤသပိတ်သည်။ မာ နဿိ၊ မပျောက်စေလင့်၊” ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ ပဋိသာမေသိ၊ သိုမှီး၏။ သော၊ ထိုသပိတ်ရှင်ရဟန်းသည်။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ မယှံ၊ ငါ၏။ ပတ္တော၊ သပိတ်ကို။ ကေန၊ အဘယ်သူသည်။ အဝဟဋော၊ ခိုးအပ်သနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ သော၊ ထိုသပိတ်သိမ်းသော ရဟန်းသည်။ “မယာ၊ ငါသည်။ အဝဟဋော၊ ခိုးအပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ သော၊ ထိုသပိတ်ရှင်ရဟန်းသည်။ တံ၊ ထိုသပိတ်သိမ်းသော ရဟန်းကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဒိယိ၊ စွဲ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ နိရုတ္တိပထေ၊ ဝေါဟာရစကားဟု ဆိုအပ်သော အကြောင်း၌။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၇-၂၉)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဝတိယာ၊ စောင်ရန်း၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ပတ္ထရိတွာ၊ ဖြန့်၍။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းသို့။ ပါဝိသိ၊ ဝင်၏။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ “ဣဒံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းသည်။ မာ နဿိ၊ မပျောက်စေလင့်၊” ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ ပဋိသာမေတိ၊ သိုမှီး၏။ သာ၊ ထိုသင်္ကန်းရှင် ရဟန်းမိန်းမသည်။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ တံ ဘိက္ခုနိံ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမကို။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ မယှံ၊ ငါ၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ကေန၊ အဘယ်သူသည်။ အဝဟဋံ၊ ခိုးအပ်သနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ သာ၊ ထိုသင်္ကန်းသိမ်းသော ရဟန်းမိန်းမသည်။ “မယာ၊ ငါသည်။ အဝဟဋံ၊ ခိုးအပ်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ သာ၊ ထိုသင်္ကန်းရှင် ရဟန်းမိန်းမသည်။ တံ၊ ထိုသင်္ကန်းသိမ်းသော ရဟန်းမိန်းမကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ အဿမဏီ၊ ရဟန်းမိန်းမ မဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဒိယိ၊ စွဲ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုသင်္ကန်းသိမ်းသော ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းယောကျ်ားတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ နိရုတ္တိပထေ၊ ဝေါဟာရစကားဟု ဆိုအပ်သော အကြောင်း၌။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၀)
၁၃၆။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဝါတမဏ္ဍလိကာယ၊ လေပွေသည်။ ဥက္ခိတ္တံ၊ ချီအပ်သော။ သာဋကံ၊ ပုဆိုးကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ “သာမိကာနံ၊ ပုဆိုးရှင်တို့အား။ ဒဿာမိ၊ ပေးအံ့၊” ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍်။ အဂ္ဂဟေသိ၊ ယူ၏။ သာမိကာ၊ ပုဆိုးရှင်တို့သည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေသုံ၊ စွပ်စွဲကြကုန်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ ဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ စိတ္တော၊ အဘယ်စိတ် ရှိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် မရှိပါ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အထေယျစိတ္တဿ၊ ခိုးလိုသော စိတ်မရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၁)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဝါတမဏ္ဍလိကာယ၊ လေပွေသည်။ ဥက္ခိတ္တံ၊ ချီအပ်သော။ ဝေဌနံ၊ ဦးရစ်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ “သာမိကာ၊ ဦးရစ်ရှင်တို့သည်။ ပုရေ ပဿန္တိ၊ မမြင်ကုန်သေး၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဂ္ဂဟေသိ၊ ယူ၏။ သာမိကာ၊ ဦးရစ်ရှင်တို့သည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေသုံ၊ စွပ်စွဲကြကုန်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၂)
၁၃၇။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သုသာနံ၊ သုသာန်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ အဘိန္နေ၊ မပျက်သေးသော။ သရီရေ၊ ကိုယ်၌။ ပံသုကူလံ၊ ပံသုကူသင်္ကန်းကို။ အဂ္ဂဟေသိ၊ ယူ၏။ တသ္မိံ စ သရီရေ၊ ထိုကိုယ်၌လည်း။ ပေတော၊ ပြိတ္တာသည်။ အဓိဝတ္ထော၊ စောင့်နေသည်၊
ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ပေတော၊ ထိုပြိတ္တာသည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်၏။ သာဋကံ၊ ပုဆိုးကို။ မာ အဂ္ဂဟေသိ၊ မယူလင့်၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အနာဒိယန္တော၊ စကားကို မနာယူသည်ဖြစ်၍။ အဂမာသိ၊ သွား၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တံ သရီရံ၊ ထိုပြိတ္တာစောင့်သော သူသေကောင်သည်။ ဥဋ္ဌဟိတွာ၊ ထ၍။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ပိဋ္ဌိတော ပိဋ္ဌိတော၊ နောက်မှ နောက်မှ။ အနုဗန္ဓိ၊ လိုက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းသို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ ဒွါရံ၊ တံခါးကို။ ထကေသိ၊ ပိတ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တံ သရီရံ၊ ထိုပြိတ္တာစောင့်သော သူသေကောင်သည်။ တတ္ထေဝ၊ ထိုကျောင်းတံခါး၌သာလျှင်။ ပရိပတိ၊ လဲ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဘိန္နေ၊ မပျက်သေးသော။ သရီရေ၊ ကိုယ်၌။ ပံသုကူလံ၊ ပံသုကူသင်္ကန်းကို။ န စ ဂဟေတဗ္ဗံ၊ မယူအပ်သည်သာတည်း။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဂဏှေယျ၊ ယူငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၃)
၁၃၈။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်းကို။ ဘာဇီယမာနေ၊ ဝေဖန်အပ်သည်ရှိသော်။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ကုသံ၊ ကမ္ပည်းတံကို။ သင်္ကာမေတွာ၊ ပြောင်းရွှေ့၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အဂ္ဂဟေသိ၊ ယူ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၄)
၁၃၉။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ဇန္တာဃရေ၊ ဇရုံးအိမ်၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ အန္တရဝါသကံ၊ သင်းပိုင်ကို။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ မညမာနော၊ သင်းပိုင်ဟု မှတ်ထင်သည်ဖြစ်၍။ နိဝါသေသိ၊ ဝတ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အာယသ္မန္တံ အာနန္ဒံ၊ အရှင်အာနန္ဒာကို။ “အာဝုသော အာနန္ဒ၊ ငါ့ရှင်အာနန္ဒာ။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါ၏။ အန္တရဝါသကံ၊ သင်းပိုင်ကို။ နိဝါသေသိ၊ ဝတ်သနည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ သကသညီ၊ မိမိသင်းပိုင်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ နိဝါသေမိ၊ ဝတ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သကသညိဿ၊ မိမိဥစ္စာဟု အမှတ်ရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၅)
၁၄၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဂိဇ္ဈကူဋာ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ် အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတာ၊ တောင်မှ။ ဩရောဟန္တာ၊ သက်ဆင်းကုန်သည်ရှိသော်။ သီဟဝိဃာသံ၊ ခြင်္သေ့စားကြွင်းကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍။ ပစာပေတွာ၊ ချက်စေကုန်၍။ ပရိဘုဉ္ဇိံသု၊ သုံးဆောင်ကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလိို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သီဟဝိဃာသေ၊ ခြင်္သေ့စားကြွင်း၌။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၆)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာ ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဂိဇ္ဈကူဋာ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ် အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတာ၊ တောင်မှ။ ဩရောဟန္တာ၊ သက်ဆင်းကုန်သည်ရှိသော်။ ဗျဂ္ဃဝိဃာသံ၊ ကျားစားကြွင်းကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍၊ ။ပ။ ဒီပိဝိဃာသံ၊ သစ်စားကြွင်းကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍၊ ။ပ။ တရစ္ဆဝိဃာသံ၊ အောင်းစားကြွင်းကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍၊ ။ပ။ ကောကဝိဃာသံ၊ ဝံပုလွေစားကြွင်းကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍။ ပစာပေတွာ၊ ချက်စေကုန်၍။ ပရိဘုဉ္ဇိံသု၊ သုံးဆောင်ကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တိရစ္ဆာနဂတပရိဂ္ဂဟေ၊ တိရစ္ဆာန်တို့၏ ဥစ္စာ၌။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၇-၄၀)
၁၄၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ဩဒနေ၊ ဆွမ်းကို။ ဘာဇီယမာနေ၊ ဝေဖန်အပ်သည်ရှိသော်။ “အပရဿ၊ တစ်ပါးသော ရဟန်း၏။ ဘာဂံ၊ အဖို့ကို။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အမူလကံ၊ အရင်းမရှိသော ဆွမ်းကို။ အဂ္ဂဟေသိ၊ ယူ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္ပဇာနမုသာဝါဒေ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို ဆိုခြင်းကြောင့်။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄၁)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ခါဒနီယေ၊ ခဲဖွယ်ကို။ ဘာဇီယမာနေ၊ ဝေဖန်အပ်သည်ရှိသော်။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ပူဝေ၊ မုန့်ကို။ ဘာဇီယမာနေ၊ ဝေဖန်အပ်သည်ရှိသော်။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ဥစ္ဆုမှိ၊ ကြံကို။ ဘာဇီယမာနေ၊ ဝေဖန်အပ်သည်ရှိသော်။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ တိမ္ဗရုသကေ၊ တည်သီးကို။ ဘာဇီယမာနေ၊ ဝေဖန်အပ်သည်ရှိသော်။ “အပရဿ၊ တစ်ပါးသော ရဟန်း၏။ ဘာဂံ၊ အဖို့ကို။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အမူလကံ၊ အရင်းမရှိသော တည်သီးကို။ အဂ္ဂဟေသိ၊ ယူ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္ပဇာနမုသာဝါဒေ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို ဆိုခြင်းကြောင့်။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄၂-၄၅)
၁၄၂။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဒုဗ္ဘိက္ခေ၊ ငတ်မွတ်သော အခါ၌။ ဩဒနီယဃရံ၊ ထမင်းချက်အိမ်သို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ ပတ္တပူရံ၊ သပိတ်ပြည့်အောင်။ ဩဒနံ၊ ထမင်းကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဝဟရိ၊ ခိုးယူ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလိို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄၆)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဒုဗ္ဘိက္ခေ၊ ငတ်မွတ်သော အခါ၌။ သူနဃရံ၊ အမဲချက်အိမ်သို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ ပတ္တပူရံ၊ သပိတ်ပြည့်အောင်။ မံသံ၊ အမဲကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဝဟရိ၊ ခိုးယူ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄၇)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဒုဗ္ဘိက္ခေ၊ ငတ်မွတ်သော အခါ၌။ ပူဝဃရံ၊ မုန့်ကြော်အိမ်သို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ ပတ္တပူရံ၊ သပိတ်ပြည့်အောင်။ ပူဝံ၊ မုန့်ကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဝဟရိ၊ ခိုးယူ၏၊ ။ပ။ ပတ္တပူရာ၊ သပိတ်ပြည့်အောင်။ သက္ခလိယော၊ မုန့်ကျွဲသည်းတို့ကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဝဟရိ၊ ခိုးယူ၏၊ ။ပ။ ပတ္တပူရေ၊ သပိတ်ပြည့်အောင်။ မောဒကေ၊ ကတွတ်မုန့်တို့ကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဝဟရိ၊ ခိုးယူ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄၈-၅၀)
၁၄၃။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဒိဝါ၊ နေ့၌။ ပရိက္ခာရံ၊ ပရိက္ခရာကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ “ရတ္တိံ၊ နေ့၌။ အဝဟရိဿာမီတိ၊ ခိုးယူအံ့ဟု၊” နိမိတ္တံ၊ အမှတ်ကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ မညမာနော၊ ထိုပရိက္ခရာဟု မှတ်ထင်သည်ဖြစ်၍။ တံ၊ ထိုပရိက္ခရာကို။ အဝဟရတိ၊ ခိုးယူ၏၊ ။ပ။ တံ မညမာနော၊ ထိုပရိက္ခရာဟု မှတ်ထင်သည်ဖြစ်၍။ အညံ၊ တစ်ပါးသော ပရိက္ခရာကို။ အဝဟရိ၊ ခိုးယူ၏၊ ။ပ။ အညံ မညမာနော၊ တစ်ပါးသော ပရိက္ခရာဟု မှတ်ထင်သည်ဖြစ်၍။ တံ၊ ထိုပရိက္ခရာကို။ အဝဟရိ၊ ခိုးယူ၏။ပ။ အညံ မညမာနော၊ တစ်ပါးသော ပရိက္ခာရာဟု မှတ်ထင်သည်ဖြစ်၍။ အညံ၊ တစ်ပါးသော ပရိက္ခရာကို။ အဝဟရိ၊ ခိုးယူ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၅၁-၅၄)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဒိဝါ၊ နေ့၌။ ပရိက္ခာရံ၊ ပရိက္ခရာကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ “ရတ္တိံ၊ ညဉ့်၌။ အဝဟရိဿာမီတိ၊ ခိုးယူအံ့”ဟု။ နိမိတ္တံ၊ အမှတ်ကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ မညမာနော၊ ထိုပရိက္ခရာဟု မှတ်ထင်သည်ဖြစ်၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပရိက္ခာရံ၊ ပရိက္ခရာကို။ အဝဟရိ၊ ခိုးယူ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၅၅)
၁၄၄။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပီဌေ၊ အင်းပျဉ်၌။ ဌပိတံ၊ ထားအပ်သော။ ထဝိကံ၊ အိတ်ကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ “ဣတော၊ ဤအင်းပျဉ်မှ။ ဂဏှန္တော၊ ယူသည်ရှိသော်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပါရာဇိကော၊ ပါရာဇိကအာပတ်သည်။ ဘဝိဿာမိ၊ ဖြစ်အံ့၊” ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ သဟ ပီဌကေန၊ အင်းပျဉ်နှင့် တကွ၊
သင်္ကာမေတွာ၊ ပြောင်းရွှေ့၍။ အဂ္ဂဟေသိ၊ ယူ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၅၆)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ဘိသိံ၊ ဘုံလျှိုကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဝဟရိ၊ ခိုးယူ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၅၇)
၁၄၅။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ စီဝရဝံသေ၊ သင်္ကန်းတန်းဝါး၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဝဟရိ၊ ခိုးယူ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိကအမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၅၈)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဝိဟာရေ၊ ကျောင်း၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အဝဟရိတွာ၊ ခိုးယူ၍။ “ဣတော၊ ဤကျောင်းမှ။ နိက္ခမန္တော၊ ထွက်သည်ရှိသော်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပါရာဇိကော၊ ပါရာဇိကအာပတ်သည်။ ဘဝိဿာမိ၊ ဖြစ်အံ့၊” ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ ဝိဟာရာ၊ ကျောင်းမှ။ န နိက္ခမိ၊ မထွက်၊ ။ပ။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သော မောဃပုရိသော၊ ထိုမဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားသည်။ နိက္ခမိ ဝါ၊ ထွက်သည်မူလည်းဖြစ်စေ။ န ဝါ နိက္ခမိ၊ မထွက်သည်မူလည်းဖြစ်စေ။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၅၉)
၁၄၆။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သဟာယကာ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပါဝိသိ၊ ဝင်၏။ ဒုတိယော၊ အဖော်ဖြစ်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ခါဒနီယေ၊ ခဲဖွယ်ကို။ ဘာဇီယမာနေ၊ ဝေဖန်အပ်သည်ရှိသော်။ သဟာယကဿ၊ အဆွေခင်ပွန်း၏။ ဘာဂံ၊ အဖို့ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ တဿ၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်းအား။ ဝိဿာသန္တော၊ အကျွမ်းဝင်သည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇိ၊ သုံးဆောင်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဇာနိတွာ၊ သိ၍။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေသိ၊ စွပ်စွဲ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ စိတ္တော၊ အဘယ်စိတ် ရှိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဝိဿာသဂ္ဂါဟော၊ အကျွမ်းဝင်သဖြင့် ယူပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ဝိဿာသဂ္ဂါဟေ၊ အကျွမ်းဝင်သဖြင့် ယူရာ၌။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၆၀)
၁၄၇။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စီဝရကမ္မံ၊ သင်္ကန်းချုပ်ခြင်းအမှုကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ခါဒနီယေ၊ ခဲဖွယ်ကို။ ဘာဇီယမာနေ၊ ဝေဖန်အပ်သည်ရှိသော်။ သဗ္ဗေသံ၊ အလုံးစုံကုန်သော ရဟန်းတို့၏။ ပဋိဝီသာ၊ အဖို့တို့ကို။ အာဟရိတွာ၊ ဆောင်ကုန်၍။ ဥပနိက္ခိတ္တာ၊ အနီး၌ ထားအပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ ပဋိဝိသံ၊ အဖို့ကို။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ မညမာနော၊ အဖို့ဟု မှတ်ထင်သည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇိ၊ သုံးဆောင်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဇာနိတွာ၊ သိ၍။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေသိ၊ စွပ်စွဲ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ စိတ္တော၊ အဘယ်စိတ် ရှိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သကသညီ၊ မိမိအဖို့ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇိံ၊ သုံးဆောင်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သကသညိဿ၊ မိမိဥစ္စာဟု အမှတ်ရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၆၁)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စီဝရကမ္မံ၊ သင်္ကန်းချုပ်ခြင်းအမှုကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ခါဒနီယေ၊ ခဲဖွယ်ကို။ ဘာဇီယမာနေ၊ ဝေဖန်အပ်သည်ရှိသော်။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ ပတ္တေန၊ သပိတ်ဖြင့်။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော၊
ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ ပဋိဝိသော၊ အဖို့ကို။ အာဟရိတွာ၊ ဆောင်၍။ ဥပနိက္ခိတ္တော၊ အနီး၌ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပတ္တသာမိကော၊ သပိတ်ရှင်ဖြစ်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏အဖို့ဟု။ မညမာနော၊ မှတ်ထင်သည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇိ၊ သုံးဆောင်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဇာနိတွာ၊ သိ၍။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေသိ၊ စွပ်စွဲ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သကသညိဿ၊ မိမိဥစ္စာဟု အမှတ်ရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၆၂)
၁၄၈။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အမ္ဗစောရကာ၊ သရက်သီးသူခိုးတို့သည်။ အမ္ဗံ၊ သရက်သီးကို။ ပါတေတွာ၊ ခြွေချကုန်၍။ ဘဏ္ဍိကံ၊ သရက်သီးထုပ်ကို။ အာဒါယ၊ ယူကုန်၍။ အဂမံသု၊ သွားကြကုန်၏။ သာမိကာ၊ သရက်သီးရှင်တို့သည်။ တေ စောရကေ၊ ထိုခိုးသူတို့သို့။ အနုဗန္ဓိံသု၊ လိုက်ကြကုန်၏။ စောရကာ၊ သူခိုးတို့သည်။ သာမိကေ၊ သရက်သီးရှင်တို့ကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍။ ဘဏ္ဍိကံ၊ သရက်သီးထုပ်ကို။ ပါတေတွာ၊ ချကုန်၍။ ပလာယိံသု၊ ပြေးကြကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပံသုကူလသညိနော၊ ပံသုကူဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဋိဂ္ဂဟာပေတွာ၊ အကပ်ခံစေကုန်၍။ ပရိဘုဉ္ဇိံသု၊ သုံးဆောင်ကြကုန်၏။ သာမိကာ၊ သရက်သီးရှင်တို့သည်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ “တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အဿမဏာ၊ ရဟန်းမဟုတ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေသုံ၊ စွပ်စွဲကြကုန်၏။ “တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ” ၊ ။ပ။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကိံ စိတ္တာ၊ အဘယ်စိတ် ရှိကုန်သနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ပံသုကူလသညိနော၊ ပံသုကူဟု အမှတ်ရှိကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပံသုကူလသညိဿ၊ ပံသုကူဟု အမှတ်ရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၆၃)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဇမ္ဗုစောရကာ၊ သပြေသီးသူခိုးတို့သည်။ လဗုဇစောရကာ၊ တောင်ပိန္နဲသီးသူခိုးတို့သည်။ ပနသစောရကာ၊ အိမ်ပိန္နဲသီးသူခိုးတို့သည်။ တာလပက္ကစောရကာ၊ ထန်းသီးမှည့်သူခိုးတို့သည်။ ဥစ္ဆုစောရကာ၊ ကြံသူခိုးတို့သည်။ တိမ္ဗရူသကစောရကာ၊ တည်သီးသူခိုးတို့သည်။ တိမ္ဗရူသကေ၊ တည်သီးတို့ကို။ ဥစ္စိနိတွာ၊ ဆွတ်ကုန်၍။ ဘဏ္ဍိကံ၊ တည်သီးထုပ်ကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ အာဂမံသု၊ သွားကြကုန်၏။ သာမိကာ၊ တည်သီးရှင်တို့သည်။ တေ စောရကေ၊ ထိုတည်သီးသူခိုးတို့သို့။ အနုဗန္ဓိံသု၊ လိုက်ကြကုန်၏။ စောရကာ၊ သူခိုးတို့သည်။ သာမိကေ၊ တည်သီးရှင်တို့ကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍။ ဘဏ္ဍိကံ၊ တည်သီးထုပ်ကို။ ပါတေတွာ၊ ချကုန်၍။ ပလာယိံသု၊ ပြေးကြကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပံသုကူလသညိနော၊ ပံသုကူဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဋိဂ္ဂဟာပေတွာ၊ အကပ်ခံစေကုန်၍။ ပရိဘုဉ္ဇိံသု၊ သုံးဆောင်ကြကုန်၏။ သာမိကာ၊ တည်သီးရှင်တို့သည်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ “တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေသုံ၊ စွပ်စွဲကြကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပံသုကူလသညိဿ၊ ပံသုကူဟု အမှတ်ရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၆၄-၆၉)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အမ္ဗစောရကာ၊ သရက်သီးသူခိုးတို့သည်။ အမ္ဗံ၊ သရက်သီးကို။ ပါတေတွာ၊ ခြွေချကုန်၍။ ဘဏ္ဍိကံ၊ သရက်သီးထုပ်ကို။ အာဒါယ၊ ယူကုန်၍။ အဂမံသု၊ သွားကြကုန်၏။ သာမိကာ၊ သရက်သီးရှင်တို့သည်။ တေ စောရကေ၊ ထိုသရက်သီးသူခိုးတို့ကို။ အနုဗန္ဓိံသု၊ လိုက်ကြကုန်၏။ စောရကာ၊ သူခိုးတို့သည်။ သာမိကေ၊ အရှင်တို့ကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍။ ဘဏ္ဍိကံ၊ သရက်သီးထုပ်ကို။ ပါတေတွာ၊ ချကုန်၍။ ပလာယိံသု၊ ပြေးကြကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “သာမိကာ၊ သရက်သီးရှင်တို့သည်။ ပုရေ ပဿန္တိ၊ မမြင်ကုန်သေး၊” ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်းကုန်၍။ ထေယျစိတ္တာ၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇိံသု၊ သုံးဆောင်ကြကုန်၏။ သာမိကာ၊ အရှင်တို့သည်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ “တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အဿမဏာ၊ ရဟန်းမဟုတ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေသုံ၊ စွပ်စွဲကြကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နာ၊ ရောက်ကုန်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၇၀)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဇမ္ဗုစောရကာ၊ သပြေသီးသူခိုးတို့သည်။ လဗုဇစောရကာ၊ တောင်ပိန္နဲသီးသူခိုးတို့သည်။ ပနသစောရကာ၊ အိမ်ပိန္နဲသီးသူခိုးတို့သည်။ တာလပက္ကစောရကာ၊ ထန်းသီးမှည့်သူခိုးတို့သည်။ ဥစ္ဆုစောရကာ၊ ကြံသူခိုးတို့သည်။ တိမ္ဗရူသကစောရကာ၊ တည်သီးသူခိုးတို့သည်။ တိမ္ဗရူသကေ၊ တည်သီးတို့ကို။ ဥစ္စိနိတွာ၊ ဆွတ်ကုန်၍။ ဘဏ္ဍိကံ၊ တည်သီးထုပ်ကို။ အာဒါယ၊ ယူကုန်၍။ အဂမံသု၊ သွားကြကုန်၏။ သာမိကာ၊ တည်သီးရှင်တို့သည်။ တေ စောရကေ၊ ထိုသူခိုးတို့သို့။ အနုဗန္ဓိံသု၊ လိုက်ကြကုန်၏။ စောရကာ၊ ခိုးသူတို့သည်။ သာမိကေ၊ တည်သီးရှင်တို့ကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍။ ဘဏ္ဍိကံ၊ တည်သီးထုပ်ကို၊
ပါတေတွာ၊ ချကုန်၍။ ပလာယိံသု၊ ပြေးကြကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “သာမိကာ၊ တည်သီးရှင်တို့သည်။ ပုရေ ပဿန္တိ၊ မမြင်ကုန်မီ၊” ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်းကုန်၍။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇိံသု၊ သုံးဆောင်ကြကုန်၏။ သာမိကာ၊ တည်သီးရှင်တို့သည်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ “တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အဿမဏာ၊ ရဟန်းမဟုတ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေသုံ၊ စွပ်စွဲကြကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နာ၊ ရောက်ကုန်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၇၁-၇၆)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ အမ္ဗံ၊ သရက်သီးကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဝဟရိ၊ ခိုးယူ၏။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ဇမ္ဗုံ၊ သပြေသီးကို။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ လဗုဇံ၊ တောင်ပိန္နဲသီးကို။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ပနသံ၊ အိမ်ပိန္နဲသီးကို။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ တာလပက္ကံ၊ ထန်းသီးမှည့်ကို။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ဥစ္ဆုံ၊ ကြံကို။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ တိမ္ဗရူသကံ၊ တည်သီးကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဝဟရိ၊ ခိုးယူ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၇၇-၈၃)
၁၄၉။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပုပ္ဖာရာမံ၊ ပန်းအရံသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဩစိတံ၊ အရှင်ဆွတ်ပြီးသော။ ပဉ္စမာသဂ္ဃနကံ၊ ငါးပဲထိုက်သော။ ပုပ္ဖံ၊ ပန်းကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဝဟရိ၊ ခိုးယူ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၈၄)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပုပ္ဖာရာမံ၊ ပန်းအရံသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ပဉ္စမာသဂ္ဃနကံ၊ ငါးပဲထိုက်သော။ ပုပ္ဖံ၊ ပန်းကို။ ဩစိနိတွာ၊ ဆွတ်၍။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဝဟရိ၊ ခိုးယူ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၈၅)
၁၅၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂါမကံ၊ ရွာငယ်သို့။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တုယှံ၊ သင်၏။ ဥပဋ္ဌာကကုလံ၊ အလုပ်အကျွေးဖြစ်သော အမျိုးကို။ ဝုတ္တော၊ မှာဆိုအပ်၏ ဟူ၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝဇ္ဇေမိ၊ မှာဆိုအံ့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဧကံ၊ တစ်ထည်သော။ သာဋကံ၊ ပုဆိုးကို။ အာဟရာပေတွာ၊ ဆောင်စေ၍။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ပရိဘုဉ္ဇိ၊ သုံးဆောင်၏။ သော၊ ထိုမှာဆိုသော ရဟန်းသည်။ ဇာနိတွာ၊ သိ၍။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေသိ၊ စွပ်စွဲ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝုတ္တော၊ မှာဆိုအပ်၏ ဟူ၍။ ဝဇ္ဇေမိ၊ မှာဆိုအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ န စ ဝတ္တဗ္ဗော၊ မဆိုအပ်သည်သာတည်း။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဝဒေယျ၊ ဆိုငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၈၆)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂါမကံ၊ ရွာငယ်သို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ မယှံ၊ ငါ၏။ ဥပဋ္ဌာကကုလံ၊ အလုပ်အကျွေးဖြစ်သော အမျိုးကို။ ဝုတ္တော၊ မှာဆိုအပ်၏ ဟူ၍။ တွံ၊ သင်သည်။ ဝဇ္ဇေဟိ၊ မှာဆိုလော့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ယုဂသာဋကံ၊ အစုံသော ပုဆိုးကို။ အာဟရာပေတွာ၊ ဆောင်စေ၍။ ဧကံ၊ တစ်ထည်ကို။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ပရိဘုဉ္ဇိ၊ သုံးဆောင်၏။ ဧကံ၊ တစ်ထည်ကို။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဇာနိတွာ၊ သိ၍။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေသိ၊ စွပ်စွဲ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝုတ္တော၊ မှာဆိုအပ်၏ ဟူ၍။ ဝဇ္ဇေဟိ၊ မှာဆိုလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ န စ ဝတ္တဗ္ဗော၊ မဆိုအပ်သည်သာတည်း။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဝဒေယျ၊ ဆိုငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသိို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၈၇)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂါမကံ၊ ရွာငယ်သို့။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တုယှံ၊ သင်၏။ ဥပဋ္ဌာကကုလံ၊ အလုပ်အကျွေးဖြစ်သော အမျိုးကို။ ဝုတ္တော၊ မှာဆိုအပ်၏ ဟူ၍။ ဝဇ္ဇေမိ၊ မှာဆိုအံ့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ သောပိ၊ ထိုရဟန်းသည်လည်း။ “ဝုတ္တော၊ မှာဆိုအပ်၏ ဟူ၍။ ဝဇ္ဇေဟိ၊ မှာဆိုလော့၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ အာဠှကံ၊ တစ်ကွမ်းစားသော။ သပ္ပိံ၊ ထောပတ်ကို။ တုလံ၊ တစ်ချိန်သော။ ဂုဠံ၊ တင်လဲကို။ ဒေါဏံ၊ တစ်စိတ်သော။ တဏ္ဍုလံ၊ ဆန်ကို။ အာဟရာပေတွာ၊ ဆောင်စေ၍။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ပရိဘုဉ္ဇိ၊ သုံးဆောင်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဇာနိတွာ၊ သိ၍။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေသိ၊ စွပ်စွဲ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝုတ္တော၊ မှာဆိုအပ်၏ ဟူ၍။ ဝဇ္ဇေမိ၊ မှာဆိုအံ့။ ဣတိ၊ ဤသိို့။ န စ ဝတ္တဗ္ဗော၊ မဆိုအပ်သည်သာတည်း။ ဝုတ္တော၊ မှာဆိုအပ်၏ ဟူ၍။ ဝဇ္ဇေဟိ၊ သင်ဆိုပါလေ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ န စ ဝတ္တဗ္ဗော၊ မဆိုအပ်သည်သာတည်း။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဝဒေယျ၊ ဆိုငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၈၈)
၁၅၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ မဟဂ္ဃံ၊ အဖိုးများစွာ ထိုက်သော။ မဏိံ၊ ပတ္တမြားကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ အညတရေန၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ အဒ္ဓါနမဂ္ဂပ္ပဋိပန္နော၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့ သွားသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ သုင်္ကဌာနံ၊ ကင်းထားရာ အရပ်ကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသည်။ အဇာနန္တဿ၊ မသိစဉ်။ ထဝိကာယ၊ အိတ်၌။ မဏိံ၊ ပတ္တမြားကို။ ပက္ခိပိတွာ၊ ထည့်၍။ သုင်္ကဋ္ဌာနံ၊ ကင်းထားရာ အရပ်ကို။ အတိက္ကမိတွာ၊ လွန်သည်ရှိသော်။ အဂ္ဂဟေသိ၊ ယူ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ စိတ္တော၊ အဘယ်စိတ် ရှိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ န ဇာနာမိ၊ မသိပါ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အဇာနန္တဿ၊ မသိသော ရဟန်းအား။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၈၉)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ မဟဂ္ဃံ၊ အဖိုးများစွာ ထိုက်သော။ မဏိံ၊ ပတ္တမြားကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ အညတရေန၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ အဒ္ဓါနမဂ္ဂပ္ပဋိပန္နော၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့ သွားသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ သုင်္ကဋ္ဌာနံ၊ ကင်းထားရာ အရပ်ကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ ဂိလာနာလယံ၊ နာယောင်ကို။ ကရိတွာ၊ ဆောင်၍။ အတ္တနာ၊ မိမိ၏။ ဘဏ္ဍိကံ၊ အထုပ်ကို။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ သုင်္ကဋ္ဌာနံ၊ ကင်းထားရာ အရပ်ကို။ အတိက္ကမိတွာ၊ လွန်သည်ရှိသော်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဘဏ္ဍိကံ၊ ဘဏ္ဍာထုပ်ကို။ အာဟရ၊ ဆောင်ခဲ့လော့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အကလ္လကော၊ နာသည်။ န ဟောမိ၊ မဖြစ်ပါ၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော အမှုကို။ အကာသိ ပန၊ ပြုဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ စိတ္တော၊ အဘယ်စိတ် ရှိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ န ဇာနာမိ၊ မသိပါ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အဇာနန္တဿ၊ မသိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၉၀)
၁၅၂။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သတ္ထေန၊ လှည်းကုန်သည်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ အဒ္ဓါနမဂ္ဂပ္ပဋိပန္နော၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့ သွားသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ အာမိသေန၊ ဆွမ်းစသော အာမိသဖြင့်။ ဥပလာပေတွာ၊ ဖြားယောင်း၍။ သုင်္ကဋ္ဌာနံ၊ ကင်းထားရာ အရပ်ကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ မဟဂ္ဃံ၊ အဖိုးများစွာ ထိုက်သော။ မဏိံ၊ ပတ္တမြားကို။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဣမံ မဏိံ၊ ဤပတ္တမြားကို။ သုင်္ကဋ္ဌာနံ၊ ကင်းထားရာအရပ်ကို။ အတိက္ကာမေဟိ၊ လွန်စေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ မဏိံ၊ ထိုပတ္တမြားကို။ သုင်္ကဋ္ဌာနံ၊ ကင်းထားရာအရပ်ကို။ အတိက္ကာမေတိ၊ လွန်စေ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၉၁)
၁၅၃။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပါသေ၊ ကြော့ကွင်း၌။ ဗန္ဓံ၊ ဖွဲ့ချည်အပ်သော။ သူကရံ၊ ဝက်ကို။ ကာရုညေန၊ သနားသဖြင့်။ မုဉ္စိ၊ လွှတ်လိုက်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ စိတ္တော၊ အဘယ်စိတ် ရှိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကာရုညာဓိပ္ပါယော၊ သနားခြင်းကို အလိုရှိပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ကာရုညာဓိပ္ပါယဿ၊ သနားခြင်းကို အလိုရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၉၂)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပါသေ၊ ကြော့ကွင်း၌။ ဗန္ဓံ၊ ဖွဲ့ချည်အပ်သော။ သူကရံ၊ ဝက်ကို။ “သာမိကာ၊ ဝက်ရှင်တို့သည်။ ပုရေ ပဿန္တိ၊ မမြင်ကုန်သေး၊” ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ မုဉ္စိ၊ လွှတ်လိုက်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသိို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၉၃)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပါသေ၊ ကြော့ကွင်း၌။ ဗန္ဓံ၊ ဖွဲ့ချည်အပ်သော။ မိဂံ၊ သမင်ကို။ “သာမိကာ၊ သမင်ရှင်တို့သည်။ ပုရေ ပဿန္တိ၊ မမြင်ကုန်သေး၊” ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ မုဉ္စိ၊ လွှတ်လိုက်၏။ ကုမီနေ၊ မြုံး၌။ ဗန္ဓေ၊ ဖွဲ့မိကုန်သော။ မစ္ဆေ၊ ငါးတို့ကို။ ကာရုညေန၊ သနားသဖြင့်။ မုဉ္စိ၊ လွှတ်လိုက်၏။ ကုမီနေ၊ မြုံး၌။ ဗန္ဓေ၊ ဖွဲ့မိကုန်သော။ မစ္ဆေ၊ ငါးတို့ကို။ “သာမိကာ၊ ငါးရှင်တို့သည်။ ပုရေ ပဿန္တိ၊ မမြင်ကုန်သေး၊” ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ မုဉ္စိ၊ လွှတ်လိုက်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၉၄-၉၇)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ယာနေ၊ ယာဉ်၌။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ “ဣတော၊ ဤအရပ်မှ။ ဂဏှန္တော၊ ယူသည်ရှိသော်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပါရာဇိကော၊ ပါရာဇိကသို့ ရောက်သည်။ ဘဝိဿာမိ၊ ဖြစ်အံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အတိက္ကမိတွာ၊ လွန်၍။ ပဝဋ္ဋေတွာ၊ လိမ့်စေ၍။ အဂ္ဂဟေသိ၊ ယူ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၉၈)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ကုလလေန၊ စွန်ရဲသည်။ ဥက္ခိတ္တံ၊ ချီအပ်သော။ မံသပေသိံ၊ သားတစ်ကို။ “သာမိကာနံ၊ သားတစ်ရှင်တို့အား။ ဒဿာမိ၊ ပေးအံ့၊” ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ အဂ္ဂဟေသိ၊ ယူ၏။ သာမိကာ၊ သားတစ်ရှင်တို့သည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေသုံ၊ စွပ်စွဲကြကုန်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အထေယျစိတ္တဿ၊ ခိုးလိုသော စိတ် မရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၉၉)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ကုလလေန၊ စွန်ရဲသည်။ ဥက္ခိတ္တံ၊ ချီအပ်သော။ မံသပေသိံ၊ သားတစ်ကို။ “သာမိကာ၊ သားတစ်ရှင်တို့သည်။ ပုရေ ပဿန္တိ၊ မမြင်ကုန်သေး၊” ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဂ္ဂဟေသိ၊ ယူ၏။ သာမိကာ၊ သားတစ်ရှင်တို့သည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေသုံ၊ စွပ်စွဲကြကုန်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၀၀)
၁၅၄။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဥဠုမ္ပံ၊ ဖောင်ကို။ ဗန္ဓိတွာ၊ ဖွဲ့ကုန်၍။ အစိရဝတိယာ၊ အစိရဝတီ အမည်ရှိသော။ နဒိယာ၊ မြစ်၌။ ဩသာရေန္တိ၊ မျှောကုန်၏။ ဗန္ဓနေ၊ အဖွဲ့သည်။ ဆိန္နေ၊ ပြတ်သည်ရှိသော်။ ကဋ္ဌာနိ၊ သစ်တို့သည်။ ဝိပ္ပကိဏ္ဏာနိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲကုန်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်ကုန်၍။ အဂမံသု၊ သွားကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပံသုကူလသညိနော၊ ပံသုကူဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဥတ္တာရေသုံ၊ ဆယ်တင်ကုန်၏။ သာမိကာ၊ သစ်ရှင်တို့သည်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ “တုမှေ၊ သင်တို့သည်၊
အဿမဏာ၊ ရဟန်းမဟုတ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေသုံ၊ စွပ်စွဲကြကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပံသုကူလသညိဿ၊ ပံသုကူဟု အမှတ်ရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၀၁)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဥဠုမ္ပံ၊ ဖောင်ကို။ ဗန္ဓိတွာ၊ ဖွဲ့ကုန်၍။ အစိရဝတိယာ၊ အစိရဝတီ အမည်ရှိသော။ နဒိယာ၊ မြစ်၌။ ဩသာရေန္တိ၊ မျှောကုန်၏။ ဗန္ဓနေ၊ အဖွဲ့သည်။ ဆိန္နေ၊ ပြတ်သည်ရှိသော်။ ကဋ္ဌာနိ၊ သစ်တို့သည်။ ဝိပ္ပကိဏ္ဏာနိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲကုန်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်ကုန်၍။ အဂမံသု၊ သွားကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “သာမိကာ၊ သစ်ရှင်တို့သည်။ ပုရေ ပဿန္တိ၊ မမြင်ကုန်သေး၊” ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ ထေယျစိတ္တာ၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဥတ္တာရေသုံ၊ ဆယ်တင်ကုန်၏။ သာမိကာ၊ သစ်ရှင်တို့သည်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ “တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အဿမဏာ၊ ရဟန်းမဟုတ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေသုံ၊ စွပ်စွဲကြကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နာ၊ ရောက်ကုန်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၀၂)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဂေါပါလကော၊ နွားကျောင်းသားသည်။ ရုက္ခေ၊ သစ်ပင်၌။ သာဋကံ၊ ပုဆိုးကို။ အာလဂ္ဂေတွာ၊ ဆွဲ၍။ ဥစ္စာရံ၊ ကျင်ကြီးစွန့်ရာ အရပ်သို့။ အဂမာသိ၊ သွား၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပံသုကူလသညီ၊ ပံသုကူဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဂ္ဂဟေသိ၊ ယူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဂေါပါလကော၊ ထိုနွားကျောင်းသားသည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေသိ၊ စွပ်စွဲ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပံသုကူလသညိဿ၊ ပံသုကူဟု အမှတ်ရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၀၃)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ နဒိံ၊ မြစ်ကို။ တရန္တဿ၊ ကူးစဉ်။ ရဇကာနံ၊ ခဝါသည်တို့၏။ ဟတ္ထတော၊ လက်မှ။ မုတ္တံ၊ လွတ်သော။ သာဋကံ၊ ပုဆိုးသည်။ ပါဒေ၊ ခြေ၌။ လဂ္ဂံ၊ ငြိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “သာမိကာနံ၊ ပုဆိုးရှင်တို့အား။ ဒဿာမိ၊ ပေးအံ့၊” ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ အဂ္ဂဟေသိ၊ ယူ၏။ သာမိကာ၊ ပုဆိုးရှင်တို့သည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေသုံ၊ စွပ်စွဲကြကုန်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အထေယျစိတ္တဿ၊ ခိုးလိုသောစိတ် မရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၀၄)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ နဒိံိံ၊ မြစ်ကို။ တရန္တဿ၊ ကူးစဉ်။ ရဇကာနံ၊ ခဝါသည်တို့၏။ ဟတ္ထတော၊ လက်မှ။ မုတ္တံ၊ လွတ်သော။ သာဋကံ၊ ပုဆိုးသည်။ ပါဒေ၊ ခြေ၌။ လဂ္ဂံ၊ ငြိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “သာမိကာ၊ ပုဆိုးရှင်တို့သည်။ ပုရေ ပဿန္တိ၊ မမြင်ကုန်သေး၊” ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဂ္ဂဟေသိ၊ ယူ၏။ သာမိကာ၊ ပုဆိုးရှင်တို့သည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေသုံ၊ စွပ်စွဲကြကုန်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၀၅)
၁၅၅။ တေန ခေါန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သပ္ပိကုမ္ဘိံ၊ ထောပတ်အိုးကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ ထောကံ ထောကံ၊ အတန်ငယ် အတန်ငယ်။ ပရိဘုဉ္ဇိ၊ သုံးဆောင်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၀၆)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရိဿာမ၊ ခိုးယူကုန်အံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သံဝိဒဟိတွာ၊ တိုင်ပင်ကုန်၍။ အဂမံသု၊ သွားကြကုန်၏။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းသည်။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍံကို။ အဝဟရိ၊ ခိုးယူ၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်၊
“မယံ၊ ငါတို့သည်။ န ပါရာဇိကာ၊ ပါရာဇိကသို့ မရောက်ကုန်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အဝဟဋော၊ ခိုး၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပါရာဇိကော၊ ပါရာဇိကသို့ ရောက်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နာ၊ ရောက်ကုန်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၀၇)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သံဝိဒဟိတွာ၊ တိုင်ပင်ကုန်၍။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ အဝဟရိတွာ၊ ခိုးယူကုန်၍။ ဘာဇေသုံ၊ ဝေဖန်ကုန်၏။ တေဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘာဇီယမာနေ၊ ဝေဖန်အပ်သည်ရှိသော်။ ဧကမေကဿ၊ တစ်ယောက် တစ်ယောက်၏။ ပဋိဝိသော၊ အဖို့သည်။ ပဉ္စမာသကော၊ ငါးပဲသည်။ န ပူရိ၊ မပြည့်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “မယံ၊ ငါတို့သည်။ န ပါရာဇိကာ၊ ပါရာဇိကသို့ မရောက်ကုန်၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နာ၊ ရောက်ကုန်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၀၈)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ဒုဗ္ဘိက္ခေ၊ ငတ်မွတ်သော အခါ၌။ အာပဏိကဿ၊ အိမ်ဈေးသည်၏။ တဏ္ဍုလမုဋ္ဌိံ၊ ဆန်တစ်ဆုပ်ကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဝဟရိ၊ ခိုးယူ၏။ တဿ၊ ထိုသူအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၀၉)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ဒုဗ္ဘိက္ခေ၊ ငတ်မွတ်သော အခါ၌။ အာပဏိကဿ၊ အိမ်ဈေးသည်၏။ မုဂ္ဂမုဋ္ဌိံ၊ ပဲနောက်တစ်ဆုပ်ကို၊ ။ပ။ မာသမုဋ္ဌိံ၊ ပဲကြီးတစ်ဆုပ်ကို။ တိလမုဋ္ဌိံ၊ နှမ်းတစ်ဆုပ်ကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဝဟရိ၊ ခိုးယူ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ ဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက မည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၁၀-၁၁၂)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အန္ဓဝနေ၊ အကန်းတော၌။ စောရကာ၊ ခိုးသူတို့သည်။ ဂါဝိံ၊ နွားမကို။ ဟန္တွာ၊ သတ်ကုန်၍။ မံသံ၊ အသားကို။ ခါဒိတွာ၊ ခဲကုန်၍။ သေသကံ၊ အကြွင်းကို။ ပဋိသာမေတွာ၊ သိုမှီးကုန်၍။ အဂမံသု၊ သွားကြကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပံသုကူလသညိနော၊ ပံသုကူဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဋိဂ္ဂဟာပေတွာ၊ အကပ်ခံစေကုန်၍။ ပရိဘုဉ္ဇိံသု၊ သုံးဆောင်ကုန်၏။ စောရကာ၊ ခိုးသူတို့သည်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အဿမဏာ၊ ရဟန်းမဟုတ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေသုံ၊ စွပ်စွဲကြကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပံသုကူလသညိဿ၊ ပံသုကူဟု အမှတ်ရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၁၃)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အန္ဓဝနေ၊ အကန်းတော၌။ စောရကာ၊ ခိုးသူတို့သည်။ သူကရံ၊ ဝက်ကို။ ဟန္တွာ၊ သတ်ကုန်၍။ မံသံ၊ အသားကို။ ခါဒိတွာ၊ ခဲကုန်၍။ သေသကံ၊ အကြွင်းကို။ ပဋိသာမေတွာ၊ သိုမှီးကုန်၍။ အဂမံသု၊ သွားကြကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပံသုကူလသညိနော၊ ပံသုကူဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဋိဂ္ဂဟာပေတွာ၊ အကပ်ခံစေကုန်၍။ ပရိဘုဉ္ဇိံသု၊ သုံးဆောင်ကြကုန်၏။ စောရကာ၊ ခိုးသူတို့သည်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ “တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အဿမဏာ၊ ရဟန်းမဟုတ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေသုံ၊ စွပ်စွဲကြကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပံသုကူလသညိဿ၊ ပံသုကူဟု အမှတ်ရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၁၄)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ တိဏခေတ္တံ၊ မြက်ခင်းသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ လူတံ၊ ရိတ်အပ်ပြီးသော။ ပဉ္စမာသဂ္ဃနကံ၊ ငါးပဲထိုက်သော။ တိဏံ၊ မြက်ကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဝဟရိ၊ ခိုးယူ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၁၅)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ တိဏခေတ္တံ၊ မြက်ခင်းသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ပဉ္စမာသဂ္ဃနကံ၊ ငါးပဲထိုက်သော။ တိဏံ၊ မြက်ကို။ လာယိတွာ၊ ရိတ်၍။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဝဟရိ၊ ခိုးယူ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စွံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၁၆)
၁၅၆။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာဂန္တုကာ၊ ဧည့်သည်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ အမ္ဗံ၊ သရက်သီးကို။ ဘာဇာပေတွာ၊ ဝေဖန်စေကုန်၍။ ပရိဘုဉ္ဇိံသု၊ သုံးဆောင်ကြကုန်၏။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ “တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အဿမဏာ၊ ရဟန်းမဟုတ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေသုံ၊ စွပ်စွဲကြကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကိံ စိတ္တာ၊ အဘယ်စိတ် ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇထ၊ သုံးဆောင်ကြကုန်သနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ပရိဘောဂတ္ထာယ၊ သုံးဆောင်ခြင်းအကျိုးငှာ။ စိတ္တာ၊ စိတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇာမ၊ သုံးဆောင်ပါကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပရိဘောဂတ္ထာယ၊ သုံးဆောင်းခြင်းအကျိုးငှာ။ စိတ္တာ၊ စိတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇန္တာနံ၊ သုံးဆောင်ကုန်သော။ တုမှာကံ၊ သင်တို့အား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၁၇)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာဂန္တုကာ၊ ဧည့်သည်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ဇမ္ဗုံ၊ သပြေသီးကို။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ လဗုဇံ၊ တောင်ပိန္နဲသီးကို။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ပနသံ၊ အိမ်ပိန္နဲသီးကို။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ တာလပက္ကံ၊ ထန်းသီးမှည့်ကို။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ဥစ္ဆုံ၊ ကြံကို။ သံဃဿံ၊ သံဃာ၏။ တိမ္ဗရူသကံ၊ တည်သီးကို။ ဘာဇာပေတွာ၊ ဝေဖန်စေကုန်၍။ ပရိဘုဉ္ဇိံသု၊ သုံးဆောင်ကြကုန်၏။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ “တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အဿမဏာ၊ ရဟန်းမဟုတ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေသုံ၊ စွပ်စွဲကြကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပရိဘောဂတ္ထာယ၊ သုံးဆောင်ခြင်း အကျိုးငှာ။ စိတ္တာ၊ စိတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇန္တာနံ၊ သုံးဆောင်ကုန်သော။ တုမှာကံ၊ သင်တို့အား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၁၈-၁၂၃)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အမ္ဗပါလကာ၊ သရက်ပင်စောင့်တို့သည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ အမ္ဗဖလံ၊ သရက်သီးကို။ ဒေန္တိ၊ လှူကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ဣမေ၊ ဤသူတို့သည်။ ဂေါပေတုံ၊ စောင့်ခြင်းငှာသာ။ ဣဿရာ၊ အစိုးရကုန်၏။ ဣမေ၊ ဤသူတို့သည်။ ဒါတုံ၊ ပေးခြင်းငှာ။ န ဣဿရာ၊ အစိုးမရကုန်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ၊ အလို့လို့ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ န ပဋိဂ္ဂဏှန္တိ၊ မခံကုန်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဂေါပကဿ၊ အစောင့်၏။ ဒါနေ၊ လှူရာ၌။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၂၄)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဇမ္ဗုပါလကာ၊ သပြေပင်စောင့်တို့သည်။ လဗုဇပါလကာ၊ တောင်ပိန္နဲသီးစောင့်တို့သည်။ ပနသပါလကာ၊ အိမ်ပိန္နဲသီးစောင့်တို့သည်။ တာလပက္ကပါလကာ၊ ထန်းသီးမှည့်စောင့်တို့သည်။ ဥစ္ဆုပါလကာ၊ ကြံစောင့်တို့သည်။ တိမ္ဗရူသကပါလကာ၊ တည်သီးစောင့်တို့သည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ တိမ္ဗရူသကံ၊ တည်သီးကို။ ဒေန္တိ၊ လှူကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ဣမေ၊ ဤသူတို့သည်။ ဂေါပေတုံ၊ စောင့်ခြင်းငှာသာ။ ဣဿရာ၊ အစိုးရကုန်၏။ ဣမေ၊ ဤသူတို့သည်။ ဒါတုံ၊ ပေးခြင်းငှာ။ န ဣဿရာ၊ အစိုးမရကုန်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ၊ အလို့လို့ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ န ပဋိဂ္ဂဏှန္တိ၊ မခံကုန်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဂေါပကဿ၊ အစောင့်၏။ ဒါနေ၊ လှူရာ၌။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၂၅-၁၃၀)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ဒါရုံ၊ သစ်ကို။ တာဝကာလိကံ၊ အခိုက်အတန့်။ ဟရိတွာ၊ ဆောင်၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဝိဟာရဿ၊ ကျောင်း၏။ ကုဋ္ဋံ၊ နံရံကို။ ဥပတ္ထမ္ဘေသိ၊ ထောက်စေ၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေသုံ၊ စွပ်စွဲကြကုန်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ စိတ္တော၊ အဘယ်စိတ် ရှိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တာဝကာလိကော၊ အခိုက်အတန့် စိတ် ရှိပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တာဝကာလိကေ၊ အခိုက်တန့်စိတ် ရှိရာ၌။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၃၁)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဝဟရိ၊ ခိုးယူ၏။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ မတ္တိကံ၊ မြေညက်ကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဝဟရိ၊ ခိုးယူ၏။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ပုဉ္ဇကိတံ၊ အပုံအစုပြုအပ်သော။ တိဏံ၊ မြက်ကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဝဟရိ၊ ခိုးယူ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၃၂-၁၃၄)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ပုဉ္ဇကိတံ၊ အပုံအစုပြုအပ်သော။ တိဏံ၊ မြက်ကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဈာပေသိ၊ မီးတိုက်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၃၅)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ မဉ္စံ၊ ညောင်စောင်းကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဝဟရိ၊ ခိုးယူ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၃၆)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ပီဌံ၊ အင်းပျဉ်ကို။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ဘိသိံ၊ ဘုံလျှိုကို။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ဗိဗ္ဗောဟနံ၊ အုံးကို။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ကဝါဋံ၊ တံခါးရွက်ကို။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ အာလောကသန္ဓိံ၊ လေသာတံခါးကို။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ဂေါပါနသိံ၊ အခြင်ကို။ ထေယျစိတ္တော၊ ခိုးလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဝဟရိ၊ ခိုးယူ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်၏။ (၁၃၇-၁၄၂)
၁၅၇။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဥပါသကဿ၊ ဥပါသကာ၏။ ဝိဟာရပရိဘောဂံ၊ ကျောင်းအသုံးအဆောင် ဖြစ်သော။ သေနာသနံ၊ အိပ်ရာ နေရာကို။ အညတြ၊ တစ်ပါးသော ကျောင်း၌။ ပရိဘုဉ္ဇန္တိ၊ သုံးဆောင်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဥပါသကော၊ ထိုဥပါသကာသည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘဒန္တာ၊ အရှင်ကောင်းတို့သည်။ အညတြ၊ တစ်ပါးသော ကျောင်း၌။ ပရိဘောဂံ၊ အသုံးအဆောင်ကို။ အညတြ၊ တစ်ပါးသော ကျောင်း၌။ ပရိဘုဉ္ဇိဿန္တိ နာမ၊ သုံးဆောင်ကုန်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆို၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အညတြ၊ တစ်ပါးသော ကျောင်း၌။ ပရိဘောဂေါ၊ အသုံးအဆောင်ကို။ အညတြ၊ တစ်ပါးသော ကျောင်း၌။ န ပရိဘုဉ္ဇိတဗ္ဗော၊ မသုံးဆောင်အပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပရိဘုဉ္ဇေယျ၊ သုံးဆောင်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၄၃)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥပေါသထဂ္ဂမ္ပိ၊ ဥပုသ်ယူရာ ဥပုသ်အိမ်သို့လည်းကောင်း။ သန္နိသဇ္ဇမ္ပိ၊ စည်းဝေးရာ အရပ်သို့လည်းကောင်း။ ဟရိတုံ၊ ဆောင်ခြင်းငှာ။ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ၊ အလို့လို့ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဆမာယံ၊ မြေ၌။ နိသီဒန္တိ၊ ထိုင်နေကုန်၏။ ဂတ္တာနိပိ၊ ကိုယ်တို့သည်လည်းကောင်း။ စီဝရာနိပိ၊ သင်္ကန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ပံသုကိတာနိ၊ မြေမှုန့်အလိမ်းလိမ်းကပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တာဝကာလိကံ၊ အခိုက်အတန့်။ ဟရိတုံ၊ ဆောင်ခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၄၄)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ စမ္ပာယံ၊ စမ္ပာပြည်၌။ ထုလ္လနန္ဒာယ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၏။ အန္တေဝါသီ၊ အနီးနေဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ထုလ္လနန္ဒာယ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၏။ ဥပဋ္ဌာကကုလံ၊ အလုပ်အကျွေးဖြစ်သော အမျိုးသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ “အယျာ၊ အရှင်မထုလ္လနန္ဒာသည်၊
တေကဋုလယာဂုံ၊ နှမ်းဆန်နှစ်ပါး၌ ပဲမျိုးတစ်ပါးပါး စွက်လျက် သုံးခုဖက်၍ ချက်အပ်သော ယာဂုကို။ ပါတုံ၊ သောက်ခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပစာပေတွာ၊ ကျိုစေ၍။ ဟရိတွာ၊ ဆောင်၍။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ပရိဘုဉ္ဇိ၊ သုံးဆောင်၏။ သာ၊ ထိုထုလ္လနန္ဒာသည်။ ဇာနိတွာ၊ သိ၍။ တံ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ အဿမဏီ၊ ရဟန်းမိန်းမ မဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေသိ၊ စွပ်စွဲ၏။ တဿာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ပြောကြား၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းတို့သည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းယောကျ်ားတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ လျှောက်ကြားကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္ပဇာနမုသာဝါဒေ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို ဆိုခြင်းကြောင့်။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၄၅)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ထုလ္လနန္ဒာယ၊ ထုလ္လနန္ဒာ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၏။ အန္တေဝါသီ၊ အနီးနေဖြစ်သော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ထုလ္လနန္ဒာယ၊ ထုလ္လနန္ဒာအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၏။ ဥပဋ္ဌာကကုလံ၊ အလုပ်အကျွေးဖြစ်သော အမျိုးသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ “အယျာ၊ အရှင်မထုလ္လနန္ဒာသည်။ မဓုဂေါဠကံ၊ ပျားတင်လဲဖြင့် စွက်၍ ကြော်ချက်အပ်သော မုန့်ကို။ ခါဒိတုံ၊ ခဲခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပစာပေတွာ၊ ချက်စေ၍။ ဟရိတွာ၊ ဆောင်၍။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ပရိဘုဉ္ဇိ၊ သုံးဆောင်၏။ သာ၊ ထိုထုလ္လနန္ဒာသည်။ ဇာနိတွာ၊ သိ၍။ တံ၊ ထိုရဟန်းမကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ အဿမဏီ၊ ရဟန်းမိန်းမ မဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေသိ၊ စွပ်စွဲ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္ပဇာနမုသာဝါဒေ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို ဆိုခြင်းကြောင့်။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၄၆)
၁၅၈။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဝေသာလိယံ၊ ဝေသာလီပြည်၌။ အာယသ္မတော အဇ္ဇုကဿ၊ အရှင်အဇ္ဇုက၏။ ဥပဋ္ဌာကဿ၊ အလုပ်အကျွေးဖြစ်သော။ ဂဟပတိနော၊ သူကြွယ်၏။ ပုတ္တော စ၊ သားလည်းကောင်း။ ဘာဂိနေယျော စ၊ တူလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဒါရကာ၊ သူငယ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဂဟပတိ၊ ထိုသူကြွယ်သည်။ အာယသ္မန္တံ အဇ္ဇုကံ၊ အရှင်အဇ္ဇုကကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣမေသံ ဒါရကာနံ၊ ဤသူငယ်တို့တွင်။ ယော ဒါရကော၊ အကြင်သူသည်။ သဒ္ဓေါ၊ သဒ္ဓါတရားနှင့် ပြည့်စုံသည်။ ပသန္နော၊ ရတနာသုံးပါး၌ ကြည်ညိုသည်။ တဿ ဒါရကဿ၊ ထိုသူငယ်အား။ ဣမံ ဩကာသံ၊ ဤဥစ္စာစု၏ အခွင့်ကို။ အာစိက္ခေယျာသိ၊ ကြားတော်မူပါလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ ဂဟပတိနော၊ ထိုသူကြွယ်၏။ ဘာဂိနေယျော၊ တူသည်။ သဒ္ဓေါ၊ သဒ္ဓါတရားနှင့် ပြည့်စုံသည်။ ပသန္နော၊ ရတနာသုံးပါး၌ ကြည်ညိုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ အဇ္ဇုကော၊ အရှင်အဇ္ဇုကသည်။ တံ ဩကာသံ၊ ထိုဥစ္စာစု၏ အခွင့်ကို။ တဿ ဒါရကဿ၊ ထိုသူငယ်အား။ အာစိက္ခိ၊ ကြား၏။ သော ဒါရကော၊ ထိုသူငယ်သည်။ တေန သာပတေယျေန၊ ထိုဥစ္စာစုဖြင့်။ ကုဋုမ္ဗဉ္စ၊ ဥစ္စာစုကိုလည်း။ သဏ္ဌပေတိ၊ ကောင်းစွာ ထား၏။ ဒါနဉ္စ၊ အလှူကိုလည်း။ ပဋ္ဌပေသိ၊ ဖြစ်စေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တဿ ဂဟပတိနော၊ ထိုသူကြွယ်၏။ ပုတ္တော၊ သားသည်။ အာယသ္မန္တံ အာနန္ဒံ၊ အရှင်အာနန္ဒာကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ အာနန္ဒ၊ အရှင်ဘုရား အာနန္ဒာ။ ပိတုနော၊ အဖ၏။ ဒါယဇ္ဇော၊ အမွေခံသည်။ ကော၊ အဘယ်သူနည်း။ ပုတ္တော ဝါ၊ သားသည်လည်းကောင်း။ ဘာဂိနေယျော ဝါ၊ တူသည်လည်းကောင်း။ ဒါယဇ္ဇော နု ခေါ၊ အမွေခံလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “အာဝုသော၊ င့ါရှင်။ ပုတ္တော၊ သားသည်။ ပိတု၊ အဖ၏။ ဒါယဇ္ဇော၊ အမွေခံတည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အယံ အယျော အဇ္ဇုကော၊ ဤအရှင်အဇ္ဇုကသည်။ အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ သာပေတေယျံ၊ ဥစ္စာကို။ အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ မေထုနကဿ၊ ယောက်ဖအား။ အာစိက္ခိ၊ ကြား၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အာယသ္မာ အဇ္ဇုကော၊ အရှင်အဇ္ဇုကသည်။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ အဇ္ဇုကော၊ အရှင်အဇ္ဇုကသည်။ အာယသ္မန္တံ အာနန္ဒံ၊ အရှင်အာနန္ဒာကို။ “အာဝုသော အာနန္ဒ၊ ငါ့ရှင် အာနန္ဒာ။ မေ၊ ငါ့အား။ ဝိနိစ္ဆယံ၊ အဆုံးအဖြတ်ကို။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဥပါလိ၊ အရှင်ဥပါလိသည်။ အာယသ္မတော အဇ္ဇုကဿ၊ အရှင်အဇ္ဇုက၏။ ပက္ခော၊ အဖော်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဥပါလိ၊ အရှင်ဥပါလိသည်။ အာယသ္မန္တံ အာနန္ဒံ၊ အရှင်အာနန္ဒာကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း၊
“အာဝုသော အာနန္ဒ၊ ငါ့ရှင် အာနန္ဒာ။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ သာမိကေန၊ အရှင်သည်။ ‘ဣမံ ဩကာသံ၊ ဤအခွင့်ကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော သူအား။ အာစိက္ခ၊ ကြားလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တော၊ ဆိုအပ်သည်ဖြစ်၍။ တဿ၊ ထိုသူအား။ အာစိက္ခိ၊ ကြား၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကိံ၊ အဘယ်အာပတ်သို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်သနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော အာပတ်သို့။ န အာပဇ္ဇတိ၊ မရောက်။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ ဒုက္ကဋမတ္တမ္ပိ၊ ဒုက္ကဋ်မျှသို့လည်း။ န အာပဇ္ဇတိ၊ မရောက်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အယံ အာယသ္မာ အဇ္ဇုကော၊ ဤအရှင်အဇ္ဇုကသည်။ သာမိကေန၊ အရှင်သည်။ ‘ဣမံ ဩကာသံ၊ ဤအခွင့်ကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော သူအား။ အာစိက္ခ၊ ကြားလော့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တော၊ ဆိုအပ်သည် ဖြစ်၍။ တဿ၊ ထိုသူအား။ အာစိက္ခတိ၊ ကြား၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အာယသ္မတော အဇ္ဇုကဿ၊ အရှင်အဇ္ဇုကအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ (၁၄၇)
၁၅၉။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဗာရာဏသိယံ၊ ဗာရာဏသီပြည်၌။ အာယသ္မတော ပိလိန္ဒဝစ္ဆဿ၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆ၏။ ဥပဋ္ဌာကကုလံ၊ အလုပ်အကျွေးဖြစ်သော အမျိုးကို။ စောရေဟိ၊ ခိုးသူတို့သည်။ ဥပဒ္ဒုတံ၊ နှိပ်စက်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒွေ စ ဒါရကာ၊ နှစ်ယောက်သော သူငယ်တို့ကိုလည်း။ နီတာ၊ ဆောင်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည်။ တေ ဒါရကေ၊ ထိုသူငယ်တို့ကို။ ဣဒ္ဓိယာ၊ တန်ခိုးဖြင့်။ အာနေတွာ၊ ဆောင်၍။ ပါသာဒေ၊ ပြာသာဒ်၌။ ဌပေသိ၊ ထား၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ တေ ဒါရကေ၊ ထိုသူငယ်တို့ကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍။ “အယံ၊ ဤတန်ခိုးအာနုဘော်သည်။ အယျဿ ပိလိန္ဒဝစ္ဆဿ၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆ၏။ ဣဒ္ဓါနုဘာဝေါ၊ တန်ခိုးအာနုဘော်တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာယသ္မန္တေ ပိလိန္ဒဝစ္ဆေ၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆ၌။ အဘိပ္ပသီဒိံသု၊ အလွန်ကြည်ညိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည်။ စောရေဟိ၊ ခိုးသူတို့သည်။ နီတေ၊ ဆောင်အပ်ကုန်သော။ ဒါရကေ၊ သူငယ်တို့ကို။ အာနေဿတိ နာမ၊ ဆောင်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဒ္ဓိမဿ၊ တန်ခိုးရှိသော ရဟန်း၏။ ဣဒ္ဓိဝိသယေ၊ တန်ခိုးအရာ၌။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၄၈)
၁၆၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ပဏ္ဍုကော စ၊ ပဏ္ဍုကလည်းကောင်း။ ကပိလော စ၊ ကပိလလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သဟာယကာ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းသည်။ ဂါမကေ၊ ရွာငယ်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းသည်။ ကောသမ္ဗိယံ၊ ကောသမ္ဗီပြည်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဂါမကာ၊ ရွာငယ်မှ။ ကောသမ္ဗိံ၊ ကောသမ္ဗီပြည်သို့။ ဂစ္ဆန္တဿ၊ သွားစဉ်။ အန္တရာမဂ္ဂေ၊ ခရီးအကြား၌။ နဒိံ၊ မြစ်ကို။ တရန္တဿ၊ ကူးသည်ရှိသော်။ သုကရိကာနံ၊ ဝက်သတ်သမားတို့၏။ ဟတ္ထတော၊ လက်မှ။ မုတ္တာ၊ လွတ်သော။ မေဒဝဋ္ဋိ၊ အဆီခွေသည်။ ပါဒေ၊ ခြေ၌။ လဂ္ဂါ၊ ငြိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “သာမိကာနံ၊ အရှင်တို့အား။ ဒဿာမိ၊ ပေးအံ့၊” ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ အဂ္ဂဟေသိ၊ ယူ၏။ သာမိကာ၊ အရှင်တို့သည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ “တွံ၊ သင်သည်။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေသုံ၊ စွပ်စွဲကြကုန်၏။ ဥတ္တိဏ္ဏံ၊ မြစ်မှ တက်ပြီးသော။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ ဂေါပါလိကာ၊ နွားကျောင်းသူမသည်။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝ၊ မှီဝဲလော့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “ပကတိယာပိ၊ သဘောအားဖြင့်လည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်၊” ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ တဿာ၊ ထိုနွားကျောင်းသူမ၌။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝိတွာ၊ မှီဝဲ၍။ ကောသမ္ဗိံ၊ ကောသမ္ဗီပြည်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဒိန္နာဒါနေ၊ အရှင်မပေးသော ဥစ္စာကို ခိုးယူခြင်းကြောင့်။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မေထုနဓမ္မသမာယောဂေ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော အကျင့်နှင့် ယှဉ်ခြင်းကြောင့်။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၄၉)
၁၆၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သာဂလာယံ၊ သာဂလပြည်၌။ အာယသ္မတော ဒဠှိကဿ၊ အရှင်ဒဠှိက၏။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကော၊ အတူနေဖြစ်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အနဘိရတိယာ၊ မမွေ့လျော်ခြင်းသည်။ ပီဠိတော၊ နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ အာပဏိကဿ၊ အိမ်ဈေးသည်၏။ ဝေဌနံ၊ ဦးရစ်ကို၊
အဝဟရိတွာ၊ ခိုးယူ၍။ အာယသ္မန္တံ ဒဠှိကံ၊ အရှင်ဒဠှိကကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်ပြီ။ ဝိဗ္ဘမိဿာမိ၊ လူထွက်အံ့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တယာ၊ သင်သည်။ ကိံ၊ အဘယ်အမှုကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်သနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိတော၊ မေးအပ်သည်ရှိသော်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တမတ္ထံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ အာဟရာပေတွာ၊ ဦးရစ်ကို ဆောင်စေ၍။ အဂ္ဃါပေသိ၊ အဖိုးဖြတ်စေ၏။ တံ၊ ထိုဦးရစ်သည်။ အဂ္ဃါပေန္တံ၊ အဖိုးဖြတ်စေသည်ရှိသော်။ ပဉ္စမာသကေဝ၊ ငါးပဲသည်။ န အဂ္ဃတိ၊ မထိုက်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဓမ္မကထံ၊ တရားစကားကို။ အကာသိ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြု၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အဘိရမတိ၊ မွေ့လျော်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် ဒုတိယပါရာဇိက အပြီးတည်း။ (၁၅၀)
ဒုတိယပါရာဇိကံ၊ ဒုတိယပါရာဇိကသည်။ သမတ္တံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၃-တတိယပါရာဇိက
၁၆၂။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝေသာလိယံ၊ ဝေသာလီပြည်၌။ မဟာဝနေ၊ မဟာဝုန်တော၌။ ကူဋာဂါရသာလာယံ၊ စုလစ်မွန်းချွန် အထွတ်တပ်သော ဇရပ်ကျောင်း၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ အသုဘကထံ၊ အသုဘစကားကို။ ကထေသိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အသုဘာယ၊ အသုဘကမ္မဋ္ဌာန်း၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသတိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အသုဘဘာဝနာယ၊ အသုဘကမ္မဋ္ဌာန်းကို ပွားခြင်း၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသတိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အာဒိဿ အာဒိဿ၊ ရည်၍ ရည်၍။ အသုဘသမာပတ္တိယာ၊ အသုဘသမာပတ်၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူကို။ ဘာသတိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အထခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ အဒ္ဓမာသံ၊ တစ်လထက်ဝက် တစ်ဆယ့်ငါးရက်ပတ်လုံး။ ပဋိသလ္လီယိတုံ၊ တစ်ယောက်တည်း ကိန်းအောင်းတော်မူခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိတော်မူ၏။ ဧကေန၊ တစ်ယောက်သော။ ပိဏ္ဍပါတနီဟာရကေန၊ ဆွမ်းဆောင်သောသူကို။ အညတြ၊ ကြဉ်၍။ ကေနစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော သူသည်။ ဥပသင်္ကမိတဗ္ဗော၊ ကပ်အပ်သည်။ န အမှိ၊ မဖြစ်လို၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ သာဓု၊ ကောင်းပါပြီ၊” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ပဋိဿုဏိတွာ၊ ဝန်ခံကုန်၍။ ဧကေန၊ တစ်ယောက်သော။ ပိဏ္ဍပါတနီဟာရကေန၊ ဆွမ်းဆောင်သော သူကို။ အညတြ၊ ကြဉ်၍။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော ရဟန်းသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားသို့။ န ဥပသင်္ကမတိ၊ မကပ်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ အသုဘကထံ၊ အသုဘစကားကို။ ကထေသိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အသုဘာယ၊ အသုဘကမ္မဋ္ဌာန်း၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသတိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အသုဘဘာဝနာယ၊ အသုဘကမ္မဋ္ဌာန်းကို ပွားခြင်း၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသတိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အာဒိဿ အာဒိဿ၊ ရည်၍ ရည်၍။ အသုဘသမာပတ္တိယာ၊ အသုဘသမာပတ်၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသတိ၊ ဟောတော်မူ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အနေကာကာရဝေါကာရံ၊ များစွာသော ဝဏ္ဏသဏ္ဌာန စသော အခြင်းအရာတို့ဖြင့် ပြွမ်းသော။ အသုဘဘာဝနာနုယောဂံ၊ အသုဘဘာဝနာ၌ အားထုတ်ခြင်းကို။ အနုယုတ္တာ၊ အစဉ်မပြတ် အားထုတ်ခြင်း ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ တေ ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ သကေန ကာယေန၊ မိမိ မိမိရူပကာယဖြင့်။ အဋ္ဋီယန္တိ၊ ငြီးငွေ့ကုန်၏။ ဟရာယန္တိ၊ ရှက်နိုးကုန်၏။ ဇိဂုစ္ဆန္တိ၊ စက်ဆုပ်ကုန်၏။ သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဒဟရော၊ ငယ်သော။ ယုဝါ၊ ပျိုနုသော အရွယ်နှင့် ပြည့်စုံသော။ မဏ္ဍနကဇာတိကော၊ တန်ဆာဆင်ခြင်းသဘော ရှိသော။ သီသံနှာတော၊ ဦးခေါင်းနှင့်တကွ ရေချိုးပြီးသော။ ဣတ္ထီ ဝါ၊ မိန်းမသည်လည်းကောင်း။ ပုရိသော ဝါ၊ ယောကျ်ားသည်လည်းကောင်း။ ကဏ္ဌေ၊ လည်၌။ အာသတ္တေန၊ ဆန့်ကျင်ဘက်ရန်သူသည် ယူဆောင်၍ စွပ်တပ်အပ်သော။ အဟိကုဏပေန ဝါ၊ မြွေဟောက်ပုပ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ကုက္ကုရကုဏပေန ဝါ၊ ခွေးကောင်ပုပ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ မနုဿကုဏပေန ဝါ၊ လူကောင်ပုပ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ အဋ္ဋီယေယျ သေယျထာပိ၊ ငြီးငွေ့ရာသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဟရာယေယျ သေယျထာပိ၊ ရှက်နိုးရာသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဇိဂုစ္ဆေယျ သေယျထာပိ၊ စက်ဆုပ်ရာသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ သကေန ကာယေန၊ မိမိရူပကာယဖြင့်။ အဋ္ဋီယန္တာ၊ ငြီးငွေ့ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဟရာယန္တာ၊ ရှက်နိုးကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဇိဂုစ္ဆန္တာ၊ စက်ဆုပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အတ္တနာပိ၊ မိမိသည်လည်း။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေန္တိ၊ ချကုန်၏။ အညမညမ္ပိ၊ အချင်းချင်းလည်း။ ဇီဝိတာ၊ မှ ဝေါရောပေန္တိ- ချကုန်၏။ မိဂလဏ္ဍကံ၊ မိဂလဏ္ဍိက အမည်ရှိသော။ သမဏကုတ္တကမ္ပိ၊ ရဟန်းရှင်ယောင် အသွင်ဆောင်သော သူသို့လည်း။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ သာဓု အာယာစာမ၊ တောင်းပန်ကုန်၏။ နော၊ ငါတို့ကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေဟိ၊ ချလော့၊
ဣဒံ၊ ဤသပိတ်သင်္ကန်းသည်။ တေ၊ သင်၏။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မိဂလဏ္ဍိကော၊ မိဂလဏ္ဍိက အမည်ရှိသော။ သမဏကုတ္တကော၊ ရဟန်းရှင်ယောင် အသွင်ဆောင်သော သူသည်။ ပတ္တစီဝရေဟိ၊ သပိတ်သင်္ကန်းတို့ဖြင့်။ ဘဋော၊ အခ ရသည်ဖြစ်၍။ သမ္ဗဟုလေ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေတွာ၊ ချ၍။ လောဟိတကံ၊ သွေးအလိမ်းလိမ်းကပ်သော။ အသိံ၊ သန်လျက်ကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဝဂ္ဂုမုဒါ၊ ဝဂ္ဂုမုဒါ အမည်ရှိသော။ နဒီ၊ မြစ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။
၁၆၃။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မိဂလဏ္ဍိကဿ၊ မိဂဏ္ဍိက အမည်ရှိသော။ သမဏကုတ္တကဿ၊ ရဟန်းရှင်ယောင် အသွင်ဆောင်သော သူသည်။ လောဟိတကံ၊ သွေးအလိမ်းလိမ်းကပ်သော။ တံ အသိံ၊ ထိုသန်လျက်ကို။ ဓောဝန္တဿ၊ ဆေးကြောစဉ်။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟုဒေဝ၊ ဖြစ်သည်သာလျှင်တည်း။ ကိံ အဟု၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ယော အဟံ၊ အကြင်ငါသည်။ သီလဝန္တေ၊ သီလရှိကုန်သော။ ကလျာဏဓမ္မေ၊ ကောင်းသော သဘော ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေသိံ၊ ချမိပြီ။ တဿ မေ၊ ထိုငါ့အား။ ဝတ၊ စင်စစ်။ အလာဘာ၊ စီးပွားချမ်းသာတို့ကို အရ မတော်ကုန်။ တဿ မေ၊ ထိုငါ့အား။ ဝတ၊ စင်စစ်။ လာဘာ၊ စီးပွားချမ်းသာတို့ကို ရခြင်းသည်။ န၊ မဟုတ်ကုန်။ ဒုလ္လဒ္ဓံ၊ လူ၏ အဖြစ်ကို မကောင်းသဖြင့် ရအပ်၏။ ဝတ၊ စင်စစ်။ သုလဒ္ဓံ၊ လူ၏ အဖြစ်ကို ကောင်းစွာ ရအပ်သည်။ န၊ မဟုတ်။ တေန မယာ၊ ထိုငါသည်။ ဝတ၊ စင်စစ်။ ဗဟုံ၊ များစွာ။ အပုညံ၊ မကောင်းမှုကို။ ပသုတံ၊ ပွားစေအပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟုဒေဝ၊ ဖြစ်သည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ မာရကာယိကာ၊ မာရ်နတ်၏ ကိုယ်တူဖြစ်သော။ ဒေဝတာ၊ ဘုမ္မစိုးနတ်သည်။ အဘိဇ္ဇမာနေ၊ မကွဲသော။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ အာဂန္တွာ၊ လာ၍။ မိဂလဏ္ဍိကံ၊ မိဂလဏ္ဍိက အမည်ရှိသော။ သမဏကုတ္တကံ၊ ရဟန်းရှင်ယောင် အသွင်ဆောင်သော သူကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “သပ္ပုရိသ၊ သူတော်ကောင်း။ သာဓု သာဓု၊ ကောင်းစွ ကောင်းစွ။ ယံ တွံ ယော တွံ၊ အကြင်သင်သည်။ အတိဏ္ဏေ၊ သံသရာမှ မကူးမြောက်သေးသော ရဟန်းတို့ကို။ တာရေသိ၊ ကူးမြောက်စေ၏။ သပ္ပုရိသ၊ သူတော်ကောင်း။ တဿ တေ၊ ထိုသင့်အား။ လာဘာ၊ လူ၏ အဖြစ်ကို အရတော်စွ။ သပ္ပုရိသ၊ သူတော်ကောင်း။ တဿ တေ၊ ထိုသင်သည်။ သုလဒ္ဓံ၊ လူ၏ အဖြစ်ကို ကောင်းစွာ ရအပ်၏။ သပ္ပုရိသ၊ သူတော်ကောင်း။ တေန တယာ၊ ထိုသင်သည်။ ဗဟုံ၊ များစွာ။ ပုညံ၊ ကောင်းမှုကို။ ပသုတံ၊ ပွားစေအပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မိဂလဏ္ဍိကော၊ မိဂလဏ္ဍိက အမည်ရှိသော။ သမဏကုတ္တကော၊ ရဟန်းရှင်ယောင် အသွင်ဆောင်သော သူသည်။ “မေ၊ ငါ့အား။ လာဘာ ကိရ၊ လူ၏ အဖြစ်ကို အရတော်သတတ်။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ သုလဒ္ဓံ ကိရ၊ လူ၏ အဖြစ်ကို ကောင်းစွာ ရအပ်သတတ်။ မယာ၊ ငါသည်။ ဗဟုံ၊ များစွာ။ ပုညံ၊ ကောင်းမူကို။ ပသုတံ ကိရ၊ ပွားစေအပ်သတတ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ အတိဏ္ဏေ၊ သံသရာမှ မကူးမြောက်သေးသော ရဟန်းတို့ကို။ တာရေမိ ကိရ၊ ကူးမြောက်စေသတတ်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ တိဏှံ၊ ထက်စွာသော။ အသိံ၊ သန်လျက်ကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ဝိဟာရေန၊ ကျောင်းတစ်ကျောင်းမှ။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းတစ်ကျောင်းသို့။ ပရိဝေဏေန၊ ပရဝုဏ်တစ်ခုမှ။ ပရိဝေဏံ၊ ပရိဝုဏ်တစ်ခုသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ “ကော၊ အဘယ်ရဟန်းသည်။ အတိဏ္ဏော၊ သံသရာမှ မကူးမြောက် သေးသနည်း။ ကံ၊ အဘယ်ရဟန်းကို။ တာရေမိ၊ ကူးမြောက်စေရအံ့နည်း၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ တတ္တ၊ ထိုရဟန်းအပေါင်းတို့တွင်။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အဝီတရာဂါ၊ မကင်းသော ရာဂ ရှိကုန်၏။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ တသ္မိံ သမယေ၊ ထိုသိို့ဆိုသော အခါ၌။ ဘယံ၊ ကြောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ ယေဝ၊ ဖြစ်သည်သာလျှင်တည်း။ ဆမ္ဘိတတ္တံ၊ ကိုယ်ခိုင်မာသည်၏ အဖြစ်သည်။ ဟောတိ ယေဝ၊ ဖြစ်သည်သာလျှင်တည်း။ လောမဟံသော၊ ကြက်သီးမွေးညင်း ထခြင်းသည်။ ဟောတိ ယေဝ၊ ဖြစ်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ ပန တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်ကား။ ဝီတရာဂါ၊ ကင်းသော ရာဂ ရှိကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ တသ္မိံ သမယေ၊ ထိုသို့ဆိုသော အခါ၌။ ဘယံ၊ ကြောက်ခြင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဆမ္ဘိတတ္တံ၊ ကိုယ်ခိုင်မာသည်၏ အဖြစ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ လောမဟံသော၊ ကြက်သီးမွေးညင်း ထခြင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မိဂလဏ္ဍိကော၊ မိဂလဏ္ဍိက အမည်ရှိသော။ သမဏကုတ္တကော၊ ရဟန်းရှင်ယောင် အသွင်ဆောင်သော သူသည်။ ဧကမ္ပိ ဘိက္ခုံ၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းကိုလည်း။ ဧကာဟေန၊ တစ်ရက်ခြင်းဖြင့်။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေသိ၊ ချ၏။ ဒွေ ဘိက္ခူ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့ကိုလည်း။ ဧကာဟေန၊ တစ်ရက်ခြင်းဖြင့်။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေသိ၊ ချ၏။ တယောပိ ဘိက္ခူ၊ သုံးယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့ကိုလည်း။ ဧကာဟေန၊ တစ်ရက်ခြင်းဖြင့်။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေသိ၊ ချ၏။ စတ္တာရောပိ ဘိက္ခူ၊ လေးယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့ကိုလည်း။ ဧကာဟေန၊ တစ်ရက်ခြင်းဖြင့်။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေသိ၊ ချ၏။ ပဉ္စပိ ဘိက္ခူ၊ ငါးယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့ကိုလည်း။ ဧကာဟေန၊ တစ်ရက်ခြင်းဖြင့်။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေသိ၊ ချ၏။ ဒသပိ ဘိက္ခူ၊ ဆယ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့ကိုလည်း။ ဧကာဟေန၊ တစ်ရက်ခြင်းဖြင့်။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေသိ၊ ချ၏။ ဝီသတိပိ ဘိက္ခူ၊ နှစ်ဆယ်ကုန်သော ရဟန်းတို့ကိုလည်း။ ဧကာဟေန၊ တစ်ရက်ခြင်းဖြင့်။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေသိ၊ ချ၏။ တိံသမ္ပိ ဘိက္ခူ၊ သုံးဆယ်သော ရဟန်းတို့ကိုလည်း။ ဧကာဟေန၊ တစ်ရက်ခြင်းဖြင့်။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေတိ၊ ချ၏။ စတ္တာလီသမ္ပိ ဘိက္ခူ၊ လေးဆယ်ကုန်သော ရဟန်းတို့ကိုလည်း။ ဧကာဟေန၊ တစ်ရက်ခြင်းဖြင့်။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေသိ၊ ချ၏။ ပညာသမ္ပိ ဘိက္ခူ၊ ငါးဆယ်သော ရဟန်းတို့ကိုလည်း။ ဧကာဟေန၊ တစ်ရက်ခြင်းဖြင့်။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေသိ၊ ချ၏။ သဋ္ဌိပိ ဘိက္ခူ၊ ခြောက်ဆယ်သော ရဟန်းတို့ကိုလည်း။ ဧကာဟေန၊ တစ်ရက်ခြင်းဖြင့်။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေသိ၊ ချ၏။
၁၆၄။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တဿ အဒ္ဓမာသဿ၊ ထိုတစ်လထက်ဝက် ဆယ့်ငါးရက်၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သောအခါ၌။ ပဋိသလ္လာနာ၊ ကိန်းအောင်းရာမှ။ ဝုဋ္ဌိတော၊ ထသည်ရှိသော်။ အာယသ္မန္တံ အာနန္ဒံ၊ အရှင်အာနန္ဒာကို။ “အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ကိံ နု ခေါ၊ အကြောင်းအဘယ်သို့နည်း။ ဘိက္ခုသံဃော၊ ရဟန်းအပေါင်းသည်။ တနုဘူတော ဝိယ၊ ပါးခြင်းသို့ ရောက်သကဲ့သို့။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တထာ၊ ထိုဖြစ်သမျှအတိုင်း။ ဟိ ကထေမိ၊ ပြန်ကြားလျှောက်ထားပါအံ့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ အနေက
ပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ အသုဘကထံ၊ အသုဘစကားကို။ ကထေသိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အသုဘာယ၊ အသုဘကမ္မဋ္ဌာန်း၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသတိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အသုဘဘာဝနာယ၊ အသုဘကမ္မဋ္ဌာန်းကို ပွားခြင်း၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသတိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အာဒိဿ အာဒိဿ၊ ရည်၍ ရည်၍။ အသုဘသမာ ပတ္တိယာ၊ အသုဘသမာပတ်၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသတိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ‘ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ အသုဘကထံ၊ အသုဘစကားကို။ ကထေတိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အသုဘာယ၊ အသုဘကမ္မဋ္ဌာန်း၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသတိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အသုဘဘာဝနာယ၊ အသုဘကမ္မဋ္ဌာန်းကို ပွားခြင်း၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသတိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အာဒိဿ အာဒိဿ၊ ရည်၍ ရည်၍။ အသုဘသမာပတ္တိယာ၊ အသုဘသမာပတ်၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသတိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ တေ စ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အနေကာကာရဝေါကာရံ၊ များစွာသော ဝဏ္ဏသဏ္ဌာန စသော အခြင်းအရာတို့ဖြင့် ပြွမ်းသော။ အသုဘာဝနာနုယောဂံ၊ အသုဘဘာဝနာ၌ အားထုတ်ခြင်းကို။ အနုယုတ္တာ၊ အဖန်ဖန်အားထုတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကြကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ သကေန ကာယေန၊ မိမိရူပကာယဖြင့်။ အဋ္ဋီယန္တိ၊ ငြီးငွေ့ကုန်၏။ ဟရာယန္တိ၊ ရှက်နိုးကုန်၏။ ဇိဂုစ္ဆန္တိ၊ စက်ဆုပ်ကုန်၏။ သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဒဟရော၊ ငယ်သော။ ယုဝါ၊ ပျိုနုသော အရွယ်နှင့် ပြည့်စုံသော။ မဏ္ဍနကဇာတိကော၊ တန်ဆာဆင်ခြင်း သဘောရှိသော။ သီသံနှာတော၊ ဦးခေါင်းနှင့်တကွ ရေချိုးပြီးသော။ ဣတ္ထီ ဝါ၊ မိန်းမသည်လည်းကောင်း။ ပုရိသော ဝါ၊ ယောကျ်ားသည်လည်းကောင်း။ ကဏ္ဌေ၊ လည်၌။ အာသတ္တေန၊ ဆန့်ကျင်ဘက်ရန်သူသည် ယူဆောင်၍ စွပ်တပ်အပ်သော။ အဟိကုဏပေန ဝါ၊ မြွေကောင်ပုပ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ကုက္ကုရကုဏပေန ဝါ၊ ခွေးကောင်ပုပ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ မနုဿကုဏပေန ဝါ၊ လူကောင်ပုပ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ အဋ္ဋှီယေယျ သေယျထာပိ၊ ငြီးငွေ့ရာသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဟရာယေယျ သေယျထာပိ၊ ရှက်နိုးရာသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဇိဂုစ္ဆေယျ သေယျထာပိ၊ စက်ဆုပ်ရာသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ သကေန ကာယေန၊ မိမိရူပကာယဖြင့်။ အဋ္ဋီယန္တာ၊ ငြီးငွေ့ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဟရာယန္တာ၊ ရှက်နိုးကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဇိဂုစ္ဆန္တာ၊ စက်ဆုပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အတ္တနာပိ၊ မိမိသည်လည်း။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေန္တိ၊ ချကုန်၏။ အညမညမ္ပိ၊ အချင်းချင်းလည်း။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေန္တိ၊ ချကုန်၏။ မိဂလဏ္ဍိကံ၊ မိဂလဏ္ဍိက အမည်ရှိသော။ သမဏကုတ္တကမ္ပိ၊ ရဟန်းရှင်ယောင် အသွင်ဆောင်သော သူသို့လည်း။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ ‘အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ သာဓု အာယာစာမ၊ တောင်းပန်ကုန်၏။ နော၊ ငါတို့ကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြမှ။ ဝေါရောပေဟိ၊ ချလော့။ ဣဒံ၊ ဤသပိတ်သင်္ကန်းသည်။ တေ၊ သင်၏။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မိဂလဏ္ဍိကော၊ မိဂလဏ္ဍိက အမည်ရှိသော။ သမဏကုတ္တကော၊ ရဟန်းရှင်ယောင် အသွင်ဆောင်သော သူသည်။ ပတ္တစီဝရေဟိ၊ သပိတ်သင်္ကန်းတို့ဖြင့်။ ဘဋော၊ အခ ရသည်ဖြစ်၍။ ဧကမ္ပိ ဘိက္ခုံ၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းကိုလည်း။ ဧကာဟေန၊ တစ်ရက်ချင်းဖြင့်။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေသိ၊ ချ၏၊ ။ပ။ သဋ္ဌိမ္ပိ ဘိက္ခူ၊ ခြောက်ဆယ်သော ရဟန်းတို့ကိုလည်း။ ဧကာဟေန၊ တစ်ရက်ချင်းဖြင့်။ ဇီဝိတာ၊ ဇိဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေသိ၊ ချ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယထာ ယေန အာကာရေန၊ အကြင်သို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ အာစိက္ခန္တေ၊ ဟောကြားသည်ရှိသော်။ အယံ ဘိက္ခုသံဃော၊ ဤရဟန်းအပေါင်းသည်။ အညာယ၊ အရဟတ္တဖိုလ်၌။ သဏ္ဌဟေယျ၊ တည်ရာ၏။ တထာ၊ ထိုသို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ အညံ၊ အသုဘမှတစ်ပါးသော။ ပရိယာယံ၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းဟု ဆိုအပ်သော အကြောင်းကို။ အာစိက္ခတု၊ ဟောကြားတော်မူပါလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ ယာဝတိကာ၊ အကြင်မျှလောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝေသာလိံ၊ ဝေသာလီပြည်ကို။ ဥပနိဿာယ၊ မှီကုန်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ ဥပဋ္ဌာနသာလာယံ၊ စည်းဝေးရာ ဇရပ်၌။ သန္နိပါတေဟိ၊ စည်းဝေးစေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ သာဓု၊ ကောင်းပါပြီ၊” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ပဋိဿုဏိတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ ယာဝတိကာ၊ အကြင်မျှလောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝေသာလိယံ၊ ဝေသာလီပြည်၌။ ဥပနိဿာယ၊ မှီကုန်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ ဥပဋ္ဌာနသာလာယံ၊ စည်းဝေးရာ ဇရပ်၌။ သန္နိပါတေတွာ၊ စည်းဝေးစေ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘိက္ခုသံဃော၊ ရဟန်းအပေါင်းသည်။ သန္နိပတိတော၊ စည်းဝေးပါပြီ။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ အဿ၊ ထိုအဆုံးအမပေးတော်မူခြင်း၏။ ယော ကာလော၊ အကြင်အခါသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ ကာလံ၊ ထိုအခါကို။ မညတိ၊ သိတော်မူ၏၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။
၁၆၅။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဥပဋ္ဌာနသာလာ၊ စည်းဝေးရာ ဇရပ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်တော်မူ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်တော်မူပြီး၍။ ပညတ္တေ၊ ခင်းထားအပ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ နိသဇ္ဇ ခေါ၊ ထိုင်နေတော်မူပြီး၍သာလျှင်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘာဝိတော၊ ပွားအပ်သော။ ဗဟုလီကတော၊ အကြိမ်များစွာ ပြုအပ်သော။ အယမ္ပိ ခေါ အာနာပါနဿတိသမာဓိ၊ ဤအာနာပါနဿတိနှင့် ယှဉ်သော သမာဓိသည်လည်း။ သန္တော စေဝ၊ ငြိမ်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏီတော စ၊ မြတ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသေစနကော စ၊ သွန်းလောင်းခြင်း မရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သုခေါ၊ ချမ်းသာသော။ ဝိဟာရော စ၊ နေရာသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပ္ပန္နုပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်တိုင်းဖြစ်တိုင်းသော။ ပါပကေ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလေ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ ဌာနသော၊ တစ်ခဏချင်း။ အန္တရဓာပေသိ၊ ကွယ်စေ၏။ ဝူပသမေတိ၊ ငြိမ်းစေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဂိမှာနံ၊ နွေလတို့၏။ ပစ္ဆိမေ မာသေ၊ အဆုံးဖြစ်သော လ၌။ ဥဟတံ၊ အထက်သို့ လွင့်တက်သော။ ရဇောဇလ္လံ၊ မြူသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏၊
တမေနံ၊ ထိုမြူကို။ မဟာ အကာလမေဃော၊ အခါမဲ့မိုးကြီးသည်။ ဌာနသော၊ တစ်ခဏချင်း။ အန္တရဓာပေတိ သေယျထာပိ၊ ကွယ်စေသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဝူပသမေတိ သေယျထာပိ၊ ငြိမ်းစေသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဘာဝိတော၊ ပွားအပ်သော။ ဗဟုလီကတော၊ အကြိမ်များစွာ ပြုအပ်သော။ အာနာပါနဿတိ သမာဓိ၊ အာနာပါနဿတိနှင့် ယှဉ်သော သမာဓိသည်။ သန္တော စေဝ၊ ငြိမ်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသေစနကော စ၊ သွန်းလောင်းခြင်း မရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သုခေါ၊ ချမ်းသာသော။ ဝိဟာရော စ၊ နေရာသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပ္ပန္နုပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်တိုင်း ဖြစ်တိုင်းသော။ ပါပကေ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလေ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ ဌာနသော၊ တစ်ခဏချင်း။ အန္တရဓာပေသိ၊ ကွယ်စေ၏။ ဝူပသမေတိ၊ ငြိမ်းစေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ၊ အဘယ်သို့သော အပြားအားဖြင့်။ ဘာဝိတော၊ ပွားအပ်သော။ အာနာပါနဿတိသမာဓိ၊ အာနာပါနဿတိနှင့် ယှဉ်သော သမာဓိသည်။ ကထံ၊ အဘယ်သို့သော အပြားအားဖြင့်။ ဗဟုလီကတော၊ အကြိမ်များစွာ ပြုအပ်သော။ အာနာပါနဿတိသမာဓိ စ၊ အာနာပါနဿတိနှင့် ယှဉ်သော သမာဓိသည်။ သန္တော စေဝ၊ ငြိမ်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ပဏီတော စ၊ မြတ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ အသေစနကော စ၊ သွန်းလောင်းခြင်း မရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ သုခေါ၊ ချမ်းသာသော။ ဝိဟာရော စ၊ နေရာသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဥပ္ပန္နုပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်တိုင်း ဖြစ်တိုင်းသော။ ပါပကေ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလေ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ ဌာနသော၊ တစ်ခဏချင်း။ အန္တရဓာပေတိ၊ ကွယ်စေသနည်း။ ဝူပသမေတိ၊ ငြိမ်းစေသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အရညဂတော ဝါ၊ တောသို့ ကပ်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ရုက္ခမူလဂတော ဝါ၊ သစ်ပင်ရင်းသို့ ကပ်သည် ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ သုညာဂါရဂတော ဝါ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာသို့ ကပ်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ပလ္လင်္ကံ၊ ထက်ဝယ်ကို။ အာဘုဇိတွာ၊ ဖွဲ့ခွေ၍။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ ဥဇုံ၊ ဖြောင့်မတ်စွာ။ ပဏိဓာယ၊ ထား၍။ ပရိမုခံ၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းသို့ ရှေးရှု။ သတိံ၊ သတိကို။ ဥပဋ္ဌပေတွာ၊ ရှေးရှုထင်စေ၍။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သတောဝ၊ သတိနှင့် ပြည့်စုံသည် ဖြစ်၍သာလျှင်။ အဿသတိ၊ ထွက်သက်ကို ဖြစ်စေ၏။ သတောဝ၊ သတိနှင့် ပြည့်စုံသည် ဖြစ်၍သာလျှင်။ ပဿသတိ၊ ဝင်သက်ကို ဖြစ်စေ၏။ ဒီဃံ ဝါ၊ ရှည်စွာလည်း။ အဿသန္တော၊ ထွက်သက်ကို ဖြစ်စေသည်ရှိသော်။ ဒီဃံ၊ ရှည်စွာ။ အဿသာမီတိ၊ ထွက်သက်ကို ဖြစ်စေ၏ ဟူ၍။ ပဇာနာတိ၊ သိ၏။ ဒီဃံ ဝါ၊ ရှည်စွာလည်း။ ပဿသန္တော၊ ဝင်သက်ကို ဖြစ်စေသည်ရှိသော်။ ဒီဃံ၊ ရှည်စွာ။ ပဿသာမီတိ၊ ဝင်သက်ကို ဖြစ်စေ၏ ဟူ၍။ ပဇာနာတိ၊ သိ၏။ ရဿံ ဝါ၊ တိုစွာလည်း။ အဿသန္တော၊ ထွက်သက်ကို ဖြစ်စေသည်ရှိသော်။ ရဿံ၊ တိုစွာ။ အဿသာမီတိ၊ ထွက်သက်ကို ဖြစ်စေ၏ ဟူ၍။ ပဇာနာတိ၊ သိ၏။ ရဿံ ဝါ၊ တိုစွာလည်း။ ပဿသန္တော၊ ဝင်သက်ကို ဖြစ်စေသည်ရှိသော်။ ရဿံ၊ တိုစွာ။ ပဿသာမီတိ၊ ဝင်သက်ကို ဖြစ်စေ၏ ဟူ၍။ ပဇာနာတိ၊ သိ၏။ သဗ္ဗကာယပ္ပဋိသံဝေဒီ၊ အလုံးစုံသော ထွက်သက်၏ အစအလယ်အဆုံးကို ထင်စေလျက်။ အဿသိဿာမီတိ၊ ထွက်သက်ကို ဖြစ်စေအံ့ဟု။ သိက္ခတိ၊ ကျင့်၏။ သဗ္ဗကာယပ္ပဋိသံဝေဒီ၊ အလုံးစုံသော ဝင်သက်၏ အစအလယ်အဆုံးကို ထင်စေလျက်။ ပဿသိဿာမီတိ၊ ဝင်သက်ကို ဖြစ်စေအံ့ဟု။ သိက္ခတိ၊ ကျင့်၏။ ကာယသင်္ခါရံ၊ ရုန့်ရင်းသော ထွက်သက်ကို။ ပဿမ္ဘယံ ပဿမ္ဘယန္တော၊ သာယာဖြည်းညှင်း မှုတ်ထုတ်ခြင်းဖြင့် ငြိမ်းစေလျက်။ အဿသိဿာမီတိ၊ ထွက်သက်ကို ဖြစ်စေအံ့ဟု။ သိက္ခတိ၊ ကျင့်၏။ ကာယသင်္ခါရံ၊ ရုန့်ရင်းသော ဝင်သက်ကို။ ပဿမ္ဘယံ ပဿမ္ဘယန္တော၊ သာယာဖြည်းညှင်း ရှိုက်ရှူခြင်းဖြင့် ငြိမ်းစေလျက်။ ပဿသိဿာမီတိ၊ ဝင်သက်ကို ဖြစ်စေအံ့ဟု။ သိက္ခတိ၊ ကျင့်၏။ ပီတိပ္ပဋိသံဝေဒီ၊ ထွက်သက်၏ အစအလယ်အဆုံး သုံးပါး၌ ပီတိကို ထင်စေလျက်။ အဿသိဿာမီတိ၊ ထွက်သက်ကို ဖြစ်စေအံ့ဟု။ သိက္ခတိ၊ ကျင့်၏။ ပီတိပ္ပဋိသံဝေဒီ၊ ဝင်သက်၏ အစအလယ်အဆုံး သုံးပါး၌ ပီတိကို ထင်စေလျက်။ ပဿသိဿာမီတိ၊ ဝင်သက်ကို ဖြစ်စေအံ့ဟု။ သိက္ခတိ၊ ကျင့်၏။ သုခပ္ပဋိသံဝေဒီ၊ ထွက်သက်၏ အစအလယ်အဆုံး သုံးပါး၌ သုခကို ထင်စေလျက်။ အဿသိဿာမီတိ၊ ထွက်သက်ကို ဖြစ်စေအံ့ဟု။ သိက္ခတိ၊ ကျင့်၏။ သုခပ္ပဋိသံဝေဒီ၊ ဝင်သက်၏ အစအလယ်အဆုံး သုံးပါး၌ သုခကို ထင်စေလျက်။ ပဿသိဿာမီတိ၊ ဝင်သက်ကို ဖြစ်စေအံ့ဟု။ သိက္ခတိ၊ ကျင့်၏။ စိတ္တသင်္ခါရပ္ပဋိသံဝေဒီ၊ ထွက်သက်၏ အစအလယ်အဆုံး သုံးပါး၌ စိတ္တသင်္ခါရကို ထင်စေလျက်။ အဿသိဿာမီတိ၊ ထွက်သက်ကို ဖြစ်စေအံ့ဟု။ သိက္ခတိ၊ ကျင့်၏။ စိတ္တသင်္ခါရပ္ပဋိသံဝေဒီ၊ ဝင်သက်၏ အစအလယ်အဆုံး သုံးပါး၌ စိတ္တသင်္ခါရကို ထင်စေလျက်။ ပဿသိဿာမီတိ၊ ဝင်သက်ကို ဖြစ်စေအံ့ဟု။ သိက္ခတိ၊ ကျင့်၏။ စိတ္တသင်္ခါရံ၊ ရုန့်ရင်းသော စိတ္တသင်္ခါရကို။ ပဿမ္ဘယံ ပဿမ္ဘယန္တော၊ သာယာဖြည်းညှင်း မှုတ်ထုတ်ခြင်းဖြင့် ငြိမ်းစေလျက်။ အဿသိဿာမီတိ၊ ထွက်သက်ကို ဖြစ်စေအံ့ဟု။ သိက္ခတိ၊ ကျင့်၏။ စိတ္တသင်္ခါရံ၊ ရုန့်ရင်းသော စိတ္တသင်္ခါရကို။ ပဿမ္ဘယံ ပဿမ္ဘယန္တော၊ သာယာဖြည်းညှင်း ရှိုက်ရှူခြင်းဖြင့် ငြိမ်းစေလျက်။ ပဿသိဿာမီတိ၊ ဝင်သက်ကို ဖြစ်စေအံ့ဟု။ သိက္ခတိ၊ ကျင့်၏။ စိတ္တပ္ပဋိသံဝေဒီ၊ ထွက်သက်၏ အစအလယ်အဆုံး သုံးပါး၌ စိတ်ကို ထင်စေလျက်။ အဿသိဿာမီတိ၊ ထွက်သက်ကို ဖြစ်စေအံ့ဟု။ သိက္ခတိ၊ ကျင့်၏။ စိတ္တပ္ပဋိသံဝေဒီ၊ ဝင်သက်၏ အစအလယ်အဆုံး သုံးပါး၌ စိတ်ကို ထင်စေလျက်။ ပဿသိဿာမီတိ၊ ဝင်သက်ကို ဖြစ်စေအံ့ဟု။ သိက္ခတိ၊ ကျင့်၏။ အဘိပ္ပမောဒယံ အဘိပ္ပမောဒယန္တော၊ လွန်စွာ ဝမ်းမြောက်စေလျက်။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို၊ ။ပ။ သမာဒဟံ သမာဒဟန္တော၊ ကောင်းစွာ ဝမ်းမြောက်စေလျက်။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို၊ ။ပ။ ဝိမောစယံ ဝိမောစယန္တော၊ လွတ်စေလျက်၊ ။ပ။ အနိစ္စာနုပဿီ၊ အနိစ္စဟု အဖန်တလဲလဲ ရှုသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ ဝိရာဂါနုပဿီ၊ ရာဂကင်းခြင်းကို အဖန်တလဲလဲ ရှုသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ နိရောဓာနုပဿီ၊ ချုပ်ခြင်းကို အဖန်တလဲလဲ ရှုသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ ပဋိနိဿဂ္ဂါနုပဿီ၊ စွန့်လွှတ်ခြင်းကို အဖန်တလဲလဲ ရှုသည်ဖြစ်၍။ အဿသိဿာမီတိ၊ ထွက်သက်ကို ဖြစ်စေအံ့ဟု။ သိက္ခတိ၊ ကျင့်၏။ ပဋိနိဿဂ္ဂါနုပဿီ၊ စွန့်လွှတ်ခြင်းကို အဖန်တလဲလဲ ရှုသည်ဖြစ်၍။ ပဿသိဿာမီတိ၊ ဝင်သက်ကို ဖြစ်စေအံ့ဟု။ သိက္ခတိ၊ ကျင့်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဧဝံ၊ ဤသို့ အပြားအားဖြင့်။ ဘာဝိတော၊ ပွားအပ်သော။ အာနာပါနဿတိသမာဓိ၊ အာနာပါနဿတိနှင့် ယှဉ်သော သမာဓိသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အပြားအားဖြင့်။ ဗဟုလီကတော၊ အကြိမ်များစွာ ပြုအပ်သော။ အာနာပါနဿတိသမာဓိ၊ အာနာပါနဿတိနှင့် ယှဉ်သော သမာဓိသည်။ သန္တော စေဝ၊ ငြိမ်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏီတော စ၊ မြတ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသေစနကော စ၊ သွန်းလောင်းခြင်း မရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သုခေါ၊ ချမ်းသာသော။ ဝိဟာရော စ၊ နေရာသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပ္ပန္နုပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်တိုင်း ဖြစ်တိုင်းသော။ ပါပကေ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလေ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ ဌာနသော၊ တစ်ခဏချင်း။ အန္တရဓာပေတိ၊ ကွယ်စေ၏။ ဝူပသမေတိ၊ ငြိမ်းစေ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၁၆၆။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ သန္နိပါတာပေတွာ၊ စည်းဝေးစေ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ကိံ ပဋိပုစ္ဆိ၊ အဘယ်သို့ မေးတော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အတ္တနာပိ၊ မိမိသည်လည်း။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေန္တိ၊ ချကုန်၏။ အညမညမ္ပိ၊ အချင်းချင်းလည်း။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေန္တိ၊ ချကုန်၏၊
မိဂလဏ္ဍိကံ၊ မိဂလဏ္ဍိက အမည်ရှိသော။ သမဏကုတ္တကမ္ပိ၊ ရဟန်းရှင်ယောင် အသွင်ဆောင်သော သူသို့လည်း။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်၍။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ သာဓု အာယာစာမ၊ ငါတို့ တောင်းပန်ကုန်၏။ နော၊ ငါတို့ကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေဟိ၊ ချလော့။ ဣဒံ၊ ဤသပိတ်သင်္ကန်းသည်။ တေ၊ သင်၏။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ကိံ ဝိဂရဟိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ အနနုစ္ဆဝိကံ၊ မလျောက်ပတ်။ အနနုလောမိကံ၊ မလျော်။ အပ္ပတိရူပံ၊ မသင့်တင့်။ အဿာမဏကံ၊ ရဟန်းတို့၏အမူအရာ မဟုတ်။ အကပ္ပိယံ၊ မအပ်။ အကရဏီယံ၊ မပြုအပ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အတ္တနာပိ၊ မိမိသည်လည်း။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေဿန္တိ နာမ၊ ချကုန်ဘိသနည်း။ အညမညမ္ပိ၊ အချင်းချင်းလည်း။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေဿန္တိ နာမ၊ ချကုန်ဘိသနည်း။ မိဂလဏ္ဍိကံ၊ မိဂလဏ္ဍိက အမည်ရှိသော။ သမဏကုတ္တကမ္ပိ၊ ရဟန်းရှင်ယောင် အသွင်ဆောင်သော သူသို့လည်း။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်၍။ ‘အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ သာဓု အာယာစာမ၊ တောင်းပန်ကုန်၏။ နော၊ ငါတို့ကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေဟိ၊ ချလော့။ ဣဒံ၊ ဤသပိတ်သင်္ကန်းသည်။ တေ၊ သင်၏။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝက္ခန္တိ နာမ၊ ဆိုကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိယေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရာကုန်အံ့နည်း။
၁၆၇။ ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ သဉ္စိစ္စ၊ သေစေလိုသော စေတနာ ရှိသည်ဖြစ်၍။ မနုဿဝိဂ္ဂဟံ၊ လူဇာတ်ဖြစ်သော ကိုယ်ကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေယျ၊ ချငြားအံ့။ အဿ၊ ထိုလူဇာတ်ဖြစ်သော ကိုယ်၏။ သတ္ထဟာရကံ ဝါ၊ အသက်ကို ဆောင်တတ်သော ဓားလက်နက်ကိုလည်း။ ပရိယေသေယျ၊ ရှာမှီး၍ အနီး၌ ထားငြားအံ့။ အယမ္ပိ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်လည်း။ ပါရာဇိကော၊ သာသနာတော်မှ ရှုံးခြင်းသို့ ရောက်သည်။ အသံဝါသော၊ ရဟန်းကောင်းတို့နှင့် ပေါင်းဖော်ခြင်း မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။”
ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကိုလည်း။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၆၈။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဥပါသကော၊ ဥပါသကာသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုဥပါသကာ၏။ ပဇာပတိ၊ မယားသည်။ အဘိရူပါ၊ ရှုချင်ဖွယ် ရှိသည်။ ပါသာဒိကာ၊ ကြည်ညိုဖွယ် ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တဿာ ဣတ္ထိယာ၊ ထိုမိန်းမ၌။ ပဋိဗဒ္ဓစိတ္တာ၊ တပ်သော စိတ် ရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာနံ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ သော ဥပါသကော၊ ထိုဥပါသကာသည်။ သစေ ဇီဝိဿတိ၊ အကယ်၍ အသက်ရှင်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ အသက်ရှင်သည်ရှိသော်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ တံ ဣတ္ထိံ၊ ထိုမိန်းမကို။ န လဘိဿာမ၊ မရကုန်လတ္တံ့။ ဟန္ဒ၊ ယခု။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ တဿ ဥပါသကဿ၊ ထိုဥပါသကာအား။ မရဏဝဏ္ဏံ၊ သေခြင်း၏ ကျေးဇူးကို။ သံဝဏ္ဏေမ၊ ချီးမွမ်းကုန်အံ့၊” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သော ဥပါသကော၊ ထိုဥပါသကာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုဥပသကာရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ တံ ဥပါသကံ၊ ထိုဥပါသကာကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “ဥပါသက၊ ဥပါသကာ။ တွံ၊ သင်သည်။ ကတကလျာဏော၊ ပြုအပ်ပြီးသော စင်ကြယ်သော အမှုရှိသည်။ ကတကုသလော၊ ပြုအပ်ပြီးသော ကောင်းမှုရှိသည်။ ကတဘီရုတ္တာဏော၊ ပြုအပ်ပြီးသော ကြောက်ခြင်းကို တားမြစ်တတ်သော ကောင်းမှုရှိသည်။ အကတပါပေါ၊ ပြုအပ်ပြီးသော ယုတ်မာသော အမှုမရှိသည်။ အကတလုဒ္ဒေါ၊ ပြုအပ်ပြီးသော ကြမ်းတမ်းသော အမှု မရှိသည်။ အကတကိဗ္ဗိသော၊ ပြုအပ်ပြီးသော ခက်ထန်သော အမှု မရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တယာ၊ သင်သည်။ ကလျာဏံ၊ ကောင်းမှုကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်ပြီ။ တယာ၊ သင်သည်။ ပါပံ၊ မကောင်းမှုကို။ အကတံ၊ မပြုအပ်။ တုယှံ၊ သင့်အား။ ပါပကေန၊ ယုတ်မာသော။ ဣမိနာ ဒုဇ္ဇီဝိတေန၊ ဤမကောင်းသော အသက်ရှင်ခြင်းဖြင့်။ ကိံ၊ အဘယ်အကျိုး ရှိအံ့နည်း။ တေ၊ သင့်အား။ ဇီဝိတာ၊ အသက်ရှင်သည်ထက်။ မတံ၊ သေခြင်းသည်။ သေယျော၊ မြတ်၏။ တွံ၊ သင်သည်။ ဣတော၊ ဤလူ့ပြည်မှ။ ကာလင်္ကတော၊ သေသည်ရှိသော်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ သုဂတိံ၊ ကောင်းမှုကို ပြုသော သူတို့၏ လားရာဖြစ်သော။ သဂ္ဂံ၊ မြတ်သော ရူပါရုံ စသည်တို့၏ တည်ရာဖြစ်သော။ လောကံ၊ နတ်ပြည်၌။ ဥပပဇ္ဇိဿတိ၊ ဖြစ်ရလတ္တံ့။ တတ္ထ၊ ထိုနတ်ပြည်၌။ ဒိဗ္ဗေဟိ၊ နတ်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ကာမဂုဏေဟိ၊ ကာမဂုဏ်တို့ဖြင့်။ သမပ္ပိတော၊ ရောင့်ရဲအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမင်္ဂီဘူတော၊ ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်သည်ဖြစ်၍။ ပရိစာရေဿသိ၊ စံပယ်ရလတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။
၁၆၉။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဥပါသကော၊ ထိုဥပါသကာသည်။ “သစ္စံ ခေါ၊ မှန်သော စကားကိုသာလျှင်။ အယျာ၊ အရှင်တို့သည်။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ဟိ သစ္စံ၊ ထိုစကားမှန်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကတကလျာဏော၊ ပြုအပ်ပြီးသော စင်ကြင်သော အမှု ရှိသည်။ ကတကုသလော၊ ပြုအပ်ပြီးသော ကောင်းမှု ရှိသည်။ ကတဘီရုတ္တာဏော၊ ပြုအပ်ပြီးသော ကြောက်ခြင်းကို တားမြစ်တတ်သော ကောင်းမှု ရှိသည်။ အကတပါပေါ၊ ပြုအပ်ပြီးသော ယုတ်မာသော အမှု မရှိသည်။ အကတလုဒ္ဒေါ၊ ပြုအပ်ပြီးသော ကြမ်းတမ်းသော အမှု မရှိသည်။ အကတကိဗ္ဗိသော၊ ပြုအပ်ပြီးသော ခက်ထန်သော အမှု မရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မယာ၊ ငါသည်။ ကလျာဏံ၊ ကောင်းမှုကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်ပြီ။ မယာ၊ ငါသည်၊
ပါပံ၊ မကောင်းမှုကို။ အကတံ၊ မပြုအပ်။ မယံှ၊ ငါ့အား။ ပါပကေန၊ ယုတ်မာသော။ ဣမိနာ ဒုဇ္ဇီဝိတေန၊ ဤမကောင်းသော အသက်ရှင်ခြင်းဖြင့်။ ကိံ၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။ မေ၊ ငါ့အား။ ဇီဝိတာ၊ အသက်ရှင်သည်ထက်။ မတံ၊ သေခြင်းသည်။ သေယျော၊ မြတ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣတော၊ ဤလူ့ပြည်မှ။ ကာလင်္ကတော၊ သေသည်ရှိသော်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ သုဂတိံ၊ ကောင်းမှုကို ပြုသော သူတို့၏ လားရာဖြစ်သော။ သဂ္ဂံ၊ မြတ်သော ရူပါရုံ စသည်တို့၏ တည်ရာဖြစ်သော။ လောကံ၊ နတ်ပြည်၌။ ဥပပဇ္ဇိဿာမိ၊ ဖြစ်အံ့။ တတ္ထ၊ ထိုနတ်ပြည်၌။ ဒိဗ္ဗေဟိ၊ နတ်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ကာမဂုဏေဟိ၊ ကာမဂုဏ်တို့ဖြင့်။ သမပ္ပိတော၊ ရောင့်ရဲအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမင်္ဂီဘူတော၊ ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်သည်ဖြစ်၍။ ပရိစာရဿောမိ၊ စံပယ်ရလတ္တံ့၊” ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ အသပ္ပါယာနိ၊ မလျောက်ပတ်ကုန်သော။ ဘောဇနာနိ စေဝ၊ ဘောဇဉ်တို့ကိုလည်း။ ဘုဉ္ဇိ၊ စား၏။ အသပ္ပါယာနိ၊ မလျောက်ပတ်ကုန်သော။ ခါဒနီယာနိ စ၊ ခဲဖွယ်တို့ကိုလည်း။ ခါဒိ၊ ခဲ၏။ အသပ္ပါယာနိ၊ မလျောက်ပတ်ကုန်သော။ သာယနီယာနိ စ၊ လျက်ဖွယ်တို့ကိုလည်း။ သာယိ၊ လျက်၏။ အသပ္ပါယာနိ၊ မလျောက်ပတ်ကုန်သော။ ပါနာနိ စ၊ အဖျော်တို့ကိုလည်း။ ပိဝိ၊ သောက်၏။ အသပ္ပါယာနိ၊ မလျောက်ပတ်ကုန်သော။ ဘောဇနာနိ စေဝ၊ ဘောဇဉ်တို့ကိုလည်း။ ဘုဉ္ဇတော၊ စားသော။ အသပ္ပါယာနိ၊ မလျောက်ပတ်ကုန်သော။ ခါဒနီယာနိ စ၊ ခဲဖွယ်တို့ကိုလည်း။ ခါဒတော၊ ခဲသော။ အသပ္ပါယာနိ၊ မလျောက်ပတ်ကုန်သော။ သာယနီယာနိ စ၊ လျက်ဖွယ်တို့ကိုလည်း။ သာယတော၊ လျက်သော။ အသပ္ပါယာနိ၊ မလျောက်ပတ်ကုန်သော။ ပါနာနိ စ၊ အဖျော်တို့ကိုလည်း။ ပိဝတော၊ သောက်သော။ တဿ၊ ထိုဥပါသကာအား။ ခရော၊ ကြမ်းတမ်းသော။ အာဗာဓော၊ အနာသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဥပါသကော၊ ထိုဥပါသကာသည်။ တေနေ၀ အာဗာဓေန၊ ထိုအနာဖြင့်သာလျှင်။ ကာလမကာသိ၊ သေလေ၏။ တဿ ဥပါသကဿ၊ ထိုဥပါသကာ၏။ ပဇာပတိ၊ မယားသည်။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲ ကြဲသော စကားကို ဆို၏။ ကိံ ဥဇ္ဈာယတိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့သနည်း။ ကိံ ခိယျတိ၊ အဘယ်သို့ ရှုတ်ချသနည်း။ ကိံ ဝိပါစေတိ၊ အဘယ်သို့ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုသနည်း။ “သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ သမဏာ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ အလဇ္ဇိနော၊ အရှက်မရှိကုန်။ ဒုဿီလာ၊ သီလမရှိကုန်။ မုသာဝါဒိနော၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို ဆိုတတ်ကုန်၏။ ဣမေ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မစာရိနော၊ တရားကို ကျင့်ကုန်၏ ဟူ၍။ သမစာရိနော၊ ညီညွတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်ကုန်၏ ဟူ၍။ ဗြဟ္မစာရိနော၊ မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်ကုန်၏ ဟူ၍။ သစ္စဝါဒိနော၊ မှန်သော စကားကို ဆိုတတ်ကုန်၏ ဟူ၍။ သီလဝန္တော၊ သီလရှိကုန်၏ဟူ၍။ ကလျာဏဓမ္မာ၊ ကောင်းသော သဘောရှိကုန်၏ ဟူ၍။ ပဋိဇာနိဿန္တိ နာမ၊ ဝန်ခံကုန်ဘိသနည်း။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ သာမညံ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ ဗြဟ္မညံ၊ မြတ်သည်၏ အဖြစ်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ သာမညံ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်သည်။ နဋ္ဌံ၊ ပျောက်ခဲ့ပြီ။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ ဗြဟ္မညံ၊ မြတ်သည်၏ အဖြစ်သည်။ နဋ္ဌံ၊ ပျောက်ခဲ့ပြီ။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ သာမညံ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်သည်။ ကုတော၊ အဘယ်မှာ ရှိအံ့နည်း။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ ဗြဟ္မညံ၊ မြတ်သည်၏ အဖြစ်သည်။ ကုတော၊ အဘယ်မှာ ရှိအံ့နည်း။ ဣမေ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ သာမညာ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်မှ။ အပဂတာ၊ ကင်းကုန်ပြီ။ ဣမေ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ဗြဟ္မညာ၊ မြတ်သည်၏ အဖြစ်မှ။ အပဂတာ၊ ကင်းကုန်ပြီ။ ဣမေ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ မေ၊ ငါ၏။ သာမိကဿ၊ လင်အား။ မရဏဝဏ္ဏံ၊ သေခြင်း၏ ကျေးဇူးကို။ သံဝဏ္ဏေသုံ၊ ချီးမွမ်းကုန်၏။ ဣမေဟိ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ မေ၊ ငါ၏။ သာမိကော၊ လင်ကို။ မာရိတော၊ သတ်အပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆို၏။ အညေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ မနုဿာပိ၊ လူတို့သည်လည်း။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ဲရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ကိံ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့ကုန်သနည်း။ ကိံ ခိယျန္တိ၊ အဘယ်သို့ ရှုတ်ချကုန်သနည်း။ ကိံ ဝိပါစေန္တိ၊ အဘယ်သို့ ဖရုံဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သနည်း။ “သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ သမဏာ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ အလဇ္ဇိနော၊ အရှက်မရှိကုန်။ ဒုဿီလော၊ သီလမရှိကုန်။ မုသာဝါဒိနော၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို ဆိုတတ်ကုန်၏။ ဣမေ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မစာရိနော၊ တရားကို ကျင့်ကုန်၏ ဟူ၍။ သမစာရိနော၊ ညီညွတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်ကုန်၏ ဟူ၍။ ဗြဟ္မစာရိနော၊ မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်ကုန်၏ ဟူ၍။ သစ္စဝါဒိနော၊ မှန်သော စကားကို ဆိုတတ်ကုန်၏ ဟူ၍။ ကလျာဏဓမ္မာ၊ ကောင်းသော သဘောရှိကုန်၏ ဟူ၍။ ပဋိဇာနိဿန္တိ နာမ၊ ဝန်ခံကုန်ဘိသနည်း။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ သာမညံ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ ဗြဟ္မညံ၊ မြတ်သည်၏ အဖြစ်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ သာမညံ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်သည်။ နဋ္ဌံ၊ ပျောက်ခဲ့ပြီ။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ ဗြဟ္မညံ၊ မြတ်သည်၏ အဖြစ်သည်။ နဋ္ဌံ၊ ပျောက်ခဲ့ပြီ။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ သာမညံ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်သည်။ ကုတော၊ အဘယ်မှာ ရှိအံ့နည်း။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ ဗြဟ္မညံ၊ မြတ်သည်၏ အဖြစ်သည်။ ကုတော၊ အဘယ်မှာ ရှိအံ့နည်း။ ဣမေ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ သာမညာ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်မှ။ အပဂတာ၊ ကင်းကုန်ပြီ။ ဣမေ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ဗြဟ္မညာ၊ မြတ်သည်၏ အဖြစ်မှ။ အပဂတာ၊ ကင်းကုန်ပြီ။ ဣမေ၊ ဤဟန်းတို့သည်။ ဥပါသကဿ၊ ဥပသကာအား။ မရဏဝဏ္ဏံ၊ သေခြင်း၏ ကျေးဇူးကို။ သံဝဏ္ဏေသုံ၊ ချီးမွမ်းကုန်၏။ ဣမေဟိ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ဥပါသကော၊ ဥပါသကာကို။ မာရိတော၊ သတ်အပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်သော။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်သော။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သော။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ အလိုနည်းကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥပါသကဿ၊ ဥပါသကာအား။ မရဏဝဏ္ဏံ၊ သေခြင်း၏ ကျေးဇူးကို။ သံဝဏ္ဏိဿန္တိ နာမ၊ ချီးမွမ်းကုန်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။
၁၇၀။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ လျှောက်ကြားကုန်၏၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဥပါသကဿ၊ ဥပါသကာအား။ မရဏဝဏ္ဏံ၊ သေခြင်း၏ ကျေးဇူးကို။ သံဝဏ္ဏေထ၊ ချီးမွမ်းကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ အဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတာ်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ကိံ ဝိဂရဟိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့တော်မူသနည်း။ “မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ အနနုစ္ဆဝိကံ၊ မလျောက်ပတ်။ အနနုလောမိကံ၊ မလျော်။ အပ္ပတိရူပံ၊ မသင့်တင့်။ အဿာမဏကံ၊ ရဟန်းတို့၏ အမူအရာ မဟုတ်။ အကပ္ပိယံ၊ မအပ်။ အကရဏီယံ၊ မပြုအပ်။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်၊
ဥပါသကဿ၊ ဥပါသကာအား။ မရဏဝဏ္ဏံ၊ သေခြင်း၏ ကျေးဇူးကို။ သံဝဏ္ဏိဿထ နာမ၊ ချီးမွမ်းကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၁၇၁။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ သဉ္စိစ္စ၊ သေစေလိုသော စေတနာ ရှိသည်ဖြစ်၍။ မနုဿဝိဂ္ဂဟံ၊ လူဇာတ်ဖြစ်သော ကိုယ်ကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေယျ၊ ချငြားအံ့။ အဿ၊ ထိုလူဇာတ်ဖြစ်သော ကိုယ်၏။ သတ္ထဟာရကံ၊ အသက်ကို ဆောင်တတ်သော ဓားလက်နက်ကိုလည်း။ ပရိယေသေယျ၊ ရှာမှီး၍ အနီး၌ ထားငြားအံ့။ မရဏဝဏ္ဏံ ဝါ၊ သေခြင်း၏ ကျေးဇူးကိုလည်း။ သံဝဏ္ဏေယျ၊ ချီးမွမ်းငြားအံ့။ ‘အမ္ဘော ပုရိသ၊ အို ယောကျ်ား။ တုယံှ၊ သင့်အား။ ပါပကေန၊ ယုတ်မာသော။ ဣမိနာ ဒုဇ္ဇီဝိတေန၊ ဤမကောင်းသော အသက်ရှင်ခြင်းဖြင့်။ ကိံ၊ အဘယ်အကျိုး ရှိအံ့နည်း။ တေ၊ သင့်အား။ ဇီဝိတာ၊ အသက်ရှင်သည်ထက်။ မတံ၊ သေခြင်းသည်။ သေယျော၊ မြတ်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ မရဏာယ ဝါ၊ သေခြင်းအကျိုးငှာလည်း။ သမာဒပေယျ၊ ဆောက်တည်စေငြားအံ့။ ဣတိ စိတ္တမနော၊ ဤသို့ သေစေလိုသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဣတိ စိတ္တသင်္ကပ္ပေါ၊ ဤသို့ သေစေလိုသော စိတ်အကြံ ရှိသည်ဖြစ်၍။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ မရဏဝဏ္ဏံ ဝါ၊ သေခြင်း၏ ကျေးဇူးကိုလည်း။ သံဝဏ္ဏေယျ၊ ချီးမွမ်းငြားအံ့။ မရဏာယ ဝါ၊ သေခြင်းအကျိုးငှာလည်း။ သမာဒပေယျ၊ ဆောက်တည်စေငြားအံ့။ အယမ္ပိ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်လည်း။ ပါရာဇိကော၊ သာသနာတော်မှ ရှုံးခြင်းသို့ ရောက်သည်။ အသံဝါသော၊ ရဟန်းကောင်းတို့နှင့် ပေါင်းဖော်ခြင်း မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကုန်လော့။”
၁၇၂။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပန- ဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော၊ ။ပ။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခု- ဟူသည်ကား၊ ။ပ။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခု- ဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
သဉ္စိစ္စာတိ၊ သဉ္စိစ္စ- ဟူသည်ကား။ ဇာနန္တော၊ သတ္တဝါဟု သိသည်ဖြစ်၍။ သဉ္ဇာနန္တော၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ ချအံ့ ဟူသော အမှတ်နှင့်တကွ သိသည်ဖြစ်၍။ စေစ္စ၊ စေ့ဆော်ကြိုးကုတ်၍။ အဘိဝိတရိတွာ၊ နှိမ်နင်း၍။ ဝီတိက္ကမော၊ လွန်ကျူးခြင်းတည်း။
မနုဿဝိဂ္ဂဟော နာမ၊ မနုဿဝိဂ္ဂဟ မည်သည်ကား။ မာတုကုစ္ဆိသ္မိံ၊ အမိဝမ်း၌။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာသော။ ယံ စိတ္တံ၊ အကြင် ပဋိသန္ဓေစိတ်သည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်၏။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာသော။ ယံ ဝိညာဏံ၊ အကြင်ဝိညာဉ်သည်။ ပါတုဘူတံ၊ ထင်ရှားဖြစ်၍ ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုပဋိသန္ဓေစိတ်ဝိညာဉ်ကို။ ဥပါဒါယ၊ အစပြု၍။ ယာ၀ မရဏကာလာ၊ သေသည့်တိုင်အောင်။ ဧတ္ထန္တရေ၊ ဤအတွင်း၌။ ဧသော သတ္တော၊ ဤသတ္တဝါသည်။ မနုဿဝိဂ္ဂဟော နာမ၊ မနုဿဝိဂ္ဂဟ မည်၏။
ဇီဝိတာ ဝေါရောပေယျာတိ၊ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေယျ- ဟူသည်ကား။ ဇီဝိတိန္ဒြိယံ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေကို။ ဥပစ္ဆိန္ဒတိ၊ ဖြတ်၏။ ဥပရောဓေတိ၊ ကင်းစေ၏။ သန္တတိံ၊ ခန္ဓာအစဉ်ကို။ ဝိကောပေတိ၊ ပျက်စေ၏။
သတ္ထဟာရကံ ဝါဿ ပရိယေသေယျာတိ၊ သတ္ထဟာရကံ ဝါဿ ပရိယေသေယျ- ဟူသည်ကား။ အသိံ ဝါ၊ သန်လျက်ကိုလည်းကောင်း။ သတ္တိံ ဝါ၊ လှံကိုလည်းကောင်း။ ဘေန္ဒိံ ဝါ၊ ခက်ရင်းကိုလည်းကောင်း။ လဂုဠံ ဝါ၊ ဆောက်ပုတ်ကိုလည်းကောင်း။ ပါသာဏံ ဝါ၊ ကျောက်ခဲကိုလည်းကောင်း။ သတ္ထံ ဝါ၊ ကြွင်းသော လက်နက်ကိုလည်းကောင်း။ ဝိသံ ဝါ၊ အဆိပ်ကိုလည်းကောင်း။ ရဇ္ဇုံ ဝါ၊ ကြိုးကိုလည်းကောင်း။ ပရိယေသေယျ၊ ရှာမှီး၍ အနီး၌ ထားငြားအံ့။
မရဏဝဏ္ဏံ ဝါ သံဝဏ္ဏေယျာတိ၊ မရဏဝဏ္ဏံ သံဝဏ္ဏေယျ- ဟူသည်ကား။ ဇီဝိတေ၊ အသက်ရှင်ခြင်း၌။ အာဒီနဝံ၊ အပြစ်ကို။ ဒဿေတိ၊ ပြ၏။ မရဏေ၊ သေခြင်း၌။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘဏတိ၊ ဆို၏။
မရဏာယ ဝါ သမာဒပေယျာတိ၊ မရဏာယ ဝါ သမာဒပေယျ- ဟူသည်ကား။ သတ္ထံ ဝါ၊ လက်နက်ကိုလည်း။ အာဟရ၊ ဆောင်လော့။ ဝိသံ ဝါ၊ အဆိပ်ကိုလည်း။ ခါဒ၊ ခဲလော့။ ရဇ္ဇုယာ ဝါ၊ ကြိုးဖြင့်လည်း။ ဥဗ္ဗန္ဓိတွာ၊ အထက်၌ ချည်၍။ ကာလင်္ကရောဟိ၊ သေခြင်းကို ပြုလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒပေယျ၊ ဆောက်တည်စေငြားအံ့။
အမ္ဘော ပုရိသာတိ ဧတံ အဓိဝစနံ၊ အမ္ဘော ပုရိသ- ဟူသော ဤအမည်သည်။ အာလပနာဓိဝစနံ၊ ခေါ်အပ်သော ယောကျ်ား၏ အမည်တည်း။
ကိံ တုယှိမိနာ ပါပကေန ဒုဇ္ဇီဝိတေနာတိ ဧတ္ထ၊ ကိံ တုယှိမိနာ ပါပကေန ဒုဇ္ဇီဝိတေန- ဟူသော ဤပါဌ်၌။ ပါပကံ၊ ယုတ်မာသော။ ဇီဝိတံ နာမ၊ အသက်ရှင်ခြင်း မည်သည်ကား။ အဍ္ဎာနံ၊ ကြွယ်ဝကုန်သော သူတို့၏။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ရှင်ခြင်းကို။ ဥပါဒါယ၊ ထောက်၍။ ဒလိဒ္ဒါနံ၊ ဆင်းရဲကုန်သော သူတို့၏။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ရှင်ခြင်းသည်။ ပါပကံ၊ ယုတ်မာ၏။ လာမကံ၊ ယုတ်၏။ သဓနာနံ၊ ဥစ္စာရှိကုန်သော သူတို့၏။ ဇီဝိတာ၊ အသက်ရှင်ခြင်းကို။ ဥပါဒါယ၊ ထောက်၍။ အဓနာနံ၊ ဥစ္စာမရှိကုန်သော သူတို့၏။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ရှင်ခြင်းသည်။ ပါပကံ၊ ယုတ်မာ၏။ ဒေဝါနံ၊ နတ်တို့၏။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ရှင်ခြင်းကို။ ဥပါဒါယ၊ ထောက်၍။ မနုဿာနံ၊ လူတို့၏။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ရှင်ခြင်းသည်။ ပါပကံ၊ ယုတ်မာ၏။
ဒုဇ္ဇီဝိတံ နာမ၊ ဒုဇ္ဇီဝိတ မည်သည်ကား။ ဟတ္ထစ္ဆိန္နဿ၊ ပြတ်သော လက်ရှိသော သူအားလည်းကောင်း။ ပါဒစ္ဆိန္နဿ၊ ပြတ်သော ခြေရှိသော သူအားလည်းကောင်း။ ဟတ္ထပါဒစ္ဆိန္နဿ၊ ပြတ်သော လက်ခြေရှိသော သူအားလည်းကောင်း။ ကဏ္ဏစ္ဆိန္နဿ၊ ပြတ်သော နားရှိသော သူအားလည်းကောင်း။ နာသစ္ဆိန္နဿ၊ ပြတ်သော နှာခေါင်းရှိသော သူအားလည်းကောင်း။ ကဏ္ဏနာသစ္ဆိန္နဿ၊ ပြတ်သော နား, နှာခေါင်းရှိသော သူအားလည်းကောင်း။ ‘ပါပကေန၊ ယုတ်မာသော။ ဣမိနာ စ ဣမိနာ စ ဒုဇ္ဇီဝိတေန၊ ဤသို့ ဤသို့ မကောင်းသော အသက်ရှင်ခြင်းဖြင့်လည်း။ ကိံ၊ အဘယ်အကျိုး ရှိအံ့နည်း။ တေ၊ သင့်အား။ ဇီဝိတာ၊ အသက်ရှင်ခြင်းထက်။ မတံ၊ သေခြင်းသည်။ သေယျော၊ မြတ်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ သံဝဏ္ဏေယျ၊ ချီးမွမ်းငြားအံ့။
ဣတိ စိတ္တမနောတိ၊ ဣတိ စိတ္တမနော- ဟူသည်ကား။ ယံ ဝိညာဏံ၊ အကြင်ဝိညာဉ်သည်။ စိတ္တံ၊ စိတ္တ မည်၏။ တံ ဝိညာဏံ၊ ထိုဝိညာဉ်သည်။ မနော၊ မန မည်၏။ ယံ ဝိညာဏံ၊ အကြင်ဝိညာဉ်သည်။ မနော၊ မန မည်၏။ တံ ဝိညာဏံ၊ ထိုဝိညာဉ်သည်။ စိတ္တံ၊ စိတ် မည်၏။
စိတ္တသင်္ကပ္ပေါတိ၊ စိတ္တသင်္ကပ္ပေါ- ဟူသည်ကား။ မရဏသညီ၊ သေခြင်း၌ အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ မရဏစေတနော၊ သေခြင်း၌ စေတနာရှိသည်ဖြစ်၍။ မရဏာဓိပ္ပါယော၊ သေခြင်း၌ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။
အနေကပရိယာယေနာတိ၊ အနေကပရိယာယေန- ဟူသည်ကား။ ဥစ္စာဝစေဟိ၊ မြတ်ကုန်, ယုတ်ကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။
မရဏဝဏ္ဏံ ဝါ သံဝဏ္ဏေယျာတိ၊ မရဏဝဏ္ဏံ ဝါ သံဝဏ္ဏေယျ- ဟူသည်ကား။ ဇီဝိတေ၊ အသက်ရှင်ခြင်း၌။ အာဒီနဝံ၊ အပြစ်ကို။ ဒဿေတိ၊ ပြ၏။ မရဏေ၊ သေခြင်း၌။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘဏတိ၊ ဆို၏။ “တွံ၊ သင်သည်။ ဣတော၊ ဤလူ့ပြည်မှ။ ကာလင်္ကတော၊ သေသည်ရှိသော်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ သုဂတိံ၊ ကောင်းမှုကို ပြုတတ်သူတို့၏ လားရာဖြစ်သော။ သဂ္ဂံ၊ မြတ်သော ရူပါရုံ စသည်တို့၏ တည်ရာဖြစ်သော။ လောကံ၊ နတ်ပြည်၌။ ဥပပဇ္ဇိဿသိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ တတ္ထ၊ ထိုနတ်ပြည်၌။ ဒိဗ္ဗေဟိ၊ နတ်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ကာမဂုဏေဟိ၊ ကာမဂုဏ်တို့ဖြင့်။ သမပ္ပိတော၊ ရောင့်ရဲအပ်သည်ဖြစ်၍။ သမင်္ဂီဘူတော၊ ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်သည်ဖြစ်၍။ ပရိစာရေဿသိ၊ စံပယ်ရလတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘာသတိ၊ ဆို၏။
မရဏာယ ဝါ သမာဒပေယျာတိ၊ မရဏာယ ဝါ သမာဒပေယျ- ဟူသည်ကား။ သတ္ထံ ဝါ၊ လက်နက်ကိုလည်း။ အာဟရ၊ ဆောင်လော့။ ဝိသံ ဝါ၊ အဆိပ်ကိုလည်း။ ခါဒ၊ ခဲလော့။ ရဇ္ဇုယာ ဝါ၊ ကြိုးဖြင့်လည်း။ ဥဗ္ဗန္ဓိတွာ၊ အထက်၌ ဖွဲ့ချည်၍။ ကာလင်္ကရောဟိ၊ သေခြင်းကို ပြုလော့။ သောဗ္ဘေ ဝါ၊ ကျင်း၌လည်းကောင်း။ နရကေ ဝါ၊ ချောက်၌လည်းကောင်း။ ပပါတေ ဝါ၊ ကမ်းပါးပြတ်၌လည်းကောင်း။ ပပတ၊ ချလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒပေယျ၊ ဆောက်တည်စေငြားအံ့။
အယမ္ပီတိ၊ အယမ္ပိ- ဟူသည်ကား။ ပုရိမေ၊ ရှေးဖြစ်သော ရဟန်းနှစ်ယောက်တို့ကို။ ဥပါဒါယ၊ စွဲ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
ပါရာဇိကော ဟောတီတိ၊ ပါရာဇိကော ဟောတိ- ဟူသည်ကား။ သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဒွိဓာ၊ နှစ်ဖြာ။ ဘိန္နာ၊ ကွဲလေပြီးသော။ ပုထုသိလာ၊ ကျောက်ဖျာကြီးသည်။ အပ္ပဋိသန္ဓိကာ၊ တစ်ဖန်စေ့စပ်ခြင်း မရှိသည်။ ဟောတိ သေယျထာပိ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သဉ္စိစ္စ၊ သေစေလိုသော စေတနာ ရှိသည်ဖြစ်၍။ မနုဿဝိဂ္ဂဟံ၊ လူဇာတ်ဖြစ်သော ကိုယ်ကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေတွာ၊ ချ၍။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ “ပါရာဇိကော ဟောတီ”တိ၊ ပါရာဇိကော ဟောတိ- ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
အသံဝါသောတိ ဧတ္ထ၊ အသံဝါသော- ဟူသော ဤပါဌ်၌။ သံဝါသော နာမ၊ သံဝါသ မည်သည်ကား။ ဧကကမ္မံ၊ တူသော ကံသည်လည်းကောင်း။ ဧကုဒ္ဒေသော၊ တူသော ပါတိမောက်ပြခြင်းလည်းကောင်း။ သမသိက္ခတာ၊ တူသော အကျင့်သည်လည်းကောင်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧသော၊ ဤအလုံးစုံသည်။ သံဝါသော နာမ၊ သံဝါသ မည်၏။ သော၊ ထိုသံဝါသသည်။ တေန၊ ထိုရဟန်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ “အသံဝါသော”တိ၊ အသံဝါသဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
၁၇၃။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ အဓိဋ္ဌာယ၊ ဆောက်တည်၍။ ဒူတေန၊ တမန်ဖြင့်။ ဒူတပရမ္ပရာယ၊ တမန်အဆင့်ဆင့်ဖြင့်။ ဝိသက္ကိယေန၊ ချွတ်ယွင်းသော။ ဒူတေန၊ တမန်ဖြင့်။ ဂတပစ္စာဂတေန၊ သွား၍ ပြန်လာသော။ ဒူတေန၊ တမန်ဖြင့်။ အရဟော၊ မဆိတ်ကွယ်ရာ၌။ ရဟောသညီ၊ ဆိတ်ကွယ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်ရာ၌။ အရဟောသညီ၊ မဆိတ်ကွယ်ဟု အမှတ်ရှိသည်။ အရဟော၊ မဆိတ်ကွယ်ရာ၌။ အရဟောသညီ၊ မဆိတ်ကွယ်ဟု အမှတ်ရှိသည်။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်ရာ၌။ ရဟောသညီ၊ ဆိတ်ကွယ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ သံဝဏ္ဏေတိ၊ ချီးမွမ်း၏။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ သံဝဏ္ဏေတိ၊ ချီးမွမ်း၏။ ကာယေန ဝါစာယ၊ ကိုယ်နှုတ်ဖြင့်။ သံဝဏ္ဏေတိ၊ ချီးမွမ်း၏။ ဒူတေန၊ တမန်ဖြင့်။ သံဝဏ္ဏေတိ၊ ချီးမွမ်း၏။ လေခါယ၊ အက္ခရာရေးသဖြင့်။ သံဝဏ္ဏေတိ၊ ချီးမွမ်း၏။ ဩပါတံ၊ တွင်းတူးခြင်း။ အပဿေနံ၊ တံကဲပျဉ် ထားခြင်း။ ဥပနိက္ခိပနံ၊ လက်နက်ကို အနီး၌ ထားခြင်း။ ဘေသဇ္ဇံ၊ ဆေး။ ရူပူပဟာရော၊ ရူပါရုံကို အနီး၌ ဆောင်ခြင်း။ သဒ္ဒူပဟာရော၊ သဒ္ဒါရုံကို အနီး၌ ဆောင်ခြင်း။ ဂန္ဓူပဟာရော၊ ဂန္ဓာရုံကို အနီး၌ ဆောင်ခြင်း။ ရသူပဟာရော၊ ရသာရုံကို အနီး၌ ဆောင်ခြင်း။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗူပဟာရော၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကို အနီး၌ ဆောင်ခြင်း။ ဓမ္မူပဟာရော၊ ဓမ္မာရုံကို အနီး၌ ဆောင်ခြင်း။ အာစိက္ခနာ၊ ကြားခြင်း။ အနုသာသနီ၊ ဆုံးမခြင်း။ သင်္ကေတကမ္မံ၊ အချိန်းအချက်ပြုခြင်း။ နိမိတ္တကမ္မံ၊ နိမိတ်အမှတ်ပြုခြင်း။ ဣတိ ဣဒံ၊ ဤနှစ်ဆယ့်ကိုးပါးသည်။ မာတိကာ၊ မာတိကာတည်း။
၁၇၄။ သာမန္တိ၊ သာမံ- ဟူသည်ကား။ ကာယေန ဝါ၊ ကိုယ်ဖြင့်လည်ကောင်း။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန ဝါ၊ ကိုယ်နှင့် စပ်သော သန်လျက် စသည်ဖြင့်လည်းကောင်း။ နိဿဂ္ဂိယေန ဝါ၊ လွှတ်လိုက်သော မြား စသည်ဖြင့်လည်းကောင်း။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ ဟနတိ၊ သတ်၏။
အဓိဋ္ဌာယာတိ၊ အဓိဋ္ဌာယ- ဟူသည်ကား။ အဓိဋ္ဌဟိတွာ၊ ဆောက်တည်၍။ “ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝိဇ္ဈ၊ ထိုးလော့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပဟရ၊ ပုတ်ခတ်လော့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဃာတေဟိ၊ သတ်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်း၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော သူကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေဟိ၊ ချချေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုစေခိုင်းအပ်သော ရဟန်းသည်။ တံ မညမာနော၊ ထိုသတ်အပ်သော သူဟု မှတ်ထင်သည်ဖြစ်၍။ တံ၊ ထိုသတ်အပ်သော သူကိုပင်။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေတိ၊ ချအံ့။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော သူကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေဟိ၊ ချချေလော့၊” ဣတိ၊ သို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုစေခိုင်းအပ်သော ရဟန်းသည်။ တံ မညမာနော၊ ထိုသတ်အပ်သော သူဟု မှတ်ထင်သည်ဖြစ်၍။ အညံ၊ တစ်ပါးသော သူကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေတိ၊ ချအံ့။ မူလဋ္ဌဿ၊ အရင်း၌ တည်သော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဝဓကဿ၊ သတ်သော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော သူကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေဟိ၊ ချချေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုစေခိုင်းသော ရဟန်းသည်။ အညံ မညမာနော၊ တစ်ပါးသောသူဟု မှတ်ထင်သည်ဖြစ်၍။ တံ၊ ထိုသတ်အပ်သော သူကိုပင်။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေတိ၊ ချအံ့။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်သော ရဟန်းတို့အား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော သူကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေဟိ၊ ချချေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုစေခိုင်းသော ရဟန်းသည်။ အညံ မညမာနော၊ တစ်ပါးသော သူဟု မှတ်ထင်သည်ဖြစ်၍။ အညံ၊ တစ်ပါးသော သူကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေတိ၊ ချအံ့။ မူလဋ္ဌဿ၊ အရင်း၌ တည်သော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဝဓကဿ၊ သတ်တတ်သော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော သူသည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော သူအား။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော သူသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော သူကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေတု၊ ချချေလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပါဝဒတု၊ ဆိုစေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော သူအား။ ပါဝဒ၊ ဆိုလေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုစေခိုင်းအပ်သော ရဟန်းသည်။ ဣတရဿ၊ ဤမှတစ်ပါးသော ရဟန်းအား။ အာရောစေတိ၊ ပြောကြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝဓကော၊ သတ်တတ်သော ရဟန်းသည်။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ မူလဋ္ဌဿ၊ အရင်း၌ တည်သော ရဟန်းအား။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုသတ်တတ်သော ရဟန်းသည်။ တံ၊ ထိုသတ်အပ်သော ရဟန်းကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေတိ၊ ချအံ့။ သဗ္ဗေသံ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော သူသည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော သူအား။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော သူသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော သူကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေတု၊ ချချေလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော သူအား။ ပါဝဒ၊ ဆိုချေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုစေခိုင်းအပ်သော ရဟန်းသည်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော သူကို။ အာဏာပေတိ၊ ခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝဓကော၊ သတ်တတ်သော ရဟန်းသည်။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေတိ၊ ချအံ့။ မူလဋ္ဌဿ၊ အရင်း၌ တည်သော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာဏာပကဿ စ၊ စေခိုင်းတတ်သော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဝဓကဿ စ၊ သတ်တတ်သော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော သူကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေဟိ၊ ချချေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုစေခိုင်းအပ်သော ရဟန်းသည်။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ “အဟံ၊ ငါသည်။ တံ၊ ထိုသူကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေတုံ၊ ချခြင်းငှာ။ န သက္ကောမိ၊ မတတ်နိုင်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပစ္စာဂစ္ဆတိ၊ ပြန်ခဲ့အံ့။ သော၊ ထိုစေခိုင်းတတ်သော ရဟန်းသည်။ “ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ သက္ကောသိ၊ စွမ်းနိုင်၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ တံ၊ ထိုသူကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေဟိ၊ ချချေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုစေခိုင်းအပ်သော ရဟန်းသည်။ တံ၊ ထိုသတ်အပ်သော သူကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေတိ၊ ချအံ့။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော သူကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေဟိ၊ ချချေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုစေခိုင်းတတ်သော ရဟန်းသည်။ အာဏာပေတွာ၊ စေခိုင်း၍။ ဝိပ္ပဋိသာရီ၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ “မာ ဃာတေဟိ၊ မသတ်လင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ န သာဝေတိ၊ မကြား။ သော၊ ထိုစေခိုင်းအပ်သော ရဟန်းသည်။ တံ၊ ထိုသတ်အပ်သော သူကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေတိ၊ ချအံ့။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ရောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော သူကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေဟိ၊ ချချေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုစေခိုင်းတတ်သော ရဟန်းသည်။ အာဏာပေတွာ၊ စေခိုင်းပြီး၍။ ဝိပ္ပဋိသာရီ၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ “မာ ဃာတေဟိ၊ မသတ်လေလင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သာဝေတိ၊ ကြား၏။ သော၊ ထိုစေခိုင်းအပ်သော ရဟန်းသည်။ “အဟံ၊ ငါ့ကို။ တယာ၊ သင်သည်။ အာဏတ္တော၊ စေခိုင်းအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ တံ၊ ထိုသတ်အပ်သော သူကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေတိ၊ ချအံ့။ မူလဋ္ဌဿ၊ အရင်း၌ တည်သော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဝဓကဿ၊ သတ်တတ်သော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော သူကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေဟိ၊ ချချေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုစေခိုင်းတတ်သော ရဟန်းသည်။ အာဏာပေတွာ၊ စေခိုင်းပြီး၍။ ဝိပ္ပဋိသာရီ၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ “မာ ဃာတေဟိ၊ မသတ်လေလင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သာဝေတိ၊ ကြား၏။ သော၊ ထိုစေခိုင်းအပ်သော ရဟန်းသည်။ “သာဓူ”တိ၊ ကောင်းပြီဟူ၍။ ဩရမတိ၊ ကြဉ်ရှောင်အံ့။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၁၇၅။ အရဟော၊ မဆိတ်ကွယ်ရာ၌။ ရဟောသညီ၊ ဆိတ်ကွယ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည် ဖြစ်၍။ “ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော သူကို။ ဟတော၊ သတ်အပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်မူကား။ အဟော၊ ကောင်းလေစွ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥလ္လပတိ၊ ပြောဟောအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်ရာ၌။ အရဟောသညီ၊ မဆိတ်ကွယ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍၊
“ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော သူကို။ ဟတော၊ သတ်အပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်မူကား။ အဟော၊ ကောင်းလေစွ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥလ္လပတိ၊ ပြောဟောအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အရဟော၊ မဆိတ်ကွယ်ရာ၌။ အရဟောသညီ၊ မဆိတ်ကွယ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ “ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော သူကို။ ဟတော၊ သတ်အပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်မူကား။ အဟော၊ ကောင်းလေစွ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥလ္လပတိ၊ ပြောဟောအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်ရာ၌။ ရဟောသညီ၊ ဆိတ်ကွယ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ “ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော သူကို။ ဟတော၊ သတ်အပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်မူကား။ အဟော၊ ကောင်းလေစွ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥလ္လပတိ၊ ပြောဟောအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ကာယေန သံဝဏ္ဏေတိ နာမ၊ ကာယေန သံဝဏ္ဏေတိ- မည်သည်ကား။ “ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မရတိ၊ သေ၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဓနံ ဝါ၊ ဥစ္စာကိုမူလည်း။ လဘတိ၊ ရ၏။ ယသံ ဝါ၊ အခြံအရံကိုမူလည်း။ လဘတိ၊ ရ၏။ သဂ္ဂံ ဝါ၊ နတ်ပြည်သို့မူလည်း။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားရ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဝိကာရံ၊ ဖောက်ပြန်ခြင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တာယ သံဝဏ္ဏနာယ၊ ထိုချီးမွမ်းခြင်းဖြင့်။ မရိဿာမီတိ၊ သေအံ့ဟု။ ဒုက္ခံ ဝေဒနံ၊ ဆင်းရဲဝေဒနာကို။ ဥပ္ပါဒေတိ၊ ဖြစ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဝါစာယ သံဝဏ္ဏေတိ နာမ၊ ဝါစာယ သံဝဏ္ဏေတိ- မည်သည်ကား။ “ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မရတိ၊ သေ၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဓနံ ဝါ၊ ဥစ္စာကိုမူလည်း။ လဘတိ၊ ရ၏။ ယသံ ဝါ၊ အခြံအရံကိုမူလည်း။ လဘတိ၊ ရ၏။ သဂ္ဂံ ဝါ၊ နတ်ပြည်သို့မူလည်း။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားရ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တာယ သံဝဏ္ဏနာယ၊ ထိုချီးမွမ်းခြင်းဖြင့်။ မရိဿာမီတိ၊ သေအံ့ဟု။ ဒုက္ခံ ဝေဒနံ၊ ဆင်းရဲဝေဒနာကို။ ဥပ္ပါဒေတိ၊ ဖြစ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မရတိ၊ သေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ကာယေန ဝါစာယ သံဝဏ္ဏေတိ နာမ၊ ကာယေန ဝါစာယ သံဝဏ္ဏေတိ- မည်သည်ကား။ “ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မရတိ၊ သေ၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဓနံ ဝါ၊ ဥစ္စာကိုမူလည်း။ လဘတိ၊ ရ၏။ ယသံ ဝါ၊ အခြံအရံကိုမူလည်း။ လဘတိ၊ ရ၏။ သဂ္ဂံ ဝါ၊ နတ်ပြည်သို့မူလည်း။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားရ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကာယေန စ၊ ကိုယ်ဖြင့်လည်း။ ဝိကာရံ၊ ဖောက်ပြန်ခြင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဝါစာယ စ၊ နှုတ်ဖြင့်လည်း။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တာယ သံဝဏ္ဏနာယ၊ ထိုချီးမွမ်းခြင်းဖြင့်။ မရိဿာမီတိ၊ သေအံ့ဟု။ ဒုက္ခံ ဝေဒနံ၊ ဆင်းရဲဝေဒနာကို။ ဥပ္ပါဒေတိ၊ ဖြစ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မရတိ၊ သေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဒူတေန သံဝဏ္ဏေတိ နာမ၊ ဒူတေန သံဝဏ္ဏေတိ- မည်သည်ကား။ “ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မရတိ၊ သေ၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဓနံ ဝါ၊ ဥစ္စာကိုမူလည်း။ လဘတိ၊ ရ၏။ ယသံ ဝါ၊ အခြံအရံကိုမူလည်း။ လဘတိ၊ ရ၏။ သဂ္ဂံ ဝါ၊ နတ်ပြည်သို့မူလည်း။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားရ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတဿ၊ တမန်၏။ သာသနံ၊ သတင်းစကားကို။ အာရောစေသိ၊ ပြောကြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒူတဿ၊ တမန်၏။ သာသနံ၊ သတင်းစကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ မရိဿာမီတိ၊ သေအံ့ဟု။ ဒုက္ခံ ဝေဒနံ၊ ဆင်းရဲဝေဒနာကို။ ဥပ္ပါဒေတိ၊ ဖြစ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မရတိ၊ သေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၇၆။ လေခါယ သံဝဏ္ဏေတိ နာမ၊ လေခါယ သံဝဏ္ဏေတိမည်သည်ကား။ “ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မရတိ၊ သေ၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဓနံ ဝါ၊ ဥစ္စာကိုမူလည်း။ လဘတိ၊ ရ၏။ ယသံ ဝါ၊ အခြံအရံကိုမူလည်း။ လဘတိ၊ ရ၏။ သဂ္ဂံ ဝါ၊ နတ်ပြည်သို့မူလည်း။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားရ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ လေခံ၊ အက္ခရာအရေးကို။ ဆိန္ဒတိ၊ ရေးအံ့။ အက္ခရာယ အက္ခရာယ၊ အက္ခရာတိုင်း အက္ခရာတိုင်း၌။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ အာရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ လေခံ၊ အက္ခရာကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ မရိဿာမီတိ၊ သေအံ့ဟု။ ဒုက္ခံ ဝေဒနံ၊ ဒုက္ခဝေဒနာကို။ ဥပ္ပါဒေတိ၊ ဖြစ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မရတိ၊ သေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဩပါတံ နာမ၊ ဩပါတ မည်သည်ကား။ မနုဿံ၊ လူကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်၍။ “ပပတိတွာ၊ ကျ၍။ မရိဿတီတိ၊ သေလတ္တံ့ဟု၊” ဩပါတံ၊ တွင်းကို။ ခဏတိ၊ တူးအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပပတိတေ၊ ကျသည်ရှိသော်။ ဒုက္ခာ ဝေဒနာ၊ ဆင်းရဲဝေဒနာသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ယော ကောစိ၊ အမှတ်မရှိသော သူသည်၊
ပပတိတွာ၊ ကျ၍။ မရိဿတီ”တိ၊ သေလတ္တံ့ဟု။ အနောဒိဿ၊ မရည်မူ၍။ ဩပါတံ၊ တွင်းကို။ ခဏတိ၊ တူးအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မနုဿော၊ လူသည်။ တသ္မိံ၊ ထိုတွင်း၌။ ပပတတိ၊ ကျအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပပတိတေ၊ ကျသည်ရှိသော်။ ဒုက္ခာ ဝေဒနာ၊ ဆင်းရဲဝေဒနာသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ၊ အာပဇ္ဇနံ- ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မရတိ၊ သေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယက္ခော ဝါ၊ ဘီလူးသည်လည်းကောင်း။ ပေတော ဝါ၊ ပြိတ္တာသည်လည်းကောင်း။ တိရစ္ဆာနဂတမနုဿဝိဂ္ဂဟော ဝါ၊ လူယောင်ဆောင်သော တိရစ္ဆာန်သည်လည်းကောင်း။ တသ္မိံ၊ ထိုတွင်း၌။ ပပတတိ၊ ကျအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပပတိတေ၊ ကျသည်ရှိသော်။ ဒုက္ခာ ဝေဒနာ၊ ဆင်းရဲဝေဒနာသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မရတိ၊ သေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တိရစ္ဆာနဂတော၊ တိရစ္ဆာန်သည်။ တသ္မိံ၊ ထိုတွင်း၌။ ပပတတိ၊ ကျအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပပတိတေ၊ ကျသည်ရှိသော်။ ဒုက္ခာ ဝေဒနာ၊ ဆင်းရဲဝေဒနာသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မရတိ၊ သေအံ့။ ပါစိတ္တိယဿ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၇၇။ အပဿေနံ နာမ၊ အပဿေန မည်သည်ကား။ အပဿေနေ၊ တံကဲပျဉ်၌။ သတ္ထံ ဝါ၊ လက်နက်ကိုလည်း။ ဌပေတိ၊ ထားအံ့။ ဝိသေန ဝါ၊ အဆိပ်ဖြင့်လည်း။ မက္ခေတိ၊ လိမ်းကျံအံ့။ ဒုဗ္ဗလံ ဝါ၊ အားနည်းသည်ကိုလည်း။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ သောဗ္ဘေ ဝါ၊ ကျင်း၌လည်းကောင်း။ နရကေ ဝါ၊ ချောက်၌လည်းကောင်း။ ပပါတေ ဝါ၊ ကမ်းပါးပြတ်၌လည်းကောင်း။ “ပပတိတွာ၊ ကျ၍။ မရိဿတိ၊ သေလတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဌပေတိ၊ ထားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သတ္ထေန ဝါ၊ လက်နက်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝိသေန ဝါ၊ အဆိပ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ပပတိတေန ဝါ၊ ကျခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ဒုက္ခာ ဝေဒနာ၊ ဆင်းရဲဝေဒနာသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မရတိ၊ သေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပနိက္ခိပနံ နာမ၊ ဥပနိက္ခိပန မည်သည်ကား။ “ဣမိနာ၊ ဤလက်နက်ဖြင့်။ မရိဿတိ၊ သေလတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အသိံ ဝါ၊ သန်လျက်ကိုလည်းကောင်း။ သတ္တိံ ဝါ၊ လှံမကိုလည်းကောင်း။ ဘေန္ဒိံ ဝါ၊ ခက်ရင်းကိုလည်းကောင်း။ လဂုဠံ ဝါ၊ ဆောက်ပုတ်ကိုလည်းကောင်း။ ပါသာဏံ ဝါ၊ ကျောက်ခဲကိုလည်းကောင်း။ သတ္ထံ ဝါ၊ ကြွင်းသော လက်နက်ကိုလည်းကောင်း။ ဝိသံ ဝါ၊ အဆိပ်ကိုလည်းကောင်း။ ရဇ္ဇုံ ဝါ၊ ကြိုးကိုလည်းကောင်း။ ဥပနိက္ခိပတိ၊ အနီး၌ ထားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန၊ ထိုလက်နက်ဖြင့်။ မရိဿာမီတိ၊ သေအံ့ဟု။ ဒုက္ခံ ဝေဒနံ၊ ဆင်းရဲဝေဒနာကို။ ဥပ္ပါဒေတိ၊ ဖြစ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မရတိ၊ သေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘေသဇ္ဇံ နာမ၊ ဘေသဇ္ဇ မည်သည်ကား။ “ဣမံ၊ ဤထောပတ် စသည်ကို။ သာယိတွာ၊ လျက်၍။ မရိဿတိ၊ သေလတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သပ္ပိံ ဝါ၊ ထောပတ်ကိုလည်းကောင်း။ နဝနီတံ ဝါ၊ ဆီဦးကိုလည်းကောင်း။ တေလံ ဝါ၊ ဆီကိုလည်းကောင်း။ မဓုံ ဝါ၊ ပျားကိုလည်းကောင်း။ ဖာဏိတံ ဝါ၊ တင်လဲကိုလည်းကောင်း။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုထောပတ် စသည်ကို။ သာယိတေ၊ လျက်အပ်သည်ရှိသော်။ ဒုက္ခာ ဝေဒနာ၊ ဆင်းရဲဝေဒနာသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မရတိ၊ သေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၇၈။ ရူပူပဟာရော နာမ၊ ရူပူပဟာရ မည်သည်ကား။ “ဣမံ၊ ဤရူပါရုံကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ ဥတ္တသိတွာ၊ ကြောက်လန့်၍။ မရိဿတိ၊ သေလတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အမနာပိကံ၊ နှစ်သက်ဖွယ် မရှိသော။ ဘယာနကံ၊ ကြောက်မက်ဖွယ်ကို ဖြစ်စေတတ်သော။ ဘေရဝံ၊ ကြောက်မက်ဖွယ် ရှိသော။ ရူပံ၊ ရူပါရုံကို။ ဥပသံဟရတိ၊ အနီးသို့ ဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုရူပါရုံကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ ဥတ္တသတိ၊ ကြောက်လန့်အံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မရတိ၊ သေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ဣမံ၊ ဤရူပါရုံကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ အလာဘကေန၊ မရခြင်းကြောင့်။ သုဿိတွာ၊ ခြောက်သွေ့၍။ မရိဿတီတိ၊ သေလတ္တံ့ဟု၊” မနာပိကံ၊ နှစ်သက်ဖွယ် ရှိသော။ ရူပံ၊ ရူပါရုံကို။ ဥပသံဟရတိ၊ အနီးသို့ ဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုရူပါရုံကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ အလာဘကေန၊ မရခြင်းကြောင့်။ သုဿတိ၊ ခြောက်သွေ့အံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မရတိ၊ သေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သဒ္ဒူပဟာရော နာမ၊ သဒ္ဒူပဟာရ မည်သည်ကား။ “ဣမံ၊ ဤသဒ္ဒါရုံကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဥတ္တသိတွာ၊ ကြောက်လန့်၍။ မရိဿတီတိ၊ သေလတ္တံ့ဟု၊” အမနာပိကံ၊ နှစ်သက်ဖွယ် မရှိသော။ ဘယာနကံ၊ ကြောက်မက်ဖွယ်ကို ဖြစ်စေတတ်သော။ ဘေရဝံ၊ ကြောက်မက်ဖွယ် ရှိသော။ သဒ္ဒံ၊ သဒ္ဒါရုံကို။ ဥပသံဟရတိ၊ အနီးသို့ ဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုသဒ္ဒါရုံကို။ သုတွာ၊ ကြား၍၊
ဥတ္တသတိ၊ ကြောက်လန့်အံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မရတိ၊ သေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ဣမံ၊ ဤသဒ္ဒါရုံကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ အလာဘကေန၊ မရခြင်းကြောင့်။ သုဿိတွာ၊ ခြောက်သွေ့၍။ မရိဿတီတိ၊ သေလတ္တံ့ဟု၊” မနာပိကံ၊ နှစ်သက်ဖွယ် ရှိသော။ ပေမနီယံ၊ ချစ်ဖွယ် ရှိသော။ ဟဒယင်္ဂမံ၊ နှလုံးကို ပွားစေတတ်သော။ သဒ္ဒံ၊ သဒ္ဒါရုံကို။ ဥပသံဟရတိ၊ အနီးသို့ ဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုသဒ္ဒါရုံကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ အလာဘကေန၊ မရခြင်းကြောင့်။ သုဿတိ၊ ခြောက်သွေ့အံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မရတိ၊ သေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဂန္ဓူပဟာရော နာမ၊ ဂန္ဓူပဟာရ မည်သည်ကား။ “ဣမံ၊ ဤဂန္ဓာရုံကို။ ဃာယိတွာ၊ နမ်း၍။ ဇေဂုစ္ဆတာ ဇေဂုစ္ဆတာယ၊ စက်ဆုပ်ဖွယ် ရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ပါဋိကုလျတာ ပါဋိကုလျတာယ၊ ရွံရှာဖွယ် ရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ မရိဿတီတိ၊ သေလတ္တံ့ဟု၊” အမနာပိကံ၊ နှစ်သက်ဖွယ် မရှိသော။ ဇေဂုစ္ဆံ၊ စက်ဆုပ်ဖွယ်ရှိသော။ ပါဋိကုလျံ၊ ရွံရှာဖွယ်ရှိသော။ ဂန္ဓံ၊ ဂန္ဓာရုံကို။ ဥပသံဟရတိ၊ အနီးသို့ ဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုဂန္ဓာရုံကို။ ဃာယိတေ၊ နမ်းအပ်သည်ရှိသော်။ ဇေဂုစ္ဆတာ ဇေဂုစ္ဆတာယ၊ စက်ဆုပ်ဖွယ် ရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ပါဋိကုလျတာ ပါဋိကုလျတာယ၊ ရွံရှာဖွယ် ရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ဒုက္ခာ ဝေဒနာ၊ ဆင်းရဲဝေဒနာသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မရတိ၊ သေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ဣမံ၊ ဤဂန္ဓာရုံကို။ ဃာယိတွာ၊ နမ်း၍။ အလာဘကေန၊ မရခြင်းကြောင့်။ သုဿိတွာ၊ ခြောက်သွေ့၍။ မရိဿတီတိ၊ သေလတ္တံ့ဟု၊” မနာပိကံ၊ နှစ်သက်ဖွယ် ရှိသော။ ဂန္ဓံ၊ ဂန္ဓာရုံကို။ ဥပသံဟရတိ၊ အနီးသို့ ဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုဂန္ဓာရုံကို။ ဃာယိတွာ၊ နမ်း၍။ အလာဘသကေန၊ မရခြင်းကြောင့်။ သုဿတိ၊ ခြောက်သွေ့အံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မရတိ၊ သေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ရသူပဟာရော နာမ၊ ရသူပဟာရ မည်သည်ကား။ “ဣမံ၊ ဤရသာရုံကို။ သာယိတွာ၊ လျက်၍။ ဇေဂုစ္ဆတာ ဇေဂုစ္ဆတာယ၊ စက်ဆုပ်ဖွယ် ရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ပါဋိကုလျတာ ပါဋိကုလျတာယ၊ ရွံရှာဖွယ် ရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ မရိဿတီတိ၊ သေလတ္တံ့ဟု၊” အမနာပိကံ၊ နှစ်သက်ဖွယ် မရှိသော။ ဇေဂုစ္ဆံ၊ စက်ဆုပ်ဖွယ် ရှိသော။ ပါဋိကုလျံ၊ ရွံရှာဖွယ် ရှိသော။ ရသံ၊ ရသာရုံကို။ ဥပသံဟရတိ၊ အနီးသို့ ဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုရသာရုံကို။ သာယိတေ၊ လျက်အပ်သည်ရှိသော်။ ဇေဂုစ္ဆတာ ဇေဂုစ္ဆာတာယ၊ စက်ဆုပ်ဖွယ် ရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ပါဋိကုလျတာ ပါဋိကုလျတာယ၊ ရွံရှာဖွယ် ရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ဒုက္ခာ ဝေဒနာ၊ ဆင်းရဲဝေဒနာသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မရတိ၊ သေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ဣမံ၊ ဤရသာရုံကို။ သာယိတွာ၊ လျက်၍။ အလာဘကေန၊ မရခြင်းကြောင့်။ သုဿိတွာ၊ ခြောက်သွေ့၍။ မရိဿတီတိ၊ သေရလတ္တံ့ဟု၊” မနာပိကံ၊ နှစ်သက်ဖွယ်ရှိသော။ ရသံ၊ ရသာရုံကို။ ဥပသံဟရတိ၊ အနီးသို့ ဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုရသာရုံကို။ သာယိတွာ၊ လျက်၍။ အလာဘကေန၊ မရခြင်းကြောင့်။ သုဿတိ၊ ခြောက်သွေ့အံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မရတိ၊ သေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဖောဋ္ဌဗ္ဗူပဟာရော နာမ၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗူပဟာရ မည်သည်ကား။ “ဣမိနာ၊ ဤဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံဖြင့်။ ဖုဋ္ဌော၊ တွေ့အပ်သည်ရှိသော်။ မရိဿတီတိ၊ သေလတ္တံ့ဟု၊” အမနာပိကံ၊ နှစ်သက်ဖွယ် မရှိသော။ ဒုက္ခသမ္ဖဿံ၊ ဆင်းရဲသော အတွေ့ရှိသော။ ခရသမ္ဖဿံ၊ ကြမ်းတမ်းသော အတွေ့ရှိသော။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗံ၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကို။ ဥပသံဟရတိ၊ အနီးသို့ ဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန၊ ထိုဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံဖြင့်။ ဖုဋ္ဌဿ၊ တွေ့သော သူအား။ ဒုက္ခာ ဝေဒနာ၊ ဆင်းရဲဝေဒနာသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မရတိ၊ သေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ဣမိနာ၊ ဤဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံဖြင့်။ ဖုဋ္ဌော၊ တွေ့အပ်သည်ရှိသော်။ အလာဘကေန၊ မရခြင်းကြောင့်။ သုဿိတွာ၊ ခြောက်သွေ့၍။ မရိဿတီတိ၊ သေရလတ္တံ့ဟု၊” မနာပိကံ၊ နှစ်သက်ဖွယ်ရှိသော။ သုခသမ္ဖဿံ၊ နူးညံ့သော အတွေ့ရှိသော။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗံ၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကို။ ဥပသံဟရတိ၊ အနီးသို့ ဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန၊ ထိုဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံဖြင့်။ ဖုဋ္ဌော၊ တွေ့အပ်သည်ရှိသော်။ အလာဘကေန၊ မရခြင်းကြောင့်။ သုဿတိ၊ ခြောက်သွေ့အံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မရတိ၊ သေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဓမ္မူပဟာရော နာမ၊ ဓမ္မူပဟာရ မည်သည်ကား။ “ဣမံ၊ ဤဓမ္မာရုံကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဥတ္တသိတွာ၊ ကြောက်လန့်၍။ မရိဿတီတိ၊ သေလတ္တံ့ဟု၊” နေရယိကဿ၊ ငရဲ၌ ဖြစ်ထိုက်သော သတ္တဝါအား။ နိရယကထံ၊ ငရဲနှင့်စပ်သော စကားကို။ ကထေတိ၊ ပြောဟောအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုဓမ္မာရုံကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဥတ္တသတိ၊ ကြောက်လန့်အံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မရတိ၊ သေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ “ဣမံ၊ ဤဓမ္မာရုံကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ အဓိမုတ္တော၊ နတ်ပြည်၌ နှလုံးသွင်းသည်ဖြစ်၍။ မရိဿတီတိ၊ သေရလတ္တံ့ဟု၊” ကလျာဏကမ္မဿ၊ ကောင်းမှုရှိသော သူအား။ သဂ္ဂကထံ၊ နတ်ပြည်နှင့်စပ်သော စကားကို။ ကထေတိ၊ ပြောဟောအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုဓမ္မာရုံကို၊
သုတွာ၊ ကြား၍။ အဓိမုတ္တော၊ နတ်ပြည်၌ နှလုံးသွင်းသည်ဖြစ်၍။ မရိဿာမီတိ၊ သေအံ့ဟု။ ဒုက္ခံ ဝေဒနံ၊ ဆင်းရဲဝေဒနာကို။ ဥပ္ပါဒေတိ၊ ဖြစ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မရတိ၊ သေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၇၉။ အာစိက္ခနာ နာမ၊ အာစိက္ခန မည်သည်ကား။ “ဧဝံ၊ ဤသို့။ မရဿု၊ သေလေလော့။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မရတိ၊ သေ၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဓနံ ဝါ၊ ဥစ္စာကိုမူလည်း။ လဘတိ၊ ရ၏။ ယသံ ဝါ၊ အခြံအရံကိုမူလည်း။ လဘတိ၊ ရ၏။ သဂ္ဂံ ဝါ၊ နတ်ပြည်သို့မူလည်း။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားရ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုဋ္ဌော၊ မေးအပ်သည်ရှိသော်။ ဘဏတိ၊ ပြောကြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တာယ အာစိက္ခနာယ၊ ထိုကြားခြင်းဖြင့်။ မရိဿာမီတိ၊ သေအံ့ဟု။ ဒုက္ခံ ဝေဒနံ၊ ဆင်းရဲဝေဒနာကို။ ဥပ္ပါဒေတိ၊ ဖြစ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မရတိ၊ သေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အနုသာသနီ နာမ၊ အနုသာသနီ မည်သည်ကား။ “ဧဝံ၊ ဤသို့။ မရဿု၊ သေလေလော့။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မရတိ၊ သေ၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဓနံ ဝါ၊ ဥစ္စာကိုမူလည်း။ လဘတိ၊ ရ၏။ ယသံ ဝါ၊ အခြံအရံကိုမူလည်း။ လဘတိ၊ ရ၏။ သဂ္ဂံ ဝါ၊ နတ်ပြည်သို့မူလည်း။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားရ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အပုဋ္ဌော၊ မမေးဘဲ။ ဘဏတိ၊ ပြောကြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တာယ အနုသာသနိယာ၊ ထိုအဆုံးအမဖြင့်။ မရိဿာမီတိ၊ သေအံ့ဟု။ ဒုက္ခံ ဝေဒနံ၊ ဆင်းရဲဝေဒနာကို။ ဥပ္ပါဒေတိ၊ ဖြစ်စေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မရတိ၊ သေအံ့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ အာရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သင်္ကေတကမ္မံ နာမ၊ သင်္ကေတကမ္မ မည်သည်ကား။ ပုရေဘတ္တံ ဝါ၊ နံနက်အခါ၌လည်းကောင်း။ ပစ္ဆာဘတ္တံ ဝါ၊ နေလွဲသော အခါ၌လည်းကောင်း။ ရတ္တိံ ဝါ၊ ညဉ့်၌လည်းကောင်း။ ဒိဝါ ဝါ၊ နေ့၌လည်းကောင်း။ “တေန သင်္ကေတေန၊ ထိုအချိန်းအချက်ဖြင့်။ တံ၊ ထိုသူကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေဟိ၊ ချလေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သင်္ကေတံ၊ အချိန်းအချက်ကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန သင်္ကေတေန၊ ထိုအချိန်းအချက်ဖြင့်။ တံ၊ ထိုသူကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေတိ၊ ချအံ့။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ သင်္ကေတံ၊ ထိုအချိန်းအချက်၏။ ပုရေ ဝါ၊ ရှေး၌လည်းကောင်း။ ပစ္ဆာ ဝါ၊ နောက်၌လည်းကောင်း။ တံ၊ ထိုသူ့ကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေတိ၊ ချအံ့။ မူလဋ္ဌဿ၊ အရင်း၌ တည်သော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဝဓကဿ၊ သတ်တတ်သော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
နိမိတ္တကမ္မံ နာမ၊ နိမိတ္တကမ္မ မည်သည်ကား။ “အက္ခိံ ဝါ၊ မျက်စိကိုလည်း။ နိခဏိဿာမိ၊ မှိတ်အံ့။ ဘမုကံ ဝါ၊ မျက်ခုံးကိုလည်း။ ဥက္ခိပိဿာမိ၊ ချီအံ့။ သီသံ ဝါ၊ ဦးခေါင်းကိုလည်း။ ဥက္ခိပိဿာမိ၊ ချီအံ့။ တေန နိမိတ္တေန၊ ထိုအမှတ်ဖြင့်။ တံ၊ ထိုသူကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေဟိ၊ ချလေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိမိတ္တံ၊ အမှတ်ကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန နိမိတ္တေန၊ ထိုအမှတ်ဖြင့်။ တံ၊ ထိုသူ့ကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေတိ၊ ချအံ့။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ နိမိတ္တံ၊ ထိုအမှတ်၏။ ပုရေ ဝါ၊ ရှေး၌လည်းကောင်း။ ပစ္ဆာ ဝါ၊ နောက်၌လည်းကောင်း။ တံ၊ ထိုသူ့ကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေတိ၊ ချအံ့။ မူလဋ္ဌဿ၊ အရင်း၌ တည်သော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဝဓကဿ၊ သတ်တတ်သော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အသဉ္စိစ္စ၊ သေစေလိုသော စေတနာမရှိသည်ဖြစ်၍။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေန္တဿ၊ ချသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အဇာနန္တဿ၊ မသိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ န မရဏာဓိပ္ပါယဿ၊ သေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် ဝိဘင်းအပြီးတည်း။
မနုဿဝိဂ္ဂဟပါရာဇိကမှိ၊ မနုဿဝိဂ္ဂဟပါရာဇိက၌။ ပဌမဘာဏဝါရော၊ ပဌမဘဏဝါရသည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးပြီ။
ဝိနီတဝတ္ထု ဥဒ္ဒါနဂါထာ
သံဝဏ္ဏနာ၊ ချီးမွမ်းခြင်း အကြောင်း။ နိသီဒန္တော၊ ဖိ၍ ထိုင်သော ရဟန်းအကြောင်း။ ဥဒုက္ခလေန၊ ဆုံငယ်ကို ထောင်းသော ရဟန်းအကြောင်းနှင့်တကွ။ မုသလော၊ ကျည်ပွေ့ကို ထောင်းသော ရဟန်းအကြောင်း။ ဝုဍ္ဎပဗ္ဗဇိတာ၊ ကြီးမှ ရဟန်းပြုသော ရဟန်းတို့အကြောင်း။ အဘိသန္နော၊ အမဲနင်သော ရဟန်းအကြောင်း။ အဂ္ဂ၊ အဦးပေးသော ရဟန်းအကြောင်း။ ဝီမံသနာဝိသံ၊ စုံစမ်းလို၍ အဆိပ်ကို ပေးသော ရဟန်းအကြောင်း။
ဝတ္ထုကမ္မေဟိ၊ ကျောင်းယာအမှုတို့ဖြင့်။ တယော၊ သုံးယောက်သော ရဟန်းတို့အကြောင်း။ အပရေ၊ ထိုမှတစ်ပါး။ ဣဋ္ဌကာဟိ၊ အုတ်တို့ဖြင့်။ တယော၊ သုံးယောက်သော ရဟန်းတို့အကြောင်း။ ဝါသီ၊ ပဲခွပ်ကို ကမ်းသော ရဟန်းအကြောင်း။ ဂေါပါနသီ၊ အခြင်ကို ကမ်းသော ရဟန်းအကြောင်း။ အဋ္ဋကံ၊ ငြမ်းဆောက်သော ရဟန်းအကြောင်း။ ဩတရဏံ၊ ငြမ်းမှ သက်ဆင်းသော ရဟန်းအကြောင်း။ ပတိ၊ ချသောရဟန်း အကြောင်း။
သေဒံ၊ ချွေးအောင်းသော ရဟန်းအကြောင်း။ နတ္ထုဉ္စ၊ နှာနှပ်သော ရဟန်းအကြောင်း။ သမ္ဗာဟော၊ ဆုပ်နယ်သော ရဟန်းအကြောင်း။ အဗ္ဘဉ္ဇနေန၊ နယ်ဆီလိမ်းသော ရဟန်းအကြောင်း။ နှာပန၊ ရေချိုးသော ရဟန်းအကြောင်း။ ဥဋ္ဌာပေန္တော၊ ထစေသော ရဟန်းအကြောင်း။ နိပါတေန္တော၊ အိပ်စေသော ရဟန်းအကြောင်း။ အန္နပါနေန၊ ထမင်းအဖျော်ဖြင့်။ မာရဏံ၊ သတ်သော ရဟန်းအကြောင်း။
ဇာရဂဗ္ဘော၊ သယောက်လင်ကြောင့် ကိုယ်ဝန်တည်သော မိန်းမအကြောင်း။ သပတ္တိ၊ လင်တူမယားအကြောင်း။ မာတာ၊ အမိမသေသော အကြောင်း။ ပုတ္တံ၊ သားမသေသော အကြောင်း။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်သော သားအမိတို့ကို။ ဝဓိ၊ သတ်၏။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်သော သားအမိတို့သည်။ န မိယျရေ၊ မသေကုန်။ မဒ္ဒါ၊ ဝမ်းကို နယ်သော အကြောင်း။ တာပံ၊ ဝမ်းကို ပူစေသော အကြောင်း။ ဝဉ္ဈာ၊ မိန်းမမြုံ အကြောင်း။ ဝိဇာယိနီ၊ သားဖွားသော မိန်းမအကြောင်း။
ပတောဒံ၊ လက်ကတီးထိုးသော အကြောင်း။ နိဂ္ဂဟေ၊ နှိပ်၍ ကံပြုသော အကြောင်း။ ယက္ခော၊ ဘီလူးကို သတ်သော အကြောင်း။ ဝါဠယက္ခဉ္စ၊ သားရဲဘီလူးရှိသော ခရီးသို့လည်း။ ပါဟိဏိ၊ စေ၏။ တံ မညမာနော၊ ထိုသူဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဟရိ၊ ပုတ်ခတ်၏။ သဂ္ဂဉ္စ၊ နတ်ပြည်စကားကိုလည်းကောင်း။ နိရယဉ္စ၊ ငရဲစကားကိုလည်းကောင်း။ ဘဏေ၊ ဟော၏။
အာဠဝိယာ၊ အာဠဝီပြည်၌။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ရုက္ခာ၊ သစ်ပင်ဖြတ်သော အကြောင်းတို့။ အပရေ၊ ထိုမှတစ်ပါး။ ဒါယေဟိ၊ တောမီးတိုက်ခြင်းတို့ဖြင့်။ တယော၊ သုံးပါးသော အကြောင်းတို့။ မာ ကိလမေသိ၊ မပင်ပန်းစေလင့်ဟု ဆိုသောအကြောင်း။ န တုယှံ၊ သင့်စကားကို နားမထောင်ဟု ဆိုသော အကြောင်း။ သောဝီရကေန၊ သောဝိရကဆေးကို တိုက်သော အကြောင်းနှင့်တကွ။ တက္ကံ၊ ရက်တက်ကို တိုက်သော အကြောင်း။ ဣတိ အယံ၊ ဤသည်ကား။ မာတိကာ၊ မာတိကာတည်း။
ဝိနီတဝတ္ထု
၁၈၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုနာသော ရဟန်းအား။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကာရုညေန၊ သနားသဖြင့်။ မရဏဝဏ္ဏံ၊ သေခြင်း၏ ကျေးဇူးကို။ သံဝဏ္ဏေသုံ၊ ချီးမွမ်းကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်ပြီ။ ကိစ္စိ၊ အသို့နည်း။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နာ နုခေါ၊ ရောက်ကုန်ပြီလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နာ၊ ရောက်ကုန်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ပိဏ္ဍစာရိကော၊ ဆွမ်းခံလှည့်လည်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပီဌကေ၊ အင်းပျဉ်ငယ်၌။ ပိလောတိကာယ၊ ပုဆိုးကြမ်းဖြင့်။ ပဋိစ္ဆန္နံ၊ ဖုံးလွှမ်းအပ်သော။ ဒါရကံ၊ သူငယ်ကို။ နိသီဒန္တော၊ ထိုင်နေသည်ဖြစ်၍။ ဩတ္ထရိတွာ၊ ဖိမိ၍။ မာရေသိ၊ သေစေ၏။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်ပြီ။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော နု ခေါ၊ ရောက်ပြီလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အပ္ပဋိဝေက္ခိတွာ၊ မဆင်ခြင်မူ၍။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ န စ နိသီဒိတဗ္ဗံ၊ မထိုင်အပ်သည်သာတည်း။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ နိသီဒေယျ၊ ထိုင်နေငြားအံ။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘတ္တဂ္ဂေ၊ ဆွမ်းစားဇရပ်၌။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ အာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေန္တော၊ ခင်းသည်ဖြစ်၍။ မုသလေ၊ ကျည်ပွေ့ကို။ ဥဿိတေ၊ ထောင်အပ်သည်ရှိသော်။ ဧကံ၊ တစ်ချောင်းသော။ မုသလံ၊ ကျည်ပွေ့ကို။ အဂ္ဂဟေသိ၊ ယူ၏။ ဒုတိယော၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ မုသလော၊ ကျည်ပွေ့သည်။ ပရိပတိတွာ၊ ကျ၍။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဒါရကဿ၊ သူငယ်၏။ မတ္ထကေ၊ ဦးခေါင်း၌။ အဝတ္ထာသိ၊ ဖိမိ၏။
သော၊ ထိုသူငယ်သည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ စိတ္တော၊ အဘယ်စိတ် ရှိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိရဒ္ဓပယောဂေါ၊ ချွတ်ယွင်းသော လုံ့လ ရှိပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာ မရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိရဒ္ဓပယောဂဿ၊ ချွတ်ယွင်းသော လုံ့လရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘတ္တဂ္ဂေ၊ ဆွမ်းစားဇရပ်၌။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ အာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေန္တော၊ ခင်းသည်ဖြစ်၍။ ဥဒုက္ခလဘဏ္ဍိကံ၊ ဆုံဘဏ္ဍာအဆောက်အဦကို။ အက္ကမိတွာ၊ နင်း၍။ ပဝဋ္ဋေသိ၊ လိမ့်စေ၏။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဒါရကံ၊ သူငယ်ကို။ ဩတ္ထရိတွာ၊ ဖိမိ၍။ မာရေသိ၊ သေစေ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိရဒ္ဓပယောဂဿ၊ ချွတ်ယွင်းသော လုံ့လရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ပိတာပုတ္တာ၊ သားအဖတို့သည်။ ဘိက္ခူသု၊ ရဟန်းတို့၌။ ပဗ္ဗဇိတာ၊ ရဟန်းပြုကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကာလေ၊ အခါကို။ အာရောစိတေ၊ ကြားအပ်သည်ရှိသော်။ ပုတ္တော၊ သားသည်။ ပိတရံ၊ အဖကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားလော့။ သံဃာ၊ သံဃာတော်သည်။ တံ၊ အရှင်ဘုရားကို။ ပတိမာနေတိ၊ ငံ့လင့်၏၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ လျှောက်ပြီး၍။ ပိဋ္ဌိယံ၊ ကျောက်ကုန်း၌။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ ပဏာမေသိ၊ တွန်း၏။ သော၊ ထိုအဖသည်။ ပပတိတွာ၊ လဲ၍။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ စိတ္တော၊ အဘယ်စိတ် ရှိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ န မရဏာဓိပ္ပါယော၊ သေခြင်းငှာ အလိုမရှိပါ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ န မရဏာဓိပ္ပါယဿ၊ သေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၅)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ပိတာပုတ္တာ၊ သားအဖတို့သည်။ ဘိက္ခူသု၊ ရဟန်းတို့၌။ ပဗ္ဗဇိတာ၊ ရဟန်းပြုကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကာလေ၊ အခါကို။ အာရောစိတေ၊ ကြားအပ်သည်ရှိသော်။ ပုတ္တော၊ သားသည်။ ပိတရံ၊ အဖကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားလော့။ သံဃော၊ သံဃာတော်သည်။ တံ၊ အရှင်ဘုရားကို။ ပတိမာနေတိ၊ ငံ့လင့်၏၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ လျှောက်ပြီး၍။ မရဏာဓိပ္ပါယော၊ သေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ပိဋ္ဌိယံ၊ ကျောက်ကုန်း၌။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ ပဏာမေသိ၊ တွန်း၏။ သော၊ ထိုအဖသည်။ ပပတိတွာ၊ လဲ၍။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင့်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက မည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၆)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ပိတာပုတ္တာ၊ သားအဖတို့သည်။ ဘိက္ခူသု၊ ရဟန်းတို့၌။ ပဗ္ဗဇိတာ၊ ရဟန်းပြုကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကာလေ၊ အခါကို။ အာရောစိတေ၊ ကြားအပ်သည်ရှိသော်။ ပုတ္တော၊ သားသည်။ ပိတရံ၊ အဖကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားလော့။ သံဃော၊ သံဃာတော်သည်။ တံ၊ အရှင်ဘုရားကို။ ပတိမာနေတိ၊ ငံ့လင့်၏၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ လျှောက်ပြီး၍။ မရဏာဓိပ္ပါယော၊ သေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ပိဋ္ဌိယံ၊ ကျောက်ကုန်း၌။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ ပဏာမေသိ၊ တွန်း၏။ သော၊ ထိုအဖသည်။ ပပတိတွာ၊ လဲ၍။ န ကာလမကာသိ၊ မသေ။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၇)
၁၈၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ ဘုဉ္ဇန္တဿ၊ ဆွမ်းစားစဉ်။ မံသံ၊ အမဲသည်။ ကဏ္ဌေ၊ လည်၌။ ဝိလဂ္ဂံ၊ ကပ်ငြိမဝင် နင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ဂီဝါယံ၊ လည်၌။ ပဟာရံ၊ ပုတ်ခတ်ခြင်းကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ သလောဟိတံ၊ သွေးနှင့်တကွသော။ မံသံ၊ အမဲသည်။ ပတိ၊ အန်ကျ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ န မရဏာဓိပ္ပါယဿ၊ သေစေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၈)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ ဘုဉ္ဇန္တဿ၊ ဆွမ်းစားစဉ်။ မံသံ၊ အမဲသည်။ ကဏ္ဌေ၊ လည်၌။ ဝိလဂ္ဂံ၊ ကပ်ငြိမဝင် နင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ မရဏာဓိပ္ပါယော၊ သေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ဂီဝါယံ၊ လည်၌။ ပဟာရံ၊ ပုတ်ခတ်ခြင်းကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ သလောဟိတံ၊ သွေးနှင့်တကွသော။ မံသံ၊ အမဲသည်။ ပတိ၊ အန်ကျ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်၊
ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၉)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ ဘုဉ္ဇန္တဿ၊ ဆွမ်းစားစဉ်။ မံသံ၊ အမဲသည်။ ကဏ္ဌေ၊ လည်၌။ ဝိလဂ္ဂံ၊ ကပ်ငြိမဝင် နင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ မရဏာဓိပ္ပါယော၊ သေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ဂီဝါယံ၊ လည်၌။ ပဟာရံ၊ ပုတ်ခတ်ခြင်းကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ သလောဟိတံ၊ သွေးနှင့်တကွသော။ မံသံ၊ အမဲသည်။ ပတိ၊ အန်ကျ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ န ကာလမကာသိ၊ မသေ။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၀)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ပိဏ္ဍစာရိကော၊ ဆွမ်းခံလှည့်လည်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဝိသဂတံ၊ အဆိပ်နှင့် ရောသော။ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ လဘိတွာ၊ ရ၍။ ပဋိက္ကမနံ၊ ဆွမ်းစားဇရပ်သို့။ ဟရိတွာ၊ ဆောင်၍။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ အဂ္ဂကာရိကံ၊ အဦးပြုအပ်သော ဆွမ်းကို။ အဒါသိ၊ လှူ၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ကာလမကံသု၊ သေကုန်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ စိတ္တော၊ အဘယ်စိတ် ရှိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ န ဇာနာမိ၊ မသိပါ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အဇာနန္တဿ၊ မသိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၁)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဝီမံသာဓိပ္ပါယော၊ စုံစမ်းခြင်းငှာ အလိုရှိသည် ဖြစ်၍။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ဝိသံ၊ အဆိပ်ကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ စိတ္တော၊ အဘယ်စိတ် ရှိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဝီမံသာဓိပ္ပါယော၊ စုံစမ်းခြင်းငှာ အလိုရှိပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၂)
၁၈၂။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာဠဝကာ၊ အာဠဝီတိုင်းသား ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝိဟာရဝတ္ထုံ၊ ကျောင်းယာကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဟေဋ္ဌာ၊ အောက်၌။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ သိလံ၊ ကျောက်ကို။ ဥစ္စာရေသိ၊ အထက်သို့ ကမ်း၏။ ဥပရိမေန၊ အထက်၌ တည်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဒုဂ္ဂဟိတာ၊ မကောင်းသဖြင့် ကိုင်အပ်သော။ သိလာ၊ ကျောက်သည်။ ဟေဋ္ဌိမဿ၊ အောက်၌ တည်သော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ မတ္ထကေ၊ ဦးထိပ်၌။ အဝတ္ထာသိ၊ ဖိမိ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာ မရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိရဒ္ဓပယောဂဿ၊ ချွတ်ယွင်းသော လုံ့လရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၃)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာဠဝကာ၊ အာဠဝီတိုင်းသား ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝိဟာရဝတ္ထုံ၊ ကျောင်းယာကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဟေဋ္ဌာ၊ အောက်၌။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ သိလံ၊ ကျောက်ကို။ ဥစ္စာရေသိ၊ အထက်သို့ ကမ်း၏။ ဥပရိမော၊ အထက်၌ တည်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ မရဏာဓိပ္ပါယော၊ သေစေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဟေဋ္ဌိမဿ၊ အောက်၌ တည်သော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ မတ္ထကေ၊ ဦးထိပ်၌။ သိလံ၊ ကျောက်ကို။ မုဉ္စိ၊ လွှတ်လိုက်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏၊ ။ပ။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ န ကာလမကာသိ၊ မသေ။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စသဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၄-၁၅)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာဠဝကာ၊ အာဠဝီတိုင်းသား ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝိဟာရဿ၊ ကျောင်း၏။ ကုဋ္ဋံ၊ နံရံကို။ ဥဋ္ဌာပေန္တိ၊ ထစေကုန်၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဟေဋ္ဌာ၊ အောက်၌။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဣဋ္ဌကံ၊ အုတ်ကို။ ဥစ္စာရေသိ၊ အထက်သို့ ကမ်း၏။ ဥပရိမေန၊ အထက်၌ တည်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဒုဂ္ဂဟိတာ၊ မကောင်းသဖြင့် ကိုင်အပ်သော။ ဣဋ္ဌကာ၊ အုတ်သည်။ ဟေဋ္ဌိမဿ၊ အောက်၌ တည်သော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ မတ္ထကေ၊ ဦးထိပ်၌။ အဝတ္ထာသိ၊ ဖိမိ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာ မရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိရဒ္ဓပယောဂဿ၊ ချွတ်ယွင်းသော လုံ့လရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၆)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာဠာဝကာ၊ အာဠဝီတိုင်းသား ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝိဟာရဿ၊ ကျောင်း၏။ ကုဋ္ဋံ၊ နံရံကို။ ဥဋ္ဌာပေန္တိ၊ ထစေကုန်၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဟေဋ္ဌာ၊ အောက်၌။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဣဋ္ဌကံ၊ အုတ်ကို။ ဥစ္စာရေသိ၊ အထက်သို့ ကမ်း၏။ ဥပရိမော၊ အထက်၌ တည်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ မရဏာဓိပ္ပါသော၊ သေစေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဟေဋ္ဌိမဿ၊ အောက်၌ တည်သော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ မတ္ထကေ၊ ဦးထိပ်၌။ ဣဋ္ဌကံ၊ အုတ်ကို။ မုဉ္စိ၊ လွှတ်လိုက်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏၊ ။ပ။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ န ကာလမကာသိ၊ မသေ။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၇-၁၈)
၁၈၃။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာဠဝကာ၊ အာဠဝီတိုင်းသား ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နဝကမ္မံ၊ အမှုသစ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဟေဋ္ဌာ၊ အောက်၌။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဝါသိံ၊ ပဲခွပ်ကို။ ဥစ္စာရေသိ၊ အထက်သို့ ကမ်း၏။ ဥပရိမေန၊ အထက်၌ တည်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဒုဂ္ဂဟိတာ၊ မကောင်းသဖြင့် ကိုင်အပ်သော။ ဝါသီ၊ ပဲခွပ်သည်။ ဟေဋ္ဌိမဿ၊ အောက်၌ တည်သော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ မတ္ထကေ၊ ဦးထိပ်၌။ အဝတ္ထာသိ၊ ဖိမိ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာ မရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိရဒ္ဓပယောဂဿ၊ ချွတ်ယွင်းသော လုံ့လရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၉)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာဠဝကာ၊ အာဠဝီတိုင်းသား ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နဝကမ္မံ၊ အမှုသစ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဟေဋ္ဌာ၊ အောက်၌။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဝါသိံ၊ ပဲခွပ်ကို။ ဥစ္စာရေသိ၊ အထက်သို့ ကမ်း၏။ ဥပရိမော၊ အထက်၌ တည်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ မရဏာဓိပ္ပါယော၊ သေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဟေဋ္ဌိမဿ၊ အောက်၌ တည်သော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ မတ္ထကေ၊ ဦးထိပ်၌။ ဝါသိံ၊ ပဲခွပ်ကို။ မုဉ္စိ၊ လွှတ်လိုက်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ပ။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ န ကာလမကာသိ၊ မသေ။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၀-၂၁)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာဠဝကာ၊ အာဠဝီတိုင်းသား ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နဝကမ္မံ၊ အမှုသစ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဟေဋ္ဌာ၊ အောက်၌။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဂေါပါနသိံ၊ အခြင်ကို။ ဥစ္စာရေသိ၊ အထက်သို့ ကမ်း၏။ ဥပရိမေန၊ အထက်၌ တည်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဒုဂ္ဂဟိတာ၊ မကောင်းသဖြင့် ယူအပ်သော။ ဂေါပါနသီ၊ အခြင်သည်။ ဟေဋ္ဌိမဿ၊ အောက်၌ တည်သော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ မတ္ထကေ၊ ဦးထိပ်၌။ အဝတ္ထာသိ၊ ဖိမိ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာ မရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိရဒ္ဓပယောဂဿ၊ ချွတ်ယွင်းသော လုံ့လရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၂)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာဠဝကာ၊ အာဠဝီတိုင်းသား ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နဝကမ္မံ၊ အမှုသစ်ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဟေဋ္ဌာ၊ အောက်၌။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဂေါပါနသိံ၊ အခြင်ကို။ ဥစ္စာရေသိ၊ အထက်သို့ ကမ်း၏။ ဥပရိမော၊ အထက်၌ တည်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ မရဏာဓိပ္ပါယော၊ သေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဟေဋ္ဌိမဿ၊ အောက်၌ တည်သော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ မတ္ထကေ၊ ဦးထိပ်၌။ ဂေါပါနသိံ၊ အခြင်းကို။ မုဉ္စိ၊ လွှတ်လိုက်၏။
သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏၊ ။ပ။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ န ကာလမကာသိ၊ မသေ။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၃-၂၄)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာဠဝကာ၊ အာဠဝီတိုင်းသား ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နဝကမ္မံ၊ အမှုသစ်ကို။ ကရောန္တော၊ ပြုကုန်သည်ရှိသော်။ အဋ္ဋကံ၊ ငြမ်းကို။ ဗန္ဓန္တိ၊ ဖွဲ့ကုန်၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အတြ၊ ဤအရပ်၌။ ဌိတော၊ ရပ်လျက်။ ဗန္ဓာဟိ၊ ဖွဲ့လော့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဌိတော၊ ရပ်လျက်။ ဗန္ဓန္တော၊ ဖွဲ့ချည်အပ်သည်ရှိသော်။ ပရိပတိတွာ၊ လိမ့်ကျ၍။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ စိတ္တော၊ အဘယ်စိတ်ရှိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ န မရဏာဓိပ္ပါယော၊ သေခြင်းငှာ အလိုမရှိပါ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ န မရဏာဓိပ္ပါယဿ၊ သေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၅)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာဠဝကာ၊ အာဠဝီတိုင်းသား ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နဝကမ္မံ၊ အမှုသစ်ကို။ ကရောန္တာ၊ ပြုကုန်သည်ရှိသော်။ အဋ္ဋကံ၊ ငြမ်းကို။ ဗန္ဓန္တိ၊ ဖွဲ့ကုန်၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ မရဏာဓိပ္ပါယော၊ သေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အတြ၊ ဤအရပ်၌။ ဌိတော၊ ရပ်လျက်။ ဗန္ဓာဟိ၊ ဖွဲ့လော့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တတြ၊ ထိုအရပ်၌။ ဌိတော၊ ရပ်လျက်။ ဗန္ဓန္တော၊ ဖွဲ့သည်ရှိသော်။ ပရိပတိတွာ၊ လိမ့်ကျ၍။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏၊ ။ပ။ ပရိပတိတွာ၊ လိမ့်ကျ၍။ န ကာလမကာသိ၊ မသေ။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၆-၂၇)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ဆာဒေတွာ၊ မိုး၍။ ဩတရတိ၊ သက်ဆင်း၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဣတော၊ ဤအရပ်မှ။ ဩတရာဟိ၊ သက်ဆင်းလော့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တေန၊ ထိုအရပ်ဖြင့်။ ဩတရန္တော၊ သက်ဆင်းသည်ရှိသော်။ ပရိပတိတွာ၊ လိမ့်ကျ၍။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ န မရဏာဓိပ္ပါယဿ၊ သေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၈)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ဆာဒေတွာ၊ မိုး၍။ ဩတရတိ၊ သက်ဆင်း၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ မရဏာဓိပ္ပါယော၊ သေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဣတော၊ ဤအရပ်မှ။ ဩတရာဟိ၊ သက်ဆင်းလော့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တေန၊ ထိုအရပ်ဖြင့်။ ဩတရန္တော၊ သက်ဆင်းသည်ရှိသော်။ ပရိပတိတွာ၊ လိမ့်ကျ၍။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏ ၊ ။ပ။ ပရိပတိတွာ၊ လိမ့်ကျ၍။ န ကာလမကာသိ၊ မသေ။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၉-၃၀)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အနဘိရတိယာ၊ မမွေ့လျော်ခြင်းသည်။ ပီဠိတော၊ နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ ဂိဇ္ဈကူဋံ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ် အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတံ၊ တောင်သို့။ အဘိရုဟိတွာ၊ တက်၍။ ပပါတေ၊ တောင်ကမ်းပြတ်၌။ ပပတန္တော၊ လှိမ့်ချသည်ရှိသော်။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဝိလီဝကာရံ၊ နှီးသမားကို။ ဩတ္ထရိတွာ၊ ဖိမိ၍။ မာရေသိ၊ သေစေ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ န ပါတေတဗ္ဗံ၊ မချအပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပါတေယျ၊ ချငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၁)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဂိဇ္ဈကူဋံ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ် အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတံ၊ တောင်သို့။ အဘိရုဟိတွာ၊ တက်၍။ ဒဝါယ၊ မြူးထူးလိုသဖြင့်။ သိလံ၊ ကျောက်ကို။ ပဝိဇ္ဈိံသု၊ လှိမ့်ကုန်၏။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဂေါပါလကံ၊ နွားကျောင်းသားကို။ ဩတ္ထရိတွာ၊ ဖိမိ၍။ မာရေသိ၊ သေစေကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒဝါယ၊ မြူးထူးလိုသဖြင့်။ သိလာ၊ ကျောက်ကို။ န စ ပဝိဇ္ဈိတဗ္ဗာ၊ မလှိမ့်အပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပဝိဇ္ဈေယျ၊ လှိမ့်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၂)
၁၈၄။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ သေဒေသုံ၊ ချွေးအောင်းစေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ န မရဏာဓိပ္ပါယဿ၊ သေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၃)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ မရဏာဓိပ္ပါယာ၊ သေခြင်းငှာ အလိုရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သေဒေသုံ၊ ချွေးအောင်းစေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏၊ ။ပ။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ န ကာလမကာသိ၊ မသေ။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၄-၃၅)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ သီသာဘိတာပေါ၊ ဦးခေါင်းကိုက်သော အနာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နတ္တုံ၊ နှာနှပ်ခြင်းကို။ အဒံသု၊ ပေးကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ န မရဏာဓိပ္ပါယဿ၊ သေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၆)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ သီသာဘိတာပေါ၊ ဦးခေါင်းကိုက်သော အနာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ မရဏာဓိပ္ပါယာ၊ သေခြင်းငှာ အလိုရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ နတ္တုံ၊ နှာနှပ်ခြင်းကို။ အဒံသု၊ ပေးကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏၊ ။ပ။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ န ကာလမကာသိ၊ မသေ။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ၊ အနာပဇ္ဇနံ- မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၇-၃၈)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သမ္ဗာဟေသုံ၊ ဆုပ်နယ်ကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ န မရဏာဓိပ္ပါယဿ၊ သေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၉)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ မရဏာဓိပ္ပါယာ၊ သေခြင်းငှာ အလိုရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမ္ဗာဟေသုံ၊ ဆုပ်နယ်ကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏၊ ။ပ။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ န ကာလမကာသိ၊ မသေ။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏” ဣတိ- ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄၀-၄၁)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နှာပေသုံ၊ ရေချိုးစေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ န မရဏာဓိပ္ပါယဿ၊ သေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄၂)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ မရဏာဓိပ္ပါယာ၊ သေခြင်းငှာ အလိုရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ နှာပေသုံ၊ ရေချိုးစေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏၊ ။ပ။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ န ကာလမကာသိ၊ မသေ။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄၃-၄၄)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တေလန၊ ဆီဖြင့်။ အဗ္ဘဉ္ဇိံသု၊ သုတ်လိမ်းကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ န မရဏာဓိပ္ပါယဿ၊ သေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄၅)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ မရဏာဓိပ္ပါယာ၊ သေခြင်းငှာ အလိုရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ တေလေန၊ ဆီဖြင့်။ အဗ္ဘဉ္ဇိံသု၊ သုတ်လိမ်းကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏၊ ။ပ။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ န ကာလမကာသိ၊ မသေ။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄၆-၄၇)
၁၈၅။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥဋ္ဌာပေသုံ၊ ထစေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စွံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ န မရဏာဓိပ္ပါယဿ၊ သေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄၈)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ မရဏာဓိပ္ပါယာ၊ သေခြင်းငှာ အလိုရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဥဋ္ဌာပေသုံ၊ ထစေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏၊ ။ပ။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ န ကာလမကာသိ၊ မသေ။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄၉-၅၀)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နိပါတေသုံ၊ လဲစေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စွံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ န မရဏာဓိပ္ပါယဿ၊ သေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၅၁)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ မရဏာဓိပ္ပါယာ၊ သေခြင်းငှာ အလိုရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ နိပါတေသုံ၊ လဲစေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏၊ ။ပ။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ န ကာလမကာသိ၊ မသေ။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်၊” ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၅၂-၅၃)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အန္နံ၊ ဆွမ်းကို။ အဒံသု၊ ပေးကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ န မရဏာဓိပ္ပါယဿ၊ သေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၅၄)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ မရဏာဓိပ္ပါယာ၊ သေခြင်းငှာ အလိုရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အန္နံ၊ ဆွမ်းကို။ အဒံသု၊ ပေးကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏ ၊ ။ပ။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ န ကာလမကာသိ၊ မသေ။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၅၅-၅၆)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပါနံ၊ အဖျော်ကို။ အဒံသု၊ ပေးကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ န မရဏာဓိပ္ပါယဿ၊ သေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၅၇)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ မရဏာဓိပ္ပါယာ၊ သေခြင်းငှာ အလိုရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပါနံ၊ အဖျော်ကို။ အဒံသု၊ ပေးကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏၊ ။ပ။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ န ကာလမကာသိ၊ မသေ။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စွံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၅၈-၅၉)
၁၈၆။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ပဝုတ္ထပတိကာ၊ အရပ်တစ်ပါးသို့ သွား၍ ကင်းသော လင် ရှိသော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ ဇာရေန၊ သယောက်လင်ကြောင့်။ ဂဗ္ဘိနီ၊ ကိုယ်ဝန်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာ၊ ထိုမိန်းမသည်။ ကုလူပကံ၊ အိမ်သို့ ကပ်တတ်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “အယျ၊ အရှင်ဘုရား။ ဣင်္ဃ၊ တိုက်တွန်းပါ၏။ ဂဗ္ဘပါတနံ၊ ကိုယ်ဝန်ကျစေတတ်သော ဆေးကို။ ဇာနာဟိ၊ သိပါ၏လော၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ သုဋ္ဌု၊ ကောင်းပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ တဿာ၊ ထိုမိန်းမအား။ ဂဗ္ဘပါတနံ၊ ကိုယ်ဝန်ကျစေတတ်သော ဆေးကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ ဒါရကော၊ သူငယ်သည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၆၀)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ားအား။ ဝဉ္ဈာ၊ မြုံသော။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်သော မယားလည်းကောင်း။ ဝိဇာယိနီ၊ သားဖွားသော။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်သော မယားလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွေ ပဇာပတိယော၊ နှစ်ယောက်သော မယားတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဝဉ္ဈာ၊ မြုံသော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ ကုလူပကံ၊ အိမ်သို့ ကပ်တတ်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ သာ၊ ထိုမိန်းမသည်။ သစေ ဝိဇာယိဿတိ၊ အကယ်၍ သားဖွားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ သားဖွားသည်ရှိသော်။ သဗ္ဗဿ၊ အလုံးစုံသော။ ကုဋုမ္ဗဿ၊ ဥစ္စာစုကို။ ဣဿရာ၊ အစိုးရသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ အယျ၊ အရှင်ဘုရား။ ဣင်္ဃ၊ တိုက်တွန်းပါ၏။ တဿာ၊ ထိုမိန်းမ၏။ ဂဗ္ဘပါတနံ၊ ကိုယ်ဝန်ကျစေတတ်သော ဆေးကို။ ဇာနာဟိ၊ သိပါ၏လော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ သုဋ္ဌု၊ ကောင်းပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ တဿာ၊ ထိုမိန်းမအား။ ဂဗ္ဘပါတနံ၊ ကိုယ်ဝန်ကျစေတတ်သော ဆေးကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ ဒါရကော၊ သူငယ်သည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ မာတာ၊ အမိသည်။ န ကာလမကာသိ၊ မသေ။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက မည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၆၁)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ားအား။ ဝဉ္ဈာ၊ မြုံသော။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်သော မယားလည်းကောင်း။ ဝိဇာယိနီ၊ သားဖွားသော။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်သော မယားလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွေ ပဇာပတိယော၊ နှစ်ယောက်သော မယားတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဝဉ္ဈာ၊ မြုံသော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ ကုလူပကံ၊ အိမ်သို့ ကပ်တတ်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ သာ၊ ထိုမိန်းမသည်။ သစေ ဝိဇာယိဿတိ၊ အကယ်၍ သားဖွားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ သားဖွားသည်ရှိသော်။ သဗ္ဗဿ၊ အလုံးစုံသော။ ကုဋုမ္ဗဿ၊ ဥစ္စာစုကို။ ဣဿရာ၊ အစိုးရသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ အယျ၊ အရှင်ဘုရား။ ဣင်္ဃ၊ တိုက်တွန်းပါ၏။ တဿာ၊ ထိုမိန်းမ၏။ ဂဗ္ဘပါတနံ၊ ကိုယ်ဝန်ကျစေတတ်သော ဆေးကို။ ဇာနာဟိ၊ သိပါ၏လော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ သုဋ္ဌု၊ ကောင်းပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ တဿာ၊ ထိုမိန်းမအား။ ဂဗ္ဘပါတနံ၊ ကိုယ်ဝန်ကျစေတတ်သော ဆေးကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ မာတာ၊ အမိသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ ဒါရကော၊ သူငယ်သည်။ န ကာလမကာသိ၊ မသေ။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၆၂)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ားအား။ ဝဉ္ဈာ၊ မြုံသော။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်သော မယားလည်းကောင်း။ ဝိဇာယိနီ၊ သားဖွားသော။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်သော မယားလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွေ ပဇာပတိယော၊ နှစ်ယောက်သော မယားတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဝဉ္ဈာ၊ မြုံသော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ ကုလူပကံ၊ အိမ်သို့ ကပ်တတ်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ သာ၊ ထိုမိန်းမသည်။ သစေ ဝိဇာယိဿတိ၊ အကယ်၍ သားဖွားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ သားဖွားသည်ရှိသော်။ သဗ္ဗဿ၊ အလုံးစုံသော။ ကုဋုမ္ဗဿ၊ ဥစ္စာစုကို။ ဣဿရာ၊ အစိုးရသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ အယျ၊ အရှင်ဘုရား။ ဣင်္ဃ၊ တိုက်တွန်းပါ၏။ တဿာ၊ ထိုမိန်းမ၏။ ဂဗ္ဘပါတနံ၊ ကိုယ်ဝန်ကျစေတတ်သော ဆေးကို။ ဇာနာဟိ၊ သိပါ၏လော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘဂိနိ၊ နှမ- သုဋ္ဌု- ကောင်းပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ တဿာ၊ ထိုမိန်းမအား။ ဂဗ္ဘပါတနံ၊ ကိုယ်ဝန်ကျစေတတ်သော ဆေးကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သားအမိတို့သည်။ ကာလမကံသု၊ သေကုန်၏၊ ။ပ။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သားအမိတို့သည်။ န ကာလမကံသု၊ မသေကုန်။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၆၃-၆၄)
၁၈၇။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဂဗ္ဘိနီ၊ ကိုယ်ဝန်ရှိသော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ ကုလူပကံ၊ အိမ်သို့ ကပ်တတ်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “အယျ၊ အရှင်ဘုရား။ ဣင်္ဃ၊ တိုက်တွန်းပါ၏။ ဂဗ္ဘပါတနံ၊ ကိုယ်ဝန်ကျစေတတ်သော ဆေးကို။ ဇာနာဟိ၊ သိပါ၏လော၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ တေန ဟိ၊ ငါတိုက်တွန်း၏။ မဒ္ဒဿု၊ ဝမ်းကို နယ်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ သာ၊ ထိုမိန်းမသည်။ မဒ္ဒါပေတွာ၊ ဝမ်းကို နယ်စေ၍။ ဂဗ္ဘံ၊ ကိုယ်ဝန်ကို။ ပါတေသိ၊ ကျစေ၏။ တဿာ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စွံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၆၅)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဂဗ္ဘိနီ၊ ကိုယ်ဝန်ရှိသော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ ကုလူပကံ၊ အိမ်သို့ ကပ်တတ်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “အယျ၊ အရှင်ဘုရား။ ဣင်္ဃ၊ တိုက်တွန်းပါ၏။ ဂဗ္ဘပါတနံ၊ ကိုယ်ဝန်ကျစေတတ်သော ဆေးကို။ ဇာနာဟိ၊ သိပါ၏လော၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂိနိ၊ နှမ။ တေန ဟိ၊ ငါတိုက်တွန်း၏။ တာပေဟိ၊ ဝမ်းကို ပူစေလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ သာ၊ ထိုမိန်းမသည်။ တာပေတွာ၊ ဝမ်းကို ပူစေ၍။ ဂဗ္ဘံ၊ ကိုယ်ဝန်ကို။ ပါတေသိ၊ ကျစေ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၆၆)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဝဉ္ဈာ၊ မြုံသော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ ကုလူပကံ၊ အိမ်သို့ ကပ်တတ်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “အယျ၊ အရှင်ဘုရား။ ဣင်္ဃ၊ တိုက်တွန်းပါ၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ယေန ဘေသဇ္ဇေန၊ အကြင်ဆေးဖြင့်။ ဝိဇာယေယံျ၊ သားဖွားရာ၏။ တံ ဘေသဇ္ဇံ၊ ထိုဆေးကို။ ဇာနာဟိ၊ သိပါ၏လော၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ သုဋ္ဌု၊ ကောင်းပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ တဿာ၊ ထိုမိန်းမအား။ ဘေသဇ္ဇံ၊ ဆေးကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ သာ၊ ထိုမိန်းမသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၆၇)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဝိဇာယိနီ၊ သားဖွားသော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ ကုလူပကံ၊ အိမ်သို့ ကပ်တတ်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “အယျ၊ အရှင်ဘုရား။ ဣင်္ဃ၊ တိုက်တွန်းပါ၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ယေန ဘေသဇ္ဇေန၊ အကြင်ဆေးဖြင့်။ န ဝိဇာယေယျံ၊ သားမဖွားရာ။ တံ ဘေသဇ္ဇံ၊ ထိုဆေးကို။ ဇာနာဟိ၊ သိပါ၏လော၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ သုဋ္ဌု၊ ကောင်းပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ တဿာ၊ ထိုမိန်းမအား။ ဘေသဇ္ဇံ၊ ဆေးကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ သာ၊ ထိုမိန်းမသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၆၈)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သတ္တရသဝဂ္ဂိယံ၊ သတ္တရသဝဂ္ဂီ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ အင်္ဂုလိပတောဒကေန၊ လက်ချောင်းထိုးသဖြင့်။ ဟာသေသုံ၊ ရွှင်စေကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဥတ္တန္တော၊ ပင်ပန်းသည်ဖြစ်၍။ အနဿာသကော၊ ထွက်သက်ဝင်သက်ပြတ်သည်ဖြစ်၍။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၆၉)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သတ္တရသဝဂ္ဂိယာ၊ သတ္တရသဝဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယံ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ကမ္မံ၊ အမှုကို။ ကရိဿာမ၊ ပြုကုန်အံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဩတ္ထရိတွာ၊ ဖိမိ၍။ မာရေသုံ၊ သေစေကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၇၀)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘူတဇ္ဇကော၊ ဘုတ်ဆေးသမား ဖြစ်ဖူးသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ယက္ခံ၊ ဘီလူးကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇိဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေသိ၊ ချ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အ ဝေါ စ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၇၁)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဝါဠယက္ခဝိဟာရံ၊ ကြမ်းသော ဘီလူးရှိသော ကျောင်းသို့။ ပါဟေသိ၊ စေ၏။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ယက္ခာ၊ ဘီလူးတို့သည်။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေသုံ၊ ချကုန်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ န မရဏာဓိပ္ပါယဿ၊ သေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၇၂)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ မရဏာဓိပ္ပါယော၊ သေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဝါဠယက္ခဝိဟာရံ၊ ကြမ်းသော ဘီလူးရှိသော ကျောင်းသို့။ ပါဟေသိ၊ စေ၏။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ယက္ခာ၊ ဘီလူးတို့သည်။ ဇိဝိတာ၊ ဇိဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေသုံ၊ ချကုန်၏၊ ။ပ။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ယက္ခာ၊ ဘီလူးတို့သည်။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ န ဝေါရောပေသုံ၊ မချကုန်။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၇၃-၇၄)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဝါဠကန္တာရံ၊ သားရဲရှိသော ခရီးခဲသို့။ ပါဟေသိ၊ စေ၏။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဝါဠာ၊ သားရဲတို့သည်။ ဇိဝိတာ၊ ဇိဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေသုံ၊ ချကုန်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ န မရဏာဓိပ္ပါယဿ၊ သေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၇၅)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ မရဏာဓိပ္ပါယော၊ သေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဝါဠကန္တာရံ၊ သားရဲရှိသော ခရီးခဲသို့။ ပါဟေသိ၊ စေ၏။ တံ ဘိက္ခုံ၊ တိုရဟန်းကို။ ဝါဠာ၊ သားရဲတို့သည်။ ဇီဝိတာ၊ ဇိဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေသုံ၊ ချကုန်၏၊ ။ပ။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဝါဠာ၊ သားရဲတို့သည်။ ဇီဝိတာ၊ ဇိဝိတိန္ဒြေမှ။ န ဝေါရောပေသုံ၊ မချကုန်။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၇၆-၇၇)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ စောရကန္တာရံ၊ ခိုးသူရှိသော ခရီးခဲသို့။ ပါဟေသိ၊ စေ၏။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ စောရာ၊ ခိုးသူတို့သည်။ ဇီဝိတာ၊ ဇိဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေသုံ၊ ချကုန်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ န မရဏာဓိပ္ပါယဿ၊ သေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၇၈)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ မရဏာဓိပ္ပါယော၊ သေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ စောရကန္တာရံ၊ ခိုးသူရှိသော ခရီးခဲသို့။ ပါဟေသိ၊ စေ၏။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ စောရာ၊ ခိုးသူတို့သည်။ ဇိဝိတာ၊ ဇိဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေသုံ၊ ချကုန်၏၊ ။ပ။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ စောရာ၊ ခိုးသူတို့သည်။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ န ဝေါရောပေသုံ၊ မချကုန်။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၇၉-၈၀)
၁၈၈။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ တံ မညမာနော၊ ထိုသူဟု မှတ်ထင်သည်ဖြစ်၍။ တံ၊ ထိုသူကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေသိ၊ ချ၏၊ ။ပ။ တံ မညမာနော၊ ထိုသူဟု မှတ်ထင်သည်ဖြစ်၍။ အညံ၊ တစ်ပါးသော သူကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေသိ၊ ချ၏၊ ။ပ။
အညံ မညမာနော၊ တစ်ပါးသော သူဟု မှတ်ထင်သည်ဖြစ်၍။ တံ၊ ထိုသူကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေသိ၊ ချ၏၊ ။ပ။ အညံ မညမာနော၊ တစ်ပါးသော သူဟု မှတ်ထင်သည်ဖြစ်၍။ အညံ၊ တစ်ပါးသော သူကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေသိ၊ ချ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၈၁-၈၄)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ အမနုဿေန၊ ဘီလူးသည်။ ဂဟိတော၊ ဖမ်းယူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပဟာရံ၊ ပုတ်ခတ်ခြင်းကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စွံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ န မရဏာဓိပ္ပါယဿ၊ သေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၈၅)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ အမနုဿေန၊ ဘီလူးသည်။ ဂဟိတော၊ ဖမ်းယူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ မရဏာဓိပ္ပါယော၊ သေခြင်းငှာ အလိုရှိသည် ဖြစ်၍။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပဟာရံ၊ ပုတ်ခတ်ခြင်းကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏၊ ။ပ။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ န ကာလမကာသိ၊ မသေ။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စည်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၈၆-၈၇)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ကလျာဏကမ္မဿ၊ ကောင်းမှုရှိသော သူအား။ သဂ္ဂကထံ၊ နတ်ပြည်နှင့် စပ်သော စကားကို။ ကထေသိ၊ ပြောဟော၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ အဓိမုတ္တော၊ နှလုံးသွင်းလျက်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စွံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ န မရဏာဓိပ္ပါယဿ၊ သေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၈၈)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ မရဏာဓိပ္ပါယော၊ သေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကလျာဏကမ္မဿ၊ ကောင်းမှုရှိသော သူအား။ သဂ္ဂကထံ၊ နတ်ပြည်နှင့် စပ်သော စကားကို။ ကထေသိ၊ ပြောဟော၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ အဓိမုတ္တော၊ နှလုံးသွင်းလျက်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏၊ ။ပ။ သော၊ ထိုသူသည်။ အဓိမုတ္တော၊ နှလုံးသွင်းလျက်။ န ကာလမကာသိ၊ မသေ။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၈၉-၉၀)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ နေရယိကဿ၊ ငရဲ၌ ဖြစ်ထိုက်သော သူအား။ နိရယကထံ၊ ငရဲနှင့် စပ်သော စကားကို။ ကထေသိ၊ ပြောဟော၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဥတ္တသိတွာ၊ ကြောက်လန့်၍။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ န မရဏာဓိပ္ပါယဿ၊ သေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၉၁)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ မရဏာဓိပ္ပါယော၊ သေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ နေရယိကဿ၊ ငရဲ၌ ဖြစ်ထိုက်သော သူအား။ နိရယကထံ၊ ငရဲနှင့် စပ်သော စကားကို။ ကထေသိ၊ ပြောဟော၏။ ၄၀၆၄၀၇သော၊ ထိုသူသည်။ ဥတ္တသိတွာ၊ ကြောက်လန့်၍။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏၊ ။ပ။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဥတ္တသိတွာ၊ ကြောက်လန့်၍။ န ကာလမကာသိ၊ မသေ။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၉၂-၉၃)
၁၈၉။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာဠဝကာ၊ အာဠဝီတိုင်းသားဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နဝကမ္မံ၊ အမှုသစ်ကို။ ကရောန္တာ၊ ပြုကုန်သည်ရှိသော်။ ရုက္ခံ၊ သစ်ပင်ကို။ ဆိန္ဒန္တိ၊ ဖြတ်ကုန်၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အတြ၊ ဤအရပ်၌။ ဌိတော၊ ရပ်လျက်။ ဆိန္ဒာဟိ၊ ဖြတ်လော့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တတြ၊ ထိုအရပ်၌။ ဌိတံ၊ ရပ်လျက်။ ဆိန္ဒန္တံ၊ ဖြတ်သော။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ရုက္ခော၊ သစ်ပင်သည်။ ဩတ္ထရိတွာ၊ ပိ၍၊
မာရေသိ၊ သေစေ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ န မရဏာဓိပ္ပါယဿ၊ သေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၉၄)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာဠဝကာ၊ အာဠဝီတိုင်းသား ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နဝကမ္မံ၊ အမှုသစ်ကို။ ကရောန္တာ၊ ပြုကုန်သည်ရှိသော်။ ရုက္ခံ၊ သစ်ပင်ကို။ ဆိန္ဒန္တိ၊ ဖြတ်ကုန်၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ မရဏာဓိပ္ပါယော၊ သေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အတြ၊ ဤအရပ်၌။ ဌိတော၊ ရပ်လျက်။ ဆိန္ဒာဟိ၊ ဖြတ်လော့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တတြ၊ ထိုအရပ်၌။ ဌိတံ၊ ရပ်လျက်။ ဆိန္ဒန္တံ၊ ဖြတ်သော။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ရုက္ခော၊ သစ်ပင်သည်။ ဩတ္ထရိတွာ၊ ပိ၍။ မာရေသိ၊ သေစေ၏၊ ။ပ။ ရုက္ခော၊ သစ်ပင်သည်။ ဩတ္ထရိတွာ၊ ပိ၍။ န မာရေသိ၊ မသေစေ။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၉၅-၉၆)
၁၉၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဒါယံ၊ တောကို။ အာလိမ္ပေသုံ၊ မီးတိုက်ကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဒဍ္ဎာ၊ မီးလောင်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကာလမကံသု၊ သေကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ န မရဏာဓိပ္ပါယဿ၊ သေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၉၇)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ မရဏာဓိပ္ပါယာ၊ သေခြင်းငှာ အလိုရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဒါယံ၊ တောကို။ အာလိမ္ပေသုံ၊ မီးတိုက်ကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဒဍ္ဎာ၊ မီးလောင်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကာလမကံသု၊ သေကုန်၏၊ ။ပ။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဒဍ္ဎာ၊ မီးလောင်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ န ကာလမကံသု၊ မသေကုန်။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၉၈-၉၉)
၁၉၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အာဃာတနံ၊ လူသတ်ရာ အရပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ စောရဃာတံ၊ ခိုးသူသတ်ယောကျ်ားကို။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ ဣမံ၊ ဤသူကို။ မာ ကိလမေသိ၊ မပင်ပန်းစေလင့်။ ဧကေန ပဟာရေန၊ တစ်ချက်ပုတ်ခတ်ခြင်းဖြင့်။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေဟိ၊ ချလော့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ သုဋ္ဌု၊ ကောင်းပါပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ဧကေန ပဟာရေန၊ တစ်ချက်ပုတ်ခတ်ခြင်းဖြင့်။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေသိ၊ ချ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၀၀)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အာဃာတနံ၊ လူသတ်ရာ အရပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ စောရဃာတံ၊ ခိုးသူသတ်ယောကျ်ားကို။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ ဣမံ၊ ဤသူကို။ မာ ကိလမေသိ၊ မပင်ပန်းစေလင့်။ ဧကေန ပဟာရေန၊ တစ်ချက်ပုတ်ခတ်ခြင်းဖြင့်။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေဟိ၊ ချလော့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ “အဟံ၊ ငါသည်။ တုယှံ၊ သင်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ န ကရိဿာမိ၊ မလိုက်နာအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ တံ၊ ထိုသူကို။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ဝေါရောပေသိ၊ ချ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၀၁)
၁၉၂။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဉာတိဃရေ၊ ဆွေမျိုးတို့၏ အိမ်၌။ ဟတ္ထပါဒစ္ဆိန္နော၊ လက်ခြေပြတ်သည်ဖြစ်၍။ ဉာတကေဟိ၊ ဆွေမျိုးတို့ဖြင့်။ သမ္ပရိကိဏ္ဏော၊ ဝန်းရံအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ တေ မနုဿေ၊ ထိုလူတို့ကို။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ ဣမဿ၊ ဤယောကျ်ား၏။ မရဏံ၊ သေခြင်းကို။ ဣစ္ဆထ၊ အလိုရှိကုန်သလော၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အာမ ဣစ္ဆာမ၊ အလိုရှိပါကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ တက္ကံ၊ ရက်တက်ကို။ ပါယေထ၊ တိုက်ကြကုန်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တေ မနုဿာ၊ ထိုလူတို့သည်။ တံ၊ ထိုယောကျ်ားကို။ တက္ကံ၊ ရက်တက်ကို။ ပါယေသုံ၊ တိုက်ကြကုန်၏။
သော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၀၂)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ကုလဃရေ၊ အမျိုးအိမ်၌။ ဟတ္ထပါဒစ္ဆိန္နော၊ လက်ခြေပြတ်သည်ဖြစ်၍။ ဉာတကေဟိ၊ ဆွေမျိုးတို့ဖြင့်။ သမ္ပရိကိဏ္ဏော၊ ဝန်းရံအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ တေ မနုဿေ၊ ထိုလူတို့ကို။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ ဣမဿ၊ ဤယောကျ်ား၏။ မရဏံ၊ သေခြင်းကို။ ဣစ္ဆထ၊ အလိုရှိကုန်သလော၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ အာမ ဣစ္ဆာမ၊ အလိုရှိပါကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ လောဏသောဝီရကံ၊ လောဏသောဝီရက အမည်ရှိသော အဖျော်ကို။ ပါယေထ၊ တိုက်ကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တေ၊ ထိုလူတို့သည်။ တံ၊ ထိုယောကျ်ားကို။ လောဏသောဝီရကံ၊ လောဏသောဝီရက အမည်ရှိသော အဖျော်ကို။ ပါယေသုံ၊ တိုက်ကုန်၏။ သော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေ၏။ တဿာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းယောကျ်ားတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နာ၊ ရောက်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၀၃)
ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။ တတိယပါရာဇိကံ၊ တတိယပါရာဇိကသည်။ သမတ္တံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၄-စတုတ္ထပါရာဇိက
၁၉၃။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝေသာလိယံ၊ ဝေသာလီပြည်၌။ မဟာဝနေ၊ မဟာဝုန်တော၌။ ကူဋာဂါရသာလာယံ၊ စုလစ်မွန်းချွန် အထွတ်တပ်သော ဇရပ်ကျောင်း၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ သန္ဒိဋ္ဌာ၊ မြင်ဖူးကာမျှ ဖြစ်ကုန်သော။ သမ္ဘတ္တာ၊ အတူတကွ စားသောက်ဖူးကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝဂ္ဂုမုဒါယ၊ ဝဂ္ဂုမုဒါ အမည်ရှိသော။ နဒိယာ၊ မြစ်၏။ တီရေ၊ ကမ်းနား၌။ ဝဿံ၊ ဝါသို့။ ဥပဂစ္ဆိံသု၊ ကပ်ကုန်၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဝဇ္ဇီ၊ ဝဇ္ဇီတိုင်းသည်။ ဒုဗ္ဘိက္ခာ၊ ရခဲသော ထမင်း ရှိသည်။ ဒွီဟိတိကာ၊ နှလုံးနှစ်ခွဖြစ်ခြင်း ရှိသည်။ သေတဋ္ဌိကာ၊ ဖွေးဖွေးဖြူသော အရိုး ရှိသည်။ သလာကာဝုတ္တာ၊ စာရေးတံဖြင့် အသက်မွေးရသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥေဉ္ဆန ပဂ္ဂဟေန၊ သပိတ်လက်၌ စွဲပိုက်လျက် ဆွမ်းခံသဖြင့်။ ယာပေတုံ၊ မျှခြင်းငှာ။ နသုကရာ၊ မလွယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ “ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ ဝဇ္ဇီ၊ ဝဇ္ဇီတိုင်းသည်။ ဒုဗ္ဘိက္ခာ၊ ရခဲသော ထမင်း ရှိ၏။ ဒွိဟိတိကာ၊ နှလုံးနှစ်ခွဖြစ်ခြင်း ရှိ၏။ သေတဋ္ဌိကာ၊ ဖွေးဖွေးဖြူသော အရိုး ရှိ၏။ သလာကာဝုတ္တာ၊ စာရေးတံဖြင့် အသက်မွေးရ၏။ ဥေဉ္ဆန ပဂ္ဂဟေန၊ သပိတ်လက်၌ စွဲပိုက်လျက် ဆွမ်းခံသဖြင့်။ ယာပေတုံ၊ မျှခြင်းငှာ။ န သုကရာ၊ မလွယ်။ ကေန ဥပါယေန၊ အဘယ်သို့သော အကြောင်းဖြင့်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မောဒမာနာ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဝိဝဒမာနာ၊ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သော စကားကို မဆိုကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဖာသုကံ၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝဿံ၊ ဝါလပတ်လုံး။ ဝသေယျာမ နု ခေါ၊ နေရပါကုန်အံ့နည်း။ ပိဏ္ဍကေန၊ ဆွမ်းဖြင့်။ န စ ကိလမေယျာမ နု ခေါ၊ ပင်လည်း မပင်ပန်းပါကုန်အံ့နည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အာဟံသု၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဟန္ဒ၊ ယခု။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဂိဟီနံ၊ လူတို့၏။ ကမ္မန္တံ၊ အမှုကြီးငယ်ကို။ အဓိဋ္ဌေမ၊ စီရင်ကုန်အံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ စီရင်ကုန်သည်ရှိသော်။ တေ၊ ထိုလူတို့သည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ဒါတုံ၊ လှူခြင်းငှာ။ မညိဿန္တိ၊ အောက်မေ့ကုန်လတ္တံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ လှူကုန်သည်ရှိသော်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မောဒမာနာ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဝိဝဒမာနာ၊ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သော စကားကို မဆိုကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဖာသုကံ၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝဿံ၊ ဝါလပတ်လုံး။ ဝသိဿာမ၊ နေရကုန်အံ့။ ပိဏ္ဍကေန၊ ဆွမ်းဖြင့်။ န စ ကိလမိဿာမ၊ ပင်လည်း မပင်ပန်းကုန်အံ့၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အာဟံသု၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အလံ၊ အကျိုးမရှိ။ ဂိဟီနံ၊ လူတို့၏။ ကမ္မန္တံ၊ အမှုကြီးငယ်ကို။ အဓိဋ္ဌိတေန၊ စီရင်သဖြင့်။ ကိံ၊ အဘယ်အကျိုး ရှိအံ့နည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဟန္ဒ၊ ယခု။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဂိဟီနံ၊ လူတို့၏။ ဒူတေယျံ၊ တမန်သည်တို့၏ အမှုကို။ ဟရာမ၊ ရွက်ဆောင်ကုန်အံ့။ ဧတံ၊ ဤသို့ ရွက်ဆောင်ကုန်သည်ရှိသော်။ တေ၊ ထိုလူတို့သည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ဒါတုံ၊ လှူခြင်းငှာ။ မညိဿန္တိ၊ အောက်မေ့ကုန်လတ္တံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ လှူကုန်သည်ရှိသော်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မောဒမာနာ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဝိဝဒမာနာ၊ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သော စကားကို မဆိုကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဖာသုကံ၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝဿံ၊ ဝါလပတ်လုံး။ ဝသိဿာမ၊ နေရကုန်အံ့။ ပိဏ္ဍကေန၊ ဆွမ်းဖြင့်။ န စ ကိလမိဿာမ၊ ပင်လည်း မပင်ပန်းကုန်အံ့၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အာဟံသု၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အလံ၊ အကျိုးမရှိ၊
ဂိဟီနံ၊ လူတို့၏။ ကမ္မန္တံ၊ အမှုကြီးငယ်ကို။ အဓိဋ္ဌိတေန၊ စီရင်သဖြင့်။ ကိံ၊ အဘယ်အကျိုး ရှိအံ့နည်း။ ဂိဟီနံ၊ လူတို့၏။ ဒူတေယျံ၊ တမန်သည်တို့၏ အမှုကို။ ဟဋေန၊ ရွက်ဆောင်သဖြင့်။ ကိံ၊ အဘယ်အကျိုး ရှိအံ့နည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဟန္ဒ၊ ယခု။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဂိဟီနံ၊ လူတို့အား။ အညမညဿ၊ တစ်ယောက်သည် တစ်ယောက်အား။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မဿ၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရား၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေဇူးကို။ ဘာသိဿာမ၊ ဆိုကုန်အံ့။ ကိံ ဘာသိဿာမ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်အံ့နည်း။ ‘အသုကော၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပဌမဿ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကို။ လာဘီ၊ ရ၏။ အသုကော၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဒုတိယဿ ဈာနဿ၊ ဒုတိယဈာန်ကို။ လာဘီ၊ ရ၏။ အသုကော၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ တတိယဿ ဈာနဿ၊ တတိယဈာန်ကို။ လာဘီ၊ ရ၏။ အသုကော၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ စတုတ္ထဿ ဈာနဿ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ လာဘီ၊ ရ၏။ အသုကော၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သောတာပန္နော၊ သောတာပန်တည်း။ အသုကော၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သကဒါဂါမီ၊ သကဒါဂါမ်တည်း။ အသုကော၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အနာဂါမီ၊ အနာဂါမ်တည်း။ အသုကော၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အရဟာ၊ ရဟန္တာတည်း။ အသုကော၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ တေဝိဇ္ဇော၊ ဝိဇ္ဇာသုံးပါးကို ရ၏။ အသုကော၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဆဠဘိညော၊ ခြောက်ပါးသော အဘိညာဉ်ကို ရ၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘာသိဿာမ၊ ဆိုကုန်အံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိုကုန်သည်ရှိသော်။ တေ၊ ထိုလူတို့သည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ဒါတုံ၊ လှုခြင်းငှာ။ မညိဿန္တိ၊ အောက်မေ့ကုန်လတ္တံ။ ဧဝံ၊ ဤသို့ လှူကုန်သည်ရှိသော်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မောဒမာနာ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဝိဝဒမာနာ၊ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သော စကားကို မဆိုကုန်သည် ဖြစ်၍။ ဖာသုကံ၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝဿံ၊ ဝါလပတ်လုံး။ ဝသိဿာမ၊ နေရကုန်အံ့။ ပိဏ္ဍကေန၊ ဆွမ်းဖြင့်။ န စ ကိလမိဿာမ၊ ပင်လည်း မပင်ပန်းကုန်အံ့၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဂိဟီနံ၊ လူတို့အား။ အညမညဿ၊ တစ်ယောက်သည် တစ်ယောက်၏။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မဿ၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရား၏။ ယော ဝဏ္ဏော၊ အကြင်ကျေးဇူးကို။ ဘာသိတော၊ ဆိုအပ်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဧသော ယေဝ၊ ဤဆိုအပ်လတ္တံ့သော ကျေးဇူးသည်သာလျှင်။ သေယျော၊ အထူးသဖြင့် မြတ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။
၁၉၄။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဂိဟီနံ၊ လူတို့အား။ အညမညဿ၊ တစ်ယောက်သည် တစ်ယောက်၏။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မဿ၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရား၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသိံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ ဘာသိံသု၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အသုကော၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပဌမဿ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကို။ လာဘီ၊ ရ၏၊ ။ပ။ အသုကော၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဆဠဘိညော၊ ခြောက်ပါးသော အဘိညာဉ်ကို ရ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘာသိံသု၊ ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ မနုဿာ၊ ထိုလူတို့သည်။ “ဝတ၊ စင်စစ်။ ယေသံ နော၊ အကြင်ငါတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဧဝရူပါ၊ ဤသို့သဘော ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝဿံ၊ ဝါသို့။ ဥပဂတာ၊ ကပ်ကုန်၏။ သီလဝန္တော၊ သီလရှိကုန်သော။ ကလျာဏဓမ္မာ၊ ကောင်းသော သဘော ရှိကုန်သော။ ဣမေ ဘိက္ခူ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ဝဿံ၊ ဝါသို့။ ဥပဂတာ ယထာ၊ ကပ်ကုန်သကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ ဣတော၊ ဤကာလမှ။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးကာလ၌။ ဝတ၊ စင်စစ်။ ယေသံ နော၊ အကြင်ငါတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဧဝရူပါ၊ ဤသို့သဘော ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝဿံ၊ ဝါသို့။ န ဥပဂတာ၊ မကပ်ဖူးကုန်။ တေသံ နော၊ ထိုငါတို့အား။ လာဘာ ဝတ၊ အရတော်ကုန်စွတကား။ တေသံ နော၊ ထိုငါတို့သည်။ သုလဒ္ဓံ ဝတ၊ ကောင်းစွာ ရအပ်စွတကား၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆိုကုန်၍။ တေ မနုဿာ၊ ထိုလူတို့သည်။ ယာဒိသာနိ၊ အကြင်သို့သဘော ရှိကုန်သော။ ဘောဇနာနိ၊ ဘောဇဉ်တို့ကို။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဒေန္တိ၊ လှူကုန်၏။ တာဒိသာနိ၊ ထိုသို့သဘော ရှိကုန်သော။ ဘောဇနာနိ၊ ဘောဇဉ်တို့ကို။ အတ္တနာ၊ မိမိကိုယ်တိုင်။ န ပရိဘုဉ္ဇန္တိ၊ မသုံးဆောင်ကုန်။ မာတာပိတူနံ၊ အမိအဖတို့အား။ န ဒေန္တိ၊ မပေးကုန်။ ပုတ္တဒါရဿ၊ သားမယားအား။ န ဒေန္တိ၊ မပေးကုန်။ ဒါသကမ္မကရပေါရိသဿ၊ ကျွန်အမှုလုပ်အား။ န ဒေန္တိ၊ မပေးကုန်။ မိတ္တာမစ္စာနံ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့အား။ န ဒေန္တိ၊ မပေးကုန်။ ဉာတိသာလောဟိတာနံ၊ မိဆွေဘမျိုးတော်စပ်ကုန်သော သူတို့အား။ န ဒေန္တိ၊ မပေးကုန်။ ယာဒိသာနိ၊ အကြင်သို့သဘော ရှိကုန်သော ခဲဖွယ် လျက်ဖွယ် အဖျော်တို့ကို။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဒေန္တိ၊ လှူကုန်၏။ တာဒိသာနိ၊ ထိုသို့သဘော ရှိကုန်သော။ ခါဒနီယာနိ၊ ခဲဖွယ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ သာယနီယာနိ၊ လျက်ဖွယ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ပါနာနိ၊ အဖျော်တို့ကိုလည်းကောင်း။ အတ္တနာ၊ မိမိကိုယ်တိုင်။ န ခါဒန္တိ၊ မခဲကုန်။ န သာယန္တိ၊ မလျက်ကုန်။ န ပိဝန္တိ၊ မသောက်ကုန်။ မာတာပိတူနံ၊ အမိအဖတို့အား။ န ဒေန္တိ၊ မပေးကုန်။ ပုတ္တဒါရဿ၊ သားမယားအား။ န ဒေန္တိ၊ မပေးကုန်။ ဒါသကမ္မကရပေါရိသဿ၊ ကျွန်အမှုလုပ်အား။ န ဒေန္တိ၊ မပေးကုန်။ မိတ္တာမစ္စာနံ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့အား။ န ဒေန္တိ၊ မပေးကုန်။ ဉာတိသာလောဟိတာနံ၊ မိဆွေဘမျိုးတော်စပ်ကုန်သော သူတို့အား။ န ဒေန္တိ၊ မပေးကုန်။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဝဏ္ဏဝါ၊ အဆင်းလှကုန်သည်။ ပီဏိန္ဒြိယာ၊ ပြည့်ဖြိုးသော ဣန္ဒြေ ရှိကုန်သည်။ ပသန္နမုခဝဏ္ဏာ၊ ကြည်လင်သော မျက်နှာအဆင်း ရှိကုန်သည်။ ဝိပ္ပသန္နဆဝိဝဏ္ဏာ၊ အထူးသဖြင့် ကြည်လင်သော အရေအဆင်း ရှိကုန်သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်ပြီ။
ဝဿံဝုဋ္ဌာနံ၊ ဝါကျွတ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ ယံ ဥပသင်္ကမိတုံ ယံ ဥပသင်္ကမနံ၊ အကြင်ကပ်ခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧတံ ဥပသင်္ကမနံ၊ ဤကပ်ခြင်းသည်။ အာစိဏ္ဏံ ခေါ ပန၊ အလေ့အကျက်သာတည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဝဿံဝုဋ္ဌာ၊ ဝါကျွတ်ကုန်သည်ရှိသော်။ တေမာသစ္စယေန၊ သုံးလလွန်သောအခါ၌။ သေနာသနံ၊ ကျောင်းအိပ်ရာနေရာကို။ သံသာမေတွာ၊ သိုမှီး၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ယေန၊ အကြင် အရပ်၌။ ဝေသာလီ၊ ဝေသာလီပြည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုဝေသာလီပြည်ရှိရာ အရပ်သို့။ ပက္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်သဖြင့်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဝေသာလီ၊ ဝေသာလီပြည်သည်။ မဟာဝနံ၊ မဟာဝုန်တောသည်။ ကူဋာဂါရသာလာ၊ စုလစ်မွန်းချွန် အထွတ်တပ်သော ဇရပ်ကျောင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုနု်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိံသု၊ ထိုင်နေကုန်၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဒိသာသု၊ အရပ်ရှစ်မျက်နှာတို့၌။ ဝဿံဝုဋ္ဌာ၊ ဝါကျွတ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကိသာ၊ ကြုံကုန်သည်။ လူခါ၊ ခေါင်းပါးကုန်သည်။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏာ၊ အဆင်းမလှကုန်သည်။ ဥပ္ပဏ္ဍုပ္ပဏ္ဍုကဇာတာ၊ ဖြစ်သော ဖက်ရွက်ရော်ကဲ့သို့ ဖျော့တော့သော အဆင်း ရှိကုန်သည်။ ဓမနိသန္ထတဂတ္တာ၊ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထသော ကိုယ် ရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဝဂ္ဂုမုဒါတီရိယာ၊ ဝဂ္ဂုမုဒါမြစ်ကမ်းနား၌ ဝါကပ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ ပန၊ ရဟန်းတို့သည်ကား။ ဝဏ္ဏဝါ၊ အဆင်းလှကုန်သည်။ ပီဏိန္ဒြိယာ၊ ပြည့်ဖြိုးသော ဣန္ဒြေ ရှိကုန်သည်။ ဝိပ္ပသန္နဆဝိဝဏ္ဏာ၊ အထူးသဖြင့် ကြည်လင်သော အရေအဆင်း ရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘဂဝန္တာနံ၊ ဘုန်းတော်ကြီးကုန်သော။ ဗုဒ္ဓါနံ၊ ဘုရားရှင်တို့၏။ အာဂန္တုကေဟိ၊ ဧည့်သည်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ- ယံ ပဋိသမ္မောဒိတုံ ယံ ပဋိသမ္မောဒနံ- အကြင်ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟောခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧတံ၊ ဤဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟောခြင်းသည်။ အာစိဏ္ဏံ ခေါ ပန၊ အလေ့အကျက်တော်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝဂ္ဂုမုဒါတီရိယေ၊ ဝဂ္ဂုမုဒါမြစ်ကမ်းနား၌ နေကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ခမနီယံ၊ ခံ့ကျန်းပါ၏လော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ယာပနီယံ၊ မျှတပါ၏လော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မောဒမာနာ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဝိဝဒမာနာ၊ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သော စကားကို မဆိုကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဖာသုကံ၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝဿံ၊ ဝါလပတ်လုံး။ ဝသိတ္ထ၊ နေကြရပါကုန်၏လော။ ပိဏ္ဍကေန၊ ဆွမ်းဖြင့်။ န စ ကိလမိတ္ထ၊ ပင်လည်း မပင်ပန်းကြပါကုန်၏လော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခမနီယံ၊ ခံ့ကျန်းပါ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယာပနီယံ၊ မျှတပါ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ သမဂ္ဂါ စ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍သာလျှင်။ သမ္မောဒမာနာ စ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍သာလျှင်။ အဝိဝဒမာနာ စ၊ ဆန်ကျင့်ဘက်ဖြစ်သော စကားကို မဆိုကုန်သည်ဖြစ်၍သာလျှင်။ ဖာသုကံ၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝဿံ၊ ဝါလပတ်လုံး။ ဝသိမှာ၊ နေရပါကုန်၏။ ပိဏ္ဍကေန၊ ဆွမ်းဖြင့်။ န စ ကိလမိမှာ၊ ပင်လည်း မပင်ပန်းပါကုန်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဇာနန္တာပိ၊ သိတော်မူကုန်လျက်လည်း။ တထာဂတာ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့သည်။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးတော်မူကုန်၏။ ဇာနန္တာပိ၊ သိတော်မူကုန်လျက်လည်း။ န ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးတော်မမူကုန်၊ ။ပ။ “ဓမ္မံ ဝါ၊ တရားကိုလည်း။ ဒေသေဿာမ၊ ဟောတော်မူကုန်အံ့။ သာဝကာနံ၊ တပည့်သားတို့အား။ သိက္ခာပဒံ ဝါ၊ သိက္ခာပုဒ်ကိုလည်း။ ပညပေဿာမ၊ ပညတ်ကုန်အံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဘဂဝန္တော၊ ဘုန်းတော်ကြီးကုန်သော။ ဗုဒ္ဓါ၊ ဘုရားရှင်တို့သည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ပဋိပုစ္ဆန္တိ၊ တစ်ဖန်ထပ်၍ မေးတော်မူကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝဂ္ဂုမုဒါတီရိယေ၊ ဝဂ္ဂုမုဒါမြစ်ကမ်းနား၌ နေကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကထံ၊ အဘယ်သို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မောဒမာနာ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဝိဝဒမာနာ၊ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သော စကားကို မဆိုကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဖာသုကံ၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝဿံ၊ ဝါလပတ်လုံး။ ဝသိတ္ထ ပန၊ နေကြရပါကုန်သနည်း။ ပိဏ္ဍကေန၊ ဆွမ်းဖြင့်။ န စ ကိလမိတ္ထ ပန၊ ပင်လည်း မပင်ပန်းကြပါကုန်သနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ဝေါ၊ သင်တို့၏။ ဝစနံ၊ စကားသည်။ ဘူတံ ပန၊ ဟုတ်မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဘူတံ၊ မဟုတ်မမှန်ချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ကိံ ဝိဂရဟိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့တော်မူသနည်း။ “မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ အနနုစ္ဆဝိကံ၊ မလျောက်ပတ်။ အနနုလောမိကံ၊ မလျော်။ အပ္ပတိရူပံ၊ မသင့်တင့်။ အဿာမဏကံ၊ ရဟန်းတို့၏ အမူအရာ မဟုတ်။ အကပ္ပိယံ၊ မအပ်။ အကရဏီယံ၊ မပြုအပ်။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဥဒရဿ၊ ဝမ်း၏။ ကာရဏာ၊ အကြောင်းကြောင့်။ ဂိဟီနံ၊ လူတို့အား။ အညမညဿ၊ တစ်ယောက်သည် တစ်ယောက်၏။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မဿ၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရား၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသိဿထ နာမ၊ ဆိုကြကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ တုမှေဟိ၊ သင်တို့သည်။ တိဏှေန၊ ထက်စွာသော။ ဂေါဝိကန္တနေန၊ နွားဝမ်းဗိုက်ကို ဖောက်ဖြတ်ကြောင်းဖြစ်သော သားလှီးဓားဖြင့်။ ကုစ္ဆိ ပရိကန္တော၊ ဝမ်းကို လှီးဖြတ်ဖောက်အပ်သော အမူအရာသည်။ ဝရံ၊ မြတ်၏။ ဥဒရဿ၊ ဝမ်း၏။ ကာရဏာ၊ အကြောင်းကြောင့်။ ဂိဟီနံ၊ လူတို့အား။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မဿ၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရား၏။ ဝဏ္ဏော၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသိတော၊ ဆိုအပ်သော အမူအရာသည်။ န တွေ၀ ဝရံ၊ မမြတ်သည်သာတည်း။ တံ ဝရာဝရံ၊ ထိုမြတ်မမြတ် ဖြစ်ခြင်းသည်။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်နည်း။ မောဃပုရိသာ၊မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဟိ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ တတော နိဒါနံ၊ ထိုဝမ်းကို လှီးဖြတ်ဖောက်ခြင်း ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ မရဏံ ဝါ၊ သေခြင်းသို့မူလည်း။ နိဂစ္ဆေယျ၊ ရောက်ရာ၏။ မရဏမတ္တံ၊ သေလောက်ရုံမျှသော။ ဒုက္ခံ ဝါ၊ ဆင်းရဲသို့မူလည်း။ နိဂစ္ဆေယျ၊ ရောက်ရာ၏။ တပ္ပစ္စယာ၊ ထိုဝမ်းကို လှီးဖြတ်ဖောက်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ အပါယံ၊ ချမ်းသာကင်းသော။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ မကောင်းမှုကို ပြုသောသူတို့၏ လားရာဖြစ်သော။ ဝိနိပါတံ၊ ပျက်စီး၍ ကျရာဖြစ်သော။ နိရယံ၊ ငရဲ၌။ န တွေ၀ ဥပပဇ္ဇေယျ၊ မဖြစ်ရာသည်သာတည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဣတော နိဒါနဉ္စ ခေါ၊ ဤကြောင်းကြောင့်ကား။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ အပါယံ၊ မကောင်းမှုကို ပြုသောသူတို့၏ လားရာဖြစ်သော။ ဝိနိပါတံ၊ ပျက်စီး၍ ကျရာဖြစ်သော။ နိရယံ၊ ငရဲ၌။ ဥပပဇ္ဇေယျ၊ ဖြစ်ရာ၏။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူပြီး၍။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၁၉၅။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ လောကသ္မိံ၊ သတ္တလောက၌။ သန္တော သံဝိဇ္ဇမာနာ၊ ထင်ရှားရှိကုန်သော။ မဟာစောရာ၊ ခိုးသူကြီးတို့သည်။ ဣမေ ပဉ္စ၊ ဤငါးယောက်တို့တည်း။ ပဉ္စ၊ ငါးယောက်တို့ ဟူသည်။ ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသတ္တလောက၌။ ဧကစ္စဿ၊ အချို့သော။ မဟာစောရဿ၊ ခိုးသူကြီးအား။ ဧဝံ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ ဟောတိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ကုဒါဿု နာမ၊ အဘယ်မည်သော အခါ၌။ သတေန ဝါ၊ တစ်ရာသော ခိုးသူငယ်သည်လည်းကောင်း။ သဟဿေန ဝါ၊ တစ်ထောင်သော ခိုးသူငယ်သည်လည်းကောင်း။ ပရိဝုတော၊ ခြံရံအပ်သည်ဖြစ်၍။ ဂါမနိဂမရာဇ
ဓာနီသု၊ ရွာနိဂုံးမင်းနေပြည်တို့၌။ ဟနန္တော၊ ညှဉ်းဆဲလျက်။ ဃာတေန္တော၊ ညှဉ်းဆဲစေလျက်။ ဆိန္ဒန္တော၊ ဖြတ်လျက်။ ဆေဒါပေန္တော၊ ဖြတ်စေလျက်။ ပစန္တော၊ ချက်လျက်။ ပါစေန္တော၊ ချက်စေလျက်။ အာဟိဏ္ဍိဿာမိ၊ လှည့်လည်ရအံ့နည်း၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော မဟာစောရော၊ ထိုခိုးသူကြီးသည်။ အပရေန၊ တစ်ပါးသော။ သမယေန၊ အခါ၌။ သတေန ဝါ၊ တစ်ရာသော ခိုးသူငယ်သည်လည်းကောင်း။ သဟဿေန ဝါ၊ တစ်ထောင်သော ခိုးသူငယ်သည်လည်းကောင်း။ ပရိဝုတော၊ ခြံရံအပ်သည်ဖြစ်၍။ ဂါမနိဂမရာဇဓာနီသု၊ ရွာနိဂုံးမင်းနေပြည်တို့၌။ ဟနန္တော၊ ညှဉ်းဆဲလျက်။ ဃာတေန္တော၊ ညှဉ်းဆဲစေလျက်။ ဆိန္ဒန္တော၊ ဖြတ်လျက်။ ဆေဒါပေန္တော၊ ဖြတ်စေလျက်။ ပစန္တော၊ ချက်လျက်။ ပါစေန္တော၊ ချက်စေလျက်။ အာဟိဏ္ဍတိ၊ လှည့်လည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဧကစ္စဿ၊ အချို့သော။ ပါပဘိက္ခုနော၊ ယုတ်မာသော ရဟန်းအား။ ဧဝံ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ ဟောတိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကုဒါဿု နာမ၊ အဘယ်မည်သော အခါ၌။ သတေန ဝါ၊ တစ်ရာသော ရဟန်းသည်လည်းကောင်း။ သဟဿေန ဝါ၊ တစ်ထောင်သော ရဟန်းသည်လည်းကောင်း။ ပရိဝုတော၊ ခြံရံအပ်သည်ဖြစ်၍။ ဂါမနိဂမရာဇဓာနီသု၊ ရွာနိဂုံးမင်းနေပြည်တို့၌။ သက္ကတော၊ ကောင်းစွာ ပြုအပ်သည်ဖြစ်၍။ ဂရုကတော၊ အလေးအမြတ် ပြုအပ်သည်ဖြစ်၍။ မာနိတော၊ မြတ်နိုးအပ်သည်ဖြစ်၍။ ပူဇိတော၊ ပူဇော်အပ်သည်ဖြစ်၍။ အပစိတော၊ အရိုအသေ ပြုအပ်သည်ဖြစ်၍။ ဂဟဋ္ဌာနဉ္စေဝ၊ လူတိ့ု၏လည်းကောင်း။ ပဗ္ဗဇိတာနဉ္စ၊ ရဟန်းတို့၏လည်းကောင်း။ စီဝရပိဏ္ဍပါတသေနာသနဂိလာနပ္ပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရာနံ၊ သင်္ကန်း ဆွမ်း ကျောင်း သူနာ၏ အထောက်အပံ့ အသက်၏ အရံအတားဖြစ်သော ဆေးတို့ကို။ လာဘီ၊ ရအပ်သည်ဖြစ်၍။ စာရိကံ၊ လှည့်လည်ခြင်းကို။ စရိဿာမိ၊ လှည့်လည်ရအံ့နည်း၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည် ဟောတိ- ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အပရေန၊ တစ်ပါးသော။ သမယေန၊ အခါ၌။ သတေန ဝါ၊ တစ်ရာသော ရဟန်းသည်လည်းကောင်း။ သဟဿေန ဝါ၊ တစ်ထောင်သော ရဟန်းသည်လည်းကောင်း။ ပရိဝုတော၊ ခြံရံအပ်သည်ဖြစ်၍။ ဂါမနိဂမရာဇဓာနီသု၊ ရွာနိဂုံးမင်းနေပြည်တို့၌။ သက္ကတော၊ ကောင်းစွာ ပြုအပ်သည်ဖြစ်၍။ ဂရုကတော၊ အလေးအမြတ်ပြုအပ်သည် ဖြစ်၍။ မာနိတော၊ မြတ်နိုးအပ်သည်ဖြစ်၍။ ပူဇိတော၊ ပူဇော်အပ်သည်ဖြစ်၍။ အပစိတော၊ အရိုအသေပြုအပ်သည်ဖြစ်၍။ ဂဟဋ္ဌာနဉ္စေဝ၊ လူတို့၏လည်းကောင်း။ ပဗ္ဗဇိတာနဉ္စ၊ ရဟန်းတို့၏လည်းကောင်း။ စီဝရပိဏ္ဍပါတသေနာသနဂိလာနပ္ပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရာနံ၊ သင်္ကန်း ဆွမ်း ကျောင်း သူနာ၏ အထောက်အပံ့ အသက်၏ အရံအတားဖြစ်သော ဆေးတို့ကို။ လာဘီ၊ ရအပ်သည်ဖြစ်၍။ စာရိကံ၊ လှည့်လည်ခြင်းကို။ စရတိ၊ လှည့်လည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ လောကသ္မိံ၊ သတ္တလောက၌။ သန္တော သံဝိဇ္ဇမာနော၊ ထင်ရှားရှိသော။ ပဌမော၊ ရှေးဦးစွာသော။ မဟာစောရော၊ ခိုးသူကြီးသည်။ အယံ၊ ဤသူပင်တည်း။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန စ ပရံ၊ တစ်ပါးလည်း။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော။ ပါပဘိက္ခု၊ ယုတ်မာသော ရဟန်းသည်။ တထာဂတပ္ပဝေဒိတံ၊ မြတ်စွာဘုရားသည် သိစေအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယံ၊ သုတ်အဘိဓမ္မာဝိနည်းကို။ ပရိယာပုဏိတွာ၊ သင်ကြား၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ သန္တကံ ကတွာ၊ ဥစ္စာပြု၍။ ဒဟတိ၊ ခိုးဆောင်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ လောကသ္မိံ၊ သတ္တလောက၌။ သန္တော သံဝိဇ္ဇမာနော၊ ထင်ရှားရှိသော။ ဒုတိယော၊ နှစ်ယောက်မြောက်သော။ မဟာစောရော၊ ခိုးသူကြီးသည်။ အယံ၊ ဤသူပင်တည်း။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန စ ပရံ၊ တစ်ပါးလည်း။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော။ ပါပဘိက္ခု၊ ယုတ်မာသော ရဟန်းသည်။ သုဒ္ဓံ၊ စင်ကြယ်စွာ။ ဗြဟ္မစာရိံ၊ မြတ်သော အကျင့် ရှိသော။ ပရိသုဒ္ဓံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ စင်ကြယ်သော။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရန္တံ၊ ကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ အမူလကေန၊ အရင်းမရှိသော။ အဗြဟ္မစရိယေန၊ မမြတ်သော အကျင့်ဖြင့်။ အနုဒ္ဓံသေတိ၊ ဖျက်ဆီး၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ လောကသ္မိံ၊ သတ္တလောက၌။ သန္တော သံဝိဇ္ဇမာနော၊ ထင်ရှားရှိသော။ တတိယော၊ သုံးယောက်မြောက်သော။ မဟာစောရော၊ ခိုးသူကြီးသည်။ အယံ၊ ဤသူပင်တည်း။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုန စ ပရံ၊ တစ်ပါးလည်း။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော။ ပါပဘိက္ခု၊ ယုတ်မာသော ရဟန်းသည်။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ယာနိ တာနိ၊ ဂရုဘဏ္ဍာနိ- အကြင်ဂရုဘဏ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ယာနိ တာနိ ဂရုပရိက္ခာရာနိ၊ အကြင်ဂရုပရိက္ခရာတို့သည်လည်းကောင်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဣဒံ ဣမာနိ၊ ဤဂရုဘဏ် ဂရုပရိက္ခရာတို့သည်။ သေယျထာ ကတမာနိ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ အာရာမော၊ အရံ။ အာရာမဝတ္ထု၊ အရံရာ။ ဝိဟာရော၊ ကျောင်း။ ဝိဟာရဝတ္တု၊ ကျောင်းရာ။ မေဉ္စာ၊ ညောင်စောင်း။ ပီဌံ၊ အင်းပျဉ်။ ဘိသိ၊ ဘုံလျှို။ ဗိဗ္ဗောဟနံ၊ အုံး။ လောဟကုမ္ဘီ၊ ကြေးအိုး။ လောဟဘာဏကံ၊ ကြေးအိုးစရည်းကြီး။ လောဟဝါရကော၊ ကြေးအင်တွဲ။ လောဟကဋာဟံ၊ ကြေးဖျဉ်း။ ဝါသိ၊ ပဲခွပ်။ ပရသု၊ ပုဆိန်။ ကုဌာရီ၊ ဓားမ။ ကုဒါလော၊ ပေါက်တူး။ နိခါဒနံ၊ ဆောက်။ ဝလ္လု၊ နွယ်။ ဝေဠု၊ ဝါး။ မုဉ္ဇံ၊ ဖြူဆံမြက်။ ပဗ္ဗဇံ၊ ပြိတ်မြက်။ တိဏံ၊ ကြွင်းသော မြက်။ မိတ္တိကာ၊ မြေညက်။ ဒါရုဘဏ္ဍံ၊ သစ်ဘဏ္ဍာ။ မတ္တိကာဘဏ္ဍံ၊ မြေညက်ဘဏ္ဍာ။ ဣတိ ဣမာနိ၊ ဤသည်တို့တည်း။ တေဟိ၊ ထိုဂရုဘဏ်တို့ဖြင့်။ ဂိဟိံ၊ လူကို။ သင်္ဂဏှာတိ၊ သင်္ဂဟချီးမြောက်၏။ ဥပလာပေတိ၊ ဖြားယောင်း၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ လောကသ္မိံ၊ သတ္တလောက၌။ သန္တော သံဝိဇ္ဇမာနော၊ ထင်ရှားရှိသော။ စတုတ္ထော၊ လေးယောက်မြောက်သော။ မဟာစောရော၊ ခိုးသူကြီးသည်။ အယံ၊ ဤသူပင်တည်း။
ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အသန္တံ၊ ထင်ရှားမရှိသော။ အဘူတံ၊ မဟုတ်မမှန်သော။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မံ၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားကို။ ဥလ္လပတိ၊ ပြောဟော၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ သဒေဝကေ၊ နတ်ပြည်ငါးထပ်နှင့် တကွသော။ သမာရကေ၊ ဝသ၀တ္တီနတ်ပြည်နှင့် တကွသော။ သဗြဟ္မကေ၊ ဗြဟ္မာပြည်နှင့် တကွသော။ လောကေ၊ ဩကာသလောက၌လည်းကောင်း။ သဿမဏဗြာဟ္မဏိယာ၊ ရဟန်းပုဏ္ဏားနှင့် တကွသော။ သဒေဝမနုဿာယ၊ သမ္မုတိနတ်တည်းဟူသော မင်း ကြွင်းသောလူနှင့် တကွသော။ ပဇာယ၊ သတ္တလောက၌လည်းကောင်း။ အဂ္ဂေါ၊ လွန်ကဲသော။ မဟာစောရော၊ ခိုးသူကြီး မည်၏။ တံ သော မဟာစောရော၊ ထိုခိုးသူကြီးသည်။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်။ အဂ္ဂေါ၊ လွန်ကဲသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဥလ္လပန္တေန၊ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မကို ဝါကြွား၍ ပြောသော ရဟန်းသည်။ ထေယျာယ၊ ခိုးသဖြင့်။ ရဋ္ဌပိဏ္ဍော၊ တိုင်းသူတို့၏ ဆွမ်းကို။ ဘုတ္တော၊ စားအပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ အဂ္ဂေါ၊ လွန်ကဲ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အညထာ၊ တစ်ပါးသော အခြင်းအရာဖြင့်။ သန္တံ၊ ဖြစ်သော။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ အညထာ၊ တစ်ပါးသော အခြင်းအရာဖြင့်။ ပဝေဒယေ၊ သိစေ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ယံ ဘောဇနံ၊ အကြင်ဘောဇဉ်ကို။ ဘုတ္တံ၊ စားအပ်၏။ တံ ဘောဇနံ၊ ထိုဘောဇဉ်သည်။ ကိတဝဿ၊ စဉ်းလဲသော ငှက်မုဆိုးသည်။ နိကစ္စ၊ စဉ်းလဲကောက်ကျစ်၍။ သကုဏဇာတံ၊ ငှက်အပေါင်းကို။ ဘုတ္တံ ဣဝ၊ စားအပ်သကဲ့သို့။ နိကစ္စ၊ စဉ်းလဲကောက်ကျစ်၍။ ဘုတ္တံ၊ စားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ကာသာဝကဏ္ဌာ၊ သင်္ကန်း လည်၌ ရောက်ကုန်သော။ ဗဟဝေါ၊ များစွာ ကုန်သော။ ပါပဓမ္မာ၊ ယုတ်မာသောသဘော ရှိကုန်သော။ ယေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပါပေဟိ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ ကမ္မေဟိ၊ အမှုတို့ကြောင့်။ နိရယံ၊ ငရဲ၌။ ဥပပဇ္ဇရေ၊ ဖြစ်ကုန်၏။
ဒုဿီလော၊ သီလ မရှိသော။ အသညတော၊ ကိုယ်နှုတ်စိတ်ကို မစောင့်စည်းသော ရဟန်းသည်။ ယံ ရဋ္ဌပိဏ္ဍံ၊ အကြင်တိုင်းသူတို့၏ ဆွမ်းကို။ စေ ဘုဉ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ စားငြားအံ့။ တတ္တံ၊ ပူစွာသော။ အဂ္ဂိသိခူပမံ၊ မီးလျှံနှင့် တူသော ဥပမာရှိသော။ ယဉ္စ အယောဂုဠံ၊ အကြင်သံတွေခဲကိုလည်း။ စေ ဘုဉ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ စားငြားအံ့။ တေသု၊ ထိုနှစ်ပါးတို့တွင်။ တတ္တော၊ ပူစွာသော။ အဂ္ဂိသိခူပမော၊ မီးလျှံနှင့် တူသော ဥပမာ ရှိသော။ အယောဂုဠော၊ သံတွေခဲကို။ ဘုတ္တော၊ စားခြင်းသည်။ သေယျော၊ မြတ်သေး၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝဂ္ဂုမုဒါတီရိယေ၊ ဝဂ္ဂုမုဒါမြစ်ကမ်း၌ နေကုန်သော။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူပြီး၍။ ဒုဗ္ဘရတာယ၊ မိမိကိုယ်ကို မိမိ မွေးမြူနိုင်ခဲသည်၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ ဒုပ္ပေါသတာယ၊ မိမိကိုယ်ကို သူတစ်ပါးတို့ မွေးမြူနိုင်ခဲသည်၏ အဖြစ်၏လည်းကောင်း၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
“ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနဘိဇာနံ အနဘိဇာနန္တော၊ မသိဘဲလျက်။ အလမရိယဉာဏဒဿနံ၊ ကိလေသာကို ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ စွမ်းနိုင်သော မြတ်သော ဉာဏ်အမြင် ရှိသော။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မံ၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားကို။ အတ္တုပနာယိကံ၊ မိမိ၌ ဆောင်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ‘ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနာမိ၊ ငါသိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဿာမိ၊ ငါမြင်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမုဒါစရေယျ၊ ပြောဟောငြားအံ့။ တတော၊ ထိုပြောဟောသည်မှ။ အပရေန၊ တစ်ပါးသော။ သမယေန၊ အခါ၌။ သမနုဂ္ဂါဟီယမာနော ဝါ၊ သူတစ်ပါးတို့ မေးစိစစ်အပ်သော်လည်းကောင်း။ အသမနုဂ္ဂါဟီယမာနော ဝါ၊ သူတစ်ပါးတို့ မမေး မစိစစ်အပ်သော်လည်းကောင်း။ အာပန္နော၊ အာပတ်သို့ ရောက်ပြီးသော။ ဝိသုဒ္ဓါပေက္ခော၊ စင်ကြယ်ခြင်းကို အလိုရှိသော ရဟန်းသည်။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အဇာနံ အဇာနန္တော၊ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မကို မသိဘဲလျက်။ ဇာနာမိ၊ သိ၏။ အပဿံ အပဿန္တော၊ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မကိုမမြင်ဘဲလျက်။ ပဿာမိ၊ မြင်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အဝစံ၊ ဆိုမိပြီ။ တုစ္ဆံ၊ အချည်းနှီးသော။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဝိလပိံ၊ ပြောဟောမိပြီ။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုငြားအံ့။ အယမ္ပိ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်လည်း။ ပါရာဇိကော၊ သာသနာတော်မှ ဆုံးရှုံးခြင်းသို့ ရောက်သည်။ အသံဝါသော၊ ရဟန်းကောင်းတို့နှင့် ပေါင်းဖော်ခြင်း မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၁၉၆။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အဒိဋ္ဌေ၊ မမြင်အပ်သည်၌။ ဒိဋ္ဌသညိနော၊ မြင်အပ်၏ဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အပတ္တေ၊ မရောက်အပ်သည်၌။ ပတ္တသညိနော၊ ရောက်အပ်၏ဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အနဓိဂတေ၊ မရအပ်သည်၌။ အဓိဂတသညိနော၊ ရအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အသစ္ဆိကတေ၊ မျက်မှောက်မပြုအပ်သည်၌။ သစ္ဆိကတသညိနော၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဓိမာနေန၊ ရနိုးခြင်းဖြင့်။ အညံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ ဗျာကရိံသု၊ ကြားကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ အပရေန၊ တစ်ပါးသော။ သမယေန၊ အခါ၌။ ရာဂါယပိ၊ ရာဂအကျိုးငှာလည်း။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ နမတိ၊ ညွတ်၏။ ဒေါသာယပိ၊ ဒေါသအကျိုးငှာလည်း။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ နမတိ၊ ညွတ်၏။ မောဟာယပိ၊ မောဟအကျိုးငှာလည်း။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ နမတိ၊ ညွတ်၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်ပြီ။ မယဉ္စ၊ ငါတို့သည်လည်း။ အဒိဋ္ဌေ၊ မမြင်အပ်သည်၌။ ဒိဋ္ဌသညိနော၊ မြင်အပ်၏ဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်။ အပတ္တေ၊ မရောက်အပ်သည်၌။ ပတ္တသညိနော၊ ရောက်အပ်၏ဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်။ အနဓိဂတေ၊ မရအပ်သည်၌။ အဓိဂတသညိနော၊ ရအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်။ အသစ္ဆိကတေ၊ မျက်မှောက်မပြုအပ်သည်၌။ သစ္ဆိကတသညိနော၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်။ အမှာ၊ ဖြစ်ကုန်ပြီ။ အဓိမာနေန၊ ရနိုးခြင်းဖြင့်။ အညံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ ဗျာကရိမှာ၊ ကြားကုန်ပြီ။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နာ နု ခေါ၊ ရောက်ကုန်ပြီလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အာယသ္မတော အာနန္ဒဿ၊ အရှင်အာနန္ဒာအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ “အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အဒိဋ္ဌေ၊ မမြင်အပ်သည်၌။ ဒိဋ္ဌသညိနော၊ မြင်အပ်၏ဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်။ အပတ္တေ၊ မရောက်အပ်သည်၌။ ပတ္တသညိနော၊ ရောက်အပ်၏ဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်။ အနဓိဂတေ၊ မရအပ်သည်၌။ အဓိဂတသညိနော၊ ရအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်။ အသစ္ဆိကတေ၊ မျက်မှောက်မပြုအပ်သည်၌။ သစ္ဆိကတသညိနော၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အဓိမာနေန၊ ရနိုးခြင်းဖြင့်။ အညံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ ဗျာကရောန္တိ၊ ကြားကုန်၏။ တဉ္စ ခေါ ဧတံ၊ ထိုရနိုးခြင်းဖြင့် အရဟတ္တဖိုလ်ကို ကြားခြင်းကိုကား။ အဗ္ဗောဟာရိကံ၊ အာပတ်၏ အကြောင်းဟု မခေါ်ဝေါ်အပ်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၁၉၇။ ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနဘိဇာနံ အနဘိဇာနန္တော၊ မသိဘဲလျက်။ အလမရိယဉာဏဒဿနံ၊ ကိလေသာကို ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ စွမ်းနိုင်သော မြတ်သော ဉာဏ်အမြင်ရှိသော။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မံ၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားကို။ အတ္တုပနာယိကံ၊ မိမိ၌ ဆောင်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ‘ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနာမိ၊ သိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဿာမိ၊ မြင်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမုဒါစရေယျ၊ ပြောဟောငြားအံ့။ တတော၊ ထိုသို့ ပြောဟောသည်မှ။ အပရေန၊ တစ်ပါးသော။ သမယေန၊ အခါ၌။ သမနုဂ္ဂါဟီယမာနော ဝါ၊ သူတစ်ပါးတို့ မေးစိစစ်အပ်သော်လည်းကောင်း။ အသမနုဂ္ဂါဟီယမာနော ဝါ၊ သူတစ်ပါးတို့ မမေး မစိစစ်အပ်သော်လည်းကောင်။ အာပန္နော၊ အာပတ်သို့ ရောက်ပြီးသော။ ဝိသုဒ္ဓါပေက္ခော၊ စင်ကြယ်ခြင်းကို အလိုရှိသော ရဟန်းသည်။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အဇာနံ အဇာနန္တော၊ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မကို မသိဘဲလျက်။ ဇာနာမိ၊ သိ၏။ အပဿံ အပဿန္တော၊ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မကို မမြင်ဘဲလျက်။ ပဿာမိ၊ မြင်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အဝစံ၊ ဆိုမိပြီ။ တုစ္ဆံ၊ အချည်းနှီးသော။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဝိလပိံ၊ ပြေဟောမိပြီ။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဓိမာနာ၊ ရနိုးခြင်းကို။ အညတြ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ ဝဒေယျ၊ ဆိုငြားအံ့။ အယမ္ပိ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်လည်း။ ပါရာဇိကော၊ သာသနာတော်မှ ရှုံးခြင်းသို့ ရောက်သည်။ အသံဝါသော၊ ရဟန်းကောင်းတို့နှင့် ပေါင်းဖော်ခြင်း မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၁၉၈။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပန ဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည် ။ပ။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား၊ ။ပ။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ “ဘိက္ခူ”တိ၊ ဘိက္ခု ဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
အနဘိဇာနန္တိ၊ အနဘိဇာနံ ဟူသည်ကား။ အသန္တံ၊ ထင်ရှားမရှိသော။ အဘူတံ၊ မဟုတ်မမှန်သော။ အသံဝိဇ္ဇမာနံ၊ ထင်ရှားမရှိသော တရားကို။ အတ္တနိ၊ မိမိ၌။ ကုသလံ ဓမ္မံ၊ ကုသိုလ်တရားကို။ “မေ၊ ငါ့အား။ ကုသလော ဓမ္မော၊ ကုသိုလ်တရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဇာနန္တော၊ မသိဘဲလျက်။ အပဿန္တော၊ မမြင်ဘဲလျက်။
ဈာနံ၊ ဈာန်လေးပါးသည်လည်းကောင်း။ ဝိမောက္ခော၊ ဝိမောက္ခသုံးပါးသည်လည်းကောင်း။ သမာဓိ၊ သမာဓိသုံးပါးသည်လည်းကောင်း။ သမာပတ္တိ၊ သမာပတ်သုံးပါးသည်လည်းကောင်း။ ဉာဏဒဿနံ၊ ဝိဇ္ဇာသုံးပါးသည်လည်းကောင်း။ မဂ္ဂဘာဝနာ၊ မဂ္ဂဘာဝနာခုနစ်ပါးသည်လည်းကောင်း။ ဖလသစ္ဆိကိရိယာ၊ ဖလသစ္ဆိရိယာလေးပါးသည်လည်းကောင်း။ ကိလေသပ္ပဟာနံ၊ ကိလေသပ္ပဟာနသုံးပါးသည်လည်းကောင်း။ စိတ္တဿ၊ စိတ်၏။ ဝိနီဝရဏတာ၊ နီဝရဏကင်းသည်၏ အဖြစ်သုံးပါးသည်လည်းကောင်း။ သုညာဂါရေ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ အရပ်၌။ အဘိရတိ၊ လေးပါးသော ဈာန်ဖြင့် မွေ့လျော်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မော နာမ၊ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မ မည်၏။
အတ္တုပနာယိကန္တိ၊ အတ္တုပနာယိကံ ဟူသည်ကား။ တေ ဝါ ကုသလေ ဓမ္မေ၊ ထိုကုသိုလ်ဓမ္မတို့ကိုလည်း။ အတ္တနိ၊ မိမိ၌။ ဥပနေတိ၊ ဆောင်၏။ အတ္တာနံ ဝါ၊ မိမိကိုယ်ကိုလည်း။ တေသု ကုသလေသု ဓမ္မေသု၊ ထိုကုသိုလ်ဓမ္မတို့၌။ ဥပနေတိ၊ ဆောင်၏။
ဉာဏန္တိ၊ ဉာဏံ ဟူသည်ကား။ တိဿော ဝိဇ္ဇာ၊ သုံးပါးသော ဝိဇ္ဇာတို့တည်း။
ဒဿနန္တိ၊ ဒဿနံ ဟူသည်ကား။ ယံ ဓမ္မဇာတံ၊ အကြင်တရားသဘောသည်။ ဉာဏံ၊ ဉာဏ် မည်၏။ တံ ဓမ္မဇာတံ၊ ထိုတရားသဘောသည်။ ဒဿနံ၊ ဒဿန မည်၏။ ယံ ဓမ္မဇာတံ၊ အကြင်တရားသဘောသည်။ ဒဿနံ၊ ဒဿန မည်၏။ တံ ဓမ္မဇာတံ၊ ထိုတရားသဘောသည်။ ဉာဏံ၊ ဉာဏ် မည်၏။
သမုဒါစရေယျာတိ၊ သမုဒါစရေယျ ဟူသည်ကား။ ဣတ္ထိယာ ဝါ၊ မိန်းမအားလည်းကောင်း။ ပုရိသဿ ဝါ၊ ယောကျ်ားအားလည်းကောင်း။ ဂဟဋ္ဌဿ ဝါ၊ လူအားလည်းကောင်း။ ပဗ္ဗဇိတဿ ဝါ၊ ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာရောစေယျ၊ ပြောကြားငြားအံ့။
ဣတိ ဇာနာမိ ဣတိ ပဿာမီတိ၊ ဣတိ ဇာနာမိ ဣတိ ပဿာမိ- ဟူသည်ကား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ဧတေ ဓမ္မေ၊ ဤဥတ္တရိမနုဿဓမ္မတို့ကို။ ဇာနာမိ၊ သိ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဧတေ ဓမ္မေ၊ ဤဥတ္တရိမနုဿဓမ္မတို့ကို။ ပဿာမိ၊ မြင်၏။ ဧတေ ဓမ္မာ၊ ဤဥတ္တရိမနုဿဓမ္မတို့သည်။ မယိ၊ ငါ၌။ အတ္ထိ စ၊ ရှိကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်လည်း။ ဧတေသု ဓမ္မေသု၊ ဤဥတ္တရိမနုဿဓမ္မတို့၌။ သန္ဒိဿာမိ၊ ထင်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမုဒါစရေယျ၊ ပြောကြားငြားအံ့။
တတော အပရေန သမယေနာတိ၊ တတော အပရေန သမယေန ဟူသည်ကား။ ယသ္မိံ ခဏေ၊ အကြင်ခဏ၌။ သမုဒါစိဏ္ဏံ၊ ပြောဟောအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ခဏံ၊ ထိုခဏကို။ တံ လယံ၊ ထိုလယကို။ တံ မုဟုတ္တံ၊ ထိုမုဟုတ္တကို။ ဝီတိဝတ္တေ၊ လွန်သည်ရှိသော်။
သမနုဂ္ဂါဟီယမာနောတိ၊ သမနုဂ္ဂါဟီယမာနော ဟူသည်ကား။ ယံ ဝတ္ထု၊ အကြင်ဝတ္ထုသည်။ ပဋိညာတံ၊ ဝန်ခံအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မိံ ဝတ္ထုသ္မိံ၊ ထိုဝတ္ထု၌။ သမနုဂ္ဂါဟီယမာနော၊ သူတစ်ပါးတို့ မေးစိစစ်အပ်သည်ရှိသော်။ “တေ၊ သင်သည်။ ကိံ၊ အဘယ်တရားကို။ အဓိဂတံ၊ ရအပ်သနည်း။ ကိန္တိ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ တေ၊ သင်သည်။ အဓိဂတံ၊ ရအပ်သနည်း။ ကဒါ၊ အဘယ်အခါ၌။ တေ၊ သင်သည်။ အဓိဂတံ၊ ရအပ်သနည်း။ ကတ္ထ၊ အဘယ် အရပ်၌။ တေ၊ သင်သည်။ အဓိဂတံ၊ ရအပ်သနည်း။ ကတမေ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ တေ ကိလေသာ၊ ထိုကိလေသာတို့ကို။ ပဟီနာ၊ ပယ်အပ်ကုန်သနည်း။ ကတမေသံ ဓမ္မာနံ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော တရားတို့ကို။ တွံ၊ သင်သည်။ လာဘီ၊ ရသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမနုဂ္ဂါဟီယမာနော၊ သူတစ်ပါးတို့ မေးစိစစ်အပ်သည်ရှိသော်။
အသမနုဂ္ဂါဟီယမာနောတိ၊ အသမနုဂ္ဂါဟီယမာနော ဟူသည်ကား။ ကေနစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော သူသည်။ န ဝုစ္စမာနော၊ မဆိုအပ်သည်ဖြစ်၍။
အာပန္နောတိ၊ အာပန္နော ဟူသည်ကား။ ပါပိစ္ဆော၊ ယုတ်မာသော အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဣစ္ဆာပကတော၊ ယုတ်မာသော အလိုရမ္မက် နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ အသန္တံ၊ ထင်ရှားမရှိသော။ အဘူတံ၊ မဟုတ်မမှန်သော။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မံ၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားကို။ ဥလ္လပိတွာ၊ ပြောဟော၍။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဝိသုဒ္ဓါပေက္ခောတိ၊ ဝိသုဒ္ဓါပေက္ခော ဟူသည်ကား။ ဂိဟီ ဝါ၊ လူသည်လည်း။ ဟောတုကာမော၊ ဖြစ်လိုသည်ဖြစ်၍။ ဥပါသကော ဝါ၊ ဥပါသကာသည်လည်း။ ဟောတုကာမော၊ ဖြစ်လိုသည်ဖြစ်၍။ အာရာမိကော ဝါ၊ အရံစောင့်သည်လည်း။ ဟောတုကာမော၊ ဖြစ်လိုသည်ဖြစ်၍။ သာမဏေရော ဝါ၊ သာမဏေသည်လည်း။ ဟောတုကာမော၊ ဖြစ်လိုသည်ဖြစ်၍။
အဇာနမေဝံ အာဝုသော အဝစံ ဇာနာမိ အပဿံ ပဿာမီတိ၊ အဇာနမေဝံ အာဝုသော အဝစံ ဇာနာမိ အပဿံ ပဿာမိ ဟူသည်ကား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဧတေ ဓမ္မေ၊ ဤဥတ္တရိမနုဿဓမ္မတို့ကို။ န ဇာနာမိ၊ မသိ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဧတေ ဓမ္မေ၊ ဤဥတ္တရိမနုဿဓမ္မတို့ကို။ န ပဿာမိ၊ မမြင်။ ဧတေ ဓမ္မာ၊ ဤဥတ္တရိမနုဿဓမ္မတို့သည်။ မယိ၊ ငါ၌။ နတ္ထိ စ၊ မရှိကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဧတေသု ဓမ္မေသု၊ ဤဥတ္တရိမနုဿဓမ္မတို့၌။ န စ သန္ဒိဿာမိ၊ မထင်သည်သာတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုငြားအံ့။
တုစ္ဆံ မုသာ ဝိလပိန္တိ၊ တုစ္ဆံ မုသာ ဝိလပိံ ဟူသည်ကား။ တုစ္ဆကံ၊ အချည်းနှီးသော စကားကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်၏။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်၏။ အဘူတံ၊ မဟုတ်မမှန်သော စကားကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်၏။ အဇာနန္တေန၊ မသိသော။ မယာ၊ ငါသည်။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်၏။
အညတြ အဓိမာနာတိ၊ အညတြ အဓိမာနာ ဟူသည်ကား။ အဓိမာနံ၊ ရနိုးခြင်းကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။
အယမ္ပီတိ၊ အယမ္ပိ ဟူသည်ကာ။ ပုရိမေ၊ ရှေးရဟန်းသုံးယောက်တို့ကို။ ဥပါဒါယ၊ စွဲ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
ပါရာဇိကော ဟောတီတိ၊ ပါရာဇိကော ဟောတိ- ဟူသည်ကား။ သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ မတ္ထကစ္ဆိန္နော၊ လည်ဆစ်ပြတ်ပြီးသော။ တာလော၊ ထန်းပင်သည်။ ပုန ဝိရူဠှိယာ၊ တစ်ဖန်စည်ပင်ပေါက်ရောက်ခြင်းငှာ။ အဘဗ္ဗော သေယျထာပိ၊ မထိုက်သကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပါပိစ္ဆော၊ ယုတ်မာသော အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဣစ္ဆာပကတော၊ ယုတ်မာသော အလိုရမ္မက် နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ အသန္တံ၊ ထင်ရှားမရှိသော။ အဘူတံ၊ မဟုတ်မမှန်သော။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မံ၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားကို။ ဥလ္လပိတွာ၊ ပြောဟော၍။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ “ပါရာဇိကော ဟောတီ”တိ၊ ပါရာဇိကော ဟောတိ- ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
အသံဝါသောတိ ဧတ္ထ၊ အသံဝါသော- ဟူသော ဤပုဒ်၌။ သံဝါသော နာမ၊ သံဝါသ မည်သည်ကား။ ဧကကမ္မံ၊ တူသော ကံသည်လည်းကောင်း။ ဧကုဒ္ဒေသော၊ တူသော ပါတိမောက်ပြခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သမသိက္ခတာ၊ တူသော အကျင့်သည်လည်းကောင်း။ ဧသော၊ ဤအလုံးစုံသည်။ သံဝါသော နာမ၊ သံဝါသ မည်၏။ သော၊ ထိုသံဝါသသည်။ တေန၊ ထိုပါရာဇိကကျသော ရဟန်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ “အသံဝါသော”တိ၊ အသံဝါသ- ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
၁၉၉။ ဈာနံ၊ ဈာန်လေးပါးသည်လည်းကောင်း။ ဝိမောက္ခော၊ ဝိမောက္ခသုံးပါးသည်လည်းကောင်း။ သမာဓိ၊ သမာဓိသုံးပါးသည်လည်ကောင်း။ သမာပတ္တိ၊ သမာပတ်သုံးပါးသည်လည်းကောင်း။ ဉာဏဒဿနံ၊ ဝိဇ္ဇာသုံးပါးသည်လည်းကောင်း။ မဂ္ဂဘာဝနာ၊ မဂ္ဂဘာဝနာခုနစ်ပါးသည်လည်းကောင်း။ ဖလသစ္ဆိကိရိယာ၊ ဖလသစ္ဆိကိရိယာလေးပါးသည်လည်းကောင်း။ ကိလေသပ္ပဟာနံ၊ ကိလေသပ္ပဟာန်သုံးပါးသည် လည်းကောင်း။ စိတ္တဿ၊ စိတ်၏။ ဝိနီဝရဏတာ၊ နီဝရဏကင်းသောအဖြစ် သုံးပါးသည်လည်းကောင်း။ သုညာဂါရေ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ အရပ်၌။ အဘိရတိ၊ လေးပါးသော ဈာန်ဖြင့် မွေ့လျော်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မော နာမ၊ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မ မည်၏။
ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်သည်လည်းကောင်း။ ဒုတိယံ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်သည်လည်းကောင်း။ တတိယံ ဈာနံ၊ တတိယဈာန်သည်လည်းကောင်း။ စတုတ္ထံ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်သည်လည်းကောင်း။ ဈာနန္တိ ဈာနံ နာမ၊ ဈာန် မည်၏။
သုညတော ဝိမောက္ခော၊ သုညတဝိမောက္ခသည်လည်းကောင်း။ အနိမိတ္တော ဝိမောက္ခော၊ အနိမိတ္တဝိမောက္ခသည်လည်းကောင်း။ အပ္ပဏိဟိတော ဝိမောက္ခော၊ အပ္ပဏိဟိတဝိမောက္ခသည်လည်းကောင်း။ ဝိမောက္ခောတိ ဝိမောက္ခော နာမ၊ ဝိမောက္ခ မည်၏။
သုညတော သမာဓိ၊ သုညတသမာဓိသည်လည်းကောင်း။ အနိမိတ္တော သမာဓိ၊ အနိမိတ္တသမာဓိသည်လည်းကောင်း။ အပ္ပဏိဟိတော သမာဓိ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာဓိသည်လည်းကောင်း။ သမာဓီတိ သမာဓိ နာမ၊ သမာဓိ မည်၏။
သုညတာ သမာပတ္တိ၊ သုညတသမာပတ်သည်လည်းကောင်း။ အနိမိတ္တာ သမာပတ္တိ၊ အနိမိတ္တသမာပတ်သည်လည်းကောင်း။ အပ္ပဏိဟိတာ သမာပတ္တိ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာပတ်သည်လည်းကောင်း။ သမာပတ္တီတိ သမာပတ္တိ နာမ၊ သမာပတ် မည်၏။
တိဿော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဝိဇ္ဇာ၊ ဝိဇ္ဇာတို့သည်။ ဉာဏဒဿနန္တိ ဉာဏဒဿနံ နာမ၊ ဉာဏ် မည်၏။
စတ္တာရော၊ လေးပါကုန်သော။ သတိပဋ္ဌာနာ၊ သတိပဋ္ဌာန်တို့သည်လည်းကောင်း။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ သမ္မပ္ပဓာနာ၊ သမ္မပ္ပဓာန်တို့သည်လည်းကောင်း။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ ဣဒ္ဓိပါဒါ၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣန္ဒြိယာနိ၊ ဣန္ဒြေတို့သည်လည်းကောင်း။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဗလာနိ၊ ဗိုလ်တို့သည်လည်းကောင်း။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဗောဇ္ဈင်္ဂါ၊ ဗောဇ္ဈင်တို့သည်လည်းကောင်း။ အရိယော၊ ဖြူစင်သော။ အဋ္ဌင်္ဂိကော၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံသော။ မဂ္ဂေါ၊ မဂ်သည်လည်းကောင်း။ မဂ္ဂဘာဝနာတိ မဂ္ဂဘာဝနာ နာမ၊ မဂ္ဂဘာဝနာ မည်၏။
သောတာပတ္တိဖလဿ၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို။ သစ္ဆိကိရိယာ၊ မျက်မှောက်ပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သကဒါဂါမိဖလဿ၊ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို။ သစ္ဆိကိရိယာ၊ မျက်မှောက်ပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ အနာဂါမိဖလဿ၊ အနာဂါမိဖိုလ်ကို။ သစ္ဆိကိရိယာ၊ မျက်မှောက်ပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ အရဟတ္တဿ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ သစ္ဆိကိရိယာ၊ မျက်မှောက်ပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဖလသစ္ဆိကိရိယာတိ ဖလသစ္ဆိကိရိယာ နာမ၊ ဖလသစ္ဆိကိရိယာ မည်၏။
ရာဂဿ၊ ရာဂကို။ ပဟာနံ၊ ပယ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဒေါသဿ၊ ဒေါသကို။ ပဟာနံ၊ ပယ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ မောဟဿ၊ မောဟကို။ ပဟာနံ၊ ပယ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ကိလေသပ္ပဟာနန္တိ ကိလေသပ္ပဟာနံ နာမ၊ ကိလေသပ္ပဟာန မည်၏။
ဝိနီဝရဏတာ စိတ္တဿာတိ၊ ဝိနီဝရဏတာ စိတ္တဿ ဟူသည်ကား။ ရာဂါ၊ ရာဂမှ။ စိတ္တံ၊ စိတ်၏။ ဝိနီဝရဏတာ၊ ကင်းသည်၏ အဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ ဒေါသာ၊ ဒေါသမှ။ စိတ္တံ၊ စိတ်၏။ ဝိနီဝရဏတာ၊ ကင်းသည်၏ အဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ မောဟာ၊ မောဟမှ။ စိတ္တံ၊ စိတ်၏။ ဝိနီဝရဏတာ၊ ကင်းသည်၏ အဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ ဝိနီဝရဏတာ စိတ္တဿာတိ ဝိနီဝရဏတာ စိတ္တဿ နာမ၊ ဝိနီဝရဏတာ စိတ္တဿ မည်၏။
ပဌမေန ဈာနေန၊ ပဌမဈာန်ဖြင့်။ သုညာဂါရေ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ အရပ်၌။ အဘိရတိ၊ မွေ့လျော်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဒုတိယေန ဈာနေန၊ ဒုတိယဈာန်ဖြင့်။ သုညာဂါရေ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ အရပ်၌။ အဘိရတိ၊ မွေ့လျော်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ တတိယေန ဈာနေန၊ တတိယဈာန်ဖြင့်။ သုညာဂါရေ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာအရပ်၌။ အဘိရတိ၊ မွေ့လျော်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ စတုတ္ထေန ဈာနေန၊ စတုတ္ထဈာန်ဖြင့်။ သုညာဂါရေ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ အရပ်၌။ အဘိရတိ၊ မွေ့လျော်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သုညာဂါရေ အဘိရတီတိ သုညာဂါရေ အဘိရတိ နာမ၊ သုညာဂါရေ အဘိရတိ မည်၏။
၂၀၀။ ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီ ရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့နှင့်။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသောရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘာဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတူဟိ၊ လေးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသောရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည် ဟောတိ- ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည် ဟောတိ- ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ခန္တိံ၊ သည်းခံခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ခန္တိံ၊ သည်းခံခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ရုစိံ၊ နှစ်သက်ခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဆဟိ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီး။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသောရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ခန္တိံ၊ သည်းခံခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ရုစိံ၊ နှစ်သက်ခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဘာဝံ၊ အလိုကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီး။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၀၁။ ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမံ ဈာနံ၊ မဌမဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသောရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတူဟိ၊ လေးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ၄၄၃၄၄၄ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသောရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ အာရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ခန္တိံ၊ သည်းခံခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသောရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ခန္တိံ၊ သည်းခံခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ရုစိံ၊ နှစ်သက်ခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဆဟိ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမ ဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသောရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ခန္တိံ၊ သည်းခံခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ရုစိံ၊ နှစ်သက်ခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဘာဝံ၊ အလိုကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ၄၄၅၄၄၆ ပဌမံဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသောရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၀၂။ ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသောရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတူဟိ၊ လေးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ခန္တိံ၊ သည်းခံခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထို့ပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ခန္တိံ၊ သည်းခံခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ရုစိံ၊ နှစ်သက်ခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဆဟိ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသောရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ခန္တိံ၊ သည်းခံခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ရုစိံ၊ နှစ်သက်ခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဘာဝံ၊ အလိုကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၀၃။ ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမဿ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကို။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသောရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတူဟိ၊ လေးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမဿ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကို။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ခန္တိံ၊ သည်းခံခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမဿ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကို။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသောရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ခန္တိံ၊ သည်းခံခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ရုစိံ၊ နှစ်သက်ခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဆဟိ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမဿ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကို။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသောရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ခန္တိံ၊ သည်းခံခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ရုစိံ၊ နှစ်သက်ခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဘာဝံ၊ အလိုကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဣတိ၊ ဤသို။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတိုဖြင့်။ ပဌမဿဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကို။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၀၄။ ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမဿ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကို။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတူဟိ၊ လေးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမဿ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကို။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ခန္တိံ၊ သည်းခံခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမဿ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကို။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ခန္တိံ၊ သည်းခံခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ရုစိံ၊ နှစ်သက်ခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဆဟိ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမဿ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကို။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ခန္တိံ၊ သည်းခံခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ရုစိံ၊ နှစ်သက်ခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဘာဝံ၊ အလိုကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမဿ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကို။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၀၅။ ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတူဟိ၊ လေးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ခန္တိံ၊ သည်းခံခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ခန္တိံ၊ သည်းခံခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ရုစိံ၊ နှစ်သက်ခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ခန္တိံ၊ သည်းခံခြင်းကို။ ၄၅၈၄၅၉ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ရုစိံ၊ နှစ်သက်ခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဘာဝံ၊ အလိုကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဣဒံ ပဌမံ ဈာနံ၊ ဤပဌမဈာန်ကို။ ဝိတ္တာရိတံ ယထာ၊ ချဲ့အပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ သဗ္ဗမ္ပိ၊ အလုံးစုံကိုလည်း။ ဝိတ္တာရေတဗ္ဗံ၊ ချဲ့အပ်၏။
၂၀၆။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်၊ ။ပ။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဒုတိယံ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကို၊ ။ပ။ တတိယံ ဈာနံ၊ တတိယဈာန်ကို၊ ။ပ။ စတုတ္ထံ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို၊ ။ပ။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။
စတုတ္ထဿ ဈာနဿ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ စတုတ္ထံ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ခန္တိံ၊ သည်းခံခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ရုစိံ၊ နှစ်သက်ခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဘာဝံ၊ အလိုကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။
၂၀၇။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ သုညတံ ဝိမောက္ခံ၊ သုညတ ဝိမောက္ခကို။ အနိမိတ္တံ ဝိမောက္ခံ၊ အနိမိတ္တဝိမောက္ခကို။ ၄၅၉၄၆၀အပ္ပဏိဟိတံ ဝိမောက္ခံ၊ အပ္ပဏိဟိတဝိမောက္ခကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ အပ္ပဏိဟိတဿ ဝိမောက္ခဿ၊ အပ္ပဏိဟိတဝိမောက္ခကို။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ အပ္ပဏိဟိတော ဝိမောက္ခော၊ အပ္ပဏိဟိတဝိမောက္ခကို။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတော၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိက အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ သုညတံ သမာဓိံ၊ သုညတသမာဓိကို။ အနိမိတ္တံ သမာဓိံ၊ အနိမိတ္တသမာဓိကို။ အပ္ပဏိဟိတံ သမာဓိံ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာဓိကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ အပ္ပဏိဟိတဿ သမာဓိဿ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာဓိကို။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ အပ္ပဏိဟိတော သမာဓိ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာဓိကို။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတော၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ သုညတံ သမာပတ္တိံ၊ သုညတသမာပတ်ကို။ အနိမိတ္တံ သမာပတ္တိံ၊ အနိမိတ္တသမာပတ်ကို။ အပ္ပဏိဟိတံ သမာပတ္တိံ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာပတ်ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ၊ ။ပ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ အပ္ပဏိဟိတာယ သမာပတ္တိယာ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာပတ်ကို။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ အပ္ပဏိဟိတာ သမာပတ္တိ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာပတ်ကို။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတာ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ တိဿော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဝိဇ္ဇာ၊ ဝိဇ္ဇာတို့ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ တိဿန္နံ၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဝိဇ္ဇာနံ၊ ဝိဇ္ဇာတို့ကို။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ တိဿော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဝိဇ္ဇာ၊ ဝိဇ္ဇာတို့ကို။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတာ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ကုန်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ သတိပဋ္ဌာနေ၊ သတိပဋ္ဌာန်တို့ကို။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ သမ္မပ္ပဓာနေ၊ သမ္မပ္ပဓာန်တို့ကို။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ ဣဒ္ဓိပါဒေ၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်တို့ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ စတုန္နံ၊ လေးပါးကုန်သော။ ဣဒ္ဓိပါဒါနံ၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်တို့ကို။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ ဣဒ္ဓိပါဒါ၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်တို့ကို။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတာ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ကုန်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣန္ဒြိယာနိ၊ ဣန္ဒြေတို့ကို။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဗလာနိ၊ ဗိုလ်တို့ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဗလာနံ၊ ဗိုလ်တို့ကို။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဗလာနိ၊ ဗိုလ်တို့ကို။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတာနိ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ကုန်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဗောဇ္ဈင်္ဂေ၊ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ သတ္တန္နံ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဗောဇ္ဈင်္ဂါနံ၊ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဗောဇ္ဈင်္ဂါ၊ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတာ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ကုန်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ အရိယံ၊ ဖြူစင်သော။ အဋ္ဌင်္ဂိကံ၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံသော။ မဂ္ဂံ၊ မဂ်ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ အရိယဿ၊ ဖြူစင်သော။ အဋ္ဌင်္ဂိကဿ၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံသော။ မဂ္ဂဿ၊ မဂ်ကို။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ အရိယော၊ ဖြူစင်သော။ အဋ္ဌင်္ဂိကော၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံသော။ မဂ္ဂေါ၊ မဂ်ကို။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတော၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ သောတာပတ္တိဖလံ၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို။ သကဒါဂါမိဖလံ၊ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို။ အနာဂါမိဖလံ၊ အနာဂါမိဖိုလ်ကို။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ အရဟတ္တဿ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ လာဘီ၊ ရသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ ရာဂေါ၊ ရာဂကို။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ ဝန္တော၊ အန်အပ်ပြီ။ မုတ္တော၊ လွတ်အပ်ပြီ။ ပဟီနော၊ ပယ်အပ်ပြီ။ ပဋိနိဿဋ္ဌော၊ တစ်ဖန်စွန့်အပ်ပြီ။ ဥက္ခေဋိတော၊ ခွါအပ်ပြီ။ သမုက္ခေဋိတော၊ ကောင်းစွာ ခွါအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဒေါသော၊ ဒေါသကို။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ ဝန္တော၊ အန်အပ်ပြီ။ မုတ္တော၊ လွတ်အပ်ပြီ။ ပဟီနော၊ ပယ်အပ်ပြီ။ ပဋိနိဿဋ္ဌော၊ တစ်ဖန်စွန့်အပ်ပြီ။ ဥက္ခေဋိတော၊ ခွါအပ်ပြီ။ သမုက္ခေဋိတော၊ ကောင်းစွာ ခွါအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ မောဟော၊ မောဟကို။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ ဝန္တော၊ အန်အပ်ပြီ။ မုတ္တော၊ လွတ်အပ်ပြီ။ ပဟီနော၊ ပယ်အပ်ပြီ။ ပဋိနိဿဋ္ဌော၊ တစ်ဖန်စွန့်အပ်ပြီ။ ဥက္ခေဋိတော၊ ခွါအပ်ပြီ။ သမုက္ခေဋိတော၊ ကောင်းစွာ ခွါအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ရာဂါ၊ ရာဂမှ။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဒေါသာ၊ ဒေါသမှ။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီ ရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို၊ ဝိနိဓာယ၊ ထား၏။ ခန္တိံ၊ သည်းခံခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ရုစိံ၊ နှစ်သက်ခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဘာဝံ၊ အလိုကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်၊ ။ပ။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော အာကာရေဟိ- အကြောင်းတို့ဖြင့်။ မောဟော၊ မောဟမှ။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သုဒ္ဓိကံ၊ သုဒ္ဓိကသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၂၀၈။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ ပဌမဿ စ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ ဒုတိယဿ စ ဈာနဿ၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ တတိယဉ္စ ဈာနံ၊ တတိယဉ္စဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ ပဌမဿ စ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ တတိယဿ စ ဈာနဿ၊ တတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ တတိယဉ္စ ဈာနံ၊ တတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ စတုတ္ထဉ္စ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ ပဌမဿ စ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ စတုတ္ထဿ စ ဈာနဿ၊ စတုတ္ထဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ စတုတ္ထဉ္စ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ သုညတဉ္စ ဝိမောက္ခံ၊ သုညတဝိမောက္ခကိုလည်းကောင်း။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ အနိမိတ္တဉ္စ ဝိမောက္ခံ၊ အနိမိတ္တဝိမောက္ခကိုလည်းကောင်း။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဏိဟိတဉ္စ ဝိမောက္ခံ၊ အပ္ပဏိဟိတဝိမောက္ခကိုလည်းကောင်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ ပဌမဿ စ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဏိဟိတဿ စ ဝိမောက္ခဿ၊ အပ္ပဏိဟိတဝိမောက္ခကိုလည်းကောင်း။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဏိဟိတော စ ဝိမောက္ခော၊ အပ္ပဏိဟိတဝိမောက္ခကိုလည်းကောင်း။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတော၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ သုညတဉ္စ သမာဓိံ၊ သုညတသမာဓိကိုလည်းကောင်း။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ အနိမိတ္တဉ္စ သမာဓိံ၊ အနိမိတ္တသမာဓိကိုလည်းကောင်း။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဏိဟိတဉ္စ သမာဓိံ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာဓိကိုလည်းကောင်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ ပဌမဿ စ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဏိဟိတ စ သမာဓိဿ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာဓိကိုလည်းကောင်း။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဏိဟိတော စ သမာဓိ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာဓိကိုလည်းကောင်။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတော၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ သုညတဉ္စ သမာပတ္တိံ၊ သုညတသမာပတ်ကိုလည်းကောင်း။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ အနိမိတ္တဉ္စ သမာပတ္တိံ၊ အနိမိတ္တသမာပတ်ကိုလည်းကောင်း။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဏိဟိတဉ္စ သမာပတ္တိံ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာပတ်ကိုလည်းကောင်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ ပဌမဿ စ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဏိဟိတာယ စ သမာပတ္တိယာ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာပတ်ကိုလည်းကောင်း။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း နရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဏိဟိတာ စ သမာပတ္တိ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာပတ်ကိုလည်းကောင်း။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတာ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ တိဿော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဝိဇ္ဇာ စ၊ ဝိဇ္ဇာတိ့ုကိုလည်းကောင်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ ပဌမဿ စ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ တိဿန္နံ၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဝိဇ္ဇာနဉ္စ၊ ဝိဇ္ဇာတို့ကိုလည်းကောင်း။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ တိဿော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဝိဇ္ဇာ စ၊ ဝိဇ္ဇာတို့ကိုလည်းကောင်း။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတာ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ကုန်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ သတိပဋ္ဌာနေ စ၊ သတိပဋ္ဌာန်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ သမ္မပ္ပဓာနေ စ၊ သမ္မပ္ပဓာန်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ ဣဒ္ဓိပါဒေ စ၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ ပဌမဿ စ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ စတုန္နံ၊ လေးပါးကုန်သော။ ဣဒ္ဓိပါဒါနဉ္စ၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ ဣဒ္ဓိပါဒါ စ၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတာ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ကုန်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣန္ဒြိယာနိ စ၊ ဣန္ဒြေတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဗလာနိ စ၊ ဗိုလ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ ပဌမဿ စ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဗလာနဉ္စ၊ ဗိုလ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဗလာနိ စ၊ ဗိုလ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ သစ္ဆိကတာနိ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ကုန်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၀၉။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဗောဇ္ဈင်္ဂေ စ၊ ဗောဇ္ဈင်တို့ကိုလည်းကောင်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ ပဌမဿ စ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ သတ္တန္နံ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဗောဇ္ဈင်္ဂါနဉ္စ၊ ဗောဇ္ဈင်တို့ကိုလည်းကောင်း။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဗောဇ္ဈင်္ဂါ စ၊ ဗောဇ္ဈင်တို့ကိုလည်းကောင်း။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတာနိ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ကုန်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ အရိယံ၊ ဖြူစင်သော။ အဋ္ဌင်္ဂိကံ၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံသော။ မဂ္ဂဉ္စ၊ မဂ်ကိုလည်းကောင်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ ပဌမဿ စ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ အရိယဿ၊ ဖြူစင်သော။ အဋ္ဌင်္ဂိကဿ၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံသော။ မဂ္ဂဿ စ၊ မဂ်ကိုလည်းကောင်း။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ အရိယော၊ ဖြူစင်သော။ အဋ္ဌင်္ဂိကော၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံသော။ မဂ္ဂေါ စ၊ မဂ်ကိုလည်းကောင်း။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတော၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ သောတာပတ္တိဖလဉ္စ၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ သကဒါဂါမိဖလဉ္စ၊ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ အနာဂါမိဖလဉ္စ၊ အနာဂါမိဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ အရဟတ္တဉ္စ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ ပဌမဿ စ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ အရဟတ္တဿ စ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ အရဟတ္တဉ္စ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ ပဌမဿ စ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်း။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်း။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ ရာဂေါ စ၊ ရာဂကိုလည်း။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဒေါသော စ၊ ဒေါသကိုလည်း။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ မောဟော စ၊ မောဟကိုလည်း။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ ဝန္တော၊ အန်အပ်ပြီ။ မုတ္တော၊ လွတ်အပ်ပြီ။ ပဟီနော၊ ပယ်အပ်ပြီ။ ပဋိနိဿဋ္ဌော၊ တစ်ဖန်စွန့်အပ်ပြီ။ ဥက္ခေဋိတော၊ ခွါအပ်ပြီ။ သမုက္ခေဋိတော၊ ကောင်းစွာ ခွါအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီ ရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည် ဟောတိ- ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ခန္တိံ၊ သည်းခံခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ရုစိံ၊ နှစ်သက်ခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဘာဝံ၊ အလိုကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်၊ ။ပ။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ ပဌမဿ စ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်း။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်း။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ရာဂါ စ၊ ရာဂမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ဒေါသာ စ၊ ဒေါသမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။
မောဟာ စ၊ မောဟမှ လည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ခဏ္ဍစက္ကံ၊ ခဏ္ဍစက်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၂၁၀။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ တတိယဉ္စဈာနံ၊ တတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ ဒုတိယဿ စ ဈာနဿ၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ တတိယဿ စ ဈာနဿ၊ တတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ တတိယဉ္စ ဈာနံ၊ တတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ စတုတ္ထဉ္စ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ ဒုတိယဿ စ ဈာနဿ၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ စတုတ္ထဿ စ ဈာနဿ၊ စတုတ္ထဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ စတုတ္ထဉ္စ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ သုညတဉ္စ ဝိမောက္ခံ၊ သုညတဝိမောက္ခကိုလည်းကောင်း။ အနိမိတ္တဉ္စ ဝိမောက္ခံ၊ အနိမိတ္တဝိမောက္ခကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဏိဟိတဉ္စ ဝိမောက္ခံ၊ အပ္ပဏိဟိတဝိမောက္ခကိုလည်းကောင်း။ သုညတဉ္စ သမာဓိံ၊ သုညတသမာဓိကိုလည်းကောင်း။ အနိမိတ္တဉ္စ သမာဓိံ၊ အနိမိတ္တသမာဓိကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဏိဟိတဉ္စ သမာဓိံ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာဓိကိုလည်းကောင်း။ သုညတဉ္စ သမာပတ္တိံ၊ သုညတသမာပတ်ကိုလည်းကောင်း။ အနိမိတ္တဉ္စ သမာပတ္တိံ၊ အနိမိတ္တသမာပတ်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဏိဟိတဉ္စ သမာပတ္တိံ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာပတ်ကိုလည်းကောင်း။ တိဿော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဝိဇ္ဇာ စ၊ ဝိဇ္ဇာတို့ကိုလည်းကောင်း။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ သတိပဋ္ဌာနေ စ၊ သတိပဋ္ဌာန်တို့ကိုလည်းကောင်း။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ သမ္မပ္ပဓာနေ စ၊ သမ္မပ္ပဓာန်တို့ကိုလည်းကောင်း။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ ဣဒ္ဓိပါဒေ စ၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣန္ဒြိယာနိ စ၊ ဣန္ဒြေတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဗလာနိ စ၊ ဗိုလ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဗောဇ္ဈင်္ဂေ စ၊ ဗောဇ္ဈင်တို့ကိုလည်းကောင်း။ အရိယံ၊ ဖြူစင်သော။ အဋ္ဌင်္ဂိကံ၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့် ပြည်စုံသော။ မဂ္ဂဉ္စ၊ မဂ်ကိုလည်းကောင်း။ သောတာပတ္တိဖလဉ္စ၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ သကဒါဂါမိဖလဉ္စ၊ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ အနာဂါမိဖလဉ္စ၊ အနာဂါမိဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ အရဟတ္တဉ္စ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ ဒုတိယဿ စ ဈာနဿ၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ အရဟတ္တဿ စ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ အရဟတ္တဉ္စ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ ဒုတိယဿ စ ဈာနဿ၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်း။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်း။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ ရာဂေါ စ၊ ရာဂကိုလည်း။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဒေါသော စ၊ ဒေါသကိုလည်း။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ မောဟော စ၊ မောဟကိုလည်း။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ ဝန္တော၊ အန်အပ်ပြီ။ ပဟီနော၊ ပယ်အပ်ပြီ။ ပဋိနိဿဋ္ဌော၊ တစ်ဖန်စွန့်အပ်ပြီ။ ဥက္ခေဋိတော၊ ခွါအပ်ပြီ။ သမုက္ခေဋိတော၊ ကောင်းစွာ ခွါအပ်ပြီ။ ရာဂါ စ၊ ရာဂမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ဒေါသာ စ၊ ဒေါသမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
။ပ။ ဘာဝံ၊ အလိုကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်၊ ။ပ။ သတ္တ ဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ ဒုတိယဿ စ ဈာနဿ၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ ပဌမဿ စ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဗဒ္ဓစက္ကံ၊ ဗဒ္ဓစက်တည်း။
ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဧကေကံ၊ တစ်ခုတစ်ခုကို။ မူလံ၊ မူလကို။ ကာတုန၊ ပြု၍။ ဗဒ္ဓစက္ကံ၊ ဗဒ္ဓစက်ကို။ ပရိဝတ္တကံ၊ လည်သည်ကို။ ကတ္တဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။
ဣဒံ၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသည်ကား။ သံခိတ္တံ၊ အကျဉ်းတည်း။
၂၁၁။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ တတိယဉ္စ ဈာနံ၊ တတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ စတုတ္ထဉ္စ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ။ပ။ တတိယဉ္စ ဈာနံ၊ တတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ အရဟတ္တဉ္စ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ တတိယဿ စ ဈာနဿ၊ တတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ အရဟတ္တဿ စ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ တတိယဉ္စ ဈာနံ၊ တတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ အရဟတ္တဉ္စ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ တတိယဉ္စ ဈာနံ၊ တတိယဈာန်ကိုလည်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ တတိယဿ စ ဈာနဿ၊ တတိယဈာန်ကိုလည်း။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ တတိယဉ္စ ဈာနံ၊ တတိယဈာန်ကိုလည်း မယာ- ငါသည်။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ ရာဂေါ စ၊ ရာဂကိုလည်း။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဒေါသော စ၊ ဒေါသကိုလည်း။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ မောဟော စ၊ မောဟကိုလည်း။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ ဝန္တော၊ အန်အပ်ပြီ။ မုတ္တော၊ လွတ်အပ်ပြီ။ ပဟီနော၊ ပယ်အပ်ပြီ။ ပဋိနိဿဋ္ဌော၊ တစ်ဖန်စွန့်အပ်ပြီ။ ဥက္ခေဋိတော၊ ခွါအပ်ပြီ။ သမုက္ခေဋိကောဝ၊ ကောင်းစွာ ခွါအပ်ပြီ။ ရာဂါ စ၊ ရာဂမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ဒေါသာ စ၊ ဒေါသမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ တတိယဉ္စ ဈာနံ၊ တတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ တတိယဉ္စဈာနံ၊ ကိုလည်းကောင်း။ ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ တတိယဿ စ ဈာနဿ၊ တတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ ဒုတိယဿ စ ဈာနဿ၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ တတိယဉ္စ ဈာနံ၊ တတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ပဌမဉ္စဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ။ပ။ ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ တတိယဉ္စ ဈာနံ၊ တတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ စတုတ္ထဉ္စ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ စတုတ္ထဿ ဈာနဿ၊ စတုတ္ထဈာန်ကိုလည်း။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မောဟာ စ၊ မောဟမှ လည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ စတုတ္ထဉ္စဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကိုလည်း။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၁၂။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ သုညတဉ္စ ဝိမောက္ခံ၊ သုညတဝိမောက္ခကိုလည်း။ အနိမိတ္တဉ္စ ဝိမောက္ခံ၊ အနိမိတ္တဝိမောက္ခကိုလည်း။ အပ္ပဏိဟိတဉ္စ ဝိမောက္ခံ၊ အပ္ပဏိဟိတဝိမောက္ခကိုလည်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ အပ္ပဏိဟိတဿ စ
ဝိမောက္ခဿ၊ အပ္ပဏိဟိတဝိမောက္ခကိုလည်း။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ အပ္ပဏိဟိတော စ ဝိမောက္ခော၊ အပ္ပဏိဟိတဝိမောက္ခကိုလည်း။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတော၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ သုညတဉ္စ သမာဓိံ၊ သုညတသမာဓိကိုလည်း။ အနိမိတ္တဉ္စ သမာဓိံ၊ အနိမိတ္တသမာဓိကိုလည်း။ အပ္ပဏိဟိတဉ္စ သမာဓိံ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာဓိကိုလည်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ အပ္ပဏိဟိတဿ စ သမာဓိဿ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာဓိကိုလည်း။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ အပ္ပဏိဟိတော စ သမာဓိ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာဓိကိုလည်း။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတော၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ သုညတဉ္စ သမာပတ္တိံ၊ သုညတသမာပတ်ကိုလည်း။ အနိမိတ္တဉ္စ သမာပတ္တိံ၊ အနိမိတ္တသမာပတ်ကိုလည်း။ အပ္ပဏိဟိတဉ္စ သမာပတ္တိံ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာပတ်ကိုလည်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ အပ္ပဏိဟိတာယ စ သမာပတ္တိယာ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာပတ်ကိုလည်း။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်းရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မောဟာစ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ အပ္ပဏိဟိတာ စ သမာပတ္တိ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာပတ်ကိုလည်း။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတာ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ တိဿော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဝိဇ္ဇာ စ၊ ဝိဇ္ဇာတို့ကိုလည်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ တိဿန္နံ၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဝိဇ္ဇာနဉ္စ၊ ဝိဇ္ဇာတို့ကိုလည်း။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ တိဿော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဝိဇ္ဇာ စ၊ ဝိဇ္ဇာတို့ကိုလည်း။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတာ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ကုန်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ သတိပဋ္ဌာနေ စ၊ သတိပဋ္ဌာန်တို့ကိုလည်း။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ သမ္မပ္ပဓာနေ စ၊ သမ္ပပ္ပဓာန်တို့ကိုလည်း။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ ဣဒ္ဓိပါဒေစ၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်တို့ကိုလည်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ စတုန္နံ၊ လေးပါးကုန်သော။ ဣဒ္ဓိပါဒါနဉ္စ၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်တို့ကိုလည်း။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ ဣဒ္ဓိပါဒါ စ၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်တို့ကိုလည်း။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတာ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ကုန်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၁၃။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣန္ဒြိယာနိ စ၊ ဣန္ဒြေတို့ကိုလည်း။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဗလာနိ စ၊ ဗိုလ်တို့ကိုလည်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဗလာနဉ္စ၊ ဗိုလ်တို့ကိုလည်း။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဗလာနိ စ၊ ဗိုလ်တို့ကိုလည်း။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတာနိ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ကုန်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်ုသော။ ဗောဇ္ဈင်္ဂေ စ၊ ဗောဇ္ဈင်တို့ကိုလည်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ သတ္တန္နံ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဗောဇ္ဈင်္ဂါနဉ္စ၊ ဗောဇ္ဈင်တို့ကိုလည်း။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဗောဇ္ဈင်္ဂါ စ၊ ဗောဇ္ဈင်တို့ကိုလည်း။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတာ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ကုန်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ အရိယံ၊ ဖြူစင်သော။ အဋ္ဌင်္ဂိကံ၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသော။ မဂ္ဂဉ္စ၊ မဂ်ကိုလည်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ အရိယဿ၊ ဖြူစင်သော။ အဋ္ဌင်္ဂိကဿ၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံသော။ မဂ္ဂဿ စ၊ မဂ်ကိုလည်း။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ အရိယော၊ ဖြူစင်သော။ အဋ္ဌင်္ဂိကော၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံသော။ မဂ္ဂေါ စ၊ မဂ်ကိုလည်း။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတော၊ မျက်မှောက် ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ သောတာပတ္တိဖလဉ္စ၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကိုလည်း။ သကဒါဂါမိဖလဉ္စ၊ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကိုလည်း။ အနာဂါမိဖလဉ္စ၊ အနာဂါမိဖိုလ်ကိုလည်း။ အရဟတ္တဖလဉ္စ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုလည်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ အရဟတ္တဿ စ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုလည်း။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မောဟာ စ၊ မောဟမှ လည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ အရဟတ္တဉ္စ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုလည်း။ မယာ၊ ငါသည်။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ရာဂေါ စ၊ ကိုလည်း။ မေ၊ ငါသည်။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ ဒေါသော စ၊ ဒေါသကိုလည်း။ မေ၊ ငါသည်။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ မောဟော စ၊ ကိုလည်း။ မေ၊ ငါသည်။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ ဝန္တော၊ အန်အပ်ပြီ။ မုတ္တော၊ လွတ်အပ်ပြီ။ ပဟီနော၊ ပယ်အပ်ပြီ။ ပဋိနိဿဋ္ဌော၊ တစ်ဖန်စွန့်အပ်ပြီ။ ဥက္ခေဋိတော၊ ခွာအပ်ပြီ။ သမုက္ခေဋိတော၊ ကောင်းစွာ ခွာအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ သို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီ ရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ” ဣတိ- ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ခန္တိံ၊ သည်းခံခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ရုစိံ၊ နှစ်သက်ခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဘာဝံ၊ အလိုကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်၊ ။ပ။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ရာဂါ စ၊ ရာဂမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ဒေါသာ စ၊ ဒေါသမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဧကမူလကံ၊ ဧကမူလကသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
ဧကမူလကံ၊ ဧက မူလကကို။ ဝိတ္ထာရိတံ ယထာ၊ ချဲ့အပ်သကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ထို့အတူသာလျှင်။ ဒုမူလကာဒိပိ၊ ဒုမူလက စသည်တို့ကိုလည်း။ ဝိတ္ထာရေတဗ္ဗံ၊ ချဲ့အပ်၏။
ဣဒံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား။ သဗ္ဗမူလကံ၊ အလုံးစုံတို့၏ မူလတည်း။
၂၁၄။ ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ခန္တိံ၊ သည်းခံခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ရုစိံ၊ နှစ်သက်ခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဘာဝံ၊ အလိုကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့် ။ပ။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ တတိယဉ္စ ဈာနံ၊ တတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ စတုတ္ထဉ္စ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ သုညတဉ္စ ဝိမောက္ခံ၊ သုညတဝိမောက္ခကိုလည်းကောင်း။ အနိမိတ္တဉ္စ ဝိမောက္ခံ၊ အနိမိတ္တဝိမောက္ခကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဏိဟိတဉ္စ ဝိမောက္ခံ၊ အပ္ပဏိဟိတဝိမောက္ခကိုလည်းကောင်း။ သုညတဉ္စ သမာဓိံ၊ သုညတသမာဓိကိုလည်းကောင်း။ အနိမိတ္တဉ္စ သမာဓိံ၊ အနိမိတ္တသမာဓိကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဏိဟိတဉ္စ သမာဓိံ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာဓိကိုလည်းကောင်း။ သုညတဉ္စ သမာပတ္တိံ၊ သုညတသမာပတ်ကိုလည်းကောင်း။ အနိမိတ္တဉ္စ သမာပတ္တိံ၊ အနိမိတ္တသမာပတ်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဏိဟိတဉ္စ သမာပတ္တိံ၊ အပ္ပဏိဟိတ သမာပတ်ကိုလည်းကောင်း။ တိဿော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဝိဇ္ဇာ စ၊ ဝိဇ္ဇာတို့ကိုလည်းကောင်း။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ သတိပဋ္ဌာနေ စ၊ သတိပဋ္ဌာန်တို့ကိုလည်းကောင်း။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ သမ္မပ္ပဓာနေ စ၊ သမ္မပ္ပဓာန်တို့ကိုလည်းကောင်း။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ ဣဒ္ဓိပါဒေ စ၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣန္ဒြိယာနိ စ၊ ဣန္ဒြေတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဗလာနိ စ၊ ဗိုလ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဗောဇ္ဈင်္ဂေ စ၊ ဗောဇ္ဈင်တို့ကိုလည်းကောင်း။ အရိယံ၊ ဖြူစင်သော။ အဋ္ဌင်္ဂိကံ၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံသော။ မဂ္ဂဉ္စ၊ မဂ်ကိုလည်းကောင်း။ သောတာပတ္တိဖလဉ္စ၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ သကဒါဂါမိဖလဉ္စ၊ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ အနာဂါမိဖလဉ္စ၊ အနာဂါမိဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ အရဟတ္တဉ္စ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇာမိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏၊ ။ပ။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ ရာဂေါ စ၊ ရာဂကိုလည်း။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဒေါသော စ၊ ဒေါသကိုလည်း။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ မောဟော စ၊ မောဟကိုလည်း။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ ဝန္တော၊ အန်အပ်ပြီ။ မုတ္တော၊ လွတ်အပ်ပြီ။ ပဟီနော၊ ပယ်အပ်ပြီ။ ပဋိနိဿဋ္ဌော၊ တစ်ဖန်စွန့်အပ်ပြီ။ ဥက္ခေဋိတော၊ ခွါအပ်ပြီ။ သမုက္ခေဋိတော၊ ကောင်းစွာ ခွါအပ်ပြီ။ ရာဂါ စ၊ ရာဂမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ဒေါသာ စ၊ ဒေါသမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သဗ္ဗမူလကံ၊ သဗ္ဗမူလကသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
သုဒ္ဓိကဝါရကထာ၊ သုဒ္ဓိကဝါရကို ဆိုခြင်းသည်။ နိဋ္ဌိတာ၊ ပြီးပြီ။
၂၁၅။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တုကာမော၊ ဆိုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒုတိယံ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ သိသည်ရှိသော်။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ မသိသည်ရှိသော်။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တုကာမော၊ ဆိုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ တတိယံ ဈာနံ၊ တတိယဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ သိသည်ရှိသော်။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ မသိသည် ရှိသော်။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တုကာမော၊ ဆိုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ စတုတ္ထံ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ သိသည်ရှိသော်။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ မသိသည်ရှိသော်။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ”။ ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ခန္တိံ၊ သည်းခံခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ရုစိံ၊ နှစ်သက်ခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဘာဝံ၊ အလိုကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်၊ ။ပ။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တုကာမော၊ ဆိုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ သုညတံ ဝိမောက္ခံ၊ သုညတဝိမောက္ခကိုလည်းကောင်း။ အနိမိတ္တံ ဝိမောက္ခံ၊ အနိမိတ္တဝိမောက္ခကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဏိဟိတံ ဝိမောက္ခံ၊ အပ္ပဏီဟိတဝိမောက္ခကိုလည်းကောင်း။ သုညတံ သမာဓိံ၊ သုညတ သမာဓိကိုလည်းကောင်း။ အနိမိတ္တံ သမာဓိံ၊ အနိမိတ္တသမာဓိကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဏိဟိတံ သမာဓိံ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာဓိကိုလည်းကောင်း။ သုညတံ သမာပတ္တိံ၊ သုညတသမာပတ်ကိုလည်းကောင်း။ အနိမိတ္တံ သမာပတ္တိံ၊ အနိမိတ္တသမာပတ်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဏိဟိတံ သမာပတ္တိံ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာပတ်ကိုလည်းကောင်း။ တိဿော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဝိဇ္ဇာ၊ ဝိဇ္ဇာတို့ကိုလည်းကောင်း။ စိတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ သတိပဋ္ဌာနေ၊ သတိပဋ္ဌာန်တို့ကိုလည်းကောင်း။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ သမ္ပပ္ပဓာနေ၊ သမ္မပ္ပဓာန်တို့ကိုလည်းကောင်း။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ ဣဒ္ဓိပါဒေ၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣန္ဒြိယာနိ၊ ဣန္ဒြေတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဗလာနိ၊ ဗိုလ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဗောဇ္ဈင်္ဂေ၊ ဗောဇ္ဈင်တို့ကိုလည်းကောင်း။ အရိယံ၊ ဖြူစင်သော။ အဋ္ဌင်္ဂိကံ၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံသော။ မဂ္ဂံ၊ မဂ်ကိုလည်းကောင်း။ သောတာပတ္တိဖလံ၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ သကဒါဂါမိဖလံ၊ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ အနာဂါမိဖလံ၊ အနာဂါမိဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ပ။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ ရာဂေါ၊ ရာဂကို။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဒေါသော၊ ဒေါသကို။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ မောဟော၊ မောဟကို။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ ဝန္တော၊ အန်အပ်ပြီ။ မုတ္တော၊ လွတ်အပ်ပြီ။ ပဟီနော၊ ပယ်အပ်ပြီ။ ပဋိနိဿဋ္ဌော၊ တစ်ဖန် စွန့်အပ်ပြီ။ ဥက္ခေဋိတော၊ ခွာအပ်ပြီ။ သမုက္ခေဋိတော၊ ကောင်းစွာ ခွာအပ်ပြီ။ ရာဂါ၊ ရာဂမှ။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ဒေါသာ၊ ဒေါသမှ။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ မောဟာ၊ မောဟမှ။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ သိသည်ရှိသော်။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ မသိသည်ရှိသော်။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝတ္ထုဝိသာရကဿ၊ အဆိုမမြဲ ဖောက်လွဲဖောက်ပြန် မမှန်နောက်ရှေ့ ရွေ့သော ပုဂ္ဂိုလ်၏။ ဧကမူလကဿ၊ ဧကမူလက၏။ ခဏ္ဍစက္ကံ၊ ခဏ္ဍစက်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၂၁၆။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဒုတိယံ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တုကာမော၊ ဆိုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ တတိယံ ဈာနံ၊ တတိယဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ပြောဆိုသော ရဟန်းအား။ ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ သိသည်ရှိသော်။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ မသိသည်ရှိသော်။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်း အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဒုတိယံ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စား၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တုကာမော၊ ဆိုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ စတုတ္ထံ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့၊ ။ပ။ မောဟာ၊ မောဟမှ။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနာမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ သိသည်ရှိသော်။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ မသိသည်ရှိသော်။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
။ပ။ ဘာဝံ၊ အလိုကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်၊ ။ပ။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဒုတိယံ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တုကာမော၊ ဆိုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ သိသည်ရှိသော်။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ မသိသည်ရှိသော်။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဝတ္ထုဝိသာရကဿ၊ အဆိုမမြဲ ဖောက်လွဲ ဖောက်ပြန် မမှန်နောက်ရှေ့ ရွေ့သော ပုဂ္ဂိုလ်၏။ ဧကမူလကဿ၊ ဧကမူလက၏။ ဗဒ္ဓစက္ကံ၊ ဗဒ္ဓစက်တည်း။
မူလံ၊ မူလကို။ သံခိတ္တံ၊ ချုံးအပ်ပြီ။
၂၁၇။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ မောဟာ၊ မောဟမှ။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တုကာမော၊ ဆိုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ သမာဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ သိသည်ရှိသော်။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ မသိသည်ရှိသော်။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
။ပ။ ဘာဝံ၊ အလိုကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်၊ ။ပ။ သတ္တိဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ မောဟာ၊ မောဟမှ။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တုကာမော၊ ဆိုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒေါသာ၊ ဒေါသမှ။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ သိသည်ရှိသော်။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ မသိသည်ရှိသော်။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝတ္ထုဝိသာရကဿ၊ အဆိုမမြဲ ဖောက်လွဲ ဖောက်ပြန် မမှန်နောက်ရှေ့ ရွေ့သော ပုဂ္ဂိုလ်၏။ ဧကမူလကံ၊ ဧကမူလကသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
ဧကမူလကံ၊ ဧကမူလကကို။ ဝိတ္ထာရိတံ ယထာ၊ ချဲ့အပ်သကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ထို့အတူသာလျှင်။ ဒုမူလကာဒိပိ၊ ဒုမူလက စသည်တို့ကိုလည်း။ ဝိတ္ထာရေတဗ္ဗံ၊ ချဲ့အပ်၏။
ဣဒံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား။ သဗ္ဗမူလကံ၊ အလုံးစုံတို့၏ မူလကတည်း။
၂၁၈။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်၊ ။ပ။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ တတိယဉ္စ ဈာနံ၊ တတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ စတုတ္ထဉ္စ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ သုညတဉ္စ ဝိမောက္ခံ၊ သုညတဝိမောက္ခကိုလည်းကောင်း။ အနိမိတ္တဉ္စ ဝိမောက္ခံ၊ အနိမိတ္တဝိမောက္ခကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဏိဟိတဉ္စ ဝိမောက္ခံ၊ အပ္ပဏိဟိတဝိမောက္ခကိုလည်းကောင်း။ သုညတဉ္စ သမာဓိံ၊ သုညတသမာဓိကိုလည်းကောင်း။ အနိမိတ္တဉ္စ သမာဓိံ၊ အနိမိတ္တသမာဓိကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဏိဟိတဉ္စသမာဓိံ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာဓိကိုလည်းကောင်း။ သုညတဉ္စ သမာပတ္တိံ၊ သုညတသမာပတ်ကိုလည်းကောင်း။ အနိမိတ္တဉ္စ သမာပတ္တိံ၊ အနိမိတ္တသမာပတ်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဏိဟိတဉ္စ သမာပတ္တိံ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာပတ်ကိုလည်းကောင်း။ တိဿော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဝိဇ္ဇာစ၊ ဝိဇ္ဇာတို့ကိုလည်းကောင်း။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ သတိပဋ္ဌာနေ စ၊ သတိပဋ္ဌာန်တို့ကိုလည်းကောင်း။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ သမ္မပ္ပဓာနေ စ၊ သမ္မပ္ပဓာန်တို့ကိုလည်းကောင်း။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ ဣဒ္ဓိပါဒေ စ၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣန္ဒြိယာနိ စ၊ ဣန္ဒြေတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဗလာနိ စ၊ ဗိုလ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဗောဇ္ဈင်္ဂေ စ၊ ဗောဇ္ဈင်တို့ကိုလည်းကောင်း။ အရိယံ၊ ဖြူစင်သော။ အဋ္ဌင်္ဂိကံ၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံသော။ မဂ္ဂံ၊ မဂ်ကိုလည်းကောင်း။ သောတာပတ္တိဖလဉ္စ၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ သကဒါဂါမိဖလဉ္စ၊ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ အနာဂါမိဖလဉ္စ၊ အနာဂါမိဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ အရဟတ္တဉ္စ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ၊ ။ပ။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ ရာဂေါ စ၊ ရာဂကိုလည်း။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဒေါသော စ၊ ဒေါသကိုလည်း။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ မောဟော စ၊ မောဟကိုလည်း။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ ဝန္တော၊ အန်အပ်ပြီ။ မုတ္တော၊ လွှတ်အပ်ပြီ။ ပဟီနော၊ ပယ်အပ်ပြီ။ ပဋိနိဿဋ္ဌော၊ တစ်ဖန် စွန့်အပ်ပြီ။ ဥက္ခေဋိတော၊ ခွာအပ်ပြီ။ သမုက္ခေဋိတော၊ ကောင်းစွာ ခွာအပ်ပြီ။ ရာဂါစ၊ ရာဂမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ဒေါသာ စ၊ ဒေါသမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တုကာမော၊ ဆိုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မောဟာ၊ မောဟမှ။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ သိသည်ရှိသော်။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ မသိသည်ရှိသော်။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၁၉။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ တတိယဉ္စ ဈာနံ၊ တတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ စတုတ္ထဉ္စ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ သုညတဉ္စ ဝိမောက္ခံ၊ သုညတဝိမောက္ခကိုလည်းကောင်း။ အနိမိတ္တဉ္စ ဝိမောက္ခံ၊ အနိမိတ္တဝိမောက္ခကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဏိဟိတဉ္စ ဝိမောက္ခံ၊ အပ္ပဏိဟိတဝိမောက္ခကိုလည်းကောင်း။ သုညတဉ္စ သမာဓိံ၊ သုညတသမာဓိကိုလည်းကောင်း။ အနိမိတ္တဉ္စ သမာဓိံ၊ အနိမိတ္တသမာဓိကိုလည်းကောင်။ အပ္ပဏိဟိတဉ္စ သမာဓိံ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာဓိကိုလည်းကောင်း။ သုညတဉ္စ သမာပတ္တိံ၊ သုညတသမာပတ်ကိုလည်းကောင်း။ အနိမိတ္တဉ္စ သမာပတ္တိံ၊ အနိမိတ္တသမာပတ်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပဏိဟိတဉ္စ သမာပတ္တိံ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာပတ်ကိုလည်းကောင်း။ တိဿော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဝိဇ္ဇာ စ၊ ဝိဇ္ဇာတို့ကိုလည်းကောင်း။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ သတိပဋ္ဌာနေ စ၊ သတိပဋ္ဌာန်တို့ကိုလည်းကောင်း။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ သမ္မပ္ပဓာနေ စ၊ သမ္မပ္ပဓာန်တို့ကိုလည်းကောင်း။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ ဣဒ္ဓိပါဒေ စ၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်တို့ကိုလည်းကောင်း၊
ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣန္ဒြိယာနိ စ၊ ဣန္ဒြေတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဗလာနိ စ၊ ဗိုလ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဗောဇ္ဈင်္ဂေ စ၊ ဗောဇ္ဈင်တို့ကိုလည်းကောင်း။ အရိယံ၊ ဖြူစင်သော။ အဋ္ဌင်္ဂိကံ၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံသော။ မဂ္ဂဉ္စ၊ မဂ်ကိုလည်းကောင်း။ သောတာပတ္တိဖလဉ္စ၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ သကဒါဂါမိဖလဉ္စ၊ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ အနာဂါမိဖလဉ္စ၊ အနာဂါမိဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ အရဟတ္တဉ္စ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ၊ ။ပ။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ ရာဂေါ စ၊ ရာဂကိုလည်း။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဒေါသော စ၊ ဒေါသကိုလည်း။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ မောဟော စ၊ မောဟကိုလည်း။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ ဝန္တော၊ အန်အပ်ပြီ။ မုတ္တော၊ လွတ်အပ်ပြီ။ ပဟီနာ၊ ပယ်အပ်ပြီ။ ပဋိနိဿဋ္ဌော၊ တစ်ဖန်စွန့်အပ်ပြီ။ ဥက္ခေဋိတော၊ ခွါအပ်ပြီ။ သမုက္ခေဋိတော၊ ကောင်းစွာ ခွါအပ်ပြီ။ ရာဂါ စ၊ ရာဂမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ဒေါသာ စ၊ ဒေါသမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တုကာမော၊ ဆိုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ သိသည်ရှိသော်။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ မသိသည်ရှိသော်။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ တတိယဉ္စ ဈာနံ၊ တတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ စတုတ္ထဉ္စ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ။ပ။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်း။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တုကာမော၊ ဆိုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒုတိယံ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈန်ကို။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ဝင်စားပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ သိသည်ရှိသော်။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ မသိသည်ရှိသော်။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်သော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီး၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ခန္တိံ၊ သည်းခံခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ရုစိံ၊ နှစ်သက်ခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဘာဝံ၊ အလိုကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်၊ ။ပ။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ မောဟာ စ၊ မောဟမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ပဌမဉ္စ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်ကောင်း။ ဒုတိယဉ္စ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ တတိယဉ္စ ဈာနံ၊ တတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ စတုတ္ထဉ္စ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ။ပ။ ရာဂါ စ၊ ရာဂမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တုကာမော၊ ဆိုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒေါသာ စ၊ ဒေါသမှလည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ သိသည်ရှိသော်။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ မသိသည်ရှိသော်။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝတ္ထုဝိသာရကဿ၊ အဆိုမမြဲ ဖောက်လွဲဖောက်ပြန် မမှန်နောက်ရှေ့ ရွေ့သော ပုဂ္ဂိုလ်၏။ သဗ္ဗမူလကံ၊ သဗ္ဗမူလကသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။ ဝတ္ထုဝိသာရကဿ၊ အဆိုမမြဲ ဖောက်လွဲဖောက်ပြန် မမှန်နောက်ရှေ့ ရွေ့သော ပုဂ္ဂိုလ်၏။ စက္ကပေယျာလံ၊ စက္ကပေယျာလသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
ဝတ္တုကာမဝါရကထာ၊ ဝတ္တုကာမဝါရကို ဆိုခြင်းသည်။ နိဋ္ဌိတာ၊ ပြီးပြီ။
၂၂၀။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ တေ၊ သင်၏။ ဝိဟာရေ၊ ကျောင်း၌။ ဝသိ၊ နေ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇတိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဌမဿ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကို။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ သိသည်ရှိသော်။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ မသိသည်ရှိသော်။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုအပ်ပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ခန္တိံ၊ သည်းခံခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ရုစိံ၊ နှစ်သက်ခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဘာဝံ၊ အလိုကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ စတူဟိ၊ လေးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဆဟိ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ တေ၊ သင်၏။ ဝိဟာရေ၊ ကျောင်း၌။ ဝသိ၊ နေ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇတိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဌမဿ ဈာနဿ၊ ပဌမဈာန်ကို။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ သိသည်ရှိသော်။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ မသိသည်ရှိသော်။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ တေ၊ သင်၏။ ဝိဟာရေ၊ ကျောင်း၌။ ဝသိ၊ နေ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဒုတိယံ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကို။ တတိယံ ဈာနံ၊ တတိယဈာန်ကို။ စတုတ္ထံ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ သုညတံ ဝိမောက္ခံ၊ သုညတဝိမောက္ခကို။ အနိမိတ္တံ ဝိမောက္ခံ၊ အနိမိတ္တဝိမောက္ခကို။ အပ္ပဏိဟိတံ ဝိမောက္ခံ၊ အပ္ပဏိဟိတဝိမောက္ခကို။ သုညတံ သမာဓိံ၊ သုညတသမာဓိကို။ အနိမိတ္တံ သမာဓိံ၊ အနိမိတ္တသမာဓိကို။ အပ္ပဏိဟိတံ သမာဓိံ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာဓိကို။ သုညတံ သမာပတ္တိံ၊ သုညတသမာပတ်ကို။ အနိမိတ္တံ သမာပတ္တိံ၊ အနိမိတ္တသမာပတ်ကို။ အပ္ပဏိဟိတံ သမာပတ္တိံ၊ အပ္ပဏိဟိတသမာပတ်ကို။ တိဿော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဝိဇ္ဇာ၊ ဝိဇ္ဇာတို့ကို။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ သတိပဋ္ဌာနေ၊ သတိပဋ္ဌာန်တို့ကို။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ သမ္မပ္ပဓာနေ၊ သမ္မပ္ပဓာန်တို့ကို။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ ဣဒ္ဓိပါဒေ၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်တို့ကို။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣန္ဒြိယာနိ၊ ဣန္ဒြေတို့ကို။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဗလာနိ၊ ဗိုလ်တို့ကို။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဗောဇ္ဈင်္ဂေ၊ ဗောဇ္ဈင်တို့ကို။ အရိယံ၊ ဖြူစင်သော။ အဋ္ဌင်္ဂိကံ၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံသော။ မဂ္ဂံ၊ မဂ်ကို။ သောတာပတ္တိဖလံ၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို။ သကဒါဂါမိဖလံ၊ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို။ အနာဂါမိဖလံ၊ အနာဂါမိဖိုလ်ကို။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ သမာပဇ္ဇိ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇတိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အရဟတ္တဿ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပဋိဝိဇာန္တဿ၊ နားထောင်သောသူ သိသည်ရှိသော်။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ မသိသည်ရှိသော်။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ တေ၊ သင်၏။ ဝိဟာရေ၊ ကျောင်း၌။ ဝသိ၊ နေ၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ရာဂေါ၊ ရာဂကို။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ ဒေါသော၊ ဒေါသကို။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ မောဟော၊ မောဟကို။ စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ ဝန္တော၊ အန်အပ်ပြီ။ မုတ္တော၊ လွတ်အပ်ပြီ။ ပဟီနော၊ ပယ်အပ်ပြီ။ ပဋိနိဿဋ္ဌော၊ တစ်ဖန်စွန့်အပ်ပြီ။ ဥက္ခေဋိတော၊ ခွါအပ်ပြီ။ သမုက္ခေဋိတော၊ ကောင်းစွာ ခွါအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ သိသည်ရှိသော်။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ မသိသည်ရှိသော်။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ခန္တိံ၊ သည်းခံခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ရုစိံ၊ နှစ်သက်ခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဘာဝံ၊ အလိုကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်၊ ။ပ။ သတ္တဟိ၊ ကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ တို့ဖြင့်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ တေ၊ သင်၏။ ဝိဟာရေ၊ ကျောင်း၌။ ဝသိ၊ နေ၏။ ရာဂါ၊ ရာဂမှ။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ဒေါသာ၊ ဒေါသမှ။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ မောဟာ၊ မောဟမှ။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိနီဝရဏံ၊ ကင်း၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ သိသည်ရှိသော်။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ မသိသည်ရှိသော်။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ အာရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ခန္တိံ၊ သည်းခံခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ရုစိံ၊ နှစ်သက်ခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဘာဝံ၊ အလိုကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်၊ ။ပ။ သတ္တဟိ၊ ကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ တေ၊ သင်၏။ ဝိဟာရေ၊ ကျောင်း၌။ ဝသိ၊ နေ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သုညာဂါရေ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ အရပ်၌။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ ဒုတိယံ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကို။ တတိယံ ဈာနံ၊ တတိယဈာန်ကို။ စတုတ္ထံ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို၊
သမာပဇ္ဇိ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇတိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သုညာဂါရေ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ အရပ်၌။ စတုတ္ထဿ ဈာနဿ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ၅၀၃၅၀၄တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သုညာဂါရေ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ အရပ်၌။ စတုတ္ထံ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ သိသည်ရှိသော်။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ မသိသည်ရှိသော်။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣဒံ၊ ဤဝါရကို။ ဝိတ္ထာရိတံ ယထာ၊ ချဲ့အပ်သကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ သေသာနိပိ၊ ကြွင်းသော ပေယျာလတစ်ဆယ့်ငါးပုဒ်တို့ကိုလည်း။ ဝိတ္ထာရေတဗ္ဗာနိ၊ ချဲ့အပ်ကုန်၏။
၂၂၁။ ဘာဝံ၊ အလိုကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်၊ ။ပ။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ တေ၊ သင်၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ပရိဘုဉ္ဇိ၊ သုံးဆောင်၏။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ တေ၊ သင်၏။ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ ပရိဘုဉ္ဇိ၊ သုံးဆောင်၏။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ တေ၊ သင်၏။ သေနာသနံ၊ အိပ်ရာနေရာကို။ ပရိဘုဉ္ဇိ၊ သုံးဆောင်၏။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ တေ၊ သင်၏။ ဂိလာနပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရံ၊ သူနာ၏ အထောက်အပံ့ အသက်၏ အရံအတားဖြစ်သော ဆေးကို။ ပရိဘုဉ္ဇိ၊ သုံးဆောင်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သုညာဂါရေ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ အရပ်၌။ စတုတ္ထံ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇတိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သုညာဂါရေ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ အရပ်၌။ စတုတ္ထဿ ဈာနဿ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သုညာဂါရေ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ အရပ်၌။ စတုတ္ထံ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ သိသည်ရှိသော်။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ မသိသည်ရှိသော်။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
။ပ။ဘာဝံ- အလိုကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်၊ ။ပ။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ယေန ဘိက္ခုနာ၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ တေ၊ သင်၏။ ဝိဟာရော၊ ကျောင်းကို။ ပရိဘုတ္တော၊ သုံးဆောင်အပ်၏။ ယေန ဘိက္ခုနာ၊ အကြင် ရဟန်းသည်။ တေ၊ သင်၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ပရိဘုတ္တံ၊ သုံးဆောင်အပ်၏။ ယေန ဘိက္ခုနာ၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ တေ၊ သင်၏။ ပိဏ္ဍပါတော၊ ဆွမ်းကို။ ပရိဘုတ္တော၊ သုံးဆောင်အပ်၏။ ယေန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ တေ၊ သင်၏။ သေနာသနံ၊ အိပ်ရာနေရာကို။ ပရိဘုတ္တံ၊ သုံးဆောင်အပ်၏။ ယေန ဘိက္ခုနာ၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ တေ၊ သင်၏။ ဂိလာနပ္ပစ္စယဘေ သဇ္ဇပရိက္ခာရော၊ သူနာ၏ အထောက်အပံ့ အသက်၏ အရံအတားဖြစ်သော ဆေးကို။ ပရိဘုတ္တော၊ သုံးဆောင်အပ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သုညာဂါရေ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ အရပ်၌။ စတုတ္ထံ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇတိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သုညာဂါရေ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ အရပ်၌။ စတုတ္ထဿ ဈာနဿ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သုညာဂါရေ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ အရပ်၌။ စတုတ္ထံ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ သိသည်ရှိသော်။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ မသိသည်ရှိသော်။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဗ္ဗေဝ၊ မဆိုမီရှေးဦးကပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို၊
ဘဏိဿံ၊ ဆိုအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုဆဲသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏာမိ၊ ဆိုဆဲ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဏိတဿ၊ ဆိုပြီးသော။ အဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ “မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌိံ၊ အယူကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ခန္တိံ၊ သည်းခံခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ရုစိံ၊ နှစ်သက်ခြင်းကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဘာဝံ၊ အလိုကို။ ဝိနိဓာယ၊ ထား၍။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်၊ ။ပ။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ယံ ဘိက္ခုံ၊ အကြင်ရဟန်းကို။ အာဂမ္မ၊ အကြောင်းပြု၍။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ အဒါသိ၊ လှူ၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အဒါသိ၊ လှူ၏။ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ အဒါသိ၊ လှူ၏။ သေနာသနံ၊ အိပ်ရာနေရာကို။ အဒါသိ၊ လှူ၏။ ဂိလာနပစ္စယ ဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရံ၊ သူနာ၏ အထောက်အပံ့ အသက်၏ အရံအတားဖြစ်သော ဆေးကို။ အဒါသိ၊ လှူ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သုညာဂါရေ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ အရပ်၌။ စတုတ္ထံ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိ၊ ဝင်စားပြီ။ သမာပဇ္ဇတိ၊ ဝင်စားဆဲ။ သမာပန္နော၊ ဝင်စား၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သုညာဂါရေ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ အရပ်၌။ စတုတ္ထဿ ဈာနဿ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝသီ၊ လေ့လာခြင်း ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သုညာဂါရေ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ အရပ်၌။ စတုတ္ထံ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက် ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏန္တဿ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား။ ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ သိသည်ရှိသော်။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န ပဋိဝိဇာနန္တဿ၊ နားထောင်သူ မသိသည်ရှိသော်။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပေယျာလပန္နရသကံ၊ ပေယျာလနှစ်ဆယ့်ငါးခုအပေါင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
ပစ္စယပ္ပဋိသံယုတ္တဝါရကထာ၊ ပစ္စယပ္ပဋိသံယုတ္တဝါရကို ဆိုခြင်းသည်။ နိဋ္ဌိတာ၊ ပြီးပြီ။
ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မစက္ကပေယျာလံ၊ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မစက္ကပေယျာလသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၂၂၂။ အဓိမာနေ၊ ရနိုးခြင်းဖြင့်။ ဘဏန္တဿ၊ ပြောဆိုသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနုလ္လပနာဓိပ္ပါယဿ၊ ပြောဟောခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ခိတ္တစိတ္တဿ၊ ပျံ့လွင့်သောစိတ် ရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဝေဒနာဋ္ဋဿ၊ ဝေဒနာနှိပ်စက်သော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် ပဒဘာဇနီအပြီးတည်း။ ၅၀၇-၅၀၈။
ဝိနီတဝတ္ထုဥဒ္ဒါနဂါထာ
အဓိမာနေ၊ ရနိုးခြင်းအကြောင်း။ အရညမှိ၊ တော၌နေသော ရဟန်းအကြောင်း။ ပိဏ္ဍ၊ ဆွမ်းခံလှည့်လည်သော ရဟန်းအကြောင်း။ ဥပဇ္ဈ၊ ဥပဇ္ဈာယ်အကြောင်း။ ဣရိယာပထော၊ ဣရိယာပုတ်အကြောင်း။ သညောဇနာ၊ သံယောဇဉ်ကို ပယ်ခြင်းအကြောင်း။ ရဟောဓမ္မော၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာသို့ ကပ်၍ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မကို ပြောဟောသော ရဟန်းအကြောင်း။ ဝိဟာရော၊ ကျောင်းနေသော ရဟန်းအကြောင်း။ ပစ္စုပဋ္ဌိတော၊ ရှေးရူထင်ခြင်းအကြောင်း။
န ဒုက္ကရံ၊ မခဲယဉ်းခြင်းအကြောင်း။ အထောပိ၊ ထိုမှတစ်ပါးလည်း။ ဝီရိယံ၊ အားထုတ်အပ်သော ဝီရိယရှိသော ရဟန်းအကြောင်း။ မစ္စုနော ဘာယာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့ သေခြင်းမှ မကြောက်ဟု ဆိုအပ်သောအကြောင်း။ ဝိပ္ပဋိသာရိ၊ နှလုံးမသာယာခြင်းအကြောင်း။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်ခြင်းအကြောင်း။ ဝီရိယေန၊ အားထုတ်အပ်သော ဝီရိယအကြောင်း။ ယောဂေန အာရာဓနာယ၊ လုံ့လပြုခြင်းသည် ပြီးစေအပ်သော ရဟန်းအကြောင်း။ အထ၊ ထိုမှတစ်ပါး။ ဒုဝေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ဝေဒနာယ အဓိဝါသနာ၊ ဝေဒနာကို သည်းခံခြင်းအကြောင်းတို့။
ဗြာဟ္မဏေ ပဉ္စ ဝတ္ထူနိ၊ ပုဏ္ဏား၌ ငါးပါးသော အကြောင်းတို့။ အညံ ဗျာကရဏာ တယော၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို ကြားကုန်သော သုံးပါးသော အကြောင်းတို့။ အဂါရံ၊ အိမ်၌ စိုးအုပ်၍ နေခြင်းအကြောင်း။ အာဝရဏာ ကာမာ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို ပိတ်ခြင်းအကြောင်း။ အဘိရတိ၊ မွေ့လျော်ခြင်းအကြောင်း။ အပက္ကမိ၊ ဖဲသွားခြင်းအကြောင်း။
ဥဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဂါဝဃာတကာ၊ နွားသတ်ဖြစ်ဖူးကုန်သော။ အဋ္ဌိ ပေသီ၊ အရိုးဆက်ပြိတ္တာ သားတစ်ပြိတ္တာအကြောင်းတို့။ သာကုဏိကော၊ ငှက်မုဆိုးဖြစ်ဖူးသော။ ပိဏ္ဍော၊ သားဆိုင်ပြိတ္တာအကြောင်း။ ဩရဗ္ဘိ၊ ဆိတ်သတ်ဖြစ်ဖူးသော။ နိစ္ဆဝိ၊ အရေမရှိသော ယောကျ်ားပြိတ္တာအကြောင်း။ သူကရိကော၊ ဝက်သတ်ဖြစ်ဖူးသော။ အသိ၊ သန်လျက်အမွေးပေါက်သော ယောကျ်ားပြိတ္တာအကြောင်း။ မာဂဝိ၊ သားသတ်ဖြစ်ဖူးသော ယောကျ်ားပြိတ္တာအကြောင်း။ ကာရဏိကော၊ ညှဉ်းဆဲသောသူ ဖြစ်ဖူးသော။ ဥသု၊ မြားအမွေးပေါက်သော ယောကျ်ားပြိတ္တာအကြောင်း။ သာရထိ၊ ရထားထိန်းဖြစ်ဖူးသော။ သူစိ၊ အပ်မွေးပေါက်သော ယောကျ်ားပြိတ္တာအကြောင်း၊
ယော စ ယေန စ၊ အကြင်အပ်ဖြင့်လည်း။ သိမ္ဗိယတိ၊ ချုပ်အပ်၏။ သော ဟိ၊ ထိုအပ်သည်သာလျှင်။ သူစကော၊ ဂုံးတိုက်တတ်သောကြောင့် အပ်မွေးပေါက်သော ယောကျ်ားပြိတ္တာအကြောင်း။ ဂါမကူဋကော၊ ရွာသူကို စဉ်းလဲကောက်ကျစ်ပြုသော တရားသူကြီးသည်။ အဏ္ဍဘာရိ၊ ဝှေးစေ့တည်းဟူသော ဝန်ကို ဆောင်သော ပြိတ္တာသည်။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ ပရဒါရိကော၊ သူ့မယားကို သွားလာသော။ သော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ကူပေ၊ မစင်တွင်း၌။ နိမုဂ္ဂေါ ဟိ၊ နစ်သည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုဋ္ဌဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားပျက်သည်။ ဂူထခါဒီ၊ မစင်ကို စားလေ့ရှိသော ပြိတ္တာသည်။ အဟု၊ ဖြစ်၏။
နိစ္ဆဝိတ္ထီ၊ အရေမရှိသော ပြိတ္တာမသည်။ အတိစာရိနီ၊ လင်ကို လွန်ကျူး၍ ကျင့်လေ့ရှိသော မိန်းမသည်။ အဟု၊ ဖြစ်ဖူးပြီ။ မင်္ဂုလိတ္ထီ၊ မကောင်းသော အရေအဆင်းရှိသော မိန်းမသည်။ ဣက္ခဏိတ္ထိကာ၊ နတ်ဝင်မသည်။ အဟု၊ ဖြစ်ဖူးပြီ။ ဩကိလိနီ၊ မီးကျီးဖြင့် ပြွမ်းသော ပြိတ္တာမသည်။ သပတိံ၊ လင်တူမယားကို။ အင်္ဂါရံ အင်္ဂါရေန၊ မီးကျီးဖြင့်။ ဩကိရိ၊ လောင်း၏။ သီသစ္ဆိန္နော၊ ဦးခေါင်းပြတ်သော ပြိတ္တာသည်။ စောရဃာတကော၊ ခိုးသူသတ်သော ယောကျ်ားသည်။ အဟု၊ ဖြစ်ဖူးပြီ။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်လည်းကောင်း။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်လည်းကောင်း။ သိက္ခမာနာ၊ သိက္ခမာန်သည်လည်းကောင်း။ သာမဏေရော၊ သာမဏေယောကျ်ားသည်လည်းကောင်း။ အထ၊ ထိုမှတစ်ပါး။ သာမဏေရိကာ၊ သာမဏေမိန်းမသည်လည်းကောင်း။ ကဿပဿ၊ ကဿပမြတ်စွာဘုရား၏။ ဝိနယသ္မိံ၊ သာသနာတော်၌။ ပဗ္ဗဇံ ပဗ္ဗဇန္တော၊ ရဟန်းပြုသည်ဖြစ်၍။ တာဝဒေ၊ ထိုရဟန်းပြုသောအခါ၌။ ပါပကမ္မံ၊ ယုတ်မာသော အမှုကို။ အကရိံသု၊ ပြုဖူးကုန်၏။
တပေါဒါ၊ တပေါဒကြောင်း။ နာဂါနံ၊ ဆင်ပြောင်တို့၏။ ဩဂါဟဏေန၊ သက်ဆင်းသောအကြောင်းနှင့် တကွ။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ယုဒ္ဓံ၊ စစ်ထိုးသောအကြောင်း။ သောဘိတော၊ သောဘိတအမည်ရှိသော။ အရဟံ၊ ရဟန္တာဖြစ်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပဉ္စကပ္ပသတံ၊ ငါးရာသော မဟာကပ်ကို။ သရေ၊ အောက်မေ့နိုင်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် ဆိုလတ္တံ့သော ဝိနီတဝတ္ထုတို့၏ မာတိကာတည်း။
ဝိနီတဝတ္ထု
၂၂၃။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အဓိမာနေန၊ ရနိုးခြင်းဖြင့်။ အညံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ ဗျာကာသိ၊ ကြား၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်ပြီ။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော နု ခေါ၊ ရောက်လေသလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အဓိမာနေန၊ ရနိုးခြင်းဖြင့်။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “ဧဝံ၊ ဤသို့ နေသည်ရှိသော်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဇနော၊ လူအပေါင်းသည်။ သမ္ဘာဝေဿတိ၊ ချီးမွမ်းလတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဏိဓာယ၊ ဆောက်တည်၍။ အရညေ၊ တော၌။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဇနော၊ လူအပေါင်းသည်။ သမ္ဘာဝေသိ၊ ချီးမွမ်း၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဏိဓာယ၊ ဆောက်တည်၍။ အရညေ၊ တော၌။ န စ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ မနေအပ်သည်သာတည်း။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဝသေယျ၊ နေငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “ဧဝံ၊ ဤသို့ လှည့်လည်သည်ရှိသော်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဇနော၊ လူအပေါင်းသည်။ သမ္ဘာဝေဿတိ၊ ချီးမွမ်းလတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဏိဓာယ၊ ဆောက်တည်၍။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရတိ၊ လှည့်လည်၏။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဇနော၊ လူအပေါင်းသည်။ သမ္ဘာဝေသိ၊ ချီးမွမ်း၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဏိဓာယ၊ ဆောက်တည်၍။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ န စ စရိတဗ္ဗံ၊ မလှည့်လည်အပ်သည်သာတည်း။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ စရေယျ၊ လှည့်လည်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဥပဇ္ဈာယဿ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာ၏။ ယေ သဒ္ဓိဝိဟာရိကာ၊ အကြင်အတူနေတပည့်တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ သဗ္ဗေဝ၊ အလုံးစုံသာလျှင် ဖြစ်ကုန်သော။ တေ၊ ထို့အတူနေတပည့်တို့သည်။ အရဟန္တော၊ ရဟန္တာတို့ချည်းသာတည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ စိတ္တော၊ အဘယ်စိတ် ရှိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်၊
ဥလ္လပနာဓိပ္ပါယော၊ ချီးမြှောက်ပလွှား ဝါကြွား၍ ဆိုလိုပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဥပဇ္ဈာယဿ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာ၏။ ယေ အန္တေဝါသိကာ၊ အကြင်အနီးနေတပည့်တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ သဗ္ဗေဝ၊ အလုံးစုံသာလျှင် ဖြစ်ကုန်သော။ တေ၊ ထိုအနီးနေတပည့်တို့သည်။ မဟိဒ္ဓိကာ၊ ကြီးသော တန်ခိုး ရှိကုန်၏။ မဟာနုဘာဝါ၊ ကြီးသော အာနုဘော် ရှိကုန်၏၊” ဣတိ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ စိတ္တော၊ အဘယ်စိတ် ရှိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ တပည့်တော်သည်။ ဥလ္လပနာဓိပ္ပါယော၊ ချီးမြှောက်ပလွှား ဝါကြွား၍ ဆိုလိုပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၅)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပဏိဓာယ၊ ဆောက်တည်၍။ စင်္ကမတိ၊ စင်္ကြံသွား၏။ ပဏိဓာယ၊ ဆောက်တည်၍။ တိဋ္ဌတိ၊ ရပ်၏။ ပဏိဓာယ၊ ဆောက်တည်၍။ နိသီဒတိ၊ ထိုင်နေ၏။ “ဧဝံ၊ ဤသို့ ပြုသည်ရှိသော်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဇနော၊ လူအပေါင်းသည်။ သမ္ဘာဝေဿတိ၊ ချီးမွမ်းလတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဏိဓာယ၊ ဆောက်တည်၍။ သေယျံ၊ အိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြု၏။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဇနော၊ လူအပေါင်းသည်။ သမ္ဘာဝေသိ၊ ချီးမွမ်း၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဏိဓာယ၊ ဆောက်တည်၍။ သေယျာ၊ အိပ်ခြင်းကို။ န စ ကပ္ပေတဗ္ဗာ၊ မပြုအပ်သည်သာတည်း။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ကပ္ပေယျ၊ ပြုငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၆-၉)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မံ၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားကို။ ဥလ္လပတိ၊ ပြောဟော၏။ သောပိ၊ ထိုရဟန်းသည်လည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ မယှံပိ၊ ငါသည်လည်း။ သညောဇနာ၊ သံယောဇဉ်တို့ကို။ ပဟီနာ၊ ပယ်အပ်ကုန်ပြီ၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလိို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၀)
၂၂၄။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ရဟောဂတော၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာသို့ ကပ်သည်ဖြစ်၍။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မံ၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားကို။ ဥလ္လပတိ၊ ပြောဟော၏။ ပရစိတ္တဝိဒူ၊ သူတစ်ပါးစိတ်ကို သိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့ သဘောရှိသော စကားကို။ မာ အဘဏိ၊ မဆိုလင့်။ တုယှံ၊ သင့်အား။ ဧသော၊ ဤတရားသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အပသာဒေသိ၊ မောင်းမဲ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အာနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၁)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ရဟောဂတော၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာသို့ ကပ်သည်ဖြစ်၍။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မံ၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားကို။ ဥလ္လပတိ၊ ပြောဟော၏။ ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘော ရှိသော စကားကို။ မာ အဘဏိ၊ မဆိုလင့်။ တုယှံ၊ သင့်အား။ ဧသော၊ ဤတရားသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အပသာဒေသိ၊ မောင်းမဲ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၂)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဥပါသကံ၊ ဒါယကာကို။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ တုယှံ၊ သင်၏။ ဝိဟာရေ၊ ကျောင်း၌။ ဝသတိ၊ နေ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အရဟာ၊ ရဟန္တာတည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ သော စ၊ ထိုဆိုသော ရဟန်းသည်လည်း။ တဿ၊ ထိုဒါယကာ၏။ ဝိဟာရေ၊ ကျောင်း၌။ ဝသတိ၊ နေ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ စိတ္တော၊ အဘယ်စိတ် ရှိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဥလ္လပနာဓိပ္ပါယော၊ ပြောဟောခြင်းငှာ အလိုရှိ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၃)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဥပါသကံ၊ ဒါယကာကို။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ ယံ ဘိက္ခုံ၊ အကြင်ရဟန်းကို။ တွံ၊ သင်သည်။ စီဝရပိဏ္ဍပါတသေနာသနဂိလာနပ္ပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရေန၊ သင်္ကန်း ဆွမ်း ကျောင်း သူနာ၏ အထောက်အပံ့ အသက်၏ အရံအတားဖြစ်သော ဆေးဖြင့်။ ဥပဋ္ဌေသိ၊ လုပ်ကျွေး၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အရဟာ၊ ရဟန္တာတည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ သော စ၊ ထိုဒါယကာသည်လည်း။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ စီဝရပိဏ္ဍပါတသေနာသနဂိလာနပ္ပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရေန၊ သင်္ကန်း ဆွမ်း ကျောင်း သူနာ၏ အထောက်အပံ့ အသက်၏ အရံအတားဖြစ်သော ဆေးဖြင့်။ ဥပဋ္ဌေတိ၊ လုပ်ကျွေး၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စွံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ စိတ္တော၊ အဘယ်စိတ်ရှိ သနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြက်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ၅၁၇၅၁၈ ဥလ္လပနာဓိပ္ပါယော၊ ပြောဟောခြင်းငှာ အလိုရှိပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၄)
၂၂၅။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာယသ္မတော၊ အရှင့်အား။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မော၊ လူတို့၏ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိသလော၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အညံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ ဗျာကာတုံ၊ ကြားခြင်းငှာ။ န ဒုက္ကရံ၊ မခဲယဉ်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ “ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ယေ ခေါ တေ သာဝကာ၊ အကြင်တပည့်တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ၊ ထိုတပည့်တို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျုံ၊ ဆိုကုန်ရာ၏။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်ကား။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သာဝကော၊ တပည့်သည်။ န အမှိ၊ မဖြစ်။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော နု ခေါ၊ ရောက်လေသလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ စိတ္တော၊ အဘယ်စိတ် ရှိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အနုလ္လပနာဓိပ္ပါယော၊ ပြောဟောခြင်းငှာ အလိုမရှိပါ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အနုလ္လပနာဓိပ္ပါယဿ၊ ပြောဟောခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၅)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာယသ္မတော၊ အရှင့်အား။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မော၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိသလော၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဓမ္မော၊ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မကို။ အာရဒ္ဓဝီရိယေန၊ အားထုတ်အပ်သော လုံ့လရှိသော ရဟန်းသည်။ အာရာဓနီယော ခေါ၊ ပြီးစေအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အနုလ္လပနာဓိပ္ပါယဿ၊ ပြောဟောခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၆)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ မာ ခေါ ဘာယိ၊ မကြောက်လင့်၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါရှင်တို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ မစ္စုနော၊ သေခြင်းမှ။ န ဘာယာမိ၊ မကြောက်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အနုလ္လပနာဓိပ္ပါယဿ၊ ပြောဟောခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၇)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ မာ ခေါ ဘာယိ၊ မကြောက်လင့်၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ နူန၊ စင်စစ်။ ဝိပ္ပဋိသာရီ၊ နှလုံးမသာယာခြင်း ရှိသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဘာယေယျ၊ ကြောက်ရာ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အနုလ္လပနာဓိပ္ပါယဿ၊ ပြောဟောခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၈)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာယသ္မတော၊ အရှင့်အား။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မော၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိသလော၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဓမ္မော၊ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မကို။ သမ္မာပယုတ္တေန၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်သော ရဟန်းသည်။ အာရာဓနီယော ခေါ၊ ပြီးစေအပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အနုလ္လပနာဓိပ္ပါယဿ၊ ပြောဟောခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၉)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာယသ္မတော၊ အရှင်အား။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မော၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိသလော၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဓမ္မော၊ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မကို။ အာရဒ္ဓဝီရိယေန၊ အားထုတ်အပ်သော လုံ့လရှိသော ရဟန်းသည်။ အာရာဓနီယော ခေါ၊ ပြီးစေအပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အနုလ္လပနာဓိပ္ပါယဿ၊ ပြောဟောခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၀)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာယသ္မတော၊ အရှင်အား။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မော၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိသလော၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဓမ္မော၊ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မကို။ ယုတ္တယောဂေန၊ အားထုတ်အပ်သော လုံ့လရှိသော ရဟန်းသည်။ အာရာဓနီယော ခေါ၊ ပြီးစေအပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အနုလ္လပနာဓိပ္ပါယဿ၊ ပြောဟောခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၁)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ခမနီယံ၊ ခံ့ကျန်းပါ၏လော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ယာပနီယံ၊ မျှတပါ၏လော၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယေန ဝါ တေန ဝါ၊ ဟုတ်ဟုတ်ငြားငြားသော သူသည်။ အဓိဝါသေတုံ၊ သည်းခံခြင်းငှာ။ န သက္ကာ၊ မတတ်နိုင်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အနုလ္လပနာဓိပ္ပါယဿ၊ ပြောဟောခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၂)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ခမနီယံ၊ ခံ့ကျန်းပါ၏လော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ယာပနီယံ၊ မျှတပါ၏လော၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ပုထုဇ္ဇနေန၊ ပုထုဇဉ်သည်။ အဓိဝါသေတုံ၊ သည်းခံခြင်းငှာ။ န သက္ကာ၊ မတတ်နိုင်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ စိတ္တော၊ အဘယ်စိတ် ရှိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဥလ္လပနာဓိပ္ပါယော၊ ပြောဟောခြင်းငှာ အလိုရှိပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပါရာဇိကဿ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၃)
၂၂၆။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ နိမန္တေတွာ၊ ပင့်ဖိတ်၍။ “အရဟန္တော၊ ရဟန္တာဖြစ်ကုန်သော။ ဘောန္တော၊ အရှင်တို့။ အာယန္တု၊ လာစေကုန်သတည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “မယဉ္စ၊ ငါတို့သည်ကား။ န အရဟန္တော၊ ရဟန္တာမဟုတ်ကုန်သည်။ အမှာ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အယဉ္စ ဗြာဟ္မဏော၊ ဤပုဏ္ဏားသည်လည်း။ အမှေ၊ ငါတို့ကို။ အရဟန္တဝါဒေန၊ ရဟန္တာ ဟူသော ပြောဆိုခြင်းဖြင့်။ သမုဒါစရတိ၊ ပြောဆို၏။ ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ အမှေဟိ၊ ငါတို့သည်။ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗံ နု ခေါ၊ ကျင့်ရပါအံ့နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလိို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဘဂဝတော၊ မြက်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပသာဒဘညေ၊ ကြည်ညို၍ ဆိုရာ၌။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၄)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ နိမန္တေတွာ၊ ပင့်ဖိတ်၍။ “အရဟန္တော၊ ရဟန္တာဖြစ်ကုန်သော။ ဘောန္တော၊ အရှင်တို့သည်။ နိသီဒန္တု၊ ထိုင်စေကုန်သတည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အရဟန္တော၊ ရဟန္တာဖြစ်ကုန်သော။ ဘောန္တော၊ အရှင်တို့သည်။ ဘုဉ္ဇန္တု၊ ဘုဉ်းပေးစေကုန်သတည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အရဟန္တော၊ ရဟန္တာ ဖြစ်ကုန်သော။ ဘောန္တော၊ အရှင်တို့သည်။ တပ္ပေန္တု၊ ရောင့်ရဲစေကုန်သတည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “အရဟန္တော၊ ရဟန္တာဖြစ်ကုန်သော။ ဘောန္တော၊ အရှင်တို့သည်။ ဂစ္ဆန္တု၊ သွားစေကုန်သတည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “မယဉ္စ၊ ငါတို့သည်။ န
အရဟန္တော၊ ရဟန္တာမဟုတ်ကုန်သည်။ အမှာ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အယဉ္စ ဗြာဟ္မဏော၊ ဤပုဏ္ဏားသည်လည်း။ အမှေ၊ ငါတို့ကို။ အရဟန္တဝါဒေန၊ ရဟန္တာ ဟူသော ပြောဆိုခြင်းဖြင့်။ သမုဒါစရတိ၊ ပြောဆို၏။ ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗံ နု ခေါ၊ ကျင့်ရပါအံ့နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြက်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပသာဒဘညေ၊ ကြည်ညို၍ဆိုရာ၌။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၅-၂၈)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မံ၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားကို။ ဥလ္လပတိ၊ ပြောဟော၏။ သောပိ၊ ထိုရဟန်းသည်လည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ မယှမ္ပိ၊ ငါသည်လည်း။ အာသဝါ၊ အာသဝေါတရားတို့ကို။ ပဟီနာ၊ ပယ်အပ်ကုန်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၉)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌၊ ၅၂၅-၅၂၆ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မံ၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားကို။ ဥလ္လပတိ၊ ပြောဟော၏။ သောပိ၊ ထိုရဟန်းသည်လည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ မယှံပိ၊ ငါ့အားလည်း။ ဧတေ ဓမ္မာ၊ ထိုတရားတို့သည်။ သံဝိဇ္ဇန္တိ၊ ရှိကုန်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၀)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မံ၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားကို။ ဥလ္လပတိ၊ ပြောဟော၏။ သောပိ၊ ထိုရဟန်းသည်လည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အဟမ္ပိ၊ ငါသည်လည်း။ တေသု ဓမ္မေသု၊ ထိုတရားတို့၌။ သန္ဒိဿာမိ၊ ထင်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၁)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဉာတကာ၊ ဆွေမျိုးတို့သည်။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ အဂါရံ၊ အိမ်၌။ အဇ္ဈာဝသ၊ စိုးအုပ်၍နေလော့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ မာဒိသော၊ ငါကဲ့သို့ သဘောရှိသော ရဟန်းသည်။ အဂါရံ၊ အိမ်၌။ အဇ္ဈာဝသိတုံ၊ စိုးအုပ်၍ နေခြင်းငှာ။ အဘဗ္ဗော၊ မထိုက်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အနုလ္လပနာဓိပ္ပါယဿ၊ ပြောဟောခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၂)
၂၂၇။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဉာတကာ၊ ဆွေမျိုးတို့သည်။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ ကာမေ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ ပရိဘုဉ္ဇ၊ ခံစားလော့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ ကာမာ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ အာဝဋာ၊ ပိတ်အပ်ကုန်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အနုလ္လပနာဓိပ္ပါယဿ၊ ပြောဟောခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၃)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဉာတကာ၊ ဆွေမျိုးတို့သည်။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဘိရမသိ၊ မွေ့လျော်ပါ၏လော၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပရမာယ၊ လွန်ကဲသော။ အဘိရတိယာ၊ မွေ့လျော်ခြင်းဖြင့်။ အဘိရတော၊ မွေ့လျော်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ယေ ခေါ တေ သာဝကာ၊ အကြင်တပည့်တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ၊ ထိုတပည့်တို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျုံ၊ ဆိုကုန်ရာ၏။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်ကား။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သာဝကော၊ တပည့်သည်။ န အမှိ၊ မဖြစ်။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော နု ခေါ၊ ရောက်လေသလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ စိတ္တော၊ အဘယ်စိတ် ရှိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အနုလ္လပနာဓိပ္ပါယော၊ ပြောဟောခြင်းငှာ အလိုမရှိပါ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အနုလ္လပနာဓိပ္ပါယဿ၊ ပြောဟောခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၄)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဣမမှာ အာဝါသာ၊ ဤကျောင်းမှ။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ပက္ကမိဿတိ၊ ဖဲသွားလတ္တံ့။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ အရဟာတိ၊ ရဟန္တာဟူ၍။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဇာနိဿာမ၊ သိကုန်အံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကတိကံ၊ ကတိကဝတ်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ အညတရသ္မိံ၊ မထင်ရှားသော။ အာဝါသေ၊ ကျောင်း၌။ ဝဿံ၊ ဝါသို့။ ဥပဂစ္ဆိံသု၊ ကပ်ကုန်၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မံ၊ ငါ့ကို။ အရဟာတိ၊ ရဟန္တာ ဟူ၍။ ဇာနန္တု၊ သိစေကုန်သတည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ တမှာ အာဝါသာ၊ ထိုကျောင်းမှ။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ပက္ကမိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၅)
၂၂၈။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ကလန္ဒကနိဝါပေ၊ ရှဉ့်နက်တို့အား အစာပေး၍ ကျွေးမွေးရာဖြစ်သော။ ဝေဠုဝနေ၊ ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ စ လက္ခဏော၊ အရှင်လက္ခဏသည်လည်းကောင်း။ အာယသ္မာ စ မဟာမောဂ္ဂလ္လာနော၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည်လည်းကောင်း။ ဂိဇ္ဈကူဋေ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ် အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတေ၊ တောင်၌။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလ္လာနော၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည်။ ပုဗ္ဗဏှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ လက္ခဏော၊ အရှင်လက္ခဏသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်လက္ခဏရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ လက္ခဏံ၊ အရှင်လက္ခဏကို။ “အာဝုသော လက္ခဏ၊ ငါ့ရှင် လက္ခဏ။ အာယာမ၊ လာသွားကုန်အံ့။ ရာဇဂဟံ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်သို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပဝိသိဿာမ၊ ဝင်ကုန်အံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဧဝံ သာဓု၊ ကောင်းပြီ၊” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ အာယသ္မာ လက္ခဏော၊ အရှင်လက္ခဏသည်။ အာယသ္မတော မဟာမောဂ္ဂလ္လာနဿ၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်အား။ ပစ္စဿောသိ၊ ဝန်ခံ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလ္လာနော၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည်။ ဂိဇ္ဈကူဋာ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ် အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတာ၊ တောင်မှ။ ဩရောဟန္တော၊ သက်ဆင်းသည်ရှိသော်။ အညတရသ္မိံ၊ မထင်ရှားသော။ ပဒေသေ၊ အရပ်၌။ သိတံ၊ စဉ်းငယ်ပြုံးခြင်းကို။ ပါတွာကာသိ၊ ထင်ရှားပြု၏။ အာယသ္မာ လက္ခဏော၊ အရှင်လက္ခဏသည်။ အာယသ္မန္တံ မဟာမောဂ္ဂလ္လာနံ၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်ကို။ “အာဝုသော မောဂ္ဂလ္လာန၊ ငါ့ရှင် မောဂ္ဂလာန်။ သိတဿ၊ ပြုံးခြင်းကို။ ပါတုကမ္မာယ၊ ထင်ရှားပြုခြင်း၏။ ဟေတု၊ အကြောင်းသည်။ ကော နု ခေါ၊ အဘယ်နည်း။ ပစ္စယော၊ အထောက်အပံ့သည်။ ကော နု ခေါ၊ အဘယ်နည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အာဝုသော လက္ခဏ၊ ငါ့ရှင် လက္ခဏ။ ဧတဿ ပဥှဿ၊ ဤပြဿနာကို။ ဝိယာကရဏာယ၊ ဖြေခြင်းငှာ။ အကာလော၊ အခါမဟုတ်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဧတံ ပဥှံ၊ ဤပြဿနာကို။ ပုစ္ဆ၊ မေးလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ စ လက္ခဏော၊ အရှင်လက္ခဏသည်လည်းကောင်း။ အာယသ္မာ စ မဟာမောဂ္ဂလ္လာနော၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည်လည်းကောင်း။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရိတွာ၊ လှည့်လည်ပြီး၍။ ပစ္ဆာဘတ္တံ၊ ဆွမ်းစားပြီးသည်မှနောက်၌။ ပိဏ္ဍပါတပဋိက္ကန္တာ၊ ဆွမ်းစားဇရပ်မှ ဖဲကုန်ပြီးသည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိံသု၊ ထိုင်နေကုန်၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ အာယသ္မာ လက္ခဏော၊ အရှင်လက္ခဏသည်။ အာယသ္မန္တံ မဟာမောဂ္ဂလ္လာနံ၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလ္လာနော၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည်။ ဂိဇ္ဈကူဋာ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ် အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတာ၊ တောင်မှ။ ဩရောဟန္တော၊ သက်ဆင်းသည်ရှိသော်။ အညတရသ္မိံ၊ မထင်ရှားသော။ ပဒေသေ၊ အရပ်၌။ သိတံ၊ စဉ်းငယ်ပြုံးခြင်းကို။ ပါတွာကာသိ၊ ထင်ရှားပြု၏။ အာဝုသော မဟာမောဂ္ဂလ္လာန၊ ငါ့ရှင် မဟာမောဂ္ဂလာန်။ သိတဿ၊ ပြုံးခြင်းကို။ ပါတုကမ္မာယ၊ ထင်ရှားပြုခြင်း၏။ ဟေတု၊ အကြောင်းသည်။ ကော နု ခေါ၊ အဘယ်နည်း။ ပစ္စယော၊ အထောက်အပံ့သည်။ ကော နု ခေါ၊ အဘယ်နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဣဓ၊ ဤ အရပ်၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂိဇ္ဈကူဋာ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ် အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတာ၊ တောင်မှ။ ဩရောဟန္တော၊ သက်ဆင်းသည်ရှိသော်။ ဝေဟာသံ၊ ကောင်းကင်သို့။ ဂစ္ဆန္တိံ၊ ပျံသွားသော။ အဋ္ဌိကသင်္ခလိကံ၊ အရိုးဆက်ပြိတ္တာကို။ အဒ္ဒသံ၊ မြင်၏။ တမေနံ၊ ထိုအရိုးဆက်ပြိတ္တာကို။ ဂိဇ္ဈာပိ၊ လင်းတတို့သည်လည်းကောင်း။ ကာကာပိ၊ ကျီးတို့သည်လည်းကောင်း။ ကုလလာပိ၊ စွန်ရဲတို့သည်လည်းကောင်း။ အနုပတိတွာ အနုပတိတွာ၊ အစဉ်လိုက်ကုန်၍ အစဉ်လိုက်ကုန်၍။ ဖာသုဠန္တရိကာဒီဟိ၊ နံရိုးကြား အစရှိသည်တို့ဖြင့်။ ဝိတုဍေန္တိ၊ ထိုးဆိတ်ကုန်၏။ သာ အဋ္ဌိကသင်္ခလိကာ၊ ထိုအရိုးဆက်ပြိတ္တာသည်။ အဋ္ဋဿရံ၊ ကျင်နာသော အသံကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တဿ မယှံ၊ ထိုငါ့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ ‘ဘော၊ အချင်းတို့။ အစ္ဆရိယံ ဝတ၊ အံ့ဩဖွယ်ရှိစွတကား။ ဘော၊ အချင်းတို့။ အဗ္ဘုတံ ဝတ၊ မဖြစ်ဖူးမြဲ ဖြစ်စွတကား။ ဧဝရူပေါပိ၊ ဤသို့သဘော ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ သတ္တော၊ သတ္တဝါသည်။ ဘဝိဿတိ နာမ၊ ဖြစ်တုံဘိ၏။ ဧဝရူပေါပိ၊ ဤသို့သဘောရှိသည်လည်းဖြစ်သော၊
ယက္ခော၊ ပြိတ္တာသည်။ ဘဝိဿတိ နာမ၊ ဖြစ်တုံဘိ၏။ ဧဝရူပေါပိ၊ ဤသို့သဘော ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ အတ္တဘာဝပ္ပဋိလာဘော၊ အတ္တဘောကို ရသော သတ္တဝါသည်။ ဘဝိဿတိ နာမ၊ ဖြစ်တုံဘိ၏။ ’ ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ’ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလ္လာနော၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည်။ ၅၃၂၅၃၃ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မံ၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားကို။ ဥလ္လပတိ၊ ပြောဟော၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယတြ ဟိ၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်သာလျှင်။ သာဝကော၊ တပည့်သည်။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော သတ္တဝါကို။ ဉဿတိ ဝါ နာမ၊ သိလည်း သိဘိ၏။ ဒက္ခတိ ဝါ နာမ၊ မြင်လည်း မြင်ဘိ၏။ သက္ခိံ ဝါ ကရိဿတိ နာမ၊ သက်သေကိုသော်လည်း ပြုတုံဘိ၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ သာဝကာ၊ တပည့်တို့သည်။ စက္ခုဘူတာ၊ မျက်စိသဖွယ် ဖြစ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ ဝတ၊ နေကုန်စွတကား။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သာဝကာ၊ တပည့်တို့သည်။ ဉာဏဘူတာ၊ ဉာဏ်သဖွယ် ဖြစ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ ဝတ၊ နေကုန်စွတကား။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုဗ္ဗေဝ၊ ရှေးဦးကပင်လျှင်။ မေ၊ ငါဘုရားသည်။ သော သတ္တော၊ ထိုသတ္တဝါကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ အပိ စ၊ ထိုသို့မြင်အပ်သော်လည်း။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ န ဗျာကာသိံ၊ မကြား။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဧတံ၊ ဤသတ္တဝါကို။ စေ ဗျာကရေယျံ၊ အကယ်၍ ကြားငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ကြားသည်ရှိသော်။ ပရေ စ၊ မသိမမြင်သော သူတို့သည်ကား။ မေ၊ ငါဘုရား၏။ ဝစနံ၊ စကားတော်ကို။ န သဒ္ဒဟေယျုံ၊ မယုံကြည်ကုန်ရာ။ ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ မေ၊ ငါဘုရား၏။ ဝစနံ၊ စကားတော်ကို။ န သဒ္ဒဟေယျုံ၊ မယုံကြည်ကုန်ရာ။ တေသံ၊ ထိုသူတို့၏။ တံ၊ ထိုသို့ မယုံကြည်ခြင်းသည်။ ဒီဃရတ္တံ၊ ရှည်မြင့်စွာသော နေ့ညဉ့်ပတ်လုံး။ အဟိတာယ၊ အစီးအပွားမရှိခြင်းငှာ။ ဒုက္ခာယ၊ ဆင်းရဲခြင်းငှာ။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧသော သတ္တော၊ ဤသတ္တဝါသည်။ ဣမသ္မိံ ယေဝ ရာဇဂဟေ၊ ဤရာဇဂြိုဟ်၌သာလျှင်။ ဂေါဃာတကော၊ နွားသတ်ယောကျ်ားသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ဖူးပြီ။ သော သတ္တော၊ ထိုသတ္တဝါသည်။ တဿ ကမ္မဿ၊ ထိုနွားသတ်ကံ၏။ ဝိပါကေန၊ အကျိုးကြောင့်။ ဗဟူနိ ဝဿာနိ၊ များစွာသော နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဗဟူနိ ဝဿသတာနိ၊ များစွာသော နှစ်အရာတို့ပတ်လုံး။ ဗဟူနိ ဝဿသဟဿာနိ၊ များစွာသော နှစ်အထောင်တို့ပတ်လုံး။ ဗဟူနိ ဝဿသတသဟဿာနိ၊ များစွာသော နှစ်အသိန်းတို့ပတ်လုံး။ နိရယေ၊ ငရဲ၌။ ပစ္စိတွာ၊ ကျက်၍။ တဿေ၀ ကမ္မဿ၊ ထိုနွားသတ်ကံ၏သာလျှင်။ ဝိပါကာဝသေသေန၊ အကျိုးကြွင်းအားဖြင့်။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘော ရှိသော။ အတ္တဘာဝပ္ပဋိလာဘံ၊ အတ္တဘောကို ရခြင်းကို။ ပဋိသံဝေဒေတိ၊ ခံစားရ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သစ္စံ၊ မှန်သော စကားကို။ မောဂ္ဂလ္လာနော၊ မောဂ္ဂလာန်သည်။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မောဂ္ဂလ္လာနဿ၊ မောဂ္ဂလာန်အား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၆)
၂၂၉။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂိဇ္ဈကူဋာ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ်အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတာ၊ တောင်မှ။ ဩရောဟန္တော၊ သက်ဆင်းသည်ရှိသော်။ ဝေဟာသံ၊ ကောင်းကင်သို့။ ဂစ္ဆန္တိံ၊ ပျံသွားသော။ မံသပေသိံ၊ သားတစ်ပြိတ္တာကို။ အဒ္ဒသံ၊ မြင်၏။ တမေနံ၊ ထိုသားတစ်ပြိတ္တာကို။ ဂိဇ္ဈာပိ၊ လင်းတတို့သည်လည်းကောင်း။ ကာကာပိ၊ ကျီးတို့သည်လည်းကောင်း။ ကုလလာပိ၊ စွန်ရဲတို့သည်လည်းကောင်း။ ၅၃၄၅၃၅အနုပတိတွာ အနုပတိတွာ၊ အစဉ်လိုက်ကုန်၍ အစဉ်လိုက်ကုန်၍။ ဝိတစ္ဆေန္တိ၊ အထူးထူး အပြားပြား ရွေကုန်၏။ ဝိဘဇ္ဇေန္တိ၊ အထူးထူး အပြားပြား ဖောက်ခွဲကုန်၏။ သာ သတ္တာ၊ ထိုသတ္တဝါသည်။ အဋ္ဋဿရံ၊ ကျင်နာသောအသံကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧသော သတ္တော၊ ဤသတ္တဝါသည်။ ဣမသ္မိ ယေဝ ရာဇဂဟေ၊ ဤရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌သာလျှင်။ ဂေါဃာတကော၊ နွားသတ်ယောကျ်ားသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ဖူးပြီ”။ (၃၇)
အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂိဇ္ဈကူဋာ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ် အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတာ၊ တောင်မှ။ ဩရောဟန္တော၊ သက်ဆင်းသည်ရှိသော်။ ဝေဟာသံ၊ ကောင်းကင်သို့။ ဂစ္ဆန္တံ၊ ပျံသွားသော။ မံသပိဏ္ဍံ၊ အသားဆိုင်ပြိတ္တာကို။ အဒ္ဒသံ၊ မြင်၏။ တမေနံ၊ ထိုအသားဆိုင်ပြိတ္တာကို။ ဂိဇ္ဈာပိ၊ လင်းတတို့သည်လည်းကောင်း။ ကာကာပိ၊ ကျီးတို့သည်လည်းကောင်း။ ကုလလာပိ၊ စွန်ရဲတို့သည်လည်းကောင်း။ အနုပတိတွာ အနုပတိတွာ၊ အစဉ်လိုက်ကုန်၍ အစဉ်လိုက်ကုန်၍။ ဝိတစ္ဆေန္တိ၊ အထူးထူးအပြားပြား ရွေကုန်၏။ ဝိဘဇ္ဇေန္တိ၊ အထူးထူးအပြားပြား ဖောက်ခွဲကုန်၏။ သော သတ္တော၊ ထိုသတ္တဝါသည်။ အဋ္ဋဿရံ၊ ကျင်နာစွာသော အသံကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧသော သတ္တော၊ ဤသတ္တဝါသည်။ ဣမသ္မိံ ယေဝ ရာဇဂဟေ၊ ဤရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ သာကုဏိကော၊ ငှက်မုဆိုးသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ဖူးပြီ”။ပ။ (၃၈)
အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂိဇ္ဈကူဋာ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ် အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတာ၊ တောင်မှ။ ဩရောဟန္တော၊ သက်ဆင်းသည်ရှိသော်။ ဝေဟာသံ၊ ကောင်းကင်သို့။ ဂစ္ဆန္တံ၊ ပျံသွားသော။ နိစ္ဆဝိံ၊ အရေမရှိသော။ ပုရိသံ၊ ယောကျ်ားပြိတ္တာကို။ အဒ္ဒသံ၊ မြင်၏။ တမေနံ၊ ထိုယောကျ်ားပြိတ္တာကို။ ဂိဇ္ဈာပိ၊ လင်းတတို့သည်လည်းကောင်း။ ကာကာပိ၊ ကျီးတို့သည်လည်းကောင်း။ ကုလလာပိ၊ စွန်ရဲတို့သည်လည်းကောင်း။ အနုပတိတွာ အနုပတိတွာ၊ အစဉ်လိုက်ကုန်၍ အစဉ်လိုက်ကုန်၍။ ဝိတစ္ဆေန္တိ၊ အထူးထူးအပြားပြား ရွေကုန်၏။ ဝိဘဇ္ဇေန္တိ၊ အထူးထူးအပြားပြား ဖောက်ခွဲကုန်၏။ သော သတ္တော၊ ထိုသတ္တဝါသည်။ အဋ္ဋဿရံ၊ ကျင်နာသော အသံကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏၊ ။ပ။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧသော သတ္တော၊ ဤသတ္တဝါသည်။ ဣမသ္မိံ ယေဝ ရာဇဂဟေ၊ ဤရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌သာလျှင်။ ဩရဗ္ဘိကော၊ ဆိတ်သတ်ယောကျ်ားသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ဖူးပြီ ။ပ။ (၃၉)
အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂိဇ္ဈကူဋာ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ် အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတာ၊ တောင်မှ။ ဩရောဟန္တော၊ သက်ဆင်းသည်ရှိသော်။ ဝေဟာသံ၊ ကောင်ကင်သို့။ ဂစ္ဆန္တံ၊ ပျံသွားသော။ အသိလောမံ၊ သန်လျက်အမွေးပေါက်သော။ ပုရိသံ၊ ယောကျ်ားပြိတ္တာကို။ အဒ္ဒသံ၊ မြင်၏။ တဿ ပုရိသဿ၊ ထိုယောကျ်ား၏။ တေ အသီ၊ ထိုသန်လျက်တို့သည်။ ဥပ္ပတိတွာ ဥပ္ပတိတွာ၊ ပျံတက်ကုန် ပျံတက်ကုန်၍။ တဿေဝ၊ ထိုယောကျ်ားပြိတ္တာ၏သာလျှင်။ ကာယေ၊ ကိုယ်၌။ နိပတန္တိ၊ ကျကုန်၏။ သော သတ္တော၊ ထိုသတ္တဝါသည်။ အဋ္ဋဿရံ၊ ကျင်နာသော အသံကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧသော သတ္တော၊ ဤသတ္တဝါသည်။ ဣမသ္မိံ ယေဝ ရာဇဂဟေ၊ ဤရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌သာလျှင်။ သူကရိကော၊ ဝက်သတ်သော ယောကျ်ားသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ဖူးပြီ ။ပ။ (၄၀)
အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂိဇ္ဈကူဋာ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ် အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတာ၊ တောင်မှ။ ဩရောဟန္တော၊ သက်ဆင်းသည်ရှိသော်။ ဝေဟာသံ၊ ကောင်းကင်သို့။ ဂစ္ဆန္တံ၊ ပျံသွားသော။ သတ္တိလောမံ၊ လှံအမွေးပေါက်သော။ ပုရိသံ၊ ယောကျ်ားပြိတ္တာကို။ အဒ္ဒသံ၊ မြင်၏။ တဿ၊ ထိုယောကျ်ားပြိတ္တာ၏။ တာ သတ္တိယော၊ ထိုလှံတို့သည်။ ဥပ္ပတိတွာ ဥပ္ပတိတွာ၊ ပျံတက်ကုန် ပျံတက်ကုန်၍။ တဿေဝ၊ ထိုယောကျ်ားပြိတ္တာ၏သာလျှင်။ ကာယေ၊ ကိုယ်၌။ နိပတန္တိ၊ ကျကုန်၏။ သော သတ္တော၊ ထိုသတ္တဝါသည်။ အဋ္ဋဿရံ၊ ကျင်နာသော အသံကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧသော သတ္တော၊ ဤသတ္တဝါသည်။ ဣမသ္မိံ ယေဝ ရာဇဂဟေ၊ ဤရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌သာလျှင်။ မာဂဝိကော၊ သားသတ်ယောကျ်ားသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ဖူးပြီ ။ပ။ (၄၁)
အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂိဇ္ဈကူဋာ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ် အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတာ၊ တောင်မှ။ ဩရောဟန္တော၊ သက်ဆင်းသည်ရှိသော်။ ဝေဟာသံ၊ ကောင်းကင်သို့။ ဂစ္ဆန္တံ၊ ပျံသွားသော။ ဥသုလောမံ၊ မြားအမွေးပေါက်သော။ ပုရိသံ၊ ယောကျ်ားကို။ အဒ္ဒသံ၊ မြင်ပြီ။ တဿ၊ ထိုယောကျ်ားပြိတ္တာ၏။ တေ ဥသူ၊ ထိုမြားတို့သည်။ ဥပ္ပတိတွာ ဥပ္ပတိတွာ၊ ပျံတက်ကုန် ပျံတက်ကုန်၍။ တဿေဝ၊ ထိုယောကျ်ားပြိတ္တာ၏သာလျှင်။ ကာယေ၊ ကိုယ်၌။ နိပတန္တိ၊ ကျကုန်၏။ သော သတ္တော၊ ထိုသတ္တဝါသည်။ အဋ္ဋဿရံ၊ ကျင်နာသော အသံကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧသော သတ္တော၊ ဤသတ္တဝါသည်။ ဣမသ္မိံ ယေဝ ရာဇဂဟေ၊ ဤရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌သာလျှင်။ ကာရဏိကော၊ သူသတ်ယောကျ်ားသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ဖူးပြီ ။ပ။ (၄၂)
အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂိဇ္ဈကူဋာ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ် အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတာ၊ တောင်မှ။ ဩရောဟန္တော၊ သက်ဆင်းသည်ရှိသော်။ ဝေဟာသံ၊ ကောင်းကင်သို့။ ဂစ္ဆန္တံ၊ ပျံသွားသော။ သူစိလောမံ၊ အပ်အမွေးပေါက်သော။ ပုရိသံ၊ ယောကျ်ားပြိတ္တာကို။ အဒ္ဒသံ၊ မြင်၏။ တဿ၊ ထိုယောကျ်ားပြိတ္တာကို။ တာ သူစိယော၊ ထိုအပ်တို့သည်။ ဥပ္ပတိတွာ ဥပ္ပတိတွာ၊ ပျံတက်ကုန် ပျံတက်ကုန်၍။ တဿေဝ၊ ထိုယောကျ်ား၏သာလျှင်။ ကာယေ၊ ကိုယ်၌။ နိပတန္တိ၊ ကျကုန်၏။ သော သတ္တော၊ ထိုသတ္တဝါသည်။ အဋ္ဋဿရံ၊ ကျင်နာသော အသံကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧသော သတ္တော၊ ဤသတ္တဝါသည်။ ဣမသ္မိံ ယေဝ ရာဇဂဟေ၊ ဤရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌သာလျှင်။ သာရထိကော၊ ရထားထိန်းသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ဖူးပြီ ။ပ။ (၄၃)
အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဣဓ၊ ဤ အရပ်၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂိဇ္ဈကူဋာ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ် အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတာ၊ တောင်မှ။ ဩရောဟန္တော၊ သက်ဆင်းသည်ရှိသော်။ ဝေဟာသံ၊ ကောင်းကင်သို့။ ဂစ္ဆန္တံ၊ ပျံသွားသော။ သူစိလောမံ၊ အပ်အမွေးပေါက်သော။ ပုရိသံ၊ ယောကျ်ားကို။ အဒ္ဒသံ၊ မြင်၏။ တဿ၊ ထိုယောကျ်ားပြိတ္တာ၏။ တာ သူစိယော၊ ထိုအပ်တို့သည်။ သီသေ၊ ဦးခေါင်း၌်။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ မုခတော၊ ခံတွင်းမှ။ နိက္ခမန္တိ၊ ထွက်ကုန်၏။ မုခေ၊ ခံတွင်း၌။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ ဥရတော၊ ရင်မှ။ နိက္ခမန္တိ၊ ထွက်ကုန်၏။ ဥရေ၊ ရင်၌။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်ကုန်၍။ ဥဒရတော၊ ဝမ်းမှ။ နိက္ခမန္တိ၊ ထွက်ကုန်၏။ ဥဒရေ၊ ဝမ်း၌။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်ကုန်၍။ ဦရူဟိ၊ ပေါင်တို့မှ။ နိက္ခမန္တိ၊ ထွက်ကုန်၏။ ဦရူသု၊ ပေါင်တို့၌။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်ကုန်၍။ ဇင်္ဃာဟိ၊ မြင်းခေါင်းတို့မှ။ နိက္ခမန္တိ၊ ထွက်ကုန်၏။ ဇင်္ဃာသု၊ မြင်းခေါင်းတို့၌။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်ကုန်၍။ ပါဒေဟိ၊ ခြေတို့မှ။ နိက္ခမန္တိ၊ ထွက်ကုန်၏။ သော သတ္တော၊ ထိုသတ္တဝါသည်။ အဋ္ဋဿရံ၊ ကျင်နာသော အသံကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧသော သတ္တော၊ ဤသတ္တဝါသည်။ ဣမသ္မိံ ယေဝ ရာဇဂဟေ၊ ဤရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌သာလျှင်။ သူစကော၊ ဂုံးတိုက်တတ်သော ယောကျ်ားသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ဖူးပြီ။ပ။ (၄၄)
အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂိဇ္ဈကူဋာ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ် အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတာ၊ တောင်မှ။ ဩရောဟန္တော၊ သက်ဆင်းသည်ရှိသော်။ ဝေဟာသံ၊ ကောင်းကင်သို့။ ဂစ္ဆန္တံ၊ ပျံသွားသော။ ကုမ္ဘဏ္ဍံ၊ အိုးအတိုင်းအရှည်ရှိသော ဝှေးစေ့ရှိသော။ ပုရိသံ၊ ယောကျ်ားကို။ အဒ္ဒသံ၊ မြင်၏။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ဂစ္ဆန္တောပိ၊ သွားသော်လည်း။ တေ၀ အဏ္ဍေ၊ ထိုဝှေးစေ့တို့ကိုသာလျှင်။ ခန္ဓေ၊ ပခုံး၌။ အာရောပေတွာ၊ တင်၍။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ နိသီဒန္တောပိ၊ ထိုင်နေသော်လည်း။ တေသွေ၀ အဏ္ဍေသု၊ ထိုဝှေးစေ့တို့၌သာလျှင်။ နိသီဒတိ၊ ထိုင်နေရ၏။ တမေနံ၊ ထိုယောကျ်ားပြိတ္တာကို။ ဂိဇ္ဈာပိ၊ လင်းတတို့သည်လည်းကောင်း၊
ကာကာပိ၊ ကျီးတို့သည်လည်းကောင်း။ ကုလလာပိ၊ စွန်ရဲတို့သည်လည်းကောင်း။ အနုပတိတွာ အနုပတိတွာ၊ အစဉ်လိုက်ကုန်၍ အစဉ်လိုက်ကုန်၍။ ဝိတစ္ဆေန္တိ၊ အထူးထူးအပြားပြား ရွေကုန်၏။ ဝိဘဇ္ဇေန္တိ၊ အထူးထူးအပြားပြား ဖောက်ခွဲကုန်၏။ သော သတ္တော၊ ထိုသတ္တဝါသည်။ အဋ္ဋဿရံ၊ ကျင်နာသော အသံကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧသော သတ္တော၊ ထိုသတ္တဝါသည်။ ဣမသ္မိံ ယေဝ ရာဇဂဟေ၊ ဤရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌သာလျှင်။ ဂါမကူဋကော၊ တံစိုးစားသော တရားသူကြီးသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ဖူးပြီ။ပ။ (၄၅)
အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂိဇ္ဈကူဋာ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ် အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတာ၊ တောင်မှ။ ဩရောဟန္တော၊ သက်ဆင်းသည်ရှိသော်။ ဂူထကူပေ၊ ကျင်ကြီးတွင်း၌။ သသီသကံ၊ ဦးခေါင်းနှင့် တကွ။ နိမုဂ္ဂံ၊ နစ်သော။ ပုရိသံ၊ ယောကျ်ားပြိတ္တာကို။ အဒ္ဒသံ၊ မြင်၏၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧသော သတ္တော၊ ဤသတ္တဝါသည်။ ဣမသ္မိံ ယေဝ ရာဇဂဟေ၊ ဤရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌သာလျှင်။ ပါရဒါရိကော၊ သူတစ်ပါးမယားကို သွားလာသော ယောကျ်ားသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ဖူးပြီ။ပ။ (၄၆)
အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဣဓ၊ ဤ အရပ်၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂိဇ္ဈကူဋာ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ် အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတာ၊ တောင်မှ။ ဩရောဟန္တော၊ သက်ဆင်းသည်ရှိသော်။ ဂူထကူပေ၊ ကျင်ကြီးတွင်း၌။ သသီသကံ၊ ဦးခေါင်းနှင့် တကွ။ နိမုဂ္ဂံ၊ နစ်သော။ ဥဘောဟိ ဟတ္ထေဟိ၊ လက်နှစ်ဘက်တို့ဖြင့်။ ဂူထံ၊ မစင်ကို။ ခါဒန္တံ၊ ခဲသော။ ပုရိသံ၊ ယောကျ်ားပြိတ္တာကို။ အဒ္ဒသံ၊ မြင်၏၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧသော သတ္တော၊ ဤသတ္တဝါသည်။ ဣမသ္မိံ ယေဝ ရာဇဂဟေ၊ ဤရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌သာလျှင်။ ဒုဋ္ဌဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားပျက်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ဖူးပြီ။ သော ဗြာဟ္မဏော၊ ထိုပုဏ္ဏားပျက်သည်။ ကဿပဿ၊ ကဿပအမည်တော်ရှိသော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပါဝစနေ၊ သာသနာတော်၌။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ ဘတ္တေန၊ ဆွမ်းဖြင့်။ နိမန္တေတွာ၊ ပင့်ဖိတ်၍။ ဒေါဏိယော၊ ကျင်းတို့ကို။ ဂူထဿ၊ မစင်ဖြင့်။ ပူရာပေတွာ၊ ပြည့်စေ၍။ ကာလံ၊ အခါကို။ အာရောစာပေတွာ၊ ကြားစေ၍။ “ဘောန္တော၊ အရှင်တို့။ အတော၊ ဤအခါမှစ၍။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ဘုဉ္ဇန္တု စေဝ၊ စားလည်း စားလေကုန်။ ဟရန္တု စ၊ ဆောင်လည်း ဆောင်လေကုန်၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ (၄၇)
၂၃၀။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂိဇ္ဈကူဋာ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ် အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတာ၊ တောင်မှ။ ဩရောဟန္တော၊ သက်ဆင်းသည်ရှိသော်။ ဝေဟာသံ၊ ကောင်းကင်သို့။ ဂစ္ဆန္တိံ၊ ပျံသွားသော။ နိစ္ဆဝိံ၊ အရေမရှိသော။ ဣတ္ထိံ၊ မိန်းမပြိတ္တာကို။ အဒ္ဒသံ၊ မြင်၏။ တမေနံ၊ ထိုမိန်းမပြိတ္တာကို။ ဂိဇ္ဈာပိ၊ လင်းတတို့သည်လည်းကောင်း။ ကာကာပိ၊ ကျီးတို့သည်လည်းကောင်း။ ကုလလာပိ၊ စွန်ရဲတို့သည်လည်းကောင်း။ အနုပတိတွာ အနုပတိတွာ၊ အစဉ်လိုက်ကုန်၍ အစဉ်လိုက်ကုန်၍။ ဝိတစ္ဆေန္တိ၊ အထူးထူးအပြားပြား ရွေကုန်၏။ ဝိဘဇ္ဇေန္တိ၊ အထူးအထူးအပြားပြား ဖောက်ခွဲကုန်၏။ သာ ဣတ္ထီ၊ ထိုမိန်းမပြိတ္တာသည်။ အဋ္ဋဿရံ၊ ကျင်နာသော အသံကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧသာ ဣတ္ထီ၊ ဤမိန်းမသည်။ ဣမသ္မိံ ယေဝ ရာဇဂေဟေ၊ ဤရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌သာလျှင်။ အတိစာရိနီ၊ လင်ကို လွန်ကျုး၍ သူတစ်ထူးနှင့် မေထုန်ကျင့်လေ့ရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ဖူးပြီ။ပ။ (၄၈)
အာဝုသော၊ ငါ့ရှင့်။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂိဇ္ဈကူဋာ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ် အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတာ၊ တောင်မှ။ ဩရောဟန္တော၊ သက်ဆင်းသည်ရှိသော်။ ဝေဟာသံ၊ ကောင်းကင်သို့။ ဂစ္ဆန္တိံ၊ ပျံသွားသော။ ဒုဂ္ဂန္ဓံ၊ မကောင်းသော အနံ့ရှိသော။ မင်္ဂုလိံ၊ မလှသော အဆင်းရှိသော။ ဣတ္ထိံ၊ မိန်းမပြိတ္တာကို။ အဒ္ဒသံ၊ မြင်၏။ တမေနံ၊ ထိုမိန်းမပြိတ္တာကို။ ဂိဇ္ဈာပိ၊ လင်းတတို့သည်လည်းကောင်း။ ကာကာပိ၊ ကျီးတို့သည်လည်းကောင်း။ ကုလလာပိ၊ စွန်ရဲတို့သည်လည်းကောင်း။ အနုပတိတွာ အနုပတိတွာ၊ အစဉ်လိုက်ကုန်၍ အစဉ်လိုက်ကုန်၍။ ဝိတစ္ဆေန္တိ၊ အထူးထူးအပြားပြား ရွေကုန်၏။ ဝိဘဇ္ဇေန္တိ၊ အထူးထူးအပြားပြား ဖောက်ခွဲကုန်၏။ သာ ဣတ္ထီ၊ ထိုမိန်းမပြိတ္တာသည်။ အဋ္ဋဿရံ၊ ကျင်နာသော အသံကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧသာ ဣတ္ထီ၊ ဤမိန်းမသည်။ ဣမသ္မိံ ယေဝ ရာဇဂဟေ၊ ဤရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌သာလျှင်။ ဣက္ခဏိကာ၊ နတ်ဝင်မသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ဖူးပြီ။ပ။ (၄၉)
အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂိဇ္ဈကူဋာ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ် အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတာ၊ တောင်မှ။ ဩရောဟန္တော၊ သက်ဆင်းသည်ရှိသော်။ ဝေဟာသံ၊ ကောင်းကင်သို့။ ဂစ္ဆန္တိံ၊ ပျံသွားသော။ ဥပ္ပက္ကံ၊ နံပါးအောက်ထက် ပြင်းစွာကျက်သော။ ဩကိလိနိံ၊ မီဖွားမီးပေါက် တဖြောက်ဖြောက်ကျသော။ ဩကိရိနိံ၊ မီးကျီးဖြင့် ထက်ဝန်းကျင်မှ ပြွမ်းသော။ ဣတ္ထိံ၊ မိန်းမပြိတ္တာကို။ အဒ္ဒသံ၊ မြင်၏။ သာ ဣတ္ထီ၊ ထိုမိန်းမပြိတ္တာသည်။ အဋ္ဋဿရံ၊ ကျင်နာသော အသံကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧသာ ဣတ္ထီ၊ ဤမိန်းမသည်။ ကာလိင်္ဂဿ၊ ကလိင်္ဂတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရညော၊ မင်း၏။ အဂ္ဂမဟေသီ၊ မိဖုရားကြီးသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ဖူးပြီ။ သာ၊ ထိုမိဖုရားကြီးသည်။ ဣဿာပကတာ၊ ငြူစူခြင်းသည် နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ သပတ္တိံ၊ လင်တူမိန်းမကို။ အင်္ဂါရကဋာဟေန၊ မီးအိုးကင်းဖြင့်။ ဩကိရိ၊ သွန်းလောင်း၏။ပ။ (၅၀)
အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဣဓ၊ ဤ အရပ်၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂိဇ္ဈကူဋာ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ် အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတာ၊ တောင်မှ။ ဩရောဟန္တော၊ သက်ဆင်းသည်ရှိသော်။ ဝေဟာသံ၊ ကောင်းကင်သို့။ ဂစ္ဆန္တံ၊ ပျံသွားသော။ အသီသကံ၊ ဦးခေါင်းမရှိသော။ ကဗန္ဓံ၊ ဦးခေါင်းဖြင့် ကန်းသော ကိုယ်ရှိသော ပြိတ္တာကို။ အဒ္ဒသံ၊ မြင်၏။ တဿ၊ ထိုပြိတ္တာ၏။ ဥရေ၊ ရင်၌။ အက္ခီနိ စေဝ၊ မျက်စိတို့သည်လည်းကောင်း။ မုခဉ္စ၊ ခံတွင်းသည်လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တမေနံ၊ ထိုပြိတ္တာကို။ ဂိဇ္ဈာပိ၊ လင်းတတို့သည်လည်းကောင်း။ ကာကာပိ၊ ကျီးတို့သည်လည်းကောင်း။ ကုလလာပိ၊ စွန်ရဲတို့သည်လည်းကောင်း။ အနုပတိတွာ အနုပတိတွာ၊ အစဉ်လိုက်ကုနု်၍အစဉ်လိုက်ကုန်၍။ ဝိတစ္ဆေန္တိ၊ အထူးထူးအပြားပြား ရွေကုန်၏၊
ဝိဘဇ္ဇေန္တိ၊ အထူးထူး အပြားပြား ဖောက်ခွဲကုန်၏။ သော သတ္တော၊ ထိုသတ္တဝါသည်။ အဋ္ဋဿရံ၊ ကျင်နာသော အသံကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧသော သတ္တော၊ ဤသတ္တဝါသည်။ ဣမသ္မိံ ယေဝ ရာဇဂဟေ၊ ဤရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌သာလျှင်။ ဟာရိကော နာမ၊ ဟာရိက အမည်ရှိသော။ စောရဃာတကော၊ ခိုးသူသတ်ယောကျ်ားသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ဖူးပြီ ။ပ။ (၅၁)
အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂိဇ္ဈကူဋာ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ် အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတာ၊ တောင်မှ။ ဩရောဟန္တော၊ သက်ဆင်းသည်ရှိသော်။ ဝေဟာသံ၊ ကောင်းကင်သို့။ ဂစ္ဆန္တံ၊ ပျံသွားသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းယောကျ်ားပြိတ္တာကို။ အဒ္ဒသံ၊ မြင်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းယောကျ်ားပြိတ္တာ၏။ သံဃာဋိပိ၊ ဒုကုဋ်သည်လည်း။ အာဒိတ္တာ၊ ပြောင်ပြောင်တောက်သည်။ သမ္ပဇ္ဇလိတာ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ အလျှံနှင့်တကွ ဖြစ်သည်။ သဇောတိဘူတာ၊ အရောင်အလင်းနှင့်တကွ ဖြစ်၍ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပတ္တောပိ၊ သပိတ်သည်လည်း။ အာဒိတ္တော၊ ပြောင်ပြောင်တောက်သည်။ သမ္ပဇ္ဇလိဘော၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ အလျှံနှင့်တကွ ဖြစ်သည်။ သဇောတိဘူတော၊ အရောင်အလင်းနှင့်တကွ ဖြစ်၍ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာယဗန္ဓနမ္ပိ၊ ခါးပန်းကြိုးသည်လည်း။ အာဒိတ္တံ၊ ပြောင်ပြောင်တောက်သည်။ သမ္ပဇ္ဇလိတံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ အလျှံနှင့်တကွ ဖြစ်သည်။ သဇောတိဘူတံ၊ အရောင်အလင်းနှင့်တကွ ဖြစ်၍ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာယောပိ၊ ကိုယ်သည်လည်း။ အာဒိတ္တော၊ ပြောင်ပြောင်တောက်သည်။ သမ္ပဇ္ဇလိတော၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ အလျှံနှင့်တကွ ဖြစ်သည်။ သဇောတိဘူတော၊ အရောင်အလင်းနှင့် တကွ ဖြစ်၍ ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းယောကျ်ားပြိတ္တာသည်။ အဋ္ဋဿရံ၊ ကျင်နာသော အသံကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧသော ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ကဿပဿ၊ ကဿပအမည်တော်ရှိသော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပါဝစနေ၊ သာသနာတော်၌။ ပါပဘိက္ခု၊ ယုတ်မာသော ရဟန်းသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ဖူးပြီ ။ပ။ (၅၂)
အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဣဓ၊ ဤ အရပ်၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂိဇ္ဈကူဋာ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ် အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတာ၊ တောင်မှ။ ဩရောဟန္တော၊ သက်ဆင်းသည်ရှိသော်။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမပြိတ္တာကို။ အဒ္ဒသံ၊ မြင်၏။ သိက္ခမာနံ၊ သိက္ခမာန်ပြိတ္တာကို။ အဒ္ဒသ၊ မြင်၏။ သာမဏေရံ၊ သာမဏေယောကျ်ားပြိတ္တာကို။ အဒ္ဒသံ၊ မြင်၏။ ဝေဟာသံ၊ ကောင်းကင်သို့။ ဂစ္ဆန္တိံ၊ ပျံသွားသော။ သာမဏေရိံ၊ သာမဏေမိန်းမပြိတ္တာကို။ အဒ္ဒသံ၊ မြင်၏။ တဿာ၊ ထိုသာမဏေမိန်းမပြိတ္တာ၏။ သံဃာဋိပိ၊ ဒုကုဋ်သည်လည်း။ အာဒိတ္တာ၊ ပြောင်ပြောင်တောက်သည်။ သမ္ပဇ္ဇလိတာ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ အလျှံနှင့်တကွ ဖြစ်သည်။ သဇောတိဘူတာ၊ အရောင်အလင်းနှင့်တကွ ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပတ္တောပိ၊ သပိတ်သည်လည်း။ အာဒိတ္တော၊ ပြောင်ပြောင်တောက်သည်။ သမ္ပဇ္ဇလိတော၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ အလျှံနှင့်တကွ ဖြစ်သည်။ သဇောတိဘူတော၊ အရောင်အလင်းနှင့်တကွ ဖြစ်၍ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာယဗန္ဓနမ္ပိ၊ ခါးပန်းကြိုးသည်လည်း။ အာဒိတ္တံ၊ ပြောင်ပြောင်တောက်သည်။ သမ္ပဇ္ဇလိတံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ အလျှံနှင့်တကွ ဖြစ်သည်။ သဇောတိဘူတံ၊ အရောင်အလင်းနှင့်တကွ ဖြစ်၍ ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာယောပိ၊ ကိုယ်သည်လည်း။ အာဒိတ္တော၊ ပြောင်ပြောင်တောက်သည်။ သမ္ပဇ္ဇလိတော၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ အလျှံနှင့်တကွ ဖြစ်သည်။ သဇောတိဘူတော၊ အရောင်အလင်းနှင့်တကွ ဖြစ်၍ ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာ သာမဏေရီ၊ ထိုသာမဏေမိန်းမပြိတ္တာသည်။ အဋ္ဋဿရံ၊ ကျင်နာသော အသံကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တဿ မယှံ၊ ထိုငါ့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ ‘ဘော၊ အချင်းတို့။ အစ္ဆရိယံ ဝတ၊ အံ့ဩဖွယ် ရှိစွတကား။ ဘော၊ အချင်းတို့။ အဗ္ဘုတံ ဝတ၊ မဖြစ်ဖူးမြဲ ဖြစ်စွတကား။ ဧဝရူပေါပိ၊ ဤသို့သဘော ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ သတ္တော၊ သတ္တဝါသည်။ ဘဝိဿတိ နာမ၊ ဖြစ်တုံဘိ၏။ ဧဝရူပေါပိ၊ ဤသို့သဘောရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ယက္ခော၊ ပြိတ္တာသည်။ ဘဝိဿတိ နာမ၊ ဖြစ်တုံဘိ၏။ ဧဝရူပေါပိ၊ ဤသို့သဘော ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ အတ္တဘာဝပ္ပဋိလာဘော၊ အတ္တဘောကို ရခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ နာမ၊ ဖြစ်တုံဘိ၏၊” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလ္လာနော၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည်။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မံ၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားကို။ ဥလ္လပတိ၊ ပြောဟော၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယတြ ဟိ၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်သာလျှင်။ သာဝကော၊ တပည့်သည်။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော သတ္တဝါကို။ ဉဿတိ ဝါ နာမ၊ သိလည်း သိဘိ၏။ ဒက္ခတိ ဝါ နာမ၊ မြင်လည်း မြင်ဘိ၏။ သက္ခိံ ဝါ ကရိဿတိ နာမ၊ သက်သေကိုသော်လည်း ပြုတုံဘိ၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ သာဝကာ၊ တပည့်တို့သည်။ စက္ခုဘူတာ၊ မျက်စိသဖွယ် ဖြစ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ ဝတ၊ နေကုန်စွတကား။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သာဝကာ၊ တပည့်တို့သည်။ ဉာဏဘူတာ၊ ဉာဏ်သဖွယ် ဖြစ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ ဝတ၊ နေကုန်စွတကား။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုဗ္ဗေဝ၊ ရှေးဦးကပင်လျှင်။ မေ၊ ငါဘုရားသည်။ သာ သာမဏေရီ၊ ထိုသာမဏေမိန်းမပြိတ္တာကို။ ဒိဋ္ဌာ၊ မြင်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ အပိ စ၊ ထိုသို့မြင်အပ်သော်လည်း။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ န ဗျာကာသိံ၊ ကြားတော်မမူ။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဧတံ၊ ဤသာမဏေမိန်းမပြိတ္တာကို။ စေ ဗျာကရေယျံ၊ အကယ်၍ ကြားတော်မူငြားအံ့။ ပရေ စ၊ မသိမမြင်သော သူတို့သည်ကား။ မေ၊ ငါဘုရား၏။ ဝစနံ၊ စကားတော်ကို။ န သဒ္ဒဟေယျုံ၊ မယုံကြည်ကုန်ရာ။ ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ မေ၊ ငါဘုရား၏။ ဝစနံ၊ စကားတော်ကို။ န သဒ္ဒဟေယျုံ၊ မယုံကြည်ကုန်ရာ။ တေသံ၊ ထိုသူတို့၏။ တံ၊ ထိုသို့ မယုံကြည်ခြင်းသည်။ ဒီဃရတ္တံ၊ ရှည်မြင့်စွာသော နေ့ညဉ့်ပတ်လုံး။ အဟိတာယ၊ အစီးအပွား မရှိခြင်းငှာ။ ဒုက္ခာယ၊ ဆင်းရဲခြင်းငှာ။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧသာ သာမဏေရီ၊ ဤသာမဏေမိန်းမပြိတ္တာသည်။ ကဿပဿ၊ ကဿပအမည်တော်ရှိသော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပါဝစနေ၊ သာသနာတော်၌။ ပါပသာမဏေရီ၊ ယုတ်မာသော သာမဏေမိန်းမသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ဖူးပြီ။ သာ၊ ထိုသာမဏေမိန်းမသည်။ တဿ ကမ္မဿ၊ ထိုကံ၏။ ဝိပါကေန၊ အကျိုးကြောင့်။ ဗဟူနိ ဝဿာနိ၊ များစွာသော နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဗဟူနိ ဝဿသတာနိ၊ များစွာသော နှစ်အရာတို့ပတ်လုံး။ ဗဟူနိ ဝဿသဟဿာနိ၊ များစွာ သောနှစ်အထောင်တို့ပတ်လုံး။ ဗဟူနိ ဝဿသတသဟဿာနိ၊ များစွာသော နှစ်အသိန်းတို့ပတ်လုံး။ နိရယေ၊ ငရဲ၌။ ပစ္စိတွာ၊ ကျက်၍။ တဿေ၀ ကမ္မဿ၊ ထိုကံ၏သာလျှင်။ ဝိပါကာဝသေသေန၊ အကျိုးကြွင်းအားဖြင့်။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘော ရှိသော။ အတ္တဘာဝပ္ပဋိလာဘံ၊ အတ္တဘောကို ရခြင်းကို။ ပဋိသံဝေဒေတိ၊ ခံစားရ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မောဂ္ဂလ္လာနော၊ မောဂ္ဂလာန်သည်။ သစ္စံ၊ မှန်သော စကားကို။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မောဂ္ဂလ္လာနဿ၊ မောဂ္ဂလာန်အား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၅၃-၅၆)
၂၃၁။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလ္လာနော၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယတော၊ အကြင်အိုင်မှ။ အယံ တပေါဒါ၊ ဤတပေါဒါမြစ်သည်။ သန္ဒတိ၊ စီး၏။ သော ဒဟော၊ ထိုအိုင်သည်။ အစ္ဆောဒကော၊ ကြည်သော ရေ ရှိသည်။ သီတောဒကော၊ အေးသော ရေ ရှိသည်။ သာတောဒကော၊ ချိုမြိန်သော ရေ ရှိသည်။ သေတကော၊ မှော်ညွန်မတင် ဖြူစင်သော ရေ ရှိသည်။ သုပ္ပတိတ္ထော၊ ကောင်းသော ဆိပ် ရှိသည်။ ရမဏီယော၊ နှစ်လိုဖွယ် ရှိသည်။ ပဟူတမစ္ဆကစ္ဆပေါ၊ များသော ငါးလိပ် ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စက္ကမတ္တာနိ၊ ရထားလှည်းဘီးစက်အတိုင်းအရှည် ရှိကုန်သော။ ပဒုမာနိ စ၊ ပဒုမ္မာကြာတို့သည်လည်း။ ပုပ္ဖန္တိ၊ ပွင့်ကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလ္လာနော၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည်။ ‘အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယတော၊ အကြင်အိုင်မှ။ အယံ တပေါဒါ၊ ဤတပေါဒါမြစ်သည်။ သန္ဒတိ၊ စီး၏။ သော ဒဟော၊ ထိုအိုင်သည်။ အစ္ဆောဒကော၊ ကြည်သော ရေ ရှိသည်။ သီတောဒကော၊ အေးသော ရေ ရှိ၏။ သာတောဒကော၊ ချိုမြိန်သော ရေ ရှိသည်။ သေတကော၊ မှော်ညွန်မတင် ဖြူစင်သော ရေ ရှိ၏။ သုပ္ပတိတ္ထော၊ ကောင်းသော ဆိပ် ရှိသည်။ ရမဏီယော၊ နှစ်လိုဖွယ် ရှိသည်။ ပဟူတမစ္ဆကစ္ဆပေါ၊ များသော ငါးလိပ် ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စက္ကာမတ္တာနိ၊ ရထားလှည်းဘီးစက်အတိုင်းအရှည် ရှိကုန်သော။ ပဒုမာနိ စ၊ ပဒုမ္မာကြာတို့သည်လည်း။ ပုပ္ဖန္တိ၊ ပွင့်ကုန်၏။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝက္ခတိ နာမ၊ ဆိုဘိသနည်း။ အထ စ ပန၊ စင်စစ်သော်ကား။ အယံ တပေါဒါ၊ ဤတပေါဒါမြစ်သည်။ ကုထိတာ၊ ကျိုက်ကျိုက်ဆူ ပူသည်ဖြစ်၍။ သန္ဒတိ၊ စီး၏။ အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလ္လာနော၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည်။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မံ၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားကို။ ဥလ္လပတိ၊ ပြောဟော၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယတော၊ အကြင်အိုင်မှ။ အယံ တပေါဒါ၊ ဤတပေါဒါမြစ်သည်။ သန္ဒတိ၊ စီး၏။ သော ဒဟော၊ ထိုအိုင်သည်။ အစ္ဆောဒကော၊ ကြည်သော ရေ ရှိသည်။ သီတောဒကော၊ အေးသော ရေ ရှိသည်။ သောတောဒကော၊ ချိုမြိန်သော ရေ ရှိသည်။ သေတကော၊ မှော်ညွန်မတင် ဖြူစင်သော ရေ ရှိသည်။ သုပတိတ္ထော၊ ကောင်းသော ဆိပ် ရှိသည်။ ရမဏီယော၊ နှစ်လိုဖွယ်ရှိသည်။ ပဟူတမစ္ဆကစ္ဆပေါ၊ များသော ငါးလိပ် ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စက္ကမတ္တာနိ၊ ရထားလှည်းဘီးစက် အတိုင်းအရှည် ရှိကုန်သော။ ပဒုမာနိ စ၊ ပဒုမ္မာကြာတို့သည်လည်း။ ပုပ္ဖန္တိ၊ ပွင့်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အပိ စ၊ စင်စစ်သော်ကား။ အယံ တပေါဒါ၊ ဤတပေါဒါမြစ်သည်။ ဒွိန္နံ မဟာနိရယာနံ၊ နှစ်ခုသော ငရဲကြီးတို့၏။ အန္တရိကာယ၊ အကြားဖြင့်။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာ၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ အယံ တပေါဒါ၊ ဤတပေါဒါမြစ်သည်။ ကုထိတာ၊ ကျိုက်ကျိုက်ဆူ ပူသည်ဖြစ်၍။ သန္ဒတိ၊ စီး၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မောဂ္ဂလ္လာနော၊ မောဂ္ဂလာန်သည်။ သစ္စံ၊ မှန်သော စကားကို။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မောဂ္ဂလ္လာနဿ၊ မောဂ္ဂလာန်အား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၅၇)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ လိစ္ဆဝီဟိ၊ လိစ္ဆဝီတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သင်္ဂါမေန္တော၊ စစ်ထိုးသည်ရှိသော်။ ပဘဂ္ဂေါ၊ စစ်ပျက်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ရာဇာ၊ ဗိမ္ဗိသာရမင်းသည်။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ သေနံ၊ စစ်သည်ကို။ သင်္ကဍ္ဎိတွာ၊ စုရုံး၍။ လိစ္ဆဝိယော၊ လိစ္ဆဝီမင်းတို့ကို။ ပရာဇေသိ၊ ရှုံးစေ၏။ သင်္ဂါမေ စ၊ စစ်မြေ အရပ်၌လည်း။ “ရညာ၊ ဗိမ္ဗိသာရမင်းသည်။ လိစ္ဆဝီ၊ လိစ္ဆဝီမင်းတို့ကို။ ပဘဂ္ဂါ၊ ချိုးဖျက်အပ်ကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ နန္ဒီ၊ အောင်စည်သည်။ စရတိ၊ လည်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလ္လာနော၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ရာဇာ၊ ဗိမ္ဗိသာရမင်းကို။ လိစ္ဆဝီဟိ၊ လိစ္ဆဝီမင်းတို့သည်။ ပဘဂ္ဂေါ၊ ချိုးဖျက်အပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလ္လာနော၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည်။ ‘အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ရာဇာ၊ ဗိမ္ဗိသာရမင်းကို။ လိစ္ဆဝီဟိ၊ လိစ္ဆဝီမင်းတို့သည်။ ပဘဂ္ဂေါ၊ ချိုးဖျက်အပ်၏။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝက္ခတိ နာမ၊ ဆိုဘိသနည်း။ သင်္ဂါမေ စ၊ စစ်မြေ အရပ်၌လည်း။ ‘ရညာ၊ ဗိမ္ဗိသာရမင်းသည်။ လိစ္ဆဝီ၊ လိစ္ဆဝီမင်းတို့ကို။ ပဘဂ္ဂါ၊ ချိုးဖျက်အပ်ကုန်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ နန္ဒိံ၊ အောင်စည်ကို။ စရတိ၊ လည်၏။ အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလ္လာနော၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည်။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မံ၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားကို။ ဥလ္လပတိ၊ ပြောဟော၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ရာဇာ၊ ဗိမ္ဗိသာရမင်းကို။ လိစ္ဆဝီဟိ၊ လိစ္ဆဝီမင်းတို့သည်။ ပဘဂ္ဂေါ၊ ချိုးဖျက်အပ်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ရာဇာ၊ ဗိမ္ဗိသာရမင်းသည်။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ သေနံ၊ စစ်သည်ကို။ သင်္ကဍ္ဎိတွာ၊ စုရုံး၍။ လိစ္ဆဝိယော၊ လိစ္ဆဝီမင်းတို့ကို။ ပရာဇေသိ၊ ရှုံးစေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မောဂ္ဂလ္လာနော၊ မောဂ္ဂလာန်သည်။ သစ္စံ၊ မှန်သော စကားကို။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မောဂ္ဂလာနဿ၊ မောဂ္ဂလာန်အား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၅၈)
၂၃၂။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလ္လာနော၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ၅၅၀ ၅၅၁ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဣဓ၊ ဤ အရပ်၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ သပ္ပိနိကာယ၊ သပ္ပိနိက အမည်ရှိသော။ နဒိယာ၊ မြစ်၏။ တီရေ၊ ကမ်းနား၌။ အာနေဉ္ဇံ၊ တုန်လှုပ်ခြင်း မရှိသော။ သမာဓိံ၊ စတုတ္ထဈာန်သမာဓိကို။ သမာပန္နော၊ ဝင်စားသည်ရှိသော်။ ဩဂယှ၊ ရေအိုင်သို့ သက်ဆင်း၍။ ဥတ္တရန္တာနံ၊ တက်ကုန်ုသော။ ကောဉ္စံ၊ ကြိုးကြာသံကို။ ကရောန္တာနံ၊ ပြုကုန်သော။ နာဂါနံ၊ ဆင်ပြောင်တို့၏။ သဒ္ဒံ၊ အသံကို။ အဿောသိံ၊ ကြားပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလ္လာနော၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည်။ အာနေဉ္ဇံ၊ တုန်လှုပ်ခြင်း မရှိသော။ သမာဓိံ၊ စတုတ္ထဈန်သမာဓိကို။ သမာပန္နော၊ ဝင်စားသည်ရှိသော်။ သဒ္ဒံ၊ အသံကို။ သောဿတိ၊ ကြား၏။ အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလာနော၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည်။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မံ၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားကို။ ဥလ္လပတိ နာမ၊ ပြောဟောဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧသော သမာဓိ၊ ဤသမာဓိသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သော စ ခေါ၊ ထိုသမာဓိသည်လည်း။ အပရိသုဒ္ဓေါ၊ မစင်ကြယ်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မောဂ္ဂလ္လာနော၊ မောဂ္ဂလာန်သည်။ သစ္စံ၊ မှန်သော စကားကို။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မောဂ္ဂလ္လာနဿ၊ မောဂ္ဂလာန်အား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၅၉)
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ သောဘိတော၊ အရှင်သောဘိတသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဉ္စကပ္ပသတာနိ၊ ငါးရာသော မဟာကပ်တို့ကို။ အနုဿရာမိ၊ အောက်မေ့၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အာယသ္မာ သောဘိတော၊ အရှင်သောဘိတသည်။ ‘အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဉ္စကပ္ပသတာနိ၊ ငါးရာသော မဟာကပ်တို့ကို။ အနုဿရာမိ၊ အောက်မေ့၏။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝက္ခတိ နာမ၊ ဆိုဘိသနည်း။ အာယသ္မာ သောဘိတော၊ အရှင်သောဘိတသည်။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မံ၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားကို။ ဥလ္လပတိ၊ ပြောဟော၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သောဘိတဿ၊ သောဘိတအား။ ဧသာ ဇာတိ၊ ဤမဟာကပ်ငါးရာရှိသော ဘဝသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သာ ခေါ ဇာတိ၊ ထိုဘဝသည်လည်း။ ဧကာ ယေဝ ဇာတိ၊ တစ်ဘဝသာတည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သောဘိတော၊ သောဘိတသည်။ သစ္စံ၊ မှန်သော စကားကို။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သောဘိတဿ၊ သောဘိတအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၆၀)
စတုတ္ထပါရာဇိကံ၊ စတုတ္ထပါရာဇိကသည်။ သမတ္တံ၊ ပြီးပြီး။
၂၃၃။ အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ ပါရာဇိကာ၊ ပါရာဇိက အမည်ရှိကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ အာပတ်တို့ကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌာ ခေါ၊ သရုပ်အားဖြင့် ပြအပ်ကုန်ပြီးသည်သာလျှင်တည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ယေသံ၊ အကြင်လေးပါးသော ပါရာဇိကတို့တွင်။ အညတရံ ဝါ အညတရံ ဝါ၊ တစ်ပါးပါးသော ပါရာဇိကအာပတ်သို့လည်း။ အာပဇ္ဇိတွာ၊ ရောက်သည်ရှိသော်။ ပုရေ၊ ရှေးလူသာမဏေဖြစ်သော အခါ၌။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သံဝါသံ၊ ပေါင်းဖော်ခြင်းကို။ န လဘတိ ယထာ၊ မရသကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပစ္ဆာ၊ ပါရာဇိကသို့ ရောက်သည်မှ နောက်၌။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သံဝါသံ၊ ပေါင်းဖော်ခြင်းကို။ န လဘတိ၊ မရ။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပါရာဇိကော၊ သာသနာတော်မှ ရှုံးခြင်းသို့ ရောက်သည်။ အသံဝါသော၊ ရဟန်းကောင်းတို့နှင့် ပေါင်းဖော်ခြင်း မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုလေးပါးသော ပါရာဇိကတို့၌။ အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့ကို။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏လော။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေးပါ၏။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏လော။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေးပါ၏။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏လော။ ဧတ္ထ၊ ဤလေးပါးသော ပါရာဇိကတို့၌။ အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့သည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤအာပတ်မှ စင်ကြယ်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏။
ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တက္ကမေန၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော စကားအစဉ်ဖြင့်။ ပါရာဇိကံ၊ ပါရာဇိကသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
တဿုဒ္ဒါနံ
မေထုနဉ္စ၊ မေထုန်ပါရာဇိကလည်းကောင်း။ အဒိန္နာဒါနဉ္စ၊ အဒိန္နာဒါန်ပါရာဇိကလည်းကောင်း။ မနုဿဝိဂ္ဂဟဉ္စ၊ မနုဿဝိဂ္ဂဟပါရာဇိကလည်းကောင်း။ ဥတ္တရိ စ၊ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မပါရာဇိကလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတ္တာရိ၊ လေးပါးကုန်သော။ ပါရာဇိကာနိ၊ ပါရာဇိကတို့သည်။ ဆေဇ္ဇဝတ္ထု၊ သာသနာတော်၌ ပြတ်ခြင်း၏အကြောင်းတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အသံသယာ၊ ယုံမှား မရှိအပ်ကုန်။ ဣတိ၊ ဤသည်ကား ပါရာဇိကလေးပါးတို့၏ ဥဒါန်းဂါထာတည်း။
ပါရာဇိကကဏ္ဍံ၊ ပါရာဇိကကဏ္ဍသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၂-သံဃာဒိသေသကဏ္ဍ
၁-သုက္ကဝိဿဋ္ဌိသိက္ခာပဒ
အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့။ တေရသ၊ တစ်ဆယ့်သုံးပါးကုန်သော။ သံဃာဒိသေသာ၊ သံဃာဒိသိသ်အမည်ရှိကုန်သော။ ဣမေ ခေါ ပန ဓမ္မာ၊ ဤအာပတ်တို့သည်။ ဥဒ္ဒေသံ၊ သရုပ်အားဖြင့် ပြအပ်သည်၏ အဖြစ်သို့။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။
၂၃၄။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ သေယျသကော၊ အရှင်သေယျသကသည်။ အနဘိရတော၊ မမွေ့လျော်ဘဲ။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရတိ၊ ကျင့်၏။ သော၊ ထိုသေယျသကသည်။ တေန၊ ထိုသို့ မမွေ့လျော်ခြင်းကြောင့်။ ကိသော၊ ကြုံသည်။ လူခေါ၊ ခေါင်းပါးသည်။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏော၊ အဆင်းမလှသည်။ ဥပ္ပဏ္ဍုပ္ပဏ္ဍုကဇာတော၊ ဖြစ်သော ဖက်ရွက်ရော်ကဲ့သို့ ဖြော့သော အဆင်း ရှိသည်။ ဓမနိသန္ထတဂတ္တော၊ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထသော ကိုယ် ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ ကိသံ၊ ကြုံသော။ လူခံ၊ ခေါင်းပါးသော။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏံ၊ အဆင်းမလှသော။ ဥပ္ပဏ္ဍုပ္ပဏ္ဍုကဇာတံ၊ ဖြစ်သော ဖက်ရွက်ရော်ကဲ့သို့ ဖြော့သော အဆင်းရှိသော။ ဓမနိသန္ထတဂတ္တံ၊ အကြောပြိုင်းပြိုင်းသော။ အာယသ္မန္တံ သေယျသကံ၊ အရှင်သေယျသကကို။ အဒ္ဒသ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်သောကြောင့်။ အာယသ္မန္တံ သေယျသကံ၊ အရှင်သေယျသကကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အာဝုသော သေယျသက၊ ငါ့ရှင် သေယျသက။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိသော၊ ကြုံသည်။ လူခေါ၊ ခေါင်းပါးသည်။ ဒုဗ္ဗေဏ္ဏော၊ အဆင်းမလှသည်။ ဥပ္ပဏ္ဍုပ္ပဏ္ဍုကဇာတော၊ ဖြစ်သော ဖက်ရွက်ရော်ကဲသို့ ဖြော့တော့သော အဆင်းရှိသည်။ ဓမနိသန္ထတဂတ္တော၊ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထသော ကိုယ် ရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်သနည်း။ အာဝုသော သေယျသက၊ ငါ့ရှင် သေယျသက။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ တွံ၊ သင်သည်။ အနဘိရတော၊ မမွေ့လျော်ဘဲ။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရသိ နော၊ ကျင့်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဧဝံ၊ ဤသို့ကျင့်သည် မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အာဝုသော သေယျသက၊ ငါ့ရှင် သေယျသက။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ တွံ၊ သင်သည်။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ဘုဉ္ဇ၊ စားလော့။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ သုပ၊ အိပ်လော့။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ နှာယ၊ ရေချိုးလော့။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ဘုဉ္ဇိတွာ၊ စားပြီး၍။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ သုပိတွာ၊ အိပ်ပြီး၍။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ နှာယိတွာ၊ ရေချိုးပြီး၍။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ တေ၊ သင့်အား။ အနဘိရတိ၊ မမွေ့လျော်ခြင်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ ရာဂေါ၊ ရာဂသည်။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ အနုဒ္ဓံသေတိ၊ ဖျက်ဆီး၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ ဥပက္ကမိတွာ၊ လုံ့လပြု၍။ အသုစိံ၊ သုက်ကို။ မောစေဟိ၊ လွတ်စေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘော ရှိသော အမှုကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ ကပ္ပတိ ကိံ နု ခေါ၊ အပ်ပါမည်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အာမ၊ အပ်၏။ အဟမ္ပိ၊ ငါသည်လည်း။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ကရောမိ၊ ပြု၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ သေယျသကော၊ အရှင်သေယျသကသည်။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ဘုဉ္ဇိ၊ စား၏။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ သုပိ၊ အိပ်၏။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ နှာယိ၊ ရေချိုး၏။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ဘုဉ္ဇိတွာ၊ စားပြီး၍။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ သုပိတွာ၊ အိပ်ပြီး၍။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ နှာယိတွာ၊ ရေချိုးပြီး၍။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ အနဘိရတိ၊ မမွေ့လျော်ခြင်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ ရာဂေါ၊ ရာဂသည်။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ အနုဒ္ဓံသေတိ၊ ဖျက်ဆီး၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ ဥပက္ကမိတွာ၊ လုံ့လပြု၍။ အသုစိံ၊ သုက်ကို။ မောစေတိ၊ လွတ်စေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ သေယျသကော၊ အရှင်သေယျသကသည်။ အပရေန၊ တစ်ပါးသော။ သမယေန၊ အခါ၌။ ဝဏ္ဏဝါ၊ အဆင်းလှသည်။ ပီဏိန္ဒြိယော၊ ပြည့်ဖြိုးသော ဣန္ဒြေ ရှိသည်။ ပသန္နမုခဝဏ္ဏော၊ ကြည်လင်သော မျက်နှာအဆင်း ရှိသည်။ ဝိပ္ပသန္နဆဝိဝဏ္ဏော၊ အထူးသဖြင့် ကြည်လင်သော အရေအဆင်း ရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော သေယျသကဿ၊ အရှင်သေယျသက၏။ သဟာယကာ၊ အဖော်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာယသ္မန္တံ သေယျသကံ၊ အရှင်သေယျသကကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အာဝုသော သေယျသက၊ ငါ့ရှင် သေယျသက။ တွံ၊ သင်သည်။ ပုဗ္ဗေ ခေါ၊ ရှေး၌သာလျှင်။ ကိသော၊ ကြုံသည်။ လူခေါ၊ ခေါင်းပါးသည်။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏော၊ အဆင်းမလှသည်။ ဥပ္ပဏ္ဍုပ္ပဏ္ဍုကဇာတော၊ ဖြစ်သော ဖက်ရွက်ရော်ကဲ့သို့ ဖြောတော့သော အဆင်း ရှိသည်။ ဓမနိသန္ထတဂတ္တော၊ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထသော ကိုယ်ရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ သော တွံ၊ ထိုသင်သည်။ ဒါနိ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ ဝဏ္ဏဝါ၊ အဆင်းလှသည်။ ပီဏိန္ဒြိယော၊ ပြည့်ဖြိုးသော ဣန္ဒြေ ရှိသည်။ ပသန္နမုခဝဏ္ဏော၊ ကြည်လင်သော မျက်နှာအဆင်း ရှိသည်။ ဝိပ္ပသန္နဆဝိဝဏ္ဏော၊ အထူးသဖြင့် ကြည်လင်သော အရေအဆင်း ရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အာဝုသော သေယျသက၊ ငါ့ရှင် သေယျသက။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ ဘေသဇ္ဇံ၊ အဘယ်ဆေးကို။ ကရောသိ နု ခေါ၊ ပြုဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဘေသဇ္ဇံ၊ ဆေးကို။ န ခေါ
ကရောမိ၊ မပြု။ အပိ စ၊ စင်စစ်သော်ကား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ဘုဉ္ဇာမိ၊ စား၏။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ သုပါမိ၊ အိပ်၏။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ နှာယာမိ၊ ရေချိုး၏။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ဘုဉ္ဇိတွာ၊ စားပြီး၍။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ သုပိတွာ၊ အိပ်ပြီး၍။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ နှာယိတွာ၊ ရေချိုးပြီး၍။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ မေ၊ ငါ့အား။ အနဘိရတိ၊ မမွေ့လျော်ခြင်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ ရာဂေါ၊ ရာဂသည်။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ အနုဒ္ဓံသေတိ၊ ဖျက်ဆီး၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ ဥပက္ကမိတွာ၊ လုံ့လပြု၍။ အသုစိံ၊ သုက်ကို။ မောစေမိ၊ လွတ်စေ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အာဝုသော သေယျသက၊ ငါ့ရှင် သေယျသက။ တွံ၊ သင်သည်။ ယေနေ၀ ဟတ္ထေန၊ အကြင်လက်ဖြင့်သာလျှင်။ သဒ္ဓါဒေယျံ၊ သဒ္ဓါ၍ လှူအပ်သော ဘောဇဉ်ကို။ ဘုဉ္ဇသိ၊ စား၏။ တေနေ၀ ဟတ္ထေန၊ ထိုလက်ဖြင့်သာလျှင်။ ဥပက္ကမိတွာ၊ လုံလပြု၍။ အသုစိံ၊ သုက်ကို။ မောစေသိ ကိံ ပန၊ လွတ်စေသလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ လွတ်စေသည် မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ အလိုနည်းကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အာယသ္မာ သေယျသကော၊ အရှင်သေယျသကသည်။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ ဥပက္ကမိတွာ၊ လုံ့လပြု၍။ အသုစိံ၊ သုက်ကို။ မောစေဿတိ နာမ၊ လွတ်စေဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အာယသ္မန္တံ သေယျသကံ၊ အရှင်သေယျသကကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ သန္နိပါတာပေတွာ၊ စည်းဝေးစေ၍။ အာယသ္မန္တံ သေယျသကံ၊ အရှင်သေယျသကကို။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ကိံ ပဋိပုစ္ဆိ၊ အဘယ်သို့ မေးတော်မူသနည်း။ “သေယျသက၊ သေယျသက။ တွံ၊ သင်သည်။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ ဥပက္ကမိတွာ၊ လုံ့လပြု၍။ အသုစိံ၊ သုက်ကို။ မောစေတိ၊ လွတ်စေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ အဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စွံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ကိံ ဝိဂရဟိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့တော်မူသနည်း။ “မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ အနနုစ္ဆဝိကံ၊ မလျောက်ပတ်။ အနနုလောမိကံ၊ မလျော်။ အပ္ပတိရူပံ၊ မသင့်တင့်။ အဿာမဏကံ၊ ရဟန်းတို့၏ အမူအရာ မဟုတ်။ အကပ္ပိယံ၊ မအပ်။ အကရဏီယံ၊ မပြုအပ်။ မောဃပုရိယ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ ဥပက္ကမိတွာ၊ လုံ့လပြု၍။ အသုစိံ၊ သုက်ကို။ မောစေဿသိ နာမ၊ လွတ်စေဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိရာဂါယ၊ တပ်ခြင်း ကင်းစိမ့်သောငှာ။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ ဒေသိတော နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ သရာဂါယ၊ တပ်ခြင်းနှင့်တကွ ဖြစ်ခြင်းငှာ။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ နော ဒေသိတော နနု၊ မဟောအပ်သည် မဟုတ်လော။ ဝိသညောဂါယ၊ ကိလေသာတို့နှင့် မယှဉ်စေခြင်းငှာ။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ ဒေသိတော နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ သသညောဂါယ၊ ကိလေသာတို့နှင့် ယှဉ်စေခြင်းငှာ။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ နော ဒေသိတော နနု၊ မဟောအပ်သည် မဟုတ်လော။ အနုပါဒါနာယ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ဖြင့် မစွဲလမ်းစေခြင်းငှာ။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ ဒေသိတော နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ သဥပါဒါနာယ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ဖြင့် စွဲလမ်းစေခြင်းငှာ။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ နော ဒေသိတော နနု၊ မဟောအပ်သည် မဟုတ်လော။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝိရာဂါယ၊ တပ်ခြင်း ကင်းစိမ့်သောငှာ။ တတ္ထ တသ္မိံ ဓမ္မေ၊ ထိုတရားကို။ ဒေသိတေ၊ ဟောတော်မူအပ်လျက်။ တွံ၊ သင်သည်။ သရာဂါယ၊ တပ်ခြင်းနှင့်တကွ ဖြစ်ခြင်းငှာ။ စေတေဿသိ နာမ၊ စေ့ဆော်ဘိသနည်း။ ဝိသညောဂါယ၊ ကိလေသာတို့နှင့် မယှဉ်စေခြင်းငှာ။ ဓမ္မေ၊ တရားကို။ ဒေသိတေ၊ ဟောတော်မူအပ်လျက်။ သသညောဂါယ၊ ကိလေသာတို့နှင့် ယှဉ်စေခြင်းငှာ။ စေတေဿသိ နာမ၊ စေ့ဆော်ဘိသနည်း။ အနုပါဒါနာယ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ဖြင့် မစွဲလမ်းစေခြင်းငှာ။ ဓမ္မေ၊ တရားကို။ ဒေသိတေ၊ ဟောတော်မူအပ်လျက်။ သဥပါဒါနာယ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ဖြင့် စွဲလမ်းစေခြင်းငှာ။ စေတေဿသိ နာမ၊ စေ့ဆော်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ရာဂဝိရာဂါယ၊ ရာဂဖြင့် တပ်ခြင်းကင်းရာ နိဗ္ဗာန်အကျိုးငှာ။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ ဒေသိတော နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ မဒနိမ္မဒနာယ၊ မာန်ယစ်ခြင်း ကင်းရာ နိဗ္ဗာန်အကျိုးငှာ။ ပိပါသဝိနယာယ၊ ကာမတည်းဟူသော မွတ်သိပ်ခြင်း ကင်းရာ နိဗ္ဗာန်အကျိုးငှာ။ အာလယသမုဂ္ဃါတာယ၊ တဏှာကို ပယ်ခွါရာ နိဗ္ဗာန်အကျိုးငှာ။ ဝဋ္ဋုပစ္ဆေဒါယ၊ ဝဋ်၏ပြတ်ရာ နိဗ္ဗာန်အကျိုးငှာ။ တဏှာက္ခယာယ၊ တဏှာ၏ကုန်ရာ နိဗ္ဗာန်အကျိုးငှာ။ ဝိရာဂါယ၊ တပ်ခြင်း ကင်းရာ နိဗ္ဗာန်အကျိုးငှာ။ နိရောဓာယ၊ တဏှာ၏ချုပ်ရာ နိဗ္ဗာန်အကျိုးငှာ။ နိဗ္ဗာနာယ၊ ဘဝ- ဂတိ- ယောနိ စသည်တို့၏ ငြိမ်းရာ နိဗ္ဗာန်အကျိုးငှာ။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ ဒေသိတော နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ကာမာနံ၊ ဝတ္ထုကာမ ကိလေသာကာမတို့ကို။ ပဟာနံ၊ ပယ်ခြင်းကို။ အက္ခာတံ နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ ကာမသညာနံ၊ ကာမသညာတို့ကို။ ပရိညာ၊ သုံးပါးသော ပရိညာတို့ဖြင့် ပိုင်းခြား၍ သိခြင်းကို။ အက္ခာတာ နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ ကာမပိပါသာနံ၊ ကာမတည်းဟူသော မွတ်သိပ်ခြင်းတို့ကို။ ပဋိဝိနယော၊ ပယ်ဖျောက်ခြင်းကို။ အက္ခာတော နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ ကာမဝိတက္ကာနံ၊ ကာမဝိတက်တို့ကို။ သမုဂ္ဃါတော၊ ကောင်းစွာ ခွါခြင်းကို။ အက္ခာတော နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ ကာမပရိဠာဟာနံ၊ ကာမတည်းဟူသော ပူပန်ခြင်းတို့၏။ ဝူပသမော၊ ငြိမ်းခြင်းကို။ အက္ခာတော နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ ပသန္နာနံ ဝါ၊ ကြည်ညိုကုန်ပြီးသော သူတို့အားလည်း။ ဘိယျောဘာဝါယ၊ လွန်စွာ ပွားများခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်နှီးသော ယောကျ်ား။ အထ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော။ ဧကစ္စာနဉ္စေဝ၊ အချို့သော သူတို့အားလည်း။ အပ္ပသာဒါယ၊ မကြည်ညိုခြင်းငှာ။ ပသန္နာနံ၊ ကြည်ညိုကုန်ပြီးသော။ ဧကစ္စာနဉ္စ၊ အချို့သော သူတို့အားလည်း။ အညထတ္တာယ၊ အကြည်ညိုပျက်ခြင်းငှာ။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာယသ္မန္တံ သေယျသကံ၊ အရှင်သေယျသကကို၊
အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူပြီး၍။ ဒုဗ္ဘရတာယ၊ မိမိကိုယ်ကို မိမိ မွေးမြူနိုင်ခဲသည်၏ အဖြစ်၏လည်းကောင်း၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
“သဉ္စေတနိကာ၊ လွတ်စေလိုသော စေတနာ ရှိသည်ဖြစ်၍။ ယာ သုက္ကဝိဿဋ္ဌိ၊ အကြင်သုက်လွတ်ခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သာ သုက္ကဝိဿဋ္ဌိ၊ ထိုသုက်လွတ်ခြင်းသည်။ သံဃာဒိသေသော၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိနိကာယော၊ အာပတ်အပေါင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော။
ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၃၅။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဏီတဘောဇနာနိ၊ မွန်မြတ်သော ဘောဇဉ်တို့ကို။ ဘုဉ္ဇိတွာ၊ စားကုန်၍။ မုဋ္ဌဿတီ၊ လွတ်သော သတိ ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အသမ္ပဇာနာ၊ ပညာအဆင်အခြင် မရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ နိဒ္ဒံ၊ အိပ်ပျော်ခြင်းသို့။ ဩက္ကမန္တိ၊ သက်ကုန်၏။ မုဋ္ဌဿတီနံ၊ လွတ်သော သတိ ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အသမ္ပဇာနာနံ၊ ပညာအဆင်အခြင် မရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ နိဒ္ဒံ၊ အိပ်ပျော်ခြင်းသို့။ ဩက္ကမန္တာနံ၊ သက်ကုန်သော။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ သုပိနန္တေန၊ အိပ်မက်ဖြင့်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စတိ၊ လွတ်၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “သဉ္စေတနိကာ၊ လွတ်စေလိုသော စေတနာ ရှိသည်ဖြစ်၍။ ယာ သုက္ကဝိဿဋ္ဌိ၊ အကြင်သုက်လွတ်ခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သာ သုက္ကဝိဿဋ္ဌိ၊ ထိုသုက်လွတ်ခြင်းသည်။ သံဃာဒိသေသော၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိနိကာယော၊ အာပတ်အပေါင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်ပြီ။ အမှာကဉ္စ၊ ငါတို့အားလည်း။ သုပိနန္တေန၊ အိပ်မက်ဖြင့်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စတိ၊ လွတ်၏။ ဧတ္ထ၊ ဤအိပ်မက်၌။ စေတနာ၊ စေတနာကို။ အတ္ထိ လဗ္ဘတိ၊ ရအပ်၏။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ တေ မယံ၊ ထိုငါတို့သည်။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နာ နု ခေါ၊ ရောက်ကုန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧသာ စေတနာ၊ ဤစေတနာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သာ စ ခေါ၊ ထိုစေတနာသည်ကား။ အဗ္ဗောဟာရိကာ၊ အာပတ်၏ အင်္ဂါဟု မခေါ်ဝေါ်လောက်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၂၃၆။ “သုပိနန္တာ၊ အိပ်မက်၌ သုက်လွတ်ခြင်းကို။ အညတြ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ သဉ္စေတနိကာ၊ လွတ်စေလိုသော စေတနာ ရှိသည်ဖြစ်၍။ ယာ သုက္ကဝိဿဋ္ဌိ၊ အကြင်သုက်လွတ်ခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ အယံ သုက္ကဝိဿဋ္ဌိ၊ ဤသုက်လွတ်ခြင်းသည်။ သံဃာဒိသေသော၊ သံဃာဒိသိသ်အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိနိကာယော၊ အာပတ်အပေါင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၂၃၇။ သဉ္စေတနိကာတိ၊ သဉ္စေတနိကာ ဟူသည်ကား။ ဇာနန္တော၊ သိလျက်။ သဉ္ဇာနန္တော၊ ကောင်းစွာ သိလျက်။ စေစ္စ၊ စေ့ဆော်၍။ အဘိဝိတရိတွာ၊ လွှမ်းမိုး၍။ ဝီတက္ကမော၊ လွန်ကျူးခြင်းတည်း။
သုက္ကန္တိ၊ သုက္ကံ ဟူသည်ကား။ နီလံ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်လည်းကောင်း။ ပီတကံ၊ ရွှေသောအဆင်းရှိသော သုက်လည်းကောင်း။ လောဟိတကံ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်လည်းကောင်း။ ဩဒါတံ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်လည်းကောင်း။ ခီရဝဏ္ဏံ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်လည်းကောင်း။ ဒဓိဝဏ္ဏံ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်လည်းကောင်း။ သပ္ပိဝဏ္ဏံ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ သုက္ကာနိ၊ သုက်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။
ဝိဿဋ္ဌီတိ၊ ဝိဿဋ္ဌိ ဟူသည်ကား။ ဌာနတော၊ တည်ရာမှ။ စာဝနာ၊ ရွေ့စေခြင်းကို။ ဝိဿဋ္ဌီတိ၊ ဝိဿဋ္ဌိ ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
အညတြ သုပိနန္တာတိ၊ အညတြ သုပိနန္တာ- ဟူသည်ကား။ သုပိနန္တံ၊ အိပ်မက်၌ သုက်လွတ်ခြင်းကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။
သံဃာဒိသေသောတိ၊ သံဃာဒိသေသော- ဟူသည်ကား။ သံဃောဝ၊ သံဃာသည်သာလျှင်။ တဿာ အာပတ္တိယာ၊ ထိုအာပတ်ကြောင့်။ ပရိဝါသံ၊ ပရိဝါသ်ကို။ ဒေတိ၊ ပေး၏။ မူလာယ၊ အရင်းသို့။ ပဋိကဿတိ၊ ငင်၏။ မာနတ္တံ၊ မာနတ်ကို။ ဒေတိ၊ ပေး၏။ အဗ္ဘေတိ၊ အဗ္ဘာန်သွင်း၏။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာသော ရဟန်းတို့သည်။ န ဒေန္တိ၊ မပေးကုန်။ န ပဋိကဿန္တိ၊ မငင်ကုန်။ န အဗ္ဘန္တိ၊ အဗ္ဘာန်မသွင်းကုန်။ ဧကပုဂ္ဂလော၊ တစ်ယောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ န ဒေတိ၊ မပေး။ န ပဋိကဿတိ၊ မငင်။ န အဗ္ဘေတိ၊ အဗ္ဘာန်မသွင်း။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ “သံဃာဒိသေသော”တိ၊ သံဃာဒိသေသော ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ တဿေ၀ အာပတ္တိနိကာယဿ၊ ထိုတစ်ဆယ့်သုံးပါးသော အာပတ်အပေါင်း၏သာလျှင်။ နာမကမ္မံ၊ အမည်ဟုဆိုအပ်သော အမှုသည်။ အဓိဝစနံ၊ အမည်တည်း။ တေနပိ၊ ထို့ကြောင့်လည်း။ “သံဃာဒိသေသော”တိ၊ သံဃာဒိသေသော- ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
အဇ္ဈတ္တရူပေ၊ အဇ္ဈတ္တဟု ဆိုအပ်သော မိမိရုပ်၌။ မောစေတိ၊ လွတ်စေ၏။ ဗဟိဒ္ဓါရူပေ၊ ဗဟိဒ္ဓဟု ဆိုအပ်သော သူတစ်ပါးရုပ်၌။ မောစေတိ၊ လွတ်စေ၏။ အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓါရူပေ၊ အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓရုပ်နှစ်ပါး၌။ မောစေတိ၊ လွတ်စေ၏။ အာကာသေ၊ ကောင်းကင်၌။ ကဋိံ၊ ခါးကို။ ကမ္ပေန္တော၊ လှုပ်စေသည်ဖြစ်၍။ မောစေတိ၊ လွတ်စေ၏။ ရာဂူပတ္ထမ္ဘေ၊ ရာဂကြောင့် အင်္ဂါဇာတ်ခံ့သော အခါ၌။ မောစေတိ၊ လွတ်စေ၏။ ဝစ္စုပတ္ထမ္ဘေ၊ ကျင်ကြီးကြောင့် အင်္ဂါဇာတ်ခံ့သော အခါ၌။ မောစေတိ၊ လွတ်စေ၏။ ပဿာဝူပတ္ထမ္ဘေ၊ ကျင်ငယ်ကြောင့် အင်္ဂါဇာတ်ခံ့သော အခါ၌။ မောစေတိ၊ လွတ်စေ၏။ ဝါတူပတ္ထမ္ဘေ၊ လေကြောင့် အင်္ဂါဇာတ်ခံ့သော အခါ၌။ မောစေ
တိ၊ လွတ်စေ၏။ ဥစ္စာလိင်္ဂပါဏကဒဋ္ဌူပတ္ထမ္ဘေ စ၊ ဥစ္စာလိင်္ဂပိုး ထိုးကိုက်ခြင်းကြောင့် အင်္ဂါဇာတ်ခံ့သော အခါ၌။ မောစေတိ၊ လွတ်စေ၏။ အာရောဂျတ္ထာယ၊ အနာမရှိခြင်းအကျိုးငှာ။ မောစေတိ၊ လွတ်စေ၏။ သုခတ္ထာယ၊ ချမ်းသာခြင်း အကျိုးငှာ။ မောစေတိ၊ လွတ်စေ၏။ ဘေသဇ္ဇတ္ထာယ၊ ဆေးအကျိုးငှာ။ မောစေတိ၊ လွတ်စေ၏။ ဒါနတ္ထာယ၊ အလှုပေးခြင်းအကျိုးငှာ။ မောစေတိ၊ လွတ်စေ၏။ ပုညတ္ထာယ၊ ကောင်းမှုအကျိုးငှာ။ မောစေတိ၊ လွတ်စေ၏။ ယညတ္ထာယ၊ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းအကျိုးငှာ။ မောစေတိ၊ လွတ်စေ၏။ သဂ္ဂတ္ထာယ၊ နတ်ပြည်အကျိုးငှာ။ မောစေတိ၊ လွတ်စေ၏။ ဗီဇတ္ထာယ၊ မျိုးစေ့အကျိုးငှာ။ မောစေတိ၊ လွတ်စေ၏။ ဝီမံသတ္ထယ၊ စုံးစမ်းခြင်းအကျိုးငှာ။ မောစေတိ၊ လွတ်စေ၏။ ဒဝတ္ထာယ၊ မြူးထူးခြင်း အကျိုးငှာ။ မောစေတိ၊ လွတ်စေ၏။ နီလံ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေတိ၊ လွတ်စေ၏။ ပီတကံ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေတိ၊ လွတ်စေ၏။ လောဟိတကံ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေတိ၊ လွတ်စေ၏။ ဩဒါတံ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေတိ၊ လွတ်စေ၏။ တက္ကဝဏ္ဏံ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေတိ၊ လွတ်စေ၏။ ဒကဝဏ္ဏံ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေတိ၊ လွတ်စေ၏။ တေလဝဏ္ဏံ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေတိ၊ လွတ်စေ၏။ ခီရဝဏ္ဏံ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေတိ၊ လွတ်စေ၏။ သပ္ပိဝဏ္ဏံ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေတိ၊ လွတ်စေ၏။
၂၃၈။ အဇ္ဈတ္တရူပေတိ၊ အဇ္ဈတ္တရူပေ- ဟူသည်ကား။ အဇ္ဈတ္တံ၊ နိယကဇ္ဈတ္တသန္တာန်၌။ ဥပါဒိန္နေ ရူပေ၊ ဥပါဒိန္နရုပ်၌။
ဗဟိဒ္ဓါရူပေတိ၊ ဗဟိဒ္ဓါရူပေ ဟူသည်ကား။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ အပသန္တာန်၌။ ဥပါဒိန္နေ ဝါ၊ ဥပါဒိန္နရုပ်၌လည်းကောင်း။ အနုပါဒိန္နေ ဝါ၊ အနုပါဒိန္နရုပ်၌လည်းကောင်း။
အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓါရူပေတိ၊ အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓါရူပေ- ဟူသည်ကား။ တဒုဘယေ၊ ထိုနှစ်ပါးစုံသော ရုပ်၌။
အာကာသေ ကဋိံ ကမ္ပေန္တောတိ၊ အာကာသေ ကဋိံ ကမ္ပေန္တော- ဟူသည်ကား။ အာကာသေ၊ ကောင်းကင်၌။ ဝါယမန္တဿ၊ လုံ့လပြုသော သူအား။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်သည်။ ကမ္မနိယံ၊ အမှု၌ ခံ့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ရာဂူပတ္တမ္ဘေတိ၊ ရာဂူပတ္ထမ္ဘေ- ဟူသည်ကား။ ရာဂေန၊ ရာဂသည်။ ပီဠိတဿ၊ နှိပ်စက်အပ်သော သူ၏။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်သည်။ ကမ္မနိယံ၊ အမှု၌ ခံ့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဝစ္စူပတ္ထမ္ဘေတိ၊ ဝစ္စူပတ္ထမ္ဘေ- ဟူသည်ကား။ ဝစ္စေန၊ ကျင်ကြီးသည်။ ပီဠိတဿ၊ နှိပ်စက်အပ်သော သူ၏။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်သည်။ ကမ္မနိယံ၊ အမှု၌ ခံ့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပဿာဝူပတ္ထမ္ဘေတိ၊ ပဿာဝူပတ္ထမ္ဘေ- ဟူသည်ကား။ ပဿာဝေန၊ ကျင်ငယ်သည်။ ပီဠိတဿ၊ နှိပ်စက်အပ်သော သူ၏။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်သည်။ ကမ္မနိယံ၊ အမှု၌ ခံ့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝါတူပတ္ထမ္ဘေတိ၊ ဝါတူပတ္ထမ္ဘေ- ဟူသည်ကား။ ဝါတေနဝ၊ လေသည်။ ပီဠိတဿ၊ နှိပ်စက်အပ်သော သူ၏။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်သည်။ ကမ္မနိယံ၊ အမှု၌ ခံ့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥစ္စာလိင်္ဂပါဏကဒဋ္ဌူပတ္ထမ္ဘေတိ၊ ဥစ္စာလိင်္ဂပါဏကဒဋ္ဌူပတ္ထမ္ဘေ- ဟူသည်ကား။ ဥစ္စာလိင်္ဂပါဏကဒဋ္ဌေန၊ ဥစ္စာလိင်္ဂပိုး ထိုးထိုက်ခြင်းကြောင့်။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်သည်။ ကမ္မနိယံ၊ အမှု၌ ခံ့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၃၉။ အာရောဂျတ္ထာယာတိ၊ အာရောဂျတ္ထာယ- ဟူသည်ကား။ အရောဂေါ၊ အနာမရှိသည်။ ဘဝိဿာမိ၊ ဖြစ်အံ့။
သုခတ္ထာယာတိ၊ သုခတ္ထာယ- ဟူသည်ကား။ သုခံ ဝေဒနံ၊ သုခဝေဒနာကို။ ဥပ္ပါဒေဿာမိ၊ ဖြစ်စေအံ့။
ဘေသဇ္ဇတ္ထာယာတိ၊ ဘေသဇ္ဇတ္ထာယ- ဟူသည်ကား။ ဘေသဇ္ဇံ၊ ဆေးသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။
ဒါနတ္ထာယာတိ၊ ဒါနတ္ထာယ- ဟူသည်ကား။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒဿာမိ၊ ပေးအံ့။
ပုညတ္ထာယာတိ၊ ပုညတ္ထာယ- ဟူသည်ကား။ ပုညံ၊ ကောင်းမှုသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။
ယညတ္ထာယာတိ၊ ယညတ္ထာယ- ဟူသည်ကား။ ယညံ၊ ယဇ်ကို။ ယဇိဿာမိ၊ ပူဇော်အံ့။
သဂ္ဂတ္ထာယာတိ၊ သဂ္ဂတ္ထာယ- ဟူသည်ကား။ သဂ္ဂံ၊ နတ်ပြည်သို့။ ဂမိဿာမိ၊ သွားအံ့။
ဗီဇတ္ထာယာတိ၊ ဗီဇတ္ထာယ- ဟူသည်ကား။ ဗီဇံ၊ မျိုးစေ့သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။
ဝီမံသတ္ထာယာတိ၊ ဝီမံသတ္ထာယ- ဟူသည်ကား။ နီလံ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့လော။ ပီတကံ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့လော။ လောဟိတကံ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့လော။ ဩဒါတံ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့လော။ တက္ကဝဏ္ဏံ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့လော။ ဒကဝဏ္ဏံ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့လော။ တေလဝဏ္ဏံ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့လော။ ခီရဝဏ္ဏံ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့လော။ ဒဓိဝဏ္ဏံ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့လော။ သပ္ပိဝဏ္ဏံ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့လော။
ဒဝတ္ထာယာတိ၊ ဒဝတ္ထာယ- ဟူသည်ကား။ ခိဍ္ဍာဓိပ္ပါယော၊ မြူးထူးလိုသည်ဖြစ်၍။
၂၄၀။ အဇ္ဈတ္တရူပေ၊ အဇ္ဈတ္တဟု ဆိုအပ်သော မိမိရုပ်၌။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဗဟိဒ္ဓါရူပေ၊ ဗဟိဒ္ဓဟု ဆိုအပ်သော သူတစ်ပါးရုပ်၌။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓါရူပေ၊ အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓရုပ်နှစ်ပါး၌။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အာကာသေ၊ ကောင်းကင်၌။ ကဋိံ၊ ခါးကို။ ကမ္ပေန္တော၊ လှုပ်စေသည်ဖြစ်၍။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ရာဂူပတ္ထမ္ဘေ၊ ရာဂကြောင့် အမှု၌ ခံ့သော အခါ၌။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဝစ္စူပတ္ထမ္ဘေ၊ ကျင်ကြီးကြောင့် အမှု၌ ခံ့သော အခါ၌။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပဿာဝူပတ္ထမ္ဘေ၊ ကျင်ငယ်ကြောင့် အမှု၌ ခံ့သော အခါ၌။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဝါတူပတ္ထမ္ဘေ၊ လေကြောင့် အမှု၌ ခံ့သော အခါ၌။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥစ္စာလိင်္ဂပါဏကဒဋ္ဌူပတ္ထမ္ဘေ၊ ဥစ္စာလိင်္ဂပိုး ထိုးကိုက်ခြင်းကြောင့် အမှု၌ ခံ့သော အခါ၌။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အာရောဂျတ္တာယ၊ အနာမရှိခြင်းအကျိုးငှာ။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သုခတ္ထာယ၊ ချမ်းသာခြင်းအကျိုးငှာ။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့၊ ။ပ။ ဘေသဇ္ဇတ္ထာယ၊ ဆေးအကျိုးငှာ။ ဒါနတ္ထာယ၊ အလှူပေးခြင်းအကျိုးငှာ။ ပုညတ္ထာယ၊ ကောင်းမှုအကျိုးငှာ။ ယညတ္ထာယ၊ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းအကျိုးငှာ။ သဂ္ဂတ္ထာယ၊ နတ်ပြည်အကျိုးငှာ။ ဗီဇတ္ထာယ၊ မျိုးစေ့အကျိုးငှာ။ ဝီမံသတ္ထာယ၊ စုံစမ်းခြင်းအကျိုးငှာ။ ဒဝတ္ထာယ၊ မြူးထူးခြင်းအကျိုးငှာ။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
နီလံ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာညဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပီတကံ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ လောဟိတံ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ဩဒါတံ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ တက္ကဝဏ္ဏံ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ဒကဝဏ္ဏံ၊ ရေ အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ တေလဝဏ္ဏံ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ခီရဝဏ္ဏံ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ဒဓိဝဏ္ဏံ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ သပ္ပိဝဏ္ဏံ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သုဒ္ဓိကံ၊ သုဒ္ဓိကဝါရသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
အာရောဂျတ္ထဉ္စ၊ အနာမရှိခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သုခတ္ထဉ္စ၊ ချမ်းသာခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အာရောဂျတ္ထဉ္စ၊ အနာမရှိခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ၊ ဆေးအကျိုးငှာလည်းကောင်း၊ ။ပ။ အာရောဂျတ္ထဉ္စ၊ အနာမရှိခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒါနတ္ထဉ္စ၊ အလှူပေးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ အာရောဂျတ္ထဉ္စ၊ အနာမရှိခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ပုညတ္ထဉ္စ၊ ကောင်းမှုအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ အာရောဂျတ္ထဉ္စ၊ အနာမရှိခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ယညတ္ထဉ္စ၊ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ အာရောဂျတ္ထဉ္စ၊ အနာမရှိခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သဂ္ဂတ္ထဉ္စ၊ နတ်ပြည်အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ အာရောဂျတ္ထဉ္စ၊ အနာမရှိခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဗီဇတ္ထဉ္စ၊ မျိုးစေ့အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ အာရောဂျတ္ထဉ္စ၊ အနာမရှိခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဝီမံသတ္ထဉ္စ၊ စုံစမ်းခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ အာရောဂျတ္ထဉ္စ၊ အနာမရှိခြင်းအကျုိးငှာလည်းကောင်း။ ဒဝတ္ထဉ္စ၊ မြူးထူးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဧကမူလကဿ၊ ဧကမူလက၏။ ခဏ္ဍစက္ကံ၊ ခဏ္ဍစက်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၂၄၁။ သုခတ္ထဉ္စ၊ ချမ်းသာခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ၊ ဆေးအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သုခတ္ထဉ္စ၊ ချမ်းသာခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒါနတ္ထဉ္စ၊ အလှူပေးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း၊ ။ပ။ သုခတ္ထဉ္စ၊ ချမ်းသာခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ပုညတ္ထဉ္စ၊ ကောင်းမှုအကျိုးငှာလည်းကောင်း၊ ။ပ။ သုခတ္ထဉ္စ၊ ချမ်းသာခြင်း အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ယညတ္ထဉ္စ၊ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သုခတ္ထဉ္စ၊ ချမ်းသာခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သဂ္ဂတ္ထဉ္စ၊ နတ်ပြည်အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သုခတ္ထဉ္စ၊ ချမ်းသာခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဗီဇတ္ထဉ္စ၊ မျိုးစေ့အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သုခတ္ထဉ္စ၊ ချမ်းသာခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဝီမံသတ္ထဉ္စ၊ စုံစမ်းခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သုခတ္ထဉ္စ၊ ချမ်းသာခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒဝတ္ထဉ္စ၊ မြူးထူးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သုခတ္ထဉ္စ၊ ချမ်းသာခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ အာရောဂျတ္ထဉ္စ၊ အနာမရှိခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၄၂။ ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ၊ ဆေးအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒါနတ္ထဉ္စ၊ အလှူပေးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း၊ ။ပ။ ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ၊ ဆေးအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ပုညတ္ထဉ္စ၊ ကောင်းမှုအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ၊ ဆေးအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ယညတ္ထဉ္စ၊ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ၊ ဆေးအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သဂ္ဂတ္ထဉ္စ၊ နတ်ပြည်အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ၊ ဆေးအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဗီဇတ္ထဉ္စ၊ မျိုးစေ့အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ၊ ဆေးအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဝီမံသတ္ထဉ္စ၊ စုံစမ်းခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ၊ ဆေးအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒဝတ္ထဉ္စ၊ မြူးထူးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ၊ ဆေးအကျုိးငှာလည်းကောင်း။ အာရောဂျတ္ထဉ္စ၊ အနာမရှိခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း၊ ။ပ။ ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ၊ ဆေးအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သုခတ္ထဉ္စ၊ ချမ်းသာခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဒါနတ္ထဉ္စ၊ အလှူပေးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ပုညတ္ထဉ္စ၊ ကောင်းမှုအကျိုးငှာလည်းကောင်း၊ ။ပ။ ဒါနတ္ထဉ္စ၊ အလှူပေးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ယညတ္ထဉ္စ၊ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒါနတ္ထဉ္စ၊ အလှူပေးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သဂ္ဂတ္ထဉ္စ၊ နတ်ပြည်အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒါနတ္ထဉ္စ၊ အလှူးပေးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဗီဇတ္ထဉ္စ၊ မျိုးစေ့အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒါနတ္ထဉ္စ၊ အလှူပေးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဝီမံသတ္ထဉ္စ၊ စုံစမ်းခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒါနတ္ထဉ္စ၊ အလှူပေးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒဝတ္ထဉ္စ၊ မြူးထူးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဒါနတ္ထဉ္စ၊ အလှူပေးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ အာရောဂျတ္ထဉ္စ၊ အနာမရှိခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း၊ ။ပ။ ဒါနတ္ထဉ္စ၊ အလှူပေးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သုခတ္ထဉ္စ၊ ချမ်းသာခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒါနတ္ထဉ္စ၊ အလှူပေးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ၊ ဆေးအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုညတ္ထဉ္စ၊ ကောင်းမှုအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ယညတ္ထဉ္စ၊ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း၊ ။ပ။ ပုညတ္ထဉ္စ၊ ကောင်းမှုအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သဂ္ဂတ္ထဉ္စ၊ နတ်ပြည်အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ပုညတ္ထဉ္စ၊ ကောင်းမှုအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဗီဇတ္ထဉ္စ၊ မျိုးစေ့အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ပုညတ္ထဉ္စ၊ ကောင်းမှုအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဝီမံသတ္ထဉ္စ၊ စုံစမ်းခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ပုညတ္ထဉ္စ၊ ကောင်းမှုအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒဝတ္ထဉ္စ၊ မြူးထူးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုညတ္ထဉ္စ၊ ကောင်းမှုအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ အာရောဂျတ္ထဉ္စ၊ အနာမရှိခြင်း အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ပ။ ပုညတ္ထဉ္စ၊ ကောင်းမှုအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သုခတ္ထဉ္စ၊ ချမ်းသာခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ပုညတ္ထဉ္စ၊ ကောင်းမှုအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ၊ ဆေးအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ပုညတ္ထဉ္စ၊ ကောင်းမှုအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒါနတ္ထဉ္စ၊ အလှူပေးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ယညတ္ထဉ္စ၊ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သဂ္ဂတ္ထဉ္စ၊ နတ်ပြည်အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ပ။ ယညတ္ထဉ္စ၊ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဗီဇတ္ထဉ္စ၊ မျိုးစေ့၏ အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ယညတ္ထဉ္စ၊ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဝီမံသတ္ထဉ္စ၊ စုံစမ်းခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ယညတ္ထဉ္စ၊ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒဝတ္ထဉ္စ၊ မြူးထူးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ယညတ္ထဉ္စ၊ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ အာရောဂျတ္ထဉ္စ၊ အနာကင်းခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ပ။ ယညတ္ထဉ္စ၊ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သုခတ္ထဉ္စ၊ ချမ်းသာခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ယညတ္ထဉ္စ၊ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ၊ ဆေးအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ယညတ္ထဉ္စ၊ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒါနတ္ထဉ္စ၊ အလှူပေးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ယညတ္ထဉ္စ၊ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ပုညတ္ထဉ္စ၊ ကောင်းမှုအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သဂ္ဂတ္ထဉ္စ၊ နတ်ပြည်အကျုိးငှာလည်းကောင်း။ ဗီဇတ္ထဉ္စ၊ မျိုးစေ့အကျိုးငှာလည်းကောင်း၊ ။ပ။ သဂ္ဂတ္ထဉ္စ၊ နတ်ပြည်အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဝီမံသတ္ထဉ္စ၊ စုံစမ်းခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သဂ္ဂတ္ထဉ္စ၊ နတ်ပြည်အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒဝတ္ထဉ္စ၊ မြူးထူးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သဂ္ဂတ္ထဉ္စ၊ နတ်ပြည်အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ အာရောဂျတ္ထဉ္စ၊ အနာမရှိခြင်း အကျိုးငှာလည်းကောင်း၊ ။ပ။ သဂ္ဂတ္ထဉ္စ၊ နတ်ပြည်အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သုခတ္ထဉ္စ၊ ချမ်းသာခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သဂ္ဂတ္ထဉ္စ၊ နတ်ပြည်အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ၊ ဆေးအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သဂ္ဂတ္ထဉ္စ၊ နတ်ပြည်အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒါနတ္ထဉ္စ၊ အလှူပေးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သဂ္ဂတ္ထဉ္စ၊ နတ်ပြည်အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ပုညတ္ထဉ္စ၊ ကောင်းမှုအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သဂ္ဂတ္ထဉ္စ၊ နတ်ပြည်အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ယညတ္ထဉ္စ၊ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဗီဇတ္ထဉ္စ၊ မျိုးစေ့အကျုိးငှာလည်းကောင်း။ ဝီမံသတ္ထဉ္စ၊ စုံစမ်းခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း ၊ ။ပ။ ဗီဇတ္ထဉ္စ၊ မျိုးစေ့အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒဝတ္ထဉ္စ၊ မြူးထူးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဗီဇတ္ထဉ္စ၊ မျိုးစေ့အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ အာရောဂျတ္ထဉ္စ၊ အနာမရှိခြင်း အကျိုးငှာလည်းကောင်း၊ ။ပ။ ဗီဇတ္ထဉ္စ၊ မျိုးစေ့အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သုခတ္ထဉ္စ၊ ချမ်းသာခြင်း အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဗီဇတ္ထဉ္စ၊ မျိုးစေ့အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ၊ ဆေးအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဗီဇတ္ထဉ္စ၊ မျိုးစေ့အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒါနတ္ထဉ္စ၊ အလှူပေးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဗီဇတ္ထဉ္စ၊ မျိုးစေ့အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ပုညတ္ထဉ္စ၊ ကောင်းမှုအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဗီဇတ္ထဉ္စ၊ မျိုးစေ့အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ယညတ္ထဉ္စ၊ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဗီဇတ္ထဉ္စ၊ မျိုးစေ့အကျိုးငှာလည်းကေင်း။ သဂ္ဂတ္ထဉ္စ၊ နတ်ပြည်အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဝီမံသတ္ထဉ္စ၊ စုံစမ်းခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒဝတ္ထဉ္စ၊ မြူးထူးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း၊ ။ပ။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဝီမံသတ္ထဉ္စ၊ စုံစမ်းခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ အာရောဂျတ္ထဉ္စ၊ အနာမရှိခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်၊ ။ပ။ ဝီမံသတ္ထဉ္စ၊ စုံစမ်းခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သုခတ္ထဉ္စ၊ ချမ်းသာခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဝီမံသတ္ထဉ္စ၊ စုံစမ်းခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ၊ ဆေးအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဝီမံသတ္ထဉ္စ၊ စုံစမ်းခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒါနတ္ထဉ္စ၊ အလှူပေးခြင်း အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဝီမံသတ္ထဉ္စ၊ စုံစမ်းခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ပုညတ္ထဉ္စ၊ ကောင်းမှုအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဝီမံသတ္ထဉ္စ၊ စုံစမ်းခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ယညတ္ထဉ္စ၊ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဝီမံသတ္ထဉ္စ၊ ကောင်းမှုအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သဂ္ဂတ္ထဉ္စ၊ နတ်ပြည်အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဝီမံသတ္ထဉ္စ၊ စုံစမ်းခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဗီဇတ္ထဉ္စ၊ မျိုးစေ့အကျုိးငှာလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဒဝတ္ထဉ္စ၊ မြူးထူးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ အာရာဂျတ္ထဉ္စ၊ အနာမရှိခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း၊ ။ပ။ ဒဝတ္ထဉ္စ၊ မြူးထူးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သုခတ္ထဉ္စ၊ ချမ်းသာခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒဝတ္ထဉ္စ၊ မြူးထူးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ၊ ဆေးအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒဝတ္ထဉ္စ၊ မြူးထူးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒါနတ္ထဉ္စ၊ အလှူပေးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒဝတ္ထဉ္စ၊ မြူးထူးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ပုညတ္ထဉ္စ၊ ကောင်းမှုအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒဝတ္ထဉ္စ၊ မြူးထူးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ယညတ္ထဉ္စ၊ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒဝတ္ထဉ္စ၊ မြူးထူးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သဂ္ဂတ္ထဉ္စ၊ နတ်ပြည်အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒဝတ္ထဉ္စ၊ မြူးထူးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဗီဇတ္ထဉ္စ၊ မျိုးစေ့အကျုိးငှာလည်းကောင်း။ ဒဝတ္ထဉ္စ၊ မြူးထူးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဝီမံသတ္ထဉ္စ၊ စုံစမ်းခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဧကမူလကဿ၊ ဧကမူလက၏။ ဗဒ္ဓစက္ကံ၊ ဗဒ္ဓစက်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
အာရောဂျတ္ထဉ္စ၊ အနာမရှိခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သုခတ္ထဉ္စ၊ ချမ်းသာခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ၊ ဆေးအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အာရောဂျတ္ထဉ္စ၊ အနာမရှိခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သုခတ္ထဉ္စ၊ ချမ်းသာခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒဝတ္ထဉ္စ၊ မြူးထူးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဒုမူလကဿ၊ ဒုမူလက၏။ ခဏ္ဍစက္ကံ၊ ခဏ္ဍစက်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
သုခတ္ထဉ္စ၊ ချမ်းသာခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ၊ ဆေးအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒါနတ္ထဉ္စ၊ အလှူပေးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သုခတ္ထဉ္စ၊ ချမ်းသာခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ၊ ဆေးအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒဝတ္ထဉ္စ၊ မြူးထူးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း၊ ။ပ။ သုခတ္ထဉ္စ၊ ချမ်းသာခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ၊ ဆေးအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ အာရောဂျတ္ထဉ္စ၊ အနာမရှိခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဒုမူလကဿ၊ ဒုမူလက၏။ ဗဒ္ဓစက္ကံ၊ ဗဒ္ဓစက်တည်း။ သံခိတ္တံ၊ ချုံးအပ်၏။
ဝီမံသတ္ထဉ္စ၊ စုံစမ်းခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒဝတ္ထဉ္စ၊ မြူးထူးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ အာရောဂျတ္ထဉ္စ၊ အနာမရှိခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ ဝီမံသတ္ထဉ္စ၊ စုံစမ်းခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒဝတ္ထဉ္စ၊ မြူးထူးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဗီဇတ္ထဉ္စ၊ မျိုးစေ့အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဒုမူလကံ၊ ဒုမူလကသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
တိမူလကမ္ပိ၊ တိမူလကကိုလည်းကောင်း။ စတုမူလကမ္ပိ၊ စတုမူလကကိုလည်းကောင်း။ ပဉ္စမူလကမ္ပိ၊ ပဉ္စမူလကကိုလည်းကောင်း။ ဆမူလကမ္ပိ၊ ဆမူလကကိုလည်းကောင်း။ သတ္တမူလကမ္ပိ၊ သတ္တမူလကကိုလည်းကောင်း။ အဋ္ဌမူလကမ္ပိ၊ အဋ္ဌမူလကကိုလည်းကောင်း။ နဝမူလကမ္ပိ၊ နဝမူလကကိုလည်းကောင်း။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဝိတ္ထာရေတဗ္ဗံ၊ ချဲ့အပ်၏။
ဣဒံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား။ သဗ္ဗမူလကံ၊ သဗ္ဗမူလကတည်း။
၂၄၃။ အာရောဂျတ္ထဉ္စ၊ အနာမရှိခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သုခတ္ထဉ္စ၊ ချမ်းသာခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ၊ ဆေးအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒါနတ္ထဉ္စ၊ အလှူပေးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ပုညတ္ထဉ္စ၊ ကောင်းမှုအကျုိးငှာလည်းကောင်း။ ယညတ္ထဉ္စ၊ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သဂ္ဂတ္ထဉ္စ၊ နတ်ပြည်အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဗီဇတ္ထဉ္စ၊ မျိုးစေ့အကျုိးငှာလည်းကောင်း။ ဝီမံသတ္ထဉ္စ၊ စုံစမ်းခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒဝတ္ထဉ္စ၊ မြူးထူးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သဗ္ဗမူလကံ၊ အလုံးစုံတို့၏ မူလကသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၂၄၄။ နီလဉ္စ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ပီတကဉ္စ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
နီလဉ္စ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ လောဟိတကဉ္စ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ။ပ။ နီလဉ္စ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဩဒါတဉ္စ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ နီလဉ္စ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ တက္ကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ နီလဉ္စ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဒကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ နီလဉ္စ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ တေလဝဏ္ဏဉ္စ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ နီလဉ္စ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ခီရဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ နီလဉ္စ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို လည်းကောင်း။ ဒဓိဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ နီလဉ္စ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဧကမူလကဿ၊ ဧကမူလက၏။ ခဏ္ဍစက္ကံ၊ ခဏ္ဍစက်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၂၄၅။ ပီတကဉ္စ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ လောဟိတကဉ္စ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပီတကဉ္စ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဩဒါတဉ္စ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ။ပ။ ပီတကဉ္စ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ တက္ကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ပီတကဉ္စ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဒကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ပီတကဉ္စ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ တေလဝဏ္ဏဉ္စ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုတ်ကိုလည်းကောင်း။ ပီတကဉ္စ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ခီရဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ပီတကဉ္စ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဒဓိဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ပီတကဉ္စ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပီတကဉ္စ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ နီလဉ္စ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဧကမူလကဿ၊ ဧကမူလက၏။ ဗဒ္ဓစက္ကံ၊ ဗဒ္ဓစက်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၂၄၆။ လောဟိတကဉ္စ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဩဒါတဉ္စ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
လောဟိတကဉ္စ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ တက္ကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း ၊ ။ပ။ လောဟိတကဉ္စ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဒကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ လောဟိတကဉ္စ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ တေလဝဏ္ဏဉ္စ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ လောဟိတကဉ္စ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ခီရဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ လောဟိတကဉ္စ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဒဓိဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ လောဟိတကဉ္စ၊ နီသောအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
လောဟိတကဉ္စ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ နီလဉ္စ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ။ပ။ လောဟိတကဉ္စ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ပီတကဉ္စ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဩဒါတဉ္စ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ တက္ကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ။ပ။ ဩဒါတဉ္စ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဒကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဩဒါတဉ္စ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ တေလဝဏ္ဏဉ္စ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဩဒါတဉ္စ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ခီရဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဩဒါတဉ္စ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဒဓိဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဩဒါတဉ္စ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဩဒါတဉ္စ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ နီလဉ္စ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ။ပ။ ဩဒါတဉ္စ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ပီတကဉ္စ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဩဒါတဉ္စ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ လောဟိတကဉ္စ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တက္ကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဒကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ။ပ။ တက္ကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ တေလဝဏ္ဏဉ္စ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ တက္ကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ခီရဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ တက္ကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဒဓိဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ တက္ကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုတ်ကိုလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တက္ကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ နီလဉ္စ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ။ပ။ တက္ကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ပီတကဉ္စ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ တက္ကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ လောဟိတကဉ္စ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ တက္ကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဩဒါတဉ္စ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဒကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ တေလဝဏ္ဏဉ္စ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ။ပ။ ဒကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ခီရဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဒကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဒဓိဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဒကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဒကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ နီလဉ္စ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ။ပ။ ဒကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ပီတကဉ္စ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဒကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ လောဟိတကဉ္စ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဒကဝကဏ္ဏဉ္စ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဩဒါတဉ္စ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဒကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ တက္ကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တေလဝဏ္ဏဉ္စ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ခီရဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ။ပ။ တေလဝဏ္ဏဉ္စ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဒဓိဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ တေလဝဏ္ဏဉ္စ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တေလဝဏ္ဏဉ္စ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ နီလဉ္စ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ။ပ။ တေလဝဏ္ဏဉ္စ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ပီတကဉ္စ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ တေလဝဏ္ဏဉ္စ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ လောဟိတကဉ္စ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ တေလဝဏ္ဏဉ္စ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဩဒါတဉ္စ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ တေလဝဏ္ဏဉ္စ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ တက္ကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ တေလဝဏ္ဏဉ္စ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဒကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ခီရဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဒဓိဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ။ပ။ ခီရဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ခီရဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ နီလဉ္စ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ။ပ။ ခီရဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ပီတကဉ္စ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ခီရဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ လောဟိတကဉ္စ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ခီရဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဩဒါတဉ္စ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ခီရဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဩဒါတဉ္စ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ခီရဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ တက္ကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ခီရဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ တက္ကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ခီရဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဒကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ခီရဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ တေလဝဏ္ဏဉ္စ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဒဓိဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဒဓိဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ နီလဉ္စ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ။ပ။ ဒဓိဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ပီတကဉ္စ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဒဓိဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ တေဟိတကဉ္စ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဒဓိဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဩဒါတဉ္စ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဒဓိဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ တက္ကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဒဓိဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဒကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဒဓိဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ တေလဝဏ္ဏဉ္စ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဒဓိဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ခီရဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ နီလဉ္စ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ပီတကဉ္စ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း ၊ ။ပ။ သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ လောဟိတကဉ္စ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဩဒါတဉ္စ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ တက္ကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဒကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ တေလဝဏ္ဏဉ္စ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုတ်ကိုလည်းကောင်း။ သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ခီရဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဒဓိဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဧကမူလကဿ၊ ဧကမူလက၏။ ဗဒ္ဓစက္ကံ၊ ဗဒ္ဓစက်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
နီလဉ္စ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ပီတကဉ္စ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ လောဟိတကဉ္စ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ နီလဉ္စ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ပီတကဉ္စ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဒုမူလကဿ၊ ဒုမူလက၏။ ခဏ္ဍစက္ကံ၊ ခဏ္ဍစက်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
ပီတကဉ္စ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ လောဟိတကဉ္စ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဩဒါတဉ္စ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိက်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ ပီတကဉ္စ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ လောဟိတကဉ္စ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ။ပ။ ပီတကဉ္စ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ လောဟိတကဉ္စ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ နီလဉ္စ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဒုမူလကဿ၊ ဒုမူလက၏။ ဗဒ္ဓစက္ကံ၊ ဗဒ္ဓစက်တည်း။ သံခိတ္တံ၊ ချုံးအပ်၏။
ဒဓိဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ နီလဉ္စ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဒုမူလကံ၊ ဒုမူလကသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
တိမူလကမ္ပိ၊ တိမူလကကိုလည်းကောင်း။ စတုမူလကမ္ပိ၊ စတုမူလကကိုလည်းကောင်း။ ပဉ္စမူလကမ္ပိ၊ ပဉ္စမူလကကိုလည်းကောင်း။ ဆမူလကမ္ပိ၊ ဆမူလကကိုလည်းကောင်း။ သတ္တမူလကမ္ပိ၊ သတ္တမူလကကိုလည်းကောင်း။ အဋ္ဌမူလကမ္ပိ၊ အဋ္ဌမူလကကိုလည်းကောင်း။ နဝမူလကမ္ပိ၊ နဝမူလကကိုလည်းကောင်း။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဝိတ္ထာရေတဗ္ဗံ၊ ချဲ့အပ်၏။
ဣဒံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား။ သဗ္ဗမူလကံ၊ သဗ္ဗမူကလတည်း။
၂၄၇။ နီလဉ္စ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ပီတကဉ္စ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ လောဟိတကဉ္စ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဩဒါတဉ္စ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို လည်းကောင်း။ တက္ကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဒကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ တေလဝဏ္ဏဉ္စ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုတ်ကိုလည်းကောင်း။ ခီရဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သဗ္ဗမူလကံ၊ အလုံးစုံတို့၏ မူလကသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၂၄၈။ အာရောဂျတ္ထဉ္စ၊ အနာမရှိခြင်း အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ နီလဉ္စ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အာရောဂျတ္ထဉ္စ၊ အနာမရှိခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သုခတ္ထဉ္စ၊ ချမ်းသာခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ နီလဉ္စ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ပီတကဉ္စ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အာရောဂျတ္ထဉ္စ၊ အနာမရှိခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သုခတ္ထဉ္စ၊ ချမ်းသာခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ၊ ဆေးအကျိုးငှာ လည်းကောင်း။ နီလဉ္စ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ပီတကဉ္စ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ လောဟိတကဉ္စ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥဘတော ဝဍ္ဎကံ၊ နှစ်ဘက်ပွားခြင်းကို။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဝဍ္ဎေတဗ္ဗံ၊ ပွားစေအပ်၏။
အာရောဂျတ္ထဉ္စ၊ အနာမရှိခြင်းအကျုိးငှာလည်းကောင်း။ သုခတ္ထဉ္စ၊ ချမ်းသာခြင်းအကျိုးငှာ လည်းကောင်း။ ဘေသဇ္ဇတ္ထဉ္စ၊ ဆေးအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဒါနတ္ထဉ္စ၊ အလှူပေးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ပုညတ္ထဉ္စ၊ ကောင်းမှုအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ယညတ္ထဉ္စ၊ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သဂ္ဂတ္ထဉ္စ၊ နတ်ပြည်အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဗီဇတ္ထဉ္စ၊ မျိုးစေ့အကျိုးုငှာလည်းကောင်း။ ဒဝတ္ထဉ္စ၊ မြူးထူးခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ နီလဉ္စ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ပီတကဉ္စ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို လည်းကောင်း။ လောဟိတကဉ္စ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဩဒါတဉ္စ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ တက္ကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဒကဝဏ္ဏဉ္စ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ တေလဝဏ္ဏဉ္စ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ခီရဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဒဓိဝဏ္ဏဉ္စ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ သပ္ပိဝဏ္ဏဉ္စ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
မိဿကစက္ကံ၊ မိဿကစက်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီး။
၂၄၉။ နီလဉ္စ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေဿာမီတိ၊ လွတ်စေအံ့ဟု။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ပီတကံ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်သည်။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
နီလံ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေဿာမီတိ၊ လွတ်စေအံ့ဟု။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ လောဟိတကံ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်သည် ။ပ။ ဩဒါတံ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်သည်။ တက္ကဝဏ္ဏံ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်သည်၊ ။ ဒကဝဏ္ဏံ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်သည်။ တေလဝဏ္ဏံ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုတ်သည်။ ခီရဝဏ္ဏံ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်သည်။ ဒဓိဝဏ္ဏံ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်သည်။ သပ္ပိဝဏ္ဏံ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်သည်။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ခဏ္ဍစက္ကံ၊ ခဏ္ဍစက်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၂၅၀။ ပီတကံ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေဿာမီတိ၊ လွတ်စေအံ့ဟု။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ လောဟိတကံ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်သည်။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပီတကံ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေဿာမီတိ၊ လွတ်စေအံ့ဟု။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ဩဒါတံ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်သည် ၊ ။ပ။ တက္ကဝဏ္ဏံ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်သည်။ ဒကဝဏ္ဏံ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်သည်။ တေလဝဏ္ဏံ၊ ဆီအဆင်းရှိသောသုတ်သည်။ ခီရဝဏ္ဏံ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်သည်။ ဒဓိဝဏ္ဏံ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်သည်။ သပ္ပိဝဏ္ဏံ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသောသုက်သည်။ နီလံ၊ ညိုသောအဆင်းရှိသောသုက်သည်။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဗဒ္ဓစက္ကမူလံ၊ ဗဒ္ဓစက်၏မူလကို။ သံခိတ္တံ၊ ချုံးအပ်ပြီ။
၂၅၁။ သပ္ပိဝဏ္ဏံ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေဿာမီတိ၊ လွတ်စေအံ့ဟု- စေတေတိ- စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ နီလံ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်သည်။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သပ္ပိဝဏ္ဏံ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေဿာမီတိ၊ လွတ်စေအံ့ဟု။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ပီတကံ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်သည်၊ ။ပ။ လော ဟိတကံ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်သည်။ ဩဒါတံ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်သည်။ တက္ကဝဏ္ဏံ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်သည်။ ဒကဝဏ္ဏံ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်သည်။ တေလဝဏ္ဏံ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်သည်။ ခီရဝဏ္ဏံ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်သည်။ ဒဓိဝဏ္ဏံ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်သည်။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ကုစ္ဆိစက္ကံ၊ ကုစ္ဆိစက်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၂၅၂။ ပီတကံ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေဿာမီတိ၊ လွတ်စေအံ့ဟု။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ နီလံ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်သည်။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
လောဟိတကံ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို၊ ။ပ။ ဩဒါတံ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ တက္ကဝဏ္ဏံ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ဒကဝဏ္ဏံ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ တေလဝဏ္ဏံ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုတ်ကို။ ခီရဝဏ္ဏံ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုတ်ကို။ ဒဓိဝဏ္ဏံ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ သပ္ပိဝဏ္ဏံ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေဿာမီတိ၊ လွတ်စေအံ့ဟု။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ နီလံ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်သည်။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပိဋ္ဌိစက္ကဿ၊ ပိဋ္ဌိစက်၏။ ပဌမံ ဂမနံ၊ ရှေးဦးစွာ သွားခြင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၂၅၃။ လောဟိတကံ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေဿာမီတိ၊ လွတ်စေအံ့ဟု။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ပီတကံ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်သည်။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဩဒါတံ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို၊ ။ပ။ တက္ကဝဏ္ဏံ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ဒကဝဏ္ဏံ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ တေလဝဏ္ဏံ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ခီရဝဏ္ဏံ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ဒဓိဝဏ္ဏံ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ သပ္ပိဝဏ္ဏံ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ နီလံ၊ ညိုသောအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေဿာမီတိ၊ လွတ်စေအံ့ဟု။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ပီတကံ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်သည်။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပိဋ္ဌိစက္ကဿ၊ ပိဋ္ဌိစက်၏။ ဒုတိယံ ဂမနံ၊ နှစ်ခုမြောက်သော သွားခြင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၂၅၄။ ဩဒါတံ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေဿာမီတိ၊ လွတ်စေအံ့ဟု။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ လောဟိတကံ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်သည်။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တက္ကဝဏ္ဏံ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကို ၊ ။ပ။ ဒကဝဏ္ဏံ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ တေလဝဏ္ဏံ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ခီရဝဏ္ဏံ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ဒဓိဝဏ္ဏံ၊ နိုဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ သပ္ပိဝဏ္ဏံ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ နီလံ၊ ညိုသောအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ပီတကံ၊ ရွှေသောအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေဿာမီတိ၊ လွတ်စေအံ့ဟု။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ လောဟိတကံ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်သည်။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပိဋ္ဌိစက္ကဿ၊ ပိဋ္ဌိစက်၏။ တတိယံ ဂမနံ၊ သုံးခုမြောက်သော သွားခြင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၂၅၅။ တက္ကဝဏ္ဏံ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေဿာမီတိ၊ လွတ်စေအံ့ဟု။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ဩဒါတံ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်သည်။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဒကဝဏ္ဏံ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကို၊ ။ပ။ တေလဝဏ္ဏံ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ခီရဝဏ္ဏံ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ဒဓိဝဏ္ဏံ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ သပ္ပိဝဏ္ဏံ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ နီလံ၊ ညိုသောအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ပီတကံ၊ ရွှေသောအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ လောဟိတကံ၊ နီသောအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေဿာမီတိ၊ လွတ်စေအံ့ဟု။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ဩဒါတံ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်သည်။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပိဋ္ဌိစက္ကဿ၊ ပိဋ္ဌိစက်၏။ စတုတ္ထံ ဂမနံ၊ လေးခုမြောက်သော သွားခြင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၂၅၆။ ဒကဝဏ္ဏံ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေဿာမီတိ၊ လွတ်စေအံ့ဟု။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ တက္ကဝဏ္ဏံ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်သည်။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တေလဝဏ္ဏံ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကို ၊ ။ပ။ ခီရဝဏ္ဏံ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ဒဓိဝဏ္ဏံ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ သပ္ပိဝဏ္ဏံ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ နီလံ၊ ညိုသောအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ပီတကံ၊ ရွှေသောအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ လောဟိတကံ၊ နီသောအဆင်းရှိသောသုက်ကို။ ဩဒါတံ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေဿာမီတိ၊ လွတ်စေအံ့ဟု။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ တက္ကဝဏ္ဏံ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်သည်။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပိဋ္ဌိစက္ကဿ၊ ပိဋ္ဌိစက်၏။ ပဉ္စမံ ဂမနံ၊ ငါးခုမြောက်သော သွားခြင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၂၅၇။ တေလဝဏ္ဏံ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေဿာမီတိ၊ လွတ်စေအံ့ဟု။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ဒကဝဏ္ဏံ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်သည်။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ခီရဝဏ္ဏံ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကို ၊ ။ပ။ ဒဓိဝဏ္ဏံ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ သပ္ပိဝဏ္ဏံ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ နီလံ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ပီတကံ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ လောဟိတကံ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ဩဒါတံ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ တက္ကဝဏ္ဏံ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေဿာမီတိ၊ လွတ်စေအံ့ဟု။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ဒကဝဏ္ဏံ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်သည်။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပိဋ္ဌိစက္ကဿ၊ ပိဋ္ဌိစက်၏။ ဆဋ္ဌံ ဂမနံ၊ ခြောက်ခုမြောက်သော သွားခြင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၂၅၈။ ခီရဝဏ္ဏံ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေဿာမီတိ၊ လွတ်စေအံ့ဟု။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ တေလဝဏ္ဏံ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်သည်။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဒဓိဝဏ္ဏံ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကို ၊ ။ပ။ သပ္ပိဝဏ္ဏံ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ နီလံ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ပီတကံ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ဩဒါတံ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ တက္ကဝဏ္ဏံ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ဒကဝဏ္ဏံ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေဿာမီတိ၊ လွှတ်စေအံ့ဟု။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ တေလဝဏ္ဏံ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်သည်။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပိဋ္ဌိစက္ကဿ၊ ပိဋ္ဌိစက်၏။ သတ္တမံ ဂမနံ၊ ခုနစ်ခုမြောက်သော သွားခြင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၂၅၉။ ဒဓိဝဏ္ဏံ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေဿာမီတိ၊ လွတ်စေအံ့ဟု။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ခီရဝဏ္ဏံ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်သည်။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သပ္ပိဝဏ္ဏံ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကို၊ ။ပ။ နီလံ၊ ညိုသောအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ပီတကံ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ဩဒါတံ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ တက္ကဝဏ္ဏံ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ဒကဝဏ္ဏံ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်သည်။ တေလဝဏ္ဏံ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေဿာမီတိ၊ လွတ်စေအံ့ဟု။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ခီရဝဏ္ဏံ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်သည်။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပိဋ္ဌိစက္ကဿ၊ ပိဋ္ဌိစက်၏။ အဋ္ဌမံ ဂမနံ၊ ရှစ်ခုမြောက်သော သွားခြင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၂၆၀။ သပ္ပိဝဏ္ဏံ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေဿာမီတိ၊ လွတ်စေအံ့ဟု။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ဒဓိဝဏ္ဏံ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်သည်။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
နီလံ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို၊ ။ပ။ ပီတကံ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ လောဟိတကံ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ဩဒါတံ၊ ဖြူသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ တက္ကဝဏ္ဏံ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ဒကဝဏ္ဏံ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ တေလဝဏ္ဏံ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ခီရဝဏ္ဏံ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေဿာမီတိ၊ လွတ်စေအံ့ဟု။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ဒဓိဝဏ္ဏံ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်သည်။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပိဋ္ဌိစက္ကဿ၊ ပိဋ္ဌိစက်၏။ နဝမံ ဂမနံ၊ ကိုးခုမြောက်သော သွားခြင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၂၆၁။ နီလံ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေဿာမီတိ၊ လွတ်စေအံ့ဟု။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ သပ္ပိဝဏ္ဏံ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်သည်။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပီတကံ၊ ရွှေသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို၊ ။ပ။ လောဟိတကံ၊ နီသော အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ တက္ကဝဏ္ဏံ၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ဒကဝဏ္ဏံ၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ တေလဝဏ္ဏံ၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ခီရဝဏ္ဏံ၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ဒဓိဝဏ္ဏံ၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ မောစေဿာမီတိ၊ လွတ်စေအံ့ဟု။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ သပ္ပိဝဏ္ဏံ၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်သည်။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပိဋ္ဌိစက္ကဿ၊ ပိဋ္ဌိစက်၏။ ဒသမံ ဂမနံ၊ ဆယ်ခုမြောက်သော သွားခြင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
ပိဋ္ဌိစက္ကံ၊ ပိဋ္ဌိစက်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၂၆၂။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ န မုစ္စတိ၊ မလွတ်အံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ န ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လမပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
စေတေတိ၊ စေ့ဆော်အံ့။ န ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လမပြုအံ့။ န မုစ္စတိ၊ မလွတ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
န စေတေတိ၊ မစေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
န စေတေတိ၊ မစေ့ဆော်အံ့။ ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ န မုစ္စတိ၊ မလွတ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
န စေတေတိ၊ မစေ့ဆော်အံ့။ န ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လမပြုအံ့။ မုစ္စတိ၊ လွတ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
န စေတေတိ၊ မစေ့ဆော်အံ့။ န ဥပက္ကမတိ၊ လုံ့လမပြုအံ့။ န မုစ္စတိ၊ မလွတ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
သုပိနန္တေန၊ အိပ်မက်ဖြင့်။ မောစေန္တဿ၊ လွတ်သော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ န မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ခိတ္တစိတ္တဿ၊ ပျံ့လွင့်သော စိတ်ရှိသော ရဟန်းအား လည်းကောင်း။ ဝေဒနာဋ္ဋဿ၊ ဝေဒနာနှိပ်စက်သော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်။ ပဒဘာဇနီ၊ အပြီးတည်း။
ဝိနီတဝတ္ထုဥဒ္ဒါနဂါထာ
သုပိနော၊ အိပ်မက်၌ သုတ်လွတ်သော ရဟန်းအကြောင်း။ ဥစ္စာရ၊ ကျင်ကြီးစွန့်သော ရဟန်းအကြောင်း။ ပဿာဝေါ၊ ကျင်ငယ်စွန့်သော ရဟန်းအကြောင်း။ ဥဏှောဒကေန၊ ရေနွေးချိုးသော ရဟန်းအကြောင်းနှင့် တကွ။ ဝိတက္က၊ ကာမဝိတက်ကို ကြံသော ရဟန်းအကြောင်း။ ဘေသဇ္ဇံ၊ ဆေးလိမ်းသော ရဟန်းအကြောင်း။ ကဏ္ဍုဝံ၊ ဝဲနာကို ဖျောက်သော ရဟန်းအကြောင်း။ မဂ္ဂေါ၊ ခရီးသွားသော ရဟန်းအကြောင်း။ ဝတ္ထိ၊ သိုအိမ်ကို ကိုင်သော ရဟန်းအကြောင်း။ ဇန္တာဃရ၊ ဇရုံးအိမ်၌ ဝမ်းပျဉ်းကို မီးကင်သော ရဟန်းအကြောင်း။ ဥပက္ကမော၊ လုံ့လပြုသော ရဟန်းအကြောင်း။
သာမဏေရော၊ သာမဏေအား အင်္ဂါဇာတ်ကို ကိုင်စေသော ရဟန်းအကြောင်း။ သုတ္တော၊ အိပ်ပျော်သော သာမဏေ၏ အင်္ဂါဇာတ်ကို ကိုင်သော ရဟန်းအကြောင်း။ ဦရု မုဋ္ဌိနာ၊ ပေါင်လက်ဆုပ်ဖြင့်။ ပီဠယိ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို ညှပ်သော ရဟန်းအကြောင်း။ အာကာသေ၊ ကောင်းကင်၌ ခါးကို လှုပ်သော ရဟန်းအကြောင်း။ ထမ္ဘံ၊ ကိုယ်ကို ဆန့်သော ရဟန်းအကြောင်း။ နိဇ္ဈာယိ၊ မာတုဂါမ၏ အင်္ဂါဇာတ်ကို ကြည့်သော ရဟန်းအကြောင်း။ ဆိဒ္ဒံ၊ သံကောက်ပေါက်သို့ သွင်းသော ရဟန်းအကြောင်း။ ကဋ္ဌေန၊ သစ်သားဖြင့်။ ဃဋ္ဋယီ၊ ခတ်သော ရဟန်းအကြောင်း။
သောတော၊ အယဉ်၏ရှေးရှု ရေချိုးသော ရဟန်းအကြောင်း။ ဥဒဉ္ဇလံ၊ ရေနှင့် ရောသော ညွန်ကို ကစားသော ရဟန်းအကြောင်း။ ဓာဝံ၊ ရေ၌ ပြေးသော ရဟန်းအကြောင်း။ ပုပ္ဖါဝလိယံ၊ ပန်းအစဉ်၌ ကစားသော ရဟန်းအကြောင်း။ ပေါက္ခရံ၊ ကြာတော၌ ပြေးသော ရဟန်းအကြောင်း။ ဝါလိကာ၊ သဲကို အင်္ဂါဇာတ်၌ သွင်းသော ရဟန်းအကြောင်း။ ကဒ္ဒမံ၊ ညွန်ကို အင်္ဂါဇာတ်၌ သွင်းသော ရဟန်းအကြောင်း။ ဥဿေကော၊ ရေဖြင့် အင်္ဂါဇာတ်ကို သွင်းသော ရဟန်းအကြောင်း။ အင်္ဂုဋ္ဌကေန၊ ခြေမဖြင့် အင်္ဂါဇာတ်ကို ခတ်သော ရဟန်းအကြောင်း။ သယနံ၊ အိပ်ရာ၌ အင်္ဂါဇာတ်ကို ခတ်သော ရဟန်း။ ဣတိ အယံ၊ ဤသည်ကား။ မာတိကာ၊ မာတိကာတည်း။
ဝိနီတဝတ္ထု
၂၆၃။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ သုပိနန္တေန၊ အိပ်မက်ဖြင့်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်အပ်၏။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော နု ခေါ၊ ရောက်လေသလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သုပိနန္တေန၊ အိပ်မက်ဖြင့်။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါ စ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ ဥစ္စာရံ၊ ကျင်ကြီးစွန့်ခြင်းကို။ ကရောန္တဿ၊ ပြုစဉ်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ စိတ္တော၊ အဘယ်စိတ် ရှိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ န မောစနာဓိပ္ပါယော၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုမရှိပါ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ န မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါ စ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ ပဿာဝံ၊ ကျင်ငယ်စွန့်ခြင်းကို။ ကရောန္တဿ၊ ပြုစဉ်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ န မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ ကာမဝိတက္ကံ၊ ကာမဝိတက်ကို။ ဝိတက္ကေန္တဿ၊ ကြံစဉ်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စွံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ဝိတက္ကေန္တဿ၊ ကြံသောရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ ဥဏှောဒကေန၊ ရေနွေးဖြင့်။ နှာယန္တဿ၊ ရေချိုးစဉ်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စွံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ စိတ္တော၊ အဘယ်သို့ စိတ် ရှိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ န မောစနာဓိပ္ပါယော၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုမရှိ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ န မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၅)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥဏှောဒကေန၊ ရေနွေးဖြင့်။ နှာယန္တဿ၊ ရေချိုးစဉ်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင့်သည်။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သိို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၆)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥဏှောဒကေန၊ ရေနွေးဖြင့်။ နှာယန္တဿ၊ ရေချိုးစဉ်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ န မုစ္စိ၊ မလွတ်။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၇)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ အင်္ဂဇာတေ၊ အင်္ဂါဇာတ်၌။ ဝဏော၊ အမာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘေသဇ္ဇေန၊ ဆေးဖြင့်။ အာလိမ္ပေန္တဿ၊ လိမ်းစဉ်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ န မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၈)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ အင်္ဂဇာတေ၊ အင်္ဂါဇာတ်၌။ ဝဏော၊ အမာသည်။ ၆၀၀ ၆၀၁ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘေသဇ္ဇေန၊ ဆေးဖြင့်။ အာလိမ္ပေန္တဿ၊ လိမ်းစဉ်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏ ၊ ။ပ။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ န မုစ္စိ၊ မလွတ်။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၉-၁၀)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညရတဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ အဏ္ဍံ၊ လိင်ဥကို။ ကဏ္ဍုဝန္တဿ၊ ယား၍ ဖျောက်စဉ်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ န မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၁)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ အဏ္ဍံ၊ လိင်ဥကို။ ကဏ္ဍုဝန္တဿ၊ ယား၍ ဖျောက်စဉ်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏ ၊ ။ပ။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ န မုစ္စိ၊ မလွတ်။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၂-၁၃)
၂၆၄။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ မဂ္ဂံ၊ ခရီးသို့။ ဂစ္ဆန္တဿ၊ သွားစဉ်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ န မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၄)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မဂ္ဂံ၊ ခရီးသို့။ ဂစ္ဆန္တဿ၊ သွားစဉ်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏၊ ။ပ။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ န မုစ္စိ၊ မလွတ်။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၅-၁၆)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ အခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ ဝတ္ထိံ၊ သိုအိမ်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ ပဿာဝံ၊ ကျင်ငယ်စွန့်ခြင်းကို။ ကရောန္တဿ၊ ပြုစဉ်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ န မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၇)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝတ္ထိံ၊ သိုအိမ်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ ပဿာဝံ၊ ကျင်ငယ်စွန့်ခြင်းကို။ ကရောန္တဿ၊ ပြုစဉ်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏၊ ။ပ။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ န မုစ္စိ၊ မလွတ်။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၈-၁၉)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ ဇန္တာဃရေ၊ ဇရုံးအိမ်၌။ ဥဒရဝဋ္ဋိံ၊ ဝမ်းပျဉ်းကို။ တာပေန္တဿ၊ မီးကင်စဉ်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ န မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၀)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဇန္တာဃရေ၊ ဇရုံးအိမ်၌။ ဥဒရဝဋ္ဋိံ၊ ဝမ်းပျဉ်းကို။ တာပေန္တဿ၊ မီးကင်စဉ်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏၊ ။ပ။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ န မုစ္စိ၊ မလွတ်။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၁-၂၂)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ ဇန္တာဃရေ၊ ဇရုံးအိမ်၌။ ဥပဇ္ဈာယဿ၊ ဥပဇ္ဈာယ်အား။ ပိဋ္ဌိပရိကမ္မံ၊ ကျောကုန်း၌ ကြေးတွန်းခြင်းကို။ ကရောန္တဿ၊ ပြုစဉ်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ န မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၃၂)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဇန္တာဃရေ၊ ဇရုံးအိမ်၌။ ဥပဇ္ဈာယဿ၊ ဥပဇ္ဈာယ်အား။ ပိဋ္ဌိပရိကမ္မံ၊ ကျော၌ ကြေးတွန်းခြင်းကို။ ကရောန္တဿ၊ ပြုစဉ်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏၊ ။ပ။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ နမုစ္စိ၊ မလွတ်။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၄-၂၅)
၂၆၅။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ဦရုံ၊ ပေါင်ကို။ ဃဋ္ဋာပေန္တဿ၊ ထိခိုက်စေစဉ်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ န မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၆)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဦရုံ၊ ပေါင်ကို။ ဃဋ္ဋာပေန္တဿ၊ ထိခိုက်စေစဉ်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏၊ ။ပ။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ န မုစ္စိ၊ မလွတ်။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၇-၂၈)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ မောစနာဓိပ္ပါယော၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ သာမဏေရံ၊ သာမဏေကို။ “အာဝုသော သာမဏေရ၊ ငါ့ရှင် သာမဏေ။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ တွံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါ၏။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ဂဏှာဟိ၊ ကိုင်လော့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ သော၊ ထိုသာမဏေသည်။ တဿ၊ ထိုရဟန်း၏။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ အဂ္ဂဟေသိ၊ ကိုင်၏။ တဿေဝ၊ ထိုရဟန်းအားသာလျှင်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၉)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သုတ္တဿ၊ အိပ်ပျော်သော။ သာမဏေရဿ၊ သာမဏေ၏။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ အဂ္ဂဟေသိ၊ ကိုင်၏။ တဿေဝ၊ ထိုရဟန်းအားသာလျှင်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၀)
၂၆၆။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဦရူဟိ၊ ပေါင်တို့ဖြင့်။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ပီဠေန္တဿ၊ ညှပ်စဉ်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏၊ ။ပ။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ န မုစ္စိ၊ မလွတ်။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၁-၃၂)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မုဋ္ဌိနာ၊ လက်ဆုပ်ဖြင့်။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ပီဠေန္တဿ၊ ညှပ်စဉ်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏၊ ။ပ။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ န မုစ္စိ၊ မလွတ်။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၃-၃၄)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ အာကာသေ၊ ကောင်းကင်၌။ ကဋိံ၊ ခါးကို။ ကမ္ပေန္တဿ၊ လှုပ်စဉ်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏၊ ။ပ။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ န မုစ္စိ၊ မလွတ်။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၅-၃၆)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ ထမ္ဘေန္တဿ၊ ဆန့်စဉ်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ န မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၇)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ ထမ္ဘေန္တဿ၊ ဆန့်စဉ်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏၊ ။ပ။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ န မုစ္စိ၊ မလွတ်။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ ၆၀၈၆၀၉အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောသိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃၈-၃၉)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သာရတ္တော၊ ပြင်းစွာတပ်သော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ မာတုဂါမဿ၊ မာတုဂါမ၏။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ဥပနိဇ္ဈာယိ၊ တစိမ့်စိမ့်ရှု၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သာရတ္တေန၊ ပြင်းစွာ တပ်သောစိတ် ရှိသော ရဟန်းသည်။ မာတုဂါမဿ၊ မာတုဂါမ၏။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ န စ ဥပနိဇ္ဈာယိတဗ္ဗံ၊ တစိမ့်စိမ့်မရှုအပ်သည်သာလျှင်တည်း။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဥပနိဇ္ဈာယေယျ၊ တစိမ့်စိမ့်ရှုငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄၀)
၂၆၇။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ တာဠစ္ဆိဒ္ဒံ၊ သံကောက်ပေါက်သို့။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ပဝေသေန္တဿ၊ သွင်းစဉ်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏၊ ။ပ။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ န မုစ္စိ၊ မလွတ်။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄၁-၄၂)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကဋ္ဌေန၊ ထင်းဖြင့်။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ဃဋ္ဋေန္တဿ၊ ခတ်သည်ရှိသော်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏၊ ။ပ။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ န မုစ္စိ၊ မလွတ်။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄၃-၄၄)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ ပဋိသောတေ၊ အယဉ်၏ရှေးရှု၌။ နှာယန္တဿ၊ ရေချိုးသည်ရှိသော်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ န မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄၅)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဋိသောတေ၊ အယဉ်၏ရှေးရှု၌။ နှာယန္တဿ၊ ရေချိုးသည်ရှိသော်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏၊ ။ပ။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ န မုစ္စိ၊ မလွတ်။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄၆-၄၇)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ ဥဒဉ္ဇလံ၊ ညွန်နှင့် ရောသော ရေကို။ ကီဠန္တဿ၊ ကစားသည်ရှိသော်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ န မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄၈)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥဒဉ္ဇလံ၊ ညွန်နှင့် ရောသော ရေကို။ ကီဠန္တဿ၊ ကစားသည်ရှိသော်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏၊ ။ပ။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ န မုစ္စိ၊ မလွတ်။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄၉-၅၀)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ ဓာဝန္တဿ၊ ပြေးသည်ရှိသော်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ န မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၅၁)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ ဓာဝန္တဿ၊ ပြေးသည်ရှိသော်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏၊ ။ပ။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ န မုစ္စိ၊ မလွတ်။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၅၂-၅၃)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ ပုပ္ဖါဝလိယံ၊ ပန်းအစဉ်၌။ ကီဠန္တဿ၊ ကစားသည်ရှိသော်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ န မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၅၄)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုပ္ဖါဝလိယံ၊ ပန်းအစဉ်၌။ ကီဠန္တဿ၊ ကစားသည်ရှိသော်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏၊ ။ပ။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ န မုစ္စိ၊ မလွတ်။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၅၅-၅၆)
၂၆၈။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ ပေါက္ခရဝနေ၊ ကြာတော၌။ ဓာဝန္တဿ၊ ပြေးသည်ရှိသော်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ န မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၅၇)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ပေါက္ခရဝနေ၊ ကြာတော၌။ ဓာဝန္တဿ၊ ပြေးသည်ရှိသော်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏၊ ။ပ။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ န မုစ္စိ၊ မလွတ်။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၅၈-၅၉)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝါလိကံ၊ သဲသို့။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ပဝေသေန္တဿ၊ သွင်းသည်ရှိသော်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏၊ ။ပ။ အသုစိ၊ သုက်။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၆၀-၆၁)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကဒ္ဒမံ၊ ညွန်သို့။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ပဝေသေန္တဿ၊ သွင်းသည်ရှိသော်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏၊ ။ပ။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ န မုစ္စိ၊ မလွတ်။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၆၂-၆၃)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ဥဒကေန၊ ရေဖြင့်။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ဩသိဉ္စန္တဿ၊ လောင်းသည်ရှိသော်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ န မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုမရှိသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၆၄)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥဒကေန၊ ရေဖြင့်။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ဩသိဉ္စန္တဿ၊ လောင်းသည်ရှိသော်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏၊ ။ပ။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ န မုစ္စိ၊ မလွတ်။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၆၅-၆၆)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ သယနေ၊ အိပ်ရာ၌။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ဃဋ္ဋေန္တဿ၊ ခတ်သည်ရှိသော်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏၊ ။ပ။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ န မုစ္စိ၊ မလွတ်။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၆၇-၆၈)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ မောစနာဓိပ္ပါယဿ၊ လွတ်စေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ အင်္ဂုဋ္ဌေန၊ ခြေမဖြင့်။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ဃဋ္ဋေန္တဿ၊ ခတ်သည်ရှိသော်။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏၊ ။ပ။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ န မုစ္စိ၊ မလွတ်။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်၊
အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်ပြီ။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ်အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော နု ခေါ၊ ရောက်လေသလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၆၉-၇၀)
ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာသော။ သုက္ကဝိဿဋ္ဌိသိက္ခာပဒံ၊ သုက္ကဝိဿဋ္ဌိသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၂-ကာယသံသဂ္ဂသိက္ခာပုဒ်
၂၆၉။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ အရညေ၊ တော၌။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ တဿာယသ္မတော၊ ထိုအရှင်လာဠုဒါယီ၏။ ဝိဟာရော၊ ကျောင်းသည်။ အဘိရူပေါ၊ အလွန်အဆင်းလှသည်။ ဒဿနီယော၊ ရှုချင်ဖွယ် ရှိသည်။ ပါသာဒိကော၊ ကြည်လင်ဖွယ် ရှိသည်။ မဇ္ဈေ၊ အလယ်၌။ ဂဗ္ဘော၊ လေးထောင့်တိုက် ရှိသည်။ သမန္တာ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ ပရိယာဂါရော၊ တန်ဆောင်းဝန်းအရံဖြင့် ပြုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မဉ္စပီဌံ၊ ညောင်စောင်း အင်းပျဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘိသိဗိဗ္ဗောဟနံ၊ ဘုံလျှိုအုံးကိုလည်းကောင်း။ သုပညတ္တံ၊ ကောင်းစွာ ခင်းအပ်၏။ ပါနီယံ၊ သောက်ရေကိုလည်းကောင်း။ ပရိဘောဇနီယံ၊ သုံးဆောင်ရေကိုလည်းကောင်း။ သူပဋ္ဌိတံ၊ ကောင်းစွာ တည်ထားအပ်၏။ ပရိဝေဏံ၊ ပရိဝုဏ်ကို။ သုသမ္မဋ္ဌံ၊ ကောင်းစွာ တံမြက်လှည်းအပ်၏။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ အာယသ္မတော ဥဒါယိဿ၊ အရှင်ဥဒါယီ၏။ ဝိဟာရပေက္ခကာ၊ ကျောင်းကို ကြည့်ရှုလိုကုန်သည်ဖြစ်၍။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဗြာဟ္မဏောပိ၊ ပုဏ္ဏားသည်လည်း။ သပဇာပတိကော၊ မယားနှင့် တကွ။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်ဥဒါယီရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ၊ အရှင်ဥဒါယီကို။ “မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဘောတော ဥဒါယိဿ၊ အရှင်ဥဒါယီ၏။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ပေက္ခိတုံ၊ ကြည့်ရှုခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမ၊ အလိုရှိပါကုန်၏၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ ပေက္ခဿု၊ ကြည့်ရှုလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ အဝါပုရဏံ၊ သံကောက်ကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ဃဋိကံ၊ မင်းတုပ်ကို။ ဥဂ္ဃါဋေတွာ၊ နုတ်ခွါ၍။ ကဝါဋံ၊ တံခါးရွက်ကို။ ပဏာမေတွာ၊ တွန်း၍။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းသို့။ ပါဝိသိ၊ ဝင်၏။ သောပိ ခေါ ဗြာဟ္မဏော၊ ထိုပုဏ္ဏားသည်လည်း။ အာယသ္မတော ဥဒါယိဿ၊ အရှင်ဥဒါယီ၏။ ပိဋ္ဌိတော၊ နောက်မှ။ ပါဝိသိ၊ ဝင်၏။ သာပိ ခေါ ဗြာဟ္မဏီ၊ ထိုပုဏ္ဏေးမသည်လည်း။ တဿ ဗြာဟ္မဏဿ၊ ထိုပုဏ္ဏား၏။ ပိဋ္ဌိတော၊ နောက်မှ။ ပါဝိသိ၊ ဝင်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ဝါတပါနေ၊ လေသောက်တံခါးတို့ကို။ ဝိဝရန္တော၊ ဖွင့်လျက်။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ဝါတပါနေ၊ လေသောက်တံခါးတို့ကို။ ထကေန္တော၊ ပိတ်လျက်။ ဂဗ္ဘံ၊ တိုက်ကို။ အနုပရိဂန္တွာ၊ အစဉ်အားဖြင့် လှည့်သွား၍။ ပိဋ္ဌိတော၊ နောက်မှ။ အာဂန္တွာ၊ လာ၍။ တဿာ ဗြာဟ္မဏိယာ၊ ထိုပုဏ္ဏေးမ၏။ အင်္ဂမင်္ဂါနိ၊ အင်္ဂါကြီးငယ်တို့ကို။ ပရာမသိ၊ သုံးသပ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဗြာဟ္မဏော၊ ထိုပုဏ္ဏားသည်။ အာယသ္မတာ ဥဒါယိနာ၊ အရှင်ဥဒါယီနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ပဋိသမ္မောဒိတွာ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟော၍။ အဂမာသိ၊ သွား၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဗြာဟ္မဏော၊ ထိုပုဏ္ဏားသည်။ အတ္တမနော၊ ဝမ်းမြောက်သည်ဖြစ်၍။ အတ္တမနဝါစံ၊ ဝမ်းမြောက်သော စကားကို။ နိစ္ဆာရေသိ၊ မြွက်၏။ ကိံ နိစ္ဆာရေသိ၊ အဘယ်သို့ မြွက်သနည်း။ “ယေ ဣမေ သမဏာ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ ဧဝရူပေ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ အရညေ၊ တော၌။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ သမဏာ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ဥဠာရာ၊ မြတ်ကုန်၏။ ယော၊ အကြင်ဥဒါယီသည်။ ဧဝရူပေ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ အရညေ၊ တော၌။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ သောပိ ဘဝံ ဥဒါယီ၊ ထိုအရှင် ဥဒါယီသည်လည်း။ ဥဠာရော၊ မြတ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိစ္ဆာရေသိ၊ မြွက်၏။
ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ သာ ဗြာဟ္မဏီ၊ ထိုပုဏ္ဏေးမသည်။ တံ ဗြာဟ္မဏံ၊ ထိုပုဏ္ဏားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ် သို့ ဆိုသနည်း။ “တဿ၊ ထိုဥဒါယီ၏။ ဥဠာရတ္တတာ၊ မြတ်သော သဘောရှိသည်၏ အဖြစ်သည်။ ကုတော၊ အဘယ်မှာ ရှိအံ့နည်း။ တွံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါ၏။ အင်္ဂမင်္ဂါနိ၊ အင်္ဂါကြီးငယ်တို့ကို။ ပရာမသိ ယထေဝ၊ သုံးသပ်သကဲ့သို့သာလျှင်။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ သမဏော ဥဒါယီ၊ ရဟန်းဥဒါယီသည်။ မေ၊ ငါ၏။ အင်္ဂမင်္ဂါနိ၊ အင်္ဂါကြီးငယ်တို့ကို။ ပရာမသိ၊ သုံးသပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဗြာဟ္မဏော၊ ထိုပုဏ္ဏားသည်။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆို၏။ ကိံ ဥဇ္ဈာယတိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့သနည်း။ ကိံ ခိယျတိ၊ အဘယ်သို့ ရှုတ်ချသနည်း။ ကိံ ဝိပါစေတိ၊ အဘယ်သို့ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုသနည်း။ “သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ သမဏာ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ အလဇ္ဇိနော၊ အရှက်မရှိကုန်။ ဒုဿီလာ၊ သီလမရှိကုန်။ မုသာဝါဒိနော၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို ဆိုလေ့ရှိကုန်၏။ ဣမေ ဟိ၊ ဤရဟန်းတို့သည်သာလျှင်။ ဓမ္မစာရိနော၊ တရားကို ကျင့်လေ့ရှိကုန်၏ဟူ၍။ သမစာရိနော၊ ကောင်းသော အကျင့်ကို ကျင့်လေ့ရှိကုန်၏ဟူ၍။ ဗြဟ္မစာရိနော၊ မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်လေ့ရှိကုန်၏ဟူ၍၊
သစ္စဝါဒိနော၊ မှန်သော စကားကို ဆိုလေ့ရှိကုန်၏ဟူ၍။ သီလဝန္တော၊ သီလရှိကုန်၏ဟူ၍။ ကလျာဏဓမ္မာ၊ ကောင်းသော သဘောရှိကုန်၏ဟူ၍။ ပဋိဇာနိဿန္တိ နာမ၊ ဝန်ခံကုန်ဘိသနည်း။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ သာမညံ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ ဗြဟ္မညံ၊ မြတ်သည်၏ အဖြစ်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ သာမညံ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်သည်။ နဋ္ဌံ၊ ပျောက်ပြီ။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ ဗြဟ္မညံ၊ မြတ်သည်၏ အဖြစ်သည်။ နဋ္ဌံ၊ ပျောက်ပြီ။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ သာမညံ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်သည်။ ကုတော၊ အဘယ်မှာ ရှိအံ့နည်း။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ ဗြဟ္မညံ၊ မြတ်သည်၏ အဖြစ်သည်။ ကုတော၊ အဘယ်မှာ ရှိအံ့နည်း။ ဣမေ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ သာမညာ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်မှ။ အပဂတာ၊ ကင်းကုန်ပြီ။ ဣမေ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ဗြဟ္မညာ၊ မြတ်သည်၏ အဖြစ်မှ။ အပဂတာ၊ ကင်းကုန်ပြီ။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သမဏော ဥဒါယီ၊ ရဟန်းဥဒါယီသည်။ မမ၊ ငါ၏။ ဘရိယာယ၊ မယား၏။ အင်္ဂမင်္ဂါနိ၊ အင်္ဂါကြီးငယ်တို့ကို။ ပရာမသိဿတိ နာမ၊ သုံးသပ်ဘိသနည်း။ ကုလိတ္ထီဟိ၊ အမျိုးအိမ်ရှင်မတို့သည်လည်းကောင်း။ ကုလဓီတာဟိ၊ အမျိုးသမီးကြီးတို့သည်လည်းကောင်း။ ကုလကုမာရီဟိ၊ အမျိုးသမီးငယ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ကုလသုဏှာဟိ၊ အမျိုးချွေးမတို့သည်လည်းကောင်း။ ကုလဒါသီဟိ၊ အမျိုးကျွန်မတို့သည်လည်းကောင်း။ အာရာမံ ဝါ၊ အရံသို့လည်းကောင်း။ ဝိဟာရံ ဝါ၊ ကျောင်းသို့လည်းကောင်း။ ဂန္တုံ၊ သွားခြင်းငှာ။ န ဟိ သက္ကာ၊ မတတ်ကောင်းသည်သာတည်း။ ကုလိတ္ထိယော၊ အမျိုးအိမ်ရှင်မတို့သည်လည်းကောင်း။ ကုလဓီတရော၊ အမျိုးသမီးကြီးတို့သည်လည်းကောင်း။ ကုလကုမာရိယော၊ အမျိုးသမီးငယ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ကုလသုဏှာယော၊ အမျိုးချွေးမတို့သည်လည်းကောင်း။ ကုလဒါသိယော၊ အမျိုးကျွန်မတို့သည်လည်းကောင်း။ အာရာမံ ဝါ၊ အရံသို့လည်းကောင်း။ ဝိဟာရံ ဝါ၊ ကျောင်းသို့လည်းကောင်း။ သစေ ဂစ္ဆေယျုံ၊ အကယ်၍ သွားကုန်ငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ သွားကုန်သည်ရှိသော်။ တာပိ၊ ထိုမိန်းမတို့ကိုလည်း။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဒူသေယျုံ၊ ဖျက်ဆီးကုန်ရာ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆို၏။
ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တဿ၊ ကဲ့ရဲ့သော။ ခိယျန္တဿ၊ ရှုတ်ချသော။ ဝိပါစေန္တဿ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုသော။ တဿ ဗြာဟ္မဏဿ၊ ထိုပုဏ္ဏား၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ အလိုနည်းကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ကိံ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့ကုန်သနည်း။ ကိံ ခိယျန္တိ၊ အဘယ်သို့ ရှုတ်ချကုန်သနည်း။ ကိံ ဝိပါစေန္တိ၊ အဘယ်သို့ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သနည်း။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ကာယသံသဂ္ဂံ၊ ကိုယ်ဖြင့် နှီးနှောခြင်းသို့။ သမာပဇ္ဇိဿတိ နာမ၊ ရောက်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ၊ အရှင်ဥဒါယီကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ သန္နိပါတာပေတွာ၊ စည်းဝေးစေ၍။ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ၊ အရှင်ဥဒါယီကို။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ကိံ ပဋိပုစ္ဆိ၊ အဘယ်သို့ မေးတော်မူသနည်း။ “ဥဒါယိ၊ ဥဒါယီ- တွံ- သင်သည်။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ကာယသံသဂ္ဂံ၊ ကိုယ်ဖြင့် နှီးနှောခြင်းသို့။ သမာပဇ္ဇသိ၊ ရောက်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ကိံ ဝိဂရဟိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့တော်မူသနည်း။ “မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ အနနုစ္ဆဝိကံ၊ မလျောက်ပတ်။ အနနုလောမိကံ၊ မလျော်။ အပ္ပတိရူပံ၊ မသင့်တင့်။ အဿာမဏကံ၊ ရဟန်းတို့၏ အမူအရာမဟုတ်။ အကပ္ပိယံ၊ မအပ်။ အကရဏီယံ၊ မပြုအပ်။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ကာယသံသဂ္ဂံ၊ ကိုယ်ဖြင့် နှီးနှောခြင်းသို့။ သမာပဇ္ဇိဿသိ နာမ၊ ရောက်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိရာဂါယ၊ တပ်ခြင်း ကင်းစိမ့်သောငှာ။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ ဒေသိတော နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ သရာဂါယ၊ တပ်ခြင်းနှင့်တကွ ဖြစ်စေခြင်းငှာ။ နော ဒေသိတော နနု၊ မဟောအပ်သည် မဟုတ်လော၊ ။ပ။ ကာမပရိဠာဟာနံ၊ ကာမတည်းဟူသော ပူပန်ခြင်းတို့၏။ ဝူပသမော၊ ငြိမ်းခြင်းကို။ အက္ခာတော နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၂၇၀။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဩတိဏ္ဏော၊ ရာဂတည်းဟူသော ဘီလူးသည် ပူးဝင်အပ်သည်ဖြစ်၍။ ဝိပရိဏတေန၊ ဖောက်ပြန်၍ တည်သော။ စိတ္တေန၊ စိတ်ဖြင့်။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ကာယသံသဂ္ဂံ၊ ကိုယ်ဖြင့် နှီးနှောခြင်းသို့။ သမာပဇ္ဇေယျ၊ ရောက်ငြားအံ့။ ဟတ္ထဂ္ဂါဟံ ဝါ၊ လက်ကို ကိုင်ခြင်းသို့ လည်းကောင်း။ ဝေဏိဂ္ဂါဟံ ဝါ၊ ဆံထုံးကို ကိုင်ခြင်းသို့လည်းကောင်း။ အညတရဿ ဝါ အညတရဿ ဝါ၊ တစ်ပါးပါးလည်းဖြစ်သော။ အင်္ဂဿ၊ အင်္ဂါကြီးငယ်ကို။ ပရာမသနံ၊ သုံးသပ်ခြင်းသို့။ သမာပဇ္ဇေယျ၊ ရောက်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သံဃာဒိသေသော၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိနိကာယော၊ အာပတ်အပေါင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၂၇၁။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပန- ဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းကို၊ ။ပ။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခု- ဟူသည်ကား၊ ။ပ။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခု- ဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဩတိဏ္ဏော နာမ၊ ဩတိဏ္ဏ မည်သည်ကား။ သာရတ္တော၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်း ရှိသည်။ အပေက္ခဝါ၊ ငဲ့ခြင်း ရှိသည်။ ပဋိဗဒ္ဓစိတ္တော၊ ရာဂဖြင့် ဖွဲ့သော စိတ် ရှိသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။
ဝိပရိဏတန္တိ၊ ဝိပရိဏတံ- ဟူသည်ကား။ ရတ္တံ၊ တပ်သော။ စိတ္တံပိ၊ စိတ်သည်လည်း။ ဝိပရိဏတံ၊ ဝိပရိဏတ မည်၏။ ဒုဋ္ဌံ၊ အမျက်ထွက်သော။ စိတ္တံပိ၊ စိတ်သည်လည်း။ ဝိပရိဏတံ၊ ဝိပရိဏတ မည်၏။ မူဠှံ၊ တွေဝေသော။ စိတ္တံပိ၊ စိတ်သည်လည်း။ ဝိပရိဏတံ၊ ဝိပရိဏတ မည်၏။ အပိ စ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ရတ္တံ၊ တပ်သော။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤကာယသံသဂ္ဂအရာ၌။ “ဝိပရိဏတ”န္တိ၊ ဝိပရိဏတ- ဟူ၍။ အဓိပ္ပေတံ၊ အလိုရှိအပ်၏။
မာတုဂါမော နာမ၊ မာတုဂါမ မည်သည်ကား။ မနုဿိတ္ထီ၊ လူမိန်းမတည်း။ န ယက္ခီ၊ ဘီလူးမ မဟုတ်။ န ပေတီ၊ ပြိတ္တာမ မဟုတ်။ န တိရစ္ဆာနဂတာ၊ တိရစ္ဆာန်မ မဟုတ်။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ တဒဟုဇာတာ၊ ထိုနေ့၌ ဖွားသော။ ဒါရိကာပိ၊ သတို့သမီးသည်လည်း။ မာတုဂါမော နာမ၊ မာတုဂါမ မည်၏။ မဟတ္တရီ၊ ကြီးသော မိန်းမသည်။ ပဂေဝ၊ အဘယ်ဆိုဖွယ်ရာရှိအံ့နည်း။
သဒ္ဓိန္တိ၊ သဒ္ဓိံ- ဟူသည်ကား။ ဧကတော၊ တကွနက်။
ကာယသံသဂ္ဂံ သမာပဇ္ဇေယျာတိ၊ ကာယသံသဂ္ဂံ သမာပဇ္ဇေယျ- ဟူသည်ကား။ အဇ္ဈာစာရော၊ ပညတ်တော်ကို လွန်ကျူး၍ ကျင့်ခြင်းကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
ကပ္ပရံ၊ တံတောင်ဆစ်ကို။ ဥပါဒါယ၊ အစပြု၍။ ယာ၀ အဂ္ဂနခါ၊ လက်သည်းဖျားတိုင်အောင်။ ဟတ္ထော နာမ၊ ဟတ္ထ မည်၏။
သုဒ္ဓကေသာ ဝါ၊ သက်သက်သော ဆံပင်သည်လည်းကောင်း။ သုတ္တမိဿာ ဝါ၊ ချည်နှင့်ရောသော ဆံပင်သည်လည်းကောင်း။ မာလာမိဿာ ဝါ၊ ပန်းနှင့်ရောသော ဆံပင်သည်လည်းကောင်း။ ဟိရညမိဿာ ဝါ၊ ငွေနှင့်ရောသော ဆံပင်သည်လည်းကောင်း။ သုဝဏ္ဏမိဿာ ဝါ၊ ရွှေနှင့်ရောသော ဆံပင်သည်လည်းကောင်း။ မုတ္တာမိဿာ ဝါ၊ ပုလဲသွယ်နှင့်ရောသော ဆံပင်သည်လည်းကောင်း။ မဏိမိဿာ ဝါ၊ ပတ္တမြားကုံးနှင့်ရောသော ဆံပင်သည်လည်းကောင်း။ ဝေဏီ နာမ၊ ဝေဏီမည်၏။
ဟတ္ထဉ္စ၊ လက်ကိုလည်းကောင်း။ ဝေဏိဉ္စ၊ ဆံထုံးကိုလည်းကောင်း။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ အဝသေသံ၊ ကြွင်းသော ကိုယ်အစိတ်သည်။ အင်္ဂံ နာမ၊ အင်္ဂါမည်၏။
၂၇၂။ အာမသနာ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်ခြင်း။ ပရာမသနာ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်ခြင်း။ ဩမသနာ၊ အောက်သို့ သက်၍ သုံးသပ်ခြင်း။ ဥမ္မသနာ၊ အထက်သို့ လှန်၍ သုံးသပ်ခြင်း။ ဩလင်္ဃနာ၊ အောက်သို့ ခုန်လွှား၍ သုံးသပ်ခြင်း။ ဥလ္လင်္ဃနာ၊ အထက်သို့ ခုန်လွှား၍ သုံးသပ်ခြင်း။ အာကဍ္ဎနာ၊ ရှေးရှုငင်ခြင်း။ ပတိကဍ္ဎနာ၊ တွန်းခြင်း။ အဘိနိဂ္ဂဏှနာ၊ နှိပ်ခြင်း။ အဘိနိပ္ပီဠနာ၊ ညှပ်ခြင်း။ ဂဟဏံ၊ ကိုင်ခြင်း။ ဆုပနံ၊ တို့ခြင်း။
အာမသနာ နာမ၊ အာမသန မည်သည်ကား။ အာမဋ္ဌမတ္တာ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်ကာမျှတည်း။
ပရာမသနာ နာမ၊ ပရာမသန မည်သည်ကား။ ဣတော စိတော စ၊ ဤမှထိုမှလည်း။ သံစောပနာ၊ လှုပ်ရှားစေခြင်းတည်း။
ဩမသနာ နာမ၊ ဩမသန မည်သည်ကား။ ဟေဋ္ဌာ၊ အောက်သို့။ ဩရောပနာ၊ ချခြင်းတည်း။
ဥမ္မသနာ နာမ၊ ဥမ္မသန မည်သည်ကား။ ဥဒ္ဓံ၊ အထက်သို့။ ဥစ္စာရဏာ၊ ရွေ့ရှားခြင်းတည်း။
ဩလင်္ဃနာ နာမ၊ ဩလင်္ဃန မည်သည်ကား။ ဟေဋ္ဌာ၊ အောက်သို့။ ဩနမနာ၊ ညွတ်ခြင်းတည်း။
ဥလ္လင်္ဃနာ နာမ၊ ဥလ္လင်္ဃန မည်သည်ကား။ ဥဒ္ဓံ၊ အထက်သို့။ ဥစ္စာရဏာ၊ ရွေ့ရှားခြင်းတည်း။
အာကဍ္ဎနာ နာမ၊ အာကဍ္ဎန မည်သည်ကား။ အာဝိဉ္ဆနာ၊ ဆွဲခြင်းတည်း။
ပတိကဍ္ဎနာ နာမ၊ ပတိကဍ္ဎန မည်သည်ကား။ ပတိပ္ပဏာမနာ၊ တွန်းခြင်းတည်း။
အဘိနိဂ္ဂဏှနာ နာမ၊ အဘိနိဂ္ဂဏှန မည်သည်ကား။ အင်္ဂံ၊ အင်္ဂါကို။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ နိပ္ပီဠနာ၊ ညှပ်ခြင်းတည်း။
အဘိနိပ္ပီဠနာ နာမ၊ အဘိနိပ္ပီဠန မည်သည်ကား။ ကေနစိ၊ တစ်စုံတစ်ခုနှင့်။ သဟ၊ တကွ။ နိပ္ပီဠနာ၊ ညှပ်ခြင်းတည်း။
ဂဟဏံ နာမ၊ ဂဟဏ မည်သည်ကား။ ဂဟိတမတ္တံ၊ ကိုင်ကာမျှတည်း။
ဆုပနံ နာမ၊ ဆုပန မည်သည်ကား။ ဖုဋ္ဌမတ္တံ၊ ထိကာမျှတည်း။
သံဃာဒိသေသောတိ၊ သံဃာဒိသေသောဟူသည်ကား၊ ။ပ။ တေနပိ၊ ထို့ကြောင့်လည်း။ “သံဃာဒိသေသော”တိ၊ သံဃာဒိသေသော- ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
၂၇၃။ ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမ၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့။ ဩမသတိ၊ အောက်သို့ သက်၍ သုံးသပ်အံ့။ ဥမ္မသတိ၊ အထက်သို့ ပင့်၍ သုံးသပ်အံ့။ ဩလင်္ဃေတိ၊ အောက်သို့ ခုန်လွှား၍ သုံးသပ်အံ့။ ဥလ္လင်္ဃေတိ၊ အထက်သို့ ခုန်တက်၍ သုံးသပ်အံ့။ အာကဍ္ဎတိ၊ ရှေးရှုဆွဲငင်အံ့။ ပတိကဍ္ဎတိ၊ တွန်းအံ့။ အဘိနိဂ္ဂဏှာတိ၊ အလွန်နှိပ်အံ့။ အဘိနိပ္ပီဠေတိ၊ အလွန်ညှပ်အံ့။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမ၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏ္ဍကသညီ၊ ပဏ္ဍုက်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမ၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပုရိသသညီ၊ ယောကျ်ားဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမ၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တိရစ္ဆာနဂတသညီ၊ တိရစ္ဆာန်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမ၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပဏ္ဍကော စ၊ ပဏ္ဍုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏ္ဍကသညီ၊ ပဏ္ဍုက်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ပဏ္ဍကဿ၊ ပဏ္ဍုက်၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပဏ္ဍကော စ၊ ပဏ္ဍုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ပဏ္ဍကဿ၊ ပဏ္ဍုက်၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပဏ္ဍကော စ၊ ပဏ္ဍုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပုရိသသညီ၊ ယောကျ်ားဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ပဏ္ဍကဿ၊ ပဏ္ဍုက်၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးအပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပဏ္ဍကော စ၊ ပဏ္ဍုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တိရစ္ဆာနဂတသညီ၊ တိရစ္ဆာန်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ပဏ္ဍကဿ၊ ပဏ္ဍုက်၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပဏ္ဍကော စ၊ ပဏ္ဍုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ပဏ္ဍကဿ၊ ပဏ္ဍုက်၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုရိသော စ၊ ယောကျ်ားသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပုရိသသညီ၊ ယောကျ်ားဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုရိသော စ၊ ယောကျ်ားသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ ပုရိသော စ၊ ယောကျ်ားသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တိရစ္ဆာနဂတသညီ၊ တိရစ္ဆာန်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုရိသော စ၊ ယောကျ်ားသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုရိသော စ၊ ယောကျ်ားသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏ္ဍကသညီ၊ ပဏ္ဍုက်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တိရစ္ဆာနဂတော စ၊ တိရစ္ဆာန်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တိရစ္ဆာနဂတသညီ၊ တိရစ္ဆာန်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ တိရစ္ဆာနဂတဿ၊ တိရစ္ဆာန်၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တိရစ္ဆာနဂတော စ၊ တိရစ္ဆာန်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ တိရစ္ဆာနဂတော စ၊ တိရစ္ဆာန်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ တိရစ္ဆာနဂတော စ၊ တိရစ္ဆာန်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏ္ဍကသညီ၊ ပဏ္ဍုက်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ တိရစ္ဆာနဂတော စ၊ တိရစ္ဆာန်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပုရိသသညီ၊ ယောကျ်ားဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ တိရစ္ဆာနဂတဿ၊ တိရစ္ဆာန်၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဧကမူလကံ၊ ဧကမူလကသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၂၇၄။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ သံဃာဒိသေသာနံ၊ သံဃာဒိသိသ် အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ထုလ္လစ္စယာနံ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၌။ ပဏ္ဍကသညီ၊ ပဏ္ဍုက်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ ပုရိသသညီ၊ ယောကျ်ားဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ တိရစ္ဆာနဂတသညီ၊ တိရစ္ဆာန်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ထုလ္လစ္စယာနံ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ပဏ္ဍကာ၊ ပဏ္ဍုက်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ပဏ္ဍကာနံ၊ ပဏ္ဍုက်တို့၌။ ပဏ္ဍကသညီ၊ ပဏ္ဍုက်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ပဏ္ဍကာနံ၊ ပဏ္ဍုက်တို့၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ထုလ္လစ္စယာနံ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ပဏ္ဍကာ၊ ပဏ္ဍုက်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ပဏ္ဍကာနံ၊ ပဏ္ဍုက်တို့၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ ပုရိသသညီ၊ ယောကျ်ားဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ တိရစ္ဆာနဂတသညီ၊ တိရစ္ဆာန်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ပဏ္ဍကာနံ၊ ပဏ္ဍုတ်တို့၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ပုရိသာ၊ ယောကျ်ားတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ပုရိသာနံ၊ ယောကျ်ားတို့၌။ ပုရိသသညီ၊ ယောကျ်ားဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ပုရိသာနံ၊ ယောကျ်ားတို့၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ပုရိသာ၊ ယောကျ်ားတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်၏။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ပုရိသာနံ၊ ယောကျ်ားတို့၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ တိရစ္ဆာနဂတသညီ၊ တိရစ္ဆာန်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဏ္ဍကသညီ၊ ပဏ္ဍုက်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ပုရိသာနံ၊ ယောကျ်ားတို့၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဒွေ၊ နှစ်ကောင်ကုန်သော။ တိရစ္ဆာနဂတာ၊ တိရစ္ဆာန်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်၏။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ကောင်ကုန်သော။ တိရစ္ဆာနဂတာနံ၊ တိရစ္ဆာန်တို့၌။ တိရစ္ဆာနဂတသညီ၊ တိရစ္ဆာန်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ကောင်ကုန်သော။ တိရစ္ဆာနဂတာနံ၊ တိရစ္ဆာန်တို့၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဒွေ၊ နှစ်ကောင်ကုန်သော။ တိရစ္ဆာနဂတာ၊ တိရစ္ဆာန်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ကောင်ကုန်သော။ တိရစ္ဆာနဂတာနံ၊ တိရစ္ဆာန်တို့၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဏ္ဍကသညီ၊ ပဏ္ဍုက်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုရိသသညီ၊ ယောကျ်ားဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ကောင်ကုန်သော။ တိရစ္ဆာနဂတာနံ၊ တိရစ္ဆာန်တို့၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၂၇၅။ ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏ္ဍကော စ၊ ပဏ္ဍုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏ္ဍကော စ၊ ပဏ္ဍုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ထုလ္လစ္စယေန၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏ္ဍကော စ၊ ပဏ္ဍုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၌။ ပဏ္ဍကသညီ၊ ပဏ္ဍုက်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ထုလ္လစ္စယာနံ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏ္ဍကော စ၊ ပဏ္ဍုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၌။ ပုရိသသညီ၊ ယောကျ်ားဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ထုလ္လစ္စယေန၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏ္ဍကော စ၊ ပဏ္ဍုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၌။ တိရစ္ဆာနဂတသညီ၊ တိရစ္ဆာန်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ထုလ္လစ္စယေန၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပုရိသော စ၊ ယောကျ်ားသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပုရိသော စ၊ ယောကျ်ားသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ ပဏ္ဍကသညီ၊ ပဏ္ဍုက်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုရိသသညီ၊ ယောကျ်ားဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ တိရစ္ဆာနဂတသညီ၊ တိရစ္ဆာန်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ထုလ္လစ္စယေန၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တိရစ္ဆာနဂတော စ၊ တိရစ္ဆာန်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တိရစ္ဆာနဂတော စ၊ တိရစ္ဆာန်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ ပဏ္ဍကသညီ၊ ပဏ္ဍုက်ဟု အမှတ်ရှိသည် ဖြစ်၍။ ပုရိသသညီ၊ ယောကျ်ားဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ တိရစ္ဆာနဂတသညီ၊ တိရစ္ဆာန်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ထုလ္လစ္စယေန၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပဏ္ဍကော စ၊ ပဏ္ဍုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပုရိသော စ၊ ယောကျ်ားသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၌။ ပဏ္ဍကသညီ၊ ပဏ္ဍုက်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ထုလ္လစ္စယေန၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပဏ္ဍကော စ၊ ပဏ္ဍုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပုရိသော စ၊ ယောကျ်ားသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ ပုရိသသညီ၊ ယောကျ်ားဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ တိရစ္ဆာနဂတသညီ၊ တိရစ္ဆာန်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပဏ္ဍကော စ၊ ပဏ္ဍုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တိရစ္ဆာနဂတော စ၊ တိရစ္ဆာန်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၌။ ပဏ္ဍကသညီ၊ ပဏ္ဍုက်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ထုလ္လစ္စယေန၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပဏ္ဍကော စ၊ ပဏ္ဍုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တိရစ္ဆာနဂတော စ၊ တိရစ္ဆာန်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ ပုရိသသညီ၊ ယောကျ်ားဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ တိရစ္ဆာနဂတသညီ၊ တိရစ္ဆာန်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုရိသော စ၊ ယောကျ်ားသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တိရစ္ဆာနဂတော စ၊ တိရစ္ဆာန်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၌။ ပုရိသသညီ၊ ယောကျ်ားဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုရိသော စ၊ ယောကျ်ားသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တိရစ္ဆာနဂတော စ၊ တိရစ္ဆာန်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ တိရစ္ဆာနဂတသညီ၊ တိရစ္ဆာန်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဏ္ဍကသညီ၊ ပဏ္ဍုက်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဒုမူလကံ၊ ဒုမူလကသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၂၇၆။ ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမ၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ထုလ္လစ္စယာနံ၊ ထုလ္လစ္စဉ်း အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏ ပဏ္ဍကော စ- ပဏ္ဍုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ထုလ္လစ္စယေန၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမ၏။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၏။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ထုလ္လစ္စယာနံ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏ္ဍကော စ၊ ပဏ္ဍုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၏။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ထုလ္လစ္စယေန၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမ၏။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၏။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏ္ဍကော စ၊ ပဏ္ဍုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၏။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမ၏။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၏။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏ္ဍကော စ၊ ပဏ္ဍုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၏။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမ၏။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၏။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏ္ဍကော စ၊ ပဏ္ဍုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၏။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမ၏။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၏။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏ ပဏ္ဍကော စ- ပဏ္ဍုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သောသူတို့၏။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဘိက္ခုပေယျာလော၊ ဘိက္ခုပေယျာလသည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးပြီ။
၂၇၇။ ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့။ ဩမသတိ၊ အောက်သို့ သက်၍ သုံးသပ်အံ့။ ဥမ္မသတိ၊ အထက်သို့ လှန်၍ သုံးသပ်အံ့။ ဩလင်္ဃေတိ၊ အောက်သို့ ခုန်လွှား၍ သုံးသပ်အံ့။ ဥလ္လင်္ဃေတိ၊ အထက်သို့ ခုန်တက်၍ သုံးသပ်အံ့။ အာကဍ္ဎတိ၊ ရှေးရှုဆွဲငင်အံ့။ ပတိကဍ္ဎတိ၊ တွန်းအံ့။ အဘိနိဂ္ဂဏှာတိ၊ နှိပ်အံ့။ အဘိနိပ္ပီဠေတိ၊ ညှပ်အံ့။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ သေဝနာဓိပ္ပါယော၊ မှီဝဲခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဝါယမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ဖဿံ၊ အတွေ့ကို။ ပဋိဝိဇာနာတိ၊ သာယာအံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထိယော စ၊ မိန်းမတို့သည်လည်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထိယော စ၊ မိန်းမတို့သည်လည်း။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသန္တိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်ကုန်အံ့။ ပရာမသန္တိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်ကုန်အံ့။ ဩမသန္တိ၊ အောက်သို့ သက်၍ သုံးသပ်ကုန်အံ့။ ဥမ္မသန္တိ၊ အထက်သို့ လှန်၍ သုံးသပ်ကုန်အံ့။ ဩလင်္ဃေန္တိ၊ အောက်သို့ ခုန်လွှား၍ သုံးသပ်ကုန်အံ့။ ဥလ္လေင်္ဃေန္တိ၊ အထက်သို့ ခုန်တက်၍ သုံးသပ်ကုန်အံ့။ အာကဍ္ဎန္တိ၊ ရှေးရှုငင်ကုန်အံ့။ ပတိကဍ္ဎန္တိ၊ တွန်းကုန်အံ့။ အဘိနိဂ္ဂဏှန္တိ၊ နှိပ်ကုန်အံ့။ အဘိနိပ္ပီဠေန္တိ၊ ညှပ်ကုန်အံ့။ ဂဏှန္တိ၊ ကိုင်ကုန်အံ့။ ဆုပန္တိ၊ တို့ကုန်အံ့။ သေဝနာဓိပ္ပါယော၊ မှီဝဲခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဝါယမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ဖဿံ၊ အတွေ့ကို။ ပဋိဝိဇာနာတိ၊ သာယာအံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ သံဃာဒိသေသာနံ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏ္ဍကော စ၊ ပဏ္ဍုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘော စ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့သည်လည်း။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသန္တိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်ကုန်အံ့။ ပရာမသန္တိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်ကုန်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှန္တိ၊ ကိုင်ကုန်အံ့။ ဆုပန္တိ၊ တို့ကုန်အံ့။ သေဝနာဓိပ္ပါယော၊ မှီဝဲခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဝါယမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ဖဿံ၊ အတွေ့ကို။ ပဋိဝိဇာနာတိ၊ သာယာအံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့် တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ သေဝနာဓိပ္ပါယော၊ မှီဝဲခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဝါယမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ဖဿံ၊ အတွေ့ကို။ ပဋိဝိဇာနာတိ၊ သာယာအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ သာရတ္တော စ- ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထိယော စ၊ မိန်းမတို့သည်လည်း။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသန္တိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်ကုန်အံ့။ ပရာမသန္တိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်ကုန်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှန္တိ၊ ကိုင်ကုန်အံ့။ ဆုပန္တိ၊ တို့ကုန်အံ့။ သေဝနာဓိပ္ပါယော၊ မှီဝဲခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဝါယမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ဖဿံ၊ အတွေ့ကို။ ပဋိဝိဇာနာတိ၊ သာယာအံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ထုလ္လစ္စယာနံ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏ္ဍကော စ၊ ပဏ္ဍုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘော စ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့သည်လည်း။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသန္တိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်ကုန်အံ့။ ပရာမသန္တိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်ကုန်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှန္တိ၊ ကိုင်ကုန်အံ့။ ဆုပန္တိ၊ တို့ကုန်အံ့။ သေဝနာဓိပ္ပါယော၊ မှီဝဲခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဝါယမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ဖဿံ၊ အတွေ့ကို။ ပဋိဝိဇာနာတိ၊ သာယာအံ့။ ထုလ္လစ္စယေန၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ သေဝနာဓိပ္ပါယော၊ မှီဝဲခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဝါယမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ဖဿံ၊ အတွေ့ကို။ ပဋိဝိဇာနာတိ၊ သာယာအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထိယော စ၊ မိန်းမတို့သည်လည်း။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသန္တိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်ကုန်အံ့။ ပရာမသန္တိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်ကုန်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှန္တိ၊ ကိုင်ကုန်အံ့။ ဆုပန္တိ၊ တို့ကုန်အံ့။ သေဝနာဓိပ္ပါယော၊ မှီဝဲခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဝါယမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ဖဿံ၊ အတွေ့ကို။ ပဋိဝိဇာနာတိ၊ သာယာအံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ထုလ္လစ္စယာနံ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏ္ဍကော စ၊ ပဏ္ဍုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘော စ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့သည်လည်း။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသန္တိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်ကုန်အံ့။ ပရာမသန္တိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်ကုန်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှန္တိ၊ ကိုင်ကုန်အံ့။ ဆုပန္တိ၊ တို့ကုန်အံ့။ သေဝနာဓိပ္ပါယော၊ မှီဝဲခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဝါယမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ဖဿံ၊ အတွေ့ကို။ ပဋိဝိဇာနာတိ၊ သာယာအံ့။ ထုလ္လစ္စယေန၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ။ပ။
၂၇၈။ ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ ပရာမသတိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှာတိ၊ ကိုင်အံ့။ ဆုပတိ၊ တို့အံ့။ သေဝနာဓိပ္ပါယော၊ မှီဝဲခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဝါယမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ဖဿံ၊ အတွေ့ကို။ ပဋိဝိဇာနာတိ၊ သာယာအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၌။ ဣတ္ထီသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထိယော စ၊ မိန်းမတို့သည်လည်း။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသန္တိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်ကုန်အံ့။ ပရာမသန္တိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်ကုန်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှန္တိ၊ ကိုင်ကုန်အံ့။ ဆုပန္တိ၊ တို့ကုန်အံ့။ သေဝနာဓိပ္ပါယော၊ မှီဝဲခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဝါယမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ဖဿံ၊ အတွေ့ကို။ ပဋိဝိဇာနာတိ၊ သာယာအံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏ္ဍကော စ၊ ပဏ္ဍုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘော စ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့သည်လည်း။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ ကာယပဋိဗဒ္ဓေန၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသန္တိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်ကုန်အံ့။ ပရာမသန္တိ၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်ကုန်အံ့၊ ။ပ။ ဂဏှန္တိ၊ ကိုင်ကုန်အံ့။ ဆုပန္တိ၊ တို့ကုန်အံ့။ သေဝနာဓိပ္ပါယော၊ မှီဝဲခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဝါယမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ဖဿံ၊ အတွေ့ကို။ ပဋိဝိဇာနာတိ၊ သာယာအံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ သေဝနာဓိပ္ပါယော၊ မှီဝဲခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဝါယမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ဖဿံ၊ အတွေ့ကို။ ပဋိဝိဇာနာတိ၊ သာယာအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထိယော စ၊ မိန်းမတို့သည်လည်း။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသန္တိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်ကုန်အံ့။ သေဝနာဓိပ္ပါယော၊ မှီဝဲခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဝါယမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ဖဿံ၊ အတွေ့ကို။ ပဋိဝိဇာနာတိ၊ သာယာအံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏ္ဍကော စ၊ ပဏ္ဍုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘော စ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့သည်လည်း။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အာမသန္တိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်ကုန်အံ့။ သေဝနာဓိပ္ပါယော၊ မှီဝဲခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဝါယမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ဖဿံ၊ အတွေ့ကို။ ပဋိဝိဇာနာတိ၊ သာယာအံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ သေဝနာဓိပ္ပါယော၊ မှီဝဲခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဝါယမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ဖဿံ၊ အတွေ့ကို။ ပဋိဝိဇာနာတိ၊ သာယာအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထိယော စ၊ မိန်းမတို့သည်လည်း။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသန္တိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်ကုန်အံ့။ သေဝနာဓိပ္ပါယော၊ မှီဝဲခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဝါယမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ဖဿံ၊ အတွေ့ကို။ ပဋိဝိဇာနာတိ၊ သာယာအံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏ္ဍကော စ၊ ပဏ္ဍုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘော စ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့သည်လည်း။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသန္တိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်ကုန်အံ့။ သေဝနာဓိပ္ပါယော၊ မှီဝဲခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဝါယမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ဖဿံ၊ အတွေ့ကို။ ပဋိဝိဇာနာတိ၊ သာယာအံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသတိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့။ သေဝနာဓိပ္ပါယော၊ မှီဝဲခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဝါယမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ဖဿံ၊ အတွေ့ကို။ န စ ပဋိဝိဇာနာတိ၊ မသာယာအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထိယော စ၊ မိန်းမတို့သည်လည်း။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသန္တိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်ကုန်အံ့။ သေဝနာဓိပ္ပါယော၊ မှီဝဲခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဝါယမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ဖဿံ၊ အတွေ့ကို။ န စ ပဋိဝိဇာနာတိ၊ မသာယာအံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏ္ဍကော စ၊ ပဏ္ဍုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘော စ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့သည်လည်း။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုဖြင့်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာမသန္တိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်ကုန်အံ့။ သေဝနာဓိပ္ပါယော၊ မှီဝဲခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဝါယမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ဖဿံ၊ အတွေ့ကို။ န စ ပဋိဝိဇာနာတိ၊ မသာယာအံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
၂၇၉။ သေဝနာဓိပ္ပါယော၊ မှီဝဲခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဝါယမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ဖဿံ၊ အတွေ့ကို။ ပဋိဝိဇာနာတိ၊ သာယာအံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သေဝနာဓိပ္ပါယော၊ မှီဝဲခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဝါယမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ဖဿံ၊ အတွေ့ကို။ န စ ပဋိဝိဇာနာတိ၊ မသာယာအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သေဝနာဓိပ္ပါယော၊ မှီဝဲခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ န စ ဝါယမတိ၊ လုံ့လမပြုအံ့။ ဖဿံ၊ အတွေ့ကို။ ပဋိဝိဇာနာတိ၊ သာယာအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
သေဝနာဓိပ္ပါယော၊ မှီဝဲခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ န စ ဝါယမတိ၊ လုံ့လမပြုအံ့။ ဖဿံ၊ အတွေ့ကို။ န စ ပဋိဝိဇာနာတိ၊ မသာယာအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
မောက္ခာဓိပ္ပါယော၊ လွတ်ခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဝါယမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ဖဿံ၊ အတွေ့ကို။ ပဋိဝိဇာနာတိ၊ သာယာအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
မောက္ခာဓိပ္ပါယော၊ လွတ်ခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဝါယမတိ၊ လုံ့လပြုအံ့။ ဖဿံ၊ အတွေ့ကို။ န စ ပဋိဝိဇာနာတိ၊ မသာယာအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
မောက္ခာမိပ္ပါယော၊ လွတ်ခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ န စ ဝါယမတိ၊ လုံ့လမပြုအံ့။ ဖဿံ၊ အတွေ့ကို။ ပဋိဝိဇာနာတိ၊ သာယာအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
မောက္ခာဓိပ္ပါယော၊ လွတ်ခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ န စ ဝါယမတိ၊ လုံ့လမပြုအံ့။ ဖဿံ၊ အတွေ့ကို။ န စ ပဋိဝိဇာနာတိ၊ မသာယာအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၂၈၀။ အသဉ္စိစ္စ၊ စေတနာမရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာယသံသဂ္ဂံ၊ ကိုယ်ဖြင့် နှီးနှောခြင်းသို့။ သမာပဇ္ဇန္တဿ၊ ရောက်သော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အသတိယာ၊ သတိမေ့လျော့သဖြင့်။ ကာယသံသဂ္ဂံ၊ ကိုယ်ဖြင့် နှီးနှောခြင်းသို့။ သမာပဇ္ဇန္တဿ၊ ရောက်သော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အဇာနန္တဿ၊ မသိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အသာဒိယန္တဿ၊ မသာယာသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ခိတ္တစိတ္တဿ၊ ပျံ့လွင့်သော စိတ်ရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဝေဒနာဋ္ဋဿ၊ ဝေဒနာနှိပ်စက်သော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် ပဒဘာဇနီအပြီးတည်း။
ဝိနီတဝတ္ထု ဥဒ္ဒါနဂါထာ
မာတာ၊ အမိကို သုံးသပ်သော ရဟန်းအကြောင်း။ ဓီတာ၊ သမီးကို သုံးသပ်သော ရဟန်းအကြောင်း။ ဘဂိနီ၊ နှမကို သုံးသပ်သော ရဟန်းအကြောင်း။ ဇာယာ၊ မယားဟောင်းကို သုံးသပ်သော ရဟန်းအကြောင်း။ ယက္ခီ၊ ဘီလူးမကို သုံးသပ်သော ရဟန်းအကြောင်း။ ပဏ္ဍကော၊ ပဏ္ဍုက်ကို သုံးသပ်သော ရဟန်းအကြောင်း။ သုတ္တာ၊ အိပ်ပျော်သော မိန်းမကို သုံးသပ်သော ရဟန်းအကြောင်း။ မတာ၊ သေသော မိန်းမကို သုံးသပ်သော ရဟန်းအကြောင်း။ တိရစ္ဆာနာ၊ တိရစ္ဆာန်မကို သုံးသပ်သော ရဟန်းအကြောင်း။ ဒါရုမီတလိကာယ၊ သစ်သားညဲမင်းရုပ်ကို သုံးသပ်သော ရဟန်းအကြောင်း။
သမ္ပီဠေ၊ အညှပ်ခံရသော ရဟန်းအကြောင်း။ သင်္ကမော၊ တံတားကို လှုပ်သော ရဟန်းအကြောင်း။ မဂ္ဂေါ၊ ခရီးသွားစဉ် ပုတ်ခတ်သော ရဟန်းအကြောင်း။ ရုက္ခော၊ သစ်ပင်ကို လှုပ်သော ရဟန်းအကြောင်း။ နာဝါ၊ လှေကို လှုပ်သော ရဟန်းအကြောင်း။ ရဇ္ဇု၊ ကြိုးကို ဆွဲသော ရဟန်းအကြောင်း။ ဒဏ္ဍော၊ တုတ်တံကို ဆွဲသော ရဟန်းအကြောင်း။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ဖြင့်။ ပဏာမေသိ၊ တွန်းသော ရဟန်းအကြောင်း။ ဝန္ဒေ၊ ရှိခိုးသော် ခြေကို ကြွသော ရဟန်းအကြောင်း။ ဝါယမိ၊ လုံ့လပြု၍။ နစ္ဆုပေ၊ မထိသော ရဟန်းအကြောင်း။ ဣတိ အယံ၊ ဤသည်ကား။ မာတိကာ၊ မာတိကာတည်း။
ဝိနီတဝတ္ထု
၂၈၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ မာတုယာ၊ အမိအား။ မာတုပေမေန၊ အမိဟူသော ချစ်ခြင်းဖြင့်။ အာမသိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ်အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော နု ခေါ၊ ရောက်လေသလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဓီတုယာ၊ သမီးအား။ ဓီတုပေမေန၊ သမီးဟူသော ချစ်ခြင်းဖြင့်။ အာမသိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်၏၊ ။ပ။ ဘဂိနိယာ၊ နှမအား။ ဘဂိနိပေမေန၊ နှမဟူသော ချစ်ခြင်းဖြင့်။ အာမသိ၊ ရှေးရှုသုံးသပ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ် အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂-၃)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပုရာဏဒုတိယိကာယ၊ မယားဟောင်းအား။ ကာယသံသဂ္ဂံ၊ ကိုယ်ဖြင့် နှီးနှောခြင်းသို့။ သမာပဇ္ဇိ၊ ရောက်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ်အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ယက္ခိနိယာ၊ ဘီလူးမအား။ ကာယသံသဂ္ဂံ၊ ကိုယ်ဖြင့် နှီးနှောခြင်းသို့။ သမာပဇ္ဇိ၊ ရောက်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၅)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပဏ္ဍကဿ၊ ပဏ္ဍုက်အား။ ကာယသံသဂ္ဂံ၊ ကိုယ်ဖြင့် နှီးနှောခြင်းသို့။ သမာပဇ္ဇိ၊ ရောက်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၆)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သုတ္တိတ္ထိယာ၊ အိပ်ပျော်သော မိန်းမအား။ ကာယသံသဂ္ဂံ၊ ကိုယ်ဖြင့် နှီးနှောခြင်းသို့။ သမာပဇ္ဇိ၊ ရောက်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၇)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ မတိတ္ထိယာ၊ သေသော မိန်းမအား။ ကာယသံသဂ္ဂံ၊ ကိုယ်ဖြင့် နှီးနှောခြင်းသို့။ သမာပဇ္ဇိ၊ ရောက်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ် အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၈)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ တိရစ္ဆာနဂတိတ္ထိယာ၊ တိရစ္ဆာန်မအား။ ကာယသံသဂ္ဂံ၊ ကိုယ်ဖြင့် နှီးနှောခြင်းသို့။ သမာပဇ္ဇိ၊ ရောက်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဣတိ- ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၉)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဒါရုဓီတလိကာယ၊ သစ်သားမိန်းမရုပ်အား။ ကာယသံသဂ္ဂံ၊ ကိုယ်ဖြင့် နှီးနှောခြင်းသို့။ သမာပဇ္ဇိ၊ ရောက်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၀)
၂၈၂။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ သမ္ပီဠေတွာ၊ ညှပ်၍။ ဗာဟာပရမ္ပရာယ၊ မောင်းအဆက်ဆက်ဖြင့်။ အာနေသုံ၊ ဆောင်ကုန်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ သာဒိယိ၊ သာယာသလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ န သာဒိယိံ၊ မသာယာပါ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အသာဒိယန္တဿ၊ မသာယာသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၁)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမသည်။ အဘိရူဠှံ၊ တက်အပ်သော။ သင်္ကမံ၊ တံတားကို။ သာရတ္တော၊ ပြင်းစွာ တပ်သည်ဖြစ်၍။ သဉ္စာလေသိ၊ လှုပ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၂)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဣတ္ထိံ၊ မိန်းမကို။ ပဋိပထေ၊ ခရီးရင်ဆိုင်၌။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ သာရတ္တော၊ ပြင်းစွာ တပ်သည်ဖြစ်၍။ အံသကူဋေန၊ ပခုံးစွန်းဖြင့်။ ပဟာရံ၊ ပုတ်ခတ်ခြင်းကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၃)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမသည်။ အဘိရူဠှံ၊ တက်အပ်သော။ ရုက္ခံ၊ သစ်ပင်ကို။ သာရတ္တော၊ ပြင်းစွာ တပ်သည်ဖြစ်၍။ သဉ္စာလေသိ၊ လှုပ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၄)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမသည်။ အဘိရူဠှံ၊ တက်စီးအပ်သော။ နာဝံ၊ လှေကို။ သာရတ္တော၊ ပြင်းစွာ တပ်သည်ဖြစ်၍။ သဉ္စာလေသိ၊ လှုပ်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၅)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမသည်။ ဂဟိတံ၊ ဆွဲအပ်သော။ ရဇ္ဇုံ၊ ကြိုးကို။ သာရတ္တော၊ ပြင်းစွာ တပ်သည်ဖြစ်၍။ အာဝိဉ္ဆိ၊ ဆွဲ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၆)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမသည်။ ဂဟိတံ၊ ဆွဲအပ်သော။ ဒဏ္ဍံ၊ တုတ်တံကို။ သာရတ္တော၊ ပြင်းစွာ တပ်သည်ဖြစ်၍။ အာဝိဉ္ဆိ၊ ဆွဲ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ အဝေါစ- မိန့်တော်မူ၏။ (၁၇)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သာရတ္တော၊ ပြင်းစွာ တပ်သည်ဖြစ်၍။ ဣတ္ထိံ၊ မိန်းမကို။ ပတ္တေန၊ သပိတ်ဖြင့်။ ပဏာမေသိ၊ တွန်း၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၈)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမသည်။ ဝန္ဒန္တိယာ၊ ရှိခိုးသည်ရှိသော်။ သာရတ္တော၊ ပြင်းစွာ တပ်သည်ဖြစ်၍။ ပါဒံ၊ ခြေကို။ ဥစ္စာရေသိ၊ ကြွ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ်အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၉)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဣတ္ထိံ၊ မိန်းမကို။ ဂဟေဿာမိ၊ ကိုင်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝါယမိတွာ၊ လုံ့လပြု၍။ န ဆုပိ၊ မထိ။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂၀)
ဒုတိယံ၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ ကာယသံသဂ္ဂသိက္ခာပဒံ၊ ကာယသံသဂ္ဂသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၃-ဒုဋ္ဌုလ္လဝါစာသိက္ခာပုဒ်
၂၈၃။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ အရညေ၊ တော၌။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ တဿာယသ္မတော၊ ထိုအရှင်ဥဒါယီ၏။ ဝိဟာရော၊ ကျောင်းသည်။ အဘိရူပေါ၊ အလွန်အဆင်းလှသည်။ ဒဿနီယော၊ ရှုချင်ဖွယ် ရှိသည်။ ပါသာဒိကော၊ ကြည်လင်ဖွယ် ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ ဝိဟာရပေက္ခိကာယော၊ ကျောင်းကို ကြည့်လိုကုန်သည်ဖြစ်၍။ အာရာမံ၊ အရံသို့။ အာဂမံသု၊ လာကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တာ
ဣတ္ထိယော၊ ထိုမိန်းမတို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်ဥဒါယီရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ၊ အရှင်ဥဒါယီကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ အယျဿ၊ အရှင်၏။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ပေက္ခိတုံ၊ ကြည့်ခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမ၊ အလိုရှိပါကုန်၏၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ တာ ဣတ္ထိယော၊ ထိုမိန်းမတို့ကို။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ပေက္ခာပေတွာ၊ ကြည့်စေ၍။ တာသံ ဣတ္ထီနံ၊ ထိုမိန်းမတို့၏။ ဝစ္စမဂ္ဂံ၊ ဝစ္စမဂ်ကိုလည်းကောင်း။ ပဿာဝမဂ္ဂံ၊ ပဿာဝမဂ်ကိုလည်းကောင်း။ အာဒိဿ၊ ရည်၍။ ဝဏ္ဏံပိ၊ ကျေးဇူးကိုလည်း။ ဘဏတိ၊ ဆို၏။ အဝဏ္ဏံပိ၊ ကျေးဇူးမဲ့ကိုလည်း။ ဘဏတိ၊ ဆို၏။ ယာစတိပိ၊ တောင်းလည်း တောင်း၏။ အာယာစတိပိ၊ တောင့်တလည်း တောင့်တ၏။ ပုစ္ဆတိပိ၊ မေးလည်း မေး၏။ ပဋိပုစ္ဆတိပိ၊ တစ်ဖန်လည်း မေး၏။ အာစိက္ခတိပိ၊ ကြားလည်း ကြား၏။ အနုသာသတိပိ၊ ဆုံးလည်း ဆုံးမ၏။ အက္ကောသတိပိ၊ ဆဲလည်း ဆဲရေး၏။ ယာ တာ ဣတ္ထိယော၊ အကြင်မိန်းမတို့သည်။ ဆိန္နိကာ၊ ပြတ်သော ဩတ္တပ္ပ ရှိကုန်၏။ ဓုတ္တိကာ၊ စဉ်းလဲစဉ်းစား များကုန်၏။ အဟိရိကာယော၊ အရှက် မရှိကုန်။ တာ၊ ထိုမိန်းမတို့သည်။ အာယသ္မတာ ဥဒါယိနာ၊ အရှင်ဥဒါယီနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဥဟသန္တိပိ၊ ပြုံးလည်း ပြုံးကုန်၏။ ဥလ္လပန္တိပိ၊ ချီးမြှောက်သော စကားကို ဆိုလည်း ဆိုကုန်၏။ ဥဇ္ဇဂ္ဃန္တိပိ၊ ပြင်းစွာလည်း ရယ်ကုန်၏။ ဥပ္ပဏ္ဍေန္တိပိ၊ ပျက်ရယ်လည်း ပြုကုန်၏။ ယာ ပန တာ ဣတ္ထိယော၊ အကြင်မိန်းမတို့သည်ကား။ ဟိရိမနာ၊ ရှက်ကြောက်တတ်သော စိတ် ရှိကုန်၏။ တာ၊ ထိုမိန်းမတို့သည်။ နိက္ခမိတွာ၊ အရံမှ ထွက်ကုန်၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဥဇ္ဈာပေန္တိ၊ အယုတ်အားဖြင့် သိစေကုန်၏။ ကိံ ဥဇ္ဈာပေန္တိ၊ အဘယ်သို့ အယုတ်အားဖြင့် သိစေကုန်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ ဣဒံ ဝစနံ၊ ဤစကားသည်။ နစ္ဆန္နံ၊ ရဟန်းတို့အား မလျောက်ပတ်။ နပ္ပတိရူပံ၊ ရဟန်းတို့အား မသင့်တင့်။ သာမိကေနပိ၊ လင်သည်လည်း။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တာ၊ ဆိုအပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ န ဣစ္ဆေယျာမ၊ အလိုမရှိကုန်။ အယျေန ဥဒါယိနာ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ ဝုတ္တာ၊ ဆိုအပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ကိံ ပန ဣစ္ဆေယျာမ၊ အဘယ်မှာ အလိုရှိကုန်အံ့နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာပေန္တိ၊ အယုတ်အားဖြင့် သိစေကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ အလိုနည်းကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ မာတုဂါမံ၊ မာတုဂါမကို။ ဒုဋ္ဌုလ္လာဟိ၊ ရုန့်ရင်းကုန်သော။ ဝါစာဟိ၊ စကားတို့ဖြင့်။ ဩဘာသိဿတိ နာမ၊ ပြယ်ဆိုဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ၊ အရှင်ဥဒါယီကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ သန္နိပါတာပေတွာ၊ စည်းဝေးစေ၍။ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ၊ အရှင်ဥဒါယီကို။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ကိံ ပဋိပုစ္ဆိ၊ အဘယ်သို့ မေးတော်မူသနည်း။ “ဥဒါယိ၊ ဥဒါယီ။ တွံ၊ သင်သည်။ မာတုဂါမံ၊ မာတုဂါမကို။ ဒုဋ္ဌုလ္လာဟိ၊ ရုန့်ရင်းကုန်သော။ ဝါစာဟိ၊ စကားတို့ဖြင့်။ ဩဘာသသိ၊ ပြယ်ဆို၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ကိံ ဝိဂရဟိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့တော်မူသနည်း။ “မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ အနနုစ္ဆဝိကံ၊ မလျောက်ပတ်။ အနနုလောမိကံ၊ မလျော်။ အပ္ပတိရူပံ၊ မသင့်တင့်။ အဿာမဏကံ၊ ရဟန်းတို့၏ အမူအရာမဟုတ်။ အကပ္ပိယံ၊ မအပ်။ အကရဏီယံ၊ မပြုအပ်။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ မာတုဂါမံ၊ မာတုဂါမကို။ ဒုဋ္ဌုလ္လာဟိ၊ ရုန့်ရင်းကုန်သော။ ဝါစာဟိ၊ စကားတို့ဖြင့်။ ဩဘာသိဿသိ နာမ၊ ပြယ်ဆိုဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိရာဂါယ၊ တပ်ခြင်း ကင်းစိမ့်သောငှာ။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ ဒေသိတော နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ သရာဂါယ၊ တပ်ခြင်းနှင့်တကွ ဖြစ်စိမ့်သောငှာ။ နော ဒေသိတော နနု၊ မဟောအပ်သည် မဟုတ်လော၊ ။ပ။ ကာမပရိဠာဟာနံ၊ ကာမတည်းဟူသော ပူပန်ခြင်းတို့ကို။ ဝူပသမော၊ ငြိမ်းခြင်းကို။ အက္ခာတော နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၂၈၄။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဩတိဏ္ဏော၊ ရာဂတည်းဟူသော ဘီလူးသည် ပူးဝင်အပ်သည်ဖြစ်၍။ ဝိပရိဏတေန၊ ဖောက်ပြန်၍ တည်သော။ စိတ္တေန၊ စိတ်ဖြင့်။ မာတုဂါမံ၊ မာတုဂါမကို။ ဒုဋ္ဌုလ္လာဟိ၊ ရုန့်ရင်းကုန်သော။ ဝါစာဟိ၊ စကားတို့ဖြင့်။ ယုဝါ၊ လုလင်ပျိုသည်။ ယုဝတိံ၊ မိန်းမပျိုကို။ မေထုနုပသံဟိတာဟိ၊ မေထုန်နှင့်စပ်သော စကားတို့ဖြင့်။ ဩသာသေယျ ယထာ၊ ပြယ်ဆိုသကဲ့သို့။ ဩဘာသေယျ၊ ပြယ်ဆိုငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သံဃာဒိသေသော၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိနိကာယော၊ အာပတ်အပေါင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၂၈၅။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပန- ဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်၊ ။ပ။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား၊ ။ပ။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခု- ဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဩတိဏ္ဏော နာမ၊ ဩတိဏ္ဏ မည်သည်ကား။ သာရတ္တော၊ ပြင်းစွာ တပ်သည်ဖြစ်၍။ အပေက္ခဝါ၊ ငဲ့ကွက်ခြင်း ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဋိဗဒ္ဓစိတ္တော၊ ရာဂဖြင့် ဖွဲ့သောစိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။
ဝိပရိဏတန္တိ၊ ဝိပရိဏတံ- ဟူသည်ကား။ ရတ္တံ၊ တပ်သော။ စိတ္တံပိ၊ စိတ်သည်လည်း။ ဝိပရိဏတံ၊ ဝိပရိဏတ မည်၏။ ဒုဋ္ဌံ၊ အမျက်ထွက်သော။ စိတ္တံပိ၊ စိတ်သည်လည်း။ ဝိပရိဏတံ၊ ဝိပရိဏတ မည်၏။ မူဠှံ၊ တွေဝေသော။ စိတ္တံပိ၊ စိတ်သည်လည်း။ ဝိပရိဏတံ၊ ဝိပရိဏတ မည်၏။ အပိ စ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ရတ္တံ၊ တပ်သော။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ “ဝိပရိဏတ”န္တိ၊ ဝိပရိဏတ ဟူ၍။ အဓိပ္ပေတံ၊ အလိုရှိအပ်၏။
မာတုဂါမော နာမ၊ မာတုဂါမ မည်သည်ကား။ မနုဿိတ္ထီ၊ လူမိန်းမတည်း။ န ယက္ခီ၊ ဘီလူးမ မဟုတ်။ န ပေတီ၊ ပြိတ္တာမ မဟုတ်။ န တိရစ္ဆာနဂတာ၊ တိရစ္ဆာန်မ မဟုတ်။ ဝိညူ၊ သိကြားလိမ္မာသော။ သုဘာသိတဒုဗ္ဘာသိတံ၊ ကောင်းသဖြင့် ဆိုအပ်သောစကား မကောင်းသဖြင့် ဆိုအပ်သော စကားကို။ ဒုဋ္ဌုလ္လာဒုဋ္ဌုလ္လံ၊ ရုန့်ရင်းသော စကား မရုန့်ရင်းသော စကားကို။ အာဇာနိတုံ၊ သိခြင်းငှာ။ ပဋိဗလာ၊ စွမ်းနိုင်သော မိန်းမသည်။ မာတုဂါမော နာမ၊ မာတုဂါမ မည်၏။
ဒုဋ္ဌုလ္လာ၊ ရုန့်ရင်းသော။ ဝါစာ နာမ၊ စကား မည်သည်ကား။ ဝစ္စမဂ္ဂပဿာဝမဂ္ဂေ၊ ပစ္စမဂ် ပဿာဝမဂ်၌။ မေထုနဓမ္မပဋိသံယုတ္တာ၊ မေထုန်အကျင့်နှင့် စပ်ယှဉ်သော။ ဝါစာ၊ စကားတည်း။
ဩဘာသေယျာတိ၊ ဩဘာသေယျ- ဟူသည်ကား။ အဇ္ဈာစာရော၊ လွန်ကျူးသော အကျင့်ကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
ယထာ တံ ယုဝါ ယုဝတိန္တိ၊ ယထာ တံ ယုဝါ ယုဝတိံ- ဟူသည်ကား။ ဒဟရော၊ ယောကျ်ားငယ်သည်။ ဒဟရိံ၊ မိန်းမငယ်ကို။ တရုဏော၊ ယောကျ်ားပျိုသည်။ တရုဏိံ၊ မိန်းမပျိုကို။ ကာမဘောဂီ၊ ကာမစည်းစိမ်ကို ခံစားသော ယောကျ်ားသည်။ ကာမဘောဂိနိံ၊ ကာမစည်းစိမ်ကို ခံစားသော မိန်းမကို။
မေထုနုပသံဟိတာဟီတိ၊ မေထုနုပသံဟိတာဟိ- ဟူသည်ကား။ မေထုနဓမ္မပ္ပဋိသံယုတ္တာဟိ၊ မေထုန်နှင့် စပ်ယှဉ်ကုန်သော။ ဝါစာဟိ၊ စကားတို့ဖြင့်။
သံဃာဒိသေသောတိ၊ သံဃာဒိသေသောဟူသည်ကား၊ ။ပ။ တေနပိ၊ ထို့ကြောင့်လည်း။ “သံဃာဒိသေသော”တိ၊ သံဃာဒိသေသော ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
ဒွေ မဂ္ဂေ၊ နှစ်ပါးသော ဝစ္စမဂ် ပဿာဝမဂ်တို့ကို။ အာဒိဿ၊ ရည်၍။ ဝဏ္ဏံပိ၊ ကျေးဇူးကိုလည်း။ ဘဏတိ၊ ဆို၏။ အဝဏ္ဏံပိ၊ ကျေးဇူးမဲ့ကိုလည်း။ ဘဏတိ၊ ဆို၏။ ယာစတိပိ၊ တောင်းလည်း တောင်း၏။ အာယာစတိပိ၊ တောင့်တလည်း တောင့်တ၏။ ပုစ္ဆတိပိ၊ မေးလည်း မေး၏။ ပဋိပုစ္ဆတိပိ၊ တစ်ဖန်လည်း မေး၏။ အာစိက္ခတိပိ၊ ကြားလည်း ကြား၏။ အနုသာသတိပိ၊ ဆုံးလည်း ဆုံးမ၏။ အက္ကောသတိပိ၊ ဆဲလည်း ဆဲရေး၏။
ဝဏ္ဏံ ဘဏတိ နာမ၊ ဝဏ္ဏံ ဘဏတိ မည်သည်ကား။ ဒွေ မဂ္ဂေ၊ နှစ်ပါးသော ဝစ္စမဂ် ပဿာဝမဂ်တို့ကို။ ထောမေတိ၊ ချီးမွမ်း၏။ ဝဏ္ဏေတိ၊ ကျေးဇူးကို ဆို၏။ ပသံသတိ၊ အံ့ဩပြောဆို၏။
အဝဏ္ဏံ ဘဏတိ နာမ၊ အဝဏ္ဏံ ဘဏတိ မည်သည်ကား။ ဒွေ မဂ္ဂေ၊ နှစ်ပါးသော ဝစ္စမဂ် ပဿာဝမဂ်တို့ကို။ ခုံသေတိ၊ ဆဲရေး၏။ ဝမ္ဘေတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဂရဟတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။
ယာစတိ နာမ၊ ယာစတိ မည်သည်ကား။ မေ၊ ငါ့အား။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့။ မေ၊ ငါ့အား။ ဒါတုံ၊ ပေးခြင်းငှာ။ အရဟသိ၊ ထိုက်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယာစတိ၊ တောင်း၏။
အာယာစတိ နာမ၊ အာယာစတိ မည်သည်ကား။ ကဒါ၊ အဘယ်အခါ၌။ တေ၊ သင်၏။ မာတာ၊ အမိသည်။ ပသီဒိဿတိ၊ ငါ့အား ကြည်ညိုလတ္တံ့နည်း။ ကဒါ၊ အဘယ်အခါ၌။ တေ၊ သင်၏။ ပိတာ၊ အဘသည်။ ပသီဒိဿတိ၊ ငါ့အား ကြည်ညိုလတ္တံ့နည်း။ ကဒါ၊ အဘယ်အခါ၌။ တေ၊ သင်၏။ ဒေဝတာယော၊ နတ်တို့သည်။ ပသီဒိဿန္တိ၊ ငါ့အား ကြည်ညိုကုန်လတ္တံ့နည်း။ ကဒါ၊ အဘယ်အခါ၌။ သုခဏော၊ ကောင်းသော ခဏသည်။ သုလယော၊ ကောင်းသော လယသည်။ သုမုဟုတ္တော၊ ကောင်းသော မုဟုတ္တသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့နည်း။ ကဒါ၊ အဘယ်အခါ၌။ တေ၊ သင်၏။ မေထုနံ ဓမ္မံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော အကျင့်ကို။ လတိဿာမိ၊ ရအံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာယာစတိ၊ တောင့်တ၏။
ပုစ္ဆတိ နာမ၊ ပုစ္ဆတိ မည်သည်ကား။ ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ သာမိကဿ၊ လင်ကြီးအား။ ဒေသိ၊ ပေးသနည်း။ ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဇာရဿ၊ လင်ငယ်အား။ ဒေသိ၊ ပေးသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆတိ၊ မေး၏။
ပဋိပုစ္ဆတိ နာမ၊ ပဋိပုစ္ဆတိ မည်သည်ကား။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ တွံ၊ သင်သည်။ သာမိကဿ၊ လင်ကြီးအား။ ဒေသိ ကိရ၊ ပေးသတတ်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဇာရဿ၊ လင်ငယ်အား။ ဒေသိ ကိရ၊ ပေးသတတ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ တစ်ဖန်မေး၏။
အာစိက္ခတိ နာမ၊ အာစိက္ခတိ မည်သည်ကား။ ပုဋ္ဌော၊ မေးအပ်သည်ဖြစ်၍။ “ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဒေန္တာ၊ ပေးသော မိန်းမကို။ သာမိကဿ၊ လင်သည်။ ပိယာ စ၊ ချစ်အပ်သည်လည်းကောင်း။ မနာပါ စ၊ နှလုံးကို ပွားစေအပ်သည်လည်းကောင်း။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆို၏။
အနုသာသတိ နာမ၊ အနုသာသတိ မည်သည်ကား။ အပုဋ္ဌော၊ မမေးအပ်ဘဲ။ “ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဒေန္တာ၊ ပေးသော မိန်းမကို။ သာမိကဿ၊ လင်သည်။ ပိယာ စ၊ ချစ်အပ်သည်လည်းကောင်း။ မနာပါ စ၊ နှလုံးကို ပွားစေအပ်သည်လည်းကောင်း။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆို၏။
အက္ကောသတိ နာမ၊ အက္ကောသတိ မည်သည်ကား။ အနိမိတ္တာ၊ ဣတ္ထိနိမိတ်ကင်းသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ နိမိတ္တမတ္တာ၊ နိမိတ်မျှရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အလောဟိတာ၊ သွေးမရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဓုဝလောဟိတာ၊ အမြဲသွေးယိုသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဓုဝစောဠာ၊ အမြဲဆို့ပိတ် အပ်သော ပုဆိုးရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ပဂ္ဃရန္တီ၊ ယိုစီးသော သွေးရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ သိခရဏီ၊ အပသို့ ထွက်သော အသားစွန်းရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထိပဏ္ဍကာ၊ မိန်းမစစ်မဟုတ် ပဏ္ဍုက်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဝေပုရိသိကာ၊ ယောကျ်ား၏ အသွင်နှင့်တူသော မိန်းမသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္ဘိန္နာ၊ ဝစ္စမဂ်နှင့် ပဿာဝမဂ်စပ်သော မိန်းမသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘတောဗျဉ္ဇနာ၊ ဥဘတောဗျည်းမသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အက္ကောသတိ၊ ဆဲရေး၏။
၂၈၆။ ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမ၏။ ဝစ္စမဂ္ဂံ၊ ဝစ္စမဂ်ကိုလည်းကောင်း။ ပဿာဝမဂ္ဂံ၊ ပဿာဝမဂ်ကိုလည်းကောင်း။ အာဒိဿ၊ ရည်၍။ ဝဏ္ဏံပိ၊ ကျေးဇူးကိုလည်း။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ အဝဏ္ဏံပိ၊ ကျေးဇူးမဲ့ကိုလည်း။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ ယာစတိပိ၊ တောင်းလည်း တောင်းအံ့။ အာယာစတိပိ၊ တောင့်တလည်း တောင့်တအံ့။ ပုစ္ဆတိပိ၊ မေးလည်း မေးအံ့။ ပဋိပုစ္ဆတိပိ၊ တစ်ဖန်လည်း မေးအံ့။ အာစိက္ခတိပိ၊ ကြားလည်း ကြားအံ့။ အနုသာသတိပိ၊ ဆုံးလည်း ဆုံးမအံ့။ အက္ကောသတိပိ၊ ဆဲလည်း ဆဲရေးအံ့။ သံယာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၏။ ဝစ္စမဂ္ဂံ၊ ဝစ္စမဂ်ကိုလည်းကောင်း။ ပဿာဝမဂ္ဂံ၊ ပဿာဝမဂ်ကိုလည်းကောင်း။ အာဒိဿ၊ ရည်၍။ ဝဏ္ဏံပိ၊ ကျေးဇူးကိုလည်း။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ အဝဏ္ဏံပိ၊ ကျေးဇူးမဲ့ကိုလည်း။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့ ။ပ။ အက္ကောသတိပိ၊ ဆဲလည်း ဆဲရေးအံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ သံဃာဒိသေသာနံ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏ္ဍကော စ၊ ပဏ္ဍုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၏။ ဝစ္စမဂ္ဂံ၊ ဝစ္စမဂ်ကိုလည်းကောင်း။ ပဿာဝမဂ္ဂံ၊ ပဿာဝမဂ်ကိုလည်းကောင်း။ အာဒိဿ၊ ရည်၍။ ဝဏ္ဏံပိ၊ ကျေးဇူးကိုလည်း။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ အဝဏ္ဏံပိ၊ ကျေးဇူးမဲ့ကိုလည်း။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့ ။ပ။ အက္ကောသတိပိ၊ ဆဲလည်း ဆဲရေးအံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမ၏။ ဝစ္စမဂ္ဂံ၊ ဝစ္စမဂ်ကိုလည်းကောင်း။ ပဿာမဂ္ဂံ၊ ပဿာဝမဂ်ကိုလည်းကောင်း။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ အဓက္ခကံ၊ ညှပ်ရိုးနှစ်ဘက်မှ အောက်ကို။ ဥဗ္ဘဇာဏုမဏ္ဍလံ၊ ပုဆစ်ဒူးဝန်းနှစ်ဘက်မှ အထက်သို့။ အာဒိဿ၊ ရည်၍။ ဝဏ္ဏံပိ၊ ကျေးဇူးကိုလည်း။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ အဝဏ္ဏံပိ၊ ကျေးဇူးမဲ့ကိုလည်း။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့ ။ပ။ အက္ကောသတိပိ၊ ဆဲလည်း ဆဲရေးအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၏။ ဝစ္စမဂ္ဂံ၊ ဝစ္စမဂ်ကိုလည်းကောင်း။ ပဿာဝမဂ္ဂံ၊ ပဿာဝမဂ်ကိုလည်းကောင်း။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ အဓက္ခကံ၊ ညှပ်ရိုးနှစ်ဘက်မှ အောက်ကို။ ဥဗ္ဘဇာဏုမဏ္ဍလံ၊ ပုဆစ်ဒူးဝန်းနှစ်ဘက်မှ အထက်ကို။ အာဒိဿ၊ ရည်၍။ ဝဏ္ဏံဝိ၊ ကျေးဇူးကိုလည်း။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ အဝဏ္ဏံပိ၊ ကျေးဇူးမဲ့ကိုလည်း။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့ ။ပ။ အက္ကောသတိပိ၊ ဆဲလည်း ဆဲရေးအံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ထုလ္လစ္စယာနံ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏ္ဍကော စ၊ ပဏ္ဍုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၏။ ဝစ္စမဂ္ဂံ၊ ဝစ္စမဂ်ကိုလည်းကောင်း။ ပဿာဝမဂ္ဂံ၊ ပဿာဝမဂ်ကိုလည်းကောင်း။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ အဓက္ခကံ၊ ညှပ်ရိုးနှစ်ဘက်မှ အောက်ကို။ ဥဗ္ဘဇာဏုမဏ္ဍလံ၊ ပုဆစ်ဒူးဝန်းနှစ်ဘက်မှ အထက်ကို။ အာဒိဿ၊ ရည်၍။ ဝဏ္ဏံပိ၊ ကျေးဇူးကိုလည်း။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ အဝဏ္ဏံပိ၊ ကျေးဇူးမဲ့ကိုလည်း။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့ ။ပ။ အက္ကောသတိပိ၊ ဆဲလည်း ဆဲရေးအံ့။ ထုလ္လစ္စယေန၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမ၏။ ဥဗ္ဘက္ခကံ၊ ညှပ်ရိုးနှစ်ဘက်မှ အထက်ကို။ အဓောဇာဏုမဏ္ဍလံ၊ ပုဆစ်ဒူးဝန်းနှစ်ဘက်မှ အောက်ကို။ အာဒိဿ၊ ရည်၍။ ဝဏ္ဏံပိ၊ ကျေးဇူးကိုလည်း။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ အဝဏ္ဏံပိ၊ ကျေးဇူးမဲ့ကိုလည်း။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့ ။ပ။ အက္ကောသတိပိ၊ ဆဲလည်း ဆဲရေးအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၏။ ဥဗ္ဘက္ခကံ၊ ညှပ်ရိုးနှစ်ဘက်မှ အထက်ကို။ အဓောဇာဏုမဏ္ဍလံ၊ ပုဆစ်ဒူးဝန်းနှစ်ဘက်မှ အောက်ကို။ အာဒိဿ၊ ရည်၍။ ဝဏ္ဏံပိ၊ ကျေးဇူးကိုလည်း။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ အဝဏ္ဏံပိ၊ ကျေးဇူးမဲ့ကိုလည်း။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့ ။ပ။ အက္ကောသတိပိ၊ ဆဲလည်း ဆဲရေးအံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏ္ဍကော စ၊ ပဏ္ဍုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၏။ ဥဗ္ဘက္ခကံ၊ ညှပ်ရိုးနှစ်ဘက်မှ အထက်ကို။ အဓောဇာဏုမဏ္ဍလံ၊ ပုဆစ်ဒူဝန်းနှစ်ဘက်မှ အောက်ကို။ အာဒိဿ၊ ရည်၍။ ဝဏ္ဏံပိ၊ ကျေးဇူးကိုလည်း။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ အဝဏ္ဏံပိ၊ ကျေးဇူးမဲ့ကိုလည်း။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့ ။ပ။ အက္ကောသတိပိ၊ ဆဲလည်း ဆဲရေးအံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမ၏။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာဒိဿ၊ ရည်၍။ ဝဏ္ဏံပိ၊ ကျေးဇူးကိုလည်း။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ အဝဏ္ဏံပိ၊ ကျေးဇူးမဲ့ကိုလည်း။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့ ။ပ။ အက္ကောသတိပိ၊ ဆဲလည်း ဆဲရေးအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၏။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာဒိဿ၊ ရည်၍။ ဝဏ္ဏံပိ၊ ကျေးဇူးကိုလည်း။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ အဝဏ္ဏံပိ၊ ကျေးဇူးမဲ့ကိုလည်း။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့ ။ပ။ အက္ကောသတိပိ၊ ဆဲလည်း ဆဲရေးအံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏ္ဍကော စ၊ ပဏ္ဍုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၏။ ကာယပဋိဗဒ္ဓံ၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော ဝတ္ထုကို။ အာဒိဿ၊ ရည်၍။ ဝဏ္ဏံပိ၊ ကျေးဇူးကိုလည်း။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ အဝဏ္ဏံပိ၊ ကျေးဇူးမဲ့ကိုလည်း။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့ ။ပ။ အက္ကောသတိပိ၊ ဆဲလည်း ဆဲရေးအံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
၂၈၇။ အတ္ထပုရေက္ခာရဿ၊ အနက်ကို ရှေးရှုပြုသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဓမ္မပုရေက္ခာရဿ၊ ပါဠိကို ရှေးရှုပြုသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနုသာသနိပုရေက္ခာရေဿ၊ ဆုံးမခြင်းကို ရှေးရှုပြုသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် ပဒဘာဇနီ အပြီးတည်း။
ဝိနီတဝတ္ထု ဥဒ္ဒါနဂါထာ
လောဟိတံ၊ နီသော ကမ္ဗလာ။ ကက္ကသ၊ ထူသော အမွေးရှိသော ကမ္ဗလာ။ အာကိဏ္ဏံ၊ ရှုပ်ထွေးသော အမွေးရှိသော ကမ္ဗလာ။ ခရံ၊ ကြမ်းသော အမွေးရှိသော ကမ္ဗလာ။ ဒီဃံ၊ ရှည်သော အမွေးရှိသော စုလျား။ ဝါပိတံ၊ စိုက်ပျိုးအပ်ပြီးလော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ မဂ္ဂေါ၊ ခရီးသည်။ သံသီဒတိ၊ နစ်၏လော။ သဒ္ဓါ၊ သဒ္ဓါတရားနှင့် ပြည့်စုံ၏။ ဒါနေန၊ ပေးခြင်းဖြင့်။ ကမ္မုနာ၊ အမှုဖြင့်။ ဣတိ အယံ၊ ဤသည်ကား။ မာတိကာ၊ မာတိကာတည်း။
ဝိနီတဝတ္ထု
၂၈၈။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ နဝရတ္တံ၊ ဆိုးသစ်စ ဖြစ်သော။ ကမ္ဗလံ၊ ကမ္ဗလာကို။ ပါရုတာ၊ ခြုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သာရတ္တော၊ ပြင်းစွာ တပ်သည်ဖြစ်၍။ တံ ဣတ္ထိံ၊ ထိုမိန်းမကို။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ တေ၊ သင့်အား။ လောဟိတံ ခေါ၊ နီသည်သာတည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ သာ ဣတ္ထီ၊ ထိုမိန်းမသည်။ န ပဋိဝိဇာနိ၊ မသိ။ “အယျ၊ အရှင်။ အာမ၊ နီပါ၏။ နဝရတ္တော၊ ဆိုးသစ်စဖြစ်သော။ ကမ္ဗလော၊ ကမ္ဗလာတည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်ပြီ။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော နု ခေါ၊ ရောက်လေသလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ ခရကမ္ဗလံ၊ ကြမ်းသော ကမ္ဗလာကို။ ပါရုတာ၊ ခြုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သာရတ္တော၊ ပြင်းစွာ တပ်သည်ဖြစ်၍။ တံ ဣတ္ထိံ၊ ထိုမိန်းမကို။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ တေ၊ သင့်အား။ ကက္ကသလောမံ၊ ထူထဲကြမ်းတမ်းသော အမွေး ရှိ၏၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ သာ ဣတ္ထီ၊ ထိုမိန်းမသည်။ န ပဋိဝိဇာနိ၊ မသိ။ “အယျ၊ အရှင်။ အာမ၊ ထူထဲကြမ်းတမ်းပါ၏။ ခရကမ္ဗလော၊ ကြမ်းသော ကမ္ဗလာတည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား၊
ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ နဝါဝုတံ၊ ရက်သစ်စဖြစ်သော။ ကမ္ဗလံ၊ ကမ္ဗလာကို။ ပါရုတာ၊ ခြုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သာရတ္တော၊ ပြင်းစွာ တပ်သည်ဖြစ်၍။ တံ ဣတ္ထိံ၊ ထိုမိန်းမကို။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ တေ၊ သင့်အား။ အာကိဏ္ဏလောမံ ခေါ၊ ရောပြွမ်းသော အမွေး ရှိသည်သာတည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ သာ ဣတ္ထီ၊ ထိုမိန်းမသည်။ န ပဋိဝိဇာနိ၊ မသိ။ “အယျ၊ အရှင်။ အာမ၊ ရောပြွမ်းသော အမွေး ရှိပါ၏။ နဝါဝုတော၊ ယက်သစ်စဖြစ်သော။ ကမ္ဗလော၊ ကမ္ဗလာတည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ် အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ ခရကမ္ဗလကံ၊ ကြမ်းသော ကမ္ဗလာကို။ ပါရုတာ၊ ခြုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သာရတ္တော၊ ပြင်းစွာ တပ်သည်ဖြစ်၍။ တံ ဣတ္ထိံ၊ ထိုမိန်းမကို။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ တေ၊ သင့်အား။ ခရလောမံ ခေါ၊ ကြမ်းသော အမွေး ရှိသည်သာတည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ သာ ဣတ္ထီ၊ ထိုမိန်းမသည်။ န ပဋိဝိဇာနိ၊ မသိ။ “အယျ၊ အရှင်။ အာမ၊ ကြမ်းသော အမွေး ရှိပါ၏။ ခရကမ္ဗလကော၊ ကြမ်းသော အမွေးရှိသော ကမ္ဗလာတည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ ပါဝါရံ၊ စုလျားကို။ ပါရုတာ၊ ခြုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သာရတ္တော၊ ပြင်းစွာ တပ်သည်ဖြစ်၍။ တံ ဣတ္ထိံ၊ ထိုမိန်းမကို။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ တေ၊ သင်အား။ ဒီဃလောမံ ခေါ၊ ရှည်သော အမွေး ရှိသည်သာတည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ သာ ဣတ္ထီ၊ ထိုမိန်းမသည်။ န ပဋိဝိဇာနိ၊ မသိ။ “အယျ၊ အရှင်။ အာမ၊ ရှည်သော အမွေး ရှိပါ၏။ ပါဝါရော၊ စုလျားတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၅)
၂၈၉။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ ခေတ္တံ၊ လယ်ကို။ ဝပါပေတွာ၊ စိုက်စေ၍။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာ၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သာရတ္တော၊ ပြင်းစွာ တပ်သည်ဖြစ်၍။ တံ ဣတ္ထိံ၊ ထိုမိန်းမကို။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ တေ၊ သင့်အား။ ဝါပိတံ ခေါ၊ စိုက်အပ်ပြီလော၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ သာ ဣတ္ထီ၊ ထိုမိန်းမသည်။ န ပဋိဝိဇာနိ၊ မသိ။ “အယျ၊ အရှင်။ အာမ၊ အော် ဟုတ်ပါ၏။ နော စ ခေါ ပဋိဝုတ္တံ၊ စိုက်၍ မပြီးသေး၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၆)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပရိဗ္ဗာဇိကံ၊ ပရိဗိုဇ်မကို။ ပဋိပထေ၊ ခရီးရင်ဆိုင်၌။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ သာရတ္တော၊ ပြင်းစွာ တပ်သည်ဖြစ်၍။ တံ ပရိဗ္ဗာဇိကံ၊ ထိုပရိဗိုဇ်မကို။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ မဂ္ဂေါ၊ ခရီးသည်။ သံသီဒတိ၊ နစ်၏လော၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ သာ ပရိဗ္ဗာဇိကာ၊ ထိုပရိဗိုဇ်မသည်။ န ပဋိဝိဇာနိ၊ မသိ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အာမ၊ အော် ဟုတ်ပါ၏။ ပဋိပဇ္ဇိဿသိ၊ သွားလတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၇)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သာရတ္တော၊ ပြင်းစွာ တပ်သည်ဖြစ်၍။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဣတ္ထိံ၊ မိန်းမကို။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ တွံ၊ သင်သည်။ သဒ္ဓါ၊ သဒ္ဓါတရားနှင့် ပြည့်စုံသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အပိ စ၊ ထိုသို့သဒ္ဓါတရားနှင့် ပြည့်စုံသော်လည်း။ ယံ၊ အကြင်ဝတ္ထုကို။ သာမိကဿ၊ လင်အား။ ဒေသိ၊ ပေး၏။ တံ၊ ထိုဝတ္ထုကို။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ န
ဒေသိ၊ မပေး၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ကိံ၊ အဘယ်ဝတ္ထုနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “မေထုနဓမ္မံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော အကျင့်တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၈)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဣတ္ထိံ၊ မိန်းမကို။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ တွံ၊ သင်သည်။ သဒ္ဓါ၊ သဒ္ဓါတရားနှင့် ပြည့်စုံသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အပိ စ၊ ထိုသို့သဒ္ဓါတရားနှင့် ပြည့်စုံသော်လည်း။ ယံ အဂ္ဂဒါနံ၊ အကြင်မြတ်သော အလှူသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုမြတ်သော အလှူကို။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ န ဒေသိ၊ မလှူ၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဂ္ဂဒါနံ၊ မြတ်သော အလှူသည်။ ကိံ၊ အဘယ်အလှူနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “မေထုနဓမ္မံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော အကျင့်တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၉)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ ကမ္မံ၊ အမှုကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သာရတ္တော၊ ပြင်းစွာ တပ်သည်ဖြစ်၍။ တံ ဣတ္ထိံ၊ ထိုမိန်းမကို။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ တိဋ္ဌ၊ ရပ်လော့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကရိဿာမိ၊ ပြုအံ့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏၊ ။ပ။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ နိသီဒ၊ ထိုင်လော့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကရိဿာမိ၊ ပြုအံ့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏၊ ။ပ။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ နိပဇ္ဇ၊ အိပ်လော့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကရိဿာမိ၊ ပြုအံ့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ သာ ဣတ္ထီ၊ ထိုမိန်းမသည်။ န ပဋိဝိဇာနိ၊ မသိ။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁၀-၁၂)
တတိယံ၊ သုံးခုမြောက်သော။ ဒုဋ္ဌုလ္လဝါစာသိက္ခာပဒံ၊ ဒုဋ္ဌုလ္လဝါစာသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၄-အတ္တကာမပါရိစရိယ သိက္ခာပုဒ်
၂၉၀။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ကုလူပကော၊ အိမ်သို့ ကပ်တတ်သော ရဟန်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗဟုကာနိ၊ များစွာကုန်သော။ ကုလာနိ၊ အမျိုးတို့ကို။ ဥပသင်္ကမတိ၊ ကပ်၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ မတပတိကာ၊ သေသော လင်ရှိသော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ အဘိရူပါ၊ အလွန်အဆင်းလှသည်။ ဒဿနီယာ၊ ရှုချင်ဖွယ် ရှိသည်။ ပါသာဒိကာ၊ ကြည်လင်ဖွယ် ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ ပုဗ္ဗဏှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ တဿာ ဣတ္ထိယာ၊ ထိုမိန်းမ၏။ နိဝေသနံ၊ အိမ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအိမ်ရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ပညတ္တေ၊ ခင်းထားအပ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဣတ္ထိ၊ ထိုမိန်းမသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်ဥဒါယီရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ၊ အရှင်ဥဒါယီကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နံ ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ တံ ဣတ္ထိံ၊ ထိုမိန်းမကို။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿေသိ၊ ကောင်းစွာ ပြ၏။ သမာဒပေသိ၊ ဆောက်တည်စေ၏။ သမုတ္တေဇေသိ၊ ကောင်းစွာ ထက်စေ၏။ သမ္ပဟံသေသိ၊ ကောင်းစွာ ရွှင်စေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဣတ္ထီ၊ ထိုမိန်းမသည်။ အာယသ္မတာ ဥဒါယိနာ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿိတာ၊ ကောင်းစွာ ပြအပ်သည်ရှိသော်။ သမာဒပိတာ၊ ဆောက်တည်စေအပ်သည်ရှိသော်။ သမုတ္တေဇိတာ၊ ကောင်းစွာ ထက်စေအပ်သည်ရှိသော်။ သမ္ပဟံသိတာ၊ ကောင်းစွာ ရွှင်စေအပ်သည်ရှိသော်။ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ၊ အရှင်ဥဒါယီကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ယေန၊ အကြင်ဝတ္ထုဖြင့်။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏။ တံ၊ ထိုဝတ္ထုကို။ ဝဒေယျာထ၊ ဆိုတော်မူပါကုန်လော့။ ယဒိဒံ စီဝရပိဏ္ဍပါတသေနာသနဂိလာနပ္ပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရံ၊ အကြင်သင်္ကန်းဆွမ်းကျောင်း အိပ်ရာနေရာ သူနာ၏ အထောက်အပံ့ အသက်၏ အရံအတားဖြစ်သော ဆေးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုသင်္ကန်းအစရှိသည်ကို။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ အယျဿ၊ အရှင့်အား။ ဒါတုံ၊ လှူခြင်းငှာ။ ပဋိဗလာ၊ စွမ်းနိုင်ကုန်၏။ တံ၊ ထိုသင်္ကန်းအစရှိသည်ကို။ ဝဒေယျာထ၊ ဆိုတော်မူပါကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။
“ဘဂိနိ၊ နှမ။ ယဒိဒံ ယေ ဣမေ စီဝရပိဏ္ဍပါတသေနာသနဂိလာန ပ္ပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရာ၊ အကြင် သင်္ကန်း ဆွမ်း ကျောင်း အိပ်ရာနေရာ သူနာ၏ အထောက်အပံ့ အသက်၏ အရံအတားဖြစ်သော ဆေးတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ၊ ထိုသင်္ကန်းအစရှိသည်တို့သည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ န ခေါ ဒုလ္လဘာ၊ ရခဲသည် မဟုတ်ကုန်။ အပိ စ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ယော ဒေယျဓမ္မော၊ အကြင်လှူဖွယ်ဝတ္ထုသည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ဒုလ္လဘော၊ ရခဲ၏။ တံ၊ ထိုရခဲသော လှူဖွယ်ဝတ္ထုကို။ ဒေဟိ၊ လှူလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ကိံ၊ အဘယ်ဝတ္ထုသည်။ ဒုလ္လဘံ၊ ရခဲသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ လျှောက်အပ်သည်ရှိသော်။“မေထုနဓမ္မံ- တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော အကျင့်သည်။ ဒုလ္လဘံ၊ ရခဲ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အတ္ထော၊ အလိုရှိသလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ လျှောက်အပ်သည်ရှိသော်။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဟိ၊ လာလှည့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ လျှောက်၍။ ဩဝရကံ၊ တိုက်ခန်းသို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ သာဋကံ၊ ထမီကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ချ၍။ မဉ္စကေ၊ ညောင်စောင်းငယ်၌။ ဥတ္တာနာ၊ ပက်လက်။ နိပဇ္ဇိ၊ အိပ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သာ ဣတ္ထီ၊ ထိုမိန်းမသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုမိန်းမရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ “ကော၊ အဘယ်သူသည်။ ဝသလံ၊ ယုတ်မာသော။ ဒုဂ္ဂန္ဓံ၊ မကောင်းသော အနံ့ရှိသော။ ဣမံ၊ ဤအကောင်ပုပ်ကို။ အာမသိဿတိ၊ သုံးသပ်လတ္တံ့နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဋ္ဌုဘိတွာ၊ တံတွေးထွေး၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲသွား၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဣတ္ထီ၊ ထိုမိန်းမသည်။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆို၏။ ကိံ ဥဇ္ဈာယတိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့သနည်း။ ကိံ ခိယျတိ၊ အဘယ်သို့ ရှုတ်ချသနည်း။ ကိံဝိပါစေတိ၊ အဘယ်သို့ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုသနည်း။ “သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ သမဏာ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ အလဇ္ဇိနော၊ အရှက်မရှိကုန်။ ဒုဿီလာ၊ သီလမရှိကုန်။ မုသာဝါဒိနော၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို ဆိုလေ့ရှိကုန်၏။ ဣမေ ဟိ၊ ဤရဟန်းတို့သည်သာလျှင်။ ဓမ္မစာရိနော၊ တရားကို ကျင့်လေ့ရှိကုန်၏ဟူ၍။ သမစာရိနော၊ ကောင်းသော အကျင့်ကို ကျင့်လေ့ရှိကုန်၏ဟူ၍။ ဗြဟ္မစာရိနော၊ မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်လေ့ရှိကုန်၏ဟူ၍။ သစ္စဝါဒိနော၊ မှန်သော စကားကို ဆိုလေ့ရှိကုန်၏ဟူ၍။ သီလဝန္တော၊ သီလရှိကုန်၏ဟူ၍။ ကလျာဏဓမ္မာ၊ ကောင်းသော သဘောရှိကုန်၏ဟူ၍။ ပဋိဇာနိဿန္တိ နာမ၊ ဝန်ခံကုန်ဘိသနည်း။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ သာမညံ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ ဗြဟ္မညံ၊ မြတ်သည်၏ အဖြစ်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ သာမညံ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်သည်။ နဋ္ဌံ၊ ပျောက်ပြီ။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ ဗြဟ္မညံ၊ မြတ်သည်၏ အဖြစ်သည်။ နဋ္ဌံ၊ ပျောက်ပြီ။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ သာမညံ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်သည်။ ကုတော၊ အဘယ်မှာရှိအံ့နည်း။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ ဗြဟ္မညံ၊ မြတ်သည်၏ အဖြစ်သည်။ ကုတော၊ အဘယ်မှာရှိအံ့နည်း။ ဣမေ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ သာမညာ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်မှ။ အပဂတာ၊ ကင်းကုန်ပြီ။ ဣမေ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ဗြဟ္မညာ၊ မြတ်သည်၏ အဖြစ်မှ။ အပဂတာ၊ ကင်းကုန်ပြီ။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သမဏော ဥဒါယီ၊ ရဟန်းဥဒါယီသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ မေထုနဓမ္မံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော အကျင့်ကို။ ယာစိတွာ၊ တောင်း၍။ ‘ကော၊ အဘယ်သူသည်။ ဝသလံ၊ ယုတ်မာသော။ ဒုဂ္ဂန္ဓံ၊ မကောင်းသော အနံ့ရှိသော။ ဣမံ၊ ဤအကောင်ပုပ်ကို။ အာမသိဿတိ၊ သုံးသပ်လတ္တံ့နည်း။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ နိဋ္ဌုဘိတွာ၊ တံတွေးထွေး၍။ ပက္ကမိဿတိ နာမ၊ ဖဲသွားဘိသနည်း။ မေ၊ ငါ၏။ ပါပကံ၊ ယုတ်မာသော အဖြစ်သည်။ ကိံ၊ အဘယ်မှာနည်း။ မေ၊ ငါ၏။ ဒုဂ္ဂန္ဓံ၊ မကောင်းသော အနံ့ရှိသည်၏ အဖြစ်သည်။ ကိံ၊ အဘယ်မှာနည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကဿာ၊ အဘယ်မိန်းမအောက်။ ကေန၊ အဘယ်မည်သော စည်းစိမ်တန်ဆာ ရုပ်ဝါအဆင်း လှပခြင်းဖြင့်။ ဟာယာမိ၊ ယုတ်သနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆို၏။ အညာပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ “သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ သမဏာ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ အလဇ္ဇိနော၊ အရှက်မရှိကုန်။ ဒုဿီလာ၊ သီလမရှိကုန်။ မုသာဝါဒိနော၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို ဆိုလေ့ရှိကုန်၏၊ ။ပ။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သမဏော ဥဒါယီ၊ ရဟန်းဥဒါယီသည်။ ဣမိဿာ၊ ဤမိန်းမအား။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ မေထုနဓမ္မံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော အကျင့်ကို။ ယာစိတွာ၊ တောင်း၍။ ‘ကော၊ အဘယ်သူသည်။ ဝသလံ၊ ယုတ်မာသော။ ဒုဂ္ဂန္ဓံ၊ မကောင်းသော အနံ့ရှိသော။ ဣမံ၊ ဤအကောင်ပုပ်ကို။ အာမသိဿတိ၊ သုံးသပ်လတ္တံ့နည်း။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ နိဋ္ဌုဘိတွာ၊ တံတွေးထွေး၍။ ပက္ကမိဿတိ နာမ၊ ဖဲသွားဘိသနည်း။ ဣမိဿာ၊ ဤမိန်းမ၏။ ပါပကံ၊ ယုတ်မာသော အဖြစ်သည်။ ကိံ၊ အဘယ်မှာနည်း။ ဣမိဿာ၊ ဤမိန်းမ၏။ ဒုဂ္ဂန္ဓံ၊ မကောင်းသော အနံ့သည်။ ကိံ၊ အဘယ်မှာနည်း။ အယံ၊ ဤမိန်းမသည်။ ကဿာ၊ အဘယ်မိန်းမအောက်။ ကေန၊ အဘယ်မည်သော စည်းစိမ်တန်ဆာ ရုပ်ဝါအဆင်း လှပခြင်းဖြင့်။ ဟာယတိ၊ ယုတ်သနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တီနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်သော။ ခိယျန္တီနံ၊ ရှုတ်ချကုန်သော။ ဝိပါစေန္တီနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကိုဆိုကုန်သော။ တာသံ ဣတ္ထီနံ၊ ထိုမိန်းမတို့၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ အလိုနည်းကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ မာတုဂါမဿ၊ မာတုဂါမ၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ အတ္တကာမပါရိစရိယာယ၊ မိမိသည် အလိုရှိအပ်သော ကာမဂုဏ်ဖြင့် လုပ်ကျွေးခြင်း၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသိဿတိ နာမ၊ ပြောဆိုဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ၊ အရှင်ဥဒါယီကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ သန္နိပါတာပေတွာ၊ စည်းဝေးစေ၍။ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ၊ အရှင်ဥဒါယီကို။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ကိံ ပဋိပုစ္ဆိ၊ အဘယ်သို့ မေးတော်မူသနည်း။ “ဥဒါယိ၊ ဥဒါယီ။ တွံ၊ သင်သည်။ မာတုဂါမဿ၊ မာတုဂါမ၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ အတ္တကာမပါရိစရိယာယ၊ မိမိသည် အလိုရှိအပ်သော ကာမဂုဏ်ဖြင့် လုပ်ကျွေးခြင်း၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသသိ၊ ပြောဆို၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ကိံ ဝိဂရဟိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့တော်မူသနည်း။ “မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ အနနုစ္ဆဝိကံ၊ မလျောက်ပတ်။ အနနုလောမိကံ၊ မလျော်။ အပ္ပတိရူပံ၊ မသင့်တင့်။ အဿာမဏကံ၊ ရဟန်းတို့၏ အမူအရာမဟုတ်။ အကပ္ပိယံ၊ မအပ်။ အကရဏီယံ၊ မပြုအပ်။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ မာတုဂါမဿ၊ မာတုဂါမ၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ အတ္တကာမပါရိစရိယာယ၊ မိမိသည် အလိုရှိအပ်သော ကာမဂုဏ်ဖြင့် လုပ်ကျွေးခြင်း၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသိဿသိ နာမ၊ ပြောဆိုဘိသနည်း၊
မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိရာဂါယ၊ တပ်ခြင်း ကင်းစိမ့်သောငှာ။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ ဒေသိတော နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်သော။ သရာဂါယ၊ တပ်ခြင်းနှင့် တကွဖြစ်စေခြင်းငှာ။ နော ဒေသိတော နနု၊ မဟောအပ်သည် မဟုတ်လော၊ ။ပ။ ကာမပရိဠာဟာနံ၊ ကာမတည်းဟူသော ပူပန်ခြင်းတို့ကို။ ဝူပသမော၊ ငြိမ်းခြင်းကို။ အက္ခာတော နနု၊ ဟောတော်မူအပ်သည် မဟုတ်လော။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၂၉၁။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဩတိဏ္ဏော၊ ရာဂတည်းဟူသော ဘီလူးသည် ပူးဝင်အပ်သည်ဖြစ်၍။ ဝိပရိဏတေန၊ ဖောက်ပြန်၍ တည်သော။ စိတ္တေန၊ စိတ်ဖြင့်။ မာတုဂါဿ၊ မာတုဂါမ၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ‘ဘဂိနိ၊ နှမ။ ယာ ဣတ္ထီ၊ အကြင်မိန်းမသည်။ သီလဝန္တံ၊ သီလရှိသော။ ကလျာဏဓမ္မံ၊ ကောင်းသော သဘောရှိသော။ ဗြဟ္မစာရိံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်လေ့ရှိသော။ မာဒိသံ၊ ငါသို့သဘောရှိသော ရဟန်းကို။ ဧတေန ဓမ္မေန၊ ဤမေထုန်အကျင့်ဖြင့်။ ပရိစရေယျ၊ လုပ်ကျွေးငြားအံ့။ တဿာ ဣတ္ထိယာ၊ ထိုမိန်းမ၏။ ဧတံ ဧသာ ပါရိစရိယာ၊ ဤလုပ်ကျွေးခြင်းသည်။ ပါရိစရိယာနံ၊ ခပ်သိမ်းသော လုပ်ကျွေးခြင်းတို့ထက်။ အဂ္ဂံ အဂ္ဂါ၊ ကဲလွန်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ မေထုနုပသံဟိတေန၊ မေထုန်နှင့်စပ်သော စကားဖြင့်။ အတ္တကာမပါရိစရိယာယ၊ မိမိသည် အလိုရှိအပ်သော ကာမဂုဏ်ဖြင့် လုပ်ကျွေးခြင်း၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသေယျ၊ ပြောဆိုငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သံဃာဒိသေသော၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိနိကာယော၊ အာပတ်အပေါင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၂၉၂။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပန- ဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်၊ ။ပ။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား၊ ။ပ။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခု- ဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဩတိဏ္ဏော နာမ၊ ဩတိဏ္ဏ မည်သည်ကား။ သာရတ္တော၊ ပြင်းစွာ တပ်သည်ဖြစ်၍။ အပေက္ခဝါ၊ ငဲ့ကွက်ခြင်း ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဋိဗဒ္ဓစိတ္တော၊ ရာဂဖြင့် ဖွဲ့သောစိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။
ဝိပရိဏတန္တိ၊ ဝိပရိဏတံဟူသည်ကား။ ရတ္တံ၊ တပ်သော။ စိတ္တံပိ၊ စိတ်သည်လည်း။ ဝိပရိဏတံ၊ ဝိပရိဏတ မည်၏။ ဒုဋ္ဌံ၊ အမျက်ထွက်သော။ စိတ္တံပိ၊ စိတ်သည်လည်း။ ဝိပရိဏတံ၊ ဝိပရိဏတ မည်၏။ မူဠှံ၊ တွေဝေသော။ စိတ္တံပိ၊ စိတ်သည်လည်း။ ဝိပရိဏတံ၊ ဝိပရိဏတ မည်၏။ အပိ စ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ရတ္တံ၊ တပ်သော။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ “ဝိပရိဏတ”န္တိ၊ ဝိပရိဏတ ဟူ၍။ အဓိပ္ပေတံ၊ အလိုရှိအပ်၏။
မာတုဂါမော နာမ၊ မာတုဂါမ မည်သည်ကား။ မနုဿိတ္ထီ၊ လူမိန်းမတည်း။ န ယက္ခီ၊ ဘီလူးမ မဟုတ်။ န ပေတီ၊ ပြိတ္တာမ မဟုတ်။ န တိရစ္ဆာနဂတာ၊ တိရစ္ဆာန်မ မဟုတ်။ ဝိညူ၊ သိကြားလိမ်မာသော။ သုဘာသိတဒုဗ္ဘာသိတံ၊ ကောင်းသဖြင့် ဆိုအပ်သော စကား မကောင်းသဖြင့် ဆိုအပ်သော စကားကိုလည်းကောင်း။ ဒုဋ္ဌုလ္လာဒုဋ္ဌုလ္လံ၊ ရုန့်ရင်းသော စကား မရုန့်ရင်းသော စကားကိုလည်းကောင်း။ အာဇာနိတုံ၊ သိခြင်းငှာ။ ပဋိဗလာ၊ စွမ်းနိုင်သော မိန်းမသည်။ မာတုဂါမော နာမ၊ မာတုဂါမ မည်၏။
မာတုဂါမဿ သန္တိကေတိ၊ မာတုဂါမဿ သန္တိကေ- ဟူသည်ကား။ မာတုဂါမဿ၊ မာတုဂါမ၏။ သာမန္တာ၊ အနီး၌။ မာတုဂါမဿ၊ မာတုဂါမ၏။ အဝိဒူရေ၊ အနီး၌။
အတ္တကာမန္တိ၊ အတ္တကာမံ- ဟူသည်ကား။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကာမံ၊ အလိုကို။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဟေတုံ၊ အကြောင်းကို။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အဓိပ္ပါယံ၊ အလိုကို။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပါရိစရိယံ၊ လုပ်ကျွေးခြင်းကို။
ဧတဒဂ္ဂန္တိ၊ ဧတဒဂ္ဂံ- ဟူသည်ကား။ ဧတံ၊ ဤလုပ်ကျွေးခြင်းသည်။ အဂ္ဂံ၊ ကဲလွန်၏။ ဧတံ၊ ဤလုပ်ကျွေးခြင်းသည်။ သေဋ္ဌံ၊ မြတ်၏။ ဧတံ၊ ဤလုပ်ကျွေးခြင်းသည်။ မောက္ခံ၊ အမှူးဖြစ်၏။ ဧတံ၊ ဤလုပ်ကျွေးခြင်းသည်။ ဥတ္တမံ၊ မြတ်၏။ ဧတံ၊ ဤလုပ်ကျွေးခြင်းသည်။ ပဝရံ၊ တောင့်တအပ်၏။
ယာတိ၊ ယာ- ဟူသည်ကား။ ခတ္တိယီ ဝါ၊ မင်းမိန်းမသည်လည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏီ ဝါ၊ ပုဏ္ဏေးမသည်လည်းကောင်း။ ဝေဿီ ဝါ၊ ကုန်သည်မသည်လည်းကောင်း။ သုဒ္ဒီ ဝါ၊ သူဆင်းရဲမသည်လည်းကောင်း။
မာဒိသန္တိ၊ မာဒိသံ- ဟူသည်ကား။ ခတ္တိယံ ဝါ၊ မင်းကိုလည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏံ ဝါ၊ ပုဏ္ဏားကိုလည်းကောင်း။ ဝေဿံ ဝါ၊ ကုန်သည်ကိုလည်းကောင်း။ သုဒ္ဒံ ဝါ၊ သူဆင်းရဲကို လည်းကောင်း။
သီလဝန္တန္တိ၊ သီလဝန္တံ- ဟူသည်ကား။ ပါဏာတိပါတာ၊ သူ၏အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတံ၊ ကြဉ်သော။ အဒိန္နာဒါနာ၊ အရှင်မပေးသော ဥစ္စာကို ခိုးယူခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတံ၊ ကြဉ်သော။ မုသာဝါဒါ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို ပြောဆိုခြင်းမှ။ ပဋိဝိရတံ၊ ကြဉ်သော။
ဗြဟ္မစာရိန္တိ၊ ဗြဟ္မစာရိံ- ဟူသည်ကား။ မေထုနဓမ္မာ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော အကျင့်မှ။ ပဋိဝိရတံ၊ ကြဉ်သော။
ကလျာဏဓမ္မော နာမ၊ ကလျာဏဓမ္မ မည်သည်ကား။ တေန သီလေန၊ ထိုသီလဖြင့် လည်းကောင်း။ တေန ဗြဟ္မစရိယေန၊ ထိုမြတ်သော အကျင့်ဖြင့်လည်းကေင်း။ ကလျာဏဓမ္မော၊ ကောင်းသော သဘောရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဧတေန ဓမ္မေနာတိ၊ ဧတေန ဓမ္မေန- ဟူသည်ကား။ မေထုနဓမ္မေန၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော အကျင့်ဖြင့်။
ပရိစရေယျာတိ၊ ပရိစရေယျ- ဟူသည်ကား။ အဘိရမေယျ၊ မွေ့လျော်စေငြားအံ့။ မေထုနုပသံဟိတေနာတိ၊ မေထုနုပသံဟိတေန ဟူသည်ကား။ မေထုနဓမ္မပ္ပဋိသံယုတ္တေန၊ မေထုန်အကျင့်နှင့် ယှဉ်သဖြင့်။
သံဃာဒိသေသောတိ၊ သံဃာဒိသေသော- ဟူသည်ကား၊ ။ပ။ တေနပိ၊ ထို့ကြောင့်လည်း။ “သံဃာဒိသေသော”တိ၊ သံဃာဒိသေသောဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
၂၉၃။ ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမ၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ အတ္တကာမပါရိစရိယာယ၊ မိမိသည် အလိုရှိအပ်သော ကာမဂုဏ်ဖြင့် လုပ်ကျွေးခြင်း၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသတိ၊ ပြောဆိုအံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ ပဏ္ဍကသညီ၊ ပဏ္ဍုက်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုရိသသညီ၊ ယောကျ်ားဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ တိရစ္ဆာနဂတသညီ၊ တိရစ္ဆာန်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမ၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ အတ္တကာမပါရိစရိယာယ၊ မိမိသည် အလိုရှိအပ်သော ကာမဂုဏ်ဖြင့် လုပ်ကျွေးခြင်း၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသတိ၊ ပြောဆိုအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပဏ္ဍကော စ၊ ပဏ္ဍုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏ္ဍကသညီ၊ ပဏ္ဍုက်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ပဏ္ဍကဿ၊ ပဏ္ဍုက်၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ အတ္တကာမပါရိစရိယာယ၊ မိမိသည် အလိုရှိအပ်သော ကာမဂုဏ်ဖြင့် လုပ်ကျွေးခြင်း၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသတိ၊ ပြောဆိုအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပဏ္ဍကော စ၊ ပဏ္ဍုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ ပုရိသသညီ၊ ယောကျ်ားဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ တိရစ္ဆာနဂတသညီ၊ တိရစ္ဆာန်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ပဏ္ဍကဿ၊ ပဏ္ဍုက်၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ အတ္တကာမပါရိစရိယာယ၊ မိမိသည် အလိုရှိအပ်သော ကာမဂုဏ်ဖြင့် လုပ်ကျွေးခြင်း၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသတိ၊ ပြောဆိုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုရိသော စ၊ ယောကျ်ားသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ တိရစ္ဆာနဂတော စ၊ တိရစ္ဆာန်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တိရစ္ဆာနဂတသညီ၊ တိရစ္ဆာန်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဏ္ဍကသညီ၊ ပဏ္ဍုက်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုရိသသညီ၊ ယောကျ်ားဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ တိရစ္ဆာနဂတဿ၊ တိရစ္ဆာန်၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ အတ္တကာမပါရိစရိယာယ၊ မိမိသည် အလိုရှိအပ်သော ကာမဂုဏ်ဖြင့် လုပ်ကျွေးခြင်း၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသတိ၊ ပြောဆိုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ အတ္တကာမပါရိစရိယာယ၊ မိမိသည် အလိုရှိအပ်သော ကာမဂုဏ်ဖြင့် လုပ်ကျွေးခြင်း၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသတိ၊ ပြောဆိုအံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ သံဃာဒိသေသာနံ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
ဣတ္ထီ စ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏ္ဍကော စ၊ ပဏ္ဍုက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၌။ ဣတ္ထိသညီ၊ မိန်းမဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာရတ္တော စ၊ ပြင်းစွာ တပ်ခြင်းသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ အတ္တကာမပါရိစရိယာယ၊ မိမိသည် အလိုရှိအပ်သော ကာမဂုဏ်ဖြင့် လုပ်ကျွေးခြင်း၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသတိ၊ ပြောဆိုအံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
၂၉၄။ “စီဝရ ပိဏ္ဍပါတ သေနာသန ဂိလာနပ္ပစ္စယ ဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရေန၊ သင်္ကန်း ဆွမ်း ကျောင်း အိပ်ရာနေရာ သူနာ၏ အထောက်အပံ့ အသက်၏ အရံအတားဖြစ်သော ဆေးဖြင့်။ ဥပဋ္ဌဟ၊ လုပ်ကျွေးလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ပြောဆိုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် ပဒဘာဇနီအပြီးတည်း။
ဝိနီတဝတ္ထု ဥဒ္ဒါနဂါထာ
ဝဉ္ဈာ၊ မိန်းမမြုံသည်။ ပုတ္တံ၊ သားကို။ ကထံ လဘေ၊ အဘယ်သို့ ရအံ့နည်း။ ပိယာ စ၊ လင်ချစ်အပ်သည်။ သိယံ၊ ဖြစ်လို၏။ သုဘဂါ၊ တင့်တယ်သော အဆင်းအင်္ဂါရှိသည်။ သိယံ၊ ဖြစ်လို၏။ ကိံ၊ အဘယ်ဝတ္ထုကို။ ဒဇ္ဇံ၊ လှူရအံ့နည်း။ ကေန၊ အဘယ်ဝတ္ထုဖြင့်။ ဥပဋ္ဌေယျံ၊ လုပ်ကျွေးရအံ့နည်း။ ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ သုဂတိံ၊ သုဂတိဘဝသို့။ ဂစ္ဆေယျ၊ ရောက်ရာသနည်း။ ဣတိ အယံ၊ ဤသည်ကား။ မာတိကာ၊ မာတိကာတည်း။
ဝိနီတဝတ္ထု
၂၉၅။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဝဉ္ဈာ၊ မြုံသော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ ကုလူပကံ၊ အိမ်သို့ ကပ်တတ်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဝိဇာယေယျံ၊ သားဖွားရအံ့နည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ အဂ္ဂဒါနံ၊ မြတ်သော အလှူကို။ ဒေဟိ၊ လှူလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဂ္ဂဒါနံ၊ မြတ်သော အလှူသည်။ ကိံ၊ အဘယ်နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ လျှောက်အပ်သည်ရှိသော်။ “မေထုနဓမ္မံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော အကျင့်တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဝိဇာယိနီ၊ သားဖွားသော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ ကုလူပကံ၊ အိမ်သို့ ကပ်တတ်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ပုတ္တံ၊ သားကို။ လဘေယျံ၊ ရအံ့နည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ တေနဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ အဂ္ဂဒါနံ၊ မြတ်သော အလှူကို။ ဒေဟိ၊ လှူလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဂ္ဂဒါနံ၊ မြတ်သော အလှူသည်။ ကိံ၊ အဘယ်နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ လျှောက်အပ်သည်ရှိသော်။ “မေထုနဓမ္မံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော အကျင့်တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ်အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ ကုလူပကံ၊ အိမ်သို့ ကပ်တတ်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ သာမိကဿ၊ လင်သည်။ ပိယာ၊ ချစ်အပ်သည်။ အဿံ၊ ဖြစ်ရာသနည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ အဂ္ဂဒါနံ၊ မြတ်သော အလှူကို။ ဒေဟိ၊ လှူလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဂ္ဂဒါနံ၊ မြတ်သော အလှူသည်။ ကိံ၊ အဘယ်နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ လျှောက်အပ်သည်ရှိသော်။ “မေထုနဓမ္မံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော အကျင့်တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ်အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အဘယ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၃)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ ကုလူပကံ၊ အိမ်သို့ ကပ်တတ်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ သုဘဂါ၊ တင့်တယ်သော အဆင်းအင်္ဂါရှိသည်။ အဿံ၊ ဖြစ်ရာသနည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ တေနဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ အဂ္ဂဒါနံ၊ မြတ်သော အလှူကို။ ဒေဟိ၊ လှူလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဂ္ဂဒါနံ၊ မြတ်သော အလှူသည်။ ကိံ၊ အဘယ်နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ လျှောက်အပ်သည်ရှိသော်။ “မေထုနဓမ္မံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော အကျင့်တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၄)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ ကုလူပကံ၊ အိမ်သို့ ကပ်တတ်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကိံ၊ အဘယ်ဝတ္ထုကို။ အယျဿ၊ အရှင်အား။ ဒဇ္ဇာမိ၊ လှူရအံ့နည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ အဂ္ဂဒါနံ၊ မြတ်သော အလှူကို။ ဒေဟိ၊ လှူလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဂ္ဂဒါနံ၊ မြတ်သော အလှူသည်။ ကိံ၊ အဘယ်နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ လျှောက်အပ်သည်ရှိသော်။ “မေထုနဓမ္မံ၊ တပ်ခြင်းတူသောသူ နှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော အကျင့်တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၅)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ ကုလူပကံ၊ အိမ်သို့ ကပ်တတ်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကေန၊ အဘယ်ဝတ္ထုဖြင့်။ အယျံ၊ အရှင်ကို။ ဥပဋ္ဌေမိ၊ လုပ်ကျွေးရအံ့နည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ အဂ္ဂဒါနေန၊ မြတ်သော အလှူဖြင့်။ ဥပဋ္ဌဟ၊ လုပ်ကျွေးလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဂ္ဂဒါနံ၊ မြတ်သော အလှူသည်။ ကိံ၊ အဘယ်နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ လျှောက်အပ်သည်ရှိသော်။ “မေထုနဓမ္မံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော အကျင့်တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၆)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ ကုလူပကံ၊ အိမ်သို့ ကပ်တတ်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ သုဂတိံ၊ သုဂတိဘဝသို့။ ဂစ္ဆေယျံ၊ သွားရအံ့နည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ အဂ္ဂဒါနံ၊ မြတ်သော အလှူကို။ ဒေဟိ၊ လှူလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဂ္ဂဒါနံ၊ မြတ်သော အလှူသည်။ ကိံ၊ အဘယ်နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ လျှောက်အပ်သည်ရှိသော်။ “မေထုနဓမ္မံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော အကျင့်တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော၊ ရောက်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၇)
စတုတ္ထံ၊ လေးခုမြောက်သော။ အတ္တကာမပါရိစရိယသိက္ခာပဒံ၊ အတ္တကာမပါရိစရိယသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၅-သဉ္စရိတ္တသိက္ခာပုဒ်
၂၉၆။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ကုလူပကော၊ အိမ်သို့ ကပ်တတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗဟုကာနိ၊ များစွာကုန်သော။ ကုလာနိ၊ အမျိုးတို့သို့။ ဥပသင်္ကမတိ၊ ကပ်၏။ ယတ္ထ၊ အကြင်အမျိုး၌။ အပဇာပတိကံ၊ မယားမရှိသော။ ကုမာရကံ ဝါ၊ သတို့သားကိုလည်းကောင်း။ အပတိကံ၊ လင်မရှိသော။ ကုမာရိကံ ဝါ၊ သတို့သမီးကိုလည်းကောင်း။ ပဿတိ၊ မြင်၏။ တတ္ထ၊ ထိုအမျိုး၌။ ကုမာရကဿ၊ သတို့သား၏။ မာတာပိတူနံ၊ အမိအဖတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ကုမာရိကာယ၊ သတို့သမီး၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘဏတိ၊ ဆို၏။ ကိံ ဘဏတိ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အမုကဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ကုလဿ၊ အမျိုး၏။ ကုမာရိကာ၊ သတို့သမီးသည်။ အဘိရူပါ၊ အလွန်အဆင်းလှသည်။ ဒဿနီယာ၊ ရှုချင်ဖွယ် ရှိသည်။ ပါသာဒိကာ၊ ကြည်လင်ဖွယ် ရှိသည်။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိသည်။ ဗျတ္တာ၊ အစွမ်းသတ္တိနှင့် ပြည့်စုံသည်။ မေဓာဝိနီ၊ ထက်မြက်သော ပညာရှိသည်။ ဒက္ခာ၊ လိမ္မာသည်။ အနလသာ၊ ပျင်းရိခြင်း မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာ ကုမာရိကာ၊ ထိုသတို့သမီးသည်။ ဣမဿ ကုမာရကဿ၊ ဤသတို့သားအား။ ဆန္နာ၊ သင့်မြတ်လျောက်ပတ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆို၏။ တေ၊ ထိုသတို့သား၏ အမိအဖတို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တိ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ကိံ ဝဒန္တိ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်ကုန်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧတေ ခေါ၊ ဤသူတို့သည်။ အမှေ၊ အကျွန်ုပ်တို့ကို။ ‘ဣမေ၊ ဤသူတို့သည်။ ကေ ဝါ၊ အဘယ်သူတို့နည်း။ ကဿ ဝါ၊ အဘယ်သူ၏လည်း။ ပုတ္တာ၊ သားတို့နည်း။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အယျော၊ အရှင်သည်။ သစေ ဒါပေယျ၊ အကယ်၍ ပေးစေငြားအံ့။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ တံ ကုမာရိကံ၊ ထိုသတို့သမီးကို။ ဣမဿ ကုမာရကဿ၊ ဤသတို့သား၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ အာနေယျာမ၊ ဆောင်ကုန်အံ့၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တိ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ကုမာရိကာယ၊ သတို့သမီး၏။ မာတာပိတူနံ၊ အမိအဘတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ကုမာရကဿ၊ သတို့သား၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘဏတိ၊ ဆို၏။ ကိံ ဘဏတိ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အမုကဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ကုလဿ၊ အမျိုး၏။ ကုမာရကော၊ သတို့သားသည်။ အဘိရူပေါ၊ အလွန်အဆင်းလှသည်။ ဒဿနီယော၊ ရှုချင်ဖွယ် ရှိသည်။ ပါသာဒိကော၊ ကြည်လင်ဖွယ် ရှိသည်။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသည်။ ဗျတ္တော၊ အစွမ်းသတ္တိနှင့် ပြည့်စုံသည်။ မေဓာဝီ၊ ထက်မြက်သော ပညာရှိသည်။ ဒက္ခော၊ လိမ္မာသည်။ အနလသော၊ ပျင်းရိခြင်း မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အယံ ကုမာရိကာ၊ ဤသတို့သမီးသည်။ တဿ ကုမာရကဿ၊ ထိုသတို့သားအား။ ဆန္နာ၊ သင့်မြတ်လျောက်ပတ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆို၏။ တေ၊ ထိုသတို့သမီး၏ အမိအဘတို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တိ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ကိံ ဝဒန္တိ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်ကုန်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧတေ ခေါ၊ ထိုသူတို့သည်။ အမှေ၊ အကျွန်ုပ်တို့ကို။ ‘ဣမေ၊ ဤသူတို့သည်။ ကေ ဝါ၊ အဘယ်သူတို့နည်း။ ကဿ ဝါ၊ အဘယ်သူ၏လည်း။ ပုတ္တာ၊ သားတို့နည်း။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ ကုမာရိကာယ၊ သတို့သမီး၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဝတ္တုံ၊ ဆိုခြင်းငှာ။ ကိသ္မိံ ဝိယ၊ အသရေပျက် ရှက်ဖွယ်ကဲ့သို့။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အယျော၊ အရှင်သည်။ သစေ ယာစာပေယျ၊ အကယ်၍ တောင်းစေငြားအံ့။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဣမံ ကုမာရိကံ၊ ဤသတို့သမီးကို။ တဿ ကုမာရကဿ၊ ထိုသတို့သား၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဒဇ္ဇေယျာမ၊ ပေးကုန်အံ့၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တိ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဧတေနေ၀ ဥပါယေန၊ ဤသို့သော အကြောင်းဖြင့်သာလျှင်။ အာဝါဟာနိပိ၊ သမီးဆောင်ခြင်းတို့ကိုလည်း။ ကာရာပေတိ၊ ပြုစေ၏။ ဝိဝါဟာနိပိ၊ သမီးပေးခြင်းတို့ကိုလည်း။ ကာရာပေတိ၊ ပြုစေ၏။ ဝါရေယျာနိပိ၊ ဖိတ်မန်ခြင်းကိုလည်း။ ကာရာပေတိ၊ ပြုစေ၏။
၂၉၇။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရိဿာ၊ မထင်ရှားသော။ ပုရာဏဂဏကိယာ၊ ဟူးရားကတော်ဟောင်း၏။ ဓီတာ၊ သမီးသည်။ အဘိရူပါ၊ အလွန်အဆင်းလှသည်။ ဒဿနိယာ၊ ရှုချင်ဖွယ် ရှိသည်။ ပါသာဒိကာ၊ ကြည်လင်ဖွယ် ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တိရောဂါမကာ၊ ရွာတစ်ပါး၌ နေကုန်သော။ အာဇီဝကသာဝကာ၊ တက္ကတွန်း၏ တပည့်တို့သည်။ အာဂန္တွာ၊ လာကုန်၍။ တံ ဂဏကိံ၊ ထိုဟူးရားကတော်ကို။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ ဣမံ ကုမာရိကံ၊ ဤသတို့သမီးကို။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ကုမာရကဿ၊ သတို့သားအား။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ သာ၊ ထိုဟူးရားကတော်သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ကိံ အာဟ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အယျော၊ အမောင်တို့။ အဟံ ခေါ၊ ငါသည်ကား၊
တုမှေ၊ သင်တို့ကို။ ‘ဣမေ၊ ဤသူတို့သည်။ ကေ ဝါ၊ အဘယ်သူတို့နည်း။ ကဿ ဝါ၊ အဘယ်သူ၏လည်း။ ပုတ္တာ၊ သားတို့နည်း။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဇာနာမိ၊ မသိ။ အယဉ္စ၊ ဤသတို့သမီးသည်လည်း။ မေ၊ ငါ၏။ ဧကဓီတိကာ၊ တစ်ယောက်တည်းဖြစ်၍ ချစ်လှစွာသော သမီးတည်း။ တိရောဂါမော စ၊ ရွာတစ်ပါးသို့လည်း။ ဂန္တဗ္ဗော၊ သွားအပ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ န ဒဿာမိ၊ မပေး၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ တေ အာဇီဝကသာဝကေ၊ ထိုတက္ကတွန်း၏ တပည့်တို့ကို။ “အယျော၊ အမောင်တို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကိဿ၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်။ အာဂတာ၊ လာကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်သနည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အယျော၊ အမောင်တို့။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဣဓ၊ ဤသာဝတ္ထိပြည်၌။ အမုကံ နာမ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဂဏကိံ၊ ဟူးရားကတော်ကို။ ဓီတရံ၊ သမီးကို။ အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ ကုမာရကဿ၊ သတို့သား၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ယာစိမှာ၊ တောင်းကုန်၏။ သာ၊ ထိုဟူးရားကတော်သည်။ ‘အယျော၊ အမောင်တို့။ အဟံ ခေါ၊ ငါသည်ကား။ တုမှေ၊ သင်တို့ကို။ ဣမေ၊ ဤသူတို့သည်။ ‘ကေ ဝါ၊ အဘယ်သူတို့နည်း။ ကဿ ဝါ၊ အဘယ်သူ၏လည်း။ ပုတ္တာ၊ သားတို့နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဇာနာမိ၊ မသိ။ အယဉ္စ၊ ဤသတို့သမီးသည်လည်း။ မေ၊ ငါ၏။ ဧကဓီတိကာ၊ တစ်ယောက်တည်းဖြစ်၍ ချစ်လှစွာသော သမီးတည်း။ တိရောဂါမော စ၊ ရွာတစ်ပါးသို့လည်း။ ဂန္တဗ္ဗော၊ သွားအပ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ န ဒဿာမိ၊ မပေး။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။” “အယျော၊ အမောင်တို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကိဿ၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်။ တံ ဂဏကိံ၊ ထိုဟူးရားကတော်ကို။ ဓီတရံ၊ သမီးကို။ ယာစိတ္ထ၊ တောင်းကုန်သနည်း။ အယျော ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီကို။ ဝတ္တဗ္ဗော နနု၊ ဆိုအပ်သည် မဟုတ်လော။ အယျော ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ ဒါပေဿတိ၊ ပေးစေလတ္တံ့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ အာဇီဝကသာဝကာ၊ ထိုတက္ကတွန်း၏ တပည့်တို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်ဥဒါယီရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ၊ အရှင်ဥဒါယီကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်ကုန်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဣဓ၊ ဤသာဝတ္ထိပြည်၌။ အမုကံ နာမ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဂဏကိံ၊ ဟူးရားကတော်ကို။ ဓီတရံ၊ သမီးကို။ အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ ကုမာရကဿ၊ သတို့သား၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ယာစိမှာ၊ တောင်းကုန်၏။ သာ၊ ထိုဟူးရားကတော်သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ကိံ အာဟ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အယျော၊ အမောင်တို့။ အဟံ ခေါ၊ ငါသည်ကား။ တုမှေ၊ သင်တို့ကို။ ‘ဣမေ၊ ဤသူတို့သည်။ ကေ ဝါ၊ အဘယ်သူတို့နည်း။ ကဿ ဝါ၊ အဘယ်သူ၏လည်း။ ပုတ္တာ၊ သားတို့နည်း။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဇာနာမိ၊ မသိ။ အယဉ္စ၊ ဤသတို့သမီးသည်လည်း။ မေ၊ ငါ၏။ ဧကဓီတိကာ၊ တစ်ယောက်တည်းဖြစ်၍ ချစ်လှစွာသော သမီးတည်း။ တိရောဂါမော စ၊ ရွာတစ်ပါးသို့လည်း။ ဂန္တဗ္ဗော၊ သွားအပ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ န ဒဿာမိ၊ မပေး၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ သာဓု အာယာစာမ၊ တောင်းပန်ပါကုန်၏။ အယျော၊ အရှင်သည်။ တံ ဂဏကိံ၊ ထိုဟူးရားကတော်ကို။ ဓီတရံ၊ သမီးကို။ အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ ကုမာရကဿ၊ သတို့သားအား။ ဒါပေတု၊ ပေးစေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သာ ဂဏကီ၊ ထိုဟူးရားကတော်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုဟူးရားကတော် ရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တံ ဂဏကိံ၊ ထိုဟူးရားကတော်ကို။ “ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ ဣမေသံ၊ ဤသူတို့အား။ ဓီတရံ၊ သမီးကို။ န ဒေသိ၊ မပေးသနည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အယျ၊ အရှင်ဘုရား။ အဟံ ခေါ၊ အကျွန်ုပ်သည်ကား။ ဣမေ၊ ဤသူတို့ကို။ ‘ဣမေ၊ ဤသူတို့သည်။ ကေ ဝါ၊ အဘယ်သူတို့နည်း။ ကဿ ဝါ၊ အဘယ်သူ၏လည်း။ ပုတ္တာ၊ သားတို့နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဇာနာမိ၊ မသိ။ အယဉ္စ၊ ဤသတို့သမီးသည်လည်း။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဧကဓီတိကာ၊ တစ်ယောက်တည်း ဖြစ်၍ ချစ်လှစွာသော သမီးတည်း။ တိရောဂါမော စ၊ ရွာတစ်ပါးသို့လည်း။ ဂန္တဗ္ဗော၊ သွားအပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ န ဒဿာမိ၊ မပေး၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဣမေသံ၊ ဤသူတို့အား။ ဒေဟိ၊ ပေးလော။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣမေ၊ ဤသူတို့ကို။ ဇာနာမိ၊ သိ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အယျော၊ အရှင်သည်။ သစေ ဇာနာတိ၊ အကယ်၍ သိအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့သိသည်ရှိသော်။ ဒဿာမိ၊ ပေးအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဂဏကီ၊ ထိုဟူးရားကတော်သည်။ တေသံ အာဇီဝကသာဝကာနံ၊ ထိုတက္ကတွန်း၏ တပည့်တို့အား။ ဓီတရံ၊ သမီးကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ အာဇီဝကသာဝကာ၊ ထိုတက္ကတွန်း၏ တပည့်တို့သည်။ တံ ကုမာရိကံ၊ ထိုသတို့သမီးကို။ နေတွာ၊ ဆောင်၍။ မာသံ ယေဝ၊ တစ်လပတ်လုံးသာလျှင်။ သုဏိသဘောဂေန၊ ချွေးမဟူသော သုံးဆောင်ခြင်းဖြင့်။ ဘုဉ္ဇိံသု၊ သုံးဆောင်ကုန်၏။ တတော၊ ထိုတစ်လမှ။ အပရေန၊ နောက်အခါ၌။ ဒါသိဘောဂေန၊ ကျွန်မဟူသော သုံးဆောင်ခြင်းဖြင့်။ ဘုဉ္ဇန္တိ၊ သုံးဆောင်ကုန်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ကုမာရိကာ၊ ထိုသတို့သမီးသည်။ မာတုယာ၊ အမိ၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ ပါဟေသိ၊ စေ၏။ ကိံ ပါဟေသိ၊ အဘယ်သို့ စေသနည်း။ “အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဒုဂ္ဂတာ၊ မကောင်းသော အမျိုးသို့ ရောက်သည်။ ဒုက္ခိတာ၊ ဆင်းရဲသော ကိုယ်စိတ် ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ န လဘာမိ၊ မရ။ မာသံ ယေဝ၊ တစ်လသာလျှင်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ သုဏိသဘောဂေန၊ ချွေးမဟူသော သုံးဆောင်ခြင်းဖြင့်။ ဘုဉ္ဇိံသု၊ သုံးဆောင်ကုန်၏။ တတော၊ ထိုတစ်လမှ။ အပရေန၊ နောက်အခါ၌။ ဒါသိဘောဂေန၊ ကျွန်မဟူသော သုံးဆောင်ခြင်းဖြင့်။ ဘုဉ္ဇန္တိ၊ သုံးဆောင်ကုန်၏။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ မာတာ၊ အမိသည်။ အာဂစ္ဆတု၊ လာစေသတည်း။ မံ၊ ငါ့ကို။ နေဿတု၊ ဆောင်စေသတည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ ပါဟေသိ၊ စေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဂဏကီ၊ ထိုဟူးရားကတော်သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ တေ အာဇီဝကသာဝကာ၊ ထိုတက္ကတွန်း၏ တပည့်တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တေ အာဇီဝကသာဝကေ၊ ထိုတက္ကတွန်း၏ တပည့်တို့ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း၊” အယျော၊ အမောင်တို့။ ဣမံ ကုမာရိကံ၊ ဤသတို့သမီးကို။ ဒါသိဘောဂေန၊ ကျွန်မဟူသော သုံးဆောင်ခြင်းဖြင့်။ မာ ဘုဉ္ဇိတ္ထ၊ မသုံးဆောင်ကြကုန်လင့်။ ဣမံ ကုမာရိကံ၊ ဤသတို့သမီးကို။ သုဏိသဘောဂေန၊ ချွေးမဟူသော သုံးဆောင်ခြင်းဖြင့်။ ဘုဉ္ဇထ၊ သုံးဆောင်ကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တေ၊ ထိုတက္ကတွန်း၏ တပည့်တို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အာဟံသု၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ တယာ၊ သင်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ အာဟာရူပဟာရော၊ ယူခြင်းဟု ဆိုအပ်သော ရှေးရှုဆောင်ခြင်း, ပေးခြင်းဟု ဆိုအပ်သော အနီးသို့ ဆောင်ခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ သမဏေန၊ ရဟန်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ အာဟာရူပ
ဟာရော၊ ယူခြင်းဟု ဆိုအပ်သော ရှေးရှုဆောင်ခြင်း, ပေးခြင်းဟု ဆိုအပ်သော အနီးသို့ ဆောင်ခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တွံ၊ သင်သည်။ ဂစ္ဆ၊ သွားလော့။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ တံ၊ သင့်ကို။ န ဇာနာမ၊ မသိကုန်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဂဏကီ၊ ထိုဟူးရားကတော်သည်။ တေဟိ အာဇီဝကသာဝကေဟိ၊ ထိုတက္ကတွန်း၏ တပည့်တို့သည်။ အပသာဒိတာ၊ မောင်းမဲအပ်သည်ရှိသော်။ ပုနဒေဝ၊ တစ်ဖန်သာလျှင်။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ပစ္စာဂဉ္ဆိ၊ ပြန်လာ၏။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ သာ ကုမာရိကာ၊ ထိုသတို့သမီးသည်။ မာတုယာ၊ အမိ၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ ပါဟေသိ၊ စေ၏။ ကိံ ပါဟေသိ၊ အဘယ်သို့ စေသနည်း။ “အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဒုဂ္ဂတာ၊ မကောင်းသော အမျိုးသို့ ရောက်သည်။ ဒုက္ခိတာ၊ ဆင်းရဲသော ကိုယ်စိတ် ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ န လဘာမိ၊ မရ။ မာသံ ယေဝ၊ တစ်လပတ်လုံးသာလျှင်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ သုဏိသဘောဂေန၊ ချွေးမဟူသော သုံးဆောင်ခြင်းဖြင့်။ ဘုဉ္ဇိံသု၊ သုံးဆောင်ကုန်၏။ တတော၊ ထိုတစ်လမှ။ အပရေန၊ နောက်အခါ၌။ ဒါသိဘောဂေန၊ ကျွန်မဟူသော သုံးဆောင်ခြင်းဖြင့်။ ဘုဉ္ဇန္တိ၊ သုံးဆောင်ကုန်၏။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ မာတာ၊ အမိသည်။ အာဂစ္ဆတု၊ လာစေသတည်း။ မံ၊ ငါ့ကို။ နေဿတု၊ ဆောင်စေသတည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပါဟေသိ၊ စေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဂဏကီ၊ ထိုဟူးရားကတော်သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်ဥဒါယီရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ၊ အရှင်ဥဒါယီကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သာ ကုမာရိကာ၊ ထိုသတို့သမီးသည်။ ဒုဂ္ဂတာ၊ မကောင်းသော အမျိုးသို့ ရောက်သည်။ ဒုက္ခိတာ၊ ဆင်းရဲသော ကိုယ်စိတ် ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ န လဘတိ၊ မရ။ မာသံ ယေဝ၊ တစ်လပတ်လုံးသာလျှင်။ နံ၊ ထိုသတို့သမီးကို။ သုဏိသဘောဂေန၊ ချွေးမဟူသော သုံးဆောင်ခြင်းဖြင့်။ ဘုဉ္ဇိံသု၊ သုံးဆောင်ကုန်၏။ တတော၊ ထိုတစ်လမှ။ အပရေန၊ နောက်အခါ၌။ ဒါသိဘောဂေန၊ ကျွန်မဟူသော သုံးဆောင်ခြင်းဖြင့်။ ဘုဉ္ဇန္တိ၊ သုံးဆောင်ကုန်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အယျော၊ အရှင်သည်။ ဣမံ ကုမာရိကံ၊ ဤသတို့သမီးကို။ ဒါသိဘောဂေန၊ ကျွန်မဟူသော သုံးဆောင်ခြင်းဖြင့်။ မာ ဘုဉ္ဇိတ္ထ၊ မသုံးဆောင်ကြကုန်လင့်။ ဣမံ ကုမာရိကံ၊ ဤသတို့သမီးကို။ သုဏိသဘောဂေန၊ ချွေးမဟူသော သုံးဆောင်ခြင်းဖြင့်။ ဘုဉ္ဇထ၊ သုံးဆောင် ကြကုန်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျာထ၊ ဆိုတော်မူပါကုန်လော၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ တေ အာဇီဝကသာဝကာ၊ ထိုတက္ကတွန်း၏ တပည့်တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေန၊ ထိုတက္ကတွန်း၏ တပည့်တို့ရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တေ အာဇီဝကသာဝကေ၊ ထိုတက္ကတွန်း၏ တပည့်တို့ကို။ “အယျော၊ အမောင်တို့။ ဣမံ ကုမာရိကံ၊ ဤသတို့သမီးကို။ ဒါသိဘောဂေန၊ ကျွန်မဟူသော သုံးဆောင်ခြင်းဖြင့်။ မာ ဘုဉ္ဇိတ္တ၊ မသုံးဆောင်ကြကုန်လင့်။ ဣမံ ကုမာရိကံ၊ ဤသတို့သမီးကို။ သုဏိသဘောဂေန၊ ချွေးမဟူသော သုံးဆောင်ခြင်းဖြင့်။ ဘုဉ္ဇထ၊ သုံးဆောင်ကြကုန်လော့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ တေ၊ ထိုတက္ကတွန်း၏ တပည့်တို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ လျှောက်ကုန်၏။ ကိံ အာဟံသု၊ အဘယ်သို့ လျှောက်ကုန်သနည်း။ “တယာ၊ အရှင်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့အား။ အာဟာရူပဟာရော၊ ယူခြင်းဟု ဆိုအပ်သော ရှေးရှုဆောင်ခြင်း, ပေးခြင်းဟု ဆိုအပ်သော အနီးသို့ ဆောင်ခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဂဏကိယာ၊ ဟူးရားကတော်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့အား။ အာဟာရူပဟာရော၊ ယူခြင်းဟု ဆိုအပ်သော ရှေးရှုဆောင်ခြင်း, ပေးခြင်းဟု ဆိုအပ်သော အနီးသို့ ဆောင်ခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သမဏေန၊ ရဟန်းသည်။ အဗျာဝဋေန၊ လူမှုတရား၌ အားမထုတ်အပ်သည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ သမဏော၊ လူမှုတရား၌ အားမထုတ်သော ရဟန်းသည်။ သုသမဏော၊ ရဟန်းကောင်းသည်။ အဿ၊ ဖြစ်၏။ တွံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ ဂစ္ဆ၊ သွားလော့။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ တံ၊ အရှင်ဘုရားကို။ န ဇာနာမ၊ မသိကုန်၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ လျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ တေဟိ အာဇီဝကသာဝကေဟိ၊ ထိုတက္ကတွန်း၏ တပည့်တို့သည်။ အပသာဒိတော၊ မောင်းမဲအပ်သည်ရှိသော်။ ပုနဒေဝ၊ တစ်ဖန်သာလျှင်။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ပစ္စာဂဉ္ဆိ၊ ပြန်လာ၏။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ သာ ကုမာရိကာ၊ ထိုသတို့သမီးသည်။ မာတုယာ၊ အမိ၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ ပါဟေသိ၊ စေ၏။ ကိံ ပါဟေသိ၊ အဘယ်သို့ စေသနည်း။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ဒုဂ္ဂတာ၊ မကောင်းသော အမျိုးသို့ ရောက်သည်။ ဒုက္ခိတာ၊ ဆင်းရဲသော ကိုယ်စိတ် ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ န လဘာမိ၊ မရ။ မာသံ ယေဝ၊ တစ်လပတ်လုံးသာလျှင်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ သုဏိသဘောဂေန၊ ချွေးမဟူသော သုံးဆောင်ခြင်းဖြင့်။ ဘုဉ္ဇိံသု၊ သုံးဆောင်ကုန်၏။ တတော၊ ထိုတစ်လမှ။ အပရေန၊ နောက်အခါ၌။ ဒါသိဘောဂေန၊ ကျွန်မဟူသော သုံးဆောင်ခြင်းဖြင့်။ ဘုဉ္ဇန္တိ၊ သုံးဆောင်ကုန်၏။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ မာတာ၊ အမိသည်။ အာဂစ္ဆတု၊ လာစေသတည်း။ မံ၊ ငါ့ကို။ နေဿတု၊ ဆောင်စေသတည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပါဟေသိ၊ စေ၏။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ သာ ဂဏကီ၊ ထိုဟူးရားကတော်သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်ဥဒါယီရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ၊ အရှင်ဥဒါယီကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သာ ကုမာရိကာ၊ ထိုသတို့သမီးသည်။ ဒုဂ္ဂတာ၊ မကောင်းသော အမျိုးသို့ ရောက်သည်။ ဒုက္ခိတာ၊ ဆင်းရဲသော ကိုယ်စိတ် ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ န လဘတိ၊ မရ။ မာသံ ယေဝ၊ တစ်လပတ်လုံးသာလျှင်။ နံ၊ ထိုသတို့သမီးကို။ သုဏိသဘောဂေန၊ ချွေးမဟူသော သုံးဆောင်ခြင်းဖြင့်။ ဘုဉ္ဇိံသု၊ သုံးဆောင်ကုန်၏။ တတော၊ ထိုတစ်လမှ။ အပရေန၊ နောက်အခါ၌။ ဒါသိဘောဂေန၊ ကျွန်မဟူသော သုံးဆောင်ခြင်းဖြင့်။ ဘုဉ္ဇန္တိ၊ သုံးဆောင်ကုန်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အယျော၊ အရှင်ဘုရားသည်။ ‘ဣမံ ကုမာရိကံ၊ ဤသတို့သမီးကို။ ဒါသိဘောဂေန၊ ကျွန်မဟူသော သုံးဆောင်ခြင်းဖြင့်။ မာ ဘုဉ္ဇိတ္ထ၊ မသုံးဆောင်ကြကုန်လင့်။ ဣမံ ကုမာရိကံ၊ ဤသတို့သမီးကို။ သုဏိသဘောဂေန၊ ချွေးမဟူသော သုံးဆောင်ခြင်းဖြင့်။ ဘုဉ္ဇထ၊ သုံးဆောင်ကြကုန်လော့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျာထ၊ ဆိုတော်မူပါကုန်လော့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ပဌမံပိ၊ ရှေးဦးကလည်း။ အဟံ၊ ငါ့ကို။ တေဟိ အာဇီဝကသာဝကေဟိ၊ ထိုတက္ကတွန်း၏ တပည့်တို့သည်။ အပသာဒိတော၊ မောင်းမဲအပ်၏။ တွံ၊ သင်သည်။ ဂစ္ဆ၊ သွားလော့။ အဟံ၊ ငါသည်။ နဂမိဿာမိ၊ မသွားအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။
၂၉၈။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဂဏကီ၊ ထိုဟူးရားကတော်သည်။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆို၏။ ကိံ ဥဇ္ဈာယတိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့သနည်း။ ကိံ ခိယျတိ၊ အဘယ်သို့ ရှုတ်ချသနည်း။ ကိံ ဝိပါစေတိ၊ အဘယ်သို့ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုသနည်း။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုမာရိကာ၊ သတို့သမီးသည်။ ဒုဂ္ဂတာ၊ မကောင်းသော အမျိုးသို့ ရောက်သည်ဖြစ်၍။ ဒုက္ခိတာ၊ ဆင်းရဲသော ကိုယ်စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ ပါပိကာယ၊ ယုတ်မာသော။ သဿုယာ၊ ယောက္ခမမိန်းမကြောင့်။ ပါပကေန၊ ယုတ်မာသော။ သသုရေန၊ ယောက္ခမယောကျ်ားကြောင့်။ ပါပကေန၊ ယုတ်မာသော။ သာမိကေန၊ လင်ကြောင့်။ န လဘတိ ယထာ၊ မရသကဲ့သို့။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ အယျော ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ ဒုဂ္ဂတော၊ မကောင်းသော အမျိုးသို့ ရောက်သည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ အယျော ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ ဒုက္ခိတော၊ ဆင်းရဲသော ကိုယ်စိတ် ရှိသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း၊
ဧဝံ၊ ဤအတူ။ အယျော ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ မာ လဘတု၊ မရစေသတည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆို၏။ သာပိ ခေါ ကုမာရိကာ၊ ထိုသတို့သမီးသည်လည်း။ “အဟံ၊ ငါသည်။ ဒုဂ္ဂတာ၊ မကောင်းသော အမျိုးသို့ ရောက်သည်ဖြစ်၍။ ဒုက္ခိတာ၊ ဆင်းရဲသော ကိုယ်စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ ပါပိကာယ၊ ယုတ်မာသော။ သဿုယာ၊ ယောက္ခမမိန်းမကြောင့်။ ပါပကေန၊ ယုတ်မာသော။ သသုရေန၊ ယောက္ခမယောကျ်ားကြောင့်။ ပါပကေန၊ ယုတ်မာသော။ သာမိကေန၊ လင်ကြောင့်။ န လဘာမိ ယထာ၊ မရသကဲ့သို့။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ အယျော ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ ဒုဂ္ဂတော၊ မကောင်းသော အမျိုးသို့ ရောက်သည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ အယျော ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ ဒုက္ခိတော၊ ဆင်းရဲသော ကိုယ်စိတ် ရှိသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ အယျော ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ မာ လဘတု၊ မရစေသတည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆို၏။ အညာပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ သဿူဟိ ဝါ၊ ယောက္ခမမိန်းမတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ သသုရေဟိ ဝါ၊ ယောက္ခမယောကျ်ားတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ သာမိကေဟိ ဝါ၊ လင်တို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ အသန္တုဋ္ဌာ၊ မရောင့်ရဲကုန်။ တာ၊ ထိုမိန်းမတို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဩယာစန္တိ၊ အယုတ်အားဖြင့် တောင့်တကုန်၏။ “မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဒုဂ္ဂတာ၊ မကောင်းသော အမျိုးသို့ ရောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဒုက္ခိတာ၊ ဆင်းရဲသော ကိုယ်စိတ် ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ ပါပိကာဟိ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ သဿူဟိ၊ ယောက္ခမမိန်းမတို့ကြောင့်။ ပါပကေဟိ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ သသုရေဟိ၊ ယောက္ခမယောကျ်ားတို့ကြောင့်။ ပါပကေဟိ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ သာမိကေဟိ၊ လင်တို့ကြောင့်။ န လဘာမ ယထာ၊ မရကုန်သကဲ့သို့။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ အယျော ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ ဒုဂ္ဂတော၊ မကောင်းသော အမျိုးသို့ ရောက်သည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ အယျော ဥဒါယီ၊ အရှင်ဒါယီသည်။ ဒုက္ခိတော၊ ဆင်းရဲသော ကိုယ်စိတ် ရှိသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ အယျော ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ မာ လဘတု၊ မရစေသတည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ယာ ပန တာ ဣတ္ထိယော၊ အကြင်မိန်းမတို့သည်။ သဿူဟိ ဝါ၊ ယောက္ခမမိန်းမတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ သသုရေဟိ ဝါ၊ ယောက္ခမယောကျ်ားတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ သာမိကေဟိ ဝါ၊ လင်တို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ သန္တုဋ္ဌာ၊ ရောင့်ရဲကုန်၏။ တာ၊ ထိုမိန်းမတို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာယာစန္တိ၊ တောင့်တကုန်၏။ ကိံ အာယာစန္တိ၊ အဘယ်သို့ တောင့်တကုန်သနည်း။ “မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဘဒ္ဒကာဟိ၊ ကောင်းကုန်သော။ သဿူဟိ၊ ယောက္ခမမိန်းမတို့ကြောင့်။ ဘဒ္ဒကေဟိ၊ ကောင်းကုန်သော။ သသုရေဟိ၊ ယောက္ခမယောကျ်ားတို့ကြောင့်။ ဘဒ္ဒကေဟိ၊ ကောင်းကုန်သော။ သာမိကေဟိ၊ လင်တို့ကြောင့်။ သုခိတာ၊ ချမ်းသာခြင်းနှင့် ပြည့်စုံကုန်သည်။ သဇ္ဇိတာ၊ ကောင်းစွာ တန်ဆာဆင်အပ်ကုန်သည်။ သုခမေဓာ၊ ချမ်းသာပွားကုန်သည်။ ဟောန္တိ ယထာ၊ ဖြစ်ကုန်သကဲ့သို့။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ အယျော ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ သုခိတော၊ ချမ်းသာခြင်းနှင့် ပြည့်စုံသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ အယျော ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ သဇ္ဇိတော၊ ကောင်းစွာ တန်ဆာဆင်အပ်သည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ အယျော ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ သုခမေဓော၊ ချမ်းသာပွားသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာယာစန္တိ၊ တောင့်တကုန်၏။
ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဧကစ္စာနံ၊ အချို့ကုန်သော။ ဩယာစန္တီနံ၊ အယုတ်အားဖြင့် တောင့်တကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၏လည်းကောင်း။ ဧကစ္စာနံ၊ အချို့ကုန်သော။ အာယာစန္တီနံ၊ အမြတ်အားဖြင့် တောင့်တကုန်သော။ ဣတ္ထီနံ၊ မိန်းမတို့၏လည်းကောင်း။ ဝစနံ၊ စကားကို။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ အလိုနည်းကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ သဉ္စရိတ္တံ၊ အောင်တမန်သည်၏ အဖြစ်သို့။ သမာပဇ္ဇိဿတိ နာမ၊ ရောက်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ၊ အရှင်ဥဒါယီကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူကုန်၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ သန္နိပါတာပေတွာ၊ စည်းဝေးစေ၍။ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ၊ အရှင်ဥဒါယီကို။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ကိံ ပဋိပုစ္ဆိ၊ အဘယ်သို့ မေးတော်မူသနည်း။ “ဥဒါယိ၊ ဥဒါယီ။ တွံ၊ သင်သည်။ သဉ္စရိတ္တံ၊ အောင်တမန်သည်၏ အဖြစ်သို့။ သမာပဇ္ဇသိ၊ ရောက်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ ။ပ။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ သဉ္စရိတ္တံ၊ အောင်တမန်သည်၏ အဖြစ်သို့။ သမာပဇ္ဇိဿသိ နာမ၊ ရောက်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၀၃ ၂၉၉။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဣတ္ထိယာ ဝါ၊ မိန်းမအားလည်း။ ပုရိသမတိံ၊ ယောကျ်ား၏ အလိုကို။ ပုရိသဿ ဝါ၊ ယောကျ်ားအားလည်း။ ဣတ္ထိမတိံ၊ မိန်းမ၏ အလိုကို။ ဇာယတ္တနေ ဝါ၊ မယားဖြစ်စေလိုသောကြောင့်လည်းကောင်း။ ဇာရတ္တနေ ဝါ၊ လင်ဖြစ်စေလိုသောကြောင့်လည်းကောင်း။ သဉ္စရိတ္တံ၊ အောင်တမန်သည်၏ အဖြစ်သို့။ သမာပဇ္ဇေယျ၊ ရောက်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သံဃာဒိသေသော၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိနိကာယော၊ အာပတ်အပေါင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၃၀၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဓုတ္တာ၊ မိန်းမကြူးသော သူတို့သည်။ ဥယျာနေ၊ ဥယျာဉ်၌။ ပရိစာရေန္တာ၊ မြူးထူးပျော်ပါး ကစားကုန်သည်ရှိသော်။ အညတရိဿာ၊ မထင်ရှားသော။ ဝေသိယာ၊ ပြည့်တန်ဆာမ၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ “အာဂစ္ဆတု၊ လာစေသတည်း။ ဥယျာနေ၊ ဥယျာဉ်၌။ ပရိစာရဿောမ၊ မြူးထူးပျော်ပါး ကစားကုန်အံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပါဟေသုံ၊ စေကုန်၏။ သာ၊ ထိုပြည့်တန်ဆာမသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ကိံ အာဟ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အယျော၊ အမောင်တို့။ အဟံ ခေါ၊ ငါသည်ကား။ တုမှေ၊ သင်တို့ကို။ ‘ဣမေ၊ ဤသူတို့သည်။ ကေ ဝါ၊ အဘယ်သူတို့နည်း။ ကဿ ဝါ၊ အဘယ်သူ၏လည်း။ ပုတ္တာ၊ သားတို့နည်း။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဇာနာမိ၊ မသိ။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်လည်း။ ဗဟုဘဏ္ဍာ၊ များသော ဘဏ္ဍာရှိသည်။ ဗဟုပရိက္ခာရာ၊ များသော ပရိက္ခရာရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဗဟိနဂနရဉ္စ၊ မြို့ပသို့လည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ န ဂမိဿာမိ၊ မသွားအံ့၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဒူတော၊ ထိုတမန်သည်။ တေသံ ဓုတ္တာနံ၊ ထိုမိန်းမကြူးသော သူတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ပြောကြား၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ တေ ဓုတ္တေ၊ ထိုမိန်းမကြူးသော သူတို့ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အယျော၊ အမောင်တို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ ဧတံ ဝေသိံ၊ ဤပြည့်တန်ဆာမကို။ ယာစိတ္ထ၊ တောင်းပန်ကြကုန်သနည်း။ အယျော ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီကို။ ဝတ္တဗ္ဗော နနု၊ ဆိုအပ်သည် မဟုတ်လော။ အယျော ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ ဥယျောဇေဿတိ၊ လွှတ်လိုက်လတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဥပါသကော၊ ဥပါသကာသည်။ တံ ပုရိသံ၊ ထိုယောကျ်ားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အယျော၊ အမောင်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မာ အဝစ၊ မဆိုလင့်။ သကျပုတ္တိယာနံ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော အမှုကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ န ကပ္ပတိ၊ မအပ်။ အယျော ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ န ကရိဿတိ၊ မပြုလတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “ကရိဿတိ၊ ပြုလတ္တံ့။ နကရိဿတိ၊ မပြုလတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဗ္ဘုတံ၊ လောင်းတမ်းကို။ အကံသု၊ ပြုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဓုတ္တာ၊ ထိုမိန်းမကြူးသော သူတို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်ဥဒါယီရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ၊ အရှင်ဥဒါယီကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်ကုန်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဣဓ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဥယျာနေ၊ ဥယျာဉ်၌။ ပရိစာရေန္တာ၊ မြူးထူးပျော်ပါး ကစားကုန်သည်ရှိသော်။ အသုကာယ နာမ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဝေသိယာ၊ ပြည့်တန်ဆာမ၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ ‘ဥယျာနေ၊ ဥယျာဉ်၌။ ပရိစာရဿောမ၊ မြူးထူးပျော်ပါး ကစားကုန်အံ့။ အာဂစ္ဆတု၊ လာစေသတည်း။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏိမှာ၊ စေကုန်၏။ သာ၊ ထိုပြည့်တန်ဆာမသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ကိံ အာဟ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ ‘အယျော၊ အမောင်တို့။ အဟံ ခေါ၊ ငါသည်ကား။ တုမှေ၊ သင်တို့ကို။ ဣမေ၊ ဤသူတို့သည်။ ကေ ဝါ၊ အဘယ်သူတို့နည်း။ ကဿ ဝါ၊ အဘယ်သူ၏လည်း။ ပုတ္တာ၊ သားတို့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဇာနာမိ၊ မသိ။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်လည်း။ ဗဟုဘဏ္ဍာ၊ များသော ဘဏ္ဍာရှိသည်။ ဗဟုပရိက္ခာရာ၊ များသော ပရိက္ခရာရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဗဟိနဂရဉ္စ၊ မြို့ပသို့လည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ န ဂမိဿာမိ၊ မသွားအံ့။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ သာဓု အာယာစာမ၊ တောင်းပန်ပါကုန်၏။ အယျော၊ အရှင်ဘုရားသည်။ တံ ဝေသိံ၊ ထိုပြည့်တန်ဆာမကို။ ဥယျောဇေတု၊ လွှတ်တော်မူလိုက်ပါလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သာ ဝေသီ၊ ထိုပြည့်တန်ဆာမသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုပြည့်တန်ဆာမရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တံ ဝေသိံ၊ ထိုပြည့်တန်ဆာမကို။ “ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ ဣမေသံ၊ ဤသူတို့၏။ သန္တိကံ၊ အထံသို့။ န ဂစ္ဆသိ၊ မသွားသနည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အယျ၊ အရှင်။ အဟံ ခေါ၊ အကျွန်ုပ်သည်ကား။ ဣမေ၊ ဤသူတို့ကို။ ‘ဣမေ၊ ဤသူတို့သည်။ ကေ ဝါ၊ အဘယ်သူတို့နည်း။ ကဿ ဝါ၊ အဘယ်သူ၏လည်း။ ပုတ္တာ၊ သားတို့နည်း။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဇာနာမိ၊ မသိ။ အဟဉ္စ၊ အကျွန်ုပ်သည်လည်း။ ဗဟုဘဏ္ဍာ၊ များသော ဘဏ္ဍာရှိသည်။ ဗဟုပရိက္ခာရာ၊ များသော ပရိက္ခရာရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဗဟိနဂရဉ္စ၊ မြို့ပသို့လည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ န ဂမိဿာမိ၊ မသွားအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဣမေသံ၊ ဤသူတို့၏။ သန္တိကံ၊ အထံသို့။ ဂစ္ဆ၊ သွားလော့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣမေ၊ ဤသူတို့ကို။ ဇာနာမိ၊ သိ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အယျော၊ အရှင်ဘုရားသည်။ သစေ ဇာနာတိ၊ အကယ်၍ သိအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ သိသည်ရှိသော်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဂမိဿာမိ၊ သွားအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဓုတ္တာ၊ ထိုမိန်းမကြူးသော သူတို့သည်။ တံ ဝေသိံ၊ ထိုပြည့်တန်ဆာမကို။ အာဒါယ၊ ခေါ်၍။ ဥယျာနံ၊ ဥယျာဉ်သို့။ အဂမံသု၊ သွားကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဥပါသကော၊ ထိုဥပါသကာသည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျော ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ တင်္ခဏိကံ၊ ထိုခဏ၌ ပေါင်းဖော်အပ်သော မိန်းမ၌။ သဉ္စရိတ္တံ၊ အောင်တမန်သည်၏ အဖြစ်သို့။ သမာပဇ္ဇိဿတိ နာမ၊ ရောက်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကိုဆို၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တဿ၊ ကဲ့ရဲ့သော။ ခိယျန္တဿ၊ ရှုတ်ချသော။ ဝိပါစေန္တဿ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုသော။ တဿ ဥပါသကဿ၊ ထိုဥပါသကာ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ အလိုနည်းကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ တင်္ခဏိကံ၊ ထိုခဏ၌ ပေါင်းဖော်အပ်သော မိန်းမ၌။ သဉ္စရိတ္တံ၊ အောင်တမန်သည်၏ အဖြစ်သို့။ သမာပဇ္ဇိဿတိ နာမ၊ ရောက်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်၊
အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ၊ အရှင်ဥဒါယီကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏၊ ။ပ။ “ဥဒါယိ၊ ဥဒါယီ။ တွံ၊ သင်သည်။ တင်္ခဏိကံ၊ ထိုခဏ၌ ပေါင်းဖော်အပ်သော မိန်းမ၌။ သဉ္စရိတ္တံ၊ အောင်တမန်သည်၏ အဖြစ်သို့။ သမာပဇ္ဇသိ၊ ရောက်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ ။ပ။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ တင်္ခဏိကံ၊ ထိုခဏ၌ ပေါင်းဖော်အပ်သော မိန်းမ၌။ သဉ္စရိတ္တံ၊ အောင်တမန်သည်၏ အဖြစ်သို့။ သမာပဇ္ဇိဿသိ နာမ၊ ရောက်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၃၀၁။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ သဉ္စရိတ္တံ၊ အောင်တမန်သည်၏ အဖြစ်သို့။ သမာပဇ္ဇေယျ၊ ရောက်ငြားအံ့။ ဣတ္ထိယာ ဝါ၊ မိန်းမအားလည်း။ ပုရိသမတိံ၊ ယောကျ်ား၏ အလိုကို။ ပုရိသဿ ဝါ၊ ယောကျ်ားအားလည်း။ ဣတ္ထိမတိံ၊ မိန်းမ၏ အလိုကို။ ဇာယတ္တနေ ဝါ၊ မယားဖြစ်စေလိုသောကြောင့်လည်းကောင်း။ ဇာရတ္တနေ ဝါ၊ လင်ဖြစ်စေလိုသောကြောင့်လည်းကောင်း။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ တင်္ခဏိကာယပိ၊ ထိုခဏ၌ ပေါင်းဖော်အပ်သော မယားအားလည်း။ အာရောစေယျ၊ ကြားငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သံဃာဒိသေသော၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိနိကာယော၊ အာပတ်အပေါင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၃၀၂။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပန- ဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်၊ ။ပ။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား၊ ။ပ။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခု- ဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။ သဉ္စရိတ္တံ သမာပဇ္ဇေယျာတိ၊ သဉ္စရိတ္တံ သမာပဇ္ဇေယျ- ဟူသည်ကား။ ဣတ္ထိယာ ဝါ၊ မိန်းမသည်လည်း။ ပဟိတော၊ စေခိုင်းအပ်သည်ဖြစ်၍။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ ပုရိသေန ဝါ၊ ယောကျ်ားသည်လည်း။ ပဟိတော၊ စေခိုင်းအပ်သည်ဖြစ်၍။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမ၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။
ဣတ္ထိယာ ဝါ ပုရိသမတိန္တိ၊ ဣတ္ထိယာ ဝါ ပုရိသမတိံ- ဟူသည်ကား။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ မတိံ၊ အလိုကို။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမအား။ အာရောစေတိ၊ ပြောကြား၏။
ပုရိသဿ ဝါ ဣတ္ထိမတိန္တိ၊ ပုရိသဿ ဝါ ဣတ္ထိမတိံ- ဟူသည်ကား။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမ၏။ မတိံ၊ အလိုကို။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ားအား။ အာရောစေတိ၊ ပြောကြား၏။
ဇာယတ္တနေ ဝါတိ၊ ဇာယတ္တနေ ဝါ- ဟူသည်ကား။ ဇာယာ၊ မယားသည်။ ဘဝိဿသိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဇာရတ္တနေ ဝါတိ၊ ဇာရတ္တနေ ဝါ- ဟူသည်ကား။ ဇာရီ၊ လင်သည်။ ဘဝိဿသိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ အန္တမသော တင်္ခဏိကာယပီတိ၊ အန္တမသော တင်္ခဏိကာယပိဟူသည်ကား။ မုဟုတ္တိကာ၊ တစ်မဟုတ်မျှ ပေါင်းဖော်အပ်သော မယားသည်။ ဘဝိဿသိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။
သံဃာဒိသေသောတိ၊ သံဃာဒိသေသောဟူသည်ကား၊ ။ပ။ တေနပိ၊ ထို့ကြောင့်လည်း။ “သံဃာဒိသေသော”တိ၊ သံဃာဒိသေသော ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
၃၀၃။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ မာတုရက္ခိတာ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမလည်းကောင်း။ ပိတုရက္ခိတာ၊ အဘစောင့်သော မိန်းမလည်းကောင်း။ မာတာပိတုရက္ခိတာ၊ အမိအဘ စောင့်သော မိန်းမလည်းကောင်း။ ဘာတုရက္ခိတာ၊ မောင်စောင့်သော မိန်းမလည်းကောင်း။ ဘဂိနိရက္ခိတာ၊ အစ်မညီမ စောင့်သော မိန်းမလည်းကောင်း။ ဉာတိရက္ခိတာ၊ ဆွေမျိုးစောင့်သော မိန်းမလည်းကောင်း။ ဂေါတ္တရက္ခိတာ၊ အနွယ်တူ စောင့်သော မိန်းမလည်းကောင်း။ ဓမ္မရက္ခိတာ၊ တရားကျင့်ဖော်တို့ စောင့်သော မိန်းမလည်းကောင်း။ သာရက္ခာ၊ ပဋိသန္ဓေက အစောင့်အရှောက်ရှိသော မိန်းမလည်းကောင်း။ သပရိဒဏ္ဍာ၊ စိုးပိုင်သူ ဒဏ်ထားသော မိန်းမတို့လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒသ၊ တစ်ကျိပ်တို့တည်း။
ဘရိယာယော၊ မယားတို့သည်။ ဓနက္ကီတာ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်အပ်သော မယားလည်းကောင်း။ ဆန္ဒဝါသိနီ၊ အလိုတူ၍ နေသော မယားလည်းကောင်း။ ဘောဂဝါသိနီ၊ စည်းစိမ်ပေး၍ နေသော မယားလည်းကောင်း။ ပဋဝါသိနီ၊ ထမီပေး၍ နေသော မယားလည်းကောင်း။ ဩဒပတ္တကိနီ၊ ရေခွက်၌ လက်စုံချ၍ နေသော မယားလည်းကောင်း။ ဩဘဋစုမ္ဗဋာ၊ ခေါင်းခုကို ချစေ၍ နေသော မယားလည်းကောင်း။ ဒါသီ စ ဘရိယာ စ၊ ကျွန်မလည်းဖြစ် မယားလည်းဖြစ်သော မယားလည်းကောင်း။ ကမ္မကာရီ စ ဘရိယာ စ၊ အမှုလုပ်လည်းဖြစ် မယားလည်းဖြစ်သော မယားလည်းကောင်း။ ဓဇာဟဋာ၊ စစ်မြေအရပ်မှ ဆောင်အပ်သော သုံ့ရမယားလည်းကောင်း။ မုဟုတ္တိကာ၊ တစ်မဟုတ်မျှ ပေါင်းဖော်အပ်သော မယားလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒသ၊ တစ်ကျိပ်တို့တည်း။
၃၀၄။ မာတုရက္ခိတာ နာမ၊ မာတုရက္ခိတာ မည်သည်ကား။ မာတာ၊ အမိသည်။ ရက္ခတိ၊ စောင့်ထိန်း၏။ ဂေါပေတိ၊ လုံခြုံစေ၏။ ဣဿရိယံ၊ အစိုးရခြင်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြုစေ၏။ ဝသံ၊ အလိုသို့။ ဝတ္တေတိ၊ လိုက်စေ၏။
ပိတုရက္ခိတာ နာမ၊ ပိတုရက္ခိတာ မည်သည်ကား။ ပိတာ၊ အဘသည်။ ရက္ခတိ၊ စောင့်ထိန်း၏။ ဂေါပေတိ၊ လုံခြုံစေ၏။ ဣဿရိယံ၊ အစိုးရခြင်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြုစေ၏။ ဝသံ၊ အလိုသို့။ ဝတ္တေတိ၊ လိုက်စေ၏။
မာတာပိတုရက္ခိတာ နာမ၊ မာတာပိတုရက္ခိတာ မည်သည်ကား။ မာတာပိတရော၊ အမိအဘတို့သည်။ ရက္ခန္တိ၊ စောင့်ထိန်းကုန်၏။ ဂေါပေန္တိ၊ လုံခြုံစေကုန်၏။ ဣဿရိယံ၊ အစိုးရခြင်းကို။ ကာရေန္တိ၊ ပြုစေကုန်၏။ ဝသံ၊ အလိုသို့။ ဝတ္တေန္တိ၊ လိုက်စေကုန်၏။ ဘာတုရက္ခိတာ နာမ၊ ဘာတုရက္ခိတာ မည်သည်ကား။ ဘာတာ၊ မောင်သည်။ ရက္ခတိ၊ စောင့်ထိန်း၏။ ဂေါပေတိ၊ လုံခြုံစေ၏။ ဣဿရိယံ၊ အစိုးရခြင်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြုစေ၏။ ဝသံ၊ အလိုသို့။ ဝတ္တေတိ၊ လိုက်စေ၏။
ဘဂိနိရက္ခိတာ နာမ၊ ဘဂိနိရက္ခိတာ မည်သည်ကား။ ဘဂိနီ၊ အစ်မညီမသည်။ ရက္ခတိ၊ စောင့်ထိန်း၏။ ဂေါပေတိ၊ လုံခြုံစေ၏။ ဣဿရိယံ၊ အစိုးရခြင်းကို။ ကာရေတိ၊ ပြုစေ၏။ ဝသံ၊ အလိုသို့။ ဝတ္တေတိ၊ လိုက်စေ၏။
ဉာတိရက္ခိတာ နာမ၊ ဉာတိရက္ခိတာ မည်သည်ကား။ ဉာတကာ၊ ဆွေမျိုးတို့သည်။ ရက္ခန္တိ၊ စောင့်ထိန်းကုန်၏။ ဂေါပေန္တိ၊ လုံခြုံစေကုန်၏။ ဣဿရိယံ၊ အစိုးရခြင်းကို။ ကာရေန္တိ၊ ပြုစေကုန်၏။ ဝသံ၊ အလိုသို့။ ဝတ္တေန္တိ၊ လိုက်စေကုန်၏။
ဂေါတ္တရက္ခိတာ နာမ၊ ဂေါတ္တရက္ခိတာ မည်သည်ကား။ သဂေါတ္တာ၊ အနွယ်တူသော သူတို့သည်။ ရက္ခန္တိ၊ စောင့်ထိန်းကုန်၏။ ဂေါပေန္တိ၊ လုံခြုံစေကုန်၏။ ဣဿရိယံ၊ အစိုးရခြင်းကို။ ကာရေန္တိ၊ ပြုစေကုန်၏။ ဝသံ၊ အလိုသို့။ ဝတ္တေန္တိ၊ လိုက်စေကုန်၏။
ဓမ္မရက္ခိတာ နာမ၊ ဓမ္မရက္ခိတာ မည်သည်ကား။ သဟဓမ္မိကာ၊ တရားကျင့်ဖော်တို့သည်။ ရက္ခန္တိ၊ စောင့်ထိန်းကုန်၏။ ဂေါပေန္တိ၊ လုံခြုံစေကုန်၏။ ဣဿရိယံ၊ အစိုးရခြင်းကို။ ကာရေန္တိ၊ ပြုစေကုန်၏။ ဝသံ၊ အလိုသို့။ ဝတ္တေန္တိ၊ လိုက်စေကုန်၏။
သာရက္ခာ နာမ၊ သာရက္ခာ မည်သည်ကား။ ဂဗ္ဘေပိ၊ ဝမ်းတိုက်၌လည်း။ “ဧသာ၊ ဤမိန်းမသည်။ မယှံ၊ ငါ၏။ ဘရိယာ၊ မယားတည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပရိဂ္ဂဟိတာ၊ သိမ်းဆည်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ မာလာဂုဠပရိက္ခိတ္တာပိ၊ ပန်းကုံးဖြင့် ရံအပ်သော မိန်းမသည်လည်း။ သာရက္ခာ နာမ၊ သာရက္ခာမည်၏။
သပရိဒဏ္ဍာ နာမ၊ သပရိဒဏ္ဍာ မည်သည်ကား။ “ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဣတ္ထိံ၊ မိန်းမကို။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားလာအံ့။ တဿ၊ ထိုသူ၏။ ဧတ္တကော၊ ဤမျှလောက်သော။ ဒဏ္ဍော၊ ဝဓဒဏ် ဓနဒဏ်သည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကေဟိစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော သူတို့သည်။ ဒဏ္ဍော၊ ဒဏ်ကို။ ဌပိတော၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဓနက္ကီတာ နာမ၊ ဓနက္ကီတာ မည်သည်ကား။ ဓနေန၊ ဥစ္စာဖြင့်။ ကိဏိတွာ၊ ဝယ်၍။ ဝါသေတိ၊ နေစေ၏။
ဆန္ဒဝါသိနီ နာမ၊ ဆန္ဒဝါသိနီ မည်သည်ကား။ ပိယော၊ ချစ်အပ်သော ယောကျ်ားသည်။ ပိယံ၊ ချစ်အပ်သော မိန်းမကို။ ဝါသေတိ၊ နေစေ၏။
ဘောဂဝါသိနီ နာမ၊ ဘောဂဝါသိနီ မည်သည်ကား။ ဘောဂံ၊ စည်းစိမ်ကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ ဝါသေတိ၊ နေစေ၏။
ပဋဝါသိနီ နာမ၊ ပဋိဝါသိနီ မည်သည်ကား။ ပဋံ၊ ထမီကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ ဝါသေတိ၊ နေစေ၏။ ဩဒပတ္တကိနီ နာမ၊ ဩဒပတ္တကိနီ မည်သည်ကား။ ဥဒကပတ္တံ၊ ရေခွက်ကို။ အာမသိတွာ၊ သုံးသပ်၍။ ဝါသေတိ၊ နေစေ၏။
ဩဘဋစုမ္ဗဋာ နာမ၊ ဩဘဋစုမ္ဗဋာ မည်သည်ကား။ စုမ္ဗဋံ၊ ခေါင်းခုကို။ ဩရောပေတွာ၊ ချစေ၍။ ဝါသေတိ၊ နေစေ၏။
ဒါသီ စ ဘရိယာ စ နာမ၊ ဒါသီ စ ဘရိယာ စ မည်သည်ကား။ ဒါသီ စေဝ၊ ကျွန်မသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘရိယာ စ၊ မယားသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ကမ္မကာရီ စ ဘရိယာ စ နာမ၊ ကမ္မကာရီ စ ဘရိယာ စ မည်သည်ကား။ ကမ္မကာရီ စေဝ၊ အမှုလုပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘရိယာ စ၊ မယားသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ကရမရာနီတာ၊ သုံ့ရမယားကို။ ဓဇာဟဋာ နာမ၊ ဓဇာဟဋာ မည်၏ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
တင်္ခဏိကာ၊ ထိုခဏ၌ ပေါင်းဖော်အပ်သော မယားကို။ မုဟုတ္တိကာ နာမ၊ မုဟုတ္တိကာ မည်၏ ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
၃၀၅။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ မာတုရက္ခိတံ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောဟိ ကိရ၊ ဖြစ်ပါလော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ပိတုရက္ခိတံ၊ အဘစောင့်သော မိန်းမကို။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊ ။ပ။ မာတာပိတုရက္ခိတံ၊ အမိအဘ စောင့်သော မိန်းမကို။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ။ ဘာတုရက္ခိတံ၊ မောင်စောင့်သော မိန်းမကို။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ။ ဘဂိနိရက္ခိတံ၊ အစ်မညီမ စောင့်သော မိန်းမကို။ ဗြူဟိ၊ ဆိုအပ်ချေ။ ဉာတိရက္ခိတံ၊ ဆွေမျိုးစောင့်သော မိန်းမကို။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ။ ဂေါတ္တရက္ခိတံ၊ အနွယ်တူ စောင့်သော မိန်းမကို။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ။ ဓမ္မရက္ခိတံ၊ တရားကျင့်ဖော်စောင့်သော မိန်းမကို။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ။ သာရက္ခံ၊ အစောင့်ရှိသော မိန်းမကို။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ။ သပရိဒဏ္ဍံ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောဟိ ကိရ၊ ဖြစ်ပါလော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
နိက္ခေပပဒါနိ၊ နိက္ခေပပုဒ်တို့တည်း။
၃၀၆။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ “ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ မာတုရက္ခိတဉ္စ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ပိတုရက္ခိတဉ္စ၊ အဘစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်ကုန်သော။ ဘရိယာယော၊ မယားတို့သည်။ ဟောထ ကိရ၊ ဖြစ်ပါကုန်လော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ် အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ မာတုရက္ခိတဉ္စ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ မာတာပိတုရက္ခိတဉ္စ၊ အမိအဘ စောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ ။ပ။ မာတုရက္ခိတဉ္စ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဘာတုရက္ခိတဉ္စ၊ မောင်စောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ မာတုရက္ခိတဉ္စ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဘဂိနိရက္ခိတဉ္စ၊ အစ်မညီမစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ မာတုရက္ခိတဉ္စ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဉာတိရက္ခိတဉ္စ၊ ဆွေမျိုးစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ မာတုရက္ခိတဉ္စ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဂေါတ္တရက္ခိတဉ္စ၊ အနွယ်တူ စောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ မာတုရက္ခိတဉ္စ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဓမ္မရက္ခိတဉ္စ၊ တရားကျင့်ဖော် စောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ မာတုရက္ခိတဉ္စ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ သာရက္ခဉ္စ၊ အစောင့်ရှိသော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ မာတုရက္ခိတဉ္စ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ သပရိဒဏ္ဍဉ္စ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်ကုန်သော။ ဘရိယာယော၊ မယားတို့သည်။ ဟောထ ကိရ၊ ဖြစ်ပါကုန်လော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ခဏ္ဍစက္ကံ၊ ခဏ္ဍစက်တည်း။
၃၀၇။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ပိတုရက္ခိတဉ္စ၊ အဘစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ မာတာပိတုရက္ခိတဉ္စ၊ အမိအဘ စောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်ကုန်သော။ ဘရိယာယော၊ မယားတို့သည်။ ဟောထ ကိရ၊ ဖြစ်ပါကုန်လော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုရိသော၊ ယောက်ျားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ပိတုရက္ခိတဉ္စ၊ အဘစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဘာတုရက္ခိတဉ္စ၊ မောင်စောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ ။ပ။ ပိတုရက္ခိတဉ္စ၊ အဘစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဘဂိနိရက္ခိတဉ္စ၊ အစ်မညီမ စောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ပိတုရက္ခိတဉ္စ၊ အဘ စောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဉာတိရက္ခိတဉ္စ၊ ဆွေမျိုးစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ပိတုရက္ခိတဉ္စ၊ အဘစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဂေါတ္တရက္ခိတဉ္စ၊ အနွယ်တူ စောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ပိတုရက္ခိတဉ္စ၊ အဘစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဓမ္မရက္ခိတဉ္စ၊ တရားကျင့်ဖော် စောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ပိတုရက္ခိတဉ္စ၊ အဘစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ သာရက္ခဉ္စ၊ အစောင့်ရှိသော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ပိတုရက္ခိတဉ္စ၊ အဘစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ သပရိဒဏ္ဍဉ္စ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်ကုန်သော။ ဘရိယာယော၊ မယားတို့သည်။ ဟောထ ကိရ၊ ဖြစ်ပါကုန်လော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ပိတုရက္ခိတဉ္စ၊ အဘစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ မာတုရက္ခိတဉ္စ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်ကုန်သော။ ဘရိယာယော၊ မယားတို့သည်။ ဟောထ ကိရ၊ ဖြစ်ပါကုန်လော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဗဒ္ဓစက္ကံ၊ ဗဒ္ဓစက်တည်း။ မူလံ၊ မူကို။ သံခိတ္တံ၊ ချုံးအပ်ပြီ။
၃၀၈။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ သပရိဒဏ္ဍဉ္စ၊ ဒဏ်ထားအပ်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ မာတုရက္ခိတဉ္စ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်ကုန်သော။ ဘရိယာယော၊ မယားတို့သည်။ ဟောထ ကိရ၊ ဖြစ်ပါကုန်လော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန် ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ် အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ သပရိဒဏ္ဍဉ္စ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ပိတုရက္ခိတဉ္စ၊ အဘစောင့်သော မိန်းမကို လည်းကောင်း၊ ။ပ။ သပရိဒဏ္ဍဉ္စ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ မာတာပိတုရက္ခိတဉ္စ၊ အမိအဘစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ သပရိဒဏ္ဍဉ္စ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဘာတုရက္ခိတဉ္စ၊ မောင်စောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ သပရိဒဏ္ဍဉ္စ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဘဂိနိရက္ခိတဉ္စ၊ အစ်မညီမ စောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ သပရိဒဏ္ဍဉ္စ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဉာတိရက္ခိတဉ္စ၊ ဆွေမျိုးစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ သပရိဒဏ္ဍဉ္စ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဂေါတ္တရက္ခိတဉ္စ၊ အနွယ်တူ စောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ သပရိဒဏ္ဍဉ္စ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဓမ္မရက္ဓိတဉ္စ၊ တရားကျင့်ဖော် စောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ သပရိဒဏ္ဍဉ္စ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ သာရက္ခဉ္စ၊ အစောင့်ရှိသော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်ကုန်သော။ ဘရိယာယော၊ မယားတို့သည်။ ဟောထ ကိရ၊ ဖြစ်ပါကုန်လော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဧကမူလကံ၊ ဧကမူလကသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
ဒုမူလကံပိ၊ ဒွိမူလကကိုလည်းကောင်း။ တိမူလကံပိ၊ တိမူလကကိုလည်းကောင်း။ ယာဝန၀မူလကံပိ၊ နဝမူလကတိုင်အောင်သော မူလကကိုလည်းကောင်း။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။
ဣဒံ၊ ဤဆိုအပ်လတ္တံ့သည်ကား။ ဒသမူလကံ၊ ဆယ်ပါးသော မူလကတည်း။
၃၀၉။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ မာတုရက္ခိတဉ္စ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမကို လည်းကောင်း။ ပိတုရက္ခိတဉ္စ၊ အဘစောင့်သော မိန်းမကို လည်းကောင်း။ မာတာပိတုရက္ခိတဉ္စ၊ အမိအဘ စောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဘာတုရက္ခိတဉ္စ၊ မောင်စောင့်သော မိန်းမကို လည်းကောင်း။ ဘဂိနိရက္ခိတဉ္စ၊ အစ်မညီမစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဉာတိရက္ခိတဉ္စ၊ ဆွေမျိုးစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဂေါတ္တရက္ခိတဉ္စ၊ အနွယ်တူ စောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဓမ္မရက္ခိတဉ္စ၊ တရားကျင့်ဖော်စောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ သာရက္ခဉ္စ၊ အစောင့်ရှိသော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ သပရိဒဏ္ဍဉ္စ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်ကုန်သော။ ဘရိယာယော၊ မယားတို့သည်။ ဟောထ ကိရ၊ ဖြစ်ပါကုန်လော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဓနက္ကီတာစက္ကံ၊ ဓနက္ကီတဣတ္ထိစက်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၃၁၀။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ မာတုရက္ခိတံ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဆန္ဒဝါသိနီ၊ အလိုတူ၍ နေသော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်၊ ။ပ။ ဘောဂဝါသိနီ၊ စည်းစိမ်ပေး၍ နေသော။ ပဋဝါသိနီ၊ ထမီပေး၍ နေသော။ ဩဒပတ္တကိနီ၊ ရေခွက်၌ လက်စုံချ၍ နေသော။ ဩဘဋစုမ္ဗဋာ၊ ခေါင်းခုကို ချစေ၍ နေသော။ ဒါသီ စ ဘရိယာ စ၊ ကျွန်မလည်းဖြစ် မယားလည်းဖြစ်သော။ ကမ္မကာရီ စ ဘရိယာ စ၊ အမှုလုပ်လည်းဖြစ် မယားလည်းဖြစ်သော။ ဓဇဟဋာ၊ စစ်မြေအရပ်မှ ဆောင်အပ်သော။ မုဟုတ္တိကာ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောဟိ ကိရ၊ ဖြစ်ပါလော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို၊” ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ပိတုရက္ခိတံ၊ အဘစောင့်သော မိန်းမကို။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊ ။ပ။ မာတာပိတုရက္ခိတံ၊ အမိအဘ စောင့်သော မိန်းမကို။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ။ ဘာတုရက္ခိတံ၊ မောင်စောင့်သော မိန်းမကို။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ။ ဘဂိနိရက္ခိတံ၊ အစ်မ ညီမစောင့်သော မိန်းမကို။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ။ ဉာတိရက္ခိတံ၊ ဆွေမျိုးစောင့်သော မိန်းမကို။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ။ ဂေါတ္တရက္ခိတံ၊ အနွယ်တူစောင့်သော မိန်းမကို။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ။ ဓမ္မရက္ခိတံ၊ တရားကျင့်ဖော်စောင့်သော မိန်းမကို။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ။ သာရက္ခံ၊ အစောင့်ရှိသော မိန်းမကို။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ။ သပရိဒဏ္ဍံ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ မုဟုတ္တိကာ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောဟိ ကိရ၊ ဖြစ်ပါလော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
နိက္ခေပပဒါနိ၊ နိက္ခေပပုဒ်တို့တည်း။
၃၁၁။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ မာတုရက္ခိတဉ္စ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ပိတုရက္ခိတဉ္စ၊ အဘစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ မုဟုတ္တိကာ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်ကုန်သော။ ဘရိယာယော၊ မယားတို့သည်။ ဟောထ ကိရ၊ ဖြစ်ပါကုန်လော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ မာတုရက္ခိတဉ္စ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ မာတာပိတု ရက္ခိတဉ္စ၊ အမိအဘ စောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ ။ပ။ မာတုရက္ခိတဉ္စ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမကို လည်းကောင်း။ သပရိဒဏ္ဍဉ္စ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ မုဟုတ္တိကာ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်ကုန်သော။ ဘရိယာယော၊ မယားတို့သည်။ ဟောထ ကိရ၊ ဖြစ်ပါကုန်လော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ခဏ္ဍစက္ကံ၊ ခဏ္ဍစက်တည်း။
၃၁၂။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ပိတုရက္ခိတဉ္စ၊ အဘစောင့်သော မိန်းမကို လည်းကောင်း။ မာတုရက္ခိတဉ္စ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ မုဟုတ္တိကာ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်ကုန်သော။ ဘရိယာယော၊ မယားတို့သည်။ ဟောထ ကိရ၊ ဖြစ်ပါကုန်လော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ် အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ပိတုရက္ခိတဉ္စ၊ အဘစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဘာတုရက္ခိတဉ္စ၊ မောင်စောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ ။ပ။ ပိတုရက္ခိတဉ္စ၊ အဘစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ သပရိဒဏ္ဍဉ္စ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ မုဟုတ္တိကာ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်ကုန်သော။ ဘရိယာယော၊ မယားတို့သည်။ ဟောထ ကိရ၊ ဖြစ်ပါကုန်လော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ပိတုရက္ခိတဉ္စ၊ အဘစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ မာတုရက္ခိတဉ္စ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ မုဟုတ္တိကာ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်ကုန်သော။ ဘရိယာယော၊ မယားတို့သည်။ ဟောထ ကိရ၊ ဖြစ်ပါကုန်လော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဗဒ္ဓစက္ကံ၊ ဗဒ္ဓစက်တည်း။ မူလံ၊ မူလကို။ သံခိတ္တံ၊ ချုံးအပ်ပြီ။
၃၁၃။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ သပရိဒဏ္ဍဉ္စ၊ ဒဏ်ထားအပ်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ မာတုရက္ခိတဉ္စ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမကို လည်းကောင်း။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏၊
မုဟုတ္တိကာ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်ကုန်သော။ ဘရိယာယော၊ မယားတို့သည်။ ဟောထ ကိရ၊ ဖြစ်ပါကုန်လော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို၊” ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ သပရိဒဏ္ဍဉ္စ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ပိတုရက္ခိတဉ္စ၊ အဘစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ ။ပ။ သပရိဒဏ္ဍဉ္စ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ သာရက္ခဉ္စ၊ အစောင့်ရှိသော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ မုဟုတ္တိကာ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်ကုန်သော။ ဘရိယာယော၊ မယားတို့သည်။ ဟောထ ကိရ၊ ဖြစ်ပါကုန်လော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဧကမူလကံ၊ ဧကမူလကသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
ဒုမူလကာဒီနိပိ၊ ဒွိမူလက အစရှိသည်တို့ကိုလည်း။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ကာတဗ္ဗာနိ၊ ပြုအပ်ကုန်၏။
ဣဒံ၊ ဤဆိုအပ်လတ္တံ့သည်ကား။ ဒသမူလကံ၊ ဒသမူလကတည်း။
၃၁၄။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ မာတုရက္ခိတဉ္စ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ပိတုရက္ခိတဉ္စ၊ အဘစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ မာတာပိတုရက္ခိတဉ္စ၊ အမိအဘစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဘာတုရက္ခိတဉ္စ၊ မောင်စောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဘဂိနိရက္ခိတဉ္စ၊ အစ်မညီမ စောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဉာတိရက္ခိတဉ္စ၊ ဆွေမျိုးစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဂေါတ္တရက္ခိတဉ္စ၊ အနွယ်တူ စောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဓမ္မရက္ခိတဉ္စ၊ တရားကျင့်ဖော် စောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ သာရက္ခဉ္စ၊ အစောင့်ရှိသော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ သပရိဒဏ္ဍဉ္စ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ မုဟုတ္တိကာ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်ကုန်သော။ ဘရိယာယော၊ မယားတို့သည်။ ဟောထ ကိရ၊ ဖြစ်ပါကုန်လော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
မုဟုတ္တိကာစက္ကံ၊ မုဟုတ္တိကဣတ္ထိစက်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၃၁၅။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ မာတုရက္ခိတံ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောဟိ ကိရ၊ ဖြစ်ပါလော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ မာတုရက္ခိတံ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဆန္ဒဝါသိနီ၊ အလိုတူ၍ နေသော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်၊ ။ပ။ ဘောဂဝါသိနီ၊ စည်းစိမ်ပေး၍ နေသော။ ပဋဝါသိနီ၊ ထမီပေး၍ နေသော။ ဩဒပတ္တကိနီ၊ ရေခွက်၌ လက်စုံချ၍ နေသော။ ဩဘဋစုမ္ဗဋာ၊ ခေါင်းခုကို ချစေ၍ နေသော။ ဒါသီ စ ဘရိယာ စ၊ ကျွန်မလည်းဖြစ် မယားလည်းဖြစ်သော။ ကမ္မကာရီ စ ဘရိယာ စ၊ အမှုလုပ်လည်းဖြစ် မယားလည်းဖြစ်သော။ ဓဇာဟဋာ၊ စစ်မြေအရပ်မှ ဆောင်အပ်သော။ မုဟုတ္တိကာ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောဟိ ကိရ၊ ဖြစ်ပါလော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ် အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
နိက္ခေပပဒါနိ၊ နိက္ခေပပုဒ်တို့တည်း။
၃၁၆။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ မာတုရက္ခိတံ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောဟိ ကိရ၊ ဖြစ်ပါလော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ မာတုရက္ခိတံ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူ အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဘောဂဝါသိနီ စ၊ စည်းစိမ်ပေး၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောဟိ ကိရ၊ ဖြစ်ပါလော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့၊ ။ပ။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ပဋဝါသိနီ စ၊ ထမီပေး၍ နေသည်လည်း ဖြစ်သော။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဩဒပတ္တကိနီ စ၊ ရေခွက်၌ လက်စုံချ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဩဘဋစုမ္ဗဋာ စ၊ ခေါင်းခုကို ချစေ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဒါသီ စ ဘရိယာ စ၊ ကျွန်မလည်းဖြစ် မယားလည်းဖြစ်သော။ ဓနက္ကီတာစ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ကမ္မကာရီ စ ဘရိယာ စ၊ အမှုလုပ်လည်းဖြစ် မယားလည်းဖြစ်သော။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဓဇာဟဋာ စ၊ စစ်မြေအရပ်မှ ဆောင်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောဟိ ကိရ၊ ဖြစ်ပါလော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ခဏ္ဍစက္ကံ၊ ခဏ္ဍစက်တည်း။
၃၁၇။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ မာတုရက္ခိတံ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘောဂဝါသိနီ စ၊ စည်းစိမ်ပေး၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောဟိ ကိရ၊ ဖြစ်ပါလော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့၊ ။ပ။ “ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်း ဖြစ်သော။ ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောဟိ ကိရ၊ ဖြစ်ပါလော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဗဒ္ဓစက္ကံ၊ ဗဒ္ဓစက်တည်း။ မူလံ၊ မူကို။ သံခိတ္တံ၊ ချုံးအပ်ပြီ။
၃၁၈။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ မာတုရက္ခိတံ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောဟိ ကိရ၊ ဖြစ်ပါလော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့၊ ။ပ။ “မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်း ဖြစ်သော၊ ။ပ။ မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်း ဖြစ်သော။ ဓဇာဟဋာ စ၊ စစ်မြေအရပ်မှ ဆောင်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောဟိ ကိရ၊ ဖြစ်ပါလော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဧကမူလကံ၊ ဧကမူလကသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
ဒုမူလကာဒီနိပိ၊ ဒွိမူလက အစရှိသည်တို့ကိုလည်း။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ကာတဗ္ဗာနိ၊ ပြုအပ်ကုန်၏။
ဣဒံ၊ ဤဆိုအပ်လတ္တံ့သည်ကား။ ဒသမူလကံ၊ ဒသမူလကတည်း။
၃၁၉။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ မာတုရက္ခိတံ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘောဂဝါသိနီ စ၊ စည်းစိမ်ပေး၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ပဋဝါသိနီ စ၊ ထမီပေး၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဩဒပတ္တကိနီ စ၊ ရေခွက်၌ လက်စုံချ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဩဘဋစုမ္ဗဋာ စ၊ ခေါင်းခုကို ချစေ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဒါသီ စ ဘရိယာ စ၊ ကျွန်မလည်းဖြစ် မယားလည်းဖြစ်သော။ ကမ္မကာရီ စ ဘရိယာ စ၊ အမှုလုပ်လည်းဖြစ် မယားလည်းဖြစ်သော။ ဇောဟဋာ စ၊ စစ်မြေအရပ်မှ ဆောင်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောဟိ ကိရ၊ ဖြစ်ပါလော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
မာတုရက္ခိတာစက္ကံ၊ မာတုရက္ခိတစက်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ပိတုရက္ခိတံ၊ အဘစောင့်သော မိန်းမကို၊ ။ပ။ မာတာပိတုရက္ခိတံ၊ အမိအဘ စောင့်သော မိန်းမကို။ ဘာတုရက္ခိတံ၊ မောင်စောင့်သော မိန်းမကို။ ဘဂိနိရက္ခိတံ၊ အစ်မညီမ စောင့်သော မိန်းမကို။ ဉာတိရက္ခိတံ၊ ဆွေမျိုးစောင့်သော မိန်းမကို။ ဂေါတ္တရက္ခိတံ၊ အနွယ်တူ စောင့်သော မိန်းမကို။
ဓမ္မရက္ခိတံ၊ တရားကျင့်ဖော် စောင့်သော မိန်းမကို။ သာရက္ခံ၊ အစောင့်ရှိသော မိန်းမကို။ သပရိဒဏ္ဍံ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောဟိ ကိရ၊ ဖြစ်ပါလော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ သပရိဒဏ္ဍံ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဆန္ဒဝါသိနီ၊ အလိုတူ၍ နေသော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောဟိ ကိရ၊ ဖြစ်ပါလော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့၊ ။ပ။ “ဘောဂဝါသိနီ၊ စည်းစိမ်ပေး၍ နေသော။ ပဋဝါသိနီ၊ ထမီပေး၍ နေသော။ ဩဒပတ္တကိနီ၊ ရေခွက်၌ လက်စုံချ၍ နေသော။ ဩဘဋစုမ္ဗဋာ၊ ခေါင်းခုကို ချစေ၍ နေသော။ ဒါသီ စ ဘရိယာ စ၊ ကျွန်မလည်းဖြစ် မယားလည်းဖြစ်သော။ ကမ္မကာရီ စ ဘရိယာ စ၊ အမှုလုပ်လည်းဖြစ် မယားလည်းဖြစ်သော။ ဓဇာဟဋာ၊ စစ်မြေအရပ်မှ ဆောင်အပ်သော။ မုဟုတ္တိကာ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောဟိ ကိရ၊ ဖြစ်ပါလော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
နိက္ခေပပဒါနိ၊ နိက္ခေပပုဒ်တို့တည်း။
၃၂၀။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ သရိဒဏ္ဍံ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောဟိ ကိရ၊ ဖြစ်ပါလော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ သပရိဒဏ္ဍံ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဘောဂဝါသိနီ စ၊ စည်းစိမ်ပေး၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောဟိ ကိရ၊ ဖြစ်ပါလော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့၊ ။ပ။ “ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောဟိ ကိရ၊ ဖြစ်ပါလော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ခဏ္ဍစက္ကံ၊ ခဏ္ဍစက်တည်း။
ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ သပရိဒဏ္ဍံ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘောဂဝါသိနီ စ၊ စည်းစိမ်ပေး၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောဟိ ကိရ၊ ဖြစ်ပါလော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့၊ ။ပ။ “ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောဟိ ကိရ၊ ဖြစ်ပါလော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဗဒ္ဓစက္ကံ၊ ဗဒ္ဓစက်တည်း။ မူလံ၊ မူလကို။ သံခိတ္တံ၊ ချုံးအပ်ပြီ။
ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ သပရိဒဏ္ဍံ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောဟိ ကိရ၊ ဖြစ်ပါလော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့၊ ။ပ။ “မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဓဇာဟဋာ စ၊ စစ်မြေအရပ်မှ ဆောင်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောဟိ ကိရ၊ ဖြစ်ပါလော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဧကမူလကံ၊ ဧကမူလကသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
ဒုမူလကံပိ၊ ဒွိမူလကကိုလည်းကောင်း။ တိမူလကံပိ၊ တိမူလကကိုလည်းကေင်း။ ယာ၀ နဝမူလကံ၊ နဝမူလကတိုင်အောင်။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။
ဣဒံ၊ ဤဆိုအပ်လတ္တံ့သည်ကား။ ဒသမူလကံ၊ ဒသမူလကတည်း။
၃၂၁။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ သပရိဒဏ္ဍံ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘောဂဝါသိနီ စ၊ စည်းစိမ်ပေး၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ပဋိဝါသိနီ စ၊ ထမီပေး၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဩဒပတ္တကိနီ စ၊ ရေခွက်၌ လက်စုံချ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဩဘဋစုမ္ဗဋာ စ၊ ခေါင်းခုကို ချစေ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဒါသီ စ ဘရိယာ စ၊ ကျွန်မလည်းဖြစ် မယားလည်းဖြစ်သော။ ကမ္မကာရီ စ ဘရိယာ စ၊ အမှုလုပ်လည်းဖြစ် မယားလည်းဖြစ်သော။ ဓဇာဟဋာ စ၊ စစ်မြေအရပ်မှ ဆောင်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်း ဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောဟိ ကိရ၊ ဖြစ်ပါလော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သပရိဒဏ္ဍာစက္ကံ၊ သပရိဒဏ္ဍစက်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ မာတုရက္ခိတံ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောဟိ ကိရ၊ ဖြစ်ပါလော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ မာတုရက္ခိတဉ္စ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ပိတုရက္ခိတဉ္စ၊ အဘစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာယော၊ မယားတို့သည်။ ဟောဟိ ကိရ၊ ဖြစ်ပါကုန်လော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ မာတုရက္ခိတဉ္စ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ပိတုရက္ခိတဉ္စ၊ အဘစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ မာတာပိတုရက္ခိတဉ္စ၊ အမိအဘ စောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘောဂဝါသိနီ စ၊ စည်းစိမ်ပေး၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာယော၊ မယားတို့သည်။ ဟောဟိ ကိရ၊ ဖြစ်ပါကုန်လော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဥဘတောဝဍ္ဎကံ၊ နှစ်ဘက်ပွားခြင်းကို။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။
ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ မာတုရက္ခိတဉ္စ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ပိတုရက္ခိတဉ္စ၊ အဘစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ မာတာပိတုရက္ခိတဉ္စ၊ အမိအဘစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဘာတုရက္ခိတဉ္စ၊ မောင်စောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဘဂိနိရက္ခိတဉ္စ၊ အစ်မညီမစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဉာတိရက္ခိတဉ္စ၊ ဆွေမျိုးစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဂေါတ္တရက္ခိတဉ္စ၊ အနွယ်တူ စောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဓမ္မရက္ခိတဉ္စ၊ တရားကျင့်ဖော် စောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ သာရက္ခဉ္စ၊ အစောင့်ရှိသော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ သပရိဒဏ္ဍဉ္စ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘောဂဝါသိနီ စ၊ စည်းစိမ်ပေး၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ပဋဝါသိနီ စ၊ ထမီပေး၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဩဒပတ္တကိနီ စ၊ ရေခွက်၌ လက်စုံချ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဩဘဋစုမ္ဗဋာ စ၊ ခေါင်းခုကို ချစေ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဒါသီ စ ဘရိယာ စ၊ ကျွန်မလည်းဖြစ် မယားလည်းဖြစ်သော။ ကမ္မကာရီ စ ဘရိယာ စ၊ အမှုလုပ်လည်းဖြစ် မယားလည်းဖြစ်သော။ ဓဇာဟဋာ စ၊ စစ်မြေအရပ်မှ ဆောင်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်း ဖြစ်သော။ ဘရိယာယော၊ မယားတို့သည်။ ဟောဟိ ကိရ၊ ဖြစ်ပါကုန်လော့တဲ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ် အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥဘတောဝဍ္ဎကံ၊ နှစ်ဘက်ပွားခြင်းသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ မာတာ၊ အမိသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့၊ ။ပ။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ ပိတာ၊ အဘသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့၊ ။ပ။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ မာတာပိတရော၊ အမိအဖတို့သည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဟိဏန္တိ၊ စေခိုင်းကုန်အံ့၊ ။ပ။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ ဘာတာ၊ အစ်ကိုသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့၊ ။ပ။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ ဘဂိနီ၊ အစ်မနှမသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့၊ ။ပ။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏၊
ဉာတကာ၊ ဆွေမျိုးတို့သည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဟိဏန္တိ၊ စေခိုင်းကုန်အံ့၊ ။ပ။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ ဂေါတ္တာ၊ အနွယ်တူသော သူတို့သည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဟိဏန္တိ၊ စေခိုင်းကုန်အံ့၊ ။ပ။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ သဟဓမ္မိကာ၊ တရားကျင့်ဖော်တို့သည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဟိဏန္တိ၊ စေခိုင်းကုန်အံ့ ။ပ။
ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ ပေယျာလော၊ ပေယျာလကို။ ဝိတ္ထာရေတဗ္ဗော၊ ချဲ့အပ်၏။
ဥဘတောဝဍ္ဎကံ၊ နှစ်ဘက်ပွားခြင်းကို။ ကာတဗ္ဗံ ယထာ၊ ပြုအပ်သကဲ့သို့။ ပုရိမနယော၊ ရှေ့နည်းကဲ့သို့။ တထေဝ၊ ထို့အတူသာလျှင်။ ဝိတ္ထာရေတဗ္ဗံ၊ ချဲ့အပ်၏။
၃၂၂။ မာတုရက္ခိတာယ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမ၏။ မာတာ၊ အမိသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော မိန်းမကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
မာတုရက္ခိတာယ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမ၏။ မာတာ၊ အမိသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော မိန်းမကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဆန္ဒဝါသိနီ၊ အလိုတူ၍ နေသော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့၊ ။ပ။ “ဘောဂဝါသိနီ၊ စည်းစိမ်ပေး၍ နေသော။ ပဋဝါသိနီ၊ ထမီပေး၍နေသော။ ဩဒပတ္တကိနီ၊ ရေခွက်၌ လက်စုံချ၍ နေသော။ ဩဘဋစုမ္ဗဋာ၊ ခေါင်းခုကို ချစေ၍ နေသော။ ဒါသီ စ ဘရိယာ စ၊ ကျွန်မလည်းဖြစ် မယားလည်းဖြစ်သော။ ကမ္မကာရီ စ ဘရိယာ စ၊ အမှုလုပ်လည်းဖြစ် မယားလည်းဖြစ်သော။ ဓဇာဟဋာ၊ စစ်မြေအရပ်မှ ဆောင်အပ်သော။ မုဟုတ္တိကာ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
နိက္ခေပပဒါနိ၊ နိက္ခေပပုဒ်တို့တည်း။
၃၂၃။ မာတုရက္ခိတာယ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမ၏။ မာတာ၊ အမိသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော မိန်းမကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့၊ ။ပ။ “ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်း ဖြစ်သော။ ဘောဂဝါသိနီ စ၊ စည်းစိမ်ပေး၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန် ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ခဏ္ဍစက္ကံ၊ ခဏ္ဍစက်တည်း။
၃၂၄။ မာတုရက္ခိတာယ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမ၏။ မာတာ၊ အမိသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော မိန်းမကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘောဂဝါသိနီ စ၊ စည်းစိမ်ပေး၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့၊ ။ပ။ “ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်း ဖြစ်သော။ ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဗဒ္ဓစက္ကံ၊ ဗဒ္ဓစက်တည်း။ မူလံ၊ မူကို။ သံခိတ္တံ၊ ချုံးအပ်ပြီ။
၃၂၅။ မာတုရက္ခိတာယ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမ၏။ မာတာ၊ အမိသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော မိန်းမကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်း ဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့၊ ။ပ။ “မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော၊ ။ပ။ မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဓဇာဟဋာ စ၊ စစ်မြေအရပ်မှ ဆောင်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဧကမူလကံ၊ ဧကမူလကသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
ဒုမူလကံပိ၊ ဒွိမူလကကိုလည်းကောင်း။ တိမူလကံပိ၊ တိမူလကကိုလည်းကောင်း။ ယာ၀ နဝမူလကံ၊ နဝမူလကတိုင်အောင်။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။
ဣဒံ၊ ဤဆိုအပ်လတ္တံ့သည်ကား။ ဒသမူလကံ၊ ဒသမူလကတည်း။
၃၂၆။ မာတုရက္ခိတာယ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမ၏။ မာတာ၊ အမိသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော မိန်းမကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘောဂဝါသိနီ စ၊ စည်းစိမ်ပေး၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ပဋဝါသိနီ စ၊ ထမီပေး၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဩဒပတ္တကိနီ စ၊ ရေခွက်၌ လက်စုံချ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဩဘဋစုမ္ဗဋာ စ၊ ခေါင်းခုကို ချစေ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဒါသီ စ ဘရိယာ စ၊ ကျွန်မလည်းဖြစ် မယားလည်းဖြစ်သော။ ကမ္မကာရီ စ ဘရိယာ စ၊ အမှုလုပ်လည်းဖြစ် မယားလည်းဖြစ်သော။ ဓဇာဟဋာ စ၊ စစ်မြေအရပ်မှ ဆောင်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
မာတုစက္ကံ၊ မာတုစက်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
ပိတုရက္ခိတာယ၊ အဘစောင့်သော မိန်းမ၏။ ပိတာ၊ အဘသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့၊ ။ပ။ မာတာပိတုရက္ခိတာယ၊ အမိအဘ စောင့်သော မိန်းမ၏။ မာတာပိတရော၊ အမိအဘတို့သည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဟိဏန္တိ၊ စေခိုင်းကုန်အံ့။ ဘာတုရက္ခိတာယ၊ မောင်စောင့်သော မိန်းမ၏။ ဘာတာ၊ မောင်သည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဘဂိနိရက္ခိတာယ၊ အစ်မညီမ စောင့်သော မိန်းမ၏။ ဘဂိနီ၊ အစ်မညီမသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဉာတိရက္ခိတာယ၊ ဆွေမျိုးစောင့်သော မိန်းမ၏။ ဉာတကာ၊ ဆွေမျိုးတို့သည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဟိဏန္တိ၊ စေခိုင်းကုန်အံ့။ ဂေါတ္တရက္ခိတာယ၊ အနွယ်တူစောင့်သော မိန်းမ၏။ ဂေါတ္တာ၊ အနွယ်တူသော သူတို့သည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဟိဏန္တိ၊ စေခိုင်းကုန်အံ့။ ဓမ္မရက္ခိတာယ၊ တရားကျင့်ဖော် စောင့်သော မိန်းမ၏။ သဟဓမ္မိကာ၊ တရားကျင့်ဖော်တို့သည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဟိဏန္တိ၊ စေခိုင်းကုန်အံ့။ သာရက္ခာယ၊ အစောင့်ရှိသော မိန်းမ၏။ ယေန၊ အကြင်ယောကျ်ားသည်။ ပရိဂ္ဂဟိတာ၊ သိမ်းဆည်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ သပရိဒဏ္ဍာယ၊ ဒဏ်ထားအပ်သော မိန်းမ၏။ ယေန၊ အကြင်ယောကျ်ားသည်။ ဒဏ္ဍော၊ ဒဏ်ကို။ ဌပိတော၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော မိန်းမကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သပရိဒဏ္ဍာယ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမ၏။ ယေန၊ အကြင်ယောကျ်ားသည်။ ဒဏ္ဍော၊ ဒဏ်ကို။ ဌပိတော၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော မိန်းမကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဆန္ဒဝါသိနီ၊ အလိုတူ၍ နေသော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့၊ ။ပ။ “ဘောဂဝါသိနီ၊ စည်းစိမ်ပေး၍ နေသော။ ပဋဝါသိနီ၊ ထမီပေး၍ နေသော။ ဩဒပတ္တကိနီ၊ ရေခွက်၌ လက်စုံချ၍ နေသော။ ဩဘဋစုမ္ဗဋာ၊ ခေါင်းခုကို ချစေ၍ နေသော။ ဒါသီ စ ဘရိယာ စ၊ ကျွန်မလည်းဖြစ် မယားလည်းဖြစ်သော။ ကမ္မကာရီ စ ဘရိယာ စ၊ အမှုလုပ်လည်းဖြစ် မယားလည်းဖြစ်သော။ ဓဇာဟဋာ၊ စစ်မြေအရပ်မှ ဆောင်အပ်သော။ မုဟုတ္တိကာ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
နိက္ခေပပဒါနိ၊ နိက္ခေပပုဒ်တို့တည်း။
၃၂၇။ သပရိဒဏ္ဍာယ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမ၏။ ယေန၊ အကြင်ယောကျ်ားသည်။ ဒဏ္ဍော၊ ဒဏ်ကို။ ဌပိတော၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော မိန်းမကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့၊ ။ပ။ “ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဘောဂဝါသိနီ စ၊ စဉ်းစိမ်ပေး၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်း ဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ခဏ္ဍစက္ကံ၊ ခဏ္ဍစက်တည်း။
၃၂၈။ သပရိဒဏ္ဍာယ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမ၏။ ယေန၊ အကြင်ယောကျ်ားသည်။ ဒဏ္ဍော၊ ဒဏ်ကို။ ဌပိတော၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော မိန်းမကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘောဂဝါသိနီ စ၊ စည်းစိမ်ပေး၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့၊ ။ပ။ “ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော၊ ။ပ။ ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဗဒ္ဓစက္ကံ၊ ဗဒ္ဓစက်တည်း။ မူလံ၊ မူလကို။ သံခိတ္တံ၊ ချုံးအပ်ပြီ။
၃၂၉။ သပရိဒဏ္ဍာယ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမ၏။ ယေန၊ အကြင်ယောကျ်ားသည်။ ဒဏ္ဍော၊ ဒဏ်ကို။ ဌပိတော၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော မိန်းမကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဓနက္ကီတာစ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်း ဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့၊ ။ပ။ “မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော၊ ။ပ။ မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဓဇာဟဋာ စ၊ စစ်မြေအရပ်မှ ဆောင်အပ်သည်လည်း ဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဧကမူလကံ၊ ဧကမူလကသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
ဒူမူလကံပိ၊ ဒွိမူလကကိုလည်းကောင်း။ တိမူလကံပိ၊ တိမူလကကိုလည်းကောင်း။ ယာ၀ နဝမူလကံ၊ နဝမူလကတိုင်အောင်။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။
ဣဒံ၊ ဤဆိုအပ်လတ္တံ့သည်ကား။ ဒသမူလကံ၊ ဒသမူလကတည်း။
၃၃၀။ သပရိဒဏ္ဍာယ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမ၏။ ယေန၊ အကြင်ယောကျ်ားသည်။ ဒဏ္ဍော၊ ဒဏ်ကို။ ဌပိတော၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော မိန်းမကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်း ဖြစ်သော။ ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘောဂဝါသိနီ စ၊ စည်းစိမ်ပေး၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ပဋဝါသိနီ စ၊ ထမီပေး၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဩဒပတ္တကိနီ စ၊ ရေခွက်၌ လက်စုံချ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဩဘဋစုမ္ဗဋာ စ၊ ခေါင်းခုကို ချစေ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဒါသီ စ ဘရိယာ စ၊ ကျွန်မလည်းဖြစ် မယားလည်းဖြစ်သော။ ကမ္မကာရီ စ ဘရိယာ စ၊ အမှုလုပ်လည်းဖြစ် မယားလည်းဖြစ်သော။ ဓဇာဟဋာ စ၊ စစ်မြေအရပ်မှ ဆောင်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ မုဟုတ္တိကာ စ၊ တခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဒဏ္ဍဌပိတစက္ကံ၊ ဒဏ္ဍဌပိတစက်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
မာတုရက္ခိတာ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ားကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
မာတုရက္ခိတာ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ားကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဆန္ဒဝါသိနီ၊ အလိုတူ၍နေသော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့၊ ။ပ။ “ဘောဂဝါသိနီ၊ စည်းစိမ်ပေး၍ နေသော။ ပဋဝါသိနီ၊ ထမီပေး၍ နေသော။ ဩဒပတ္တကိနီ၊ ရေခွက်၌ လက်စုံချ၍ နေသော။ ဩဘဋစုမ္ဗဋာ၊ ခေါင်းခုကို ချစေ၍ နေသော။ ဒါသီ စ ဘရိယာ စ၊ ကျွန်မလည်းဖြစ် မယားလည်းဖြစ်သော။ ကမ္မကာရီ စ ဘရိယာ စ၊ အမှုလုပ်လည်းဖြစ် မယားလည်းဖြစ်သော။ ဓဇာဟဋာ၊ စစ်မြေအရပ်မှ ဆောင်အပ်သော။ မုဟုတ္တိကာ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
နိက္ခေပပဒါနိ၊ နိက္ခေပပုဒ်တို့တည်း။
၃၃၁။ မာတုရက္ခိတာ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ားကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
မာတုရက္ခိတာ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ားကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဘောဂဝါသိနီ စ၊ စည်းစိမ်ပေး၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့၊ ။ပ။ “ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ပဋဝါသိနီ စ၊ ထမီပေး၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ခဏ္ဍစက္ကံ၊ ခဏ္ဍစက်တည်း။
၃၃၂။ မာတုရက္ခိတာ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ားကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘောဂဝါသိနီ စ၊ စည်းစိမ်ပေး၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့၊ ။ပ။ “ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာပေး၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဗဒ္ဓစက္ကံ၊ ဗဒ္ဓစက်တည်း။ မူလံ၊ မူကို။ သံခိတ္တံ၊ ချုံးအပ်ပြီ။
မာတုရက္ခိတာ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ားကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့၊ ။ပ။ “မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်း ဖြစ်သော။ ဓဇာဟဋာ စ၊ စစ်မြေအရပ်မှ ဆောင်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ပတိဏတိ- စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဧကမူလကံ၊ ဧကမူလကသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
ဒုမူလကာဒီနိပိ၊ ဒွိမူလက အစရှိသည်တို့ကိုလည်း။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ကာတဗ္ဗာနိ၊ ပြုအပ်ကုန်၏။
ဣဒံ၊ ဤဆိုအပ်လတ္တံ့သည်ကား။ ဒသမူလကံ၊ ဒသမူလကတည်း။
၃၃၃။ မာတုရက္ခိတာ၊ အမိစောင့်သော မိန်းမသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ားကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘောဂဝါသိနီ စ၊ စည်းစိမ်ပေး၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ပဋဝါသိနီ စ၊ ထမီပေး၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဩဒပတ္တကိနီ စ၊ ရေခွက်၌ လက်စုံချ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဩဘဋစုမ္ဗဋာ စ၊ ခေါင်းခုကို ချစေ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဒါသီ စ ဘရိယာ စ၊ ကျွန်မလည်းဖြစ် မယားလည်းဖြစ်သော။ ကမ္မကာရီ စ ဘရိယာ စ၊ အမှုလုပ်လည်းဖြစ် မယားလည်းဖြစ်သော။ ဓဇာဟဋာ စ၊ စစ်မြေအရပ်မှ ဆောင်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အပရံ၊ တစ်ပါးသော။ မာတုရက္ခိတာစက္ကံ၊ မာတုရက္ခိတစက်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
ပိတုရက္ခိတာ၊ အဘစောင့်သောမိန်းမသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့၊ ။ပ။ မာတာပိတုရက္ခိတာ၊ အမိအဘ စောင့်သော မိန်းမသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဘာတုရက္ခိတာ၊ မောင်စောင့်သောမိန်းမသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဘဂိနိရက္ခိတာ၊ အစ်မညီမ စောင့်သော မိန်းမသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။
ဉာတိရက္ခိတာ၊ ဆွေမျိုးစောင့်သော မိန်းမသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဂေါတ္တရက္ခိတာ၊ အနွယ်တူ စောင့်သော မိန်းမသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဓမ္မရက္ခိတာ၊ တရားကျင့်ဖော်စောင့်သော မိန်းမသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ သာရက္ခာ၊ အစောင့်ရှိသော မိန်းမသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ သပရိဒဏ္ဍာ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ားကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သပရိဒဏ္ဍာ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ားကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဆန္ဒဝါသိနီ၊ အလိုတူ၍ နေသော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့၊ ။ပ။ “ဘောဂဝါသိနီ၊ စည်းစိမ်ပေး၍ နေသော။ ပဋဝါသိနီ၊ ထမီပေး၍နေသော။ ဩဒပတ္တကိနီ၊ ရေခွက်၌ လက်စုံချ၍ နေသော။ ဩဘဋစုမ္ဗဋာ၊ ခေါင်းခုကို ချစေ၍ နေသော။ ဒါသီ စ ဘရိယာ စ၊ ကျွန်မလည်းဖြစ် မယားလည်းဖြစ်သော။ ကမ္မကာရီ စ ဘရိယာ စ၊ အမှုလုပ်လည်းဖြစ် မယားလည်းဖြစ်သော။ ဓဇာဟဋာ၊ စစ်မြေအရပ်မှ ဆောင်အပ်သော။ မုဟုတ္တိကာ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ် အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
နိက္ခေပပဒါနိ၊ နိက္ခေပပုဒ်တို့တည်း။
၃၃၄။ သပရိဒဏ္ဍာ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ားကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်း ဖြစ်သော။ ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့၊ ။ပ။ “ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်း ဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ခဏ္ဍစက္ကံ၊ ခဏ္ဍစက်တည်း။
၃၃၅။ သပရိဒဏ္ဍာ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ားကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘောဂဝါသိနီ စ၊ စည်းစိမ်ပေး၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့၊ ။ပ။ “ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဗဒ္ဓစက္ကံ၊ ဗဒ္ဓစက်တည်း။ မူလံ၊ မူလကို။ သံခိတ္တံ၊ ချုံးအပ်ပြီ။
၃၃၆။ သပရိဒဏ္ဍာ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ားကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့၊ ။ပ။ “မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဓဇာဟဋာ စ၊ စစ်မြေအရပ်မှ ဆောင်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဧကမူလကံ၊ ဧကမူလကသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
ဒုမူလကာဒီနိပိ၊ ဒွိမူလက အစရှိသည်တို့ကိုလည်း။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ကာတဗ္ဗာနိ၊ ပြုအပ်ကုန်၏။
ဣဒံ၊ ဤဆိုအပ်လတ္တံ့သည်ကား။ ဒသမူလကံ၊ ဒသမူလကတည်း။
၃၃၇။ သပရိဒဏ္ဍာ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ားကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော ယောကျ်ား၏။ ဓနက္ကီတာ စ၊ ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဆန္ဒဝါသိနီ စ၊ အလိုတူ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘောဂဝါသိနီ စ၊ စည်းစိမ်ပေး၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ပဋဝါသိနီ စ၊ ထမီပေး၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဩဒပတ္တကိနီ စ၊ ရေခွက်၌ လက်စုံချ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဩဘဋစုမ္ဗဋာ စ၊ ခေါင်းခုကို ချစေ၍ နေသည်လည်းဖြစ်သော။ ဒါသီ စ ဘရိယာ စ၊ ကျွန်လည်းဖြစ် မယားလည်းဖြစ်သော။ ကမ္မကာရီ စ ဘရိယာ စ၊ အမှုလုပ်လည်းဖြစ် မယားလည်းဖြစ်သော။ ဓဇာဟဋာ စ၊ စစ်မြေအရပ်မှ ဆောင်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ မုဟုတ္တိကာ စ၊ တစ်ခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သည်လည်း ဖြစ်သော။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူဟိ၊ ဆိုပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အပရံ၊ တစ်ပါးသော။ သပရိဒဏ္ဍာစက္ကံ၊ သပရိဒဏ္ဍစက်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
သဗ္ဗံ စက္ကပေယျာလံ၊ အလုံးစုံသော စက်တို့၏ ပေယျာလသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၃၃၈။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ န ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်မဆောင်အံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ န ဝီမံသတိ၊ မစုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ န ဝီမံသတိ၊ မစုံစမ်းအံ့။ န ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်မဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
န ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်မခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
န ပဋိဂ္ဂဏှတိ၊ ဝန်မခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ န ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်မဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
န ပဋိဂ္ဂဏှတိ၊ ဝန်မခံအံ့။ န ဝီမံသတိ၊ မစုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
န ပဋိဂ္ဂဏှတိ၊ ဝန်မခံအံ့။ န ဝီမံသတိ၊ မစုံစမ်းအံ့။ န ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်မဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ သမ္ဗဟုလေ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ ဂစ္ဆထ၊ သွားကြပါကုန်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဣတ္ထိံ၊ မိန်းမကို။ ဝီမံသထ၊ စုံစမ်းကြပါကုန်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ပဋိဂ္ဂဏှန္တိ၊ ဝန်ခံကုန်အံ့။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဝီမံသန္တိ၊ စုံစမ်းကုန်အံ့။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ပစ္စာဟရန္တိ၊ တစ်ဖန် ဆောင်ကုန်အံ့။ သဗ္ဗေသံ၊ အလုံးစုံသော ရဟန်းတို့အား။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ သမ္ဗဟုလေ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ ဂစ္ဆထ၊ သွားကြပါကုန်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဣတ္ထိံ၊ မိန်းမကို။ ဝီမံသထ၊ စုံစမ်းကြပါကုန်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ပဋိဂ္ဂဏှန္တိ၊ ဝန်ခံကုန်အံ့။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဝီမံသန္တိ၊ စုံစမ်းကုန်အံ့။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းကို။ ပစ္စာဟရာပေန္တိ၊ တစ်ဖန် ဆောင်စေကုန်အံ့။ သဗ္ဗေသံ၊ အလုံးစုံကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ သမ္ဗဟုလေ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ ဂစ္ဆထ၊ သွားကြပါကုန်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဣတ္ထိံ၊ မိန်းမကို။ ဝီမံသထ၊ စုံစမ်းကြပါကုန်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ပဋိဂ္ဂဏှန္တိ၊ ဝန်ခံကုန်အံ့။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းကို။ ဝီမံသာပေတွာ၊ စုံစမ်းစေ၍။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ပစ္စာဟရန္တိ၊ တစ်ဖန် ဆောင်ကုန်အံ့။ သဗ္ဗေသံ၊ အလုံးစုံကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ သမ္ဗဟုလေ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ ဂစ္ဆထ၊ သွားကြပါကုန်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဣတ္ထိံ၊ မိန်းမကို။ ဝီမံသထ၊ စုံစမ်းကြပါကုန်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ပဋိဂ္ဂဏှန္တိ၊ ဝန်ခံကုန်အံ့။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းကို။ ဝီမံသာပေတွာ၊ စုံစမ်းစေ၍။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော ရဟန်းကို။ ပစ္စာဟရာပေန္တိ၊ တစ်ဖန် ဆောင်စေကုန်အံ့။ သဗ္ဗေသံ၊ အလုံးစုံကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဣတ္ထိံ၊ မိန်းမကို။ ဝီမံသ၊ စုံစမ်းပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဣတ္ထိံ၊ မိန်းမကို။ ဝီမံသ၊ စုံစမ်းပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ ဝီမံသတိ၊ စုံစမ်းအံ့။ အန္တေဝါသိံ၊ အတွင်းနေ တပည့်ကို။ ပစ္စာဟရာပေတိ၊ တစ်ဖန် ဆောင်စေအံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဣတ္ထိံ၊ မိန်းမကို။ ဝီမံသ၊ စုံစမ်းပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အန္တေဝါသိံ၊ အတွင်းနေ တပည့်ကို။ ဝီမံသာပေတွာ၊ စုံစမ်းစေ၍။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန် ဆောင်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဣတ္ထိံ၊ မိန်းမကို။ ဝီမံသ၊ စုံစမ်းပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အန္တေဝါသိံ၊ အတွင်းနေ တပည့်ကို။ ဝီမံသာပေသိ၊ စုံစမ်းစေအံ့။ အန္တေဝါသီ၊ အတွင်းနေ တပည့်သည်။ ဝီမံသိတွာ၊ စုံစမ်း၍။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ အပ၌။ ပစ္စာဟရတိ၊ တစ်ဖန်ဆောင်အံ့။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ၃၃၉။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ သမ္ပာဒေတိ၊ ပြည့်စုံစေအံ့။ အာဂစ္ဆန္တော၊ လာသည်ရှိသော်။ ဝိသံဝါဒေတိ၊ ချွတ်ယွင်းစေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ ဝိသံဝါဒေတိ၊ ချွတ်ယွင်းစေအံ့။ အာဂစ္ဆန္တော၊ လာသည်ရှိသော်။ သမ္ပာဒေတိ၊ ပြည့်စုံစေအံ့။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ သမ္ပာဒေတိ၊ ပြည့်စုံစေအံ့။ အာဂစ္ဆန္တော၊ လာသည်ရှိသော်။ သမ္ပာဒေတိ၊ ပြည့်စုံစေအံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ ဝိသံဝါဒေတိ၊ ချွတ်ယွင်းစေအံ့။ အာဂစ္ဆန္တော၊ လာသည်ရှိသော်။ ဝိသံဝါဒေတိ၊ ချွတ်ယွင်းစေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၃၄၀။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာ၏လည်းကောင်း။ စေတိယဿ ဝါ၊ စေတီ၏လည်းကောင်း။ ဂိလာနဿ ဝါ၊ သူနာ၏လည်းကောင်း။ ကရဏီယေန၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စဖြင့်။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် ပဒဘာဇနီအပြီးတည်း။
ဝိနီတဝတ္ထုဥဒ္ဒါနဂါထာ
သုတ္တာ၊ အိပ်ပျော်သော မိန်းမ။ မတာ၊ သေသောမိန်းမ။ နိက္ခန္တာ၊ ထွက်သွားသော မိန်းမ။ အနိတ္ထီ၊ မိန်းမမဟုတ်။ ဣတ္ထိပဏ္ဍကာ၊ မိန်းမစစ်မဟုတ် ပဏ္ဍုက်။ ကလဟံ၊ ခိုက်ရန်ကို။ ကတွာန၊ ပြု၍။ သမ္မောဒိ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟော၏။ ပဏ္ဍကေ၊ ပဏ္ဍုက်၌။ သဉ္စရိတ္တံ၊ အောင်တမန်သည်၏ အဖြစ်သို့။ သမာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်၏။ ဣတိ အယံ၊ ဤသည်ကား။ မာတိကာ၊ မာတိကာတည်း။
ဝိနီတဝတ္ထု
၃၄၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဣတ္ထိံ၊ မိန်းမကို။ ဝီမံသ၊ စုံစမ်းပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေသိ၊ စေခိုင်း၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ မနုဿေ၊ လူတို့ကို။ “ဣတ္ထန္နာမာ၊ ဤအမည်ရှိသော မိန်းမသည်။ ကဟံ၊ အဘယ်မှာနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ သုတ္တာ၊ အိပ်ပျော်နေပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား၊
“ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အာပန္နော နု ခေါ၊ ရောက်လေသလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၁)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါချေ။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဣတ္ထိံ၊ မိန်းမကို။ ဝီမံသ၊ စုံစမ်းပါချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေသိ၊ စေခိုင်း၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ မနုဿေ၊ လူတို့ကို။ “ဣတ္ထန္နာမာ၊ ဤအမည်ရှိသော မိန်းမသည်။ ကဟံ၊ အဘယ်မှာနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ မတာ၊ သေပါပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ပ။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ နိက္ခန္တာ၊ ထွက်သွားပါပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အနိတ္ထီ၊ မိန်းမမဟုတ်ပါ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဣတ္ထိပဏ္ဍကာ၊ မိန်းမအစစ်မဟုတ် ပဏ္ဍုက်ပါ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၂-၅)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ သာမိကေန၊ လင်နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ဘဏ္ဍိတွာ၊ ငြင်းခုံ၍။ မာတုဃရံ၊ အမိအိမ်သို့။ အဂမာသိ၊ ပြန်သွား၏။ ကုလူပကော၊ အိမ်သို့ ကပ်တတ်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သမ္မောဒနီယံ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟောခြင်းကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အလံဝစနီယာ၊ အောင်တမန်ဆိုခြင်းငှာ ထိုက်သော မိန်းမလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ နာလံဝစနီယာ၊ အောင်တမန်ဆိုခြင်းငှာ ထိုက်သော မိန်းမ မဟုတ်ပါ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ နာလံဝစနီယေ၊ အောင်တမန်ဆိုခြင်းငှာ မထိုက်သော မိန်းမ၌။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၆)
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပဏ္ဍကေ၊ ပဏ္ဍုက်၌။ သဉ္စရိတ္တံ၊ အောင်တမန်သည်၏ အဖြစ်သို့။ သမာပဇ္ဇိ၊ ရောက်၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ အလို့လို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ၊ ။ပ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အနာပတ္တိ အနာပဇ္ဇနံ၊ မရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (၇)
ပဉ္စမံ၊ ငါးခုမြောက်သော။ သဉ္စရိတ္တသိက္ခာပဒံ၊ သဉ္စရိတ္တသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၆-ကုဋိကာရ သိက္ခာပုဒ်
၃၄၂။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ကလန္ဒကနိဝါပေ၊ ရှဉ့်နက်တို့အား အစာပေး၍ ကျွေးမွေးရာဖြစ်သော။ ဝေဠုဝနေ၊ ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာဠဝကာ၊ အာဠဝီတိုင်းသား ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သညာစိကာယော၊ ကိုယ်တိုင် တောင်းအပ်သော အဆောက်အဦရှိကုန်သော။ အဿာမိကာယော၊ ဆောက်လုပ်သူအရှင် မရှိကုန်သော။ အတ္တုဒ္ဒေသိကာယော၊ မိမိဟု ဆိုအပ်ကုန်သော ညွှန်းအပ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ရှိကုန်သော။ အပ္ပမာဏိကာယော၊ အတိုင်းအရှည် မရှိကုန်သော။ ကုဋိယော၊ ကုဋီတို့ကို။ ကာရာပေန္တိ၊ ပြုစေကုန်၏။ တာယော၊ ထိုကုဋီတို့သည်။ နိဋ္ဌာနံ၊ ပြီးဆုံးခြင်းသို့။ န ဂစ္ဆန္တိ၊ မရောက်ကုန်။ တေ၊ ထိုအာဠဝီတိုင်းသား ရဟန်းများတို့သည်။ “ပုရိသံ၊ ယောကျ်ားကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ ပုရိသတ္ထကရံ၊ ယောကျ်ားသည် ပြုအပ်သော။ ဟတ္ထကံ၊ ကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ ဂေါဏံ၊ နွားကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ သကဋံ၊ လှည်းကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ ဝါသိံ၊ ပဲခွပ်ကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ ပရသုံ၊ ပုဆိန်ကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ ကုဌာရိံ၊ ဓားမကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ ကုဒါလံ၊ ပေါက်တူးကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ နိခါဒနံ၊ ဆောက်ကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ ဝလ္လိံ၊ နွယ်ကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ ဝေဠုံ၊ ဝါးကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ မုဉ္ဇံ၊ ဖြူဆန်မြက်ကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ ပဗ္ဗဇံ၊ ပြိတ်မြက်ကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ တိဏံ၊ ကြွင်းသော မြက်ကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ မတ္တိကံ၊ မြေညက်ကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ယာစနဗဟုလာ၊ တောင်းခြင်း များကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိညတ္တိဗဟုလာ၊ သိစေခြင်း များကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ယာစနာယ၊ တောင်းခြင်းသည်။ ဥပဒ္ဒုတာ၊ နှိပ်စက်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိညတ္တိယာ၊ သိစေခြင်းသည်။ ဥပဒ္ဒုတာ၊ နှိပ်စက်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်ကုန်၍။ ဥဗ္ဗိဇ္ဇန္တိပိ၊ ထိတ်လည်း ထိတ်ကုန်၏။ ဥတ္တသန္တိပိ၊ လန့်လည်း လန့်ကုန်၏။ ပလာယန္တိပိ၊ ပြေးလည်း ပြေးကုန်၏။ အညေနပိ၊ တစ်ပါးသော အရပ်ဖြင့်လည်း။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကုန်၏။ အညေနပိ၊ တစ်ပါးသော အရပ်ဖြင့်လည်း။ မုခံ၊ မျက်နှာကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ဒွါရံပိ၊ တံခါးကိုလည်း။ ထကေန္တိ၊ ပိတ်ကုန်၏။ ဂါဝိမ္ပိ၊ နွားမကိုလည်း။ ဒိသွာ၊ မြင်ကုန်၍။ ဘိက္ခူတိ မညမာနာ၊ ရဟန်းဟု မှတ်ထင်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပလာယန္တိ၊ ပြေးကုန်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ မဟာကဿပေါ၊ အရှင်မဟာကဿပသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ဝဿံဝုဋ္ဌော၊ ဝါကျွတ်ပြီးသည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာဠဝီ၊ အာဠဝီတိုင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲသွား၏။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်သဖြင့်။ ယေန မဂ္ဂေန၊ အကြင်ခရီးဖြင့်။ အာဠဝီ၊ အာဠဝီတိုင်းသို့။ အဝသရိတဗ္ဗာ၊ ရောက်အပ်၏။ တံ တေန မဂ္ဂေန၊ ထိုခရီးဖြင့်။ အာဠဝိံ၊ အာဠဝီတိုင်းသို့။ အဝသရိ၊ ရောက်၏။ အာယသ္မာ မဟာကဿပေါ၊ အရှင်မဟာကဿပသည်။ တတြ အာဠဝိယံ၊ ထိုအာဠဝီတိုင်း၌။ အဂ္ဂါဠဝေ၊ အဂ္ဂါဠ၀ အမည်ရှိသော။ စေတိယေ၊ စေတီ၌။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ မဟာကဿပေါ၊ အရှင်မဟာကဿပသည်။ ပုဗ္ဗဏှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ အာဠဝိံ၊ အာဠဝီတိုင်းသို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပါဝိသိ၊ ဝင်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ အာယသ္မန္တံ မဟာကဿပံ၊ အရှင်မဟာကဿပကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍။ ဥဗ္ဗိဇ္ဇန္တိပိ၊ ထိတ်လည်း ထိတ်ကုန်၏။ ဥတ္တသန္တိပိ၊ လန့်လည်း လန့်ကုန်၏။ ပလာယန္တိပိ၊ ပြေးလည်း ပြေးကုန်၏။ အညေနပိ၊ တစ်ပါးသော အရပ်ဖြင့်လည်း။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကုန်၏။ အညေနပိ၊ တစ်ပါးသော အရပ်ဖြင့်လည်း။ မုခံ၊ မျက်နှာကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ဒွါရံပိ၊ တံခါးကိုလည်း။ ထကေန္တိ၊ ပိတ်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ မဟာကဿပေါ၊ အရှင်မဟာကဿပသည်။ အာဠဝိယံ၊ အာဠဝီတိုင်း၌။ ဝိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရိတွာ၊ လှည့်လည်၍။ ပစ္ဆာဘတ္တံ၊ ဆွမ်းစားပြီးသည်မှ နောက်၌။ ပိဏ္ဍပါတပ္ပဋိက္ကန္တော၊ ဆွမ်းစားရာမှ ဖဲခဲ့သည်ရှိသော်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်သနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အယံ အာဠဝီ၊ ဤအာဠဝီတိုင်းသည်။ သုဘိက္ခာ၊ ဝပြောသည်။ သုလဘပိဏ္ဍာ၊ ရလွယ်သော ဆွမ်းရှိသည်။ ဥေဉ္ဆန ပဂ္ဂဟေန၊ သပိတ်လက်၌ စွဲပိုက်၍ ဆွမ်းခံသဖြင့်။ ယာပေတုံ၊ မျှတခြင်းငှာ။ သုကရာ၊ လွယ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဧတရဟိ ပန၊ ယခုအခါ၌ကား။ အယံ အာဠဝီ၊ ဤအာဠဝီတိုင်းသည်။ ဒုဗ္ဘိက္ခာ၊ ငတ်မွတ်သည်။ ဒုလ္လဘပိဏ္ဍာ၊ ရခဲသော ဆွမ်းရှိသည်။ ဥေဉ္ဆန ပဂ္ဂဟေန၊ သပိတ်လက်၌ စွဲပိုက်၍ ဆွမ်းခံသဖြင့်။ ယာပေတုံ၊ မျှတခြင်းငှာ။ န သုကရာ၊ မလွယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယေန ဟေတုနာ၊ အကြင်အကြောင်းဖြင့်။ ယေန ပစ္စယေန၊ အကြင်အထောက်ပံ့ဖြင့်။ အယံ အာဠဝီ၊ ဤအာဠဝီတိုင်းသည်။ ဒုဗ္ဘိက္ခာ၊ ငတ်မွတ်၏။ ဒုလ္လဘပိဏ္ဍာ၊ ရခဲသောဆွမ်း ရှိ၏။ ဥေဉ္ဆန ပဂ္ဂဟေန၊ သပိတ်လက်၌ စွဲပိုက်၍ ဆွမ်းခံသဖြင့်။ ယာပေတုံ၊ မျှတခြင်းငှာ။ န သုကရာ၊ မလွယ်။ သော ဟေတု၊ ထိုအကြောင်းသည်။ ကော နု ခေါ၊ အဘယ်နည်း။ သော ပစ္စယော၊ ထိုအထောက်အပံ့သည်။ ကော နု ခေါ၊ အဘယ်နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အာယသ္မတော မဟာကဿပဿ၊ အရှင်မဟာကဿပအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။
၃၄၃။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ယထာဘိရန္တံ၊ အလိုရှိတော်မူသရွေ့။ ဝိဟရိတွာ၊ နေတော်မူပြီး၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာဠဝီ၊ အာဠဝီတိုင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲတော်မူ၏။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်သဖြင့်။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရမာနော၊ လှည့်လည်သည်ရှိသော်။ ယေန မဂ္ဂေန၊ အကြင်ခရီးဖြင့်။ အာဠဝီ၊ အာဝီတိုင်းသို့။ အဝသရိတဗ္ဗာ၊ ရောက်အပ်၏။ တံ တေန မဂ္ဂေန၊ ထိုခရီးဖြင့်။ အာဠဝိံ၊ အာဠဝီတိုင်းသို့။ အဝသရိ၊ ရောက်တော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တတြ အာဠဝိယံ၊ ထိုအာဠဝီတိုင်း၌။ အဂ္ဂါဠဝေ၊ အဂ္ဂါဠ၀ အမည်ရှိသော။ စေတိယေ၊ စေတီ၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ မဟာကဿပေါ၊ အရှင်မဟာကဿပသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ အာယသ္မာ မဟာကဿပေါ၊ အရှင်မဟာကဿပသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ သန္နိပါတာပေတွာ၊ စည်းဝေးစေ၍။ အာဠဝိကေ၊ အာဠဝီတိုင်းသားဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ကိံ ပဋိပုစ္ဆိ၊ အဘယ်သို့ မေးတော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ သညာစိကာယော၊ ကိုယ်တိုင် တောင်းအပ်သော အဆောက်အဦ ရှိကုန်သော။ အဿာမိကာယော၊ ဆောက်လုပ်သူ အရှင် မရှိကုန်သော။ အတ္တုဒ္ဒေသိကာယော၊ မိမိဟုဆိုအပ်သော ညွှန်းအပ်သော ပုဂ္ဂိုလ် ရှိကုန်သော။ အပ္ပမာဏိကာယော၊ အတိုင်းအရှည် မရှိကုန်သော။ ကုဋိယော၊ ကုဋီတို့ကို။ ကာရာပေထ၊ ပြုစေကုန်၏။ တာယော၊ ထိုကုဋီတို့သည်။ နိဋ္ဌာနံ၊ ပြီးဆုံးခြင်းသို့။ န ဂစ္ဆန္တိ၊ မရောက်ကုန်။ တေ တုမှေ၊ ထိုသင်တို့သည်။ ‘ပုရိသံ၊ ယောကျ်ားကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ ပုရိသတ္ထကရံ၊ ယောကျ်ားသည် ပြုအပ်သော ဟတ္ထကံကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့၊ ။ပ။ တိဏံ၊ ကြွင်းသော မြက်ကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ မတ္တိကံ၊ မြေညက်ကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယာစနဗဟုလာ၊ တောင်းခြင်း များကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိညတ္တိဗဟုလာ၊ သိစေခြင်း များကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရထ၊ နေကြကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ယာစနာယ၊ တောင်းခြင်းသည်။ ဥပဒ္ဒုတာ၊ နှိပ်စက်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိညတ္တိယာ၊ သိစေခြင်းသည်။ ဥပဒ္ဒုတာ၊ နှိပ်စက်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်ကုန်၍။ ဥဗ္ဗိဇ္ဇန္တိပိ၊ ထိတ်လည်း ထိတ်ကုန်၏။ ဥတ္တသန္တိပိ၊ လန့်လည်း လန့်ကုန်၏။ ပလာယန္တိပိ၊ ပြေးလည်း ပြေးကုန်၏။ အညေနပိ၊ တစ်ပါးသော အရပ်ဖြင့်လည်း။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကုန်၏။ အညေနပိ၊ တစ်ပါးသော အရပ်ဖြင့်လည်း။ မုခံ၊ မျက်နှာကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ဒွါရံပိ၊ တံခါးကိုလည်း။ ထကေန္တိ၊ ပိတ်ကုန်၏။ ဂါဝိမ္ပိ၊ နွားမကိုလည်း။ ဒိသွာ၊ မြင်ကုန်၍။ ဘိက္ခူတိ မညမာနာ၊ ရဟန်းဟု မှတ်ထင်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပလာယန္တိ၊ ပြေးကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ကိံ ဝိဂရဟိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့တော်မူသနည်း၊ ။ပ။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သံယာစိကာယော၊ ကိုယ်တိုင် တောင်းအပ်သော အဆောက်အဦ ရှိကုန်သော။ အဿာမိကာယော၊ ဆောက်လုပ်သူ အရှင် မရှိကုန်သော။ အတ္တုဒ္ဒေသိကာယော၊ မိမိဟုဆိုအပ်သော ညွှန်းအပ်သော ပုဂ္ဂိုလ် ရှိကုန်သော။ အပ္ပမာဏိကာယော၊ အတိုင်းအရှည် မရှိကုန်သော။ ကုဋိယော၊ ကုဋီတို့ကို။ ကာရာပေဿထ နာမ၊ ပြုစေကြကုန်ဘိသနည်း။ တာယော၊ ထိုကုဋီတို့သည်၊
နိဋ္ဌာနံ၊ ပြီးဆုံးခြင်းသို့။ န ဂစ္ဆန္တိ၊ မရောက်ကုန်။ တေ တုမှေ၊ ထိုသင်တို့သည်။ ပုရိသံ၊ ယောကျ်ားကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ ပုရိသတ္ထကရံ၊ ယောကျ်ားသည် ပြုအပ်သော ဟတ္ထကံကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့၊ ။ပ။ တိဏံ၊ ကြွင်းသော မြက်ကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ မတ္တိကံ၊ မြေညက်ကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယာစနဗဟုလာ၊ တောင်းခြင်း များကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိညတ္တိဗဟုလာ၊ သိစေခြင်း များကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရိဿထ နာမ၊ နေကြကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူပြီး၍။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း-
၃၄၄။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘူတပုဗ္ဗံ၊ ရှေး၌ဖြစ်ဖူးသည်ကား။ ဒွေ ဘာတရော၊ ညီနောင် နှစ်ယောက်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣသယော၊ ရသေ့တို့သည်။ ဂင်္ဂံ၊ ဂင်္ဂါ အမည်ရှိသော။ နဒိံ၊ မြစ်ကို။ ဥပနိဿာယ၊ အမှီပြုကုန်၍။ ဝိဟရိံသု၊ နေကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မဏိကဏ္ဌော၊ မဏိကဏ္ဌ အမည်ရှိသော။ နာဂရာဇာ၊ နဂါးမင်းသည်။ ဂင်္ဂံ၊ ဂင်္ဂါ အမည်ရှိသော။ နဒိံ၊ မြစ်ကို။ ဥတ္တရိတွာ၊ ကူး၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ကနိဋ္ဌော၊ ညီငယ်ဖြစ်သော။ ဣသိ၊ ရသေ့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုညီငယ်ရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ကနိဋ္ဌံ၊ ညီငယ်ဖြစ်သော။ ဣသိံ၊ ရသေ့ကို။ သတ္တက္ခတ္တုံ၊ ခုနစ်ကြိမ်။ ဘောဂေဟိ၊ အခွေတို့ဖြင့်။ ပရိက္ခိပိတွာ၊ ရစ်ပတ်၍။ ဥပရိမုဒ္ဓနိ၊ ထိပ်ထက်၌။ မဟန္တံ၊ ကြီးစွာသော။ ဖဏံ၊ ပါးပျဉ်းကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ အဋ္ဌာသိ၊ တည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကနိဋ္ဌော၊ ညီငယ်ဖြစ်သော။ ဣသိ၊ ရသေ့သည်။ တဿ နာဂဿ၊ ထိုနဂါးမှ။ ဘယာ၊ ကြောက်ခြင်းကြောင့်။ ကိသော၊ ကြုံသည်။ လူခေါ၊ ခေါင်းပါးသည်။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏော၊ အဆင်းမလှသည်။ ဥပ္ပဏ္ဍုပ္ပဏ္ဍုကဇာတော၊ ဖြစ်သော ဖက်ရွက်ရော်ကဲ့သို့ ဖျော့တော့သော အဆင်း ရှိသည်။ ဓမနိသန္ထတဂတ္တော၊ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထသော ကိုယ်ရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဇေဋ္ဌော၊ အစ်ကိုကြီးဖြစ်သော။ ဣသိ၊ ရသေ့သည်။ ကိသံ၊ ကြုံသော။ လူခံ၊ ခေါင်းပါးသော။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏံ၊ အဆင်းမလှသော။ ဥပ္ပဏ္ဍုပ္ပဏ္ဍုကဇာတံ၊ ဖြစ်သော ဖက်ရွက်ရော်ကဲ့သို့ ဖျော့တော့သော အဆင်းရှိသော။ ဓမနိသန္ထတဂတ္တံ၊ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထသော ကိုယ် ရှိသော။ ကနိဋ္ဌံ၊ ညီငယ်ဖြစ်သော။ ဣသိံ၊ ရသေ့ကို။ အဒ္ဒသ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်ပြီး၍။ ကနိဋ္ဌံ၊ ညီငယ်ဖြစ်သော။ ဣသိံ၊ ရသေ့ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “ဘော၊ အချင်း။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိသော၊ ကြုံသနည်း။ လူခေါ၊ ခေါင်းပါးသနည်း။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏော၊ အဆင်းမလှသနည်း။ ဥပ္ပဏ္ဍုပ္ပဏ္ဍုကဇာတော၊ ဖြစ်သော ဖက်ရွက်ရော်ကဲ့သို့ ဖျော့တော့သော အဆင်းရှိသနည်း။ ဓမနိသန္ထတဂတ္တော၊ အကြော ပြိုင်းပြိုင်းထသော ကိုယ် ရှိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘော၊ အချင်း။ ဣဓ၊ ဤဂင်္ဂါမြစ်ကွေ့၌။ မဏိကဏ္ဌော၊ မဏိကဏ္ဌ အမည်ရှိသော။ နာဂရာဇာ၊ နဂါးမင်းသည်။ ဂင်္ဂံ၊ ဂင်္ဂါ အမည်ရှိသော။ နဒိံ၊ မြစ်ကို။ ဥတ္တရိတွာ၊ ကူး၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအကျွန်ုပ်ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ သတ္တက္ခတ္တုံ၊ ခုနစ်ကြိမ်။ ဘောဂေဟိ၊ အခွေတို့ဖြင့်။ ပရိက္ခိပိတွာ၊ ရစ်ပတ်၍။ ဥပရိမုဒ္ဓနိ၊ ထိပ်ထက်၌။ မဟန္တံ၊ ကြီးစွာသော။ ဖဏံ၊ ပါးပျဉ်းကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ အဋ္ဌာသိ၊ တည်၏။ ဘော၊ အချင်း။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တဿ နာဂဿ၊ ထိုနဂါးမှ။ ဘယာ၊ ကြောက်ခြင်းကြောင့်။ ကိသော၊ ကြုံသည်။ လူခေါ၊ ခေါင်းပါးသည်။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏော၊ အဆင်းမလှသည်။ ဥပ္ပဏ္ဍုပ္ပဏ္ဍုကဇာတော၊ ဖြစ်သော ဖက်ရွက်ရော်ကဲ့သို့ ဖျော့တော့သော အဆင်း ရှိသည်။ ဓမနိသန္ထတဂတ္တော၊ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထသော ကိုယ် ရှိသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘော၊ အချင်း။ တွံ၊ သင်သည်။ တဿ နာဂဿ၊ ထိုနဂါး၏။ အနာဂမနံ၊ မလာခြင်းကို။ ဣစ္ဆသိ ပန၊ အလိုရှိသလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိတေ၊ မေးအပ်သည်ရှိသော်။ “ဘော၊ အချင်း။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တဿ နာဂဿ၊ ထိုနဂါး၏။ အနာဂမနံ၊ မလာခြင်းကို။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘော၊ အချင်း။ တွံ၊ သင်သည်။ တဿ နာဂဿ၊ ထိုနဂါး၏။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော ဥစ္စာကို။ ပဿသိ အပိ ပန၊ မြင်၏လော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိတေ၊ မေးအပ်သည်ရှိသော်။ “ဘော၊ အချင်း။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အဿ၊ ထိုနဂါး၏။ ကဏ္ဌေ၊ လည်၌။ ပိလန္ဓနံ၊ ဝတ်ဆင်သော။ မဏိံ၊ ပတ္တမြားကို။ ပဿာမိ၊ မြင်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘော၊ အချင်း။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ တွံ၊ သင်သည်။ တံ နာဂံ၊ ထိုနဂါးကို။ မဏိံ၊ ပတ္တမြားကို။ ‘ဘော၊ အချင်းနဂါး။ မေ၊ ငါ့အား။ မဏိံ၊ ပတ္တမြားကို။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့။ မေ၊ ငါ့အား။ မဏိနာ၊ ပတ္တမြားကို။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယာစ၊ တောင်းလေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မဏိကဏ္ဌော၊ မဏိကဏ္ဌ အမည်ရှိသော။ နာဂရာဇာ၊ နဂါးမင်းသည်။ ဂင်္ဂံ၊ ဂင်္ဂါ အမည်ရှိသော။ နဒိံ၊ မြစ်ကို။ ဥတ္တရိတွာ၊ ကူး၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ကနိဋ္ဌော၊ ညီငယ်ဖြစ်သော။ ဣသိ၊ ရသေ့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုညီငယ်ရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌာသိ၊ တည်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတံ ခေါ၊ တည်ပြီးသော။ မဏိကဏ္ဌံ၊ မဏိကဏ္ဌ အမည်ရှိသော။ နာဂရာဇာနံ၊ နဂါးမင်းကို။ ကနိဋ္ဌော၊ ညီငယ်ဖြစ်သော။ ဣသိ၊ ရသေ့သည်။ “ဘော၊ အချင်းနဂါး။ မေ၊ ငါ့အား။ မဏိံ၊ ပတ္တမြားကို။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့။ မေ၊ ငါ့အား။ မဏိနာ၊ ပတ္တမြားကို။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မဏိကဏ္ဌော၊ မဏိကဏ္ဌ အမည်ရှိသော။ နာဂရာဇာ၊ နဂါးမင်းသည်။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ မဏိံ၊ ပတ္တမြားကို။ ယာစတိ၊ တောင်း၏။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်းအား။ မဏိနာ၊ ပတ္တမြားကို။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ခိပ္ပညေဝ၊ လျင်စွာသာလျှင်။ အဂမာသိ၊ သွားလေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ မဏိကဏ္ဌော၊ မဏိကဏ္ဌ အမည်ရှိသော။ နာဂရာဇာ၊ နဂါးမင်းသည်။ ဂင်္ဂံ၊ ဂင်္ဂါ အမည်ရှိသော။ နဒိံ၊ မြစ်ကို။ ဥတ္တရိတွာ၊ ကူး၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ကနိဋ္ဌော၊ ညီငယ်ဖြစ်သော။ ဣသိ၊ ရသေ့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုညီငယ်ရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကနိဋ္ဌော၊ ညီငယ်ဖြစ်သော။ ဣသိ၊ ရသေ့သည်။ ဒူရတောဝ၊ အဝေးမှသာလျှင်။ အာဂစ္ဆန္တံ၊ လာသော။ မဏိကဏ္ဌံ၊ မဏိကဏ အမည်ရှိသော။ နာဂရာဇာနံ၊ နဂါးမင်းကို။ အဒ္ဒသ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်ပြီး၍။ မဏိကဏ္ဌံ၊ မဏိကဏ္ဌအမည်ရှိသော။ နာဂရာဇာနံ၊ နဂါးမင်းကို။ “ဘော၊ အချင်းနဂါး။ မေ၊ ငါ့အား။ မဏိံ၊ ပတ္တမြားကို။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့။ မေ၊ ငါ့အား။ မဏိနာ၊ ပတ္တမြားကို။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မဏိကဏ္ဌော၊ မဏိကဏ္ဌ အမည်ရှိသော။ နာဂရာဇာ၊ နဂါးမင်းသည်။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ မဏိံ၊ ပတ္တမြားကို။ ယာစတိ၊ တောင်း၏။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်းအား။ မဏိနာ၊ ပတ္တမြားကို။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ တတောဝ၊ ထိုမြင်ရာအရပ်မှသာလျှင်။ ပဋိနိဝတ္တိ၊ နောက်သို့ ဆုတ်လေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ မဏိကဏ္ဌော၊ မဏိကဏ္ဌ အမည်ရှိသော။ နာဂရာဇာ၊ နဂါးမင်းသည်။ ဂင်္ဂံ၊ ဂင်္ဂါ အမည်ရှိသော။ နဒိံ၊ မြစ်ကို။ ဥတ္တရတိ၊ ကူး၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကနိဋ္ဌော၊ ညီငယ်ဖြစ်သော။ ဣသိ၊ ရသေ့သည်။ ဂင်္ဂံ၊ ဂင်္ဂါ အမည်ရှိသော။ နဒိံ၊ မြစ်ကို။ ဥတ္တရန္တံ၊ ကူးသော။ မဏိကဏ္ဌံ၊ မဏိကဏ္ဌ အမည်ရှိသော။ နာဂရာဇာနံ၊ နဂါးမင်းကို။ အဒ္ဒသ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်ပြီး၍။ မဏိကဏ္ဌံ၊ မဏိကဏ္ဌ အမည်ရှိသော။ နာဂရာဇာနံ၊ နဂါးမင်းကို။ “ဘော၊ အချင်းနဂါး။ မေ၊ ငါ့အား။ မဏိံ၊ ပတ္တမြားကို။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့။ မေ၊ ငါ့အား။ မဏိနာ၊ ပတ္တမြားကို။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မဏိကဏ္ဌော၊ မဏိကဏ္ဌအမည်ရှိသော။ နာဂရာဇာ၊ နဂါးမင်းသည်။ ကနိဋ္ဌံ၊ ညီငယ်ဖြစ်သော။ ဣသိံ၊ ရသေ့ကို။ ဂါထာဟိ၊ ဂါထာတို့ဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်ဆို၏။ ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်ဆိုသနည်း-
ဘော ဣသေ၊ ရှင်ရသေ့။ မမ၊ ငါ့အား။ ဝိပုလံ၊ ပြန့်ပြောသော။ ဥဠာရံ၊ မွန်မြတ်သော။ အန္နပါနံ၊ ထမင်းအဖျော်သည်။ ဣမဿ မဏိဿ၊ ဤပတ္တမြား၏။ ဟေတု၊ အကြောင်းကြောင့်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုပတ္တမြားကို။ တေ၊ ရှင်ရသေ့အား။ အဟံ၊ ငါသည်။ န ဒဿံ၊ မပေးလို။ တွံ၊ သင်သည်။ အတိယာစကော၊ မသိဆိုးကောင်း အလွန်တောင်းသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တေ၊ သင်၏။ အဿမံပိ၊ ကျောင်းသင်္ခမ်းသို့လည်း။ န စ အာဂမိဿံ၊ တစ်ဖန်မလာအံ့။
သက္ခရဓောတပါဏီ၊ ကျောက်၌ သွေးအပ်သော ဓားသန်လျက် လက်၌ ရှိသော။ သုသု၊ ပျိုနုသော ယောကျ်ားသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ တာသေသိ ယထာ၊ ခြိမ်းခြောက်သကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ သေလံ၊ ပတ္တမြားကို။ ယာစမာနော၊ တောင်းသည်ဖြစ်၍။ တွံ၊ သင်သည်။ တာသေသိ၊ ခြိမ်းခြောက်၏။ တံ၊ ထိုပတ္တမြားကို။ တေ၊ ရှင်ရသေ့အား။ အဟံ၊ ငါသည်။ န ဒဿံ၊ မပေးလို။ တွံ၊ သင်သည်။ အတိယာစကော၊ မသိဆိုးကောင်း အလွန်တောင်းသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တေ၊ သင်၏။ အဿမံပိ၊ ကျောင်းသင်္ခမ်းသို့လည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ န စ အာဂမိဿံ၊ တစ်ဖန်မလာအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်ဆို၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မဏိကဏ္ဌော၊ မဏိကဏ္ဌ အမည်ရှိသော။ နာဂရာဇာ၊ နဂါးမင်းသည်။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ မဏိံ၊ ပတ္တမြားကို။ ယာစတိ၊ တောင်း၏။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်းအား။ မဏိနာ၊ ပတ္တမြားကို။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲသွားလေ၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ပက္ကန္တောဝ၊ ဖဲသွားသည်သာလျှင်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ န ပစ္စာဂဉ္ဆိ၊ မပြန်လာ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကနိဋ္ဌော၊ ညီငယ်ဖြစ်သော။ ဣသိ၊ ရသေ့သည်။ ဒဿနီယဿ၊ ရှုချင်ဖွယ် ရှိသော။ တဿ နာဂဿ၊ ထိုနဂါးကို။ အဒဿနေန၊ မမြင်ရခြင်းကြောင့်။ ဘိယျောသောမတ္တာယ၊ အတိုင်းထက် အလွန်။ ကိသော၊ ကြုံသည်။ လူခေါ၊ ခေါင်းပါးသည်။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏော၊ အဆင်း မလှသည်။ ဥပ္ပဏ္ဍုပ္ပဏ္ဍုကဇာတော၊ ဖြစ်သော ဖက်ရွက်ရော်ကဲ့သို့ ဖျော့တော့သော အဆင်း ရှိသည်။ ဓမနိသန္ထတဂတ္တော၊ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထသော ကိုယ် ရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဇေဋ္ဌော၊ အစ်ကိုကြီးဖြစ်သော။ ဣသိ၊ ရသေ့သည်။ ဘိယျောသောမတ္တာယ၊ အတိုင်းထက် အလွန်။ ကိသံ၊ ကြုံသော။ လူခံ၊ ခေါင်းပါးသော။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏံ၊ အဆင်းမလှသော။ ဥပ္ပဏ္ဍုပ္ပဏ္ဍုကဇာတံ၊ ဖြစ်သော ဖက်ရွက်ရော်ကဲ့သို့ ဖျော့တော့သော အဆင်း ရှိသော။ ဓမနိသန္ထတဂတ္တံ၊ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထသော ကိုယ် ရှိသော။ ကနိဋ္ဌံ၊ ညီငယ်ဖြစ်သော။ ဣသိံ၊ ရသေ့ကို။ အဒ္ဒသ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်ပြီး၍။ ကနိဋ္ဌံ၊ ညီငယ်ဖြစ်သော။ ဣသိံ၊ ရသေ့ကို။ “ဘော၊ အချင်း။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဘိယျောသောမတ္တာယ၊ အတိုင်းထက်အလွန်။ ကိသော၊ ကြုံသနည်း။ လူခေါ၊ ခေါင်းပါးသနည်း။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏော၊ အဆင်းမလှသနည်း။ ဥပ္ပဏ္ဍုပ္ပဏ္ဍုကဇာတော၊ ဖြစ်သော ဖက်ရွက်ရော်ကဲ့သို့ ဖျော့တော့သော အဆင်း ရှိသနည်း။ ဓမနိသန္ထတဂတ္တော၊ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထသော ကိုယ် ရှိသနည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘော၊ အချင်း။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဒဿနီယဿ၊ ရှုချင်ဖွယ် ရှိသော။ တဿ နာဂဿ၊ ထိုနဂါးကို။ အဒဿနေန၊ မမြင်ရခြင်းကြောင့်။ ဘိယျောသောမတ္တာယ၊ အတိုင်းထက် အလွန်။ ကိသော၊ ကြုံပါ၏။ လူခေါ၊ ခေါင်းပါးပါ၏။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏော၊ အဆင်းမလှပါ။ ဥပ္ပဏ္ဍုပ္ပဏ္ဍုကဇာတော၊ ဖြစ်သော ဖက်ရွက်ရော်ကဲ့သို့ ဖျော့တော့သော အဆင်း ရှိပါ၏။ ဓမနိသန္ထတဂတ္တော၊ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထသော ကိုယ် ရှိပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဇေဋ္ဌော၊ အစ်ကိုကြီးဖြစ်သော။ ဣသိ၊ ရသေ့သည်။ ကနိဋ္ဌံ၊ ညီငယ်ဖြစ်သော။ ဣသိံ၊ ရသေ့ကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်ဆို၏။ ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်ဆိုသနည်း-
ယဿ၊ အကြင်သူအား။ ပိယံ၊ ချစ်အပ်သော။ ယံ၊ အကြင်ဝတ္ထုကို။ ဇိဂီသေ၊ တောင့်တနှစ်သက်ရာ၏။ တဿ၊ ထိုသူ၏။ တံ၊ ထိုဝတ္ထုကို။ န ယာစေ၊ မတောင်းရာ။ အတိယာစနာယ၊ အလွန်တောင်းခြင်းကြောင့်။ ဝိဒေဿော၊ မုန်းခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်ဘိ၏။ ဗြာဟ္မဏေန၊ ရသေ့သည်။ နာဂေါ၊ နဂါးကို။ မဏိံ၊ ပတ္တမြားကို။ ယာစိတော၊ တောင်းအပ်၏။ တံ၊ ထိုနဂါးကို။ အဒဿနညေဝ၊ မမြင်ခြင်းသို့သာလျှင်။ အဇ္ဈာဂမာ၊ ရောက်လေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်ဆို၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တိရစ္ဆာနဂတာနံ၊ တိရစ္ဆာန်ဖြစ်ကုန်သော။ တေသံ ပါဏာနံ၊ ထိုသတ္တဝါတို့အား။ ယာစနာ၊ တောင်းခြင်းကို။ အမနာပါ၊ မနှစ်သက်အပ်သည်။ ဝိညတ္တိ၊ သိစေခြင်းကို။ အမနာပါ၊ မနှစ်သက်အပ်သည်။ ဘဝိဿတိ နာမ၊ ဖြစ်တုံဘိ၏။ မနုဿဘူတာနံ၊ လူဖြစ်၍ ဖြစ်ကုန်သော။ ပါဏာနံ၊ သတ္တဝါတို့အား။ ကိမင်္ဂံ ပန၊ နှစ်သက်ခြင်း၌ အကြောင်းဆိုဖွယ် အဘယ်မှာ ရှိအံ့နည်း။
၃၄၅။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘူတပုဗ္ဗံ၊ ရှေး၌ ဖြစ်ဖူးသည်ကား။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဟိမဝန္တပဿေ၊ ဟိမဝန္တာအရပ်၌။ အညတရသ္မိံ၊ မထင်ရှားသော။ ဝနသဏ္ဍေ၊ တောအုပ်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဿ ခေါ ဝနသဏ္ဍဿ၊ ထိုတောအုပ်၏။ အဝိဒူရေ၊ မနီးမဝေးသော အရပ်၌။ မဟန္တံ၊ ကြီးသော။ နိန္နံ၊ နိမ့်ရှိုင်းသော။ ပလ္လလံ၊ ညွန်အိုင်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မဟာသကုဏသံဃော၊ များစွာသော ငှက်အပေါင်းသည်။ တသ္မိံ ပလ္လလေ၊ ထိုညွန်အိုင်၌။ ဒိဝသံ၊ တစ်နေ့ပတ်လုံး။ ဂေါစရံ၊ ကျက်စားခြင်းငှာ။ စရိတွာ၊ လှည့်လည်၍။ သာယံ၊ ညချမ်းသော အခါ၌။ တံ ဝနသဏ္ဍံ၊ ထိုတောအုပ်သို့။ ဝါသာယ၊ နေခြင်းငှာ။ ဥပဂစ္ဆတိ၊ ကပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တဿ သကုဏသံဃဿ၊ ထိုငှက်အပေါင်း၏။ သဒ္ဒေန၊ အသံသည်။ ဥဗ္ဗာဠှော၊ ပြင်းစွာ နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုငါဘုရား ရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နံ ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ အဟံ၊ ငါ့ဘုရားသည်။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ခမနီယံ၊ ခံ့ကျန်း၏လော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ယာပနီယံ၊ မျှတ၏လော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ အပ္ပကိလမထေန၊ ပင်ပန်းခြင်း မရှိသဖြင့်။ အဒ္ဓါနံ၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့။ အာဂတော၊ လာရသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏လော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ကုတော စ၊ အဘယ်အရပ်မှလည်း။ တွံ၊ သင်သည်။ အာဂစ္ဆသိ၊ လာသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခမနီယံ၊ ခံ့ကျန်းပါ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယာပနီယံ၊ မျှတပါ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အပ္ပကိလမထေန၊ ပင်ပန်းခြင်း မရှိသဖြင့်။ အဒ္ဓါနံ၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့။ အာဂတော၊ လာရသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်ပါ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဟိမဝန္တပဿေ၊ ဟိမဝန္တာအရပ်၌။ မဟာဝနသဏ္ဍော၊ ကြီးစွာသော တောအုပ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တဿ ခေါ ပန ဝနသဏ္ဍဿ၊ ထိုတောအုပ်၏။ အဝိဒူရေ၊ မနီးမဝေးသော အရပ်၌။ မဟန္တံ၊ ကြီးသော။ နိန္နံ၊ နိမ့်ရှိုင်းသော။ ပလ္လလံ၊ ညွန်အိုင်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မဟာသကုဏသံဃော၊ များစွာသော ငှက်အပေါင်းသည်။ တသ္မိံ ပလ္လလေ၊ ထိုညွန်အိုင်၌။ ဒိဝသံ၊ တစ်နေ့ပတ်လုံး။ ဂေါစရံ၊ ကျက်စားခြင်းငှာ။ စရိတွာ၊ လှည့်လည်၍။ သာယံ၊ ညချမ်းသော အခါ၌။ တံ ဝနသဏ္ဍံ၊ ထိုတောအုပ်သို့။ ဝါသာယ၊ နေခြင်းငှာ။ ဥပဂစ္ဆတိ၊ ကပ်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တဿ သကုဏသံဃဿ၊ ထိုငှက်အပေါင်း၏။ သဒ္ဒေန၊ အသံသည်။ ဥဗ္ဗာဠှော၊ ပြင်းစွာ နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ တတော၊ ထိုတောအုပ်မှ။ အာဂစ္ဆာမိ၊ လာခဲ့ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ တဿ သကုဏသံဃဿ၊ ထိုငှက်အပေါင်း၏။ အနာဂမနံ၊ မလာခြင်းကို။ ဣစ္ဆသိ ပန၊ အလိုရှိသလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တဿ သကုဏသံဃဿ၊ ထိုငှက်အပေါင်း၏။ အနာဂမနံ၊ မလာခြင်းကို။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ တွံ၊ သင်သည်။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ တံ ဝနသဏ္ဍံ၊ ထိုတောအုပ်သို့။ အဇ္ဈောဂါဟေတွာ၊ သက်ဝင်၍။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်၏။ ပဌမံ ယာမံ၊ ပဌမယံပတ်လုံး။ တိက္ခတ္တုံ၊ သုံးကြိမ်။ သဒ္ဒံ၊ အသံကို။ အနုဿာဝေဟိ၊ ကြားလေလော့။ ကိံ အနုဿာဝေဟိ၊ အဘယ်သို့ ကြားရမည်နည်း။ ‘ဘောန္တော သကုဏာ၊ အချင်းငှက်အပေါင်းတို့။ မေ၊ ငါ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏန္တု၊ နားထောင်ကုန်လော့။ ယာဝတိကာ၊ အကြင်မျှလောက်ကုန်သော ငှက်အပေါင်းတို့သည်။ ဣမသ္မိံ ဝနသဏ္ဍေ၊ ဤတောအုပ်၌။ ဝါသံ၊ နေခြင်းသို့။ ဥပဂတာ၊ ကပ်ကုန်၏။ ဘောန္တော၊ အချင်းငှက်အပေါင်းတို့။ မေ၊ ငါ့အား။ ပတ္တေန၊ အတောင်ကို။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏။ တာဝတိကာ၊ ထိုမျှလောက်ကုန်သော ငှက်အပေါင်းတို့သည်။ ဧကေကံ၊ တစ်ခု တစ်ခုသော။ ပတ္တံ၊ အတောင်ကို။ မေ၊ ငါ့အား။ ဒဒန္တု၊ ပေးကုန်လော့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အနုဿာဝေဟိ၊ ကြားလေလော့။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်၏။ မဇ္ဈိမံ ယာမံ၊ မဇ္ဈိမယံပတ်လုံး။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်၏။ ပစ္ဆိမံ ယာမံ၊ ပစ္ဆိမယံပတ်လုံး။ တိက္ခတ္တုံ၊ သုံးကြိမ်။ သဒ္ဒံ၊ အသံကို။ အနုဿာဝေဟိ၊ ကြားလေလော့။ ကိံ အနုဿာဝေတိ၊ အဘယ်သို့ ကြားရမည်နည်း။ ‘ဘောန္တော သကုဏာ၊ အချင်းငှက်အပေါင်းတို့။ မေ၊ ငါ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏန္တု၊ နားထောင်ကုန်လော့။ ယာဝတိကာ၊ အကြင်မျှလောက်ကုန်သော ငှက်အပေါင်းတို့သည်။ ဣမသ္မိံ ဝနသဏ္ဍေ၊ ဤတောအုပ်၌။ ဝါသံ၊ နေခြင်းသို့။ ဥပဂတာ၊ ကပ်ကုန်၏။ ဘောန္တော၊ အချင်းငှက်အပေါင်းတို့။ မေ၊ ငါ့အား။ ပတ္တေန၊ အတောင်ကို။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏။ တာဝတိကာ၊ ထိုမျှလောက်ကုန်သော ငှက်အပေါင်းတို့သည်။ ဧကေကံ၊ တစ်ခု တစ်ခုသော။ ပတ္တံ၊ အတောင်ကို။ ဒဒန္တု၊ ပေးကုန်လော့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အနုဿာဝေဟိ၊ ကြားလေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တတ္ထ၊ ထိုဟိမဝန္တာအရပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ တံ ဝနသဏ္ဍံ၊ ထိုတောအုပ်သို့။ အဇ္ဈောဂါဟေတွာ၊ သက်ဝင်၍။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်၏။ ပဌမံ ယာမံ၊ ပဌမယံပတ်လုံး။ တိက္ခတ္တုံ၊ သုံးကြိမ်။ သဒ္ဒံ၊ အသံကို။ အနုဿာဝေသိ၊ ကြားလေ၏။ ကိံ အနုဿာဝေသိ၊ အဘယ်သို့ ကြားသနည်း။ “ဘောန္တော သကုဏာ၊ အချင်းငှက်အပေါင်းတို့။ မေ၊ ငါ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏန္တု၊ နားထောင်ကုန်လော့။ ယာဝတိကာ၊ အကြင်မျှလောက်ကုန်သော ငှက်အပေါင်းတို့သည်။ ဣမသ္မိံ ဝနသဏ္ဍေ၊ ဤတောအုပ်၌။ ဝါသံ၊ နေခြင်းသို့။ ဥပဂတာ၊ ကပ်ကုန်၏။ ဘောန္တော၊ အချင်းငှက်အပေါင်းတို့။ မေ၊ ငါ့အား။ ပတ္တေန၊ အတောင်ကို။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏။ တာဝတိကာ၊ ထိုမျှလောက်ကုန်သော ငှက်အပေါင်းတို့သည်။ ဧကေကံ၊ တစ်ခု တစ်ခုသော။ ပတ္တံ၊ အတောင်ကို။ မေ၊ ငါ့အား။ ဒဒန္တု၊ ပေးကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အနုဿာဝေသိ၊ ကြားလေ၏။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်၏။ မဇ္ဈိမံ ယာမံ၊ မဇ္ဈိမယံပတ်လုံး။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်၏။ ပစ္ဆိမံ ယာမံ၊ ပစ္ဆိမယံပတ်လုံး။ တိက္ခတ္တုံ၊ သုံးကြိမ်။ သဒ္ဒံ၊ အသံကို။ အနုဿာဝေသိ၊ ကြားလေ၏။ ကိံ အနုဿာဝေသိ၊ အဘယ်သို့ ကြားသနည်း။ “ဘောန္တော သကုဏာ၊ အချင်းငှက် အပေါင်းတို့။ မေ၊ ငါ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏန္တု၊ နားထောင်ကုန်လော့။ ယာဝတိကာ၊ အကြင်မျှလောက်ကုန်သော ငှက်အပေါင်းတို့သည်။ ဣမသ္မိံ ဝနသဏ္ဍေ၊ ဤတောအုပ်၌။ ဝါသံ၊ နေခြင်းသို့။ ဥပဂတာ၊ ကပ်ကုန်၏။ ဘောန္တော၊ အချင်းငှက်အပေါင်းတို့။ မေ၊ ငါ့အား။ ပတ္တေန၊ အတောင်ကို။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏။ တာဝတိကာ၊ ထိုမျှလောက်ကုန်သော ငှက်အပေါင်းတို့သည်။ ဧကေကံ၊ တစ်ခု တစ်ခုသော။ ပတ္တံ၊ အတောင်ကို။ မေ၊ ငါ့အား။ ဒဒန္တု၊ ပေးကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အနုဿာဝေသိ၊ ကြားလေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော သကုဏသံဃော၊ ထိုငှက်အပေါင်းသည်။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပတ္တံ၊ အတောင်ကို။ ယာစတိ၊ တောင်း၏။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်းအား။ ပတ္တေန၊ အတောင်ကို။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏၊” ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ တမှာ ဝနသဏ္ဍာ၊ ထိုတောအုပ်မှ။ ပက္ကမိ၊ ဖဲသွားလေ၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ပက္ကာန္တောဝ၊ ဖဲသွားသည်သာလျှင်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ န ပစ္စာဂဉ္ဆိ၊ မပြန်လာ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တိရစ္ဆာနဂတာနံ၊ တိရစ္ဆာန်ဖြစ်ကုန်သော။ တေသံ ပါဏာနံ၊ ထိုသတ္တဝါတို့အား။ ယာစနာ၊ တောင်းခြင်းကို။ အမနာပါ၊ မနှစ်သက်အပ်သည်။ ဝိညတ္တိ၊ သိစေခြင်းကို။ အမနာပါ၊ မနှစ်သက်အပ်သည်။ ဘဝိဿတိ နာမ၊ ဖြစ်တုံဘိ၏။ မနုဿဘူတာနံ၊ လူဖြစ်၍ ဖြစ်ကုန်သော။ ပါဏာနံ၊ သတ္တဝါတို့အား။ ကိမင်္ဂံ ပန၊ နှစ်သက်ခြင်း၌ အကြောင်းဆိုဖွယ် အဘယ်မှာ ရှိအံ့နည်း။
၃၄၆။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘူတပုဗ္ဗံ၊ ရှေး၌ဖြစ်ဖူးသည်ကား။ ရဋ္ဌပါလဿ၊ ရဋ္ဌပါလ အမည်ရှိသော။ ကုလပုတ္တဿ၊ အမျိုးသား၏။ ပိတာ၊ အဘသည်။ ရဋ္ဌပါလံ၊ ရဋ္ဌပါလ အမည်ရှိသော။ ကုလပုတ္တံ၊ အမျိုးသားကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်ဆို၏။ ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်ဆိုသနည်း-
ရဋ္ဌပါလ၊ ချစ်သား ရဋ္ဌပါလ။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ ယေ ဇနာ၊ အကြင်လူတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ ဇနေ၊ ထိုလူတို့ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ အပိ၊ စင်စစ်။ န ဇာနာမိ၊ မသိ။ တေ ဇနာ၊ ထိုလူတို့သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ သံဂမ္မ၊ ကပ်ကုန်၍။ ယာစန္တိ၊ တောင်းကုန်၏။ တွံ၊ သင်ချစ်သားသည်။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ မံ၊ ငါ့ကို။ န ယာစသိ၊ မတောင်းသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်ဆို၏။
တာတ၊ ဘခင်။ ယာစကော၊ တောင်းတတ်သော သူသည်။ အပ္ပိယော၊ မချစ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်တတ်၏။ ယာစံ ယာစန္တော၊ တောင်းပါလျက်။ အဒဒံ အဒဒန္တော၊ မပေးသောသူကို။ အပ္ပိယော၊ မချစ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်တတ်၏။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဝိဒေဿနာ၊ မုန်းခြင်းသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ မာ အဟု၊ မဖြစ်စေလင့်။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တံ၊ သင်ဖခင်ကို။ န ယာစာမိ၊ မတောင်းပါ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်ဆို၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ရဋ္ဌပါလော၊ ရဋ္ဌပါလ အမည်ရှိသော။ သော ကုလပုတ္တော၊ ထိုအမျိုးကောင်းသားသည်။ သကံ ပိတရံ၊ မိမိအဘကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝက္ခတိ နာမ၊ ဆိုတုံဘိ၏။ ဇနော၊ မျိုးမတော်သူ သူစိမ်းလူသည်။ ဇနံ၊ မျိုးမတော်သူ သူစိမ်းလူကို။ ဧဝံ ဝစနေ၊ ဤသို့ ဆိုခြင်း၌။ ကိမင်္ဂံ ပန၊ အကြောင်းတစ်စိ အဘယ်မှာ ရှိအံ့နည်း။
၃၄၇။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဂိဟီနံ၊ လူတို့၏။ ဘောဂါနိ၊ စည်းစိမ်တို့သည်။ ဒုဿံဟရာနိ၊ ဆည်းစုပေါင်းရုံးနိုင်ခဲကုန်၏။ သမ္ဘတာနိပိ၊ ဆည်းစုပေါင်းရုံးအပ်ပြီးသော စည်းစိမ်တို့သည်လည်း။ ဒုရက္ခိယာနိ၊ စောင့်ရှောက်နိုင်ခဲကုန်၏။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဒုဿံဟရေသု၊ ဆည်းစုပေါင်းရုံးနိုင်ခဲကုန်သော။ သမ္ဘတေသုပိ၊ ဆည်းစုပေါင်းရုံးအပ်သည်လည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဒုရက္ခိယေသု၊ စောင့်ရှောက်နိုင်ခဲကုန်သော။ တတ္ထ တေသု ဘောဂေသု၊ ထိုစည်းစိမ်တို့၌။ “ပုရိသံ၊ ယောကျ်ားကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ ပုရိသတ္ထကရံ၊ ယောကျ်ားသည် ပြုအပ်သော ဟတ္ထကံကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ ဂေါဏံ၊ နွားကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ သကဋံ၊ လှည်းကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ ဝါသိံ၊ ပဲခွပ်ကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ ပရသုံ၊ ပုဆိန်ကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ ကုဌာရိံ၊ ဓားမကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ ကုဒါလံ၊ ပေါက်တူးကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ နိခါဒနံ၊ ဆောက်ကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ ဝလ္လိံ၊ နွယ်ကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ ဝေဠုံ၊ ဝါးကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ မုဉ္ဇံ၊ ဖြူဆန်မြက်ကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ ပဗ္ဗဇံ၊ ပြိတ်မြက်ကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ တိဏံ၊ ကြွင်းသော မြက်ကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့။ မတ္တိကံ၊ မြေညက်ကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ယာစနဗဟုလာ၊ တောင်းခြင်း များကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိညတ္တိဗဟုလာ၊ သိစေခြင်း များကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရိဿထ နာမ၊ နေကြကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၃၄၈။ “သညာစိကာယ၊ ကိုယ်တိုင် တောင်းအပ်သော အဆောက်အဦဖြင့်။ အဿာမိကံ၊ ဆောက်လုပ်သူ အရှင်မ ရှိသော။ အတ္တုဒ္ဒေသံ၊ မိမိဟုဆိုအပ်သော ညွန်းအပ်သော ပုဂ္ဂိုလ် ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကာရယမာနေန၊ ပြုစေလိုသော။ ဘိက္ခုနာ ပန၊ ရဟန်းသည်ကား။ ပမာဏိကာ၊ အတိုင်းအရှည်နှင့် ယှဉ်သည်ကို။ ကာရေတဗ္ဗာ၊ ပြုစေအပ်၏။ တတြ တဿာ ကုဋိယာ၊ ထိုကုဋီ၏။ ဣဒံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား။ ပမာဏံ၊ အတိုင်းအရှည်တည်း။ သုဂတဝိဒတ္ထိယာ၊ မြတ်စွာဘုရား၏ လက်သန်းအထွာတော်ဖြင့်။ ဒီဃသော၊ အလျားမှ၊
ဒွါဒသဝိဒတ္ထိယော၊ တစ်ဆယ့်နှစ်ထွာတို့တည်း။ တိရိယံ၊ အနံကား။ အန္တရာ၊ အတွင်းမှ။ သတ္တ၊ ခုနစ်ထွာတို့တည်း။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဝတ္ထုဒေသနာယ၊ ကုဋီနေရာကို ကြားစေခြင်းငှာ။ အဘိနေတဗ္ဗာ၊ ပင့်ဆောင်အပ်ကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ဝတ္ထု၊ ကုဋီနေရာကို။ ဒေသေတဗ္ဗံ၊ ကြားအပ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သာရမ္ဘေ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနေ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ဝတ္ထုသ္မိံ၊ ကုဋီနေရာ၌။ သညာစိကာယ၊ ကိုယ်တိုင်တောင်းအပ်သော အဆောက်အဦဖြင့်။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ စေ ကာရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုစေငြားအံ့။ ဘိက္ခူ ဝါ၊ ရဟန်းတို့ကိုလည်း။ ဝတ္ထုဒေသနာယ၊ ကုဋီနေရာကို ကြားစေခြင်းငှာ။ စေ အနဘိနေယျ၊ အကယ်၍ မပင့်ဆောင်ငြားအံ့။ ပမာဏံ ဝါ၊ အတိုင်းအရှည်ကိုလည်း။ စေ အတိက္ကာမေယျ၊ အကယ်၍ လွန်စေငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သံဃာဒိသေသော၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိနိကာယော၊ အာပတ်အပေါင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၃၄၉။ သညာစိကာ နာမ၊ သညာစိကာ မည်သည်ကား။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ ပုရိသံပိ၊ ယောကျ်ားကိုလည်းကောင်း။ ပုရိသတ္ထကရံပိ၊ ယောကျ်ားသည် ပြုအပ်သော ဟတ္ထကံကိုလည်းကောင်း။ ဂေါဏံပိ၊ နွားကိုလည်းကောင်း။ သကဋံပိ၊ လှည်းကိုလည်းကောင်း။ ဝါသိံပိ၊ ပဲခွပ်ကိုလည်းကောင်း။ ပရသုံပိ၊ ပုဆိန်ကိုလည်းကောင်း။ ကုဌာရိံပိ၊ ဓားမကိုလည်းကောင်း။ ကုဒါလံပိ၊ ပေါက်တူးကိုလည်းကောင်း။ နိခါဒနံပိ၊ ဆောက်ကိုလည်းကောင်း။ ဝလ္လိံပိ၊ နွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဝေဠုံပိ၊ ဝါးကိုလည်းကောင်း။ မုဉ္ဇံပိ၊ ဖြူဆန်မြက်ကိုလည်းကောင်း။ ပဗ္ဗဇံပိ၊ ပြိတ်မြက်ကိုလည်းကောင်း။ တိဏံပိ၊ ကြွင်းသော မြက်ကိုလည်းကောင်း။ မတ္တိကံပိ၊ မြေညက်ကိုလည်းကောင်း။ ယာစိတွာ၊ တောင်း၍။
ကုဋိ နာမ၊ ကုဋီမည်သည်ကား။ ဥလ္လိတ္တာ ဝါ၊ အတွင်း၌ လိမ်းကျံအပ်သော ကုဋီသည်လည်းကောင်း။ အဝလိတ္တာ ဝါ၊ အပ၌ လိမ်းကျံအပ်သော ကုဋီသည်လည်းကောင်း။ ဥလ္လိတ္တာဝလိတ္တာ ဝါ၊ အတွင်းအပ လိမ်းကျံအပ်သော ကုဋီသည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာရယမာနေနာတိ၊ ကာရယမာနေန- ဟူသည်ကား။ ကရောန္တော ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်ပြုသော ရဟန်းသည်လည်းကောင်း။ ကာရာပေန္တော ဝါ၊ သူတစ်ပါးကို ပြုစေသော ရဟန်းသည်လည်းကောင်း။
အဿာမိကန္တိ၊ အဿာမိကံ- ဟူသည်ကား။ အညော၊ မိမိမှ တစ်ပါးသော။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော။ ဣတ္ထီ ဝါ၊ မိန်းမသည်လည်းကောင်း။ ပုရိသော ဝါ၊ ယောကျ်ားသည်လည်းကောင်း။ ဂဟဋ္ဌော ဝါ၊ လူသည်လည်းကောင်း။ ပဗ္ဗဇိတော ဝါ၊ ရဟန်းသည်လည်းကောင်း။ သာမိကော၊ အရှင်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။
အတ္တုဒ္ဒေသန္တိ၊ အတ္တုဒ္ဒေသံ- ဟူသည်ကား။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။
ပမာဏိကာ ကာရေတဗ္ဗာ တတြိဒံ ပမာဏံ ဒီဃသော ဒွါဒသဝိဒတ္ထိယော သုဂတဝိဒတ္ထိယာတိ၊ ပမာဏိကာ ကာရေတဗ္ဗာ တတြိဒံ ပမာဏံ ဒီဃသော ဒွါဒသဝိဒတ္ထိယော သုဂတဝိဒတ္ထိယာ- ဟူသည်ကား။ ဗာဟိရိမေန၊ အပ၌ဖြစ်သော။ မာနေန၊ နှိုင်းယှဉ်ခြင်းဖြင့်။
တိရိယံ သတ္တန္တရာတိ၊ တိရိယံ သတ္တန္တရာ- ဟူသည်ကား။ အဗ္ဘန္တရိမေန၊ အတွင်း၌ ဖြစ်သော။ မာနေန၊ နှိုင်းယှဉ်ခြင်းဖြင့်။
ဘိက္ခူ အဘိနေတဗ္ဗာ ဝတ္ထုဒေသနာယာတိ၊ ဘိက္ခူ အဘိနေတဗ္ဗာ ဝတ္ထုဒေသနာယ- ဟူသည်ကား။ ကုဋိကာရကေန၊ ကုဋီကို ပြုသော။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကုဋိဝတ္ထုံ၊ ကုဋီနေရာကို။ သောဓေတွာ၊ သုတ်သင်၍။ သံဃံ၊ သံဃာသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဧကံသံ ဧကသ္မိံ အံသေ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စမ္ပယ်တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဝုဍ္ဎာနံ၊ သီတင်းကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာသနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သညာစိကာယ၊ ကိုယ်တိုင် တောင်းအပ်သော အဆောက်အဦဖြင့်။ အဿာမိကံ၊ ဆောက်လုပ်သူ အရှင် မရှိသော။ အတ္တုဒ္ဒေသံ၊ မိမိဟုဆိုအပ်သော ညွန်းအပ်သော ပုဂ္ဂိုလ် ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကတ္တုကာမော၊ ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိပါ၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သော အဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ကုဋိဝတ္ထုဩလောကနံ၊ ကုဋီနေရာကို ကြည့်ခြင်းကို။ ယာစာမိ၊ တောင်းပန်ပါ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ယာစိတဗ္ဗာ၊ တောင်းပန်အပ်ကုန်၏။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ယာစိတဗ္ဗာ၊ တောင်းပန်အပ်ကုန်၏။ သဗ္ဗော၊ အလုံးစုံသော။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ကုဋိဝတ္ထုံ၊ ကုဋီနေရာကို။ ဩလောကေတုံ၊ ကြည့်ခြင်းငှာ။ သစေ ဥဿဟတိ၊ အကယ်၍ စွမ်းနိုင်သည်ဖြစ်အံ့။ သဗ္ဗေန၊ အလုံးစုံသော။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဩလောကေတဗ္ဗံ၊ ကြည့်အပ်၏။ သဗ္ဗော၊ အလုံးစုံသော။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ကုဋိဝတ္တုံ၊ ကုဋီနေရာကို။ ဩလောကေတုံ၊ ကြည့်ခြင်းငှာ။ နော စေ ဥဿဟတိ၊ အကယ်၍ မစွမ်းနိုင်သည်ဖြစ်အံ့။ တတ္ထ၊ ထိုရဟန်းအပေါင်းတို့တွင်။ ယေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန်ရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လောက်သော ဥပစာ မရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ ဇာနိတုံ၊ သိခြင်းငှာ။ ဗျတ္တာ၊ လိမ္မာကုန်သည်။ ပဋိဗလာ၊ စွမ်းနိုင်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ ယာစိတွာ၊ တောင်းပန်၍။ သမ္မန္နိတဗ္ဗာ၊ သမုတ်အပ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ သမ္မန္နိတဗ္ဗာ၊ သမုတ်အပ်ကုန်၏။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း-
၃၅၀။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ သညာစိကာယ၊ ကိုယ်တိုင် တောင်းအပ်သော အဆောက်အဦဖြင့်။ အဿာမိကံ၊ ဆောက်လုပ်သူ အရှင် မရှိသော။ အတ္တုဒ္ဒေသံ၊ မိမိဟု ဆိုအပ်သော ညွန်းအပ်သော ပုဂ္ဂိုလ် ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကတ္တုကာမော၊ ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ကုဋိဝတ္ထုဩလောကနံ၊ ကုဋိနေရာကို ကြည့်ခြင်းကို။ ယာစတိ၊ တောင်းပန်၏။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမဉ္စ၊ ဤအမည်ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဣတ္ထန္နာမဉ္စ၊ ဤအမည်ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ ကုဋိဝတ္ထုံ၊ ကုဋီနေရာကို။ ဩလောကေတုံ၊ ကြည့်ခြင်းငှာ။ သမ္မန္နေယျ၊ သမုတ်ရာ၏။ ဧသာ၊ ဤကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ သညာစိကာယ၊ ကိုယ်တိုင် တောင်းအပ်သော အဆောက်အဦဖြင့်။ အဿာမိကံ၊ ဆောက်လုပ်သူ အရှင် မရှိသော။ အတ္တုဒ္ဒေသံ၊ မိမိဟု ဆိုအပ်သော ညွှန်းအပ်သော ပုဂ္ဂိုလ် ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကတ္တုကာမော၊ ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ကုဋိဝတ္ထုဩလောကနံ၊ ကုဋီနေရာကို ကြည့်ခြင်းကို။ ယာစတိ၊ တောင်းပန်၏။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမဉ္စ၊ ဤအမည်ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဣတ္ထန္နာမဉ္စ၊ ဤအမည်ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ ကုဋိဝတ္ထုံ၊ ကုဋီနေရာကို။ ဩလောကေတုံ၊ ကြည့်ခြင်းငှာ။ သမ္မန္နတိ၊ သမုတ်၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ စ၊ ဤအမည်ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဣတ္ထန္နာမဿ စ၊ ဤအမည်ရှိသည်လည်း ဖြစ်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ ကုဋိဝတ္ထုံ၊ ကုဋီနေရာကို။ ဩလောကေတုံ၊ ကြည့်ခြင်းငှာ။ သမ္မုတိ၊ သမုတ်ခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင်အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမော စ၊ ဤအမည်ရှိသည်လည်း ဖြစ်သော။ ဣတ္ထန္နာမော စ၊ ဤအမည်ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ ကုဋိဝတ္ထုံ၊ ကုဋီနေရာကို။ ဩလောကေတုံ၊ ကြည့်ခြင်းငှာ။ သမ္မတာ၊ သမုတ်အပ်ကုန်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤနှစ်သက်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။
၃၅၁။ သမ္မတေဟိ၊ သမုတ်အပ်ကုန်ပြီးသော။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ကုဋိဝတ္ထု၊ ကုဋီနေရာကို။ ဩလောကေတဗ္ဗံ၊ ကြည့်အပ်၏။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ ဇာနိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန်ရှိသည်။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ “ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ မာ ကရိ၊ မပြုလင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ “အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန်မရှိ။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာရောစေတဗ္ဗံ၊ ကြားလျှောက်အပ်၏။ ကုဋိကာရကေန၊ ကုဋီကို ပြုတတ်သော။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သံဃံ၊ သံဃာသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဧကံသံ ဧကသ္မိံ အံသေ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စမ္ပယ်တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဝုဍ္ဎာနံ၊ သီတင်းကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာသနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သညာစိကာယ၊ ကိုယ်တိုင်တောင်းအပ်သော အဆောက်အဦဖြင့်။ အဿာမိကံ၊ ဆောက်လုပ်သူ အရှင် မရှိသော။ အတ္တုဒ္ဒေသံ၊ မိမိဟုဆိုအပ်သော ညွန်းအပ်သော ပုဂ္ဂိုလ် ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကတ္တုကာမော၊ ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိပါ၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သော အဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ကုဋိဝတ္ထုဒေသနံ၊ ကုဋီနေရာကို ကြားခြင်းကို။ ယာစာမိ၊ တောင်းပန်ပါ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ယာစိတဗ္ဗာ၊ တောင်းပန်အပ်ကုန်၏။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ယာစိတဗ္ဗာ၊ တောင်းပန်အပ်ကုန်၏။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း-
၃၅၂။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ သညာစိကာယ၊ ကိုယ်တိုင် တောင်းအပ်သော အဆောက်အဦဖြင့်။ အဿာမိကံ၊ ဆောက်လုပ်သူ အရှင်မရှိသော။ အတ္တုဒ္ဒေသံ၊ မိမိဟု ဆိုအပ်သော ညွှန်းအပ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကတ္တုကာမော၊ ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ကုဋိဝတ္ထုဒေသနံ၊ ကုဋီနေရာကို ကြားခြင်းကို။ ယာစတိ၊ တောင်းပန်၏။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ ကုဋိဝတ္ထုံ၊ ကုဋီနေရာကို။ ဒေသေယျ၊ ကြားရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ သညာစိကာယ၊ ကိုယ်တိုင် တောင်းအပ်သော အဆောက်အဦဖြင့်။ အဿာမိကံ၊ ဆောက်လုပ်သူအရှင်မရှိသော။ အတ္တုဒ္ဒေသံ၊ မိမိဟု ဆိုအပ်သော ညွှန်းအပ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကတ္တုကာမော၊ ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ကုဋိဝတ္ထုဒေသနံ၊ ကုဋီနေရာကို ကြားခြင်းကို။ ယာစတိ၊ တောင်းပန်၏။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ ကုဋိဝတ္ထုံ၊ ကုဋီနေရာကို။ ဒေသေတိ၊ ကြား၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ ကုဋိဝတ္ထုဒေသနာ၊ ကုဋီနေရာကို ကြားခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင်အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ ကုဋိဝတ္ထု၊ ကုဋီနေရာကို။ ဒေသိတံ၊ ကြားအပ်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤနှစ်သက်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။
၃၅၃။ သာရမ္ဘံ နာမ၊ သာရမ္ဘမည်သည်ကား။ ကိပိလ္လိကာနံ ဝါ၊ ပုရွက်ဆိတ်တို့၏လည်း။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပစိကာနံ ဝါ၊ ခြတို့၏လည်း။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥန္ဒူရာနံ ဝါ၊ ကြွက်တို့၏လည်း။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဟီနံ ဝါ၊ မြွေတို့၏လည်း။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိစ္ဆိကာနံ ဝါ၊ ကင်းပုဇွန်တို့၏လည်း။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သတပဒီနံ ဝါ၊ ကင်းခြေများတို့၏လည်း။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟတ္ထီနံ ဝါ၊ ဆင်တို့၏လည်း။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဿာနံ ဝါ၊ မြင်းတို့၏လည်း။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သီဟာနံ ဝါ၊ ခြင်္သေ့တို့၏လည်း။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗျဂ္ဃါနံ ဝါ၊ ကျားတို့၏လည်း။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒီပီနံ ဝါ၊ သစ်တို့၏လည်း။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အစ္ဆာနံ ဝါ၊ ဝံတို့၏လည်း။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တရစ္ဆာနံ ဝါ၊ အောင်းတို့၏လည်း။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယေသံ ကေသဉ္စိ၊ အမှတ်မရှိကုန်သော။ တိရစ္ဆာနဂတာနံ၊ တိရစ္ဆာန်ဖြစ်ကုန်သော။ ပါဏာနံ၊ သတ္တဝါတို့၏။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပုဗ္ဗဏ္ဏနိဿိတံ ဝါ၊ ကောက်ခင်းကို မှီသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပရဏ္ဏနိဿိတံ ဝါ၊ ပဲခင်းကို မှီသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဗ္ဘာဃာတနိဿိတံ ဝါ၊ ခိုးသူကို သတ်ရာ နှောင်အိမ်ကို မှီသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာဃာတနနိဿိတံ ဝါ၊ လူသတ်ရာ သင်းချိုင်းကို မှီသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သုသာနနိဿိတံ ဝါ၊ သူကောင်မြှုပ်ရာ သုသာန်ကို မှီသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥယျာနနိဿိတံ ဝါ၊ ဥယျာဉ်ကို မှီသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ရာဇဝတ္ထုနိဿိတံ ဝါ၊ မင်းနေရာကို မှီသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟတ္ထိသာလာနိဿိတံ ဝါ၊ ဆင်တင်းကုတ်ကို မှီသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဿသာလာနိဿိတံ ဝါ၊ မြင်းတင်းကုတ်ကို မှီသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗန္ဓာနာဂါရဿိတံ ဝါ၊ နှောင်အိမ်ကို မှီသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပါနာဂါရနိဿိတံ ဝါ၊ သေတင်းကုတ်ကို မှီသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သူနနိဿိတံ ဝါ၊ အမဲသတ်တင်းကုတ်ကို မှီသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ရစ္ဆာနိဿိတံ ဝါ၊ လမ်းခရီးကို မှီသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စစ္စရနိဿိတံ ဝါ၊ ခရီးဆုံကို မှီသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သဘာနိဿိတံ ဝါ၊ သဘင်ကို မှီသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံသရဏနိဿိတံ ဝါ၊ ထုတ်ခြင်းလျှိုထွင်းသော လမ်းခရီးကို မှီသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧတံ သဗ္ဗံ၊ ဤအလုံးစုံသည်။ သာရမ္ဘံ နာမ၊ သာရမ္ဘ မည်၏။
အပရိက္ကမနံ နာမ၊ အပရိက္ကမန မည်သည်ကား။ ယထာယုတ္တေန၊ ကမြဲတိုင်းသော။ သကဋေန၊ လှည်းဖြင့်။ အနုပရိဂန္တုံ၊ လှည့်လည်၍ သွားခြင်းငှာ။ သမန္တာ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ နိဿေဏိယာ၊ ထန်းကျင့်လှေကားဖြင့်။ အနုပရိဂန္တုံ၊ လှည့်လည်၍ သွားခြင်းငှာ။ န သက္ကာ၊ မတတ်ကောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧတံ၊ ဤဥပစာသည်။ အပရိက္ကမနံ နာမ၊ အပရိက္ကမန မည်၏။
အနာရမ္ဘံ နာမ၊ အနာရမ္ဘ မည်သည်ကား။ ကိပိလ္လိကာနံ ဝါ၊ ပုရွက်ဆိတ်တို့၏လည်း။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဥပစိကာနံ ဝါ၊ ခြတို့၏လည်း။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဥန္ဒူရာနံ ဝါ၊ ကြွက်တို့၏လည်း။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အဟီနံ ဝါ၊ မြွေတို့၏လည်း။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဝိစ္ဆိကာနံ ဝါ၊ ကင်းပုဇွန်တို့၏လည်း။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ သတပဒီနံ ဝါ၊ ကင်းခြေများတို့၏လည်း။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ သံသရဏနိဿိတံ ဝါ၊ ထုတ်ခြင်းလျှိုထွင်းသော လမ်းခရီးကို မှီသည်လည်း။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဧတံ သဗ္ဗံ၊ ဤအလုံးစုံသည်။ အနာရမ္ဘံ နာမ၊ အနာရမ္ဘ မည်၏။
သပရိက္ကမနံ နာမ၊ သပရိက္ကမန မည်သည်ကား။ ယထာယုတ္တေန၊ ကမြဲတိုင်းသော။ သကဋေန၊ လှည်းဖြင့်။ အနုပရိဂန္တုံ၊ လှည့်လည်၍ သွားခြင်းငှာ။ သမန္တာ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ နိဿေဏိယာ၊ ထန်းကျင့်လှေကားဖြင့်။ အနုပရိဂန္တုံ၊ လှည့်လည်၍ သွားခြင်းငှာ။ သက္ကာ၊ တတ်ကောင်း၏။ ဧတံ၊ ဤဥပစာသည်။ သပရိက္ကမနံ နာမ၊ သပရိက္ကမန မည်၏။
သညာစိကာ နာမ၊ သညာစိကာ မည်သည်ကား။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ ပုရိသံပိ၊ ယောကျ်ားကိုလည်းကောင်း။ ပုရိသတ္ထကရံပိ၊ ယောကျ်ားသည် ပြုအပ်သော ဟတ္ထကံကိုလည်းကောင်း၊ ။ပ။ မတ္တိကံပိ၊ မြေညက်ကိုလည်းကောင်း။ ယာစိတွာ၊ တောင်း၍။
ကုဋိ နာမ၊ ကုဋီ မည်သည်ကား။ ဥလ္လိတ္တာ ဝါ၊ အတွင်း၌ လိမ်းကျံအပ်သော ကုဋီသည်လည်းကောင်း။ အဝလိတ္တာ ဝါ၊ အပ၌ လိမ်းကျံအပ်သော ကုဋီသည်လည်းကောင်း။ ဥလ္လိတ္တာဝလိတ္တာ ဝါ၊ အတွင်းအပ လိမ်းကျံအပ်သော ကုဋီသည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ကာရေယျာတိ၊ ကာရေယျ- ဟူသည်ကား။ ကရောတိ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်မူလည်း ပြုအံ့။ ကာရာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပြုစေအံ့။
ဘိက္ခူ ဝါ အနဘိနေယျ ဝတ္ထုဒေသနာယ ပမာဏံ ဝါ အတိက္ကာမေယျာတိ၊ ဘိက္ခူ ဝါ အနဘိနေယျ ဝတ္ထုဒေသနာယ ပမာဏံ ဝါ အတိက္ကာမေယျ- ဟူသည်ကား။ ဉတ္တိဒုတိယေန၊ ဉတ်လျှင်နှစ်ကြိမ်မြောက်သော။ ကမ္မေန၊ ကမ္မဝါစာဖြင့်။ ကုဋိဝတ္ထုံ၊ ကုဋီနေရာကို။ န ဒေသာပေတွာ၊ မကြားစေမူ၍။ အာယာမတော ဝါ၊ အလျားမှလည်းကောင်း။ ဝိတ္ထာရတော ဝါ၊ အနံမှလည်းကောင်း။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ ကေသဂ္ဂမတ္တံပိ၊ ဆံချည်ဖျားမျှကိုလည်း။ အတိက္ကာမေတွာ၊ လွန်စေ၍။ ကရောတိ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်မူလည်း ပြုအံ့။ ကာရာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပြုစေအံ့။ ပယောဂေ၊ လုံ့လတိုင်း လုံ့လတိုင်း၌။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ဧကံ၊ တစ်ခုသော။ ပိဏ္ဍံ၊ မြေဆိုင်သို့။ အနာဂတေ၊ မရောက်မီ။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မိံ ပိဏ္ဍေ၊ ထိုတစ်ခုသော မြေဆိုင်သည်။ အာဂတေ၊ ရောက်သည်ရှိသော်။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သံဃာဒိသေသောတိ၊ သံဃာဒိသေသော- ဟူသည်ကား၊ ။ပ။ တေနပိ၊ ထို့ကြောင့်လည်း။ “သံဃာဒိသေသော”တိ၊ သံဃာဒိသေသော ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
၃၅၄။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ မကြားအပ်သေးသော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ မကြားအပ်သေးသော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ မကြားအပ်သော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ မကြားအပ်သော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၃၅၅။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာရှိသော။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပမာဏာတိက္ကန္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို လွန်သော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပမာဏာတိက္ကန္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို လွန်သော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပမာဏာတိက္ကန္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို လွန်သော။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပမာဏာတိက္ကန္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို လွန်သော။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင် ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပမာဏိကံ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပမာဏိကံ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပမာဏိကံ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသော။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပမာဏိကံ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသော။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ မကြားအပ်သော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ ပမာဏာတိက္ကန္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို လွန်သော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဒွိန္နံ ဒွီဟိ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ သံဃာဒိသေသေန သံဃာဒိသေသေဟိ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်တို့နှင့်တကွ။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ မကြားအပ်သော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ ပမာဏာတိက္ကန္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို လွန်သော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဒွိန္နံ ဒွီဟိ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ သံဃာဒိသေသေန သံဃာဒိသေသေဟိ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်တို့နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ မကြားအပ်သော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ ပမာဏာတိက္ကန္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို လွန်သော။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဒွိန္နံ ဒွီဟိ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ သံဃာဒိသေသေန သံဃာဒိသေသေဟိ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်တို့နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အဒေသိတဝတ္တုကံ၊ မကြားအပ်သော ကုဋီနေရာရှိသော။ ပမာဏာတိက္ကန္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို လွန်သော။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ သံဃာဒိသေသာနံ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ ပမာဏိကံ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ ပမာဏိကံ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ ပမာဏိကံ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသော။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ ပမာဏိကံ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသော။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၃၅၆။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသတိ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ အဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ မကြားအပ်သော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသတိ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသတိ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ပမာဏာတိက္ကန္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို လွန်သော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ် အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။
အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိ သိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသတိ၊ ကိုယ်တိုင်ညွှန်း၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ပမာဏိကံ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသတိ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ အဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ မကြားအပ်သော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ ပမာဏာတိက္ကန္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို လွန်သော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒွိန္နံ ဒွီဟိ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ သံဃာဒိသေသေန သံဃာဒိသေသေဟိ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်တို့နှင့်တကွ။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒွိန္နံ ဒွီဟိ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ သံဃာဒိသေသေန သံဃာဒိသေသေဟိ၊ သံဃာဒိသိသ် အာပတ်တို့နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒွိန္နံ ဒွီဟိ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ သံဃာဒိသေသေန သံဃာဒိသေသေဟိ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်တို့နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ သံဃာဒိသေသာနံ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသတိ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ ပမာဏိကံ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၃၅၇။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ “ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘာ စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနာ စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ န စ သမာဒိသတိ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း မညွှန်း။ တဿ ဘိက္ခူနော၊ ထိုရဟန်း၏။ အဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ မကြားအပ်သော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ “ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘာ စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနာ စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ န စ သမာဒိသတိ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း မညွှန်း။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန်မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ “ပမာဏိကာ စ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘာ စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနာ စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ န စ သမာဒိသတိ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း မညွှန်း။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ပမာဏာတိက္ကန္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို လွန်သော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ “ပမာဏိကာ စ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘာ စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနာ စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ န စ သမာဒိသတိ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း မညွှန်း။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ပမာဏိကံ၊ အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန်မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ပမာဏိကာ စ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘာ စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနာ စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ န စ သမာဒိသတိ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း မညွှန်း။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ အဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ မကြားအပ်သော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ ပမာဏာတိက္ကန္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို လွန်သော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒွိန္နံ ဒွီဟိ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ သံဃာဒိသေသေန သံဃာဒိသေသေဟိ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်တို့နှင့်တကွ။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒွိန္နံ ဒွီဟိ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ သံဃာဒိသေသေန သံဃာဒိသေသေဟိ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်တို့နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒွိန္နံ ဒွီဟိ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ သံဃာဒိသေသေန သံဃာဒိသေသေဟိ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်တို့နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ သံဃာဒိသေသာနံ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ “ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ပမာဏိကာ စ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘာ စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနာ စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ န စ သမာဒိသတိ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း မညွှန်း။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ ပမာဏိကံ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန်ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၃၅၈။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ “ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘာ စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနာ စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသတိ စ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း ညွှန်း၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ အဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ မကြားအပ်သော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ အဒေသိတဝတ္ထုကာ၊ မကြားအပ်သော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘာ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနာ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိ၊ ကုဋီကို။ ကယိရတိ ကိရ၊ ပြုအပ်သတတ်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သုဏာတိ၊ ကြား၏။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သာမံ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ “ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘာ စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနာ စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတော ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ ပါဟေတဗ္ဗော၊ စေခိုင်းအပ်၏။ သာမံ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း။ နော စေ ဂစ္ဆေယျ၊ အကယ်၍ မသွားငြားအံ့။ ဒူတံ ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ နော စေ ပဟိဏေယျ၊ အကယ်၍ မစေခိုင်းငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘာ စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနာ စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသတိ စ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း ညွှန်း၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ အဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ မကြားအပ်သော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ အဒေသိတဝတ္ထုကာ၊ မကြားအပ်သော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘာ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနာ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိ၊ ကုဋီကို။ ကယိရတိ ကိရ၊ ပြုအပ်သတတ်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သုဏာတိ၊ ကြား၏။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သာမံ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ “ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘာ စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတော ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ ပါဟေတဗ္ဗော၊ စေခိုင်းအပ်၏။ သာမံ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း။ နော စေ ဂစ္ဆေယျ၊ အကယ်၍ မသွားငြားအံ့။ ဒူတံ ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ နော စေ ပဟိဏေယျ၊ အကယ်၍ မစေခိုင်းငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ “ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘာ စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနာ စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသတိ စ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း ညွှန်း၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ အဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ မကြားအပ်သော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ အဒေသိတဝတ္ထုကာ၊ မကြားအပ်သော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ အနာရမ္ဘာ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနာ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိ၊ ကုဋီကို။ ကယိရတိ ကိရ၊ ပြုအပ်သတတ်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သုဏာတိ၊ ကြား၏။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သာမံ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ “ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနာ စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတော ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ ပါဟေတဗ္ဗော၊ စေခိုင်းအပ်၏။ သာမံ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း။ နော စေ ဂစ္ဆေယျ၊ အကယ်၍ မသွားငြားအံ့။ ဒူတံ ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ နော စေ ပဟိဏေယျ၊ အကယ်၍ မစေခိုင်းငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ “ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘာ စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနာ စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသတိ စ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း ညွှန်း၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ အဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ မကြားအပ်သော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန်ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ အဒေသိဝတတ္ထုကာ၊ မကြားအပ်သော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ အနာရမ္ဘာ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနာ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိ၊ ကုဋီကို။ ကယိရတိ ကိရ၊ ပြုအပ်သတတ်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သုဏာတိ၊ ကြား၏။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သာမံ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ “ဒေသိတဝတ္ထုကာ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတော ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ ပါဟေတဗ္ဗော၊ စေခိုင်းအပ်၏။ သာမံ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း။ နော စေ ဂစ္ဆေယျ၊ အကယ်၍ မသွားငြားအံ့။ ဒူတံ ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ နော စေ ပဟိဏေယျ၊ အကယ်၍ မစေခိုင်းငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင်ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ “ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘာ စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည် လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနာ စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသတိ စ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း ညွှန်း၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ဒေသိတဝတ္ထုကာ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘာ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနာ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကယိရတိ ကိရ၊ ပြုအပ်သတတ်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သုဏာတိ၊ ကြား၏။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သာမံ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ “အနာရမ္ဘာ စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနာ စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတော ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ ပါဟေတဗ္ဗော၊ စေခိုင်းအပ်၏။ သာမံ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း။ နော စေ ဂစ္ဆေယျ၊ အကယ်၍ မသွားငြားအံ့။ ဒူတံ ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ နော စေ ပဟိဏေယျ၊ အကယ်၍ မစေခိုင်းငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ “ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘာ စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနာ စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသတိ စ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း ညွှန်း၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်၊
“မေ၊ ငါ၏။ ဒေသိတဝတ္ထုကာ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘာ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနာ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိ၊ ကုဋီကို။ ကယိရတိ ကိရ၊ ပြုအပ်သတတ်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သုဏာတိ၊ ကြား၏။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သာမံ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ “အနာရမ္ဘာ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတော ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ ပါဟေတဗ္ဗော၊ စေခိုင်းအပ်၏။ သာမံ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း။ နော စေ ဂစ္ဆေယျ၊ အကယ်၍ မသွားငြားအံ့။ ဒူတံ ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ နော စေ ပဟိဏေယျ၊ အကယ်၍ မစေခိုင်းငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ “ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘာ စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနာ စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသတိ စ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း ညွှန်း၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ဒေသိတဝတ္ထုကာ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ အနာရမ္ဘာ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနာ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိ၊ ကုဋီကို။ ကယိရတိ ကိရ၊ ပြုအပ်သတတ်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သုဏာတိ၊ ကြား၏။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သာမံ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ “သပရိက္ကမနာ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတော ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ ပါဟေဗ္ဗော၊ စေခိုင်းအပ်၏။ သာမံ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း။ နော စေ ဂစ္ဆေယျ၊ အကယ်၍ မသွားငြားအံ့။ ဒူတံ ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ နော စေ ပဟိဏေယျ၊ အကယ်၍ မစေခိုင်းငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘာ စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနာ စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသတိ စ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း ညွှန်း၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၃၅၉။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင်ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ “ပမာဏိကာ စ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘာ စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနာ စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသတိ စ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း ညွှန်း၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ပမာဏာတိက္ကန္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို လွန်သော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ပမာဏာတိက္ကန္တာ၊ အတိုင်းအရှည်ကို လွန်သော။ သာရမ္ဘာ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနာ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိ၊ ကုဋီကို။ ကယိရတိ ကိရ၊ ပြုအပ်သတတ်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သုဏာတိ၊ ကြား၏။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သာမံ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ “ပမာဏိကာ စ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘာ စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနာ စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတော ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ ပါဟေတဗ္ဗော၊ စေခိုင်းအပ်၏၊ ။ပ။ “ပမာဏိကာ စ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘာ စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတော ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ ပါဟေတဗ္ဗော၊ စေခိုင်းအပ်၏၊ ။ပ။ “ပမာဏိကာ စ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနာ စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတော ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ ပါဟေတဗ္ဗော၊ စေခိုင်းအပ်၏၊ ။ပ။ “ပမာဏိကာ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတော ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ ပါဟေတဗ္ဗော၊ စေခိုင်းအပ်၏။ သာမံ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း။ နော စေ ဂစ္ဆေယျ၊ အကယ်၍ မသွားငြားအံ့။ ဒူတံ ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ နော စေ ပဟိဏေယျ၊ အကယ်၍ မစေခိုင်းငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ “ပမာဏိကာ စ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသည် လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘာ စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနာ စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသတိ စ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း ညွှန်း၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ပမာဏိကံ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ပမာဏိကာ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသော။ သာရမ္ဘာ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနာ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိ၊ ကုဋီကို။ ကယိရတိ ကိရ၊ ပြုအပ်သတတ်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သုဏာတိ၊ ကြား၏။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သာမံ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ “အနာရမ္ဘာ စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနာ စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတော ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ ပါဟေတဗ္ဗော၊ စေခိုင်းအပ်၏၊ ။ပ။ “အနာရမ္ဘာ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတော ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ ပါဟေတဗ္ဗော၊ စေခိုင်းအပ်၏၊ ။ပ။ “သပရိက္ကမနာ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတော ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ ပါဟေတဗ္ဗော၊ စေခိုင်းအပ်၏၊ ။ပ။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၃၆၀။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ပမာဏိကာ စ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘာ စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနာ စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသတိ စ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း ညွှန်း၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ အဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ မကြားအပ်သော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ ပမာဏာတိက္ကန္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို လွန်သော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ အဒေသိတဝတ္ထုကာ၊ မကြားအပ်သော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ ပမာဏာတိက္ကန္တာ၊ အတိုင်းအရှည်ကို လွန်သော။ သာရမ္ဘာ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနာ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကယိရတိ ကိရ၊ ပြုအပ်သတတ်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သုဏာတိ၊ ကြား၏။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သာမံ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ “ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ပမာဏိကာ စ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘာ စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနာ စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတော ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ ပါဟေတဗ္ဗော၊ စေခိုင်းအပ်၏၊ ။ပ။ “ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ပမာဏိကာ စ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘာ စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတော ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ ပါဟေတဗ္ဗော၊ စေခိုင်းအပ်၏၊ ။ပ။ “ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ပမာဏိကာ စ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနာ စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတော ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ ပါဟေတဗ္ဗော၊ စေခိုင်းအပ်၏၊ ။ပ။ “ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ပမာဏိကာ စ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတော ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ ပါဟေဗ္ဗော၊ စေခိုင်းအပ်၏။ သာမံ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း။ နော စေ ဂစ္ဆေယျ၊ အကယ်၍ မသွားငြားအံ့ ဒူတံ ဝါ- တမန်ကိုလည်း။ နော စေ ပဟိဏေယျ၊ အကယ်၍ မစေခိုင်းငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ “ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ပမာဏိကာ စ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘာ စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနာ စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသတိ စ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း ညွှန်း၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ ပမာဏိကံ၊ အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ဒေသိတဝတ္ထုကာ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ ပမာဏိကာ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသော။ သာရမ္ဘာ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနာ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိ၊ ကုဋီကို။ ကယိရတိ ကိရ၊ ပြုအပ်သတတ်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သုဏာတိ၊ ကြား၏။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သာမံ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ “အနာရမ္ဘာ စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနာ စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတော ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ ပါဟေတဗ္ဗော၊ စေခိုင်းအပ်၏၊ ။ပ။ “အနာရမ္ဘာ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတော ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ ပါဟေတဗ္ဗော၊ စေခိုင်းအပ်၏၊ ။ပ။ “သပရိက္ကမနာ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတော ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ ပါဟေတဗ္ဗော၊ စေခိုင်းအပ်၏၊ ။ပ။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘာ စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနာ စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသတိ စ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း ညွှန်း၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ အဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ မကြားအပ်သော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ကာရုကာနံ၊ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ တိဏ္ဏံ၊ သုံးချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ကာရုကာနံ၊ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ကာရုကာနံ၊ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ကာရုကာနံ၊ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ “ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘာ စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနာ စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသတိ စ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း ညွှန်း၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ကာရုကာနံ၊ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ကာရုကာနံ၊ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ကာရုကာနံ၊ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ “ပမာဏိကာ စ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘာ စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနာ စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသတိ စ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း ညွှန်း၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ပမာဏာတိက္ကန္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို လွန်သော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ကာရုကာနံ၊ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ တိဏ္ဏံ၊ သုံးချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ကာရုကာနံ၊ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ကာရုကာနံ၊ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ကာရုကာနံ၊ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ “ပမာဏိကာ စ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘာ စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနာ စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသတိ စ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း ညွှန်း၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ပမာဏိကံ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ကာရုကာနံ၊ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန်ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ကာရုကာနံ၊ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ကာရုကာနံ၊ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ “ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ပမာဏိကာ စ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘာ စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနာ စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသတိ စ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း ညွှန်း၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ အဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ မကြားအပ်သော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ ပမာဏာတိက္ကန္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို လွန်သော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ကာရုကာနံ၊ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ စတုန္နံ၊ လေးချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ကာရုကာနံ၊ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ တိဏ္ဏံ၊ သုံးချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ကာရုကာနံ၊ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ တိဏ္ဏံ၊ သုံးချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ကာရုကာနံ၊ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ “ဒေသိတဝတ္ထုကာ စ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ပမာဏိကာ စ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘာ စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနာ စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသတိ စ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း ညွှန်း၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ ပမာဏိကံ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ကာရုကာနံ၊ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန်ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ကာရုကာနံ၊ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ကာရုကာနံ၊ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၃၆၁။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ အဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ မကြားအပ်သော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဝိပ္ပကတေ၊ ဆောက်လုပ်၍ မပြီးမီ။ စေ အာဂစ္ဆတိ၊ အကယ်၍ လာအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ လာသည်ရှိသော်။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သာ ကုဋိ၊ ထိုကုဋီကို။ အညဿ ဝါ၊ တစ်ပါးသော သူအားလည်း။ ဒါတဗ္ဗာ၊ ပေးအပ်၏။ ဘိန္ဒိတွာ ဝါ၊ ဖျက်၍လည်း။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကာတဗ္ဗာ၊ ပြုအပ်၏။ အညဿ ဝါ၊ တစ်ပါးသော သူအားလည်း။ နော စေ ဒဒေယျ၊ အကယ်၍ မပေးငြားအံ့။ ဘိန္ဒိတွာ ဝါ၊ ဖျက်၍လည်း။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ နော စေ ကာရေယျ၊ အကယ်၍ မပြုငြားအံ့။ သံဃာဒိသေသန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ အဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ မကြားအပ်သော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဝိပ္ပကတေ၊ ဆောက်လုပ်၍ မပြီးမီ။ စေ အာဂစ္ဆတိ၊ အကယ်၍ လာအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ လာသည်ရှိသော်။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သာ ကုဋိ၊ ထိုကုဋီကို။ အညဿ ဝါ၊ တစ်ပါးသော သူအားလည်း။ ဒါတဗ္ဗာ၊ ပေးအပ်၏။ ဘိန္ဒိတွာ ဝါ၊ ဖျက်၍လည်း။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကာတဗ္ဗာ၊ ပြုအပ်၏။ အညဿ ဝါ၊ တစ်ပါးသော သူအားလည်း။ နော စေ ဒဒေယျ၊ အကယ်၍ မပေးငြားအံ့။ ဘိန္ဒိတွာ ဝါ၊ ဖျက်၍လည်း။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ နော စေ ကာရေယျ၊ အကယ်၍ မပြုငြားအံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့၊ ။ပ။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့၊ ။ပ။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဝိပ္ပကတေ၊ ဆောက်လုပ်၍ မပြီးမီ။ စေ အာဂစ္ဆတိ၊ အကယ်၍ လာအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ လာသည်ရှိသော်။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သာ ကုဋိ၊ ထိုကုဋီကို။ အညဿ ဝါ၊ တစ်ပါးသော သူအားလည်း။ ဒါတဗ္ဗာ၊ ပေးအပ်၏။ ဘိန္ဒိတွာ ဝါ၊ ဖျက်၍လည်း။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကာတဗ္ဗာ၊ ပြုအပ်၏။ အညဿ ဝါ၊ တစ်ပါးသော သူအားလည်း။ နော စေ ဒဒေယျ၊ အကယ်၍ မပေးငြားအံ့။ ဘိန္ဒိတွာ ဝါ၊ ဖျက်၍လည်း။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ နော စေ ကာရေယျ၊ အကယ်၍ မပြုငြားအံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၃၆၂။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ပမာဏာတိက္ကန္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို လွန်သော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဝိပ္ပကတေ၊ ဆောက်လုပ်၍ မပြီးမီ။ စေ အာဂစ္ဆတိ၊ အကယ်၍ လာအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ လာသည်ရှိသော်။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သာ ကုဋိ၊ ထိုကုဋီကို။ အညဿ ဝါ၊ တစ်ပါးသော သူအားလည်း။ ဒါတဗ္ဗာ၊ ပေးအပ်၏။ ဘိန္ဒိတွာ ဝါ၊ ဖျက်၍လည်း။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကာတဗ္ဗာ၊ ပြုအပ်၏။ အညဿ ဝါ၊ တစ်ပါးသော သူအားလည်း။ နော စေ ဒဒေယျ၊ အကယ်၍ မပေးငြားအံ့။ ဘိန္ဒိတွာ ဝါ၊ ဖျက်၍လည်း။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ နော စေ ကာရေယျ၊ အကယ်၍ မပြုငြားအံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့်လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ပမာဏိကံ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့်လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဝိပ္ပကတေ၊ ဆောက်လုပ်၍ မပြီးမီ။ စေ အာဂစ္ဆတိ၊ အကယ်၍ လာအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ လာသည်ရှိသော်။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သာ ကုဋိ၊ ထိုကုဋီကို။ အညဿ ဝါ၊ တစ်ပါးသော သူအားလည်း။ ဒါတဗ္ဗာ၊ ပေးအပ်၏။ ဘိန္ဒိတွာ ဝါ၊ ဖျက်၍လည်း။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကာတဗ္ဗာ၊ ပြုအပ်၏။ အညဿ ဝါ၊ တစ်ပါးသော သူအားလည်း။ နော စေ ဒဒေယျ၊ အကယ်၍ မပေးငြားအံ့။ ဘိန္ဒိတွာ ဝါ၊ ဖျက်၍လည်း။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ နော စေ ကာရေယျ၊ အကယ်၍ မပြုငြားအံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ အဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ မကြားအပ်သော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ ပမာဏာတိက္ကန္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို လွန်သော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သောဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဝိပ္ပကတေ၊ ဆောက်လုပ်၍ မပြီးမီ။ စေ
အာဂစ္ဆတိ၊ အကယ်၍ လာအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ လာသည်ရှိသော။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သာ ကုဋိ၊ ထိုကုဋီကို။ အညဿ ဝါ၊ တစ်ပါးသော သူအားလည်း။ ဒါတဗ္ဗာ၊ ပေးအပ်၏။ ဘိန္ဒိတွာ ဝါ၊ ဖျက်၍လည်း။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကာတဗ္ဗာ၊ ပြုအပ်၏။ အညဿ ဝါ၊ တစ်ပါးသော သူအားလည်း။ နော စေ ဒဒေယျ၊ အကယ်၍ မပေးငြားအံ့။ ဘိန္ဒိတွာ ဝါ၊ ဖျက်၍လည်း။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ နော စေ ကာရေယျ၊ အကယ်၍ မပြုငြားအံ့။ ဒွိန္နံ ဒွီဟိ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ သံဃာဒိသေသေန သံဃာဒိသေသေဟိ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်တို့နှင့်တကွ။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒွိန္နံ ဒွီဟိ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ သံဃာဒိသေသေန သံဃာဒိသေသေဟိ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်တို့နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒွိန္နံ ဒွီဟိ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ သံဃာဒိသေသေန သံဃာဒိသေသေဟိ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်တို့နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ သံဃာဒိသေသာနံ၊ သံဃဒိသိသ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာရှိသော။ ပမာဏိကံ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဝိပ္ပကတေ၊ ဆောက်လုပ်၍ မပြီးမီ။ စေ အာဂစ္ဆတိ၊ အကယ် ၍ လာအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ လာသည်ရှိသော်။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သာ ကုဋိ၊ ထိုကုဋီကို။ အညဿ ဝါ၊ တစ်ပါးသော သူအားလည်း။ ဒါတဗ္ဗာ၊ ပေးအပ်၏။ ဘိန္ဒိတွာ ဝါ၊ ဖျက်၍လည်း။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကာတဗ္ဗာ၊ ပြုအပ်၏။ အညဿ ဝါ၊ တစ်ပါးသော သူအားလည်း။ နော စေ ဒဒေယျ၊ အကယ်၍ မပေးငြားအံ့။ ဘိန္ဒိတွာ ဝါ၊ ဖျက်၍လည်း။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ နော စေ ကာရေယျ၊ အကယ်၍ မပြုငြားအံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကုဋီနေရာ ရှိသော။ ပမာဏိကံ၊ အတိုင်းအရှည် ရှိသော။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ကုဋိံ၊ ကုဋီကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၃၆၃။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ဆောက်လုပ်၍ မပြီးသေးသည်ကို။ အတ္တနာ၊ မိမိကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ဆောက်လုပ်၍ မပြီးသေးသည်ကို။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့ကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့သည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ဆောက်လုပ်၍ မပြီးသေးသည်ကို။ အတ္တနာ၊ မိမိကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့သည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ဆောက်လုပ်၍ မပြီးသေးသည်ကို။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့ကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၃၆၄။ လေဏေ၊ လိုဏ်၌လည်းကောင်း။ ဂုဟာယ၊ ဂူ၌လည်းကောင်း။ တိဏကုဋိကာယ၊ မြက်ကုဋီ၌လည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော သူ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ကာရာပေန္တဿ၊ ပြုစေသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဝါသာဂါရံ၊ နေရာကျောင်းကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ သဗ္ဗတ္ထ၊ အလုံးစုံသော မီးတင်းကုတ် စသည်၌။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်။ ပဒဘာဇနီ၊ အပြီးတည်း။
ဆဋ္ဌံ၊ ခြောက်ခုမြောက်သော။ ကုဋိကာရသိက္ခာပဒံ၊ ကုဋိကာရသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၇-ဝိဟာရကာရသိက္ခာပုဒ်
၃၆၅။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကောသမ္ဗိယံ၊ ကောသမ္ဗီပြည်၌။ ဃောသိတာရာမေ၊ ဃောသိတာရုံကျောင်းတိုက်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော ဆန္နဿ၊ အရှင်ဆန္န၏။ ဥပဋ္ဌာကော၊ အလုပ်အကျွေးဖြစ်သော။ ဂဟပတိ၊ သူကြွယ်သည်။ အာယသ္မန္တံ ဆန္နံ၊ အရှင်ဆန္နကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဝိဟာရဝတ္ထုံ၊ ကျောင်းနေရာကို။ ဇာနာဟိ၊ သိလော့။ အယျဿ၊ အရှင်ဘုရား၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကာရာပေဿာမိ၊ ပြုစေအံ့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဆန္နော၊ အရှင်ဆန္နသည်။ ဝိဟာရဝတ္ထုံ၊ ကျောင်းနေရာကို။ သောဓေန္တော၊ သုတ်သင်သည်ရှိသော်။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဂါမပူဇိတံ၊ ရွာသည် ပူဇော်အပ်သော။ နိဂမပူဇိတံ၊ နိဂုံးသည် ပူဇော်အပ်သော။ နဂရပူဇိတံ၊ မြို့သည် ပူဇော်အပ်သော။ ဇနပဒပူဇိတံ၊ ဇနပုဒ်သည် ပူဇော်အပ်သော။ ရဋ္ဌပူဇိတံ၊ တိုင်းသည် ပူဇော်အပ်သော။ စေတိယရုက္ခံ၊ အရိုအသေ ပြုအပ်သော သစ်ပင်ကို။ ဆေဒါပေတိ၊ ဖြတ်စေ၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ကိံ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့ကုန်သနည်း။ ကိံ ခိယျန္တိ၊ အဘယ်သို့ ရှုတ်ချကုန်သနည်း။ ကိံ ဝိပါစေန္တိ၊ အဘယ်သို့ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သနည်း။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဂါမပူဇိတံ၊ ရွာသည် ပူဇော်အပ်သော။ နိဂမပူဇိတံ၊ နိဂုံးသည် ပူဇော်အပ်သော။ နဂရပူဇိတံ၊ မြို့သည် ပူဇော်အပ်သော။ ဇနပဒပူဇိတံ၊ ဇနပုဒ်သည် ပူဇော်အပ်သော။ ရဋ္ဌပူဇိတံ၊ တိုင်းသည် ပူဇော်အပ်သော။ စေတိယရုက္ခံ၊ အရိုအသေပြုအပ်သော သစ်ပင်ကို။ ဆေဒါပေဿန္တိ နာမ၊ ဖြတ်စေကုန်ဘိသနည်း။ ဧကိန္ဒြိယံ၊ တစ်ခုသော ဣန္ဒြေရှိသော။ ဇီဝံ၊ သတ္တဝါကို။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝိဟေဌေန္တိ၊ ညှဉ်းဆဲကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်သော။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်သော။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သော။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ အလိုနည်းကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အာယသ္မာ ဆန္နော၊ အရှင်ဆန္နသည်။ ဂါမပူဇိတံ၊ ရွာသည် ပူဇော်အပ်သော၊ ။ပ။ ရဋ္ဌပူဇိတံ၊ တိုင်းသည် ပူဇော်အပ်သော။ စေတိယရုက္ခံ၊ အရိုအသေ ပြုအပ်သော သစ်ပင်ကို။ ဆေဒါပေဿတိ နာမ၊ ဖြတ်စေဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အာယသ္မန္တံ ဆန္နံ၊ အရှင်ဆန္နကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏၊ ။ပ။ “ဆန္န၊ ဆန္န။ တွံ၊ သင်သည်။ ဂါမပူဇိတံ၊ ရွာသည် ပူဇော်အပ်သော၊ ။ပ။ ရဋ္ဌပူဇိတံ၊ တိုင်းသည် ပူဇော်အပ်သော။ စေတိယရုက္ခံ၊ အရိုအသေ ပြုအပ်သော သစ်ပင်ကို။ ဆေဒါပေသိ၊ ဖြတ်စေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ ။ပ။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဂါမပူဇိတံ၊ ရွာသည် ပူဇော်အပ်သော။ နိဂမပူဇိတံ၊ နိဂုံးသည် ပူဇော်အပ်သော။ နဂရပူဇိတံ၊ မြို့သည် ပူဇော်အပ်သော။ ဇနပဒပူဇိတံ၊ ဇနပုဒ်သည် ပူဇော်အပ်သော။ ရဋ္ဌပူဇိတံ၊ တိုင်းသည် ပူဇော်အပ်သော။ စေတိယရုက္ခံ၊ အရိုအသေ ပြုအပ်သော သစ်ပင်ကို။ ဆေဒါပေဿသိ နာမ၊ ဖြတ်စေဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ရုက္ခသ္မိံ၊ သစ်ပင်၌။ ဇီဝသညိနော၊ အသက်ရှိ၏ဟု အမှတ်ရှိကုန်၏။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၃၆၆။ “မဟလ္လကံ၊ ကြီးသော။ သဿာမိကံ၊ ဆောက်လုပ်သူ အရှင်ရှိသော။ အတ္တုဒ္ဒေသံ၊ မိမိဟု ဆိုအပ်သော ညွှန်းအပ်သော ပုဂ္ဂိုလ် ရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကာရယမာနေန၊ ပြုလိုသော။ ဘိက္ခုနာ ပန၊ ရဟန်းသည်ကား။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဝတ္ထုဒေသနာယ၊ ကျောင်းနေရာကို ကြားခြင်းငှာ။ အဘိနေတဗ္ဗာ၊ ပင့်ဆောင်အပ်ကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ဝတ္ထု၊ ကျောင်းနေရာကို။ ဒေသေတဗ္ဗံ၊ ကြားအပ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သာရမ္ဘေ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနေ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ဝတ္ထုသ္မိံ၊ ကျောင်းနေရာ၌။ မဟလ္လကံ၊ ကြီးသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ စေ ကာရေယျ၊ အကယ်၍ ပြုစေငြားအံ့။ ဘိက္ခူ ဝါ၊ ရဟန်းတို့ကိုလည်း။ ဝတ္ထုဒေသနာယ၊ ကျောင်းနေရာကို ကြားခြင်းငှာ။ စေ အနဘိနေယျ၊ အကယ်၍ မပင့်ဆောင်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သံဃာဒိသေသော၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိနိကာယော၊ အာပတ်အပေါင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၃၆၇။ မဟလ္လကော နာမ၊ မဟလ္လက မည်သည်ကား။ သဿာမိကော၊ ဆောက်လုပ်သူ အရှင် ရှိသော။ ဝိဟာရော၊ ကျောင်းကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
ဝိဟာရော နာမ၊ ဝိဟာရ မည်သည်ကား။ ဥလ္လိတ္တော ဝါ၊ အတွင်း၌ လိမ်းကျံအပ်သည်လည်းကောင်း။ အဝလိတ္တော ဝါ၊ အပ၌ လိမ်းကျံအပ်သည်လည်းကောင်း။ ဥလ္လိတ္တာဝလိတ္တော ဝါ၊ အတွင်းအပ လိမ်းကျံအပ်သည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ကာရယမာနေနာတိ၊ ကာရယမာနေန- ဟူသည်ကား။ ကရောန္တော ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်ပြုသော ရဟန်းသည်လည်းကောင်း။ ကာရာပေန္တော ဝါ၊ သူတစ်ပါးကို ပြုစေသော ရဟန်းသည်လည်းကောင်း။
သဿာမိကန္တိ၊ သဿာမိကံ ဟူသည်ကား။ အညော၊ တစ်ပါးသော။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော။ ဣတ္ထီ ဝါ၊ မိန်းမသည်လည်းကောင်း။ ပုရိသော ဝါ၊ ယောကျ်ားသည်လည်းကောင်း။ ဂဟဋ္ဌော ဝါ၊ လူသည်လည်းကောင်း။ ပဗ္ဗဇိတော ဝါ၊ ရဟန်းသည်လည်းကောင်း။ သာမိကော၊ အရှင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အတ္တုဒ္ဒေသန္တိ၊ အတ္တုဒ္ဒေသံ ဟူသည်ကား။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။
ဘိက္ခူ အဘိနေတဗ္ဗာ ဝတ္ထုဒေသနာယာတိ၊ ဘိက္ခူ အဘိနေတဗ္ဗာ ဝတ္ထုဒေသနာယ- ဟူသည်ကား။ ဝိဟာရကာရကေန၊ ကျောင်းကို ပြုလိုသော။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဝိဟာရဝတ္ထုံ၊ ကျောင်းနေရာကို။ သောဓေတွာ၊ သုတ်သင်၍။ သံဃံ၊ သံဃာသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဧကံသံ ဧကသ္မိံ အံသေ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စမ္ပယ်တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဝုဍ္ဎာနံ၊ သီတင်းကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာသနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သဿာမိကံ၊ ဆောက်လုပ်သူ အရှင်ရှိသော။ အတ္တုဒ္ဒေသံ၊ မိမိဟု ဆိုအပ်သော ညွှန်းအပ်သော ပုဂ္ဂိုလ် ရှိသော။ မဟလ္လကံ၊ ကြီးသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကတ္တုကာမော၊ ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိပါ၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သော အဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဝိဟာရဝတ္ထုဩလောကနံ၊ ကျောင်းနေရာကို ကြည့်ခြင်းကို။ ယာစာမိ၊ တောင်းပန်ပါ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ယာစိတဗ္ဗာ၊ တောင်းပန်အပ်၏။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ယာစိတဗ္ဗာ၊ တောင်းပန်အပ်၏။ သဗ္ဗော၊ အလုံးစုံသော။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဝိဟာရဝတ္ထုံ၊ ကျောင်းနေရာကို။ ဩလောကေတုံ၊ ကြည့်ခြင်းငှာ။ သစေ ဥဿဟတိ၊ အကယ်၍ စွမ်းနိုင်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ စွမ်းနိုင်သည်ရှိသော်။ သဗ္ဗေန၊ အလုံးစုံသော။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဩလောကေတဗ္ဗံ၊ ကြည့်အပ်၏။ သဗ္ဗော၊ အလုံးစုံသော။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဝိဟာရဝတ္ထုံ၊ ကျောင်းနေရာကို။ ဩလောကေတုံ၊ ကြည့်ခြင်းငှာ။ နော စေ ဥဿဟတိ၊ အကယ်၍ မစွမ်းနိုင်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ မစွမ်းနိုင်သည်ရှိသော်။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်၌။ ယေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန်ရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ ဇာနိတုံ၊ သိခြင်းငှာ။ ဗျတ္တာ၊ လိမ်မာကုန်သည်။ ပဋိဗလာ၊ စွမ်းနိုင်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ ယာစိတွာ၊ တောင်းပန်၍။ သမ္မန္နိတဗ္ဗာ၊ သမုတ်အပ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ သမ္မန္နိတဗ္ဗာ၊ သမုတ်အပ်ကုန်၏။ ကိံ သမ္မန္နိတဗ္ဗာ၊ အဘယ်သို့ သမုတ်အပ်ကုန်သနည်း။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း-
၃၆၈။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ သဿာမိကံ၊ ဆောက်လုပ်သူ အရှင် ရှိသော။ အတ္တုဒ္ဒေသံ၊ မိမိဟု ဆိုအပ်သော ညွှန်းအပ်သော ပုဂ္ဂိုလ် ရှိသော။ မဟလ္လကံ၊ ကြီးသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကတ္တုကာမော၊ ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဝိဟာရဝတ္ထုဩလောကနံ၊ ကျောင်းနေရာကို ကြည့်ခြင်းကို။ ယာစတိ၊ တောင်းပန်၏။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမဉ္စ၊ ဤအမည် ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဣတ္ထန္နာမဉ္စ၊ ဤအမည် ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ ဝိဟာရဝတ္ထုံ၊ ကျောင်းနေရာကို။ ဩလောကေတုံ၊ ကြည့်ခြင်းငှာ။ သမ္မန္နေယျ၊ သမုတ်ရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ သဿာမိကံ၊ ဆောက်လုပ်သူ အရှင်ရှိသော။ အတ္တုဒ္ဒေသံ၊ မိမိဟု ဆိုအပ်သော ညွှန်းအပ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ရှိသော။ မဟလ္လကံ၊ ကြီးသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကတ္တုကာမော၊ ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဝိဟာရဝတ္ထုဩလောကနံ၊ ကျောင်းနေရာကို ကြည့်ခြင်းကို။ ယာစတိ၊ တောင်းပန်၏။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမဉ္စ၊ ဤအမည် ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဣတ္ထန္နာမဉ္စ၊ ဤအမည် ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ ဝိဟာရဝတ္ထုံ၊ ကျောင်းနေရာကို။ ဩလောကေတုံ၊ ကြည့်ခြင်းငှာ။ သမ္မန္နတိ၊ သမုတ်၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ စ၊ ဤအမည် ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဣတ္ထန္နာမဿ စ၊ ဤအမည် ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ ဝိဟာရဝတ္ထုံ၊ ကျောင်းနေရာကို။ ဩလောကေတုံ၊ ကြည့်ခြင်းငှာ။ သမ္မုတိ၊ သမုတ်ခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင်အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမော စ၊ ဤအမည် ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဣတ္ထန္နာမော စ၊ ဤအမည် ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ ဝိဟာရဝတ္ထုံ၊ ကျောင်းနေရာကို။ ဩလောကေတုံ၊ ကြည့်ခြင်းငှာ။ သမ္မတာ၊ သမုတ်အပ်ကုန်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤနှစ်သက်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္မန္နိတဗ္ဗာ၊ သမုတ်အပ်ကုန်၏။
၃၆၉။ သမ္မတေဟိ၊ သမုတ်အပ်ကုန်ပြီးသော။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဝိဟာရဝတ္ထု၊ ကျောင်းနေရာကို။ ဩလောကေတဗ္ဗံ၊ ကြည့်အပ်၏။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ ဇာနိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသည်။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ “ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ မာ ကရိ၊ မပြုလင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ အနာမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ “အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်ကိုလည်းကောင်း၊” အာရောစေတဗ္ဗံ၊ ကြားအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ ဝိဟာရကာရကေန၊ ကျောင်းကို ပြုတတ်သော။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သံဃံ၊ သံဃာသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဧကံသံ ဧကသ္မိံ အံသေ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စမ္ပယ်တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဝုဍ္ဎာနံ၊ သီတင်းကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာသနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သဿာမိကံ၊ ဆောက်လုပ်သူ အရှင် ရှိသော။ အတ္တုဒ္ဒေသံ၊ မိမိဟု ဆိုအပ်သော ညွှန်းအပ်သော ပုဂ္ဂိုလ် ရှိသော။ မဟလ္လကံ၊ ကြီးသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကတ္တုကာမော၊ ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိ၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သော အဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဝိဟာရဝတ္ထုဒေသနံ၊ ကျောင်းနေရာကို ကြားခြင်းကို။ ယာစာမိ၊ တောင်းပန်ပါ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ယာစိတဗ္ဗာ၊ တောင်းပန်အပ်ကုန်၏။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ယာစိတဗ္ဗာ၊ တောင်းပန်အပ်ကုန်၏။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း-
၃၇၀။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည် ရှိသော။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ သဿာမိကံ၊ ဆောက်လုပ်သူ အရှင် ရှိသော။ အတ္တုဒ္ဒေသံ၊ မိမိဟု ဆိုအပ်သော ညွှန်းအပ်သော ပုဂ္ဂိုလ် ရှိသော။ မဟလ္လကံ၊ ကြီးသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကတ္တုကာမော၊ ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဝိဟာရဝတ္ထုဒေသနံ၊ ကျောင်းနေရာကို ကြားခြင်းကို။ ယာစတိ၊ တောင်းပန်၏။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ ဝိဟာရဝတ္ထုံ၊ ကျောင်းနေရာကို။ ဒေသေယျ၊ ကြားရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ ငါ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည် ရှိသော။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ သဿာမိကံ၊ ဆောက်လုပ်သူ အရှင် ရှိသော။ အတ္တုဒ္ဒေသံ၊ မိမိဟု ဆိုအပ်သော ညွှန်းအပ်သော ပုဂ္ဂိုလ် ရှိသော။ မဟလ္လကံ၊ ကြီးသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကတ္တုကာမော၊ ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဝိဟာရဝတ္ထုဒေသနံ၊ ကျောင်းနေရာကို ကြားခြင်းကို။ ယာစတိ၊ တောင်းပန်၏။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ ဝိဟာရဝတ္ထုံ၊ ကျောင်းနေရာကို။ ဒေသေတိ၊ ကြား၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ ဝိဟာရဝတ္ထုဿ၊ ကျောင်းနေရာကို။ ဒေသနာ၊ ကြားခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင်အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ ဝိဟာရဝတ္ထု၊ ကျောင်းနေရာကို။ ဒေသိတံ၊ ကြားအပ်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤနှစ်သက်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။
၃၇၁။ သာရမ္ဘံ နာမ၊ သာရမ္ဘ မည်သည်ကား။ ကိပိလ္လိကာနံ ဝါ၊ ပုရွက်ဆိတ်တို့၏လည်း။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပစိကာနံ ဝါ၊ ခြတို့၏လည်း။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥန္ဒူရာနံ ဝါ၊ ကြွက်တို့၏လည်း။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဟီနံ ဝါ၊ မြွေတို့၏လည်း။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိစ္ဆိကာနံ ဝါ၊ ကင်းပုဇွန်တို့၏လည်း။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သတပဒီနံ ဝါ၊ ကင်းခြေများတို့၏လည်း။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟတ္ထီနံ ဝါ၊ ဆင်တို့၏လည်း။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဿာနံ ဝါ၊ မြင်းတို့၏လည်း။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သီဟာနံ ဝါ၊ ခြင်္သေ့တို့၏လည်း။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗျဂ္ဃါနံ ဝါ၊ ကျားတို့၏လည်း။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒီပီနံ ဝါ၊ သစ်တို့၏လည်း။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အစ္ဆာနံ ဝါ၊ ဝံတို့၏လည်း။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တရစ္ဆာနံ ဝါ၊ အောင်းတို့၏လည်း။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယေသံ ကေသဉ္စိ၊ အမှတ်မရှိကုန်သော။ တိရစ္ဆာနဂတာနံ၊ တိရစ္ဆာန်ဖြစ်ကုန်သော။ ပါဏာနံ၊ သတ္တဝါတို့၏။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပုဗ္ဗဏ္ဏနိဿိတံ ဝါ၊ ကောက်ခင်းကို မှီသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပရဏ္ဏနိဿိတံ ဝါ၊ ပဲခင်းကို မှီသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဗ္ဘဃာတနိဿိတံ ဝါ၊ ခိုးသူသတ်ရာ နှောင်အိမ်ကို မှီသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာဃာတနနိဿိတံ ဝါ၊ လူသတ်ရာ သင်းချိုင်းကို မှီသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သုသာနနိဿိတံ ဝါ၊ သူကောင်ပုပ်မြှုပ်ရာ သုသာန်ကို မှီသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥယျာနနိဿိတံ ဝါ၊ ဥယျာဉ်ကို မှီသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ရာဇဝတ္ထုနိဿိတံ ဝါ၊ မင်းနေရာကို မှီသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟတ္ထိသာလာနိဿိတံ ဝါ၊ ဆင်တင်းကုတ်ကို မှီသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဿသာလာနိဿိတံ ဝါ၊ မြင်းတင်းကုတ်ကို မှီသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗန္ဓနာဂါရနိဿိတံ ဝါ၊ နှောင်အိမ်ကို မှီသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊
ပါနာဂါရနိဿိတံ ဝါ၊ သေတင်းကုတ်ကို မှီသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သူနနိဿိတံ ဝါ၊ အမဲသတ်တင်းကုတ်ကို မှီသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ရစ္ဆာနိဿိတံ ဝါ၊ လမ်းခရီးကို မှီသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စစ္စရနိဿိတံ ဝါ၊ ခရီးဆုံကို မှီသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သဘာနိဿိတံ ဝါ၊ သဘင်ကို မှီသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံသရဏနိဿိတံ ဝါ၊ ထုတ်ခြင်းလျှိုထွင်းသော ခရီးကို မှီသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧတံ သဗ္ဗံ၊ ဤအလုံးစုံသည်။ သာရမ္ဘံ နာမ၊ သာရမ္ဘ မည်၏။
အပရိက္ကမနံ နာမ၊ အပရိက္ကမန မည်သည်ကား။ ယထာယုတ္တေန၊ ကမြဲတိုင်းသော။ သကဋေန၊ လှည်းဖြင့်။ အနုပရိဂန္တုံ၊ လှည့်လည်၍ သွားခြင်းငှာ။ သမန္တာ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ နိဿေဏိယာ၊ ထန်းကျင့်လှေကားဖြင့်။ အနုပရိဂန္တုံ၊ လှည့်လည်၍ သွားခြင်းငှာ။ န သက္ကာ၊ မတတ်ကောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧတံ၊ ဤဥပစာသည်။ အပရိက္ကမနံ နာမ၊ အပရိက္ကမန မည်၏။
အနာရမ္ဘံ နာမ၊ အနာရမ္ဘ မည်သည်ကား။ ကိပိလ္လိကာနံ ဝါ၊ ပုရွက်ဆိတ်တို့၏လည်း။ အာသယော၊ အမြဲနေရာသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ သံသရဏနိဿိတံ ဝါ၊ ထုတ်ခြင်းလျှိုထွင်းသော ခရီးကို မှီသည်လည်း။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဧတံ သဗ္ဗံ၊ ဤအလုံးစုံသည်။ အနာရမ္ဘံ နာမ၊ အနာရမ္ဘ မည်၏။
သပရိက္ကမနံနာမ၊ သပရိက္ကမန မည်သည်ကား။ ယထာယုတ္တေန၊ ကမြဲတိုင်းသော။ သကဋေန၊ လှည်းဖြင့်။ အနုပရိဂန္တုံ၊ လှည့်လည်၍ သွားခြင်းငှာ။ သမန္တာ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ နိဿေဏိယာ၊ ထန်းကျင့်လှေကားဖြင့်။ အနုပရိဂန္တုံ၊ လှည့်လည်၍ သွားခြင်းငှာ။ သက္ကာ၊ တတ်ကောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧတံ၊ ဤဥပစာသည်။ သပရိက္ကမနံ နာမ၊ သပရိက္ကမန မည်၏။
မဟလ္လကော နာမ၊ မဟလ္လက မည်သည်ကား။ သဿာမိကော၊ ဆောက်လုပ်သူ အရှင် ရှိသော။ ဝိဟာရော၊ ကျောင်းကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
ဝိဟာရော နာမ၊ ဝိဟာရ မည်သည်ကား။ ဥလ္လိတ္တော ဝါ၊ အတွင်း၌ လိမ်းကျံအပ်သည်လည်းကောင်း။ အဝလိတ္တော ဝါ၊ အပ၌ လိမ်းကျံအပ်သည် လည်းကောင်း။ ဥလ္လိတ္တာဝလိတ္တော ဝါ၊ အတွင်းအပ လိမ်းကျံအပ်သည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ကာရေယျာတိ၊ ကာရေယျဟူသည်ကား။ ကရောတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း ပြုအံ့။ ကာရာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပြုစေအံ့။
ဘိက္ခူ ဝါ အနဘိနေယျ ဝတ္ထုဒေသနာယာတိ၊ ဘိက္ခူ ဝါ အနဘိနေယျ ဝတ္ထုဒေသနာယ- ဟူသည်ကား။ ဉတ္တိဒုတိယေန၊ ဉတ်လျှင် နှစ်ကြိမ်မြောက်သော။ ကမ္မေန၊ ကမ္မဝါစာဖြင့်။ ဝိဟာရဝတ္ထုံ၊ ကျောင်းနေရာကို။ န ဒေသာပေတွာ၊ မကြားစေမူ၍။ ကရောတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း ပြုအံ့။ ကာရာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ပြုစေအံ့။ ပယောဂေ၊ လုံ့လတိုင်း လုံ့လတိုင်း၌။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ဧကံ၊ တစ်ခုသော။ ပိဏ္ဍံ၊ မြေဆိုင်သို့။ အနာဂတေ၊ မရောက်မီ။ ထုလ္လစ္စယဿ၊ ထုလ္လစ္စည်းအာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မိံ ပိဏ္ဍေ၊ ထိုမြေဆိုင်သည်။ အာဂတေ၊ ရောက်သည်ရှိသော်။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သံဃာဒိသေသောတိ၊ သံဃာဒိသေသောဟူသည်ကား၊ ။ပ။ တေနပိ၊ ထို့ကြောင့်လည်း။ “သံဃာဒိသေသော”တိ၊ သံဃာဒိသေသော- ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
၃၇၂။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ မကြားအပ်သော ကျောင်းနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ မကြားအပ်သော ကျောင်းနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ မကြားအပ်သော ကျောင်းနေရာ ရှိသော။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ မကြားအပ်သော ကျောင်းနေရာ ရှိသော။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကျောင်းနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကျောင်းနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကျောင်းနေရာ ရှိသော။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကျောင်းနေရာရှိသော။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၃၇၃။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသတိ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ အဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ မကြားအပ်သော ကျောင်းနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန်ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။သာရမ္ဘံ- ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန်မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။အနာရမ္ဘံ- ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသတိ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကျောင်းနေရာရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။သာရမ္ဘံ- ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။အနာရမ္ဘံ- ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၃၇၄။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ ဒေသိတဝတ္ထုကော စ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကျောင်းနေရာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘော စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနော စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ န စ သမာဒိသတိ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း မညွှန်း။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ အဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ မကြားအပ်သော ကျောင်းနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ “ဒေသိတဝတ္ထုကော စ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကျောင်းနေရာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘော စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနော စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ န စ သမာဒိသတိ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း မညွှန်း။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကျောင်းနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန်ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၃၇၅။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ “ဒေသိတဝတ္ထုကော စ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကျောင်းနေရာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘော စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနော စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသတိ စ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း ညွှန်း၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ အဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ မကြားအပ်သော ကျောင်းနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ အဒေသိတဝတ္ထုကော၊ မကြားအပ်သော ကျောင်းနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘော၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနော၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ဝိဟာရာ၊ ကျောင်းကို။ ကယိရတိ ကိရ၊ ပြုအပ်သတတ်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သုဏာတိ၊ ကြား၏။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သာမံ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ “ဒေသိတဝတ္ထုကော စ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကျောင်းနေရာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘော စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနော စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတော ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ ပါဟေတဗ္ဗော၊ စေခိုင်းအပ်၏၊ ။ပ။ “ဒေသိတဝတ္ထုကော စ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကျောင်းနေရာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘော စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတော ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ ပါဟေတဗ္ဗော၊ စေခိုင်းအပ်၏၊ ။ပ။ “ဒေသိတဝတ္ထုကော စ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကျောင်းနေရာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနော
စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတော ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ ပါဟေတဗ္ဗော၊ စေခိုင်းအပ်၏၊ ။ပ။ “ဒေသိတဝတ္ထုကော၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကျောင်းနေရာရှိသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတော ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ ပါဟေတဗ္ဗော၊ စေခိုင်းအပ်၏။ သာမံ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း။ နော စေ ဂစ္ဆေယျ၊ အကယ်၍ မသွားငြားအံ့။ ဒူတံ ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ နော စေ ပဟိဏေယျ၊ အကယ်၍ မစေခိုင်းငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင်ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ “ဒေသိတဝတ္ထုကောစ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကျောင်းနေရာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘော စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနော စ၊ နွားနှစ်ကောင် ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသတိ စ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း ညွှန်း၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကျောင်းနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ဒေသိတဝတ္ထုကော၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကျောင်းနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘော၊ ပိုးရွခြပုန်း စသော ဘေးရန်မရှိသော။ အပရိက္ကမနော၊ နွားနှစ်ကောင် ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော။ ဝိဟာရော၊ ကျောင်းကို။ ကယိရတိ ကိရ၊ ပြုအပ်သတတ်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သုဏာတိ၊ ကြား၏။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သာမံ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ “အနာရမ္ဘော စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနော စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတော ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ ပါဟေတဗ္ဗော၊ စေခိုင်းအပ်၏၊ ။ပ။ “အနာရမ္ဘော၊ ပိုးရွခြပုန်း စသော ဘေးရန် မရှိသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတော ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ ပါဟေတဗ္ဗော၊ စေခိုင်းအပ်၏၊ ။ပ။ “သပရိက္ကမနော၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတော ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ ပါဟေတဗ္ဗော၊ စေခိုင်းအပ်၏၊ ။ပ။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၃၇၆။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ “ဒေသိတဝတ္ထုကော စ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကျောင်းနေရာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘော စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနော စ၊ နွားနှစ်ကောင် ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသတိ စ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း ညွှန်း၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ အဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ မကြားအပ်သော ကျောင်းနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ကာရုကာနံ၊ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ တိဏ္ဏံ၊ သုံးချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ကာရုကာနံ၊ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ကာရုကာနံ၊ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ကာရုကာနံ၊ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ “ဒေသိတဝတ္ထုကော စ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကျောင်းနေရာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ အနာရမ္ဘော စ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသည်လည်းကောင်း။ သပရိက္ကမနော စ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသတိ စ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း ညွှန်း၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကျောင်းနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ကာရုကာနံ၊ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ကာရုကာနံ၊ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။အနာရမ္ဘံ- ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ကာရုကာနံ၊ ပြုကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၃၇၇။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ အဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ မကြားအပ်သော ကျောင်းနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဝိပ္ပကတေ၊ ဆောက်လုပ်၍ မပြီးမီ။ စေ အာဂစ္ဆတိ၊ အကယ်၍ လာအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ လာသည်ရှိသော်။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သော ဝိဟာရော၊ ထိုကျောင်းကို။ အညဿ ဝါ၊ တစ်ပါးသော သူအားလည်း။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ ဘိန္ဒိတွာ ဝါ၊ ဖျက်၍လည်း။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုအပ်၏။ အညဿ ဝါ၊ တစ်ပါးသော သူအားလည်း။ နော စေ ဒဒေယျ၊ အကယ်၍ မပေးငြားအံ့။ ဘိန္ဒိတွာ ဝါ၊ ဖျက်၍လည်း။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ နော စေ ကာရေယျ၊ အကယ်၍ မပြုစေငြားအံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့် တကွ။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာဒိသိတွာ၊ ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွား၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ဒေသိတဝတ္ထုကံ၊ ကြားအပ်ပြီးသော ကျောင်းနေရာ ရှိသော။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဝိပ္ပကတေ၊ ဆောက်လုပ်၍ မပြီးမီ။ စေ အာဂစ္ဆတိ၊ အကယ်၍ လာအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ လာသည်ရှိသော်။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သော ဝိဟာရော၊ ထိုကျောင်းကို။ အညဿ ဝါ၊ တစ်ပါးသော သူအားလည်း။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ ဘိန္ဒိတွာ ဝါ၊ ဖျက်၍လည်း။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကာတဗ္ဗော၊ ပြုစေအပ်၏။ အညဿ ဝါ၊ တစ်ပါးသော သူအားလည်း။ နော စေ ဒဒေယျ၊ အကယ်၍ မပေးငြားအံ့။ ဘိန္ဒိတွာ ဝါ၊ ဖျက်၍လည်း။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ နော စေ ကာရေယျ၊ အကယ်၍ မပြုစေငြားအံ့။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် ရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ အပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ အနာရမ္ဘံ၊ ပိုးရွခြပုန်းစသော ဘေးရန် မရှိသော။ သပရိက္ကမနံ၊ နွားနှစ်ကောင်ကသော လှည်းဖြင့် လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၃၇၈။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ဆောက်လုပ်၍ မပြီးသေးသည်ကို။ အတ္တနာ၊ မိမိကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ဆောက်လုပ်၍ မပြီးသေးသည်ကို။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့ကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့သည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ဆောက်လုပ်၍ မပြီးသေးသည်ကို။ အတ္တနာ၊ မိမိကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့သည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ဆောက်လုပ်၍ မပြီးသေးသည်ကို။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့ကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၃၇၉။ လေဏေ၊ လိုဏ်၌လည်းကောင်း။ ဂုဟာယ၊ ဂူ၌လည်းကောင်း။ တိဏကုဋိကာယ၊ မြက်မိုးကုဋီ၌လည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော သူ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ကာရာပေန္တဿ၊ ပြုစေသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဝါသာဂါရံ၊ နေရာကျောင်းကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ သဗ္ဗတ္ထ၊ အလုံးစုံသော မီးတင်းကုတ်စသည်၌။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
သတ္တမံ၊ ခုနစ်ခုမြောက်သော။ ဝိဟာရကာရသိက္ခာပဒံ၊ ဝိဟာရကာရသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၈-ဒုဋ္ဌဒေါသသိက္ခာပုဒ်
၃၈၀။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ကာလန္ဒကနိဝါပေ၊ ရှဉ့်နက်တို့အား အစာပေး၍ ကျွေးမွေးရာဖြစ်သော။ ဝေဠုဝနေ၊ ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ မလ္လပုတ္တေန၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မတာ ဒဗ္ဗေန၊ အရှင်ဒဗ္ဗသည်။ ဇာတိယာ၊ ပဋိသန္ဓေအားဖြင့်။ သတ္တဝဿေန၊ ခုနစ်နှစ်ဖြင့်။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာဝကေန၊ မြတ်စွာဘုရား တပည့်သားသည်။ ပတ္တဗ္ဗံ၊ ရောက်အပ်သော။ ယံကိဉ္စိ၊ အမှတ်မရှိသော တရားသည်လည်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော တရားသို့။ တေန၊ ထိုအရှင်ဒဗ္ဗသည်။ အနုပ္ပတ္တံ၊ အစဉ်ရောက်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဿ၊ ထိုအရှင်ဒဗ္ဗအား။ ကိဉ္စိ၊ အမှတ်မရှိသော။ ဥတ္တရိ၊ တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးသော မဂ်ကိစ္စ၏ အထက်၌။ ကရဏီယံ၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စသည်။ နတ္ထိ စ၊ မရှိသည်သာတည်း။ ကတဿ ဝါ၊ ပြုအပ်ပြီးသော ကိစ္စကိုလည်း။ ပတိစယော၊ တစ်ဖန်ပွားစေခြင်းသည်။ နတ္ထိ စ၊ မရှိသည်သာတည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ရဟောဂတဿ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ အရပ်သို့ ကပ်သော။ ပဋိသလ္လီနဿ၊ ပုန်းအောင်းသော။ မလ္လပုတ္တဿ၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မတော ဒဗ္ဗဿ၊ အရှင်ဒဗ္ဗအား။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေတသော၊ စိတ်၏။ ပရိဝိတက္ကော၊ အကြံသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။ ကိံ ဥဒပါဒိ၊ အဘယ်သို့ ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။ “မယာ၊ ငါသည်။ ဇာတိယာ၊ ပဋိသန္ဓေအားဖြင့်။ သတ္တဝဿေန၊ ခုနစ်နှစ်ဖြင့်။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ သာဝကေန၊ မြတ်စွာဘုရား တပည့်သားသည်။ ပတ္တဗ္ဗံ၊ ရောက်အပ်သော။ ယံ ကိဉ္စိ၊ အမှတ်မရှိသော တရားသည်လည်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော တရားသို့။ မယာ၊ ငါသည်။ အနုပ္ပတ္တံ၊ အစဉ်ရောက်အပ်ပြီ။ မေ၊ ငါ့အား။ ကိဉ္စိ၊ အမှတ်မရှိသော။ ဥတ္တရိ၊ တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးသော မဂ်ကိစ္စ၏ အထက်၌။ ကရဏီယံ၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စသည်။ နတ္ထိ စ၊ မရှိသည်သာတည်း။ ကတဿ ဝါ၊ ပြုအပ်ပြီးသော ကိစ္စကိုလည်း။ ပတိစယော၊ တစ်ဖန်ပွားစေခြင်းသည်။ နတ္ထိ စ၊ မရှိသည်သာတည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ကိံ၊ အဘယ်မည်သော။ ဝေယျာဝစ္စံ၊ အမှုကြီးငယ်ကို။ ကရေယျံ နု ခေါ၊ ပြုရအံ့နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မလ္လပုတ္တဿ၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မတော ဒဗ္ဗဿ၊ အရှင်ဒဗ္ဗအား။ “အဟံ၊ ငါသည်။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ သေနာသနဉ္စ၊ နေရာကိုလည်း။ ပညပေယျံ၊ ခင်းရမူကား။ ဘတ္တာနိ စ၊ ဆွမ်းတို့ကိုလည်း။ ဥဒ္ဒိသေယျံ၊ ညွှန်းရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ၊” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌၊
မလ္လပုတ္တော၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဒဗ္ဗော၊ အရှင်ဒဗ္ဗသည်။ သာယနှသမယံ၊ ညချမ်းအခါ၌။ ပဋိသလ္လာနာ၊ ပုန်းအောင်ရာမှ။ ဝုဋ္ဌိတော၊ ထခဲ့သည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နီသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ မလ္လပုတ္တော၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဒဗ္ဗော၊ အရှင်ဒဗ္ဗသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ ရဟောဂတဿ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ အရပ်သို့ ကပ်သော။ ပဋိသလ္လီနဿ၊ ပုန်းအောင်းသော။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်အား။ စေတသော၊ စိတ်၏။ ပရိဝိတက္ကော၊ အကြံသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ ကိံ ဥဒပါဒိ၊ အဘယ်သို့ ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။ ‘မယာ၊ ငါသည်။ ဇာတိယာ၊ ပဋိသန္ဓေအားဖြင့်။ သတ္တဝဿေန၊ ခုနစ်နှစ်ဖြင့်။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ သစ္ဆိကတံ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ သာဝကေန၊ မြတ်စွာဘုရား တပည့်သားသည်။ ပတ္တဗ္ဗံ၊ ရောက်အပ်သော။ ယံ ကိဉ္စိ၊ အမှတ်မရှိသော တရားသည်လည်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော တရားသို့။ မယာ၊ ငါသည်။ အနုပ္ပတ္တံ၊ အစဉ်ရောက်အပ်ပြီ။ မေ၊ ငါ့အား။ ကိဉ္စိ၊ အမှတ်မရှိသော။ ဥတ္တရိ၊ တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးသော မဂ်ကိစ္စ၏ အထက်၌။ ကရဏီယံ၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စသည်။ နတ္ထိ စ၊ မရှိသည်သာတည်း။ ကတဿ ဝါ၊ ပြုအပ်ပြီးသော ကိစ္စကိုလည်း။ ပဋိစယော၊ တစ်ဖန်ပွားစေခြင်းသည်။ နတ္ထိ စ၊ မရှိသည်သာတည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ကိံ၊ အဘယ်မည်သော။ ဝေယျာဝစ္စံ၊ အမှုကြီးငယ်ကို။ ကရေယျံ နု ခေါ၊ ပြုရအံ့နည်း။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တဿ မယှံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်အား။ ‘အဟံ၊ ငါသည်။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ သေနာသနဉ္စ၊ နေရာကိုလည်း။ ပညပေယျံ၊ ခင်းရမူကား။ ဘတ္တာနိ စ၊ ဆွမ်းတို့ကိုလည်း။ ဥဒ္ဒိသေယျံ၊ ညွှန်းရမူကား။ ယံနူန၊ ကောင်းလေစွ။ ’ ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ သေနာသနဉ္စ၊ နေရာကိုလည်း။ ပညပေတုံ၊ ခင်းခြင်းငှာ။ ဘတ္တာနိ စ၊ ဆွမ်းတို့ကိုလည်း။ ဥဒ္ဒိသိတုံ၊ ညွှန်းခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဒဗ္ဗ၊ ဒဗ္ဗ။ သာဓု သာဓု၊ ကောင်း၏ ကောင်း၏။ ဒဗ္ဗ၊ ဒဗ္ဗ။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ တွံ၊ သင်သည်။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ သေနာသနဉ္စ၊ နေရာကိုလည်း။ ပညပေဟိ၊ ခင်းလေလော့။ ဘတ္တာနိ စ၊ ဆွမ်းတို့ကိုလည်း။ ဥဒ္ဒိသ၊ ညွှန်းလေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ သာဓု၊ ကောင်းပါပြီ၊” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ မလ္လပုတ္တော၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မာဒဗ္ဗော၊ အရှင်ဒဗ္ဗသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ပစ္စဿောသိ၊ ဝန်ခံ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မလ္လပုတ္တံ၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ ဒဗ္ဗံ၊ ဒဗ္ဗကို။ သေနာသနပညာပကဉ္စ၊ နေရာကို ခင်းတတ်သော ရဟန်းဟူ၍လည်းကောင်း။ ဘတ္တုဒ္ဒေသကဉ္စ၊ ဆွမ်းကို ညွှန်းတတ်သော ရဟန်းဟူ၍လည်းကောင်း။ သမ္မန္နတု၊ သမုတ်လော့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ သမ္မန္နိတဗ္ဗော၊ သမုတ်အပ်၏။ ကိံ သမ္မန္နိတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သမုတ်အပ်သနည်း။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ မလ္လပုတ္တော၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ ဒဗ္ဗော၊ ဒဗ္ဗကို။ ယာစိတဗ္ဗော၊ တောင်းပန်အပ်၏။ ယာစိတွာ၊ တောင်းပန်၍။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း-
၃၈၁။ ‘ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မလ္လပုတ္တံ၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဒဗ္ဗံ၊ အရှင်ဒဗ္ဗကို။ သေနာသနပညာပကဉ္စ၊ နေရာကို ခင်းတတ်သော ရဟန်းဟူ၍လည်းကောင်း။ ဘတ္တုဒ္ဒေသကဉ္စ၊ ဆွမ်းကို ညွှန်းတတ်သော ရဟန်းဟူ၍လည်းကောင်း။ သမ္မန္နေယျ၊ သမုတ်ရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မလ္လပုတ္တံ၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဒဗ္ဗံ၊ အရှင်ဒဗ္ဗကို။ သေနာသနပညာပကဉ္စ၊ နေရာကို ခင်းတတ်သော ရဟန်းဟူ၍လည်းကောင်း။ ဘတ္တုဒ္ဒေသကဉ္စ၊ ဆွမ်းကို ညွှန်းတတ်သော ရဟန်းဟူ၍လည်းကောင်း။ သမ္မန္နတိ၊ သမုတ်၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ မလ္လပုတ္တဿ၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မတော ဒဗ္ဗဿ၊ အရှင်ဒဗ္ဗကို။ သေနာသနပညာပကဿ စ၊ နေရာကို ခင်းတတ်သော ရဟန်းဟူ၍လည်းကောင်း။ ဘတ္တုဒ္ဒေသကဿ စ၊ ဆွမ်းကို ညွှန်းတတ်သော ရဟန်းဟူ၍လည်းကောင်း။ သမ္မုတိ၊ သမုတ်ခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင်အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ မလ္လပုတ္တော၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဒဗ္ဗော၊ အရှင်ဒဗ္ဗကို။ သေနာသနပညာပကော စ၊ နေရာကို ခင်းတတ်သော ရဟန်းဟူ၍လည်းကောင်း။ ဘတ္တုဒ္ဒေသကော စ၊ ဆွမ်းကို ညွှန်းတတ်သော ရဟန်းဟူ၍လည်းကောင်း။ သမ္မတော၊ သမုတ်အပ်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤနှစ်သက်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္မန္နိတဗ္ဗော၊ သမုတ်အပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၃၈၂။ သမ္မတော၊ သမုတ်အပ်ပြီးသော။ မလ္လပုတ္တော၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဒဗ္ဗော ပန၊ အရှင်ဒဗ္ဗသည်ကား။ သဘာဂါနံ၊ သဘောတူကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧကဇ္ဈံ၊ တပေါင်းတည်း။ သေနာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေတိ၊ ခင်း၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ သုတ္တန္တိကာ၊ သုတ္တန်ကို ဆောင်ကုန်၏။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ဧကဇ္ဈံ၊ တပေါင်းတည်း၊
သေနာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေတိ၊ ခင်း၏။ ကိံ ပညပေတိ၊ အဘယ်သို့ ခင်းသနည်း။ “တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ သုတ္တန္တံ၊ သုတ္တန်ကို။ သင်္ဂါယိဿန္တိ၊ ရွတ်ကုန်လတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပညပေတိ၊ ခင်း၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ ဝိနယဓရာ၊ ဝိနည်းကို ဆောင်ကုန်၏။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ဧကဇ္ဈံ၊ တပေါင်းတည်း။ သေနာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေတိ၊ ခင်း၏။ ကိံ ပညပေတိ၊ အဘယ်သို့ ခင်းသနည်း။ “တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ ဝိနယံ၊ ဝိနည်းကို။ ဝိနိစ္ဆိနိဿန္တိ၊ ဆုံးဖြတ်ကုန်လတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပညပေတိ၊ ခင်း၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ ဓမ္မကထိကာ၊ တရားစကား ပြောဟောတတ်ကုန်၏။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ဧကဇ္ဈံ၊ တပေါင်းတည်း။ သေနာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေတိ၊ ခင်း၏။ ကိံ ပညပေတိ၊ အဘယ်သို့ ခင်းသနည်း။ “တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ သာကစ္ဆိဿန္တိ၊ နှီးနှောကုန်လတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပညပေတိ၊ ခင်း၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ ဈာယိနော၊ ဈာန်ဝင်စားလေ့ ရှိကုန်၏။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ဧကဇ္ဈံ၊ တပေါင်းတည်း။ သေနာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေတိ၊ ခင်း၏။ ကိံ ပညပေတိ၊ အဘယ်သို့ ခင်းသနည်း။ “တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ န ဗျာဗာဓိဿန္တိ၊ မကြောင့်ကြကုန်လတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပညပေတိ၊ ခင်း၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ တိရစ္ဆာနကထိကာ၊ တိရစ္ဆာနကထာကို ပြောဟောကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကာယဒဠှီဗဟုလာ၊ ကိုယ်၏ မြဲမြံခိုင်ခံ့ တည်တံ့သော အမှုကို အပြုများကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ တေသံပိ၊ ထိုရဟန်းတို့အားလည်း။ ဧကဇ္ဈံ၊ တပေါင်းတည်း။ သေနာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေတိ၊ ခင်း၏။ ကိံ ပညပေတိ၊ အဘယ်သို့ ခင်းသနည်း။ “အာယသ္မန္တော၊ အရှင်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ဣမာယပိ ရတိယာ၊ ဤမွေ့လျော်ခြင်းဖြင့်လည်း။ အစ္ဆိဿန္တိ၊ နေကုန်လတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပညပေတိ၊ ခင်း၏။ ယေပိ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်လည်း။ ဝိကာလေ၊ အခါမဟုတ်သည်၌။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်၏။ တေသံပိ၊ ထိုရဟန်းတို့အားလည်း။ တေဇောဓာတုံ၊ တေဇောကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော ဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိတွာ၊ ဝင်စား၍။ တေနေ၀ အာလောကေန၊ ထိုအရောင်အလင်းဖြင့်သာလျှင်။ သေနာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေတိ၊ ခင်း၏။ အပိစ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သဉ္စိစ္စ၊ စေတနာရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ “မယံ၊ ငါတို့သည်။ မလ္လပုတ္တဿ၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မတော ဒဗ္ဗဿ၊ အရှင်ဒဗ္ဗ၏။ ဣဒ္ဓိပါဋိဟာရိယံ၊ တန်ခိုးပြာဋိဟာကို။ ပဿိဿာမ၊ ရှုကြည့်ကုန်အံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိကာလေ၊ အခါမဟုတ်သည်၌။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်၏။
တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ မလ္လပုတ္တံ၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဒဗ္ဗံ၊ အရှင်ဒဗ္ဗသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကုန်ပြီး၍။ “အာဝုသော ဒဗ္ဗ၊ ငါ့ရှင်ဒဗ္ဗ။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ သေနာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေဟိ၊ ခင်းလော့၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ မလ္လပုတ္တော၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဒဗ္ဗော၊ အရှင်ဒဗ္ဗသည်။ “ကတ္ထ၊ အဘယ်အရပ်၌။ အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့သည်။ ဣစ္ဆန္တိ၊ အလိုရှိကုန်သနည်း။ ကတ္ထ၊ အဘယ်အရပ်၌။ ပညပေမိ၊ ခင်းရအံ့နည်း၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ သဉ္စိစ္စ၊ စေတနာရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဒူရေ၊ အဝေး၌။ အပဒိသန္တိ၊ ညွှန်းကုန်၏။ ကိံ အပဒိသန္တိ၊ အဘယ်သို့ ညွှန်းကုန်သနည်း။ ’ အာဝုသော ဒဗ္ဗ၊ ငါ့ရှင် ဒဗ္ဗ။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ဂိဇ္ဈကူဋေ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ် အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတေ၊ တောင်၌။ သေနာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေဟိ၊ ခင်းလော့။ အာဝုသော ဒဗ္ဗ၊ ငါ့ရှင် ဒဗ္ဗ။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ စောရပပါတေ၊ ခိုးသူချရာချောက်၌။ သေနာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေဟိ၊ ခင်းလော့။ အာဝုသော ဒဗ္ဗ၊ ငါ့ရှင် ဒဗ္ဗ။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ဣသိဂိလိပဿေ၊ ဣသိဂိလိတောင်နံပါး၌။ ကာဠသိလာယံ၊ ကာဠကျောက်ဂူ၌။ သေနာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေဟိ၊ ခင်းလော့။ အာဝုသော ဒဗ္ဗ၊ ငါ့ရှင် ဒဗ္ဗ။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ဝေဘာရပဿေ၊ ဝေဘာရတောင်နံပါး၌။ သတ္တပဏ္ဏိဂုဟာယံ၊ စရည်းပင်ရောက်ရာ လိုဏ်၌။ သေနာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေဟိ၊ ခင်းလော့။ အာဝုသော ဒဗ္ဗ၊ ငါ့ရှင် ဒဗ္ဗ။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ သီတဝနေ၊ ယင်းတိုက်တော၌။ သပ္ပသောဏ္ဍိကပဗ္ဘာရေ၊ မြွေပါးပျဉ်းနှင့် တူသော လိုဏ်၌။ သေနာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေဟိ၊ ခင်းလော့။ အာဝုသော ဒဗ္ဗ၊ ငါ့ရှင် ဒဗ္ဗ။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ဂေါတမကကန္ဒရာယံ၊ ဂေါတမကချောက်၌။ သေနာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေဟိ၊ ခင်းလော့။ အာဝုသော ဒဗ္ဗ၊ ငါ့ရှင် ဒဗ္ဗ။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ တိန္ဒုကကန္ဒရာယံ၊ တည်ပင်ရောက်သော ချောက်၌။ သေနာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေဟိ၊ ခင်းလော့။ အာဝုသော ဒဗ္ဗ၊ ငါ့ရှင် ဒဗ္ဗ။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ တပေါဒကန္ဒရာယံ၊ တပေါဒချောက်၌။ သေနာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေဟိ၊ ခင်းလော့။ အာဝုသော ဒဗ္ဗ၊ ငါ့ရှင် ဒဗ္ဗ။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ တပေါဒါရာမေ၊ တပေါဒါရုံ၌။ သေနာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေဟိ၊ ခင်းလော့။ အာဝုသော ဒဗ္ဗ၊ ငါ့ရှင် ဒဗ္ဗ။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ဇီဝကမ္ဗဝနေ၊ ဇီဝကဆေးသမား၏ သရက်ဥယျာဉ်၌။ သေနာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေဟိ၊ ခင်းလော့။ အာဝုသော ဒဗ္ဗ၊ ငါ့ရှင် ဒဗ္ဗ။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ မဒ္ဒကုစ္ဆိသ္မိံ၊ မဒ္ဒကုစ္ဆိအရပ်၌။ မိဂဒါယေ၊ သားတို့အား ဘေးမဲ့ပေးရာ တော၌။ သေနာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေဟိ၊ ခင်းလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အပဒိသန္တိ၊ ညွှန်းကုန်၏။
တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ မလ္လပုတ္တော၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဒဗ္ဗော၊ အရှင်ဒဗ္ဗသည်။ တေဇောဓာတုံ၊ တေဇောကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော ဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိတွာ၊ ဝင်စား၍။ ဇလမာနာယ၊ တောက်ပသော။ အင်္ဂုလိယာ၊ လက်ချောင်းဖြင့်။ ပုရတော ပုရတော၊ ရှေ့၌ ရှေ့၌။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ တေပိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်လည်း။ တေနေ၀ အာလောကေန၊ ထိုအရောင်အလင်းဖြင့်သာလျှင်။ မလ္လပုတ္တဿ၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မတော ဒဗ္ဗဿ၊ အရှင်ဒဗ္ဗ၏။ ပိဋ္ဌိတော ပိဋ္ဌိတော၊ နောက်၌ နောက်၌။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကုန်၏။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့၏။ မလ္လပုတ္တော၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဒဗ္ဗော၊ အရှင်ဒဗ္ဗသည်။ “အယံ၊ ဤသည်ကား။ မေဉ္စာ၊ ညောင်စောင်းတည်း။ ဣဒံ၊ ဤသည်ကား။ ပီဌံ၊ အင်းပျဉ်တည်း။ အယံ၊ ဤသည်ကား။ ဘိသိ၊ ဘုံလျှိုတည်း။ ဣဒံ၊ ဤသည်ကား။ ဗိဗ္ဗောဟနံ၊ အုံးတည်း။ ဣဒံ၊ ဤသည်ကား။ ဝစ္စဋ္ဌာနံ၊ ကျင်ကြီးစွန့်ရာအရပ်တည်း။ ဣဒံ၊ ဤသည်ကား၊
ပဿာဝဋ္ဌာနံ၊ ကျင်ငယ် စွန့်ရာအရပ်တည်း။ ဣဒံ၊ ဤသည်ကား။ ပါနီယံ၊ သောက်ရေတည်း။ ဣဒံ၊ ဤသည်ကား။ ပရိဘောဇနီယံ၊ သုံးဆောင်ရေတည်း။ အယံ၊ ဤသည်ကား။ ကတ္တရဒဏ္ဍော၊ တောင်ဝှေးတည်း။ ဣဒံ၊ ဤသည်ကား။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ကတိကသဏ္ဌာနံ၊ ကတိကဝတ်၏ တည်ရာတည်း။ ဣမံ ကာလံ၊ ဤကာလ၌။ ပဝိသိတဗ္ဗံ၊ ဝင်အပ်၏။ ဣမံ ကာလံ၊ ဤကာလ၌။ နိက္ခမိတဗ္ဗံ၊ ထွက်အပ်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သေနာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေတိ၊ ခင်း၏။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ မလ္လာပုတ္တော၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဒဗ္ဗော၊ အရှင်ဒဗ္ဗသည်။ သေနာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေတွာ၊ ခင်းပြီး၍။ ပုနဒေဝ၊ တစ်ဖန်သာလျှင်။ ဝေဠုဝနံ၊ ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်သို့။ ပစ္စဂစ္ဆတိ၊ ပြန်လာ၏။
၃၈၃။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ မေတ္တိယဘူမဇကာ၊ မေတ္တိယဘူမဇက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နဝကာ စေဝ၊ အငယ်တို့သည်လည်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အပ္ပပုညာ စ၊ နည်းသော ဘုန်း ရှိကုန်သည်လည်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ လာမကာနိ၊ ယုတ်ကုန်သော။ ယာနိ သေနာသနာနိ၊ အကြင်နေရာတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တာနိ သေနာသနာနိ၊ ထိုနေရာတို့သည်။ တေသံ၊ ထိုမေတ္တိယဘူမဇကရဟန်းတို့အား။ ပါပုဏန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ လာမကာနိ၊ ယုတ်ကုန်သော။ ဘတ္တာနိ စ၊ ဆွမ်းတို့သည်လည်း။ ပါပုဏန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ထေရာနံ၊ မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ အဘိသင်္ခါရိကံ၊ အလွန်ပြုပြင် စီရင်အပ်သော။ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ ဒါတုံ၊ လှူခြင်းငှာ။ သပ္ပိမ္ပိ၊ ထောပတ်ကိုလည်းကောင်း။ တေလမ္ပိ၊ ဆီကိုလည်းကောင်း။ ဥတ္တရိဘင်္ဂမ္ပိ၊ လက်သုတ်ဟင်းလျာကိုလည်းကောင်း။ ဒါတုံ၊ လှူခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆန္တိ၊ အလိုရှိကုန်၏။ မေတ္တိယဘူမဇကာနံ၊ မေတ္တိယဘူမဇက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ ပန၊ ရဟန်းတို့အားကား။ ပါကတိကံ၊ ပြကတေ့ ပြုပြင်စီရင်အပ်သော။ ယထာရန္ဓံ၊ ချက်မြဲတိုင်းသော။ ဗိလင်္ဂဒုတိယံ၊ ပအုံးရည်လျှင် နှစ်ခုမြောက်သော။ ကဏာဇကံ၊ ဆန်ကွဲထမင်းကို။ ဒေန္တိ၊ လှူကုန်၏။ တေ၊ ထိုမေတ္တိယဘူမဇကရဟန်းတို့သည်။ ပစ္ဆာဘတ္တံ၊ ဆွမ်းစားပြီးသည်မှ နောက်၌။ ပိဏ္ဍပါတပဋိက္ကန္တာ၊ ဆွမ်းစားရာမှ ဖဲကုန်ပြီးသော်။ ထေရေ၊ မထေရ်ကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ တုမှာကံ၊ သင်တို့အား။ ဘတ္တဂ္ဂေ၊ ဆွမ်းစားဇရပ်၌။ ကိံ၊ အဘယ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်သနည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ တုမှာကံ၊ သင်တို့အား။ ဘတ္တဂ္ဂေ၊ ဆွမ်းစားဇရပ်၌။ ကိံ၊ အဘယ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်သနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးကုန်၏။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ထေရာ၊ မထေရ်ကြီးတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ သပ္ပိ၊ ထောပတ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တေလံ၊ ဆီသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဥတ္တရိဘင်္ဂံ၊ လက်သုတ်ဟင်းလျာသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ မေတ္တိယဘူမဇကာ၊ မေတ္တိယဘူမဇက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ ပန၊ ရဟန်းတို့သည်ကား။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသည်။ န အဟောသိ၊ မဖြစ်။ ပါကတိကံ၊ ပြကတေ့သော ပြုပြင်စီရင်အပ်သော။ ယထာရန္ဓံ၊ ချက်မြဲတိုင်းသော။ ဗိလင်္ဂဒုတိယံ၊ ပအုံးရည်လျှင် နှစ်ခုမြောက်သော။ ကဏာဇကံ၊ ဆန်ကွဲ ထမင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ကလျာဏဘတ္တိကော၊ ကလျာဏဘတ္တိက အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူကြွယ်သည်။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ စတုက္ကဘတ္တံ၊ စတုက္ကဘတ်ကိုလည်းကောင်း။ နိစ္စဘတ္တံ၊ နိစ္စဘတ်ကိုလည်းကောင်း။ ဒေတိ၊ လှူ၏။ သော၊ ထိုသူကြွယ်သည်။ ဘတ္တဂ္ဂေ၊ ဆွမ်းစားဇရပ်၌။ သပုတ္တဒါရော၊ သားမယားနှင့်တကွ။ ဥပတိဋ္ဌိတာ၊ အနီး၌ တည်၍။ ပရိဝိသတိ၊ လုပ်ကျွေး၏။ အညေ၊ တစ်ပါးသော ရဟန်းတို့ကို။ ဩဒနေန၊ ဆွမ်းဖြင့်။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးကုန်၏။ အညေ၊ တစ်ပါးသော ရဟန်းတို့ကို။ သူပေန၊ ဟင်းဖြင့်။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးကုန်၏။ အညေ၊ တစ်ပါးသော ရဟန်းတို့ကို။ တေလေန၊ ဆီဖြင့်။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးကုန်၏။ အညေ၊ တစ်ပါးသော ရဟန်းတို့ကို။ ဥတ္တရိဘင်္ဂေန၊ လက်သုတ်ဟင်းလျာဖြင့်။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးကုန်၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ကလျာဏဘတ္တိကဿ၊ ကလျာဏဘတ္တိက အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိနော၊ သူကြွယ်၏။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ သွာတနာယ၊ နက်ဖြန်ကောင်းမှု အကျိုးငှာ။ မေတ္တိယဘူမဇကာနံ၊ မေတ္တိယဘူမဇက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ညွှန်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကလျာဏဘတ္တိကော၊ ကလျာဏဘတ္တိက အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူကြွယ်သည်။ အာရာမံ၊ အရံသို့။ ကေနစိဒေဝ ကရဏီယေန၊ တစ်စုံတစ်ခုသော ပြုဖွယ်ကိစ္စဖြင့်သာလျှင်။ အဂမာသိ၊ သွား၏။ သော၊ ထိုသူကြွယ်သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ မလ္လပုတ္တော၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဒဗ္ဗော၊ အရှင်ဒဗ္ဗသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်ဒဗ္ဗရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ မလ္လပုတ္တံ၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သေ။ အာယသ္မန္တံ ဒဗ္ဗံ၊ အရှင်ဒဗ္ဗကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နံ ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ ကလျာဏဘတ္တိကံ၊ ကလျာဏဘတ္တိက အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိံ၊ သူကြွယ်ကို။ မလ္လပုတ္တော၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဒဗ္ဗော၊ အရှင်ဒဗ္ဗသည်။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿေသိ၊ ကောင်းစွာ ပြ၏။ သမာဒပေသိ၊ ဆောက်တည်စေ၏။ သမုတ္တေဇေသိ၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေ၏။ သမ္ပဟံသေသိ၊ ကောင်းစွာ ရွှင်စေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကလျာဏဘတ္တိကော၊ ကလျာဏဘတ္တိက အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူကြွယ်သည်။ မလ္လပုတ္တေန၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မတာ ဒဗ္ဗေန၊ အရှင်ဒဗ္ဗသည်။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿိတော၊ ကောင်းစွာ ပြအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ သမာဒပိတော၊ ဆောက်တည်စေအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ သမုတ္တေဇိတော၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ သမ္ပဟံသိတော၊ ကောင်းစွာ ရွှင်စေအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ မလ္လပုတ္တံ၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဒဗ္ဗံ၊ အရှင်ဒဗ္ဗကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ကဿ၊ အဘယ်ရဟန်းအား။ အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ ဃရေ၊ အိမ်၌။ သွာတနာယ၊ နက်ဖြန်ကောင်းမှုအကျိုးငှာ။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ညွှန်းအပ်သနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဂဟပတိ၊ သူကြွယ်။ မေတ္တိယဘူမဇကာနံ၊ မေတ္တိယဘူမဇက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား၊
တုမှာကံ၊ သင်တို့၏။ ဃရေ၊ အိမ်၌။ သွာတနာယ၊ နက်ဖြန် ကောင်းမှုအကျိုးငှာ။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ညွှန်းအပ်၏၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကလျာဏဘတ္တိကော၊ ကလျာဏဘတ္တိက အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူကြွယ်သည်။ အနတ္တမနော၊ နှလုံးမသာယာခြင်းသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ပါပဘိက္ခူ၊ ယုတ်မာသော ရဟန်းတို့သည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဃရေ၊ အိမ်၌။ ဘုဉ္ဇိဿန္တိ နာမ၊ စားကုန်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဃရံ၊ အိမ်သို့။ ဂန္တွာ၊ ရောက်သည်ရှိသော်။ ဒါသိံ၊ ကျွန်မကို။ အာဏာပေသိ၊ စေခိုင်း၏။ ကိံ အာဏာပေသိ၊ အဘယ်သို့ စေခိုင်းသနည်း။ “ဇေ၊ ကျွန်မ။ သွေ၊ နက်ဖြန်။ ဘတ္တိကာ၊ ဆွမ်းကို အလိုရှိကုန်သော။ ယေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ ကောဋ္ဌကေ၊ တံခါးမုခ်၌။ အာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေတွာ၊ ခင်း၍။ ဗိလင်္ဂဒုတိယေန၊ ပအုံးရည်လျှင် နှစ်ခုမြောက်သော။ ကဏာဇကေန၊ ဆန်ကွဲထမင်းဖြင့်။ ပရိဝိသ၊ လုပ်ကျွေးလေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေသိ၊ စေခိုင်း၏။ “အယျ၊ အရှင်။ ဧဝံ သာဓု၊ ကောင်းပါပြီ၊” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ သာ ဒါသီ၊ ထိုကျွန်မသည်။ ကလျာဏဘတ္တိကဿ၊ ကလျာဏဘတ္တိက အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိနော၊ သူကြွယ်အား။ ပစ္စဿောသိ၊ ဝန်ခံ၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မေတ္တိယဘူမဇကာ၊ မေတ္တိယဘူမဇက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဟိယျော ခေါ၊ နက်ဖြန်သာလျှင်။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ကလျာဏဘတ္တိကဿ၊ ကလျာဏဘတ္တိက အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိနော၊ သူကြွယ်၏။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ညွှန်းအပ်ပြီ။ သွေ၊ နက်ဖြန်။ အမှေ၊ ငါတို့ကို။ ကလျာဏဘတ္တိကော၊ ကလျာဏဘတ္တိက အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူကြွယ်သည်။ သပုတ္တဒါရော၊ သားမယားနှင့်တကွ။ ဥပတိဋ္ဌိတွာ၊ အနီး၌ တည်၍။ ပရိဝိသိဿတိ၊ လုပ်ကျွေးလတ္တံ့။ အညေ၊ တစ်ပါးသော ရဟန်းတို့ကို။ ဩဒနေန၊ ဆွမ်းဖြင့်။ ပုစ္ဆိဿန္တိ၊ မေးကုန်လတ္တံ့။ အညေ၊ တစ်ပါးသော ရဟန်းတို့ကို။ သူပေန၊ ဟင်းဖြင့်။ ပုစ္ဆိဿန္တိ၊ မေးကုန်လတ္တံ့။ အညေ၊ တစ်ပါးသော ရဟန်းတို့ကို။ တေလေန၊ ဆီဖြင့်။ ပုစ္ဆိဿန္တိ၊ မေးကုန်လတ္တံ့။ အညေ၊ တစ်ပါးသော ရဟန်းတို့ကို။ ဥတ္တရိဘင်္ဂေန၊ လက်သုတ်ဟင်းလျာဖြင့်။ ပုစ္ဆိဿန္တိ၊ မေးကုန်လတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ တေ၊ ထိုမေတ္တိယဘူမဇက ရဟန်းတို့သည်။ တေနေ၀ သောမနဿေန၊ ထိုဝမ်းမြောက်ခြင်းဖြင့်သာလျှင်။ စိတ္တရူပံ၊ စိတ်သဘောရှိတိုင်း။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်၌။ န သုပိံသု၊ မအိပ်ကုန်။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မေတ္တိယဘူမဇကာ၊ မေတ္တိယဘူမဇက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပုဗ္ဗဏှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်ကုန်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူကုန်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ကလျာဏဘတ္တိကဿ၊ ကလျာဏဘတ္တိက အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိနော၊ သူကြွယ်၏။ နိဝေသနံ၊ အိမ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအိမ်ရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်ကုန်၏။ သာ ဒါသီ၊ ထိုကျွန်မသည်။ ဒူရတောဝ၊ အဝေးမှသာလျှင်။ အာဂစ္ဆန္တေ၊ လာကုန်သော။ မေတ္တိယဘူမဇကေ၊ မေတ္တိယဘူမဇက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အဒ္ဒသ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်ပြီး၍။ ကောဋ္ဌကေ၊ တံခါးမုခ်၌။ အာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေတွာ၊ ခင်း၍။ မေတ္တိယဘူမဇကေ၊ မေတ္တိယဘူမဇက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ နိသီဒထ၊ ထိုင်နေတော်မူကုန်လော့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မေတ္တိယဘူမဇကာနံ၊ မေတ္တိယဘူမဇက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “နိဿံသယံ ခေါ၊ မချွတ်သာလျှင်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ကောဋ္ဌကေ၊ တံခါးမုခ်၌။ နိသီဒေယျာမ၊ ထိုင်နေရကုန်၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းသည်။ န တာ၀ သိဒ္ဓံ ဘဝိဿတိ၊ မကျက်သေးသည်ဖြစ်လတ္တံ့၊” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဒါသီ၊ ထိုကျွန်မသည်။ ဗိလင်္ဂဒုတိယေန၊ ပအုံးရည်လျှင် နှစ်ခုမြောက်သော။ ကဏာဇကေန၊ ဆန်ကွဲထမင်းဖြင့်။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ ဘုဉ္ဇထ၊ ဘုန်းပေးတော်မူကြပါကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥပဂစ္ဆိ၊ ကပ်၏။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ မယံ ခေါ၊ ငါတို့သည်ကား။ နိစ္စဘတ္တိကာ၊ နိစ္စဘတ် ရှိကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အပိစ၊ စင်စစ်သော်ကား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဟိယျောဝ၊ ယမန်နေ့ကပင်လျှင်။ ‘ဇေ၊ ကျွန်မ။ သွေ၊ နက်ဖြန်။ ဘတ္တိကာ၊ ဆွမ်းကို အလိုရှိကုန်သော။ ယေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ ကောဋ္ဌကေ၊ တံခါးမုခ်၌။ အာသနံ၊ နေရာကို။ ပညပေတွာ၊ ခင်း၍။ ဗိလင်္ဂဒုတိယေန၊ ပအုံးရည်လျှင် နှစ်ခုမြောက်သော။ ကဏာဇကေန၊ ဆန်ကွဲထမင်းဖြင့်။ ပရိဝိသာဟိ၊ လုပ်ကျွေးလေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဂဟပတိနာ၊ သူကြွယ်သည်။ အာဏတ္တာ၊ စေခိုင်းအပ်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ ဘုဉ္ဇထ၊ ဘုဉ်းပေးတော်မူကြပါကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မေတ္တိယဘူမဇကာ၊ မေတ္တိယဘူမဇက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဟိယျော ခေါ၊ ယမန်နေ့ကပင်လျှင်။ ကလျာဏဘတ္တိကော၊ ကလျာဏဘတ္တိက အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူကြွယ်သည်။ အာရာမံ၊ အရံသို့။ မလ္လပုတ္တဿ၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ ဒဗ္ဗဿ၊ ဒဗ္ဗ၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ အဂမာသိ၊ သွား၏။ နိဿံသယံ ခေါ၊ မချွတ်သာလျှင်။ မယံ၊ ငါတို့ကို။ မလ္လပုတ္တေန၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ ဒဗ္ဗေန၊ ဒဗ္ဗသည်။ ဂဟပတိနော၊ သူကြွယ်၏။ အန္တရေ၊ အတွင်း၌။ ပရိဘိန္နာ၊ ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ တေ၊ ထိုမေတ္တိယဘူမဇကရဟန်းတို့သည်။ တေနေ၀ ဒေါမနဿေန၊ ထိုနှလုံးမသာယာခြင်းဖြင့်သာလျှင်။ စိတ္တရူပံ၊ စိတ်သဘောရှိတိုင်း။ န ဘုဉ္ဇိံသု၊ မစားကုန်။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မေတ္တိယဘူမဇကာ၊ မေတ္တိယဘူမဇက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပစ္ဆာဘတ္တံ၊ ဆွမ်းစားပြီးသည်မှ နောက်၌။ ပိဏ္ဍပါတပဋိက္ကန္တာ၊ ဆွမ်းစားရာမှ ဖဲကုန်ပြီးသည်ရှိသော်။ အာရာမံ၊ အရံသို့။ ဂန္တွာ၊ သွားကုန်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ ပဋိသာမေတွာ၊ သိုမှီးကုန်၍။ ဗဟာရာမကောဋ္ဌကေ၊ အရံ၏အပ တံခါးမုခ်၌။ သံဃာဋိပလ္လတ္ထိကာယ၊ ဒုကုဋ်အာယောဂပတ်ဖွဲ့သဖြင့်။ တုဏှီဘူတာ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေကုန်သည်ဖြစ်၍။ မင်္ကုဘူတာ၊ နှလုံးမသာယာကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပတ္တက္ခန္ဓာ၊ လည်ငိုက်စိုက်ကျကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဓောမုခါ၊ ငုံ့သော မျက်နှာ ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဇ္ဈာယန္တာ၊ ကြံမှိုင်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အပ္ပဋိဘာဏာ၊ စကား မဆိုကုန်သည်ဖြစ်၍။ နိသီဒိံသု၊ ထိုင်နေကုန်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မေတ္တိယာ၊ မေတ္တိယ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ မေတ္တိယဘူမဇကာ၊ မေတ္တိယဘူမဇက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေန၊ ထိုမေတ္တိယဘူမဇက ရဟန်းတို့ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ မေတ္တယဘူမဇကေ၊ မေတ္တိယဘူမဇက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “အယျာ၊ အရှင်တို့။ ဝန္ဒာမိ၊ ရှိခိုးပါ၏၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ လျှောက်အပ်သည်ရှိသော်။ မေတ္တိယဘူမဇကာ၊ မေတ္တိယဘူမဇက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နာလပိံသု၊ စကားမဆိုကုန်။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း၊ ။ပ။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ မေတ္တိယာ၊ မေတ္တိယအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခူနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ မေတ္တိယဘူမဇကေ၊ မေတ္တိယဘူမဇက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “အယျာ၊ အရှင်တို့။ ဝန္ဒာမိ၊ ရှိခိုးပါ၏၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ် မြောက်လည်း။ မေတ္တိယဘူမဇကာ၊ မေတ္တိယဘူမဇက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နာလပိံသု၊ စကားမဆိုကုန်။ “အယျာနံ၊ အရှင်တို့အား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ အပရဇ္ဈာမိ၊ ပြစ်မှားမိသနည်း။ အယျာ၊ အရှင်တို့သည်။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်နှင့်။ နာလပန္တိ၊ စကားမဆိုကုန်သနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ တထာ၊ ထိုငါတို့ဖြစ်တိုင်းဆိုအံ့။ တွံ၊ သင်သည်။ အမှေ၊ ငါတို့ကို။ မလ္လပုတ္တေန၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ ဒဗ္ဗေန၊ ဒဗ္ဗသည်။ ဝိဟေဌီယမာနေ၊ ညဉ်းဆဲအပ်သည်တို့ကို။ ဟိ ကသ္မာ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ အဇ္ဈုပေက္ခသိ၊ လစ်လျူရှုဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အယျာ၊ အရှင်တို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကိံ၊ အဘယ်အမှုကို။ ကရောမိ၊ ပြုရအံ့နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ တွံ၊ သင်သည်။ သစေ ဣစ္ဆေယျာသိ၊ အကယ်၍ အလိုရှိငြားအံ့။ အဇ္ဇေဝ၊ ယနေ့ပင်လျှင်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မလ္လပုတ္တံ၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ ဒဗ္ဗံ၊ ဒဗ္ဗကို။ နာသာပေယျ၊ ဖျက်ဆီးစေတော်မူရာ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “အယျာ၊ အရှင်တို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကိံ၊ အဘယ်အမှုကို။ ကရောမိ၊ ပြုရအံ့နည်း။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကိံ၊ အဘယ်အမှုကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ သက္ကာ၊ တတ်ကောင်းသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမ၊ ကပ်လေလော့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေဟိ၊ လျှောက်လေလော့။ ကိံ ဝဒေဟိ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်ရအံ့နည်း။ ‘ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣဒံ၊ ဤအရှင်ဒဗ္ဗပြုကျင့်သော အမှုသည်။ နစ္ဆန္နံ၊ မလျောက်ပတ်။ နပ္ပတိရူပံ၊ မသင့်တင့်။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယာယံ ယာ အယံ ဒိသာ၊ အကြင်အရပ် မျက်နှာသည်။ အဘယာ၊ ဘေးမရှိ။ အနီတိကာ၊ ရန်မရှိ။ အနုပဒ္ဒဝါ၊ ဥပဒ္ဒဝေါ မရှိ။ သာယံ သာ အယံ ဒိသာ၊ ထိုအရပ်မျက်နှာသည်။ သဘယာ၊ ဘေးနှင့် တကွဖြစ်၏။ သဤတိကာ၊ ရန်နှင့် တကွဖြစ်၏။ သဥပဒ္ဒဝါ၊ ဥပဒ္ဒဝေါနှင့် တကွဖြစ်၏။ ယတော၊ အကြင်အရပ်၌။ နိဝါတံ၊ မုန်တိုင်းလေပွေ မရှိ။ တတော၊ ထိုအရပ်၌။ သဝါတံ၊ မုန်တိုင်းလေပွေနှင့် တကွဖြစ်၏။ ဥဒကံ၊ ရေသည်။ အာဒိတ္တံ မညေ၊ ပြောင်ပြောင် တောက်သကဲ့သို့ ထင်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ မလ္လပုတ္တေန၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အယျေန ဒဗ္ဗေန၊ အရှင်ဒဗ္ဗသည်။ ဒူသိတာ၊ ဖျက်ဆီးအပ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေဟိ၊ လျှောက်လေလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အယျာ၊ အရှင်တို့။ ဧဝံ သာဓု၊ ကောင်းပါပြီ၊” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ မေတ္တိယာ၊ မေတ္တိယအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခူနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ မေတ္တိယဘူမဇကာနံ၊ မေတ္တိယဘူမဇက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ပဋိဿုတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌာသိ၊ တည်၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတာ ခေါ၊ တည်ပြီးသော။ မေတ္တိယာ၊ မေတ္တိယ အမည်ရှိသော။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣဒံ၊ ဤအရှင်ဒဗ္ဗ ပြုကျင့်သော အမှုသည်။ နစ္ဆန္နံ၊ မလျောက်ပတ်။ နပ္ပတိရူပံ၊ မသင့်တင့်။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယာယံ ယာ အယံ ဒိသာ၊ အကြင်အရပ်မျက်နှာသည်။ အဘယာ၊ ဘေးမရှိ။ အနီတိကာ၊ ရန်မရှိ။ အနုပဒ္ဒဝါ၊ ဥပဒ္ဒဝေါ မရှိ။ သာယံ သာ အယံ ဒိသာ၊ ထိုအရပ်မျက်နှာသည်။ သဘယာ၊ ဘေးနှင့်တကွဖြစ်၏။ သဤတိကာ၊ ရန်နှင့် တကွဖြစ်၏။ သဥပဒ္ဒဝါ၊ ဥပဒ္ဒဝေါနှင့် တကွဖြစ်၏။ ယတော၊ အကြင်အရပ်၌။ နိဝါတံ၊ မုန်တိုင်းလေပွေ မရှိ။ တတော၊ အရပ်၌။ သဝါတံ၊ မုန်တိုင်းလေပွေနှင့်တကွ ဖြစ်၏။ ဥဒကံ၊ ရေသည်။ အာဒိတ္တံ မညေ၊ ပြောင်ပြောင်တောက်သကဲ့သို့ ထင်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ မလ္လပုတ္တေန၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အယျေန ဒဗ္ဗေန၊ အရှင်ဒဗ္ဗသည်။ ဒူသိတာ၊ ဖျက်ဆီးအပ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။
၃၈၄။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ သန္နိပါတာပေတွာ၊ စည်းဝေးစေ၍။ မလ္လပုတ္တံ၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဒဗ္ဗံ၊ အရှင်ဒဗ္ဗကို။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ကိံ ပဋိပုစ္ဆိ၊ အဘယ်သို့ မေးတော်မူသနည်း။ “ဒဗ္ဗ၊ ဒဗ္ဗ။ တွံ၊ သင်သည်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမသည်။ အာဟ၊ လျှောက်၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော အမှုကို။ ကတ္တာ၊ ပြုဖူး၏ဟူ၍။ သရသိ၊ အောက်မေ့မိ၏လော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဇာနာတိ၊ သိတော်မူ၏။ တထာ၊ ထိုသိတော်မူတိုင်းပင်တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်၊ ။ပ။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မလ္လပုတ္တံ၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဒဗ္ဗံ၊ အရှင်ဒဗ္ဗကို။ “ဒဗ္ဗ၊ ဒဗ္ဗ။ တွံ၊ သင်သည်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမသည်။ အာဟ၊ လျှောက်၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော အမှုကို။ ကတ္တာ၊ ပြုဖူး၏ဟူ၍။ သရသိ၊ အောက်မေ့မိ၏လော၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဇာနာတိ၊ သိတော်မူ၏။ တထာ၊ ထိုသိတော်မူတိုင်းပင်တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဒဗ္ဗ၊ ဒဗ္ဗ။ ဒဗ္ဗာ၊ ဖြေခြင်း၌ လိမ္မာကုန်သော ပညာရှိတို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ န ခေါ နိဗ္ဗေဌေန္တိ၊ မဖြေကုန်။ တယာ၊ သင်သည်။ သစေ ကတံ၊ အကယ်၍ ပြုမိသည်ဖြစ်အံ့။ ကတန္တိ၊ ပြုမိပါ၏ ဘုရားဟူ၍။ ဝဒေဟိ၊ လျှောက်လော့။ တယာ၊ သင်သည်။ သစေ အကတံ၊ အကယ်၍ မပြုမိသည်ဖြစ်အံ့။ အကတန္တိ၊ မပြုမိပါဘုရားဟူ၍။ ဝဒေဟိ၊ လျှောက်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယတော ယသ္မိံကာလေ၊ အကြင်အခါ၌။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဇာတော၊ အရိယာစစ် ရဟန္တာဖြစ်၏။ တတော၊ ထိုအခါမှ။ ပဘုတိ၊ စ၍။ သုပိနန္တေနပိ၊ အိပ်မက်ဖြင့်လည်း။ မေထုနံ ဓမ္မံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝိတာ၊ မှီဝဲဖူး၏ဟူ၍။ နာဘိဇာနာမိ၊ မသိပါ။ ဇာဂရော၊ နိုးကြားသော အကျွန်ုပ်သည်။ ပဂေဝ၊ အဘယ်ဆိုဖွယ်ရာရှိအံ့နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ မေတ္တိယံ၊ မေတ္တိယ အမည်သော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ နာသေထ၊ ဖျက်ဆီးကြကုန်လော့။ ဣမေ စ ဘိက္ခူ၊ ဤရဟန်းတို့ကိုလည်း။ အနုယုဉ္ဇထ၊ စိစစ်ကြကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဣဒံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ ဝတွာ၊ မိန့်တော်မူပြီး၍။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထတော်မူ၍။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းသို့။ ပါဝိသိ၊ ဝင်တော်မူ၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ မေတ္တိယံ၊ မေတ္တိယ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ နာသေသုံ၊ ဖျက်ဆီးကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မေတ္တိယဘူမဇကာ၊ မေတ္တိယဘူမဇက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ မေတ္တိယံ၊ မေတ္တိယ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ မာ နာသေထ၊ မဖျက်ဆီးကြကုန်လင့်။ သာ၊ ထိုမေတ္တိယ အမည်ရှိသော ရဟန်းမိန်းမသည်။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုကို။ န အပရဇ္ဈတိ၊ မပြစ်မှား။ ကုပိတေဟိ၊ အမျက်ထွက်ကုန်သော။ အနတ္တမနေဟိ၊ နှလုံးမသာယာကုန်သော။ စာဝနာဓိပ္ပါယေဟိ၊ သာသနာတော်မှ ရွေ့လျောစေလိုကုန်သော။ အမှေဟိ၊ ငါတို့သည်။ သာ၊ ထိုမေတ္တိယ အမည်ရှိသော ရဟန်းမိန်းမကို။ ဥဿာဟိတာ၊ တိုက်တွန်းအပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ မလ္လပုတ္တံ၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဒဗ္ဗံ၊ အရှင်ဒဗ္ဗကို။ အမူလကေန၊ မြင်ခြင်း ကြားခြင်း ရွံရှာခြင်း အရင်းမရှိသော။ ပါရာဇိကေန ဓမ္မေန၊ ပါရာဇိကအာပတ်ဖြင့်။ အနုဒ္ဓံသေထ ကိံ ပန၊ စွပ်စွဲကုန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သမနုယုဉ္ဇိတေ၊ မေးစိစစ်အပ်သည်ရှိသော်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဧဝံ၊ ဟုတ်ပါကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ အလိုနည်းကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ မေတ္တိယဘူမဇကာ၊ မေတ္တိယဘူမဇက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ မလ္လပုတ္တံ၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဒဗ္ဗံ၊ အရှင်ဒဗ္ဗကို။ အမူလကေန၊ မြင်ခြင်း ကြားခြင်း ရွံရှာခြင်း အရင်းမရှိသော။ ပါရာဇိကေန ဓမ္မေန၊ ပါရာဇိကအာပတ်ဖြင့်။ အနုဒ္ဓံသေဿန္တိ နာမ၊ စွပ်စွဲကုန်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ မေတ္တိယဘူမဇကေ၊ မေတ္တိယဘူမဇက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ မလ္လပုတ္တံ၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ ဒဗ္ဗံ၊ ဒဗ္ဗကို။ အမူလကေန၊ မြင်ခြင်း ကြားခြင်း ရွံရှာခြင်း အရင်းမရှိသော။ ပါရာဇိကေန ဓမ္မေန၊ ပါရာဇိကအာပတ်ဖြင့်။ အနုဒ္ဓံသေထ၊ စွပ်စွဲကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ ။ပ။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ မလ္လပုတ္တံ၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ ဒဗ္ဗံ၊ ဒဗ္ဗကို။ အမူလကေန၊ မြင်ခြင်း ကြားခြင်း ရွံရှာခြင်း အရင်းမရှိသော။ ပါရာဇိကေန ဓမ္မေန၊ ပါရာဇိကအာပတ်ဖြင့်။ အနုဒ္ဓံသေဿထ နာမ၊ စွပ်စွဲကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၃၈၅။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုံ၊ တစ်ပါးသော ရဟန်းကို။ ဒုဋ္ဌော၊ အမျက်သည် ဖျက်ဆီးအပ်သည်ဖြစ်၍။ ဒေါသော၊ သူတစ်ပါးကို ဖျက်ဆီးတတ်သည်ဖြစ်၍။ အပ္ပတီတော၊ ပီတိသုခတို့သည် ကြဉ်အပ်သည်ဖြစ်၍။ နံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဣမမှာ ဗြဟ္မစရိယာ၊ ဤမြတ်သော အကျင့်မှ။ အပ္ပေ၀ နာမ စာဝေယျံ၊ စင်စစ်ရွေ့လျောစေအံ့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အမူလကေန၊ မြင်ခြင်း ကြားခြင်း ရွံရှာခြင်း အရင်းမရှိသော။ ပါရာဇိကေန ဓမ္မေန၊ ပါရာဇိကအာပတ်ဖြင့်။ အနုဒ္ဓံသေယျ၊ စွပ်စွဲငြားအံ့။ တတော၊ ထိုစွပ်စွဲပြီးသည်မှ။ အပရေန၊ တစ်ပါးသော။ သမယေန၊ အခါ၌။ သမနုဂ္ဂါဟီယမာနော ဝါ၊ မေးစိစစ်အပ်သော် လည်းကောင်း။ အသမနုဂ္ဂါဟီယမာနော ဝါ၊ မမေး မစိစစ်အပ်သော်လည်းကောင်း။ တံ အဓိကရဏံ၊ ထိုအဓိကရုဏ်းသည်။ အမူလကဉ္စေဝ၊ မြင်ခြင်း ကြားခြင်း ရွံရှာခြင်း အရင်းမရှိသည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု စ၊ စွပ်စွဲသော ရဟန်းသည်လည်း။ ဒေါသံ၊ အပြစ်ကို။ ပတိဋ္ဌာတိ၊ ဝန်ခံ၍ တည်၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သံဃာဒိသေသော၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိ နိကာယော၊ အာပတ်အပေါင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၃၈၆။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပန- ဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်၊ ။ပ။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခု- ဟူသည်ကား၊ ။ပ။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခု- ဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏-
ဘိက္ခုန္တိ၊ ဘိက္ခုံ- ဟူသည်ကား။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။
ဒုဋ္ဌော ဒေါသောတိ၊ ဒုဋ္ဌော ဒေါသော- ဟူသည်ကား။ ကုပိတော၊ အမျက်ထွက်သည်။ အနတ္တမနော၊ နှလုံးမသာယာသည်။ အနဘိရဒ္ဓေါ၊ မမွေ့လျော်သော စိတ်ရှိသည်။ အာဟတစိတ္တော၊ ထိပါးအပ်သော စိတ်ရှိသည်။ ခိလဇာတော၊ ငြောင့်တံသင်းကဲ့သို့ ဖြစ်သော စိတ်ရှိသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။
အပ္ပတီတောတိ၊ အပ္ပတီတော- ဟူသည်ကား။ တေနစ ကောပေန၊ ထိုအမျက်ဖြင့်လည်းကောင်း။ တေန စ ဒေါသေန၊ ထိုအပြစ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ တာယ စ အနတ္တမနတာယ၊ ထိုနှလုံးမသာယာခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ တာယ စ အနဘိရဒ္ဓိယာ၊ ထိုမမွေ့လျော်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ အပ္ပတီတော၊ ပီတိသုခတို့သည် ကြဉ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အမူလကံ နာမ၊ အမူလက မည်သည်ကား။ အဒိဋ္ဌံ၊ မမြင်အပ်။ အသုတံ၊ မကြားအပ်။ အပရိသင်္ကိတံ၊ မယုံမှားအပ်။
ပါရာဇိကေန ဓမ္မေနာတိ၊ ပါရာဇိကေန ဓမ္မေန- ဟူသည်ကား။ စတုန္နံ၊ လေးပါးသော ပါရာဇိကတို့တွင်။ အညတရေန၊ တစ်ပါးပါးဖြင့်။
အနုဒ္ဓံသေယျာတိ၊ အနုဒ္ဓံသေယျ- ဟူသည်ကား။ စောဒေတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း စောဒနာ၏။ စောဒါပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း စောဒနာစေ၏။
အပ္ပေ၀ နာမ နံ ဣမမှာ ဗြဟ္မစရိယာ စာဝေယျန္တိ၊ အပ္ပေ၀ နာမ နံ ဣမမှာ ဗြဟ္မစရိယာ စာဝေယျံဟူသည်ကား။ ဘိက္ခုဘာဝါ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်မှ။ စာဝေယျံ၊ ရွေ့လျောစေအံ့။ သမဏဓမ္မာ၊ ရဟန်းတရားမှ။ စာဝေယျံ၊ ရွေ့လျောစေအံ့။ သီလက္ခန္ဓာ၊ သီလကျေးဇူးမှ။ စာဝေယျံ၊ ရွေ့လျောစေအံ့။ တပေါဂုဏာ၊ အကျင့်တည်းဟူသော ဂုဏ်မှ။ စာဝေယျံ၊ ရွေ့လျောစေအံ့။
တတော အပရေန သမယေနာတိ၊ တတော အပရေန သမယေန- ဟူသည်ကား။ ယသ္မိံ ခဏေ၊ အကြင်ခဏ၌။ အနုဒ္ဓံသိတော၊ စွပ်စွဲအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ခဏံ၊ ထိုခဏကို။ တံ လယံ၊ ထိုလယကို။ တံ မုဟုတ္တံ၊ ထိုမုဟုတ္တကို။ ဝီတိဝတ္တေ၊ လွန်သည်ရှိသော်။
သမနုဂ္ဂါဟီယမာနောတိ၊ သမနုဂ္ဂါဟီယမာနော- ဟူသည်ကား။ ယေန ဝတ္ထုနာ၊ အကြင်ဝတ္ထုဖြင့်။ အနုဒ္ဓံသိတော၊ စွပ်စွဲအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မိံ ဝတ္ထုသ္မိံ၊ ထိုဝတ္ထု၌။ သမနုဂ္ဂါဟီယမာနော၊ မေးစိစစ်အပ်သည်ရှိသော်။
အသမနုဂ္ဂါဟီယမာနောတိ၊ အသမနုဂ္ဂါဟီယမာနော- ဟူသည်ကား။ ကေနစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော သူသည်။ န ဝုစ္စမာနော၊ မဆိုအပ်သည်ရှိသော်။
အဓိကရဏံ နာမ၊ အဓိကရဏ မည်သည်ကား။ အဓိကရဏာနိ၊ အဓိကရုဏ်းတို့သည်။ ဝိဝါဒါဓိကရဏံ၊ ဝိဝါဒါဓိကရုဏ်းလည်းကောင်း။ အနုဝါဒါဓိကရဏံ၊ အနုဝါဒါဓိကရုဏ်းလည်းကောင်း။ အာပတ္တာဓိကရဏံ၊ အာပတ္တာဓိကရုဏ်းလည်းကောင်း။ ကိစ္စာဓိကရဏံ၊ ကိစ္စာဓိကရုဏ်းလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတ္တာရိ၊ လေးပါးတို့တည်း။
ဘိက္ခု စ ဒေါသံ ပတိဋ္ဌာတီတိ၊ ဘိက္ခု စ ဒေါသံ ပတိဋ္ဌာတိ- ဟူသည်ကား။ တုစ္ဆကံ၊ အချည်းနှီးသော စကားကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်၏။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်၏။ အဘူတံ၊ မဟုတ်မမှန်သော စကားကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်၏။ အဇာနန္တေန၊ မသိသဖြင့်။ မယာ၊ ငါသည်။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်၏။
သံဃာဒိသေသောတိ၊ သံဃာဒိသေသောဟူသည်ကား၊ ။ပ။ တေနပိ၊ ထို့ကြောင့်လည်း။ “သံဃာဒိသေသော”တိ၊ သံဃာဒိသေသော ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
၃၈၇။ “ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ထိုစောဒကပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အဒိဋ္ဌော၊ မမြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ “မယာ၊ ငါသည်။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တယာ၊ သင်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဥပေါသထော ဝါ၊ ဥပုသ်ပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပဝါရဏာ ဝါ၊ ပဝါရဏာပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သံဃကမ္မံ ဝါ၊ သံဃာ့ကံသည်လည်းကောင်း။ နတ္ထိ၊ မရှိ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ စောဒနာသည် ရှိသော်။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ် အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
“ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ထိုစောဒကပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အဿုတော၊ မကြားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ “မယာ၊ ငါသည်။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ကို။ သုတော၊ ကြားအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တယာ၊ သင်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဥပေါသထော ဝါ၊ ဥပုသ်ပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပဝါရဏာ ဝါ၊ ပဝါရဏာပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သံဃကမ္မံ ဝါ၊ သံဃကံသည်လည်းကောင်း။ နတ္ထိ၊ မရှိ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ စောဒနာသည် ရှိသော်။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသေသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
“ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ထိုစောဒကပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အပရိသင်္ကိတော၊ မယုံမှားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ “မယာ၊ ငါသည်။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ကို။ ပရိသင်္ကိတော၊ ယုံမှားအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်သား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တယာ၊ သင်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဥပေါသထော ဝါ၊ ဥပုသ်ပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပဝါရဏာ ဝါ၊ ပဝါရဏာပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သံဃကမ္မံ ဝါ၊ သံဃကံသည်လည်းကောင်း။ နတ္ထိ၊ မရှိ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ စောဒနာသည် ရှိသော်။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
“ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ထိုစောဒကပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အဒိဋ္ဌော၊ မမြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ “မယာ၊ ငါသည်။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော စ၊ မြင်အပ်သည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ သုတော စ၊ ကြားအပ်သည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ စောဒနာသည် ရှိသော်။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ် အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ထိုစောဒကပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အဒိဋ္ဌော၊ မမြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ “မယာ၊ ငါသည်။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော စ၊ မြင်အပ်သည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ပရိသင်္ကိတော စ၊ ယုံမှားအပ်သည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ စောဒနာသည် ရှိသော်။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
“ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ထိုစောဒကပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အဒိဋ္ဌော၊ မမြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ “မယာ၊ ငါသည်။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော စ၊ မြင်အပ်သည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ သုတော စ၊ ကြားအပ်သည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ပရိသင်္ကိတော စ၊ ယုံမှားအပ်သည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ စောဒနာသည် ရှိသော်။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
“ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ထိုစောဒကပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အဿုတော၊ မကြားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ မယာ၊ ငါသည်။ သုတော စ၊ ကြားအပ်သည်လည်းကောင်း။ ပရိသင်္ကိတော စ၊ ယုံမှားအပ်သည်လည်းကောင်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ “မယာ၊ ငါသည်။ သုတော စ၊ ကြားအပ်သည်လည်းကောင်း။ ဒိဋ္ဌော စ၊ မြင်အပ်သည်လည်းကောင်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ မယာ၊ ငါသည်။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ကို။ သုတော စ၊ ကြားအပ်သည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ပရိသင်္ကိတော စ၊ ယုံမှားအပ်သည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌော စ၊ မြင်အပ်သည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ စောဒနာသည် ရှိသော်။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
“ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ထိုစောဒကပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အပရိသင်္ကိတော၊ မယုံမှားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ “မယာ၊ ငါသည်။ ပရိသင်္ကိတော စ၊ ယုံမှားအပ်သည်လည်းကောင်း။ ဒိဋ္ဌော စ၊ မြင်အပ်သည်လည်းကောင်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ မယာ၊ ငါသည်။ ပရိသင်္ကိတော စ၊ ယုံမှားအပ်သည်လည်းကောင်း။ သုတော စ၊ ကြားအပ်သည်လည်းကောင်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ မယာ၊ ငါသည်။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ကို။ ပရိသင်္ကိတော စ၊ ယုံမှားအပ်သည်လည်းကောင်း။ ဒိဋ္ဌော စ၊ မြင်အပ်သည်လည်းကောင်း။ သုတော စ၊ ကြားအပ်သည်လည်းကောင်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ စောဒနာသည် ရှိသော်။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
“ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ထိုစောဒကပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ “မယာ၊ ငါသည်။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ကို။ သုတော၊ ကြားအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ စောဒနာသည် ရှိသော်။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
“ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ထိုစောဒကပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ “မယာ၊ ငါသည်။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ကို။ ပရိသင်္ကိတော၊ ယုံမှားအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ စောဒနာသည် ရှိသော်။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ “မယာ၊ ငါသည်။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ကို။ သုတော စ၊ ကြားအပ်သည်လည်းကောင်း။ ပရိသင်္ကိတော စ၊ ယုံမှားအပ်သည်လည်းကောင်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ စောဒနာသည် ရှိသော်။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
“ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ထိုစောဒကပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သုတော၊ ကြားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ “မယာ၊ ငါသည်။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိက အာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ကို။ ပရိသင်္ကိတော၊ ယုံမှားအပ်သည်၊ ။ပ။ မယာ၊ ငါသည်။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်၊ ။ပ။ မယာ၊ ငါသည်။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ကို။ ပရိသင်္ကိတော စ၊ ယုံမှားအပ်သည်လည်းကောင်း။ ဒိဋ္ဌော စ၊ မြင်အပ်သည်လည်းကောင်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ စောဒနာသည် ရှိသော်။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
“ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ထိုစောဒကပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ပရိသင်္ကိတော၊ ယုံမှားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ “မယာ၊ ငါသည်။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ မယာ၊ ငါသည်။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ကို။ သုတော၊ ကြားအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ မယာ၊ ငါသည်။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော စ၊ မြင်အပ်သည်လည်းကောင်း။ သုတော စ၊ ကြားအပ်သည်လည်းကောင်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ စောဒနာသည် ရှိသော်။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
“ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ထိုစောဒကပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌေ၊ မြင်အပ်သည်၌- ဝေမတိကော- ယုံမှားရှိ၏။ ဒိဋ္ဌံ၊ မြင်အပ်သည်ကို။ နော ကပ္ပေတိ၊ မယုံကြည်။ ဒိဋ္ဌံ၊ မြင်အပ်သည်ကို။ နဿရတိ၊ မအောက်မေ့။ ဒိဋ္ဌံ၊ မြင်အပ်သည်ကို။ ပမုဋ္ဌော၊ မေ့လျော့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သုတေ၊ ကြားအပ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိ၏။ သုတံ၊ ကြားအပ်သည်ကို။ နော ကပ္ပေတိ၊ မယုံကြည်။ သုတံ၊ ကြားအပ်သည်ကို။ နဿရတိ၊ မအောက်မေ့။ သုတံ၊ ကြားအပ်သည်ကို။ ပမုဋ္ဌော၊ မေ့လျော့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ ပရိသင်္ကိတေ၊ ယုံမှားအပ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိ၏။ ပရိသင်္ကိတံ၊ ယုံမှားအပ်သည်ကို။ နော ကပ္ပေတိ၊ မယုံကြည်။ ပရိသင်္ကိတံ၊ ယုံမှားအပ်သည်ကို။ နဿရတိ၊ မအောက်မေ့။ ပရိသင်္ကိတံ၊ ယုံမှားအပ်သည်ကို။ ပမုဋ္ဌော၊ မေ့လျော့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ “မယာ၊ ငါသည်။ ပရိသင်္ကိတော စ၊ ယုံမှားအပ်သည်လည်းကောင်း။ ဒိဋ္ဌော စ၊ မြင်အပ်သည်လည်းကောင်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ မယာ၊ ငါသည်။ ပရိသင်္ကိတော စ၊ ယုံမှားအပ်သည်လည်းကောင်း။ သုတော စ၊ ကြားအပ်သည်လည်းကောင်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ မယာ၊ ငါသည်။ ပါရာဇိကဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ကို။ ပရိသင်္ကိတော စ၊ ယုံမှားအပ်သည်လည်းကောင်း။ ဒိဋ္ဌော စ၊ မြင်အပ်သည်လည်းကောင်း။ သုတော စ၊ ကြားအပ်သည်လည်းကောင်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တယာ၊ သင်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဥပေါသထော ဝါ၊ ဥပုသ်ပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပဝါရဏာ ဝါ၊ ပဝါရဏာပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သံဃကမ္မံ ဝါ၊ သံဃကံသည်လည်းကောင်း။ နတ္ထိ၊ မရှိ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ စောဒနာသည် ရှိသော်။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၃၈၈။ “ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ထိုစောဒကပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အဒိဋ္ဌော၊ မမြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ “ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တယာ၊ သင်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဥပေါသထော ဝါ၊ ဥပုသ်ပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပဝါရဏာ ဝါ၊ ပဝါရဏာပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သံဃကမ္မံ ဝါ၊ သံဃကံသည်လည်းကောင်း။ နတ္ထိ၊ မရှိ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ စောဒနာသည် ရှိသော်။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
“ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ထိုစောဒကပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အဿုတော၊ မကြားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ “ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ထိုစောဒကပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အပရိသင်္ကိတော၊ မယုံမှားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ကို။ ပရိသင်္ကိတော၊ ယုံမှားအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒါပေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာစေငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ စောဒနာစေသည် ရှိသော်။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
“ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ထိုစောဒကပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အဒိဋ္ဌော၊ မမြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ သုတော၊ ကြားအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ပရိသင်္ကိတော၊ ယုံမှားအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ သုတော၊ ကြားအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ပရိသင်္ကိတော၊ ယုံမှားအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ “ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ထိုစောဒကပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အဿုတော၊ မကြားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ထိုစောဒကပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အပရိသင်္ကိတော၊ မယုံမှားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ပရိသင်္ကိတော၊ ယုံမှားအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒါပေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာစေငြားအံ့၊ ။ပ။ ပရိသင်္ကိတော၊ ယုံမှားအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ သုတော၊ ကြားအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ကို။ ပရိသင်္ကိတော၊ ယုံမှားအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ သုတော၊ ကြားအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒါပေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာစေငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ စောဒနာစေသည် ရှိသော်။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
“ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ထိုစောဒကပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ သုတော၊ ကြားအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒါပေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာစေငြားအံ့၊ ။ပ။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ပရိသင်္ကိတော၊ ယုံမှားအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒါပေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာ စေငြားအံ့၊ ။ပ။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ကို။ သုတော၊ ကြားအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ပရိသင်္ကိတော၊ ယုံမှားအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒါပေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာစေငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ စောဒနာစေသည် ရှိသော်၊ ။ပ။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
“ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ထိုစောဒကပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သုတော၊ ကြားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ “ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ထိုစောဒကပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ပရိသင်္ကိတော၊ ယုံမှားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒါပေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာစေငြားအံ့၊ ။ပ။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ သုတော၊ ကြားအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒါပေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာစေငြားအံ့၊ ။ပ။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ သုတော၊ ကြားအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒါပေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာစေငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ စောဒနာစေသည် ရှိသော်၊ ။ပ။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
“ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ထိုစောဒကပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌေ၊ မြင်အပ်သည်။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိ၏။ ဒိဋ္ဌံ၊ မြင်အပ်သည်ကို။ နော ကပ္ပေတိ၊ မယုံကြည်။ ဒိဋ္ဌံ၊ မြင်အပ်သည်ကို။ နဿရတိ၊ မအောက်မေ့။ ဒိဋ္ဌံ၊ မြင်အပ်သည်ကို။ ပမုဋ္ဌော၊ မေ့လျော့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သုတေ၊ ကြားအပ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိ၏။ သုတံ၊ ကြားအပ်သည်ကို။ နော ကပ္ပေတိ၊ မယုံကြည်။ သုတံ၊ ကြားအပ်သည်ကို။ နဿရတိ၊ မအောက်မေ့။ သုတံ၊ ကြားအပ်သည်ကို။ ပမုဋ္ဌော၊ မေ့လျော့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ ပရိသင်္ကိတေ၊ ယုံမှားအပ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိ၏။ ပရိသင်္ကိတံ၊ ယုံမှားအပ်သည်ကို။ နော ကပ္ပေတိ၊ မယုံကြည်။ ပရိသင်္ကိတံ၊ ယုံမှားအပ်သည်ကို။ နဿရတိ၊ မအောက်မေ့။ ပရိသင်္ကိတံ၊ ယုံမှားအပ်သည်ကို။ ပမုဋ္ဌော၊ မေ့လျော့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ “ပရိသင်္ကိတော၊ ယုံမှားအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒါပေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာစေငြားအံ့။ ပရိသင်္ကိတံ၊ ယုံမှားအပ်သည်ကို။ ပမုဋ္ဌော၊ မေ့လျော့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ “ပရိသင်္ကိတော၊ ယုံမှားအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ သုတော၊ ကြားအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒါပေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာစေငြားအံ့၊ ။ပ။ ပရိသင်္ကိတံ၊ ယုံမှားအပ်သည်ကို။ ပမုဋ္ဌော၊ မေလျော့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ “ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ သုတော၊ ကြားအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တယာ၊ သင်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဥပေါသထော ဝါ၊ ဥပုသ်ပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပဝါရဏာ ဝါ၊ ပဝါရဏာပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သံဃကမ္မံ ဝါ၊ သံဃကံသည်လည်းကောင်း။ နတ္ထိ၊ မရှိ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒါပေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာစေငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ စောဒနာစေသည် ရှိသော်။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၃၈၉။ အသုဒ္ဓေ၊ မစင်ကြယ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၌။ သုဒ္ဓဒိဋ္ဌိ၊ စင်ကြယ်၏ဟူသော အယူသည်လည်းကောင်း။ သုဒ္ဓေ၊ စင်ကြယ်သောပုဂ္ဂိုလ်၌။ အသုဒ္ဓဒိဋ္ဌိ၊ မစင်ကြယ်ဟူသော အယူသည်လည်းကောင်း။ အသုဒ္ဓေ၊ မစင်ကြယ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၌။ အသုဒ္ဓဒိဋ္ဌိ၊ မစင်ကြယ်ဟူသော အယူသည်လည်းကောင်း။ သုဒ္ဓေ၊ စင်ကြယ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၌။ သုဒ္ဓဒိဋ္ဌိ၊ စင်ကြယ်၏ဟူသော အယူသည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အညတရံ၊ တစ်ပါးပါးသော။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ဖြစ်၍။ အသုဒ္ဓေါ၊ မစင်ကြယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ သုဒ္ဓဒိဋ္ဌိ၊ စင်ကြယ်၏ဟူသော အယူရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ အနောကာသံ၊ အခွင့်မရှိသည်ကို။ ကာရာပေတွာ၊ ပြုစေ၍။ စာဝနာဓိပ္ပါယော၊ ရွေ့လျောစေလိုသည်ဖြစ်၍။ စေ ဝဒေတိ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိုသည်ရှိသော်။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အညတရံ၊ တစ်ပါးပါးသော။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ဖြစ်၍။ အသုဒ္ဓေါ၊ မစင်ကြယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ သုဒ္ဓဒိဋ္ဌိ၊ စင်ကြယ်၏ဟူသော အယူရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ ဩကာသံ၊ အခွင့်ကို။ ကာရာပေတွာ၊ ပြုစေ၍။ စာဝနာဓိပ္ပါယော၊ ရွေ့လျောစေလိုသည်ဖြစ်၍။ စေ ဝဒေတိ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိုသည်ရှိသော်။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ် အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အညတရံ၊ တစ်ပါးပါးသော။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ဖြစ်၍။ အသုဒ္ဓေါ၊ မစင်ကြယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ သုဒ္ဓဒိဋ္ဌိ၊ စင်ကြယ်၏ဟူသော အယူရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ အနောကာသံ၊ အခွင့်မရှိသည်ကို။ ကာရာပေတွာ၊ ပြုစေ၍။ အက္ကောသာဓိပ္ပါယော၊ ဆဲရေးလိုသည်ဖြစ်၍။ စေ ဝဒေတိ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိုသည်ရှိသော်။ ဩမသဝါဒေန၊ နှုတ်လှံထိုးခြင်းကြောင့် သင့်သော ပါစိတ်အာပတ်နှင့် တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အညတရံ၊ တစ်ပါးပါးသော။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ဖြစ်၍။ အသုဒ္ဓေါ၊ မစင်ကြယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ သုဒ္ဓဒိဋ္ဌိ၊ စင်ကြယ်၏ဟူသော အယူရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ ဩကာသံ၊ အခွင့်ကို။ ကာရာပေတွာ၊ ပြုစေ၍။ အက္ကောသာဓိပ္ပါယော၊ ဆဲရေးလိုသည်ဖြစ်၍။ စေ ဝဒေတိ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိုသည်ရှိသော်။ ဩမသဝါဒဿ၊ နှုတ်လှံထိုးခြင်းကြောင့် သင့်သော ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အညတရံ၊ တစ်ပါးပါးသော။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနဇ္ဈာပန္နော၊ မရောက်သည်ဖြစ်၍။ သုဒ္ဓေါ၊ စင်ကြယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ အသုဒ္ဓဒိဋ္ဌိ၊ မစင်ကြယ်ဟူသော အယူရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ အနောကာသံ၊ အခွင့်မရှိသည်ကို။ ကာရာပေတွာ၊ ပြုစေ၍။ စာဝနာဓိပ္ပါယော၊ ရွေ့လျောစေလိုသည်ဖြစ်၍။ စေ ဝဒေတိ၊ အကယ်၍ ဆိုစေငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိုသည်ရှိသော်။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အညတရံ၊ တစ်ပါးပါးသော။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနဇ္ဈာပန္နော၊ မရောက်သည်ဖြစ်၍။ သုဒ္ဓေါ၊ စင်ကြယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ အသုဒ္ဓဒိဋ္ဌိ၊ မစင်ကြယ်ဟူသော အယူရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ ဩကာသံ၊ အခွင့်ကို။ ကာရာပေတွာ၊ ပြုစေ၍။ စာဝနာဓိပ္ပါယော၊ ရွေ့လျောစေလိုသည်ဖြစ်၍။ စေ ဝဒေတိ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိုသည်ရှိသော်။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အညတရံ၊ တစ်ပါးပါးသော။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနဇ္ဈာပန္နော၊ မရောက်သည်ဖြစ်၍။ သုဒ္ဓေါ၊ စင်ကြယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ အသုဒ္ဓဒိဋ္ဌိ၊ မစင်ကြယ်ဟူသော အယူရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ အနောကာသံ၊ အခွင့်မရှိသည်ကို။ ကာရာပေတွာ၊ ပြုစေ၍။ အက္ကောသာဓိပ္ပါယော၊ ဆဲရေးလိုသည်ဖြစ်၍။ စေ ဝဒေတိ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိုသည်ရှိသော်။ ဩမသဝါဒေန၊ နှုတ်လှံထိုးခြင်းကြောင့် သင့်သော ပါစိတ်အာပတ်နှင့် တကွ။ ဒုက္ကဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိအာဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အညတရံ၊ တစ်ပါးပါးသော။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနဇ္ဈာပန္နော၊ မရောက်သည်ဖြစ်၍။ သုဒ္ဓေါ၊ စင်ကြယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ အသုဒ္ဓဒိဋ္ဌိ၊ မစင်ကြယ်ဟူသော အယူရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ ဩကာသံ၊ အခွင့်ကို။ ကာရာပေတွာ၊ ပြုစေ၍။ အက္ကောသာဓိပ္ပါယော၊ ဆဲရေးလိုသည်ဖြစ်၍။ စေ ဝဒေတိ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိုသည်ရှိသော်။ ဩမသဝါဒဿ၊ နှုတ်လှံထိုးခြင်းကြောင့် သင့်သော ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အညတရံ၊ တစ်ပါးပါးသော။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ဖြစ်၍။ အသုဒ္ဓေါ၊ မစင်ကြယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ အသုဒ္ဓဒိဋ္ဌိ၊ မစင်ကြယ်ဟူသော အယူရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ အနောကာသံ၊ အခွင့်မရှိသည်ကို။ ကာရာပေတွာ၊ ပြုစေ၍။ စာဝနာဓိပ္ပါယော၊ ရွေ့လျောစေလိုသည်ဖြစ်၍။ စေ ဝဒေတိ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိုသည်ရှိသော်။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အညတရံ၊ တစ်ပါးပါးသော။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ဖြစ်၍။ အသုဒ္ဓေါ၊ မစင်ကြယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ အသုဒ္ဓဒိဋ္ဌိ၊ မစင်ကြယ်ဟူသော အယူရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ ဩကာသံ၊ အခွင့်ကို။ ကာရာပေတွာ၊ ပြုစေ၍။ စာဝနာဓိပ္ပါယော၊ ရွေ့လျောစေလိုသည်ဖြစ်၍။ စေ ဝဒေတိ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိုသည်ရှိသော်။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အညတရံ၊ တစ်ပါးပါးသော။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ဖြစ်၍။ အသုဒ္ဓေါ၊ မစင်ကြယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ အသုဒ္ဓဒိဋ္ဌိ၊ မစင်ကြယ်ဟူသော အယူရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ အနောကာသံ၊ အခွင့်မရှိသည်ကို။ ကာရာပေတွာ၊ ပြုစေ၍။ အက္ကောသာဓိပ္ပါယော၊ ဆဲရေးလိုသည်ဖြစ်၍။ စေ ဝဒေတိ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိုသည်ရှိသော်။ ဩမသဝါဒေန၊ နှုတ်လှံထိုးခြင်းကြောင့် သင့်သော ပါစိတ်အာပတ်နှင့် တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အညတရံ၊ တစ်ပါးပါးသော။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ဖြစ်၍။ အသုဒ္ဓေါ၊ မစင်ကြယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ အသုဒ္ဓဒိဋ္ဌိ၊ မစင်ကြယ်ဟူသော အယူရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ ဩကာသံ၊ အခွင့်ကို။ စေ ဝဒေတိ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိုသည်ရှိသော်။ ဩမသဝါဒဿ၊ နှုတ်လှံထိုးခြင်းကြောင့်သင့်သော ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အညတရံ၊ တစ်ပါးပါးသော။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနဇ္ဈာပန္နော၊ မရောက်သည်ဖြစ်၍။ သုဒ္ဓေါ၊ စင်ကြယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ သုဒ္ဓဒိဋ္ဌိ၊ စင်ကြယ်၏ဟူသော အယူရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ အနောကာသံ၊ အခွင့်မရှိသည်ကို။ ကာရာပေတွာ၊ ပြုစေ၍။ စာဝနာဓိပ္ပါယော၊ ရွေ့လျောစေလိုသည်ဖြစ်၍။ စေ ဝဒေတိ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိုသည်ရှိသော်။ သံဃာဒိသေသေန၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အညတရံ၊ တစ်ပါးပါးသော။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနဇ္ဈာပန္နော၊ မရောက်သည်ဖြစ်၍။ သုဒ္ဓေါ၊ စင်ကြယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ သုဒ္ဓဒိဋ္ဌိ၊ စင်ကြယ်၏ဟူသော အယူရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ ဩကာသံ၊ အခွင့်ကို။ ကာရာပေတွာ၊ ပြုစေ၍။ စာဝနာဓိပ္ပါယော၊ ရွေ့လျောစေလိုသည်ဖြစ်၍။ စေ ဝဒေတိ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိုသည်ရှိသော်။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ် အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အညတရံ၊ တစ်ပါးပါးသော။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အနဇ္ဈာပန္နော၊ မရောက်သည်ဖြစ်၍။ သုဒ္ဓေါ၊ စင်ကြယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ သုဒ္ဓဒိဋ္ဌိ၊ စင်ကြယ်၏ဟူသော အယူရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ အနောကာသံ၊ အခွင့်မရှိသည်ကို။ ကာရာပေတွာ၊ ပြုစေ၍။ အက္ကောသာဓိပ္ပါယော၊ ဆဲရေးလိုသည်ဖြစ်၍။ စေ ဝဒေတိ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိုသည်ရှိသော်။ ဩမသဝါဒေန၊ နှုတ်လှံထိုးခြင်းကြောင့် သင့်သော ပါစိတ်အာပတ်နှင့် တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အညတရံ၊ တစ်ပါးပါးသော။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိက အာပတ်သို့။ အနဇ္ဈာပန္နော၊ မရောက်သည်ဖြစ်၍။ သုဒ္ဓေါ၊ စင်ကြယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ သုဒ္ဓဒိဋ္ဌိ၊ စင်ကြယ်၏ဟူသော အယူရှိသည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ ဩကာသံ၊ အခွင့်ကို။ ကာရာပေတွာ၊ ပြုစေ၍။ အက္ကောသာဓိပ္ပါယော၊ ဆဲရေးလိုသည်ဖြစ်၍။ စေ ဝဒေတိ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိုသည်ရှိသော်။ ဩမသဝါဒဿ၊ နှုတ်လှံထိုးခြင်းကြောင့် သင့်သော ပါစိတ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၃၉၀။ သုဒ္ဓေ၊ စင်ကြယ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၌။ အသုဒ္ဓဒိဋ္ဌိဿ၊ မစင်ကြယ်ဟူသော အယူရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ အသုဒ္ဓေ၊ မစင်ကြယ်သော ပုဂ္ဂိုလ်၌။ အသုဒ္ဓဒိဋ္ဌိဿ၊ စင်ကြယ်ဟူသော အယူရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
အဋ္ဌမံ၊ ရှစ်ခုမြောက်သော။ အမူလကသိက္ခာပဒံ၊ အမူလကသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၉-ဒုတိယဒုဋ္ဌဒေါသသိက္ခာပုဒ်
၃၉၁။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ကလန္ဒကနိဝါပေ၊ ရှဉ့်နက်တို့အား အစာပေး၍ ကျွေးမွေးရာဖြစ်သော။ ဝေဠုဝနေ၊ ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ မေတ္တိယဘူမဇကာ၊ မေတ္တိယဘူမဇက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဂိဇ္ဈကူဋာ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ် အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတာ၊ တောင်မှ။ ဩရောဟန္တာ၊ သက်ဆင်းကုန်သည်ရှိသော်။ ဆဂလကံ၊ ဆိတ်ဖိုကို။ အဇိကာယ၊ ဆိတ်မ၌။ ဝိပ္ပဋိပဇ္ဇန္တံ၊ ဖောက်ပြန်၍ ကျင့်သည်ကို။ အဒ္ဒသံသု၊ မြင်ကုန်၏။ ဒိသွာန၊ မြင်ကုန်ပြီး၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အာဟံသု၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဟန္ဒ၊ ယခု။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဣမံ ဆဂလကံ၊ ဤဆိတ်ဖိုကို။ မလ္လပုတ္တံ၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ ဒဗ္ဗံ နာမ၊ ဒဗ္ဗ မည်သည်ကို။ ကရောမ၊ ပြကုန်အံ့။ ဣမံ အဇိကံ၊ ဤဆိတ်မကို။ မေတ္တိယံ နာမ၊ မေတ္တိယ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ ကရောမ၊ ပြုကုန်အံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဝေါဟရိဿာမ၊ ပြောဆိုကုန်အံ့။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ မလ္လပုတ္တံ၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ ဒဗ္ဗံ၊ ဒဗ္ဗံကို။ သုတေန၊ အကြားဖြင့်။ အဝေါစုမှာ၊ ဆိုရကုန်၏။ ဣဒါနိ ပန၊ ယခုအခါ၌ကား။ အမှေဟိ၊ ငါတို့သည်။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ မေတ္တိယာယ၊ မေတ္တိယ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၌။ ဝိပ္ပဋိပဇ္ဇန္တော၊ ဖောက်ပြန်၍ ကျင့်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆိုကုန်၍။ တေ၊ ထိုမေတ္တိယဘူမဇကရဟန်းတို့သည်။ တံ ဆဂလကံ၊ ထိုဆိတ်ဖိုကို။ မလ္လပုတ္တံ၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ ဒဗ္ဗံ နာမ၊ ဒဗ္ဗ မည်သည်ကို။ အကံသု၊ ပြုကုန်၏။ တံ အဇိကံ၊ ထိုဆိတ်မကို။ မေတ္တိယံ နာမ၊ မေတ္တိယ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ အကံသု၊ ပြုကုန်၏။ တေ၊ ထိုမေတ္တိယဘူမဇကရဟန်းတို့သည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ အာရောစေသုံ၊ ပြောကြားကုန်၏။ ကိံ အာရောစေသုံ၊ အဘယ်သို့ ပြောကြားကုန်သနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ မလ္လပုတ္တံ၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ ဒဗ္ဗံ၊ ဒဗ္ဗကို။ သုတေန၊ အကြားဖြင့်။ အဝေါစုမှာ၊ ဆိုရကုန်၏။ ဣဒါနိ ပန၊ ယခုအခါ၌ကား။ အမှေဟိ၊ ငါတို့သည်။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ မေတ္တိယာယ၊ မေတ္တိယ အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၌။ ဝိပ္ပဋိပဇ္ဇန္တော၊ ဖောက်ပြန်၍ ကျင့်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာရောစေသုံ၊ ပြောကြားကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အာဟံသု၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မာ အဝစုတ္ထ၊ မဆိုကြကုန်လင့်။ မလ္လပုတ္တော၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဒဗ္ဗော၊ အရှင်ဒဗ္ဗသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ န ကရိဿတိ၊ မပြုလတ္တံ့၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ သန္နိပါတာပေတွာ၊ စည်းဝေးစေ၍။ မလ္လပုတ္တံ၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဒဗ္ဗံ၊ အရှင်ဒဗ္ဗကို။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ကိံ ပဋိပုစ္ဆိ၊ အဘယ်သို့ မေးတော်မူသနည်း။ “ဒဗ္ဗ၊ ဒဗ္ဗ။ တွံ၊ သင်သည်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ ဣမေ ဘိက္ခူ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော ဖျက်ဆီးမှုကို။ ကတ္တာ၊ ပြုဖူး၏ဟူ၍။ သရသိ၊ အောက်မေ့မိ၏လော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဇာနာတိ၊ သိတော်မူ၏။ တထာ၊ ထိုသိတော်မူတိုင်းပါပင်တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်၊ ။ပ။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မလ္လပုတ္တံ၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဒဗ္ဗံ၊ အရှင်ဒဗ္ဗကို။ “ဒဗ္ဗ၊ ဒဗ္ဗ။ တွံ၊ သင်သည်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ ဣမေ ဘိက္ခူ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော ဖျက်ဆီးမှုကို။ ကတ္တာ၊ ပြုဖူး၏ဟူ၍။ သရသိ၊ အောက်မေ့မိ၏လော၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဇာနာတိ၊ သိတော်မူ၏။ တထာ၊ ထိုသိတော်မူတိုင်းပါပင်တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဒဗ္ဗ၊ ဒဗ္ဗ။ ဒဗ္ဗာ၊ ဖြေခြင်း၌ လိမ္မာကုန်သော ပညာရှိတို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ န ခေါ နိဗ္ဗေဌေန္တိ၊ မဖြေဆိုကုန်။ တယာ၊ သင်သည်။ သစေ ကတံ၊ အကယ်၍ ပြုမိသည်ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ပြုမိသည်ရှိသော်။ ကတန္တိ၊ ပြုမိပါ၏ဘုရားဟူ၍။ ဝဒေဟိ၊ လျှောက်လော့။ တယာ၊ သင်သည်။ သစေ အကတံ၊ အကယ်၍ မပြုမိသည်ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ မပြုမိသည်ရှိသော်။ အကတန္တိ၊ မပြုမိပါဘုရားဟူ၍။ ဝဒေဟိ၊ လျှောက်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယတော ယသ္မိံ ကာလေ၊ အကြင်အခါ၌။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဇာတော၊ အရိယာစစ် ရဟန္တာဖြစ်၏။ တတော၊ ထိုအခါမှ။ ပဘုတိ၊ စ၍။ သုပိနန္တေနပိ၊ အိပ်မက်ဖြင့်လည်း။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော နှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝိတာ၊ မှီဝဲဖူး၏ဟူ၍။ နာဘိဇာနာမိ၊ မသိပါ။ ဇာဂရော၊ နိုးကြားသော အကျွန်ုပ်သည်။ ပဂေဝ၊ အဘယ်ဆိုဖွယ်ရာ ရှိအံ့နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ ဣမေ ဘိက္ခူ၊ ဤရဟန်းတို့ကို။ အနုယုဉ္ဇထ၊ မေးစိစစ်ကြကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဣဒံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ ဝတွာ၊ မိန့်တော်မူပြီး၍။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထတော်မူ၍။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းသို့။ ပါဝိသိ၊ ဝင်တော်မူလေ၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ မေတ္တိယဘူမဇကေ၊ မေတ္တိယဘူမဇက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အနုယုဉ္ဇိံသု၊ မေးစိစစ်ကြကုန်၏။ တေ၊ ထိုမေတ္တိယဘူမဇကရဟန်းတို့သည်။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနုယုဉ္ဇီယမာနာ၊ မေးစိစစ်အပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ပြောကြားကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ မလ္လပုတ္တံ၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တ ဒဗ္ဗံ၊ အရှင်ဒဗ္ဗကို။ အညဘာဂိယဿ၊ တစ်ပါးသော အဖို့ရှိသော။ အဓိကရဏဿ၊ တည်ရာ၏။ ကိဉ္စိဒေသံ၊ တစ်စုံတစ်ခုကို ညွှန်းအပ်သော။ လေသမတ္တံ၊ အမြွက်မျှကို။ ဥပါဒါယ၊ စွဲ၍။ ပါရာဇိကေန ဓမ္မေန၊ ပါရာဇိကအာပတ်ဖြင့်။ အနုဒ္ဓံသေထ ကိံ ပန၊ စွပ်စွဲကြကုန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိံသု၊ မေးကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဧဝံ၊ ဟုတ်ပါကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ အလိုနည်းကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ကိံ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့ကုန်သနည်း။ ကိံ ခိယျန္တိ၊ အဘယ်သို့ ရှုတ်ချကုန်သနည်း။ ကိံ ဝိပါစေန္တိ၊ အဘယ်သို့ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သနည်း။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ မေတ္တိယဘူမဇကာ၊ မေတ္တိယဘူမဇက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ မလ္လပုတ္တံ၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဒဗ္ဗံ၊ အရှင်ဒဗ္ဗကို။ အညဘာဂိယဿ၊ တစ်ပါးသော အဖို့ရှိသော။ အဓိကရဏဿ၊ တည်ရာ၏။ ကိဉ္စိဒေသံ၊ တစ်စုံတစ်ခုကို ညွှန်းအပ်သော။ လေသမတ္တံ၊ အမြွက်မျှကို။ ဥပါဒါယ၊ စွဲ၍။ ပါရာဇိကေန ဓမ္မေန၊ ပါရာဇိကအာပတ်ဖြင့်။ အနုဒ္ဓံသေဿန္တိ နာမ၊ စွပ်စွဲကုန်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ မေတ္တိယဘူမဇကေ၊ မေတ္တိယဘူမဇက အမည်ရှိကုန်သော။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ မလ္လပုတ္တံ၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ ဒဗ္ဗံ၊ ဒဗ္ဗကို။ အညဘာဂိယဿ၊ တစ်ပါးသော အဖို့ရှိသော။ အဓိကရဏဿ၊ တည်ရာ၏။ ကိဉ္စိဒေသံ၊ တစ်စုံတစ်ခုကို ညွှန်းအပ်သော။ လေသမတ္တံ၊ အမြွက်မျှကို။ ဥပါဒါယ၊ စွဲ၍။ ပါရာဇိကေန ဓမ္မေန၊ ပါရာဇိကအာပတ်ဖြင့်။ အနုဒ္ဓံသေထ၊ စွပ်စွဲကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ ။ပ။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ မလ္လပုတ္တံ၊ မလ္လာမင်း၏ သားဖြစ်သော။ ဒဗ္ဗံ၊ ဒဗ္ဗကို။ အညဘာဂိယဿ၊ တစ်ပါးသော အဖို့ရှိသော။ အဓိကရဏဿ၊ တည်ရာ၏။ ကိဉ္စိဒေသံ၊ တစ်စုံတစ်ခုကို ညွှန်းအပ်သော။ လေသမတ္တံ၊ အမြွက်မျှကို။ ဥပါဒါယ၊ စွဲ၍။ ပါရာဇိကေန ဓမ္မေန၊ ပါရာဇိကအာပတ်ဖြင့်။ အနုဒ္ဓံသေဿထ နာမ၊ စွပ်စွဲကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၃၉၂။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုံ၊ တစ်ပါးသော ရဟန်းကို။ ဒုဋ္ဌော၊ အမျက်သည် ဖျက်ဆီးအပ်သည်ဖြစ်၍။ ဒေါသော၊ သူတစ်ပါးကို ဖျက်ဆီးတတ်သည်ဖြစ်၍။ အပ္ပတီတော၊ ပီတိသုခတို့သည် ကြဉ်အပ်သည်ဖြစ်၍။ အညဘာဂိယဿ၊ တစ်ပါးသော အဖို့ရှိသော။ အဓိကရဏဿ၊ တည်ရာ၏။ ကိဉ္စိဒေသံ၊ တစ်စုံတစ်ခုကို ရည်၍ ညွှန်းအပ်သော။ လေသမတ္တံ၊ အမြွက်မျှကို။ ဥပါဒါယ၊ စွဲ၍။ ‘နံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဣမမှာ ဗြဟ္မစရိယာ၊ ဤမြတ်သော အကျင့်မှ။ အပ္ပေ၀ နာမ စာဝေယျံ၊ စင်စစ် ရွေ့လျောစေအံ့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပါရာဇိကေန ဓမ္မေန၊ ပါရာဇိကအာပတ်ဖြင့်။ အနုဒ္ဓံသေယျ၊ စွပ်စွဲငြားအံ့၊
တတော၊ ထိုစွပ်စွဲပြီးသည်မှ။ အပရေန၊ တစ်ပါးသော။ သမယေန၊ အခါ၌။ သမနုဂ္ဂါဟီယမာနော ဝါ၊ မေးစိစစ်အပ်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အသမနုဂ္ဂါဟီယမာနော ဝါ၊ မမေးမစိစစ်အပ်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ တံ အဓိကရဏံ၊ ထိုတည်ရာသည်။ အညဘာဂိယဉ္စေဝ၊ တစ်ပါးသော အဖို့ရှိသည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကောစိဒေသော၊ တစ်စုံတစ်ခုကို ရည်၍ ညွှန်းအပ်သော။ လေသမတ္တော၊ အမြွက်မျှသည်။ ဥပါဒိန္နော စ၊ စွဲလမ်းအပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဒေါသံ၊ အပြစ်ကို။ ပတိဋ္ဌာတိ၊ ဝန်ခံ၍ တည်အံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သံဃာဒိသေသော၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိနိကာယော၊ အာပတ်အပေါင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၃၉၃။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပန- ဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်၊ ။ပ။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား၊ ။ပ။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခု- ဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဘိက္ခုန္တိ၊ ဘိက္ခုံ- ဟူသည်ကား။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။
ဒုဋ္ဌော ဒေါသောတိ၊ ဒုဋ္ဌော ဒေါသော- ဟူသည်ကား။ ကုပိတော၊ အမျက်ထွက်သည်။ အနတ္တမနော၊ နှလုံးမသာယာသည်။ အနဘိရဒ္ဓေါ၊ မမွေ့လျော်သော စိတ်ရှိသည်။ အာဟတစိတ္တော၊ ထိပါးအပ်သော စိတ်ရှိသည်။ ခိလဇာတော၊ ငြောင့်တံသင်းကဲ့သို့ ဖြစ်သော စိတ်ရှိသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။
အပ္ပတီတောတိ၊ အပ္ပတီတော- ဟူသည်ကား။ တေန စ ကောပေန၊ ထိုအမျက်ဖြင့်လည်းကောင်း။ တေန စ ဒေါသေန၊ ထိုအပြစ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ တာယ စ အနတ္တမနတာယ၊ ထိုနှလုံးမသာယာခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ တာယ စ အနဘိရဒ္ဓိယာ၊ ထိုမမွေ့လျော်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ အပ္ပတီတော၊ ပီတိသုခတို့သည် ကြဉ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အညဘာဂိယဿ အဓိကရဏဿာတိ၊ အညဘာဂိယဿ အဓိကရဏဿ- ဟူသည်ကား။ အာပတ္တညဘာဂိယံ ဝါ၊ အာပတ်ဟု ဆိုအပ်သော တစ်ပါးသော အဖို့ရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓိကရဏညဘာဂိယံ ဝါ၊ အဓိကရုဏ်းဟု ဆိုအပ်သော တစ်ပါးသော အဖို့ရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓိကရဏံ၊ အဓိကရုဏ်းသည်။ အဓိကရဏဿ၊ အဓိကရုဏ်း၏။ အညဘာဂိယံ၊ တစ်ပါးသော အဖို့ရှိသည်။ ကထံ ဟောတိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ ဝိဝါဒါဓိကရဏံ၊ ဝိဝါဒါဓိကရုဏ်းသည်။ အနုဝါဒါဓိကရဏဿ၊ အနုဝါဒါဓိကရုဏ်း၏လည်းကောင်း။ အာပတ္တာဓိကရဏဿ၊ အာပတ္တာဓိကရုဏ်း၏လည်းကောင်း။ ကိစ္စာဓိကရဏဿ၊ ကိစ္စာဓိကရုဏ်း၏လည်းကောင်း။ အညဘာဂိယံ၊ တစ်ပါးသော အဖို့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုဝါဒါဓိကရဏံ၊ အနုဝါဒါဓိကရုဏ်းသည်။ အာပတ္တာဓိကရဏဿ၊ အာပတ္တာဓိကရုဏ်း၏လည်းကောင်း။ ကိစ္စာဓိကရဏဿ၊ ကိစ္စာဓိကရုဏ်း၏လည်းကောင်း။ ဝိဝါဒါဓိကရဏဿ၊ ဝိဝါဒါဓိကရုဏ်း၏လည်းကောင်း။ အညဘာဂိယံ၊ တစ်ပါးသော အဖို့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာပတ္တာဓိကရဏံ၊ အာပတ္တာဓိကရုဏ်းသည်။ ကိစ္စာဓိကရဏဿ၊ ကိစ္စာဓိကရုဏ်း၏လည်းကောင်း။ ဝိဝါဒါဓိကရဏဿ၊ ဝိဝါဒါဓိကရုဏ်း၏လည်းကောင်း။ အနုဝါဒါဓိကရဏဿ၊ အနုဝါဒါဓိကရုဏ်း၏လည်းကောင်း။ အညဘာဂိယံ၊ တစ်ပါးသော အဖို့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကိစ္စာဓိကရဏံ၊ ကိစ္စာဓိကရုဏ်းသည်။ ဝိဝါဒါဓိကရဏဿ၊ ဝိဝါဒါဓိကရုဏ်း၏လည်းကောင်း။ အနုဝါဒါဓိကရဏဿ၊ အနုဝါဒါဓိကရုဏ်း၏လည်းကောင်း။ အာပတ္တာဓိကရဏဿ၊ အာပတ္တာဓိကရုဏ်း၏လည်းကောင်း။ အညဘာဂိယံ၊ တစ်ပါးသော အဖို့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အဓိကရဏံ၊ အဓိကရုဏ်းသည်။ အဓိကရဏဿ၊ အဓိကရုဏ်း၏။ အညဘာဂိယံ၊ တစ်ပါးသော အဖို့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အဓိကရဏံ၊ အဓိကရုဏ်းသည်။ အဓိကရဏဿ၊ အဓိကရုဏ်း၏။ တဗ္ဘာဂိယံ၊ ထိုအဖို့ရှိသည်။ ကထံ ဟောတိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ ဝိဝါဒါဓိကရဏံ၊ ဝိဝါဒါဓိကရုဏ်းသည်။ ဝိဝါဒါဓိကရဏဿ၊ ဝိဝါဒါဓိကရုဏ်း၏။ တဗ္ဘာဂိယံ၊ ထိုအဖို့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုဝါဒါဓိကရဏံ၊ အနုဝါဒါဓိကရုဏ်းသည်။ အနုဝါဒါဓိကရဏဿ၊ အနုဝါဒါဓိကရုဏ်း၏။ တဗ္ဘာဂိယံ၊ ထိုအဖို့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာပတ္တာဓိကရဏံ၊ အာပတ္တာဓိကရုဏ်းသည်။ အာပတ္တာဓိကရဏဿ၊ အာပတ္တာဓိကရုဏ်း၏။ သိယာ၊ အချို့။ တဗ္ဘာဂိယံ၊ ထိုအဖို့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သိယာ၊ အချို့။ အညဘာဂိယံ၊ တစ်ပါးသော အဖို့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အာပတ္တာဓိကရဏံ၊ အာပတ္တာဓိကရုဏ်းသည်။ အာပတ္တာဓိကရဏဿ၊ အာပတ္တာဓိကရုဏ်း၏။ အညဘာဂိယံ၊ တစ်ပါးသော အဖို့ရှိသည်။ ကထံ ဟောတိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ မေထုနဓမ္မ ပါရာဇိကာပတ္တိ၊ မေထုနဓမ္မပါရာဇိကအာပတ်သည်။ အဒိန္နာဒါနပါရာဇိကာပတ္တိယာ၊ အဒိန္နာဒါန ပါရာဇိကအာပတ်၏လည်းကောင်း။ မနုဿဝိဂ္ဂဟပါရာဇိကာပတ္တိယာ၊ မနုဿဝိဂ္ဂဟပါရာဇိကအာပတ်၏လည်းကောင်း။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မပါရာဇိကာပတ္တိယာ၊ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မပါရာဇိကအာပတ်၏လည်းကောင်း။ အညဘာဂိယာ၊ တစ်ပါးသော အဖို့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဒိန္နာဒါနပါရာဇိကာပတ္တိ၊ အဒိန္နာဒါနပါရာဇိကအာပတ်သည်။ မနုဿဝိဂ္ဂဟပါရာဇိကာပတ္တိယာ၊ မနုဿဝိဂ္ဂဟပါရာဇိကအာပတ်၏လည်းကောင်း။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မပါရာဇိကာပတ္တိယာ၊ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မပါရာဇိကအာပတ်၏လည်းကောင်း။ မေထုနဓမ္မပါရာဇိကာပတ္တိယာ၊ မေထုနဓမ္မပါရာဇိကအာပတ်၏လည်းကောင်း။ အညဘာဂိယာ၊ တစ်ပါးသော အဖို့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မနုဿဝိဂ္ဂဟပါရာဇိကာပတ္တိ၊ မနုဿဝိဂ္ဂဟပါရာဇိက အာပတ်သည်။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မပါရာဇိကာပတ္တိယာ၊ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မ ပါရာဇိကအာပတ်၏လည်းကောင်း။ မေထုနဓမ္မပါရာဇိကာပတ္တိယာ၊ မေထုနဓမ္မပါရာဇိကအာပတ်၏လည်းကောင်း၊
အဒိန္နာဒါနပါရာဇိကာပတ္တိယာ၊ အဒိန္နာဒါနပါရာဇိကအာပတ်၏လည်းကောင်း။ အညဘာဂိယာ၊ တစ်ပါးသော အဖို့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မပါရာဇိကာပတ္တိ၊ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မပါရာဇိကအာပတ်သည်။ မေထုနဓမ္မပါရာဇိကာပတ္တိယာ၊ မေထုနဓမ္မပါရာဇိကအာပတ်၏လည်းကောင်း။ အဒိန္နာဒါနပါရာဇိကာပတ္တိယာ၊ အဒိန္နာဒါန်ပါရာဇိကအာပတ်၏လည်းကောင်း။ မနုဿဝိဂ္ဂဟပါရာဇိကာပတ္တိယာ၊ မနုဿဝိဂ္ဂဟပါရာဇိကအာပတ်၏လည်းကောင်း။ အညဘာဂိယာ၊ တစ်ပါးသော အဖို့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာပတ္တာဓိကရဏံ၊ အာပတ္တာဓိကရုဏ်းသည်။ အာပတ္တာဓိကရဏဿ၊ အာပတ္တာဓိကရုဏ်း၏။ အညဘာဂိယံ၊ တစ်ပါးသော အဖို့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အာပတ္တာဓိကရဏံ၊ အာပတ္တာဓိကရုဏ်းသည်။ အာပတ္တာဓိကရဏဿ၊ အာပတ္တာဓိကရုဏ်း၏။ တဗ္ဘာဂိယံ၊ ထိုအဖို့ရှိသည်။ ကထံ ဟောတိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ မေထုနဓမ္မပါရာဇိကာပတ္တိ၊ မေထုနဓမ္မပါရာဇိကအာပတ်သည်။ မေထုနဓမ္မပါရာဇိကာပတ္တိယာ၊ မေထုနဓမ္မပါရာဇိကအာပတ်၏။ တဗ္ဘာဂိယာ၊ ထိုအဖို့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဒိန္နာဒါနပါရာဇိကာပတ္တိ၊ အဒိန္နာဒါန်ပါရာဇိကအာပတ်သည်။ အဒိန္နာဒါနပါရာဇိကာပတ္တိယာ၊ အဒိန္နာဒါန်ပါရာဇိကအာပတ်၏။ တဗ္ဘာဂိယာ၊ ထိုအဖို့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မနုဿဝိဂ္ဂဟပါရာဇိကာပတ္တိ၊ မနုဿဝိဂ္ဂဟပါရာဇိကအာပတ်သည်။ မနုဿဝိဂ္ဂဟပါရာဇိကာပတ္တိယာ၊ မနုဿဝိဂ္ဂဟပါရာဇိကအာပတ်၏။ တဗ္ဘာဂိယာ၊ ထိုအဖို့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မပါရာဇိကာပတ္တိ၊ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မပါရာဇိကအာပတ်သည်။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မပါရာဇိကာပတ္တိယာ၊ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မပါရာဇိကအာပတ်၏။ တဗ္ဘာဂိယာ၊ ထိုအဖို့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာပတ္တာဓိဏရဏံ၊ အာပတ္တာဓိကရုဏ်းသည်။ အာပတ္တာဓိကရဏဿ၊ အာပတ္တာဓိကရုဏ်း၏။ တဗ္ဘာဂိယံ၊ ထိုအဖို့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ကိစ္စာဓိကရဏံ၊ ကိစ္စာဓိကရုဏ်းသည်။ ကိစ္စာဓိကရဏဿ၊ ကိစ္စာဓိကရုဏ်း၏။ တဗ္ဘာဂိယံ၊ ထိုအဖို့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အဓိကရဏံ၊ အဓိကရုဏ်းသည်။ အဓိကရဏဿ၊ အဓိကရုဏ်း၏။ တဗ္ဘာဂိယံ၊ ထိုအဖို့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၃၉၄။ ကိဉ္စိဒေသံ လေသမတ္တံ ဥပါဒါယာတိ ဧတ္ထ၊ ကိဉ္စိ ဒေသံ လေသမတ္တံ ဥပါဒါယ- ဟူသော ဤပါဌ်၌။ လေသော နာမ၊ လေသ မည်သည်ကား။ လေသာ၊ လေသတို့သည်။ ဇာတိလေသော၊ ဇာတိလေသလည်းကောင်း။ နာမလေသော၊ နာမလေသလည်းကောင်း။ ဂေါတ္တလေသော၊ ဂေါတ္တလေသလည်းကောင်း။ လိင်္ဂလေသော၊ လိင်္ဂလေသလည်းကောင်း။ အာပတ္တိလေသော၊ အာပတ္တိလေသလည်းကောင်း။ ပတ္တလေသော၊ ပတ္တလေသလည်းကောင်း။ စီဝရလေသော၊ စီဝရလေသလည်းကောင်း။ ဥပဇ္ဈာယလေသော၊ ဥပဇ္ဈာယလေသလည်းကောင်း။ အာစရိယလေသော၊ အာစရိယလေသလည်းကောင်း။ သေနာသနလေသော၊ သေနာသနလေသလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့တည်း။
၃၉၅။ ဇာတိလေသော နာမ၊ ဇာတိလေသ မည်သည်ကား။ ခတ္တိယော၊ မင်းကို။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ခတ္တိယံ၊ မင်းကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ “မယာ၊ ငါသည်။ ခတ္တိယော၊ မင်းကို။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တယာ၊ သင်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဥပေါသထော ဝါ၊ ဥပုသ်ပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပဝါရဏာ ဝါ၊ ပဝါရဏာပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သံဃကမ္မံ ဝါ၊ သံဃကံသည်လည်းကောင်း။ နတ္ထိ၊ မရှိ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေတိ၊ စောဒနာအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ ဝေဿော၊ ကုန်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သုဒ္ဒေါ၊ သူဆင်းရဲကို။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ သုဒ္ဒံ၊ သူဆင်းရဲကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ “မယာ၊ ငါသည်။ သုဒ္ဒေါ၊ သူဆင်းရဲကို။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊” ။ပ။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၃၉၆။ နာမလေသော နာမ၊ နာမလေသ မည်သည်ကား။ ဗုဒ္ဓရက္ခိတော၊ ဗုဒ္ဓရက္ခိတ အမည်ရှိသော သူကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ ဓမ္မရက္ခိတော၊ ဓမ္မရက္ခိတ အမည်ရှိသောသူကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သံဃရက္ခိတော၊ သံဃရက္ခိတ အမည်ရှိသော သူကို။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့၊
အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ သံဃရက္ခိတံ၊ သံဃရက္ခိတ အမည်ရှိသော သူကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ “မယာ၊ ငါသည်။ သံဃရက္ခိတော၊ သံဃရက္ခိတ အမည်ရှိသော သူကို။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊” ။ပ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေတိ၊ စောဒနာငြားအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၃၉၇။ ဂေါတ္တလေသော နာမ၊ ဂေါတ္တလေသ မည်သည်ကား။ ဂေါတမော၊ ဂေါတမ အနွယ်ရှိသော သူကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ မောဂ္ဂလ္လာနော၊ မောဂ္ဂလ္လာန အနွယ်ရှိသော သူကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ ကစ္စာယနော၊ ကစ္စာယန အနွယ်ရှိသော သူကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ ဝါသိဋ္ဌော၊ ဝသိဋ္ဌ အနွယ်ရှိသော သူကို။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ဝါသိဋ္ဌံ၊ ဝသိဋ္ဌ အနွယ်ရှိသော သူကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ “မယာ၊ ငါသည်။ ဝါသိဋ္ဌော၊ ဝသိဋ္ဌ အနွယ်ရှိသော သူကို။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊” ။ပ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေတိ၊ စောဒနာငြားအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၃၉၈။ လိင်္ဂလေသော နာမ၊ လိင်္ဂလေသ မည်သည်ကား။ ဒီဃော၊ ရှည်သော သူကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ ရဿော၊ တိုသော သူကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ ကဏှော၊ မည်းသော သူကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ ဩဒါတော၊ ဖြူသော သူကို။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ဩဒါတံ၊ ဖြူသော သူကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ “မယာ၊ ငါသည်။ ဩဒါတော၊ ဖြူသော သူကို။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊” ပ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေတိ၊ စောဒနာငြားအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၃၉၉။ အာပတ္တိလေသော နာမ၊ အာပတ္တိလေသ မည်သည်ကား။ လဟုကံ၊ ပေါ့သော။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်သော သူကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ပါရာဇိကေန၊ ပါရာဇိကအာပတ်ဖြင့်။ “အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊” ။ပ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ စောဒနာသည် ရှိသော်။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၄၀၀။ ပတ္တလေသော နာမ၊ ပတ္တလေသ မည်သည်ကား။ လောဟပတ္တဓရော၊ သံသပိတ်ကို ဆောင်သော သူကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သာဋကပတ္တဓရော၊ သံသပိတ်နှင့် တူသော မြေသပိတ်ကို ဆောင်သော သူကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ သုမ္ဘကပတ္တဓရော၊ ပကတိသော မြေသပိတ်ကို ဆောင်သော သူကို။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ သုမ္ဘကပတ္တဓရံ၊ ပကတိသော မြေသပိတ်ကို ဆောင်သော သူကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ “မယာ၊ ငါသည်။ သုမ္ဘကပတ္တဓရော၊ ပကတိသော မြေသပိတ်ကို ဆောင်သော သူကို။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊” ။ပ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေတိ၊ စောဒနာငြားအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၄၀၁။ စီဝရလေသော နာမ၊ စီဝရလေသ မည်သည်ကား။ ပံသုကူလိကော၊ ပံ့သကူဆောင်သော သူကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ ဂဟပတိစီဝရဓရော၊ ဒါယကာတို့ လှူသော သင်္ကန်းကို ဆောင်သော သူကို။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိက အာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ဂဟပတိစီဝရဓရံ၊ ဒါယကာတို့ လှူသော သင်္ကန်းကို ဆောင်သော သူကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ “မယာ၊ ငါသည်။ ဂဟပတိစီဝရဓရော၊ ဒါယကာတို့ လှူသော သင်္ကန်းကို ဆောင်သော သူကို။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊” ။ပ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေတိ၊ စောဒနာငြားအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၄၀၂။ ဥပဇ္ဈာယလေသော နာမ၊ ဥပဇ္ဈာယလေသ မည်သည်ကား။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော သူ၏။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကော၊ အတူနေ တပည့်ကို။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော သူ၏။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကံ၊ အတူနေ တပည့်ကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ “မယာ၊ ငါသည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော သူ၏။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကော၊ အတူနေ တပည့်ကို။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊” ။ပ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေတိ၊ စောဒနာငြားအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၄၀၃။ အာစရိယလေသော နာမ၊ အာစရိယလေသ မည်သည်ကား။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော သူ၏။ အန္တေဝါသိကော၊ အတွင်းနေ တပည့်ကို။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော သူ၏။ အန္တေဝါသိကံ၊ အတွင်းနေ တပည့်ကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ “မယာ၊ ငါသည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော သူ၏။ အန္တေဝါသိကော၊ အတွင်းနေ တပည့်ကို။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပန္နော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊” ။ပ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေတိ၊ စောဒနာငြားအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၄၀၄။ သေနာသနလေသော နာမ၊ သေနာသနလေသ မည်သည်ကား။ ဣတ္ထန္နာမသေနာသနဝါသိကော၊ ဤအမည်ရှိသော ကျောင်း၌ နေသော သူကို။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ဣတ္ထန္နာမသေနာသနဝါသိကံ၊ ဤအမည်ရှိသော ကျောင်း၌ နေသော သူကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ “မယာ၊ ငါသည်။ ဣတ္ထန္နာမသေနာသနဝါသိကော၊ ဤအမည်ရှိသော ကျောင်း၌ နေသော သူကို။ ပါရာဇိကံ ဓမ္မံ၊ ပါရာဇိကအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တယာ၊ သင်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဥပေါသထော ဝါ၊ ဥပုသ်ပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပဝါရဏာ ဝါ၊ ပဝါရဏာ ပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သံဃကမ္မံ ဝါ၊ သံဃာကံသည်လည်းကောင်း။ နတ္ထိ၊ မရှိ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေတိ၊ စောဒနာငြားအံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၄၀၅။ ပါရာဇိကေန ဓမ္မေနာတိ၊ ပါရာဇိကေန ဓမ္မေန ဟူသည်ကား။ စတုန္နံ၊ လေးပါးကုန်သော ပါရာဇိကအာပတ်တို့တွင်။ အညတရေန၊ တစ်ပါးပါးသော အာပတ်ဖြင့်။
အနုဒ္ဓံသေယျာတိ၊ အနုဒ္ဓံသေယျ- ဟူသည်ကား။ စောဒေတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း စောဒနာငြားအံ့။ စောဒါပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း စောဒနာစေငြားအံ့။
အပ္ပေ၀ နာမ နံ ဣမမှာ ဗြဟ္မစရိယာ စာဝေယျန္တိ၊ အပ္ပေ၀ နာမ နံ ဣမမှာ ဗြဟ္မစရိယာ စာဝေယျံ ဟူသည်ကား။ ဘိက္ခုဘာဝါ၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်မှ။ စာဝေယျံ၊ ရွေ့လျောစေအံ့။ သမဏဓမ္မာ၊ ရဟန်းတရားမှ။ စာဝေယျံ၊ ရွေ့လျောစေအံ့။ သီလက္ခန္ဓာ၊ သီလကျေးဇူးမှ။ စာဝေယျံ၊ ရွေ့လျောစေအံ့။ တပေါဂုဏာ၊ သီလစောင့်စည်းမှုမှ။ စာဝေယျံ၊ ရွေ့လျောစေအံ့။
တတော အပရေန သမယေနာတိ၊ တတော အပရေန သမယေန- ဟူသည်ကား။ ယသ္မိံ ခဏေ၊ အကြင်ခဏ၌။ အနုဒ္ဓံသိတော၊ စွပ်စွဲအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ခဏံ၊ ထိုခဏကို။ တံ လယံ၊ ထိုလယံကို။ တံ မုဟုတ္တံ၊ ထိုမုဟုတ္တကို။ ဝီတိဝတ္တေ၊ လွန်သည်ရှိသော်။
သမနုဂ္ဂါဟီယမာနောတိ၊ သမနုဂ္ဂါဟီယမာနော- ဟူသည်ကား။ ယေန ဝတ္ထုနာ၊ အကြင်ဝတ္ထုဖြင့်။ အနုဒ္ဓံသိတော၊ စွပ်စွဲအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မိံ ဝတ္ထုသ္မိံ၊ ထိုဝတ္ထု၌။ သမနုဂ္ဂါဟီယမာနော၊ မေးစိစစ်အပ်သည်ရှိသော်။
အသမနုဂ္ဂါဟီယမာနောတိ၊ အသမနုဂ္ဂါဟီယမာနော- ဟူသည်ကား။ ကေနစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော သူသည်။ န ဝုစ္စမာနော၊ မဆိုအပ်သည်ရှိသော်။
အဓိကရဏံ နာမ၊ အဓိကရဏ မည်သည်ကား။ အဓိကရဏာနိ၊ အဓိကရုဏ်းတို့သည်။ ဝိဝါဒါဓိကရဏံ၊ ဝိဝါဒါဓိကရုဏ်းလည်းကောင်း။ အနုဝါဒါဓိကရဏံ၊ အနုဝါဒါဓိကရုဏ်းလည်းကောင်း။ အာပတ္တာဓိကရဏံ၊ အာပတ္တာဓိကရုဏ်းလည်းကောင်း။ ကိစ္စာဓိကရဏံ၊ ကိစ္စာဓိကရုဏ်းလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတ္တာရိ၊ လေးပါးတို့တည်း။
ကောစိ ဒေသော လေသမတ္တော ဥပါဒိန္နောတိ၊ ကောစိ ဒေသော လေသ မတ္တော ဥပါဒိန္နော- ဟူသည်ကား။ တေသံ လေသာနံ၊ ထိုအမြွက်တို့တွင်။ အညတရော၊ တစ်ပါးပါးသော။ လေသော၊ အမြွက်ကို။ ဥပါဒိန္နော၊ စွဲလမ်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။
ဘိက္ခု စ ဒေါသံ ပတိဋ္ဌာတီတိ၊ ဘိက္ခု စ ဒေါသံ ပတိဋ္ဌာတိ- ဟူသည်ကား။ မယာ၊ ငါသည်။ တုစ္ဆကံ၊ အချည်းနှီးသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်၏။ မယာ၊ ငါသည်။ မုသာ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်၏။ မယာ၊ ငါသည်။ အဘူတံ၊ မဟုတ်မမှန်သော စကားကို။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်၏။ မယာ၊ ငါသည်။ အဇာနန္တေန၊ မသိသဖြင့်။ ဘဏိတံ၊ ဆိုအပ်၏။
သံဃာဒိသေသောတိ၊ သံဃာဒိသေသော- ဟူသည်ကား၊ ။ပ။ တေနပိ၊ ထို့ကြောင့်လည်း။ “သံဃာဒိသေသော”တိ၊ သံဃာဒိသေသော ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
၄၀၆။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃာဒိသေသေ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်၌။ သံဃာဒိသေသဒိဋ္ဌိ၊ သံဃာဒိသိသ်ဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ပါရာဇိကေန၊ ပါရာဇိကအာပတ်ဖြင့်။ “အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တယာ၊ သင်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဥပေါသထော ဝါ၊ ဥပုသ်ပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပဝါရဏာ ဝါ၊ ပဝါရဏာပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သံဃကမ္မံ ဝါ၊ သံဃကံသည်လည်းကောင်း။ နတ္ထိ၊ မရှိ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာငြားအံ့။ ဧဝမ္ပိ၊ ဤသို့ စောဒနာသော်လည်း။ အာပတ္တညဘာဂိယံ၊ အာပတ်ဟု ဆိုအပ်သော တစ်ပါးသော အဖို့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ လေသော စ၊ အာပတ္တိလေသသည်လည်း။ ဥပါဒိန္နော၊ စွဲလမ်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃာဒိသေသေ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်၌။ ထုလ္လစ္စယဒိဋ္ဌိ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ ပါစိတ္တိယဒိဋ္ဌိ၊ ပါစိတ်ဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပါဋိဒေသနီယဒိဋ္ဌိ၊ ပါဋိဒေသနီဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဒိဋ္ဌိ၊ ဒုက္ကဋ်ဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုဗ္ဘာသိတဒိဋ္ဌိ၊ ဒုဗ္ဘာသီဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ပါရာဇိကေန၊ ပါရာဇိကအာပတ်ဖြင့်။ “အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာငြားအံ့။ ဧဝမ္ပိ၊ ဤသို့ စောဒနာသော်လည်း။ အာပတ္တညဘာဂိယံ၊ အာပတ်ဟု ဆိုအပ်သော တစ်ပါးသော အဖို့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ လေသော စ၊ အာပတ္တိလေသသည်လည်း။ ဥပါဒိန္နော၊ စွဲလမ်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ထုလ္လစ္စယံ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အဇ္ဈောပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယေ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်၌- ထုလ္လစ္စယဒိဋ္ဌိ- ထုလ္လစ္စဉ်းဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ ထုလ္လစ္စယေ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်၌။ ပါစိတ္တိယဒိဋ္ဌိ၊ ပါစိတ်ဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပါဋိဒေသနီယဒိဋ္ဌိ၊ ပါဋိဒေသနီဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဒိဋ္ဌိ၊ ဒုက္ကဋ်ဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုဗ္ဘာသိတဒိဋ္ဌိ၊ ဒုဗ္ဘာသီဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃာဒိသေသဒိဋ္ဌိ၊ သံဃာဒိသိသ်ဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ပါရာဇိကေန၊ ပါရာဇိကအာပတ်ဖြင့်။ “အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာငြားအံ့။ ဧဝမ္ပိ၊ ဤသို့ စောဒနာသော်လည်း။ အာပတ္တညဘာဂိယံ၊ အာပတ်ဟု ဆိုအပ်သော တစ်ပါးသော အဖို့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ လေသော စ၊ အာပတ္တိလေသသည်လည်း။ ဥပါဒိန္နော၊ စွဲလမ်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့၊ ။ပ။ ပါဋိဒေသနီယံ၊ ပါဋိဒေသနီအာပတ်သို့။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ ဒုဗ္ဘာသိတံ၊ ဒုဗ္ဘာသီအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုဗ္ဘာသိတေ၊ ဒုဗ္ဘာသီအာပတ်၌။ ဒုဗ္ဘာသိတဒိဋ္ဌိ၊ ဒုဗ္ဘာသီဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ ဒုဗ္ဘာသိတေ၊ ဒုဗ္ဘာသီအာပတ်၌။ သံဃာဒိသေသဒိဋ္ဌိ၊ သံဃာဒိသိသ်ဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဒိဋ္ဌိ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပါစိတ္တိယဒိဋ္ဌိ၊ ပါစိတ်ဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပါဋိဒေသနီယဒိဋ္ဌိ၊ ပါဋိဒေသနီဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဒိဋ္ဌိ၊ ဒုက္ကဋ်ဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ပါရာဇိကေန၊ ပါရာဇိကအာပတ်ဖြင့်။ “အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တယာ၊ သင်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဥပေါသထော ဝါ၊ ဥပုသ်ပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပဝါရဏာဝါ၊ ပဝါရဏာပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သံဃကမ္မံ ဝါ၊ သံဃကံသည်လည်းကောင်း။ နတ္ထိ၊ မရှိ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာငြားအံ့။ ဧဝမ္ပိ၊ ဤသို့ စောဒနာသော်လည်း။ အာပတ္တညဘာဂိယံ၊ အာပတ်ဟု ဆိုအပ်သော တစ်ပါးသော အဖို့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ လေသော စ၊ အာပတ္တိလေသသည်လည်း။ ဥပါဒိန္နော၊ စွဲလမ်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဧကေကံ၊ တစ်ခုတစ်ခုသော အာပတ်ကို။ မူလံ၊ မူကို။ ကာတုန၊ ပြု၍။ စက္ကံ၊ စက်ကို။ ဗန္ဓိတဗ္ဗံ၊ ဖွဲ့အပ်၏။
၄၀၇။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃာဒိသေသေ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်၌။ သံဃာဒိသေသဒိဋ္ဌိ၊ သံဃာဒိသိသ်ဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ပါရာဇိကေန၊ ပါရာဇိကအာပတ်ဖြင့်။ “အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊” ။ပ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒါပေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာစေငြားအံ့။ ဧဝမ္ပိ၊ ဤသို့ စောဒနာစေသော်လည်း။ အာပတ္တညဘာဂိယံ၊ အာပတ်ဟု ဆိုအပ်သော တစ်ပါးသော အဖို့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ လေသော စ၊ အာပတ္တိလေသသည်လည်း။ ဥပါဒိန္နော၊ စွဲလမ်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃာဒိသေသေ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်၌။ ထုလ္လစ္စယဒိဋ္ဌိ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ ပါစိတ္တိယဒိဋ္ဌိ၊ ပါစိတ်ဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပါဋိဒေသနီယဒိဋ္ဌိ၊ ပါဋိဒေသနီဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဒိဋ္ဌိ၊ ဒုက္ကဋ်ဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုဗ္ဘာသိတဒိဋ္ဌိ၊ ဒုဗ္ဘာသီဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ပါရာဇိကေန၊ ပါရာဇိကအာပတ်ဖြင့်။ “အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊” ။ပ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒါပေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာစေငြားအံ့။ ဧဝမ္ပိ၊ ဤသို့ စောဒနာစေသော်လည်း။ အာပတ္တညဘာဂိယံ၊ အာပတ်ဟု ဆိုအပ်သော တစ်ပါးသော အဖို့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ လေသော စ၊ အာပတ္တိလေသသည်လည်း။ ဥပါဒိန္နော၊ စွဲလမ်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ထုလ္လစ္စယံ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယေ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်၌။ ထုလ္လစ္စယဒိဋ္ဌိ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းဟု အယူရှိသည် ဟောတိ- ဖြစ်၏၊ ။ပ။ ထုလ္လစ္စယေ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်၌။ ပါစိတ္တိယဒိဋ္ဌိ၊ ပါစိတ်ဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပါဋိဒေသနီယဒိဋ္ဌိ၊ ပါဋိဒေသနီဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဒိဋ္ဌိ၊ ဒုက္ကဋ်ဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုဗ္ဘသိတဒိဋ္ဌိ၊ ဒုဗ္ဘာသီဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃာဒိသေသဒိဋ္ဌိ၊ သံဃာဒိသိသ်ဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ပါရာဇိကေန၊ ပါရာဇိကအာပတ်ဖြင့်။ “အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒါပေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာစေငြားအံ့။ ဧဝမ္ပိ၊ ဤသို့ စောဒနာစေသော်လည်း။ အာပတ္တညဘာဂိယံ၊ အာပတ်ဟု ဆိုအပ်သော တစ်ပါးသော အဖို့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ လေသော စ၊ အာပတ္တိလေသသည်လည်း။ ဥပါဒိန္နော၊ စွဲလမ်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သို့၊ ။ပ။ ပါဋိဒေသနီယံ၊ ပဋိဒေသနီအာပတ်သို့။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ ဒုဗ္ဘာသိတံ၊ ဒုဗ္ဘာသီအာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်သည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုဗ္ဘာသိတေ၊ ဒုဗ္ဘာသီအာပတ်၌။ ဒုဗ္ဘာသိတဒိဋ္ဌိ၊ ဒုဗ္ဘာသီဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ ဒုဗ္ဘာသိတေ၊ ဒုဗ္ဘာသီအာပတ်၌။ သံဃာဒိသေသဒိဋ္ဌိ၊ သံဃာဒိသိသ်ဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထုလ္လစ္စယဒိဋ္ဌိ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပါစိတ္တိယဒိဋ္ဌိ၊ ပါစိတ်ဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပါဋိဒေသနီယဒိဋ္ဌိ၊ ပါဋိဒေသနီဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ကဋဒိဋ္ဌိ၊ ဒုက္ကဋ်ဟု အယူရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ပါရာဇိကေန၊ ပါရာဇိကအာပတ်ဖြင့်။ “အဿမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အသကျပုတ္တိယော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော် မဟုတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တယာ၊ သင်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဥပေါသထော ဝါ၊ ဥပုသ်ပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပဝါရဏာ ဝါ၊ ပဝါရဏာ ပြုခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သံဃကမ္မံ ဝါ၊ သံဃကံသည်လည်းကောင်း။ နတ္ထိ၊ မရှိ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ စောဒါပေတိ၊ အကယ်၍ စောဒနာစေငြားအံ့။ ဧဝမ္ပိ၊ ဤသို့ စောဒနာစေသော်လည်း။ အာပတ္တညဘာဂိယံ၊ အာပတ်ဟု ဆိုအပ်သော တစ်ပါးသော အဖို့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ လေသော စ၊ အာပတ္တိလေသသည်လည်း။ ဥပါဒိန္နော၊ စွဲလမ်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဝါစာယ ဝါစာယ၊ ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၄၀၈။ တထာသညီ၊ ထိုသို့ ပါရာဇိကအာပတ်သင့်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စောဒေတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း စောဒနာငြားအံ့။ စောဒါပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း စောဒနာစေငြားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
နဝမံ၊ ကိုးခုမြောက်သော။ (အညဘာဂိယ) ကိဉ္စိလေသသိက္ခာပဒံ၊ (အညဘာဂိယ) ကိဉ္စိလေသသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၁၀-သံဃဘေဒသိက္ခာပုဒ်
၄၀၉။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ကလန္ဒကနိဝါပေ၊ ရှဉ့်နက်တို့အား အစာပေး၍ ကျွေးမွေးရာဖြစ်သော။ ဝေဠုဝနေ၊ ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒေဝဒတ္တော၊ ဒေဝဒတ်သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ကောကာလိကော၊ မဟာကောကာလိကသည်လည်းကောင်း။ ခဏ္ဍဒေဝိယာ၊ ခဏ္ဍမိဖုရား၏။ ပုတ္တော၊ သားဖြစ်သော။ ကဋမောဒကတိဿကော၊ ကဋမောဒကတိဿကသည်လည်းကောင်း။ သမုဒ္ဒဒတ္တော၊ သမုဒ္ဒဒတ္တသည်လည်းကောင်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ကောကာလိကံ၊ မဟာကောကာလိကကိုလည်းကောင်း။ ခဏ္ဍဒေဝိယာ၊ ခဏ္ဍမိဖုရား၏။ ပုတ္တံ၊ သားဖြစ်သော။ ကဋမောဒကတိဿကံ၊ ကဋမောဒကတိဿကကိုလည်းကောင်း။ သမုဒ္ဒဒတ္တံ၊ သမုဒ္ဒဒတ္တကိုလည်းကောင်း။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဧထ၊ လာလှည့်ကုန်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ သမဏဿ ဂေါတမဿ၊ ရဟန်းဂေါတမ၏။ သံဃဘေဒံ၊ သံဃာ၏ ကွဲပြားခြင်းကို။ စက္ကဘေဒံ၊ အာဏာစက်၏ ပျက်ခြင်းကို။ ကရိဿာမ၊ ပြုကုန်အံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ ကောကာလိကော၊ မဟာကောကာလိကသည်။ ဒေဝဒတ္တံ၊ ဒေဝဒတ်ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ မဟိဒ္ဓိကော၊ ကြီးသော တန်ခိုးရှိ၏။ မဟာနုဘာဝေါ၊ ကြီးသော အာနုဘော် ရှိ၏။ ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ သမဏဿ ဂေါတမဿ၊ ရဟန်းဂေါတ၏။ သံဃဘေဒံ၊ သံဃာ၏ ကွဲပြားခြင်းကို။ စက္ကဘေဒံ၊ အာဏာစက်၏ ပျက်ခြင်းကို။ ကရိဿာမ၊ ပြုကုန်အံ့နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဧထ၊ လာလှည့်ကုန်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ သမဏံ ဂေါတမံ၊ ရဟန်းဂေါတမသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကုန်ပြီး၍။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဝတ္ထူနိ၊ ဝတ္ထုတို့ကို။ ယာစိဿာမ၊ ကောင်းကုန်အံ့။ ကိံ ယာစိဿာမ၊ အဘယ်သို့ တောင်းကုန်အံ့နည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ အပ္ပိစ္ဆဿ၊ အလိုနည်းခြင်း၏လည်းကောင်း။ သန္တုဋ္ဌဿ၊ ရောင့်ရဲခြင်း၏လည်းကောင်း။ သလ္လေခဿ၊ ကိလေသာကို ခေါင်းပါးစေခြင်း၏လည်းကောင်း။ ဓုတဿ၊ ကိလေသာကို ခါတွက်ခြင်း၏လည်းကောင်း။ ပါသာဒိကဿ၊ ကြည်ညိုဖွယ်ကို ဆောင်ခြင်း၏လည်းကောင်း။ အပစယဿ၊ ကိလေသာကို ဖျက်ဆီးခြင်း၏လည်းကောင်း။ ဝီရိယာရဗ္ဘဿ၊ လုံ့လကို အားထုတ်ခြင်း၏လည်းကောင်း။ ဝဏ္ဏဝါဒီ၊ ကျေးဇူးကို ဆိုတော်မူလေ့ရှိ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမာနိ ဝတ္ထူနိ၊ ဤဝတ္ထုတို့သည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ အပ္ပိစ္ဆတာယ၊ အလိုနည်းသည်၏ အဖြစ်အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သန္တုဋ္ဌိယာ၊ ရောင့်ရဲခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သလ္လေခါယ၊ ကိလေသာကို ခေါင်းပါးခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဓုတတာယ၊ ကိလေသာကို ခါတွက်ခြင်း၏ အဖြစ်အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ပါသာဒိကတာယ၊ ကြည်ညိုဖွယ်ကို ဆောင်ခြင်း၏ အဖြစ်အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ အပစယာယ၊ ကိလေသာကို ဖျက်ဆီးခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဝီရိယာရဗ္ဘာယ၊ လုံ့လကို အားထုတ်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သံဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သာဓု၊ တောင်းပန်ပါကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ အာရညိကာ၊ တော၌ နေကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ပါစေကုန်လော့။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဂါမန္တံ၊ ရွာနီးကျောင်းသို့။ ဩသရေယျ၊ သက်ဝင်ငြားအံ့။ နံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဝဇ္ဇံ၊ အာပတ်ဟူသော အပြစ်ကို။ ဖုသေယျ၊ ရောက်ပါစေလော့။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ ပိဏ္ဍပါတိကာ၊ ပိဏ္ဍပါတ် ဓုတင်ကို ဆောက်တည်ကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ပါစေကုန်လော့။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ နိမန္တနံ၊ ပင့်ဖိတ်ခြင်းကို။ သာဒိယေယျ၊ သာယာငြားအံ့။ နံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဝဇ္ဇံ၊ အာပတ်ဟု ဆိုအပ်သော အပြစ်သို့။ ဖုသေယျ၊ ရောက်ပါစေလော့။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ ပံသုကူလိကာ၊ ပံ့သကူဓုတင်ကို ဆောက်တည်ကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ပါစေကုန်လော့။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဂဟပတိစီဝရံ၊ ဒါယကာတို့ လှူအပ်သော သင်္ကန်းကို။ သာဒိယေယျ၊ သာယာငြားအံ့။ နံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဝဇ္ဇံ၊ အာပတ်ဟု ဆိုအပ်သော အပြစ်သို့။ ဖုသေယျ၊ ရောက်ပါစေလော့။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ ရုက္ခမူလိကာ၊ ရုက္ခမူဓုတင်ကို ဆောက်တည်ကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ပါစေကုန်လော့။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဆန္နံ၊ အမိုးသို့။ ဥပဂစ္ဆေယျ၊ ကပ်ငြားအံ့။ နံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဝဇ္ဇံ၊ အာပတ်ဟု ဆိုအပ်သော အပြစ်သို့။ ဖုသေယျ၊ ရောက်ပါစေလော့။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ မစ္ဆမံသံ၊ ငါးအမဲကို။ န ခါဒေယျုံ၊ မစားပါစေကုန်လင့်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ မစ္ဆမံသံ၊ ငါးအမဲကို။ ခါဒေယျ၊ စားငြားအံ့။ နံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဝဇ္ဇံ၊ အာပတ်ဟု ဆိုအပ်သော အပြစ်သို့။ ဖုသေယျ၊ ရောက်ပါစေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ယာစိဿာမ၊ တောင်းကုန်အံ့။ ဣမာနိ၊ ဤငါးပါးသော ဝတ္ထုတို့ကို။ သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ နာနုဇာနိဿတိ၊ ခွင့်မပြုလတ္တံ့။ တေ မယံ၊ ထိုငါတို့သည်။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ဝတ္ထူဟိ၊ ဤဝတ္ထုတို့ဖြင့်။ ဇနံ၊ လူအပေါင်းကို။ သညာပေဿာမ၊ သိစေကုန်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ဝတ္ထူဟိ၊ ဤဝတ္ထုတို့ဖြင့်။ သမဏဿ ဂေါတမဿ၊ ရဟန်းဂေါတမ၏။ သံဃဘေဒေါ၊ သံဃာ၏ ကွဲပြားခြင်းကို။ စက္ကဘေဒေါ၊ အာဏာစက်၏ ပျက်ခြင်းကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ သက္ကာ ခေါ၊ တတ်ကောင်းသည်သာလျှင်တည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ လူခပသန္နာ ဟိ၊ ခေါင်းပါးခြင်း၌ ကြည်ညိုကုန်သည်သာလျှင်တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒေဝဒတ္တော၊ ဒေဝဒတ်သည်။ သပရိသော၊ ပရိသတ်နှင့်တကွ။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ ဒေဝဒတ္တော၊ ဒေဝဒတ်သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ အပ္ပိစ္ဆဿ၊ အလိုနည်းခြင်း၏လည်းကောင်း၊ ။ပ။ ဝီရိယာရမ္ဘဿ၊ လုံ့လကို အားထုတ်ခြင်း၏လည်းကောင်း။ ဝဏ္ဏဝါဒီ၊ ကျေးဇူးကို ဆိုတော်မူလေ့ရှိ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမာနိ ဝတ္ထူနိ၊ ဤဝတ္ထုတို့သည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ အပ္ပိစ္ဆတာယ၊ အလိုနည်းသည်၏ အဖြစ်အကျိုးငှာလည်းကောင်း၊ ။ပ။ ဝီရိယာရမ္ဘာယ၊ လုံ့လကို အားထုတ်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သံဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သာဓု၊ တောင်းပန်ပါ၏၊
ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ အာရညိကာ၊ တော၌ နေကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ပါစေကုန်လော့။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဂါမန္တံ၊ ရွာနီးကျောင်းသို့။ ဩသရေယျ၊ သက်ဝင်ငြားအံ့။ နံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဝဇ္ဇံ၊ အာပတ်ဟု ဆိုအပ်သော အပြစ်သို့။ ဖုသေယျ၊ ရောက်ပါစေလော့၊ ။ပ။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ မစ္ဆမံသံ၊ ငါးအမဲကို။ န ခါဒေယျုံ၊ မစားပါစေကုန်လင့်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ မစ္ဆမံသံ၊ ငါးအမဲကို။ ခါဒေယျ၊ စားငြားအံ့။ နံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဝဇ္ဇံ၊ အာပတ်ဟု ဆိုအပ်သော အပြစ်သို့။ ဖုသေယျ၊ ရောက်ပါစေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဒေဝဒတ္တ၊ ဒေဝဒတ်။ အလံ၊ မသင့်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဣစ္ဆတိ၊ အရညကင်ဓုတင်ကို အလိုရှိ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အာရညိကော၊ အရညကင်ဓုတင်ကို ဆောက်တည်သည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဂါမန္တေ၊ ရွာနီးကျောင်း၌။ ဝိဟရိတုံ၊ နေခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဂါမန္တေ၊ ရွာနီးကျောင်း၌။ ဝိဟရတု၊ နေစေ။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဣစ္ဆတိ၊ ပိဏ္ဍပါတ်ဓုတင်ကို အလိုရှိ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပိဏ္ဍပါတိကော၊ ပိဏ္ဍပါတ်ဓုတင်ကို ဆောက်တည်သည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဣစ္ဆတိ၊ ပင့်ဖိတ်ခြင်းကို အလိုရှိ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ နိမန္တနံ၊ ပင့်ဖိတ်ခြင်းကို။ သာဒိယတု၊ သာယာစေ။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဣစ္ဆတိ၊ ပံ့သုကူဓုတင်ကို အလိုရှိ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပံသုကူလိကော၊ ပံ့သကူဓုတင်ကို ဆောက်တည်သည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဣစ္ဆတိ၊ ဒါယကာတို့ လှူအပ်သော သင်္ကန်းကို အလိုရှိ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဂဟပတိစီဝရံ၊ ဒါယကာတို့ လှူအပ်သော သင်္ကန်းကို။ သာဒိယတု၊ သာယာစေ။ ဒေဝဒတ္တ၊ ဒေဝဒတ်။ အဋ္ဌမာသေ၊ ဆောင်းနွေ ရှစ်လတို့ပတ်လုံး။ မယာ၊ ငါသည်။ ရုက္ခမူလသေနာသနံ၊ သစ်ပင်ရင်းတည်းဟူသော ကျောင်းကို။ အနုညာတံ၊ ခွင့်ပြုတော်မူပြီ။ အဒိဋ္ဌံ၊ မမြင်အပ်သော။ အသုတံ၊ မကြားအပ်သော။ အပရိသင်္ကိတံ၊ မယုံမှားအပ်သော။ တိကောဋိပရိသုဒ္ဓံ၊ သုံးပါးသော အစွန်းတို့မှ စင်ကြယ်သော။ မစ္ဆမံသံ၊ ငါးအမဲကို။ အနုညာတံ၊ ခွင့်ပြုတော်မူအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒေဝဒတ္တော၊ ဒေဝဒတ်သည်။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမာနိ ဝတ္ထူနိ၊ ဤဝတ္ထုတို့ကို။ န အနုဇာနာတိ၊ ခွင့်ပြုတော်မမူ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဟဋ္ဌော၊ ရွှင်လန်းသည်ဖြစ်၍။ ဥဒဂ္ဂေါ၊ တက်ကြွသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သပရိသော၊ ပရိသတ်နှင့် တကွ။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လက်ယာရစ် လည်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲလေ၏။
၄၁၀။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒေဝဒတ္တော၊ ဒေဝဒတ်သည်။ ရာဇဂဟံ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်သို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဝတ္ထူဟိ၊ ဝတ္ထုတို့ဖြင့်။ ဇနံ၊ လူအပေါင်းကို။ သညာပေသိ၊ သိစေ၏။ ကိံ သညာပေသိ၊ အဘယ်သို့ သိစေသနည်း။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ သမဏံ ဂေါတမံ၊ ရဟန်းဂေါတမသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကုန်၍။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဝတ္ထူနိ၊ ဝတ္ထုတို့ကို။ ယာစိမှာ၊ တောင်းကုန်၏။ ကိံ ယာစိမှာ၊ အဘယ်သို့ တောင်းကုန်သနည်း။ ‘ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ အပ္ပိစ္ဆဿ၊ အလိုနည်းခြင်း၏လည်းကောင်း။ သန္တုဋ္ဌဿ၊ ရောင့်ရဲခြင်း၏လည်းကောင်း။ သလ္လေခဿ၊ ကိလေသာကို ခေါင်းပါးခြင်း၏လည်းကောင်း။ ဓုတဿ၊ ကိလေသာကို ခါတွက်ခြင်း၏လည်းကောင်း။ ပါသာဒိကဿ၊ ကြည်ညိုဖွယ်ကို ဆောင်ခြင်း၏လည်းကောင်း။ အပစယဿ၊ ကိလေသာကို ဖျက်ဆီးခြင်း၏လည်းကောင်း။ ဝီရိယာရမ္ဘဿ၊ လုံ့လကို အားထုတ်ခြင်း၏လည်းကောင်း။ ဝဏ္ဏဝါဒီ၊ ကျေးဇူးကို ဆိုတော်မူလေ့ရှိ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမာနိ ဝတ္ထူနိ၊ ဤဝတ္ထုတို့သည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ အပ္ပိစ္ဆတာယ၊ အလိုနည်းသည်၏အဖြစ် အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သန္တုဋ္ဌိယာ၊ ရောင့်ရဲခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သလ္လေခါယ၊ ကိလေသာကို ခေါင်းပါးခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဓုတတာယ၊ ကိလေသာကို ခါတွက်ခြင်း၏ အဖြစ်အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ပါသာဒိကတာယ၊ ကြည်ညိုဖွယ်ကို ဆောင်ခြင်း၏ အဖြစ်အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဝီရိယာရမ္ဘာယ၊ လုံ့လကို အားထုတ်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သံဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သာဓု၊ တောင်းပန်ပါ၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ အာရညိကာ၊ အရညကင်ဓုတင်ကို ဆောက်တည်ကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ပါစေကုန်လော့။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဂါမန္တံ၊ ရွာနီးကျောင်းသို့။ ဩသရေယျ၊ သက်ဝင်ငြားအံ့။ နံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဝဇ္ဇံ၊ အာပတ်ဟု ဆိုအပ်သော အပြစ်သို့။ ဖုသေယျ၊ ရောက်ပါစေလော့။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ ပိဏ္ဍပါတိကာ၊ ပိဏ္ဍပါတ် ဓုတင်ကို ဆောက်တည်ကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ပါစေကုန်လော့။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ နိမန္တနံ၊ ပင့်ဖိတ်ခြင်းကို။ သာဒိယေယျ၊ သာယာငြားအံ့။ နံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဝဇ္ဇံ၊ အာပတ်ဟု ဆိုအပ်သော အပြစ်သို့။ ဖုသေယျ၊ ရောက်ပါစေလော့။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ ပံသုကူလိကာ၊ ပံ့သကူဓုတင်ကို ဆောက်တည်ကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ပါစေကုန်လော့။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဂဟပတိစီဝရံ၊ ဒါယကာတို့ လှူအပ်သော သင်္ကန်းကို။ သာဒိယေယျ၊ သာယာငြားအံ့။ နံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဝဇ္ဇံ၊ အာပတ်ဟု ဆိုအပ်သော အပြစ်သို့။ ဖုသေယျ၊ ရောက်ပါစေလော့။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ ရုက္ခမူလိကာ၊ ရုက္ခမူဓုတင်ကို ဆောက်တည်ကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ပါစေကုန်လော့။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဆန္နံ၊ အမိုးသို့။ ဥပဂစ္ဆေယျ၊ ကပ်ငြားအံ့။ နံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဝဇ္ဇံ၊ အာပတ်ဟု ဆိုအပ်သော အပြစ်သို့။ ဖုသေယျ၊ ရောက်ပါစေလော့။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ မစ္ဆမံသံ၊ ငါးအမဲကို။ န ခါဒေယျုံ၊ မစားစေကုန်ရာ။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ မစ္ဆမံသံ၊ ငါးအမဲကို။ ခါဒေယျ၊ စားငြားအံ့။ နံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဝဇ္ဇံ၊ အာပတ်ဟု ဆိုအပ်သော အပြစ်သို့။ ဖုသေယျ၊ ရောက်ပါစေလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယာစိမှာ၊ တောင်းကုန်၏။ သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမာနိ ဝတ္ထူနိ၊ ဤဝတ္ထုတို့ကို။ နာနုဇာနာတိ၊ ခွင့်မပြု။ တေ မယံ၊ ထိုငါတို့သည်။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ဝတ္ထူဟိ၊ ဤဝတ္ထုတို့ဖြင့်။ သမာဒါယ၊ ဆောက်တည်ကုန်၍။ ဝတ္တာမ၊ ကျင့်ကုန်အံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သညာပေတိ၊ သိစေ၏။ တတ္ထ၊ ထိုလူအပေါင်းတို့တွင်။ ယေ တေ မနုဿာ၊ အကြင်လူတို့သည်။ အသဒ္ဓါ၊ မယုံကြည်ကုန်။ အပ္ပသန္နာ၊ မကြည်ညိုကုန်။ ဒုဗ္ဗုဒ္ဓိနော၊ နည်းသော ပညာရှိကုန်၏။ တေ မနုဿာ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အာဟံသု၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ ခေါ သမဏာ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ဓုတာ၊ ကိလေသာကို ခါတွက်ကုန်၏။ သလ္လေခဝုတ္တိနော၊ ခေါင်းပါးသော အကျင့် ရှိကုန်၏။ သမဏော ပန ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်ကား။ ဗာဟုလ္လိကော၊ ပစ္စည်းများခြင်း အကျိုးငှာ ကျင့်၏။ ဗာဟုလ္လာယ၊ ပစ္စည်းများခြင်း အကျိုးငှာ။ စေတေတိ၊ စေ့ဆော်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ယေ ပန တေ မနုဿာ၊ အကြင်လူတို့သည်ကား။ သဒ္ဓါ၊ ယုံကြည်ကုန်၏။ ပသန္နာ၊ ကြည်ညိုကုန်၏။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိကုန်၏။ ဗျတ္တာ၊ လိမ္မာကုန်၏။ ဗုဒ္ဓိမန္တော၊ ပညာနှင့် ပြည့်စုံကုန်၏။ တေ မနုဿာ၊ ထိုလူတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဒေဝဒတ္တော၊ ဒေဝဒတ်သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သံဃဘေဒါယ၊ သံဃာ၏ ကွဲပြားခြင်းငှာ။ စက္ကဘေဒါယ၊ အာဏာစက်၏ ပျက်ခြင်းငှာ။ ပရက္ကမိဿတိ နာမ၊ လုံ့လပြုဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်သော။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်သော။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သော။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ အလိုနည်းကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဒေဝဒတ္တော၊ ဒေဝဒတ်သည်။ သံဃဘေဒါယ၊ သံဃာ၏ ကွဲပြားခြင်းငှာ။ စက္ကဘေဒါယ၊ အာဏာစက်၏ ပျက်ခြင်းငှာ။ ပရက္ကမိဿတိ နာမ၊ လုံ့လပြုဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊
ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဒေဝဒတ္တံ၊ ဒေဝဒတ်ကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏၊ ။ပ။ “ဒေဝဒတ္တ၊ ဒေဝဒတ်။ တွံ၊ သင်သည်။ သံဃဘေဒါယ၊ သံဃာ၏ ကွဲပြားခြင်းငှာ။ စက္ကဘေဒါယ၊ အာဏာစက်၏ ပျက်ခြင်းငှာ။ ပရက္ကမသိ၊ လုံ့လပြု၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ကိံ ဝိဂရဟိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့တော်မူသနည်း၊ ။ပ။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ သံဃဘေဒါယ၊ သံဃာ၏ ကွဲပြားခြင်းငှာ။ စက္ကဘေဒါယ၊ အာဏာစက်၏ ပျက်ခြင်းငှာ။ ပရက္ကမိဿသိ နာမ၊ လုံ့လပြုဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၄၁၁။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ သမဂ္ဂဿ၊ ညီညွတ်သော။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ဘေဒါယ၊ ကွဲပြားခြင်းငှာ။ ပရက္ကမေယျ၊ လုံ့လပြုငြားအံ့။ ဘေဒနသံဝတ္တနိကံ၊ ကွဲပြားခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်သော။ အဓိကရဏံ ဝါ၊ အကြောင်းကိုမူလည်း။ သမာဒါယ၊ ယူ၍။ ပဂ္ဂယှ၊ ချီးမြှင့်၍။ တိဋ္ဌေယျ၊ တည်ငြားအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ ဘိက္ခူဟိ၊ တစ်ပါးကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာသနည်း။ ‘အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ သမဂ္ဂဿ၊ ညီညွတ်သော။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ဘေဒါယ၊ ကွဲပြားခြင်းငှာ။ မာ ပရက္ကမိ၊ လုံ့လမပြုလင့်။ ဘေဒနသံဝတ္တနိကံ၊ ကွဲပြားခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်သော။ အဓိကရဏံ ဝါ၊ အကြောင်းကိုမူလည်း။ သမာဒါယ၊ ယူ၍။ ပဂ္ဂယှ၊ ချီးမြှင့်၍။ မာ အဋ္ဌာသိ၊ မတည်ပါလင့်။ အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ သံဃေန၊ သံဃာနှင့်။ သမေတု၊ ညီစေလော့။ ဟိ၊ ညီညွတ်ခြင်း၏ အကျိုးကို ဆိုဦးအံ့။ သမဂ္ဂေါ၊ ညီညွတ်သော။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ သမ္မောဒမာနော၊ ဝမ်းမြောက်သည်ဖြစ်၍။ အဝိဝဒမာနော၊ ငြင်းခုံခြင်း မရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧကုဒ္ဒေသော၊ တူသော ပါတိမောက်ပြခြင်း ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဖာသု၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝိဟရတိ၊ နေရ၏။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လျှင်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝုစ္စမာနော၊ ဆိုဆုံးမအပ်သည်ရှိသော်။ တထေဝ၊ ထို့အတူသာလျှင်။ ပဂ္ဂဏှေယျ၊ ချီးမြှင့်ငြားအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ ဘိက္ခူဟိ၊ တစ်ပါးကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ တဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်အံ့သောငှာ။ ယာဝတတိယံ၊ သုံးကြိမ်တိုင်အောင်။ သမနုဘာသိတဗ္ဗော၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆုံးမအပ်၏။ ယာဝတတိယံ၊ သုံးကြိမ်တိုင်အောင်။ သမနုဘာသိယမာနော၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆုံးမအပ်သည်ရှိသော်။ တံ၊ ထိုအယူကို။ စေ ပဋိနိဿဇ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ စွန့်ငြားအံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့ စွန့်ခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ မစွန့်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သံဃာဒိသေသော၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိနိကာယော၊ အာပတ်အပေါင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၄၁၂။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပန- ဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်၊ ။ပ။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား၊ ။ပ။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခု- ဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
သမဂ္ဂေါ၊ ညီညွတ်သော။ သံဃော နာမ၊ သံဃာ မည်သည်ကား။ သမာနသံဝါသကော၊ တူသော ပေါင်းဖော်ခြင်း ရှိ၏။ သမာနသီမာယံ၊ တူသော သိမ်၌။ ဌိတော၊ တည်၏။
ဘေဒါယ ပရက္ကမေယျာတိ၊ ဘေဒါယ ပရက္ကမေယျ- ဟူသည်ကား။ ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဣမေ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ နာနာ၊ အသီးအသီး။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်အံ့နည်း။ ဝိနာ၊ ကွေကွင်းကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်အံ့နည်း။ ဝဂ္ဂါ၊ မစေ့စပ်ဘဲ ကွဲလွဲကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်အံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပက္ခံ၊ အပင်းအသင်းကို။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီး၏။ ဂဏံ၊ ဂိုဏ်းကို။ ဗန္ဓတိ၊ ဖွဲ့၏။
ဘေဒနသံဝတ္တနိကံ ဝါ အဓိကရဏန္တိ၊ ဘေဒနသံဝတ္တနိကံ ဝါ အဓိကရဏံ- ဟူသည်ကား။ အဋ္ဌာရသဘေဒကရဝတ္ထူနိ၊ တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးသော ကွဲပြားခြင်းကို ပြုတတ်သော ဝတ္ထုတို့ကို။ သမာဒါယာတိ၊ သမာဒါယဟူသည်ကား။ အာဒါယ၊ ယူ၍။
ပဂ္ဂယှာတိ၊ ပဂ္ဂယှ- ဟူသည်ကား။ ဒီပေယျ၊ ပြ၍။
တိဋ္ဌေယျာတိ၊ တိဋ္ဌေယျ- ဟူသည်ကား။ န ပဋိနိဿဇ္ဇေယျ၊ မစွန့်ငြားအံ့။
သော ဘိက္ခူတိ၊ သော ဘိက္ခု- ဟူသည်ကား။ သံဃဘေဒကော၊ သံဃာကို ခွဲတတ်သော။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။
ဘိက္ခူဟီတိ၊ ဘိက္ခူဟိ- ဟူသည်ကား။ အညေဟိ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။
ယေ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ ပဿန္တိ၊ မြင်ကုန်၏။ ယေ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ သုဏန္တိ၊ ကြားကုန်၏။ တေဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ ကိံ ဝတ္တဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ ဆိုအပ်သနည်း။ “အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ သမဂ္ဂဿ၊ ညီညွတ်သော။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ဘေဒါယ၊ ကွဲပြားခြင်းငှာ။ မာ ပရက္ကမိ၊ လုံ့လမပြုလင့်။ ဘေဒနသံဝတ္တနိကံ၊ ကွဲပြားခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်သော။ အဓိကရဏံ ဝါ၊ အကြောင်းကိုလည်း။ သမာဒါယ၊ ဆောက်တည်၍။ ပဂ္ဂယှ၊ ချီးမြှောက်၍။ မာ အဋ္ဌာသိ၊ မတည်လင့်။ အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ သံဃေန၊ သံဃာနှင့်။ သမေတု၊ ညီစေလော့။ ဟိ၊ ညီညွတ်ခြင်း၏ အကျိုးကို ဆိုဦးအံ့။ သမဂ္ဂေါ၊ ညီညွတ်သော။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ သမ္မောဒမာနော၊ ဝမ်းမြောက်သည်ဖြစ်၍။ အဝိဝဒမာနော၊ ငြင်းခုံခြင်း မရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧကုဒ္ဒေသော၊ တူသော ပါတိမောက်ပြခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ဖာသု၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝိဟရတိ၊ နေရ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ သစေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ အကယ်၍ စွန့်ငြားအံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့ စွန့်ခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ အကယ်၍ မစွန့်ငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သုတွာ၊ မြင်ကုန် ကြားကုန်လျက်။ န ဝဒန္တိ၊ မဆိုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ သံဃမဇ္ဈမ္ပိ၊ သံဃာ့အလယ်သို့လည်း။ အာကဍ္ဎိတွာ၊ ဆွဲငင်၍။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ ကိံ ဝတ္တဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ ဆိုအပ်သနည်း။ “အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ သမဂ္ဂဿ၊ ညီညွတ်သော။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ဘေဒါယ၊ ကွဲပြားခြင်းငှာ။ မာ ပရက္ကမိ၊ လုံ့လမပြုလင့်။ ဘေဒနသံဝတ္တနိကံ၊ ကွဲပြားခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်သော။ အဓိကရဏံ ဝါ၊ အကြောင်းကိုလည်း။ သမာဒါယ၊ ဆောက်တည်၍။ ပဂ္ဂယှ၊ ချီးမြှောက်၍။ မာ အဋ္ဌာသိ၊ မတည်လင့်။ အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ သံဃေန၊ သံဃာနှင့်။ သမေတု၊ ညီစေလော့။ ဟိ၊ ညီညွတ်ခြင်း၏ အကျိုးကို ဆိုဦးအံ့။ သမဂ္ဂေါ၊ ညီညွတ်သော။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ သမ္မောဒမာနော၊ ဝမ်းမြောက်သည်ဖြစ်၍။ အဝိဝဒမာနော၊ ငြင်းခုံခြင်း မရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧကုဒ္ဒေသော၊ တူသော ပါတိမောက်ပြခြင်း ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဖာသု၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝိဟရတိ၊ နေရ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ သစေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ အကယ်၍ စွန့်ငြားအံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့ စွန့်ခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ အကယ်၍ မစွန့်ငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ သမနုဘာသိတဗ္ဗော၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ သမနုဘာသိတဗ္ဗော၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်၏။ ကိံ သမနုဘာသိတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ ဉတ်ကမ္မဝါဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်သနည်း။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း-
၄၁၃။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည် ရှိသော။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ သမဂ္ဂဿ၊ ညီညွတ်သော။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ဘေဒါယ၊ ကွဲပြားခြင်းငှာ။ ပရက္ကမတိ၊ လုံ့လပြု၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ ဝတ္ထုံ၊ ထိုအယူကို။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘာသေယျ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည် ရှိသော။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ သမဂ္ဂဿ၊ ညီညွတ်သော။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ဘေဒါယ၊ ကွဲပြားခြင်းငှာ။ ပရက္ကမတိ၊ လုံ့လပြု၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ ဝတ္ထုံ၊ ထိုအယူကို။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘာသတိ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမ၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းကို။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘာသနာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင်အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအနက်ကို။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏၊ ။ပ။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအနက်ကို။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည် ရှိသော။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ သမဂ္ဂဿ၊ ညီညွတ်သော။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ဘေဒါယ၊ ကွဲပြားခြင်းငှာ။ ပရက္ကမတိ၊ လုံ့လပြု၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ ဝတ္ထုံ၊ ထိုအယူကို။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘာသတိ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမ၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ ဣတ္ထန္နမဿ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းကို။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘာသနာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင်အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘဋ္ဌော၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤနှစ်သက်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမနုဘာသိတဗ္ဗော၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်၏။
၄၁၄။ ဉတ္တိယာ၊ ဉတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ကြိမ်ကုန်သော။ ကမ္မဝါစာဟိ၊ ကမ္မဝါစာတို့ဖြင့်။ ထုလ္လစ္စယာ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကမ္မဝါစာပရိယောသာနေ၊ ကမ္မဝါစာ၏ အဆုံး၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တဿ၊ ရောက်သော ရဟန်းအား။ ဉတ္တိယာ၊ ဉတ်ဖြင့်။ ပဝတ္တံ၊ ဖြစ်သော။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သည်။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘတိ၊ ငြိမ်း၏။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ကြိမ်ကုန်သော။ ကမ္မဝါစာဟိ၊ ကမ္မဝါစာတို့ဖြင့်ပဝတ္တာ- ဖြစ်ကုန်သော။ ထုလ္လစ္စယာ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်တို့သည်။ ပဋိပဿမ္ဘန္တိ၊ ငြိမ်းကုန်၏။
သံဃာဒိသေသောတိ၊ သံဃာဒိသေသောဟူသည်ကား၊ ။ပ။ တေန၊ ထို့ကြောင့်လည်း။ “သံဃာဒိသေသော”တိ၊ သံဃာဒိသေသော ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
၄၁၅။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ ဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ အဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံမဟုတ်သည်၌။ ဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ အဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၄၁၆။ အသမနုဘာသန္တဿ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် မဆုံးမသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ပဋိနိဿဇ္ဇန္တဿ၊ အယူကို စွန့်သော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ခိတ္တစိတ္တဿ၊ ပျံ့လွင့်သော စိတ်ရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဝေဒနာဋ္ဋဿ၊ ဝေဒနာနှိပ်စက်သော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ဒသမံ၊ ဆယ်ခုမြောက်သော။ သံဃဘေဒသိက္ခာပဒံ၊ သံဃဘေဒသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၁၁-ဘေဒါနုဝတ္တကသိက္ခာပုဒ်
၄၁၇။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ကလန္ဒကနိဝါပေ၊ ရှဉ့်နက်တို့အား အစာပေး၍ ကျွေးမွေးရာဖြစ်သော။ ဝေဠုဝနေ၊ ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဒေဝဒတ္တော၊ ဒေဝဒတ်သည်။ သံဃဘေဒါယ၊ သံဃာ၏ ကွဲပြားခြင်းငှာ။ စက္ကဘေဒါယ၊ အာဏာစက်၏ ပျက်ခြင်းငှာ။ ပရက္ကမတိ၊ လုံ့လပြု၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အာဟံသု၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “ဒေဝဒတ္တော၊ ဒေဝဒတ်သည်။ အဓမ္မဝါဒီ၊ ဓမ္မမဟုတ်သည်ကို ဆိုလေ့ရှိ၏။ ဒေဝဒတ္တော၊ ဒေဝဒတ်သည်။ အဝိနယဝါဒီ၊ ဝိနည်းမဟုတ်သည်ကို ဆိုလေ့ရှိ၏။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဒေဝဒတ္တော၊ ဒေဝဒတ်သည်။ သံဃဘေဒါယ၊ သံဃာ၏ ကွဲပြားခြင်းငှာ။ စက္ကဘေဒါယ၊ အာဏာစက်၏ ပျက်ခြင်းငှာ။ ပရက္ကမိဿတိ နာမ၊ လုံ့လပြုဘိသနည်း၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ ကောကာလိကော၊ ကောကာလိကသည်လည်းကောင်း။ ခဏ္ဍဒေဝိယာ၊ ခဏ္ဍမိဖုရား၏။ ပုတ္တော၊ သားဖြစ်သော။ ကဋမောဒကတိဿကော၊ ကဋမောဒကတိဿကသည်လည်းကောင်း။ သမုဒ္ဒဒတ္တော၊ သမုဒ္ဒဒတ္တ သည်လည်းကောင်း။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မာ အဝစုတ္ထ၊ မဆိုကြကုန်လင့်။ ဒေဝဒတ္တော၊ ဒေဝဒတ်သည်။ ဓမ္မဝါဒီ၊ ဓမ္မကို ဆိုလေ့ရှိ၏။ ဒေဝဒတ္တော၊ ဒေဝဒတ်သည်။ ဝိနယဝါဒီ၊ ဝိနည်းကို ဆိုလေ့ရှိ၏။ ဒေဝဒတ္တော၊ ဒေဝဒတ်သည်။ အမှာကဉ္စ၊ ငါတို့၏လည်း။ ဆန္ဒဉ္စ၊ အလိုကိုလည်းကောင်း။ ရုစိဉ္စ၊ နှစ်သက်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ဝေါဟရတိ၊ ပြောဆို၏။ နော၊ ငါတို့၏။ ဆန္ဒဉ္စ၊ အလိုကိုလည်းကောင်း။ ရုစိဉ္စ၊ နှစ်သက်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ နော အမှေဟိ၊ ငါတို့နှင့်တကွ။ ဘာသတိ၊ တိုင်ပင်ပြောဆို၏။ အမှာကံပိ၊ ငါတို့သည်လည်း။ ဧတံ၊ ဤဒေဝဒတ်၏ အယူကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ အလိုနည်းကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်လျှင်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သံဃဘေဒါယ၊ သံဃာ၏ ကွဲပြားခြင်းငှာ။ ပရက္ကမန္တဿ၊ လုံ့လပြုသော၊
ဒေဝဒတ္တဿ၊ ဒေဝဒတ်သို့။ အနုဝတ္တကာ၊ အတုလိုက်၍ ကျင့်ကုန်သည်။ ဝဂ္ဂဝါဒကာ၊ မညီညွတ်သော အဖို့၌ဖြစ်သော စကားကို ဆိုတတ်ကုန်သည်။ ဘဝိဿန္တိ နာမ၊ ဖြစ်ကုန်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အနုဝတ္တကေ၊ အတုလိုက်ကုန်သော။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သံဃဘေဒါယ၊ သံဃာ၏ ကွဲပြားခြင်းငှာ။ ပရက္ကမန္တဿ၊ လုံ့လပြုသော။ ဒေဝဒတ္တဿ၊ ဒေဝဒတ်သို့။ အနုဝတ္တကာ၊ အတုလိုက်၍ ကျင့်တတ်ကုန်သည်။ ဝဂ္ဂဝါဒကာ၊ မညီညွတ်သော အဖို့၌ ဖြစ်သော စကားကို ဆိုတတ်ကုန်သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တေ မောဃပုရိသာ၊ ထိုမဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့သည်။ သံဃဘေဒါယ၊ သံဃာ၏ ကွဲပြားခြင်းငှာ။ ပရက္ကမန္တဿ၊ လုံ့လပြုသော။ ဒေဝဒတ္တဿ၊ ဒေဝဒတ်သို့။ အနုဝတ္တကာ၊ အတုလိုက်၍ ကျင့်တတ်ကုန်သည်။ ဝဂ္ဂဝါဒကာ၊ မညီညွတ်သော အဖို့၌ ဖြစ်သော စကားကို ဆိုတတ်ကုန်သည်။ ဘဝိဿန္တိ နာမ၊ ဖြစ်ကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၄၁၈။ “တဿေ၀ ခေါ ပန ဘိက္ခုဿ၊ ထိုသံဃာ ကွဲပြားခြင်းငှာ လုံ့လပြုသော ရဟန်းသို့သာလျှင်။ အနုဝတ္တကာ၊ အတုလိုက်၍ ကျင့်တတ်ကုန်သော။ ဝဂ္ဂဝါဒကာ၊ မညီညွတ်သော အဖို့၌ဖြစ်သော စကားကို ဆိုတတ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဧကော ဝါ၊ တစ်ယောက်သည်လည်းကောင်း။ ဒွေ ဝါ၊ နှစ်ယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ တယော ဝါ၊ သုံးယောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျုံ၊ ဆိုကုန်ရာ၏။ ကိံ ဝဒေယျုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်ရာသနည်း။ ‘အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့။ ဧတံ ဘိက္ခုံ၊ ဤရဟန်းကို။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသောစကားကို။ မာ အဝစုတ္ထ၊ မဆိုကြကုန်လင့်။ ဧသော ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ဓမ္မဝါဒီ စ၊ တရားကိုလည်း ဆိုလေ့ရှိ၏။ ဧသော ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ဝိနယဝါဒီ စ၊ ဝိနည်းကိုလည်း ဆိုလေ့ရှိ၏။ ဧသော ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဆန္ဒဉ္စ၊ အလိုကိုလည်းကောင်း။ ရုစိဉ္စ၊ နှစ်သက်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ဝေါဟရတိ၊ ပြောဆို၏။ နော၊ ငါတို့၏။ ဆန္ဒဉ္စ၊ အလိုကိုလည်းကောင်း။ ရုစိဉ္စ၊ နှစ်သက်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ နော၊ ငါတို့နှင့်တကွ။ ဘာသတိ၊ တိုင်ပင်ပြောဆို၏။ အမှာကံပိ၊ ငါတို့သည်လည်း။ ဧတံ၊ ဤအယူကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျုံ၊ ဆိုကုန်ရာ၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယာ၊ ဆိုအပ်ကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ဝစနီယာ၊ ဆိုအပ်ကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်ရာသနည်း။ ‘အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မာ အဝစုတ္ထ၊ မဆိုကြကုန်လင့်။ ဧသော ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ န စ ဓမ္မဝါဒီ၊ တရားကိုလည်း ဆိုလေ့မရှိ။ ဧသော ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ န စ ဝိနယဝါဒီ၊ ဝိနည်းကိုလည်း ဆိုလေ့မရှိ။ အာယသ္မန္တာနံပိ၊ အရှင်တို့သည်လည်း။ သံဃဘေဒေါ၊ သံဃာ၏ ကွဲပြားခြင်းကို။ မာ ရုစ္စိတ္ထ၊ မနှစ်သက်အပ်။ အာယသ္မန္တာနံ၊ အရှင်တို့သည်။ သံဃေန၊ သံဃာနှင့်။ သမေတု၊ ညီစေလော့။ ဟိ၊ ညီညွတ်ခြင်း၏ အကျိုးကို ဆိုဦးအံ့။ သမဂ္ဂေါ၊ ညီညွတ်သော။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ သမ္မောဒမာနော၊ ဝမ်းမြောက်သည်ဖြစ်၍။ အဝိဝဒမာနော၊ ငြင်းခုံခြင်း မရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧကုဒ္ဒေသော၊ တူသော ပါတိမောက်ပြခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ဖာသု၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝိဟရတိ၊ နေရ၏။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယာ၊ ဆိုအပ်ကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။ ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လျှင်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝုစ္စမာနာ၊ ဆိုဆုံးမအပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ တထေဝ၊ ထို့အတူသာလျှင်။ ပဂ္ဂဏှေယျုံ၊ ချီးမြှောက်ကုန်ငြားအံ့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ယာဝတတိယံ၊ သုံးကြိမ်တိုင်အောင်။ တဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘာသိတဗ္ဗာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်ကုန်၏။ ယာဝတတိယံ၊ သုံးကြိမ်တိုင်အောင်။ သမနုဘာသိယမာနာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ တံ၊ ထိုအယူကို။ စေ ပဋိနိဿဇ္ဇေယျုံ၊ အကယ်၍ စွန့်ကုန်ငြားအံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့စွန့်ခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇေယျုံ၊ အကယ်၍ မစွန့်ကုန်ငြားအံ့။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုဟန်းတို့အား။ သံဃာဒိသေသော၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိနိကာယော၊ အာပတ်အပေါင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၄၁၉။ တဿေ၀ ခေါ ပနာတိ၊ တဿေ၀ ခေါ ပန- ဟူသည်ကား။ သံဃဘေဒကဿ၊ သံဃာကို သင်းခွဲတတ်သော။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းသို့။
ဘိက္ခူ ဟောန္တီတိ၊ ဘိက္ခူ ဟောန္တိ- ဟူသည်ကား။ အညေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။
အနုဝတ္တကာတိ၊ အနုဝတ္တကာ- ဟူသည်ကား။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ယံဒိဋ္ဌိကော၊ အကြင်အယူရှိသည်။ ယံခန္တိကော၊ အကြင် နှစ်သက်ခြင်းရှိသည်။ ယံရုစိကော၊ အကြင်အလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေပိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်လည်း။ တံဒိဋ္ဌိကာ၊ ထိုအယူရှိကုန်သည်။ တံခန္တိကာ၊ ထိုနှစ်သက်ခြင်းရှိကုန်သည်။ တံရုစိကာ၊ ထိုအလိုရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။
ဝဂ္ဂဝါဒကာတိ၊ ဝဂ္ဂဝါဒကာ- ဟူသည်ကား။ တဿ၊ ထိုရဟန်း၏။ ဝဏ္ဏာယ၊ ကျေးဇူးအကျိုးငှာ။ ပက္ခာယ၊ အပင်းအသင်းအကျိုးငှာ။ ဌိတာ၊ တည်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။
ဧကော ဝါ ဒွေ ဝါ တယော ဝါတိ၊ ဧကော ဝါ ဒွေ ဝါ တယော ဝါ- ဟူသည်ကား။ ဧကော ဝါ၊ တစ်ယောက်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒွေ ဝါ၊ နှစ်ယောက်တို့သည်လည်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တယော ဝါ၊ သုံးယောက်တို့သည်လည်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျုံ၊ ဆိုကုန်ရာ၏။ ကိံ ဝဒေယျုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဧတံ ဘိက္ခုံ၊ ဤရဟန်းကို။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော စကားကို။ မာ အဝစုတ္ထ၊ မဆိုကြကုန်လင့်၊
ဧသော ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ဓမ္မဝါဒီ စ၊ တရားကိုလည်း ဆိုလေ့ရှိ၏။ ဧသော ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ဝိနယဝါဒီ စ၊ ဝိနည်းကိုလည်း ဆိုလေ့ရှိ၏။ ဧသော ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ အမှာကဉ္စ၊ ငါတို့၏လည်း။ ဆန္ဒဉ္စ၊ အလိုကိုလည်းကောင်း။ ရုစိဉ္စ၊ နှစ်သက်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ဝေါဟရတိ၊ ပြောဆို၏။ နော၊ ငါတို့၏။ ဆန္ဒဉ္စ၊ အလိုကိုလည်းကောင်း။ ရုစိဉ္စ၊ နှစ်သက်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ နော၊ ငါတို့နှင့်တကွ။ ဘာသတိ၊ တိုင်ပင်ပြောဆို၏။ အမှာကံပိ၊ ငါတို့သည်လည်း။ ဧတံ၊ ဤအယူကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျုံ၊ ဆိုကုန်ရာ၏။
တေ ဘိက္ခူတိ၊ တေ ဘိက္ခူ- ဟူသည်ကား။ အနုဝတ္တကာ၊ အတုလိုက်၍ ကျင့်တတ်ကုန်သော။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့ကို။
ဘိက္ခူဟီတိ၊ ဘိက္ခူဟိ- ဟူသည်ကား။ အညေဟိ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။
ယေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ ပဿန္တိ၊ မြင်ကုန်၏။ ယေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ သုဏန္တိ၊ ကြားကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုမြင်ကုန် ကြားကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏။ ကိံ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ အဘယ်သို့ ဆိုအပ်ကုန်သနည်း။ “အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မာ အဝစုတ္ထ၊ မဆိုကြကုန်လင့်။ ဧသော ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ န စ ဓမ္မဝါဒီ၊ တရားကိုလည်း ဆိုလေ့မရှိ။ ဧသော ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ န စ ဝိနယဝါဒီ၊ ဝိနည်းကိုလည်း ဆိုလေ့မရှိ။ အာယသ္မန္တာနံပိ၊ အရှင်တို့သည်လည်း။ သံဃဘေဒေါ၊ သံဃာ၏ ကွဲပြားခြင်းကို။ မာ ရုစ္စိတ္ထ၊ မနှစ်သက်အပ်။ အာယသ္မန္တာနံ၊ အရှင်တို့အား။ သံဃေန၊ သံဃာနှင့်။ သမေတု၊ ညီစေလော့။ ဟိ၊ ညီညွတ်ခြင်း၏ အကျိုးကို ဆိုဦးအံ့။ သမဂ္ဂေါ၊ ညီညွတ်သော။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ သမ္မောဒမာနော၊ ဝမ်းမြောက်သည်ဖြစ်၍။ အဝိဝဒမာနော၊ ငြင်းခုံခြင်း မရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧကုဒ္ဒေသော၊ တူသော ပါတိမောက်ပြခြင်း ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဖာသု၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝိဟရတိ၊ နေရ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏။ သစေ ပဋိနိဿဇ္ဇန္တိ၊ အကယ်၍ စွန့်ကုန်ငြားအံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့ စွန့်ခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇန္တိ၊ အကယ်၍ မစွန့်ကုန်ငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သုတွာ၊ မြင်ကုန်ကြားကုန်လျက်။ န ဝဒန္တိ၊ မဆိုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ သံဃမဇ္ဈမ္ပိ၊ သံဃာ့အလယ်သို့လည်း။ အာကဍ္ဎိတွာ၊ ဆွဲငင်၍။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏။ ကိံ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ အဘယ်သို့ ဆိုအပ်ကုန်သနည်း။ “အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မာ အဝစုတ္ထ၊ မဆိုကြကုန်လင့်။ ဧသော ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ န စ ဓမ္မဝါဒီ၊ တရားကိုလည်း ဆိုလေ့မရှိ။ ဧသော ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ န စ ဝိနယဝါဒီ၊ ဝိနည်းကိုလည်း ဆိုလေ့မရှိ။ အာယသ္မန္တာနမ္ပိ၊ အရှင်တ့ိုသည်လည်း။ သံဃဘေဒေါ၊ သံဃာ၏ ကွဲပြားခြင်းကို။ မာ ရုစ္စိတ္ထ၊ မနှစ်သက်အပ်။ အာယသ္မန္တာနံ၊ အရှင်တို့အား။ သံဃေန၊ သံဃာနှင့်။ သမေတု၊ ညီစေလော့။ ဟိ၊ ညီညွတ်ခြင်း၏ အကျိုးကို ဆိုဦးအံ့။ သမဂ္ဂေါ၊ ညီညွတ်သော။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ သမ္မောဒမာနော၊ ဝမ်းမြောက်သည်ဖြစ်၍။ အဝိဝဒမာနော၊ ငြင်းခုံခြင်း မရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧကုဒ္ဒေသော၊ တူသော ပါတိမောက်ပြခြင်း ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဖာသု၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝိဟရတိ၊ နေရ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏။ သစေ ပဋိနိဿဇ္ဇန္တိ၊ အကယ်၍ စွန့်ကုန်ငြားအံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့ စွန့်ခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇန္တိ၊ အကယ်၍ မစွန့်ကုန်ငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ သမနုဘာသိတဗ္ဗာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ သမနုဘာသိတဗ္ဗာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်ကုန်၏။ ကိံ သမနုဘာသိတဗ္ဗာ၊ အဘယ်သို့ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်ကုန်သနည်း။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း-
၄၂၀။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမော စ၊ ဤအမည် ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဣတ္ထန္နာမောစ၊ ဤအမည် ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည် ရှိသော။ သံဃဘေဒါယ၊ သံဃာကို ကွဲပြားစေခြင်းငှာ။ ပရက္ကမန္တဿ၊ လုံ့လပြုသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသို့။ အနုဝတ္တကာ၊ အတုလိုက်၍ ကျင့်တတ်ကုန်သည်။ ဂ္ဂဝါဒကာ၊ မညီညွတ်သော အဖို့၌ဖြစ်သော စကားကို ဆိုတတ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တံ ဝတ္ထုံ၊ ထိုအယူကို။ န ပဋိနိဿဇ္ဇန္တိ၊ မစွန့်ကုန်။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမဉ္စ၊ ဤအမည် ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဣတ္ထန္နာမဉ္စ၊ ဤအမည် ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘာသေယျ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမော စ၊ ဤအမည် ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဣတ္ထန္နာမော စ၊ ဤအမည် ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည် ရှိသော။ သံဃဘေဒါယ၊ သံဃာကို ကွဲပြားစေခြင်းငှာ။ ပရက္ကမန္တဿ၊ လုံ့လပြုသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသို့။ အနုဝတ္တကာ၊ အတုလိုက်၍ ကျင့်တတ်ကုန်သည်။ ဝဂ္ဂဝါဒကာ၊ မညီညွတ်သော အဖို့၌ ဖြစ်သော စကားကို ဆိုတတ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တံ ဝတ္ထုံ၊ ထိုအယူကို။ န ပဋိနိဿဇ္ဇန္တိ၊ မစွန့်ကုန်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမဉ္စ၊ ဤအမည် ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဣတ္ထန္နာမဉ္စ၊ ဤအမည် ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘာသတိ၊ ဉတ်ကမ္မစာဖြင့် ဆိုဆုံးမ၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ စ၊ ဤအမည် ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဣတ္ထန္နာမဿ စ၊ ဤအမည် ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့ကို။ တဿ
ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘာသနာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင်အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအနက်ကို။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏၊ ။ပ။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအနက်ကို။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမော စ၊ ဤအမည် ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဣတ္ထန္နာမော စ၊ ဤအမည် ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ သံဃဘေဒါယ၊ သံဃာကို ကွဲပြားစေခြင်းငှာ။ ပရက္ကမန္တဿ၊ လုံ့လပြုသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသို့။ အနုဝတ္တကာ၊ အတုလိုက်၍ ကျင့်တတ်ကုန်သည်။ ဝဂ္ဂဝါဒကာ၊ မညီညွတ်သော အဖို့၌ဖြစ်သော စကားကို ဆိုတတ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တံ ဝတ္ထုံ၊ ထိုအယူကို။ န ပဋိနိဿဇ္ဇန္တိ၊ မစွန့်ကုန်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမဉ္စ၊ ဤအမည် ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဣတ္ထန္နာမဉ္စ၊ ဤအမည် ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘာသတိ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမ၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ စ၊ ဤအမည် ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဣတ္ထန္နာမဿ စ၊ ဤအမည် ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့ကို။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘာသနာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင်အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမော စ၊ ဤအမည် ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဣတ္ထန္နာမော စ၊ ဤအမည် ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘဋ္ဌာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်ကုန်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤနှစ်သက်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမနုဘာသိတဗ္ဗာ၊ ဉတ်ကမ္မစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်ကုန်၏။
၄၂၁။ ဉတ္တိယာ၊ ဉတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ကြိမ်ကုန်သော။ ကမ္မဝါစာဟိ၊ ကမ္မဝါစာတို့ဖြင့်။ ထုလ္လစ္စယာ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကမ္မဝါစာပရိယောသာနေ၊ ကမ္မဝါစာ၏ အဆုံး၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တာနံ၊ ရောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဉတ္တိယာ၊ ဉတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သည်။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘတိ၊ ငြိမ်း၏။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ကြိမ်ကုန်သော။ ကမ္မဝါစာဟိ၊ ကမ္မဝါစာတို့ဖြင့်။ ထုလ္လစ္စယာ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်တို့သည်။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘန္တိ၊ ငြိမ်းကုန်၏။ ဒွေ တယော၊ နှစ်ယောက် သုံးယောက်သော ရဟန်းတို့ကို။ ဧကတော၊ တပေါင်းတည်း။ သမနုဘာသိတဗ္ဗာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်ကုန်၏။ တတော၊ ထိုနှစ်ယောက်သုံးယောက်ထက်။ ဥတ္တရိ၊ အလွန်။ န သမနုဘာသိတဗ္ဗာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါဖြင့် မဆုံးမအပ်ကုန်။
သံဃာဒိသေသောတိ၊ သံဃာဒိသေသောဟူသည်ကား၊ ။ပ။ တေနပိ၊ ထို့ကြောင့်လည်း။ “သံဃာဒိသေသော”တိ၊ သံဃာဒိသေသော ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
၄၂၂။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ ဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇန္တိ၊ မစွန့်ကုန်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇန္တိ၊ မစွန့်ကုန်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ အဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇန္တိ၊ မစွန့်ကုန်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ ဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇန္တိ၊ မစွန့်ကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ ဝေမတိကာ၊ ယုံမှားရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇန္တိ၊ မစွန့်ကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ အဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇန္တိ၊ မစွန့်ကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၄၂၃။ အသမနုဘာသန္တာနံ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် မဆုံးမသော ရဟန်းတို့အားလည်းကောင်း။ ပဋိနိဿဇ္ဇန္တာနံ၊ အယူကို စွန့်ကုန်သော ရဟန်းတို့အားလည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကာနံ၊ ရူးကုန်သော ရဟန်းတို့အားလည်းကောင်း။ ခိတ္တစိတ္တာနံ၊ ပျံ့လွင့်သော စိတ်ရှိကုန်သော ရဟန်းတို့အားလည်းကောင်း။ ဝေဒနာဋ္ဋာနံ၊ ဝေဒနာနှိပ်စက်သော ရဟန်းတို့အားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကာနံ၊ အစ၌ အမှုရှိကုန်သော ရဟန်းတို့အားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ဧကာဒသမံ၊ တစ်ဆယ့်တစ်ခုမြောက်သော။ ဘေဒါနုဝတ္တကသိက္ခာပဒံ၊ ဘေဒါနုဝတ္တကသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁၂-ဒုဗ္ဗစသိက္ခာပုဒ်
၄၂၄။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကောသမ္ဗိယံ၊ ကောသမ္ဗီပြည်၌။ ဃောသိတာရာမေ၊ ဃောသိတာရုံကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဆန္နော၊ အရှင်ဆန္နသည်။ အနာစာရံ၊ မကျင့်အပ်သော အကျင့်ကို။ အာစရတိ၊ ကျင့်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အာဟံသု၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အာဝုသော ဆန္န၊ ငါ့ရှင် ဆန္န။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော အမှုကို။ မာ အကာသိ၊ မပြုလင့်။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ န ကပ္ပတိ၊ မအပ်၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ သော၊ ထိုဆန္နသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ ကိံ ဝဒေတိ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကိံ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဝတ္တဗ္ဗံ၊ ဆိုအပ်၏ဟု။ မညထ နု ခေါ နာမ၊ အောက်မေ့ မှတ်ထင်ကြကုန်ဘိသနည်း။ အဟံ ခေါ၊ ငါသည်ကား။ တုမှေ၊ သင်တို့ကို။ ဝဒေယျ နာမ၊ ဆိုဆုံးမရာ၏။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဗုဒ္ဓေါ၊ ဘုရားတည်း။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဓမ္မော၊ တရားတည်း။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ အယျပုတ္တေန၊ အရှင့်သားတော်သည်။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ အဘိသမိတော၊ ထိုးထွင်း၍ သိတော်မူအပ်၏။ သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ မဟာဝါတော၊ ပြင်းစွာသော လေသည်။ ဝါယန္တော၊ လာသည်ရှိသော်။ တိဏကဋ္ဌပဏ္ဏသဋံ၊ ထိုထိုအရပ်၌ ကျသော မြက်သစ်ခက် သစ်ရွက်ကို။ ဧကတော၊ တပေါင်းတည်း။ ဥဿာရေယျ သေယျထာပိ နာမ၊ စုပုံရာသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ သေယျထာ ဝါ ပန၊ ဥပမာ တစ်နည်းသော်ကား။ ပဗ္ဗတေယျာ၊ တောင်ထိပ်မှ စီးသော။ နဒီ၊ မြစ်သည်။ သင်္ခသေဝါလပဏကံ၊ သင်္ခမှော် သေဝါလမှော် ပဏကမှော်ကို။ ဧကတော၊ တပေါင်းတည်း။ ဥဿာရေယျ သေယျထာပိ၊ စုပုံရာ သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ နာနာနာမာ၊ အထူးထူးသော အမည်ရှိကုန်သော။ နာနာဂေါတ္တာ၊ အထူးထူးသော အနွယ်ရှိကုန်သော။ နာနာဇစ္စာ၊ အထူးထူးသော ဇာတ်ရှိကုန်သော။ နာနာကုလာ၊ အထူးထူးသော အမျိုးမှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ ပဗ္ဗဇိတာ၊ ရဟန်းပြုအပ်ကုန်သော။ တုမှေ၊ သင်တို့ကို။ ဧကတော၊ တပေါင်းတည်း။ ဥဿာရိတာ၊ စုပုံအပ်ကုန်၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကိံ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဝတ္တဗ္ဗံ၊ ဆိုအပ်၏ဟု။ မညထ နု ခေါ နာမ၊ အောက်မေ့ မှတ်ထင်ကြကုန်ဘိသနည်း။ အဟံ ခေါ၊ ငါသည်ကား။ တုမှေ၊ သင်တို့ကို။ ဝဒေယျံ နာမ၊ ဆိုဆုံးမရာ၏။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဗုဒ္ဓေါ၊ ဘုရားတည်း။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဓမ္မော၊ တရားတည်း။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ အယျပုတ္တေန၊ အရှင့်သားတော်သည်။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ အဘိသမိတော၊ ထိုးထွင်း၍ သိတော်မူအပ်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေတိ၊ ဆို၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ အလိုနည်းကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အာယသ္မာ ဆန္နော၊ အရှင်ဆန္နသည်။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သဟဓမ္မိကံ၊ သိက္ခာပုဒ်တော်ဖြင့်။ ဝုစ္စမာနော၊ ဆိုဆုံးမအပ်သည်ရှိသော်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ အဝစနီယံ၊ မဆို မဆုံးမအပ်သည်ကို။ ကရိဿတိ နာမ၊ ပြုဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အာယသ္မန္တံ ဆန္နံ၊ အရှင်ဆန္နကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏၊ ။ပ။ “ဆန္န၊ ဆန္န။ တွံ၊ သင်သည်။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သဟဓမ္မိကံ၊ သိက္ခာပုဒ်တော်ဖြင့်။ ဝုစ္စမာနော၊ ဆိုဆုံးမအပ်သည်ရှိသော်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ အဝစနီယံ၊ မဆို မဆုံးမအပ်သည်ကို။ ကရောသိ၊ ပြု၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ ။ပ။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သဟဓမ္မိကံ၊ သိက္ခာပုဒ်တော်ဖြင့်။ ဝုစ္စမာနော၊ ဆိုဆုံးမအပ်သည်ရှိသော်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ အဝစနီယံ၊ မဆို မဆုံးမအပ်သည်ကို။ ကရိဿသိ နာမ၊ ပြုဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၄၂၅။ “ဘိက္ခု ပနေဝ၊ ရဟန်းသည်သာလျှင်။ ဒုဗ္ဗစဇာတိကော၊ အဆိုခက်သော သဘောရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဒ္ဒေသပရိယာပန္နေသု၊ ပါတိမောက်၌ အကျုံးဝင်ကုန်သော။ သိက္ခာပဒေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သဟဓမ္မိကံ၊ သိက္ခာပုဒ်တော်ဖြင့်။ ဝုစ္စမာနော၊ ဆိုဆုံးမအပ်သည်ရှိသော်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ အဝစနီယံ၊ မဆို မဆုံးမအပ်သည်ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ အဝစနီယံ၊ မဆို မဆုံးမအပ်သည်ကို။ ကိံ ကရောတိ၊ အဘယ်သို့ ပြုသနည်း။ ‘အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့။ တုမှေ၊ အရှင်တို့သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ကလျာဏံ ဝါ၊ ကောင်းသည်လည်းဖြစ်သော။ ပါပကံ ဝါ၊ မကောင်းသည်လည်းဖြစ်သော။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော စကားကို။ မာ အဝစုတ္ထ၊ မဆိုကြကုန်လင့်။ အဟံပိ၊ ငါသည်လည်း။ အာယသ္မန္တေ၊ အရှင်တို့ကို။ ကလျာဏံ ဝါ၊ ကောင်းသည်လည်း ဖြစ်သော။ ပါပကံ ဝါ၊ မကောင်းသည်လည်း ဖြစ်သော။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော စကားကို။ န ဝက္ခာမိ၊ မဆိုအံ့။ အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့။ မမ၊ ငါ့အား။ ဝစနာယ၊ ဆိုခြင်းမှ။ ဝိရမထ၊ ကြဉ်ကြကုန်လော့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝစနီယံ၊ မဆို မဆုံးမအပ်သည်ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ ဘိက္ခူဟိ၊ တစ်ပါးကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာသနည်း။ ‘အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ အဝစနီယံ၊ မဆို မဆုံးမအပ်သည်ကို။ မာ အကာသိ၊ မပြုလင့်။ အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ဝစနီယမေဝ၊ ဆိုဆုံးမအပ်သည်ကိုသာလျှင်။ ကရောတု၊ ပြုလော့။ အာယသ္မာပိ၊ အရှင်သည်လည်း။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ သဟဓမ္မေန၊ သိက္ခာပုဒ်တော်ဖြင့်။ ဝဒတု၊ ဆိုလော့။ ဘိက္ခူပိ၊ ရဟန်းတို့သည်လည်း။ အာယသ္မန္တံ၊ အရှင်ကို။ သဟဓမ္မေန၊ သိက္ခာပုဒ်တော်ဖြင့်။ ဝက္ခန္တိ၊ ဆိုကုန်လတ္တံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ယဒိဒံ ယံ ဣဒံ
အညမညဝစနံ၊ အကြင်အချင်းချင်း ဆိုဆုံးမခြင်းသည်။ ယဒိဒံ ယံ ဣဒံ အညမညဝုဋ္ဌာပနံ၊ အကြင်အချင်းချင်း အာပတ်မှ ထစေခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တဒိဒံ တံ ဣဒံ တေန အညမညဝစနေန၊ ထိုအချင်းချင်း ဆိုဆုံးမခြင်းဖြင့်။ တဒိဒံ တံ ဣဒံ တေန အညမညဝုဋ္ဌာပနေန၊ ထိုအချင်းချင်းအာပတ်မှ ထစေခြင်းဖြင့်။ တဿ ဘဂဝတော၊ ထိုမြတ်စွာဘုရား၏။ ပရိသာ၊ ပရိသတ်သည်။ သံဝဒ္ဓါ ဟိ၊ ကြီးပွားသည်သာလျှင်တည်း။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လျှင်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဘိက္ခူဟိ၊ တစ်ပါးကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဝုစ္စမာနော၊ ဆိုဆုံးမအပ်သည်ရှိသော်။ တထေဝ၊ ထို့အတူသာလျှင်။ ပဂ္ဂဏှေယျ၊ ချီးမြှောက်ငြားအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ ဘိက္ခူဟိ၊ တစ်ပါးကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ယာဝတတိယံ၊ သုံးကြိမ်တိုင်အောင်။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘာသိတဗ္ဗော၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်၏။ ယာဝတတိယံ၊ သုံးကြိမ်တိုင်အောင်။ သမနုဘာသိယမာနော၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုးဆုံးမအပ်သည်ရှိသော်။ တံ၊ ထိုအယူကို။ စေ ပဋိနိဿဇ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ စွန့်ငြားအံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့ စွန့်ခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ မစွန့်ငြားအံ့။ သံဃာဒိသေသော၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိနိကာယော၊ အာပတ်အပေါင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၄၂၆။ ဘိက္ခု ပနေ၀ ဒုဗ္ဗစဇာတိကော ဟောတီတိ၊ ဘိက္ခု ပနေ၀ ဒုဗ္ဗစဇာတိကော ဟောတိ- ဟူသည်ကား။ ဒုဗ္ဗစော၊ အဆိုခက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒေါဝစဿကရဏေဟိ၊ အဆိုခက်ခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ဓမ္မေဟိ၊ တရားတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ အက္ခမော၊ သည်းခံခြင်း မရှိသည်။ အနုသာသနိံ၊ အဆုံးအမကို။ အပ္ပဒက္ခိဏဂ္ဂါဟီ၊ အရိုအသေ ယူလေ့မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥဒ္ဒေသပရိယာပန္နေသု သိက္ခာပဒေသူတိ၊ ဥဒ္ဒေသပရိယာပန္နေသု သိက္ခာပဒေသု ဟူသည်ကား။ ပါတိမောက္ခပရိယာပန္နေသု၊ ပါတိမောက်၌ အကျုံးဝင်ကုန်သော။ သိက္ခာပဒေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။
ဘိက္ခူဟီတိ၊ ဘိက္ခူဟိ- ဟူသည်ကား။ အညေဟိ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။
သဟဓမ္မိကံ နာမ၊ သဟဓမ္မိက မည်သည်ကား။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သော။ ယံ သိက္ခာပဒံ၊ အကြင်သိက္ခာပုဒ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧတံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်သည်။ သဟဓမ္မိကံ နာမ၊ သဟဓမ္မိက မည်၏။
တေန၊ ထိုသိက္ခာပုဒ်ဖြင့်။ ဝုစ္စမာနော၊ ဆိုဆုံးမအပ်သည်ရှိသော်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ အဝစနီယံ၊ မဆို မဆုံးမအပ်သည်ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ အဝစနီယံ၊ မဆို မဆုံးမအပ်သည်ကို။ ကရောတိ၊ ပြုသနည်း။ “အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ကလျာဏံ ဝါ၊ ကောင်းသည်လည်း ဖြစ်သော။ ပါပကံ ဝါ၊ မကောင်းသည်လည်း ဖြစ်သော။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော စကားကို။ မာ အဝစုတ္ထ၊ မဆိုကြကုန်လင့်။ အဟံပိ၊ ငါသည်လည်း။ အာယသ္မန္တေ၊ အရှင်တို့ကို။ ကလျာဏံ ဝါ၊ ကောင်းသည်လည်း ဖြစ်သော။ ပါပကံ ဝါ၊ မကောင်းသည်လည်း ဖြစ်သော။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော စကားကို။ န ဝက္ခာမိ၊ မဆိုအံ့။ အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ မမ၊ ငါ့အား။ ဝစနာယ၊ ဆိုဆုံးမခြင်းမှ။ ဝိရမထ၊ ကြဉ်ကြကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝစနီယံ၊ မဆို မဆုံးမအပ်သည်ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။
သော ဘိက္ခူတိ၊ သော ဘိက္ခု- ဟူသည်ကား။ ဒုဗ္ဗစဇာတိကော၊ အဆိုခက်သော သဘောရှိသော။ ယော သော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။
ဘိက္ခူဟီတိ၊ ဘိက္ခူဟိ ဟူသည်ကား။ အညေဟိ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ယေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ ပဿန္တိ၊ မြင်ကုန်၏။ ယေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ သုဏန္တိ၊ ကြားကုန်၏။ တေဟိ ဘိက္ခူဟိ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ ကိံ ဝတ္တဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ ဆိုအပ်သနည်း။ “အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ အဝစနီယံ၊ မဆို မဆုံးမအပ်သည်ကို။ မာ အကာသိ၊ မပြုလင့်။ အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ဝစနီယမေဝ၊ ဆိုအပ်သည်ကိုသာလျှင်။ ကရောတု၊ ပြုလော့။ အာယသ္မာပိ၊ အရှင်သည်လည်း။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ သဟဓမ္မေန၊ သိက္ခာပုဒ်တော်ဖြင့်။ ဝဒတု၊ ဆိုလော့။ ဘိက္ခူပိ၊ ရဟန်းတို့သည်လည်း။ အာယသ္မန္တံ၊ အရှင်ကို။ သဟဓမ္မေန၊ သိက္ခာပုဒ်တော်ဖြင့်။ ဝက္ခန္တိ၊ ဆိုကုန်လတ္တံ့။ ယဒိဒံ ယံ ဣဒံ အညမညဝစနံ၊ အကြင်အချင်းချင်း ဆိုဆုံးမခြင်းသည်။ ယဒိဒံ ယံ ဣဒံ အညမညဝုဋ္ဌာပနံ၊ အကြင် အချင်းချင်းအာပတ်မှ ထစေခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တဒိဒံ တံ ဣဒံ တေန အညမညဝစနေန၊ ထိုအချင်းချင်း ဆိုဆုံးမခြင်းဖြင့်။ တဒိဒံ တံ ဣဒံ တေန အညမညဝုဋ္ဌာပနေန၊ ထိုအချင်းချင်းအာပတ်မှ ထစေခြင်းဖြင့်။ တဿ ဘဂဝတော၊ ထိုမြတ်စွာဘုရား၏။ ပရိသာ၊ ပရိသတ်သည်။ သံဝဒ္ဓါ ဟိ၊ ကြီးပွားသည်သာလျှင်တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ သစေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ အကယ်၍ စွန့်ငြားအံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့ စွန့်ခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ အကယ်၍ မစွန့်ငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သုတွာ၊ ကြားကုန်၍။ န ဝဒန္တိ၊ မဆိုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ သံဃမဇ္ဈမ္ပိ၊ သံဃာ့အလယ်သို့လည်း။ အာကဍ္ဎိတွာ၊ ဆွဲငင်၍။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ ကိံ ဝတ္တဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ ဆိုအပ်သနည်း။ “အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ အဝစနီယံ၊ မဆို မဆုံးမအပ်သည်ကို။ မာ အကာသိ၊ မပြုလင့်၊ ။ပ။ ယဒိဒံ ယံ ဣဒံ အညမညဝုဋ္ဌာပနနံ၊ အကြင်အချင်းချင်း အာပတ်မှ ထစေခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တဒိဒံ တံ ဣဒံ တေန အညမညဝုဋ္ဌာပနေန၊ ထိုအချင်းချင်း အာပတ်မှ ထစေခြင်းဖြင့်။ တဿ ဘဂဝတော၊ ထိုမြတ်စွာဘုရား၏။ ပရိသာ၊ ပရိသတ်သည်။ သံဝဒ္ဓါဟိ၊ ကြီးပွားသည်သာလျှင်တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ သစေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ အကယ်၍ စွန့်ငြားအံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့ စွန့်ခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ အကယ်၍ မစွန့်ငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ သမနုဘာသိတဗ္ဗော၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ သမနုဘာသိတဗ္ဗော၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်၏။ ကိံ သမနုဘာသိတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်သနည်း။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း-
၄၂၇။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည် ရှိသော။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သဟဓမ္မိကံ၊ သိက္ခာပုဒ်တော်ဖြင့်။ ဝုစ္စမာနော၊ ဆိုဆုံးမအပ်သည်ရှိသော်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ အဝစနီယံ၊ မဆို မဆုံးမအပ်သည်ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ ဝတ္ထုံ၊ ထိုအယူကို။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘာသေယျ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည် ရှိသော။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သဟဓမ္မိကံ၊ သိက္ခာပုဒ်တော်ဖြင့်။ ဝုစ္စမာနော၊ ဆိုဆုံးမအပ်သည်ရှိသော်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ အဝစနီယံ၊ မဆို မဆုံးမအပ်သည်ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ ဝတ္ထုံ၊ ထိုအယူကို။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘာသတိ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမ၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းကို။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘာသနာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင်အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအနက်ကို။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏၊ ။ပ။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအနက်ကို။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည် ရှိသော။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သဟဓမ္မိကံ၊ သိက္ခာပုဒ်တော်ဖြင့်။ ဝုစ္စမာနော၊ ဆိုဆုံးမအပ်သည်ရှိသော်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ အဝစနီယံ၊ မဆို မဆုံးမအပ်သည်ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ ဝတ္ထုံ၊ ထိုအယူကို။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘာသတိ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမ၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းကို။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘာသနာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင်အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘဋ္ဌော၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤနှစ်သက်သည်၏အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမနုဘာသိတဗ္ဗော၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်၏။
၄၂၈။ ဉတ္တိယာ၊ ဉတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ကြိမ်ကုန်သော။ ကမ္မဝါစာဟိ၊ ကမ္မဝါစာတို့ဖြင့်။ ထုလ္လစ္စယာ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကမ္မဝါစာပရိယောသာနေ၊ ကမ္မဝါစာ၏ အဆုံး၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တဿ၊ ရောက်သော ရဟန်းအား။ ဉတ္တိယာ၊ ဉတ်ဖြင့်။ ပဝတ္တံ၊ ဖြစ်သော။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သည်။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘတိ၊ ငြိမ်း၏။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ကြိမ်ကုန်သော။ ကမ္မဝါစာဟိ၊ ကမ္မဝါစာတို့ဖြင့်။ ပဝတ္တာ၊ ဖြစ်ကုန်သော။ ထုလ္လစ္စယာ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်တို့သည်။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘန္တိ၊ ငြိမ်းကုန်၏။
သံဃာဒိသေသောတိ၊ သံဃာဒိသေသောဟူသည်ကား၊ ။ပ။ တေနပိ၊ ထို့ကြောင့်လည်း။ “သံဃာဒိသေသော”တိ၊ သံဃာဒိသေသော ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
၄၂၉။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ ဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်ငြားအံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ အဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ ဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ အဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၄၃၀။ အသမနုဘာသန္တဿ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် မဆုံးမသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ပဋိနိဿဇ္ဇန္တဿ၊ အယူကို စွန့်သော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ဒွါဒသမံ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်ခုမြောက်သော။ ဒုဗ္ဗစသိက္ခာပဒံ၊ ဒုဗ္ဗစသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၁၃-ကုလဒူသကသိက္ခာပုဒ်
၄၃၁။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အဿဇိပုနဗ္ဗသုကာ နာမ၊ အဿဇိပုနဗ္ဗသုက အမည်ရှိကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ကီဋာဂိရိသ္မိံ၊ ကီဋာဂိရိဇနပုဒ်၌။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ အလဇ္ဇိနော၊ အရှက်မရှိကုန်သော။ ပါပဘိက္ခူ၊ ယုတ်မာသော ရဟန်းတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုအဿဇိပုနဗ္ဗသုက အမည်ရှိသော ရဟန်းတို့သည်။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ အနာစာရံ၊ မကျင့်အပ်သော အကျင့်ကို။ အာစရန္တိ၊ ကျင့်ကုန်၏။ မာလာဝစ္ဆံ၊ ပန်းပင်ငယ်ကို။ ရောပေန္တိပိ၊ မိမိလည်း စိုက်ပျိုးကုန်၏။ ရောပါပေန္တိပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း စိုက်ပျိုးစေကုန်၏။ သိဉ္စန္တိပိ၊ မိမိလည်း ရေသွန်းလောင်းကုန်၏။ သိဉ္စာပေန္တိပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ရေသွန်းလောင်းစေကုန်၏။ ဩစိနန္တိပိ၊ မိမိလည်း ဆွတ်ကုန်၏။ ဩစိနာပေန္တိပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ဆွတ်စေကုန်၏။ ဂန္ထေန္တိပိ၊ မိမိလည်း သီကုံးကုန်၏။ ဂန္တာပေန္တိပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း သီကုံးစေကုန်၏။ ဧကတောဝဏ္ဋိကမာလံ၊ တစ်ဖက်ပွင့်ညှာဆိုင်သော ပန်းကုံးကို။ ကရောန္တိပိ၊ မိမိလည်း ပြုကုန်၏။ ကာရာပေန္တိပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပြုစေကုန်၏။ ဥဘတောဝဏ္ဋိကမာလံ၊ နှစ်ဖက်ပွင့်ညှာဆိုင်သော ပန်းကုံးကို။ ကရောန္တိပိ၊ မိမိလည်း ပြုကုန်၏။ ကာရာပေန္တိပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပြုစေကုန်၏။ မဉ္ဇရိကံ၊ ပန်းခိုင်ကို။ ကရောန္တိပိ၊ မိမိလည်း ပြုကုန်၏။ ကာရာပေန္တိပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပြုစေကုန်၏။ ဝိဓူတိကံ၊ ပန်းလက်ကောက်ကို။ ကရောန္တိပိ၊ မိမိလည်း ပြုကုန်၏။ ကာရာပေန္တိပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပြုစေကုန်၏။ ဝဋံသကံ၊ ဦးဆောက်ပန်းကို။ ကရောန္တိပိ၊ မိမိလည်း ပြုကုန်၏။ ကာရာပေန္တိပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပြုစေကုန်၏။ အာဝေဠံ၊ နားသွယ်ပန်းကို။ ကရောန္တိပိ၊ မိမိလည်း ပြုကုန်၏။ ကာရာပေန္တိပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပြုစေကုန်၏။ ဥရစ္ဆဒံ၊ ရင်လွှမ်းပန်းကို။ ကရောန္တိပိ၊ မိမိလည်း ပြုကုန်၏။ ကာရာပေန္တိပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပြုစေကုန်၏။ တေ၊ ထိုအဿဇိပုနဗ္ဗသုကရဟန်းတို့သည်။ ကုလိတ္ထီနံ၊ အမျိုးအိမ်ရှင်မတို့၏လည်းကောင်း။ ကုလဓီတာနံ၊ အမျိုးသမီး အပျိုကြီးတို့၏လည်းကောင်း။ ကုလကုမာရီနံ၊ အမျိုးသမီး အပျိုငယ်တို့၏လည်းကောင်း။ ကုလသုဏှာနံ၊ အမျိုး ချွေးမတို့၏လည်းကောင်း။ ကုလဒါသီနံ၊ အမျိုးကျွန်မတို့၏လည်းကောင်း။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဧကတောဝဏ္ဋိကမာလံ၊ တစ်ဖက်ပွင့်ညှာဆိုင်သော ပန်းကုံးကို။ ဟရန္တိပိ၊ မိမိလည်း ပို့ဆောင်ကုန်၏။ ဟရာပေန္တိပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပို့ဆောင်စေကုန်၏။ ဥဘတောဝဏ္ဋိကမာလံ၊ နှစ်ဖက်ပွင့်ညှာဆိုင်သော ပန်းကုံးကို။ ဟရန္တိပိ၊ မိမိလည်း ပို့ဆောင်ကုန်၏။ ဟရာပေန္တိပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပို့ဆောင်စေကုန်၏။ မဉ္ဇရိကံ၊ ပန်းခိုင်ကို။ ဟရန္တိပိ၊ မိမိလည်း ပို့ဆောင်ကုန်၏။ ဟရာပေန္တိပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပို့ဆောင်စေကုန်၏။ ဝိဓူတိကံ၊ ပန်းလက်ကောက်ကို။ ဟရန္တိပိ၊ မိမိလည်း ပို့ဆောင်ကုန်၏။ ဟရာပေန္တိပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပို့ဆောင်စေကုန်၏။ ဝဋံသကံ၊ ဦးဆောက်ပန်းကို။ ဟရန္တိပိ၊ မိမိလည်း ပို့ဆောင်ကုန်၏။ ဟရာပေန္တိပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပို့ဆောင်စေကုန်၏။ အာဝေဠံ၊ နားသွယ်ပန်းကို။ ဟရန္တိပိ၊ မိမိလည်း ပို့ဆောင်ကုန်၏။ ဟရာပေန္တိပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပို့ဆောင်စေကုန်၏။ ဥရစ္ဆဒံ၊ ရင်လွှမ်းပန်းကို။ ဟရန္တိပိ၊ မိမိလည်း ပို့ဆောင်ကုန်၏။ ဟရာပေန္တိပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပို့ဆောင်စေကုန်၏။ တေ၊ ထိုအဿဇိပုနဗ္ဗသုကရဟန်းတို့သည်။ ကုလိတ္ထီဟိ၊ အမျိုး အိမ်ရှင်မတို့နှင့်လည်းကောင်း။ ကုလဓီတာဟိ၊ အမျိုးသမီး အပျိုကြီးတို့နှင့်လည်းကောင်း။ ကုလကုမာရီဟိ၊ အမျိုးသမီး အပျိုငယ်တို့နှင့်လည်းကောင်း။ ကုလသုဏှာဟိ၊ အမျိုး ချွေးမတို့နှင့်လည်းကောင်း။ ကုလဒါသီဟိ၊ အမျိုးကျွန်မတို့နှင့်လည်းကောင်း။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကဘာဇနေပိ၊ တစ်ခုသော ခွက်၌လည်း။ ဘုဉ္ဇန္တိ၊ စားကုန်၏။ ဧကထာလကေပိ၊ တစ်ခုသော ရေခွက်၌လည်း။ ပိဝန္တိ၊ သောက်ကုန်၏။ ဧကာသနေပိ၊ တစ်ခုသော နေရာ၌လည်း။ နိသီဒန္တိ၊ ထိုင်နေကုန်၏။ ဧကမေဉ္စပိ၊ တစ်ခုသော ညောင်စောင်း၌လည်း။ တုဝဋ္ဋေန္တိ၊ အိပ်ကုန်၏။ ဧကတ္ထရဏာပိ၊ တစ်ခုသော အခင်း ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍လည်း။ တုဝဋ္ဋေန္တိ၊ အိပ်ကုန်၏။ ဧကပါဝုရဏာပိ၊ တစ်ခုသော အခြုံ ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍လည်း။ တုဝဋ္ဋေန္တိ၊ အိပ်ကုန်၏။ ဧကတ္ထရဏပါဝုဏာပိ၊ တစ်ခုသော အခင်းအခြုံရှိကုန်သည်ဖြစ်၍လည်း။ တုဝဋ္ဋေန္တိ၊ အိပ်ကုန်၏။ ဝိကာလေပိ၊ နေလွဲသော အခါ၌လည်း။ ဘုဉ္ဇန္တိ၊ စားကုန်၏။ မဇ္ဇမ္ပိ၊ သေရည် သေရက်ကိုလည်း။ ပိဝန္တိ၊ သောက်ကုန်၏။ မာလာဂန္ဓဝိလေပနမ္ပိ၊ ပန်း နံ့သာ နံ့သာပျောင်းကိုလည်း။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ နစ္စန္တိပိ၊ ကလည်း ကကုန်၏။ ဂါယန္တိပိ၊ သီလည်း သီကုန်၏။ ဝါဒေန္တိပိ၊ တီးမှုတ်လည်း တီးမှုတ်ကုန်၏။ လာသေန္တိပိ၊ စံပယ်လည်း စံပယ်ကုန်၏။ နစ္စန္တိယာပိ၊ ကသော မိန်းမ၏လည်း။ ပုရတော ဝါ၊ ရှေ့၌လည်းကောင်း။ ပစ္ဆတော ဝါ၊ နောက်၌လည်းကောင်း။ ဂစ္ဆန္တာ၊ သွားကုန်သည်ဖြစ်၍။ နစ္စန္တိ၊ ကကုန်၏။ နစ္စန္တိယာပိ၊ ကသော မိန်းမ၏လည်း။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဂါယန္တိ၊ သီကုန်၏။ နစ္စန္တိယာပိ၊ ကသော မိန်းမ၏လည်း။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဝါဒေန္တိ၊ တီးမှုတ်ကုန်၏။ နစ္စန္တိယာပိ၊ ကသော မိန်းမ၏လည်း။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ လာသေန္တိ၊ စံပယ်ကုန်၏။ ဂါယန္တိယာပိ၊ သီသော မိန်းမ၏လည်း။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ နစ္စန္တိ၊ ကကုန်၏။ ဂါယန္တိယာပိ၊ သီသော မိန်းမ၏လည်း။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဂါယန္တိ၊ သီကုန်၏။ ဂါယန္တိယာပိ၊ သီသော မိန်းမ၏လည်း။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဝါဒေန္တိ၊ တီးမှုတ်ကုန်၏။ ဂါယန္တိယာပိ၊ သီသော မိန်းမ၏လည်း။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ လာသေန္တိ၊ စံပယ်ကုန်၏။ ဝါဒေန္တိယာပိ၊ တီးမှုတ်သော မိန်းမ၏လည်း။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ နစ္စန္တိ၊ ကကုန်၏။ ဝါဒေန္တိယာပိ၊ တီးမှုတ်သော မိန်းမ၏လည်း။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဂါယန္တိ၊ သီကုန်၏။ ဝါဒေန္တိယာပိ၊ တီးမှုတ်သော မိန်းမ၏လည်း။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဝါဒေန္တိ၊ တီးမှုတ်ကုန်၏။ ဝါဒေန္တိယာပိ၊ တီးမှုတ်သော မိန်းမ၏လည်း။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ လာသေန္တိ၊ စံပယ်ကုန်၏။ လာသေန္တိယာပိ၊ စံပယ်သော မိန်းမ၏လည်း။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ နစ္စန္တိ၊ ကကုန်၏။ လာသေန္တိယာပိ၊ စံပယ်သော မိန်းမ၏လည်း။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဂါယန္တိ၊ သီကုန်၏။ လာသေန္တိယာပိ၊ စံပယ်သော မိန်းမ၏လည်း။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဝါဒေန္တိ၊ တီးမှုတ်ကုန်၏၊
လာသေန္တိယာပိ၊ စံပယ်သော မိန်းမ၏လည်း။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ လာသေန္တိ၊ စံပယ်ကုန်၏။ အဋ္ဌပဒေပိ၊ ရှစ်ကွက်ရေးချစ် တကျစ်၌လည်း။ ဇူတံ၊ အန်ကို။ ကီဠန္တိ၊ ကစားကုန်၏။ ဒသပဒေပိ၊ ဆယ်ကွက်ရေးချစ် တကျစ်၌လည်း။ ဇူတံ၊ အန်ကို။ ကီဠန္တိ၊ ကစားကုန်၏။ အာကာသေပိ၊ ကောင်းကင်၌လည်း။ ဇူတံ၊ အန်ကို။ ကီဠန္တိ၊ ကစားကုန်၏။ ပရိဟာရပထေပိ၊ ပုရွက်ဆိတ်ကြောင်းလိုက် သမုတ်ထိုက်သော ရှောင်လွှဲအပ်သော ခရီး၌လည်း။ ပရိဟရန္တာ၊ ရှောင်လွှဲအပ်သော ခရီးကို ရှောင်လွှဲကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကီဠန္တိ၊ ကစားကုန်၏။ သန္တိကာယပိ၊ အနီးအပါး ဇယ်ကို စက်သော အားဖြင့်လည်း။ ကီဠန္တိ၊ ကစားကုန်၏။ ခလိကာယပိ၊ အန်ပျဉ်ချပ်မှာ အန်စာဖြင့်လည်း။ ကီဠန္တိ၊ ကစားကုန်၏။ ဃဋိကာယပိ၊ တုတ်ရှည်နှင့် တုတ်တိုကို ခေါက်သဖြင့် ကျည်းသားတောက်ဟု သမုတ်အပ်သော ကစားခြင်းဖြင့်လည်း။ ကီဠန္တိ၊ ကစားကုန်၏။ သလာကဟတ္ထေနပိ၊ ဝါးခြမ်းစိတ်လက် ရိုက်နှက်ခတ်ပုတ်သဖြင့် အရုပ်ထင်စေခြင်းဖြင့်လည်း။ ကီဠန္တိ၊ ကစားကုန်၏။ အက္ခေနပိ၊ ခုံညင်းထိုးခြင်းဖြင့်လည်း။ ကီဠန္တိ၊ ကစားကုန်၏။ ပင်္ဂစီရေနပိ၊ ထန်းရွက်ဖက်ထုပ် ပစ်ပီမှုတ်သဖြင့်လည်း။ ကီဠန္တိ၊ ကစားကုန်၏။ ဝင်္ကကေနပိ၊ ထွန်ငယ်ဖြင့်လည်း။ ကီဠန္တိ၊ ကစားကုန်၏။ မောက္ခစိကာယပိ၊ ဂျွမ်းထိုးခြင်းဖြင့်လည်း။ ကီဠန္တိ၊ ကစားကုန်၏။ စိင်္ဂုလကေနပိ၊ ထန်းရွက်စကြာဖြင့်လည်း။ ကီဠန္တိ၊ ကစားကုန်၏။ ပတ္တာဠှကေနပိ၊ ဖက်ခွက်ဖြင့်လည်း။ ကီဠန္တိ၊ ကစားကုန်၏။ ရထကေနပိ၊ ရထားငယ်ဖြင့်လည်း။ ကီဠန္တိ၊ ကစားကုန်၏။ ဓနုကေနပိ၊ လေးငယ်ဖြင့်လည်း။ ကီဠန္တိ၊ ကစားကုန်၏။ အက္ခရိကာယပိ၊ ကျော ကောင်းကင်ထက် အက္ခရာကို သိသော ကစားခြင်းဖြင့်လည်း။ ကီဠန္တိ၊ ကစားကုန်၏။ မနေသိကာယပိ၊ စိတ်ပုန်း၍ ကစားခြင်းဖြင့်လည်း။ ကီဠန္တိ၊ ကစားကုန်၏။ ယထာဝဇ္ဇေနပိ၊ ကန်းယောင် ကုန်းယောင် ကွယောင်မူသော အခြင်းအရာဖြင့်လည်း။ ကီဠန္တိ၊ ကစားကုန်၏။ ဟတ္ထိသ္မိံပိ၊ ဆင်ကြန် အတတ်ကိုလည်း။ သိက္ခန္တိ၊ သင်ကုန်၏။ အဿသ္မိံပိ၊ မြင်းကြန် အတတ်ကိုလည်း။ သိက္ခန္တိ၊ သင်ကုန်၏။ ရထသ္မိံပိ၊ ရထား အတတ်ကိုလည်း။ သိက္ခန္တိ၊ သင်ကုန်၏။ ဓနုသ္မိံပိ၊ လေးအတတ်ကိုလည်း။ သိက္ခန္တိ၊ သင်ကုန်၏။ ထရုသ္မိံပိ၊ သန်လျက် အတတ်ကိုလည်း။ သိက္ခန္တိ၊ သင်ကုန်၏။ ဟတ္ထိဿပိ၊ ဆင်၏လည်း။ ပုရတော၊ ရှေး၌။ ဓာဝန္တိ၊ ပြေးကုန်၏။ အဿဿပိ၊ မြင်း၏လည်း။ ပုရတော၊ ရှေး၌။ ဓာဝန္တိ၊ ပြေးကုန်၏။ ရထဿပိ၊ ရထား၏လည်း။ ပုရတော၊ ရှေး၌။ ဓာဝန္တိ၊ ပြေးကုန်၏။ အာဓာဝန္တိပိ၊ ဆင်မြင်း ရထားတို့၏ ရှေးသို့လည်း ပြေးလာကုန်၏။ ဥဿေဠေန္တိပိ၊ ခုန်လွှားအားထုတ် သတ်ပုတ်ဟန်ကိုလည်း ပြုကုန်၏။ အပ္ဖေါဋေန္တိပိ၊ လက်ပန်းပေါက်လည်း ခတ်ကုန်၏။ နိဗ္ဗုဇ္ဈန္တိပိ၊ လက်ပန်းလည်း လုံးကုန်၏။ မုဋ္ဌီဟိပိ၊ လက်သီးတို့ဖြင့်လည်း။ ယုဇ္ဈန္တိ၊ ထိုးကုန်၏။ ရင်္ဂမဇ္ဈေပိ၊ တရားပွဲသဘင်၏ အလယ်၌လည်း။ သံဃာဋိံ၊ ဒုကုဋ်ကို။ ပတ္ထရိတွာ၊ ဖြန့်ခင်း၍။ နစ္စကိံ၊ ကချေသည်မကို။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ ဣဓ၊ ဤဖြန့်ခင်းသော ဒုကုဋ်၌။ နစ္စဿု၊ ကလော့၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ နလာဋိကံပိ၊ နဖူးတို့ခြင်းကိုလည်း။ ဒေန္တိ၊ ပေးကုန်၏။ ဝိဝိဓံ၊ အထူးထူးအပြားပြားများသော။ အနာစာရံပိ၊ မကျင့်အပ်သော အကျင့်ကိုလည်း။ အာစရန္တိ၊ ကျင့်ကုန်၏။
၄၃၂။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ကာသီသု၊ ကာသိတိုင်းတို့၌။ ဝဿံဝုဋ္ဌော၊ ဝါကျွတ်သည်ဖြစ်၍။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ကီဋာဂိရိ၊ ကီဋာဂိရိဇနပုဒ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုကီဋာဂိရိဇနပုဒ်ရှိရာ အရပ်သို့။ အဝသရိ၊ ရောက်လေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပုဗ္ဗဏှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်းကို ပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ပါသာဒိကေန၊ ကြည်ညိုဖွယ်ကို ဆောင်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အဘိက္ကန္တေန၊ သွားသည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ပဋိက္ကန္တေန၊ နစ်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ အာလောကိတေန၊ ရှေးသို့ ကြည့်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ဝိလောကိတေန၊ ထိုထိုအရပ်သို့ ကြည့်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ သမိဉ္ဇိတေန၊ ကွေးသည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ပသာရိတေန၊ ဆန့်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ဩက္ခိတ္တစက္ခု၊ အောက်သို့ချသော မျက်နှာရှိသည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ဣရိယာပထသမ္ပန္နော၊ ဣရိယာပုထ်နှင့် ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ကီဋာဂိရိံ၊ ကီဋဂိရိဇနပုဒ်သို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပါဝိသိ၊ ဝင်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အာဟံသု၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အဗလဗလော ဝိယ၊ အလွန်နူးညံ့သကဲ့သို့သော။ မန္ဒမန္ဒော ဝိယ၊ အလွန်ဖြည်းညှင်းသကဲ့သို့သော။ ဘာကုဋိကဘာကုဋိကော ဝိယ၊ အလွန်မျက်မှောင်ကြုတ်သကဲ့သို့သော။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ကော၊ အဘယ်ရဟန်းနည်း။ ကော၊ အဘယ်လူသည်။ ဥပဂတဿ၊ အိမ်သို့ ကပ်သော။ ဣမဿ၊ ဤရဟန်းအား။ ပိဏ္ဍကံ၊ ဆွမ်းကို။ ဒဿတိ၊ လှူလတ္တံ့နည်း။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ အယျာ၊ အရှင်ဖြစ်ကုန်သော။ အဿဇိပုနဗ္ဗသုကာ ပန၊ အဿဇိပုနဗ္ဗသုက အမည်ရှိသော ရဟန်းတို့သည်ကား။ သဏှာ၊ နူးညံ့သိမ်မွေ့ကုန်၏။ သခိလာ၊ ပြေပြစ်ကုန်၏။ သုခသမ္ဘာသာ၊ ပြောလွယ်ဆိုလွယ် ရှိကုန်၏။ မိဟိတပုဗ္ဗင်္ဂမာ၊ ပြုံးခြင်းလျှင် ရှေ့သွားရှိကုန်၏။ ဧဟိသွာဂတဝါဒိနော၊ လာလော့ ကောင်းစွာ လာခြင်းတည်းဟု ဆိုလေ့ရှိကုန်၏။ အဗ္ဘာကုဋိကာ၊ မျက်မှောက်ကြုတ်ခြင်းမှ ကင်းကုန်၏။ ဥတ္တာနမုခါ၊ ပေါ်သော မျက်နှာ ရှိကုန်၏။ ပုဗ္ဗဘာသိနော၊ ရှေးဦးစွာ ဆိုလေ့ရှိကုန်၏။ တေသံ ခေါ၊ ထိုအဿဇိပုနဗ္ဗသုကတို့အား။ ပိဏ္ဍော၊ ဆွမ်းကို။ ဒါတဗ္ဗော နာမ၊ လှူအပ်ကောင်း၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။
အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဥပါသကော၊ ဥပါသကာသည်။ ကီဋာဂိရိသ္မိံ၊ ကီဋာဂိရိဇနပုဒ်သို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရန္တံ၊ လှည့်လည်သော။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ အဒ္ဒသာ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်ပြီး၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုရဟန်းရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ပိဏ္ဍော၊ ဆွမ်းကို။ လဗ္ဘတိ အပိ၊ ရအပ်ပါ၏လော၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “အာဝုသော၊ ဥပါသကာ။ ပိဏ္ဍော၊ ဆွမ်းကို။ န ခေါ လဗ္ဘတိ၊ မရအပ်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဟိ၊ ကြွတော်မူလော့။ ဃရံ၊ အိမ်သို့။ ဂမိဿာမ၊ သွားကုန်အံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဥပါသကော၊ ထိုဥပါသကာသည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဃရံ၊ အိမ်သို့။ နေတွာ၊ ပင့်ဆောင်၍။ ဘောဇေတွာ၊ ဆွမ်းကျွေး၍။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အယျော၊ အရှင်သည်။ ကဟံ၊ အဘယ်အရပ်သို့။ ဂမိဿတိ၊ သွားလတ္တံ့နည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “အာဝုသော၊ ဥပါသကာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ သာဝတ္ထိံ ခေါ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့သာလျှင်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ ဂမိဿာမိ၊ သွားအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနေန၊ စကားဖြင့်၊
ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပါဒေ၊ ခြေတော်တို့ကို။ သိရသာ၊ ဦးဖြင့်။ ဝန္ဒ၊ ရှိခိုးလေလော့။ ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ဝဒေဟိ၊ လျှောက်ပါလေ။ ကိံ ဝဒေဟိ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်ရအံ့နည်း။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ကီဋာဂိရိသ္မိံ၊ ကီဋာဂိရိဇနပုဒ်၌။ အာဝါသော၊ ကျောင်းသည်။ ဒုဋ္ဌော၊ ပျက်စီး၏။ အဿဇိပုနဗ္ဗသုကာ နာမ၊ အဿဇိပုနဗ္ဗသုက အမည်ရှိကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ကီဋာဂိရိသ္မိံ၊ ကီဋာဂိရိဇနပုဒ်၌။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ အလဇ္ဇိနော၊ အရှက်မရှိကုန်သော။ ပါပဘိက္ခူ၊ ယုတ်မာသော ရဟန်းတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုအဿဇိပုနဗ္ဗသုကရဟန်းတို့သည်။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့ သဘောရှိသော။ အနာစာရံ၊ မကျင့်အပ်သော အကျင့်ကို။ အာစရန္တိ၊ ကျင့်ကုန်၏။ မာလာဝစ္ဆံ၊ ပန်းပင်ငယ်ကို။ ရောပေန္တိပိ၊ မိမိလည်း စိုက်ပျိုးကုန်၏။ ရောပါပေန္တိပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း စိုက်ပျိုးစေကုန်၏။ သိဉ္စန္တိပိ၊ မိမိလည်း ရေသွန်းလောင်းကုန်၏။ သိဉ္စာပေန္တိပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ရေသွန်းလောင်းစေကုန်၏၊ ။ပ။ ဝိဝိဓံ၊ အထူးထူးအပြားပြား များသော။ အနာစာရံပိ၊ မကျင့်အပ်သော အကျင့်ကိုလည်း။ အာစရန္တိ၊ ကျင့်ကုန်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယေပိ တေ မနုဿာ၊ အကြင်လူတို့သည်လည်း။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ သဒ္ဓါ၊ ယုံကြည်ကုန်သည်။ ပသန္နာ၊ ကြည်ညိုကုန်သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်ပြီ။ တေပိ၊ ထိုလူတို့သည်လည်း။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ အသဒ္ဓါ၊ မယုံကြည်ကုန်သည်။ အပ္ပသန္နာ၊ မကြည်ညိုကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ ယာနိပိ ဒါနပထာနိ၊ အကြင်အလှူဝတ်တို့သည်လည်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တာနိပိ၊ ထိုအလှူဝတ်တို့သည်လည်း။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ ဥပစ္ဆိန္နာနိ၊ ပြတ်ကုန်ပြီ။ ပေသလာ၊ သီလကို ချစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ရိဉ္စန္တိ၊ ဆိတ်ကုန်၏။ ပါပဘိက္ခူ၊ ယုတ်မာသော ရဟန်းတို့သည်။ နိဝသန္တိ၊ နေကုန်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သာဓု၊ တောင်းပန်ပါ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ ကီဋာဂိရိသ္မိံ၊ ကီဋာဂိရိဇနပုဒ်၌။ အယံ အာဝါသော၊ ဤကျောင်းသည်။ သဏ္ဌဟေယျ၊ ကောင်းစွာတည်ရာ၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ ကီဋာဂိရိံ၊ ကီဋာဂိရိဇနပုဒ်သို့။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ပဟိဏေယျ၊ စေတော်မူပါလော့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒေဟိ၊ လျှောက်ပါလေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။
“အာဝုသော၊ ဥပါသကာ။ ဧဝံ၊ ကောင်းပြီ၊” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ သော ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းသည်။ တဿ ဥပါသကဿ၊ ထိုဥပါသကာအား။ ပဋိဿုတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သာဝတ္ထိ၊ သာဝတ္ထိပြည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုသာဝတ္ထိပြည်ရှိရာ အရပ်သို့။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲသွား၏။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်အားဖြင့်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သာဝတ္ထိ၊ သာဝတ္ထိပြည်သည်။ ဇေတဝနံ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်သည်။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမော၊ အရံသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဘဂဝန္တာနံ၊ ဘုန်းတော်ကြီးကုန်သော။ ဗုဒ္ဓါနံ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့အား။ အာဂန္တုကေဟိ၊ ဧည့်သည်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ယံ ပဋိသမ္မောဒိတုံ ယံ ပဋိသမ္မောဒနံ၊ အကြင်ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟောခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧတံ၊ ဤဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟောခြင်းသည်။ ဘဂဝန္တာနံ၊ ဘုန်းတော်ကြီးကုန်သော။ ဗုဒ္ဓါနံ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့၏။ အာစိဏ္ဏံ ခေါ ပန၊ အလေ့အကျက်တော်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ခမနီယံ၊ ခံ့ကျန်းပါ၏လော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ယာပနီယံ၊ မျှတပါ၏လော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ အပ္ပကိလမထေန၊ မပင်ပန်းသဖြင့်။ အဒ္ဓါနံ၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့။ အာဂတော၊ လာခဲ့ရသည်။ အသိ၊ ဖြစ်ပါ၏လော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ကုတော စ၊ အဘယ်အရပ်မှလည်း။ အာဂစ္ဆသိ၊ လာခဲ့သနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခမနီယံ၊ ခံ့ကျန်းပါ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယာပနီယံ၊ မျှတပါ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အပ္ပကိလမထေန၊ မပင်ပန်းသဖြင့်။ အဒ္ဓါနံ၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့။ အာဂတော၊ လာခဲ့ရပါ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကာသီသု၊ ကာသိတိုင်းတို့၌။ ဝဿံဝုဋ္ဌော၊ ဝါကျွတ်သည်ဖြစ်၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ အာဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ကီဋာဂိရိ၊ ကီဋာဂိရိဇနပုဒ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုကီဋာဂိရိဇနပုဒ်သို့။ အဝသရိံ၊ ရောက်ပြီ။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပုဗ္ဗဏှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ကီဋာဂိရိံ၊ ကီဋာဂိရိဇနပုဒ်သို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပါဝိသိံ၊ ဝင်ပြီ။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဥပါသကော၊ ဥပါသကာသည်။ ကီဋာဂိရိသ္မိံ၊ ကီဋာဂိရိဇနပုဒ်၌။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရန္တံ၊ လှည့်လည်သော။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ အဒ္ဒသာ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်ပြီး၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအကျွန်ုပ်ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လာ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လာပြီး၍။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ‘ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ပိဏ္ဍော၊ ဆွမ်းကို။ လဗ္ဘတိ အပိ၊ ရအပ်ပါ၏လော။ ’ ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ‘အာဝုသော၊ ဥပါသကာ။ ပိဏ္ဍော၊ ဆွမ်းကို။ န ခေါ လဗ္ဘတိ၊ မရအပ်။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ ‘ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧဟိ၊ ကြွတော်မူလော့။ ဃရံ၊ အိမ်သို့။ ဂမိဿာမ၊ သွားကုန်အံ့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဥပါသကော၊ ထိုဥပါသကာသည်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဃရံ၊ အိမ်သို့။ နေတွာ၊ ပင့်ဆောင်၍။ ဘောဇေတွာ၊ ဆွမ်းကျွေး၍။ ‘ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အယျော၊ အရှင်သည်။ ကဟံ၊ အဘယ်ရပ်သို့။ ဂမိဿတိ၊ သွားလတ္တံ့နည်း။ ’ ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ‘အာဝုသော၊ ဥပါသကာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ သာဝတ္ထိံ ခေါ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့သာလျှင်။ ဂမိဿာမိ၊ သွားအံ့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ ‘ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနေန၊ စကားဖြင့်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပါဒေ၊ ခြေတော်တို့ကို။ သိရသာ၊ ဦးဖြင့်။ ဝန္ဒ၊ ရှိခိုးပါလော့။ ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ဝဒေဟိ၊ လျှောက်ပါလေ။ ကိံ ဝဒေဟိ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်ရအံ့နည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ကီဋာဂိရိသ္မိံ၊ ကီဋာဂီရိဇနပုဒ်၌။ အာဝါသော၊ ကျောင်းသည်။ ဒုဋ္ဌော၊ ပျက်စီး၏။ အဿဇိပုနဗ္ဗသုကာ နာမ၊ အဿဇိပုနဗ္ဗသုက အမည်ရှိကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ကီဋာဂိရိသ္မိံ၊ ကီဋာဂိရိဇနပုဒ်၌။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ အလဇ္ဇိနော၊ အရှက်မရှိကုန်သော။ ပါပဘိက္ခူ၊ ယုတ်မာသော ရဟန်းတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုအဿဇိနပုဗ္ဗသုကရဟန်းတို့သည်။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ အနာစာရံ၊ မကျင့်အပ်သော အကျင့်ကို။ အာစရန္တိ၊ ကျင့်ကုန်၏။ မာလာဝစ္ဆံ၊ ပန်းပင်ငယ်ကို။ ရောပေန္တိပိ၊ မိမိလည်း စိုက်ပျိုးကုန်၏။ ရောပါပေန္တိပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း စိုက်ပျိုးစေကုန်၏။ သိဉ္စန္တိပိ၊ မိမိလည်း ရေသွန်းလောင်းကုန်၏။ သိဉ္စာပေန္တိပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ရေသွန်းလောင်းစေကုန်၏၊ ။ပ။ဝိဝိဓံ- အထူးထူးအပြားပြား များသော။ အနာစာရံပိ၊ မကျင့်အပ်သော အကျင့်ကိုလည်း။ အာစရန္တိ၊ ကျင့်ကုန်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ယေပိ တေ မနုဿာ၊ အကြင်လူတို့သည်လည်း။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ သဒ္ဓါ၊ ယုံကြည်ကုန်သည်။ ပသန္နာ၊ ကြည်ညိုကုန်သည်၊
အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေပိ၊ ထိုလူတို့သည်လည်း။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ အသဒ္ဓါ၊ မယုံကြည်ကုန်သည်။ အပ္ပသန္နာ၊ မကြည်ညိုကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ ယာနိပိ တာနိ ဒါနပထာနိ၊ အကြင်အလှူဝတ်တို့သည်လည်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တာနိပိ၊ ထိုအလှူဝတ်တို့သည်လည်း။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ ဥပစ္ဆိန္နာနိ၊ ပြတ်ကုန်ပြီ။ ပေသလာ၊ သီလကို ချစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ရိဉ္စန္တိ၊ ဆိတ်ကုန်၏။ ပါပဘိက္ခူ၊ ယုတ်မာသော ရဟန်းတို့သည်။ နိဝသန္တိ၊ နေကုန်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သာဓု၊ တောင်းပန်ပါ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ ကီဋာဂိရိသ္မိံ၊ ကီဋာဂိရိဇနပုဒ်၌။ အယံ အာဝါသော၊ ဤကျောင်းသည်။ သဏ္ဌဟေယျ၊ ကောင်းစွာ တည်ရာ၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ ကီဋာဂိရိံ၊ ကီဋာဂိရိဇနပုဒ်သို့။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ပဟိဏေယျ၊ စေတော်မူပါလော့၊” ဣတိ ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ ဝဒေဟိ၊ လျှောက်ပါလေလော့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တတော၊ ထိုအရပ်မှ။ အာဂစ္ဆာမိ၊ လာခဲ့ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။
၄၃၃။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ သန္နိပါတာပေတွာ၊ စည်းဝေးစေ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ကိံ ပဋိပုစ္ဆိ၊ အဘယ်သို့ မေးတော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဿဇိပုနဗ္ဗသုကာ နာမ၊ အဿဇိပုနဗ္ဗသုက အမည်ရှိသော ရဟန်းတို့သည်။ ကီဋာဂိရိသ္မိံ၊ ကီဋာဂိရိဇနပုဒ်၌။ အာဝါသိကာ၊ ကျောင်းနေဖြစ်ကုန်သော။ အလဇ္ဇိနော၊ အရှက်မရှိကုန်သော။ ပါပဘိက္ခူ၊ ယုတ်မာသော ရဟန်းတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုအဿဇိပုနဗ္ဗသုက ရဟန်းတို့သည်။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ အနာစာရံ၊ မကျင့်အပ်သော အကျင့်ကို။ အာစရန္တိ၊ ကျင့်ကုန်၏။ မာလာဝစ္ဆံ၊ ပန်းပင်ငယ်ကို။ ရောပေန္တိပိ၊ မိမိလည်း စိုက်ပျိုးကုန်၏။ ရောပါပေန္တိပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း စိုက်ပျိုးစေကုန်၏။ သိဉ္စန္တိပိ၊ မိမိလည်း ရေသွန်းလောင်းကုန်၏။ သိဉ္စာပေန္တိပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ရေသွန်းလောင်းစေကုန်၏။ ။ပ။ ဝိဝိဓံ၊ အထူးထူးအပြားပြား များသော။ အနာစာရံပိ၊ မကျင့်အပ်သော အကျင့်ကိုလည်း။ အာစရန္တိ၊ ကျင့်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယေပိ တေ မနုဿာ၊ အကြင်လူတို့သည်လည်း။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ သဒ္ဓါ၊ ယုံကြည်ကုန်သည်။ ပသန္နာ၊ ကြည်ညိုကုန်သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေပိ မနုဿာ၊ ထိုလူတို့သည်လည်း။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ အသဒ္ဓါ၊ မယုံကြည်ကုန်သည်။ အပ္ပသန္နာ၊ မကြည်ညိုကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ ယာနိပိ တာနိ ဒါနပထာနိ၊ အကြင်အလှူဝတ်တို့သည်လည်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တာနိပိ၊ ထိုအလှူဝတ်တို့သည်လည်း။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ ဥပစ္ဆိန္နာနိ၊ ပြတ်ကုန်ပြီ။ ပေသလာ၊ သီလကို ချစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ရိဉ္စန္တိ၊ ဆိတ်ကုန်၏။ ပါပဘိက္ခူ၊ ယုတ်မာသော ရဟန်းတို့သည်။ နိဝသန္တိ၊ နေကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တေ မောဃပုရိသာ၊ ထိုမဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့သည်။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ အနာစာရံ၊ မကျင့်အပ်သော အကျင့်ကို။ အာစရိဿန္တိ နာမ၊ ကျင့်ကုန်ဘိသနည်း။ မာလာဝစ္ဆံ၊ ပန်းပင်ငယ်ကို။ ရောပေဿန္တိပိ နာမ၊ မိမိလည်း စိုက်ပျိုးကုန်ဘိသနည်း။ ရောပါပေဿန္တိပိ နာမ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း စိုက်ပျိုးစေကုန်ဘိသနည်း။ သိဉ္စိဿန္တိပိ နာမ၊ မိမိလည်း ရေသွန်းလောင်းကုန်ဘိသနည်း။ သိဉ္စာပေဿန္တိပိ နာမ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ရေသွန်းလောင်းစေကုန်ဘိသနည်း။ ဩစိနိဿန္တိပိ နာမ၊ မိမိလည်း ဆွတ်ကုန်ဘိသနည်း။ ဩစိနာပေဿန္တိပိ နာမ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ဆွတ်စေကုန်ဘိသနည်း။ ဂန္ထိဿန္တိပိ နာမ၊ မိမိလည်း သီကုံးကုန်ဘိသနည်း။ ဂန္ထာပေဿန္တိပိ နာမ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း သီကုံးစေကုန်ဘိသနည်း။ ဧကတောဝဏ္ဋိကမာလံ၊ တစ်ဖက်ပွင့်ညှာဆိုင်သော ပန်းကုံးကို။ ကရိဿန္တိပိ နာမ၊ မိမိလည်း ပြုကုန်ဘိသနည်း။ ကာရာပေဿန္တိပိ နာမ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပြုစေကုန်ဘိသနည်း။ ဥဘတောဝဏ္ဋိကမာလံ၊ နှစ်ဖက်ပွင့်ညှာဆိုင်သော ပန်းကုံးကို။ ကရိဿန္တိပိ နာမ၊ မိမိလည်း ပြုကုန်ဘိသနည်း။ ကာရာပေဿန္တိပိ နာမ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပြုစေကုန်ဘိသနည်း။ မဉ္ဇရိကံ၊ ပန်းခိုင်ကို။ ကရိဿန္တိပိ နာမ၊ မိမိလည်း ပြုကုန်ဘိသနည်း။ ကာရာပေဿန္တိပိ နာမ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပြုစေကုန်ဘိသနည်း။ ဝိဓူတိကံ၊ ပန်းလက်ကောက်ကို။ ကရိဿန္တိပိ နာမ၊ မိမိလည်း ပြုကုန်ဘိသနည်း။ ကာရာပေဿန္တိပိ နာမ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပြုစေကုန်ဘိသနည်း။ ဝဋံသကံ၊ ပန်းဦးဆောက်ကို။ ကရိဿန္တိပိ နာမ၊ မိမိလည်း ပြုကုန်ဘိသနည်း။ ကာရာပေဿန္တိပိ နာမ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပြုစေကုန်ဘိသနည်း။ တေ၊ ထိုအဿဇိပုနဗ္ဗသုကရဟန်းတို့သည်။ ကုလိတ္ထီနံ၊ အမျိုး အိမ်ရှင်မတို့၏လည်းကောင်း။ ကုလဓီတာနံ၊ အမျိုးသမီး အပျိုကြီးတို့၏လည်းကောင်း။ ကုလကုမာရီနံ၊ အမျိုးသမီး အပျိုငယ်တို့၏လည်းကောင်း။ ကုလသုဏှာနံ၊ အမျိုးချွေးမတို့၏လည်းကောင်း။ ကုလဒါသီနံ၊ အမျိုးကျွန်မတို့၏လည်းကောင်း။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဧကတောဝဏ္ဋိကမာလံ၊ တစ်ဖက်ပွင့်ညှာဆိုင်သော ပန်းကုံးကို။ ဟရိဿန္တိပိ နာမ၊ မိမိလည်း ပို့ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း။ ဟာရာပေဿန္တိပိ နာမ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပို့ဆောင်စေကုန်ဘိသနည်း။ ဥဘတောဝဏ္ဋိကမာလံ၊ နှစ်ဖက်ပွင့်ညှာဆိုင်သော ပန်းကုံးကို။ ဟရိဿန္တိပိ နာမ၊ မိမိလည်း ပို့ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း။ ဟာရာပေဿန္တိပိ နာမ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပို့ဆောင်စေကုန်ဘိသနည်း။ မဉ္ဇရိကံ၊ ပန်းခိုင်ကို။ ဟရိဿန္တိပိ နာမ၊ မိမိလည်း ပို့ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း။ ဟာရာပေဿန္တိပိ နာမ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပို့ဆောင်စေကုန်ဘိသနည်း။ ဝိဓူတိကံ၊ ပန်းလက်ကောက်ကို။ ဟရိဿန္တိပိ နာမ၊ မိမိလည်း ပို့ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း။ ဟာရာပေဿန္တိပိ နာမ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပို့ဆောင်စေကုန်ဘိသနည်း။ ဝဋံသကံ၊ ဦးဆောက်ပန်းကို။ ဟရိဿန္တိပိ နာမ၊ မိမိလည်း ပို့ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း။ ဟာရာပေဿန္တိပိ နာမ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပို့ဆောင်စေကုန်ဘိသနည်း။ အာဝေဠံ၊ နားသွယ်ပန်းကို။ ဟရိဿန္တိပိ နာမ၊ မိမိလည်း ပို့ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း။ ဟာရာပေဿန္တိပိ နာမ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပို့ဆောင်စေကုန်ဘိသနည်း။ ဥရစ္ဆဒံ၊ ရင်လွှမ်းပန်းကို။ ဟရိဿန္တိပိ နာမ၊ မိမိလည်း ပို့ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း။ ဟာရာပေဿန္တိပိ နာမ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပို့ဆောင်စေကုန်ဘိသနည်း။ တေ၊ ထိုအဿဇိပုနဗ္ဗသုကရဟန်းတို့သည်။ ကုလိတ္ထီဟိ၊ အမျိုးအိမ်ရှင်မတို့နှင့်လည်းကောင်း။ ကုလဓီတာဟိ၊ အမျိုးသမီး အပျိုကြီးတို့နှင့်လည်းကောင်း။ ကုလကုမာရီဟိ၊ အမျိုးသမီး အပျိုငယ်တို့နှင့်လည်းကောင်း။ ကုလသုဏှာဟိ၊ အမျိုးချွေးမတို့နှင့်လည်းကောင်း။ ကုလဒါသီဟိ၊ အမျိုးကျွန်မတို့နှင့်လည်းကောင်း။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကဘာဇနေပိ၊ တစ်ခုသော ခွက်၌လည်း။ ဘုဉ္ဇိဿန္တိ နာမ၊ စားကုန်ဘိသနည်း။ ဧကထာလကေပိ၊ တစ်ခုသော ရေခွက်၌လည်း။ ပိဝိဿန္တိ နာမ၊ သောက်ကုန်ဘိသနည်း။ ဧကာသနေပိ၊ တစ်ခုသော နေရာ၌လည်း။ နိသီဒိဿန္တိ နာမ၊ ထိုင်နေကုန်ဘိသနည်း။ ဧကမေဉ္စပိ၊ တစ်ခုသော ညောင်စောင်း၌လည်း။ တုဝဋ္ဋိဿန္တိ နာမ၊ အိပ်ကုန်ဘိသနည်း။ ဧကတ္ထရဏာပိ၊ တစ်ခုသော အခင်းရှိကုန်သည်ဖြစ်၍လည်း။ တုဝဋ္ဋိဿန္တိ နာမ၊ အိပ်ကုန်ဘိသနည်း။ ဧကပါဝုရဏာပိ၊ တစ်ခုသော အခြုံရှိသည်ဖြစ်၍လည်း။ တုဝဋ္ဋိဿန္တိ နာမ၊ အိပ်ကုန်ဘိသနည်း။ ဧကတ္ထရဏပါဝုရဏာပိ၊ တစ်ခုသော အခင်း တစ်ခုသော အခြုံရှိကုန်သည် ဖြစ်၍လည်း။ တုဝဋ္ဋိဿန္တိ နာမ၊ အိပ်ကုန်ဘိသနည်း။ ဝိကာလေပိ၊ နေလွဲသော အခါ၌လည်း။ ဘုဉ္ဇိဿန္တိ နာမ၊ စားကုန်ဘိသနည်း။ မဇ္ဇမ္ပိ၊ သေရည် သေရက်ကိုလည်း။ ပိဝိဿန္တိ နာမ၊ သောက်ကုန်ဘိသနည်း။ မာလာဂန္ဓဝိလေပနမ္ပိ၊ ပန်း နံ့သာ နံ့သာပျောင်းကိုလည်း။ ဓာရိဿန္တိ နာမ၊ ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း။ နစ္စိဿန္တိပိ နာမ၊ ကလည်း ကကုန်ဘိသနည်း၊
ဂါယိဿန္တိပိ နာမ၊ သီလည်း သီကုန်ဘိသနည်း။ ဝါဒေဿန္တိပိ နာမ၊ တီးမှုတ်လည်း တီးမှုတ်ကုန်ဘိသနည်း။ လာသေဿန္တိပိ နာမ၊ စံပယ်လည်း စံပယ်ကုန်ဘိသနည်း။ နစ္စန္တိယာပိ၊ ကသော မိန်းမ၏လည်း။ ပုရတော ဝါ၊ ရှေ့၌လည်းကောင်း။ ပစ္ဆတော ဝါ၊ နောက်၌လည်းကောင်း။ နစ္စိဿန္တိ နာမ၊ ကကုန်ဘိသနည်း။ နစ္စန္တိယာပိ၊ ကသော မိန်းမ၏လည်း။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဂါယိဿန္တိ နာမ၊ သီကုန်ဘိသနည်း။ နစ္စန္တိယာပိ၊ ကသော မိန်းမ၏လည်း။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဝါဒေဿန္တိ နာမ၊ တီးမှုတ်ကုန်ဘိသနည်း။ နစ္စန္တိယာပိ၊ ကသော မိန်းမ၏လည်း။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ လာသေဿန္တိ နာမ၊ စံပယ်ကုန်ဘိသနည်း။ ဂါယန္တိယာပိ၊ သီသော မိန်းမ၏လည်း။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ နစ္စိဿန္တိ နာမ၊ ကကုန်ဘိသနည်း။ ဂါယန္တိယာပိ၊ သီသော မိန်းမ၏လည်း။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဂါယိဿန္တိ နာမ၊ သီကုန်ဘိသနည်း။ ဂါယန္တိယာပိ၊ သီသော မိန်းမ၏လည်း။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဝါဒေဿန္တိ နာမ၊ တီးမှုတ်ကုန်ဘိသနည်း။ ဂါယန္တိယာပိ၊ သီသော မိန်းမ၏လည်း။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ လာသေဿန္တိ နာမ၊ စံပယ်ကုန်ဘိသနည်း။ ဝါဒေန္တိယာပိ၊ တီးမှုတ်သော မိန်းမ၏လည်း။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ နစ္စိဿန္တိ နာမ၊ ကကုန်ဘိသနည်း။ ဝါဒေန္တိယာပိ၊ တီးမှုတ်သော မိန်းမ၏လည်း။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဂါယိဿန္တိ နာမ၊ သီကုန်ဘိသနည်း။ ဝါဒေန္တိယာပိ၊ တီးမှုတ်သော မိန်းမ၏လည်း။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဝါဒေဿန္တိ နာမ၊ တီးမှုတ်ကုန်ဘိသနည်း။ ဝါဒေန္တိယာပိ၊ တီးမှုတ်သော မိန်းမ၏လည်း။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ လာသေဿန္တိ နာမ၊ စံပယ်ကုန်ဘိသနည်း။ လာသေန္တိယာပိ၊ စံပယ်သော မိန်းမ၏လည်း။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ နိစ္စိဿန္တိ နာမ၊ ကကုန်ဘိသနည်း။ လာသေန္တိယာပိ၊ စံပယ်သော မိန်းမ၏လည်း။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဂါယိဿန္တိ နာမ၊ သီကုန်ဘိသနည်း။ လာသေန္တိယာပိ၊ စံပယ်သော မိန်းမ၏လည်း။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဝါဒေဿန္တိ နာမ၊ တီးမှုတ်ကုန်ဘိသနည်း။ လာသေန္တိယာပိ၊ စံပယ်သော မိန်းမ၏လည်း။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ လာသေဿန္တိ နာမ၊ စံပယ်ကုန်ဘိသနည်း။ အဋ္ဌပဒေပိ၊ ရှစ်ကွက်ရေးချစ် တကျစ်၌လည်း။ ဇူတံ၊ အန်ကို။ ကီဠိဿန္တိ နာမ၊ ကစားကုန်ဘိသနည်း။ ဒသပဒေပိ၊ ဆယ်ကွက်ရေးချစ် တကျစ်၌လည်း။ ဇူတံ၊ အန်ကို။ ကီဠိဿန္တိ နာမ၊ ကစားကုန်ဘိသနည်း။ အာကာသေပိ၊ ကောင်းကင်၌လည်း။ ဇူတံ၊ အန်ကို။ ကီဠိဿန္တိ နာမ၊ ကစားကုန်ဘိသနည်း။ ပရိဟာရပထေပိ၊ ပုရွက်ဆိတ်ကြောင်းလိုက် သမုတ်ထိုက်သော ရှောင်လွှဲအပ်သော ခရီး၌လည်း။ ပရိဟရန္တာ၊ ရှောင်လွှဲအပ်သော ခရီးကို ရှောင်လွှဲကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကီဠိဿန္တိ နာမ၊ ကစားကုန်ဘိသနည်း။ သန္တိကာယပိ၊ အနီးအပါး ဇယ်ကို စက်သောအားဖြင့်လည်း။ ကီဠိဿန္တိ နာမ၊ ကစားကုန်ဘိသနည်း။ ခလိကာယပိ၊ အန်ပျဉ်ချပ်မှာ အန်စာဖြင့်လည်း။ ကီဠိဿန္တိ နာမ၊ ကစားကုန်ဘိသနည်း။ ဃဋိကာယပိ၊ တုတ်ရှည်နှင့် တုတ်တိုကို ခေါက်သဖြင့် ကျည်းသားတောက်ဟု သမုတ်အပ်သော ကစားခြင်းဖြင့်လည်း။ ကီဠိဿန္တိ နာမ၊ ကစားကုန်ဘိသနည်း။ သလာကဟတ္ထေနပိ၊ ဝါးခြမ်းစိတ်လက် ရိုက်နှက်ခတ်ပုတ်သဖြင့် အရုပ်ထင်စေခြင်းဖြင့်လည်း။ ကီဠိဿန္တိ နာမ၊ ကစားကုန်ဘိသနည်း။ အက္ခေနပိ၊ ခုံညင်းထိုးခြင်းဖြင့်လည်း။ ကီဠိဿန္တိ နာမ၊ ကစားကုန်ဘိသနည်း။ ပင်္ဂစီရေနပိ၊ ထန်းရွက်ဖက်ထုပ် ပစ်ပီမှုတ်သဖြင့်လည်း။ ကီဠိဿန္တိ နာမ၊ ကစားကုန်ဘိသနည်း။ ဝင်္ကကေနပိ၊ ထွန်ငယ်ဖြင့်လည်း။ ကီဠိဿန္တိ နာမ၊ ကစားကုန်ဘိသနည်း။ မောက္ခစိကာယပိ၊ ဂျွမ်းထိုးခြင်းဖြင့်လည်း။ ကီဠိဿန္တိ နာမ၊ ကစားကုန်ဘိသနည်း။ စိင်္ဂုလကေနပိ၊ ထန်းရွက်စကြာဖြင့်လည်း။ ကီဠိဿန္တိ နာမ၊ ကစားကုန်ဘိသနည်း။ ရထကေနပိ၊ ရထားငယ်ဖြင့်လည်း။ ကီဠိဿန္တိ နာမ၊ ကစားကုန်ဘိသနည်း။ ဓနုကေနပိ၊ လေးငယ်ဖြင့်လည်း။ ကီဠိဿန္တိ နာမ၊ ကစားကုန်ဘိသနည်း။ အက္ခရိကာယပိ၊ ကျောကောင်းကင်ထက် အက္ခရာကို သိသော ကစားခြင်းဖြင့်လည်း။ ကီဠိဿန္တိ နာမ၊ ကစားကုန်ဘိသနည်း။ မနေသိကာယပိ၊ စိတ်ပုန်း၍ ကစားခြင်းဖြင့်လည်း။ ကီဠိဿန္တိ နာမ၊ ကစားကုန်ဘိသနည်း။ ယထာဝဇ္ဇေနပိ၊ ကန်းယောင် ကုန်းယောင် ကွယောင်မူသော အခြင်းအရာဖြင့်လည်း။ ကီဠိဿန္တိ နာမ၊ ကစားကုန်ဘိသနည်း။ ဟတ္ထိသ္မိံပိ၊ ဆင်ကြန်အတတ်ကိုလည်း။ သိက္ခိဿန္တိ နာမ၊ သင်ကုန်ဘိသနည်း။ အဿသ္မိံပိ၊ မြင်းကြန်အတတ်ကိုလည်း။ သိက္ခိဿန္တိ နာမ၊ သင်ကုန်ဘိသနည်း။ ရထသ္မိံပိ၊ ရထား အတတ်ကိုလည်း။ သိက္ခိဿန္တိ နာမ၊ သင်ကုန်ဘိသနည်း။ ဓနုသ္မိံပိ၊ လေးအတတ်ကိုလည်း။ သိက္ခိဿန္တိ နာမ၊ သင်ကုန်ဘိသနည်း။ ထရုသ္မိံပိ၊ သန်လျက် အတတ်ကိုလည်း။ သိက္ခိဿန္တိ နာမ၊ သင်ကုန်ဘိသနည်း။ ဟတ္ထိဿပိ၊ ဆင်၏လည်း။ ပုရတော၊ ရှေ့၌။ ဓာဝိဿန္တိ နာမ၊ ပြေးကုန်ဘိသနည်း။ အဿဿပိ၊ မြင်း၏လည်း။ ပုရတော၊ ရှေး၌။ ဓာဝိဿန္တိ နာမ၊ ပြေးကုန်ဘိသနည်း။ ရထဿပိ၊ ရထား၏လည်း။ ပုရတော၊ ရှေး၌။ ဓာဝိဿန္တိ နာမ၊ ပြေးသွားကုန်ဘိသနည်း။ အာဓာဝိဿန္တိပိ နာမ၊ ရှေးရှု ပြေးလာကုန်ဘိသနည်း။ ဥဿေဠေဿန္တိပိ နာမ၊ ခုန်လွှားအားထုတ် သတ်ပုတ်ဟန်ကိုလည်း ပြုကုန်ဘိသနည်း။ အပ္ဖေါဋေဿန္တိပိ နာမ၊ လက်ပန်းပေါက်လည်း ခတ်ကုန်ဘိသနည်း။ နိဗ္ဗုဇ္ဈိဿန္တိပိ နာမ၊ လက်ပန်းလည်း လုံးကုန်ဘိသနည်း။ မုဋ္ဌီဟိပိ၊ လက်သီးတို့ဖြင့်လည်း။ ယုဇ္ဈိဿန္တိနာမ၊ ထိုးကုန်ဘိသနည်း။ ရင်္ဂမဇ္ဈေပိ၊ တရားပွဲသဘင်၏ အလယ်၌လည်း။ သံဃာဋိံ၊ ဒုကုဋ်ကို။ ပတ္ထရိတွာ၊ ဖြန့်ခင်း၍။ နိစ္စကိံ၊ ကခြေသည်မကို။ ‘ဘဂိနိ၊ နှမ။ ဣဓ၊ ဤဖြန့်ခင်းသော ဒုကုဋ်၌။ နစ္စဿု၊ ကလော့။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝက္ခန္တိ နာမ၊ ဆိုကုန်ဘိသနည်း။ နလာဋိကံပိ၊ နဖူးတို့ခြင်းကိုလည်း။ ဒဿန္တိ နာမ၊ ပေးကုန်ဘိသနည်း။ ဝိဝိဓံ၊ အထူးထူးအပြားပြား များသော။ အနာစာရံပိ၊ မကျင့်အပ်သော အကျင့်ကိုလည်း။ အာစရိဿန္တိ နာမ၊ ကျင့်ကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၍။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ သာရိပုတ္တမောဂ္ဂလ္လာနေ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာမောဂ္ဂလာန်တို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “သာရိပုတ္တာ၊ သာရိပုတ္တရာ မောဂ္ဂလာန်တို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဂစ္ဆထ၊ သွားကြလေကုန်။ ကီဋာဂိရိံ၊ ကီဋာဂိရိဇနပုဒ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွားကုန်၍။ အဿဇိပုနဗ္ဗသုကာနံ၊ အဿဇိပုနဗ္ဗသုက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ကီဋာဂိရိသ္မာ၊ ကီဋာဂိရိဇနပုဒ်မှ။ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မံ၊ နှင်ထုတ်ခြင်းအမှုကို။ ကရောထ၊ ပြုကြလေကုန်။ ဧတေ၊ ထိုအဿဇိပုနဗ္ဗသုကတို့သည်။ တုမှာကံ၊ သင်တို့၏။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကာ၊ အတူနေတပည့်တို့တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
“ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ အဿဇိပုနဗ္ဗသုကာနံ၊ အဿဇိပုနဗ္ဗသုက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ကီဋာဂိရိသ္မာ၊ ကီဋာဂိရိဇနပုဒ်မှ။ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မံ၊ နှင်ထုတ်ခြင်းအမှုကို။ ကရောမ၊ ပြုရကုန်အံ့နည်း။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ စဏ္ဍာ၊ ကြမ်းတမ်းကုန်၏။ ဖရုသာ၊ ကြမ်းကြုတ်ကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ “သာရိပုတ္တာ၊ သာရိပုတ္တရာ မောဂ္ဂလာန်တို့။ တေနဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဗဟုကေဟိ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဂစ္ဆထ၊ သွားကြကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ သာဓု၊ ကောင်းပါပြီ၊” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ သာရိပုတ္တမောဂ္ဂလ္လာနာ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာ မောဂ္ဂလာန်တို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ပစ္စဿောသုံ၊ ဝန်ခံကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ ကိံ ကာတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ ပြုအပ်သနည်း။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ အဿဇိပုနဗ္ဗသုကာ၊ အဿဇိပုနဗ္ဗသုက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ စောဒေတဗ္ဗာ၊ စောဒနာအပ်ကုန်၏။ စောဒေတွာ၊ စောဒနာကုန်ပြီး၍။ သာရေတဗ္ဗာ၊ အောက်မေ့စေအပ်ကုန်၏။ သာရေတွာ၊ အောက်မေ့စေကုန်ပြီး၍။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ ရောပေတဗ္ဗာ၊ တင်အပ်ကုန်၏။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်သို့။ ရောပေတွာ၊ တင်၍။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း-
၄၃၄။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ အဿဇိပုနဗ္ဗသုကာ၊ အဿဇိပုနဗ္ဗသုက အမည်ရှိကုန်သော။ ဣမေ ဘိက္ခူ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ကုလဒူသကာ၊ ဒါယကာတို့၏ သဒ္ဓါတရားကို ဖျက်ဆီးတတ်ကုန်၏။ ပါပသမာစာရာ၊ ယုတ်မာသော အကျင့်ရှိကုန်၏။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့၏။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ သမာစရာ၊ အကျင့်တို့ကို။ ဒိဿန္တိ စေဝ၊ မြင်လည်း မြင်အပ်ကုန်၏။ သုယျန္တိ စ၊ ကြားလည်း ကြားအပ်ကုန်၏။ ဣမေဟိ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ဒုဋ္ဌာနိ၊ ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်သော။ ကုလာနိ စ၊ ဒါယကာတို့ကိုလည်း။ ဒိဿန္တိ စေဝ၊ မြင်လည်း မြင်အပ်ကုန်၏။ သုယျန္တိ စ၊ ကြားလည်း ကြားအပ်ကုန်၏။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ အဿဇိပုနဗ္ဗသုကာနံ၊ အဿဇိပုနဗ္ဗသုက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ကီဋာဂိရိသ္မာ၊ ကီဋာဂိရိဇနပုဒ်မှ။ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မံ၊ နှင်ထုတ်ခြင်း အမှုကို။ ‘အဿဇိပုနဗ္ဗသုကေဟိ၊ အဿဇိပုနဗ္ဗသုက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကီဋာဂိရိသ္မိံ၊ ကီဋာဂိရိဇနပုဒ်၌။ န ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ မနေအပ်။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကရေယျ၊ ပြုရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ အဿဇိပုနဗ္ဗသုကာ၊ အဿဇိပုနဗ္ဗသုက အမည်ရှိကုန်သော။ ဣမေ ဘိက္ခူ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ကုလဒူသကာ၊ ဒါယကာတို့၏ သဒ္ဓါတရားကို ဖျက်ဆီးတတ်ကုန်၏။ ပါပသမာစာရာ၊ ယုတ်မာသော အကျင့်ရှိကုန်၏။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့၏။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ သမာစာရာ၊ အကျင့်တို့ကို။ ဒိဿန္တိ စေဝ၊ မြင်လည်း မြင်အပ်ကုန်၏။ သုယျန္တိ စ၊ ကြားလည်း ကြားအပ်ကုန်၏။ ဣမေဟိ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ဒုဋ္ဌာနိ၊ ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်သော။ ကုလာနိ စ၊ ဒါယကာတို့ကိုလည်း။ ဒိဿန္တိ စေဝ၊ မြင်လည်း မြင်အပ်ကုန်၏။ သုယျန္တိ စ၊ ကြားလည်း ကြားအပ်ကုန်၏။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ အဿဇိပုနဗ္ဗသုကာနံ၊ အဿဇိပုနဗ္ဗသုက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ကီဋာဂိရိသ္မာ၊ ကီဋာဂိရိဇနပုဒ်မှ။ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မံ၊ နှင်ထုတ်ခြင်းအမှုကို။ ‘အဿဇိပုနဗ္ဗသုကေဟိ၊ အဿဇိပုနဗ္ဗသုက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကီဋာဂိရိသ္မိံ၊ ကီဋာဂိရိဇနပုဒ်၌။ န ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ မနေအပ်။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ ‘အဿဇိပုနဗ္ဗသုကာနံ၊ အဿဇိပုနဗ္ဗသုက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ကီဋာဂိရိသ္မာ၊ ကီဋာဂိရိဇနပုဒ်မှ။ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မဿ၊ နှင်ထုတ်ခြင်းအမှုကို။ အဿဇိပုနဗ္ဗသုကေဟိ၊ အဿဇိပုနဗ္ဗသုက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကီဋာဂိရိသ္မိံ၊ ကီဋာဂိရိဇနပုဒ်၌။ န ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ မနေအပ်။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကရဏံ၊ ပြုခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင်အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအနက်ကို။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏၊ ။ပ။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအနက်ကို။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့၊ ။ပ။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ အဿဇိပုနဗ္ဗသုကာနံ၊ အဿဇိပုနဗ္ဗသုက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ကီဋာဂိရိသ္မာ၊ ကီဋာဂိရိဇနပုဒ်မှ။ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မံ၊ နှင်ထုတ်ခြင်းအမှုကို။ ‘အဿဇိပုနဗ္ဗသုကေဟိ၊ အဿဇိပုနဗ္ဗသုက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကီဋာဂိရိသ္မိံ၊ ကီဋာဂိရိဇနပုဒ်၌။ န ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ မနေအပ်။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကတံ၊ ပြုအပ်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤနှစ်သက်သည်၏အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။
၄၃၅။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာရိပုတ္တမောဂ္ဂလ္လာနပ္ပမုခေါ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာ အရှင်မောဂ္ဂလာန် အမှူးရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃော၊ ရဟန်းအပေါင်းသည်။ ကီဋာဂိရိံ၊ ကီဋာဂိရိဇနပုဒ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွားကုန်၍။ ‘အဿဇိပုနဗ္ဗသုကေဟိ၊ အဿဇိပုနဗ္ဗသုက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကီဋာဂိရိသ္မိံ၊ ကီဋာဂိရိဇနပုဒ်၌။ န ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ မနေအပ်။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿဇိပုနဗ္ဗသုကာနံ၊ အဿဇိပုနဗ္ဗသုက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ကီဋာဂိရိသ္မာ၊ ကီဋာဂိရိဇနပုဒ်မှ။ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မံ၊ နှင်ထုတ်ခြင်းအမှုကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ တေ၊ ထိုအဿဇိပုနဗ္ဗသုကရဟန်းတို့သည်။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ပဗ္ဗဇနီယကမ္မကတာ၊ ပဗ္ဗာဇနီယကံကို ပြုအပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ န ဝတ္တန္တိ၊ မကျင့်ကုန်။ လောမံ၊ မာန်တည်းဟူသော အမွေးကို။ န ပါတေန္တိ၊ မချကုန်။ နေတ္ထာရံ၊ ကံမှ ထွက်မြောက်ကြောင်း ဖြစ်သော အကျင့်ကို။ န ဝတ္တန္တိ၊ မကျင့်ကုန်။ ဘိက္ခူ၊ ကံပြုသော ရဟန်းတို့ကို။ န ခမာပေန္တိ၊ သည်းမခံစေကုန်။ အက္ကောသန္တိ၊ ဆဲရေးကုန်၏။ ပရိဘာသန္တိ၊ ရေရွတ်ကုန်၏။ ဆန္ဒဂါမိတာ၊ ဆန္ဒာဂတိသို့ လိုက်သည်၏ အဖြစ်သို့လည်းကောင်း။ ဒေါသဂါမိတာ၊ ဒေါသာဂတိသို့ လိုက်သည်၏ အဖြစ်သို့လည်းကောင်း။ မောဟဂါမိတာ၊ မောဟာဂတိသို့ လိုက်သည်၏ အဖြစ်သို့လည်းကောင်း။ ဘယဂါမိတာ၊ ဘယာဂတိသို့ လိုက်သည်၏ အဖြစ်သို့လည်းကောင်း။ ပါပေန္တိ၊ ရောက်စေကုန်၏။ ပက္ကမန္တိပိ၊ အရပ်တစ်ပါးသို့လည်း ဖဲသွားကုန်၏။ ဝိဗ္ဘမန္တိပိ၊ လူလည်း ထွက်ကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ အလိုနည်းကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသောစကားကို ဆိုကုန်၏။ ကိံ ဥဇ္ဈာယျန္တိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့ကုန်သနည်း။ ကိံ ခိယျန္တိ၊ အဘယ်သို့ ရှုတ်ချကုန်သနည်း။ ကိံ ဝိပါစေန္တိ၊ အဘယ်သို့ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သနည်း။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အဿဇိပုနဗ္ဗသုကာ၊ အဿဇိပုနဗ္ဗသုက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မကတာ၊ ပဗ္ဗာဇနီယကံကို ပြုအပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ န ဝတ္တိဿန္တိ နာမ၊ မကျင့်ကုန်ဘိသနည်း။ လောမံ၊ မာန်တည်းဟူသော အမွေးကို။ န ပါတေဿန္တိ နာမ၊ မချကုန်ဘိသနည်း။ နေတ္ထာရံ၊ ကံမှ ထွက်မြောက်ကြောင်း ဖြစ်သော အကျင့်ကို။ န ဝတ္တိဿန္တိ နာမ၊ မကျင့်ကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခူ၊ ကံပြုသော ရဟန်းတို့ကို။ န ခမာပေဿန္တိ နာမ၊ သည်းမခံစေကုန်ဘိသနည်း။ အက္ကောသိဿန္တိ နာမ၊ ဆဲရေးကုန်ဘိသနည်း။ ပရိဘာသိဿန္တိ နာမ၊ ရေရွတ်ကုန်ဘိသနည်း။ ဆန္ဒဂါမိတာ၊ ဆန္ဒာဂတိသို့ လိုက်သည်၏ အဖြစ်သို့လည်းကောင်း။ ဒေါသဂါမိတာ၊ ဒေါသာဂတိသို့ လိုက်သည်၏ အဖြစ်သို့လည်ကောင်း။ မောဟဂါမိတာ၊ မောဟာဂတိသို့ လိုက်သည်၏ အဖြစ်သို့လည်းကောင်း။ ဘယဂါမိတာ၊ ဘယာဂတိသို့ လိုက်သည်၏ အဖြစ်သို့လည်းကောင်း။ ပါပေဿန္တိ နာမ၊ ရောက်စေကုန်ဘိသနည်း။ ပက္ကမိဿန္တိပိ နာမ၊ အရပ်တစ်ပါးသို့လည်း ဖဲသွားကုန်ဘိသနည်း၊
ဝိဗ္ဘမိဿန္တိပိ နာမ၊ လူလည်း ထွက်ကုန်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အဿဇိပုနဗ္ဗသုကေ၊ အဿဇိပုနဗ္ဗသုက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဿဇိပုနဗ္ဗသုကာ၊ အဿဇိပုနဗ္ဗသုက အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မကတာ၊ ပဗ္ဗာဇနီယကံကို ပြုအပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ န ဝတ္တန္တိ၊ မကျင့်ကုန်၊ ။ပ။ ဝိဗ္ဘမန္တိပိ၊ လူလည်းထွက်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၄၃၆။ “ဘိက္ခု ပနေဝ၊ ရဟန်းသည်သာလျှင်။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ဂါမံ ဝါ၊ ရွာကိုလည်းကောင်း။ နိဂမံ ဝါ၊ နိဂုံးကိုလည်းကောင်း။ ဥပနိဿာယ၊ အမှီပြု၍။ ကုလဒူသကော၊ ဒါယကာတို့၏ သဒ္ဓါတရားကို ဖျက်ဆီးသည်ဖြစ်၍။ ပါပသမာစာရော၊ ယုတ်မာသော အကျင့်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ တဿ ခေါ၊ ထိုရဟန်း၏သာလျှင်။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ သမာစာရာ၊ အကျင့်တို့ကို။ ဒိဿန္တိ စေဝ၊ မြင်လည်း မြင်အပ်ကုန်၏။ သုယျန္တိ စ၊ ကြားလည်း ကြားအပ်ကုန်၏။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဒုဋ္ဌာနိ၊ ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်သော။ ကုလာနိ စ၊ ဒါယကာတို့ကိုလည်း။ ဒိဿန္တိ စေဝ၊ မြင်လည်း မြင်အပ်ကုန်၏။ သုယျန္တိ စ၊ ကြားလည်း ကြားအပ်ကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ ဘိက္ခူဟိ၊ တစ်ပါးကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာသနည်း။ ‘အာယသ္မာ ခေါ၊ အရှင်သည်သာလျှင်။ ကုလဒူသကော၊ ဒါယကာတို့၏ သဒ္ဓါတရားကို ဖျက်ဆီးတတ်၏။ ပါပသမာစာရော၊ ယုတ်မာသော အကျင့်ရှိ၏။ အာယသ္မတော ခေါ၊ အရှင်၏သာလျှင်။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ သမာစာရာ၊ အကျင့်တို့ကို။ ဒိဿန္တိ စေဝ၊ မြင်လည်း မြင်အပ်ကုန်၏။ သုယျန္တိ စ၊ ကြားလည်း ကြားအပ်ကုန်၏။ အာယသ္မတာ၊ အရှင်သည်။ ဒုဋ္ဌာနိ၊ ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်သော။ ကုလာနိ စ၊ ဒါယကာတို့ကိုလည်း။ ဒိဿန္တိစေဝ၊ မြင်လည်း မြင်အပ်ကုန်၏။ သုယျန္တိ စ၊ ကြားလည်း ကြားအပ်ကုန်၏။ အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ ဣမမှာ အာဝါသာ၊ ဤကျောင်းမှ။ ပက္ကမတု၊ ဖဲလော့။ တေ၊ သင့်အား။ ဣဓ၊ ဤကျောင်း၌။ ဝါသေန၊ နေသဖြင့်။ အလံ၊ အကျိုးမရှိ။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လျှင်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝုစ္စမာနော၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုငြားအံ့။ ကိံ ဝဒေယျ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ ‘ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဆန္ဒဂါမိနော စ၊ ဆန္ဒာဂတိသို့လည်း လိုက်ကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဒေါသဂါမိနော စ၊ ဒေါသာဂတိသို့လည်း လိုက်ကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ မောဟဂါမိနော စ၊ မောဟာဂတိသို့လည်း လိုက်ကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘယဂါမိနော စ၊ ဘယာဂတိသို့လည်း လိုက်ကုန်၏။ တာဒိသိကာယ၊ ထိုသို့ သဘောရှိသော။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကြောင့်။ ဧကစ္စံ၊ အချို့သော ရဟန်းကို။ ပဗ္ဗာဇေန္တိ၊ နှင်ထုတ်ကုန်၏။ ဧကစ္စံ၊ အချို့သော ရဟန်းကို။ န ပဗ္ဗာဇေန္တိ၊ မနှင်ထုတ်ကုန်။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုငြားအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာသနည်း။ ‘အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မာ အဝစ၊ မဆိုလင့်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ န စ ဆန္ဒဂါမိနော၊ ဆန္ဒာဂတိသို့လည်း မလိုက်ကုန်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ န စ ဒေါသဂါမိနော၊ ဒေါသာဂတိသို့လည်း မလိုက်ကုန်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ န စ မောဟဂါမိနော၊ မောဟာဂတိသို့လည်း မလိုက်ကုန်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ န စ ဘယဂါမိနော၊ ဘယာဂတိသို့လည်း မလိုက်ကုန်။ အာယသ္မာ ခေါ၊ အရှင်သည်သာလျှင်။ ကုလဒူသကော၊ ဒါယကာတို့၏ သဒ္ဓါတရားကို ဖျက်ဆီးတတ်၏။ ပါပသမာစာရော၊ ယုတ်မာသော အကျင့်ရှိ၏။ အာယသ္မတော ခေါ၊ အရှင်၏သာလျှင်။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ သမာစာရာ၊ အကျင့်တို့ကို။ ဒိဿန္တိ စေဝ၊ မြင်လည်း မြင်အပ်ကုန်၏။ သုယျန္တိ စ၊ ကြားလည်း ကြားအပ်ကုန်၏။ အာယသ္မတာ၊ အရှင်သည်။ ဒုဋ္ဌာနိ၊ ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်သော။ ကုလာနိ စ၊ ဒါယကာတို့ကိုလည်း။ ဒိဿန္တိ စေဝ၊ မြင်လည်း မြင်အပ်ကုန်၏။ သုယျန္တိ စ၊ ကြားလည်း ကြားအပ်ကုန်၏။ အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ ဣမမှာ အာဝါသာ၊ ဤကျောင်းမှ။ ပက္ကမတု၊ ဖဲလော့။ တေ၊ သင်အား။ ဣဓ၊ ဤကျောင်း၌။ ဝါသေန၊ နေသဖြင့်။ အလံ၊ အကျိုးမရှိ။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လျှင်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝုစ္စမာနော၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ တထေဝ၊ ထို့အတူသာလျှင်။ ပဂ္ဂဏှေယျ၊ ချီးမြှင့်ငြားအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ယာဝတတိယံ၊ သုံးကြိမ်တိုင်အောင်။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘာသိတဗ္ဗော၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်၏။ ယာဝတတိယံ၊ သုံးကြိမ်တိုင်အောင်။ သမနုဘာသီယမာနော၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်သည်ရှိသော်။ တံ၊ ထိုအယူကို။ စေ ပဋိနိဿဇ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ စွန့်ငြားအံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့အယူကို စွန့်ခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ မစွန့်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ သံဃာဒိသေသော၊ သံဃာဒိသိသ် အမည်ရှိသော။ အာပတ္တိနိကာယော၊ အာပတ်အပေါင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၄၃၇။ ဘိက္ခု ပနေ၀ အညတရံ ဂါမံ ဝါ နိဂမံ ဝါတိ၊ ဘိက္ခု ပနေ၀ အညတရံ ဂါမံ ဝါ နိဂမံ ဝါ- ဟူသည်ကား။ ဂါမောပိ၊ ရွာသည်လည်းကောင်း။ နိဂမောပိ၊ နိဂုံးသည်လည်းကောင်း။ နဂရံပိ၊ မြို့သည်လည်းကောင်း။ ဂါမော စေဝ၊ ရွာလည်း မည်၏။ နိဂမော စ၊ နိဂုံးလည်း မည်၏။
ဥပနိဿာယ ဝိဟရတီတိ၊ ဥပနိဿာယ ဝိဟရတိ- ဟူသည်ကား။ တတ္ထ၊ ထိုရွာနိဂုံးမြို့၌။ ပဋိဗဒ္ဓါ၊ စပ်ကုန်သော။ စီဝရပိဏ္ဍပါတသေနာသနဂိလာနပ္ပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရာ၊ သင်္ကန်း ဆွမ်း ကျောင်း သူနာ၏ အထောက်အပံ့ အသက်၏ အရံအတားဖြစ်သော ဆေးရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။
ကုလံ နာမ၊ ကုလ မည်သည်ကား။ ကုလာနိ၊ အမျိုးတို့သည်။ ခတ္တိယကုလံ၊ မင်းမျိုးလည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏကုလံ၊ ပုဏ္ဏားမျိုးလည်းကောင်း။ ဝေဿကုလံ၊ ကုန်သည်မျိုးလည်းကောင်း။ သုဒ္ဒကုလံ၊ သူဆင်းရဲမျိုးလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတ္တာရိ၊ လေးပါးတို့တည်း။
ကုလဒူသကောတိ၊ ကုလဒူသကော- ဟူသည်ကား။ ပုပ္ဖေန ဝါ၊ ပန်းပေးသဖြင့်လည်းကောင်း။ ဖလေန ဝါ၊ သစ်သီးပေးသဖြင့်လည်းကောင်း။ စုဏ္ဏေန ဝါ၊ ကသယ်မှုန့်ပေးသဖြင့်လည်းကောင်း။ မတ္တိကာယ ဝါ၊ မြေညက်ပေးသဖြင့်လည်းကောင်း။ ဒန္တကဋ္ဌေန ဝါ၊ ဒန်ပူပေးသဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝေဠုယာ ဝါ၊ ဝါးပေးသဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝေဇ္ဇိကာယ ဝါ၊ ဆေးကုသဖြင့် လည်းကောင်း။ ဇင်္ဃပေသနိကေန ဝါ၊ မြင်းခေါင်းဖြင့် အစေအပါးခံ၍ သွားခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ကုလာနိ၊ အမျိုးတို့ကို။ ဒူသေတိ၊ ဖျက်ဆီး၏။
ပါပသမာစာရောတိ၊ ပါပသမာစာရ- ဟူသည်ကား။ မာလာဝစ္ဆံ၊ ပန်းပင်ငယ်ကို။ ရောပေတိပိ၊ မိမိလည်း စိုက်ပျိုး၏။ ရောပါပေတိပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း စိုက်ပျိုးစေ၏။ သိဉ္စတိပိ၊ မိမိလည်း ရေသွန်းလောင်း၏။ သိဉ္စာပေတိပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ရေသွန်းလောင်းစေ၏။ ဩစိနာတိပိ၊ မိမိလည်း ဆွတ်၏။ ဩစိနာပေတိပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ဆွတ်စေ၏။ ဂန္ထေတိပိ၊ မိမိလည်း သီကုံး၏။ ဂန္ထာပေတိပိ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း သီကုံးစေ၏။
ဒိဿန္တိ စေ၀ သုယျန္တိ စာတိ၊ ဒိဿန္တိ စေ၀ သုယျန္တိ စ- ဟူသည်ကား။ ယေ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်ဖြစ်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပဿန္တိ၊ မြင်ကုန်၏။ ယေ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ တိရောက္ခာ၊ မျက်ကွယ်ဖြစ်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ သုဏန္တိ၊ ကြားကုန်၏။
ကုလာနိ စ တေန ဒုဋ္ဌာနီတိ၊ ကုလာနိ စ တေန ဒုဋ္ဌာနိ- ဟူသည်ကား။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ သဒ္ဓါ၊ ယုံကြည်ကုန်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်ကုန်၍။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ အာဂမ္မ၊ စွဲ၍။ အဿဒ္ဓါ၊ မယုံကြည်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ပသန္နာ၊ ကြည်ညိုကုန်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်ကုန်၍။ အပ္ပသန္နာ၊ မကြည်ညိုကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။
ဒိဿန္တိ စေ၀ သုယျန္တိ စာတိ၊ ဒိဿန္တိ စေ၀ သုယျန္တိ စ- ဟူသည်ကား။ ယေ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်ဖြစ်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပဿန္တိ၊ မြင်ကုန်၏။ ယေ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ တိရောက္ခာ၊ မျက်ကွယ်ဖြစ်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုရဟန်းတို့သည။ သုဏန္တိ၊ ကြားကုန်၏။
သော ဘိက္ခူတိ၊ သော ဘိက္ခု- ဟူသည်ကား။ ကုလဒူသကော၊ ဒါယကာတို့၏ သဒ္ဓါတရားကို ဖျက်ဆီးတတ်သော။ ယော သော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းကို။
ဘိက္ခူဟီတိ၊ ဘိက္ခူဟိ- ဟူသည်ကား။ အညေဟိ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ယေ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ ပဿန္တိ၊ မြင်ကုန်၏။ ယေ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ သုဏန္တိ၊ ကြားကုန်၏။ တေဟိ၊ ထိုမြင်ကုန်ကြားကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ ကိံ ဝတ္တဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ ဆိုအပ်သနည်း။ “အာယသ္မာ ခေါ၊ အရှင်သည်သာလျှင်။ ကုလဒူသကော၊ ဒါယကာတို့၏ သဒ္ဓါတရားကို ဖျက်ဆီးတတ်၏။ ပါပသမာစာရော၊ ယုတ်မာသော အကျင့်ရှိ၏။ အာယသ္မတော ခေါ၊ အရှင်၏သာလျှင်။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ သမာစာရာ၊ အကျင့်တို့ကို။ ဒိဿန္တိ စေဝ၊ မြင်လည်း မြင်အပ်ကုန်၏။ သုယျန္တိ စ၊ ကြားလည်း ကြားအပ်ကုန်၏။ အာယသ္မတာ၊ အရှင်သည်။ ဒုဋ္ဌာနိ၊ ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်သော။ ကုလာနိ စ၊ ဒါယကာတို့ကိုလည်း။ ဒိဿန္တိ စေဝ၊ မြင်လည်း မြင်အပ်ကုန်၏။ သုယျန္တိ စ၊ ကြားလည်း ကြားအပ်ကုန်၏။ အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ ဣမမှာ အာဝါသာ၊ ဤကျောင်းမှ။ ပက္ကမတု၊ ဖဲလော့။ တေ၊ သင့်အား။ ဣဓ၊ ဤကျောင်း၌။ ဝါသေန၊ နေသဖြင့်။ အလံ၊ အကျိုးမရှိ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။
ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဘိက္ခူဟိ၊ တစ်ပါးကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဝုစ္စမာနော၊ ဆိုဆုံးမအပ်သည်ရှိသော်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုငြားအံ့။ ကိံ ဝဒေယျ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဆန္ဒဂါမိနော စ၊ ဆန္ဒာဂတိသို့လည်း လိုက်ကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဒေါသဂါမိနော စ၊ ဒေါသာဂတိသို့လည်း လိုက်ကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ မောဟဂါမိနော စ၊ မောဟာဂတိသို့လည်း လိုက်ကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘယဂါမိနော စ၊ ဘယာဂတိသို့လည်း လိုက်ကုန်၏။ တာဒိသိကာယ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ကြောင့်။ ဧကစ္စံ၊ အချို့သော ရဟန်းကို။ ပဗ္ဗာဇေန္တိ၊ နှင်ထုတ်ကုန်၏၊” ဧကစ္စံ၊ အချို့သော ရဟန်းကို။ န ပဗ္ဗာဇေန္တိ၊ မနှင်ထုတ်ကုန်။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုငြားအံ့။
သော ဘိက္ခူတိ၊ သော ဘိက္ခု- ဟူသည်ကား။ ကမ္မကတော၊ ကံပြုအပ်သော။ ယော သော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။
ဘိက္ခူဟီတိ၊ ဘိက္ခူဟိ ဟူသည်ကား။ အညေဟိ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ယေ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ ပဿန္တိ၊ မြင်ကုန်၏။ ယေ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ သုဏန္တိ၊ ကြားကုန်၏။ တေဟိ၊ ထိုမြင်ကုန်ကြားကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ ကိံ ဝတ္တဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ ဆိုအပ်သနည်း။ “အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မာ အဝစ၊ မဆိုလင့်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ န စ ဆန္ဒဂါမိနော၊ ဆန္ဒာဂတိသို့လည်း မလိုက်ကုန်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ န စ ဒေါသဂါမိနော၊ ဒေါသာဂတိသို့လည်း မလိုက်ကုန်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ န စ မောဟဂါမိနော၊ မောဟာဂတိသို့လည်း မလိုက်ကုန်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ န စ ဘယဂါမိနော၊ ဘယာဂတိသို့လည်း မလိုက်ကုန်၊
အာယသ္မာ ခေါ၊ အရှင်သည်သာလျှင်။ ကုလဒူသကော၊ ဒါယကာတို့၏ သဒ္ဓါတရားကို ဖျက်ဆီးတတ်၏။ ပါပသမာစာရော၊ ယုတ်မာသော အကျင့်ရှိ၏။ အာယသ္မတော ခေါ၊ အရှင်၏သာလျှင်။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ သမာစာရာ၊ အကျင့်တို့ကို။ ဒိဿန္တိ စေဝ၊ မြင်လည်း မြင်အပ်ကုန်၏။ သုယျန္တိ စ၊ ကြားလည်း ကြားအပ်ကုန်၏။ အာယသ္မတာ၊ အရှင်သည်။ ဒုဋ္ဌာနိ၊ ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်သော။ ကုလာနိ စ၊ ဒါယကာတို့ကိုလည်း။ ဒိဿန္တိ စေဝ၊ မြင်လည်း မြင်အပ်ကုန်၏။ သုယျန္တိ စ၊ ကြားလည်း ကြားအပ်ကုန်၏။ အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ ဣမမှာ အာဝါသာ၊ ဤကျောင်းမှ။ ပက္ကမတု၊ ဖဲလော့။ တေ၊ သင့်အား။ ဣဓ၊ ဤကျောင်း၌။ ဝါသေန၊ နေသဖြင့်။ အလံ၊ အကျိုးမရှိ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။
သစေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ အကယ်၍ စွန့်ငြားအံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့ စွန့်ခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ အကယ်၍ မစွန့်ငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သုတွာ၊ မြင်ကုန် ကြားကုန်၍။ န ဝဒန္တိ၊ မဆိုကုန်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ သံဃမဇ္ဈမ္ပိ၊ သံဃာ၏ အလယ်သို့လည်း။ အာကဍ္ဎိတွာ၊ ဆွဲငင်၍။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ ကိံ ဝတ္တဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ ဆိုရသနည်း။ “အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မာ အဝစ၊ မဆိုလင့်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ န စ ဆန္ဒဂါမိနော၊ ဆန္ဒာဂတိသို့လည်း မလိုက်ကုန်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ န စ ဒေါသဂါမိနော၊ ဒေါသာဂတိသို့လည်း မလိုက်ကုန်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ န စ မောဟဂါမိနော၊ မောဟာဂတိသို့လည်း မလိုက်ကုန်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ န စ ဘယဂါမိနော၊ ဘယာဂတိသို့လည်း မလိုက်ကုန်။ အာယသ္မာ ခေါ၊ အရှင်သည်သာလျှင်။ ကုလဒူသကော၊ ဒါယကာတို့၏ သဒ္ဓါတရားကို ဖျက်ဆီးတတ်၏။ ပါပသမာစာရော၊ ယုတ်မာသော အကျင့်ရှိ၏။ အာယသ္မတော ခေါ၊ အရှင်၏သာလျှင်။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ သမာစာရာ၊ အကျင့်တို့ကို။ ဒိဿန္တိ စေဝ၊ မြင်လည်း မြင်အပ်ကုန်၏။ သုယျန္တိ စ၊ ကြားလည်း ကြားအပ်ကုန်၏။ အာယသ္မတာ၊ အရှင်သည်။ ဒုဋ္ဌာနိ၊ ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်သော။ ကုလာနိ စ၊ ဒါယကာတို့ကိုလည်း။ ဒိဿန္တိ စေဝ၊ မြင်လည်း မြင်အပ်ကုန်၏။ သုယျန္တိ စ၊ ကြားလည်း ကြားအပ်ကုန်၏။ အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ ဣမမှာ အာဝါသာ၊ ဤကျောင်းမှ။ ပက္ကမတု၊ ဖဲလော့။ တေ၊ သင့်အား။ ဣဓ၊ ဤကျောင်း၌။ ဝါသေန၊ နေသဖြင့်။ အလံ၊ အကျိုးမရှိ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ သစေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ အကယ်၍ စွန့်ငြားအံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့ စွန့်ခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ အကယ်၍ မစွန့်ငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ သမနုဘာသိတဗ္ဗော၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ သမနုဘာသိတဗ္ဗော၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်၏။ ကိံ သမနုဘာသိတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ် သနည်း။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း-
၄၃၈။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည် ရှိသော။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မကတော၊ ပဗ္ဗာဇနီယကံကို ပြုအပ်သည်ရှိသော်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဆန္ဒဂါမိတာ၊ ဆန္ဒာဂတိသို့ လိုက်သည်၏ အဖြစ်သို့လည်းကောင်း။ ဒေါသဂါမိတာ၊ ဒေါသာဂတိသို့ လိုက်သည်၏ အဖြစ်သို့လည်းကောင်း။ မောဟဂါမိတာ၊ မောဟာဂတိသို့ လိုက်သည်၏ အဖြစ်သို့လည်းကောင်း။ ဘယဂါမိတာ၊ ဘယာဂတိသို့ လိုက်သည်၏ အဖြစ်သို့လည်းကောင်း။ ပါပေတိ၊ ရောက်စေ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ ဝတ္ထုံ၊ ထိုအယူကို။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘာသေယျ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည် ရှိသော။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ပဗ္ဗာဇနီယကမ္မကတော၊ ပဗ္ဗဇနီယကံကို ပြုအပ်သည်ရှိသော်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဆန္ဒဂါမိတာ၊ ဆန္ဒာဂတိသို့ လိုက်သည်၏ အဖြစ်သို့လည်းကောင်း။ ဒေါသဂါမိတာ၊ ဒေါသာဂတိသို့ လိုက်သည်၏ အဖြစ်သို့လည်းကောင်း။ မောဟဂါမိတာ၊ မောဟာဂတိသို့ လိုက်သည်၏ အဖြစ်သို့လည်းကောင်း။ ဘယဂါမိတာ၊ ဘယာဂတိသို့ လိုက်သည်၏ အဖြစ်သို့လည်းကောင်း။ ပါပေတိ၊ ရောက်စေ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ ဝတ္ထုံ၊ ထိုအယူကို။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘာသတိ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမ၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းကို။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘာသနာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်၏။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင်အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအနက်ကို။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏၊ ။ပ။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအနက်ကို။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏။ပ။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ တဿ ဝတ္ထုဿ၊ ထိုအယူကို။ ပဋိနိဿဂ္ဂါယ၊ စွန့်စိမ့်သောငှာ။ သမနုဘဋ္ဌော၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤနှစ်သက်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမနုဘာသိတဗ္ဗော၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်၏။
၄၃၉။ ဉတ္တိယာ၊ ဉတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ကြိမ်ကုန်သော။ ကမ္မဝါစာဟိ၊ ကမ္မဝါစာတို့ဖြင့်။ ထုလ္လစ္စယာ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကမ္မဝါစာပရိယောသာနေ၊ ကမ္မဝါစာ၏ အဆုံး၌။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃာဒိသေသံ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အဇ္ဈာပဇ္ဇန္တဿ၊ ရောက်သော ရဟန်းအား။ ဉတ္တိယာ၊ ဉတ်ဖြင့်။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သည်။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘတိ၊ ငြိမ်း၏။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ကြိမ်ကုန်သော။ ကမ္မဝါစာဟိ၊ ကမ္မဝါစာတို့ဖြင့်။ ထုလ္လစ္စယာ၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်တို့သည်။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘန္တိ၊ ငြိမ်းကုန်၏။
သံဃာဒိသေသောတိ- သံဃာဒိသေသော၊ ဟူသည်ကား။ သံဃောဝ၊ သံဃာသည်သာလျှင်။ တဿာ အာပတ္တိယာ၊ ထိုအာပတ်ကြောင့်။ ပရိဝါသံ၊ ပရိဝါသ်ကို။ ဒေတိ၊ ပေး၏။ မူလာယ၊ အရင်းသို့။ ပဋိကဿတိ၊ ငင်၏။ မာနတ္တံ၊ မာနတ်ကို။ ဒေတိ၊ ပေး၏။ အဗ္ဘေတိ၊ အဗ္ဘန်သွင်း၏။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ န ဒေန္တိ၊ မပေးကုန်။ န ပဋိကဿန္တိ၊ မငင်ကုန်။ န အဗ္ဘေန္တိ၊ အဗ္ဘန် မသွင်းကုန်။ ဧကပုဂ္ဂလော၊ တစ်ယောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ န ဒေတိ၊ မပေး။ န ပဋိကဿတိ၊ မငင်။ န အဗ္ဘေတိ၊ အဗ္ဘန်မသွင်း။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ “သံဃာဒိသေသော”တိ၊ သံဃာဒိသေသော ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ တဿေ၀ အာပတ္တိနိကာယဿ၊ ထိုတစ်ဆယ့်သုံးပါးသော အာပတ်အပေါင်း၏သာလျှင်။ နာမကမ္မံ၊ အမည်ဟု ဆိုအပ်သော အမှုတည်း။ အဓိဝစနံ၊ အမည်တည်း။ တေနပိ၊ ထို့ကြောင့်လည်း။ “သံဃာဒိသေသော”တိ၊ သံဃာဒိသေသော ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
၄၄၀။ ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ ဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ် အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ၌။ အဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်အံ့။ သံဃာဒိသေသဿ၊ သံဃာဒိသိသ် အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ ဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အဓမ္မကမ္မေ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်သည်၌။ အဓမ္မကမ္မသညီ၊ ဓမ္မကံ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ န ပဋိနိဿဇ္ဇတိ၊ မစွန့်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၄၄၁။ အသမနုဘာသန္တဿ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် မဆုံးမသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ပဋိနိဿဇ္ဇန္တဿ၊ အယူကို စွန့်သော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေရသမံ၊ တစ်ဆယ့်သုံးခုမြောက်သော။ ကုလဒူသကသိက္ခာပဒံ၊ ကုလဒူသကသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၄၄၂။ အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့။ တေရသ၊ တစ်ဆယ့်သုံးပါးကုန်သော။ သံဃာဒိသေသာ၊ သံဃာဒိသိသ်အမည်ရှိကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ အာပတ်တို့ကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌာ ခေါ၊ အကျဉ်း ပြအပ်ကုန်ပြီးသည်သာလျှင်တည်း။ နဝ၊ ကိုးပါးကုန်သော သံဃာဒိသိသ်တို့သည်။ ပဌမာပတ္တိကာ၊ ရှေးဦးစွာ လွန်ကျူးသော ခဏ၌ ရောက်ခြင်း ရှိကုန်၏။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော သံဃာဒိသိသ်တို့သည်။ ယာဝတတိယကာ၊ ဉတ်ကမ္မဝါစာ သုံးကြိမ်မြောက်သည်၏ အဆုံး၌ ရောက်ခြင်း ရှိကုန်၏။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဧသံ၊ ထိုတစ်ဆယ့်သုံးပါးကုန်သော သံဃာဒိသိသ်တို့တွင်။ အညတရံ ဝါ အညတရံ ဝါ၊ တစ်ပါးပါးသော သံဃာဒိသိသ်သို့လည်း။ အာပဇ္ဇိတွာ၊ ရောက်သည်ရှိသော်။ ယာဝတီဟံ၊ အကြင်မျှလောက်သော ရက်ပတ်လုံး။ ဇာနံ ဇာနန္တော၊ အာပတ်သင့်မှန်းသိလျက်။ ပဋိစ္ဆာဒေတိ၊ ဖုံးလွှမ်းအံ့။ တာဝတီဟံ၊ ထိုမျှလောက်သော ရက်ပတ်လုံး။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ အကာမာ၊ အလိုမရှိဘဲ။ ပရိဝတ္ထဗ္ဗံ၊ ပရိဝါသ်နေအပ်၏။ ပရိဝုတ္ထပရိဝါသေန၊ ပရိဝါသ် နေအပ်ပြီးသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဥတ္တရိ၊ အထက်၌။ ဆာရတ္တံ၊ ခြောက်ညဉ့်ပတ်လုံး။ ဘိက္ခုမာနတ္တာယ၊ ရဟန်းမြတ်တို့၏ မြတ်နိုးစေခြင်းငှာ။ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။ စိဏ္ဏမာနတ္တော၊ ကျင့်ပြီးသော မာနတ်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ယတ္ထ၊ အကြင်သိမ်၌။ ဝီသတိဂဏော၊ နှစ်ကျိပ်အရေအတွက်ရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃော၊ ရဟန်းအပေါင်းသည်။ သိယာ အတ္ထိ၊ အကယ်၍ ရှိအံ့။ တတ္ထ၊ ထိုသိမ်၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ အဗ္ဘေတဗ္ဗော၊ အဗ္ဘာန် သွင်းအပ်၏။ ဧကေနပိ၊ တစ်ယောက်ဖြင့်လည်း။ ဦနော၊ ယုတ်သော။ ဝီသတိဂဏော၊ နှစ်ကျိပ် အရေအတွက် ရှိသော။ ဘိက္ခုသံဃော၊ ရဟန်းအပေါင်းသည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ စေ အဗ္ဘေယျ၊ အကယ်၍ အဗ္ဘန်သွင်းငြားအံ့။ သော စ ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကိုလည်း။ အနဗ္ဘိတော၊ အဗ္ဘန် သွင်းအပ်သည် မမည်။ တေ စ ဘိက္ခူ၊ ထိုအဗ္ဘာန် သွင်းတတ်သော ရဟန်းတို့ကိုလည်း။ ဂါရယှာ၊ ကဲ့ရဲ့အပ်ကုန်၏။ အယံ၊ ဤနှစ်ကျိပ်ပြည့်မှ အဗ္ဘန်သွင်းခြင်းသည်။ တတ္ထ၊ ထိုအဗ္ဘန်သွင်းရာ၌။ သာမီစိ၊ တရားနှင့် လျော်သော အကျင့်တည်း။ တတ္ထ၊ ထိုတစ်ဆယ့် သုံးပါးကုန်သော သံဃာဒိသိသ်တို့၌။ အာယသ္မန္တေ၊ အရှင်တို့ကို။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏လော။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏လော။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏လော။ ဧတ္ထ၊ ဤတစ်ဆယ့်သုံးပါးကုန်သော သံဃာဒိသိသ်တို့၌။ အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့သည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤသံဃာဒိသိသ်မှ စင်ကြယ်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် သံဃာဒိသိသ် အပြီးတည်း။
တေရသကံ၊ တေရသကကဏ္ဍသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
တဿုဒ္ဒါနံ
တဿုဒ္ဒါနံ
တဿ၊ ထိုတေရသကကဏ္ဍ၏။ ဥဒ္ဒါနံ၊ ဥဒ္ဒါန်းကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏-
ဝိဿဋ္ဌိ၊ သုက္ကဝိဿဋ္ဌိသိက္ခာပုဒ်။ ကာယသံသဂ္ဂံ၊ ကာယသံသဂ္ဂသိက္ခာပုဒ်။ ဒုဋ္ဌုလ္လံ၊ ဒုဋ္ဌုလ္လဝါစာသိက္ခာပုဒ်။ အတ္တကာမဉ္စ၊ အတ္တကာမသိက္ခာပုဒ်။ သဉ္စရိတ္တံ၊ သဉ္စရိတ္တသိက္ခာပုဒ်။ ကုဋီ စေဝ၊ ကုဋိကာရသိက္ခာပုဒ်။ ဝိဟာရော စ၊ ဝိဟာရကာရသိက္ခာပုဒ်။ အမူလကံ၊ အမူလကသိက္ခာပုဒ်။
ကိဉ္စိလေသဉ္စ၊ ကိဉ္စိလေသသိက္ခာပုဒ်။ ဘေဒေါ စ၊ သံဃဘေဒသိက္ခာပုဒ်။ တဿေ၀ အနုဝတ္တကာ၊ ဘေဒါနုဝတ္တကသိက္ခာပုဒ်။ ဒုဗ္ဗစံ၊ ဒုဗ္ဗစသိက္ခာပုဒ်။ ကုလဒူသဉ္စ၊ ကုလဒူသကသိက္ခာပုဒ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သံဃာဒိသေသာ၊ သံဃာဒိသိသ်တို့သည်။ တေရသ၊ တစ်ဆယ့်သုံးပါးတို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။
သံဃာဒိသေသကဏ္ဍံ၊ သံဃာဒိသေသကဏ္ဍသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၃-အနိယတကဏ္ဍ
၁-ပဌမအနိယတသိက္ခာပုဒ်
အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ အနိယတာ၊ အနိယတ အမည်ရှိကုန်သော။ ဣမေ ခေါ ပန ဓမ္မာ၊ ဤအာပတ်တို့သည်။ ဥဒ္ဒေသံ၊ သရုပ်အားဖြင့် ပြအပ်သည်၏ အဖြစ်သို့။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။
၄၄၃။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ကုလူပကော၊ အိမ်သို့ ကပ်တတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗဟုကာနိ၊ များစွာကုန်သော။ ကုလာနိ၊ အမျိုးတို့သို့။ ဥပသင်္ကမတိ၊ ကပ်၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော ဥဒါယိဿ၊ အရှင်ဥဒါယီ၏။ ဥပဋ္ဌာကကုလဿ၊ အလုပ်အကျွေးအမျိုး၏။ ကုမာရိကာ၊ သတို့သမီးကို။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ကုလဿ၊ အမျိုး၏။ ကုမာရကဿ၊ သတို့သားအား။ ဒိန္နာ၊ ပေးအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ ပုဗ္ဗဏှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ တံ ကုလံ၊ ထိုအမျိုးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအမျိုးရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ “ဣတ္ထန္နာမာ၊ ဤအမည်ရှိသော သတို့သမီးသည်။ ကဟံ၊ အဘယ်မှာနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ မနုဿေ၊ လူတို့ကို။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ တေ မနုဿာ၊ ထိုလူတို့သည်။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အမုကဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ကုလဿ၊ အမျိုး၏။ ကုမာရကဿ၊ သတို့သားအား။ ဒိန္နာ၊ ပေးအပ်ပြီ၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ လျှောက်ကုန်၏။ တံပိ ခေါ ကုလံ၊ ထိုအမျိုးသည်လည်း။ အာယသ္မတော ဥဒါယိဿ၊ အရှင်ဥဒါယီ၏။ ဥပဋ္ဌာကံ၊ အလုပ်အကျွေးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ တံ ကုလံ၊ ထိုအမျိုးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအမျိုးရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ “ဣတ္ထန္နာမာ၊ ဤအမည်ရှိသော သတို့သမီးသည်။ ကဟံ၊ အဘယ်မှာနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ မနုဿေ၊ လူတို့ကို။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ တေ မနုဿာ၊ ထိုလူတို့သည်။ “အယျ၊ အရှင်။ ဧသာ၊ ဤသတို့သမီးသည်။ ဩဝရကေ၊ တိုက်ခန်း၌။ နိသိန္နာ၊ ထိုင်နေ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ လျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သာ ကုမာရိကာ၊ ထိုသတို့သမီးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုသတို့သမီးရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တဿာ ကုမာရိကာယ၊ ထိုသတို့သမီးနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကော ဧကာယ၊ တစ်ယောက်ချင်းချင်း။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်သော။ ပဋိစ္ဆန္နေ၊ တိုက်နံရံစသည်ဖြင့် ဖုံးလွှမ်းသော။ အလံကမ္မနိယေ၊ မေထုန်အမှုကို ပြုခြင်းငှာ ခံ့သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ ကာလယုတ္တံ၊ ကာလနှင့် လျောက်ပတ်သော စကားကို။ သမုလ္လပန္တော၊ ပြောဟောလျက်။ ကာလယုတ္တံ၊ ကာလနှင့် လျောက်ပတ်သော။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဘဏန္တော၊ ဟောလျက်။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ကပ္ပေသိ၊ ပြု၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ မိဂါရမာတာ၊ မိဂါရသူဌေးသည် အမိအရာ၌ ထားအပ်သော။ ဝိသာခါ၊ ဝိသာခါသည်။ ဗဟုပုတ္တာ၊ များသော သားသမီး ရှိသည်။ ဗဟုနတ္တာ၊ များသော မြေး ရှိသည်။ အရောဂပုတ္တာ၊ အနာကင်းသော သားသမီး ရှိသည်။ အရောဂနတ္တာ၊ အနာကင်းသော မြေး ရှိသည်။ အဘိမင်္ဂလသမ္မတာ၊ အလွန်မင်္ဂလာရှိ၏ဟု သမုတ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ယညေသု၊ ယဇ်တို့၌လည်းကောင်း။ ဆဏေသု၊ သဘင်တို့၌လည်းကောင်း။ ဥဿဝေသု၊ ပွဲလမ်းတို့၌လည်းကောင်း။ မိဂါရမာတရံ၊ မိဂါရသူဌေးသည် အမိအရာ၌ ထားအပ်သော။ ဝိသာခံ၊ ဝိသာခါကို။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဘောဇေန္တိ၊ စားစေကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မိဂါရမာတာ၊ မိဂါရသူဌေးသည် အမိအရာ၌ ထားအပ်သော။ ဝိသာခါ၊ ဝိသာခါသည်။ နိမန္တိတာ၊ ဖိတ်အပ်သည်ဖြစ်၍။ တံ ကုလံ၊ ထိုအမျိုးအိမ်သို့။ အဂမာသိ၊ သွား၏။ မိဂါရမာတာ၊ မိဂါရသူဌေးသည် အမိအရာ၌ ထားအပ်သော။ ဝိသာခါ၊ ဝိသာခါသည်။ တဿာ ကုမာရိကာယ၊ ထိုသတို့သမီးနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကံ ဧကာယ၊ တစ်ယောက်ချင်းချင်း။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်သော။ ပဋိစ္ဆန္နေ၊ တိုက်နံရံစသည်ဖြင့် ဖုံးလွှမ်းသော။ အလံကမ္မနိယေ၊ မေထုန်အမှုကို ပြုခြင်းငှာ ခံ့သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသိန္နံ၊ ထိုင်နေသော။ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ၊ အရှင်ဥဒါယီကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အယျော၊ အရှင်ဘုရားသည်။ ယံ ယေန၊ အကြင်အကြောင်းဖြင့်။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကော ဧကာယ၊ တစ်ယောက်ချင်းချင်း။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်သော။ ပဋိစ္ဆန္နေ၊ တိုက်နံရံ စသည်ဖြင့် ဖုံးလွှမ်းသော၊
အလံကမ္မနိယေ၊ မေထုန်အမှုကို ပြုခြင်းငှာ ခံ့သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြု၏။ ဣဒံ၊ ဤအမှုသည်။ နစ္ဆန္နံ၊ မလျောက်ပတ်။ နပ္ပတိရူပံ၊ မသင့်တင့်။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အယျော၊ အရှင်သည်။ တေန ဓမ္မေန၊ ထိုမေထုန်အကျင့်ဖြင့်။ ကိဉ္စာပိ အနတ္ထိကော၊ အကယ်၍ကား အလိုမရှိ။ အပိ စ၊ ထိုသို့အလိုမရှိသော်လည်း။ အပ္ပသန္နာ၊ မကြည်ညိုကုန်သော။ မနုဿာ၊ လူတို့ကို။ ဒုဿဒ္ဓါပယာ၊ ယုံကြည်နိုင်ခဲကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ မိဂါရမာတုယာ၊ မိဂါရသူဌေးသည် အမိအရာ၌ ထားအပ်သော။ ဝိသာခါယ၊ ဝိသာခါသည်။ ဝုစ္စမာနော၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ နာဒိယိ၊ စကားကို မနာယူ။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မိဂါရမာတာ၊ မိဂရသူဌေးသည် အမိအရာ၌ ထားအပ်သော။ ဝိသာခါ၊ ဝိသာခါသည်။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ အလိုနည်းကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကော ဧကာယ၊ တစ်ယောက်ချင်းချင်း။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်သော။ ပဋိစ္ဆန္နေ၊ တိုက်နံရံစသည်ဖြင့် ဖုံးလွှမ်းသော။ အလံကမ္မနိယေ၊ မေထုန်အမှုကို ပြုခြင်းငှာ ခံ့သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ကပ္ပေဿတိ နာမ၊ ပြုဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ၊ အရှင်ဥဒါယီကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏၊ ။ပ။ “ဥဒါယိ၊ ဥဒါယီ။ တွံ၊ သင်သည်။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကော ဧကာယ၊ တစ်ယောက်ချင်းချင်း။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်သော။ ပဋိစ္ဆန္နေ၊ တိုက်နံရံစသည်ဖြင့် ဖုံးလွှမ်းသော။ အလံကမ္မနိယေ၊ မေထုန်အမှုကို ပြုခြင်းငှာ ခံ့သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ကပ္ပေသိ၊ ပြု၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ ။ပ။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကော ဧကာယ၊ တစ်ယောက်ချင်းချင်း။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်သော။ ပဋိစ္ဆန္နေ၊ တိုက်နံရံစသည်ဖြင့် ဖုံးလွှမ်းသော။ အလံကမ္မနိယေ၊ မေထုန်အမှုကို ပြုခြင်းငှာ ခံ့သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ကပ္ပေဿသိ နာမ၊ ပြုဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၄၄၄။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကော ဧကာယ၊ တစ်ယောက်ချင်းချင်း။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်သော။ ပဋိစ္ဆန္နေ၊ တိုက်နံရံစသည်ဖြင့် ဖုံးလွှမ်းသော။ အလံကမ္မနိယေ၊ မေထုန်အမှုကို ပြုခြင်းငှာ ခံ့သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ကပ္ပေယျ၊ ပြုငြားအံ့။ တမေနံ၊ ထိုရဟန်းကို။ သဒ္ဓေယျဝစသာ၊ ယုံကြည်အပ်သော စကားရှိသော။ ဥပါသိကာ၊ အရိယာဖြစ်သော ဥပါသိကာမသည်။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ တိဏ္ဏံ၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ အာပတ်တို့တွင်။ အညတရေန၊ တစ်ပါးပါးသော။ ပါရာဇိကေန ဝါ၊ ပါရာဇိကအာပတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ သံဃာဒိသေသေန ဝါ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ပါစိတ္တိယေန ဝါ၊ ပါစိတ်အာပတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝဒေယျ၊ ဆိုငြားအံ့။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ပဋိဇာနမာနော၊ ဝန်ခံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ တိဏ္ဏံ၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ အာပတ်တို့တွင်။ အညတရေန၊ တစ်ပါးပါးသော။ ပါရာဇိကေန ဝါ၊ ပါရာဇိကအာပတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ သံဃာဒိသေသေန ဝါ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ပါစိတ္တိယေန ဝါ၊ ပါစိတ်အာပတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏။ ယေန ဝါ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်လည်း။ သဒ္ဓေယျဝစသာ၊ ယုံကြည်အပ်သော စကားရှိသော။ သာ ဥပါသိကာ၊ ထိုအရိယာဖြစ်သော ဥပါသိကာမသည်။ ဝဒေယျ၊ ဆိုငြားအံ့။ တေန၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏။ အယံ ဓမ္မော၊ ဤအာပတ်သည်။ အနိယတော၊ အမြဲမရှိ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၄၄၅။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပန- ဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်၊ ။ပ။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား၊ ။ပ။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခု- ဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
မာတုဂါမော နာမ၊ မာတုဂါမ မည်သည်ကား။ မနုဿိတ္ထီ၊ လူမိန်းမတည်း။ န ယက္ခီ၊ ဘီလူးမ မဟုတ်။ န ပေတီ၊ ပြိတ္တာမ မဟုတ်။ န တိရစ္ဆာနဂတာ၊ တိရစ္ဆာန်မ မဟုတ်။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ တဒဟုဇာတာပိ၊ ထိုနေ့၌ ဖွားသည်လည်း ဖြစ်သော။ ဒါရိကာ၊ သတို့သမီးသည်။ မာတုဂါမော နာမ၊ မာတုဂါမ မည်၏။ မဟတ္တရီ၊ ကြီးသောမိန်းမ၌။ ပဂေဝ၊ အဘယ်ဆိုဖွယ်ရာ ရှိအံ့နည်း။
သဒ္ဓိန္တိ၊ သဒ္ဓိံ ဟူသည်ကား။ ဧကတော၊ တစ်ပေါင်းတည်း။
ဧကော ဧကာယာတိ၊ ဧကော ဧကာယ- ဟူသည်ကား။ ဘိက္ခု စေဝ၊ ရဟန်းသည်လည်းကောင်း။ မာတုဂါမော စ၊ မာတုဂါမသည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ရဟော နာမ၊ ဆိတ်ကွယ်ရာ မည်သည်ကား။ စက္ခုဿ၊ မျက်စိ၏။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်ရာသည်လည်းကောင်း။ သောတဿ၊ နား၏။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်ရာသည်လည်းကောင်း။ ရဟော နာမ၊ ဆိတ်ကွယ်ရာ မည်၏။ စက္ခုဿ၊ မျက်စိ၏။ ရဟော နာမ၊ ဆိတ်ကွယ်ရာ မည်သည်ကား။ အက္ခိံ ဝါ၊ မျက်စိကိုလည်း။ နိခဏီယမာနေ၊ မှိတ်အပ်သည်ရှိသော်။ ဘမုကံ ဝါ၊ မျက်မှောင်ကိုလည်း။ ဥက္ခိပီယမာနေ၊ ချီအပ်သည်ရှိသော်။ သီသံ ဝါ၊ ဦးခေါင်းကိုလည်း။ ဥက္ခိပီယမာနေ၊ ချီအပ်သည်ရှိသော်။ ပဿိတုံ၊ မြင်ခြင်းငှာ။ သက္ကာ၊ တတ်ကောင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ သောတဿ၊ နား၏။ ရဟော နာမ၊ ဆိတ်ကွယ်ရာ မည်သည်ကား။ ပကတိကထာ၊ ပြကတေ့သော စကားကို။ သောတုံ၊ နားထောင်ခြင်းငှာ။ သက္ကာ၊ တတ်ကောင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။
ပဋိစ္ဆန္နံ၊ ဖုံးကွယ်အပ်သော။ အာသနံ နာမ၊ နေရာ မည်သည်ကား။ ကုဋ္ဋေန ဝါ၊ နံရံဖြင့်လည်းကောင်း။ ကဝါဋေန ဝါ၊ တံခါးရွက်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ကိလေဉ္ဇန ဝါ၊ ဖျာဖြင့်လည်းကောင်း။ သာဏိပါကာရေန ဝါ၊ တင်းတိမ်အရံဖြင့်လည်းကောင်း။ ရုက္ခေန ဝါ၊ သစ်ပင်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ထမ္ဘေန ဝါ၊ တိုင်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ကောတ္ထဠိယာ ဝါ၊ ရိုင်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ယေန ကေနစိ၊ အမှတ်မရှိ တစ်ခုခုဖြင့်။ ပဋိစ္ဆန္နံ၊ ဖုံးကွယ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အလံကမ္မနိယေတိ၊ အလံကမ္မနိယေ- ဟူသည်ကား။ မေထုနံ၊ တပ်ချင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝိတုံ၊ မှီဝဲခြင်းငှာ။ သက္ကာ၊ တတ်ကောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
နိသဇ္ဇံ ကပ္ပေယျာတိ၊ နိသဇ္ဇံကပ္ပေယျ- ဟူသည်ကား။ မာတုဂါမေ၊ မာတုဂါမသည်။ နိသိန္နေ၊ ထိုင်နေသည်ရှိသော်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဥပနိသိန္နော ဝါ၊ အနီး၌ ထိုင်နေသည်လည်းကောင်း။ ဥပနိပန္နော ဝါ၊ အနီး၌ လျောင်းသည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ နိသိန္နေ၊ ထိုင်နေသည်ရှိသော်။ မာတုဂါမော၊ မာတုဂါမသည်။ ဥပနိသိန္နော ဝါ၊ အနီး၌ ထိုင်နေသည်လည်းကောင်း။ ဥပနိပန္နော ဝါ၊ အနီး၌ လျောင်းသည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘော ဝါ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့သည်လည်း။ နိသိန္နာ၊ ထိုင်နေကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဥဘော ဝါ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့သည်လည်း။ နိပန္နာ၊ လျောင်းကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။
သဒ္ဓေယျဝစသာ နာမ၊ သဒ္ဓေယျဝစသာ မည်သည်ကား။ အာဂတဖလာ၊ လာသော သောတာပတ္တိဖိုလ် ရှိသည်။ အဘိသမေတာဝိနီ၊ သိအပ်ပြီးသော သစ္စာလေးပါး ရှိသည်။ ဝိညာတသာသနာ၊ သိအပ်ပြီးသော သာသနာ ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပါသိကာ နာမ၊ ဥပါသိကာ မည်သည်ကား။ ဗုဒ္ဓံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာ ဟူ၍။ ဂတာ၊ ဆည်းကပ်သည်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာ ဟူ၍။ ဂတာ၊ ဆည်းကပ်သည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာ ဟူ၍။ ဂတာ၊ ဆည်းကပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဒိသွာတိ၊ ဒိသွာ ဟူသည်ကား။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။
တိဏ္ဏံ၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ အာပတ်တို့တွင်။ အညတရေန၊ တစ်ပါးပါးသော။ ပါရာဇိကေန ဝါ၊ ပါရာဇိကအာပတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ သံဃာဒိသေသေန ဝါ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ပါစိတ္တိယေန ဝါ၊ ပါစိတ်အာပတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝဒေယျ၊ ဆိုငြားအံ့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ပဋိဇာနမာနော၊ ဝန်ခံသည်ရှိသော်။ တိဏ္ဏံ၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ အာပတ်တို့တွင်။ အညတရေန၊ တစ်ပါးပါးသော။ ပါရာဇိကေန ဝါ၊ ပါရာဇိကအာပတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ သံဃာဒိသေသေန ဝါ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ပါစိတ္တိယေန ဝါ၊ ပါစိတ်အာပတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏။ သဒ္ဓေယျဝစသာ၊ ယုံကြည်အပ်သော စကားရှိသော။ သာ ဥပါသိကာ၊ ထိုအရိယာဖြစ်သော ဥပါသိကာမသည်။ ယေန ဝါ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်လည်း။ ဝဒေယျ၊ ဆိုငြားအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ တေန၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏။
၄၄၆။ သာ၊ ထိုအရိယာဖြစ်သော ဥပါသိကာမသည်။ “အယျော၊ အရှင်ကို။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ မာတုဂါမဿ၊ မာတုဂါမ၌။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝန္တော၊ မှီဝဲလျက်။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေသည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ သော စ ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်လည်း။ တံ၊ ထိုထိုင်နေခြင်းကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏။ သာ၊ ထိုအရိယာဖြစ်သော ဥပါသိကာမသည်။ “အယျော၊ အရှင်ကို။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ မာတုဂါမဿ၊ မာတုဂါမ၌။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝန္တော၊ မှီဝဲလျက်။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေသည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ “အဟံ၊ ငါသည်။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေသည်။ သစ္စံ၊ မှန်ပေ၏။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ နော စ ခေါ ပဋိသေဝိံ၊ မမှီဝဲပါ၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ နိသဇ္ဇာယ၊ ထိုင်နေခြင်းဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏။ သာ၊ ထိုအရိယာဖြစ်သော ဥပါသိကာမသည်။ “အယျော၊ အရှင်ကို။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ မာတုဂါမဿ၊ မာတုဂါမ၌။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝန္တော၊ မှီဝဲလျက်၊
နိသိန္နော၊ ထိုင်နေသည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ “အဟံ၊ ငါသည်။ န နိသိန္နော၊ မထိုင်နေ။ အပိ စ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ နိပန္နော၊ လျောင်း၏”။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ နိပဇ္ဇာယ၊ လျောင်းခြင်းဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏။ သာ၊ ထိုအရိယာဖြစ်သော ဥပါသိကာမသည်။ “အယျော၊ အရှင်ကို။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ မာတုဂါမဿ၊ မာတုဂါမ၌။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝန္တော၊ မှီဝဲလျက်။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေသည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ “အဟံ၊ ငါသည်။ န နိသိန္နော၊ မထိုင်နေ။ အပိ စ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဌိတော၊ ရပ်မိ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ န ကာရေတဗ္ဗော၊ မဆုံးဖြတ်အပ်။
၄၄၇။ သာ၊ ထိုအရိယာဖြစ်သော ဥပါသိကာမသည်။ “အယျော၊ အရှင်ကို။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ မာတုဂါမဿ၊ မာတုဂါမ၌။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝန္တော၊ မှီဝဲလျက်။ နိပန္နော၊ လျောင်းသည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ သော စ ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်လည်း။ တံ၊ ထိုလျောင်းခြင်းကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏။ သာ၊ ထိုအရိယာဖြစ်သော ဥပါသိကာမသည်။ “အယျော၊ အရှင်ကို။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ မာတုဂါမဿ၊ မာတုဂါမ၌။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝန္တော၊ မှီဝဲလျက်။ နိပန္နော၊ လျောင်းသည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ “အဟံ၊ ငါသည်။ နိပန္နော၊ လျောင်းသည်။ သစ္စံ၊ မှန်၏။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ နော စ ခေါ ပဋိသေဝိံ၊ မမှီဝဲပါ၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ နိပဇ္ဇာယ၊ လျောင်းခြင်းဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏။ သာ၊ ထိုအရိယာဖြစ်သော ဥပါသိကာမသည်။ “အယျော၊ အရှင်ကို။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ မာတုဂါမဿ၊ မာတုဂါမ၌။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝန္တော၊ မှီဝဲလျက်။ နိပန္နော၊ လျောင်းသည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ “အဟံ၊ ငါသည်။ န နိပန္နော၊ မလျောင်း။ အပိ စ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေမိ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ နိသဇ္ဇာယ၊ ထိုင်နေခြင်းဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏။ သာ၊ ထိုအရိယာဖြစ်သော ဥပါသိကာမသည်။ “အယျော၊ အရှင်ကို။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ မာတုဂါမဿ၊ မာတုဂါမ၌။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝန္တော၊ မှီဝဲလျက်။ နိပန္နော၊ လျောင်းသည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ “အဟံ၊ ငါသည်။ န နိပန္နော၊ မလျောင်း။ အပိ စ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဌိတော၊ ရပ်မိ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ န ကာရေတဗ္ဗော၊ မဆုံးဖြတ်အပ်။
၄၄၈။ သာ၊ ထိုအရိယာဖြစ်သော ဥပါသိကာမသည်။ “အယျော၊ အရှင်ကို။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ကာယသံသဂ္ဂံ၊ ကိုယ်လက်နှီးနှောခြင်းသို့။ သမာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်လျက်။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေသည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ သော စ ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်လည်း။ တံ၊ ထိုထိုင်နေခြင်းကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏၊ ။ပ။ “အဟံ၊ ငါသည်။ နိသိန္နော၊ ထိုင်သည်။ သစ္စံ၊ မှန်၏။ ကာယသံသဂ္ဂံ၊ ကိုယ်လက်နှီးနှောခြင်းသို့။ နော စ ခေါ သမာပဇ္ဇိံ၊ မရောက်ပါ၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ နိသဇ္ဇာယ၊ ထိုင်နေခြင်းဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏၊ ။ပ။ “အဟံ၊ ငါသည်။ န နိသိန္နော၊ မထိုင်နေ။ အပိ စ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ နိပန္နော၊ လျောင်းမိ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ နိပဇ္ဇာယ၊ လျောင်းခြင်းဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏၊ ။ပ။ “အဟံ၊ ငါသည်။ န နိသိန္နော၊ မထိုင်နေ။ အပိ စ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဌိတော၊ ရပ်မိ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ န ကာရေတဗ္ဗော၊ မဆုံးဖြတ်အပ်။
သာ၊ ထိုအရိယာဖြစ်သော ဥပါသိကာမသည်။ “အယျော၊ အရှင်ကို။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ကာယသံသဂ္ဂံ၊ ကိုယ်လက် နှီးနှောခြင်းသို့။ သမာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်လျက်။ နိပန္နော၊ လျောင်းသည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ သော စ ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်လည်း။ တံ၊ ထိုလျောင်းခြင်းကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏၊ ။ပ။ “အဟံ၊ ငါသည်။ နိပန္နော၊ လျောင်းသည်။ သစ္စံ၊ မှန်၏။ ကာယသံသဂ္ဂံ၊ ကိုယ်လက်နှီးနှောခြင်းသို့။ နော စ ခေါ သမာပဇ္ဇိံ၊ မရောက်ပါ၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ နိပဇ္ဇာယ၊ လျောင်းခြင်းဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏၊ ။ပ။ အဟံ၊ ငါသည်။ န နိပန္နော၊ မလျောင်း။ အပိ စ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ နိသဇ္ဇာယ၊ ထိုင်နေခြင်းဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏၊ ။ပ။ “အဟံ၊ ငါသည်။ န နိပန္နော၊ မလျောင်း။ အပိ စ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဌိတော၊ ရပ်မိ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ န ကာရေတဗ္ဗော၊ မဆုံးဖြတ်အပ်။
၄၄၉။ သာ၊ ထိုအရိယာဖြစ်သော ဥပါသိကာမသည်။ “အယျော၊ အရှင်ကို။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကော ဧကာယ၊ တစ်ယောက်ချင်းချင်း။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်သော။ ပဋိစ္ဆန္နေ၊ တိုက်နံရံစသည်ဖြင့် ဖုံးလွှမ်းသော။ အလံကမ္မနိယေ၊ မေထုန်အမှုကို ပြုခြင်းငှာ ခံ့သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌၊
နိသိန္နော၊ ထိုင်နေသည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ သော စ ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်လည်း။ တံ၊ ထိုထိုင်နေခြင်းကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ နိသဇ္ဇာယ၊ ထိုင်နေခြင်းဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏၊ ။ပ။ “အဟံ၊ ငါသည်။ န နိသိန္နော၊ မထိုင်နေ။ အပိ စ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ နိပန္နော၊ လျောင်းမိ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ဆိုငြားအံ့။ နိပဇ္ဇာယ၊ လျောင်းခြင်းဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏၊ ။ပ။ “အဟံ၊ ငါသည်။ န နိသိန္နော၊ မထိုင်နေ။ အပိ စ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဌိတော၊ ရပ်မိ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ န ကာရေတဗ္ဗော၊ မဆုံးဖြတ်အပ်။
၄၅၀။ သာ၊ ထိုအရိယာဖြစ်သော ဥပါသိကာမသည်။ “အယျော၊ အရှင်ကို။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကော ဧကာယ၊ တစ်ယောက်ချင်းချင်း။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်သော။ ပဋိစ္ဆန္နေ၊ တိုက်နံရံစသည်ဖြင့် ဖုံးလွှမ်းသော။ အလံကမ္မနိယေ၊ မေထုန်အမှုကို ပြုခြင်းငှာ ခံ့သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိပန္နော၊ လျောင်းသည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ သော စ ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်လည်း။ တံ၊ ထိုလျောင်းခြင်းကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ နိပဇ္ဇာယ၊ လျောင်းခြင်းဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏၊ ။ပ။ “အဟံ၊ ငါသည်။ န နိပန္နော၊ မလျောင်း။ အပိ စ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေမိ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ နိသဇ္ဇာယ၊ ထိုင်နေခြင်းဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏၊ ။ပ။ “အဟံ၊ ငါသည်။ န နိပန္နော၊ မလျောင်း။ အပိ စ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဌိတော၊ ရပ်မိ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ န ကာရေတဗ္ဗော၊ မဆုံးဖြတ်အပ်။
အနိယတောတိ၊ အနိယတော ဟူသည်ကား။ ပါရာဇိကံ ဝါ၊ ပါရာဇိကအာပတ်ကိုလည်းကောင်း။ သံဃာဒိသေသော ဝါ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်ကိုလည်းကောင်း။ ပါစိတ္တိယံ ဝါ၊ ပါစိတ်အာပတ်ကိုလည်းကောင်း။ န နိယတော၊ မမှတ်အပ်။
၄၅၁။ ဂမနံ၊ သွားခြင်းကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏။ ဂမနံ၊ သွားခြင်းကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ န ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်မခံအံ့။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏။ ဂမနံ၊ သွားခြင်းကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ န ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်မခံအံ့။ နိသဇ္ဇာယ၊ ထိုင်နေခြင်းဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏။ ဂမနံ၊ သွားခြင်းကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ န ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်မခံအံ့။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ န ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်မခံအံ့။ န ကာရေတဗ္ဗော၊ မဆုံးဖြတ်အပ်။
ဂမနံ၊ သွားခြင်းကို။ န ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်မခံအံ့။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏။ ဂမနံ၊ သွားခြင်းကို။ န ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်မခံအံ့။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ န ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်မခံအံ့။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ဖြင့် ကာရေတဗ္ဗော- ဆုံးဖြတ်အပ်၏။ ဂမနံ၊ သွာခြင်းကို။ န ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်မခံအံ့။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ န ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်မခံအံ့။ နိသဇ္ဇာယ၊ ထိုင်နေခြင်းဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏။ ဂမနံ၊ သွားခြင်းကို။ န ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်မခံအံ့။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ န ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်မခံအံ့။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ န ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်မခံအံ့။ န ကာရေတဗ္ဗော၊ မဆုံးဖြတ်အပ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ပဌမော၊ ရှေးဦးစွာသော။ အနိယတော၊ အနိယတသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၂-ဒုတိယအနိယတသိက္ခာပုဒ်
၄၅၂။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကော ဧကာယ၊ တစ်ယောက်ချင်းချင်း။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်သော။ ပဋိစ္ဆန္နေ၊ တိုက်နံရံစသည်ဖြင့် ဖုံးလွှမ်းသော။ အလံကမ္မနိယေ၊ မေထုန်အမှုကို ပြုခြင်းငှာ ခံ့သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ကပ္ပေတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ ပဋိက္ခိတ္တံ၊ ပယ်တော်မူအပ်၏၊” တဿာ ယေ
ကုမာရိကာယ၊ ထိုသတို့သမီးနှင့်သာလျှင်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကော ဧကာယ၊ တစ်ယောက်ချင်းချင်း။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်သော အရပ်၌။ ကာလယုတ္တံ၊ ကာလနှင့် လျော်သော စကားကို။ သမုလ္လပန္တော၊ ပြောဟောလျက်။ ကာလယုတ္တံ၊ ကာလနှင့် လျော်သော။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဘဏန္တော၊ ဟောလျက်။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ကပ္ပေသိ၊ ပြု၏။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ မိဂါရမာတာ၊ မိဂါရသူဌေးသည် အမိအရာ၌ ထားအပ်သော။ ဝိသာခါ၊ ဝိသာခါသည်။ နိမန္တိတာ၊ ဖိတ်အပ်သည်ဖြစ်၍။ တံ ကုလံ၊ ထိုအမျိုးအိမ်သို့။ အဂမာသိ၊ သွား၏။ မိဂါရမာတာ၊ မိဂါရသူဌေးသည် အမိအရာ၌ ထားအပ်သော။ ဝိသာခါ၊ ဝိသာခါသည်။ တဿာ ကုမာရိကာယ၊ ထိုသတို့သမီးနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကံ ဧကာယ၊ တစ်ယောက်ချင်းချင်း။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်ရာအရပ်၌။ နိသိန္နံ၊ ထိုင်နေသော။ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ၊ အရှင်ဥဒါယီကို။ အဒ္ဒသ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်၍။ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ၊ အရှင်ဥဒါယီကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အယျော၊ အရှင်ဘုရားသည်။ ယံ ယေန၊ အကြင်အကြောင်းဖြင့်။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကော ဧကာယ၊ တစ်ယောက်ချင်းချင်း။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်သော အရပ်၌။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြု၏။ ဣဒံ၊ ဤအကြောင်းသည်။ နစ္ဆန္နံ၊ မလျောက်ပတ်။ နပ္ပတိရူပံ၊ မသင့်တင့်။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အယျော၊ အရှင်ဘုရားသည်။ တေန ဓမ္မေန၊ ထိုမေထုန်အကျင့်ဖြင့်။ ကိဉ္စာပိ အနတ္ထိကော၊ အကယ်၍ကား အလိုမရှိ။ အပိ စ၊ ထိုသို့အလိုမရှိသော်လည်း။ အပ္ပသန္နာ၊ မကြည်ညိုကုန်သော။ မနုဿာ၊ လူတို့ကို။ ဒုဿဒ္ဓါပယာ၊ ယုံကြည်စေနိုင်ခဲကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ မိဂါရမာတုယာ၊ မိဂါရသူဌေးသည် အမိအရာ၌ ထားအပ်သော။ ဝိသာခါယ၊ ဝိသာခါသည်။ ဝုစ္စမာနော၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ နာဒိယိ၊ စကားကို မနာယူ။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မိဂါရမာတာ၊ မိဂါရသူဌေးသည် အမိအရာ၌ ထားအပ်သော။ ဝိသာခါ၊ ဝိသာခါသည်။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ အလိုနည်းကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကော ဧကာယ၊ တစ်ယောက်ချင်းချင်း။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်သော အရပ်၌။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ကပ္ပေဿတိ နာမ၊ ပြုဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ၊ အရှင်ဥဒါယီကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏၊ ။ပ။ “ဥဒါယိ၊ ဥဒါယီ။ တွံ၊ သင်သည်။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကော ဧကာယ၊ တစ်ယောက်ချင်းချင်း။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်ရာအရပ်၌။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ကပ္ပေသိ၊ ပြု၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ ။ပ။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကော ဧကာယ၊ တစ်ယောက်ချင်းချင်း။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်ရာ အရပ်၌။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ကပ္ပေဿသိ နာမ၊ ပြုဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၄၅၃။ “အာသနံ၊ နေရာသည်။ ပဋိစ္ဆန္နံ၊ တိုက်နံရံစသည်ဖြင့် ဖုံးလွှမ်းသည်။ နဟေ၀ ခေါ ပန ဟောတိ၊ မဖြစ်သည်သာတည်း။ အလံကမ္မနိယံ၊ မေထုန်အမှုကို ပြုခြင်းငှာ ခံ့သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ မာတုဂါမံ၊ မာတုဂါမကို။ ဒုဋ္ဌုလ္လာဟိ၊ ရုန့်ရင်းကုန်သော။ ဝါစာဟိ၊ စကားတို့ဖြင့်။ ဩဘာသိတုံ၊ ပြယ်ဆိုခြင်းငှာ။ အလဉ္စ ခေါ၊ စွမ်းနိုင်သည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ တထာရူပေ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ ရဟော၊ နားမျက်စိ ဆိတ်ကွယ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကော ဧကာယ၊ တစ်ယောက်ချင်းချင်း။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ကပ္ပေယျ၊ ပြုငြားအံ့။ တမေနံ၊ ထိုရဟန်းကို။ သဒ္ဓေယျဝစသာ၊ ယုံကြည်အပ်သော စကားရှိသော။ ဥပါသိကာ၊ အရိယာဖြစ်သော ဥပါသိကာမသည်။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ အာပတ်တို့တွင်။ အညတရေန၊ တစ်ပါးပါးသော။ သံဃာဒိသေသေန ဝါ၊ သံဃာဒိသိသ် အာပတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ပါစိတ္တိယေန ဝါ၊ ပါစိတ်အာပတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝဒေယျ၊ ဆိုငြားအံ့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ပဋိဇာနမာနော၊ ဝန်ခံသည်ရှိသော်။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ အာပတ်တို့တွင်။ အညတရေန၊ တစ်ပါးပါးသော။ သံဃာဒိသေသေန ဝါ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ပါစိတ္တိယေန ဝါ၊ ပါစိတ်အာပတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏။ သဒ္ဓေယျဝစသာ၊ ယုံကြည်အပ်သော စကားရှိသော။ သာ ဥပါသိကာ၊ ထိုအရိယာဖြစ်သော ဥပါသိကာမသည်။ ယေန ဝါ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်လည်း။ ဝဒေယျ၊ ဆိုငြားအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ တေန၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏။ အယမ္ပိ ဓမ္မော၊ ဤအာပတ်သည်လည်း။ အနိယတော၊ အမြဲမရှိ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၄၅၄။ နဟေ၀ ခေါ ပန ပဋိစ္ဆန္နံ အာသနံ ဟောတီတိ၊ နဟေ၀ ခေါ ပန ပဋိစ္ဆန္နံ အာသနံ ဟောတိ- ဟူသည်ကား။ ကုဋ္ဋေန ဝါ၊ နံရံဖြင့်လည်းကောင်း။ ကဝါဋေန ဝါ၊ တံခါးရွက်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ကိလေဉ္ဇန ဝါ၊ ဖျာဖြင့်လည်းကောင်း။ သာဏိပါကာရေန ဝါ၊ တင်းတိမ်အရံဖြင့်လည်းကောင်း။ ရုက္ခေန ဝါ၊ သစ်ပင်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ထမ္ဘေန ဝါ၊ တိုင်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ကောတ္ထဠိယာ ဝါ၊ ရိုင်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ယေန ကေနစိ၊ အမှတ်မရှိ တစ်ခုခုဖြင့်။ အပ္ပဋိစ္ဆန္နံ၊ မဖုံးလွှမ်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
နာလံ ကမ္မနိယန္တိ၊ နာလံ ကမ္မနိယံ- ဟူသည်ကား။ မေထုနံ၊ တပ်ခြင်းတူသော သူနှစ်ယောက်တို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကျင့်ကို။ ပဋိသေဝိတုံ၊ မှီဝဲခြင်းငှာ။ သက္ကာ၊ တတ်ကောင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။
အလဉ္စ ခေါ ဟောတိ မာတုဂါမံ ဒုဋ္ဌုလ္လာဟိ ဝါစာဟိ ဩဘာသိတုန္တိ၊ အလဉ္စ ခေါ ဟောတိ မာတုဂါမံ ဒုဋ္ဌုလ္လာဟိ ဝါစာဟိ ဩဘာသိတုံ- ဟူသည်ကား။ မာတုဂါမံ၊ မာတုဂါမကို။ ဒုဋ္ဌုလ္လာဟိ၊ ရုန့်ရင်းကုန်သော။ ဝါစာဟိ၊ စကားတို့ဖြင့်။ ဩဘာသိတုံ၊ ပြယ်ဆိုခြင်းငှာ။ သက္ကာ၊ တတ်ကောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ယော ပနာတိ၊ ယော ပန- ဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်၊ ။ပ။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား၊ ။ပ။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခု- ဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
တထာရူပေ အာသနေတိ၊ တထာရူပေ အာသနေ- ဟူသည်ကား။ ဧဝရူပေ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။
မာတုဂါမော နာမ၊ မာတုဂါမ မည်သည်ကား။ သုဘာသိတဒုဗ္ဘာသိတံ၊ ကောင်းသော စကား မကောင်းသော စကားကိုလည်းကောင်း။ ဒုဋ္ဌုလ္လာဒုဋ္ဌုလ္လံ၊ ရုန့်ရင်းသော စကား မရုန့်ရင်းသော စကားကိုလည်းကောင်း။ အာဇာနိတုံ၊ သိခြင်းငှာ။ ဝိညူ၊ သိကြားလိမ္မာသော။ ပဋိဗလာ၊ စွမ်းနိုင်သော။ မနုဿိတ္ထီ၊ လူမိန်းမတည်း။ န ယက္ခီ၊ ဘီလူးမ မဟုတ်။ န ပေတီ၊ ပြိတ္တာမ မဟုတ်။ န တိရစ္ဆာနဂတာ၊ တိရစ္ဆာန်မ မဟုတ်။
သဒ္ဓိန္တိ၊ သဒ္ဓိံ- ဟူသည်ကား။ ဧကတော၊ တပေါင်းတည်း။
ဧကော ဧကာယာတိ၊ ဧကော ဧကာယ ဟူသည်ကား။ ဘိက္ခု စေဝ၊ ရဟန်းသည်လည်းကောင်း။ မာတုဂါမောစ၊ မာတုဂါမသည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ရဟော နာမ၊ ရဟော မည်သည်ကား။ စက္ခုဿ၊ မျက်စိ၏။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သောတဿ၊ နား၏။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ရဟော နာမ၊ ရဟ မည်၏။ စက္ခုဿ၊ မျက်စိ၏။ ရဟော နာမ၊ ဆိတ်ကွယ်ခြင်း မည်သည်ကား။ အက္ခိံ ဝါ၊ မျက်စိကိုလည်း။ နိခဏီယမာနေ၊ မှိတ်အပ်သည်ရှိသော်။ ဘမုကံ ဝါ၊ မျက်မှောင်ကိုလည်း။ ဥက္ခိပီယမာနေ၊ ချီအပ်သည်ရှိသော်။ သီသံ ဝါ၊ ဦးခေါင်းကိုလည်း။ ဥက္ခိပီယမာနေ၊ ချီအပ်သည်ရှိသော်။ ပဿိတုံ၊ မြင်ခြင်းငှာ။ သက္ကာ၊ တတ်ကောင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ သောတဿ၊ နား၏။ ရဟော နာမ၊ ဆိတ်ကွယ်ခြင်း မည်သည်ကား။ ပကတိကထာ၊ ပြကတေ့သော စကားကို။ သောတုံ၊ နားထောင်ခြင်းငှာ။ သက္ကာ၊ တတ်ကောင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။
နိသဇ္ဇံ ကပ္ပေယျာတိ၊ နိသဇ္ဇံ ကပ္ပေယျ- ဟူသည်ကား။ မာတုဂါမေ၊ မာတုဂါမသည်။ နိသိန္နေ၊ ထိုင်နေသည်ရှိသော်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဥပနိသိန္နော ဝါ၊ အနီး၌ ထိုင်နေသည်လည်းကောင်း။ ဥပနိပန္နော ဝါ၊ အနီး၌ လျောင်းသည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ နိသိန္နေ၊ ထိုင်နေသည်ရှိသော်။ မာတုဂါမော၊ မာတုဂါမသည်။ ဥပနိသိန္နော ဝါ၊ အနီး၌ ထိုင်နေသည်လည်းကောင်း။ ဥပနိပန္နော ဝါ၊ အနီး၌ လျောင်းသည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဘော ဝါ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့သည်လည်း။ နိသိန္နာ၊ ထိုင်နေကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဥဘော ဝါ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့သည်လည်း။ နိပန္နာ၊ လျောင်းကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။
သဒ္ဓေယျဝစသာ နာမ၊ သဒ္ဓေယျဝစသာ မည်သည်ကား။ အာဂတဖလာ၊ လာသော သောတာပတ္တိဖိုလ်ရှိသည်။ အဘိသမေတာဝိနီ၊ သိအပ်ပြီးသော သစ္စာလေးပါး ရှိသည်။ ဝိညာတသာသနာ၊ သိအပ်ပြီးသော သာသနာ ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပါသိကာ နာမ၊ ဥပါသိကာ မည်သည်ကား။ ဗုဒ္ဓံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂတာ၊ ဆည်းကပ်သည်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂတာ၊ ဆည်းကပ်သည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂတာ၊ ဆည်းကပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဒိသွာတိ၊ ဒိသွာ- ဟူသည်ကား။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။
ဒွိန္နံ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ အာပတ်တို့တွင်။ အညတရေန၊ တစ်ပါးပါးသော။ သံဃာဒိသေသေန ဝါ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ပါစိတ္တိယေန ဝါ၊ ပါစိတ်အာပတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝဒေယျ၊ ဆိုငြားအံ့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ပဋိဇာနမာနော၊ ဝန်ခံသည်ရှိသော်။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ အာပတ်တို့တွင်။ အညတရေန၊ တစ်ပါးပါးသော။ သံဃာဒိသေသေန ဝါ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ပါစိတ္တိယေန ဝါ၊ ပါစိတ်အာပတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏။ သဒ္ဓေယျဝစသာ၊ ယုံကြည်အပ်သော စကားရှိသော။ သာ ဥပါသိကာ၊ ထိုအရိယာဖြစ်သော ဥပါသိကာမသည်။ ယေန ဝါ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်လည်း။ ဝဒေယျ၊ ဆိုငြားအံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ တေန၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏။
၄၅၅။ သာ၊ ထိုအရိယာဖြစ်သော ဥပါသိကာမသည်။ “အယျော၊ အရှင်ကို။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ကာယသံသဂ္ဂံ၊ ကိုယ်လက်နှီးနှောခြင်းသို့။ သမာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်လျက်။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေသည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ သော စ ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်လည်း။ တံ၊ ထိုထိုင်နေခြင်းကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏။ သာ၊ ထိုအရိယာဖြစ်သော ဥပါသိကာမသည်။ “အယျော၊ အရှင်ကို၊
မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ကာယသံသဂ္ဂံ၊ ကိုယ်လက်နှီးနှောခြင်းသို့။ သမာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်လျက်။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေသည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ “အဟံ၊ ငါသည်။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေသည်။ သစ္စံ၊ မှန်၏။ ကာယသံသဂ္ဂံ၊ ကိုယ်လက်နှီးနှောခြင်းသို့။ နော စ ခေါ သမာပဇ္ဇိံ၊ မရောက်၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ နိသဇ္ဇာယ၊ ထိုင်နေခြင်းဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏၊ ။ပ။ “အဟံ၊ ငါသည်။ န နိသိန္နော၊ မထိုင်နေ။ အပိ စ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ နိပန္နော၊ လျောင်းမိ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ နိပဇ္ဇာယ၊ လျောင်းခြင်းဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏၊ ။ပ။ “အဟံ၊ ငါသည်။ န နိသိန္နော၊ မထိုင်နေ။ အပိ စ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဌိတော၊ ရပ်မိ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ န ကာရေတဗ္ဗော၊ မဆုံးဖြတ်အပ်။
သာ၊ ထိုအရိယာဖြစ်သော ဥပါသိကာမသည်။ “အယျော၊ အရှင်ကို။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ကာယသံသဂ္ဂံ၊ ကိုယ်လက်နှီးနှောခြင်းသို့။ သမာပဇ္ဇန္တော၊ ရောက်လျက်။ နိပန္နော၊ လျောင်းသည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ သော စ ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်လည်း။ တံ၊ ထိုလျောင်းခြင်းကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏၊ ။ပ။ “အဟံ၊ ငါသည်။ နိပန္နော၊ လျောင်းသည်။ သစ္စံ၊ မှန်၏။ ကာယသံသဂ္ဂံ၊ ကိုယ်လက်နှီးနှောခြင်းသို့။ နော စ ခေါ သမာပဇ္ဇိံ၊ မရောက်၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ နိပဇ္ဇာယ၊ လျောင်းခြင်းဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏၊ ။ပ။ “အဟံ၊ ငါသည်။ န နိပန္နော၊ မလျောင်း။ အပိ စ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေမိ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ နိသဇ္ဇာယ၊ ထိုင်နေခြင်းဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏၊ ။ပ။ “အဟံ၊ ငါသည်။ န နိပန္နော၊ မလျောင်း။ အပိ စ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဌိတော၊ ရပ်မိ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ န ကာရေတဗ္ဗော၊ မဆုံးဖြတ်အပ်။
သာ၊ ထိုအရိယာဖြစ်သော ဥပါသိကာမသည်။ “မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ နိသိန္နဿ၊ ထိုင်နေလျက်။ မာတုဂါမံ၊ မာတုဂါမကို။ ဒုဋ္ဌုလ္လာဟိ၊ ရုန့်ရင်းကုန်သော။ ဝါစာဟိ၊ စကားတို့ဖြင့်။ ဩဘာသန္တဿ၊ ပြယ်ဆိုသော။ အယျဿ၊ အရှင်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတံ၊ ကြားအပ်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ သော စ ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်လည်း။ တံ၊ ထိုထိုင်နေခြင်းကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏။ သာ၊ ထိုအရိယာဖြစ်သော ဥပါသိကာမသည်။ “မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ နိသိန္နဿ၊ ထိုင်နေလျက်။ မာတုဂါမံ၊ မာတုဂါမကို။ ဒုဋ္ဌုလ္လာဟိ၊ ရုန့်ရင်းကုန်သော။ ဝါစာဟိ၊ စကားတို့ဖြင့်။ ဩဘာသန္တဿ၊ ပြယ်ဆိုသော။ အယျဿ၊ အရှင်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတံ၊ ကြားအပ်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ “အဟံ၊ ငါသည်။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေသည်။ သစ္စံ၊ မှန်၏။ ဒုဋ္ဌုလ္လာဟိ၊ ရုန့်ရင်းကုန်သော။ ဝါစာဟိ၊ စကားတို့ဖြင့်။ နော စ ခေါ ဩဘာသိံ၊ မပြယ်ဆို၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ နိသဇ္ဇာယ၊ ထိုင်နေခြင်းဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏၊ ။ပ။ “အဟံ၊ ငါသည်။ န နိသိန္နော၊ မထိုင်နေ။ အပိ စ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ နိပန္နော၊ လျောင်းမိ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ နိပဇ္ဇာယ၊ လျောင်းခြင်းဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏၊ ။ပ။ “အဟံ၊ ငါသည်။ န နိသိန္နော၊ မထိုင်နေ။ အပိ စ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဌိတော၊ ရပ်မိ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ န ကာရေတဗ္ဗော၊ မဆုံးဖြတ်အပ်။
သာ၊ ထိုအရိယာဖြစ်သော ဥပါသိကာမသည်။ “မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ နိပ္ပန္နဿ၊ လျောင်းလျက်။ မာတုဂါမံ၊ မာတုဂါမကို။ ဒုဋ္ဌုလ္လာဟိ၊ ရုန့်ရင်းကုန်သော။ ဝါစာဟိ၊ စကားတို့ဖြင့်။ ဩဘာသန္တဿ၊ ပြယ်ဆိုသော။ အယျဿ၊ အရှင်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတံ၊ ကြားအပ်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ သော စ ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်လည်း။ တံ၊ ထိုလျောင်းခြင်းကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏၊ ။ပ။ “အဟံ၊ ငါသည်။ နိပန္နော၊ လျောင်းသည်။ သစ္စံ၊ မှန်၏။ ဒုဋ္ဌုလ္လာဟိ၊ ရုန့်ရင်းကုန်သော။ ဝါစာဟိ၊ စကားတို့ဖြင့်။ နော စ ခေါ ဩဘာသိံ၊ မပြယ်ဆို၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ နိပဇ္ဇာယ၊ လျောင်းခြင်းဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏၊ ။ပ။ အဟံ၊ ငါသည်။ န နိပန္နော၊ မလျောင်း။ အပိ စ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေမိ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ နိသဇ္ဇာယ၊ ထိုင်နေခြင်းဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏၊ ။ပ။ “အဟံ၊ ငါသည်။ န နိပန္နော၊ မလျောင်း။ အပိ စ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဌိတော၊ ရပ်မိ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ န ကာရေတဗ္ဗော၊ မဆုံးဖြတ်အပ်။
၄၅၆။ သာ၊ ထိုအရိယာဖြစ်သော ဥပါသိကာမသည်။ “အယျော၊ အရှင်ကို။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကော ဧကာယ၊ တစ်ယောက်ချင်းချင်း။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်ရာ အရပ်၌။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေသည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ သော စ ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်လည်း။ တံ၊ ထိုထိုင်နေခြင်းကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ နိသဇ္ဇာယ၊ ထိုင်နေခြင်းဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏၊ ။ပ။ “အဟံ၊ ငါသည်။ န နိသိန္နော၊ မထိုင်နေ။ အပိ စ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ နိပန္နော၊ လျောင်းမိ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ နိပဇ္ဇာယ၊ လျောင်းခြင်းဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏၊ ။ပ။ “အဟံ၊ ငါသည်။ န နိသိန္နော၊ မထိုင်နေ။ အပိ စ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဌိတော၊ ရပ်မိ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ န ကာရေတဗ္ဗော၊ မဆုံးဖြတ်အပ်။
သာ၊ ထိုအရိယာဖြစ်သော ဥပါသိကာမသည်။ “အယျော၊ အရှင်ကို။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ မာတုဂါမေန၊ မာတုဂါမနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဧကော ဧကာယ၊ တစ်ယောက်ချင်းချင်း။ ရဟော၊ ဆိတ်ကွယ်ရာ အရပ်၌။ နိပန္နော၊ လျောင်းသည်ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ သော စ ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်လည်း။ တံ၊ ထိုလျောင်းခြင်းကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ နိပဇ္ဇာယ၊ လျောင်းခြင်းဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏၊ ။ပ။ “အဟံ၊ ငါသည်။ န နိပန္နော၊ မလျောင်း။ အပိ စ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေမိ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ နိသဇ္ဇာယ၊ ထိုင်နေခြင်းဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏၊ ။ပ။ “အဟံ၊ ငါသည်။ န နိပန္နော၊ မလျောင်း။ အပိ စ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဌိတော၊ ရပ်မိ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ န ကာရေတဗ္ဗော၊ မဆုံးဖြတ်အပ်။
အယမ္ပီတိ၊ အယမ္ပိ- ဟူသည်ကား။ ပုရိမံ၊ ရှေးဖြစ်သော အာပတ်ကို။ ဥပါဒါယ၊ စွဲ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
အနိယတောတိ၊ အနိယတော- ဟူသည်ကား။ သံဃာဒိသေသော ဝါ၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်ကိုလည်းကောင်း။ ပါစိတ္တိယံ ဝါ၊ ပါစိတ်အာပတ်ကိုလည်းကောင်း။ န နိယတော၊ မမှတ်အပ်။
၄၅၇။ ဂမနံ၊ သွားခြင်းကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏။ ဂမနံ၊ သွားခြင်းကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ န ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်မခံအံ့။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏။ ဂမနံ၊ သွားခြင်းကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ န ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်မခံအံ့။ နိသဇ္ဇာယ၊ ထိုင်နေခြင်းဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏။ ဂမနံ၊ သွားခြင်းကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ န ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်မခံအံ့။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ န ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်မခံအံ့။ န ကာရေတဗ္ဗော၊ မဆုံးဖြတ်အပ်။
ဂမနံ၊ သွားခြင်းကို။ န ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်မခံအံ့။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏။ ဂမနံ၊ သွားခြင်းကို။ န ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်မခံအံ့။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ န ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်မခံအံ့။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အာပတ္တိယာ၊ အာပတ်ဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏။ ဂမနံ၊ သွားခြင်းကို။ န ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်မခံအံ့။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံအံ့။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ န ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်မခံအံ့။ နိသဇ္ဇာယ၊ ထိုင်နေခြင်းဖြင့်။ ကာရေတဗ္ဗော၊ ဆုံးဖြတ်အပ်၏။ ဂမနံ၊ သွားခြင်းကို။ န ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်မခံအံ့။ နိသဇ္ဇံ၊ ထိုင်နေခြင်းကို။ န ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်မခံအံ့။ အာပတ္တိံ၊ အာပတ်ကို။ န ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်မခံအံ့။ န ကာရေတဗ္ဗော၊ မဆုံးဖြတ်အပ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ဒုတိယော၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ အနိယတော၊ အနိယတသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၄၅၈။ အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ အနိယတာ၊ အနိယတ အမည် ရှိကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ အာပတ်တို့ကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌာ ခေါ၊ သရုပ်အားဖြင့်ပြအပ်ကုန်ပြီးသည်သာလျှင်တည်း။ တတ္ထ၊ ထိုနှစ်ပါးသော အနိယတသိက္ခာပုဒ်တို့၌။ အာယသ္မန္တေ၊ အရှင်တို့ကို။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏လော။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏လော။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏လော။ ဧတ္ထ၊ ဤနှစ်ပါးသော အနိယတ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့သည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေကုန်သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤစင်ကြယ်ကုန်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင် အနိယတသိက္ခာပုဒ်အပြီးတည်း။
တဿုဒ္ဒါနံ
တဿ၊ ထိုအနိယတ၏။ ဥဒ္ဒါနံ၊ ဥဒ္ဒါန်းကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။
အလံ ကမ္မနိယဉ္စေဝ၊ မေထုန်အမှုကို ပြုခြင်းငှာ ခံ့သော သိက္ခာပုဒ်လည်းကောင်း။ တထေဝ၊ ထိုမှတစ်ပါးသာလျှင်။ နဟေ၀ ခေါ၊ မေထုန်အမှုကို ပြုခြင်းငှာ မခံ့ ရုန့်ရင်းသော စကားကို ဆိုခြင်းငှာ မခံ့သော သိက္ခာပုဒ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အနိယတာ၊ နှစ်ပါးသော အနိယတသိက္ခာပုဒ်တို့ကို။ တာဒိနာ၊ ဣဋ္ဌာရုံ အနိဋ္ဌာရုံတို့၌ တုန်လှုပ်ခြင်း မရှိ တာဒိဂုဏ်နှင့် ပြည့်စုံတော်မူသော။ ဗုဒ္ဓသေဋ္ဌေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သုပညတ္တာ၊ ကောင်းစွာ ပညတ်တော်မူအပ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။
အနိယတကဏ္ဍံ၊ အနိယတကဏ္ဍသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။
၄-နိဿဂ္ဂိယကဏ္ဍ
၁-စီဝရဝဂ်
၁-ပဌမကထိနသိက္ခာပုဒ်
အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့။ တိံသ၊ သုံးဆယ်ကုန်သော။ နိဿဂ္ဂိယာ၊ စွန့်ခြင်း ဝိနည်းကံ ရှိကုန်သော။ ပါစိတ္တိယာ၊ ပါစိတ် အမည်ရှိကုန်သော။ ဣမေ ခေါ ပန ဓမ္မာ၊ ဤအာပတ်တို့သည်။ ဥဒ္ဒေသံ၊ သရုပ်အားဖြင့် ပြအပ်သည်၏ အဖြစ်သို့။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။
၄၅၉။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝေသာလိယံ၊ ဝေသာလီပြည်၌။ ဂေါတမကေ၊ ဂေါတမက အမည်ရှိသော။ စေတိယေ၊ စေတီ၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ တိစီဝရံ၊ သုံးထည်သော သင်္ကန်းကို။ အနုညာတံ၊ ခွင့်ပြုတော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီအမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တိစီဝရံ၊ သုံးထည်သော သင်္ကန်းကို။ အနုညာတံ၊ ခွင့်ပြုတော်မူအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အညေနေဝ၊ တစ်ပါးသာလျှင် ဖြစ်သော။ တိစီဝရေန၊ သုံးထည်သော သင်္ကန်းဖြင့်။ ဂါမံ၊ ရွာတွင်းသို့။ ပဝိသန္တိ၊ ဝင်ကုန်၏။ အညေန၊ တစ်ပါးသော။ တိစီဝရေန၊ သုံးထည်သော သင်္ကန်းဖြင့်။ အာရာမေ၊ အရံ၌။ အစ္ဆန္တိ၊ နေကုန်၏။ အညေန၊ တစ်ပါးသော။ တိစီဝရေန၊ သုံးထည်သော သင်္ကန်းဖြင့်။ နဟာနံ၊ ရေချိုးဆိပ်သို့။ ဩတရန္တိ၊ သက်ကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ အလိုနည်းကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အတိရေကစီဝရံ၊ သုံးထည်ထက် ပိုလွန်သော သင်္ကန်းကို။ ဓာရေဿန္တိ နာမ၊ ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အတိရေကစီဝရံ၊ သုံးထည်ထက် ပိုလွန်သော သင်္ကန်းကို။ ဓာရေထ၊ ဆောင်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ ။ပ။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အတိရေကစီဝရံ၊ သုံးထည်ထက် ပိုလွန်သော သင်္ကန်းကို။ ဓာရေဿထ နာမ၊ ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၄၆၀။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အတိရေကစီဝရံ၊ သုံးထည်ထက် ပိုလွန်သော သင်္ကန်းကို။ ဓာရေယျ၊ ဆောင်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒဉ္စ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကိုလည်း။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၄၆၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော အာနန္ဒဿ၊ အရှင်အာနန္ဒာအား။ အတိရေကစီဝရံ၊ သုံးထည်ထက် ပိုလွန်သော သင်္ကန်းသည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာယသ္မာ စ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်လည်း။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ အာယသ္မတော သာရိပုတ္တဿ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာအား။ ဒါတုကာမော၊ လှူခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာယသ္မာ စ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်လည်း။ သာကေတေ၊ သာကေတပြည်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော အာနန္ဒဿ၊ အရှင်အာနန္ဒာအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ‘အတိရေကစီဝရံ၊ သုံးထည်ထက် ပိုလွန်သော သင်္ကန်းကို။ န ဓာရေတဗ္ဗံ၊ မဆောင်အပ်။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်ပြီ။ မေ၊ ငါ့အား။ ဣဒဉ္စ အတိရေကစီဝရံ၊ ဤသုံးထည်ထက် ပိုလွန်သော သင်္ကန်းသည်လည်း။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်ခဲ့၏။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်လည်း။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ အာယသ္မတော သာရိပုတ္တဿ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာအား။ ဒါတုကာမော၊ လှူခြင်းငှာ အလိုရှိ၏။ အာယသ္မာ စ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်လည်း။ သာကေတေ၊ သာကေတပြည်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ မယာ၊ ငါသည်။ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗံ နု ခေါ၊ ကျင့်ရအံ့နည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား၊
ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ “အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ သာရိပုတ္တော၊ သာရိပုတ္တရာသည်။ ကီဝစိရံ၊ အဘယ်မျှလောက် ကြာမြင့်သော အခါ၌။ အာဂစ္ဆိဿတိ ပန၊ လာလတ္တံ့နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ မိန့်တော်မူအပ်သည်ရှိသော်။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ နဝမံ ဝါ ဒိဝသံ၊ ကိုးရက်မြောက်သော နေ့၌လည်းကောင်း။ ဒသမံ ဝါ ဒိဝသံ၊ ဆယ်ရက်မြောက်သော နေ့၌လည်းကောင်း။ အာဂစ္ဆိဿတိ၊ လာလတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒသာဟပရမံ၊ ဆယ်ရက် အပိုင်းအခြားရှိသော ကာလပတ်လုံး။ အတိရေကစီဝရံ၊ သုံးထည်ထက် ပိုလွန်သော သင်္ကန်းကို။ ဓာရေတုံ၊ ဆောင်ခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၄၆၂။ “ဘိက္ခုနာ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ စီဝရသ္မိံ၊ သင်္ကန်းသည်။ နိဋ္ဌိတ နိဋ္ဌိတေ၊ ပြီးပြီးသည်ရှိသော်။ ကထိနေ၊ ကထိန်ကို။ ဥဗ္ဘတသ္မိံ၊ နုတ်အပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ ဒသာဟပရမံ၊ ဆယ်ရက်အပိုင်းအခြားရှိသော ကာလပတ်လုံး။ အတိရေကစီဝရံ၊ သုံးထည်ထက် ပိုလွန်သော သင်္ကန်းကို။ ဓာရေတဗ္ဗံ၊ ဆောင်အပ်၏။ တံ၊ ထိုဆယ်ရက်အပိုင်းအခြားရှိသော ကာလကို။ အတိက္ကာမယတော၊ လွန်စေသော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၄၆၃။ နိဋ္ဌိတစီဝရသ္မိန္တိ၊ နိဋ္ဌိတစီဝရသ္မိံ- ဟူသည်ကား။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းသည်။ ကတံ ဝါ၊ ပြုအပ်ပြီးသည်လည်းကောင်း။ နဋ္ဌံ ဝါ၊ ပျောက်သည်လည်းကောင်း။ ဝိနဋ္ဌံ ဝါ၊ ပျက်စီးသည်လည်းကောင်း။ ဒဍ္ဎံ ဝါ၊ မီးလောင်သည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စီဝရာသာ၊ သင်္ကန်းရနိုးခြင်းသည်။ ဥပစ္ဆိန္နာ ဝါ၊ ပြတ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥဗ္ဘတသ္မိံ ကထိနေတိ၊ ဥဗ္ဘတသ္မိံ ကထိနေ- ဟူသည်ကား။ အဋ္ဌန္နံ၊ ရှစ်ပါးကုန်သော။ မာတိကာနံ၊ မာတိကာတို့တွင်။ အညတရာယ၊ တစ်ပါးပါးသော။ မာတိကာယ၊ မာတိကာဖြင့်။ ဥဗ္ဘတံ၊ နုတ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃေန ဝါ၊ သံဃာသည်လည်း။ အန္တရာ၊ အကြား၌။ ဥဗ္ဘတံ၊ နုတ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဒသာဟပရမန္တိ၊ ဒသာဟပရမံ- ဟူသည်ကား။ ဒသာဟပရမတာ ဒသာဟပရမတာယ၊ ဆယ်ရက်အပိုင်းအခြားရှိသော အဖြစ်ဖြင့်။ ဓာရေတဗ္ဗံ၊ ဆောင်အပ်၏။
အတိရေကစီဝရံ နာမ၊ အတိရေကသင်္ကန်း မည်သည်ကား။ အနဓိဋ္ဌိတံ၊ အဓိဋ္ဌာန် မတင်အပ်သော သင်္ကန်းတည်း။ အဝိကပ္ပိတံ၊ ဝိကပ္ပနာ မပြုအပ်သော သင်္ကန်းတည်း။
စီဝရံ နာမ၊ သင်္ကန်း မည်သည်ကား။ ဆန္နံ၊ ခြောက်ထည်ကုန်သော။ စီဝရာနံ၊ သင်္ကန်းတို့တွင်။ အညတရံ၊ တစ်ပါးပါးသော။ ဝိကပ္ပနုပဂံ ပစ္ဆိမံ၊ ဝိကပ္ပနာလောက်သော သင်္ကန်းလျှင် အဆုံးရှိသော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းတည်း။
တံ အတိက္ကာမယတော နိဿဂ္ဂိယံ ဟောတီတိ၊ တံ အတိက္ကာမယတော နိဿဂ္ဂိယံ ဟောတိ- ဟူသည်ကား။ ဧကာဒသမေ၊ တစ်ဆယ့်တစ်ခုမြောက်သော။ အရုဏုဂ္ဂမနေ၊ အရုဏ်တက်ခြင်း၌။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ ဂဏဿ ဝါ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သံဃံ၊ သံဃာသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဧကံသံ ဧကသ္မိံ အံသေ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စမ္ပယ်တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဝုဍ္ဎာနံ၊ သီတင်းကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဣဒံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ဒသာဟာတိက္ကန္တံ၊ ဆယ်ရက်ကို လွန်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ နိဿဇ္ဇိတွာ၊ စွန့်ပြီး၍။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်ကို။ ဒေသေတဗ္ဗာ၊ ဒေသနာ ကြားအပ်၏။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်ကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗာ၊ ခံအပ်၏။ နိဿဋ္ဌစီဝရံ၊ စွန့်အပ်သော သင်္ကန်းကို။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။ ကိံ ဒါတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ ပေးအပ်သနည်း-
၄၆၄။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သော။ ဣဒံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ နိဿဋ္ဌံ၊ စွန့်အပ်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
၄၆၅။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သမ္ဗဟုလေ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဧကံသံ ဧကသ္မိံ အံသေ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စမ္ပယ်တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဝုဍ္ဎာနံ၊ သီတင်းကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဣဒံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ဒသာဟာတိက္ကန္တံ၊ ဆယ်ရက်ကို လွန်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ အာယသ္မန္တာနံ၊ အရှင်တို့အား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယာ၊ ဆိုအပ်ကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။ နိဿဇ္ဇိတွာ၊ စွန့်ပြီး၍။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်ကို။ ဒေသေတဗ္ဗာ၊ ဒေသနာကြားအပ်၏။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်ကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗာ၊ ခံအပ်၏။ နိဿဋ္ဌစီဝရံ၊ စွန့်အပ်သော သင်္ကန်းကို။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။ ကိံ ဒါတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ ပေးအပ်သနည်း-
၄၆၆။ “အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့။ အာယသ္မန္တာ၊ အရှင်တို့သည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏန္တု၊ နာတော်မူကုန်လော့။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သော။ ဣဒံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ အာယသ္မန္တာနံ၊ အရှင်တို့အား။ နိဿဋ္ဌံ၊ စွန့်အပ်ပြီ။ အာယသ္မန္တာနံ၊ အရှင်တို့အား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါ ရှိသော ကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ အာယသ္မန္တာ၊ အရှင်တို့သည်။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ဒဒေယျုံ၊ ပေးကုန်ရာ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
၄၆၇။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဧကံသံ ဧကသ္မိံ အံသေ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စမ္ပယ်တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ မေ၊ ငါ၏။ ဣဒံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ဒသာဟာတိက္ကန္တံ၊ ဆယ်ရက်ကို လွန်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ အာယသ္မတော၊ အရှင်အား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ နိဿဇ္ဇိတွာ၊ စွန့်ပြီး၍။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်ကို။ ဒေသေတဗ္ဗာ၊ ဒေသနာ ကြားအပ်၏။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်ကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗာ၊ ခံအပ်၏။ နိဿဋ္ဌစီဝရံ၊ စွန့်အပ်သော သင်္ကန်းကို။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။ ကိံ ဒါတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ ပေးအပ်သနည်း။ “ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ အာယသ္မတော၊ အရှင်အား။ ဒမ္မိ၊ ပေးပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
၄၆၈။ ဒသာဟာတိက္ကန္တေ၊ ဆယ်ရက်ကို လွန်သည်၌။ အတိက္ကန္တသညီ၊ လွန်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဓာရယန္တဿ၊ ဆောင်သော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ဒသာဟာတိက္ကန္တေ၊ ဆယ်ရက်ကို လွန်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဓာရယန္တဿ၊ ဆောင်သော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ဒသာဟာတိက္ကန္တေ၊ ဆယ်ရက်ကို လွန်သည်၌။ အနတိက္ကန္တသညီ၊ မလွန်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဓာရယန္တဿ၊ ဆောင်သော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အနဓိဋ္ဌိတေ၊ အဓိဋ္ဌာန် မတင်အပ်သည်၌။ အဓိဋ္ဌိတသညီ၊ အဓိဋ္ဌာန် တင်အပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဓာရယန္တဿ၊ ဆောင်သော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အဝိကပ္ပိတေ၊ ဝိကပ္ပနာ မပြုအပ်သည်၌။ ဝိကပ္ပိတသညီ၊ ဝိကပ္ပနာ ပြုအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဓာရယန္တဿ၊ ဆောင်သော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အဝိဿဇ္ဇိတေ၊ မစွန့်အပ်သည်၌။ ဝိဿဇ္ဇိတသညီ၊ စွန့်အပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဓာရယန္တဿ၊ ဆောင်သော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အနဋ္ဌေ၊ မပျောက်သည်၌။ နဋ္ဌသညီ၊ ပျောက်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်အဖြစ်၍။ ဓာရယန္တဿ၊ ဆောင်သော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အဝိနဋ္ဌေ၊ မပျက်စီးသည်၌။ ဝိနဋ္ဌသညီ၊ ပျက်စီး၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဓာရယန္တဿ၊ ဆောင်သော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အဒဍ္ဎေ၊ မီးမလောင်သည်၌။ ဒဍ္ဎသညီ၊ မီးလောင်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဓာရယန္တဿ၊ ဆောင်သော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အဝိလုတ္တေ၊ ခိုးသူ မလုယက်သည်၌။ ဝိလုတ္တသညီ၊ ခိုးသူ လုယက်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဓာရယန္တဿ၊ ဆောင်သော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အနိဿဇ္ဇိတွာ၊ မစွန့်မူ၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒသာဟာနတိက္ကန္တေ၊ ဆယ်ရက်ကို မလွန်သည်၌။ အတိက္ကန္တသညီ၊ လွန်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဓာရယန္တဿ၊ ဆောင်သော ရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒသာဟာနတိက္ကန္တေ၊ ဆယ်ရက်ကို မလွန်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဓာရယန္တဿ၊ ဆောင်သော ရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒသာဟာနတိက္ကန္တေ၊ ဆယ်ရက်ကို မလွန်သည်၌။ အနတိက္ကန္တသညီ၊ မလွန်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဓာရယန္တဿ၊ ဆောင်သော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၄၆၉။ အန္တောဒသာဟံ၊ ဆယ်ရက်အတွင်း၌။ အဓိဋ္ဌေတိ၊ အဓိဋ္ဌာန်တင်အံ့။ ဝိကပ္ပေတိ၊ ဝိကပ္ပနာပြုအံ့။ ဝိဿဇ္ဇေတိ၊ စွန့်အံ့။ နဿတိ၊ ပျောက်အံ့။ ဝိနဿတိ၊ ပျက်စီးအံ့။ ဍယှတိ၊ မီးလောင်အံ့။ အစ္ဆိန္ဒိတွာ၊ ခိုးသူ လုယက်၍။ ဂဏှန္တိ၊ ယူကုန်အံ့။ ဝိဿာသံ ဝိဿာသေန၊ အကျွမ်းဝင်သဖြင့်။ ဂဏှန္တိ၊ ယူကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၄၇၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နိဿဋ္ဌစီဝရံ၊ စွန့်အပ်သော သင်္ကန်းကို။ န ဒေန္တိ၊ မပေးကုန်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ နိဿဋ္ဌစီဝရံ၊ စွန့်အပ်သော သင်္ကန်းကို။ န န ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ န ဒဒေယျ၊ မပေးငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာသော။ ကထိနသိက္ခာပဒံ၊ ကထိနသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁-စီဝရဝဂ်
၂-ဥဒေါသိတသိက္ခာပုဒ်
၄၇၁။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ဟတ္ထေ၊ လက်၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထား၍။ သန္တရုတ္တရေန၊ သင်းပိုင်နှင့် တကွသော ကိုယ်ဝတ်ဖြင့်။ ဇနပဒစာရိကံ၊ ဇနပုဒ်ဒေသစာရီကို။ ပက္ကမန္တိ၊ ဖဲသွားကုန်၏။ စိရံ၊ ကြာမြင့်စွာ။ နိက္ခိတ္တာနိ၊ ထားအပ်ကုန်သော။ တာနိ စီဝရာနိ၊ ထိုသင်္ကန်းတို့သည်။ ကဏ္ဏကိတာနိ၊ မှိုတက်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တာနိ၊ ထိုသင်္ကန်းတို့ကို။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဩတာပေန္တိ၊ နေလှမ်းကုန်၏။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ သေနာသနစာရိကံ၊ ကျောင်းစဉ်ဒေသစာရီကို။ အာဟိဏ္ဍန္တော၊ လှည့်လည်သည်ရှိသော်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ တာနိ စီဝရာနိ၊ ထိုသင်္ကန်းတို့ကို။ ဩတာပေန္တေ၊ နေလှမ်းသည်တို့ကို။ အဒ္ဒသာ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေန၊ ထိုရဟန်းတို့ ရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ကဏ္ဏကိတာနိ၊ မှိုတက်ကုန်သော။ ဣမာနိ စီဝရာနိ၊ ဤသင်္ကန်းတို့သည်။ ကဿ၊ အဘယ်သူ၏။ စီဝရာနိ၊ သင်္ကန်းတို့နည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အာယသ္မတော အာနန္ဒဿ၊ အရှင်အာနန္ဒာအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ဟတ္ထေ၊ လက်၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထား၍။ သန္တရုတ္တရေန၊ သင်းပိုင်နှင့် တကွသော ကိုယ်ဝတ်ဖြင့်။ ဇနပဒစာရိကံ၊ ဇနပုဒ်ဒေသစာရီကို။ ပက္ကမိဿန္တိ နာမ၊ ဖဲသွားကုန်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ဟတ္ထေ၊ လက်၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထား၍။ သန္တရုတ္တရေန၊ သင်းပိုင်နှင့် တကွသော ကိုယ်ဝတ်ဖြင့်။ ဇနပဒစာရိကံ၊ ဇနပုဒ်ဒေသစာရီကို။ ပက္ကမန္တိ၊ ဖဲသွားကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တေ မောဃပုရိသာ၊ ထိုမဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးဖြစ်ကုန်သော ယောကျ်ားတို့သည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ဟတ္ထေ၊ လက်၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထား၍။ သန္တရုတ္တရေန၊ သင်းပိုင်နှင့် တကွသော ကိုယ်ဝတ်ဖြင့်။ ဇနပဒစာရိကံ၊ ဇနပုဒ်ဒေသစာရီကို။ ပက္ကမိဿန္တိ နာမ၊ ဖဲသွားကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၄၇၂။ “ဘိက္ခုနာ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ စီဝရသ္မိံ၊ သင်္ကန်းသည်။ နိဋ္ဌိတ နိဋ္ဌိတေ၊ ပြီးပြီးသည်ရှိသော်။ ကထိနေ၊ ကထိန်ကို။ ဥဗ္ဘတသ္မိံ၊ နုတ်အပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ ဧကရတ္တံပိ၊ တစ်ညဉ့်မျှလည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ တိစီဝရေန၊ သုံးထည်သော သင်္ကန်းနှင့်။ စေ ဝိပ္ပဝသေယျ၊ အကယ်၍ ကင်း၍နေငြားအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒဉ္စ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကိုလည်း။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၄၇၃။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ကောသမ္ဗိယံ၊ ကောသမ္ဗီပြည်၌။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉာတကာ၊ ဆွေမျိုးတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ “ဘဒန္တော၊ အရှင်ကောင်းသည်။ အာဂစ္ဆတု၊ လာစေသတည်း။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဥပဋ္ဌဟိဿာမ၊ လုပ်ကျွေးကုန်အံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ ပါဟေသုံ၊ စေကုန်၏။ ဘိက္ခူပိ၊ ရဟန်းတို့သည်လည်း၊
“အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဂစ္ဆ၊ သွားချေလော့။ ဉာတကာ၊ ဆွေမျိုးတို့သည်။ တံ၊ သင့်ကို။ ဥပဋ္ဌဟိဿန္တိ၊ လုပ်ကျွေးကုန်လတ္တံ့၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ကိံ အာဟ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ‘တိစီဝရေန၊ သုံးထည်သော သင်္ကန်းနှင့်။ န ဝိပ္ပဝသိတဗ္ဗံ၊ ကင်း၍ မနေအပ်။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်ပြီ။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်လည်း။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်ခဲ့၏။ တိစီဝရံ၊ သုံးထည်သော သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ပက္ကမိတုံ၊ ဖဲသွားခြင်းငှာ။ န သက္ကောမိ၊ မစွမ်းနိုင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ န ဂမိဿာမိ၊ မသွားအံ့၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဂိလာနဿ၊ နာသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ တိစီဝရေန၊ သုံးထည်သော သင်္ကန်းနှင့်။ အဝိပ္ပဝါသသမ္မုတိံ၊ ကင်း၍ နေခြင်း၏ အပြစ်မရှိသည်ကို ပြုခြင်း၌ သမုတ်ခြင်းကို။ ဒါတုံ၊ ပေးခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဒါတဗ္ဗာ၊ ပေးအပ်၏။ ကိံ ဒါတဗ္ဗာ၊ အဘယ်သို့ ပေးအပ်သနည်း။ ဂိလာနေန၊ နာသော။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သံဃံ၊ သံဃာသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဧကံသံ ဧကသ္မိံ အံသေ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စမ္ပယ်တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဝုဍ္ဎာနံ၊ သီတင်းကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်ဖြစ်၍။ တိစီဝရံ၊ သုံးထည်သော သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ပက္ကမိတုံ၊ ဖဲသွားခြင်းငှာ။ န သက္ကောမိ၊ မစွမ်းနိုင်။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သော အဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ တိစီဝရေန၊ သုံးထည်သော သင်္ကန်းနှင့်။ အဝိပ္ပဝါသသမ္မုတိံ၊ ကင်း၍ နေခြင်း၏ အပြစ်မရှိသည်ကို ပြုခြင်း၌ သမုတ်ခြင်းကို။ ယာစာမိ၊ တောင်းပါ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ယာစိတဗ္ဗာ၊ တောင်းအပ်၏။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ယာစိတဗ္ဗာ၊ တောင်းအပ်၏။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း-
၄၇၄။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်ဖြစ်၍။ တိစီဝရံ၊ သုံးထည်သော သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ပက္ကမိတုံ၊ ဖဲသွားခြင်းငှာ။ န သက္ကောတိ၊ မစွမ်းနိုင်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ တိစီဝရေန၊ သုံးထည်သော သင်္ကန်းနှင့်။ အဝိပ္ပဝါသသမ္မုတိံ၊ ကင်း၍ နေခြင်း၏ အပြစ်မရှိသည်ကို ပြုခြင်း၌ သမုတ်ခြင်းကို။ ယာစတိ၊ တောင်း၏။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ တိစီဝရေန၊ သုံးထည်သော သင်္ကန်းနှင့်။ အဝိပ္ပဝါသသမ္မုတိံ၊ ကင်း၍ နေခြင်း၏ အပြစ်မရှိသည်ကို ပြုခြင်း၌ သမုတ်ခြင်းကို။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည် ရှိသော။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်ဖြစ်၍။ တိစီဝရံ၊ သုံးထည်သော သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ပက္ကမိတုံ၊ ဖဲသွားခြင်းငှာ။ န သက္ကောတိ၊ မစွမ်းနိုင်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ တိစီဝရေန၊ သုံးထည်သော သင်္ကန်းနှင့်။ အဝိပ္ပဝါသသမ္မုတိံ၊ ကင်း၍ နေခြင်း၏ အပြစ်မရှိသည်ကို ပြုခြင်း၌ သမုတ်ခြင်းကို။ ယာစတိ၊ တောင်း၏။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ တိစီဝရေန၊ သုံးထည်သော သင်္ကန်းနှင့်။ အဝိပ္ပဝါသသမ္မုတိံ၊ ကင်း၍ နေခြင်း၏ အပြစ်မရှိသည်ကို ပြုခြင်း၌ သမုတ်ခြင်းကို။ ဒေတိ၊ ပေး၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ တိစီဝရေန၊ သုံးထည်သော သင်္ကန်းနှင့်။ အဝိပ္ပဝါသသမ္မုတိယာ၊ ကင်း၍ နေခြင်း၏ အပြစ်မရှိသည်ကို ပြုခြင်း၌ သမုတ်ခြင်းကို။ ဒါနံ၊ ပေးခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင်အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ တိစီဝရေန၊ သုံးထည်သော သင်္ကန်းနှင့်။ အဝိပ္ပဝါသသမ္မုတိ၊ ကင်း၍ နေခြင်း၏ အပြစ်မရှိသည်ကို ပြုခြင်း၌ သမုတ်ခြင်းကို။ ဒိန္နာ၊ ပေးအပ်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤနှစ်သက်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗာ၊ ပေးအပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၄၇၅။ “ဘိက္ခုနာ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ စီဝရသ္မိံ၊ သင်္ကန်းသည်။ နိဋ္ဌိတ နိဋ္ဌိတေ၊ ပြီးပြီးသည်ရှိသော်။ ကထိနေ၊ ကထိန်ကို။ ဥဗ္ဘတသ္မိံ၊ နုတ်အပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ ဧကရတ္တံပိ၊ တစ်ညဉ့်မျှလည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာ၊ သမ္မုတိရသော ရဟန်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ တိစီဝရေန၊ သုံးထည်သော သင်္ကန်းနှင့်။ စေ ဝိပ္ပဝသေယျ၊ အကယ်၍ ကင်း၍ နေငြားအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၄၇၆။ နိဋ္ဌိတစီဝရသ္မိန္တိ၊ နိဋ္ဌိတစီဝရသ္မိံ- ဟူသည်ကား။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းသည်။ ကတံ ဝါ၊ ပြုအပ်ပြီးသည်လည်းကောင်း။ နဋ္ဌံ ဝါ၊ ပျောက်သည်လည်းကောင်း။ ဝိနဋ္ဌံ ဝါ၊ ပျက်စီးသည်လည်းကောင်း။ ဒဍ္ဎံ ဝါ၊ မီးလောင်သည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စီဝရာသာ၊ သင်္ကန်းရနိုးခြင်းသည်။ ဥပစ္ဆိန္နာ ဝါ၊ ပြတ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥဗ္ဘတသ္မိံ ကထိနေတိ၊ ဥဗ္ဘတသ္မိံ ကထိနေ- ဟူသည်ကား။ အဋ္ဌန္နံ၊ ရှစ်ပါးကုန်သော။ မာတိကာနံ၊ မာတိကာတို့တွင်။ အညတရာယ၊ တစ်ပါးပါးသော။ မာတိကာယ၊ မာတိကာဖြင့်။ ဥဗ္ဘတံ၊ နုတ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃေန ဝါ၊ သံဃာသည်လည်း။ အန္တရာ၊ အကြား၌။ ဥဗ္ဘတံ၊ နုတ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဧကရတ္တံ စေ ဘိက္ခု တိစီဝရေန ဝိပ္ပဝသေယျာတိ၊ ဧကရတ္တံပိ စေ ဘိက္ခု တိစီဝရေန ဝိပ္ပဝသေယျ- ဟူသည်ကား။ သံဃာဋိယာ ဝါ၊ ဒုကုဋ်နှင့်လည်းကောင်း။ ဥတ္တရာသင်္ဂေန ဝါ၊ ကိုယ်ဝတ်နှင့်လည်းကောင်း။ အန္တရဝါသကေန ဝါ၊ သင်းပိုင်နှင့်လည်းကောင်း။ ဝိပ္ပဝသေယျ၊ ကင်း၍ နေငြားအံ့။
အညတြ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာတိ၊ အညတြ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာ ဟူသည်ကား။ ဘိက္ခုသမ္မုတိံ၊ သမုတိရသော ရဟန်းကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။
နိဿဂ္ဂိယံ ဟောတီတိ၊ နိဿဂ္ဂိယံ ဟောတိ- ဟူသည်ကား။ အရုဏုဂ္ဂမနာ၊ အရုဏ်တက်သည်နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ ဂဏဿ ဝါ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ရတ္တိဝိပ္ပဝုတ္ထံ၊ ညဉ့်ကင်း၍ နေသော။ ဣဒံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာ၊ သမ္မုတိရသော ရဟန်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျုံ၊ ပေးကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ အာယသ္မတော၊ အရှင်အား။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
၄၇၇။ ဧကူပစာရော၊ တူသော ဥပစာရှိသော။ နာနူပစာရော၊ အထူးထူးသော ဥပစာရှိသော။ ဂါမော၊ ရွာ။ ဧကူပစာရံ၊ တူသော ဥပစာရှိသော။ နာနူပစာရံ၊ အထူးထူးသော ဥပစာရှိသော။ နိဝေသနံ၊ အိမ်။ ဧကူပစာရော၊ တူသော ဥပစာရှိသော။ နာနူပစာရော၊ အထူးထူးသော ဥပစာရှိသော။ ဥဒေါသိတော၊ ဘဏ္ဍာတိုက်။ ဧကူပစာရော၊ တူသော ဥပစာရှိသော။ နာနူပစာရော၊ အထူးထူးသော ဥပစာရှိသော။ အဋ္ဋော၊ ပြအိုး။ ဧကူပစာရော၊ တူသော ဥပစာရှိသော။ နာနူပစာရော၊ အထူးထူးသော ဥပစာရှိသော။ မာဠော၊ တန်ဆောင်းဝန်း။ ဧကူပစာရော၊ တူသော ဥပစာရှိသော။ နာနူပစာရော၊ အထူးထူးသော ဥပစာရှိသော။ ပါသာဒေါ၊ ပြာသာဒ်ရှည်။ ဧကူပစာရံ၊ တူသော ဥပစာရှိသော။ နာနူပစာရံ၊ အထူးထူးသော ဥပစာရှိသော။ ဟမ္မိယံ၊ ပြာသာဒ်ဦးပြည်း။ ဧကူပစာရာ၊ တူသော ဥပစာရှိသော။ နာနူပစာရာ၊ အထူးထူးသော ဥပစာရှိသော။ နာဝါ၊ လှေ။ ဧကူပစာရံ၊ တူသော ဥပစာရှိသော။ နာနူပစာရာ၊ အထူးထူးသော ဥပစာရှိသော။ သတ္ထော၊ လှည်း။ ဧကူပစာရံ၊ တူသော ဥပစာရှိသော။ နာနူပစာရံ၊ အထူးထူးသော ဥပစာရှိသော။ ခေတ္တံ၊ လယ်။ ဧကူပစာရံ၊ တူသော ဥပစာရှိသော။ နာနူပစာရံ၊ အထူးထူးသော ဥပစာရှိသော။ ဓညကရဏံ၊ ကောက်နယ်တလင်း။ ဧကူပစာရော၊ တူသော ဥပစာရှိသော။ နာနူပစာရော၊ အထူးထူးသော ဥပစာရှိသော။ အာရာမော၊ အရံ။ ဧကူပစာရော၊ တူသော ဥပစာရှိသော။ နာနူပစာရော၊ အထူးထူးသော ဥပစာရှိသော။ ဝိဟာရော၊ ကျောင်း။ ဧကူပစာရံ၊ တူသော ဥပစာရှိသော။ နာနူပစာရံ၊ အထူးထူးသော ဥပစာရှိသော။ ရုက္ခမူလံ၊ သစ်ပင်ရင်း။ ဧကူပစာရော၊ တူသော ဥပစာရှိသော။ နာနူပစာရော၊ အထူးထူးသော ဥပစာရှိသော။ အဇ္ဈောကာသော၊ လွင်တီးခေါင်။
၄၇၈။ ဧကူပစာရော၊ တူသော ဥပစာရှိသော။ ဂါမော နာမ၊ ရွာ မည်သည်ကား။ ဧကကုလဿ၊ တစ်ဦးသော အမျိုး၏။ ဂါမော၊ ရွာသည်။ ပရိက္ခိတ္တော စ၊ အရံရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အန္တောဂါမေ၊ ရွာတွင်း၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထား၍။ အန္တောဂါမေ၊ ရွာတွင်း၌။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ အပရိက္ခိတ္တော၊ အရံမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ယသ္မိံ ဃရေ၊ အကြင်အိမ်၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိတ္တံ၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ တသ္မိံ ဃရေ၊ ထိုအိမ်၌။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ ဟတ္ထပါသာ ဝါ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်မှလည်း။ ဃရံ၊ အိမ်ကို။ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ၊ မစွန့်အပ်။
၄၇၉။ နာနာကုလဿ၊ အထူးထူးသော အမျိုး၏။ ဂါမော၊ ရွာသည်။ ပရိက္ခိတ္တော စ၊ အရံရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ယသ္မိံ ဃရေ၊ အကြင်အိမ်၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိတ္တံ၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ တသ္မိံ ဃရေ၊ ထိုအိမ်၌။ သဘာယေ ဝါ၊ သဘင်၌လည်းကောင်း။ ဒွါရမူလေ ဝါ၊ တံခါးရင်း၌လည်းကောင်း။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ ဟတ္ထပါသာ ဝါ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်မှမူလည်း။ သဘာယံ ဝါ၊ သဘင်ကိုလည်းကောင်း။ ဒွါရမူလံ ဝါ၊ တံခါးရင်းကိုလည်းကောင်း။ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ၊ မစွန့်အပ်။ သဘာယံ၊ သဘင်သို့။ ဂစ္ဆန္တေန၊ သွားသော ရဟန်းသည်။ ဟတ္ထပါသေ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထား၍။ သဘာယေ ဝါ၊ သဘင်၌လည်းကောင်း။ ဒွါရမူလေ ဝါ၊ တံခါးရင်း၌လည်းကောင်း။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ ဟတ္ထပါသာ ဝါ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်မှမူလည်း။ သဘာယံ ဝါ၊ သဘင်ကိုလည်းကောင်း။ ဒွါရမူလံ ဝါ၊ တံခါးရင်းကိုလည်းကောင်း။ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ၊ မစွန့်အပ်။ သဘာယေ၊ သဘင်၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထား၍။ သဘာယေ ဝါ၊ သဘင်၌လည်းကောင်း။ ဒွါရမူလေ ဝါ၊ တံခါးရင်း၌လည်းကောင်း။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ ဟတ္ထပါသာ ဝါ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်မှမူလည်း။ သဘာယံ ဝါ၊ သဘင်ကိုလည်းကောင်း။ ဒွါရမူလံ ဝါ၊ တံခါးရင်းကိုလည်းကောင်း။ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ၊ မစွန့်အပ်။ အပရိက္ခိတ္တော၊ အရံမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ယသ္မိံ ဃရေ၊ အကြင်အိမ်၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခတ္တံ၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ တသ္မိံ ဃရေ၊ ထိုအိမ်၌။ ဝတ္တဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ ဟတ္ထပါသာ ဝါ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်မှမူလည်း။ ဃရံ၊ အိမ်ကို။ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ၊ မစွန့်အပ်။
၄၈၀။ ဧကကုလဿ၊ တစ်ဦးသော အမျိုး၏။ နိဝေသနံ၊ အိမ်သည်။ ပရိက္ခိတ္တဉ္စ၊ အရံရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ နာနာဂဗ္ဘာ နာနာဩဝရကာ၊ အထူးထူးသော တိုက်ခန်းတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်အံ့။ အန္တောနိဝေသနေ၊ အိမ်တွင်း၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထား၍။ အန္တောနိဝေသနေ၊ အိမ်တွင်း၌။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ အပရိက္ခိတ္တံ၊ အရံမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ယသ္မိံ ဂဗ္ဘေ၊ အကြင်တိုက်ခန်း၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိတ္တံ၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ တသ္မိံ ဂဗ္ဘေ၊ ထိုတိုက်ခန်း၌။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ ဟတ္ထပါသာ ဝါ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္တပါသ်မှမူလည်း။ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ၊ မစွန့်အပ်။
၄၈၁။ နာနာကုလဿ၊ အထူးထူးသော အမျိုး၏။ နိဝေသနံ၊ အိမ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ပရိက္ခိတ္တဉ္စ၊ အရံရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ နာနာဂဗ္ဘာ နာနာဩဝရကာ၊ အထူးထူးသော တိုက်ခန်းတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်အံ့။ ယသ္မိံ ဂဗ္ဘေ၊ အကြင်တိုက်ခန်း၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိတ္တံ၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ တသ္မိံ ဂဗ္ဘေ၊ ထိုတိုက်ခန်း၌။ ဒွါရမူလေ ဝါ၊ တံခါးရင်း၌လည်း။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ ဟတ္ထပါသာဝါ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်မှမူလည်း။ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ၊ မစွန့်အပ်။ အပရိက္ခိတ္တံ၊ အရံမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ယသ္မိံ ဂဗ္ဘေ၊ အကြင်တိုက်ခန်း၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိတ္တံ၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ တသ္မိံ ဂဗ္ဘေ၊ ထိုတိုက်ခန်း၌။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ ဟတ္ထပါသာ ဝါ၊ နှစ်ထောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်မှမူလည်း။ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ၊ မစွန့်အပ်။
၄၈၂။ ဧကကုလဿ၊ တစ်ဦးသော အမျိုး၏။ ဥဒေါသိတော၊ ဘဏ္ဍာတိုက်သည်။ ပရိက္ခိတ္တော စ၊ အရံရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ နာနာဂဗ္ဘာ နာနာဩဝရကာ၊ အထူးထူးသော တိုက်ခန်းတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်အံ့။ အန္တောဥဒေါသိတေ၊ ဘဏ္ဍာတိုက်၏ အတွင်း၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထား၍။ အန္တောဥဒေါသိတေ၊ ဘဏ္ဍာတိုက်၏ အတွင်း၌။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ အပရိက္ခိတ္တော၊ အရံမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ယသ္မိံ ဂဗ္ဘေ၊ အကြင်တိုက်ခန်း၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိတ္တံ၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ တသ္မိံ ဂဗ္ဘေ၊ ထိုတိုက်ခန်း၌။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ ဟတ္ထပါသာ ဝါ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်မှမူလည်း။ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ၊ မစွန့်အပ်။
၄၈၃။ နာနာကုလဿ၊ အထူးထူးသော အမျိုး၏။ ဥဒေါသိတော၊ ဘဏ္ဍာတိုက်သည်။ ပရိက္ခိတ္တော စ၊ အရံရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ နာနာဂဗ္ဘာ နာနာဩဝရကာ၊ အထူးထူးသော တိုက်ခန်းတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်အံ့။ ယသ္မိံ ဂဗ္ဘေ၊ အကြင်တိုက်ခန်း၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိတ္တံ၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ တသ္မိံ ဂဗ္ဘေ၊ ထိုတိုက်ခန်း၌။ ဒွါရမူလေ ဝါ၊ တံခါးရင်း၌လည်း။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ ဟတ္ထပါသာ ဝါ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်မှမူလည်း။ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ၊ မစွန့်အပ်။ အပရိက္ခိတ္တော၊ အရံမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ယသ္မိံ ဂဗ္ဘေ၊ အကြင်တိုက်ခန်း၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိတ္တံ၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ တသ္မိံ ဂဗ္ဘေ၊ ထိုတိုက်ခန်း၌။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ ဟတ္ထပါသာ ဝါ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်မှမူလည်း။ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ၊ မစွန့်အပ်။
၄၈၄။ ဧကကုလဿ၊ တစ်ဦးသော အမျိုး၏။ အဋ္ဋော၊ ပြအိုးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အန္တောအဋ္ဋေ၊ ပြအိုး၏ အတွင်း၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထား၍။ အန္တောအဋ္ဋေ၊ ပြအိုး၏ အတွင်း၌။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ နာနာကုလဿ၊ အထူးထူးသော အမျိုး၏။ အဋ္ဋော၊ ပြအိုးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ နာနာဂဗ္ဘာ နာနာဩဝရကာ၊ အထူးထူးသော တိုက်ခန်းတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်အံ့။ ယသ္မိံ ဂဗ္ဘေ၊ အကြင်တိုက်ခန်း၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိတ္တံ၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ တသ္မိံ ဂဗ္ဘေ၊ ထိုတိုက်ခန်း၌။ ဒွါရမူလေ ဝါ၊ တံခါးရင်း၌လည်း။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ ဟတ္ထပါသာ ဝါ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်မှမူလည်း။ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ၊ မစွန့်အပ်။
၄၈၅။ ဧကကုလဿ၊ တစ်ဦးသော အမျိုး၏။ မာဠော၊ တန်ဆောင်းဝန်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အန္တောမာဠေ၊ တန်ဆောင်းဝန်း၏ အတွင်း၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထား၍။ အန္တောမာဠေ၊ တန်ဆောင်းဝန်း၏ အတွင်း၌။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ နာနာကုလဿ၊ အထူးထူးသော အမျိုး၏။ မာဠော၊ တန်ဆောင်းဝန်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ နာနာဂဗ္ဘာ နာနာဩဝရကာ၊ အထူးထူးသော တိုက်ခန်းတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်အံ့။ ယသ္မိံ ဂဗ္ဘေ၊ အကြင်တိုက်ခန်း၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိတ္တံ၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ တသ္မိံ ဂဗ္ဘေ၊ ထိုတိုက်ခန်း၌။ ဒွါရမူလေ ဝါ၊ တံခါးရင်း၌လည်း။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ ဟတ္ထပါသာ ဝါ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်မှမူလည်း။ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ၊ မစွန့်အပ်။
၄၈၆။ ဧကကုလဿ၊ တစ်ဦးသော အမျိုး၏။ ပါသာဒေါ၊ ပြာသာဒ်ရှည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အန္တောပါသာဒေ၊ ပြာသာဒ်ရှည် အတွင်း၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထား၍။ အန္တောပါသာဒေ၊ ပြာသာဒ်ရှည်၏ အတွင်း၌။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ နာနာကုလဿ၊ အထူးသော အမျိုး၏။ ပါသာဒေါ၊ ပြာသာဒ်ရှည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့၊
နာနာဂဗ္ဘာ နာနာဩဝရကာ၊ အထူးထူးသော တိုက်ခန်းတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်အံ့။ ယသ္မိံ ဂဗ္ဘေ၊ အကြင်တိုက်ခန်း၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိတ္တံ၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ တသ္မိံ ဂဗ္ဘေ၊ ထိုတိုက်ခန်း၌။ ဒွါရမူလေ ဝါ၊ တံခါးရင်း၌လည်း။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ ဟတ္ထပါသာ ဝါ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်မှမူလည်း။ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ၊ မစွန့်အပ်။
၄၈၇။ ဧကကုလဿ၊ တစ်ဦးသော အမျိုး၏။ ဟမ္မိယံ၊ ပြာသာဒ်ဦးပြည်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အန္တောဟမ္မိယေ၊ ပြာသာဒ်ဦးပြည်း၏ အတွင်း၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထား၍။ အန္တောဟမ္မိယေ၊ ပြာသာဒ်ဦးပြည်း၏ အတွင်း၌။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ နာနာကုလဿ၊ အထူးထူးသော အမျိုး၏။ ဟမ္မိယံ၊ ပြာသာဒ်ဦးပြည်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ နာနာဂဗ္ဘာ နာနာဩဝရကာ၊ အထူးထူးသော တိုက်ခန်းတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်အံ့။ ယသ္မိံ ဂဗ္ဘေ၊ အကြင်တိုက်ခန်း၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိတ္တံ၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ တသ္မိံ ဂဗ္ဘေ၊ ထိုတိုက်ခန်း၌။ ဒွါရမူလေ ဝါ၊ တံခါးရင်း၌လည်း။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ ဟတ္ထပါသာ ဝါ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်မှမူလည်း။ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ၊ မစွန့်အပ်။
၄၈၈။ ဧကကုလဿ၊ တစ်ဦးသော အမျိုး၏။ နာဝါ၊ လှေသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အန္တောနာဝါယ၊ လှေ၏ အတွင်း၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထား၍။ အန္တောနာဝါယ၊ လှေ၏ အတွင်း၌။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ နာနာကုလဿ၊ အထူးထူးသော အမျိုး၏။ နာဝါ၊ လှေသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ နာနာဂဗ္ဘာ နာနာဩဝရကာ၊ အထူးထူးသော တိုက်ခန်းတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်အံ့။ ယသ္မိံ ဂဗ္ဘေ၊ အကြင်တိုက်ခန်း၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိတ္တံ၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ တသ္မိံ ဂဗ္ဘေ၊ ထိုတိုက်ခန်း၌။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ ဟတ္ထပါသာ ဝါ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်မှ မူလည်း။ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ၊ မစွန့်အပ်။
၄၈၉။ ဧကကုလဿ၊ တစ်ဦးသော အမျိုး၏။ သတ္ထော၊ လှည်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ သတ္ထေ၊ လှည်း၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထား၍။ ပုရတော ဝါ၊ ရှေ့၌လည်းကောင်း။ ပစ္ဆတော ဝါ၊ နောက်၌လည်းကောင်း။ သတ္တဗ္ဘန္တရာ၊ ခုနစ် အဗ္ဘန္တရတို့ကို။ န ဝိဇဟိတဗ္ဗာ၊ မစွန့်အပ်ကုန်။ ပဿတော၊ နံပါးမှ။ အဗ္ဘန္တရံ၊ အတွင်းကို။ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ၊ မစွန့်အပ်။ နာနာကုလဿ၊ အထူးထူးသော အမျိုး၏။ သတ္ထော၊ လှည်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ သတ္ထေ၊ လှည်း၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထား၍။ ဟတ္ထပါသာ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်မှ။ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ၊ မစွန့်အပ်။
၄၉၀။ ဧကကုလဿ၊ တစ်ဦးသော အမျိုး၏။ ခေတ္တံ၊ လယ်သည်။ ပရိက္ခိတ္တဉ္စ၊ အရံရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အန္တောခေတ္တေ၊ လယ်၏ အတွင်း၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထား၍။ အန္တောခေတ္တေ၊ လယ်၏ အတွင်း၌။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ အပရိက္ခိတ္တံ၊ အရံမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဟတ္ထပါသာ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်မှ။ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ၊ မစွန့်အပ်။ နာနာကုလဿ၊ အထူးထူးသော အမျိုး၏။ ခေတ္တံ၊ လယ်သည်။ ပရိက္ခိတ္တဉ္စ၊ အရံရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အန္တောခေတ္တေ၊ လယ်၏ အတွင်း၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထား၍။ အန္တောခေတ္တေ၊ လယ်၏ အတွင်း၌။ ဒွါရမူလေ ဝါ၊ တံခါးရင်း၌လည်း။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ ဟတ္ထပါသာ ဝါ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်မှလည်း။ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ၊ မစွန့်အပ်။ အပရိက္ခိတ္တံ၊ အရံမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဟတ္ထပါသာ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်မှ။ န ဝိဇဟိကဗ္ဗံ၊ မစွန့်အပ်။
၄၉၁။ ဧကကုလဿ၊ တစ်ဦးသော အမျိုး၏။ ဓညကရဏံ၊ ကောက်နယ်တလင်းသည်။ ပရိက္ခိတ္တဉ္စ၊ အရံရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အန္တောဓညကရဏေ၊ ကောက်နယ်တလင်း၏ အတွင်း၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထား၍။ အန္တောဓညကရဏေ၊ ကောက်နယ်တလင်း၏ အတွင်း၌။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ အပရိက္ခိတ္တံ၊ အရံမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဟတ္ထပါသာ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်မှ။ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ၊ မစွန့်အပ်။ နာနာကုလဿ၊ အထူးထူးသော အမျိုး၏။ ဓညကရဏံ၊ ကောက်နယ်တလင်းသည်။ ပရိက္ခိတ္တဉ္စ၊ အရံရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အန္တောဓညကရဏေ၊ ကောက်နယ်တလင်း၏ အတွင်း၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထား၍။ အန္တောဓညကရဏေ၊ ကောက်နယ်တလင်း၏ အတွင်း၌။ ဒွါရမူလေ ဝါ၊ တံခါးရင်း၌လည်း။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ ဟတ္ထပါသာ ဝါ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်မှမူလည်း။ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ၊ မစွန့်အပ်။ အပရိက္ခိတ္တံ၊ အရံမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဟတ္ထပါသာ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်မှ။ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ၊ မစွန့်အပ်။
၄၉၂။ ဧကကုလဿ၊ တစ်ဦးသော အမျိုး၏။ အာရာမော၊ အရံသည်။ ပရိက္ခိတ္တော စ၊ အရံရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အန္တောအာရာမေ၊ အရံ၏ အတွင်း၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထား၍။ အန္တောအာရာမေ၊ အရံ၏ အတွင်း၌။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ အပရိက္ခိတ္တော၊ အရံမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဟတ္ထပါသာ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်မှ။ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ၊ မစွန့်အပ်။ နာနာကုလဿ၊ အထူးထူးသော အမျိုး၏။ အာရာမော၊ အရံသည်။ ပရိက္ခိတ္တော စ၊ အရံရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အန္တောအာရာမေ၊ အရံ၏ အတွင်း၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထား၍။ အန္တောအာရာမေ၊ အရံ၏ အတွင်း၌။ ဒွါရမူလေ ဝါ၊ တံခါးရင်း၌လည်း။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ ဟတ္ထပါသာ ဝါ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်မှမူလည်း။ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ၊ မစွန့်အပ်။ အပရိက္ခိတ္တော၊ အရံမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဟတ္ထပါသာ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်မှ။ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ၊ မစွန့်အပ်။
၄၉၃။ ဧကကုလဿ၊ တစ်ဦးသော အမျိုး၏။ ဝိဟာရော၊ ကျောင်းသည်။ ပရိက္ခိတ္တော စ၊ အရံရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အန္တောဝိဟာရေ၊ ကျောင်း၏ အတွင်း၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထား၍။ အန္တောဝိဟာရေ၊ ကျောင်း၏ အတွင်း၌။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ အပရိက္ခိတ္တော၊ အရံမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ယသ္မိံ ဝိဟာရေ၊ အကြင်ကျောင်း၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိတ္တံ၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ တသ္မိံ ဝိဟာရေ၊ ထိုကျောင်း၌။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ ဟတ္ထပါသာ ဝါ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်မှမူလည်း။ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ၊ မစွန့်အပ်။ နာနာကုလဿ၊ အထူးထူးသော အမျိုး၏။ ဝိဟာရော၊ ကျောင်းသည်။ ပရိက္ခိတ္တော စ၊ အရံရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ယသ္မိံ ဝိဟာရေ၊ အကြင်ကျောင်း၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိတ္တံ၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ တသ္မိံ ဝိဟာရေ၊ ထိုကျောင်း၌။ ဒွါရမူလေ ဝါ၊ တံခါးရင်း၌လည်း။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ ဟတ္ထပါသာ ဝါ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်မှမူလည်း။ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ၊ မစွန့်အပ်။ အပရိက္ခိတ္တော၊ အရံမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ယသ္မိံ ဝိဟာရေ၊ အကြင်ကျောင်း၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိတ္တံ၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ တသ္မိံ ဝိဟာရေ၊ ထိုကျောင်း၌။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ ဟတ္ထပါသာ ဝါ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်မှမူလည်း။ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ၊ မစွန့်အပ်။
၄၉၄။ ဧကကုလဿ၊ တစ်ဦးသော အမျိုး၏။ ရုက္ခမူလံ၊ သစ်ပင်ရင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ယံ ရုက္ခမူလံ၊ အကြင်သစ်ပင်ရင်းကို။ မဇ္ဈနှိကေ ကာလေ၊ မွန်းတည့်သော အခါ၌။ သမန္တာ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ ဆာယာ၊ အရိပ်သည်။ ဖရတိ၊ နှံ့၏။ အန္တောဆာယာယ၊ အရိပ်၏ အတွင်း၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထား၍။ အန္တောဆာယာယ၊ အရိပ်၏ အတွင်း၌။ ဝတ္ထဗ္ဗံ၊ နေအပ်၏။ နာနာကုလဿ၊ အထူးထူးသော အမျိုး၏။ ရုက္ခမူလံ၊ သစ်ပင်ရင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဟတ္ထပါသာ၊ နှစ်တောင့်ထွာ ဟတ္ထပါသ်မှ။ န ဝိဇဟိတဗ္ဗံ၊ မစွန့်အပ်။
ဧကူပစာရော၊ တူသော ဥပစာရှိသော။ အဇ္ဈောကာသော နာမ၊ လွင်တီးခေါင် မည်သည်ကား။ အဂါမကေ၊ ရွာမရှိသော။ အရညေ၊ တော၌။ သမန္တာ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ သတ္တဗ္ဘန္တရာ၊ ခုနစ် အဗ္ဘန္တရတို့သည်။ ဧကူပစာရော၊ တူသော ဥပစာမည်၏။ တတော၊ ထိုခုနစ် အဗ္ဘန္တရမှ။ ပရံ၊ တစ်ပါးသော အရပ်၌။ နာနူပစာရော၊ အထူးထူးသော ဥပစာရှိ၏။
၄၉၅။ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာ၊ သမ္မုတိရသော ရဟန်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဝိပ္ပဝုတ္ထေ၊ ညဉ့်ကင်း၍ နေသည်၌။ ဝိပ္ပဝုတ္ထသညီ၊ ညဉ့်ကင်း၍ နေ၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိပ္ပဝသန္တဿ၊ ညဉ့်ကင်း၍ နေသော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်သင့်၏။ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာ၊ သမ္မုတိရသော ရဟန်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဝိပ္ပဝုတ္ထေ၊ ညဉ့်ကင်း၍ နေသည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိပ္ပဝသန္တဿ၊ ညဉ့်ကင်း၍ နေသော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာ၊ သမ္မုတိရသော ရဟန်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဝိပ္ပဝုတ္ထေ၊ ညဉ့်ကင်း၍ နေသည်၌။ အဝိပ္ပဝုတ္ထသညီ၊ ညဉ့်ကင်း၍ မနေဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိပ္ပဝသန္တဿ၊ ညဉ့်ကင်း၍ နေသော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အပစ္စုဒ္ဓဋေ၊ ပစ္စုဒ္ဓိုရ် မပြုအပ်သည်၌။ ပစ္စုဒ္ဓဋသညီ၊ ပစ္စုဒ္ဓိုရ်ပြုအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ အဝိဿဇ္ဇိတေ၊ မစွန့်အပ်သည်၌။ ဝိဿဇ္ဇိတသညီ၊ စွန့်အပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ အနဋ္ဌေ၊ မပျောက်သည်၌။ နဋ္ဌသညီ၊ ပျောက်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ အဝိနဋ္ဌေ၊ မပျက်စီးသည်၌။ ဝိနဋ္ဌသညီ၊ ပျက်စီး၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ အဒဍ္ဎေ၊ မီးမလောင်သည်၌။ ဒဍ္ဎသညီ၊ မီးလောင်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာ၊ သမ္မုတိရသော ရဟန်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ အဝိလုတ္တေ၊ ခိုးသူ မလုယက်သည်၌။ ဝိလုတ္တသညီ၊ ခိုးသူ လုယက်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိပ္ပဝသန္တဿ၊ ညဉ့်ကင်း၍ နေသော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အနိဿဇ္ဇိတွာ၊ မစွန့်မူ၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဝိပ္ပဝုတ္ထေ၊ ညဉ့်ကင်း၍ မနေသည်၌။ ဝိပ္ပဝုတ္ထသညီ၊ ညဉ့်ကင်း၍ နေ၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဝိပ္ပဝုတ္ထေ၊ ညဉ့်ကင်း၍ မနေသည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဝိပ္ပဝုတ္ထေ၊ ညဉ့်ကင်း၍ မနေသည်၌။ အဝိပ္ပဝုတ္ထသညီ၊ ညဉ့်ကင်း၍ မနေဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၄၉၆။ အန္တောအရုဏေ၊ အရုဏ်၏ အတွင်း၌။ ပစ္စုဒ္ဓရတိ၊ ပစ္စုဒ္ဓိရ်ပြုအံ့။ ဝိဿဇ္ဇေတိ၊ စွန့်အံ့။ နဿတိ၊ ပျောက်အံ့။ ဝိနဿတိ၊ ပျက်စီးအံ့။ ဍယှတိ၊ မီးလောင်အံ့။ အစ္ဆိန္ဒိတွာ၊ ခိုးသူ လုယက်၍။ ဂဏှန္တိ၊ ယူကုန်အံ့။ ဝိဿာသံ ဝိဿာသေန၊ အကျွမ်းဝင်သဖြင့်။ ဂဏှန္တိ၊ ယူကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာ၊ ဘိက္ခုသမ္မုတိကို ရခြင်းကြောင့်။ ဝိပ္ပဝသန္တဿ၊ ညဉ့်ကင်း၍ နေသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ဒုတိယံ၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ ဥဒေါသိတသိက္ခာပဒံ၊ ဥဒေါသိတသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁-စီဝရဝဂ်
၃-တတိယကထိနသိက္ခာပုဒ်
၄၉၇။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ အကာလစီဝရံ၊ အခါမဟုတ်သည်၌ ဖြစ်သော သင်္ကန်းသည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကယိရမာနံ၊ ပြုအပ်သည်ရှိသော်။ နပ္ပဟောတိ၊ မလောက်။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ဥဿာပေတွာ၊ မြှောက်၍။ ပုနပ္ပုနံ၊ အထပ်ထပ်။ ဝိမဇ္ဇတိ၊ ပွတ်တိုက်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သေနာသနစာရိကံ၊ ကျောင်းစဉ် ဒေသစာရီကို။ အာဟိဏ္ဍန္တော၊ လှည့်လည်သည်ရှိသော်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ဥဿာပေတွာ၊ မြှောက်၍။ ပုနပ္ပုနံ၊ အထပ်ထပ်။ ဝိမဇ္ဇန္တံ၊ ပွတ်တိုက်သော။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ အဒ္ဒသ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုရဟန်းရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်တော်မူ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်တော်မူပြီး၍။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ဥဿာပေတွာ၊ မြှောက်၍။ ပုနပ္ပုနံ၊ အထပ်ထပ်။ ဝိမဇ္ဇသိ၊ ပွတ်တိုက်သနည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သော။ ဣဒံ အကာလစီဝရံ၊ ဤအခါ မဟုတ်သည်၌ ဖြစ်သော သင်္ကန်းကို။ ကယိရမာနံ၊ ပြုအပ်သည်ရှိသော်။ နပ္ပဟောတိ၊ မလောက်။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ဥဿာပေတွာ၊ မြှောက်၍။ ပုနပ္ပုနံ၊ အထပ်ထပ်။ ဝိမဇ္ဇာမိ၊ ပွတ်တိုက်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တေ၊ သင့်အား။ စီဝရပစ္စာသာ၊ သင်္ကန်းရနိုးခြင်းသည်။ အတ္ထိ ပန၊ ရှိသလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ မိန့်တော်မူအပ်သည်ရှိသော်။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အတ္ထိ၊ ရှိပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အကာလစီဝရံ၊ အခါမဟုတ်သည်၌ ဖြစ်သော သင်္ကန်းကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ ခံ၍။ စီဝရပစ္စာသာ၊ သင်္ကန်းရနိုးခြင်းသည်။ သတိယာ၊ ရှိလတ်သော်။ နိက္ခိပိတုံ၊ ထားစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၄၉၈။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ “အကာလစီဝရံ၊ အခါမဟုတ်သည်၌ ဖြစ်သော သင်္ကန်းကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ ခံ၍။ စီဝရပစ္စာသာ၊ သင်္ကန်းရနိုးခြင်းသည်။ သတိယာ၊ ရှိလတ်သော်။ နိက္ခိပိတုံ၊ ထားစိမ့်သောငှာ။ အနုညာတံ၊ ခွင့်ပြုတော်မူအပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အကာလစီဝရာနိ၊ အခါမဟုတ်သည်၌ ဖြစ်သော သင်္ကန်းတို့ကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ ခံ၍။ အတိရေကမာသံ၊ တစ်လထက် အလွန်။ နိက္ခိပန္တိ၊ ထားကုန်၏။ တာနိ စီဝရာနိ၊ ထိုသင်္ကန်းတို့သည်။ စီဝရဝံသေ၊ သင်္ကန်းတန်းဝါး၌။ ဘဏ္ဍိကာဗဒ္ဓါနိ၊ အထုပ်ကို ပြု၍ ဖွဲ့အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ တိဋ္ဌန္တိ၊ တည်ကုန်၏။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ သေနာသနစာရိကံ၊ ကျောင်းစဉ် ဒေသစာရီကို။ အာဟိဏ္ဍန္တော၊ လှည့်လည်သည်ရှိသော်။ စီဝရဝံသေ၊ သင်္ကန်းတန်းဝါး၌။ ဘဏ္ဍိကာဗဒ္ဓါနိ၊ အထုပ်ကို ပြု၍ ဖွဲ့အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ တိဋ္ဌန္တေ၊ တည်ကုန်သော။ တာနိ စီဝရာနိ၊ ထိုသင်္ကန်းတို့ကို။ အဒ္ဒသာ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်သောကြောင့်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယာနိ စီဝရာနိ၊ အကြင်သင်္ကန်းတို့သည်။ စီဝရဝံသေ၊ သင်္ကန်းတန်းဝါး၌။ ဘဏ္ဍိကာဗဒ္ဓါနိ၊ အထုပ်ကို ပြု၍ ဖွဲ့အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ တိဋ္ဌန္တိ၊ တည်ကုန်၏။ ဣမာနိ စီဝရာနိ၊ ဤသင်္ကန်းတို့သည်။ ကဿ၊ အဘယ်သူ၏။ စီဝရာနိ၊ သင်္ကန်းတို့နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ အကာလစီဝရာနိ၊ အခါ မဟုတ်သည်၌ ဖြစ်သော သင်္ကန်းတို့ကို။ စီဝရပစ္စာသာ၊ သင်္ကန်း ရနိုးခြင်း ရှိသောကြောင့်။ နိက္ခိတ္တာနိ၊ ထားအပ်ကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဣမာနိ စီဝရာနိ၊ ဤသင်္ကန်းတို့ကို။ ကီဝစိရံ၊ အဘယ်မျှလောက် ကြာမြင့်အောင်။ နိက္ခိတ္တာနိ ပန၊ ထားအပ်ကုန်အံ့နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အတိရေကမာသံ၊ တစ်လထက် အလွန်။ နိက္ခိတ္တာနိ၊ ထားအပ်ကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အကာလစီဝရံ၊ အခါ မဟုတ်သည်၌ ဖြစ်သော သင်္ကန်းကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ ခံ၍။ အတိရေကမာသံ၊ တစ်လထက် အလွန်။ နိက္ခိပိဿန္တိ နာမ၊ ထားကုန်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အကာလစီဝရံ၊ အခါ မဟုတ်သည်၌ ဖြစ်သော သင်္ကန်းကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ ခံ၍။ အတိရေကမာသံ၊ တစ်လထက် အလွန်။ နိက္ခိပန္တိ၊ ထားကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တေ မောဃပုရိသာ၊ ထိုမဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးဖြစ်ကုန်သော ယောကျ်ားတို့သည်။ အကာလစီဝရံ၊ အခါ မဟုတ်သည်၌ ဖြစ်သော သင်္ကန်းကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ ခံ၍။ အတိရေကမာသံ၊ တစ်လထက် အလွန်။ နိက္ခိပိဿန္တိ နာမ၊ ထားကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၄၉၉။ “ဘိက္ခုနာ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ စီဝရသ္မိံ၊ သင်္ကန်းသည်။ နိဋ္ဌိတ နိဋ္ဌိတေ၊ ပြီးပြီးသည်ရှိသော်။ ကထိနေ၊ ကထိန်ကို။ ဥဗ္ဘတသ္မိံ၊ နုတ်အပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ ဘိက္ခုနော ပနေဝ၊ ရဟန်းအားသာလျှင်။ အကာလစီဝရံ၊ အခါ မဟုတ်သည်၌ ဖြစ်သော သင်္ကန်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇေယျ၊ ဖြစ်ငြားအံ့။ အာကင်္ခမာနေန၊ အလိုရှိသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗံ၊ ခံအပ်၏။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ ခံပြီး၍။ ခိပ္ပမေဝ၊ လျင်စွာသာလျှင်။ ကာရေတဗ္ဗံ၊ ပြုစေအပ်၏။ ပါရိပူရိ၊ ပြည့်စုံခြင်းသည်။ နောစဿ နော စေ အဿ၊ အကယ်၍ မဖြစ်ငြားအံ့။ မာသပရမံ၊ တစ်လ အတိုင်းအရှည်။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဦနဿ၊ ယုတ်သော သင်္ကန်းကို။ ပါရိပူရိယာ၊ ပြည့်စုံခြင်းအကျိုးငှာ။ ပစ္စာသာယ၊ သင်္ကန်း ရနိုးခြင်းသည်။ သတိယာ၊ ရှိခဲ့သော်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ နိက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ ထားအပ်၏။ တတော၊ ထိုတစ်လ အတိုင်းအရှည်ထက်။ ဥတ္တရိ၊ အလွန်။ စေ နိက္ခိပေယျ၊ အကယ်၍ ထားငြားအံ့။ ပစ္စာသာယ၊ သင်္ကန်း ရနိုးခြင်းသည်။ သတိယာပိ၊ ရှိခဲ့သော်လည်း။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၅၀၀။ နိဋ္ဌိတစီဝရသ္မိန္တိ၊ နိဋ္ဌိတစီဝရသ္မိံ- ဟူသည်ကား။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းသည်။ ကတံ ဝါ၊ ပြုအပ်ပြီးသည်လည်းကောင်း။ နဋ္ဌံ ဝါ၊ ပျောက်သည်လည်းကောင်း။ ဝိနဋ္ဌံ ဝါ၊ ပျက်စီးသည်လည်းကောင်း။ အဍ္ဎံ ဝါ၊ မီးလောင်သည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စီဝရာသာ၊ သင်္ကန်း ရနိုးခြင်းသည်။ ဥပစ္ဆိန္နာ ဝါ၊ ပြတ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥဗ္ဘတသ္မိံ ကထိနေတိ၊ ဥဗ္ဘတသ္မိံ ကထိနေ- ဟူသည်ကား။ အဋ္ဌန္နံ၊ ရှစ်ပါးကုန်သော။ မာတိကာနံ၊ မာတိကာတို့တွင်။ အညတရာယ၊ တစ်ပါးပါးသော။ မာတိကာယ၊ မာတိကာဖြင့်။ ဥဗ္ဘတံ၊ နုတ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃေန ဝါ၊ သံဃာသည်လည်း။ အန္တရာ၊ အကြား၌။ ဥဗ္ဘတံ၊ နုတ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အကာလစီဝရံ နာမ၊ အကာလစီဝရ မည်သည်ကား။ ကထိနေ၊ ကထိန်ကို။ အနတ္ထတေ၊ မခင်းအပ်သည်ရှိသော်။ ဧကာဒသမာသေ၊ တစ်ဆယ့်တစ်လ၌။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သော သင်္ကန်းတည်း။ ကထိနေ၊ ကထိန်ကို။ အတ္ထတေ၊ ခင်းအပ်သည်ရှိသော်။ သတ္တမာသေ၊ ခုနစ်လ၌။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သော သင်္ကန်းတည်း။ ကာလေပိ၊ သင်္ကန်းကာလ၌လည်း။ အာဒိဿ၊ ရည်၍။ ဒိန္နံ၊ လှူအပ်၏။ ဧတံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းသည်။ အကာလစီဝရံ နာမ၊ အကာလစီဝရ မည်၏။
ဥပ္ပဇ္ဇေယျာတိ၊ ဥပ္ပဇ္ဇေယျ- ဟူသည်ကား။ သံဃတော ဝါ၊ သံဃာမှလည်းကောင်း။ ဂဏတော ဝါ၊ ဂိုဏ်းမှလည်းကောင်း။ ဉာတိတော ဝါ၊ ဆွေမျိုးမှလည်းကောင်း။ မိတ္တတော ဝါ၊ အဆွေခင်ပွန်းမှလည်းကောင်း။ ပံသုကူလံ ဝါ၊ ပံ့သကူသင်္ကန်းသည်လည်းကောင်း။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဓနေန ဝါ၊ ဥစ္စာဖြင့်လည်းကောင်း။ ဥပ္ပဇ္ဇေယျ၊ ဖြစ်ငြားအံ့။
အာကင်္ခမာနေနာတိ၊ အာကင်္ခမာနေန- ဟူသည်ကား။ ဣစ္ဆမာနေန၊ အလိုရှိသော ရဟန်းသည်။ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗံ၊ ခံအပ်၏။
ပဋိဂ္ဂဟေတွာ ခိပ္ပမေဝ ကာရေတဗ္ဗန္တိ၊ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ ခိပ္ပမေဝ ကာရေတဗ္ဗံ- ဟူသည်ကား။ ဒသာဟာ၊ ဆယ်ရက်အတွင်း၌။ ကာရေတဗ္ဗံ၊ ပြုစေအပ်၏။
နော စဿ ပါရိပူရီတိ၊ နော စဿ ပါရိပူရိ- ဟူသည်ကား။ ကယိရမာနံ၊ ပြုအပ်သည်ရှိသော်။ နပ္ပဟောတိ၊ မလောက်။
မာသပရမံ တေန ဘိက္ခုနာ တံ စီဝရံနိက္ခပိတဗ္ဗန္တိ၊ မာသပရမံ တေန ဘိက္ခုနာ တံ စီဝရံ နိက္ခိပိတဗ္ဗံ- ဟူသည်ကား။ မာသပရမတာ မာသပရမတာယ၊ တစ်လအတိုင်း အရှည်ဖြင့်။ နိက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ ထားအပ်၏။
ဦနဿ ပါရိပူရိယာတိ၊ ဦနဿ ပါရိပူရိယာ- ဟူသည်ကား။ ဦနဿ၊ ယုတ်သော သင်္ကန်းကို။ ပါရိပူရတ္ထာယ၊ ပြည့်စုံခြင်း အကျိုးငှာ။
သတိယာ ပစ္စာသာယာတိ၊ သတိယာ ပစ္စာသာယ- ဟူသည်ကား။ သံဃတော ဝါ၊ သံဃာမှလည်းကောင်း။ ဂဏတော ဝါ၊ ဂိုဏ်းမှလည်းကောင်း။ ဉာတိတော ဝါ၊ ဆွေမျိုးမှလည်းကောင်း။ မိတ္တတော ဝါ၊ အဆွေခင်ပွန်းမှလည်းကောင်း။ ပံသုကူလံ ဝါ၊ ပံ့သကူသင်္ကန်းသည်လည်းကောင်း။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဓနေန ဝါ၊ ဥစ္စာဖြင့်လည်းကောင်း။ ပစ္စာသာ၊ ရနိုးခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တတော စေ ဥတ္တရိ နိက္ခိပေယျ သတိယာပိ ပစ္စသာယာတိ၊ တတော စေ ဥတ္တရိ နိက္ခိပေယျ သတိယာပိ ပစ္စာသာယ- ဟူသည်ကား။ မူလစီဝရေ၊ မူလသင်္ကန်းသည်။ တဒဟုပ္ပန္နေ၊ ထိုနေ့၌ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ပစ္စာသာစီဝရံ၊ ရနိုးခြင်း ရှိသော သင်္ကန်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဒသာဟာ၊ ဆယ်ရက်အတွင်း၌။ ကာရေတဗ္ဗံ၊ ပြုစေအပ်၏။ မူလစီဝရေ၊ မူလသင်္ကန်းသည်။ ဒွီဟုပ္ပန္နေ၊ နှစ်ရက်မြောက်သော နေ့၌ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ပစ္စာသာစီဝရံ၊ ရနိုးခြင်း ရှိသော သင်္ကန်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဒသာဟာ၊ ဆယ်ရက်အတွင်း၌။ ကာရေတဗ္ဗံ၊ ပြုစေအပ်၏။ မူလစီဝရေ၊ မူလ သင်္ကန်းသည်။ တီဟုပ္ပန္နေ၊ သုံးရက်မြောက်သော နေ့၌ဖြစ်သည်ရှိသော်၊ ။ပ။ စတူဟုပ္ပန္နေ၊ လေးရက်မြောက်သော နေ့၌ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ပဉ္စာဟုပ္ပန္နေ၊ ငါးရက်မြောက်သော နေ့၌ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ဆာဟုပ္ပန္နေ၊ ခြောက်ရက်မြောက်သော နေ့၌ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သတ္တာဟုပ္ပန္နေ၊ ခုနစ်ရက်မြောက်သော နေ့၌ ဖြစ်သည်ရှိသော်။
အဋ္ဌာဟုပ္ပန္နေ၊ ရှစ်ရက်မြောက်သော နေ့၌ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ နဝါဟုပ္ပန္နေ၊ ကိုးရက်မြောက်သော နေ့၌ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ မူလစီဝရေ၊ မူလသင်္ကန်းသည်။ ဒသာဟုပ္ပန္နေ၊ ဆယ်ရက်မြောက်သော နေ့၌ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ပစ္စာသာစီဝရံ၊ ရနိုးခြင်း ရှိသော သင်္ကန်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဒသာဟာ၊ ဆယ်ရက်အတွင်း၌။ ကာရေတဗ္ဗံ၊ ပြုစေအပ်၏။ ဧကာဒသေ၊ တစ်ဆယ့်တစ်ရက်နေ့၌။ ဥပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်၊ ။ပ။ ဒွါဒသေ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်ရက်နေ့၌။ ဥပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ တေရသေ၊ တစ်ဆယ့်သုံးရက်နေ့၌။ ဥပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ စုဒ္ဒသေ၊ တစ်ဆယ့်လေးရက်နေ့၌။ ဥပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ပန္နရသေ၊ တစ်ဆယ့်ငါးရက်နေ့၌။ ဥပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သောဠသေ၊ တစ်ဆယ့်ခြောက်ရက်နေ့၌။ ဥပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သတ္တရသေ၊ တစ်ဆယ့်ခုနစ်ရက်နေ့၌။ ဥပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။အဋ္ဌာရသေ- တစ်ဆယ့်ရှစ်ရက်နေ့၌။ ဥပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ဧကူနဝီသေ၊ တစ်ဆယ့်ကိုးရက်နေ့၌။ ဥပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ မူလစီဝရေ၊ မူလသင်္ကန်းသည်။ ဝီသေ၊ အရက်နှစ်ဆယ်နေ့၌။ ဥပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ပစ္စာသာစီဝရံ၊ ရနိုးခြင်း ရှိသော သင်္ကန်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဒသာဟာ၊ ဆယ်ရက်အတွင်း၌။ ကာရေတဗ္ဗံ၊ ပြုစေအပ်၏။ မူလစီဝရေ၊ မူလသင်္ကန်းသည်။ ဧကဝီသေ၊ နှစ်ဆယ့်တစ်ရက်နေ့၌။ ဥပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ပစ္စာသာစီဝရံ၊ ရနိုးခြင်း ရှိသော သင်္ကန်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်အံ့။ နဝါဟာ၊ ကိုးရက်အတွင်း၌။ ကာရေတဗ္ဗံ၊ ပြုစေအပ်၏။ ဒွါဝီသေ၊ နှစ်ဆယ့်နှစ်ရက်နေ့၌။ ဥပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်၊ ။ပ။ တေဝီသေ၊ နှစ်ဆယ့်သုံးရက်နေ့၌။ ဥပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ စတုဝီသေ၊ နှစ်ဆယ့်လေးရက်နေ့၌။ ဥပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ပဉ္စဝီသေ၊ နှစ်ဆယ့်ငါးရက်နေ့၌။ ဥပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ဆဗ္ဗီသေ၊ နှစ်ဆယ့်ခြောက်ရက်နေ့၌။ ဥပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ စတုဟာ၊ လေးရက်အတွင်း၌။ ကာရေတဗ္ဗံ၊ ပြုစေအပ်၏။ သတ္တဝီသေ၊ နှစ်ဆယ့်ခုနစ်ရက်နေ့၌။ ဥပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ အဋ္ဌဝီသေ၊ နှစ်ဆယ့်ရှစ်ရက်နေ့၌။ ဥပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ မူလစီဝရေ၊ မူလသင်္ကန်းသည်။ ဧကူနတိံသေ၊ နှစ်ဆယ့်ကိုးရက်နေ့၌။ ဥပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ပစ္စာသာစီဝရံ၊ ရနိုးခြင်း ရှိသော သင်္ကန်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဧကာဟံ၊ တစ်ရက်အတွင်း၌။ ကာရေတဗ္ဗံ၊ ပြုစေအပ်၏။ မူလစီဝရေ၊ မူလသင်္ကန်းသည်။ တိံသေ၊ သုံးဆယ်ရက်နေ့၌။ ဥပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ပစ္စာသာစီဝရံ၊ ရနိုးခြင်း ရှိသော သင်္ကန်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်အံ့။ တဒဟေဝ၊ ထိုနေ့၌ပင်လျှင်။ အဓိဋ္ဌာတဗ္ဗံ၊ အဓိဋ္ဌာန်တင်အပ်၏။ ဝိကပ္ပေတဗ္ဗံ၊ ဝိကပ္ပနာပြုအပ်၏။ ဝိဿဇ္ဇေတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ နော စေ အဓိဋ္ဌေယျ ဝါ၊ အဓိဋ္ဌာန်လည်း မတင်ငြားအံ့။ နော စေ ဝိကပ္ပေယျ ဝါ၊ ဝိကပ္ပနာလည်း မပြုငြားအံ့။ နော စေ ဝိဿဇ္ဇေယျ ဝါ၊ စွန့်မူလည်း မစွန့်ငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ အဓိဋ္ဌာန်မတင် ဝိကပ္ပနာမပြု မစွန့်သည်ရှိသော်။ ဧကတိံသေ၊ သုံးဆယ့်တစ်ရက်နေ့၌။ အရုဏုဂ္ဂမနေ၊ အရုဏ်တက်သည်ရှိသော်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ ဂဏဿ ဝါ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဣဒံ အကာလစီဝရံ၊ ဤအခါ မဟုတ်သည်၌ ဖြစ်သော သင်္ကန်းကို။ မာသာတိက္ကန္တံ၊ တစ်လကို လွန်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျုံ၊ ပေးကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ အာယသ္မတော၊ အရှင့်အား။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
ဝိသဘာဂေ၊ သဘော မတူသော။ မူလစီဝရေ၊ မူလသင်္ကန်းသည်။ ဥပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ပစ္စာသာစီဝရံ၊ ရနိုးခြင်း ရှိသော သင်္ကန်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်အံ့။ ရတ္တိယော စ၊ ညဉ့်တို့သည်လည်း။ သေသာ၊ ကြွင်းကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်အံ့။ အကာမာ၊ အလိုမရှိဘဲ။ န ကာရေတဗ္ဗံ၊ မပြုစေအပ်။
၅၀၁။ မာသာတိက္ကန္တေ၊ တစ်လကို လွန်သည်၌။ အတိက္ကန္တသညီ၊ လွန်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ နိက္ခိပန္တဿ၊ ထားသော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ မာသာတိက္ကန္တေ၊ တစ်လကို လွန်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ နိက္ခပန္တဿ၊ ထားသော ရဟန်းအား။ နိသဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ မာသာတိက္ကန္တေ၊ တစ်လကို လွန်သည်၌။ အနတိက္ကန္တသညီ၊ မလွန်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ နိက္ခိပန္တဿ၊ ထားသော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အနဓိဋ္ဌိတေ၊ အဓိဋ္ဌာန် မတင်အပ်သည်၌။ အဓိဋ္ဌိတသညီ၊ အဓိဋ္ဌာန် တင်အပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ အဝိကပ္ပိတေ၊ ဝိကပ္ပနာ မပြုအပ်သည်၌။ ဝိကပ္ပိတသညီ၊ ဝိကပ္ပနာ ပြုအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဝိဿဇ္ဇိတေ၊ မစွန့်အပ်သည်၌။ ဝိဿဇ္ဇိတသညီ၊ စွန့်အပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အနဋ္ဌေ၊ မပျောက်သည်၌။ နဋ္ဌသညီ၊ ပျောက်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဝိနဋ္ဌေ၊ မပျက်စီးသည်၌။ ဝိနဋ္ဌသညီ၊ ပျက်စီး၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဒဍ္ဎေ၊ မီးမလောင်သည်၌။ ဒဍ္ဎသညီ၊ မီးလောင်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဝိလုတ္တေ၊ ခိုးသူ မလုယက်သည်၌။ ဝိလုတ္တသညီ၊ ခိုးသူလုယက်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ နိက္ခိပန္တဿ၊ ထားသော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အနိဿဇ္ဇိတွာ၊ မစွန့်မူ၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မာသာနတိက္ကန္တေ၊ တစ်လကို မလွန်သည်၌။ အတိက္ကန္တသညီ၊ လွန်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မာသာနတိက္ကန္တေ၊ တစ်လကို မလွန်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံးမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မာသာနတိက္ကန္တေ၊ တစ်လကို မလွန်သည်၌။ အနတိက္ကန္တသညီ၊ မလွန်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၅၀၂။ အန္တောမာသေ၊ တစ်လ၏ အတွင်း၌။ အဓိဋ္ဌေတိ၊ အဓိဋ္ဌာန်တင်အံ့။ ဝိကပ္ပေတိ၊ ဝိကပ္ပနာပြုအံ့။ ဝိဿဇ္ဇေတိ၊ စွန့်အံ့။ နဿတိ၊ ပျောက်အံ့။ ဝိနဿတိ၊ ပျက်စီးအံ့။ ဍယှတိ၊ မီးလောင်အံ့။ အစ္ဆိန္ဒိတွာ၊ ခိုးသူ လုယက်၍။ ဂဏှန္တိ၊ ယူကုန်အံ့။ ဝိဿာသံ ဝိဿာသေန၊ အကျွမ်းဝင်သဖြင့်။ ဂဏှန္တိ၊ ယူကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တတိယကထိနသိက္ခာပဒံ၊ သုံးခုမြောက်သော ကထိနသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁-စီဝရဝဂ်
၄-ပုရာဏစီဝရသိက္ခာပုဒ်
၅၀၃။ “တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော ဥဒါယိဿ၊ အရှင်ဥဒါယီ၏။ ပုရာဏဒုတိယိကာ၊ မယားဟောင်းသည်။ ဘိက္ခုနီသု၊ ရဟန်းမိန်းမတို့၌။ ပဗ္ဗဇိတာ၊ ရဟန်းပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ အာယသ္မတော ဥဒါယိဿ၊ အရှင်ဥဒါယီ၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ အဘိက္ခဏံ၊ မပြတ်။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာ၏။ အာယသ္မာပိ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်လည်း။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမ၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ အဘိက္ခဏံ၊ မပြတ်။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမ၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဘတ္တဝိဿဂ္ဂံ၊ ဆွမ်းစားခြင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ ပုဗ္ဗဏှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သာ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုရဟန်းမိန်းမရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမ၏။ ပုရတော၊ ရှေ့၌။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ဝိဝရိတွာ၊ ဖွင့်၍။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ သာ ပိ ခေါ ဘိက္ခုနီ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်လည်း။ အာယသ္မတော ဥဒါယိဿ၊ အရှင်ဥဒါယီ၏။ ပုရတော၊ ရှေ့၌။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ဝိဝရိတွာ၊ ဖွင့်၍။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ သာရတ္တော၊ ပြင်းစွာ တပ်သည်ဖြစ်၍။ တဿာ ဘိက္ခုနိယာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမ၏။ အင်္ဂဇာတံ၊ အင်္ဂါဇာတ်ကို။ ဥပနိဇ္ဈာယိ၊ တစိမ့်စိမ့်ကြည့်၏။ တဿ၊ ထိုဥဒါယီအား။ အသုစိ၊ သုက်သည်။ မုစ္စိ၊ လွတ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ တံ ဘိက္ခုနိံ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမကို။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ ဂစ္ဆ၊ သွားချေ။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ အာဟရ၊ ဆောင်ချေ။ အန္တရဝါသကံ၊ သင်းပိုင်ကို။ ဓောဝိဿာမိ၊ ဖွပ်လျှော်အံ့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အယျ၊ အရှင်။ အာဟရ၊ ဆောင်ခဲ့။ အဟမေဝ၊ အကျွန်ုပ်သည်သာလျှင်။ ဓောဝိဿာမိ၊ ဖွပ်လျှော်ပါအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ တံ အသုစိံ၊ ထိုသုက်ကို။ ဧကဒေသံ၊ တစ်စိတ်ကို။ မုခေန၊ ခံတွင်းဖြင့်။ အဂ္ဂဟေသိ၊ စုပ်၏။ ဧကဒေသံ၊ တစ်စိတ်ကို။ အင်္ဂဇာတေ၊ အင်္ဂါဇာတ်၌။ ပက္ခိပိ၊ ထည့်၏။ သာ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမသည်။ တေန၊ ထိုသုက်ကို စုပ်ခြင်း ထည့်ခြင်းကြောင့်။ ဂဗ္ဘံ၊ ကိုယ်ဝန်ကို။ ဂဏှိ၊ ယူ၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “အယံ ဘိက္ခုနီ၊ ဤရဟန်းမိန်းမသည်။ အဗြဟ္မစာရိနီ၊ မမြတ်သော မေထုန်အကျင့်ကို ကျင့်၏။ ဂဗ္ဘိနီ၊ ကိုယ်ဝန်ကို ဆောင်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ “အယျေ၊ အရှင်မတို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အဗြဟ္မစာရိနီ၊ မမြတ်သော မေထုန်အကျင့်ကို ကျင့်သည်။ န၊ မဟုတ်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ပြောကြား၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျော ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမအား။ ပုရာဏစီဝရံ၊ သင်္ကန်းဟောင်းကို။ ဓောဝါပေဿတိ နာမ၊ ဖွပ်လျှော်စေဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းယောကျ်ားတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ အလိုနည်းကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ ပုရာဏစီဝရံ၊ သင်္ကန်းဟောင်းကို။ ဓောဝါပေဿတိ နာမ၊ ဖွပ်လျှော်စေဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ၊ အရှင်ဥဒါယီကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏၊ ။ပ။ “ဥဒါယိ၊ ဥဒါယီ။ တွံ၊ သင်သည်။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ ပုရာဏစီဝရံ၊ သင်္ကန်းဟောင်းကို။ ဓောဝါပေသိ၊ ဖွပ်လျှော်စေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဥဒါယိ၊ ဥဒါယီ။ တေ၊ သင်နှင့်။ ဉာတိကာ၊ အဆွေတော်လေသလော၊” အညာတိကာ၊ အဆွေမတော်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အညာတိကာ၊ အဆွေမတော်ပါ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ အညာတိကော၊ အဆွေမတော်သော။ တွံ၊ သင်သည်။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော မိန်းမ၏။ ပတိရူပံ ဝါ၊ သင့်တင့်သည်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပတိရူပံ ဝါ၊ မသင့်တင့်သည်ကိုလည်းကောင်း။ ပါသာဒိကံ ဝါ၊ ကြည်ညိုဖွယ် ရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ အပါသာဒိကံ ဝါ၊ ကြည်ညိုဖွယ် မရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ န ဇာနာတိ၊ မသိ။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ တွံ၊ သင်သည်။ တတ္ထ၊ ထိုသို့မသိဘဲလျက်။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ ပုရာဏစီဝရံ၊ သင်္ကန်းဟောင်းကို။ ဓောဝါပေဿသိ နာမ၊ ဖွပ်လျှော်စေဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၅၀၄။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမအား။ ပုရာဏစီဝရံ၊ သင်္ကန်းဟောင်းကို။ ဓောဝါပေယျ ဝါ၊ ဖွပ်လျှော်မူလည်း ဖွပ်လျှော်စေငြားအံ့။ ရဇာပေယျ ဝါ၊ ဆိုးမူလည်း ဆိုးစေငြားအံ့။ အာကောဋာပေယျ ဝါ၊ နယ်မူလည်း နယ်စေငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၅၀၅။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပန- ဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်၊ ။ပ။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား၊ ။ပ။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခု- ဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
အညာတိကာ နာမ၊ အညာတိကာ မည်သည်ကား။ မာတိတော ဝါ၊ အမိမှလည်းကောင်း။ ပိတိတော ဝါ၊ အဘမှလည်းကောင်း။ ယာ၀ သတ္တမာ ပိတာမဟယုဂါ၊ ခုနစ်ဆက်မြောက်သော ဘိုးဘေး အဆက်တိုင်အောင်။ အသမ္ဗဒ္ဓါ၊ မစပ်သော မိန်းမတည်း။
ဘိက္ခုနီ နာမ၊ ရဟန်းမိန်းမ မည်သည်ကား။ ဥဘတောသံဃေ၊ နှစ်ပါးစုံသော ရဟန်းယောကျ်ားသံဃာ ရဟန်းမိန်းမသံဃာ၌။ ဥပသမ္ပန္နာ၊ ပဉ္စင်းခံသော မိန်းမတည်း။
သကိံ၊ တစ်ကြိမ်။ နိဝတ္ထံပိ၊ ဝတ်ဖူးသော သင်္ကန်းသည်လည်းကောင်း။ သကိံ၊ တစ်ကြိမ်။ ပါရုတံပိ၊ ရုံဖူးသော သင်္ကန်းသည်လည်းကောင်း။ ပုရာဏစီဝရံ နာမ၊ သင်္ကန်းဟောင်း မည်၏။
ဓောဝ၊ ဖွပ်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓောတံ၊ ဖွပ်အပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ရဇ၊ ဆိုးလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ရတ္တံ၊ ဆိုးအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာကောဋေဟိ၊ နယ်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သကိံ၊ တစ်ကြိမ်။ ပါဏိပ္ပဟာရံ ဝါ၊ လက်ဖြင့် ပုတ်ခတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ မုဂ္ဂရပ္ပဟာရံ ဝါ၊ ဆောက်ပုတ်ဖြင့် ရိုက်ခတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဒိန္နေ၊ ပေးအပ်သည်ရှိသော်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ ဂဏဿ ဝါ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣဒံ ပုရာဏစီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းဟောင်းကို။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ ဓောဝါပိတံ၊ ဖွပ်စေအပ်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ ပုရာဏစီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းဟောင်းကို။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျုံ၊ ပေးကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ အာယသ္မတော၊ အရှင့်အား။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
၅၀၆။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော ရဟန်းမိန်းမကို။ အညာတိကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုရာဏစီဝရံ၊ သင်္ကန်းဟောင်းကို။ ဓောဝါပေတိ၊ ဖွပ်လျှော်စေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော ရဟန်းမိန်းမကို။ အညာတိကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုရာဏစီဝရံ၊ သင်္ကန်းဟောင်းကို။ ဓောဝါပေတိ၊ ဖွပ်လျှော်စေအံ့။ ရဇာပေတိ၊ ဆိုးစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ နိဿဂ္ဂိအာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော ရဟန်းမိန်းမကို။ အညာတိကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုရာဏစီဝရံ၊ သင်္ကန်းဟောင်းကို။ ဓောဝါပေတိ၊ ဖွပ်လျှော်စေအံ့။ အာကောဋာပေတိ၊ နယ်စေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ နိဿဂ္ဂိအာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော ရဟန်းမိန်းမကို။ အညာတိကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုရာဏစီဝရံ၊ သင်္ကန်းဟောင်းကို။ ဓောဝါပေတိ၊ ဖွပ်လျှော်စေအံ့။ ရဇာပေတိ၊ ဆိုးစေအံ့။ အာကောဋာပေတိ၊ နယ်စေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ နိဿဂ္ဂိအာပတ်နှင့်တကွ။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော ရဟန်းမိန်းမကို။ အညာတိကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုရာဏစီဝရံ၊ သင်္ကန်းဟောင်းကို။ ရဇာပေတိ၊ ဆိုးစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော ရဟန်းမိန်းမကို။ အညာတိကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုရာဏစီဝရံ၊ သင်္ကန်းဟောင်းကို။ ရဇာပေတိ၊ ဆိုးစေအံ့။ အာကောဋာပေတိ၊ နယ်စေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ နိဿဂ္ဂိအာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော ရဟန်းမိန်းမကို။ အညာတိကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုရာဏစီဝရံ၊ သင်္ကန်းဟောင်းကို။ ရဇာပေတိ၊ ဆိုးစေအံ့။ ဓောဝါပေတိ၊ ဖွပ်လျှော်စေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ နိဿဂ္ဂိအာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော ရဟန်းမိန်းမကို။ အညာတိကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုရာဏစီဝရံ၊ သင်္ကန်းဟောင်းကို။ ရဇာပေတိ၊ ဆိုးစေအံ့။ အာကောဋာပေတိ၊ နယ်စေအံ့။ ဓောဝါပေတိ၊ ဖွပ်လျှော်စေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ နိဿဂ္ဂိအာပတ်နှင့်တကွ။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော ရဟန်းမိန်းမကို။ အညာတိကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုရာဏစီဝရံ၊ သင်္ကန်းဟောင်းကို။ အာကောဋာပေတိ၊ နယ်စေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော ရဟန်းမိန်းမကို။ အညာတိကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုရာဏစီဝရံ၊ သင်္ကန်းဟောင်းကို။ အာကောဋာပေတိ၊ နယ်စေအံ့။ ဓောဝါပေတိ၊ ဖွပ်လျှော်စေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ နိဿဂ္ဂိအာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော ရဟန်းမိန်းမကို။ အညာတိကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုရာဏစီဝရံ၊ သင်္ကန်းဟောင်းကို။ အာကောဋာပေတိ၊ နယ်စေအံ့။ ရဇာပေတိ၊ ဆိုးစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ နိဿဂ္ဂိအာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော ရဟန်းမိန်းမကို။ အညာတိကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုရာဏစီဝရံ၊ သင်္ကန်းဟောင်းကို။ အာကောဋာပေတိ၊ နယ်စေအံ့။ ဓောဝါပေတိ၊ ဖွပ်လျှော်စေအံ့။ ရဇာပေတိ၊ ဆိုးစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ နိဿဂ္ဂိအာပတ်နှင့်တကွ။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော ရဟန်းမိန်းမ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော ရဟန်းမိန်းမ၌။ ဉာတိကသညီ၊ အဆွေတော်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော ရဟန်း၏။ ပုရာဏစီဝရံ၊ သင်္ကန်းဟောင်းကို။ ဓောဝါပေတိ၊ ဖွပ်လျှော်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။နိသီဒနပစ္စတ္ထရဏံ- နိသီဒိုင်အိပ်ရာခင်းကို။ ဓောဝါပေတိ၊ ဖွပ်လျှော်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧကတောဥပသမ္ပန္နာယ၊ တစ်ဖက်သော သံဃာ၌ ပဉ္စင်းခံသော ရဟန်းမိန်းမကို။ ဓောဝါပေတိ၊ ဖွယ်လျှော်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉာတိကာယ၊ အဆွေတော်သော ရဟန်းမိန်းမကို။ အညာတိကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဓောဝါပေတိ၊ ဖွပ်လျှော်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉာတိကာယ၊ အဆွေတော်သော ရဟန်းမိန်းမ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားသည်ဖြစ်၍။ ဓောဝါပေတိ၊ ဖွပ်လျှော်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉာတိကာယ၊ အဆွေတော်သော ရဟန်းမိန်းမကို။ ဉာတိကသညီ၊ အဆွေတော်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဓောဝါပေတိ၊ ဖွပ်လျှော်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၅၀၇။ ဉာတိကာယ၊ အဆွေတော်သော ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဓောဝန္တိယာ၊ ဖွပ်လျှော်သည်ရှိသော်။ အညာတိကာ၊ အဆွေမတော်သော ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဒုတိယာ၊ အဖော်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အဝုတ္တာ၊ ဖွပ်လျှော်ပါ မဆိုဘဲ။ ဓောဝတိ၊ ဖွပ်လျှော်အံ့။ အပရိဘုတ္တံ၊ မသုံးဆောင်အပ်သေးသော သင်္ကန်းသစ်ကို။ ဓောဝါပေတိ၊ ဖွပ်လျှော်စေအံ့။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ပရိက္ခာရံ၊ ပရိက္ခရာကို။ ဓောဝါပေတိ၊ ဖွပ်လျှော်စေအံ့။ သိက္ခမာနာယ၊ သိက္ခမာန်ကို။ ဓောဝါပေတိ၊ ဖွပ်လျှော်စေအံ့။ သာမဏေရိယာ၊ သာမဏေမကို။ ဓောဝါပေတိ၊ ဖွပ်လျှော်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
စတုတ္ထံ၊ လေးခုမြောက်သော။ ပုရာဏစီဝရသိက္ခာပဒံ၊ ပုရာဏစီဝရသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁-စီဝရဝဂ်
၅-စီဝရပဋိဂ္ဂဟဏသိက္ခာပုဒ်
၅၀၈။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ကလန္ဒကနိဝါပေ၊ ရှဉ့်နက်တို့အား အစာပေး၍ ကျွေးမွေးရာဖြစ်သော။ ဝေဠုဝနေ၊ ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဥပ္ပလဝဏ္ဏာ၊ ဥပ္ပလဝဏ် အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥပ္ပလဝဏ္ဏာ၊ ဥပ္ပလဝဏ် အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ပုဗ္ဗဏှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပါဝိသိ၊ ဝင်၏။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရိတွာ၊ လှည့်လည်ပြီး၍။ ပစ္ဆာဘတ္တံ၊ ဆွမ်းစားပြီးသည်မှ နောက်၌။ ပိဏ္ဍပါတပ္ပဋိက္ကန္တာ၊ ဆွမ်းစားဇရပ်မှ ဖဲခဲ့သည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အန္ဓဝနံ၊ အန္ဓဝန်တောအုပ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုတောအုပ်ရှိရာ အရပ်သို့။ ဒိဝါဝိဟာရာယ၊ နေ့နေခြင်း အကျိုးငှာ။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ အန္ဓဝနံ၊ အန္ဓဝန်တောအုပ်သို့။ အဇ္ဈောဂါဟေတွာ၊ သက်ဝင်၍။ အညတရသ္မိံ၊ မထင်ရှားသော။ ရုက္ခမူလေ၊ သစ်ပင်ရင်း၌။ ဒိဝါဝိဟာရံ၊ နေ့နေသည်ဖြစ်၍။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ကတကမ္မာ၊ ပြုအပ်ပြီးသော ခိုးမှု ရှိကုန်သော။ စောရာ၊ ခိုးသူတို့သည်။ ဂါဝိံ၊ နွားကို။ ဝဓိတွာ၊ သတ်၍။ မံသံ၊ အမဲကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူကုန်၍။ အန္ဓဝနံ၊ အန္ဓဝန်တောအုပ်သို့။ ပဝိသိံသု၊ ဝင်ကုန်၏။ စောရဂါမဏိကော၊ ခိုးသူကြီးသည်။ အညတရသ္မိံ၊ မထင်ရှားသော။ ရုက္ခမူလေ၊ သစ်ပင်ရင်း၌၊
ဒိဝါဝိဟာရံ၊ နေ့နေသည်ဖြစ်၍။ နိသိန္နံ၊ ထိုင်နေသော။ ဥပ္ပလဝဏ္ဏံ၊ ဥပ္ပလဝဏ် အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ အဒ္ဒသာ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်ပြီး၍။ အဿ၊ ထိုခိုးသူကြီးအား။ “မေ၊ ငါ၏။ ပုတ္တဘာတုကာ၊ သားညီတို့သည်။ သစေ ပဿိဿန္တိ၊ အကယ်၍ မြင်ကုန်အံ့။ ဣမံ ဘိက္ခုနိံ၊ ဤရဟန်းမိန်းမကို။ ဝိဟေဌိဿန္တိ၊ ညှဉ်းဆဲကုန်လတ္တံ့၊” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ အညေန၊ တစ်ပါးသော။ မဂ္ဂေန၊ ခရီးဖြင့်။ အဂမာသိ၊ သွား၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော စောရဂါမဏိကော၊ ထိုခိုးသူကြီးသည်။ မံသေ၊ အမဲသည်။ ပက္ကေ၊ ကျက်သည်ရှိသော်။ ဝရမံသာနိ၊ ကောင်းမြတ်သော အသားတို့ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ပဏ္ဏပုဋံ၊ ဖက်ရွက်ထုပ်ကို။ ဗန္ဓိတွာ၊ ဖွဲ့၍။ ဥပ္ပလဝဏ္ဏာယ၊ ဥပ္ပလဝဏ် အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမနှင့်။ အဝိဒူရေ၊ မနီးမဝေးသော။ ရုက္ခေ၊ သစ်ပင်၌။ အာလဂ္ဂေတွာ၊ ဆွဲ၍။ “သမဏော ဝါ၊ ရဟန်းသည်လည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏော ဝါ၊ ပုဏ္ဏားသည်လည်းကောင်း။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ပဿတိ၊ မြင်၏။ တဿ၊ ထိုသူအား။ ဒိန္နံယေဝ၊ ပေးအပ်သည်သာလျှင်တည်း။ ဟရတု၊ ဆောင်စေသတည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲသွားလေ၏။ ဥပ္ပလဝဏ္ဏာ၊ ဥပ္ပလဝဏ် အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ သမာဓိမှာ၊ သမာဓိမှ။ ဝုဋ္ဌဟိတွာ၊ ထ၍။ ဣမံ ဝါစံ၊ ဤစကားကို။ ဘာသမာနဿ၊ ဆိုသော။ တဿ စောရဂါမဏိကဿ၊ ထိုခိုးသူကြီး၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ အဿောသိ ခေါ၊ ကြားသည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥပ္ပလဝဏ္ဏာ၊ ဥပ္ပလဝဏ် အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ တံ မံသံ၊ ထိုအမဲကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ဥပဿယံ၊ ရဟန်းမိန်းမကျောင်းသို့။ အဂမာသိ၊ သွား၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥပ္ပလဝဏ္ဏာ၊ ဥပ္ပလဝဏ် အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ တဿာ ရတ္တိယာ၊ ထိုညဉ့်ကို။ အစ္စယေန၊ လွန်သောအခါ၌။ တံ မံသံ၊ ထိုအမဲကို။ သမ္ပာဒေတွာ၊ ပြီးစေ၍။ ဥတ္တရာသင်္ဂေန၊ ကိုယ်ဝတ်ဖြင့်။ ဘဏ္ဍိကံ၊ အထုပ်ကို။ ဗန္ဓိတွာ၊ ဖွဲ့၍။ ဝေဟာသံ၊ ကောင်းကင်သို့။ အဗ္ဘုဂ္ဂန္တွာ၊ ပျံတက်၍။ ဝေဠုဝနေ၊ ဝေဠုဝန်ကျောင်း၌။ ပစ္စုဋ္ဌာသိ၊ ရှေးရှုထင်၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပဝိဋ္ဌော၊ ဝင်တော်မူသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ ဩဟိယျကော၊ ကျန်ရစ်သည်။ ဝိဟာရပါလော၊ ကျောင်းစောင့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥပ္ပလဝဏ္ဏာ၊ ဥပ္ပလဝဏ် အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်ဥဒါယီရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ၊ အရှင်ဥဒါယီကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကဟံ၊ အဘယ်မှာနည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပဝိဋ္ဌော၊ ဝင်တော်မူ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဣမံ မံသံ၊ ဤအမဲကို။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဒေဟိ၊ လှူပါလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ တယာ၊ သင်သည်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ မံသေန၊ အမဲဖြင့်။ သန္တပ္ပိတော၊ ရောင့်ရဲစေအပ်ပြီ။ တွံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ အန္တရဝါသကံ၊ သင်းပိုင်ကို။ သစေ ဒဒေယျာသိ၊ အကယ်၍ လှူငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ လှူသည်ရှိသော်။ အဟမ္ပိ၊ ငါ့ကိုလည်း။ အန္တရဝါသကေန၊ သင်းပိုင်ဖြင့်။ သန္တပ္ပိတော၊ ရောင့်ရဲစေအပ်သည်။ ဘဝေယျံ၊ ဖြစ်ရာ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ မာတုဂါမော နာမ၊ မာတုဂါမ မည်ကုန်သော။ မယံ ခေါ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်ကား။ ကိစ္ဆလာဘာ၊ ငြိုငြင်သော လာဘ်ရှိကုန်၏။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဣဒဉ္စ၊ ဤသင်းပိုင်သည်လည်း။ အန္တိမံ၊ အဆုံးစွန်ဖြစ်သော။ ပဉ္စမံ၊ ငါးထည်မြောက်သော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းတည်း။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ န ဒဿာမိ၊ မလှူနိုင်ပါ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘဂိနိ၊ နှမ။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဟတ္ထိံ၊ ဆင်ကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ ကစ္ဆေ၊ ခါးဖွဲ့ကြိုး၌။ သဇ္ဇေယျ သေယျထာပိ၊ ကပ်ငြိရာသကဲ့သို့။ ဘဂိနိ၊ နှမ။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ မံသံ၊ အမဲကို။ ဒတွာ၊ လှူ၍။ မယိ၊ ငါ၌။ အန္တရဝါသကေ၊ သင်းပိုင်၌။ သဇ္ဇသိ၊ ကပ်ငြိ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥပ္ပလဝဏ္ဏာ၊ ဥပ္ပလဝဏ် အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အာယသ္မတာ ဥဒါယိနာ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ နိပ္ပီဠိယမာနာ၊ နှိပ်စက်အပ်သည်ရှိသော်။ အန္တရဝါသကံ၊ သင်းပိုင်ကို။ ဒတွာ၊ လှူ၍။ ဥပဿယံ၊ ရဟန်းမိန်းမကျောင်းသို့။ အဂမာသိ၊ သွားလေ၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဥပ္ပလဝဏ္ဏာယ၊ ဥပ္ပလဝဏ် အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၏။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ ပဋိဂ္ဂဏှန္တိယော၊ လှမ်းယူကုန်သည်ရှိသော်။ ဥပ္ပလဝဏ္ဏံ၊ ဥပ္ပလဝဏ် အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ တေ၊ သင်၏။ အန္တရဝါသကော၊ သင်းပိုင်သည်။ ကဟံ၊ အဘယ်မှာနည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ဥပ္ပလဝဏ္ဏာ၊ ဥပ္ပလဝဏ် အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ပြောကြား၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျော ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ပဋိဂ္ဂဟေဿတိ နာမ၊ ခံယူဘိသနည်း။ မာတုဂါမော၊ မာတုဂါမသည်။ ကိစ္ဆလာဘော၊ ငြိုငြင်သော လာဘ် ရှိ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တာ ဘိက္ခုနိယော၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းယောကျ်ားတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ အလိုနည်းကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အာယသ္မာ ဥဒါယီ၊ အရှင်ဥဒါယီသည်။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ပဋိဂ္ဂဟေဿတိ နာမ၊ ခံယူဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အာယသ္မန္တံ ဥဒါယိံ၊ အရှင်ဥဒါယီကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏၊ ။ပ။ “ဥဒါယိ၊ ဥဒါယီ။ တွံ၊ သင်သည်။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ပဋိဂ္ဂဟေသိ၊ ခံယူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဥဒါယိ၊ ဥဒါယီ။ တေ၊ သင်နှင့်။ ဉာတိကာ၊ အဆွေတော်လေသလော၊” အညာတိကာ၊ အဆွေမတော်လေသလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အညာတိကာ၊ အဆွေမတော်ပါ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ အညာတကော၊ အဆွေမတော်သော။ တွံ၊ သင်သည်။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော မိန်းမ၏။ ပတိရူပံ ဝါ၊ သင့်တင့်သည်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပတိရူပံ ဝါ၊ မသင့်တင့်သည်ကို လည်းကောင်း။ သန္တံ ဝါ၊ ထင်ရှားရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ အသန္တံ ဝါ၊ ထင်ရှားမရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ န ဇာနာတိ၊ မသိ။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ တတ္ထ၊ ထိုသို့မသိဘဲလျက်။ တွံ၊ သင်သည်။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၏။ ဟတ္ထတော၊ လက်မှ။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ပဋိဂ္ဂဟေဿသိ နာမ၊ ခံယူဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၅၀၉။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၏။ ဟတ္ထတော၊ လက်မှ။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ပဋိဂ္ဂဏှေယျ၊ ခံယူငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒဉ္စ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကိုလည်း။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၅၁၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ၊ အလို့လို့ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခုနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့၏။ ပါရိဝတ္တကစီဝရံ၊ လဲလှယ်အပ်သော သင်္ကန်းကို။ န ပဋိဂ္ဂဏှန္တိ၊ မခံယူကုန်။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျာ၊ အရှင်တို့သည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ပါရိဝတ္တကစီဝရံ၊ လဲလှယ်အပ်သော သင်္ကန်းကို။ န ပဋိဂ္ဂဟေဿန္တိ နာမ၊ မခံယူကုန်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တီနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်သော။ ခိယျန္တီနံ၊ ရှုတ်ချကုန်သော။ ဝိပါစေန္တီနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သော။ တာသံ ဘိက္ခုနီနံ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်းယောကျ်ားသည်လည်းကောင်း။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်လည်းကောင်း။ သိက္ခမာနာယ၊ သိက္ခမာန်သည်လည်းကောင်း။ သာမဏေရဿ၊ သာမဏေယောကျ်ားသည်လည်းကောင်း။ သာမဏေရိယာ၊ သာမဏေမိန်းမသည်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးယောက်ကုန်သော သီတင်းသုံးဖော်တို့သည်။ ပါရိဝတ္တကံ၊ လဲလှယ်အပ်သော သင်္ကန်းကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတုံ၊ ခံယူခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣမေသံ ပဉ္စန္နံ၊ ဤငါးယောက်ကုန်သော သီတင်းသုံးဖော်တို့သည်။ ပါရိဝတ္တကံ၊ လဲလှယ်အပ်သော သင်္ကန်းကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတုံ၊ ခံယူစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၅၁၁။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၏။ ဟတ္ထတော၊ လက်မှ။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ပါရိဝတ္တကာ၊ လဲလှယ်အပ်သော သင်္ကန်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ပဋိဂ္ဂဏှေယျ၊ ခံယူငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၅၁၂။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပန- ဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်၊ ။ပ။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား၊ ။ပ။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခု- ဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
အညာတိကာ နာမ၊ အညာတိကာ မည်သည်ကား။ မာတိတော ဝါ၊ အမိမှလည်းကောင်း။ ပိတိတော ဝါ၊ အဘမှလည်းကောင်း။ ယာ၀ သတ္တမာ ပိတာမဟယုဂါ၊ ခုနစ်ဆက်မြောက်သော ဘိုးဘေး အဆက်တိုင်အောင်။ အသမ္ဗဒ္ဓါ၊ မစပ်သော မိန်းမတည်း။
ဘိက္ခုနီ နာမ၊ ဘိက္ခုနီ မည်သည်ကား။ ဥဘတောသံဃေ၊ နှစ်ပါးစုံသော ရဟန်းယောကျ်ားသံဃာ ရဟန်းမိန်းမသံဃာ၌။ ဥပသမ္ပန္နာ၊ ပဉ္စင်းခံသော မိန်းမတည်း။
စီဝရံ နာမ၊ စီဝရ မည်သည်ကား။ ဆန္နံ၊ ခြောက်ထည်ကုန်သော။ စီဝရာနံ၊ သင်္ကန်းတို့တွင်။ ဝိကပ္ပနုပဂံ၊ ဝိကပ္ပနာလောက်သော။ ပစ္ဆိမံ၊ အယုတ်ဆုံးဖြစ်သော။ အညတရံ၊ တစ်ထည်ထည်သော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းတည်း။
အညတြ ပါရိဝတ္တကာတိ၊ အညတြ ပါရိဝတ္တကာ- ဟူသည်ကား။ ပါရိဝတ္တကံ၊ လဲလှယ်အပ်သော သင်္ကန်းကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။
ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ခံယူအံ့။ ပယောဂ၊ လုံ့လ၌။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ပဋိလာဘေန၊ ရခြင်းကြောင့်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ ဂဏဿ ဝါ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၏။ ဟတ္ထတော၊ လက်မှ။ ဣဒံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ပါရိဝတ္တကာ၊ လဲလှယ်အပ်သည်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ပဋိဂ္ဂဟိတံ၊ ခံယူအပ်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျုံ၊ ပေးကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ အာယသ္မတော၊ အရှင့်အား။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
၅၁၃။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော ရဟန်းမိန်းမ၌။ အညာတိကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပါရိဝတ္တကာ၊ လဲလှယ်အပ်သည်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ခံယူအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော ရဟန်းမိန်းမ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ပါရိဝတ္တကာ၊ လဲလှယ်အပ်သည်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ခံယူအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော ရဟန်းမိန်းမ၌။ ဉာတိကသညီ၊ အဆွေတော်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပါရိဝတ္တကာ၊ လဲလှယ်အပ်သည်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ခံယူအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
ဧကတောဥပသမ္ပန္နာယ၊ တစ်ဦးသော ရဟန်းယောကျ်ားသံဃာ၏ အထံ၌ ပဉ္စင်းခံသော ရဟန်းမိန်းမ၏။ ဟတ္ထတော၊ လက်မှ။ ပါရိဝတ္တကာ၊ လဲလှယ်အပ်သည်ကို။ အညတြ၊ ထား၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ခံယူအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉာတိကာယ၊ အဆွေတော်သော ရဟန်းမိန်းမ၌။ အညာတိကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ခံယူအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉာတိကာယ၊ အဆွေတော်သော ရဟန်းမိန်းမ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ခံယူအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉာတိကာယ၊ အဆွေတော်သော ရဟန်းမိန်းမ၌။ ဉာတိကသညီ၊ အဆွေတော်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ခံယူအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၅၁၄။ ဉာတိကာယ၊ အဆွေတော်သော ရဟန်းမိန်းမ၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ပဋိဂ္ဂဏှန္တဿ၊ ခံယူသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ပရိတ္တေန ဝါ၊ အဖိုးနည်းသော ဝတ္ထုဖြင့်လည်း။ ဝိပုလံ၊ အဖိုးများစွာ ထိုက်သော။ ဝိပုလေန ဝါ၊ အဖိုးများစွာ ထိုက်သော ဝတ္ထုဖြင့်လည်း။ ပရိတ္တံ၊ အဖိုးနည်းသော။ ပါရိဝတ္တကံ၊ လဲလှယ်အပ်သော သင်္ကန်းကို။ ပဋိဂ္ဂဏှန္တဿ၊ ခံယူသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဝိဿာသံ ဝိဿာသေန၊ အကျွမ်းဝင်သဖြင့်။ ဂဏှာတိ၊ ခံယူအံ့။ တာဝကာလိကံ၊ အခိုက်အတန့်။ ဂဏှာတိ၊ ခံယူအံ့။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ပရိက္ခာရံ၊ ပရိက္ခရာကို။ ဂဏှာတိ၊ ခံယူအံ့။ သိက္ခမာနာယ၊ သိက္ခမာန်၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဂဏှာတိ၊ ခံယူအံ့။ သာမဏေရိယာ၊ သာမဏေမိန်းမ၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဂဏှာတိ၊ ခံယူအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ပဉ္စမံ၊ ငါးခုမြောက်သော။ စီဝရပဋိဂ္ဂဟဏသိက္ခာပဒံ၊ စီဝရပဋိဂ္ဂဟဏသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁-စီဝရဝဂ်
၆-အညာတကဝိညတ္တိသိက္ခာပုဒ်
၅၁၅။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ ပဋ္ဋော၊ စွမ်းနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ သေဋ္ဌိပုတ္တော၊ သူဌေးသားသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏၊
တေန၊ ထိုအရှင်ဥပနန္ဒရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ သကျပုတ္တံ၊ သာကီဝင် မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နံ ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ တံ သေဋ္ဌိပုတ္တံ၊ ထိုသူဌေးသားကို။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿေသိ၊ ကောင်းစွာ ပြ၏။ သမာဒပေသိ၊ ဆောက်တည်စေ၏။ သမုတ္တေဇေသိ၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေ၏။ သမ္ပဟံသေသိ၊ ကောင်းစွာ ရွှင်စေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော သေဋ္ဌိပုတ္တော၊ ထိုသူဌေးသားသည်။ သကျပုတ္တေန၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မတာ ဥပနန္ဒေန၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿိတော၊ ကောင်းစွာ ပြအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ သမာဒပိတော၊ ဆောက်တည်စေအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ သမုတ္တေဇိတော၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ သမ္ပဟံသိတော၊ ကောင်းစွာ ရွှင်စေအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ သကျပုတ္တံ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ယဒိဒံ ယံ ဣဒံ စီဝရပိဏ္ဍပါတသေနာသနဂိလာ နပ္ပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရံ၊ အကြင် သင်္ကန်း ဆွမ်း ကျောင်း ဆေး ပရိက္ခရာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုသင်္ကန်းစသည်ကို။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ အယျဿ၊ အရှင်အား။ ဒါတုံ၊ လှူခြင်းငှာ။ ပဋိဗလာ၊ စွမ်းနိုင်ကုန်၏။ တေသု၊ ထိုသင်္ကန်းစသည်တို့တွင်။ ယေန၊ အကြင်ဝတ္ထုဖြင့်။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏။ တံ၊ ထိုဝတ္ထုကို။ ဝဒေယျာထ၊ ဆိုတော်မူပါလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ ဒါတုကာမော၊ လှူခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ သစေ အသိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဣတော၊ ဤကိုယ်ဝတ်အပေါ်ရုံပုဆိုး နှစ်ထည်မှ။ ဧကံ၊ တစ်ထည်သော။ သာဋကံ၊ ပုဆိုးကို။ ဒေဟိ၊ လှူလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ ဃရံ၊ အိမ်သို့။ ဂစ္ဆာမိ၊ သွားအံ့။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ အာဂမေဟိ၊ ဆိုင်းငံ့ပါဦးလော့။ ဃရံ၊ အိမ်သို့။ ဂတော၊ ရောက်သည်ရှိသော်။ ဣတော၊ ဤပုဆိုးမှ။ ဧကံ၊ တစ်ထည်သော။ သာဋကံ ဝါ၊ ပုဆိုးကိုလည်း။ ပဟိဏိဿာမိ၊ ပို့လာစေအံ့။ ဣတော၊ ဤပုဆိုးထက်။ သုန္ဒရတရံ ဝါ၊ အထူးသဖြင့် ကောင်းသော ပုဆိုးကိုလည်း။ ပဟိဏိဿာမိ၊ ပို့လာစေအံ့။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ကုလပုတ္တာနံ၊ အမျိုးကောင်း သားဖြစ်သော။ အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့အား။ ဧကသာဋကံ၊ တစ်ထည်သော ပုဆိုးဖြင့်။ ဂန္တုံ၊ သွားခြင်းငှာ။ ကိသ္မိံ ဝိယ၊ အသရေပျက် ရှက်ဖွယ်ကဲ့သို့။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ တံ သေဋ္ဌိပုတ္တံ၊ ထိုသူဌေးသားကို။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ သူဌေးသား။ တွံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ ဒါတုကာမော၊ လှူခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ သစေ အသိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဣတော၊ ဤပုဆိုးနှစ်ထည်မှ။ ဧကံ၊ တစ်ထည်သော။ သာဋကံ၊ ပုဆိုးကို။ ဒေဟိ၊ လှူလော့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ ဃရံ၊ အိမ်သို့။ ဂစ္ဆာမိ၊ သွားအံ့။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ အာဂမေဟိ၊ ဆိုင်းငံ့ပါဦးလော့။ ဃရံ၊ အိမ်သို့။ ဂတော၊ ရောက်သည်ရှိသော်။ ဣတော၊ ဤပုဆိုးမှ။ ဧကံ၊ တစ်ထည်သော။ သာဋကံ ဝါ၊ ပုဆိုးကိုလည်း။ ပဟိဏိဿာမိ၊ ပို့လာစေအံ့။ ဣတော၊ ဤပုဆိုးနှစ်ထည်ထက်။ သုန္ဒရတရံ ဝါ၊ အထူးသဖြင့် ကောင်းသော ပုဆိုးကိုမူလည်း။ ပဟိဏိဿာပိ၊ ပို့လာစေအံ့။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ကုလပုတ္တာနံ၊ အမျိုးကောင်းသားဖြစ်ကုန်သော။ အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့အား။ ဧကသာဋကံ၊ တစ်ထည်သော ပုဆိုးဖြင့်။ ဂန္တုံ၊ သွားခြင်းငှာ။ ကိသ္မိံ ဝိယ၊ အသရေပျက် ရှက်ဖွယ်ကဲ့သို့။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ တံ သေဋ္ဌိပုတ္တံ၊ ထိုသူဌေးသားကို။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ သူဌေးသား။ တွံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ ဒါတုကာမော၊ လှူခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ သစေ အသိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဣတော၊ ဤပုဆိုးနှစ်ထည်မှ။ ဧကံ၊ တစ်ထည်သော။ သာဋကံ၊ ပုဆိုးကို။ ဒေဟိ၊ လှူလော့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ ဃရံ၊ အိမ်သို့။ ဂစ္ဆာမိ၊ သွားအံ့။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ အာဂမေဟိ၊ ဆိုင်းငံ့ပါဦးလော့။ ဃရံ၊ အိမ်သို့။ ဂတော၊ ရောက်သည်ရှိသော်။ ဣတော၊ ဤနှစ်ထည်သော ပုဆိုးမှ။ ဧကံ၊ တစ်ထည်သော။ သာဋကံ ဝါ၊ ပုဆိုးကိုမူလည်း။ ပဟိဏိဿာမိ၊ ပို့လာစေအံ့။ ဣတော၊ ဤပုဆိုးထက်။ သုန္ဒရတရံ၊ ဝါ- အထူးသဖြင့် ကောင်းသော ပုဆိုးကိုမူလည်း။ ပဟိဏိဿာမိ၊ ပို့လာစေအံ့။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ကုလပုတ္တာနံ၊ အမျိုးကောင်းသားဖြစ်ကုန်သော။ အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့အား။ ဧကသာဋကံ၊ တစ်ထည်သော ပုဆိုးဖြင့်။ ဂန္တုံ၊ သွားခြင်းငှာ။ ကိသ္မိံ ဝိယ၊ အသရေပျက် ရှက်ဖွယ်ကဲ့သို့။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ သူဌေးသား။ အဒါတုကာမေန၊ လှူခြင်းငှာ အလိုမရှိသော။ တယာ၊ သင်သည်။ ပဝါရိတေန၊ ဖိတ်သဖြင့်။ ကိံ ပန၊ အဘယ် အကျိုးရှိအံ့နည်း။ ယံ တွံ၊ ဟုတ်ဟုတ်ငြားငြား။ ပဝါရေတွာ၊ ဖိတ်၍။ တွံ၊ သင်သည်။ န ဒေသိ၊ မလှူ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော သေဋ္ဌိပုတ္တော၊ ထိုသူဌေးသားသည်။ သကျပုတ္တေန၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မတာ ဥပနန္ဒေန၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ နိပ္ပီဠိယမာနော၊ နှိပ်စက်အပ်သည်ရှိသော်။ ဧကံ၊ တစ်ထည်သော။ သာဋကံ၊ ပုဆိုးကို။ ဒတွာ၊ လှူ၍။ အဂမာသိ၊ သွား၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ တံ သေဋ္ဌိပုတ္တံ၊ ထိုသူဌေးသားကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍။ “အယျော၊ အမောင်။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဧကသာဋကော၊ တစ်ထည်သော ပုဆိုး ရှိသည်ဖြစ်၍။ အာဂစ္ဆသိ၊ လာသနည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော သေဋ္ဌိပုတ္တော၊ ထိုသူဌေးသားသည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ပြောကြား၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ သမဏာ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ မဟိစ္ဆာ၊ ကြီးသော အလိုရှိကုန်၏။ အသန္တုဋ္ဌာ၊ ရောင့်ရဲခြင်း မရှိကုန်။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့အား။ ဓမ္မနိမန္တနာပိ၊ တရားသဖြင့် ဖိတ်ခြင်းကိုလည်း။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ န သုကရာ၊ မလွယ်။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သေဋ္ဌိပုတ္တေန၊ သူဌေးသားသည်။ ဓမ္မနိမန္တနာယ၊ တရားသဖြင့် ဖိတ်ခြင်းကို။ ကယိရမာနာယ၊ ပြုအပ်သည်ရှိသော်။ သာဋကံ၊ ပုဆိုးကို။ ဂဟေဿန္တိ နာမ၊ ခံယူကုန်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်သော။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်သော။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သော။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့၏။ ဝစနံ၊ စကားကို၊
အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ အလိုနည်းကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ သေဋ္ဌိပုတ္တံ၊ သူဌေးသားကို။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝိညာပေဿတိ နာမ၊ တောင်းဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ သကျပုတ္တံ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ပ။ “ဥပနန္ဒ၊ ဥပနန္ဒ။ တွံ၊ သင်သည်။ သေဋ္ဌိပုတ္တံ၊ သူဌေးသားကို။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝိညာပေသိ၊ တောင်း၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဥပနန္ဒ၊ ဥပနန္ဒ။ တေ၊ သင်နှင့်။ ဉာတကော၊ အဆွေတော်သလော၊” အညာတကော၊ အဆွေမတော်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အညာတကော၊ အဆွေမတော်ပါ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ အညာတကော၊ အဆွေမတော်သော။ တွံ၊ သင်သည်။ အညာတကဿ၊ အဆွေမတော်သော သူ၏။ ပတိရူပံ ဝါ၊ သင့်တင့်သည်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပတိရူပံ ဝါ၊ မသင့်တင့်သည်ကိုလည်းကောင်း။ သန္တံ ဝါ၊ ထင်ရှားရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ အသန္တံ ဝါ၊ ထင်ရှားမရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ န ဇာနာတိ၊ မသိ။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ တတ္ထ၊ ထိုသို့မသိဘဲလျက်။ တွံ၊ သင်သည်။ အညာတကံ၊ အဆွေမတော်သော။ သေဋ္ဌိပုတ္တံ၊ သူဌေးသားကို။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝိညာပေဿသိ နာမ၊ တောင်းဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၅၁၆။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အညာတကံ၊ အဆွေမတော်သော။ ဂဟပတိံ ဝါ၊ ဒါယကာကိုလည်းကောင်း။ ဂဟပတာနိံ ဝါ၊ ဒါယိကာမကိုလည်းကောင်း။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝိညာပေယျ၊ တောင်းငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒဉ္စ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကိုလည်း။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၅၁၇။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သာကေတာ၊ သာကေတပြည်မှ။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ အဒ္ဓါနမဂ္ဂပ္ပဋိပန္နာ၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့ သွားကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အန္တရာမဂ္ဂေ၊ ခရီးအကြား၌။ စောရာ၊ ခိုးသူတို့သည်။ နိက္ခိမိတွာ၊ ထွက်ကုန်၍။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ အစ္ဆိန္ဒိံသု၊ လုယက် ဖျက်ဆီးကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အညာတကံ၊ အဆွေမတော်သော။ ဂဟပတိံ ဝါ၊ ဒါယကာကိုလည်းကောင်း။ ဂဟပတာနိံ ဝါ၊ ဒါယိကာမကိုလည်းကောင်း။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝိညာပေတုံ၊ တောင်းခြင်းငှာ။ ပဋိက္ခိတ္တံ၊ ပယ်တော်မူအပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ၊ အလို့လို့ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ န ဝိညာပေသုံ၊ မတောင်းကုန်။ ယထာနဂ္ဂါဝ၊ အချည်းနှီးအတိုင်းသာလျှင်။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွားကုန်၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အဘိဝါဒေန္တိ၊ ရှိခိုးကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယေ ဣမေ အာဇီဝကာ၊ အကြင်တက္ကတွန်းတို့သည်။ ဘိက္ခူသု၊ ရဟန်းတို့ကို။ အဘိဝါဒေန္တိ၊ ရှိခိုးကုန်၏။ ဣမေ အာဇီဝကာ၊ ဤတက္ကတွန်းတို့သည်။ သုန္ဒရာ ခေါ၊ ကောင်းကုန်သည်သာလျှင်တည်း၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ တေ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ န အာဇီဝကာ၊ တက္ကတွန်း မဟုတ်ကုန်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့တည်း၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာယသ္မန္တံ ဥပါလိံ၊ အရှင်ဥပါလိကို။ “အာဝုသော ဥပါလိ၊ ငါ့ရှင် ဥပါလိ။ ဣင်္ဃ၊ တိုက်တွန်းပါကုန်၏။ ဣမေ၊ ဤသူတို့ကို။ အနုယုဉ္ဇာဟိ၊ မေးစိစစ်ဦးလော့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတာ ဥပါလိနာ၊ အရှင်ဥပါလိသည်။ အနုယုဉ္ဇိယမာနာ၊ မေးစိစစ်အပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဧတမတ္ထံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဥပါလိ၊ အရှင်ဥပါလိသည်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ အနုယုဉ္ဇိတွာ၊ မေးစိစစ်၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဣမေ၊ ဤသူတို့ကား။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့တည်း။ နေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ စီဝရာနိ၊ သင်္ကန်းတို့ကို။ ဒေထ၊ ပေးကြကုန်လော့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ အလိုနည်းကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နဂ္ဂါ၊ အချည်းနှီးသော ကိုယ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အာဂစ္ဆိဿန္တိ နာမ၊ လာကုန်ဘိသနည်း။ တိဏေန ဝါ၊ မြက်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ပဏ္ဏေန ဝါ၊ သစ်ရွက်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ပဋိစ္ဆာဒေတွာ၊ ဖုံးလွှမ်း၍။ အာဂန္တဗ္ဗံ နနု နာမ၊ လာအပ်သည် မဟုတ်လော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏၊ ။ပ။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍၊
ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အစ္ဆိန္နစီဝရဿ ဝါ၊ ခိုးသူ လုယက်သော သင်္ကန်းရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ နဋ္ဌစီဝရဿ ဝါ၊ ပျောက်သော သင်္ကန်းရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အညာတကံ၊ အဆွေမတော်သော။ ဂဟပတိံ ဝါ၊ ဒါယကာကိုလည်းကောင်း။ ဂဟပတာနိံ ဝါ၊ ဒါယိကာမကိုလည်းကောင်း။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝိညာပေတုံ၊ တောင်းခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ယံ အာဝါသံ၊ အကြင်ကျောင်းသို့။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဥပဂစ္ဆတိ၊ ကပ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုကျောင်း၌။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ယံ ဝိဟာရစီဝရံ ဝါ၊ အကြင်ကျောင်းအား လှူသော သင်္ကန်းသည်လည်းကောင်း။ ယံ ဥတ္တရတ္ထရဏံ ဝါ၊ အကြင်အပေါ်လွှမ်း အခင်းသည်လည်းကောင်း။ ယံ ဘူမတ္ထရဏံ ဝါ၊ အကြင်မြေအခင်းသည်လည်းကောင်း။ ယာ ဘိသိစ္ဆဝိ ဝါ၊ အကြင်ဘုံလျှိုရေသည်လည်းကောင်း။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ရှိသည်ဖြစ်အံ့။ တံ၊ ထိုကျောင်းအား လှူသော သင်္ကန်း စသည်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ “လဘိတွာ၊ သင်္ကန်း ရသည်ရှိသော်။ ဩဒဟိဿာမိ၊ ပြန်ထားအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ မနသိကတွာ၊ နှလုံးသွင်း၍။ ပါရုပိတုံ၊ ရုံစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ဝိဟာရစီဝရံ ဝါ၊ ကျောင်းအား လှူသော သင်္ကန်း သည်လည်းကောင်း။ ဥတ္တရတ္ထရဏံ ဝါ၊ အပေါ်လွှမ်း အခင်းသည်လည်းကောင်း။ ဘူမတ္ထရဏံ ဝါ၊ မြေအခင်းသည်လည်းကောင်း။ ဘိသိစ္ဆဝိ ဝါ၊ ဘုံလျှိုရေသည်လည်းကောင်း။ နော စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ မရှိသည်ဖြစ်အံ့။ တိဏေန ဝါ၊ မြက်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ပဏ္ဏေန ဝါ၊ သစ်ရွက်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ပဋိစ္ဆာဒေတွာ၊ ဖုံးလွှမ်း၍။ အာဂန္တဗ္ဗံ၊ လာအပ်၏။ နဂ္ဂေန၊ အချည်းနှီးသော ရဟန်းသည်။ န တွေ၀ အာဂန္တဗ္ဗံ၊ မလာအပ်သည်သာလျှင်တည်း။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အာဂစ္ဆေယျ၊ လာငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၅၁၈။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အညာတကံ၊ အဆွေမတော်သော။ ဂဟပတိံ ဝါ၊ ဒါယကာကိုလည်းကောင်း။ ဂဟပတာနိံ ဝါ၊ ဒါယိကာမကိုလည်းကောင်း။ သမယာ၊ အခါကို။ အညတြ၊ ထား၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝိညာပေယျ၊ တောင်းငြားအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ တတ္ထ၊ ထိုသင်္ကန်းတောင်းရာ၌။ အယံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား။ သမယော၊ အခါတည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အစ္ဆိန္နစီရော ဝါ၊ ခိုးသူ လုယက်သော သင်္ကန်း ရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နဋ္ဌစီဝရော ဝါ၊ ပျောက်သော သင်္ကန်း ရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အယံ၊ ဤနှစ်ပါးသော အခါသည်။ တတ္ထ၊ ထိုသင်္ကန်းကို တောင်းရာ၌။ သမယော၊ အခါတည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၅၁၉။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပန- ဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်၊ ။ပ။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား၊ ။ပ။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခု- ဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
အညာတကော နာမ၊ အညာတက မည်သည်ကား။ မာတိတော ဝါ၊ အမိမှလည်းကောင်း။ ပိတိတော ဝါ၊ အဘမှလည်းကောင်း။ ယာ၀ သတ္တမာ ပိတာမဟယုဂါ၊ ခုနစ်ဆက်မြောက်သော ဘိုးဘေး အဆက်တိုင်အောင်။ အသမ္ဗဒ္ဓေါ၊ မစပ်သော သူတည်း။
ဂဟပတိ နာမ၊ ဂဟပတိ မည်သည်ကား။ ယော ကောစိ၊ အမှတ်မရှိသော သူသည်။ အဂါရံ၊ အိမ်၌။ အဇ္ဈာဝသတိ၊ စိုးအုပ်၍ နေ၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဂဟပတိ နာမ၊ ဂဟပတိ မည်၏။
ဂဟပတာနီ နာမ၊ ဂဟပတာနီ မည်သည်ကား။ ယာ ကာစိ၊ အမှတ်မရှိ တစ်စုံတစ်ယောက်သော မိန်းမသည်။ အဂါရံ၊ အိမ်၌။ အဇ္ဈာဝသတိ၊ စိုးအုပ်၍ နေ၏။ သာ၊ ထိုမိန်းမသည်။ ဂဟပတာနီ နာမ၊ ဂဟပတာနီ မည်၏။
စီဝရံ နာမ၊ စီဝရ မည်သည်ကား။ ဆန္နံ၊ ခြောက်ထည်ကုန်သော။ စီဝရာနံ၊ သင်္ကန်းတို့တွင်။ အညတရံ၊ တစ်ထည်ထည်သော။ ဝိကပ္ပနုပဂံ၊ ဝိကပ္ပနာလောက်သော။ ပစ္ဆိမံ၊ အဆုံးစွန်သော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းတည်း။
အညတြ သမယာတိ၊ အညတြ သမယာ- ဟူသည်ကား။ သမယံ၊ အခါကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။
အစ္ဆိန္နစီဝရော နာမ၊ အစ္ဆိန္နစီဝရ မည်သည်ကား။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းသည်။ ရာဇူဟိ ဝါ၊ မင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ စောရေဟိ ဝါ၊ ခိုးသူတို့သည်လည်းကောင်း။ ဓုတ္တေဟိ ဝါ၊ အက္ခဓုတ္တ သုရာဓုတ္တ ဣတ္ထိဓုတ္တတို့သည်လည်းကောင်း။ ယေဟိ ကေဟိစိ ဝါ၊ အမှတ်မရှိသော သူတို့သည်လည်းကောင်း။ အစ္ဆိန္နံ၊ လုယက်ဖျက်ဆီးအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
နဋ္ဌစီဝရော နာမ၊ နဋ္ဌစီဝရ မည်သည်ကား။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းသည်။ အဂ္ဂိနာ ဝါ၊ မီးသည်လည်း။ ဒဍ္ဎံ၊ လောင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဒကေန ဝါ၊ ရေသည်လည်း။ ဝူဠှံ၊ မျှောအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥန္ဒူရေဟိ ဝါ၊ ကြွက်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဥပစိကာဟိ ဝါ၊ ခြတို့သည်လည်းကောင်း။ ခါယိတံ၊ ခဲအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရိဘောဂဇိဏ္ဏံ ဝါ၊ သုံးဆောင်၍ ဆွေးမြည့်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
သမယာ၊ အခါကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ ပယောဂေ၊ လုံ့လ၌။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ပဋိလာဘေန၊ ရခြင်းကြောင့်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ ဂဏဿ ဝါ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဣဒံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ အညာတကံ၊ အဆွေမတော်သော။ ဂဟပတိကံ၊ ဒါယကာကို။ သမယာ၊ အခါကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဝိညာပိတံ၊ တောင်းအပ်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျုံ၊ ပေးကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ အာယသ္မတော၊ အရှင့်အား။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
၅၂၀။ အညာတကေ၊ အဆွေမတော်သည်၌။ အညာတကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သမယာ၊ အခါကို။ အညတြ၊ ထား၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အညာတကေ၊ အဆွေမတော်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ သမယာ၊ အခါကို။ အညတြ၊ ထား၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အညာတကေ၊ အဆွေမတော်သည်၌။ ဉာတကသညီ၊ အဆွေတော်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သမယာ၊ အခါကို။ အညတြ၊ ထား၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
ဉာတကေ၊ အဆွေတော်သည်၌။ အညာတကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သမယာ၊ အခါကို။ အညတြ၊ ထား၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉာတကေ၊ အဆွေတော်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ သမယာ၊ အခါကို။ အညတြ၊ ထား၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉာတကေ၊ အဆွေတော်သည်၌။ ဉာတကသညီ၊ အဆွေတော်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သမယာ၊ အခါကို။ အညတြ၊ ထား၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၅၂၁။ သမယေ၊ အခါ၌။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ ဉာတကာနံ၊ ဆွေမျိုးတို့အားလည်းကောင်း။ ပဝါရိတာနံ၊ ဖိတ်အပ်သော သူတို့အားလည်းကောင်း။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ အညဿ၊ သူတစ်ပါး၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဓနေန၊ ဥစ္စာဖြင့်။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ဆဋ္ဌံ၊ ခြောက်ခုမြောက်သော။ အညာတကဝိညတ္တိသိက္ခာပဒံ၊ အညာတကဝိညတ္တိသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁-စီဝရဝဂ်
၇-တတုတ္တရိသိက္ခာပုဒ်
၅၂၂။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အစ္ဆိန္နစီဝရကေ၊ ခိုးသူ လုယက်အပ်သော သင်္ကန်းရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ ဝဒန္တိ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အစ္ဆိန္နစီဝရဿ ဝါ၊ ခိုးသူ လုယက်အပ်သော သင်္ကန်းရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ နဋ္ဌစီဝရဿ ဝါ၊ ပျောက်သော သင်္ကန်းရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အညာတကံ၊ အဆွေမတော်သော။ ဂဟပတိံ ဝါ၊ ဒါယကာကိုလည်းကောင်း။ ဂဟပတာနိံ ဝါ၊ ဒါယိကာမကိုလည်းကောင်း။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝိညာပေတုံ၊ တောင်းခြင်းငှာ။ အနုညာတံ၊ ခွင့်ပြုတော်မူအပ်၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝိညာပေထ၊ တောင်းကြကုန်လော့၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အလံ၊ တန်ပြီ။ အမှေဟိ၊ ငါတို့သည်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ လဒ္ဓံ၊ ရအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “မယံ၊ ငါတို့သည်။ အာယသ္မန္တာနံ၊ အရှင်တို့၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဝိညာပေမ၊ တောင်းကုန်အံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဝိညာပေထ၊ တောင်းကြကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဂဟပတိကေ၊ ဒါယကာတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကုန်၍။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ အစ္ဆိန္နစီဝရကာ၊ ခိုးသူ လုယက်အပ်သော သင်္ကန်းရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂတာ၊ လာကုန်၏။ နေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ စီဝရာနိ၊ သင်္ကန်းတို့ကို။ ဒေထ၊ လှူကြကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝိညာပေသုံ၊ တောင်းကုန်၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ သဘာယံ၊ သဘင်၌။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေလျက်။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ပုရိသံ၊ ယောကျ်ားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အယျော၊ အမောင်။ အစ္ဆိန္နစီဝရကာ၊ ခိုးသူ လုယက်အပ်သော သင်္ကန်း ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အာဂတာ၊ လာကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ မယာ၊ ငါသည်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဒိန္နံ၊ လှူအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ သောပိ၊ ထိုယောကျ်ားသည်လည်း။ “မယာပိ၊ ငါသည်လည်း။ ဒိန္နံ၊ လှူအပ်ပြီ၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ အပရောပိ၊ တစ်ယောက်သော ယောကျ်ားသည်လည်း။ “မယာပိ၊ ငါသည်လည်း။ ဒိန္နံ၊ လှူအပ်ပြီ၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ တေ မနုဿာ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ကိံ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့ကုန်သနည်း။ ကိံ ခိယျန္တိ၊ အဘယ်သို့ ရှုတ်ချကုန်သနည်း။ ကိံ ဝိပါစေန္တိ၊ အဘယ်သို့ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သနည်း။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ မတ္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို။ န ဇာနိတွာ၊ မသိကုန်မူ၍။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝိညာပေဿန္တိ နာမ၊ တောင်းကုန်ဘိသနည်း၊
သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဒုဿဝါဏိဇ္ဇံ ဝါ၊ ပုဆိုးကုန်သွယ်ခြင်းကိုလည်း။ ကရိဿန္တိ၊ ပြုကုန်လတ္တံ့။ ပဂ္ဂါဟိကသာလံ ဝါ၊ ပုဆိုးအိမ်ဈေး ကျင်းပခြင်းကိုလည်း။ ပသာရေဿန္တိ၊ ဖြန့်ခင်းကုန်လတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်သော။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်သော။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သော။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ အလိုနည်းကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ မတ္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို။ န ဇာနိတွာ၊ မသိကုန်မူ၍။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝိညာပေဿန္တိ နာမ၊ တောင်းကုန်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ မတ္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို။ န ဇာနိတွာ၊ မသိကုန်မူ၍။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝိညာပေထ၊ တောင်းကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရား သည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ ။ပ။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ မတ္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို။ န ဇာနိတွာ၊ မသိကုန်မူ၍။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝိညာပေဿထ နာမ၊ တောင်းကုန်ဘိ သနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ် ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၅၂၃။ “တံ၊ ထိုခိုးသူ လုယက်သော သင်္ကန်းရှိသော ရဟန်းကို။ အညာတကော၊ အဆွေမတော်သော။ ဂဟပတိ ဝါ၊ ဒါယကာသည်လည်းကောင်း။ ဂဟပတာနီ ဝါ၊ ဒါယိကာမသည်လည်းကောင်း။ ဗဟူဟိ၊ များစွာကုန်သော။ စီဝရေဟိ၊ သင်္ကန်းတို့ဖြင့်။ အဘိဟဋ္ဌုံ၊ ရှေးရှုဆောင်၍။ စေ ပဝါရေယျ၊ အကယ်၍ ဖိတ်ငြားအံ့။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ တတော၊ ထိုဖိတ်သော သင်္ကန်းမှ။ သန္တရုတ္တရပရမံ၊ သင်းပိုင်နှင့်တကွ ကိုယ်ဝတ်အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ သာဒိတဗ္ဗံ၊ သာယာအပ်၏။ တတော၊ ထိုသင်းပိုင်နှင့်တကွ ကိုယ်ဝတ် အတိုင်းအရှည်ထက်။ ဥတ္တရိ၊ အလွန်။ စေ သာဒိယေယျ၊ အကယ်၍ သာယာငြားအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၅၂၄။ တေဉ္စတိ၊ တေဉ္စ- ဟူသည်ကား။ အစ္ဆိန္နစီဝရံ၊ ခိုးသူလုယက်အပ်သော သင်္ကန်းရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။
အညာတကော နာမ၊ အညာတက မည်သည်ကား။ မာတိတော ဝါ၊ အမိမှလည်းကောင်း။ ပိတိတော ဝါ၊ အဘမှလည်းကောင်း။ ယာ၀ သတ္တမာ ပိတာမဟယုဂါ၊ ခုနစ်ဆက်မြောက်သော ဘိုးဘေး အဆက်တိုင်အောင်။ အသမ္ဗဒ္ဓေါ၊ မစပ်သော သူတည်း။
ဂဟဂတိ နာမ၊ ဂဟပတိ မည်သည်ကား။ ယော ကောစိ၊ အမှတ်မရှိသော သူသည်။ အဂါရံ၊ အိမ်၌။ အဇ္ဈာဝသတိ၊ စိုးအုပ်၍ နေ၏။
ဂဟပတာနီ နာမ၊ ဂဟပတာနီ မည်သည်ကား။ ယာ ကာစိ၊ အမှတ်မရှိသော မိန်းမသည်။ အဂါရံ၊ အိမ်၌။ အဇ္ဈာဝသတိ၊ စိုးအုပ်၍ နေ၏။
ဗဟူဟိ စီဝရေဟီတိ၊ ဗဟူဟိ စီဝရေဟိ- ဟူသည်ကား။ ဗဟုကေဟိ၊ များစွာကုန်သော။ စီဝရေဟိ၊ သင်္ကန်းတို့ဖြင့်။
အဘိဟဋ္ဌုံ ပဝါရေယျာတိ၊ အဘိဟဋ္ဌုံ ပဝါရေယျ- ဟူသည်ကား။ ယာဝတကံ၊ အကြင်မျှလောက်။ ဣစ္ဆသိ၊ အလိုရှိ၏။ တာဝတကံ၊ ထိုမျှလောက်။ ဂဏှာဟိ၊ ယူလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဝါရေယျ၊ ဖိတ်ငြားအံ့။
သန္တရုတ္တရပရမံ တေန ဘိက္ခုနာ တတော စီဝရံ သာဒိတဗ္ဗန္တိ၊ သန္တရုတ္တရပရမံ တေန ဘိက္ခုနာ တတော စီဝရံ သာဒိတဗ္ဗံ- ဟူသည်ကား။ တီဏိ၊ သုံးထည်ကုန်သော သင်္ကန်းတို့သည်။ နဋ္ဌာနိ၊ ပျောက်ကုန်သည်။ သစေ ဟောန္တိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ကုန်အံ့။ ဒွေ၊ နှစ်ထည်ကုန်သော သင်္ကန်းတို့ကို။ သာဒိတဗ္ဗာနိ၊ သာယာအပ်ကုန်၏။ ဒွေ၊ နှစ်ထည်ကုန်သော သင်္ကန်းတို့သည်။ နဋ္ဌာနိ၊ ပျောက်ကုန်သည်။ သစေ ဟောန္တိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ကုန်အံ့။ ဧကံ၊ တစ်ထည်သော သင်္ကန်းကို။ သာဒိတဗ္ဗံ၊ သာယာအပ်၏။ ဧကံ၊ တစ်ထည်သော သင်္ကန်းသည်။ နဋ္ဌံ၊ ပျောက်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော သင်္ကန်းကို။ န သာဒိတဗ္ဗံ၊ မသာယာအပ်။
တတော စေ ဥတ္တရိ သာဒိယေယျာတိ၊ တတော စေ ဥတ္တရိ သာဒိယေယျ- ဟူသည်ကား။ တတုတ္တရိ၊ ထိုသင်းပိုင်ကိုယ်ဝတ်ထက် အလွန်။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ ပယောဂေ၊ လုံ့လ၌။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ပဋိလာဘေန၊ ရခြင်းကြောင့်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ ဂဏဿ ဝါ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ဘိက္ခဝေ- ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဣဒံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို၊
အညာတကံ၊ အဆွေမတော်သော။ ဂဟပတိကံ၊ ဒါယကာသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ တတုတ္တရိ၊ ထိုသင်းပိုင်ကိုယ်ဝတ်ထက် အလွန်။ ဝိညာပိတံ၊ တောင်းအပ်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျုံ၊ ပေးကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ အာယသ္မတော၊ အရှင့်အား။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
၅၂၅။ အညာတကေ၊ အဆွေမတော်သည်၌။ အညာတကသညီ၊ ဆွေမျိုးမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ တတုတ္တရိ၊ ထိုသင်းပိုင်ကိုယ်ဝတ်ထက် အလွန်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အညာတကေ၊ အဆွေမတော်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ တတုတ္တရိ၊ ထိုသင်းပိုင်ကိုယ်ဝတ်ထက် အလွန်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အညာတကေ၊ အဆွေမတော်သည်၌။ ဉာတကသညီ၊ အဆွေတော်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ တတုတ္တရိ၊ ထိုသင်းပိုင်ကိုယ်ဝတ်ထက် အလွန်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
ဉာတကေ၊ အဆွေတော်သည်၌။ အညာတကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ တတုတ္တရိ၊ ထိုသင်းပိုင်ကိုယ်ဝတ်ထက် အလွန်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉာတကေ၊ အဆွေတော်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ တတုတ္တရိ၊ ထိုသင်းပိုင်ကိုယ်ဝတ်ထက် အလွန်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉာတကေ၊ အဆွေတော်သည်၌။ ဉာတကသညီ၊ အဆွေတော်၏ဟု အမှတ်ရှိသည် ဖြစ်၍။ တတုတ္တရိ၊ ထိုသင်းပိုင်ကိုယ်ဝတ်ထက် အလွန်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၅၂၆။ သေသကံ၊ သင်းပိုင်ကိုယ်ဝတ်မှ အကြွင်းကို။ အာဟရိဿာမိ၊ ဆောင်ခဲ့အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဟရန္တော၊ ဆောင်သည်ဖြစ်၍။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့။ သေသကံ၊ အကြွင်းသည်။ တုယှေဝ၊ သင့်အားသာလျှင်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒေန္တိ၊ ပေးကုန်အံ့။ အစ္ဆိန္နကာရဏာ၊ ခိုးသူ လုယက်ခြင်းတည်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ န ဒေန္တိ၊ မပေးကုန်အံ့။ နဋ္ဌကာရဏာ၊ ပျောက်ခြင်းတည်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ န ဒေန္တိ၊ မပေးကုန်အံ့။ ဉာတကာနံ၊ အဆွေတော်သော သူတို့အားလည်းကောင်း။ ပဝါရိတာနံ၊ ဖိတ်အပ်သော သူတို့အားလည်းကောင်း။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဓနေန၊ ဥစ္စာဖြင့်။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအား လည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
သတ္တမံ၊ ခုနစ်ခုမြောက်သော။ တတုတ္တရိသိက္ခာပဒံ၊ တတုတ္တရိသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁-စီဝရဝဂ်
၈-ဥပက္ခဋသိက္ခာပုဒ်
၅၂၇။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အာနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ပဇာပတိံ၊ မယားကို။ “အယျံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ စီဝရေန၊ သင်္ကန်းဖြင့်။ အစ္ဆာဒေဿာမိ၊ ဖုံးလွှမ်းအံ့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ပိဏ္ဍစာရိကော၊ ဆွမ်းခံလှည့်လည်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘာသမာနဿ၊ ဆိုသော။ တဿ ပုရိသဿ၊ ထိုယောကျ်ား၏။ ဣမံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဿောသိ ခေါ၊ ကြားသည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်ဥပနန္ဒရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ သကျပုတ္တံ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အာဝုသော ဥပနန္ဒ၊ ငါ့ရှင် ဥပနန္ဒ။ တွံ၊ သင်သည်။ မဟာပုညော၊ ကြီးသော ဘုန်းရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အမုကသ္မိံ ဩကာသေ၊ ဤအမည်ရှိသော အရပ်၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ပဇာပတိံ၊ မယားကို။ အယျံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ စီဝရေန၊ သင်္ကန်းဖြင့်။ အစ္ဆာဒေဿာမိ၊ ဖုံးလွှမ်းအံ့။ ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ယော ပုရိသော၊ အကြင်ယောကျ်ားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ မံ၊ ငါ၏။ ဥပဋ္ဌာကော၊ အလုပ်အကျွေးတည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုယောကျ်ားရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တံ ပုရိသံ၊ ထိုယောကျ်ားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ တွံ၊ သင်သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ စီဝရေန၊ သင်္ကန်းဖြင့်။ အစ္ဆာဒေတုကာမော၊ ဖုံးလွှမ်းခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အယျ၊ အရှင်။ အယျံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ စီဝရေန၊ သင်္ကန်းဖြင့်။ အစ္ဆာဒေဿာမိ၊ ဖုံးလွှမ်းအံ့။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ အပိ ဟောတိ၊ စိတ်တောင့်တကာမျှသာ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ တွံ၊ သင်သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ စီဝရေန၊ သင်္ကန်းဖြင့်။ အစ္ဆာဒေတုကာမော၊ ဖုံးလွှမ်းခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ သစေ အသိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ဧဝရူပေန၊ ဤသို့ သဘောရှိသော။ စီဝရေန၊ သင်္ကန်းဖြင့်။ အစ္ဆာဒေဟိ၊ ဖုံးလွှမ်းလော့။ ယံ၊ အကြင်သင်္ကန်းကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ န ပရိဘုဉ္ဇိဿာမိ၊ မသုံးဆောင်အံ့။ တေန၊ ထိုသင်္ကန်းဖြင့်။ အစ္ဆန္နောပိ၊ ဖုံးလွှမ်းအပ်သော်လည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကိံ ကရိဿာမိ၊ အဘယ်သို့ ပြုအံ့နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆို၏။ ကိံ ဥဇ္ဈာယတိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့သနည်း။ ကိံ ခိယျတိ၊ အဘယ်သို့ ရှုတ်ချသနည်း။ ကိံ ဝိပါစေတိ၊ အဘယ်သို့ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုသနည်း။ “သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ သမဏာ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ မဟိစ္ဆာ၊ ကြီးသော အလိုရှိကုန်၏။ အသန္တုဋ္ဌာ၊ မရောင့်ရဲကုန်။ ဣမေ၊ ဤရဟန်းတို့ကို။ စီဝရေန၊ သင်္ကန်းဖြင့်။ အစ္ဆာဒေတုံ၊ ဖုံးလွှမ်းခြင်းငှာ။ န သုကရာ၊ မလွယ်။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျော ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ မယာ၊ ငါသည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဝါရိတော၊ မဖိတ်အပ်ဘဲ။ မံ၊ ငါသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇိဿတိ နာမ၊ ရောက်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆို၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တဿ၊ ကဲ့ရဲ့သော။ ခိယျန္တဿ၊ ရှုတ်ချသော။ ဝိပါစေန္တဿ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုသော။ တဿ ပုရိသဿ၊ ထိုယောကျ်ား၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ အလိုနည်းကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ကိံ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့ကုန်သနည်း။ ကိံ ခိယျန္တိ၊ အဘယ်သို့ ရှုတ်ချကုန်သနည်း။ ကိံ ဝိပါစေန္တိ၊ အဘယ်သို့ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သနည်း။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဝါရိတော၊ မဖိတ်အပ်ဘဲ။ ဂဟပတိကံ၊ ဒါယကာသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇိဿတိ နာမ၊ ရောက်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ သကျပုတ္တံ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ပ။ “ဥပနန္ဒ၊ ဥပနန္ဒ။ တွံ၊ သင်သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဝါရိတော၊ မဖိတ်အပ်ဘဲ။ ဂဟပတိကံ၊ ဒါယကာသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇသိ၊ ရောက်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဥပနန္ဒ၊ ဥပနန္ဒ။ တေ၊ သင်နှင့်။ ဉာတကော၊ အဆွေတော်သလော။ အညာတကော၊ အဆွေမတော်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အညာတကော၊ အဆွေမတော်ပါ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ အညာတကော၊ အဆွေမတော်သော။ တွံ၊ သင်သည်။ အညာတကဿ၊ အဆွေမတော်သော သူ၏။ ပတိရူပံ ဝါ၊ သင့်တင့်သည်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပတိရူပံ ဝါ၊ မသင့်တင့်သည်ကိုလည်းကောင်း။ သန္တံ ဝါ၊ ထင်ရှားရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ အသန္တံ ဝါ၊ ထင်ရှားမရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ န ဇာနာတိ၊ မသိ။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ တတ္ထ၊ ထိုသို့မသိဘဲလျက်။ တွံ၊ သင်သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဝါရိတော၊ မဖိတ်အပ်ဘဲ။ အညာတကံ၊ အဆွေမတော်သော။ ဂဟပတိကံ၊ ဒါယကာသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇိဿသိ နာမ၊ ရောက်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၅၂၈။ “ဘိက္ခုံ ပနေဝ၊ ရဟန်းကိုသာလျှင်။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်၍။ အညာတကဿ၊ အဆွေမတော်သော။ ဂဟပတိဿ ဝါ၊ ဒါယကာသည်လည်းကောင်း။ ဂဟပတာနိယာ ဝါ၊ ဒါယိကာမသည်လည်းကောင်း။ စီဝရစေတာပန္နံ၊ သင်္ကန်းဖိုးကို။ ‘ဣမိနာ စီဝရစေတာပန္နေန၊ ဤသင်္ကန်းဖိုးဖြင့်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ စေတာပေတွာ၊ ဝယ်၍။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ စီဝရေန၊ သင်္ကန်းဖြင့်။ အစ္ဆာဒေဿာမိ၊ ဖုံးလွှမ်းအံ့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥပက္ခဋံ၊ စီရင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတြ၊ ထိုစီရင်သော ဒါယကာအိမ်သို့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဝါရိတော၊ မဖိတ်အပ်ဘဲ။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ‘သာဓု၊ တောင်းပန်၏။ ဝတ၊ စင်စစ်။ မံ၊ ငါကို။ အာယသ္မာ၊ ဒါယကာသည်။ ဣမိနာ စီဝရစေတာပန္နေန၊ ဤသင်္ကန်းဖိုးဖြင့်။ ဧဝရူပံ ဝါ ဧဝရူပံ ဝါ၊ ဤသို့သဘော ရှိသည်လည်းဖြစ်သော ဤသို့သဘော ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ စေတာပေတွာ၊ ဝယ်၍။ အစ္ဆာဒေဟိ၊ ဖုံးလွှမ်းလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကလျာဏကမျတံ၊ ကောင်းသည်ကို အလိုရှိသည်၏ အဖြစ်ကို။ ဥပါဒါယ၊ စွဲ၍။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇေယျ၊ ရောက်ငြားအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်းပြကုန်လော့။
၅၂၉။ “ဘိက္ခုံ ပနေ၀ ဥဒ္ဒိဿာတိ၊ ဘိက္ခုံ ပနေ၀ ဥဒ္ဒိဿ- ဟူသည်ကား။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ အာရမ္မဏံ ကရိတွာ၊ အကြောင်းပြု၍။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ အစ္ဆာဒေတုကာမော၊ ဖုံးလွှမ်းခြင်းငှာ အလိုရှိ၏။
အညာတကော နာမ၊ အညာတက မည်သည်ကား။ မာတိတော ဝါ၊ အမိမှလည်းကောင်း။ ပိတိတော ဝါ၊ အဘမှလည်းကောင်း။ ယာ၀ သတ္တမာ ပိတာမဟယုဂါ၊ ခုနစ်ဆက်မြောက်သော ဘိုးဘေး အဆက်တိုင်အောင်။ အသမ္ဗဒ္ဓေါ၊ မစပ်သော သူတည်း။
ဂဟပတိ နာမ၊ ဂဟပတိ မည်သည်ကား။ ယော ကောစိ၊ အမှတ်မရှိသော သူသည်။ အဂါရံ၊ အိမ်၌။ အဇ္ဈာဝသတိ၊ စိုးအုပ်၍ နေ၏။
ဂဟပတာနီ နာမ၊ ဂဟပတာနီ မည်သည်ကား။ ယာ ကာစိ၊ အမှတ်မရှိသော မိန်းမသည်။ အဂါရံ၊ အိမ်၌။ အဇ္ဈာဝသတိ၊ စိုးအုပ်၍ နေ၏။
စီဝရစေတာပန္နံ နာမ၊ စီဝရစေတာပန္န မည်သည်ကား။ ဟိရညံ ဝါ၊ ငွေသည်လည်းကောင်း။ သုဝဏ္ဏံ ဝါ၊ ရွှေသည်လည်းကောင်း။ မုတ္တာ ဝါ၊ ပုလဲသည်လည်းကောင်း။ မဏိ ဝါ၊ ပတ္တမြားသည်လည်းကောင်း။ ပဝါဠော ဝါ၊ သန္တာသည်လည်းကောင်း။ ဖလိကော ဝါ၊ ပယင်းသည်လည်းကောင်း။ ပဋကော ဝါ၊ တေးခပ်ပြာသည်လည်းကောင်း။ သုတ္တံ ဝါ၊ ချည်သည်လည်းကောင်း။ ကပ္ပါသော ဝါ၊ ဝါသည်လည်းကောင်း။ စီဝရစေတာပန္နံ နာမ၊ စီဝရစေတာပန္န မည်၏။
ဣမိနာ စီဝရစေတာပန္နေနာတိ၊ ဣမိနာ စီဝရစေတာပန္နေန- ဟူသည်ကား။ ပစ္စုပဋ္ဌိတေန၊ ရှေးရှုထင်သော သင်္ကန်းဖိုးဖြင့်။
စေတာပေတွာတိ၊ စေတာပေတွာ- ဟူသည်ကား။ ပရိဝတ္တေတွာ၊ လဲလှယ်၍။
အစ္ဆာဒေဿာမီတိ၊ အစ္ဆာဒေဿာမိ- ဟူသည်ကား။ ဒဿာမိ၊ လှူအံ့။
တတြ စေ သော ဘိက္ခူတိ၊ တတြ စေ သော ဘိက္ခု- ဟူသည်ကား။ ယံ ဘိက္ခုံ၊ အကြင်ရဟန်းကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်၍။ စီဝရစေတာပန္နံ၊ သင်္ကန်းဖိုးကို။ ဥပက္ခဋံ၊ စီရင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။
ပုဗ္ဗေ အပ္ပဝါရိတောတိ၊ ပုဗ္ဗေ အပ္ပဝါရိတော- ဟူသည်ကား။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ တေ၊ အရှင်ဘုရားအား။ ကီဒိသေန၊ အဘယ်သို့ သဘောရှိသော။ စီဝရေန၊ သင်္ကန်းကို။ အတ္ထော၊ အလိုရှိသနည်း။ တေ၊ အရှင်ဘုရားအား။ ကီဒိသံ၊ အဘယ်သို့ သဘောရှိသော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ စေတာပေမိ၊ ဝယ်ရအံ့နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အဝုတ္တော၊ မဆိုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသင်္ကမိတွာတိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ- ဟူသည်ကား။ ဃရံ၊ အိမ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ယတ္ထ ကတ္ထစိ၊ အမှတ်မရှိသော အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။
စီဝရေ ဝိကပ္ပံ အာပဇ္ဇေယျာတိ၊ စီဝရေ ဝိကပ္ပံ အာပဇ္ဇေယျ- ဟူသည်ကား။ အာယတံ ဝါ၊ အလျားရှည်သည်လည်းကောင်း။ ဝိတ္ထတံ ဝါ၊ အနံပြန့်သည်လည်းကောင်း။ အပ္ပိတံ ဝါ၊ အသားထူသည်လည်းကောင်း။ သဏှံ ဝါ၊ ချောသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ။
ဣမိနာ စီဝရစေတာပန္နေနာတိ၊ ဣမိနာ စီဝရစေတာပန္နေန- ဟူသည်ကား။ ပစ္စုပဋ္ဌိတေန၊ ရှေးရှုထင်သော သင်္ကန်းဖိုးဖြင့်။
ဧဝရူပံ ဝါ ဧဝရူပံ ဝါတိ၊ ဧဝရူပံ ဝါ ဧဝရူပံ ဝါ- ဟူသည်ကား။ အာယတံ ဝါ၊ အလျားရှည်သည်ကိုလည်းကောင်း။ ဝိတ္ထတံ ဝါ၊ အနံပြန့်သည်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပိတံ ဝါ၊ အသားထူသည်ကိုလည်းကောင်း။ သဏှံ ဝါ၊ ချောသည်ကိုလည်းကောင်း။
စေတာပေတွာတိ၊ စေတာပေတွာ- ဟူသည်ကား။ ပရိဝတ္တေတွာ၊ လဲလှယ်၍။
အစ္ဆာဒေဟီတိ၊ အစ္ဆာဒေဟိ- ဟူသည်ကား။ ဒဇ္ဇေဟိ၊ လှူလော့။
ကလျာဏကမျတံ ဥပါဒါယာတိ၊ ကလျာဏကမျတံ ဥပါဒါယ- ဟူသည်ကား။ သာဓတ္ထိကော၊ ကောင်းသည်ကို အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မဟဂ္ဃတ္ထိကော၊ အဖိုးများစွာ ထိုက်သည်ကို အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ တဿ၊ ထိုရဟန်း၏။ ဝစနေန၊ စကားကြောင့်။ အာယတံ ဝါ၊ အလျားရှည်သည်ကိုလည်းကောင်း။ ဝိတ္ထတံ ဝါ၊ အနံပြန့်သည်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပိတံ ဝါ၊ အသားထူသည်ကိုလည်းကောင်း။ သဏှံ ဝါ၊ ချောသည်ကိုလည်းကောင်း။ စေတာပေတိ၊ ဝယ်စေအံ့။ ပယောဂေ၊ လုံ့လ၌။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ပဋိလာဘေန၊ ရခြင်းကြောင့်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ ဂဏဿ ဝါ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဣဒံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဝါရိတော၊ မဖိတ်အပ်ဘဲ။ အညာတကံ၊ အဆွေမတော်သော။ ဂဟပတိကံ၊ ဒါယကာသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပန္နံ၊ ရောက်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျုံ၊ ပေးကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ အာယသ္မတော၊ အရှင့်အား။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
၅၃၀။ အညာတကေ၊ အဆွေမတော်သည်၌။ အညာတကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဝါရိတော၊ မဖိတ်အပ်ဘဲ။ ဂဟပတိကံ၊ ဒါယကာသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အညာတကေ၊ မဆွေမတော်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဝါရိတော၊ မဖိတ်အပ်ဘဲ။ ဂဟပတိကံ၊ ဒါယကာသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အညာတကေ၊ အဆွေမတော်သည်၌။ ဉာတကသညီ၊ အဆွေတော်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဝါရိတော၊ မဖိတ်အပ်ဘဲ။ ဂဟပတိကံ၊ ဒါယကာသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
ဉာတကေ၊ အဆွေတော်သည်၌။ အညာတကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဝါရိတော၊ မဖိတ်အပ်ဘဲ။ ဂဟပတိကံ၊ ဒါယကာသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉာတကေ၊ အဆွေတော်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဝါရိတော၊ မဖိတ်အပ်ဘဲ။ ဂဟပတိကံ၊ ဒါယကာသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉာတကေ၊ အဆွေတော်သည်၌။ ဉာတကသညီ၊ အဆွေတော်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်အဖြစ်၍။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဝါရိတော၊ မဖိတ်အပ်ဘဲ။ ဂဟပတိကံ၊ ဒါယကာသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းတို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၅၃၁။ ဉာတကာနံ၊ အဆွေတော်သော သူတို့အားလည်းကောင်း။ ပဝါရိတာနံ၊ ဖိတ်အပ်ကုန်သော သူတို့အားလည်းကောင်း။ စေတာပေတိ၊ ဝယ်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အညဿ၊ သူတစ်ပါး၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ စေတာပေတိ၊ ဝယ်စေအံ့။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဓနေန၊ ဥစ္စာဖြင့်။ စေတာပေတိ၊ ဝယ်စေအံ့။ မဟဂ္ဃံ၊ အဖိုးများစွာ ထိုက်သော သင်္ကန်းကို။ စေတာပေတုကာမဿ၊ ဝယ်စေခြင်းငှာ အလိုရှိသော သူအား။ အပ္ပဂ္ဃံ၊ အဖိုးနည်းနည်းထိုက်သော သင်္ကန်းကို။ စေတာပေတိ၊ ဝယ်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
အဋ္ဌမံ၊ ရှစ်ခုမြောက်သော။ ဥပက္ခဋသိက္ခာပဒံ၊ ဥပက္ခဋသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁-စီဝရဝဂ်
၉-ဒုတိယဥပက္ခဋသိက္ခာပုဒ်
၅၃၂။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ပုရိသံ၊ ယောကျ်ားကို။ “အဟံ၊ ငါသည်။ အယျံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ စီဝရေန၊ သင်္ကန်းဖြင့်။ အစ္ဆာဒေဿာမိ၊ ဖုံးလွှမ်းအံ့၊” ဣတိ၊ ဧတံ ဝစနံ- ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ သောပိ၊ ထိုယောကျ်ားသည်လည်း။ “အဟံပိ၊ ငါသည်လည်း။ အယျံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ စီဝရေန၊ သင်္ကန်းဖြင့်။ အစ္ဆာဒေဿာမိ၊ ဖုံးလွှမ်းအံ့၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ပိဏ္ဍစာရိကော၊ ဆွမ်းခံလှည့်လည်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ တေသံ ပုရိသာနံ၊ ထိုယောကျ်ားတို့၏။ ဣမံ ကထာသလ္လာပံ၊ ဤစကား ပြောဆိုခြင်းကို။ အဿောသိ ခေါ၊ ကြားသည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်ဥပနန္ဒရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ သကျပုတ္တံ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အာဝုသော ဥပနန္ဒ၊ ငါ့ရှင် ဥပနန္ဒ။ တွံ၊ သင်သည်။ မဟာပုညော၊ ကြီးသော ဘုန်းရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အမုကသ္မိံ ဩကာသေ၊ ဤအမည်ရှိသော အရပ်၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ ပုရိသံ၊ ယောကျ်ားကို။ “အဟံ၊ ငါသည်။ အယျံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ စီဝရေန၊ သင်္ကန်းဖြင့်။ အစ္ဆာဒေဿာမိ၊ ဖုံးလွှမ်းအံ့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ သောပိ၊ ထိုယောကျ်ားသည်လည်း။ “အဟံပိ၊ ငါသည်လည်း။ အယျံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ စီဝရေန၊ သင်္ကန်းဖြင့်။ အစ္ဆာဒေဿာမိ၊ ဖုံးလွှမ်းအံ့၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ယေ ပုရိသာ၊ အကြင်ယောကျ်ားတို့သည်။ အတ္ထိ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ ပုရိသာ၊ ထိုယောကျ်ားတို့သည်။ မံ၊ ငါ၏။ ဥပဋ္ဌာကာ၊ အလုပ်အကျွေးတို့တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ တေ ပုရိသာ၊ ထိုယောကျ်ားတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေန၊ ထိုယောကျ်ားတို့ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တေ ပုရိသေ၊ ထိုယောကျ်ားတို့ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ စီဝရေဟိ၊ သင်္ကန်းတို့ဖြင့်။ အစ္ဆာဒေတုကာမာ၊ ဖုံးလွှမ်းခြင်းငှာ အလိုရှိကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အယျ၊ အရှင်။ ‘အယျံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ စီဝရေဟိ၊ သင်္ကန်းတို့ဖြင့်။ အစ္ဆာဒေဿာမ၊ ဖုံးလွှမ်းကုန်အံ့။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော စိတ်အကြံသည်။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့အား။ အပိ ဟောတိ၊ စိတ်တောင့်တကာမျှသာ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့၊
တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ စီဝရေဟိ၊ သင်္ကန်းတို့ဖြင့်။ အစ္ဆာဒေတုကာမာ၊ ဖုံးလွှမ်းခြင်းငှာ အလိုရှိကုန်သည်။ သစေ အတ္ထ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ကုန်အံ့။ ဧဝံ သန္တေသု၊ ဤသို့ ဖြစ်ကုန်သည်ရှိသော်။ ဧဝရူပေန၊ ဤသို့ သဘောရှိသော။ စီဝရေန၊ သင်္ကန်းဖြင့်။ အစ္ဆာဒေထ၊ ဖုံးလွှမ်းကုန်လော့။ ယာနိ၊ အကြင်သင်္ကန်းတို့ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ န ပရိဘုဉ္ဇိဿာမိ၊ မသုံးဆောင်အံ့။ တေဟိ၊ ထိုသင်္ကန်းတို့ဖြင့်။ အစ္ဆန္နောပိ၊ ဖုံးလွှမ်းသော်လည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကိံ ကရိဿာမိ၊ အဘယ်သို့ ပြုအံ့နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ပုရိသာ၊ ထိုယောကျ်ားတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ကိံ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့ကုန်သနည်း။ ကိံ ခိယျန္တိ၊ အဘယ်သို့ ရှုတ်ချကုန်သနည်း။ ကိံ ဝိပါစေန္တိ၊ အဘယ်သို့ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သနည်း။ “သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ သမဏာ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ မဟိစ္ဆာ၊ ကြီးသော အလိုရှိကုန်၏။ အသန္တုဋ္ဌာ၊ မရောင့်ရဲကုန်။ ဣမေ၊ ဤရဟန်းတို့ကို။ စီဝရေဟိ၊ သင်္ကန်းတို့ဖြင့်။ အစ္ဆာဒေတုံ၊ ဖုံးလွှမ်းခြင်းငှာ။ န သုကရာ၊ မလွယ်ကုန်။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျော ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ အမှေဟိ၊ ငါတို့သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဝါရိတော၊ မဖိတ်အပ်ဘဲ။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇိဿတိ နာမ၊ ရောက်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။
ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်သော။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်သော။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သော။ တေသံ ပုရိသာနံ၊ ထိုယောကျ်ားတို့၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ အလိုနည်းကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဝါရိတော၊ မဖိတ်အပ်ဘဲ။ ဂဟပတိကေ၊ ဒါယကာတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇိဿတိ နာမ၊ ရောက်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ သကျပုတ္တံ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ပ။ “ဥပနန္ဒ၊ ဥပနန္ဒ။ တွံ၊ သင်သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဝါရိတော၊ မဖိတ်အပ်ဘဲ။ ဂဟပတိကေ၊ ဒါယကာတို့ကို။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇသိ၊ ရောက်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဥပနန္ဒ၊ ဥပနန္ဒ။ တေ၊ သင်နှင့်။ ဉာတကာ၊ အဆွေတော်ကုန်သလော။ အညာတကာ၊ အဆွေမတော်ကုန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အညာတကာ၊ အဆွေမတော်ပါကုန်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ အညာတကော၊ အဆွေမတော်သော သူသည်။ အညာတကာနံ၊ အဆွေမတော်သော သူတို့အား။ ပတိရူပံ ဝါ၊ လျောက်ပတ်သည်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပတိရူပံ ဝါ၊ မလျောက်ပတ်သည် ကိုလည်းကောင်း။ သန္တံ ဝါ၊ ထင်ရှားရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ အသန္တံ ဝါ၊ ထင်ရှားမရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ န ဇာနာတိ၊ မသိ။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသောယောကျ်ား။ တတ္ထ၊ ထိုသို့ မသိဘဲလျက်။ တွံ၊ သင်သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဝါရိတော၊ မဖိတ်အပ်ဘဲ။ အညာတကေ၊ အဆွေမတော်ကုန်သော။ ဂဟပတိကေ၊ ဒါယကာတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇိဿသိ နာမ၊ ရောက်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၅၃၃။ “ဘိက္ခုံ ပနေဝ၊ ရဟန်းကိုသာလျှင်။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်၍။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ အညာတကာနံ၊ အဆွေမတော်ကုန်သော။ ဂဟပတီနံ ဝါ၊ ဒါယကာတို့သည်လည်းကောင်း။ ဂဟပတာနီနံ ဝါ၊ ဒါယိကာမတို့သည်လည်းကောင်း။ ပစ္စေကစီဝရစေတာပန္နာနိ၊ အသီးအသီးသော သင်္ကန်းဖိုးတို့ကို။ ‘မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဣမေဟိ ပစ္စေကစီဝရစေတာပန္နေဟိ၊ ဤအသီးအသီးသော သင်္ကန်းဖိုးတို့ဖြင့်။ ပစ္စေကစီဝရာနိ၊ အသီးအသီးသော သင်္ကန်းတို့ကို။ စေတာပေတွာ၊ ဝယ်၍။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ စီဝရေဟိ၊ သင်္ကန်းတို့ဖြင့်။ အစ္ဆာဒေဿာမ၊ ဖုံးလွှမ်းကုန်အံ့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥပက္ခဋာနိ၊ စီရင်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တတြ၊ ထိုစီရင်အပ်သော ဒါယကာအိမ်တို့သို့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဝါရိတော၊ မဖိတ်အပ်ဘဲ။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ စေ အာပဇ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ ရောက်ငြားအံ့။ ‘သာဓု၊ တောင်းပန်၏။ ဝတ၊ ကြံအောက်မေ့လော။ အာယသ္မန္တော၊ ဒါယကာတို့သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဣမေဟိ ပစ္စေကစီဝရစေတာပန္နေဟိ၊ ဤအသီးအသီးသော သင်္ကန်းဖိုးတို့ဖြင့်။ ဧဝရူပံ ဝါ ဧဝရူပံ ဝါ၊ ဤသို့သဘော ရှိသည်လည်းဖြစ်သော ဤသို့သဘော ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ စေတာပေတွာ၊ ဝယ်၍။ ဥဘောဝ၊ နှစ်ယောက်သာလျှင်ဖြစ်ကုန်သော။ သန္တာ၊ သူတော်ကောင်းဖြစ်ကုန်သော။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဧကေန၊ တပေါင်းတည်း။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်ကုန်၍။ ဒေထ၊ လှူကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကလျာဏကမျတံ၊ ကောင်းသည်ကို အလိုရှိသည်၏ အဖြစ်ကို။ ဥပါဒါယ၊ စွဲ၍။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ စေ အာပဇ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ ရောက်ငြားအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၅၃၄။ ဘိက္ခုံ ပနေ၀ ဥဒ္ဒိဿာတိ၊ ဘိက္ခုံ ပနေ၀ ဥဒ္ဒိဿ- ဟူသည်ကား။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ အာရမ္မဏံ ကရိတွာ၊ အကြောင်းပြု၍။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ အစ္ဆာဒေတုကာမာ၊ ဖုံးလွှမ်းခြင်းငှာ အလိုရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။
ဥဘိန္နန္တိ၊ ဥဘိန္နံ ဟူသည်ကား။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်သော သူတို့၏။
အညာတကာ နာမ၊ အညာတကာ မည်သည်ကား။ မာတိတော ဝါ၊ အမိမှလည်းကောင်း။ ပိတိတော ဝါ၊ အဘမှလည်းကောင်း။ ယာ၀ သတ္တမာ ပိတာမဟယုဂါ၊ ခုနစ်ဆက်မြောက်သော ဘိုးဘေး အဆက်တိုင်အောင်။ အသမ္ဗဒ္ဓါ၊ မစပ်ကုန်သော သူတို့တည်း။
ဂဟပတီ နာမ၊ ဂဟပတိ မည်သည်ကား။ ယေ ကေစိ၊ အမှတ်မရှိကုန်သော သူတို့သည်။ အဂါရံ၊ အိမ်၌။ အဇ္ဈာဝသန္တိ၊ စိုးအုပ်၍ နေကုန်၏။
ဂဟပတာနိယော နာမ၊ ဂဟပတာနိယော မည်သည်ကား။ ယာ ကာစိ၊ အမှတ်မရှိကုန်သော မိန်းမတို့သည်။ အဂါရံ၊ အိမ်၌။ အဇ္ဈာဝသန္တိ၊ စိုးအုပ်၍ နေကုန်၏။
စီဝရစေတာပန္နာနိ နာမ၊ စီဝရစေတာပန္နာနိ မည်သည်ကား။ ဟိရညာ ဝါ၊ ငွေတို့သည်လည်းကောင်း။ သုဝဏ္ဏာ ဝါ၊ ရွှေတို့သည်လည်းကောင်း။ မုတ္တာ ဝါ၊ ပုလဲတို့သည်လည်းကောင်း။ မဏိ ဝါ၊ ပတ္တမြားတို့သည်လည်းကောင်း။ ပဝါဠာ ဝါ၊ သန္တာတို့သည်လည်းကောင်း။ ဖလိကာ ဝါ၊ ပယင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ပဋကာ ဝါ၊ တေးခပ်ပြာတို့သည်လည်းကောင်း။ သုတ္တာ ဝါ၊ ချည်တို့သည်လည်းကောင်း။ ကပ္ပါသာ ဝါ၊ ဝါတို့ သည်လည်းကောင်း။ စီဝရစေတာပန္နာနိ နာမ၊ စီဝရစေတာပန္နာနိ မည်ကုန်၏။
ဣမေဟိ ပစ္စေကစီဝရစေတာပန္နေဟီတိ၊ ဣမေဟိ ပစ္စေကစီဝရစေတာပန္နေဟိ ဟူသည်ကား။ ပစ္စုပဋ္ဌိတေဟိ၊ ရှေးရှုထင်သော သင်္ကန်းဖိုးတို့ဖြင့်။
စေတာပေတွာတိ၊ စေတာပေတွာ- ဟူသည်ကား။ ပရိဝတ္တေတွာ၊ လဲလှယ်၍။
အစ္ဆာဒေဿာမာတိ၊ အစ္ဆာဒေဿာမ- ဟူသည်ကား။ ဒဿာမ၊ လှူကုန်အံ့။
တတြ စေ သော ဘိက္ခူတိ၊ တတြ စေ သော ဘိက္ခု- ဟူသည်ကား။ ယံ ဘိက္ခုံ၊ အကြင်ရဟန်းကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်၍။ စီဝရစေတာပန္နာနိ၊ သင်္ကန်းဖိုးတို့ကို။ ဥပက္ခဋာနိ၊ စီရင်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။
ပုဗ္ဗေ အပ္ပဝါရိတောတိ၊ ပုဗ္ဗေ အပ္ပဝါရိတော- ဟူသည်ကား။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ တေ၊ အရှင်ဘုရားအား။ ကီဒိသေန၊ အဘယ်သို့ သဘောရှိသော။ စီဝရေန၊ သင်္ကန်းကို။ အတ္ထော၊ အလိုရှိသနည်း။ တေ၊ သင်၏။ ကီဒိသံ၊ အဘယ်သို့ သဘောရှိသော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ စေတာပေမ၊ ဝယ်ရကုန်အံ့နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အဝုတ္တော၊ မဆိုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဥပသင်္ကမိတွာတိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ- ဟူသည်ကား။ ဃရံ၊ အိမ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ယတ္ထ ကတ္ထစိ၊ အမှတ်မရှိသော အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။
စီဝရေ ဝိကပ္ပံ အာပဇ္ဇေယျာတိ၊ စီဝရေ ဝိကပ္ပံ အာပဇ္ဇေယျ- ဟူသည်ကား။ အာယတံ ဝါ၊ အလျားရှည်သည်လည်းကောင်း။ ဝိတ္ထတံ ဝါ၊ အနံပြန့်သည်လည်းကောင်း။ အပ္ပိတံ ဝါ၊ အသားထူသည်လည်းကောင်း။ သဏှံ ဝါ၊ ချောသည်လည်းကောင်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ။
ဣမေဟိ ပစ္စေကစီဝရစေတာပန္နေဟီတိ၊ ဣမေဟိ ပစ္စေကစီဝရစေတာပန္နေဟိ- ဟူသည်ကား။ ပစ္စုပဋ္ဌိတေဟိ၊ ရှေးရှုထင်သော သင်္ကန်းဖိုးတို့ဖြင့်။
ဧဝရူပံ ဝါ ဧဝရူပံ ဝါတိ၊ ဧဝရူပံ ဝါ ဧဝရူပံ ဝါ- ဟူသည်ကား။ အာယတံ ဝါ၊ အလျားရှည်သည်ကိုလည်းကောင်း။ ဝိတ္ထတံ ဝါ၊ အနံပြန့်သည်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပိတံ ဝါ၊ အသားထူသည်ကိုလည်းကောင်း။ သဏှံ ဝါ၊ ချောသည်ကိုလည်းကောင်း။
စေတာပေတွာတိ၊ စေတာပေတွာ- ဟူသည်ကား။ ပရိဝတ္တေတွာ၊ လဲလှယ်၍။
အစ္ဆာဒေထာတိ၊ အစ္ဆာဒေထ- ဟူသည်ကား။ ဒဇ္ဇေထ၊ လှူကုန်လော့။
ဥဘော၀ သန္တာ ဧကေနာတိ၊ ဥဘော၀ သန္တာ ဧကေန- ဟူသည်ကား။ ဒွေပိ ဇနာ၊ နှစ်ယောက်သော သူတို့သည်လည်း။ ဧကေန၊ တပေါင်းတည်း။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။
ကလျာဏကမျတံ ဥပါဒါယာတိ၊ ကလျာဏကမျတံ ဥပါဒါယ- ဟူသည်ကား။ သာဓတ္ထိကော၊ ကောင်းသည်ကို အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မဟဂ္ဃတ္ထိကော၊ အဖိုးများစွာ ထိုက်သည်ကို အလိုရှိသည် ဖြစ်၍။
တဿ၊ ထိုရဟန်း၏။ ဝစနေန၊ စကားကြောင့်။ အာယတံ ဝါ၊ အလျားရှည်သည်ကိုလည်းကောင်း။ ဝိတ္ထတံ ဝါ၊ အနံပြန့်သည်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပိတံ ဝါ၊ အသားထူသည်ကိုလည်းကောင်း။ သဏှံ ဝါ၊ ချောသည်ကိုလည်းကောင်း။ စေတာပေန္တိ၊ ဝယ်ကုန်အံ့။ ပယောဂေ၊ လုံ့လ၌။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ပဋိလာဘေန၊ ရခြင်းကြောင့်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ ဂဏဿ ဝါ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဣဒံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဝါရိတော၊ မဖိတ်အပ်ဘဲ။ အညာတကေ၊ အဆွေမတော်ကုန်သော။ ဂဟပတိကေ၊ ဒါယကာတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပန္နံ၊ ရောက်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်၊
သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။ပ။ဒဒေယျုံ- ပေးကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ အာယသ္မတော၊ အရှင့်အား။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
၅၃၅။ အညာတကေ၊ အဆွေမတော်သည်၌။ အညာတကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဝါရိတော၊ မဖိတ်အပ်ဘဲ။ ဂဟပတိကေ၊ ဒါယကာတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အညာတကေ၊ အဆွေမတော်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဝါရိတော၊ မဖိတ်အပ်ဘဲ။ ဂဟပတိကေ၊ ဒါယကာတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အညာတကေ၊ အဆွေမတော်သည်၌။ ဉာတကသညီ၊ အဆွေတော်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဝါရိတော၊ မဖိတ်အပ်ဘဲ။ ဂဟပတိကေ၊ ဒါယကာတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
ဉာတကေ၊ အဆွေတော်သည်၌။ အညာတကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဝါရိတော၊ မဖိတ်အပ်ဘဲ။ ဂဟပတိကေ၊ ဒါယကာတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉာတကေ၊ အဆွေတော်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဝါရိတော၊ မဖိတ်အပ်ဘဲ။ ဂဟပတိကေ၊ ဒါယကာတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉာတကေ၊ အဆွေတော်သည်၌။ ဉာတကသညီ၊ အဆွေတော်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဝါရိတော၊ မဖိတ်အပ်ဘဲ။ ဂဟပတိကေ၊ ဒါယကာတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၅၃၆။ ဉာတကာနံ၊ အဆွေတော်သော သူတို့အားလည်းကောင်း။ ပဝါရိတာနံ၊ ဖိတ်အပ်ကုန်သော သူတို့အားလည်းကောင်း။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အညဿ၊ သူတစ်ပါး၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဓနေန၊ ဥစ္စာဖြင့်။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ မဟဂ္ဃံ၊ အဖိုးများစွာ ထိုက်သော သင်္ကန်းကို။ စေတာပေတုကာမာနံ၊ ဝယ်ခြင်းငှာ အလိုရှိကုန်သော သူတို့အား။ အပ္ပဂ္ဃံ၊ အဖိုးနည်းထိုက်သော သင်္ကန်းကို။ စေတာပေတိ၊ ဝယ်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
နဝမံ၊ ကိုးခုမြောက်သော။ ဒုတိယဥပက္ခဋသိက္ခာပဒံ၊ ဒုတိယဥပက္ခဋသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၁-စီဝရဝဂ်
၁၀-ရာဇသိက္ခာပုဒ်
၅၃၇။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သကျပုတ္တဿ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မတော ဥပနန္ဒဿ၊ အရှင်ဥပနန္ဒ၏။ ဥပဋ္ဌာကော၊ အလုပ်အကျွေးဖြစ်သော။ မဟာမတ္တော၊ အမတ်ကြီးသည်။ သကျပုတ္တဿ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မတော ဥပနန္ဒဿ၊ အရှင်ဥပနန္ဒ၏။ သန္တိကံ၊ အထံသို့။ ဒူတေန၊ တမန်ဖြင့်။ စီဝရစေတာပန္နံ၊ သင်္ကန်းဖိုးကို။ ပါဟေသိ၊ ပို့စေ၏။ ကိံ ပါဟေသိ၊ အဘယ်သို့ ပို့စေသနည်း။ “ဣမိနာ စီဝရစေတာပန္နေန၊ ဤသင်္ကန်းဖိုးဖြင့်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ စေတာပေတွာ၊ ဝယ်၍။ အယျံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ စီဝရေန၊ သင်္ကန်းဖြင့်။ အစ္ဆာဒေဟိ၊ ဖုံးလွှမ်းလေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပါဟေသိ၊ ပို့စေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဒူတော၊ ထိုတမန်သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်ဥပနန္ဒရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ သကျပုတ္တံ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဣဒံ ခေါ စီဝရစေတာပန္နံ၊ ဤသင်္ကန်းဖိုးကို။ အာယသ္မန္တံ၊ အရှင့်ကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်၍။ အာဘတံ၊ ဆောင်အပ်၏။ အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ စီဝရစေတာပန္နံ၊ သင်္ကန်းဖိုးကို။ ပဋိဂ္ဂဏှာတု၊ ခံတော်မူပါလော့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ လျှောက်အပ်သည်ရှိသော်။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ တံ ဒူတံ၊ ထိုတမန်ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ စီဝရစေတာပန္နံ၊ သင်္ကန်းဖိုးကို။ န ခေါ ပဋိဂ္ဂဏှာမ၊ မခံကုန်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ကာလေန၊ လျောက်ပတ်သော အခါ၌။ ကပ္ပိယံ၊ အပ်သော။ စီဝရဉ္စ ခေါ၊ သင်္ကန်းကိုသာလျှင်။ ပဋိဂ္ဂဏှာမ၊ ခံကုန်အံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ သော ဒူတော၊ ထိုတမန်သည်။ သကျပုတ္တံ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “အာယသ္မတော၊ အရှင့်အား။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော၊
ဝေယျာဝစ္စကရော၊ အမှုကြီးငယ်ကို ပြုတတ်သော သူသည်။ အတ္ထိ ပန၊ ရှိသလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဥပါသကော၊ ဥပါသကာသည်။ ကေနစိဒေဝ ကရဏီယေန၊ တစ်စုံတစ်ခုသော ပြုဖွယ်ကိစ္စဖြင့်သာလျှင်။ အာရာမံ၊ အရံသို့။ အဂမာသိ၊ သွား၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ တံ ဒူတံ၊ ထိုတမန်ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ ဧသော ခေါ ဥပါသကော၊ ဤဥပါသကာသည်ကား။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ဝေယျာဝစ္စကရော၊ အမှုကြီးငယ်ကို ပြုတတ်သော သူတည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဒူတော၊ ထိုတမန်သည်။ တံ ဥပါသကံ၊ ထိုဥပါသကာကို။ သညာပေတွာ၊ သိစေ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်ဥပနန္ဒရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ သကျပုတ္တံ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ ယံ၊ အကြင်သူကို။ ဝေယျာဝစ္စကရံ၊ အမှုကြီးငယ်ကို ပြုတတ်သော သူဟူ၍။ နိဒ္ဒိသိ၊ ညွန်း၏။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သော၊ ထိုဥပါသကာကို။ သညတ္တော၊ သိအပ်ပါပြီ။ အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ ကာလေန၊ လျောက်ပတ်သော အခါ၌။ ဥပသင်္ကမတု၊ ကပ်တော်မူလော့။ စီဝရေန၊ သင်္ကန်းဖြင့်။ တံ၊ အရှင်ဘုရားကို။ အစ္ဆာဒေဿတိ၊ ဖုံးလွှမ်းလတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သော မဟာမတ္တော၊ ထိုအမတ်ကြီးသည်။ သကျပုတ္တဿ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မတော ဥပနန္ဒဿ၊ အရှင်ဥပနန္ဒ၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ ပါဟေသိ၊ စေ၏။ ကိံ ပါဟေသိ၊ အဘယ်သို့ စေသနည်း။ “အယျော၊ အရှင်သည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ပရိဘုဉ္ဇတု၊ သုံးဆောင်တော်မူပါလော့။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ အယျေန၊ အရှင်သည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ပရိဘုတ္တံ၊ သုံးဆောင်အပ်သည်ကို။ ဣစ္ဆာမ၊ အလိုရှိပါကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပါဟေသိ၊ စေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ တံ ဥပါသကံ၊ ထိုဥပါသကာကို။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော စကားကို။ န အဝစာသိ၊ မဆို။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ သော မဟာမတ္တော၊ ထိုအမတ်ကြီးသည်။ သကျပုတ္တဿ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မတော ဥပနန္ဒဿ၊ အရှင်ဥပနန္ဒ၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ ပါဟေသိ၊ စေ၏။ ကိံ ပါဟေသိ၊ အဘယ်သို့ စေသနည်း။ “အယျော၊ အရှင်သည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ပရိဘုဉ္ဇတု၊ သုံးဆောင်တော်မူပါလော့။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ အယျေန၊ အရှင်သည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ပရိဘုတ္တံ၊ သုံးဆောင်အပ်သည်ကို။ ဣစ္ဆာမ၊ အလိုရှိပါကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပါဟေသိ၊ စေ၏။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ တံ ဥပါသကံ၊ ထိုဥပါသကာကို။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော စကားကို။ န အဝစာသိ၊ မဆို။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ သော မဟာမတ္တော၊ ထိုအမတ်ကြီးသည်။ သကျပုတ္တဿ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မတော ဥပနန္ဒဿ၊ အရှင်ဥပနန္ဒ၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ ပါဟေသိ၊ စေ၏။ ကိံ ပါဟေသိ၊ အဘယ်သို့ စေသနည်း။ “အယျော၊ အရှင်သည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ပရိဘုဉ္ဇတု၊ သုံးဆောင်တော်မူပါလော့။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ အယျေန၊ အရှင်သည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ပရိဘုတ္တံ၊ သုံးဆောင်အပ်သည်ကို။ ဣစ္ဆာမ၊ အလိုရှိပါကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပါဟေသိ၊ စေ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ နေဂမဿ၊ နိဂုံးနေသူ လူအပေါင်း၏။ သမယော၊ စည်းဝေးသော အခါသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နေဂမေန စ၊ နိဂုံးနေသူ လူအပေါင်းသည်လည်း။ “ယော၊ အကြင်သူသည်။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာ၏။ တဿ၊ ထိုသူအား။ ပညာသံ ဗဒ္ဓေါ၊ ငါးဆယ်သော အသပြာဒဏ်ကို ဖွဲ့ချည်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကတိကာ၊ ကတိကဝတ်ကို။ ကတာ၊ ပြုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သော ဥပါသကော၊ ထိုဥပါသကာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုဥပါသကာရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တံ ဥပါသကံ၊ ထိုဥပါသကာကို။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ မေ၊ ငါ့အား။ စီဝရေန၊ သင်္ကန်းကို။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့အား။ အာဂမေဟိ၊ ဆိုင်းငံ့ပါဦးလော့။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ နေဂမဿ၊ နိဂုံးနေသူ လူအပေါင်း၏။ သမယော၊ စည်းဝေးသော အခါသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နေဂမေန စ၊ နိဂုံးနေသူ လူအပေါင်းသည်လည်း။ ‘ယော၊ အကြင်သူသည်။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာ၏။ တဿ၊ ထိုသူအား။ ပညာသံ ဗဒ္ဓေါ၊ ငါးဆယ်သော အသပြာဒဏ်ကို ဖွဲ့ချည်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကတိကာ၊ ကတိကဝတ်ကို။ ကတာ၊ ပြုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ အဇ္ဇေဝ၊ ယနေ့သာလျှင်။ မေ၊ ငါ့အား။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဒေဟိ၊ လှူလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဩဝဋ္ဋိကာယ၊ အောက်ပိုးကြိုက်သော ပုဆိုး၌။ ပရာမသိ၊ ဆွဲ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဥပါသကော၊ ထိုဥပါသကာသည်။ သကျပုတ္တေန၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မတာ ဥပနန္ဒေန၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ နိပ္ပီဠိယမာနော၊ နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ သကျပုတ္တဿ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မတော ဥပနန္ဒဿ၊ အရှင်ဥပနန္ဒ၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ စေတာပေတွာ၊ ဝယ်၍။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ အဂမာသိ၊ သွား၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ တံ ဥပါသကံ၊ ထိုဥပါသကာကို။ “အယျော၊ အမောင်။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ အာဂတော၊ လာသနည်း။ ပညာသံ ဇီနော၊ အသပြာငါးဆယ်ရှုံးသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဥပါသကော၊ ထိုဥပါသကာသည်။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ပြောကြား၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ကိံ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့ကုန်သနည်း။ ကိံ ခိယျန္တိ၊ အဘယ်သို့ ရှုတ်ချကုန်သနည်း။ ကိံ ဝိပါစေန္တိ၊ အဘယ်သို့ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သနည်း။ “သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ သမဏာ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ မဟိစ္ဆာ၊ အလိုကြီးကုန်၏၊
အသန္တုဋ္ဌာ၊ မရောင့်ရဲကုန်။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့၏။ ဝေယျာဝစ္စံပိ၊ အမှုကြီးငယ်ကိုလည်း။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ န သုကရံ၊ မလွယ်။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဥပါသကေန၊ ဥပါသကာသည်။ ‘ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့အား။ အာဂမေဟိ၊ ဆိုင်းငံ့ပါဦးလော့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုစ္စမာနာ၊ ဆိုအပ်ကုန်လျက်။ နာဂမေဿတိ နာမ၊ မဆိုင်းငံ့ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်သော။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်သော။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သော။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ အလိုနည်းကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသား ဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ ဥပါသကေန၊ ဥပါသကာသည်။ ‘ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့အား။ အာဂမေဟိ၊ ဆိုင်းငံ့ပါဦးလော့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုစ္စမာနော၊ ဆိုအပ်လျက်။ နာဂမေဿတိ နာမ၊ မဆိုင်းငံ့ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ သကျပုတ္တံ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ။ပ။ “ဥပနန္ဒ၊ ဥပနန္ဒ။ တွံ၊ သင်သည်။ ဥပါသကေန၊ ဥပါသကာသည်။ ‘ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့အား။ အာဂမေဟိ၊ ဆိုင်းငံ့ပါဦးလော့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုစ္စမာနော၊ ဆိုအပ်လျက်။ နာဂမေသိ၊ မဆိုင်းငံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ ။ပ။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဥပါသကေန၊ ဥပါသကာသည်။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့အား။ အာဂမေဟိ၊ ဆိုင်းငံ့ပါဦးလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုစ္စမာနော၊ ဆိုအပ်လျက်။ နာဂမေဿသိ နာမ၊ မဆိုင်းငံ့ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှအချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သောသူတို့ အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ နဟောတိ၊ မဖြစ် ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၅၃၈။ “ဘိက္ခုံ ပနေဝ၊ ရဟန်းကိုသာလျှင်။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်၍။ ရာဇာ ဝါ၊ မင်းသည်လည်းကောင်း။ ရာဇဘောဂ္ဂေါ ဝါ၊ မင်း၏ အမတ်သည်လည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏော ဝါ၊ ပုဏ္ဏားသည်လည်းကောင်း။ ဂဟပတိကော ဝါ၊ သူကြွယ်သည်လည်းကောင်း။ ဒူတေန၊ တမန်ဖြင့်။ စီဝရစေတာပန္နံ၊ သင်္ကန်းဖိုးကို။ “ဣမိနာ စီဝရစေတာပန္နေန၊ ဤသင်္ကန်းဖိုးဖြင့်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ စေတာပေတွာ၊ ဝယ်၍။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ စီဝရေန၊ သင်္ကန်းဖြင့်။ အစ္ဆာဒေဟိ၊ ဖုံးလွှမ်းလေလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဟိဏေယျ၊ ပို့လာစေငြားအံ့။ သော ဒူတော၊ ထိုတမန်သည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ‘ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဣဒံ ခေါ စီဝရစေတာပန္နံ၊ ဤသင်္ကန်းဖိုးကို။ အာယသ္မန္တံ၊ အရှင့်ကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်၍။ အာဘတံ၊ ဆောင်အပ်၏။ အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ စီဝရစေတာပန္နံ၊ သင်္ကန်းဖိုးကို။ ပဋိဂ္ဂဏှာတု၊ ခံတော်မူပါလော့။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သော ဒူတော၊ ထိုတမန်ကို။ ‘အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ စီဝရစေတာပန္နံ၊ သင်္ကန်းဖိုးကို။ န ခေါ ပဋိဂ္ဂဏှာမ၊ မခံကုန်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ကာလေန၊ လျောက်ပတ်သော အခါ၌။ ကပ္ပိယံ၊ အပ်သော။ စီဝရဉ္စ ခေါ၊ သင်္ကန်းကိုသာလျှင်။ ပဋိဂ္ဂဏှာမ၊ ခံကုန်အံ့။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ သော ဒူတော၊ ထိုတမန်သည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ‘အာယသ္မတော၊ အရှင့်အား။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော။ ဝေယျာဝစ္စကရော၊ အမှုကြီးငယ်ကို ပြုတတ်သော သူသည်။ အတ္ထိ ပန၊ ရှိပါသလော။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ စီဝရတ္ထိကေန၊ သင်္ကန်းကို အလိုရှိသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ အာရာမိကော ဝါ၊ အရံစောင့်ကိုလည်းကောင်း။ ဥပါသကော ဝါ၊ ဥပါသကာကိုလည်းကောင်း။ ဝေယျာဝစ္စကရော၊ အမှုကြီးငယ်ကို ပြုတတ်သော သူဟူ၍။ ‘အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ ဧသော ခေါ၊ ဤသူသည်ကား။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ဝေယျာဝစ္စကရော၊ အမှုကြီးငယ်ကို ပြုတတ်သော သူတည်း။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဒ္ဒိသိတဗ္ဗော၊ ညွှန်းအပ်၏။ သော ဒူတော၊ ထိုတမန်သည်။ တံ ဝေယျာဝစ္စကရံ၊ ထိုအမှုကြီးငယ်ကို ပြုတတ်သော သူကို။ သညာပေတွာ၊ သိစေ၍။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ‘ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ ယံ၊ အကြင်သူကို။ ဝေယျာဝစ္စကရံ၊ အမှုကြီးငယ်ကို ပြုတတ်သော သူဟူ၍။ နိဒ္ဒိသိ၊ ညွှန်း၏။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သော၊ ထိုဥပါသကာကို။ သညတ္တော၊ သိအပ်ပြီ။ အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ ကာလေန၊ လျောက်ပတ်သော အခါ၌။ ဥပသင်္ကမတု၊ ကပ်တော်မူလော့။ စီဝရေန၊ သင်္ကန်းဖြင့်။ တံ၊ အရှင်ဘုရားကို။ အစ္ဆာဒေဿတိ၊ ဖုံးလွှမ်းလတ္တံ့။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ စီဝရတ္ထိကေန၊ သင်္ကန်းကို အလိုရှိသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဝေယျာဝစ္စကရော၊ အမှုကြီးငယ်ကို ပြုတတ်သော သူသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဒွတ္တိက္ခတ္တုံ၊ နှစ်ကြိမ်သုံးကြိမ်။ ‘အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ မေ၊ ငါ့အား။ စီဝရေန၊ သင်္ကန်းကို။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေတဗ္ဗာ၊ တောင်းအပ်၏။ သာရေတဗ္ဗော၊ အောက်မေ့စေအပ်၏။ ဒွတ္တိက္ခတ္တုံ၊ နှစ်ကြိမ်သုံးကြိမ်။ စောဒယမာနော၊ တောင်းအပ်သည်ရှိသော်။ သာရယမာနော၊ အောက်မေ့စေအပ်သည်ရှိသော်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ အဘိနိပ္ဖာဒေယျ၊ ပြီးစေငြားအံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့ ပြီးစေခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ အဘိနိပ္ဖာဒေယျ၊ အကယ်၍ မပြီးစေငြားအံ့၊
စတုက္ခတ္တုံ၊ လေးကြိမ်။ ပဉ္စက္ခတ္တုံ၊ ငါးကြိမ်။ ဆက္ခတ္တုပရမံ၊ ခြောက်ကြိမ် အတိုင်းအရှည်။ တုဏှီဘူတေန၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်၍။ ဌာတဗ္ဗံ၊ ရပ်ရာ၏။ စတုက္ခတ္တုံ၊ လေးကြိမ်။ ပဉ္စက္ခတ္တုံ၊ ငါးကြိမ်။ ဆက္ခတ္တုပရမံ၊ ခြောက်ကြိမ် အတိုင်းအရှည်။ တုဏှီဘူတော၊ ဆိတ်ဆိတ်နေလျက်။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်၍။ တိဋ္ဌမာနော၊ ရပ်သည်ရှိသော်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ အဘိနိပ္ဖာဒေယျ၊ ပြီးစေငြားအံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့ ပြီးစေခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ တတော၊ ထို့ထက်။ ဥတ္တရိ၊ အလွန်။ ဝါယမမာနော၊ အားထုတ်သည်ဖြစ်၍။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ စေ အဘိနိပ္ဖာဒေယျ၊ အကယ်၍ ပြီးစေငြားအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ နော စေ အဘိနိပ္ဖာဒေယျ၊ အကယ်၍ မပြီးစေငြားအံ့။ ယတော၊ အကြင်မင်းအိမ်စသည်မှ။ အဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ စီဝရစေတာပန္နံ၊ သင်္ကန်းဖိုးကို။ အာဘတံ၊ ဆောင်အပ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုမင်းအိမ် စသည်သို့။ ‘အာယသ္မန္တော၊ ဒါယကာတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်၍။ ယံ ခေါ စီဝရစေတာပန္နံ၊ အကြင်သင်္ကန်းဖိုးကို။ ပဟိဏိတ္ထ၊ ပို့စေကုန်၏။ တံ စီဝရစေတာပန္နံ၊ ထိုသင်္ကန်းဖိုးသည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော။ အတ္ထံ၊ အကျိုးကို။ န အနုဘောတိ၊ မခံစားရ။ အာယသ္မန္တော၊ ဒါယကာတို့သည်။ သကံ၊ မိမိဥစ္စာကို။ ယုဉ္ဇန္တု၊ တောင်းကုန်လော့။ ဝေါ၊ သင်တို့၏။ သကံ၊ မိမိဥစ္စာကို။ မာ ဝိနဿ၊ မပျက်စေလင့်။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ သာမံ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်မူလည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ ဒူတော ဝါ၊ တမန်ကိုမူလည်း။ ပါဟေတဗ္ဗော၊ စေအပ်၏။ အယံ၊ ဤကိုယ်တိုင်သွားခြင်း စေခိုင်းခြင်းသည်။ တတ္ထ၊ ထိုသင်္ကန်းဖိုးကို ပို့လာစေရာ၌။ သာမီစိ၊ ကျင့်ရာသော ဝတ်တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၅၃၉။ ဘိက္ခုံ ပနေ၀ ဥဒ္ဒိဿာတိ၊ ဘိက္ခုံ ပနေ၀ ဥဒ္ဒိဿ- ဟူသည်ကား။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ အာရမ္မဏံ ကရိတွာ၊ အကြောင်းပြု၍။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ အစ္ဆာဒေတုကာမော၊ ဖုံးလွှမ်းခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။
ရာဇာ နာမ၊ ရာဇာ မည်သည်ကား။ ယော ကောစိ၊ အမှတ်မရှိ တစ်စုံတစ်ယောက်သော သူသည်။ ရဇ္ဇံ၊ တိုင်းနိုင်ငံကို။ ကာရေတိ၊ ပြုစေ၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ရာဇာ နာမ၊ ရာဇာမည်၏။
ရာဇဘောဂ္ဂေါ နာမ၊ ရာဇဘောဂ္ဂ မည်သည်ကား။ ရညော၊ မင်း၏။ ယော ကောစိ၊ အမှတ်မရှိ တစ်စုံတစ်ယောက်သော။ ဘတ္တဝေတနာဟာရော၊ ထမင်းရိက္ခာကို စားသော သူတည်း။
ဗြာဟ္မဏော နာမ၊ ဗြာဟ္မဏ မည်သည်ကား။ ဇာတိယာ၊ ပဋိသန္ဓေအားဖြင့်။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားတည်း။
ဂဟပတိကော နာမ၊ ဂဟပတိက မည်သည်ကား။ ရာဇံ၊ မင်းကိုလည်းကောင်း။ ရာဇဘောဂ္ဂံ၊ မင်း၏ အမတ်ကိုလည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏံ၊ ပုဏ္ဏားကိုလည်းကောင်း။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ အဝသေသော၊ ကြွင်းသော သူသည်။ ဂဟပတိကော နာမ၊ ဂဟပတိကမည်၏။
စီဝရစေတာပန္နံ နာမ၊ စီဝရစေတာပန္န မည်သည်ကား။ ဟိရညံ ဝါ၊ ငွေသည်လည်းကောင်း။ သုဝဏ္ဏံ ဝါ၊ ရွှေသည်လည်းကောင်း။ မုတ္တာ ဝါ၊ ပုလဲသည်လည်းကောင်း။ မဏိ ဝါ၊ ပတ္တမြားသည်လည်းကောင်း။ စီဝရစေတာပန္နံ နာမ၊ စီဝရစေတာပန္န မည်၏။
ဣမိနာ စီဝရစေတာပန္နေနာတိ၊ ဣမိနာ စီဝရစေတာပန္နေန- ဟူသည်ကား။ ပစ္စုပဋ္ဌိတေန၊ ရှေးရှုထင်သော သင်္ကန်းဖိုးဖြင့်။
စေတာပေတွာတိ၊ စေတာပေတွာ- ဟူသည်ကား။ ပရိဝတ္တေတွာ၊ လဲလှယ်၍။
အစ္ဆာဒေဟီတိ၊ အစ္ဆာဒေဟိ- ဟူသည်ကား။ ဒဇ္ဇေဟိ၊ လှူလော့။
သော ဒူတော၊ ထိုတမန်သည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ ကိံ ဝဒေယျ၊ အဘယ်သို့ ဆိုရာအံ့နည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဣဒံ ခေါ စီဝရစေတာပန္နံ၊ ဤသင်္ကန်းဖိုးကို။ အာယသ္မန္တံ၊ အရှင့်ကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်၍။ အာဘတံ၊ ဆောင်အပ်၏။ အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ စီဝရစေတာပန္နံ၊ သင်္ကန်းဖိုးကို။ ပဋိဂ္ဂဏှာတု၊ ခံတော်မူလော့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သော ဒူတော၊ ထိုတမန်ကို။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ စီဝရစေတာပန္နံ၊ သင်္ကန်းဖိုးကို။ န ခေါ ပဋိဂ္ဂဏှာမ၊ မခံကုန်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ကာလေန၊ လျောက်ပတ်သော အခါ၌။ ကပ္ပိယံ၊ အပ်သော။ စီဝရဉ္စ ခေါ၊ သင်္ကန်းကိုသာလျှင်။ ပဋိဂ္ဂဏှာမ၊ ခံကုန်အံ့၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ သော ဒူတော၊ ထိုတမန်သည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ‘အာယသ္မတော၊ အရှင့်အား။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော။ ဝေယျာဝစ္စကရော၊ အမှုကြီးငယ်ကို ပြုတတ်သော သူသည်။ အတ္ထိ ပန၊ ရှိသလော။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ စီဝရတ္ထိကေန၊ သင်္ကန်းကို အလိုရှိသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ အာရာမိကော ဝါ၊ အရံစောင့်ကိုလည်းကောင်း။ ဥပါသကော ဝါ၊ ဥပါသကာကိုလည်းကောင်း။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ ဧသော ခေါ၊ ဤသူသည်ကား။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ဝေယျာဝစ္စကရော၊ အမှုကြီးငယ်ကို ပြုတတ်သော သူတည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေယျာဝစ္စကရော၊ အမှုကြီးငယ်ကို ပြုတတ်သော သူကို။ နိဒ္ဒိသိတဗ္ဗော၊ ညွှန်းအပ်၏။ “တဿ၊ ထိုသူအား။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့။ ဣတိ ဝါ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။ သော ဝါ၊ ထိုသူသည်လည်း။ နိက္ခိပိဿတိ၊ ထားလတ္တံ့။ သော ဝါ၊ ထိုသူသည်လည်း။ ပရိဝတ္တေဿတိ၊ လဲလှယ်လတ္တံ့။ သော ဝါ၊ ထိုသူသည်လည်း။ စေတာပေဿတိ၊ ဝယ်လတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဝတ္တဗ္ဗော၊ မဆိုအပ်။
သော ဒူတော၊ ထိုတမန်သည်။ တံ ဝေယျာဝစ္စကရံ၊ ထိုအမှုကြီးငယ်ကို ပြုတတ်သော သူကို။ သညာပေတွာ၊ သိစေ၍။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ ယံ ခေါ ဝေယျာဝစ္စကရံ၊ အကြင်အမှုကြီးငယ်ကို ပြုတတ်သော သူကို။ နိဒ္ဒိသိ၊ ညွန်၏။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သော၊ ထိုအမှုကြီးငယ်ကို ပြုတတ်သော သူကို။ သညတ္တော၊ သိအပ်ပြီ။ အာယသ္မာ၊ အရှင်သည်။ ကာလေန၊ လျောက်ပတ်သော အခါ၌။ ဥပသင်္ကမတု၊ ကပ်တော်မူလော့။ စီဝရေန၊ သင်္ကန်းဖြင့်။ တံ၊ အရှင်ဘုရားကို။ အစ္ဆာဒေဿတိ၊ လှူလတ္တံ့၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေ ဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ စီဝရတ္ထိကေန၊ သင်္ကန်းကို အလိုရှိသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဝေယျာဝစ္စကရော၊ အမှုကြီးငယ်ကို ပြုတတ်သော သူကို။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဒွတ္တိက္ခတ္တုံ၊ နှစ်ကြိမ်သုံးကြိမ်။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ မေ၊ ငါ့အား။ စီဝရေန၊ သင်္ကန်းကို။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စောဒေတဗ္ဗော၊ တောင်းအပ်၏။ သာရေတဗ္ဗော၊ အောက်မေ့စေအပ်၏။ “မေ၊ ငါ့အား။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့။ မေ၊ ငါ၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အာဟာရ၊ ဆောင်ခဲ့လော့။ မေ၊ ငါ၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ပရိဝတ္တေဟိ၊ လဲလှယ်လော့။ မေ၊ ငါ၏။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ စေတာပေဟိ၊ ဝယ်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဝတ္တဗ္ဗော၊ မဆိုအပ်။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ သစေ အဘိနိပ္ဖါဒေတိ၊ အကယ်၍ ပြီးစေငြားအံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့ ပြီးစေခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ အဘိနိပ္ဖါဒေတိ၊ အကယ်၍ မပြီးစေငြားအံ့။ တတ္ထ၊ ထိုဥပါသကာအိမ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ တုဏှီဘူတေန၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်၍။ ဌာတဗ္ဗံ၊ ရပ်ရာ၏။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ န နိသီဒိတဗ္ဗံ၊ မထိုင်အပ်။ အာမိသံ၊ အာမိသကို။ န ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗံ၊ မခံအပ်။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ န ဘာသိတဗ္ဗော၊ မဟောအပ်။ “ကိံ ကာရဏာ၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်။ တွံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ အာဂတော၊ လာသည်။ အသိ၊ ဖြစ်သနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိယမာနော၊ မေးအပ်သည်ရှိသော်။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ ဇာနာဟိ၊ သိလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ အာသနေ ဝါ၊ နေရာ၌လည်း။ သစေ နိသီဒတိ၊ အကယ်၍ ထိုင်နေငြားအံ့။ အာမိသံ ဝါ၊ အာမိသကိုလည်း။ သစေ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ အကယ်၍ ခံငြားအံ့။ ဓမ္မံ ဝါ၊ တရားကိုလည်း။ သစေ ဘာသတိ၊ အကယ်၍ ဟောငြားအံ့။ ဌာနံ၊ ရပ်ခြင်းကို။ ဘဉ္ဇတိ၊ ဖျက်၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဌာတဗ္ဗံ၊ ရပ်ရာ၏။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဌာတဗ္ဗံ၊ ရပ်ရာ၏။ စတုက္ခတ္တုံ၊ လေးကြိမ်။ စောဒေတွာ၊ တောင်း၍။ စတုက္ခတ္တုံ၊ လေးကြိမ်။ ဌာတဗ္ဗံ၊ ရပ်ရာ၏။ ပဉ္စက္ခတ္တုံ၊ ငါးကြိမ်။ စောဒေတွာ၊ တောင်း၍။ ဒွိက္ခတ္တုံ၊ နှစ်ကြိမ်။ ဌာတဗ္ဗံ၊ ရပ်ရာ၏။ ဆက္ခတ္တုံ၊ ခြောက်ကြိမ်။ စောဒေတွာ၊ တောင်း၍။ န ဌာတဗ္ဗံ၊ မရပ်ရာ။ တတော၊ ထို့ထက်။ ဥတ္တရိ၊ အလွန်။ ဝါယမမာနော၊ အားထုတ်သည်ဖြစ်၍။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ စေ အဘိနိပ္ဖာဒေတိ၊ အကယ်၍ ပြီးစေငြားအံ့။ ပယောဂေ၊ လုံ့လ၌။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ပဋိလာဘေန၊ ရခြင်းကြောင့်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ ဂဏဿ ဝါ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ။ပ။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဣဒံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ အတိရေကတိက္ခတ္တုံ၊ သုံးကြိမ်ထက် အလွန်။ စောဒနာယ၊ တောင်းခြင်းဖြင့်။ အတိရေကဆက္ခတ္တုံ၊ ခြောက်ကြိမ်ထက် အလွန်။ ဌာနေန၊ ရပ်ခြင်းဖြင့်။ အဘိနိပ္ဖာဒိတံ၊ ပြီးစေအပ်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်၏။ ဣမံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ။ပ။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျုံ၊ ပေးကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ အာယသ္မတော၊ အရှင့်အား။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
နော စေ အဘိနိပ္ဖာဒေယျ၊ အကယ်၍ မပြီးစေငြားအံ့။ ယတော၊ အကြင်မင်းအိမ် စသည်မှ။ အဿ၊ ထိုရဟန်း၏။ စီဝရစေတာပန္နံ၊ သင်္ကန်းဖိုးကို။ အာဘတံ၊ ဆောင်အပ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုမင်းအိမ် စသည်သို့။ သာမံ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း။ ဂန္တဗ္ဗံ၊ သွားအပ်၏။ ဒူတော ဝါ၊ တမန်ကိုလည်း။ ပါဟေတဗ္ဗော၊ စေခိုင်းအပ်၏။ ကိံ ပါဟေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ စေခိုင်းအပ်သနည်း။ “အာယသ္မန္တော၊ ဒါယကာတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်၍။ ယံ ခေါ စီဝရစေတာပန္နံ၊ အကြင်သင်္ကန်းဖိုးကို။ ပဟိဏိတ္ထ၊ ပို့လာစေကုန်၏။ တံ စီဝရစေတာပန္နံ၊ ထိုသင်္ကန်းဖိုးသည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော။ အတ္ထံ၊ အကျိုးကို။ န အနုဘောတိ၊ မခံစားရ။ အာယသ္မန္တော၊ ဒါယကာတို့သည်။ သကံ၊ မိမိဥစ္စာကို။ ယုဉ္ဇန္တု၊ တောင်းကုန်လော့။ ဝေါ၊ သင်တို့၏။ သကံ၊ မိမိဥစ္စာကို။ မာ ဝိနဿ၊ မပျက်စေလင့်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပါဟေတဗ္ဗော၊ စေခိုင်းအပ်၏။
အယံ တတ္ထ သာမီစီတိ၊ အယံ တတ္ထ သာမီစိ- ဟူသည်ကား။ အယံ၊ ဤကိုယ်တိုင်သွားခြင်း စေခိုင်းခြင်းသည်။ တတ္ထ၊ ထိုသင်္ကန်းဖိုးကို ပို့လာစေရာ၌။ အနုဓမ္မတာ၊ တရားနှင့် လျော်သော အကျင့်တည်း။
၅၄၀။ အတိရေကတိက္ခတ္တုံ၊ သုံးကြိမ်ထက် အလွန်။ စောဒနာယ၊ တောင်းခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ အတိရေကဆက္ခတ္တုံ၊ ခြောက်ကြိမ်ထက် အလွန်။ ဌာနေန၊ ရပ်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ အတိရေကသညီ၊ လွန်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဘိနိပ္ဖာဒေတိ၊ ပြီးစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အတိရေကတိက္ခတ္တုံ၊ သုံးကြိမ်ထက် အလွန်။ စောဒနာယ၊ တောင်းခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ အတိရေကဆက္ခတ္တုံ၊ ခြောက်ကြိမ်ထက် အလွန်။ ဌာနေန၊ ရပ်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည် ဖြစ်၍။ အဘိနိပ္ဖာဒေတိ၊ ပြီးစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အတိရေကတိက္ခတ္တုံ၊ သုံးကြိမ်ထက် အလွန်။ စောဒနာယ၊ တောင်းခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ အတိရေကဆက္ခတ္တုံ၊ ခြောက်ကြိမ်ထက် အလွန်။ ဌာနေန၊ ရပ်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ဦနကသညီ၊ ယုတ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဘိနိပ္ဖာဒေတိ၊ ပြီးစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
ဦနကတိက္ခတ္တုံ၊ သုံးကြိမ်အောက် အယုတ်။ စောဒနာယ၊ တောင်းခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ဦနကဆက္ခတ္တုံ၊ ခြောက်ကြိမ်အောက် အယုတ်။ ဌာနေန၊ ရပ်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ အတိရေကသညီ၊ လွန်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဘိနိပ္ဖာဒေတိ၊ ပြီးစေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဦနကတိက္ခတ္တုံ၊ သုံးကြိမ်အောက် အယုတ်။ စောဒနာယ၊ တောင်းခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ဦနကဆက္ခတ္တုံ၊ ခြောက်ကြိမ်အောက် အယုတ်။ ဌာနေန၊ ရပ်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည် ဖြစ်၍။ အဘိနိပ္ဖာဒေတိ၊ ပြီးစေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဦနကတိက္ခတ္တုံ၊ သုံးကြိမ်အောက် အယုတ်။ စောဒနာယ၊ တောင်းခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ဦနကဆက္ခတ္တုံ၊ ခြောက်ကြိမ်အောက် အယုတ်။ ဌာနေန၊ ရပ်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ဦနကသညီ၊ ယုတ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဘိနိပ္ဖာဒေတိ၊ ပြီးစေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၅၄၁။ တိက္ခတ္တုံ၊ သုံးကြိမ်။ စောဒနာယ၊ တောင်းခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ဆက္ခတ္တုံ၊ ခြောက်ကြိမ်။ ဌာနေန၊ ရပ်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ အဘိနိပ္ဖာဒေတိ၊ ပြီးစေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဦနကတိက္ခတ္တုံ၊ သုံးကြိမ်အောက် အယုတ်။ စောဒနာယ၊ တောင်းခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ဦနကဆက္ခတ္တုံ၊ ခြောက်ကြိမ်အောက် အယုတ်။ ဌာနေန၊ ရပ်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ အဘိနိပ္ဖာဒေတိ၊ ပြီးစေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အစောဒိယမာနော၊ မတောင်းအပ်ဘဲ။ ဒေတိ၊ ပေးအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ သာမိကာ၊ ဥစ္စာရှင်တို့သည်။ စောဒေတွာ၊ တောင်း၍။ ဒေန္တိ၊ ပေးကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအား လည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ဒသမံ၊ ဆယ်ခုမြောက်သော။ ရာဇသိက္ခာပဒံ၊ ရာဇသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
ပဌမော၊ ရှေးစွာသော။ ကထိနဝဂ္ဂေါ၊ ကထိနဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
တဿ၊ ထိုကထိနဝဂ်၏။ ဥဒ္ဒါနံ၊ ဥဒ္ဒါန်းကို။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ ကိံ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ သိအပ်သနည်း-
ဥဗ္ဘတံ ကထိနံ တီဏိ၊ ဥဗ္ဘတ ကထိန သိက္ခာပုဒ် သုံးခုတို့။ ဓောဝနံ၊ ပုရာဏစီဝရဓောဝနသိက္ခာပုဒ်။ ပဋိဂ္ဂဟော၊ စီဝရပဋိဂ္ဂဟဏသိက္ခာပုဒ်။ အညာတကာနိတီဏေဝ၊ အညာတကသိက္ခာပုဒ် သုံးခုတို့။ ဥဘိန္နံ၊ ဥဘိန္နသိက္ခာပုဒ်။ ဒူတကေန စ၊ ဒူတကသိက္ခာပုဒ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။
၂-ကောသိယဝဂ်
၁-ကောသိယသိက္ခာပုဒ်
၅၄၂။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာဠဝိယံ၊ အာဠဝီပြည်၌။ အဂ္ဂါဠဝေ၊ အဂ္ဂါဠ၀ အမည်ရှိသော။ စေတိယေ၊ စေတီ၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကောသိယကာရကေ၊ ပိုးချည်ကို ပြုတတ်ကုန်သော သူတို့ကို။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ ကောသကာရကေ၊ ပိုးအိမ်ကို ပြုတတ်သော ပိုးတို့ကို။ ပစထ၊ ပြုတ်ကြကုန်လော့။ အမှာကံပိ၊ ငါတို့အားလည်း။ ဒဿထ၊ လှူကြကုန်လော့။ မယံပိ၊ ငါတို့သည်လည်း။ ကောသိယမိဿကံ၊ ပိုးချည်နှင့် ရောသော။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမ၊ အလိုရှိကုန်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ တေ မနုဿာ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ကိံ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့ကုန်သနည်း။ ကိံ ခိယျန္တိ၊ အဘယ်သို့ ရှုတ်ချကုန်သနည်း။ ကိံ ဝိပါစေန္တိ၊ အဘယ်သို့ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သနည်း။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အမှေ၊ ငါတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကုန်၍။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ ကောသကာရကေ၊ ပိုးအိမ်ကို ပြုတတ်သော ပိုးတို့ကို။ ပစထ၊ ပြုတ်ကြကုန်လော့။ အမှာကံပိ၊ ငါတို့အားလည်း။ ဒဿထ၊ လှူကြကုန်လော့။ မယံပိ၊ ငါတို့သည်လည်း။ ကောသိယမိဿကံ၊ ပိုးချည်နှင့် ရောသော။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမ၊ အလိုရှိကုန်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝက္ခန္တိ နာမ၊ ဆိုကုန်ဘိသနည်း။ ယေ မယံ၊ အကြင်ငါတို့သည်။ အာဇီဝဿ၊ အသက်မွေးခြင်း၏။ ဟေတု၊ အကြောင်းကြောင့်။ ပုတ္တဒါရဿ၊ သားမယား၏။ ကာရဏာ၊ အကြောင်းကြောင့်။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ ခုဒ္ဒကေ၊ ငယ်ကုန်သော။ ပါဏေ၊ သတ္တဝါတို့ကို။ သင်္ဃာတံ၊ သတ်ဖြတ်ခြင်းသို့။ အာပါဒေမ၊ ရောက်စေကုန်၏။ တေသံ အမှာကံပိ၊ ထိုငါတို့အားလည်း။ အလာဘာ၊ လူ၏ အဖြစ်ကို အရ မတော်ကုန်။ တေသံ အမှာကံပိ၊ ထိုငါတို့သည်လည်း။ ဒုလ္လဒ္ဓံ၊ လူ၏ အဖြစ်ကို မကောင်းသဖြင့် ရအပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်သော။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်သော။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သော။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ အလိုနည်းကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကောသိယကာရကေ၊ ပိုးချည်ကို ပြုတတ်ကုန်သော သူတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကုန်၍။ ‘အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ ကောသကာရကေ၊ ပိုးအိမ်ကို ပြုတတ်သော ပိုးတို့ကို။ ပစထ၊ ပြုတ်ကြကုန်လော့။ အမှာကံပိ၊ ငါတို့အားလည်း။ ဒဿထ၊ လှူကြကုန်လော့။ မယံပိ၊ ငါတို့သည်လည်း။ ကောသိယ
မိဿကံ၊ ပိုးချည်နှင့် ရောသော။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမ၊ အလိုရှိကုန်၏။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝက္ခန္တိ နာမ၊ ဆိုကုန်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကောသိယကာရကေ၊ ပိုးချည်ကို ပြုတတ်ကုန်သော သူတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ‘အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ ကောသကာရကေ၊ ပိုးအိမ်ကို ပြုတတ်သော ပိုးတို့ကို။ ပစထ၊ ပြုတ်ကြကုန်လော့။ အမှာကံပိ၊ ငါတို့အားလည်း။ ဒဿထ၊ လှူကြကုန်လော့။ မယံပိ၊ ငါတို့သည်လည်း။ ကောသိယမိဿကံ၊ ပိုးချည်နှင့် ရောသော။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမ၊ အလိုရှိကုန်၏။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေထ၊ ဆိုကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ဘဂဝါ- ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ ။ပ။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကောသိယကာရကေ၊ ပိုးချည်ကို ပြုတတ်ကုန်သော သူတို့ကို။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကုန်၍။ ‘အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ ကောသကာရကေ၊ ပိုးအိမ်ကို ပြုတတ်သော ပိုးတို့ကို။ ပစထ၊ ပြုတ်ကြကုန်လော့။ အမှာကံပိ၊ ငါတို့အားလည်း။ ဒဿထ၊ လှူကြကုန်လော့။ မယံပိ၊ ငါတို့သည်လည်း။ ကောသိယမိဿကံ၊ ပိုးချည်နှင့် ရောသော။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမ၊ အလိုရှိကုန်၏။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝက္ခထ နာမ၊ ဆိုကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၅၄၃။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ကောသိယမိဿကံ၊ ပိုးချည်နှင့် ရောသော။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ ကာရောပေယျ၊ ပြုစေငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၅၄၄။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပန- ဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်၊ ။ပ။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား၊ ။ပ။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤသူကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခု- ဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
သန္ထတံ နာမ၊ သန္ထတ မည်သည်ကား။ သန္ထရိတွာ၊ ဖြန့်ခင်း၍။ ကတံ၊ ပြုအပ်သည်။ အဝါယိမံ၊ မရက်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ကာရာပေယျာတိ၊ ကာရာပေယျ- ဟူသည်ကား။ ဧကေနပိ၊ တစ်မျှင်လည်းဖြစ်သော။ ကောသိယံသုနာ၊ ပိုးချည်မျှင်နှင့်။ မိဿိတွာ၊ ရော၍။ ကရောတိ ဝါ၊ မိမိလည်း ပြုအံ့။ ကာရာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း ပြုစေအံ့။ ပယောဂေ၊ လုံ့လ၌။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ပဋိလာဘေန၊ ရခြင်းကြောင့်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ ဂဏဿ ဝါ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ကောသိယမိဿကံ၊ ပိုးချည်နှင့် ရောသော။ ဣဒံ သန္ထတံ၊ ဤအခင်းကို။ ကာရာပိတံ၊ ပြုစေအပ်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ၊ ဤအခင်းကို။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျုံ၊ ပေးကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ အာယသ္မတော၊ အရှင့်အား။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
၅၄၅။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို။ အတ္တနာ၊ မိမိကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့ကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့သည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍မပြီးသေးသည်ကို။ အတ္တနာ၊ မိမိကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့သည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့ကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
အညဿ၊ တစ်ပါးသော သူ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ကရောတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း ပြုအံ့။ ကာရာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ပြုစေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညေန၊ တစ်ပါးသော သူသည်။ ကတံ၊ ပြုအပ်သော အခင်းကို။ ပဋိလဘိတွာ၊ ရ၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၅၄၆။ ဝိတာနံ ဝါ၊ ဗိတာန် မျက်နှာကျက်ကိုလည်းကောင်း။ ဘူမတ္ထရဏံ ဝါ၊ မြေအခင်းကိုလည်းကောင်း။ သာဏိပါကာရံ ဝါ၊ ကန့်လန့်ကာကိုလည်းကောင်း။ ဘိသိံ ဝါ၊ ဘုံလျှိုကိုလည်းကောင်း။ ဗိဗ္ဗောဟနံ ဝါ၊ အုံးကိုလည်းကောင်း။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာသော။ ကောသိယသိက္ခာပဒံ၊ ကောသိယသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၂-ကောသိယဝဂ်
၂-သုဒ္ဓကာဠကသိက္ခာပုဒ်
၅၄၇။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝေသာလိယံ၊ ဝေသာလီပြည်၌။ မဟာဝနေ၊ မဟာဝုန်တော၌။ ကူဋာဂါရသာလာယံ၊ စုလစ်မွန်းချွန် အထွတ်တပ်သော ဇရပ်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သုဒ္ဓကာဠကာနံ၊ သက်သက်မည်းကုန်သော။ ဧဠကလောမာနံ၊ သိုးမွေးတို့၏။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ ကာရာပေန္တိ၊ ပြုစေကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဝိဟာရစာရိကံ၊ ကျောင်းစဉ်ဒေသစာရီကို။ အာဟိဏ္ဍန္တာ၊ လှည့်လည်ကုန်သည်ရှိသော်။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ကိံ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့ကုန်သနည်း။ ကိံ ခိယျန္တိ၊ အဘယ်သို့ ရှုတ်ချကုန်သနည်း။ ကိံ ဝိပါစေန္တိ၊ အဘယ်သို့ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သနည်း။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သုဒ္ဓကာဠကာနံ၊ သက်သက်မည်းကုန်သော။ ဧဠကလောမာနံ၊ သိုးမွေးတို့၏။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ ကာရာပေဿန္တိ နာမ၊ ပြုစေကုန်ဘိသနည်း။ ကာမဘောဂိနော၊ ကာမဂုဏ် စည်းစိမ်ကို ခံစားကုန်သော။ ဂိဟီ သေယျထာပိ၊ လူတို့ကဲ့သို့တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်သော။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်သော။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သော။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ အလိုနည်းကုန်၏။ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သုဒ္ဓကာဠကာနံ၊ သက်သက်မည်းကုန်သော။ ဧဠကလောမာနံ၊ သိုးမွေးတို့၏။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ ကာရာပေဿန္တိ နာမ၊ ပြုစေကုန်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ သုဒ္ဓကာဠကာနံ၊ သက်သက်မည်းကုန်သော။ ဧဠကလောမာနံ၊ သိုးမွေးတို့၏။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ ကာရာပေထ၊ ပြုစေကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ ။ပ။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ သုဒ္ဓကာဠကာနံ၊ သက်သက်မည်းကုန်သော။ ဧဠကလောမာနံ၊ သိုးမွေးတို့၏။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ ကာရာပေဿထ နာမ၊ ပြုစေကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၅၄၈။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ သုဒ္ဓကာဠကာနံ၊ သက်သက်မည်းကုန်သော။ ဧဠကလောမာနံ၊ သိုးမွေးတို့၏။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ ကာရာပေယျ၊ ပြုစေငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၅၄၉။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပန- ဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်၊ ။ပ။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား၊ ။ပ။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤသူကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခု- ဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
ကာဠကံ နာမ၊ ကာဠက မည်သည်ကား။ ကာဠကာနိ၊ အမည်းတို့သည်။ ဇာတိယာ ကာဠကံ ဝါ၊ ဇာတ်အားဖြင့် အမည်းလည်းကောင်း။ ရဇနကာဠကံ ဝါ၊ ဆိုးသော အမည်းလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးတို့တည်း။
သန္ထတံ နာမ၊ သန္ထတ မည်သည်ကား။ သန္ထရိတွာ၊ ဖြန့်ခင်း၍။ ကတံ၊ ပြုအပ်သည်။ အဝါယိမံ၊ မရက်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ကာရာပေယျာတိ၊ ကာရာပေယျ- ဟူသည်ကား။ ကရောတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း ပြုအံ့။ ကာရာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ပြုစေအံ့။ ပယောဂေ၊ လုံ့လ၌။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ပဋိလာဘေန၊ ရခြင်းကြောင့်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ ဂဏဿ ဝါ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း၊
ပုဂ္ဂလဿ ဝါ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ သုဒ္ဓကာဠကာနံ၊ သက်သက်မည်းကုန်သော။ ဧဠကလောမာနံ၊ သိုးမွေးတို့၏။ ဣဒံ သန္ထတံ၊ ဤအခင်းကို။ ကာရာပိတံ၊ ပြုစေအပ်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ သန္ထတံ၊ ဤအခင်းကို။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျုံ၊ ပေးကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ အာယသ္မတော၊ အရှင့်အား။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
၅၅၀။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို။ အတ္တနာ၊ မိမိကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့ကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့သည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို။ အတ္တနာ၊ မိမိကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့သည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့ကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
အညဿ၊ သူတစ်ပါး၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ကရောတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း ပြုအံ့။ ကာရာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ပြုစေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညေန၊ တစ်ပါးသော သူသည်။ ကတံ၊ ပြုအပ်သော အခင်းကို။ ပဋိလဘိတွာ၊ ရ၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၅၅၁။ ဝိတာနံ ဝါ၊ ဗိတာန်မျက်နှာကျက်ကိုလည်းကောင်း။ ဘူမတ္ထရဏံ ဝါ၊ မြေအခင်းကိုလည်းကောင်း။ သာဏိပါကာရံ ဝါ၊ ကန့်လန့်ကာကိုလည်းကောင်း။ ဘိသိံ ဝါ၊ ဘုံလျှိုကိုလည်းကောင်း။ ဗိဗ္ဗောဟနံ ဝါ၊ အုံးကိုလည်းကောင်း။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ဒုတိယံ၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ သုဒ္ဓကာဠကသိက္ခာပဒံ၊ သုဒ္ဓကာဠကသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၂-ကောသိယဝဂ်
၃-ဒွေဘာဂသိက္ခာပုဒ်
၅၅၂။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သုဒ္ဓကာဠကာနံ၊ သက်သက်မည်းကုန်သော။ ဧဠကလောမာနံ၊ သိုးမွေးတို့၏။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ ကာရာပေတုံ၊ ပြုစေခြင်းငှာ။ ပဋိက္ခိတ္တံ၊ ပယ်တော်မူအပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ထောကံ ယေဝ၊ အနည်းငယ်သာလျှင်ဖြစ်သော။ ဩဒါတံ၊ ဖြူသော သိုးမွေးကို။ အန္တေ၊ အစွန်အဖျား၌။ အာဒိယိတွာ၊ ယူ၍။ တထေဝ၊ ထို့အတူသာလျှင်။ သုဒ္ဓကာဠကာနံ၊ သက်သက်မည်းကုန်သော။ ဧဠကလောမာနံ၊ သိုးမွေးတို့၏။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ ကာရာပေန္တိ၊ ပြုစေကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ အလိုနည်းကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ကိံ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့ကုန်သနည်း။ ကိံ ခိယျန္တိ၊ အဘယ်သို့ ရှုတ်ချကုန်သနည်း။ ကိံ ဝိပါစေန္တိ၊ အဘယ်သို့ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သနည်း။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ထောကံ ယေဝ၊ အနည်းငယ်သာလျှင်ဖြစ်သော။ ဩဒါတံ၊ ဖြူသော သိုးမွေးကို။ အန္တေ၊ အစွန်အဖျား၌။ အာဒိယိတွာ၊ ယူ၍။ တထေဝ၊ ထို့အတူသာလျှင်။ သုဒ္ဓကာဠကာနံ၊ သက်သက်မည်းကုန်သော။ ဧဠကလောမာနံ၊ သိုးမွေးတို့၏။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ ကာရာပေဿန္တိ နာမ၊ ပြုစေကုန်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ထောကံ ယေဝ၊ အနည်းငယ်သာလျှင်ဖြစ်သော။ ဩဒါတံ၊ ဖြူသော သိုးမွေးကို။ အန္တေ၊ အစွန်အဖျား၌။ အာဒိယိတွာ၊ ယူ၍။ တထေဝ၊ ထို့အတူသာလျှင်။ သုဒ္ဓကာဠကာနံ၊ သက်သက်မည်းကုန်သော။ ဧဠကလောမာနံ၊ သိုးမွေးတို့၏။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ ကာရာပေထ၊ ပြုစေကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ ။ပ။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်၊
ထောကံ ယေဝ၊ အနည်းငယ်သာလျှင်ဖြစ်သော။ ဩဒါတံ၊ ဖြူသော သိုးမွေးကို။ အန္တေ၊ အစွန်အဖျား၌။ အာဒိယိတွာ၊ ယူ၍။ တထေဝ၊ ထို့အတူသာလျှင်။ သုဒ္ဓကာဠကာနံ၊ သက်သက်မည်းကုန်သော။ ဧဠကလောမာနံ၊ သိုးမွေးတို့၏။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ ကာရာပေဿထ နာမ၊ ပြုစေကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၅၅၃။ “နဝံ၊ အသစ်ဖြစ်သော။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ ကာရယမာနေန၊ ပြုစေလိုသော။ ဘိက္ခုနာ ပန၊ ရဟန်းသည်ကား။ သုဒ္ဓကာဠကာနံ၊ သက်သက်မည်းကုန်သော။ ဧဠကလောမာနံ၊ သိုးမွေးတို့၏။ ဒွေဘာဂါ၊ နှစ်ဖို့တို့ကို။ အာဒါတဗ္ဗာ၊ ယူအပ်ကုန်၏။ ဩဒါတာနံ၊ ဖြူကုန်သော သိုးမွေးတို့၏။ တတိယံ၊ သုံးခုမြောက်သော အဖို့ကို။ အာဒါတဗ္ဗံ၊ ယူအပ်၏။ ဂေါစရိယာနံ၊ ကြောင်ကုန်သော သိုးမွေးတို့၏။ စတုတ္ထံ၊ လေးခုမြောက်သော အဖို့ကို။ အာဒါတဗ္ဗံ၊ ယူအပ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သုဒ္ဓကာဠကာနံ၊ သက်သက်မည်းကုန်သော။ ဧဠကလောမာနံ၊ သိုးမွေးတို့၏။ ဒွေ ဘာဂေ၊ နှစ်ဖို့တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဩဒါတာနံ၊ ဖြူကုန်သော သိုးမွေးတို့၏။ တတိယံ၊ သုံးခုမြောက်သော အဖို့ကိုလည်းကောင်း။ ဂေါစရိယာနံ၊ ကြောင်ကုန်သော သိုးမွေးတို့၏။ စတုတ္ထံ၊ လေးခုမြောက်သော အဖို့ကိုလည်းကောင်း။ အနာဒါ အနာဒါယ၊ မယူမူ၍။ နဝံ၊ အသစ်ဖြစ်သော။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ စေ ကာရာပေယျ၊ အကယ်၍ ပြုစေငြားအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၅၅၄။ နဝံ နာမ၊ နဝံမည်သည်ကား။ ကရဏံ၊ ပြုခြင်းကို။ ဥပါဒါယ၊ စွဲ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
သန္ထတံ နာမ၊ သန္ထတ မည်သည်ကား။ သန္ထရိတွာ၊ ဖြန့်ခင်း၍။ ကတံ၊ ပြုအပ်သည်။ အဝါယိမံ၊ မရက်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ကာရယမာနေနာတိ၊ ကာရယမာနေန- ဟူသည်ကား။ ကရောန္တော ဝါ၊ မိမိပြုသည်မူလည်း ဖြစ်စေ။ ကာရာပေန္တော ဝါ၊ သူတစ်ပါးကို ပြုစေသည်မူလည်း ဖြစ်စေ။
ဒွေ ဘာဂါ သုဒ္ဓကာဠကာနံ ဧဠကလောမာနံ အာဒါတဗ္ဗာတိ၊ ဒွေ ဘာဂါ သုဒ္ဓကာဠကာနံ ဧဠကလောမာနံ အာဒါတဗ္ဗာ- ဟူသည်ကား။ ဓာရယိတွာ၊ ချိန်၍။ ဒွေ တုလာ၊ နှစ်ချိန်တို့ကို။ အာဒါတဗ္ဗာ၊ ယူအပ်ကုန်၏။
တတိယံ ဩဒါတာနန္တိ၊ တတိယံ ဩဒါတာနံ- ဟူသည်ကား။ ဩဒါတာနံ၊ ဖြူကုန်သော သိုးမွေးတို့၏။ တုလံ၊ တစ်ချိန်ကို။
စတုတ္ထံ ဂေါစရိယာနန္တိ၊ စတုတ္ထံ ဂေါစရိယာနံ- ဟူသည်ကား။ ဂေါစရိယာနံ၊ ကြောင်ကုန်သော သိုးမွေးတို့၏။ တုလံ၊ တစ်ချိန်ကို။
အနာဒါ စေ ဘိက္ခု ဒွေ ဘာဂေ သုဒ္ဓကာဠကာနံ ဧဠကလောမာနံ တတိယံ ဩဒါတာနံ စတုတ္ထံ ဂေါစရိယာနန္တိ၊ အနာဒါ စေ ဘိက္ခု ဒွေ ဘာဂေ သုဒ္ဓကာဠကာနံ ဧဠကလောမာနံ တတိယံ ဩဒါတာနံ စတုတ္ထံ ဂေါစရိယာနံ- ဟူသည်ကား။ သုဒ္ဓကာဠကာနံ၊ သက်သက် မည်းကုန်သော။ ဧဠကလောမာနံ၊ သိုးမွေးတို့၏။ ဒွေ တုလေ၊ နှစ်ချိန်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဩဒါ တာနံ၊ ဖြူကုန်သော သိုးမွေးတို့၏။ တုလံ၊ တစ်ချိန်ကိုလည်းကောင်း။ ဂေါစရိယာနံ၊ ကြောင်ကုန်သော သိုးမွေးတို့၏။ တုလံ၊ တစ်ချိန်ကိုလည်းကောင်း။ အနာဒိယိတွာ၊ မယူမူ၍။ နဝံ၊ အသစ်ဖြစ်သော။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ ကရောတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း ပြုအံ့။ ကာရာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ပြုစေအံ့။ ပယောဂေ၊ လုံ့လ၌။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ပဋိလာဘေန၊ ရခြင်းကြောင့်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ ဂဏဿ ဝါ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဣဒံ သန္ထတံ၊ ဤအခင်းကို။ သုဒ္ဓကာဠကာနံ၊ သက်သက်မည်းကုန်သော။ ဧဠကလောမာနံ၊ သိုးမွေးတို့၏။ ဒွေ တုလေ၊ နှစ်ချိန်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဩဒါတာနံ၊ ဖြူကုန်သော သိုးမွေးတို့၏။ တုလံ၊ တစ်ချိန်ကိုလည်းကောင်း။ ဂေါစရိယာနံ၊ ကြောင်ကုန်သော သိုးမွေးတို့၏။ တုလံ၊ တစ်ချိန်ကိုလည်းကောင်း။ အနာဒိယိတွာ၊ မယူမူ၍။ ကာရာပိတံ၊ ပြုစေအပ်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ သန္ထတံ၊ ဤအခင်းကို။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျုံ၊ ပေးကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ အာယသ္မတော၊ အရှင့်အား။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
၅၅၅။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို။ အတ္တနာ၊ မိမိကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့ကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့သည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို။ အတ္တနာ၊ မိမိကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့သည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့ကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
အညဿ၊ သူတစ်ပါး၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ကရောတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း ပြုအံ့။ ကာရာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ပြုစေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညေန၊ တစ်ပါးသော သူသည်။ ကတံ၊ ပြုအပ်သော အခင်းကို။ ပဋိလဘိတွာ၊ တစ်ဖန်ရ၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၅၅၆။ ဩဒါတာနံ၊ ဖြူကုန်သော သိုးမွေးတို့၏။ တုလံ၊ တစ်ချိန်ကိုလည်းကောင်း။ ဂေါစရိယာနံ၊ ကြောင်ကုန်သော သိုးမွေးတို့၏။ တုလံ၊ တစ်ချိန်ကိုလည်းကောင်း။ အာဒိယိတွာ၊ ယူ၍။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဩဒါတာနံ၊ ဖြူကုန်သော သိုးမွေးတို့၏။ ဗဟုတရံ၊ များသည်ထက် အများကိုလည်းကောင်း။ ဂေါစရိယာနံ၊ ကြောင်ကုန်သော သိုးမွေးတို့၏။ ဗဟုတရံ၊ များသည်ထက် အများကိုလည်းကောင်း။ အာဒိယိတွာ၊ ယူ၍။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဩဒါတာနံ၊ ဖြူကုန်သော သိုးမွေးတို့၏။ သုဒ္ဓံ၊ သက်သက်သော အဖြူကိုလည်းကောင်း။ ဂေါစရိယာနံ၊ ကြောင်ကုန်သော သိုးမွေးတို့၏။ သုဒ္ဓံ၊ သက်သက်သော အဖြူကိုလည်းကောင်း။ အာဒိယိတွာ၊ ယူ၍။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဝိတာနံ ဝါ၊ ဗိတာန်မျက်နှာကျက်ကိုလည်းကောင်း။ ဘူမတ္ထရဏံ ဝါ၊ မြေအခင်းကိုလည်းကောင်း။ သာဏိပါကာရံ ဝါ၊ ကန့်လန့်ကာကိုလည်းကောင်း။ ဘိသိံ ဝါ၊ ဘုံလျှိုကိုလည်းကောင်း။ ဗိဗ္ဗောဟနံ ဝါ၊ အုံးကိုလည်းကောင်း။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တတိယံ၊ သုံးခုမြောက်သော။ ဒွေဘာဂသိက္ခာပဒံ၊ ဒွေဘာဂသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၂-ကောသိယဝဂ်
၄-ဆဗ္ဗဿသိက္ခာပုဒ်
၅၅၇။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနုဝဿံ၊ နှစ်စဉ်နှစ်တိုင်း။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ ကာရာပေန္တိ၊ ပြုစေကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ဧဠကလောမာနိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ ဒေထ၊ လှူကုန်လော့။ ဧဠကလောမေဟိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ယာစနဗဟုလာ၊ တောင်းခြင်း များကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိညတ္တိဗဟုလာ၊ သိစေခြင်း များကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ကိံ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့ကုန်သနည်း။ ကိံ ခိယျန္တိ၊ အဘယ်သို့ ရှုတ်ချကုန်သနည်း။ ကိံ ဝိပါစေန္တိ၊ အဘယ်သို့ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သနည်း။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနုဝဿံ၊ နှစ်စဉ်နှစ်တိုင်း။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ ကာရာပေဿန္တိ နာမ၊ ပြုစေကုန်ဘိသနည်း။ ‘ဧဠကလောမာနိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ ဒေထ၊ လှူကုန်လော့။ ဧဠကလောမေဟိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယာစနဗဟုလာ၊ တောင်းခြင်း များကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိညတ္တိဗဟုလာ၊ သိစေခြင်း များကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရိဿန္တိ နာမ၊ နေကုန်ဘိသနည်း။ ယေသံ နော၊ အကြင်ငါတို့၏။ ဒါရကာ၊ သူငယ်တို့သည်။ ဥဟဒန္တိပိ၊ ကျင်ကြီးလည်း စွန့်ကုန်၏။ ဥမ္မိဟန္တိပိ၊ ကျင်ငယ်လည်း စွန့်ကုန်၏။ ဥန္ဒူရေဟိပိ၊ ကြွက်တို့သည်လည်း။ ခဇ္ဇန္တိ၊ ခဲအပ်ကုန်၏။ တေသံ အမှာကံ ပန၊ ထိုငါတို့သည်ကား။ သကိံ ကတာနိ၊ တစ်ကြိမ် ပြုအပ်ကုန်သော။ သန္ထတာနိ၊ အခင်းတို့သည်။ ပဉ္စပိ ဝဿာနိ၊ ငါးနှစ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဆပိ ဝဿာနိ၊ ခြောက်နှစ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ ပန သမဏာ၊ ဤရဟန်းတို့သည်ကား။ အနုဝဿံ၊ နှစ်စဉ်နှစ်တိုင်း။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ ကာရာပေန္တိ၊ ပြုစေကုန်၏။ ‘ဧဠကလောမာနိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ ဒေထ၊ လှူကုန်လော့။ ဧဠကလောမေဟိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယာစနဗဟုလာ၊ တောင်းခြင်း များကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိညတ္တိဗဟုလာ၊ သိစေခြင်း များကုန် သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။
ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်သော။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်သော။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သော။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ အလိုနည်းကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနုဝဿံ၊ နှစ်စဉ်နှစ်တိုင်း။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ ကာရာပေဿန္တိ နာမ၊ ပြုစေကုန်ဘိသနည်း။ ‘ဧဠကလောမာနိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ ဒေထ၊ လှူကုန်လော့။ ဧဠကလောမေဟိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယာစနဗဟုလာ၊ တောင်းခြင်း များကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိညတ္တိဗဟုလာ၊ သိစေခြင်း များကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရိဿန္တိ နာမ၊ နေကုန်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား ဧတမတ္ထံ- ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနုဝဿံ၊ နှစ်စဉ်နှစ်တိုင်း။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ ကာရာပေန္တိ၊ ပြုစေကုန်၏။ ဧဠကလောမာနိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ ဒေထ၊ လှူကုန်လော့။ ဧဠကလောမေဟိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယာစနဗဟုလာ၊ တောင်းခြင်း များကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိညတ္တိဗဟုလာ၊ သိစေခြင်း များကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။“ဘဂဝါ- မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော၊
ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တေ မောဃပုရိသာ၊ ထိုမဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့သည်။ အနုဝဿံ၊ နှစ်စဉ်နှစ်တိုင်း။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ ကာရာပေဿန္တိနာမ၊ ပြုစေကုန်ဘိသနည်း။ “ဧဠကလောမာနိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ ဒေထ၊ လှူကုန်လော့။ ဧဠကလောမေဟိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ယာစနဗဟုလာ၊ တောင်းခြင်း များကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိညတ္တိဗဟုလာ၊ သိစေခြင်း များကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရိဿန္တိ နာမ၊ နေကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၅၅၈။ “ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ နဝံ၊ အသစ်ဖြစ်သော။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ ကာရာပေတွာ၊ ပြုစေ၍။ ဆဗ္ဗဿာနိ၊ ခြောက်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဓာရေတဗ္ဗံ၊ ဆောင်အပ်၏။ ဆန္နံ ဝဿာနံ၊ ခြောက်နှစ်တို့၏။ ဩရေန၊ အတွင်း၌။ တံ သန္ထတံ၊ ထိုအခင်းကို။ ဝိဿဇ္ဇေတွာ ဝါ၊ စွန့်၍လည်းကောင်း။ အဝိဿဇ္ဇေတွာ ဝါ၊ မစွန့်မူ၍လည်းကောင်း။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ နဝံ၊ အသစ်ဖြစ်သော။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ ကာရာပေယျ၊ ပြုစေငြားအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒဉ္စ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကိုလည်း။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၅၅၉။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ကောသမ္ဗိယံ၊ ကောသမ္ဗီပြည်၌။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉာတကာ၊ ဆွေမျိုးတို့သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ “ဘဒန္တော၊ အရှင်ကောင်းသည်။ အာဂစ္ဆတု၊ ကြွလာတော်မူစေသတည်း။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဥပဋ္ဌဟိဿာမ၊ လုပ်ကျွေးကုန်အံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ ပါဟေသုံ၊ စေလွှတ်ကုန်၏။ ဘိက္ခူပိ၊ ရဟန်းတို့သည်လည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဂစ္ဆ၊ သွားလော့။ ဉာတကာ၊ ဆွေမျိုးတို့သည်။ တံ၊ သင့်ကို။ ဥပဋ္ဌဟိဿန္တိ၊ လုပ်ကျွေးကုန်လတ္တံ့၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ကိံ အာဟ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ‘ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ နဝံ၊ အသစ်ဖြစ်သော။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ ကာရာပေတွာ၊ ပြုစေ၍။ ဆဗ္ဗဿာနိ၊ ခြောက်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဓာရေတဗ္ဗံ၊ ဆောင်အပ်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်၏။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်လည်း။ ဂိလာနော၊ နာသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ အာဒါယ၊ ဟူ၍။ ပက္ကမိတုံ၊ ဖဲသွားခြင်းငှာ။ န သက္ကောမိ၊ မစွမ်းနိုင်။ မယှဉ္စ၊ ငါ့အားလည်း။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ ဝိနာ၊ ကြဉ်၍။ ဖာသု၊ ချမ်းသာသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ န ဂမိဿာမိ၊ မသွားအံ့၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဂိလာနဿ၊ နာသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ သန္ထတသမ္မုတိံ၊ သန္ထတသမ္မုတိကို။ ဒါတုံ၊ ပေးခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဒါတဗ္ဗာ၊ ပေးအပ်၏။ ကိံ ဒါတဗ္ဗာ၊ အဘယ်သို့ ပေးအပ်သနည်း။ ဂိလာနေန၊ နာသော။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သံဃံ၊ သံဃာသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဧကံသံ ဧကသ္မိံ အံသေ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စမ္ပယ်တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဝုဍ္ဎာနံ၊ သီတင်းကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာသနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်ဖြစ်၍။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ပက္ကမိတုံ၊ ဖဲသွားခြင်းငှာ။ န သက္ကောမိ၊ မစွမ်းနိုင်။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သော အဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ သန္ထတသမ္မုတိံ၊ သန္ထတသမ္မုတိကို။ ယာစာမိ၊ တောင်း၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ယာစိတဗ္ဗာ၊ တောင်းအပ်၏။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ယာစိတဗ္ဗာ၊ တောင်းအပ်၏။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း-
၅၆၀။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်ဖြစ်၍။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ပက္ကမိတုံ၊ ဖဲသွားခြင်းငှာ။ န သက္ကောတိ၊ မစွမ်းနိုင်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ သန္ထတသမ္မုတိံ၊ သန္ထတသမ္မုတိကို။ ယာစတိ၊ တောင်း၏။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါ ရှိသော ကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ သန္ထတသမ္မုတိံ၊ သန္ထတသမ္မုတိကို။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည် ရှိသော။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ဂိလာနော၊ နာသည်ဖြစ်၍။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ပက္ကမိတုံ၊ ဖဲသွားခြင်းငှာ။ န သက္ကောတိ၊ မစွမ်းနိုင်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ သန္ထတသမ္မုတိံ၊ သန္ထတသမ္မုတိကို။ ယာစတိ၊ တောင်း၏။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ သန္ထတသမ္မုတိံ၊ သန္ထတသမ္မုတိကို။ ဒေတိ၊ ပေး၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ သန္ထတသမ္မုတိယာ၊ သန္ထတသမ္မုတိကို။ ဒါနံ၊ ပေးခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင်အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ သန္ထတသမ္မုတိ၊ သန္ထတသမ္မုတိကို။ ဒိန္နာ၊ ပေးအပ်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤနှစ်သက်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗာ၊ ပေးအပ်၏။
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၅၆၁။ “ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ နဝံ၊ အသစ်ဖြစ်သော။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ ကာရာပေတွာ၊ ပြုစေ၍။ ဆဗ္ဗဿာနိ၊ ခြောက်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဓာရေတဗ္ဗံ၊ ဆောင်အပ်၏။ ဆန္နံ ဝဿာနံ၊ ခြောက်နှစ်တို့၏။ ဩရေန၊ အတွင်း၌။ တံ သန္ထတံ၊ ထိုအခင်းကို။ ဝိဿဇ္ဇေတွာ ဝါ၊ စွန့်၍လည်းကောင်း။ အဝိဿဇ္ဇေတွာ ဝါ၊ မစွန့်မူ၍လည်းကောင်း။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ နဝံ၊ အသစ်ဖြစ်သော။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာ၊ သမ္မုတိရသော ရဟန်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ စေ ကာရာပေယျ၊ အကယ်၍ ပြုစေငြားအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၅၆၂။ နဝံ နာမ၊ နဝံ မည်သည်ကား။ ကရဏံ၊ ပြုခြင်းကို။ ဥပါဒါယ၊ စွဲ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
သန္ထတံ နာမ၊ သန္ထတ မည်သည်ကား။ သန္ထရိတွာ၊ ဖြန့်ခင်း၍။ ကတံ၊ ပြုအပ်သည်။ အဝါယိမံ၊ မရက်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ကာရာပေတွာတိ၊ ကာရာပေတွာ- ဟူသည်ကား။ ကရိတွာ ဝါ၊ မိမိပြု၍လည်းကောင်း။ ကာရာပေတွာ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကို ပြုစေ၍လည်းကောင်း။
ဆဗ္ဗဿာနိ ဓာရေတဗ္ဗန္တိ၊ ဆဗ္ဗဿာနိ ဓာရေတဗ္ဗံ- ဟူသည်ကား။ ဆဗ္ဗဿပရမတာ ဆဗ္ဗဿပရမတာယ၊ ခြောက်နှစ်အတိုင်းအရှည်ဖြင့်။ ဓာရေတဗ္ဗံ၊ ဆောင်အပ်၏။
ဩရေန စေ ဆန္နံ ဝဿာနန္တိ၊ ဩရေန စေ ဆန္နံ ဝဿာနံ။ဟူသည်ကား။ ဦနကဆဗ္ဗဿာနိ၊ ယုတ်သော ခြောက်နှစ်တို့ပတ်လုံး။
တံ သန္ထတံ ဝိဿဇ္ဇေတွာတိ၊ တံ သန္ထတံ ဝိဿဇ္ဇေတွာ- ဟူသည်ကား။ အညေသံ၊ တစ်ပါးသော သူတို့အား။ ဒတွာ၊ ပေး၍။
အဝိဿဇ္ဇေတွာတိ၊ အဝိဿဇ္ဇေတွာ- ဟူသည်ကား။ ကဿစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော သူအား။ န ဒတွာ၊ မပေးမူ၍။
အညတြ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာတိ၊ အညတြ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာ- ဟူသည်ကား။ ဘိက္ခုသမ္မုတိံ၊ သမ္မုတိရသော ရဟန်းကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ နဝံ၊ အသစ်ဖြစ်သော။ သန္ထတံ၊ အခင်းကို။ ကရောတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း ပြုအံ့။ ကာရာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ပြုစေအံ့။ ပယောဂေ၊ လုံ့လ၌။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ပဋိလာဘေန၊ ရခြင်းကြောင့်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ ဂဏဿ ဝါ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဣဒံ သန္ထတံ၊ ဤအခင်းကို။ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာ၊ သမ္မုတိရသော ရဟန်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဦနကဆဗ္ဗဿာနိ၊ ယုတ်သော ခြောက်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ကာရာပိတံ၊ ပြုစေအပ်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ သန္ထတံ၊ ဤအခင်းကို။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျုံ၊ ပေးကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ အာယသ္မတော၊ အရှင့်အား။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
၅၆၃။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို။ အတ္တနာ၊ မိမိကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့ကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော၊
ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့သည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို။ အတ္တနာ၊ မိမိကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့သည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့ကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
၅၆၄။ ဆဗ္ဗဿာနိ၊ ခြောက်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အတိရေကဆဗ္ဗဿာနိ၊ ခြောက်နှစ်တို့ထက် အလွန်။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော သူ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ကရောတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း ပြုအံ့။ ကာရာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ပြုစေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အညေန၊ တစ်ပါးသော သူသည်။ ကတံ၊ ပြုအပ်သော အခင်းကို။ ပဋိလဘိတွာ၊ ရ၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဝိတာနံ ဝါ၊ ဗိတာန်မျက်နှာကျက်ကိုလည်းကောင်း။ ဘူမတ္ထရဏံ ဝါ၊ မြေအခင်းကိုလည်းကောင်း။ သာဏိပါကာရံ ဝါ၊ ကန့်လန့်ကာကိုလည်းကောင်း။ ဘိသိံ ဝါ၊ ဘုံလျှိုကိုလည်းကောင်း။ ဗိဗ္ဗောဟနံ ဝါ၊ အုံးကိုလည်းကောင်း။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာ၊ သမ္မုတိရသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
စတုတ္ထံ၊ လေးခုမြောက်သော။ ဆဗ္ဗဿသိက္ခာပဒံ၊ ဆဗ္ဗဿသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၂-ကောသိယဝဂ်
၅-နိသီဒနသန္ထတသိက္ခာပုဒ်
၅၆၅။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ တေမာသံ၊ ဝါတွင်းသုံးလပတ်လုံး။ ပဋိသလ္လီယိတုံ၊ ကိန်းအောင်းခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။ ဧကေန၊ တစ်ယောက်သော။ ပိဏ္ဍပါတနီဟာရကေန၊ ဆွမ်းဆောင်သူကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ကေနစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော သူသည်။ ဥပသင်္ကမိတဗ္ဗော၊ ကပ်အပ်သည်။ န အမှိ၊ မဖြစ်လို၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ ကောင်းပါပြီ။ ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ပဋိဿုဏိတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ ဧကေန၊ တစ်ယောက်သော။ ပိဏ္ဍပါတနီဟာရကေန၊ ဆွမ်းဆောင်သော သူကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော ရဟန်းသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ န ဥပသင်္ကမတိ၊ မကပ်။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သာဝတ္ထိယာ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တေမာသံ၊ ဝါတွင်းသုံးလပတ်လုံး။ ပဋိသလ္လီယိတုံ၊ ကိန်းအောင်းခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧကေန၊ တစ်ယောက်သော။ ပိဏ္ဍပါတနီဟာရကေန၊ ဆွမ်းဆောင်သော သူကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ကေနစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော သူသည်။ န ဥပသင်္ကမိတဗ္ဗော၊ မကပ်အပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဥပသင်္ကမတိ၊ ကပ်အံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်ကို။ ဒေသာပေတဗ္ဗော၊ ဒေသနာကြားစေအပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ကတိကာ၊ ကတိဝတ်ကို။ ကတာ၊ ပြုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဝင်္ဂန္တပုတ္တော၊ ဝင်္ဂန္တပုဏ္ဏား၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပသေနော၊ အရှင်ဥပသေနသည်။ သပရိသော၊ ပရိသတ်နှင့်တကွ။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဘဂဝန္တာနံ၊ ဘုန်းတော်ကြီးကုန်သော။ ဗုဒ္ဓါနံ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့၏။ အာဂန္တုကေဟိ၊ ဧည့်သည်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ယံ ပဋိသမ္မောဒိတုံ ယံ ပဋိသမ္မောဒနံ၊ အကြင်ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟောခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧတံ ပဋိသမ္မောဒနံ၊ ဤသို့ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟောခြင်းသည်။ အာစိဏ္ဏံ ခေါ ပန၊ အလေ့အကျက်တော်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နံ ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ ဝင်္ဂန္တပုတ္တံ၊ ဝင်္ဂန္တပုဏ္ဏား၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဥပသေနံ၊ အရှင်ဥပသေနကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဥပသေန၊ ဥပသေန။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ဝေါ၊ သင်တို့အား။ ခမနီယံ၊ ခံ့ကျန်းပါ၏လော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ယာပနီယံ၊ မျှတပါ၏လော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ အပ္ပကိလမထေန၊ မပင်ပန်းသဖြင့်။ အဒ္ဓါနံ၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့။ အာဂတာ၊ လာရကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏လော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခမနီယံ၊ ခံ့ကျန်းပါ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယာပနီယံ၊ မျှတပါ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ အပ္ပကိလမထေန စ၊ မပင်ပန်းသဖြင့်လည်း။ အဒ္ဓါနံ၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့။ အာဂတာ၊ လာခဲ့ရပါကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။
တေန ခေါ ပနသမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဝင်္ဂန္တပုတ္တဿ၊ ဝင်္ဂန္တပုဏ္ဏား၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မတော ဥပသေနဿ၊ အရှင်ဥပသေန၏။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကော၊ အတူနေ တပည့်ဖြစ်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ အဝိဒူရေ၊ မနီးမဝေးသော အရပ်၌။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌၊
ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တေ၊ သင်၏။ ပံသုကူလာနိ၊ ပံ့သကူသင်္ကန်းတို့သည်။ မနာပါနိ၊ နှစ်သက်ဖွယ် ရှိကုန်၏၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ပံသုကူလာနိ၊ ပံ့သကူသင်္ကန်းတို့ကို။ န ခေါ မနာပါနိ၊ မနှစ်သက်အပ်ကုန်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တွံ ပန၊ သင်သည်ကား။ ပံသုကူလိကော၊ ပံ့သကူသင်္ကန်းကို ဆောင်သနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဥပဇ္ဈာယော၊ ဥပဇ္ဈာယ်သည်။ ပံသုကူလိကော၊ ပံသုကူသင်္ကန်းကို ဆောင်၏။ ဧဝံ၊ ဤဥပဇ္ဈာယ်၏အတူ။ အဟံပိ၊ အကျွန်ုပ်သည်လည်း။ ပံသကူလိကော၊ ပံ့သကူသင်္ကန်းကို ဆောင်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝင်္ဂန္တပုတ္တံ၊ ဝင်္ဂန္တပုဏ္ဏား၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဥပသေနံ၊ အရှင်ဥပသေနကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဥပသေန၊ ဥပသေန။ တေ၊ သင်၏။ အယံ ပရိသာ၊ ဤပရိသတ်သည်။ ပါသာဒိကာ ခေါ၊ ကြည်ညိုဖွယ် ရှိသည်သာတည်း။ ဥပသေန၊ ဥပသေန။ ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ပရိသံ၊ ပရိသတ်ကို။ ဝိနေသိ၊ ဆုံးမသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဥပသမ္ပဒံ၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို။ ယာစတိ၊ တောင်း၏။ တံ၊ ထိုသူကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏။ ကိံ ဝဒါမိ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အဟံ ခေါ၊ ငါသည်ကား။ အာရညိကော၊ အရညကင်ဓုတင်ကို ဆောက်တည်၏။ ပိဏ္ဍပါတိကော၊ ပိဏ္ဍပါတ်ဓုတင်ကို ဆောက်တည်၏။ ပံသုကူလိကော၊ ပံ့သကူဓုတင်ကို ဆောက်တည်၏။ တွံပိ၊ သင်သည်လည်း။ အာရညိကော၊ အရညကင်ဓုတင်ကို ဆောက်တည်သည်။ ပိဏ္ဍပါတိကော၊ ပိဏ္ဍပါတ်ဓုတင်ကို ဆောက်တည်သည်။ ပံသကူလိကော၊ ပံသုကူဓုတင်ကို ဆောက်တည်သည်။ သစေ ဘဝိဿသိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ အဟံ၊ ငါသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ ဥပသမ္ပာဒေဿာမိ၊ ပဉ္စင်းခံအံ့။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သစေ ပဋိဿုဏာတိ၊ အကယ်၍ ဝန်ခံအံ့။ ဥပသမ္ပာဒေမိ၊ ပဉ္စင်းခံ၏။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ နော စေ ပဋိဿုဏာတိ၊ အကယ်၍ ဝန်မခံအံ့။ န ဥပသမ္ပာဒေမိ၊ ပဉ္စင်းမခံ။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ နိဿယံ၊ နိဿရည်းကို။ ယာစတိ၊ တောင်း၏။ တံ၊ ထိုသူကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏။ ကိံ ဝဒါမိ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အဟံ ခေါ၊ ငါသည်ကား။ အာရညိကော၊ အရညကင်ဓုတင်ကို ဆောက်တည်၏။ ပိဏ္ဍပါတိကော၊ ပိဏ္ဍပါတ်ဓုတင်ကို ဆောက်တည်၏။ ပံသုကူလိကော၊ ပံ့သကူဓုတင်ကို ဆောက်တည်၏။ တွံပိ၊ သင်သည်လည်း။ အာရညိကော၊ အရညကင်ဓုတင်ကို ဆောက်တည်သည်။ ပိဏ္ဍပါတိကော၊ ပိဏ္ဍပါတ်ဓုတင်ကို ဆောက်တည်သည်။ ပံသုကူလိကော၊ ပံ့သကူဓုတင်ကို ဆောက်တည်သည်။ သစေ ဘဝိဿသိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ အဟံ၊ ငါသည်။ တေ၊ သင့်အား။ နိဿယံ၊ နိဿရည်းကို။ ဒဿာမိ၊ ပေးအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သစေ ပဋိဿုဏာတိ၊ အကယ်၍ ဝန်ခံအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဝန်ခံသည်ရှိသော်။ နိဿယံ၊ နိဿရည်းကို။ ဒေမိ၊ ပေး၏။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ နော စေ ပဋိဿုဏာတိ၊ အကယ်၍ ဝန်မခံအံ့။ နိဿယံ၊ နိဿရည်းကို။ န ဒေမိ၊ မပေး။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပရိသံ၊ ပရိသတ်ကို။ ဝိနေမိ၊ ဆုံးမပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။
“ဥပသေန၊ ဥပသေန။ သာဓု သာဓု၊ ကောင်း၏ ကောင်း၏။ ဥပသေန၊ ဥပသေန။ သာဓု ခေါ၊ ကောင်းစွာသာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ပရိသံ၊ ပရိသတ်ကို။ ဝိနေသိ၊ ဆုံးမ၏။ ဥပသေန၊ ဥပသေန။ တွံ၊ သင်သည်။ သာဝတ္ထိယာ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ကတိကံ၊ ကတိကဝတ်ကို။ ဇာနာသိ ပန၊ သိ၏လော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သာဝတ္ထိယာ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ကတိကံ၊ ကတိကဝတ်ကို။ န ခေါ ဇာနာမိ၊ မသိပါ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဥပသေန၊ ဥပသေန။ သာဝတ္ထိယာ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ‘အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တေမာသံ၊ ဝါတွင်းသုံးလပတ်လုံး။ ပဋိသလ္လီယိတုံ၊ ကိန်းအောင်းခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧကေန၊ တစ်ယောက်သော။ ပိဏ္ဍပါတနီဟာရကေန၊ ဆွမ်းဆောင်သော သူကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ကေနစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော သူသည်။ န ဥပသင်္ကမိတဗ္ဗော၊ မကပ်အပ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဥပသင်္ကမတိ၊ ကပ်အံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်ကို။ ဒေသာပေတဗ္ဗော၊ ဒေသနာကြားစေအပ်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ကတိကာ၊ ကတိကဝတ်ကို။ ကတာ၊ ပြုအပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သာဝတ္ထိယာ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ သကာယ၊ မိမိတို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ကတိကာယ၊ ကတိကဝတ်ဖြင့်။ ပညာယိဿတိ၊ ထင်ရှားလတ္တံ့။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ အပညတ္တံ၊ မပညတ်အပ်သည်ကို။ န ပညပေဿာမ၊ မပညတ်ကုန်အံ့။ ပညတ္တံ ဝါ၊ ပညတ်အပ်သည်ကိုလည်း။ န သမုစ္ဆိန္ဒိဿာမ၊ မဖြတ်ကုန်အံ့။ ယထာပညတ္တေသု၊ ပညတ်တော်မူတိုင်းကုန်သော။ သိက္ခာပဒေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သမာဒါယ၊ ဆောက်တည်၍။ ဝတ္တိဿာမ၊ ကျင့်ကုန်အံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဥပသေန၊ ဥပသေန။ သာဓု သာဓု၊ ကောင်း၏ ကောင်း၏။ အပညတ္တံ၊ မပညတ်အပ်သေးသည်ကို။ န ပညပေတဗ္ဗံ၊ မပညတ်အပ်။ ပညတ္တံ ဝါ၊ ပညတ်အပ်ပြီးသည်ကိုလည်း။ န သမုစ္ဆိန္ဒိတဗ္ဗံ၊ မဖြတ်အပ်။ ယထာပညတ္တေသု၊ ပညတ်တော်မူတိုင်းကုန်သော။ သိက္ခာပဒေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သမာဒါယ၊ ဆောက်တည်၍။ ဝတ္တိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။ ဥပသေန၊ ဥပသေန။ “ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အာရညိကာ၊ အရညကင်ဓုတင်ကို ဆောက်တည်ကုန်၏။ ပိဏ္ဍပါတိကာ၊ ပိဏ္ဍပါတ်ဓုတင်ကို ဆောက်တည်ကုန်၏။ ပံသုကူလိကာ၊ ပံ့သကူဓုတင်ကို ဆောက်တည်ကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ယထာသုခံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ ဥပသင်္ကမန္တု၊ ကပ်စေကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၅၆၆။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဗဟိဒွါရကောဋ္ဌကေ၊ တံခါးမုခ်၏အပ၌။ “မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဝင်္ဂန္တပုတ္တံ၊ ဝင်္ဂန္တပုဏ္ဏား၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဥပသေနံ၊ အရှင်ဥပသေနကို။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်ကို၊
ဒေသာပေဿာမ၊ ဒေသနာကြားစေကုန်အံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဌိတာ၊ တည်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဝင်္ဂန္တပုတ္တော၊ ဝင်္ဂန္တပုဏ္ဏား၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပသေနော၊ အရှင်ဥပသေနသည်။ သပရိသော၊ ပရိသတ်နှင့်တကွ။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လက်ယာရစ်လည်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲသွား၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဝင်္ဂန္တပုတ္တံ၊ ဝင်္ဂန္တပုဏ္ဏား၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဥပသေနံ၊ အရှင်ဥပသေနကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အာဝုသော ဥပသေန၊ ငါ့ရှင် ဥပသေန။ တွံ၊ သင်သည်။ သာဝတ္ထိယာ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ကတိကံ၊ ကတိကဝတ်ကို။ ဇာနာသိ၊ သိ၏လော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဘဂဝါပိ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်လည်း။ မံ၊ ငါ့ကို။ ‘ဥပသေန၊ ဥပသေန။ တွံ၊ သင်သည်။ သာဝတ္ထိယာ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ကတိကံ၊ ကတိကဝတ်ကို။ ဇာနာသိ ပန၊ သိ၏လော။ ’ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သာဝတ္ထိယာ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ ကတိကံ၊ ကတိကဝတ်ကို။ န ခေါ ဇာနာမိ၊ မသိပါ။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ‘ဥပသေန၊ ဥပသေန။ သာဝတ္ထိယာ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တေမာသံ၊ ဝါတွင်းသုံးလပတ်လုံး။ ပဋိသလ္လီယိတုံ၊ ကိန်းအောင်းခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧကေန၊ တစ်ယောက်သော။ ပိဏ္ဍပါတနီဟာရကေန၊ ဆွမ်းဆောင်သောသူကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ကေနစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော သူသည်။ န ဥပသင်္ကမိတဗ္ဗော၊ မကပ်အပ်။ ယော ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဥပသင်္ကမတိ၊ ကပ်အံ့။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်ကို။ ဒေသာပေတဗ္ဗော၊ ဒေသနာကြားစေအပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ကတိကာ၊ ကတိကဝတ်ကို။ ကတာ၊ ပြုအပ်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ‘ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သာဝတ္ထိယာ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ သကာယ၊ မိမိတို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ကတိကာယ၊ ကတိကဝတ်ဖြင့်။ ပညာယိဿတိ၊ ထင်ရှားလတ္တံ့။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ အပညတ္တံ၊ မပညတ်အပ်သေးသည်ကို။ န ပညပေဿာမ၊ မပညတ်ကုန်အံ့။ ပညတ္တံ ဝါ၊ ပညတ်အပ်ပြီးသည်ကိုလည်း။ န သမုစ္ဆိန္ဒိဿာမ၊ မဖြတ်ကုန်အံ့။ ယထာပညတ္တေသု၊ ပညတ်တော်မူတိုင်းကုန်သော။ သိက္ခာပဒေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သမာဒါယ၊ ဆောက်တည်၍။ ဝတ္တိဿာမ၊ ကျင့်ကုန်အံ့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ‘ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အာရညိကာ၊ အရညကင်ဓုတင်ကို ဆောက်တည်ကုန်၏။ ပိဏ္ဍပါတိကာ၊ ပိဏ္ဍပါတ်ဓုတင်ကို ဆောက်တည်ကုန်၏။ ပံသုကူလိကာ၊ ပံ့သကူဓုတင်ကို ဆောက်တည်ကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ယထာသုခံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ ဥပသင်္ကမန္တု၊ ကပ်စေကုန်လော့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အနုညာတာ၊ ခွင့်ပြုတော်မူအပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ အာယသ္မာ ဥပသေနော၊ အရှင်ဥပသေနသည်။ “အပညတ္တံ၊ မပညတ်အပ်သေးသည်ကို။ န ပညပေတဗ္ဗံ၊ မပညတ်အပ်။ ပညတ္တံ ဝါ၊ ပညတ်အပ်ပြီးသည်ကိုလည်း။ န သမုစ္ဆိန္ဒိတဗ္ဗံ၊ မဖြတ်အပ်။ ယထာပညတ္တေသု၊ ပညတ်တော်မူတိုင်းကုန်သော။ သိက္ခာပဒေသု၊ သိက္ခာပုဒ်တို့၌။ သမာဒါယ၊ ဆောက်တည်၍။ ဝတ္တိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သစ္စံ ခေါ၊ မှန်သည်ကိုသာလျှင်။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ‘ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အာရညိကာ၊ အရညကင်ဓုတင်ကို ဆောက်တည်ကုန်၏။ ပိဏ္ဍပါတိကာ၊ ပိဏ္ဍပါတ်ဓုတင်ကို ဆောက်တည်ကုန်၏။ ပံသုကူလိကာ၊ ပံ့သကူဓုတင်ကို ဆောက်တည်ကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ယထာသုခံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ ဥပသင်္ကမန္တု၊ ကပ်စေကုန်လော့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အနုညာတာ ကိရ၊ ခွင့်ပြုတော်မူအပ်သတတ်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဒဿနံ၊ ဖူးမြင်ခြင်းကို။ ပိဟေန္တာ၊ တောင့်တကုန်သည်ဖြစ်၍။ သန္ထတာနိ၊ အခင်းတို့ကို။ ဥဇ္ဈိတွာ၊ စွန့်ပစ်ကုန်၍။ အာရညိကင်္ဂံ၊ အရညကင်ဓုတင်ကိုလည်းကောင်း။ ပိဏ္ဍပါတိကင်္ဂံ၊ ပိဏ္ဍပါတ်ဓုတင်ကိုလည်းကောင်း။ ပံသုကူလိကင်္ဂံ၊ ပံ့သကူဓုတင်ကိုလည်းကောင်း။ သမာဒိယိံသု၊ ဆောက်တည်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သမ္ဗဟုလေဟိ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သေနာသနစာရိကံ၊ ကျောင်းစဉ်ဒေသစာရီကို။ အာဟိဏ္ဍန္တော၊ လှည့်လည်သည်ရှိသော်။ တဟံ တဟံ၊ ထိုထိုအရပ်၌။ ဥဇ္ဈိတာနိ၊ စွန့်ပစ်အပ်ကုန်သော။ သန္ထတာနိ၊ အခင်းတို့ကို။ အဒ္ဒသ၊ မြင်တော်မူ၏။ ပဿိတွာ၊ မြင်တော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဟံ တဟံ၊ ထိုထိုအရပ်၌။ ဥဇ္ဈိတာနိ၊ စွန့်ပစ်အပ်ကုန်သော။ ဣမာနိ သန္ထတာနိ၊ ဤအခင်းတို့သည်။ ကဿ၊ အဘယ်သူ၏။ သန္ထတာနိ၊ အခင်းတို့နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ သံဃသုဋ္ဌုတာယ၊ သံဃာ၏ ကောင်း၏ဟု ဝန်ခံခြင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ သံဃဖာသုတာယ၊ သံဃာ၏ ချမ်းသာခြင်း အကျိုးငှာလည်းကောင်း၊ ။ပ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ အတ္ထဝသေ၊ အကျိုးထူးတို့ကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညပေဿာမိ၊ ပညတ်တော်မူအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၅၆၇။ “နိသီဒနသန္ထတံ၊ နိသီဒိုင်အခင်းကို။ ကာရယမာနေန၊ ပြုစေလိုသော။ ဘိက္ခုနာ ပန၊ ရဟန်းသည်ကား။ ပုရာဏသန္ထတဿ၊ အခင်းဟောင်း၏။ သာမန္တာ၊ တစ်ဖက်အစွန်းမှ။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏကရဏာယ၊ အဆင်းပျက်ခြင်းကို ပြုခြင်းငှာ။ သုဂတဝိဒတ္ထိ၊ မြတ်စွာဘုရား၏ လက်သန်းအထွာတော်ကို။ အာဒါတဗ္ဗာ၊ ယူအပ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပုရာဏသန္ထတဿ၊ အခင်းဟောင်း၏။ သာမန္တာ၊ တစ်ဖက်အစွန်းမှ။ သုဂတဝိဒတ္ထိံ၊ မြတ်စွာဘုရား၏ လက်သန်းအထွာတော်ကို။ အနာဒါ အနာဒါယ၊ မယူမူ၍။ နဝံ၊ အသစ်ဖြစ်သော။ နိသီဒနသန္ထတံ၊ နိသီဒိုင်အခင်းကို။ စေ ကာရာပေယျ၊ အကယ်၍ ပြုစေငြားအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၅၆၈။ နိသီဒနံ နာမ၊ နိသီဒန မည်သည်ကား။ သဒသံ၊ အဆာရှိသော အခင်းကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
သန္ထတံ နာမ၊ သန္ထတ မည်သည်ကား။ သန္ထရိတွာ၊ ဖြန့်ခင်း၍။ ကတံ၊ ပြုအပ်သည်။ အဝါယိမံ၊ မရက်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ကာရယမာနေနာတိ၊ ကာရယမာနေန- ဟူသည်ကား။ ကရောန္တော ဝါ၊ မိမိပြုသည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ကာရာပေန္တော ဝါ၊ သူတစ်ပါးကို ပြုစေသည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။
ပုရာဏသန္ထတံ နာမ၊ ပုရာဏသန္ထတ မည်သည်ကား။ သကိံ၊ တစ်ကြိမ်။ နိဝတ္ထံပိ၊ ဝတ်ပြီးသော အခင်းသည်လည်းကောင်း။ သကိံ၊ တစ်ကြိမ်။ ပါရုတံပိ၊ ရုံပြီးသော အခင်းသည်လည်းကောင်း။ ပုရာဏသန္ထတံ နာမ၊ ပုရာဏသန္ထတ မည်၏။
သာမန္တာ သုဂတဝိဒတ္ထိ အာဒါတဗ္ဗာ ဒုဗ္ဗဏ္ဏကရဏာယာတိ၊ သာမန္တာ သုဂတဝိဒတ္ထိ အာဒါတဗ္ဗာ ဒုဗ္ဗဏ္ဏကရဏာယ- ဟူသည်ကား။ ထိရဘာဝါယ၊ မြဲမြံ ခိုင်ခံ့ခြင်းအကျိုးငှာ။ ဝဋ္ဋံ ဝါ၊ အလုံးကိုလည်းကောင်း။ စတုရဿံ ဝါ၊ လေးထောင့်ကိုလည်းကောင်း။ ဆိန္ဒိတွာ၊ ဖြတ်၍။ ဧကဒေသေ ဝါ၊ တစ်စိတ်၌လည်း။ သန္ထရိတဗ္ဗံ၊ ခင်းအပ်၏။ ဝိဇဋေတွာ ဝါ၊ ဖြေ၍လည်း။ သန္ထရိတဗ္ဗံ၊ ခင်းအပ်၏။
အနာဒါ စေ ဘိက္ခု ပုရာဏသန္ထတဿ သာမန္တာ သုဂတဝိဒတ္ထိန္တိ၊ အနာဒါ စေ ဘိက္ခု ပုရာဏသန္ထတဿ သာမန္တာ သုဂတဝိဒတ္ထိံ- ဟူသည်ကား။ ပုရာဏသန္ထတဿ၊ အခင်းဟောင်း၏။ သာမန္တာ၊ တစ်ဖက်အစွန်းမှ။ သုဂတဝိဒတ္ထိံ၊ မြတ်စွာဘုရား၏ လက်သန်းအထွာတော်ကို။ အနာဒိယိတွာ၊ မယူမူ၍။ နဝံ၊ အသစ်ဖြစ်သော။ နိသီဒနသန္ထတံ၊ နိသီဒိုင်အခင်းကို။ ကရောတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း ပြုအံ့။ ကာရာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ပြုစေအံ့။ ပယောဂေ၊ လုံ့လ၌။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ပဋိလာဘေန၊ ရခြင်းကြောင့်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ ဂဏဿ ဝါ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဣဒံ နိသီဒနသန္ထတံ၊ ဤနိသီဒိုင်အခင်းကို။ ပုရာဏသန္ထတဿ၊ အခင်းဟောင်း၏။ သာမန္တာ၊ တစ်ဖက်အစွန်းမှ။ သုဂတဝိဒတ္ထိံ၊ မြတ်စွာဘုရား၏ လက်သန်းအထွာတော်ကို။ အနာဒိယိတွာ၊ မယူမူ၍။ ကာရာပိတံ၊ ပြုစေအပ်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ နိသီဒနသန္ထတံ၊ ဤနိသီဒိုင်အခင်းကို။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျုံ၊ ပေးကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ အာယသ္မတော၊ အရှင်အား။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
၅၆၉။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို။ အတ္တနာ၊ မိမိကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့ကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့သည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို။ အတ္တနာ၊ မိမိကို။ ပရိယောသာပေသိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့သည်။ ဝိပ္ပကတံ၊ ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို။ ပရေဟိ၊ တစ်ပါးသော သူတို့ကို။ ပရိယောသာပေတိ၊ ပြီးဆုံးစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
အညဿ၊ သူတစ်ပါး၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ကရောတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း ပြုအံ့။ ကာရာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ပြုစေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၅၇၀။ ပုရာဏသန္ထတဿ၊ အခင်းဟောင်း၏။ သာမန္တာ၊ တစ်ဖက်အစွန်းမှ။ သုဂတဝိဒတ္ထိံ၊ မြတ်စွာဘုရား၏ လက်သန်းအထွာတော်ကို။ အာဒိယိတွာ၊ ယူ၍။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အလဘန္တော၊ မရသည်ရှိသော်။ ထောကတရံ၊ အနည်းငယ်။ အာဒိယိတွာ၊ ယူ၍။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အလဘန္တော၊ မရသည်ရှိသော်။ အနာဒိယိတွာ၊ မယူမူ၍။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အညေန၊ တစ်ပါးသော သူသည်။ ကတံ၊ ပြုအပ်သော အခင်းကို။ ပဋိလဘိတွာ၊ ရ၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဝိတာနံ ဝါ၊ ဗိတာန်မျက်နှာကျက်ကိုလည်းကောင်း။ ဘူမတ္ထရဏံ ဝါ၊ မြေအခင်းကိုလည်းကောင်း။ သာဏိပါကာရံ ဝါ၊ ကန့်လန့်ကာကိုလည်းကောင်း။ ဘိသိံဝါ၊ ဘုံလျှိုကိုလည်းကောင်း။ ဗိဗ္ဗောဟနံ ဝါ၊ အုံးကိုလည်းကောင်း။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ပဉ္စမံ၊ ငါးခုမြောက်သော။ နိသီဒနသန္ထတသိက္ခာပဒံ၊ နိသီဒနသန္ထတသိက္ခာပုဒ် သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၂-ကောသိယဝဂ်
၆-ဧဠကလောမ သိက္ခာပုဒ်
၅၇၁။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ ကောသလေသု၊ ကောသလတိုင်းဖြစ်ကုန်သော။ ဇနပဒေ၊ ဇနပုဒ်၌။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ဂစ္ဆန္တဿ၊ သွားစဉ်။ အန္တရာမဂ္ဂေ၊ ခရီးအကြား၌။ ဧဠကလောမာနိ၊ သိုးမွေးတို့သည်။ ဥပ္ပဇ္ဇိံသု၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တာနိ ဧဠကလောမာနိ၊ ထိုသိုးမွေးတို့ကို။ ဥတ္တရာသင်္ဂေန၊ ကိုယ်ဝတ်ဖြင့်။ ဘဏ္ဍိကံ၊ အထုပ်ကို။ ဗန္ဓိတွာ၊ ဖွဲ့၍။ အဂမာသိ၊ သွား၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ ဥပ္ပဏ္ဍေသုံ၊ ပြက်ရယ်ပြုကုန်၏။ ကိံ ဥပ္ပဏ္ဍေသုံ၊ အဘယ်သို့ ပြက်ရယ်ပြုကုန်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ တေ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ ကိတ္တကေန၊ အဘယ်မျှလောက်သော အဖိုးဖြင့်။ ကီတာနိ၊ ဝယ်အပ်ကုန်သနည်း။ ကိတ္တကော၊ အဘယ်မျှလောက်သော။ ဥဒယော၊ အမြတ်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥပ္ပဏ္ဍေသုံ၊ ပြက်ရယ်ပြုကုန်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တေဟိ မနုဿေဟိ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဥပ္ပဏ္ဍိယမာနော၊ ပြက်ရယ်ပြုအပ်သည်ရှိသော်။ မင်္ကု၊ နှလုံးမသာယာသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ တာနိ ဧဠကလောမာနိ၊ ထိုသိုးမွေးတို့ကို။ ဌိတကောဝ၊ ရပ်လျက်သာလျှင်။ အာသုမ္ဘိ၊ ပစ်ချ၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဣမာနိ ဧဠကလောမာနိ၊ ဤသိုးမွေးတို့ကို။ ဌိတကောဝ၊ ရပ်လျက်သာလျှင်။ အာသုမ္ဘသိ၊ ပစ်ချဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ တထာ ဟိ ပန၊ ထိုသို့ဖြစ်သမျှ အကြောင်းအလုံးစုံကို အကုန်ငါဆိုအံ့။ အဟံ၊ ငါ့ကို။ ဣမေသံ ဧဠကလောမာနံ၊ ဤသိုးမွေးတို့၏။ ကာရဏာ၊ အကြောင်းကြောင့်။ မနုဿေဟိ၊ လူတို့သည်။ ဥပ္ပဏ္ဍိတော၊ ပြက်ရယ်ပြုအပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဣမာနိ ဧဠကလောမာနိ၊ ဤသိုးမွေးတို့ကို။ ကီ၀ ဒူရတော၊ အဘယ်မျှ ဝေးသော အရပ်မှ။ အာဟရိ ပန၊ ဆောင်ခဲ့သနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အတိရေကတိယောဇနံ၊ သုံးယူဇနာထက် အလွန်ဝေး၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ အလိုနည်းကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတိရေကတိယောဇနံ၊ သုံးယူဇနာထက် အလွန်ဝေးသော ခရီးကို။ ဧဠကလောမာနိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ အာဟရိဿတိ နာမ၊ ဆောင်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ပ။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ အတိရေကတိယောဇနံ၊ သုံးယူဇနာထက် အလွန်ဝေးသော ခရီးကို။ ဧဠကလောမာနိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ အာဟရိ၊ ဆောင်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ ။ပ။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ အတိရေကတိယောဇနံ၊ သုံးယူဇနာထက် အလွန်ဝေးသော ခရီးကို။ ဧဠကလောမာနိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ အာဟရိဿသိ နာမ၊ ဆောင်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ အမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၅၇၂။ “ဘိက္ခုနော ပနေဝ၊ ရဟန်းသည်သာလျှင်။ အဒ္ဓါနပဋိပန္နဿ၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးသို့။ မဂ္ဂပ္ပပဋိပန္နဿ၊ သွားစဉ်။ ဧဠကလောမာနိ၊ သိုးမွေးတို့သည်။ ဥပ္ပဇ္ဇေယျုံ၊ ဖြစ်ကုန်ငြားအံ့။ အာကင်္ခမာနေန၊ အလိုရှိသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗာနိ၊ ခံအပ်ကုန်၏။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ ခံပြီး၍။ တိယောဇနပရမံ၊ သုံးယူဇနာ အတိုင်းအရှည်။ သဟတ္ထာ၊ မိမိလက်ဖြင့်။ ဟာရကေ၊ ဆောင်သော သူသည်။ အသန္တေ၊ မရှိလတ်သော်။ ဟရိတဗ္ဗာနိ၊ ဆောင်အပ်ကုန်၏။ တတော၊ ထိုသုံးယူဇနာ အတိုင်းအရှည်ထက်။ ဥတ္တရိ၊ အလွန်။ ဟာရကေ၊ ဆောင်သောသူသည်။ အသန္တေပိ၊ မရှိသော်လည်း။ စေ ဟရေယျ၊ အကယ်၍ ဆောင်ငြားအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၅၇၃။ ဘိက္ခုနော ပနေ၀ အဒ္ဓါနမဂ္ဂပ္ပဋိပန္နဿာတိ၊ ဘိက္ခုနော ပနေ၀ အဒ္ဓါနမဂ္ဂပ္ပဋိပန္နဿ- ဟူသည်ကား။ ပန္ထံ၊ ခရီးသို့။ ဂစ္ဆန္တဿ၊ သွားစဉ်။
ဧဠကလောမာနိ ဥပ္ပဇ္ဇေယျုန္တိ၊ ဧဠကလောမာနိ ဥပ္ပဇ္ဇေယျုံ- ဟူသည်ကား။ သံဃတော ဝါ၊ သံဃာမှလည်းကောင်း။ ဂဏတော ဝါ၊ ဂိုဏ်းမှလည်းကောင်း။ ဉာတိတော ဝါ၊ ဆွေမျိုးမှလည်းကောင်း။ မိတ္တတော ဝါ၊ အဆွေခင်ပွန်းမှလည်းကောင်း။ ပံသုကူလံ ဝါ၊ ပံ့သကူသည်လည်းကောင်း။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဓနေန ဝါ၊ ဥစ္စာဖြင့်လည်းကောင်း။ ဥပ္ပဇ္ဇေယျုံ၊ ဖြစ်ကုန်ငြားအံ့။
အာကင်္ခမာနေနာတိ၊ အာကင်္ခမာနေန- ဟူသည်ကား။ ဣစ္ဆမာနေန၊ အလိုရှိသော ရဟန်းသည်။ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗာနိ၊ ခံအပ်ကုန်၏။
ပဋိဂ္ဂဟေတွာ တိယောဇနပရမံ သဟတ္ထာ ဟရိတဗ္ဗာနီတိ၊ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ တိယောဇနပရမံ သဟတ္ထာ ဟရိတဗ္ဗာနိ- ဟူသည်ကား။ တိယောဇနပရမတာ၊ သုံးယူဇနာ အတိုင်းအရှည်ရှိသည်၏ အဖြစ်ဖြင့်။ သဟတ္ထာ၊ မိမိလက်ဖြင့်။ ဟရိတဗ္ဗာနိ၊ ဆောင်အပ်ကုန်၏။
အသန္တေ ဟာရကေတိ၊ အသန္တေ ဟာရကေ- ဟူသည်ကား။ အညော၊ တစ်ပါးသော။ ဟာရကော၊ ဆောင်တတ်သော။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော။ ဣတ္ထီ ဝါ၊ မိန်းမသည်လည်းကောင်း။ ပုရိသော ဝါ၊ ယောကျ်ားသည်လည်းကောင်း။ ဂဟဋ္ဌော ဝါ၊ လူသည်လည်းကောင်း။ ပဗ္ဗဇိတော ဝါ၊ ရဟန်းသည်လည်းကောင်း။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။
တတော စေ ဥတ္တရိ ဟရေယျ အသန္တေပိ ဟာရကေတိ၊ တတော စေ ဥတ္တရိ ဟရေယျ အသန္တေပိ ဟာရကေ- ဟူသည်ကား။ ပဌမံ ပါဒံ၊ ရှေးဦးစွာသော ခြေလှမ်းကို။ တိယောဇနံ၊ သုံးယူဇနာကို။ အတိက္ကာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုတိယံ ပါဒံ၊ နှစ်ခုမြောက်သော ခြေလှမ်းကို။ အတိက္ကာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အန္တောတိယောဇနေ၊ သုံးယူဇနာ၏ အတွင်း၌။ ဌိတော၊ ရပ်လျက်။ ဗဟိတိယောဇနံ၊ သုံးယူဇနာ၏ အပ၌။ ပါတေတိ၊ ချအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော သူသည်။ ယာနေ ဝါ၊ ယာဉ်၌လည်းကောင်း။ ဘဏ္ဍေ ဝါ၊ ဘဏ္ဍာ၌လည်းကောင်း။ အဇာနန္တဿ၊ မသိစဉ်။ ပက္ခိပိတွာ၊ ထည့်၍။ တိယောဇနံ၊ သုံးယူဇနာကို။ အတိက္ကာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယာနိ၊ စွန့်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ ဂဏဿ ဝါ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗာနိ၊ စွန့်အပ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗာနိ၊ စွန့်အပ်ကုန်၏။ ကိံ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗာနိ၊ အဘယ်သို့ စွန့်အပ်ကုန်သနည်း၊ ။ပ။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဣမာနိ ဧဠကလောမာနိ၊ ဤသိုးမွေးတို့ကို။ တိယောဇနံ၊ သုံးယူဇနာကို။ အတိက္ကာမိတာနိ၊ လွန်စေအပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယာနိ၊ စွန့်အပ်ကုန်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမာနိ ဧဠကလောမာနိ၊ ဤသိုးမွေးတို့ကို။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗာနိ၊ စွန့်အပ်ကုန်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျုံ၊ ပေးကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ အာယသ္မတော၊ အရှင့်အား။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
၅၇၄။ အတိရေကတိယောဇနေ၊ သုံးယူဇနာကို လွန်သည်၌။ အတိရေကသညီ၊ လွန်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အတိက္ကာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အတိရေကတိယောဇနေ၊ သုံးယူဇနာကို လွန်သည်၌။ ဝေမတိ ကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ အတိက္ကာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အတိရေကတိယောဇနေ၊ သုံးယူဇနာကို လွန်သည်၌။ ဦနကသညီ၊ ယုတ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အတိက္ကာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
ဦနကတိယောဇနေ၊ သုံးယူဇနာအောက် ယုတ်သည်၌။ အတိရေကသညီ၊ လွန်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အတိက္ကာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဦနကတိယောဇနေ၊ သုံးယူဇနာအောက် ယုတ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ အတိက္ကာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ ဒုက္တဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဦနကတိယောဇနေ၊ သုံးယူဇနာအောက် ယုတ်သည်၌။ ဦနကသညီ၊ ယုတ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဟရတိ၊ ဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၅၇၅။ တိယောဇနံ၊ သုံးယူဇနာရှိသော အရပ်သို့။ ဟရတိ၊ ဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဦနကတိယောဇနံ၊ သုံးယူဇနာ မပြည့်သော အရပ်သို့။ ဟရတိ၊ ဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ တိယောဇနံ၊ သုံးယူဇနာရှိသော အရပ်သို့။ ဟရတိပိ၊ အသွားလည်း ဆောင်အံ့။ ပစ္စာဟရတိပိ၊ အပြန်လည်း ဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ တိယောဇနံ၊ သုံးယူဇနာရှိသော အရပ်သို့။ ဝါသာဓိပ္ပါယော၊ နေလိုသည်ဖြစ်၍။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ တတော၊ ထိုအရပ်မှ။ ပရံ၊ ပြင်ပသို့။ ဟရတိ၊ ဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အစ္ဆိန္နံ၊ ခိုးသူ လုယက်သည်ကို။ ပဋိလဘိတွာ၊ ရ၍။ ဟရတိ၊ ဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ နိဿဋ္ဌံ၊ စွန့်အပ်ပြီးသည်ကို။ ပဋိလဘိတွာ၊ ရ၍။ ဟရတိ၊ ဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော သူကို။ ဟရာပေတိ၊ ဆောင်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ကတဘဏ္ဍံ၊ ပြုအပ်ပြီးသော ဘဏ္ဍာကို။ ဟရတိ၊ ဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ဆဋ္ဌံ၊ ခြောက်ခုမြောက်သော။ ဧဠကလောမသိက္ခာပဒံ၊ ဧဠကလောမသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၂-ကောသိယဝဂ်
၇-ဧဠကလောမဓောဝါပနသိက္ခာပုဒ်
၅၇၆။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သက္ကေသု၊ သက္ကတိုင်းတို့၌။ ကပိလဝတ္ထုသ္မိံ၊ ကပိလဝတ်ပြည်၌။ နိဂြောဓာရာမေ၊ နိဂြောဓာရုံကျောင်း၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းယောကျ်ားတို့သည်။ ဘိက္ခုနီဟိ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဧဠကလောမာနိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ ဓောဝါပေန္တိပိ၊ ဖွပ်လည်း ဖွပ်စေကုန်၏။ ရဇာပေန္တိပိ၊ ဆိုးလည်း ဆိုးစေကုန်၏။ ဝိဇဋာပေန္တိပိ၊ ဖြေလည်း ဖြေစေကုန်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဧဠကလောမာနိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ ဓောဝန္တိယော၊ ဖွပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ရဇန္တိယော၊ ဆိုးကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဇဋေန္တိယော၊ ဖြေကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဥဒ္ဒေသံ၊ ပါဠိသင်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ပရိပုစ္ဆံ၊ အဋ္ဌကထာ သင်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ အဓိသီလံ၊ အဓိသီလသိက္ခာကိုလည်းကောင်း။ အဓိစိတ္တံ၊ အဓိစိတ္တ သိက္ခာကိုလည်းကောင်း။ အဓိပညံ၊ အဓိပညာသိက္ခာကိုလည်းကောင်း။ ရိဉ္စန္တိ၊ ကင်းစေကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မဟာပဇာပတိ ဂေါတမီ၊ မဟာပဇာပတိ ဂေါတမီသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်လေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတံ ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ မဟာပဇာပတိံ ဂေါတမိံ၊ မဟာပဇာပတိ ဂေါတမီကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဂေါတမိ၊ မိထွေးတော် ဂေါတမီ။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပမတ္တာ၊ မမေ့မလျော့ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အာတာပိနိယော၊ ကိလေသာကို ပူပန်စေတတ်သော လုံ့လရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဟိတတ္တာ၊ နိဗ္ဗာန်သို့ စေလွှတ်အပ်သော စိတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကြကုန်၏လော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘိက္ခူနီနံ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့၏။ အပ္ပမာဒေါ၊ မမေ့မလျော့ခြင်းသည်။ ကုတော၊ အဘယ်မှာ ရှိအံ့နည်း။ အယျာ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ အရှင်ဆဗ္ဗဂ္ဂီတို့သည်။ ဘိက္ခူနီဟိ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဧဠကလောမာနိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ ဓောဝါပေန္တိပိ၊ ဖွပ်လည်း ဖွပ်စေကုန်၏။ ရဇာပေန္တိပိ၊ ဆိုးလည်း ဆိုးစေကုန်၏။ ဝိဇဋာပေန္တိပိ၊ ဖြေလည်း ဖြေစေကုန်၏။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ ဧဠကလောမာနိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ ဓောဝန္တိယော၊ ဖွပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ရဇန္တိယော၊ ဆိုးကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဇဋေန္တိယော၊ ဖြေကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဥဒ္ဒေသံ၊ ပါဠိသင်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ပရိပုစ္ဆံ၊ အဋ္ဌကထာ သင်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ အဓိသီလံ၊ အဓိသီလ သိက္ခာကိုလည်းကောင်း။ အဓိစိတ္တံ၊ အဓိစိတ္တသိက္ခာကိုလည်းကောင်း။ အဓိပညံ၊ အဓိပညာ သိက္ခာပုဒ်ကိုလည်းကောင်း။ ရိဉ္စန္တိ၊ ကင်းစေကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မဟာပဇာပတိံ ဂေါတမိံ၊ မဟာပဇာပတိ ဂေါတမီကို။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿေသိ၊ ကောင်းစွာ ပြတော်မူ၏။ သမာဒပေသိ၊ ဆောက်တည်စေ၏။ သမုတ္တေဇေသိ၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေ၏။ သမ္ပဟံသေသိ၊ ကောင်းစွာ ရွှင်စေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မဟာပဇာပတိ ဂေါတမီ၊ မဟာပဇာပတိ ဂေါတမီသည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿိတာ၊ ကောင်းစွာ ပြအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ သမာဒပိတာ၊ ဆောက်တည်စေအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ သမုတ္တေဇိတာ၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေ အပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ သမ္ပဟံသိတာ၊ ကောင်းစွာ ရွှင်စေအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လက်ယာရစ်လည်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲသွား၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ သန္နိပါတာပေတွာ၊ စည်းဝေးစေ၍။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ကိံ ပဋိပုစ္ဆိ၊ အဘယ်သို့ မေးတော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဘိက္ခုနီဟိ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဧဠကလောမာနိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ ဓောဝါပေထပိ၊ ဖွပ်လည်း ဖွပ်စေကုန်၏။ ရဇာပေထပိ၊ ဆိုးလည်း ဆိုးစေကုန်၏။ ဝိဇဋာပေထပိ၊ ဖြေလည်း ဖြေစေကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှာကံ၊ သင်တို့နှင့်။ ဉာတိကာယော၊ အဆွေတော်ကုန်သလော။ အညာတိကာယော၊ အဆွေမတော်ကုန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အညာတိကာယော၊ အဆွေမတော်ကုန်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ အညာတကာ၊ အဆွေမတော်သော သူတို့သည်။ အညာတိကာနံ၊ အဆွေမတော်ကုန်သော ရဟန်းမိန်းမတို့အား။ ပတိရူပံ ဝါ၊ သင့်တင့်သည်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပတိရူပံ ဝါ၊ မသင့်တင့်သည်ကိုလည်းကောင်း။ ပါသာဒိကံ ဝါ၊ ကြည်ညိုသည်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပါသာဒိကံ ဝါ၊ မကြည်ညိုသည်ကိုလည်းကောင်း။ န ဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ တတ္ထ၊ ထိုသို့ မသိဘဲလျက်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အညာတိကာဟိ၊ အဆွေမတော်ကုန်သော။ ဘိက္ခုနီဟိ၊ ရဟန်းမိန်းမတို့ကို။ ဧဠကလောမာနိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ ဓောဝါပေဿထပိ နာမ၊ ဖွပ်လည်း ဖွပ်စေကုန်ဘိသနည်း။ ရဇာပေဿထပိ နာမ၊ ဆိုးလည်း ဆိုးစေကုန်ဘိသနည်း။ ဝိဇဋာပေဿထပိ နာမ၊ ဖြေလည်း ဖြေစေကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၅၇၇။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ ဧဠကလောမာနိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ ဓောဝါပေယျ ဝါ၊ ဖွပ်မူလည်း ဖွပ်စေငြားအံ့။ ရဇာပေယျ ဝါ၊ ဆိုးမူလည်း ဆိုးစေငြားအံ့။ ဝိဇဋာပေယျ ဝါ၊ ဖြေမူလည်း ဖြေစေငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၅၇၈။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပန- ဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်၊ ။ပ။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား၊ ။ပ။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခု- ဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
အညာတိကာ နာမ၊ အညာတိကာ မည်သည်ကား။ မာတိတော ဝါ၊ အမိမှလည်းကောင်း။ ပိတိတော ဝါ၊ အဘမှလည်းကောင်း။ ယာ၀ သတ္တမာ ပိတာမဟယုဂါ၊ ခုနစ်ဆက်မြောက်သော ဘိုးဘေး အဆက်တိုင်အောင်။ အသမ္ဗဒ္ဓါ၊ မစပ်ကုန်သော သူတို့တည်း။
ဘိက္ခုနီ နာမ၊ ဘိက္ခုနီမည်သည်ကား။ ဥဘတောသံဃေ၊ နှစ်ပါးသော ရဟန်းယောကျ်ားသံဃာ ရဟန်းမိန်းမသံဃာ၌။ ဥပသမ္ပန္နာ၊ ပဉ္စင်းခံသော ရဟန်းမိန်းမတည်း။
ဓောဝ၊ ဖွပ်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓောတာနိ၊ ဖွပ်အပ်ကုန်ပြီးသည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယာနိ၊ စွန့်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ရဇ၊ ဆိုးလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ရတ္တာနိ၊ ဆိုးအပ်ကုန်ပြီးသည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယာနိ၊ စွန့်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဝိဇဋေဟိ၊ ဖြေလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိဇဋာနိ၊ ဖြေအပ်ကုန်ပြီးသည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယာနိ၊ စွန့်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ ဂဏဿ ဝါ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗာနိ၊ စွန့်အပ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗာနိ၊ စွန့်အပ်ကုန်၏။ ကိံ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗာနိ၊ အဘယ်သို့ စွန့်အပ်ကုန်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဣမာနိ ဧဠကလောမာနိ၊ ဤသိုးမွေးတို့ကို။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ ဓောဝါပိတာနိ၊ ဖွပ်စေအပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယာနိ၊ စွန့်အပ်ကုန်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမာနိ ဧဠကလောမာနိ၊ ဤသိုးမွေးတို့ကို။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗာနိ၊ စွန့်အပ်ကုန်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျုံ၊ ပေးကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ အာယသ္မတော၊ အရှင့်အား။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
၅၇၉။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော ရဟန်းမိန်းမ၌။ အညာတိကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧဠကလောမာနိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ ဓောဝါပေတိ၊ ဖွပ်စေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော ရဟန်းမိန်းမ၌။ အညာတိကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧဠကလောမာနိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ ဓောဝါပေတိ၊ ဖွပ်စေအံ့။ ရဇာပေတိ၊ ဆိုးစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ နိဿဂ္ဂိအာပတ်နှင့် တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော ရဟန်းမိန်းမ၌။ အညာတိကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧဠကလောမာနိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ ဓောဝါပေတိ၊ ဖွပ်စေအံ့။ ဝိဇဋာပေတိ၊ ဖြေစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ နိဿဂ္ဂိအာပတ်နှင့် တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော ရဟန်းမိန်းမ၌။ အညာတိကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧဠကလောမာနိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ ဓောဝါပေတိ၊ ဖွပ်စေအံ့။ ရဇာပေတိ၊ ဆိုးစေအံ့။ ဝိဇဋာပေတိ၊ ဖြေစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ နိဿဂ္ဂိအာပတ်နှင့် တကွ။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော ရဟန်းမိန်းမ၌။ အညာတိကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧဠကလောမာနိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ ရဇာပေတိ၊ ဆိုးစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော ရဟန်းမိန်းမ၌။ အညာတိကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧဠကလောမာနိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ ရဇာပေတိ၊ ဆိုးစေအံ့။ ဝိဇဋာပေတိ၊ ဖြေစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ နိဿဂ္ဂိအာပတ်နှင့်တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော ရဟန်းမိန်းမ၌။ အညာတိကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧဠကလောမာနိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ ရဇာပေတိ၊ ဆိုးစေအံ့။ ဓောဝါပေတိ၊ ဖွပ်စေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ နိဿဂ္ဂိအာပတ်နှင့် တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော ရဟန်းမိန်းမ၌။ အညာတိကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧဠကလောမာနိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ ရဇာပေတိ၊ ဆိုးစေအံ့။ ဝိဇဋာပေတိ၊ ဖြေစေအံ့။ ဓောဝါပေတိ၊ ဖွပ်စေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ နိဿဂ္ဂိအာပတ်နှင့် တကွ။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော ရဟန်းမိန်းမ၌။ အညာတိကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧဠကလောမာနိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ ဝိဇဋာပေတိ၊ ဖြေစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော ရဟန်းမိန်းမ၌။ အညာတိကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧဠကလောမာနိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ ဝိဇဋာပေတိ၊ ဖြေစေအံ့။ ဓောဝါပေတိ၊ ဖွပ်စေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ နိဿဂ္ဂိအာပတ်နှင့် တကွ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော ရဟန်းမိန်းမ၌။ အညာတိကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧဠကလောမာနိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ ဝိဇဋာပေတိ၊ ဖြေစေအံ့။ ရဇာပေတိ၊ ဆိုးစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ နိဿဂ္ဂိအာပတ်နှင့် တကွ၊
ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော ရဟန်းမိန်းမ၌။ အညာတိကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧဠကလောမာနိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ ဝိဇဋာပေတိ၊ ဖြေစေအံ့။ ဓောဝါပေတိ၊ ဖွပ်စေအံ့။ ရဇာပေတိ၊ ဆိုးစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယေန၊ နိဿဂ္ဂိအာပတ်နှင့် တကွ။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ချက်ကုန်သော။ ဒုက္ကဋာနံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်တို့သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၅၈၀။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော ရဟန်းမိန်းမ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ အညာတိကာယ၊ အဆွေမတော်သော ရဟန်းမိန်းမ၌။ ဉာတိကသညီ၊ ဆွေမျိုးတော်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ အညဿ၊ သူတစ်ပါး၏။ ဧဠကလောမာနိ၊ သိုးမွေးတို့ကို။ ဓောဝါပေတိ၊ ဖွပ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧကတောဥပသမ္ပန္နာယ၊ တစ်ဖက်သော ရဟန်းမိန်းမ၌ ပဉ္စင်းခံသော ရဟန်းမိန်းမကို။ ဓောဝါပေတိ၊ ဖွပ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉာတိကာယ၊ အဆွေတော်သော ရဟန်းမိန်းမ၌။ အညာတိကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဓောဝါပေတိ၊ ဖွပ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉာတိကာယ၊ အဆွေတော်သော ရဟန်းမိန်းမ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဓောဝါပေတိ၊ ဖွပ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉာတိကာယ၊ အဆွေတော်သော ရဟန်းမိန်းမ၌။ ဉာတိကသညီ၊ အဆွေတော်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဓောဝါပေတိ၊ ဖွပ်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၅၈၁။ ဉာတိကာယ၊ အဆွေတော်သော ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဓောဝန္တိယာ၊ ဖွပ်သည်ရှိသော်။ အညာတိကာ၊ အဆွေမတော်သော ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဒုတိယာ၊ အဖော်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အဝုတ္တာ၊ မဆိုအပ်ဘဲ။ ဓောဝတိ၊ ဖွပ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အဘုတ္တံ၊ မသုံးဆောင်အပ်သေးသော။ ကတဘဏ္ဍံ၊ ပြုအပ်ပြီးသော ဘဏ္ဍာကို။ ဓောဝါပေတိ၊ ဖွပ်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ သိက္ခမာနာယ၊ သိက္ခမာန်ကိုလည်းကောင်း။ သာမဏေရိယာ၊ သာမဏေမကိုလည်းကောင်း။ ဓောဝါပေတိ၊ ဖွပ်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
သတ္တမံ၊ ခုနစ်ခုမြောက်သော။ ဧဠကလောမဓောဝါပနသိက္ခာပဒံ၊ ဧဠကလောမဓောဝါပနသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၂-ကောသိယဝဂ်
၈-ရူပိယသိက္ခာပုဒ်
၅၈၂။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ကလန္ဒကနိဝါပေ၊ ရှဉ့်နက်တို့အား အစာပေး၍ ကျွေးမွေးရာ ဖြစ်သော။ ဝေဠုဝနေ၊ ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ကုလဿ၊ အမျိုး၏။ ကုလူပကော၊ အိမ်သို့ ကပ်တတ်သည်။ နိစ္စဘတ္တိကော၊ နိစ္စဘတ် ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မိံ ကုလေ၊ ထိုအမျိုး၌။ ယံ ခါဒနီယံ ဝါ၊ အကြင်ခဲဖွယ်သည်လည်းကောင်း။ ယံ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ အကြင်ဘောဇဉ်သည်လည်းကောင်း။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ တတော၊ ထိုခဲဖွယ်ဘောဇဉ်မှ။ သကျပုတ္တဿ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မတော ဥပနန္ဒဿ၊ အရှင်ဥပနန္ဒ၏။ ပဋိဝိသော၊ အဖို့ကို။ ဌပိယျတိ၊ ထားအပ်၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သာယံ၊ ညချမ်းအခါ၌။ တသ္မိံ ကုလေ၊ ထိုအမျိုး၌။ ယံ မံသံ၊ အကြင်အမဲသည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတော၊ ထိုအမဲမှ။ သကျပုတ္တဿ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မတော ဥပနန္ဒဿ၊ အရှင်ဥပနန္ဒ၏။ ပဋိဝိသော၊ အဖို့ကို။ ဌပိတော၊ ထားအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ ကုလဿ၊ ထိုအမျိုး၏။ ဒါရကော၊ သူငယ်သည်။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်၏။ ပစ္စူသသမယံ၊ မိုးသောက်သော အခါ၌။ ပစ္စုဋ္ဌာယ၊ စောစောထ၍။ “မေ၊ ငါ့အား။ မံသံ၊ အမဲကို။ ဒေထ၊ ပေးကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ရောဒတိ၊ ငို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ပဇာပတိံ၊ မယားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အယျဿ၊ အရှင်၏။ ပဋိဝိသံ၊ အဖို့ကို။ ဒါရကဿ၊ သူငယ်အား။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့။ အညံ၊ တစ်ပါးသော အမဲကို။ စေတာပေတွာ၊ ဝယ်၍။ အယျဿ၊ အရှင်အား။ ဒဿာမ၊ လှူကုန်အံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ ပုဗ္ဗဏှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ တံ ကုလံ၊ ထိုအမျိုးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအမျိုးရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ပညတ္တေ၊ ခင်းထားအပ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်ဥပနန္ဒရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ သကျပုတ္တံ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့် လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ သကျပုတ္တံ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော၊
အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဟိယျော ခေါ၊ ယမန်နေ့၌။ သာယံ၊ ညချမ်းအခါ၌။ မံသံ၊ အမဲသည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တတော၊ ထိုအမဲမှ။ အယျဿ၊ အရှင်၏။ ပဋိဝိသော၊ အဖို့ကို။ ဌပိတော၊ ထားအပ်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အယံ ဒါရကော၊ ဤသူငယ်သည်။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်၏။ ပစ္စူသသမယံ၊ မိုးသောက်သော အခါ၌။ ပစ္စုဋ္ဌာယ၊ စောစောထ၍။ ‘မေ၊ ငါ့အား။ မံသံ၊ အမဲကို။ ဒေထ၊ ပေးကုန်လော့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ရောဒတိ၊ ငို၏။ အယျဿ၊ အရှင်၏။ ပဋိဝိသော၊ အဖို့ကို။ ဒါရကဿ၊ သူငယ်အား။ ဒိန္နော၊ ပေးအပ်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ကဟာပဏေန၊ အသပြာဖြင့်။ ကိံ၊ အဘယ်ကို။ အာဟရိယျတု၊ ဆောင်အပ်စေလိုဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ လျှောက်အပ်သည်ရှိသော်။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ မေ၊ ငါ့အား။ ကဟာပဏော၊ အသပြာကို။ ပရိစ္စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အာမ ပရိစ္စတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ လျှောက်အပ်သည်ရှိသော်။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ မေ၊ ငါ့အား။ တညေ၀ ကဟာပဏံ၊ ထိုအသပြာကိုသာလျှင်။ ဒေဟိ၊ လှူလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ သကျပုတ္တဿ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မတော ဥပနန္ဒဿ၊ အရှင်ဥပနန္ဒအား။ ကဟာပဏံ၊ အသပြာကို။ ဒတွာ၊ လှူ၍။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆို၏။ ကိံ ဥဇ္ဈာယတိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့သနည်း။ ကိံ ခိယျတိ၊ အဘယ်သို့ ရှုတ်ချသနည်း။ ကိံ ဝိပါစေတိ၊ အဘယ်သို့ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုသနည်း။ “မယံ၊ ငါတို့သည်။ ရူပိယံ၊ ရွှေငွေကို။ ပဋိဂ္ဂဏှာမ ယထေဝ၊ ခံကုန်သကဲ့သို့သာလျှင်။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ သမဏာ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ ရူပိယံ၊ ရွှေငွေကို။ ပဋိဂ္ဂဏှန္တိ၊ ခံကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆို၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တဿ၊ ကဲ့ရဲ့သော။ ခိယျန္တ္တဿ၊ ရှုတ်ချသော။ ဝိပါစေန္တဿ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုသော။ တဿ ပုရိသဿ၊ ထိုယောကျ်ား၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ ရူပိယံ၊ ရွှေငွေကို။ ပဋိဂ္ဂဟေဿတိ နာမ၊ ခံဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ သကျပုတ္တံ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရေဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ပ။ “ဥပနန္ဒ၊ ဥပနန္ဒ။ တွံ၊ သင်သည်။ ရူပိယံ၊ ရွှေငွေကို။ ပဋိဂ္ဂဟေသိ၊ ခံ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ ။ပ။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ရူပိယံ၊ ရွှေငွေကို။ ပဋိဂ္ဂဟေဿသိ နာမ၊ ခံဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၅၈၃။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဇာတရူပရဇတံ၊ ရွှေငွေကို။ ဥဂ္ဂဏှေယျ ဝါ၊ မိမိမူလည်း ခံငြားအံ့။ ဥဂ္ဂဏှာပေယျ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း ခံစေငြားအံ့။ ဥပနိက္ခိတ္တံ ဝါ၊ အနီး၌ ထားအပ်သည်ကိုလည်း။ သာဒိယေယျ၊ သာယာငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၅၈၄။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပန- ဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်၊ ။ပ။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား၊ ။ပ။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤရဟန်းကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခု- ဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဇာတရူပံ နာမ၊ ဇာတရူပ မည်သည်ကား။ သတ္ထုဝဏ္ဏော၊ ဘုရားအဆင်းတော်နှင့် တူသော ရွှေကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
ရဇတံ နာမ၊ ရဇတ မည်သည်ကား။ ကဟာပဏော၊ အသပြာသည်လည်းကောင်း။ လောဟမာသကော၊ ကြေးသံဖြင့် ပြီးသော ပဲစေ့သည်လည်းကောင်း။ ဒါရုမာသကော၊ သစ်နှစ်ဖြင့် ပြီးသော ပဲစေ့သည်လည်းကောင်း။ စတုမာသကော၊ ချိပ်ဖြင့် ပြီးသော ပဲစေ့သည်လည်းကောင်း။ ယေ၊ အကြင်ဝတ္ထုတို့သည်။ ဝေါဟာရံ၊ ရောင်းဝယ်ခြင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုဝတ္ထုတို့သည်။ ရဇတံ နာမ၊ ရဇတ မည်၏။
ဥဂ္ဂဏှေယျာတိ၊ ဥဂ္ဂဏှေယျ- ဟူသည်ကား။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ ဂဏှာတိ၊ ခံအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
ဥဂ္ဂဏှာပေယျာတိ၊ ဥဂ္ဂဏှာပေယျ- ဟူသည်ကား။ အညံ၊ တစ်ပါးသော သူကို။ ဂါဟာပေတိ၊ ခံစေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
ဥပနိက္ခိတ္တံ ဝါ သာဒိယေယျာတိ၊ ဥပနိက္ခိတ္တံ ဝါ သာဒိယေယျ- ဟူသည်ကား။ ဣဒံ၊ ဤရွှေငွေသည်။ အယျဿ၊ အရှင်အား။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥပနိက္ခိတ္တံ၊ အနီး၌ ထားအပ်သည်ကို။ သာဒိယတိ၊ သာယာအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃမဇ္ဈေ၊ သံဃာ၏ အလယ်၌။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ကိံ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ စွန့်အပ်သနည်း။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သံဃံ၊ သံဃာသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဧကံသံ ဧကသ္မိံ အံသေ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စံပယ် တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဝုဍ္ဎာနံ၊ သီတင်းကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာသနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ရူပိယံ၊ ရွှေငွေကို။ ပဋိဂ္ဂဟေသိံ၊ ခံယူပြီ။ ဣဒံ၊ ဤရွှေငွေကို။ မေ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ၊ ဤရွှေငွေကို။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ နိဿဇ္ဇိတွာ၊ စွန့်ပြီး၍။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်ကို။ ဒေသေတဗ္ဗာ၊ ဒေသနာကြားအပ်၏။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်ကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗာ၊ ခံအပ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုရွှေငွေကို စွန့်ရာအရပ်သို့။ အာရာမိကော ဝါ၊ အရံစောင့်သည်လည်းကောင်း။ ဥပါသကော ဝါ၊ ဥပါသကာသည်လည်းကောင်း။ သစေ အာဂစ္ဆတိ၊ အကယ်၍ လာအံ့။ သော၊ ထိုသူကို။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ ဣမံ၊ ဤရွှေငွေကို။ ဇာနာဟိ၊ သိလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ “ဣမိနာ၊ ဤရွှေငွေဖြင့်။ ကိံ၊ အဘယ်ဝတ္ထုကို။ အာဟရိယျတု၊ ဆောင်အပ်စေလိုဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သစေ ဘဏတိ၊ အကယ်၍ ဆိုအံ့။ “ဣမံ ဝါ ဣမံ ဝါ၊ ဤဝတ္ထု ဤဝတ္ထုကိုလည်း။ အာဟရ၊ ဆောင်ခဲ့လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဝတ္တဗ္ဗော၊ မဆိုအပ်။ ကပ္ပိယံ၊ အပ်သော။ သပ္ပိ ဝါ၊ ထောပတ်ကိုလည်းကောင်း။ တေလံ ဝါ၊ ဆီကိုလည်းကောင်း။ မဓု ဝါ၊ ပျားကိုလည်းကောင်း။ ဖာဏိတံ ဝါ၊ တင်လဲကိုလည်းကောင်း။ အာစိက္ခိတဗ္ဗံ၊ ကြားအပ်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ တေန၊ ထိုရွှေငွေဖြင့်။ ပရိဝတ္တေတွာ၊ လဲလှယ်၍။ ကပ္ပိယံ၊ အပ်သည်ကို။ သစေ အာဟရတိ၊ အကယ်၍ ဆောင်ခဲ့အံ့။ ရူပိယပဋိဂ္ဂါဟကံ၊ ရွှေငွေကို ခံသော ရဟန်းကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ သဗ္ဗေဟေဝ၊ အလုံးစုံသော ရဟန်းတို့သည်သာလျှင်။ ပရိဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ၊ သုံးဆောင်အပ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဧတံ၊ ဤလဲလှယ်၍ ဆောင်သော သူကို။ စေ လဘေထ၊ အကယ်၍ ရငြားအံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့ ရခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ လဘေထ၊ အကယ်၍ မရငြားအံ့။ သော၊ ထိုသူကို။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ ဣမံ၊ ဤရွှေငွေကို။ ဆဍ္ဍေဟိ၊ စွန့်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ သစေ ဆဍ္ဍေတိ၊ အကယ်၍ စွန့်အံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤစွန့်ခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေဆဍ္ဍေတိ၊ အကယ်၍ မစွန့်အံ့။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဆန္ဒာဂတိံ၊ ဆန္ဒာဂတိသို့။ န ဂစ္ဆေယျ၊ မလိုက်ရာ။ ဒေါသာဂတိံ၊ ဒေါသာဂတိသို့။ န ဂစ္ဆေယျ၊ မလိုက်ရာ။ မောဟာဂတိံ၊ မောဟာဂတိသို့။ န ဂစ္ဆေယျ၊ မလိုက်ရာ။ ဘယာဂတိံ၊ ဘယာဂတိသို့။ န ဂစ္ဆေယျ၊ မလိုက်ရာ။ ဆဍ္ဍိတာဆဍ္ဍိတဉ္စ၊ စွန့်အပ် မစွန့်အပ်သည်ကိုလည်း။ ဇာနေယျ၊ သိရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ ရူပိယဆဍ္ဍကော၊ ရွှေငွေကို စွန့်တတ်သော ရဟန်းဟူ၍။ သမ္မန္နိတဗ္ဗော၊ သမုတ်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ သမ္မန္နိတဗ္ဗော၊ သမုတ်အပ်၏။ ကိံ သမ္မန္နိတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သမုတ်အပ်သနည်း။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ယာစိတဗ္ဗော၊ တောင်းအပ်၏။ ယာစိတွာ၊ တောင်းပြီး၍။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း-
၅၈၅။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ရူပိယဆဍ္ဍကံ၊ ရွှေငွေကို စွန့်တတ်သော ရဟန်းဟူ၍။ သမ္မန္နေယျ၊ သမုတ်ရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ရူပိယဆဍ္ဍကံ၊ ရွှေငွေကို စွန့်တတ်သော ရဟန်းဟူ၍။ သမ္မန္နတိ၊ သမုတ်၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းကို။ ရူပိယဆဍ္ဍကဿ၊ ရွှေငွေကို စွန့်တတ်သော ရဟန်းဟူ၍။ သမ္မုတိ၊ သမုတ်ခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင်အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ ဘာယျေ၊ ဆိုရာ၏။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ ရူပိယဆဍ္ဍကော၊ ရွှေငွေကို စွန့်တတ်သော ရဟန်းဟူ၍။ သမ္မတော၊ သမုတ်အပ်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤနှစ်သက်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္မန္နိတဗ္ဗော၊ သမုတ်အပ်၏။
သမ္မတေန၊ သမုတ်အပ်ပြီးသော။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ အနိမိတ္တံ၊ အမှတ်မရှိသည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပါတေတဗ္ဗံ၊ ကျစေအပ်၏။ နိမိတ္တံ၊ အမှတ်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ သစေ ပါတေတိ၊ အကယ်၍ ကျစေအံ။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၅၈၆။ ရူပိယေ၊ ရွှေငွေ၌။ ရူပိယသညီ၊ ရွှေငွေဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ရူပိယံ၊ ရွှေငွေကို။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ခံအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ရူပိယေ၊ ရွှေငွေ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ရူပိယံ၊ ရွှေငွေကို။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ခံအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ရူပိယေ၊ ရွှေငွေ၌။ အရူပိယသညီ၊ ရွှေငွေ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ရူပိယံ၊ ရွှေငွေကို။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ခံအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
အရူပိယေ၊ ရွှေငွေ မဟုတ်သည်၌။ ရူပိယသညီ၊ ရွှေငွေဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အရူပိယေ၊ ရွှေငွေ မဟုတ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ခံအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အရူပိယေ၊ ရွှေငွေ မဟုတ်သည်၌။ အရူပိယသညီ၊ ရွှေငွေ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ခံအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
အဇ္ဈာရာမေ ဝါ၊ အရံတွင်း၌လည်းကောင်း။ အဇ္ဈာဝသထေ ဝါ၊ တည်းခိုရာ ဇရပ်၏ အတွင်း၌လည်းကောင်း။ ဥဂ္ဂဟေတွာ ဝါ၊ မိမိကောက်ယူ၍လည်းကောင်း။ ဥဂ္ဂဟာပေတွာ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကို ကောက်ယူစေ၍လည်းကောင်း။ “ယဿ၊ အကြင်သူ၏။ သန္တကံ၊ ဥစ္စာသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ သော၊ ထိုဥစ္စာအရှင်သည်။ ဟရိဿတိ၊ ဆောင်လတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိက္ခိပတိ၊ ထားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
အဋ္ဌမံ၊ ရှစ်ခုမြောက်သော။ ရူပိယသိက္ခာပဒံ၊ ရူပိယသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၂-ကောသိယဝဂ်
၉-ရူပိယသံဝေါဟာရသိက္ခာပုဒ်
၅၈၇။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နာနပ္ပကာရံ၊ အထူးထူးအပြားပြားသော။ ရူပိယသံဝေါဟာရံ၊ ရွှေငွေဖြင့် ရောင်းဝယ်ခြင်းသို့။ သမာပဇ္ဇန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နာနပ္ပကာရကံ၊ အထူးထူးအပြားပြားသော။ ရူပိယသံဝေါဟာရံ၊ ရွှေငွေဖြင့် ရောင်းဝယ်ခြင်းသို့။ သမာပဇ္ဇိဿန္တိ နာမ၊ ရောက်ကုန်ဘိသနည်း။ ကာမဘောဂိနော၊ ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကို ခံစားကုန်သော။ ဂိဟီ သေယျထာပိ၊ လူတို့ကဲ့သို့တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်သော။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်သော။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သော။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နာနပ္ပကာရကံ၊ အထူးထူးအပြားပြားသော။ ရူပိယသံဝေါဟာရံ၊ ရွှေငွေဖြင့် ရောင်းဝယ်ခြင်းသို့။ သမာပဇ္ဇိဿန္တိ နာမ၊ ရောက်ကုန်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ နာနပ္ပကာရကံ၊ အထူးထူးအပြားပြားသော။ ရူပိယသံဝေါဟာရံ၊ ရွှေငွေဖြင့် ရောင်းဝယ်ခြင်းသို့။ သမာပဇ္ဇထ၊ ရောက်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ ။ပ။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ နာနပ္ပကာရကံ၊ အထူးထူးအပြားပြားသော။ ရူပိယသံဝေါဟာရံ၊ ရွှေငွေဖြင့် ရောင်းဝယ်ခြင်းသို့။ သမာပဇ္ဇိဿထ နာမ၊ ရောက်ကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၅၈၈။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ နာနပ္ပကာရကံ၊ အထူးထူးအပြားပြားသော။ ရူပိယသံဝေါဟာရံ၊ ရွှေငွေဖြင့် ရောင်းဝယ်ခြင်းသို့။ သမာပဇ္ဇေယျ၊ ရောက်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၅၈၉။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပန- ဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်၊ ။ပ။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခု- ဟူသည်ကား၊ ။ပ။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤသူကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခု- ဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
ကတမ္ပိ၊ ပြုအပ်ပြီးသော ရွှေငွေသည်လည်းကောင်း။ အကတမ္ပိ၊ မပြုအပ်သေးသော ရွှေငွေသည်လည်းကောင်း။ ကတာကတမ္ပိ၊ ပြုလုပ်အပ်ပြီးသော ရွှေငွေ မပြုလုပ်အပ်သေးသော ရွှေငွေသည်လည်းကောင်း။ နာနပ္ပကာရကံ နာမ၊ နာနပ္ပကာရက မည်၏။ သီသူပဂံ၊ ဦးခေါင်း၌ ဆင်သော တန်ဆာသည်လည်းကောင်း။ ဂီဝူပဂံ၊ လည်၌ ဆင်သော တန်ဆာသည်လည်းကောင်း။ ဟတ္ထူပဂံ၊ လက်၌ ဆင်သော တန်ဆာသည်လည်းကောင်း။ ပါဒူပဂံ၊ ခြေ၌ ဆင်သော တန်ဆာသည်လည်းကောင်း။ ကဋူပဂံ၊ ခါး၌ ဆင်သော တန်ဆာသည်လည်းကောင်း။ ကတံ နာမ၊ ကတ မည်၏။ အကတံ နာမ၊ အကတ မည်သည်ကား။ ဃနကတံ၊ တစ်ခဲနက် ပြုအပ်သော ရွှေတုံးငွေတုံးကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ကတာကတံ နာမ၊ ကတာကတ မည်သည်ကား။ တဒုဘယံ၊ ထိုနှစ်ပါးစုံကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
သတ္ထုဝဏ္ဏော၊ ဘုရားအဆင်းတော်နှင့် တူသော ရွှေသည်လည်းကောင်း။ ကဟာပဏော၊ အသပြာသည်လည်းကောင်း။ လောဟမာသကော၊ ကြေးသံဖြင့် ပြီးသော ပဲစေ့သည်လည်းကောင်း။ ဒါရုမာသကော၊ သစ်နှစ်ဖြင့် ပြီးသော ပဲစေ့သည်လည်းကောင်း။ ဇတုမာသကော၊ ချိပ်ဖြင့် ပြီးသော ပဲစေ့သည်လည်းကောင်း။ ယေ၊ အကြင်ဝတ္ထုတို့သည်။ ဝေါဟာရံ၊ ရောင်းဝယ်ခြင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုဝတ္ထုတို့ သည်။ ရူပိယံ နာမ၊ ရူပိယ မည်၏။
သမာပဇ္ဇေယျာတိ၊ သမာပဇ္ဇေယျ- ဟူသည်ကား။ ကတေန၊ ပြုလုပ်ပြီးသော ရွှေငွေဖြင့်။ ကတံ၊ ပြုလုပ်ပြီးသော ရွှေငွေကို။ စေတာပေတိ၊ ဝယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ကတေန၊ ပြုလုပ်အပ်ပြီးသော ရွှေငွေဖြင့်။ အကတံ၊ မပြုလုပ်အပ်သေးသော ရွှေငွေကို။ စေတာပေတိ၊ ဝယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ကတေန၊ ပြုလုပ်အပ်ပြီးသော ရွှေငွေဖြင့်။ ကတာကတံ၊ ပြုလုပ်အပ်ပြီးသော ရွှေငွေ မပြုလုပ်အပ်သေးသော ရွှေငွေကို။ စေတာပေတိ၊ ဝယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အကတေန၊ မပြုလုပ်အပ်သေးသော ရွှေငွေဖြင့်။ ကတံ၊ ပြုလုပ်အပ်ပြီးသော ရွှေငွေကို။ စေတာပေတိ၊ ဝယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အကတေန၊ မပြုလုပ်အပ်သေးသော ရွှေငွေဖြင့်။ အကတံ၊ မပြုလုပ်အပ်သေးသော ရွှေငွေကို။ စေတာပေတိ၊ ဝယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အကတေန၊ မပြုလုပ်အပ်သေးသော ရွှေငွေဖြင့်။ ကတာကတံ၊ ပြုလုပ်အပ်ပြီးသော ရွှေငွေ မပြုလုပ်အပ်သေးသော ရွှေငွေကို။ စေတာပေတိ၊ ဝယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ကတာကတေန၊ ပြုလုပ်ပြီးသော ရွှေငွေ မပြုလုပ်အပ်သေးသော ရွှေငွေဖြင့်။ ကတံ၊ ပြုလုပ်အပ်ပြီးသော ရွှေငွေကို။ စေတာပေတိ၊ ဝယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ကတာကတေန၊ ပြုလုပ်အပ်ပြီးသော ရွှေငွေ မပြုလုပ်အပ်သေးသော ရွှေငွေဖြင့်။ အကတံ၊ မပြုလုပ်အပ်သေးသော ရွှေငွေကို။ စေတာပေတိ၊ ဝယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ကတာကတေန၊ ပြုလုပ်အပ်ပြီးသော ရွှေငွေ မပြုလုပ်အပ်သေးသော ရွှေငွေဖြင့်။ ကတာကတံ၊ ပြုလုပ်အပ်ပြီးသော ရွှေငွေ မပြုလုပ်အပ်သေးသော ရွှေငွေကို။ စေတာပေတိ၊ ဝယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
သံဃမဇ္ဈေ၊ သံဃာ၏ အလယ်၌။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ကိံ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ စွန့်အပ်သနည်း။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သံဃံ၊ သံဃာသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဧကံသံ ဧကသ္မိံ အံသေ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စမ္ပယ်တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဝုဍ္ဎာနံ၊ သီတင်းကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာသနည်း။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ နာနပ္ပကာရကံ၊ အထူးထူး အပြားအပြားသော။ ရူပိယသံဝေါဟာရံ၊ ရွှေငွေဖြင့် ရောင်းဝယ်ခြင်းသို့။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ရောက်ပြီ။ ဣဒံ၊ ဤရွှေငွေကို။ မေ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣဒံ၊ ဤရွှေငွေကို။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ နိဿဇ္ဇိတွာ၊ စွန့်ပြီး၍။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်ကို။ ဒေသေတဗ္ဗာ၊ ဒေသနာကြားအပ်၏။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်ကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗာ၊ ခံအပ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုရွှေငွေကို စွန့်ရာအရပ်သို့။ အာရာမိကော ဝါ၊ အရံစောင့်သည်လည်းကောင်း။ ဥပါသကော ဝါ၊ ဥပါသကာသည်လည်းကောင်း။ သစေ အာဂစ္ဆတိ၊ အကယ်၍ လာသည်ဖြစ်အံ့။ သော၊ ထိုသူကို။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ ဣမံ၊ ဤရွှေငွေကို။ ဇာနာဟိ၊ သိလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ “ဣမိနာ၊ ဤရွှေငွေဖြင့်။ ကိံ၊ အဘယ်ဝတ္ထုကို။ အာဟရိယျတု၊ ဆောင်အပ်စေလိုဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သစေ ဘဏတိ၊ အကယ်၍ ဆိုအံ့။ “ဣမံ ဝါ ဣမံ ဝါ၊ ဤဝတ္ထု ဤဝတ္ထုကိုလည်း။ အာဟရ၊ ဆောင်ခဲ့လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဝတ္တဗ္ဗော၊ မဆိုအပ်။ ကပ္ပိယံ၊ အပ်သော။ သပ္ပိ ဝါ၊ ထောပတ်ကိုလည်းကောင်း။ တေလံ ဝါ၊ ဆီကိုလည်းကောင်း။ မဓု ဝါ၊ ပျားကိုလည်းကောင်း။ ဖာဏိတံ ဝါ၊ တင်လဲကိုလည်းကောင်း။ အာစိက္ခိတဗ္ဗံ၊ ကြားအပ်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ တေန၊ ထိုရွှေငွေဖြင့်။ ပရိဝတ္တေတွာ၊ လဲလှယ်၍။ ကပ္ပိယံ၊ အပ်သည်ကို။ သစေ အာဟရတိ၊ အကယ်၍ ဆောင်ခဲ့အံ့။ ရူပိယစေတာပကံ၊ ရွှေငွေကို ဝယ်သော ရဟန်းကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ သဗ္ဗေဟေဝ၊ အလုံးစုံသော ရဟန်းတို့သည်သာလျှင်။ ပရိဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ၊ သုံးဆောင်အပ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ လဲလှယ်၍ ဆောင်သော သူကို။ စေ လဘေထ၊ အကယ်၍ ရသည်ဖြစ်အံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့ ရခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ လဘေထ၊ အကယ်၍ မရသည်ဖြစ်အံ့။ သော၊ ထိုသူကို။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ ဣမံ၊ ဤရွှေငွေကို။ ဆဍ္ဍေဟိ၊ စွန့်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ သစေ ဆဍ္ဍေတိ၊ အကယ်၍ စွန့်အံ့။ ဣစ္စေတံ ဣတိ ဧတံ၊ ဤသို့စွန့်ခြင်းသည်။ ကုသလံ၊ ကောင်း၏။ နော စေ ဆဍ္ဍေတိ၊ အကယ်၍ မစွန့်အံ့။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဆန္ဒာဂတိံ၊ ဆန္ဒာဂတိသို့။ န ဂစ္ဆေယျ၊ မလိုက်ရာ။ ဒေါသာဂတိံ၊ ဒေါသာဂတိသို့။ န ဂစ္ဆေယျ၊ မလိုက်ရာ။ မောဟာဂတိံ၊ မောဟာဂတိသို့။ န ဂစ္ဆေယျ၊ မလိုက်ရာ။ ဘယာဂတိံ၊ ဘယာဂတိသို့လည်း။ န ဂစ္ဆေယျ၊ မလိုက်ရာ။ ဆဍ္ဍိတာဆဍ္ဍိတဉ္စ၊ စွန့်အပ် မစွန့်အပ်သည်ကိုလည်း။ ဇာနေယျ၊ သိရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စတိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ ရူပိယဆဍ္ဍကော၊ ရွှေငွေကို စွန့်တတ်သော ရဟန်းဟူ၍။ သမ္မန္နိတဗ္ဗော၊ သမုတ်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ သမ္မန္နိတဗ္ဗော၊ သမုတ်အပ်၏။ ကိံ သမ္မန္နိတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သမုတ်အပ်သနည်း။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ ယာစိတဗ္ဗော၊ တောင်းအပ်၏။ ယာစိတွာ၊ တောင်းပြီး၍။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း-
၅၉၀။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ရူပိယဆဍ္ဍကံ၊ ရွှေငွေကို စွန့်တတ်သော ရဟန်းဟူ၍။ သမ္မန္နေယျ၊ သမုတ်ရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ရူပိယဆဍ္ဍကံ၊ ရွှေငွေကို စွန့်တတ်သော ရဟန်းဟူ၍။ သမ္မန္နတိ၊ သမုတ်၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းကို။ ရူပိယဆဍ္ဍကဿ၊ ရွှေငွေကို စွန့်တတ်သော ရဟန်းဟူ၍။ သမ္မုတိ၊ သမုတ်ခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သော အာယသ္မာ၊ ထိုအရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင်အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ ရူပိယဆဍ္ဍကော၊ ရွှေငွေကို စွန့်တတ်သော ရဟန်းဟူ၍။ သမ္မတော၊ သမုတ်အပ်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤနှစ်သက်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္မန္နိတဗ္ဗော၊ သမုတ်အပ်၏။
သမ္မတေန၊ သမုတ်အပ်ပြီးသော။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ အနိမိတ္တံ၊ အမှတ်မရှိသည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပါတေတဗ္ဗံ၊ ကျစေအပ်၏။ နိမိတ္တံ၊ အမှတ်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ သစေ ပါတေတိ၊ အကယ်၍ ကျစေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၅၉၁။ ရူပိယေ၊ ရွှေငွေ၌။ ရူပိယသညီ၊ ရွှေငွေဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ရူပိယံ၊ ရွှေငွေကို။ စေတာပေတိ၊ ဝယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ရူပိယေ၊ ရွှေငွေ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ရူပိယံ၊ ရွှေငွေကို။ စေတာပေတိ၊ ဝယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ရူပိယေ၊ ရွှေငွေ၌။ အရူပိယသညီ၊ ရွှေငွေ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ရူပိယံ၊ ရွှေငွေကို။ စေတာပေတိ၊ ဝယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အရူပိယေ၊ ရွှေငွေ မဟုတ်သည်၌။ ရူပိယသညီ၊ ရွှေငွေဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ရူပိယံ၊ ရွှေငွေကို။ စေတာပေတိ၊ ဝယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အရူပိယေ၊ ရွှေငွေ မဟုတ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ရူပိယံ၊ ရွှေငွေကို။ စေတာပေတိ၊ ဝယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အရူပိယေ၊ ရွှေငွေ မဟုတ်သည်၌။ အရူပိယသညီ၊ ရွေငွေ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ရူပိယံ၊ ရွှေငွေကို။ စေတာပေတိ၊ ဝယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
အရူပိယေ၊ ရွှေငွေ မဟုတ်သည်၌။ ရူပိယသညီ၊ ရွှေငွေဟု အမှတ်ရှိသည် ဖြစ်၍။ စေတာပေတိ၊ ဝယ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အရူပိယေ၊ ရွှေငွေ မဟုတ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ စေတာပေတိ၊ ဝယ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အရူပိယေ၊ ရွှေငွေ မဟုတ်သည်၌။ အရူပိယသညီ၊ ရွှေငွေ မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စေတာပေတိ၊ ဝယ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၅၉၂။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
နဝမံ၊ ကိုးခုမြောက်သော။ ရူပိယသံဝေါဟာရသိက္ခာပဒံ၊ ရူပိယသံဝေါဟာရသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၂-ကောသိယဝဂ်
၁၀-ကယဝိက္ကယ သိက္ခာပုဒ်
၅၉၃။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ စီဝရကမ္မံ၊ သင်္ကန်းအမှုကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ ပဋ္ဋော၊ လိမ်မာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုဥပနန္ဒသည်။ ပဋပိလောတိကာနံ၊ ပုဆိုးကြမ်းတို့၏။ သင်္ဃာဋိံ၊ ဒုကုဋ်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ သုရတ္တံ၊ ကောင်းစွာ ဆိုးအပ်သည်ကို။ သုပရိကမ္မကတံ၊ ကောင်းစွာ အပြေအပြစ် ပြုအပ်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပါရုပိ၊ ရုံ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ပရိဗ္ဗာဇကော၊ ပရိဗိုဇ်သည်။ မဟဂ္ဃံ၊ အဖိုးများစွာ ထိုက်သော။ ပဋံ၊ ပုဆိုးကို။ ပါရုပိတွာ၊ ရုံ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်ဥပနန္ဒရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍၊
သကျပုတ္တံ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တေ၊ သင်၏။ အယံ သံဃာဋိ၊ ဤဒုကုဋ်သည်။ သုန္ဒရာ ခေါ၊ ကောင်းသည်သာလျှင်တည်း။ မေ၊ ငါ၏။ ပဋေန၊ ပုဆိုးဖြင့်။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဇာနာဟိ၊ သိလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အာမ ဇာနာမိ၊ သိ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဟန္ဒ၊ ယူလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ပရိဗ္ဗာဇကော၊ ထိုပရိဗိုဇ်သည်။ တံ သံဃာဋိံ၊ ထိုဒုကုဋ်ကို။ ပါရုပိတွာ၊ ရုံ၍။ ပရိဗ္ဗာဇကာရာမံ၊ ပရိဗိုဇ်အရံသို့။ အဂမာသိ၊ သွား၏။ ပရိဗ္ဗာဇကာ၊ ပရိဗိုဇ်တို့သည်။ တံ ပရိဗ္ဗာဇကံ၊ ထိုပရိဗိုဇ်ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တေ၊ သင်၏။ အယံ သံဃာဋိ၊ ဤဒုကုဋ်သည်။ သုန္ဒရာ ခေါ၊ ကောင်းသည်သာလျှင်တည်း။ တယာ၊ သင်သည်။ ကုတော၊ အဘယ်မှ။ လဒ္ဓါ၊ ရအပ်သနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ မေ၊ ငါ၏။ တေန ပဋေန၊ ထိုပုဆိုးဖြင့်။ ပရိဝတ္တိတာ၊ လဲလှယ်အပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တေ၊ သင်၏။ အယံ သံဃာဋိ၊ ဤဒုကုဋ်သည်။ ကတိဟိပိ၊ အဘယ်မျှသော ရက်ရှိသည်လည်း။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့နည်း။ တေ၊ သင်၏။ သော ယေဝ ပဋော၊ ထိုပုဆိုးသည်သာလျှင်။ ဝရော၊ မြတ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ပရိဗ္ဗာဇကော၊ ထိုပရိဗိုဇ်သည်။ “သစ္စံ ခေါ၊ မှန်သော စကားကိုသာလျှင်။ ပရိဗ္ဗာဇကာ၊ ပရိဗိုဇ်တို့သည်။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ မေ၊ ငါ၏။ အယံ သံဃာဋိ၊ ဤဒုကုဋ်သည်။ ကတိဟိပိ၊ အဘယ်မျှသော ရက်သည်လည်း။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့နည်း။ မေ၊ ငါ၏။ သော ယေဝ ပဋော၊ ထိုပုဆိုးသည်သာလျှင်။ ဝရော၊ မြတ်၏၊” ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်ဥပနန္ဒရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ သကျပုတ္တံ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥနပန္ဒကို။ “အာဝုသော၊ ငါရှင်။ တေ၊ သင်၏။ သံဃာဋိံ၊ ဒုကုဋ်ကို။ ဟန္ဒ၊ ယူလော့။ မေ၊ ငါ၏။ ပဋံ၊ ပုဆိုးကို။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ တံ၊ သင့်ကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ‘အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဇာနာဟိ၊ သိလော့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တောနနု၊ ဆိုအပ်သည်မဟုတ်လော။ အဟံ၊ ငါသည်။ န ဒဿာမိ၊ မပေးအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ပရိဗ္ဗာဇကော၊ ထိုပရိဗိုဇ်သည်။ “ဂိဟီပိ နံ၊ လူပင်ဖြစ်ကုန်လျက်လည်း။ ဝိပ္ပဋိသာရိဿ၊ နှလုံးမသာယာသော။ ဂိဟိဿ၊ လူအား။ ဒေန္တိ နာမ၊ ပေးကုန်သေး၏။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းသည်။ ပဗ္ဗဇိတဿ၊ ရဟန်းအား။ ကိံ ပန၊ အဘယ့်ကြောင့်။ န ဒဿတိ နာမ၊ မပေးသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆို၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တဿ၊ ကဲ့ရဲ့သော။ ခိယျန္တဿ၊ ရှုတ်ချသော။ ဝိပါစေန္တဿ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုသော။ တဿ ပရိဗ္ဗာဇကဿ၊ ထိုပရိဗိုဇ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ ပရိဗ္ဗာဇကေန၊ ပရိဗိုဇ်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ကယဝိက္ကယံ၊ ဝယ်ခြင်း ရောင်းခြင်းသို့။ သမာပဇ္ဇိဿတိ နာမ၊ ရောက်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ သကျပုတ္တံ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏၊ ။ပ။ “ဥပနန္ဒ၊ ဥပနန္ဒ။ တွံ၊ သင်သည်။ ပရိဗ္ဗာဇကေန၊ ပရိဗိုဇ်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ကယဝိက္ကယံ၊ ဝယ်ခြင်း ရောင်းခြင်းသို့။ သမာပဇ္ဇသိ၊ ရောက်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ ။ပ။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ပရိဗ္ဗာဇကေန၊ ပရိဗိုဇ်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ကယဝိက္ကယံ၊ ဝယ်ခြင်း ရောင်းခြင်းသို့။ သမာပဇ္ဇိဿသိ နာမ၊ ရောက်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ၊ သိက္ခာပဒံ- ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၅၉၄။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ နာနပ္ပကာရကံ၊ အထူးထူးအပြားပြားသော။ ကယဝိက္ကယံ၊ ဝယ်ခြင်းရောင်းခြင်းသို့။ သမာပဇ္ဇေယျ၊ ရောက်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၅၉၅။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပန- ဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်၊ ။ပ။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခု- ဟူသည်ကား၊ ။ပ။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤသူကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခု- ဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
နာနပ္ပကာရကံ နာမ၊ နာနပ္ပကာရက- ဟူသည်ကား။ စီဝရပိဏ္ဍပါတသေနာသနဂိလာနပ္ပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရာ၊ သင်္ကန်းဆွမ်းကျောင်း အိပ်ရာနေရာ သူနာ၏ အထောက်အပံ့ အသက်၏ အရံအတားဖြစ်သော ဆေးသည်လည်းကောင်း။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားဖြင့်။ စုဏ္ဏပိဏ္ဍောပိ၊ ကသယ်မှုန့်ခဲသည်လည်းကောင်း။ ဒန္တကဋ္ဌံပိ၊ ဒန်ပူသည်လည်းကောင်း။ ဒသိကသုတ္တံပိ၊ မြိတ်ဆာချည်သည်လည်းကောင်း။ နာနပ္ပကာရကံ နာမ၊ နာနပ္ပကာရက မည်၏။
ကယဝိက္ကယံ သမာပဇ္ဇေယျာတိ၊ ကယဝိက္ကယံ သမာပဇ္ဇေယျ- ဟူသည်ကား။ “ဣမိနာ၊ ဤဝတ္ထုဖြင့်။ ဣမံ၊ ဤဝတ္ထုကို။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့။ ဣမိနာ၊ ဣမံ- ဤဝတ္ထုကို။ အာဟရ၊ ဆောင်ခဲ့လော့။ ဣမိနာ၊ ဤဝတ္ထုဖြင့်။ ဣမံ၊ ဤဝတ္ထုကို။ ပရိဝတ္တေဟိ၊ လဲလှယ်လော့။ ဣမိနာ၊ ဤဝတ္ထုဖြင့်။ ဣမံ၊ ဤဝတ္ထုကို။ စေတာပေဟိ၊ ဝယ်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဇ္ဈာစရတိ၊ လွန်ကျူး၍ ကျင့်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယတော၊ အကြင်အခါ၌။ ကယိတဉ္စ၊ ဝယ်အပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိက္ကယိတဉ္စ၊ ရောင်းအပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဘဏ္ဍံ၊ ဥစ္စာသည်။ ပရဟတ္ထဂတံ၊ သူတစ်ပါးလက်သို့ ရောက်အံ့။ ပရဘဏ္ဍံ၊ သူတစ်ပါး၏ ဥစ္စာသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဟတ္ထဂတံ၊ လက်သို့ ရောက်အံ့။ တတော၊ ထိုအခါ၌။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ ဂဏဿ ဝါ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ကိံ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ စွန့်အပ်သနည်း၊ ။ပ။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ နာနပ္ပကာရကံ၊ အထူးထူးအပြားပြားသော။ ကယဝိက္ကယံ၊ ဝယ်ခြင်း ရောင်းခြင်းသို့။ သမာပဇ္ဇိံ၊ ရောက်ပြီ။ ဣဒံ၊ ဤဝတ္ထုကို။ မေ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ၊ ဤဝတ္ထုကို။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျုံ၊ ပေးကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ အာယသ္မတော၊ အရှင်အား။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
၅၉၆။ ကယဝိက္ကယေ၊ ဝယ်ခြင်း ရောင်းခြင်း၌။ ကာယဝိက္ကယသညီ၊ ဝယ်ခြင်း ရောင်းခြင်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စေတာပေတိ၊ ဝယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ကယဝိက္ကယေ၊ ဝယ်ခြင်း ရောင်းခြင်း၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ စေတာပေတိ၊ ဝယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ကယဝိက္ကယေ၊ ဝယ်ခြင်း ရောင်းခြင်း၌။ နကယဝိက္ကယသညီ၊ ဝယ်ခြင်း ရောင်းခြင်း မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စေတာပေတိ၊ ဝယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
နကယဝိက္ကယေ၊ ဝယ်ခြင်း ရောင်းခြင်း မဟုတ်သည်၌။ ကယဝိက္ကယသညီ၊ ဝယ်ခြင်းရောင်းခြင်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စေတာပေတိ၊ ဝယ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နကယဝိက္ကယေ၊ ဝယ်ခြင်း ရောင်းခြင်း မဟုတ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ စေတာပေတိ၊ ဝယ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နကယဝိက္ကယေ၊ ဝယ်ခြင်း ရောင်းခြင်း မဟုတ်သည်၌။ နကယဝိက္ကယသညီ၊ ဝယ်ခြင်း ရောင်းခြင်း မဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စေတာပေတိ၊ ဝယ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၅၉၇။ အဂ္ဃံ၊ အဖိုးကို။ ပုစ္ဆတိ၊ မေးအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ကပ္ပိယကာရကဿ၊ ကပ္ပိယကာရကအား။ အာစိက္ခတိ၊ ကြားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ “ဣဒံ၊ ဤဝတ္ထုသည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ အမှာကဉ္စ၊ ငါတို့အားလည်း။ ဣမိနာ စ ဣမိနာ စ၊ ဤဝတ္ထုကိုလည်း ဤဝတ္ထုကိုလည်း။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ဒသမံ၊ ဆယ်ခုမြောက်သော။ ကယဝိက္ကယသိက္ခာပဒံ၊ ကယဝိက္ကယသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
ဒုတိယော၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ ကောသိယဝဂ္ဂေါ၊ ကောသိယဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
တဿ၊ ထိုကောသိယဝဂ်၏။ ဥဒ္ဒါနံ၊ ဥဒ္ဒါန်းကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ ကိံ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ သိအပ်သနည်း-
ကောသိယ၊ ကောသိယသိက္ခာပုဒ်။ သုဒ္ဓ၊ သုဒ္ဓကာဠကသိက္ခာပုဒ်။ ဒွေဘာဂါ၊ ဒွေဘာဂသိက္ခာပုဒ်။ ဆဗ္ဗဿာနိ၊ ဆဗ္ဗဿသိက္ခာပုဒ်။ နိသီဒနံ၊ နိသီဒနသိက္ခာပုဒ်။ ဒွေ စ လောမာနိ၊ ဧဠကလောမသိက္ခာပုဒ်နှစ်ခုတို့။ ဥဂ္ဂဏှေ၊ ရူပိယပဋိဂ္ဂဟဏသိက္ခာပုဒ်။ ဥဘောနာနပ္ပကာရကာ၊ နှစ်ပါးသော နာနပ္ပကာရကသိက္ခာပုဒ်တို့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။
၃-ပတ္တဝဂ်
၁-ပတ္တသိက္ခာပုဒ်
၅၉၈။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီအမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ ပတ္တေ၊ သပိတ်တို့ကို။ သန္နိစယံ၊ သိုမှီးခြင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဝိဟာရစာရိကံ၊ ကျောင်းစဉ် ဒေသစာရီကို။ အာဟိဏ္ဍန္တာ၊ လှည့်လည်ကုန်သည်ရှိသော်။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ ပတ္တေ၊ သပိတ်တို့ကို။ သန္နိစယံ၊ သိုမှီးခြင်းကို။ ကရိဿန္တိ နာမ၊ ပြုကုန်ဘိသနည်း။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပတ္တဝါဏိဇ္ဇံ ဝါ၊ သပိတ် ကုန်သွယ်ခြင်းကိုလည်း။ ကရိဿန္တိ၊ ပြုကုန်လတ္တံ့။ အာမတ္တိကာပဏံ ဝါ၊ ခွက်သည်တို့၏ ဈေးဆိုင်ကိုလည်း။ ပသာရေဿန္တိ၊ ခင်းကျင်းကုန်လတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်သော။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်သော။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သော။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အတိရေကပတ္တံ၊ ပိုလွန်သော သပိတ်ကို။ ဓာရေဿန္တိ နာမ၊ ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အတိရေကပတ္တံ၊ ပိုလွန်သော သပိတ်ကို။ ဓာရေထ၊ ဆောင်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ ။ပ။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အတိရေကပတ္တံ၊ ပိုလွန်သော သပိတ်ကို။ ဓာရေဿထ နာမ၊ ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၅၉၉။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အတိရေကပတ္တံ၊ ပိုလွန်သော သပိတ်ကို။ ဓာရေယျ၊ ဆောင်ငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣဒဉ္စ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကိုလည်း။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၆၀၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော အာနန္ဒဿ၊ အရှင်အာနန္ဒာအား။ အတိရေပတ္တော၊ ပိုလွန်သော သပိတ်သည်။ ဥပ္ပန္နော၊ ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာယသ္မာ စ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်လည်း။ တံ ပတ္တံ၊ ထိုသပိတ်ကို။ အာယသ္မတော သာရိပုတ္တဿ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာအား။ ဒါတုကာမော၊ လှူခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာယသ္မာ စ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်လည်း။ သာကေတေ၊ သာကေတပြည်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော အာနန္ဒဿ၊ အရှင်အာနန္ဒာအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ‘အတိရေကပတ္တော၊ ပိုလွန်သော သပိတ်ကို။ န ဓာရေတဗ္ဗော၊ မဆောင်အပ်။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခာပဒံ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်၏။ မေ၊ ငါ့အား။ အယဉ္စ အတိရေကပတ္တော၊ ဤပိုလွန်သော သပိတ်သည်လည်း။ ဥပ္ပန္နော၊ ဖြစ်၏။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်လည်း။ ဣမံ ပတ္တံ၊ ဤသပိတ်ကို။ အာယသ္မတော သာရိပုတ္တဿ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာအား။ ဒါတုကာမော၊ လှူခြင်းငှာ အလိုရှိ၏။ အာယသ္မာ စ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်လည်း။ သာကေတေ၊ သာကေတပြည်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ မယာ၊ ငါသည်။ ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗံ နု ခေါ၊ ကျင့်ရအံ့နည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ “အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ သာရိပုတ္တော၊ သာရိပုတ္တရာသည်။ ကီဝစိရံ ပန၊ အဘယ်မျှလောက် ကြာမြင့်မှသာလျှင်။ အာဂစ္ဆိဿတိ၊ လာလတ္တံ့နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ နဝမံ ဝါ ဒိဝသံ၊ ကိုးရက်မြောက်သော နေ့၌လည်းကောင်း။ ဒသမံ ဝါ ဒိဝသံ၊ ဆယ်ရက်မြောက်သော နေ့၌လည်းကောင်း။ အာဂစ္ဆိဿတိ၊ လာလတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏၊
ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒသာဟပရမံ၊ ဆယ်ရက် အပိုင်းအခြားရှိသော ကာလပတ်လုံး။ အတိရေကပတ္တံ၊ ပိုလွန်သော သပိတ်ကို။ ဓာရေတုံ၊ ဆောင်ခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၆၀၁။ “ဒသာဟပရမံ၊ ဆယ်ရက် အပိုင်းအခြားရှိသော ကာလပတ်လုံး။ အတိရေကပတ္တော၊ ပိုလွန်သော သပိတ်ကို။ ဓာရေတဗ္ဗော၊ ဆောင်အပ်၏။ တံ၊ ထိုဆယ်ရက် အပိုင်းအခြားရှိသော ကာလကို။ အတိက္ကာမယတော၊ လွန်စေသော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၆၀၂။ ဒသာဟပရမန္တိ၊ ဒသာဟပရမံ- ဟူသည်ကား။ ဒသာဟပရမတာ ဒသဟပရမတာယ၊ ဆယ်ရက် အပိုင်းအခြား၏ အဖြစ်ဖြင့်။ ဓာရေတဗ္ဗော၊ ဆောင်အပ်၏။
အတိရေကပတ္တော နာမ၊ အတိရေကပတ္တ မည်သည်ကား။ အနဓိဋ္ဌိတော၊ အဓိဋ္ဌာန် မတင်အပ်သော။ အဝိကပ္ပိတော၊ ဝိကပ္ပနာ မပြုအပ်သော။ ပတ္တော၊ သပိတ်တည်း။
ပတ္တော နာမ၊ သပိတ် မည်သည်ကား။ အယောပတ္တော၊ သံသပိတ်လည်းကောင်း။ မတ္တိကာပတ္တော၊ မြေသပိတ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပတ္တာ၊ သပိတ်တို့သည်။ ဒွေ၊ နှစ်လုံးတို့တည်း။
ပတ္တဿ၊ သပိတ်၏။ ဝဏ္ဏာ၊ အတိုင်းအရှည်တို့သည်။ ဥက္ကဋ္ဌော ပတ္တော၊ ဥက္ကဋ္ဌ သပိတ်လည်းကောင်း။ မဇ္ဈိမော ပတ္တော၊ မဇ္ဈိမသပိတ်လည်းကောင်း။ ဩမကောပတ္တော၊ ဩမက သပိတ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တယော၊ သုံးလုံးတို့တည်း။ ဥက္ကဋ္ဌော နာမ ပတ္တော၊ ဥက္ကဋ္ဌသပိတ် မည်သည်ကား။ အဍ္ဎာဠှကောဒနံ၊ ဆန်တစ်ပြည်ချက်သော ထမင်းကိုလည်းကောင်း။ စတုဘာဂံ၊ ထမင်း၏ လေးခုမြောက်သော အဖို့ဖြစ်သော။ ခါဒနံ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ တဒုပိယံ၊ ထိုထမင်းအား လျော်သော။ ဗျဉ္ဇနံ၊ ဟင်းလျာကိုလည်းကောင်း။ ဂဏှာတိ၊ ဆန့်၏။ မဇ္ဈိမော နာမ ပတ္တော၊ မဇ္ဈိမ သပိတ် မည်သည်ကား။ နာဠိကောဒနံ၊ ဆန်တစ်ကွမ်းစားချက်သော ထမင်းကိုလည်းကောင်း။ စတုဘာဂံ၊ ထမင်း၏ လေးခုမြောက်သော အဖို့ဖြစ်သော။ ခါဒနံ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ တဒုပိယံ၊ ထိုထမင်းအား လျော်သော။ ဗျဉ္ဇနံ၊ ဟင်းလျာကိုလည်းကောင်း။ ဂဏှာတိ၊ ဆန့်၏။ ဩမကော နာမ ပတ္တော၊ ဩမကသပိတ် မည်သည်ကား။ ပတ္ထောဒနံ၊ ဆန်တစ်စလယ် ချက်သော ထမင်းကိုလည်းကောင်း။ စတုဘာဂံ၊ ထမင်း၏ လေးခုမြောက်သော အဖို့ဖြစ်သော။ ခါဒနံ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ တဒုပိယံ၊ ထိုထမင်းအား လျော်သော။ ဗျဉ္ဇနံ၊ ဟင်းလျာကိုလည်းကောင်း။ ဂဏှာတိ၊ ဆန့်၏။ တတော၊ ထိုသပိတ်ထက်။ ဥက္ကဋ္ဌော၊ ကြီးသော သပိတ်သည်။ အပတ္တော၊ သပိတ် မမည်။ ဩမကော၊ ငယ်သော သပိတ်သည်။ အပတ္တော၊ သပိတ် မမည်။
တံ အတိက္ကာမယတော နိဿဂ္ဂိယော ဟောတီတိ၊ တံ အတိက္ကာမယတော နိဿဂ္ဂိယော ဟောတိ- ဟူသည်ကား။ ဧကာဒသေ၊ တစ်ဆယ့်တစ်ရက်မြောက်သော နေ့၌။ အရုဏုဂ္ဂမနေ၊ အရုဏ်တက်သည်ရှိသော်။ နိဿဂ္ဂိယော၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ ဂဏဿ ဝါ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗော၊ စွန့်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗော၊ စွန့်အပ်၏။ ကိံ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ စွန့်အပ်သနည်း။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သံဃံ၊ သံဃာသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဧကံသံ ဧကသ္မိံ အံသေ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စမ္ပယ်တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဝုဍ္ဎာနံ၊ သီတင်းကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ အယံ ပတ္တော၊ ဤသပိတ်ကို။ ဒသာဟာတိက္ကန္တော၊ ဆယ်ရက်ကို လွန်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယော၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ ပတ္တံ၊ ဤသပိတ်ကို။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗော၊ စွန့်အပ်၏။ နိဿဇ္ဇိတွာ၊ စွန့်ပြီး၍။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်ကို။ ဒေသေတဗ္ဗာ၊ ဒေသနာကြားအပ်၏။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်ကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗာ၊ ခံအပ်၏။ နိဿဋ္ဌပတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီးသော သပိတ်ကို။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ ကိံ ဒါတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ ပေးအပ်သနည်း။
၆၀၃။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ အယံ ပတ္တော၊ ဤသပိတ်ကို။ နိဿဂ္ဂိယော၊ စွန့်အပ်သည်ဖြစ်၍။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ နိဿဋ္ဌော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣမံ ပတ္တံ၊ ဤသပိတ်ကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။
၆၀၄။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သမ္ဗဟုလေ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဧကံသံ ဧကသ္မိံ အံသေ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စမ္ပယ်တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဝုဍ္ဎာနံ၊ သီတင်းကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ အယံ ပတ္တော၊ ဤသပိတ်ကို။ ဒသာဟာတိက္ကန္တော၊ ဆယ်ရက်ကို လွန်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယော၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ ပတ္တံ၊ ဤသပိတ်ကို။ အာယသ္မန္တာနံ၊ အရှင်တို့အား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယာ၊ ဆိုအပ်ကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။
နိဿဇ္ဇိတွာ၊ စွန့်ပြီး၍။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်ကို။ ဒေသေတဗ္ဗာ၊ ဒေသနာကြားအပ်၏။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်ကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗာ၊ ခံအပ်၏။ နိဿဋ္ဌပတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီးသော သပိတ်ကို။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ ကိံ ဒါတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ ပေးအပ်သနည်း-
၆၀၅။ “အာယသ္မန္တာ၊ အရှင်တို့သည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏန္တု၊ နာကုန်လော့။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ အယံ ပတ္တော၊ ဤသပိတ်ကို။ နိဿဂ္ဂိယော၊ စွန့်အပ်သည်ဖြစ်၍။ အာယသ္မန္တာနံ၊ အရှင်တို့အား။ နိဿဋ္ဌော၊ စွန့်အပ်ပြီ။ အာယသ္မန္တာနံ၊ အရှင်တို့အား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ အာယသ္မန္တာ၊ အရှင်တို့သည်။ ဣမံ ပတ္တံ၊ ဤသပိတ်ကို။ ဣတ္ထန္နာမဿ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ဒဒေယျုံ၊ ပေးကုန်ရာ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။
၆၀၆။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဧကံသံ ဧကသ္မိံ အံသေ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စမ္ပယ်တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ မေ၊ ငါ၏။ အယံ ပတ္တော၊ ဤသပိတ်ကို။ ဒသာဟာတိက္ကန္တော၊ ဆယ်ရက်ကို လွန်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယော၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣမံ ပတ္တံ၊ ဤသပိတ်ကို။ အာယသ္မတော၊ အရှင်အား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ နိဿဇ္ဇိတွာ၊ စွန့်ပြီး၍။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်ကို။ ဒေသေတဗ္ဗာ၊ ဒေသနာကြားအပ်၏။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်ကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗာ၊ ခံအပ်၏။ နိဿဋ္ဌပတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီးသော သပိတ်ကို။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ “အာယသ္မတော၊ အရှင့်အား။ ဣမံ ပတ္တံ၊ ဤသပိတ်ကို။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။
၆၀၇။ ဒသာဟာတိက္ကန္တေ၊ ဆယ်ရက်ကို လွန်သည်၌။ အတိက္ကန္တသညီ၊ လွန်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အတိက္ကာမယတော၊ လွန်စေသော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ဒသာဟာတိက္ကန္တေ၊ ဆယ်ရက်ကို လွန်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ အတိက္ကာမယတော၊ လွန်စေသော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ဒသာဟာတိက္ကန္တေ၊ ဆယ်ရက်ကို လွန်သည်၌။ အနတိက္ကန္တသညီ၊ မလွန်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အတိက္ကာမယတော၊ လွန်စေသော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ အနဓိဋ္ဌိတေ၊ အဓိဋ္ဌာန် မတင်အပ်သည်၌။ အဓိဋ္ဌိတသညီ၊ အဓိဋ္ဌာန် တင်အပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အတိက္ကာမယတော၊ လွန်စေသော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အဝိကပ္ပိကေ၊ ဝိကပ္ပနာ မပြုအပ်သည်၌။ ဝိကပ္ပိတသညီ၊ ဝိကပ္ပနာ ပြုအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အတိက္ကာမယတော၊ လွန်စေသော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ အဝိဿဇ္ဇိတေ၊ မစွန့်အပ်သည်၌။ ဝိဿဇ္ဇိတသညီ၊ စွန့်အပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အတိက္ကာမယတော၊ လွန်စေသော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အနဋ္ဌေ၊ မပျောက်သည်၌။ နဋ္ဌသညီ၊ ပျောက်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အတိက္ကာမယတော၊ လွန်စေသော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အဝိနဋ္ဌေ၊ မပျက်စီးသည်၌။ ဝိနဋ္ဌသညီ၊ ပျက်စီး၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အတိက္ကာမယတော၊ လွန်စေသော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ အဘိန္နေ၊ မကွဲသည်၌။ ဘိန္နသညီ၊ ကွဲ၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အတိက္ကာမယတော၊ လွန်စေသော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ အဝိလုတ္တေ၊ ခိုးသူ မလုယက်သည်၌။ ဝိလုတ္တသညီ၊ ခိုးသူ လုယက်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အတိက္ကာမယတော၊ လွန်စေသော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ အနိဿဇ္ဇိတွာ၊ မစွန့်မူ၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒသာဟာနတိက္ကန္တေ၊ ဆယ်ရက်ကို မလွန်သည်၌။ အတိက္ကန္တသညီ၊ လွန်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒသာဟာနတိက္ကန္တေ၊ ဆယ်ရက်ကို မလွန်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒသာဟာနတိက္ကန္တေ၊ ဆယ်ရက်ကို မလွန်သည်၌။ အနတိက္ကန္တသညီ၊ မလွန်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၆၀၈။ အန္တောဒသာဟံ၊ ဆယ်ရက်၏ အတွင်း၌။ အဓိဋ္ဌေတိ၊ အဓိဋ္ဌာန်တင်အံ့။ ဝိကပ္ပေတိ၊ ဝိကပ္ပနာပြုအံ့။ ဝိဿဇ္ဇေတိ၊ စွန့်အံ့။ နဿတိ၊ ပျောက်အံ့။ ဝိနဿတိ၊ ပျက်စီးအံ့။ ဘိဇ္ဇတိ၊ ကွဲအံ့။ အစ္ဆိန္ဒိတွာ၊ ခိုးသူလုယက်၍။ ဂဏှန္တိ၊ ယူကုန်အံ့။ ဝိဿာသံ၊ အကျွမ်းဝင်သည်ဖြစ်၍။ ဂဏှန္တိ၊ ယူကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နိဿဋ္ဌပတ္တံ၊ စွန့်အပ်ပြီးသော သပိတ်ကို။ န ဒေန္တိ၊ မပေးကုန်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ နိဿဋ္ဌပတ္တော၊ စွန့်အပ်ပြီးသော သပိတ်ကို။ န န ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ န ဒဒေယျ၊ မပေးငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာသော။ ပတ္တသိက္ခာပဒံ၊ ပတ္တသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၃-ပတ္တဝဂ်
၂-ဦနပဉ္စဗန္ဓနသိက္ခာပုဒ်
၆၀၉။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သက္ကေသု၊ သက္ကတိုင်းတို့၌။ ကပိလဝတ္ထုသ္မိံ၊ ကပိလဝတ်ပြည်၌။ နိဂြောဓာရာမေ၊ နိဂြောဓာရုံကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရေန၊ မထင်ရှားသော။ ကုမ္ဘကာရေန၊ အိုးထိန်းသည်သည်။ “ယေသံ အယျာနံ၊ အကြင်အရှင်တို့အား။ ပတ္တေန၊ သပိတ်ကို။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏။ တေသံအယျာနံ၊ ထိုအရှင်တို့အား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပတ္တေန၊ သပိတ်ဖြင့်။ ပဝါရေမိ၊ ဖိတ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ပဝါရိတာ၊ ဖိတ်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ မတ္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို။ န ဇာနိတွာ၊ မသိကုန်မူ၍။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ ပတ္တေ၊ သပိတ်တို့ကို။ ဝိညာပေန္တိ၊ တောင်းကုန်၏။ ယေသံ၊ အကြင်ရဟန်းတို့အား။ ခုဒ္ဒကာ၊ ငယ်ကုန်သော။ ပတ္တာ၊ သပိတ်တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ မဟန္တေ၊ ကြီးကုန်သော။ ပတ္တေ၊ သပိတ်တို့ကို။ ဝိညာပေန္တိ၊ တောင်းကုန်၏။ ယေသံ၊ အကြင်ရဟန်းတို့အား။ မဟန္တာ၊ ကြီးကုန်သော။ ပတ္တာ၊ သပိတ်တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ခုဒ္ဒကေ၊ ငယ်ကုန်သော။ ပတ္တေ၊ သပိတ်တို့ကို။ ဝိညာပေန္တိ၊ တောင်းကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ကုမ္ဘကာရော၊ ထိုအိုးထိန်းသည်သည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ ပတ္တေ၊ သပိတ်တို့ကို။ ကရောန္တော၊ ပြုရသောကြောင့်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ဝိက္ကာယိကံ၊ ရောင်းဝယ်သော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ န သက္ကောတိ၊ မစွမ်းနိုင်။ အတ္တနာပိ၊ မိမိသည်လည်း။ န ယာပေတိ၊ မမျှ။ အဿ၊ ထိုအိုးထိန်းသည်၏။ ပုတ္တဒါရာပိ၊ သားမယားတို့သည်လည်း။ ကိလမန္တိ၊ ပင်ပန်းကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ မတ္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို။ န ဇာနိတွာ၊ မသိကုန်မူ၍။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ ပတ္တေ၊ သပိတ်တို့ကို။ ဝိညာပေဿန္တိ နာမ၊ တောင်းကုန်ဘိသနည်း။ အယံ၊ ဤအိုးထိန်းသည်သည်။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့၏။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ ပတ္တေ၊ သပိတ်တို့ကို။ ကရောန္တော၊ ပြုရသောကြောင့်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ဝိက္ကာယိကံ၊ ရောင်းဝယ်သော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ န သက္ကောတိ၊ မစွမ်းနိုင်။ အတ္တနာပိ၊ မိမိသည်လည်း။ န ယာပေတိ၊ မမျှ။ အဿ၊ ထိုအိုးထိန်းသည်၏။ ပုတ္တဒါရာပိ၊ သားမယားတို့သည်လည်း။ ကိလမန္တိ၊ ပင်ပန်းကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဒိသာသု၊ အရပ်ရှစ်မျက်နှာတို့၌။ ဝဿံဝုဋ္ဌာ၊ ဝါကျွတ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကိသာ၊ ကြုံကုန်သည်။ လူခါ၊ ခေါင်းပါးကုန်သည်။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏာ၊ အဆင်းမလှကုန်သည်။ ဥပ္ပဏ္ဍုပ္ပဏ္ဍုကဇာတာ၊ ဖြစ်သော ဖက်ရွက်ရော်ကဲ့သို့ ဖျော့တော့သော အဆင်း ရှိကုန်သည်။ ဓမနိသန္ထတဂတ္တာ၊ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထသော ကိုယ် ရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဝဂ္ဂုမုဒါတီရိယာ၊ ဝဂ္ဂုမုဒါမြစ်ကမ်းနား၌ ဝါကပ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ ပန၊ ရဟန်းတို့သည်ကား။ ဝဏ္ဏဝါ၊ အဆင်းလှကုန်သည်။ ပီဏိန္ဒြိယာ၊ ပြည့်ဖြိုးသော ဣန္ဒြေ ရှိကုန်သည်။ ဝိပ္ပသန္နဆဝိဝဏ္ဏာ၊ အထူးသဖြင့် ကြည်လင်သော အရေအဆင်း ရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘဂဝန္တာနံ၊ ဘုန်းတော်ကြီးကုန်သော။ ဗုဒ္ဓါနံ၊ ဘုရားရှင်တို့၏။ အာဂန္တုကေဟိ၊ ဧည့်သည်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ- ယံ ပဋိသမ္မောဒိတုံ ယံ ပဋိသမ္မောဒနံ- အကြင်ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟောခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧတံ၊ ဤဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟောခြင်းသည်။ အာစိဏ္ဏံ ခေါ ပန၊ အလေ့အကျက်တော်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝဂ္ဂုမုဒါတီရိယေ၊ ဝဂ္ဂုမုဒါမြစ်ကမ်းနား၌ နေကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ခမနီယံ၊ ခံ့ကျန်းပါ၏လော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ယာပနီယံ၊ မျှတပါ၏လော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မောဒမာနာ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဝိဝဒမာနာ၊ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သော စကားကို မဆိုကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဖာသုကံ၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝဿံ၊ ဝါလပတ်လုံး။ ဝသိတ္ထ၊ နေကြရပါကုန်၏လော။ ပိဏ္ဍကေန၊ ဆွမ်းဖြင့်။ န စ ကိလမိတ္ထ၊ ပင်လည်း မပင်ပန်းကြပါကုန်၏လော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခမနီယံ၊ ခံ့ကျန်းပါ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယာပနီယံ၊ မျှတပါ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ သမဂ္ဂါ စ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍သာလျှင်။ သမ္မောဒမာနာ စ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍သာလျှင်။ အဝိဝဒမာနာ စ၊ ဆန်ကျင့်ဘက်ဖြစ်သော စကားကို မဆိုကုန်သည်ဖြစ်၍သာလျှင်။ ဖာသုကံ၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝဿံ၊ ဝါလပတ်လုံး။ ဝသိမှာ၊ နေရပါကုန်၏။ ပိဏ္ဍကေန၊ ဆွမ်းဖြင့်။ န စ ကိလမိမှာ၊ ပင်လည်း မပင်ပန်းပါကုန်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဇာနန္တာပိ၊ သိတော်မူကုန်လျက်လည်း။ တထာဂတာ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့သည်။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးတော်မူကုန်၏။ ဇာနန္တာပိ၊ သိတော်မူကုန်လျက်လည်း။ န ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးတော်မမူကုန်၊ ။ပ။ “ဓမ္မံ ဝါ၊ တရားကိုလည်း။ ဒေသေဿာမ၊ ဟောတော်မူကုန်အံ့။ သာဝကာနံ၊ တပည့်သားတို့အား။ သိက္ခာပဒံ ဝါ၊ သိက္ခာပုဒ်ကိုလည်း။ ပညပေဿာမ၊ ပညတ်ကုန်အံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွီဟိ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ အာကာရေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ဘဂဝန္တော၊ ဘုန်းတော်ကြီးကုန်သော။ ဗုဒ္ဓါ၊ ဘုရားရှင်တို့သည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ပဋိပုစ္ဆန္တိ၊ တစ်ဖန်ထပ်၍ မေးတော်မူကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝဂ္ဂုမုဒါတီရိယေ၊ ဝဂ္ဂုမုဒါမြစ်ကမ်းနား၌ နေကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကထံ၊ အဘယ်သို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မောဒမာနာ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဝိဝဒမာနာ၊ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သော စကားကို မဆိုကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဖာသုကံ၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝဿံ၊ ဝါလပတ်လုံး။ ဝသိတ္ထ ပန၊ နေကြရပါကုန်သနည်း။ ပိဏ္ဍကေန၊ ဆွမ်းဖြင့်။ န စ ကိလမိတ္ထ ပန၊ ပင်လည်း မပင်ပန်းကြပါကုန်သနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ဝေါ၊ သင်တို့၏။ ဝစနံ၊ စကားသည်။ ဘူတံ ပန၊ ဟုတ်မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဘူတံ၊ မဟုတ်မမှန်ချေ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ ကိံ ဝိဂရဟိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့တော်မူသနည်း။ “မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ အနနုစ္ဆဝိကံ၊ မလျောက်ပတ်။ အနနုလောမိကံ၊ မလျော်။ အပ္ပတိရူပံ၊ မသင့်တင့်။ အဿာမဏကံ၊ ရဟန်းတို့၏ အမူအရာ မဟုတ်။ အကပ္ပိယံ၊ မအပ်။ အကရဏီယံ၊ မပြုအပ်။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဥဒရဿ၊ ဝမ်း၏။ ကာရဏာ၊ အကြောင်းကြောင့်။ ဂိဟီနံ၊ လူတို့အား။ အညမညဿ၊ တစ်ယောက်သည် တစ်ယောက်၏။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မဿ၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရား၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသိဿထ နာမ၊ ဆိုကြကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ တုမှေဟိ၊ သင်တို့သည်။ တိဏှေန၊ ထက်စွာသော။ ဂေါဝိကန္တနေန၊ နွားဝမ်းဗိုက်ကို ဖောက်ဖြတ်ကြောင်းဖြစ်သော သားလှီးဓားဖြင့်။ ကုစ္ဆိ ပရိကန္တော၊ ဝမ်းကို လှီးဖြတ်ဖောက်အပ်သော အမူအရာသည်။ ဝရံ၊ မြတ်၏။ ဥဒရဿ၊ ဝမ်း၏။ ကာရဏာ၊ အကြောင်းကြောင့်။ ဂိဟီနံ၊ လူတို့အား။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မဿ၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရား၏။ ဝဏ္ဏော၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသိတော၊ ဆိုအပ်သော အမူအရာသည်။ န တွေ၀ ဝရံ၊ မမြတ်သည်သာတည်း။ တံ ဝရာဝရံ၊ ထိုမြတ်မမြတ် ဖြစ်ခြင်းသည်။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်နည်း။ မောဃပုရိသာ၊မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဟိ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ တတော နိဒါနံ၊ ထိုဝမ်းကို လှီးဖြတ်ဖောက်ခြင်း ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ မရဏံ ဝါ၊ သေခြင်းသို့မူလည်း။ နိဂစ္ဆေယျ၊ ရောက်ရာ၏။ မရဏမတ္တံ၊ သေလောက်ရုံမျှသော။ ဒုက္ခံ ဝါ၊ ဆင်းရဲသို့မူလည်း။ နိဂစ္ဆေယျ၊ ရောက်ရာ၏။ တပ္ပစ္စယာ၊ ထိုဝမ်းကို လှီးဖြတ်ဖောက်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ အပါယံ၊ ချမ်းသာကင်းသော။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ မကောင်းမှုကို ပြုသောသူတို့၏ လားရာဖြစ်သော။ ဝိနိပါတံ၊ ပျက်စီး၍ ကျရာဖြစ်သော။ နိရယံ၊ ငရဲ၌။ န တွေ၀ ဥပပဇ္ဇေယျ၊ မဖြစ်ရာသည်သာတည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဣတော နိဒါနဉ္စ ခေါ၊ ဤကြောင်းကြောင့်ကား။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ အပါယံ၊ မကောင်းမှုကို ပြုသောသူတို့၏ လားရာဖြစ်သော။ ဝိနိပါတံ၊ ပျက်စီး၍ ကျရာဖြစ်သော။ နိရယံ၊ ငရဲ၌။ ဥပပဇ္ဇေယျ၊ ဖြစ်ရာ၏။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မမှီး အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သေးသော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူပြီး၍။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၆၁၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ ပတ္တော၊ သပိတ်သည်။ ဘိန္နော၊ ကွဲသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ ဝိညာပေတုံ၊ တောင်းခြင်းငှာ။ ပဋိက္ခိတ္တံ၊ ပယ်တော်မူအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စာယန္တော၊ အလို့လိုရှိသည်ဖြစ်၍။ န ဝိညာပေတိ၊ မတောင်း။ ဟတ္ထေသု၊ လက်တို့ဖြင့်။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရတိ၊ လှည့်လည်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဟတ္ထေသု၊ လက်တို့ဖြင့်။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရိဿန္တိ နာမ၊ လှည့်လည်ကုန်ဘိသနည်း။ တိတ္ထိယာ သေယျထာပိ၊ တိတ္ထိတို့ကဲ့သို့တကား၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်သော။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်သော။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သော။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ
နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ နဋ္ဌပတ္တဿ ဝါ၊ ပျောက်သော သပိတ်ရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဘိန္နပတ္တဿ ဝါ၊ ကွဲသော သပိတ်ရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ ဝိညာပေတုံ၊ တောင်းစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၆၁၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ “နဋ္ဌပတ္တဿ ဝါ၊ ပျောက်သော သပိတ်ရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဘိန္နပတ္တဿ ဝါ၊ ကွဲသော သပိတ်ရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ ဝိညာပေတုံ၊ တောင်းစိမ့်သောငှာ။ အနုညာတံ၊ ခွင့်ပြုတော်မူအပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အပ္ပမတ္တကေန၊ အနည်းငယ်သော။ ဘိန္နေနပိ၊ ကွဲခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ အပ္ပမတ္တကေန၊ အနည်းငယ်သော။ ခဏ္ဍေနပိ၊ ပြတ်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝိလိခိတမတ္တေနပိ၊ ခြစ်မိကာမျှဖြင့်လည်းကောင်း။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ ပတ္တေ၊ သပိတ်တို့ကို။ ဝိညာပေန္တိ၊ တောင်းကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ကုမ္ဘကာရော၊ ထိုအိုးထိန်းသည်သည်။ တထေဝ၊ ထို့အတူသာလျှင်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ ပတ္တေ၊ သပိတ်တို့ကို။ ကရောန္တော၊ ပြုရသောကြောင့်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ဝိက္ကာယိကံ၊ ရောင်းဝယ်သော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ န သက္ကောတိ၊ မစွမ်းနိုင်။ အတ္တနာပိ၊ မိမိသည်လည်း။ န ယာပေတိ၊ မမျှ။ အဿ၊ ထိုအိုးထိန်းသည်၏။ ပုတ္တဒါရာပိ၊ သားမယားတို့သည်လည်း။ ကိလမန္တိ၊ ပင်ပန်းကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ တထေဝ၊ ထို့အတူသာလျှင်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ မတ္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို။ န ဇာနိတွာ၊ မသိကုန်မူ၍။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ ပတ္တေ၊ သပိတ်တို့ကို။ ဝိညာပေဿန္တိ နာမ၊ တောင်းကုန်ဘိသနည်း။ အယံ၊ ဤအိုးထိန်းသည်သည်။ ဣမေသံ၊ ဤရဟန်းတို့၏။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ ပတ္တေ၊ သပိတ်တို့ကို။ ကရောန္တော၊ ပြုရသောကြောင့်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ဝိက္ကာယိကံ၊ ရောင်းဝယ်သော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ န သက္ကောတိ၊ မစွမ်းနိုင်။ အတ္တနာပိ၊ မိမိသည်လည်း။ န ယာပေတိ၊ မမျှ။ အဿ၊ ထိုအိုးထိန်းသည်၏။ ပုတ္တဒါရာပိ၊ သားမယာတို့သည်လည်း။ ကိလမန္တိ၊ ပင်ပန်းကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။
ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်သော။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်သော။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သော။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပမတ္တကေန၊ အနည်းငယ်သော။ ဘိန္နေနပိ၊ ကွဲခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ အပ္ပမတ္တကေန၊ အနည်းငယ်သော။ ခဏ္ဍေနပိ၊ ပြတ်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝိလိခိတမတ္တေနပိ၊ ခြစ်မိကာမျှဖြင့်လည်းကောင်း။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ ပတ္တေ၊ သပိတ်တို့ကို။ ဝိညာပေဿန္တိ နာမ၊ တောင်းကြကုန်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသောစကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အပ္ပမတ္တကေန၊ အနည်းငယ်သော။ ဘိန္နေနပိ၊ ကွဲခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ အပ္ပမတ္တကေန၊ အနည်းငယ်သော။ ခဏ္ဍေနပိ၊ ပြတ်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝိလိခိတမတ္တေနပိ၊ ခြစ်မိကာမျှဖြင့်လည်းကောင်း။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ ပတ္တေ၊ သပိတ်တို့ကို။ ဝိညာပေထ၊ တောင်းကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ ။ပ။ မောဃပုရိသာ၊မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အပ္ပမတ္တကေန၊ အနည်းငယ်သော။ ဘိန္နေနပိ၊ ကွဲခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ အပ္ပမတ္တကေန၊ အနည်းငယ်သော။ ခဏ္ဍေနပိ၊ ပြတ်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝိလိခိတမတ္တေနပိ၊ ခြစ်မိကာမျှဖြင့်လည်းကောင်း။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ ပတ္တေ၊ သပိတ်တို့ကို။ ဝိညာပေဿထ နာမ၊ တောင်းကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း။
၆၁၂။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဦနပဉ္စဗန္ဓနေန ပတ္တေန ဦနပဉ္စဗန္ဓန ပတ္တော ဟုတွာ၊ ငါးဖွဲ့အောက် ယုတ်သော သပိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ နဝံ၊ အသစ်ဖြစ်သော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စေတာပေယျ၊ တောင်းငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သော ပတ္တော၊ ထိုသပိတ်ကို။ ဘိက္ခုပရိသာယ၊ ရဟန်းပရိသတ်၌။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗော၊ စွန့်အပ်၏။ တဿာ ဘိက္ခုပရိသာယ၊ ထိုရဟန်းပရိသတ်၌။ ယော စ ပတ္တပရိယန္တော၊ အကြင်အဆုံးစွန်ဖြစ်သော သပိတ်သည်လည်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သော၊ ထိုအဆုံးစွန်ဖြစ်သော သပိတ်ကို။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ပဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်သနည်း။ ‘ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တေ၊ သင်သည်။ အယံ ပတ္တော၊ ဤသပိတ်ကို။ ယာ၀ ဘေဒနာယ၊ ပေါက်ကွဲသည့်တိုင်အောင်။ ဓာရေတဗ္ဗော၊ ဆောင်အပ်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ အယံ၊ ဤသို့ အယုတ်ဆုံးသပိတ်ကို ပေးခြင်းသည်။ တတ္ထ၊ ထိုသပိတ်ကို တောင်းရာ၌။ သာမီစိ၊ ကျင့်ရာသော ဝတ်တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၆၁၃။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပန- ဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်၊ ။ပ။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား၊ ။ပ။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤသူကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခု- ဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဦနပဉ္စဗန္ဓနော၊ ငါးဖွဲ့အောက် ယုတ်သော။ ပတ္တော နာမ၊ သပိတ် မည်သည်ကား။ အဗန္ဓနော ဝါ၊ သက်သက်အဖွဲ့မရှိသော သပိတ်သည်လည်းကောင်း။ ဧကဗန္ဓနော ဝါ၊ တစ်ဖွဲ့ရှိသော သပိတ်သည်လည်းကောင်း။ ဒွိဗန္ဓနော ဝါ၊ နှစ်ဖွဲ့ရှိသော သပိတ်သည်လည်းကောင်း။ တိဗန္ဓနော ဝါ၊ သုံးဖွဲ့ရှိသော သပိတ်သည်လည်းကောင်း။ စတုဗန္ဓနော ဝါ၊ လေးဖွဲ့ရှိသော သပိတ်သည်လည်းကောင်း။ ဦနပဉ္စဗန္ဓနော၊ ငါးဖွဲ့အောက် ယုတ်သော။ ပတ္တော နာမ၊ သပိတ် မည်၏။ အဗန္ဓနောကာသော၊ ဖွဲ့ရာမရှိသော။ ပတ္တော နာမ၊ သပိတ် မည်သည်ကား။ ယဿ ပတ္တဿ၊ အကြင်သပိတ်၏။ ဒွင်္ဂုလာ၊ လက်နှစ်သစ်ရှိသော။ ရာဇိ၊ ကွဲသော အရေးသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ သော ပတ္တော၊ ထိုသပိတ် သည်။ အဗန္ဓနောကာသော၊ ဖွဲ့ရာမရှိသော။ ပတ္တော နာမ၊ သပိတ် မည်၏။ ဗန္ဓနောကာသော၊ ဖွဲ့ရာရှိသော။ ပတ္တော နာမ၊ သပိတ် မည်သည်ကား။ ယဿ ပတ္တဿ၊ အကြင်သပိတ်၏။ ဒွင်္ဂုလာ၊ လက်နှစ်သစ်ရှိသော။ ရာဇိ၊ ကွဲသော အရေးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ပတ္တော၊ ထိုသပိတ်သည်။ ဗန္ဓနောကာသော၊ ဖွဲ့ရာရှိသော။ ပတ္တော နာမ၊ သပိတ်မည်၏။ နဝေါ၊ အသစ်ဖြစ်သော။ ပတ္တော နာမ၊ သပိတ်မည်သည်ကား။ ဝိညတ္တိံ၊ တောင်းခြင်းကို။ ဥပါဒါယ၊ စွဲ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
စေတာပေယျာတိ၊ စေတာပေယျ- ဟူသည်ကား။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ ပယောဂေ၊ လုံ့လ၌။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ပဋိလာဘေန၊ ရခြင်းကြောင့်။ နိဿဂ္ဂိသော၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃမဇ္ဈေ၊ သံဃာ၏ အလယ်၌။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗော၊ စွန့်အပ်၏။ သဗ္ဗေဟေဝ၊ အလုံးစုံသော ရဟန်းတို့သည်သာလျှင်။ အဓိဋ္ဌိတပတ္တံ၊ အဓိဋ္ဌာန် တင်အပ်သော သပိတ်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ သန္နိပတိတဗ္ဗံ၊ စည်းဝေးအပ်၏။ “မဟဂ္ဃံ ပတ္တံ၊ အဖိုးများစွာထိုက်သော သပိတ်ကို။ ဂဟေဿာမိ၊ ယူအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ လာမကော၊ ယုတ်သော။ ပတ္တော၊ သပိတ်ကို။ န အဓိဋ္ဌာတဗ္ဗော၊ အဓိဋ္ဌာန် မတင်အပ်။ “မဟဂ္ဃံ ပတ္တံ၊ အဖိုးများစွာ ထိုက်သော သပိတ်ကို။ ဂဟေဿာမိ၊ ယူအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ လာမကံ၊ ယုတ်သော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ သစေ အဓိဋ္ဌေတိ၊ အကယ်၍ အဓိဋ္ဌာန်တင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗော၊ စွန့်အပ်၏။ ကိံ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ စွန့်အပ်သနည်း။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သံဃံ၊ သံဃာသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဧကံသံ ဧကသ္မိံ အံသေ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စမ္ပယ်တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဝုဍ္ဎာနံ၊ သီတင်းကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ဥက္ကုဋိကံ၊ ဆောင့်ကြောင့်။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂဟေတွာ၊ ချီ၍။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ အယံ ပတ္တော၊ ဤသပိတ်ကို။ ဦနပဉ္စဗန္ဓနေန၊ ငါးဖွဲ့အောက်ယုတ်သော။ ပတ္တေန၊ သပိတ်ဖြစ်လျက်။ စေတာပိတော၊ လဲလှယ်အပ်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယော၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ၊ ဤသပိတ်ကို။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယော၊ ဆိုအပ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗော၊ စွန့်အပ်၏။ နိဿဇ္ဇိတွာ၊ စွန့်ပြီး၍။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်ကို။ ဒေသေတဗ္ဗာ၊ ဒေသနာကြားအပ်၏။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ အာပတ္တိ၊ အာပတ်ကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗာ၊ ခံအပ်၏။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဆန္ဒာဂတိံ၊ ဆန္ဒာဂတိသို့။ န ဂစ္ဆေယျ၊ မလိုက်ရာ။ ဒေါသာဂတိံ၊ ဒေါသာဂတိသို့။ န ဂစ္ဆေယျ၊ မလိုက်ရာ။ မောဟာဂတိံ၊ မောဟာဂတိသို့။ န ဂစ္ဆေယျ၊ မလိုက်ရာ။ ဘယာဂတိံ၊ ဘယာဂတိသို့။ န ဂစ္ဆေယျ၊ မလိုက်ရာ။ ဂါဟိတာဂါဟိတဉ္စ၊ ခံစေအပ်ပြီး မခံစေအပ်သေးသည်ကိုလည်း။ ဇာနေယျ၊ သိနိုင်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ ပတ္တဂ္ဂါဟာပကော၊ သပိတ်ကို ခံစေတတ်သော ရဟန်းဟူ၍။ သမ္မန္နိတဗ္ဗော၊ သမုတ်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ သမ္မန္နိတဗ္ဗော၊ သမုတ်အပ်၏။ ကိံ သမ္မန္နိတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သမုတ်အပ်သနည်း။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ ယာစိတဗ္ဗော၊ တောင်းအပ်၏။ ယာစိတွာ၊ တောင်းပြီး၍။ ဗျတ္တေန၊ လိမ္မာသော။ ပဋိဗလေန၊ စွမ်းနိုင်သော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ သံဃော၊ သံဃာကို။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ကိံ ဉာပေတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ သိစေအပ်သနည်း-
၆၁၄။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပတ္တကလ္လံ၊ လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည်။ ယဒိ သိယာ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပတ္တဂ္ဂါဟာပကံ၊ သပိတ်ကို ခံစေတတ်သော ရဟန်းဟူ၍။ သမ္မန္နေယျ၊ သမုတ်ရာ၏။ ဧသာ၊ ဤသည်ကား။ ဉတ္တိ၊ သိစေခြင်းတည်း။
ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုဏာတု၊ နာတော်မူလော့။ သံဃော၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမံ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပတ္တဂ္ဂါဟာပကံ၊ သပိတ်ကို ခံစေတတ်သော ရဟန်းဟူ၍။ သမ္မန္နတိ၊ သမုတ်၏။ ယဿ အာယသ္မတော၊ အကြင်အရှင်သည်။ ဣတ္တန္နာမဿ၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းကို။ ပတ္တဂ္ဂါဟာပကဿ၊ သပိတ်ကို ခံစေတတ်သော ရဟန်းဟူ၍။ သမ္မုတိ၊ သမုတ်ခြင်းကို။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ သော အာယသ္မာ၊ ထိုအရှင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ယဿ၊ အကြင်အရှင်သည်။ နက္ခမတိ၊ မနှစ်သက်အပ်။ သော၊ ထိုအရှင်သည်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။
သံဃေန၊ သံဃာသည်။ ဣတ္ထန္နာမော၊ ဤအမည် ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပတ္တဂ္ဂါဟာပကော၊ သပိတ်ကို ခံစေတတ်သော ရဟန်းဟူ၍။ သမ္မတော၊ သမုတ်အပ်ပြီ။ သံဃဿ၊ သံဃာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ခမတိ၊ နှစ်သက်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤနှစ်သက်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာပေတဗ္ဗော၊ သိစေအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမန္နိတဗ္ဗော၊ သမုတ်အပ်၏။
၆၁၅။ သမ္မတေန၊ သမုတ်အပ်ပြီးသော။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပတ္တော၊ သပိတ်ကို။ ဂါဟေတဗ္ဗော၊ ခံစေအပ်၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ထေရော၊ မထေရ်ကြီးသည်။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ ဂဏှာတု၊ ခံတော်မူပါလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ထေရော၊ မထေရ်ကြီးကို။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ လျှောက်အပ်၏။ ထေရော၊ မထေရ်ကြီးသည်။ သစေ ဂဏှာတိ၊ အကယ်၍ ခံငြားအံ့၊
ထေရဿ၊ မထေရ်ကြီး၏။ ပတ္တော၊ သပိတ်ကို။ ဒုတိယဿ၊ နှစ်ယောက်မြောက်သော ရဟန်းအား။ ဂါဟေတဗ္ဗော၊ ခံစေအပ်၏။ တဿ၊ ထိုသပိတ်တောင်းသော ရဟန်းကို။ အနုဒ္ဒယတာယ၊ သနားသည်၏ အဖြစ်ဖြင့်။ န ဂဟေတဗ္ဗော၊ မခံအပ်သည်ကား။ န၊ မဟုတ်။ ဂဟေတဗ္ဗော ဧဝ၊ ခံအပ်သည်သာတည်း။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ န ဂဏှေယျ၊ မခံငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပတ္တကဿ၊ သပိတ်မရှိသော ရဟန်းအား။ န ဂါဟေတဗ္ဗော၊ မခံစေအပ်။ ဧတေနေ၀ ဥပါယေန၊ ဤနည်းဖြင့်သာလျှင်။ ယာ၀ သံဃနဝကာ၊ သံဃနဝကတိုင်အောင်။ ဂါဟေတဗ္ဗော၊ ခံစေအပ်၏။ တဿာ ဘိက္ခုပရိယာယ၊ ထိုရဟန်းပရိသတ်၌။ ယော စ ပတ္တပရိယန္တော၊ အကြင်အဆုံးစွန်ဖြစ်သော သပိတ်သည်လည်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သော၊ ထိုအဆုံးစွန်ဖြစ်သော သပိတ်ကို။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ပဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ ကိံ ဒါတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ ပေးအပ်သနည်း။ “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တေ၊ သင်သည်။ အယံ ပတ္တော၊ ဤသပိတ်ကို။ ယာ၀ ဘေဒနာယ၊ ပေါက်ကွဲသည့်တိုင်အောင်။ ဓာရေတဗ္ဗော၊ ဆောင်အပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။
တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သော ပတ္တော၊ ထိုသပိတ်ကို။ အဒေသေ၊ အရာမဟုတ်သည်၌။ န နိက္ခိပိတဗ္ဗော၊ မထားအပ်။ အဘောဂေန၊ မကောင်းသော သုံးဆောင်ခြင်းဖြင့်။ န ဘုဉ္ဇိတဗ္ဗော၊ မသုံးဆောင်အပ်။ “ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ အယံ ပတ္တော၊ ဤသပိတ်သည်။ နဿေယျ ဝါ၊ ပျောက်မူလည်း ပျောက်အံ့နည်း။ ဝိနဿေယျ ဝါ၊ ပျက်မူလည်း ပျက်အံ့နည်း။ ဘိဇ္ဇေယျဝါ၊ ကွဲမူလည်း ကွဲအံ့နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဝိဿဇ္ဇေတဗ္ဗော၊ မစွန့်အပ်။ အဒေသေ၊ အရာမဟုတ်သည်၌။ သစေ နိက္ခိပတိ ဝါ၊ အကယ်၍ ထားမူလည်း ထားငြားအံ့။ အဘောဂေန၊ မကောင်းသော သုံးဆောင်ခြင်းဖြင့်။ သစေ ဘုဉ္ဇတိ ဝါ၊ အကယ်၍ သုံးဆောင်မူလည်း သုံးဆောင်ငြားအံ့။ သစေ ဝိဿဇ္ဇေတိ ဝါ၊ အကယ်၍ စွန့်မူလည်း စွန့်ငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အယံ တတ္ထ သာမိစီတိ၊ အယံ တတ္ထ သာမီစိ- ဟူသည်ကား။ အယံ၊ ဤသို့ သပိတ်ကို ပေးခြင်းသည်။ တတ္ထ၊ ထိုသပိတ်ကို တောင်းရာ၌။ အနုဓမ္မတာ၊ လျော်သော အကျင့်တည်း။
၆၁၆။ အဗန္ဓနေန၊ အဖွဲ့မရှိသော။ ပတ္တေန၊ သပိတ်ဖြင့်။ အဗန္ဓနံ၊ အဖွဲ့မရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အဗန္ဓနေန၊ အဖွဲ့မရှိသော။ ပတ္တေန၊ သပိတ်ဖြင့်။ ဧကဗန္ဓနံ၊ တစ်ဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အဗန္ဓနေန၊ အဖွဲ့မရှိသော။ ပတ္တေန၊ သပိတ်ဖြင့်။ ဒွိဗန္ဓနံ၊ နှစ်ဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်း ဝိနည်းကံ ရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အဗန္ဓနေန၊ အဖွဲ့မရှိသော။ ပတ္တေန၊ သပိတ်ဖြင့်။ တိဗန္ဓနံ၊ သုံးဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အဗန္ဓနေန၊ အဖွဲ့မရှိသော။ ပတ္တေန၊ သပိတ်ဖြင့်။ စတုဗန္ဓနံ၊ လေးဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အဗန္ဓနေန၊ အဖွဲ့မရှိသော။ ပတ္တေန၊ သပိတ်ဖြင့်။ စတုဗန္ဓနံ၊ လေးဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
ဧကဗန္ဓနေန၊ တစ်ဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တေန၊ သပိတ်ဖြင့်။ အဗန္ဓနံ၊ အဖွဲ့မရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ဧကဗန္ဓနေန၊ တစ်ဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တေန၊ သပိတ်ဖြင့်။ ဧကဗန္ဓနံ၊ တစ်ဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ဧကဗန္ဓနေန၊ တစ်ဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တေန၊ သပိတ်ဖြင့်။ ဒွိဗန္ဓနံ၊ နှစ်ဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ဧကဗန္ဓနေန၊ တစ်ဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တေန၊ သပိတ်ဖြင့်။ တိဗန္ဓနံ၊ သုံးဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ဧကဗန္ဓနေန၊ တစ်ဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တေန၊ သပိတ်ဖြင့်။ စတုဗန္ဓနံ၊ လေးဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
ဒွိဗန္ဓနေန၊ နှစ်ဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တေန၊ သပိတ်ဖြင့်။ အဗန္ဓနံ၊ အဖွဲ့မရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ဒွိဗန္ဓနေန၊ နှစ်ဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တေန၊ သပိတ်ဖြင့်။ ဧကဗန္ဓနံ၊ တစ်ဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို၊ ။ပ။ ဒွိဗန္ဓနံ၊ နှစ်ဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ တိဗန္ဓနံ၊ သုံးဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စတုဗန္ဓနံ၊ လေးဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
တိဗန္ဓနေန၊ သုံးဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တေန၊ သပိတ်ဖြင့်။ အဗန္ဓနံ၊ အဖွဲ့မရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို၊ ။ပ။ ဧကဗန္ဓနံ၊ တစ်ဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ ဒွိဗန္ဓနံ၊ နှစ်ဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ တိဗန္ဓနံ၊ သုံးဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စတုဗန္ဓနံ၊ လေးဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
စတုဗန္ဓနေန၊ လေးဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တေန၊ သပိတ်ဖြင့်။ အဗန္ဓနံ၊ အဖွဲ့မရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို၊ ။ပ။ ဧကဗန္ဓနံ၊ တစ်ဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ ဒွိဗန္ဓနံ၊ နှစ်ဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ တိဗန္ဓနံ၊ သုံးဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စတုဗန္ဓနံ၊ လေးဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
အဗန္ဓနေန၊ အဖွဲ့မရှိသော။ ပတ္တေန၊ သပိတ်ဖြင့်။ အဗန္ဓနောကာသံ၊ ဖွဲ့ရာမရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အဗန္ဓနေန၊ အဖွဲ့မရှိသော။ ပတ္တေန၊ သပိတ်ဖြင့်။ ဧကဗန္ဓနောကာသံ၊ ဖွဲ့ရာတစ်ခုရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို၊ ။ပ။ ဒွိဗန္ဓနောကာသံ၊ ဖွဲ့ရာနှစ်ခုရှိသော၊
ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ တိဗန္ဓနောကာသံ၊ ဖွဲ့ရာသုံးခုရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စတုဗန္ဓနောကာသံ၊ ဖွဲ့ရာလေးခုရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
ဧကဗန္ဓနေန၊ တစ်ဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တေန၊ သပိတ်ဖြင့်။ အဗန္ဓနောကာသံ၊ ဖွဲ့ရာမရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို၊ ။ပ။ ဧကဗန္ဓနောကာသံ၊ ဖွဲ့ရာတစ်ခုရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ ဒွိဗန္ဓနောကာသံ၊ ဖွဲ့ရာနှစ်ခုရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ တိဗန္ဓနောကာသံ၊ ဖွဲ့ရာသုံးခုရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စတုဗန္ဓနောကာသံ၊ ဖွဲ့ရာလေးခုရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
ဒွိဗန္ဓနေန၊ နှစ်ဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တေန၊ သပိတ်ဖြင့်။ အဗန္ဓနောကာသံ၊ ဖွဲ့ရာမရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို၊ ။ပ။ စတုဗန္ဓနောကာသံ၊ ဖွဲ့ရာလေးခုရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
တိဗန္ဓနေန၊ သုံးဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တေန၊ သပိတ်ဖြင့်။ အဗန္ဓနောကာသံ၊ ဖွဲ့ရာမရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို၊ ။ပ။ စတုဗန္ဓနောကာသံ၊ ဖွဲ့ရာလေးခုရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ စတုဗန္ဓနေန၊ လေးဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တေန၊ သပိတ်ဖြင့်။ အဗန္ဓနောကာသံ၊ ဖွဲ့ရာမရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို၊ ။ပ။ ဧကဗန္ဓနောကာသံ၊ ဖွဲ့ရာတစ်ခုရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ ဒွိဗန္ဓနောကာသံ၊ ဖွဲ့ရာနှစ်ခုရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ တိဗန္ဓနောကာသံ၊ ဖွဲ့ရာသုံးခုရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စတုဗန္ဓနောကာသံ၊ ဖွဲ့ရာလေးခုရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
အဗန္ဓနောကာသေန၊ ဖွဲ့ရာမရှိသော။ ပတ္တေန၊ သပိတ်ဖြင့်။ အဗန္ဓနံ၊ အဖွဲ့မရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အဗန္ဓနောကာသေန၊ ဖွဲ့ရာမရှိသော။ ပတ္တေန၊ သပိတ်ဖြင့်။ ဧကဗန္ဓနံ၊ တစ်ဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို၊ ။ပ။ ဒွိဗန္ဓနံ၊ နှစ်ဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ တိဗန္ဓနံ၊ သုံးဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စတုဗန္ဓနံ၊ လေးဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
စတုဗန္ဓနောကာသေန၊ ဖွဲ့ရာလေးခုရှိသော။ ပတ္တေန၊ သပိတ်ဖြင့်။ အဗန္ဓနံ၊ အဖွဲ့မရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ စတုဗန္ဓနောကာသေန၊ ဖွဲ့ရာလေးခုရှိသော။ ပတ္တေန၊ သပိတ်ဖြင့်။ ဧကဗန္ဓနံ၊ တစ်ဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို၊ ။ပ။ ဒွိဗန္ဓနံ၊ နှစ်ဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ တိဗန္ဓနံ၊ သုံးဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စတုဗန္ဓနံ၊ လေးဖွဲ့ရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
အဗန္ဓနောကာသေန၊ ဖွဲ့ရာမရှိသော။ ပတ္တေန၊ သပိတ်ဖြင့်။ အဗန္ဓနောကာသံ၊ ဖွဲ့ရာမရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို၊ ။ပ။ ဧကဗန္ဓနောကာသံ၊ ဖွဲ့ရာတစ်ခုရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ ဒွိဗန္ဓနောကာသံ၊ ဖွဲ့ရာနှစ်ခုရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ တိဗန္ဓနောကာသံ၊ ဖွဲ့ရာသုံးခုရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စတုဗန္ဓနောကာသံ၊ ဖွဲ့ရာလေးခုရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
စတုဗန္ဓနောကာသေန၊ ဖွဲ့ရာလေးခုရှိသော။ ပတ္တေန၊ သပိတ်ဖြင့်။ အဗန္ဓနောကာသံ၊ ဖွဲ့ရာမရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို၊ ။ပ။ ဧကဗန္ဓနောကာသံ၊ ဖွဲ့ရာတစ်ခုရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ ဒွိဗန္ဓနောကာသံ၊ ဖွဲ့ရာနှစ်ခုရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ တိဗန္ဓနောကာသံ၊ ဖွဲ့ရာသုံးခုရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စတုဗန္ဓနောကာသံ၊ ဖွဲ့ရာလေးခုရှိသော။ ပတ္တံ၊ သပိတ်ကို။ စေတာပေတိ၊ လဲလှယ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
၆၁၇။ နဋ္ဌပတ္တဿ၊ ပျောက်သော သပိတ်ရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဘိန္နပတ္တဿ၊ ကွဲသော သပိတ်ရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဉာတကာနံ၊ ဆွေမျိုးတို့အားလည်းကောင်း။ ပဝါရိတာနံ၊ ဖိတ်အပ်သော သူတို့အားလည်းကောင်း။ စေတာပေန္တဿ၊ လဲလှယ်သော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အညဿ၊ သူတစ်ပါး၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ စေတာပေန္တဿ၊ လဲလှယ်သော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဓနေန၊ ဥစ္စာဖြင့်။ စေတာပေန္တဿ၊ လဲလှယ်သောရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ဒုတိယံ၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ ဦနပဉ္စဗန္ဓနသိက္ခာပဒံ၊ ဦနပဉ္စဗန္ဓနသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၃-ပတ္တဝဂ်
၃-ဘေသဇ္ဇ သိက္ခာပုဒ်
၆၁၈။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ လေဏံ၊ လိုဏ်ကို။ ကတ္တုကာမော၊ ပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဗ္ဘာရံ၊ ချိုင့်ဝှမ်းသော အရပ်ကို။ သောဓာပေတိ၊ သုတ်သင်စေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ ပိလိန္ဒဝစ္ဆံ၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့် လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ အာယသ္မန္တံ ပိလိန္ဒဝစ္ဆံ၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ထေရော၊ အရှင်ဘုရားသည်။ ကိံ၊ အဘယ်ကို။ ကာရာပေတိ၊ ပြုစေသနည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ လေဏံ၊ လိုဏ်ကို။ ကတ္တုကာမော၊ ပြုခြင်းငှာ အလိုသည်ဖြစ်၍။ ပဗ္ဘာရံ၊ ချိုင့်ဝှမ်းသော အရပ်ကို။ သောဓာပေမိ၊ သုတ်သင်စေ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အယျဿ၊ အရှင်ဘုရားအား။ အာရာမိကေန၊ အရံစောင့်ကို။ အတ္ထော၊ အလိုရှိတော်မူသလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာရာမိကော၊ အရံစောင့်ကို။ န ခေါ အနုညာတော၊ ခွင့်ပြုတော် မမူအပ်သေး၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ပဋိပုစ္ဆိတွာ၊ မေးလျှောက်၍။ မမ၊ အကျွန်ုပ်အား။ အာရောစေယျာထ၊ ကြားတော်မူကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဧဝံ၊ ကောင်းပြီ၊” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည်။ မာဂဓဿ၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယဿ၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရဿ၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရညော၊ မင်းကြီးအား။ ပစ္စဿောသိ၊ ဝန်ခံ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည်။ မာဂဓံ၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယံ၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရံ၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာနံ၊ မင်းကြီးကို။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿေသိ၊ ကောင်းစွာ ပြ၏။ သမာဒပေသိ၊ ဆောက်တည်စေ၏။ သမုတ္တေဇေသိ၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေ၏။ သမ္ပဟံသေသိ၊ ကောင်းစွာ ရွှင်စေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ အာယသ္မတာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆေန၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည်။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒဿိတော၊ ကောင်းစွာ ပြအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ သမာဒပိတော၊ ဆောက်တည်စေအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ သမုတ္တေဇိတော၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်စေအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ သမ္ပဟံသိတော၊ ကောင်းစွာ ရွှင်စေအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ အာယသ္မန္တံ ပိလိန္ဒဝစ္ဆံ၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လက်ယာရစ်လည်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲသွား၏။
၆၁၉။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ ပါဟေသိ၊ စေ၏။ ကိံ ပါဟေသိ၊ အဘယ်သို့ စေသနည်း။ “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ အာရာမိကံ၊ အရံစောင့်ကို။ ဒါတုကာမော၊ လှူခြင်းငှာ အလိုရှိ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗံ နု ခေါ၊ ကျင့်ရအံ့နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပါဟေသိ၊ စေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အာရာမိကံ၊ အရံစောင့်ကို။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ ပိလိန္ဒဝစ္ဆံ၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ အာယသ္မန္တံ ပိလိန္ဒဝစ္ဆံ၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆကို။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာရာမိကော၊ အရံစောင့်ကို။ အနုညာတော၊ ခွင့်ပြုတော်မူအပ်ပြီလော၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဧဝံ၊ ခွင့်ပြုတော်မူအပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ အယျဿ၊ အရှင်ဘုရားအား။ အာရာမိကံ၊ အရံစောင့်ကို။ ဒမ္မိ၊ လှူအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ အာယသ္မတော ပိလိန္ဒဝစ္ဆဿ၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆအား၊
အာရာမိကံ၊ အရံစောင့်ကို။ ပဋိဿုဏိတွာ၊ လှူအံ့ဟု ဝန်ခံပြီးလျက်။ ဝိဿရိတွာ၊ မေ့လျော့၍။ စိရေန၊ ကြာမြင့်မှ။ သတိံ၊ သတိကို။ ပဋိလဘိတွာ၊ တစ်ဖန်ရ၍။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ သဗ္ဗတ္ထကံ၊ ခပ်သိမ်းသော ကိစ္စကို ပြီးစေတတ်သော။ မဟာမတ္တံ၊ အမတ်ကြီးကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်ဆို၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်ဆိုသနည်း။ “ဘဏေ၊ အချင်းအမတ်။ မယာ၊ ငါသည်။ အယျဿ၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆအား။ ယော အာရာမိကော၊ အကြင်အရံစောင့်ကို။ ပဋိဿုတော၊ ဝန်ခံအပ်၏။ သော အာရာမိကော၊ ထိုအရံစောင့်ကို။ ဒိန္နော၊ လှူအပ်ပြီလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်ဆို၏။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ အယျဿ၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆအား။ အာရာမိကော၊ အရံစောင့်ကို။ န ဒိန္နော၊ မလှူအပ်သေး။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ သံတော်ဦးတင်အပ်သည်ရှိသော်။ “ဘဏေ၊ အချင်းအမတ်။ ဣတော ဟိ၊ ဤယခုနေ့မှသာလျှင်။ တံ၊ ထိုလှူအံ့ဟု ဝန်ခံသော နေ့သည်။ ကီဝစိရံ၊ အဘယ်မျှလောက် ကြာမြင့်သည်။ ဟောတိ နု ခေါ၊ ဖြစ်သနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော မဟာမတ္တော၊ ထိုအမတ်ကြီးသည်။ ရတ္တိယောပိ၊ ညဉ့်တို့ကိုလည်း။ ဂဏေတွာ၊ ရေတွက်၍။ မာဂဓံ၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယံ၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရံ၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာနံ၊ မင်းကို။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ ပဉ္စရတ္တိသတာနိ၊ ငါးရာသော ညဉ့်တို့သည်။ အတီတာနိ၊ လွန်ကုန်ပြီ၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ သံတော်ဦးတင်၏။ “ဘဏေ၊ အချင်းအမတ်။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ အယျဿ၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆအား။ ပဉ္စအာရာမိကသတာနိ၊ ငါးရာသော အရံစောင့်တို့ကို။ ဒေဟိ၊ လှူလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်ဆို၏။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ ဧဝံ၊ ကောင်းပါပြီ၊” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ သော မဟာမတ္တော၊ ထိုအမတ်ကြီးသည်။ မာဂဓဿ၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယဿ၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရဿ၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရညော၊ မင်းအား။ ပဋိဿုဏိတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ အာယသ္မတော ပိလိန္ဒဝစ္ဆဿ၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆအား။ ပဉ္စအာရာမိကသတာနိ၊ ငါးရာသော အရံစောင့်တို့ကို။ ပါဒါသိ၊ လှူ၏။ ပါဋိယေက္ကော၊ အသီးဖြစ်သော။ ဂါမော၊ ရွာသည်။ နိဝိသိ၊ တည်ထောင်၏။ အာရာမိကဂါမကောတိပိ၊ အရံစောင့်ရွာငယ်ဟူ၍လည်း။ နံ၊ ထိုရွာကို။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ပိလိန္ဒဂါမကောတိပိ၊ ပိလိန္ဒရွာငယ်ဟူ၍လည်း။ နံ၊ ထိုရွာကို။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။
၆၂၀။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည်။ တသ္မိံ ဂါမကေ၊ ထိုရွာငယ်၌။ ကုလူပကော၊ အိမ်သို့ ကပ်တတ်သော ရဟန်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည်။ ပုဗ္ဗဏှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ပိလိန္ဒဂါမကံ၊ ပိလိန္ဒရွာငယ်သို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပါဝိသိ၊ ဝင်၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ တသ္မိံ ဂါမကေ၊ ထိုရွာငယ်၌။ ဥဿဝေါ၊ ပွဲသဘင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒါရကာ၊ သတို့သားတို့သည်။ အလင်္ကတာ၊ တန်ဆာဆင်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ မာလာကိတာ၊ ပန်းပန်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကီဠန္တိ၊ ကစားကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည်။ ပိလိန္ဒဂါမကေ၊ ပိလိန္ဒရွာငယ်၌။ သပဒါနံ၊ အိမ်စဉ်။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရမာနော၊ လှည့်လည်သည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ အာရာမိကဿ၊ အရံစောင့်၏။ နိဝေသနံ၊ အိမ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအိမ်ရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ပညတ္တေ၊ ခင်းထားအပ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ တဿာ အာရာမိကိနိယာ၊ ထိုအရံစောင့်မ၏။ ဓီတာ၊ သမီးသည်။ အညေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ အလင်္ကိတေ၊ တန်ဆာဆင်အပ်ကုန်သော။ မာလာကိတေ၊ ပန်းပန်အပ်ကုန်သော။ ဒါရကေ၊ သတို့သားတို့ကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ “မေ၊ ငါ့အား။ မာလံ၊ ပန်းကို။ ဒေထ၊ ပေးကုန်လော့။ မေ၊ ငါ့အား။ အလင်္ကာရံ၊ တန်ဆာကို။ ဒေထ၊ ပေးကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ရောဒတိ၊ ငို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည်။ တံ အာရာမိကိနိံ၊ ထိုအရံစောင့်မကို။ “ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ အယံ ဒါရိကာ၊ ဤသတို့သမီးသည်။ ရောဒတိ၊ ငိုသနည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အယံ ဒါရိကာ၊ ဤသတို့သမီးသည်။ အညေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဒါရကေ၊ သတို့သားတို့ကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ ‘မေ၊ ငါ့အား။ မာလံ၊ ပန်းကို။ ဒေထ၊ ပေးကုန်လော့။ မေ၊ ငါ့အား။ အလင်္ကာရံ၊ တန်ဆာကို။ ဒေထ၊ ပေးကုန်လော့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ ရောဒတိ၊ ငို၏။ ဒုဂ္ဂတာနံ၊ ဆင်းရဲကုန်သော။ အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့အား။ မာလာ၊ ပန်းသည်။ ကုတော၊ အဘယ်မှာ ရအံ့နည်း။ အလင်္ကာရော၊ တန်ဆာသည်။ ကုတော၊ အဘယ်မှာ ရအံ့နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည်။ အညတရံ၊ မထင်ရှားသော။ တိဏဏ္ဍုပကံ၊ မြက်ကရွတ်ခွေကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ တံ အာရာမိကိနိံ၊ ထိုအရံစောင့်မကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “ဟန္ဒ၊ ယခု။ ဣမံ တိဏဏ္ဍုပကံ၊ ဤမြက်ကရွတ်ခွေကို။ တဿာ ဒါရိကာယ၊ ထိုသတို့သမီး၏။ သီသေ၊ ဦးခေါင်း၌။ ပဋိမုဉ္စ၊ စွပ်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ အာရာမိကိနီ၊ ထိုအရံစောင့်မသည်။ တံ တိဏဏ္ဍုပကံ၊ ထိုမြက်ကရွတ်ခွေကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ တဿာ ဒါရိကာယ၊ ထိုသတို့သမီး၏။ သီသေ၊ ဦးခေါင်း၌။ ပဋိမုဉ္စိ၊ စွပ်၏။ သာ၊ ထိုမြက်ကရွတ်ခွေသည်။ အဘိရူပါ၊ အလွန်အဆင်းလှသော။ ဒဿနီယာ၊ ရှုချင်ဖွယ် ရှိသော။ ပါသာဒိကာ၊ ကြည်လင်ဖွယ် ရှိသော။ သုဝဏ္ဏမာလာ၊ ရွှေပန်းသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တာဒိသာ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ သုဝဏ္ဏမာလာ၊ ရွှေပန်းသည်။ ရညော၊ မင်း၏။ အန္တေပုရေပိ၊ နန်းတော်တွင်း၌လည်း။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ မာဂဓဿ၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယဿ၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရဿ၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရညော၊ မင်းအား၊
အာရောစေသုံ၊ သံတော်ဦးတင်ကြကုန်၏။ ကိံ အာရောစေသုံ၊ အဘယ်သို့ သံတော်ဦးတင်ကြကုန်သနည်း။ “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ အမုကဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ အာရာမိကဿ၊ အရံစောင့်၏။ ဃရေ၊ အိမ်၌။ သုဝဏ္ဏမာလာ၊ ရွှေပန်းသည်။ အဘိရူပါ၊ အလွန်အဆင်းလှ၏။ ဒဿနီယာ၊ ရှုချင်ဖွယ် ရှိ၏။ ပါသာဒိကာ၊ ကြည်လင်ဖွယ် ရှိ၏။ တာဒိသာ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ သုဝဏ္ဏမာလာ၊ ရွှေပန်းသည်။ ဒေဝဿ၊ အရှင်မင်းကြီး၏။ အန္တေပုရေပိ၊ နန်းတော်တွင်း၌လည်း။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဒုဂ္ဂတဿ၊ ဆင်းရဲသော။ တဿ၊ ထိုအရံစောင့်အား။ ကုတော၊ အဘယ်မှာ ရအံ့နည်း။ နိဿံသယံ၊ မချွတ်။ စောရိကာယ၊ ခိုးသဖြင့်။ အာဘတာ၊ ဆောင်အပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာရောစေသုံ၊ သံတော်ဦးတင်ကြကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ တံ အာရာမိကကုလံ၊ ထိုအရံစောင့်အမျိုးကို။ ဗန္ဓာပေသိ၊ နှောင်ဖွဲ့စေ၏။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည်။ ပုဗ္ဗဏှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ပိလိန္ဒဂါမကံ၊ ပိလိန္ဒရွာငယ်သို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပါဝိသိ၊ ဝင်၏။ ပိလိန္ဒဂါမကေ၊ ပိလိန္ဒရွာငယ်၌။ သပဒါနံ၊ အိမ်စဉ်။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရမာနော၊ လှည့်လည်သည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ တဿ အာရာမိကဿ၊ ထိုအရံစောင့်၏။ နိဝေသနံ၊ အိမ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအိမ်ရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ “ဣဒံ အာရာမိက ကုလံ၊ ဤအရံစောင့် အမျိုးသည်။ ကဟံ၊ အဘယ်သို့။ ဂတံ၊ သွားသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိဝိဿကေ၊ အိမ်နီးချင်းတို့ကို။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧတိဿာ သုဝဏ္ဏမာလာယ၊ ဤရွှေပန်း၏။ ကာရဏာ၊ အကြောင်းကြောင့်။ ရညာ၊ မင်းသည်။ ဗန္ဓာပိတံ၊ နှောင်ဖွဲ့စေအပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။
၆၂၁။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ မာဂဓဿ၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယဿ၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရဿ၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရညော၊ မင်း၏။ နိဝေသနံ၊ နန်းတော်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုနန်းတော်ရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ပညတ္တေ၊ ခင်းထားအပ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ဥပသင်္ကမိတွာ- ကပ်လေပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ ပိလိန္ဒဝစ္ဆံ၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့် လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့် လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နံ ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ မာဂဓံ၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယံ၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရံ၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာနံ၊ မင်းကို။ အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော၊ အရှင် ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည်။ “မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ အာရာမိကကုလံ၊ အရံစောင့်အမျိုးကို။ ဗန္ဓာပိတံ၊ နှောင်ဖွဲ့စေအပ်သနည်း၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ တဿ အာရာမိကဿ၊ ထိုအရံစောင့်၏။ ဃရေ၊ အိမ်၌။ သုဝဏ္ဏမာလာ၊ ရွှေပန်းသည်။ အဘိရူပါ၊ အလွန်အဆင်းလှ၏။ ဒဿနီယာ၊ ရှုချင်ဖွယ် ရှိ၏။ ပါသာဒိကာ၊ ကြည်လင်ဖွယ် ရှိ၏။ တာဒိသာ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ သုဝဏ္ဏမာလာ၊ ရွှေပန်းသည်။ အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ အန္တေပုရေပိ၊ နန်းတော်တွင်း၌လည်း။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဒုက္ကတဿ၊ ဆင်းရဲသော။ တဿ၊ ထိုအရံစောင့်အား။ ကုတော၊ အဘယ်မှာ ရအံ့နည်း။ နိဿံသယံ၊ မချွတ်။ စောရိကာယ၊ ခိုးသဖြင့်။ အာဘတာ၊ ဆောင်အပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည်။ မာဂဓဿ၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယဿ၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရဿ၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရညော၊ မင်းကြီး၏။ ပါသာဒံ၊ ပြာသာဒ်ကို။ သုဝဏ္ဏန္တိ၊ ရွှေဖြင့်ပြီးစေသတည်းဟု။ အဓိမုစ္စိ၊ နှလုံးသွင်း၏။ သော ပါသာဒေါ၊ ထိုပြာသာဒ်သည်။ သဗ္ဗသောဝဏ္ဏမယော၊ အလုံးစုံရွှေဖြင့်ပြီးသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ “မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တေ၊ သင်၏။ ဣဒံ သုဝဏ္ဏံ၊ ဤရွှေသည်။ တာ၀ အတိဝိယ၊ အလွန်လျှင်။ ဗဟုံ၊ များ၏။ ကုတော၊ အဘယ်မှ။ လဒ္ဓံ၊ ရအပ်သနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အညာတံ၊ သိအပ်ပါပြီ။ သော၊ ထိုတန်ခိုးအာနုဘော်သည်။ အယျဿ၊ အရှင်၏။ ဣဒ္ဓါနုဘာဝေါ၊ တန်ခိုးအာနုဘော်တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ တံ အာရာမိကကုလံ၊ ထိုအရံစောင့်အမျိုးကို။ မုဉ္စာပေသိ၊ လွှတ်စေ၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ‘အယျေန ပိလိန္ဒဝစ္ဆေန၊ အရှင် ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည်။ သရာဇိကာယ၊ မင်းနှင့်တကွသော။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်၌။ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မံ၊ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော။ ဣဒ္ဓိပါဋိဟာရိယံ၊ တန်ခိုးပြာဋိဟာကို။ ဒဿိတံ ကိရ၊ ပြအပ်သတတ်။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အတ္တမနာ၊ နှစ်လိုဝမ်းမြောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဘိပ္ပသန္နာ၊ အလွန်ကြည်ညိုကုန်သည်ဖြစ်၍။ အာယသ္မတော ပိလိန္ဒဝစ္ဆဿ၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆအား။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဘေသဇ္ဇာနိ၊ ဆေးတို့ကို။ အဘိဟရိံသု၊ ရှေးရှုဆောင်ကုန်၏။ ဣဒံ ဣမာနိ၊ ဤဆေးတို့သည်။ သေယျထာ ကတမာနိ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ သပ္ပိ၊ ထောပတ်။ နဝနီတံ၊ ဆီဦး။ တေလံ၊ ဆီ။ မဓု၊ ပျား။ ဖာဏိတံ၊ တင်လဲ။ ဣတိ ဣဒံ ဣမာနိ၊ ဤသည်တို့တည်း။ ပကတိယာပိ စ၊ သဘောအားဖြင့်လည်း။ အာယသ္မာ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော၊ အရှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည်။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဘေသဇ္ဇာနံ၊ ဆေးတို့ကို။ လာဘီ၊ ရလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ လဒ္ဓံ လဒ္ဓံ၊ ရတိုင်း ရတိုင်းသော ဆေးကို။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်၌။ ဝိဿဇ္ဇေတိ၊ စွန့်၏။ အဿ၊ ထိုပိလိန္ဒဝစ္ဆ၏။ ပရိသာ စ၊ ပရိသတ်သည်လည်း။ ဗာဟုလ္လိကာ၊ ပစ္စည်းများခြင်းကို အလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ လဒ္ဓံ လဒ္ဓံ၊ ရတိုင်း ရတိုင်းသော ဆေးကို။ ကောလမ္ဗေပိ၊ ဖျဉ်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဃဋေပိ၊ အိုးတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပူရေတွာ၊ ပြည့်စေ၍။ ပဋိသာမေတိ၊ သိုမှီး၏။ ပရိဿာဝနာနိပိ၊ ရေစစ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ထဝိကာယောပိ၊ အိတ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ပူရေတွာ၊ ပြည့်စေ၍။ ဝါတပါနေသု၊ လေသောက်ပြတင်းတို့၌။ လဂ္ဂေတိ၊ ချိတ်၏။ တာနိ၊ ထိုဆေးတို့သည်။ ဩလီနဝိလီနာနိ၊ နံပါးနှစ်ဖက်အောက်မှ ယိုထွက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ တိဋ္ဌန္တိ၊ တည်ကုန်၏။
ဥန္ဒူရေဟိပိ၊ ကြွက်တို့ဖြင့်လည်း။ ဝိဟာရာ၊ နေရာတို့သည်။ ဩကိဏ္ဏဝိကိဏ္ဏာ၊ အောက်အထက်ပြွမ်းကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဝိဟာရစာရိကံ၊ ကျောင်းစဉ်ဒေသစာရီကို။ အာဟိဏ္ဍန္တာ၊ လှည့်လည်ကုန်သည်ရှိသော်။ ပဿိတွာ၊ မြင်ကုန်၍။ “သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ သမဏာ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ အန္တောကောဋ္ဌာဂါရိကာ၊ ကျောင်းတွင်း၌ ဆောက်အပ်သော ကျီကြ ရှိကုန်၏။ မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ သေနိယော၊ များသော စစ်သည်ရှိသော။ ဗိမ္ဗိသာရော၊ ဗိမ္ဗိသာရ အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ အန္တောကောဋ္ဌာဂါရိကော သေယျထာပိ၊ နန်းတော်တွင်း၌ ဆောက်အပ်သော ကျီကြ ရှိသကဲ့သို့တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်သော။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်သော။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သော။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဧဝရူပါယ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဗာဟုလ္လာယ၊ ပစ္စည်းများခြင်း အကျိုးငှာ။ စေတေဿန္တိ နာမ၊ စေ့ဆော်ကုန်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဧဝရူပါယ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဗာဟုလ္လာယ၊ ပစ္စည်းများခြင်း အကျိုးငှာ။ စေတေန္တိ၊ စေ့ဆော်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တေ မောဃပုရိသာ၊ ထိုမဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးဖြစ်ကုန်သော ယောကျ်ားတို့သည်။ ဧဝရူပါယ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဗာဟုလ္လာယ၊ ပစ္စည်းများခြင်း အကျိုးငှာ။ စေတေဿန္တိ နာမ၊ စေ့ဆော်ကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၆၂၂။ “ဂိလာနာနံ၊ နာကုန်သော။ ဘိက္ခုနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ပဋိသာယနီယာနိ၊ လျက်အပ်ကုန်သော။ ယာနိ ခေါ ပန တာနိ ဘေသဇ္ဇာနိ၊ အကြင်ဆေးတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဣဒံ ဣမာနိ ဘေသဇ္ဇာနိ၊ ဤဆေးတို့သည်။ သေယျထာ ကတမာနိ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ သပ္ပိ၊ ထောပတ်။ နဝနီတံ၊ ဆီဦး။ တေလံ၊ ဆီ။ မဓု၊ ပျား။ ဖာဏိတံ၊ တင်လဲ။ ဣတိ ဣမာနိ၊ ဤသည်တို့တည်း။ တာနိ၊ ထိုဆေးတို့ကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ ခံ၍။ သတ္တာဟပရမံ၊ ခုနစ်ရက် အပိုင်းအခြားရှိသော ကာလပတ်လုံး။ သန္နိဓိကာရကံ၊ သိုမှီးခြင်းကို ပြု၍။ ပရိဘုဉ္ဇိတဗ္ဗာနိ၊ သုံးဆောင်အပ်ကုန်၏။ တံ၊ ထိုခုနစ်ရက်အပိုင်းအခြား ရှိသော ကာလကို။ အတိက္ကာမယတော၊ လွန်စေသော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၆၂၃။ ယာနိ ခေါ ပန တာနိ ဂိလာနာနံ ဘိက္ခူနံ ပဋိသာယနီယာနိ ဘေသဇ္ဇာနီတိ၊ ယာနိ ခေါ ပန တာနိ ဂိလာနာနံ ဘိက္ခူနံ ပဋိသာယနီယာနိ ဘေသဇ္ဇာနိ- ဟူသည်ကား။ ဂေါသပ္ပိ ဝါ၊ နွားနို့ထောပတ်သည်လည်းကောင်း။ အဇိကာသပ္ပိ ဝါ၊ ဆိတ်နို့ထောပတ်သည်လည်းကောင်း။ မဟိံသသပ္ပိ ဝါ၊ ကျွဲနို့ထောပတ်သည်လည်းကောင်း။ သပ္ပိ နာမ၊ သပ္ပိ မည်၏။ ယေသံ၊ အကြင်သတ္တဝါတို့၏။ မံသံ၊ အသားသည်။ ကပ္ပတိ၊ အပ်၏။ တေသံ၊ ထိုသတ္တဝါတို့၏။ သပ္ပိ၊ ထောပတ်သည်။ သပ္ပိ နာမ၊ သပ္ပိ မည်၏။ နဝနီတံ နာမ၊ နဝနီတ မည်သည်ကား။ တေသံယေဝ၊ ထိုသတ္တဝါတို့၏သာလျှင်။ နဝနီတံ၊ ဆီဦးတည်း။ တိလတေလံ၊ နှမ်းဆီသည်လည်းကောင်း။ သာသပတေလံ၊ မုံညင်းဆီသည်လည်းကောင်း။ မဓုကတေလံ၊ သစ်မည်စည်ဆီသည်လည်းကောင်း။ ဧရဏ္ဍတေလံ၊ ကြက်ဆူဆီသည်လည်းကောင်း။ ဝသာတေလံ၊ သားဆီသည်လည်းကောင်း။ တေလံ နာမ၊ တေလ မည်၏။ မဓု နာမ၊ မဓု မည်သည်ကား။ မက္ခိကာမဓု၊ ပျားငယ်သည် ပြုအပ်သော ပျားတည်း။ ဥစ္ဆုမှာ၊ ကြံမှ။ နိဗ္ဗိတ္တံ၊ ဖြစ်သော တင်လဲသည်။ ဖာဏိတံ နာမ၊ ဖာဏိတ မည်၏။
တာနိ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ သတ္တာဟပရမံ သန္နိဓိကာရကံ ပရိဘုဉ္ဇိတဗ္ဗာနီတိ၊ တာနိ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ သတ္တာဟပရမံ သန္နိဓိကာရကံ ပရိဘုဉ္ဇိတဗ္ဗာနိ- ဟူသည်ကား။ သတ္တာဟပရမတာ သတ္တာဟပရမတာယ၊ ခုနစ်ရက် အပိုင်းအခြားရှိသော ကာလ၏ အဖြစ်ဖြင့်။ ပရိဘုဉ္ဇိတဗ္ဗာနိ၊ သုံးဆောင်အပ်ကုန်၏။
တံ အတိက္ကာမယတော နိဿဂ္ဂိယံ ဟောတီတိ၊ တံ အတိက္ကာမယတော နိဿဂ္ဂိယံ ဟောတိ- ဟူသည်ကား။ အဋ္ဌမေ၊ ရှစ်ရက်မြောက်သော နေ့၌။ အရုဏုဂ္ဂမနေ၊ အရုဏ်တက်သည်ရှိသော်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ ဂဏဿ ဝါ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ကိံ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ စွန့်အပ်သနည်း၊ ။ပ။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဣဒံ ဘေသဇ္ဇံ၊ ဤဆေးကို။ သတ္တာဟာတိက္ကန္တံ၊ ခုနစ်ရက်ကို လွန်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ၊ ဤဆေးကို။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျုံ၊ ပေးကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ အာယသ္မတော၊ အရှင်အား။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
၆၂၄။ သတ္တာဟာတိက္ကန္တေ၊ ခုနစ်ရက်ကို လွန်သည်၌။ အတိက္ကန္တသညီ၊ လွန်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အတိက္ကာမယတော၊ လွန်စေသော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ သတ္တာဟာတိက္ကန္တေ၊ ခုနစ်ရက်ကို လွန်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ အတိက္ကာမယတော၊ လွန်စေသော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ သတ္တာဟာတိက္ကန္တေ၊ ခုနစ်ရက်ကို လွန်သည်၌။ အနတိက္ကန္တသညီ၊ မလွန်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အတိက္ကာမယတော၊ လွန်စေသော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အနဓိဋ္ဌိတေ၊ မဆောက်တည်အပ်သည်၌။ အဓိဋ္ဌိတသညီ၊ ဆောက်တည်အပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အတိက္ကာမယတော၊ လွန်စေသော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အဝိဿဇ္ဇိတေ၊ မစွန့်အပ်သည်၌။ ဝိဿဇ္ဇိတသညီ၊ စွန့်အပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အတိက္ကာမယတော၊ လွန်စေသော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အနဋ္ဌေ၊ မပျောက်သည်၌။ နဋ္ဌသညီ၊ ပျောက်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အတိက္ကာမယတော၊ လွန်စေသော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အဝိနဋ္ဌေ၊ မပျက်စီးသည်၌။ ဝိနဋ္ဌသညီ၊ ပျက်စီး၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အတိက္ကာမယတော၊ လွန်စေသော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အဒဍ္ဎေ၊ မီးမလောင်သည်၌။ ဒဍ္ဎသညီ၊ မီးလောင်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အတိက္ကာမယတော၊ လွန်စေသော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အဝိလုတ္တေ၊ ခိုးသူ မလုယက်သည်၌။ ဝိလုတ္တသညီ၊ ခိုးသူ လုယက်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အတိက္ကာမယတော၊ လွန်စေသော ရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
နိဿဋ္ဌံ၊ စွန့်အပ်ပြီးသော ဆေးကို။ ပဋိလဘိတွာ၊ ရ၍။ ကာယိကေန၊ ကိုယ်၌ ဖြစ်သော။ ပရိဘောဂေန၊ သုံးဆောင်ခြင်းဖြင့်။ န ပရိဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ၊ မသုံးဆောင်အပ်။ န အဇ္ဈောဟရိတဗ္ဗံ၊ မမျိုအပ်။ ပဒီပေ ဝါ၊ ဆီမီး၌လည်းကောင်း။ ကာဠဝဏ္ဏေ ဝါ၊ မင်၌လည်းကောင်း။ ဥပနေတဗ္ဗံ၊ ဆောင်အပ်၏။ အညေန၊ တစ်ပါးသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ကာယိကေန၊ ကိုယ်၌ ဖြစ်သော။ ပရိဘောဂေန၊ သုံးဆောင်ခြင်းဖြင့်။ ပရိဘုဉ္ဇိတဗ္ဗံ၊ သုံးဆောင်အပ်၏။ န အဇ္ဈောဟရိတဗ္ဗံ၊ မမျိုအပ်။
သတ္တာဟာနတိက္ကန္တေ၊ ခုနစ်ရက်ကို မလွန်သည်၌။ အတိက္ကန္တိသညီ၊ လွန်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အတိက္ကာမယတော၊ လွန်စေသော ရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သတ္တာဟာနတိက္ကန္တေ၊ ခုနစ်ရက်ကို မလွန်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ အတိက္ကာမယတော၊ လွန်စေသော ရဟန်းအား။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သတ္တာဟာနတိက္ကန္တေ၊ ခုနစ်ရက်ကို မလွန်သည်၌။ အနတိက္ကန္တသညီ၊ မလွန်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အတိက္ကာမယတော၊ လွန်စေသော ရဟန်းအား။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၆၂၅။ အန္တောသတ္တာဟံ၊ ခုနစ်ရက်အတွင်း၌။ အဓိဋ္ဌေတိ၊ ဆောက်တည်အံ့။ ဝိဿဇ္ဇေတိ၊ စွန့်အံ့။ နဿတိ၊ ပျောက်အံ့။ ဝိနဿတိ၊ ပျက်စီးအံ့။ ဍယှတိ၊ မီးလောင်အံ့။ အစ္ဆိန္ဒိတွာ၊ ခိုးသူလုယက်၍။ ဂဏှန္တိ၊ ယူကုန်အံ့။ ဝိဿာသံ ဝိဿာသေန၊ အကျွမ်းဝင်သဖြင့်။ ဂဏှန္တိ၊ ယူကုန်အံ့။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ ရဟန်းမဟုတ်သော သူအား။ စတ္တေန၊ စွန့်အပ်သဖြင့်။ ဝန္တေန၊ အန်သဖြင့်။ မုတ္တေန၊ လွတ်သဖြင့်။ အနပေက္ခော၊ ငဲ့ကွက် တွယ်တာခြင်း မရှိဘဲ။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ ပဋိလဘိတွာ၊ ရ၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တသဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တတိယံ၊ သုံးခုမြောက်သော။ ဘေသဇ္ဇသိက္ခာပဒံ၊ ဘေသဇ္ဇသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၃-ပတ္တဝဂ်
၄-ဝဿိကသာဋိကသိက္ခာပုဒ်
၆၂၆။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဝဿိကသာဋိကာ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းကို။ အနုညာတာ၊ ခွင့်ပြုတော်မူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝဿိကသာဋိကာ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းကို။ အနုညာတာ၊ ခွင့်ပြုတော်မူအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိကစ္စေဝ၊ မဆွကပင်လျှင်။ ဝဿိကသာဋိကစီဝရံ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းကို။ ပရိယေသန္တိ၊ ရှာမှီးကုန်၏။ ပဋိကစ္စေဝ၊ မဆွကပင်လျှင်။ ကတွာ၊ ချုပ်ဆိုးခြင်းကို ပြုကုန်၍။ နိဝါသေန္တိ၊ ဝတ်ကုန်၏။ ဝဿိကသာဋိကာယ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းသည်။ ဇိဏ္ဏာယ၊ ဆွေးမြည့်သည်ရှိသော်။ နဂ္ဂါ၊ အချည်းနှီး။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ ဩဝဿာပေန္တိ၊ မိုးစွတ်စေကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ကိံ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့ကုန်သနည်း။ ကိံ ခိယျန္တိ၊ အဘယ်သို့ ရှုတ်ချကုန်သနည်း။ ကိံ ဝိပါစေန္တိ၊ အဘယ်သို့ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သနည်း။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဋိကစ္စေဝ၊ မဆွကပင်လျှင်။ ဝဿိကသာဋိကစီဝရံ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းကို။ ပရိယေသိဿန္တိ နာမ၊ ရှာမှီးကုန်ဘိသနည်း။ ပဋိကစ္စေဝ၊ မဆွကပင်လျှင်။ ကတွာ၊ ချုပ်ဆိုးခြင်းကို ပြုကုန်၍။ နိဝါသေဿန္တိ နာမ၊ ဝတ်ကုန်ဘိသနည်း။ ဝဿိကသာဋိကာယ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းသည်၊
ဇိဏ္ဏာယ၊ ဆွေးမြည့်သည်ရှိသော်။ နဂ္ဂါ၊ အချည်းနှီး။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ ဩဝဿာပေဿန္တိ နာမ၊ မိုးစွတ်စေကုန်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းတို့ကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ပဋိကစ္စေဝ၊ မဆွကပင်လျှင်။ ဝဿိကသာဋိကစီဝရံ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းကို။ ပရိယေသထ၊ ရှာမှီးကုန်၏။ ပဋိကစ္စေဝ၊ မဆွကပင်လျှင်။ ကတွာ၊ ချုပ်ဆိုးခြင်းကို ပြုကုန်၍။ နိဝါသေထ၊ ဝတ်ကုန်၏။ ဝဿိကသာဋိကာယ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းသည်။ ဇိဏ္ဏာယ၊ ဆွေးမြည့်သည်ရှိသော်။ နဂ္ဂါ၊ အချည်းနှီး။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ ဩဝဿာပေထ၊ မိုးစွတ်စေကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ ။ပ။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ပဋိကစ္စေဝ၊ မဆွကပင်လျှင်။ ဝဿိကသာဋိကစီဝရံ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းကို။ ပရိယေသိဿထ နာမ၊ ရှာမှီးကုန်ဘိသနည်း။ ပဋိကစ္စေဝ၊ မဆွကပင်လျှင်။ ကတွာ၊ ချုပ်ဆိုးခြင်းကို ပြုကုန်၍။ နိဝါသေဿထ နာမ၊ ဝတ်ကုန်ဘိသနည်း။ ဝဿိကသာဋိကာယ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းသည်။ ဇိဏ္ဏဿ၊ ဆွေးမြည့်သည်ရှိသော်။ နဂ္ဂါ၊ အချည်နှီး။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ ဩဝဿာပေဿထ နာမ၊ မိုးစွတ်စေကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၆၂၇။ “ဂိမှာနံ၊ နွေလတို့၏။ မာသော၊ တစ်လသည်။ သေသော၊ ကြွင်းသေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဝဿိကသာဋိကစီဝရံ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းကို။ ပရိယေသိတဗ္ဗံ၊ ရှာမှီးအပ်၏။ ဂိမှာနံ၊ နွေလတို့၏။ အဒ္ဓမာသော၊ လခွဲသည်။ သေသော၊ ကြွင်းသေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကတွာ၊ ချုပ်ဆိုးခြင်းကို ပြု၍။ နိဝါသေတဗ္ဗံ၊ ဝတ်အပ်၏။ ဂိမှာနံ၊ နွေလတို့၏။ မာသော၊ တစ်လသည်။ သေသော၊ ကြွင်းသေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဩရေန၊ အတွင်း၌။ ဝဿိကသာဋိကစီဝရံ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းကို။ စေ ပရိယေသေယျ၊ အကယ်၍ ရှာငြားအံ့။ ဂိမှာနံ၊ နွေလတို့၏။ အဒ္ဓမာသော၊ လခွဲသည်။ သေသော၊ ကြွင်းသေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဩရေန၊ အတွင်း၌။ ကတွာ၊ ချုပ်ဆိုးခြင်းကို ပြု၍။ စေ နိဝါသေယျ၊ အကယ်၍ ဝတ်ငြားအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၆၂၈။ မာသော သေသော ဂိမှာနန္တိ ဘိက္ခုနာ ဝဿိကသာဋိကစီဝရံ ပရိယေ၊ သိတဗ္ဗန္တိ- မာသော သေသော ဂိမှာနန္တိ ဘိက္ခုနာ ဝဿိကသာဋိကစီဝရံ ပရိယေသိတဗ္ဗံ ဟူသည်ကား။ ယေ မနုဿာ၊ အကြင်လူတို့သည်။ ပုဗ္ဗေပိ၊ ရှေး၌လည်း။ ဝဿိကသာဋိကစီဝရံ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းကို။ ဒေန္တိ၊ လှူကုန်၏။ တေ၊ ထိုလူတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ “ဝဿိကသာဋိကာယ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်း၏။ ကာလော၊ အခါတည်း။ ဝဿိကသာဋိကာယ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်း၏။ သမယော၊ အခါတည်း။ အညေပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဝဿိကသာဋိကစီဝရံ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းကို။ ဒေန္တိ၊ လှူကုန်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝစနီယာ၊ ဆိုအပ်ကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။ “မေ၊ ငါ့အား။ ဝဿိကသာဋိကစီဝရံ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းကို။ ဒေထ၊ ပေးကုန်လော့။ မေ၊ ငါ၏။ ဝဿိကသာဋိကစီဝရံ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းကို။ အာဟရထ၊ ဆောင်ကြကုန်လော့။ မေ၊ ငါ၏။ ဝဿိကသာဋိကစီဝရံ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းကို။ ပရိဝတ္တေထ၊ လဲလှယ်ကြကုန်လော့။ မေ၊ ငါ၏။ ဝဿိကသာဋိကစီဝရံ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းကို။ စေတာပေထ၊ ဝယ်ကြကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဝတ္တဗ္ဗာ၊ မဆိုအပ်ကုန်။
အဒ္ဓမာသော သေသော ဂိမှာနန္တိ ကတွာ နိဝါသေတဗ္ဗန္တိ၊ အဒ္ဓမာသော သေသော ဂိမှာနန္တိ ကတွာ နိဝါသေတဗ္ဗံ- ဟူသည်ကား။ အဒ္ဓမာသေ၊ လခွဲသည်။ သေသေ၊ ကြွင်းသော။ ဂိမှာနေ၊ နွေလ၌။ ကတွာ၊ ချုပ်ဆိုးခြင်းကို ပြု၍။ နိဝါသေတဗ္ဗံ၊ ဝတ်အပ်၏။
ဩရေန စေ မာသော သေသော ဂိမှာနန္တိ၊ ဩရေန စေ မာသော သေသော ဂိမှာနံ- ဟူသည်ကား။ အတိရေကမာသေ၊ တစ်လထက် အလွန်။ သေသေ၊ ကြွင်းသော။ ဂိမှာနေ၊ နွေလ၌။ ဝဿိကသာဋိကစီဝရံ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းကို။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီးအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
ဩရေနဒ္ဓမာသော သေသော ဂိမှာနန္တိ၊ ဩရေနဒ္ဓမာသော သေသော ဂိမှာနံ- ဟူသည်ကား။ အတိရေကဒ္ဓမာသေ၊ လခွဲထက် အလွန်။ သေသေ၊ ကြွင်းသော။ ဂိမှာနေ၊ နွေလ၌။ ကတွာ၊ ချုပ်ဆိုးခြင်းကို ပြု၍။ နိဝါသေတိ၊ ဝတ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ ဂဏဿ ဝါ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ကိံ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ စွန့်အပ်သနည်း၊ ။ပ။
“ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဣဒံ ဝဿိကသာဋိကစီဝရံ၊ ဤမိုးရေခံသင်္ကန်းကို။ အတိရေကမာသေ၊ တစ်လထက် အလွန်။ သေသေ၊ ကြွင်းသော။ ဂိမှာနေ၊ နွေလ၌။ ပရိယိဋ္ဌံ၊ ရှာမှီးအပ်သည်ဖြစ်၍။ အတိရေကဒ္ဓမာသေ၊ လခွဲထက် အလွန်။ သေသေ၊ ကြွင်းသော။ ဂိမှာနေ၊ နွေလ၌။ ကတွာ၊ ချုပ်ဆိုးခြင်းကို ပြု၍။ ပရိဒဟိတံ၊ ဝတ်အပ်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျုံ၊ ပေးကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ အာယသ္မတော၊ အရှင်အား။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
၆၂၉။ အတိရေကမာသေ၊ တစ်လထက် အလွန်။ သေသေ၊ ကြွင်းသော။ ဂိမှာနေ၊ နွေလ၌။ အတိရေကသညီ၊ လွန်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝဿိကသာဋိကစီဝရံ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းကို။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီးအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အတိရေကမာသေ၊ တစ်လထက် အလွန်။ သေသေ၊ ကြွင်းသော။ ဂိမှာနေ၊ နွေလ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝဿိကသာဋိကစီဝရံ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းကို။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီးအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အတိရေကမာသေ၊ တစ်လထက် အလွန်။ သေသေ၊ ကြွင်းသော။ ဂိမှာနေ၊ နွေလ၌။ ဦနကသညီ၊ ယုတ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝဿိကသာဋိကစီဝရံ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းကို။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီးအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
အတိရေကဒ္ဓမာသေ၊ လခွဲထက် အလွန်။ သေသေ၊ ကြွင်းသော။ ဂိမှာနေ၊ နွေလ၌။ အတိရေကသညီ၊ လွန်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ကတွာ၊ ချုပ်ဆိုးခြင်းကို ပြု၍။ နိဝါသေတိ၊ ဝတ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အတိရေကဒ္ဓမာသေ၊ လခွဲထက် အလွန်။ သေသေ၊ ကြွင်းသော။ ဂိမှာနေ၊ နွေလ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ကတွာ၊ ချုပ်ဆိုးခြင်းကို ပြု၍။ နိဝါသေတိ၊ ဝတ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အတိရေကဒ္ဓမာသေ၊ လခွဲထက် အလွန်။ သေသေ၊ ကြွင်းသော။ ဂိမှာနေ၊ နွေလ၌။ ဦနကသညီ၊ ယုတ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ကတွာ၊ ချုပ်ဆိုးခြင်းကို ပြု၍။ နိဝါသေတိ၊ ဝတ်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
ဝဿိကသာဋိကာယ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းသည်။ သတိယာ၊ ရှိလျက်။ နဂ္ဂေါ၊ အချည်းနှီး။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ ဩဝဿာပေတိ၊ မိုးစွတ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဦနကမာသေ၊ တစ်လမပြည့်သော။ သေသေ၊ ကြွင်းသော။ ဂိမှာနေ၊ နွေလ၌။ အတိရေကသညီ၊ လွန်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီးအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဦနကမာသေ၊ တစ်လမပြည့်သော။ သေသေ၊ ကြွင်းသော။ ဂိမှာနေ၊ နွေလ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီးအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဦနကမာသေ၊ တစ်လမပြည့်သော။ သေသေ၊ ကြွင်းသော။ ဂိမှာနေ၊ နွေလ၌။ ဦနကသညီ၊ မပြည့်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီးအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
ဦနကဒ္ဓမာသေ၊ လခွဲမပြည့်သော။ သေသေ၊ ကြွင်းသော။ ဂိမှာနေ၊ နွေလ၌။ အတိရေကသညီ၊ လွန်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ကတွာ၊ ချုပ်ဆိုးခြင်းကို ပြု၍။ နိဝါသေတိ၊ ဝတ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဦနကဒ္ဓမာသေ၊ လခွဲမပြည့်သော။ သေသေ၊ ကြွင်းသော။ ဂိမှာနေ၊ နွေလ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ကတွာ၊ ချုပ်ဆိုးခြင်းကို ပြု၍။ နိဝါသေတိ၊ ဝတ်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဦနကဒ္ဓမာသေ၊ လခွဲမပြည့်သော။ သေသေ၊ ကြွင်းသော။ ဂိမှာနေ၊ နွေလ၌။ ဦနကသညီ၊ မပြည့်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ကတွာ၊ ချုပ်ဆိုးခြင်းကို ပြု၍။ နိဝါသေတိ၊ ဝတ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၆၃၀။ ဂိမှာနံ၊ နွေလတို့၏။ မာသော၊ တစ်လသည်။ သေသော၊ ကြွင်း၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဿိကသာဋိကစီဝရံ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းကို။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီးအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဂိမှာနံ၊ နွေလတို့၏။ အဒ္ဓမာသော၊ လခွဲသည်။ သေသော၊ ကြွင်း၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကတွာ၊ ချုပ်ဆိုးခြင်းကို ပြု၍။ နိဝါသေတိ၊ ဝတ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဂိမှာနံ၊ နွေလတို့၏။ ဦနကမာသော၊ မပြည့်သော တစ်လသည်။ သေသော၊ ကြွင်း၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဿိကသာဋိကစီဝရံ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းကို။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီးအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဂိမှာနံ၊ နွေလတို့၏။ ဦနကဒ္ဓမာသော၊ မပြည့်သော လခွဲသည်။ သေသော၊ ကြွင်း၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကတွာ၊ ချုပ်ဆိုးခြင်းကို ပြု၍။ နိဝါသေတိ၊ ဝတ်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဝဿိကသာဋိကာယ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းကို။ ပရိယိဋ္ဌာယ၊ ရှာမှီးအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ ဝဿံ၊ ဝါကို။ ဥက္ကဍ္ဎိယျတိ၊ ငင်အံ့။ ဝဿိကသာဋိကာယ၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းကို။ နိဝတ္ထာယ၊ ဝတ်အပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ ဝဿံ၊ ဝါကို။ ဥက္ကဍ္ဎိယျတိ၊ ငင်အံ့။ ဓောဝိတွာ၊ ဖွပ်၍။ နိက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ ထားအပ်၏။ သမယေ၊ အခါ၌။ နိဝါသေတဗ္ဗံ၊ ဝတ်အပ်၏။ အစ္ဆိန္နစီဝရဿ၊ ခိုးသူ လုယက်သော သင်္ကန်းရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ နဋ္ဌစီဝရဿ၊ ပျောက်သော သင်္ကန်းရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်။ နိဝတ္ထဿ၊ ဝတ်သော ရဟန်းအား လည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
စတုတ္ထံ၊ လေးခုမြောက်သော။ ဝဿိကသာဋိကသိက္ခာပဒံ၊ ဝဿိကသာဋိကသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၃-ပတ္တဝဂ်
၅-စီဝရအစ္ဆိန္ဒနသိက္ခာပုဒ်
၆၃၁။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ ဘာတုနော၊ အစ်ကို၏။ သဒ္ဓိဝိဟာရိကံ၊ အတူနေဖြစ်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ ဇနပဒစာရိကံ၊ ဇနပုဒ်ဒေသစာရီကို။ ပက္ကမိဿာမိ၊ ဖဲသွားအံ့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ န ဂမိဿာမိ၊ မသွားအံ့။ ဒုဗ္ဗလစီဝရော၊ ညစ်နွမ်းသော သင်္ကန်းရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ တေ၊ သင့်အား။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဒဿာမိ၊ ပေးအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဇနပဒစာရိကံ၊ ဇနပုဒ်ဒေသစာရီကို။ ပက္ကမိဿတိ ကိရ၊ ဖဲသွားတော်မူလတ္တံ့သတတ်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿောသိ ခေါ၊ ကြားသည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ သကျပုတ္တေန၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မတာ ဥပနန္ဒေန၊ အရှင်ဥပနန္ဒနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဇနပဒစာရိကံ၊ ဇနပုဒ်ဒေသစာရီကို။ န ပက္ကမိဿာမိ၊ မသွားတော့ပြီ။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဇနပဒစာရိကံ၊ ဇနပုဒ်ဒေသစာရီကို။ ပက္ကမိဿာမိ၊ ဖဲသွားအံ့၊” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ဇနပဒစာရိကံ၊ ဇနပုဒ်ဒေသစာရီကို။ ပက္ကမိဿာမ၊ ဖဲသွားကုန်အံ့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တယာ၊ အရှင်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဇနပဒစာရိကံ၊ ဇနပုဒ်ဒေသစာရီကို။ န ပက္ကမိဿာမိ၊ မဖဲသွားတော့ပြီ။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဇနပဒစာရိကံ၊ ဇနပုဒ်ဒေသစာရီကို။ ပက္ကမိဿမိ၊ ဖဲသွားအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ‘မယာ၊ ငါနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဇနပဒစာရိကံ၊ ဇနပုဒ်ဒေသစာရီကို။ ပက္ကမိဿတိ၊ ဖဲသွားလတ္တံ့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ တေ၊ သင့်အား။ ယံပိ စီဝရံ၊ အကြင်သင်္ကန်းကိုလည်း။ အဒါသိံ၊ ပေးပြီ။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ကုပိတော၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနော၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ အစ္ဆိန္ဒိ၊ လုယက်၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ပြောကြား၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်းအား။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဒတွာ၊ ပေးပြီး၍။ ကုပိတော၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနော၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ အစ္ဆိန္ဒိဿတိ နာမ၊ လုယက်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ သကျပုတ္တံ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ပ။ “ဥပနန္ဒ၊ ဥပနန္ဒ။ တွံ၊ သင်သည်။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်းအား။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဒတွာ၊ ပေးပြီး၍။ ကုပိတော၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနော၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ အစ္ဆိန္ဒိ၊ လုယက်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ ။ပ။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်းအား။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဒတွာ၊ ပေးပြီး၍။ ကုပိတော၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနော၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ အစ္ဆိန္ဒိဿသိ နာမ၊ လုယက်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၆၃၂။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်းအား။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဒတွာ၊ ပေးပြီး၍။ ကုပိတော၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနော၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ အစ္ဆိန္ဒေယျ ဝါ၊ မိမိမူလည်း လုယက်ငြားအံ့။ အစ္ဆိန္ဒာပေယျ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း လုယက်စေငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၆၃၃။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပန- ဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်၊ ။ပ။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား၊ ။ပ။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤသူကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခု- ဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဘိက္ခုဿာတိ၊ ဘိက္ခုဿ- ဟူသည်ကား။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်းအား။
သာမန္တိ၊ သာမံ- ဟူသည်ကား။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ ဒတွာ၊ ပေးပြီး၍။
စီဝရံ နာမ၊ စီဝရ မည်သည်ကား။ ဆန္နံ၊ ခြောက်ထည်ကုန်သော။ စီဝရာနံ၊ သင်္ကန်းတို့တွင်။ ဝိကပ္ပနုပဂံ၊ ဝိကပ္ပနာလောက်သော။ ပစ္ဆိမံ၊ အဆုံးစွန်ဖြစ်သော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းတည်း။
ကုပိတော အနတ္တမနောတိ၊ ကုပိတော အနတ္တမနော- ဟူသည်ကား။ အနဘိရဒ္ဓေါ၊ မနှစ်သက်သည်ဖြစ်၍။ အာဟတစိတ္တော၊ ထိပါးသော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ခိလဇာတော၊ ငြောင့်တံသင်းကဲ့သို့ ဖြစ်သော စိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍။
အစ္ဆိန္ဒေယျာတိ၊ အစ္ဆိန္ဒေယျ- ဟူသည်ကား။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ အစ္ဆိန္ဒတိ၊ လုယက်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
အစ္ဆိန္ဒာပေယျာတိ၊ အစ္ဆိန္ဒာပေယျ- ဟူသည်ကား။ အညံ၊ တစ်ပါးသော သူကို။ အာဏာပေတိ၊ စေခိုင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သကိံ၊ တစ်ကြိမ်။ အာဏတ္တော၊ စေခိုင်းအပ်သော သူသည်။ ဗဟုကံပိ၊ အကြိမ်များစွာလည်း။ အစ္ဆိန္ဒတိ၊ လုယက်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ ဂဏဿ ဝါ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ကိံ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ စွန့်အပ်သနည်း၊ ။ပ။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣဒံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်းအား။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ အစ္ဆိန္ဒံ၊ လုယက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျုံ၊ ပေးကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ အာယသ္မတော၊ အရှင်အား။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
၆၃၄။ ဥပသမ္ပန္နေ၊ ပဉ္စင်း၌။ ဥပသမ္ပန္နသညီ၊ ပဉ္စင်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဒတွာ၊ ပေးပြီး၍။ ကုပိတော၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနော၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ အစ္ဆိန္ဒတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း လုယက်ငြားအံ့။ အစ္ဆိန္ဒာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း လုယက်စေငြားအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ဥပသမ္ပန္နေ၊ ပဉ္စင်း၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဒတွာ၊ ပေးပြီး၍။ ကုပိတော၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနော၊ နှလုံးမသာယာသည် ဖြစ်၍။ အစ္ဆိန္ဒတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း လုယက်ငြားအံ့။ အစ္ဆိန္ဒာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း လုယက်စေငြားအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ဥပသမ္ပန္နေ၊ ပဉ္စင်း၌။ အနုပသမ္ပန္နသညီ၊ သာမဏေဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဒတွာ၊ ပေးပြီး၍။ ကုပိတော၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနော၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ အစ္ဆိန္ဒတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း လုယက်ငြားအံ့။ အစ္ဆိန္ဒာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း လုယက်စေငြားအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ပရိက္ခာရံ၊ ပရိက္ခရာကို။ ဒတွာ၊ ပေးပြီး၍။ ကုပိတော၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနော၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ အစ္ဆိန္ဒတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း လုယက်ငြားအံ့။ အစ္ဆိန္ဒာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း လုယက်စေငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နဿ၊ သာမဏေအား။ စီဝရံ ဝါ၊ သင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ပရိက္ခာရံ ဝါ၊ ပရိက္ခာရာကိုလည်းကောင်း။ ဒတွာ၊ ပေးပြီး၍။ ကုပိတော၊ အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍။ အနတ္တမနော၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ အစ္ဆိန္ဒတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း လုယက်ငြားအံ့။ အစ္ဆိန္ဒာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း လုယက်စေငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နေ၊ သာမဏေ၌။ ဥပသမ္ပန္နသညီ၊ ပဉ္စင်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အစ္ဆိန္ဒတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း လုယက်ငြားအံ့။ အစ္ဆိန္ဒာပေတိ ဝါ၊ ဟူတစ်ပါးကိုမူလည်း လုယက်စေငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နေ၊ သာမဏေ၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ အစ္ဆိန္ဒတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း လုယက်ငြားအံ့။ အစ္ဆိန္ဒာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း လုယက်စေငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုပသမ္ပန္နေ၊ သာမဏေ၌။ အနုပသမ္ပန္နသညီ၊ သာမဏေဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အစ္ဆိန္ဒတိ ဝါ၊ မိမိမူလည်း လုယက်ငြားအံ့။ အစ္ဆိန္ဒာပေတိ ဝါ၊ သူတစ်ပါးကိုမူလည်း လုယက်စေငြားအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
၆၃၅။ သော ဝါ၊ ထိုပေးအပ်သော ရဟန်းသည်လည်း။ ဒေတိ၊ ပြန်၍ ပေးအံ့။ တဿ ဝါ၊ ထိုရဟန်းနှင့်လည်း။ ဝိဿသန္တော၊ အကျွမ်းဝင်သည်ဖြစ်၍။ ဂဏှာတိ၊ ယူအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ပဉ္စမံ၊ ငါးခုမြောက်သော။ စီဝရအစ္ဆိန္ဒနသိက္ခာပဒံ၊ စီဝရအစ္ဆိန္ဒနသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၃-ပတ္တဝဂ်
၆-သုတ္တဝိညတ္တိသိက္ခာပုဒ်
၆၃၆။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ကလန္ဒကနိဝါပေ၊ ရှဉ့်နက်တို့အား အစာပေး၍ ကျွေးမွေးရာဖြစ်သော။ ဝေဠုဝနေ၊ ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ စီဝရကာရ
သမယေ၊ သင်္ကန်းပြုသော အခါ၌။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ သုတ္တံ၊ ချည်ကို။ ဝိညာပေသုံ၊ တောင်းကုန်၏။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်းကို။ ကတေပိ၊ ပြုအပ်ပြီးသော်လည်း။ ဗဟုံ သုတ္တံ၊ များစွာသော ချည်သည်။ အဝသိဋ္ဌံ၊ ကြွင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာနံ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဟန္ဒ၊ ယခု။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အညံပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်သော။ သုတ္တံ၊ ချည်ကို။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ တန္တဝါယေဟိ၊ ရက်ကန်းသည်တို့ကို။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝါယာပေမ၊ ရက်စေကုန်အံ့၊” ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အညံပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်သော။ သုတ္တံ၊ ချည်ကို။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ တန္တဝါယေဟိ၊ ရက်ကန်းသည်တို့ကို။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝါယာပေသုံ၊ ရက်စေကုန်၏။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝီတေပိ၊ ရက်အပ်ပြီးသော်လည်း။ ဗဟုံ သုတ္တံ၊ များစွာသော ချည်သည်။ အဝသိဋ္ဌံ၊ ကြွင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အညံပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်သော။ သုတ္တံ၊ ချည်ကို။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ တန္တဝါယေဟိ၊ ရက်ကန်းသည်တို့ကို။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝါယာပေသုံ၊ ရက်စေကုန်၏။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝီတေပိ၊ ရက်အပ်ပြီးသော်လည်း။ ဗဟုံ သုတ္တံ၊ များစွာသော ချည်သည်။ အဝသိဋ္ဌံ၊ ကြွင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အညံပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်သော။ သုတ္တံ၊ ချည်ကို။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ တန္တဝါယေဟိ၊ ရက်ကန်းသည်တို့ကို။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝါယာပေသုံ၊ ရက်စေကုန်၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ သုတ္တံ၊ ချည်ကို။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ တန္တဝါယေဟိ၊ ရက်ကန်းသည်တို့ကို။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝါယာပေဿန္တိ နာမ၊ ရက်စေကုန်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။
ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တာနံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်သော။ ခိယျန္တာနံ၊ ရှုတ်ချကုန်သော။ ဝိပါစေန္တာနံ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သော။ တေသံ မနုဿာနံ၊ ထိုလူတို့၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ အလိုနည်းကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ သုတ္တံ၊ ချည်ကို။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ တန္တဝါယေဟိ၊ ရက်ကန်းသည်တို့ကို။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝါယာပေဿန္တိ နာမ၊ ရက်စေကုန်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ သုတ္တံ၊ ချည်ကို။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ တန္တဝါယေဟိ၊ ရက်ကန်းသည်တို့ကို။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝါယာပေထ၊ ရက်စေကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ ။ပ။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ သုတ္တံ၊ ချည်ကို။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ တန္တဝါယေဟိ၊ ရက်ကန်းသည်တို့ကို။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝါယာပေဿထ နာမ၊ ရက်စေကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၆၃၇။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ သုတ္တံ၊ ချည်ကို။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ တန္တဝါယေဟိ၊ ရက်ကန်းသည်တို့ကို။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝါယာပေယျ၊ ရက်စေငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၆၃၈။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပန- ဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်၊ ။ပ။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား၊ ။ပ။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤသူကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခု- ဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
သာမန္တိ၊ သာမံ- ဟူသည်ကား။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။
သုတ္တံ နာမ၊ သုတ္တ မည်သည်ကား။ သုတ္တာနိ၊ ချည်တို့သည်။ ခေါမံ၊ ခေါမချည်လည်းကောင်း။ ကပ္ပါသိကံ၊ ဝါချည်လည်းကောင်း။ ကောသေယျံ၊ ပိုးချည်လည်းကောင်း။ ကမ္ဗလံ၊ သားမွေးချည်လည်းကောင်း။ သာဏံ၊ ပိုက်ဆံလျှော်ချည်လည်းကောင်း။ ဘင်္ဂံ၊ ဘန်ချည်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဆ၊ ခြောက်ပါးတို့တည်း။
တန္တဝါယေဟီတိ၊ တန္တဝါယေဟိ- ဟူသည်ကား။ ပေသကာရေဟိ၊ ရက်ကန်းသည်တို့ကို။ ဝါယာပေတိ၊ ရက်စေအံ့။ ပယောဂေ ပယောဂေ၊ လုံ့လတိုင်း လုံ့လတိုင်း၌။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ပဋိလာဘေန၊ ရခြင်းကြောင့်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ ဂဏဿ ဝါ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ကိံ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ စွန့်အပ်သနည်း၊ ။ပ။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣဒံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင်။ သုတ္တံ၊ ချည်ကို။ ဝိညာပေတွာ၊ တောင်း၍။ တန္တဝါယေဟိ၊ ရက်ကန်းသည်တို့ကို။ ဝါယာပိတံ၊ ရက်စေအပ်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျုံ၊ ပေးကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ အာယသ္မတော၊ အရှင့်အား။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
၆၃၉။ ဝါယာပိတေ၊ ရက်အပ်ပြီးသည်၌။ ဝါယာပိတသညီ၊ ရက်အပ်ပြီဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ဝါယာပိတေ၊ ရက်အပ်ပြီးသည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ဝါယာပိတေ၊ ရက်အပ်ပြီးသည်၌။ အဝါယာပိတသညီ၊ မရက်အပ်သေးဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
အဝါယာပိတေ၊ မရက်အပ်သေးသည်၌။ ဝါယာပိတညီ၊ ရက်အပ်ပြီးဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဝါယာပိတေ၊ မရက်အပ်သေးသည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိအာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဝါယာပိတေ၊ မရက်အပ်သေးသည်၌။ အဝါယာပိတသညီ၊ မရက်အပ်သေးဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၆၄၀။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ သိဗ္ဗိတုံ၊ ချုပ်ခြင်းငှာ။ သုတ္တံ၊ ချည်ကို။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အာယောဂေ၊ အာယောဂပတ်၌လည်းကောင်း။ ကာယဗန္ဓနေ၊ ခါးပန်းကြိုး၌လည်းကောင်း။ အံသဗဒ္ဓကေ၊ လွယ်ကြိုး၌လည်းကောင်း။ ပတ္တတ္ထဝိကာယ၊ သပိတ်အိပ်၌လည်းကောင်း။ ပရိဿာဝနေ၊ ရေစစ်၌လည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဉာတကာနံ၊ ဆွေမျိုးတို့အားလည်းကောင်း။ ပဝါရိတာနံ၊ ဖိတ်အပ်သော သူတို့အားလည်းကောင်း။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော သူ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဓနေန၊ ဥစ္စာဖြင့်။ ဝိညာပေတိ၊ တောင်းအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ဆဋ္ဌံ၊ ခြောက်ခုမြောက်သော။ သုတ္တဝိညတ္တိသိက္ခာဒံ၊ သုတ္တဝိညတ္တိသိက္ခာသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၃-ပတ္တဝဂ်
၇-မဟာပေသကာရသိက္ခာပုဒ်
၆၄၁။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ပဝါသံ၊ အရပ်တစ်ပါးသို့။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ ပဇာပတိံ၊ မယားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “သုတ္တံ၊ ချည်ကို။ ဓာရယိတွာ၊ ချိန်၍။ အမုကဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ တန္တဝါယဿ၊ ရက်ကန်းသည်အား။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝါယာပေတွာ၊ ရက်စေ၍။ နိက္ခိပ၊ ထားလော့။ အာဂတော၊ ပြန်လာသည်ရှိသော်။ အယျံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ စီဝရေန၊ သင်္ကန်းဖြင့်။ အစ္ဆာဒေဿာမိ၊ ဖုံးလွှမ်းအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ပိဏ္ဍာစာရိကော၊ ဆွမ်းခံလှည့်လည်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘာသမာနဿ၊ ဆိုသော။ တဿ ပုရိသဿ၊ ထိုယောကျ်ား၏။ ဣမံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဿောသိ ခေါ၊ ကြားသည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်ဥပနန္ဒရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ သကျပုတ္တံ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အာဝုသော ဥပနန္ဒ၊ ငါ့ရှင် ဥပနန္ဒ။ တွံ၊ သင်သည်။ မဟာပုညော၊ ဘုန်းကြီးသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အမုကသ္မိံ၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဩကာသေ၊ အရပ်၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ပဝါသံ၊ အရပ်တစ်ပါးသို့၊
ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ ပဇာပတိံ၊ မယားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ ‘သုတ္တံ၊ ချည်ကို။ ဓာရယိတွာ၊ ချိန်၍။ အမုကဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ တန္တဝါယဿ၊ ရက်ကန်းသည်အား။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝါယာပေတွာ၊ ရက်စေ၍။ နိက္ခိပ၊ ထားလော့။ အာဂတော၊ ပြန်လာသည်ရှိသော်။ အယျံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ စီဝရေန၊ သင်္ကန်းဖြင့်။ အစ္ဆာဒေဿာမိ၊ ဖုံးလွှမ်းအံ့။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ မံ၊ ငါ၏။ ဥပဋ္ဌာကော၊ အလုပ်အကျွေးတည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ သောပိ ခေါ တန္တဝါယော၊ ထိုရက်ကန်းသည်သည်လည်း။ သကျပုတ္တဿ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မတော ဥပနန္ဒဿ၊ အရှင်ဥပနန္ဒ၏။ ဥပဋ္ဌာကော၊ အလုပ်အကျွေးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သော တန္တဝါယော၊ ထိုရက်ကန်းသည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုရက်ကန်းသည်ရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တန္တဝါယံ၊ ရက်ကန်းသည်ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ ဣဒံ ခေါ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကိုကား။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်၍။ ဝိယျတိ၊ ရက်အပ်၏။ အာယတဉ္စ၊ အလျားရှည်သည်ကိုလည်း။ ကရောဟိ၊ ပြုလော့။ ဝိတ္ထတဉ္စ၊ အနံပြန့်သည်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပိတဉ္စ၊ အသားထူသည်ကိုလည်းကောင်း။ သုဝီတဉ္စ၊ ညီညွတ်စွာ ရက်အပ်သည်ကိုလည်းကောင်း။ သုပ္ပဝါယိတဉ္စ၊ ညီညွတ်စွာ ခင်းအပ်သည်ကိုလည်းကောင်း။ သုဝိလေခိတဉ္စ၊ ညီညွတ်စွာ နယ်ဖြင့် ကန်အပ်သည်ကိုလည်းကောင်း။ သုဝိတစ္ဆိတဉ္စ၊ ညီညွတ်စွာ ဘီးဖြင့် ဖြီးအပ်သည်ကိုလည်းကောင်း။ ကရောဟိ၊ ပြုလော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧတေ ခေါ၊ ထိုသူတို့သည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ သုတ္တံ၊ ချည်ကို။ ဓာရယိတွာ၊ ချိန်၍။ “ဣမိနာ သုတ္တေန၊ ဤချည်ဖြင့်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝိနာဟိ၊ ရက်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဒံသု၊ ပေးကုန်၏။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အာယတံ ဝါ၊ အလျားရှည်သည်ကို လည်းကောင်း။ ဝိတ္ထတံ ဝါ၊ အနံ့ပြန့်သည်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပိတံ ဝါ၊ အသားထူသည်ကိုလည်းကောင်း။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ န သက္ကာ၊ မတတ်နိုင်။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ သုဝီတဉ္စ၊ ညီညွတ်စွာ ရက်အပ်သည်ကိုလည်းကောင်း။ သုပ္ပဝါယိတဉ္စ၊ ညီညွတ်စွာ ခင်းအပ်သည်ကိုလည်းကောင်း။ သုဝိလေခိတဉ္စ၊ ညီညွတ်စွာနယ်ဖြင့် ကန်အပ်သည်ကို လည်းကောင်း။ သုဝိတစ္ဆိတဉ္စ၊ ညီညွတ်စွာ ဘီးဖြင့်ဖြီးအပ်သည်ကိုလည်းကောင်း။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ သက္ကာ စ ခေါ၊ တတ်နိုင်သည်သာလျှင်တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ ဣင်္ဃ၊ တိုက်တွန်းပါ၏။ တွံ၊ သင်သည်။ အာယတဉ္စ၊ အလျားရှည်သည်ကိုလည်းကောင်း။ ဝိတ္ထတဉ္စ၊ အနံပြန့်သည်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပိတဉ္စ၊ အသားထူသည်ကိုလည်းကောင်း။ ကရောဟိ၊ ပြုလော့။ တေ၊ သင့်အား။ သုတ္တေန၊ ချည်နှင့်။ ပဋိဗဒ္ဓံ၊ စပ်သည်။ န ဘဝိဿတိ၊ မဖြစ်လတ္တံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။
အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော တန္တဝါယော၊ ထိုရက်ကန်းသည်သည်။ ယထာဘတံ၊ ဆောင်ခဲ့တိုင်းသော။ သုတ္တံ၊ ချည်ကို။ တန္တေ၊ ရက်ကန်း၌။ ဥပနေတွာ၊ ဆောင်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သာ ဣတ္ထီ၊ ထိုမိန်းမသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုမိန်းမရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တံ ဣတ္ထိံ၊ ထိုမိန်းမကို။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ သုတ္တေန၊ ချည်ကို။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အယျော၊ အမောင်။ တွံ၊ သင့်ကို။ မယာ၊ ငါသည်။ “ဣမိနာ သုတ္တေန၊ ဤချည်ဖြင့်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝီနာဟိ၊ ရက်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တော နနု၊ ဆိုအပ်သည် မဟုတ်လော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ “အယျေ၊ အရှင်မ။ အဟံ၊ ငါ့ကို။ တယာ၊ သင်သည်။ “ဣမိနာ သုတ္တေန၊ ဤချည်ဖြင့်။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝီနာဟိ၊ ရက်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တော၊ ဆိုအပ်သည်။ သစ္စံ၊ မှန်၏။ အပိ စ၊ စင်စစ်သော်ကား။ အယျော ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ကိံ အာဟ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ ဣင်္ဃ၊ တိုက်တွန်းပါ၏။ တွံ၊ သင်သည်။ အာယတဉ္စ၊ အလျားရှည်သည်ကိုလည်းကောင်း။ ဝိတ္ထတဉ္စ၊ အနံပြန့်သည်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပိတဉ္စ၊ အသားထူသည်ကိုလည်းကောင်း။ ကရောဟိ၊ ပြုလော့။ တေ၊ သင့်အား။ သုတ္တေန၊ ချည်ဖြင့်။ ပဋိဗဒ္ဓံ၊ စပ်သည်။ န ဘဝိဿတိ၊ မဖြစ်လတ္တံ့၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဣတ္ထီ၊ ထိုမိန်းမသည်။ ယတ္တကံ ယေဝ၊ အကြင်မျှလောက်သာလျှင်ဖြစ်သော။ သုတ္တံ၊ ချည်ကို။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ တတ္တကံ၊ ထိုမျှလောက်သော ချည်ကို။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ “သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ပဝါသတော၊ အရပ်တစ်ပါးမှ။ အာဂတော ကိရ၊ ပြန်လာသတတ်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿောသိ ခေါ၊ ကြားသည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ တဿ ပုရိသဿ၊ ထိုယောကျ်ား၏။ နိဝေသနံ၊ အိမ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအိမ်ရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ပညတ္တေ၊ ခင်းထားအပ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်ဥပနန္ဒရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ သကျပုတ္တံ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ပဇာပတိံ၊ မယားကို။ “တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ ဝီတံ၊ ရက်အပ်ပြီလော၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အယျ၊ အမောင်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ အာမ ဝီတံ၊ ရက်အပ်ပြီ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အာဟရ၊ ဆောင်ခဲ့လော့။ အယျံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ စီဝရေန၊ သင်္ကန်းဖြင့်။ အစ္ဆာဒေဿာမိ၊ ဖုံးလွှမ်းအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဣတ္ထီ၊ ထိုမိန်းမသည်။ တံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းကို။ နီဟရိတွာ၊ ဆောင်၍။ သာမိကဿ၊ လင်အား။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ပြောကြား၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်၊
သကျပုတ္တဿ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မတော ဥပနန္ဒဿ၊ အရှင်ဥပနန္ဒအား။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဒတွာ၊ လှူ၍။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ပိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကိုဆို၏။ ကိံ ဥဇ္ဈာယတိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့သနည်း။ ကိံ ခိယျတိ၊ အဘယ်သို့ ရှုတ်ချသနည်း။ ကိံ ဝိပါစေတိ၊ အဘယ်သို့ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုသနည်း။ “သကျပုတ္တိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားသားတော်ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ သမဏာ၊ ဤရဟန်းတို့သည်။ မဟိစ္ဆာ၊ ကြီးသော အလိုရှိကုန်၏။ အသန္တုဋ္ဌာ၊ မရောင့်ရဲကုန်။ ဣမေ၊ ဤရဟန်းတို့ကို။ စီဝရေန၊ သင်္ကန်းဖြင့်။ အစ္ဆာဒေတုံ၊ ဖုံးလွှမ်းခြင်းငှာ။ န သုကရာ၊ မလွယ်ကုန်။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ အယျော ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ မယာ၊ ငါသည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဝါရိတော၊ မဖိတ်အပ်ဘဲ။ ဂဟပတိကဿ၊ ဒါယကာ၏။ တန္တဝါယေ၊ ရက်ကန်းသည်တို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇိဿတိနာမ၊ ရောက်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆို၏။
ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တဿ၊ ကဲ့ရဲ့သော။ ခိယျန္တဿ၊ ရှုတ်ချသော။ ဝိပါစေန္တဿ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုသော။ တဿ ပုရိသဿ၊ ထိုယောကျ်ား၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ အလိုနည်းကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ သကျပုတ္တော၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မာ ဥပနန္ဒော၊ အရှင်ဥပနန္ဒသည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဝါရိတော၊ မဖိတ်အပ်ဘဲ။ ဂဟပတိကဿ၊ ဒါယကာ၏။ တန္တဝါယေ၊ ရက်ကန်းသည်တို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇိဿတိ နာမ၊ ရောက်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ သကျပုတ္တံ၊ သာကီဝင်မင်းသားဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဥပနန္ဒံ၊ အရှင်ဥပနန္ဒကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ပ။ “ဥပနန္ဒ၊ ဥပနန္ဒ။ တွံ၊ သင်သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဝါရိတော၊ မဖိတ်အပ်ဘဲ။ ဂဟပတိကဿ၊ ဒါယကာ၏။ တန္တဝါယေ၊ ရက်ကန်းသည်တို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇိ၊ ရောက်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ “ဥပနန္ဒ၊ ဥပနန္ဒ။ တေ၊ သင်နှင့်။ ဉာတကော၊ အဆွေတော်သလော။ အညာတကော၊ အဆွေမတော်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အညာတကော၊ အဆွေမတော်ပါ၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ အညာတကော၊ အဆွေမတော်သော သူသည်။ အညတကဿ၊ အဆွေမတော်သော သူအား။ ပတိရူပံ ဝါ၊ သင့်တင့်သည်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပတိရူပံ ဝါ၊ မသင့်တင့်သည်ကိုလည်းကောင်း။ သန္တံ ဝါ၊ ရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ အသန္တံ ဝါ၊ မရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ န ဇာနာတိ၊ မသိ။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ တတ္ထ၊ ထိုသို့မသိဘဲလျက်။ တွံ၊ သင်သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဝါရိတော၊ မဖိတ်အပ်ဘဲ။ အညာတကဿ၊ အဆွေမတော်သော။ ဂဟပတိကဿ၊ ဒါယကာ၏။ တန္တဝါယေ၊ ရက်ကန်းသည်တို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇိဿသိ နာမ၊ ရောက်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ား။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၆၄၂။ “ဘိက္ခုံ ပနေဝ၊ ရဟန်းကိုသာလျှင်။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်၍။ အညာတကော၊ အဆွေမတော်သော။ ဂဟပတိ ဝါ၊ ဒါယကာသည်လည်းကောင်း။ ဂဟပတာနီ ဝါ၊ ဒါယကာမသည်လည်းကောင်း။ တန္တဝါယေဟိ၊ ရက်ကန်းသည်တို့ကို။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝါယာပေယျ၊ ရက်စေငြားအံ့။ တတြ၊ ထိုသို့ရက်စေရာ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဝါရိတော၊ မဖိတ်အပ်ဘဲ။ တန္တဝါယေ၊ ရက်ကန်းသည်တို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ ဣဒံ ခေါ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်၍။ ဝိယျတိ၊ ရက်အပ်၏။ အာယတဉ္စ၊ အလျားရှည်သည်ကိုလည်း။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့။ ဝိတ္ထတဉ္စ၊ အနံပြန့်သည်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပိတဉ္စ၊ အသားထူသည်ကိုလည်းကောင်း။ သုဝီတဉ္စ၊ ညီညွတ်စွာ ရက်အပ်သည်ကိုလည်းကောင်း။ သုပ္ပဝါယိတဉ္စ၊ ညီညွတ်စွာ ခင်းအပ်သည်ကိုလည်းကောင်း။ သုဝိလေခိတဉ္စ၊ ညီညွတ်စွာ နယ်ဖြင့် ကန်အပ်သည်ကိုလည်းကောင်း။ သုဝိတစ္ဆိတဉ္စ၊ ညီညွတ်စွာ ဘီးဖြင့် ဖြီးအပ်သည်ကိုလည်းကောင်း။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော့။ မယံပိ၊ ငါတို့သည်လည်း။ အာယသ္မန္တာနံ၊ ဒါယကာတို့အား။ ကိဉ္စိမတ္တံ၊ စိုးစဉ်းမျှသော အခကို။ အပ္ပေ၀ နာမ အနုပဒဇ္ဇေယျာမ၊ စင်စစ်ပေးကုန်အံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ စေ အာပဇ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ ရောက်ငြားအံ့။ ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လျှင်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ကိဉ္စိမတ္တံ၊ စိုးစဉ်းမျှသော အခကို။ အနုပဒဇ္ဇေယျ၊ ပေးငြားအံ့။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ ပိဏ္ဍပါတမတ္တံပိ၊ ဆွမ်းမျှကိုလည်း။ အနုပဒဇ္ဇေယျ၊ ပေးငြားအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၆၄၃။ ဘိက္ခုံ ပနေ၀ ဥဒ္ဒိဿာတိ၊ ဘိက္ခုံ ပနေ၀ ဥဒ္ဒိဿ- ဟူသည်ကား။ ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ အာရမ္မဏံ ကရိတွာ၊ အကြောင်းပြု၍။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ အစ္ဆာဒေတုကာမော၊ လှူခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အညာတကော နာမ၊ အညာတက မည်သည်ကား။ မာတိတော ဝါ၊ အမိမှလည်းကောင်း။ ပိတိတော ဝါ၊ အဘမှလည်းကောင်း။ ယာ၀ သတ္တမာ ပိတာမဟယုဂါ၊ ခုနစ်ဆက်မြောက်သော ဘိုးဘေး အဆက်တိုင်အောင်။ အသမ္ဗဒ္ဓေါ၊ မစပ်သော သူတည်း။
ဂဟပတိ နာမ၊ ဂဟပတိ မည်သည်ကား။ ယော ကောစိ၊ အမှတ်မရှိသော ယောကျ်ားသည်။ အဂါရံ၊ အိမ်၌။ အဇ္ဈာဝသတိ၊ စိုးအုပ်၍ နေ၏။
ဂဟပတာနီ နာမ၊ ဂဟပတာနီ မည်သည်ကား။ ယာ ကာစိ၊ အမှတ်မရှိသော မိန်းမသည်။ အဂါရံ၊ အိမ်၌။ အဇ္ဈာဝသတိ၊ စိုးအုပ်၍ နေ၏။
တန္တဝါယေဟီတိ၊ တန္တဝါယေဟိ- ဟူသည်ကား။ ပေသကာရေဟိ၊ ရက်ကန်းသည်တို့ကို။
စီဝရံ နာမ၊ စီဝရ မည်သည်ကား။ ဆန္နံ၊ ခြောက်ထည်ကုန်သော။ စီဝရာနံ၊ သင်္ကန်းတို့တွင်။ အညတရံ၊ တစ်ထည်ထည်သော။ ဝိကပ္ပနုပဂံ၊ ဝိကပ္ပနာလောက်သော။ ပစ္ဆိမံ၊ အဆုံးစွန်သော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းတည်း။
ဝါယာပေယျာတိ၊ ဝါယာပေယျ ဟူသည်ကား။ ဝိနာပေတိ၊ ရက်စေငြားအံ့။
တတြ စေ သော ဘိက္ခူတိ၊ တတြ စေ သော ဘိက္ခု ဟူသည်ကား။ ယံ ဘိက္ခုံ၊ အကြင်ရဟန်းကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝိယျတိ၊ ရက်အပ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။
ပုဗ္ဗေ အပ္ပဝါရိတောတိ၊ ပုဗ္ဗေ အပ္ပဝါရိတော ဟူသည်ကား။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ တေ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ ကီဒိသေန၊ အဘယ်သို့ သဘောရှိသော။ စီဝရေန၊ သင်္ကန်းကို။ အတ္ထော၊ အလိုရှိသနည်း။ တေ၊ အရှင်ဘုရား၏။ ကီဒိသံ၊ အဘယ်သို့ သဘောရှိသော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဝါယာပေမိ၊ ရက်စေအံ့နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အဝုတ္တော၊ မဆိုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
တန္တဝါယေ ဥပသင်္ကမိတွာတိ၊ တန္တဝါယေ ဥသင်္ကမိတွာ- ဟူသည်ကား။ ဃရံ၊ အိမ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ယတ္ထ ကတ္ထစိ၊ အမှတ်မရှိ တစ်စုံတစ်ခုသော အိမ်သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။
စီဝရေ ဝိကပ္ပံ အာပဇ္ဇေယျာတိ၊ စီဝရေ ဝိကပ္ပံ အာပဇ္ဇေယျ- ဟူသည်ကား။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ ဣဒံ ခေါ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်၍။ ဝိယျတိ၊ ရက်အပ်၏။ အာယတဉ္စ၊ အလျားရှည်သည်ကိုလည်း။ ကရောထ၊ ပြုကြကုန်လော့။ ဝိတ္ထတဉ္စ၊ အနံပြန့်သည်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပိတဉ္စ၊ အသားထူသည်ကိုလည်းကောင်း။ သုဝီတဉ္စ၊ ညီညွှတ်စွာ ရက်အပ်သည်ကိုလည်းကောင်း။ သုပ္ပဝါယိတဉ္စ၊ ညီညွတ်စွာ ခင်းအပ်သည်ကိုလည်းကောင်း။ သုဝိလေခိတဉ္စ၊ ညီညွတ်စွာ နယ်ဖြင့် ကန်အပ်သည်ကို လည်းကောင်း။ သုဝိတစ္ဆိတဉ္စ၊ ညီညွတ်စွာ ဘီးဖြင့် ဖြီးအပ်သည်ကိုလည်းကောင်း။ ကရောထ၊ ပြုကြကုန်လော့။ မယံပိ၊ ငါတို့သည်လည်း။ အာယသ္မန္တာနံ၊ ဒါယကာတို့အား။ ကိဉ္စိမတ္တံ၊ စိုးစဉ်းမျှသော အခကို။ အပ္ပေ၀ နာမ အနုပဒဇ္ဇေယျာမ၊ စင်စစ်ပေးကုန်အံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ စေ အာပဇ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ ရောက်ငြားအံ့။
ဧဝဉ္စ သော ဘိက္ခု ဝတွာ ကိဉ္စိမတ္တံ အနုပဒဇ္ဇေယျ အန္တမသော ပိဏ္ဍပါတမတ္တမ္ပီတိ ဧတ္ထ၊ ဧဝဉ္စ သော ဘိက္ခု ဝတွာ ကိဉ္စိမတ္တံ အနုပဒဇ္ဇေယျ အန္တမသော ပိဏ္ဍပါတမတ္တမ္ပိ- ဟူသော ဤပါဌ်၌။ ယာဂုပိ၊ ယာဂုသည်လည်းကောင်း။ ဘတ္တံပိ၊ ဆွမ်းသည်လည်းကောင်း။ ခါဒနီယံပိ၊ ခဲဖွယ်သည်လည်းကောင်း။ စုဏ္ဏပိဏ္ဍောပိ၊ အမှုန့်ဆိုင်သည်လည်းကောင်း။ ဒန္တကဋ္ဌံပိ၊ ဒန်ပူသည်လည်းကောင်း။ ဒသိကသုတ္တံပိ၊ မြိတ်ဆာချည်သည်လည်းကောင်း။ ပိဏ္ဍပါတော နာမ၊ ပိဏ္ဍပါတ မည်၏။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ ဓမ္မံပိ၊ တရားကိုလည်း။ ဘဏတိ၊ ဟောအံ့။
တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ဝစနေန၊ စကားဖြင့်။ အာယတံ ဝါ၊ အလျားရှည်သည်ကိုလည်းကောင်း။ ဝိတ္ထတံ ဝါ၊ အနံပြန့်သည်ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပိတံ ဝါ၊ အသားထူသည်ကိုလည်းကောင်း။ ကရောတိ၊ ပြုအံ့။ ပယောဂေ၊ လုံ့လ၌။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ပဋိလာဘေန၊ ရခြင်းကြောင့်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ ဂဏဿ ဝါ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ကိံ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ စွန့်အပ်သနည်း၊ ။ပ။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဣဒံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဝါရိတော၊ မဖိတ်အပ်ဘဲ။ အညာတကဿ၊ အဆွေမတော်သော။ ဂဟပတိကဿ၊ ဒါယကာ၏။ တန္တဝါယေ၊ ရက်ကန်းသည်တို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပန္နံ၊ ရောက်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျုံ၊ ပေးကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ အာယသ္မတော၊ အရှင်အား။ ဒမ္မိာ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
၆၄၄။ အညာတကေ၊ အဆွေမတော်သည်၌။ အညာတကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဝါရိတော၊ မဖိတ်အပ်ဘဲ။ ဂဟပတိကဿ၊ ဒါယကာ၏။ တန္တဝါယေ၊ ရက်ကန်းသည်တို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အညာတကေ၊ အဆွေမတော်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဝါရိတော၊ မဖိတ်အပ်ဘဲ။ ဂဟပတိကဿ၊ ဒါယကာ၏။ တန္တဝါယေ၊ ရက်ကန်းသည်တို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အညာတကေ၊ အဆွေမတော်သည်၌။ ဉာတကသညီ၊ အဆွေတော်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပ္ပဝါရိတော၊ မဖိတ်အပ်ဘဲ။ ဂဟပတိကဿ၊ ဒါယကာ၏။ တန္တဝါယေ၊ ရက်ကန်းသည်တို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်အံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
ဉာတကေ၊ အဆွေတော်သည်၌။ အညာတကသညီ၊ အဆွေမတော်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
ဉာတကေ၊ အဆွေတော်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဉာတကေ၊ အဆွေတော်သည်၌။ ဉာတကသညီ၊ အဆွေတော်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၆၄၅။ ဉာတကာနံ၊ အဆွေတို့အားလည်းကောင်း။ ပဝါရိတာနံ၊ ဖိတ်အပ်သော သူတို့အားလည်းကောင်း။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အညဿ၊ သူတစ်ပါး၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဓနေန၊ ဥစ္စာဖြင့်။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇတိ၊ ရောက်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ မဟဂ္ဃံ၊ အဖိုးများစွာထိုက်သော သင်္ကန်းကို။ ဝါယာပေတုကာမဿ၊ ရက်စေခြင်းငှာ အလိုရှိသော ရဟန်း၏။ အပ္ပဂ္ဃံ၊ အဖိုးနည်းနည်းထိုက်သော သင်္ကန်းကို။ ဝါယာပေတိ၊ ရက်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
သတ္တမံ၊ ခုနစ်ခုမြောက်သော။ မဟာပေသကာရသိက္ခာပဒံ၊ မဟာပေသကာရသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၃-ပတ္တဝဂ်
၈-အစ္စေကစီဝရသိက္ခာပုဒ်
၆၄၆။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ မဟာမတ္တော၊ အမတ်ကြီးသည်။ ပဝါသံ၊ အရပ်တစ်ပါးသို့။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ “ဘဒန္တာ၊ အရှင်ကောင်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တု၊ လာစေကုန်သတည်း။ ဝဿာဝါသိကံ၊ ဝါကျွတ်သင်္ကန်းကို။ ဒဿာမိ၊ လှူအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ ပါဟေသိ၊ စေ၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ဝဿံဝုတ္တာနံ၊ ဝါကျွတ်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝဿာဝါသိကံ၊ ဝါကျွတ်သင်္ကန်းကို။ အနနုညာတံ၊ ခွင့်ပြုတော်မမူအပ်၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုက္ကုစ္စာယန္တာ၊ အလို့လို့ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ နာဂမံသု၊ မသွားကုန်။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော မဟာမတ္တော၊ ထိုအမတ်ကြီးသည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘဒန္တာ၊ အရှင်ကောင်းတို့သည်။ မယာ၊ ငါသည်။ ဒူတေ၊ တမန်ကို။ ပဟိတေ၊ စေအပ်သည်ရှိသော်။ နာဂစ္ဆိဿန္တိ နာမ၊ မလာကုန်ဘိသနည်း။ အဟံ ဟိ၊ ငါသည်သာလျှင်။ သေနာယ၊ စစ်ထိုးခြင်းငှာ။ ဂစ္ဆာမိ၊ သွားအံ့။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ရှည်သည်ကို။ ဒုဇ္ဇာနံ၊ သိနိုင်ခဲ၏။ မရဏံ၊ သေခြင်းကို။ ဒုဇ္ဇာနံ၊ သိနိုင်ခဲ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆို၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တဿ၊ ကဲ့ရဲ့သော။ ခိယျန္တဿ၊ ရှုတ်ချသော။ ဝိပါစေန္တဿ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုသော။ တဿ မဟာမတ္တဿ၊ ထိုအမတ်ကြီး၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ အဿောသုံ ခေါ၊ ကြားကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အစ္စေကစီဝရံ၊ အဆောတလျင် လှူအပ်သော သင်္ကန်းကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ ခံ၍။ နိက္ခိပိတုံ၊ ထားခြင်းငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
၆၄၇။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အစ္စေကစီဝရံ၊ အဆောတလျင် လှူအပ်သော သင်္ကန်းကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ ခံ၍။ နိက္ခိပိတုံ၊ ထားစိမ့်သောငှာ။ အနုညာတံ၊ ခွင့်ပြုတော်မူအပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အစ္စေကစီဝရာနိ၊ အဆောတလျင် လှူအပ်သော သင်္ကန်းတို့ကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ ခံ၍။ စီဝရကာလသမယံ၊ သင်္ကန်းအခါကာလကို။ အတိက္ကာမေန္တိ၊ လွန်စေကုန်၏။ တာနိ စီဝရာနိ၊ ထိုသင်္ကန်းတို့သည်။ စီဝရဝံသေ၊ သင်္ကန်းတန်းဝါး၌။ ဘဏ္ဍိကာဗဒ္ဓါနိ၊ အထုပ်ဖွဲ့အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ တိဋ္ဌန္တိ၊ တည်ကုန်၏။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အာရှင်အာနန္ဒာသည်။ သေနာသနစာရိကံ၊ ကျောင်းစဉ်ဒေသစာရီကို။ အာဟိဏ္ဍန္တော၊ လှည့်လည်သည်ရှိသော်။ စီဝရဝံသေ၊ သင်္ကန်းတန်းဝါး၌။ ဘဏ္ဍိကာဗဒ္ဓါနိ၊ အထုပ်ဖွဲ့အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ တိဋ္ဌန္တေ၊ တည်ကုန်သော။ တာနိ စီဝရနိ၊ ထိုသင်္ကန်းတို့ကို။ အဒ္ဒသ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ကဿ၊ အဘယ်သူ၏။ ဣမာနိ စီဝရာနိ၊ ဤသင်္ကန်းတို့သည်။ စီဝရဝံသေ၊ သင်္ကန်းတန်းဝါး၌။ ဘဏ္ဍိကာဗဒ္ဓါနိ၊ အထုပ်ဖွဲ့အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ တိဋ္ဌန္တိ၊ တည်ကုန်သနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ အစ္စေကစီဝရာနိ၊ အဆောတလျင် လှူအပ်သော သင်္ကန်းတို့တည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ နိက္ခိတ္တာနိ၊ ထားအပ်ကုန်သော။ ဣမာနိ စီဝရာနိ၊ ဤသင်္ကန်းတို့သည်။ ကီဝစိရံ ပန၊ အဘယ်မျှလောက် ကြာမြင့်ကုန်သနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်၊
အာယသ္မတော အာနန္ဒဿ၊ အရှင်အာနန္ဒာအား။ ယထာနိက္ခိတ္တံ၊ ထားမြဲတိုင်းသော ကာလကို။ အာရောစေသုံ၊ ပြောကြားကုန်၏။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အစ္စေကစီဝရံ၊ အဆောတလျင် လှူအပ်သော သင်္ကန်းကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ ခံ၍။ စီဝရကာလသမယံ၊ သင်္ကန်းအခါကာလကို။ အတိက္ကာမေဿန္တိ နာမ၊ လွန်စေကုန်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ခိယျတိ၊ ရှုတ်ချ၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏၊ ။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အစ္စေကစီဝရံ၊ အဆောတလျင် လှူအပ်သော သင်္ကန်းကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ ခံ၍။ စီဝရကာလသမယံ၊ သင်္ကန်းအခါကာလကို။ အတိက္ကာမေန္တိ၊ လွန်စေကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တေ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးကုန်သော ယောကျ်ားတို့သည်။ အစ္စေကစီဝရံ၊ အဆောတလျင် လှူအပ်သော သင်္ကန်းကို။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ ခံ၍။ စီဝရကာလသမယံ၊ သင်္ကန်းအခါကာလကို။ အတိက္ကာမေဿန္တိ နာမ၊ လွန်စေကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၆၄၈။ “ဒသာဟာနာဂတံ၊ ဆယ်ရက်ဖြင့် မရောက်သေးသော။ ကတ္တိကတေမာသိကပုဏ္ဏမံ၊ သီတင်းကျွတ်လပြည့် ပဝါရဏာနေ့၌။ ဘိက္ခုနော ပနေဝ၊ ရဟန်းအားသာလျှင်။ အစ္စေကစီဝရံ၊ အဆောတလျင် လှူအပ်သော သင်္ကန်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇေယျ၊ ဖြစ်ငြားအံ့။ အစ္စေကံမညမာနေန၊ အဆောတလျင် လှူအပ်သောသင်္ကန်းဟု သိသော။ ဘိက္ခုနာ၊ ရဟန်းသည်။ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗံ၊ ခံအပ်၏။ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ၊ ခံပြီး၍။ ယာ၀ စီဝရကာလသမယံ၊ သင်္ကန်းအခါကာလတိုင်အောင်။ နိက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ ထားအပ်၏။ တတော၊ ထိုသင်္ကန်းအခါကာလထက်။ ဥတ္တရိ၊ အလွန်။ စေ နိက္ခိပေယျ၊ အကယ်၍ ထားငြားအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၆၄၉။ ဒသာဟာနာဂတန္တိ၊ ဒသာဟာနာဂတံ- ဟူသည်ကား။ ဒသာဟာနာဂတာယ၊ ဆယ်ရက်ဖြင့် မရောက်သေးသော။ ပဝါရဏာယ၊ ပဝါရဏာနေ့၌။ ကတ္တိကတေမာသိကပုဏ္ဏမန္တိ၊ ကတ္တိကတေမာသိကပုဏ္ဏမံ- ဟူသည်ကား။ ပဝါရဏာ ကတ္တိကာ၊ ပဝါရဏာ ကတ္တိကကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
အစ္စေကစီဝရံ နာမ၊ အစ္စေကစီဝရ မည်သည်ကား။ သေနာယ ဝါ၊ စစ်ထိုးခြင်းငှာလည်း။ ဂန္တုကာမော၊ သွားခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဝါသံ ဝါ၊ အရပ်တစ်ပါးသို့လည်း။ ဂန္တုကာမော၊ သွားခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂိလာနော ဝါ၊ နာသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂဗ္ဘိနီ ဝါ၊ ကိုယ်ဝန်ဆောင်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဿဒ္ဓဿ ဝါ၊ မယုံကြည်သော သူအားလည်း။ သဒ္ဓါ၊ ယုံကြည်ခြင်းသည်။ ဥပ္ပန္နာ၊ ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပ္ပသန္နဿ ဝါ၊ မကြည်ညိုသော သူအားလည်း။ ပသာဒေါ၊ ကြည်ညိုခြင်းသည်။ ဥပ္ပန္နော၊ ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ “ဘဒ္ဒန္တာ၊ အရှင်ကောင်းတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တု၊ လာစေကုန်သတည်း။ ဝဿဝါသိကံ၊ ဝါကျွတ်သင်္ကန်းကို။ ဒဿာမိ၊ လှူအံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ စေ ပဟိဏေယျ၊ အကယ်၍ စေငြားအံ့။ ဧတံ စီဝရံ၊ ထိုသင်္ကန်းသည်။ အစ္စေကစီဝရံ နာမ၊ အစ္စေကစီဝရမည်၏။
အစ္စေကံ မညမာနေန ဘိက္ခုနာ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗံ၊ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ ယာ၀ စီဝရကာလသမယံ နိက္ခိပိတဗ္ဗန္တိ- အစ္စေကံ မညမာနေန ဘိက္ခုနာ ပဋိဂ္ဂဟေတဗ္ဗံ၊ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ ယာဝ စီဝရကာလသမယံ နိက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ ဟူသည်ကား။ “ဣဒံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းသည်။ အစ္စေကစီဝရံ၊ အစ္စေကစီဂရမည်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ သညာဏံ၊ အမှတ်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ နိက္ခိပိတဗ္ဗံ၊ ထားအပ်၏။
စီဝရကာလသမယော နာမ၊ စီဝရကာလသမယ မည်သည်ကား။ ကထိနေ၊ ကထိန်ကို။ အနတ္ထတေ၊ မခင်းအပ်သည်ရှိသော်။ ဝဿာနဿ၊ မိုးလ၏။ ပစ္ဆိမော၊ အဆုံးစွန်သော။ မာသော၊ လတည်း။ ကထိနေ၊ ကထိန်ကို။ အတ္ထတေ၊ ခင်းအပ်သည်ရှိသော်။ ပဉ္စမာသာ၊ ငါးလတို့တည်း။
တတော စေ ဥတ္တရိ နိက္ခိပေယျာတိ၊ တတော စေ ဥတ္တရိ နိက္ခိပေယျ- ဟူသည်ကား။ ကထိနေ၊ ကထိန်ကို။ အနတ္ထတေ၊ မခင်းအပ်သည်ရှိသော်။ ဝဿာနဿ၊ မိုးလ၏။ ပစ္ဆိမံ၊ အဆုံးစွန်သော။ မာသံ၊ လကို။ အတိက္ကာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ ကထိနေ၊ ကထိန်ကို။ အတ္ထတေ၊ ခင်းအပ်သည်ရှိသော်၊
ကထိနုဒ္ဓါရဒိဝသံ၊ ကထိန်နုတ်သော နေ့ကို။ အတိက္ကာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ ဂဏဿ ဝါ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ကိံ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ စွန့်အပ်သနည်း၊ ။ပ။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဣဒံ အစ္စေကစီဝရံ၊ ဤအဆောတလျင် လှူအပ်သော သင်္ကန်းကို။ စီဝရကာလသမယံ၊ သင်္ကန်းအခါကာလကို။ အတိက္ကာမိတံ၊ လွန်စေအပ်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျုံ၊ ပေးကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ အာယသ္မတော၊ အရှင်အား။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
၆၅၀။ အစ္စေကစီဝရေ၊ အဆောတလျင် လှူအပ်သော သင်္ကန်း၌။ အစ္စေကစီဝရသညီ၊ အဆောတလျင် လှူအပ်သော သင်္ကန်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရကာလသမယံ၊ သင်္ကန်းအခါကာလကို။ အတိက္ကာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အစ္စေကစီဝရေ၊ အဆောတလျင် လှူအပ်သော သင်္ကန်း၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရကာလသမယံ၊ သင်္ကန်းအခါကာလကို။ အတိက္ကာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အစ္စေကစီဝရေ၊ အဆောတလျင် လှူအပ်သော သင်္ကန်း၌။ အနစ္စေကစီဝရသညီ၊ အဆောတလျင် လှူအပ်သောသင်္ကန်းမဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရကာလာသမယံ၊ သင်္ကန်းအခါကာလကို။ အတိက္ကာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အနဓိဋ္ဌိတေ၊ အဓိဋ္ဌာန်မတင်အပ်သည်၌။ အဓိဋ္ဌိတသညီ၊ အဓိဋ္ဌာန်တင်အပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ အဝိကပ္ပိတေ၊ ဝိကပ္ပနာမပြုအပ်သည်၌။ ဝိကပ္ပိတသညီ၊ ဝိကပ္ပနာပြုအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဝိဿဇ္ဇိတေ၊ မစွန့်အပ်သည်၌။ ဝိဿဇ္ဇိတသညီ၊ စွန့်အပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အနဋ္ဌေ၊ မပျောက်သည်၌။ နဋ္ဌသညီ၊ ပျောက်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဝိနဋ္ဌေ၊ မပျက်စီးသည်၌။ ဝိနဋ္ဌသညီ၊ ပျက်စီး၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဒဍ္ဎေ၊ မီးမလောင်အပ်သည်၌။ ဒဍ္ဎသညီ၊ မီးလောင်အပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဝိလုတ္တေ၊ ခိုးသူ မလုယက်သည်၌။ ဝိလုတ္တသညီ၊ ခိုးသူ လုယက်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စီဝရကာလသမယံ၊ သင်္ကန်းအခါကာလကို။ အတိက္ကာမေတိ၊ လွန်စေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အနိဿဇ္ဇိတွာ၊ မစွန့်မူ၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနစ္စေကစီဝရေ၊ အဆောတလျင် လှူအပ်သော သင်္ကန်းမဟုတ်သည်၌။ အစ္စေကစီဝရသညီ၊ အဆောတလျင် လှူအပ်သော သင်္ကန်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနစ္စေကစီဝရေ၊ အဆောတလျင် လှူအပ်သော သင်္ကန်းမဟုတ်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနစ္စေကစီဝရေ၊ အဆောတလျင် လှူအပ်သော သင်္ကန်းမဟုတ်သည်၌။ အနစ္စေကစီဝရသညီ၊ အဆောတလျင် လှူအပ်သော သင်္ကန်းမဟုတ်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၆၅၁။ အန္တောသမယေ၊ သင်္ကန်းကာလ၏ အတွင်း၌။ အဓိဋ္ဌေတိ၊ အဓိဋ္ဌာန်တင်အံ့။ ဝိကပ္ပေတိ၊ ဝိကပ္ပနာပြုအံ့။ ဝိဿဇ္ဇေတိ၊ စွန့်အံ့။ နဿတိ၊ ပျောက်အံ့။ ဝိနဿတိ၊ ပျက်စီးအံ့။ ဍယှတိ၊ မီးလောင်အံ့။ အစ္ဆိန္ဒိတွာ၊ ခိုးသူ လုယက်၍။ ဂဏှန္တိ၊ ယူကုန်အံ့။ ဝိဿာသံ ဝိဿာသေန၊ အကျွမ်းဝင်သဖြင့်။ ဂဏှန္တိ၊ ယူကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
အဋ္ဌမံ၊ ရှစ်ခုမြောက်သော။ အစ္စေကစီဝရသိက္ခာပဒံ၊ အစ္စေကစီဝရသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၃-ပတ္တဝဂ်
၉-သာသင်္ကသိက္ခာပုဒ်
၆၅၂။ တေနသမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝုဋ္ဌဝဿာ၊ ဝါကျွတ်ကုန်သည်ရှိသော်။ အာရညိကေသု၊ တော၌ ဖြစ်ကုန်သော။ သေနာသနေသု၊ ကျောင်းတို့၌။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ ကတ္တိကစောရကာ၊ တန်ဆောင်မုန်းလပြည့်နေ့၌ ခိုးတတ်ကုန်သော သူတို့သည်။ “ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ လဒ္ဓလာဘာ၊ ရအပ်သော လာဘ် ရှိကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပရိပါတေန္တိ၊ နှိပ်စက်ကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတသ္မိံ နိဒါနေ၊ ဤအကြောင်း၌။ ဧတသ္မိံ ပကရဏေ၊ ဤအရာ၌။ ဓမ္မိံ ကထံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြောဟောသည်ကို ပြုတော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အာရညိကေသု၊ တော၌ဖြစ်ကုန်သော။ သေနာသနေသု၊ ကျောင်းတို့၌။ ဝိဟရန္တေန၊ နေသော ရဟန်းသည်။ တိဏ္ဏံ၊ သုံးထည်ကုန်သော။ စီဝရာနံ၊ သင်္ကန်းတို့တွင်။ အညတရံ၊ တစ်ထည်ထည်သော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ နိက္ခိပိတုံ၊ ထားစိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါဘုရား ခွင့်ပြုတော်မူ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။
တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ “ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာရညိကေသု၊ တော၌ဖြစ်ကုန်သော။ သေနာသနေသု၊ ကျောင်းတို့၌။ ဝိဟရန္တေန၊ နေသော ရဟန်းသည်။ တိဏ္ဏံ၊ သုံးထည်ကုန်သော။ စီဝရာနံ၊ သင်္ကန်းတို့တွင်။ အညတရံ၊ တစ်ထည်ထည်သော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ နိက္ခိပိတုံ၊ ထားစိမ့်သောငှာ။ အနုညာတံ၊ ခွင့်ပြုတော်မူအပ်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ တိဏ္ဏံ၊ သုံးထည်ကုန်သော။ စီဝရာနံ၊ သင်္ကန်းတို့တွင်။ အညံတရံ၊ တစ်ထည်ထည်သော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထား၍။ အတိရေကဆာရတ္တံ၊ ခြောက်ညဉ့်ထက် အလွန်။ ဝိပ္ပဝသန္တိ၊ ကင်း၍ နေကုန်၏။ တာနိ စီဝရာနိ၊ ထိုသင်္ကန်းတို့သည်။ နဿန္တိပိ၊ ပျောက်လည်း ပျောက်ကုန်၏။ ဝိနဿန္တိပိ၊ ပျက်လည်း ပျက်စီးကုန်၏။ ဍယှန္တိပိ၊ မီးလည်း လောင်ကုန်၏။ ဥန္ဒူရေဟိပိ၊ ကြွက်တို့သည်လည်း။ ခဇ္ဇန္တိ၊ ခဲအပ်ကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဒုစ္စောဠာ၊ မကောင်းသော ပုဆိုးရှိကုန်သည်။ လူခစီဝရာ၊ ခေါင်းပါးသော သင်္ကန်း ရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အာဟံသု၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ “အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ကိဿ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဒုစ္စောဠာ၊ မကောင်းသော ပုဆိုး ရှိကုန်သည်။ လူခစီဝရာ၊ ခေါင်းပါးသော သင်္ကန်း ရှိကုန်သည်။ ဟောထ၊ ဖြစ်ကုန်သနည်း၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ပြောကြားကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တိဏ္ဏံ၊ သုံးထည်ကုန်သော။ စီဝရာနံ၊ သင်္ကန်းတို့တွင်။ အညတရံ၊ တစ်ထည်ထည်သော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထား၍။ အတိရေကဆာရတ္တံ၊ ခြောက်ညဉ့်ထက် အလွန်။ ဝိပ္ပဝသိဿန္တိ နာမ၊ ကင်း၍ နေကုန်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ တိဏ္ဏံ၊ သုံးထည်ကုန်သော။ စီဝရာနံ၊ သင်္ကန်းတို့တွင်။ အညတရံ၊ တစ်ထည်ထည်သော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထား၍။ အတိရေကဆာရတ္တံ၊ ခြောက်ညဉ့်ထက် အလွန်။ ဝိပ္ပဝသန္တိ၊ ကင်း၍ နေကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တေ မောဃပုရိသာ၊ ထိုမဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးဖြစ်ကုန်သော ယောကျ်ားတို့သည်။ တိဏ္ဏံ၊ သုံးထည်ကုန်သော။ စီဝရာနံ၊ သင်္ကန်းတို့တွင်။ အညတရံ၊ တစ်ထည်ထည်သော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ နိက္ခိပိတွာ၊ ထား၍။ အတိရေကဆာရတ္တံ၊ ခြောက်ညဉ့်ထက် အလွန်။ ဝိပ္ပဝသိဿန္တိ နာမ၊ ကင်း၍ နေကုန်ဘိသနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအမူအရာသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၆၅၃။ “ဥပဝဿံ ခေါ ပန၊ ဝါကပ်ပြီး၍ကား။ ကတ္တိကပုဏ္ဏမံ၊ တန်ဆောင်မုန်းလပြည့်နေ့၌။ အာရညိကာနိ၊ တော၌ ဖြစ်ကုန်သော။ သာသင်္ကသမ္မတာနိ၊ ယုံမှားဖွယ်ရှိ၏ဟု သမုတ်အပ်ကုန်သော။ သပ္ပဋိဘယာနိ၊ ဘေးဘျမ်းနှင့် တကွဖြစ်ကုန်သော။ ယာနိ ခေါ ပန တာနိ သေနာသနာနိ၊ အကြင်ကျောင်းတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တထာရူပေသု၊ ထိုသို့သဘောရှိကုန်သော။ သေနာသနေသု၊ ကျောင်းတို့၌။ ဝိဟရန္တော၊ နေသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အာကင်္ခမာနော၊ အလိုရှိသည်ရှိသော်။ တိဏ္ဏံ၊ သုံးထည်ကုန်သော။ စီဝရာနံ၊ သင်္ကန်းတို့တွင်။ အညတရံ၊ တစ်ထည်ထည်သော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အန္တရဃရေ၊ ရွာတွင်း၌။ နိက္ခိပေယျ၊ ထားရာ၏။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ တေန စီဝရေန၊ ထိုသင်္ကန်းနှင့်။ ဝိပ္ပဝါသာယ၊ ကင်း၍ နေခြင်းငှာ။ ကောစိဒေဝ၊ တစ်စုံတစ်ခုသာလျှင်ဖြစ်သော။ ပစ္စယော၊ အကြောင်းသည်။ သိယာ စ၊ ရှိငြားအံ့။ ဆာရတ္တပရမံ၊ ခြောက်ညဉ့်အတိုင်းအရှည်ရှိသော ကာလပတ်လုံး။ တေန ဘိက္ခုနာ၊ ထိုရဟန်းသည်။ တေန စီဝရေန၊ ထိုသင်္ကန်းနှင့်။ ဝိပ္ပဝသိတဗ္ဗံ၊ ကင်း၍နေအပ်၏။ တတော၊ ထိုခြောက်ညဉ့်အတိုင်းအရှည်ထက်။ ဥတ္တရိ၊ အလွန်။ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာ၊ သမ္မုတိရသော ရဟန်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ စေ ဝိပ္ပဝသေယျ၊ အကယ်၍ ကင်း၍ နေငြားအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၆၅၄။ ဥပဝဿံ ခေါ ပနာတိ၊ ဥပဝဿံ ခေါ ပန- ဟူသည်ကား။ ဝုဋ္ဌဝဿာနံ၊ ဝါကျွတ်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား။
ကတ္တိကပုဏ္ဏမန္တိ၊ ကတ္တိကပုဏ္ဏမံ- ဟူသည်ကား။ ကတ္တိကစာတုမာသိနီ၊ မိုးလေးလအဆုံး တန်ဆောင်မုန်းကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
ယာနိ ခေါ ပန တာနိ အာရညကာနိ သေနာသနာနီတိ ဧတ္ထ၊ ယာနိ ခေါ ပန တာနိ အာရညကာနိ သေနာသနာနိဟူသော ဤပါဌ်၌။ အာရညကံ၊ တော၌ဖြစ်သော။ သေနာသနံ နာမ၊ ကျောင်း မည်သည်ကား။ ပဉ္စဓနုသတိကံ၊ ကုလလေးတာ ငါးရာကွာသော ကျောင်းသည်။ ပစ္ဆိမံ၊ အယုတ်ဆုံးတည်း။
သာသင်္ကံ နာမ၊ သာသင်္က မည်သည်ကား။ အာရာမေ၊ အရံ၌လည်းကောင်း။ အာရာမူပစာရေ၊ အရံ၏ ဥပစာ၌လည်းကောင်း။ စောရာနံ၊ ခိုးသူတို့၏။ နိဝိဋ္ဌောကာသော၊ ဝင်ရာအရပ်သည်။ ဒိဿတိ၊ ထင်၏။ ဘုတ္တောကာသော၊ စားရာအရပ်သည်။ ဒိဿတိ၊ ထင်၏။ ဌိတောကာသော၊ ရပ်ရာအရပ်သည်။ ဒိဿတိ၊ သင်၏။ နိသိန္နောကာသော၊ ထိုင်နေရာအရပ်သည်။ ဒိဿတိ၊ ထင်၏။ နိပန္နောကာသော၊ လျောင်းရာအရပ်သည်။ ဒိဿတိ၊ ထင်၏။
သပ္ပဋိဘယံ နာမ၊ သပ္ပဋိဘယ မည်သည်ကား။ အာရာမေ၊ အရံ၌လည်းကောင်း။ အာရာမူပစာရေ၊ အရံ၏ ဥပစာ၌လည်းကောင်း။ စောရေဟိ၊ ခိုးသူတို့သည်။ ဟတာ၊ သတ်အပ်ကုန်သော။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။ ဝိလုတ္တာ၊ လုယက်အပ်ကုန်သော။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။ အာကောဋိတာ၊ ရိုက်နှက် ထောင်းထုအပ်ကုန်သော။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။
တထာရူပေသု ဘိက္ခု သေနာသနေသု ဝိဟရန္တောတိ၊ တထာရူပေသု ဘိက္ခု သေနာသနေသု ဝိဟရန္တော- ဟူသည်ကား။ ဧဝရူပေသု၊ ဤသို့သဘောရှိကုန်သော။ သေနာသနေသု၊ ကျောင်းတို့၌။ ဝိဟရန္တော၊ နေသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။
အာကင်္ခမာနောတိ၊ အာကင်္ခမာနော- ဟူသည်ကား။ ဣစ္ဆမာနော၊ အလိုရှိသည်ရှိသော်။
တိဏ္ဏံ စီဝရာနံ အညတရံ စီဝရန္တိ၊ တိဏ္ဏံ စီဝရာနံ အညတရံ စီဝရံ- ဟူသည်ကား။ သံဃာဋိံ ဝါ၊ ဒုကုဋ်ကိုလည်းကောင်း။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ ဝါ၊ ကိုယ်ဝတ်ကိုလည်းကောင်း။ အန္တရဝါသကံ ဝါ၊ သင်းပိုင်ကိုလည်းကောင်း။
အန္တရဃရေ နိက္ခိပေယျာတိ၊ အန္တရဃရေ နိက္ခိပေယျ- ဟူသည်ကား။ သာမန္တာ၊ အနီးဖြစ်သော။ ဂေါစရဂါမေ၊ ဆွမ်းခံရွာ၌။ နိက္ခိပေယျ၊ ထားရာ၏။
သိယာ စ တဿ ဘိက္ခုနော ကောစိဒေဝ ပစ္စယော တေန စီဝရေန ဝိပ္ပဝါသာယာတိ၊ သိယာ စ တဿ ဘိက္ခုနော ကောစိဒေဝ ပစ္စယော တေန စီဝရေန ဝိပ္ပဝါသာယ- ဟူသည်ကား။ ပစ္စယော၊ အကြောင်းသည်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ကရဏီယံ၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စသည်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။
ဆာရတ္တပရမံ တေန ဘိက္ခုနာ တေန စီဝရေန ဝိပ္ပဝသိတဗ္ဗန္တိ၊ ဆာရတ္တပရမံ တေန ဘိက္ခုနာ တေန စီဝရေန ဝိပ္ပဝသိတဗ္ဗံ- ဟူသည်ကား။ ဆာရတ္တပရမတာ၊ ခြောက်ညဉ့် အတိုင်းအရှည်ရှိသော ကာလပတ်လုံး။ ဝိပ္ပသိတဗ္ဗံ၊ ကင်း၍ နေအပ်၏။
အညတြ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာတိ၊ အညတြ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာ- ဟူသည်ကား။ ဘိက္ခုသမ္မုတိံ၊ သမ္မုတိရသော ရဟန်းကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။
တတော စေ ဥတ္တရိ ဝိပ္ပဝသေယျာတိ၊ တတော စေ ဥတ္တရိ ဝိပ္ပဝသေယျ- ဟူသည်ကား။ သတ္တမေ၊ ခုနစ်ရက်မြောက်သော နေ့၌။ အရုဏုဂ္ဂမနေ၊ အရုဏ်တက်သည်ရှိသော်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ ဂဏဿ ဝါ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ကိံ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ စွန့်အပ်သနည်း ၊ ။ပ။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဣဒံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ အတိရေကဆာရတ္တံ၊ ခြောက်ညဉ့်ထက် အလွန်။ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာ၊ သမ္မုတိရသော ရဟန်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဝိပ္ပဝုဋ္ဌံ၊ ကင်း၍ နေအပ်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ စီဝရံ၊ ဤသင်္ကန်းကို။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျုံ၊ ပေးကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ အာယသ္မတော၊ အရှင်အား။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
၆၅၅။ အတိရေကဆာရတ္တေ၊ ခြောက်ညဉ့်ကို လွန်သည်၌။ အတိရေကသညီ၊ လွန်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာ၊ သမ္မုတိရသော ရဟန်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဝိပ္ပဝသတိ၊ ကင်း၍ နေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အတိရေကဆာရတ္တေ၊ ခြောက်ညဉ့်ကို လွန်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာ၊ သမ္မုတိရသော ရဟန်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဝိပ္ပဝသတိ၊ ကင်း၍ နေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အတိရေကဆာရတ္တေ၊ ခြောက်ညဉ့်ကို လွန်သည်၌။ ဦနကသညီ၊ ခြောက်ညဉ့်မပြည့်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာ၊ သမ္မုတိရသော ရဟန်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဝိပ္ပဝသတိ၊ ကင်း၍ နေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ အပ္ပစ္စုဒ္ဓဋေ၊ ပစ္စဒ္ဓိုရ်မပြုအပ်သည်၌။ ပစ္စုဒ္ဓဋသညီ၊ ပစ္စုဒ္ဓိရ်ပြုအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍၊ ။ပ။ အဝိဿဇ္ဇိတေ၊ မစွန့်အပ်သည်၌။ ဝိဿဇ္ဇိတသညီ၊ စွန့်အပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အနဋ္ဌေ၊ မပျောက်သည်၌။ နဋ္ဌသညီ၊ ပျောက်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဝိနဋ္ဌေ၊ မပျက်စီးသည်၌။ ဝိနဋ္ဌသညီ၊ ပျက်စီး၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဒဍ္ဎေ၊ မီးမလောင်သည်၌။ ဒဍ္ဎသညီ၊ မီးလောင်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဝိလုတ္တေ၊ ခိုးသူမလုယက်သည်၌။ ဝိလုတ္တသညီ၊ ခိုးသူလုယက်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာ၊ သမ္မုတိရသော ရဟန်းကို။ အညတြ၊ ထား၍။ ဝိပ္ပဝသတိ၊ ကင်း၍ နေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အနိဿဇ္ဇိတွာ၊ မစွန့်မူ၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဦနကဆာရတ္တေ၊ ခြောက်ညဉ့်မပြည့်သည်၌။ အတိရေကသညီ၊ လွန်၏ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဦနကဆာရတ္တေ၊ ခြောက်ညဉ့်မပြည့်သည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဦနကဆာရတ္တေ၊ ခြောက်ညဉ့်မပြည့်သည်၌။ ဦနကသညီ၊ ခြောက်ညဉ့်မပြည့်ဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၆၅၆။ ဆာရတ္တံ၊ ခြောက်ညဉ့်ပတ်လုံး။ ဝိပ္ပဝသတိ၊ ကင်း၍ နေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဦနကဆာရတ္တံ၊ ခြောက်ညဉ့်အောက် အယုတ်။ ဝိပ္ပဝသတိ၊ ကင်း၍ နေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဆာရတ္တံ၊ ခြောက်ညဉ့်ပတ်လုံး။ ဝိပ္ပဝသိတွာ၊ ကင်း၍နေ၍။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ဂါမသီမံ၊ ဂါမသိမ်သို့။ ဩက္ကမိတွာ၊ သက်၍။ ဝသိတွာ၊ နေ၍။ ပက္ကမတိ၊ ဖဲသွားအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ အန္တော ဆာရတ္တံ၊ ခြောက်ညဉ့်အတွင်း၌။ ပစ္စုဒ္ဓရတိ၊ ပစ္စုဒ္ဓိရ်ပြုအံ့။ ဝိဿဇ္ဇတိ၊ စွန့်အံ့။ နဿတိ၊ ပျောက်အံ့။ ဝိနဿတိ၊ ပျက်စီးအံ့။ ဍယှတိ၊ မီးလောင်အံ့။ အစ္ဆိန္ဒိတွာ၊ လုယက်၍။ ဂဏှန္တိ၊ ယူကုန်အံ့။ ဝိဿာသံ ဝိဿာသေန၊ အကျွမ်းဝင်သဖြင့်။ ဂဏှန္တိ၊ ယူကုန်အံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဘိက္ခုသမ္မုတိယာ၊ သမ္မုတိရသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
နဝမံ၊ ကိုးခုမြောက်သော။ သာသင်္ကသိက္ခာပဒံ၊ သာသင်္ကသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
၃-ပတ္တဝဂ်
၁၀-ပရိဏတသိက္ခာပုဒ်
၆၅၇။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ပူဂဿ၊ အသင်း၏။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ သစီဝရဘတ္တံ၊ သင်္ကန်းနှင့် တကွသော ဆွမ်းသည်။ ပဋိယတ္တံ၊ စီရင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ ဟောတိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ “ဘောဇေတွာ၊ ဆွမ်းကျွေး၍။ စီဝရေန၊ သင်္ကန်းဖြင့်။ အစ္ဆာဒေဿာမ၊ လှူကုန်အံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိယတ္တံ၊ စီရင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သော ပူဂေါ၊ ထိုအသင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်ကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကုန်ပြီး၍။ တံ ပူဂံ၊ ထိုအသင်းကို။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ဣမာနိ စီဝရာနိ၊ ဤသင်္ကန်းတို့ကို။ ဒေထ၊ လှူကုန်လော့၊” ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ န ဒဿာမ၊ မလှူကုန်။ အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့အား။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ အနုဝဿံ၊ နှစ်စဉ်နှစ်တိုင်း။ သစီဝရဘတ္တာ၊ သင်္ကန်းနှင့် တကွသော ဆွမ်းတို့ကို။ ပညတ္တာ၊ ဝတ်တည်အပ်ကုန်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ဒါယကာ၊ ဒါယကာတို့သည်။ ဗဟူ၊ များကုန်၏။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ဘတ္တာ၊ ဆွမ်းတို့သည်။ ဗဟူ၊ များကုန်၏။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ တုမှေ၊ သင်တို့ကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ တုမှေ၊ သင်တို့ကို။ သမ္ပဿန္တာ၊ ရှုကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ ဝိဟရာမ၊ နေရကုန်၏။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ စေ န ဒဿထ၊ အကယ်၍ မလှူကုန်အံ့။ အထ၊ ထိုသို့ မလှူသည်ရှိသော်။ ကောစရဟိ၊ အဘယ်သူသည်လျှင်။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ဒဿတိ၊ လှူလတ္တံ့နည်း။ အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ဣမာနိ စီဝရာနိ၊ ဤသင်္ကန်းတို့ကို။ ဒေထ၊ လှူကုန်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ပူဂေါ၊ ထိုအပေါင်းသည်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယေဟိ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့သည်။ နိပ္ပီဠိယမာနော၊ နှိပ်စက်အပ်သည်ရှိသော်။ ယထာပဋိယတ္တံ၊ စီရင်တိုင်းသော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာနံ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဒတွာ၊ လှူ၍။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ ဘတ္တေန၊ ဆွမ်းဖြင့်။ ပရိဝိသိ၊ လုပ်ကျွေး၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ သံဃဿ၊ သံဃာ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ သစီဝရဘတ္တံ၊ သင်္ကန်းနှင့် တကွသော ဆွမ်းကို။ ပဋိယတ္တံ၊ စီရင်အပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ ‘ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာနံ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဒိန္နံ၊ လှူအပ်၏။ ’ ဣတိ၊ ဤသို့။ န စ ဇာနန္တိ၊ မသိကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ “အာဝုသော၊ ဒါယကာတို့။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဩဏောဇေထ၊ လှူကုန်လော့၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ယထာပဋိယတ္တံ၊ စီရင်တိုင်းသော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အယျာ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ အရှင်ဆဗ္ဗဂ္ဂီတို့သည်။ အတ္တနော၊ မိမိအား။ ပရိဏာမေသုံ၊ ညွတ်စေကုန်၏၊” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ လျှောက်ကုန်၏။ ယေ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆာ၊ နည်းသော အလိုရှိကုန်၏၊ ။ပ။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ကိံ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ ကိံ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့ကုန်သနည်း။ ကိံ ခိယျန္တိ၊ အဘယ်သို့ ရှုတ်ချကုန်သနည်း။ ကိံ ဝိပါစေန္တိ၊ အဘယ်သို့ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်သနည်း။ “ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ ဆဗ္ဗဂ္ဂိယာ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဇာနံ ဇာနန္တာ၊ သိကုန်လျက်။ သံဃိကံ၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ပရိံဏတံ၊ သံဃာအား ညွတ်လေပြီးသော။ လာဘံ၊ လာဘ်ကို။ အတ္တနော၊ မိမိအား။ ပရိဏာမေဿန္တိ နာမ၊ ညွတ်စေကုန်ဘိသနည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခိယျန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားကို ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဆဗ္ဂဂ္ဂိယေ၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ အမည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝိဂရဟိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ပ။ “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဇာနံ ဇာနန္တာ၊ သိကုန်လျက်။ သံဃိကံ၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ပရိဏတံ၊ သံဃာအား ညွတ်လေပြီးသော။ လာဘံ၊ လာဘ်ကို။ အတ္တနော၊ မိမိအား။ ပရိဏာမေထ၊ ညွတ်စေကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ တစ်ဆင့်စကား ကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်သလော၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဂရဟိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ ။ပ။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ့်ကြောင့်သာလျှင်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဇာနံ ဇာနန္တာ၊ သိကုန်လျက်။ သံဃိကံ၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ပရိဏတံ၊ သံဃာအား ညွတ်လေပြီးသော။ လာဘံ၊ လာဘ်ကို၊
အတ္တနော၊ မိမိအား။ ပရိဏာမေဿထ နာမ၊ ညွတ်စေကုန်ဘိသနည်း။ မောဃပုရိသာ၊ မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းနှီးသော ယောကျ်ားတို့။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ အပ္ပသန္နာနံ ဝါ၊ မကြည်ညိုကုန်သော သူတို့အားလည်း။ ပသာဒါယ၊ ကြည်ညိုခြင်းငှာ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်၊ ။ပ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ ဣမံ သိက္ခာပဒံ၊ ဤသိက္ခာပုဒ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။ ကိံ ဥဒ္ဒိသေယျာထ၊ အဘယ်သို့ ပြရကုန်အံ့နည်း-
၆၅၈။ “ယော ပန ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဇာနံ ဇာနန္တော၊ သိလျက်။ သံဃိကံ၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ပရိဏတံ၊ သံဃာအား ညွတ်လေပြီးသော။ လာဘံ၊ လာဘ်ကို။ အတ္တနော၊ မိမိအား။ ပရိဏာမေယျ၊ ညွတ်စေငြားအံ့။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒ္ဒိသေယျာထ စ၊ ပြလည်း ပြကြကုန်လော့။
၆၅၉။ ယော ပနာတိ၊ ယော ပန- ဟူသည်ကား။ ယာဒိသော၊ အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်၊ ။ပ။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခုဟူသည်ကား၊ ။ပ။ ဣမသ္မိံ အတ္ထေ၊ ဤအရာ၌။ အယံ၊ ဤသူကို။ ဘိက္ခူတိ၊ ဘိက္ခု- ဟူ၍။ အဓိပ္ပေတော၊ အလိုရှိအပ်၏။
ဇာနာတိ နာမ၊ ဇာနာတိ မည်သည်ကား။ သာမံ ဝါ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ အညေ ဝါ၊ သူတစ်ပါးတို့သည်လည်း။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ အာရောစေန္တိ၊ ပြောကြားကုန်၏။ သော ဝါ၊ ထိုဥစ္စာရှင်သည်လည်း။ အာရောစေတိ၊ ပြောကြား၏။
သံဃိကံ နာမ၊ သံဃိက မည်သည်ကား။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ဒိန္နံ၊ ပေးအပ်သည်။ ပရိစ္စတ္တံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
လာဘော နာမ၊ လာဘ မည်သည်ကား။ စီဝရပိဏ္ဍပါတသေနာသနဂိလာနပ္ပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရာ၊ သင်္ကန်းဆွမ်းကျောင်း အိပ်ရာ နေရာ သူနာ၏ အထောက်အပံ့ အသက်၏ အရံအတားဖြစ်သော ဆေးတို့တည်း။ အန္တမသော၊ ယုတ်သော အပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ စုဏ္ဏပိဏ္ဍောပိ၊ အမှုန့်ဆိုင်သည်လည်းကောင်း။ ဒန္တကဋ္ဌံပိ၊ ဒန်ပူသည်လည်းကောင်း။ ဒသိကသုတ္တံပိ၊ မြိစ္ဆာချည်သည်လည်းကောင်း။ လာဘော နာမ၊ လာဘ မည်၏။
ပရိဏတံ နာမ၊ ပရိဏတ မည်သည်ကား။ “ဒဿာမ၊ လှူကုန်အံ့။ ကရိဿာမ၊ ပြုကုန်အံ့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝါစာ၊ နှုတ်သည်။ ဘိန္နာ၊ မြွက်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။
အတ္တနော၊ မိမိအား။ ပရိဏာမေတိ၊ ညွတ်စေအံ့။ ပယောဂေ၊ လုံ့လ၌။ ဒုက္ကဋံ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ပဋိလာဘေန၊ ရခြင်းကြောင့်။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ ဂဏဿ ဝါ၊ ဂိုဏ်းအားလည်းကောင်း။ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝဉ္စ ပန၊ ဤသို့လျှင်။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏။ ကိံ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ စွန့်အပ်သနည်း၊ ။ပ။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဣဒံ၊ ဤဝတ္ထုကို။ ဇာနံ ဇာနန္တော၊ သိလျက်။ သံဃိကံ၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ပရိဏတံ၊ သံဃာအား ညွတ်လေပြီးသော။ လာဘံ၊ လာဘ်ကို။ အတ္တနော၊ မိမိအား။ ပရိဏာမိတံ၊ ညွတ်စေအပ်သည်ဖြစ်၍။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်အပ်၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣမံ၊ ဤဝတ္ထုကို။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ နိဿဇ္ဇာမိ၊ စွန့်ပါ၏၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဿဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ စွန့်အပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ ဒဒေယျုံ၊ ပေးကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏၊ ။ပ။ အာယသ္မတော၊ အရှင်အား။ ဒမ္မိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။
၆၆၀။ ပရိဏတေ၊ ညွတ်အပ်ပြီးသည်၌။ ပရိဏတသညီ၊ ညွတ်အပ်ပြီဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အတ္တနော၊ မိမိအား။ ပရိဏာမေတိ၊ ညွတ်စေအံ့။ နိဿဂ္ဂိယံ၊ စွန့်ခြင်းဝိနည်းကံရှိသော။ ပါစိတ္တိယံ၊ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
ပရိဏတေ၊ ညွတ်အပ်ပြီးသည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ အတ္တနော၊ မိမိအား။ ပရိဏာမေတိ၊ ညွတ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပရိဏတေ၊ ညွတ်အပ်ပြီးသည်၌။ အပရိဏတသညီ၊ မညွတ်အပ်သေးဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အတ္တနော၊ မိမိအား။ ပရိဏာမေတိ၊ ညွတ်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ သံဃဿ၊ သံဃာအား။ ပရိဏတံ၊ ညွတ်အပ်ပြီးသည်ကို။ အညသံဃဿ ဝါ၊ တစ်ပါးသော သံဃာအားလည်းကောင်း။ စေတိယဿ ဝါ၊ စေတီအားလည်းကောင်း။ ပရိဏာမေတိ၊ ညွတ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စေတိယဿ၊ စေတီအား။ ပရိဏတံ၊ ညွတ်အပ်ပြီးသည်ကို။ အညစေတိယဿ ဝါ၊ တစ်ပါးသော စေတီအားလည်းကောင်း။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ ပုဂ္ဂလဿ ဝါ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ ပရိဏာမေတိ၊ ညွတ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပုဂ္ဂလဿ၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ပရိဏတံ၊ ညွတ်အပ်ပြီးသည်ကို။ အညပုဂ္ဂလဿ ဝါ၊ တစ်ပါးသော ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်းကောင်း။ သံဃဿ ဝါ၊ သံဃာအားလည်းကောင်း။ စေတိယဿ ဝါ၊ စေတီအားလည်းကောင်း။ ပရိဏာမေတိ၊ ညွတ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပရိဏတေ၊ မညွတ်အပ်သေးသည်၌။ ပရိဏတသညီ၊ ညွတ်အပ်ပြီဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဏာမေတိ၊ ညွတ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပရိဏတေ၊ မညွတ်အပ်သေးသည်၌။ ဝေမတိကော၊ ယုံမှားရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဏာမေတိ၊ ညွတ်စေအံ့။ ဒုက္ကဋဿ၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သို့။ အာပတ္တိ အာပဇ္ဇနံ၊ ရောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပရိဏတေ၊ မညွတ်အပ်သေးသည်၌။ အပရိဏတသညီ၊ မညွတ်အပ်သေးဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဏာမေတိ၊ ညွတ်စေအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။
၆၆၁။ “ကတ္ထ၊ အဘယ်အရပ်၌။ ဒေမ၊ လှူရကုန်အံ့နည်း၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိယမာနော၊ မေးအပ်သည်ရှိသော်။ “ယတ္ထ၊ အကြင်အရပ်၌။ တုမှာကံ၊ သင်တို့၏။ ဒေယျဓမ္မော၊ လှူအပ်သော ဝတ္ထုသည်။ ပရိဘောဂံ ဝါ၊ သုံးဆောင်ခြင်းကိုလည်း။ လဘေယျ၊ ရရာ၏။ ပဋိသင်္ခါရံ ဝါ၊ ပြုပြင်စီရင်ခြင်းကိုလည်း။ လဘေယျ၊ ရရာ၏။ စိရဋ္ဌိတိကော ဝါ၊ ကြာမြင့်စွာ တည်ခြင်းရှိသည်လည်း။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဝါ ပန၊ ထိုမှတစ်ပါး။ ယတ္ထ၊ အကြင်အရပ်၌။ တုမှာကံ၊ သင်တို့၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ပသီဒတိ၊ ကြည်ညို၏။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်၌။ ဒေထ၊ လှူကုန်လော့၊” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆိုအံ့။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဥမ္မတ္တကဿ၊ ရူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အာဒိကမ္မိကဿ၊ အစ၌ အမှုရှိသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ အနာပတ္တိ၊ အာပတ်မသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။
ဒသမံ၊ ဆယ်ခုမြောက်သော။ ပရိဏတသိက္ခာပဒံ၊ ပရိဏတသိက္ခာပုဒ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
တတိယော၊ သုံးခုမြောက်သော။ ပတ္တဝဂ္ဂေါ၊ ပတ္တဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
တဿ၊ ထိုပတ္တဝဂ်၏။ ဥဒ္ဒါနံ၊ ဥဒ္ဒါန်းကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏-
ဒွေ စ ပတ္တာနိ၊ ပတ္တသိက္ခာပုဒ်နှစ်ခုတို့။ ဘေသဇ္ဇံ၊ ဘေသဇ္ဇသိက္ခာပုဒ်။ ဝဿိကာ၊ ဝဿိကသာဋိကသိက္ခာပုဒ်။ ဒါနပဉ္စမံ၊ ငါးခုမြောက်သော သင်္ကန်းပေးသော သိက္ခာပုဒ်။ သာမံ၊ ကိုယ်တိုင် ချည်ကို တောင်း၍ သင်္ကန်းရက်သောသိက္ခာပုဒ်။ ဝါယာပန၊ သင်္ကန်းကို ရက်စေသော သိက္ခာပုဒ်။ အစ္စေကော၊ အစ္စေကစီဝရသိက္ခာပုဒ်။ သာသင်္ကံ၊ သာသင်္ကသိက္ခာပုဒ်။ သံဃိကေန စ၊ သံဃိကလာဘ်ကို မိမိသို့ ညွတ်စေသော သိက္ခာပုဒ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။
၆၆၂။ အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့။ တိံသ၊ သုံးဆယ်ကုန်သော။ နိဿဂ္ဂိယာ၊ စွန့်အပ်ကုန်သော။ ပါစိတ္တိယာ၊ ပါစိတ်အမည်ရှိကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ အာပတ်တို့ကို။ ဥဒ္ဒိဋ္ဌာ ခေါ၊ သရုပ်အားဖြင့် ပြအပ်ကုန်ပြီးသည်သာလျှင်တည်း။ တတ္ထ၊ ထိုသုံးဆယ်သော အာပတ်တို့၌။ အာယသ္မန္တေ၊ အရှင်တို့ကို။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏လော။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏လော။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကုန်သည်။ အတ္ထ၊ ဖြစ်ကုန်၏လော။ ဧတ္ထ၊ ဤသုံးဆယ်သော အာပတ်တို့၌။ အာယသ္မန္တော၊ အရှင်တို့သည်။ ယသ္မာ၊ အကြောင့်။ ပရိသုဒ္ဓါ၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤအာပတ်မှ စင်ကြယ်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဓာရယာမိ၊ မှတ်ရ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒဋ္ဌဗ္ဗံ၊ မှတ်အပ်၏။
နိဿဂ္ဂိယကဏ္ဍံ၊ နိဿယကဏ္ဍသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။
ပါရာဇိကပါဠိ၊ ပါရာဇိကပါဠိသည်။ နိဋ္ဌိတာ၊ ပြီးပြီ။
--ဝိနည်းပိဋက
ပါရာဇိကဏ်ပါဠိတော်
မြန်မာပြန်
နမော တဿ ဘဂဝတော အရဟတော သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓဿ။
ဝေရဉ္ဇအခန်း
ဝေရဉ္ဇပုဏ္ဏားအကြောင်း
֍ ၁
။ အခါတစ်ပါး၌ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ဝေရဉ္ဇာမြို့ နဠေရုမည်သော (ဘီလူးသည်သိမ်းဆည်းအပ်သော) တမာပင်အနီး၌ များမြတ်သော ရဟန်းသံဃာ ငါးရာနှင့် အတူ သီတင်းသုံးနေတော်မူ၏။ (ထိုသို့ နေတော်မူသောအခါ) ဝေရဉ္ဇပုဏ္ဏားသည် (ဤဆိုလတ္တံ့သောအတိုင်း) ကြားသိရလေပြီ။ “အချင်းတို့ သာကီဝင်မင်းမျိုးမှ ရဟန်းပြုသည့် သာကီဝင်မင်းသား ရဟန်းဂေါတမသည် ဝေရဉ္ဇာမြို့ နဠေရုမည်သော (ဘီလူးသည် သိမ်းဆည်းအပ်သော) တမာပင်အနီး၌ များမြတ်သော ရဟန်းသံဃာ ငါးရာနှင့်အတူ သီတင်းသုံးနေတော်မူ၏၊ ထိုအသျှင်ဂေါတမ၏ ကောင်းသော ကျော်စောသတင်းသည် ဤသို့ ပျံ့နှံ့၍ ထွက်၏။ထိုမြတ်စွာဘုရားသည် ပူဇော်အထူးကို ခံယူတော်မူထိုက်သော အကြောင်းကြောင့်လည်း ‘အရဟံ’မည်တော်မူ၏။
အလုံးစုံသော တရားတို့ကို ကိုယ်တိုင် မှန်ကန်စွာ သိတော်မူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း ‘သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓ’ မည်တော်မူ၏။
အသိဉာဏ် ‘ဝိဇ္ဇာ’ အကျင့် ‘စရဏ’ နှင့် ပြည့်စုံတော်မူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း ‘ဝိဇ္ဇာစရဏသမ္ပန္န’ မည်တော်မူ၏။
ကောင်းသော စကားကို ဆိုတော်မူတတ်သော အကြောင်းကြောင့်လည်း ‘သုဂတ’ မည်တော်မူ၏။
လောကကို သိတော်မူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း ‘လောကဝိဒူ’ မည်တော်မူ၏။
ဆုံးမထိုက်သူကို ဆုံးမတတ်သည့် အတုမဲ့လွန်မြတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်တော်မူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း ‘အနုတ္တရော ပုရိသဒမ္မသာရထိ’ မည်တော်မူ၏။
နတ်လူတို့၏ ဆရာဖြစ်တော်မူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း ‘သတ္ထာ ဒေဝမနုဿာနံ’ မည်တော်မူ၏။
သစ္စာလေးပါးတရားတို့ကို ကိုယ်တိုင် သိ၍ သူတစ်ပါးတို့ကို သိစေတော်မူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း ‘ဗုဒ္ဓ’ မည်တော်မူ၏။
ဘုန်းတန်ခိုးကြီးတော်မူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း ‘ဘဂဝါ’ မည်တော်မူ၏ဟု (ပျံ့နှံ့၍ ထွက်၏)။
--ထိုမြတ်စွာဘုရားသည် နတ်နှင့်တကွသော မာရ်နတ်နှင့်တကွသော ဗြဟ္မာနှင့်တကွသော ဤဩကာသလောကကိုလည်းကောင်း၊ သမဏဗြာဟ္မဏနှင့်တကွသော မင်းများ လူများနှင့်တကွသော ဤသတ္တလောကကိုလည်းကောင်း ကိုယ်တိုင် ထူးသော ဉာဏ်ဖြင့် သိ၍ မျက်မှောက်ပြုလျက် ဟောကြားတော်မူ၏။
ထိုမြတ်စွာဘုရားသည် အစ၏ကောင်းခြင်း အလယ်၏ကောင်းခြင်း အဆုံး၏ကောင်းခြင်းရှိသောအနက်နှင့် ပြည့်စုံသော သဒ္ဒါနှင့် ပြည့်စုံသော တရားကို ဟောတော်မူ၏၊ အလုံးစုံပြည့်စုံသော စင်ကြယ်သော မြတ်သော အကျင့်ကို ပြတော်မူ၏၊ ထိုသို့ သဘောရှိသော ရဟန္တာ (ပုဂ္ဂိုလ်) တို့ကို ဖူးမြော်ရခြင်းသည် ကောင်းသည် သာတည်း”ဟု (ကြားသိရလေ၏)။
֍ ၂
။ ထိုအခါ ဝေရဉ္ဇပုဏ္ဏားသည် မြတ်စွာဘုရားထံသို့ ချဉ်းကပ်ပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားနှင့် အတူဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ နှုတ်ဆက်ပြောဆို၏။ ဝမ်းမြောက်ဖွယ် အမှတ်ရဖွယ် စကားကို ပြောဆို ပြီးဆုံးစေ၍တစ်ခုသော နေရာ၌ ထိုင်ပြီးသော် ဝေရဉ္ဇပုဏ္ဏားသည် မြတ်စွာဘုရားအား -“အသျှင်ဂေါတမ ဤစကားကို အကျွန်ုပ် ကြားဖူးပါသည်၊ ရဟန်းဂေါတမသည် အိုကုန်သော ကြီးကုန်သော ရင့်ကုန်သော ရှေးမီကုန်သော အဆုံးအရွယ်သို့ ရောက်ကုန်သော ပုဏ္ဏားတို့ကို ရှိလည်း မခိုးခရီးဦးလည်း မကြို ထိုင်ရန်နေရာဖြင့် ဖိတ်လည်း မဖိတ်ဟု ကြားဖူးပါသည်။ အသျှင်ဂေါတမ ထို (အကျွန်ုပ်ကြားဖူးသော စကား) သည် ထို (ကြားဖူးသည့်) အတိုင်း မှန်သည်သာတည်း၊ အသျှင်ဂေါတမသည် အိုကုန်သော ကြီးကုန်သော ရင့်ကုန်သော ရှေးမီကုန်သော အဆုံးအရွယ်သို့ ရောက်ကုန်သော ပုဏ္ဏားတို့ကို ရှိလည်းမခိုး ခရီးဦးလည်း မကြို ထိုင်ရန် နေရာဖြင့် ဖိတ်လည်း မဖိတ်၊ အသျှင်ဂေါတမ ထို (ရှိခိုးခြင်းစသည်ကို မပြုခြင်း) သည် မသင့်လျှော်သည်သာလျှင်တည်း”ဟု လျှောက်၏။
ပုဏ္ဏား နတ်နှင့်တကွသော မာရ်နတ်နှင့်တကွသော ဗြဟ္မာနှင့်တကွသော ဤဩကာသလောက၌လည်းကောင်း၊ သမဏဗြာဟ္မဏနှင့်တကွသော မင်းများ လူများနှင့်တကွသော ဤသတ္တလောက၌လည်းကောင်း ငါသည် ရှိခိုးလည်း ရှိခိုးထိုက် ခရီးဦးလည်း ကြိုထိုက် ထိုင်ရန်နေရာဖြင့် ဖိတ်လည်း ဖိတ်ထိုက်သောသူကို မြင်တော်မမူ၊ ပုဏ္ဏား အကြင်သူကို ငါသည် ရှိခိုးမူလည်း ရှိခိုးငြားအံ့၊ ခရီးဦးမူလည်းကြိုငြားအံ့၊ ထိုင်ရန်နေရာဖြင့် ဖိတ်မူလည်း ဖိတ်ငြားအံ့၊ ထိုသူ၏ ဦးခေါင်းသည်လည်း ပြတ်ကျရာ၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။
֍ ၃
။ အသျှင်ဂေါတမသည် အရသာကင်းသော သဘောရှိ၏ဟု (ပုဏ္ဏားက ဆို၏)။ပုဏ္ဏား အကြင်သို့သော နည်းပရိယာယ်အားဖြင့် “ရဟန်းဂေါတမသည် အရသာ ကင်းသောသဘောရှိ၏”ဟု ငါ့ကို ပြောဆိုမူ ပြောဆိုနိုင်ရာ၏၊ ထိုသို့သော နည်းပရိယာယ်မျိုးသည် ရှိသည်သာလျှင်တည်း။ ပုဏ္ဏား ရူပါရုံ သဒ္ဒါရုံ ဂန္ဓာရုံ ရသာရုံ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံတို့၌ သာယာခြင်း အရသာတို့ကို မြတ်စွာဘုရားသည် ပယ်ပြီးပြီ၊ (အဝိဇ္ဇာ တဏှာ) အမြစ်ကို အကြွင်းမဲ့ ဖြတ်ပြီးပြီ၊ (နုတ်ပြီးသော) ထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုပြီးပြီ၊ (အသစ်) မဖြစ်ခြင်းကို ပြုပြီးပြီ၊ နောင်အခါ ဖြစ်ခြင်းသဘော မရှိကုန်ပြီ။ ပုဏ္ဏား ဤနည်းပရိယာယ်အားဖြင့် “ရဟန်းဂေါတမသည် အရသာကင်းသော သဘောရှိ၏”ဟု ငါ့ကို ပြောဆိုမူ ပြောဆိုနိုင်ရာ၏၊ သင် (ပုဏ္ဏား) ရည်ရွယ်ပြောဆိုသော နည်းပရိယာယ်မျိုးကား (ငါတို့၌) မရှိသည်သာတည်းဟု (မိန့်တော်မူ၏)။
--֍ ၄
။ “အသျှင်ဂေါတမသည် သုံးဆောင်ခြင်း မရှိ”ဟု (ပုဏ္ဏားက ဆို၏)။ပုဏ္ဏား အကြင်သို့သော နည်းပရိယာယ်အားဖြင့် “ရဟန်းဂေါတမသည် သုံးဆောင်ခြင်း မရှိ”ဟု ငါ့ကိုပြောဆိုမူ ပြောဆိုနိုင်ရာ၏။ ထိုသို့သော နည်းပရိယာယ်မျိုးသည် ရှိသည်သာလျှင်တည်း။ ပုဏ္ဏား ရူပါရုံသဒ္ဒါရုံ ဂန္ဓာရုံ ရသာရုံ ဖောဋ္ဌဗ္ဗရုံတို့၌ သုံးဆောင်ခြင်းတို့ကို မြတ်စွာဘုရားသည် ပယ်ပြီးပြီ၊ (အဝိဇ္ဇာ တဏှာ) အမြစ်ကို အကြွင်းမဲ့ ဖြတ်ပြီးပြီ၊ (နုတ်ပြီးသော) ထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုပြီးပြီ၊ အသစ်မဖြစ်ခြင်းကို ပြုပြီးပြီ၊ နောင်အခါ ဖြစ်ခြင်းသဘော မရှိကုန်ပြီ။ ပုဏ္ဏား ဤနည်းပရိယာယ်အားဖြင့် “ရဟန်းဂေါတမသည် သုံးဆောင်ခြင်းမရှိ”ဟု ငါ့ကို ပြောဆိုမူ ပြောဆိုနိုင်ရာ၏။ သင် (ပုဏ္ဏား) ရည်ရွယ်ပြောဆိုသော နည်းပရိယာယ်မျိုးကား (ငါတို့၌) မရှိသည်သာတည်း (ဟု မိန့်တော်မူ၏)။
֍ ၅
။ “အသျှင်ဂေါတမသည် မပြုထိုက်ဟူသော အယူ ‘အကိရိယဝါဒ’ ရှိ၏”ဟု (ပုဏ္ဏားက ဆို၏)။ပုဏ္ဏား အကြင်သို့သော နည်းပရိယာယ်အားဖြင့် “ရဟန်းဂေါတမသည် မပြုထိုက်ဟူသော အယူ‘အကိရိယဝါဒ’ ရှိ၏”ဟု ငါ့ကို ပြောဆိုမူ ပြောဆိုနိုင်ရာ၏။ ထိုသို့သော နည်းပရိယာယ်မျိုးသည် ရှိသည်သာလျှင်တည်း၊ ပုဏ္ဏား ငါသည် ကိုယ်ဖြင့် ပြုသော မကောင်းသော အကျင့် ‘ကာယဒုစရိုက်’ ကိုလည်းကောင်း၊ နှုတ်ဖြင့် ပြုသော မကောင်းသော အကျင့် ‘ဝစီဒုစရိုက်’ ကိုလည်းကောင်း၊ စိတ်ဖြင့် ပြုသောမကောင်းသော အကျင့် ‘မနောဒုစရိုက်’ ကိုလည်းကောင်း မပြုထိုက်ဟု ဟော၏၊ များပြားသော ယုတ်ညံ့သော အကုသိုလ်တရားတို့ကို မပြုထိုက်ဟု ဟော၏၊ ပုဏ္ဏား ဤနည်းပရိယာယ်အားဖြင့် “ရဟန်းဂေါတမသည် မပြုထိုက်ဟူသော အယူ ‘အကိရိယဝါဒ’ ရှိ၏”ဟု ငါ့ကို ပြောဆိုမူ ပြောဆိုနိုင်ရာ၏၊ သင့် (ပုဏ္ဏား) ရည်ရွယ်ပြောဆိုသော နည်းပရိယာယ်မျိုးကား (ငါတို့၌) မရှိသည်သာတည်းဟု (မိန့်တော်မူ၏)။
֍ ၆
။ “အသျှင်ဂေါတမသည် ဖြတ်အပ်၏ဟူသော အယူ ‘ဥစ္ဆေဒဝါဒ’ ရှိ၏”ဟု (ပုဏ္ဏားက ဆို၏)။ပုဏ္ဏား အကြင်သို့သော နည်း ပရိယာယ်အားဖြင့် “ရဟန်းဂေါတမသည် ဖြတ်အပ်၏ဟူသော အယူ‘ဥစ္ဆေဒဝါဒ’ ရှိ၏”ဟု ငါ့ကို ပြောဆိုမူ ပြောဆိုနိုင်ရာ၏၊ ထိုသို့သော နည်းပရိယာယ်မျိုးသည် ရှိသည်သာလျှင်တည်း။ ပုဏ္ဏား ငါသည် ရာဂ ဒေါသ မောဟတို့ကို ဖြတ်အပ်သည်ကို ဟော၏။ များပြားသောယုတ်ညံ့သော အကုသိုလ်တရားတို့ကို ဖြတ်အပ်သည်ကို ဟော၏။ ပုဏ္ဏား ဤနည်းပရိယာယ်အားဖြင့်"ရဟန်းဂေါတမသည် ဖြတ်အပ်၏ဟူသော အယူ ‘ဥစ္ဆေဒဝါဒ’ ရှိ၏”ဟု ငါ့ကို ပြောဆိုမူ ပြောဆိုနိုင်ရာ၏၊ သင် (ပုဏ္ဏား) ရည်ရွယ်ပြောဆိုသော နည်းပရိယာယ်မျိုးကား (ငါတို့၌) မရှိသည်သာတည်းဟု (မိန့်တော်မူ၏)။
֍ ၇
။ “အသျှင်ဂေါတမသည် စက်ဆုပ်ခြင်းသဘော ရှိ၏”ဟု (ပုဏ္ဏားက ဆို၏)။ပုဏ္ဏား အကြင်သို့သော နည်းပရိယာယ်အားဖြင့် “ရဟန်းဂေါတမသည် စက်ဆုပ်ခြင်းသဘော ရှိ၏”ဟုငါ့ကို ပြောဆိုမူ ပြောဆိုနိုင်ရာ၏၊ ထိုသို့သော နည်းပရိယာယ်မျိုးသည် ရှိသည်သာလျှင်တည်း။ ပုဏ္ဏားငါသည် ကိုယ်ဖြင့် ပြုသော မကောင်းသော အကျင့် ‘ကာယဒုစရိုက်’ ကိုလည်းကောင်း၊ နှုတ်ဖြင့် ပြုသောမကောင်းသော အကျင့် ‘ဝစီဒုစရိုက်’ ကိုလည်းကောင်း၊ စိတ်ဖြင့်ပြုသော မကောင်းသော အကျင့် ‘မနောဒုစရိုက်’ ကိုလည်းကောင်း၊ များပြားသော ယုတ်ညံ့သော အကုသိုလ်တရားတို့သို့ ရောက်ခြင်းကိုလည်းကောင်း စက်ဆုပ်တော်မူ၏၊ ပုဏ္ဏား ဤနည်းပရိယာယ်အားဖြင့် “ရဟန်းဂေါတမသည် စက်ဆုပ်ခြင်းသဘော ရှိ၏”ဟု ငါ့ကို ပြောဆိုမူ ပြောဆိုနိုင်ရာ၏၊ သင် (ပုဏ္ဏား) ရည်ရွယ်ပြောဆိုသော နည်းပရိယာယ်မျိုးကား (ငါတို့၌) မရှိသည်သာတည်းဟု (မိန့်တော်မူ၏)။
--֍ ၈
။ “အသျှင်ဂေါတမသည် ဖျက်ဆီးတတ်၏”ဟု (ပုဏ္ဏားက ဆို၏)။ပုဏ္ဏား အကြင်သို့သော နည်းပရိယာယ်အားဖြင့် “ရဟန်းဂေါတမသည် ဖျက်ဆီးတတ်၏”ဟု ငါ့ကိုပြောဆိုမူ ပြောဆိုနိုင်ရာ၏၊ ထိုသို့သော နည်းပရိယာယ်မျိုးသည် ရှိသည်သာလျှင်တည်း။ ပုဏ္ဏား ငါသည်ရာဂကိုလည်းကောင်း၊ ဒေါသကိုလည်းကောင်း၊ မောဟကိုလည်းကောင်း ဖျက်ဆီးခြင်းငှါ တရားကိုဟော၏။ များပြားသော ယုတ်ညံ့သော အကုသိုလ်တရားတို့ကို ဖျက်ဆီးခြင်းငှါ တရားကို ဟော၏။ ပုဏ္ဏားဤနည်းပရိယာယ်အားဖြင့် “ရဟန်းဂေါတမသည် ဖျက်ဆီးတတ်၏”ဟု ငါ့ကို ပြောဆိုမူ ပြောဆို နိုင်ရာ၏၊ သင် (ပုဏ္ဏား) ရည်ရွယ်ပြောဆိုသော နည်းပရိယာယ်မျိုးကား (ငါတို့၌) မရှိသည်သာတည်းဟု (မိန့်တော်မူ၏)။
֍ ၉
။ “အသျှင်ဂေါတမသည် ပူပန်စေတတ်သော သဘောရှိ၏”ဟု (ပုဏ္ဏားက ဆို၏)။ပုဏ္ဏား အကြင်သို့သော နည်းပရိယာယ်အားဖြင့် “ရဟန်းဂေါတမသည် ပူပန်စေတတ်သော သဘောရှိ၏”ဟု ငါ့ကို ပြောဆိုမူ ပြောဆိုနိုင်ရာ၏၊ ထိုသို့သော နည်းပရိယာယ်မျိုးသည် ရှိသည်သာလျှင်တည်း။ ပုဏ္ဏား ငါသည် ကိုယ်ဖြင့် ပြုသော မကောင်းသော အကျင့် ‘ကာယဒုစရိုက်’ ကိုလည်းကောင်း၊ နှုတ်ဖြင့် ပြုသော မကောင်းသော အကျင့် ‘ဝစီဒုစရိုက်’ ကိုလည်းကောင်း၊ စိတ်ဖြင့် ပြုသော မကောင်းသော အကျင့် ‘မနောဒုစရိုက်’ ကိုလည်းကောင်း၊ များပြားသော ယုတ်ညံ့သော အကုသိုလ်တရားတို့ကိုလည်းကောင်း ပူပန်စေတတ်သော တရားတို့ဟူ၍ ဟော၏။ ပုဏ္ဏား ပူပန်စေတတ်၍ ယုတ်ညံ့ကုန်သောအကုသိုလ်တရား တို့ကို ပယ်ပြီးသော (အဝိဇ္ဇာ တဏှာ) အမြစ်ကို အကြွင်းမဲ့ဖြတ်ပြီးသော (နုတ်ပြီးသော) ထန်းပင်ရာ ကဲ့သို့ ပြုပြီးသော (အသစ်) မဖြစ်ခြင်းကို ပြုပြီးသော နောင်အခါ၌ဖြစ်ခြင်းသဘော မရှိသော သူကို ပူပန်စေတတ်သော အကျင့်ရှိသူဟု ငါဟော၏။ ပုဏ္ဏားမြတ်စွာဘုရားသည် ပူပန်စေတတ်သော ယုတ်ညံ့ သော အကုသိုလ်တရားတို့ကို ပယ်ပြီးပြီ၊ (အဝိဇ္ဇာ တဏှာ) အမြစ်ကို အကြွင်းမဲ့ ဖြတ်ပြီးပြီ၊ (နုတ်ပြီးသော) ထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုပြီးပြီ၊ (အသစ်) မဖြစ်ခြင်းကို ပြုပြီးပြီ၊ နောင်အခါ၌ ဖြစ်ခြင်းသဘော မရှိကုန်ပြီ။ ပုဏ္ဏား ဤနည်းပရိယာယ်အားဖြင့်"ရဟန်းဂေါတမသည် ပူပန်စေတတ်သော သဘောရှိ၏”ဟု ငါ့ကို ပြောဆိုမူ ပြောဆိုနိုင်ရာ၏၊ သင် (ပုဏ္ဏား) ရည်ရွယ်ပြောဆိုသော နည်းပရိယာယ်မျိုးကား (ငါတို့၌) မရှိသည်သာတည်းဟု (မိန့်တော်မူ၏)။
֍ ၁၀
။ “အသျှင်ဂေါတမသည် နတ်ပြည်ရောက်ခြင်းငှါ မထိုက်”ဟု (ပုဏ္ဏားက ဆို၏)။ပုဏ္ဏား အကြင်သို့သော နည်းပရိယာယ်အားဖြင့် “ရဟန်းဂေါတမသည် နတ်ပြည်ရောက်ခြင်းငှါမထိုက်”ဟု ငါ့ကို ပြောဆိုမူ ပြောဆိုနိုင်ရာ၏၊ ထိုသို့သော နည်းပရိယာယ်မျိုးသည် ရှိသည်သာလျှင်တည်း။ ပုဏ္ဏား နောင် တစ်ဖန် ပဋိသန္ဓေနေခြင်း ဘဝသစ်၌ ဖြစ်ခြင်းကို ပယ်ပြီးသော (အဝိဇ္ဇာ တဏှာ) အမြစ်ကို အကြွင်းမဲ့ ဖြတ်ပြီးသော (နုတ်ပြီးသော) ထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုပြီးသော (အသစ်) မဖြစ်ခြင်းကိုပြုပြီးသော နောင်အခါ၌ ဖြစ်ခြင်းသဘော မရှိသောသူကို ပဋိသန္ဓေနေခြင်းမှ ကင်း၏ဟု ငါဟော၏၊ ပုဏ္ဏား မြတ်စွာဘုရားသည် နောင်တစ်ဖန် ပဋိသန္ဓေနေခြင်း ဘဝသစ်၌ ဖြစ်ခြင်းကို ပယ်ပြီးပြီ။ (အဝိဇ္ဇာတဏှာ) အမြစ်ကို အကြွင်းမဲ့ ဖြတ်ပြီးပြီ၊ (နုတ်ပြီးသော) ထန်းပင်ရာကဲ့သို့ ပြုပြီးပြီ၊ (အသစ်) မဖြစ်ခြင်းကို ပြုပြီးပြီ၊ နောင်အခါ၌ ဖြစ်ခြင်းသဘော မရှိကုန်ပြီ၊ ပုဏ္ဏား ဤနည်းပရိယာယ်အားဖြင့် “ရဟန်းဂေါတမသည် နတ်ပြည်ရောက်ခြင်းငှါ မထိုက်”ဟု ငါ့ကို ပြောဆိုမူ ပြောဆိုနိုင်ရာ၏၊ သင် (ပုဏ္ဏား) ရည်ရွယ်ပြောဆိုသော နည်းပရိယာယ်မျိုးကား (ငါတို့၌) မရှိသည် သာတည်းဟု (မိန့်တော်မူ၏)။
--ကြက်ငယ်ဥပမာ
֍ ၁၁
။ ပုဏ္ဏား ဥပမာသော်ကား ကြက်မ၌ ရှစ်လုံးသော်လည်းကောင်း၊ ဆယ်လုံးသော်လည်းကောင်း၊ တစ်ဆယ့်နှစ်လုံးသော်လည်းကောင်း ဥတို့သည် ရှိကုန်ရာ၏၊ ထို (ဥ) တို့ကို ကြက်မသည် ကောင်းစွာဝပ်အပ်ကုန်၏၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ ကောင်းစွာ အငွေ့ပေးအပ်ကုန်၏၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ ကောင်းစွာ (ကြက်နံ့ကို) ထုံစေအပ်ကုန်၏၊ (ကြက်ဥတို့ အတွင်း၌ တည်သော) ထိုကြက်ငယ်အပေါင်းတို့တွင် ခြေသည်းဖျား နှုတ်သီးဖျားဖြင့် ဥခွံကို ရှေးဦးစွာ ဖောက်ခွဲ၍ ချမ်းချမ်းသာသာ ပေါက်ဖွားလာသော ကြက်ငယ်ကိုအဘယ်သို့ ဆိုအပ်သနည်း၊ အကြီးဟူ၍ ဆိုအပ်သလော၊ သို့မဟုတ် အငယ်ဟူ၍ ဆိုအပ်သလောဟု (မေးတော်မူ၏)။အသျှင်ဂေါတမ အကြီးဟူ၍ ဆိုအပ်ပါသည်၊ ထိုကြက်ငယ်အပေါင်းတို့တွင် (ဥခွံကို ဖောက်ခွဲ၍ ရှေးဦးစွာထွက်လာသော) ထို (ကြက်ငယ်) သည် အကြီးဖြစ်ပါ၏ဟု (လျှောက်၏)။
ပုဏ္ဏား ဤအတူပင် အဝိဇ္ဇာ၌ ရောက်သော (အဝိဇ္ဇာ)ဟူသော ဥ၌ ဖြစ်သော (အဝိဇ္ဇာဟူသောဥခွံဖြင့်) ထက်ဝန်းကျင် မြှေးယှက်အပ်သော သတ္တဝါအပေါင်းတွင် အဝိဇ္ဇာဟူသော ဥခွံကို ဖောက်ခွဲ၍ (ငါ) တစ်ဦးတည်းသာလျှင်လောက၌ အတုမဲ့လွန်မြတ်သော ကိုယ်တိုင် မှန်စွာ သိမြင်သော ‘သမ္မာသမ္ဗောဓိ'ဉာဏ်ကို ထိုးထွင်း၍ သိပြီ၊ ပုဏ္ဏား ထိုငါသည်လောကထက် ကြီး၏၊ မြတ်၏။
ပုဏ္ဏား ငါသည် မတွန့်တိုသော လုံ့လကို အားထုတ်ပြီးပြီ၊ (ငါ့အား) မေ့လျော့ခြင်းမရှိသော သတိ သည်ထင်ပြီ၊ (ငါ၏) ကိုယ်သည် ပူပန်ခြင်းမရှိ ငြိမ်းအေးပြီ၊ (ငါ၏) စိတ်သည် တစ်ခုတည်းသော အာရုံရှိသည်ဖြစ်၍ ကောင်းစွာ တည်ပြီ၊ ပုဏ္ဏား ထိုငါသည် ကာမဂုဏ်တို့မှ ဆိတ်၍သာလျှင် အကုသိုလ်တရားတို့မှ ဆိတ်၍သာလျှင် ကြံစည်ခြင်း ‘ဝိတက်’ နှင့်တကွ ဖြစ်သော သုံးသပ်ဆင်ခြင်ခြင်း ‘ဝိစာရ’ နှင့်တကွဖြစ်သော (နီဝရဏ) ဆိတ်ခြင်းကြောင့်ဖြစ်သော နှစ်သိမ့်ခြင်း ‘ပီတိ’၊ ချမ်းသာခြင်း ‘သုခ’ ရှိသောပဌမဈာန်သို့ ရောက်၍ နေခဲ့ပြီ။
ဝိတက် ဝိစာရ ငြိမ်းခြင်းကြောင့် မိမိသန္တာန်၌ စိတ်ကို ကြည်လင်စေတတ်သော စိတ်တည်ကြည်ခြင်း'သမာဓိ’ ကို ဖြစ်ပွားစေတတ်သော ကြံစည်ခြင်း ‘ဝိတက်’ မရှိသော သုံးသပ်ဆင်ခြင်ခြင်း ‘ဝိစာရ’ မရှိသောတည်ကြည်ခြင်း ‘သမာဓိ’ ကြောင့်ဖြစ်သော နှစ်သိမ့်ခြင်း ‘ပီတိ’၊ ချမ်းသာခြင်း ‘သုခ’ ရှိသော ဒုတိယဈာန့်သို့ ရောက်၍ နေခဲ့ပြီ။
နှစ်သိမ့်ခြင်း ‘ပီတိ’ ကိုလည်း မတပ်မက်ခြင်းကြောင့် အောက်မေ့ခြင်း ‘သတိ’၊ ဆင်ခြင်ခြင်း ‘သမ္ပဇဉ်’ နှင့်ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍ လျစ်လျူရှုလျက် နေခဲ့ပြီ၊ ချမ်းသာခြင်း ‘သုခ’ ကိုလည်း ကိုယ်ဖြင့် ခံစားခဲ့ပြီ၊ အကြင်တတိယဈာန်ကြောင့် ထိုသူ့ကို “လျစ်လျူရှုသူ သတိရှိသူ ချမ်းသာစွာနေလေ့ရှိသူ”ဟု အရိယာ (ပုဂ္ဂိုလ်) တို့သည် ပြောကြားကုန်၏၊ (ထိုငါသည်) ထိုတတိယဈာန်သို့ ရောက်၍ နေခဲ့ပြီ။
ချမ်းသာ ဆင်းရဲကို ပယ်ခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း၊ ရှေးဦးကပင်လျှင် ဝမ်းသာခြင်း,နှလုံးမသာခြင်း တို့၏ချုပ်နှင့်ခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း ဆင်းရဲ ချမ်းသာမရှိသော လျစ်လျူရှုမှု ‘ဥပေက္ခာ’ ကြောင့် ဖြစ်သောသတိ၏ စင်ကြယ်ခြင်းရှိသော စတုတ္ထဈာန်သို့ ရောက်၍ နေခဲ့ပြီ။
֍ ၁၂
။ ဤသို့ တည်ကြည်သော စိတ်သည် စင်ကြယ်လတ်သော် ဖြူစင်လတ်သော် ညစ်ကြေးမရှိလတ်သော် ညစ်ညူးခြင်းကင်းလတ်သော် နူးညံ့လတ်သော် ပြုခြင်းငှါ အသင့်ဖြစ်လတ်သော် တည်တံ့လတ်သော် မတုန်လှုပ်ခြင်းသို့ ရောက်လတ်သော် ထိုငါသည် ရှေး၌ ဖြစ်ဖူးသော ဘဝကို အောက်မေ့၍သိသော ‘ပုဗ္ဗေနိဝါသာနုဿတိဉာဏ်၁’ အလို့ငှါ စိတ်ကို ရှေးရှု ညွတ်စေခဲ့ပြီ။ --ထိုငါသည် များပြားသော ရှေး၌ဖြစ်ဖူးသော ဘဝကို အောက်မေ့၏၊ ဤသည်တို့ကား အဘယ်နည်း - တစ်ဘဝကိုလည်းကောင်း၊ နှစ်ဘဝတို့ကိုလည်းကောင်း၊ သုံးဘဝတို့ကိုလည်းကောင်း၊ လေးဘဝတို့ကိုလည်းကောင်း၊ ငါးဘဝတို့ကိုလည်းကောင်း၊ ဆယ်ဘဝတို့ကိုလည်းကောင်း၊ ဘဝနှစ်ဆယ်တို့ကိုလည်းကောင်း၊ ဘဝသုံးဆယ်တို့ကို လည်းကောင်း၊ ဘဝလေးဆယ်တို့ကိုလည်းကောင်း၊ ဘဝငါးဆယ်တို့ကိုလည်းကောင်း၊ ဘဝတစ်ရာကိုလည်းကောင်း၊ ဘဝတစ်ထောင်ကိုလည်းကောင်း၊ ဘဝတစ်သိန်းကိုလည်းကောင်း၊ များပြားသော ပျက်ကပ်တို့ကိုလည်းကောင်း၊ များပြားသော ဖြစ်ကပ်တို့ကိုလည်းကောင်း၊ များပြားသောပျက်ကပ် ဖြစ်ကပ်တို့ကိုလည်းကောင်း ဤမည်သော ဘဝ၌ (ငါသည်) ဤသို့သော အမည် ရှိခဲ့၏။ ဤသို့သော အနွယ် ရှိခဲ့၏၊ ဤသို့သော အဆင်း ရှိခဲ့၏၊ ဤသို့သော အစာ ရှိခဲ့၏၊ ဤသို့သော ချမ်းသာဆင်းရဲကို ခံစားခဲ့၏၊ ဤသို့သော အသက်အပိုင်းအခြား ရှိခဲ့၏။ ထို (ငါ) သည် ထိုဘဝမှ သေခဲ့၍ ဤမည်သော ဘဝ၌ ဖြစ်ပြန်၏၊ ထိုဘဝ၌လည်း ဤသို့သော အမည် ရှိခဲ့၏၊ ဤသို့သော အနွယ် ရှိခဲ့၏၊ ဤသို့သော အဆင်း ရှိခဲ့၏၊ ဤသို့သော အစာ ရှိခဲ့၏၊ ဤသို့သော ချမ်းသာဆင်းရဲကို ခံစားခဲ့၏၊ ဤသို့သောအသက်အပိုင်းအခြား ရှိခဲ့၏။ ထို (ငါ) သည် ထိုဘဝမှ သေခဲ့၍ ဤဘဝ၌ ဖြစ်ပြန်၏ဟု ဤသို့ အခြင်းအရာနှင့်တကွ ညွှန်ပြဖွယ် (အမည်အနွယ်) နှင့်တကွ များပြားသော ရှေး၌ ဖြစ်ဖူးသော ဘဝကိုအောက်မေ့ခဲ့ပြီ။
ပုဏ္ဏား ငါသည် ညဉ့်ဦး ‘ပဌမ’ ယာမ်၌ ဤပဌမဖြစ်သော အသိဉာဏ် ‘ဝိဇ္ဇာ’ ကို ရခဲ့ပြီ၊ မမေ့မလျော့ပြင်းစွာ အားထုတ်လျက်စေလွှတ်အပ်သော စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ နေသော သူအား မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ပျောက်၍ အသိဉာဏ် ‘ဝိဇ္ဇာ’ ဖြစ်ပေါ်သကဲ့သို့ (ငါ့အား) မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ပျောက်၍ အသိဉာဏ် ‘ဝိဇ္ဇာ'ဖြစ်ပေါ်ခဲ့ပြီ၊ အမိုက်မှောင်ပျောက်၍ အလင်းရောင် ဖြစ်ပေါ်သကဲ့သို့ (ငါ့အား) အမိုက်မှောင် ပျောက်၍အလင်းရောင် ဖြစ်ပေါ်ခဲ့ပြီ။
ပုဏ္ဏား ဤသည်ကား ကြက်ငယ်သည် ဥခွံတွင်းမှ ဖောက်ခွဲထွက်ပေါ်လာသကဲ့သို့ (အဝိဇ္ဇာ ဥခွံမှ) ငါ၏ပဌမဖောက်ခွဲ ထွက်ပေါ်လာခြင်း ဖြစ်၏။
֍ ၁၃
။ ဤသို့ တည်ကြည်သော စိတ်သည် စင်ကြယ်လတ်သော် ဖြူစင်လတ်သော် ညစ်ကြေးမရှိလတ်သော် ညစ်ညူးခြင်းကင်းလတ်သော် နူးညံ့လတ်သော် ပြုခြင်းငှါ အသင့်ဖြစ်လတ်သော် တည်တံ့လတ်သော် မတုန်လှုပ်ခြင်းသို့ ရောက်လတ်သော် ထို ငါသည် သတ္တဝါတို့၏ သေခြင်း ဖြစ်ပေါ်ခြင်းကို သိသော'စုတူပပါတဉာဏ်'၂ အလို့ငှါ စိတ်ကို ရှေးရှုညွတ်စေခဲ့ပြီ။ထိုငါသည် အထူးသဖြင့် စင်ကြယ်သော လူတို့၏ မျက်စိထက် သာလွန်သော နတ်မျက်စိနှင့်တူသော ‘ဒိဗ္ဗစက္ခု’ ဉာဏ်ဖြင့် သေဆဲသတ္တဝါ၊ ဖြစ်ပေါ်ဆဲသတ္တဝါ၊ ယုတ်သော သတ္တဝါ၊ မြတ်သော သတ္တဝါ၊ အဆင်းလှသော သတ္တဝါ၊ အဆင်းမလှသော သတ္တဝါ၊ ကောင်းသော လားရာရှိသော သတ္တဝါ၊ မကောင်းသော လားရာရှိသော သတ္တဝါတို့ကို မြင်၏၊ ကံအားလျော်စွာ ဖြစ်သော သတ္တဝါတို့ကို သိ၏၊ “အချင်းတို့ ဤသတ္တဝါတို့သည် ကိုယ်ဖြင့် ပြုသော မကောင်းသော အကျင့် ‘ကာယဒုစရိုက်’ နှင့် ပြည့်စုံကုန်၏၊ နှုတ်ဖြင့် ပြုသော မကောင်းသော အကျင့် ‘ဝစီဒုစရိုက်’ နှင့် ပြည့်စုံကုန်၏၊ စိတ်ဖြင့် ပြုသောမကောင်းသော အကျင့် ‘မနောဒုစရိုက်’ နှင့် ပြည့်စုံကုန်၏၊ အရိယာတို့ကို စွပ်စွဲကုန်၏၊ မှားသောအယူရှိကုန်၏၊ မှားသော အယူဖြင့် ပြုသော ကံ ရှိကုန်၏၊ ထိုသတ္တဝါတို့သည် ခန္ဓာကိုယ် ပျက်စီး၍ သေပြီးသည်မှ နောက်၌ ချမ်းသာကင်းရာ မကောင်းသော လားရာ ဖရိုဖရဲကျရောက်ရာ ငရဲ၌ ဖြစ်ပေါ် ကုန်၏၊ အချင်းတို့ ဤသတ္တဝါတို့သည်ကား ကိုယ်ဖြင့် ပြုသော ကောင်းသော အကျင့် ‘ကာယသုစရိုက်'နှင့် ပြည့်စုံကုန်၏၊ နှုတ်ဖြင့် ပြုသော ကောင်းသော အကျင့် ‘ဝစီသုစရိုက်'နှင့် ပြည့်စုံကုန်၏၊ စိတ်ဖြင့် ပြုသောကောင်းသော အကျင့် ‘မနောသုစရိုက်'နှင့် ပြည့်စုံကုန်၏၊ အရိယာတို့ကို စွပ်စွဲခြင်းမှ ကင်းကုန်၏၊ မှန်သော အယူရှိကုန်၏၊ မှန်သောအယူဖြင့် ပြုသောကံ ရှိကုန်၏၊ ထိုသတ္တဝါတို့သည် ခန္ဓာကိုယ်ပျက်စီး၍ သေပြီး သည်မှ နောက်၌ ကောင်းသော လားရာ လူ့ပြည် နတ်ပြည် ‘သုဂတိ’ ၌ဖြစ်ပေါ်ကုန်၏”ဟု သိ၏။
--ဤသို့လျှင် အထူးသဖြင့် စင်ကြယ်သော လူတို့၏ မျက်စိထက် သာလွန်သော နတ်မျက်စိနှင့်တူသော'ဒိဗ္ဗစက္ခု’ ဉာဏ်ဖြင့် သေဆဲသတ္တဝါ၊ ဖြစ်ပေါ်ဆဲသတ္တဝါ၊ ယုတ်သော သတ္တဝါ၊ မြတ်သောသတ္တဝါ၊ အဆင်းလှသော သတ္တဝါ၊ အဆင်းမလှသော သတ္တဝါ၊ ကောင်းသော လားရာရှိသော သတ္တဝါ၊ မကောင်းသော လားရာရှိသော သတ္တဝါတို့ကို မြင်၏၊ ကံအားလျော်စွာ ဖြစ်ပေါ်သော သတ္တဝါတို့ကို သိ၏။
ပုဏ္ဏား ငါသည် သန်းခေါင် ‘မဇ္ဈိမ’ ယာမ်၌ ဤဒုတိယဖြစ်သော အသိဉာဏ် ‘ဝိဇ္ဇာ’ ကို ရခဲ့ပြီ၊ မမေ့မလျော့ပြင်းစွာ အားထုတ်လျက်စေလွှတ်အပ်သော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ နေသော သူအား မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ပျောက်၍ အသိဉာဏ် ‘ဝိဇ္ဇာ’ ဖြစ်ပေါ်သကဲ့သို့ (ငါ့အား) မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ပျောက်၍ အသိဉာဏ် ‘ဝိဇ္ဇာ'ဖြစ်ပေါ်ခဲ့ပြီ၊ အမိုက်မှောင်ပျောက်၍ အလင်းရောင် ဖြစ်ပေါ်သကဲ့သို့ (ငါ့အား) အမိုက်မှောင် ပျောက်၍အလင်းရောင် ဖြစ်ပေါ်ခဲ့ပြီ။
ပုဏ္ဏား ဤသည်ကား ကြက်ငယ်သည် ဥခွံအတွင်းမှ ဖောက်ခွဲထွက်ပေါ်လာသကဲ့သို့ (အဝိဇ္ဇာ ဥခွံမှ) ငါ၏ဒုတိယ ဖောက်ခွဲ ထွက်ပေါ်လာခြင်းဖြစ်၏။
֍ ၁၄
။ ဤသို့ တည်ကြည်သော စိတ်သည် စင်ကြယ်လတ်သော် ဖြူစင်လတ်သော် ညစ်ကြေးမရှိလတ်သော် ညစ်ညူးခြင်း ကင်းလတ်သော် နူးညံ့လတ်သော် ပြုခြင်းငှါ အသင့်ဖြစ်လတ်သော် တည်တံ့လတ်သော် မတုန်လှုပ်ခြင်းသို့ ရောက်လတ်သော် ထိုငါသည် အာသဝေါတရားတို့ကို ကုန်စေသော'အာသဝက္ခယ’ ဉာဏ်အလို့ငှါ စိတ်ကို ရှေးရှုညွတ်စေခဲ့ပြီ။ထိုငါသည် ဤကား ဆင်းရဲ ‘ဒုက္ခ’ဟုဟုတ်မှန်သော အတိုင်း သိခဲ့ပြီ၊ ဤကား ဆင်းရဲဖြစ်ပေါ်ခြင်း၏အကြောင်း ‘ဒုက္ခသမုဒယ’ဟုဟုတ်မှန်သောအတိုင်း သိခဲ့ပြီ၊ ဤကား ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) ‘ဒုက္ခနိရောဓ’ဟုဟုတ်မှန်သောအတိုင်း သိခဲ့ပြီ၊ ဤကား ဆင်းရဲချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) သို့ ရောက်ကြောင်းကျင့်စဉ် ‘ဒုက္ခနိရောဓဂါမိနီပဋိပဒါ’ဟုဟုတ်မှန်သောအတိုင်း သိခဲ့ပြီ၊ ဤသည်တို့ကား ယိုစီးခြင်း ‘အာသဝ'တို့ဟုဟုတ်မှန်သောအတိုင်း သိခဲ့ပြီ၊ ဤကား ယိုစီးခြင်း ‘အာသဝ’ တို့ ဖြစ်ပေါ်ခြင်း၏ အကြောင်း'အာသဝသမုဒယ’ဟုဟုတ်မှန်သောအတိုင်း သိခဲ့ပြီ၊ ဤကား ယိုစီးခြင်း ‘အာသဝ’ တို့ ချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်) ‘အာသဝနိရောဓ’ဟုဟုတ်မှန်သောအတိုင်း သိခဲ့ပြီ၊ ဤကားယိုစီးခြင်း ‘အာသဝ’ တို့ ချုပ်ရာ (နိဗ္ဗာန်သို့) ရောက်ကြောင်း ကျင့်စဉ် ‘အာသဝနိရောဓဂါမိနီပဋိပဒါ’ဟုဟုတ်မှန်သောအတိုင်း သိခဲ့ပြီ။ ဤသို့ သိသော် ဤသို့ မြင်သော် ထိုငါ (ဘုရား)၏ စိတ်သည့်ကာမာသဝမှလည်း လွတ်မြောက်ခဲ့ပြီ၊ ဘဝါသဝမှလည်း လွတ်မြောက်ခဲ့ပြီ၊ အဝိဇ္ဇာသဝမှလည်းလွတ်မြောက်ခဲ့ပြီ၊ လွတ်မြောက်ပြီးလတ်သော် လွတ်မြောက်ခဲ့လေပြီဟု အသိဉာဏ် ဖြစ်ပေါ်၏၊ ပဋိသန္ဓေနေမှုကုန်ပြီ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်သုံးပြီးပြီ၊ (မဂ်) ကိစ္စကို ပြုပြီးပြီ၊ ဤမဂ်ကိစ္စအလို့ငှါတစ်ပါးသော ပြုဖွယ် မရှိတော့ပြီဟု သိခဲ့ပြီ။
ပုဏ္ဏား ငါသည် မိုးသောက် ‘ပစ္ဆိမ’ ယာမ်၌ ဤတတိယဖြစ်သော အသိဉာဏ် ‘ဝိဇ္ဇာ’ ကို ရခဲ့ပြီ၊ မမေ့မလျော့ ပြင်းစွာ အားထုတ်လျက်စေလွှတ်အပ်သော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ နေသော သူအား မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ပျောက်၍ အသိဉာဏ် ‘ဝိဇ္ဇာ’ ဖြစ်ပေါ်သကဲ့သို့ (ငါ့အား) မသိမှု ‘အဝိဇ္ဇာ’ ပျောက်၍ အသိဉာဏ်'ဝိဇ္ဇာ’ ဖြစ်ပေါ်ခဲ့ပြီ၊ အမိုက်မှောင်ပျောက်၍ အလင်းရောင် ဖြစ်ပေါ်သကဲ့သို့ (ငါ့အား) အမိုက်မှောင်ပျောက်၍ အလင်းရောင် ဖြစ်ပေါ်ခဲ့ပြီ။
ပုဏ္ဏား ဤသည်ကား ကြက်ငယ်သည် ဥခွံတွင်းမှ ဖောက်ခွဲထွက်ပေါ်လာသကဲ့သို့ (အဝိဇ္ဇာ ဥခွံမှ) ငါ၏တတိယ ဖောက်ခွဲထွက်ပေါ်လာခြင်း ဖြစ်၏။
--֍ ၁၅
။ ဤသို့ မိန့်တော်မူသော် ဝေရဉ္ဇပုဏ္ဏားသည် မြတ်စွာဘုရားအား-“အသျှင်ဂေါတမသည် အကြီး ဖြစ်ပါပေ၏၊ အသျှင်ဂေါတမသည် အမြတ် ဖြစ်ပါပေ၏၊ အသျှင်ဂေါတမ (တရားတော်သည်) အလွန်နှစ်သက်ဖွယ် ရှိပါပေ၏၊ အသျှင်ဂေါတမ (တရားတော် သည်) အလွန်နှစ်သက်ဖွယ် ရှိပါပေ၏၊ အသျှင်ဂေါတမ ဥပမာသော်ကား မှောက်ထားသည်ကိုလှန်ဘိသကဲ့သို့လည်းကောင်း၊ ဖုံးလွှမ်းထားသည်ကို ဖွင့်လှစ်ဘိသကဲ့သို့လည်းကောင်း၊ မျက်စိလည်သောသူအား လမ်းမှန်ကို ပြောကြားဘိသကဲ့သို့လည်းကောင်း၊ မျက်စိအမြင်ရှိသော သူတို့သည်အဆင်းတို့ကို မြင်ကြလိမ့်မည်ဟု အမိုက်မှောင်၌ ဆီမီးတန်ဆောင်ကို ဆောင်ပြဘိသကဲ့သို့ လည်းကောင်းအသျှင်ဂေါတမ ဤအတူသာလျှင် အသျှင်ဂေါတမသည် များစွာသော အကြောင်းဖြင့် တရားတော်ကိုပြတော်မူပါပေ၏။ အသျှင်ဂေါတမ ထိုအကျွန်ုပ်သည် အသျှင်ဂေါတမကို ကိုးကွယ်ရာဟူ၍ဆည်းကပ်ပါ၏၊ တရားတော်ကိုလည်း ကိုးကွယ်ရာဟူ၍ ဆည်းကပ်ပါ၏၊ သံဃာတော်ကို လည်းကိုးကွယ်ရာဟူ၍ ဆည်းကပ်ပါ၏၊ အသျှင်ဂေါတမသည် အကျွန်ုပ်ကို ယနေ့မှစ၍ အသက် ထက်ဆုံးကိုးကွယ်ဆည်းကပ်သော ဥပါသကာဟု မှတ်တော်မူပါ၊ အသျှင်ဂေါတမသည် ရဟန်း သံဃာနှင့် အတူဝေရဉ္ဇာမြို့၌ ဝါဆိုခြင်းကိုလည်း လက်ခံတော်မူပါ”ဟု လျှောက်၏။
မြတ်စွာဘုရားသည် ဆိတ်ဆိတ် နေခြင်းဖြင့် (ဝါကပ်ရန်) လက်ခံတော်မူ၏၊ ထိုအခါ ဝေရဉ္ဇ ပုဏ္ဏားသည်မြတ်စွာဘုရား၏ လက်ခံတော်မူခြင်းကို သိ၍ နေရာမှ ထကာ မြတ်စွာဘုရားကို ရှိခိုး၍အရိုအသေပြုပြီးလျှင် ဖဲခွါသွားလေ၏။
၁။ ပုဗ္ဗေ = ရှေး၌ + နိဝါသ = နေဖူးသောဘဝ ဖြစ်ဖူးသောဘဝကို + အနုဿတိ = အောက်မေ့၍ + ဉာဏ = သိသောဉာဏ်
၂။ စုတိ = သေခြင်း + ဥပပါတ = ဖြစ်ပေါ်ခြင်း ပဋိသန္ဓေ။
--ဝေရဉ္ဇာမြို့၌ ဒုဗ္ဘိက္ခဘေး ဆိုက်ရောက်ခြင်း
֍ ၁၆
။ ထိုစဉ်အခါ ဝေရဉ္ဇာမြို့သည် အစာခေါင်းပါး၏၊ အသက်မွေးရန် ခဲယဉ်း၏၊ ဖွေးဖွေးဖြူသောအရိုးရှိ၏၊၁ စာရေးတံ လက်မှတ်ဖြင့် အသက်မွေးရ၏၊ သပိတ်လက်စွဲ၍ ဆွမ်းခံခြင်းဖြင့် မျှတရန်မလွယ်ကူချေ။ထိုအခါ ဥတ္တရာပထတိုင်းသား မြင်းကုန်သည်တို့သည် မြင်းငါးရာတို့နှင့်အတူ ဝေရဉ္ဇာမြို့၌ မိုးခိုကြကုန်၏၊ ထို (မြင်းကုန်သည်) တို့သည် မြင်းဝိုင်းတို့၌ ရဟန်းတို့အား တစ်စလယ် တစ်စလယ်စီသော ရိက္ခာ မုယောဆန်ကို ဝတ်တည်ကြကုန်၏၊ ရဟန်းတို့သည် နံနက်အချိန်၌ (သင်္ကန်းကို) ပြင်ဝတ်၍ သပိတ်သင်္ကန်းကို ယူလျက် ဝေရဉ္ဇာမြို့သို့ ဆွမ်းခံဝင်ကြရာ ဆွမ်းမရကြကုန်သော် မြင်းဝိုင်းတို့၌ ဆွမ်းအတွက်လှည့်လည်၍ တစ်စလယ် တစ်စလယ်စီသော ရိက္ခာမုယောဆန်ကို အရံအတွင်းသို့ ယူဆောင်ခဲ့ကြပြီးလျှင် ဆုံ၌ ထောင်း၍ ထောင်း၍ သုံးဆောင်ကြကုန်၏။
အသျှင်အာနန္ဒာသည်ကား တစ်စလယ်သော ရိက္ခာမုယောဆန်ကို ကျောက်ပြင်ပေါ်မှာ ကြိတ်ပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားအား ဆက်ကပ်၏၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ထို (မုယောဆန်မှုန့်) ကို သုံးဆောင်တော်မူ၏။
မြတ်စွာဘုရားသည် ဆုံသံကို ကြားတော်မူ၏၊ မြတ်စွာဘုရားတို့သည် သိလျက်လည်း မေးတော်မူကုန်၏၊ သိလျက်လည်း မေးတော်မမူကုန်၊ အခါကို သိ၍ မေးတော်မူကုန်၏၊ အခါကို သိ၍ မေးတော်မမူကုန်၊ မြတ်စွာဘုရားတို့သည် အကျိုးနှင့်စပ်သည်ကို မေးတော်မူကုန်၏၊ အကျိုးနှင့်မစပ်သည်ကို မေးတော်မမူကုန်၊ မြတ်စွာဘုရားတို့သည် အကျိုးနှင့် မစပ်သည်တို့ကို မဂ်ဖြင့် ပယ်တော်မူပြီးဖြစ်ကုန်၏၊ “တရားကိုသော်လည်း ဟောကုန်အံ့၊ တပည့်တို့အား သိက္ခာပုဒ်ကိုသော်လည်း ပညတ်ကုန်အံ့”ဟူသောအကြောင်း နှစ်မျိုးတို့ဖြင့် ဘုန်းတော်ကြီးကုန်သော မြတ်စွာဘုရားတို့သည် ရဟန်းတို့ကို မေးတော်မူကုန်၏။
ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် အသျှင်အာနန္ဒာကို “အာနန္ဒာ ထိုဆုံသံသည် အဘယ်ပြုသော အသံနည်း”ဟု မေးတော်မူ၏၊ ထိုအခါ အသျှင်အာနန္ဒာသည် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းအရာကိုလျှောက်၏။
“အာနန္ဒာ ကောင်းစွ၊ ကောင်းစွ၊ သူတော်သူမြတ် ဖြစ်ကုန်သော သင်တို့သည် (အစာ ခေါင်းပါးခြင်း၊ လိုချင်ခြင်း၊ အလိုဆိုးသို့လိုက်ခြင်းကို) အောင်နိုင်ကြကုန်၏၊ နောင်လာ နောက်သားများသည်ကား သလေးသားပြွမ်းဆွမ်းကိုပင် အထင်သေးကြလိမ့်ဦးမည်”ဟု (မိန့်ေတော်မူ၏)။
֍ ၁၇
။ ထိုအခါ အသျှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည် မြတ်စွာဘုရားထံသို့ ချဉ်းကပ်ပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားကို ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍ တစ်ခုသော နေရာ၌ ထိုင်ပြီးသော် မြတ်စွာဘုရားအား-“အသျှင်ဘုရား ယခုအခါ၌ ဝေရဉ္ဇာမြို့သည် အစာခေါင်းပါး၏၊ အသက်မွေးရန် ခဲယဉ်း၏၊ ဖွေးဖွေးဖြူသော အရိုးရှိ၏၊ စာရေးတံ လက်မှတ်ဖြင့် အသက်မွေးရ၏၊ သပိတ်လက်စွဲ၍ ဆွမ်းခံခြင်းဖြင့် မျှတရန် မလွယ်ကူချေ။ အသျှင်ဘုရား ဤမြေကြီး၏ အောက်အပြင်သည် ပျားကောင် ပျားဥမရှိသော ပျားရည်ကဲ့သို့ ချိုမြိန်ကောင်းမြတ်၍ သာယာဖွယ်ရှိပါသည်၊ အသျှင်ဘုရား တောင်းပန်ပါ၏၊ အကျွန်ုပ်သည် မြေကြီးကို လှန်လိုပါသည်၊ ရဟန်းများသည် အောက်အပြင်ရှိ မြေဆီ မြေလွှာ မြေဩဇာကို သုံးဆောင်ကြရပါလိမ့်မည်”ဟု လျှောက်၏။
--မောဂ္ဂလာန် မြေကြီးကို မှီနေကုန်သော သတ္တဝါတို့ကို အဘယ်သို့ပြုမည်နည်းဟု (မေးတော်မူ၏)။
အသျှင်ဘုရား အကျွန်ုပ်သည် လက်တစ်ဖက်ကို မြေကြီးကဲ့သို့ ဖန်ဆင်းပါမည်၊ မြေကြီးကို မှီနေကုန်သော သတ္တဝါတို့ကို ထို (မြေကြီးကဲ့သို့ ဖန်ဆင်းထားသော လက်ပေါ်) ၌ ပြောင်းရွှေ့ထားပါမည်၊ လက်တစ်ဖက်ဖြင့် မြေကြီးကို မှောက်လှန်ပါမည်ဟု (လျှောက်၏)။
မောဂ္ဂလာန် မသင့်လျော်ပေ၊ မြေကြီးကို လှန်ရန် သင် မနှစ်သက် (မလိုလား) လင့်၊ သတ္တဝါတို့သည် အထင်အမြင် ဖောက်ပြန်မှားယွင်းခြင်းသို့လည်း ရောက်ကုန်ရာသည်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။
အသျှင်ဘုရား တောင်းပန်ပါသည် အားလုံးသော ရဟန်းသံဃာကို မြောက်ကျွန်းသို့ ဆွမ်းခံကြွပါစေဟု (လျှောက်၏)။
မောဂ္ဂလာန် မသင့်လျော်ပေ၊ အားလုံးသော ရဟန်းသံဃာ၏ မြောက်ကျွန်းသို့ ဆွမ်းခံသွားခြင်းကို သင်မနှစ်သက် (မလိုလား) လင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။
֍ ၁၈
။ ထိုအခါ ဆိတ်ငြိမ်ရာသို့ ကပ်၍ တစ်ပါးတည်း နေစဉ် အသျှင်သာရိပုတြာအား-“ဘုန်းတော်ကြီးကုန်သော အဘယ်မြတ်စွာဘုရားတို့၏ သာသနာတော်သည် ကြာမြင့်စွာမတည်လေသနည်း၊ ဘုန်းတော်ကြီးကုန်သော အဘယ်မြတ်စွာဘုရားတို့၏ သာသနာတော်သည်ကြာမြင့်စွာ တည်လေသနည်း”ဟု စိတ်အကြံသည် ဖြစ်ပေါ်၏။
ထိုအခါ အသျှင်သာရိပုတြာသည် ညနေချမ်းအချိန်၌ တစ်ပါးတည်း နေရာမှ ထ၍ မြတ်စွာဘုရား ထံသို့ချဉ်းကပ်ပြီးလျှင် ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍ တစ်ခုသော နေရာ၌ ထိုင်ပြီးသော် မြတ်စွာဘုရားအား-
အသျှင်ဘုရား ဆိတ်ငြိမ်ရာသို့ ကပ်၍ တစ်ဦးတည်း နေစဉ် ဘုန်းတော်ကြီးကုန်သောအဘယ်မြတ်စွာဘုရားတို့၏ သာသနာတော်သည် ကြာမြင့်စွာ မတည်လေသနည်း၊ ဘုန်းတော်ကြီးကုန်သော အဘယ်မြတ်စွာဘုရားတို့၏ သာသနာတော်သည် ကြာမြင့်စွာ တည်လေသနည်းဟုအကျွန်ုပ်အား စိတ်အကြံ ဖြစ်ပေါ်ပါသည်၊ အသျှင်ဘုရား ဘုန်းတော်ကြီးကုန်သော အဘယ်မြတ်စွာဘုရားတို့၏ သာသနာတော်သည် ကြာမြင့်စွာ မတည်ပါသနည်း၊ ဘုန်းတော်ကြီးကုန်သော အဘယ်မြတ်စွာဘုရားတို့၏ သာသနာတော်သည် ကြာမြင့်စွာ တည်ပါသနည်း”ဟု လျှောက်၏။
သာရိပုတြာ ဝိပဿီမြတ်စွာဘုရား၏လည်းကောင်း၊ သိခီမြတ်စွာဘုရား၏လည်းကောင်း၊ ဝေဿဘူမြတ်စွာဘုရား၏လည်းကောင်း သာသနာတော်သည် ကြာမြင့်စွာ မတည်ခဲ့ချေ၊ သာရိပုတြာ ကကုသန်မြတ်စွာဘုရား၏လည်းကောင်း၊ ကောဏာဂုံမြတ်စွာဘုရား၏လည်းကောင်း၊ ကဿပမြတ်စွာဘုရား၏လည်းကောင်း သာသနာတော်သည် ကြာမြင့်စွာ တည်ခဲ့၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။
֍ ၁၉
။ အသျှင်ဘုရား ဝိပဿီ မြတ်စွာဘုရား၏လည်းကောင်း၊ သိခီ မြတ်စွာဘုရား၏ လည်းကောင်း၊ ဝေဿဘူ မြတ်စွာဘုရား၏လည်းကောင်း သာသနာတော်သည် ကြာမြင့်စွာ မတည်ခြင်း၏ အကြောင်းကား အဘယ်ပါနည်း၊ အထောက်အပံ့ကား အဘယ်ပါနည်းဟု (လျှောက်၏)။ --သာရိပုတြာ ဝိပဿီ မြတ်စွာဘုရားသည်လည်းကောင်း၊ သိခီ မြတ်စွာဘုရားသည် လည်းကောင်း၊ ဝေဿဘူ မြတ်စွာဘုရားသည်လည်းကောင်း တပည့်တို့အား တရားတော်ကို အကျယ်ဟောတော်မူရန် ကြောင့်ကြမစိုက်ကြကုန်။ ထိုမြတ်စွာဘုရားတို့၏ သုတ် ဂေယျ ဗျာကရုဏ်း ဂါထာ ဥဒါန်း ဣတိဝုတ်ဇာတ် အဗ္ဘုတဓမ္မ ဝေဒလ္လတို့သည် အနည်းငယ်မျှသာ ဖြစ်ကုန်၏၊ တပည့်တို့အား သိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မမူခဲ့ချေ၊ (အာဏာ) ပါတိမောက်ကို ပြတော်မမူခဲ့ချေ၊ ဘုန်းတော်ကြီးကုန်သော ထိုမြတ်စွာဘုရားတို့ (ပရိနိဗ္ဗာန်စံလွန်) ကွယ်ပျောက်သောအခါ၌လည်းကောင်း၊ မြတ်စွာဘုရားတို့သို့ အတုလိုက်၍သစ္စာလေးပါး ကို သိကုန်သော တပည့်တို့ (ပရိနိဗ္ဗာန်စံလွန်) ကွယ်ပျောက်သောအခါ၌လည်းကောင်း အထူးထူးသော အမည် အနွယ် ဇာတ်ရှိကုန်သော အမျိုးတို့မှ ရဟန်းပြုကုန်သော နောင်လာနောက်သားတပည့်တို့သည် ထိုသာသနာတော်ကို လျင်မြန်စွာ ကွယ်ပျောက်စေကုန်၏၊ သာရိပုတြာ ချည်မျှင်ဖြင့်မသီကုံးဘဲ ပျဉ်ပြား ပေါ်၌ တင်ထားသော ပန်းအမျိုးမျိုးတို့ကို ချည်မျှင်ဖြင့် မသီကုံးခြင်းကြောင့်လေသည် ဖရိုဖရဲ ကြဲဖြန့် တိုက်ခတ် မှုတ်လွှင့် ဖျက်ဆီးသကဲ့သို့ ဤဥပမာ အတူသာလျှင် ဘုန်းတော်ကြီးကုန်သော ထိုမြတ်စွာဘုရား တို့ (ပရိနိဗ္ဗာန်စံလွန်) ကွယ်ပျောက်သော အခါ၌လည်းကောင်း၊ မြတ်စွာဘုရားတို့သို့ အတုလိုက်၍ သစ္စာ လေးပါးကို သိကုန်သော တပည့်တို့ (ပရိနိဗ္ဗာန်စံလွန်) ကွယ်ပျောက်သော အခါ၌လည်းကောင်း အထူး ထူးသော အမည် အနွယ် ဇာတ် ရှိကုန်သော အမျိုးတို့မှရဟန်းပြုကုန်သော နောင်လာနောက်သား တပည့်တို့သည် ထိုသာသနာတော်ကို လျင်မြန်စွာသာလျှင် ကွယ်ပျောက်စေကုန်၏။
ဘုန်းတော်ကြီးကုန်သော ထို (သုံးဆူသော) မြတ်စွာဘုရားတို့သည် တပည့်တို့၏ စိတ်အကြံကို (မိမိ၏) စိတ်ဖြင့် သိတော်မူ၍ ဆုံးမဖို့ရန် ကြောင့်ကြစိုက်ကုန်၏။
သာရိပုတြာ ရှေး၌ ဖြစ်ဖူးသည်ကား ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်သော (အလုံးစုံသော တရား တို့ကို) ကိုယ်တိုင် မှန်စွာ သိတော်မူသော ဝေဿဘူ မြတ်စွာဘုရားသည် ကြောက်မက်ဖွယ် တောအုပ်တစ်ခု၌့ (ရဟန်းတို့၏) စိတ်ကို (မိမိ) စိတ်ဖြင့် သိတော်မူ၍ “ဤသို့ ကြံကုန်လော့၊ ဤသို့ မကြံကုန်လင့်၊ ဤသို့နှလုံးသွင်းကုန်လော့၊ ဤသို့ နှလုံးမသွင်းကုန်လင့်၊ ဤတရားကို ပယ်ကုန်လော့၊ ဤတရားသို့ ရောက်၍နေထိုင်ကုန်လော့”ဟု ရဟန်းတစ်ထောင်ကို သွန်သင်တော်မူ၏၊ ဆုံးမတော်မူ၏၊ သာရိပုတြာ ထိုအခါဘုန်းတော်ကြီးသော ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်သော (အလုံးစုံသော တရားတို့ကို) ကိုယ်တိုင် မှန်စွာသိတော်မူသော ဝေဿဘူ မြတ်စွာဘုရားသည် ဤသို့ သွန်သင် ဆုံးမလတ်သော် ထိုရဟန်းတစ်ထောင်၏စိတ်တို့သည် (တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ဖြင့်) တစ်စုံတစ်ခုသော အာရုံကို မစွဲလမ်းမူ၍ အာသဝေါတရားတို့မှ လွတ်မြောက်ကုန်၏၊ သာရိပုတြာ ထို (ကြောက်မက်ဖွယ်တောအုပ်ဟူသော စကား) ၌ ရာဂမကင်းသူ တစ်ဦးတစ်ယောက်သည် ထိုတောအုပ်သို့ ဝင်သော် များသောအားဖြင့် ကြက်သီးမွေးညှင်းတို့သည် ထကုန်၏၊ ဤ (ကြက်သီးမွေးညှင်းထခြင်း) သည် ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းသော ထိုတောအုပ်၏ ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းသော အဖြစ်တည်း။
သာရိပုတြာ ဤသည်လျှင် ဝိပဿီ မြတ်စွာဘုရား၏လည်းကောင်း၊ သိခီ မြတ်စွာဘုရား၏လည်းကောင်း၊ ဝေဿဘူ မြတ်စွာဘုရား၏လည်းကောင်း သာသနာတော် ကြာမြင့်စွာ မတည်ခြင်း၏ အကြောင်းပေတည်း၊ ဤသည်လျှင် ကြာမြင့်စွာ မတည်ခြင်း၏ အထောက်အပံ့ပေတည်းဟု (မိန့်တော်မူ၏)။
֍ ၂၀
။ အသျှင်ဘုရား ကကုသန် မြတ်စွာဘုရား၏လည်းကောင်း၊ ကောဏာဂုံ မြတ်စွာဘုရား၏လည်းကောင်း၊ ကဿပ မြတ်စွာဘုရား၏လည်းကောင်း သာသနာတော် ကြာမြင့်စွာ တည်ခြင်း၏အကြောင်းကား အဘယ်ပါနည်း၊ အထောက်အပံ့ကား အဘယ်ပါနည်းဟု (လျှောက်၏)။ --သာရိပုတြာ ကကုသန် မြတ်စွာဘုရားသည်လည်းကောင်း၊ ကောဏာဂုံ မြတ်စွာဘုရားသည်လည်းကောင်း၊ ကဿပ မြတ်စွာဘုရားသည်လည်းကောင်း တပည့်တို့အား တရားတော်ကို အကျယ်ဟောတော်မူရန် ကြောင့်ကြ စိုက်တော်မူကုန်၏၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားတို့၏ သုတ် ဂေယျ ဗျာကရုဏ်း ဂါထာ ဥဒါန်းဣတိဝုတ် ဇာတ် အဗ္ဘုတဓမ္မ ဝေဒလ္လတို့သည် များပြားကုန်၏၊ တပည့်တို့အား သိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူ၏၊ (အာဏာ) ပါတိမောက်ကို ပြတော်မူ၏၊ ဘုန်းတော်ကြီးကုန်သော ထိုမြတ်စွာဘုရားတို့ (ပရိနိဗ္ဗာန်စံလွန်) ကွယ်ပျောက်သော အခါ၌လည်းကောင်း၊ မြတ်စွာဘုရားတို့သို့ အတုလိုက်၍ သစ္စာလေးပါးကို သိကုန်သော တပည့်တို့ (ပရိနိဗ္ဗာန်စံလွန်) ကွယ်ပျောက်သောအခါ၌လည်းကောင်း အထူးထူးသော အမည် အနွယ် ဇာတ် ရှိကုန်သော အမျိုးတို့ မှ ရဟန်းပြုကုန်သော နောင်လာ နောက်သားတပည့် တို့သည် ထိုသာသနာတော်ကို ကြာမြင့်စွာသော ကာလပတ်လုံး တည်စေကုန်၏၊ သာရိပုတြာချည်မျှင်ဖြင့် သီကုံး၍ ပျဉ်ပြားပေါ်၌ တင်ထားသော ပန်းအမျိုးမျိုးတို့ကို ချည်မျှင်ဖြင့် သီကုံး၍ထားခြင်းကြောင့် လေသည် ဖရိုဖရဲ မကြဲဖြန့် မတိုက်ခတ် မမှုတ်လွှင့် မဖျက်ဆီးနိုင် သကဲ့သို့၊ ဤဥပမာအတူသာလျှင် ဘုန်းတော်ကြီးကုန်သော ထိုမြတ်စွာဘုရားတို့ (ပရိနိဗ္ဗာန်စံလွန်) ကွယ်ပျောက်သောအခါ၌လည်းကောင်း၊ မြတ်စွာဘုရားတို့သို့ အတုလိုက်၍ သစ္စာလေးပါးကို သိကုန်သော တပည့်တို့ (ပရိနိဗ္ဗာန်စံလွန်) ကွယ် ပျောက်သော အခါ၌လည်းကောင်း၊ အထူးထူးသော အမည် အနွယ် ဇာတ်ရှိကုန်သော အမျိုးတို့မှ ရဟန်းပြုကုန်သော နောင်လာနောက်သား တပည့်တို့သည် ထိုသာသနာတော်ကိုကြာမြင့်စွာသော ကာလ ပတ်လုံး တည်စေကုန်၏။ သာရိပုတြာ ဤသည်ကားကကုသန်မြတ်စွာဘုရား၏လည်းကောင်း၊ ကောဏာဂုံ မြတ်စွာဘုရား၏လည်းကောင်း၊ ကဿပမြတ်စွာဘုရား၏လည်းကောင်း သာသနာတော် ကြာမြင့်စွာတည်ခြင်း၏ အကြောင်းပေတည်း၊ ဤသည်လျှင် ကြာမြင့်စွာတည်ခြင်း၏ အထောက်အပံ့ပေတည်းဟု (မိန့်တော်မူ၏)။
၁။ သေတဋ္ဌိကာ ရှိသည့်အရ ပြန်သည်၊ သေတဋ္ဋိကာရှိလျှင် ကောက်ပင်များ ပိုးဖျက်ခံရ၏ဟုပြန်။
--သိက္ခာပုဒ်ပညတ်ရန် အချိန်တန်ပါပြီဟု အသျှင်သာရိပုတြာ လျှောက်ထားပုံ
֍ ၂၁
။ ထိုအခါ အသျှင်သာရိပုတြာသည် နေရာမှ ထ၍ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပုခုံးထက်၌ ကိုယ်ဝတ်ကိုစံပယ်တင်လျက် မြတ်စွာဘုရားရှိတော်မူရာသို့ လက်အုပ်ချီ ရှိခိုး၍ မြတ်စွာဘုရားအား-“ဤသာသနာတော် ကြာမြင့်စွာ တည်ရန် မြတ်စွာဘုရားသည် တပည့်တို့အား အကြင် သိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူရာ၏၊ အကြင် ပါတိမောက်ကို ပြတော်မူရာ၏၊ ဘုန်းတော်ကြီးတော်မူသော မြတ်စွာဘုရားထို သိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူရန် အချိန်တန်ပါပြီ၊ ကောင်းသောစကားကို ဆိုတော်မူသော မြတ်စွာဘုရား ထိုပါတိမောက်ကို ပြတော်မူရန် အချိန်တန်ပါပြီ”ဟု လျှောက်၏။
သာရိပုတြာ သင် ဆိုင်းငံ့ဦးလော့၊ သာရိပုတြာ သင် ဆိုင်းငံ့ဦးလော့၊ မြတ်စွာဘုရားသည်သာလျှင် ထို (သိက္ခာပုဒ် ပညတ်ခြင်း ပါတိမောက်ပြခြင်း) ၌ အချိန်ကို သိတော်မူလိမ့်မည်၊ သာရိပုတြာ ဤ (သာသနာတော်) ၌ အာသဝေါတရားလျှင် တည်ရာရှိကုန်သော အချို့သော (လွန်ကျူးမှု) တရားတို့သည် သံဃာ၌ထင်ရှား မဖြစ်ပေါ်သေးသမျှ ကာလပတ်လုံး မြတ်စွာဘုရားသည် တပည့်တို့အား သိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မမူချေ၊ (အာဏာ) ပါတိမောက်ကို ပြတော်မမူချေ။
သာရိပုတြာ ဤ (သာသနာတော်) ၌ အာသဝေါတရားလျှင် တည်ရှိရာကုန်သော အချို့သော (လွန်ကျူးမှု) တရားတို့သည် သံဃာ၌ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်လာသော အခါ အာသဝေါတရားလျှင် တည်ရာရှိကုန်သော ထို (လွန်ကျူးမှု) တရားတို့ကို ပယ်ဖျောက်ခြင်းအကျိုးငှါသာလျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် တပည့်တို့အားသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူ၏၊ (အာဏာ) ပါတိမောက်ကို ပြတော်မူ၏။
သာရိပုတြာ သံဃာသည် ညဉ့်အများကို သိသော (ဝါရင့်သည့်) ရဟန်း များပြားသည်၏ အဖြစ်သို့မရောက်သေးသမျှ ကာလပတ်လုံး ဤ (သာသနာတော်) ၌ အာသဝေါတရားလျှင် တည်ရာရှိကုန်သောအချို့သော (လွန်ကျူးမှု) တရားတို့သည် သံဃာ၌ ထင်ရှား မဖြစ်ပေါ်ကုန်သေး၊ သာရိပုတြာ သံဃာသည်ညဉ့်အများကို သိသော (ဝါရင့်သည့်) ရဟန်း များပြားသည်၏ အဖြစ်သို့ ရောက်သော အခါ၌မူကား ဤ (သာသနာတော်) ၌ အာသဝေါတရားလျှင် တည်ရာရှိကုန်သော အချို့သော (လွန်ကျူးမှု) တရားတို့သည်သံဃာ၌ ထင်ရှား ဖြစ်ပေါ်လာကုန်၏၊ ထိုအခါ အာသဝေါတရားလျှင် တည်ရာရှိကုန်သောထို (လွန်ကျူးမှု) တရားတို့ကို ပယ်ဖျောက်ခြင်းအကျိုးငှါသာလျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် တပည့်တို့အားသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ် တော်မူ၏။ (အာဏာ) ပါတိမောက်ကို ပြတော်မူ၏။
သာရိပုတြာ သံဃာသည် ပြန့်ပြောများပြားသည်၏ အဖြစ်သို့ မရောက်သေးသမျှ ကာလပတ်လုံးဤ (သာသနာတော်) ၌ အာသဝေါတရားလျှင် တည်ရာရှိကုန်သော အချို့သော (လွန်ကျူးမှု) တရားတို့သည်သံဃာ၌ ထင်ရှား မဖြစ်ပေါ်ကုန်သေး၊ သာရိပုတြာ သံဃာသည် ပြန့်ပြောများပြားသည်၏ အဖြစ်သို့ရောက်သော အခါ၌မူကား ဤ (သာသနာတော်) ၌ အာသဝေါတရားလျှင် တည်ရာရှိကုန်သော အချို့သော (လွန်ကျူးမှု) တရားတို့သည် သံဃာ၌ ထင်ရှား ဖြစ်ပေါ်လာကုန်၏၊ ထိုအခါ အာသဝေါတရားလျှင် တည်ရာ ရှိကုန်သော ထို (လွန်ကျူးမှု) တရားတို့ကို ပယ်ဖျောက်ခြင်းအကျိုးငှါသာလျှင် မြတ်စွာဘုရားသည်တပည့်တို့အား သိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူ၏၊ (အာဏာ) ပါတိမောက်ကို ပြတော်မူ၏။
သာရိပုတြာ သံဃာသည် လာဘ်များသည်၏ အဖြစ်သို့ မရောက်သေးသမျှ ကာလပတ်လုံး ဤ (သာသနာတော်) ၌ အာသဝေါတရားလျှင် တည်ရာရှိကုန်သော အချို့သော (လွန်ကျူးမှု) တရားတို့သည်သံဃာ၌ ထင်ရှား မဖြစ်ပေါ်ကုန်သေး၊ သာရိပုတြာ သံဃာသည် လာဘ်များသည်၏ အဖြစ်သို့ ရောက်သော အခါ၌မူကား ဤ (သာသနာတော်) ၌ အာသဝေါတရားလျှင် တည်ရာရှိကုန်သော အချို့သော (လွန်ကျူးမှု) တရားတို့သည် သံဃာ၌ ထင်ရှား ဖြစ်ပေါ်လာကုန်၏၊ ထိုအခါ အာသဝေါတရားလျှင် တည်ရာရှိကုန်သော ထို (လွန်ကျူးမှု) တရားတို့ကို ပယ်ဖျောက်ခြင်းအကျိုးငှါသာလျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် တပည့်တို့အား သိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူ၏၊ (အာဏာ) ပါတိမောက်ကို ပြတော်မူ၏။
--သာရိပုတြာ သံဃာသည် အကြားအမြင် (ဗဟုသုတ) များပြားသည်၏ အဖြစ်သို့ မရောက်သေးသမျှကာလပတ်လုံး ဤ (သာသနာတော်) ၌ အာသဝေါတရားလျှင် တည်ရာရှိကုန်သော အချို့သော (လွန်ကျူးမှု) တရားတို့သည် သံဃာ၌ ထင်ရှား မဖြစ်ပေါ်ကုန်သေး၊ သာရိပုတြာ သံဃာသည် အကြားအမြင် (ဗဟုသုတ) များပြားသည်၏ အဖြစ်သို့ ရောက်သော အခါ၌မူကား၊ ဤ (သာသနာတော်) ၌အာသဝေါတရားလျှင် တည်ရာရှိကုန်သော အချို့သော (လွန်ကျူးမှု) တရားတို့သည် သံဃာ၌ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်လာကုန်၏၊ ထိုအခါ အာသဝေါတရားလျှင် တည်ရာရှိကုန်သော ထို (လွန်ကျူးမှု) တရားတို့ကိုပယ်ဖျောက်ခြင်း အကျိုးငှါသာလျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် တပည့်တို့အား သိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူ၏၊ (အာဏာ) ပါတိမောက်ကို ပြတော်မူ၏။
သာရိပုတြာ (ယခုအခါ) ရဟန်းသံဃာသည် (ဒုဿီလဟူသော) အမြှုပ်မှကင်း၏၊ အပြစ်မှကင်း၏၊ အမည်းအညစ်မှ ကင်း၏၊ စင်ကြယ်၏၊ (သီလစသော) အနှစ်၌ တည်၏၊ သာရိပုတြာ ဤရဟန်း ငါးရာတို့တွင် အညံ့ဆုံးရဟန်းသည် အပါယ်သို့ ကျခြင်းသဘောမရှိသော ကိန်းသေမြဲသော အထက်မဂ် သုံးပါးလျှင် လားရာရှိသော သောတာပန် ဖြစ်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။
֍ ၂၂
။ ထို့နောက် မြတ်စွာဘုရားသည် အသျှင်အာနန္ဒာကို ခေါ်၍-“အာနန္ဒာ (ဘုရားသျှင်တို့သည်) ပင့်ဖိတ်သူများရှိ၍ ဝါကပ်တော်မူရာဝယ် ထိုပင့်ဖိတ် သူတို့ကိုမပန်ကြားဘဲ ဇနပုဒ် (တိုင်းနိုင်ငံ) ၌ လှည့်လည်၍ ဒေသစာရီ မကြွချီခြင်းသည် ဘုရားသျှင်တို့၏အလေ့အကျက်ဖြစ်၏၊ အာနန္ဒာ လာ, သွားကြကုန်အံ့၊ ဝေရဉ္ဇပုဏ္ဏားကို ပန်ကြား ကုန်အံ့”ဟုမိန့်တော်မူ၏။
ကောင်းပါပြီအသျှင်ဘုရားဟု အသျှင်အာနန္ဒာသည် မြတ်စွာဘုရားအား ဝန်ခံ၏၊ ထို့နောက် မြတ်စွာဘုရားသည် (သင်္ကန်းကို) ပြင်ဝတ်တော်မူ၍ သပိတ်သင်္ကန်းကို ယူလျက် နောက်ပါရဟန်းဖြစ်သော အသျှင်အာနန္ဒာနှင့် အတူ ဝေရဉ္ဇပုဏ္ဏား၏ အိမ်သို့ ချဉ်းကပ်ပြီးလျှင် ပြင်ထားသော နေရာ၌ ထိုင်တော်မူ၏။
ထိုအခါ ဝေရဉ္ဇပုဏ္ဏားသည် မြတ်စွာဘုရားထံသို့ ချဉ်းကပ်ပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားကို ရှိခိုး၍ တစ်ခု သောနေရာ၌ ထိုင်၏၊ တစ်ခုသော နေရာ၌ ထိုင်ပြီးသော ဝေရဉ္ဇပုဏ္ဏားအား မြတ်စွာဘုရားသည်-
“ပုဏ္ဏား သင် ပင့်ဖိတ်အပ်သည် ဖြစ်၍ ငါတို့သည် ဝါကပ်ခဲ့ကုန်ပြီ၊ သင့်ကို ပန်ကြားကုန်၏၊ ငါတို့သည် ဒေသစာရီ ကြွချီလိုကုန်၏”ဟု မိန့်တော်မူ၏။
အသျှင်ဂေါတမ မှန်ပါသည်၊ အကျွန်ုပ် ပင့်ဖိတ်အပ်သည်ဖြစ်၍ ဝါကပ်တော်မူခဲ့ပါသည်၊ သို့ရာတွင်လှူဖွယ်ဝတ္ထုကို မလှူရသေးပါ၊ ထို (လှူဖွယ်ဝတ္ထု) သည် မရှိသည်လည်း မဟုတ်ပါ၊ မပေးလှူလိုသည်လည်း မဟုတ်ပါ၊ လူ့ဘောင်၌ နေကုန်သော သူတို့သည် ပြုဖွယ်ကိစ္စ များပြားလှပါကုန်၏၊ ထိုပေးလှူခွင့်ကို အဘယ်မှာ ရနိုင်ပါမည်နည်း၊ အသျှင်ဂေါတမသည် မနက်ဖြန်အတွက် အကျွန်ုပ်၏ဆွမ်းကို ရဟန်းသံဃာနှင့် အတူ လက်ခံတော်မူပါဟု (လျှောက်၏)။
မြတ်စွာဘုရားသည် ဆိတ်ဆိတ်နေခြင်းဖြင့် လက်ခံတော်မူ၏၊ ထို့နောက် မြတ်စွာဘုရားသည် ဝေရဉ္ဇပုဏ္ဏားအား တရားနှင့် လျော်သော စကားဖြင့် (အကျိုးစီးပွားကို) သိမြင်စေလျက် (တရားကို) ဆောက်တည်စေကာ (တရားကျင့်သုံးရန်) ထက်သန်စေ၍ ရွှန်လန်းစေပြီးလျှင် နေရာမှ ထကာ ဖဲခွါ ကြွသွားတော်မူ၏။
--ထိုအခါ ဝေရဉ္ဇပုဏ္ဏားသည် ထိုညဉ့် လွန်မြောက်ပြီးနောက် မိမိနေအိမ်၌ မွန်မြတ်သော ခဲဖွယ် ဘောဇဉ်ကို စီမံစေပြီးလျှင် “အသျှင်ဂေါတမ အချိန်တန်ပါပြီ၊ ဆွမ်း (ပြင်) ပြီးပါပြီ”ဟု မြတ်စွာဘုရားအား အချိန် (တန်ကြောင်း) ကို လျှောက်စေ၏။
֍ ၂၃
။ ထို့နောက် မြတ်စွာဘုရားသည် နံနက်အချိန် (သင်္ကန်းကို) ပြင်ဝတ်တော်မူ၍ သပိတ်သင်္ကန်းကိုယူလျက် ဝေရဉ္ဇပုဏ္ဏားအိမ်သို့ ချဉ်းကပ်တော်မူပြီးလျှင် ပြင်ထားအပ်သော နေရာ၌ ရဟန်းသံဃာနှင့် အတူ့ထိုင်နေတော်မူ၏၊ ထိုအခါ ဝေရဉ္ဇပုဏ္ဏားသည် မြတ်စွာဘုရား အမှူးရှိသော ရဟန်းသံဃာကို မွန်မြတ်သောခဲဖွယ်ဘောဇဉ်ဖြင့် ရောင့်ရဲသည့်တိုင်အောင် တားမြစ်သည်တိုင်အောင် မိမိကိုယ်တိုင် လုပ်ကျွေး၏၊ မြတ်စွာဘုရား ဆွမ်းဘုဉ်းပေးပြီး၍ သပိတ်မှ လက်ကို ဖယ်ပြီးသောအခါ (ဝေရဉ္ဇပုဏ္ဏားသည်) မြတ်စွာဘုရားအားသင်္ကန်း တိစုံကို ကပ်လှူ၏၊ ရဟန်း တစ်ပါး တစ်ပါးစီအားလည်း သင်္ကန်းလျာ တစ်စုံ တစ်စုံစီကိုကပ်လှူ၏။ထို့နောက် မြတ်စွာဘုရားသည် ဝေရဉ္ဇပုဏ္ဏားအား တရားနှင့် လျော်သော စကားဖြင့် (အကျိုးစီးပွားကို) သိမြင်စေလျက် (တရားကို) ဆောက်တည်စေကာ (တရားကျင့်သုံးရန်) ထက်သန်စေ၍ ရွှင်လန်းစေပြီးလျှင် နေရာမှ ထကာ ဖဲခွါ ကြွသွားတော်မူ၏။
ထို့နောက် မြတ်စွာဘုရားသည် ဝေရဉ္ဇာမြို့၌ မွေ့လျော်တော်မူသရွေ့ (သီတင်းသုံး) နေတော်မူပြီးလျှင် သောရေယျ သင်္ကဿ ကဏ္ဏကုဇ္ဇ (မြို့များ) သို့ မဝင်မူ၍ ပယာဂဆိပ်ကမ်းသို့ ချဉ်းကပ်ပြီးလျှင် ပယာဂဆိပ်ကမ်းမှ ဂင်္ဂါမြစ်ကို ကူးတော်မူ၍ ဗာရာဏသီမြို့သို့ ရောက်တော်မူ၏၊ ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ဗာရာဏသီမြို့၌ မွေ့လျော်သမျှ သီတင်းသုံးတော်မူပြီးလျှင် ဝေသာလီမြို့သို့ ဒေသစာရီကြွချီတော်မူ၏၊ အစဉ်အတိုင်း ဒေသစာရီ ကြွချီတော်မူသော် ဝေသာလီမြို့သို့ ရောက်၍ ထိုဝေသာလီမြို့အနီးမဟာဝုန်တော ပြာသာဒ်ဆောင် ပေါက်သော ကျောင်းကြီး၌ (သီတင်းသုံး) နေတော်မူလေသတည်း။
ဝေရဉ္ဇပုဏ္ဏားအကြောင်း ပြဆိုရာအခန်း မြန်မာပြန်ပြီး၏။
--၁-ပါရာဇိက အခန်း
၁-ပဌမ ပါရာဇိက
သုဒိန် ရဟန်းအကြောင်း ပြဆိုရာ အခန်း
֍ ၂၄
။ ထိုစဉ်အခါ ဝေသာလီမြို့၏ အနီး၌ ကလန္ဒမည်သော ရွာသည် ရှိ၏၊ ထို (ကလန္ဒရွာ) ၌သုဒိန်မည်သော ကလန္ဒသူဌေးသားသည် ရှိ၏၊ ထိုအခါ ကလန္ဒသူဌေးသား သုဒိန်သည် များစွာသောသူငယ်ချင်းတို့နှင့် အတူ တစ်စုံတစ်ခုသော ပြုဖွယ်ကိစ္စဖြင့် ဝေသာလီမြို့သို့ သွား၏၊ ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ပရိသတ် များစွာ ခြံရံ၍ တရားဟောလျက် ထိုင်နေတော်မူ၏၊ ကလန္ဒသူဌေးသားသုဒိန်သည် ပရိသတ်များစွာ ခြံရံ၍ တရား ဟောလျက် ထိုင်နေတော်မူသော မြတ်စွာဘုရားကိုမြင်ပြီးနောက် “ငါလည်း တရားနာရမူ ကောင်းလေစွ”ဟု သုဒိန်အား အကြံဖြစ်၏၊ ထိုအကြံဖြစ်ပြီးနောက် ကလန္ဒသူဌေးသား သုဒိန်သည် ပရိသတ်ရှိရာသို့ ချဉ်းကပ်၍ တစ်ခုသော နေရာ၌ထိုင်ပြီးသော် ကလန္ဒသူဌေးသား သုဒိန််အား- “ငါသည် မြတ်စွာဘုရား ဟောတော်မူအပ်သော တရားတော်ကို ထိုက်သည့်အားလျော်စွာ သိရ၏၊ (ထိုသို့သိရသည့်အတိုင်း) လူ့ဘောင်၌ နေသူသည် စင်စစ် ပြည့်စုံစင်ကြယ်၍ ခရုသင်း ပွတ်သစ်နှင့်တူသော ဤမြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်ခြင်းငှါ မလွယ်ကူချေ၊ ငါသည် ဆံ မုတ်ဆိတ်ကို ပယ်ပြီးလျှင် ဖန်ရည်ဆိုးအဝတ်တို့ကို ဝတ်ရုံ၍ လူ့ဘောင်မှ ရဟန်းဘောင်သို့ ဝင်ရောက်ရပါမူ ကောင်းလေစွ”ဟုအကြံဖြစ်ပြန်၏။ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် တရားနှင့် လျော်သော စကားဖြင့် (အကျိုးစီးပွားကို) သိမြင်စေလျက် (တရားကို) ဆောက်တည်စေကာ (တရားကျင့်သုံးရန်) ထက်သန်စေ၍ ရွှင်လန်းစေပြီးသော် ထိုပရိသတ်သည် နေရာမှ ထ၍ မြတ်စွာဘုရားကို ရှိခိုးပြီးလျှင် အရိုအသေပြုကာ ဖဲခွါသွား၏။
֍ ၂၅
။ ထို့နောက် ကလန္ဒသူဌေးသား သုဒိန်သည် ပရိသတ် ထသွား၍ မကြာမီ မြတ်စွာဘုရားထံသို့ချဉ်းကပ်ပြီး မြတ်စွာဘုရားကို ရှိခိုး၍ တစ်ခုသော နေရာ၌ ထိုင်ပြီးသော် ကလန္ဒသူဌေးသား သုဒိန်သည် မြတ်စွာဘုရားအား-“အသျှင်ဘုရား အကျွန်ုပ်သည် မြတ်စွာဘုရား ဟောတော်မူအပ်သော တရားတော်ကို ထိုက်သည့်အားလျော်စွာ သိရပါ၏၊ (ထိုသို့သိရသည့်အတိုင်း) လူ့ဘောင်၌ နေသူသည် စင်စစ် ပြည့်စုံ စင်ကြယ်၍ ခရုသင်းပွတ်သစ်နှင့်တူသော ဤမြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်ခြင်းငှါ မလွယ်ကူပါ၊ အသျှင်ဘုရား အကျွန်ုပ်သည် ဆံ မုတ်ဆိတ်ကို ပယ်ပြီးလျှင် ဖန်ရည်ဆိုးအဝတ်တို့ကို ဝတ်ရုံ၍ လူ့ဘောင်မှ ရဟန်းဘောင်သို့ ဝင်ရောက်လိုပါသည်၊ မြတ်စွာဘုရားသည် အကျွန်ုပ်ကို ရဟန်းပြု ပေးတော်မူပါ”ဟုလျှောက်ထား၏။
သုဒိန် သင့်ကို အမိအဖတို့က လူ့ဘောင်မှ ရဟန်းဘောင်သို့ ဝင်ရောက်ရန် အလို့ငှါ ခွင့်ပြုပြီးဖြစ်သလောဟု (မေးတော်မူ၏)။
အသျှင်ဘုရား အကျွန်ုပ်ကို အမိအဖတို့က လူ့ဘောင်မှ ရဟန်းဘောင်သို့ ဝင်ရောက်ရန်အလို့ငှါခွင့်မပြုသေးပါဟု (လျှောက်၏)။
သုဒိန် မြတ်စွာဘုရားတို့သည် အမိအဖတို့က ခွင့်မပြုသော သားကို ရဟန်းပြုပေးတော်မမူကုန်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။
--အသျှင်ဘုရား အကျွန်ုပ်သည် လူ့ဘောင်မှ ရဟန်းဘောင်သို့ ဝင်ရောက်ရန် အလို့ငှါ မိဘတို့ကခွင့်ပေးအောင် ပြုပါမည်ဟု (လျှောက်၏)။
֍ ၂၆
။ ထို့နောက် ကလန္ဒသူဌေးသား သုဒိန်သည် ဝေသာလီမြို့၌ ထိုပြုဖွယ်ကိစ္စကို ပြီးဆုံးစေပြီးလျှင် ကလန္ဒရွာ မိဘတို့ထံသို့ ချဉ်းကပ်ပြီးသော် မိဘတို့အား-“မိခင် ဖခင်တို့ အကျွန်ုပ်သည် မြတ်စွာဘုရား ဟောတော်မူအပ်သော တရားတော်ကို ထိုက်သည့်အားလျော်စွာ သိရပါ၏၊ (ထိုသို့သိရသည့်အတိုင်း) လူ့ဘောင်၌ နေသူသည် စင်စစ် ပြည့်စုံ စင်ကြယ်၍ ခရုသင်းပွတ်သစ်နှင့်တူသော ဤမြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်ခြင်းငှါ မလွယ်ကူပါ၊ အကျွန်ုပ်သည်ဆံ မုတ်ဆိတ်ကို ပယ်ပြီးလျှင် ဖန်ရည်ဆိုး အဝတ်တို့ကို ဝတ်ရုံ၍ လူု့ဘောင်မှ ရဟန်းဘောင်သို့ဝင်ရောက်လိုပါသည်၊ အကျွန်ုပ်ကို လူ့ဘောင်မှ ရဟန်းဘောင်သို့ ဝင်ရောက်ရန် အလို့ငှါ ခွင့်ပြုပါကုန်”ဟုပြော၏။
ဤသို့ ပြောသော် ကလန္ဒသူဌေးသား သုဒိန်၏ မိဘတို့သည် ကလန္ဒသူဌေးသား သုဒိန်အား-
“ချစ်သား သုဒိန် သင်သည် ငါတို့၏ တစ်ဦးတည်းသော သားဖြစ်၍ ချစ်ခင်အပ်၏၊ နှစ်သက် အပ်၏၊ ချမ်းသာစွာ ကြီးပွါးစေအပ်၏၊ ချမ်းသာစွာ မွေးမြူလာရသူဖြစ်၏၊ ချစ်သား သုဒိန် သင် သည်မည့်သည့်ဆင်းရဲကိုမျှ မသိ၊ သင် သေသဖြင့်လည်း ငါတို့သည် အလိုမရှိကုန်ဘဲလျက် သင် နှင့် ခွဲခွါကြရကုန်အံ့၊ အသက်ရှင်နေသော သင်ကိုကား ငါတို့သည် ဤလူ့ဘောင်မှ ရဟန်းဘောင် သို့ဝင်ရောက်ရန် အလို့ငှါ အဘယ်မှာလျှင် ခွင့်ပြုနိုင်ပါကုန်အံ့နည်း”ဟု ပြောကြကုန်၏။
နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း ကလန္ဒသူဌေးသား သုဒိန်သည် မိဘတို့အား-
“မိခင် ဖခင်တို့ အကျွန်ုပ်သည် မြတ်စွာဘုရား ဟောတော်မူအပ်သော တရားတော်ကို ထိုက်သည့်အားလျော်စွာ သိရပါ၏၊ (ထိုသို့ သိရသည့်အတိုင်း) လူ့ဘောင်၌ နေသူသည် စင်စစ် ပြည့်စုံ စင်ကြယ်၍ခရုသင်းပွတ်သစ်နှင့်တူသော ဤမြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်ခြင်းငှါ မလွယ်ကူပါ၊ အကျွန်ုပ်သည်ဆံ မုတ်ဆိတ်ကို ပယ်ပြီးလျှင် ဖန်ရည်ဆိုး အဝတ်တို့ကို ဝတ်ရုံ၍ လူ့ဘောင်မှ ရဟန်းဘောင်သို့ဝင်ရောက်လိုပါသည်၊ အကျွန်ုပ်ကို လူ့ဘောင်မှ ရဟန်းဘောင်သို့ ဝင်ရောက်ရန် အလို့ငှါ ခွင့်ပြုပါကုန်”ဟု ပြော၏။
နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း ကလန္ဒသူဌေးသား သုဒိန်၏ မိဘတို့သည် ကလန္ဒသူဌေးသား သုဒိန်အား-
“ချစ်သား သုဒိန် သင်သည် ငါတို့၏ တစ်ဦးတည်းသော သားဖြစ်၍ ချစ်ခင်အပ်၏၊ နှစ်သက်အပ်၏၊ ချမ်းသာစွာ ကြီးပွါးစေအပ်၏၊ ချမ်းသာစွာ မွေးမြူလာရသူဖြစ်၏၊ ချစ်သားသုဒိန် သင်သည့်မည်သည့် ဆင်းရဲကိုမျှ မသိ၊ သင် သေသဖြင့်လည်း ငါတို့သည် အလိုမရှိကုန်ဘဲလျက် သင်နှင့် ခွဲခွါကြရကုန်အံ့၊ အသက်ရှင်နေသော သင့်ကိုကား ငါတို့သည် ဤလူ့ဘောင်မှ ရဟန်းဘောင်သို့ဝင်ရောက်ရန် အလို့ငှါ အဘယ်မှာလျှင် ခွင့်ပြုနိုင်ပါကုန်အံ့နည်း”ဟု ပြောကြကုန်၏။
သုံးကြိမ်မြောက်လည်း ကလန္ဒသူဌေးသား သုဒိန်သည် မိဘတို့အား-
“မိခင် ဖခင်တို့ အကျွန်ုပ်သည် မြတ်စွာဘုရား ဟောတော်မူအပ်သော တရားတော်ကို ထိုက်သည့်အားလျော်စွာ သိရပါ၏၊ (ထိုသို့သိရသည့်အတိုင်း) လူ့ဘောင်၌ နေသူသည် စင်စစ် ပြည့်စုံ စင်ကြယ်၍ ခရုသင်းပွတ်သစ်နှင့်တူသော ဤမြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်ခြင်းငှါ မလွယ်ကူပါ၊ အကျွန်ုပ်သည် ဆံ မုတ်ဆိတ်ကို ပယ်ပြီးလျှင် ဖန်ရည်ဆိုး အဝတ်တို့ကို ဝတ်ရုံ၍ လူ့ဘောင်မှ ရဟန်းဘောင်သို့ ဝင်ရောက်လိုပါသည်၊ အကျွန်ုပ်ကို လူ့ဘောင်မှ ရဟန်းဘောင်သို့ ဝင်ရောက်ရန် အလို့ငှါ ခွင့်ပြုပါကုန်”ဟုပြော၏။
--သုံးကြိမ်မြောက်လည်း ကလန္ဒသူဌေးသား သုဒိန်၏ မိဘတို့သည် ကလန္ဒသူဌေးသား သုဒိန်အား-
“ချစ်သား သုဒိန် သင်သည် ငါတို့၏ တစ်ဦးတည်းသော သားဖြစ်၍ ချစ်ခင်အပ်၏ နှစ်သက် အပ်၏၊ ချမ်းသာစွာ ကြီးပွါးစေအပ်၏၊ ချမ်းသာစွာ မွေးမြူလာရသူ ဖြစ်၏၊ ချစ်သား သုဒိန် သင် သည် မည်သည့်ဆင်းရဲကိုမျှ မသိ၊ သင် သေသဖြင့်လည်း ငါတို့သည် အလိုမရှိကုန်ဘဲလျက် သင်နှင့် ခွဲခွါကြရကုန်အံ့၊ အသက်ရှင်နေသော သင့်ကိုကား ငါတို့သည် ဤလူ့ဘောင်မှ ရဟန်းဘောင်သို့ ဝင်ရောက်ရန် အလို့ငှါ အဘယ်မှာလျှင် ခွင့်ပြုနိုင်ပါကုန်အံ့နည်း”ဟု ပြောကြကုန်၏။
֍ ၂၇
။ ထို့နောက် ကလန္ဒသူဌေးသား သုဒိန်သည် ငါ့ကို မိဘတို့က လူ့ဘောင်မှ ရဟန်းဘောင်သို့ဝင်ရောက်ရန် အလို့ငှါ ခွင့်မပြုကြကုန်ဟု (သိ၍) အခင်းမရှိသော မြေပေါ်၌ “ဤနေရာ၌သာလျှင် ငါ့အားသေခြင်းသော်လည်းကောင်း၊ ရဟန်းအဖြစ်သော်လည်းကောင်း ဖြစ်လိမ့်မည်ဟု” (ဆို၍) ထိုအရပ်၌ပင်အိပ်၏။ထို့နောက် ကလန္ဒသူဌေးသား သုဒိန်သည် ထမင်းတစ်နပ်ကိုလည်း မစား၊ ထမင်းနှစ်နပ်တို့ကိုလည်း မစား၊ ထမင်းသုံးနပ်တို့ကိုလည်း မစား၊ ထမင်းလေးနပ်တို့ကိုလည်း မစား၊ ထမင်းငါးနပ်တို့ကိုလည်း မစား၊ ထမင်းခြောက်နပ်တို့ကိုလည်း မစား၊ ထမင်းခုနစ်နပ်တို့ကိုလည်း မစား။
֍ ၂၈
။ ထိုအခါ ကလန္ဒသူဌေးသား သုဒိန်၏ မိဘတို့သည် ကလန္ဒသူဌေးသား သုဒိန်အား-“ချစ်သား သုဒိန် သင်သည် ငါတို့၏ တစ်ဦးတည်းသော သားဖြစ်၍ ချစ်ခင်အပ်၏၊ နှစ်သက် အပ်၏၊ ချမ်းသာစွာ ကြီးပွားစေအပ်၏၊ ချမ်းသာစွာ မွေးမြူလာရသူ ဖြစ်၏၊ ချစ်သား သုဒိန် သင် သည် မည်သည့်ဆင်းရဲကိုမျှ မသိ၊ သင် သေသဖြင့်လည်း ငါတို့သည် အလိုမရှိကုန်ဘဲလျက် သင် နှင့်ခွဲခွါကြရကုန်အံ့၊ အသက်ရှင်နေသော သင့်ကိုကား ငါတို့သည် ဤလူ့ဘောင်မှ ရဟန်းဘောင်သို့ဝင်ရောက်ရန်အလို့ငှါ အဘယ်မှာ ခွင့်ပြုနိုင်ပါကုန်အံ့နည်း၊ ချစ်သားသုဒိန် ထလော့၊ စားလည်း စားလော့၊ သောက်လည်း သောက်လော့၊ ပျော်လည်း ပျော်ပါးလော့၊ စား သောက် ပျော်ပါးကာ ကာမဂုဏ်များကိုခံစား၍ ကောင်းမှုများကို ပြုလျက် မွေ့လျော်လော့၊ သင့်ကို လူ့ဘောင်မှ ရဟန်းဘောင်သို့ ဝင်ရောက်ရန်အလို့ငှါကား ငါတို့ ခွင့်မပြုနိုင်ကုန်”ဟု ပြောကြကုန်၏။
ဤသို့ ပြောကြကုန်သော် ကလန္ဒသူဌေးသား သုဒိန်သည် ဆိတ်ဆိတ် နေ၏။ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ပ။ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း ကလန္ဒသူဌေးသား သုဒိန်၏ မိဘတို့သည် ကလန္ဒသူဌေးသား သုဒိန်အား-
“ချစ်သား သုဒိန် သင်သည် ငါတို့၏ တစ်ဦးတည်းသော သားဖြစ်၍ ချစ်ခင်အပ်၏၊ နှစ်သက် အပ်၏၊ ချမ်းသာစွာ ကြီးပွါးစေအပ်၏၊ ချမ်းသာစွာ မွေးမြူလာရသူဖြစ်၏၊ ချစ်သား သုဒိန် သင် သည် မည်သည့်ဆင်းရဲကိုမျှ မသိ၊ သင် သေသဖြင့်လည်း ငါတို့သည် အလိုမရှိကုန်ဘဲလျက် သင် နှင့် ခွဲခွါကြရကုန်အံ့၊ အသက်ရှင်နေသော သင့်ကိုကား ငါတို့သည် ဤလူ့ဘောင်မှ ရဟန်းဘောင် သို့ ဝင်ရောက်ရန်အလို့ငှါ အဘယ်မှာလျှင် ခွင့်ပြုနိုင်ပါကုန်အံ့နည်း၊ ချစ်သားသုဒိန် ထလော့၊ စားလည်း စားလော့၊ သောက်လည်း သောက်လော့၊ ပျော်လည်း ပျော်ပါးလော့။ စား သောက် ပျော်ပါးကာ ကာမဂုဏ်များကိုခံစား၍ ကောင်းမှုများကို ပြုလျက် မွေ့လျော်လော့၊ သင့်ကို လူ့ဘောင်မှ ရဟန်းဘောင်သို့ ဝင်ရောက်ရန်အလို့ငှါကား ငါတို့ ခွင့်မပြုနိုင်ကုန်”ဟု ပြောကြ ကုန်၏။
--သုံးကြိမ်မြောက်လည်း ကလန္ဒသူဌေးသား သုဒိန်သည် ဆိတ်ဆိတ် နေ၏။ ထို့နောက် ကလန္ဒသူဌေးသား သုဒိန်၏ သူငယ်ချင်းတို့သည် ကလန္ဒသူဌေးသားသုဒိန်ထံ ချဉ်းကပ်ပြီးသော် ကလန္ဒသူဌေးသားသုဒိန်အား-
“အဆွေသုဒိန် သင်သည် မိဘတို့၏ တစ်ဦးတည်းသော သားဖြစ်၍ ချစ်ခင်အပ်၏၊ နှစ်သက်အပ်၏၊ ချမ်းသာစွာ ကြီးပွါးစေအပ်၏၊ ချမ်းသာစွာ မွေးမြူလာရသူဖြစ်၏၊ အဆွေသုဒိန် သင်သည် မည်သည့်ဆင်းရဲကိုမျှ မသိ၊ သင်၏ မိဘတို့သည် သင် သေသဖြင့်လည်း (မိဘတို့) အလို မရှိကုန်ဘဲလျက် သင်နှင့်ခွဲခွါကြရပေမည်၊ အသက်ရှင်နေသော သင့်ကိုကား လူ့ဘောင်မှ ရဟန်းဘောင်သို့ ဝင်ရောက်ရန် အလို့ငှါအဘယ်မှာလျှင် ခွင့်ပြုနိုင်ပါကုန်အံ့နည်း၊ အဆွေ သုဒိန် ထလော့၊ စားလည်း စားလော့၊ သောက်လည်းသောက်လော့၊ ပျော်လည်း ပျော်ပါးလော့၊ စား သောက် ပျော်ပါးကာ ကာမဂုဏ်များကို ခံစား၍ ကောင်းမှုများကို ပြုလျက် မွေ့လျော်လော့၊ သင့်ကို လူ့ဘောင်မှ ရဟန်းဘောင်သို့ ဝင်ရောက်ရန် အလို့ငှါကားမိဘတို့ ခွင့်ပြုနိုင်လိမ့်မည် မဟုတ်ကုန်”ဟု ပြောကြကုန်၏။
ဤသို့ ပြောကုန်သော် ကလန္ဒသူဌေးသား သုဒိန်သည် ဆိတ်ဆိတ် နေ၏။
နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ပ။ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း ကလန္ဒသူဌေးသား သုဒိန်၏ သူငယ်ချင်းတို့သည်ကလန္ဒသူဌေးသား သုဒိန်အား ဤစကားကို ပြောကြကုန်၏။ အဆွေသုဒိန်။ပ။ သုံးကြိမ်မြောက်လည်းကလန္ဒသူဌေးသား သုဒိန်သည် ဆိတ်ဆိတ်နေ၏။
֍ ၂၉
။ ထိုအခါ ကလန္ဒသူဌေးသား သုဒိန်၏ သူငယ်ချင်းတို့သည် ကလန္ဒသူဌေးသား သုဒိန်၏ မိဘတို့ထံသို့ ချဉ်းကပ်ကြပြီးသော် ကလန္ဒသူဌေးသား သုဒိန်၏ မိဘတို့အား-“မိခင် ဖခင်တို့ ဤသုဒိန်သည် အခင်းမရှိသော မြေပေါ်၌ “ဤနေရာ၌သာလျှင် ငါ့အားသေခြင်းသော်လည်းကောင်း၊ ရဟန်းအဖြစ်သော်လည်းကောင်း ဖြစ်လိမ့်မည်”ဟု အိပ်၏။ သင်တို့ သည်သုဒိန်ကို လူ့ဘောင်မှ ရဟန်းဘောင်သို့ ဝင်ရောက်ရန်အလို့ငှါ ခွင့်မပြုကြပါမူ ထိုနေရာ၌ပင် သေခြင်းသို့ရောက်လတ္တံ့၊ အကယ်၍ သင်တို့သည် ရဟန်းပြုရန် ခွင့်ပြုကြပါမူ ရဟန်းအဖြစ်နှင့် နေသော သုဒိန်ကိုမြင်ကြရဦးမည်၊ သုဒိန်သည် လူ့ဘောင်မှ ရဟန်းဘောင်သို့ ဝင်၍ ရဟန်းပြု ပြီးမှ အကယ်၍မပျော်ပိုက်ခဲ့ပါမူ သူ့အား မိဘတို့ အိမ်မှတစ်ပါး သွားစရာ အဘယ်မှာ ရှိအံ့ နည်း၊ ဤ (အိမ်) သို့သာလျှင် တစ်ဖန် ပြန်လာပါလိမ့်မည်၊ သုဒိန်ကို လူ့ဘောင်မှ ရဟန်းဘောင်သို့ဝင်ရောက်ရန်အလို့ငှါ ခွင့်ပြုကြပါကုန်”ဟု ပြောကြကုန်၏။
(ထိုအခါ သုဒိန်၏ မိဘတို့သည်) အမောင်တို့ သုဒိန်ကို လူ့ဘောင်မှ ရဟန်းဘောင်သို့ ဝင်ရောက်ရန် အလို့ငှါ ငါတို့ ခွင့်ပြုပါကုန်၏ဟု (ပြောကြကုန်၏)။
ထိုအခါ ကလန္ဒသူဌေးသား သုဒိန်၏ သူငယ်ချင်းတို့သည် ကလန္ဒသူဌေးသား သုဒိန်ထံ ချဉ်းကပ်ပြီးသော် အဆွေသုဒိန် ထလော့၊ သင့်ကို မိဘတို့သည် လူ့ဘောင်မှ ရဟန်းဘောင်သို့ ဝင်ရောက်ရန်အလို့ငှါ ခွင့်ပြုကြပြီဟု ပြောကုန်၏။
֍ ၃၀
။ ထိုအခါ ကလန္ဒသူဌေးသား သုဒိန်သည် “မိဘတို့က လူ့ဘောင်မှ ရဟန်းဘောင်သို့ ဝင်ရောက်ရန်အလို့ငှါ ခွင့်ပေးပြီ”ဟု ရွှင်လန်း တက်ကြွသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ကိုယ်ကို လက်ဖြင့် ပွတ် သပ်လျက်ထ၏။ --ထို့နောက် ကလန္ဒသူဌေးသား သုဒိန်သည် တစ်ရက် နှစ်ရက် အားယူ၍ မြတ်စွာဘုရားထံသို့ ချဉ်းကပ်ပြီး မြတ်စွာဘုရားကို ရှိခိုး၍ တစ်ခုသော နေရာ၌ ထိုင်ပြီးသော် ကလန္ဒသူဌေးသား သုဒိန်သည်မြတ်စွာဘုရားအား-
“အသျှင်ဘုရား အကျွန်ုပ်ကို မိဘတို့က လူ့ဘောင်မှ ရဟန်းဘောင်သို့ ဝင်ရောက်ရန် အလို့ငှါခွင့်ပေးကြပါပြီ၊ မြတ်စွာဘုရားသည် အကျွန်ုပ်ကို ရဟန်းပြုပေးတော်မူပါ”ဟု လျှောက်၏။
ကလန္ဒသူဌေးသား သုဒိန်သည် မြတ်စွာဘုရား၏ အထံ၌ ရှင်အဖြစ်ကို ရ၏၊ ရဟန်း အဖြစ် ကိုလည်းရ၏။
ရဟန်းဖြစ်၍ မကြာမီ အသျှင်သုဒိန်သည် ဤသို့သဘောရှိသော ကိလေသာကို ခါထုတ်ကြောင်း ‘ဓုတင်’ ဂုဏ်တို့ကို ဆောက်တည်၍ ကျင့်၏၊ တောကျောင်းနေခြင်း ‘အာရညိက’ ဓုတင်ကိုဆောင်၏၊ ဆွမ်းခံစားခြင်း ‘ပိဏ္ဍပါတိက’ ဓုတင်ကို ဆောင်၏၊ ပံသုကူသင်္ကန်းကို ဝတ်ခြင်း ‘ပံသုကူလိက'ဓုတင်ကို ဆောင်၏၊ အိမ်စဉ်အတိုင်း ဆွမ်းရပ်ခြင်း ‘သပဒါနစာရိက’ ဓုတင်ကို ဆောင်၏၊ ဝဇ္ဇီတိုင်း ရွာတစ်ရွာကို အမှီပြု၍ နေ၏။
ထိုအခါ ဝဇ္ဇီတိုင်းသည် အစာခေါင်းပါး၏၊ အသက်မွေးရန် ခဲယဉ်း၏၊ ဖွေးဖွေးဖြူသော အရိုးရှိ၏၊ စာရေးတံ လက်မှတ်ဖြင့် အသက်မွေးရ၏၊ သပိတ်လက်စွဲ၍ ဆွမ်းခံခြင်းဖြင့် မျှတရန် မလွယ်ကူချေ၊ ထိုအခါ အသျှင်သုဒိန်အား-
“ယခုအခါ ဝဇ္ဇီတိုင်းသည် အစာခေါင်းပါး၏၊ အသက်မွေးရန် ခဲယဉ်း၏၊ ဖွေးဖွေးဖြူသော အရိုးရှိ၏၊ စာရေးတံ လက်မှတ်ဖြင့် အသက်မွေးရ၏၊ သပိတ်လက်စွဲ၍ ဆွမ်းခံခြင်းဖြင့် မျှတရန် မလွယ်ကူချေ၊ ဝေသာလီမြို့၌ (စီးပွါးဥစ္စာ) ကြွယ်ဝသော (မြှုပ်နှံထားသည့်) ဥစ္စာပေါများသော (နေ့စဉ်သုံးစွဲရန်) များသော စည်းစိမ် ဘဏ္ဍာရှိသော များသော ရွှေငွေရှိသော နှစ်သက်ဖွယ်ရာ များသော အသုံးအဆောင်ရတနာရှိသော (ကူးသန်းရောင်းဝယ် ဖလှယ်သည့်) များသော ဥစ္စာ စပါးရှိသော ငါ၏ ဆွေမျိုးတို့သည် ပေါများကုန်၏၊ ငါသည် ဆွေမျိုးတို့ကို အမှီပြုနေရမူ ကောင်း လေစွ၊ ဆွေမျိုးတို့သည် ငါ့ကို အမှီပြု၍ လှူဖွယ်တို့ကို ပေးလှူကြလိမ့်မည်၊ ကောင်းမှုတို့ကို ပြုကြ လိမ့်မည်၊ ရဟန်းတို့သည်လည်း လာဘ်ကိုရရှိကြလိမ့်မည်၊ ငါသည် ဆွမ်းဖြင့် မပင်ပန်းဘဲ ရှိလိမ့် မည်”ဟု အကြံဖြစ်ပေါ်၏။
ထို့နောက် အသျှင်သုဒိန်သည် အိပ်ရာနေရာကို သိုမှီးပြီးလျှင် သပိတ်သင်္ကန်းကို ယူ၍ ဝေသာလီမြို့ သို့ဖဲခွါခဲ့ရာ အစဉ်အတိုင်း ဝေသာလီမြို့သို့ ရောက်၏၊ ထိုဝေသာလီမြို့ မဟာဝုန်တော ပြာသာဒ်ဆောင်ပေါက်သော ကျောင်းကြီး၌ နေ၏။
အသျှင်သုဒိန်၏ ဆွေမျိုးတို့သည် “ကလန္ဒသူဌေးသား သုဒိန်သည် ဝေသာလီမြို့သို့ ရောက်လာ ပြီ”ဟုကြားကုန်၏၊ ထိုသူတို့သည် အသျှင်သုဒိန်အား ဆွမ်းအိုး၁ ခြောက်ဆယ်တို့ကို ပို့ကြကုန်၏။
ထိုအခါ အသျှင်သုဒိန်သည် ထိုဆွမ်းအိုး ခြောက်ဆယ်တို့ကို ရဟန်းတို့အား စွန့်လှူ၍ (မိမိမူကား) နံနက်အချိန် (သင်္ကန်းကို) ပြင်ဝတ်၍ သပိတ်သင်္ကန်းကို ဆောင်ယူလျက် ကလန္ဒရွာသို့ ဆွမ်းခံဝင်၏၊ ကလန္ဒရွာ၌ အိမ် စဉ်အတိုင်း ဆွမ်းခံလှည့်လည်သော် မိမိ၏ အဖအိမ်သို့ ချဉ်းကပ်မိ၏။
֍ ၃၁
။ ထိုအခါ အသျှင်သုဒိန်၏ ဆွေမျိုးတို့၏ ကျွန်မသည် တစ်ညဉ့်လွန် ‘သိုးလေ’ ပြီးသော မုယောမုံ့ကိုစွန့်ပစ်လို၏၊ ထိုအခါ အသျှင်သုဒိန်သည် ထိုဆွေမျိုးတို့၏ ကျွန်မကို “နှမ ထို (မုန့်) ကို အကယ်၍စွန့်ပစ်ရမည် ဖြစ်အံ့၊ ငါ၏ ဤသပိတ်၌လောင်းလော့”ဟု ပြော၏။ --ထိုအခါ အသျှင်သုဒိန်၏ ဆွေမျိုးတို့၏ ကျွန်မသည် တစ်ညဉ့်လွန် ‘သိုးလေ’ ပြီးသော ထိုမုယော မုန့်ကိုအသျှင်သုဒိန်၏ သပိတ်၌လောင်းစဉ် လက် ခြေ အသံတို့၏ အမှတ်အသားကို မှတ်ယူပြီးနောက်အသျှင်သုဒိန်၏ မိခင်ထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ “အို အရှင်မ သိပါလော့၊ အရှင့်သား သုဒိန်သည် ရောက်လာပြီ”ဟု အသျှင်သုဒိန်၏ အမိကို ပြော၏၊ အို ကျွန်မ အကယ်၍ သင် အမှန်ပြောမူ သင့်ကို ကျွန်အဖြစ်မှလွှတ် မည်ဟု ဆို၏။
֍ ၃၂
။ ထိုအခါ အသျှင်သုဒိန်သည် နံရံခြေတစ်ခုကို မှီ၍ တစ်ညဉ့်လွန် ‘သိုးလေ’ ပြီးသော ထိုမုယောမုန့်ကို သုံးဆောင်နေ၏၊ အသျှင်သုဒိန်၏ အဖလည်း အလုပ် လုပ်ရာမှ ပြန်လာသော် နံရံခြေတစ်ခုကို မှီ၍တစ်ညဉ့် လွန် ‘သိုးလေ’ ပြီးသော မုယောမုန့်ကို သုံးဆောင်နေသော အသျှင်သုဒိန်ကို မြင်သောကြောင့်အသျှင်သုဒိန်ထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ အသျှင်သုဒိန်အား “ချစ်သားသုဒိန် တစ်ညဉ့်လွန် ‘သိုးလေ’ ပြီးသောမုယောမုန့်ကို စားမှ စားပလေ၊ အကယ်စင်စစ် မိမိအိမ်သို့ သွားသင့်သည် မဟုတ်ပါလော့”ဟု ပြော၏။ ဒါယကာ သင့်အိမ်သို့ ရောက်ခဲ့ပြီ၊ ဤ တစ်ညဉ့်လွန် ‘သိုးလေ’ ပြီးသော မုယောမုန့်သည် ထို (သင့်အိမ်) မှဖြစ်၏ဟု (ပြန်ပြော၏)။ထိုအခါ အသျှင်သုဒိန်၏ အဖသည် အသျှင်သုဒိန်၏ လက်မောင်းကို ကိုင်၍ “ချစ်သားသုဒိန် လာလော့၊ အိမ်သို့ သွားကုန်အံ့”ဟု အသျှင်သုဒိန်အား ပြော၏၊ ထို့နောက် အသျှင်သုဒိန်သည် မိမိ၏ အဖအိမ်သို့ချဉ်းကပ်ပြီးလျှင် ပြင်ထားသော နေရာ၌ ထိုင်၏၊ ထိုအခါ အသျှင်သုဒိန်၏ အဖသည် အသျှင် သုဒိန်အား-
“ချစ်သားသုဒိန် စားပါလော့”ဟု ပြော၏။ ဒါယကာ တော်ပြီ၊ ယနေ့ အကျွန်ုပ်အား ဆွမ်းကိစ္စပြီးပြီဟု (ပြန်ပြော၏)၊ ချစ်သားသုဒိန် နက်ဖြန်အတွက် ဆွမ်းကို လက်ခံပါလော့ဟု (ပြောပြန်သောအခါ) - အသျှင်သုဒိန်သည် ဆိတ်ဆိတ်နေခြင်းဖြင့် လက်ခံပြီးနောက် နေရာမှ ထကာ ဖဲခွါသွားလေ၏။
֍ ၃၃
။ ထို့နောက် အသျှင်သုဒိန်၏ မိခင်သည် ထိုညဉ့်လွန်သော အခါ၌ မြေကြီးကို နွားချေးစိုဖြင့်လိမ်းကျံစေပြီးလျှင် ရွှေတစ်ပုံ ငွေတစ်ပုံအားဖြင့် အပုံနှစ်ပုံကို ပြုစေ၏၊ အပုံတို့သည် အလွန်ကြီးကုန်၏၊ ဤမှာဘက်၌ ရပ်သော ယောက်ျားသည် ထိုမှာဘက်၌ ရပ်သော ယောက်ျားကို မမြင်နိုင်၊ ထိုမှာဘက်၌ရပ်သော ယောက်ျားသည်လည်း ဤမှာဘက်၌ ရပ်သော ယောက်ျားကို မမြင်နိုင်၊ ထိုအပုံတို့ကို ဖျာတို့ဖြင့်ဖုံးလွှမ်းစေပြီးလျှင် အလယ်၌ နေရာခင်းစေ၍ ကန့်လန့်ကာကို ကာရံပြီးလျှင် အသျှင်သုဒိန်၏ မယားဟောင်းကို “(ချစ်သမီး) ချွေးမ ငါ တိုက်တွန်း၏၊ ငါ့သား သုဒိန်အား ကြိုက်နှစ်သက်စေတက်သည့် အဝတ်တန်ဆာကို ဝတ်ဆင်လော့”ဟု ခေါ်၍ ပြော၏။“အရှင်မ ကောင်းပါပြီ”ဟု အသျှင်သုဒိန်၏ မယားဟောင်းသည် အသျှင်သုဒိန်၏ အမိအား ဝန်ခံ၏။
--֍ ၃၄
။ ထိုအခါ အသျှင်သုဒိန်သည် နံနက်အချိန် (သင်္ကန်းကို) ပြင်ဝတ်၍ သပိတ်သင်္ကန်းကို ယူလျက်မိမိ၏ အဖအိမ်သို့ ချဉ်းကပ်ပြီးလျှင် ပြင်ထားသော နေရာ၌ ထိုင်၏။အသျှင်သုဒိန်၏ အဖသည် အသျှင်သုဒိန်ထံသို့ ချဉ်းကပ်ပြီးလျှင် ထို (ရွှေ ငွေ) အပုံတို့ကို ဖွင့်လှစ်စေ၍အသျှင်သုဒိန်အား-
“ချစ်သားသုဒိန် ဤ (ရွှေ ငွေ) သည် သင့်အမိ၏ အမိဘက်မှ ပါလာသော ဥစ္စာတည်း၊ မိန်းမ သား၏ (အသုံး အဆောင်အလို့ငှါ ရအပ်သော) မိန်းမသုံး ဥစ္စာတည်း၊၂ အဖဘက်မှ ပါလာသော ဥစ္စာသည်တစ်ခြား ရှိသေး၏၊ အဘိုးအဘေးဘက်မှ (ဆင်းသက်) လာသော ဥစ္စာလည်း တစ်ခြား ရှိသေး၏၊ ချစ်သားသုဒိန် လူထွက်၍ စည်းစိမ်တို့ကိုလည်း ခံစားရန် ကောင်းမှုတို့ကိုလည်း ပြုလုပ်ရန် ရနိုင်၏၊ ချစ်သား သုဒိန် လာလော့၊ လူထွက်၍ စည်းစိမ်တို့ကိုလည်း ခံစားလော့၊ ကောင်းမှုတို့ကိုလည်းပြုလော့”ဟု ပြော၏။
ဖခင် လူမထွက်နိုင်ပါ၊ လူမထွက်ရဲပါ၊ အကျွန်ုပ်သည် အလွန်ပျော်ရွှင်စွာ မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်နေပါသည်ဟု (ပြန်၍ ပြော၏)။ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ပ။ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း အသျှင်သုဒိန်၏အဖသည် အသျှင်သုဒိန်အား-
“ချစ်သားသုဒိန် ဤ (ရွှေ ငွေ) သည် သင့်အမိ၏ အမိဘက်မှ ပါလာသော ဥစ္စာတည်း၊ မိန်းမသား၏ (အသုံး အဆောင်အလို့ငှါ ရအပ်သော) မိန်းမသုံးဥစ္စာတည်း၊ အဖဘက်မှ ပါလာ သော ဥစ္စာသည်တခြား ရှိသေး၏၊ အဘိုးအဘေးဘက်မှ (ဆင်းသက်) လာသော ဥစ္စာလည်း တခြားရှိသေး၏၊ ချစ်သားသုဒိန် လူထွက်၍ စည်းစိမ်တို့ကိုလည်း ခံစားရန် ကောင်းမှုတို့ကိုလည်း ပြုလုပ်ရန် ရနိုင်၏၊ ချစ်သားသုဒိန် လာလော့၊ လူထွက်၍ စည်းစိမ်တို့ကိုလည်း ခံစားလော့၊ ကောင်းမှုတို့ကိုလည်း ပြုလော့”ဟုပြော၏။
“ဒါယကာ အကယ်၍ သင် အမျက်မထွက်လျှင် သင့်ကို ပြောလို၏”ဟု (ပြောသောအခါ) ချစ်သားသုဒိန် ပြောလော့ဟု (ပြန်၍ ပြော၏)။
“ဒါယကာ သို့ဖြစ်လျှင် သင်သည် ပိုက်ဆံလျှော်အိတ် ကြီးကြီးတို့ကို ချုပ်စေပြီးလျှင် ရွှေငွေ အပြည့်ထည့်၍ လှည်းတို့ဖြင့် ထုတ်ဆောင်ကာ ဂင်္ဂါမြစ်လယ် ရေအယဉ်၌ ပစ်ချလိုက်လော့၊ ထိုသို့အဘယ့်ကြောင့် ပြုလုပ်စေရသနည်း ဆိုသော်- ဒါယကာ ထို (ဥစ္စာရှိနေခြင်းဟူသော) အကြောင်းကြောင့် သင့်အား ကြောက်ခြင်းသည်လည်းကောင်း၊ တုန်လှုပ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း၊ ကြက်သီးမွေးညင်းထခြင်းသည်လည်းကောင်း၊ စောင့်ရှောက်ရခြင်းသည်လည်းကောင်း ဖြစ်ရလိမ့်မည်၊ (မရှိခဲ့မူ) သင့်အား ထို (ကြောက်ခြင်းစသော) အန္တရာယ်သည် မဖြစ်နိုင်တော့ပြီ၊ ထို့ကြောင့်ပင်ဖြစ်သည်”ဟု (ပြော၏)။
ဤသို့ပြောသော် အသျှင်သုဒိန်၏ အဖသည် “သားသုဒိန်သည် အဘယ်ကြောင့်လျှင် ဤသို့ ပြောလေဘိသနည်း”ဟု နှလုံးမသာ ဖြစ်လေ၏။
--֍ ၃၅
။ ထို့နောက် အသျှင်သုဒိန်၏ အဖသည် အသျှင်သုဒိန်၏ မယားဟောင်းကို “(ချစ်သမီး) ချွေးမ ငါတိုက်တွန်းပါ၏၊ သားသုဒိန်သည် သင့်ကို ချစ်လည်း ချစ်၏၊ နှစ်သက်လည်း နှစ်သက်၏၊ သားသုဒိန်သည် သင့်စကားကို လိုက်နာကောင်း လိုက်နာပေမည်”ဟု ခေါ်၍ ပြော၏။ထိုအခါ အသျှင်သုဒိန်၏ မယားဟောင်းသည် အသျှင်သုဒိန်၏ ခြေတို့ကို ကိုင်၍ အသျှင်သုဒိန်အား-
“အရှင့်သား အကြင် (နတ်သမီး) တို့ကို (ရလိုမှုဟူသော) အကြောင်းကြောင့် အရှင့်သားသည် မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်၏၊ ထိုနတ်သမီးတို့ကား အဘယ်သို့သဘော ရှိပါကုန်သနည်း”ဟု မေး၏။
“နှမ ငါသည် နတ်သမီးဟူသော အကြောင်းကြောင့် မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်သည် မဟုတ်ပါ”ဟု (ပြန်၍ပြော၏)။
ထိုအခါ အသျှင်သုဒိန်၏ မယားဟောင်းသည် “ယနေ့မှစ၍ ငါ့ကို အရှင့်သားသုဒိန်သည် နှမဟူသော ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုခြင်းဖြင့် ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုနေသည်တကား”ဟု (ဝမ်းနည်း ပူဆွေးလျက်) ထိုနေရာ၌ပင်လျှင် မိန်းမောတွေဝေ၍ လဲလေ၏။
ထိုအခါ အသျှင်သုဒိန်သည် အဖဖြစ်သူအား-
“ဒါယကာ ဆွမ်းဘောဇဉ်တို့ကို ပေးလှူမည်ဖြစ်လျှင် ပေးလှူလော့၊ အကျွန်ုပ်တို့ကို (ဥစ္စာ မိန်းမအထွေထွေကို ပြလျက်) မညှဉ်းဆဲပါလင့်”ဟု ပြော၏၊ ချစ်သားသုဒိန် သုံးဆောင်လော့ဟု (ပြန်ပြော၏)။
ထို့နောက် အသျှင်သုဒိန်၏ အမိအဖတို့သည် အသျှင်သုဒိန်အား မွန်မြတ်သော ခဲဖွယ် ဘောဇဉ်ဖြင့် ရောင့်ရဲသည့်တိုင်အောင် တားမြစ်သည့်တိုင်အောင် မိမိတို့ကိုယ်တိုင် လုပ်ကျွေးကုန်၏။
ထိုအခါ အသျှင်သုဒိန်၏ မိခင်သည် ဆွမ်းစားပြီး၍ သပိတ်မှ လက်ကိုဖယ်ပြီးသော အသျှင် သုဒိန်အား-
“ချစ်သား သုဒိန် ဤ (ငါတို့) အမျိုးသည် (စီးပွါးဥစ္စာ) ကြွယ်ဝ၏၊ (မြှုပ်နှံထားသည့်) ဥစ္စာ ပေါများ၏၊ (နေ့စဉ်သုံးစွဲရန်) များသော စည်းစိမ် ဘဏ္ဍာ ရှိ၏၊ များသော ရွှေငွေ ရှိ၏၊ နှစ်သက် ဖွယ်ရာ များသောအသုံးအဆောင်ရတနာ ရှိ၏၊ (ကူးသန်းရောင်းဝယ် ဖလှယ်သည့်) များသော ဥစ္စာစပါး ရှိ၏၊ ချစ်သား သုဒိန် လူထွက်၍ စည်းစိမ်တို့ကိုလည်း ခံစားရန် ကောင်းမှုတို့ကိုလည်း ပြုလုပ်ရန် ရနိုင်၏၊ ချစ်သားသုဒိန် လာလော့၊ လူထွက်၍ စည်းစိမ်တို့ကိုလည်း ခံစားလော့၊ ကောင်းမှုတို့ကိုလည်းပြုလော့”ဟု ပြော၏။
မိခင် လူမထွက်နိုင်ပါ၊ လူမထွက်ရဲပါ၊ အကျွန်ုပ်သည် အလွန်ပျော်ရွှင်စွာ မြတ်သော အကျင့်ကိုကျင့်နေပါသည်ဟု (ပြန်၍ပြော၏)။ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ပ။ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း အသျှင်သုဒိန်၏အမိသည် အသျှင်သုဒိန်အား-
“ချစ်သားသုဒိန် ဤ (ငါတို့) အမျိုးသည် (စီးပွါးဥစ္စာ) ကြွယ်ဝ၏၊ (မြှုပ်နှံထားသည့်) ဥစ္စာ ပေါများ၏၊ (နေ့စဉ်သုံးစွဲရန်) များသော စည်းစိမ် ဘဏ္ဍာရှိ၏၊ များသော ရွှေငွေ ရှိ၏၊ နှစ်သက် ဖွယ်ရာ များသောအသုံးအဆောင်ရတနာ ရှိ၏၊ (ကူးသန်းရောင်းဝယ် ဖလှယ်သည့်) များသော ဥစ္စာစပါး ရှိ၏၊ ချစ်သားသုဒိန် သို့ဖြစ်လျှင် (သား) မျိုးကိုသော်လည်း ပေးပါလော့၊ အမွေခံသား မရှိသော ငါတို့၏ပစ္စည်းဥစ္စာကို လိစ္ဆဝီ (မင်း) တို့သည် (မင်းဘဏ္ဍာတော်အဖြစ်ဖြင့်) မယူဆောင် ကြပါစေလင့်”ဟု (ပြောသောခါ) -
မိခင် ဤ (သားမျိုးပေးခြင်းကိစ္စ) ကိုမူကား ပြုလုပ်နိုင်ပါသည်ဟု (ပြန်ပြော၏)။
--ချစ်သားသုဒိန် ယခုအခါ (သင်) အဘယ်မှာ နေပါသနည်းဟု (မေးသောအခါ) -
မိခင် မဟာဝုန်တောမှာ (နေပါသည်ဟု ပြော၏)။
ထို့နောက် အသျှင်သုဒိန်သည် နေရာမှ ထကာ ဖဲခွါသွားလေ၏။
֍ ၃၆
။ ထိုအခါ အသျှင်သုဒိန်၏ မိခင်သည် အသျှင်သုဒိန်၏ မယားဟောင်းကို “(ချစ်သမီး) ချွေးမ (သားရဖို့ အကြောင်း တောင်းပန်ပါရစေ) ဥတုလာ၍ (မိန်းမတို့ဓမ္မတာ) ပန်းပွင့်သော အခါ၌ ငါ့အားပြောပါလော့”ဟု ခေါ်၍ ပြော၏၊ အရှင်မ ကောင်းပါပြီဟု အသျှင်သုဒိန်၏ မယားဟောင်းသည် အသျှင်သုဒိန်၏ မိခင်အား ပြန်ကြား၏။ထို့နောက် မကြာမီပင် အသျှင်သုဒိန်၏ မယားဟောင်းအား ဥတုလာ၍ (မိန်းမတို့ ဓမ္မတာ) ပန်း ပွင့်ခဲ့၏၊ ထိုအခါ အသျှင်သုဒိန်၏ မယားဟောင်းသည် အသျှင်သုဒိန်၏ မိခင်အား “အရှင်မ အကျွန်ုပ်အားဥတုလာ၍ (မိန်းမတို့ဓမ္မတာ) ပန်း ပွင့်ပါပြီ”ဟု ပြော၏။ (ချစ်သမီး) ချွေးမ သို့ဖြစ်လျှင် ငါ့သားသုဒိန်အား ကြိုက်နှစ်သက်စေတတ်သည့် အဝတ်တန်ဆာကို ဝတ်ဆင်လော့ဟု (ပြော၏)။ အရှင်မ ကောင်းပါပြီဟု အသျှင်သုဒိန်၏ မယားဟောင်းသည် အသျှင်သုဒိန်၏ မိခင်အား ပြန်ကြား၏။
ထို့နောက် အသျှင်သုဒိန်၏ မိခင်သည် အသျှင်သုဒိန်၏ မယားဟောင်းကို ခေါ်ယူ၍ မဟာဝုန်တော အသျှင်သုဒိန်ထံသို့ ချဉ်းကပ်ပြီးလျင် အသျှင်သုဒိန်အား-
“ချစ်သားသုဒိန် ဤ (ငါတို့) အမျိုးသည် (စီးပွါးဥစ္စာ) ကြွယ်ဝ၏၊ (မြှုပ်နှံထားသည့်) ဥစ္စာ ပေါများ၏၊ (နေ့စဉ် သုံးစွဲရန်) များသော စည်းစိမ် ဘဏ္ဍာ ရှိ၏၊ များသော ရွှေ ငွေ ရှိ၏၊ နှစ်သက်ဖွယ်ရာ များသောအသုံးအဆောင်ရတနာ ရှိ၏၊ (ကူးသန်းရောင်းဝယ် ဖလှယ်သည့်) များ သော ဥစ္စာစပါး ရှိ၏၊ ချစ်သားသုဒိန် လာလော့၊ လူထွက်၍ စည်းစိမ်တို့ကိုလည်း ခံစားရန် ကောင်းမှုတို့ကိုလည်း ပြုလုပ်ရန်ရနိုင်၏၊ ချစ်သား သုဒိန် လာလော့၊ လူထွက်၍ စည်းစိမ်တို့ ကိုလည်း ခံစားလော့၊ ကောင်းမှုတို့ကိုလည်း ပြုလော့”ဟု ပြောဆိုပြန်၏။
မိခင် လူမထွက်နိုင်ပါ၊ လူမထွက်ရဲပါ၊ အကျွန်ုပ်သည် အလွန်ပျော်ရွှင်စွာ မြတ်သော အကျင့်ကိုကျင့်နေပါသည်ဟု (ပြန်၍ ပြော၏)။ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ပ။ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း အသျှင်သုဒိန်၏အမိသည် အသျှင်သုဒိန်အား-
“ချစ်သားသုဒိန် ဤ (ငါတို့) အမျိုးသည် (စီးပွါးဥစ္စာ) ကြွယ်ဝ၏၊ (မြှုပ်နှံထားသည့်) ဥစ္စာ ပေါများ၏၊ (နေ့စဉ် သုံးစွဲရန်) များသော စည်းစိမ် ဘဏ္ဍာ ရှိ၏၊ များသော ရွှေငွေ ရှိ၏၊ နှစ်သက်ဖွယ်ရာ များသောအသုံးအဆောင်ရတနာ ရှိ၏၊ (ကူးသန်းရောင်းဝယ် ဖလှယ်သည့်) များ သော ဥစ္စာစပါး ရှိ၏၊ ချစ်သားသုဒိန် သို့ဖြစ်လျှင် (သား) မျိုးကိုသော်လည်း ပေးပါလော့၊ အမွေခံသားမရှိသော ငါတို့၏ပစ္စည်းဥစ္စာကို လိစ္ဆဝီ (မင်း) တို့သည် (မင်းဘဏ္ဍာတော်အဖြစ်ဖြင့်) မယူဆောင်ကြပါစေလင့်”ဟုပြောဆိုပြန်၏။
မိခင် ဤ (သားမျိုးပေးခြင်းကိစ္စ) ကိုမူကား ငါသည် ပြုလုပ်နိုင်ပါသည်ဟု ပြောပြီးလျှင် မယားဟောင်း၏ လက်မောင်းကိုဆွဲကိုင်၍ မဟာဝုန်တောထဲသို့ ဝင်ပြီးလျှင် (ပဌမပါရာဇိက) သိက္ခာပုဒ်တော်ကို မပညတ်ရသေးမီ (မေထုန်မှီဝဲခြင်း၌) အပြစ်မမြင်သည်ဖြစ်၍ မယားဟောင်း၌ မေထုန်အကျင့်ကို သုံးကြိမ်တိုင်အောင် ပြုကျင့်မိလေ၏၊ ထို (မယားဟောင်း) သည် ထို (မေထုန်အကျင့်ကို ပြုကျင့်ခြင်း) မျှဖြင့် ကိုယ်ဝန် ရယူလေ၏၊ ဘုမ္မစိုးနတ်တို့သည်-
“အချင်းတို့ ရဟန်းသံဃာသည် (ဒုဿီလဟူသော) အမြှုပ်မှ ကင်းပေစွတကား၊ အပြစ်မှကင်းပေစွတကား၊ ကလန္ဒသူဌေးသား သုဒိန်သည် (ဒုဿီလဟူသော) အမြှုပ်ကို ဖြစ်စေခဲ့လေပြီ၊ အပြစ်ကိုဖြစ်စေခဲ့လေပြီ”ဟု အဆင့်ဆင့် ကြွေးကြော်ကုန်၏။
--ဘုမ္မစိုးနတ်တို့၏ အသံကို ကြား၍ စာတုမဟာရာဇ် နတ်တို့သည်။ပ။ တာဝတိံသာ နတ်တို့သည်။ပ။ ယာမာနတ်တို့သည်။ပ။ တုတိသာ နတ်တို့သည်။ပ။ နိမ္မာနရတိ နတ်တို့သည်။ပ။ ပရနိမ္မိတ ဝသဝတ္တီ နတ်တို့သည်။ပ။ ဗြဟ္မာအပေါင်းတို့သည်-
“အချင်းတို့ ရဟန်းသံဃာသည် (ဒုဿီလဟူသော) အမြှုပ်မှ ကင်းပေစွတကား၊ အပြစ်မှကင်းပေစွတကား၊ ကလန္ဒသူဌေးသား သုဒိန်သည် (ဒုဿီလဟူသော) အမြှုပ်ကို ဖြစ်စေခဲ့လေပြီ၊ အပြစ်ကိုဖြစ်စေခဲ့လေပြီ”ဟု အဆင့်ဆင့် ကြွေးကြော်ကုန်၏။
ဤသို့လျှင် ထိုတစ်ခဏချင်းဖြင့် ထိုတစ်မုဟုတ်ချင်းဖြင့် ဗြဟ္မာ့ပြည်တိုင်အောင် ကြွေးကြော်သံသည်လွှမ်း၍ တက်၏။
ထို့နောက် အသျှင်သုဒိန်၏ မယားဟောင်းသည် ထိုကိုယ်ဝန် (ပဋိသန္ဓေ)၏ ကြီးရင့်ခြင်းကို အစွဲပြု၍သား (ယောက်ျား) ကိုဖွားမြင်၏၊ ထိုအခါ အသျှင်သုဒိန်၏ သူငယ်ချင်းတို့သည် ထိုသူငယ်အား ‘ဗီဇက’ဟုအမည်မှည့်ကုန်၏၊ အသျှင်သုဒိန်၏ မယားဟောင်းအား ‘ဗီဇကမာတာ’ဟု အမည်မှည့်ကုန်၏၊ အသျှင်သုဒိန်အား ‘ဗီဇကပိတာ’ဟု အမည်မှည့်ကုန်၏၊ ထို (သားအမိ) နှစ်ယောက်တို့သည် (ခုနစ်နှစ် ရှစ်နှစ်မျှကြာသော) နောက်အခါ၌ လူ့ဘောင်မှ ရဟန်းဘောင်သို့ ဝင်ရောက်လျက် ရဟန်းပြုကြ၍အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုကုန်၏။
֍ ၃၇
။ ထိုအခါ အသျှင်သုဒိန်အား “ငါ့အား (ဈာန်စသော ကျေးဇူးတရားကို) မရလေစွတကား၊ ငါ့အား (ရှင် ရဟန်းအဖြစ်ကို) အရ မတော်လေစွတကား၊ ငါသည် (သာသနာတော်ကို) မကောင်းသဖြင့်ရအပ်ပေစွတကား၊ ငါသည် (သာသနာတော်ကို) ကောင်းစွာ ရခြင်း မဟုတ်လေစွတကား၊ အကြင် ငါသည်ဤသို့ ကောင်းစွာ ဟောတော်မူအပ်သော သာသနာတော် ‘ဓမ္မဝိနယ’ ၌ ရဟန်းပြုပြီး၍ မြတ်သောအကျင့်ကို အသက်ထက်ဆုံး ပြည့်စုံ စင်ကြယ်စွာ ကျင့်ရန် မတတ်နိုင်ခဲ့ပေစွတကား”ဟု နောင်တ တစ်ဖန်ပူပန်ခြင်း နှလုံးမသာခြင်း ဖြစ်၏၊ ထို (အသျှင်သုဒိန်) သည် ထိုနောင်တ တစ်ဖန် ပူပန်ခြင်း နှလုံးမသာခြင်းကြောင့် ပိန်ကြုံခဲ့လေပြီ၊ အသွေးအသား ခေါင်းပါးခဲ့လေပြီ၊ ရုပ်အဆင်းပျက်ခဲ့လေပြီ၊ (ဖက်ရွက်ရော်ကဲ့သို့) ဖြော့တော့သော အဆင်းရှိခဲ့လေပြီ၊ (ကွန်ယက်ကို ဖြန့်ခင်းသကဲ့သို့) အကြောပြိုင်းပြိုင်းထသောကိုယ် ရှိခဲ့လေပြီ၊ အတွင်း (ဆွေး ဆွေးသော) စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ တွန့်ဆုတ်သော စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ ဆင်းရဲခြင်းရှိသည် ဖြစ်၍ စိတ်မကောင်းသည် ဖြစ်၍ နှလုံးမသာသည် ဖြစ်၍ မှိုင်တွေနေလေ၏။֍ ၃၈
။ ထိုအခါ အသျှင်သုဒိန်၏ သူငယ်ချင်းရဟန်းတို့သည် အသျှင်သုဒိန်အား-“ငါ့သျှင်သုဒိန် သင်သည် ရှေးအခါ၌ အဆင်းလှ၏၊ ဣန္ဒြေပြည့်ဖြိုး၏၊ မျက်နှာအဆင်း ကြည်လင်၏၊ ကိုယ်ရေအဆင်း အထူးကြည်လင်၏၊ သင်သည် ယခုအခါ၌ ပိန်ကြုံ၏၊ အသွေး အသား ခေါင်းပါး၏၊ ရုပ်အဆင်းပျက်၏၊ (ဖက်ရွက်ရော်ကဲ့သို့) ဖြော့တော့သော အဆင်းရှိ၏၊ (ကွန်ယက်ကို ဖြန့်ခင်းသကဲ့သို့) အကြောပြိုင်းပြိုင်းထသော ကိုယ်ရှိ၏၊ အတွင်း (ဆွေး ဆွေးသော) စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ တွန့်ဆုတ်သောစိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ ဆင်းရဲခြင်းရှိသည် ဖြစ်၍ စိတ်မကောင်း သည် ဖြစ်၍ နှလုံးမသာသည် ဖြစ်၍မှိုင်တွေနေ၏၊ ငါ့သျှင်သုဒိန် အသို့နည်း၊ သင်သည် မြတ် သော အကျင့်ကို မမွေ့လျော်ဘဲ့ကျင့်နေသလော”ဟု ပြောဆိုကြကုန်၏။
ငါ့သျှင်တို့ ကျွန်ုပ်သည် မြတ်သော အကျင့်ကို မမွေ့လျော်ဘဲ ကျင့်နေသည် မဟုတ်ပါ၊ အကျွန်ုပ်ပြုလုပ်မိသော မကောင်းမှု ရှိပါသည်၊ မယားဟောင်း၌ မေထုန်အကျင့်ကို ပြုကျင့်မိပါသည်၊ ငါ့သျှင်တို့အကျွန်ုပ်အား “ငါ့အား (ဈာန်စသော ကျေးဇူးတရားကို) မရလေစွတကား၊ ငါ့အား (ရှင်ရဟန်းဖြစ်ကို) အရ မတော်လေစွတကား၊ ငါသည် (သာသနာတော်ကို) မကောင်းသဖြင့် ရအပ်ပေစွတကား၊ ငါသည် (သာသနာတော်ကို) ကောင်းစွာ ရခြင်း မဟုတ်လေစွတကား၊ အကြင် ငါသည် ဤသို့ ကောင်းစွာ ဟောတော်မူအပ်သော သာသနာတော် ‘ဓမ္မဝိနယ’ ၌ ရဟန်းပြုပြီး၍ မြတ်သော အကျင့်ကို အသက်ထက်ဆုံးပြည့်စုံ စင်ကြယ်စွာ ကျင့်ရန် မတတ်နိုင်ခဲ့ပေစွတကား”ဟု နောင်တ တစ်ဖန် ပူပန်ခြင်း နှလုံးမသာခြင်းဖြစ်နေပါသည်ဟု (ပြန်ပြော၏)။
--ငါ့သျှင်သုဒိန် သင်အား နောင်တတစ်ဖန် ပူပန်ခြင်း နှလုံးမသာခြင်း ဖြစ်ထိုက်ပါပေ၏၊ အကြင်သင်သည် ဤသို့ ကောင်းစွာဟောတော်မူအပ်သော သာသနာတော် ‘ဓမ္မဝိနယ’ ၌ ရဟန်းပြုပြီး၍ မြတ်သော အကျင့်ကို အသက်ထက်ဆုံး ပြည့်စုံ စင်ကြယ်စွာ ကျင့်နိုင်ရန် မတတ်နိုင်ဖြစ်တုံဘိ၏၊ ငါ့သျှင်မြတ်စွာဘုရားသည် များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ရာဂနှင့်တကွ ဖြစ်ခြင်းငှါ တရားတော်ကို ဟောတော်မမူဘဲ ရာဂကင်းရန် ဟောတော်မူသည် မဟုတ်ပါလော၊ ကာမဂုဏ်နှင့် စပ်ယှဉ်ခြင်းငှါ တရားတော်ကိုဟောတော်မမူဘဲ ကာမဂုဏ်နှင့် မစပ်ယှဉ်ရန် ဟောတော်မူသည် မဟုတ်ပါလော၊ (တဏှာဒိဋ္ဌိဖြင့်) စွဲလမ်းခြင်းနှင့်တကွ ဖြစ်ခြင်းငှါ တရားတော်ကို ဟောတော်မမူဘဲ (တဏှာဒိဋ္ဌိဖြင့်) မစွဲလမ်းရန် ဟောတော်မူသည် မဟုတ်ပါလော။
ငါ့သျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် ထိုသို့ ရာဂကင်းရန် တရားတော်ကို ဟောတော်မူအပ်ပါလျက် သင်သည်ရာဂနှင့်တကွ ဖြစ်ခြင်းငှါ အားထုတ်ဘိ၏၊ ကာမဂုဏ်နှင့် မစပ်ယှဉ်ရန် တရားတော်ကို ဟောတော်မူအပ်ပါလျက် ကာမဂုဏ်နှင့် စပ်ယှဉ်ခြင်းငှါ အားထုတ်ဘိ၏၊ (တဏှာဒိဋ္ဌိဖြင့်) မစွဲလမ်းရန် တရားတော်ကို ဟောတော်မူအပ်ပါလျက် (တဏှာဒိဋ္ဌိဖြင့်) စွဲလမ်းခြင်းနှင့်တကွ ဖြစ်ခြင်းငှါ အားထုတ်ဘိ၏။
ငါ့သျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ရာဂကင်းခြင်းငှါ တရားတော်ကို ဟောတော်မူသည် မဟုတ်ပါလော၊ မာန်မယစ်ခြင်းငှါ (ကိလေသာဟူသော) ဆာလောင်မွတ်သိပ်ခြင်းကို ပယ်ဖျောက်ခြင်းငှါ အတာအတွယ်ကို ပယ်ဖြတ်ခြင်းငှါ ဝဋ် (မြစ်) ကို ဖြတ်ခြင်းငှါ တဏှာကုန်ခြင်းငှါ မတပ်မက်ခြင်းငှါ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းငှါ ငြိမ်းအေးခြင်းငှါ တရားတော်ကို ဟောတော်မူသည် မဟုတ်ပါလော။
ငါ့သျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ကာမဂုဏ်ပယ်မှုကို ဟောတော်မူသည်မဟုတ်ပါလော၊ ကာမဂုဏ် သညာ (စိတ်) တို့ကို ပိုင်းခြား၍ သိမှုကို ဟောတော်မူသည် မဟုတ်ပါလော၊ ကာမဂုဏ် မွတ်သိပ်ခြင်း ပယ်ဖျောက်မှုကို ဟောတော်မူသည် မဟုတ်ပါလော၊ ကာမဂုဏ်၌ ကြံစည်ခြင်း ‘ကာမဝိတက်’ ပယ်သတ်မှုကို ဟောတော်မှုသည် မဟုတ်ပါလော၊ ကာမဂုဏ် အပူအအိုက်တို့၏ငြိမ်းအေး မှုကို ဟောတော်မူသည် မဟုတ်ပါလော။
ငါ့သျှင် ဤ (သင်ပြုမိသော ယုတ်မာမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း ကြည်ညိုပြီးသော သူတို့အား တိုး၍ ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း မဖြစ်နိုင်ပေ။
ငါ့သျှင် အမှန်စင်စစ် ဤ (သင်ပြုမိသော ယုတ်မာမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အားမကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ ကြည်ညိုပြီးသော အချို့သူတို့အား အကြည်ညို ပျက်စေခြင်းငှါလည်းကောင်း ဖြစ်ပေ၏ဟု (ပြောဆိုကြကုန်၏)။
֍ ၃၉
။ ထို့နောက် ရဟန်းတို့သည် အသျှင်သုဒိန်ကို များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင် ကြပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကုန်၏၊ ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ဤ (အသျှင်သုဒိန်၏ မေထုန်လွန်ကျူးမှုဟူသော) အကြောင်းအရာကြောင့် ရဟန်းသံဃာကို စည်းဝေးစေပြီးလျှင် အသျှင်သုဒိန်ကို “်သုဒိန် သင်သည် မယားဟောင်း၌ မေထုန်အကျင့်ကို (ပြုကျင့်) မှီဝဲ၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်၏)။
--ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ “(မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းအနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား (သင်၏အမှုသည်) ရဟန်းတို့အား မလျောက်ပတ်၊ မလျော်ကန်၊ မသင့်တင့်၊ ရဟန်းတို့ အပြုအမူမဟုတ်၊ မအပ်၊ မပြုသင့်။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းအနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား အဘယ့်ကြောင့် သင်သည်ဤသို့ ကောင်းစွာ ဟောတော်မူအပ်သော သာသနာတော် ‘ဓမ္မဝိနယ’ ၌ ရဟန်းပြုပြီး၍ မြတ်သောအကျင့် ကို အသက်ထက်ဆုံး ပြည့်စုံ စင်ကြယ်စွာ ကျင့်ရန် မတတ်နိုင်ဘိသနည်း။
(မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းအနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ငါသည် များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ရာဂနှင့်တကွဖြစ်ခြင်းငှါ တရားတော်ကို ဟောတော်မမူဘဲ ရာဂကင်းရန် ဟောတော်မူသည် မဟုတ်ပါလော၊ ကာမဂုဏ်နှင့် စပ်ယှဉ်ခြင်းငှါ တရားတော်ကို ဟောတော်မမူဘဲ ကာမဂုဏ်နှင့် မစပ်ယှဉ်ရန် ဟောတော်မူသည် မဟုတ်ပါလော၊ (တဏှာ ဒိဋ္ဌိဖြင့်) စွဲလမ်းခြင်းနှင့်တကွ ဖြစ်ခြင်းငှါ တရားတော်ကိုဟောတော်မမူဘဲ (တဏှာဒိဋ္ဌိဖြင့်) မစွဲလမ်းရန် ဟောတော်မူသည် မဟုတ်ပါလော။
(မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းအနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ငါသည် ထိုသို့ ရာဂကင်းရန် တရားတော်ကို ဟောအပ်ပါလျက် သင်သည် အဘယ့်ကြောင့် ရာဂနှင့်တကွ ဖြစ်ခြင်းငှါ အားထုတ်ဘိသနည်း၊ ကာမဂုဏ်နှင့် မစပ်ယှဉ်ရန် တရားတော်ကို ဟောအပ်ပါလျက် ကာမဂုဏ်နှင့် စပ်ယှဉ်ခြင်းငှါ အားထုတ်ဘိသနည်း၊ (တဏှာဒိဋ္ဌိဖြင့်) မစွဲလမ်းရန် တရားတော်ကို ဟောအပ်ပါလျက် (တဏှာဒိဋ္ဌိဖြင့်) စွဲလမ်းခြင်းနှင့်တကွဖြစ်ခြင်းငှါ အားထုတ်ဘိသနည်း။
(မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းအနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ငါသည် များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ရာဂကင်းခြင်းငှါတရားတော်ကို ဟောတော်မူသည် မဟုတ်ပါလော၊ မာန်မယစ်ခြင်းငှါ (ကိလေသာဟူသော) ဆာလောင်မွတ်သိပ်ခြင်းကို ပယ်ဖျောက်ခြင်းငှါ အတာအတွယ်ကို ပယ်ဖြတ်ခြင်းငှါ ဝဋ် (မြစ်) ကို ဖြတ်ခြင်းငှါတဏှာကုန်ခြင်းငှါ မတပ်မက်ခြင်းငှါ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းငှါ ငြိမ်းအေးခြင်းငှါ တရားတော်ကို ဟောတော်မူသည်မဟုတ်ပါလော။
(မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းအနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ငါသည် များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ကာမဂုဏ်ပယ်မှုကို ဟောတော်မူသည် မဟုတ်ပါလော၊ ကာမဂုဏ် သညာ (စိတ်) တို့ကို ပိုင်းခြား၍ သိမှုကို ဟောတော်မူသည် မဟုတ်ပါလော၊ ကာမဂုဏ် မွတ်သိပ်ခြင်း ပယ်ဖျောက်မှုကို ဟောတော်မူသည် မဟုတ်ပါလော၊ ကာမဂုဏ်၌ ကြံစည်ခြင်း ‘ကာမဝိတက်’ ပယ်သတ်မှုကို ဟောတော်မူသည် မဟုတ်ပါလော၊ ကာမဂုဏ်အပူအအိုက်တို့၏ ငြိမ်းအေးမှုကို ဟောတော်မူသည် မဟုတ်ပါလော။
(မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းအနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား လျင်သောအဆိပ် ကြမ်းသောအဆိပ်ရှိသော မြွေ၏ခံတွင်း၌ သင်၏ အင်္ဂါဇာတ်ကို ထည့်သွင်းရခြင်းသည် မြတ်သေး၏၊ မိန်းမ၏ အင်္ဂါဇာတ်၌ (သင်၏) အင်္ဂါဇာတ်ကို ထည့်သွင်းရခြင်းသည်ကား မမြတ်သည်သာတည်း။
(မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းအနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား မြွေဟောက်၏ ခံတွင်း၌ သင်၏ အင်္ဂါဇာတ်ကိုထည့်သွင်းရခြင်းသည် မြတ်သေး၏၊ မိန်းမ၏ အင်္ဂါဇာတ်၌ (သင်၏) အင်္ဂါဇာတ်ကို ထည့်သွင်းရခြင်းသည်ကား မမြတ်သည်သာတည်း။
(မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းအနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ရဲရဲညိ၍ ထက်ဝန်းကျင် မီးတောက်မီးလျှံ မီးရောင် နှင့်တကွ ဖြစ်သော မီးကျီးခဲ အစုအပုံ၌ သင်၏ အင်္ဂါဇာတ်ကို ထည့်သွင်းရခြင်းသည် မြတ်သေး၏၊ မိန်းမ၏အင်္ဂါဇာတ်၌ (သင်၏) အင်္ဂါဇာတ်ကို ထည့်သွင်းရခြင်းသည်ကား မမြတ်သည်သာတည်း။
--ထိုသို့ဖြစ်ခြင်းသည် ဘယ်ကြောင့်နည်းဆိုသော် (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ထို (မြွေ၏့ခံတွင်း မီးကျီးခဲ အစုအပုံ၌ အင်္ဂါဇာတ်ကို ထည့်သွင်းရခြင်းဟူသော) အကြောင်းကြောင့် သေခြင်းသို့သော်လည်းကောင်း၊ သေလောက်နီးပါး ဆင်းရဲဒုက္ခသို့သော်လည်းကောင်း ရောက်ရာ၏၊ ထို (မြွေ၏ခံတွင်း မီးကျီးခဲ အစုအပုံ၌ အင်္ဂါဇာတ်ကို ထည့်သွင်းရခြင်းဟူသော) အကြောင်းကြောင့်ခန္ဓာကိုယ်ပျက်စီး၍ သေပြီးသည်မှ နောက်၌ ချမ်းသာ ကင်းသော မကောင်းသော သူတို့လားရာဖရိုဖရဲ ကျရောက်ရာ ဖြစ်သော ငရဲသို့ကား မရောက်နိုင်သည်သာတည်း။
(မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းအနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ဤ (မိန်းမ၏ အင်္ဂါဇာတ်၌ အင်္ဂါဇာတ်ကို ထည့်သွင်းရခြင်းဟူသော) အကြောင်းကြောင့်ကား ခန္ဓာကိုယ်ပျက်စီး၍ သေပြီးသည်မှ နောက်၌ ချမ်းသာကင်းသော မကောင်းသော သူတို့လားရာ ဖရိုဖရဲ ကျရောက်ရာ ဖြစ်သော ငရဲသို့ ရောက်လေရာ၏။
(မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းအနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ထိုသို့ဖြစ်ပါလျက် သင်သည် သူတော်ကောင်း အကျင့်မဟုတ်၊ ရပ်ရွာနေသူ လူယုတ်တို့၏ အကျင့်ဖြစ်သော ရုန့်ရင်းကြမ်းတမ်းသော ရေဆေးခြင်းလျှင် အဆုံးရှိသော (လူမြင်လျှင် မတင့်တယ်၍) ဆိတ်ကွယ်ရာ၌သာ ပြုကျင့်ရသော ယောက်ျားမိန်းမ အစုံအစုံတွဲ၍ ပြုကျင့်ရသော မေထုန်အကျင့်ကို ပြုကျင့်တုံဘိ၏။
(မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းအနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား သင်သည် များစွာသော အကုသိုလ်တရားတို့ကို (သူခပ်သိမ်းတို့၏) ရှေးဦးစွာ ပြုကျင့်သူဖြစ်၍ ရှေ့သွား (ခေါင်းဆောင်) ဖြစ်ပေ၏။
(မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းအနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ဤ (သင်ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသောသူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ ကြည်ညိုပြီးသော သူတို့အား တိုး၍ ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း မဖြစ်နိုင်ပေ၊ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းအနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား အမှန်စင်စစ် ဤ (သင်ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား မကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ ကြည်ညိုပြီးသော အချို့သူတို့အား အကြည်ညိုပျက်စေခြင်းငှါလည်းကောင်း ဖြစ်ပေ၏”ဟု (ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏)။
ထို့နောက် မြတ်စွာဘုရားသည် အသျှင်သုဒိန်ကို များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်တော်မူပြီးလျှင် ကိုယ်တိုင် ပြုစုမွေးမြူရန် ခက်ခဲခြင်း သူတစ်ပါးတို့က ပြုစုမွေးမြူရန် ခက်ခဲခြင်း အလိုကြီးခြင်းမရောင့်ရဲနိုင်ခြင်း အပေါင်းအဖော်၌ မက်မောခြင်း ပျင်းရိခြင်းတို့၏ ကျေးဇူးမဲ့ (စကား) ကို မိန့်တော်မူပြီး၍များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ကိုယ်တိုင် ပြုစုမွေးမြူလွယ်ခြင်း သူတစ်ပါးတို့က ပြုစုမွေးမြူလွယ်ခြင်းအလိုနည်းခြင်း ရောင့်ရဲလွယ်ခြင်း ကိလေသာကို ခေါင်းပါးစေခြင်း ကိလေသာကို ခါထုတ်ခြင်း ကြည်ညိုဖွယ်ရှိခြင်း ကိလေသာကို မဆည်းပူးခြင်း ဝီရိယဖြင့် အားထုတ်ခြင်းတို့၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို မိန့်တော်မူပြီးလျှင် ရဟန်းတို့အား ထိုအဖြစ်အပျက်နှင့် လျောက်ပတ်လျော်ညီသော တရားစကားကိုဟောကြားတော်မူပြီးနောက် ရဟန်းတို့ကို-
၁။ ဆွမ်းတစ်အိုးလျှင် ဆယ်ပါးစာ ရှိသည်ဟူ၏ (အဋ္ဌကထာ)
၂။ ဥစ္စာတည်း= သနပ်ခါးပန်းဘိုးမျှရှိသေး၏ ဆိုလိုသည်။
--ဝိနည်း ပညတ်ကြောင်း ၁၀-ပါး
“ရဟန်းတို့ သို့ဖြစ်လျှင်
(၁) သံဃာတော်၏ ကောင်းပါပြီဟု ဝန်ခံကျင့်သုံးရန်
(၂) သံဃာတော်များ ချမ်းသာစေရန်
(၃) အကျင့်သီလ ဖောက်ဖျက်သူတို့ကို နှိမ်နင်းရန်
(၄) အကျင့်သီလကို ချစ်မြတ်နိုးသော ရဟန်းတို့ ချမ်းသာစွာ နေနိုင်ရန်
(၅) မျက်မှောက်၌ ဖြစ်ကုန်သော ဆင်းရဲအထူးတို့ကိုစောင့်စည်းရန်
(၆) နောင်ဖြစ်လတ္တံ့ကုန်သော ဆင်းရဲအထူးတို့ကို ပယ်ရှားရန်
(၇) မကြည်ညိုသေးသော သူတို့ကို ကြည်ညိုစေရန်
(၈) ကြည်ညိုပြီးသော သူတို့ကို တိုး၍ ကြည်ညိုစေရန်
(၉) သူတော်ကောင်းတရား ‘သာသနာသုံးရပ်’ တည်တံ့ရန်
(၁၀) ဝိနည်း ‘စည်းမျဉ်းဥပဒေ’ ကို ချီးမြှောက်ရန်ဟူသော
အကျိုးထူး ဆယ်ပါးတို့ကို အစွဲပြု၍ ရဟန်းတို့အား သိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူမည်”ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
(က) “အကြင် ရဟန်းသည် မေထုန်အကျင့်ကို (ပြုကျင့်) မှီဝဲငြားအံ၊ ထိုရဟန်း သည် သာသနာတော်မှဆုံးရှုံးခြင်းသို့ ရောက်၏၊ ရဟန်းကောင်းတို့နှင့် အတူတကွ ပေါင်းသင်းရခြင်း မရှိ” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။
ဤသို့လျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့အား ဤသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူ၏။
သုဒိန် ရဟန်းအကြောင်း ပြဆိုရာအခန်း မြန်မာပြန်ပြီး၏။
--မျောက်မဝတ္ထု
֍ ၄၀
။ တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ဝေသာလီမြို့ မဟာဝုန်တော၌ မျောက်မကို အစာဖြင့်ဖြားယောင်း၍ ထိုမျောက်မ၌ မေထုန်အကျင့်ကို (ပြုကျင့်) မှီဝဲ၏၊ ထို့နောက် ထိုရဟန်းသည် နံနက်အချိန် (သင်္ကန်း) ကို ပြင်ဝတ်၍ သပိတ် သင်္ကန်းကိုယူလျက် ဝေသာလီမြို့သို့ ဆွမ်းခံဝင်၏၊ ထိုအခါ ရဟန်းများစွာတို့သည် ကျောင်းစဉ် လှည့်လည်ကုန်သော် ထိုရဟန်း၏ ကျောင်းသို့ ချဉ်းကပ်ကြကုန်၏၊ ထိုမျောက်မသည် အဝေးမှ လာကုန်သော ထို (အာဂန္တု) ရဟန်းတို့ကို မြင်ပြီးနောက် ထိုရဟန်းတို့ထံသို့ချဉ်းကပ်ပြီးလျှင် ထိုရဟန်းတို့၏ ရှေ့၌ ခါးကိုလည်း လှုပ်ပြ၏၊ အမြီးကိုလည်း လှုပ်ပြ၏၊ ခါးကိုလည်းကွပြ၏၊ (မေထုန်အကျင့်ကို ပြုကျင့်ရန်) အရိပ်နိမိတ်ကိုလည်း ပြု၏၊ ထိုအခါ ယုံမှားဖွယ်မရှိ ‘မချွတ်ဧကန်’ ထိုရဟန်းသည် ဤမျောက်မ၌ မေထုန်အကျင့်ကို (ပြုကျင့်) မှီဝဲ၏ဟု ထို (အာဂန္တု) ရဟန်းတို့အား အကြံဖြစ်၏၊ (အကြံဖြစ်ပြီးလျှင်) တစ်ခုသော နေရာ၌ ပုန်းအောင်း (ကာ ချောင်း၍ နေကြ) ကုန်၏။ ထိုအခါ ထို (ကျောင်းနေ) ရဟန်းသည် ဝေသာလီမြို့မှ ဆွမ်းခံလှည့်လည်ပြီးနောက် ဆွမ်းကို ယူ၍ ပြန်လာ၏။֍ ၄၁
။ ထိုအခါ ထိုမျောက်မသည် (ကျောင်းနေ) ရဟန်းထံသို့ ချဉ်းကပ်လာ၏၊ ထိုအခါ ထိုရဟန်းသည် ဆွမ်းအချို့ကို စား၍ အချို့ကို မျောက်မအား ပေး၏၊ ထိုနောက် ထိုမျောက်မသည် ဆွမ်းကို စားပြီး၍ ထိုရဟန်းအား ခါးကို ကွပေး၏၊ ထိုအခါ ထိုရဟန်းသည် ထိုမျောက်မ၌ မေထုန်အကျင့်ကို (ပြုကျင့်) မှီဝဲ၏။ထိုအခါ ထို (အာဂန္တု) ရဟန်းတို့သည် ထို (ကျောင်းနေ) ရဟန်းကို “ငါ့သျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် သိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပညတ်တော်မူအပ်ပြီး မဟုတ်ပါလော၊ ငါ့သျှင် သင်သည် အဘယ်ကြောင့် မျောက်မ၌ မေထုန်အကျင့်ကို (ပြုကျင့်) မှီဝဲဘိသနည်း”ဟု ပြောဆိုကြကုန်၏။
ငါ့သျှင်တို့ မြတ်စွာဘုရားသည် သိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပညတ်တော်မူအပ်သည်ကား မှန်ပါ၏၊ သို့ရာတွင် ထိုသိက္ခာပုဒ်ကို လူမိန်းမ၌သာ ပညတ်တော်မူအပ်ပါသည်၊ တိရစ္ဆာန်မ၌ ပညတ်တော်မူအပ်သည် မဟုတ်ပါဟု (ပြန်၍ လျှောက်၏)၊
ငါ့သျှင် ထို (တိရစ္ဆာန်မ၌ မေထုန်အကျင့်ကို ပြုကျင့်မှီဝဲခြင်း) သည် လူမိန်းမ၌ (ပြုကျင့်) မှီဝဲခြင်းနှင့် အတူတူပင် မဟုတ်ပါလော၊ ငါ့သျှင် (သင်၏ အမှုသည်) ရဟန်းတို့အား မလျောက်ပတ်၊ မလျော်ကန်၊ မသင့်တင့်၊ ရဟန်းတို့အပြုအမူ မဟုတ်၊ မအပ်၊ မပြုသင့်။ ငါ့သျှင် အဘယ်ကြောင့် သင်သည် ဤသို့ကောင်းစွာ ဟောတော်မူအပ်သော သာသနာတော် ‘ဓမ္မဝိနယ’ ၌ ရဟန်းပြုပြီး၍ မြတ်သော အကျင့်ကိုအသက်ထက်ဆုံး ပြည့်စုံ စင်ကြယ်စွာ ကျင့်ရန် မတတ်နိုင်ဘိသနည်း၊ ငါ့သျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ရာဂနှင့်တကွ ဖြစ်ခြင်းငှါ တရားတော်ကို ဟောတော်မမူဘဲ ရာဂကင်းရန် ဟောတော်မူသည် မဟုတ်ပါလော။ပ။ ကာမဂုဏ် အပူအအိုက်တို့၏ ငြိမ်းအေးမှုကို ဟောတော်မူသည်မဟုတ်ပါလော၊ ငါ့သျှင် ဤ (သင်ပြုမိသော ယုတ်မာမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့ အားကြည်ညိုစေခြင်းငှါ လည်းကောင်း၊ ကြည်ညိုပြီးသော သူတို့ အား တိုး၍ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း မဖြစ်နိုင်ပေ၊ ငါသျှင် အမှန်စင်စစ် ဤ (သင်ပြုမိသော ယုတ်မာမှု) သည်မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား မကြည်ညိုစေခြင်းငှါ လည်းကောင်း၊ ကြည်ညိုပြီးသောအချို့သူတို့အား အကြည်ညိုပျက်စေခြင်းငှါလည်းကောင်း ဖြစ်ပေ၏ဟု (ပြောဆိုကြကုန်၏)။
ထို့နောက် ထိုရဟန်းတို့သည် ထို (မျောက်မ၌ မေထုန်အကျင့်ကို ပြုကျင့်သော) ရဟန်းကို များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်ကြပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ထားကြကုန်၏။
--֍ ၄၂
။ ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ဤအကြောင်းအရာကြောင့် ရဟန်းသံဃာကို စည်းဝေးစေပြီးလျှင် ထိုရဟန်းကို “ရဟန်း သင်သည် မျောက်မ၌ မေထုန်အကျင့်ကို (ပြုကျင့်) မှီဝဲ၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟုစိစစ်မေး မြန်းတော်မူ၏။မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်၏)၊
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား (သင်၏ အမှုသည်) ရဟန်းတို့အား မလျောက်ပတ်၊ မလျော်ကန်၊ မသင့်တင့်၊ ရဟန်းတို့အပြုအမူ မဟုတ်၊ မအပ်၊ မပြုသင့်။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား အဘယ့်ကြောင့် သင်သည်ဤသို့ ကောင်းစွာ ဟောတော်မူအပ်သော သာသနာတော် ‘ဓမ္မဝိနယ’ ၌ ရဟန်းပြုပြီး၍ မြတ်သောအကျင့်ကို အသက်ထက်ဆုံး ပြည့်စုံ စင်ကြယ်စွာ ကျင့်ရန် မတတ်နိုင်ဘိသနည်း။
(မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ငါသည် များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ရာဂနှင့်တကွဖြစ်ခြင်းငှါ တရားတော်ကို ဟောတော်မမူဘဲ ရာဂကင်းရန် ဟောတော်မူသည် မဟုတ်ပါလော။ပ။ ကာမဂုဏ် အပူအအိုက်တို့၏ ငြိမ်းအေးခြင်းငှါ တရားတော်ကို ဟောတော်မူသည် မဟုတ်ပါလော။
(မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား လျင်သော အဆိပ် ကြမ်းသော အဆိပ်ရှိသော မြွေ၏ခံတွင်း၌ သင်၏ အင်္ဂါဇာတ်ကို ထည့်သွင်းရခြင်းသည် မြတ်သေး၏၊ မျောက်မ၏ အင်္ဂါဇာတ်၌ သင်၏အင်္ဂါဇာတ်ကို ထည့်သွင်းရခြင်းသည်ကား မမြတ်သည်သာတည်း။
(မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား မြွေဟောက်၏ ခံတွင်း၌ သင်၏ အင်္ဂါဇာတ်ကို ထည့်သွင်းရခြင်းသည် မြတ်သေး၏၊ မျောက်မ၏ အင်္ဂါဇာတ်၌ (သင်၏) အင်္ဂါဇာတ်ကို ထည့်သွင်းရခြင်းသည်ကား မမြတ်သည်သာတည်း။
(မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ရဲရဲညီး၍ တက်ဝန်းကျင် မီးတောက် မီးလျှံ မီးရောင်နှင့်တကွ ဖြစ်သော မီးကျီးခဲ အစုအပုံ၌ (သင်၏) အင်္ဂါဇာတ်ကို ထည့်သွင်းရခြင်းသည် မြတ်သေး၏၊ မျောက်မ၏ အင်္ဂါဇာတ်၌ (သင်၏) အင်္ဂါဇာတ်ကို ထည့်သွင်းရခြင်းသည်ကား မမြတ်သည်သာတည်း။
ထို့သို့ ဖြစ်ခြင်းသည် အဘယ်ကြောင့်နည်း ဆိုသော် (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားထို (မြွေ၏ခံတွင်း မီးကျီးခဲအစုအပုံ၌ အင်္ဂါဇာတ်ကို ထည့်သွင်းရခြင်းဟူသော) အကြောင်းကြောင့်သေခြင်း သို့သော်လည်းကောင်း သေလောက်နီးပါး ဆင်းရဲဒုက္ခသို့သော်လည်းကောင်း ရောက်ရာ၏၊ ထို (မြွေ၏ ခံတွင်း မီးကျီးခဲအစုအပုံ၌ အင်္ဂါဇာတ်ကို ထည့်သွင်းရခြင်းဟူသော) အကြောင်းကြောင့်ခန္ဓာကိုယ်ပျက်စီး၍ သေပြီးသည်မှ နောက်၌ ချမ်းသာကင်းသော မကောင်းသောသူတို့လားရာ ဖရိုဖရဲ ကျရောက်ရာ ဖြစ်သော ငရဲသို့ကား မရောက်နိုင်သည်သာတည်း။
(မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ဤ (မျောက်မ၏ အင်္ဂါဇာတ်၌ အင်္ဂါဇာတ်ကို ထည့်သွင်းခြင်းဟူသော) အကြောင်းကြောင့်ကား ခန္ဓာကိုယ်ပျက်စီး၍ သေပြီးသည်မှ နောက်၌ ချမ်းသာကင်းသော မကောင်းသောသူတို့လားရာ ဖရိုဖရဲ ကျရောက်ရာ ဖြစ်သော ငရဲသို့ ရောက်လေရာ၏။
--(မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ထိုသို့ဖြစ်ပါလျက် သင်သည် သူတော်ကောင်းအကျင့်မဟုတ် ရပ်ရွာနေသူ လူယုတ်တို့၏ အကျင့်ဖြစ်သော ရုန်းရင်းကြမ်းတမ်းသော ရေဆေးခြင်းလျှင် အဆုံးရှိသော (လူမြင်လျှင် မတင့်တယ်၍) ဆိတ်ကွယ်ရာ၌သာ ပြုကျင့်ရသော ယောက်ျား မိန်းမ အစုံအစုံတွဲ၍ပြုကျင့်ရသော မေထုန်အကျင့်ကို ပြုကျင့်တုံဘိ၏၊ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ဤ (သင်ပြုမိသော ယုတ်မာမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့ အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။ ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
ပဌမ ပါရာဇိက ပဌမအနုပညတ် သိက္ခာပုဒ်
(ခ) “အကြင် ရဟန်းသည် မေထုန်အကျင့်ကို အယုတ်ဆုံးအားဖြင့် တိရစ္ဆာန်မ၌ သော်လည်း (ပြုကျင့်) မှီဝဲငြားအံ့၊ ထိုရဟန်းသည် သာသနာတော်မှ ဆုံးရှုံးခြင်းသို့ ရောက်၏၊ ရဟန်းကောင်းတို့နှင့် အတူတကွပေါင်းသင်းရခြင်း မရှိ” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။
ဤသို့လျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့အား ဤသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူ၏။
မျောက်မဝတ္တု ပြီး၏။
--အနှီးဝတ်အကြောင်း ပြဆိုရာ အခန်း
֍ ၄၃
။ တစ်ရံရောအခါ ဝေသာလီမြို့နေ ဝဇ္ဇီတိုင်းသား ရဟန်းများစွာတို့သည် အလိုရှိတိုင်းစား၍ အလိုရှိတိုင်း အိပ်လျက် အလိုရှိတိုင်း ရေချိုးကြပြီးလျှင် မသင့်မတင့် နှလုံးသွင်းကြကုန်ပြီးသော် သိက္ခာမချ အားနည်းမှုကို ထင်စွာ မပြုကြမူ၍ မေထုန်အကျင့်ကို (ပြုကျင့်) မှီဝဲကုန်၏။ ထိုရဟန်းတို့သည် နောက်အခါ၌ ဆွေးမျိုးတို့၏ပျက်စီးခြင်း စည်းစိမ်တို့၏ပျက်စီးခြင်း ရောဂါဟူသော ပျက်စီးခြင်းတို့နှင့် တွေ့ကြုံကုန်သည်ဖြစ်၍ အသျှင်အာနန္ဒာထံသို့ ချဉ်းကပ်ကြပြီးလျှင် -“အသျှင်ဘုရား အာနန္ဒာ တပည့်တော်တို့သည် မြတ်စွာဘုရားကို မကဲ့ရဲ့ကြပါကုန်၊ တရား တော်ကိုမကဲ့ရဲ့ကြပါကုန်၊ သံဃာတော်ကို မကဲ့ရဲ့ကြပါကုန်၊ အသျှင်ဘုရား အာနန္ဒာ တပည့်တော် တို့သည် မိမိတို့ကိုယ်ကိုသာ ကဲ့ရဲ့ပါကုန်၏၊ သူတစ်ပါးကို မကဲ့ရဲ့ပါကုန်၊ ဤသို့ ကောင်းစွာ ဟော တော်မူအပ်သောသာသနာတော် ‘ဓမ္မဝိနယ’ ၌ ရဟန်းပြုကုန်ပြီး၍ အသက်ထက်ဆုံး ပြည့်စုံ စင်ကြယ်စွာ ကျင့်ဖို့ရာမတတ်နိုင်ခဲ့ကြသော တပည့်တော်တို့သာလျှင် ကျက်သရေမဲ့သူများ ဘုန်းကံ နည်းပါးသူများ ဖြစ်ပါကုန်၏။
အသျှင်ဘုရား အာနန္ဒာ ယခုအခါ၌ တပည့်တော်တို့သည် မြတ်စွာဘုရား အထံတော်၌ ရှင်အဖြစ်ကိုရကြပါကုန်မူ ရဟန်းအဖြစ်ကို ရကြပါကုန်မူ ယခုအခါ၌ပင် ကုသိုလ်တရားတို့ကို အထူးသဖြင့် ရှုကုန်ပြီးလျှင် ညဉ့်ဦး ‘ပဌမ’ ယာမ် မိုးသောက် ‘ပစ္ဆိမ’ ယာမ်ပတ်လုံး မဂ်ဉာဏ်၏ အပင်းအသင်းဖြစ်ကုန်သော ‘ဗောဓိပက္ခိယ’ တရားတို့ကို အဖန်ဖန် ပွါးများအားထုတ်မှုကို အစဉ် ကြိုးစားလျက်နေကြပါမည်။
အသျှင်ဘုရား အာနန္ဒာ တောင်းပန်ပါကုန်၏၊ မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ထားပါလော့”ဟု လျှောက်ကြကုန်၏။
ငါ့သျှင်တို့ ကောင်းပါပြီဟု အသျှင်အာနန္ဒာသည် ဝေသာလီမြို့နေ ဝဇ္ဇီတိုင်းသား ‘ရဟန်း’ တို့အားဝန်ခံပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်၏။
အာနန္ဒာ ဝဇ္ဇီတိုင်းသူ ဝဇ္ဇီတိုင်းသားတို့၏ အကြောင်းကြောင့် မြတ်စွာဘုရားသည် တပည့် ‘သာဝက'တို့အား ပညတ်အပ်ပြီးသော သိက္ခာပုဒ်ကို နုတ်ပယ်ရာ၏၊ ဤသို့ နုတ်ပယ်ခြင်းသည် အကြောင်းမဟုတ်အခွင့်မဟုတ်ဟု မိန့်တော်မူ၏၊ ထို့နောက် မြတ်စွာဘုရားသည် ဤအကြောင်းအရာကြောင့် တရားစကားကို ဟောကြားတော်မူပြီးလျှင် ရဟန်းတို့ကို မိန့်တော်မူ၏။
--ပဌမ ပါရာဇိက ဒုတိယအနုပညတ် သိက္ခာပုဒ်
ရဟန်းတို့ အကြင် ရဟန်းသည် သိက္ခာမချ အားနည်းမှုကို ထင်စွာ မပြုမူ၍ မေထုန်အကျင့်ကို (ပြုကျင့်) မှီဝဲ၏၊ ထိုသူလာသော် ရဟန်းပဉ္စင်း ပြုမပေးရ၊ အကြင် ရဟန်းမူကား သိက္ခာချ၍ အားနည်းမှုကို ထင်စွာပြုပြီး မေထုန်အကျင့်ကို (ပြုကျင့်) မှီဝဲ၏၊ ထိုသူ လာသော် ရဟန်းပဉ္စင်း ပြုပေးရမည်၊ ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤ သိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။ (၁) (ဂ)
֍ ၄၄
။ “အကြင် ရဟန်းသည် (အဓိသီလဟူသော) ရဟန်းတို့၏ သိက္ခာ, (သိက္ခာပုဒ်တော်ဟူသော) သာဇီဝသို့ ရောက်လျက် သိက္ခာမချ အားနည်းမှုကို ထင်စွာ မပြုမူ၍အယုတ်ဆုံးအားဖြင့် တိရစ္ဆာန်မ၌သော်လည်း မေထုန်အကျင့်ကို (ပြုကျင့်) မှီဝဲငြားအံ့၊ ထိုရဟန်းသည် သာသနာတော်မှ ဆုံးရှုံးခြင်းသို့ ရောက်၏၊ ရဟန်း ကောင်းတို့နှင့် အတူတကွ ပေါင်းသင်းရခြင်း မရှိ"ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၁-ပဌမပါရာဇိက သိက္ခာပုဒ်အဖွင့်
֍ ၄၅
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သော အသွင် ပုံသဏ္ဌာန် သဘော အမှုကိစ္စ အမျိုး ဇာတ် အမည်အနွယ် အလေ့အကျင့် အနေအထိုင် ကျက်စားရာရှိသော မထေရ်ကြီးဖြစ်စေ ရဟန်းငယ်ဖြစ်စေ မထေရ်လတ်ဖြစ်စေ ဤပုဂ္ဂိုလ်မျိုးကို အကြင်ဟု ဆို၏။ ရဟန်း ခေါ်နိုင်ခြင်း ၁၂-ပါးရဟန်းဟူသည် (၁) (အာရိယာသူတော်ကောင်းတို့၏ တောင်းခြင်းဖြင့်) တောင်းတတ်သောကြောင့် ရဟန်း၊ (၂) ဆွမ်းခံခြင်း အကျင့်သို့ ကပ်ရောက်တတ်သောကြောင့် ရဟန်း၊ (၃) ဆုတ်ဖြတ်ပြီးသော အဝတ်ကို ဝတ်ရုံတတ်သောကြောင့် ရဟန်း၊ (၄) ရဟန်းဟု သမုတ်ခြင်းကြောင့် ရဟန်း (၅) ရဟန်းဟု ဝန်ခံခြင်းကြောင့် ရဟန်း၊ (၆) ရဟန်း လာလော့ ‘ဧဟိ ဘိက္ခု’ဟူသော ဘုရားစကားတော်ဖြင့် ဖြစ်သောကြောင့် ရဟန်း၊ (၇) သရဏဂုံသုံးပါးတို့ဖြင့် ပဉ္စင်းဖြစ်သောကြောင့် ရဟန်း၊ (၈) ကောင်းသော (သီလစသည်နှင့် ပြည့်စုံသော) ကြောင့် ရဟန်း၊ (၉) (သီလ စသော) အနှစ်သာရရှိသောကြောင့် ရဟန်း၊ (၁၀) (သိက္ခာကို) ကျင့်ဆဲ ဖြစ်သောကြောင့် ရဟန်း၊ (၁၁) (သိက္ခာကို) ကျင့်ပြီး ဖြစ်သောကြောင့် ရဟန်း၊ (၁၂) ညီညွတ်သော သံဃာသည် သိစေခြင်း ‘ဉတ်'လျှင် လေးကြိမ်မြောက်သော ကံဖြင့် မပျက်မကွက် မြတ်စွာဘုရား အဆုံးအမအား ထိုက်တန်စွာ ပဉ္စင်းဖြစ်စေအပ်သောကြောင့် ရဟန်း မည်၏။ထိုတစ်ဆယ့်နှစ်မျိုးသော ရဟန်းတို့တွင် အကြင် ရဟန်းသည် ညီညွတ်သော သံဃာသည် သိစေခြင်း'ဉတ်'လျှင် လေးကြိမ်မြောက်သော ကံဖြင့် မပျက်မကွက် မြတ်စွာဘုရား အဆုံးအမအား ထိုက်တန်စွာပဉ္စင်းဖြစ်စေအပ်၏၊ ဤရဟန်းကို ဤ (ပါရာဇိက) အရာ၌ “ရဟန်း”ဟူ၍ အလိုရှိအပ်၏။
သိက္ခာဟူသည် အဓိသီလသိက္ခာ၊ အဓိစိတ္တသိက္ခာ၊ အဓိပညာသိက္ခာဟူ၍ သိက္ခာသုံးမျိုးရှိ၏၊ ထိုသုံးမျိုးတို့တွင် ဤအရာ၌ အဓိသီလသိက္ခာကို အလိုရှိအပ်၏။
သာဇီဝ မည်သည် အကြင်သိက္ခာပုဒ်ကို မြတ်စွာဘုရားသည် ပညတ်တော်မူအပ်၏၊ ထိုသိက္ခာပုဒ်တော်သည် သာဇီဝ မည်၏။ ထိုသိက္ခာပုဒ်တော်ဟူသော သာဇီဝ၌ ကျင့်တတ်၏၊ ထိုကြောင့် သာဇီဝ ‘သိက္ခာပုဒ်တော်’ သို့ ရောက်လျက်ဟူ၍ ဆိုအပ်၏။
သိက္ခာမချ အားနည်းမှုကို ထင်စွာ မပြုမူ၍ဟူရာ၌ ရဟန်းတို့ အားနည်းမှုကို ထင်ရှားစွာ ပြုခြင်း သာဖြစ်၍ သိက္ခာမကျသည်လည်း ရှိ၏၊ အားနည်းမှုကို ထင်ရှားစွာ ပြုခြင်းလည်း ဖြစ်၍ သိက္ခာကျသည်လည်း ရှိ၏၊ ရဟန်းတို့ အဘယ်သို့လျှင် အားနည်းမှုကို ထင်ရှားစွာ ပြုခြင်းသာ ဖြစ်၍ သိက္ခာမကျသနည်း။ ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် (ရဟန်းအဖြစ်၌) ဆန့်ကျင်ပျင်းရိလျက် မပျော်ပိုက်သည်ဖြစ်၍ ရဟန်းအဖြစ်မှ ရွေ့လျှောလိုရကား ရဟန်းအဖြစ်ကို ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်၍ ရှက်နိုးသည်ဖြစ်၍ စက်ဆုပ်သည်ဖြစ်၍ လူ့အဖြစ်ကို တောင့်တလျက် ဥပါသကာအဖြစ်၊ အရံစောင့်အဖြစ်၊ သာမဏေအဖြစ်၊ တိတ္ထိအဖြစ်၊ တိတ္ထိ၏ တပည့်အဖြစ်၊ ရဟန်းမဟုတ်သည်၏ အဖြစ်၊ သာဝကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော်မဟုတ်သည်၏ အဖြစ်ကို တောင့်တလျက် ငါသည် မြတ်စွာဘုရားကို စွန့်ပယ်ရမူ ကောင်းလိမ့်မည်ဟုပြော၏၊ သိစေ၏။ ရဟန်းတို့ ဤသို့ ပြောဆို သိစေသော်လည်း အားနည်းမှုကို ထင်ရှားစွာ ပြုခြင်းသာဖြစ်၍ သိက္ခာကား မကျသေး။
တစ်နည်းသော်ကား (ရဟန်းအဖြစ်၌) ဆန့်ကျင် ပျင်းရိလျက် မပျော်ပိုက်သည်ဖြစ်၍ ရဟန်းအဖြစ်မှရွေ့လျှောလိုရကား ရဟန်းအဖြစ်ကို ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်၍ ရှက်နိုးသည်ဖြစ်၍ စက်ဆုပ်သည်ဖြစ်၍ လူ့အဖြစ်ကို တောင့်တလျက်။ပ။ သာဝကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော် မဟုတ်သည်၏ အဖြစ်ကို တောင့်တလျက် ငါသည် တရားတော်ကို စွန့်ပယ်ရမူ ကောင်းလိမ့်မည်ဟု ပြော၏၊ သိစေ၏။ပ။ ငါသည် သံဃာတော်ကို၊ သိက္ခာကို၊ ဝိနည်းကို၊ ပါတိမောက်ကို၊ ပါတိမောက်ရွတ်ခြင်းကို၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာကို၊ ဆရာငါးပါး၁ကို၊ အတူနေ တပည့်ကို၊ အနီးနေတပည့်ကို၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာတူ ဖြစ်သူကို၊ နိဿရည်းဆရာတူဖြစ်သူကို၊ သီတင်းသုံးဖော်ကို စွန့်ပယ်ရမူ ကောင်းလိမ့်မည်ဟု ပြော၏၊ သိစေ၏။ ငါသည် လူဖြစ်ရမူ၊ ဥပါသကာ ဖြစ်ရမူ၊ အရံစောင့်ဖြစ်ရမူ၊ သာမဏေဖြစ်ရမူ၊ တိတ္ထိဖြစ်ရမူ၊ တိတ္ထိ၏တပည့်ဖြစ်ရမူ၊ ရဟန်း မဟုတ်သောသူ ဖြစ်ရမူ၊ ငါသည် သာဝကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော် မဟုတ်သူ ဖြစ်ရမူကောင်းလိမ့်မည်ဟု ပြော၏၊ သိစေ၏။ ရဟန်းတို့ ဤသို့ ပြောဆို သိစေသော်လည်း အားနည်းမှုကိုထင်ရှားစွာ ပြုခြင်းသာ ဖြစ်၍ သိက္ခာကား မကျသေး။
--֍ ၄၆
။ တစ်နည်းသော်ကား (ရဟန်းအဖြစ်၌) ဆန့်ကျင် ပျင်းရိလျက် မပျော်ပိုက်သည်ဖြစ်၍ ရဟန်းအဖြစ်မှ ရွေ့လျှောလိုရကား ရဟန်းအဖြစ်ကို ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်၍ ရှက်နိုးသည်ဖြစ်၍ စက်ဆုပ်သည်ဖြစ်၍လူ့အဖြစ်ကို တောင့်တလျက်။ပ။ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော် မဟုတ်သည်၏ အဖြစ်ကို တောင့်တလျက်။ပ။ ငါသည် အကယ်၍ မြတ်စွာဘုရားကို စွန့်ပယ်ရမူ ကောင်းလိမ့်မည်ဟု ပြော၏၊ သိစေ၏။ပ။ အကယ်၍ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော် မဟုတ်သူ ဖြစ်ရမူ ကောင်းလိမ့်မည်ဟု ပြော၏၊ သိစေ၏။ပ။ ငါသည် စင်စစ် မြတ်စွာဘုရားကို စွန့်ပယ်ရမူ ကောင်းလိမ့်မည်ဟု ပြော၏၊ သိစေ၏။ပ။ ငါသည် စင်စစ် သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော် မဟုတ်သူ ဖြစ်ရမူ ကောင်းလိမ့်မည်ဟု ပြော၏၊ သိစေ၏။ပ။ ငါသည် ယခု မြတ်စွာဘုရားကို စွန့်ပယ်ရမူ ကောင်းလိမ့်မည်ဟု ပြော၏၊ သိစေ၏။ပ။ ငါသည် ယခု သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော် မဟုတ်သူ ဖြစ်ရမူ ကောင်းလိမ့်မည်ဟု ပြော၏၊ သိစေ၏။ပ။ ငါအား မြတ်စွာဘုရားကို စွန့်ပယ်ရမူ ကောင်းလိမ့်မည်ဟု အကြံဖြစ်၏ဟု ပြော၏၊ သိစေ၏။ပ။ ငါအား သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော် မဟုတ်သူဖြစ်ရမူ ကောင်းလိမ့်မည်ဟု အကြံဖြစ်၏ဟုပြော၏၊ သိစေ၏။ပ။ ရဟန်းတို့ ဤသို့ ပြောဆို သိစေသော်လည်း အားနည်းမှုကို ထင်ရှားစွာပြုခြင်းသာ ဖြစ်၍ သိက္ခာကား မကျသေး။֍ ၄၇
။ တစ်နည်းသော်ကား (ရဟန်းအဖြစ်၌) ဆန့်ကျင် ပျင်းရိလျက် မပျော်ပိုက်သည်ဖြစ်၍ ရဟန်းအဖြစ်မှ ရွေ့လျှောလိုရကား ရဟန်းအဖြစ်ကို ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်၍ ရှက်နိုးသည်ဖြစ်၍ စက်ဆုပ်သည်ဖြစ်၍လူ့အဖြစ်ကို တောင့်တလျက်။ပ။ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော် မဟုတ်သည်၏ အဖြစ်ကိုတောင့်တလျက် အမိကို အောက်မေ့၏ဟု ပြော၏၊ သိစေ၏။ အဖကို၊ ညီ-အစ်ကိုကို၊ နှမ-အစ်မကို၊ သားကို၊ သမီးကို၊ ဇနီးကို၊ ဆွေမျိုးတို့ကို၊ မိတ်ဆွေတို့ကို၊ ရွာကို၊ နိဂုံးကို၊ လယ်ကို၊ ယာကို၊ ငွေကို၊ ရွှေကို၊ အတတ်ပညာကို၊ ရှေးက ပြုံးရွှင်ပြောဆိုမြူးထူး ကစားခဲ့ဖူးသည်ကို အောက်မေ့၏ဟု ပြော၏၊ သိစေ၏။ ရဟန်းတို့ ဤသို့ ပြောဆို သိစေသော်လည်း အားနည်းမှုကို ထင်ရှားစွာ ပြုခြင်းသာ ဖြစ်၍သိက္ခာကား မကျသေး။֍ ၄၈
။ တစ်နည်းသော်ကား (ရဟန်းအဖြစ်၌) ဆန့်ကျင် ပျင်းရိလျက် မပျော်ပိုက်သည် ဖြစ်၍ ရဟန်းအဖြစ်မှ ရွေ့လျှောလိုရကား ရဟန်းအဖြစ်ကို ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်၍ ရှက်နိုးသည်ဖြစ်၍ စက်ဆုပ်သည်ဖြစ်၍ လူ့အဖြစ်ကို တောင့်တလျက်။ပ။ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော် မဟုတ်သည်၏အဖြစ်ကို တောင့်တလျက် ငါ့အား အမိရှိသည်၊ ထိုအမိကို ငါလုပ်ကျွေး မွေးမြူထိုက်သည်။ ငါ့အားအဖရှိသည်၊ ထိုအဖကို ငါလုပ်ကျွေး မွေးမြူထိုက်သည်။ ငါ့အား ညီ အစ်ကိုရှိသည်၊ ထို ညီ အစ်ကိုကိုငါလုပ်ကျွေး မွေးမြူထိုက်သည်။ ငါ့အား နှမ အစ်မရှိသည်၊ ထိုနှမ အစ်မကို ငါလုပ်ကျွေးမွေးမြူထိုက်သည်။ ငါ့အား သားရှိသည်၊ ထိုသားကို ငါလုပ်ကျွေး မွေးမြူထိုက်သည်။ ငါ့အား သမီးရှိသည်၊ ထိုသမီးကို ငါလုပ်ကျွေး မွေးမြူထိုက်သည်။ ငါ့အား ဇနီးရှိသည်၊ ထိုဇနီးကို ငါလုပ်ကျွေးမွေးမြူထိုက်သည်။ ငါ့အား ဆွေမျိုးများ ရှိကြသည်၊ ထိုဆွေမျိုးများကို ငါလုပ်ကျွေး မွေးမြူထိုက်သည်။ ငါ့အား မိတ်ဆွေများရှိကြသည်၊ ထိုမိတ်ဆွေ များကို ငါလုပ်ကျွေး မွေးမြူထိုက်သည်ဟု ပြော၏၊ သိစေ၏။ ရဟန်းတို့ ဤသို့ ပြောဆို သိစေသော်လည်း အားနည်းမှုကို ထင်ရှားစွာ ပြုခြင်းသာဖြစ်၍ သိက္ခာကား မကျသေး။ --֍ ၄၉
။ တစ်နည်းသော်ကား (ရဟန်းအဖြစ်၌) ဆန့်ကျင် ပျင်းရိလျက် မပျော်ပိုက်သည်ဖြစ်၍ ရဟန်းအဖြစ်မှ ရွေ့လျှောလိုရကား ရဟန်းအဖြစ်ကို ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်၍ ရှက်နိုးသည်ဖြစ်၍ စက်ဆုပ်သည်ဖြစ်၍လူ့အဖြစ်ကို တောင့်တလျက်။ပ။ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော် မဟုတ်သည်၏ အဖြစ်ကိုတောင့်တလျက် ငါ့အား အမိရှိသည်၊ ထိုအမိသည် ငါ့ကို လုပ်ကျွေးမွေးမြူလိမ့်မည်။ ငါ့အား အဖရှိသည်၊ ထိုအဖသည် ငါ့ကို လုပ်ကျွေးမွေးမြူလိမ့်မည်။ ငါ့အား ညီ အစ်ကိုရှိသည်၊ ထို ညီ အစ်ကိုသည် ငါ့ကိုလုပ်ကျွေးမွေးမြူလိမ့်မည်။ ငါ့အား နှမ အစ်မရှိသည်၊ ထို နှမ အစ်မသည် ငါ့ကို လုပ်ကျွေးမွေးမြူလိမ့်မည်။ ငါ့အား သားရှိသည်၊ ထိုသားသည် ငါ့ကို လုပ်ကျွေးမွေးမြူလိမ့်မည်။ ငါ့အား သမီးရှိသည်၊ ထိုသမီးသည်ငါ့ကို လုပ်ကျွေးမွေးမြူလိမ့်မည်။ ငါ့အား ဇနီးရှိသည်၊ ထိုဇနီးသည် ငါ့ကို လုပ်ကျွေးမွေးမြူလိမ့်မည်။ ငါ့အား ဆွေမျိုးများ ရှိကြသည်၊ ထိုဆွေမျိုးများသည် ငါ့ကို လုပ်ကျွေးမွေးမြူကြလိမ့်မည်။ ငါ့အားမိတ်ဆွေများရှိကြသည်၊ ထိုမိတ်ဆွေများသည် ငါ့ကို လုပ်ကျွေးမွေးမြူ ကြလိမ့်မည်ဟု ပြော၏၊ သိစေ၏။ ငါ့အား ရွာရှိသည်၊ ထိုရွာဖြင့် ငါ အသက်မွေးမည်။ ငါ့အား နိဂုံးရှိသည်၊ ထိုနိဂုံးဖြင့် ငါ အသက်မွေးမည်။ ငါ့အား လယ်ရှိသည်၊ ထိုလယ်ဖြင့် ငါ အသက်မွေးမည်။ ငါ့အား ယာရှိသည်၊ ထိုယာဖြင့် ငါ အသက်မွေးမည်။ ငါ့အား ငွေရှိသည်၊ ထိုငွေဖြင့် ငါ အသက်မွေးမည်။ ငါ့အား ရွှေရှိသည်၊ ထိုရွှေဖြင့် ငါ အသက်မွေးမည်။ ငါ့အား အတတ်ရှိသည်၊ ထိုအတတ်ဖြင့် ငါ အသက်မွေးမည်ဟု ပြော၏၊ သိစေ၏။ ရဟန်းတို့ ဤ့သို့ ပြောဆို သိစေသော်လည်း အားနည်းမှုကို ထင်ရှားစွာ ပြုခြင်းသာ ဖြစ်၍ သိက္ခာကား မကျသေး။֍ ၅၀
။ တစ်နည်းသော်ကား (ရဟန်းအဖြစ်၌) ဆန့်ကျင် ပျင်းရိလျက် မပျော်ပိုက်သည်ဖြစ်၍ ရဟန်းအဖြစ်မှ ရွေ့လျှောလိုရကား ရဟန်းအဖြစ်ကို ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်၍ ရှက်နိုးသည်ဖြစ်၍ စက်ဆုပ်သည် ဖြစ်၍လူ့အဖြစ်ကို တောင့်တလျက်။ပ။ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော် မဟုတ်သည်၏ အဖြစ်ကိုတောင့်တလျက် (မြတ်သော အကျင့်သည်) ခဲယဉ်း၏ဟု ပြော၏၊ သိစေ၏။ မလွယ်ကူဟု ပြော၏၊ သိစေ၏။ ကျင့်နိုင်ခဲ၏ဟု ပြော၏၊ သိစေ၏။ ကျင့်ဖို့ရာ မလွယ်ကူဟု ပြော၏၊ သိစေ၏။ မစွမ်းဆောင်နိုင်ဟု ပြော၏၊ သိစေ၏။ မရဲဝံ့ဟု ပြော၏၊ သိစေ၏။ မမွေ့လျော်ဟု ပြော၏၊ သိစေ၏။ အလွန်မမွေ့ လျော်ဟု ပြော၏၊ သိစေ၏။ ရဟန်းတို့ ဤသို့ ပြောဆို သိစေသော်လည်း အားနည်းမှုကိုထင်ရှားစွာ ပြုခြင်းသာ ဖြစ်၍ သိက္ခာကား မကျသေး။֍ ၅၁
။ ရဟန်းတို့ အဘယ်သို့လျှင် အားနည်းမှုကို ထင်ရှားစွာ ပြုခြင်းလည်း ဖြစ်၍ သိက္ခာလည်းကျသနည်း။ ရဟန်းတို့ ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် (ရဟန်းအဖြစ်၌) ဆန့်ကျင် ပျင်းရိလျက်မပျော်ပိုက်သည် ဖြစ်၍ ရဟန်းအဖြစ်မှ ရွေ့လျှောလိုရကား ရဟန်းအဖြစ်ကို ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်၍ ရှက်နိုးသည်ဖြစ်၍ စက်ဆုပ်သည်ဖြစ်၍ လူ့အဖြစ်ကို တောင့်တလျက်။ပ။ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော်မဟုတ်သည်၏ အဖြစ်ကို တောင့်တလျက် “မြတ်စွာဘုရားကို စွန့်ပါ၏”ဟု ပြော၏၊ သိစေ၏။ ရဟန်းတို့ဤသို့ ပြောဆို သိစေလျှင်ကား အားနည်းမှုကို ထင်ရှားစွာ ပြုခြင်းလည်း ဖြစ်၍ သိက္ခာလည်း ကျ၏။တစ်နည်းသော်ကား (ရဟန်းအဖြစ်၌) ဆန့်ကျင် ပျင်းရိလျက် မပျော်ပိုက်သည်ဖြစ်၍ ရဟန်းအဖြစ်မှရွေ့လျှောလိုရကား ရဟန်းအဖြစ်ကို ငြီးငွေ့သည် ဖြစ်၍ ရှက်နိုးသည် ဖြစ်၍ စက်ဆုပ်သည် ဖြစ်၍လူ့အဖြစ်ကို တောင့်တလျက်။ပ။ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော် မဟုတ်သည်၏ အဖြစ်ကိုတောင့်တလျက် “တရားတော်ကို စွန့်ပါ၏”ဟု ပြော၏၊ သိစေ၏။ “သံဃာတော်ကို စွန့်ပါ၏”ဟုပြော၏၊ သိစေ၏။ “သိက္ခာကို စွန့်ပါ၏”ဟု ပြော၏၊ သိစေ၏။ “ဝိနည်းကို စွန့်ပါ၏”ဟု ပြော၏၊ သိစေ၏။ “ပါတိမောက်ကို စွန့်ပါ၏”ဟု ပြော၏၊ သိစေ၏။ “ပါတိမောက်ရွတ်ခြင်းကို စွန့်ပါ၏”ဟုပြော၏၊ သိစေ၏။ “ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာကို စွန့်ပါ၏”ဟု ပြော၏၊ သိစေ၏။ “ဆရာငါးပါးကို စွန့်ပါ၏”ဟုပြော၏၊ သိစေ၏။ “အတူနေတပည့်ကို စွန့်ပါ၏”ဟု ပြော၏၊ သိစေ၏။ “အနီးနေတပည့်ကိုစွန့်ပါ၏”ဟု ပြော၏၊ သိစေ၏။ “ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာတူ ဖြစ်သူကို စွန့်ပါ၏”ဟု ပြော၏၊ သိစေ၏။ “နိဿရည်းဆရာတူ ဖြစ်သူကို စွန့်ပါ၏”ဟု ပြော၏၊ သိစေ၏။ “သီတင်းသုံးဖော်ကို စွန့်ပါ၏”ဟုပြော၏၊ သိစေ၏။ “ငါ့ကို လူဟူ၍ မှတ်ပါ”ဟု ပြော၏၊ သိစေ၏။ “ငါ့ကို ဥပါသကာဟူ၍ မှတ်ပါ”ဟုပြော၏၊ သိစေ၏။ “ငါ့ကို အရံစောင့်ဟူ၍ မှတ်ပါ”ဟု ပြော၏၊ သိစေ၏။ “ငါ့ကို သာမဏေဟူ၍မှတ်ပါ”ဟု ပြော၏၊ သိစေ၏။ “ငါ့ကို တိတ္ထိဟူ၍ မှတ်ပါ”ဟု ပြော၏၊ သိစေ၏။ “ငါ့ကို တိတ္ထိ၏တပည့်ဟူ၍ မှတ်ပါ”ဟု ပြော၏၊ သိစေ၏။ “ငါ့ကို ရဟန်း မဟုတ်သူဟူ၍ မှတ်ပါ”ဟု ပြော၏၊ သိစေ၏။ “ငါ့ကို သာဝကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော် မဟုတ်သူဟူ၍ မှတ်ပါ”ဟု ပြော၏၊ သိစေ၏။ ရဟန်းတို့ ဤသို့ ပြောဆို သိစေလျှင်ကား အားနည်းမှုကို ထင်ရှားစွာ ပြုခြင်းလည်း ဖြစ်၍သိက္ခာလည်း ကျ၏။
--֍ ၅၂
။ တစ်နည်းသော်ကား (ရဟန်းအဖြစ်၌) ဆန့်ကျင် ပျင်းရိလျက် မပျော်ပိုက်သည်ဖြစ်၍ ရဟန်းအဖြစ်မှ ရွေ့လျှောလိုရကား ရဟန်းအဖြစ်ကို ငြီးငွေ့သည်ဖြစ်၍ ရှက်နိုးသည်ဖြစ်၍ စက်ဆုပ်သည်ဖြစ်၍လူ့အဖြစ်ကို တောင့်တလျက်။ပ။ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော် မဟုတ်သည်၏ အဖြစ်ကိုတောင့်တလျက် “ငါ့အား မြတ်စွာဘုရားဖြင့် အကျိုးမရှိ”ဟု ပြော၏၊ သိစေ၏။ပ။ “ငါ့အား သီတင်းသုံးဖော်တို့ဖြင့် အကျိုးမရှိ”ဟု ပြော၏၊ သိစေ၏။ပ။ ဤသို့ ပြောဆိုသိစေလျှင် ။ပ။ တစ်နည်းသော်ကား။ပ။ “ငါ့အား မြတ်စွာဘုရားဖြင့် အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း”ဟု ပြော၏၊ သိစေ၏။ပ။ “ငါ့အား သီတင်းသုံးဖော် တို့ဖြင့် အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း”ဟု ပြော၏၊ သိစေ၏။ပ။ “ငါ့အားမြတ်စွာဘုရားဖြင့် အကျိုးမဖြစ်”ဟု ပြော၏၊ သိစေ၏။ပ။ “ငါ့အား သီတင်းသုံးဖော်တို့ဖြင့်အကျိုးမဖြစ်”ဟု ပြော၏၊ သိစေ၏။ပ။ “ငါသည် မြတ်စွာဘုရားမှ ကောင်းစွာ လွတ်မြောက်ရပေပြီ”ဟုပြော၏၊ သိစေ၏။ပ။ “ငါသည် သီတင်းသုံးဖော်တို့မှ ကောင်းစွာ လွတ်မြောက်ရပေပြီ”ဟု ပြော၏၊ သိစေ၏။ပ။ ရဟန်းတို့ ဤသို့ ပြောဆို သိစေလျှင်ကား အားနည်းမှုကို ထင်ရှားစွာ ပြုခြင်းလည်း ဖြစ်၍သိက္ခာလည်း ကျ၏။֍ ၅၃
။ ပြဆိုခဲ့ပြီးမှ တစ်ပါး အခြားဖြစ်ကုန်သော အကြင် မြတ်စွာဘုရား ‘ဗုဒ္ဓ'၏ ဝေဝုစ် ‘စကား လှယ်’၊ တရားတော် ‘ဓမ္မ'၏ ဝေဝုစ်၊ သံဃာတော် ‘သံဃ'၏ ဝေဝုစ်၊ သိက္ခာ၏ ဝေဝုစ်၊ ဝိနည်း၏ ဝေဝုစ်၊ ပါတိမောက်၏ ဝေဝုစ်၊ ပါတိမောက္ခုဒ္ဒေသ၏ ဝေဝုစ်၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာ၏ ဝေဝုစ်၊ ဆရာငါးပါး၏ ဝေဝုစ်၊ အတူနေတပည့်၏ ဝေဝုစ်၊ အနီးနေတပည့်၏ ဝေဝုစ်၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာတူ၏ ဝေဝုစ်၊ နိဿရည်း ဆရာ၏ဝေဝုစ်၊ သီတင်းသုံးဖော်၏ ဝေဝုစ်၊ လူ၏ ဝေဝုစ်၊ ဥပါသကာ၏ ဝေဝုစ်၊ အရံစောင့်၏ ဝေဝုစ်၊ သာမဏေ၏ဝေဝုစ်၊ တိတ္ထိ၏ ဝေဝုစ်၊ တိတ္ထိတပည့်၏ ဝေဝုစ်၊ ရဟန်းမဟုတ်သူ၏ ဝေဝုစ်၊ သာကီဝင် မင်းသားဘုရားအနွယ်တော် မဟုတ်သူ၏ ဝေဝုစ် ‘စကားလှယ်’ တို့သည် ရှိကုန်၏၊ ထိုအခြင်းအရာ ထိုအသွင်သဏ္ဌန် ထိုအကြောင်း ထိုနိမိတ်တို့ဖြင့် ပြော၏၊ သိစေ၏။ ရဟန်းတို့ ဤသို့ ပြောဆို သိစေလျှင်ကားအားနည်းမှုကို ထင်ရှားစွာ ပြုခြင်းလည်း ဖြစ်၍ သိက္ခာလည်း ကျ၏။֍ ၅၄
။ ရဟန်းတို့ အဘယ်သို့လျှင် သိက္ခာမကျသနည်း။ ရဟန်းတို့ ဤသာသနာတော်၌ အကြင်အခြင်းအရာ အကြင် အသွင်သဏ္ဌန် အကြင် အကြောင်း နိမိတ်တို့ဖြင့် သိက္ခာချ၏၊ ထိုအခြင်းအရာထိုအသွင်သဏ္ဌန် ထိုအကြောင်း နိမိတ်တို့ဖြင့် အရူးသည် သိက္ခာချ၏၊ သိက္ခာမကျ။ အရူး၏ အထံ၌သိက္ခာချ၏၊ သိက္ခာမကျ။ စိတ်ပျံ့လွင့်သူသည် သိက္ခာချ၏၊ သိက္ခာမကျ။ စိတ်ပျံ့လွင့်သူ၏ အထံ၌ သိက္ခာချ၏၊ သိက္ခာမကျ။ ဝေဒနာ ဖိစီးသူသည် သိက္ခာချ၏၊ သိက္ခာမကျ။ ဝေဒနာဖိစီးသူ၏ အထံ၌သိက္ခာချ၏၊ သိက္ခာမကျ။ နတ်၏ အထံ၌ သိက္ခာချ၏၊ သိက္ခာမကျ။ တိရစ္ဆာန်၏ အထံ၌ သိက္ခာချ၏၊ သိက္ခာမကျ။ အရိယာတို့၏ ဝေါဟာရ ‘မာဂဓဘာသာ’ ဖြင့် လူရိုင်းအထံ၌ သိက္ခာချ၏၊ ထိုသူသည်နားမလည်၊ သိက္ခာ မကျ။ လူရိုင်းဘာသာဖြင့် အရိယာ၏ အထံ၌ သိက္ခာချ၏၊ ထိုအရိယာသည်နားမလည်၊ သိက္ခာမကျ။ အရိယာဘာသာဖြင့် အရိယာ၏ အထံ၌ သိက္ခာချ၏၊ ထိုအရိယာသည်နားမလည်၊ သိက္ခာမကျ။ လူရိုင်း ဘာသာဖြင့် လူရိုင်း၏ အထံ၌ သိက္ခာချ၏၊ ထိုလူရိုင်းသည် နားမလည်၊ သိက္ခာမကျ။ အဆောတလျင် ‘အလျင်စလို’ ဆိုမိသဖြင့် သိက္ခာချ၏၊ သိက္ခာမကျ။ ချွတ်ယွင်းဖောက်ပြန် ‘မမှန်မကန်’ ဆိုမိသဖြင့် သိက္ခာချ၏၊ သိက္ခာမကျ။ မကြားစေလိုဘဲ ပြောကြား၏ ‘မကြားအောင် ပြော၏’၊ သိက္ခာမကျ။ ကြားစေ လိုလျက် မပြောကြား ‘ကြားအောင် မပြော’၊ သိက္ခာမကျ။ နားမလည်သူအား ပြောကြား၏၊ သိက္ခာမကျ။ နားလည် သူအား မပြောကြား၊ သိက္ခာမကျ။ လုံးလုံးသော်လည်း မပြောကြား၊ သိက္ခာ မကျ။ ရဟန်းတို့ ဤသို့ ပြောဆို သိစေသော်လည်းသိက္ခာသည် မကျပေ။ --֍ ၅၅
။ မေထုန်အကျင့် မည်သည် အကြင် အကျင့်သည် မသူတော်တို့၏ အကျင့်ဖြစ်၏၊ ရပ်ရွာနေသူ လူတို့၏ အကျင့်ဖြစ်၏၊ သူယုတ်တို့၏ အကျင့်ဖြစ်၏၊ ရုန့်ရင်းကြမ်းတမ်း၏၊ ရေဆေးခြင်းကိစ္စလျှင် အဆုံးရှိ၏၊ (လူမြင်လျှင် မတင့်တယ်၍) မမြင်ကွယ်ရာ၌ ပြုအပ်၏၊ အစုံအစုံတွဲ၍ ပြုကျင့်ရ၏၊ ဤအကျင့်သည် မေထုန်အကျင့် မည်၏။(ပြုကျင့်) မှီဝဲ၏ မည်သည် အကြင်ရဟန်းသည် မိမိ၏ နိမိတ်ဖြင့် မိန်းမ၏ နိမိတ်သို့၊ မိမိ၏ အင်္ဂါဇာတ်ဖြင့် မိန်းမ၏ အင်္ဂါဇာတ်သို့ အယုတ်ဆုံးအားဖြင့် နှမ်းတစ်လုံးမျှ ဝင်စေ၏ ‘သွင်း၏’၊ ဤရဟန်းသည် (ပြုကျင့်) မှီဝဲ၏ မည်၏။
အယုတ်ဆုံးအားဖြင့် တိရစ္ဆာန်မ၌သော်လည်းဟူရာ၌ တိရစ္ဆာန်မ၌ ဖြစ်စေကာမူ (နှစ်ဦးစုံ ပျော်မြူးသောအကျင့်ဟု ဆိုအပ်သော) မေထုန်အကျင့်ကို (ပြုကျင့်) မှီဝဲသောကြောင့် ရဟန်း မဟုတ်တော့ ပေ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော် မဟုတ်တော့ပေ၊ လူမိန်းမ၌ ဆိုဖွယ်ရာမရှိပြီ၊ ထို့ကြောင့်"အယုတ်ဆုံးအားဖြင့် တိရစ္ဆာန်မ၌ သော်လည်း”ဟု ဆိုရ၏။
သာသနာတော်မှ ဆုံးရှုံးခြင်းသို့ ရောက်၏ဟူရာ၌ ဥပမာသော်ကား ဦးခေါင်းပြတ်ပြီးသူသည်ထိုဦးခေါင်းနှင့် ခန္ဓာကိုယ်ကို ပြန်၍ ဆက်စပ်သော်လည်း အသက်ရှင်ဖို့ရာ မဖြစ်နိုင်သကဲ့သို့ ဤအတူရဟန်းသည် မေထုန်အကျင့်ကို (ပြုကျင့်) မှီဝဲခြင်းကြောင့် ရဟန်းမဟုတ်တော့ပေ၊ သာကီဝင်မင်းသားဘုရားအနွယ်တော် မဟုတ်တော့ပေ၊ ထို့ကြောင့် “သာသနာတော်မှ ဆုံးရှုံးခြင်းသို့ ရောက်၏”ဟု ဆိုရ၏။
ရဟန်းကောင်းတို့နှင့် အတူတကွ ပေါင်းသင်းရခြင်း မရှိဟူရာ၌ ပေါင်းသင်းခြင်းမည်သည် အတူ တကွဝိနည်းကံပြုမှု၊ အတူတကွ ပါတိမောက်ရွတ် (ပြ) မှု၊ တူမျှသော ကျင့်ကြံနေထိုင်မှုတည်း၊ ဤအလုံးစုံ သည်ပေါင်းသင်းခြင်း မည်၏၊ ထိုပေါင်းသင်းခြင်းသည် ထို (ပါရာဇိကကျသော) ရဟန်းနှင့် အတူတကွ မရှိတော့ပေ၊ ထို့ကြောင့် “ရဟန်းကောင်းတို့နှင့် အတူတကွ ပေါင်းသင်းရခြင်း မရှိ”ဟု ဆိုရ၏။
֍ ၅၆
။ လူမိန်းမ နတ်မိန်းမ တိရစ္ဆာန်မိန်းမ အားဖြင့် မိန်းမသုံးမျိုး၊ လူဥဘတောဗျည်း ‘လိင် နှစ်မျိုး ရှိသူ’ နတ်ဥဘတောဗျည်း တိရစ္ဆာန်ဥဘတောဗျည်း အားဖြင့် ဥဘတောဗျည်းသုံးမျိုး၊ လူပဏ္ဍုက် ‘လိင်ချို့ ငဲ့သူ'နတ်ပဏ္ဍုက် တိရစ္ဆာန်ပဏ္ဍုက်အားဖြင့် ပဏ္ဍုက်သုံးမျိုး၊ လူယောက်ျား နတ်ယောက်ျား တိရစ္ဆာန်ယောက်ျားအားဖြင့် ယောက်ျားသုံးမျိုး။လူမိန်းမ၏ ဝစ္စမဂ်၂ ပဿာဝမဂ်၃ မုခမဂ်၄ဟူသော လမ်းကြောင်းသုံးမျိုး၌ မေထုန်အကျင့်ကို (ပြုကျင့်) မှီဝဲသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
နတ်မိန်းမ တိရစ္ဆာန်မိန်းမ၏ ဝစ္စမဂ် ပဿာဝမဂ် မုခမဂ်ဟူသော လမ်းကြောင်းသုံးမျိုး၌ မေထုန်အကျင့်ကို (ပြုကျင့်) မှီဝဲသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
လူဥဘတောဗျည်း နတ်ဥဘတောဗျည်း တိရစ္ဆာန်ဥဘတောဗျည်း၏ ဝစ္စမဂ် ပဿာဝမဂ် မုခမဂ်ဟူသောလမ်းကြောင်းသုံးမျိုး၌ မေထုန်အကျင့်ကို (ပြုကျင့်) မှီဝဲသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
လူပဏ္ဍုက်၏ ဝစ္စမဂ် မုခမဂ်ဟူသော လမ်းကြောင်းနှစ်မျိုး၌ မေထုန်အကျင့်ကို (ပြုကျင့်) မှီဝဲသောရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
--နတ်ပဏ္ဍုက် တိရစ္ဆာန်ပဏ္ဍုက် လူယောက်ျား နတ်ယောက်ျား တိရစ္ဆာန်ယောက်ျား၏ ဝစ္စမဂ်မုခမဂ်ဟူသော လမ်းကြောင်းနှစ်မျိုး၌ မေထုန်အကျင့်ကို (ပြုကျင့်) မှီဝဲသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ်သင့်၏။
֍ ၅၇
။ ရဟန်း၏ (မေထုန်ပြုကျင့်) မှီဝဲလိုစိတ် ဖြစ်ပေါ်လတ်သော် ‘ဖြစ်ပေါ်လာသောအခါ’ လူမိန်းမ၏ဝစ္စမဂ်သို့ မိမိ၏ အင်္ဂါဇာတ်ကို သွင်းသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။ရဟန်း၏ (မေထုန်ပြုကျင့်) မှီဝဲလိုစိတ် ဖြစ်ပေါ်လတ်သော် ‘ဖြစ်ပေါ်လာသောအခါ’ လူမိန်းမ၏ပဿာဝမဂ် မုခမဂ်သို့ မိမိ၏ အင်္ဂါဇာတ်ကို သွင်းသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
ရဟန်း၏ (မေထုန်ပြုကျင့်) မှီဝဲလိုစိတ် ဖြစ်ပေါ်လတ်သော် ‘ဖြစ်ပေါ်လာသောအခါ’ နတ်မိန်းမ၏ တိရစ္ဆာန်မိန်းမ၏ လူဥဘတောဗျည်း၏ နတ်ဥဘတောဗျည်း၏ တိရစ္ဆာန်ဥဘတောဗျည်း၏ ဝစ္စမဂ် ပဿာဝမဂ် မုခမဂ်သို့ မိမိ၏ အင်္ဂါဇာတ်ကို သွင်းသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
ရဟန်း၏ (မေထုန်ပြုကျင့်) မှီဝဲလိုစိတ် ဖြစ်ပေါ်လတ်သော် ‘ဖြစ်ပေါ်လာသောအခါ’ လူပဏ္ဍုက်၏ ဝစ္စမဂ်မုခမဂ်သို့ မိမိ၏ အင်္ဂါဇာတ်ကို သွင်းသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
ရဟန်း၏ (မေထုန်ပြုကျင့်) မှီဝဲလိုစိတ် ဖြစ်ပေါ်လတ်သော် ‘ဖြစ်ပေါ်လာသောအခါ’ နတ်ပဏ္ဍုက်၏တိရစ္ဆာန်ပဏ္ဍုက်၏ လူယောက်ျား၏ နတ်ယောက်ျား၏ တိရစ္ဆာန်ယောက်ျား၏ ဝစ္စမဂ် မုခမဂ်သို့ မိမိ၏့အင်္ဂါဇာတ်ကို သွင်းသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
֍ ၅၈
။ ရန်သူရဟန်းတို့သည် လူမိန်းမကို ရဟန်း၏ အထံသို့ ခေါ်ဆောင်၍ ဝစ္စမဂ်ဖြင့် (ရဟန်း၏) အင်္ဂါဇာတ်ကို စပ်ယှက်စေကုန်၏၊ ထိုရဟန်းသည် သွင်းဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ ဝင်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ တည်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ နုတ်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။ရန်သူရဟန်းတို့သည် လူမိန်းမကို ရဟန်း၏ အထံသို့ ခေါ်ဆောင်၍ ဝစ္စမဂ်ဖြင့် (ရဟန်း၏) အင်္ဂါဇာတ်ကို စပ်ယှက်စေကုန်၏၊ ထိုရဟန်းသည် သွင်းဆဲခဏ၌ မသာယာမူ၍ ဝင်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ တည်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ နုတ်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
ရန်သူရဟန်းတို့သည် လူမိန်းမကို ရဟန်း၏ အထံသို့ ခေါ်ဆောင်၍ ဝစ္စမဂ်ဖြင့် (ရဟန်း၏) အင်္ဂါဇာတ်ကို စပ်ယှက်စေကုန်၏၊ ထိုရဟန်းသည် သွင်းဆဲခဏ၌ မသာယာမူ၍ ဝင်ဆဲခဏ၌ မသာယာမူ၍ တည်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ နုတ်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
ရန်သူရဟန်းတို့သည် လူမိန်းမကို ရဟန်း၏ အထံသို့ ခေါ်ဆောင်၍ ဝစ္စမဂ်ဖြင့် (ရဟန်း၏) အင်္ဂါဇာတ်ကို စပ်ယှက်စေကုန်၏၊ ထိုရဟန်းသည် သွင်းဆဲခဏ၌ မသာယာမူ၍ ဝင်ဆဲခဏ၌ မသာယာမူ၍တည်ဆဲခဏ၌ မသာယာမူ၍ နုတ်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
ရန်သူရဟန်းတို့သည် လူမိန်းမကို ရဟန်း၏ အထံသို့ ခေါ်ဆောင်၍ ဝစ္စမဂ်ဖြင့် (ရဟန်း၏) အင်္ဂါဇာတ်ကို စပ်ယှက်စေကုန်၏၊ ထိုရဟန်းသည် သွင်းဆဲခဏ၌ မသာယာအံ့၊ ဝင်ဆဲခဏ၌ မသာယာအံ့၊ တည်ဆဲခဏ၌ မသာယာအံ့၊ နုတ်ဆဲခဏ၌ မသာယာအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
ရန်သူရဟန်းတို့သည် လူမိန်းမကို ရဟန်း၏ အထံသို့ ခေါ်ဆောင်၍ ပဿာဝမဂ်ဖြင့် မုခမဂ်ဖြင့် (ရဟန်း၏) အင်္ဂါဇာတ်ကို စပ်ယှက်စေကုန်၏၊ ထိုရဟန်းသည် သွင်းဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ ဝင်ဆဲခဏ၌သာယာအံ့၊ တည်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ နုတ်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။ပ။ မသာယာအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
--֍ ၅၉
။ ရန်သူရဟန်းတို့သည် နိုးသော အိပ်ပျော်သော မူးယစ်သော ရူးသော မေ့လျော့သော လူ မိန်းမကိုသေ၍ ခွေးမစားသေးသော သေ၍ များသောအားဖြင့် ခွေးမစားသေးသော ‘နည်းနည်း စားပြီး သော’ (အသေကောင်) လူမိန်းမကို။ပ။ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။ သေ၍ များသောအားဖြင့် ခွေးစားပြီး သော (အသေကောင်) လူမိန်းမကို ရဟန်း၏ အထံသို့ ယူဆောင်၍ ဝစ္စမဂ်ဖြင့် ပဿာဝမဂ်ဖြင့် မုခမဂ်ဖြင့် (ရဟန်း၏) အင်္ဂါဇာတ်ကို စပ်ယှက်စေကုန်၏၊ ထိုရဟန်းသည် သွင်းဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ ဝင်ဆဲခဏ၌သာယာအံ့၊ တည်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ နုတ်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ ထုလ္ထစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏။ပ။ မသာယာအံ့၊ အာပတ် မသင့်။ရန်သူရဟန်းတို့သည် နတ်မိန်းမကို တိရစ္ဆာန်မိန်းမကို လူဥဘတောဗျည်းကို နတ်ဥဘတောဗျည်းကိုတိရစ္ဆာန်ဥဘတောဗျည်းကို ရဟန်း၏ အထံသို့ ခေါ်ဆောင်၍ ဝစ္စမဂ်ဖြင့် ပဿာဝမဂ်ဖြင့် မုခမဂ်ဖြင့် (ရဟန်း၏) အင်္ဂါဇာတ်ကို စပ်ယှက်စေကုန်၏၊ ထိုရဟန်းသည် သွင်းဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ ဝင်ဆဲခဏ၌သာယာအံ့၊ တည်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ နုတ်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။ပ။ မသာယာအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
ရန်သူရဟန်းတို့သည် နိုးကြားသော အိပ်ပျော်သော မူးယစ်သော ရူးသော မေ့လျော့သောတိရစ္ဆာန်ဥဘတောဗျည်းကို သေ၍ ခွေးမစားသေးသော သေ၍ များသောအားဖြင့် ခွေးမစားသေးသော (အသေကောင်) တိရစ္ဆာန် ဥဘတောဗျည်းကို။ပ။ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။ သေ၍ များသောအားဖြင့်ခွေးစားပြီးသော (အသေကောင်) တိရစ္ဆာန်ဥဘတောဗျည်းကို ရဟန်း၏ အထံသို့ ယူဆောင်၍ ဝစ္စမဂ်ဖြင့်ပဿာဝမဂ်ဖြင့် မုခမဂ်ဖြင့် (ရဟန်း၏) အင်္ဂါဇာတ်ကို စပ်ယှက်စေကုန်၏၊ ထိုရဟန်းသည် သွင်းဆဲခဏ၌သာယာအံ့၊ ဝင်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ တည် ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ နုတ်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏။ပ။ မသာယာအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
ရန်သူရဟန်းတို့သည် လူပဏ္ဍုက်ကို နတ်ပဏ္ဍုက်ကို တိရစ္ဆာန်ပဏ္ဍုက်ကို ရဟန်း၏ အထံသို့ခေါ်ဆောင်၍ ဝစ္စမဂ်ဖြင့် မုခမဂ်ဖြင့် (ရဟန်း၏) အင်္ဂါဇာတ်ကို စပ်ယှက်စေကုန်၏၊ ထိုရဟန်းသည် သွင်းဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ ဝင်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ တည်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ နုတ်ဆဲခဏ၌သာယာအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။ပ။ မသာယာအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
ရန်သူရဟန်းတို့သည် နိုးကြားသော အိပ်ပျော်သော မူးယစ်သော ရူးသော မေ့လျော့သောတိရစ္ဆာန်ပဏ္ဍုက်ကို သေ၍ ခွေးမစားသေးသော သေ၍ များသောအားဖြင့် ခွေးမစားသေးသော ‘နည်းနည်း စားပြီးသော’ (အသေကောင်) တိရစ္ဆာန်ပဏ္ဍုက်ကို။ပ။ ပါရာဇိက အာပတ်သင့်၏။ သေ၍ များသောအားဖြင့် ခွေးစားပြီးသော (အသေကောင်) တိရစ္ဆာန်ပဏ္ဍုက်ကို ရဟန်း၏ အထံသို့ ယူဆောင်၍ဝစ္စမဂ်ဖြင့် မုခမဂ်ဖြင့် (ရဟန်း၏) အင်္ဂါ ဇာတ်ကို စပ်ယှက်စေကုန်၏၊ ထိုရဟန်းသည် သွင်းဆဲခဏ၌သာယာအံ့၊ ဝင်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ တည်ဆဲ ခဏ၌ သာယာအံ့၊ နုတ်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏။ပ။ မသာယာအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၆၀
။ ရန်သူရဟန်းတို့သည် လူယောက်ျားကို နတ်ယောက်ျားကို တိရစ္ဆာန်ယောက်ျားကို ရဟန်း၏အထံသို့ ခေါ်ဆောင်၍ ဝစ္စမဂ်ဖြင့် မုခမဂ်ဖြင့် (ရဟန်း၏) အင်္ဂါဇာတ်ကို စပ်ယှက်စေကုန်၏၊ ထိုရဟန်းသည် သွင်းဆဲ ခဏ၌ သာယာအံ့၊ ဝင်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ တည်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ နုတ်ဆဲခဏ၌သာယာအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။ပ။ မသာယာအံ့၊ အာပတ် မသင့်။ရန်သူရဟန်းတို့သည် နိုးကြားသော အိပ်ပျော်သော မူးယစ်သော ရူးသော မေ့လျော့သောတိရစ္ဆာန်ယောက်ျားကို သေ၍ ခွေးမစားသေးသော သေ၍ များသောအားဖြင့် ခွေးမစားသေးသော ‘နည်းနည်း စားပြီးသော’ (အသေကောင်) တိရစ္ဆာန်ယောက်ျားကို။ပ။ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။ သေ၍များသောအားဖြင့် ခွေးစားပြီးသော (အသေကောင်) တိရစ္ဆာန်ယောက်ျားကို ရဟန်း၏ အထံသို့ ယူဆောင်၍ ဝစ္စမဂ်ဖြင့် မုခမဂ်ဖြင့် (ရဟန်း၏) အင်္ဂါဇာတ်ကို စပ်ယှက်စေကုန်၏၊ ထိုရဟန်းသည် သွင်းဆဲခဏ၌သာယာအံ့၊ ဝင်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ တည်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ နုတ်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏။ပ။ မသာယာအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
--֍ ၆၁
။ ရန်သူရဟန်းတို့သည် လူမိန်းမကို ရဟန်း၏ အထံသို့ ခေါ်ဆောင်၍ အနှီးဝတ်ခံသော မိန်းမ၏ဝစ္စမဂ်ဖြင့် ပဿာဝမဂ်ဖြင့် မုခမဂ်ဖြင့် အနှီးဝတ်မပတ်သော ရဟန်း၏ အင်္ဂါဇာတ်ကို စပ်ယှက်စေကုန်၏။အနှီးဝတ်မခံသော မိန်းမ၏ဖြင့်
အနှီးဝတ်ပတ်သော ရဟန်း၏ကို
အနှီးဝတ်ခံသော မိန်းမ၏ဖြင့်
အနှီးဝတ်ပတ်သော ရဟန်း၏ကို
အနှီးဝတ်မခံသော မိန်းမ၏ဖြင့်
အနှီးဝတ်မပတ်သော ရဟန်း၏ အင်္ဂါဇာတ်ကို စပ်ယှက်စေကုန်၏။ ထိုရဟန်းသည် သွင်းဆဲ ခဏ၌သာယာအံ့၊ ဝင်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ တည်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ နုတ်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။ပ။ မသာယာအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
ရန်သူရဟန်းတို့သည် နိုးကြားသော အိပ်ပျော်သော မူးယစ်သော ရူးသော မေ့လျော့သော လူ မိန်းမကို သေ၍ ခွေးမစားသေးသော သေ၍ များသောအားဖြင့် ခွေးမစားသေးသော (အသေကောင်) လူမိန်းမကို။ပ။ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။ သေ၍ များသောအားဖြင့် ခွေးစားပြီးသော (အသေကောင်) လူမိန်းမကို ရဟန်း၏ အထံသို့ ယူဆောင်၍ အနှီးဝတ်ခံသော မိန်းမ၏ ဝစ္စမဂ်ဖြင့်ပဿာဝမဂ်ဖြင့် မုခမဂ်ဖြင့် အနှီးဝတ်မပတ်သော ရဟန်း၏ အင်္ဂါဇာတ်ကို စပ်ယှက်စေကုန်၏။
အနှီးဝတ်မခံသော မိန်းမ၏ဖြင့်
အနှီးဝတ်ပတ်သော ရဟန်း၏ကို
အနှီးဝတ်ခံသော မိန်းမ၏ဖြင့်
အနှီးဝတ်ပတ်သော ရဟန်း၏ကို
အနှီးဝတ်မခံသော မိန်းမ၏ဖြင့်
အနှီးဝတ်မပတ်သော ရဟန်း၏ အင်္ဂါဇာတ်ကို စပ်ယှက်စေကုန်၏။ ထိုရဟန်းသည် သွင်းဆဲခဏ၌သာယာအံ့၊ ဝင်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ တည်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ နုတ်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏။ပ။ မသာယာအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
ရန်သူရဟန်းတို့သည် နတ်မိန်းမကို တိရစ္ဆာန်မိန်းမကို လူဥဘတောဗျည်းကို နတ်ဥဘတောဗျည်းကိုတိရစ္ဆာန်ဥဘတောဗျည်းကို ရဟန်း၏ အထံသို့ ခေါ်ဆောင်၍ အနှီးဝတ်ခံသော တိရစ္ဆာန်ဥဘတောဗျည်း၏ဝစ္စမဂ်ဖြင့် ပဿာဝမဂ်ဖြင့် မုခမဂ်ဖြင့် အနှီးဝတ်မပတ်သော ရဟန်း၏ အင်္ဂါဇာတ်ကို စပ်ယှက်စေကုန်၏။
အနှီးဝတ်မခံသော တိရစ္ဆာန်ဥဘတောဗျည်း၏ဖြင့်
အနှီးဝတ်ပတ်သော ရဟန်း၏ကို
အနှီးဝတ်ခံသော တိရစ္ဆာန်ဥဘတောဗျည်း၏ဖြင့်
အနှီးဝတ်ပတ်သော ရဟန်း၏ကို
--အနှီးဝတ်မခံသော တိရစ္ဆာန်ဥဘတောဗျည်း၏ဖြင့်
အနှီးဝတ်မပတ်သော ရဟန်း၏ အင်္ဂါဇာတ်ကို စပ်ယှက်စေကုန်၏။ ထိုရဟန်းသည် သွင်းဆဲ ခဏ၌သာယာအံ့၊ ဝင်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ တည်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ နုတ်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။ပ။ မသာယာအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
ရန်သူရဟန်းတို့သည် နိုးကြားသော အိပ်ပျော်သော မူးယစ်သော ရူးသော မေ့လျော့သော တိရစ္ဆာန်ဥဘတောဗျည်းကို သေ၍ ခွေးမစားသေးသော သေ၍ များသောအားဖြင့် ခွေးမစားသေးသော (အသေကောင်) တိရစ္ဆာန်ဥဘတောဗျည်းကို။ပ။ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။ သေ၍ များသောအားဖြင့်ခွေးစားပြီးသော (အသေကောင်) တိရစ္ဆာန်ဥဘတောဗျည်းကို ရဟန်း၏ အထံသို့ ယူဆောင်၍ အနှီးဝတ်ခံသော တိရစ္ဆာန်ဥဘတောဗျည်း၏ ဝစ္စမဂ်ဖြင့် ပဿာဝမဂ်ဖြင့် မုခမဂ်ဖြင့် အနှီးဝတ်မပတ်သော ရဟန်း၏အင်္ဂါဇာတ်ကို စပ်ယှက်စေကုန်၏။
အနှီးဝတ်မခံသော တိရစ္ဆာန်ဥဘတောဗျည်း၏ဖြင့်
အနှီးဝတ်ပတ်သော ရဟန်း၏ကို
အနှီးဝတ်ခံသော တိရစ္ဆာန်ဥဘတောဗျည်း၏ဖြင့်
အနှီးဝတ်ပတ်သော ရဟန်း၏ကို
အနှီးဝတ်မခံသော တိရစ္ဆာန်ဥဘတောဗျည်း၏ဖြင့်
အနှီးဝတ်မပတ်သော ရဟန်း၏ အင်္ဂါဇာတ်ကို စပ်ယှက်စေကုန်၏။ ထိုရဟန်းသည် သွင်းဆဲ ခဏ၌သာယာအံ့၊ ဝင်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ တည်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ နုတ်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏။ပ။ မသာယာအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၆၂
။ ရန်သူရဟန်းတို့သည် လူပဏ္ဍုက်ကို နတ်ပဏ္ဍုက်ကို တိရစ္ဆာန်ပဏ္ဍုက်ကို လူယောက်ျားကိုနတ်ယောက်ျားကို တိရစ္ဆာန်ယောက်ျားကို ရဟန်း၏ အထံသို့ ယူဆောင်၍ အနှီးဝတ်ခံသော တိရစ္ဆာန်ယောက်ျား၏ ဝစ္စမဂ်ဖြင့် မုခမဂ်ဖြင့် အနှီးဝတ်မပတ်သော ရဟန်း၏ အင်္ဂါဇာတ်ကို စပ်ယှက်စေကုန်၏။အနှီးဝတ်မခံသော တိရစ္ဆာန်ယောက်ျား၏ဖြင့်
အနှီးဝတ်ပတ်သော ရဟန်း၏ကို
အနှီးဝတ်ခံသော တိရစ္ဆာန်ယောက်ျား၏ဖြင့်
အနှီးဝတ်ပတ်သော ရဟန်း၏ကို
အနှီးဝတ်မခံသော တိရစ္ဆာန်ယောက်ျား၏ဖြင့်
အနှီးဝတ်မပတ်သော ရဟန်း၏ အင်္ဂါဇာတ်ကို စပ်ယှက်စေကုန်၏။ ထိုရဟန်းသည် သွင်းဆဲ ခဏ၌သာယာအံ့၊ ဝင်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ တည်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ နုတ်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။ပ။ မသာယာအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
ရန်သူရဟန်းတို့သည် နိုးကြားသော အိပ်ပျော်သော မူးယစ်သော ရူးသော မေ့လျော့သောတိရစ္ဆာန်ယောက်ျားကို သေ၍ ခွေးမစားသေးသော သေ၍ များသောအားဖြင့် ခွေးမစားသေးသော (အသေ ကောင်) တိရစ္ဆာန်ယောက်ျားကို။ပ။ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။ သေ၍ များသောအားဖြင့်ခွေးစားပြီး သော (အသေကောင်) တိရစ္ဆာန်ယောက်ျားကို ရဟန်း၏ အထံသို့ ယူဆောင်၍အနှီးဝတ်ခံသော တိရစ္ဆာန် ယောက်ျား၏ ဝစ္စမဂ်ဖြင့် မုခမဂ်ဖြင့် အနှီးဝတ်မပတ်သော ရဟန်း၏အင်္ဂါဇာတ်ကို စပ်ယှက်စေကုန်၏။
--အနှီးဝတ်မခံသော တိရစ္ဆာန်ယောက်ျား၏ဖြင့်
အနှီးဝတ်ပတ်သော ရဟန်း၏ကို
အနှီးဝတ်ခံသော တိရစ္ဆာန်ယောက်ျား၏ဖြင့်
အနှီးဝတ်ပတ်သော ရဟန်း၏ကို
အနှီးဝတ်မခံသော တိရစ္ဆာန်ယောက်ျား၏ဖြင့်
အနှီးဝတ်မပတ်သော ရဟန်း၏ အင်္ဂါဇာတ်ကို စပ်ယှက်စေကုန်၏။ ထိုရဟန်းသည် သွင်းဆဲ ခဏ၌သာယာအံ့၊ ဝင်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ တည်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ နုတ်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏။ပ။ မသာယာအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၆၃
။ ရန်သူရဟန်းတို့သည် ရဟန်းကို လူမိန်းမ၏ အထံသို့ ခေါ်ဆောင်၍ (ရဟန်း၏) အင်္ဂါဇာတ်ဖြင့်ဝစ္စမဂ်ကို ပဿာဝမဂ်ကို မုခမဂ်ကို စပ်ယှက်စေကုန်၏။ ထိုရဟန်းသည် သွင်းဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ ဝင်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ တည်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ နုတ်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ ပါရာဇိက အာပတ်သင့်၏။ပ။ မသာယာအံ့၊ အာပတ် မသင့်။ရန်သူရဟန်းတို့သည် ရဟန်းကို နိုးကြားသော အိပ်ပျော်သော မူးယစ်သော ရူးသော မေ့လျော့ သောလူမိန်းမ၏ အထံသို့ သေ၍ ခွေးမစားသေးသော သေ၍ များသောအားဖြင့် ခွေးမစားသေးသော (အသေကောင်) လူမိန်းမ၏ အထံသို့။ပ။ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။ သေ၍ များသောအားဖြင့် ခွေးစားပြီးသော (အသေကောင်) လူမိန်းမ၏အထံသို့ ခေါ်ဆောင်၍ (ရဟန်း၏) အင်္ဂါဇာတ်ဖြင့် ဝစ္စမဂ်ကိုပဿာဝ မဂ်ကို မုခမဂ်ကို စပ်ယှက်စေကုန်၏။ ထိုရဟန်းသည် သွင်းဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ ဝင်ဆဲခဏ၌သာယာအံ့၊ တည်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ နုတ်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏။ပ။ မသာယာအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
ရန်သူရဟန်းတို့သည် ရဟန်းကို နတ်မိန်းမ၏ တိရစ္ဆာန်မိန်းမ၏ လူဥဘတောဗျည်း၏ နတ်ဥဘတောဗျည်း၏ တိရစ္ဆာန်ဥဘတောဗျည်း၏ လူပဏ္ဍုက်၏ နတ်ပဏ္ဍုက်၏ တိရစ္ဆာန်ပဏ္ဍုက်၏ လူယောက်ျား၏ နတ်ယောက်ျား၏ တိရစ္ဆာန်ယောက်ျား၏ အထံသို့ ခေါ်ဆောင်၍ (ရဟန်း၏) အင်္ဂါဇာတ်ဖြင့်ဝစ္စမဂ်ကို မုခမဂ်ကို စပ်ယှက်စေကုန်၏။ ထိုရဟန်းသည် သွင်းဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ ဝင်ဆဲခဏ၌သာယာအံ့၊ တည်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ နုတ်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ်သင့်၏။ပ။ မသာယာအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
ရန်သူရဟန်းတို့သည် ရဟန်းကို နိုးကြားသော အိပ်ပျော်သော မူးယစ်သော ရူးသော မေ့လျော့သော တိရစ္ဆာန်ယောက်ျား၏ အထံသို့ သေ၍ ခွေးမစားသေးသော သေ၍ များသောအားဖြင့် ခွေးမစားသေးသော (အသေကောင်) တိရစ္ဆာန်ယောက်ျား၏ အထံသို့။ပ။ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။ သေ၍ များသောအားဖြင့် ခွေးစားပြီးသော (အသေကောင်) တိရစ္ဆာန်ယောက်ျား၏ အထံသို့ ခေါ်ဆောင်၍ (ရဟန်း၏) အင်္ဂါဇာတ်ဖြင့် ဝစ္စမဂ်ကို မုခမဂ်ကို စပ်ယှက်စေကုန်၏။ ထိုရဟန်းသည် သွင်းဆဲခဏ၌သာယာအံ့၊ ဝင်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ တည်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ နုတ်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏။ပ။ မသာယာအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
--֍ ၆၄
။ ရန်သူရဟန်းတို့သည် ရဟန်းကို လူမိန်းမ၏ အထံသို့ ခေါ်ဆောင်၍ အနှီးဝတ်ပတ်သော ရဟန်း၏အင်္ဂါဇာတ်ဖြင့် အနှီးဝတ်မခံသော မိန်းမ၏ ဝစ္စမဂ်ကို ပဿာဝမဂ်ကို မုခမဂ်ကို စပ်ယှက်စေကုန်၏။အနှီးဝတ်မပတ်သော ရဟန်း၏ဖြင့်
အနှီးဝတ်ခံသော မိန်းမ၏ကို
အနှီးဝတ်ပတ်သော ရဟန်း၏ဖြင့်
အနှီးဝတ်ခံသော မိန်းမ၏ကို
အနှီးဝတ်မပတ်သော ရဟန်း၏ဖြင့်
အနှီးဝတ်မခံသော မိန်းမ၏ ဝစ္စမဂ်ကို ပဿာဝမဂ်ကို မုခမဂ်ကို စပ်ယှက်စေကုန်၏။ ထိုရဟန်းသည် သွင်းဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ ဝင်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ တည်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ နုတ်ဆဲ ခဏ၌သာယာအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။ပ။ မသာယာအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
ရန်သူရဟန်းတို့သည် ရဟန်းကို နိုးကြားသော အိပ်ပျော်သော မူးယစ်သော ရူးသော မေ့လျော့သောလူမိန်းမ၏ အထံသို့ သေ၍ ခွေးမစားသေးသော သေ၍ များသောအားဖြင့် ခွေးမစားသေးသော (အသေကောင်) လူမိန်းမ၏ အထံသို့။ပ။ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။ သေ၍ များသော အားဖြင့် ခွေးစားပြီးသော (အသေကောင်) လူမိန်းမ၏ အထံသို့ ခေါ်ဆောင်၍ အနှီးဝတ်ပတ်သော ရဟန်း၏အင်္ဂါဇာတ်ဖြင့် အနှီးဝတ်မခံသော မိန်းမ၏ ဝစ္စမဂ်ကို ပဿာဝမဂ်ကို မုခမဂ်ကို စပ်ယှက်စေကုန်၏။
အနှီးဝတ်မပတ်သော ရဟန်း၏ဖြင့်
အနှီးဝတ်ခံသော မိန်းမ၏ကို
အနှီးဝတ်ပတ်သော ရဟန်း၏ဖြင့်
အနှီးဝတ်ခံသော မိန်းမ၏ကို
အနှီးဝတ်မပတ်သော ရဟန်း၏ဖြင့်
အနှီးဝတ်မခံသော မိန်းမ၏ ဝစ္စမဂ်ကို ပဿာဝမဂ်ကို မုခမဂ်ကို စပ်ယှက်စေကုန်၏။ ထိုရဟန်းသည် သွင်းဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ ဝင်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ တည်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ နုတ်ဆဲ ခဏ၌သာယာအံ့၊ ထုလ္ထစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏။ပ။ မသာယာအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
ရန်သူရဟန်းတို့သည် ရဟန်းကို နတ်မိန်းမ၏ တိရစ္ဆာန်မိန်းမ၏ လူဥဘတောဗျည်း၏ နတ်ဥဘတောဗျည်း၏ တိရစ္ဆာန်ဥဘတောဗျည်း၏ လူပဏ္ဍုက်၏ နတ်ပဏ္ဍုက်၏ တိရစ္ဆာန်ပဏ္ဍုက်၏ လူယောက်ျား၏ နတ်ယောက်ျား၏ တိရစ္ဆာန်ယောက်ျား၏ အထံသို့ ခေါ်ဆောင်၍ အနှီးဝတ်ပတ်သောရဟန်း၏ အင်္ဂါဇာတ်ဖြင့် အနှီးဝတ်မခံသော တိရစ္ဆာန်ယောက်ျား၏ ဝစ္စမဂ်ကို မုခမဂ်ကို စပ်ယှက်စေကုန်၏။
--အနှီးဝတ်မပတ်သော ရဟန်း၏ဖြင့်
အနှီးဝတ်ခံသော တိရစ္ဆာန်ယောက်ျား၏ကို
အနှီးဝတ်ပတ်သော ရဟန်း၏ဖြင့်
အနှီးဝတ်ခံသော တိရစ္ဆာန်ယောက်ျား၏ကို
အနှီးဝတ်မပတ်သော ရဟန်း၏ဖြင့်
အနှီးဝတ်မခံသော တိရစ္ဆာန်ယောက်ျား၏ ဝစ္စမဂ်ကို မုခမဂ်ကို စပ်ယှက်စေကုန်၏။ ထိုရဟန်းသည် သွင်းဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ ဝင်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ တည်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ နုတ်ဆဲ ခဏ၌သာယာအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။ပ။ မသာယာအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၆၅
။ ရန်သူရဟန်းတို့သည် ရဟန်းကို နိုးကြားသော အိပ်ပျော်သော မူးယစ်သော ရူးသောမေ့လျော့သော တိရစ္ဆာန်ယောက်ျား၏ အထံသို့ သေ၍ ခွေးမစားသေးသော သေ၍ များသောအားဖြင့်ခွေးမစားသေးသော (အသေကောင်) တိရစ္ဆာန်ယောက်ျား၏ အထံသို့။ပ။ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။ သေ၍ များသောအားဖြင့် ခွေးစားပြီးသော (အသေကောင်) တိရစ္ဆာန်ယောက်ျား၏ အထံသို့ ခေါ်ဆောင်၍ အနှီးဝတ်ပတ်သော ရဟန်း၏ အင်္ဂါဇာတ်ဖြင့် အနှီးဝတ်မခံသော တိရစ္ဆာန်ယောက်ျား၏ ဝစ္စမဂ်ကို မုခမဂ်ကို စပ်ယှက်စေကုန်၏။အနှီးဝတ်မပတ်သော ရဟန်း၏ဖြင့်
အနှီးဝတ်ခံသော တိရစ္ဆာန်ယောက်ျား၏ကို
အနှီးဝတ်ပတ်သော ရဟန်း၏ဖြင့်
အနှီးဝတ်ခံသော တိရစ္ဆာန်ယောက်ျား၏ကို
အနှီးဝတ်မပတ်သော ရဟန်း၏ဖြင့်
အနှီးဝတ်မခံသော တိရစ္ဆာန်ယောက်ျား၏ ဝစ္စမဂ်ကို မုခမဂ်ကို စပ်ယှက်စေကုန်၏။ ထိုရဟန်းသည် သွင်းဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ ဝင်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ တည်ဆဲခဏ၌ သာယာအံ့၊ နုတ်ဆဲ ခဏ၌သာယာအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏။ပ။ မသာယာအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
ရန်သူရဟန်းတို့ကို အကျယ်ချဲ့၍ ဆိုအပ်ကုန်သကဲ့သို့၊ ဤအတူ ရန်သူမင်း ရန်သူခိုးသူ ရန်သူအပျော်ကြူးသမား ရန်သူဓားပြ လူဆိုးတို့ကိုလည်း အကျယ်ချဲ့၍ ဆိုအပ်ကုန်၏၊ (ဤ၌ကား) အကျဉ်းချုပ်၍ မြှုပ်လိုက်ပြီ။
֍ ၆၆
။ လမ်းကြောင်း ‘မဂ်’ တစ်ခုဖြင့် လမ်းကြောင်း ‘မဂ်’ တစ်ခုသို့ သွင်းအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏၊ လမ်းကြောင်း ‘မဂ်’ ဖြင့် လမ်းကြောင်း မဟုတ်ရာ (အမာဝ စသည်) သို့ သွင်းအံ့ ပါရာဇိကအာပတ်သင့်၏၊ လမ်းကြောင်း မဟုတ်ရာ (အမာဝစသည်) ဖြင့် လမ်းကြောင်း ‘မဂ်’ သို့ သွင်းအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ်သင့်၏၊ လမ်းကြောင်း မဟုတ်ရာ (အမာဝ စသည်) ဖြင့် လမ်းကြောင်း မဟုတ်ရာ (အမာဝ စသည်) သို့ သွင်းအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏။ --ရဟန်းသည် အိပ်ပျော်သော ရဟန်း၌ ဖောက်လွဲဖောက်ပြန် ပြုကျင့်၏၊ နိုးသော ရဟန်းသည် သာယာ၏၊ နှစ်ဦးလုံးကို ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်၏၊ နိုးသော ရဟန်းသည် မသာယာ၊ ပြစ်မှားသော ရဟန်းကိုဖျက်ဆီးအပ်၏၊ ရဟန်းသည် အိပ်ပျော်သော သာမဏေ၌ ဖောက်လွဲဖောက်ပြန် ပြုကျင့်၏၊ နိုးသောသာမဏေသည် သာယာ၏၊ နှစ်ဦးလုံးကို ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်၏၊ နိုးသော သာမဏေသည် မသာယာ၊ ပြစ်မှားသော ရဟန်းကို ဖျက်ဆီးအပ်၏၊ သာမဏေသည် အိပ်ပျော်သော ရဟန်း၌ ဖောက်လွဲဖောက်ပြန်ပြုကျင့်၏၊ နိုးသော ရဟန်းသည် သာယာ၏၊ နှစ်ဦးလုံးကို ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်၏၊ နိုးသော ရဟန်းသည် မသာယာ၊ ပြစ်မှားသော သာမဏေကို ဖျက်ဆီးအပ်၏၊ သာမဏေသည် အိပ်ပျော်သော သာမဏေ၌ဖောက်လွဲဖောက်ပြန် ပြုကျင့်၏၊ နိုးသော သာမဏေသည် သာယာ၏၊ နှစ်ဦးလုံးကို ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်၏၊ နိုးသော သာမဏေသည် မသာယာ၊ ပြစ်မှားသော သာမဏေကို ဖျက်ဆီးအပ်၏၊
မသိသော ရဟန်း၊ မသာယာသော ရဟန်း၊ (သည်းခြေပျက်၍) ရူးသော ရဟန်း၊ (ဘီလူးဖမ်း၍) စိတ်ပျံ့လွင့်သော ရဟန်း၊ ဝေဒနာဖိစီးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းအား အာပတ်မသင့်။
အနှီးဝတ်အကြောင်း ပြဆိုရာ အခန်းပြီး၏။
၁။ ဆရာငါးပါး= ၁- ရှင်ပြုပေးသောဆရာ၊ ၂- ပဉ္စင်းခံပေးသောဆရာ၊ ၃- မှီရာနိဿရည်းဆရာ၊ ၄- စာပေပို့ချပေးသောဆရာ၊ ၅- အဆုံးအမ ဩဝါဒပေးသောဆရာ။
၂။ ဝစ္စမဂ်= ကျင်ကြီးစွန့်ရာအပေါက်၊
၃။ ပဿာဝမဂ်= ကျင်ငယ်စွန့်ရာအပေါက်၊
၄။ မုခမဂ်= ပါးစပ်ပေါက်၊
--ဝိနီတဝတ္ထု၁ ခေါင်းစဉ် မာတိကာ
မျောက်မဝတ္ထု၊ ဝဇ္ဇီတိုင်းသား ရဟန်းများဝတ္ထု၊ လူ့အသွင်ဖြင့် ကျူးလွန်သော ရဟန်းဝတ္ထု၊ အဝတ်မဝတ်ဘဲ ကျူးလွန်သော ရဟန်းဝတ္ထု၊ တိတ္ထိအသွင်ဖြင့် ကျူးလွန်သော ရဟန်းများဝတ္ထု၊ သူငယ်မဝတ္ထု၊ ဥပ္ပလဝဏ်ထေရီဝတ္ထု၊ လိင်ပြန်သူ နှစ်ပါးဝတ္ထု။
အမိသမီးနှမမယားဝတ္ထုများ၊ ကျောက်ကုန်းပျော့ေသော ရဟန်းဝတ္ထု၊ လိင်ရှည်သော ရဟန်းဝတ္ထု၊ အိုင်းအမာကို မှီဝဲသော ရဟန်းဝတ္ထုနှစ်ခု၊ ပန်းချီရုပ်ဝတ္ထု၊ သစ်သားရုပ် ဝတ္ထု။
သုန္ဒရဝတ္ထု၊ ရဟန်းလေးဦးဝတ္ထု၊ သင်းချိုင်း၌ ငါးဝတ္ထု၊ အရိုးစုဝတ္ထု၊ နဂါးမဝတ္ထု၊ ဘီလူးမဝတ္ထု၊ ပြိတ္တာမဝတ္ထု၊ ပဏ္ဍုက်ဝတ္ထု၊ ကာယပသာဒပျက်သူဝတ္ထု၊ တို့ထိသော ရဟန်းဝတ္ထု။
ဘဒ္ဒိယမြို့၌ အိပ်ပျော်သော ရဟန္တာဝတ္ထု၊ သာဝတ္ထိမြို့၌ ရဟန်းလေးပါးဝတ္ထု၊ ဝေသာလီမြို့၌ရဟန်းသုံးပါးဝတ္ထု၊ ပန်းပူဇော်သူဝတ္ထု၊ အိပ်မက်မက်ေသော ဘာရု ကစ္ဆကရဟန်းဝတ္ထု။ သုပဗ္ဗ္ဗာဝတ္ထု၊ သဒ္ဓါဝတ္ထု၊ ရဟန်းမိန်းမဝတ္ထု၊ သိက္ခမာန်ဝတ္ထု၊ သာမဏေမဝတ္ထု၊ ပြည့်တန်ဆာမဝတ္ထု၊ ပဏ္ဍုက်ဝတ္ထု၊ လူမိန်းမဝတ္ထု၊ အချင်းချင်းမှီဝဲသော ရဟန်းဝတ္ထု၊ ရဟန်းကြီးဝတ္ထု၊ သမင်မငယ်ဝတ္ထု။ ဤကား မာတိကာခေါင်းစဉ်တည်း။
၁။ မြတ်စွာဘုရားကိုယ်တော်တိုင် မေးမြန်းစိစစ်၍ ဆုံးဖြတ်အပ်သောဝတ္တု။
--ဝိနီတ ဝတ္ထု ဖြတ်ထုံးများ
֍ ၆၇
။ တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် မျောက်မ၌ မေထုန်အကျင့်ကို (ပြုကျင့်) မှီဝဲ၏၊ မြတ်စွာဘုရားသည် သိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပညတ်တော်မူပြီးဖြစ်၏၊ ငါသည် ပါရာဇိက ကျလေသလောဟု ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏၊ မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည် ပါရာဇိက ကျပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁)တစ်ရံရောအခါ ဝေသာလီမြို့နေ ဝဇ္ဇီတိုင်းသား ရဟန်းများစွာတို့သည် သိက္ခာမချ၊ အားနည်းမှုကိုထင်ရှားစွာ မပြုကုန်မူ၍ မေထုန်အကျင့်ကို (ပြုကျင့်) မှီဝဲကုန်၏၊ မြတ်စွာဘုရားသည် သိက္ခာပုဒ်တော်ကိုပညတ်တော်မူပြီးဖြစ်၏၊ ငါတို့သည် ပါရာဇိက ကျကုန်လေသလောဟု ထိုရဟန်းတို့အား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏၊ မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကုန်၏။ပ။ ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် ပါရာဇိက ကျကုန်ပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၂)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ဤသို့ ပြုလျှင် ငါ့အား အာပတ်သင့်မည် မဟုတ်ဟု (ကြံစည်၍) လူ့အသွင်ဖြင့် မေထုန်အကျင့်ကို (ပြုကျင့်) မှီဝဲ၏၊ မြတ်စွာဘုရားသည် သိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပညတ်တော်မူပြီး ဖြစ်၏၊ ငါသည် ပါရာဇိက ကျလေသလောဟု ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏၊ မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည် ပါရာဇိကကျပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၃)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ဤသို့ ပြုလျှင် ငါ့အား အာပတ်သင့်မည် မဟုတ်ဟု အဝတ်မဆီး အချည်းနှီး ‘ကိုယ်တုံးလုံး’ ပြု၍ မေထုန်အကျင့်ကို (ပြုကျင့်) မှီဝဲ၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယ ကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည် ပါရာဇိက ကျပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၄)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ဤသို့ ပြုလျှင် ငါ့အား အာပတ်သင့်မည် မဟုတ်ဟု သမန်းမြက်သင်္ကန်းကို ဝတ်ရုံ၍။ လျှော်တေသင်္ကန်းကို ဝတ်ရုံ၍။ ပျဉ်ချပ်သင်္ကန်းကို ဝတ်ရုံ၍။ ဆံပင်ဖြင့် ရက်သော ကမ္ဗလာကို ဝတ်ရုံ၍။ သားမြီးဖြင့် ရက်သော ကမ္ဗလာကို ဝတ်ရုံ၍။ ခင်ပုပ်ငှက်တောင်ဖြင့်ရက်သော အဝတ်ကို ဝတ်ရုံ၍။ သစ်နက်ရေကို ဝတ်ရုံ၍ မေထုန်အကျင့်ကို (ပြုကျင့်) မှီဝဲ၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယ ကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည် ပါရာဇိက ကျပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၅-၁၁)
တစ်ရံရောအခါ ဆွမ်းခံရဟန်းတစ်ပါးသည် အင်းပျဉ် ‘ခုံရှည်’ ၌ အိပ်နေသော သူငယ်မကိုမြင်၍တပ်နှစ်သက်သော စိတ်ဖြစ်ပေါ်လာရကား ခြေမကို အင်္ဂါဇာတ်ထဲသို့ သွင်းလေရာ ထိုသူငယ်မသည် သေလေ၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း ပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၂)
֍ ၆၈
။ တစ်ရံရောအခါ လုလင်ပျို တစ်ယောက်သည် ဥပ္ပလဝဏ်ထေရီမ၌ တပ်စွဲသောစိတ် ဖြစ်နေ၏၊ ထိုလုလင်ပျိုသည် ဥပ္ပလဝဏ်ထေရီမ ဆွမ်းခံကြွစဉ် ကျောင်းငယ်သို့ ဝင်၍ ပုန်းအောင်းနေ၏၊ ဥပ္ပလဝဏ်ထေရီမသည် ဆွမ်းစားပြီးနောက် ဆွမ်းစားဇရပ်မှ ထွက်ခဲ့၍ ခြေဆေးပြီးလျှင် ကျောင်းငယ်သို့ ဝင်၍ ခုတင် ‘ညောင်စောင်း’ ငယ်၌ ထိုင်လေ၏။ ထိုအခါ ထိုလုလင်ပျို သည် ဥပ္ပလဝဏ်ထေရီမကို ဖမ်းကိုင်၍ ဖျက်ဆီးလေ၏၊ ဥပ္ပလဝဏ်ထေရီမသည် ရဟန်းမိန်းမတို့အား ဤအကြောင်းကို လျှောက်လေ၏၊ ရဟန်း မိန်းမတို့သည် ရဟန်းယောက်ျားတို့အား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကုန်၏၊ ရဟန်းယောက်ျားတို့သည် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ထားကုန်၏၊ ရဟန်းတို့မသာယာသော ရဟန်းမိန်းမအား အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၃) --֍ ၆၉
။ တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးအား ဣတ္ထိလိင် ‘မိန်းမအသွင်သဏ္ဌာန်’ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်၏၊ မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ထားကြကုန်၏၊ ရဟန်းတို့ ရဟန်းမိန်းမတို့နှင့် ပေါင်းသင်းနေထိုင်ရန် ထို (ယောက်ျားလက်ထက် ယူသော) ဥပဇ္ဈာယ်ထို (ယောက်ျားလက်ထက် ခံအပ်သော) ပဉ္စင်းအဖြစ် ထို (ယောက်ျားလက်ထက်ရေတွက်အပ်သော) နှစ် ‘ဝါ’ တို့ကိုသာလျှင် ခွင့်ပြုတော်မူ၏၊ ရဟန်း ယောက်ျားတို့၏ အကြင်အာပတ်တို့သည် ရဟန်းမိန်းမတို့နှင့် သက်ဆိုင်ကုန်၏၊ ထိုအာပတ်တို့ကို ရဟန်းမိန်းမတို့၏အထံ၌ ကုစားခြင်းငှါ ခွင့်ပြုတော်မူ၏၊ ရဟန်းယောက်ျားတို့၏ အကြင်အာပတ်တို့သည် ရဟန်းမိန်းမတို့နှင့် မသက်ဆိုင်ကုန်၊ ထိုအာပတ်တို့ဖြင့် အာပတ် မသင့်ပေဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၄)တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းမိန်းမ တစ်ယောက်အား ပုလ္လိင် ‘ယောက်ျားအသွင်သဏ္ဌန်’ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်၏၊ မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ထားကုန်၏၊ ရဟန်းတို့ ရဟန်းယောက်ျားတို့နှင့်ပေါင်းသင်းနေထိုင်ရန် ထို (မိန်းမလက်ထက်ယူသော) ဥပဇ္ဈာယ် ထို (မိန်းမလက်ထက် ခံအပ်သော) ပဉ္စင်းအဖြစ် ထို (မိန်းမလက်ထက် ရေတွက်အပ်သော) နှစ် ‘ဝါ’ တို့ကိုသာလျှင် ခွင့်ပြုတော်မူ၏၊ ရဟန်းမိန်းမတို့၏ အကြင် အာပတ်တို့သည် ရဟန်းယောက်ျားတို့နှင့် သက်ဆိုင်ကုန်၏၊ ထိုအာပတ်တို့ကို ရဟန်းယောက်ျားတို့၏ အထံ၌ ကုစားခြင်းငှါ ခွင့်ပြုတော်မူ၏၊ ရဟန်းမိန်းမတို့၏ အကြင်အာပတ်တို့သည့်ရဟန်း ယောက်ျားတို့နှင့် မသက်ဆိုင်ကုန်၊ ထိုအာပတ်တို့ဖြင့် အာပတ် မသင့်ပေဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၅)
֍ ၇၀
။ တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ဤသို့ပြုလျှင် ငါ့အား အာပတ်သင့်မည် မဟုတ်ဟု (ကြံစည်၍) အမိ၌ မေထုန်အကျင့်ကို (ပြုကျင့်) မှီဝဲ၏။ပ။ သမီး၌ မေထုန်အကျင့်ကို (ပြုကျင့်) မှီဝဲ၏။ပ။ အစ်မ နှမ၌ မေထုန်အကျင့်ကို (ပြုကျင့်) မှီဝဲ၏၊ ငါသည် ပါရာဇိက ကျလေသလောဟု ထိုရဟန်းအားတွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏၊ မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ထား၏။ပ။ ရဟန်းသင်သည် ပါရာဇိက ကျပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၆-၁၈)တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် မယားဟောင်း၌ မေထုန်အကျင့်ကို (ပြုကျင့်) မှီဝဲ၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည် ပါရာဇိက ကျပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၉)
֍ ၇၁
။ တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် နူးညံ့သော ကျောက်ကုန်းရှိ၏၊ ကျောပျော့၏၊ ထိုရဟန်းသည် မပျော်ပိုက်ခြင်း နှိပ်စက်ရကား ပျင်းရိသဖြင့် မိမိ၏ အင်္ဂါဇာတ်ကို ပါးစပ်ဖြင့် စုပ်လေ၏၊ ထိုရဟန်းအားတွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည် ပါရာဇိက ကျပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၂၀)တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ရှည်သော အင်္ဂါဇာတ်ရှိ၏၊ ထိုရဟန်းသည် မပျော်ပိုက်ခြင်းနှိပ်စက်ရကား မိမိ၏ အင်္ဂါဇာတ်ကို မိမိ၏ ဝစ္စမဂ်သို့ သွင်းလေ၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည် ပါရာဇိက ကျပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၂၁)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် သူသေကောင်ကို မြင်လေ၏၊ ထိုသူသေကောင်၌ အင်္ဂါဇာတ်အနီးတွင် အိုင်းအမာအနာ ရှိ၏၊ ထိုရဟန်းသည် ဤသို့ ပြုလျှင် ငါ့အား အာပတ်သင့်မည် မဟုတ်ဟု (သူသေ၏) အင်္ဂါဇာတ်၌ (မိမိ၏) အင်္ဂါဇာတ်ကို သွင်းပြီးလျှင် အိုင်းအမာအနာမှ ထုတ်၏၊ ထိုရဟန်းအားတွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည် ပါရာဇိက ကျပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၂၂)
--တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် သူသေကောင်ကို မြင်လေ၏၊ ထိုသူသေကောင်၌ အင်္ဂါဇာတ်အနီးတွင် အိုင်းအမာအနာ ရှိ၏၊ ထိုရဟန်းသည် ဤသို့ ပြုလျှင် ငါ့အား အာပတ်သင့်မည် မဟုတ်ဟု အိုင်းအမာအနာ၌ (မိမိ၏) အင်္ဂါဇာတ်ကို သွင်းပြီးလျှင် အင်္ဂါဇာတ်မှ ထုတ်၏၊ ထိုရဟန်းအားတွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည် ပါရာဇိက ကျပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၂၃)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် တပ်နှစ်သက်သော စိတ်ဖြစ်ပေါ်လာရကား ပန်းချီဆေးရေးရုပ်၏ နိမိတ်အင်္ဂါဇာတ်ကို (မိမိ) အင်္ဂါဇာတ်ဖြင့် တို့လေ၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ'ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း ပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၂၄)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် တပ်နှစ်သက်သော စိတ်ဖြစ်ပေါ်လာရကား သစ်သားယဉ်မင်းရုပ်၏ နိမိတ်အင်္ဂါဇာတ်ကို (မိမိ) အင်္ဂါဇာတ်ဖြင့် တို့လေ၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ'ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း ပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၂၅)
֍ ၇၂
။ တစ်ရံရောအခါ ရာဇဂြိုဟ်မြို့မှ ရဟန်းပြုသော သုန္ဒရမည်သော ရဟန်းသည် ရထားလမ်းခရီးဖြင့် သွား၏၊ မိန်းမတစ်ယောက်သည် အသျှင်ဘုရား ခေတ္တ ဆိုင်းငံ့တော်မူပါ၊ ရှိခိုးပါရစေဟု လျှောက်ထားပြီးလျှင် ထိုမိန်းမသည် ရှိခိုးလျက် သင်းပိုင်ကိုမ၍ ပါးစပ်ဖြင့် အင်္ဂါဇာတ်ကို စုပ်လေ၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည် သာယာသလောဟု (မေးတော်မူရာ) မြတ်စွာဘုရား တပည့်တော် မသာယာပါဟု (လျှောက်ထား၏)၊ ရဟန်း မသာယာသူအား အာပတ်မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၂၆)တစ်ရံရောအခါ မိန်းမတစ်ယောက်သည် ရဟန်းကိုမြင်၍ အသျှင်ဘုရား ကြွလာတော်မူပါ၊ မေထုန်အကျင့်ကို (ပြုကျင့်) မှီဝဲတော်မူပါဟု (လျှောက်ထား၏)။ နှမ မသင့်တော်၊ ဤကိစ္စသည် မအပ်စပ်ဟု (ပြောဆို၏)၊ အသျှင်ဘုရား ကြွလာတော်မူပါ၊ တပည့်တော်မ အားထုတ်ပါမည်၊ အသျှင်ဘုရား အားမထုတ်ပါလင့်၊ ဤသို့ပြုလျှင် အသျှင်ဘုရားအား အာပတ်သင့်မည် မဟုတ်ပါဟု (လျှောက်ထား၏)။ ထိုရဟန်း သည် ထိုမိန်းမဆိုတိုင်း ပြု၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယ ကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည် ပါရာဇိက ကျပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၂၇)
တစ်ရံရောအခါ မိန်းမတစ်ယောက်သည် ရဟန်းကိုမြင်၍ အသျှင်ဘုရား ကြွလာတော်မူပါ၊ မေထုန်အကျင့်ကို (ပြုကျင့်) မှီဝဲတော်မူပါဟု (လျှောက်ထား၏)။ နှမ မသင့်တော်၊ ဤကိစ္စသည် မအပ်စပ်ဟု (ပြောဆို၏)၊ အသျှင်ဘုရား ကြွလာတော်မူပါ၊ အသျှင်ဘုရား အားထုတ်တော်မူပါ၊ တပည့်တော်မ အားမထုတ်ဘဲ နေပါမည်၊ ဤသို့ပြုလျှင် အသျှင်ဘုရားအား အာပတ်သင့်မည် မဟုတ်ပါဟု (လျှောက်ထား၏)။ ထိုရဟန်းသည် ထို မိန်းမဆိုတိုင်း ပြု၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမူ ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည် ပါရာဇိက ကျပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၂၈)
တစ်ရံရောအခါ မိန်းမတစ်ယောက်သည် ရဟန်းကိုမြင်၍ အသျှင်ဘုရား ကြွလာတော်မူပါ၊ မေထုန်အကျင့်ကို (ပြုကျင့်) မှီဝဲတော်မှုပါဟု (လျှောက်ထား၏)။ နှမ မသင့်တော်၊ ဤကိစ္စသည် မအပ်စပ်ဟု (ပြောဆို၏)၊ အသျှင်ဘုရား ကြွလာတော်မူပါ၊ အတွင်း၌ စေ့ဆော်အားထုတ်၍ အပြင်၌ သုက်ကို လွှတ်ပါ။ပ။ အပြင်၌ စေ့ဆော်အားထုတ်၍ အတွင်း၌ သုက်ကို လွှတ်ပါ၊ ဤသို့ ပြုလျှင် အသျှင်ဘုရားအား အာပတ်သင့်မည် မဟုတ်ပါဟု (လျှောက်ထား၏)။ ထိုရဟန်းသည် ထိုမိန်းမဆိုတိုင်း ပြု၏၊ ထိုရဟန်းအားတွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည် ပါရာဇိက ကျပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၂၉-၃၀)
--֍ ၇၃
။ တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် သင်းချိုင်းသို့ သွားရာ ခွေးမစားသေးသော သူသေကောင်ကိုမြင်၍ ထိုသူသေကောင်၌ မေထုန်အကျင့်ကို (ပြုကျင့်) မှီဝဲလေ၏။ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယ ကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည် ပါရာဇိက ကျပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၃၁)တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် သင်းချိုင်းသို့ သွားရာ များသောအားဖြင့် ခွေးမစားသေးသော သူသေကောင်ကိုမြင်၍ ထိုသူသေကောင်၌ မေထုန်အကျင့်ကို (ပြုကျင့်) မှီဝဲလေ၏။ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည် ပါရာဇိက ကျပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၃၂)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် သင်းချိုင်းသို့ သွားရာ များသောအားဖြင့် ခွေးစားပြီးသော သူသေကောင်ကို မြင်၍ ထိုသူသေကောင်၌ မေထုန်အကျင့်ကို (ပြုကျင့်) မှီဝဲလေ၏။ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုကု္ကစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း ပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်း အာပတ်သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၃၃)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် သင်းချိုင်းသို့ သွားရာ ဦးခေါင်းပြတ်ကို မြင်၍ ဟင်းလင်းပွင့်သောပါးစပ်၌ (နံပါးအစောက်ကို) ထိစေလျက် အင်္ဂါဇာတ်ကို သွင်း၏။ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုကု္ကစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည် ပါရာဇိက ကျပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၃၄)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် သင်းချိုင်းသို့ သွားရာ ဦးခေါင်းပြတ်ကို မြင်၍ ဟင်းလင်းပွင့်သောပါးစပ်၌ (နံပါးအစောက်ကို) မထိစေမူ၍ အင်္ဂါဇာတ်ကို သွင်း၏။ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုကု္ကစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း ပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၃၅)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် မိန်းမတစ်ယောက်၌ တပ်နှစ်သက်သော စိတ်ဖြစ်နေ၏။ ထိုမိန်းမသေ၍ သင်းချိုင်း၌ စွန့်ပစ်ထားရာ အရိုးတို့သည် ပြန့်ကျဲ၍ နေကုန်၏။ ထိုရဟန်းသည် သင်းချိုင်းသို့ သွား၍ အရိုးတို့ကို စုရုံးပြီးလျှင် နိမိတ်နေရာ၌ အင်္ဂါဇာတ်ကို ကျစေ၏ ‘သွင်း၏’၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း ပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၃၆)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် နဂါးမ၌ မေထုန်အကျင့်ကို (ပြုကျင့်) မှီဝဲ၏။ပ။ နတ်မိန်းမ၌ မေထုန်အကျင့်ကို (ပြုကျင့်) မှီဝဲ၏။ပ။ ပြိတ္တာမ၌ မေထုန်အကျင့်ကို (ပြုကျင့်) မှီဝဲ၏။ပ။ ပဏ္ဍုက်အား (ဝစ္စမဂ် မုခမဂ်၌) မေထုန်အကျင့်ကို (ပြုကျင့်) မှီဝဲ၏။ပ။ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည် ပါရာဇိက ကျပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၃၇-၄၀)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ကာယပသာဒ ပျက်နေ၏၊ ထိုရဟန်းသည် “ငါသည် ကောင်းမကောင်းကို မခံစားနိုင်၊ ငါ့အား အာပတ်သင့်မည် မဟုတ်”ဟု မေထုန်အကျင့်ကို (ပြုကျင့်) မှီဝဲလေ၏။ပ။ မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ထားကြကုန်၏၊ “ရဟန်းတို့ ထို (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားသည် ခံစားနိုင်သည်ဖြစ်စေ၊ မခံစားနိုင်သည်ဖြစ်စေ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏”ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၄၁)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် မိန်းမ၌ မေထုန်အကျင့်ကို (ပြုကျင့်) မှီဝဲအံ့ဟု တို့ကာမျှ၌ နှလုံးမသာ ဖြစ်၏။ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမူ ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း ပါရာဇိကအာပတ်မသင့်၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၄၂)
--֍ ၇၄
။ တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ဘဒ္ဒိယမြို့ မုလေး ‘မြတ်လေး’ တော၌ နေ့သန့်စင်ရာသို့ ကပ်လျက် လျောင်းစက်နေ၏၊ ထိုရဟန်း၏ အင်္ဂါကြီးငယ်တို့သည် လေကြောင့် တောင့်တင်းခိုင်မာကုန်၏၊ မိန်းမတစ်ယောက်သည် မြင်၍ အင်္ဂါဇာတ်ကို စပ်ယှက်ပြီးလျှင် အလိုရှိတိုင်း ‘သဘောကျ’ ပြု၍ ထွက်ခွါသွားလေ၏၊ ရဟန်းတို့သည် သုက်အလိမ်းလိမ်း ကပ်သည်ကို မြင်၍ မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ထားကုန်၏။ ရဟန်းတို့ ရာဂကြောင့်လည်းကောင်း၊ ကျင်ကြီးကြောင့်လည်းကောင်း၊ ကျင်ငယ်ကြောင့်လည်းကောင်း၊ လေကြောင့်လည်းကောင်း၊ သုက်ပိုး ‘ဥစ္စာလိင်္ဂပါဏ’ ထိုးခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း ဤအကြောင်းငါးမျိုးတို့ကြောင့် အင်္ဂါဇာတ်သည် ပြုခြင်းငှါ အသင့်ဖြစ်၏ ‘တောင့်တင်းခိုင်မာ၏’။ ရဟန်းတို့ ထို (မုလေးတော၌ အိပ်ပျော်သော) ရဟန်းအား ရာဂကြောင့် အင်္ဂါဇာတ်သည် ပြုခြင်းငှါ အသင့်ဖြစ်ဖို့ရန် ‘တောင့်တင်းခိုင်မာရန်’ အကြောင်း မရှိနိုင်ပေ၊ ရဟန်းတို့ ထိုရဟန်းသည် ရဟန္တာပေတည်း၊ ထို ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၄၃)တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် သာဝတ္ထိမြို့ အန္ဓဝန်တော၌ နေ့သန့်စင်ရာသို့ ကပ်လျက် လျောင်းစက်နေ၏၊ နွားကျောင်းသူမတစ်ယောက်သည် မြင်၍ အင်္ဂါဇာတ်ကို စပ်ယှက်၏၊ ထိုရဟန်းသည် သွင်းဆဲခဏ၌ သာယာ၏၊ ဝင်ဆဲခဏ၌ သာယာ၏၊ တည်ဆဲခဏ၌ သာယာ၏၊ ထုတ်ဆဲခဏ၌ သာယာ၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည်ပါရာဇိက ကျပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၄၄)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် သာဝတ္ထိမြို့ အန္ဓဝန်တော၌ နေ့သန့်စင်ရာသို့ ကပ်လျက် လျောင်းစက်နေ၏၊ ဆိတ်ကျောင်းသူမတစ်ယောက်သည် မြင်၍။ပ။ ထင်းခွေသူမ တစ်ယောက်သည်မြင်၍။ပ။ နွားချေးကောက်သူမ တစ်ယောက်သည် မြင်၍။ပ။ အင်္ဂါဇာတ်ကို စပ်ယှက်၏၊ ထိုရဟန်းသည် သွင်းဆဲခဏ၌ သာယာ၏၊ ဝင်ဆဲခဏ၌ သာယာ၏၊ တည်ဆဲခဏ၌ သာယာ၏၊ နုတ်ဆဲခဏ၌သာယာ၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည် ပါရာဇိကကျပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၄၅-၄၇)
֍ ၇၅
။ တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ဝေသာလီမြို့ မဟာဝုန်တော၌ နေ့သန့်စင်ရာသို့ ကပ်လျက် လျောင်းစက်နေ၏၊ မိန်းမတစ်ယောက်သည် မြင်၍ အင်္ဂါဇာတ်ကို စပ်ယှက်ပြီးလျှင် အလိုရှိတိုင်း ‘သဘောကျ’ ပြု၍ အနီး၌ ရယ်မောလျက် ရပ်နေ၏၊ ထိုရဟန်းသည် နိုး၍ ထိုမိန်းမအား-ဤအမှုသည် သင့်အမှုလောဟု (မေးသောအခါ)
မှန်ပါသည်၊ တပည့်တော်မ အမှုပါဟု (လျှောက်၏)။
ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည် သာယာသလောဟု (မေးတော်မူရာ) -
မြတ်စွာဘုရား တပည့်တော် မသိရပါဟု (လျှောက်ထား၏)။
ရဟန်း မသိသူအား အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၄၈)
֍ ၇၆
။ တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ဝေသာလီမြို့ မဟာဝုန်တော၌ နေ့သန့်စင်ရာသို့ ကပ်လျက် သစ်ပင်ကို မှီ၍ ကျိန်းစက်နေ၏၊ မိန်းမတစ်ယောက်သည် မြင်၍ အင်္ဂါဇာတ်ကို စပ်ယှက်၏၊ ထိုရဟန်းသည် အလျင်အမြန် ထလေ၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည် သာယာ သလောဟု (မေးတော်မူရာ) -မြတ်စွာဘုရား တပည့်တော် မသာယာပါဟု (လျှောက်ထား၏)။
ရဟန်း မသာယာသူအား အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၄၉)
--တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ဝေသာလီမြို့ မဟာဝုန်တော၌ နေ့သန့်စင်ရာသို့ ကပ်လျက် သစ်ပင်ကို မှီ၍ ကျိန်းစက်နေ၏၊ မိန်းမတစ်ယောက်သည် မြင်၍ အင်္ဂါဇာတ်ကို စပ်ယှက်၏၊ ထိုရဟန်းသည် ခြေနှင့် ကန်၍ လဲစေ၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်လေ၏။ပ။ ရဟန်းသင်သည် သာယာသလောဟု (မေးတော်မူရာ) -
မြတ်စွာဘုရား တပည့်တော် မသာယာပါဟု (လျှောက်ထား၏)။
ရဟန်း မသာယာသူအား အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၅၀)
֍ ၇၇
။ တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ဝေသာလီမြို့ မဟာဝုန်တော ပြာသာဒ်ဆောင်ပေါက်သော ကျောင်းကြီး၌ နေ့သန့်စင်ရာသို့ ကပ်လျက် တံခါးကို ဖွင့်၍ လျောင်းစက်နေ၏၊ ထိုရဟန်း၏ အင်္ဂါကြီးငယ်တို့သည် လေကြောင့် တောင့်တင်းခိုင်မာကုန်၏၊ ထိုအခါ ကျောင်းကြည့်လာသောမိန်းမတို့သည် ပန်း နံ့သာကို ယူဆောင်လျက် အရံတွင်းသို့ ဝင်လာကုန်၏၊ ထိုအခါ ထိုမိန်းမတို့သည် ထိုရဟန်းကိုမြင်၍ အင်္ဂါဇာတ်ကို စပ်ယှက်ပြီးလျင် အလိုရှိတိုင်း ‘သဘောကျ’ ပြုကြပြီး၍ “ဤရဟန်းကား ယောက်ျားမြတ် အာဇာနည်ပေတကား”ဟု ပြောကြပြီးနောက် ပန်းနံ့သာကို တင်၍ ထွက်သွားကုန်၏၊ ရဟန်းတို့သည် သုက်အလိမ်းလိမ်း ကပ်သည်ကို မြင်၍ မြတ်စွာဘုရားအားဤအကြောင်းကို လျှောက်ကုန်၏။ ရဟန်းတို့ ရာဂကြောင့်လည်းကောင်း၊ ကျင်ကြီးကြောင့်လည်းကောင်း၊ ကျင်ငယ်ကြောင့်လည်းကောင်း၊ လေကြောင့် လည်းကောင်း၊ သုက်ပိုး ‘ဥစ္စာလိင်္ဂပါဏ’ ထိုးခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း ဤအကြောင်း ငါးမျိုးတို့ကြောင့် အင်္ဂါဇာတ်သည် ပြုခြင်းငှါ အသင့်ဖြစ်၏ ‘တောင့်တင်းခိုင်မာ၏’။ ရဟန်းတို့ ထို (တံခါးဖွင့်၍ကျိန်းစက်သော) ရဟန်းအားရာဂကြောင့် အင်္ဂါဇာတ်သည် ပြုခြင်းငှါ အသင့်ဖြစ်ဖို့ရန် ‘တောင့်တင်း ခိုင်မာရန်’ အကြောင်း မရှိနိုင်ပေ၊ ရဟန်းတို့ ထိုရဟန်းသည် ရဟန္တာပေတည်း၊ ထိုရဟန်းအား အာပတ်မသင့်၊ ရဟန်းတို့ နေ့အခါကျိန်းစက်သော ရဟန်းသည် တံခါးကိုပိတ်၍ ကျိန်းစက်ခြင်းငှါ ခွင့်ပြုတော်မူ၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၅၁)֍ ၇၈
။ တစ်ရံရောအခါ ဘာရုကစ္ဆက သင်္ဘောဆိပ်နေ ရဟန်းတစ်ပါးသည် အိပ်မက်ထဲ၌ မယားဟောင်းအား မေထုန်အကျင့်ကို (ပြုကျင့်) မှီဝဲ၍ ငါသည် ရဟန်းမဟုတ်တော့ပြီ၊ လူထွက်တော့အံ့ဟု ဘာရုကစ္ဆက သင်္ဘောဆိပ်သို့ သွားလတ်သော် လမ်းခရီး အကြား၌ အသျှင်ဥပါလိနှင့်တွေ့၍ ဤအကြောင်းကို လျှောက်ထား၏၊ အသျှင်ဥပါလိက ငါ့သျှင် အိပ်မက်ဖြင့် အာပတ်မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၅၂)တစ်ရံရောအခါ ရာဇဂြိုဟ်မြို့၌ သုပဗ္ဗာခေါ် ဥပါသိကာမ ‘သီတင်းသည်မ’ သည် အကျိုးမရှိရာ၌ ကြည်ညိုတတ်၏၊ ထိုဥပါသိကာမသည် “မေထုန်အကျင့်ကို လှူသော မိန်းမသည် မြတ်သော အလှူကို ပေးလှူသည် မည်၏”ဟု အယူရှိလေ၏၊ ထိုဥပါသိကာမ ‘သီတင်းသည်မ’ သည် ရဟန်းကိုမြင်၍-
“အသျှင်ဘုရား ကြွလာတော်မူပါ၊ မေထုန်အကျင့်ကို (ပြုကျင့်) မှီဝဲတော်မူပါ”ဟု (လျှောက်ထား၏)။
နှမ မသင့်တော်၊ ဤကိစ္စသည် မအပ်စပ်ဟု (ပြောဆို၏)။
အသျှင်ဘုရား ကြွလာတော်မူပါ၊ ပေါင်ကြား၌စေ့ဆော် အားထုတ်တော်မူပါ၊ ဤသို့ ပြုလျှင် အသျှင်ဘုရားအား အာပတ်သင့်မည် မဟုတ်ပါ။ပ။ ချက်၌။ပ။ ဝမ်းပျဉ်း၌။ပ။ လက်ကတီးကြား'ချိုင်းကြား’၌။ပ။ လည်၌။ပ။ နားပေါက်၌။ပ။ ဆံထုံးခွေ၌။ပ။ လက်ချောင်းကြား၌ စေ့ဆော် အားထုတ်တော်မူပါ၊ အသျှင်ဘုရား ကြွလာတော်မူပါ၊ လက်ဖြင့် လုံ့လပြု၍ သုက်လွတ်စေပါမည်၊ ဤသို့ပြုလျှင် အသျှင်ဘုရားအား အာပတ်သင့်မည် မဟုတ်ပါဟု လျှောက်၏၊ ထိုရဟန်းသည် ထိုဥပါသိကာမ ဆိုတိုင်းပြု၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုကု္ကစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း ပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၅၃-၆၁)
--֍ ၇၉
။ တစ်ရံရောအခါ သာဝတ္ထိမြို့၌ သဒ္ဓါခေါ် ဥပါသိကာမ ‘သီတင်းသည်မ’ သည် အကျိုးမရှိရာ၌ ကြည်ညိုတတ်၏၊ ထိုဥပါသိကာမသည် “မေထုန်အကျင့်ကို လှူသော မိန်းမသည် မြတ်သော အလှူကို ပေးလှူသည် မည်၏”ဟု အယူရှိလေ၏၊ ထိုဥပါသိကာမ ‘သီတင်းသည်မ’ သည် ရဟန်းကိုမြင်၍-“အသျှင်ဘုရား ကြွလာတော်မူပါ၊ မေထုန်အကျင့်ကို (ပြုကျင့်) မှီဝဲတော်မူပါ”ဟု (လျှောက်ထား၏။)
နှမ မသင့်တော်၊ ဤကိစ္စသည် မအပ်စပ်ဟု (ပြောဆို၏)။
အသျှင်ဘုရား ကြွလာတော်မူပါ၊ ပေါင်ကြား၌ စေ့ဆော်အားထုတ်တော်မူပါ။ပ။ အသျှင်ဘုရား ကြွလာတော်မူပါ၊ လက်ဖြင့် လုံ့လပြု၍ သုက်လွတ်စေပါမည်၊ ဤသို့ ပြုလျှင် အသျှင်ဘုရားအား အာပတ်သင့်မည် မဟုတ်ပါဟု လျှောက်၏၊ ထိုရဟန်းသည် ထိုဥပါသိကာမဆိုတိုင်း ပြု၏၊ ထိုရဟန်းအားတွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း ပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၆၂-၇၀)
֍ ၈၀
။ တစ်ရံရောအခါ ဝေသာလီမြို့၌ လိစ္ဆဝီမင်းသားငယ်တို့သည် ရဟန်းကို ဖမ်း၍ ရဟန်းမိန်းမ၌ ဖောက်လွှဲဖောက်ပြန် ‘မတော်မလျော်’ ပြုကျင့်စေကုန်၏၊ သိက္ခမာန်မ၌ ဖောက်လွဲဖောက်ပြန် ပြုကျင့်စေကုန်၏၊ သာမဏေမ၌ ဖောက်လွှဲဖောက်ပြန် ပြုကျင့်စေကုန်၏၊ နှစ်ဦးလုံး သာယာကုန်အံ့၊ နှစ်ဦးလုံးတို့ကို ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်၏၊ နှစ်ဦးလုံး မသာယာကုန်အံ့၊ နှစ်ဦးလုံး အာပတ် မသင့်ကုန်။ (၇၃-၇၆)֍ ၈၁
။ တစ်ရံရောအခါ ဝေသာလီမြို့၌ လိစ္ဆဝီမင်းသားငယ်တို့သည် ရဟန်းကို ဖမ်း၍ ပြည့်တန်ဆာမ၌ ဖောက်လွှဲဖောက်ပြန် ‘မတော်မလျော်’ ပြုကျင့်စေကုန်၏၊ ပဏ္ဍုက်၌ ဖောက်လွှဲဖောက်ပြန် ပြုကျင့်စေကုန်၏၊ လူမိန်းမ၌ ဖောက်လွှဲဖောက်ပြန် ပြုကျင့်စေကုန်၏၊ ရဟန်းသည် သာယာအံ့၊ ရဟန်းကိုဖျက်ဆီးအပ်၏၊ ရဟန်းသည် မသာယာအံ့၊ ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်။ (၇၇-၈၂)တစ်ရံရောအခါ ဝေသာလီမြို့၌ လိစ္ဆဝီမင်းသားငယ်တို့သည် ရဟန်းကို ဖမ်း၍ အချင်းချင်း ဖောက်လွှဲဖောက်ပြန် ပြုကျင့်စေကုန်၏၊ နှစ်ဦးလုံး သာယာကုန်အံ့၊ နှစ်ဦးလုံးတို့ကို ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်၏၊ နှစ်ဦးလုံးမသာယာကုန်အံ့၊ နှစ်ဦးလုံး အာပတ် မသင့်ကုန်။ (၈၃-၈၄)
֍ ၈၂
။ တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းကြီး (ကြီးမှ ရဟန်းပြုသူ) တစ်ပါးသည် မယားဟောင်းကို ကြည့်ရှုရန် သွားလေ၏၊ ထိုမိန်းမသည် “အသျှင်ဘုရား ကြွလာတော်မူပါ၊ လူထွက်တော်မူပါ”ဟု ပြော၍ ဖမ်းထားလေ၏၊ ထိုရဟန်းသည် နောက်ပြန်ဆုတ်ရာ ပက်လက်လန်၍ လဲကျလေ၏၊ ထိုမိန်းမသည် အဝတ်ကိုပင့်၍ အင်္ဂါဇာတ်ကို စပ်ယှက်၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်လေ၏။ပ။ မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ထားလေ၏၊ ရဟန်း သင်သည် သာယာသလောဟု (မေးတော်မူရာ) မြတ်စွာဘုရား တပည့်တော် မသာယာပါဟု (လျှောက်ထား၏)၊ ရဟန်း မသာယာသူအားအာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၈၅)֍ ၈၃
။ တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် တော၌ နေ၏၊ သမင်ငယ်တစ်ကောင်သည် ထိုရဟန်းကျင်ငယ် စွန့်ရာအရပ်သို့ လာ၍ ကျင်ငယ်ကိုသောက်လျက် ပါးစပ်ဖြင့် အင်္ဂါဇာတ်ကို ဖမ်းယူစုပ်လေရာ ထိုရဟန်းသည် သာယာလေ၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏၊ မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ထားလေ၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည် ပါရာဇိက ကျပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၈၆)ဝိနီတဝတ္ထု ဖြတ်ထုံးများ ပြီး၏။
ပဌမ ပါရာဇိက ပြီး၏။
--၂-ဒုတိယ ပါရာဇိက
ဓနိယရဟန်းအကြောင်း ပြဆိုရာအခန်း
֍ ၈၄
။ တစ်ရံရောအခါ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ရာဇဂြိုဟ်မြို့ ဂိဇ္ဈကုဋ်တောင်၌သီတင်းသုံး နေတော်မူ၏၊ ထိုအခါ မြင်ဖူးခါမျှမိတ်ဆွေ အတူသုံးဆောင်ဘက်မိတ်ဆွေဖြစ်ကုန်သော များစွာသော ရဟန်းတို့သည် ဣသိဂိလိတောင်နံပါး၌ မြက် (မိုး) ကျောင်းငယ်တို့ကို ပြု၍ ဝါကပ်ကုန်၏၊ အိုးထိန်းသည်၏သား အသျှင်ဓနိယသည်လည်း မြက် (မိုး) ကျောင်းငယ်ကို ပြု၍ ဝါကပ်၏၊ ထိုအခါ ရဟန်းတို့သည် သုံးလလွန်၍ ဝါကျွတ်ပြီးသော် မြက် (မိုး) ကျောင်းငယ်တို့ကို ဖျက်၍ မြက်နှင့်သစ်သားတို့ကို သိုမှီးပြီးလျှင် သွားလိုရာ ဇနပုဒ်သို့ ဖဲသွားကုန်၏၊ အိုးထိန်းသည်၏သား အသျှင်ဓနိယကား ထိုအရပ်၌သာလျှင် မိုးလပတ်လုံး နေပြီးလျှင် ဆောင်းရော နွေပါ (ဆက်လက်) နေ၏။ထိုအခါ အိုးထိန်းသည်၏သား အသျှင်ဓနိယသည် ရွာသို့ ဆွမ်းခံကြွစဉ် မြက်ရိတ်သူ ထင်းခွေသူတို့သည် မြက် (မိုး) ကျောင်းငယ်ကို ဖျက်ပြီးလျှင် မြက်နှင့်သစ်သားတို့ကို ယူ၍ သွားကုန်၏၊ နှစ်ကြိမ်တိုင်အောင်လည်း အိုးထိန်းသည်၏သား အသျှင်ဓနိယသည် မြက်နှင့် သစ်သားတို့ကို စုဆောင်း၍ မြက် (မိုး) ကျောင်းငယ်ကို ပြုလုပ်၏၊ နှစ်ကြိမ်တိုင်အောင်လည်း အိုးထိန်းသည်၏သား အသျှင်ဓနိယသည် ရွာသို့ ဆွမ်းခံကြွစဉ် မြက်ရိတ်သူ ထင်းခွေသူတို့သည် မြက် (မိုး) ကျောင်းငယ်ကို ဖျက်ပြီးလျှင် မြက်နှင့်သစ်သားတို့ကို ယူ၍ သွားကုန်၏၊ သုံးကြိမ်တိုင်အောင်လည်း အိုးထိန်းသည်၏သား အသျှင်ဓနိယသည် မြက်နှင့်သစ်သားတို့ကို စုဆောင်း၍ မြက် (မိုး) ကျောင်းငယ်ကို ပြုလုပ်၏၊ သုံးကြိမ်တိုင်အောင်လည်း အိုးထိန်းသည်၏သား အသျှင်ဓနိယသည် ရွာသို့ ဆွမ်းခံ ကြွစဉ် မြက်ရိတ်သူ ထင်းခွေသူတို့သည် မြက် (မိုး) ကျောင်းငယ်ကို ဖျက်ပြီးလျှင် မြက်နှင့် သစ်သားတို့ကို ယူ၍ သွားကုန်၏၊
ထိုအခါ အိုးထိန်းသည်၏သား အသျှင်ဓနိယအား-
“ငါသည် ရွာသို့ ဝင်၍ ဆွမ်းခံသွားစဉ် သုံးကြိမ်တိုင်အောင်ပင် မြက်ရိတ်သူ ထင်းခွေသူ တို့သည်မြက် (မိုး) ကျောင်းငယ်ကို ဖျက်ပြီးလျှင် မြက်နှင့်သစ်သားတို့ကို ယူ၍ သွားကုန်၏၊ ငါသည်ကား မိမိဆရာ့အတတ်ဖြစ်သော အိုးထိန်းသည် အလုပ်၌ ကောင်းစွာ သင်ကြားထားသူ မယုတ်လျော့သူ (အပြည့်အစုံတတ်သူ) စင်ကြယ်စွာ တတ်သူ ဖြစ်၏၊ ငါသည် ကိုယ်တိုင် ရွှံ့ကို နယ်၍ အလုံးစုံမြေညက်ဖြင့် ပြီးသော ကျောင်းငယ်ကို ပြုရမူ ကောင်းလိမ့်မည်”ဟု အကြံ ဖြစ်၏။
ထို့နောက် အိုးထိန်းသည်၏သား အသျှင်ဓနိယသည် ကိုယ်တိုင် ရွှံ့ကို နယ်၍ အလုံးစုံ မြေညက်ဖြင့်ပြီးသော ကျောင်းငယ်ကို ပြုပြီးလျှင် မြက် ထင်း နွားချေးတို့ကို စုဆောင်း၍ ထိုကျောင်းငယ်ကို (မီး) ဖုတ်၏၊ ထိုကျောင်းငယ်သည် အလွန်လှပ၏၊ ရှုဖွယ်ကောင်း၏၊ ကြည်နူးဖွယ်ကောင်း၏၊ နီရဲသောအဆင်းရှိ၏၊ သိကြား ကွမ်းသွေးကောင်၁ နှင့်တူ၏၊ ထိုကျောင်းငယ်၏ အသံသည် ခြူ ဆည်းလည်းသံနှင့်တူ၏။
--֍ ၈၅
။ ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းများစွာတို့နှင့် အတူ ဂိဇ္ဈကုဋ်တောင်မှ ဆင်းသက်တော်မူလာရာ အလွန်လှပသော ကြည့်ရှုဖွယ်ကောင်းသော ကြည်နူးဖွယ်ကောင်းသော နီရဲသော အဆင်းရှိသော ထိုကျောင်းငယ်ကို မြင်တော်မူသောကြောင့် “ရဟန်းတို့ အလွန်လှပသော ကြည့်ရှုဖွယ်ကောင်းသောကြည်နူးဖွယ်ကောင်းသော နီရဲသော အဆင်းရှိသော သိကြားကွမ်းသွေးကောင်နှင့်တူသော ထိုအရာဝတ္ထုသည် အဘယ်နည်း”ဟု ရဟန်းတို့ကို မေးတော်မူ၏၊ ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့သည် မြတ်စွာဘုရားအားဤအကြောင်းကို လျှောက်ကုန်၏၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။“ရဟန်းတို့ ထို (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားအား မလျောက်ပတ်၊ မလျော်ကန်၊ မသင့်တင့်၊ ရဟန်းတို့ အပြုအမူမဟုတ်၊ မအပ်၊ မပြုသင့်။
ရဟန်းတို့ ထို (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားသည် အဘယ့်ကြောင့် အလုံးစုံ မြေညက် ဖြင့်ပြီးသော ကျောင်းငယ်ကို ပြုလေဘိသနည်း။
ရဟန်းတို့ ထို (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားအား သတ္တဝါတို့၌ အစဉ်စောင့်ရှောက်ခြင်းအစဉ်သနားခြင်း မညှဉ်းဆဲလိုခြင်းသည် အဘယ့်ကြောင့် မဖြစ်လေဘိသနည်း။
ရဟန်းတို့ သွားကြကုန်လော့၊ ထိုကျောင်းငယ်ကို ဖျက်ဆီးကြကုန်လော့၊ နောင်လာနောက်သားများသည် သတ္တဝါများအပေါ်၌ ညှဉ်းဆဲနှိပ်စက်ခြင်းသို့ မရောက်စေလင့်။
ရဟန်းတို့ အလုံးစုံ မြေညက်ဖြင့် ပြီးသော ကျောင်းငယ်ကို မပြုလုပ်အပ်၊ ပြုလုပ်သော ရဟန်းအားဒုက္ကဋ် အာပတ် သင့်၏ဟု” (မိန့်တော်မူ၏)။
ထိုရဟန်းတို့သည် ကောင်းပါပြီ အသျှင်ဘုရားဟု မြတ်စွာဘုရားအား ဝန်ခံပြီးလျှင် ထို ကျောင်းငယ် သို့ချဉ်းကပ်၍ ဖျက်ဆီးကုန်၏။
ထိုအခါ အိုးထိန်းသည်၏သား အသျှင်ဓနိယသည် ထိုရဟန်းတို့အား-
“ငါ့သျှင်တို့ သင်တို့သည် ငါ၏ ကျောင်းငယ်ကို အဘယ့်ကြောင့် ဖျက်ဆီးကြသနည်း”ဟု (မေးလျှောက်၏)။
ငါ့သျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် ဖျက်စေပါသည်ဟု (ဆိုကြကုန်၏)။
ငါ့သျှင်တို့ တရားရှင် (ဘုရား) သည် အကယ်၍ ဖျက်စေပါလျှင် ဖျက်ကြပါလော့ဟု (လျှောက်၏)။
֍ ၈၆
။ ထိုအခါ အိုးထိန်းသည်၏သား အသျှင်ဓနိယအား “ငါသည် ရွာတွင်းသို့ ဝင်၍ ဆွမ်းခံသွားစဉ်သုံးကြိမ်တိုင်အောင်ပင် မြက်ရိတ်သူ ထင်းခွေသူတို့သည် မြက် (မိုး) ကျောင်းငယ်ကို ဖျက်ပြီးလျှင် မြက်နှင့်ထင်းတို့ကို ယူ၍ သွားကုန်ပြီ၊ ငါဆောက်၍ ထားသော အလုံးစုံမြေညက်ဖြင့်ပြီးသောကျောင်းငယ်ကိုလည်း မြတ်စွာဘုရားက ဖျက်စေအပ်ပြီ၊ ငါ့အား သစ်တောရုံး၌ မြင်ဖူးခါမျှ ဖြစ်သောမိတ်ဆွေ သစ်ထိန်းအရာရှိ သည် ရှိပေ၏၊ ငါသည် သစ်တောရုံးရှိ သစ်ထိန်းအရာရှိထံ သစ်သားတို့ကိုတောင်းယူ၍ သစ်သား ကျောင်းငယ် ဆောက်ရမူ ကောင်းလိမ့်မည်”ဟု အကြံ ဖြစ်၏။ --ထို့နောက် အိုးထိန်းသည်၏သား အသျှင်ဓနိယသည် သစ်တောရုံးရှိ သစ်ထိန်းအရာရှိထံ ချဉ်းကပ်၍-
“ငါ့သျှင် (ဒါယကာ) ငါသည် ရွာတွင်းသို့ ဝင်၍ ဆွမ်းခံသွားစဉ် သုံးကြိမ်တိုင်အောင်ပင် မြက်ရိတ်သူထင်းခွေသူတို့သည် မြက် (မိုး) ကျောင်းငယ်ကို ဖျက်ပြီးလျှင် မြက်နှင့်ထင်းတို့ကို ယူ၍ သွားကြပါသည်၊ ငါ ကိုယ်တိုင် ဆောက်လုပ်သော အလုံးစုံ မြေညက်ဖြင့် ပြီးသော ကျောင်းငယ်ကိုလည်း မြတ်စွာဘုရားကဖျက်စေအပ်ပြီ၊ ငါ့သျှင် (ဒါယကာ) သစ်သားများကို ပေးလှူပါ၊ သစ်သားကျောင်းငယ်ကို ဆောက်လိုပါသည်”ဟု ပြော၏။
အသျှင်ဘုရား အသျှင်ဘုရားအား ပေးလှူဖို့ရန် သစ်သားများ မရှိပါ၊ မြို့ ရွာ ပြုပြင်ရေးနှင့် (မီးလောင်ခြင်းစသော) ဘေးရန်အလို့ငှါ ထားသော မင်း၏ သစ်တော်တို့သည် ရှိပါကုန်၏၊ ထိုသစ်တို့ကိုဘုရင်မင်းမြတ်က ပေးလှူစေပါလျှင် အသျှင်ဘုရား သယ်ယူခိုင်းတော်မူပါဟု (လျှောက်၏)။
ငါ့သျှင် (ဒါယကာ) ဘုရင်သည် ပေးလှူ ပြီးပါပြီဟု (ပြော၏)။
ထိုအခါ သစ်တောရုံးရှိ သစ်ထိန်းအရာရှိအား -
“ဤသာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော်ဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းတော်များသည် တရားကို ကျင့် ကုန်၏၊ ညီညွတ်ငြိမ်သက်သော အကျင့်ကို ကျင့်ကုန်၏၊ မြတ်သည်ကို ကျင့်ကုန်၏၊ အမှန်ကို ဆိုလေ့ရှိ ကုန်၏၊ သီလရှိကုန်၏၊ ကောင်းသော သဘောရှိကုန်၏၊ ဘုရင်မင်းမြတ်သည်လည်း ဤရဟန်းတို့အားအလွန်ကြည်ညိုတော်မူ၏၊ မလှူသေးဘဲလျက် လှူပြီးဟု ပြောကြမည် မဟုတ်ပေ”ဟု အကြံဖြစ်၏။
ထို့နောက် သစ်တောရုံးရှိ သစ်ထိန်းအရာရှိသည် အိုးထိန်းသည်၏သား အသျှင်ဓနိယအား “အသျှင်ဘုရား သယ်ယူခိုင်းတော်မူပါ”ဟု လျှောက်၏။
ထိုအခါ အိုးထိန်းသည်၏သား အသျှင်ဓနိယသည် ထိုသစ်တို့ကို အပိုင်းအပိုင်း ဖြတ်ခွဲစေပြီးလျှင် လှည်းဖြင့် ထုတ်ယူ သယ်ဆောင်စေပြီးနောက် သစ်သားကျောင်းငယ်ကို ဆောက်၏။
֍ ၈၇
။ ထိုအခါ မဂဓတိုင်း အမတ်ကြီးဖြစ်သော ဝေဿကာရ ပုဏ္ဏားသည် ရာဇဂြိုဟ်မြို့၌အမှုကြီးငယ်တို့ကို ကြည့်ရှုစစ်ဆေးရာ သစ်တောရုံးရှိ သစ်ထိန်းအရာရှိထံ ချဉ်းကပ်၍-“အမောင် မြို့ ရွာ ပြု ပြင်ရေးနှင့် (မီးလောင်ခြင်းစသော) ဘေးရန် အလို့ငှါ ထားသော မင်း၏သစ်တော်တို့သည် အဘယ်မှာနည်း”ဟု (မေး၏)။
အရှင် ထိုသစ်တို့ကို ဘုရင်မင်းမြတ်သည် အိုးထိန်းသည်၏ သားဖြစ်သော အသျှင်ဓနိယအား ပေးလှူလိုက်ပါသည်ဟု (ပြော၏)။
ထိုအခါ မဂဓတိုင်း အမတ်ကြီးဖြစ်သော ဝေဿကာရပုဏ္ဏားအား “ဘုရင်မင်းမြတ်သည် မြို့ ရွာပြုပြင်ရေးနှင့် (မီးလောင်ခြင်းစသော) ဘေးရန်အလို့ငှါ ထားသော မင်း၏ သစ်တော်တို့ကိုအဘယ့်ကြောင့် အိုးထိန်းသည်၏သား အသျှင်ဓနိယအား ပေးလှူလိုက်ဘိသနည်း”ဟု နှလုံးမသာခြင်းဖြစ်၏။
ထို့နောက် မဂဓတိုင်း အမတ်ကြီးဖြစ်သော ဝေဿကာရပုဏ္ဏားသည် မဂဓတိုင်းရှင် သေနိယ မည်သောဗိမ္ဗိသာရမင်းထံ ချဉ်းကပ်၍-
“မြို့ ရွာ ပြုပြင်ရေးနှင့် (မီးလောင်ခြင်းစသော) ဘေးရန်အလို့ငှါ ထားသော မင်း၏ သစ်တော်တို့ကိုအိုးထိန်းသည်၏သား အသျှင်ဓနိယအား ဘုရင်မင်းမြတ် ပေးလှူလိုက်ပြီဟု ဆိုသည်မှာ မှန်ပါသလော”ဟု (လျှောက်တင်၏)။
ဤသို့ (သင့်အား) မည်သူက ပြောသနည်းဟု (မေး၏)။
--အရှင်မင်းမြတ် သစ်တောရုံး သစ်ထိန်းအရာရှိက ပြောပါသည်ဟု (လျှောက်တင်၏)။
ပုဏ္ဏား သို့ဖြစ်လျှင် သစ်တောရုံးမှ သစ်ထိန်းအရာရှိကို ခေါ်စေရမည်ဟု (မိန့်၏)။
ထို့နောက် မဂဓတိုင်း အမတ်ကြီးဖြစ်သော ဝေဿကာရပုဏ္ဏားသည် သစ်တောရုံး သစ်ထိန်း အရာရှိကိုဖမ်းဆီးချုပ်နှောင်၍ ခေါ်ဆောင်လာစေ၏။
အိုးထိန်းသည်၏သား အသျှင်ဓနိယသည် သစ်တောရုံး မှ သစ်ထိန်းအရာရှိကို ဖမ်းဆီး ချုပ်နှောင် လျက်ထုတ်ဆောင်လာသည်ကို မြင်ရကား သစ်တောရုံး သစ်ထိန်းအရာရှိအား-
“ငါ့သျှင် (ဒါယကာ) အဘယ့်ကြောင့် သင်ဖမ်းဆီးချုပ်နှောင် ထုတ်ဆောင်ခံရသနည်း”ဟု (မေး၏)။
အသျှင်ဘုရား ထိုသစ်များ ကိစ္စကြောင့် ဖြစ်ပါသည်ဟု (လျှောက်၏)။
ငါ့သျှင် (ဒါယကာ) သွားနှင့်ပါ၊ ငါလည်း လိုက်ခဲ့ပါမည်ဟု (ပြောသောအခါ) -
အသျှင်ဘုရား တပည့်တော် အသတ်မခံရမီ ကြွတော်မူခဲ့ပါဟု (ပြန်၍ လျှောက်၏)။
֍ ၈၈
။ ထို့နောက် အိုးထိန်းသည်၏သား အသျှင်ဓနိယသည် မဂဓတိုင်းရှင် သေနိယမည်သောဗိမ္ဗိသာရမင်း၏ နန်းတော်သို့ ချဉ်းကပ်လျက် ပြင်ထားသော နေရာ၌ ထိုင်လေ၏။ ထိုအခါ မဂဓတိုင်းရှင်သေနိယမည်သော ဗိမ္ဗိသာရမင်းသည် အိုးထိန်းသည်၏သား အသျှင်ဓနိယထံ ချဉ်းကပ်၍ ရှိခိုးပြီးလျှင် တစ်ခုသော နေရာ၌ ထိုင်နေပြီးသော်-“အသျှင်ဘုရား တပည့်တော်သည် မြို့ ရွာ ပြုပြင်ရေးနှင့် (မီးလောင်ခြင်းစသော) ဘေးရန် အလို့ငှါထားသော မင်း၏ သစ်တော်တို့ကို အသျှင်ဘုရားအား လှူလိုက်ပြီဟု ဆိုသည်မှာ မှန်ပါ သလော”ဟု (လျှောက်၏)။
မှန်ပေသည် မင်းမြတ်ဟု (ဆိုလတ်သော်) -
အသျှင်ဘုရား တပည့်တော်များ ဘုရင်တို့မည်သည် များသော ကိစ္စရှိကြပါသည်၊ များသောပြုဖွယ်ရှိကြပါသည်၊ လှူပြီးသော်လည်း အမှတ်မရကြပါ၊ တောင်းပန်ပါသည်၊ အသျှင်ဘုရား သတိရအောင်မိန့်တော်မူပါဟု (လျှောက်၏)။
မင်းကြီး ပဌမဦးစွာ အဘိသိက် ခံယူစဉ်က “မြက် ထင်း ရေတို့ကို သုံးဆောင်တော်မူကြကုန်ဟု ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့အား ပေးလှူပြီးသာလျှင် ဖြစ်၏"၊ ဤသို့ သင်မင်းမြတ် ပြောဆိုခဲ့ဖူးသော စကားကိုအမှတ်ရပါလော့ဟု (ပြောသောအခါ) -
အသျှင်ဘုရား အမှတ်ရပါပြီ၊ မကောင်းမှုကို ရှက်တတ်ကုန်သော တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ရှိတတ်ကုန်သော သိက္ခာ (သုံးပါး) ကို အလိုရှိကုန်သော ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့ ရှိကြပါသည်၊ ထိုရဟန်းပုဏ္ဏားတို့အား အနည်းငယ်မျှ (အပြစ်) ၌ပင် ယုံမှားတွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်တတ်ကြပါသည်၊ ထိုရဟန်းပုဏ္ဏားတို့ကို ရည်ရွယ်၍ တပည့်တော် ပြောခြင်းဖြစ်ပါသည်၊ ထိုသို့ ပြောဆိုခြင်းသည်လည်း တောအတွင်းဝယ် မသိမ်းပိုက်အပ်သော မြက် ထင်း ရေကိုသာ ပြောဆိုခြင်းဖြစ်ပါသည်၊ အသျှင်ဘုရားသည်ထို (စကား) အမြွက်ဖြင့် သစ်တော်တို့ကို မပေးလှူပါဘဲလျက် ဆောင်ယူရမည်ဟု ထင်မှတ်ဘိ၏၊ တပည့်တော်ကဲ့သို့သော ဘုရင်သည် နိုင်ငံတော်၌ နေသော သမဏဗြာဟ္မဏတို့ကို အဘယ့်ကြောင့် နှောင်ဖွဲ့ သတ်ပုတ် နှင်ထုတ်ရာအံ့နည်း (နှင်ထုတ်မည် မဟုတ်ပါ)၊ အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ အသျှင်ဘုရားသည် (ရဟန်းတို့၏) အသွင်အပြင် အမွေး ‘အရောင်’ ကြောင့် (အပြစ်မှ) လွတ်မြောက်ရပေသည်၊ နောင် ဤကဲ့သို့သော အမှုကို မပြုပါလင့်ဟု (လျှောက်ထား၏)။
--လူတို့သည်-
“ဤသာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော် ဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည် အရှက်မရှိကုန်၊ သီလမရှိကုန်၊ မမှန်သည်ကို ဆိုလေ့ရှိကုန်၏၊ သို့စင်လျက် ဤရဟန်းတို့က တရားကို ကျင့်လေ့ ရှိကုန်၏၊ ညီညွတ်မျှတသော အကျင့်ကို ကျင့်လေ့ရှိကုန်၏၊ မြတ်သည်ကို ကျင့်လေ့ရှိကုန်၏၊ အမှန်ကိုဆိုလေ့ရှိကုန်၏၊ သီလရှိကုန်၏။ ကောင်းသော သဘောရှိကုန်၏ဟု ဝန်ခံကြတုံဘိ၏၊ ဤရဟန်းတို့အားရဟန်းအဖြစ် သူတော် သူမြတ်အဖြစ်သည် မရှိတော့ပြီ၊ ဤရဟန်းတို့အား ရဟန်းအဖြစ်သူတော် သူမြတ် အဖြစ်သည် ပျောက်ပျက်ခဲ့လေပြီ၊ ဤရဟန်းတို့အား အဘယ်မှာ ရဟန်းအဖြစ်သူတော်သူမြတ်အဖြစ်သည် ရှိမည်နည်း၊ ဤရဟန်းတို့သည် ရဟန်းအဖြစ် သူတော် သူမြတ်အဖြစ်မှကင်းကွာကုန်ပြီ၊ ဤရဟန်းတို့သည် ဘုရင်ကိုသော်မှလည်း လှည့်ဖျားကြသေး၏၊ အခြားလူများကိုကားအဘယ်ဆိုဘွယ်ရာ ရှိအံ့နည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။
ရဟန်းတို့သည် ကဲ့ရဲ့ ရှုတ်ချ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြသော ထိုလူတို့၏ စကားကို ကြားကုန်၏။
အကြင်ရဟန်းတို့သည် အလိုနည်းကုန်၏၊ ရောင့်ရဲလွယ်ကုန်၏၊ မကောင်းမှုကို ရှက်တတ်ကုန်၏၊ တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ရှိကုန်၏၊ သိက္ခာ (သုံးပါး) ကို လိုလားကုန်၏၊ ထိုရဟန်းတို့ကလည်း"အဘယ့်ကြောင့် အိုးထိန်းသည်၏သား အသျှင်ဓနိယသည် မင်း၏ သစ်တော်တို့ကို မပေးလှူဘဲခိုးယူလေ ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။
ထို့နောက် ထိုရဟန်းတို့သည်။ပ။ မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကုန်၏။
ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ဤအကြောင်းအရာကြောင့် ရဟန်းသံဃာကို စည်းဝေးစေပြီးလျှင် အိုးထိန်းသည်၏သား အသျှင်ဓနိယကို-
“ဓနိယ သင်သည် မင်း၏ သစ်တော်တို့ကို မပေးဘဲ ယူ၏ ဆိုသည်မှာ မှန်သလော”ဟု စိစစ်မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။
(မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ရဟန်းတို့အား မလျောက်ပတ်၊ မလျော်ကန်၊ မသင့်တင့်၊ ရဟန်းတို့ အပြုအမူမဟုတ်။ မအပ်၊ မပြုသင့်။
(မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား သင်သည် အဘယ့်ကြောင့် မင်း၏ သစ်တော်တို့ကိုမပေးလှူဘဲ ယူဘိသနည်း။
(မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ဤ (သင်ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ ကြည်ညိုပြီးသော သူတို့အား တိုး၍ ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း မဖြစ်နိုင်ပေ၊ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား အမှန်စင်စစ် ဤ (သင်ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား မကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ ကြည်ညိုပြီးသော အချို့သူတို့အား အကြည်ညိုပျက်စေခြင်းငှါလည်းကောင်း ဖြစ်ပေ၏ဟု (ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏)။
ထိုအခါ တရားသူကြီးဟောင်းဖြစ်သော အမတ်ကြီးတစ်ယောက်သည် ရဟန်းတို့ထံ ပဉ္စင်းခံပြီး၍မြတ်စွာဘုရား အနီးဝယ် ထိုင်နေလျက် ရှိ၏၊ ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ထိုရဟန်းအား-
“ရဟန်း အဘယ်မျှလောက်သော ဥစ္စာကို ယူခြင်းဖြင့် မဂဓတိုင်းရှင် သေနိယမည်သော ဗိမ္ဗိသာရမင်းသည် ခိုးသူကို ဖမ်း၍ နှောင်ဖွဲ့ သတ်ပုတ် နှင်ထုတ်သနည်း”ဟု မေးတော်မူ၏။
--မြတ်စွာဘုရား တစ်မတ် တစ်မတ်ထိုက်တန်သော ဥစ္စာ (ကို ယူခြင်း) ဖြင့် နှောင်ဖွဲ့ သတ်ပုတ်နှင်ထုတ်ပါသည်ဘုရားဟု (လျှောက်၏)။
ထိုအခါ ရာဇဂြိုဟ်မြို့၌ ငါးပဲသည် တစ်မတ် မည်၏၊ ထို့နောက် မြတ်စွာဘုရားသည် အိုးထိန်းသည်၏သား အသျှင်ဓနိယကို များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ကဲ့ရဲ့တော်မူပြီးလျှင် ကိုယ်တိုင်ပြုစု မွေးမြူရန်ခက်ခဲခြင်း။ပ။ ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် သိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
၁။ ဣန္ဒဂေါပက၊ မိုးတွင်းအခါ၌ မြေမှထွက်တတ်သော ကတ္တီပါနီကဲ့သို့ အဆင်းရှိသော ပိုးကောင်အထူးတည်း။ နတ်သ္မီးကွမ်းသွေးကောင်လည်း ဟူ၏။
ပဌမပညတ်သိက္ခာပုဒ်
(က)
֍ ၈၉
။ “အကြင် ရဟန်းသည် ခိုးလိုသော စိတ်အစုဖြင့် မပေးအပ်သော ဥစ္စာကို ယူငြားအံ့၊ အကြင်သို့သဘောရှိသော မပေးအပ်သော ဥစ္စာကို ယူခြင်းကြောင့် မင်းတို့သည် ခိုးသူကို ဖမ်း၍'သင်သည် ခိုးသူဖြစ်၏၊ မိုက်သူဖြစ်၏၊ တွေဝေသူ ဖြစ်၏၊ ဝှက်တတ်သူဖြစ်၏’ဟု (ပြောဆို၍) သတ်ပုတ်မူလည်း သတ်ပုတ်ကုန် ရာ၏၊ နှောင်ဖွဲ့မူလည်း နှောင်ဖွဲ့ကုန်ရာ၏၊ နှင်ထုတ်မူလည်းနှင်ထုတ်ကုန်ရာ၏၊ ထိုသို့သဘောရှိသော မပေးအပ်သော ဥစ္စာကို ယူသော ဤ ရဟန်းသည် လည်းသာသနာတော်မှ ဆုံးရှုံးခြင်းသို့ ရောက်၏၊ ရဟန်းကောင်းတို့နှင့် အတူတကွ ပေါင်းသင်းရခြင်း မရှိ"ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ဤသို့လျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့အား ဤသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူ၏။
--ဒုတိယပညတ်သိက္ခာပုဒ်နှင့် သိက္ခာပုဒ်အဖွင့်
֍ ၉၀
။ တစ်ရံရောအခါ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ၁၇ဟန်းတို့သည် ခဝါဆိပ်သို့ သွား၍ ခဝါထုပ်ကို ခိုးယူကြပြီးလျှင် အရံအတွင်းသို့ ဆောင်ခဲ့၍ ခွဲဝေကုန်၏၊ ရဟန်းတို့သည်-“ငါ့သျှင်တို့ သင်တို့သည် ဘုန်းကြီးကြပါပေသည်၊ သင်တို့အား သင်္ကန်းပေါများ ကြပါပေသည်”ဟုပြောဆိုကုန်၏။
ငါ့သျှင်တို့ ငါတို့အား အဘယ်မှာ ဘုန်းကြီးအံ့နည်း၊ ယခု ငါတို့သည် ခဝါဆိပ်သို့ သွား၍ ခဝါထုပ် ကိုခိုးခဲ့ကြပါသည်ဟု (ပြန်၍ ပြောကြကုန်၏)။
ငါ့သျှင်တို့ မြတ်စွာဘုရားသည် သိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပညတ်တော်မူပြီး မဟုတ်ပါလော၊ ငါ့သျှင်တို့သင်တို့သည် အဘယ့်ကြောင့် ခဝါထုပ်ကို ခိုးယူခဲ့ကြကုန်သနည်းဟု (ပြောဆိုကြကုန်၏)။
ငါ့သျှင်တို့ မြတ်စွာဘုရားသည် သိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပညတ်တော်မူပြီးဖြစ်သည်ကား မှန်ပါသည်၊ သို့ရာတွင်ထိုပညတ်ချက်သည် ရွာ၌သာ ဖြစ်၍ တော၌ မဟုတ်ပါဟု (ပြန်၍ ပြောကြကုန်၏)။
ငါ့သျှင်တို့ ထို (တော၌ ခိုးခြင်း) သည်လည်း ရွာ၌ ခိုးခြင်းနှင့် အတူတူပင် မဟုတ်ပါလော၊ ငါ့သျှင်တို့ (သင်တို့၏ အမှုသည်) ရဟန်းတို့အား မလျောက်ပတ်၊ မလျော်ကန်၊ မသင့်တင့်၊ ရဟန်းတို့အပြုအမူမဟုတ်၊ မအပ်၊ မပြုသင့်။ ငါ့သျှင်တို့ အဘယ့်ကြောင့် သင်တို့သည် ခဝါထုပ်ကို ခိုးယူကုန်ဘိသနည်း၊ ငါ့သျှင်တို့ဤ (သင်တို့အမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ ကြည်ညိုပြီးသော သူတို့အား တိုး၍ ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း မဖြစ်နိုင်ပေ၊ ငါ့သျှင်တို့ အမှန်စင်စစ် ဤ (သင်တို့ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား မကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ ကြည်ညိုပြီးသော အချို့သူတို့အား အကြည်ညိုပျက်စေခြင်းငှါလည်းကောင်း ဖြစ်ပေ၏ဟု (ပြောဆိုကြကုန်၏)။
ထို့နောက် ထိုရဟန်းတို့သည် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့ကို များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ကဲ့ရဲ့ကြပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကုန်၏၊ ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ဤအကြောင်းအရာကြောင့် ရဟန်းသံဃာကို စည်းဝေးစေပြီးလျှင် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့ကို-
“ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် ခဝါဆိပ်သို့ သွား၍ ခဝါထုပ်ကို ခိုးယူကြသည်ဟူသည်မှာ မှန်သလော”ဟုစိစစ် မေးမြန်တော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။
“(မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ (သင်တို့၏ အမှုသည်) ရဟန်းတို့အား မလျော် ကန်၊ မလျောက်ပတ်၊ မသင့်တင့်၊ ရဟန်းတို့ အပြုအမူ မဟုတ်၊ မအပ်၊ မပြုသင့်။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ အဘယ့်ကြောင့် သင်တို့သည် ခဝါထုပ်ကို ခိုးယူကုန်ဘိသနည်း၊ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ ဤ (သင်တို့ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အားကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ ကြည်ညိုပြီးသော သူတို့အား တိုး၍ ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်းမဖြစ်နိုင်ပေ၊ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောကျာ်းတို့ အမှန်စင်စစ် ဤ (သင်တို့ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား မကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ ကြည်ညိုပြီးသော အချို့သူတို့အား အကြည်ညိုပျက်စေခြင်းငှါလည်းကောင်း ဖြစ်ပေ၏”ဟု (ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏)။
--ထို့နောက် မြတ်စွာဘုရားသည် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့ကို များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်တော်မူပြီးလျှင် ကိုယ်တိုင်ပြုစု မွေးမြူရန် ခက်ခဲခြင်း။ပ။ ဝိရီယဖြင့် အားထုတ်ခြင်းတို့၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးကိုမိန့်တော်မူပြီးလျှင် ရဟန်းတို့အား ထိုအဖြစ်အပျက်နှင့် လျောက်ပတ် လျော်ညီသော တရားစကားကိုဟောကြားတော်မူပြီးနောက် ရဟန်းတို့ကို။ပ။ ရဟန်းတို့အား သိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပညတ်တော်မူမည်ဟုမိန့်တော်မူ၏။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
၂။ (ခ)
֍ ၉၁
။ “အကြင် ရဟန်းသည် ရွာမှလည်းကောင်း၊ တောမှလည်းကောင်း ခိုးလိုသော စိတ်အစုဖြင့်မပေးအပ်သော ဥစ္စာကို ယူငြားအံ့၊ အကြင်သို့သဘော ရှိသော မပေးအပ်သော ဥစ္စာကို ယူခြင်းကြောင့်မင်းတို့သည် ခိုးသူကို ဖမ်း၍ ‘သင်သည် ခိုးသူဖြစ်၏၊ မိုက်သူဖြစ်၏၊ တွေဝေသူဖြစ်၏၊ ဝှက်တတ်သူဖြစ်၏’ဟု (ပြောဆို၍) သတ်ပုတ်မူလည်း သတ်ပုတ်ကုန်ရာ၏၊ နှောင်ဖွဲ့မူလည်း နှောင်ဖွဲ့ကုန်ရာ၏၊ နှင်ထုတ်မူလည်း နှင်ထုတ်ကုန်ရာ၏၊ ထိုသို့သဘောရှိသော မပေးအပ် သော ဥစ္စာကို ယူသောဤရဟန်းသည် လည်း သာသနာတော်မှ ဆုံးရှုံးခြင်းသို့ ရောက်၏၊ ရဟန်းကောင်းတို့နှင့် အတူတကွပေါင်းသင်းရခြင်း မရှိ” ဤသို့ (ပြကြ ကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။၂-ဒုတိယ ပါရာဇိက သိက္ခာပုဒ်အဖွင့်
֍ ၉၂
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သောသဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို ‘ရဟန်း’ဟု အလိုရှိအပ်၏။
ရွာ မည်သည် အိမ်တစ်လုံးရှိလည်း ရွာ၊ အိမ်နှစ်လုံးရှိလည်း ရွာ၊ အိမ်သုံးလုံးရှိလည်း ရွာ၊ အိမ်လေးလုံးရှိလည်း ရွာ၊ လူရှိလည်း ရွာ၊ လူမရှိလည်း ရွာ၊ အကာအရံရှိလည်း ရွာ၊ အကာအရံမရှိလည်းရွာ၊ နွားတို့၏ နေရာကဲ့သို့ တည်နေရာလည်း၂ ရွာ၊ ကုန်သည်စု လေးလထက်အလွန် တည်နေရာကိုလည်း ရွာဟု ဆိုအပ်၏။
ရွာ၏ ဥပစာ၃ မည်သည် အကာအရံရှိသော ရွာ၏ တံခါးခုံ၌ တည်သော အားအလယ်အလတ်ရှိသောယောက်ျား၏ ခဲတစ်ကျ ‘ခဲတစ်ပစ်'တည်း၊ အကာအရံမရှိသော ရွာ၏ အိမ်ဥပစာ၌ တည်သောအားအလယ် အလတ်ရှိသော ယောက်ျား၏ ခဲတစ်ကျ ‘ခဲတစ်ပစ်'တည်း။
တော မည်သည် ရွာ ရွာ၏ ဥပစာကို ချန်လှပ်၍ ကြွင်းကျန်သော အရပ်တည်း။
မပေးအပ်သောဥစ္စာ မည်သည် မပေးအပ် မလွှတ်အပ် မစွန့်အပ်စောင့်ရှောက်အပ် လုံခြုံစေအပ်ငါ့ဟာဟု မြတ်နိုးအပ် သူတစ်ပါး သိမ်းဆည်းအပ်သော ဥစ္စာတည်း။
ခိုးလိုသော စိတ်အစုဟူသည် ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍၊ ဝှက်လိုသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။
ယူငြားအံ့ဟူသည် ယူငြားအံ့၊ ဆောင်ယူငြားအံ့၊ ဝှက်ငြားအံ့၊ ဣရိယာပုထ်ကို ပျက်စေငြားအံ့၊ နေရာမှရွေ့စေငြားအံ့၊ အချိန်းအချက်ကို လွန်စေငြားအံ့။
အကြင်သို့သဘောရှိသော မည်သည် တစ်မတ်ကိုသော်လည်းကောင်း၊ တစ်မတ်တန် (ဥစ္စာ) ကိုသော်လည်းကောင်း၊ တစ်မတ်ထက် အပိုအလွန် (ဥစ္စာ) ကိုသော်လည်းကောင်း။
မင်းတို့ မည်သည် ဧကရာဇ်မင်း ပဒေသရာဇ်မင်း နယ်စား (မြို့စား) ရွာစား တရားသူကြီးအမတ်ချုပ်တို့တည်း၊ သို့မဟုတ် ဖြတ်ခြင်း ခွဲခြင်းကို ပြု၍ ဆုံးမအုပ်ချုပ်သူဟူသမျှကို မင်းဟု ဆိုရ၏။
--ခိုးသူ မည်သည် ငါးပဲ-ငါးပဲထက် အလွန် ထိုက်တန်သော ဥစ္စာကို (ဥစ္စာရှင်သည် ကိုယ်နှုတ်ဖြင့်) မပေးဘဲ ခိုးလိုသော စိတ်အစုဖြင့် ယူသူတည်း။
သတ်ပုတ်မူလည်း သတ်ပုတ်ကုန်ရာ၏ဟူသည် လက် ခြေ နှင်တံ (တံဖျာ) ကြိမ်လုံး တုတ်တို့ဖြင့်သော်လည်းကောင်း၊ ဖြတ်ခြင်းဖြင့်သော်လည်းကောင်း သတ်ကုန်ရာ၏။
နှောင်ဖွဲ့မူလည်း နှောင်ဖွဲ့ကုန်ရာ၏ဟူသည်၊ ကိးဖြင့် တုပ်ခြင်း ထိတ်ခတ်ခြင်း သံခြေကျင်း ခတ်ခြင်းနှောင်အိမ်သွင်းခြင်း မြို့ချုပ်ချုပ်နှောင်ခြင်း ရွာချုပ်ချုပ်နှောင်ခြင်း နိဂုံးချုပ်ချုပ်နှောင်ခြင်း (တစ်ခုခု) တို့ဖြင့်ချုပ် နှောင် ဖွဲ့ထားကုန်ရာ၏၊ လူအစောင့်ကိုသော်လည်း ထားကုန်ရာ၏။
နှင်ထုတ်မူလည်း နှင်ထုတ်ကုန်ရာ၏ဟူသည် ရွာမှသော်လည်းကောင်း၊ နိဂုံးမှသော် လည်းကောင်း၊ မြို့မှသော်လည်းကောင်း၊ နိုင်ငံတော်မှသော်လည်းကောင်း၊ နိုင်ငံတော် တစ်စိတ်တစ်ဒေသ (ခရိုင်) မှသော်လည်းကောင်း နှင်ထုတ်ကုန်ရာ၏။
သင်သည် ခိုးသူဖြစ်၏ မိုက်သူဖြစ်၏ တွေဝေသူဖြစ်၏ ဝှက်တတ်သူဖြစ်၏ဟူသည် ဆဲရေး ရေရွတ်သော စကားတည်း။
ထိုသို့သဘောရှိသော မည်သည် တစ်မတ်ကိုသော်လည်းကောင်း၊ တစ်မတ်တန် (ဥစ္စာ) ကိုသော်လည်းကောင်း၊ တစ်မတ်ထက် အပိုအလွန် (ဥစ္စာ) ကိုသော်လည်းကောင်း။
ယူသောဟူသည် ယူသော ဆောင်ယူသော ဝှက်သော ဣရိယာပုထ်ကို ပျက်စေသော နေရာမှရွေ့စေသော အချိန်းအချက်ကို လွန်စေသော။
ဤရဟန်းသည် လည်းဟူသည်ကို ရှေး (မေထုန်ပါရာဇိကရဟန်း) ကို ထောက်၍ ဆိုအပ်၏။
သာသနာတော်မှ ဆုံးရှုံးခြင်းသို့ ရောက်၏ဟူသည် အညှာမှ ကြွေကျသော သစ်ရွက်သည် မစိမ်းစိုနိုင်တော့သကဲ့သို့ ဤအတူ ရဟန်းသည် တစ်မတ်ကိုသော်လည်းကောင်း၊ တစ်မတ်တန် (ဥစ္စာ) ကိုသော်လည်းကောင်း၊ တစ်မက်ထက် အပိုအလွန် (ဥစ္စာ) ကိုသော်လည်းကောင်း (ဥစ္စာရှင်သည် ကိုယ်နှုတ်ဖြင့်) မပေးဘဲ ခိုးလိုသော စိတ်အစုဖြင့် ယူမိသောကြောင့် ရဟန်းမဟုတ်တော့ပေ၊ သာကီဝင် မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော် မဟုတ်တော့ပေ၊ ထို့ကြောင့် “သာသနာတော်မှ ဆုံးရှုံးခြင်းသို့ ရောက်၏”ဟု ဆိုအပ်၏။
ရဟန်းကောင်းတို့နှင့် ပေါင်းသင်းရခြင်းမရှိဟူရာ၌ ပေါင်းသင်းခြင်းမည်သည် အတူတကွ ဝိနည်းကံပြုမှု၊ အတူတကွ ပါတိမောက်ရွတ် (ပြ) မှု၊ တူမျှသော ကျင့်ကြံနေထိုင်မှုဟူသော ဤအလုံးစုံ သည်ပေါင်းသင်းခြင်း မည်၏၊ ထိုပေါင်းသင်းခြင်းသည် ထိုရဟန်းနှင့် အတူတကွ မရှိတော့ပေ၊ ထို့ကြောင့်"ပေါင်းသင်းရခြင်းမရှိ”ဟု ဆိုအပ်၏။
--ခေါင်းစဉ် မာတိကာ
֍ ၉၃
။ မြေ၌ တည်သောဥစ္စာ၊ ကြည်း‘ကုန်း’၌ တည်သောဥစ္စာ၊ ကောင်းကင်၌ တည်သောဥစ္စာ၊ ဟင်းလင်းပြင်၌ တည်သောဥစ္စာ၊ ရေ၌ တည်သောဥစ္စာ၊ လှေ၌ တည်သောဥစ္စာ၊ ယာဉ်၌ တည်သောဥစ္စာ၊ ဝန်အားဖြင့် တည်သောဥစ္စာ၊ အရံ၌တည်သောဥစ္စာ၊ ကျောင်း၌တည်သောဥစ္စာ၊ လယ်၌တည်သောဥစ္စာ၊ ယာ၌ တည်သော ဥစ္စာ၊ ရွာ၌ တည်သော ဥစ္စာ၊ တော၌ တည်သောဥစ္စာ၊ ရေဒန်ပူ၊ တောစိုးသစ်ပင်၊ ဆောင်ယူသောဥစ္စာ၊ အပ်နှံသောဥစ္စာ၊ ကင်းထားရာအရပ် ‘အကောက်ဋ္ဌာန’၊ သတ္တဝါ၊ အခြေမရှိသောသတ္တဝါ၊ အခြေနှစ်ချောင်း ရှိသော သတ္တဝါ၊ အခြေလေးချောင်း ရှိသော သတ္တဝါ၊ အခြေများသောသတ္တဝါ၊ လက်ထောက်ချသူ၊ ဆောင်ယူလာသော ဥစ္စာကိုစောင့်သူ၊ တိုင်ပင်၍ ခိုးခြင်း၊ အချိန်းအချက်ပြုခြင်း၊ အမှတ်အသားပြုခြင်း၊ ဤကား မာတိကာတည်း။မာတိကာ အဖွင့်
֍ ၉၄
။ မြေ၌တည်သောဥစ္စာ မည်သည် မြေ၌ ချထား မြှုပ်ထား ဖုံးထားအပ်သော ဥစ္စာတည်း။“မြေ၌တည်သောဥစ္စာကိုခိုးအံ့”ဟု ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ အဖော်ကိုသော်လည်းကောင်း၊ ပေါက်တူးကိုသော်လည်းကောင်း၊ခြင်းတောင်းကိုသော်လည်းကောင်း ရှာအံ့၊ သွားမူလည်း သွားအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ထိုမြေ၌ဖြစ်သော ထင်းကိုသော်လည်းကောင်း၊ နွယ်ကိုသော်လည်းကောင်း ဖြတ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ထိုမြေ၌ မြေမှုန့်ကို တူးမူလည်း တူးအံ့၊ ယက်မူလည်း ယက်အံ့၊ ထုတ်မူလည်းထုတ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏၊ (ဥစ္စာ) အိုးကို သုံးသပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ လှုပ်စေအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ နေရာမှ ရွေ့စေအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏၊ မိမိ၏ ခွက်ကို သွင်း၍ ငါးပဲ-ငါးပဲထက် အလွန် ထိုက်တန်သော ဥစ္စာကို ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ သုံးသပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ လှုပ့်စေအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏။
မိမိခွက်သို့ ရောက်အောင်သော်လည်း ပြုအံ့၊ လက်ဆုပ်ကိုသော်လည်း ဖြတ်အံ့၊ ‘လက်ဆုပ်နှင့်သော်လည်း ကုတ်ယူအံ့’၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
ချည်၌ တင်အပ်သော ‘ချည်ဖြင့် သီကုံးအပ်သော’ ဘဏ္ဍာကိုသော်လည်းကောင်း၊ ရွှေဆောက်လုံးကြိုး ‘ရွှေဆွဲကြိုး'ကိုသော်လည်းကောင်း၊ လည်ဆွဲကြိုးကိုသော်လည်းကောင်း၊ ခါးစည်းကြိုးကိုသော်လည်းကောင်း၊ အဝတ်ပုဆိုးကိုသော်လည်းကောင်း၊ ခေါင်းပေါင်းကိုသော်လည်းကောင်း ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ သုံးသပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ လှုပ်စေအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ အစွန်း၌ ကိုင်လျက်ကြွစေအံ့ ‘မြှောက်အံ့’၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ ပွတ်တိုက်လျက် ထုတ်ဆောင်အံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သင့်၏၊ အယုတ်ဆုံးအားဖြင့် တစ်ဆံခြည်ဖျားမျှ အိုးမျက်နှာဝမှ လွတ်စေအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ်သင့်၏။
ငါးပဲ-ငါးပဲထက်အလွန် ထိုက်တန်သော ထောပတ်ကိုသော်လည်းကောင်း၊ ဆီကိုသော်လည်းကောင်း၊ ပျားရည်ကိုသော်လည်းကောင်း၊ တင်လဲကိုသော်လည်းကောင်း ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ တစ်ကြိမ်တည်း သောက်အံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏၊ ထိုအရပ်၌ပင်လျှင် ခွဲမူလည်း ခွဲအံ့၊ စွန့်ပစ်မူ လည်းစွန့်ပစ်အံ့၊ မီးမူလည်း တိုက်အံ့၊ သုံးဆောင်မဖြစ် ‘ပျက်စီး’ အောင်မူလည်း ပြုအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
--֍ ၉၅
။ ကြည်း ‘ကုန်း’ ၌တည်သောဥစ္စာ မည်သည် ကြည်း၌ ချထားအပ်သော ဥစ္စာတည်း။ “ကြည်း၌တည်သော ဥစ္စာကိုခိုးအံ့”ဟု ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ အဖော်ကိုသော်လည်း ရှာအံ့၊ သွားမူလည်းသွားအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ သုံးသပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ လှုပ်စေအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်း အာပတ်သင့်၏၊ နေရာမှ ရွေ့စေအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။֍ ၉၆
။ ကောင်းကင်၌တည်သောဥစ္စာ မည်သည် ကောင်းကင်သို့ ရောက်သော ဥစ္စာတည်း။ ဥဒေါင်းသည်လည်းကောင်း၊ တိုက်ငှက် ‘ယစ်ဥချိုး’ သည်လည်းကောင်း၊ ခါသည်လည်းကောင်း၊ ငုံးသည်လည်းကောင်း၊ အဝတ်ပုဆိုးသည်လည်းကောင်း၊ ခေါင်းပေါင်းသည်လည်းကောင်း၊ ငွေသည်လည်းကောင်း၊ ရွှေသည်လည်းကောင်း ပြတ်၍ ကျဆဲဖြစ်၏။ “ကောင်းကင်၌ တည်သော (ယင်း) ဥစ္စာကို ခိုးအံ့”ဟုခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ အဖော်ကိုသော်လည်း ရှာအံ့၊ သွားမူလည်း သွားအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏၊ သွားခြင်းကို ဖြတ် ‘ရပ်'အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ သုံးသပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏၊ လှုပ်စေအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ နေရာမှ ရွေ့စေအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။֍ ၉၇
။ ဟင်းလင်းပြင်၌တည်သောဥစ္စာ မည်သည် ဟင်းလင်းပြင်၌ ထားသော ဥစ္စာတည်း။ ညောင်စောင်း'ခုတင်’၌သော်လည်းကောင်း၊ အင်းပျဉ် ‘ခုံရှည်’ ၌သော်လည်းကောင်း၊ သင်္ကန်းတန်း၌သော် လည်းကောင်း၊ သင်္ကန်းကြိုး၌သော်လည်းကောင်း၊ နံရံချိတ်၌သော်လည်းကောင်း၊ ဆင်စွယ်ကောက်၌သော် လည်းကောင်း၊ သစ်ပင်၌သော်လည်းကောင်း ဆွဲချိတ်ထားအပ်၏။ အယုတ်သဖြင့် သပိတ်ခြေ၌သော်လည်းဆွဲချိတ်ထားအပ်၏။ “ဟင်းလင်းပြင်၌ တည်သောဥစ္စာကို ခိုးအံ့”ဟု ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍အဖော်ကိုသော်လည်း ရှာအံ့၊ သွားမူလည်း သွားအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ သုံးသပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏၊ လှုပ်စေအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ နေရာမှ ရွေ့စေအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။֍ ၉၈
။ ရေ၌တည်သောဥစ္စာ မည်သည် ရေ၌ ချထားအပ်သော ဥစ္စာတည်း။ “ရေ၌တည်သော ဥစ္စာကိုခိုးအံ့”ဟု ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ အဖော်ကိုသော်လည်းရှာအံ့၊ သွားမူလည်း သွားအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ငုပ်မူလည်း ငုပ်အံ့၊ ပေါ်မူလည်း ပေါ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ သုံးသပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ လှုပ်စေအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ နေရာမှ ရွေ့စေအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။ထိုရေ၌ ပေါက်ရောက်ဖြစ်ပေါ်သော ငါးပဲ-ငါးပဲထက်အလွန် ထိုက်တန်သော ဥပ္ပလကြာ၄ ကိုသော်လည်းကောင်း၊ ပဒုမ္မာကြာကိုသော်လည်းကောင်း၊ ပုဏ္ဍရိက်ကြာကိုသော်လည်းကောင်း၊ ကြာစွယ်ကိုသော်လည်းကောင်း၊ ငါးကိုသော်လည်းကောင်း၊ လိပ်ကိုသော်လည်းကောင်း ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍့သုံးသပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ လှုပ်စေအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ နေရာမှ ရွေ့စေအံ့၊ ပါရာဇိက အာပတ် သင့်၏။
֍ ၉၉
။ (တစ်ဖက်ကမ်းသို့) ကူးကြောင်းဖြစ်သော ဝတ္ထုသည် လှေမည်၏။လှေ၌တည်သောဥစ္စာ မည်သည် လှေ၌ ထားအပ်သော ဥစ္စာတည်း။ “လှေ၌ တည်သော ဥစ္စာကို ခိုးအံ့”ဟု ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ အဖော်ကိုသော်လည်း ရှာအံ့၊ သွားမူလည်း သွားအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ သုံးသပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ လှုပ်စေအံ့၊ ထုလ္လစဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ နေရာမှရွေ့စေအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
--“လှေကို ခိုးအံ့”ဟု ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ အဖော်ကိုသော်လည်း ရှာအံ့၊ သွားမူလည်းသွားအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ သုံးသပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ လှုပ်စေအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သင့်၏၊ လှေဖွဲ့ကြိုးကို ဖြေအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ လှေဖွဲ့ကြိုးကို ဖြေ၍ သုံးသပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏၊ လှုပ်စေအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သင့်၏၊ အထက် ‘အညာ’ သို့သော်လည်းကောင်း၊ အောက် ‘အကြေ'သို့သော်လည်းကောင်း၊ ဖီလာသို့သော်လည်းကောင်း အယုတ်သဖြင့် ဆံခြည်တစ်ဖျားမျှ ပြောင်းရွှေ့အံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
֍ ၁၀၀
။ ပေါင်းချုပ် ရထား လှည်း သံလျင်းသည် ယာဉ်မည်၏။ယာဉ်၌တည်သောဥစ္စာ မည်သည် ယာဉ်၌ ထားအပ်သော ဥစ္စာတည်း။ “ယာဉ်၌တည်သော ဥစ္စာကို ခိုးအံ့”ဟု ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ အဖော်ကိုသော်လည်း ရှာအံ့၊ သွားမူလည်း သွားအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ သုံးသပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ လှုပ်စေအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ နေရာမှရွေ့စေအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
“ယာဉ်ကို ခိုးအံ့”ဟု ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ အဖော်ကိုသော်လည်း ရှာအံ့၊ သွားမူလည်း သွားအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ သုံးသပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ လှုပ်စေအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ နေရာမှ ရွေ့စေအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
֍ ၁၀၁
။ ဦးခေါင်းဝန် ပခုံးဝန် ခါးဝန် လက်ဆွဲဝန်သည် ဝန်မည်၏။ဦးခေါင်း၌ တည်သော ဝန်ကို ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ သုံးသပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏၊ လှုပ်စေအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ ပခုံးသို့ ချအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
ပခုံး၌ တည်သော ဝန်ကို ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ သုံးသပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏၊ လှုပ်စေအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ ခါးသို့ ချအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏၊ ခါး၌ တည်သော ဝန်ကို ခိုးလိုသောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ သုံးသပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ လှုပ်စေအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ လက်ဖြင့်ယူအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
လက်ဆွဲဝန်ကို ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ မြေ၌ ချအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏၊ ခိုးလိုသောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ မြေမှ ကောက်ယူအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
֍ ၁၀၂
။ ပန်းအရံ သစ်သီးအရံသည် အရံမည်၏။အရံ၌တည်သောဥစ္စာ မည်သည် အရံ၌ လေးဌာနတို့ဖြင့် ထားအပ်သော ဥစ္စာတည်း။ (၎င်းတို့သည်) မြေ၊ ကြည်း‘ကုန်း’၊ ကောင်းကင်၊ ဟင်းလင်းပြင်၌ တည်သော ဥစ္စာတို့တည်း။ “အရံ၌တည်သောဥစ္စာကို ခိုးအံ့”ဟု ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ အဖော်ကိုသော်လည်း ရှာအံ့၊ သွားမူလည်း သွားအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ သုံးသပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ လှုပ်စေအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ နေရာမှ ရွေ့စေအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏၊ ထိုအရံ၌ ပေါက်ရောက်ဖြစ်ပေါ်သော ငါးပဲ-ငါးပဲထက်အလွန်ထိုက်တန်သော အမြစ်ကိုသော်လည်းကောင်း၊ အခေါက်အခွံကိုသော်လည်းကောင်း၊ အရွက်ကိုသော်လည်းကောင်း၊ အပွင့်ကိုသော်လည်းကောင်း၊ အသီးကိုသော်လည်းကောင်း ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍့သုံးသပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ လှုပ်စေအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ နေရာမှ ရွေ့စေအံ့၊ ပါရာဇိက အာပတ် သင့်၏။
အရံကို (ရလိုမှုဖြင့်) တရားစွဲအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ဥစ္စာရှင်အား ယုံမှားစေအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်း အာပတ်သင့်၏၊ ဥစ္စာရှင်သည် “ငါမရတော့ပြီ”ဟု ဝန်ချအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏၊ တရားဖြစ်၍ ဥစ္စာရှင်ကိုရှုံးစေအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏၊ တရားဖြစ်၍ မိမိ ရှုံးအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏။
--֍ ၁၀၃
။ ကျောင်း၌တည်သောဥစ္စာမည်သည် ကျောင်း၌ လေးဌာနတို့ဖြင့် ထားအပ်သော ဥစ္စာတည်း။ (၎င်းတို့သည်) မြေ၊ ကြည်း‘ကုန်း’၊ ကောင်းကင်၊ ဟင်းလင်းပြင်၌ တည်သော ဥစ္စာတို့တည်း။ “ကျောင်း ၌ တည်သော ဥစ္စာကို ခိုးအံ့”ဟု ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ အဖော်ကိုသော်လည်း ရှာအံ့၊ သွားမူ လည်း သွားအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ သုံးသပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ လှုပ်စေအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်း အာပတ် သင့်၏၊ နေရာမှ ရွေ့စေအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။ကျောင်းကို (ရလိုမှုဖြင့်) တရားစွဲအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ဥစ္စာရှင်အား ယုံမှားစေအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ ဥစ္စာရှင်သည် “ငါမရတော့ပြီ”ဟု ဝန်ချအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။ တရားဖြစ်၍ဥစ္စာရှင်ကို ရှုံးစေအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏၊ တရားဖြစ်၍ မိမိ ရှုံးအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏။
֍ ၁၀၄
။ ကောက်ပဲသီးနှံ ပေါက်ရောက်ဖြစ်ပေါ်ရာ အရပ်သည် လယ် မည်၏။လယ်၌တည်သောဥစ္စာ မည်သည် လယ်၌ လေးဌာနတို့ဖြင့် ထားအပ်သော ဥစ္စာတည်း။ (၎င်းတို့သည်) မြေ၊ ကြည်း‘ကုန်း’၊ ကောင်းကင်၊ ဟင်းလင်းပြင်၌ တည်သော ဥစ္စာတို့တည်း။ “လယ်၌ တည်သောဥစ္စာကို ခိုးအံ့”ဟု ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ အဖော်ကိုသော်လည်း ရှာအံ့၊ သွားမူ လည်း သွားအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ သုံးသပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ လှုပ်စေအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်း အာပတ် သင့်၏၊ နေရာမှ ရွေ့စေအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
ထိုလယ်၌ ပေါက်ရောက်ဖြစ်ပေါ်သော ငါးပဲ-ငါးပဲထက် အလွန်ထိုက်တန်သော ကောက်ပဲသီးနှံကိုခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ သုံးသပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ လှုပ်စေအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သင့်၏၊ နေရာမှ ရွေ့စေအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
လယ်ကို (ရလိုမှုဖြင့်) တရားစွဲအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ဥစ္စာရှင်အား ယုံမှားစေအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ ဥစ္စာရှင်သည် “ငါမရတော့ပြီ”ဟု ဝန်ချအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏၊ တရားဖြစ်၍ဥစ္စာရှင်ကို ရှုံးစေအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏၊ တရားဖြစ်၍ မိမိ ရှုံးအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ ငုတ်တိုင် ကြိုးစောင်ရန်း ‘စည်းရိုး’ အပိုင်းအခြား ‘လယ်ကန်သင်း’ (တစ်ခုခုကို) ပြောင်းရွှေ့အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ (အဆုံးသတ်) အားထုတ်မှုတစ်ခု မရောက်လာမီ ‘မပြီးဆုံးမီ’ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ ထိုအားထုတ်မှု ရောက်လာသော် ‘ပြီးဆုံးသော်’ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
֍ ၁၀၅
။ အရံရာ ကျောင်းရာသည် (မြေ) ရာ မည်၏။(မြေ) ရာ၌တည်သော ဥစ္စာ မည်သည် (မြေ) ရာ၌ လေးဌာနတို့ဖြင့် ထားအပ်သော ဥစ္စာတည်း။ (၎င်းတို့သည်) မြေ၊ ကြည်း ‘ကုန်း’၊ ကောင်းကင်၊ ဟင်းလင်းပြင်၌ တည်သော ဥစ္စာတို့တည်း။ “(မြေ) ရာ၌ တည်သော ဥစ္စာကို ခိုးအံ့”ဟု ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ အဖော်ကိုသော်လည်း ရှာအံ့၊ သွားမူလည်း သွားအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ သုံးသပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ လှုပ်စေအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်း အာပတ် သင့်၏၊ နေရာမှ ရွေ့စေအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
(မြေ) ရာကို (ရလိုမူဖြင့်) တရားစွဲအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ဥစ္စာရှင်အား ယုံမှားစေအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ ဥစ္စာရှင်သည်"ငါမရတော့ပြီ”ဟု ဝန်ချအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏၊ တရားဖြစ်၍ဥစ္စာရှင်ကို ရှုံးစေအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏၊ တရားဖြစ်၍ မိမိ ရှုံးအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ ငုတ်တိုင် ကြိုးစောင်ရန်း ‘စည်းရိုး’ တံတိုင်း ‘အကာ’ (တစ်ခုခု) ကို ရွှေ့အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ (အဆုံးသတ်) အားထုတ်မှု တစ်ခု မရောက်လာမီ ‘မပြီးဆုံးမီ’ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ ထိုအားထုတ်မှုရောက်လာသော် ‘ပြီးဆုံးသော်’ ပါရာဇိက အာပတ် သင့်၏။
--֍ ၁၀၆
။ ရွာ၌တည်သောဥစ္စာ မည်သည် ရွာ၌ လေးဌာနတို့ဖြင့် ထားအပ်သော ဥစ္စာတည်း။ (၎င်းတို့သည်) မြေ၊ ကြည်း ‘ကုန်း’၊ ကောင်းကင်၊ ဟင်းလင်းပြင်၌ တည်သော ဥစ္စာတို့တည်း။ “ရွာ၌တည်သော ဥစ္စာကို ခိုးအံ့”ဟု ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ အဖော်ကိုသော်လည်း ရှာအံ့၊ သွားမူလည်းသွာအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ သုံးသပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ လှုပ်စေအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သင့်၏၊ နေရာမှ ရွေ့စေအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။֍ ၁၀၇
။ လူအများ သိမ်းဆည်းအပ်သော တောသည် တော မည်၏။တော၌တည်သောဥစ္စာ မည်သည် တော၌ လေးဌာနတို့ဖြင့် ထားအပ်သော ဥစ္စာတည်း။ (၎င်းတို့သည်) မြေ၊ ကြည်း ‘ကုန်း’၊ ကောင်းကင်၊ ဟင်းလင်းပြင်၌ တည်သော ဥစ္စာတို့တည်း။ “တော၌ တည်သောဥစ္စာကို ခိုးအံ့”ဟု ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ အဖော်ကိုသော်လည်း ရှာအံ့၊ သွားမူလည်း သွားအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ သုံးသပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ လှုပ်စေအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ နေရာမှ ရွေ့စေအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။ ထိုတော၌ ပေါက်ရောက်ဖြစ်ပေါ်သောငါးပဲ-ငါးပဲထက်အလွန် ထိုက်တန်သော ထင်းကိုသော်လည်းကောင်း၊ နွယ်ကိုသော်လည်းကောင်း၊ မြက်ကိုသော် လည်းကောင်း ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ သုံးသပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ လှုပ်စေအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်း အာပတ် သင့်၏၊ နေရာမှ ရွေ့စေအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
֍ ၁၀၈
။ ရေ မည်သည် အိုးခွက် လေးထောင့်ကန် တစ်ဖက်ဆည်ကန်တို့၌ ရှိသော ရေတည်း။ ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ သုံးသပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ လှုပ်စေအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ နေရာမှ ရွေ့စေအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။မိမိ၏ အိုးခွက်ကို သွင်း၍ ငါးပဲ-ငါးပဲထက်အလွန် ထိုက်တန်သော ရေကို ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍သုံးသပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ လှုပ်စေအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ မိမိ၏ အိုးခွက်သို့ရောက်အောင် ပြုအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
ကန်ပေါင်ရိုးကို ဖျက်ချိုးအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ကန်ပေါင်ရိုးကို ဖျက်ချိုး၍ ငါးပဲ-ငါးပဲထက် အလွန်ထိုက်တန်သော ရေကို ထွက်စေအံ့ ‘လွှတ်အံ့’၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
တစ်ပဲအထက်သော်လည်းကောင်း၊ ငါးပဲအောက်သော်လည်းကောင်း ထိုက်တန်သော ရေကို ထွက်စေအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ တစ်ပဲသော်လည်းကောင်း၊ တစ်ပဲအောက်သော်လည်းကောင်း ထိုက်တန် သောရေကို ထွက်စေအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၁၀၉
။ ဒန်ပူ မည်သည် ဖြတ်ပြီးသော ဒန်ပူ မဖြတ်ရသေးသော ဒန်ပူတည်း။ ငါးပဲ-ငါးပဲထက်အလွန် ထိုက်တန်သော ဒန်ပူကို ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ သုံးသပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ လှုပ်စေအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ နေရာမှ ရွေ့စေအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။֍ ၁၁၀
။ တောစိုးသစ်ပင် မည်သည် လူအများ သိမ်းပိုက် သုံးဆောင်အပ်သော သစ်ပင်တည်း။ ခိုးလိုသောစိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ ဖြတ်အံ့၊ ဖြတ်တိုင်းဖြတ်တိုင်း ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ (အဆုံးသတ်) ဖြတ်ချက်'ခုတ်ချက်’ တစ်ခုမရောက်လာမီ ‘မပြီးဆုံးမီ’ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ ထိုဖြတ်ချက် ‘ခုတ်ချက်'ရောက်လာသော် ‘ပြီးဆုံးသော်’ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။֍ ၁၁၁
။ ဆောင်ယူအပ်သောဥစ္စာ မည်သည် သူတစ်ပါး ဆောင်ယူသွားသော ဥစ္စာတည်း။ ခိုးလိုသောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ သုံးသပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ လှုပ်စေအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ နေရာမှရွေ့စေအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။“ဥစ္စာနှင့်တကွ ဆောင်ယူသူကို ခေါ်ဆောင်အံ့”ဟု ခြေတစ်လှမ်းကို ရွေ့စေအံ့ ‘လှမ်းအံ့’၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ နှစ်ခုမြောက် ခြေလှမ်းကို ရွေ့စေအံ့ ‘လှမ်းအံ့’၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
--“ကျသော ဥစ္စာကို ယူအံ့”ဟု ကျစေအံ့ ‘ကျအောင် လုပ်အံ့ ချအံ့’၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ငါးပဲ-ငါးပဲထက် အလွန် ထိုက်တန်သော ကျသောဥစ္စာကို ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ သုံးသပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ လှုပ်စေအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ နေရာမှ ရွေ့စေအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
֍ ၁၁၂
။ အပ်နှံသောဥစ္စာ မည်သည် အနီး၌ ထားအပ်သော ‘အပ်နှံ၍ ထားအပ်သော’ ဥစ္စာတည်း။ “ငါ၏ဥစ္စာကို ပေးပါ”ဟု ဆိုလာသော် ငါ မယူဟု ငြင်းဆိုအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ဥစ္စာရှင်အားယုံမှားစေအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ ဥစ္စာရှင်သည် (ငါ့အား ပေးတော့မည် မဟုတ်ဟု) ဝန်ချအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏၊ တရားဖြစ်၍ ဥစ္စာရှင်ကို ရှုံးစေအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏၊ တရားဖြစ်၍မိမိရှုံးအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏။֍ ၁၁၃
။ ကင်းထားရာအရပ် ‘အကောက်ဌာန’မည်သည် တောင်ခါးပြတ်၌သော်လည်းကောင်း၊ မြစ်ဆိပ်၌သော်လည်းကောင်း၊ ရွာတံခါး၌သော်လည်းကောင်း “ဤအရပ်ဌာနသို့ ဝင်လာသူအား အခွန်ကောက်ယူရမည်”ဟု အစိုးရ ‘မင်း’ က သတ်မှတ်ထားသော အရပ်တည်း။ ထိုကင်း ‘အကောက်ဌာန’ သို့ ဝင်၍ငါးပဲ-ငါးပဲထက် အလွန် ထိုက်တန်သော အစိုးရ ‘မင်း’ အား အခွန်တော်ပေးဆက်ရမည့် ဥစ္စာကို ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ သုံးသပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ လှုပ်စေအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ ခြေတစ်လှမ်းကို ကင်းကို ကျော်လွန်စေအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ ဒုတိယ ခြေတစ်လှမ်းကိုကျော်လွန်စေအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏၊ ကင်းအတွင်း၌ ရပ်၍ ကင်းအပြင်၌ ကျစေအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏၊ အကောက်ခွန်ကို ရှောင်လွှဲအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။֍ ၁၁၄
။ သတ္တဝါ မည်သည် လူသတ္တဝါကို ဆို၏။ ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ သုံးသပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ လှုပ်စေအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ နေရာမှ ရွေ့စေအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။“ခြေလျင် ခေါ်ဆောင်အံ့”ဟု ခြေတစ်လှမ်းကို ရွေ့စေအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ ဒုတိယခြေတစ်လှမ်းကို ရွေ့စေအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
ခြေမရှိသောသတ္တဝါ မည်သည် မြွေ နှင့် ငါးတို့တည်း။ ငါးပဲ-ငါးပဲထက်အလွန် ထိုက်တန်သောမြွေ နှင့် ငါးကို ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ သုံးသပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ လှုပ်စေအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ နေရာမှ ရွေ့စေအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
֍ ၁၁၅
။ ခြေနှစ်ချောင်းရှိသောသတ္တဝါ မည်သည် လူ နှင့် ငှက်မျိုးတို့တည်း။ ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍သုံးသပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ လှုပ်စေအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ နေရာမှ ရွေ့စေအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။“ခြေလျင် ခေါ်ဆောင်အံ့”ဟု ခြေတစ်လှမ်းကို ရွေ့စေအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ ဒုတိယခြေတစ်လှမ်းကို ရွေ့စေအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
֍ ၁၁၆
။ ခြေလေးချောင်းရှိသောသတ္တဝါ မည်သည် ဆင် မြင်း ကုလားအုပ် နွား မြည်းနှင့် (ဆိုအပ်ပြီးမှ ကြွင်းသော) ခြေလေးချောင်းရှိသော သားသတ္တဝါအားလုံးတည်း။ ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍သုံးသပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ် အာပတ် သင့်၏၊ လှုပ်စေအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ နေရာမှ ရွေ့စေအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။“ခြေလျင် ခေါ်ဆောင်အံ့”ဟု ပဌမခြေတစ်လှမ်းကို ရွေ့စေအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ ဒုတိယခြေတစ်လှမ်းကို ရွေ့စေအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏။ တတိယခြေတစ်လှမ်းကို ရွေ့စေအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏။ စတုတ္ထခြေတစ်လှမ်းကို ရွေ့စေအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
--֍ ၁၁၇
။ များသော ခြေရှိသော သတ္တဝါ မည်သည် ကင်းမြီးကောက် ကင်းခြေများ ဥစ္စာလိင်္ဂပိုး၅တို့တည်း။ ငါးပဲ-ငါးပဲထက်အလွန် ထိုက်တန်သော ကင်းမြီးကောက် စသည်ကို ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည့်ဖြစ်၍ သုံးသပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ လှုပ်စေအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ နေရာမှ ရွေ့စေအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။“ခြေလျင် ခေါ်ဆောင်အံ့”ဟု ရွေ့စေအံ့၊ ခြေလှမ်းတိုင်း ခြေလှမ်းတိုင်း ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ နောက်ဆုံး ခြေလှမ်းကို ရွေ့စေအံ၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
֍ ၁၁၈
။ လက်ထောက်ချသူ ‘အတွင်းသို့ဝင်၍ စုံစမ်းသူ အတွင်းသူလျှို’ မည်သည် ဥစ္စာကို မှတ်သား ၍ပြောကြားသူတည်း။ “ဤမည်သော ဥစ္စာကို ခိုးလော့”ဟု ပြောအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ထို အပြောခံရသူသည် ထိုပြောသော ဥစ္စာကို ခိုးအံ့၊ နှစ်ဦးလုံး ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။ဆောင်ယူလာသော ဥစ္စာကိုစောင့်ရှောက်သူ မည်သည် ဆောင်ယူလာသော ဥစ္စာကိုစောင့်ထိန်းသူတည်း။ ငါးပဲ-ငါးပဲထက်အလွန် ထိုက်တန်သော ဥစ္စာကို ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍သုံးသပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ လှုပ်စေအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ နေရာမှ ရွေ့စေအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
တိုင်ပင်၍ ခိုးခြင်း မည်သည် (အချင်းချင်းညှိနှိုင်း၍ ခိုးခြင်းတည်း)၊ အများတိုင်ပင်၍ တစ်ဦးက ခိုးအံ့၊ အားလုံး ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
֍ ၁၁၉
။ အချိန်းအချက်ပြုခြင်း မည်သည် အချိန်းအချက်ပြု၍ သိစေမှုတည်း။ “နံနက်၌သော်လည်းကောင်း၊ ညနေ၌သော်လည်းကောင်း၊ ည၌သော်လည်းကောင်း၊ နေ့၌သော်လည်းကောင်း ထိုနံနက်စသော ကာလအချိန်းအချက်ဖြင့် ထိုဥစ္စာကို ခိုးလော့”ဟု အချိန်းအချက်ပြုအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ထိုအချိန်း အချက်ဖြင့် ထိုဥစ္စာကို ခိုးအံ့၊ နှစ်ဦးလုံး ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။ ထိုအချိန်းအချက်၏ရှေ့၌သော်လည်းကောင်း၊ နောက်၌သော်လည်းကောင်း ခိုးအံ့၊ မူလစေခိုင်းရင်း ရဟန်းအား အာပတ်မသင့်၊ ခိုးသော ရဟန်းအားသာ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။֍ ၁၂၀
။ အမှတ်အသားပြုခြင်း မည်သည် အမှတ်သညာ ဖြစ်စေခြင်းငှါ အမှတ်အသား တစ်စုံတစ်ခုကိုပြုလုပ်မှုတည်း။ “မျက်စိကိုသော်လည်း မှိတ်ပြမည်၊ မျက်ခုံးကိုသော်လည်း ပင့်ပြမည်၊ ဦးခေါင်းကိုသော်လည်း ထောင်ပြမည်၊ ထိုအမှတ်အသားဖြင့် ထိုဥစ္စာကို ခိုးလော့”ဟု အမှတ်အသားကို ပြုအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ထိုအမှတ်အသားဖြင့် ထိုဥစ္စာကို ခိုးအံ့၊ နှစ်ဦးလုံး ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏၊ ထိုအမှတ်အသား၏ ရှေ့၌သော်လည်းကောင်း၊ နောက်၌သော်လည်းကောင်း ထိုဥစ္စာကို ခိုးအံ့၊ မူလစေခိုင်းရင်းရဟန်းအား အာပတ် မသင့်၊ ခိုးသော ရဟန်းအားသာ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။֍ ၁၂၁
။ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ရဟန်းတစ်ပါးကို “ဤမည်သော ဥစ္စာကို ခိုးလော့”ဟုစေခိုင်းအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ထိုရဟန်းသည် ထိုဥစ္စာဟု ထင်မှတ်၍ ထိုဥစ္စာကိုပင် ခိုးအံ့၊ နှစ်ဦးလုံး ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။ရဟန်းတစ်ပါးသည် ရဟန်းတစ်ပါးကို “ဤမည်သော ဥစ္စာကို ခိုးလော့”ဟုစေခိုင်းအံ့၊ ဒုက္ကဋ် အာပတ်သင့်၏၊ ထိုရဟန်းသည် ထိုဥစ္စာဟု ထင်မှတ်၍ အခြားဥစ္စာကို ခိုးအံ့၊ မူလစေခိုင်းရင်း ရဟန်းအားအာပတ် မသင့်၊ ခိုးသော ရဟန်းအားသာ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းတစ်ပါးသည် ရဟန်းတစ်ပါးကို “ဤမည်သော ဥစ္စာကို ခိုးလော့”ဟုစေခိုင်းအံ့၊ ဒုက္ကဋ် အာပတ်သင့်၏၊ ထိုရဟန်းသည် အခြားဥစ္စာဟု ထင်မှတ်၍ ထိုဥစ္စာကိုပင် ခိုးအံ့၊ နှစ်ဦးလုံး ပါရာဇိက အာပတ်သင့်၏။
--ရဟန်းတစ်ပါးသည် ရဟန်းတစ်ပါးကို “ဤမည်သော ဥစ္စာကို ခိုးလော့”ဟုစေခိုင်းအံ့၊ ဒုက္ကဋ် အာပတ်သင့်၏၊ ထိုရဟန်းသည် အခြားဥစ္စာဟု ထင်မှတ်၍ အခြားဥစ္စာကိုပင် ခိုးအံ့၊ မူလစေခိုင်းရင်း ရဟန်းအားအာပတ် မသင့်၊ ခိုးသော ရဟန်းအားသာ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းတစ်ပါးသည် ရဟန်းတစ်ပါးကို “ဤမည်သော ရဟန်းအား ပြောပါလေ၊ ဤမည်သော ရဟန်းကလည်း ဤမည်သော ရဟန်းအား ဤမည်သော ရဟန်းသည် ဤမည်သော ဥစ္စာကို ခိုးပါစေဟု ပြောပါစေ”။ ဤသို့စေခိုင်းအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ထိုရဟန်းသည် ရဟန်းတစ်ပါးအား ပြောအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ခိုးသော ရဟန်းသည် ဝန်ခံအံ့၊ မူလစေခိုင်းရင်း ရဟန်းအား ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သင့်၏၊ ထိုရဟန်း ‘ခိုးသူ’ သည် ထိုဥစ္စာကို ခိုးအံ့၊ အားလုံး ‘လေးဦးလုံး’ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းတစ်ပါးသည် ရဟန်းတစ်ပါးကို “ဤမည်သော ရဟန်းအား ပြောပါလေ၊ ဤမည်သောရဟန်းကလည်း ဤမည်သော ရဟန်းအား ဤမည်သော ရဟန်းသည် ဤမည်သော ဥစ္စာကို ခိုးပါစေဟု ပြောပါစေ”။ ဤသို့စေခိုင်းအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ထိုရဟန်းသည် အခြား ‘တစ်ဆင့် ခိုင်းအပ်သောရဟန်းမှတစ်ပါး’ ရဟန်းကို (တိုက်ရိုက်)စေခိုင်းအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ခိုးသော ရဟန်းသည် ဝန်ခံအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ထိုရဟန်းသည် ထိုဥစ္စာကို ခိုးအံ့၊ မူလစေခိုင်းရင်း ရဟန်းအား အာပတ်မသင့်၊ (တိုက်ရိုက်)စေခိုင်းသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း၊ ခိုးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်းပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းတစ်ပါးသည် ရဟန်းတစ်ပါးကို “ဤမည်သော ဥစ္စာကို ခိုးလော့”ဟုစေခိုင်းအံ့၊ ဒုက္ကဋ် အာပတ်သင့်၏၊ ထိုရဟန်းသည် သွား၍ ငါသည် ဥစ္စာကို မခိုးနိုင်တော့ဟု တစ်ဖန်ပြန်၍ လာ၏၊ ထိုရဟန်းသည် “တတ်နိုင်သောအခါ ထိုဥစ္စာကို ခိုးလော့”ဟု (တစ်ဖန်ထပ်၍)စေခိုင်းအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ထိုရဟန်းသည် ထိုဥစ္စာကို ခိုးအံ့၊ နှစ်ဦးလုံး ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းတစ်ပါးသည် ရဟန်းတစ်ပါးကို “ဤမည်သော ဥစ္စာကို ခိုးလော့”ဟုစေခိုင်းအံ့၊ ဒုက္ကဋ် အာပတ်သင့်၏၊ ထိုရဟန်းသည် စေခိုင်းပြီးနောက် နှလုံးမသာ ‘စိတ်မကောင်း’ သော်လည်း"မခိုးနှင့်တော့”ဟု မပြောမိ ‘မကြားစေ’၊ ထိုရဟန်းသည် ထိုဥစ္စာကို ခိုးအံ့၊ နှစ်ဦးလုံး ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းတစ်ပါးသည် ရဟန်းတစ်ပါးကို “ဤမည်သော ဥစ္စာကို ခိုးလော့”ဟုစေခိုင်းအံ့၊ ဒုက္ကဋ် အာပတ်သင့်၏၊ ထိုရဟန်းသည် စေခိုင်းပြီးနောက် နှလုံးမသာ ‘စိတ်မကောင်း’ သဖြင့် “မခိုးနှင့်တော့”ဟု ပြော၏'ကြားစေ၏’၊ ထိုရဟန်းသည် “သင်သည် ငါ့ကိုစေခိုင်းပြီးဖြစ်သည်”ဟု (ဆို၍) ထိုဥစ္စာကို ခိုးအံ့၊ မူလစေခိုင်းရင်း ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်၊ ခိုးသော ရဟန်းအားသာ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းတစ်ပါးသည် ရဟန်းတစ်ပါးကို “ဤမည်သော ဥစ္စာကို ခိုးလော့”ဟုစေခိုင်းအံ့၊ ဒုက္ကဋ် အာပတ်သင့်၏၊ ထိုရဟန်းသည် စေခိုင်းပြီးနောက် နှလုံးမသာ ‘စိတ်မကောင်း’ သဖြင့် “မခိုးနှင့်တော့”ဟု ပြော၏'ကြားစေ၏’၊ ထိုရဟန်းသည် “ကောင်းပါပြီ”ဟု ရှောင်ကြဉ်အံ့၊ နှစ်ဦးလုံး အာပတ်မသင့်။
֍ ၁၂၂
။ ငါးပါးသော အကြောင်းအင်္ဂါတို့ဖြင့်၆ မပေးသော ဥစ္စာကို ခိုးယူသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏၊ သူတစ်ပါး သိမ်းဆည်းထားသော ဥစ္စာဖြစ်ခြင်း၊ သူတစ်ပါးသိမ်းဆည်းထားသည်ဟုအမှတ်ရှိခြင်း၊ ငါးပဲ-ငါးပဲထက်အလွန် ထိုက်တန်သော လေးသော အသုံးအဆောင်ဖြစ်ခြင်း၊ ခိုးလိုသောစိတ်ဖြစ်ပေါ်ခြင်းတို့တည်း၊ သုံးသပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ လှုပ်စေအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ နေရာမှ ရွေ့စေအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။ --֍ ၁၂၃
။ ငါးပါးသော အကြောင်းအင်္ဂါတို့ဖြင့် မပေးသော ဥစ္စာကို ခိုးယူသော ရဟန်းအား ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ သူတစ်ပါး သိမ်းဆည်းထားသော ဥစ္စာဖြစ်ခြင်း၊ သူတစ်ပါး သိမ်းဆည်းထားသည်ဟုအမှတ်ရှိခြင်း၊ တစ်ပဲထက်အလွန် ငါးပဲအောက် နည်းသော ပေါ့သော အသုံးအဆောင်ဖြစ်ခြင်း၊ ခိုးလိုသော စိတ် ဖြစ်ပေါ်ခြင်းတို့တည်း၊ သုံးသပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ လှုပ်စေအံ့၊ ဒုက္ကဋ် အာပတ်သင့်၏။ နေရာမှ ရွေ့စေအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏။֍ ၁၂၄
။ ငါးပါးသော အကြောင်းအင်္ဂါတို့ဖြင့် မပေးသော ဥစ္စာကို ခိုးယူသော ရဟန်းအား ဒုက္ကဋ် အာပတ်သင့်၏၊ သူတစ်ပါးသိမ်းဆည်းထားသော ဥစ္စာဖြစ်ခြင်း၊ သူတစ်ပါးသိမ်းဆည်း ထားသည်ဟုအမှတ်ရှိခြင်း၊ တစ်ပဲ-တစ်ပဲအောက် နည်းသော ပေါ့သော အသုံးအဆောင်ဖြစ်ခြင်း၊ ခိုးလိုသောစိတ့်ဖြစ်ပေါ်ခြင်းတို့တည်း၊ သုံးသပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ လှုပ်စေအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ နေရာမှရွေ့စေအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။֍ ၁၂၅
။ ခြောက်ပါးသော အကြောင်းအင်္ဂါတို့ဖြင့် မပေးသော ဥစ္စာကို ခိုးယူသော ရဟန်းအားပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏၊ မိမိဥစ္စာဟု အမှတ်မရှိခြင်း၊ အကျွမ်းဝင်၍ ယူသည် မဟုတ်ခြင်း၊ အခိုက်အတန့် မဟုတ်ခြင်း၊ ငါးပဲ-ငါးပဲထက်အလွန် ထိုက်တန်သော လေးသော အသုံးအဆောင်ဖြစ်ခြင်း၊ ခိုးလိုသောစိတ် ဖြစ်ပေါ်ခြင်းတို့တည်း၊ သုံးသပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ လှုပ်စေအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သင့်၏၊ နေရာမှ ရွေ့စေအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။֍ ၁၂၆
။ ခြောက်ပါးသော အကြောင်းအင်္ဂါတို့ဖြင့် မပေးသော ဥစ္စာကို ခိုးယူသော ရဟန်းအားထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ မိမိဥစ္စာဟု အမှတ်မရှိခြင်း၊ အကျွမ်းဝင်၍ ယူသည် မဟုတ်ခြင်း၊ အခိုက်အတန့် မဟုတ်ခြင်း၊ တစ်ပဲထက်အလွန် ငါးပဲအောက် နည်းသော ပေါ့သောအသုံးအဆောင်ဖြစ်ခြင်း၊ ခိုးလိုသော စိတ် ဖြစ်ပေါ်ခြင်းတို့တည်း၊ သုံးသပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ လှုပ်စေအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ နေရာမှ ရွေ့စေအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏။֍ ၁၂၇
။ ခြောက်ပါးသော အကြောင်းအင်္ဂါတို့ဖြင့် မပေးသော ဥစ္စာကို ခိုးယူသော ရဟန်းအား ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ မိမိဥစ္စာဟု အမှတ်မရှိခြင်း၊ အကျွမ်းဝင်၍ ယူသည် မဟုတ်ခြင်း၊ အခိုက်အတန့် မဟုတ်ခြင်း၊ တစ်ပဲ-တစ်ပဲအောက် နည်းသော ပေါ့သော အသုံးအဆောင်ဖြစ်ခြင်း၊ ခိုးလိုသောစိတ် ဖြစ်ပေါ်ခြင်းတို့တည်း၊ သုံးသပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ လှုပ်စေအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ နေရာမှ ရွေ့စေအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။֍ ၁၂၈
။ ငါးပါးသော အကြောင်းအင်္ဂါတို့ဖြင့် မပေးသောဥစ္စာကို ခိုးယူသော ရဟန်းအား ဒုက္ကဋ် အာပတ်သင့်၏၊ သူတစ်ပါး သိမ်းဆည်းထားသော ဥစ္စာမဟုတ်ခြင်း၊ သူတစ်ပါး သိမ်းဆည်းထားသော ဥစ္စာဟုအမှတ်ရှိခြင်း၊ ငါးပဲ-ငါးပဲထက်အလွန် ထိုက်တန်သော လေးသော အသုံးအဆောင်ဖြစ်ခြင်း၊ ခိုးလိုသောစိတ် ဖြစ်ပေါ်ခြင်းတို့တည်း၊ သုံးသပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ လှုပ်စေအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏၊ နေရာမှ ရွေ့စေအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။֍ ၁၂၉
။ ငါးပါးသော အကြောင်းအင်္ဂါတို့ဖြင့် မပေးသော ဥစ္စာကို ခိုးယူသော ရဟန်းအား ဒုက္ကဋ် အာပတ်သင့်၏၊ သူတစ်ပါး သိမ်းဆည်းထားသော ဥစ္စာမဟုတ်ခြင်း၊ သူတစ်ပါး သိမ်းဆည်းထားသော ဥစ္စာဟုအမှတ်ရှိခြင်း၊ တစ်ပဲထက်အလွန် ငါးပဲအောက် နည်းသော ပေါ့သော အသုံးအဆောင်ဖြစ်ခြင်း၊ ခိုးလိုသောစိတ် ဖြစ်ပေါ်ခြင်းတို့တည်း၊ သုံးသပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ လှုပ်စေအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏၊ နေရာမှ ရွေ့စေအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ --֍ ၁၃၀
။ ငါးပါးသော အကြောင်းအင်္ဂါတို့ဖြင့် မပေးသော ဥစ္စာကို ခိုးယူသော ရဟန်းအား ဒုက္ကဋ် အာပတ်သင့်၏၊ သူတစ်ပါး သိမ်းဆည်းထားသော ဥစ္စာမဟုတ်ခြင်း၊ သူတစ်ပါး သိမ်းဆည်းထားသော ဥစ္စာဟုအမှတ်ရှိခြင်း၊ တစ်ပဲ-တစ်ပဲအောက် နည်းသော ပေါ့သော အသုံးအဆောင်ဖြစ်ခြင်း၊ ခိုးလိုသော စိတ်ဖြစ်ပေါ်ခြင်းတို့တည်း၊ သုံးသပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ လှုပ်စေအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ နေရာမှရွေ့စေအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။֍ ၁၃၁
။ မိမိဥစ္စာဟု ထင်မှတ်သော ရဟန်းအား အာပတ်မသင့်၊ အကျွမ်းဝင်၍ ယူခြင်း အခိုက်အတန့်ယူခြင်း၌ အာပတ် မသင့်၊ ပြိတ္တာသိမ်းဆည်းထားသော ဥစ္စာ တိရစ္ဆာန်သိမ်းဆည်းထားသော ဥစ္စာ၌အာပတ် မသင့်။ ပံ့သကူဟု ထင်မှတ်သော ရဟန်း၊ ရူးသော ရဟန်း၊ စိတ်ပျံ့လွင့်သော ရဟန်း၊ ဝေဒနာဖိစီးသော ရဟန်း၊ အစ ‘လက်ဦး’ လွန်ကျူးသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်။အဒိန္နာဒါန်အကြောင်း ပြဆိုရာအခန်း ပြီး၏။
၁။ မေတ် ဘုမ် ပဏ် လော၊ အသ် ပုနှော၊ ဆိုးသော ရဟန်းခြောက်။ မေတ္တိယ၊ ဘုမ္မဇက၊ ပဏ္ဍုက၊ လောဟိတက၊ အဿဇိ၊ ပုနဗ္ဗသုကဟူသော ရဟန်းဆိုးခြောက်ပါးဂိုဏ်းကို ခြောက်ပါးစု “ဆဗ္ဗဂ္ဂီ”ဟုခေါ်သည်၊ အထက်၌ ထင်ရှားလတ္တံ့။
၂။ နွားတို့၏ နေရာကဲ့သို့ တည်နေရာဟူသည် လမ်းအစီအစဉ်မရှိပဲ နွားနှစ်ကောင် သုံးကောင် အစုလိုက်နေကြသကဲ့သို့ နှစ်အိမ် သုံးအိမ် စု၍နေသော ရွာတည်း။
၃။ တောကို ပိုင်းခြားရန်အလို့ငှါ ရွာဥပစာကို သိက္ခာပုဒ်၌ မပါဘဲ ဖွင့်ပြတော်မူသည်။
၄။ ဥပ္ပလ = ကြာဖြူ ကြာနီ ကြာညို။
၅။ ဥစ္စာလိင်္ဂပိုးဟူသည် ခူ တီ သန်ကောင်တို့ဟူ၍ မြန်မာ-အင်္ဂလိပ်အဘိဓာန်တို့၌ လာ၏။
၆။ ဋ္ဌာနစာဝန နေရာရွေ့စေခြင်းနှင့်ပေါင်း၍ ငါးမျိုးဖြစ်သည်၊ ခြောက်မျိုးဟူရာ၌လည်း နည်းတူ။
--ဝိနီတဝတ္ထု ခေါင်းစဉ် မာတိကာ
ခဝါဆိပ်နှင့် သက်ဆိုင်သော ငါးဝတ္ထု။ အခင်းနှင့် သက်ဆိုင်သော လေးဝတ္ထု။ အမှောင်နှင့် သက်ဆိုင်သော ငါးဝတ္ထု။ ဆောင်ယူသည့် ဥစ္စာနှင့် သက်ဆိုင်သော ငါးဝတ္ထု။ ဝေါဟာရ စကားသုံးနှင့် သက်ဆိုင်သော ငါးဝတ္ထု။ လေဗွေတို့နှင့် သက်ဆိုင်သော အခြား နှစ်ဝတ္ထု။ မပျက်သေးသော သူသေကောင်၌ ပံ့သကူကောက်သော ဝတ္ထု။ စာရေးတံမဲ လက်မှတ်ပြောင်းသော ဝတ္ထု။ ရေချိုးခန်း ‘ဇရုံးအိမ်'နှင့် သက်ဆိုင်သော ဆယ်ဝတ္ထု။ စားကြွင်းတို့နှင့် သက်ဆိုင်သော ငါးဝတ္ထု။ အရင်း လက်သည်မရှိသော ငါးဝတ္ထု။ ငတ်မွတ်သော အခါ၌ ထမင်းအသား။ မုန့်-မုန့်ကျွဲသည်း ကတွတ်မုန့်ကို ခိုးသော ဝတ္ထု။ ပရိက္ခရာနှင့်အိတ်ကို ခိုးသော ဝတ္ထု။ ဘုံလျို ‘ဖုံ’ ကို ခိုးသော ဝတ္ထု။ သင်္ကန်းတန်းမှ သင်္ကန်းကို ခိုးသော ဝတ္ထု။ သင်္ကန်းကို ခိုး၍ ကျောင်းမှ မထွက်ဘဲနေသော ဝတ္ထု။ အကျွမ်းဝင်၍ စားသော ဝတ္ထု။ မိမိဥစ္စာဟု ထင်မှတ်၍ ယူသော အခြားနှစ်ဝတ္ထု။ ငါတို့မခိုးဟု ဆိုသော ခုနစ်ဝတ္ထု။ ငါတို့ခိုးသည်ဟု ဆိုသော ခုနစ်ဝတ္ထု။ သံဃာ၏ သရက်သီးစသည်ကို ခိုးသော ခုနစ်ဝတ္ထု။ ပန်း (ခိုးခြင်း) တို့နှင့် သက်ဆိုင်သော နှစ်ဝတ္ထု။ မှာတိုင်းပြောသော ရဟန်းနှင့်ဆိုင်သော သုံးဝတ္ထု။ အကောက်လွှဲ ကင်းလွန် ပတ္တမြားနှင့် သက်ဆိုင်သော သုံးဝတ္ထု။ ဝက် သမင် ငါးနှင့် သက်ဆိုင်သော ဝတ္ထု။ ယာဉ်ကို လှိမ့်၍ ခိုးသော ဝတ္ထု။ သားတစ်နှင့် သက်ဆိုင်သော နှစ်ဝတ္ထု။ သစ်သားနှင့် သက်ဆိုင်သော နှစ်ဝတ္ထု။ ပံ့သကူနှင့် သက်ဆိုင်သော နှစ်ဝတ္ထု။ ရေနှင့် သက်ဆိုင်သော နှစ်ဝတ္ထု။ ထောပတ်ကို သုံးဆောင်သော ဝတ္ထု။ တိုင်ပင်၍ ခိုးသော ဝတ္ထု။ ငါးပဲ မပြည့်သည်ကို ခိုးသော ဝတ္ထု။ သာဝတ္ထိမြို့၌ ဆန်တစ်လက်ဆုပ်စသည်ကို ခိုးသော လေးဝတ္ထု။ စားကြွင်းစား နှစ်ဝတ္ထု။ မြက် နှစ်ဝတ္ထု။ သံဃာ့ပစ္စည်းကို ဝေဖန်ခြင်းစသော ခုနစ်ဝတ္ထု။ ပိုင်ရှင် မရှိသော ခုနစ်ဝတ္တု။ သစ်သား ရေ မြေ မြက်တို့နှင့် သက်ဆိုင်သော နှစ်ဝတ္ထု။ သံဃာ့ပစ္စည်းနှင့် သက်ဆိုင်သော ခုနစ်ဝတ္ထု။ အရှင်ရှိသော အိပ်ရာနေရာကို တစ်ပါးသို့ မဆောင်ယူရသောဝတ္ထု။ အရှင်ရှိသော အိပ်ရာနေရာကို အခိုက်အတန့် ဆောင်ယူရသောဝတ္ထု။ စမ္ပာနှင့် ရာဇဂြိုဟ် ၌ ထုလ္လနန္ဒာဝတ္ထု။ ဝေသာလီ ၌ အဇ္ဇုကဝတ္ထု။ ဗာရာဏသီ ၌ ပိလိန္ဒဝစ္ဆဝတ္ထု။ ကောသမ္ဗီ ၌ ပဏ္ဍုကနှင့် ကပိလဝတ္ထု။ သာဂလမြို့ ၌ ဒဠှိကဝတ္ထု။ ဤကား ခေါင်းစဉ်မာတိကာတည်း။
--ဝိနီတဝတ္ထု ဖြတ်ထုံးများ
֍ ၁၃၂
။ တစ်ရံရောအခါ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် ခဝါဆိပ်သို့ သွား၍ ခဝါထုပ်ကို ခိုးကုန်၏၊ ထိုရဟန်းတို့အား “မြတ်စွာဘုရားသည် သိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပညတ်ပြီး ဖြစ်၏၊ ငါတို့သည် ပါရာဇိကကျကုန်ပြီလော”ဟု တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏၊ မြတ်စွာဘုရားအားဤအကြောင်းအရာကိုလျှောက်ထားကုန်၏။ပ။ ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် ပါရာဇိက ကျကုန်ပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁)တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ခဝါဆိပ်သို့ သွား၍ အဖိုးများစွာ ထိုက်တန်သော အဝတ်ကိုမြင်လတ်သော် ခိုးလိုသော စိတ်ဖြစ်ပေါ်၏၊ ထိုရဟန်းအား “ငါသည် ပါရာဇိက ကျပြီလော”ဟု တွေးတောမှု ‘သံသယ ကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏၊ မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းအရာကို လျှောက်ထား၏။ပ။ ရဟန်း စိတ်ဖြစ်ကာမျှဖြင့် အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၂)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ခဝါဆိပ်သို့ သွား၍ အဖိုးများစွာ ထိုက်တန်သော အဝတ်ကိုမြင်လတ်သော် ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ သုံးသပ်၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမူ ‘သံသယကုက္ကုစ္စ'ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း ပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၃)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ခဝါဆိပ်သို့ သွား၍ အဖိုးများစွာ ထိုက်တန်သော အဝတ်ကို မြင်လတ်သော် ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ လှုပ်စေ၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမူ ‘သံသယကုက္ကုစ္စ'ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း ပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၄)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ခဝါဆိပ်သို့ သွား၍ အဖိုးများစွာ ထိုက်တန်သော အဝတ်ကိုမြင်လတ်သော် ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ နေရာမှ ရွေ့စေ၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမူ ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည် ပါရာဇိက ကျပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၅)
֍ ၁၃၃
။ တစ်ရံရောအခါ ဆွမ်းခံရဟန်းတစ်ပါးသည် အဖိုးများစွာ ထိုက်တန်သော အပေါ်လွှမ်း အခင်းကိုမြင်လတ်သော် ခိုးလိုသော စိတ် ဖြစ်ပေါ်လာ၏။ပ။ ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ သုံးသပ်၏။ပ။ ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ လှုပ်စေ၏။ပ။ ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ နေရာမှ ရွေ့စေ၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည် ပါရာဇိကကျပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၆-၉)֍ ၁၃၄
။ တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် နေ့အခါ ပစ္စည်းကိုမြင်၍ “ညဉ့်မှ ခိုးမည်”ဟု အမှတ်အသား ပြုထား၏၊ ထိုရဟန်းသည် ထိုပစ္စည်းဟု ထင်မှတ်၍ ထိုပစ္စည်းကိုပင် ခိုး၏။ပ။ ထိုပစ္စည်းဟု ထင်မှတ်၍ အခြားပစ္စည်းကို ခိုး၏။ပ။ အခြားပစ္စည်းဟု ထင်မှတ်၍ ထိုပစ္စည်းကို ခိုး၏။ပ။ အခြားပစ္စည်းဟု ထင်မှတ်၍ အခြားပစ္စည်းကိုပင် ခိုး၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ'ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည် ပါရာဇိက ကျပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၀-၁၃)တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် နေ့အခါ ပစ္စည်းကိုမြင်၍ “ညဉ့်မှ ခိုးမည်”ဟု အမှတ်အသားပြု ထား၏၊ ထိုရဟန်းသည် ထိုပစ္စည်းဟု ထင်မှတ်၍ မိမိပစ္စည်းကို ခိုး၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း ပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၄)
--တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ရဟန်းတစ်ပါး၏ ပစ္စည်းကို ဆောင်ယူစဉ် ဦးခေါင်းပေါ်ရှိဝန်ကိုခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ သုံးသပ်၏။ပ။ ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ လှုပ်စေ၏။ပ။ ခိုးလိုသောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ပခုံးသို့ ချ၏။ပ။ ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ပခုံးရှိဝန်ကို သုံးသပ်၏။ပ။ ခိုးလိုသောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ လှုပ်စေ၏။ပ။ ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ခါးသို့ ချ၏။ပ။ ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ခါးရှိဝန်ကို သုံးသပ်၏။ပ။ ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ လှုပ်စေ၏။ပ။ ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ လက်ဖြင့် ယူ၏။ပ။ ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ လက်ရှိဝန်ကို မြေ၌ ချ၏။ပ။ ခိုးလိုသောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ မြေမှ ယူလေ၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်းသင်သည် ပါရာဇိက ကျပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၅-၂၅)
֍ ၁၃၅
။ တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် လွင်ပြင်၌ သင်္ကန်းကို ဖြန့်၍ ကျောင်းသို့ ဝင်၏၊ ရဟန်းတစ်ပါးက “ဤသင်္ကန်း မပျက်စီးပါစေလင့်”ဟု သိမ်းဆည်းထား၏၊ ထို (သင်္ကန်းရှင်) ရဟန်းထွက်လာ၍ ထိုရဟန်းကို “ငါ့သျှင် ငါ၏ သင်္ကန်းကို မည်သူခိုးသနည်း”ဟု မေး၏၊ ထို (သင်္ကန်းသိမ်းဆည်းထားသော) ရဟန်းက “ငါ ခိုးသည်”ဟု ပြော၏၊ ထို (သင်္ကန်းရှင်) ရဟန်းသည် ထို (သင်္ကန်းသိမ်းဆည်းသူ) ရဟန်းကို “သင် ရဟန်း မဟုတ်တော့ပြီ”ဟု စွပ်စွဲ၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏၊ မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ထား၏။ရဟန်း သင်သည် အဘယ်စိတ်ရှိသနည်းဟု (မေးတော်မူရာ)
မြတ်စွာဘုရား တပည့်တော်သည် စကားအလျဉ်းသင့်သည့်အတိုင်း ပြောခြင်းမျှ (မေးသည့်အတိုင်း ဖြေခြင်းမျှ) ဖြစ်ပါသည်ဟု (လျှောက်ထား၏)။
ရဟန်း စကားအလျဉ်းသင့်၍ ပြောခြင်း၌ အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၂၆)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် အင်းပျဉ် ‘ခုံရှည်’ ၌ သင်္ကန်းကို ချထား၍။ပ။ အင်းပျဉ် ‘ခုံရှည်’ ၌့နိသီဒိုင် ‘နေရာထိုင်အခင်း’ ကို ချထား၍။ပ။ အင်းပျဉ် ‘ခုံရှည်’ အောက်၌ သပိတ်ကို ချထား၍ ကျောင်းတွင်းသို့ ဝင်၏၊ ရဟန်းတစ်ပါးသည် “ဤသပိတ် မပျက်စီးပါစေလင့်”ဟု သိမ်းဆည်းထား၏၊ ထို (သပိတ်ရှင်) ရဟန်းသည် ထွက်လာ၍ ထိုရဟန်းကို “ငါ့သျှင် ငါ၏ သပိတ်ကို မည်သူ ခိုးသနည်း”ဟုမေး၏၊ ထို (သိမ်းဆည်းသူ) ရဟန်းက “ငါ ခိုးသည်”ဟု ပြန်ပြော၏။ ထို (သပိတ်ရှင်) ရဟန်းသည် ထို (သပိတ်သိမ်းဆည်းသူ) ရဟန်းကို “သင် ရဟန်းမဟုတ်တော့ပြီ”ဟု စွပ်စွဲ၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း စကား အလျဉ်းသင့်၍ ပြောခြင်း၌ အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၂၇-၂၉)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းမိန်းမတစ်ယောက်သည်စောင်ရန်း ‘စည်းရိုး’ ၌ သင်္ကန်းကို ဖြန့်၍ ကျောင်းတွင်းသို့ ဝင်၏၊ ရဟန်းမိန်းမ တစ်ယောက်သည် “ဤ သင်္ကန်း မပျက်စီးပါစေလင့်”ဟု သိမ်းဆည်းထား၏၊ ထို (သင်္ကန်းရှင်) ရဟန်းမိန်းမသည် ထွက်လာ၍ ထိုရဟန်းမိန်းမကို “သျှင်မ ငါ၏ သင်္ကန်းကိုမည်သူ ခိုးသနည်း”ဟုမေး၏၊ ထို (သင်္ကန်းသိမ်းဆည်းသူ) ရဟန်းမိန်းမက “ငါ ခိုးသည်”ဟု ပြော၏၊ ထို (သင်္ကန်းရှင်) ရဟန်းမိန်းမသည် ထို (သင်္ကန်းသိမ်းဆည်းသူ) ရဟန်းမိန်းမကို"သျှင်မသည် ရဟန်းမိန်းမ မဟုတ်တော့ပြီ”ဟု စွပ်စွဲ၏၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏၊ ထိုအခါထိုရဟန်းမိန်းမသည် (အခြား) ရဟန်းမိန်းမတို့အား ဤအကြောင်းကို ပြောကြား၏၊ (အခြား) ရဟန်းမိန်းမတို့သည် ရဟန်းယောက်ျားတို့အား ဤအကြောင်းကို ပြောကြားကြကုန်၏၊ ရဟန်းယောကျာ်းတို့သည် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကုန်၏။ပ။ ရဟန်းတို့ စကား အလျဉ်းသင့်၍ပြောခြင်း၌ အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၃၀)
--֍ ၁၃၆
။ တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် လေဗွေတိုက်လွှင့်လာသော အဝတ်ကိုမြင်၍ “ဥစ္စာရှင်တို့အား ပြန်ပေးမည်”ဟု ဖမ်းယူ၏၊ ဥစ္စာရှင်တို့သည် ထိုရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရားသည် ရဟန်းမဟုတ်တော့ပြီ”ဟု စွပ်စွဲကုန်၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ရဟန်း သင်သည် အဘယ်စိတ်ရှိသနည်းဟု (မေးတော်မူရာ)
မြတ်စွာဘုရား တပည့်တော် ခိုးလိုသော စိတ်မရှိပါဟု (လျှောက်ထား၏)။
ရဟန်း ခိုးလိုသော စိတ်မရှိသူအား အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၃၁)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် လေဗွေတိုက်လွှင့်လာသော ခေါင်းပေါင်းကို “ဥစ္စာရှင်များမမြင်မီ (ယူ အံ)”ဟု ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ ဖမ်းယူ၏၊ ဥစ္စာရှင်တို့သည် ထိုရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရားသည် ရဟန်း မဟုတ်တော့ပြီ”ဟု စွပ်စွဲကုန်၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည် ပါရာဇိက ကျပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၃၂)
֍ ၁၃၇
။ တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် သင်းချိုင်းသို့ သွား၍ ကိုယ်မပျက်သေးသော သူသေကောင်၌ပံ့သကူ ကောက်ယူ၏၊ ထိုသူသေကောင်၌လည်း ပြိတ္တာ ‘ဖုတ်တစ္ဆေ’ ပူးဝင်နေ၏၊ ထိုအခါ ထိုပြိတ္တာ'ဖုတ်တစ္ဆေ’ သည် ထိုရဟန်းအား “အသျှင်ဘုရား တပည့်တော်၏ အဝတ်ကို မယူပါလင့်”ဟု ပြော၏။ထိုရဟန်းသည် (ပြိတ္တာ၏ စကားကို) မနာယူမူ၍ သွား၏၊ ထိုအခါ ထိုသူသေကောင်သည် ထိုရဟန်း၏နောက်သို့ အစဉ်တစိုက် ထ၍ လိုက်၏၊ ထိုအခါ ထိုရဟန်းသည် ကျောင်းသို့ ဝင်၍ တံခါးကို ပိတ်၏၊ ထိုအခါ ထိုသူသေကောင်သည် ထိုနေရာ၌သာလျှင် လဲကျ၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမူ'သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း ပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ သို့သော်လည်း ရဟန်းတို့ ကိုယ်မပျက်သေးသော သူသေကောင်၌ ပံ့သကူ မကောက်ယူအပ်၊ ကောက်ယူသော ရဟန်းအား ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏ဟု မိန့်တော်မူ၏။ (၃၃)
֍ ၁၃၈
။ တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် သံဃာ့သင်္ကန်းကို ဝေဖန်ရာတွင် ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ မဲလက်မှတ် ‘ကမ္ပည်း’ ပြောင်း၍ သင်္ကန်းကို ယူ၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယ့ကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည် ပါရာဇိက ကျပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၃၄)֍ ၁၃၉
။ တစ်ရံရောအခါ အသျှင်အာနန္ဒာသည် ရေချိုးခန်း ‘ဇရုံးအိမ်’ ၌ ရဟန်းတစ်ပါး၏ သင်းပိုင်ကို မိမိသင်းပိုင် ထင်မှတ်၍ ဝတ်၏၊ ထိုအခါ ထိုရဟန်းသည် အသျှင်အာနန္ဒာအား-“ငါ့သျှင်အာနန္ဒာ သင်သည် အဘယ့်ကြောင့် ငါ၏ သင်းပိုင်ကို ဝတ်သနည်း”ဟု (ပြောဆိုသောအခါ)
“ငါ့သျှင် ငါသည် မိမိဥစ္စာ ‘သင်းပိုင်’ ထင်မှတ်၍ ဝတ်ပါသည်”ဟု (ပြန်ပြော၏)။
မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ထားကုန်၏။
ရဟန်းတို့ မိမိဥစ္စာဟု ထင်မှတ်သော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၃၅)
֍ ၁၄၀
။ တစ်ရံရောအခါ များစွာသော ရဟန်းတို့သည် ဂိဇ္ဈကုဋ်တောင်မှ ဆင်းသက်ကြသော် ခြင်္သေ့စားကြွင်းကို မြင်ကြ၍ ချက်စေပြီးလျှင် သုံးဆောင်ကြကုန်၏၊ ထိုရဟန်းတို့အား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်ကြကုန်၏။ပ။ ရဟန်းတို့ ခြသေ့ၤ၏ စားကြွင်း၌ အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၃၆) --တစ်ရံရောအခါ များစွာသော ရဟန်းတို့သည် ဂိဇ္ဈကုဋ်တောင်မှ ဆင်းသက်ကြသော် ကျား စားကြွင်းကိုမြင်ကြ၍။ပ။ သစ်စားကြွင်းကို မြင်ကြ၍။ပ။ အောင်းစားကြွင်းကို မြင်ကြ၍။ပ။ တောခွေး စားကြွင်းကိုမြင်ကြ၍ ချက်စေပြီးလျှင် သုံးဆောင်ကြကုန်၏၊ ထိုရဟန်းတို့အား တွေးတောမှု ‘သံသယ ကုက္ကုစ္စ'ဖြစ်ကြကုန်၏။ပ။ ရဟန်းတို့ တိရစ္ဆာန် သိမ်းဆည်းထားသော ဥစ္စာ၌ အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၃၇-၄၀)
֍ ၁၄၁
။ တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် သံဃာ့ဆွမ်းကို ဝေဖန်ရာတွင် “အခြားရဟန်းအတွက်ပေးပါ”ဟု အခြေအမြစ်မရှိဘဲ လိမ်လည်၍ တောင်းယူ၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ့'ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း ပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုမှုကြောင့် ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၄၁)တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် သံဃာ့ခဲဖွယ်ကို ဝေဖန်ရာတွင်။ပ။ သံဃာ့မုန့်ကို ဝေဖန်ရာ တွင်။ပ။ သံဃာ့ကြံကို ဝေဖန်ရာတွင်။ပ။ သံဃာ့တည်သီးကို ဝေဖန်ရာတွင် “အခြားရဟန်းအတွက် ပေးပါ”ဟုအခြေအမြစ်မရှိဘဲ ‘လိမ်လည်၍’ တောင်းယူ၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း ပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုမှုကြောင့် ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၄၂-၄၅)
֍ ၁၄၂
။ တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် အစားအစာ ရှားပါးသောအခါ၌ ထမင်းချက်အိမ်သို့ဝင်ပြီးလျှင် သပိတ်နှင့်အပြည့် ထမင်းကို ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ခိုးယူ၏၊ ထိုရဟန်းအားတွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည် ပါရာဇိက ကျပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၄၆)တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် အစားအစာ ရှားပါးသော အခါ၌ အမဲချက်သော အိမ်သို့ဝင်ပြီးလျှင် သပိတ်နှင့်အပြည့် အမဲသားကို ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ခိုးလေ၏၊ ထိုရဟန်းအားတွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည် ပါရာဇိက ကျပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၄၇)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် အစားအစာ ရှားပါးသော အခါ၌ မုန့်ဖိုသို့ ဝင်ပြီးလျှင် သပိတ်နှင့်အပြည့် မုန့်ကို ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ခိုးယူ၏။ပ။ သပိတ်နှင့်အပြည့် မုန့်ကျွဲသည်းတို့ကို ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ ခိုးယူ၏။ပ။ သပိတ်နှင့်အပြည့် ကတွတ်မုန့်တို့ကို ခိုးလိုသောစိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ ခိုးယူ၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ'ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည်ပါရာဇိက ကျပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၄၈-၅၀)
֍ ၁၄၃
။ တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် နေ့၌ ပရိက္ခရာ ‘အသုံးအဆောင်’ ကိုမြင်၍ “ညဉ့်၌ ခိုးမည်”ဟု အမှတ်အသား ပြုထား၏၊ ထိုရဟန်းသည် ထိုပရိက္ခရာဟု ထင်မှတ်၍ ထိုပရိက္ခရာကိုပင်ခိုးယူ၏။ပ။ ထိုပရိက္ခရာဟု ထင်မှတ်၍ အခြားပရိက္ခာရာကို ခိုးယူ၏။ပ။ အခြားပရိက္ခရာဟု ထင်မှတ်၍့ထိုပရိက္ခရာကို ခိုးယူ၏။ပ။ အခြားပရိက္ခရာဟု ထင်မှတ်၍ အခြားပရိက္ခရာကိုပင် ခိုးယူ၏၊ ထိုရဟန်းအားတွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည် ပါရာဇိက ကျပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၅၁-၅၄)တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် နေ့၌ ပရိက္ခရာကိုမြင်၍ “ညဉ့်၌ ခိုးမည်”ဟု အမှတ်အသားပြုထား၏၊ ထိုရဟန်းသည် ထိုပရိက္ခရာဟု ထင်မှတ်၍ မိမိပရိက္ခရာကို ခိုးလေ၏၊ ၊ ထိုရဟန်းအားတွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း ပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၅၅)
--֍ ၁၄၄
။ တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် အင်းပျဉ် ‘ခုံရှည်’ ၌ ရှိသော အိတ်ကိုမြင်၍ “ဤအင်းပျဉ်'ခုံရှည်’ မှ ယူသော် ပါရာဇိက ကျလိမ့်မည်”ဟု အင်းပျဉ် ‘ခုံရှည်'နှင့်တကွ ပြောင်းရွှေ့ ၍ ယူ၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည် ပါရာဇိက ကျပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၅၆)တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် သံဃာ့ဘုံလျို ‘ဖုံ’ ကို ခိုးလိုသောစိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ ခိုးယူ၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည် ပါရာဇိက ကျပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၅၇)
֍ ၁၄၅
။ တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် သင်္ကန်းတန်း၌ ရှိသော သင်္ကန်းကို ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ခိုးယူ၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည် ပါရာဇိက ကျပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၅၈)တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ကျောင်း၌ ရှိသော သင်္ကန်းကို ခိုး၍ “ဤ (ကျောင်း) မှ ထွက်သွားပါက ပါရာဇိက ကျလိမ့်မည်”ဟု (အောက်မေ့၍) ကျောင်းမှ မထွက်ဘဲ နေ၏။ပ။ မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ထားကြကုန်၏၊ ရဟန်းတို့ ထို (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီး ဖြစ်သောယောက်ျားသည် ထွက်သွားသည်ဖြစ်စေ၊ မထွက်ဘဲ နေသည်ဖြစ်စေ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၅၉)
֍ ၁၄၆
။ တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းနှစ်ပါးတို့သည် သူငယ်ချင်း ဖြစ်ကြကုန်၏၊ ရဟန်းတစ်ပါး ဆွမ်းခံဝင်ခိုက် အဖော်ရဟန်းသည် သံဃာ့ခဲဖွယ်ကို ဝေဖန်ရာတွင် သူငယ်ချင်းရဟန်း၏ အစု ‘ဝေပုံကျ’ ကို ယူ၍ထို (သူငယ်ချင်း) ရဟန်းနှင့် အကျွမ်းဝင်၍ သုံးဆောင်၏၊ ထို (ဆွမ်းခံ) ရဟန်းသည် သိ၍ ထို (သုံးဆောင်သော) ရဟန်းကို “သင် ရဟန်း မဟုတ်တော့ပြီ”ဟု စွပ်စွဲ၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ရဟန်း သင်သည် အဘယ်စိတ်ရှိသနည်းဟု (မေးတော်မူရာ)
မြတ်စွာဘုရား တပည့်တော်သည် (ခိုးလိုသောစိတ်မရှိပါ)၊ အကျွမ်းဝင်၍ ယူခြင်းဖြစ်ပါသည်ဟု (လျှောက်ထား၏)။
ရဟန်း အကျွမ်းဝင်၍ ယူခြင်း၌ အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၆၀)
֍ ၁၄၇
။ တစ်ရံရောအခါ များစွာသော ရဟန်းတို့သည် သင်္ကန်းချုပ်မှုကို ပြုကုန်၏၊ သံဃာအား ခဲဖွယ်ကိုဝေဖန်သည်ရှိသော် ရဟန်းအားလုံးအတွက် ဝေစုကို ယူဆောင်၍ ထားကုန်၏၊ ရဟန်းတစ်ပါး သည်ရဟန်းတစ်ပါးအတွက် ဝေစုကို မိမိအတွက် ထင်မှတ်၍ သုံးဆောင်၏၊ ထိုရဟန်းသည် သိ၍ထို (သုံးဆောင်သော) ရဟန်းကို “သင် ရဟန်းမဟုတ်တော့ပြီ”ဟု စွပ်စွဲ၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ရဟန်း သင်သည် အဘယ်စိတ်ရှိသနည်းဟု (မေးတော်မူရာ)
မြတ်စွာဘုရား တပည့်တော်သည် (ခိုးလိုသောစိတ်မရှိပါ)၊ မိမိဥစ္စာဟု ထင်မှတ်ပါသည်ဟု (လျှောက့်ထား၏)။
ရဟန်း မိမိဥစ္စာဟု ထင်မှတ်သော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၆၁)
--တစ်ရံရောအခါ များစွာသော ရဟန်းတို့သည် သင်္ကန်းချုပ်မှုကို ပြုလုပ်ကြကုန်၏၊ သံဃာအားခဲဖွယ်ကို ဝေဖန်သည်ရှိသော် ရဟန်းတစ်ပါး၏ သပိတ်ဖြင့် ရဟန်းတစ်ပါးအတွက် ဝေစုကို ယူဆောင်၍ထား၏၊ သပိတ်ရှင် ရဟန်းသည် မိမိဥစ္စာဟု ထင်မှတ်၍ သုံးဆောင်၏၊ ထို (ပစ္စည်းရှင်) ရဟန်းသည် သိ၍ ထို (သပိတ်ရှင်) ရဟန်းကို “သင် ရဟန်းမဟုတ်တော့ပြီ”ဟု စွပ်စွဲ၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း မိမိဥစ္စာဟု ထင်မှတ်သော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၆၂)
֍ ၁၄၈
။ တစ်ရံရောအခါ သရက်သီးသူခိုးတို့သည် သရက်သီးကို ချွေချပြီး သရက်သီးထုပ်ကို ယူဆောင်၍သွားကုန်၏၊ ဥစ္စာရှင်တို့သည် ထိုသူခိုးတို့ကို လိုက်ကြရာ သူခိုးတို့သည် ဥစ္စာရှင်ကိုမြင်၍ အထုပ်ကိုချ၍ ပြေးကုန်၏၊ ရဟန်းတို့သည် ပံ့သကူဟု ထင်မှတ်၍ အကပ်ခံပြီး သုံးဆောင်ကုန်၏၊ ဥစ္စာရှင်တို့သည်ထိုရဟန်းတို့ကို “သင် (အသျှင်ဘုရား) တို့သည် ရဟန်း မဟုတ်ကြတော့ပြီ”ဟု စွပ်စွဲ ကုန်၏၊ ထိုရဟန်းတို့အား တွေးတောမှု ‘သံသယက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကိုလျှောက်ထားကြကုန်၏။ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် အဘယ်စိတ်ရှိကုန်ကြသနည်းဟု (မေးတော်မူရာ)
မြတ်စွာဘုရား တပည့်တော်တို့သည် (ခိုးလိုသောစိတ်မရှိကြပါ)၊ ပံ့သကူဟု ထင်မှတ်ကြပါသည်ဟု (လျှောက်ထားကုန်၏)။
ရဟန်းတို့ ပံ့သကူဟု ထင်မှတ်သော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၆၃)
တစ်ရံရောအခါ သပြေသီး သူခိုးတို့သည်။ပ။ တောင်ပိန္နဲသီး သူခိုးတို့သည်။ပ။ ပိန္နဲသီး သူခိုးတို့သည်။ပ။ ထန်းသီး သူခိုးတို့သည်။ပ။ ကြံသူခိုးတို့သည်။ပ။ တည်သီး သူခိုးတို့သည် တည်သီးကို ဆွတ်ခူး၍တည်သီးထုပ်ကို ယူလျက် သွားကုန်၏၊ ဥစ္စာရှင်တို့သည် ထိုသူခိုးတို့ကို လိုက်ကြရာ သူခိုးတို့သည်ဥစ္စာရှင်တို့ကိုမြင်၍ အထုပ်ကို ချ၍ ပြေးကုန်၏၊ ရဟန်းတို့သည် ပံ့သကူဟု ထင်မှတ်ကြ၍ အကပ်ခံပြီးသုံးဆောင်ကြကုန်၏၊ ဥစ္စာရှင်တို့သည် ထိုရဟန်းတို့ကို “သင် (အသျှင်ဘုရား) တို့သည် ရဟန်း မဟုတ်ကြတော့ပြီ”ဟု စွပ်စွဲကုန်၏၊ ထိုရဟန်းတို့အား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်ကုန်၏။ပ။ ရဟန်းတို့ပံ့သကူဟု ထင်မှတ်သော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၆၄-၆၉)
တစ်ရံရောအခါ သရက်သီးသူခိုးတို့သည် သရက်သီးကို ချွေချပြီး သရက်သီးထုတ်ကို ယူ၍ သွားကုန်၏၊ ဥစ္စာရှင်တို့သည် ထိုသူခိုးတို့ကို လိုက်ကြရာ သူခိုးတို့သည် ဥစ္စာရှင်တို့ကိုမြင်၍ အထုပ်ကိုပစ်ချ၍ ပြေးကုန်၏၊ ရဟန်းတို့သည် “ဥစ္စာရှင်များ မမြင်မီ (သုံးဆောင်အံ့)”ဟု ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ သုံးဆောင်ကြကုန်၏၊ ဥစ္စာရှင်တို့သည် ထိုရဟန်းတို့ကို “သင် (အသျှင်ဘုရားတို့သည်) ရဟန်းမဟုတ်ကြတော့ပြီ”ဟု စွပ်စွဲကြကုန်၏၊ ထိုရဟန်းတို့အား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် ပါရာဇိက ကျကုန်ပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၇၀)
တစ်ရံရောအခါ သပြေသီးသူခိုးတို့သည်။ပ။ တောင်ပိနဲ္နသီးသူခိုးတို့သည်။ပ။ ပိနဲ္နသီးသူခိုးတို့သည်။ပ။ ထန်းသီးမှည့်သူခိုးတို့သည်။ပ။ ကြံသူခိုးတို့သည်။ပ။ တည်သီးသူခိုးတို့သည် တည်သီးတို့ကို ဆွတ်ခူး၍တည်သီးထုပ်ကို ယူ၍ ပြေးကုန်၏၊ ဥစ္စာရှင်တို့သည် ထိုသူခိုးတို့ကို လိုက်ကြရာ သူခိုးတို့သည်ဥစ္စာရှင်တို့ကိုမြင်၍ အထုပ်ကို ပစ်ချ၍ ပြေးကုန်၏၊ ရဟန်းတို့သည် “ဥစ္စာရှင်များ မမြင်မီ (သုံးဆောင်အံ့)”ဟု ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ သုံးဆောင်ကြကုန်၏၊ ဥစ္စာရှင်တို့သည် ထိုရဟန်းတို့ကို “သင် (အသျှင်ဘုရား) တို့သည် ရဟန်း မဟုတ်ကြတော့ပြီ”ဟု စွပ်စွဲကြကုန်၏၊ ထိုရဟန်းတို့အား တွေး တောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် ပါရာဇိက ကျကုန်ပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၇၁-၇၆)
--တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် သံဃာ့သရက်သီးကို ခိုးလိုသောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ခိုး၏။ပ။ သံဃာ့သပြေသီးကို။ပ။ သံဃာ့တောင်ပိန္နဲသီးကို။ပ။ သံဃာ့ပိန္နဲသီးကို။ပ။ သံဃာ့ထန်းသီးမှည့်ကို။ပ။ သံဃာ့ကြံကို။ပ။ သံဃာ့တည်သီးကို ခိုးလိုသောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ခိုး၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည် ပါရာဇိက ကျပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၇၇-၈၃)
֍ ၁၄၉
။ တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ပန်းဥယျာဉ်သို့ သွား၍ ဆွတ်ခူးပြီးသော ငါးပဲတန် ပန်းကိုခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ခိုး၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ ရဟန်းသင်သည် ပါရာဇိက ကျပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၈၄)တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ပန်းဥယျာဉ်သို့ သွား၍ ငါးပဲတန်ပန်းကို ဆွတ်ခူးပြီးလျှင် ခိုးလိုသောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ခိုး၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏၊ ။ပ။ ရဟန်း သင်သည်ပါရာဇိက ကျပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၈၅)
֍ ၁၅၀
။ တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ရွာငယ်တစ်ခုသို့ သွားရာ အခြားရဟန်းတစ်ပါးကို “ငါ့သျှင်သင်၏ အလုပ်အကျွေး အမျိုး ‘ဒါယကာ’ ကို (သင်) မှာတိုင်း ငါပြောမည်”ဟု ဆို၏၊ ထိုရဟန်း သည်သွား၍ အဝတ်တစ်ထည်ကို ဆောင်ယူစေပြီးလျှင် မိမိသည် သုံးဆောင်၏၊ ထို (မှာသော) ရဟန်း သည်သိ၍ ထို (အဝတ်သုံးစွဲသော) ရဟန်းကို “သင် ရဟန်း မဟုတ်တော့ပြီ”ဟု စွပ်စွဲ၏၊ ထိုရဟန်းအားတွေးတောမှု ‘သံသယ ကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း ပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ သို့သော်လည်း ရဟန်းတို့"(သင်) မှာတိုင်း ပြောမည်”ဟု မဆိုရ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၈၆)တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ရွာငယ်တစ်ခုသို့ သွားရာ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ထို (သွားသော) ရဟန်းကို “ငါ့သျှင် ငါ၏ အလုပ်အကျွေးအမျိုး ‘ဒါယကာ’ ကို ငါမှာတိုင်း ပြောလိုက်ပါ”ဟု ဆို၏၊ ထိုရဟန်းသည် သွား၍ အဝတ်တစ်စုံကို ယူဆောင်စေပြီးလျှင် တစ်ထည်ကို မိမိ သုံးဆောင်၏၊ တစ်ထည်ကို ထို (မှာလိုက်သော) ရဟန်းအား ပေး၏၊ ထို (မှာသော) ရဟန်းသည် သိ၍ ထို (သုံးဆောင်သော) ရဟန်းကို “သင် ရဟန်းမဟုတ်တော့ပြီ”ဟု စွပ်စွဲ၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ'ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း ပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ သို့သော်လည်း ရဟန်းတို့ “(ငါ) မှာတိုင်း ပြောလိုက်ပါဟုမဆိုရ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏”ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၈၇)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ရွာငယ်တစ်ခုသို့ သွားရာ ရဟန်းတစ်ပါးကို “ငါ့သျှင် သင်၏အလုပ်အကျွေးအမျိုး ‘ဒါယကာ’ ကို (သင်) မှာတိုင်း ပြောမည်”ဟု ဆို၏၊ ထိုရဟန်းကလည်း “(ငါ) မှာတိုင်း ပြောလိုက်ပါ”ဟု ဆို၏၊ ထိုရဟန်းသည် သွား၍ ထောပတ်တစ်ကွမ်းစား တင်လဲတစ်ချိန် ဆန်တစ်စိတ်ကို ဆောင်ယူစေ၍ မိမိကိုယ်တိုင် သုံးဆောင်၏၊ ထို (မှာသော) ရဟန်းသည် သိ၍ ထိုရဟန်းကို"သင် ရဟန်းမဟုတ်တော့ပြီ”ဟု စွပ်စွဲ၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း ပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ သို့သော်လည်း ရဟန်းတို့ “(သင်) မှာတိုင်း ပြောမည်”ဟု မဆိုရ၊ “(ငါ) မှာတိုင်း ပြောလိုက်ပါ”ဟုလည်း မဆိုရ၊ ဆိုသော ရဟန်းအား ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၈၈)
֍ ၁၅၁
။ တစ်ရံရောအခါ ယောက်ျားတစ်ယောက်သည် အဖိုးများစွာထိုက်တန်သော ပတ္တမြားကို ယူ၍ရဟန်းတစ်ပါးနှင့်အတူ ရှည်သောခရီးကို သွား၏၊ ထိုယောက်ျားသည် ကင်းထားရာအရပ် ‘အကောက်ဌာန'ကို မြင်လတ်သော် ထိုရဟန်း မသိခိုက် လွယ်အိတ်၌ ပတ္တမြားကို ထည့်၍ကင်းထားရာ အရပ် ‘အကောက် ဌာန’ ကို ကျော်လွန်သောအခါ ပြန်ယူ၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ --ရဟန်း သင်သည် အဘယ်စိတ်ရှိသနည်းဟု (မေးတော်မူရာ)
မြတ်စွာဘုရား တပည့်တော် မသိပါဟု (လျှောက်ထား၏)။
ရဟန်း မသိသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၈၉)
တစ်ရံရောအခါ ယောက်ျားတစ်ယောက်သည် အဖိုးများစွာထိုက်တန်သော ပတ္တမြားကို ယူ၍ ရဟန်းတစ်ပါးနှင့်အတူ ရှည်သောခရီးကို သွား၏၊ ထိုယောက်ျားသည် ကင်းထားရာအရပ် ‘အကောက်ဌာန’ ကိုမြင်လတ်သော် လူမမာယောင်ဆောင်ပြီး၍ မိမိ၏ အထုပ်ကို ထိုရဟန်းအား ပေး၏၊ ထို့နောက်ထိုယောက်ျားသည် ကင်းထားရာ အရပ် ‘အကောက်ဌာန’ ကို ကျော်လွန်သော အခါ ထိုရဟန်းအား-
အသျှင်ဘုရား တပည့်တော်၏ အထုပ်ကို ယူခဲ့ပါ ‘ပြန်ပေးပါ’၊ တပည့်တော် မကျန်းမာသူ မဟုတ် ပါဟုပြောဆို၏။
ဒါယကာ အဘယ့်ကြောင့် သင်သည် ဤကဲ့သို့ ပြုဘိသနည်းဟု (မေး၏)
ထိုအခါ ထိုယောက်ျားသည် ထိုရဟန်းအား ဤအကြောင်းကို ပြန်ပြော၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။
ရဟန်း သင်သည် အဘယ်စိတ်ရှိသနည်းဟု (မေးတော်မူရာ)
မြတ်စွာဘုရား တပည့်တော် မသိပါဟု (လျှောက်ထား၏)။
ရဟန်း မသိသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၉၀)
֍ ၁၅၂
။ တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ကုန်သည်နှင့်အတူ ရှည်သော ခရီးကို သွား၏၊ ယောက်ျားတစ်ယောက်သည် ထိုရဟန်းကို ပစ္စည်း ‘အာမိသ’ ဖြင့် ဖြားယောင်းသွေးဆောင်ပြီးလျှင် ကင်းထားရာအရပ် ‘အကောက်ဌာန'ကို မြင်လတ်သော် အဖိုးများစွာထိုက်တန်သော ပတ္တမြားကို “အသျှင်ဘုရား ဤပတ္တမြားကို ကင်းထားရာအရပ် ‘အကောက်ဌာန’ ကို လွန်မြောက်ပါစေ”ဟု ဆို၍ထိုရဟန်းအား ပေး၏၊ ထိုရဟန်းသည် ထိုပတ္တမြားကို ကင်းထားရာအရပ် ‘အကောက်ဌာန’ ကိုလွန်မြောက်စေ၏။ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည်ပါရာဇိက ကျပြီဟု (မိန့် တော်မူ၍)။ (၉၁)֍ ၁၅၃
။ တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ကျော့ကွင်း၌ မိနေသော ဝက်ကို သနားသဖြင့် လွှတ်လိုက်၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ရဟန်း သင်သည် အဘယ်စိတ်ရှိသနည်းဟု (မေးတော်မူရာ)
မြတ်စွာဘုရား တပည့်တော်သည် သနားခြင်းကို အလိုရှိပါသည်ဟု (လျှောက်ထား၏)။
ရဟန်း သနားခြင်းကို အလိုရှိသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၉၂)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ကျော့ကွင်း၌ မိနေသော ဝက်ကို “ဥစ္စာရှင်များ မမြင်မီ (လွှတ်အံ့)”ဟု ခိုးလိုသောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ လွှတ်လိုက်၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည် ပါရာဇိက ကျပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၉၃)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ကျော့ကွင်း၌ မိနေသော သမင်ကို သနားသဖြင့် လွှတ် လိုက်၏။ပ။
ကျော့ကွင်း၌ မိနေသော သမင်ကို “ဥစ္စာရှင်များ မမြင်မီ (လွှတ်အံ့)”ဟု ခိုးလိုသောစိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍လွှတ်လိုက်၏။
--မြှုံး၌ မိနေကြသော ငါးတို့ကို သနားသဖြင့် လွှတ်လိုက်၏။ပ။
မြှုံး၌ မိနေကြသော ငါးတို့ကို “ဥစ္စာရှင်များ မမြင်မီ (လွှတ်အံ့)”ဟု ခိုးလိုသောစိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍လွှတ်လိုက်၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည် ပါရာဇိကကျပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၉၄-၉၇)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ယာဉ်ပေါ်၌ ဥစ္စာကိုမြင်၍ “ဤယာဉ်မှ ယူသော် ပါရာဇိကကျလိမ့်မည်”ဟု ကျော်လွန်၍ လှိမ့်ပြီး ယူ၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည် ပါရာဇိက ကျပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၉၈)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် စွန်ရဲချီ၍ ပစ်ချသော သားတစ်ကို “ဥစ္စာရှင်များအား (ပြန်) ပေးမည်”ဟု ကောက်ယူ၏၊ ဥစ္စာရှင်တို့သည် ထိုရဟန်းကို “သင် (အသျှင်ဘုရား) သည် ရဟန်းမဟုတ်တော့ပြီ”ဟု စွပ်စွဲကြကုန်၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်းခိုးလိုသောစိတ်မရှိသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၉၉)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် စွန်ရဲချီ၍ ပစ်ချသော သားတစ်ကို “ဥစ္စာရှင်များ မမြင်မီ (ကောက်ယူအံ့)”ဟု ခိုးလိုသောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ကောက်ယူ၏၊ ဥစ္စာရှင်တို့သည် ထိုရဟန်းကို “သင် (အသျှင်ဘုရား) သည် ရဟန်း မဟုတ်တော့ပြီ”ဟု စွပ်စွဲကြကုန်၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည် ပါရာဇိက ကျပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၀၀)
֍ ၁၅၄
။ တစ်ရံရောအခါ လူတို့သည် ဖောင်ဖွဲ့၍ အစိရဝတီမြစ်၌ မျှောကုန်၏၊ ဖောင်ဖွဲ့ ကြိုးပြတ်၍သစ်များ ဖရိုဖရဲ မျောကုန်ရာ ရဟန်းတို့သည် ပံ့သကူဟု ထင်မှတ်ကြ၍ ဆယ်ယူထားကုန်၏၊ ဥစ္စာရှင်တို့သည် ထိုရဟန်းတို့ကို “သင် (အသျှင်ဘုရား) တို့သည် ရဟန်း မဟုတ်ကြတော့ပြီ”ဟု စွပ်စွဲကြကုန်၏၊ ထိုရဟန်းတို့အား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်ကြကုန်၏။ပ။ ရဟန်းတို့ ပံ့သကူဟုထင်မှတ်သော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၀၁)တစ်ရံရောအခါ လူတို့သည် ဖောင်ဖွဲ့၍ အစိရဝတီမြစ်၌ မျှောကုန်၏၊ ဖောင်ဖွဲ့ကြိုးပြတ်၍ သစ်များဖရိုဖရဲမျောကုန်ရာ ရဟန်းတို့သည် “ဥစ္စာရှင်များ မမြင်မီ (ဆယ်ယူကုန်အံ့)”ဟု ခိုးလိုသော စိတ်ရှိကြ၍ဆယ်ယူထားကြကုန်၏၊ ဥစ္စာရှင်တို့သည် ထိုရဟန်းတို့ကို “သင် (အသျှင်ဘုရား) တို့သည်ရဟန်း မဟုတ်ကြတော့ပြီ”ဟု စွပ်စွဲကြကုန်၏၊ ထိုရဟန်းတို့အား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်ကြကုန်၏။ပ။ ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် ပါရာဇိက ကျကုန်ပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၀၂)
တစ်ရံရောအခါ နွားကျောင်းသားတစ်ယောက်သည် သစ်ပင်၌ အဝတ်ကို ဆွဲချိတ်၍ ကျင်ကြီးစွန့်ရန်သွား၏၊ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ပံ့သကူဟု ထင်မှတ်၍ ကောက်ယူလေရာ ထိုနွားကျောင်းသားသည် ထိုရဟန်းကို “သင် (အသျှင်ဘုရား) သည် ရဟန်း မဟုတ်တော့ပြီ”ဟု စွပ်စွဲ၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း ပံ့သကူဟု ထင်မှတ်သော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၀၃)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် မြစ်ကို ဖြတ်ကူးစဉ် ခဝါသည်တို့၏ လက်မှ လွတ်လာသောအဝတ်သည် ခြေ၌ ကပ်ငြိ၏၊ ထိုရဟန်းသည် “ဥစ္စာရှင်တို့အား (ပြန်) ပေးမည်”ဟု ယူ၏၊ ဥစ္စာရှင်တို့သည် ထိုရဟန်းကို “သင် (အသျှင်ဘုရား) သည် ရဟန်း မဟုတ်တော့ပြီ”ဟု စွပ်စွဲကြကုန်၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယ ကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း ခိုးလိုသောစိတ်မရှိသော ရဟန်းအား အာပတ်မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏၊)။ (၁၀၄)
--တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် မြစ်ကို ဖြတ်ကူးစဉ် ခဝါသည်တို့၏ လက်မှ လွတ်လာသောအဝတ်သည် ခြေ၌ ကပ်ငြိ၏၊ ထိုရဟန်းသည် “ဥစ္စာရှင်တို့ မမြင်မီ (ယူအံ့)”ဟု ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ယူ၏၊ ဥစ္စာရှင်တို့သည် ထိုရဟန်းကို “သင် (အသျှင်ဘုရား) သည် ရဟန်း မဟုတ်တော့ပြီ”ဟုစွပ်စွဲကြကုန်၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည် ပါရာဇိကကျပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၀၅)
֍ ၁၅၅
။ တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ထောပတ်အိုးကို တွေ့မြင်၍ အနည်းငယ် အနည်းငယ်သုံးဆောင်၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း ပါရာဇိကအာပတ်မသင့်၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၀၆)တစ်ရံရောအခါ များစွာသော ရဟန်းတို့သည် “ဥစ္စာကို ခိုးကြအံ့”ဟု တိုင်ပင်၍ သွားကြပြီးနောက့်ရဟန်းတစ်ပါးသည် ဥစ္စာကို ခိုး၏၊ ထိုရဟန်းတို့သည် “ငါတို့ ‘အားလုံး’ ပါရာဇိက မကျကုန်၊ ခိုးသောရဟန်းသာ ပါရာဇိက ကျ၏”ဟု ပြောဆိုကုန်၏၊ မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ထားကြကုန်၏။ပ။ ရဟန်းတို့ သင်တို့ ‘အားလုံး’ သည် ပါရာဇိက ကျကုန်ပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၀၇)
တစ်ရံရောအခါ များစွာသော ရဟန်းတို့သည် တိုင်ပင်၍ ဥစ္စာကို ခိုးကြပြီးနောက် ဝေစုခွဲကြရာ တစ်ပါးတစ်ပါးအတွက် ဝေစုသည် ငါးပဲ မပြည့်ချေ၊ ထိုရဟန်းတို့သည် “ငါတို့ ပါရာဇိက မကျကုန်”ဟုပြောဆိုကြကုန်၏၊ မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ထားကြကုန်၏။ပ။ ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် ပါရာဇိက ကျကုန်ပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၀၈)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် သာဝတ္ထိပြည်၌ အစားအစာ ရှားပါးသောအခါ အိမ်ဈေးသည်'အိမ်ဆိုင်ရှင်'၏ ဆန်တစ်ဆုပ်ကို ခိုးလိုသောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ခိုး၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမူ'သံသယ ကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည် ပါရာဇိက ကျပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၀၉)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် သာဝတ္ထိပြည်၌ အစားအစာ ရှားပါးသောအခါ အိမ်ဈေးသည်၏ပဲနောက်တစ်ဆုပ်ကို။ပ။ ပဲကြီးတစ်ဆုပ်ကို။ပ။ နှမ်းတစ်ဆုပ်ကို ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ ခိုး၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမူ ‘သံသယကုက္ကုစ္စ'ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည် ပါရာဇိက ကျပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၁၀-၁၁၂)
တစ်ရံရောအခါ သာဝတ္ထိပြည် အန္ဓဝန်တော၌ သူခိုးတို့သည် နွားကို သတ်၍ အမဲသားကို စားကြပြီးလျှင် အကြွင်းကို သိုမှီးသိမ်းဆည်း၍ သွားကုန်၏၊ ရဟန်းတို့သည် ပံ့သကူဟု ထင်မှတ်ကြသဖြင့်အကပ်ခံစေပြီးလျှင် သုံးဆောင်ကြကုန်၏၊ သူခိုးတို့သည် ထိုရဟန်းတို့ကို “သင် (အသျှင်ဘုရား) တို့သည်ရဟန်း မဟုတ်ကြတော့ပြီ”ဟု စွပ်စွဲကြကုန်၏၊ ထိုရဟန်းတို့အား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်ကြကုန်၏။ပ။ ရဟန်းတို့ ပံ့သကူဟု ထင်မှတ်သော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၁၃)
တစ်ရံရောအခါ သာဝတ္ထိပြည် အန္ဓဝန်တော၌ သူခိုးတို့သည် ဝက်ကို သတ်၍ ဝက်သားကို စားကြပြီးလျှင် အကြွင်းကို သိုမှီးသိမ်းဆည်း၍ သွားကုန်၏၊ ရဟန်းတို့သည် ပံ့သကူဟု ထင်မှတ်သဖြင့်အကပ်ခံစေပြီးလျှင် သုံးဆောင်ကြကုန်၏၊ သူခိုးတို့သည် ထိုရဟန်းတို့ကို “သင် (အသျှင်ဘုရား) တို့သည်ရဟန်းမဟုတ်ကြတော့ပြီ”ဟု စွပ်စွဲကြကုန်၏၊ ထိုရဟန်းတို့အား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်ကြကုန်၏။ပ။ ရဟန်းတို့ ပံ့သကူဟု ထင်မှတ်သော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၁၄)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် မြက်ခင်းသို့ သွား၍ ရိတ်ပြီးဖြစ်သော ငါးပဲတန်မြက်ကို ခိုးလိုသောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ခိုး၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည်ပါရာဇိက ကျပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၁၅)
--တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် မြက်ခင်းသို့ သွား၍ ငါးပဲတန်မြက်ကို ရိတ်ပြီးလျှင် ခိုးလိုသောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ခိုး၏။ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည် ပါရာဇိက ကျပြီဟု (မိန့်တော်မှု၏)။ (၁၁၆)
֍ ၁၅၆
။ တစ်ရံရောအခါ အာဂန္တုရဟန်းတို့သည် သံဃာ၏ သရက်သီးကို ဝေခြမ်းစေ၍ သုံးဆောင်ကြကုန်၏၊ ကျောင်းနေရဟန်းတို့က ထိုရဟန်းတို့ကို “သင် (အသျှင်ဘုရား) တို့သည် ရဟန်း မဟုတ်ကြတော့ပြီ”ဟု စွပ်စွဲကြကုန်၏၊ ထိုရဟန်းတို့အား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်ကြကုန်၏၊ မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ထားကုန်၏။ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် အဘယ်စိတ်ရှိကုန်သနည်းဟု (မေးတော်မူရာ)
မြတ်စွာဘုရား တပည့်တော်တို့သည် သုံးဆောင်လိုသော စိတ်ရှိကြပါသည်ဟု (လျှောက်ထား ကုန်၏)။
ရဟန်းတို့ သုံးဆောင်ရန် အလို့ငှါဖြစ်လျှင် အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၁၇)
တစ်ရံရောအခါ အာဂန္တုရဟန်းတို့သည် သံဃာ၏ သပြေသီးကို။ပ။ သံဃာ၏ တောင်ပိန္နဲသီးကို။ပ။ သံဃာ၏ ပိန္နဲသီးကို။ပ။ သံဃာ၏ ထန်းသီးမှည့်ကို။ပ။ သံဃာ၏။ ကံကို။ပ။ သံဃာ၏ တည်သီးကိုဝေခြမ်းစေ၍ သုံးဆောင်ကြကုန်၏။ ကျောင်းနေရဟန်းတို့က ထို (အာဂန္တု) ရဟန်းတို့ကို “သင် (အသျှင်ဘုရား) တို့သည် ရဟန်း မဟုတ်ကြတော့ပြီ”ဟု စွပ်စွဲကြကုန်၏၊ ထိုရဟန်းတို့အား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်ကြကုန်၏။ပ။ ရဟန်းတို့ သုံးဆောင်ရန်အလို့ငှါဖြစ်လျှင် အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၁၈-၁၂၃)
တစ်ရံရောအခါ သရက်ပင်စောင့်တို့သည် ရဟန်းတို့အား သရက်သီးကို လှူကုန်၏၊ ရဟန်း တို့သည်"ဤသူတို့ကားစောင့်ရှောက်ခွင့်သာရှိကုန်၏။ ပေးလှူခွင့်မရှိကုန်”ဟု တွေးတောမှု ‘သံသယ ကုက္ကုစ္စ'ဖြစ်ကြရကား အလှူမခံကြကုန်၊ မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ထားကြကုန်၏၊ ရဟန်းတို့စောင့်ရှောက်သူ လှူရာ၌ အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၂၄)
တစ်ရံရောအခါ သပြေပင်စောင့်တို့သည်။ပ။ တောင်ပိန္နဲပင်စောင့်တို့သည်။ပ။ ပိန္နဲပင်စောင့်တို့သည်။ပ။ ထန်းသီးမှည့်စောင့်တို့သည်။ပ။ ကြံခင်းစောင့်တို့သည်။ပ။ တည်ပင်စောင့်တို့သည် တည်သီးကိုလှူကြကုန်၏၊ ရဟန်းတို့သည် “ဤသူတို့ကားစောင့်ရှောက်ခွင့်သာရှိကုန်၏၊ ပေးလှူခွင့် မရှိကုန်”ဟုတွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်ရကား အလှူမခံကြကုန်၊ မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကိုလျှောက်ထားကြကုန်၏၊ ရဟန်းတို့စောင့်ရှောက်သူ လှူရာ၌ အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၂၅ -၁၃၀)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် သံဃာ၏ သစ်ကို အခိုက်အတန့်ဆောင်ယူ၍ မိမိကျောင်းနံရံကိုထောက်ခံ ‘ကျားကန်'၏၊ ရဟန်းတို့သည် ထိုရဟန်းကို “သင်သည် ရဟန်း မဟုတ်တော့ပြီ”ဟု စွပ်စွဲကြကုန်၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏၊ မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းအရာကိုလျှောက်ထား၏။
ရဟန်း သင်သည် အဘယ်စိတ်ရှိသနည်းဟု (မေးတော်မူရာ)
မြတ်စွာဘုရား တပည့်တော်သည် အခိုက်အတန့်ယူခြင်းဖြစ်ပါသည်ဟု (လျှောက်ထား၏)။
ရဟန်း အခိုက်အတန့်ယူခြင်း၌ အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၃၁)
--တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် သံဃာ၏ ရေကို ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ခိုး၏။ပ။ သံဃာ၏မြေကို ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ပ။ သံဃာ၏ မြက်ပုံကို ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ခိုး၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည် ပါရာဇိက ကျပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၃၂-၁၃၄)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် သံဃာ၏ မြက်ပုံကို ခိုးလိုသောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ မီးတိုက်၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း ပါရာဇိကအာပတ် မသင့်။ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၃၅)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် သံဃာ၏ ညောင်စောင်း ‘ခုတင်’ ကို ခိုးလိုသော စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ခိုး၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည် ပါရာဇိက ကျပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၃၆)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် သံဃာ၏ အင်းပျဉ် ‘ခုံရှည်’ ကို။ပ။ သံဃာ၏ ဘုံလျို ‘ဖုံ'ကို။ပ။ သံဃာ၏ ခေါင်းအုံးကို။ပ။ သံဃာ၏ တံခါးရွက်ကို။ပ။ သံဃာ၏ လေသောက်တံခါးကို။ပ။ သံဃာ၏အခြင်ရနယ်ကို ခိုးလိုသောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ခိုး၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည် ပါရာဇိက ကျပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၃၇-၁၄၂)
֍ ၁၅၇
။ တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတို့သည် ဒါယကာတစ်ယောက်၏ ကျောင်းသုံး ‘ပရိဘောဂ’ အိပ်ရာနေရာကို အခြားကျောင်း၌ အသုံးပြုကုန်၏၊ ထိုအခါ ထိုဒါယကာသည် “အဘယ်ကြောင့် အသျှင်မြတ့်တို့သည် အခြားကျောင်း၏ အသုံးအဆောင် ‘ပရိဘောဂ’ ကို အခြား (ကျောင်း) ၌အသုံးပြုကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့၏၊ ရှုတ်ချ၏၊ အပြစ်ပြပြောဆို၏၊ မြတ်စွာဘုရားအားဤအကြောင်းကို လျှောက်ထားကြ ကုန်၏။ရဟန်းတို့ အခြား (ကျောင်း)၏ အသုံးအဆောင် ‘ပရိဘောဂ’ ကို အခြား (ကျောင်း) ၌ မသုံးစွဲအပ်၊ သုံးစွဲသော ရဟန်းအား ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၄၃)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတို့သည် ဥပုသ်အိမ် (သိမ်) သို့လည်းကောင်း၊ စည်းဝေး ‘ညီမူရာ’ အရပ်သို့လည်းကောင်း ဆောင်ယူရန် တွေးတောမူ ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်ကြ၍ မြေပေါ်၌ ထိုင်ကြရာ ကိုယ်နှင့် သင်္ကန်းတို့သည် မြေမှုန့်အလိမ်းလိမ်း ဖြစ်ကုန်၏၊ မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ထားကြကုန်၏။
ရဟန်းတို့ အခိုက်အတန့်ဆောင်ယူရန်အလို့ငှါ ခွင့်ပြုတော်မူ၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၄၄)
တစ်ရံရောအခါ စမ္ပာမြို့၌ ထုလ္လနန္ဒာ ရဟန်းမိန်းမ၏ အနီးနေတပည့် ရဟန်းမိန်းမသည် ထုလ္လနန္ဒာ၏အလုပ်အကျွေးအမျိုး ‘ဒါယကာ’ ထံသို့ သွား၍ “အသျှင်မ (ထုလ္လနန္ဒာ) သည် သုံးမျိုးစပ် ဆန်ပြုတ်၁ ‘ယာဂု'ကို သောက်လိုပါသတတ်”ဟု အကျိုခိုင်း၍ ဆောင်ယူခဲ့ပြီးလျှင် မိမိကိုယ်တိုင် သုံးဆောင်၏၊ ထို (ထုလ္လနန္ဒာ) ရဟန်းမိန်းမသည် သိ၍ ထိုရဟန်းမိန်းမကို “သင်သည် ရဟန်းမိန်းမ မဟုတ်တော့ပြီ”ဟုစွပ်စွဲ၏၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏၊ ထို့နောက် ထိုရဟန်းမိန်းမသည်ရဟန်းမိန်းမတို့အား ဤအကြောင်းကို ပြန်ကြားပြောဆို၏၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည်ရဟန်းယောက်ျားတို့အား ဤအကြောင်းကို ပြန်ကြား ပြောဆိုကုန်၏၊ ရဟန်းယောက်ျားတို့သည် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ထားကြကုန်၏။
ရဟန်းတို့ ပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုမှုကြောင့် ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၄၅)
--တစ်ရံရောအခါ ရာဇဂြိုဟ်မြို့၌ ထုလ္လနန္ဒာရဟန်းမိန်းမ၏ အနီးနေတပည့် ရဟန်းမိန်းမသည် ထုလ္လနန္ဒာ၏အလုပ်အကျွေးအမျိုး ‘ဒါယကာ’ ထံသို့ သွား၍ အသျှင်မ (ထုလ္လနန္ဒာ) သည် မုန့်ချိုလုံးကိုစားလိုပါသတတ်”ဟု အချက်ခိုင်း၍ ဆောင်ယူခဲ့ပြီးလျှင် မိမိကိုယ်တိုင် သုံးဆောင်၏၊ ထို (ထုလ္လနန္ဒာ) ရဟန်းမိန်းမသည် သိ၍ ထိုရဟန်း မိန်းမကို “သင် ရဟန်းမိန်းမ မဟုတ်တော့ပြီ”ဟု စွပ်စွဲ၏၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။
ရဟန်းတို့ ပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုမှုကြောင့် ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၄၆)
֍ ၁၅၈
။ တစ်ရံရောအခါ ဝေသာလီမြို့၌ အသျှင်အဇ္ဇုက၏ အလုပ်အကျွေး ဒါယကာအား သား နှင့်တူအားဖြင့် သူငယ်နှစ်ယောက် ရှိကြရာ ထိုဒါယကာသည် အသျှင်အဇ္ဇုကကို “အသျှင်ဘုရား ဤသူငယ်နှစ်ယောက်တို့တွင် သဒ္ဓါတရားရှိ၍ ရတနာသုံးပါးကို ကြည်ညိုသော သူငယ်အား ဤ (ဥစ္စာစု)၏ အခွင့်အရေးကို ပြောကြားတော်မူပါ”ဟု လျှောက်ထား၏၊ ထိုအခါ ထိုဒါယကာ၏ တူသည် သဒ္ဓါတရားရှိ၍ရတနာသုံးပါးကို ကြည်ညိုသူ ဖြစ်ရကား အသျှင်အဇ္ဇုကသည် ထို (ဥစ္စာစု)၏ အခွင့်အရေးကို ထိုသူငယ် (တူဖြစ်သူ) အား ပြောကြား၏၊ ထိုသူငယ်သည် ထိုဥစ္စာစုဖြင့် ရောင်းဝယ်ဖောက်ကားမှု (ဥစ္စာစု) ကိုလည်းတည်တံ့စေ၏၊ အလှူအတန်းကိုလည်း ဖြစ်စေ၏၊ ထိုအခါ ထိုဒါယကာ၏ သားသည် အသျှင်အာနန္ဒာအား-“အသျှင်ဘုရား အာနန္ဒာ အဘယ်သူသည် ဖခင်၏ အမွေခံပါနည်း၊ သားလော၊ သို့မဟုတ် တူလော”ဟု (လျှောက်ထား၏)။
ငါ့သျှင် ဒါယကာ သားသည် ဖခင်၏ အမွေခံပင်တည်းဟု (ပြောကြား၏)။
အသျှင်ဘုရား ဤအသျှင်အဇ္ဇုကသည် တပည့်တော်တို့၏ ဥစ္စာနှစ်ကို တပည့်တော်တို့၏ ယောက်ဖ'အဖေ့တူ’ အား ညွှန်ကြားလေပြီဟု (လျှောက်၏)။
ငါ့သျှင် ဒါယကာ အသျှင်အဇ္ဇုကသည် ရဟန်းမဟုတ်တော့ပြီဟု (ပြောကြား၏)။
ထိုအခါ အသျှင်အဇ္ဇုကသည် အသျှင်အာနန္ဒာကို “ငါ့သျှင်အာနန္ဒာ ငါ့အား အဆုံးအဖြတ် ပေးပါ”ဟုပြောဆို၏၊ ထိုအခါ၌ အသျှင်ဥပါလိသည် အသျှင်အဇ္ဇုက၏ ဘက်သို့ လိုက်တော်မူ၏၊ အသျှင်ဥပါလိသည်အသျှင်အာနန္ဒာအား-
“ငါ့သျှင်အာနန္ဒာ ဥစ္စာရှင်က ဤ (ဥစ္စာစု)၏ အခွင့်အရေးကို ဤမည်သောသူအား ပြောပါဟုမှာထားသဖြင့် ထိုသူငယ်အား ပြောရာ ထိုပြောသော ရဟန်းသည် အဘယ်အပြစ် ‘အာပတ်’ သင့်ပါသနည်း”ဟု (မေးတော်မူ၏)။
အသျှင်ဘုရား အဘယ်အာပတ်မှ မသင့်ပါ၊ အယုတ်သဖြင့် ဒုက္ကဋ်မျှပင် မသင့်ပါဟု (လျှောက်၏)။
ငါ့သျှင်အာနန္ဒာ ဤအသျှင်အဇ္ဇုကသည် ဤ (ဥစ္စာစု)၏ အခွင့်အရေးကို ဤမည်သော သူအားညွှန်ကြားတော်မူပါဟု ဥစ္စာရှင်က မှာထားသဖြင့် ထိုသူငယ်အား ညွှန်ကြား၏၊ ငါ့သျှင်အာနန္ဒာ အသျှင်အဇ္ဇုကအား အာပတ် မသင့် ‘အပြစ်မရှိ’ဟု (မိန့်ဆို၏)။ (၁၄၇)
--֍ ၁၅၉
။ တစ်ရံရောအခါ ဗာရာဏသီမြို့၌ အသျှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆ၏ အလုပ်အကျွေး အမျိုး ‘ဒါယကာ’ သည်သူခိုးနှိပ်စက်ခံရ၏၊ ကလေးနှစ်ယောက်ကိုလည်း ခေါ်ဆောင်သွားကုန်၏၊ ထိုအခါ အသျှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည်ထိုကလေးသူငယ်တို့ကို တန်ခိုးဖြင့် ခေါ်ဆောင်ခဲ့၍ ပြာသာဒ်ထက်၌ ထား၏၊ လူတို့သည် ထိုကလေးသူငယ်တို့ကို မြင်လျှင် “ဤအရာသည် အသျှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆ၏ တန်ခိုးအစွမ်းပေတကား”ဟုအသျှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆ၌ အလွန်ကြည်ညိုကြကုန်၏၊ ရဟန်းတို့သည် “အဘယ်ကြောင့် အသျှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည်သူခိုးတို့ ဆောင်ယူ သွားသော ကလေးသူငယ်တို့ကို ပြန်ဆောင်ယူ၍ လာဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏၊ မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ထားကြကုန်၏။ရဟန်းတို့ တန်ခိုးရှင်၏ တန်ခိုးအရာ၌ အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၄၈)
֍ ၁၆၀
။ တစ်ရံရောအခါ ပဏ္ဍုကနှင့် ကပိလဟူသော ရဟန်းနှစ်ပါးတို့သည် အတူနေ မိတ်ဆွေဖြစ်ကုန်၏၊ တစ်ပါးက တောရွာငယ်၌ နေ၍ တစ်ပါးက ကောသမ္ဗီမြို့ ၌ နေ၏။ထိုအခါ ထိုရဟန်းသည် တောရွာငယ်မှ ကောသမ္ဗီမြို့သို့ သွားရာ လမ်းခရီးအကြား၌ မြစ်ကိုဖြတ်ကူးစဉ် ဝက်ထိုးသမား ‘ဝက်သတ်သမား'တို့လက်မှ လွတ်ကျသော အဆီခွေသည် ခြေ၌ ကပ်ငြိ၏၊ ထိုရဟန်းသည် “ဥစ္စာရှင်တို့အား ပြန်ပေးမည်”ဟု ယူ၏၊ ဥစ္စာရှင်တို့သည် ထိုရဟန်းကို “သင် (အသျှင်ဘုရား) သည် ရဟန်းမဟုတ်တော့ပြီ”ဟု စွပ်စွဲကြကုန်၏၊ မြစ်မှ ကူးတက်လာပြီးသော ထိုရဟန်းကိုနွားကျောင်းသူမသည် “အသျှင်ဘုရား ကြွလာတော်မူပါ၊ မေထုန်အကျင့်ကို (ပြုကျင့်) မှီဝဲတော်မူပါ”ဟုပြောရာ ထိုရဟန်းသည် “ငါသည် နဂိုကပင် ရဟန်းမဟုတ်တော့ပြီ”ဟု ထိုနွားကျောင်း သူမ၌ မေထုန်အကျင့်ကို (ပြုကျင့်) မှီဝဲပြီးနောက် ကောသမ္ဗီမြို့သို့ သွား၍ ရဟန်းတို့အား ဤအကြောင်း အရာကိုပြန်ကြားပြောဆို၏၊ ရဟန်းတို့သည် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းအရာကို လျှောက်ထားကြကုန်၏။
ရဟန်းတို့ (အရှင်သည် ကိုယ်နှုတ်ဖြင့်) မပေးသောဥစ္စာကို ယူခြင်းကြောင့် ပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ မေထုန်အကျင့်ကို (ပြုကျင့်) မှီဝဲခြင်းကြောင့် ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၄၉)
֍ ၁၆၁
။ တစ်ရံရောအခါ သာဂလမြို့၌ အသျှင်ဒဠှိက၏ အတူနေ တပည့်ရဟန်းသည် မမွေ့လျော်ခြင်း'ပျင်းရိခြင်း’ နှိပ်စက်ရကား အိမ်ဈေးသည် ‘အိမ်ဆိုင်ရှင်'၏ ခေါင်းပေါင်း ‘ဦးရစ်’ ကို ခိုး၍ အသျှင် ဒဠှိကအား-“အသျှင်ဘုရား တပည့်တော် ရဟန်း မဟုတ်တော့ပါ၊ လူထွက်ပါတော့မည်”ဟု လျှောက်၏။
ငါ့သျှင် သင်သည် အဘယ်ကို ပြုမိသနည်းဟု မေးရာ ထိုရဟန်းက ထိုဖြစ်ရင်းအကြောင်းကို လျှောက်ထားသဖြင့် ဆောင်ယူစေပြီးလျှင် တန်ဖိုးကို ဖြတ်စေသော် ထိုခေါင်းပေါင်းသည် ငါးပဲမတန်ရကား “ငါ့သျှင် ပါရာဇိကအာပတ် မသင့်”ဟု (ဆုံးဖြတ်ပြီးနောက်) ဓမ္မကထာကို ဟောကြား၏၊ ထိုရဟန်းသည် အလွန်ပျော်မွေ့လေသတည်း။ (၁၅၀)
ဝိနီတဝတ္ထု ဖြတ်ထုံးများပြီး၏။
ဒုတိယ ပါရာဇိက ပြီး၏။
၁။ နှမ်း ဆန် နှစ်ပါး၌ ပဲမျိုးတစ်ပါးပါးစွတ်လျက် သုံးခုစပ်၍ ချက်သော ယာဂု (အဋ္ဌကထာ)
--၃-တတိယပါရာဇိက
ပဌမပညတ်အကြောင်း
֍ ၁၆၂
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ဝေသာလီမြို့ မဟာဝုန်တော ပြာသာဒ်ဆောင်ပေါက်သော ကျောင်းကြီး၌ သီတင်းသုံး နေတော်မူသောအခါ ရဟန်းတို့အား များစွာသော အကြောင်းဖြင့်အသုဘ တရားကို ဟောကြားတော်မူ၏၊ အသုဘကမ္မဋ္ဌာန်း၏ ဂုဏ်ကို ဟောတော်မူ၏၊ အသုဘကမ္မဋ္ဌာန်းပွားများခြင်း၏ ဂုဏ်ကို ဟောတော်မူ၏၊ ရည်ညွှန်း၍ ရည်ညွှန်း၍ အသုဘသမာပတ်၏ ဂုဏ်ကို ဟောတော်မူ၏။ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် “ရဟန်းတို့ ငါဘုရားသည် လဝက်ပတ်လုံး ‘တစ်လထက်ဝက်တစ်ဆယ့်ငါးရက်တိုင်တိုင်’ တစ်ပါးတည်း ကိန်းအောင်းနေလိုသည်၊ ဆွမ်းပို့သော ရဟန်းမှတစ်ပါး ငါ၏ထံသို့ မည်သူမျှ မချဉ်းကပ်ရ”ဟု ရဟန်းတို့အား မိန့်တော်မူ၏၊ ထိုရဟန်းတို့သည် “ကောင်းပါပြီ အရှင်ဘုရား”ဟု မြတ်စွာဘုရားအား ဝန်ခံ၍ မြတ်စွာဘုရားထံသို့ ဆွမ်းပို့သော ရဟန်းမှတစ်ပါး မည်သူမျှမချဉ်းကပ်ကြကုန်။
“မြတ်စွာဘုရားသည် များစွာသော အကြောင်းဖြင့် အသုဘတရားကို ဟောကြားတော်မူ၏၊ အသုဘကမ္မဋ္ဌာန်း၏ ဂုဏ်ကို ဟောတော်မူ၏၊ အသုဘ ကမ္မဋ္ဌာန်းပွားများခြင်း၏ ဂုဏ်ကို ဟောတော်မူ၏၊ ရည်ညွှန်း၍ ရည်ညွှန်း၍ အသုဘ သမာပတ်၏ ဂုဏ်ကို ဟောတော်မူ၏”ဟု ထိုရဟန်းတို့သည် များစွာသော အခြင်းအရာတို့ဖြင့် ပြွမ်းသော အသုဘဘာဝနာ၌ အားထုတ်ခြင်းကို အစဉ်ကြိုးစားအားထုတ်လျက် နေကြကုန်၏။
ထိုရဟန်းတို့သည် မိမိတို့ခန္ဓာကိုယ်၌ ငြီးငွေ့ကုန်၏၊ ရှက်နိုးကုန်၏၊ စက်ဆုပ်ကုန်၏၊ ဥပမာ သော်ကားငယ်ရွယ်နုပျိုသော အလှအပ ပြုပြင်လေ့ရှိသော ဦးခေါင်းနှင့်တကွ ရေချိုးပြီးသော မိန်းမပျိုသည်လည်းကောင်း၊ ယောက်ျားပျိုသည်လည်းကောင်း၊ မြွေကောင်ပုပ်ကိုသော်လည်းကောင်း၊ ခွေးကောင်ပုပ်ကိုသော်လည်းကောင်း၊ လူကောင်ပုပ်ကိုသော်လည်းကောင်း လည်ပင်း၌ ဆွဲလာမူ ငြီးငွေ့ ရှက်နိုး စက်ဆုပ်ရာသကဲ့သို့ ဤအတူပင် ထိုရဟန်းတို့သည် မိမိတို့ ခန္ဓာကိုယ်၌ ငြီးငွေ့ ရှက်နိုး စက်ဆုပ်ကုန်ရကားမိမိတို့ကိုယ်တိုင်လည်း မိမိတို့ကိုယ်ကို အသက် ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ’ မှ ချကုန်၏၊ အချင်းချင်းလည်း အသက်'ဇီဝိတိန္ဒြေ’ မှ ချကုန်၏၊ မိဂလဏ္ဍိက ရဟန်းယောင်သို့လည်း ချဉ်းကပ်၍ “ငါ့သျှင် တောင်းပန်ပါသည်၊ ငါတို့ကို အသက် ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ’ မှ ချပါလော့၊ ဤသပိတ်သင်္ကန်းသည် သင်၏ သပိတ်သင်္ကန်း ဖြစ်ပါလိမ့်မည်”ဟု ပြောဆိုကုန်၏၊ ထိုအခါ မိဂလဏ္ဍိက ရဟန်းယောင်သည် သပိတ်သင်္ကန်းတို့ကို သတ်ခအဖြစ်ဖြင့် ရသည်ဖြစ်၍ များစွာသော ရဟန်းတို့ကို အသက် ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ'မှ ချ၍ သွေးအလိမ်းလိမ်းကပ်လျက်ရှိသော သန်လျက်ကို ယူဆောင်ကာ ဝဂ္ဂုမုဒါမြစ်သို့ ချဉ်းကပ်လေ၏။
--֍ ၁၆၃
။ ထို့နောက် သွေးအလိမ်းလိမ်းကပ်သော ထိုသန်လျက်ကို ဆေးကြောသုတ်သင်နေသော မိဂလဏ္ဍိက ရဟန်းယောင်အား-“ငါ့အား (အကျိုးစီးပွားကို) မရလေစွတကား၊ (အကျိုးစီးပွားကို) အရမတော်လေစွတကား၊ ငါသည် (လူအဖြစ်ကို) မကောင်းသဖြင့် ရအပ်လေစွတကား၊ (လူအဖြစ်ကို) ကောင်းသောရခြင်း မဟုတ်လေစွတကား၊ ငါသည် များစွာသော မကောင်းမှုကို ဆည်းပူးမိလေပြီတကား၊ အကြင် ငါသည် အကျင့်သီလ,ကောင်းမွန်သော တရားဓမ္မရှိကုန်သော ရဟန်းတို့ကို အသက် ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ’ မှ ချမိပေပြီ”ဟု နောင်တတစ်ဖန် ပူပန်ခြင်း နှလုံးမသာခြင်း ဖြစ်ပေါ်သည်သာလျှင်တည်း။
ထိုအခါ မာရ်နတ်၏ ဂိုဏ်းဝင် နတ်သားတစ်ယောက်သည် မကွဲအက်သော ရေပြင်ပေါ်၌ လျှောက် လာ၍မိဂလဏ္ဍိက ရဟန်းယောင်ကို “အိုသူတော်ကောင်း ကောင်းပေစွ၊ ကောင်းပေစွ၊ အိုသူတော်ကောင်းသင့်အား (အကျိုးစီးပွားကို) အရတော်လေစွ၊ အို သူတော်ကောင်း သင်သည် (လူအဖြစ်ကို) ကောင်းစွာရလေစွ၊ အိုသူတော်ကောင်း သင်သည် များစွာသော ကောင်းမှုကို ဆည်းပူးမိလေပြီ၊ အကြင် သင်သည် (သံသရာမှ) မကူးမြောက်နိုင်ကြသေးသော ရဟန်းတို့ကို ကူးမြောက်စေရလေပြီ”ဟု ပြောဆိုလေ၏။
ထိုအခါ မိဂလဏ္ဍိက ရဟန်းယောင်သည် “ငါ့အား (အကျိုးစီးပွားကို) အရတော်သတတ်၊ ငါသည် (လူအဖြစ်ကို) ကောင်းစွာ ရအပ်သတတ်၊ ငါသည် များစွာသော ကောင်းမှုကို ဆည်းပူးမိသတတ်၊ ငါသည် (သံသရာမှ) မကူးမြောက်နိုင်ကြသေးသော ရဟန်းတို့ကို ကူးမြောက်စေရသတတ်”ဟု ထက်လှစွာသောသန်လျက်ကို ယူ၍ တစ်ကျောင်းမှ တစ်ကျောင်းသို့၊ ပရိဝုဏ်တစ်ခုမှ ပရိဝုဏ်တစ်ခုသို့ ချဉ်းကပ်၍"မည်သူသည် သံသရာမှ မကူးမြောက်သေးသနည်း၊ မည်သူ့ကို ကူးမြောက်စေရမည်နည်း”ဟု မေးမြန်းလေ၏။
ထိုရဟန်းတို့တွင် တဏှာ ရာဂ မကင်းကြသေးသော ရဟန်းတို့အား ထိုသို့ မေးသောအခါ၌ကြောက်လန့်ခြင်း ကိုယ်ခက်တရော်ဖြစ်ခြင်း ကြက်သီးမွေးညင်းထခြင်းတို့သည် ဖြစ်ကြကုန်၏၊ တဏှာ ရာဂ ကင်းပြီးသော ရဟန်းတို့အားကား ထိုသို့ မေးသော အခါ၌ ကြောက်လန့်ခြင်းကိုယ်ခက်တရော်ဖြစ်ခြင်း ကြက်သီးမွေးညင်းထခြင်းတို့သည် မဖြစ်ကြကုန်။
ထိုအခါ မိဂလဏ္ဍိက ရဟန်းယောင်သည် ရဟန်းတစ်ပါးကိုလည်း တစ်နေ့တည်းဖြင့် အသက်'ဇီဝိတိန္ဒြေ’ မှ ချ၏၊ ရဟန်းနှစ်ပါးတို့ကိုလည်း တစ်နေ့တည်းဖြင့် အသက် ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ’ မှ ချ၏၊ ရဟန်းသုံးပါးတို့ကိုလည်း တစ်နေ့တည်းဖြင့် အသက် ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ’ မှ ချ၏၊ ရဟန်းလေးပါးတို့ကိုလည်း တစ်နေ့တည်းဖြင့် အသက် ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ’ မှ ချ၏၊ ရဟန်းငါးပါးတို့ကိုလည်း တစ်နေ့တည်းဖြင့် အသက် ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ’ မှ ချ၏၊ ရဟန်းဆယ်ပါးတို့ကိုလည်း တစ်နေ့တည်းဖြင့် အသက် ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ’ မှ ချ၏၊ ရဟန်းနှစ်ဆယ်တို့ကိုလည်း တစ်နေ့တည်းဖြင့် အသက် ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ’ မှ ချ၏၊ ရဟန်း သုံးဆယ်တို့ကိုလည်းတစ်နေ့တည်းဖြင့် အသက် ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ'မှ ချ၏၊ ရဟန်းလေးဆယ်တို့ကိုလည်း တစ်နေ့တည်းဖြင့် အသက် ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ’ မှ ချ၏၊ ရဟန်းငါးဆယ်တို့ကိုလည်း တစ်နေ့တည်းဖြင့် အသက် ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ’ မှ ချ၏၊ ရဟန်းခြောက်ဆယ်တို့ကိုလည်း တစ်နေ့တည်းဖြင့် အသက် ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ’ မှ ချ၏၊
֍ ၁၆၄
။ ထို့နောက် မြတ်စွာဘုရားသည် ထိုလဝက်ကို လွန်မြောက်၍ (တစ်ပါးတည်း) ကိန်းအောင်းနေရာမှ ထတော်မူလတ်သော် အသျှင်အာနန္ဒာကို “အာနန္ဒာ အဘယ်သို့နည်း၊ ရဟန်းအပေါင်းသည်နည်းပါးလေယောင်တကား”ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ဖြစ်သမျှအလုံးစုံကို အကုန်ပြန်ဆို လျှောက်ထားပါမည်၊ အသျှင်ဘုရား မြတ်စွာဘုရားသည် များစွာ သောအကြောင်းဖြင့် ရဟန်းတို့အား အသုဘတရားစကားကို ဟောကြားတော်မူပါသည်၊ အသုဘကမ္မဋ္ဌာန်း၏ ဂုဏ်ကို ဟောတော်မူပါသည်၊ အသုဘကမ္မဋ္ဌာန်း စီးဖြန်းပွားများခြင်း၏ ဂုဏ်ကို ဟောတော်မူပါသည်၊ ရည်ညွှန်း၍ ရည်ညွှန်း၍ အသုဘသမာပတ်၏ ဂုဏ်ကို ဟောတော်မူပါသည်။
--အသျှင်ဘုရား ထိုရဟန်းတို့သည် “မြတ်စွာဘုရားသည် များစွာသော အကြောင်းဖြင့် အသုဘ့တရားစကားကို ဟောတော်မူ၏၊ အသုဘကမ္မဋ္ဌာန်း၏ ဂုဏ်ကို ဟောတော်မူ၏၊ အသုဘကမ္မဋ္ဌာန်းစီးဖြန်းပွားများခြင်း၏ ဂုဏ်ကို ဟောတော်မူ၏၊ ရည်ညွှန်း၍ ရည်ညွှန်း၍ အသုဘသမာပတ်၏ ဂုဏ်ကို ဟောတော်မူ၏”ဟု များစွာသော အခြင်းအရာတို့ဖြင့် ပြွမ်းသော အသုဘကမ္မဋ္ဌာန်း စီးဖြန်းပွားများခြင်း၌အစဉ်ကြိုးစားအားထုတ်လျက် နေကြပါကုန်သည်၊ ထိုရဟန်းတို့သည် မိမိတို့ခန္ဓာကိုယ်၌ ငြီးငွေ့ ရှက်နိုးစက်ဆုပ်ကြပါကုန်သည်၊ ဥပမာသော်ကား ငယ်ရွယ်နုပျိုသော အလှအပပြု ပြင်လေ့ရှိသော ဦးခေါင်းနှင့်တကွ ရေချိုးပြီးသော မိန်းမပျိုသည်လည်းကောင်း၊ ယောက်ျားပျိုသည်လည်းကောင်း၊ မြွေကောင်ပုပ်ကိုသော်လည်းကောင်း၊ ခွေးကောင်ပုပ်ကိုသော်လည်းကောင်း၊ လူကောင်ပုပ်ကိုသော်လည်းကောင်း လည်ပင်း၌ဆွဲလာမူ ငြီးငွေ့ ရှက်နိုးစက်ဆုပ်ရာသကဲ့သို့ ထို့အတူပင် ထိုရဟန်းတို့သည် မိမိတို့ခန္ဓာကိုယ်၌ ငြီးငွေ့ ရှက်နိုး စက်ဆုပ်ကုန်ရကား မိမိတို့ကိုယ်တိုင်လည်း မိမိတို့ ကိုယ်ကို အသက် ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ’ မှ ချကြပါသည်၊ အချင်းချင်းလည်း အသက် ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ’ မှ ချကြပါသည်၊ မိဂလဏ္ဍိက ရဟန်းယောင်သို့လည်း ချဉ်းကပ်၍"ငါ့သျှင် တောင်းပန်ပါသည်၊ ငါတို့ကို အသက် ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ'မှ ချပါလော့၊ ဤသပိတ်သင်္ကန်းသည် သင်၏သပိတ်သင်္ကန်း ဖြစ်ပါလိမ့်မည်”ဟု ပြောဆိုကြပါသည်။
အသျှင်ဘုရား ထိုအခါ မိဂလဏ္ဍိက ရဟန်းယောင်သည် သပိတ်သင်္ကန်းတို့ကို သတ်ခအဖြစ်ဖြင့်ရသည်ဖြစ်၍ ရဟန်းတစ်ပါးကိုလည်း တစ်ရက်တည်းဖြင့် သတ်ပါသည်။ပ။ ရဟန်း ခြောက်ဆယ်တို့ကိုလည်း တစ်ရက်တည်းဖြင့် သတ်ပါသည်။
အသျှင်ဘုရား တောင်းပန်ပါ၏၊ မြတ်စွာဘုရားသည် အသုဘမှတစ်ပါး အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်ရဟန်းအပေါင်းသည် အရဟတ္တဖိုလ်၌ တည်ရာပါသည်၊ ထိုအခြင်းအရာအားဖြင့် အခြားအကြောင်းအရာ ‘ကမ္မဋ္ဌာန်း'ကို ဟောတော်မူပါဟု လျှောက်၏၊ “အာနန္ဒာ သို့ဖြစ်လျှင် ဝေသာလီမြို့ကို အမှီပြု၍ နေကြသော ရဟန်းရှိသမျှ အားလုံးကို စည်းဝေးရာ ဇရပ်၌ အညီအညွတ် စုဝေးစေလော့”ဟု မိန့်တော်မူရာအသျှင်အာနန္ဒာသည် ကောင်းပါပြီ အသျှင်ဘုရားဟု မြတ်စွာဘုရားအား ဝန်ခံပြီးလျှင် ဝေသာလီမြို့ကိုအမှီပြု၍ နေကြသော ရဟန်းအားလုံးကို စည်းဝေးရာ ဇရပ်၌ အညီအညွတ် စုဝေးစေပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားထံ ချဉ်းကပ်၍ မြတ်စွာဘုရားအား-
“အသျှင်ဘုရား ရဟန်းအပေါင်းသည် အညီအညွတ် စုဝေးနေကြပါပြီ၊ အသျှင်ဘုရား ယခုအခါ၌ကြွရန် အချိန်ကို အသျှင်ဘုရား သိတော်မူပါ၏၊ ကြွရန်မှာ မြတ်စွာဘုရား၏ အလိုအတိုင်းပင် ဖြစ်ပါသည်”ဟု လျှောက်ထား၏။
֍ ၁၆၅
။ ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် စည်းဝေးရာ ဇရပ်သို့ ချဉ်းကပ်၍ ခင်းထားသော နေရာ၌ထိုင်နေတော်မူပြီးလျှင် ရဟန်းတို့ကို မိန့်တော်မူ၏။“ရဟန်းတို့ ဤအာနာပါနဿတိ သမာဓိသည် ပွါးများလေ့လာအပ်သည်ရှိသော် ငြိမ်လည်း ငြိမ် သက်၏၊ မွန်လည်း မွန်မြတ်၏၊ သွန်းလောင်းစရာလည်း မလို၊ ချမ်းသာသော နေရာလည်း ဖြစ်၏၊ ဖြစ်တိုင်းဖြစ်တိုင်းကုန်သော အကုသိုလ် အယုတ်တရားတို့ကို တစ်ခဏခြင်း ကွယ်ပျောက် ငြိမ်းအေးစေ နိုင်၏။
ရဟန်းတို့ ဥပမာသော်ကား နွေလတို့၏ နောက်ဆုံးလ၌ အထက်သို့ လွင့်တက်သော မြူမှုန့်ကို အခါမဲ့ (သည်းထန်စွာ ရွာသွန်းသော) မိုးကြီးသည် တစ်ခဏချင်း ကွယ်ပျောက် ငြိမ်းအေးစေနိုင်သကဲ့သို့ဤအတူပင် ရဟန်းတို့ အာနာပါနဿတိ သမာဓိသည် ပွါးများလေ့လာအပ်သည်ရှိသော် ငြိမ်လည်း ငြိမ်သက်၏၊ မွန်လည်း မွန်မြတ်၏၊ သွန်းလောင်းစရာလည်း မလို၊ ချမ်းသာသော နေရာလည်း ဖြစ်၏၊ ဖြစ်တိုင်း ဖြစ်တိုင်းကုန်သော အကုသိုလ် အယုတ်တရားတို့ကို တစ်ခဏချင်း ကွယ်ပျောက် ငြိမ်းအေးစေနိုင်၏။
--ရဟန်းတို့ အာနာပါနဿတိ သမာဓိသည် အဘယ်သို့ ပွါးများလေ့လာအပ်သည်ရှိသော် ငြိမ်လည်းငြိမ်သက် မွန်လည်း မွန်မြတ် သွန်းလောင်းစရာလည်း မလို၊ ချမ်းသာသော နေရာလည်း ဖြစ်၍ ဖြစ်တိုင်းဖြစ်တိုင်းကုန်သော အကုသိုလ်အယုတ်တရားတို့ကို တစ်ခဏချင်း ကွယ်ပျောက် ငြိမ်းအေးစေနိုင်သနည်း။
ရဟန်းတို့ ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် တောသို့ဖြစ်စေ သစ်ပင်ရင်းသို့ဖြစ်စေ ဆိတ်ငြိမ်ရာသို့ဖြစ်စေ ကပ်ရောက်၍ ကိုယ်ကို ဖြောင့်မတ်စွာ ထားပြီးလျှင် (ကမ္မဋ္ဌာန်းသို) ရှေးရှုသတိကို ဖြစ်စေလျက် ထက်ဝယ်ဖွဲ့ခွေ ထိုင်နေ၏၊ ထိုရဟန်းသည် သတိရှိ၍သာလျှင် ထွက်လေကို ထုတ်၏၊ သတိရှိ၍သာလျှင် ဝင်လေကို ရှူ၏။ ရှည်စွာ (ထွက်လေကို) ထုတ်မူ ရှည်စွာ (ထွက်လေကို) ထုတ်၏ဟု သိ၏၊ ရှည်စွာ (ဝင်လေကို) ရှူမူ ရှည်စွာ (ဝင်လေကို) ရှူ၏ဟု သိ၏၊ တိုစွာ (ထွက်လေကို) ထုတ်မူ တိုစွာ (ထွက်လေကို) ထုတ်၏ဟု သိ၏၊ တိုစွာ (ဝင်လေကို) ရှူမူ တိုစွာ (ဝင်လေကို) ရှူ၏ဟု သိ၏။
ထွက်လေ အလုံးစုံကို ထင်စေလျက် (ထွက်လေကို) ထုတ်အံ့ဟု အားထုတ်၍ ကျင့်၏၊ ဝင်လေအလုံးစုံကို ထင်စေလျက် (ဝင်လေကို) ရှူအံ့ဟု အားထုတ်၍ ကျင့်၏၊ (ထွက်လေဟု ဆိုအပ်သော) ကာယသင်္ခါရကို ငြိမ်းချုပ်စေလျက် (ထွက်လေကို) ထုတ်အံ့ဟု အားထုတ်၍ ကျင့်၏၊ (ဝင်လေဟု ဆိုအပ်သော) ကာယသင်္ခါရကို ငြိမ်းချုပ်စေလျက် (ဝင်လေကို) ရှူအံ့ဟု အားထုတ်၍ ကျင့်၏။
နှစ်သိမ့်ခြင်း ‘ပီတိ’ ကို ထင်စေလျက် (ထွက်လေကို) ထုတ်အံ့ဟု အားထုတ်၍ ကျင့်၏၊ နှစ်သိမ့်ခြင်း'ပီတိ’ ကို ထင်စေလျက် (ဝင်လေကို) ရှူအံ့ဟု အားထုတ်၍ ကျင့်၏။
ချမ်းသာခြင်း ‘သုခ’ ကို ထင်စေလျက် (ထွက်လေကို) ထုတ်အံ့ဟု အားထုတ်၍ ကျင့်၏၊ ချမ်းသာခြင်း ‘သုခ'ကို ထင်စေလျက် (ဝင်လေကို) ရှူအံ့ဟု အားထုတ်၍ ကျင့်၏။
စိတ္တသင်္ခါရကို ထင်စေလျက် (ထွက်လေကို) ထုတ်အံ့ဟု အားထုတ်၍ ကျင့်၏၊ စိတ္တသင်္ခါရကို ထင်စေလျက် (ဝင်လေကို) ရှူအံ့ဟု အားထုတ်၍ ကျင့်၏။
စိတ္တသင်္ခါရကို ငြိမ်းချုပ်စေလျက် (ထွက်လေကို) ထုတ်အံ့ဟု အားထုတ်၍ ကျင့်၏၊ စိတ္တသင်္ခါရကိုငြိမ်းချုပ်စေလျက် (ဝင်လေကို) ရှူအံ့ဟု အားထုတ်၍ ကျင့်၏။
စိတ်ကို ထင်စေလျက် (ထွက်လေကို) ထုတ်အံ့ဟု အားထုတ်၍ ကျင့်၏၊ စိတ်ကို ထင်စေလျက် (ဝင်လေကို) ရှူအံ့ဟု အားထုတ်၍ ကျင့်၏။
စိတ်ကို လွန်စွာ ဝမ်းမြောက်စေလျက် (ထွက်လေကို) ထုတ်အံ့ဟု အားထုတ်၍ ကျင့်၏၊ စိတ်ကို လွန်စွာဝမ်းမြောက်စေလျက် (ဝင်လေကို) ရှူအံ့ဟု အားထုတ်၍ ကျင့်၏။
စိတ်ကို ကောင်းစွာ ထားလျက်။ပ။ စိတ်ကို လွတ်စေလျက်။ပ။ အနိစ္စဟု အဖန်တလဲလဲ ရှုလျက်။ပ။ ရာဂကင်းခြင်းကို အဖန်တလဲလဲ ရှုလျက်။ပ။ ငြိမ်းချုပ်ခြင်းကို အဖန်တလဲလဲ ရှုလျက်။ပ။ စွန့်လွှတ်ခြင်းကိုအဖန် တလဲလဲ ရှုလျက် (ထွက်လေကို) ထုတ်အံ့ဟု အားထုတ်၍ ကျင့်၏၊ စွန့်လွှတ်ခြင်းကိုအဖန်တလဲလဲ ရှုလျက် (ဝင်လေကို) ရှူအံ့ဟု အားထုတ်၍ ကျင့်၏။
ရဟန်းတို့ ဤသို့ ပွါးများလေ့လာအပ်သော အာနာပါနဿတိသမာဓိသည် ငြိမ်လည်း ငြိမ်သက်၏၊ မွန်လည်း မွန်မြတ်၏၊ သွန်းလောင်းစရာလည်း မလို၊ ချမ်းသာသော နေရာလည်း ဖြစ်၏၊ ဖြစ်တိုင်းဖြစ်တိုင်းကုန်သော အကုသိုလ် အယုတ်တရားတို့ကို တစ်ခဏချင်း ကွယ်ပျောက် ငြိမ်းအေးစေ နိုင်၏”ဟုဟောတော်မူ၏။
--֍ ၁၆၆
။ ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ဤအကြောင်းအရာကြောင့် ရဟန်းသံဃာကို စည်းဝေးစေပြီးလျှင် ရဟန်းတို့ကို-“ရဟန်းတို့ ရဟန်းတို့သည် မိမိတို့ ကိုယ်တိုင်လည်း မိမိတို့ ကိုယ်ကို အသက် ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ'မှ ချကုန်၏၊ အချင်းချင်းလည်း အသက် ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ’ မှ ချကုန်၏၊ မိဂလဏ္ဍိက ရဟန်းယောင်ကိုလည်း ငါ့သျှင်တောင်းပန်ပါသည်၊ ငါတို့ကို အသက် ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ'မှ ချပါလော့၊ ဤသပိတ်သင်္ကန်းသည် သင်၏ သပိတ်သင်္ကန်း ဖြစ်ပါလိမ့်မည်ဟု ချဉ်းကပ်၍ ပြောကြသည်ဟု ကြားသိရသည်မှာ မှန်သလော”ဟု စိစစ်မေးမြန်းတော်မူ၏။ မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ပဌမပညတ်သိက္ခာပုဒ်
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ ရဟန်းတို့ ထိုရဟန်းတို့အား မလျောက် ပတ်၊ မလျော်ကန်၊ မသင့်တင့်၊ ရဟန်းတို့ အပြုအမူမဟုတ်၊ မအပ်၊ မပြုသင့်။ ရဟန်းတို့ အဘယ့်ကြောင့်ထိုရဟန်းတို့သည် မိမိတို့ကိုယ်တိုင်လည်း မိမိတို့ကိုယ်ကို အသက် ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ’ မှ ချကြကုန်ဘိသနည်း၊ အချင်းချင်းလည်း အသက် ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ’ မှ ချကြကုန်ဘိသနည်း၊ မိဂလဏ္ဍိက ရဟန်းယောင်ကိုလည်း ငါ့သျှင်တောင်းပန်ပါသည်၊ ငါတို့အား အသက် ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ’ မှ ချပါလော့၊ ဤသပိတ်သင်္ကန်းသည် သင်၏ သပိတ်သင်္ကန်းဖြစ်ပါလိမ့်မည်”ဟု ချဉ်းကပ်၍ ပြောကြကုန်ဘိသနည်း။
ရဟန်းတို့ ဤအမှုသည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
(က)
֍ ၁၆၇
။ “အကြင် ရဟန်းသည် (သတ်လိုသော စိတ်စေတနာဖြင့်)စေ့ဆော်၍ လူဇာတ် ဖြစ်သောသူ၏ ကိုယ်ကို အသက် ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ’ မှ ချငြားအံ့၊ ထိုသူ၏ အသက် ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ’ ကို ဆောင်တတ်သောဓားလက်နက်ကိုမူလည်း ရှာ၍ (အနီး၌) ထားငြားအံ့၊ ဤရဟန်းသည် လည်း သာသနာတော်မှဆုံးရှုံးခြင်းသို့ ရောက်၏၊ ရဟန်းကောင်းတို့နှင့် အတူတကွ ပေါင်းသင်းရခြင်း မရှိ” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ဤသို့လျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့အား ဤသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူ၏။
֍ ၁၆၈
။ ထိုအခါ ဥပါသကာ တစ်ယောက်သည် မကျန်းမမာ ဖြစ်နေ၏၊ ထိုဥပါသကာ၏ မယားသည်အလွန်အဆင်းလှ၏၊ ကြည့်ရှုဖွယ်ကောင်း၏၊ စိတ်ကို ကြည်လင်စေနိုင်၏၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည်ထိုမိန်းမ၌ တပ်စွဲသော စိတ်ရှိကုန်၏၊ ထိုအခါ ထိုဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့အား “ငါ့သျှင်တို့ အကယ်၍ ထိုဥပါသကာအသက် ရှင်နေပါမူ ငါတို့သည် ထိုမိန်းမကို ရနိုင်ကြမည်မဟုတ်ချေ၊ ငါ့သျှင်တို့ ယခု ငါတို့သည်ထိုဥပါသကာအား သေခြင်း၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ချီးကျူးပြောဆိုကြကုန်အံ့”ဟု အကြံ ဖြစ်ကြပြီးလျှင် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် ထို ဥပါသကာထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ ထိုဥပါသကာအား -“ဥပါသကာ သင်သည် ပြုအပ်ပြီးသော ကောင်းမှုရှိသူ ဖြစ်၏၊ ပြုအပ်ပြီးသော ကုသိုလ်ရှိသူ ဖြစ်၏၊ ကြောက်စရာကို တားမြစ်ပြီးသူ ဖြစ်၏၊ သင့်မှာ ပြုအပ်ပြီးသော ယုတ်မာမှု မရှိ၊ ပြုအပ်ပြီးသောကြမ်းကြုတ်မှု မရှိ၊ ပြုအပ်ပြီးသော ခက်ထန် ရက်စက်မှု မရှိ၊ သင်သည် ကောင်းမှုကို ပြုအပ်ပြီ၊ သင်သည် မကောင်းမှုကို ရှောင်ကြဉ်အပ်ပြီ၊ သင့်အား ဤယုတ်ညံ့ ဆိုးရွားစွာ အသက်ရှင်နေရခြင်းဖြင့်အဘယ် အကျိုးရှိအံ့နည်း၊ သင့်အား အသက်ရှင်နေရခြင်းထက် သေရခြင်းက မြတ်သေး၏၊ သင်သည် ဤဘဝမှ ကွယ်လွန်ပြီး ခန္ဓာကိုယ် ပျက်စီး၍ သေပြီးသည်မှ နောက်၌ ကောင်းသော လားရာ နတ်ပြည်၌ဖြစ်ရပေလိမ့်မည်၊ ထိုနတ်ပြည်၌ နတ်တို့၏ ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့ဖြင့် ရောင့်ရဲပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍ ခံစံပျော်ပါးရပေလိမ့်မည်”ဟု ပြောဆိုကြကုန်၏။
--֍ ၁၆၉
။ ထိုအခါ ထိုဥပါသကာသည် “အသျှင်မြတ်တို့သည် မှန်သော စကားတို့ကို ပြောကြပေကုန်၏။ မှန်ပေသည်၊ ငါသည် ပြုအပ်ပြီးသော ကောင်းမှုရှိသူဖြစ်၏၊ ပြုအပ်ပြီးသော ကုသိုလ်ရှိသူဖြစ်၏၊ ကြောက်စရာကို တားမြစ်ပြီးသူ ဖြစ်၏၊ ငါ့မှာ ပြုအပ်ပြီးသော ယုတ်မာမှု မရှိ၊ ပြုအပ်ပြီးသော ကြမ်းကြုတ်မှု မရှိ၊ ပြုအပ်ပြီးသော ခက်ထန် ရက်စက်မှု မရှိ၊ ငါသည် ကောင်းမှုကို ပြုအပ်ပြီ၊ ငါသည်မကောင်းမှုကို ရှောင်ကြဉ်အပ်ပြီ၊ ငါ့အား ယုတ်ညံ့ ဆိုးရွားစွာ အသက်ရှင်နေရခြင်းဖြင့် အဘယ် အကျိုးရှိအံ့နည်း၊ ငါ့အား အသက်ရှင်နေရခြင်းထက် သေရခြင်းက မြတ်သေး၏၊ ငါသည် ဤဘဝမှ ကွယ်လွန်ပြီးခန္ဓာကိုယ် ပျက်စီး၍ သေပြီးသည်မှ နောက်၌ ကောင်းသော လားရာ နတ်ပြည်၌ ဖြစ်ရပေလိမ့်မည်၊ ထိုနတ်ပြည်၌ နတ်တို့၏ ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့ဖြင့် ရောင့်ရဲ ပြည့်စုံသည် ဖြစ်၍ ခံစံပျော်ပါးရပေလိမ့်မည်”ဟုထိုဥပါသကာသည် မသင့်တော်သော အစားအစာတို့ကိုလည်း စား၏၊ မသင့်တော်သော မုန့်ခဲဖွယ်တို့ကိုလည်း ခဲ၏၊ မသင့်တော်သော လျက်ဖွယ်တို့ကိုလည်း လျက်၏၊ မသင့်တော်သော သောက်ဖွယ်တို့ကိုလည်း သောက်၏၊ မသင့်တော်သော အစားအစာတို့ကိုလည်း စား မသင့်တော်သော မုန့်ခဲဖွယ်တို့ကိုလည်း ခဲ မသင့်တော်သော လျက်ဖွယ်တို့ကိုလည်းလျက် မသင့်တော်သော သောက်ဖွယ်တို့ကိုလည်းသောက်သဖြင့် ထိုဥပါသကာအား ကြမ်းတမ်းသော အနာရောဂါ ဖြစ်လေရာ ထိုဥပါသကာသည် ထိုအနာရောဂါဖြင့်သာလျှင် ကွယ်လွန်လေ၏။ထိုဥပါသဂာ၏ ဇနီးသည် “ဤသာကီဝင်မင်းသား ရဟန်းများသည် အရှက်မရှိကုန်၊ သီလမရှိကုန်၊ မမှန်သည်ကို ဆိုလေ့ရှိကုန်၏၊ သို့စင်လျက် ဤရဟန်းတို့သည် တရားကို ကျင့်လေ့ရှိကုန်၏၊ ညီညွတ်မျှတသော အကျင့်ကို ကျင့်လေ့ရှိကုန်၏၊ မြတ်သည်ကို ကျင့်လေ့ရှိကုန်၏၊ အမှန်ကို ဆိုလေ့ရှိကုန်၏၊ သီလရှိကုန်၏၊ ကောင်းသော သဘောရှိကုန်၏ဟု ဝန်ခံကြတုံဘိ၏၊ ဤရဟန်းတို့အား ရဟန်းအဖြစ်သူတော်သူမြတ်အဖြစ်သည် မရှိတော့ပြီ၊ ဤရဟန်းတို့အား ရဟန်းအဖြစ် သူတော်သူမြတ်အဖြစ်သည်ပျောက်ပျက်ခဲ့လေပြီ၊ ဤရဟန်းတို့အား အဘယ်မှာ ရဟန်းအဖြစ် သူတော်သူမြတ်အဖြစ်သည် ရှိမည်နည်း၊ ဤရဟန်းတို့သည် ရဟန်းအဖြစ် သူတော်သူမြတ်အဖြစ်မှ ကင်းကွာကုန်ပြီ၊ ဤရဟန်းတို့သည်ငါ့လင်အား သေခြင်း၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ချီးကျူး ပြောဆိုကြကုန်၏၊ ဤရဟန်းတို့သည် ငါ့လင်ကို သတ်ဖြတ်ကြလေပြီ”ဟု ကဲ့ရဲ့၏၊ ရှုတ်ချ၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆို၏။
အခြားသော လူတို့သည်လည်း “ဤသာကီဝင်မင်းသား ရဟန်းများသည် အရှက်မရှိကုန်၊ သီလ မရှိကုန်၊ မမှန်သည်ကို ဆိုလေ့ရှိကုန်၏၊ သို့စင်လျက် ဤရဟန်းတို့သည် တရားကို ကျင့်လေ့ရှိကုန်၏၊ ညီညွတ်မျှတသော အကျင့်ကို ကျင့်လေ့ရှိကုန်၏၊ အမြတ်ကို ကျင့်လေ့ရှိကုန်၏၊ အမှန်ကို ဆိုလေ့ရှိကုန်၏၊ သီလရှိကုန်၏၊ ကောင်းသော သဘောရှိကုန်၏ဟု ဝန်ခံကြတုံဘိ၏၊ ဤရဟန်းတို့အား ရဟန်းအဖြစ်သူတော်သူမြတ်အဖြစ်သည် မရှိတော့ပြီ၊ ဤရဟန်းတို့အား ရဟန်းအဖြစ် သူတော်သူမြတ်အဖြစ်သည်ပျောက်ပျက်ခဲ့လေပြီ၊ ဤရဟန်းတို့အား အဘယ်မှာ ရဟန်းအဖြစ် သူတော်သူမြတ်အဖြစ်သည် ရှိမည်နည်း၊ ဤရဟန်းတို့သည် ရဟန်းအဖြစ် သူတော်သူမြတ်အဖြစ်မှ ကင်းကွာကုန်ပြီ၊ ဤရဟန်းတို့သည် ဥပါသကာအား သေခြင်း၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ချီးကျူး ပြောဆိုကြကုန်၏၊ ဤရဟန်းတို့သည် ဥပါသကာကိုသတ်ဖြတ်ကြလေပြီ”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ် ပြပြောဆိုကြကုန်၏။ ရဟန်းတို့သည် ကဲ့ရဲ့ရှုတ်ချ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြသော ထိုသူတို့၏ စကားကို ကြားကုန်၏။
အလိုနည်းကုန်သော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ်ကြောင့် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် ဥပါသကာအားသေခြင်း၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ချီးကျူး ပြောဆိုကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြပြောဆိုကြကုန်၏။
--အနုပညတ်သိက္ခာပုဒ်နှင့် သိက္ခာပုဒ်အဖွင့်
֍ ၁၇၀
။ ထို့နောက် ထိုရဟန်းတို့သည် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ထားကြ ကုန်၏။ပ။ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် ဥပါသကာအား သေခြင်း၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ချီးကျူးပြောဆိုကုန်၏ဟူသည်မှန်သလောဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။
(မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ (ဤအပြုအမူသည်) ရဟန်းတို့အား မလျောက် ပတ်၊ မလျော်ကန်၊ မသင့်တင့်၊ ရဟန်းတို့၏ အပြုအမူမဟုတ်၊ မအပ်၊ မပြုသင့်။
(မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ သင်တို့သည် အဘယ်ကြောင့် ဥပါသကာအား သေခြင်း၏ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ချီးကျူး ပြောဆိုကြကုန်ဘိသနည်း၊ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ဤ (သင်တို့ပြုမိသော) အမှုသည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါ လည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၃
။ (ခ) ၁၇၁။ “အကြင် ရဟန်းသည် (သတ်လိုသော စိတ်စေတနာဖြင့်)စေ့ဆော်၍လူဇာတ်ဖြစ်သော သူ၏ ကိုယ်ကို အသက် ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ'မှ ချငြားအံ့၊ ထို သူ၏ အသက် ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ’ ကိုဆောင်တတ်သော ဓားလက်နက်ကိုမူလည်း ရှာ၍ (အနီး၌) ထားငြားအံ့၊ သေခြင်း၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးကိုသော်လည်း ချီးကျူးပြောဆို ငြားအံ့၊ သေစိမ့်သောငှါသော်လည်း ဆောက်တည်စေငြားအံ့၊ ‘အိုယောက်ျား သင့်အား ယုတ်ညံ့ဆိုးရွားစွာ အသက်ရှင်နေရခြင်းဖြင့် အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း၊ သင့်အားအသက်ရှင်နေရခြင်းထက် သေရခြင်းက မြတ်သေး၏’ဟု ဤသို့ (သေစေလိုသော) စိတ်နှလုံးရှိသည်ဖြစ်၍ ဤသို့ (သေစေလိုသော) စိတ်အကြံရှိသည် ဖြစ်၍ များစွာ သော အကြောင်းဖြင့်သေခြင်း၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးကိုသော်လည်း ချီးကျူးပြောဆိုငြားအံ့၊ သေစိမ့်သောငှါသော်လည်း ဆောက်တည်စေငြားအံ့၊ ဤရဟန်းသည် လည်း သာသနာ တော်မှ ဆုံးရှုံးခြင်းသို့ ရောက်၏၊ ရဟန်းကောင်းတို့နှင့် အတူတကွ ပေါင်းသင်း ရခြင်း မရှိ” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၃-တတိယပါရာဇိက သိက္ခာပုဒ်အဖွင့်
֍ ၁၇၂
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟူ၍အလိုရှိအပ်၏။
(သတ်လိုသော စိတ်စေတနာဖြင့်)စေ့ဆော်၍ဟူသည် သိလျက် အသေအချာ သိလျက်စေ့ဆော် လျက်'အားထုတ်လျက်’ နှိမ်နင်း၍ လွန်ကျူးခြင်းတည်း။
လူဇာတ်ဖြစ်သော သူ၏ ကိုယ်ဟူသည် အမိဝမ်းတွင်း၌ ရှေးဦးစွာ (ပဋိသန္ဓေ) စိတ်ဝိညာဉ် ဖြစ်ပေါ်သည်မှ စ၍ သေသည့် ကာလတိုင်အောင်သော အတွင်း၌ (ဖြစ်သော) ဤသတ္တဝါသည် လူဇာတ်ဖြစ်သော သူ၏ ကိုယ် မည်၏။
အသက် ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ’ မှ ချငြားအံ့ဟူသည် အသက် ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ'ကို ဖြတ်၏၊ ချုပ်စေ၏၊ ခန္ဓာ အစဉ်ကိုပျက်စေ၏။
ထိုသူ၏ အသက် ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ'ကို ဆောင်တတ်သော ဓားလက်နက်ကိုမူလည်း ရှာ၍ (အနီး၌) ထားငြားအံ့ဟူသည် သန်လျက်ကိုသော်လည်းကောင်း၊ လှံကိုသော်လည်းကောင်း၊ ခက်ရင်းကို သော်လည်းကောင်း၊ ဆောက်ပုတ်ကိုသော်လည်းကောင်း၊ ကျောက်ခဲကိုသော်လည်းကောင်း၊ (ကြွင်းသော) လက်နက်ကိုသော်လည်းကောင်း၊ အဆိပ်ကိုသော်လည်းကောင်း၊ ကြိုးကိုသော်လည်းကောင်း (ရှာ၍ အနီး၌ ထားငြားအံ့)။
သေခြင်း၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးကိုသော်လည်း ချီးကျူးပြောဆိုငြားအံ့ဟူသည် အသက်ရှင် နေခြင်း၌ အပြစ်ကို ပြ၏၊ သေခြင်း၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ချီးကျူးပြောဆို၏။
သေစိမ့်သောငှါသော်လည်း ဆောက်တည်စေငြားအံ့ဟူသည် လက်နက်ကိုသော်လည်း ဆောင် ယူပါ၊ အဆိပ်ကိုသော်လည်း စားပါ၊ ကြိုးဆွဲချ၍သော်လည်း သေပါ၊ ဤသို့ (ခိုင်းခြင်းတည်း)။
အို ယောက်ျားဟူသည် ရှေးရှု ခေါ်ဝေါ်အပ်သော ယောက်ျား၏ အမည် ဖြစ်သည်။
သင့်အား ယုတ်ညံ့ဆိုးရွားစွာ အသက်ရှင်နေရခြင်းဖြင့် အဘယ်အကျိုး ရှိအံ့နည်းဟူရာ၌ ယုတ်ညံ့စွာအသက်ရှင်ခြင်းမည်သည် ကြွယ်ဝသူ၏ အသက်ရှင်ခြင်းကို ထောက်ဆ၍ ဆင်းရဲသူတို့၏ အသက်ရှင်ခြင်းသည် ယုတ်ညံ့အောက်ကျ၏၊ ပစ္စည်းရှင်တို့၏ အသက်ရှင်ခြင်းကို ထောက်ဆ၍ ပစ္စည်းမဲ့ တို့၏့အသက် ရှင်ခြင်းသည် ယုတ်ညံ့အောက်ကျ၏၊ နတ်တို့၏ အသက်ရှင်ခြင်းကို ထောက်ဆ၍ လူတို့၏အသက်ရှင်ခြင်း သည် ယုတ်ညံ့အောက်ကျ၏၊
ဆိုးရွားစွာ အသက်ရှင်ခြင်း မည်သည် လက်ပြတ်သူ၏ ခြေပြတ်သူ၏ လက်ခြေပြတ်သူ၏ နားပြတ် သူ၏နှာခေါင်းပြတ်သူ၏ နား နှာခေါင်းပြတ်သူ၏ ဤယုတ်ညံ့အောက်ကျ ဆိုးရွားစွာ အသက်ရှင် နေရခြင်းဖြင့် (အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း)၊ သင့်အား အသက်ရှင်နေရခြင်းထက် သေရခြင်းက မြတ်သေး၏။ (ဤသို့ချီးမွမ်းငြားအံ့)။
ဤသို့ (သေစေလိုသော) စိတ်နှလုံး ရှိသည်ဖြစ်၍ဟူသည် စိတ်သည် နှလုံး မည်၏၊ နှလုံး သည် စိတ်မည်၏။
ဤသို့ (သေစေလိုသော) စိတ်အကြံ ရှိသည်ဖြစ်၍ဟူသည် သေခြင်း၌ အမှတ်ရှိ၍ သေခြင်း၌စေတနာရှိ၍ သေခြင်း၌ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။
များစွာသောအကြောင်းဖြင့်ဟူသည် ယုတ် မြတ် ကြီး ငယ် အကြောင်းခြင်းရာ အသွယ်သွယ် တို့ဖြင့်။
--သေခြင်း၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးကိုသော်လည်း ချီးကျူးပြောဆိုငြားအံ့ဟူသည် “သင်သည် ဤဘဝမှကွယ်လွန်ပြီး ခန္ဓာကိုယ်ပျက်စီး၍ သေပြီးသည်မှ နောက်၌ ကောင်းသောလားရာ နတ်ပြည်၌ ဖြစ်ရပေလိမ့်မည်၊ ထိုနတ်ပြည်၌ နတ်တို့၏ ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့ဖြင့် ရောင့်ရဲပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍ ခံစံပျော်ပါးရပေလိမ့်မည်”ဟု အသက်ရှင်ခြင်း၌ အပြစ်ကို ပြ၍ သေရခြင်း၌ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ချီးကျူးပြောဆို၏။
သေစိမ့်သောငှါသော်လည်း ဆောက်တည်စေငြားအံ့ဟူသည် လက်နက်ကိုသော်လည်း ဆောင်ယူပါ၊ အဆိပ်ကိုသော်လည်း စားပါ၊ ကြိုးဆွဲချ၍သော်လည်း သေပါ၊ ထုံးအိုင် (ကျင်း) ၌သော် လည်းကောင်း၊ ချောက်၌သော်လည်းကောင်း၊ ကမ်းပါးပြတ်၌သော်လည်းကောင်း ခုန်ချပါ (စသည်ဖြင့် ခိုင်းငြားအံ့)။
ဤရဟန်းသည် လည်းဟူသည် ရှေးရဟန်းတို့ကို ထောက်၍ ဆိုအပ်၏။
သာသနာတော်မှ ဆုံးရှုံးခြင်းသို့ ရောက်၏ဟူသည် ဥပမာအားဖြင့် နှစ်ခြမ်းကွဲပြီးသောကျောက်ဖျာကြီးသည် တစ်ဖန် ဆက်စပ်၍ မရနိုင်တော့သကဲ့သို့၊ ဤအတူပင် ရဟန်းသည် သတ်လိုသောစိတ်စေတနာဖြင့်စေ့ဆော်အားထုတ်၍ လူဇာတ်ဖြစ်သော သူ၏ ကိုယ်ကို အသက် ‘ဇီဝိတိန္ဒြေ’ မှ ချမိ၍ရဟန်း မဟုတ်တော့ပေ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော် မဟုတ်တော့ပေ၊ ထို့ကြောင့်"သာသနာ တော်မှ ဆုံးရှုံးခြင်းသို့ ရောက်၏”ဟု ဆိုအပ်၏။
ရဟန်းကောင်းတို့နှင့် အတူတကွ ပေါင်းသင်းရခြင်းမရှိဟူရာ၌ ပေါင်းသင်းခြင်းမည်သည် အတူ တကွဝိနည်းကံ ပြုမှု၊ အတူတကွ ပါတိမောက် ရွတ်ဆို (ပြ) မှု၊ တူမျှသော ကျင့်ကြံ နေထိုင်မှုဟူသော ဤအလုံးစုံသည် ပေါင်းသင်းခြင်း မည်၏၊ ထို ပေါင်းသင်းခြင်းသည် ထို ရဟန်းနှင့် အတူတကွ မရှိတော့ပေ၊ ထို့ကြောင့် “ပေါင်းသင်းရခြင်း မရှိ”ဟု ဆိုအပ်၏။
၃-တတိယပါရာဇိက သိက္ခာပုဒ်အဖွင့်ပြီး၏။
--ခေါင်းစဉ် မာတိကာ
֍ ၁၇၃
။ ကိုယ်တိုင် ဆောက်တည် (စီရင်) ၍ တမန်စေလွှတ်ခြင်း၊ တမန် အဆင့်ဆင့် စေလွှတ်ခြင်း၊ ချွတ်ယွင်းသော တမန်၊ သွားပြီးမှ ပြန်လာသော တမန်၊ ဆိတ်ကွယ်ရာ မရှိဘဲ ဆိတ်ကွယ်ရာဟု ထင်မှတ်ခြင်း၊ ဆိတ်ကွယ်ရာကို ဆိတ်ကွယ်ရာ မဟုတ်ဟု ထင်မှတ်ခြင်း၊ ဆိတ်ကွယ်ရာ မဟုတ်သည်ကိုဆိတ် ကွယ်ရာ မဟုတ်ဟု ထင်မှတ်ခြင်း၊ ဆိတ်ကွယ်ရာကို ဆိတ်ကွယ်ရာဟု ထင်မှတ်ခြင်း၊ ကိုယ်ဖြင့်ချီးကျူးခြင်း၊ နှုတ်ဖြင့် ချီးကျူးခြင်း၊ ကိုယ်နှုတ်ဖြင့် ချီးကျူးခြင်း၊ တမန်ဖြင့် ချီးကျူးခြင်း၊ စာရေး၍ချီးကျူးခြင်း၊ တွင်းတူးခြင်း၊ မှီရာ တံကဲပျဉ် ထားခြင်း၊ လက်နက်ကို အနီး၌ ချထားခြင်း၊ ဆေး၊ ရူပါရုံကို အနီးသို့ ဆောင်ခြင်း၊ သဒ္ဒါရုံကို အနီးသို့ ဆောင်ခြင်း၊ ဂန္ဓာရုံကို အနီးသို့ ဆောင်ခြင်း၊ ရသာရုံကို အနီးသို့ ဆောင်ခြင်း၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကို အနီးသို့ ဆောင်ခြင်း၊ ဓမ္မာရုံကို အနီးသို့ ဆောင်ခြင်း၊ ပြောကြားခြင်း၊ ဆုံးမခြင်း၊ အချိန်းအချက် ပြုခြင်း၊ အမှတ်အသား နိမိတ်ပြုခြင်း။မာတိကာအဖွင့်
֍ ၁၇၄
။ ကိုယ်တိုင်ဟူသည် ကိုယ်ဖြင့်သော်လည်းကောင်း၊ ကိုယ်နှင့်စပ်သော အရာဝတ္တုဖြင့်သော်လည်းကောင်း၊ လွှတ်လိုက်သော မြား စသည်ဖြင့်သော်လည်းကောင်း ကိုယ်တိုင် သတ်၏။ဆောက်တည် (စီရင်) ၍ဟူသည် “ဤကဲ့သို့ ထိုး၊ ဤကဲ့သို့ ပုတ်ခတ်၊ ဤကဲ့သို့ သတ်”ဟုဆောက်တည် စီရင်၍စေခိုင်းခြင်းတည်း။
ရဟန်းတစ်ပါးသည် ရဟန်းတစ်ပါးကို “ဤမည်သော သူကို သတ်လော့”ဟုစေခိုင်းအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ထိုရဟန်းသည် ထိုသူဟု ထင်မှတ်၍ ထိုသူကိုပင် သတ်အံ့၊ နှစ်ဦးလုံး ပါရာဇိကအာပတ်သင့်၏။
ရဟန်းတစ်ပါးသည် ရဟန်းတစ်ပါးကို “ဤမည်သော သူကို သတ်လော့”ဟုစေခိုင်းအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ထိုရဟန်းသည် ထိုသူဟု ထင်မှတ်၍ အခြားသူကို သတ်အံ့၊ မူလစေခိုင်းရင်း ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်၊ သတ်သော ရဟန်းအားသာ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းတစ်ပါးသည် ရဟန်းတစ်ပါးကို “ဤမည်သော သူကို သတ်လော့”ဟုစေခိုင်းအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ထိုရဟန်းသည် အခြားသူ ထင်မှတ်၍ ထိုသူကို သတ်အံ့၊ နှစ်ဦးလုံး ပါရာဇိကအာပတ်သင့်၏။
ရဟန်းတစ်ပါးသည် ရဟန်းတစ်ပါးကို “ဤမည်သော သူကို သတ်လော့”ဟုစေခိုင်းအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ထိုရဟန်းသည် အခြားသူ ထင်မှတ်၍ အခြားသူကိုပင် သတ်အံ့၊ မူလစေခိုင်းရင်းရဟန်းအား အာပတ် မသင့်၊ သတ်သော ရဟန်းအားသာ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းတစ်ပါးသည် ရဟန်းတစ်ပါးကို “ဤမည်သော ရဟန်းအား ပြောပါလေ၊ ဤမည်သောရဟန်းကလည်း ဤမည်သော ရဟန်းအား ဤမည်သော ရဟန်းသည် ဤမည်သော သူကို သတ်ပါစေ”ဟု ပြောပါစေ-ဤသို့စေခိုင်းအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ထိုရဟန်းသည် တစ်ပါးသော ရဟန်းအားပြောအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ သတ်သူ ရဟန်းသည် ဝန်ခံအံ့၊ မူလစေခိုင်းရင်း ရဟန်းအား ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ ထိုရဟန်းသည် ထိုသူကို သတ်အံ့၊ အားလုံး ‘လေးဦးလုံး’ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
--ရဟန်းတစ်ပါးသည် ရဟန်းတစ်ပါးကို “ဤမည်သော ရဟန်းအား ပြောပါလေ၊ ဤမည်သောရဟန်းကလည်း ဤမည်သော ရဟန်းအား ဤမည်သော ရဟန်းသည် ဤမည်သော သူကို သတ်ပါစေ”ဟု ပြောပါစေ-ဤသို့စေခိုင်းအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ထိုရဟန်းသည် အခြား ‘တဆင့်ခိုင်းအပ်သောရဟန်းမှတစ်ပါး’ ရဟန်းကို (တိုက်ရိုက်)စေခိုင်းအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ သတ်သော ရဟန်းသည် ဝန်ခံအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ထိုရဟန်းသည် ထိုသူကို သတ်အံ့၊ မူလစေခိုင်းရင်း ရဟန်းအားအာပတ် မသင့်၊ (တိုက်ရိုက်)စေခိုင်းသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း၊ သတ်သောရဟန်းအားလည်းကောင်း ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းတစ်ပါးသည် ရဟန်းတစ်ပါးကို “ဤမည်သော သူကို သတ်လော့”ဟုစေခိုင်းအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ထိုရဟန်းသည် သွားပြီးမှ “ငါသည် ထိုသူကို မသတ်နိုင်”ဟု တစ်ဖန် ပြန်လာ၏၊ ထိုရဟန်းသည် “သတ်နိုင်သောအခါ သတ်လော့”ဟု တစ်ဖန် ထပ်၍စေခိုင်းအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ထိုရဟန်းသည် ထိုသူကို သတ်အံ့၊ နှစ်ဦးလုံး ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းတစ်ပါးသည် ရဟန်းတစ်ပါးကို “ဤမည်သော သူကို သတ်လော့”ဟုစေခိုင်းအံ့၊ ဒုက္ကဋ် အာပတ့်သင့်၏၊ ထိုရဟန်းသည် စေခိုင်းပြီးမှ နှလုံးမသာ ‘စိတ်မကောင်း’ သော်လည်း “မသတ်နှင့်တော့”ဟုမပြောကြားမိ၊ ထိုရဟန်းသည် ထိုသူကို သတ်အံ့၊ နှစ်ဦးလုံး ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းတစ်ပါးသည် ရဟန်းတစ်ပါးကို “ဤမည်သော သူကို သတ်လော့”ဟုစေခိုင်းအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ထိုရဟန်းသည် စေခိုင်းပြီးမှ နှလုံးမသာ ‘စိတ်မကောင်း’ သဖြင့် “မသတ်နှင့်တော့”ဟုပြော၏၊ ထိုရဟန်းသည် “သင်သည် ငါ့ကိုစေခိုင်းအပ်ပြီး ဖြစ်သည်”ဟု ဆို၍ ထိုသူကို သတ်အံ့၊ မူလစေခိုင်းရင်း ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်၊ သတ်သော ရဟန်းအားသာ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းတစ်ပါးသည် ရဟန်းတစ်ပါးကို “ဤမည်သော သူကို သတ်လော့”ဟုစေခိုင်းအံ့၊ ဒုက္ကဋ် အာပတ်သင့်၏၊ ထိုရဟန်းသည် စေခိုင်းပြီးမှ နှလုံးမသာ ‘စိတ်မကောင်း’ သဖြင့် “မသတ်နှင့်တော့”ဟု ပြော၏၊ ထိုရဟန်းသည် “ကောင်းပါပြီ”ဟု ရှောင်ကြဉ်အံ့၊ နှစ်ဦးလုံး အာပတ် မသင့်။
֍ ၁၇၅
။ ဆိတ်ကွယ်ရာ မဟုတ်သည်ကို ဆိတ်ကွယ်ရာဟု ထင်မှတ်၍ “ဤမည်သော သူကို သတ်ရမူကောင်းပေလိမ့်မည်”ဟု ပြောအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ဆိတ်ကွယ်ရာကို ဆိတ်ကွယ်ရာ မဟုတ်ဟု ထင်မှတ်၍ “ဤမည်သော သူကို သတ်ရမူ ကောင်းပေလိမ့်မည်”ဟု ပြောအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ဆိတ်ကွယ်ရာ မဟုတ်သည်ကို ဆိတ်ကွယ်ရာ မဟုတ်ဟု ထင်မှတ်၍ “ဤမည်သော သူကို သတ်ရမူကောင်းပေလိမ့်မည်”ဟု ပြောအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ဆိတ်ကွယ်ရာကို ဆိတ်ကွယ်ရာဟု ထင်မှတ်၍ “ဤမည်သော သူကို သတ်ရမူ ကောင်းပေလိမ့်မည်”ဟုပြောအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ကိုယ်ဖြင့် ချီးကျူးပြောဆိုခြင်း မည်သည် “ဤကဲ့သို့ သေရသော သူသည် ပစ္စည်းဥစ္စာကိုသော်လည်းရတတ်၏၊ အခြံအရံ အကျော်အစောကိုသော်လည်း ရတတ်၏၊ နတ်ပြည်သို့သော်လည်း ရောက်တတ်၏”ဟု ကိုယ်အမူအရာကို ပြုအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ထိုချီးကျူးပြောဆိုမှုကြောင့်သေတော့အံ့ဟု ဒုက္ခဝေဒနာကို ဖြစ်စေအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ သေအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ်သင့်၏။
နှုတ်ဖြင့် ချီးကျူးပြောဆိုခြင်း မည်သည် “ဤကဲ့သို့ သေရသော သူသည် ပစ္စည်းဥစ္စာကိုသော်လည်းရတတ်၏၊ အခြံအရံ အကျော်အစောကိုသော်လည်း ရတတ်၏၊ နတ်ပြည်သို့သော်လည်း ရောက်တတ်၏”ဟု နှုတ်ဖြင့် ပြောဆိုအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ထိုချီးကျူးပြောဆိုမှုကြောင့် သေတော့အံ့ဟုဒုက္ခဝေဒနာကို ဖြစ်စေအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ သေအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
--ကိုယ် နှုတ် နှစ်ပါးဖြင့် ချီးကျူးပြောဆိုခြင်း မည်သည် “ဤကဲ့သို့ သေရသော သူသည် ပစ္စည်းဥစ္စာကိုသော်လည်း ရတတ်၏၊ အခြံအရံ အကျော်အစောကိုသော်လည်း ရတတ်၏၊ နတ်ပြည်သို့သော်လည်း ရောက်တတ်၏”ဟု ကိုယ်အမူအရာကိုလည်း ပြုအံ့၊ နှုတ်ဖြင့်လည်း ပြောဆိုအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏၊ ထိုချီးကျူးပြောဆိုမှုကြောင့် သေတော့အံ့ဟု ဒုက္ခဝေဒနာကို ဖြစ်စေအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သင့်၏၊ သေအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
တမန်လွှတ်၍ ချီးကျူးပြောဆိုခြင်း မည်သည် “ဤကဲ့သို့ သေရသော သူသည် ပစ္စည်းဥစ္စာကိုသော်လည်း ရတတ်၏၊ အခြံအရံ အကျော်အစောကိုသော်လည်း ရတတ်၏၊ နတ်ပြည်သို့သော်လည်းရောက်တတ်၏”ဟု တမန်အား သတင်းပေးအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ တမန်၏ သတင်းစကားကိုကြား၍ သေတော့အံ့ဟု ဒုက္ခဝေဒနာကို ဖြစ်စေအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ သေအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ်သင့်၏။
֍ ၁၇၆
။ စာရေး၍ ချီးကျူးပြောဆိုခြင်း မည်သည် “ဤကဲ့သို့ သေရသော သူသည် ပစ္စည်းဥစ္စာကိုသော်လည်း ရတတ်၏၊ အခြံအရံ အကျော်အစောကိုသော်လည်း ရတတ်၏၊ နတ်ပြည်သို့သော်လည်းရောက်တတ်၏”ဟု စာရေးအံ့၊ စာလုံးတိုင်း စာလုံးတိုင်း ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ စာကို ကြည့်၍ သေတော့အံ့ဟု ဒုက္ခဝေဒနာကို ဖြစ်စေအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ သေအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။တွင်းတူးခြင်း မည်သည် လူကို ရည်ညွှန်းလျက် “ကျ၍ သေလိမ့်မည်”ဟု တွင်းကို တူးအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ကျပြီးနောက် ဒုက္ခဝေဒနာ ဖြစ်အံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ သေအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
မည်သူဟု မရည်ရွယ်ပဲ “တစ်ဦးတစ်ယောက် ကျ၍ သေလိမ့်မည်”ဟု တွင်းကို တူးအံ့၊ ဒုက္ကဋ် အာပတ်သင့်၏၊ ထိုတွင်း၌ လူကျအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ကျပြီးနောက် ဒုက္ခဝေဒနာ ဖြစ်အံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ သေအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
ဘီလူးသည်လည်းကောင်း၊ ပြိတ္တာသည်လည်းကောင်း၊ လူယောင်ဆောင်သော တိရစ္ဆာန်သည်လည်းကောင်း ထိုတွင်း၌ ကျအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ကျပြီးနောက် ဒုက္ခဝေဒနာ ဖြစ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏၊ သေအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏။
တိရစ္ဆာန်သည် ထိုတွင်း၌ ကျအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ကျပြီးနောက် ဒုက္ခဝေဒနာ ဖြစ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ သေအံ့၊ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၁၇၇
။ တံကဲပျဉ်၁ ထားခြင်း မည်သည် “ကျ၍ သေလိမ့်မည်”ဟု တံကဲပျဉ်၌ ဓားလက်နက်ကိုသော်လည်း ထားအံ့၊ အဆိပ်ဖြင့်သော်လည်း လိမ်းသုတ်အံ့၊ အားနည်းအောင်သော်လည်း ပြုအံ့၊၂ထုံးအိုင် (ကျင်း) ၌သော်လည်းကောင်း၊ ချောက်၌သော်လည်းကောင်း၊ ကမ်းပါးပြတ်၌သော်လည်းကောင်း ထားအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ လက်နက်ဖြင့်သော်လည်းကောင်း၊ အဆိပ်ဖြင့်သော်လည်းကောင်း၊ ကျ၍သော်လည်းကောင်း ဒုက္ခဝေဒနာ ဖြစ်အံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ သေအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။လက်နက်ကို အနီး၌ ချထားခြင်း မည်သည် သန်လျက်ကိုသော်လည်းကောင်း၊ လှံကိုသော်လည်းကောင်း၊ ခက်ရင်းကိုသော်လည်းကောင်း၊ ဆောက်ပုတ်ကိုသော်လည်းကောင်း၊ ကျောက်တုံးကိုသော်လည်းကောင်း၊ လက်နက်ကိုသော်လည်းကောင်း၊ အဆိပ်ကိုသော်လည်းကောင်း၊ ကြိုးကိုသော်လည်းကောင်း"ဤအရာဝတ္တုဖြင့် သေလိမ့်မည်”ဟု အနီး၌ ချထားအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ထိုအရာဝတ္တုဖြင့်သေအံ့ဟု ဒုက္ခဝေဒနာကို ဖြစ်စေအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ သေအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
--ဆေး မည်သည် ထောပတ်ကိုသော်လည်းကောင်း ဆီကိုသော်လည်းကောင်း ပျားရည်ကိုသော်လည်းကောင်း၊ တင်လဲကိုသော်လည်းကောင်း “ဤဆေးကို လျက်၍ သေလိမ့်မည်”ဟု ပေးအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏၊ ထိုဆေးကို လျက်၍ ဒုက္ခဝေဒနာ ဖြစ်အံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ သေအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ်သင့်၏။
֍ ၁၇၈
။ ရူပါရုံကို အနီးသို့ ဆောင်ခြင်း မည်သည် နှစ်လိုဖွယ်မရှိသော ကြောက်မက်ဖွယ်ကို ဖြစ်စေတတ်သော ကြောက်စရာကောင်းသော ရူပါရုံကို “ဤရူပါရုံကို မြင်သော် လန့်၍ သေလိမ့်မည်”ဟု အနီးသို့ ဆောင်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ထိုရူပါရုံကို မြင်၍ လန့်အံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ သေအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။နှစ်သက်ဖွယ် ရူပါရုံကို “ဤရူပါရုံကို မြင်သော် မရသဖြင့် ခြောက်တပ်၍ သေလိမ့်မည်”ဟု အနီးသို့ဆောင်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ထိုရူပါရုံကို မြင်၍ မရနိုင်သဖြင့် ခြောက်တပ်နေအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သင့်၏၊ သေအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
သဒ္ဒါရုံကို အနီးသို့ ဆောင်ခြင်း မည်သည် နှစ်လိုဖွယ်မရှိသော ကြောက်မက်ဖွယ်ကို ဖြစ်စေတတ် သောကြောက်စရာကောင်းသော အသံကို “ဤအသံကို ကြားသော် လန့်၍ သေလိမ့်မည်”ဟု အနီးသို့ဆောင်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ထိုအသံကို ကြား၍ လန့်အံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ သေအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
နှစ်လိုဖွယ်-ချစ်ခင်ဖွယ်-မြတ်နိုးဖွယ်-ရှိသော အသံကို “ဤအသံကို ကြားသော် မရနိုင်သဖြင့်ခြောက်တပ်၍ သေလိမ့်မည်”ဟု အနီးသို့ ဆောင်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ထိုအသံကို ကြားပြီးမရနိုင်သဖြင့် ခြောက်တပ်နေအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ သေအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
ဂန္ဓာရုံကို အနီးသို့ဆောင်ခြင်း မည်သည် မနှစ်မြို့ဖွယ် စက်ဆုပ်ဖွယ် ရွံရှာဖွယ်ရှိသော ဂန္ဓာရုံကို"ဤအနံ့ကို နမ်းသော် စက်ဆုပ်ရွံရှာ၍ သေလိမ့်မည်”ဟု အနီးသို့ ဆောင်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ထိုအနံ့ကို နမ်းပြီး စက်ဆုပ်ရွံရှာ၍ ဒုက္ခဝေဒနာ ဖြစ်အံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ သေအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
နှစ်မြို့ဖွယ်ရှိသော ဂန္ဓာရုံကို “ဤအနံ့ကို နမ်းပြီးသော် မရနိုင်သဖြင့် ခြောက်တပ်၍ သေလိမ့်မည်”ဟုအနီးသို့ ဆောင်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ထိုအနံ့ကို နမ်းပြီးသော် မရနိုင်သဖြင့် ခြောက်တပ်၍ နေအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ သေအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
ရသာရုံကို အနီးသို့ ဆောင်ခြင်း မည်သည် မနှစ်မြို့ဖွယ် စက်ဆုပ် ရွံရှာဖွယ်ရှိသော အရသာ'ရသာရုံ'ကို “ဤအရသာကို လျက်ပြီးသော် စက်ဆုပ်ရွံရှာ၍ သေလိမ့်မည်”ဟု အနီးသို့ ဆောင်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ထိုအရသာကို လျက်ပြီးသော် စက်ဆုပ်ရွံရှာ၍ ဒုက္ခဝေဒနာ ဖြစ်အံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ သေအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
နှစ်မြို့ဖွယ်ရှိသော အရသာ ‘ရသာရုံ’ ကို “ဤအရသာကို လျက်ပြီးသော် မရနိုင်သဖြင့် ခြောက် တပ်၍သေလိမ့်မည်”ဟု အနီးသို့ ဆောင်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ထိုအရသာကို လျက်ပြီးသော်မရနိုင်သဖြင့် ခြောက်တပ်နေအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ သေအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကို အနီးသို့ ဆောင်ခြင်း မည်သည် မနှစ်မြို့ဖွယ် အတွေ့ဆိုးသော ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကို “ဤအတွေ့အထိဖြင့် တွေ့ထိခံရသော် သေလိမ့်မည်”ဟု အနီးသို့ ဆောင်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ထိုအတွေ့အထိဖြင့် တွေ့ထိခံရသူအား ဒုက္ခဝေဒနာဖြစ်အံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ သေအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
--နှစ်မြို့ဖွယ် အတွေ့ကောင်း အတွေ့နု ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကို “ဤအတွေ့အထိဖြင့် တွေ့ထိခံရသော် မရသဖြင့်ခြောက်တပ်၍ သေလိမ့်မည်”ဟု အနီးသို့ ဆောင်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ထိုအတွေ့အထိဖြင့်အတွေ့အထိခံရပြီး မရနိုင်သဖြင့် ခြောက်တပ်နေအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ သေအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
ဓမ္မာရုံကို အနီးသို့ ဆောင်ခြင်း မည်သည် “ဤစကားကို ကြားသော် လန့်၍ သေလိမ့်မည်”ဟု ငရဲ၌ဖြစ်ထိုက်သူအား ငရဲနှင့်စပ်သော စကားကို ပြောအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ထိုစကားကို ကြား၍လန့်အံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ သေအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
“ဤတရားစကားကို ကြားသော် နတ်ပြည်၌ နှလုံးသွင်း၍ သေလိမ့်မည်”ဟု ကောင်းမှုရှင်အားနတ်ရွာနှင့် စပ်သော စကားကို ပြောအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ထိုစကားကို ကြား၍ နတ်ပြည်၌ နှလုံးသွင်းလျက် သေတော့အံ့ဟု ဒုက္ခဝေဒနာကို ဖြစ်စေအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ သေအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
֍ ၁၇၉
။ ပြောကြားခြင်း မည်သည် “ဤသို့ သေပါ၊ ဤသို့ သေရသောသူသည် ပစ္စည်းဥစ္စာကိုသော်လည်း ရတတ်၏၊ အခြံအရံ အကျော်အစောကိုသော်လည်း ရတတ်၏၊ နတ်ပြည်သို့သော်လည်းရောက်တတ်၏”ဟု မေးသဖြင့် ပြောအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ထိုပြောကြားခြင်းဖြင့် သေတော့အံ့ဟုဒုက္ခဝေဒနာကို ဖြစ်စေအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ သေအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။ဆုံးမခြင်း မည်သည် “ဤသို့ သေပါ၊ ဤသို့ သေရသောသူသည် ပစ္စည်းဥစ္စာကိုသော်လည်း ရတတ်၏၊ အခြံအရံ အကျော်အစောကိုသော်လည်း ရတတ်၏၊ နတ်ပြည်သို့သော်လည်း ရောက်တတ်၏”ဟု မမေးဘဲ့ပြောအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ထိုအဆုံးအမစကားဖြင့် သေတော့အံ့ဟု ဒုက္ခဝေဒနာကို ဖြစ်စေအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ သေအံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
အချိန်းအချက်ပြုခြင်း မည်သည် နံနက်သော်လည်းကောင်း၊ ညနေချမ်းသော်လည်းကောင်း၊ ညဉ့်သော်လည်းကောင်း၊ နေ့သော်လည်းကောင်း “ထိုကာလစသော အချိန်းအချက်ဖြင့် ထိုသူကို သတ်လော့”ဟု အချိန်းအချက်ကို ပြုအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ထိုအချိန်းအချက်ဖြင့် ထိုသူကို သတ်အံ့၊ နှစ်ဦးလုံးပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏၊ ထိုအချိန်းအချက်၏ ရှေ့၌ဖြစ်စေ နောက်၌ဖြစ်စေ ထိုသူကို သတ်အံ့၊ မူလချိန်းချက်ရင်း ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်၊ သတ်သော ရဟန်းအားသာ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
အမှတ်အသားပြုခြင်း မည်သည် “မျက်စိကိုသော်လည်း မှိတ်ပြမည်၊ မျက်ခုံးကိုသော်လည်း ပင့်ပြ မည်၊ ဦးခေါင်းကိုသော်လည်း ညိတ်ပြမည်၊ ထိုအမှတ်သားဖြင့် ထိုသူကို သတ်လော့”ဟု ပြောအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ထိုအမှတ်သားဖြင့် ထိုသူကို သတ်အံ့၊ နှစ်ဦးလုံး ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏၊ ထိုအမှတ်သား၏ ရှေ့၌ဖြစ်စေ နောက်၌ဖြစ်စေ ထိုသူကို သတ်အံ့၊ မူလပြောသော ရဟန်းအား အာပတ်မသင့်၊ သတ်သော ရဟန်းအားသာ ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
သတ်လိုသော စိတ်မရှိသော ရဟန်း၊ မသိသော ရဟန်း၊ မသေစေလိုသောရဟန်း၊ (သည်းခြေပျက်၍) ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦးလွန်ကျူးသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်။
မနုဿဝိဂ္ဂဟ ပါရာဇိကအကြောင်း ပြဆိုရာအခန်း ပြီး၏။
--၁။ တံကဲပျဉ်ဟူသည် ဤနေရာ၌ နောက်မှီမှန်သမျှကို ခေါ်၏၊
၂။ အားနည်းအောင်ပြုဟူသည် ခုတင် ကုလားထိုင် စသည်ကို အောက် ပိုင်းဖြတ်ထား၍ဖြစ်စေ ကြိုးခုတင်၌ ကြိုးကို ဖြတ်၍ဖြစ်စေ အနည်းငယ်မျှ ချန်ထားပြီးလျှင် အောက်မှ လက်နက်စသည် ထားခြင်းတည်း။
--ဝိနီတဝတ္ထုခေါင်းစဉ်မာတိကာ
ချီးကျူးခြင်း၊ ဖိ၍ထိုင်မိခြင်း၊ ကျည်ပွေ့ထောင်ခြင်း၊ ဆုံလုပ်ရန် သစ်လုံးကို နင်းမိခြင်း၊ တောထွက်ရဟန်းကြီး သားအဖ၊ အမဲနင်သောရဟန်းများ၊ စားဦးလှူခြင်း၊ အဆိပ်ကို စမ်းသပ်ခြင်း၊ ကျောင်းရာစီရင်ခြင်း သုံးဝတ္ထု၊ အုတ်ပိခြင်းသုံးဝတ္ထု၊ ပဲခွပ်ကျခြင်း၊ အခြင်ရနယ်ပိခြင်း၊ ငြမ်းဖွဲ့ခြင်း၊ ဆင်းသက်ခြင်း၊ ကျောင်းမိုးပြီး၍ ဆင်းခြင်း၊ ကျခြင်း၊ ဂိဇ္ဈကုဋ်တောင်ပေါ်မှ ခုန်ချခြင်း၊ ကျောက်လှိမ့်ခြင်း၊ ချွေးထုတ်ခြင်း၊ နှာနှတ်ခြင်း၊ ဆုပ်နယ်ခြင်း၊ ရေချိုးခြင်း၊ ဆီလိမ်းခြင်း၊ ထစေခြင်း၊ လဲစေခြင်း၊ ထမင်းပေးခြင်း၊ အစာကျွေးခြင်း၊ အဖျော်တိုက်ခြင်း၊ လင်ငယ်နေသော မိန်းမ၏ ကိုယ်ဝန်၊ လင်တူမယား၊ အမိ မသေခြင်း၊ သားမသေခြင်း၊ သားအမိ နှစ်ယောက်လုံးသေခြင်း၊ သားအမိ နှစ်ယောက်လုံး မသေခြင်း၊ ဝမ်းပိုက်ကို နှိပ်ခြင်း'နှိပ်၍ သားဖျက်ခြင်း’၊ ဝမ်းပိုက်ကို အပူတိုက်ခြင်း၊ အမြုံမ၊ သားဖွားသူမ၊ ချိုင်းထိုးကစားခြင်း၊ နှိပ်၍ကံပြုခြင်း ‘ဝိုင်းဖိ၍ ကံပြုခြင်း’၊ ဘီလူးကို သတ်ခြင်း၊ ကြမ်းသော ဘီလူးထံသို့စေလွှတ်ခြင်း၊ ထိုသူထင်မှတ်၍ သတ်ခြင်း စသည်၊ ရိုက်ခြင်း ‘နတ်ပူး၍ရိုက်ခြင်း’၊ နတ်ပြည်နှင့်စပ်သော တရား၊ ငရဲနှင့်စပ်သော တရား၊ အာဠဝီမြို့၌ သစ်ပင်လှည်းခြင်း သုံးဝတ္ထု၊ တောမီးတိုက်ခြင်း သုံးဝတ္ထု၊ မပင်ပန်းစေလင့်၊ သင့် စကားကို နားမထောင်နိုင်၊ ရက်တက်ရည်တိုက်ခြင်း၊ သောဝီရကဆေးတိုက်ခြင်း၊ ဤကား ခေါင်းစဉ် မာတိကာတည်း။
ဝိနီတဝတ္ထု ဖြတ်ထုံးများ
֍ ၁၈၀
။ တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် မကျန်းမမာဖြစ်နေ၏၊ ရဟန်းတို့သည် ထိုရဟန်းအားသနားသဖြင့် သေရခြင်း၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ချီးကျူးပြောဆိုကြကုန်၏၊ ထိုရဟန်းသည် သေလေ၏၊ ထို (ချီးကျူးသော) ရဟန်းတို့အား “ငါတို့သည် ပါရာဇိက ကျလေကုန်သလော”ဟု တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏၊ ထိုရဟန်းတို့သည် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ထားကြရာရဟန်းတို့ သင်တို့သည် ပါရာဇိက ကျကုန်ပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁)တစ်ရံရောအခါ ဆွမ်းခံရဟန်းတစ်ပါးသည် အင်းပျဉ် ‘ခုံရှည်’ ၌ အဝတ်ပိုင်း ဖုံးနေသော ကလေးသူငယ်ကို ထိုင်လိုက်ရာတွင် ဖိမိ၍ သေစေ၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း ပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ သို့သော်လည်း ရဟန်းတို့ မဆင်ခြင် မစူးစမ်းဘဲ နေရာ၌ မထိုင်ရ၊ ထိုင်သော ရဟန်းအား ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၂)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ရွာအတွင်းရှိ ဆွမ်းစားဇရပ်၌ နေရာခင်းသည်ရှိသော် ထောင်ပြီးထားသော ကျည်ပွေ့တို့တွင် ကျည်ပွေ့တစ်ခုကို ယူရာ ဒုတိယကျည်ပွေ့သည် လဲ၍ ကလေး တစ်ယောက်၏ ဦးထိပ်၌ တည့်တည့်ကျသဖြင့် ထိုကလေးသည် သေလေ၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။
ရဟန်း သင်သည် အဘယ်စိတ်ရှိသနည်းဟု (မေးတော်မူရာ)
မြတ်စွာဘုရား တပည့်တော်မှာ သေစေလိုစိတ် မရှိပါဟု (လျှောက်ထား၏)။
ရဟန်း မသေစေလိုသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၃)
--တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ရွာတွင်းရှိ ဆွမ်းစားဇရပ်၌ နေရာခင်းရာ ဆုံလုပ်ရန် သစ်လုံးကိုနင်းမိ၍ လိမ့်လေရာ ကလေးတစ်ယောက်ကို ဖိမိ၍ သေစေ၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။
ရဟန်း သေစေလိုစိတ်မရှိသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၄)
တစ်ရံရောအခါ သားအဖနှစ်ယောက်တို့သည် ရဟန်းများ အထံ၌ ရဟန်းပြု ကြကုန်၏၊ အချိန် အခါကိုလျှောက်ထားရာ သားက အဖကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါ၊ သံဃာတော်သည် အသျှင်ဘုရားကိုမျှော်လင့်နေပါသည်”ဟု လျှောက်ထား၍ ကျောက်ကုန်း၌ ကိုင်၍ တွန်းလေရာ ထိုရဟန်းသည် လဲကျ၍သေလေ၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။
ရဟန်း သင်သည် အဘယ်စိတ်ရှိသနည်းဟု (မေးတော်မူရာ)
မြတ်စွာဘုရား တပည့်တော်သည် သေစေလိုစိတ် မရှိပါဟု (လျှောက်ထား၏)။
ရဟန်း သေစေလိုစိတ်မရှိသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၅)
တစ်ရံရောအခါ သားအဖနှစ်ယောက်တို့သည် ရဟန်းများ အထံ၌ ရဟန်းပြု ကြကုန်၏၊ အချိန် အခါကိုလျှောက်ထားရာ သားက အဖကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါ၊ သံဃာတော်သည် အသျှင်ဘုရားကိုမျှော်လင့်နေပါသည်”ဟု လျှောက်ထား၍ သေစေလိုသဖြင့် ကျောက်ကုန်း၌ ကိုင်၍ တွန်းလေရာ ထိုရဟန်းသည် လဲကျ၍ သေလေ၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည်ပါရာဇိက ကျပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၆)
တစ်ရံရောအခါ သားအဖနှစ်ယောက်တို့သည် ရဟန်းများ အထံ၌ ရဟန်းပြုကြကုန်၏၊ အချိန် အခါကိုလျှောက်ထားရာ သားက အဖကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါ၊ သံဃာတော်သည် အသျှင်ဘုရားကိုမျှော်လင့်နေပါသည်”ဟု လျှောက်ထား၍ သေစေလိုသဖြင့် ကျောက်ကုန်း၌ ကိုင်၍ တွန်းလေရာ ထိုရဟန်းသည် လဲကျသော်လည်း မသေချေ၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်းပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၇)
֍ ၁၈၁
။ တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးအား ဆွမ်းစားစဉ် အမဲသားတုံးသည် လည်ချောင်း၌ နင့်'ဆို့’ နေ၏၊ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ထိုရဟန်း၏ လည်ပင်းကို ရိုက်လေရာ သွေးနှင့်တကွ အမဲသားတုံး ကျလာပြီး ထိုရဟန်းသည် သေလေ၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်းသေစေလိုစိတ် မရှိသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၈)တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးအား ဆွမ်းစားစဉ် အမဲသားတုံးသည် လည်ချောင်း၌ နင် ‘ဆို့’ နေ၏၊ ရဟန်းတစ်ပါးသည် သေစေလို၍ ထိုရဟန်း၏ လည်ပင်းကို ရိုက်လေရာ သွေးနှင့်တကွ အမဲသားတုံး ကျလာပြီးလျှင် ထိုရဟန်းသည် သေလေ၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည် ပါရာဇိက ကျပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၉)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးအား ဆွမ်းစားစဉ် အမဲသားတုံးသည် လည်ချောင်း၌ နင် ‘ဆို့’ နေ၏၊ ရဟန်းတစ်ပါးသည် သေစေလို၍ ထိုရဟန်း၏ လည်ပင်းကို ရိုက်လေရာ သွေးနှင့်တကွ အမဲသားတုံး ကျလာသော်လည်း ထိုရဟန်းသည် မသေချေ၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း ပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၀)
တစ်ရံရောအခါ ဆွမ်းခံ ရဟန်းတစ်ပါးသည် အဆိပ်ပါသော ဆွမ်းကို ရလာခဲ့၍ ဆွမ်းစားဇရပ်သို့ယူခဲ့ပြီးနောက် ရဟန်းတို့အား စားဦးကို လှူလေ၏၊ ထိုရဟန်းတို့သည် သေကြကုန်၏၊ ထို (စားဦးလှူသော) ရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။
--ရဟန်း သင်သည် အဘယ်စိတ်ရှိသနည်းဟု (မေးတော်မူရာ)
မြတ်စွာဘုရား တပည့်တော်မသိပါဟု (လျှောက်ထား၏)။
ရဟန်း မသိသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၁)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် စမ်းသပ်လို၍ ရဟန်းတစ်ပါးအား အဆိပ်ကို ပေးရာ ထိုရဟန်းသည် သေလေ၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။
ရဟန်း သင်သည် အဘယ်စိတ်ရှိသနည်းဟု (မေးတော်မူရာ)
မြတ်စွာဘုရား တပည့်တော် စမ်းသပ်လိုစိတ် ရှိပါသည်ဟု (လျှောက်ထား၏)။
ရဟန်း ပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၂)
֍ ၁၈၂
။ တစ်ရံရောအခါ အာဠဝီမြို့သား ရဟန်းတို့သည် ကျောင်းမြေရာကို စီရင်ပြုလုပ်ကြရာ ရဟန်းတစ်ပါးသည် အောက်မှ နေ၍ ကျောက်ကို ပင့်မြှောက်၍ ပေး၏၊ အထက်က ရဟန်းသည် မကောင်းသဖြင့် ကိုင်ယူသည်ဖြစ်၍ ကျောက်သည် အောက်က ရဟန်း၏ ဦးထိပ်၌ တည့်တည့်ကျ၍ထိုရဟန်းသည် သေ လေ၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်းသေစေလိုစိတ်မရှိသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၃)တစ်ရံရောအခါ အာဠဝီမြို့သား ရဟန်းတို့သည် ကျောင်းမြေရာကို စီရင်ပြုလုပ်ကြရာ ရဟန်းတစ်ပါးသည် အောက်က နေ၍ ကျောက်ကို ပင့်မြှောက်၍ ပေး၏၊ အထက်က ရဟန်းသည် သေစေလို၍အောက်က ရဟန်း၏ ဦးထိပ်၌ ကျောက်ကို လွှတ်ချလေရာ ထိုရဟန်းသည် သေလေ၏။ပ။
ထိုရဟန်းသည် မသေချေ၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်းပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၄-၁၅)
တစ်ရံရောအခါ အာဠဝီမြို့သား ရဟန်းတို့သည် ကျောင်းနံရံ ဆောက်လုပ်ကြရာ ရဟန်းတစ်ပါးသည်အောက်မှ နေ၍ အုတ်ကို ပင့်မြှောက်၍ ပေး၏၊ အထက်က ရဟန်းသည် မကောင်းသဖြင့် ကိုင်ယူသည်ဖြစ်၍ အုတ်သည် အောက်က ရဟန်း၏ ဦးထိပ်၌ တည့်တည့်ကျ၍ ထိုရဟန်းသည် သေလေ၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သေစေလိုစိတ်မရှိသော ရဟန်းအားအာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၆)
တစ်ရံရောအခါ အာဠဝီမြို့သား ရဟန်းတို့သည် ကျောင်းနံရံ ဆောက်လုပ်ကြရာ ရဟန်းတစ်ပါးသည့်အောက်မှ နေ၍ အုတ်ကို ပင့်မြှောက်၍ ပေး၏၊ အထက်က ရဟန်းသည် သေစေလို၍ အောက်ကရဟန်း၏ ဦးထိပ်၌ အုတ်ကို လွှတ်ချလေရာ ထိုရဟန်းသည် သေလေ၏။ပ။
ထိုရဟန်းသည် မသေချေ၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်းပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၇-၁၈)
֍ ၁၈၃
။ တစ်ရံရောအခါ အာဠဝီမြို့သား ရဟန်းတို့သည် အမှုသစ် ‘ကျောင်းဝေယျာဝစ္စ’ ကို ပြုလုပ်ကြရာ ရဟန်းတစ်ပါးသည် အောက်မှ နေ၍ ပဲခွပ်ကို ပင့်မြှောက်၍ ပေး၏၊ အထက်က ရဟန်းသည် မကောင်းသဖြင့် ကိုင်ယူသည်ဖြစ်၍ ပဲခွပ်သည် အောက်က ရဟန်း၏ ဦးထိပ်၌ တည့်တည့်ကျ၍ ထိုရဟန်းသည် သေလေ၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သေစေလိုစိတ်မရှိသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၉)တစ်ရံရောအခါ အာဠဝီမြို့သား ရဟန်းတို့သည် အမှုသစ်ကို ပြုလုပ်ကြရာ ရဟန်းတစ်ပါးသည်အောက်မှ နေ၍ ပဲခွပ်ကို ပင့်မြှောက်၍ ပေး၏၊ အထက်က ရဟန်းသည် သေစေလို၍ အောက်ကရဟန်း၏ ဦးထိပ်၌ ပဲခွပ်ကို လွှတ်ချလေရာ ထိုရဟန်းသည် သေလေ၏။ပ။
--ထိုရဟန်းသည် မသေချေ၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်းပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၂၀-၂၁)
တစ်ရံရောအခါ အာဠဝီမြို့သား ရဟန်းတို့သည် အမှုသစ်ကို ပြုလုပ်ကြရာ ရဟန်းတစ်ပါးသည်အောက်မှ နေ၍ အခြင်ရနယ်ကို ပင့်မြှောက်၍ ပေး၏၊ အထက်က ရဟန်းသည် မကောင်းသဖြင့် ကိုင်ယူသည်ဖြစ်၍ အခြင်ရနယ်သည် အောက်က ရဟန်း၏ ဦးထိပ်၌ တည့်တည့်ကျလေရာ ထိုရဟန်းသည် သေလေ၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သေစေလိုစိတ် မရှိသောရဟန်းအား အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၂၂)
တစ်ရံရောအခါ အာဠဝီမြို့သား ရဟန်းတို့သည် အမှုသစ်ကို ပြုလုပ်ကြရာ ရဟန်းတစ်ပါးသည်အောက်မှ နေ၍ အခြင်ရနယ်ကို ပင့်မြှောက်၍ ပေး၏၊ အထက်က ရဟန်းသည် သေစေလို၍ အောက်ကရဟန်း၏ ဦးထိပ်၌ အခြင်ရနယ်ကို လွှတ်ချလေရာ ထိုရဟန်းသည် သေလေ၏။ပ။
ထိုရဟန်းသည် မသေချေ၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်းပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၂၃-၂၄)
တစ်ရံရောအခါ အာဠဝီမြို့သား ရဟန်းတို့သည် အမှုသစ်ကို ပြုလုပ်ကြရာ ငြမ်းကို ဖွဲ့ချည်ကြ ကုန်၏၊ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ရဟန်းတစ်ပါးကို “ငါ့သျှင် ဤဘက်၌ ရပ်၍ ဖွဲ့ချည်လော့”ဟု ဆိုရာ ထိုရဟန်းသည် ထိုခိုင်းသော ဘက်၌ ရပ်၍ ဖွဲ့ချည်စဉ် လိမ့်ကျ၍ သေလေ၏၊ ထိုရဟန်းအားတွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။
ရဟန်း သင်သည် အဘယ်စိတ်ရှိသနည်းဟု (မေးတော်မူရာ)
မြတ်စွာဘုရား တပည့်တော်သည် သေစေလိုစိတ် မရှိပါဟု (လျှောက်ထား၏)။
ရဟန်း သေစေလိုစိတ်မရှိသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၂၅)
တစ်ရံရောအခါ အာဠဝီမြို့သား ရဟန်းတို့သည် အမှုသစ်ကို ပြုလုပ်ကြရာ ငြမ်းကို ဖွဲ့ချည်ကြ ကုန်၏၊ ရဟန်းတစ်ပါးသည် သေစေလို၍ ရဟန်းတစ်ပါးကို “ငါ့သျှင် ဤဘက်၌ ရပ်၍ ဖွဲ့ချည်လော့”ဟု ဆိုရာထိုရဟန်းသည် ထိုခိုင်းသော ဘက်၌ ရပ်၍ ဖွဲ့ချည်စဉ် လိမ့်ကျ၍ သေလေ၏။ပ။
လိမ့်ကျ၍ မသေချေ၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း ပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၂၆-၂၇)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ကျောင်းကို မိုးပြီး၍ ဆင်းလာ၏၊ ရဟန်းတစ်ပါးက ထို ရဟန်းကို"ငါ့သျှင် ဤဘက်မှ ဆင်းသက်ခဲ့လော့”ဟု ဆိုသဖြင့် ထိုရဟန်းသည် ထိုဘက်မှ ဆင်းသက်ရာ လိမ့်ကျ၍့သေလေ၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သေစေလို စိတ်မရှိသောရဟန်းအား အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၂၈)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ကျောင်းကို မိုးပြီး၍ ဆင်းလာ၏၊ ရဟန်းတစ်ပါးက သေစေလိုသဖြင့် ထိုရဟန်းကို “ငါ့သျှင် ဤဘက်မှ ဆင်းသက်ခဲ့လော့”ဟု ဆိုသဖြင့် ထိုရဟန်းသည် ထိုခိုင်းသော ဘက်မှ ဆင်းသက်ရာ လိမ့်ကျ၍ သေလေ၏။ပ။
လိမ့်ကျ၍ မသေချေ၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း ပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၂၉-၃၀)
--တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် မပျော်ပိုက်ခြင်း နှိပ်စက်အပ်ရကား ဂိဇ္ဈကုဋ်တောင်သို့ တက်၍ကမ်းပါးပြတ်၌ ခုန်ချလိုက်ရာ နှီးသမားတစ်ယောက်ကို ဖိမိ၍ သေစေ၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း ပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ သို့သော် ရဟန်းတို့ မိမိကိုယ်ကို ပစ်မချအပ်၊ ခုန်ချပစ်ချသော ရဟန်းအား ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၃၁)
တစ်ရံရောအခါ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် ဂိဇ္ဈကုဋ်တောင်သို့ တက်၍ ပျော်မြူးလိုသဖြင့် ကျောက်တုံးကိုလှိမ့်ချကြရာ နွားကျောင်းသား တစ်ယောက်ကို ဖိမိ၍ သေစေ၏၊ ထိုရဟန်းတို့အား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်းတို့ ပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ သို့သော် ရဟန်းတို့ ပျော်မြူးလိုသဖြင့်ကျောက်တုံးကို မလှိမ့်ချအပ်၊ လှိမ့်ချသော ရဟန်းအား ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၃၂)
֍ ၁၈၄
။ တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် မကျန်းမမာ ဖြစ်နေရာ ရဟန်းတို့သည် ထိုရဟန်းကိုချွေးထုတ်ကြသဖြင့် ထိုရဟန်းသည် သေလေ၏၊ ထိုရဟန်းတို့အား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ'ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်းတို့ သေစေလိုစိတ်မရှိသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၃၃)တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် မကျန်းမမာ ဖြစ်နေရာ ရဟန်းတို့သည် ထိုရဟန်းကို သေစေ လို၍ချွေးထုတ်ကြသဖြင့် ထိုရဟန်းသည် သေလေ၏။ပ။
ထိုရဟန်းသည် မသေချေ၊ ထိုရဟန်းတို့အား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်းတို့ပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၃၄-၃၅)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးအား ဦးခေါင်းပူ (ခေါင်းကိုက်) သဖြင့် ရဟန်းတို့သည် နှာနှတ်ကြရာထိုရဟန်းသည် သေလေ၏၊ ထိုရဟန်းတို့အား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်းတို့သေစေလိုစိတ် မရှိသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၃၆)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ခေါင်းကိုက်နေရာ ရဟန်းတို့သည် ထိုရဟန်းအား သေစေလို၍ နှာနှတ်ကြသဖြင့် ထိုရဟန်းသည် သေလေ၏။ပ။
ထိုရဟန်းသည် မသေချေ၊ ထိုရဟန်းတို့အား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်းတို့ပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၃၇-၃၈)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် မကျန်းမမာ ဖြစ်နေရာ ရဟန်းတို့သည် ထိုရဟန်းကိုဆုပ်နယ်ကြသဖြင့် ထိုရဟန်းသည် သေလေ၏၊ ထိုရဟန်းတို့အား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်းတို့ သေစေလိုစိတ်မရှိသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၃၉)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် မကျန်းမမာ ဖြစ်နေရာ ရဟန်းတို့သည် သေစေလို၍ ထိုရဟန်းအားဆုပ်နယ်ကြသဖြင့် ထိုရဟန်းသည် သေလေ၏။ပ။
ထိုရဟန်းသည် မသေချေ၊ ထိုရဟန်းတို့အား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်းတို့ပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၄၀-၄၁)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် မကျန်းမမာ ဖြစ်နေရာ ရဟန်းတို့သည် ထိုရဟန်းကို ရေချိုးပေးကြသဖြင့် ထိုရဟန်းသည် သေလေ၏၊ ထိုရဟန်းတို့အား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်းတို့ သေစေလိုစိတ်မရှိသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၄၂)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် မကျန်းမမာ ဖြစ်နေရာ ရဟန်းတို့သည် သေစေလို၍ ထိုရဟန်းကိုရေချိုးပေးကြသဖြင့် ထိုရဟန်းသည် သေလေ၏။ပ။
ထိုရဟန်းသည် မသေချေ၊ ထိုရဟန်းတို့အား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်းတို့ပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၄၃-၄၄)
--တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် မကျန်းမမာ ဖြစ်နေရာ ရဟန်းတို့သည် ထိုရဟန်းကို ဆီလိမ်းပေးကြသဖြင့် ထိုရဟန်းသည် သေလေ၏၊ ထိုရဟန်းတို့အား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်းတို့ သေစေလိုစိတ်မရှိသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၄၅)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် မကျန်းမမာ ဖြစ်နေရာ ရဟန်းတို့သည် သေစေလို၍ ထိုရဟန်းကိုဆီလိမ်းပေးကြသဖြင့် ထိုရဟန်းသည် သေလေ၏။ပ။
ထိုရဟန်းသည် မသေချေ၊ ထိုရဟန်းတို့အား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်းတို့ပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၄၆-၄၇)
֍ ၁၈၅
။ တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် မကျန်းမမာ ဖြစ်နေရာ ရဟန်းတို့သည် ထိုရဟန်းကိုထူပေးကြသဖြင့် ထိုရဟန်းသည် သေလေ၏၊ ထိုရဟန်းတို့အား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်းတို့ မသေစေလိုသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၄၈)တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် မကျန်းမမာ ဖြစ်နေရာ ရဟန်းတို့သည် သေစေလို၍ ထိုရဟန်းကိုထူပေးကြသဖြင့် ထိုရဟန်းသည် သေလေ၏။ပ။
ထိုရဟန်းသည် မသေချေ၊ ထိုရဟန်းတို့အား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်းတို့ပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၄၉-၅၀)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် မကျန်းမမာ ဖြစ်နေရာ ရဟန်းတို့သည် ထိုရဟန်းကို လှဲပေးကြသဖြင့် ထိုရဟန်းသည် သေလေ၏၊ ထိုရဟန်းတို့အား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်းတို့ သေစေလိုစိတ်မရှိသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၅၁)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် မကျန်းမမာ ဖြစ်နေရာ ရဟန်းတို့သည် သေစေလို၍ ထိုရဟန်းကိုလှဲပေးကြသဖြင့် ထိုရဟန်းသည် သေလေ၏။ပ။
ထိုရဟန်းသည် မသေချေ၊ ထိုရဟန်းတို့အား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်းတို့ပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၅၂-၅၃)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် မကျန်းမမာ ဖြစ်နေရာ ရဟန်းတို့သည် ထိုရဟန်းအားအစာကျွေးကြသဖြင့် ထိုရဟန်းသည် သေလေ၏၊ ထိုရဟန်းတို့အားတွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်းတို့ သေစေလိုစိတ်မရှိသော ရဟန်းအား အာပတ်မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၅၄)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် မကျန်းမမာ ဖြစ်နေရာ ရဟန်းတို့သည် သေစေလို၍ ထိုရဟန်းကိုအစာကျွေးကြသဖြင့် ထိုရဟန်းသည် သေလေ၏။ပ။
ထိုရဟန်းသည် မသေချေ၊ ထိုရဟန်းတို့အား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်းတို့ပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၅၅-၅၆)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် မကျန်းမမာ ဖြစ်နေရာ ရဟန်းတို့သည် ထိုရဟန်းအားအဖျော်တိုက်ကြသဖြင့် ထိုရဟန်းသည် သေလေ၏၊ ထိုရဟန်းတို့အား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ'ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်းတို့ သေစေလိုစိတ်မရှိသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၅၇)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် မကျန်းမမာ ဖြစ်နေရာ ရဟန်းတို့သည် သေစေလို၍ ထိုရဟန်းအား အဖျော်ကို တိုက်ကြသဖြင့် ထိုရဟန်းသည် သေလေ၏။ပ။
ထိုရဟန်းသည် မသေချေ၊ ထိုရဟန်းတို့အား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်းတို့ပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၅၈-၅၉)
--֍ ၁၈၆
။ တစ်ရံရောအခါ မိန်းမတစ်ယောက်သည် လင်ယောက်ျား အရပ်တစ်ပါးသို့ သွားနေခိုက်'လင်မရှိခိုက်’ သယောက်လင် ‘လင်ငယ်’ နှင့် ကိုယ်ဝန် ရနေ၏၊ ထိုမိန်းမသည် အိမ်သို့ ကပ်သော ဆရာရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား တောင်းပန်ပါရစေ၊ ကိုယ်ဝန်ကျဆေး ‘သားလျှောဆေး’ ကို သိတော်မူပါလော့”ဟု လျှောက်ရာ “ကောင်းပြီ နှမ”ဟု ဝန်ခံ၍ ထိုမိန်းမအား ကိုယ်ဝန်ကျဆေးကို ပေးရာ (ဝမ်းတွင်းရှိ) ကလေးသည် သေလေ၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည်ပါရာဇိက ကျပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၆၀)တစ်ရံရောအခါ ယောက်ျားတစ်ယောက်အား မယားနှစ်ယောက်ရှိလေရာ တစ်ယောက်က မြုံ ၍တစ်ယောက်က သားဖွားသူ ဖြစ်၏၊ အမြုံမသည် အိမ်သို့ ကပ်သော ဆရာရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား ဤမိန်းမ သားဖွားလျှင် ဥစ္စာအားလုံးကို စိုးပိုင်သွားပါလိမ့်မည်၊ အသျှင်ဘုရား တောင်းပန်ပါရစေ၊ ထိုမိန်းမ၏ကိုယ်ဝန်ကျဆေးကို သိတော်မူပါလော့”ဟု လျှောက်ရာ “ကောင်းပြီ နှမ”ဟု ဝန်ခံ၍ ထိုမိန်းမအားကိုယ်ဝန်ကျဆေးကို ပေးရာ ကလေးသေ၏၊ အမိကား မသေ၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည် ပါရာဇိက ကျပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၆၁)
တစ်ရံရောအခါ ယောက်ျားတစ်ယောက်အား မယားနှစ်ယောက်ရှိလေရာ တစ်ယောက်က မြုံ၍ တစ်ယောက်က သားဖွားသူ ဖြစ်၏၊ အမြုံမသည် အိမ်သို့ ကပ်သော ဆရာရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား ဤမိန်းမ သားဖွားလျှင် ဥစ္စာအားလုံးကို စိုးပိုင်သွားပါလိမ့်မည်၊ အသျှင်ဘုရား တောင်းပန်ပါရစေ၊ ထိုမိန်းမ၏ ကိုယ်ဝန်ကျဆေးကို သိတော်မူပါလော့”ဟု လျှောက်ရာ “ကောင်းပြီ နှမ”ဟု ဝန်ခံ၍ ထိုမိန်းမအား ကိုယ်ဝန်ကျဆေးကို ပေးရာ မိခင်သေဆုံးပြီး ကလေး မသေဘဲ ရှိ၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း ပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၆၂)
တစ်ရံရောအခါ ယောက်ျားတစ်ယောက်အား မယားနှစ်ယောက်ရှိလေရာ တစ်ယောက်က မြုံ ၍ တစ်ယောက်က သားဖွားသူ ဖြစ်၏၊ အမြုံမသည် အိမ်သို့ ကပ်သော ဆရာရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရားဤမိန်းမ သားဖွားလျှင် ဥစ္စာအားလုံးကို စိုးပိုင်သွားပါလိမ့်မည်၊ အသျှင်ဘုရား တောင်းပန်ပါရစေ၊ ထိုမိန်းမ၏ ကိုယ်ဝန်ကျဆေးကို သိတော်မူပါလော့”ဟု လျှောက်ရာ “ကောင်းပြီ နှမ”ဟု ဝန်ခံ၍ ထိုမိန်းမအား ကိုယ်ဝန်ကျဆေးကို ပေးရာ သားအမိ နှစ်ယောက်လုံး သေဆုံး၏။ပ။
သားအမိနှစ်ယောက်လုံး မသေကြချေ၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်းပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၆၃-၆၄)
֍ ၁၈၇
။ တစ်ရံရောအခါ ကိုယ်ဝန်ဆောင် မိန်းမတစ်ယောက်သည် အိမ်သို့ ကပ်သော ဆရာရဟန်းကို”ကိုယ်ဝန်ကျဆေးကို သိတော်မူပါလော့”ဟု လျှောက်ရာ သို့ဖြစ်လျှင် နှမ အနှိပ်ခံပေးလေဟု ပြောဆို၏၊ ထိုမိန်းမသည် အနှိပ်ခိုင်း၍ ကိုယ်ဝန်ကို ပျက်စေ၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ'ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည် ပါရာဇိက ကျပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၆၅)တစ်ရံရောအခါ ကိုယ်ဝန်ဆောင် မိန်းမတစ်ယောက်သည် အိမ်သို့ ကပ်သော ဆရာရဟန်းကို”ကိုယ်ဝန်ကျဆေးကို သိတော်မူပါလော့”ဟု လျှောက်ရာ သို့ဖြစ်လျှင် နှမ အပူတိုက်ပေးလေဟု ပြောဆို၏၊ ထိုမိန်းမသည် အပူတိုက်၍ ကိုယ်ဝန်ကို ပျက်စေ၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည် ပါရာဇိက ကျပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၆၆)
တစ်ရံရောအခါ အမြုံမ၁တစ်ယောက်သည် အိမ်သို့ ကပ်သော ဆရာရဟန်းကို “တောင်းပန်ပါသည် အသျှင်ဘုရား တပည့်တော်မ သားဖွားနိုင်မည့်ဆေးကို သိတော်မူပါလော့”ဟု လျှောက်ရာ “ကောင်းပြီ နှမ”ဟု ဝန်ခံ၍ ထိုမိန်းမအား ဆေးပေးရာ ထိုမိန်းမသည် သေလေ၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း ပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၆၇)
--တစ်ရံရောအခါ သားဖွားတတ်သော မိန်းမတစ်ယောက်သည် အိမ်သို့ ကပ်သော ဆရာရဟန်းကို"တောင်းပန်ပါသည် အသျှင်ဘုရား၊ တပည့်တော်မအား သားမဖွားနိုင်မည့်ဆေး ‘ပဋိသန္ဓေတားဆီးနိုင်သည့်ဆေး’ ကို သိတော်မူပါလော့”ဟု လျှောက်တောင်းရာ “ကောင်းပြီ နှမ”ဟု ထိုမိန်းမအား ဆေးပေးလေရာ ထိုမိန်းမသည် သေလေ၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်းပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၆၈)
တစ်ရံရောအခါ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် သတ္တရသဝဂ္ဂီရဟန်းကို ချိုင်းထိုး ကစားပျော်ပါးကြရာ ထိုရဟန်းသည် ပင်ပန်း၍ အသက် မရှူနိုင်သဖြင့် သေလေ၏၊ ထိုရဟန်းတို့အား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်းတို့ ပါရာဇိကအာပတ် မသင့်ဟု မိန့်တော်မူ၏။ (၆၉)
တစ်ရံရောအခါ သတ္တရသဝဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းကို ကံပြု ကြမည်ဟု ဖိ၍ သေစေကုန်၏၊ ထိုရဟန်းတို့အား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်းတို့ ပါရာဇိကအာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၇၀)
တစ်ရံရောအခါ ဖုတ်သွင်းဆေးသမား ‘ပယောဂဆရာ’ ဖြစ်ဖူးသော ရဟန်းသည် ဘီလူးကို သတ်၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း ပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၇၁)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ရဟန်းတစ်ပါးကို ကြမ်းသော ဘီလူးရှိသော ကျောင်းသို့စေလွှတ်ရာ ထိုရဟန်းကို ဘီလူးတို့သည် သတ်ကုန်၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ'ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သေစေလိုစိတ်မရှိသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၇၂)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် သေစေလိုသည် ဖြစ်၍ ရဟန်းတစ်ပါးကို ကြမ်းသော ဘီလူးရှိရာကျောင်းသို့စေလွှတ်ရာ ထိုရဟန်းကို ဘီလူးတို့သည် သတ်ကုန်၏။ပ။
ထိုရဟန်းကို ဘီလူးတို့သည် မသတ်ကုန်၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း ပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၇၃-၇၄)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ရဟန်းတစ်ပါးကို သားရဲရှိသော ခရီးကြမ်းသို့စေလွှတ်ရာသားရဲတို့သည် ထိုရဟန်းကို သတ်ကုန်၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သေစေလိုစိတ်မရှိသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၇၅)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် သေစေလိုသည်ဖြစ်၍ ရဟန်းတစ်ပါးကို သားရဲရှိသော ခရီးကြမ်းသို့စေလွှတ်ရာ ထိုရဟန်းကို သားရဲတို့သည် သတ်ကုန်၏။ပ။
ထိုရဟန်းကို သားရဲတို့သည် မသတ်ကုန်၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း ပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၇၆-၇၇)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ရဟန်းတစ်ပါးကို ခိုးသူရှိသော ခရီးကြမ်းသို့စေလွှတ်ရာထိုရဟန်းကို ခိုးသူတို့သည် သတ်ကုန်၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သေစေလိုစိတ်မရှိသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၇၈)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် သေစေလိုသည်ဖြစ်၍ ရဟန်းတစ်ပါးကို ခိုးသူရှိသော ခရီး ကြမ်းသို့စေလွှတ်ရာ ထိုရဟန်းကို ခိုးသူတို့သည် သတ်ကုန်၏။ပ။
ထိုရဟန်းကို ခိုးသူတို့သည် မသတ်ကုန်၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း ပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၇၉-၈၀)
--֍ ၁၈၈
။ တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ရဟန်းတစ်ပါးကို ထိုရဟန်းဟု ထင်မှတ်၍ ထိုရဟန်း ကိုပင်သတ်၏။ပ။ ထိုရဟန်းဟု ထင်မှတ်၍ အခြားရဟန်းကို သတ်၏။ပ။ အခြားရဟန်းဟု ထင်မှတ်၍ထိုရဟန်းကို သတ်၏။ပ။ အခြားရဟန်းဟု ထင်မှတ်၍ အခြားရဟန်းကိုပင် သတ်၏၊ ထိုရဟန်းအားတွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည် ပါရာဇိက ကျပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၈၁-၈၄)တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးကို ဘီလူးပူးဝင်သဖြင့် ရဟန်းတစ်ပါးက ထို (ဘီလူးပူးဝင်သော) ရဟန်းအား ရိုက်လေရာ ထိုရဟန်းသည် သေလေ၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သေစေလိုစိတ်မရှိသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၈၅)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးကို ဘီလူးပူးဝင်သဖြင့် ရဟန်းတစ်ပါးက သေစေလိုသည်ဖြစ်၍ ထို (ဘီလူးပူးဝင်သော) ရဟန်းအား ရိုက်လေရာ ထိုရဟန်းသည် သေလေ၏။ပ။
ထိုရဟန်းသည် မသေချေ၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်းပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၈၆-၈၇)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ကောင်းမှုရှင်အား နတ်ပြည်နှင့်စပ်သော တရားကို ဟော လေရာထိုကောင်းမှုရှင်သည် (နတ်ပြည်ကို) နှလုံးသွင်းလျက် သေလေ၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သေစေလိုစိတ်မရှိသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၈၈)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ကောင်းမှုရှင်အား သေစေလိုသည်ဖြစ်၍ နတ်ပြည်နှင့်စပ်သောတရားကို ဟောလေရာ ထိုကောင်းမှုရှင်သည် (နတ်ပြည်ကို) နှလုံးသွင်းလျက် သေလေ၏။ပ။
ထိုကောင်းမှုရှင်သည် (နတ်ပြည်ကို) နှလုံးသွင်းလျက် မသေချေ၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း ပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၈၉-၉၀)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ငရဲလားမည့်သူအား ငရဲနှင့်စပ်သော တရားကို ဟောလေရာထိုသူသည် လန့်၍ သေလေ၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်းသေစေ လိုစိတ်မရှိသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၉၁)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ငရဲလားမည့်သူအား သေစေလိုသည်ဖြစ်၍ ငရဲနှင့်စပ်သော တရားကိုဟောလေရာ ထိုသူသည် လန့်၍ သေလေ၏။ပ။
ထိုသူသည် လန့်၍ မသေချေ၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်းပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၉၂-၉၃)
֍ ၁၈၉
။ တစ်ရံရောအခါ အာဠဝီမြို့သား ရဟန်းတို့သည် အမှုသစ် ‘နဝကမ္မ’ ကို ပြုလုပ်ကြရာ သစ်ပင်ကိုဖြတ်လှဲကြကုန်၏၊ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ရဟန်းတစ်ပါးကို “ငါ့သျှင် ဤဘက်မှ နေ၍ ဖြတ်ပါ”ဟုပြောရာ ထိုပြောသော ဘက်မှ နေ၍ ဖြတ်လှဲသော ထိုရဟန်းကို သစ်ပင်ပိ၍ သေစေ၏၊ ထိုရဟန်းအားတွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သေစေလိုစိတ်မရှိသော ရဟန်းအား အာပတ်မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၉၄)တစ်ရံရောအခါ အာဠဝီမြို့သား ရဟန်းတို့သည် အမှုသစ် ‘နဝကမ္မ’ ကို ပြုလုပ်ကြရာ သစ်ပင်ကိုဖြတ်လှဲကြကုန်၏၊ ရဟန်းတစ်ပါးသည် သေစေလိုသည်ဖြစ်၍ ရဟန်းတစ်ပါးကို “ငါ့သျှင် ဤဘက်မှ နေ၍ဖြတ်ပါ”ဟု ပြောရာ ထိုပြောသော ဘက်မှ နေ၍ ဖြတ်လှဲသော ထိုရဟန်းကို သစ်ပင်ပိ၍ သေစေ၏။ပ။
--သစ်ပင်သည် ပိ၍ မသေချေ၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်းပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၉၅-၉၆)
֍ ၁၉၀
။ တစ်ရံရောအခါ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် တောမီးရှို့ကြရာ လူတို့သည် မီးလောင်၍ သေကုန်၏၊ ထိုရဟန်းတို့အား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်းတို့ သေစေလိုစိတ် မရှိသောရဟန်းအား အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၉၇)တစ်ရံရောအခါ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် သေစေလိုသည်ဖြစ်၍ တောမီးရှို့ကြရာ လူတို့သည် မီးလောင်၍သေကုန်၏။ပ။
လူတို့သည် မီးလောင်၍ မသေကုန်၊ ထိုရဟန်းတို့အား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်းတို့ ပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၉၈-၉၉)
֍ ၁၉၁
။ တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် လူသတ်ရာ (သင်းချိုင်း) သို့ သွား၍ ခိုးသူသတ်သောယောက်ျားကို “ဒါယကာ ဤသူကို မပင်ပန်းပါစေလင့်၊ တစ်ချက်တည်း ခုတ်သတ်လိုက်ပါ”ဟု ပြောရာ"ကောင်းပါပြီ အသျှင်ဘုရား”ဟု လျှောက်ပြီး တစ်ချက်တည်း ခုတ်သတ်၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည် ပါရာဇိကကျပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၀၀)တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် လူသတ်ရာ (သင်းချိုင်း) သို့ သွား၍ ခိုးသူသတ်သော ယောက်ျားကို"ဒါယကာ ဤသူကို မပင်ပန်းပါစေလင့်၊ တစ်ချက်တည်း ခုတ်သတ်လိုက်ပါ”ဟု ပြောရာထိုဒါယကာသည် “အသျှင်ဘုရား၏ စကားကို နားမထောင်နိုင်”ဟု ပြန်လျှောက်ပြီး ထိုသူကို သတ်၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း ပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၀၁)
֍ ၁၉၂
။ တစ်ရံရောအခါ ယောက်ျားတစ်ယောက်သည် ဆွေမျိုးအိမ်၌ လက်ပြတ် ခြေပြတ်ဖြစ်၍ဆွေမျိုးတို့သည် ဝိုင်းရံ၍ နေကုန်၏၊ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ထိုလူတို့ကို “ဒါယကာတို့ ဤသူ့ကို သေစေလိုကြသလော”ဟု မေးရာ “အသျှင်ဘုရား သေစေလိုကြပါသည်”ဟု လျှောက်ကုန်၏၊ သို့ဖြစ်လျှင် ရက်တက်ရည်ကို တိုက်ကြကုန်ဟု ပြောသဖြင့် ထိုလူတို့သည် ထိုသူ့ကို ရက်တက်ရည်တိုက်ကြရာ ထိုသူသည် သေလေ၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည်ပါရာဇိက ကျပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၀၂)တစ်ရံရောအခါ ယောက်ျားတစ်ယောက်သည် ဆွေမျိုးအိမ်၌ လက်ပြတ် ခြေပြတ်ဖြစ်၍ ဆွေမျိုးတို့ သည်ဝိုင်းရံ၍ နေကုန်၏၊ ရဟန်းမိန်းမ ‘ဘိက္ခုနီမ’ တစ်ယောက်သည် ထိုလူတို့ကို “ဒါယကာတို့ ဤသူကိုသေစေလိုကြသလော”ဟု မေးရာ “အသျှင်မ သေစေလိုကြပါသည်”ဟု လျှောက်ကုန်၏၊ သို့ဖြစ်လျှင်လောဏသောဝိရကဆေးကို တိုက်ကျွေးကြလော့ဟု ပြောသဖြင့် ထိုလူတို့သည် ထိုသူ့ကိုလောဏသောဝိရကဆေးကို တိုက်ကြရာ ထိုသူသည် သေလေ၏၊ ထိုရဟန်းမိန်းမအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ'ဖြစ်လေ၏၊ ထိုအခါ ထိုရဟန်းမိန်းမသည် အခြားရဟန်းမိန်းမတို့အား ဤအကြောင်းကို လျှောက်လေ၏၊ ရဟန်းမိန်းမတို့သည် ရဟန်းယောက်ျားတို့အား ဤအကြောင်းကို (တစ်ဆင့်) လျှောက် ကုန်၏၊ ရဟန်းယောက်ျားတို့သည် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ထားကုန်၏၊ ရဟန်းတို့ထိုရဟန်းမိန်းမသည် ပါရာဇိက ကျပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၀၃)
ဝိနီတဝတ္ထု ဖြတ်ထုံးများ ပြီး၏။
တတိယ ပါရာဇိက ပြီး၏။
--၁။ ကိုယ်ဝန်ယူနိုင် ‘လက်ခံနိုင်’ သော်လည်း မတည်နိုင်သူကို ရည်ရွယ်၍ အမြုံမဟု ဆိုရသည်၊ ဥတုလာသော မိန်းမတိုင်း ကိုယ်ဝန်ယူနိုင်လေသည်၊ အကုသိုလ်ကံအားကြီးသူသည် ထိုမိန်းမဝမ်း၌ လေပိုးတို့ကြောင့် ပျက်စီးရလေသည်၊ ယင်းတို့ကို နိုင်အောင် ဆေးပေးရမည်ဖြစ်လျက် ထိုရဟန်းကား ဆေးပေးမှား၍ ထိုမိန်းမ သေဆုံးရသည်၊ ၎င်းဆေးပေးမှုကို ရည်ရွယ်၍ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏ဟု မိန့်တော်မူ၏။
--၄-စတုတ္ထပါရာဇိက
ဝဂ္ဂုမုဒါ မြစ်ကမ်းနေ ရဟန်းများ ဝတ္ထု
֍ ၁၉၃
။ အခါတစ်ပါး၌ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ဝေသာလီမြို့ မဟာဝုန်တောပြာသာဒ်ဆောင်ပေါက်သော ကျောင်းကြီး၌ သီတင်းသုံး နေတော်မူသော အခါ မြင်ဖူးကာမျှ မိတ်ဆွေအတူနေ အတူစား မိတ်ဆွေ ဖြစ်ကုန်သော များစွာသော ရဟန်းတို့သည် ဝဂ္ဂုမုဒါ မြစ်ကမ်း၌ ဝါကပ်နေထိုင်ကြကုန်၏။ထိုအခါ ဝဇ္ဇီတိုင်းသည် အစာခေါင်းပါး၏၊ အသက်မွေးရန် ခဲယဉ်း၏၊ ဖွေးဖွေးဖြူသော အရိုးရှိ၏၊ စာရေးတံလက်မှတ်ဖြင့် အသက်မွေးရ၏၊ သပိတ်လက်စွဲ၍ ဆွမ်းခံခြင်းဖြင့် မျှတရန် မလွယ်ကူချေ၊ ထိုအခါ ရဟန်းတို့အား-
“ယခုအခါ ဝဇ္ဇီတိုင်းသည် အစာခေါင်းပါး၏၊ အသက်မွေးရန် ခဲယဉ်း၏၊ ဖွေးဖွေးဖြူသော အရိုး ရှိ၏၊ စာရေးတံ လက်မှတ်ဖြင့် အသက်မွေးရ၏၊ သပိတ်လက်စွဲ၍ ဆွမ်းခံခြင်းဖြင့် မျှတရန် မလွယ်ကူချေ၊ ငါတို့သည် အဘယ်နည်းဖြင့် အညီအညွတ် ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ မငြင်းခုံကြရဘဲ ချမ်းသာစွာ ဝါကပ်ကြရပါအံ့နည်း၊ ဆွမ်းအတွက်လည်း မပင်ပန်းဘဲ ရှိပါကုန်အံ့နည်း”ဟု အကြံဖြစ်၏။ အချို့သော ရဟန်းတို့က-
“ငါ့သျှင်တို့ ယခု ငါတို့သည် လူတို့၏ အမှုကြီးငယ်ကို စီရင်ကုန်အံ့၊ ဤသို့ စီရင်လျှင် ထိုလူတို့ သည်ငါတို့အား ပေးလှူကြဖို့ရာ အမှတ်ရကြပေလိမ့်မည်၊ ဤသို့ လှူဒါန်းကြလျှင် ငါတို့သည် အညီ အညွတ်ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ မငြင်းခုံကြဘဲ ချမ်းသာစွာ ဝါကပ်ကြရပေလိမ့်မည်၊ ဆွမ်းအတွက်လည်း မပင်ပန်းဘဲရှိကြရပေလိမ့်မည်”ဟု ပြောဆိုကြကုန်၏။ အချို့သော ရဟန်းတို့က-
“ငါ့သျှင်တို့ လူတို့၏ အမှုကြီးငယ်ကို စီရင်ကြခြင်းဖြင့် အကျိုးမရှိကြပါ၊ ငါ့သျှင်တို့ ယခု ငါတို့သည်လူတို့၏ တမန်မှုကို ဆောင်ကုန်အံ့၊ ဤသို့ ဆောင်လျှင် ထိုလူတို့သည် ငါတို့အား ပေးလှူ ကြဖို့ရာအမှတ်ရကြပေလိမ့်မည်၊ ဤသို့ လှူဒါန်းကြလျှင် ငါတို့သည် အညီအညွတ် ဝမ်းမြောက် ဝမ်းသာမငြင်းခုံကြရဘဲ ချမ်းသာစွာ ဝါကပ်ကြရပေလိမ့်မည်၊ ဆွမ်းအတွက်လည်း မပင်ပန်းဘဲ ရှိကြရပေလိမ့်မည်”ဟု ပြောဆိုကြကုန်၏။ အချို့သော ရဟန်းတို့က-
“ငါ့သျှင်တို့ မသင့်လျော်ပါ၊ လူတို့၏ အမှုကြီးငယ်ကို စီရင်ကြခြင်းဖြင့် အဘယ်အကျိုး ရှိကြပါမည်နည်း၊ လူတို့၏ တမန်မှုကို ဆောင်ခြင်းဖြင့် အဘယ်အကျိုးရှိကြပါမည်နည်း၊ ငါ့သျှင်တို့ ယခုငါတို့ သည် လူတို့အား အချင်းချင်း၏ လူတို့ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သောဈာန် မဂ်ဖိုလ် တရား၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ပြောဆိုကုန်အံ့၊ ‘ဤအမည်ရှိသော ရဟန်းသည် ပဌမဈာန်ကိုရ၏၊ ဤ အမည်ရှိသော ရဟန်းသည် ဒုတိယ ဈာန်ကို ရ၏၊ ဤအမည်ရှိသော ရဟန်းသည် တတိယဈာန်ကို ရ၏၊ ဤအမည်ရှိသော ရဟန်းသည် စတုတ္ထ ဈာန်ကို ရ၏၊ ဤအမည်ရှိသောရဟန်းသည် သောတာပန်တည်း၊ ဤအမည်ရှိသော ရဟန်းသည် သကဒါဂါမ်တည်း၊ ဤအမည်ရှိသောရဟန်းသည် အနာဂါမ်တည်း၊ ဤအမည်ရှိသော ရဟန်းသည် ရဟန္တာတည်း၊ ဤအမည်ရှိသောရဟန်းသည် ဝိဇ္ဇာသုံးပါးကို ရ၏၊ ဤ အမည်ရှိသော ရဟန်းသည် အဘိညာဏ် ခြောက်ပါးကို ရ၏’ဟုပြောဆိုကုန်အံ့၊ ဤသို့ ပြောဆိုကြလျှင် ထိုလူတို့သည် ငါတို့အား ပေးလှူသင့်သည်ဟုမှတ်ထင်ကြပေလိမ့်မည်၊ ဤသို့ လှူဒါန်းကြလျှင် ငါတို့သည် အညီအညွတ် ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာမငြင်းခုံကြရဘဲ ချမ်းသာစွာ ဝါကပ်ကြရ ပေလိမ့်မည်၊ ဆွမ်းအတွက်လည်း မပင်ပန်းဘဲရှိကြရပေလိမ့်မည်”ဟု ပြောဆိုကြကုန်၏။ ငါ့သျှင်တို့ လူတို့အား အချင်းချင်း၏့လူတို့ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ် တရား၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးကိုပြောခြင်းသည်သာလျှင် မြတ်၏ဟု သဘောတူညီကြလေ၏။
--֍ ၁၉၄
။ ထို့နောက် ထိုရဟန်းတို့သည် လူတို့အား အချင်းချင်း၏ လူတို့ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရားဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရား၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ပြောဆိုကြကုန်၏၊ “ဤအမည်ရှိသော ရဟန်းသည် ပဌမဈာန်ကို ရ၏။ပ။ ဤအမည်ရှိသော ရဟန်းသည် အဘိညာဏ် ခြောက်ပါးကိုရ၏”ဟု ပြောဆိုကြကုန်၏။ထိုအခါ ထိုလူတို့သည် “ငါတို့အား အရတော်ကြလေစွတကား၊ ငါတို့သည် ကောင်းစွာ ရကြပေစွတကား၊ အကြင်ငါတို့၏အထံ၌ ဤကဲ့သို့သော ရဟန်းတော်များသည် ဝါကပ်တော်မူကြပေသည်တကား၊ အကျင့်သီလနှင့် ကောင်းသော တရားဓမ္မရှိကုန်သော ဤရဟန်းတို့ကဲ့သို့သော ရဟန်းတို့သည် ဤအခါမှရှေးက ငါတို့၏အထံ၌ ဝါကပ်တော် မမူကြဖူးပေတကား”ဟု အကြင် ဘောဇဉ် ခဲဖွယ် လျက်ဖွယ်သောက် ဖွယ်မျိုးတို့ကို မိမိတို့ မသုံးဆောင်ကြ မခဲကြ မလျက်ကြ မသောက်ကြကုန်၊ မိဘ သား မယား ကျွန်အမှု လုပ် မိတ်ဆွေခင်ပွန်း ဆွေမျိုးသားချင်းတို့အား မပေးကြကုန်၊ ထိုဘောဇဉ်ခဲဖွယ် လျက်ဖွယ် သောက် ဖွယ်တို့ကို ရဟန်းတို့အားသာ ပေးလှူကြကုန်၏။
ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့အား အဆင်းလှခြင်း ဣန္ဒြေပြည့်ဖြိုးခြင်း မျက်နှာအဆင်း ကြည်လင်ခြင်းကိုယ်ရေအဆင်း အထူးကြည်လင်ခြင်း ရှိကြကုန်၏။
ဝါမှ ထကုန်သော ရဟန်းတို့၏ မြတ်စွာဘုရားကို ဖူးမြော်ကန်တော့ရန် ချဉ်းကပ်ကြခြင်းသည်အလေ့အထပင် ဖြစ်၏။
ထိုအခါ သုံးလ လွန်မြောက်၍ ဝါမှ ထကုန်သော ထိုရဟန်းတို့သည် ကျောင်း အိပ်ရာ နေရာကိုသိုမှီးပြီးလျှင် သပိတ် သင်္ကန်းကို ယူ၍ ဝေသာလီမြို့သို့ ချဉ်းကပ်ကုန်၏၊ အစဉ်သဖြင့် ဝေသာလီမြို့မဟာဝုန်တော ပြာသာဒ်ဆောင်ပေါက်သော ကျောင်းကြီး၌ မြတ်စွာဘုရားထံသို့ ချဉ်းကပ်ကြပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားကို ရှိခိုး၍ တစ်ခုသော နေရာ၌ နေကြကုန်၏။
ထိုအခါ အရပ်လေးမျက်နှာတို့၌ ဝါမှ ထကုန်သော ရဟန်းတို့သည် ပိန်၊ ကံ ကြကုန်၏၊ အသွေး အသားခေါင်းပါးကြကုန်၏၊ မလှသော ရုပ်အဆင်းရှိကြကုန်၏၊ (ဖက်ရွက်ရော်ကဲ့သို့) ဖြော့တော့သောအဆင်းရှိကြကုန်၏၊ (ကွန်ယက်ဖြန့်ခင်းသကဲ့သို့) အကြောပြိုင်းပြိုင်းထသော ကိုယ်ရှိကြကုန်၏၊ ဝဂ္ဂုမုဒါမြစ်ကမ်းနေ ရဟန်းတို့သည်ကား လှပသော အဆင်းရှိကြကုန်၏၊ ပြည့်ဖြိုးသော ဣန္ဒြေရှိကြကုန်၏၊ ကြည်လင်သော မျက်နှာအဆင်း ရှိကြကုန်၏၊ အထူးကြည်လင်သော ကိုယ်ရေအဆင်းရှိကြကုန်၏။
အာဂန္တု ရဟန်းတို့နှင့် အတူတကွ ဝမ်းမြောက်စွာ နှုတ်ဆက်စကား ပြောကြားတော်မူခြင်းသည်ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားတို့၏ အလေ့အထပင် ဖြစ်၏။
ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ဝဂ္ဂုမုဒါမြစ်ကမ်းနေ ရဟန်းတို့အား-
“ရဟန်းတို့ ကျန်းမာကြကုန်၏လော၊ မျှတကြကုန်၏လော၊ အညီအညွတ် ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာမငြင်းမခုံဘဲ ချမ်းသာစွာ ဝါကပ်ခဲ့ကြရကုန်၏လော၊ ဆွမ်းအတွက်လည်း မပင်ပန်းဘဲ ရှိကြကုန်၏လော”ဟု မေးတော်မူရာ-
--ကျန်းမာကြပါသည် မြတ်စွာဘုရား၊ မျှတကြပါသည် မြတ်စွာဘုရား၊ တပည့်တော်တို့သည် အညီအညွတ် ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ မငြင်းမခုံဘဲ ချမ်းသာစွာ ဝါကပ်ခဲ့ကြရပါသည် မြတ်စွာဘုရား၊ ဆွမ်းအတွက်လည်း မပင်ပန်းဘဲ ရှိကြပါကုန်သည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ထားကုန်၏)။
ဘုရားသျှင်တို့သည် သိလျက်လည်း မေးတော်မူကုန်၏၊ သိလျက်လည်း မေးတော်မမူကုန်။ပ။ “တရားကိုသော်လည်း ဟောကုန်အံ့၊ တပည့်သာဝကတို့အား သိက္ခာပုဒ်ကိုသော်လည်း ပညတ်ကုန်အံ့”ဟူသော အကြောင်း နှစ်မျိုးတို့ဖြင့် ဘုန်းတော်ကြီးကုန်သော မြတ်စွာဘုရားတို့သည် ရဟန်းတို့ကို မေးတော်မူကုန်၏။
ထို့နောက် မြတ်စွာဘုရားသည် ဝဂ္ဂုမုဒါမြစ်ကမ်းနေ ရဟန်းတို့ကို “ရဟန်းတို့ သင်တို့သည်အဘယ်သို့လျှင် အညီအညွတ် ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ မငြင်းမခုံဘဲ ချမ်းသာစွာ ဝါကပ်ခဲ့ကြကုန်သနည်း၊ ဆွမ်းအတွက်လည်း မပင်ပန်းဘဲ ရှိကြကုန်သနည်း”ဟု မေးတော်မူသောအခါ ထိုရဟန်းတို့သည် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို ပြန်လျှောက်ထားကြကုန်၏။
ရဟန်းတို့ အသို့နည်း သင်တို့အား (ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရား) ထင်ရှား ရှိကြပါ၏လောဟု (မေးတော်မူရာ) -
ထင်ရှားမရှိပါ မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ထားကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။
“(မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ (ဤအပြုအမူသည်) ရဟန်းတို့အား မလျောက် ပတ်၊ မလျော်ကန်၊ မသင့်တင့်၊ ရဟန်းတို့ အပြုအမူမဟုတ်၊ မအပ်၊ မပြုသင့်။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ သင်တို့သည် အဘယ်ကြောင့် ဝမ်းရေးအတွက် လူတို့အား အချင်းချင်း၏ လူတို့ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရား၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ပြောဆိုကြကုန်ဘိသနည်း။
(မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ သင်တို့သည် ထက်လှစွာသော နွားသတ်ဓားဖြင့် မိမိ၏ဝမ်းဗိုက်ကို ဖောက်ခွဲ လှီးဖြတ်ရခြင်းက မြတ်သေး၏၊ ဝမ်းရေးအတွက် လူတို့အား အချင်းချင်း၏ လူတို့ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရား၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးကိုပြောဆိုခြင်းသည်ကား မမြတ်သည်သာတည်း။
ထိုသို့ ဖြစ်ခြင်းသည် အဘယ်ကြောင့်နည်း၊ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ ထိုဓား ဖြင့်သတ်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့် သေခြင်းသို့သော်လည်းကောင်း၊ သေလောက်နီးပါး ဒုက္ခသို့သော်လည်းကောင်း ရောက်ရာ၏၊ ထိုဓားဖြင့် မိမိဝမ်းဗိုက်ကို ဖောက်ခွဲ လှီးဖြတ်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့် ခန္ဓာကိုယ် ပျက်စီး၍ သေပြီးသည်မှ နောက်၌ ချမ်းသာကင်းသော မကောင်းသော လားရာပျက်စီးလျက် ကျရောက်ရာ ငရဲသို့ကား မရောက်နိုင်သည်သာတည်း။
(မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ ဤလူတို့ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက်လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရား၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ပြောဆိုခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်ကား ခန္ဓာကိုယ်ပျက်စီး၍ သေပြီးသည်မှ နောက်၌ ချမ်းသာကင်းသော မကောင်းသော လားရာ ပျက်စီးလျက် ကျရောက်ရာ ငရဲသို့ ရောက်ရပေတော့အံ့။
(မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ ဤ (သင်တို့ပြုမိသော) အမှုသည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။ ကဲ့ရဲ့ပြီး၍ တရားစကားကို ဟောကြားတော်မူပြီးနောက် ရဟန်းတို့ကို မိန့်တော်မူ၏။
--ခိုးသူကြီးငါးယောက်
֍ ၁၉၅
။ ရဟန်းတို့လောက၌ ဤခိုးသူကြီး ငါးယောက်တို့သည် ထင်ရှားရှိကုန်၏၊ ငါးယောက်တို့ကားအဘယ်နည်း။ရဟန်းတို့ ဤလောက၌ အချို့သော ခိုးသူကြီးအား “ငါသည် ဘယ်အခါ၌ (တပည့်) အရာ အထောင်ခြံရံ၍ သတ်လျက် သတ်စေလျက် ဖြတ်လျက် ဖြတ်စေလျက် ချက်ပြုတ်လျက် ချက်ပြုတ်စေလျက် ရွာနိဂုံး မင်းနေပြည်တို့၌ လှည့်လည် ကျက်စားရပါအံ့နည်း”ဟု အကြံအစည်ဖြစ်၏၊ အခါ တစ်ပါး၌ထိုခိုးသူကြီးသည် (တပည့်) အရာအထောင်ခြံရံ၍ သတ်လျက် သတ်စေလျက် ဖြတ်လျက် ဖြတ်စေလျက်ချက်ပြုတ်လျက် ချက်ပြုတ်စေလျက် ရွာ နိဂုံး မင်းနေပြည်တို့၌ လှည့်လည် ကျက်စားရ၏။
ရဟန်းတို့ ဤအတူပင် ဤသာသနာတော်၌ အချို့သော ရဟန်းယုတ်အား-
“ငါသည် အဘယ်အခါ၌ (တပည့်) အရာအထောင် ခြံရံ၍ လူရှင်ရဟန်းတို့၏ ကောင်းသော အပြုအစုခံလျက် အလေးပြုခံလျက် အမြတ်နိုးခံလျက် အပူဇော်ခံလျက် အရိုအသေခံလျက် သင်္ကန်း ဆွမ်းကျောင်း ဆေး ပစ္စည်းလေးပါးတို့ကို ရသည်ဖြစ်၍ ရွာ နိဂုံး မင်းနေပြည်တို့၌ ဒေသစာရီ လှည့်လည်ရပါအံ့နည်း”ဟု အကြံ ဖြစ်၏။
အခါ်တစ်ပါး၌ ထိုရဟန်းယုတ်သည် (တပည့်) အရာအထောင် ခြံရံ၍ လူရှင်ရဟန်းတို့၏ ကောင်းသောအပြုအစုခံလျက် အလေးပြုခံလျက် အမြတ်နိုးခံလျက် အပူဇော်ခံလျက် အရိုအသေခံလျက် သင်္ကန်းဆွမ်း ကျောင်း ဆေး ပစ္စည်းလေးပါးတို့ကို ရသည်ဖြစ်၍ ရွာ နိဂုံး မင်းနေပြည်တို့၌ ဒေသစာရီ လှည့်လည်ရ၏။
ရဟန်းတို့ ဤသည်ကားလောက၌ ထင်ရှားရှိသော ပဌမ ခိုးသူကြီးပေတည်း။
ရဟန်းတို့ ထို့ပြင်လည်း ဤသာသနာတော်၌ အချို့သော ရဟန်းယုတ်သည် မြတ်စွာဘုရားဟောတော်မူသော သုတ် အဘိဓမ္မာ ဝိနည်း ဒေသနာတော်ကို သင်ယူ၍ ကိုယ်ပိုင် ပြုထား၏ (ဆရာစားမထား)။
ရဟန်းတို့ ဤသည်ကားလောက၌ ထင်ရှားရှိသော ဒုတိယ ခိုးသူကြီးပေတည်း။
ရဟန်းတို့ ထို့ပြင်လည်း ဤသာသနာတော်၌ အချို့သော ရဟန်းယုတ်သည် စင်ကြယ်သော အကျင့်ရှိသော ထက်ဝန်းကျင်စင်ကြယ်သော အကျင့်ကို ကျင့်သော သီတင်းသုံးဘော်ကို အခြေအမြစ် မရှိသောမမြတ်သော အကျင့် (မေထုန်အကျင့်) ဖြင့် စွပ်စွဲ၏။
ရဟန်းတို့ ဤသည်ကားလောက၌ ထင်ရှားရှိသော တတိယ ခိုးသူကြီးပေတည်း။
ရဟန်းတို့ ထို့ပြင်လည်း ဤသာသနာတော်၌ အချို့သော ရဟန်းယုတ်သည် သံဃာ၏ ဂရုဘဏ်ဂရုပရိက္ခရာဖြစ်ကုန်သော အရံ၊ အရံမြေရာ၊ ကျောင်း၊ ကျောင်းမြေရာ၊ ညောင်စောင်း ‘ခုတင်’၊ အင်းပျဉ် ‘ခုံရှည်’၊ ဘုံလျှို ‘ဖုံ’၊ ခေါင်းအုံး၊ ကြေးအိုး - သံအိုး၊ ကြေးသံအိုးစရည်းကြီး၊ ကြေးသံအင်တွဲ ‘အင်တုံ ဇလုံ’၊ ကြေးသံဖျဉ်းအိုး၊ ပဲခွပ်၊ ပုဆိန်၊ ဓားမ၊ ပေါက်တူး၊ ဆောက်၊ နွယ်၊ ဝါး၊ ဖြူဆံမြက်၊ ပြိတ်မြက်၊ (ကြွင်းသော) မြက်၊ မြေညက်၊ သစ်ဘဏ္ဍာ၊ မြေဘဏ္ဍာ (ဤနှစ်ဆယ့်ငါးမျိုး) တို့ဖြင့် လူကို ချီးမြှောက်၏၊ ဖြားယောင်း၏။
ရဟန်းတို့ ဤသည်ကားလောက၌ ထင်ရှားရှိသော စတုတ္ထ ခိုးသူကြီးပေတည်း။
--ရဟန်းတို့ အကြင် ရဟန်းသည် (မိမိသန္တာန်၌) ထင်ရှားမရှိသော မဟုတ်မမှန်သော လူတို့ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားကို ဝါကြွားပြောဆို၏၊ ဤရဟန်းသည် နတ်နှင့်တကွသော မာရ်နတ်နှင့်တကွသော ဗြဟ္မာနှင့်တကွသော ဤဩကာသလောက၌လည်းကောင်း၊ ရဟန်း ပုဏ္ဏားနှင့်တကွသော မင်းများ လူများနှင့် တကွသော ဤသတ္တဝါအပေါင်း၌လည်းကောင်း အဆိုးဆုံး အကြီးဆုံး ခိုးသူကြီးပေတည်း၊ ထိုသို့ ဖြစ်ရခြင်းသည် အဘယ်ကြောင့်နည်းဆိုလျှင် ရဟန်းတို့ တိုင်းသူပြည်သားတို့၏ ဆွမ်းကို ခိုး၍ စားသောကြောင့်ပေတည်း။
“မိမိသန္တာန်မှာ မြင့်မြတ်သော တရားမရှိဘဲလျက် မြင့်မြတ်သော တရားရှိဟန် ပြောဆိုသောရဟန်းသည် စဉ်းလဲသော ကစားသမား (ငှက်မုဆိုး) ကဲ့သို့ ပြည်သူ တို့၏ ဆွမ်းကို ခိုးစားသည် မည်၏။
သင်္ကန်းကို လည်တွင် သိုင်း၍ ညစ်ညမ်းသော သဘောရှိကုန်သောစောင့်စည်းမှု ကင်းကွာ၍ယုတ်မာကုန်သော များစွာသော ရဟန်းတို့သည် မကောင်းမှုအကုသိုလ် ကံကြောင့် ငရဲသို့ကပ်ရောက်ကြရကုန်၏။
အကျင့်သီလမရှိဘဲစောင့်ထိန်းမှု ‘သံဝရ’ မရှိဘဲ တိုင်းသူပြည်သားတို့ လှူဒါန်းသော ဆွမ်းကိုစားခြင်းထက် ရဲရဲညီး ဖုတ်ထားသော သံတွေခဲကို စားရခြင်းက မြတ်သေး၏”။
ထို့နောက် မြတ်စွာဘုရားသည် ဝဂ္ဂုမုဒါမြစ်ကမ်းနေ ထိုရဟန်းတို့ကို များစွာသော အကြောင်းဖြင့်ကဲ့ရဲ့တော်မူပြီးလျှင် ကိုယ်တိုင် ပြုစုမွေးမြူရန် ခက်ခဲခြင်း သူတစ်ပါးတို့က ပြုစုမွေးမြူရန် ခက်ခဲခြင်း၏။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
--ပဌမပညတ်သိက္ခာပုဒ်
֍ ၁၉၆
။ “အကြင် ရဟန်းသည် မသိဘဲ ကိလေသာကို ဖျက်ဆီးခြင်းငှါ စွမ်းနိုင်သော မြတ်သောဉာဏ်အမြင်ဟု ဆိုအပ်သော လူတို့ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ် သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားကို မိမိသို့ ဆောင်ကပ်၍ ‘ဤသို့ ငါသိ၏၊ ဤသို့ ငါမြင်၏’ဟု ပြောကြားငြားအံ့၊ ထိုသို့ပြောကြားပြီးမှ နောက် အခါ၌ (သူတစ်ပါးတို့) မေးစစ်အပ်၍သော်လည်းကောင်း၊ မမေးစစ်အပ်ဘဲသော်လည်းကောင်း အာပတ်သင့်ရောက်ပြီး၍ စင်ကြယ်ခြင်းကို အလိုရှိရ ကား ‘ငါ့သျှင်တို့ ဤသို့ မသိဘဲသိ၏ဟု ဆိုမိပြီ၊ မမြင်ဘဲ မြင်၏ဟု ဆိုမိပြီ၊ အချည်း အနှီး မှားယွင်းသော စကားကို ပြောမိပြီ’ဟုပြောဆိုငြားအံ့၊ ဤရဟန်းသည် လည်း သာသနာတော်မှ ဆုံးရှုံးခြင်းသို့ ရောက်၏၊ ရဟန်းကောင်းတို့နှင့်အတူတကွ ပေါင်းသင်းရခြင်း မရှိ” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ဤသို့လျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့အား ဤသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူ၏။
֍ ၁၉၇
။ ထိုအခါ များစွာသော ရဟန်းတို့သည် မမြင်အပ်သေးသည်၌ မြင်အပ်ပြီဟု အမှတ်ရှိကြ၍၊ မရောက်အပ်သေးသည်၌ ရောက်အပ်ပြီဟု အမှတ်ရှိကြ၍၊ မရအပ်သေးသည်၌ ရအပ်ပြီဟု အမှတ်ရှိကြ၍၊ မျက်မှောက် မပြုအပ်သေးသည်၌ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟု အမှတ်ရှိကြ၍၊ အထင်ကြီးမှုဖြင့် အရဟတ္တဖိုလ်ကို ပြောကြားကြကုန်၏။ ထိုရဟန်းတို့အား အခါတစ်ပါး၌ ရာဂဖြစ်ဖို့လည်း စိတ်ညွတ်၏၊ ဒေါသဖြစ်ဖို့လည်း စိတ်ညွတ်၏၊ မောဟဖြစ်ဖို့လည်း စိတ်ညွတ်၏၊ “မြတ်စွာဘုရားသည် သိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူပြီးပြီ၊ ငါတို့သည်လည်း မမြင်အပ်သေးသည်၌ မြင်အပ်ပြီဟု အမှတ်ရှိကြ၍၊ မရောက်အပ်သေးသည်၌ ရောက်အပ်ပြီဟု အမှတ်ရှိကြ၍၊ မရအပ်သေးသည်၌ ရအပ်ပြီဟု အမှတ်ရှိကြ၍၊ မျက်မှောက် မပြုအပ်သေးသည်၌ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟု အမှတ်ရှိကြ၍ အထင်ကြီးမှုဖြင့် အရဟတ္တဖိုလ်ကို ပြောကြားမိကုန်ပြီ၊ အဘယ်သို့နည်း ငါတို့သည် ပါရာဇိက ကျလေကုန်သလော”ဟု ထိုရဟန်းတို့အား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်ကြကုန်၏။အသျှင်အာနန္ဒာအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ထားကြရာ အသျှင်အာနန္ဒာသည် မြတ်စွာဘုရားအားဤအကြောင်းကို လျှောက်ထား၏။
အာနန္ဒာ အကြင် ရဟန်းတို့သည် မမြင်အပ်သေးသည်၌ မြင်အပ်ပြီဟု အမှတ်ရှိကြ၍၊ မရောက်အပ်သေးသည်၌ ရောက်အပ်ပြီဟု အမှတ်ရှိကြ၍၊ မရအပ်သေးသည်၌ ရအပ်ပြီဟု အမှတ်ရှိကြ၍၊ မျက်မှောက်မပြုအပ်သေးသည်၌ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟု အမှတ်ရှိကြ၍၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို ပြောကြားမိတတ်ကုန်၏၊ ထို အထင်ကြီးသဖြင့် အရဟတ္တဖိုလ်ကို ပြောကြားခြင်းကိုကား အာပတ်သင့်ခြင်း၏ အကြောင်းဟုမခေါ်ဝေါ်လောက်” ဤသို့ (မိန့်တော်မူ၏)။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
--အနုပညတ်သိက္ခာပုဒ်နှင့် သိက္ခာပုဒ်အဖွင့်
၄။ (ခ) “အကြင် ရဟန်းသည် မသိဘဲ ကိလေသာကို ဖျက်ဆီးခြင်းငှါ စွမ်းနိုင်သော မြတ်သောဉာဏ်အမြင်ဟု ဆိုအပ်သော လူတို့ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားကို မိမိသို့ ဆောင်ကပ်၍ ‘ဤသို့ ငါသိ၏၊ ဤသို့ ငါမြင်၏’ဟု ပြောကြား ငြားအံ့၊ ထိုသို့ပြောကြားပြီးမှ နောက်အခါ၌ (သူတစ်ပါးတို့) မေးစစ်အပ်၍သော်လည်းကောင်း၊ မမေးစစ်အပ်ဘဲသော်လည်းကောင်း အာပတ်သင့်ရောက်ပြီး၍ စင်ကြယ်ခြင်းကို အလိုရှိရကား ‘ငါ့သျှင်တို့ဤသို့ ငါမသိဘဲ သိ၏ဟု ဆိုမိပြီ၊ မမြင်ဘဲ မြင်၏ဟု ဆိုမိပြီ၊ အချည်းအနှီး မှားယွင်း သော စကားကိုပြောမိပြီ’ဟု ပြောဆိုငြားအံ့၊ အထင်ကြီးမှုကို ကြဉ်၍ ဤရဟန်းသည် လည်း သာသနာတော်မှဆုံးရှုံးခြင်းသို့ ရောက်၏၊ ရဟန်းကောင်းတို့နှင့် အတူတကွ ပေါင်းသင်းရခြင်း မရှိ” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။
၄-စတုတ္ထ ပါရာဇိက သိက္ခာပုဒ်အဖွင့်
֍ ၁၉၈
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သော သူကို"ရဟန်း”ဟု အလိုရှိအပ်၏။
မသိဘဲဟူသည် မိမိ၌ မရှိသော မဟုတ်မမှန်သော ထင်ရှားမရှိသော ကုသိုလ်တရားကို “ငါ့အားကုသိုလ်တရားရှိ၏”ဟု မသိဘဲ မမြင်ဘဲ။
လူတို့ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရား မည်သည် ဈာန်၊ ဝိမောက္ခ၊ သမာဓိ၊ သမာပတ်၊ ဉာဏ်အမြင်၊ မဂ်ကို ပွါးများခြင်း၊ ဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုခြင်း၊ ကိလေသာကို ပယ်ခြင်း၊ နီဝရဏမှ ကင်းခြင်း၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ ကျောင်းသင်္ခမ်း၌ မွေ့လျော်ခြင်းတည်း။
မိမိသို့ ဆောင်ကပ်၍ဟူသည် ထိုကုသိုလ်တရားတို့ကိုသော်လည်း မိမိသို့ ဆောင်ကပ်၏၊ မိမိကိုသော်လည်း ထိုကုသိုလ်တရားတို့သို့ ဆောင်ကပ်၏။
ဉာဏ်ဟူသည် ဝိဇ္ဇာသုံးပါးတည်း။
အမြင်ဟူသည် ဉာဏ်သည် အမြင် မည်၏၊ အမြင်သည် ဉာဏ် မည်၏။
ပြောကြားငြားအံ့ဟူသည် မိန်းမအားသော်လည်းကောင်း၊ ယောက်ျားအားသော်လည်းကောင်း၊ လူအားသော်လည်းကောင်း၊ ရဟန်းအားသော်လည်းကောင်း ပြောကြားငြားအံ့။
ဤသို့သိ၏ ဤသို့မြင်၏ဟူသည် “ထိုတရားတို့ကို ငါသိ၏၊ ထိုတရားတို့ကို ငါမြင်၏၊ ထိုတရားတို့သည်လည်း ငါ၌ ရှိ၏၊ ငါသည်လည်း ထိုတရားတို့၌ ထင်၏”ဟု (ပြောကြားခြင်းတည်း)။
ထိုသို့ ပြောကြားပြီးမှ နောက်အခါ၌ဟူသည် အကြင်ခဏ၌ ပြောကြား၏၊ ထိုခဏ ထိုလယထိုမုဟုတ်ကို လွန်သည်ရှိသော်။
သူတစ်ပါးတို့ မေးစစ်အပ်၍သော်လည်းကောင်းဟူသည် အကြင် ဝတ္ထုကို ဝန်ခံ၏၊ ထိုဝတ္ထုကို"သင်သည် အဘယ်တရားကို ရသနည်း၊ သင်သည် အဘယ်သို့ ရသနည်း၊ သင်သည် အဘယ်အခါ၌ရသနည်း၊ သင်သည် အဘယ်အရပ်၌ ရသနည်း၊ သင်သည် အဘယ်မည်သော ကိလေသာတို့ကို ပယ်သနည်း၊ သင်သည် အဘယ်မည်သော တရားတို့ကို ရသနည်း”ဟု မေးစစ်သည်ရှိသော်။
မမေးစစ်အပ်ဘဲသော်လည်းကောင်းဟူသည် တစ်ဦးတစ်ယောက်ကမျှ မမေးမစစ်ဘဲ။
--အာပတ်သင့်ရောက်ပြီး၍ဟူသည် ယုတ်ညံ့သော အလိုဆိုး ရှိသည်ဖြစ်၍ အလိုဆိုး နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍ ထင်ရှားမရှိသော မဟုတ်မမှန်သော လူတို့ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သောဈာန် မဂ်ဖိုလ်တရားကို ဝါကြွား ပြောဆိုမိ၍ ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်ပြီးသည် ဖြစ်၏။
စင်ကြယ်ခြင်းကိုအလိုရှိရကားဟူသည် လူသော်လည်းကောင်း၊ ဖြစ်လို၍ ဥပါသကာသော်လည်းကောင်း၊ ဖြစ်လို၍ အရံစောင့်သော်လည်းကောင်း၊ ဖြစ်လို၍ သာမဏေသော်လည်းကောင်း ဖြစ်လို၍။
ငါ့သျှင်တို့ ဤသို့ ငါမသိဘဲ သိ၏ဟု ဆိုမိပြီ၊ မမြင်ဘဲ မြင်၏ဟု ဆိုမိပြီဟူသည် “ငါသည် ထိုတရားတို့ကို မသိပါ၊ ငါသည် ထိုတရားတို့ကို မမြင်ပါ၊ ထိုတရားတို့သည်လည်း ငါ၌ မရှိကြပါ၊ ငါသည့်လည်း ထိုတရားတို့၌ မထင်ပါ”ဟု (ပြောဆိုခြင်းတည်း)။
အချည်းအနှီး မှားယွင်းသောစကားကို ပြောဆိုမိပြီဟူသည် ငါသည် အချည်းနှီးသော စကားကိုပြောဆိုမိပြီ၊ ငါသည် မှားယွင်းသော စကားကို ပြောဆိုမိပြီ၊ မဟုတ်မမှန်သော စကားကို ပြောဆိုမိပြီ၊ ငါသည် မသိဘဲ ပြောဆိုမိပြီ။
အထင်ကြီးခြင်းကို ကြဉ်၍ဟူသည် အထင်ကြီးခြင်းကို ထား၍။
ဤရဟန်းသည် လည်းဟူသည်ကို ရှေးရဟန်းတို့ကို ထောက်၍ ဆိုအပ်၏။
သာသနာတော်မှ ဆုံးရှုံးခြင်းသို့ ရောက်၏ဟူသည် ဥပမာသော်ကား လည်ဆစ်ပြတ်ကျိုးလေပြီးသော ထန်းပင်သည် နောက်ထပ် စည်ပင်ပေါက်ရောက်ခြင်းငှါ မဖြစ်နိုင်သကဲ့သို့ ဤအတူပင် ရဟန်းသည် ယုတ်ညံ့သော အလိုဆိုးရှိသည်ဖြစ်၍ အလိုဆိုးသည် နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍ ထင်ရှား မရှိသောမဟုတ်မမှန်သော လူတို့ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော (ဈာန် မဂ် ဖိုလ်) တရားကိုဝါကြွား ပြောဆိုမိ၍ ရဟန်း မဟုတ်တော့ပေ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော် မဟုတ်တော့ပေ၊ ထို့ကြောင့် “သာသနာတော်မှ ဆုံးရှုံးခြင်းသို့ ရောက်၏”ဟု ဆိုရ၏။
ရဟန်းကောင်းတို့နှင့် အတူတကွ ပေါင်းသင်းရခြင်း မရှိဟူရာ၌ ပေါင်းသင်းခြင်းမည်သည် အတူ တကွဝိနည်းကံ ပြုမှု၊ အတူတကွ ပါတိမောက် ရွတ် (ပြ) မှု၊ တူမျှသော ကျင့်ကြံနေထိုင်မှုတည်း၊ ဤအလုံးစုံသည် ပေါင်းသင်းခြင်း မည်၏၊ ထိုပေါင်းသင်းခြင်းသည် ထို (ပါရာဇိကကျသော) ရဟန်းနှင့် အတူတကွ မရှိတော့ပေ၊ ထို့ကြောင့် “ရဟန်းကောင်းတို့နှင့် အတူတကွ ပေါင်းသင်းရခြင်း မရှိ”ဟု ဆိုရ၏။
֍ ၁၉၉
။ လူတို့ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရား မည်သည်ဈာန်၊ ဝိမောက္ခ၊ သမာဓိ၊ သမာပတ်၊ ဉာဏ်အမြင်၊ မဂ်ကို ပွါးများခြင်း၊ ဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုခြင်း၊ ကိလေသာကို ပယ်ခြင်း၊ နီဝရဏမှ ကင်းခြင်း၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ ကျောင်းသင်္ခမ်း၌ မွေ့လျော်ခြင်းတည်း။ဈာန်ဟူသည် ပဌမဈာန် ဒုတိယဈာန် တတိယဈာန် စတုတ္ထဈာန်တည်း။
ဝိမောက္ခဟူသည် ကိလေသာဆိတ်သုဉ်း၍ လွတ်မြောက်ခြင်း ‘သုညတဝိမောက္ခ’၊ ကိလေသာအကြောင်းနိမိတ်မရှိ၍ လွတ်မြောက်ခြင်း ‘အနိမိတ္တဝိမောက္ခ’၊ ကိလေသာတောင့်တမှု မရှိ၍ လွတ်မြောက်ခြင်း ‘အပ္ပဏိဟိတဝိမောက္ခ'တည်း။
သမာဓိဟူသည် ကိလေသာဆိတ်သုဉ်း၍ တည်ကြည်ခြင်း ‘သုညတသမာဓိ’၊ ကိလေသာအကြောင်းနိမိတ်မရှိ၍ တည်ကြည်ခြင်း ‘အနိမိတ္တသမာဓိ’၊ ကိလေသာတောင့်တမှု မရှိ၍ တည်ကြည်ခြင်း'အပ္ပဏိဟိတ သမာဓိ'တည်း။
--သမာပတ်ဟူသည် ကိလေသာဆိတ်သုဉ်း၍ ဝင်စားခြင်း ‘သုညတသမာပတ်’၊ ကိလေသာ အကြောင်းနိမိတ်မရှိ၍ ဝင်စားခြင်း ‘အနိမိတ္တသမာပတ်’၊ ကိလေသာတောင့်တမှု မရှိ၍ ဝင်စားခြင်း'အပ္ပဏိဟိတသမာပတ်'တည်း။
ဉာဏ်အမြင်ဟူသည် ဝိဇ္ဇာသုံးပါးတည်း။
မဂ်ကို ပွါးများခြင်းဟူသည် သတိပဋ္ဌာန်လေးပါး၊ သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါး၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်လေးပါး၊ ဣန္ဒြေ ငါးပါး၊ ဗိုလ်ငါးပါး၊ ဗောဇ္ဈင်ခုနစ်ပါး၊ မြတ်သော မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးတည်း။
ဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုခြင်းဟူသည် သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုခြင်း၊ သကဒါဂါမိ ဖိုလ်ကိုမျက်မှောက်ပြုခြင်း၊ အနာဂါမိဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုခြင်း၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက် ပြုခြင်းတည်း။
ကိလေသာကို ပယ်ခြင်းဟူသည် ရာဂကိုပယ်ခြင်း၊ ဒေါသကိုပယ်ခြင်း၊ မောဟကိုပယ်ခြင်းတည်း။
နီဝရဏမှ ကင်းခြင်းဟူသည် ရာဂမှ စိတ်၏ အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ’ ကင်းခြင်း၊ ဒေါသမှ စိတ်၏အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ’ ကင်းခြင်း၊ မောဟမှ စိတ်၏ အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ’ ကင်းခြင်းတည်း။
ဆိတ်ငြိမ်ရာ ကျောင်းသင်္ခမ်း၌ မွေ့လျော်ခြင်းဟူသည် ပဌမဈာန်ဖြင့် ဆိတ်ငြိမ်ရာ ကျောင်းသင်္ခမ်း၌့မွေ့လျော်ခြင်း၊ ဒုတိယဈာန်ဖြင့် ဆိတ်ငြိမ်ရာ ကျောင်းသင်္ခမ်း၌ မွေ့လျော်ခြင်း၊ တတိယဈာန်ဖြင့်ဆိတ်ငြိမ်ရာ ကျောင်းသင်္ခမ်း၌ မွေ့လျော်ခြင်း၊ စတုတ္ထဈာန်ဖြင့် ဆိတ်ငြိမ်ရာ ကျောင်းသင်္ခမ်း၌မွေ့လျော်ခြင်းတည်း။
၄-စတုတ္ထပါရာဇိကသိက္ခာပုဒ် အဖွင့် ပြီး၏။
--၄-စတုတ္ထပါရာဇိက သုဒ္ဓိကဝါရ
֍ ၂၀၀
။ မပြောမီ ရှေးမဆွကပင် ထိုရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောမည်”ဟု သိ၏၊ ပြောဆဲရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောသည်”ဟု သိ၏၊ ပြောပြီးရဟန်းသည် “ငါမဟုတ်မမှန် ပြောမိပြီ”ဟုသိ၏၊ (ဤ) အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် ပဌမဈာန်ကို ဝင်စားခဲ့ပြီဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသောရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။မပြောမီ ရှေးမဆွကပင် ထိုရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောမည်”ဟု သိ၏၊ ပြောဆဲ ရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောသည်”ဟု သိ၏၊ ပြောပြီး ရဟန်းသည် “ငါ မဟုတ်မမှန် ပြောမိပြီ”ဟု သိ၏၊ (ငါ့အား ပဌမဈာန် မရှိဟူသော မိမိ၏) အယူအဆကို ဖုံးထားလျက် အကြောင်းလေးမျိုးတို့ဖြင့် ပဌမဈာန်ကို ဝင်စားခဲ့ပြီဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
မပြောမီ ရှေးမဆွကပင် ထိုရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောမည်”ဟု သိ၏၊ ပြောဆဲ ရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောသည်”ဟု သိ၏၊ ပြောပြီး ရဟန်းသည် “ငါ မဟုတ်မမှန် ပြောမိပြီ”ဟု သိ၏၊ (ငါ့အား ပဌမဈာန် မရှိဟူသော မိမိ၏) အယူအဆကို ဖုံးထားလျက် (ငါ့အား ပဌမဈာန် မရှိဟူသောမိမိ၏) နှစ်သိမ့် သဘောတူညီမှုကို ဖုံးထားလျက် အကြောင်းငါးမျိုးတို့ဖြင့် ပဌမဈာန်ကို ဝင်စားခဲ့ပြီဟုသိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
မပြောမီ ရှေးမဆွကပင် ထိုရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောမည်”ဟု သိ၏၊ ပြောဆဲ ရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောသည်”ဟု သိ၏၊ ပြောပြီး ရဟန်းသည် “ငါ မဟုတ်မမှန် ပြောမိပြီ”ဟု သိ၏၊ (ငါ့အား ပဌမဈာန် မရှိဟူသော မိမိ၏) အယူအဆကို ဖုံးထားလျက် (ငါ့အား ပဌမဈာန် မရှိဟူသောမိမိ၏) နှစ်သိမ့် သဘောတူညီမှုကို ဖုံးထားလျက် (ငါ့အား ပဌမဈာန် မရှိဟူသော မိမိ၏) နှစ်သက်ကျေနပ်မှုကို ဖုံးထားလျက် အကြောင်းခြောက်မျိုးတို့ဖြင့် ပဌမဈာန်ကို ဝင်စားခဲ့ပြီဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
မပြောမီ ရှေးမဆွကပင် ထိုရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောမည်”ဟု သိ၏၊ ပြောဆဲ ရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောသည်”ဟု သိ၏၊ ပြောပြီး ရဟန်းသည် “ငါ မဟုတ်မမှန် ပြောမိပြီ”ဟု သိ၏၊ (ငါ့အား ပဌမဈာန် မရှိဟူသော မိမိ၏) အယူအဆကို ဖုံးထားလျက် (ငါ့အား ပဌမဈာန် မရှိဟူသောမိမိ၏) နှစ်သိမ့် သဘောတူညီမှုကို ဖုံးထားလျက် (ငါ့အား ပဌမဈာန် မရှိဟူသော မိမိ၏) နှစ်သက်ကျေနပ်မှုကို ဖုံးထားလျက် (ငါ့အား ပဌမဈာန် မရှိဟူသော မိမိ၏) ရည်မှန်းချက်ကို ဖုံးထားလျက်အကြောင်းခုနစ်မျိုးတို့ဖြင့် ပဌမဈာန်ကို ဝင်စားခဲ့ပြီဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအားပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
֍ ၂၀၁
။ မပြောမီ ရှေးမဆွကပင် ထိုရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောမည်”ဟု သိ၏၊ ပြောဆဲရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောသည်”ဟု သိ၏၊ ပြောပြီး ရဟန်းသည် “ငါ မဟုတ်မမှန် ပြောမိပြီ”ဟုသိ၏၊ (ဤ) အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် ပဌမဈာန်ကို ဝင်စားသည်ဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသောရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။မပြောမီ ရှေးမဆွကပင် ထိုရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောမည်”ဟု သိ၏၊ ပြောဆဲ ရဟန်းသည့်"မဟုတ်မမှန် ပြောသည်”ဟု သိ၏၊ ပြောပြီး ရဟန်းသည် “ငါ မဟုတ်မမှန် ပြောမိပြီ”ဟု သိ၏၊ အယူအဆကို ဖုံးထားလျက် အကြောင်းလေးမျိုးတို့ဖြင့် ပဌမဈာန်ကို ဝင်စားသည်ဟု သိလျက် မဟုတ် မမှန်ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
--မပြောမီ ရှေးမဆွကပင် ထိုရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောမည်”ဟု သိ၏၊ ပြောဆဲ ရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောသည်”ဟု သိ၏၊ ပြောပြီး ရဟန်းသည် “ငါ မဟုတ်မမှန် ပြောမိပြီ”ဟု သိ၏၊ အယူအဆကို ဖုံးထားလျက် နှစ်သိမ့်သဘောတူညီမှုကို ဖုံးထားလျက် အကြောင်းငါးမျိုးတို့ဖြင့် ပဌမဈာန်ကို ဝင်စားသည်ဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
မပြောမီ ရှေးမဆွကပင် ထိုရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောမည်”ဟု သိ၏၊ ပြောဆဲ ရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောသည်”ဟု သိ၏၊ ပြောပြီး ရဟန်းသည် “ငါ မဟုတ်မမှန် ပြောမိပြီ”ဟု သိ၏၊ အယူအဆကို ဖုံးထားလျက် နှစ်သိမ့်သဘောတူညီမှုကို ဖုံးထားလျက် နှစ်သက်ကျေနပ်မှုကို ဖုံးထားလျက်အကြောင်းခြောက်မျိုးတို့ဖြင့် ပဌမဈာန်ကို ဝင်စားသည်ဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
မပြောမီ ရှေးမဆွကပင် ထိုရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောမည်”ဟု သိ၏၊ ပြောဆဲ ရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောသည်”ဟု သိ၏၊ ပြောပြီး ရဟန်းသည် “ငါ မဟုတ်မမှန် ပြောမိပြီ”ဟု သိ၏၊ အယူအဆကို ဖုံးထားလျက် နှစ်သိမ့်သဘောတူညီမှုကို ဖုံးထားလျက် နှစ်သက်ကျေနပ်မှုကို ဖုံးထားလျက်ရည်မှန်းချက်ကို ဖုံးထားလျက် အကြောင်းခုနစ်မျိုးတို့ဖြင့် ပဌမဈာန်ကို ဝင်စားသည်ဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
֍ ၂၀၂
။ မပြောမီ ရှေးမဆွကပင် ထိုရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောမည်”ဟု သိ၏၊ ပြောဆဲရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောသည်”ဟု သိ၏၊ ပြောပြီး ရဟန်းသည် “ငါ မဟုတ်မမှန် ပြောမိပြီ”ဟုသိ၏ (ဤ) အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် ပဌမဈာန်ကို ဝင်စားနေ၏ဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသောရဟန်းအား ပါရာဇိက အာပတ် သင့်၏။မပြောမီ ရှေးမဆွကပင် ထိုရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောမည်”ဟု သိ၏၊ ပြောဆဲ ရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောသည်”ဟု သိ၏၊ ပြောပြီး ရဟန်းသည် “ငါ မဟုတ်မမှန် ပြောမိပြီ”ဟု သိ၏၊ အယူအဆကို ဖုံးထားလျက် အကြောင်းလေးမျိုးတို့ဖြင့် ပဌမဈာန်ကို ဝင်စားနေ၏ဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန်ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
မပြောမီ ရှေးမဆွကပင် ထိုရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောမည်”ဟု သိ၏၊ ပြောဆဲ ရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောသည်”ဟု သိ၏၊ ပြောပြီး ရဟန်းသည် “ငါ မဟုတ်မမှန် ပြောမိပြီ”ဟု သိ၏၊ အယူအဆကို ဖုံးထားလျက် နှစ်သိမ့်သဘောတူညီမှုကို ဖုံးထားလျက် အကြောင်းငါးမျိုးတို့ဖြင့် ပဌမဈာန်ကို ဝင်စားနေ၏ဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
မပြောမီ ရှေးမဆွကပင် ထိုရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောမည်”ဟု သိ၏၊ ပြောဆဲ ရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောသည်”ဟု သိ၏၊ ပြောပြီး ရဟန်းသည် “ငါ မဟုတ်မမှန် ပြောမိပြီ”ဟု သိ၏၊ အယူအဆကို ဖုံးထားလျက် နှစ်သိမ့်သဘောတူညီမှုကို ဖုံးထားလျက် နှစ်သက်ကျေနပ်မှုကို ဖုံးထားလျက်အကြောင်းခြောက်မျိုးတို့ဖြင့် ပဌမဈာန်ကို ဝင်စားနေ၏ဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
မပြောမီ ရှေးမဆွကပင် ထိုရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောမည်”ဟု သိ၏၊ ပြောဆဲ ရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောသည်”ဟု သိ၏၊ ပြောပြီး ရဟန်းသည် “ငါ မဟုတ်မမှန် ပြောမိပြီ”ဟု သိ၏၊ အယူအဆကို ဖုံးထားလျက် နှစ်သိမ့်သဘောတူညီမှုကို ဖုံးထားလျက် နှစ်သက်ကျေနပ်မှုကို ဖုံးထားလျက်ရည်မှန်းချက်ကို ဖုံးထားလျက် အကြောင်းခုနစ်မျိုးတို့ဖြင့် ပဌမဈာန်ကို ဝင်စားနေ၏ဟု သိလျက် မဟုတ့်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
--֍ ၂၀၃
။ မပြောမီ ရှေးမဆွကပင် ထိုရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောမည်”ဟု သိ၏၊ ပြောဆဲရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောသည်”ဟု သိ၏၊ ပြောပြီး ရဟန်းသည် “ငါမဟုတ်မမှန် ပြောမိပြီ”ဟုသိ၏၊ (ဤ) အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် ပဌမဈာန်ကို ရသည်ဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသောရဟန်းအား ပါရာဇိက အာပတ် သင့်၏။မပြောမီ ရှေးမဆွကပင် ထိုရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောမည်”ဟု သိ၏၊ ပြောဆဲ ရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောသည်”ဟု သိ၏၊ ပြောပြီး ရဟန်းသည် “ငါ မဟုတ်မမှန် ပြောမိပြီ”ဟု သိ၏၊ အယူအဆကို ဖုံးထားလျက် အကြောင်းလေးမျိုးတို့ဖြင့် ပဌမဈာန်ကို ရသည်ဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
မပြောမီ ရှေးမဆွကပင် ထိုရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောမည်”ဟု သိ၏၊ ပြောဆဲ ရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောသည်”ဟု သိ၏၊ ပြောပြီး ရဟန်းသည် “ငါ မဟုတ်မမှန် ပြောမိပြီ”ဟု သိ၏၊ အယူအဆကို ဖုံးထားလျက် နှစ်သိမ့်သဘောတူညီမှုကို ဖုံးထားလျက် အကြောင်းငါးမျိုးတို့ဖြင့် ပဌမဈာန်ကိုရသည်ဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
မပြောမီ ရှေးမဆွကပင် ထိုရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောမည်”ဟု သိ၏၊ ပြောဆဲ ရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောသည်”ဟု သိ၏၊ ပြောပြီး ရဟန်းသည် “ငါ မဟုတ်မမှန် ပြောမိပြီ”ဟု သိ၏၊ အယူအဆကို ဖုံးထားလျက် နှစ်သိမ့်သဘောတူညီမှုကို ဖုံးထားလျက် နှစ်သက်ကျေနပ်မှုကို ဖုံးထားလျက်အကြောင်းခြောက်မျိုးတို့ဖြင့် ပဌမဈာန်ကို ရသည်ဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအားပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
မပြောမီ ရှေးမဆွကပင် ထိုရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောမည်”ဟု သိ၏၊ ပြောဆဲ ရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောသည်”ဟု သိ၏၊ ပြောပြီး ရဟန်းသည် “ငါ မဟုတ်မမှန် ပြောမိပြီ”ဟု သိ၏၊ အယူအဆကို ဖုံးထားလျက် နှစ်သိမ့်သဘောတူညီမှုကို ဖုံးထားလျက် နှစ်သက်ကျေနပ်မှုကို ဖုံးထားလျက်ရည်မှန်းချက်ကို ဖုံးထားလျက် အကြောင်းခုနစ်မျိုးတို့ဖြင့် ပဌမဈာန်ကို ရသည်ဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန်ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
֍ ၂၀၄
။ မပြောမီ ရှေးမဆွကပင် ထိုရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောမည်”ဟု သိ၏၊ ပြောဆဲရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောသည်”ဟု သိ၏၊ ပြောပြီး ရဟန်းသည် “ငါ မဟုတ်မမှန် ပြောမိပြီ”ဟုသိ၏၊ (ဤ) အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် ပဌမဈာန်ကို လေ့လာခြင်း ရှိ၏ဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။မပြောမီ ရှေးမဆွကပင် ထိုရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောမည်”ဟု သိ၏၊ ပြောဆဲ ရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောသည်”ဟု သိ၏၊ ပြောပြီး ရဟန်းသည် “ငါ မဟုတ်မမှန် ပြောမိပြီ”ဟု သိ၏၊ အယူအဆကို ဖုံးထားလျက် အကြောင်းလေးမျိုးတို့ဖြင့် ပဌမဈာန်ကို လေ့လာခြင်း ရှိ၏ဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
မပြောမီ ရှေးမဆွကပင် ထိုရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောမည်”ဟု သိ၏၊ ပြောဆဲ ရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောသည်”ဟု သိ၏၊ ပြောပြီး ရဟန်းသည် “ငါ မဟုတ်မမှန် ပြောမိပြီ”ဟု သိ၏၊ အယူအဆကို ဖုံးထားလျက် နှစ်သိမ့်သဘောတူညီမှုကို ဖုံးထားလျက် အကြောင်းငါးမျိုးတို့ဖြင့် ပဌမဈာန်ကိုလေ့လာခြင်း ရှိ၏ဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
--မပြောမီ ရှေးမဆွကပင် ထိုရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောမည်”ဟု သိ၏၊ ပြောဆဲ ရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောသည်”ဟု သိ၏၊ ပြောပြီး ရဟန်းသည် “ငါ မဟုတ်မမှန် ပြောမိပြီ”ဟု သိ၏၊ အယူအဆကို ဖုံးထားလျက် နှစ်သိမ့်သဘောတူညီမှုကို ဖုံးထားလျက် နှစ်သက်ကျေနပ်မှုကို ဖုံးထားလျက့်အကြောင်းခြောက်မျိုးတို့ဖြင့် ပဌမဈာန်ကို လေ့လာခြင်းရှိ၏ဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသောရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
မပြောမီ ရှေးမဆွကပင် ထိုရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောမည်”ဟု သိ၏၊ ပြောဆဲ ရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောသည်”ဟု သိ၏၊ ပြောပြီး ရဟန်းသည် “ငါ မဟုတ်မမှန် ပြောမိပြီ”ဟု သိ၏၊ အယူအဆကို ဖုံးထားလျက် နှစ်သိမ့်သဘောတူညီမှုကို ဖုံးထားလျက်၊ နှစ်သက်ကျေနပ်မှုကို ဖုံးထားလျက်၊ ရည်မှန်းချက်ကို ဖုံးထားလျက် အကြောင်းခုနစ်မျိုးတို့ဖြင့် ပဌမဈာန်ကို လေ့လာခြင်း ရှိ၏ဟု သိလျက်မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
֍ ၂၀၅
။ မပြောမီ ရှေးမဆွကပင် ထိုရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောမည်”ဟု သိ၏၊ ပြောဆဲရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောသည်”ဟု သိ၏၊ ပြောပြီး ရဟန်းသည် “ငါ မဟုတ်မမှန် ပြောမိပြီ”ဟုသိ၏ (ဤ) အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် ငါသည် ပဌမဈာန်ကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန်ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။မပြောမီ ရှေးမဆွကပင် ထိုရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောမည်”ဟု သိ၏၊ ပြောဆဲ ရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောသည်”ဟု သိ၏၊ ပြောပြီး ရဟန်းသည် “ငါ မဟုတ်မမှန် ပြောမိပြီ”ဟု သိ၏၊ အယူအဆကို ဖုံးထားလျက် အကြောင်းလေးမျိုးတို့ဖြင့် ငါသည် ပဌမဈာန်ကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟုသိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
မပြောမီ ရှေးမဆွကပင် ထိုရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောမည်”ဟု သိ၏၊ ပြောဆဲ ရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောသည်”ဟု သိ၏၊ ပြောပြီး ရဟန်းသည် “ငါ မဟုတ်မမှန် ပြောမိပြီ”ဟု သိ၏၊ အယူအဆကို ဖုံးထားလျက် နှစ်သိမ့်သဘောတူညီမှုကို ဖုံးထားလျက် အကြောင်းငါးမျိုးတို့ဖြင့် ငါသည် ပဌမဈာန်ကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ်သင့်၏။
မပြောမီ ရှေးမဆွကပင် ထိုရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောမည်”ဟု သိ၏၊ ပြောဆဲ ရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောသည်”ဟု သိ၏၊ ပြောပြီး ရဟန်းသည် “ငါ မဟုတ်မမှန် ပြောမိပြီ”ဟု သိ၏၊ အယူအဆကို ဖုံးထားလျက် နှစ်သိမ့်သဘောတူညီမှုကို ဖုံးထားလျက် နှစ်သက်ကျေနပ်မှုကို ဖုံးထားလျက်အကြောင်းခြောက်မျိုးတို့ဖြင့် ငါသည် ပဌမဈာန်ကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
မပြောမီ ရှေးမဆွကပင် ထိုရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောမည်”ဟု သိ၏၊ ပြောဆဲ ရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောသည်”ဟု သိ၏၊ ပြောပြီး ရဟန်းသည် “ငါ မဟုတ်မမှန် ပြောမိပြီ”ဟု သိ၏၊ အယူအဆကို ဖုံးထားလျက် နှစ်သိမ့်သဘောတူညီမှုကို ဖုံးထားလျက် နှစ်သက်ကျေနပ်မှုကို ဖုံးထားလျက်ရည်မှန်းချက်ကို ဖုံးထားလျက် အကြောင်းခုနစ်မျိုးတို့ဖြင့် ငါသည် ပဌမဈာန်ကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟုသိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။ [ဤပဌမဈာန်ကို အကျယ်ချဲ့သကဲ့သို့ ဤအတူ အလုံးစုံကိုလည်း အကျယ်ချဲ့အပ်၏]။
֍ ၂၀၆
။ မပြောမီရှေးမဆွကပင်။ပ။ အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် ဒုတိယဈာန်ကို။ပ။ တတိယဈာန်ကို။ပ။ စတုတ္ထဈာန်ကို ဝင်စားခဲ့ပြီ၊ ဝင်စားသည်၊ ဝင်စားနေ၏၊ စတုတ္ထဈာန်ကို ရသည်၊ စတုတ္ထဈာန်ကိုလေ့လာခြင်းရှိ၏၊ ငါသည် စတုတ္ထဈာန်ကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသောရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။ --မပြောမီ ရှေးမဆွကပင် ထိုရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောမည်”ဟု သိ၏၊ ပြောဆဲ ရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောသည်”ဟု သိ၏၊ ပြောပြီးရဟန်းသည် “ငါ မဟုတ်မမှန် ပြောမိပြီ”ဟု သိ၏။
အယူအဆကို ဖုံးထားလျက် နှစ်သိမ့် သဘောတူညီမှုကို ဖုံးထားလျက် နှစ်သက်ကျေနပ်မှုကို ဖုံးထားလျက် ရည်မှန်းချက်ကို ဖုံးထားလျက် အကြောင်းခုနစ်မျိုးတို့ဖြင့် စတုတ္ထဈာန်ကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
֍ ၂၀၇
။ အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် ကိလေသာဆိတ်သုဉ်း၍ လွတ်မြောက်ခြင်း ‘သုညတဝိမောက္ခ’၊ ကိလေသာ အကြောင်းနိမိတ်မရှိ၍ လွတ်မြောက်ခြင်း ‘အနိမိတ္တဝိမောက္ခ’၊ ကိလေသာတောင့်တမှုမရှိ၍လွတ် မြောက်ခြင်း'အပ္ပဏိဟိတဝိမောက္ခ’ ကို ဝင်စားခဲ့ပြီ၊ ဝင်စားသည်၊ ဝင်စားနေ၏၊ ကိလေသာတောင့်တမှု မရှိ၍ လွတ်မြောက်ခြင်း'အပ္ပဏိဟိတဝိမောက္ခ’ ကို ရသည်၊ လေ့လာခြင်းရှိ၏၊ ငါသည် ကိလေသာ တောင့်တမှုမရှိ၍ လွတ်မြောက်ခြင်း ‘အပ္ပဏိဟိတဝိမောက္ခ’ ကိုမျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟု သိလျက် မဟုတ် မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။ပ။အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် ကိလေသာဆိတ်သုဉ်း၍ တည်ကြည်ခြင်း ‘သုညတသမာဓိ’၊ ကိလေသာအကြောင်း နိမိတ်မရှိ၍ တည်ကြည်ခြင်း ‘အနိမိတ္တသမာဓိ’၊ ကိလေသာတောင့်တမှုမရှိ၍ တည်ကြည်ခြင်း'အပ္ပဏိဟိတသမာဓိ'ကို ဝင်စားခဲ့ပြီ၊ ဝင်စားသည်၊ ဝင်စားနေ၏၊ ကိလေသာတောင့်တမှုမရှိ၍ တည်ကြည်ခြင်း ‘အပ္ပဏိဟိတသမာဓိ’ ကို ရသည်၊ လေ့လာခြင်းရှိ၏၊ ငါသည် ကိလေသာတောင့်တမှုမရှိ၍တည်ကြည်ခြင်း ‘အပ္ပဏိဟိတသမာဓိ'ကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသောရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် ကိလေသာ ဆိတ်သုဉ်း၍ ဝင်စားခြင်း ‘သုညတသမာပတ်’၊ ကိလေသာအကြောင်း နိမိတ်မရှိ၍ ဝင်စားခြင်း ‘အနိမိတ္တသမာပတ်’၊ ကိလေသာ တောင့်တမှုမရှိ၍ ဝင်စားခြင်း ‘အပ္ပဏိဟိတသမာပတ်’ ကို ဝင်စားခဲ့ပြီ၊ ဝင်စားသည်၊ ဝင်စားနေ၏၊ ကိလေသာ တောင့်တမှုမရှိ၍ဝင်စားခြင်း ‘အပ္ပဏိဟိတသမာပတ်’ ကို ရသည်၊ လေ့လာခြင်းရှိ၏၊ ငါသည် ကိလေသာ တောင့်တမှုမရှိ၍ဝင်စားခြင်း ‘အပ္ပဏိဟိတသမာပတ်’ ကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသောရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် ဝိဇ္ဇာသုံးပါးတို့ကို ဝင်စားခဲ့ပြီ၊ ဝင်စားသည်၊ ဝင်စားနေ၏၊ ဝိဇ္ဇာသုံးပါး တို့ကိုရသည်၊ လေ့လာခြင်းရှိ၏၊ ငါသည် ဝိဇ္ဇာသုံးပါးတို့ကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟု သိလျက် မဟုတ် မမှန်ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့ကို သမ္မပ္ပဓာန် လေးပါးတို့ကို ဣဒ္ဓိပါဒ်လေးပါးတို့ကိုဝင်စားခဲ့ပြီ၊ ဝင်စားသည်၊ ဝင်စားနေ၏၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်လေးပါးတို့ကို ရသည်၊ လေ့လာခြင်း ရှိ၏၊ ငါသည်ဣဒ္ဓိပါဒ်လေးပါးတို့ကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအားပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် ဣန္ဒြေငါးပါးတို့ကို ဗိုလ်ငါးပါးတို့ကို ဝင်စားခဲ့ပြီ၊ ဝင်စားသည်၊ ဝင်စား နေ၏၊ ဗိုလ်ငါးပါးတို့ကို ရသည်၊ လေ့လာခြင်းရှိ၏၊ ငါသည် ဗိုလ်ငါးပါးတို့ကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟု သိလျက်မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် ဗောဇ္ဈင်ခုနစ်ပါးတို့ကို ဝင်စားခဲ့ပြီ၊ ဝင်စားသည်၊ ဝင်စားနေ၏၊ ဗောဇ္ဈင်ခုနစ်ပါးတို့ကို ရသည်၊ လေ့လာခြင်းရှိ၏၊ ငါသည် ဗောဇ္ဈင်ခုနစ်ပါးတို့ကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟုသိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
--အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် မြတ်သော မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးကို ဝင်စားခဲ့ပြီ၊ ဝင်စားသည်၊ ဝင်စားနေ၏၊ မြတ်သောမဂ္ဂင်ရှစ်ပါးကို ရသည်၊ လေ့လာခြင်းရှိ၏၊ ငါသည် မြတ်သော မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးကို မျက်မှောက်ပြု အပ်ပြီဟုသိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို အနာဂါမိဖိုလ်ကို အရဟတ္တ ဖိုလ်ကိုဝင်စားခဲ့ပြီ၊ ဝင်စားသည်၊ ဝင်စားနေ၏၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို ရသည်၊ လေ့လာခြင်းရှိ၏၊ ငါသည့်အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် ငါသည် ရာဂကို စွန့်ပြီ ထွေးအန်ပြီ လွှတ်ပြီ ပယ်ပြီ စွန့်ပစ်ပြီ ထိတ်လန့်စေပြီကောင်းစွာ ထိတ်လန့်စေပြီဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် ငါသည် ဒေါသကို စွန့်ပြီ ထွေးအန်ပြီ လွှတ်ပြီ ပယ်ပြီ စွန့်ပစ်ပြီ ထိတ်လန့်စေပြီကောင်းစွာ ထိတ်လန့်စေပြီဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါရာဇိက အာပတ်သင့်၏။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် ငါသည် မောဟကို စွန့်ပြီ ထွေးအန်ပြီ လွှတ်ပြီ ပယ်ပြီ စွန့်ပစ်ပြီထိတ်လန့်စေပြီ ကောင်းစွာ ထိတ်လန့်စေပြီဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် ရာဂမှ ငါ၏ စိတ်သည် အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ’ ကင်းပြီဟု သိလျက်မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် ဒေါသမှ ငါ၏ စိတ်သည် အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ’ ကင်းပြီဟု သိလျက်မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့်။ပ။ အကြောင်းခုနစ်မျိုးတို့ဖြင့် မောဟမှ ငါ၏ စိတ်သည် အပိတ်အပင်'နီဝရဏ’ ကင်းပြီဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
မပြောမီ ရှေးမဆွကပင် ထိုရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောမည်”ဟု သိ၏၊ ပြောဆဲရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန်ပြောသည်”ဟု သိ၏၊ ပြောပြီး ရဟန်းသည် “ငါ မဟုတ်မမှန် ပြောမိပြီ”ဟု သိ၏။
အယူအဆကို ဖုံးထားလျက် နှစ်သိမ့်သဘောတူညီမှုကို ဖုံးထားလျက် နှစ်သက်ကျေနပ်မှုကို ဖုံးထားလျက်ရည်မှန်းချက်ကို ဖုံးထားလျက် မောဟမှ ငါ၏ စိတ်သည် အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ’ ကင်းပြီဟု သိလျက်မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
သုဒ္ဓိကဝါရ ပြီး၏။
--စက်ပြတ် ‘ခဏ္ဍစက်'
֍ ၂၀၈
။ အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း ဝင်စား ခဲ့ပြီ။ ဝင်စားသည်။ ဝင်စားနေ၏။ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း ရ၏၊ လေ့လာခြင်းရှိ၏၊ ငါသည် ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။ပ။အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ တတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း ဝင်စားခဲ့ပြီ။ ဝင်စားသည်။ ဝင်စားနေ၏။ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ တတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း ရ၏။ လေ့လာခြင်း ရှိ၏။ ငါသည် ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ တတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း မျက်မှောက် ပြုအပ်ပြီဟုသိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ စတုတ္ထဈာန်ကိုလည်းကောင်း ဝင်စားခဲ့ပြီ။ ဝင်စားသည်။ ဝင်စားနေ၏။ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ စတုတ္ထဈာန်ကိုလည်းကောင်း ရ၏။ လေ့လာခြင်း ရှိ၏၊ ငါသည် ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ စတုတ္ထဈာန်ကိုလည်းကောင်း မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟုသိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ကိလေသာဆိတ်သုဉ်း၍ လွတ်မြောက်ခြင်း'သုညတဝိမောက္ခ’ ကိုလည်းကောင်း။ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ကိလေသာအကြောင်းနိမိတ်မရှိ၍ လွတ်မြောက်ခြင်း ‘အနိမိတ္တဝိမောက္ခ’ ကိုလည်းကောင်း။ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ကိလေသာ တောင့်တမှုမရှိ၍လွတ်မြောက်ခြင်း ‘အပ္ပဏိဟိတဝိမောက္ခ’ ကိုလည်းကောင်း ဝင်စားခဲ့ပြီ။ ဝင်စားသည်။ ဝင်စားနေ၏။ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ကိလေသာတောင့်တမှု မရှိ၍ လွတ်မြောက်ခြင်း ‘အပ္ပဏိဟိတဝိမောက္ခ’ ကိုလည်းကောင်း ရ၏။ လေ့လာခြင်း ရှိ၏။ ငါသည် ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ကိလေသာတောင့်တမှုမရှိ၍ လွတ်မြောက်ခြင်း ‘အပ္ပဏိဟိတဝိမောက္ခ’ ကိုလည်းကောင်း မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟု သိလျက်မဟုတ် မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ကိလေသာ ဆိတ်သုဉ်း၍ တည်ကြည်ခြင်း'သုညတသမာဓိ’ ကိုလည်းကောင်း။ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ကိလေသာ အကြောင်းနိမိတ်မရှိ၍ တည်ကြည်ခြင်း ‘အနိမိတ္တသမာဓိ'ကိုလည်းကောင်း။ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ကိလေသာတောင့်တမှု မရှိ၍တည်ကြည်ခြင်း ‘အပ္ပဏိဟိတသမာဓိ’ ကိုလည်းကောင်း ဝင်စားခဲ့ပြီ။ ဝင်စားသည်။ ဝင်စားနေ၏။ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ကိလေသာတောင့်တမှုမရှိ၍ တည်ကြည်ခြင်း ‘အပ္ပဏိဟိတသမာဓိ'ကိုလည်းကောင်းရ၏။ လေ့လာခြင်း ရှိ၏။ ငါသည် ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ကိလေသာတောင့်တမှုမရှိ၍ တည်ကြည်ခြင်း ‘အပ္ပဏိဟိတသမာဓိ’ ကိုလည်းကောင်း မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသောရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ကိလေသာဆိတ်သုဉ်း၍ ဝင်စားခြင်း ‘သုညတ သမာပတ်’ ကိုလည်းကောင်း။ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ကိလေသာ အကြောင်းနိမိတ်မရှိ၍ ဝင်စားခြင်း'အနိမိတ္တသမာပတ်’ ကိုလည်းကောင်း။ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ကိလေသာတောင့်တမှုမရှိ၍ဝင်စားခြင်း ‘အပ္ပဏိဟိတသမာပတ်’ ကိုလည်းကောင်း ဝင်စားခဲ့ပြီ။ ဝင်စားသည်။ ဝင်စားနေ၏။ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ကိလေသာတောင့်တမှု မရှိ၍ ဝင်စားခြင်း'အပ္ပဏိဟိတသမာပတ်’ ကိုလည်းကောင်း ရ၏။ လေ့လာခြင်း ရှိ၏။ ငါသည် ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ကိလေသာ တောင့်တမှုမရှိ၍ ဝင်စားခြင်း ‘အပ္ပဏိဟိတသမာပတ်'ကိုလည်းကောင်းမျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
--အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ ဖြင့် ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ဝိဇ္ဇာသုံးပါးတို့ကိုလည်းကောင်း ဝင်စားခဲ့ပြီ။ ဝင်စားသည်။ ဝင်စားနေ၏။ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ဝိဇ္ဇာသုံးပါးတို့ကိုလည်းကောင်း ရ၏။ လေ့လာခြင်းရှိ၏။ ငါသည် ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ဝိဇ္ဇာသုံးပါးတို့ကိုလည်းကောင်း မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟုသိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ သတိပဋ္ဌာန် လေးပါးတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ သမ္မပ္ပဓာန် လေးပါးတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်းဣဒ္ဓိပါဒ် လေးပါးတို့ကိုလည်းကောင်း ဝင်စားခဲ့ပြီ။ ဝင်စားသည်။ ဝင်စားနေ၏။ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်လေးပါးတို့ကိုလည်းကောင်း ရ၏။ လေ့လာခြင်းရှိ၏။ ငါသည်ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ဣဒ္ဓိပါဒ် လေးပါးတို့ကိုလည်းကောင်း မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟု သိလျက်မဟုတ်မမှန်ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ ဖြင့် ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ဣန္ဒြေငါးပါးတို့ကိုလည်းကောင်း၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ဗိုလ်ငါးပါးတို့ကိုလည်းကောင်း ဝင်စားခဲ့ပြီ။ ဝင်စားသည်။ ဝင်စားနေ၏။ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ဗိုလ်ငါးပါးတို့ကိုလည်းကောင်း ရ၏။ လေ့လာခြင်းရှိ၏။ ငါသည် ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ဗိုလ်ငါးပါးတို့ကိုလည်းကောင်း မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသောရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
֍ ၂၀၉
။ အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ဗောဇ္ဈင်ခုနစ်ပါးတို့ကိုလည်းကောင်းဝင်စားခဲ့ပြီ။ ဝင်စားသည်။ ဝင်စားနေ၏။ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ဗောဇ္ဈင်ခုနစ်ပါးတို့ကိုလည်းကောင်း ရ၏။ လေ့လာခြင်းရှိ၏။ ငါသည် ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ဗောဇ္ဈင်ခုနစ်ပါးတို့ကိုလည်းကောင်း မျက် မှောက်ပြုအပ်ပြီဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသောရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ မြတ်သော မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးကိုလည်းကောင်းဝင်စားခဲ့ပြီ။ ဝင်စားသည်။ ဝင်စားနေ၏။ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ မြတ်သော မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးကိုလည်းကောင်း ရ၏။ လေ့လာခြင်းရှိ၏။ ငါသည် ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ မြတ်သော မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးကိုလည်းကောင်း မျက်မှောက် ပြုအပ်ပြီဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ်သင့်၏။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ အနာဂါမိဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း ဝင်စားခဲ့ပြီ။ ဝင်စားသည်။ ဝင်စားနေ၏။ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း ရ၏။ လေ့လာခြင်းရှိ၏။ ငါသည် ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟု သိလျက်မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ ဖြင့် ပဌမဈာန်ကိုလည်း ဝင်စားခဲ့ပြီ။ ဝင်စားသည်။ ဝင်စားနေ၏။ ပဌမဈာန်ကိုလည်း ရ၏။ လေ့လာခြင်းရှိ၏။ ငါသည် ပဌမဈာန်ကိုလည်း မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ၊ ငါသည် ရာဂကိုလည်း စွန့်ပြီ။ ဒေါသကိုလည်း စွန့်ပြီ။ မောဟကိုလည်း စွန့်ပြီ၊ ထွေးအန်ပြီ၊ လွှတ်ပြီ၊ ပယ်ပြီ၊ စွန့်ပစ်ပြီ၊ ထိတ်လန့်စေပြီ၊ ကောင်းစွာ ထိတ်လန့်စေပြီဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
--မပြောမီ ရှေးမဆွကပင်။ပ။ ဤအကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့်။ပ။ မပြောမီ ရှေးမဆွကပင် ထိုရဟန်း သည်"မဟုတ်မမှန်ပြောမည်”ဟု သိ၏၊ ပြောဆဲရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန်ပြောသည်”ဟု သိ၏၊ ပြောပြီးရဟန်းသည် “ငါ မဟုတ်မမှန် ပြောမိပြီ”ဟု သိ၏၊ အယူအဆကို ဖုံးထားလျက် နှစ်သိမ့်သဘောတူညီမှုကို ဖုံးထားလျက် နှစ်သက်ကျေနပ်မှုကို ဖုံးထားလျက် ရည်မှန်းချက်ကို ဖုံးထားလျက်အကြောင်းခုနစ်မျိုးတို့ ဖြင့် ပဌမဈာန်ကိုလည်း ဝင်စားခဲ့ပြီ။ ဝင်စားသည်။ ဝင်စားနေ၏။ ပဌမဈာန်ကိုလည်းရ၏။ လေ့လာခြင်းရှိ၏။ ငါသည် ပဌမဈာန်ကိုလည်း မျက်မှောက် ပြုအပ်ပြီ၊ ရာဂမှလည်း ငါ၏စိတ်သည် အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ’ ကင်း၏။ ဒေါသမှလည်း ငါ၏ စိတ်သည် အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ'ကင်း၏။ မောဟမှလည်း ငါ၏ စိတ်သည် အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ’ ကင်း၏ဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန်ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
စက်ပြတ်'ခဏ္ဍစက်’ ပြီး၏။
--စက်ဝိုင်း'ဗဒ္ဓစက်'
֍ ၂၁၀
။ အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ တတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်းဝင်စားခဲ့ပြီ။ ဝင်စားသည်။ ဝင်စားနေ၏။ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ တတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်းရ၏။ လေ့လာခြင်းရှိ၏။ ငါသည် ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ တတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်းမျက်မှောက် ပြုအပ်ပြီဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ စတုတ္ထဈာန်ကိုလည်းကောင်း ဝင်စားခဲ့ပြီ။ ဝင်စားသည်။ ဝင်စားနေ၏။ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ စတုတ္တဈာန်ကိုလည်းကောင်း ရ၏။ လေ့လာခြင်း ရှိ၏။ ငါသည် ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ စတုတ္ထဈာန်ကိုလည်းကောင်း မျက်မှောက် ပြုအပ်ပြီဟုသိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ကိလေသာဆိတ်သုဉ်း၍ လွတ်မြောက်ခြင်း'သုညတဝိမောက္ခ’ ကိုလည်းကောင်း။ ကိလေသာ အကြောင်းနိမိတ်မရှိ၍ လွတ်မြောက်ခြင်း ‘အနိမိတ္တဝိမောက္ခ’ ကိုလည်းကောင်း။ ကိလေသာတောင့်တမှုမရှိ၍ လွတ်မြောက်ခြင်း ‘အပ္ပဏိဟိတဝိမောက္ခ’ ကိုလည်းကောင်း။ ကိလေသာဆိတ်သုဉ်း၍ တည်ကြည်ခြင်း ‘သုညတသမာဓိ’ ကိုလည်းကောင်း။ ကိလေသာအကြောင်းနိမိတ်မရှိ၍ တည်ကြည်ခြင်း ‘အနိမိတ္တသမာဓိ’ ကိုလည်းကောင်း။ ကိလေသာ တောင့်တမှုမရှိ၍တည်ကြည်ခြင်း ‘အပ္ပဏိဟိတသမာဓိ’ ကိုလည်းကောင်း။ ကိလေသာဆိတ်သုဉ်း၍ ဝင်စားခြင်း ‘သုညတသမာပတ်’ ကိုလည်းကောင်း။ ကိလေသာ အကြောင်းနိမိတ် မရှိ၍ ဝင်စားခြင်း ‘အနိမိတ္တသမာပတ်'ကိုလည်းကောင်း။ ကိလေသာ တောင့်တမှုမရှိ၍ ဝင်စားခြင်း ‘အပ္ပဏိဟိတ သမာပတ်’ ကိုလည်းကောင်း။ ဝိဇ္ဇာသုံးပါးတို့ကိုလည်းကောင်း။ သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့ကိုလည်းကောင်း။ သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့ကိုလည်းကောင်း၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်လေးပါးတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဣန္ဒြေငါးပါးတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဗိုလ်ငါးပါးတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဗောဇ္ဈင်ခုနစ်ပါးတို့ကိုလည်းကောင်း။ မြတ်သော မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးကိုလည်းကောင်း။ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ အနာဂါမိဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း။ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း ဝင်စားခဲ့ပြီ။ ဝင်စားသည်။ ဝင်စားနေ၏။ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း ရ၏၊ လေ့လာခြင်း ရှိ၏၊ ငါသည် ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအားပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ ဖြင့် ဒုတိယဈာန်ကိုလည်း ဝင်စားခဲ့ပြီ။ ဝင်စားသည်။ ဝင်စားနေ၏။ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်း ရ၏။ လေ့လာခြင်းရှိ၏။ ငါသည် ဒုတိယဈာန်ကိုလည်း မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ၊ ငါသည်ရာဂကိုလည်း စွန့်ပြီ။ ဒေါသကိုလည်း စွန့်ပြီ။ မောဟကိုလည်း စွန့်ပြီ၊ ထွေးအန်ပြီ၊ လွှတ်ပြီ၊ ပယ်ပြီ၊ စွန့်ပစ်ပြီ၊ ထိတ်လန့်စေပြီ၊ ကောင်းစွာ ထိတ်လန့်စေပြီ၊ ရာဂမှလည်း ငါ၏ စိတ်သည် အပိတ်အပင်'နီဝရဏ’ ကင်းပြီ၊ ဒေါသမှလည်း ငါ၏ စိတ်သည် အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ’ ကင်းပြီ၊ မောဟမှလည်း ငါ၏စိတ်သည် အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ’ ကင်းပြီဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
မပြောမီ ရှေးမဆွကပင်။ပ။ ဤအကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့်။ပ။ မပြောမီ ရှေးမဆွကပင်။ပ။ ရည်မှန်းချက်ကို ဖုံးထားလျက် အကြောင်းခုနစ်မျိုးတို့ဖြင့် ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း ဝင်စားခဲ့ပြီ။ ဝင်စားသည်။ ဝင်စားနေ၏။ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း ရ၏။ လေ့လာခြင်း ရှိ၏။ ငါသည် ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်းမျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
စက်ဝိုင်း ‘ဗဒ္ဓစက်’ ပြီး၏။
[ဤအတူ တစ်ခုခုကို မူတည်ပြု၍ စက်ကို လည်အောင် လှည့်အပ်၏]၊
--ဤ (ဆိုလတ္တံ့) သည်ကား အကျဉ်းတည်း၊
֍ ၂၁၁
။ အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် တတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ စတုတ္ထဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ပ။ တတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း ဝင်စားခဲ့ပြီ။ ဝင်စားသည်။ ဝင်စားနေ၏။ တတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း ရ၏။ လေ့လာခြင်းရှိ၏။ ငါသည် တတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန်ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် တတိယဈာန်ကိုလည်း ဝင်စားခဲ့ပြီ။ ဝင်စားသည်။ ဝင်စားနေ၏။ တတိယဈာန်ကိုလည်းရ၏။ လေ့လာခြင်းရှိ၏။ ငါသည် တတိယဈာန်ကိုလည်း မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ၊ ငါသည် ရာဂကိုလည်း စွန့်ပြီ။ ဒေါသကိုလည်း စွန့်ပြီ။ မောဟကိုလည်း စွန့်ပြီ၊ ထွေးအန်ပြီ၊ လွှတ်ပြီ၊ ပယ်ပြီ၊ စွန့်ပစ်ပြီ၊ ထိတ်လန့်စေပြီ၊ ကောင်းစွာ ထိတ်လန့်စေပြီ၊ ရာဂမှလည်း ငါ၏ စိတ်သည် အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ’ ကင်းပြီ၊ ဒေါသမှလည်း ငါ၏ စိတ်သည် အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ’ ကင်းပြီ၊ မောဟမှလည်းငါ၏ စိတ်သည် အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ’ ကင်းပြီဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအားပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ ဖြင့် တတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ တတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း ဝင်စားခဲ့ပြီ။ ဝင်စားသည်။ ဝင်စားနေ၏၊ တတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း ရ၏၊ လေ့လာခြင်းရှိ၏၊ ငါသည် တတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် မောဟမှလည်း ငါ၏ စိတ်သည် အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ’ ကင်းပြီ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်း။ပ။ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်း။ပ။ တတိယဈာန်ကိုလည်း။ပ။ စတုတ္ထဈာန်ကိုလည်း ဝင်စားခဲ့ပြီ။ ဝင်စားသည်။ ဝင်စားနေ၏၊ မောဟမှလည်း ငါ၏ စိတ်သည် အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ'ကင်းပြီ၊ စတုတ္ထဈာန်ကိုလည်း ရ၏၊ လေ့လာခြင်းရှိ၏၊ မောဟမှလည်း ငါ၏ စိတ်သည် အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ'ကင်းပြီ၊ ငါသည် စတုတ္ထဈာန်ကိုလည်း မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသောရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
֍ ၂၁၂
။ အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် မောဟမှလည်း ငါ၏ စိတ်သည် အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ’ ကင်းပြီ၊ ကိလေသာ ဆိတ်သုဉ်း၍ လွတ်မြောက်ခြင်း ‘သုညတဝိမောက္ခ’ ကိုလည်း။ ကိလေသာအကြောင်းနိမိတ်မရှိ၍ လွတ်မြောက်ခြင်း ‘အနိမိတ္တဝိမောက္ခ’ ကိုလည်း။ ကိလေသာတောင့်တမှု မရှိ၍လွတ်မြောက်ခြင်း ‘အပ္ပဏိ ဟိတဝိမောက္ခ’ ကိုလည်း ဝင်စားခဲ့ပြီ။ ဝင်စားသည်။ ဝင်စားနေ၏။ မောဟမှလည်း ငါ၏ စိတ်သည် အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ’ ကင်းပြီ။ ကိလေသာတောင့်တမှု မရှိ၍လွတ်မြောက်ခြင်း ‘အပ္ပဏိဟိတဝိမောက္ခ’ ကိုလည်း ရ၏။ လေ့လာခြင်းရှိ၏။ မောဟမှလည်း ငါ၏စိတ်သည် အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ’ ကင်းပြီ၊ ငါသည် ကိလေသာ တောင့်တမှု မရှိ၍ လွတ်မြောက်ခြင်း'အပ္ပဏိဟိတဝိမောက္ခ’ ကိုလည်း မျက်မှောက် ပြုအပ်ပြီဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသောရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။ --အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် မောဟမှလည်း ငါ၏ စိတ်သည် အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ’ ကင်းပြီ၊ ကိလေသာဆိတ်သုဉ်း၍ တည်ကြည်ခြင်း ‘သုညတသမာဓိ’ ကိုလည်း။ ကိလေသာ အကြောင်းနိမိတ် မရှိ၍တည်ကြည်ခြင်း ‘အနိမိတ္တသမာဓိ’ ကိုလည်း။ ကိလေသာ တောင့်တမှု မရှိ၍ တည်ကြည်ခြင်း ‘အပ္ပဏိဟိတသမာဓိ’ ကိုလည်း ဝင်စားခဲ့ပြီ။ ဝင်စားသည်။ ဝင်စားနေ၏။ မောဟမှလည်း ငါ၏ စိတ်သည်အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ’ ကင်းပြီ၊ ကိလေသာ တောင့်တမှုမရှိ၍ တည်ကြည်ခြင်း ‘အပ္ပဏိဟိတသမာဓိ'ကိုလည်း ရ၏။ လေ့လာခြင်းရှိ၏။ မောဟ မှလည်း ငါ၏ စိတ်သည် အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ’ ကင်းပြီ၊ ငါသည် ကိလေသာ တောင့်တမှုမရှိ၍ တည်ကြည်ခြင်း ‘အပ္ပဏိဟိတသမာဓိ’ ကိုလည်း မျက်မှောက်ပြု့အပ်ပြီဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် မောဟမှလည်း ငါ၏ စိတ်သည် အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ’ ကင်းပြီ၊ ကိလေသာဆိတ်သုဉ်း၍ ဝင်စားခြင်း ‘သုညတသမာပတ်’ ကိုလည်း။ ကိလေသာ အကြောင်းနိမိတ် မရှိ၍ဝင်စားခြင်း ‘အနိမိတ္တသမာပတ်’ ကိုလည်း။ ကိလေသာ တောင့်တမှု မရှိ၍ ဝင်စားခြင်း ‘အပ္ပဏိဟိတသမာပတ်’ ကိုလည်း ဝင်စားခဲ့ပြီ။ ဝင်စားသည်။ ဝင်စားနေ၏။ မောဟမှလည်း ငါ၏ စိတ်သည်အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ’ ကင်းပြီ၊ ကိလေသာ တောင့်တမှုမရှိ၍ ဝင်စားခြင်း ‘အပ္ပဏိဟိတသမာပတ်'ကိုလည်း ရ၏။ လေ့လာခြင်းရှိ၏။ မောဟမှလည်း ငါ၏ စိတ်သည် အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ’ ကင်းပြီ၊ ငါသည် ကိလေသာ တောင့်တမှုမရှိ၍ ဝင်စားခြင်း ‘အပ္ပဏိဟိတသမာပတ်’ ကိုလည်း မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါရာဇိက အာပတ် သင့်၏။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် မောဟမှလည်း ငါ၏ စိတ်သည် အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ'ကင်းပြီ၊ ဝိဇ္ဇာသုံးပါးတို့ကိုလည်း ဝင်စားခဲ့ပြီ။ ဝင်စားသည်။ ဝင်စားနေ၏။ မောဟမှလည်း ငါ၏ စိတ်သည်အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ’ ကင်းပြီ၊ ဝိဇ္ဇာသုံးပါးတို့ကိုလည်း ရ၏။ လေ့လာခြင်းရှိ၏။ မောဟမှလည်း ငါ၏စိတ်သည် အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ’ ကင်းပြီ၊ ငါသည် ဝိဇ္ဇာသုံးပါးတို့ကိုလည်း မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟုသိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် မောဟမှလည်း ငါ၏ စိတ်သည် အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ’ ကင်းပြီ၊ သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့ကိုလည်း။ သမ္ပပ္ပဓာန်လေးပါးတို့ကိုလည်း။ ဣဒ္ဓိပါဒ်လေးပါးတို့ကိုလည်း ဝင်စားခဲ့ပြီ။ ဝင်စားသည်။ ဝင်စားနေ၏။ မောဟမှလည်း ငါ၏ စိတ်သည် အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ’ ကင်းပြီ၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်လေးပါးတို့ကိုလည်း ရ၏။ လေ့လာခြင်းရှိ၏။ မောဟမှလည်း ငါ၏ စိတ်သည် အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ'ကင်းပြီ၊ ငါသည် ဣဒ္ဓိပါဒ် လေးပါးတို့ကိုလည်း မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
֍ ၂၁၃
။ အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် မောဟမှလည်း ငါ၏ စိတ်သည် အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ’ ကင်းပြီ၊ ဣန္ဒြေငါးပါးတို့ကိုလည်း။ ဗိုလ်ငါးပါးတို့ကိုလည်း ဝင်စားခဲ့ပြီ။ ဝင်စားသည်။ ဝင်စားနေ၏၊ မောဟမှလည်း ငါ၏ စိတ်သည် အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ’ ကင်းပြီ၊ ဗိုလ်ငါးပါးတို့ကိုလည်း ရ၏။ လေ့လာခြင်းရှိ၏။ မောဟမှလည်း ငါ၏ စိတ်သည် အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ’ ကင်းပြီ၊ ငါသည်ဗိုလ်ငါးပါးတို့ကိုလည်း မျက် မှောက်ပြုအပ်ပြီဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအားပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် မောဟမှလည်း ငါ၏စိတ်သည် အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ’ ကင်းပြီ၊ ဗောဇ္ဈင်ခုနစ်ပါးတို့ကိုလည်း ဝင်စားခဲ့ပြီ။ ဝင်စားသည်။ ဝင်စားနေ၏။ မောဟမှလည်း ငါ၏ စိတ်သည် အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ’ ကင်းပြီ၊ ဗောဇ္ဈင်ခုနစ်ပါးတို့ကိုလည်း ရ၏။ လေ့လာခြင်းရှိ၏။ မောဟမှလည်း ငါ၏စိတ်သည် အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ’ ကင်းပြီ၊ ငါသည် ဗောဇ္ဈင်ခုနစ်ပါးတို့ကိုလည်း မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟုသိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
--အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် မောဟမှလည်း ငါ၏ စိတ်သည် အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ’ ကင်းပြီ၊ မြတ်သောမဂ္ဂင်ရှစ်ပါးကိုလည်း ဝင်စားခဲ့ပြီ။ ဝင်စားသည်။ ဝင်စားနေ၏။ မောဟမှလည်း ငါ၏ စိတ် သည်အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ’ ကင်းပြီ၊ မြတ်သော မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးကိုလည်း ရ၏။ လေ့လာခြင်းရှိ၏။ မောဟမှလည်း ငါ၏ စိတ်သည် အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ’ ကင်းပြီ၊ ငါသည် မြတ်သော မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးကိုလည်းမျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် မောဟမှလည်း ငါ၏ စိတ်သည် အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ’ ကင်းပြီ၊ သောတာပတ္တိ ဖိုလ်ကိုလည်း။ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကိုလည်း။ အနာဂါမိဖိုလ်ကိုလည်း။ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုလည်းဝင်စားခဲ့ပြီ။ ဝင်စားသည်။ ဝင်စားနေ၏။ မောဟမှလည်း ငါ၏ စိတ်သည် အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ'ကင်းပြီ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုလည်း ရ၏။ လေ့လာခြင်းရှိ၏။ မောဟမှလည်း ငါ၏ စိတ်သည် အပိတ်အပင်'နီဝရဏ’ ကင်းပြီ၊ ငါသည် အရဟတ္တဖိုလ်ကိုလည်း မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန်ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ ဖြင့် မောဟမှလည်း ငါ၏ စိတ်သည် အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ’ ကင်းပြီ၊ ငါသည်ရာဂကိုလည်း စွန့်ပြီ။ ငါသည် ဒေါသကိုလည်း စွန့်ပြီ။ ငါသည် မောဟကိုလည်း စွန့်ပြီ၊ ထွေးအန်ပြီ၊ လွှတ်ပြီ၊ ပယ်ပြီ၊ စွန့်ပစ်ပြီ၊ ထိတ်လန့်စေပြီ၊ ကောင်းစွာ ထိတ်လန့်စေပြီဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန်ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
မပြောမီ ရှေးမဆွကပင်။ပ။ ဤအကြောင်း သုံးမျိုးတို့ဖြင့်။ပ။ မပြောမီ ရှေးမဆွကပင် ထိုရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောမည်”ဟု သိ၏၊ ပြောဆဲ ရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောသည်”ဟု သိ၏၊ ပြောပြီး ရဟန်းသည် “ငါ မဟုတ်မမှန် ပြောမိပြီ”ဟု သိ၏၊ အယူအဆကို ဖုံးထားလျက် နှစ်သိမ့်သဘောတူညီမှုကို ဖုံးထားလျက် နှစ်သက်ကျေနပ်မှုကို ဖုံးထားလျက် ရည်မှန်းချက်ကို ဖုံးထားလျက်အကြောင်းခုနစ်မျိုးတို့ဖြင့် မောဟမှလည်း ငါ၏ စိတ်သည် အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ’ ကင်းပြီ၊ ရာဂမှလည်း ငါ၏ စိတ်သည် အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ’ ကင်းပြီ၊ ဒေါသမှလည်း ငါ၏ စိတ်သည် အပိတ်အပင်'နီဝရဏ’ ကင်းပြီဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။
ဧကမူ ပြီး၏။
[ဧကမူကို ချဲ့ပြသကဲ့သို့ ဒုကမူစသည်ကိုလည်း ဤအတူပင် အားလုံး ချဲ့ပြအပ်၏]၊
--ဤ (ဆိုလတ္တံ့) သည်ကား သဗ္ဗမူတည်း၊
֍ ၂၁၄
။ မပြောမီ ရှေးမဆွကပင်။ပ။ ဤအကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့်။ပ။ မပြောမီ ရှေးမဆွကပင် ထိုရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောမည်”ဟု သိ၏၊ ပြောဆဲ ရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောသည်”ဟုသိ၏၊ ပြောပြီး ရဟန်းသည် “ငါ မဟုတ်မမှန် ပြောမိပြီ”ဟု သိ၏။ အယူအဆကို ဖုံးထားလျက် နှစ်သိမ့်သဘောတူညီမှုကို ဖုံးထားလျက် နှစ်သက်ကျေနပ်မှုကို ဖုံးထားလျက် ရည်မှန်းချက်ကို ဖုံးထားလျက် အကြောင်းခုနစ်မျိုးတို့ဖြင့် ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ တတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ စတုတ္ထဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ကိလေသာဆိတ်သုဉ်း ၍ လွတ်မြောက်ခြင်း ‘သုညတဝိမောက္ခ'ကိုလည်းကောင်း၊ ကိလေသာအကြောင်းနိမိတ်မရှိ၍လွတ်မြောက်ခြင်း ‘အနိမိတ္တဝိမောက္ခ’ ကိုလည်းကောင်း၊ ကိလေသာတောင့်တမှု မရှိ၍ လွတ်မြောက်ခြင်း'အပ္ပဏိဟိတ ဝိမောက္ခ'ကိုလည်းကောင်း၊ ကိလေသာဆိတ်သုဉ်း၍တည်ကြည်ခြင်း ‘သုညတသမာဓိ'ကိုလည်းကောင်း၊ ကိလေသာ အကြောင်းနိမိတ် မရှိ၍ တည်ကြည်ခြင်း'အနိမိတ္တသမာဓိ’ ကိုလည်းကောင်း၊ ကိလေသာ တောင့်တမှု မရှိ၍ တည်ကြည်ခြင်း'အပ္ပဏိဟိတသမာဓိ’ ကိုလည်းကောင်း၊ ကိလေသာ ဆိတ်သုဉ်း၍ဝင်စားခြင်း ‘သုညတသမာပတ်'ကိုလည်းကောင်း၊ ကိလေသာအကြောင်းနိမိတ်မရှိ၍ ဝင်စားခြင်း ‘အနိမိတ္တသမာပတ်'ကိုလည်းကောင်း၊ ကိလေသာ တောင့်တမှု မရှိ၍ ဝင်စားခြင်း ‘အပ္ပဏိဟိတသမာပတ်'ကိုလည်းကောင်း၊ ဝိဇ္ဇာသုံးပါးတို့ကိုလည်းကောင်း၊ သတိပဋ္ဌာန် လေးပါးတို့ကိုလည်းကောင်း၊ သမ္မပ္ပဓာန် လေးပါးတို့ကိုလည်းကောင်း၊ ဣဒ္ဓိပါဒ် လေးပါးတို့ကိုလည်းကောင်း၊ ဣန္ဒြေ ငါးပါးတို့ကိုလည်းကောင်း၊ ဗိုလ်ငါးပါးတို့ကိုလည်းကောင်း၊ ဗောဇ္ဈင် ခုနစ်ပါးတို့ကိုလည်းကောင်း၊ မြတ်သောမဂ္ဂင် ရှစ်ပါးကိုလည်းကောင်း၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း၊ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း၊ အနာဂါမိဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း ဝင်စားခဲ့ပြီ။ ဝင်စားသည်။ ဝင်စားနေ၏။ပ။ ငါသည် ရာဂကိုလည်း စွန့်ပြီ။ ငါသည် ဒေါသကိုလည်း စွန့်ပြီ။ ငါသည် မောဟကိုလည်း စွန့်ပြီ၊ ထွေးအန်ပြီ၊ လွှတ်ပြီ၊ ပယ်ပြီ၊ စွန့်ပစ်ပြီ၊ ထိတ်လန့်စေပြီ၊ ကောင်းစွာ ထိတ်လန့်စေပြီ၊ ရာဂမှလည်း ငါ၏စိတ်သည် အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ’ ကင်းပြီ၊ ဒေါသမှလည်း ငါ၏ စိတ်သည် အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ'ကင်းပြီ၊ မောဟမှလည်း ငါ၏ စိတ်သည် အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ’ ကင်းပြီဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန်ပြောဆိုသော ရဟန်းအား ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။သဗ္ဗမူ ပြီး၏။
သုဒ္ဓိကဝါရ စကားရပ် ပြီး၏။
--֍ ၂၁၅
။ အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် ပဌမဈာန်ကို ဝင်စားပြီဟု ဆိုလိုလျက် ဒုတိယဈာန်ကို ဝင်စားပြီဟုသိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား (နားထောင်သူ) သိနားလည်သော် ပါရာဇိကအာပတ်သင့်၏၊ (နားထောင်သူ) မသိနားမလည်သော် ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏။ အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် ပဌမဈာန်ကို ဝင်စားပြီဟု ဆိုလိုလျက် တတိယဈာန်ကို ဝင်စားပြီဟု သိလျက်မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား (နားထောင်သူ) သိနားလည်သော် ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏၊ (နားထောင်သူ) မသိနားမလည်သော် ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏။အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် ပဌမဈာန်ကို ဝင်စားပြီဟု ဆိုလိုလျက် စတုတ္တဈာန်ကို ဝင်စားပြီဟု သိလျက်မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား (နားထောင်သူ) သိနားလည်သော် ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏၊ (နားထောင်သူ) မသိနားမလည်သော် ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏။
မပြောမီ ရှေးမဆွကပင်။ပ။ ဤအကြောင်း သုံးမျိုးတို့ဖြင့်။ပ။ မပြောမီ ရှေးမဆွကပင် ထိုရဟန်း သည်"မဟုတ်မမှန် ပြောမည်”ဟု သိ၏”။ ပြောဆဲ ရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောသည်”ဟု သိ၏။ ပြောပြီး ရဟန်းသည် “ငါ မဟုတ်မမှန် ပြောမိပြီ”ဟု သိ၏၊ အယူအဆကို ဖုံးထားလျက် နှစ်သိမ့်သဘောတူညီမှုကို ဖုံးထားလျက် နှစ်သက်ကျေနပ်မှုကို ဖုံးထားလျက် ရည်မှန်းချက်ကို ဖုံးထားလျက် အကြောင်းခုနစ်မျိုးတို့ဖြင့် ပဌမဈာန်ကို ဝင်စားပြီဟု ဆိုလိုလျက် ကိလေသာ ဆိတ်သုဉ်း၍ လွတ်မြောက်ခြင်း'သုညတဝိမောက္ခ’ ကို။ ကိလေသာ အကြောင်းနိမိတ် မရှိ၍ လွတ်မြောက်ခြင်း ‘အနိမိတ္တဝိမောက္ခ’ ကို။ ကိလေသာ တောင့်တမှု မရှိ၍ လွတ်မြောက်ခြင်း ‘အပ္ပဏိဟိတဝိမောက္ခ’ ကို။ ကိလေသာ ဆိတ်သုဉ်း၍တည်ကြည်ခြင်း ‘သုညတသမာဓိ’ ကို။ ကိလေသာ အကြောင်းနိမိတ် မရှိ၍ တည်ကြည်ခြင်း ‘အနိမိတ္တသမာဓိ’ ကို။ ကိလေသာ တောင့်တမှု မရှိ၍ တည်ကြည်ခြင်း ‘အပ္ပဏိဟိတသမာဓိ’ ကို။ ကိလေသာဆိတ်သုဉ်း၍ ဝင်စားခြင်း ‘သုညတသမာပတ်’ ကို။ ကိလေသာ အကြောင်းနိမိတ် မရှိ၍ ဝင်စားခြင်း'အနိမိတ္တသမာပတ်’ ကို၊ ကိလေသာ တောင့်တမှု မရှိ၍ ဝင်စားခြင်း ‘အပ္ပဏိဟိတသမာပတ်’ ကို။ ဝိဇ္ဇာသုံးပါးတို့ကို။ သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့ကို။ သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့ကို။ ဣဒ္ဓိပါဒ်လေးပါးတို့ကို။ ဣန္ဒြေငါးပါးတို့ကို။ ဗိုလ်ငါးပါးတို့ကို။ ဗောဇ္ဈင်ခုနစ်ပါးတို့ကို။ မြတ်သော မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးကို။ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို။ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို။ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ ဝင်စားခဲ့ပြီ။ ငါသည် ရာဂကို စွန့်ပြီ။ ငါသည်ဒေါသကို စွန့်ပြီ။ ငါသည် မောဟကို စွန့်ပြီ၊ ထွေးအန်ပြီ၊ လွှတ်ပြီ၊ ပယ်ပြီ၊ စွန့်ပစ်ပြီ၊ ထိတ်လန့်စေပြီ၊ ကောင်းစွာ ထိတ်လန့်စေပြီ၊ ရာဂမှ ငါ၏ စိတ်သည် အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ’ ကင်းပြီ။ ဒေါသမှငါ၏ စိတ်သည် အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ’ ကင်းပြီ။ မောဟမှ ငါ၏ စိတ်သည် အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ’ ကင်းပြီဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား (နားထောင်သူ) သိနားလည်သော် ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏၊ (နားထောင်သူ) မသိနားမလည်သော် ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏။
အပြောလွဲမှားသော သူ၏ ဧကမူ စက်ပြတ် ‘ခဏ္ဍစက်’ ပြီး၏။
--֍ ၂၁၆
။ အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် ဒုတိယဈာန်ကို ဝင်စားပြီဟု ဆိုလိုလျက် တတိယဈာန်ကို ဝင်စားပြီဟုသိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား (နားထောင်သူ) သိနားလည်သော် ပါရာဇိကအာပတ်သင့်၏၊ (နားထောင်သူ) မသိနားမလည်သော် ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏။အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် ဒုတိယဈာန်ကို ဝင်စားပြီဟု ဆိုလိုလျက် စတုတ္ထဈာန်ကို ဝင်စားပြီဟု။ပ။ မောဟမှ ငါ၏ စိတ်သည် အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ’ ကင်းပြီဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား (နားထောင်သူ) သိနားလည်သော် ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏၊ (နားထောင်သူ) မသိနားမလည်သော်ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏။
မပြောမီ ရှေးမဆွကပင်။ပ။ ဤအကြောင်း သုံးမျိုးတို့ဖြင့်။ပ။ မပြောမီ ရှေးမဆွကပင်။ပ။ ရည်မှန်းချက်ကို ဖုံးထားလျက် အကြောင်းခုနစ်မျိုးတို့ဖြင့် ဒုတိယဈာန်ကို ဝင်စားပြီဟု ဆိုလိုလျက် ပဌမဈာန်ကိုဝင်စားပြီဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား (နားထောင်သူ) သိနားလည်သော် ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏၊ (နားထောင်သူ) မသိနားမလည်သော် ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏။
အပြောလွဲမှားသောသူ၏ ဧကမူ စက်ဝိုင်း ‘ဗဒ္ဓစက်’ ပြီး၏။
မူကို အကျဉ်းချုပ်၍ မြှုပ်အပ်ပြီ။
֍ ၂၁၇
။ အကြောင်း သုံးမျိုးတို့ဖြင့် မောဟမှ ငါ၏ စိတ်သည် အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ’ ကင်းပြီဟုဆိုလိုလျက် ပဌမဈာန်ကို ဝင်စားပြီဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား (နားထောင်သူ) သိနားလည်သော် ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏၊ (နားထောင်သူ) မသိနားမလည်သော် ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သင့်၏။မပြောမီ ရှေးမဆွကပင် အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် မောဟမှ ငါ၏ စိတ်သည် အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ’ ကင်းပြီဟု ဆိုလိုလျက် ဒေါသမှ ငါ၏ စိတ်သည် အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ’ ကင်းပြီဟု သိလျက်မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား (နားထောင်သူ) သိနားလည်သော် ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏၊ (နားထောင်သူ) မသိနားမလည်သော် ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏။ပ။
အပြောလွဲမှားသော သူ၏ ဧကမူ ပြီး၏။
ဧကမူကို ချဲ့ပြသကဲ့သို့ ဒုမူစသည်ကိုလည်း အားလုံး ချဲ့ပြအပ်၏။
--ဤ (ဆိုလတ္တံ့) သည်ကား သဗ္ဗမူတည်း။
֍ ၂၁၈
။ အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့်။ပ။ အကြောင်းခုနစ်မျိုးတို့ဖြင့် ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ တတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ စတုတ္ထဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ကိလေသာ ဆိတ်သုဉ်း၍ လွတ်မြောက်ခြင်း ‘သုညတဝိမောက္ခ’ ကိုလည်းကောင်း၊ ကိလေသာ အကြောင်းနိမိတ်မရှိ၍ လွတ်မြောက်ခြင်း ‘အနိမိတ္တဝိမောက္ခ’ ကိုလည်းကောင်း၊ ကိလေသာ တောင့်တမှု မရှိ၍ လွတ်မြောက်ခြင်း'အပ္ပဏိဟိတဝိမောက္ခ’ ကိုလည်းကောင်း၊ ကိလေသာ ဆိတ်သုဉ်း၍ တည်ကြည်ခြင်း ‘သုညတသမာဓိ'ကိုလည်းကောင်း၊ ကိလေသာ အကြောင်းနိမိတ် မရှိ၍ တည်ကြည်ခြင်း ‘အနိမိတ္တသမာဓိ’ ကိုလည်းကောင်း၊ ကိလေသာ တောင့်တမှု မရှိ၍ တည်ကြည်ခြင်း ‘အပ္ပဏိဟိတသမာဓိ’ ကိုလည်းကောင်း၊ ကိလေသာဆိတ် သုဉ်း၍ ဝင်စားခြင်း ‘သုညတသမာပတ်’ ကိုလည်းကောင်း၊ ကိလေသာအကြောင်းနိမိတ် မရှိ၍ဝင်စားခြင်း ‘အနိမိတ္တသမာပတ်’ ကိုလည်းကောင်း၊ ကိလေသာ တောင့်တမှု မရှိ၍ ဝင်စားခြင်း'အပ္ပဏိဟိတ သမာပတ်’ ကိုလည်းကောင်း၊ ဝိဇ္ဇာသုံးပါးတို့ကိုလည်းကောင်း၊ သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့ကိုလည်းကောင်း၊ သမ္မပ္ပဓာန် လေးပါးတို့ကိုလည်းကောင်း၊ ဣဒ္ဓိပါဒ့်လေးပါးတို့ကိုလည်းကောင်း၊ ဣန္ဒြေငါးပါးတို့ကိုလည်းကောင်း၊ ဗိုလ်ငါးပါးတို့ကိုလည်းကောင်း၊ ဗောဇ္ဈင် ခုနစ်ပါးတို့ကိုလည်းကောင်း၊ မြတ်သော မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးကို လည်းကောင်း၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း၊ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း၊ အနာဂါမိဖိုလ်ကို လည်းကောင်း၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း ဝင်စားပြီ။ပ။ ငါသည် ရာဂကိုလည်း စွန့်ပြီ။ ငါသည် ဒေါသကိုလည်းစွန့်ပြီ။ ငါသည် မောဟကိုလည်း စွန့်ပြီ၊ ထွေးအန်ပြီ၊ လွှတ်ပြီ၊ ပယ်ပြီ၊ စွန့်ပစ်ပြီ၊ ထိတ်လန့်စေပြီ၊ ကောင်းစွာ ထိတ်လန့်စေပြီ။ ရာဂမှလည်း ငါ၏ စိတ်သည် အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ’ ကင်းပြီ။ ဒေါသမှလည်း ငါ၏ စိတ်သည် အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ’ ကင်းပြီဟု ဆိုလိုလျက် မောဟမှ ငါ၏ စိတ်သည်အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ’ ကင်းပြီဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား (နားထောင်သူ) သိနားလည်သော် ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏။ (နားထောင်သူ) မသိနားမလည်သော် ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သင့်၏။֍ ၂၁၉
။ အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် ဒုတိယ ဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ တတိယ ဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ စတုတ္ထဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ကိလေသာ ဆိတ်သုဉ်း၍ လွတ်မြောက်ခြင်း ‘သုညတဝိမောက္ခ’ ကိုလည်းကောင်း၊ ကိလေသာ အကြောင်းနိမိတ် မရှိ၍ လွတ်မြောက်ခြင်း ‘အနိမိတ္တဝိမောက္ခ’ ကိုလည်းကောင်း၊ ကိလေသာ တောင့်တမှု မရှိ၍ လွတ်မြောက်ခြင်း ‘အပ္ပဏိဟိတဝိမောက္ခ’ ကိုလည်းကောင်း၊ ကိလေသာဆိတ်သုဉ်း၍ တည်ကြည်ခြင်း ‘သုညတသမာဓိ’ ကိုလည်းကောင်း၊ ကိလေသာ အကြောင်းနိမိတ်မရှိ၍တည်ကြည်ခြင်း ‘အနိမိတ္တသမာဓိ’ ကိုလည်းကောင်း၊ ကိလေသာတောင့်တမှု မရှိ၍တည်ကြည်ခြင်း ‘အပ္ပဏိ ဟိတသမာဓိ'ကိုလည်းကောင်း၊ ကိလေသာ ဆိတ်သုဉ်း၍ဝင်စားခြင်း ‘သုညတသမာပတ်'ကိုလည်းကောင်း၊ ကိလေသာ အကြောင်းနိမိတ် မရှိ၍ ဝင်စားခြင်း'အနိမိတ္တသမာပတ်’ ကိုလည်းကောင်း၊ ကိလေသာ တောင့်တမှု မရှိ၍ ဝင်စားခြင်း'အပ္ပဏိဟိတသမာပတ်’ ကိုလည်းကောင်း၊ ဝိဇ္ဇာသုံးပါးတို့ကိုလည်းကောင်း၊ သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့ကိုလည်းကောင်း၊ သမ္မပ္ပဓာန် လေးပါးတို့ကိုလည်းကောင်း၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်လေးပါးတို့ကိုလည်းကောင်း၊ ဣန္ဒြေငါးပါးတို့ကိုလည်းကောင်း၊ ဗိုလ်ငါးပါးတို့ကိုလည်းကောင်း၊ ဗောဇ္ဈင်ခုနစ်ပါးတို့ကိုလည်းကောင်း၊ မြတ်သော မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးကိုလည်းကောင်း၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း၊ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း၊ အနာဂါမိဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း ဝင်စားပြီ။ ငါသည်ရာဂကိုလည်း စွန့်ပြီ။ ငါသည် ဒေါသကိုလည်း စွန့်ပြီ။ ငါသည် မောဟကိုလည်း စွန့်ပြီ၊ ထွေးအန်ပြီ၊ လွှတ်ပြီ၊ ပယ်ပြီ၊ စွန့်ပစ်ပြီ၊ ထိတ်လန့်စေပြီ၊ ကောင်းစွာ ထိတ်လန့်စေပြီ၊ ရာဂမှလည်း ငါ၏ စိတ်သည်အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ’ ကင်းပြီ၊ ဒေါသမှလည်း ငါ၏ စိတ်သည် အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ’ ကင်းပြီ၊ မောဟမှလည်း ငါ၏ စိတ်သည် အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ’ ကင်းပြီဟု ဆိုလိုလျက် ပဌမဈာန်ကို ဝင်စားပြီဟုသိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား (နားထောင်သူ) သိနားလည်သော် ပါရာဇိက အာပတ်သင့်၏၊ (နားထောင်သူ) မသိနားမလည်သော် ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏။ --အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် တတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ စတုတ္ထဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ပ။ မောဟမှလည်း ငါ၏ စိတ်သည် အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ’ ကင်းပြီ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်း ဝင်စားပြီဟု ဆိုလိုလျက်ဒုတိယဈာန်ကို ဝင်စားပြီဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား (နားထောင်သူ) သိနားလည်သော် ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏၊ (နားထောင်သူ) မသိနားမလည်သော် ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏။
မပြောမီ ရှေးမဆွကပင်၊ ပ၊ ဤအကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် မောဟမှလည်း ငါ၏ စိတ်သည် အပိတ် အပင်'နီဝရဏ’ ကင်းပြီ၊ ပဌမဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ ဒုတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ တတိယဈာန်ကိုလည်းကောင်း၊ စတုတ္ထဈာန်ကိုလည်းကောင်း။ပ။ မပြောမီ ရှေးမဆွကပင် ထိုရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန်ပြောမည်”ဟု သိ၏၊ ပြောဆဲ ရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောသည်”ဟု သိ၏၊ ပြောပြီး ရဟန်းသည့်"ငါ မဟုတ်မမှန် ပြောမိပြီ”ဟု သိ၏၊ အယူအဆကို ဖုံးထားလျက် နှစ်သိမ့်သဘောတူညီမှုကို ဖုံးထားလျက် နှစ်သက်ကျေနပ်မှုကို ဖုံးထားလျက် ရည်မှန်းချက်ကို ဖုံးထားလျက် အကြောင်းခုနစ်မျိုးတို့ဖြင့်ရာဂမှလည်း ငါ၏ စိတ်သည် အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ’ ကင်းပြီဟု ဆိုလိုလျက် ဒေါသမှလည်း ငါ၏ စိတ်သည် အပိတ်အပင်'နီဝရဏ’ ကင်းပြီဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား (နားထောင်သူ) သိနားလည်သော် ပါရာဇိကအာပတ် သင့်၏၊ (နားထောင်သူ) မသိနားမလည်သော် ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သင့်၏။
အပြောလွဲမှားသော သူ၏ သဗ္ဗမူပြီး၏။
အပြောလွဲမှားသော သူ၏ စက်မြှုပ် စက္ကပေယျာလ ၁ ပြီး၏။
ဝတ္တုကာမဝါရ စကားရပ် ပြီး၏။
--֍ ၂၂၀
။ မပြောမီ ရှေးမဆွကပင်။ပ။ ဤအကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် အကြင် ရဟန်းသည် သင်၏ ကျောင်း၌နေ၏၊ ထိုရဟန်းသည် ပဌမဈာန်ကို ဝင်စားခဲ့ပြီ။ ဝင်စားသည်။ ဝင်စားနေ၏။ ထိုရဟန်းသည် ပဌမဈာန်ကို ရ၏။ လေ့လာခြင်း ရှိ၏။ ထိုရဟန်းသည် ပဌမဈာန်ကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟု သိလျက်မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား (နားထောင်သူ) သိနားလည်သော် ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ (နားထောင်သူ) မသိနားမလည်သော် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။မပြောမီ ရှေးမဆွကပင် ထိုရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောမည်”ဟု သိ၏၊ ပြောဆဲ ရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောသည်”ဟု သိ၏၊ ပြောပြီး ရဟန်းသည် “ငါ မဟုတ်မမှန် ပြောမိပြီ”ဟု သိ၏၊ အယူအဆကို ဖုံးထားလျက် နှစ်သိမ့်သဘောတူညီမှုကို ဖုံးထားလျက် နှစ်သက်ကျေနပ်မှုကို ဖုံးထားလျက် ရည်မှန်းချက်ကို ဖုံးထားလျက် အကြောင်းလေးမျိုး ငါးမျိုး ခြောက်မျိုး ခုနစ်မျိုးတို့ဖြင့် အကြင်ရဟန်းသည် သင်၏ ကျောင်း၌ နေ၏၊ ထိုရဟန်းသည် ပဌမဈာန်ကို ဝင်စားခဲ့ပြီ။ ဝင်စားသည်။ ဝင်စားနေ၏။ ထိုရဟန်းသည် ပဌမဈာန်ကို ရ၏။ လေ့လာခြင်းရှိ၏။ ထိုရဟန်းသည် ပဌမဈာန်ကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား (နားထောင်သူ) သိနားလည်သော်ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ (နားထောင်သူ) မသိနားမလည်သော် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် အကြင်ရဟန်းသည် သင်၏ ကျောင်း၌ နေ၏၊ ထိုရဟန်းသည် ဒုတိယဈာန်ကို။ တတိယဈာန်ကို။ စတုတ္ထဈာန်ကို။ ကိလေသာ ဆိတ်သုဉ်း၍ လွတ်မြောက်ခြင်း ‘သုညတဝိမောက္ခ'ကို။ ကိလေသာ အကြောင်းနိမိတ်မရှိ၍ လွတ်မြောက်ခြင်း ‘အနိမိတ္တဝိမောက္ခ'ကို။ ကိလေသာတောင့်တမှု မရှိ၍ လွတ်မြောက်ခြင်း ‘အပ္ပဏိဟိတဝိမောက္ခ’ ကို။ ကိလေသာ ဆိတ်သုဉ်း၍ တည်ကြည်ခြင်း'သုညတသမာဓိ'ကို။ ကိလေသာ အကြောင်းနိမိတ်မရှိ၍ တည်ကြည်ခြင်း ‘အနိမိတ္တသမာဓိ’ ကို။ ကိလေသာ တောင့်တမှုမရှိ၍ တည်ကြည်ခြင်း ‘အပ္ပဏိဟိတသမာဓိ’ ကို။ ကိလေသာဆိတ်သုဉ်း၍ဝင်စားခြင်း ‘သုညတ သမာပတ်'ကို။ ကိလေသာ အကြောင်းနိမိတ် မရှိ၍ ဝင်စားခြင်း'အနိမိတ္တသမာပတ်’ ကို။ ကိလေသာ တောင့်တမှုမရှိ၍ ဝင်စားခြင်း ‘အပ္ပဏိဟိတသမာပတ်’ ကို။ ဝိဇ္ဇာသုံးပါးတို့ကို။ သတိပဋ္ဌာန် လေးပါးတို့ကို။ သမ္မပ္ပဓာန် လေးပါးတို့ကို၊ ဣဒ္ဓိပါဒ် လေးပါးတို့ကို။ ဣန္ဒြေ ငါးပါးတို့ကို။ ဗိုလ်ငါးပါးတို့ကို။ ဗောဇ္ဈင် ခုနစ်ပါးတို့ကို။ မြတ်သော မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးကို။ သောတာပတ္တိဖိုလ်ကို။ သကဒါဂါမိဖိုလ်ကို။ အနာဂါမိဖိုလ်ကို။ အရဟတ္တဖိုလ်ကို ဝင်စားခဲ့ပြီ။ ဝင်စားသည်။ ဝင်စားနေ၏။ ထိုရဟန်းသည် အရဟတ္တဖိုလ်ကို ရ၏။ လေ့လာခြင်းရှိ၏။ ထိုရဟန်းသည် အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား (နားထောင်သူ) သိနားလည်သော် ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ (နားထောင်သူ) မသိနားမလည်သော်ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊
အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့် ထိုရဟန်းသည် ရာဂကို စွန့်ပြီ။ ဒေါသကို စွန့်ပြီ။ မောဟကို စွန့်ပြီ၊ ထွေးအန်ပြီ၊ လွှတ်ပြီ၊ ပယ်ပြီ၊ စွန့်ပစ်ပြီ၊ ထိတ်လန့်စေပြီ၊ ကောင်းစွာ ထိတ်လန့်စေပြီဟု သိလျက်မဟုတ် မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား (နားထောင်သူ) သိနားလည်သော် ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ (နားထောင်သူ) မသိ နားမလည်သော် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊
--မပြောမီ ရှေးမဆွကပင်။ပ။ ဤအကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့်။ပ။ မပြောမီ ရှေးမဆွကပင် ထိုရဟန်း သည်"မဟုတ်မမှန် ပြောမည်”ဟုသိ၏၊ ပြောဆဲ ရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောသည်”ဟု သိ၏၊ ပြောပြီး ရဟန်းသည် “ငါ မဟုတ်မမှန် ပြောမိပြီ”ဟု သိ၏၊ အယူအဆကို ဖုံးထားလျက် နှစ်သိမ့်သဘောတူညီမှုကို ဖုံးထားလျက် နှစ်သက်ကျေနပ်မှုကို ဖုံးထားလျက် ရည်မှန်းချက်ကို ဖုံးထားလျက် အကြောင်းခုနစ်မျိုးတို့ဖြင့် ရာဂမှ ထိုရဟန်း၏ စိတ်သည် အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ’ ကင်းပြီ၊ ဒေါသမှ စိတ်သည်အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ’ ကင်းပြီ၊ မောဟမှ စိတ်သည် အပိတ်အပင် ‘နီဝရဏ’ ကင်းပြီဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား (နားထောင်သူ) သိနားလည်သော် ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ (နားထောင်သူ) မသိနားမလည်သော် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊
မပြောမီ ရှေးမဆွကပင်။ပ။ ဤအကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့်။ပ။ မပြောမီ ရှေးမဆွကပင် ထိုရဟန်း သည်"မဟုတ်မမှန် ပြောမည်”ဟု သိ၏။ ပြောဆဲ ရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောသည်”ဟု သိ၏၊ ပြောပြီး ရဟန်းသည် “ငါ မဟုတ်မမှန် ပြောမိပြီ”ဟု သိ၏၊ အယူအဆကို ဖုံးထားလျက် နှစ်သိမ့်သဘောတူညီမှုကို ဖုံးထားလျက် နှစ်သက်ကျေနပ်မှုကို ဖုံးထားလျက် ရည်မှန်းချက်ကို ဖုံးထားလျက် အကြောင်းခုနစ်မျိုးတို့ဖြင့် အကြင် ရဟန်းသည် သင်၏ ကျောင်း၌ နေ၏၊ ထိုရဟန်းသည် ဆိတ်ငြိမ်ရာ ကျောင်းသင်္ခမ်း၌ ပဌမဈာန် ဒုတိယဈာန် တတိယဈာန် စတုတ္ထဈာန်ကို ဝင်စားခဲ့ပြီ။ ဝင်စားသည်။ ဝင်စားနေ၏။ ထိုရဟန်းသည် ဆိတ်ငြိမ်ရာ ကျောင်းသင်္ခမ်း၌ စတုတ္ထဈာန်ကို ရ၏။ လေ့လာခြင်းရှိ၏။ ထိုရဟန်းသည် ဆိတ်ငြိမ်ရာ ကျောင်းသင်္ခမ်း၌ စတုတ္ထဈာန်ကို မျက်မှောက် ပြုအပ်ပြီဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား (နားထောင်သူ) သိနားလည်သော် ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ (နားထောင်သူ) မသိနားမလည်သော် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ [ပေယျာလ တဆယ့်ငါးမျိုး သွားပုံတို့ကို ဤအတူပင် ချဲ့ပြအပ်ကုန်၏၊ ]
֍ ၂၂၁
။ အကြောင်း သုံးမျိုးတို့ဖြင့်။ပ။ အကြောင်း ခုနစ်မျိုးတို့ဖြင့် အကြင် ရဟန်းသည် သင်၏သင်္ကန်းကို သုံးဆောင်၏။ အကြင်ရဟန်းသည် သင်၏ ဆွမ်းကို သုံးဆောင်၏။ အကြင်ရဟန်းသည် သင်၏ ကျောင်းအိပ်ရာ နေရာကို သုံးဆောင်၏။ အကြင်ရဟန်းသည် သင်၏ သူနာ၏ အထောက်အပံ့ဖြစ်သော ဆေးအသုံးအဆောင်ကို သုံးဆောင်၏။ ထိုရဟန်းသည် ဆိတ်ငြိမ်ရာ ကျောင်းသင်္ခမ်း၌ စတုတ္ထဈာန်ကို ဝင်စားခဲ့ပြီ။ ဝင်စားသည်။ ဝင်စားနေ၏။ ထိုရဟန်းသည် ဆိတ်ငြိမ်ရာ ကျောင်းသင်္ခမ်း၌ စတုတ္ထဈာန်ကို ရ၏။ လေ့လာခြင်းရှိ၏။ ထိုရဟန်းသည် ဆိတ်ငြိမ်ရာ ကျောင်းသင်္ခမ်း၌ စတုတ္ထဈာန်ကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား (နားထောင်သူ) သိနားလည်သော်ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ (နားထောင်သူ) မသိနားမလည်သော် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊အကြောင်းသုံးမျိုးတို့ဖြင့်။ပ။ အကြောင်းခုနစ်မျိုးတို့ဖြင့် အကြင်ရဟန်းသည် သင်၏ ကျောင်းကိုသုံးဆောင်ပြီ။ အကြင်ရဟန်းသည် သင်၏ သင်္ကန်းကို သုံးဆောင်ပြီ။ အကြင်ရဟန်းသည် သင်၏ဆွမ်းကို သုံးဆောင်ပြီ။ အကြင်ရဟန်းသည် သင်၏ ကျောင်း အိပ်ရာ နေရာကို သုံးဆောင်ပြီ။ အကြင်ရဟန်းသည် သင်၏ သူနာ၏ အထောက်အပံ့ဖြစ်သော ဆေးအသုံးအဆောင်ကို သုံးဆောင်ပြီ။ ထိုရဟန်းသည် ဆိတ်ငြိမ်ရာ ကျောင်းသင်္ခမ်း၌ စတုတ္ထဈာန်ကို ဝင်စားခဲ့ပြီ။ ဝင်စားသည်။ ဝင်စားနေ၏။ ထိုရဟန်းသည် ဆိတ်ငြိမ်ရာ ကျောင်းသင်္ခမ်း၌ စတုတ္ထဈာန်ကို ရ၏။ လေ့လာခြင်း ရှိ၏။ ထိုရဟန်းသည် ဆိတ်ငြိမ်ရာ ကျောင်းသင်္ခမ်း၌ စတုတ္ထဈာန်ကို မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီဟု သိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား (နားထောင်သူ) သိနားလည်သော် ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ (နားထောင်သူ) မသိနားမလည်သော် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊
မပြောမီ ရှေးမဆွကပင်။ပ။ ဤအကြောင်း သုံးမျိုးတို့ဖြင့်။ပ။ မပြောမီ ရှေးမဆွကပင် ထိုရဟန်း သည်"မဟုတ်မမှန် ပြောမည်”ဟု သိ၏၊ ပြောဆဲ ရဟန်းသည် “မဟုတ်မမှန် ပြောသည်”ဟု သိ၏၊ ပြောပြီး ရဟန်းသည် “ငါ မဟုတ်မမှန် ပြောမိပြီ”ဟု သိ၏၊ အယူအဆကို ဖုံးထားလျက် နှစ်သိမ့်သဘောတူညီမှုကို ဖုံးထားလျက် နှစ်သက်ကျေနပ်မှုကို ဖုံးထားလျက် ရည်မှန်းချက်ကို ဖုံးထားလျက်
--အကြောင်းခုနစ်မျိုးတို့ဖြင့် သင်သည် အကြင် (ရဟန်း) ကို အစွဲပြု၍ ကျောင်းကို လှူ၏၊ သင်္ကန်းကို လှူ၏၊ ဆွမ်းကို လှူ၏၊ ကျောင်း အိပ်ရာ နေရာကို လှူ၏၊ သူနာ၏ အထောက်အပံ့ဖြစ်သော ဆေး အသုံးအဆောင်ကို လှူ၏၊ ထိုရဟန်းသည် ဆိတ်ငြိမ်ရာ ကျောင်း သင်္ခမ်း၌ စတုတ္ထဈာန်ကို ဝင်စားခဲ့ပြီ။ ဝင်စားသည်။ ဝင်စားနေ၏။ ထိုရဟန်းသည် ဆိတ်ငြိမ်ရာ ကျောင်း သင်္ခမ်း၌ စတုတ္ထဈာန်ကို ရ၏။ လေ့လာခြင်းရှိ၏။ ထိုရဟန်းသည် ဆိတ်ငြိမ်ရာ ကျောင်းသင်္ခမ်း၌ စတုတ္ထဈာန်ကို မျက်မှောက် ပြုအပ်ပြီဟုသိလျက် မဟုတ်မမှန် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား (နားထောင်သူ) သိနားလည်သော် ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သင့်၏၊ (နားထောင်သူ) မသိနားမလည်သော် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊
ပေယျာလ တစ်ဆယ့်ငါးမျိုး ပြီး၏။
ပစ္စည်းနှင့်စပ်သော စကားရပ် ပြီး၏။
ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မ စက်မြှုပ် ‘စက္ကပေယျာလ’ ပြီး၏။
֍ ၂၂၂
။ အထင်ကြီးခြင်း ‘ရနိုးခြင်း'ဖြင့် မဝါကြွားလိုသော ရဟန်း၊ (သည်းခြေပျက်၍) ရူးသော ရဟန်း၊ (ဘီလူးဖမ်း၍) စိတ်ပျံ့လွင့်သော ရဟန်း၊ ဝေဒနာဖိစီးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦးလွန်ကျူးသောရဟန်းအား အာပတ် မသင့်၊၁။ ပေယျာလ-စာပိုဒ်၌မြှုပ်ထားခြင်း။
--ဝိနီတဝတ္ထုခေါင်းစဉ်မာတိကာ
အထင်ကြီးခြင်း ‘ရနိုးခြင်း’ တော၌ ဆွမ်းခံခြင်း ဥပဇ္ဇျာယ်ဆရာ ဣရိယာပုတ် သံယောဇဉ်ဆိတ်ကွယ်ရာ၌ တရားထူးများ ကျောင်း လုပ်ကျွေးခြင်း။
မခဲယဉ်း လုံ့လဝီရိယ ထို့ပြင် ငါ့သျှင်တို့ သေမင်းမှ မကြောက် စိတ်နှလုံး မသာယာသူသည်ကြောက်သည်၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်ခြင်း အားထုတ်မှုဖြင့် နှစ်သိမ့်ခြင်း ထို့ပြင် ဝေဒနာကို သည်းခံခြင်းနှစ်မျိုး။
ပုဏ္ဏားဝတ္ထုငါးပုဒ် အရဟတ္တဖိုလ်ကို ဖြေဆိုသော ရဟန်းသုံးပါး အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်ကာမဂုဏ်တို့ကို ပိတ်ဆို့အပ်ပြီ၊ မွေ့လျော်ခြင်း ထို့ပြင် ဖဲသွားပြီ။
အရိုးစု သားတစ် နွားသတ်ယောက်ျား နှစ်ယောက် အသားတုံး ငှက်မုဆိုး အရေမရှိ ဆိတ်သတ်သမား သန်လျက် ဝက်ထိုးသမား လှံ သားမုဆိုး မြှား ညှဉ်းဆဲသူ (ပါးကွပ်) အပ် ရထားထိန်း။
အကြင် အပ်ဖြင့် ချုပ်အပ်၏၊ ထို အပ်သည် ကုန်းတိုက်သူ မည်၏၊ ရပ်ရွာကိုကောက်ကျစ်စဉ်းလဲသူ ‘တရားသူကြီး’ သည် ဝှေးစေ့ဝန်ရှိသူ ‘ဝှေးစေ့ကြီးသူ’ ဖြစ်ရ လေပြီ။ သူ့ သား မယားကို သွားလာသော ထိုသူသည် မစင်တွင်း၌ နစ်မြုပ်ရလေပြီ၊ ပုဏ္ဏားပျက်သည် မစင်ကိုစားရလေပြီ။
လင်ကို ကျူးလွန်၍ ကျင့်သော မိန်းမသည် အရေမရှိသော ပြိတ္တာမ ဖြစ်ရလေပြီ၊ နတ်ဝင်မ ‘နတ်ကတော်’ သည် အရုပ်ဆိုးမ ဖြစ်ရလေပြီ၊ လင်တူမယားကို မီးအိုး ကင်းဖြင့်လောင်းသောမိန်းမသည် မီးကျီး ပြိတ္တာမ ဖြစ်ရလေပြီ။
ခိုးသူသတ်ယောက်ျားသည် ဦးခေါင်းပြတ် ပြိတ္တာဖြစ်ရပြီ၊ ကဿပမြတ်စွာဘုရား သာသနာတော်၌ရှင်ရဟန်းဖြစ်ကြသော ရဟန်း ရဟန်းမိန်းမ သိက္ခမာန် သာမဏေ သာမဏေမတို့သည် ထိုအခါ၌မကောင်းမှုကို ပြုကုန်ပြီ၊ တိုသူတို့သည် ကောင်းကင်ပျံ မီးလောင်ပြိတ ္တာများ ဖြစ်ကြရပြီ။
တပေါဒါမြစ် ရာဇဂြိုဟ်စစ်ပွဲ ဆင်ပြောင်တို့ ဆင်းသက်ခြင်း အသျှင်သောဘိတ ရဟန္တာ ရဟန်းသည် မဟာကပ်ငါးရာကို အောက်မေ့နိုင်၏၊ ဤကား ခေါင်းစဉ် မာတိကာတည်း။
--ဝီနီတဝတ္ထု ဖြတ်ထုံးများ
֍ ၂၂၃
။ တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် အထင်ကြီးခြင်း ‘ရနိုးခြင်း’ ဖြင့် အရဟတ္တဖိုလ်ကိုပြောဆိုမိ၏၊ “မြတ်စွာဘုရားသည် သိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပညတ်တော်မူအပ်ပြီ၊ ငါသည် ပါရာဇိကကျလေသလော”ဟု ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ္စ’ ဖြစ်၏၊ ထိုအခါ ရဟန်းသည် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ထား၏၊ ရဟန်း အထင်ကြီးခြင်း ‘ရနိုးခြင်း’ ဖြင့် ပြောဆိုသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)၊တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် “ဤသို့ နေလျှင် ငါ့ကို လူအများသည် ချီးမွမ်းလိမ့်မည်”ဟုမျှော်လင့်တောင့်တ၍ တော၌ နေ၏၊ ထိုရဟန်းကို လူအများသည် မြှောက်စားချီးမွမ်း၏၊ ထိုရဟန်းအားတွေးတောမှု ‘သံသယကုကု္ကစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ထား၏၊ ရဟန်းပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ သို့သော်လည်း ရဟန်းတို့ မျှော်လင့်တောင့်တ၍ တော၌ မနေအပ်၊ နေသောရဟန်းအား ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် “ဤသို့ ဆွမ်းခံလျှင် ငါ့ကို လူအများသည် ချီးမွမ်းလိမ့်မည်”ဟုမျှော်လင့် တောင့်တ၍ ဆွမ်းခံ လှည့်လည်၏၊ ထိုရဟန်းကို လူအများသည် မြှောက်စားချီးမွမ်း၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ထား၏၊ ရဟန်း ပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ သို့သော်လည်း ရဟန်းတို့ မျှော်လင့်တောင့်တ၍ ဆွမ်းခံမလှည့်လည်အပ်၊ လှည့်လည်သော ရဟန်းအား ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)၊ (၃)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ရဟန်းတစ်ပါးကို “ငါ့သျှင် ငါတို့၏ ဥပဇ္ဈယ်ဆရာ၏ အတူနေတပည့်တို့သည် အားလုံး ရဟန္တာချည်း ဖြစ်ကြသည်”ဟု ပြောဆို၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုကု္ကစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ထား၏။
ရဟန်း သင်သည် အဘယ်စိတ်ရှိသနည်းဟု (မေးတော်မူရာ)
မြတ်စွာဘုရား တပည့်တော်သည် ဝါကြွားလိုသော စိတ်ရှိပါသည်ဟု (လျှောက်ထား၏)၊
ရဟန်း ပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)၊ (၄)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ရဟန်းတစ်ပါးကို “ငါ့သျှင် ငါတို့၏ ဥပဇ္ဈယ်ဆရာ၏ အတွင်းနေတပည့်တို့သည် အားလုံး တန်ခိုးအာနုဘော် ကြီးသူချည်း ဖြစ်ကြသည်”ဟု ပြောဆို၏၊ ထိုရဟန်းအားတွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ထား၏၊
ရဟန်း သင်သည် အဘယ်စိတ်ရှိသနည်းဟု (မေးတော်မူရာ)
မြတ်စွာဘုရား တပည့်တော်သည် ဝါကြွားလိုစိတ် ရှိပါသည်ဟု (လျှောက်ထား၏)၊
ရဟန်း ပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)၊ (၅)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ဤသို့ စင်္ကြံသွားလျှင် ရပ်တည်လျှင် ထိုင်လျှင် အိပ်ခြင်းကို ပြုလျှင့်"ငါ့ကို လူအများသည် ချီးမွမ်းမြှောက်စားလိမ့်မည်”ဟု မျှော်လင့်တောင့်တ၍ စင်္ကြံသွား၏၊ ရပ် တည်၏၊ ထိုင်၏၊ အိပ်ခြင်းကို ပြု၏၊ ထိုရဟန်းကို လူအများသည် ချီးမွမ်းမြှောက်စား၏၊ ထိုရဟန်းအားတွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း ပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ သို့သော်လည်း ရဟန်းတို့မျှော်လင့်တောင့်တ၍ အိပ်ခြင်းကို မပြုရ၊ ပြုသော ရဟန်းအား ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)၊ (၆-၉)
--တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ရဟန်းတစ်ပါးအား လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရားဆယ်ပါး ထက်လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားကို ဝါကြွားပြောဆို၏၊ ထိုရဟန်းကလည်း “ငါ့သျှင် ငါလည်းသံယောဇဉ်တို့ကို ပယ်ပြီးပြီ”ဟု ပြန်ပြော၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏၊ ပ၊ ရဟန်း သင်သည် ပါရာဇိက ကျပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)၊ (၁၀)
֍ ၂၂၄
။ တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ဆိတ်ကွယ်ရာသို့ ကပ်၍ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရားဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားကို ဝါကြွားပြောဆို၏၊ သူတစ်ပါးစိတ်ကို သိသောရဟန်းသည် ထိုရဟန်းကို “ငါ့သျှင် ဤသို့သဘောရှိသော စကားကို မပြောဆိုလင့်၊ သင့်အား ထိုတရားမျိုး မရှိ”ဟု မောင်းမဲ၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ မြတ်စွာဘုရားအားဤအကြောင်းကို လျှောက်ထား၏၊ ရဟန်း ပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၁)တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ဆိတ်ကွယ်ရာသို့ ကပ်၍ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရားဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားကို ဝါကြွားပြောဆို၏၊ နတ်သားသည် ထိုရဟန်းကို"အသျှင်ဘုရား ဤသို့ သဘောရှိသော စကားကို မပြောဆိုပါလင့်၊ အသျှင်ဘုရားအား ထိုတရားမျိုးမရှိပါ”ဟု မောင်းမဲ၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း ပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)၊ (၁၂)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ဥပါသကာတစ်ယောက်ကို “ငါ့သျှင် ဥပါသကာ အကြင် ရဟန်း သည်သင်၏ ကျောင်း၌ နေ၏၊ ထိုရဟန်းသည် ရဟန္တာပေတည်း”ဟု ပြောဆို၏၊ ထိုရဟန်းသည် လည်းထိုဥပါသကာ၏ ကျောင်း၌ နေ၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။
ရဟန်း သင်သည် အဘယ်စိတ်ရှိသနည်းဟု (မေးတော်မူရာ)
မြတ်စွာဘုရား တပည့်တော်သည် ဝါကြွားလိုစိတ် ရှိပါသည်ဟု (လျှောက်ထား၏)၊
ရဟန်း ပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)၊ (၁၃)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ဥပါသကာတစ်ယောက်ကို “ငါ့သျှင် ဥပါသကာ သင်သည်အကြင်ရဟန်းကို သင်္ကန်း ဆွမ်း ကျောင်း အိပ်ရာ နေရာ သူနာ၏ အထောက်အပံ့ဖြစ်သော ဆေး အသုံးအဆောင်ဖြင့် လုပ်ကျွေး၏၊ ထိုရဟန်းသည် ရဟန္တာပေတည်း”ဟု ပြောဆို၏၊ ထိုဥပသကာသည်လည်းထိုရဟန်းကို သင်္ကန်း ဆွမ်း ကျောင်း အိပ်ရာ နေရာ သူနာ၏ အထောက်အပံ့ဖြစ်သော ဆေး အသုံးအဆောင်ဖြင့် လုပ်ကျွေး၏။ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။
ရဟန်း သင်သည် အဘယ်စိတ်ရှိသနည်းဟု (မေးတော်မူရာ)
မြတ်စွာဘုရား တပည့်တော်သည် ဝါကြွားလိုစိတ် ရှိပါသည်ဟု (လျှောက်ထား၏)၊
ရဟန်း ပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)၊ (၁၄)
֍ ၂၂၅
။ တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် မကျန်းမမာ ဖြစ်နေ၏၊ ထိုရဟန်းကို ရဟန်းတို့သည် “အသျှင်ဘုရား၌ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရား ရှိပါသလော”ဟု မေးကြကုန်၏။ငါ့သျှင်တို့ အရဟတ္တဖိုလ်ကို ဖြေဆိုဖို့ရာ မခဲယဉ်းပါဟု ပြောဆို၏၊ “မြတ်စွာဘုရား၏ တပည့်သာဝကတို့သည်သာ ဤသို့ ပြောဆိုနိုင်ကုန်ရာ၏၊ ငါတမူကား မြတ်စွာဘုရား၏ တပည့်သာဝကမဟုတ်ချေ၊၁ ငါသည် ပါရာဇိက ကျလေသလော”ဟု ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ထား၏။
--ရဟန်း သင်သည် အဘယ်စိတ်ရှိသနည်းဟု (မေးတော်မူရာ)
မြတ်စွာဘုရား တပည့်တော်သည် ဝါကြွားလိုစိတ် မရှိပါဟု (လျှောက်ထား၏)။
ရဟန်း ဝါကြွားလိုစိတ်မရှိသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်ဟု။ (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၅)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် မကျန်းမမာ ဖြစ်နေ၏၊ ထိုရဟန်းကို ရဟန်းတို့သည် “အသျှင်ဘုရားအား လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားရှိပါသလော”ဟု မေးကြကုန်၏။
ငါ့သျှင်တို့ လုံ့လဝီရိယရှိသော ရဟန်းသည် ပြီးစေအပ်သော တရားရှိသည်သာတည်းဟု ပြောဆို၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း ဝါကြွားလိုစိတ်မရှိသော ရဟန်းအားအာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၆)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် မကျန်းမမာ ဖြစ်နေ၏၊ ထိုရဟန်းကို ရဟန်းတို့သည်-
“ငါ့သျှင် မကြောက်ပါလင့်”ဟု ပြောကြကုန်၏။
“ငါ့သျှင်တို့ ငါသည် သေခြင်းမှ မကြောက်ပါ”ဟု ပြောဆို၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း ဝါကြွားလိုစိတ်မရှိသော ရဟန်းအား အာပတ်မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၇)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် မကျန်းမမာ ဖြစ်နေ၏။ ထိုရဟန်းကို ရဟန်းတို့သည် -
“ငါ့သျှင် မကြောက်ပါလင့်”ဟု ပြောကြကုန်၏။
“ငါ့သျှင်တို့ စိတ်နှလုံးမသာယာသူသာလျှင် ကြောက်ရသည် မဟုတ်ပါလော”ဟု ပြောဆို၏။ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း ဝါကြွားလိုစိတ်မရှိသော ရဟန်းအားအာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၈)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် မကျန်းမမာ ဖြစ်နေ၏။ ထိုရဟန်းကို ရဟန်းတို့သည် -
“အသျှင်ဘုရာအား လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားရှိ ပါသလော”ဟု မေးကြကုန်၏။
ငါ့သျှင်တို့ ကောင်းစွာ အားထုတ်သူသည် ပြီးစေအပ်သော တရားရှိသည်သာတည်းဟု ပြောဆို၏။ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း ဝါကြွားလိုစိတ်မရှိသော ရဟန်းအားအာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၉)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် မကျန်းမမာ ဖြစ်နေ၏၊ ထိုရဟန်းကို ရဟန်းတို့သည် -
“အသျှင်ဘုရားအား လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရား ရှိပါသလော”ဟု မေးကြကုန်၏။
ငါ့သျှင်တို့ လုံ့လဝီရိယရှိသော ရဟန်းသည် ပြီးစေအပ်သော တရားရှိသည်သာတည်းဟု ပြောဆို၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း ဝါကြွားလိုစိတ်မရှိသော ရဟန်းအားအာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၂၀)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် မကျန်းမမာ ဖြစ်နေ၏၊ ထိုရဟန်းကို ရဟန်းတို့သည် -
“အသျှင်ဘုရားအား လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားရှိပါသလော”ဟု မေးကြကုန်၏။
--ငါ့သျှင်တို့ အလွန်အားထုတ်သော ရဟန်းသည် ပြီးစေအပ်သော တရားရှိသည်သာတည်းဟု ပြောဆို၏။ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း ဝါကြွားလိုစိတ်မရှိသော ရဟန်းအားအာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၂၁)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် မကျန်းမမာ ဖြစ်နေ၏၊ ထိုရဟန်းကို ရဟန်းတို့သည် -
“ငါ့သျှင် ခံ့ကျန်းပါ၏လော၊ မျှတပါ၏လော”ဟု မေးကြကုန်၏။
ငါ့သျှင်တို့ဟူးဟူးငြားငြားသော ‘တော်စွာ လျော်စွာသော’ သူသည် သည်းခံနိုင်လိမ့်မည် မဟုတ်ပေဟုပြောဆို၏။ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း ဝါကြွားလိုစိတ် မရှိသောရဟန်းအား အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၂၂)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် မကျန်းမမာ ဖြစ်နေ၏၊ ထိုရဟန်းကို ရဟန်းတို့သည် -
“ငါ့သျှင် ခံ့ကျန်းပါ၏လော၊ မျှတပါ၏လော”ဟု မေးကြကုန်၏။
ငါ့သျှင်တို့ ပုထုဇဉ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် သည်းခံနိုင်မည်မဟုတ်ပေဟု ပြောဆို၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။
ရဟန်း သင်သည် အဘယ်စိတ်ရှိသနည်းဟု (မေးတော်မူရာ)
မြတ်စွာဘုရား တပည့်တော်သည် ဝါကြွားလိုစိတ် ရှိပါသည်ဟု (လျှောက်ထား၏)။
ရဟန်း ပါရာဇိက အာပတ်မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၂၃)
֍ ၂၂၆
။ တစ်ရံရောအခါ ပုဏ္ဏားတစ်ယောက်သည် ရဟန်းတို့ကို ပင့်ဖိတ်၍ “ရဟန္တာ အသျှင်မြတ်တို့သည် ကြွလာတော်မူကြပါကုန်လော့”ဟု လျှောက်ထား၏၊ “ငါတို့လည်း ရဟန္တာ မဟုတ်ကြကုန်၊ ဤပုဏ္ဏားကလည်း ငါတို့ကို ရဟန္တာအသုံးအနှုန်းဖြင့် ပြောဆိုသုံးနှုန်းနေ၏၊ ငါတို့သည် အဘယ်သို့ပြုကျင့်ရပါကုန်အံ့နည်း”ဟု ထိုရဟန်းတို့အား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်ကြကုန်၏၊ မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ထားကြကုန်၏။ ရဟန်းတို့ ကြည်ညို၍ ဆိုရာ၌ အာပတ်မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၂၄)တစ်ရံရောအခါ ပုဏ္ဏားတစ်ယောက်သည် ရဟန်းတို့ကို ပင့်ဖိတ်၍ “ရဟန္တာ အသျှင်မြတ်တို့သည်ထိုင်တော်မူပါကုန်လော့။ ရဟန္တာ အသျှင်မြတ်တို့သည် ဘုဉ်းပေးတော်မူပါကုန်လော့။ ရဟန္တာအသျှင်မြတ် တို့သည် ရောင့်ရဲနှစ်သိမ့်တော်မူပါကုန်လော့။ ရဟန္တာ အသျှင်မြတ်တို့သည်ကြွတော်မူပါကုန်လော့”ဟု လျှောက်ထား၏။ “ငါတို့လည်း ရဟန္တာ မဟုတ်ကြကုန်၊ ဤပုဏ္ဏားကလည်းငါတို့ကို ရဟန္တာအသုံး အနှုန်းဖြင့် ပြောဆိုသုံးနှုန်းနေ၏၊ ငါတို့သည် အဘယ်သို့ပြုကျင့်ရပါကုန်အံ့နည်း”ဟု ထိုရဟန်းတို့အား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်ကြကုန်၏၊ မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ထားကြ ကုန်၏။ ရဟန်းတို့ ကြည်ညို၍ ဆိုရာ၌ အာပတ်မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၂၅-၂၈)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ရဟန်းတစ်ပါးအား လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားကို ဝါကြွားပြောဆို၏၊ ထိုရဟန်းကလည်း “ငါ့သျှင် ငါသည်လည်း အာသဝေါတရားတို့ကို ပယ်ပြီးပြီ”ဟု ပြောဆို၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ'ဖြစ်၏။ပ။ သင်သည် ပါရာဇိက ကျပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၂၉)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ရဟန်းတစ်ပါးအား လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားကို ဝါကြွားပြောဆို၏၊ ထိုရဟန်းကလည်း “ငါ့သျှင် ငါ့အားလည်းထိုတရားများရှိကြကုန်၏”ဟု ပြောဆို၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ သင်သည် ပါရာဇိက ကျပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၃၀)
--တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ရဟန်းတစ်ပါးအား လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားကို ဝါကြွားပြောဆို၏၊ ထိုရဟန်းကလည်း “ငါ့သျှင် ငါသည်လည်း ထိုတရားတို့ကို တွေ့မြင်၏”ဟု ပြောဆို၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည် ပါရာဇိက ကျပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၃၁)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးကို ဆွေမျိုးတို့သည်- “အသျှင်ဘုရား ကြွခဲ့ပါ အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်၌ အုပ်ချုပ်၍ နေလှည့်ပါ”ဟု ပြောဆိုကြကုန်၏။ ဒါယကာတို့ ငါကဲ့သို့သော သူသည် အိမ်ရာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်၌ အုပ်ချုပ်၍ မနေထိုက်ပြီဟု ပြောဆို၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း ဝါကြွားလိုစိတ်မရှိသော ရဟန်းအား အာပတ်မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၃၂)
֍ ၂၂၇
။ တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးကို ဆွေမျိုးတို့သည်-“အသျှင်ဘုရား ကြွခဲ့ပါ ကာမဂုဏ်တို့ကို သုံးဆောင်ခံစားလှည့်ပါ”ဟု ပြောဆိုကြကုန်၏။
ဒါယကာတို့ ငါသည် ကာမဂုဏ်တို့ကို ပိတ်ဆို့အပ်ကုန်ပြီဟု ပြောဆို၏။ ထိုရဟန်းတို့အား တွေးတောမူ'သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း ဝါကြွားလိုစိတ်မရှိသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၃၃)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးကို ဆွေမျိုးတို့သည်-"အသျှင်ဘုရား ပျော်မွေ့ပါ၏လော”ဟု မေးမြန်းကြကုန်၏။
ဒါယကာတို့ ငါသည် လွန်ကဲသော ပျော်မွေ့ခြင်းဖြင့် ပျော်မွေ့ပါသည်ဟု ပြောဆို၏၊ “မြတ်စွာဘုရား၏တပည့်သာဝကတို့သည်သာ ဤသို့ ပြောဆိုနိုင်ကုန်ရာ၏၊ ငါတမူကား မြတ်စွာဘုရား၏ တပည့်သာဝကမဟုတ်ချေ၊ ငါသည် ပါရာဇိကကျလေသလော”ဟု ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ'ဖြစ်၏၊ မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျောက်ထား၏။
ရဟန်း သင်သည် အဘယ်စိတ်ရှိသနည်းဟု (မေးတော်မူရာ)
မြတ်စွာဘုရား တပည့်တော်သည် ဝါကြွားလိုစိတ် မရှိပါဟု (လျှောက်ထား၏)။
ရဟန်း ဝါကြွားလိုစိတ်မရှိသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၃၄)
တစ်ရံရောအခါ များစွာသော ရဟန်းတို့သည် “အကြင်ရဟန်းသည် ဤကျောင်းမှ ရှေးဦးစွာပြောင်းသွားလျှင် ထိုရဟန်းကို ငါတို့သည် ရဟန္တာဟု သိကုန်အံ့”ဟု ကတိကဝတ်ကို ပြု၍ ကျောင်းတစ်ကျောင်း၌ ဝါကပ် နေထိုင်ကုန်၏၊ ရဟန်းတစ်ပါးသည် “ငါ့ကို ရဟန္တာမှတ်ကြပါစေ”ဟု ထိုကျောင်းမှရှေးဦးစွာ ပြောင်းသွား၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည်ပါရာဇိက ကျပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၃၅)
֍ ၂၂၈
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ရာဇဂြိုဟ်မြို့ ရှဉ့်နက်တို့အား အစာကျွေးရာ ဖြစ်သောဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ အသျှင်လက္ခဏနှင့် အသျှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်တို့သည် ဂိဇ္ဈကုဋ်တောင်၌ နေထိုင်ကုန်၏၊ ထိုအခါ အသျှင်မောဂ္ဂလာန်သည် နံနက်အချိန်သင်္ကန်းကို ပြင်ဝတ်၍ သပိတ်သင်္ကန်းကို ယူဆောင်ပြီးလျှင် အသျှင်လက္ခဏထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ အသျှင်လက္ခဏကို “ငါသျှင် လက္ခဏ လာ, သွားကြစို့၊ ရာဇဂြိုဟ်မြို့သို့ ဆွမ်းခံဝင်ကုန်အံ့”ဟု ပြောဆို၏၊ “ကောင်းပြီငါ့သျှင်”ဟု အသျှင်လက္ခဏသည် အသျှင်မောဂ္ဂလာန်အား ပြန်လျှောက်၏၊ ထိုအခါအသျှင်မဟာ မောဂ္ဂလာန်သည် ဂိဇ္ဈကုဋ်တောင်မှ ဆင်းသက်လတ်သော် နေရာတစ်ခု၌ ပြုံးတော်မူ၏၊ ထိုအခါ အသျှင် လက္ခဏသည် အသျှင်မောဂ္ဂလာန်အား-"ငါ့သျှင်မောဂ္ဂလာန် ပြုံးရယ်ခြင်း၏ အကြောင်း အထောက်အပံ့ကား အဘယ်ပါနည်း”ဟု မေးလျှောက်၏။ --ငါ့သျှင်လက္ခဏ ဤပြဿနာကို (ဖြေခြင်းငှါ) အခါမဟုတ်သေး၊ မြတ်စွာဘုရား၏ အထံတော်ရောက်မှငါ့အား ဤပြဿနာကို မေးပါဟု (ပြောဆို၏)။
ထို့နောက် အသျှင်လက္ခဏနှင့် အသျှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်တို့သည် ရာဇဂြိုဟ်မြို့၌ ဆွမ်းခံလှည့်လည်၍့ဆွမ်းစားပြီးနောက် ဆွမ်းစားဇရပ်မှ ဖဲခွါလာကြပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားထံသို့ ချဉ်းကပ်ကြ၍ မြတ်စွာဘုရားကို ရိုသေစွာ ရှိခိုးကြပြီးလျှင် တစ်ခုသော နေရာ၌ ထိုင်နေကြပြီးနောက် အသျှင်လက္ခဏသည် အသျှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်အား- “အသျှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည် ဂိဇ္ဈကုဋ်တောင်မှ ဆင်းသက်လတ်သော် နေရာတစ်ခု၌ ပြုံးတော်မူ၏ငါ့သျှင်မောဂ္ဂလာန် ပြုံးခြင်း၏ အကြောင်း အထောက်အပံ့ကား အဘယ်ပါနည်း”ဟု မေးလျှောက်၏။
ငါ့သျှင် ငါသည် ဂိဇ္ဈကုဋ်တောင်မှ ဆင်းသက်လတ်သော် ကောင်းကင်၌ သွားနေသော အရိုးစု ပြိတ္တာကိုမြင်ရ၏၊ ထိုအရိုးစုပြိတ္တာကို လင်းတ ကျီးငှက် စွန်ရဲတို့သည် လိုက်၍ လိုက်၍ နံရိုးကြားတို့၌ထိုးဆိတ်ကြကုန်၏၊ ထိုပြိတ္တာသည် နာကျင်သော အသံကို ပြု၏၊ ငါ့သျှင် ထိုငါ့အား-"အချင်းတို့ အံ့ဖွယ်ရှိစွတကား အချင်းတို့ မဖြစ်ဖူးမြဲဖြစ်စွတကား၊ ဤကဲ့သို့သော သတ္တဝါဟု ရှိရတုံဘိ၏၊ ဤကဲ့သို့သော ပြိတ္တာဟု ရှိရတုံဘိ၏၊ ဤကဲ့သို့သော အတ္တဘောကို ရသူဟု ရှိရတုံဘိ၏၊”ဟုအကြံဖြစ်ခဲ့ပါသည်ဟု (ပြောဆို၏)။
ရဟန်းတို့သည် “အသျှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည် လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက်လွန်မြတ်သော ဈာဉ်မဂ်ဖိုလ်တရားကို ဝါကြွားပြောဆို၏”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြပြောဆို ကြကုန်၏။
ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့ကို ရဟန်းတို့ တပည့်သာဝကတို့သည် မျက်စိအမြင်ရှိကုန် သည်ဖြစ်၍ နေကြပေသည်တကား၊ ရဟန်းတို့ တပည့်သာဝကတို့သည် ဉာဏ်အမြင်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍ နေကြပေသည်တကား၊ အကြင်သို့သော တပည့်သာဝက စင်လျက် ဤသို့သော သတ္တဝါကို သိလည်းသိနိုင်တုံဘိ၏၊ မြင်လည်း မြင်နိုင်တုံဘိ၏၊ သက်သေကိုသော်လည်းကောင်း ပြုနိုင်တုံဘိ၏၊ ရဟန်းတို့ ရှေးကပင်ထိုသတ္တဝါကို ငါဘုရားမြင်ခဲ့ဖူးပြီ၊ သို့သော်လည်း ငါသည် မပြောဆိုခဲ့ပေ၊ ငါသည် ထိုအကြောင်းကိုပြောဆိုခဲ့ပါမူ သူတစ်ပါးတို့သည် ငါ့အား မယုံကြည်နိုင်ကြပေရာ၊ ငါ့ကို မယုံကြည်သူတို့အားထိုမယုံကြည်ခြင်းသည် ကြာမြင့်စွာသော ကာလပတ်လုံး စီးပွါးမဲ့ခြင်းငှါ ဆင်းရဲခြင်းငှါ ဖြစ်လေရာ၏၊ ရဟန်းတို့ ထိုသတ္တဝါတို့သည် ဤရာဇဂြိုဟ်မြို့၌ပင် နွားသတ် ယောက်ျား ဖြစ်ခဲ့ဖူးလေပြီ၊ ထိုသတ္တဝါသည်ထိုကံ၏ အကျိုးဖြင့် များစွာသော နှစ်တို့ပတ်လုံး များစွာသော နှစ်အရာတို့ပတ်လုံး များစွာသောနှစ်အထောင်တို့ ပတ်လုံး များစွာသော နှစ်အသိန်းတို့ပတ်လုံး ငရဲ၌ ကျက်ခဲ့၍ ထိုကံ၏အကျိုးကြွင်းဖြင့်ပင် ဤသို့သော အတ္တဘောကို ရရှိခံစားနေရ၏၊ ရဟန်းတို့ မောဂ္ဂလာန်သည် အမှန်ကိုပြောဆိုပေသည်၊ ရဟန်းတို့ မောဂ္ဂလာန်အား အာပတ် မသင့်”ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၃၆)
֍ ၂၂၉
။ ငါ့သျှင် ငါသည် ဂိဇ္ဈကုဋ်တောင်မှ ဆင်းသက်လတ်သော် ကောင်းကင်၌ သွားသော အသားတစ်ပြိတ္တာကို မြင်ရ၏၊ ထိုပြိတ္တာကို လင်းတ ကျီးငှက် စွန်ရဲတို့သည် လိုက်၍ လိုက်၍ ထိုးဆိတ်ကုန်၏၊ ဆိတ်ဆွဲဖောက် ခွဲကုန်၏၊ ထိုပြိတ္တာသည် နာကျင်သော အသံကို ပြု၏။ပ။ ရဟန်းတို့ ထိုသတ္တဝါသည်ဤရာဇဂြိုဟ်မြို့၌ပင် နွားသတ် ယောက်ျား ဖြစ်ခဲ့ဖူးလေပြီ။ (၃၇)ငါ့သျှင် ငါသည် ဂိဇ္ဈကုဋ်တောင်မှ ဆင်းသက်လတ်သော် ကောင်းကင်၌ သွားသော အသားတုံး ပြိတ္တာကိုမြင်ရ၏၊ ထိုပြိတ္တာကို လင်းတ ကျီးငှက် စွန်ရဲတို့သည် လိုက်၍ လိုက်၍ ထိုးဆိတ်ကုန်၏၊ ဆိတ်ဆွဲဖောက်ခွဲကုန်၏၊ ထိုပြိတ္တာသည် နာကျင်သော အသံကို ပြု၏။ပ။ ရဟန်းတို့ ထိုသတ္တဝါသည်ဤရာဇဂြိုဟ်မြို့၌ပင် ငှက်မုဆိုး ဖြစ်ခဲ့ဖူးလေပြီ။ (၃၈)
--ငါ့သျှင် ငါသည် ဂိဇ္ဈကုဋ်တောင်မှ ဆင်းသက်လတ်သော် ကောင်းကင်၌ သွားသော အရေမရှိသောယောက်ျားကို မြင်ရ၏၊ ထိုယောက်ျားကို လင်းတ ကျီးငှက် စွန်ရဲတို့သည် လိုက်၍ လိုက်၍ ထိုးဆိတ်ကုန်၏၊ ဆိတ်ဆွဲ ဖောက်ခွဲကုန်၏၊ ထိုယောက်ျားသည် နာကျင်သော အသံကို ပြု၏။ပ။ ရဟန်းတို့ ထိုသတ္တဝါသည်ဤ ရာဇဂြိုဟ်မြို့၌ပင် ဆိတ်သတ်သမား ဖြစ်ခဲ့ဖူးလေပြီ။ (၃၉)
ငါ့သျှင် ငါသည် ဂိဇ္ဈကုဋ်တောင်မှ ဆင်းသက်လတ်သော် ကောင်းကင်၌ သွားသော သန်လျက်အမွေးပေါက်သော ယောက်ျားကို မြင်ရ၏၊ ထိုယောက်ျား၏ ထိုသန်လျက်တို့သည် ပျံတက်၍ ပျံတက်၍ထိုယောက်ျား၏ ကိုယ်၌သာလျှင် ကျကုန်၏၊ ထိုယောက်ျားသည် နာကျင်သော အသံကို ပြု၏။ပ။ ရဟန်းတို့ ထိုသတ္တဝါသည် ဤရာဇဂြိုဟ်မြို့၌ပင် ဝက်သတ်သမား ဖြစ်ခဲ့ဖူးလေပြီ။ (၄၀)
ငါ့သျှင် ငါသည် ဂိဇ္ဈကုဋ်တောင်မှ ဆင်းသက်လတ်သော် ကောင်းကင်၌ သွားသော လှံအမွေးပေါက်သော ယောက်ျားကို မြင်ရ၏၊ ထိုယောက်ျား၏ ထိုလှံတို့သည် ပျံတက်၍ ပျံတက်၍ထိုယောက်ျား၏ ကိုယ်၌သာလျှင် ကျကုန်၏၊ ထိုယောက်ျားသည် နာကျင်သော အသံကို ပြု၏။ပ။ ရဟန်းတို့ ထိုသတ္တဝါ သည် ဤရာဇဂြိုဟ်မြို့၌ပင် သားသတ်သမား ဖြစ်ခဲ့ဖူးလေပြီ။ (၄၁)
ငါ့သျှင် ငါသည် ဂိဇ္ဈကုဋ်တောင်မှ ဆင်းသက်လတ်သော် ကောင်းကင်၌ သွားသော မြားအမွေးပေါက်သော ယောက်ျားကို မြင်ရ၏၊ ထိုယောက်ျား၏ ထိုမြားတို့သည် ပျံတက်၍ ပျံတက်၍ထိုယောက်ျား၏ ကိုယ်၌သာလျှင် ကျကုန်၏၊ ထိုယောက်ျားသည် နာကျင်သော အသံကို ပြု၏။ပ။ ရဟန်းတို့ သတ္တဝါသည် ဤရာဇဂြိုဟ်မြို့၌ပင် လက်မရွံ့အာဏာသား ဖြစ်ခဲ့ဖူးလေပြီ။ (၄၂)
ငါ့သျှင် ငါသည် ဂိဇ္စုကုဋ်တောင်မှ ဆင်းသက်လတ်သော် ကောင်းကင်၌ သွားသော အပ်အမွေးပေါက်သော ယောက်ျားကို မြင်ရ၏၊ ထိုယောက်ျား၏ ထိုအပ်တို့သည် ပျံတက်၍ ပျံတက်၍ ထိုယောက်ျား၏ကိုယ်၌သာလျှင် ကျကုန်၏၊ ထိုယောက်ျားသည် နာကျင်သော အသံကို ပြု၏။ပ။ ရဟန်းတို့ သတ္တဝါသည်ဤရာဇဂြိုဟ်မြို့၌ပင် ရထားထိန်း ဖြစ်ခဲ့ဖူးလေပြီ။ (၄၃)
ငါ့သျှင် ငါသည် ဂိဇ္ဈကုဋ်တောင်မှ ဆင်းသက်လတ်သော် ကောင်းကင်၌ သွားသော အပ်အမွေးပေါက်သော ယောက်ျားကို မြင်ရ၏၊ ထိုယောက်ျား၏ ထိုအပ်တို့သည် ဦးခေါင်းသို့ ဝင်၍ ခံတွင်းမှ ထွက်ကုန်၏ခံတွင်းသို့ ဝင်၍ ရင်မှ ထွက်ကုန်၏၊ ရင်သို့ ဝင်၍ ဝမ်းမှ ထွက်ကုန်၏၊ ၊ ဝမ်းသို့ ဝင်၍ ပေါင်တို့မှထွက်ကုန်၏၊ ပေါင်တို့သို့ ဝင်၍ ခြေသလုံးတို့မှ ထွက်ကုန်၏၊ ခြေသလုံးတို့သို့ ဝင်၍ ခြေထောက်တို့မှထွက်ကုန်၏၊ ထိုယောက်ျားသည် နာကျင်သော အသံကို ပြု၏။ပ။ ရဟန်းတို့ ထိုသတ္တဝါသည် ဤရာဇဂြိုဟ်မြို့၌ပင် ကုန်းတိုက်သူ ဖြစ်ခဲ့ဖူးလေပြီ။ (၄၄)
ငါ့သျှင် ငါသည် ဂိဇ္ဈကုဋ်တောင်မှ ဆင်းသက်လတ်သော် ကောင်းကင်၌ သွားသော အိုးပမာဏဝှေးစေ့ရှိသော ယောက်ျားကို မြင်ရ၏၊ ထိုယောက်ျားသည် သွားသော်လည်း ထိုဝှေးစေ့တို့ကိုသာလျှင် ပုခုံး၌ တင်၍ သွားရ၏၊ ထိုင်သော်လည်း ထိုဝှေးစေ့တို့၌သာလျှင် ထိုင်ရ၏၊ ထိုယောက်ျားကို လင်းတကျီးငှက် စွန်ရဲတို့သည် လိုက်၍ လိုက်၍ ထိုးဆိတ်ကုန်၏၊ ဆိတ်ဆွဲ ဖောက်ခွဲကုန်၏၊ ထို ယောက်ျားသည်နာကျင်သော အသံကို ပြု၏။ပ။ ရဟန်းတို့ ထိုသတ္တဝါသည် ဤရာဇဂြိုဟ်မြို့၌ပင် ကောက်ကျစ်စဉ်းလဲသော ကျေးရွာလူကြီး ဖြစ်ခဲ့ဖူးလေပြီ။ (၄၅)
ငါ့သျှင် ငါသည် ဂိဇ္ဈကုဋ်တောင်မှ ဆင်းသက်လတ်သော် မစင်တွင်း၌ ဦးခေါင်းနှင့်တကွ နစ်မြုပ်နေသော ယောက်ျားကို မြင်ရ၏။ပ။ ရဟန်းတို့ ထိုသတ္တဝါသည် ဤရာဇဂြိုဟ်မြို့၌ပင် သူ့သားမယားကိုသွားလာသူ ဖြစ်ခဲ့ဖူးလေပြီ။ (၄၆)
ငါ့သျှင် ငါသည် ဂိဇ္ဈကုဋ်တောင်မှ ဆင်းသက်လတ်သော် မစင်တွင်း၌ ဦးခေါင်းနှင့်တကွ နစ်မြုပ်လျက်လက်နှစ်ဖက်တို့ဖြင့် မစင်ကို စားနေသော ယောက်ျားကို မြင်ရ၏။ပ။ ရဟန်းတို့ ထိုသတ္တဝါသည်ဤရာဇဂြိုဟ်မြို့၌ပင် ပုဏ္ဏားပျက် ဖြစ်ခဲ့ဖူးလေပြီ၊ ထိုပုဏ္ဏားပျက်သည် ကဿပမြတ်စွာဘုရား သာသနာတော်၌ ရဟန်းသံဃာကို ဆွမ်းဖိတ်၍ ကျင်းတို့ကို မစင်ဖြင့် ပြည့်စေလျက် အချိန်အခါကို ကြားလျှောက်စေပြီးလျှင် “အသျှင်တို့သည် ဤစားကျင်းမှ အလိုရှိတိုင်း ဘုဉ်းပေးလည်း ဘုဉ်းပေးတော်မူကုန်၊ ဆောင်ယူလည်း ဆောင်ယူတော်မူပါကုန်”ဟု ဆိုခဲ့ဖူးလေပြီ။ (၄၇)
--֍ ၂၃၀
။ ငါ့သျှင် ငါသည် ဂိဇ္ဈကုဋ်တောင်မှ ဆင်းသက်လတ်သော် ကောင်းကင်၌ သွားသော အရေ့မရှိသော မိန်းမကို မြင်ရ၏၊ ထိုမိန်းမကို လင်းတ ကျီးငှက် စွန်ရဲတို့သည် လိုက်၍ လိုက်၍ ထိုးဆိတ်ကုန်၏၊ ဆိတ်ဆွဲ ဖောက်ခွဲကုန်၏၊ ထိုမိန်းမသည် နာကျင်သော အသံကို ပြု၏။ပ။ ရဟန်းတို့ ထိုမိန်းမသည်ဤရာဇဂြိုဟ်မြို့၌ပင် လင်ကို လွန်ကျူး၍ ကျင့်သော မိန်းမ ဖြစ်ခဲ့ဖူးလေပြီ။ (၄၈)ငါ့သျှင် ငါသည် ဂိဇ္ဈကုဋ်တောင်မှ ဆင်းသက်လတ်သော် ကောင်းကင်၌ သွားသော အနံ့မကောင်းသောအရုပ်ဆိုးသော မိန်းမကို မြင်ရ၏၊ ထိုမိန်းမကို လင်းတ ကျီးငှက် စွန်ရဲတို့သည် လိုက်၍ လိုက်၍ ထိုးဆိတ်ကုန်၏၊ ဆိတ်ဆွဲဖောက်ခွဲကုန်၏၊ ထိုမိန်းမသည် နာကျင်သော အသံကို ပြု၏။ပ။ ရဟန်းတို့ထိုမိန်းမသည် ဤရာဇဂြိုဟ်မြို့၌ပင် နတ်ကတော် ဖြစ်ခဲ့ဖူးလေပြီ။ (၄၉)
ငါ့သျှင် ငါသည် ဂိဇ္ဈကုဋ်တောင်မှ ဆင်းသက်လတ်သော် ကောင်းကင်၌ သွားသော ထက်ဝန်းကျင် မီးခဲတဖွားဖွားကျ၍ မီးကျီးပုံ၌ လူးလှိမ့်ခံနေရသော မီးလောင်ဖုတို့မှ အရေတစက်စက် ယိုထွက်နေသောမိန်းမပြိတ္တာကို မြင်ရ၏၊ ထိုမိန်းမသည် နာကျင်သော အသံကို ပြု၏။ပ။ ရဟန်းတို့ ထိုမိန်းမသည်ကာလိင်္ဂမင်း၏ မိဖုရားခေါင်ကြီး ဖြစ်ခဲ့ဖူးလေပြီ၊ ထိုမိဖုရားခေါင်ကြီးသည် မနာလိုမှုသည် နှိပ်စက်အပ်ရကား လင်တူမိန်းမကို မီးကျီးအိုးကင်းဖြင့်လောင်းခဲ့ဖူးလေပြီ။ (၅၀)
ငါ့သျှင် ငါသည် ဂိဇ္ဈကုဋ်တောင်မှ ဆင်းသက်လတ်သော် ကောင်းကင်၌ သွားသော ဦးခေါင်းမပါသောကိုယ်ကို မြင်ရ၏၊ ထို ဦးခေါင်းပြတ် ကိုယ်၏ ရင်၌ မျက်လုံးနှင့် ပါးစပ်တို့သည် ဖြစ်ပေါ်ကုန်၏၊ ထိုဦးခေါင်းပြတ် ကိုယ်ကို လင်းတ ကျီးငှက် စွန်ရဲတို့သည် လိုက်၍ လိုက်၍ ထိုးဆိတ်ကုန်၏၊ ဆိတ်ဆွဲဖောက်ခွဲကုန်၏၊ ထိုဦးခေါင်းပြတ်ကိုယ်သည် နာကျင်သော အသံကို ပြု၏။ပ။ ရဟန်းတို့ ထိုသတ္တဝါသည်ဤရာဇဂြိုဟ်မြို့၌ပင် ဟာရိကခေါ် ခိုးသူသတ်ယောက်ျား ဖြစ်ခဲ့ဖူးလေပြီ။ (၅၁)
ငါ့သျှင် ငါသည် ဂိဇ္ဈကုဋ်တောင်မှ ဆင်းသက်လတ်သော် ကောင်းကင်၌ သွားသော ရဟန်းကို မြင်ရ၏၊ ထိုရဟန်း၏ ဒုကုဋ် ‘နှစ်ထပ်သင်္ကန်း’ သည်လည်း ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်၏၊ ထက်ဝန်းကျင်အလျှံနှင့်တကွ ဖြစ်၏၊ အရောင်အလင်းနှင့်တကွ ဖြစ်၏၊ သပိတ်သည်လည်း ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်၏၊ ထက်ဝန်းကျင် အလျှံနှင့်တကွ ဖြစ်၏၊ အရောင်အလင်းနှင့်တကွ ဖြစ်၏၊ ခါးပန်းကြိုးသည်လည်း ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်၏၊ ထက်ဝန်းကျင်အလျှံနှင့်တကွ ဖြစ်၏၊ အရောင်အလင်းနှင့်တကွဖြစ်၏၊ ခန္ဓာကိုယ်သည်လည်း ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်၏၊ ထက်ဝန်းကျင်အလျှံနှင့်တကွ ဖြစ်၏၊ အရောင် အလင်းနှင့်တကွ ဖြစ်၏၊ ထိုရဟန်းသည် နာကျင်သော အသံကို ပြု၏။ပ။ ရဟန်းတို့ထိုရဟန်းသည် ကဿပမြတ်စွာဘုရား သာသနာတော်၌ ရဟန်းယုတ် ဖြစ်ခဲ့ဖူးလေပြီ။ (၅၂)
ငါ့သျှင် ငါသည် ဂိဇ္ဈကုဋ်တောင်မှ ဆင်းသက်လတ်သော် ကောင်းကင်၌ သွားသော ရဟန်းမိန်းမကိုမြင်ရ၏၊ သိက္ခမာန်ကို မြင်ရ၏၊ သာမဏေကို မြင်ရ၏၊ သာမဏေမကို မြင်ရ၏၊ ထိုသာမဏေမ၏ဒုကုဋ် သည်လည်း ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်၏၊ ထက်ဝန်းကျင်အလျှံနှင့်တကွ ဖြစ်၏၊ အရောင်အလင်းနှင့်တကွ ဖြစ်၏၊ သပိတ်သည်လည်း ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်၏၊ ထက်ဝန်းကျင်အလျှံနှင့်တကွ ဖြစ်၏၊ အရောင် အလင်းနှင့်တကွ ဖြစ်၏၊ ခါးပန်းကြိုးသည်လည်းပြောင်ပြောင်တောက်လောင်၏၊ ထက်ဝန်းကျင် အလျှံနှင့်တကွ ဖြစ်၏၊ အရောင်အလင်းနှင့်တကွ ဖြစ်၏၊ ခန္ဓာကိုယ်သည်လည်း ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်၏၊ ထက်ဝန်းကျင်အလျှံနှင့်တကွ ဖြစ်၏၊ အရောင်အလင်းနှင့်တကွ ဖြစ်၏၊ ထိုသာမဏေမသည် နာကျင်သော အသံကို ပြု၏၊ ငါ့သျှင် ထိုငါအား-"အချင်းတို့ အံ့ဖွယ်ရှိစွတကား အချင်းတို့ မဖြစ်ဖူးမြဲ ဖြစ်စွတကား၊ ဤကဲ့သို့သော သတ္တဝါဟု ရှိရတုံဘိ၏၊ ဤကဲ့သို့သော ပြိတ္တာဟု ရှိရတုံဘိ၏၊ ဤကဲ့သို့သော အတ္တဘောကို ရသူဟု ရှိရတုံဘိ၏”ဟုအကြံဖြစ်ခဲ့ပါသည်ဟု (ပြောဆို၏)။
--ရဟန်းတို့သည် “အသျှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည် လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက်လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားကို ဝါကြွားပြောဆိုနေသည်”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ့ပြောဆိုကြကုန်၏။
ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့ကို “ရဟန်းတို့ တပည့်သာဝကတို့သည် မျက်စိအမြင် ရှိကုန်သည် ဖြစ်၍ နေကြပေသည်တကား၊ ရဟန်းတို့ တပည့်သာဝကတို့သည် ဉာဏ်အမြင်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍ နေကြပေသည်တကား၊ အကြင်သို့သော တပည့်သာဝက စင်လျက် ဤသို့သော သတ္တဝါကို သိလည်းသိနိုင်တုံဘိ၏၊ မြင်လည်း မြင်နိုင်တုံဘိ၏၊ သက်သေကိုသော်လည်း ပြုနိုင်တုံဘိ၏၊ ရဟန်းတို့ ရှေ့ကပင်ထိုသာမဏေမကို ငါ မြင်ခဲ့ဖူးပြီ်၊ သို့သော်လည်း ငါသည် မပြောဆိုခဲ့ပေ၊ ငါသည် ထိုအကြောင်းကို ပြောဆိုခဲ့ပါမူ သူတစ်ပါးတို့သည် ငါ့အား မယုံကြည်နိုင်ကြပေရာ၊ ငါ့ကို မယုံကြည်သူတို့အား ထိုမယုံကြည်ခြင်းသည် ကြာမြင့်စွာသော ကာလပတ်လုံး စီးပွါးမဲ့ခြင်းငှါ ဆင်းရဲခြင်းငှါ ဖြစ်လေရာ၏၊ ရဟန်းတို့ထိုသာမဏေမသည် ကဿပမြတ်စွာဘုရား သာသနာတော်၌ ယုတ်မာသော သာမဏေမဖြစ်ဖူးခဲ့လေပြီ၊ ထိုသာမဏေမသည် ထိုကံ၏ အကျိုးဖြင့် များစွာသော နှစ်တို့ပတ်လုံး များစွာသော နှစ်အရာတို့ပတ်လုံးများစွာသော နှစ်အထောင်တို့ပတ်လုံး များစွာသော နှစ်အသိန်းတို့ပတ်လုံး ငရဲ၌ ကျက်ခဲ့ရ၍ ထိုကံ၏ အကျိုးကြွင်းဖြင့်ပင် ဤကဲ့သို့သော အတ္တဘောကို ရရှိခံစားနေရ၏၊ ရဟန်းတို့ မောဂ္ဂလာန်သည် အမှန်ကိုပြောဆိုပေသည်၊ ရဟန်းတို့ မောဂ္ဂလာန်အား အာပတ် မသင့်”ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၅၃-၅၆)
֍ ၂၃၁
။ ထိုအခါ အသျှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည် ရဟန်းတို့ကို “ငါ့သျှင်တို့ ဤတပေါဒါမြစ်၏ စီးဆင်း ခဲ့ရာအိုင်သည် ကြည်လင်သော ရေရှိ၏၊ အေးမြသော ရေရှိ၏၊ ချို မြိန်သော ရေရှိ၏၊ ဖြူစင်သော ရေရှိ၏၊ ကောင်းသော ဆိပ်ကမ်းရှိ၏၊ နှစ်လိုဖွယ်ရှိ၏၊ များသော ငါးလိပ်ရှိ၏၊ လှည်းဘီးစက် ပမာဏရှိကုန်သော ပဒုမ္မာကြာတို့သည်လည်း ပွင့်ကုန်၏”ဟု ပြောဆို၏။“အသျှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည် ‘ငါ့သျှင်တို့ တပေါဒါမြစ်၏ စီးဆင်းခဲ့ရာ အိုင်သည် ကြည်လင်သောရေရှိ၏၊ အေးမြသော ရေရှိ၏၊ ချိုမြိန်သော ရေရှိ၏၊ ဖြူစင်သော ရေရှိ၏၊ ကောင်းသော ဆိပ်ကမ်းရှိ၏၊ နှစ်လိုဖွယ်ရှိ၏၊ များသော ငါးလိပ်ရှိ၏၊ လှည်းဘီးစက် ပမာဏရှိကုန်သော ပဒုမ္မာကြာတို့သည်လည်းပွင့်ကုန်၏’ဟု အဘယ့်ကြောင့် ဤသို့ ပြောဆိုဘိသနည်း၊ အမှန်စင်စစ်အားဖြင့် ဤတပေါဒါမြစ်သည်ကျိုက်ကျိုက် ဆူပွက်လျက် စီးဆင်းနေ၏၊ အသျှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည် လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရားဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားကို ဝါကြွားပြောဆိုနေ၏”ဟု ရဟန်းတို့သည် ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။
မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ထားကြကုန်၏။
ရဟန်းတို့ ဤတပေါဒါမြစ် စီးဆင်းခဲ့ရာ အိုင်သည် ကြည်လင်သော ရေရှိ၏၊ အေးမြသော ရေရှိ၏၊ ချိုမြိန်သော ရေရှိ၏၊ ဖြူစင်သော ရေရှိ၏၊ ကောင်းသော ဆိပ်ကမ်းရှိ၏၊ နှစ်လိုဖွယ်ရှိ၏၊ များသောငါးလိပ်ရှိ၏၊ လှည်းဘီးစက် ပမာဏရှိကုန်သော ပဒုမ္မာကြာတို့သည်လည်း ပွင့်ကုန်၏၊ ရဟန်းတို့သို့သော်လည်း ဤတပေါဒါမြစ်သည် ငရဲကြီးနှစ်ခုတို့၏ အကြားမှ လာ၏၊ ထို့ကြောင့် ဤတပေါဒါမြစ်သည် ကျိုက်ကျိုက် ဆူပွက်လျက် စီးဆင်းနေ၏၊ ရဟန်းတို့ မောဂ္ဂလာန်သည် အမှန်ကို ပြောဆိုပေသည်၊ မောဂ္ဂလာန်အား အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၅၇)
--တစ်ရံရောအခါ မဂဓတိုင်းရှင် သေနိယမည်သော ဗိမ္ဗိသာရမင်းသည် လိစ္ဆဝီမင်းတို့နှင့် စစ်တိုက် ရာတွင်တပ်ပျက်လေ၏၊ ထို့နောက် မင်းကြီးသည် စစ်တပ်ကို စုရုံး၍ လိစ္ဆဝီမင်းတို့ကို အနိုင်ရလေ၏၊ စစ်မြေပြင်၌လည်း “မင်းကြီးသည် လိစ္ဆဝီမင်းတို့ကို ဖျက်ဆီးအပ်ပြီ”ဟု အောင်စည်ကို တီးခတ် လှည့်လည်၏၊ ထိုအခါ အသျှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည် ရဟန်းတို့ကို “ငါ့သျှင်တို့ မင်းကြီးကို လိစ္ဆဝီမင်းတို့ကဖျက်ဆီးအပ်ပြီ”ဟု ပြောဆို၏။
“အသျှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည် ငါ့သျှင်တို့ မင်းကြီးကို လိစ္ဆဝီမင်းတို့က ဖျက်ဆီးအပ်ပြီ”ဟုအဘယ့်ကြောင့် ဤသို့ပြောဆိုလေဘိသနည်း၊ စစ်မြေပြင်၌လည်း “မင်းကြီးသည် လိစ္ဆဝီမင်းတို့ကို ဖျက်ဆီး အပ်ပြီ”ဟု အောင်စည်ကို တီးခတ် လှည့်လည်နေသည် မဟုတ်ပါလော၊ အသျှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည် လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သောဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားကို ဝါကြွား ပြောဆို နေ၏”ဟု ရဟန်းတို့သည် ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြပြောဆိုကြကုန်၏။ မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ထားကြကုန်၏။
ရဟန်းတို့ ရှေးဦးစွာ မင်းကြီးကို လိစ္ဆဝီမင်းတို့က ဖျက်ဆီးအပ်ပြီ။ ထို့နောက်မှ မင်းကြီးသည်စစ်တပ်ကို စုရုံး၍ လိစ္ဆဝီမင်းတို့ကို အနိုင်ရလေ၏၊ ရဟန်းတို့ မောဂ္ဂလာန်သည် အမှန်ကို ပြောဆိုပေသည်၊ ရဟန်းတို့ မောဂ္ဂလာန်အား အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၅၈)
֍ ၂၃၂
။ ထိုအခါ အသျှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည် ရဟန်းတို့ကို “ငါ့သျှင်တို့ ငါသည် သပ္ပိနီမြစ်ကမ်း၌တုန်လှုပ်ခြင်းမရှိသော (စတုတ္ထဈာန်) သမာဓိကို ဝင်စားနေစဉ် ရေအိုင်သို့ သက်ဆင်း၍ ကူးတက်ကုန်သော ကြိုးကြာသံကဲ့သို့ မြည်ကုန်သော ဆင်ပြောင်တို့၏ အသံကို ကြားရ၏”ဟု ပြောဆို၏၊ “အသျှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည် တုန်လှုပ်ခြင်းမရှိသော (စတုတ္ထဈာန်) သမာဓိကို ဝင်စားနေစဉ် အဘယ့်ကြောင့်အသံကို ကြားရဘိသနည်း အသျှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည် လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားကို ဝါကြွားပြောဆိုနေသည်”ဟု ရဟန်းတို့သည် ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ထားကြကုန်၏။ရဟန်းတို့ ထိုသမာဓိမျိုးရှိနိုင်သည်၊ သို့သော်လည်း ထိုသမာဓိသည် စင်ကြယ်သည် မဟုတ်ပေ၊ ရဟန်းတို့ မောဂ္ဂလာန်သည် အမှန်ကို ပြောဆိုပေသည်၊ ရဟန်းတို့ မောဂ္ဂလာန်အား အာပတ်မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၅၉)
ထိုအခါ အသျှင်သောဘိတသည် ရဟန်းတို့ကို “ငါ့သျှင်တို့ ငါသည် မဟာကပ်ငါးရာတို့ကို အောက်မေ့နိုင်သည်ဟု ပြောဆို၏၊ “အသျှင်သောဘိတသည် ‘ငါ့သျှင်တို့ ငါသည် မဟာကပ်ငါးရာတို့ကိုအောက်မေ့ နိုင်သည်’ဟု အဘယ်ကြောင့် ဤသို့ ပြောဆိုဘိသနည်း၊ အသျှင်သောဘိတသည် လူတို့၏ကုသိုလ်ကမ္မပထ တရား ဆယ်ပါးထက် လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားကို ဝါကြွားပြော ဆိုနေ၏”ဟုရဟန်းတို့သည် ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ မြတ်စွာဘုရားအားဤအကြောင်းကို လျှောက်ထားကြကုန်၏။
ရဟန်းတို့ သောဘိတအား ဤ (မဟာကပ်ငါးရာ အောက်မေ့နိုင်သော) ဘဝသည် ရှိ၏၊ ထိုဘဝသည်လည်း တစ်ဘဝတည်းသာတည်း၊ ရဟန်းတို့ သောဘိတသည် အမှန်ကို ပြောဆိုပေသည်၊ ရဟန်းတို့သောဘိတအား အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၆၀)
စတုတ္ထ ပါရာဇိက ပြီး၏။
--֍ ၂၃၃
။ အသျှင်တို့ ပါရာဇိကအာပတ် လေးပါးတို့ကို သရုပ်အားဖြင့် ပြဆိုအပ်ပြီးပါကုန်ပြီ၊ အကြင်ရဟန်းသည် ယင်းပါရာဇိကလေးပါးတို့တွင် တစ်ပါးပါးသို့ ရောက်သော် ရှေး (လူသာမဏေဖြစ်စဉ်) အခါ၌ရဟန်းတို့နှင့် အတူတကွ ပေါင်းသင်းဆက်ဆံမှုကို မရသကဲ့သို့ ထို့အတူ ထိုရဟန်းသည် (ပါရာဇိကကျပြီးသော) နောက်အခါ၌လည်း ရဟန်းတို့နှင့်အတူတကွ ပေါင်းသင်းဆက်ဆံမှုကို မရ၊ သာသနာတော်မှဆုံးရှုံးခြင်းသို့ ရောက်၏၊ ရဟန်းကောင်းတို့နှင့် အတူတကွ ပေါင်းသင်းရခြင်းမရှိတော့ပေ၊ ထိုပါရာဇိကလေးပါးတို့၌ အသျှင်တို့ကို မေးပါ၏၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကြပါကုန်၏လော၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်းမေးပါ၏၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကြပါကုန်၏လော၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း မေးပါ၏၊ အာပတ်မှစင်ကြယ်ကြ ပါကုန်၏လော၊ အသျှင်တို့သည် အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကြသောကြောင့်ပင်ဆိတ်ဆိတ်နေတော်မူကြ၏၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့် ဤအာပတ်မှ စင်ကြယ်သည့် အဖြစ်ကို သိမှတ်ရပါသည်။ပါရာဇိကပြီး၏။
ပါရာဇိက အကျဉ်းချုပ်
မေထုန်၊ အဒိန္နဒါန်၊ လူသတ်မှု၊ မြတ်သော သူတို့၏ တရားကို (ပြောဆိုခြင်း)၊ ဤပါရာဇိကလေးပါးတို့သည် (သာသနာတော်နှင့်) အဆက်ပြတ်ကြောင်း ဖြစ်ကုန်၏၊ ယုံမှား မရှိအပ်ချေ။
ပါရာဇိက အခန်း ပြီးပြီ။
၁။ ထိုမကျန်းမာသောရဟန်းကား အရိယာပုဂ္ဂိုလ်သာလျှင် ဘုရားတပည့်ဖြစ်သည်ဟု အယူရှိသည်။
--၂-သံဃာဒိသိသ် အခန်း
၁-သုက္ကဝိဿဋ္ဌိသိက္ခာပုဒ်
အသျှင်သေယျသက ဝတ္ထု
အသျှင်တို့ ဤတစ်ဆယ့်သုံးပါးသော သံဃာဒိသိသ်အာပတ်တို့သည် သရုပ်အားဖြင့် ပြဆိုအပ်သည်၏အဖြစ်သို့ ရောက်ကုန်၏။
֍ ၂၃၄
။ တစ်ရံရောအခါ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိမြို့ အနာထပိဏ်သူဌေး၏အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူ၏။ ထိုစဉ်အခါ၌ အသျှင်သေယျသကသည်မမွေ့လျော်ဘဲ မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်သုံးနေရ၏၊ ထိုအသျှင်သေယျသကသည် ထိုသို့ ကျင့်သုံးနေခြင်းကြောင့် ပိန်ကြုံ၏၊ အသွေးအသားခေါင်းပါး၏၊ ရုပ်အဆင်းပျက်၏၊ (ဖက်ရွက်ရော်ကဲ့သို့) ဖြော့တော့သော အဆင်းရှိ၏။ (ကွန်ရက်ကို ဖြန့်ခင်းသကဲ့သို့) အကြောပြိုင်းပြိုင်းထသော ကိုယ်ရှိ၏။အသျှင်ဥဒါယီသည် ပိန်ကြုံသော အသွေးအသားခေါင်းပါးသော ရုပ်အဆင်းပျက်သော (ဖက်ရွက်ရော်ကဲ့သို့) ဖြော့တော့သော အဆင်းရှိသော (ကွန်ရက်ကို ဖြန့်ခင်းသကဲ့သို့) အကြောပြိုင်းပြိုင်းထသောကိုယ်ရှိ သည့် အသျှင်သေယျသကကို မြင်သောကြောင့်-"ငါ့သျှင်သေယျသက အဘယ့်ကြောင့် သင်သည် ပိန်ကြုံသနည်း၊ အသွေးအသား ခေါင်းပါးသနည်း၊ ရုပ်အဆင်းပျက်သနည်း၊ (ဖက်ရွက်ရော်ကဲ့သို့) ဖြော့တော့သော အဆင်း ရှိသနည်း၊ (ကွန်ရက်ကို ဖြန့်ခင်းသကဲ့သို့) အကြောပြိုင်းပြိုင်းထသော ကိုယ်ရှိသနည်း၊ ငါ့သျှင်သေယျသက သင်သည် မမွေ့လျော်ဘဲ မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်သုံးနေရသလော”ဟု မေး၏။
မှန်ပေသည် ငါ့သျှင်ဟု (ပြန်လျှောက်၏)။
“ငါ့သျှင်သေယျသက သို့ဖြစ်လျှင် သင်သည် အလိုရှိတိုင်း စားလော့၊ အလိုရှိတိုင်း အိပ်လော့၊ အလိုရှိတိုင်း ရေချိုးလော့၊ အလိုရှိတိုင်းစား အလိုရှိတိုင်းအိပ် အလိုရှိတိုင်း ရေချိုးပြီးလျှင် သင့်အားပျင်းရိမှုဖြစ်ပေါ်လာ၍ ရာဂသည် စိတ်ကို နှိပ်စက်သောအခါ လက်ဖြင့် လုံ့လပြု၍ သုက်ကို လွတ်စေလောဟု (ပြော၏)။
ငါ့သျှင် ဤကဲ့သို့ ပြုခြင်းငှါ အပ်ပါမည်လောဟု (မေးသောအခါ)
အပ်ပါသည် ငါ့သျှင်၊ ငါလည်း ဤသို့ ပြုလုပ်ပါသည်ဟု (ပြန်ပြော၏)။
ထိုအခါ အသျှင်သေယျသကသည် အလိုရှိတိုင်း စားလေပြီ၊ အလိုရှိတိုင်း အိပ်လေပြီ၊ အလိုရှိတိုင်းရေချိုးလေပြီ၊ အလိုရှိတိုင်း စား အလိုရှိတိုင်း အိပ် အလိုရှိတိုင်း ရေချိုးပြီးလျှင် ပျင်းရိမှုဖြစ်ပေါ်လာ၍့ရာဂသည် စိတ်ကို နှိပ်စက်သောအခါ လက်ဖြင့် လုံ့လပြု၍ သုက်ကို လွတ်စေ၏၊ ထိုနောက် အသျှင်သေယျသကသည် အခါတစ်ပါး၌ အဆင်းလှလေပြီ၊ ဣန္ဒြေပြည့်ဖြိုးလေပြီ်၊ မျက်နှာအဆင်း ကြည်လင်လေပြီ၊ ကိုယ်ရေအဆင်းကြည်လင်လေပြီ၊ ထိုအခါ အသျှင်သေယျသက၏ သူငယ်ချင်း ရဟန်းတို့သည်အသျှင်သေယျသကအား-"ငါ့သျှင် သေယျသက သင်သည် ရှေးအခါ၌ ပိန်ကြုံခဲ့၏၊ အသွေးအသား ခေါင်းပါးခဲ့၏၊ ရုပ်အဆင်းပျက်ခဲ့၏၊ (ဖက်ရွက်ရော်ကဲ့သို့) ဖြော့တော့သော အဆင်းရှိ၏။ (ကွန်ရက်ကို ဖြန့်ခင်းသကဲ့သို့) အကြောပြိုင်းပြိုင်းထသော ကိုယ်ရှိ၏၊ ထိုသင်သည် ယခုအခါ၌ အဆင်းလှ၏၊ ဣန္ဒြေပြည့်ဖြိုး၏၊ မျက်နှာအဆင်း ကြည်လင်၏၊ ကိုယ်ရေအဆင်း ကြည်လင်၏၊ ငါ့သျှင် သေယျသက သင်သည် အဘယ်ဆေးကိုအသုံးပြုသနည်း”ဟု မေးမြန်းကြကုန်၏။
--ငါ့သျှင်တို့ ငါသည် ဆေးကို အသုံးမပြုပါ၊ အမှန်စင်စစ်အားဖြင့် ငါသည် အလိုရှိတိုင်း စားပါသည်၊ အလိုရှိတိုင်း အိပ်ပါသည်၊ အလိုရှိတိုင်း ရေချိုးပါသည်၊ အလိုရှိတိုင်း စား အလိုရှိတိုင်း အိပ် အလိုရှိတိုင်းရေချိုးပြီးလျှင် ငါ့အား ပျင်းရိမှုသည် ဖြစ်ပေါ်လာ၍ ရာဂသည် စိတ်ကို နှိပ်စက်သော အခါ ငါသည်လက်ဖြင့် လုံ့လပြု၍ သုက်ကို လွတ်စေပါသည်ဟု (ပြန်ပြော၏)။
ငါ့သျှင် သေယျသက သင်သည် သဒ္ဓါ၍ လှူအပ်သော ပစ္စည်းကို သုံးဆောင်သော လက်ဖြင့်ပင်လုံ့လပြု၍ သုက်ကို လွတ်စေသလောဟု (မေးသောအခါ)
မှန်ပေသည် ငါ့သျှင်တို့ဟု (ပြန်လျှောက်၏)။
“အဘယ့်ကြောင့် အသျှင်သေယျသကသည် လက်ဖြင့် လုံ့လပြု၍ သုက်ကို လွတ်စေဘိသနည်း”ဟုအလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။
ထို့နောက် ထိုရဟန်းတို့သည် အသျှင်သေယျသကကို များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ကဲ့ရဲ့ကုန်ပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ထားကြကုန်၏။ ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ဤအကြောင်းအရာကြောင့် ရဟန်းသံဃာကို စည်းဝေးစေပြီးလျှင် အသျှင်သေယျသကကို-
“သေယျသက သင်သည် လက်ဖြင့် လုံ့လပြု၍ သုက်ကို လွတ်စေ၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ်မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။
“(မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား (ဤအပြုအမူသည်) ရဟန်းတို့အား မလျောက်ပတ်၊ မလျော်ကန်၊ မသင့်တင့်၊ ရဟန်းတို့ အပြုအမူမဟုတ်၊ မအပ်၊ မပြုသင့်။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီး ဖြစ်သော ယောက်ျား သင်သည် လက်ဖြင့် လုံ့လပြု၍ သုက်ကို အဘယ့်ကြောင့် လွတ်စေဘိသနည်း၊ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ငါသည် များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ရာဂနှင့်တကွ ဖြစ်ခြင်းငှါ တရားတော်ကို ဟောတော်မမူဘဲ ရာဂကင်းရန် ဟောတော်မူသည် မဟုတ်ပါလော၊ ကာမဂုဏ်နှင့်စပ်ယှဉ်ခြင်းငှါ တရားတော်ကို ဟောတော်မမူဘဲ ကာမဂုဏ်နှင့်မစပ်ယှဉ်ရန် ဟောတော်မူသည် မဟုတ်ပါလော၊ (တဏှာဒိဋ္ဌိဖြင့်) စွဲလမ်းခြင်းနှင့်တကွ ဖြစ်ခြင်းငှါ တရားတော်ကို ဟောတော်မမူဘဲ (တဏှာဒိဋ္ဌိဖြင့်) မစွဲလမ်းရန် ဟောတော်မူသည် မဟုတ်ပါလော။
(မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ငါသည် ထိုသို့ ရာဂကင်းရန် တရားတော်ကို ဟောအပ်ပါလျက် သင်သည် အဘယ့်ကြောင့် ရာဂဖြစ်ခြင်းငှါ အားထုတ်ဘိသနည်း၊ ကာမဂုဏ်နှင့် မစပ်ယှဉ်ရန်တရားတော်ကို ဟောအပ်ပါလျက် ကာမဂုဏ်နှင့် စပ်ယှဉ်ခြင်းငှါ အားထုတ်ဘိသနည်း၊ (တဏှာဒိဋ္ဌိဖြင့်) မစွဲလမ်းရန် တရားတော်ကို ဟောအပ်ပါလျက် (တဏှာဒိဋ္ဌိဖြင့်) စွဲလမ်းခြင်းနှင့်တကွ ဖြစ်ခြင်းငှါ အားထုတ်ဘိသနည်း။
(မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ငါသည် များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ရာဂကင်းခြင်းငှါတရားတော်ကို ဟောတော်မူသည် မဟုတ်ပါလော၊ မာန်မယစ်ခြင်းငှါ (ကိလေသာဟူသော) ဆာလောင်မွတ်သိပ်ခြင်းကို ပယ်ဖျောက်ခြင်းငှါ အတာအတွယ်ကို ပယ်ဖြတ်ခြင်းငှါ ဝဋ် (မြစ်) ကို ဖြတ်ခြင်းငှါ တဏှာကုန်ခြင်းငှါ မတပ်မက်ခြင်းငှါ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းငှါ ငြိမ်းအေးခြင်းငှါ တရားတော်ကို ဟောတော်မူသည်မဟုတ်ပါလော။
--(မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ငါသည် များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ကာမဂုဏ် ပယ်မှုကိုဟောတော်မူသည် မဟုတ်ပါလော၊ ကာမဂုဏ်သညာ (စိတ်) တို့ကို ပိုင်းခြား၍ သိမှုကို ဟောတော်မူသည်မဟုတ်ပါလော၊ ကာမဂုဏ်မွတ်သိပ်ခြင်း ပယ်ဖျောက်မှုကို ဟောတော်မူသည် မဟုတ်ပါလော၊ ကာမဂုဏ်၌ကြံစည်ခြင်း ‘ကာမဝိတက်’ ပယ်သတ်မှုကို ဟောတော်မူသည် မဟုတ်ပါလော၊ ကာမဂုဏ်အပူအအိုက်တို့၏ ငြိမ်းအေးမှုကို ဟောတော်မူသည် မဟုတ်ပါလော။
(မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ဤ (သင်ပြုမိသော အမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသောသူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ ကြည်ညိုပြီးသော သူတို့အား တိုး၍ ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း မဖြစ်နိုင်ပေ။
(မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား အမှန်စင်စစ် ဤ (သင်ပြုမိသော အမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား မကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ ကြည်ညိုပြီးသော အချို့သူတို့အားအကြည် ညိုပျက်စေခြင်းငှါလည်းကောင်း ဖြစ်ပေ၏”ဟု (ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏)။
ထိုနောက် မြတ်စွာဘုရားသည် အသျှင်သေယျသကကို များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်တော်မူပြီးလျှင် ကိုယ်တိုင် ပြုစုမွေးမြူနိုင်ရန် ခက်ခဲခြင်း။ပ။ ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကိုပြကြကုန်လော့။
--ပဌမပညတ်သိက္ခာပုဒ် အနုပညတ်သိက္ခာပုဒ်
(က) “စေတနာနှင့်တကွဖြစ်သော သုက်လွတ်ခြင်းသည် သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏"
ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)၊
ဤသို့လျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့အား ဤသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူ၏။
֍ ၂၃၅
။ တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတို့သည် မွန်မြတ်သော ဘောဇဉ်တို့ကို စားကြ၍ သတိလွတ်ကင်းအဆင်ခြင်ကင်းကုန်လျက် အိပ်ပျော်ခြင်းသို့ ရောက်ကုန်၏။ သတိလွတ်ကင်း အဆင်ခြင်ကင်းကုန်လျက်အိပ် ပျော်ခြင်းသို့ ရောက်ကုန်သော ထိုရဟန်းတို့အား အိပ်မက်မြင်မက်သဖြင့် သုက်လွတ်၏၊ ထိုရဟန်းတို့ အား ‘စေတနာနှင့်တကွ ဖြစ်သော သုက်လွတ်ခြင်းသည် သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏’ဟုမြတ်စွာဘုရား သည် သိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူအပ်လေပြီ၊ ငါတို့သည်လည်း အိပ်မက်မြင်မက်သဖြင့်သုက်လွတ်ကုန်၏၊ ဤအိပ်မက်မြင်မက်ရာ၌စေတနာကို ရထိုက်သည်သာတည်း၊ ငါတို့သည်သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်ကုန် သလော”ဟု တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစွ္စ’ ဖြစ်ကြကုန်၏၊ မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ထားကုန်၏။ရဟန်းတို့ ထိုစေတနာသည် ရှိပေသည်၊ သို့သော်လည်း ထိုစေတနာသည် မပြောပလောက်ပေ၊ ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၂၃၆
။ “အိပ်မက်၌ သုက်လွတ်ခြင်းမှတစ်ပါးစေတနာနှင့်တကွ ဖြစ်သော သုက်လွတ်ခြင်းသည် သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --သိက္ခာပုဒ်အဖွင့်
֍ ၂၃၇
။ စေတနာနှင့်တကွ ဖြစ်သောဟူသည် သိလျက် အသေအချာသိလျက်စေ့ဆော်၍ လွန်ကျူး၍ကျော်နင်းခြင်းတည်း။သုက်ဟူသည် ဆယ်မျိုးရှိ၏၊ အညိုရောင် အဝါရောင် အနီရောင် အဖြူရောင် ရက်တက်ရည်ရောင်ရေရောင် ဆီရောင် နွားနို့ရောင် နို့ဓမ်း (ဒိန်ခဲ) ရောင် ထောပတ်ရောင် ရှိသော သုက်တို့တည်း။
လွတ်ခြင်းဟူသည် နေရာမှ ရွေ့စေခြင်းကို ဆို၏။
အိပ်မက်၌ သုက်လွတ်ခြင်းမှတစ်ပါးဟူသည် အိပ်မက်၌ သုက်လွတ်ခြင်းကို ထား၍။
သံဃာဒိသိသ်ဟူသည် ထိုအာပတ်အတွက် သံဃာသာလျှင် ပရိဝါသ် ပေးရ၏၊ အရင်းသို့ ငင်ရ၏၊ မာနတ် ပေးရ၏၊ အဗ္ဘာန်သွင်းရ၏၊ နှစ်ပါးသုံးပါးသည်လည်းကောင်း၊ ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ဦးတစ်ယောက်သည်လည်းကောင်း ပရိဝါသ် မပေးရ၊ အရင်းသို့ မငင်ရ၊ မာနတ်မပေးရ၊ အဗ္ဘာန်မသွင်းရ၊ ထို့ကြောင့် “သံဃာဒိသိသ်”ဟု ဆိုအပ်၏။ (သံဃာဒိသိသ်ဟူသော အမည်သည်) ထိုအာပတ်အပေါင်း၏ အမည်သာလျှင်တည်း၊ ထို့ကြောင့်လည်း “သံဃာဒိသိသ်”ဟု ဆိုအပ်၏။
၁-သုက္ကဝိဿဋ္ဌိသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်ပြီး၏။
--ခေါင်းစဉ် မာတိကာ
အတွင်းရုပ်၌ လွတ်စေ၏၊ အပြင်ရုပ်၌ လွတ်စေ၏၊ အတွင်းအပြင် ရုပ်နှစ်ပါး၌ လွတ်စေ၏၊ ကောင်းကင်၌ ခါးကို လှုပ်စေ၍ လွတ်စေ၏၊
ရာဂကြောင့် အင်္ဂါဇာတ် တောင့်တင်းခိုင်မာသော အခါ၌ လွတ်စေ၏၊ ကျင်ကြီးကြောင့် အင်္ဂါဇာတ်တောင့်တင်းခိုင်မာသောအခါ၌ လွတ်စေ၏၊ ကျင်ငယ်ကြောင့် အင်္ဂါဇာတ်တောင့်တင်းခိုင်မာသော အခါ၌လွတ်စေ၏၊ လေကြောင့် အင်္ဂါဇာတ်တောင့်တင်းခိုင်မာသော အခါ၌ လွတ်စေ၏၊ ဥစ္စာလိင်္ဂပိုးထိုးခြင်းကြောင့် အင်္ဂါဇာတ်တောင့်တင်းခိုင်မာသော အခါ၌ လွတ်စေ၏။
အနာရောဂါကင်းခြင်းငှါ လွတ်စေ၏။ ချမ်းသာခြင်းအလို့ငှါ လွတ်စေ၏။ ဆေးအလို့ငှါ လွတ်စေ၏။ အလှူအလို့ငှါ လွတ်စေ၏။ ကောင်းမူ့အလို့ငှါ လွတ်စေ၏။ ယဇ်ပူဇော်ရန်အလို့ငှါ လွတ်စေ၏။ နတ်ပြည် အလို့ငှါ လွတ်စေ၏။ မျိုးစေ့အလို့ငှါ လွတ်စေ၏။ စုံစမ်းရန်အလို့ငှါ လွတ်စေ၏။ ပျော်ပါးရန်အလို့ငှါ လွတ်စေ၏။
အညိုအဆင်းရှိသော သုက်ကို လွတ်စေ၏၊ အဝါအဆင်းရှိသော သုက်ကို လွတ်စေ၏၊ အနီအဆင်းရှိသော သုက်ကို လွတ်စေ၏၊ အဖြူအဆင်းရှိသော သုက်ကို လွတ်စေ၏၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသောသုက်ကို လွတ်စေ၏၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကို လွတ်စေ၏၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကို လွတ်စေ၏၊ နွားနို့ အဆင်းရှိသော သုက်ကို လွတ်စေ၏၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကို လွတ်စေ၏၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကို လွတ်စေ၏၊ ဤကား ခေါင်းစဉ် မာတိကာတည်း။
--မာတိကာ အဖွင့်
֍ ၂၃၈
။ အတွင်းရုပ်၌ဟူသည် စွဲလမ်းအပ်သော အတွင်းရုပ်၌။အပြင်ရုပ်၌ဟူသည် စွဲလမ်းအပ်သော အပြင်ရုပ်၌ဖြစ်စေ မစွဲလမ်းအပ်သော အပြင်ရုပ်၌ဖြစ်စေ။
အတွင်းအပြင်ရုပ်၌ဟူသည် ထိုနှစ်ပါးအပေါင်း၌။
ကောင်းကင်၌ ခါးကို လှုပ်စေ၍ဟူသည် ကောင်းကင်၌ လုံ့လပြုသူအား အင်္ဂါဇာတ်သည် ပြုခြင်းငှါအသင့်ဖြစ်၏။
ရာဂကြောင့် အင်္ဂါဇာတ်တောင့်တင်းခိုင်မာသော အခါ၌ဟူသည် ရာဂနှိပ်စက်သူအား အင်္ဂါဇာတ်သည်ပြုခြင်းငှါ အသင့်ဖြစ်၏။
ကျင်ကြီးကြောင့် အင်္ဂါဇာတ်တောင့်တင်းခိုင်မာသော အခါ၌ဟူသည် ကျင်ကြီးနှိပ်စက်သူအားအင်္ဂါဇာတ်သည် ပြုခြင်းငှါ အသင့်ဖြစ်၏။
ကျင်ငယ်ကြောင့် အင်္ဂါဇာတ်တောင့်တင်းခိုင်မာသော အခါ၌ဟူသည် ကျင်ငယ်နှိပ်စက်သူအားအင်္ဂါဇာတ်သည် ပြုခြင်းငှါ အသင့်ဖြစ်၏။
လေကြောင့် အင်္ဂါဇာတ်တောင့်တင်းခိုင်မာသော အခါ၌ဟူသည် လေနှိပ်စက်သူအား အင်္ဂါဇာတ်သည်ပြုခြင်းငှါ အသင့်ဖြစ်၏။
ဥစ္စာလိင်္ဂပိုးထိုးခြင်းကြောင့် အင်္ဂါဇာတ်တောင့်တင်းခိုင်မာသော အခါ၌ဟူသည် ဥစ္စာလိင်္ဂပိုးထိုးခြင်းကြောင့် အင်္ဂါဇာတ်သည် ပြုခြင်းငှါ အသင့်ဖြစ်၏။
֍ ၂၃၉
။ အနာရောဂါ ကင်းခြင်းငှါဟူသည် အနာရောဂါမရှိသည် ဖြစ်ရအံ့။ချမ်းသာခြင်းအလို့ငှါဟူသည် ချမ်းသာခြင်းသုခဝေဒနာကို ဖြစ်စေအံ့။
ဆေးအလို့ငှါဟူသည် ဆေးဖြစ်လတ္တံ့။
အလှူအလို့ငှါဟူသည် အလှူကို ပေးလှူအံ့။
ကောင်းမှုအလို့ငှါဟူသည် ကောင်းမှုဖြစ်လတ္တံ့။
ယဇ်ပူဇော်ရန်အလို့ငှါဟူသည် ယဇ်ကို ပူဇော်အံ့။
နတ်ပြည်အလို့ငှါဟူသည် နတ်ပြည်သို့ ရောက်အံ့။
မျိုးစေ့အလို့ငှါဟူသည် မျိုးစေ့ဖြစ်လတ္တံ့။
စုံစမ်းရန်အလို့ငှါဟူသည် အညိုဖြစ်လတ္တံ့၊ အဝါဖြစ်လတ္တံ့၊ အနီဖြစ်လတ္တံ့၊ အဖြူ ဖြစ်လတ္တံ့၊ ရက်တည်ရည် အဆင်းဖြစ်လတ္တံ့၊ ရေအဆင်းဖြစ်လတ္တံ့၊ ဆီအဆင်းဖြစ်လတ္တံ့၊ နွားနို့အဆင်းဖြစ်လတ္တံ့၊ နို့ဓမ်း အဆင်းဖြစ်လတ္တံ့၊ ထောပတ်အဆင်းဖြစ်လတ္တံ့။
ပျော်ပါးရန်အလို့ငှါဟူသည် ရွှင်မြူးလို၍။
မာတိကာအဖွင့်ပြီး၏။
--၁-သုက္ကဝိဿဋ္ဌိ သံဃာဒိသိသ် သုဒ္ဓိကဝါရ
֍ ၂၄၀
။ အတွင်းရုပ်၌စေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။အပြင်ရုပ်၌စေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
အတွင်းအပြင်ရုပ်၌စေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ကောင်းကင်၌ ခါးကို လှုပ်စေလျက်စေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ရာဂကြောင့် အင်္ဂါဇာတ်တောင့်တင်းခိုင်မာသော အခါ၌စေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ကျင်ကြီးကြောင့် အင်္ဂါဇာတ်တောင့်တင်းခိုင်မာသော အခါ၌စေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ကျင်ငယ်ကြောင့် အင်္ဂါဇာတ်တောင့်တင်းခိုင်မာသော အခါ၌စေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
လေကြောင့် အင်္ဂါဇာတ် တောင့်တင်းခိုင်မာသော အခါ၌စေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ဥစ္စာလိင်္ဂပိုးထိုးခြင်းကြောင့် အင်္ဂါဇာတ်တောင့်တင်းခိုင်မာသော အခါ၌စေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
အနာရောဂါကင်းခြင်းငှါစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ချမ်းသာခြင်းအလို့ငှါ။ပ။ ဆေးအလို့ငှါ။ အလှူအလို့ငှါ။ ကောင်းမှုအလို့ငှါ။ ယဇ်ပူဇော်ရန်အလို့ငှါ။ နတ်ပြည်အလို့ငှါ။ မျိုးစေ့အ လို့ငှါ။ စုံစမ်းရန်အလို့ငှါ။ ပျော်ပါးရန်အလို့ငှါစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
အညိုအဆင်းရှိသော သုက်ကိုစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
အဝါအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ အနီအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ အဖြူအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
သုဒ္ဓိကဝါရ ပြီး၏။
--ဧကမူ စက်ပြတ် ‘ခဏ္ဍစက်'
အနာရောဂါကင်းခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ ချမ်းသာခြင်းငှါလည်းကောင်းစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
အနာရောဂါကင်းခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ ဆေးအလို့ငှါလည်းကောင်း။ပ။ အနာရောဂါကင်းခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ အလှူအလို့ငှါလည်းကောင်း။ အနာရောဂါကင်းခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ ကောင်းမှုအလို့ငှါလည်းကောင်း။ အနာရောဂါကင်းခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ ယဇ်ပူဇော်ရန်အလို့ငှါလည်းကောင်း။ အနာရောဂါကင်းခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ နတ်ပြည်အလို့ငှါလည်းကောင်း။ အနာရောဂါကင်းခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ မျိုးစေ့အလို့ငှါလည်းကောင်း။ အနာရောဂါကင်းခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ စုံစမ်းရန်အလို့ငှါလည်းကောင်း။ အနာရောဂါကင်းခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ ပျော်ပါးရန်အလို့ငှါလည်းကောင်းစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ် အာပတ် သင့်၏။
ဧကမူ စက်ပြတ် ‘ခဏ္ဍစက်’ ပြီး၏။
ဧကမူ၏ စက်ဝိုင်း'ဗဒ္ဓစက်'
֍ ၂၄၁
။ ချမ်းသာခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ ဆေးအလို့ငှါလည်းကောင်းစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။ချမ်းသာခြင်းငှါ လည်းကောင်း၊ အလှူအလို့ငှါ လည်းကောင်း။ပ။ ချမ်းသာခြင်းငှါ လည်းကောင်း၊ ကောင်းမှုအလို့ငှါလည်းကောင်း။ ချမ်းသာခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ ယဇ်ပူဇော်ရန်အလို့ငှါလည်းကောင်း။ ချမ်းသာခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ နတ်ပြည်အလို့ငှါလည်းကောင်း။ ချမ်းသာခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ မျိုးစေ့အလို့ငှါလည်းကောင်း။ ချမ်းသာခြင်းငှါ လည်းကောင်း၊ စုံစမ်းရန်အလို့ငှါ လည်းကောင်း။ ချမ်းသာခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ ပျော်ပါးရန်အလို့ငှါလည်းကောင်းစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ် အာပတ်သင့်၏။ ချမ်းသာခြင်းငှါလည်းကောင်း အနာရောဂါကင်းခြင်းငှါလည်းကောင်းစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၂၄၂
။ ဆေးအလို့ငှါ လည်းကောင်း၊ အလှူအလို့ငှါ လည်းကောင်း။ပ။ ဆေးအလို့ငှါ လည်းကောင်း၊ ကောင်းမှုအလို့ငှါလည်းကောင်း။ ဆေးအလို့ငှါလည်းကောင်း၊ ယဇ်ပူဇော်ရန်အလို့ငှါလည်းကောင်း။ ဆေးအလို့ငှါလည်းကောင်း၊ နတ်ပြည်အလို့ငှါလည်းကောင်း။ ဆေးအလို့ငှါလည်းကောင်း၊ မျိုးစေ့အလို့ငှါလည်းကောင်း။ ဆေးအလို့ငှါလည်းကောင်း၊ စုံစမ်းရန်အလို့ငှါလည်းကောင်း။ ဆေးအလို့ငှါလည်းကောင်း၊ ပျော်ပါးရန်အလို့ငှါလည်းကောင်းစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။ဆေးအလို့ငှါ လည်းကောင်း၊ အနာရောဂါကင်းခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။ ဆေးအလို့ငှါလည်းကောင်း၊ ချမ်းသာခြင်းငှါလည်းကောင်းစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
--အလှူအလို့ငှါလည်းကောင်း၊ ကောင်းမှုအလို့ငှါလည်းကောင်း။ပ။ အလှူအလို့ငှါလည်းကောင်း၊ ယဇ်ပူဇော်ရန်အလို့ငှါ လည်းကောင်း။ အလှူအလို့ငှါ လည်းကောင်း နတ်ပြည်အလို့ငှါ လည်းကောင်း။ အလှူအလို့ငှါလည်းကောင်း၊ မျိုးစေ့အလို့ငှါလည်းကောင်း။ အလှူအလို့ငှါလည်းကောင်း၊ စုံစမ်းရန်အလို့ငှါလည်းကောင်း။ အလှူအလို့ငှါလည်းကောင်း၊ ပျော်ပါးရန်အလို့ငှါလည်းကောင်းစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
အလှူအလို့ငှါလည်းကောင်း၊ အနာရောဂါကင်းခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။ အလှူအလို့ငှါလည်းကောင်း၊ ချမ်းသာခြင်းငှါလည်းကောင်း။ အလှူအလို့ငှါလည်းကောင်း၊ ဆေးအလို့ငှါလည်းကောင်းစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လ ပြု၏၊ လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ကောင်းမှုအလို့ငှါလည်းကောင်း၊ ယဇ်ပူဇော်ရန် အလို့ငှါလည်းကောင်း။ပ။ ကောင်းမှုအလို့ငှါလည်းကောင်း၊ နတ်ပြည်အလို့ငှါလည်းကောင်း။ ကောင်းမှုအလို့ငှါလည်းကောင်း၊ မျိုးစေ့အလို့ငှါလည်းကောင်း။ ကောင်းမှုအလို့ငှါလည်းကောင်း၊ စုံစမ်းရန်အလို့ငှါလည်းကောင်း။ ကောင်းမှုအလို့ငှါလည်းကောင်း၊ ပျော်ပါးရန်အလို့ငှါလည်းကောင်းစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ကောင်းမှုအလို့ငှါလည်းကောင်း၊ အနာရောဂါကင်းခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။ ကောင်းမှုအလို့ငှါလည်းကောင်း၊ ချမ်းသာခြင်းငှါလည်းကောင်း။ ကောင်းမှုအလို့ငှါလည်းကောင်း၊ ဆေးအလို့ငှါလည်းကောင်း။ ကောင်းမှုအလို့ငှါလည်းကောင်း၊ အလှူအလို့ငှါလည်းကောင်းစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လွတ်အံ့၊ သံဃာ ဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ယဇ်ပူဇော်ရန်အလို့ငှါလည်းကောင်း၊ နတ်ပြည်အလို့ငှာလည်းကောင်း။ပ။ ယဇ်ပူဇော်ရန်အလို့ငှါလည်းကောင်း၊ မျိုးစေ့အလို့ငှါ လည်းကောင်း။ ယဇ်ပူဇော်ရန်အလို့ငှါ လည်းကောင်း၊ စုံစမ်းရန်အလို့ငှါလည်းကောင်း။ ယဇ်ပူဇော်ရန်အလို့ငှါလည်းကောင်း၊ ပျော်ပါးရန်အလို့ငှါလည်းကောင်းစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ် အာပတ် သင့်၏။
ယဇ်ပူဇော်ရန်အလို့ငှါလည်းကောင်း၊ အနာရောဂါကင်းခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။ ယဇ်ပူဇော်ရန်အလို့ငှါလည်းကောင်း၊ ချမ်းသာခြင်းငှါလည်းကောင်း။ ယဇ်ပူဇော်ရန်အလို့ငှါလည်းကောင်း၊ ဆေးအလို့ငှါလည်းကောင်း။ ယဇ်ပူဇော်ရန်အလို့ငှါလည်းကောင်း၊ အလှူအလို့ငှါလည်းကောင်း။ ယဇ်ပူဇော်ရန်အလို့ငှါလည်းကောင်း၊ ကောင်းမှုအလို့ငှါလည်းကောင်းစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သင့်၏။
နတ်ပြည်အလို့ငှါလည်းကောင်း၊ မျိုးစေ့အလို့ငှါလည်းကောင်း။ပ။ နတ်ပြည်အလို့ငှါလည်းကောင်း၊ စုံစမ်းရန်အလို့ငှါလည်းကောင်း။ နတ်ပြည်အလို့ငှါလည်းကောင်း၊ ပျော်ပါးရန်အလို့ငှါလည်းကောင်းစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
နတ်ပြည်အလို့ငှါလည်းကောင်း၊ အနာရောဂါကင်းခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။ နတ်ပြည်အလို့ငှါလည်းကောင်း၊ ချမ်းသာခြင်းငှါလည်းကောင်း။ နတ်ပြည်အလို့ငှါလည်းကောင်း၊ ဆေးအလို့ငှါလည်းကောင်း။ နတ်ပြည်အလို့ငှါလည်းကောင်း၊ အလှူအလို့ငှါလည်းကောင်း။ နတ်ပြည်အလို့ငှါလည်းကောင်း၊ ကောင်းမှုအလို့ငှါလည်းကောင်း။ နတ်ပြည်အလို့ငှါလည်းကောင်း၊ ယဇ်ပူဇော်ရန်အလို့ငှါလည်းကောင်း စေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
မျိုးစေ့အလို့ငှါလည်းကောင်း၊ စုံစမ်းရန်အလို့ငှါလည်းကောင်း။ပ။ မျိုးစေ့အလို့ငှါလည်းကောင်း၊ ပျော်ပါးရန်အလို့ငှါလည်းကောင်း စေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
--မျိုးစေ့အလို့ငှါလည်းကောင်း၊ အနာရောဂါကင်းခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။ မျိုးစေ့အလို့ငှါလည်းကောင်း၊ ချမ်းသာခြင်းငှါလည်းကောင်း။ မျိုးစေ့အလို့ငှါလည်းကောင်း၊ ဆေးလို့ငှါလည်းကောင်း။ မျိုးစေ့အလို့ငှါလည်းကောင်း၊ အလှူအလို့ငှါ လည်းကောင်း။ မျိုးစေ့အလို့ငှါ လည်းကောင်း၊ ကောင်းမှုအလို့ငှါ လည်းကောင်း။ မျိုးစေ့အလို့ငှါလည်းကောင်း၊ ယဇ်ပူဇော်ရန်အလို့ငှါလည်းကောင်း။ မျိုးစေ့အလို့ငှါလည်းကောင်း၊ နတ်ပြည်အလို့ငှါလည်းကောင်းစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
စုံစမ်းရန်အလို့ငှါ လည်းကောင်း၊ ပျော်ပါးရန်အလို့ငှါ လည်းကောင်းစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
စုံစမ်းရန်အလို့ငှါလည်းကောင်း၊ အနာရောဂါကင်းခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။ စုံစမ်းရန်အလို့ငှါလည်းကောင်း၊ ချမ်းသာခြင်းငှါလည်းကောင်း။ စုံစမ်းရန်အလို့ငှါလည်းကောင်း၊ ဆေးအလို့ငှါလည်းကောင်း။ စုံစမ်းရန်အလို့ငှါလည်းကောင်း၊ အလှူအလို့ငှါလည်းကောင်း။ စုံစမ်းရန်အလို့ငှါလည်းကောင်း၊ ကောင်းမှုအလို့ငှါလည်းကောင်း။ စုံစမ်းရန်အလို့ငှါလည်းကောင်း၊ ယဇ်ပူဇော်ရန်အလို့ငှါလည်းကောင်း။ စုံစမ်းရန်အလို့ငှါလည်းကောင်း၊ နတ်ပြည်အလို့ငှါလည်းကောင်း။ စုံစမ်းရန်အလို့ငှါလည်းကောင်း၊ မျိုးစေ့အလို့ငှါလည်းကောင်းစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ပျော်ပါးရန်အလို့ငှါ လည်းကောင်း၊ အနာရောဂါကင်းခြင်းငှါ လည်းကောင်း။ပ။ ပျော်ပါးရန်အလို့ငှါလည်းကောင်း၊ ချမ်းသာခြင်းငှါ လည်းကောင်း။ ပျော်ပါးရန်အလို့ငှါ လည်းကောင်း၊ ဆေးအလို့ငှါလည်းကောင်း။ ပျော်ပါးရန်အလို့ငှါလည်းကောင်း၊ အလှူအလို့ငှါလည်းကောင်း။ ပျော်ပါးရန်အလို့ငှါလည်းကောင်း၊ ကောင်းမှုအလို့ငှါလည်းကောင်း။ ပျော်ပါးရန်အလို့ငှါ လည်းကောင်း၊ ယဇ်ပူဇော်ရန်အလို့ငှါ လည်းကောင်း။ ပျော်ပါးရန်အလို့ငှါလည်းကောင်း၊ နတ်ပြည်အလို့ငှါလည်းကောင်း။ ပျော်ပါးရန်အလို့ငှါလည်းကောင်း၊ မျိုးစေ့ အလို့ငှါ လည်းကောင်း။ ပျော်ပါးရန်အလို့ငှါ လည်းကောင်း၊ စုံစမ်းရန်အလို့ငှါ လည်းကောင်းစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ဧကမူ၏ စက်ဝိုင်း ‘ဗဒ္ဓစက်’ ပြီး၏။
[ဒုမူ ခဏ္ဍစက် ဒုမူ ဗဒ္ဓစက်တို့ကို အကျဉ်းချုံးအပ်၏။ တိမူ။ပ။ နဝမူတို့ကိုလည်း ထို့အတူ အကျယ်ချဲ့အပ်၏]။
֍ ၂၄၃
။ အနာရောဂါကင်းခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ ချမ်းသာခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ ဆေးအလို့ငှါလည်းကောင်း၊ အလှူအလို့ငှါလည်းကောင်း၊ ကောင်းမှုအလို့ငှါလည်းကောင်း၊ ယဇ်ပူဇော်ရန်အလို့ငှါလည်းကောင်း၊ နတ်ပြည်အလို့ငှါလည်းကောင်း၊ မျိုးစေ့အလို့ငှါလည်းကောင်း၊ စုံစမ်းရန်အလို့ငှါလည်းကောင်း၊ ပျော်ပါးရန်အလို့ငှါလည်းကောင်းစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။သဗ္ဗမူ ပြီး၏။
֍ ၂၄၄
။ အညိုအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ အဝါအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်းစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။ --အညိုအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ အနီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ပ။ အညို့အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ အဖြူအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ အညိုအဆင်းရှိသောသုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ အညိုအဆင်းရှိသောသုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ အညိုအဆင်းရှိသောသုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ အညိုအဆင်းရှိသောသုက်ကိုလည်းကောင်း၊ နို့ရည်အဆင်း ရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ အညိုအဆင်းရှိသောသုက်ကိုလည်းကောင်း၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက် ကိုလည်းကောင်း။ အညိုအဆင်းရှိသောသုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်းစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ဧကမူ၏ စက်ပြတ် ‘ခဏ္ဍစက်’ ပြီး၏။
֍ ၂၄၅
။ အဝါအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ အနီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်းစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။အဝါအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ အဖြူအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ပ။ အဝါအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ အဝါအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ အဝါအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ အဝါအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ အဝါအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ အဝါအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသောသုက်ကိုလည်းကောင်းစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လ ပြု၏၊ လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
အဝါအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ အညိုအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်းစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ဧကမူ၏ စက်ဝိုင်း ‘ဗဒ္ဓစက်’ ပြီး၏။
֍ ၂၄၆
။ အနီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ အဖြူအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်းစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။အနီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ပ။ အနီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ အနီအဆင်းရှိသောသုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ အနီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ အနီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ အနီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်းစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
--အနီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ အညိုအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ အနီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ အဝါအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်းစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
အဖြူအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ပ။ အဖြူအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ အဖြူအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ အဖြူအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ အဖြူအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ အဖြူအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်းစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
အဖြူအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ အညိုအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ပ။ အဖြူအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ အဝါအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ အဖြူအဆင်းရှိသောသုက်ကိုလည်းကောင်း၊ အနီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်းစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ပ။ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်းစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လ ပြု၏၊ လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ အညိုအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ပ။ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ အဝါအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ အနီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ရက်တက် ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ အဖြူအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်းစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လ ပြု၏၊ လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ပ။ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်းစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ အညိုအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ပ။ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ အဝါအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ရေအဆင်းရှိသောသုက်ကိုလည်းကောင်း၊ အနီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ အဖြူအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်းစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
--ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ပ။ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဆီအဆင်းရှိသောသုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်းစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ အညိုအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ပ။ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ အဝါအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ အနီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ အဖြူအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်းစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ပ။ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်းစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ အညိုအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ပ။ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ အဝါအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ အနီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ နို့ရည်အဆင်းရှိသောသုက်ကိုလည်းကောင်း၊ အဖြူ အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ နို့ရည်အဆင်းရှိသောသုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ နို့ရည်အဆင်းရှိသောသုက်ကိုလည်းကောင်း ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ နို့ရည်အဆင်းရှိသောသုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်းစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်းစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ အညိုအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ပ။ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ အဝါအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ အနီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ အဖြူအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်းစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လွတ်အံ့၊ သံဃာ ဒိသိသ်အာပတ်သင့်၏။
ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ အညိုအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်းစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
--ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ အဝါအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ပ။ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ အနီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ အဖြူအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ထောပတ်အဆင်းရှိသောသုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ထောပတ်အဆင်းရှိသောသုက်ကိုလည်းကောင်း၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း။ ထောပတ်အဆင်းရှိသောသုက်ကိုလည်းကောင်း၊ နို့ဓမ်း အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်းစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ဧကမူ၏ စက်ဝိုင်း ‘ဗဒ္ဓစက်'ပြီး၏။
[ဒုမူခဏ္ဍစက် ဒုမူဗဒ္ဓစက်တို့ကို အကျဉ်းချုံးအပ်၏။ တိမူ။ပ။ နဝမူတို့ကိုလည်း ထို့အတူ အကျယ်ချဲ့အပ်၏]။
֍ ၂၄၇
။ အညိုအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ အဝါအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ အနီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ အဖြူအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်းစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။သဗ္ဗမူပြီး၏။
--֍ ၂၄၈
။ အနာရောဂါကင်းခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ အညိုအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ စေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။အနာရောဂါကင်းခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ ချမ်းသာခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ အညိုအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ အဝါအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်းစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
အနာရောဂါကင်းခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ ချမ်းသာခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ ဆေးအလို့ငှါလည်းကောင်း၊ အညိုအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ အဝါအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ အနီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်းစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
[စက်ပေါင်း နှစ်ခုပွါးကို ဤနည်းတူပင် (တိုး၍ တိုး၍) ပွါးရမည်]။
အနာရောဂါကင်းခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ ချမ်းသာခြင်းငှါလည်းကောင်း၊ ဆေးအလို့ငှါလည်းကောင်း၊ အလှူအလို့ငှါလည်းကောင်း၊ ကောင်းမှုအလို့ငှါလည်းကောင်း၊ ယဇ်ပူဇော်ရန် အလို့ငှါလည်းကောင်း၊ နတ်ပြည်အလို့ငှါလည်းကောင်း၊ မျိုးစေ့အလို့ငှါလည်းကောင်း၊ စုံစမ်းရန်အလို့ငှါလည်းကောင်း၊ ပျော်ပါးရန်အလို့ငှါလည်းကောင်း၊ အညိုအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ အဝါအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ အနီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ အဖြူအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်း၊ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကိုလည်းကောင်းစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
စက်ပေါင်း ‘မိဿကစက်’ ပြီး၏။
֍ ၂၄၉
။ အညိုအဆင်းရှိသော သုက်ကို လွတ်စေအံ့ဟုစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ အဝါအဆင်းရှိသောသုက်လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။အညိုအဆင်းရှိသော သုက်ကို လွတ်စေအံ့ဟုစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ အနီ။ပ။ အဖြူ။ ရက်တက်ရည်အဆင်း။ ရေအဆင်း။ ဆီအဆင်း။ နို့ရည်အဆင်း။ နို့ဓမ်းအဆင်း။ ထောပတ်အဆင်းရှိသောသုက် လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
စက်ပြတ် ‘ခဏ္ဍစက်’ ပြီး၏။
--֍ ၂၅၀
။ အဝါအဆင်းရှိသော သုက်ကို လွတ်စေအံ့ဟုစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ အနီအဆင်းရှိသောသုက်လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။အဝါအဆင်းရှိသော သုက်ကို လွတ်စေအံ့ဟုစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ အဖြူ။ပ။ ရက်တက်ရည့်အဆင်း။ ရေအဆင်း။ ဆီအဆင်း။ နို့ရည်အဆင်း။ နို့ဓမ်းအဆင်း။ ထောပတ်အဆင်း။ အညိုအဆင်းရှိသော သုက်လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။ စက်ဝိုင်း ‘ဗဒ္ဓစက်’ မူကို အကျဉ်းချုပ်အပ်ပြီ။
֍ ၂၅၁
။ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကို လွတ်စေအံ့ဟုစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ အညိုအဆင်းရှိသော သုက်လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကို လွတ်စေအံ့ဟုစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ အဝါ။ပ။ အနီ။ အဖြူ။ ရက်တက်ရည်အဆင်း။ ဆီအဆင်း။ နို့ရည်အဆင်း။ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ဝမ်းစက် ‘ကုစ္ဆိစက်’ ပြီး၏။
֍ ၂၅၂
။ အဝါအဆင်းရှိသော သုက်ကို လွတ်စေအံ့ဟုစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ အညိုအဆင်းရှိသောသုက်လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။အနီအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ပ။ အဖြူအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ရက်တက်ရည် အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ရေအဆင်းရှိသောသုက်ကို။ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကို လွတ်စေအံ့ဟုစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ အညိုအဆင်းရှိသော သုက်လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ကျောစက် ‘ပိဋ္ဌိစက်’ ပဌမလှည့်ပုံ ပြီး၏။
֍ ၂၅၃
။ အနီအဆင်းရှိသော သုက်ကို လွတ်စေအံ့ဟုစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ အဝါအဆင်းရှိသောသုက်လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။အဖြူအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ပ။ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကိုဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ အညိုအဆင်းရှိသော သုက်ကို လွတ်စေအံ့ဟုစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ အဝါအဆင်းရှိသော သုက်လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ကျောစက် ‘ပိဋ္ဌိစက်’ ဒုတိယလှည့်ပုံ ပြီး၏။
--֍ ၂၅၄
။ အဖြူအဆင်းရှိသော သုက်ကို လွတ်စေအံ့ဟုစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ အနီအဆင်းရှိသောသုက်လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ပ။ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ အညို အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ အဝါအဆင်းရှိသော သုက်ကို လွတ်စေအံ့ဟုစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ အနီ အဆင်းရှိသော သုက်လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ကျောစက် ‘ပိဋ္ဌိစက်’ တတိယလှည့်ပုံ ပြီး၏။
֍ ၂၅၅
။ ရက်တက်ရည် အဆင်းရှိသော သုက်ကို လွတ်စေအံ့ဟုစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ အဖြူအဆင်းရှိသော သုက်လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ပ။ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ အညိုအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ အဝါ့အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ အနီအဆင်းရှိသော သုက်ကို လွတ်စေအံ့ဟုစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ အဖြူအဆင်းရှိသော သုက်လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ကျောစက် ‘ပိဋ္ဌိစက်’ စတုတ္ထလှည့်ပုံ ပြီး၏။
֍ ၂၅၆
။ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကို လွတ်စေအံ့ဟုစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏။ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ပ။ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ အညိုအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ အဝါအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ အနီအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ အဖြူအဆင်းရှိသော သုက်ကို လွတ်စေအံ့ဟုစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ကျောစက် ‘ပိဋ္ဌိစက်’ ပဉ္စမလှည့်ပုံ ပြီး၏။
֍ ၂၅၇
။ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကို လွတ်စေအံ့ဟုစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏။ ရေအဆင်းရှိသောသုက်လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ပ။ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ အညိုအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ အဝါအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ အနီအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ အဖြူအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကို လွတ်စေအံ့ဟုစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ ရေအဆင်းရှိသော သုက်လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ကျောစက် ‘ပိဋ္ဌိစက်’ ဆဋ္ဌလှည့်ပုံ ပြီး၏။
--֍ ၂၅၈
။ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကို လွတ်စေအံ့ဟုစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏။ ဆီအဆင်းရှိသောသုက်လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ အညိုအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ အဝါအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ အနီအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ အဖြူအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကို လွတ်စေအံ့ဟုစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ကျောစက် ‘ပိဋ္ဌိစက်’ သတ္တမလှည့်ပုံ ပြီး၏။
֍ ၂၅၉
။ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကို လွတ်စေအံ့ဟုစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏။ နို့ရည်အဆင်း ရှိသောသုက်လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ အညိုအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ အဝါအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ အနီအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ အဖြူအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကို လွတ်စေအံ့ဟုစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ကျောစက် ‘ပိဋ္ဌိစက်’ အဋ္ဌမလှည့်ပုံ ပြီး၏။
֍ ၂၆၀
။ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်ကို လွတ်စေအံ့ဟုစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏။ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။အညိုအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ အဝါအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ အနီအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ အဖြူအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ဆီအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ နို့ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကို လွတ်စေအံ့ဟုစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏။ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ကျောစက် ‘ပိဋ္ဌိစက်’ နဝမလှည့်ပုံ ပြီး၏။
֍ ၂၆၁
။ အညိုအဆင်းရှိသော သုက်ကို လွတ်စေအံ့ဟုစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏။ ထောပတ်အဆင်းရှိသော သုက်လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။အဝါအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ အနီအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ အဖြူအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ရက်တက်ရည်အဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ရေအဆင်းရှိသော သုက်ကို။ ဆီအဆင်းရှိသောသုက်ကို။ နို့ရည်အဆင်း ရှိသော သုက်ကို။ နို့ဓမ်းအဆင်းရှိသော သုက်ကို လွတ်စေအံ့ဟုစေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ ထောပတ် အဆင်းရှိသော သုက်လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ကျောစက် ‘ပိဋ္ဌိစက်’ ဒသမလှည့်ပုံ ပြီး၏။
ကျောစက် ‘ပိဋ္ဌိစက်’ ပြီး၏။
--֍ ၂၆၂
။ စေ့ဆော်၏၊ လုံ့လပြု၏၊ လွတ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။ စေ့ဆော်၏၊ လုံ့လ ပြု၏၊ မလွတ်အံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏။ စေ့ဆော်၏၊ လုံ့လမပြု၊ လွတ်အံ့၊ အာပတ်မသင့်၊ စေ့ဆော်၏၊ လုံ့လ မပြု၊ မလွတ်အံ့၊ အာပတ်မသင့်။ မစေ့ဆော်၊ လုံ့လပြု၏၊ လွတ်အံ့၊ အာပတ် မသင့်။ မစေ့ဆော်၊ လုံ့လပြု၏၊ မလွတ်အံ့၊ အာပတ်မသင့်။ မစေ့ဆော်၊ လုံ့လမပြု၊ လွတ်အံ့၊ အာပတ်မသင့်။ မစေ့ဆော်၊ လုံ့လမပြု၊ မလွတ်အံ့၊ အာပတ်မသင့်။အိပ်မက်မြင်မက်သဖြင့် သုက်လွတ်သော ရဟန်း၊ မလွတ်စေလိုသော ရဟန်း၊ (သည်းခြေပျက်၍) ရူးသော ရဟန်း၊ (ဘီလူးဖမ်း၍) စိတ်ပျံ့လွင့်သော ရဟန်း၊ ဝေဒနာဖိစီးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦးလွန်ကျူးသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်။
စက်လှည့်ပုံ ပြဆိုရာအခန်း ပြီး၏။
ဝိနီတဝတ္ထုခေါင်းစဉ်မာတိကာ
အိပ်မက်၊ ကျင်ကြီး၊ ကျင်ငယ်၊ ကြံစည်၊ တွေးတောခြင်း၊ ရေနွေးချိုးခြင်း၊ ဆေး၊ ယားနာ၊ လမ်းခရီး၊ သိုအိမ်၊ မီးဇရုံးအိမ်၊၁ လုံ့လပြုခြင်း။
သာမဏေ၊ အိပ်ပျော်သူ၊ ပေါင်၊ လက်ဆုပ်ဖြင့်၊ ညှပ်ခြင်း၊ ကောင်းကင်၌ ဆန့်ခြင်း၊ ကြည့်ခြင်း၊ သော့ပေါက်၊ သစ်သားဖြင့် ပွတ်တိုက်သူ။
ရေအလျဉ်၊ ရေညွန်၊ ပြေးခြင်း၊ ပန်းကုံး၊ ကြာတော၊ သဲညွန်၊ ရေလောင်းခြင်း၊ အိပ်ရာ၊ လက်မ၊ ဤကား ခေါင်းစဉ်မာတိကာတည်း။
၁။ မီးဇရုံးအိမ်ဟူသည်- ဆီးနှင်းများသော အရပ်တို့၌ ဆီးနှင်းကြောင့်ဖြစ်သော ရောဂါစသည်ကို တားမြစ်ရန်အလို့ငှါ ကိုယ်မှ ချွေးထုတ်ရာဌာနတည်း။
--ဝိနီတဝတ္ထုဖြတ်ထုံးများ
֍ ၂၆၃
။ တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးအား အိပ်မက် မြင်မက်သဖြင့် သုက်လွတ်၏၊ ထိုရဟန်းအား"ငါသည် သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်လေသလော”ဟု တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏၊ ထိုအခါ ထိုရဟန်းသည် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ထား၏။ ရဟန်းအိပ်မက်မြင်မက်၍ သုက်လွတ်ခြင်းဖြင့် အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁)တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ကျင်ကြီး စွန့်စဉ် သုက်လွတ်၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ထား၏။
ရဟန်း သင်သည် အဘယ်စိတ်ရှိသနည်းဟု (မေးတော်မူရာ)
မြတ်စွာဘုရား တပည့်တော်သည် လွတ်စေလိုစိတ် မရှိပါဟု (လျှောက်ထား၏)။
ရဟန်း လွတ်စေလိုစိတ်မရှိသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၂)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ကျင်ငယ် စွန့်စဉ် သုက်လွတ်၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း လွတ်စေလိုစိတ် မရှိသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၃)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ကာမဂုဏ် အကြံအစည်ကို ကြံစည်တွေးတောစဉ် သုက်လွတ်၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း ကြံစည်တွေးတောသော ရဟန်းအားအာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၄)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ရေနွေးဖြင့် ရေချိုးစဉ် သုက်လွတ်၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။
ရဟန်း သင်သည် အဘယ်စိတ်ရှိသနည်းဟု (မေးတော်မူရာ)
မြတ်စွာဘုရား တပည့်တော်သည် လွတ်စေလိုစိတ် မရှိပါဟု (လျှောက်ထား၏)။
ရဟန်း လွတ်စေလိုစိတ်မရှိသော ရဟန်းအား အာပတ်မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၅)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် လွတ်စေလိုစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ရေနွေးဖြင့် ရေချိုးစဉ် သုက် လွတ်၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည် သံဃာဒိသိသ် အာပတ်သင့်ပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၆)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် လွတ်စေလိုစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ရေနွေးဖြင့် ရေချိုးစဉ် သုက်မလွတ်ချေ၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ်မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၇)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးအား အင်္ဂါဇာတ်၌ အနာပေါက်သဖြင့် ဆေးလိမ်းစဉ် သုက်လွတ်၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း လွတ်စေလိုစိတ် မရှိသော ရဟန်းအားအာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၈)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးအား အင်္ဂါဇာတ်၌ အနာပေါက်သဖြင့် သုက်လွတ်စေလိုသည်ဖြစ်၍ဆေးလိမ်းစဉ် သုက်လွတ်၏။ပ။
သုက်မလွတ်ချေ၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၉-၁၀)
--တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ဝှေးစေ့ကို အယားဖျောက်စဉ် သုက်လွတ်၏၊ ထိုရဟန်းအားတွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း လွတ်စေလိုစိတ် မရှိသော ရဟန်းအား အာပတ်မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၁)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် လွတ်စေလို၍ ဝှေးစေ့ကို အယားဖျောက်စဉ် သုက်လွတ်၏။ပ။
သုက်မလွတ်ချေ၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သံဃာဒိသိသ့်အာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၂-၁၃)
֍ ၂၆၄
။ တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ခရီးသွားစဉ် သုက်လွတ်၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း လွတ်စေလိုစိတ်မရှိသော ရဟန်းအား အာပတ်မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၄)တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် လွတ်စေလိုစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ခရီးသွားစဉ် သုက်လွတ်၏။ပ။
သုက်မလွတ်ချေ၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၅-၁၆)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် သိုအိမ်ကို ကိုင်၍ ကျင်ငယ်စွန့်စဉ် သုက်လွတ်၏၊ ထိုရဟန်းအားတွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း လွတ်စေလိုစိတ်မရှိသော ရဟန်းအား အာပတ်မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၇)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် လွတ်စေလိုစိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍ သိုအိမ်ကို ကိုင်၍ ကျင်ငယ် စွန့်စဉ်သုက်လွတ်၏။ပ။
သုက်မလွတ်ချေ၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၈-၁၉)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် မီးဇရုံးအိမ်၌ ဝမ်းပျဉ်းကို မီးကင်စဉ် သုက်လွတ်၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း လွတ်စေလိုစိတ် မရှိသော ရဟန်းအားအာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၂၀)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် လွတ်စေလိုစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ မီးဇရုံးအိမ်၌ ဝမ်းပျဉ်းကို မီးကင်စဉ်သုက်လွတ်၏။ပ။
သုက်မလွတ်ချေ၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၂၁-၂၂)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် မီးဇရုံးအိမ်၌ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာအား ကျော၌ ချေးတွန်းခြင်းကို ပြုစဉ်သုက်လွတ်၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း လွတ်စေလိုစိတ်မရှိသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၂၃)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် လွတ်စေလိုစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ မီးဇရုံးအိမ်၌ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာအားကျော၌ ချေးတွန်းခြင်းကို ပြုစဉ် သုက်လွတ်၏။ပ။
သုက်မလွတ်ချေ၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၂၄-၂၅)
֍ ၂၆၅
။ တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ပေါင်ကို ထိခိုက်မိစဉ် သုက်လွတ်၏၊ ထိုရဟန်းအားတွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း လွတ်စေလိုစိတ မရှိသော ရဟန်းအား အာပတ်မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၂၆) --တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် လွတ်စေလိုစိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍ ပေါင်ကို ထိခိုက်စေစဉ် သုက်လွတ်၏။ပ။
သုက်မလွတ်ချေ၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၂၇-၂၈)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် လွတ်စေလိုစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ သာမဏေတစ်ပါးကို “ငါ့သျှင်သာမဏေ လာလော့၊ ငါ၏ အင်္ဂါဇာတ်ကို ကိုင်လော့”ဟု ပြောဆို၏၊ ထိုသာမဏေသည် ထိုရဟန်း၏အင်္ဂါဇာတ်ကို ကိုင်၏၊ ထိုရဟန်းအားသာလျှင် သုက်လွတ်၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယ့ကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်ပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၂၉)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် အိပ်ပျော်သော သာမဏေ၏ အင်္ဂါဇာတ်ကို ကိုင်၏၊ ထိုရဟန်းအားသာလျှင် သုက်လွတ်၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် မသင့်၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၃၀)
֍ ၂၆၆
။ တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် လွတ်စေလိုစိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍ ပေါင်တို့ဖြင့် အင်္ဂါဇာတ်ကိုညှပ်စဉ် သုက်လွတ်၏။ပ။သုက်မလွတ်ချေ၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၃၁-၃၂)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် လွတ်စေလိုစိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍ လက်ဆုပ်ဖြင့် အင်္ဂါဇာတ်ကို ညှစ်စဉ်သုက်လွတ်၏။ပ။
သုက်မလွတ်ချေ၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၃၃-၃၄)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် လွတ်စေလိုစိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍ ကောင်းကင်၌ ခါးကို လှုပ်စဉ်သုက်လွတ်၏။ပ။
သုက်မလွတ်ချေ၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၃၅-၃၆)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ကိုယ်ကို ဆန့်စဉ် သုက်လွတ်၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း လွတ်စေလိုစိတ် မရှိသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၃၇)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် လွတ်စေလိုစိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍ ကိုယ်ကို ဆန့်စဉ် သုက် လွတ်၏။ပ။
သုက်မလွတ်ချေ၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၃၈-၃၉)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် လွန်စွာ တပ်မက်သောစိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍ မိန်းမ၏ အင်္ဂါဇာတ်ကိုကြည့်ရှု၏၊ ထိုရဟန်းအား သုက်လွတ်၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် မသင့်၊ သို့သော်လည်း ရဟန်းတို့ လွန်စွာ တပ်မက် သော စိတ်ဖြင့်မိန်းမ၏ အင်္ဂါဇာတ်ကို မကြည့်ရှုအပ်၊ ကြည့်ရှုသော ရဟန်းအား ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၄၀)
--֍ ၂၆၇
။ တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် လွတ်စေလိုစိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍ သံကောက်ပေါက် ‘သော့ပေါက်'သို့ အင်္ဂါဇာတ်ကို သွင်းစဉ် သုက်လွတ်၏။ပ။သုက်မလွတ်ချေ၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၄၁-၄၂)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် လွတ်စေလိုစိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍ သစ်သားဖြင့် အင်္ဂါဇာတ်ကိုရိုက်ပုတ်စဉ် သုက်လွတ်၏။ပ။
သုက်မလွတ်ချေ၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၄၃-၄၄)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ရေစီးကို ဆန်၍ ရေချိုးစဉ် သုက်လွတ်၏၊ ထိုရဟန်းအားတွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း လွတ်စေလိုစိတ် မရှိသော ရဟန်းအား အာပတ်မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၄၅)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် လွတ်စေလိုစိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍ ရေစီးကို ဆန်၍ ရေချိုးစဉ်သုက်လွတ်၏။ပ။
သုက်မလွတ်ချေ၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၄၆-၄၇)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ရေညွှန်၌ ကစားစဉ် သုက်လွတ်၏၊ ထိုရဟန်းအားတွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း လွတ်စေလိုစိတ် မရှိသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၄၈)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် လွတ်စေလိုစိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍ ရေညွန်၌ ကစားစဉ် သုက်လွတ်၏။ပ။
သုက်မလွတ်ချေ၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၄၉-၅၀)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ရေ၌ပြေးသွားစဉ် သုက်လွတ်၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း လွတ်စေလိုစိတ် မရှိသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၅၁)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် လွတ်စေလိုစိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍ ရေ၌ ပြေးသွားစဉ် သုက် လွတ်၏။ပ။
သုက်မလွတ်ချေ၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၅၂-၅၃)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ပန်းကုံးကစားစဉ် သုက်လွတ်၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း လွတ်စေလိုစိတ် မရှိသော ရဟန်းအား အာပတ်မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၅၄)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် လွတ်စေလိုစိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍ ပန်းကုံးကစားစဉ် သုက် လွတ်၏။ပ။
သုက်မလွတ်ချေ၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၅၅-၅၆)
--֍ ၂၆၈
။ တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ကြာတော၌ ပြေးသွားစဉ် သုက်လွတ်၏၊ ထိုရဟန်းအားတွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း လွတ်စေလိုစိတ် မရှိသော ရဟန်းအား အာပတ်မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၅၇)တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် လွတ်စေလိုစိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍ ကြာတော၌ ပြေးသွားစဉ် သုက်လွတ်၏။ပ။
သုက်မလွတ်ချေ၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၅၈-၅၉)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် လွတ်စေလိုစိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍ သဲသို့ အင်္ဂါဇာတ်ကို သွင်းစဉ်သုက်လွတ်၏။ပ။
သုက်မလွတ်ချေ၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၆၀-၆၁)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် လွတ်စေလိုစိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍ ညွန်သို့ အင်္ဂါဇာတ်ကို သွင်းစဉ်သုက်လွတ်၏။ပ။
သုက်မလွတ်ချေ၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၆၂-၆၃)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ရေဖြင့် အင်္ဂါဇာတ်ကိုလောင်းစဉ် သုက်လွတ်၏၊ ထိုရဟန်းအားတွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း လွတ်စေလိုစိတ် မရှိသော ရဟန်းအား အာပတ်မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၆၄)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် လွတ်စေလိုစိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍ ရေဖြင့် အင်္ဂါဇာတ်ကိုလောင်း စဉ်သုက်လွတ်၏။ပ။
သုက်မလွတ်ချေ၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၆၅-၆၆)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် လွတ်စေလိုစိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍ အိပ်ရာ၌ အင်္ဂါဇာတ်ကို ပွတ်တိုက်စဉ် သုက်လွတ်၏။ပ။
သုက်မလွတ်ချေ၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၆၇-၆၈)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် လွတ်စေလိုစိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍ လက်မဖြင့် အင်္ဂါဇာတ်ကို ပွတ်တိုက်စဉ် သုက်လွတ်၏။ပ။
သုက်မလွတ်ချေ၊ ထိုရဟန်းအား “ငါသည် သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်လေသလော”ဟုတွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏၊ မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ထား၏။ ရဟန်းသံဃာဒိသိသ်အာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၆၉-၇၀)
ပဌမ သုက္ကဝိဿဋ္ဌိသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၂-ကာယသံသဂ္ဂသိက္ခာပုဒ်
֍ ၂၆၉
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိမြို့ အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သောဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံး နေတော်မူသောအခါ အသျှင်ဥဒါယီသည် တော၌ နေ၏၊ ထိုအသျှင်၏ကျောင်းသည် အလွန်လှပ၏၊ ရှုချင်ဖွယ်ကောင်း၏၊ စိတ်ကို ကြည်လင်စေတတ်၏၊ အလယ်၌ အခန်းရှိ၏၊ ထက်ဝန်းကျင်၌ စမြင်ဆောင်လှည့်ထား၏၊ ညောင်စောင်း ‘ခုတင်'အင်းပျဉ် ‘ခုံရှည်’ ဘုံလျို ‘ဖုံ'ခေါင်းအုံးကို ကောင်းစွာ ခင်းကျင်းထား၏၊ သောက်ရေ သုံးရေကို ကောင်းစွာ တည်ထား၏၊ ပရိဝုဏ်ကိုကောင်းစွာ တံမြက်လှည်းထား၏၊ များစွာသော လူတို့သည် အသျှင်ဥဒါယီ၏ ကျောင်းကို ကြည့်လို၍လာကြကုန်၏၊ ပုဏ္ဏားတစ်ယောက်သည်လည်း ဇနီးနှင့်တကွ အသျှင်ဥဒါယီထံသို့ ချဉ်းကပ်ပြီးလျှင် အသျှင်ဥဒါယီအား-"အကျွန်ုပ်တို့သည် အသျှင်ဥဒါယီ၏ ကျောင်းကို ကြည့်လိုပါကုန်၏”ဟု (ပြောသောအခါ)“ပုဏ္ဏား သို့ဖြစ်လျှင် ကြည့်ပါ”ဟု သံကောက် ‘သော့’ ကို ယူ၍ မင်းတုပ်ကို နုတ်ပြီးလျှင် တံခါးကိုတွန်း၍ ကျောင်းသို့ ဝင်လေ၏။ ထိုပုဏ္ဏားသည်လည်း အသျှင်ဥဒါယီ၏ နောက်မှ ဝင်လေ၏၊ ထိုပုဏ္ဏေးမသည်လည်း ထိုပုဏ္ဏားနောက်မှ ဝင်လေ၏။
ထိုအခါ အသျှင်ဥဒါယီသည် လေသောက်တံခါး ‘ပြူတင်း’ အချို့ကို ဖွင့်လျက် လေသောက်တံခါး ‘ပြူတင်း’ အချို့ကို ပိတ်လျက် အခန်းကို အစဉ်လှည့်သွားပြီးလျှင် နောက်မှ လာ၍ ထိုပုဏ္ဏေးမ၏ အင်္ဂါကြီးငယ်တို့ကို သုံးသပ်ကိုင်တွယ်၏။
ထိုအခါ ထိုပုဏ္ဏားသည် အသျှင်ဥဒါယီနှင့် အတူ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဆို၍ ပြန်သွား၏။
ထို့နောက် ထိုပုဏ္ဏားသည် ဝမ်းမြောက်ရကား “ဤသာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော် ရဟန်းတို့သည် မြင့်မြတ်တော်မူကြပါပေသည်။ ယင်း ရဟန်းတော်တို့သည် ဤကဲ့သို့ တော၌ နေတော်မူကြပေသည်၊ အသျှင်ဥဒါယီသည်လည်း မြင့်မြတ်ပါပေသည်၊ ယင်းဥဒါယီသည်လည်း တော၌ နေတော်မူပေသည်”ဟု ဝမ်းမြောက်သော စကားကို မြွက်ဆို၏။
ဤသို့ ဆိုလတ်သော် ထိုပုဏ္ဏေးမသည် ထိုပုဏ္ဏားအား “ထိုအသျှင်ဥဒါယီ၏ မြင့်မြတ်သော သဘောသည် အဘယ်မှာ ရှိအံ့နည်း၊ သင်သည် ငါ၏ အင်္ဂါကြီးငယ်တို့ကို သုံးသပ်ကိုင်တွယ် သကဲ့သို့၊ ဤအတူပင် ရဟန်းဥဒါယီသည်လည်း ငါ၏ အင်္ဂါကြီးငယ်တို့ကို သုံးသပ် ကိုင်တွယ်လေပြီ”ဟု ပြောဆို၏။
ထိုအခါ ထိုပုဏ္ဏားသည် “ဤသာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော် ဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည် အရှက်မရှိကုန်၊ သီလမရှိကုန်၊ မမှန်သည်ကို ဆိုလေ့ရှိကုန်၏၊ သို့စင်လျက် ဤရဟန်းတို့က တရားကို ကျင့်လေ့ရှိကုန်၏။ ညီညွတ်မျှတသော အကျင့်ကို ကျင့်လေ့ရှိကုန်၏၊ မြတ်သည်ကို ကျင့်လေ့ရှိကုန်၏၊ အမှန်ကို ဆိုလေ့ရှိကုန်၏၊ သီလရှိကုန်၏၊ ကောင်းသောသဘော ရှိကုန်၏ဟု ဝန်ခံကြတုံဘိ၏၊ ဤရဟန်းတို့အား ရဟန်းအဖြစ် သူတော်သူမြတ်အဖြစ်သည် မရှိတော့ပြီ၊ ဤရဟန်းတို့အား ရဟန်းအဖြစ် သူတော်သူမြတ်အဖြစ်သည် ပျောက်ပျက်ခဲ့လေပြီ၊ ဤရဟန်းတို့အား အဘယ်မှာ ရဟန်းအဖြစ် သူတော်သူမြတ်အဖြစ်သည် ရှိမည်နည်း၊ ဤရဟန်းတို့သည် ရဟန်းအဖြစ် သူတော်သူမြတ်အဖြစ်မှ ကင်းကွာကုန်ပြီ၊ အဘယ့်ကြောင့် ဥဒါယီရဟန်းသည် ငါ့မယား၏ အင်္ဂါကြီးငယ်တို့ကို သုံးသပ်ကိုင်တွယ်လေဘိသနည်း။
--အမျိုးမိန်းမ ‘အိမ်ထောင်ရှင်မ’ အမျိုးသမီးကြီး ‘အပျိုကြီး’ အမျိုးသမီးငယ် ‘အပျို’ အမျိုးချွေးမ အမျိုးအစေခံမတို့သည် အရံတွင်းသို့လည်းကောင်း၊ ကျောင်းသို့လည်းကောင်း သွားရန် မသင့်လျော်တော့ပေ၊ အမျိုးမိန်းမ အမျိုးသမီးကြီး အမျိုးသမီးငယ် အမျိုးချွေးမ အမျိုးအစေခံမတို့သည် အရံတွင်းသို့လည်းကောင်း၊ ကျောင်းသို့လည်းကောင်း သွားကြပါကုန်မူ ထိုအမျိုးသမီးတို့ကိုလည်း သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော်ဖြစ်သော ရဟန်းတို့သည် ဖျက်ဆီးကုန်ရာ၏”ဟု ကဲ့ရဲ့၏၊ ရှုတ်ချ၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆို၏။
ရဟန်းတို့သည် ကဲ့ရဲ့ ရှုတ်ချ အပြစ်ပြ ပြောဆိုသော ထိုပုဏ္ဏား၏ စကားကို ကြားကုန်ရကား အကြင်ရဟန်းတို့သည် အလိုနည်းပါးကုန်၏၊ ထိုရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် အသျှင်ဥဒါယီသည် မိန်းမနှင့် အတူတကွ ကိုယ်လက်နှီးနှောခြင်းသို့ ရောက်လေဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။
ထို့နောက် ထိုရဟန်းတို့သည် အသျှင်ဥဒါယီကို များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်ကြပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားအား ဤ အကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏၊ ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ဤအကြောင်းအရာကြောင့် ရဟန်းသံဃာကို စည်းဝေးစေပြီးလျှင် အသျှင်ဥဒါယီကို-
“ဥဒါယီ သင်သည် မိန်းမနှင့် အတူတကွ ကိုယ်လက်နှီးနှောခြင်းသို့ ရောက်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟုစိစစ်မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ “(မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား (ဤအပြုအမူသည်) ရဟန်းတို့အား မလျောက်ပတ်၊ မလျော်ကန်၊ မသင့်တင့်၊ ရဟန်းတို့ အပြုအမူမဟုတ်၊ မအပ်၊ မပြုသင့်။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား အဘယ့်ကြောင့် အသင်သည် မိန်းမနှင့် အတူတကွ ကိုယ်လက်နှီးနှောခြင်းသို့ ရောက်လေဘိသနည်း။
(မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ငါသည် များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ရာဂနှင့်တကွဖြစ်ခြင်းငှါ တရားတော်ကို ဟောတော်မမူဘဲ ရာဂကင်းရန် ဟောတော်မူသည် မဟုတ်ပါလော။ပ။ ကာမဂုဏ် အပူအအိုက်တို့၏ ငြိမ်းအေးမှုကို ဟောတော်မူသည်မဟုတ်ပါလော။
(မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ဤ (သင်ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသောသူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။ ရဟန်းတို့သည် ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
--ပညတ်သိက္ခာပုဒ်နှင့် သိက္ခာပုဒ်အဖွင့်
֍ ၂၇၀
။ “အကြင် ရဟန်းသည် ရာဂဘီလူးပူးဝင်အပ်သည်ဖြစ်၍ ဖောက်ပြန်သော စိတ်ဖြင့် မာတုဂါမနှင့် အတူတကွ ကိုယ်လက်နှီးနှောခြင်းသို့ ရောက်ငြားအံ့၊ လက်ကို ကိုင်ခြင်းသို့လည်းကောင်း၊ ဆံထုံးကို ကိုင်ခြင်းသို့လည်းကောင်း၊ တစ်ပါးပါးသော အင်္ဂါကြီးငယ်ကို သုံးသပ်ကိုင်တွယ်ခြင်းသို့လည်းကောင်း ရောက်ငြားအံ့၊ ထိုရဟန်းအား သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏"၊ ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။၂-ကာယသံသဂ္ဂသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၂၇၁
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟုအလိုရှိအပ်၏။
ရာဂဘီလူးပူးဝင်အပ်သည် ဖြစ်၍ မည်သည် အလွန်တပ်မက်သည် ဖြစ်၍ ငဲ့ကွက်ခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍ ဖွဲ့နှောင်ရစ်ပတ်အပ်သော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။
ဖောက်ပြန်ဟူသည် တပ်မက်သော စိတ်သည်လည်း ဖောက်ပြန်သည် မည်၏၊ အမျက်ထွက်သောစိတ်သည်လည်း ဖောက်ပြန်သည် မည်၏၊ တွေဝေသော စိတ်သည်လည်း ဖောက်ပြန်သည် မည်၏၊ သို့ရာတွင် တပ်မက်သောစိတ်ကို ဤအရာ၌ “ဖောက်ပြန်”ဟု အလိုရှိအပ်၏။
မာတုဂါမ မည်သည် လူမိန်းမတည်း၊ ဘီလူး (နတ်) မ မဟုတ်၊ ပြိတ္တာမ မဟုတ်၊ တိရစ္ဆာန်မ မဟုတ်၊ အယုတ်ဆုံးအားဖြင့် ယနေ့မွေးဖွားသော သူငယ်မတည်း၊ အရွယ်ကြီးသော မိန်းမ၌ ဆိုဖွယ်ရာ မရှိသည်သာတည်း။
အတူဟူသည် အတူတကွတည်း။
ကိုယ်လက်နှီးနှောခြင်းသို့ရောက်ငြားအံ့ဟူသည် လွန်ကျူးမှုကို ဆို၏။
လက် မည်သည် တံတောင်ဆစ်ကို အစပြု၍ လက်သည်းဖျားတိုင်အောင် (လက်မည်၏)။
ဆံထုံး မည်သည် ဆံပင်သက်သက်တို့သည်လည်းကောင်း၊ ချည်နှင့်ရောသော ဆံပင်တို့သည်လည်းကောင်း၊ ပန်းနှင့်ရောသော ဆံပင်တို့သည်လည်းကောင်း၊ ငွေနှင့်ရောသော ဆံပင်တို့သည်လည်းကောင်း၊ ရွှေနှင့်ရောသော ဆံပင်တို့သည်လည်းကောင်း၊ ပုလဲသွယ်နှင့်ရောသော ဆံပင်တို့သည်လည်းကောင်း၊ ပတ္တမြားကုံးနှင့် ရောသော ဆံပင်တို့သည်လည်းကောင်း (ဆံထုံးမည်၏)။
အင်္ဂါကြီးငယ် မည်သည် လက်ကိုလည်းကောင်း၊ ဆံထုံးကိုလည်းကောင်း ထား၍ အကြွင်းသည် အင်္ဂါကြီးငယ်မည်၏။
ကာယသံသဂ္ဂသိက္ခာပုဒ်အဖွင့်ပြီး၏။
--ခေါင်းစဉ်မာတိကာ
֍ ၂၇၂
။ ရှေးရှုသုံးသပ်ခြင်း၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်ခြင်း၊ အောက်သို့ သက်၍ သုံးသပ်ခြင်း၊ အထက်သို့တက်၍ သုံးသပ်ခြင်း၊ အောက်သို့ ခုန်ကျော်၍ သုံးသပ်ခြင်း၊ အထက်သို့ ခုန်ကျော်၍ သုံးသပ်ခြင်း၊ ရှေးရှု ဆွဲခြင်း၊ တွန်း၍ ဆွဲခြင်း၊ နှိပ်ခြင်း၊ ညှပ်ခြင်း၊ ကိုင်ခြင်း၊ တို့ထိခြင်း။မာတိကာအဖွင့်
ရှေးရှုသုံးသပ်ခြင်း မည်သည် ရှေးရှု သုံးသပ်ကာမျှတည်း။
ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်ခြင်း မည်သည် ထိုမှ ဤမှလည်း လှုပ်ရှားစေခြင်းတည်း။
အောက်သို့ သက်၍ သုံးသပ်ခြင်း မည်သည် အောက်သို့ ချခြင်းတည်း။
အထက်သို့ တက်၍ သုံးသပ်ခြင်း မည်သည် အထက်သို့ မ-ခြင်းတည်း။
အောက်သို့ ခုန်ကျော်၍ သုံးသပ်ခြင်း မည်သည် အောက်သို့ ညွှတ်စေခြင်းတည်း။
အထက်သို့ ခုန်ကျော်၍ သုံးသပ်ခြင်း မည်သည် အထက်သို့ မ-ခြင်းတည်း။
ရှေးရှု ဆွဲခြင်း မည်သည် ဆွဲငင်ခြင်းတည်း။
တွန်း၍ ဆွဲခြင်း မည်သည် တွန်းခြင်းတည်း။
နှိပ်ခြင်း မည်သည် အင်္ဂါကြီးငယ်ကို ကိုင်၍ ညှပ်ခြင်းတည်း။
ညှပ်ခြင်း မည်သည် တစ်စုံတစ်ခုနှင့် နှိပ်ခြင်းတည်း။
ကိုင်ခြင်း မည်သည် ကိုင်ကာမျှတည်း။
တို့ထိခြင်း မည်သည် တို့ထိကာမျှတည်း။
သံဃာဒိသိသ်ဟူသည်။ပ။ ထို့ကြောင့်လည်း “သံဃာဒိသိသ်”ဟု ဆိုအပ်၏။
--၂-ကာယသံသဂ္ဂသိက္ခာပုဒ်စက်လှည့်ပုံ
֍ ၂၇၃
။ မိန်းမလည်းဟုတ်၏၊ မိန်းမဟု ထင်မှတ်၍ တပ်မက်သော စိတ်လည်း ရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်း မိန်းမ၏ ထိုကိုယ်ကို မိမိကိုယ်ဖြင့် ရှေးရှု သုံးသပ်အံ့၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ အောက်သို့သက်၍ သုံးသပ်အံ့၊ အထက်သို့ တက်၍ သုံးသပ်အံ့၊ အောက်သို့ ခုန်ကျော်၍ သုံးသပ်အံ့၊ အထက်သို့ခုန်ကျော်၍ သုံးသပ်အံ့၊ ရှေ့မှ ဆွဲအံ့၊ တွန်း၍ ဆွဲအံ့၊ နှိပ်အံ့၊ ညှပ်အံ့၊ ကိုင်အံ့၊ တို့ထိအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။မိန်းမလည်း ဟုတ်၏၊ ယုံမှား၍ တပ်မက်သော စိတ်လည်း ရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်း မိန်းမ၏ ထိုကိုယ်ကို မိမိကိုယ်ဖြင့် ရှေးရှု သုံးသပ်အံ့၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့။ပ။ ကိုင်အံ့၊ တို့ထိအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏။
မိန်းမလည်းဟုတ်၏၊ ပဏ္ဍုက်ဟု ထင်မှတ်၍ တပ်မက်သော စိတ်လည်း ရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်းမိန်းမ၏ ထိုကိုယ်ကို မိမိကိုယ်ဖြင့် ရှေးရှု သုံးသပ်အံ့၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့။ပ။ ကိုင်အံ့၊ တို့ထိအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏။
မိန်းမလည်းဟုတ်၏၊ ယောက်ျားဟု ထင်မှတ်၍ တပ်မက်သော စိတ်လည်း ရှိ၏၊ ရဟန်း သည်လည်း မိန်းမ၏ ထိုကိုယ်ကို မိမိကိုယ်ဖြင့် ရှေးရှု သုံးသပ်အံ့၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့။ပ။ ကိုင်အံ့၊ တို့ထိအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏။
မိန်းမလည်းဟုတ်၏၊ တိရစ္ဆာန်ဟု ထင်မှတ်၍ တပ်မက်သော စိတ်လည်း ရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်းမိန်းမ၏ ထိုကိုယ်ကို မိမိကိုယ်ဖြင့် ရှေးရှု သုံးသပ်အံ့၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့။ပ။ ကိုင်အံ့၊ တို့ထိအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏။
ပဏ္ဍုက်လည်းဟုတ်၏၊ ပဏ္ဍုက်ဟု ထင်မှတ်၍ တပ်မက်သော စိတ်လည်း ရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်းပဏ္ဍုက်၏ ထိုကိုယ်ကို မိမိကိုယ်ဖြင့် ရှေးရှု သုံးသပ်အံ့၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့။ပ။ ကိုင်အံ့၊ တို့ထိအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏။
ပဏ္ဍုက်လည်းဟုတ်၏၊ ယုံမှား၍် တပ်မက်သော စိတ်လည်း ရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်း ပဏ္ဍုက်၏ထိုကိုယ်ကို မိမိကိုယ်ဖြင့် ရှေးရှု သုံးသပ်အံ့၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့။ပ။ ကိုင်အံ့၊ တို့ထိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ပဏ္ဍုက်လည်းဟုတ်၏၊ ယောက်ျားဟု ထင်မှတ်၍ တပ်မက်သော စိတ်လည်း ရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်း ပဏ္ဍုက်၏ ထိုကိုယ်ကို မိမိကိုယ်ဖြင့် ရှေးရှု သုံးသပ်အံ့၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့။ပ။ ကိုင်အံ့၊ တို့ထိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ပဏ္ဍုက်လည်းဟုတ်၏၊ တိရစ္ဆာန်ဟု ထင်မှတ်၍ တပ်မက်သော စိတ်လည်း ရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်းပဏ္ဍုက်၏ ထိုကိုယ်ကို မိမိကိုယ်ဖြင့် ရှေးရှု သုံးသပ်အံ့၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့။ပ။ ကိုင်အံ့၊ တို့ထိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ပဏ္ဍုက်လည်းဟုတ်၏၊ မိန်းမဟု ထင်မှတ်၍ တပ်မက်သော စိတ်လည်း ရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်းပဏ္ဍုက်၏ ထိုကိုယ်ကို မိမိကိုယ်ဖြင့် ရှေးရှု သုံးသပ်အံ့၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့။ပ။ ကိုင်အံ့၊ တို့ထိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ယောက်ျားလည်းဟုတ်၏၊ ယောက်ျားဟု ထင်မှတ်၍ တပ်မက်သော စိတ်လည်း ရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်း ယောက်ျား၏ ထိုကိုယ်ကို မိမိကိုယ်ဖြင့် ရှေးရှု သုံးသပ်အံ့၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့။ပ။ ကိုင်အံ့၊ တို့ထိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
--ယောက်ျားလည်းဟုတ်၏၊ ယုံမှားရှိ၍။ပ။ ယောက်ျားလည်းဟုတ်၏၊ တိရစ္ဆာန်ဟု ထင်မှတ်၍။ ယောက်ျားလည်းဟုတ်၏၊ မိန်းမဟု ထင်မှတ်၍။ ယောက်ျားလည်းဟုတ်၏၊ ပဏ္ဍုက်ဟု ထင်မှတ်၍တပ်မက်သော စိတ်လည်း ရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်း ယောက်ျား၏ ထိုကိုယ်ကို မိမိကိုယ်ဖြင့် ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့။ပ။ ကိုင်အံ့၊ တို့ထိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
တိရစ္ဆာန်လည်းဟုတ်၏၊ တိရစ္ဆာန်ဟု ထင်မှတ်၍ တပ်မက်သော စိတ်လည်း ရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်းတိရစ္ဆာန်၏ ထိုကိုယ်ကို မိမိကိုယ်ဖြင့် ရှေးရှု သုံးသပ်အံ့၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့။ပ။ ကိုင်အံ့၊ တို့ထိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
တိရစ္ဆာန်လည်းဟုတ်၏၊ ယုံမှားရှိ၍။ပ။ တိရစ္ဆာန်လည်းဟုတ်၏၊ မိန်းမဟု ထင်မှတ်၍။ တိရစ္ဆာန်လည်းဟုတ်၏၊ ပဏ္ဍုက်ဟု ထင်မှတ်၍။ တိရစ္ဆာန်လည်းဟုတ်၏၊ ယောက်ျားဟု ထင်မှတ်၍ တပ်မက်သော စိတ်လည်း ရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်း တိရစ္ဆာန်၏ ထိုကိုယ်ကို မိမိကိုယ်ဖြင့် ရှေးရှု သုံးသပ်အံ့၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့။ပ။ ကိုင်အံ့၊ တို့ထိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ဧကမူပြီး၏။
֍ ၂၇၄
။ မိန်းမနှစ်ယောက်တို့လည်းဟုတ်ကုန်၏၊ မိန်းမနှစ်ယောက်တို့၌ မိန်းမဟု ထင်မှတ်၍တပ်မက်သော စိတ်လည်း ရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်း မိန်းမနှစ်ယောက်တို့၏ ထိုကိုယ်ကို မိမိကိုယ်ဖြင့်ရှေးရှု သုံးသပ်အံ့၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့။ပ။ ကိုင်အံ့၊ တို့ထိအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် နှစ်ချက် သင့်၏။မိန်းမနှစ်ယောက်တို့လည်းဟုတ်ကုန်၏၊ မိန်းမနှစ်ယောက်တို့၌ ယုံမှားရှိ၍ တပ်မက်သော စိတ် လည်းရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်း မိန်းမနှစ်ယောက်တို့၏ ထိုကိုယ်ကို မိမိကိုယ်ဖြင့် ရှေးရှု သုံးသပ်အံ့၊ ထိုမှ ဤမှသုံးသပ်အံ့။ပ။ ကိုင်အံ့၊ တို့ထိအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် နှစ်ချက် သင့်၏။
မိန်းမနှစ်ယောက်တို့လည်းဟုတ်ကုန်၏၊ မိန်းမနှစ်ယောက်တို့၌ ပဏ္ဍုက်ဟု ထင်မှတ်၍။ပ။ ယောက်ျားဟု ထင်မှတ်၍။ တိရစ္ဆာန်ဟု ထင်မှတ်၍ တပ်မက်သော စိတ်လည်း ရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်းမိန်းမနှစ်ယောက်တို့၏ ထိုကိုယ်ကို မိမိကိုယ်ဖြင့် ရှေးရှု သုံးသပ်အံ့၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့။ပ။ ကိုင်အံ့၊ တို့ထိအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် နှစ်ချက် သင့်၏။
ပဏ္ဍုက်နှစ်ယောက်တို့လည်းဟုတ်ကုန်၏၊ ပဏ္ဍုက်နှစ်ယောက်တို့၌ ပဏ္ဍုက်ဟု ထင်မှတ်၍တပ်မက်သော စိတ်လည်း ရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်း ပဏ္ဍုက်နှစ်ယောက်တို့၏ ထိုကိုယ်ကို မိမိကိုယ်ဖြင့်ရှေးရှု သုံးသပ်အံ့၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့။ပ။ ကိုင်အံ့၊ တို့ထိအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် နှစ်ချက် သင့်၏။
ပဏ္ဍုက်နှစ်ယောက်တို့လည်းဟုတ်ကုန်၏၊ ပဏ္ဍုက်နှစ်ယောက်တို့၌ ယုံမှားရှိ၍။ပ။ ယောက်ျားဟုထင်မှတ်၍။ တိရစ္ဆာန်ဟု ထင်မှတ်၍။ မိန်းမဟု ထင်မှတ်၍ တပ်မက်သော စိတ်လည်း ရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်း ပဏ္ဍုက်နှစ်ယောက်တို့၏ ထိုကိုယ်ကို မိမိကိုယ်ဖြင့် ရှေးရှု သုံးသပ်အံ့၊ ထိုမှ ဤမှသုံးသပ်အံ့။ပ။ ကိုင်အံ့၊ တို့ထိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက် သင့်၏။
ယောက်ျားနှစ်ယောက်တို့လည်းဟုတ်ကုန်၏၊ ယောက်ျားနှစ်ယောက်တို့၌ ယောက်ျားဟု ထင်မှတ်၍တပ်မက်သော စိတ်လည်း ရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်း ယောက်ျားနှစ်ယောက်တို့၏ ထိုကိုယ်ကို မိမိကိုယ်ဖြင့်ရှေးရှု သုံးသပ်အံ့၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့။ပ။ ကိုင်အံ့၊ တို့ထိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက် သင့်၏။
--ယောက်ျားနှစ်ယောက်တို့လည်းဟုတ်ကုန်၏၊ ယောက်ျားနှစ်ယောက်တို့၌ ယုံမှားရှိ၍်။ပ။ တိရစ္ဆာန်ဟုထင်မှတ်၍။ မိန်းမဟု ထင်မှတ်၍။ ပဏ္ဍုက်ဟု ထင်မှတ်၍ တပ်မက်သော စိတ်လည်း ရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်း ယောက်ျားနှစ်ယောက်တို့၏ ထိုကိုယ်ကို မိမိကိုယ်ဖြင့် ရှေးရှု သုံးသပ်အံ့၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့။ပ။ ကိုင်အံ့၊ တို့ထိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက် သင့်၏။
တိရစ္ဆာန်နှစ်ယောက်တို့လည်းဟုတ်ကုန်၏၊ တိရစ္ဆာန်နှစ်ယောက်တို့၌ တိရစ္ဆာန်ဟု ထင်မှတ်၍။ တပ်မက်သော စိတ်လည်း ရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်း တိရစ္ဆာန်နှစ်ယောက်တို့၏ ထိုကိုယ်ကို မိမိကိုယ်ဖြင့် ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့။ပ။ ကိုင်အံ့၊ တို့ထိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက် သင့်၏။
တိရစ္ဆာန်နှစ်ယောက်တို့လည်းဟုတ်ကုန်၏၊ တိရစ္ဆာန်နှစ်ယောက်တို့၌ ယုံမှားရှိ၍်။ပ။ မိန်းမဟုထင်မှတ်၍။ ပဏ္ဍုက်ဟု ထင်မှတ်၍။ ယောက်ျားဟု ထင်မှတ်၍ တပ်မက်သော စိတ်လည်း ရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်း တိရစ္ဆာန်နှစ်ယောက်တို့၏ ထိုကိုယ်ကို မိမိကိုယ်ဖြင့် ရှေးရှု သုံးသပ်အံ့၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့။ပ။ ကိုင်အံ့၊ တို့ထိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက် သင့်၏။
֍ ၂၇၅
။ မိန်းမလည်းကောင်း၊ ပဏ္ဍုက်လည်းကောင်းဟုတ်၏၊ နှစ်ယောက်လုံးတို့၌ မိန်းမဟု ထင်မှတ်၍တပ်မက်သော စိတ်လည်းရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်း နှစ်ယောက်လုံး၏ ထိုကိုယ်ကို မိမိကိုယ်ဖြင့် ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့။ပ။ ကိုင်အံ့၊ တို့ထိအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်နှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။မိန်းမလည်းကောင်း၊ ပဏ္ဍုက်လည်းကောင်းဟုတ်၏၊ နှစ်ယောက်လုံးတို့၌ ယုံမှားရှိ၍ တပ်မက် သောစိတ်လည်းရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်း နှစ်ယောက်လုံးတို့၏ ထိုကိုယ်ကို မိမိကိုယ်ဖြင့် ရှေးရှု သုံးသပ် အံ့၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့။ပ။ ကိုင်အံ့၊ တို့ထိအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းနှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
မိန်းမလည်းကောင်း၊ ပဏ္ဍုက်လည်းကောင်းဟုတ်၏၊ နှစ်ယောက်လုံးတို့၌ ပဏ္ဍုက်ဟု ထင်မှတ်၍တပ်မက်သော စိတ်လည်း ရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်း နှစ်ယောက်လုံးတို့၏ ထိုကိုယ်ကို မိမိကိုယ်ဖြင့် ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့။ပ။ ကိုင်အံ့၊ တို့ထိအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် နှစ်ချက် သင့်၏။
မိန်းမလည်းကောင်း၊ ပဏ္ဍုက်လည်းကောင်းဟုတ်၏၊ နှစ်ယောက်လုံးတို့၌ ယောက်ျားဟု ထင်မှတ် ၍တပ်မက်သော စိတ်လည်း ရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်း နှစ်ယောက်လုံးတို့၏ ထိုကိုယ်ကို မိမိ ကိုယ်ဖြင့်ရှေးရှု သုံးသပ်အံ့၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့။ပ။ ကိုင်အံ့၊ တို့ထိအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းနှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
မိန်းမလည်းကောင်း၊ ပဏ္ဍုက်လည်းကောင်းဟုတ်၏၊ နှစ်ယောက်လုံးတို့၌ တိရစ္ဆာန်ဟု ထင်မှတ်၍၊ တပ်မက်သော စိတ်လည်း ရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်း နှစ်ယောက်လုံးတို့၏ ထိုကိုယ်ကို မိမိကိုယ်ဖြင့် ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့။ပ။ ကိုင်အံ့၊ တို့ထိအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းနှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
မိန်းမလည်းကောင်း၊ ယောက်ျားလည်းကောင်းဟုတ်၏၊ နှစ်ယောက်လုံးတို့၌ မိန်းမဟု ထင်မှတ်၍တပ်မက်သော စိတ်လည်းရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်း နှစ်ယောက်လုံးတို့၏ ထိုကိုယ်ကို မိမိကိုယ်ဖြင့် ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့။ပ။ ကိုင်အံ့၊ တို့ထိအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်နှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
မိန်းမလည်းကောင်း၊ ယောက်ျားလည်းကောင်းဟုတ်၏၊ နှစ်ယောက်လုံးတို့၌ ယုံမှားရှိ၍။ပ။ ပဏ္ဍုက်ဟု ထင်မှတ်၍။ ယောက်ျားဟု ထင်မှတ်၍။ တိရစ္ဆာန်ဟု ထင်မှတ်၍ တပ်မက်သော စိတ်လည်း ရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်း နှစ်ယောက်လုံးတို့၏ ထိုကိုယ်ကို မိမိကိုယ်ဖြင့် ရှေးရှု သုံးသပ်အံ့၊ ထိုမှ ဤမှသုံးသပ်အံ့။ပ။ ကိုင်အံ့၊ တို့ထိအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းနှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
--မိန်းမလည်းကောင်း၊ တိရစ္ဆာန်လည်းကောင်းဟုတ်၏၊ နှစ်ယောက်လုံးတို့၌ မိန်းမဟု ထင်မှတ်၍တပ်မက်သော စိတ်လည်း ရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်း နှစ်ယောက်လုံးတို့၏ ထိုကိုယ်ကို မိမိကိုယ်ဖြင့် ရှေးရှုသုံးသပ်အံ့၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့။ပ။ ကိုင်အံ့၊ တို့ထိအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်နှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ (၁၃၅)
မိန်းမလည်းကောင်း၊ တိရစ္ဆာန်လည်းကောင်းဟုတ်၏၊ နှစ်ယောက်လုံးတို့၌ ယုံမှားရှိ၍။ပ။ ပဏ္ဍုက်ဟုထင်မှတ်၍။ ယောက်ျားဟု ထင်မှတ်၍။ တိရစ္ဆာန်ဟု ထင်မှတ်၍ တပ်မက်သော စိတ်လည်း ရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်း နှစ်ယောက်လုံးတို့၏ ထိုကိုယ်ကို မိမိကိုယ်ဖြင့် ရှေးရှု သုံးသပ်အံ့၊ ထိုမှ ဤမှသုံးသပ်အံ့။ပ။ ကိုင်အံ့၊ တို့ထိအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းနှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ပဏ္ဍုက်လည်းကောင်း၊ ယောက်ျားလည်းကောင်းဟုတ်၏၊ နှစ်ယောက်လုံးတို့၌ ပဏ္ဍုက်ဟု ထင်မှတ်၍တပ်မက်သော စိတ်လည်း ရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်း နှစ်ယောက်လုံးတို့၏ ထိုကိုယ်ကို မိမိ ကိုယ်ဖြင့်ရှေးရှု သုံးသပ်အံ့၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့။ပ။ ကိုင်အံ့၊ တို့ထိအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းနှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ပဏ္ဍုက်လည်းကောင်း၊ ယောက်ျားလည်းကောင်းဟုတ်၏၊ နှစ်ယောက်လုံးတို့၌ ယုံမှားရှိ၍။ပ။ ယောက်ျားဟု ထင်မှတ်၍။ တိရစ္ဆာန် ထင်မှတ်၍။ မိန်းမဟု ထင်မှတ်၍ တပ်မက်သော စိတ်လည်းရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်း နှစ်ယောက်လုံးတို့၏ ထိုကိုယ်ကို မိမိကိုယ်ဖြင့် ရှေးရှု သုံးသပ်အံ့၊ ထိုမှ ဤမှသုံးသပ်အံ့။ပ။ ကိုင်အံ့၊ တို့ထိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက် သင့်၏။
ပဏ္ဍုက်လည်းကောင်း၊ တိရိစ္ဆာန်လည်းကောင်းဟုတ်၏၊ နှစ်ယောက်လုံးတို့၌ ပဏ္ဍုက်ဟု ထင်မှတ် ၍။ တပ်မက်သော စိတ်လည်း ရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်း နှစ်ယောက်လုံးတို့၏ ထိုကိုယ်ကို မိမိ ကိုယ်ဖြင့်ရှေးရှု သုံးသပ်အံ့၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့။ပ။ ကိုင်အံ့၊ တို့ထိအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းနှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ပဏ္ဍုက်လည်းကောင်း၊ တိရိစ္ဆာန်လည်းကောင်းဟုတ်၏၊ နှစ်ယောက်လုံးတို့၌ ယုံမှားရှိ၍။ပ။ ယောက်ျားဟု ထင်မှတ်၍။ တိရစ္ဆာန်ဟု ထင်မှတ်၍။ မိန်းမဟု ထင်မှတ်၍ တပ်မက်သော စိတ်လည်းရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်း နှစ်ယောက်လုံးတို့၏ ထိုကိုယ်ကို မိမိကိုယ်ဖြင့် ရှေးရှု သုံးသပ်အံ့၊ ထိုမှ ဤမှသုံးသပ်အံ့။ပ။ ကိုင်အံ့၊ တို့ထိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက် သင့်၏။
ယောက်ျားလည်းကောင်း၊ တိရစ္ဆာန်လည်းကောင်းဟုတ်၏၊ နှစ်ယောက်လုံးတို့၌ ယောက်ျားဟုထင်မှတ်၍ တပ်မက်သော စိတ်လည်း ရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်း နှစ်ယောက်လုံးတို့၏ ထိုကိုယ်ကိုမိမိကိုယ်ဖြင့် ရှေးရှု သုံးသပ်အံ့၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့။ပ။ ကိုင်အံ့၊ တို့ထိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက်သင့်၏။ ယောက်ျားလည်းကောင်း၊ တိရစ္ဆာန်လည်းကောင်းဟုတ်၏၊ နှစ်ယောက်လုံးတို့၌ ယုံမှားရှိ၍။ပ။ တိရစ္ဆာန်ဟု ထင်မှတ်၍။ မိန်းမဟု ထင်မှတ်၍။ ပဏ္ဍုက်ဟု ထင်မှတ်၍ တပ်မက်သော စိတ်လည်း ရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်း နှစ်ယောက်လုံးတို့၏ ထိုကိုယ်ကို မိမိကိုယ်ဖြင့် ရှေးရှု သုံးသပ်အံ့၊ ထိုမှ ဤမှသုံးသပ်အံ့။ပ။ ကိုင်အံ့၊ တို့ထိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက် သင့်၏။
ဒုမူပြီး၏။
--֍ ၂၇၆
။ မိန်းမလည်းဟုတ်၏၊ မိန်းမဟု ထင်မှတ်၍ တပ်မက်သော စိတ်လည်း ရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်း မိန်းမ၏ ထိုကိုယ်နှင့်စပ်သော အရာဝတ္ထုကို မိမိကိုယ်ဖြင့် ရှေးရှု သုံးသပ်အံ့၊ ထိုမှ ဤမှသုံးသပ်အံ့။ပ။ ကိုင်အံ့၊ တို့ထိအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏။ပ။မိန်းမနှစ်ယောက်တို့လည်း ဟုတ်ကုန်၏၊ မိန်းမနှစ်ယောက်တို့၌ မိန်းမဟု ထင်မှတ်၍ တပ်မက်သောစိတ်လည်း ရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်း မိန်းမနှစ်ယောက်တို့၏ ထိုကိုယ်နှင့်စပ်သော အရာဝတ္ထုကိုမိမိကိုယ်ဖြင့် ရှေးရှု သုံးသပ်အံ့၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့။ပ။ ကိုင်အံ့၊ တို့ထိအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်နှစ်ချက် သင့်၏။ပ။
မိန်းမလည်းကောင်း၊ ပဏ္ဍုက်လည်းကောင်းဟုတ်၏၊ နှစ်ယောက်လုံးတို့၌ မိန်းမဟု ထင်မှတ်၍တပ်မက်သော စိတ်လည်း ရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်း နှစ်ယောက်လုံးတို့၏ ထိုကိုယ်နှင့်စပ်သော အရာဝတ္ထုကို မိမိကိုယ်ဖြင့် ရှေးရှု သုံးသပ်အံ့၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့။ပ။ ကိုင်အံ့၊ တို့ထိအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းနှင့်ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ပ။
မိန်းမလည်းဟုတ်၏၊ မိန်းမဟု ထင်မှတ်၍ တပ်မက်သော စိတ်လည်း ရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်းမိန်းမ၏ ထိုကိုယ်ကို မိမိကိုယ်နှင့်စပ်သော အရာဝတ္ထုဖြင့် ရှေးရှု သုံးသပ်အံ့၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့။ပ။ ကိုင်အံ့၊ တို့ထိအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏။ပ။
မိန်းမနှစ်ယောက်တို့လည်းဟုတ်ကုန်၏၊ မိန်းမနှစ်ယောက်တို့၌ မိန်းမဟု ထင်မှတ်၍ တပ်မက်သောစိတ်လည်း ရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်း မိန်းမနှစ်ယောက်တို့၏ ထိုကိုယ်ကို မိမိကိုယ်နှင့်စပ်သောအရာဝတ္ထုဖြင့် ရှေးရှု သုံးသပ်အံ့၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့။ပ။ ကိုင်အံ့၊ တို့ထိအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်နှစ်ချက် သင့်၏။ပ။
မိန်းမလည်းကောင်း၊ ပဏ္ဍုက်လည်းကောင်းဟုတ်၏၊ နှစ်ယောက်လုံးတို့၌ မိန်းမဟု ထင်မှတ်၍တပ်မက်သော စိတ်လည်း ရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်း နှစ်ယောက်လုံးတို့၏ တိုကိုယ်ကို မိမိကိုယ်နှင့်စပ်သော အရာဝတ္ထုဖြင့် ရှေးရှု သုံးသပ်အံ့၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့။ပ။ ကိုင်အံ့၊ တို့ထိအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းနှင့်ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ပ။
မိန်းမလည်းဟုတ်၏၊ မိန်းမဟု ထင်မှတ်၍ တပ်မက်သော စိတ်လည်းရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်း မိန်းမ၏ထိုကိုယ်နှင့်စပ်သော အရာဝတ္ထုကို မိမိကိုယ်နှင့်စပ်သော အရာဝတ္ထုဖြင့် ရှေးရှု သုံးသပ်အံ့၊ ထိုမှ ဤမှသုံးသပ်အံ့။ပ။ ကိုင်အံ့၊ တို့ထိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ပ။
မိန်းမနှစ်ယောက်တို့လည်းဟုတ်ကုန်၏၊ မိန်းမနှစ်ယောက်တို့၌ မိန်းမဟု ထင်မှတ်၍ တပ်မက်သောစိတ်လည်း ရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်း မိန်းမနှစ်ယောက်တို့၏ ထိုကိုယ်နှင့်စပ်သော အရာဝတ္ထုကိုမိမိကိုယ်နှင့် စပ်သော အရာဝတ္ထုဖြင့် ရှေးရှု သုံးသပ်အံ့၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့။ပ။ ကိုင်အံ့၊ တို့ထိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက် သင့်၏။ပ။
မိန်းမလည်းကောင်း၊ ပဏ္ဍုက်လည်းကောင်းဟုတ်၏၊ နှစ်ယောက်လုံးတို့၌ မိန်းမဟု ထင်မှတ်၍တပ်မက်သော စိတ်လည်း ရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်း နှစ်ယောက်လုံးတို့၏ ထိုကိုယ်နှင့်စပ်သော အရာဝထ္ထုကို မိမိကိုယ်နှင့် စပ်သော အရာဝတ္ထုဖြင့် ရှေးရှု သုံးသပ်အံ့၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့။ပ။ ကိုင်အံ့၊ တို့ထိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက် သင့်၏။ပ။
မိန်းမလည်းဟုတ်၏၊ မိန်းမဟု ထင်မှတ်၍ တပ်မက်သော စိတ်လည်း ရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်းမိန်းမ၏ ထိုကိုယ်ကို မိမိစွန့်လွှတ်အပ်သော အရာဝတ္ထုဖြင့် ရှေးရှု သုံးသပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ပ။
--မိန်းမနှစ်ယောက်တို့လည်းဟုတ်ကုန်၏၊ မိန်းမနှစ်ယောက်ထို့၌ မိန်းမဟု ထင်မှတ်၍ တပ်မက်သောစိတ်လည်း ရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်း မိန်းမနှစ်ယောက်တို့၏ ထိုကိုယ်ကို မိမိစွန့်လွှတ်အပ်သောအရာဝတ္ထုဖြင့် ရှေးရှု သုံးသပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက် သင့်၏။ပ။
မိန်းမလည်းကောင်း၊ ပဏ္ဍုက်လည်းကောင်းဟုတ်၏၊ နှစ်ယောက်လုံးတို့၌ မိန်းမဟု ထင်မှတ်၍တပ်မက်သော စိတ်လည်း ရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်း နှစ်ယောက်လုံးတို့၏ ထိုကိုယ်ကို မိမိစွန့်လွှတ်အပ်သော အရာဝတ္ထုဖြင့် ရှေးရှု သုံးသပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်နှစ်ချက် သင့်၏။ပ။
မိန်းမလည်းဟုတ်၏၊ မိန်းမဟု ထင်မှတ်၍ တပ်မက်သော စိတ်လည်း ရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်းမိန်းမ၏ ထိုကိုယ်နှင့်စပ်သော အရာဝတ္ထုကို မိမိစွန့်လွှတ်အပ်သော အရာဝတ္ထုဖြင့် ရှေးရှု သုံးသပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ပ။
မိန်းမနှစ်ယောက်တို့လည်းဟုတ်ကုန်၏၊ မိန်းမနှစ်ယောက်ထို့၌ မိန်းမဟု ထင်မှတ်၍ တပ်မက် သောစိတ်လည်း ရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်း မိန်းမနှစ်ယောက်တို့၏ ထိုကိုယ်နှင့်စပ်သော အရာဝတ္ထုကိုမိမိစွန့်လွှတ်အပ်သော အရာဝတ္ထုဖြင့် ရှေးရှု သုံးသပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက် သင့်၏။ပ။
မိန်းမလည်းကောင်း၊ ပဏ္ဍုက်လည်းကောင်းဟုတ်၏၊ နှစ်ယောက်လုံးတို့၌ မိန်းမဟု ထင်မှတ်၍တပ်မက်သော စိတ်လည်း ရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်း နှစ်ယောက်လုံးတို့၏ ထိုကိုယ်နှင့်စပ်သော အရာဝတ္ထုကို မိမိစွန့်လွှတ်အပ်သော အရာဝတ္ထုဖြင့် ရှေးရှု သုံးသပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက် သင့်၏။ပ။
မိန်းမလည်းဟုတ်၏၊ မိန်းမဟု ထင်မှတ်၍ တပ်မက်သော စိတ်လည်း ရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်းမိန်းမ၏ ထိုစွန့်လွှတ်အပ်သော အရာဝတ္ထုကို မိမိစွန့်လွှတ်အပ်သော အရာဝတ္ထုဖြင့် ရှေးရှု သုံးသပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ပ။
မိန်းမနှစ်ယောက်တို့လည်းဟုတ်ကုန်၏၊ မိန်းမနှစ်ယောက်ထို့၌ မိန်းမဟု ထင်မှတ်၍ တပ်မက်သောစိတ်လည်း ရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်း မိန်းမနှစ်ယောက်တို့၏ ထိုစွန့်လွှတ်အပ်သော အရာဝတ္ထုကိုမိမိစွန့်လွှတ်အပ်သော အရာဝတ္ထုဖြင့် ရှေးရှု သုံးသပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက် သင့်၏။ပ။
မိန်းမလည်းကောင်း၊ ပဏ္ဍုက်လည်းကောင်းဟုတ်၏၊ နှစ်ယောက်လုံးတို့၌ မိန်းမဟု ထင်မှတ်၍တပ်မက်သော စိတ်လည်း ရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်း နှစ်ယောက်လုံးတို့၏ ထိုစွန့်လွှတ်အပ်သော အရာဝတ္ထုကို မိမိစွန့်လွှတ်အပ်သော အရာဝတ္ထုဖြင့် ရှေးရှု သုံးသပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက် သင့်၏။ပ။
ရဟန်းဘက်မှ စက်မြှုပ် ‘ဘိက္ခုပေယျာလ’ ပြီး၏။
--֍ ၂၇၇
။ မိန်းမလည်းဟုတ်၏၊ မိန်းမဟု ထင်မှတ်၍ တပ်မက်သော စိတ်လည်း ရှိ၏၊ မိန်းမသည်လည်း ရဟန်း၏ ထိုကိုယ်ကို မိမိ ‘မိန်းမ'၏ ကိုယ်ဖြင့် ရှေးရှု သုံးသပ်အံ့၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့၊ အောက်သို့သက်၍ သုံးသပ်အံ့၊ အထက်သို့ တက်၍ သုံးသပ်အံ့၊ အောက်သို့ ခုန်ကျော်၍ သုံးသပ်အံ့၊ အထက်သို့ခုန်ကျော်၍ သုံးသပ်အံ့၊ ရှေ့မှ ဆွဲအံ့၊ တွန်း၍ ဆွဲအံ့၊ နှိပ်အံ့၊ ညှစ်အံ့၊ ကိုင်အံ့၊ တို့ထိအံ့၊ မှီဝဲလို၍ကိုယ်ဖြင့် လုံ့လပြုအံ့၊ အတွေ့ကို ဝန်ခံအံ့၁ ‘သာယာအံ့’၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။ပ။မိန်းမနှစ်ယောက်တို့လည်းဟုတ်ကုန်၏၊ နှစ်ယောက်လုံးတို့၌ မိန်းမဟု ထင်မှတ်၍ တပ်မက်သောစိတ်လည်း ရှိ၏၊ မိန်းမတို့သည်လည်း ရဟန်း၏ ထိုကိုယ်ကို မိမိတို့ကိုယ်ဖြင့် ရှေးရှု သုံးသပ်ကုန်အံ့၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်ကုန်အံ့၊ အောက်သို့ သက်၍ သုံးသပ်ကုန်အံ့၊ အထက်သို့ တက်၍ သုံးသပ်ကုန်အံ့၊ အောက်သို့ ခုန်ကျော်၍ သုံးသပ်ကုန်အံ့၊ အထက်သို့ ခုန်ကျော်၍ သုံးသပ်ကုန်အံ့၊ ရှေ့မှ ဆွဲကုန်အံ့၊ နောက်မှ ဆွဲကုန်အံ့၊ မြဲစွာ ဆွဲကိုင်ကုန်အံ့၊ ညှစ်ကုန်အံ့၊ ကိုင်ကုန်အံ့၊ တို့ထိကုန်အံ့၊ မှီဝဲလို၍ ကိုယ်ဖြင့်လုံ့လပြုအံ့၊ အတွေ့ကို ဝန်ခံအံ့ ‘သာယာအံ့’၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် နှစ်ချက် သင့်၏။ပ။
မိန်းမလည်းကောင်း၊ ပဏ္ဍုက်လည်းကောင်းဟုတ်၏၊ နှစ်ယောက်လုံးတို့၌ မိန်းမဟု ထင်မှတ်၍တပ်မက်သော စိတ်လည်း ရှိ၏၊ နှစ်ယောက်လုံးတို့သည်လည်း ရဟန်း၏ ထိုကိုယ်ကို မိမိတို့ကိုယ်ဖြင့်ရှေးရှု သုံးသပ်ကုန်အံ့၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်ကုန်အံ့။ပ။ ကိုင်ကုန်အံ့၊ တို့ထိကုန်အံ့၊ မှီဝဲလို၍ ကိုယ်ဖြင့်လုံ့လပြုအံ့၊ အတွေ့ကို ဝန်ခံအံ့ ‘သာယာအံ့’၊ သံဃာဒိသိသ်နှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ပ။
မိန်းမလည်းဟုတ်၏၊ မိန်းမဟု ထင်မှတ်၍ တပ်မက်သော စိတ်လည်း ရှိ၏၊ မိန်းမသည်လည်းရဟန်း၏ ထိုကိုယ်နှင့်စပ်သော အရာဝတ္ထုကို မိမိကိုယ်ဖြင့် ရှေးရှု သုံးသပ်အံ့၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်ကုန်အံ့။ပ။ ကိုင်အံ့၊ တို့ထိအံ့၊ မှီဝဲလို၍ ကိုယ်ဖြင့် လုံ့လပြုအံ့၊ အတွေ့ကို ဝန်ခံအံ့ ‘သာယာအံ့’၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏။ပ။
မိန်းမနှစ်ယောက်တို့လည်းဟုတ်ကုန်၏၊ နှစ်ယောက်လုံးတို့၌ မိန်းမဟု ထင်မှတ်၍ တပ်မက်သောစိတ်လည်း ရှိ၏၊ မိန်းမတို့သည်လည်း ရဟန်း၏ ထိုကိုယ်စပ်သော အရာဝတ္ထုကို မိမိတို့ကိုယ်ဖြင့်ရှေးရှု သုံးသပ်ကုန်အံ့၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်ကုန်အံ့။ပ။ ကိုင်ကုန်အံ့၊ တို့ထိကုန်အံ့၊ မှီဝဲလို၍ ကိုယ်ဖြင့်လုံ့လ ပြုအံ့၊ အတွေ့ကို ဝန်ခံအံ့ ‘သာယာအံ့’၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် နှစ်ချက် သင့်၏။ပ။
မိန်းမလည်းကောင်း၊ ပဏ္ဍုက်လည်းကောင်းလည်းဟုတ်၏၊ နှစ်ယောက်လုံးတို့၌ မိန်းမဟု ထင်မှတ်၍တပ်မက်သော စိတ်လည်း ရှိ၏၊ နှစ်ယောက်လုံးတို့ကလည်း ရဟန်း၏ ထိုကိုယ်နှင့်စပ်သော အရာဝတ္ထုကိုမိမိတို့ ကိုယ်ဖြင့် ရှေးရှု သုံးသပ်ကုန်အံ့၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်ကုန်အံ့။ပ။ ကိုင်ကုန်အံ့၊ တို့ထိကုန်အံ့၊ မှီဝဲလို၍ ကိုယ်ဖြင့် လုံ့လပြုအံ့၊ အတွေ့ကို ဝန်ခံအံ့ ‘သာယာအံ့’၊ ထုလ္လစ္စဉ်းနှင့် ဒုက္ကဋ် အာပတ် သင့်၏။ပ။
မိန်းမလည်းဟုတ်၏၊ မိန်းမဟု ထင်မှတ်၍ တပ်မက်သော စိတ်လည်း ရှိ၏၊ မိန်းမသည်လည်းရဟန်း၏ ထိုကိုယ်ကို မိမိကိုယ်နှင့်စပ်သော အရာဝတ္ထုဖြင့် ရှေးရှု သုံးသပ်အံ့၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်အံ့။ပ။ ကိုင်အံ့၊ တို့ထိအံ့၊ မှီဝဲလို၍ ကိုယ်ဖြင့် လုံ့လပြုအံ့၊ အတွေ့ကို ဝန်ခံအံ့ ‘သာယာအံ့’၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သင့်၏။ပ။
မိန်းမနှစ်ယောက်တို့လည်းဟုတ်ကုန်၏၊ နှစ်ယောက်လုံးတို့၌ မိန်းမဟု ထင်မှတ်၍ တပ်မက်သောစိတ်လည်း ရှိ၏၊ မိန်းမတို့သည်လည်း ရဟန်း၏ ထိုကိုယ်ကို မိမိတို့ကိုယ်နှင့်စပ်သော အရာဝတ္ထုဖြင့်ရှေးရှု သုံးသပ်အံ့၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်ကုန်အံ့။ပ။ ကိုင်ကုန်အံ့၊ တို့ထိကုန်အံ့၊ မှီဝဲလို၍ ကိုယ်ဖြင့် လုံ့လပြုအံ့၊ အတွေ့ကို ဝန်ခံအံ့ ‘သာယာအံ့’၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် နှစ်ချက် သင့်၏။ပ။
--မိန်းမလည်းကောင်း၊ ပဏ္ဍုက်လည်းကောင်းဟုတ်၏၊ နှစ်ယောက်လုံးတို့၌ မိန်းမဟု ထင်မှတ်၍တပ်မက်သော စိတ်လည်း ရှိ၏၊ နှစ်ယောက်လုံးတို့ကလည်း ရဟန်း၏ ထိုကိုယ်ကို မိမိတို့ကိုယ်နှင့်စပ်သော အရာဝတ္ထုဖြင့် ရှေးရှု သုံးသပ်ကုန်အံ့၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်ကုန်အံ့။ပ။ ကိုင်ကုန်အံ့၊ တို့ထိကုန်အံ့၊ မှီဝဲလို၍ ကိုယ်ဖြင့် လုံ့လပြုအံ့၊ အတွေ့ကို ဝန်ခံအံ့ ‘သာယာအံ့’၊ ထုလ္လစ္စဉ်းနှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ပ။
֍ ၂၇၈
။ မိန်းမလည်းဟုတ်၏၊ မိန်းမဟု ထင်မှတ်၍ တပ်မက်သော စိတ်လည်း ရှိ၏၊ မိန်းမသည် လည်းရဟန်း၏ ထိုကိုယ်နှင့်စပ်သော အရာဝတ္ထုကို မိမိကိုယ်နှင့်စပ်သော အရာဝတ္ထုဖြင့် ရှေးရှု သုံးသပ်အံ့၊ ထိုမှဤမှ သုံးသပ်အံ့။ပ။ ကိုင်အံ့၊ တို့ထိအံ့၊ မှီဝဲလို၍ ကိုယ်ဖြင့် လုံ့လပြုအံ့၊ အတွေ့ကို ဝန်ခံအံ့'သာယာအံ့’၊ ဒုက္ကဋ် အာပတ် သင့်၏။ပ။မိန်းမနှစ်ယောက်တို့လည်းဟုတ်ကုန်၏၊ နှစ်ယောက်လုံးတို့၌ မိန်းမဟု ထင်မှတ်၍ တပ်မက်သောစိတ်လည်း ရှိ၏၊ မိန်းမတို့သည်လည်း ရဟန်း၏ ထိုကိုယ်နှင့်စပ်သော အရာဝတ္ထုကို မိမိတို့ကိုယ်နှင့်စပ်သော အရာဝတ္ထုဖြင့် ရှေးရှု သုံးသပ်ကုန်အံ့၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်ကုန်အံ့။ပ။ ကိုင်ကုန်အံ့၊ တို့ထိကုန်အံ့၊ မှီဝဲလို၍ ကိုယ်ဖြင့် လုံ့လပြုအံ့၊ အတွေ့ကို ဝန်ခံအံ့ ‘သာယာအံ့’၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက်သင့်၏။ပ။
မိန်းမလည်းကောင်း၊ ပဏ္ဍုက်လည်းကောင်းဟုတ်၏၊ နှစ်ယောက်လုံးတို့၌ မိန်းမဟု ထင်မှတ်၍တပ်မက်သော စိတ်လည်း ရှိ၏၊ နှစ်ယောက်လုံးတို့ကလည်း ရဟန်း၏ ထိုကိုယ်နှင့်စပ်သော အရာဝတ္ထုကိုမိမိတို့ကိုယ်နှင့်စပ်သော အရာဝတ္ထုဖြင့် ရှေးရှု သုံးသပ်ကုန်အံ့၊ ထိုမှ ဤမှ သုံးသပ်ကုန်အံ့။ပ။ ကိုင်ကုန်အံ့၊ တို့ထိကုန်အံ့၊ မှီဝဲလို၍ ကိုယ်ဖြင့် လုံ့လပြုအံ့၊ အတွေ့ကို ဝန်ခံအံ့ ‘သာယာအံ့’၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက် သင့်၏။ပ။
မိန်းမလည်းဟုတ်၏၊ မိန်းမဟု ထင်မှတ်၍ တပ်မက်သော စိတ်လည်းရှိ၏၊ မိန်းမသည်လည်း ရဟန်း၏ထိုကိုယ်ကို မိမိစွန့်လွှတ်အပ်သော အရာဝတ္ထုဖြင့် ရှေးရှု သုံးသပ်အံ့၊ မှီဝဲလို၍ ကိုယ်ဖြင့် လုံ့လ ပြုအံ့၊ အတွေ့ကို ဝန်ခံအံ့ ‘သာယာအံ့’၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ပ။
မိန်းမနှစ်ယောက်တို့လည်းဟုတ်ကုန်၏၊ မိန်းမနှစ်ယောက်တို့၌ မိန်းမဟု ထင်မှတ်၍ တပ်မက်သောစိတ်လည်း ရှိ၏၊ မိန်းမတို့ကလည်း ရဟန်း၏ ထိုကိုယ်ကို မိမိတို့စွန့်လွှတ်အပ်သော အရာ ဝတ္ထုဖြင့်ရှေးရှု သုံးသပ်ကုန်အံ့၊ မှီဝဲလို၍ ကိုယ်ဖြင့် လုံ့လပြုအံ့၊ အတွေ့ကို ဝန်ခံအံ့ ‘သာယာအံ့’၊ ဒုက္ကဋ် အာပတ်နှစ်ချက် သင့်၏။ပ။
မိန်းမလည်းကောင်း၊ ပဏ္ဍုက်လည်းကောင်းဟုတ်၏၊ နှစ်ယောက်လုံးတို့၌ မိန်းမဟု ထင်မှတ်၍တပ်မက်သော စိတ်လည်း ရှိ၏၊ နှစ်ယောက်လုံးတို့ကလည်း ရဟန်း၏ ထိုကိုယ်ကို မိမိတို့ စွန့်လွှတ်အပ်သော အရာဝတ္ထုဖြင့် ရှေးရှု သုံးသပ်ကုန်အံ့၊ မှီဝဲလို၍ ကိုယ်ဖြင့် လုံ့လပြုအံ့၊ အတွေ့ကို ဝန်ခံအံ့'သာယာအံ့’၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက် သင့်၏။ပ။
မိန်းမလည်းဟုတ်၏၊ မိန်းမဟု ထင်မှတ်၍ တပ်မက်သော စိတ်လည်း ရှိ၏၊ မိန်းမသည်လည်းရဟန်း၏ ထိုကိုယ်နှင့်စပ်သော အရာဝတ္ထုကို မိမိစွန့်လွှတ်အပ်သော အရာဝတ္ထုဖြင့် ရှေးရှု သုံးသပ်အံ့၊ မှီဝဲလို၍ ကိုယ်ဖြင့် လုံ့လပြုအံ့၊ အတွေ့ကို ဝန်ခံအံ့ ‘သာယာအံ့’၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ပ။
မိန်းမနှစ်ယောက်တို့လည်းဟုတ်ကုန်၏၊ မိန်းမနှစ်ယောက်တို့၌ မိန်းမဟု ထင်မှတ်၍ တပ်မက်သောစိတ်လည်း ရှိ၏၊ မိန်းမတို့ကလည်း ရဟန်း၏ ထိုကိုယ်နှင့်စပ်သော အရာဝတ္ထုကို မိမိတို့စွန့်လွှတ်အပ်သော အရာဝတ္ထုဖြင့် ရှေးရှု သုံးသပ်ကုန်အံ့၊ မှီဝဲလို၍ ကိုယ်ဖြင့် လုံ့လပြုအံ့၊ အတွေ့ကိုဝန်ခံအံ့ ‘သာယာအံ့’၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက်သင့်၏။ပ။
--မိန်းမလည်းကောင်း၊ ပဏ္ဍုက်လည်းကောင်းဟုတ်၏၊ နှစ်ယောက်လုံးတို့၌ မိန်းမဟု ထင်မှတ်၍တပ်မက်သော စိတ်လည်း ရှိ၏၊ နှစ်ယောက်လုံးတို့ကလည်း ရဟန်း၏ ထိုကိုယ်နှင့်စပ်သောအရာဝတ္ထုကို မိမိတို့ စွန့်လွှတ်အပ်သော အရာဝတ္ထုဖြင့် ရှေးရှု သုံးသပ်ကုန်အံ့၊ မှီဝဲလို၍ ကိုယ်ဖြင့်လုံ့လပြုအံ့၊ အတွေ့ကို ဝန်ခံအံ့ ‘သာယာအံ့’၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက်သင့်၏။ပ။
မိန်းမလည်းဟုတ်၏၊ မိန်းမဟု ထင်မှတ်၍ တပ်မက်သော စိတ်လည်း ရှိ၏၊ မိန်းမသည်လည်းရဟန်း၏ ထိုစွန့်လွှတ်အပ်သော အရာဝတ္ထုကို မိမိစွန့်လွှတ်အပ်သော အရာဝတ္ထုဖြင့် ရှေးရှု သုံးသပ်အံ့၊ မှီဝဲလို၍ ကိုယ်ဖြင့် လုံ့လပြုအံ့၊ အတွေ့ကိုကား ဝန်မခံအံ့ ‘မသာယာအံ့’၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ပ။
မိန်းမနှစ်ယောက်တို့လည်းဟုတ်ကုန်၏၊ နှစ်ယောက်လုံးတို့၌ မိန်းမဟု ထင်မှတ်၍ တပ်မက်သောစိတ်လည်း ရှိ၏၊ မိန်းမတို့ကလည်း ရဟန်း၏ ထိုစွန့်လွှတ်အပ်သော အရာဝတ္ထုကို မိမိတို့စွန့်လွတ်အပ်သော အရာဝတ္ထုဖြင့် ရှေးရှု သုံးသပ်ကုန်အံ့၊ မှီဝဲလို၍ ကိုယ်ဖြင့် လုံ့လပြုအံ့၊ အတွေ့ကိုကား ဝန်မခံအံ့'မသာယာအံ့’၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက်သင့်၏။ပ။
မိန်းမလည်းကောင်း၊ ပဏ္ဍုက်လည်းကောင်းဟုတ်၏၊ နှစ်ယောက်လုံးတို့၌ မိန်းမဟု ထင်မှတ်၍တပ်မက်သော စိတ်လည်း ရှိ၏၊ နှစ်ယောက်လုံးတို့ကလည်း ရဟန်း၏ ထိုစွန့်လွှတ်အပ်သော အရာဝတ္ထုကို မိမိတို့ စွန့်လွှတ်အပ်သော အရာဝတ္ထုဖြင့် ရှေးရှု သုံးသပ်ကုန်အံ့၊ မှီဝဲလို၍ ကိုယ်ဖြင့် လုံ့လပြုအံ့၊ အတွေ့ကိုကား ဝန်မခံအံ့ ‘မသာယာအံ့’၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက်သင့်၏။ပ။
֍ ၂၇၉
။ မှီဝဲလို၍ ကိုယ်ဖြင့် လုံ့လပြုအံ့၊ အတွေ့ကို ဝန်ခံအံ့ ‘သာယာအံ့’၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။မှီဝဲလို၍ ကိုယ်ဖြင့် လုံ့လပြုအံ့၊ အတွေ့ကိုကား ဝန်မခံအံ့ ‘မသာယာအံ့’၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
မှီဝဲလို၍ ကိုယ်ဖြင့်ကား လုံ့လမပြု၊ အတွေ့ကို ဝန်ခံအံ့ ‘သာယာအံ့’၊ အာပတ်မသင့်။
မှီဝဲလို၍ ကိုယ်ဖြင့်လည်း လုံ့လမပြု၊ အတွေ့ကိုလည်း ဝန်မခံအံ့ ‘မသာယာအံ့’၊ အာပတ်မသင့်။
လွတ်မြောက်လို၍ ကိုယ်ဖြင့် လုံ့လပြုအံ့၊ အတွေ့ကို ဝန်ခံအံ့၊ ‘သာယာအံ့’၊ အာပတ်မသင့်။
လွတ်မြောက်လို၍ ကိုယ်ဖြင့် လုံ့လပြုအံ့၊ အတွေ့ကိုကား ဝန်မခံအံ့၊ ‘မသာယာအံ့’၊ အာပတ်မသင့်။
လွတ်မြောက်လို၍ ကိုယ်ဖြင့်ကား လုံ့လမပြု၊ အတွေ့ကို ဝန်ခံအံ့၊ ‘သာယာအံ့’၊ အာပတ်မသင့်။
လွတ်မြောက်လို၍ ကိုယ်ဖြင့်လည်း လုံ့လမပြု အတွေ့ကိုလည်း ဝန်မခံအံ့၊ ‘မသာယာအံ့’၊ အာပတ်မသင့်။
֍ ၂၈၀
။ စေတနာထင်ရှားမရှိသော ရဟန်း၊ သတိမေ့လျော့သော ရဟန်း၊ မသိသော ရဟန်း၊ မသာယာသော ရဟန်း၊ ရူးသော ရဟန်း၊ စိတ်ပျံ့လွင့်သော ရဟန်း၊ ဝေဒနာဖိစီးသော ရဟန်း၊ အစ လက်ဦးလွန်ကျူးသော ရဟန်းအား အာပတ်မသင့်။စက်လှည့်ပုံပြီး၏။
၁။ ဝန်ခံဟူသည် သာယာမှု- ခံစားမှုကိုယူ။
--ဝိနိတဝတ္ထု ခေါင်းစဉ်မာတိကာ
အမိ၊ သမီး၊ အစ်မ ‘နှမ’၊ မယား၊ ဘီလူး (နတ်) မ၊ ပဏ္ဍုက်၊ အိပ်ပျော်သော မိန်းမ၊ သူသေကောင်မ၊ တိရစ္ဆာန်မ၊ သစ်သားယမင်းရုပ်၊ ညှပ်ခြင်း၊ တံတား၊ လမ်းခရီး၊ သစ်ပင်၊ လှေ၊ ကြိုး၊ တုတ်၊ သပိတ်ဖြင့် တွန်းခြင်း၊ ရှိခိုးခြင်း၊ လုံ့လပြု၍မတို့ထိခြင်း။ ဤကား ခေါင်းစဉ်မာတိကာတည်း။
ဝိနိတဝတ္ထု ဖြတ်ထုံးများ
֍ ၂၈၁
။ တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် အမိအား အမိဟူသော ချစ်ခြင်းဖြင့် သုံးသပ် ကိုင် တွယ်၏။ ထိုရဟန်းအား “ငါသည် သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်လေသလော”ဟု တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်၏။ ရဟန်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် မသင့်၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁)တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် သမီးအား သမီးဟူသော ချစ်ခြင်းဖြင့် သုံးသပ်ကိုင်တွယ်၏။ပ။ အစ်မ'နှမ'အား အစ်မ ‘နှမ’ဟူသော ချစ်ခြင်းဖြင့် သုံးသပ်ကိုင်တွယ်၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ ရဟန်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် မသင့်၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၂-၃)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် မယားဟောင်းအား ကိုယ်လက်နှီးနှောခြင်းသို့ ရောက်၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည် သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သင့်ပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၄)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ဘီလူးမ (နတ်သမီး) အား ကိုယ်လက်နှီးနှောခြင်းသို့ ရောက်၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၅)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ပဏ္ဍုက်အား ကိုယ်လက်နှီးနှောခြင်းသို့ ရောက်၏။ ထိုရဟန်းအားတွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၆)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် အိပ်ပျော်သော မိန်းမအားအား ကိုယ်လက်နှီးနှောခြင်းသို့ရောက်၏။ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည် သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်ပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၇)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် သူသေကောင်မအား ကိုယ်လက်နှီးနှောခြင်းသို့ ရောက်၏။ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၈)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် တိရစ္ဆာန်မအား ကိုယ်လက်နှီးနှောခြင်း သို့ရောက်၏။ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် မသင့်၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၉)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် သစ်သားယဉ်မင်းရုပ်အား ကိုယ်လက်နှီးနှောခြင်းသို့ ရောက်၏။ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် မသင့်၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၀)
--֍ ၂၈၂
။ တစ်ရံရောအခါ များစွာသော မိန်းမတို့သည် ရဟန်းတစ်ပါးကို ဖိညှပ်၍ လက်မောင်းအဆက်ဆက်ဖြင့် ဆောင်ယူကြကုန်၏။ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ရဟန်း သင်သည် သာယာသလောဟု (မေးတော်မူရာ)
မြတ်စွာဘုရား တပည့်တော် မသာယာပါဟု (လျှောက်ထား၏)။
ရဟန်း မသာယာသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၁)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် မိန်းမလျှောက်ကူးနေသော တံတားကို တပ်မက်သော စိတ်ရှိ၍လှုပ်၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည် သံဃာဒိသိသ်အာပတ် မသင့်၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၂)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ခရီးရင်ဆိုင်၌ မိန်းမကို မြင်သဖြင့် တပ်မက်သော စိတ်ရှိ၍ပခုံးစွန်းဖြင့် တိုက်လေ၏။ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည်သံဃာဒိသိသ် အာပတ် သင့်ပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၃)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် မိန်းမတက်နေသော သစ်ပင်ကို တပ်မက်သော စိတ်ရှိ၍ လှုပ်၏။ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် မသင့်၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၄)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် မိန်းမစီးနေသော လှေကို တပ်မက်သော စိတ်ရှိ၍ လှုပ်၏။ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် မသင့်၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၅)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် မိန်းမကိုင်နေသော ကြိုးကို တပ်မက်သော စိတ်ရှိ၍ ဆွဲ၏။ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ်မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၆)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် မိန်းမကိုင်သော တုတ်ကို တပ်မက်သော စိတ်ရှိ၍ ဆွဲ၏။ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ'ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၇)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် တပ်မက်သော စိတ်ရှိ၍ မိန်းမကို သပိတ်ဖြင့် တွန်း၏။ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ'ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၈)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် မိန်းမက ရှိခိုးလတ်သော် တပ်မက်သော စိတ်ရှိ၍ ခြေကို ကြွ၏။ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည် သံဃာဒိသိသ် အာပတ်သင့်ပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၉)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် မိန်းမကို ကိုင်အံ့ဟု လုံ့လပြုသော်လည်း မတို့ထိမိဘဲ ရှိ၏။ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် မသင့်၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၂၀)
ဒုတိယ ကာယသံသဂ္ဂသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၃-ဒုဋ္ဌုလ္လဝါစာသိက္ခာပုဒ်
֍ ၂၈၃
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိမြို့ အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သောဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသော အခါ အသျှင်ဥဒါယီသည် တော၌ နေ၏၊ ထိုအသျှင်၏ကျောင်းသည် အလွန်လှပ၏၊ ရှုချင်ဖွယ်ကောင်း၏။ စိတ်ကို ကြည်လင်စေတတ်၏၊ ထိုအခါကျောင်းကြည့် လိုကုန်သော များစွာသော မိန်းမတို့သည် အရံတွင်းသို့ လာကြကုန်၏၊ ထို့နောက်ထိုမိန်းမတို့သည် အသျှင်ဥဒါယီထံသို့ ချဉ်းကပ်ကြ၍ အသျှင်ဥဒါယီအား “အသျှင်ဘုရား တပည့်တော်တို့မသည် အသျှင်၏ ကျောင်းကို ကြည့်ရှုလိုကြပါကုန်သည်”ဟု လျှောက်ထားကြကုန်၏၊ ထိုအခါ အသျှင်ဥဒါယီသည် ထိုမိန်းမ တို့အား ကျောင်းကို ကြည့်ရှုစေပြီးလျှင် ထိုမိန်းမတို့၏ဝစ္စမဂ် ပဿဝမဂ်ကို ရည်ရွယ်၍ ကျေးဇူးကို လည်း ပြောဆို၏၊ ကျေးဇူးမဲ့ကိုလည်း ပြောဆို၏၊ တောင်းလည်း တောင်း၏၊ ထပ်ကာ ထပ်ကာလည်း တောင်း၏၊ မေးလည်း မေး၏၊ ပြန်၍လည်းမေး၏၊ ပြောလည်း ပြော၏၊ ဆုံးမလည်း ဆုံးမ၏၊ ဆဲရေး လည်း ဆဲရေး၏၊ အကြင် မိန်းမတို့သည်ကြောက်လန့်ခြင်း ‘ဩတ္တပ္ပ'မှ ကင်းကုန်၏၊ စဉ်းလဲသော သဘော ရှိကြကုန်၏၊ အရှက်မှ ကင်းကုန်၏၊ ထိုမိန်းမတို့သည် အသျှင်ဥဒါယီနှင့် အတူ ပြုံးလည်း ပြုံး ကုန်၏၊ မြှောက်ပင့်၍လည်း ပြောဆိုကုန်၏၊ ပြင်းစွာလည်း ရယ်မောကုန်၏၊ ပြောင်လှောင်လည်း ပြောင် လှောင်ကုန်၏။အကြင် မိန်းမတို့သည်ကား ရှက်ကြောက်တတ်သော စိတ်ရှိကုန်၏၊ ထို မိန်းမတို့သည် ထွက်သွား ကုန်၍"အသျှင်ဘုရားတို့ ဤ (ဥဒါယီ၏) ပြောဆိုသော စကားသည်၊ မလျှောက်ပတ်ပါ၊ မသင့်တင့်ပါ။ တပည့်တော်မတို့သည် အသျှင်သခင် လင်ယောက်ျားက ဤသို့ ပြောဆိုအပ်သော်မှ အလိုမရှိကြပါကုန်၊ အသျှင်ဥဒါယီက ပြောဆိုအပ်ပါမူကား အဘယ်မှာ အလိုရှိကြပါကုန်မည်နည်း”ဟု ရဟန်းတို့ကို ကဲ့ရဲ့စေကုန်၏ ‘တိုင်ကြားကုန်၏’။
အလိုနည်းပါးသော ရဟန်းတို့သည် “အသျှင်ဥဒါယီသည် မိန်းမကို ရုန့်ရင်းကြမ်းတမ်းသော စကားတို့ဖြင့် အဘယ်ကြောင့် ပြက်ရယ်ပြောဆိုဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြပြောဆိုကြ ကုန်၏၊ ထို့နောက် ထိုရဟန်းတို့သည် အသျှင်ဥဒါယီကို များစွာသော အကြောင်းဖြင့်ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်ကြ ပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ထားကြကုန်၏၊ ထိုအခါမြတ်စွာဘုရားသည် ဤအကြောင်းအရာကြောင့် ရဟန်းသံဃာကို စည်းဝေးစေပြီးလျှင် အသျှင်ဥဒါယီကို-
“ဥဒါယီ သင်သည် မိန်းမကို ရုန့်ရင်းကြမ်းတမ်းသော စကားတို့ဖြင့် ပြက်ရယ်ပြောဆို၏ဟူသည်မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျောက်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ “(မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား (ဤအပြုအမူသည်) ရဟန်းတို့အား မလျှောက်ပတ်၊ မလျှော်ကန်၊ မသင့်တင့်၊ ရဟန်းတို့အပြု အမူမဟုတ်၊ မအပ်၊ မပြုသင့်။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား အဘယ့်ကြောင့် သင်သည် မိန်းမကိုရုန့်ရင်း ကြမ်းတမ်းသော စကားတို့ဖြင့် ပြက်ရယ်ပြောဆိုဘိသနည်း။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီး ဖြစ်သောယောက်ျား ငါသည် များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ရာဂနှင့်တကွ ဖြစ်ခြင်းငှါ တရားတော်ကိုဟောတော်မမူဘဲ ရာဂကင်းရန် ဟောတော်မူသည် မဟုတ်ပါလော။ပ။
--ကာမဂုဏ် အပူအအိုက်တို့၏ ငြိမ်းအေးမှုကို ဟောတော်မူသည် မဟုတ်ပါလော၊ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ဤ (သင်ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
ပညတ်သိက္ခာပုဒ်နှင့် သိက္ခာပုဒ်အဖွင့်
֍ ၂၈၄
။ “အကြင် ရဟန်းသည် ရာဂဘီလူးပူးဝင်အပ်သည် ဖြစ်၍ ဖောက်ပြန် သော စိတ်ဖြင့်မိန်းမကို ရုန့်ရင်းကြမ်းတမ်းသော စကားတို့ဖြင့် လုလင်ပျိုသည် မိန်းမပျိုကို မေထုန်နှင့် စပ်သောစကားတို့ဖြင့် ပြက်ရယ်ပြောဆိုသကဲ့သို့ ပြက်ရယ် ပြောဆိုငြားအံ့၊ ထိုရဟန်းအား သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။၃-ဒုဋ္ဌုလ္လဝါစာသိက္ခာပုဒ်အဖွင့်
֍ ၂၈၅
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟုအလိုရှိအပ်၏။
ရာဂဘီလူးပူးဝင်အပ်သည်ဖြစ်၍ မည်သည် အလွန်တပ်မက်သည် ဖြစ်၍ ငဲ့ကွက်ခြင်းရှိသည် ဖြစ်၍ဖွဲ့နှောင် ရစ်ပတ်အပ်သော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။
ဖောက်ပြန်ဟူသည် တပ်မက်သော စိတ်သည်လည်း ဖောက်ပြန်သည် မည်၏။ အမျက်ထွက်သောစိတ်သည်လည်း ဖောက်ပြန်သည် မည်၏။ တွေဝေသော စိတ်သည်လည်း ဖောက်ပြန်သည် မည်၏။ သို့ရာတွင် တပ်မက်သော စိတ်ကို ဤအရာ၌ “ဖောက်ပြန်”ဟု အလိုရှိအပ်၏။
မိန်းမ မည်သည် လူမိန်းမတည်း၊ ဘီလူး (နတ်) မ မဟုတ်၊ ပြိတ္တာမ မဟုတ်၊ တိရစ္ဆာန်မ မဟုတ်၊ ကောင်း မကောင်း, ရုန့်ရင်း မရုန့်ရင်းသော စကားကို သိနားလည်နိုင်စွမ်းသော မိန်းမတည်း။
ရုန့်ရင်းကြမ်းတမ်းသောစကား မည်သည် ဝစ္စမဂ် ပဿာဝမဂ် မေထုန်နှင့်စပ်သော စကားတည်း။
ပြက်ရယ်ပြောဆိုငြားအံ့ဟူသည် လွန်ကြူးမှုကို ဆို၏။
လုလင်ပျိုသည် မိန်းမပျိုကိုကဲ့သို့ဟူသည် သူငယ်သည် သူငယ်မကို လုလင်ပျိုသည် အပျိုကို ကာမဂုဏ်ခံစားသူသည် ကာမဂုဏ်ခံစားသော မိန်းမကို။
မေထုန်နှင့်စပ်သော စကားတို့ဖြင့်ဟူသည် မေထုန်နှင့်ယှဉ်သော စကားတို့ဖြင့်။
သံဃာဒိသိသ်ဟူသည်။ပ။ ထို့ကြောင့်လည်း “သံဃာဒိသိသ်”ဟု ဆိုအပ်၏။
--ခေါင်းစဉ်မာတိကာ
ဝစ္စမဂ် ပဿာဝမဂ် နှစ်ခုတို့ကို ရည်ရွယ်၍ ကျေးဇူးကိုလည်း ပြောဆို၏၊ ကျေးဇူးမဲ့ကိုလည်း ပြောဆို၏၊ တောင်းလည်း တောင်း၏၊ ထပ်ကာ ထပ်ကာလည်း တောင်း၏၊ မေးလည်း မေး၏၊ ပြန်၍လည်းမေး၏၊ ပြောလည်း ပြော၏၊ ဆုံးမလည်း ဆုံးမ၏၊ ဆဲရေးလည်း ဆဲရေး၏။
မာတိကာအဖွင့်
ဂုဏ်ကျေးဇူးကိုပြောဆို၏ မည်သည် ဝစ္စမဂ် ပဿာဝမဂ် နှစ်ခုတို့ကို မြှောက်ပင့်၏၊ ကျေးဇူးကို ဆို၏၊ ချီးမွမ်း၏၊
ကျေးဇူးမဲ့ကိုပြောဆို၏ မည်သည် ဝစ္စမဂ် ပဿာဝမဂ် နှစ်ခုတို့ကို ဆဲရေး၏၊ ရှုတ်ချ၏၊ ကဲ့ရဲ့၏။
တောင်း၏ မည်သည် ငါ့အား ပေးလော့၊ ငါ့အား ပေးထိုက်၏ဟု (ဆို၏)။
ထပ်ကာ ထပ်ကာတောင်း၏ မည်သည် အဘယ်အခါ၌ သင်၏ မိခင်သည် ကြည်ဖြူလိမ့်မည်နည်း၊ အဘယ်အခါ၌ သင်၏ ဖခင်သည် ကြည်ဖြူလိမ့်မည်နည်း၊ အဘယ်အခါ၌ သင်၏ နတ်တို့သည် ကြည်ဖြူလိမ့်မည်နည်း၊ အဘယ်အခါ၌ အချိန်ကောင်း အခါကောင်း အခွင့်ကောင်း ဖြစ်လိမ့်မည်နည်း၊ အဘယ်အခါ၌့သင်၏ မေထုန်အကျင့်ကို ရအံ့နည်းဟု (ဆို၏)။
မေး၏ မည်သည် သင်သည် လင်ကြီးအား အဘယ်သို့ ပေးသနည်း၊ သင်သည် လင်ငယ်အားအဘယ်သို့ ပေးသနည်းဟု (ဆို၏)။
ပြန်၍ မေး၏ မည်သည် သင်သည် လင်ကြီးအား ဤသို့ ပေးသလော၊ သင်သည် လင်ငယ်အား ဤသို့ပေးသလောဟု (ဆို၏)။
ပြော၏ မည်သည် မေးအပ်သည် ဖြစ်၍ “ဤသို့ ပေးလော့၊ ဤသို့ ပေးသော မိန်းမကို လင်ယောက်ျားသည် ချစ်ခင်မြတ်နိုးလိမ့်မည်”ဟု (ပြောဆို၏)။
ဆုံးမ၏ မည်သည် မမေးဘဲ “ဤသို့ပေးလော့၊ ဤသို့ပေးသော မိန်းမကို လင်ယောက်ျားသည်ချစ်ခင်မြတ်နိုးလိမ့်မည်”ဟု (ပြောဆို၏)။
ဆဲရေး၏ မည်သည် သင့်မှာ မိန်းမနိမိတ် မရှိ၊ မိန်းမနိမိတ်ရာမျှ ရှိ၏၊ သွေးမယို ‘ရာ သီ မလာ’၊ သွေး အမြဲယို၏၊ အမြဲ ပိတ်ဆို့အပ်သော အဝတ်ရှိ၏၊ ယိုစီးနေ၏၊ အသားစွန်းရှည်၏၊ မိန်းမပဏ္ဍုက်ဖြစ်၏၊ ယောက်ျားလျာ ဖြစ်၏၊ မဂ်နှစ်ရပ် ဆက်စပ်နေ၏၊ ဥဘတောဗျည်း ‘လိင်နှစ်ခုရှိသူ’ ဖြစ်၏ဟုဆို၏။
֍ ၂၈၆
။ မိန်းမလည်းဟုတ်၏၊ မိန်းမဟု ထင်မှတ်၍ တပ်မက်သော စိတ်လည်း ရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်း မိန်းမ၏ ထိုဝစ္စမဂ် ပဿာဝမဂ်ကို ရည်ရွယ်၍ ကျေးဇူးကိုလည်း ပြောဆိုအံ့၊ ကျေးဇူးမဲ့ကိုလည်းပြောဆိုအံ့၊ တောင်းလည်း တောင်းအံ့၊ ထပ်ကာ ထပ်ကာလည်း တောင်းအံ့၊ မေးလည်း မေးအံ့၊ ပြန်၍လည်း မေးအံ့၊ ပြောလည်း ပြောအံ့၊ ဆုံးမလည်း ဆုံးမအံ့၊ ဆဲရေးလည်း ဆဲရေးအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။ပ။မိန်းမနှစ်ယောက်တို့လည်းဟုတ်ကုန်၏၊ မိန်းမနှစ်ယောက်တို့၌ မိန်းမဟု ထင်မှတ်၍ တပ်မက်သောစိတ်လည်း ရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်း မိန်းမနှစ်ယောက်တို့၏ ထိုဝစ္စမဂ် ပဿာဝမဂ်တို့ကို ရည်ရွယ် ၍ကျေးဇူးကိုလည်း ပြောဆိုအံ့၊ ကျေးဇူးမဲ့ကိုလည်း ပြောဆိုအံ့။ပ။ ဆဲရေးလည်း ဆဲရေးအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် နှစ်ချက်သင့်၏။ပ။
--မိန်းမလည်းကောင်း၊ ပဏ္ဍုက်လည်းကောင်းဟုတ်၏၊ နှစ်ယောက်လုံးတို့၌ မိန်းမဟု ထင်မှတ်၍တပ်မက်သော စိတ်လည်း ရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်း နှစ်ယောက်လုံးတို့၏ ထိုဝစ္စမဂ် ပဿာဝမဂ်ကိုရည်ရွယ်၍ ကျေးဇူးကိုလည်း ပြောဆိုအံ့၊ ကျေးဇူးမဲ့ကိုလည်း ပြောဆိုအံ့။ပ။ ဆဲရေးလည်း ဆဲရေးအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်နှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ပ။
မိန်းမလည်းဟုတ်၏၊ မိန်းမဟု ထင်မှတ်၍ တပ်မက်သော စိတ်လည်း ရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်း မိန်းမ၏ထိုဝစ္စမဂ် ပဿာဝမဂ်ကို ချန်ထား၍ ညှပ်ရိုးနှစ်ဖက်အောက် ပုဆစ်ဒူးဝန်းအထက်ကို ရည်ရွယ် လျက်ကျေဇူးကိုလည်း ပြောဆိုအံ့၊ ကျေးဇူးမဲ့ကိုလည်း ပြောဆိုအံ့။ပ။ ဆဲရေးလည်း ဆဲရေးအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏။ပ။
မိန်းမနှစ်ယောက်တို့လည်းဟုတ်ကုန်၏၊ မိန်းမနှစ်ယောက်တို့၌ မိန်းမဟု ထင်မှတ်၍ တပ်မက် သောစိတ်လည်း ရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်း မိန်းမနှစ်ယောက်တို့၏ ထိုဝစ္စမဂ် ပဿာဝမဂ်ကို ချန်ထား၍ညှပ်ရိုးနှစ်ဖက်အောက် ပုဆစ်ဒူးဝန်းအထက်ကို ရည်ရွယ်လျက် ကျေးဇူးကိုလည်း ပြောဆိုအံ့၊ ကျေးဇူးမဲ့ကိုလည်း ပြောဆိုအံ့။ပ။ ဆဲရေးလည်း ဆဲရေးအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် နှစ်ချက်သင့်၏။ပ။
မိန်းမလည်းကောင်း၊ ပဏ္ဍုက်လည်းကောင်းဟုတ်၏၊ နှစ်ယောက်လုံးတို့၌ မိန်းမဟု ထင်မှတ်၍တပ်မက်သော စိတ်လည်း ရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်း နှစ်ယောက်လုံးတို့၏ ထိုဝစ္စမဂ် ပဿာဝမဂ်ကိုချန်ထား၍ ညှပ်ရိုးနှစ်ဖက်အောက် ပုဆစ်ဒူးဝန်းအထက်ကို ရည်ရွယ်လျက် ကျေးဇူးကိုလည်း ပြောဆိုအံ့၊ ကျေးဇူးမဲ့ကိုလည်း ပြောဆိုအံ့။ပ။ ဆဲရေးလည်း ဆဲရေးအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းနှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ပ။
မိန်းမလည်းဟုတ်၏၊ မိန်းမဟု ထင်မှတ်၍ တပ်မက်သော စိတ်လည်း ရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်းမိန်းမ၏ ထိုညှပ်ရိုးနှစ်ဖက်အထက် ပုဆစ်ဒူးဝန်းအောက်ကို ရည်ရွယ်၍ ကျေးဇူးကိုလည်း ပြောဆိုအံ့၊ ကျေးဇူးမဲ့ကိုလည်း ပြောဆိုအံ့။ပ။ ဆဲရေးလည်း ဆဲရေးအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ပ။
မိန်းမနှစ်ယောက်တို့လည်းဟုတ်ကုန်၏၊ မိန်းမနှစ်ယောက်တို့၌ မိန်းမဟု ထင်မှတ်၍ တပ်မက်သောစိတ်လည်းရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်း မိန်းမနှစ်ယောက်တို့၏ ထိုညှပ်ရိုးနှစ်ဖက်အထက် ပုဆစ်ဒူးဝန်းအောက်ကို ရည်ရွယ်၍ ကျေးဇူးကိုလည်း ပြောဆိုအံ့၊ ကျေးဇူးမဲ့ကိုလည်း ပြောဆိုအံ့။ပ။ ဆဲရေးလည်းဆဲရေးအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက်သင့်၏။ပ။
မိန်းမလည်းကောင်း၊ ပဏ္ဍုက်လည်းကောင်းဟုတ်၏၊ နှစ်ယောက်လုံးတို့၌ မိန်းမဟု ထင်မှတ်၍တပ်မက်သော စိတ်လည်း ရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်း နှစ်ယောက်လုံးတို့၏ ထိုညှပ်ရိုးနှစ်ဖက်အထက်ပုဆစ်ဒူးဝန်းအောက်ကို ရည်ရွယ်၍ ကျေးဇူးကိုလည်း ပြောဆိုအံ့၊ ကျေးဇူးမဲ့ကိုလည်း ပြောဆိုအံ့။ပ။ ဆဲရေးလည်း ဆဲရေးအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက်သင့်၏။ပ။
မိန်းမလည်းဟုတ်၏၊ မိန်းမဟု ထင်မှတ်၍ တပ်မက်သော စိတ်လည်း ရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်းမိန်းမ၏ ထိုကိုယ်နှင့်စပ်သော အရာဝတ္ထုကို ရည်ရွယ်၍ ကျေးဇူးကိုလည်း ပြောဆိုအံ့၊ ကျေးဇူးမဲ့ကိုလည်းပြောဆိုအံ့။ပ။ ဆဲရေးလည်း ဆဲရေးအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ပ။
မိန်းမနှစ်ယောက်တို့လည်းဟုတ်ကုန်၏၊ မိန်းမနှစ်ယောက်တို့၌ မိန်းမဟု ထင်မှတ်၍ တပ်မက်သောစိတ်လည်း ရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်း မိန်းမနှစ်ယောက်တို့၏ ထိုကိုယ်နှင့်စပ်သော အရာတ္ထုကိုရည်ရွယ်၍ ကျေးဇူးကိုလည်း ပြောဆိုအံ့၊ ကျေးဇူးမဲ့ကိုလည်း ပြောဆိုအံ့။ပ။ ဆဲရေးလည်း ဆဲရေးအံ့၊ ဒုက္ကဋ် အာပတ် နှစ်ချက်သင့်၏။ပ။
မိန်းမလည်းကောင်း၊ ပဏ္ဍုက်လည်းကောင်းဟုတ်၏၊ နှစ်ယောက်လုံးတို့၌ မိန်းမဟု ထင်မှတ်၍တပ်မက်သော စိတ်လည်း ရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်း နှစ်ယောက်လုံးတို့၏ ထိုကိုယ်နှင့်စပ်သော အရာဝတ္ထုကို ရည်ရွယ်၍ ကျေးဇူးကိုလည်း ပြောဆိုအံ့၊ ကျေးဇူးမဲ့ကိုလည်း ပြောဆိုအံ့။ပ။ ဆဲရေးလည်းဆဲရေးအံ့၊ ဒုက္ကဋ် အာပတ် နှစ်ချက် သင့်၏။ပ။
--֍ ၂၈၇
။ အနက်ကို ရှေ့သွားပြုသော ရဟန်း၊ ပါဠိကို ရှေ့သွားပြုသော ရဟန်း၊ ဆုံးမမှုကို ရှေ့သွားပြုသော ရဟန်း၊ ရူးသော ရဟန်း၊ အစ လက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်။၃-ဒုဋ္ဌုလ္လဝါစာသိက္ခာပုဒ်အဖွင့် ပြီး၏။
ဝိနီတဝတ္ထု ခေါင်းစဉ်မာတိကာ
နီသည်၊ ထူထဲသည်၊ ရှုပ်ထွေးသည်၊ ကြမ်းတမ်းသည်၊ ရှည်သည်၊ စိုက်အပ်ပြီလော၊ ခရီးတို၏လော၊ သဒ္ဓါတရားရှိ၏၊ ပေးလှူခြင်း၊ အမှုကိစ္စ၊ ဤကား ခေါင်းစဉ် မာတိကာတည်း။
ဝိနီတဝတ္ထု ဖြတ်ထုံးများ
֍ ၂၈၈
။ တစ်ရံရောအခါ မိန်းမတစ်ယောက်သည် ဆိုးသစ်စ ကမ္ဗလာကို ခြုံနေ၏၊ ရဟန်းတစ်ပါးသည်တပ်မက်သော စိတ်ရှိ၍ ထိုမိန်းမကို “နှမ သင့် ဥစ္စာသည် နီ၏”ဟု ပြောဆို၏၊ ထိုမိန်းမသည် (ဆိုလိုရင်းကို) မသိ၍ မှန်ပါသည် အသျှင်ဘုရား၊ ကမ္ဗလာသည် ဆိုးပြီးစ ဖြစ်ပါသည်ဟု (လျှောက်၏)။ထိုရဟန်းအား “ငါသည် သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်လေသလော”ဟု တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ'ဖြစ်၏။ မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ထား၏။ ရဟန်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် မသင့်၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁)
တစ်ရံရောအခါ မိန်းမတစ်ယောက်သည် ကြမ်းတမ်းသော ကမ္ဗလာကို ခြုံနေ၏၊ ရဟန်းတစ်ပါးသည့်တပ်မက်သော စိတ်ရှိ၍ ထိုမိန်းမကို “နှမ သင့် ဥစ္စာသည် အမွေးထူ၏”ဟု ပြောဆို၏၊ ထိုမိန်းမသည် (ဆိုလိုရင်းကို) မသိ၍ မှန်ပါသည် အသျှင်ဘုရား၊ ကြမ်းတမ်းသော ကမ္ဗလာ ဖြစ်ပါသည်ဟု (လျှောက်၏)။
ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် မသင့်၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၂)
တစ်ရံရောအခါ မိန်းမတစ်ယောက်သည် ရက်ပြီးစ ကမ္ဗလာကို ခြုံနေ၏၊ ရဟန်းတစ်ပါးသည်တပ်မက်သော စိတ်ရှိ၍ ထိုမိန်းမကို “နှမ သင့် ဥစ္စာသည် အမွေးရှုပ်၏”ဟု ပြောဆို၏၊ ထိုမိန်းမသည် (ဆိုလိုရင်းကို) မသိ၍ မှန်ပါသည် အသျှင်ဘုရား၊ ရက်ပြီးစ ကမ္ဗလာဖြစ်ပါသည်ဟု (လျှောက်၏)။
ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် မသင့်၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၃)
တစ်ရံရောအခါ မိန်းမတစ်ယောက်သည် ကြမ်းတမ်းသော ကမ္ဗလာကို ခြုံနေ၏၊ ရဟန်းတစ်ပါးသည်တပ်မက်သော စိတ်ရှိ၍ ထိုမိန်းမကို “နှမ သင့် ဥစ္စာသည် အမွေးကြမ်း၏”ဟု ပြောဆို၏၊ ထိုမိန်းမသည် (ဆိုလိုရင်းကို) မသိ၍ မှန်ပါသည် အသျှင်ဘုရား၊ ကြမ်းတမ်းသော ကမ္ဗလာဖြစ်ပါသည်ဟု (လျှောက်၏)။
--ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် မသင့်၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၄)
တစ်ရံရောအခါ မိန်းမတစ်ယောက်သည် ပဝါကို ခြုံနေ၏၊ ရဟန်းတစ်ပါးသည် တပ်မက်သော စိတ်ရှိ၍ထိုမိန်းမကို “နှမ သင့် ဥစ္စာသည် အမွေးရှည်၏”ဟု ပြောဆို၏၊ ထိုမိန်းမသည် (ဆိုလိုရင်းကို) မသိ၍မှန်ပါသည် အသျှင်ဘုရား၊ ပဝါ ဖြစ်ပါသည်ဟု (လျှောက်၏)။
ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် မသင့်၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၅)
֍ ၂၈၉
။ တစ်ရံရောအခါ မိန်းမတစ်ယောက်သည် လယ်ကို စိုက်ပျိုးစေပြီး၍ ပြန်လာ၏၊ ရဟန်းတစ်ပါးသည် တပ်မက်သော စိတ်ရှိ၍ ထိုမိန်းမကို “နှမ သင့် ဥစ္စာကို စိုက်အပ်ပြီလော”ဟု ပြောဆို၏၊ ထိုမိန်းမသည် (ဆိုလိုရင်းကို) မသိ၍ မှန်ပါသည် အသျှင်ဘုရား၊ စိုက်ပျိုးမပြီးသေးပါဟု (လျှောက်၏)။ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် မသင့်၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၆)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ခရီးရင်ဆိုင်၌ ပရိဗိုဇ်မကိုမြင်၍ တပ်မက်သော စိတ်ရှိသဖြင့်ထိုပရိဗိုဇ်မကို “နှမ လမ်းတို၏လော”ဟု ပြောဆို၏၊ ပရိဗိုဇ်မသည် (ဆိုလိုရင်းကို) မသိ၍ မှန်ပါသည်ရဟန်း၊ သွားရလိမ့်မည်ဟု (လျှောက်၏)။
ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၇)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် တပ်မက်သော စိတ်ရှိ၍ မိန်းမတစ်ယောက်ကို “နှမ သင်သည်သဒ္ဓါတရား ရှိ၏၊ သို့ရာတွင် သင်သည် လင်ယောက်ျားအား ပေးသော အရာဝတ္ထုကို ငါ့တို့အားမပေးလှူ”ဟု ပြောဆို၏။
အဘယ် အရာဝတ္ထုပါနည်း အသျှင်ဘုရားဟု (လျှောက်၏)။
မေထုန်အကျင့်တည်းဟု ပြောဆို၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်းသင်သည် သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်ပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၈)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါး သည် တပ်မက်သောစိတ်ရှိ၍ မိန်းမတစ်ယောက်ကို “နှမ သင်သည့်သဒ္ဓါတရား ရှိ၏၊ သို့ရာတွင် အမြတ်ဆုံး အလှူကို ငါ့တို့အား မပေးလှူ”ဟု ပြောဆို၏။
အသျှင်ဘုရား အမြတ်ဆုံး အလှူဟူသည် အဘယ်အရာပါနည်းဟု (လျှောက်၏)။
မေထုန်အကျင့်တည်းဟု ပြောဆို၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်းသင်သည် သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်ပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၉)
တစ်ရံရောအခါ မိန်းမတစ်ယောက်သည် အလုပ်ကိစ္စကို လုပ်နေ၏၊ ရဟန်းတစ်ပါးသည် တပ်မက် သောစိတ်ရှိ၍ ထိုမိန်းမကို “နှမ ရပ်ဦး၊ ငါ လုပ်မည်။ပ။ နှမ ထိုင်ဦး၊ ငါ လုပ်မည်။ပ။ နှမ အိပ်ဦး၊ ငါ လုပ်မည်”ဟု ပြောဆို၏။
ထိုမိန်းမသည် (ဆိုလိုရင်းကို) မသိ၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်းသံဃာဒိသိသ်အာပတ် မသင့်၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁၀-၁၂)
တတိယ ဒုဋ္ဌုလ္လဝါစာ သိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၄-အတ္တကာမပါရိစရိယသိက္ခာပုဒ်
֍ ၂၉၀
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိမြို့ အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သောဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ အသျှင်ဥဒါယီသည် သာဝတ္ထိမြို့၌ အိမ်သို့ ကပ်တတ်သော ရဟန်း ဖြစ်၏၊ များစွာသော အိမ်တို့သို့ ချဉ်းကပ်၏၊ ထိုစဉ်အခါ၌ လင်သေဆုံးပြီးသော မိန်းမတစ်ယောက်သည် အလွန်လှ၏၊ ရှုချင်ဖွယ်ကောင်း၏၊ စိတ်ကို ကြည်လင်စေတတ်၏၊ ထိုအခါ အသျှင်ဥဒါယီသည် နံနက် အချိန်၌ သင်္ကန်းကို ပြင်ဝတ်၍ သပိတ်သင်္ကန်းကို ယူဆောင်ကာ ထိုမိန်းမအိမ်သို့ချဉ်းကပ်၍ ခင်းထားသော နေရာ၌ ထိုင်နေ၏၊ ထိုအခါ ထိုမိန်းမသည် အသျှင်ဥဒါယီထံသို့ ချဉ်းကပ်၍အသျှင်ဥဒါယီကို ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီးလျှင် တစ်ခုသော နေရာ၌ ထိုင်နေ၏၊ တစ်ခုသော နေရာ၌ ထိုင်နေသော ထိုမိန်းမကို အသျှင်ဥဒါယီက တရားနှင့် လျော်သော စကားဖြင့် (အကျိုးစီးပွားကို) သိမြင်စေလျက် (တရားကို) ဆောက်တည်စေကာ (တရားကျင့်သုံးရန်) ထက်သန်စေ၍ ရွှင်လန်းစေပြီး ဖြစ်ရကား ထိုမိန်းမသည် အသျှင်ဥဒါယီအား-“အသျှင်ဘုရား အလိုရှိရာကို အမိန့်ရှိတော်မူပါ၊ တပည့်တော်တို့သည် အသျှင်မြတ်အား သင်္ကန်းဆွမ်း ကျောင်း သူနာအထောက်အပံ့ ဆေးအသုံးအဆောင်တို့ကို ပေးလှူနိုင်ပါကုန်၏”ဟု (လျှောက်၏)။
နှမ ထို သင်္ကန်း ဆွမ်း ကျောင်း သူနာအထောက်အပံ့ ဆေးအသုံးအဆောင်တို့သည် ငါတို့အားမခဲယဉ်းပေ၊ စွမ်းနိုင်ပါမူ ငါတို့အား ခဲယဉ်းသော အရာဝတ္ထုကို လှူပါဟု (ဆို၏)။
အဘယ်အရာဝတ္ထုပါနည်းဘုရားဟု (လျှောက်၏)။
မေထုန်အမှုတည်းဟု (ဆို၏)။
အလိုရှိပါသလားဘုရားဟု (လျှောက်၏)။
အလိုရှိပါသည် နှမဟု (ပြောဆို၏)။
အသျှင်ဘုရား ကြွပါဟု ဆို၍ တိုက်ခန်းသို့ ဝင်ပြီးလျှင် ထမီကို ချွတ်၍ ညောင်စောင်း ‘ခုတင်’ ပေါ်၌ ပက်လက် အိပ်လေ၏၊ ထိုအခါ အသျှင်ဥဒါယီသည် ထိုမိန်းမထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ “အဘယ်သူ သည် ယုတ်မာ ဆိုးရွား မကောင်းသော အနံ့ရှိသော ဤ အရာဝတ္ထုကို သုံးသပ်လိမ့်မည်နည်း”ဟု တံတွေးထွေး၍ ဖဲခွါ သွားလေ၏။
ထိုအခါ ထိုမိန်းမသည် “ဤသာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော်ဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်အရှက် မရှိကုန်၊ သီလ မရှိကုန်၊ မမှန်သည်ကို ဆိုလေ့ရှိကုန်၏၊ သို့စင်လျက် ဤရဟန်းတို့က တရားကို ကျင့်လေ့ရှိကုန်၏၊ ညီညွတ်မျှတသော အကျင့်ကို ကျင့်လေ့ရှိကုန်၏၊ မြတ်သည်ကို ကျင့်လေ့ ရှိကုန်၏၊ အမှန်ကို ဆိုလေ့ရှိကုန်၏၊ သီလရှိကုန်၏၊ ကောင်းသောသဘော ရှိကုန်၏ဟု ဝန်ခံကြတုံဘိ၏၊ ဤရဟန်းတို့အား ရဟန်းအဖြစ် သူတော်သူမြတ်အဖြစ်သည် မရှိတော့ပြီ၊ ဤရဟန်းတို့အား ရဟန်းအဖြစ် သူတော်သူမြတ်အဖြစ်သည် ပျောက်ပျက်ခဲ့လေပြီ၊ ဤရဟန်းတို့အား အဘယ်မှာ ရဟန်းအဖြစ် သူတော် သူမြတ်အဖြစ်သည် ရှိတော့မည်နည်း၊ ဤရဟန်းတို့သည် ရဟန်းအဖြစ် သူတော်သူမြတ်အဖြစ်မှ ကင်းကွာ ကုန်ပြီ၊ အဘယ်ကြောင့် ရဟန်းဥဒါယီသည် ငါ့ကိုကိုယ်တိုင် မေထုန်အမှုကို တောင်းပြီး၍ ‘အဘယ်သူ သည် ယုတ်မာဆိုးရွား မကောင်းသော အနံ့ရှိသော ဤ အရာဝတ္ထုကို သုံးသပ်လိမ့်မည်နည်း’ဟု တံတွေး ထွေး၍ ဖဲခွါ သွားလေဘိသနည်း၊ ငါ၏ယုတ်မာမှုသည် အဘယ်မှာနည်း၊ ငါ၏ အနံ့ မကောင်းမှုသည် အဘယ်မှာနည်း၊ ငါသည်အဘယ် မိန်းမအောက် အဘယ် အရာဖြင့် ယုတ်နိမ့်သနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့၏၊ ရှုတ် ချ၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆို၏။
--အခြားမိန်းမတို့သည်လည်း “ဤသာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော် ဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည် အရှက်မရှိကုန်၊ သီလမရှိကုန်၊ မမှန်သည်ကို ဆိုလေ့ရှိကုန်၏။ပ။ ဘယ့်ကြောင့် ရဟန်း ဥဒါယီ သည် ဤမိန်းမအား ကိုယ်တိုင် မေထုန်အမှုကို တောင်းပြီး၍ ‘အဘယ်သူသည် ယုတ်မာဆိုးရွားမကောင်းသော အနံ့ရှိသော ဤအရာဝတ္ထုကို သုံးသပ်လိမ့်မည်နည်း’ဟု တံတွေးထွေး၍ ဖဲခွါသွားလေဘိ သနည်း၊ ဤမိန်းမ၏ ယုတ်မာမှုသည် အဘယ်မှာနည်း၊ ဤမိန်းမ၏ အနံ့မကောင်းမှုသည် အဘယ် မှာနည်း၊ ဤမိန်းမသည် အဘယ်မိန်းမအောက် အဘယ်အရာဖြင့် ယုတ်နိမ့်သနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။
ရဟန်းတို့သည် ကဲ့ရဲ့ ရှုတ်ချ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြသော ထိုမိန်းမတို့၏ စကားကို ကြားကြကုန်ရာအလိုနည်းပါးသော ထိုရဟန်းတို့သည် “အဘယ်ကြောင့် အသျှင်ဥဒါယီသည် မိန်းမ၏ အထံ၌ မိမိအလိုရှိအပ်သော ကာမဖြင့် လုပ်ကျွေးခြင်း၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ပြောဆိုဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။
ထို့နောက် ထိုရဟန်းတို့သည် အသျှင်ဥဒါယီကို များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်ကြ ပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏၊ ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ဤအကြောင်းအရာကြောင့် ရဟန်းသံဃာကို စည်းဝေးစေပြီးလျှင် အသျှင်ဥဒါယီကို-
“ဥဒါယီ သင်သည် မိန်းမ၏ အထံ၌ မိမိ အလိုရှိအပ်သော ကာမဖြင့် လုပ်ကျွေးခြင်း၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ပြောဆို၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ “(မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သောယောက်ျား ဤ (အပြုအမူသည်) ရဟန်းတို့အား မလျောက်ပတ်၊ မလျော်ကန်၊ မသင့်တင့်၊ ရဟန်းတို့အပြုအမူမဟုတ်၊ မအပ်၊ မပြုသင့်။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား အဘယ်ကြောင့် သင်သည် မိန်းမ၏ အထံ၌ မိမိ အလိုရှိအပ်သော ကာမဖြင့် လုပ်ကျွေးခြင်း၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ပြောဆိုဘိနည်း။
(မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ငါသည် များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ရာဂနှင့်တကွဖြစ်ခြင်းငှါ တရားတော်ကို ဟောတော်မမူဘဲ ရာဂကင်းရန် ဟောတော်မူသည် မဟုတ်ပါလော။ပ။ ကာမ ဂုဏ် အပူ အအိုက်တို့၏ ငြိမ်းအေးမှုကို ဟောတော်မူသည် မဟုတ်ပါလော။
(မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ဤ (သင်ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။ ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
--ပညတ်သိက္ခာပုဒ်နှင့် သိက္ခာပုဒ်အဖွင့်
֍ ၂၉၁
။ “အကြင် ရဟန်းသည် ရာဂဘီလူး ပူးဝင်အပ်သည်ဖြစ်၍ ဖေါက်ပြန် သော စိတ်ဖြင့် မိန်းမ၏ အထံ၌ မိမိ အလိုရှိအပ်သော ကာမဖြင့် လုပ်ကျွေးခြင်း၏ ကျေးဇူးကို ပြောဆိုငြားအံ့၊ ‘နှမအကြင်မိန်းမသည် အကျင့်သီလရှိသော ကောင်းသော တရားရှိသော မြတ်သော အကျင့်ကိုကျင့်လေ့ရှိသော ငါကဲ့သို့သော သူကို ထို မေထုန်အမှုဖြင့် လုပ်ကျွေးရာ၏၊ ဤလုပ်ကျွေးခြင်းသည် လုပ်ကျွေးခြင်း တကာ တို့တွင် အမြတ်ဆုံးပေတည်း’ဟု မေထုန်နှင့် စပ်သော စကားဖြင့် ပြောဆိုငြားအံ့၊ ထိုရဟန်းအား သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။၄-အတ္တကာမပါရိစရိယသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၂၉၂
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟုအလိုရှိအပ်၏။
ရာဂဘီလူးပူးဝင်အပ်သည်ဖြစ်၍ မည်သည် အလွန်တပ်မက်သည် ဖြစ်၍ ငဲ့ကွက်ခြင်းရှိသည် ဖြစ်၍ ဖွဲ့နှောင် ရစ်ပတ်အပ်သော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။
ဖောက်ပြန်ဟူသည် တပ်မက်သော စိတ်သည်လည်း ဖောက်ပြန်သည် မည်၏၊ အမျက်ထွက်သောစိတ်သည်လည်း ဖောက်ပြန်သည် မည်၏၊ တွေဝေသော စိတ်သည်လည်း ဖောက်ပြန်သည် မည်၏၊ သို့ရာတွင် တပ်မက်သော စိတ်ကို ဤနေရာ၌ “ဖောက်ပြန်”ဟု အလိုရှိအပ်၏။
မိန်းမဟူသည် လူမိန်းမတည်း၊ ဘီလူးမ (နတ်သမီး) မဟုတ်၊ ပြိတ္တာမ မဟုတ်၊ တိရစ္ဆာန်မ မဟုတ်၊ ကောင်း မကောင်း ရုန့်ရင်း မရုန့်ရင်းသော စကားကို နားလည်နိုင်စွမ်းသော မိန်းမတည်း။
မိန်းမ၏ အထံ၌ဟူသည် မိန်းမ၏ အနီး၌၊ မိန်းမနှင့် မဝေးသော အရပ်၌။
မိမိအလိုရှိအပ်သောကာမဟူသည် မိမိ၏ အကြိုက်ကို၊ မိမိ၏ အကြောင်းကို၊ မိမိ၏ အလိုကို၊ မိမိအား လုပ်ကျွေးခြင်းကို။
ဤလုပ်ကျွေးခြင်းသည် အမြတ်ဆုံးပေတည်းဟူသည် ဤလုပ်ကျွေးခြင်းသည် သာလွန်၏၊ ဤလုပ်ကျွေးခြင်းသည် မြတ်၏၊ ဤလုပ်ကျွေးခြင်းသည် အကြီးအမှူးဖြစ်၏၊ ဤလုပ်ကျွေးခြင်းသည် ကဲလွန်၏၊ ဤလုပ်ကျွေးခြင်းသည် တောင့်တအပ် မြတ်၏။
အကြင် မိန်းမဟူသည် မင်းသမီးသည်လည်းကောင်း၊ ပုဏ္ဏေးမသည်လည်းကောင်း၊ ကုန်သည်မသည်လည်းကောင်း၊ သူဆင်းရဲမသည်လည်းကောင်း။
ငါကဲ့သို့သောသူကိုဟူသည် မင်းကိုလည်းကောင်း၊ ပုဏ္ဏားကိုလည်းကောင်း၊ ကုန်သည်ကိုလည်းကောင်း၊ သူဆင်းရဲကိုလည်းကောင်း။
အကျင့်သီလရှိသောဟူသည် သူ့အသက်သတ်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သော၊ မပေးသော ဥစ္စာကို ယူခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သော၊ အမှား ပြောခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သော။
မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်လေ့ရှိသောဟူသည် မေထုန်အကျင့်မှ ရှောင်ကြဉ်သော။
ကောင်းသော တရားရှိသော မည်သည် ထိုအကျင့်သီလအားဖြင့်လည်းကောင်း၊ ထိုမြတ်သောအကျင့်အားဖြင့်လည်းကောင်း ကောင်းသောတရားရှိ၏။
--ထိုအမှုဖြင့်ဟူသည် မေထုန်အမှုဖြင့်။
လုပ်ကျွေးရာ၏ဟူသည် မွေ့လျော်စေရာ၏။
မေထုန်နှင့် စပ်သောဟူသည် မေထုန် အမှုနှင့်ယှဉ်သော။
သံဃာဒိသိသ်ဟူသည်။ပ။ ထို့ကြောင့်လည်း “သံဃာဒိသိသ်”ဟု ဆိုအပ်၏။
֍ ၂၉၃
။ မိန်းမလည်းဟုတ်၏၊ မိန်းမဟု ထင်မှတ်၍ တပ်မက်သော စိတ်လည်း ရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်း မိန်းမ၏ အထံ၌ ထိုမိမိအလိုရှိအပ်သော ကာမဖြင့် လုပ်ကျွေးခြင်း၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးကိုပြောဆိုအံ့၊ သံဃာဒိသိသ် အာပတ် သင့်၏။မိန်းမလည်းဟုတ်၏၊ ယုံမှားရှိ၍။ပ။ ပဏ္ဍုက်ဟု ထင်မှတ်၍။ ယောက်ျားဟု ထင်မှတ်၍။ တိရစ္ဆာန်ဟု ထင်မှတ်၍ တပ်မက်သော စိတ်လည်း ရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်း မိန်းမ၏ အထံ၌ ထိုမိမိအလိုရှိအပ်သော ကာမဖြင့် လုပ်ကျွေးခြင်း၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ပြောဆိုအံ့၊ ထုလ္လစဉ်းအာပတ် သင့်၏။
ပဏ္ဍုက်လည်းဟုတ်၏၊ ပဏ္ဍုက်ဟု ထင်မှတ် ၍ တပ်မက်သော စိတ်လည်း ရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်း ပဏ္ဍုက်၏ အထံ၌ ထိုမိမိအလိုရှိအပ်သော ကာမဖြင့် လုပ်ကျွေးခြင်း၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ပြောဆိုအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏။
ပဏ္ဍုက်လည်းဟုတ်၏၊ ယုံမှားရှိ၍။ပ။ ယောက်ျားဟု ထင်မှတ်၍။ တိရစ္ဆာန်ဟု ထင်မှတ်၍။ မိန်းမဟု ထင်မှတ်၍ တပ်မက်သော စိတ်လည်း ရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်း ပဏ္ဍုက်၏ အထံ၌ ထိုမိမိအလိုရှိအပ်သော ကာမဖြင့် လုပ်ကျွေးခြင်း၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ပြောဆိုအံ့၊ ဒုက္ကဋ် အာပတ် သင့်၏။
ယောက်ျားလည်းဟုတ်၏။ပ။ တိရစ္ဆာန်လည်းဟုတ်၏၊ တိရစ္ဆာန်ဟု ထင်မှတ်၍။ပ။ ယုံမှားရှိ၍။ မိန်းမဟု ထင်မှတ်၍။ ပဏ္ဍုက်ဟု ထင်မှတ်၍။ ယောက်ျားဟု ထင်မှတ်၍ တပ်မက်သော စိတ်လည်းရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်း တိရစ္ဆာန်၏ အထံ၌ ထိုမိမိအလိုရှိအပ်သော ကာမဖြင့် လုပ်ကျွေးခြင်း၏ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ပြောဆိုအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
မိန်းမနှစ်ယောက်တို့လည်းဟုတ်ကုန်၏၊ မိန်းနှစ်ယောက်တို၌ မိန်းမဟု ထင်မှတ်၍ တပ်မက်သောစိတ်လည်း ရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်း မိန်းမနှစ်ယောက်တို့၏ အထံ၌ ထိုမိမိအလိုရှိအပ်သော ကာမဖြင့် လုပ်ကျွေးခြင်း၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ပြောဆိုအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် နှစ်ချက် သင့်၏။ပ။
မိန်းမလည်းကောင်း၊ ပဏ္ဍုက်လည်းကောင်းဟုတ်၏၊ နှစ်ယောက်လုံးတို့၌ မိန်းမဟု ထင်မှတ်၍တပ်မက်သော စိတ်လည်း ရှိ၏၊ ရဟန်းသည် လည်း နှစ်ယောက်လုံးတို့၏အထံ၌ ထိုမိမိအလိုရှိအပ်သောကာမဖြင့် လုပ်ကျွေးခြင်း၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ပြောဆိုအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်နှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ပ။
֍ ၂၉၄
။ “သင်္ကန်း ဆွမ်း ကျောင်း သူနာအထောက်အပံ့ ဆေးအသုံးအဆောင်ဖြင့် လုပ်ကျွေးလော့”ဟုဆိုအံ့၊ အာပတ် မသင့်။ ရူးသော ရဟန်း၊ အစ လက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်။အတ္တကာမပါရိစတိယသိက္ခာပုဒ်အဖွင့် ပြီး၏။
--ဝိနီတဝတ္ထု ခေါင်းစဉ်မာတိကာ
အဘယ်သို့လျှင် အမြုံမသည် သားသမီးရပါမည်နည်း၊ ချစ်ခင်အပ်သူသည်လည်းကောင်း၊ တင့်တယ်သောသူသည်လည်းကောင်း ဖြစ်ရပါမည်နည်း၊ အဘယ်ကို လှူရမည်နည်း၊ အဘယ်ဖြင့် လုပ်ကျွေးရမည်နည်း၊ အဘယ်သို့လျှင် ကောင်းရာသုဂတိသို့ ရောက်ရပါမည်နည်း။ ဤကား ခေါင်းစဉ် မာတိကာတည်း။
ဝိနီတဝတ္ထု ဖြတ်ထုံးများ
֍ ၂၉၅
။ တစ်ရံရောအခါ အမြုံမတစ်ယောက်သည် အိမ်သို့ ကပ်တတ်သော ရဟန်းအား “အသျှင်ဘုရား အဘယ်သို့လျှင် တပည့်တော်မသည် သားဖွားမြင်ရပါအံ့နည်း”ဟု လျှောက်၏။နှမ သို့ဖြစ်လျှင် မြတ်သော အလှူကို လှူလော့ဟု (ဆို၏)။
အသျှင်ဘုရား မြတ်သော အလှူကား အဘယ်ပါနည်းဟု (မေး၏)။
မေထုန်အမှုတည်းဟု (ပြော၏)။
ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည် သံဃာဒိသိသ် အာပတ်သင့်ပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁)
တစ်ရံရောအခါ သားဖွားလေ့ရှိသော မိန်းမတစ်ယောက်သည် အိမ်သို့ ကပ်တတ်သော ရဟန်းအား"အသျှင်ဘုရား အဘယ်သို့လျှင် တပည့်တော်မသည် သားကို ရပါအံ့နည်း”ဟု လျှောက်၏။
နှမ သို့ဖြစ်လျှင် မြတ်သော အလှူကို လှူလော့ဟု (ဆို၏)။
အသျှင်ဘုရား မြတ်သော အလှူကား အဘယ်ပါနည်းဟု (မေး၏)။
မေထုန်အမှုတည်းဟု (ပြော၏)။
ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည် သံဃာဒိသိသ် အာပတ်သင့်ပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၂)
တစ်ရံရောအခါ မိန်းမတစ်ယောက်သည် အိမ်သို့ ကပ်တတ်သော ရဟန်းအား “အသျှင်ဘုရားအဘယ်သို့လျှင် တပည့်တော်မသည် လင်ယောက်ျား၏ ချစ်ခင်အပ်သူ ဖြစ်ရပါအံ့နည်း”ဟု လျှောက်၏။
နှမ သို့ဖြစ်လျှင် မြတ်သော အလှူကို လှူလော့ဟု (ဆို၏)။
--အသျှင်ဘုရား မြတ်သော အလှူကား အဘယ်ပါနည်းဟု (မေး၏)။
မေထုန်အမှုတည်းဟု (ပြော၏)။
ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည် သံဃာဒိသိသ် အာပတ်သင့်ပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၃)
တစ်ရံရောအခါ မိန်းမတစ်ယောက်သည် အိမ်သို့ ကပ်တတ်သော ရဟန်းအား “အသျှင်ဘုရားအဘယ်သို့လျှင် တပည့်တော်မသည် တင့်တယ်သော အဆင်းအင်္ဂါရှိသူ ဖြစ်ရပါမည်နည်း”ဟု လျှောက်၏။
နှမ သို့ဖြစ်လျှင် မြတ်သော အလှူကို လှူလော့ဟု (ဆို၏)။
အသျှင်ဘုရား မြတ်သော အလှူကား အဘယ်ပါနည်းဟု (မေး၏)။
မေထုန်အမှုတည်းဟု (ပြော၏)။
ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည် သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သင့်ပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၄)
တစ်ရံရောအခါ မိန်းမတစ်ယောက်သည် အိမ်သို့ ကပ်တတ်သော ရဟန်းအား “အသျှင်ဘုရားတပည့်တော်မသည် အသျှင်ဘုရားအား အဘယ်ကို လှူရပါမည်နည်း”ဟု လျှောက်၏။
နှမ မြတ်သော အလှူကို လှူလော့ဟု (ဆို၏)။
အသျှင်ဘုရား မြတ်သော အလှူကား အဘယ်ပါနည်းဟု (မေး၏)။
မေထုန်အမှုတည်းဟု (ပြော၏)။
ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည် သံဃာဒိသိသ် အာပတ်သင့်ပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၅)
တစ်ရံရောအခါ မိန်းမတစ်ယောက်သည် အိမ်သို့ ကပ်တတ်သော ရဟန်းအား “အသျှင်ဘုရားတပည့်တော်မသည် အသျှင်ဘုရားကို အဘယ်ဖြင့် လုပ်ကျွေးရပါမည်နည်း”ဟု လျှောက်၏။
နှမ မြတ်သော အလှူဖြင့် လုပ်ကျွေးလော့ဟု (ဆို၏)။
အသျှင်ဘုရား မြတ်သော အလှူကား အဘယ်ပါနည်းဟု (မေး၏)။
မေထုန်အမှုတည်းဟု (ပြော၏)။
ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည် သံဃာဒိသိသ် အာပတ်သင့်ပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၆)
တစ်ရံရောအခါ မိန်းမတစ်ယောက်သည် အိမ်သို့ ကပ်တတ်သော ရဟန်းအား “အသျှင်ဘုရားတပည့်တော်မသည် အဘယ်သို့လျှင် ကောင်းရာသုဂတိသို့ ရောက်ရပါမည်နည်း”ဟု လျှောက်၏။
နှမ သို့ဖြစ်လျှင် မြတ်သော အလှူကို လှူလော့ဟု (ဆို၏)။
အသျှင်ဘုရား မြတ်သော အလှူကား အဘယ်ပါနည်းဟု (မေး၏)။
မေထုန်အမှုတည်းဟု (ပြော၏)။
ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည် သံဃာဒိသိသ် အာပတ်သင့်ပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၇)
စတုထ္ထ အတ္တကာမပါရိစရိယသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၅-သဉ္စရိတ္တသိက္ခာပုဒ်
֍ ၂၉၆
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိမြို့ အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သောဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံး နေတော်မူသောအခါ အသျှင်ဥဒါယီသည် သာဝတ္ထိမြို့၌ အိမ်သို့ကပ်တတ် သော ရဟန်း ဖြစ်၏၊ များစွာသော အိမ်တို့သို့ ချဉ်းကပ်၏၊ အကြင် အမျိုး၌ မယားမရှိသောသတို့သားကိုလည်းကောင်း၊ လင်မရှိသော သတို့သမီးကိုလည်းကောင်း တွေ့မြင်အံ့၊ သတို့သား၏ မိဘထံ၌ သတို့သမီး၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို-“ဤမည်သော အမျိုး၏ သတို့သမီးသည် အလွန်အဆင်းလှ၏၊ ကြည့်ရှုဖွယ် ကောင်း၏၊ စိတ်ကိုကြည်လင်စေတတ်၏၊ ပညာရှိ၏၊ ထက်မြက်၏၊ ထိုးထွင်းဉာဏ်ရှိ၏၊ လိမ္မာ၏၊ ပျင်းရိခြင်းမှ ကင်း၏၊ ထို သတို့သမီးသည် ဤ သတို့သားနှင့် ထိုက်တန် သင့်လျော်၏”ဟု ပြောဆို၏။ ထိုသားရှင် မိဘတို့သည်-
“အသျှင်ဘုရား တပည့်တော်တို့သည် ထိုသူတို့ကို ‘ဤသူတို့သည် အဘယ်သူများဟုလည်းကောင်း၊ အဘယ်သူ၏ သား သမီးများဟုလည်းကောင်း’ မသိကြပါ၊ အသျှင်ဘုရား အကယ်၍အသျှင်ဘုရားသည် (သတို့သမီး၏ မိဘတို့ကို) ပေးစေပါမူ တပည့်တော်တို့သည် ထိုသတို့သမီးကိုဤ သတို့သားအတွက် ခေါ်ငင်ဆောင်ယူကြပါမည်”ဟု ပြောဆိုကြကုန်၏။
သတို့သမီး၏ မိဘတို့ထံ၌ သတို့သား၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို-
“ဤမည်သော အမျိုး၏ သတို့သားသည် အလွန်အဆင်းလှ၏၊ ကြည့်ရှုဖွယ် ကောင်း၏၊ စိတ်ကိုကြည်လင်စေတတ်၏၊ ပညာရှိ၏၊ ထက်မြက်၏၊ ထိုးထွင်းဉာဏ်ရှိ၏၊ လိမ္မာ၏၊ ပျင်းရိခြင်းမှ ကင်း၏၊ ဤသတို့သမီးသည် ထို သတို့သားနှင့် ထိုက်တန်သင့်လျော်၏”ဟု ပြောဆို၏။ ထိုသတို့သမီးရှင် မိဘတို့သည်-
“အသျှင်ဘုရား တပည့်တော်တို့သည် ထိုသူတို့ကို ‘ဤသူတို့သည် အဘယ်သူများဟုလည်းကောင်း၊ အဘယ်သူ၏ သား သမီးများဟုလည်းကောင်း’ မသိကြပါ၊ သတို့သမီးအတွက် ပြောဆိုခြင်းငှါအသရေမဲ့ ရှက်ဖွယ်ကဲ့သို့ ဖြစ်ပါသည်၊ အသျှင်ဘုရား အကယ်၍ အသျှင်ဘုရားသည် (သတို့သား၏မိဘတို့ကို) အတောင်းခိုင်းပါမူ တပည့်တော်တို့သည် ဤ သတို့သမီးကို ထို သတို့သားအားပေးပါကုန်မည်”ဟု ပြောဆိုကြကုန်၏။
ဤနည်းဖြင့်ပင် သမီးဆောင်ယူခြင်းတို့ကိုလည်း ပြုစေ၏၊ သမီးပေးခြင်းတို့ကိုလည်း ပြုစေ၏၊ ထိမ်းမြားခြင်းတို့ကိုလည်း ပြုစေ၏။
֍ ၂၉၇
။ တစ်ရံရောအခါဟူးရားကတော်ဟောင်း တစ်ယောက်၏ သမီးသည် အလွန်အဆင်းလှ၏၊ ကြည့်ရှုဖွယ်ကောင်း၏၊ စိတ်ကို ကြည်လင်စေတတ်၏၊ တစ်ရွာသား အာဇီဝက ‘တက္ကတွန်း'၏ တပည့်တို့သည် လာကြ၍ ထိုဟူးရားကတော်ကို “သျှင်မ ဤသတို့သမီးကို အကျွန်ုပ်တို့၏ သတို့သားအား ပေးပါ”ဟု ပြောဆိုကြကုန်၏၊ ထိုဟူးရားကတော်ဟောင်းသည် “အမောင်တို့ ငါသည်ကား သင်တို့ကို ‘ဤသူတို့ ကား အဘယ်သူများဟုလည်းကောင်း၊ အဘယ်သူ၏ သားသမီးများဟုလည်းကောင်း’ မသိပါ၊ ဤ မိန်းကလေးသည် ငါ၏ တစ်ယောက်ထည်းသော သမီးဖြစ်သည့်ပြင် တစ်ရွာသို့လည်းသွားရမည်ဖြစ်၍ ငါသည် မပေးနိုင်ပါ”ဟု ပြော၏၊ လူတို့သည် ထိုအာဇီဝက ‘တက္ကတွန်း'၏ တပည့်တို့အား “အမောင်တို့ သင်တို့သည် အဘယ်အတွက်ကြောင့် လာကြကုန်သနည်း”ဟု မေးကြကုန်၏။ --အမောင်တို့ ဤသာဝတ္ထိမြို့၌ ငါတို့သည် ဤမည်သောဟူးရားကတော်၏ သမီးကို ငါတို့၏သတို့သားအတွက် တောင်းကြပါသည်၊ ထို (ဟူးရားကတော်) သည် “အမောင်တို့ ငါသည်ကား သင်တို့ကို ‘ဤသူတို့ကား အဘယ်သူများဟုလည်းကောင်း၊ အဘယ်သူ၏သားသမီးများဟုလည်းကောင်း’ မသိပါ၊ ဤမိန်းကလေး သည် ငါ၏ တစ်ယောက်ထည်းသောသမီးဖြစ်သည့်ပြင် တစ်ရွာသို့လည်း သွားရမည်ဖြစ်၍ ငါသည် မပေးနိုင်ပါဟု (ပြောပါသည်ဟု ဆိုကြကုန်၏)။
အမောင်တို့ သင်တို့သည် အဘယ်ကြောင့် ထိုဟူးရားကတော်ကို သမီးတောင်းကြကုန်သနည်း၊ အသျှင်ဥဒါယီကို ပြောသင့်သည် မဟုတ်ပါလော၊ အသျှင်ဥဒါယီသည် အပေးခိုင်းပါလိမ့်မည်ဟု (ပြောကြကုန်၏)။
ထိုအခါ ထိုအာဇီဝက တပည့်တို့သည် အသျှင်ဥဒါယီအထံသို့ ချဉ်းကပ်ကြကုန်ပြီးလျှင် အသျှင်ဥဒါယီကို “အသျှင်ဘုရား ဤသာဝတ္ထိမြို့၌ တပည့်တော်တို့သည် ဤမည်သောဟူးရားကတော်ကိုအကျွန်ုပ် တို့ သတို့သားအတွက် သမီးတောင်းကြပါသည်၊ ထိုဟူးရားကတော်သည် “အမောင်တို့ငါသည်ကား သင်တို့ကို ‘ဤသူတို့ကား အဘယ်သူများဟုလည်းကောင်း၊ အဘယ်သူ၏သားသမီးများဟုလည်းကောင်း’ မသိပါ၊ ဤမိန်းကလေးသည် ငါ၏ တစ်ယောက်တည်းသော သမီးဖြစ်သည့်ပြင် တစ်ရွာသို့ လည်း သွားရမည် ဖြစ်၍ မပေးနိုင်ပါ”ဟု ပြောပါသည်၊ အသျှင်ဘုရား တောင်းပန်ပါသည်၊ အသျှင်ဘုရားသည် ထိုဟူးရားကတော်ကို အကျွန်ုပ်တို့ သတို့သားအတွက် သမီးကိုအပေးခိုင်းတော်မူပါ”ဟု (ပြောဆိုကြကုန်၏)။
ထိုအခါ အသျှင် ဥဒါယီသည် ထိုဟူးရားကတော်ထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ ထိုဟူးရားကတော်အား “အဘယ့်ကြောင့် ဤသူတို့အား သမီးကို မပေးသနည်း”ဟု မေး၏။
အသျှင်ဘုရား ဤသူတို့ကို ‘ဤသူတို့ကား အဘယ်သူများဟုလည်းကောင်း၊ အဘယ်သူ၏ သား သမီးများဟုလည်းကောင်း’ မသိပါ၊ ဤမိန်းကလေးသည် အကျွန်ုပ်၏ တစ်ယောက်ထည်းသော သမီးဖြစ်သည့်ပြင် တစ်ရွာသို့လည်း လိုက်သွားရမည် ဖြစ်၍ အကျွန်ုပ်သည် မပေးနိုင်ပါဟု (လျှောက်၏)။
ဤသူတို့အား ပေးလိုက်ပါ၊ ဤသူတို့ကို ငါသိပါသည်ဟု (ပြော၏)။
အသျှင်ဘုရား အကယ်၍ အသျှင်ဘုရား သိလျှင် ပေးလိုက်ပါမည်ဟု (လျှောက်၏)။
ထို့နောက် ထိုဟူးရားကတော်သည် ထိုအာဇီဝက၏ တပည့်တို့အား သမီးကို ပေးလိုက်၏၊ ထိုအခါထိုအာဇီဝက တပည့်တို့သည် ထိုသတို့သမီးကို ယူဆောင်၍ တစ်လမျှသာလျှင် ချွေးမအဖြစ်ဖြင့်အသုံးပြုကုန်၏၊ ထိုတစ်လမှ လွန်သော အခါ၌ ကျွန်မအဖြစ်ဖြင့် အသုံးပြုကုန်၏၊ ထိုအခါ ထိုသတို့သမီးသည် မိခင်ထံသို့-
“အကျွန်ုပ်သည် မကောင်းသော အမျိုးသို့ ရောက်နေရပါသည်၊ ဆင်းရဲနေရပါသည်၊ ကိုယ်စိတ်ချမ်းသာမှုကို မရပါ၊ တစ်လမျှသာလျှင် အကျွန်ုပ်ကို ချွေးမအဖြစ်ဖြင့် အသုံးပြုကြပါသည်၊ ထိုတစ်လမှ လွန်သော အခါ၌ ကျွန်မအဖြစ်ဖြင့် အသုံးပြုကြပါသည်၊ အို အကျွန်ုပ်၏ မိခင် လာပါလော့၊ အကျွန်ုပ်ကို ခေါ်ဆောင်ပါလော့”ဟု တမန်စေလွှတ်၏။
ထိုအခါ ထိုဟူးရားကတော်သည် အာဇီဝက၏တပည့်များထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ ထိုအာဇီဝက၏ တပည့်များကို “အမောင်တို့ ဤသတို့သမီးကို ကျွန်မအဖြစ်ဖြင့် အသုံးမပြုကြပါလင့်၊ ဤသတို့သမီးကို ချွေးမအဖြစ်ဖြင့် အသုံးပြု ကြပါလော့”ဟု ပြောဆို၏။
--ထိုအာဇီဝက၏ တပည့်တို့သည် “ငါတို့အား သင်နှင့် အတူ အပေးအယူမရှိ၊ ငါတို့အား ရဟန်းနှင့်အတူသာ အပေးအယူရှိ၏၊ သင် သွားလော့၊ ငါတို့သည် သင်ကို မသိကုန်”ဟု ပြောဆိုကြကုန်၏၊ ထိုအခါ ထိုဟူးရားကတော်သည် ထိုအာဇီဝက၏ တပည့်တို့က မောင်းမဲ နှင်ထုတ်အပ်ရကား တစ်ဖန်သာဝတ္ထိမြို့သို့သာလျှင် ပြန်လာ၏။
နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း ထိုသတို့သမီးသည် မိခင်ထံသို့-
“အကျွန်ုပ်သည် မကောင်းသော အမျိုးသို့ ရောက်နေရပါသည်၊ ဆင်းရဲနေရပါသည်၊ ကိုယ်စိတ်ချမ်းသာမှုကို မရပါ၊ တစ်လမျှသာလျှင် အကျွန်ုပ်ကို ချွေးမအဖြစ်ဖြင့် အသုံးပြုကြပါသည်၊ ထိုတစ်လမှ လွန်သော အခါ၌ ကျွန်မအဖြစ်ဖြင့် အသုံးပြု ကြပါသည်၊ အို အကျွန်ုပ်၏ မိခင် လာပါလော့၊ အကျွန်ုပ်ကို ခေါ်ဆောင်ပါလော့”ဟု တမန်စေလွှတ်၏။
ထိုအခါဟူးရားကတော်သည် အသျှင်ဥဒါယီထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ အသျှင်ဥဒါယီအား-
“အသျှင်ဘုရား ထိုသတို့သမီးသည် မကောင်းသော အမျိုးသို့ ရောက်နေရသတတ်၊ ဆင်းရဲနေရသတတ်၊ ကိုယ်စိတ်ချမ်းသာမှုကို မရသတတ်၊ တစ်လမျှသာလျှင် ထိုသတို့သမီးကို ချွေးမ အဖြစ်ဖြင့်အသုံးပြု ကြသတတ်၊ ထိုတစ်လမှ လွန်သော အခါ၌ ကျွန်မအဖြစ်ဖြင့် အသုံးပြုကြ သတတ်၊ အမောင်တို့ ဤသတို့သမီးကို ကျွန်မအဖြစ်ဖြင့် အသုံးမပြု ကြပါလင့်၊ ချွေးမအဖြစ်ဖြင့်အသုံးပြုကြပါလော့”ဟု ပြောတော်မူပါ အသျှင်ဘုရားဟု လျှောက်၏။
ထိုအခါ အသျှင်ဥဒါယီသည် ထိုအာဇီဝက၏ တပည့်များထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ ထိုအာဇီဝက၏ တပည့်တို့ကို-
“အမောင်တို့ ဤသတို့သမီးကို ကျွန်မအဖြစ်ဖြင့် အသုံးမပြုကြပါလင့်၊ ချွေးမအဖြစ်ဖြင့်အသုံးပြ ကြပါလော့”ဟု ပြောဆို၏၊ ထိုအာဇီဝက၏ တပည့်တို့သည် “ငါတို့အား သင်နှင့် အတူအပေးအယူ မရှိပါ၊ ငါတို့အားဟူးရားကတော်နှင့် အတူသာ အပေးအယူရှိ၏၊ ရဟန်းဟူသည်ကြောင့်ကြမစိုက်သင့်၊ ရဟန်းကောင်းသာ ဖြစ်သင့်၏၊ သင် သွားလော့၊ သင့်ကို ငါတို့ မသိကြ ကုန်”ဟု ပြောဆိုကြကုန်၏။
ထိုအခါ အသျှင်ဥဒါယီသည် ထိုအာဇီဝက၏ တပည့်တို့က မောင်းမဲ နှင်ထုတ်အပ်ရကား တစ်ဖန်သာဝတ္ထိမြို့သို့သာ ပြန်လာ၏။
သုံးကြိမ်မြောက်လည်း ထိုသတို့သမီးသည် မိခင်ထံသို့-
“အကျွန်ုပ်သည် မကောင်းသော အမျိုးသို့ ရောက်နေရပါသည်၊ ဆင်းရဲနေရပါသည်၊ ကိုယ်စိတ်ချမ်းသာမှုကို မရပါ၊ အကျွန်ုပ်ကို တစ်လမျှသာလျှင် ချွေးမအဖြစ်ဖြင့် အသုံးပြုကြပါသည်၊ ထိုတစ်လမှ လွန်သော အခါ၌ ကျွန်မအဖြစ်ဖြင့် အသုံးပြု ကြပါသည်၊ အို အကျွန်ုပ်၏ မိခင် လာပါလော့၊ အကျွန်ုပ်ကို ခေါ်ဆောင်ပါလော့”ဟု တမန်စေလွှတ်၏။
နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း ထိုဟူးရားကတော်သည် အသျှင်ဥဒါယီထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ အသျှင်ဥဒါယီကို-
“အသျှင်ဘုရား ထိုသတို့သမီးသည် မကောင်းသော အမျိုးသို့ ရောက်နေရသတတ်၊ ဆင်းရဲနေရသတတ်၊ ကိုယ်စိတ်ချမ်းသာမှုကို မရသတတ်၊ တစ်လမျှသာလျှင် ထိုသတို့သမီးကို ချွေးမ အဖြင့်ဖြင့်အသုံးပြု ကြသတတ်၊ ထိုတစ်လမှ လွန်သော အခါ၌ ကျွန်မအဖြစ်ဖြင့် အသုံးပြု ကြ သတတ်၊ အမောင်တို့ ဤသတို့သမီးကို ကျွန်မအဖြစ်ဖြင့် အသုံးမပြု ကြပါလင့်၊ ချွေးမအဖြစ်ဖြင့် အသုံးပြုကြပါလော့”ဟု ပြောတော်မူပါ အသျှင်ဘုရားဟု လျှောက်၏။
ပဌမကလည်း ငါ့ကို ထိုအာဇီဝက၏ တပည့်တို့သည် မောင်းမဲနှင်ထုတ်လေပြီ၊ သင် သွားလော့၊ ငါ မသွားအံ့ဟု (ဥဒါယီက ပြန်ပြော၏)။
--֍ ၂၉၈
။ ထိုအခါ ထိုဟူးရားကတော်သည် “ငါ၏ သမီးသည် ယုတ်မာသော ယောက္ခမမိန်းမသူ ကြောင့် ယုတ်မာသော ယောက္ခမယောက်ျားသူကြောင့် ယုတ်မာသောလင်ကြောင့် မကောင်းသော အမျိုးသို့ရောက်ရသကဲ့သို့၊ ဆင်းရဲနေရသကဲ့သို့၊ ကိုယ်စိတ်ချမ်းသာမှုကို မရသကဲ့သို့ ဤအတူ အသျှင်ဥဒါယီသည်မကောင်းရာသို့ ရောက်ပါစေသတည်း၊ ဤအတူ အသျှင်ဥဒါယီသည် ဆင်းရဲပါစေသတည်း၊ ဤအတူအသျှင်ဥဒါယီသည် ကိုယ် စိတ်ချမ်းသာမှုကို မရပါစေသတည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့၏၊ ရှုတ်ချ၏၊ အပြစ်ပြပြောဆို၏။ထိုသတို့သမီးသည်လည်း “ငါသည် ယုတ်မာသော ယောက္ခမ မိန်းမသူကြောင့် ယုတ်မာသော ယောက္ခမယောက်ျားသူကြောင့် ယုတ်မာသော လင်ကြောင့် မကောင်းသော အမျိုးသို့ ရောက်ရသကဲသို့၊ ဆင်းရဲနေရသကဲ့သို့၊ ကိုယ်စိတ်ချမ်းသာမှုကို မရသကဲ့သို့ ဤအတူ အသျှင်ဥဒါယီသည် မကောင်းရာသို့ ရောက်ပါစေသတည်း၊ ဤအတူ အသျှင်ဥဒါယီသည် ဆင်းရဲပါစေသတည်း၊ ဤအတူ အသျှင်ဥဒါယီသည်ကိုယ်စိတ်ချမ်းသာမှုကို မရပါစေသတည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့၏၊ ရှုတ်ချ၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆို၏။
ယောက္ခမမိန်းမသူတို့ဖြင့်လည်းကောင်း၊ ယောက္ခမယောက်ျားသူတို့ဖြင့်လည်းကောင်း၊ လင်တို့ဖြင့်လည်းကောင်း ရောင့်ရဲမှု မရှိကြကုန်သော အခြားသော မိန်းမတို့သည်လည်း “ငါတို့သည် ယုတ်မာသောယောက္ခမမိန်းမသူတို့ကြောင့် ယုတ်မာသော ယောက္ခမယောက်ျားသူတို့ကြောင့် ယုတ်မာသော လင်တို့ကြောင့် မကောင်းသော အမျိုးသို့ ရောက်ရကုန်သကဲ့သို့၊ ဆင်းရဲနေရကုန်သကဲ့သို့၊ ကိုယ်စိတ်ချမ်းသာမှုကိုမရကုန်သကဲ့သို့ ဤအတူ အသျှင်ဥဒါယီသည် မကောင်းရာသို့ ရောက်ပါစေသတည်း၊ ဤအတူ အသျှင်ဥဒါယီသည် ဆင်းရဲပါစေသတည်း၊ ဤအတူ အသျှင်ဥဒါယီသည် ကိုယ်စိတ်ချမ်းသာမှုကို မရပါစေသတည်း”ဟု ကျိန်ဆဲကြကုန်၏။
ယောက္ခမမိန်းမသူတို့ဖြင့်လည်းကောင်း၊ ယောက္ခမ ယောက်ျားသူတို့ဖြင့်လည်းကောင်း၊ လင်တို့ဖြင့်လည်းကောင်း ရောင့်ရဲမှုရှိကြကုန်သော အကြင် မိန်းမတို့သည်ကား “ငါတို့သည် ကောင်းသော ယောက္ခမမိန်းမသူတို့ကြောင့် ကောင်းသော ယောက္ခမယောက်ျားသူတို့ကြောင့် ကောင်းသော လင်တို့ကြောင့်ချမ်းသာရကုန်သကဲ့သို့၊ အသုံးအဆောင် ပြည့်စုံကုန်သကဲ့သို့၊ ချမ်းသာပွါးကုန်သကဲ့သို့ ဤအတူ အသျှင်ဥဒါယီသည် ချမ်းသာရပါစေသတည်း၊ ဤအတူ အသျှင်ဥဒါယီသည် အသုံးအဆောင်ပြည့်စုံပါစေသတည်း၊ ဤအတူ အသျှင်ဥဒါယီသည် ချမ်းသာပွါးပါစေသတည်း”ဟု ဆုတောင်းကြကုန်၏။
ရဟန်းတို့သည် အချို့မိန်းမတို့၏ ကျိန်ဆဲကြပုံနှင့် အချို့မိန်းမတို့၏ ဆုတောင်းကြပုံကို ကြားကြကုန်ရကား အလိုနည်းပါးသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် အသျှင်ဥဒါယီသည် အောင်သွယ်မှုကိုပြုလေဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကြကုန်၏၊ ရှုတ်ချကြကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။
ထို့နောက် ထိုရဟန်းတို့သည် အသျှင်ဥဒါယီကို များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်ကြပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ထားကြကုန်၏၊ ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ဤအကြောင်းအရာကြောင့် ရဟန်းသံဃာကို စည်းဝေးစေပြီးလျှင် အသျှင်ဥဒါယီကို-
“ဥဒါယီ သင်သည် အောင်သွယ်မှုကို ပြု၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မှု၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မှု၏။ပ။
“(မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား အဘယ့်ကြောင့် သင်သည် အောင်သွယ်မှုကို ပြုဘိသနည်း။
(မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ဤ (သင်ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသောသူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့-
--ပထမပညတ်သိက္ခာပုဒ်
(က)
֍ ၂၉၉
။ “အကြင် ရဟန်းသည် မိန်းမအားမူလည်း ယောက်ျား၏ အလိုကို မယားဖြစ်စေလိုသောကြောင့် သော်လည်းကောင်း၊ ယောက်ျားအားမူလည်း မိန်းမ၏ အလိုကို လင်ဖြစ်စေလိုသောကြောင့်သော်လည်းကောင်း အောင်သွယ်မှုကို ပြု ငြားအံ့၊ ထိုရဟန်းအား သံဃာဒိသိသ် အာပတ်သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ဤသို့လျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့အား ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပညတ်တော်မူ၏။
အနုပညတ်သိက္ခာပုဒ်နှင့် သိက္ခာပုဒ်အဖွင့်
֍ ၃၀၀
။ တစ်ရံရောအခါ များစွာသော အပျော်ကြူးသူတို့သည် ဥယျာဉ်၌ မြူးထူးပျော်ပါး ကစားလိုကြသည် ဖြစ်၍ “ဥယျာဉ်သို့ လာခဲ့လော့၊ မြူးထူးပျော်ပါး ကစားကြကုန်အံ့”ဟု ပြည့်တန်ဆာမတစ်ယောက်ထံသို့ တမန်စေလွှတ်ကြကုန်၏။ထိုပြည့်တန်ဆာမသည် “အမောင်တို့ ငါသည် သင်တို့ကို ‘ဤသူတို့သည် အဘယ်သူများဟုလည်းကောင်း၊ အဘယ်သူ၏ သားသမီးများဟုလည်းကောင်း” မသိပါ၊ ငါ့မှာလည်း ပစ္စည်းဘဏ္ဍာများပြား၏၊ အသုံးအဆောင်များပြား၏၊ မြို့ပြင်သို့လည်း လိုက်ရမည်ဖြစ်၍ ငါမလိုက်နိုင်ပါ”ဟု ပြော၏။
ထိုအခါ ထိုတမန်သည် ထိုအပျော်ကြူးသူတို့အား ဤအကြောင်းကို ပြော၏၊ ဤသို့ ပြောလတ်သော်ယောက်ျားတစ်ယောက်သည် ထိုအပျော်ကြူးသူတို့ကို “အမောင်တို့ သင်တို့သည် အဘယ့်ကြောင့်ထိုပြည့်တန်ဆာမကို တောင်းကြကုန်သနည်း၊ အသျှင်ဥဒါယီကို ပြောသင့်သည် မဟုတ်ပါလော၊ အသျှင်ဥဒါယီသည် တိုက်တွန်းပါလိမ့်မည်”ဟု ပြောဆို၏။
ဤသို့ ပြောလတ်သော် ဥပါသကာတစ်ယောက်သည် ထိုယောက်ျားကို “အမောင်တို့ ဤသို့ မပြောပါလင့်၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော်ဖြစ်သော ရဟန်းတို့အား ဤသို့သဘောရှိသော အမှုကိုပြုလုပ်ရန် မအပ်စပ်ပါ၊ အသျှင်ဥဒါယီသည် ဤသို့ ပြုလိမ့်မည် မဟုတ်ပါ”ဟု ပြောဆို၏။
ဤသို့ ပြောလတ်သော် “ပြုလုပ်လိမ့်မည်၊ ပြုလုပ်လိမ့်မည်မဟုတ်”ဟု အလောင်းအစား ပြု ကြကုန်၏၊ ထို့နောက် ထိုအပျော်ကြူးသူတို့သည် အသျှင်ဥဒါယီထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ အသျှင်ဥဒါယီကို"အသျှင်ဘုရား တပည့်တော်တို့သည် ဤဥယျာဉ်၌ မြူးထူးပျော်ပါး ကစားလိုကြသည်ဖြစ်၍ ‘ဥယျာဉ်သို့လာခဲ့လော့၊ မြူးထူးပျော်ပါး ကစားကြကုန်အံ့’ဟု ဤမည်သော ပြည့်တန်ဆာမထံသို့ တမန်စေလွှတ်ကြပါသည်၊ ထိုပြည့်တန်ဆာမသည် ‘အမောင်တို့ ငါသည် သင်တို့ကို ဤသူတို့ကား အဘယ်သူများဟုလည်းကောင်း၊ အဘယ်သူ၏ သားသမီးဟုလည်းကောင်း မသိပါ၊ ငါ့မှာလည်း ပစ္စည်းဘဏ္ဍာ များပြား၏၊ အသုံးအဆောင်များပြား၏၊ မြို့ပြင်သို့လည်း လိုက်ရမည်ဖြစ်၍ ငါမလိုက်နိုင်ပါ’ဟု ပြောပါသည်၊ အသျှင်ဘုရား တောင်းပန်ပါသည်၊ အသျှင်ဘုရားသည် ထိုပြည့်တန်ဆာမကို တိုက်တွန်းတော်မူပါ”ဟု လျှောက်ထားကြကုန်၏။
--ထိုအခါ အသျှင်ဥဒါယီသည် ထိုပြည့်တန်ဆာမထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ ထိုပြည့်တန်ဆာမအား-
“အဘယ့်ကြောင့် ဤသူတို့၏ အထံသို့ မလိုက်သနည်း”ဟု မေး၏။
“အသျှင် အကျွန်ုပ်သည် ဤသူတို့ကို ‘ဤသူတို့ကား အဘယ်သူများဟုလည်းကောင်း၊ အဘယ်သူ၏သားသမီးများဟုလည်းကောင်း’ မသိပါ၊ တပည့်တော်မှာလည်း ပစ္စည်းဘဏ္ဍာများပြား၏၊ အသုံးအဆောင်များပြား၏၊ မြို့ပြင်သို့လည်း လိုက်ရမည်ဖြစ်၍ တပည့်တော်မ မလိုက်နိုင်ပါ”ဟု (လျှောက်၏)။
ဤသူတို့၏ အထံသို့ လိုက်သွားလော့၊ ဤသူတို့ကို ငါသိပါသည်ဟု (ပြော၏)။
အသျှင်ဘုရား အကယ်၍ အသျှင်ဘုရားသိလျှင် တပည့်တော်မ လိုက်သွားပါမည်ဟု (လျှောက်၏)။
ထိုအခါ ထိုအပျော်ကြူးသူတို့သည် ထိုပြည့်တန်ဆာမကို ခေါ်၍ ဥယျာဉ်သို့ သွားကြကုန်၏၊ ထိုအခါထိုဥပါသကာသည် “အဘယ့်ကြောင့် အသျှင်ဥဒါယီသည် ထိုခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သော ‘အခိုက်အတန့်’ မယား၌ အောင်သွယ်မှုကို ပြုလေဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့၏၊ ရှုတ်ချ၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆို၏။
ရဟန်းတို့သည် ကဲ့ရဲ့ ရှုတ်ချ အပြစ်ပြ ပြောဆိုသော ထိုဥပါသကာ၏ စကားကို ကြားကြကုန်ရကားအလိုနည်းပါးသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် အသျှင်ဥဒါယီသည် ထိုခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သော'အခိုက်အတန့်’ မယား၌ အောင်သွယ်မှုကို ပြုလေဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကြကုန်၏၊ ရှုတ်ချကြကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။
ထို့နောက် ထိုရဟန်းတို့သည် အသျှင်ဥဒါယီကို များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်ကြ ပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ထားကြကုန်၏။ပ။
“ဥဒါယီ သင်သည် ထိုခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သော ‘အခိုက်အတန့်’ မယား၌ အောင်သွယ်မှုကို ပြု၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သောယောက်ျား သင်သည် အဘယ့်ကြောင့် ထိုခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သော ‘အခိုက်အတန့်’ မယား၌ အောင်သွယ်မှုကို ပြုလေဘိသနည်း၊ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ဤ (သင်ပြုမိသော အမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၃၀၁
။ “အကြင် ရဟန်းသည် မိန်းမအားမူလည်း ယောက်ျား၏ အလိုကိုမယားဖြစ်စေလိုသောကြောင့်သော်လည်းကောင်း၊ ယောက်ျားအားမူလည်း မိန်းမ၏ အလိုကိုလင်ဖြစ်စေလိုသောကြောင့်သော်လည်းကောင်း အောင်သွယ်မှုကို ပြု ငြားအံ့၊ အယုတ်ဆုံးအားဖြင့်ထိုခဏမျှ ပေါင်းဖော်အပ်သော ‘အခိုက်အတန့်’ မယားအားလည်း အောင်သွယ်မှုကို ပြု ငြားအံ့၊ ထိုရဟန်းအား သံဃာဒိသိသ် အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၅-သဉ္စရိတ္တသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၃၀၂
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္တကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟုအလိုရှိအပ်၏။
အောင်သွယ်မှုကို ပြု ငြားအံ့ဟူသည် မိန်းမကစေခိုင်းအပ်သည် ဖြစ်၍မူလည်း ယောက်ျား၏ အထံသို့သွား၏၊ ယောက်ျားကစေခိုင်းအပ်သည် ဖြစ်၍မူလည်း မိန်းမ၏ အထံသို့ သွား၏။
မိန်းမအားမူလည်း ယောက်ျား၏ အလိုကိုဟူသည် ယောက်ျား၏ အလိုကို မိန်းမအား ပြော ကြား၏။
ယောက်ျားအားမူလည်း မိန်းမ၏ အလိုကိုဟူသည် မိန်းမ၏ အလိုကို ယောက်ျားအား ပြော ကြား၏။
မယားဖြစ်စေလိုသောကြောင့်သော်လည်းကောင်းဟူသည် သင် မယား ဖြစ်ရလတ္တံ့။
လင်ဖြစ်စေလိုသောကြောင့်သော်လည်းကောင်းဟူသည် သင် လင် ဖြစ်ရလတ္တံ့။
အယုတ်ဆုံးအားဖြင့် ထိုခဏမျှလည်းဖြစ်သောဟူသည် သင် ခဏမယား ဖြစ်ရလတ္တံ့။
သံဃာဒိသိသ်ဟူသည်။ပ။ ထို့ကြောင့်လည်း “သံဃာဒိသိသ်”ဟု ဆိုအပ်၏။
၅-သဉ္စရိတ္တသိက္ခာပုဒ်အဖွင့် ပြီး၏။
֍ ၃၀၃
။ အမိစောင့်သော မိန်းမ၊ အဖစောင့်သော မိန်းမ၊ အမိအဖစောင့်သော မိန်းမ၊ မောင်စောင့်သော မိန်းမ၊ အစ်မ ညီမစောင့်သော မိန်းမ၊ ဆွေမျိုးစောင့်သော မိန်းမ၊ အနွယ်စောင့်သော မိန်းမ၊ တရားကျင့်ဖော်တို့စောင့်သော မိန်းမ၊ အစောင့်အရှောက်ချထားသော မိန်းမ၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမ အားဖြင့် မိန်းမ ဆယ်မျိုး။ငွေဖြင့် ဝယ်ယူအပ်သော မယား၊ အလိုတူ၍ နေသော မယား၊ စည်းစိမ်ကြောင့် နေသော မယား၊ အဝတ်အထည်ကြောင့် နေသော မယား၊ ရေခွက်၌ လက်စုံချ၍ လက်ထပ်သော မယား၊ ခေါင်းခုကိုချစေ၍ နေသော မယား၊ ကျွန်မလည်းဖြစ် မယားလည်းဖြစ်သော မယား၊ အလုပ်သမားမ ‘အစေခံမ'လည်းဖြစ် မယားလည်းဖြစ်သော မယား၊ စစ်နိုင်၍ ဆောင်အပ်သော မယား၊ တခဏမျှ ထားသော'အခိုက်အတန့်’ မယား အားဖြင့် မယားဆယ်မျိုး။
֍ ၃၀၄
။ အမိစောင့်သော မိန်းမ မည်သည် အမိသည်စောင့်ရှောက်၏၊ လုံခြုံစေ၏၊ အစိုးရခြင်းကို ပြု၏၊ မိမိ၏ အလိုသို့ လိုက်စေ၏။အဖစောင့်သော မိန်းမ မည်သည် အဖသည်စောင့်ရှောက်၏၊ လုံခြုံစေ၏၊ အစိုးရခြင်းကို ပြု၏၊ မိမိ၏အလိုသို့ လိုက်စေ၏။
အမိ အဖစောင့်သော မိန်းမ မည်သည် မိဘတို့သည်စောင့်ရှောက်ကုန်၏၊ လုံခြုံစေကုန်၏၊ အစိုးရခြင်းကို ပြုကုန်၏၊ မိမိတို့၏ အလိုသို့ လိုက်စေကုန်၏။
မောင်စောင့်သော မိန်းမ မည်သည် မောင်သည်စောင့်ရှောက်၏၊ လုံခြုံစေ၏၊ အစိုးရခြင်းကို ပြု၏၊ မိမိ၏ အလိုသို့ လိုက်စေ၏။
--အစ်မ ညီမစောင့်သော မိန်းမ မည်သည် အစ်မ ညီမသည်စောင့်ရှောက်၏၊ လုံခြုံစေ၏၊ အစိုးရခြင်းကို ပြု၏၊ မိမိ၏ အလိုသို့ လိုက်စေ၏။
ဆွေမျိုးစောင့်သော မိန်းမ မည်သည် ဆွေမျိုးတို့သည်စောင့်ရှောက်ကုန်၏၊ လုံခြုံစေကုန်၏၊ အစိုးရခြင်းကို ပြုကုန်၏၊ မိမိတို့၏ အလိုသို့ လိုက်စေကုန်၏။
အနွယ်စောင့်သော မိန်းမ မည်သည် အနွယ်တူတို့သည်စောင့်ရှောက်ကုန်၏၊ လုံခြုံစေကုန်၏၊ အစိုးရခြင်းကို ပြုကုန်၏၊ မိမိတို့၏ အလိုသို့ လိုက်စေကုန်၏။
တရားကျင့်ဖော်တို့စောင့်သော မိန်းမ မည်သည် သီတင်းသုံးဖော်တို့သည်စောင့်ရှောက် ကုန်၏၊ လုံခြုံစေကုန်၏၊ အစိုးရခြင်းကို ပြုကုန်၏၊ မိမိတို့၏ အလိုသို့ လိုက်စေကုန်၏။
အစောင့်အရှောက်ချထားသော မိန်းမ မည်သည် အမိဝမ်းတွင်း၌ပင် “ဤမိန်းမသည် ငါ၏ မယားတည်း”ဟု အယုတ်သဖြင့် ပန်းတုံးတိုင်စိုက်၍ သတ်မှတ်အပ်သော မိန်းမသည်လည်း အစောင့်ချ ထားသောမိန်းမ မည်၏။
ဒဏ်ထားသော မိန်းမ မည်သည် “အကြင်သူသည် ဤမည်သော မိန်းမကို သွားလာ၏၊ ထိုသူအားဤမျှလောက် ဒဏ်တပ်စေ”ဟု အချို့ပုဂ္ဂိုလ်တို့က ဒဏ်ထားအပ်သော မိန်းမတည်း။
ငွေဖြင့်ဝယ်ယူအပ်သော မယား မည်သည် ငွေဖြင့် ဝယ်ယူ၍ နေစေ၏။
အလိုတူ၍နေသော မယား မည်သည် ချစ်သော ယောက်ျားသည် ချစ်သော မိန်းမကို နေစေ၏။
စည်းစိမ်ကြောင့်နေသော မယား မည်သည် စည်းစိမ်ကို ပေး၍ နေစေ၏။
အဝတ်အထည်ကြောင့်နေသော မယား မည်သည် အဝတ်အထည်ကို ပေး၍ နေစေ၏။
ရေခွက်၌ လက်စုံချ၍ လက်ထပ်သော မယား မည်သည် ရေခွက်ကို သုံးသပ်ကိုင်တွယ်၍ နေစေ၏။
ခေါင်းခုကိုချစေ၍နေသော မယား မည်သည် ခေါင်းခုကို ချစေ၍ နေစေ၏။
ကျွန်မ မည်သည် ကျွန်မလည်းဟုတ်၏၊ မယားလည်းဟုတ်၏။
အလုပ်သမားမ ‘အစေခံမ’ မည်သည် အလုပ်သမားမ ‘အစေခံမ'လည်းဟုတ်၏၊ မယားလည်းဟုတ်၏။
စစ်နိုင်၍ဆောင်အပ်သော မယား မည်သည် သုံ့ပန်းမယားကို ဆို၏။
တစ်ခဏမျှထားသော မယား မည်သည် ထိုခဏ ‘အခိုက်အတန့်’ မယားကို ဆို၏။
֍ ၃၀၅
။ ယောက်ျားသည် ရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ ဤမည်သော အမိစောင့်သော မိန်းမကိုဤမည်သော သူ၏ ငွေဖြင့် ဝယ်အပ်သော မယားဖြစ်ပါဟု ပြောပါလော့”ဟုစေလွှတ်၏၊ လက်ခံအံ့စုံစမ်းအံ့ တစ်ဖန် ဆောင်လာအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။ယောက်ျားသည် ရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ ဤမည်သော အဖစောင့်သော မိန်းမကိုပြောပါလော့”ဟုစေလွှတ်၏။ပ။ အမိအဖစောင့်သော မိန်းမကို ပြောပါလော့။ မောင်စောင့်သော မိန်းမကိုပြောပါလော့။ အစ်မ ညီမစောင့်သော မိန်းမကို ပြောပါလော့။ ဆွေမျိုးစောင့်သော မိန်းမကို ပြောပါလော့။ အနွယ်စောင့်သော မိန်းမကို ပြောပါလော့။ တရားကျင့်ဖော်စောင့်သော မိန်းမကို ပြောပါလော့။ အစောင့်အရှောက်ချထားသော မိန်းမကို ပြောပါလော့။ ဒဏ်ထားသော မိန်းမကို ဤမည်သော သူ၏ငွေဖြင့် ဝယ်အပ်သော မယားဖြစ်ပါဟု ပြောပါလော့ဟုစေလွှတ်၏၊ လက်ခံအံ့ စုံစမ်းအံ့ တစ်ဖန်ဆောင်လာအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
နိက္ခေပပုဒ်တို့တည်း။
--စက်ပြတ်'ခဏ္ဍစက်'
֍ ၃၀၆
။ ယောက်ျားသည် ရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ ဤမည်သော အမိစောင့်သောမိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ အဖစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း ဤမည်သော သူ၏ ငွေဖြင့်ဝယ်အပ်သော မယားများ ဖြစ်ကြပါဟု ပြောပါလော့”ဟုစေလွှတ်၏၊ လက်ခံအံ့ စုံစမ်းအံ့ တစ်ဖန်ဆောင်လာအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။ယောက်ျားသည် ရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ ဤမည်သော အမိစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ အမိအဖစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ပ။ အမိစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ မောင်စောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ အမိစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ အစ်မ ညီမစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ အမိစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ ဆွေမျိုးစောင့်သောမိန်းမကို လည်းကောင်း။ အမိစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ အနွယ်စောင့်သောမိန်းမကိုလည်းကောင်း။ အမိစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ တရားကျင့်ဖော်စောင့်သောမိန်းမကိုလည်းကောင်း။ အမိစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ အစောင့်အရှောက်ချထားသောမိန်းမကိုလည်းကောင်း။ အမိစောင့်သော မိန်းမကို လည်းကောင်း၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမကိုလည်းကောင်းဤမည်သော သူ၏ ငွေဖြင့် ဝယ်အပ်သော မယား များဖြစ်ကြပါဟု ပြောပါလော့”ဟုစေလွှတ်၏၊ လက်ခံအံ့ စုံစမ်းအံ့ တစ်ဖန် ဆောင်လာအံ့၊ သံဃာ ဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
စက်ပြတ် “ခဏ္ဍ” စက် ပြီး၏။
စက်ဝိုင်း ‘ဗဒ္ဓစက်'
֍ ၃၀၇
။ ယောက်ျားသည် ရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ ဤမည်သော အဖစောင့်သောမိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ အမိအဖစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း ဤမည်သော သူ၏ ငွေဖြင့် ဝယ်အပ်သော မယားများ ဖြစ်ကြပါဟု ပြောပါလော့”ဟုစေလွှတ်၏၊ လက်ခံအံ့ စုံစမ်းအံ့ တစ်ဖန် ဆောင်လာအံ့၊ သံဃာဒိသိသ် အာပတ် သင့်၏။ယောက်ျားသည် ရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ ဤမည်သော အဖစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ မောင်စောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ပ။ အဖစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ အစ်မ ညီမစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ အဖစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ ဆွေမျိုးစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ အဖစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ အနွယ်စောင့်သောမိန်းမကိုလည်းကောင်း။ အဖစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ တရားကျင့်ဖော်စောင့်သောမိန်းမကိုလည်းကောင်း။ အဖစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ အစောင့်အရှောက်ချထားသောမိန်းမကိုလည်းကောင်း။ အဖစောင့် သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမကိုလည်းကောင်းဤမည်သောသူ၏ ငွေဖြင့် ဝယ်အပ် သော မယားများဖြစ်ကြပါဟု ပြောပါလော့”ဟုစေလွှတ်၏၊ လက်ခံအံ့ စုံစမ်းအံ့ တစ်ဖန် ဆောင်လာအံ့၊ သံဃာဒိသိသ် အာပတ်သင့်၏။
ယောက်ျားသည် ရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ ဤမည်သော အဖစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ အမိစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း ဤမည်သော သူ၏ ငွေဖြင့် ဝယ်အပ်သော မယားများ ဖြစ်ကြပါဟု ပြောပါလော့”ဟုစေလွှတ်၏၊ လက်ခံအံ့ စုံစမ်းအံ့ တစ်ဖန် ဆောင်လာအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
စက်ဝိုင်း'ဗဒ္ဓစက်'ပြီး၏။
မူကိုအကျဉ်းချုပ်အပ်၏။
--֍ ၃၀၈
။ ယောက်ျားသည် ရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ ဤမည်သော ဒဏ်ထားသောမိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ အမိစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း ဤမည်သော သူ၏ ငွေဖြင့်ဝယ်အပ်သော မယားများ ဖြစ်ကြပါဟု ပြောပါလော့”ဟုစေလွှတ်၏၊ လက်ခံအံ့ စုံစမ်းအံ့ တစ်ဖန်ဆောင်လာအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။ယောက်ျားသည် ရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ ဤမည်သော ဒဏ်ထားသော မိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ အဖစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ပ။ ဒဏ်ထားသော မိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ အမိအဖစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဒဏ်ထားသော မိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ မောင်စောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဒဏ်ထားသော မိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ အစ်မ ညီမစောင့်သောမိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဒဏ်ထားသော မိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ ဆွေမျိုးစောင့်သောမိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဒဏ်ထားသော မိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ အနွယ်စောင့်သောမိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဒဏ်ထားသော မိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ တရားကျင့်ဖော်စောင့်သောမိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဒဏ်ထားသော မိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ အစောင့်အရှောက်ချထားသောမိန်းမကိုလည်းကောင်း ဤမည်သော သူ၏ ငွေဖြင့် ဝယ်အပ်သော မယား များဖြစ်ကြပါဟု ပြောပါလော့”ဟုစေလွှတ်၏၊ လက်ခံအံ့ စုံစမ်းအံ့ တစ်ဖန် ဆောင်လာအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ဧကမူပြီး၏။
[ဒုမူကိုလည်းကောင်း တိမူကိုလည်းကောင်း နဝမူတိုင်အောင် ဤနည်းတူ ပြုလုပ်အပ်၏]။
ဤဆိုလတ္တံ့ကား ဒသမူတည်း။
֍ ၃၀၉
။ ယောက်ျားသည် ရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ ဤမည်သော အမိစောင့်သောမိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ အဖစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ အမိအဖစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ မောင်စောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ အစ်မညီမစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ ဆွေမျိုးစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ အနွယ်စောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ တရားကျင့်ဖော်စောင့်သောမိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ အစောင့်အရှောက်ချထားသော မိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ ဒဏ်ထားသောမိန်းမကိုလည်းကောင်း ဤမည်သော သူ၏ ငွေဖြင့် ဝယ်အပ်သော မယားများဖြစ်ကြပါဟုပြောပါလော့”ဟုစေလွှတ်၏၊ လက်ခံအံ့ စုံစမ်းအံ့ တစ်ဖန် ဆောင်လာအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။ဥစ္စာဖြင့် ဝယ်အပ်သော မယားဘက်မှစက် ပြီး၏။
--֍ ၃၁၀
။ ယောက်ျားသည် ရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ ဤမည်သော အမိစောင့်သော မိန်းမကိုဤမည်သော သူ၏ အလိုတူ၍နေသော မယားဖြစ်ပါဟု ပြောပါလော့”ဟုစေလွှတ်၏။ပ။ စည်းစိမ်ကြောင့်နေသော မယား။ အဝတ်အထည်ကြောင့်နေသော မယား။ ရေခွက်၌ လက်စုံချ၍ လက်ထပ် သော မယား။ ခေါင်းခုကို ချစေ၍နေသော မယား။ ကျွန်မယား။ အလုပ်သမားမ"အစေခံ"မယား။ သုံ့ပန်းမယား။ အခိုက်အတန့်မယား လုပ်ပါဟု ပြောပါလော့”ဟုစေလွှတ်၏၊ လက်ခံအံ့ စုံစမ်းအံ့ တစ်ဖန်ဆောင်လာအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။ယောက်ျားသည် ရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ ဤမည်သော အဖစောင့်သော မိန်းမကိုပြောပါလော့။ပ။ အမိအဖစောင့်သော မိန်းမကို ပြောပါလော့။ မောင်စောင့်သော မိန်းမကို ပြောပါလော့။ အစ်မ ညီမစောင့်သော မိန်းမကို ပြောပါလော့။ ဆွေမျိုးစောင့်သော မိန်းမကိုပြောပါလော့။ အနွယ်စောင့်သော မိန်းမကို ပြောပါလော့။ တရားကျင့်ဖော်စောင့်သော မိန်းမကို ပြောပါလော့။ အစောင့်အရှောက်ချထားသော မိန်းမကို ပြောပါလော့။ ဒဏ်ထားသော မိန်းမကို ဤမည်သော သူ၏ အခိုက်အတန့် မယားဖြစ်ပါဟု ပြောပါလော့”ဟုစေလွှတ်၏။ လက်ခံအံ့ စုံစမ်းအံ့ တစ်ဖန် ဆောင်လာအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
မူလပုဒ်ရင်း ‘နိက္ခေပပုဒ်’ တို့တည်း။
֍ ၃၁၁
။ ယောက်ျားသည် ရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ ဤမည်သော အမိစောင့်သောမိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ အဖစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း ဤမည်သောသူ၏ အခိုက်အတန့်မယားများ ဖြစ်ကြပါဟု ပြောပါလော့”ဟုစေလွှတ်၏၊ လက်ခံအံ့ စုံစမ်းအံ့ တစ်ဖန် ဆောင်လာအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။ယောက်ျားသည် ရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ ဤမည်သော အမိစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ အမိအဖစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ပ။ အမိစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမကိုလည်းကောင်း ဤမည်သောသူ၏ အခိုက်အတန့် မယားများဖြစ်ကြပါဟု ပြောပါလော့”ဟုစေလွှတ်၏၊ လက်ခံအံ့ စုံစမ်းအံ့ တစ်ဖန် ဆောင်လာအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
စက်ပြတ် ‘ခဏ္ဍစက်’ ပြီး၏။
--֍ ၃၁၂
။ ယောက်ျားသည် ရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ ဤမည်သော အဖစောင့်သောမိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ အမိ အဖစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း ဤမည်သောသူ၏ အခိုက်အတန့်မယားများ ဖြစ်ကြပါဟု ပြောပါလော့”ဟုစေလွှတ်၏၊ လက်ခံအံ့ စုံစမ်းအံ့ တစ်ဖန် ဆောင်လာအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။ယောက်ျားသည် ရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ ဤမည်သော အဖစောင့်သော မိန်းမကို လည်းကောင်း၊ မောင်စောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ပ။ အဖစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ ဒဏ် ထားသော မိန်းမကိုလည်းကောင်း ဤမည်သော သူ၏ အခိုက်အတန့် မယားများ ဖြစ်ကြပါဟုပြောပါလော့”ဟုစေလွှတ်၏၊ လက်ခံအံ့ စုံစမ်းအံ့ တစ်ဖန် ဆောင်လာအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သင့်၏။
ယောက်ျားသည် ရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ ဤမည်သော အဖစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ အမိစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း ဤမည်သော သူ၏ အခိုက်အတန့် မယားများဖြစ်ကြပါဟု ပြောပါလော့”ဟုစေလွှတ်၏၊ လက်ခံအံ့ စုံစမ်းအံ့ တစ်ဖန် ဆောင်လာအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
စက်ဝိုင်း ‘ဗဒ္စစက်’ ပြီး၏။
မူကို အကျဉ်းချုပ်အပ်ပြီ။
֍ ၃၁၃
။ ယောက်ျားသည် ရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ ဤမည်သော ဒဏ်ထားသောမိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ အမိစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း ဤမည်သော သူ၏ အခိုက်အတန့်မယား များဖြစ်ကြပါဟု ပြောပါလော့”ဟုစေလွှတ်၏၊ လက်ခံအံ့ စုံစမ်းအံ့ တစ်ဖန် ဆောင်လာအံ့၊ သံဃာ ဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။ယောက်ျားသည် ရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ ဤမည်သော ဒဏ်ထားသော မိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ အဖစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ပ။ ဒဏ်ထားသော မိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ အစောင့်အရှောက်ချထားသော မိန်းမကိုလည်းကောင်း ဤမည်သော သူ၏ အခိုက်အတန့် မယားများဖြစ်ကြပါဟု ပြောပါလော့”ဟုစေလွှတ်၏၊ လက်ခံအံ့ စုံစမ်းအံ့ တစ်ဖန် ဆောင်လာအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ဧကမူပြီး၏။
[ဒုမူ စသည်တို့ကိုလည်း ဤအတူပင် ပြုလုပ်အပ်ကုန်၏]။
--ဤဆိုလတ္တံ့ကား ဒသမူတည်း။
֍ ၃၁၄
။ ယောက်ျားသည် ရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ ဤမည်သော အမိစောင့်သောမိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ အဖစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ အမိအဖစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ မောင်စောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ အစ်မ ညီမစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ ဆွေမျိုးစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ အနွယ်စောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ တရားကျင့်ဖော်စောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ အစောင့်အရှောက်ချထားသော မိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမကိုလည်းကောင်း ဤမည်သော သူ၏ အခိုက်အတန့် မယားများဖြစ်ကြပါဟုပြောပါလော့”ဟုစေလွှတ်၏၊ လက်ခံအံ့ စုံစမ်းအံ့ တစ်ဖန် ဆောင်လာအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သင့်၏။အခိုက်အတန့် မယားဘက်မှစက် ပြီး၏။
֍ ၃၁၅
။ ယောက်ျားသည် ရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ ဤမည်သော အမိစောင့်သော မိန်းမကိုဤမည်သော သူ၏ ငွေဖြင့် ဝယ်အပ်သော မယားဖြစ်ပါဟု ပြောပါလော့”ဟုစေလွှတ်၏၊ လက်ခံအံ့စုံစမ်းအံ့ တစ်ဖန် ဆောင်လာအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။ယောက်ျားသည် ရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ ဤမည်သော အမိစောင့်သော မိန်းမကိုဤမည်သော သူ၏ အလိုတူ၍ နေသော မယား။ပ။ စည်းစိမ်ကြောင့်နေသော မယား။ အဝတ်အထည်ကြောင့် နေသော မယား။ ရေခွက်၌ လက်စုံချ၍ လက်ထပ်သော မယား။ ခေါင်းခုကို ချစေ၍ နေသော မယား။ ကျွန်မယား။ အလုပ်သမား ‘အစေခံ'မယား။ သုံ့ပန်းမယား။ အခိုက်အတန့် မယားဖြစ်ပါဟု ပြောပါလော့”ဟုစေလွှတ်၏၊ လက်ခံအံ့ စုံစမ်းအံ့ တစ်ဖန်ဆောင်လာအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
မူလပုဒ်ရင်း ‘နိက္ခေပပုဒ်’ တို့တည်း။
֍ ၃၁၆
။ ယောက်ျားသည် ရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ ဤမည်သော အမိစောင့်သော မိန်းမကိုဤမည်သော သူ၏ ငွေဖြင့် ဝယ်အပ်သော မယားလည်းကောင်း၊ အလိုတူ၍ နေသော မယားလည်းကောင်း ဖြစ်ပါဟု ပြောပါလော့”ဟုစေလွှတ်၏၊ လက်ခံအံ့ စုံစမ်းအံ့ တစ်ဖန် ဆောင်လာအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။ယောက်ျားသည် ရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ ဤမည်သော အမိစောင့်သော မိန်းမကိုဤမည်သော သူ၏ ငွေဖြင့် ဝယ်အပ်သော မယားလည်းကောင်း၊ စည်းစိမ်ကြောင့်နေသော မယားလည်းကောင်း။ပ။ ငွေဖြင့် ဝယ်အပ်သော မယားလည်းကောင်း၊ အဝတ်အထည်ကြောင့်နေသော မယားလည်းကောင်း။ ငွေဖြင့် ဝယ်အပ်သော မယားလည်းကောင်း၊ ရေခွက်၌ လက်စုံချ၍ လက်ထပ်သောမယားလည်းကောင်း။ ငွေဖြင့် ဝယ်အပ်သော မယားလည်းကောင်း၊ ခေါင်းခုကို ချစေ၍ နေသောမယားလည်းကောင်း။ ငွေဖြင့် ဝယ်အပ်သော မယားလည်းကောင်း၊ ကျွန်မယားလည်းကောင်း။ ငွေဖြင့် ဝယ်အပ်သော မယားလည်းကောင်း၊ အလုပ်သမား ‘အစေခံ’ မယားလည်းကောင်း။ ငွေဖြင့် ဝယ်အပ်သော မယားလည်းကောင်း၊ သုံ့ပန်းမယားလည်းကောင်း။ ငွေဖြင့် ဝယ်အပ်သော မယားလည်းကောင်း၊ အခိုက်အတန့် မယားလည်းကောင်း ဖြစ်ပါဟု ပြောပါလော့”ဟုစေလွှတ်၏၊ လက်ခံအံ့ စုံစမ်းအံ့ တစ်ဖန် ဆောင်လာအံ့၊ သံဃာ ဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
စက်ပြတ် ‘ခဏ္ဍစက်’ ပြီး၏။
--֍ ၃၁၇
။ ယောက်ျားသည် ရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ ဤမည်သော အမိစောင့်သော မိန်းမကိုဤမည်သော သူ၏ အလိုတူ၍ နေသော မယားလည်းကောင်း၊ စည်းစိမ်ကြောင့်နေသော မယားလည်းကောင်း။ပ။ အလိုတူ၍နေသော မယားလည်းကောင်း၊ အခိုက်အတန့် မယားလည်းကောင်း။ အလိုတူ ၍ နေသော မယားလည်းကောင်း၊ ငွေဖြင့် ဝယ်အပ်သော မယားလည်းကောင်း ဖြစ်ပါဟုပြောပါလော့”ဟုစေလွှတ်၏၊ လက်ခံအံ့ စုံစမ်းအံ့ တစ်ဖန် ဆောင်လာအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သင့်၏။စက်ဝိုင်း ‘ဗဒ္ဓစက်’ ပြီး၏။
မူကို အကျ ဉ်းချုပ်အပ်ပြီ။
֍ ၃၁၈
။ ယောက်ျားသည် ရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ ဤမည်သော အမိစောင့်သော မိန်းမကိုဤမည်သော သူ၏ အခိုက်အတန့် မယားလည်းကောင်း၊ ငွေဖြင့် ဝယ်အပ်သော မယားလည်းကောင်း။ပ။ အခိုက်အတန့် မယားလည်းကောင်း၊ အလိုတူ၍ နေသော မယားလည်းကောင်း။ အခိုက်အတန့်မယားလည်းကောင်း၊ သုံ့ပန်း မယားလည်းကောင်း ဖြစ်ပါဟု ပြောပါလော့”ဟုစေလွှတ်၏၊ လက်ခံအံ့ စုံစမ်းအံ့ တစ်ဖန် ဆောင်လာအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။ဧကမူပြီး၏။
[ဒုမူ စသည်တို့ကိုလည်း ဤအတူပင် ပြုလုပ်အပ်ကုန်၏]။
ဤဆိုလတ္တံ့ကား ဒသမူတည်း။
֍ ၃၁၉
။ ယောက်ျားသည် ရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ ဤမည်သော အမိစောင့်သော မိန်းမကိုဤမည်သော သူ၏ ငွေဖြင့် ဝယ်အပ်သော မယားလည်းကောင်း၊ အလိုတူ၍ နေသော မယားလည်းကောင်း၊ စည်းစိမ်ကြောင့်နေသော မယားလည်းကောင်း၊ အဝတ်အထည်ကြောင့်နေသော မယားလည်းကောင်း၊ ရေခွက်၌ လက်စုံချ၍ လက်ထပ်သော မယားလည်းကောင်း၊ ခေါင်းခုကို ချစေ၍ နေသောမယားလည်းကောင်း၊ ကျွန်မယားလည်းကောင်း၊ အလုပ်သမား ‘အစေခံ'မယားလည်းကောင်း၊ သုံ့ပန်းမယားလည်းကောင်း၊ အခိုက်အတန့် မယားလည်းကောင်း ဖြစ်ပါဟု ပြောပါလော့”ဟုစေလွှတ်၏၊ လက်ခံအံ့ စုံစမ်းအံ့ တစ်ဖန် ဆောင်လာအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။အမိစောင့်သော မိန်းမဘက်မှစက် ပြီး၏။
--ယောက်ျားသည် ရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ ဤမည်သော အဖစောင့်သော မိန်းမကို။ပ။ အမိအဖစောင့်သော မိန်းမကို။ မောင်စောင့်သော မိန်းမကို။ အစ်မညီမစောင့်သော မိန်းမကို။ ဆွေမျိုးစောင့်သော မိန်းမကို။ အနွယ်စောင့်သော မိန်းမကို။ တရားကျင့်ဖော်စောင့်သော မိန်းမကို။ အစောင့်အရှောက်ချထားသော မိန်းမကို။ ဒဏ်ထားသော မိန်းမကို ဤမည်သော သူ၏ ငွေဖြင့် ဝယ်အပ်သော မယား ဖြစ်ပါဟု ပြောပါလော့”ဟုစေလွှတ်၏၊ လက်ခံအံ့ စုံစမ်းအံ့ တစ်ဖန် ဆောင်လာအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ယောက်ျားသည် ရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ ဤမည်သော ဒဏ်ထားသော မိန်းမကို ဤမည်သောသူ၏ အလိုတူ၍ နေသော မယား။ပ။ စည်းစိမ်ကြောင့်နေသော မယား၊ အဝတ်အထည်ကြောင့် နေသော မယား၊ ရေခွက်၌ လက်စုံချ၍ လက်ထပ်သော မယား၊ ခေါင်းခုကို ချစေ၍ နေသောမယား၊ ကျွန်မယား၊ အလုပ်သမား ‘အစေခံ’ မယား၊ သုံ့ပန်းမယား၊ အခိုက်အတန့် မယား ဖြစ်ပါဟုပြောပါလော့”ဟုစေလွှတ်၏၊ လက်ခံအံ့ စုံစမ်းအံ့ တစ်ဖန် ဆောင်လာအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သင့်၏။
မူလပုဒ်ရင်း ‘နိက္ခေပပုဒ်’ တို့တည်း။
֍ ၃၂၀
။ ယောက်ျားသည် ရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ ဤမည်သော ဒဏ်ထားသော မိန်းမကိုဤမည်သော သူ၏ ငွေဖြင့် ဝယ်အပ်သော မယားလည်းကောင်း၊ အလိုတူ၍ နေသော မယားလည်းကောင်း ဖြစ်ပါဟု ပြောပါလော့”ဟုစေလွှတ်၏၊ လက်ခံအံ့ စုံစမ်းအံ့ တစ်ဖန် ဆောင်လာအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။ယောက်ျားသည် ရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ ဤမည်သော ဒဏ်ထားသော မိန်းမကိုဤမည်သော သူ၏ ငွေဖြင့် ဝယ်အပ်သော မယားလည်းကောင်း၊ စည်းစိမ်ကြောင့်နေသော မယားလည်းကောင်း။ပ။ ငွေဖြင့် ဝယ်အပ်သော မယားလည်းကောင်း၊ အခိုက်အတန့် မယားလည်းကောင်း ဖြစ်ပါဟုပြောပါလော့”ဟုစေလွှတ်၏၊ လက်ခံအံ့ စုံစမ်းအံ့ တစ်ဖန် ဆောင်လာအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သင့်၏။
စက်ပြတ် ‘ခဏ္ဍစက်’ ပြီး၏။
ယောက်ျားသည် ရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ ဤမည်သော ဒဏ်ထားသော မိန်းမကိုဤမည်သော သူ၏ အလိုတူ၍နေသော မယားလည်းကောင်း၊ စည်းစိမ်ကြောင့်နေသော မယားလည်းကောင်း။ပ။ အလိုတူ၍ နေသော မယားလည်းကောင်း အခိုက်အတန့် မယားလည်းကောင်း၊ အလိုတူ၍နေသော မယားလည်းကောင်း၊ ငွေဖြင့် ဝယ်အပ်သော မယားလည်းကောင်း ဖြစ်ပါဟု ပြောပါလော့”ဟုစေလွှတ်၏၊ လက်ခံအံ့ စုံစမ်းအံ့ တစ်ဖန် ဆောင်လာအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
စက်ဝိုင်း ‘ဗဒ္ဓစက်’ ပြီး၏။
မူကို အကျ ဉ်းချုပ်အပ်ပြီ။
--ယောက်ျားသည် ရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ ဤမည်သော ဒဏ်ထားသော မိန်းမကိုဤမည်သော သူ၏ အခိုက်အတန့်မယားလည်းကောင်း၊ ငွေဖြင့် ဝယ်အပ်သော မယားလည်းကောင်း။ပ။ အခိုက်အတန့် မယားလည်းကောင်း၊ အလိုတူ၍နေသော မယားလည်းကောင်း။ အခိုက်အတန့် မယားလည်းကောင်း၊ သုံ့ပန်းမယားလည်းကောင်း ဖြစ်ပါဟု ပြောပါလော့”ဟုစေလွှတ်၏၊ လက်ခံအံ့ စုံစမ်းအံ့တစ်ဖန် ဆောင်လာအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ဧကမူပြီး၏။
[ဒုမူကိုလည်းကောင်း၊ တိမူကိုလည်းကောင်း၊ နဝမူတိုင်အောင် ဤအတူပင် ပြုလုပ်အပ်၏]။
ဤဆိုလတ္တံ့ကား ဒသမူတည်း။
֍ ၃၂၁
။ ယောက်ျားသည် ရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ ဤမည်သော ဒဏ်ထားသော မိန်းမကိုဤမည်သော သူ၏ ငွေဖြင့် ဝယ်အပ်သော မယားလည်းကောင်း၊ အလိုတူ၍နေသော မယားလည်းကောင်း စည်းစိမ်ကြောင့်နေသော မယားလည်းကောင်း၊ အဝတ်အထည်ကြောင့်နေသောမယားလည်းကောင်း၊ ရေခွက်၌ လက်စုံချ၍ လက်ထပ်သော မယားလည်းကောင်း၊ ခေါင်းခုကို ချစေ၍ နေသော မယား လည်းကောင်း၊ ကျွန်မယားလည်းကောင်း၊ အလုပ်သမား ‘အစေခံ’ မယားလည်းကောင်း၊ သုံ့ပန်းမယား လည်းကောင်း၊ အခိုက်အတန့်မယားလည်းကောင်း ဖြစ်ပါဟု ပြောပါလော့”ဟုစေလွှတ်၏၊ လက်ခံအံ့ စုံစမ်းအံ့ တစ်ဖန်ဆောင်လာအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။ဒဏ်ထားသော မိန်းမဘက်မှစက် ပြီး၏။
--ယောက်ျားသည် ရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ ဤမည်သော အမိစောင့်သော မိန်းမကိုဤမည်သောသူ၏ ငွေဖြင့် ဝယ်အပ်သော မယားဖြစ်ပါဟု ပြောပါလော့”ဟုစေလွှတ်၏၊ လက်ခံအံ့စုံစမ်းအံ့ တစ်ဖန် ဆောင်လာအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ယောက်ျားသည် ရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ ဤမည်သော အမိစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ အဖစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ ဤမည်သော သူ၏ ငွေဖြင့် ဝယ်အပ်သောမယား လည်းကောင်း၊ အလိုတူ၍နေသော မယားလည်းကောင်း ဖြစ်ကြပါဟု ပြောပါလော့”ဟုစေလွှတ်၏၊ လက်ခံအံ့ စုံစမ်းအံ့ တစ်ဖန် ဆောင်လာအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ယောက်ျားသည် ရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ ဤမည်သော အမိစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ အဖစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ အမိအဖစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ ဤ့မည်သော သူ၏ ငွေဖြင့် ဝယ်အပ်သော မယားလည်းကောင်း၊ အလိုတူ၍နေသော မယားလည်းကောင်း၊ စည်းစိမ်ကြောင့်နေသော မယားလည်းကောင်း ဖြစ်ကြပါဟု ပြောပါလော့”ဟုစေလွှတ်၏၊ လက်ခံအံ့စုံစမ်းအံ့ တစ်ဖန် ဆောင်လာအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။ ဤအတူနှစ်ဖက်ပွားကို ပြုလုပ်အပ်၏။
ယောက်ျားသည် ရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ ဤမည်သော အမိစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ အဖစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ အမိအဖစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ မောင်စောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ အစ်မညီမစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ ဆွေမျိုးစောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ အနွယ်စောင့်သော မိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ တရားကျင့်ဖော်စောင့်သောမိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ အစောင့်အရှောက်ချထားသော မိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ ဒဏ်ထားသော မိန်းမကိုလည်းကောင်း၊ ဤမည်သောသူ၏ ငွေဖြင့် ဝယ်အပ်သော မယားလည်းကောင်း၊ အလိုတူ၍နေသော မယားလည်းကောင်း၊ စည်းစိမ်ကြောင့်နေသော မယားလည်းကောင်း၊ အဝတ်အထည်ကြောင့်နေသော မယားလည်းကောင်း၊ ရေခွက်၌ လက်စုံချ၍ လက်ထပ်သော မယားလည်းကောင်း၊ ခေါင်းခုကို ချစေ၍ နေသောမယားလည်းကောင်း၊ ကျွန်မယားလည်းကောင်း၊ အလုပ်သမား ‘အစေခံ’ မယားလည်းကောင်း၊ သုံ့ပန်းမယားလည်းကောင်း၊ အခိုက်အတန့်မယားလည်းကောင်း ဖြစ်ကြပါဟု ပြောပါလော့”ဟုစေလွှတ်၏၊ လက်ခံအံ့ စုံစမ်းအံ့ တစ်ဖန် ဆောင်လာအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
နှစ်ဖက်ပွားပြီး၏။
ယောက်ျား၏ အမိသည် ရဟန်းကိုစေလွှတ်၏။ပ။ ယောက်ျား၏ အဖသည် ရဟန်းကိုစေလွှတ်၏။ပ။ ယောက်ျား၏ အမိအဖတို့သည် ရဟန်းကိုစေလွှတ်ကုန်၏။ပ။ ယောက်ျား၏ အစ်ကိုသည်ရဟန်းကိုစေလွှတ်၏။ပ။ ယောက်ျား၏ အစ်မ ညီမသည် ရဟန်းကိုစေလွှတ်၏။ပ။ ယောက်ျား၏ဆွေမျိုးတို့သည် ရဟန်းကိုစေလွှတ်ကုန်၏။ပ။ ယောက်ျား၏ အနွယ်တို့သည် ရဟန်းကိုစေလွှတ်ကုန်၏။ပ။ ယောက်ျား၏ တရားကျင့်ဖော်တို့သည် ရဟန်းကိုစေလွှတ်ကုန်၏။ပ။
ယောက်ျားဘက်မှစက်မြှုပ် ‘ပုရိသပေယျာလ’ ကို အကျယ်ချဲ့အပ်၏။
[ရှေးနည်းကဲ့သို့ နှစ်ဖက်ပွားကို အကျယ်ချဲ့အပ်၏]။
--֍ ၃၂၂
။ အမိစောင့်သော မိန်းမ၏ အမိသည် ရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ ဤမည်သောမိန်းမကို ဤမည်သော သူ၏ ငွေဖြင့် ဝယ်အပ်သော မယား ဖြစ်ပါစေဟု ပြောပါလော့”ဟုစေလွှတ်၏၊ လက်ခံအံ့ စုံစမ်းအံ့ တစ်ဖန် ဆောင်လာအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။အမိစောင့်သော မိန်းမ၏ အမိသည် ရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ ဤမည်သော မိန်းမကိုဤမည်သော သူ၏ အလိုတူ၍နေသော မယား။ပ။ စည်းစိမ်ကြောင့်နေသော မယား၊ အဝတ်အထည်ကြောင့် နေသော မယား၊ ရေခွက်၌ လက်စုံချ၍ လက်ထပ်သော မယား၊ ခေါင်းခုကို ချစေ၍ နေသော မယား၊ ကျွန် မယား၊ အလုပ်သမား ‘အစေခံ’ မယား၊ သုံ့ပန်းမယား၊ အခိုက်အတန့်မယား ဖြစ်ပါစေဟု ပြောပါလော့”ဟုစေလွှတ်၏၊ လက်ခံအံ့ စုံစမ်းအံ့ တစ်ဖန်ဆောင်လာအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
မူလပုဒ်ရင်း ‘နိက္ခေပပုဒ်’ တို့တည်း။
֍ ၃၂၃
။ အမိစောင့်သော မိန်းမ၏ အမိသည် ရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ ဤမည်သောမိန်းမကို ဤမည်သော သူ၏ ငွေဖြင့် ဝယ်အပ်သော မယားလည်းကောင်း၊ အလိုတူ၍နေသော မယား။ပ။ ငွေဖြင့် ဝယ်အပ်သော မယားလည်းကောင်း၊ စည်းစိမ်ကြောင့်နေသော မယားလည်းကောင်း၊ ငွေဖြင့် ဝယ်အပ်သော မယားလည်းကောင်း၊ အခိုက်အတန့် မယားလည်းကောင်း ဖြစ်ပါစေဟု ပြောပါလော့”ဟုစေလွှတ်၏၊ လက်ခံအံ့ စုံစမ်းအံ့ တစ်ဖန် ဆောင်လာအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။စက်ပြတ် ‘ခဏ္ဍစက်’ ပြီး၏။
֍ ၃၂၄
။ အမိစောင့်သော မိန်းမ၏ အမိသည် ရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ ဤမည်သောမိန်းမကို ဤမည်သော သူ၏ အလိုတူ၍နေသော မယားလည်းကောင်း၊ စည်းစိမ်ကြောင့်နေသော မယားလည်းကောင်း။ပ။ အလိုတူ၍နေသော မယားလည်းကောင်း၊ အခိုက်အတန့် မယားလည်းကောင်း၊ အလိုတူ၍ နေသော မယားလည်းကောင်း၊ ငွေဖြင့် ဝယ်အပ်သော မယားလည်းကောင်း ဖြစ်ပါစေဟု ပြောပါလော့”ဟုစေလွှတ်၏၊ လက်ခံအံ့ စုံစမ်းအံ့ တစ်ဖန် ဆောင်လာအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။စက်ဝိုင်း ‘ဗဒ္ဓစက်’ ပြီး၏။
မူကို အကျဉ်းချုပ်အပ်ပြီ။
֍ ၃၂၅
။ အမိစောင့်သော မိန်းမ၏ အမိသည် ရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ ဤမည်သောမိန်းမကို ဤမည်သော သူ၏ အခိုက်အတန့် မယားလည်းကောင်း ငွေဖြင့် ဝယ်အပ်သော မယားလည်းကောင်း။ပ။ အခိုက်အတန့် မယားလည်းကောင်း၊ အလိုတူ၍နေသော မယားလည်းကောင်း၊ အခိုက်အတန့် မယားလည်းကောင်း၊ သုံ့ပန်းမယားလည်းကောင်း ဖြစ်ပါစေဟု ပြောပါလော့”ဟုစေလွှတ်၏၊ လက်ခံအံ့ စုံစမ်းအံ့ တစ်ဖန် ဆောင်လာအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။ဧကမူပြီး၏။
[ဒုမူကိုလည်းကောင်း တိမူကိုလည်းကောင်း နဝမူတိုင်အောင် ဤအတူပင် ပြုလုပ်အပ်၏]။
--ဤဆိုလတ္တံ့ကား ဒသမူတည်း။
֍ ၃၂၆
။ အမိစောင့်သော မိန်းမ၏ အမိသည် ရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ ဤမည်သောမိန်းမကို ဤမည်သော သူ၏ ငွေဖြင့် ဝယ်အပ်သော မယားလည်းကောင်း၊ အလိုတူ၍နေသောမယားလည်းကောင်း၊ စည်းစိမ်ကြောင့်နေသော မယားလည်းကောင်း၊ အဝတ်အထည်ကြောင့်နေသောမယားလည်းကောင်း၊ ရေခွက်၌ လက်စုံချ၍ လက်ထပ်သော မယားလည်းကောင်း၊ ခေါင်းခုကို ချစေ၍ နေသော မယား လည်းကောင်း၊ ကျွန်မယားလည်းကောင်း၊ အလုပ်သမား ‘အစေခံ’ မယားလည်းကောင်း၊ သုံ့ပန်းမယား လည်းကောင်း၊ အခိုက်အတန့်မယားလည်းကောင်း ဖြစ်ပါစေဟု ပြောပါလော့”ဟုစေလွှတ်၏၊ လက်ခံအံ့ စုံစမ်းအံ့တစ်ဖန် ဆောင်လာအံ့၊ သံဃာဒိ သိသ်အာပတ် သင့်၏။အမိဘက်မှစက် ပြီး၏။
အဖစောင့်သော မိန်းမ၏ အဖသည် ရဟန်းကိုစေလွှတ်၏။ပ။ အမိအဖစောင့်သော မိန်းမ၏ အမိအဖတို့သည် ရဟန်းကိုစေလွှတ်ကုန်၏။ မောင်စောင့်သော မိန်းမ၏ မောင်သည် ရဟန်းကိုစေလွှတ်၏။ အစ်မ ညီမစောင့်သော မိန်းမ၏ အစ်မ ညီမသည် ရဟန်းကိုစေလွှတ်၏။ ဆွေမျိုးစောင့်သော မိန်းမ၏ဆွေမျိုးတို့သည် ရဟန်းကိုစေလွှတ်ကုန်၏။ အနွယ်စောင့်သော မိန်းမ၏ အနွယ်တို့သည် ရဟန်းကိုစေလွှတ်ကုန်၏။ တရားကျင့်ဖော်စောင့်သော မိန်းမ၏ တရားကျင့်ဖော်တို့သည် ရဟန်းကိုစေလွှတ့်ကုန်၏။ အစောင့်အရှောက် ချထားသော မိန်းမ၏ သိမ်းပိုက်သူသည် ရဟန်းကိုစေလွှတ်၏။ ဒဏ်ထားသော မိန်းမ၏ ဒဏ်ထားသူသည် ရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ ဤမည်သော မိန်းမကိုဤမည်သော သူ၏ ငွေဖြင့် ဝယ်အပ်သော မယားဖြစ်ပါစေဟု ပြောပါလော့”ဟုစေလွှတ်၏၊ လက်ခံအံ့စုံစမ်းအံ့ တစ်ဖန် ဆောင်လာအံ့၊ သံဃာဒိသိသ် အာပတ် သင့်၏။
ဒဏ်ထားသော မိန်းမ၏ ဒဏ်ထားသူသည် ရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ ဤမည်သောမိန်းမကို ဤမည်သော သူ၏ အလိုတူ၍နေသော မယား။ပ။ စည်းစိမ်ကြောင့်နေသော မယား။ အဝတ်အထည်ကြောင့် နေသော မယား။ ရေခွက်၌ လက်စုံချ၍ လက်ထပ်သော မယား။ ခေါင်းခုကို ချစေ၍ နေသော မယား။ ကျွန်မယား။ အလုပ်သမား ‘အစေခံ’ မယား။ သုံ့ပန်းမယား။ အခိုက်အတန့် မယားဖြစ်ပါစေဟု ပြောပါလော့”ဟုစေလွှတ်၏၊ လက်ခံအံ့ စုံစမ်းအံ့ တစ်ဖန် ဆောင်လာအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
မူလပုဒ်ရင်း ‘နိက္ခေပပုဒ်’ တို့တည်း။
֍ ၃၂၇
။ ဒဏ်ထားသော မိန်းမ၏ ဒဏ်ထားသူသည် ရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ ဤမည်သော မိန်းမကို ဤမည်သော သူ၏ ငွေဖြင့် ဝယ်အပ်သော မယားလည်းကောင်း၊ အလိုတူ၍ နေသောမယားလည်းကောင်း။ပ။ ငွေဖြင့် ဝယ်အပ်သော မယားလည်းကောင်း၊ စည်းစိမ်ကြောင့်နေသော မယားလည်းကောင်း။ ငွေဖြင့် ဝယ်အပ်သော မယားလည်းကောင်း၊ အခိုက်အတန့် မယားလည်းကောင်းဖြစ်ပါစေဟု ပြောပါလော့”ဟုစေလွှတ်၏၊ လက်ခံအံ့ စုံစမ်းအံ့ တစ်ဖန် ဆောင်လာအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။စက်ပြတ် ‘ခဏ္ဍစက်’ ပြီး၏။
--֍ ၃၂၈
။ ဒဏ်ထားသော မိန်းမ၏ ဒဏ်ထားသူသည် ရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ ဤမည်သော မိန်းမကို အလိုတူ၍နေသော မယားလည်းကောင်း၊ စည်းစိမ်ကြောင့်နေသော မယားလည်းကောင်း။ပ။ အလိုတူ၍ နေသော မယားလည်းကောင်း၊ အခိုက်အတန့် မယားလည်းကောင်း။ အလိုတူ၍နေသော မယားလည်းကောင်း၊ ငွေဖြင့် ဝယ်အပ်သော မယားလည်းကောင်း ဖြစ်ပါစေဟုပြောပါလော့”ဟုစေလွှတ်၏၊ လက်ခံအံ့ စုံစမ်းအံ့ တစ်ဖန် ဆောင်လာအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။စက်ဝိုင်း ‘ဗဒ္ဓစက်'ပြီး၏။
မူကိုအကျဉ်းချုပ်အပ်ပြီ။
֍ ၃၂၉
။ ဒဏ်ထားသော မိန်းမ၏ ဒဏ်ထားသူသည် ရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ ဤမည်သော မိန်းမကို ဤမည်သော သူ၏ အခိုက်အတန့်မယားလည်းကောင်း၊ ငွေဖြင့် ဝယ်အပ်သောမယား လည်းကောင်း။ပ။ အခိုက်အတန့်မယားလည်းကောင်း၊ အလိုတူ၍နေသော မယားလည်းကောင်း၊ အခိုက် အတန့်မယားလည်းကောင်း၊ သုံ့ပန်းမယားလည်းကောင်း ဖြစ်ပါစေဟု ပြောပါလော့”ဟုစေလွှတ်၏၊ လက်ခံအံ့ စုံစမ်းအံ့ တစ်ဖန် ဆောင်လာအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။ဧကမူပြီး၏။
[ဒုမူကိုလည်းကောင်း တိမူကိုလည်းကောင်း နဝမူတိုင်အောင် ဤအတူပင် ပြုလုပ်အပ်၏]။
ဤဆိုလတ္တံ့ကား ဒသမူတည်း။
֍ ၃၃၀
။ ဒဏ်ထားသော မိန်းမ၏ ဒဏ်ထားသူသည် ရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ ဤ့မည်သော မိန်းမကို ဤမည်သော သူ၏ ငွေဖြင့် ဝယ်အပ်သော မယားလည်းကောင်း၊ အလိုတူ၍ နေသောမယားလည်းကောင်း၊ စည်းစိမ်ကြောင့်နေသော မယားလည်းကောင်း၊ အဝတ်အထည်ကြောင့်နေသောမယားလည်းကောင်း၊ ရေခွက်၌ လက်စုံချ ၍ လက်ထပ်သော မယားလည်းကောင်း၊ ခေါင်းခုကို ချစေ၍နေသော မယားလည်းကောင်း၊ ကျွန်မယားလည်းကောင်း၊ အလုပ်သမား ‘အစေခံ’ မယားလည်းကောင်း၊ သုံ့ပန်းမယားလည်းကောင်း၊ အခိုက်အတန့် မယားလည်းကောင်း ဖြစ်ပါစေဟု ပြောပါလော့”ဟုစေလွှတ်၏၊ လက်ခံအံ့ စုံစမ်းအံ့ တစ်ဖန် ဆောင်လာအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။ဒဏ်ထားသော မိန်းမဘက်မှစက် ပြီး၏။
--အမိစောင့်သော မိန်းမသည် ရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ ဤမည်သော သူကို (အကျွန်ုပ်သည်) ဤမည်သော သူ၏ ငွေဖြင့် ဝယ်အပ်သော မယား ဖြစ်ပါရစေဟု ပြောပါလော့”ဟုစေလွှတ်၏၊ လက်ခံအံ့ စုံစမ်းအံ့ တစ်ဖန် ဆောင်လာအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
အမိစောင့်သော မိန်းမသည် ရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ ဤမည်သော သူကို (အကျွန်ုပ်သည်) ဤမည်သောသူ၏ အလိုတူ၍နေသောမယား။ပ။ စည်းစိမ်ကြောင့်နေသောမယား။ အဝတ်အထည်ကြောင့်နေသော မယား။ ရေခွက်၌ လက်စုံချ၍ လက်ထပ်သောမယား။ ခေါင်းခုကိုချစေ၍နေသော မယား။ ကျွန်မယား။ အလုပ်သမား ‘အစေခံ’ မယား။ သုံ့ပန်းမယား။ အခိုက်အတန့်မယားဖြစ်ပါရစေဟု ပြောပါလော့”ဟုစေလွှတ်၏၊ လက်ခံအံ့ စုံစမ်းအံ့ တစ်ဖန် ဆောင်လာအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
မူလပုဒ်ရင်း ‘နိက္ခေပပုဒ်’ တို့တည်း။
֍ ၃၃၁
။ အမိစောင့်သော မိန်းမသည် ရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ ဤမည်သော သူကို (အကျွန်ုပ်သည်) ဤမည်သော သူ၏ ငွေဖြင့် ဝယ်အပ်သော မယားလည်းကောင်း၊ အလို တူ၍နေအပ်သော မယားလည်းကောင်း ဖြစ်ပါရစေဟု ပြောပါလော့”ဟုစေလွှတ်၏၊ လက်ခံအံ့ စုံစမ်းအံ့တစ်ဖန် ဆောင်လာအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။အမိစောင့်သော မိန်းမသည် ရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ ဤမည်သော သူကို (အကျွန်ုပ်သည်) ဤမည်သော သူ၏ ငွေဖြင့် ဝယ်အပ်သော မယားလည်းကောင်း စည်းစိမ်ကြောင့်နေသောမယားလည်းကောင်း။ပ။ ငွေဖြင့် ဝယ်အပ်သော မယားလည်းကောင်း အဝတ်အထည်ကြောင့်နေသောမယားလည်းကောင်း။ ငွေဖြင့် ဝယ်အပ်သော မယားလည်းကောင်း၊ အခိုက်အတန့်မယားလည်းကောင်းဖြစ်ပါရစေဟု ပြောပါလော့”ဟုစေလွှတ်၏၊ လက်ခံအံ့ စုံစမ်းအံ့ တစ်ဖန် ဆောင်လာအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
စက်ပြတ် ‘ခဏ္ဍစက်’ ပြီး၏။
֍ ၃၃၂
။ အမိစောင့်သော မိန်းမသည် ရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ ဤမည်သောသူကို (အကျွန်ုပ်သည်) ဤမည်သော သူ၏ အလိုတူ၍နေသော မယားလည်းကောင်း၊ စည်းစိမ်ကြောင့်နေသော မယားလည်းကောင်း။ပ။ အလိုတူ၍နေသော မယားလည်းကောင်း၊ အခိုက်အတန့် မယားလည်းကောင်း။ အလိုတူ၍ နေသော မယားလည်းကောင်း၊ ငွေဖြင့်ဝယ်အပ်သော မယားလည်းကောင်းဖြစ်ရပါစေဟု ပြောပါလော့”ဟုစေလွှတ်၏၊ လက်ခံအံ့ စုံစမ်းအံ့ တစ်ဖန် ဆောင်လာအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။စက်ဝိုင်း ‘ဗဒ္ဓစက်’ ပြီး၏။
မူကိုအကျဉ်းချုပ်အပ်ပြီ။
--အမိစောင့်သော မိန်းမသည် ရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ ဤမည်သော သူကို (အကျွန်ုပ်သည်) ဤမည်သော သူ၏ အခိုက်အတန့် မယားလည်းကောင်း၊ ငွေဖြင့် ဝယ်အပ်သော မယားလည်းကောင်း။ပ။ အခိုက်အတန့်မယားလည်းကောင်း၊ အလိုတူ၍နေသော မယားလည်းကောင်း၊ အခိုက်အတန့် မယားလည်းကောင်း၊ သုံ့ပန်း မယားလည်းကောင်း ဖြစ်ပါရစေဟု ပြောပါလော့”ဟုစေလွှတ်၏၊ လက်ခံအံ့ စုံစမ်းအံ့ တစ်ဖန် ဆောင်လာအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ဧကမူပြီး၏။
[ဒုမူစသည်တို့ကိုလည်း ဤအတူပင် ပြုလုပ်အပ်ကုန်၏]။
ဤဆိုလတ္တံ့ကား ဒသမူတည်း။
֍ ၃၃၃
။ အမိစောင့်သော မိန်းမသည် ရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ ဤမည်သောသူကို (အကျွန်ုပ်သည်) ဤမည်သော သူ၏ ငွေဖြင့် ဝယ်အပ်သော မယားလည်းကောင်း၊ အလိုတူ၍နေသောမယားလည်းကောင်း၊ စည်းစိမ်ကြောင့်နေသော မယားလည်းကောင်း၊ အဝတ်အထည်ကြောင့်နေသောမယားလည်းကောင်း၊ ရေခွက်၌ လက်စုံချ၍ လက်ထပ်သော မယားလည်းကောင်း၊ ခေါင်းခုကို ချစေ၍ နေသော မယားလည်းကောင်း၊ ကျွန်မယားလည်းကောင်း၊ အလုပ်သမား ‘အစေခံ’ မယားလည်းကောင်း၊ သုံ့ပန်းမယားလည်းကောင်း၊ အခိုက်အတန့် မယားလည်းကောင်း ဖြစ်ပါရစေဟု ပြောပါလော့”ဟုစေလွှတ်၏၊ လက်ခံအံ့ စုံစမ်းအံ့ တစ်ဖန် ဆောင်လာအံ့၊ သံဃာ ဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။အမိစောင့်သော မိန်းမဘက်မှ စက်တစ်မျိုး ပြီး၏။
အဖစောင့်သော မိန်းမသည် ရဟန်းကိုစေလွှတ်၏။ပ။ အမိအဖစောင့်သော မိန်းမသည် ရဟန်းကိုစေလွှတ်၏။ မောင်စောင့်သော မိန်းမသည် ရဟန်းကိုစေလွှတ်၏။ အစ်မညီမစောင့်သော မိန်းမသည်ရဟန်းကိုစေလွှတ်၏။ ဆွေမျိုးစောင့်သော မိန်းမသည် ရဟန်းကိုစေလွှတ်၏။ အနွယ်စောင့်သောမိန်းမသည် ရဟန်းကိုစေလွှတ်၏။ တရားကျင့်ဖော်စောင့်သော မိန်းမသည် ရဟန်းကိုစေလွှတ်၏။ အစောင့်အရှောက် ချထားသော မိန်းမသည် ရဟန်းကိုစေလွှတ်၏။ ဒဏ်ထားသော မိန်းမသည်ရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ ဤမည်သော သူကို (အကျွန်ုပ်သည်) ဤမည်သော သူ၏ ငွေဖြင့် ဝယ်အပ်သော မယားဖြစ်ပါရစေဟု ပြောပါလော့”ဟုစေလွှတ်၏၊ လက်ခံအံ့ စုံစမ်းအံ့ တစ်ဖန် ဆောင်လာအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ဒဏ်ထားသော မိန်းမသည် ရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ ဤမည်သော သူကို (အကျွန်ုပ်သည်) ဤမည်သော သူ၏ အလိုတူ၍ နေသော မယား။ပ။ စည်းစိမ်ကြောင့် နေသော မယား။ အဝတ်အထည်ကြောင့် နေသော မယား။ ရေခွက်၌ လက်စုံချ၍ လက်ထပ်သော မယား။ ခေါင်းခုကို ချစေ၍ နေသော မယား။ ကျွန်မယား။ အလုပ်သမား ‘အစေခံ’ မယား။ သုံ့ပန်းမယား။ အခိုက်အတန့်မယား ဖြစ်ပါရစေဟု ပြောပါလော့”ဟုစေလွှတ်၏၊ လက်ခံအံ့ စုံစမ်းအံ့ တစ်ဖန်ဆောင်လာအံ့၊ သံဃာဒိသိသ် အာပတ် သင့်၏။
မူလပုဒ်ရင်း ‘နိက္ခေပပုဒ်’ တို့တည်း။
--֍ ၃၃၄
။ ဒဏ်ထားသော မိန်းမသည် ရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ ဤမည်သောသူကို (အကျွန်ုပ်သည်) ဤမည်သော သူ၏ ငွေဖြင့် ဝယ်အပ်သော မယားလည်းကောင်း၊ အလိုတူ၍နေသော မယားလည်းကောင်း။ပ။ ငွေဖြင့် ဝယ်အပ်သော မယားလည်းကောင်း၊ အခိုက်အတန့် မယားလည်းကောင်း ဖြစ်ပါရစေဟု ပြောပါလော့”ဟုစေလွှတ်၏၊ လက်ခံအံ့ စုံစမ်းအံ့ တစ်ဖန် ဆောင်လာအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။စက်ပြတ် ‘ခဏ္ဍစက်’ ပြီး၏။
֍ ၃၃၅
။ ဒဏ်ထားသော မိန်းမသည် ရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ ဤမည်သောသူကို (အကျွန်ုပ်သည်) ဤမည်သော သူ၏ အလိုတူ၍နေသော မယားလည်းကောင်း၊ စည်းစိမ်ကြောင့်နေသော မယားလည်းကောင်း။ပ။ အလိုတူ၍နေသော မယားလည်းကောင်း၊ အခိုက်အတန့် မယားလည်းကောင်း။ အလိုတူ၍နေသော မယားလည်းကောင်း၊ ငွေဖြင့် ဝယ်အပ်သောမယားလည်းကောင်း ဖြစ်ပါရစေဟု ပြောပါလော့”ဟုစေလွှတ်၏၊ လက်ခံအံ့ စုံစမ်းအံ့ တစ်ဖန်ဆောင်လာအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။စက်ဝိုင်း ‘ဗဒ္ဓစက်’ ပြီး၏။
မူကို အကျဉ်းချုပ်အပ်ပြီ။
֍ ၃၃၆
။ ဒဏ်ထားသော မိန်းမသည် ရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ ဤမည်သော သူကို (အကျွန်ုပ်သည်) ဤမည်သော သူ၏ အခိုက်အတန့် မယားလည်းကောင်း၊ ငွေဖြင့် ဝယ်အပ်သော မယားလည်းကောင်း။ပ။ အခိုက်အတန့် မယားလည်းကောင်း၊ အလိုတူ၍နေသော မယားလည်းကောင်း။ အခိုက် အတန့် မယားလည်းကောင်း၊ သုံ့ပန်းမယားလည်းကောင်း ဖြစ်ပါရစေဟု ပြောပါလော့”ဟုစေလွှတ်၏၊ လက်ခံအံ့ စုံစမ်းအံ့ တစ်ဖန် ဆောင်လာအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။ဧကမူပြီး၏
[ဒုမူစသည်တို့ကိုလည်း ဤအတူပင် ပြုလုပ်အပ်ကုန်၏]။
ဤဆိုလတ္တံ့ကား ဒသမူတည်း။
֍ ၃၃၇
။ ဒဏ်ထားသော မိန်းမသည် ရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ ဤမည်သော သူကို (အကျွန်ုပ်သည်) ဤမည်သော သူ၏ ငွေဖြင့် ဝယ်အပ်သော မယားလည်းကောင်း၊ အလိုတူ၍နေသောမယားလည်းကောင်း၊ စည်းစိမ်ကြောင့်နေသော မယားလည်းကောင်း၊ အဝတ်အထည်ကြောင့်နေသော မယား လည်းကောင်း၊ ရေခွက်၌ လက်စုံချ၍ လက်ထပ်သောမယားလည်းကောင်း၊ ခေါင်းခုကို ချစေ၍ နေသော မယားလည်းကောင်း၊ ကျွန်မယားလည်းကောင်း၊ အလုပ်သမား ‘အစေခံ’ မယားလည်းကောင်း၊ သုံ့ပန်း မယားလည်းကောင်း၊ အခိုက်အတန့် မယားလည်းကောင်း ဖြစ်ပါရစေဟု ပြောပါလော့”ဟုစေလွှတ်၏၊ လက်ခံအံ့ စုံစမ်းအံ့တစ်ဖန် ဆောင်လာအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။ဒဏ်ထားသော မိန်းမဘက်မှ စက်တစ်မျိုး ပြီး၏။
စက်မြှုပ်အားလုံး ‘သဗ္ဗစက္ကပေယျာလ’ ပြီး၏။
--֍ ၃၃၈
။ လက်ခံအံ့ စုံစမ်းအံ့ တစ်ဖန် ဆောင်လာအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။ လက်ခံအံ့ စုံစမ်းအံ့ တစ်ဖန် မဆောင်လာအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏။လက်ခံအံ့ မစုံစမ်းအံ့ တစ်ဖန် ဆောင်လာအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏။
လက်ခံအံ့ မစုံစမ်းအံ့ တစ်ဖန် မဆောင်လာအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
လက်မခံအံ့ စုံစမ်းအံ့ တစ်ဖန် ဆောင်လာအံ့၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏။
လက်မခံအံ့ စုံစမ်းအံ့ တစ်ဖန် မဆောင်လာအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
လက်မခံအံ့ မစုံစမ်းအံ့ တစ်ဖန် ဆောင်လာအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
လက်မခံအံ့ မစုံစမ်းအံ့ တစ်ဖန် မဆောင်လာအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
ယောက်ျားသည် ရဟန်းများစွာတို့ကို “အသျှင်ဘုရားတို့ ကြွကြပါကုန်လော့၊ ဤမည်သောမိန်းမကိုစုံစမ်းကြပါကုန်လော့”ဟုစေခိုင်း၏၊ အားလုံး လက်ခံကုန်အံ့ အားလုံး စုံစမ်းကုန်အံ့ အားလုံး တစ်ဖန်ဆောင်လာကုန်အံ့၊ အားလုံး သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ယောက်ျားသည် ရဟန်းများစွာတို့ကို “အသျှင်ဘုရားတို့ ကြွကြပါကုန်လော့၊ ဤမည်သောမိန်းမကိုစုံစမ်းကြပါကုန်လော့”ဟုစေခိုင်း၏၊ အားလုံး လက်ခံကုန်အံ့ အားလုံး စုံစမ်းကုန်အံ့ ရဟန်း တစ်ပါးကိုတစ်ဖန် ဆောင်လာစေကုန်အံ့၊ အားလုံး သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ယောက်ျားသည် ရဟန်းများစွာတို့ကို “အသျှင်ဘုရားတို့ ကြွကြပါကုန်လော့၊ ဤမည်သောမိန်းမကိုစုံစမ်းကြပါကုန်လော့”ဟုစေခိုင်း၏၊ အားလုံး လက်ခံကုန်အံ့ (ရဟန်း) တစ်ပါးကို စုံစမ်းစေ၍ အားလုံးတစ်ဖန် ဆောင်လာကုန်အံ့၊ အားလုံး သံဃာဒိသိသ် အာပတ်သင့်၏။
ယောက်ျားသည် ရဟန်းများစွာတို့ကို “အသျှင်ဘုရားတို့ ကြွကြပါကုန်လော့၊ ဤမည်သောမိန်းမကိုစုံစမ်းကြပါကုန်လော့”ဟုစေခိုင်း၏၊ အားလုံး လက်ခံကုန်အံ့ ရဟန်းတစ်ပါးကို စုံစမ်းစေ၍ ရဟန်းတစ်ပါးကို တစ်ဖန် ဆောင်လာစေကုန်အံ့၊ အားလုံး သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ယောက်ျားသည် ရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ ဤမည်သော မိန်းမကို စုံစမ်းပါလော့”ဟုစေခိုင်း၏၊ လက်ခံအံ့ စုံစမ်းအံ့ တစ်ဖန် ဆောင်လာအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ယောက်ျားသည် ရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ ဤမည်သော မိန်းမကို စုံစမ်းပါလော့”ဟုစေခိုင်း၏၊ လက်ခံအံ့ စုံစမ်းအံ့ အနီးနေတပည့်ကို တစ်ဖန် ဆောင်လာစေအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သင့်၏။
ယောက်ျားသည် ရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ ဤမည်သော မိန်းမကို စုံစမ်းပါလော့”ဟုစေခိုင်း၏၊ လက်ခံအံ့ အနီးနေတပည့်ကို စုံစမ်းစေ၍ မိမိက တစ်ဖန် ဆောင်လာအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ယောက်ျားသည် ရဟန်းကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ ဤမည်သော မိန်းမကို စုံစမ်းပါလော့”ဟုစေခိုင်း၏၊ လက်ခံအံ့ အနီးနေတပည့်ကို စုံစမ်းစေအံ့ အနီးနေတပည့်သည် စုံစမ်းပြီး၍ အပြင်ပ (ထိုယောက်ျား) သို့ တစ်ဖန် ဆောင်လာအံ့၊ နှစ်ပါးလုံး ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏။
--֍ ၃၃၉
။ သွားသော် ပြည့်စုံစေ၏ ‘လက်လည်း ခံ၏၊ စုံလည်း စုံစမ်း၏’၊ ပြန်လာသော် ချို့ယွင်းစေ၏၊ ‘တစ်ဖန် မဆောင်လာ’၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ သွားသော် ချို့ယွင်းစေ၏ ‘လက်မခံ’၊ ပြန်လာ သော်ပြည့်စုံစေ၏ ‘စုံလည်း စုံစမ်း၏၊ တစ်ဖန်လည်း ဆောင်လာ၏’၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏။ သွား သော်ပြည့်စုံစေ၏၊ ပြန်လာသော် ပြည့်စုံစေ၏၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။ သွားသော် ချို့ယွင်းစေ၏၊ ပြန်လာသော် ချို့ယွင်းစေ၏၊ အာပတ်မသင့်။֍ ၃၄၀
။ သံဃာ၏လည်းကောင်း၊ စေတီ၏လည်းကောင်း၊ မကျန်းမာသူ၏လည်းကောင်း ပြုဖွယ် ကိစ္စဖြင့်သွားအံ့၊ (အာပတ်မသင့်)။ ရူးသော ရဟန်း၊ အစ လက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်။၅-သဉ္စရိတ္တသိက္ခာပုဒ် စက်လှည့်ပုံ ပြီး၏။
ဝိနီတဝတ္ထု ခေါင်းစဉ်မာတိကာ
အိပ်ပျော်သောမိန်းမ၊ သေသော မိန်းမ၊ ထွက်သွားသော မိန်းမ၊ မိန်းမ မဟုတ်၊ မိန်းမပဏ္ဍုက်၊ ငြင်းခုံခြင်းကို ပြု၍ ဝမ်းမြောက်စေပြီ၊ ပဏ္ဍုက်၌ အောင်သွယ်မှုကို ပြုခြင်း။ ဤကား ခေါင်းစဉ်မာတိကာတည်း။
--ဝိနီတဝတ္ထု ဖြတ်ထုံးများ
֍ ၃၄၁
။ တစ်ရံရောအခါ ယောက်ျားတစ်ယောက်သည် ရဟန်းတစ်ပါးကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ ဤမည်သော မိန်းမကို စုံစမ်းပါလော့”ဟုစေခိုင်း၏၊ ထိုရဟန်းသည် သွား၍ လူတို့ကို-“ဤမည်သော မိန်းမသည် အဘယ်မှာနည်း”ဟု မေး၏။
အိပ်ပျော်နေပါသည်ဘုရားဟု (လျှောက်ကြ၏)။
“ငါသည် သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်လေသလော”ဟု ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယ ကုက္ကုစ္စ'ဖြစ်၏။ မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်၏။ ရဟန်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် မသင့်၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁)
တစ်ရံရောအခါ ယောက်ျားတစ်ယောက်သည် ရဟန်းတစ်ပါးကို “အသျှင်ဘုရား ကြွပါလော့၊ ဤမည်သော မိန်းမကို စုံစမ်းပါလော့”ဟုစေခိုင်း၏၊ ထိုရဟန်းသည် သွား၍ လူတို့ကို-
“ဤမည်သော မိန်းမသည် အဘယ်မှာနည်း”ဟု မေး၏။
သေပါပြီဘုရား။ပ။ ထွက်သွားပါသည်ဘုရား။ မိန်းမ မဟုတ်ပါဘုရား။ မိန်းမပဏ္ဍုက်ပါဘုရားဟု (လျှောက်ကြ၏)။
ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် မသင့်၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၂-၅)
တစ်ရံရောအခါ မိန်းမတစ်ယောက်သည် လင်ယောက်ျားနှင့် ငြင်းခုံ၍ အမိအိမ်သို့ သွား၏၊ အိမ်သို့ကပ်တတ်သော ရဟန်းသည် ဝမ်းမြောက်ဖွယ် စကားကို ပြု၏ ‘အိမ်ကို ပြန်စေ၏’၊ ထိုရဟန်းအားတွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။
ရဟန်း အောင်သွယ်စကား ပြောကြားထိုက်သော မိန်းမလောဟု (မေးတော်မူရာ)
အောင်သွယ်စကား ပြောကြားထိုက်သော မိန်းမ မဟုတ်ပါ မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်၏)။
ရဟန်း အောင်သွယ်စကား မပြောကြားထိုက်သော မိန်းမ၌ အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၆)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ပဏ္ဍုက်၌ အောင်သွယ်မှုကို ပြု၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၇)
ပဉ္စမ သဉ္စရိတ္တသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၆-ကုဋိကာရသိက္ခာပုဒ်
֍ ၃၄၂
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ရာဇဂြိုဟ်မြို့ ရှဉ့်နက်တို့အား အစာပေးရာ ဖြစ်သော ဝေဠုဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံး နေတော်မူသောအခါ အာဠဝီတိုင်းသား ရဟန်းတို့သည် ကိုယ်တိုင်တောင်းအပ်သော အရာဝတ္ထုရှိကုန်သော (ဆောက်လုပ်သူ ဒါယကာ) အရှင်မရှိကုန်သော မိမိအတွက်ရည်ညွှန်းချက်ရှိကုန်သော အတိုင်းအထွာ ပမာဏ မရှိကုန်သော ကျောင်း၁တို့ကို ဆောက်လုပ်စေကုန်၏၊ ထိုကျောင်းတို့သည် ပြီးဆုံးခြင်းသို့ မရောက်ကုန်၊ ထိုရဟန်းတို့သည် “ယောက်ျားကို ပေးကြကုန်လော့ယောက်ျား၏ လက်မှုကိစ္စကို ပေးကြကုန်လော့ နွားကို ပေးကြကုန်လော့ လှည်းကို ပေးကြကုန်လော့ပဲခွပ်ကို ပေးကြကုန်လော့ ပုဆိန်ကို ပေးကြကုန်လော့ ဓားမကို ပေးကြကုန်လော့ ပေါက်တူးကို ပေးကြ့ကုန်လော့ စူးဆောက်ကို ပေးကြကုန်လော့ နွယ်ကို ပေးကြကုန်လော့ ဝါးကို ပေးကြကုန်လော့ ဖြူဆံမြက်ကို ပေးကြကုန်လော့ ပြိတ်မြက်ကို ပေးကြကုန်လော့ (ကြွင်းသော) မြက်ကို ပေးကြကုန်လော့မြေညက်ကို ပေးကြကုန်လော့ဟု အတောင်းများကြကုန်၍ အရိပ်နိမိတ်ပြခြင်း များကြကုန်၍ နေကြကုန်၏။လူတို့သည် တောင်းခြင်းဖြင့် နှိပ်စက်အပ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ အရိပ်နိမိတ် ပြခြင်းဖြင့် နှိပ်စက်အပ် ကုန်သည်ဖြစ်၍ ရဟန်းတို့ကို မြင်လျှင် ထိတ်လည်း ထိတ်ကြကုန်၏၊ လန့်လည်း လန့်ကြကုန်၏၊ ပြေး လည်းပြေးကြကုန်၏၊ ရှောင်ဖယ်၍လည်း သွားကြကုန်၏၊ မျက်နှာလွှဲ၍လည်း နေကြကုန်၏၊ တံခါးကိုလည်းပိတ်ကြကုန်၏၊ နွားတို့ကိုသော်လည်း မြင်လျှင် ရဟန်းဟု ထင်မှတ်၍ ပြေးကြကုန်၏။
ထိုအခါ အသျှင်မဟာကဿပသည် ရာဇဂြိုဟ်မြို့၌ မိုးလပတ်လုံး နေပြီးသော် အာဠဝီမြို့သို့ကြွသွား၏၊ အစဉ်အတိုင်း အာဠဝီမြို့သို့ ရောက်သော် အသျှင်မဟာကဿပသည် ထိုအာဠဝီမြို့ အဂ္ဂါဠဝစေတီ၌ သီတင်းသုံး နေတော်မူ၏၊ ထိုအခါ အသျှင်မဟာကဿပသည် နံနက်အချိန် သင်္ကန်းကိုပြင်ဝတ်၍ သပိတ်သင်္ကန်းကို ယူဆောင်ကာ အာဠဝီမြို့သို့ ဆွမ်းခံဝင်လေ၏၊ လူတို့သည်အသျှင်မဟာကဿပကို မြင်ကြသော် ထိတ်လည်း ထိတ်ကြကုန်၏၊ လန့်လည်း လန့်ကြကုန်၏၊ ပြေးလည်း ပြေးကြကုန်၏၊ ရှောင်ဖယ်၍လည်း သွားကြကုန်၏၊ မျက်နှာလွှဲ၍လည်း နေကြကုန်၏၊ တံခါးကိုလည်း ပိတ်ကြကုန်၏။
ထိုအခါ အသျှင်မဟာကဿပသည် အာဠဝီမြို့၌ ဆွမ်းခံလှည့်လည်ပြီး၍ ဆွမ်းစားပြီးနောက်ဆွမ်းစားဇရပ်မှ ဖဲသွားပြီးသည်ရှိသော် ရဟန်းတို့ကို-
“ငါ့သျှင်တို့ ရှေးက ဤအာဠဝီမြို့သည် ဝပြော၏၊ ရလွယ်သော ဆွမ်းရှိ၏၊ သပိတ်ပိုက်၍ဆွမ်းခံခြင်းဖြင့် မျှတရန် လွယ်ကူ၏၊ ယခုအခါ၌ကား ဤအာဠဝီမြို့သည် ငတ်မွတ်ခေါင်းပါး၏၊ ရခဲသောဆွမ်းရှိ၏၊ သပိတ်ပိုက်၍ ဆွမ်းခံခြင်းဖြင့် မျှတရန် မလွယ်ကူ၊ ငါ့သျှင်တို့ ဤအာဠဝီမြို့ သည်အဘယ်အကြောင်း အထောက်အပံ့ကြောင့် ငတ်မွတ်ခေါင်းပါးသနည်း၊ ရခဲသော ဆွမ်းရှိ သနည်း၊ သပိတ်ပိုက်၍ ဆွမ်းခံခြင်းဖြင့် မျှတရန် မလွယ်ကူပါသနည်း”ဟု မေးတော်မူ၏။
ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့သည် အသျှင်မဟာကဿပအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။
֍ ၃၄၃
။ ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ရာဇဂြိုဟ်မြို့၌ မွေ့လျော်သရွေ့ သီတင်းသုံးနေတော်မူပြီးလျှင် အာဠဝီမြို့သို့ ဒေသစာရီ ကြွချီတော်မူလေ၏၊ အစဉ်အတိုင်း ဒေသစာရီကြွချီတော်မူလတ်သော်အာဠဝီမြို့ သို့ ရောက်တော်မူလေ၏၊ မြတ်စွာဘုရားသည် အာဠဝီမြို့ အဂ္ဂါဠဝစေတီ၌သီတင်းသုံးနေတော်မူ၏။ --ထိုအခါ အသျှင်မဟာကဿပသည် မြတ်စွာဘုရားထံသို့ ချဉ်းကပ်ပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားအား ရိုသေစွာရှိခိုး၍ တစ်ခုသော နေရာ၌ ထိုင်နေပြီးနောက် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်၏၊ ထိုအခါမြတ်စွာဘုရားသည် ဤအကြောင်းအရာကြောင့် ရဟန်းသံဃာကို စည်းဝေးစေပြီးလျှင် အာဠဝီ မြို့သားရဟန်းတို့ကို-
“ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် ကိုယ်တိုင်တောင်းအပ်သော အရာဝတ္ထုရှိကုန်သော (ဆောက်လုပ်သူ ဒါယကာ) အရှင်မရှိကုန်သော မိမိအတွက် ရည်ညွှန်းချက် ရှိကုန်သော အတိုင်းအထွာ ပမာဏ မရှိကုန် သောကျောင်းတို့ကို ဆောက်လုပ်စေကြကုန်၏၊ ထိုကျောင်းတို့သည် ပြီးဆုံးခြင်းသို့ မရောက်ကြကုန်၊ ထိုသင်တို့သည် ‘ယောက်ျားကို ပေးကြကုန်လော့ ယောက်ျား၏ လက်မှုကိစ္စကို ပေးကြကုန်လော့။ပ။ မြက်ကို ပေးကြကုန်လော့၊ မြေညက်ကို ပေးကြကုန်လော့’ဟု အတောင်း များကြကုန်၍ အရိပ်နိမိတ်ပြခြင်း များကြကုန်၍ နေကြကုန်၏၊ လူတို့သည် တောင်းခြင်းဖြင့် နှိပ်စက်အပ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ အရိပ်နိမိတ်ပြခြင်းဖြင့် နှိပ်စက်အပ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ ရဟန်းတို့ကို မြင်လျှင် ထိတ်လည်း ထိတ်ကြကုန်၏၊ လန့်လည်း လန့်ကြကုန်၏၊ ပြေးလည်း ပြေးကြကုန်၏၊ ရှောင်ဖယ်၍လည်း သွားကြကုန်၏၊ မျက်နှာလွှဲ၍့လည်း နေကြကုန်၏၊ တံခါးကိုလည်း ပိတ်ကြကုန်၏၊ နွားတို့ကိုသော်လည်း မြင်လျှင် ရဟန်းဟု ထင်မှတ်၍ ပြေးကြကုန်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ်မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သောယောက်ျားတို့ သင်တို့သည် အဘယ့်ကြောင့် ကိုယ်တိုင်တောင်းအပ်သော အရာဝတ္ထုရှိကုန်သော (ဆောက်လုပ်သူ ဒါယကာ) အရှင်မရှိကုန်သော မိမိအတွက် ရည်ညွှန်းချက် ရှိကုန်သော အတိုင်းအထွာ ပမာဏမရှိကုန်သော ကျောင်းတို့ကို ဆောက်လုပ်စေကြကုန်ဘိသနည်း၊ ထို ကျောင်းတို့သည် ပြီးဆုံးခြင်းသို့မရောက်ကြကုန်၊ ထိုသင်တို့သည် ယောက်ျားကို ပေးကြကုန်လော့၊ ယောက်ျား၏ လက်မှုကိစ္စကို ပေးကြကုန်လော့။ပ။ မြက်ကို ပေးကြကုန်လော့၊ မြေညက်ကို ပေးကြကုန်လော့’ဟု အတောင်းများကြကုန်၍အရိပ်နိမိတ်ပြခြင်း များကြကုန်၍ နေကြကုန်ဘိသနည်း၊ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ဤ (သင်တို့ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။ ကဲ့ရဲ့တော်မူပြီး၍ တရားစကားကို ဟောတော်မူပြီးလျှင် ရဟန်းတို့ကို မိန့်တော်မူ၏။
၁။ ကျောင်း- ကျောင်းကလေး ‘ကုဋိ'
--မဏိကဏ္ဌ နဂါးမင်းဝတ္ထု
֍ ၃၄၄
။ ရဟန်းတို့ ရှေး၌ ဖြစ်ဖူးသည်ကား ရသေ့ညီနောင် နှစ်ယောက်တို့သည် ဂင်္ဂါမြစ်ကို အမှီပြု၍နေကြကုန်၏၊ ရဟန်းတို့ ထိုအခါ မဏိကဏ္ဌမည်သော နဂါးမင်းသည် ဂင်္ဂါမြစ်ကို ကူး၍ ညီငယ် ရသေ့ထံသို့ ချဉ်းကပ်ပြီးလျှင် ညီငယ်ရသေ့ကို အခွေတို့ဖြင့် ခုနှစ်ကြိမ်ရစ်ပတ်၍ ဦးထိပ်ထက်၌ ကြီးစွာသောပါးပျဉ်းကို မိုး၍ တည်လေ၏၊ ရဟန်းတို့ ထိုအခါ ညီငယ်ရသေ့သည် ထိုနဂါးကို ကြောက်ရကားပိန်ကြုံ၏၊ အသွေးအသား ခေါင်းပါး၏၊ ရုပ်အဆင်း ပျက်၏၊ (ဖက်ရွက်ရော်ကဲ့သို့) ဖြော့တော့သောအဆင်း ရှိ၏၊ (ကွန်ရက်ကို ဖြန့်ခင်းသကဲ့သို့) အကြောပြိုင်းပြိုင်းထသော ကိုယ်ရှိ၏။ရဟန်းတို့ နောင်တော်ရသေ့သည် ပိန်ကြုံသော အသွေးအသား ခေါင်းပါးသော ရုပ်အဆင်း ပျက်သော (ဖက်ရွက်ရော်ကဲ့သို့) ဖြော့တော့သော အဆင်းရှိသော (ကွန်ရက်ကို ဖြန့်ခင်းသကဲ့သို့) အကြောပြိုင်းပြိုင်းထသော ကိုယ်ရှိသော ညီငယ်ရသေ့ကို မြင်ပြီး၍ ညီငယ်ရသေ့အား-
“ညီငယ် သင်သည် အဘယ်ကြောင့် ပိန်ကြုံသနည်း၊ အသွေးအသား ခေါင်းပါးသနည်း၊ ရုပ်အဆင်းပျက်သနည်း၊ (ဖက်ရွက်ရော်ကဲ့သို့) ဖြော့တော့သော အဆင်းရှိသနည်း၊ (ကွန်ရက်ကိုဖြန့်ခင်းသကဲ့သို့) အကြောပြိုင်းပြိုင်းထသော ကိုယ်ရှိသနည်း”ဟု မေး၏။
နောင်တော် ဤအရပ်၌ မဏိကဏ္ဌ နဂါးမင်းသည် ဂင်္ဂါမြစ်ကို ကူး၍ အကျွန်ုပ်ထံသို့ ချဉ်းကပ်၍အကျွန်ုပ်ကို အခွေတို့ဖြင့် ခုနှစ်ကြိမ်ရစ်ပတ်၍ ဦးထိပ်ထက်၌ ကြီးစွာသော ပါးပျဉ်းကို မိုး၍ တည်ပါသည်၊ နောင်တော် အကျွန်ုပ်သည် ထိုနဂါးကို ကြောက်သောကြောင့် ပိန်ကြုံပါသည်၊ အသွေးအသား ခေါင်းပါးပါသည်၊ ရုပ်အဆင်း ပျက်ပါသည်၊ (ဖက်ရွက်ရော်ကဲ့သို့) ဖြော့တော့သော အဆင်းရှိပါသည်၊ (ကွန်ရက်ကိုဖြန့်ခင်းသကဲ့သို့) အကြောပြိုင်းပြိုင်းထသော ကိုယ်ရှိပါသည်ဟု (ပြော၏)။
ညီငယ် သင်သည် ထိုနဂါး၏ မလာခြင်းကို အလိုရှိပါသလောဟု (မေး၏)။
နောင်တော် အကျွန်ုပ်သည် ထိုနဂါး၏ မလာခြင်းကို အလိုရှိပါသည်ဟု (ပြော၏)။
ညီငယ် သင်သည် ထိုနဂါး၏ ပစ္စည်းတစ်စုံတစ်ခုကို မြင်ပါသလောဟု (မေး၏)။
နောင်တော် အကျွန်ုပ်သည် ထိုနဂါး၏ လည်ပင်း၌ ဝတ်ဆင်ထားသော ပတ္တမြားကို မြင်ပါသည့်ဟု (ပြော၏)။
ညီငယ် သို့ဖြစ်လျှင် သင်သည် ထိုနဂါးကို “နဂါးမင်း အကျွန်ုပ်အား ပတ္တမြားကို ပေးပါလော့၊ အကျွန်ုပ်သည် ပတ္တမြားကို အလိုရှိပါသည်”ဟု ပတ္တမြားကို တောင်းလော့”ဟု (ပြော၏)။
ရဟန်းတို့ ထိုအခါ မဏိကဏ္ဌ နဂါးမင်းသည် ဂင်္ဂါမြစ်ကို ကူး၍ ညီငယ် ရသေ့ထံသို့ ချဉ်းကပ် ပြီးလျှင် တစ်ခုသော နေရာ၌ တည်လေ၏၊ ရဟန်းတို့ တစ်ခုသော နေရာ၌ တည်ပြီးသော မဏိကဏ္ဌနဂါးမင်းကို ညီငယ် ရသေ့သည် “နဂါးမင်း အကျွန်ုပ်အား ပတ္တမြားကို ပေးပါလော့၊ အကျွန်ုပ်သည်ပတ္တမြားကို အလိုရှိပါသည်”ဟု ပြောဆို၏၊ ရဟန်းတို့ ထိုအခါ မဏိကဏ္ဌ နဂါးမင်းသည် “ရဟန်းသည် ပတ္တမြားကို တောင်း၏၊ ရဟန်းသည် ပတ္တမြားကို အလိုရှိ၏”ဟု လျင်မြန်စွာပင် (ထွက်) သွားလေ၏။
ရဟန်းတို့ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း မဏိကဏ္ဌ နဂါးမင်းသည် ဂင်္ဂါမြစ်ကို ကူး၍ ညီငယ် ရသေ့ထံသို့ချဉ်းကပ်၏။
ရဟန်းတို့ ညီငယ်ရသေ့သည် မဏိကဏ္ဌနဂါးမင်းကို အဝေးမှလျှင် လာသည်ကို မြင်လတ်သော်မဏိကဏ္ဌ နဂါးမင်းကို “နဂါးမင်း အကျွန်ုပ်အား ပတ္တမြားကို ပေးပါလော့၊ အကျွန်ုပ်သည် ပတ္တမြားကိုအလိုရှိပါသည်”ဟု ပြောဆို၏။
--ရဟန်းတို့ ထိုအခါ မဏိကဏ္ဌ နဂါးမင်းသည် “ရဟန်းသည် ပတ္တမြားကို တောင်း၏၊ ရဟန်းသည် ပတ္တမြားကို အလိုရှိ၏”ဟု ထိုအရပ်မှပင် ပြန်လေ၏။
ရဟန်းတို့ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း မဏိကဏ္ဌ နဂါးမင်းသည် ဂင်္ဂါမြစ်ကို ကူး၏၊ ရဟန်းတို့ညီငယ် ရသေ့သည် မဏိကဏ္ဌနဂါးမင်းအား ဂင်္ဂါမြစ်ကို ကူးလာသည်ကို မြင်လတ်သော် မဏိကဏ္ဌနဂါးမင်းကို “နဂါးမင်း အကျွန်ုပ်အား ပတ္တမြားကို ပေးပါလော့၊ အကျွန်ုပ်သည် ပတ္တမြားကို အလိုရှိပါသည်”ဟု ပြောဆို၏။
ရဟန်းတို့ ထိုအခါ မဏိကဏ္ဌ နဂါးမင်းသည် ညီငယ်ရသေ့ကို ဂါထာတို့ဖြင့်-
ငါ့အား ပြန့်ပြောမွန်မြတ်သော ထမင်းအဖျော်သည် (ဤ) ပတ္တမြား၏ အကြောင်း ကြောင့် ဖြစ်ပေါ်၏၊ ထို (ပတ္တမြား) ကို သင့်အား ပေးလိမ့်မည် မဟုတ်၊ သင်သည် အလွန် တောင်းတတ်သူ ဖြစ်၏၊ သင်၏ကျောင်းသင်္ခမ်းသို့လည်း လာတော့မည် မဟုတ်။
ကျောက်၌သွေးအပ်သော သန်လျက်လက်စွဲသူ လုလင်ပျိုသည် ငါ့ကို ခြိမ်းခြောက် သကဲ့သို့ ပတ္တမြားကိုတောင်း၍ ခြိမ်းခြောက်လေပြီ၊ ထိုပတ္တမြားကို သင့်အား ပေးလိမ့်မည် မဟုတ်၊ သင်သည် အလွန်တောင်းတတ်သူ ဖြစ်၏၊ သင်၏ ကျောင်းသင်္ခမ်းသို့လည်း လာတော့မည် မဟုတ်ဟု ဆိုပြီ။
ရဟန်းတို့ ထို့နောက် မဏိကဏ္ဌ နဂါးမင်းသည် “ရဟန်းသည် ပတ္တမြားကို တောင်း၏၊ ရဟန်း သည်ပတ္တမြားကို အလိုရှိ၏”ဟု ဖဲသွား၏၊ ထိုသို့ ဖဲသွားတိုင်းသာ ဖဲသွား၏၊ တစ်ဖန် ပြန်မလာ တော့ပေ။
ရဟန်းတို့ ထိုအခါ ညီငယ်ရသေ့သည် မြင်နေကျ ထိုနဂါးကို မမြင်ရသဖြင့် ရှေးကထက် တိုး၍ပိန်ကြုံ၏၊ အသွေးအသား ခေါင်းပါး၏၊ ရုပ်အဆင်း ပျက်၏၊ (ဖက်ရွက်ရော်ကဲ့သို့) ဖြော့တော့သောအဆင်းရှိ၏၊ (ကွန်ရက်ကို ဖြန့်ခင်းသကဲ့သို့) အကြောပြိုင်းပြိုင်းထသော ကိုယ်ရှိ၏၊ ရဟန်းတို့နောင်တော် ရသေ့သည် ရှေးကထက် တိုး၍ ပိန်၊ ကံသော အသွေးအသား ခေါင်းပါးသော ရုပ်အဆင်းပျက်သော (ဖက်ရွက်ရော်ကဲ့သို့) ဖြော့တော့သော အဆင်းရှိသော (ကွန်ရက်ကို ဖြန့်ခင်းသကဲ့သို့) အကြောပြိုင်းပြိုင်း ထသော ကိုယ်ရှိသော ညီငယ်ရသေ့ကို မြင်ပြီး နောက် ညီငယ်ရသေ့အား-
“ညီငယ် သင်သည် အဘယ့်ကြောင့် ရှေးကထက် တိုး၍ ပိန်၊ ကံသနည်း၊ အသွေးအသား ခေါင်းပါးသနည်း၊ ရုပ်အဆင်း ပျက်သနည်း၊ (ဖက်ရွက်ရော်ကဲ့သို့) ဖြော့တော့သော အဆင်းရှိ သနည်း၊ (ကွန်ရက်ကို ဖြန့်ခင်းသကဲ့သို့) အကြောပြိုင်းပြိုင်းထသော ကိုယ်ရှိသနည်း”ဟု ပြော ဆို၏။
နောင်တော် အကျွန်ုပ်သည် ထိုမြင်နေကျ နဂါးကို မမြင်ရသဖြင့် ရှေးကထက် တိုး၍ ပိန်ကြုံပါသည်၊ အသွေးအသား ခေါင်းပါးပါသည်၊ ရုပ်အဆင်းပျက်ပါသည်၊ (ဖက်ရွက်ရော်ကဲ့သို့) ဖြော့တော့သော အဆင်းရှိပါသည်၊ (ကွန်ရက်ကို ဖြန့်ခင်းသကဲ့သို့) အကြောပြိုင်းပြိုင်းထသော ကိုယ်ရှိပါသည်ဟု ပြောဆို၏။
ရဟန်းတို့ ထိုအခါ နောင်တော်ရသေ့သည် ညီငယ်ရသေ့ကို ဂါထာဖြင့်-
“အကြင် သူအား ချစ်အပ်သော အကြင် ဝတ္ထုသည် ရှိ၏၊ ထိုသူ၏ ထိုဝတ္ထုကို နှစ်သက်မြတ်နိုးသော်လည်း မတောင်းရာ၊ အလွန် တောင်းခြင်းကြောင့် မုန်းခြင်း သည် ဖြစ်၏၊ သူမြတ်သည်နဂါးအား ပတ္တမြားကို တောင်း၏၊ ထိုနဂါးကို မမြင်ရခြင်းသို့သာလျှင် ရောက်လေ၏”ဟု ဆိုပြီ။
ရဟန်းတို့ တိရစ္ဆာန်ဖြစ်ကြသော ထိုသတ္တဝါတို့သည်ပင် တောင်းခြင်းကို မနှစ်သက်ကြကုန်၊ အရိပ်နိမိတ်ပြခြင်းကို မနှစ်သက်ကြကုန်၊ လူဖြစ်သူတို့အား အဘယ်ဆိုဖွယ်ရာ ရှိမည်နည်း။
--֍ ၃၄၅
။ ရဟန်းတို့ ရှေး၌ ဖြစ်ဖူးသည်ကား ရဟန်းတစ်ပါးသည် ဟိမဝန္တာတောင်နံပါး တောအုပ်တစ်ခု၌ နေ၏၊ ရဟန်းတို့ ထိုတောအုပ်၏ အနီး၌ ကြီးစွာသော နိမ့်ရှိုင်းသော ညွှန်အိုင် (ရှိ၏)၊ ရဟန်းတို့ ထိုအခါ များစွာသော ငှက်အုပ်ကြီးသည် ထိုညွှန်အိုင်၌ တစ်နေ့ပတ်လုံး ကျက်စားလှည့်လည်၍ညချမ်း၌ ထိုတောအုပ်သို့ နေခြင်းငှါ ချဉ်းကပ်၏။ရဟန်းတို့ ထိုအခါ ထိုရဟန်းသည် ထိုငှက်အုပ်ကြီး၏ အသံသည် ပြင်းစွာ နှိပ်စက်သည် ဖြစ်၍ ငါ့ထံသို့ချဉ်းကပ်ပြီးလျှင် ငါ့ကို ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍ တစ်ခုသော နေရာ၌ ထိုင်၏၊ ရဟန်းတို့ တစ်ခုသော နေရာ၌ထိုင်ပြီးသော ထိုရဟန်းအား ငါသည်-
“ရဟန်း ခံ့ကျန်းပါ၏လော၊ မျှတပါ၏လော၊ မပင်ပန်းဘဲ အဓွန့်ရှည် (ခရီး) သို့ လာခဲ့ရပါ၏လော၊ ရဟန်း သင်သည် အဘယ်မှလည်း လာခဲ့ပါသနည်း”ဟု မေး၏။
ခံ့ကျန်းပါသည် မြတ်စွာဘုရား၊ မျှတပါသည် မြတ်စွာဘုရား၊ အသျှင်ဘုရား အကျွန်ုပ်သည် မပင်ပန်းဘဲအဓွန့်ရှည် (ခရီး) သို့ လာခဲ့ရပါသည်၊ အသျှင်ဘုရား ဟိမဝန္တာ တောင်နံပါး၌ တောအုပ်ကြီး ရှိပါသည်၊ အသျှင်ဘုရား ထိုတောအုပ်၏ အနီး၌ ကြီးသော နိမ့်ရှိုင်းသော ညွှန်အိုင်ရှိပါသည်၊ အသျှင်ဘုရား ထိုအခါများစွာသော ငှက်အုပ်ကြီးသည် ထိုညွှန်အိုင်၌ တစ်နေ့ပတ်လုံး ကျက်စား လှည့်လည်၍ ညချမ်း၌ထိုတောအုပ်သို့ နေခြင်းငှါ ချဉ်းကပ်ပါသည်၊ မြတ်စွာဘုရား အကျွန်ုပ်သည် ထိုအရပ်မှ ထိုငှက်အုပ်ကြီး၏အသံသည် နှိပ်စက်သည် ဖြစ်၍ လာခဲ့ပါသည်ဟု (လျှောက်၏)။
ရဟန်း သင်သည် ထိုငှက်အုပ်ကြီး၏ မလာခြင်းကို အလိုရှိသလောဟု (မေးတော်မူရာ)
မြတ်စွာဘုရား အကျွန်ုပ်သည် ထိုငှက်အုပ်ကြီး၏ မလာခြင်းကို အလိုရှိပါသည်ဟု (လျှောက်၏)။
ရဟန်း သို့ဖြစ်လျှင် သင်သည် ထိုအရပ်သို့ သွားလျက် ထိုတောအုပ်သို့ ဝင်၍ ညဉ့်ဦးယံ၌သုံးကြိမ်တိုင်တိုင် အသံကို ကြွေးကြော်လော့။
“ငှက်အပေါင်းတို့ အကျွန်ုပ်၏ (စကားကို) နားထောင်ကြကုန်လော့၊ အကြင်မျှလောက်ကုန်သောငှက်တို့သည် ဤတောအုပ်၌ နေခြင်းသို့ ကပ်ရောက်ကုန်၏၊ ငါသည် အတောင်ကို အလိုရှိ၏၊ ငှက်အပေါင်းတို့ ငါ့အား တစ်တောင်စီ တစ်တောင်စီ ပေးကြကုန်လော့”ဟု ကြွေးကြော်လော့။ သန်းခေါင်ယံ၌ မိုးသောက်ယံ၌ သုံးကြိမ်တိုင်တိုင် အသံကို ကြွေးကြော်လော့ -"ငှက်အပေါင်းတို့အကျွန်ုပ်၏ (စကားကို) နားထောင်ကြကုန်လော့၊ အကြင်မျှလောက်ကုန်သော ငှက်တို့သည်ဤတောအုပ်၌ နေခြင်းသို့ ကပ်ရောက်ကုန်၏၊ ငါသည် အတောင်ကို အလိုရှိ၏၊ ငှက်အပေါင်းတို့ ငါ့အားတစ်တောင်စီ တစ်တောင်စီ ပေးကြကုန်လော့”ဟု (အသံကို ကြွေးကြော်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။
ရဟန်းတို့ ထိုအခါ၌ ထိုရဟန်းသည် ထိုအရပ်သို့ သွားလျက် ထို တောအုပ်သို့ဝင်၍ ညဉ့်ဦးယံ၌သုံးကြိမ်တိုင်တိုင် အသံကို ကြွေးကြော်၏ - “ငှက်အပေါင်းတို့ အကျွန်ုပ်၏ (စကားကို) နားထောင်ကြကုန်လော့၊ အကြင်မျှလောက်ကုန်သော ငှက်တို့သည် ဤတောအုပ်၌ နေခြင်းသို့ ကပ်ရောက်ကုန်၏၊ ငါသည် အတောင်ကို အလိုရှိ၏၊ ငှက်အပေါင်းတို့ ငါ့အား တစ်တောင်စီ တစ်တောင်စီ့ပေးကြကုန်လော့”ဟု အသံကို ကြွေးကြော်၏။ သန်းခေါင်ယံ၌ မိုးသောက်ယံ၌ သုံးကြိမ်တိုင်တိုင် အသံကိုကြွေးကြော်၏ -"ငှက် အပေါင်းတို့ အကျွန်ုပ်၏ (စကားကို) နားထောင်ကြကုန်လော့၊ အကြင်မျှလောက်ကုန်သော ငှက်တို့သည် ဤတောအုပ်၌ နေခြင်းသို့ ကပ်ရောက်ကုန်၏၊ ငါသည်အတောင်ကို အလိုရှိ၏၊ ငါ့အား တစ်တောင်စီ တစ်တောင်စီ ပေးကြကုန်လော့”ဟု အသံကိုကြွေးကြော်လေ၏။
ရဟန်းတို့ ထိုအခါ ထိုငှက်အုပ်ကြီးသည် “ရဟန်းသည် အတောင်ကို တောင်း၏၊ ရဟန်းသည် အတောင်ကို အလိုရှိ၏”ဟု ထို တောအုပ်မှ ဖဲသွားလေပြီ၊ ထိုသို့ ဖဲသွားတိုင်းသာ ဖဲသွား၏၊ တစ်ဖန်ပြန်မလာတော့ပေ။
--ရဟန်းတို့ တိရစ္ဆာန်ဖြစ်သော ထိုသတ္တဝါတို့သည်ပင် တောင်းခြင်းကို မနှစ်သက်ကြကုန်၊ အရိပ်နိမိတ်ပြခြင်းကို မနှစ်သက်ကြကုန်၊ လူဖြစ်သူတို့အားကား အဘယ်ဆိုဖွယ်ရာ ရှိမည်နည်း။
֍ ၃၄၆
။ ရဟန်းတို့ ရှေး၌ ဖြစ်ဖူးသည်ကား ရဋ္ဌပါလ အမျိုးကောင်းသား၏ အဖသည် ရဋ္ဌပါလအမျိုးသားကို ဂါထာဖြင့်-“(ချစ်သား) ရဋ္ဌပါလ စင်စစ် ထိုလူအများတို့ကို ငါသည် မသိပါ၊ ထိုလူအများတို့ သည် ငါ့ (ထံ) သို့စုရုံးလာကြ၍ တောင်းကြကုန်၏၊ အဘယ့်ကြောင့် သင်သည် ငါ့ကို မတောင်းသနည်း”ဟု ဆို၏။
“ဖခင် တောင်းတတ်သူသည် မုန်းဖွယ်ရာဖြစ်၏၊ တောင်းသည်ကို မပေးသော သူသည်လည်းမုန်းဖွယ်ရာပင် ဖြစ်၏၊ အကျွန်ုပ်အား မုန်းခြင်း မဖြစ်စေလိုသော ကြောင့် အကျွန်ုပ်သည် သင့်ကိုမတောင်းပါ”ဟု (ပြန်ပြော၏)။
ရဟန်းတို့ ထိုရဋ္ဌပါလ အမျိုးကောင်းသားသည် မိမိ အဖကိုစင်လျက် ဤသို့ ဆိုတုံသေး၏၊ လူ (သူစိမ်း) သည် လူ (သူစိမ်း) ကိုကား အဘယ်ဆိုဖွယ် ရှိမည်နည်း။
֍ ၃၄၇
။ ရဟန်းတို့ လူတို့သည် စည်းစိမ် ‘ဥစ္စာ’ တို့ကို ခဲယဉ်းစွာ စုဆောင်းအပ်ကုန်၏၊ စုဆောင်းအပ်ပြီးသော စည်းစိမ်ဥစ္စာတို့ကိုလည်း ခဲယဉ်းစွာစောင့်ရှောက်အပ်ကုန်၏၊ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ သင်တို့သည် ဤသို့ ခဲယဉ်းစွာ စုဆောင်းအပ်ကုန်သော စုဆောင်းအပ်ပြီးသော်လည်း ခဲယဉ်းစွာစောင့်ရှောက်အပ်ကုန်သော ထိုစည်းစိမ်တို့၌ “ယောက်ျားကို ပေးကြကုန်လော့ယောက်ျား၏ လက်မှုကိစ္စကို ပေးကြကုန်လော့ နွားကိုပေးကြကုန်လော့ လှည်းကိုပေးကြကုန်လော့ပဲခွပ်ကို ပေးကြကုန်လော့ ပုဆိန်ကိုပေးကြကုန်လော့ ဓားမကို ပေးကြကုန်လော့ ပေါက်တူးကိုပေးကြကုန်လော့ စူးဆောက်ကို ပေးကြကုန်လော့ နွယ်ကို ပေးကြကုန်လော့ ဝါးကို ပေးကြကုန်လော့ဖြူဆံမြက်ကို ပေးကြ ကုန်လော့ ပြိတ်မြက်ကို ပေးကြကုန်လော့ (ကြွင်းသော) မြက်ကိုပေးကြကုန်လော့ မြေညက်ကို ပေးကြ ကုန်လော့”ဟု အတောင်းများကြကုန်၍ အရိပ်နိမိတ်ပြခြင်းများကြကုန်၍ နေကြတုံဘိ၏။(မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ ဤ (သင်တို့ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေး သောသူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။ ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကိုပြကြကုန်လော့။
--ပညတ်သိက္ခာပုဒ်
֍ ၃၄၈
။ “ကိုယ်တိုင်တောင်းအပ်သော အရာဝတ္ထုဖြင့် (ဆောက်လုပ်သူ ဒါယကာ) အရှင်မရှိသောမိမိဟူသော ရည်ညွှန်းအပ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်စေလိုသော ရဟန်းသည် ကားအတိုင်းအရှည်ပမာဏရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်စေအပ်၏။ဤ (ဆိုလတ္တံ့) ကား ထိုကျောင်း၏ အတိုင်းအရှည် ပမာဏတည်း၊ မြတ်စွာဘုရား အထွာတော်ဖြင့်အလျား ဆယ့်နှစ်ထွာ၊ အနံ ခုနစ်ထွာတို့တည်း။ ရဟန်းတို့ကို ကျောင်းရာကြားစေရန်ပင့်ဆောင်အပ်ကုန်၏၊ ထိုရဟန်းတို့သည် (ပိုးရွခြပုန်းစသော) ဘေးရန်မရှိသော, လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသော ကျောင်းရာကို ကြားအပ်ကုန်၏၊ ရဟန်းသည် (ပိုးရွခြပုန်းစသော) ဘေးရန်ရှိသော, လှည်း လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ကျောင်းရာ၌ ကိုယ်တိုင်တောင်းအပ်သော အရာဝတ္ထုဖြင့် ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်စေငြားအံ့၊ ရဟန်းတို့ကိုလည်း ကျောင်းရာကြားခြင်းငှါ မပင့်ဆောင်ငြားအံ့၊ အတိုင်းအထွာ ပမာဏကိုလည်း လွန်စေငြားအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။
၆-ကုဋိကာရသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၃၄၉
။ ကိုယ်တိုင်တောင်းအပ်သော အရာဝတ္ထု မည်သည် ယောက်ျားကိုလည်းကောင်း၊ ယောက်ျား၏လက်မှုကိစ္စကိုလည်းကောင်း၊ နွားကိုလည်းကောင်း၊ လှည်းကိုလည်းကောင်း၊ ပဲခွပ်ကိုလည်းကောင်း၊ ပုဆိန်ကိုလည်းကောင်း၊ ဓားမကိုလည်းကောင်း၊ ပေါက်တူးကိုလည်းကောင်း၊ စူးဆောက်ကို လည်းကောင်း၊ နွယ်ကိုလည်းကောင်း၊ ဝါးကိုလည်းကောင်း၊ ဖြူဆံမြက်ကိုလည်းကောင်း၊ ပြိတ်မြက်ကိုလည်းကောင်း၊ (ကြွင်းသော) မြက်ကိုလည်းကောင်း မြေညက်ကိုလည်းကောင်း ကိုယ်တိုင်တောင်း၍။ကျောင်း မည်သည် အတွင်း၌ လိမ်းကျံအပ်သော ကျောင်းသော်လည်းကောင်း၊ အပ၌ လိမ်းကျံအပ်သော ကျောင်းသော်လည်းကောင်း၊ အတွင်းအပ၌ လိမ်းကျံအပ်သော ကျောင်းသော်လည်းကောင်းတည်း။
ဆောက်လုပ်စေလိုသောဟူသည် ဆောက်လုပ်သော ရဟန်းသည် လည်းကောင်း၊ ဆောက်လုပ်စေသောရဟန်းသည် လည်းကောင်း။
(ဆောက်လုပ်သူ ဒါယကာ) အရှင်မရှိသောဟူသည် မိန်းမ ယောက်ျား လူ ရဟန်းဟူသော အခြားတစ်ဦး တစ်ယောက် အရှင်သည် မရှိ။
မိမိဟူသော ရည်ညွှန်းအပ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ရှိသောဟူသည် မိမိ၏ အလို့ငှါ။
အတိုင်းအရှည် ပမာဏရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်စေအပ်၏၊ ဤ (ဆိုလတ္တံ့) ကား ထိုကျောင်း၏အတိုင်းအရှည် ပမာဏတည်း၊ မြတ်စွာဘုရား အထွာတော်ဖြင့် အလျား ဆယ့်နှစ်ထွာဟူသည် အပ၌ဖြစ်သော အတိုင်းအရှည်ဖြင့်။
အနံ ခုနှစ်ထွာတို့ဟူသည် အတွင်းကျသော အတိုင်းအရှည်ဖြင့်။
--ကျောင်းရာကို ကြားခြင်းငှါ ရဟန်းတို့ကို ပင့်ဆောင်အပ်ကုန်၏ဟူသည် ထိုကျောင်း ဆောက်လုပ်သောရဟန်းသည် ကျောင်းရာကို သုတ်သင်၍ သံဃာသို့ ချဉ်းကပ်၍ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌ အပေါ်ရုံ'ဧကသီ’ ကို စံပယ်တင်၍ ကြီးကုန်သော ရဟန်းတို့၏ ခြေတို့ကို ရှိခိုး၍ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်လျက်လက်အုပ်ကို မြှောက်ချီပြီးလျှင် -
“အသျှင်ဘုရားတို့ အကျွန်ုပ်သည် ကိုယ်တိုင်တောင်းအပ်သော အရာဝတ္ထုဖြင့် (ဆောက် လုပ်သူဒါယကာ) အရှင် မရှိသော မိမိဟူသော ရည်ညွှန်းအပ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ရှိသော ကျောင်းကိုဆောက်လုပ်လိုပါသည်၊ အသျှင်ဘုရားတို့ ထိုအကျွန်ုပ်သည် သံဃာကို ကျောင်းရာကြည့်ရန်တောင်းပန်ပါသည်”ဟု လျှောက်ရာ၏။
နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း တောင်းပန်ရမည်၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း တောင်းပန်ရမည်။
အကယ်၍ သံဃာအားလုံးသည် ကျောင်းရာကို ကြည့်ခြင်းငှါ တတ်နိုင်အံ့၊ သံဃာအားလုံးသည်ကြည့်ရမည်၊ အကယ်၍ သံဃာအားလုံးသည် ကျောင်းရာကို ကြည့်ခြင်းငှါ မတတ်နိုင်အံ့၊ ထိုရဟန်းတို့တွင်အကြင်ရဟန်းတို့သည် ဘေးရန်ရှိ မရှိ လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိ မရှိကို သိခြင်းငှါ လိမ္မာကုန်၏၊ စွမ်းနိုင်ကုန်၏၊ ထိုရဟန်းတို့ကို တောင်းပန်၍ သမုတ်ရမည်။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် သမုတ်ရမည်၊ ကျွမ်းကျင်လိမ္မာ၍ စွမ်းရည်ရှိသော ရဟန်းသည် သံဃာကိုသိစေရမည်။
֍ ၃၅၀
။ “အသျှင်ဘုရားတို့ သံဃာတော်သည် အကျွန်ုပ်၏ (စကားကို) နာတော်မူလော့၊ ဤမည်သောရဟန်းသည် ကိုယ်တိုင်တောင်းအပ်သော အရာဝတ္ထုဖြင့် (ဆောက်လုပ်သူ ဒါယကာ) အရှင် မရှိသောမိမိဟူသော ရည်ညွှန်းအပ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်လို၏၊ ထိုရဟန်းသည် သံဃာကိုကျောင်းရာကြည့်ရန် တောင်းပန်၏၊ သံဃာအား အကယ်၍ လျောက် ပတ်သော အခါရှိသော ကံသည်ဖြစ်အံ့၊ သံဃာသည် ဤမည် ဤမည်သော ရဟန်းတို့ကို ဤမည်သော (ရဟန်း)၏ ကျောင်းရာကိုကြည့်ခြင်းငှါ သမုတ်ရာ၏။ ဤကား သိစေခြင်းတည်း။“အသျှင်ဘုရားတို့ သံဃာတော်သည် အကျွန်ုပ်၏ (စကားကို) နာတော်မူလော့၊ ဤမည်သောရဟန်းသည် ကိုယ်တိုင် တောင်းအပ်သော အရာဝတ္ထုဖြင့် (ဆောက်လုပ်သူ ဒါယကာ) အရှင် မရှိသောမိမိဟူသော ရည်ညွှန်းအပ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်လို၏၊ ထိုရဟန်းသည် သံဃာကိုကျောင်းရာကြည့်ရန် တောင်းပန်၏၊ သံဃာသည် ဤမည် ဤမည်သော ရဟန်းတို့ကို ဤမည်သောရဟန်း၏ ကျောင်းရာကို ကြည့်ခြင်းငှါ သမုတ်၏၊ အကြင်အသျှင်အား ဤမည် ဤမည်သော ရဟန်းတို့ကိုဤမည်သော ရဟန်း၏ ကျောင်းရာကို ကြည့်ရန် သမုတ်ခြင်းကို နှစ်သက်၏၊ ထိုအသျှင်သည် ဆိတ်ဆိတ်နေရာ၏၊ အကြင် (အသျှင်) အား နှစ်သက်ခြင်း မရှိ၊ ထိုအသျှင်သည် ပြောဆိုရာ၏။
သံဃာသည် ဤမည် ဤမည်သော ရဟန်းတို့ကို ဤမည်သော ရဟန်း၏ ကျောင်းရာကို ကြည့်ရန်သမုတ်အပ်ပြီ၊ သံဃာတော်အား နှစ်သက်ခြင်း ရှိ၏၊ ထို့ကြောင့် ဆိတ်ဆိတ်နေ၏။ ဤသို့ (ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်) ဤနှစ်သက်သည့် အဖြစ်ကို သိမှတ်ရပါသည်”ဟု (သိစေရမည်)။
--֍ ၃၅၁
။ ထိုသမ္မုတိရပြီးသော ရဟန်းတို့သည် ထို (အရပ်) သို့ သွား၍ ကျောင်းရာကို ကြည့်ရမည်၊ ဘေးရန်ရှိမရှိ လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိ မရှိ သိရှိရမည်၊ အကယ်၍ ဘေးရန်ရှိသည်လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသည် ဖြစ်အံ့၊ “ဤအရပ်၌ မဆောက်လင့်”ဟု ပြောရမည်၊ အကယ်၍ ဘေးရန်မရှိ လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသည် ဖြစ်အံ့၊ သံဃာအား “ဘေးရန်မရှိလှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိ၏”ဟု လျှောက်ကြားရမည်၊ ထိုကျောင်းဆောက်လုပ်သော ရဟန်းသည် သံဃာသို့ ချဉ်းကပ်၍ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌ အပေါ်ရုံ (ဧကသီ) ကို စံပယ်တင်၍ ကြီးကုန်သော ရဟန်းတို့၏ ခြေတို့ကို ရှိခိုး၍ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်လျက် လက်အုပ်မြှောက်ချီပြီးလျှင် -“အသျှင်ဘုရားတို့ အကျွန်ုပ်သည် ကိုယ်တိုင်တောင်းအပ်သော အရာဝတ္ထုဖြင့် (ဆောက်လုပ်သူ ဒါယကာ) အရှင် မရှိသော မိမိဟူသော ရည်ညွှန်းအပ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ရှိသော ကျောင်းကို ဆောက် လုပ်လိုပါသည်၊ အသျှင်ဘုရားတို့ ထိုအကျွန်ုပ်သည် သံဃာကို ကျောင်းရာကြားခြင်းကို တောင်းပန် ပါသည်”ဟုလျှောက်ရာ၏။
နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း တောင်းပန်ရမည်၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း တောင်းပန်ရမည်၊ ကျွမ်းကျင် လိမ္မာ၍စွမ်းရည်ရှိသော ရဟန်းသည် သံဃာကို သိစေရမည်။
֍ ၃၅၂
။ အသျှင်ဘုရားတို့ သံဃာသည် အကျွန်ုပ်၏ (စကားကို) နာတော်မူလော့၊ ဤမည်သောရဟန်းသည် ကိုယ်တိုင်တောင်းအပ်သော အရာဝတ္ထုဖြင့် (ဆောက်လုပ်သူ ဒါယကာ) အရှင် မရှိသောမိမိဟူသော ရည်ညွှန်းအပ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်လို၏၊ ထို (ရဟန်း) သည်သံဃာကို ကျောင်းရာကြားခြင်းကို တောင်းပန်၏၊ သံဃာအား အကယ်၍ လျောက် ပတ်သောအခါရှိသော ကံသည် ဖြစ်အံ့၊ သံဃာသည် ဤမည်သော ရဟန်း၏ ကျောင်းရာကို ကြားရာ၏၊ ဤကားသိစေခြင်းတည်း။အသျှင်ဘုရားတို့ သံဃာသည် အကျွန်ုပ်၏ (စကားကို) နာတော်မူလော့၊ ဤမည်သော ရဟန်းသည့်ကိုယ်တိုင် တောင်းအပ်သော အရာဝတ္ထုဖြင့် (ဆောက်လုပ်သူ ဒါယကာ) အရှင် မရှိသော မိမိဟူသောရည်ညွှန်းအပ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်လို၏၊ ထို (ရဟန်း) သည် သံဃာကိုကျောင်းရာကြားခြင်းကို တောင်းပန်၏၊ သံဃာသည် ဤမည်သော ရဟန်း၏ ကျောင်းရာကို ကြား၏၊ အကြင် အသျှင်အား ဤမည်သော ရဟန်း၏ ကျောင်းရာ ကြားခြင်းကို နှစ်သက်၏၊ ထိုအသျှင်သည်ဆိတ်ဆိတ် နေရာ၏၊ အကြင် (အသျှင်) အား နှစ်သက်ခြင်း မရှိ၊ ထို (အသျှင်) သည် ပြောဆိုရာ၏။
သံဃာတော်သည် ဤမည်သော ရဟန်း၏ ကျောင်းရာကို ကြားအပ်ပြီ၊ သံဃာတော်အား နှစ်သက်ခြင်းရှိ၏၊ ထို့ကြောင့် ဆိတ်ဆိတ် နေ၏၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့် ဤနှစ်သက်သည့် အဖြစ်ကိုသိမှတ်ရပါသည်”ဟု (သိစေရမည်)။
֍ ၃၅၃
။ ဘေးရန်ရှိသည် မည်သည် ပရွတ်ဆိတ်တို့၏သော်လည်း နေရာဖြစ်၏၊ ခြတို့၏သော်လည်းနေရာဖြစ်၏၊ ကြွက်တို့၏သော်လည်း နေရာဖြစ်၏၊ မြွေတို့၏သော်လည်း နေရာဖြစ်၏၊ ကင်းမြီးကောက် (ကင်းပုစွန်) တို့၏သော်လည်း နေရာဖြစ်၏၊ ကင်းခြေများတို့၏သော်လည်း နေရာဖြစ်၏၊ ဆင်တို့၏သော်လည်း နေရာဖြစ်၏၊ မြင်းတို့၏သော်လည်း နေရာဖြစ်၏၊ ခြင်္သေ့တို့၏သော်လည်း နေရာဖြစ်၏၊ ကျားတို့၏သော်လည်း နေရာဖြစ်၏၊ သစ်တို့၏သော်လည်း နေရာဖြစ်၏၊ ဝံတို့၏သော်လည်း နေရာဖြစ်၏၊ အောင်းတို့၏သော်လည်း နေရာဖြစ်၏၊ အမှတ်မရှိသော တိရစ္ဆာန်ဖြစ်သော သတ္တဝါတို့၏ နေရာဖြစ်၏၊ ကောက်စပါးခင်းကိုမူလည်း မှီ၏၊ ပဲခင်းကိုမူလည်း မှီ၏၊ ခိုးသူသတ်ရာ ထောင်ကိုမူလည်းမှီ၏၊ လူသတ်ရာ သူသတ်ကုန်းကိုမူလည်း မှီ၏၊ သူကောင် မြှုပ်ရာ သင်းချိုင်းကိုမူလည်း မှီ၏၊ ဥယျာဉ်ကိုမူ လည်း မှီ၏၊ မင်းနေရာကိုမူလည်း မှီ၏၊ ဆင်တင်း ကုပ်ကိုမူလည်း မှီ၏၊ မြင်းတင်းကုပ်ကိုမူလည်း မှီ၏၊ နှောင်အိမ်ကိုမူလည်း မှီ၏၊ သေတင်းကုပ်ကိုမူလည်း မှီ၏၊ အမဲသတ် (တင်းကုပ်) ကိုမူလည်း မှီ၏၊ ခရီးလမ်းကိုမူလည်း မှီ၏၊ ခရီးဆုံကိုမူလည်း မှီ၏၊ သဘင်ကိုမူလည်းမှီ၏၊ ထုတ်ချင်းထွင်းသော ခရီးကိုမူလည်း မှီ၏၊ ဤသည်ကား ဘေးရန်ရှိသည် မည်၏။ --လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိ မည်သည် က-မြဲတိုင်းသော လှည်းဖြင့် လှည့်ပတ်၍သွားခြင်းငှါ သော်လည်းကောင်း၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ လှေကားဖြင့် လှည့်ပတ်ခြင်းငှါ သော်လည်းကောင်းမတတ်နိုင်၊ ဤသည်ကား လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသည် မည်၏။
ဘေးရန်မရှိ မည်သည် ပရွတ်ဆိတ်တို့၏သော်လည်း နေရာမဟုတ်၊ ခြတို့၏သော်လည်း နေရာ မဟုတ်၊ ကြွက်တို့၏သော်လည်း နေရာမဟုတ်၊ မြွေတို့၏သော်လည်း နေရာမဟုတ်၊ ကင်းမြီးကောက်တို့၏သော်လည်း နေရာမဟုတ်၊ ကင်းခြေများတို့၏သော်လည်း နေရာမဟုတ်။ပ။ ထုတ်ချင်းထွင်းသောခရီးလမ်း ကိုမူလည်း မမှီ၊ ဤသည်ကား ဘေးရန်မရှိသည် မည်၏။
လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိ မည်သည် က-မြဲတိုင်းသော လှည်းဖြင့် လှည့်ပတ်၍ သွားခြင်းငှါသော်လည်းကောင်း၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ လှေကားဖြင့် လှည့်ပတ်ခြင်းငှါ သော်လည်းကောင်း တတ်နိုင်၏၊ ဤသည်ကား လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသည် မည်၏။
ကိုယ်တိုင်တောင်းအပ်သော အရာဝတ္ထု မည်သည် ယောက်ျားကိုလည်းကောင်း၊ ယောက်ျား၏လက်မှုကိစ္စကိုလည်းကေင်း။ပ။ စူးဆောက်ကိုလည်းကောင်း ကိုယ်တိုင် တောင်း၍။
ကျောင်း မည်သည် အတွင်း၌ လိမ်းကျံအပ်သော ကျောင်းသော်လည်းကောင်း၊ အပ၌ လိမ်းကျံအပ်သော ကျောင်းသော်လည်းကောင်း၊ အတွင်းအပ၌ လိမ်းကျံအပ်သော ကျောင်းသော်လည်းကောင်းတည်း။
ဆောက်လုပ်စေငြားအံ့ဟူသည် (ကိုယ်တိုင်) ဆောက်လုပ်သည် ဖြစ်စေ (သူတစ်ပါးကို) ဆောက်လုပ်စေသည် ဖြစ်စေ။
ကျောင်းရာကို ကြားခြင်းငှါ ရဟန်းတို့ကိုသော်လည်း မပင့်ဆောင်ငြားအံ့ အတိုင်း အရှည်ပမာဏကိုသော်လည်း လွန်စေငြားအံ့ဟူသည် ဉတ္တိဒုတိယကံဖြင့် ကျောင်းရာကို မကြားစေမူ၍့အလျားမှသော်လည်းကောင်း၊ အနံမှသော်လည်းကောင်း၊ အယုတ်သဖြင့် ဆံခြည်ဖျားမျှ ကိုလည်းလွန်စေ၍ (ကိုယ်တိုင်) ဆောက်လုပ်သည် ဖြစ်စေ (သူတစ်ပါးကို) ဆောက်လုပ်စေသည် ဖြစ်စေလုံ့လပြုတိုင်း ဒုက္ကဋ် အာပတ် သင့်၏၊ တစ်ခုသော မြေစိုင်သို့ မရောက်မီ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏၊ ထိုနောက်ဆုံး မြေစိုင် ရောက်လတ်သော် သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
သံဃာဒိသိသ်ဟူသည်။ပ။ ထို့ကြောင့်လည်း “သံဃာဒိသိသ်”ဟု ဆိုအပ်၏။
֍ ၃၅၄
။ ရဟန်းသည် မကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသော ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်နှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက် သင့်၏။ရဟန်းသည် မကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသော ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သောဥပစာရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်နှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် မကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသော ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သောဥပစာမရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်နှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် မကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသော ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သောဥပစာရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
--֍ ၃၅၅
။ ရဟန်းသည် ကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသော ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက် သင့်၏။ရဟန်းသည် ကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသော ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သောဥပစာရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် ကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသော ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သောဥပစာမရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် ကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသော ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သောဥပစာရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်အံ့၊ အာပတ် မသင့်။
ရဟန်းသည် အတိုင်းအရှည် ပမာဏကို လွန်သော ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သောဥပစာမရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်နှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက် သင့်၏။
ရဟန်းသည် အတိုင်းအရှည် ပမာဏကို လွန်သော ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သောဥပစာရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်နှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် အတိုင်းအရှည် ပမာဏထက်လွန်သော ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက် သောဥပစာမရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်နှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် အတိုင်းအရှည် ပမာဏထက်လွန်သော ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက် သောဥပစာရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် အတိုင်းအရှည် ပမာဏရှိသော ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက် သင့်၏။
ရဟန်းသည် အတိုင်းအရှည် ပမာဏရှိသော ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် အတိုင်းအရှည် ပမာဏရှိသော ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် အတိုင်းအရှည် ပမာဏရှိသော ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သောဥပစာရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်အံ့၊ အာပတ် မသင့်။
ရဟန်းသည် မကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသော အတိုင်းအရှည် ပမာဏထက်လွန်သော ဘေးရန့်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်နှစ်ချက်နှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက်သင့်၏။
ရဟန်းသည် မကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသော အတိုင်းအရှည် ပမာဏထက်လွန်သော ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ် နှစ်ချက်နှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် မကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသော အတိုင်းအရှည် ပမာဏထက်လွန်သော ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်နှစ်ချက်နှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် မကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသော အတိုင်းအရှည် ပမာဏထက်လွန်သော ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် နှစ်ချက် သင့်၏။
--ရဟန်းသည် ကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသော အတိုင်းအရှည် ပမာဏရှိသော ဘေးရန်ရှိသောလှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက်သင့်၏။
ရဟန်းသည် ကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသော အတိုင်းအရှည်ပမာဏရှိသော ဘေးရန်ရှိသောလှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသောကျောင်းကို ဆောက်လုပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် ကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသော အတိုင်းအရှည်ပမာဏရှိသော ဘေးရန်မရှိသောလှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် ကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသော အတိုင်းအရှည်ပမာဏရှိသော ဘေးရန်မရှိသောလှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်အံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၃၅၆
။ ရဟန်းသည် “အကျွန်ုပ်၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်လော့”ဟု ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၏၊ မကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသော ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသောထိုရဟန်း၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်နှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ်နှစ်ချက် သင့်၏။ပ။ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်နှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ပ။
ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်နှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ပ။
ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် “အကျွန်ုပ်၏ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်လော့”ဟု ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၏၊ ကြားအပ် သောကျောင်းရာရှိသော ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော ထိုရဟန်း၏ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက် သင့်၏။ပ။
ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ပ။
ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ပ။
ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ အာပတ် မသင့်။
ရဟန်းသည် “အကျွန်ုပ်၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်လော့”ဟု ကိုယ်တိုင်ညွှန်း၏၊ အတိုင်း အရှည်ပမာဏထက် လွန်သော ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ထိုရဟန်း၏ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်နှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက်သင့်၏။ပ။
ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်နှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ပ။
ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်နှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ပ။
ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် “အကျွန်ုပ်၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်လော့”ဟု ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၏၊ အတိုင်းအရှည် ပမာဏရှိသော ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ထိုရဟန်း၏ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက်သင့်၏။ပ။
ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ပ။
ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ပ။
ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ အာပတ် မသင့်။
--ရဟန်းသည် “အကျွန်ုပ်၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်လော့”ဟု ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၏၊ မကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသော အတိုင်းအရှည် ပမာဏထက်လွန်သော ဘေးရန်ရှိသောလှည်းလှည့်လည်လောက် သော ဥပစာ မရှိသော ထိုရဟန်း၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ် နှစ်ချက်နှင့် ဒုက္ကဋ် အာပတ် နှစ်ချက် သင့်၏။ပ။
ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ် နှစ်ချက်နှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ပ။
ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ် နှစ်ချက်နှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ပ။
ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် နှစ်ချက်သင့်၏။
ရဟန်းသည် “အကျွန်ုပ်၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်လော့”ဟု ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၏၊ ကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသော အတိုင်းအရှည်ပမာဏရှိသော ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သောဥပစာမရှိသော ထိုရဟန်း၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက်သင့်၏။ပ။
ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ပ။
ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ပ။
ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၃၅၇
။ ရဟန်းသည် “အကျွန်ုပ်၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်လော့”ဟု ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍့ဖဲသွား၏၊ “ကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသည် ဖြစ်စေ ဘေးရန်မရှိသည်လည်း ဖြစ်စေ လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသည်လည်း ဖြစ်စေ”ဟုကား ကိုယ်တိုင် မညွှန်း၊ မကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသော ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ထိုရဟန်း၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်နှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက်သင့်၏။ပ။ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်နှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ပ။
--ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်နှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ပ။
ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် “အကျွန်ုပ်၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်လော့”ဟု ကိုယ်တိုင်ညွှန်း၍ ဖဲသွား၏၊ “ကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသည်လည်းဖြစ်စေ ဘေးရန်မရှိသည်လည်းဖြစ်စေ လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသည်လည်းဖြစ်စေ”ဟုကား ကိုယ်တိုင် မညွှန်း၊ ကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသောဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ထိုရဟန်း၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက် သင့်၏။ပ။
ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ပ။
ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ပ။
ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ အာပတ် မသင့်။
ရဟန်းသည် “အကျွန်ုပ်၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်လော့”ဟု ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍ ဖဲသွား၏၊ “အတိုင်းအရှည်ပမာဏရှိသည်လည်း ဖြစ်စေ ဘေးရန်မရှိသည်လည်း ဖြစ်စေ လှည်းလှည့်လည်လောက်သောဥပစာရှိသည်လည်း ဖြစ်စေ”ဟုကား ကိုယ်တိုင် မညွှန်း၊ အတိုင်းအရှည် ပမာဏထက်လွန်သော ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ထိုရဟန်း၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်နှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက်သင့်၏။ပ။
ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်နှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ပ။
ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်နှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ပ။
--ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် “အကျွန်ုပ်၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်လော့”ဟု ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍ ဖဲသွား၏၊ “အတိုင်း အရှည်ပမာဏရှိသည်လည်းဖြစ်စေ ဘေးရန်မရှိသည်လည်းဖြစ်စေ လှည်းလှည့်လည်လောက်သောဥပစာရှိသည် ဖြစ်စေ”ဟုကား ကိုယ်တိုင် မညွှန်း၊ အတိုင်းအရှည် ပမာဏရှိသော ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ထိုရဟန်း၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်နှစ်ချက် သင့်၏။ပ။
ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ပ။
ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ပ။
ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ အာပတ် မသင့်။
ရဟန်းသည် “အကျွန်ုပ်၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်လော့”ဟု ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍ ဖဲသွား၏၊ “ကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသည်လည်း ဖြစ်စေ အတိုင်းအရှည် ပမာဏရှိသည်လည်း ဖြစ်စေ ဘေးရန် မရှိသည်လည်း ဖြစ်စေ လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသည်လည်း ဖြစ်စေ”ဟုကား ကိုယ်တိုင်မညွှန်း၊ မကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသော အတိုင်းအရှည်ပမာဏထက်လွန်သော ဘေးရန်ရှိသောလှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသော ထိုရဟန်း၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ် နှစ်ချက်နှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက် သင့်၏။ပ။
ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ် နှစ်ချက်နှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ပ။
ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ် နှစ်ချက်နှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ပ။
ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် နှစ်ချက်သင့်၏။
ရဟန်းသည် “အကျွန်ုပ်၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်လော့”ဟု ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍ ဖဲသွား၏၊ “ကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသည်လည်း ဖြစ်စေ အတိုင်းအရှည်ပမာဏရှိသည်လည်း ဖြစ်စေ ဘေးရန်မရှိသည်လည်း ဖြစ်စေ လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသည်လည်းဖြစ်စေ”ဟုကားကိုယ်တိုင်မညွှန်း၊ ကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသော အတိုင်းအရှည်ပမာဏရှိသော ဘေးရန်ရှိသောလှည်းလှည့်လည်လောက် သော ဥပစာမရှိသော ထိုရဟန်း၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက်သင့်၏။ပ။
ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ပ။
ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ပ။
ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၃၅၈
။ ရဟန်းသည် “အကျွန်ုပ်၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်လော့”ဟု ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍ ဖဲသွား၏၊ “ကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသည်လည်း ဖြစ်စေ ဘေးရန်မရှိသည်လည်း ဖြစ်စေ လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသည်လည်း ဖြစ်စေ”ဟုလည်း ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၏၊ မကြားအပ်သောကျောင်းရာရှိသော ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသောထိုရဟန်း၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်၏၊ ထိုရဟန်းသည် “မကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသောဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့် လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ငါ၏ ကျောင်းကိုဆောက်လုပ်သတတ်”ဟု ကြား၏၊ ထိုရဟန်းသည် “ကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသည်လည်း ဖြစ်စေဘေးရန်မရှိသည်လည်းဖြစ်စေ လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသည်လည်းဖြစ်စေ”ဟုကိုယ်တိုင်သော်လည်း သွားရမည်၊ တမန်ကိုသော်လည်းစေ ရမည်၊ အကယ်၍ ကိုယ်တိုင်သော်လည်းမသွားငြားအံ့၊ တမန်ကို သော်လည်း မစေငြားအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ --ရဟန်းသည် “အကျွန်ုပ်၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်လော့”ဟု ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍ ဖဲသွား၏၊ “ကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသည်လည်း ဖြစ်စေ ဘေးရန်မရှိသည်လည်း ဖြစ်စေ လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသည်လည်း ဖြစ်စေ”ဟုလည်း ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၏၊ မကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသော ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသော ထိုရဟန်း၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်၏၊ ထိုရဟန်းသည် “မကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသော ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသော ငါ၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်သတတ်”ဟု ကြား၏၊ ထိုရဟန်းသည် “ကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသည်လည်း ဖြစ်စေ၊ ဘေးရန်မရှိသည်လည်း ဖြစ်စေ”ဟု ကိုယ်တိုင်သော်လည်း သွားရမည်၊ တမန်ကိုသော်လည်းစေရမည်၊ အကယ်၍ ကိုယ်တိုင်သော်လည်း မသွားငြားအံ့၊ တမန်ကိုသော်လည်း မစေငြားအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် “အကျွန်ုပ်၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်လော့”ဟု ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍ ဖဲသွား၏၊ “ကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသည်လည်း ဖြစ်စေ ဘေးရန်မရှိသည်လည်း ဖြစ်စေ လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိသည်လည်း ဖြစ်စေ”ဟုလည်း ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၏၊ မကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသော ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ထိုရဟန်း၏ ကျောင်းကိုဆောက်လုပ်ကုန်၏၊ ထိုရဟန်းသည် “မကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသော ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ငါ၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်သတတ်”ဟု ကြား၏၊ ထိုရဟန်းသည် “ကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသည်လည်းဖြစ်စေ လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသည်လည်းဖြစ်စေ”ဟု ကိုယ်တိုင်သော်လည်း သွားရမည်၊ တမန်ကိုသော်လည်းစေရမည်၊ အကယ်၍ ကိုယ်တိုင်သော်လည်း မသွားငြားအံ့၊ တမန်ကိုသော်လည်း မစေငြားအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် “အကျွန်ုပ်၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်လော့”ဟု ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍ ဖဲသွား၏၊ “ကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသည်လည်း ဖြစ်စေ ဘေးရန်မရှိသည်လည်း ဖြစ်စေ လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသည်လည်းဖြစ်စေ”ဟုလည်း ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၏၊ မကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသော ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသော ထိုရဟန်း၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်၏၊ ထိုရဟန်းသည် “မကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသော ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသော ငါ၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်သတတ်”ဟု ကြား၏၊ ထိုရဟန်းသည် “ကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသည်ဖြစ်စေ”ဟု ကိုယ်တိုင်သော်လည်း သွားရမည်၊ တမန်ကိုသော်လည်းစေရမည်၊ အကယ်၍ ကိုယ်တိုင်သော်လည်း မသွားငြားအံ့၊ တမန်ကိုသော်လည်း မစေငြားအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် “အကျွန်ုပ်၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်လော့”ဟု ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍ ဖဲသွား၏၊ “ကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသည်လည်းဖြစ်စေ ဘေးရန်မရှိသည်လည်းဖြစ်စေ လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသည်လည်းဖြစ်စေ”ဟုလည်း ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၏၊ ကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသောဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ထိုရဟန်း၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်၏၊ ထိုရဟန်းသည် “ကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသော ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ငါ၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်သတတ်”ဟု ကြား၏၊ ထိုရဟန်းသည် “ဘေးရန်မရှိသည်လည်း ဖြစ်စေ လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသည်လည်း ဖြစ်စေ”ဟု ကိုယ်တိုင်သော်လည်း သွားရမည်၊ တမန်ကိုသော်လည်းစေရမည်၊ အကယ်၍ ကိုယ်တိုင်သော်လည်း မသွားငြားအံ့၊ တမန်ကိုသော်လည်း မစေငြားအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
--ရဟန်းသည် “အကျွန်ုပ်၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်လော့”ဟု ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍ ဖဲသွား၏၊ “ကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသည်လည်းဖြစ်စေ ဘေးရန်မရှိသည်လည်းဖြစ်စေ လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသည်လည်းဖြစ်စေ”ဟုလည်း ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၏၊ ကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသောဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသော ထိုရဟန်း၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်၏၊ ထိုရဟန်းသည် “ကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသော ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသော ငါ၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်သတတ်”ဟု ကြား၏၊ ထိုရဟန်းသည် “ဘေးရန်မရှိသည်လည်း ဖြစ်စေ”ဟု ကိုယ်တိုင်သော်လည်း သွားရမည်၊ တမန်ကိုသော်လည်းစေရမည်၊ အကယ်၍ကိုယ်တိုင်သော်လည်း မသွားငြားအံ့၊ တမန်ကိုသော်လည်း မစေငြားအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် “အကျွန်ုပ်၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်လော့”ဟု ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍ ဖဲသွား၏၊ “ကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသည်လည်းဖြစ်စေ ဘေးရန်မရှိသည်လည်းဖြစ်စေ လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသည်လည်းဖြစ်စေ”ဟုလည်း ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၏၊ ကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသောဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ထိုရဟန်း၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်၏၊ ထိုရဟန်းသည် “ကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသော ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ငါ၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်သတတ်”ဟု ကြား၏၊ ထိုရဟန်းသည် “လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသည်ဖြစ်စေ”ဟု ကိုယ်တိုင်သော်လည်း သွားရမည်၊ တမန်ကိုသော်လည်းစေရမည်၊ အကယ်၍ ကိုယ်တိုင်သော်လည်း မသွားငြားအံ့၊ တမန်ကိုသော်လည်း မစေငြားအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် “အကျွန်ုပ်၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်လော့”ဟု ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍ ဖဲသွား၏၊ “ကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသည်လည်းဖြစ်စေ ဘေးရန်မရှိသည်လည်းဖြစ်စေ လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသည်လည်း ဖြစ်စေ”ဟုလည်း ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၏၊ ကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသောဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ အာပတ်မသင့်။
֍ ၃၅၉
။ ရဟန်းသည် “အကျွန်ုပ်၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်လော့”ဟု ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍ ဖဲသွား၏၊ “အတိုင်းအရှည်ပမာဏ ရှိသည်လည်း ဖြစ်စေ ဘေးရန်မရှိသည်လည်း ဖြစ်စေ လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသည်လည်း ဖြစ်စေ”ဟု ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၏၊ အတိုင်းအရှည်ပမာဏထက်လွန် သော ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ထိုရဟန်း၏ ကျောင်းကိုဆောက် လုပ်ကုန်၏၊ ထိုရဟန်းသည် “အတိုင်းအရှည်ပမာဏထက်လွန်သော ဘေးရန်ရှိသောလှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ငါ၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်သတတ်”ဟု ကြား၏၊ ထိုရဟန်းသည် “ကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသည်လည်းဖြစ်စေ ဘေးရန်မရှိသည်လည်းဖြစ်စေလှည်းလှည့်လည်လောက် သော ဥပစာရှိသည်လည်း ဖြစ်စေ”ဟု ကိုယ်တိုင်သော်လည်း သွားရမည်၊ တမန်ကိုသော်လည်းစေရ မည်။ပ။ “အတိုင်းအရှည်ပမာဏရှိသည်လည်း ဖြစ်စေ ဘေးရန်မရှိသည်လည်းဖြစ်စေ”ဟု။ပ။ “အတိုင်း အရှည် ပမာဏရှိသည်လည်း ဖြစ်စေ လှည်းလှည့်လှည်လောက်သောဥပစာရှိသည်လည်း ဖြစ်စေ”ဟု။ပ။ “အတိုင်းအရှည် ပမာဏရှိသည် ဖြစ်စေ”ဟု (ကိုယ်တိုင်သော်လည်းသွားရမည်၊ တမန်ကိုသော်လည်းစေရမည်)၊ အကယ်၍ ကိုယ်တိုင်သော်လည်း မသွားငြားအံ့၊ တမန်ကိုသော်လည်း မစေငြားအံ့၊ ဒုက္ကဋ် အာပတ် သင့်၏။ --ရဟန်းသည် “အကျွန်ုပ်၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်လော့”ဟု ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍ ဖဲသွား၏၊ “အတိုင်းအရှည်ပမာဏရှိသည်လည်းဖြစ်စေ ဘေးရန်မရှိသည်လည်းဖြစ်စေ လှည်းလှည့်လည်လောက်သောဥပစာရှိသည်လည်းဖြစ်စေ”ဟု လည်း ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၏၊ အတိုင်းအရှည် ပမာဏရှိသော ဘေးရန်ရှိသောလှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ထိုရဟန်း၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်၏၊ ထိုရဟန်းသည် “အတိုင်းအရှည်ပမာဏရှိသော ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ငါ၏ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်သတတ်”ဟု ကြား၏၊ ထိုရဟန်းသည် “ဘေးရန်မရှိသည်လည်း ဖြစ်စေ လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသည်လည်း ဖြစ်စေ”ဟု ကိုယ်တိုင်သော်လည်း သွားရမည်၊ တမန်ကိုသော်လည်းစေရမည်။ပ။ “ဘေးရန် မရှိသည်ဖြစ်စေ”ဟု။ပ။ “လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသည်ဖြစ်စေ”ဟု ကိုယ်တိုင်သော်လည်း သွားရမည်၊ တမန်ကိုသော်လည်းစေရမည် (ထိုသို့ ကိုယ်တိုင်သွားအံ့စေအံ့) အာပတ် မသင့်။
֍ ၃၆၀
။ ရဟန်းသည် “အကျွန်ုပ်၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်လော့”ဟု ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍ ဖဲသွား၏၊ “ကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသည်လည်းဖြစ်စေ အတိုင်းအရှည်ပမာဏရှိသည်လည်းဖြစ်စေဘေးရန်မရှိသည်လည်း ဖြစ်စေ လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသည်လည်း ဖြစ်စေ”ဟုလည်းကိုယ်တိုင် ညွှန်း၏၊ မကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသော ပမာဏထက်လွန်သော ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ထိုရဟန်း၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်၏၊ ထိုရဟန်းသည် “မကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသော အတိုင်းအရှည်ပမာဏထက်လွန်သော ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ငါ၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်သတတ်”ဟု ကြား၏။ ထိုရဟန်းသည် “ကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသည်လည်းဖြစ်စေ၊ အတိုင်းအရှည်ပမာဏရှိသည်လည်းဖြစ်စေ ဘေးရန်မရှိသည်လည်း ဖြစ်စေ လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသည်လည်း ဖြစ်စေ”ဟု ကိုယ်တိုင်သော်လည်း သွားရမည်၊ တမန်ကိုသော်လည်းစေရမည်။ပ။ “ကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသည်လည်းဖြစ်စေအတိုင်း အရှည်ပမာဏရှိသည်လည်းဖြစ်စေ ဘေးရန်မရှိသည်လည်းဖြစ်စေ”ဟု။ပ။ “ကြားအပ်သောကျောင်းရာရှိသည်လည်းဖြစ်စေ အတိုင်းအရှည်ပမာဏရှိသည်လည်းဖြစ်စေ လှည်းလှည့်လည်လောက်သောဥပစာရှိသည်လည်း ဖြစ်စေ”ဟု။ပ။ “ကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသည်လည်း ဖြစ်စေ အတိုင်းအရှည်ပမာဏရှိသည်လည်းဖြစ်စေ”ဟု (ကိုယ်တိုင်သော်လည်း သွားရမည်၊ တမန်ကိုသော်လည်းစေရမည်)၊ အကယ်၍ ကိုယ်တိုင်သော်လည်း မသွားငြားအံ့၊ တမန်ကိုသော်လည်း မစေငြားအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ရဟန်းသည် “အကျွန်ုပ်၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်လော့”ဟု ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍ ဖဲသွား၏၊ “ကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသည်လည်းဖြစ်စေ အတိုင်းအရှည်ပမာဏရှိသည်လည်းဖြစ်စေ ဘေးရန် မရှိသည်လည်း ဖြစ်စေ လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသည်လည်း ဖြစ်စေ”ဟုလည်း ကိုယ်တိုင်ညွှန်း၏၊ ကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသော အတိုင်းအရှည်ပမာဏရှိသော ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ထိုရဟန်း၏ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်၏၊ ထိုရဟန်းသည် “ကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသော အတိုင်းအရှည် ပမာဏရှိသော ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ငါ၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်သ တတ်”ဟု ကြား၏၊ ထိုရဟန်းသည် “ဘေးရန်မရှိသည်လည်း ဖြစ်စေ လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသည်လည်း ဖြစ်စေ”ဟု။ပ။ “ဘေးရန်မရှိသည်ဖြစ်စေ”ဟု။ပ။ “လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသည်ဖြစ်စေ”ဟု ကိုယ်တိုင်သော်လည်းသွားရမည်၊ တမန်ကိုသော်လည်းစေရမည် (ထိုသို့ ကိုယ်တိုင်သွားအံ့စေအံ့) အာပတ် မသင့်။
--ရဟန်းသည် “အကျွန်ုပ်၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်လော့”ဟု ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍ ဖဲသွား၏၊ “ကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသည်လည်းဖြစ်စေ ဘေးရန်မရှိသည်လည်းဖြစ်စေ လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသည်လည်းဖြစ်စေ”ဟုလည်း ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၏၊ မကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသောဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ထိုရဟန်း၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ ကျောင်းဆောက်လုပ်သူ (ရဟန်း) တို့အား ဒုက္ကဋ်အာပတ် သုံးချက်သင့်၏။
။ပ။ ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ ကျောင်းဆောက်လုပ်သူ (ရဟန်း) တို့အား ဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက်သင့်၏။
။ပ။ ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ် ကုန်အံ့၊ ကျောင်းဆောက်လုပ်သူ (ရဟန်း) တို့အား ဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက်သင့်၏။
။ပ။ ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ် ကုန်အံ့၊ ကျောင်းဆောက်လုပ်သူ (ရဟန်း) တို့အား ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် “အကျွန်ုပ်၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်လော့”ဟု ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍ ဖဲသွား၏၊ “ကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသည်လည်းဖြစ်စေ ဘေးရန်မရှိသည်လည်းဖြစ်စေ လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသည်လည်းဖြစ်စေ”ဟုလည်း ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၏၊ ကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသောဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ထိုရဟန်း၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ ကျောင်းဆောက်လုပ်သူ (ရဟန်း) တို့အား ဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက်သင့်၏။
။ပ။ ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ ကျောင်းဆောက်လုပ်သူ (ရဟန်း) တို့အား ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
။ပ။ ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ် ကုန်အံ့၊ ကျောင်းဆောက်လုပ်သူ (ရဟန်း) တို့အား ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
။ပ။ ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ် ကုန်အံ့၊ အာပတ် မသင့်။
ရဟန်းသည် “အကျွန်ုပ်၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်လော့”ဟု ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍ ဖဲသွား၏၊ “အတိုင်းအရှည်ပမာဏရှိသည်လည်းဖြစ်စေ ဘေးရန်မရှိသည်လည်းဖြစ်စေ လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသည်လည်းဖြစ်စေ”ဟု လည်း ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၏၊ အတိုင်းအရှည်ပမာဏထက်လွန်သောဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ထိုရဟန်း၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ ကျောင်းဆောက်လုပ်သူ (ရဟန်း) တို့အား ဒုက္ကဋ်အာပတ် သုံးချက်သင့်၏။
။ပ။ ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ ကျောင်းဆောက်လုပ်သူ (ရဟန်း) တို့အား ဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက်သင့်၏။
။ပ။ ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ် ကုန်အံ့၊ ကျောင်းဆောက်လုပ်သူ (ရဟန်း) တို့အား ဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက်သင့်၏။
။ပ။ ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ် ကုန်အံ့၊ ကျောင်းဆောက်လုပ်သူ (ရဟန်း) တို့အား ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
--ရဟန်းသည် “အကျွန်ုပ်၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်လော့”ဟု ကိုယ်တိုင်ညွှန်း၍ ဖဲသွား၏၊ “အတိုင်း အရှည်ပမာဏရှိသည်လည်းဖြစ်စေ ဘေးရန်မရှိသည်လည်းဖြစ်စေ လှည်းလှည့်လည်လောက်သောဥပစာရှိသည်လည်းဖြစ်စေ”ဟုလည်း ကိုယ်တိုင်ညွှန်း၏၊ အတိုင်းအရှည် ပမာဏရှိသော ဘေးရန်ရှိသောလှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ထိုရဟန်း၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ ကျောင်းဆောက်လုပ်သူ (ရဟန်း) တို့အား ဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက်သင့်၏။
။ပ။ ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ ကျောင်းဆောက်လုပ်သူ (ရဟန်း) တို့အား ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
။ပ။ ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ် ကုန်အံ့၊ ကျောင်းဆောက်လုပ်သူ (ရဟန်း) တို့အား ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
။ပ။ ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ် ကုန်အံ့၊ အာပတ် မသင့်။
“ရဟန်းသည် အကျွန်ုပ်၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်လော့”ဟု ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍ ဖဲသွား၏၊ “ကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသည်လည်း ဖြစ်စေ အတိုင်းအရှည်ပမာဏရှိသည်လည်း ဖြစ်စေ ဘေးရန်မရှိသည်လည်း ဖြစ်စေ လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသည်လည်း ဖြစ်စေ”ဟုလည်း ကိုယ်တိုင်ညွှန်း၏၊ မကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသော အတိုင်းအရှည် ပမာဏထက်လွန်သော ဘေးရန်ရှိသောလှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ထိုရဟန်း၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ ကျောင်းဆောက်လုပ်သူ (ရဟန်း) တို့အား ဒုက္ကဋ်အာပတ် လေးချက်သင့်၏။
။ပ။ ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ ကျောင်းဆောက်လုပ်သူ (ရဟန်း) တို့အား ဒုက္ကဋ်အာပတ် သုံးချက်သင့်၏။
။ပ။ ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ် ကုန်အံ့၊ ကျောင်းဆောက်လုပ်သူ (ရဟန်း) တို့အား ဒုက္ကဋ်အာပတ် သုံးချက်သင့်၏။
။ပ။ ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ် ကုန်အံ့၊ ကျောင်းဆောက်လုပ်သူ (ရဟန်း) တို့အား ဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက်သင့်၏။
ရဟန်းသည် “အကျွန်ုပ်၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်လော့”ဟု ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍ ဖဲသွား၏၊ “ကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသည်လည်းဖြစ်စေ အတိုင်းအရှည်ပမာဏရှိသည်လည်းဖြစ်စေ ဘေးရန် မရှိသည်လည်း ဖြစ်စေ လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသည်လည်း ဖြစ်စေ”ဟုလည်း ကိုယ်တိုင်ညွှန်း၏၊ ကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသော အတိုင်းအရှည် ပမာဏရှိသော ဘေးရန်ရှိသောလှည်းလှည့် လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ထိုရဟန်း၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ ကျောင်းဆောက် လုပ်သူ (ရဟန်း) တို့အား ဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက်သင့်၏။
။ပ။ ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ ကျောင်းဆောက်လုပ်သူ (ရဟန်း) တို့အား ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
။ပ။ ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ် ကုန်အံ့၊ ကျောင်းဆောက်လုပ်သူ (ရဟန်း) တို့အား ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
။ပ။ ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ် ကုန်အံ့၊ အာပတ် မသင့်။
--֍ ၃၆၁
။ ရဟန်းသည် “အကျွန်ုပ်၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်လော့”ဟု ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍ ဖဲသွား၏၊ မကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသော ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသောထိုရဟန်း၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်၏၊ အကယ်၍ ထိုရဟန်းသည် ဆောက်လုပ်၍ မပြီးမီ လာအံ့၊ ထိုရဟန်းသည် ထိုကျောင်းကို အခြားသူအားလည်း ပေးရမည်၊ ဖျက်၍သော်လည်း တစ်ဖန်ဆောက်ရမည်၊ အကယ်၍ အခြားသူအားသော်လည်း မပေးငြားအံ့၊ ဖျက်၍သော်လည်း တစ်ဖန်မဆောက်ငြားအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်နှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက်သင့်၏။ရဟန်းသည် “အကျွန်ုပ်၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်လော့”ဟု ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍ ဖဲသွား၏၊ မကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသော ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသော ထိုရဟန်း၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်၏၊ အကယ်၍ ထိုရဟန်းသည် ဆောက်လုပ်၍ မပြီးမီ လာအံ့၊ ထိုရဟန်းသည် ထိုကျောင်းကို အခြားသူအားသော်လည်း ပေးရမည်၊ ဖျက်၍သော်လည်း တစ်ဖန် ဆောက်ရမည်၊ အကယ်၍ အခြားသူအားသော်လည်း မပေးငြားအံ့၊ ဖျက်၍သော်လည်း တစ်ဖန်မဆောက်ငြားအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်နှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
။ပ။ ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ် ကုန်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်နှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
။ပ။ ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ် ကုန်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် “အကျွန်ုပ်၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်လော့”ဟု ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍ ဖဲသွား၏၊ ကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသော ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ထိုရဟန်း၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်၏၊ အကယ်၍ ထိုရဟန်းသည် ဆောက်လုပ်၍ မပြီးမီ လာအံ့၊ ထိုရဟန်းသည် ထိုကျောင်းကို အခြားသူအားသော်လည်း ပေးရမည်၊ ဖျက်၍သော်လည်း တစ်ဖန် ဆောက်ရမည်၊ အကယ်၍ အခြားသူအားသော်လည်း မပေးငြားအံ့၊ ဖျက်၍သော်လည်း တစ်ဖန်မဆောက်ငြားအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက် သင့်၏။
။ပ။ ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
။ပ။ ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ် ကုန်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
။ပ။ ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ် ကုန်အံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၃၆၂
။ ရဟန်းသည် “အကျွန်ုပ်၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်လော့”ဟု ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍ ဖဲသွား၏၊ အတိုင်းအရှည် ပမာဏထက်လွန်သော ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသောထိုရဟန်း၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်၏၊ အကယ်၍ ထိုရဟန်းသည် ဆောက်လုပ်၍ မပြီးမီ လာအံ့၊ ထိုရဟန်းသည် ထိုကျောင်းကို အခြားသူအားသော်လည်း ပေးရမည်၊ ဖျက်၍သော်လည်း တစ်ဖန်ဆောက်ရမည်၊ အကယ်၍ အခြားသူအားသော်လည်း မပေးငြားအံ့၊ ဖျက်၍သော်လည်း တစ်ဖန်မဆောက်ငြားအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်နှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက်သင့်၏။။ပ။ ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်နှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
--။ပ။ ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ် ကုန်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်နှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
။ပ။ ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ် ကုန်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် “အကျွန်ုပ်၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်လော့”ဟု ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍ ဖဲသွား၏၊ အတိုင်းအရှည်ပမာဏရှိသော ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ထိုရဟန်း၏ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်၏၊ အကယ်၍ ထိုရဟန်းသည် ဆောက်လုပ်၍ မပြီးမီ လာအံ့၊ ထိုရဟန်းသည် ထိုကျောင်းကို အခြားသူအားသော်လည်း ပေးရမည်၊ ဖျက်၍သော်လည်း တစ်ဖန် ဆောက်ရမည်၊ အကယ်၍ အခြားသူအားသော်လည်း မပေးငြားအံ့၊ ဖျက်၍သော်လည်း တစ်ဖန် မဆောက်ငြားအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက်သင့်၏။
။ပ။ ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
။ပ။ ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ် ကုန်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
။ပ။ ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ် ကုန်အံ့၊ အာပတ် မသင့်။
ရဟန်းသည် “အကျွန်ုပ်၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်လော့”ဟု ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍ ဖဲသွား၏၊ မကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသော အတိုင်းအရှည်ပမာဏထက်လွန်သော ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ထိုရဟန်း၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်၏၊ အကယ်၍ ထိုရဟန်းသည် ဆောက်လုပ်၍ မပြီးမီ လာအံ့၊ ထိုရဟန်းသည် ထိုကျောင်းကို အခြားသူအားသော်လည်း ပေးရမည်၊ ဖျက်၍သော်လည်း တစ်ဖန် ဆောက်ရမည်၊ အကယ်၍ အခြားသူအားသော်လည်း မပေးငြားအံ့၊ ဖျက်၍သော်လည်း တစ်ဖန် မဆောက်ငြားအံ့၊ သံဃာဒိသိသ် နှစ်ချက်နှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက်သင့်၏။
။ပ။ ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ် နှစ်ချက်နှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
။ပ။ ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ် ကုန်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ် နှစ်ချက်နှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
။ပ။ ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ် ကုန်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် နှစ်ချက်သင့်၏။
ရဟန်းသည် “အကျွန်ုပ်၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်လော့”ဟု ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍ ဖဲသွား၏၊ ကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသော အတိုင်းအရှည်ပမာဏရှိသော ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ထိုရဟန်း၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်၏၊ အကယ်၍ ထိုရဟန်းသည် ဆောက်လုပ်၍ မပြီးမီ လာအံ့၊ ထိုရဟန်းသည် ထိုကျောင်းကို အခြားသူအားသော်လည်း ပေးရမည်၊ ဖျက်၍သော်လည်း တစ်ဖန် ဆောက်ရမည်၊ အကယ်၍ အခြားသူအားသော်လည်း မပေးငြားအံ့၊ ဖျက်၍သော်လည်း တစ်ဖန် မဆောက်ငြားအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက်သင့်၏။
။ပ။ ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
--။ပ။ ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ် ကုန်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် “အကျွန်ုပ်၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်လော့”ဟု ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍ ဖဲသွား၏၊ ကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသော အတိုင်းအရှည်ပမာဏရှိသော ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသော ထိုရဟန်း၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၃၆၃
။ မိမိသည် ဆောက်လုပ်၍ မပြီးသေးသော ကျောင်းကို မိမိသည် ပြီးဆုံးစေအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။မိမိသည် ဆောက်လုပ်၍ မပြီးသေးသော ကျောင်းကို သူတစ်ပါးတို့ကို ပြီးဆုံးစေအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
သူတစ်ပါးတို့သည် ဆောက်လုပ်၍ မပြီးသေးသော ကျောင်းကို မိမိသည် ပြီးဆုံးစေအံ့၊ သံဃာ ဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
သူတစ်ပါးတို့သည် ဆောက်လုပ်၍ မပြီးသေးသော ကျောင်းကို သူတစ်ပါးတို့ကို ပြီးဆုံးစေအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၃၆၄
။ လိုဏ်၌ ဂူ၌ မြက်မိုးကျောင်း၌ အခြားသူ၏အလို့ငှါ ဆောက်လုပ်အပ်သော နေအိမ်ကို ထား၍အားလုံးတို့၌ အာပတ် မသင့်။ ရူးသော ရဟန်း၊ အစ လက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းအား အာပတ်မသင့်။ဆဋ္ဌ ကုဋိကာရသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--အသျှင်ဆန္န ဝတ္ထု
֍ ၃၆၅
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကောသမ္ဗီမြို့ ဃောသိတာရုံကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ အသျှင်ဆန္န၏ အလုပ်အကျွေးဖြစ်သော သူကြွယ်သည် အသျှင်ဆန္နကို “အသျှင်ဘုရား ကျောင်းရာကို သိတော်မူလော့၊ အသျှင်ဘုရားအလို့ငှါ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်စေပါမည်”ဟုလျှောက်၏။ထိုအခါ အသျှင်ဆန္နသည် ကျောင်းရာကို သုတ်သင်လတ်သော် ရွာသည် ပူဇော်အပ်သော နိဂုံးသည်ပူဇော်အပ်သော မြို့သည် ပူဇော်အပ်သော ဇနပုဒ်သည် ပူဇော်အပ်သော နိုင်ငံသည် ပူဇော်အပ်သောအမှတ်မရှိသော နတ်ကွန်းသစ်ပင်ကို ဖြတ်စေ၏။
“သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော်ဖြစ်သော ရဟန်းတို့သည် ရွာသည် ပူဇော်အပ်သော နိဂုံးသည်ပူဇော်အပ်သော မြို့သည် ပူဇော်အပ်သော ဇနပုဒ်သည် ပူဇော်အပ်သော နိုင်ငံသည် ပူဇော်အပ်သောနတ်ကွန်း သစ်ပင်ကို အဘယ့်ကြောင့် ဖြတ်စေကုန်ဘိသနည်း၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော်ဖြစ်သော ရဟန်းတို့သည် တစ်ခုသော ဣန္ဒြေရှိသော အသက်ကို ညှဉ်းဆဲကုန်၏”ဟု လူတို့သည်ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။
ရဟန်းတို့သည် ကဲ့ရဲ့ ရှုတ်ချ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြသော ထိုလူတို့၏ (စကားကို) ကြားကြကုန်၏၊ အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အသျှင်ဆန္နသည် ရွာသည် ပူဇော်အပ်သော။ပ။ နိုင်ငံသည် ပူဇော်အပ်သော နတ်ကွန်းသစ်ပင်ကို အဘယ့်ကြောင့် ဖြတ်စေဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့သည် အသျှင်ဆန္နကို များစွာသော အကြောင်းဖြင့်ကဲ့ရဲ့ ပြစ်တင်ကြပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ထားကြကုန်၏။ပ။
“ဆန္န သင်သည် ရွာသည် ပူဇော်အပ်သော။ပ။ နိုင်ငံသည် ပူဇော်အပ်သော နတ်ကွန်းသစ်ပင်ကိုဖြတ်စေ၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ်မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သောယောက်ျား သင်သည် ရွာသည် ပူဇော်အပ်သော နိဂုံးသည် ပူဇော်အပ်သော မြို့သည် ပူဇော်အပ်သောဇနပုဒ်သည် ပူဇော်အပ်သော နိုင်ငံသည် ပူဇော်အပ်သော နတ်ကွန်းသစ်ပင်ကို အဘယ့်ကြောင့် ဖြတ်စေဘိသနည်း၊ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား လူတို့သည် သစ်ပင်၌ အသက်ရှိသည်ဟုမှတ်ထင်ခြင်းရှိကြကုန်၏၊ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ဤ (သင်ပြုမိသောအမှု) သည်မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။ ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
--ပညတ်သိက္ခာပုဒ်
֍ ၃၃၆
။ “(ဆောက်လုပ်သူဒါယကာ) အရှင် ရှိသော မိမိဟူသော ရည်ညွှန်း အပ်သောပုဂ္ဂိုလ်ရှိသော ကြီးသောကျောင်းကို ဆောက်လုပ်စေလိုသော ရဟန်း သည်ကား ရဟန်းတို့ကိုကျောင်းရာကို ကြားခြင်းငှါ ပင့်ဆောင်အပ်ကုန်၏၊ ထိုရဟန်းတို့သည် ဘေးရန်မရှိသောလှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသော ကျောင်းရာကို ကြားအပ်၏။ ရဟန်းသည် ဘေးရန်ရှိသောလှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ကျောင်းရာ၌ ကြီးသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်စေငြားအံ့၊ ရဟန်းတို့ကိုသော်လည်း ကျောင်းရာကို ကြားခြင်းငှါ မပင့်ဆောင်ငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏။)၇-ဝိဟာရကာရသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၃၆၇
။ ကြီးသော ကျောင်း မည်သည် (ဆောက်လုပ်သူဒါယကာ) အရှင်ရှိသော ကျောင်းကို ဆို၏။ကျောင်း၁ မည်သည် အတွင်း၌ လိမ်းကျံအပ်သော ကျောင်းသော်လည်းကောင်း၊ အပ၌ လိမ်းကျံအပ်သော ကျောင်းသော်လည်းကောင်း၊ အတွင်းအပ၌ လိမ်းကျံအပ်သော ကျောင်းသော်လည်းကောင်းတည်း။
ဆောက်လုပ်စေလိုသောဟူသည် ဆောက်လုပ်သူ (ရဟန်း) သည်လည်းကောင်း၊ ဆောက်လုပ်စေသူ (ရဟန်း) သည်လည်းကောင်းတည်း။
(ဆောက်လုပ်သူဒါယကာ) အရှင် ရှိသောဟူသည် မိန်းမသော်လည်းကောင်း၊ ယောက်ျားသော်လည်းကောင်း၊ လူသော်လည်းကောင်း၊ ရဟန်းသော်လည်းကောင်း အခြားသော တစ်စုံတစ်ယောက် (ဆောက်လုပ်သူ ဒါယကာ) အရှင် ရှိ၏။
မိမိဟူသော ရည်ညွှန်းအပ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ရှိသောဟူသည် မိမိ၏ အလို့ငှါ။
ရဟန်းတို့ကို ကျောင်းရာကိုကြားခြင်းငှါ ပင့်ဆောင်အပ်ကုန်၏ဟူသည် ကျောင်း ဆောက်လုပ်သောထိုရဟန်းသည် ကျောင်းရာကို သုတ်သင်၍ သံဃာတော်သို့ ချဉ်းကပ်၍ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌အပေါ်ရုံ ‘ဧကသီ’ ကို စံပယ်တင်၍ ကြီးကုန်သော ရဟန်းတို့၏ ခြေတို့ကို ရှိခိုးလျက် ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ပြီးလျှင် လက်အုပ်ကို မြှောက်ချီ၍-
“အသျှင်ဘုရားတို့ အကျွန်ုပ်သည် (ဆောက်လုပ်သူဒါယကာ) အရှင် ရှိသော မိမိဟူသောရည်ညွှန်းအပ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ရှိသော ကြီးသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်လိုပါသည်၊ အသျှင်ဘုရားတို့ထိုအကျွန်ုပ်သည် သံဃာကို ကျောင်းရာကြည့်ရန် တောင်းပန်ပါသည်”ဟု လျှောက်ရာ၏။
နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း တောင်းပန်ရမည်၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း တောင်းပန်ရမည်။
အကယ်၍ သံဃာအားလုံးသည် ကျောင်းရာကို ကြည့်ခြင်းငှါ တတ်နိုင်အံ့၊ သံဃာအားလုံးသည်ကြည့်ရမည်။ အကယ်၍ သံဃာအားလုံးသည် ကျောင်းရာကို ကြည့်ခြင်းငှါ မတတ်နိုင်အံ့၊ ထိုရဟန်းတို့တွင် အကြင် ရဟန်းတို့သည် ဘေးရန်ရှိ မရှိ လှည်းလှည့်လှည်လောက်သော ဥပစာရှိ မရှိကို သိခြင်းငှါလိမ္မာကုန်၏၊ စွမ်းနိုင်ကုန်၏၊ ထိုရဟန်းတို့ကို တောင်းပန်၍ သမုတ်ရမည်။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် သမုတ်ရမည်၊ ကျွမ်းကျင် လိမ္မာ၍ စွမ်းရည်ရှိသော ရဟန်းသည် သံဃာကိုသိစေရမည်။
--֍ ၃၆၈
။ “အသျှင်ဘုရားတို့ သံဃာတော်သည် အကျွန်ုပ်၏ (စကားကို) နာတော်မူလော့၊ ဤမည်သောရဟန်းသည် (ဆောက်လုပ်သူဒါယကာ) အရှင် ရှိသော မိမိဟူသော ရည်ညွှန်းအပ် သော ပုဂ္ဂိုလ်ရှိသောကြီးသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်လို၏၊ ထိုရဟန်းသည် သံဃာကို ကျောင်းရာကြည့်ရန်တောင်းပန်၏၊ အကယ်၍ သံဃာအား လျောက်ပတ်သော အခါရှိသော ကံသည် ဖြစ်အံ့၊ သံဃာသည်ဤမည် ဤမည်သော ရဟန်းတို့ကို ဤမည်သော ရဟန်း၏ ကျောင်းရာကို ကြည့်ခြင်းငှါ သမုတ်ရာ၏၊ ဤကား သိစေခြင်းတည်း။အသျှင်ဘုရားတို့ သံဃာသည် အကျွန်ုပ်၏ (စကားကို) နာတော်မူလော့၊ ဤမည်သော ရဟန်းသည် (ဆောက်လုပ်သူဒါယကာ) အရှင်ရှိသော မိမိဟူသော ရည်ညွှန်းအပ်သော ပုဂ္ဂိုလ် ရှိသော ကြီးသောကျောင်းကို ဆောက်လုပ်လို၏၊ ထိုရဟန်းသည် သံဃာကို ကျောင်းရာကြည့်ရန် တောင်းပန်၏၊ သံဃာသည် ဤမည် ဤမည်သော ရဟန်းတို့ကို ဤမည်သော ရဟန်း၏ ကျောင်း ရာကို ကြည့်ရန်သမုတ်၏၊ အကြင် အသျှင်အား ဤမည် ဤမည်သော ရဟန်းတို့ကို ဤ မည်သော ရဟန်း၏ကျောင်းရာကို ကြည့်ရန် သမုတ်ခြင်းကို နှစ်သက်၏၊ ထိုအသျှင်သည် ဆိတ် ဆိတ် နေရာ၏၊ အကြင်အသျှင်အား နှစ်သက်ခြင်း မရှိ၊ ထိုအသျှင်သည် ပြောဆိုရာ၏။
သံဃာသည် ဤမည် ဤမည်သော ရဟန်းတို့ကို ဤမည်သော ရဟန်း၏ ကျောင်းရာကို ကြည့်ရန့်သမုတ်အပ်ပြီ၊ သံဃာအား နှစ်သက်ခြင်း ရှိ၏၊ ထို့ကြောင့် ဆိတ်ဆိတ် နေ၏၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့် ဤနှစ်သက်သည့် အဖြစ်ကို သိမှတ်ရပါသည်”ဟု (သိစေရမည်)။
֍ ၃၆၉
။ သမ္မုတိရကုန်သော ထိုရဟန်းတို့သည် ထိုအရပ်သို့ သွား၍ ကျောင်းရာကို ကြည့်ရမည်။ ဘေးရန်ရှိ မရှိ လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိ မရှိကို သိရမည်။ အကယ်၍ ဘေးရန်ရှိအံ့၊ လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိအံ့၊ “ဤအရပ်၌ မဆောက်လုပ်လင့်”ဟု ပြောရမည်၊ အကယ်၍ ဘေးရန် မရှိအံ့၊ လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိအံ့၊ သံဃာအား “ဘေးရန် မရှိပါ၊ လှည်းလှည့် လည်လောက်သော ဥပစာရှိပါသည်”ဟု လျှောက်ကြားရမည်။ထိုကျောင်းဆောက်လုပ်သော ရဟန်းသည် သံဃာသို့ ချဉ်းကပ်၍ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌ အပေါ်ရုံ'ဧကသီ’ ကို စံပယ်တင်၍ ကြီးကုန်သော ရဟန်းတို့၏ ခြေတို့ကို ရှိခိုး၍ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်လျက်လက်အုပ်ကို မြှောက်ချီပြီးလျှင် -
“အသျှင်ဘုရားတို့ အကျွန်ုပ်သည် (ဆောက်လုပ်သူဒါယကာ) အရှင် ရှိသော မိမိဟူသောရည်ညွှန်းအပ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ရှိသော ကြီးသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်လိုပါသည်၊ အသျှင်ဘုရားတို့ထိုအကျွန်ုပ်သည် သံဃာကို ကျောင်းရာကြားခြင်းကို တောင်းပန်ပါ၏”ဟု လျှောက်ရာ၏။
နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း တောင်းပန်ရမည်၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း တောင်းပန်ရမည်။
ကျွမ်းကျင် လိမ္မာ၍ စွမ်းရည်ရှိသော ရဟန်းသည် သံဃာကို သိစေရမည်။
֍ ၃၇၀
။ “အသျှင်ဘုရားတို့ သံဃာသည် အကျွန်ုပ်၏ (စကားကို) နာတော်မူလော့၊ ဤမည်သောရဟန်းသည် (ဆောက်လုပ်သူဒါယကာ) အရှင် ရှိသော မိမိဟူသော ရည်ညွှန်းအပ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ရှိသောကြီးသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်လို၏၊ ထိုရဟန်းသည် သံဃာကို ကျောင်းရာ ကြားခြင်းကိုတောင်းပန်၏၊ အကယ်၍ သံဃာအား လျောက်ပတ်သော အခါရှိသော ကံသည် ဖြစ်အံ့၊ သံဃာသည်ဤမည်သော ရဟန်း၏ ကျောင်းရာကို ညွှန်ကြားရာ၏၊ ဤကား သိစေခြင်းတည်း။ --အသျှင်ဘုရားတို့ သံဃာသည် အကျွန်ုပ်၏ (စကားကို) နာတော်မူလော့၊ ဤမည်သော ရဟန်းသည် (ဆောက်လုပ်သူဒါယကာ) အရှင် ရှိသော မိမိဟူသော ရည်ညွှန်းအပ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ရှိ သော ကြီးသောကျောင်းကို ဆောက်လုပ်လို၏၊ ထိုရဟန်းသည် သံဃာကို ကျောင်းရာကြားခြင်းကို တောင်းပန်၏၊ သံဃာသည် ဤမည်သော ရဟန်း၏ ကျောင်းရာကို ညွှန်ကြား၏၊ အကြင်အသျှင် အား ဤမည်သောရဟန်း၏ ကျောင်းရာကို ညွှန်ကြားခြင်းကို နှစ်သက်၏၊ ထိုအသျှင်သည် ဆိတ် ဆိတ် နေရာ၏၊ အကြင်အသျှင်အား နှစ်သက်ခြင်း မရှိ၊ ထိုအသျှင်သည် ပြောဆိုရာ၏။
သံဃာသည် ဤမည်သော ရဟန်း၏ ကျောင်းရာကို ညွှန်ကြားအပ်ပြီ၊ သံဃာအား နှစ်သက်ခြင်းရှိ၏၊ ထို့ကြောင့် ဆိတ်ဆိတ် နေ၏၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့် ဤနှစ်သက်သည့် အဖြစ်ကိုသိမှတ်ရပါသည်”ဟု (သိစေရမည်)။
֍ ၃၇၁
။ ဘေးရန်ရှိ မည်သည် ပုရွက်ဆိတ်တို့၏သော်လည်း နေရာဖြစ်၏၊ ခြတို့၏သော်လည်း နေရာဖြစ်၏၊ ကြွက်တို့၏သော်လည်း။ပ။ မြွေတို့၏သော်လည်း။ ကင်းမြီးကောက် (ကင်းပုစွန်) တို့၏သော်လည်း။ ကင်းခြေများတို့၏သော်လည်း။ ဆင်တို့၏သော်လည်း။ မြင်းတို့၏သော်လည်း။ ခြင်္သေ့တို့၏သော်လည်း။ ကျားတို့၏သော်လည်း။ သစ်တို့၏သော်လည်း။ ဝံတို့၏သော်လည်း။ အောင်းတို့၏သော်လည်း နေရာဖြစ်၏၊ အမှတ်မရှိ တိရစ္ဆာန် ဖြစ်ကုန်သော သတ္တဝါတို့၏ နေရာဖြစ်၏၊ ကောက် ‘စပါးခင်း'ကိုမူလည်း မှီ၏၊ ပဲခင်းကိုမူလည်း မှီ၏၊ ခိုးသူ သတ်ရာ ထောင်ကိုမူလည်း မှီ၏၊ လူသတ်ရာ သူသတ်ကုန်းကိုမူလည်း မှီ၏၊ သူကောင်ပုပ်မြှုပ်ရာ သင်းချိုင်းကို မူလည်း မှီ၏၊ ဥယျာဉ်ကိုမူလည်း မှီ၏၊ မင်းနေရာကိုမူလည်း မှီ၏၊ ဆင်တင်းကုပ်ကိုမူလည်း မှီ၏၊ မြင်း တင်းကုပ်ကိုမူလည်း မှီ၏၊ နှောင်အိမ်ကိုမူလည်း မှီ၏၊ သေတင်းကုပ်ကိုမူလည်း မှီ၏၊ သားသတ်ရုံကိုမူလည်း မှီ၏၊ ခရီးလမ်းကိုမူလည်း မှီ၏၊ လမ်းဆုံကိုမူလည်း မှီ၏၊ သဘင်ကိုမူလည်း မှီ၏၊ ထုတ်ချင်းထွင်းသော ခရီးကိုမူလည်း မှီ၏၊ ဤသည်ကား ဘေးရန်ရှိသည် မည်၏။လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိ မည်သည် က-မြဲတိုင်းသော လှည်းဖြင့် လှည့်ပတ်၍သွားခြင်းငှါသော်လည်းကောင်း၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ လှေခါးဖြင့် လှည့်ပတ်ခြင်းငှါသော်လည်းကောင်းမတတ်နိုင်၊ ဤသည်ကား လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသည် မည်၏။
ဘေးရန်မရှိ မည်သည် ပုရွက်ဆိတ်တို့၏သော်လည်း နေရာမဟုတ်။ပ။ ထုတ်ချင်းထွင်းသော ခရီးလမ်းကိုမူ လည်း မမှီ၊ ဤသည်ကား ဘေးရန်မရှိသည် မည်၏။
လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိ မည်သည် က-မြဲတိုင်းသော လှည်းဖြင့် လှည့်ပတ်သွားခြင်းငှါသော်လည်းကောင်း၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ လှေခါးဖြင့် လှည့်ပတ်ခြင်းငှါသော်လည်းကောင်း တတ်နိုင်၏၊ ဤသည်ကား လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသည် မည်၏။
ကြီးသော ကျောင်း မည်သည် (ဆောက်လုပ်သူဒါယကာ) အရှင် ရှိသော ကျောင်းကို ဆို၏။
ကျောင်း မည်သည် အတွင်း၌ လိမ်းကျံအပ်သော ကျောင်းသော်လည်းကောင်း၊ အပ၌ လိမ်းကျံအပ်သော ကျောင်းသော်လည်းကောင်း၊ အတွင်းအပ၌ လိမ်းကျံအပ်သော ကျောင်းသော်လည်းကောင်းတည်း။
ဆောက်လုပ်စေငြားအံ့ဟူသည် (ကိုယ်တိုင်) သော်လည်း ဆောက်လုပ်၏၊ (သူတစ်ပါးကို သော်လည်း) ဆောက်လုပ်စေ၏။
--ရဟန်းတို့ကိုသော်လည်း ကျောင်းရာကို ကြားခြင်းငှါ မပင့်ဆောင်ငြားအံ့ဟူသည် ဉတ်လျှင် နှစ်ကြိမ်မြောက်ရှိသော ကံဖြင့် ကျောင်းရာကို မကြားစေဘဲ ကိုယ်တိုင်သော်လည်း ဆောက်လုပ်ငြားအံ့၊ သူတစ်ပါးကိုသော်လည်း ဆောက်လုပ်စေငြားအံ့၊ လုံ့လတိုင်း လုံ့လတိုင်း ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ မြေစိုင် (ခဲ) တစ်ခုသို့ မရောက်မီ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏။ ထိုနောက်ဆုံး မြေစိုင် (ခဲ) ရောက်လတ်သော်သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
သံဃာဒိသိသ်ဟူသည်။ပ။ ထို့ကြောင့်လည်း “သံဃာဒိသိသ်”ဟု ဆိုအပ်၏။
֍ ၃၇၂
။ ရဟန်းသည် မကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသော ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်နှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက်သင့်၏။ရဟန်းသည် မကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသော ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သောဥပစာရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်နှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် မကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသော ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သောဥပစာမရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်နှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် မကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသော ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သောဥပစာရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် ကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသော ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက် သင့်၏။
ရဟန်းသည် ကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသော ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သောဥပစာရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် ကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသော ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် ကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသော ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်အံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၃၇၃
။ ရဟန်းသည် “အကျွန်ုပ်၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်လော့”ဟု ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၏။ မကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသော ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသောထိုရဟန်း၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်နှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက်သင့်၏။။ပ။ ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသော ထိုရဟန်း၏ ကျောင်းကိုဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်နှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
။ပ။ ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ထိုရဟန်း၏ ကျောင်းကိုဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်နှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
။ပ။ ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသော ထိုရဟန်း၏ ကျောင်းကိုဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် “အကျွန်ုပ်၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်လော့”ဟု ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၏၊ ကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသော ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ထိုရဟန်း၏ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက်သင့်၏။
--။ပ။ ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
။ပ။ ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ် ကုန်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
။ပ။ ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၃၇၄
။ ရဟန်းသည် “အကျွန်ုပ်၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်လော့”ဟု ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍ ဖဲသွား၏၊ “ကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသည်လည်းဖြစ်စေ ဘေးရန်မရှိသည်လည်းဖြစ်စေ လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသည်လည်းဖြစ်စေ”ဟု ကား ကိုယ်တိုင် မညွှန်း၊ မကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသော ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ထိုရဟန်း၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်နှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက်သင့်၏။။ပ။ ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်နှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
။ပ။ ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ် ကုန်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်နှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
။ပ။ ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် “အကျွန်ုပ်၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်လော့”ဟု ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍ ဖဲသွား၏၊ “ကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသည်လည်း ဖြစ်စေ ဘေးရန်မရှိသည်လည်း ဖြစ်စေ လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသည်လည်း ဖြစ်စေ”ဟု ကား ကိုယ်တိုင် မညွှန်းကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသောဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ထိုရဟန်း၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက် သင့်၏။
။ပ။ ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
။ပ။ ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ် ကုန်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
။ပ။ ဘေးရန်မရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသော ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၃၇၅
။ ရဟန်းသည် “အကျွန်ုပ်၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်လော့”ဟု ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍ ဖဲသွား၏၊ “ကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသည်လည်းဖြစ်စေ ဘေးရန်မရှိသည်လည်းဖြစ်စေ လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသည်လည်းဖြစ်စေ”ဟုလည်း ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၏၊ မကြားအပ်သောကျောင်းရာ ရှိသော ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ထိုရဟန်း၏ကျောင်းကို ဆောက် လုပ်ကုန်၏၊ ထိုရဟန်းသည် “မကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသော ဘေးရန်ရှိသောလှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ငါ၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်သတတ်”ဟု ကြား၏၊ ထိုရဟန်းသည် “ကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသည်လည်း ဖြစ်စေ ဘေးရန်မရှိသည်လည်းဖြစ်စေလှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသည်လည်းဖြစ်စေ”ဟု ကိုယ်တိုင်သော်လည်း သွားရမည်၊ တမန်ကိုသော်လည်းစေရမည်၊ ။ပ။ “ကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသည်လည်းဖြစ်စေဘေးရန်မရှိသည်လည်းဖြစ်စေ”ဟု။ပ။ “ကြားအပ်သော ကျောင်းရာ ရှိသည်လည်းဖြစ်စေလှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသည်လည်း ဖြစ်စေ”ဟု။ပ။ “ကြားအပ်သောကျောင်းရာရှိသည်လည်း ဖြစ်စေ”ဟု (ကိုယ်တိုင်သော်လည်း သွားရ မည်၊ တမန်ကိုသော်လည်းစေရမည်) အကယ်၍ ကိုယ်တိုင်သော်လည်း မသွားငြားအံ့၊ တမန်ကိုသော် လည်း မစေငြားအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ --ရဟန်းသည် “အကျွန်ုပ်၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်လော့”ဟု ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍ ဖဲသွား၏၊ “ကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသည်လည်းဖြစ်စေ ဘေးရန်မရှိသည်လည်းဖြစ်စေ လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသည်လည်းဖြစ်စေ”ဟု လည်း ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၏၊ ကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသောဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ထိုရဟန်း၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်၏၊ ထိုရဟန်းသည် “ကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသော ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ငါ၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်သတတ်”ဟု ကြား၏၊ ထိုရဟန်းသည် “ဘေးရန်မရှိ သည်လည်းဖြစ်စေ လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသည်လည်းဖြစ်စေ”ဟု ကိုယ်တိုင်သော်လည်း သွားရမည်၊ တမန်ကိုသော်လည်းစေရမည်။ပ။ “ဘေးရန်မရှိသည် ဖြစ်စေ”ဟု “လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသည် ဖြစ်စေ”ဟု ကိုယ်တိုင်သော်လည်း သွားရမည်၊ တမန်ကိုသော်လည်းစေရမည်၊ (ထိုသို့ ကိုယ်တိုင် သွားအံ့စေအံ့)။ အာပတ် မသင့်။
֍ ၃၇၆
။ ရဟန်းသည် “အကျွန်ုပ်၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်လော့”ဟု ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍ ဖဲသွား၏၊ “ကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသည်လည်းဖြစ်စေ ဘေးရန်မရှိသည်လည်းဖြစ်စေ လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသည်လည်းဖြစ်စေ”ဟု လည်း ကိုယ်တိုင်ညွှန်း၏၊ မကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသော ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ထိုရဟန်း၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ ဆောက်လုပ်သူ (ရဟန်း) တို့အား ဒုက္ကဋ်အာပတ် သုံးချက်သင့်၏။။ပ။ ဘေးရန်ရှိအံ့ လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိအံ့၊ ဆောက်လုပ်သူ (ရဟန်း) တို့အားဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက်သင့်၏။
။ပ။ ဘေးရန်မရှိအံ့ လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိအံ့၊ ဆောက်လုပ်သူ (ရဟန်း) တို့အားဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက်သင့်၏။
။ပ။ ဘေးရန်မရှိအံ့ လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိအံ့၊ ဆောက်လုပ်သူ (ရဟန်း) တို့အားဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် “အကျွန်ုပ်၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်လော့”ဟု ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍ ဖဲသွား၏၊ “ကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသည်လည်းဖြစ်စေ ဘေးရန်မရှိသည်လည်းဖြစ်စေ လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိသည်လည်းဖြစ်စေ”ဟု လည်း ကိုယ်တိုင်ညွှန်း၏၊ ကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသောဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ထိုရဟန်း၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်အံ့၊ ဆောက်လုပ်သူ (ရဟန်း) တို့အား ဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက်သင့်၏။
။ပ။ ဘေးရန်ရှိအံ့ လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိအံ့၊ ဆောက်လုပ်သူ ရဟန်းတို့အားဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
။ပ။ ဘေးရန်မရှိအံ့ လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိအံ့၊ ဆောက်လုပ်သူ (ရဟန်း) တို့အားဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
။ပ။ ဘေးရန်မရှိအံ့ လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
--֍ ၃၇၇
။ ရဟန်းသည် “အကျွန်ုပ်၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်လော့”ဟု ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍ ဖဲသွား၏၊ “မကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသော ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ မရှိသောထိုရဟန်း၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်၏၊ အကယ်၍ ထိုရဟန်းသည် ထိုကျောင်းကို ဆောက် လုပ်၍မပြီးမီ လာအံ့၊ ထိုရဟန်းသည် ထိုကျောင်းကို အခြားသူအားသော်လည်း ပေးရမည်၊ ဖျက်၍ သော်လည်းတစ်ဖန် ဆောက်လုပ်ရမည်၊ အကယ်၍ အခြားသူအားသော်လည်း မပေးငြားအံ့၊ ဖျက်၍ သော်လည်းတစ်ဖန် မဆောက်လုပ်ငြားအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်နှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက်သင့်၏။။ပ။ ဘေးရန်ရှိအံ့ လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်နှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
။ပ။ ဘေးရန်မရှိအံ့ လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်နှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
။ပ။ ဘေးရန်မရှိအံ့ လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာရှိအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းသည် “အကျွန်ုပ်၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်လော့”ဟု ကိုယ်တိုင် ညွှန်း၍ ဖဲသွား၏၊ ကြားအပ်သော ကျောင်းရာရှိသော ဘေးရန်ရှိသော လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိသော ထိုရဟန်း၏ ကျောင်းကို ဆောက်လုပ်ကုန်၏၊ အကယ်၍ ထိုရဟန်းသည် ထိုကျောင်းကို ဆောက်လုပ်၍မပြီးမီ လာအံ့၊ ထိုရဟန်းသည် ထိုကျောင်းကို အခြားသူအားသော်လည်း ပေးရမည်၊ ဖျက်၍သော်လည်းတစ်ဖန်ဆောက်ရမည်၊ အကယ်၍ အခြားသူအားသော်လည်း မပေးငြားအံ့၊ ဖျက်၍သော်လည်း တစ်ဖန်မဆောက်လုပ်ငြားအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက် သင့်၏။ပ။ ဘေးရန်ရှိအံ့ လှည်းလှည့်လည်လောက်သောဥပစာရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏ ဘေးရန် မရှိအံ့ လှည်းလှည့်လည်လောက်သော ဥပစာမရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ပ။ ဘေးရန်မရှိအံ့၊ လှည်း လှည့်လည်လောက်သော ဥပစာ ရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၃၇၈
။ မိမိသည် ဆောက်လုပ်၍ မပြီးသေးသည်ကို မိမိသည် ပြီးဆုံးစေအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သင့်၏။မိမိသည် ဆောက်လုပ်၍ မပြီးသေးသည်ကို သူတစ်ပါးတို့ကို ပြီးဆုံးစေအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သင့်၏။
သူတစ်ပါးတို့သည် ဆောက်လုပ်၍ မပြီးသေးသည်ကို မိမိသည် ပြီးဆုံးစေအံ့၊ သံဃာဒိသိသ် အာပတ်သင့်၏။
သူတစ်ပါးတို့သည် ဆောက်လုပ်၍ မပြီးသေးသည်ကို သူတစ်ပါးတို့ကို ပြီးဆုံးစေအံ့၊ သံဃာ ဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၃၇၉
။ လိုဏ်၌ ဂူ၌ မြက်မိုးကျောင်း၌ သူတစ်ပါး၏ အလို့ငှါ (ဆောက်လုပ်အပ်သော) နေအိမ်ကို ထား၍အားလုံးတို့၌ အာပတ် မသင့်။ ရူးသော ရဟန်း အစ လက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းအား အာပတ့်မသင့်။သတ္တမ ဝိဟာရကာရသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
၁။ ကျောင်း- ကျောင်းကြီး ‘ဝိဟာရ'
--ဂ-ဒုဋ္ဌဒေါသသိက္ခာပုဒ်
֍ ၃၈၀
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ရာဇဂြိုဟ်မြို့ ရှဉ့်နက်တို့အား အစာကျွေးရာ ဖြစ်သောဝေဠုဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ မလ္လမင်း၏ သားဖြစ်သော ဖွားမြင်သည်မှခုနစ်နှစ်မျှသာရှိသေးသော အသျှင်ဒဗ္ဗသည် အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုခဲ့ပြီ၊ ထိုအသျှင်ဒဗ္ဗသည်တပည့်သာဝကတို့ ရောက်သင့်ရောက်ထိုက်သော အလုံးစုံသောတရားသို့ အစဉ်ရောက်ခဲ့ပြီ၊ ထိုအသျှင်ဒဗ္ဗအား တစ်စုံတစ်ခုသော ရဟန်းကိစ္စ နောက်ထပ်ပြုဖွယ် မရှိတော့ပြီ၊ ပြုအပ်ပြီး (သောတရား) ကိုလည်းထပ်၍ ပွါးများဖွယ် မရှိတော့ပြီ။ထိုအခါ ဆိတ်ငြိမ်ရာသို့ ကပ်၍ (တစ်ပါးတည်း) ကိန်းအောင်းနေစဉ် မလ္လမင်း၏သား အသျှင် ဒဗ္ဗအား"ဖွားမြင်သည်မှ ခုနစ်နှစ်မျှသာရှိသေးသော ငါသည် အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက် ပြုခဲ့ပြီ၊ (ငါသည်) တပည့်သာဝကတို့ ရောက်သင့်ရောက်ထိုက်သော အလုံးစုံသောတရားသို့ အစဉ်ရောက်ခဲ့ပြီ၊ ငါ့အားတစ်စုံတစ်ခုသော ရဟန်းကိစ္စ နောက်ထပ်ပြု ဖွယ် မရှိတော့ပြီ၊ ပြုအပ်ပြီး (သော တရား) ကိုလည်းထပ်၍ ပွါးများဖွယ် မရှိတော့ပြီ၊ ငါသည် သံဃာတော်၏ အဘယ်မည်သော အမှုကြီးငယ်ကို ပြုရပါအံ့နည်း”ဟု စိတ်အကြံအစည် ဖြစ်ပေါ်၏။
ထိုအခါ မလ္လမင်း၏သား အသျှင်ဒဗ္ဗအား “ငါသည် သံဃာတော်၏ အိပ်ရာနေရာကိုလည်း ခင်းရမူဆွမ်းတို့ကိုလည်း ညွှန်းရမူ ကောင်းလေစွ”ဟု အကြံအစည် ဖြစ်၏။ ထိုအခါ မလ္လမင်း၏သား အသျှင်ဒဗ္ဗသည် ညချမ်းအခါ၌ (တစ်ပါးတည်း) ကိန်းအောင်းရာမှ ထ၍ မြတ်စွာဘုရားထံသို့ ချဉ်းကပ်ပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားကို ရှိခိုး၍ တစ်ခုသော နေရာ၌ ထိုင်နေ၏၊ တစ်ခုသော နေရာ၌ ထိုင်ပြီးသော် မလ္လမင်း၏သား အသျှင်ဒဗ္ဗသည် မြတ်စွာဘုရားအား-"အသျှင်ဘုရား ဆိတ်ငြိမ်ရာသို့ ကပ်၍ (တစ်ပါးတည်း) ကိန်းအောင်းနေစဉ် အကျွန်ုပ်အား ဖွားမြင်သည်မှ ခုနစ်နှစ်မျှသာရှိသေးသော ငါသည်ကား အရဟတ္တဖိုလ်ကို မျက်မှောက်ပြုခဲ့ပြီ၊ (ငါသည်) တပည့်သာဝကတို့ ရောက်သင့်ရောက်ထိုက်သော အလုံးစုံသော တရားသို့ အစဉ်ရောက်ခဲ့ပြီ၊ ငါ့အားတစ်စုံတစ်ခု သော ရဟန်းကိစ္စ နောက်ထပ်ပြု ဖွယ် မရှိတော့ပြီ၊ ပြုအပ်ပြီး (သောတရား) ကိုလည်းထပ်၍ ပွါးများ ဖွယ် မရှိတော့ပြီ။ ငါသည် သံဃာတော်၏ အဘယ်မည်သော အမှုကြီးငယ်ကိုပြုရပါအံ့နည်း”ဟု စိတ် အကြံအစည် ဖြစ်ပေါ်ပါသည်။
“အသျှင်ဘုရား ထိုအကျွန်ုပ်အား ‘ငါသည် သံဃာတော်၏ အိပ်ရာနေရာကိုလည်း ခင်းရမူ ဆွမ်းတို့ကိုလည်း ညွှန်းရမူ ကောင်းလေစွ’ဟု အကြံအစည် ဖြစ်ပါသည်။ အသျှင်ဘုရား အကျွန်ုပ်သည် သံဃာတော်၏ အိပ်ရာ နေရာကိုလည်း ခင်းခြင်းငှါ ဆွမ်းတို့ကိုလည်း ညွှန်းခြင်းငှါ အလိုရှိပါသည်”ဟု (လျှောက်ထား၏)။
ဒဗ္ဗ ကောင်းစွ ကောင်းစွ၊ ဒဗ္ဗ သို့ဖြစ်လျှင် သင်သည် သံဃာတော်၏ အိပ်ရာနေရာကိုလည်း ခင်းလော့၊ ဆွမ်းတို့ကိုလည်း ညွှန်းလော့ဟု (ခွင့်ပြုတော်မူ၏)။
“ကောင်းပါပြီ အသျှင်ဘုရား”ဟု မလ္လမင်း၏သား အသျှင်ဒဗ္ဗသည် မြတ်စွာဘုရားအား ပြန်ကြားလျှောက်ထား၏။ ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ဤအကြောင်းအရာကြောင့် ရဟန်းသံဃာကို စည်းဝေးစေပြီးလျှင် တရားစကားကို ဟောကြားပြီး၍ ရဟန်းတို့ကို -
--“ရဟန်းတို့ သို့ဖြစ်လျှင် သံဃာတော်သည် မလ္လမင်း၏သား ဒဗ္ဗကို အိပ်ရာနေရာ ခင်းသူဟုလည်းကောင်း၊ ဆွမ်းညွှန်းသူဟုလည်းကောင်း သမုတ်လော့”။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် သမုတ်ရမည်၊ ရှေးဦးစွာ မလ္လမင်း၏သား ဒဗ္ဗကို တောင်းပန်ရမည်၊ တောင်းပန်ပြီးနောက် ကျွမ်းကျင်လိမ္မာ၍ စွမ်းရည်ရှိသော ရဟန်းသည် သံဃာတော်ကို သိစေရမည်။
֍ ၃၈၁
။ “အသျှင်ဘုရားတို့ သံဃာသည် အကျွန်ုပ်၏ (စကားကို) နာတော်မူလော့၊ အကယ်၍ သံဃာအားလျောက်ပတ်သော အခါရှိသော ကံသည် ဖြစ်အံ့၊ သံဃာသည် မလ္လမင်း၏သား အသျှင် ဒဗ္ဗကိုအိပ်ရာနေရာခင်းသူဟုလည်းကောင်း၊ ဆွမ်းညွှန်းသူဟုလည်းကောင်း သမုတ်ရာ၏၊ ဤကား သိစေခြင်းတည်း။အသျှင်ဘုရားတို့ သံဃာသည် အကျွန်ုပ်၏ (စကားကို) နာတော်မူလော့၊ သံဃာသည် မလ္လမင်း၏သားဒဗ္ဗကို အိပ်ရာနေရာခင်းသူဟုလည်းကောင်း၊ ဆွမ်းညွှန်းသူဟုလည်းကောင်း သမုတ်၏၊ အကြင်အသျှင်အား မလ္လမင်း၏သား အသျှင်ဒဗ္ဗကို အိပ်ရာနေရာခင်းသူဟုလည်းကောင်း၊ ဆွမ်းညွှန်းသူဟုလည်းကောင်း သမုတ်ခြင်းကို နှစ်သက်ခြင်း ရှိ၏၊ ထိုအသျှင်သည် ဆိတ်ဆိတ် နေရာ၏၊ အကြင်အသျှင်အား နှစ်သက်ခြင်း မရှိ၊ ထိုအသျှင်သည် ပြောဆိုရာ၏။
သံဃာသည် မလ္လမင်း၏သား အသျှင်ဒဗ္ဗကို အိပ်ရာနေရာခင်းသူဟုလည်းကောင်း၊ ဆွမ်းညွှန်းသူဟုလည်းကောင်း သမုတ်အပ်ပြီ၊ သံဃာအား နှစ်သက်ခြင်း ရှိ၏၊ ထို့ကြောင့် ဆိတ်ဆိတ် နေ၏၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့် ဤနှစ်သက်သည့် အဖြစ်ကို သိမှတ်ရပါသည်”ဟု (သိစေရမည်ဟုမိန့်တော်မူ၏)။
֍ ၃၈၂
။ သမ္မုတိရပြီးသော မလ္လမင်း၏သား အသျှင်ဒဗ္ဗသည် သဘောတူ ရဟန်းတို့အား တစ်ပေါင်းတည်း အိပ်ရာနေရာကို ခင်းပေး၏၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည် သုတ္တန်ကို ဆောင်ကုန်၏၊ “ထိုရဟန်းတို့သည် အချင်းချင်းသုတ္တန်ကို အညီအညွတ် ရွတ်ကြလိမ့်မည်”ဟု ထိုရဟန်းတို့အား တစ်ပေါင်းတည်းအိပ်ရာနေရာကို ခင်းပေး၏။အကြင်ရဟန်းတို့သည် ဝိနည်းကို ဆောင်ကုန်၏၊ “ထိုရဟန်းတို့သည် အချင်းချင်း ဝိနည်းကိုဆုံးဖြတ်ကြလိမ့်မည်”ဟု ထိုရဟန်းတို့အား တစ်ပေါင်းတည်း အိပ်ရာနေရာကို ခင်းပေး၏။
အကြင်ရဟန်းတို့သည် တရားဟောဓမ္မကထိက (ဖြစ်ကြကုန်၏)၊ ထိုရဟန်းတို့သည် အချင်းချင်းတရားကို ဆွေးနွေးကြလိမ့်မည်”ဟု ထိုရဟန်းတို့အား တစ်ပေါင်းတည်း အိပ်ရာနေရာကို ခင်းပေး၏။
အကြင်ရဟန်းတို့သည် ဈာန်ဝင်စားလေ့ရှိကုန်၏၊ “ထိုရဟန်းတို့သည် အချင်းချင်း နှောင့်ရှက်ခြင်းမှကင်းလတ္တံ့”ဟု ထိုရဟန်းတို့အား တစ်ပေါင်းတည်း အိပ်ရာနေရာကို ခင်းပေး၏။
အကြင်ရဟန်းတို့သည် (မဂ်ဖိုလ်မှ) ဖီလာဖြစ်သော စကားကို ပြောလေ့ရှိကုန်၏၊ ကိုယ် (ခန္ဓာ)၏ခိုင်မြဲမှုူ အလေ့အကျင့် များကုန်သည်ဖြစ်၍ နေကုန်၏၊ “ဤအသျှင်တို့သည် ဤမွေ့လျော်ခြင်းဖြင့်လည်းနေကုန်လတ္တံ့”ဟု ထိုရဟန်းတို့အား တစ်ပေါင်းတည်း အိပ်ရာနေရာကို ခင်းပေး၏။
အကြင်ရဟန်းတို့သည် အခါမဲ့၌ လာကြကုန်၏၊ ထိုရဟန်းတို့အားလည်း တေဇောကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော ဈာန်ကို ဝင်စား၍ ထိုအရောင် (အလင်း) ဖြင့်ပင် အိပ်ရာနေရာကို ခင်းပေး၏။
စင်စစ်အားဖြင့် ရဟန်းတို့သည် “မလ္လမင်း၏သား အသျှင်ဒဗ္ဗ၏ တန်ခိုးပြာဋိဟာကို ငါတို့ ကြည့်ကုန်အံ့”ဟု တမင်သက်သက် အခါမဲ့၌ လာကုန်၏၊ ထိုရဟန်းတို့သည် “မလ္လမင်း၏သား အသျှင်ဒဗ္ဗသို့ချဉ်းကပ်၍ “ငါ့သျှင် ဒဗ္ဗ ငါတို့အား အိပ်ရာနေရာကို ခင်းပေးလော့”ဟု ဆိုကုန်၏။
ထိုရဟန်းတို့ကို မလ္လမင်း၏သား အသျှင်ဒဗ္ဗသည် “အသျှင်တို့သည် အဘယ်အရပ်၌ အလိုရှိကုန်သနည်း၊ အဘယ်အရပ်၌ ခင်းပေးရမည်နည်း”ဟု ဆို၏၊ ထိုရဟန်းတို့သည် တမင်သက်သက် အဝေး၌့ညွှန်းကုန်၏၊ “ငါ့သျှင်ဒဗ္ဗ ငါတို့အား ဂိဇ္ဈကုဋ်တောင်၌ အိပ်ရာနေရာကို ခင်းပေးလော့၊
--ငါ့သျှင် ငါတို့အား စောရပပါတချောက်၌ အိပ်ရာနေရာကို ခင်းပေးလော့၊ ငါ့သျှင် ငါတို့အား ဣသိဂိလိတောင်နံပါးကျောက်နက် (ဂူ) ၌ အိပ်ရာ နေရာကို ခင်းပေးလော့၊ ငါ့သျှင် ငါတို့အား ဝေဘာရတောင်နံပါး စရည်းပင် (ဂူ) ၌ အိပ်ရာနေရာကို ခင်းပေးလော့၊ ငါ့သျှင် ငါတို့အား ယင်းတိုက်တော သပ္ပသောဏ္ဍိကချိုင့်ဝှမ်း၌အိပ်ရာနေရာကို ခင်းပေးလော့၊ ငါ့သျှင် ငါတို့အား ဂေါတမကချောက်၌ အိပ်ရာနေရာကို ခင်းပေးလော့၊ ငါ့သျှင် ငါတို့အား တည်ပင်ပေါက်သော ချောက်၌ အိပ်ရာနေရာကို ခင်းပေးလော့၊ ငါ့သျှင် ငါတို့အားတပေါဒါချောက်၌ အိပ်ရာနေရာကို ခင်းပေးလော့၊ ငါ့သျှင် ငါတို့အား တပေါဒါအရံ၌ အိပ်ရာနေရာကိုခင်းပေးလော့၊ ငါ့သျှင် ငါတို့အား ဇီဝက၏ သရက်ဥယျာဉ်၌ အိပ်ရာနေရာကို ခင်းပေးလော့၊ ငါ့သျှင်ငါတို့အား မဒ္ဒကုစ္ဆိတော၌ အိပ်ရာနေရာကို ခင်းပေးလော့”ဟု (အဝေး၌ ညွှန်းကုန်၏)။
ထိုရဟန်းတို့အား အသျှင်ဒဗ္ဗသည် တေဇောကသိုဏ်းလျှင် အာရုံရှိသော ဈာန်ကို ဝင်စား၍တောက်ပသော လက်ညှိုးဖြင့် ရှေ့မှ ရှေ့မှ သွား၏။
ထိုရဟန်းတို့သည်လည်း ထိုအရောင်အလင်းဖြင့်သာလျှင် မလ္လမင်း၏သား အသျှင်ဒဗ္ဗ၏ နောက်မှ နောက်မှ လိုက်ကုန်၏၊ ထိုရဟန်းတို့အား မလ္လမင်း၏ သား အသျှင်ဒဗ္ဗသည် “ဤကား ညောင်စောင်း ‘ခုတင်'တည်း၊ ဤကား အင်းပျဉ် ‘ခုံရှည်'တည်း၊ ဤကား ဘုံလျို ‘ဖုံ'တည်း၊ ဤကားခေါင်းအုံးတည်း၊ ဤကား ကျင်ကြီး (စွန့်ရာ) ဌာနတည်း၊ ဤကား ကျင်ငယ် (စွန့်ရာ) ဌာနတည်း၊ ဤကား သောက်ရေတည်း၊ ဤကား သုံးဆောင်ရေတည်း၊ ဤကား တောင်ဝှေးတည်း၊ ဤကား'ဤအချိန်၌ ဝင်ရမည် ဤ အချိန်၌ ထွက်ရမည် (စသည်ဖြင့်) ထားအပ်သော’ သံဃာ၏ကတိကဝတ်တည်း”ဟု ပြောဆို၍ အိပ်ရာ နေရာကို ခင်းပေး၏။
မလ္လမင်း၏သား အသျှင်ဒဗ္ဗသည် ထို (ရဟန်း) တို့အား အိပ်ရာနေရာကို ခင်းပေးပြီးသော် ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်သို့သာလျှင် တစ်ဖန် ပြန်ကြွ၏။
֍ ၃၈၃
။ ထိုအခါ မေတ္တိယ ဘုမ္မဇက ရဟန်းတို့သည် အငယ်လည်း ဖြစ်ကုန်၏၊ ဘုန်းကံလည်းနည်းပါးကုန်၏၊ သံဃာ၏ ယုတ်ညံ့သော အိပ်ရာနေရာတို့သည်လည်းကောင်း၊ ယုတ်ညံ့သော ဆွမ်းတို့သည်လည်းကောင်း ထိုရဟန်းတို့အား ရောက်ကုန်၏။ထိုအခါ ရာဇဂြိုဟ်မြို့၌ လူတို့သည် မထေရ်ဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းတို့အား အထူးပြု ပြင်စီရင်အပ် သောဆွမ်းကိုလည်းကောင်း၊ ထောပတ်ကိုလည်းကောင်း၊ ဆီကိုလည်းကောင်း၊ လက်သုပ်ဟင်းလျာကိုလည်းကောင်း (လှူခြင်းငှါ အလိုရှိကုန်၏)။ မေတ္တိယ ဘုမ္မဇက ရဟန်းတို့အားကား ပကတိအတိုင်းဖြစ်သော ချက်ထားတိုင်းသော ပအုံးရည်လျှင် နှစ်ခုမြောက်ရှိသော ဆန်ကွဲထမင်းကို လှူကုန်၏။
ထို (မေတ္တိယ ဘုမ္မဇက) ရဟန်းတို့သည် ဆွမ်းစားပြီးနောက် ဆွမ်းစားဇရပ်မှ ဖဲသွားကုန်ပြီးလတ် သော်မထေရ်ဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းတို့ကို “ငါ့သျှင်တို့ သင်တို့အား ဆွမ်းစားဇရပ်၌ အဘယ်အရာသည်ဖြစ်သနည်း၊ ငါ့သျှင်တို့ သင်တို့အား ဆွမ်းစားဇရပ်၌ အဘယ်အရာသည် ဖြစ်သနည်း”ဟု မေးကုန်၏။ အချို့ မထေရ်တို့သည် “ငါ့သျှင်တို့ ငါတို့အား ထောပတ်သည် ဖြစ်၏၊ ဆီသည် ဖြစ်၏၊ လက်သုပ်ဟင်းလျာသည် ဖြစ်၏”ဟု ပြောကုန်၏၊ မေတ္တိယ ဘုမ္မဇက ရဟန်းတို့သည်ကား “ငါ့သျှင်တို့ ငါတို့အားတစ်စုံတစ်ခု (အထူး) မဖြစ်ပြီ၊ ပကတိ အတိုင်းဖြစ်သော ချက်ထားတိုင်းသော ပအုံးရည်လျှင် နှစ်ခုမြောက်ရှိသော ဆန်ကွဲထမင်းသည် ဖြစ်၏”ဟု ပြောကုန်၏။
ထိုအခါ ကလျာဏဘတ္တိက ဒါယကာသည် သံဃာအား စတုက္ကဘတ်ကို နိစ္စဘတ် လှူ၏၊ ထိုဒါယကာသည် ဆွမ်းစားဇရပ်၌ သားမယားနှင့်တကွ အနီး၌ ရပ်တည်၍ လုပ်ကျွေး၏၊ အချို့ရဟန်းတို့ကို ဆွမ်းဖြင့် မေးကုန်၏၊ အချို့ ရဟန်းတို့ကို ဟင်းလျာဖြင့် မေးကုန်၏၊ အချို့ ရဟန်းတို့ကို ဆီဖြင့်မေးကုန်၏၊ အချို့ ရဟန်းတို့ကို လက်သုပ်ဟင်းလျာဖြင့် မေးကုန်၏။
--ထိုအခါ ကလျာဏဘတ္တိက ဒါယကာ၏ ဆွမ်းကို နက်ဖြန် (သုံးဆောင်ရန်) အလို့ငှါ မေတ္တိယဘုမ္မဇက ရဟန်းတို့အား ညွှန်းအပ်၏။ ထိုအခါ ကလျာဏဘတ္တိက သူကြွယ်သည် တစ်စုံတစ်ခု ပြုဖွယ်ဖြင့်အရံသို့ သွား၏။ ထိုဒါယကာသည် မလ္လမင်း၏သား အသျှင်ဒဗ္ဗထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ မလ္လမင်း၏သား အသျှင်ဒဗ္ဗကို ရှိခိုးပြီးလျှင် တစ်ခုသော နေရာ၌ ထိုင်၏။ တစ်ခုသော နေရာ၌ ထိုင်ပြီးသော ကလျာဏဘတ္တိကဒါယကာကို မလ္လမင်း၏သား အသျှင်ဒဗ္ဗက တရားစကားဖြင့် (အကျိုးစီးပွားကို) သိမြင်စေလျက် (တရားကို) ဆောက်တည်စေကာ (တရားကျင့်သုံးရန်) ထက်သန်စေ၍ ရွှင်လန်းစေပြီးဖြစ်ရကား (ကလျာဏဘတ္တိက သူကြွယ်သည်) မလ္လမင်း၏သား အသျှင်ဒဗ္ဗအား- “အသျှင်ဘုရား အကျွန်ုပ်တို့၏ အိမ်၌ နက်ဖြန် (သုံးဆောင်ရန်) အလို့ငှါ အဘယ် (ရဟန်း) အား ဆွမ်းကို ညွှန်းအပ်ပါသနည်း”ဟု လျှောက်၏။
“ဒါယကာ သင်တို့၏ အိမ်၌ နက်ဖြန် (သုံးဆောင်ရန်) အလို့ငှါ မေတ္တိယ ဘုမ္မဇက ရဟန်း တို့အားဆွမ်းကို ညွှန်းအပ်ပြီ”ဟု (ပြော၏)။
ထိုအခါ ကလျာဏဘတ္တိက ဒါယကာသည် နှလုံးမသာဖြစ်၏၊ “အဘယ့်ကြောင့် ရဟန်းယုတ်တို့သည်ငါတို့၏ အိမ်၌ သုံးဆောင်ကုန်လတ္တံ့နည်း”ဟု အိမ်သို့ သွား၍ “ဟယ်ကျွန်မ နက်ဖြန် ဆွမ်းအလို့ငှါအကြင် ရဟန်းတို့သည် ကြွလာကုန်အံ့၊ ထိုဆွမ်းစားလာသော ရဟန်းတို့ကို တံခါးမုခ်၌ နေရာကို ခင်း၍ပအုံး ရည်လျှင် နှစ်ခုမြောက်သော ဆန်ကွဲထမင်းဖြင့် လုပ်ကျွေးလော့”ဟုစေခိုင်း၏။ “ကောင်းပါပြီအရှင်”ဟု ထိုကျွန်မသည် ကလျာဏဘတ္တိက ဒါယကာအား ပြန်ကြားပြောဆို၏။
ထိုအခါ မေတ္တိယ ဘုမ္မဇက ရဟန်းတို့သည် “ငါ့သျှင်တို့ ယမန်နေ့က ငါတို့အား ကလျာဏဘတ္တိကဒါယကာ၏ ဆွမ်းကို ညွှန်းအပ်ပြီ၊ နက်ဖြန် ငါတို့ကို ကလျာဏဘတ္တိက ဒါယကာသည် သား မယားနှင့်တကွ အနီး၌ ကပ်၍ လုပ်ကျွေးလတ္တံ့၊ အချို့ ရဟန်းတို့ကို ဆွမ်းဖြင့် မေးကုန်လတ္တံ့၊ အချို့ ရဟန်းတို့ကိုဟင်းလျာဖြင့် မေးကုန်လတ္တံ့၊ အချို့ရဟန်းတို့ကို ဆီဖြင့် မေးကုန်လတ္တံ့၊ အချို့ရဟန်းတို့ကို လက်သုပ်ဟင်းလျာဖြင့် မေးကုန် လတ္တံ့”ဟု ထိုမေတ္တိယ ဘုမ္မဇက ရဟန်းတို့သည် ထိုဝမ်းမြောက်ခြင်းဖြင့်သာလျှင် ညဉ့်၌ စိတ်အလိုရှိတိုင်း မအိပ် (နိုင်ကြ) ကုန်၊ ထို့နောက် မေတ္တိယ ဘုမ္မဇက ရဟန်းတို့သည် နံနက်အချိန်၌ သင်္ကန်းကို ပြင်ဝတ်၍ သပိတ်သင်္ကန်းကို ယူဆောင်ကာ ကလျာဏဘတ္တိက ဒါယကာ၏ အိမ်သို့ချဉ်းကပ် ကုန်၏။
ထိုကျွန်မသည် အဝေးမှ လာကုန်သော မေတ္တိယ ဘုမ္မဇက ရဟန်းတို့ကို မြင်၏၊ မြင်ပြီးနောက်တံခါးမုခ်၌ နေရာကို ခင်းပေး၍ မေတ္တိယ ဘုမ္မဇက ရဟန်းတို့ကို “အသျှင်ဘုရားတို့ ထိုင်ကုန်လော့”ဟုလျှောက်၏။
ထိုအခါ မေတ္တိယ ဘုမ္မဇက ရဟန်တို့အား “မုချဧကန် ဆွမ်းသည် မပြီးသေးသည်ဖြစ်၍ ငါတို့သည်တံခါးမုခ်၌ နေထိုင်ရကုန်၏”ဟု အောက်မေ့ခြင်း ဖြစ်၏။
ထိုအခါ ထိုကျွန်မသည် ပအုံးရည်လျှင် နှစ်ခုမြောက်သော ဆန်ကွဲထမင်းဖြင့် “အသျှင်ဘုရားတို့ဘုဉ်းပေး (သုံးဆောင်) ကုန်လော့”ဟု (ကပ်၏)။
နှမ ငါတို့ကား နိစ္စဘတ်ရှိသူများတည်းဟု (ပြော၏)။
အသျှင်ဘုရားတို့ သိပါသည်၊ နိစ္စဘတ်ရှိသူများ ဖြစ်ကြပါသည်၊ သို့ရာတွင် ယမန်နေ့ကပင် “ဟယ်ကျွန်မ နက်ဖြန် ဆွမ်းအလို့ငှါ အကြင်ရဟန်းတို့သည် လာကုန်အံ့၊ ထိုရဟန်းတို့ကို တံခါးမုခ်၌ နေရာကိုခင်းပေး၍ ပအုံးရည်လျှင် နှစ်ခုမြောက်သော ဆန်ကွဲထမင်းဖြင့် လုပ်ကျွေးလော့”ဟု အကျွန်ုပ်ကိုစေခိုင်းထားပါသည်။ အသျှင်ဘုရားတို့ ဘုဉ်းပေး (သုံးဆောင်) ကုန်လော့ဟု (လျှောက်၏)။
--ထိုအခါ မေတ္တိယ ဘုမ္မဇက ရဟန်းတို့သည် “ငါ့သျှင်တို့ ယမန်နေ့က ကလျာဏဘတ္တိက ဒါယကာ သည်အရံသို့ မလ္လမင်း၏သား ဒဗ္ဗထံ လာ၏၊ ငါတို့ကို မလ္လမင်း၏သား ဒဗ္ဗသည် ဒါယကာ၏ အထံ၌့မုချဧကန် ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်ပြီ”ဟု ထိုမေတ္တိယ ဘုမ္မဇက ရဟန်းတို့သည် ထိုနှလုံးမသာခြင်းဖြင့်သာလျှင် စိတ်အလိုရှိတိုင်း မသုံးဆောင်ကြကုန်၊ ထိုအခါ မေတ္တိယ ဘုမ္မဇကရဟန်းတို့သည် ဆွမ်းစားပြီးနောက်ဆွမ်း စားဇရပ်မှ ဖဲကုန်လတ်သော် အရံသို့ သွား၍ သပိတ်သင်္ကန်းကို သိုမှီးသိမ်းဆည်းပြီးလျှင် အရံအပတံခါးမုခ်၌ ဒုကုဋ်အာယောဂပတ်ဖွဲ့လျက် ဆိတ်ဆိတ် နေကုန်၍ မျက်နှာမလှကုန်သည်ဖြစ်၍ ချသော ပခုံးရှိကုန်သည်ဖြစ်၍ အောက်သို့ မျက်နှာချကုန်သည်ဖြစ်၍ ကြံမှိုင်ကုန်သည်ဖြစ်၍ စကားမဆိုကုန်သည်ဖြစ်၍နေထိုင်ကုန်၏။
ထိုအခါ မေတ္တိယာ ဘိက္ခုနီမသည် မေတ္တိယ ဘုမ္မဇကရဟန်းတို့ထံသို့ ချဉ်းကပ်ပြီးနောက် မေတ္တိယဘုမ္မဇက ရဟန်းတို့ကို “အသျှင်တို့ ရှိခိုးပါ၏”ဟု ဆို၏၊ ဤသို့ ဆိုလတ်သော်မေတ္တိယ ဘုမ္မဇက ရဟန်း တို့သည် စကားမပြောကြကုန်။
နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ပ။ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း မေတ္တိယာ ဘိက္ခုနီမသည် မေတ္တိယ ဘုမ္မဇက ရဟန်းတို့ကို “အသျှင်တို့ ရှိခိုးပါ၏”ဟု ဆို၏၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း မေတ္တိယ ဘုမ္မဇကရဟန်းတို့သည် စကားမပြောကြကုန်။
အကျွန်ုပ်သည် အသျှင်တို့အား အဘယ်သို့ ပြစ်မှားမိပါသနည်း၊ အဘယ့်ကြောင့် အကျွန်ုပ်ကိုအသျှင်တို့သည် စကားမပြောကြကုန်သနည်းဟု (မေး၏)။
နှမ ငါတို့ ဖြစ်တိုင်းဆိုအံ့၊ ငါတို့ကို မလ္လမင်း၏သား ဒဗ္ဗသည် ညှဉ်းဆဲအပ်သည် ဖြစ်လျက် သင်သည်လျစ်လျူ ရှုဘိ၏ဟု (ဆိုကြကုန်၏)။
အသျှင်တို့ အကျွန်ုပ်သည် အဘယ်ကို ပြုရပါမည်နည်းဟု (မေး၏)။
နှမ သင်သည် အကယ်၍ အလိုရှိပါမူ ယနေ့ပင် မြတ်စွာဘုရားသည် မလ္လမင်း၏သား ဒဗ္ဗကိုဖျက်ဆီးစေရာ၏ဟု (ဆိုကြကုန်၏)။
အသျှင်တို့ အကျွန်ုပ်သည် အဘယ်ကို ပြုရပါမည်နည်း၊ အကျွန်ုပ်သည် အဘယ်ကို ပြုခြင်းငှါတတ်နိုင်ပါသနည်းဟု (မေး၏)။
နှမ လာလော့၊ သင်သည် မြတ်စွာဘုရားထံသို့ ချဉ်းကပ်ပြီးနောက် မြတ်စွာဘုရားကို “အသျှင်ဘုရားဤအမှုသည် မလျောက်ပတ်ပါ၊ မသင့်တင့်ပါ၊ အသျှင်ဘုရား အကြင် အရပ်မျက်နှာသည် ဘေး မရှိခဲ့ပါ၊ ရန်မရှိခဲ့ပါ၊ နှိပ်စက်မှု မရှိခဲ့ပါ၊ ထိုအရပ်မျက်နှာသည် (ယခု) ဘေးရှိပါသည်၊ ရန်ရှိပါသည်၊ နှိပ်စက်မှုရှိပါသည်၊ အကြင် အရပ်မှ လေ (တိုက်ခတ်ခြင်း) မရှိခဲ့ပါ၊ (ယခု) ထိုအရပ်မှ လေ (တိုက်ခတ်ခြင်း) ရှိခဲ့ပါသည်၊ ရေသည် အလျှံပြောင်ပြောင် တောက်လောင်၍ နေယောင်တကား။ မလ္လမင်း၏သားအသျှင်ဒဗ္ဗသည် အကျွန်ုပ်ကို ဖျက်ဆီးအပ်ပါ၏”ဟု လျှောက်လော့ဟု (ဆိုကြကုန်၏)။
အသျှင်ဘုရားတို့ ကောင်းပါပြီဟု မေတ္တိယာဘိက္ခုနီမသည် မေတ္တိယ ဘုမ္မဇက ရဟန်းတို့အား ဝန်ခံခဲ့၍မြတ်စွာဘုရားထံသို့ ချဉ်းကပ်ပြီးနောက် မြတ်စွာဘုရားကို ရှိခိုး၍ တစ်ခုသော နေရာ၌ ရပ်တည်၏၊ တစ်ခုသော နေရာ၌ ရပ်တည်ပြီးသော ထိုမေတ္တိယာ ဘိက္ခုနီမသည် မြတ်စွာဘုရားကို “အသျှင်ဘုရားဤအမှုသည် မလျောက်ပတ်ပါ၊ မသင့်တင့်ပါ၊ အသျှင်ဘုရား အကြင်အရပ်မျက်နှာသည် ဘေးမရှိခဲ့ပါ၊ ရန်မရှိခဲ့ပါ၊ နှိပ်စက်မှု မရှိခဲ့ပါ၊ ထို အရပ်မျက်နှာသည် (ယခု) ဘေးရှိပါသည်၊ ရန်ရှိပါသည်၊ နှိပ်စက်မှုရှိပါသည်၊ အကြင် အရပ်မှ လေ (တိုက်ခတ်ခြင်း) မရှိခဲ့ပါ၊ (ယခု) ထို အရပ်မှ လေ (တိုက်ခတ်ခြင်း) ရှိခဲ့ပါ သည်၊ ရေသည် အလျှံပြောင်ပြောင် တောက်လောင်၍ နေယောင်တကား။ မလ္လမင်း၏သားအသျှင်ဒဗ္ဗသည် အကျွန်ုပ်ကို ဖျက်ဆီးအပ်ပါ၏”ဟု လျှောက်၏။
--֍ ၃၈၄
။ ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ဤအကြောင်းအရာကြောင့် ရဟန်းသံဃာကို စည်းဝေးစေ ပြီးလျှင် မလ္လမင်း၏သား အသျှင်ဒဗ္ဗကို- “ဒဗ္ဗ သင်သည် ဤ ဘိက္ခုနီမ ပြောသကဲ့သို့ ဤသို့သဘောရှိသော ဖျက်ဆီးမှုကို ပြုသည်ဟူ၍့အမှတ်ရ၏လော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။အသျှင်ဘုရား အကျွန်ုပ်ကို မြတ်စွာဘုရား သိတော်မူသည့်အတိုင်းပင် ဖြစ်ပါသည်ဘုရားဟု (လျှောက်၏)။
နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ပ။ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း မလ္လမင်း၏သား အသျှင်ဒဗ္ဗကို “ဒဗ္ဗ သင်သည်ဤဘိက္ခုနီမ ပြောသကဲ့သို့ ဤသို့ သဘောရှိသော ဖျက်ဆီးမှုကို ပြုသည်ဟူ၍ အမှတ်ရ၏လော”ဟုမိန့်တော်မူ၏။
အသျှင်ဘုရား အကျွန်ုပ်ကို မြတ်စွာဘုရား သိတော်မူသည့်အတိုင်းပင် ဖြစ်ပါသည်ဟု (လျှောက်၏)။
ဒဗ္ဗ ပညာရှိတို့သည် ဤသို့ မဖြေရှင်းကြကုန်၊ အကယ်၍ သင်သည် ပြုအပ်သည် ဖြစ်အံ့၊ ပြုအပ်ပါ၏ဟု လျှောက်ဆိုလော့၊ အကယ်၍ သင်သည် မပြုအပ်သည် ဖြစ်အံ့၊ မပြုအပ်ပါဟုလျှောက်ဆိုလော့ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။
အသျှင်ဘုရား အကျွန်ုပ်သည် မွေးသည့်အခါမှစ၍ အိပ်မက်မျှဖြင့်လည်း မေထုန်အကျင့်ကို ပြုကျင့်မှီဝဲမိသည်ဟု မသိပါ၊ နိုးသော တပည့်တော်သည် အဘယ်ဆိုဖွယ်ရာ ရှိပါအံ့နည်းဟု (လျှောက်၏)။
ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့ကို “ရဟန်းတို့ သို့ဖြစ်လျှင် မေတ္တိယာ ဘိက္ခုနီမအား (အသွင်ကို) ဖျက်ဆီးကြကုန်လော့၊ ဤ (ခိုင်းသော) ရဟန်းတို့ကိုလည်း စိစစ် မေးမြန်းကြကုန်လော့”ဟုမိန့်တော်မူ၏။
မြတ်စွာဘုရားသည် ဤစကားကို မိန့်တော်မူပြီးလျှင် နေရာမှ ထ၍ ကျောင်းသို့ ဝင်တော်မူ၏။ ထိုအခါထိုရဟန်းတို့သည် မေတ္တိယာ ဘိက္ခုနီမအား (အသွင်ကို) ဖျက်ဆီးကြကုန်၏။ ထိုအခါ ထိုမေတ္တိယဘုမ္မဇက ရဟန်းတို့သည် ထိုရဟန်းတို့အား- “ငါသျှင်တို့ ထိုမေတ္တိယာ ဘိက္ခုနီမကို မဖျက်ဆီးကြပါကုန်လင့်၊ ထိုဘိက္ခုနီမသည် တစ်စုံတစ်ခုပြစ်မှားသည် မဟုတ်ပါ၊ အမျက်ထွက်ကုန်သော နှလုံးမသာကုန်သော (သာသနာတော်မှ) ရွေ့လျောစေလိုကုန်သော ငါတို့သည်သာ ထိုဘိက္ခုနီမကို တိုက်တွန်းအပ်ကုန်၏”ဟု ပြောဆိုကြကုန်၏။
ငါ့သျှင်တို့ သင်တို့သည် မလ္လမင်း၏သား အသျှင်ဒဗ္ဗကို အခြေအမြစ်မရှိသော ပါရာဇိကအာပတ်ဖြင့်စွပ်စွဲဖျက်ဆီးကြကုန်သလောဟု (မေးကြကုန်၏)။
ငါ့သျှင်တို့ မှန်ပေသည်ဟု (ပြန်ပြောကြကုန်၏)။
အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “မေတ္တိယ ဘုမ္မဇက ရဟန်းတို့သည် မလ္လမင်း၏သား အသျှင်ဒဗ္ဗကိုအခြေအမြစ်မရှိသော ပါရာဇိကအာပတ်ဖြင့် အဘယ့်ကြောင့် စွပ်စွဲဖျက်ဆီးကြကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏၊ ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့သည် မေတ္တိယ ဘုမ္မဇကရဟန်းတို့ကို များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်ကြပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကိုလျှောက်ထားကြကုန်၏။ပ။
ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် မလ္လမင်း၏သား ဒဗ္ဗကို အခြေအမြစ်မရှိသော ပါရာဇိကအာပတ်ဖြင့် စွပ်စွဲဖျက်ဆီးကြကုန်၏ဟူသည် မှန်သလောဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကုန်၏)။
--ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ သင်တို့သည် မလ္လမင်း၏သား ဒဗ္ဗကို အခြေအမြစ်မရှိသော ပါရာဇိကအာပတ်ဖြင့် အဘယ့်ကြောင့် စွပ်စွဲဖျက်ဆီး ကြကုန်သနည်း၊ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ ဤ (သင်တို့ပြုသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
ပညတ်သိက္ခာပုဒ်
֍ ၃၈၅
။ “အကြင် ရဟန်းသည် ရဟန်းကို ဒေါသဖိစီးဖျက်ဆီးလိုသော စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍မနှစ်လိုသည်ဖြစ်၍ အခြေအမြစ်မရှိသော ပါရာဇိကအာပတ်ဖြင့် ‘ထိုရဟန်းကို ဤမြတ်သော အကျင့်မှရွေ့လျောစေနိုင်ရာ၏’ဟု ကြံ၍ စွပ်စွဲ ဖျက်ဆီးငြားအံ့၊ ထိုမှ နောက်အခါ၌ (သူတစ်ပါးတို့) မေးစိစစ်အပ်၍သော် လည်းကောင်း၊ မမေးမစိစစ်အပ်ဘဲသော် လည်းကောင်း ထိုအဓိကရုဏ်းသည်လည်းအခြေအမြစ်မရှိသည် ဖြစ်အံ့၊ (စွပ်စွဲသော) ရဟန်းသည် လည်း အပြစ်ဒေါသကို ဝန်ခံအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ဂ-ဒုဋ္ဌဒေါသသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၃၈၆
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သော သူကို"ရဟန်း”ဟု အလိုရှိအပ်၏။
ရဟန်းကိုဟူသည် အခြားရဟန်းကို။
ဒေါသဖိစီး ဖျက်ဆီးလိုသော စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍ဟူသည် အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍ နှလုံးမသာသည်ဖြစ်၍ မမွေ့လျော်သော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ထိခိုက်သော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ငြောင့်ကဲ့သို့ ဖြစ်သောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။
မနှစ်လိုသည်ဖြစ်၍ဟူသည် ထိုအမျက်ထွက်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း၊ ထိုဖျက်ဆီးခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း၊ ထိုနှလုံးမသာခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း၊ ထိုမမွေ့လျော်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း မနှစ်လိုသည် ဖြစ်၏။
အခြေအမြစ်မရှိ မည်သည် မမြင်အပ် မကြားအပ် မရွံရှာအပ်။
ပါရာဇိကအာပတ်ဖြင့်ဟူသည် လေးပါးသော ပါရာဇိကတို့တွင် တစ်ပါးပါးဖြင့်။
စွပ်စွဲဖျက်ဆီးငြားအံ့ဟူသည် (ကိုယ်တိုင်သော်လည်း) စွပ်စွဲ၏၊ (သူတစ်ပါးတို့ကိုသော်လည်း) စွပ်စွဲစေ၏။
ထိုရဟန်းကို ဤသာသနာတော်မှ ရွေ့လျောစေနိုင်ရာ၏ဟူသည် ရဟန်းအဖြစ်မှ ရွေ့လျောစေနိုင်ရာ၏၊ ရဟန်းတရားမှ ရွေ့လျောစေနိုင်ရာ၏၊ သီလအစုမှ ရွေ့လျောစေနိုင်ရာ၏၊ အကျင့်ဂုဏ်မှ ရွေ့လျောစေနိုင်ရာ၏။
ထိုမှ နောက်အခါ၌ဟူသည် အကြင် ခဏ၌ စွပ်စွဲဖျက်ဆီးအပ်၏၊ ထိုအချိန် ထိုအခါ ထိုကာလကိုလွန်သည်ရှိသော်။
--(သူတစ်ပါးတို့) မေးစိစစ်အပ်၍သော်လည်းကောင်းဟူသည် အကြင် ဝတ္ထုဖြင့် စွပ်စွဲ (ဖျက်ဆီး) အပ်၏၊ ထိုဝတ္ထုကို မေးစစ်အပ်သော်။
မမေးမစိစစ်အပ်ဘဲသော်လည်းကောင်းဟူသည် တစ်ဦးတစ်ယောက်သည် မမေးအပ်ဘဲ။
အဓိကရုဏ်း မည်သည် အဓိကရုဏ်းတို့သည် ဝိဝါဒါဓိကရုဏ်း၊ အနုဝါဒါဓိကရုဏ်း၊ အာပတ္တာ ဓိကရုဏ်း၊ ကိစ္စာဓိကရုဏ်းအားဖြင့် လေးမျိုးတို့တည်း။
(စွပ်စွဲသော) ရဟန်းသည် လည်း အပြစ်ဒေါသကို ဝန်ခံအံ့ဟူသည် ငါသည် အချည်းနှီးသော စကားကိုပြောမိပြီ၊ ငါသည် မှားယွင်းသော စကားကို ပြောမိပြီ၊ ငါသည် မဟုတ်မမှန်သော စကားကို ပြောမိပြီ၊ ငါသည် မသိဘဲ ပြောမိပြီ။
သံဃာဒိသိသ်ဟူသည်။ပ။ ထို့ကြောင့်လည်း “သံဃာဒိသိသ်”ဟု ဆိုအပ်၏။
֍ ၃၈၇
။ ထို (စောဒကရဟန်း) သည် ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်လျက် ‘လွန်ကျူးလျက်’ နေသောရဟန်းကို မမြင်ဘဲ၊ ထိုရဟန်းကို ငါသည် ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်သည်ကို မြင်အပ်ပြီ၊ (သင်) ရဟန်း မဟုတ်တော့ပြီ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော် မဟုတ်တော့ပြီ၊ သင်နှင့် အတူ ဥပုသ်သည်လည်းကောင်း၊ ပဝါရဏာသည်လည်းကောင်း၊ သံဃာ့အမှုကိစ္စသည်လည်းကောင်း မရှိတော့ပြီ”ဟု အကယ်၍ စွပ်စွဲအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။ထို (စောဒကရဟန်း) သည် “ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်ပြီးသော ရဟန်း”ဟု မကြားအပ်ဘဲ၊ “ထိုရဟန်းကို ငါသည် ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်ပြီဟု ကြားအပ်ပြီ၊ (သင်) ရဟန်းမဟုတ်တော့ပြီ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော် မဟုတ်တော့ပြီ၊ သင်နှင့်အတူ ဥပုသ်သည်လည်းကောင်း၊ ပဝါရဏာသည်လည်းကောင်း၊ သံဃာ့အမှုကိစ္စသည်လည်းကောင်း မရှိတော့ပြီ”ဟု အကယ်၍ စွပ်စွဲအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ထို (စောဒကရဟန်း) သည် “ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်ပြီးသော ရဟန်း”ဟု ရွံရှာခြင်း ‘ယုံမှားခြင်း'မရှိဘဲ ထိုရဟန်းကို ငါသည် “ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်ပြီဟု ရွံရှာအပ်ပြီ ‘ယုံမှားပြီ’၊ (သင်) ရဟန်းမဟုတ်တော့ပြီ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော် မဟုတ်တော့ပြီ၊ သင်နှင့် အတူဥပုသ်သည်လည်းကောင်း၊ ပဝါရဏာသည်လည်းကောင်း၊ သံဃာ့အမှုကိစ္စသည်လည်းကောင်း မရှိတော့ပြီ”ဟု အကယ်၍ စွပ်စွဲအံ့၊ စကား ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ထို (စောဒကရဟန်း) သည် ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်လျက် ‘လွန်ကျူးလျက်’ နေသော ရဟန်းကိုမမြင်ဘဲ “ထိုရဟန်းကို ငါသည် ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်ပြီးသည်ကို မြင်အပ်ပြီ၊ ကြားလည်း ကြားအပ်ပြီ၊ (သင်) ရဟန်း မဟုတ်တော့ပြီ။ပ။ဟု အကယ်၍ စွပ်စွဲအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ထို (စောဒကရဟန်း) သည် ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်လျက် ‘လွန်ကျူးလျက်’ နေသော ရဟန်းကိုမမြင်ဘဲ ထိုရဟန်းကို ငါသည် ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်ပြီးသည်ကို မြင်အပ်ပြီ၊ ရွံရှာလည်း ရွံရှာအပ်ပြီ၊ (သင်) ရဟန်း မဟုတ်တော့ပြီ။ပ။ဟု အကယ်၍ စွပ်စွဲအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ထို (စောဒကရဟန်း) သည် ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်လျက် ‘လွန်ကျူးလျက်’ နေသော ရဟန်းကိုမမြင်ဘဲ ထိုရဟန်းကို ငါသည် ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်ပြီးသည်ကို မြင်အပ်ပြီ၊ ကြားလည်း ကြားအပ်ပြီ၊ ရွံရှာလည်း ရွံရှာအပ်ပြီ၊ (သင်) ရဟန်း မဟုတ်တော့ပြီ။ပ။ဟု အကယ်၍ စွပ်စွဲအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
--ထို (စောဒကရဟန်း) သည် “ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်ပြီးသော ရဟန်း”ဟု မကြားဘဲ “ထိုရဟန်းကိုငါသည် ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်ပြီဟု ကြားအပ်ပြီ ရွံရှာလည်း ရွံရှာအပ်ပြီ။ပ။ ငါသည် ကြားအပ်ပြီမြင်လည်း မြင်အပ်ပြီ။ပ။ ငါသည် ကြားအပ်ပြီ၊ ရွံရှာလည်း ရွံရှာအပ်ပြီ၊ မြင်လည်းမြင်အပ်ပြီ၊ (သင်) ရဟန်း မဟုတ်တော့ပြီ။ပ။ဟု အကယ်၍ စွပ်စွဲအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ထို (စောဒကရဟန်း) သည် “ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်ပြီးသော ရဟန်း”ဟု မရွံရှာဘဲ အကယ်၍ ထိုရဟန်းကို ငါသည် ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်ပြီဟု ရွံရှာအပ်ပြီ၊ မြင်လည်း မြင်အပ်ပြီ။ပ။ ငါသည်ရွံရှာအပ်ပြီ ကြားလည်း ကြားအပ်ပြီ။ပ။ ငါသည် ရွံရှာအပ်ပြီ၊ မြင်လည်း မြင်အပ်ပြီ၊ ကြားလည်းကြားအပ်ပြီ၊ (သင်) ရဟန်း မဟုတ်တော့ပြီ။ပ။ဟု အကယ်၍ စွပ်စွဲအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်းသံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ထို (စောဒကရဟန်း) သည် ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်နေ ‘လွန်ကျူးနေ’ သော ရဟန်းကို မြင်အပ်၏၊ ထိုရဟန်းကို ငါသည် ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်ပြီဟု ကြားအပ်ပြီ၊ (သင်) ရဟန်း မဟုတ်တော့ပြီ။ပ။ဟု အကယ်၍ စွပ်စွဲအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ထို (စောဒကရဟန်း) သည် ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်နေ ‘လွန်ကျူးနေ’ သော ရဟန်းကို မြင်အပ်၏၊ ထိုရဟန်းကို ငါသည် ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်ပြီဟု ရွံရှာအပ်ပြီ။ပ။ဟု အကယ်၍ စွပ်စွဲအံ့၊ ထိုရဟန်းကို ငါသည် ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်ပြီဟု ကြားအပ်ပြီ၊ ရွံရှာလည်း ရွံရှာအပ်ပြီ၊ (သင်) ရဟန်း မဟုတ်တော့ပြီ။ပ။ဟု အကယ်၍ စွပ်စွဲအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ထို (စောဒကရဟန်း) သည် “ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်ပြီးသော ရဟန်း”ဟု ကြားအပ်၏၊ ထိုရဟန်းကို ငါသည် ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်ပြီဟု ရွံရှာအပ်ပြီ။ပ။ဟု အကယ်၍ စွပ်စွဲအံ့၊ ငါသည်ပါရာဇိက အာပတ်သို့ ရောက်သည်ကို မြင်အပ်ပြီ။ပ။ ငါသည် ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်ပြီဟု ရွံရှာအပ်ပြီ မြင်လည်း မြင်အပ်ပြီ၊ (သင်) ရဟန်း မဟုတ်တော့ပြီ။ပ။ဟု အကယ်၍ စွပ်စွဲအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ထို (စောဒကရဟန်း) သည် “ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်ပြီးသော ရဟန်း”ဟု ရွံရှာအပ်၏၊ “ထိုရဟန်းကို ငါသည် ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်ပြီးသည်ကို မြင်အပ်ပြီ။ပ။ ငါသည် ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်ပြီဟု ကြားအပ်ပြီ။ပ။ ငါသည် ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်ပြီးသည်ကို မြင်အပ်ပြီ၊ ကြားလည်း ကြားအပ်ပြီ၊ (သင်) ရဟန်း မဟုတ်တော့ပြီ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော် မဟုတ်တော့ပြီ။ပ။ဟု အကယ်၍ စွပ်စွဲအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ထို (စောဒကရဟန်း) သည် “ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်ဆဲဖြစ်သော ရဟန်းကို မြင်အပ်၏၊ မြင်အပ်သည်၌ ယုံမှားရှိ၏၊ မြင်အပ်သည်ကို မယုံကြည်၊ မြင်အပ်သည်ကို သတိမရ၊ မြင်အပ်သည်ကိုမေ့လျော့၏။ပ။ ကြားအပ်သည်၌ ယုံမှားရှိ၏၊ ကြားအပ်သည်ကို မယုံကြည်၊ ကြားအပ်သည်ကို သတိမရ၊ ကြားအပ်သည်ကို မေ့လျော့၏။ပ။ ရွံရှာအပ်သည်၌ ယုံမှားရှိ၏၊ ရွံရှာအပ်သည်ကို မယုံကြည်၊ ရွံရှာအပ်သည်ကို သတိမရ၊ ရွံရှာအပ်သည်ကို မေ့လျော့၏၊ အကယ်၍ ထိုရဟန်းကို ငါသည် ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်ပြီဟု ရွံရှာအပ်ပြီ၊ မြင်လည်း မြင်အပ်ပြီ။ပ။ ငါသည် ရွံရှာအပ်ပြီ၊ ကြားလည်း ကြားအပ်ပြီ။ပ။ ငါသည် ရွံရှာအပ်ပြီ မြင်လည်း မြင်အပ်ပြီ၊ ကြားလည်း ကြားအပ်ပြီ၊ (သင်) ရဟန်းမဟုတ် တော့ပြီ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော် မဟုတ်တော့ပြီ၊ သင်နှင့် အတူဥပုသ်သည်လည်းကောင်း၊ ပဝါရဏာသည်လည်းကောင်း၊ သံဃာ့အမှုကိစ္စသည်လည်းကောင်းမရှိတော့ပြီ”ဟု အကယ်၍ စွပ်စွဲအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
--֍ ၃၈၈
။ ထို (စောဒကရဟန်း) သည် “ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်ဆဲဖြစ်သော ရဟန်းကို မမြင်အပ်၊ “ထိုရဟန်းကို ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်ပြီးသည်ကို မြင်အပ်ပြီ၊ (သင်) ရဟန်း မဟုတ်တော့ပြီ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော် မဟုတ်တော့ပြီ၊ သင်နှင့် အတူ ဥပုသ်သည်လည်းကောင်း၊ ပဝါရဏာသည်လည်းကောင်း၊ သံဃာ့အမှုကိစ္စသည်လည်းကောင်း မရှိတော့ပြီ”ဟု အကယ်၍ စွပ်စွဲစေငြားအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။ထို (စောဒကရဟန်း) သည် “ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်ပြီးသော ရဟန်းဟု မကြားအပ်။ပ။ ထိုရဟန်းသည် “ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်ပြီ”ဟု မရွံရှာအပ်၊ ထို (မရွံရှာအပ်သော) ရဟန်းကိုပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်ပြီဟု ရွံရှာအပ်ပြီ။ပ။ဟု အကယ်၍ စွပ်စွဲစေငြားအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်းခွန်းတိုင်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ထို (စောဒကရဟန်း) သည် “ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်ဆဲဖြစ်သော ရဟန်းကို မမြင်အပ်၊ “ထိုရဟန်းကို ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်ပြီးသည်ကို မြင်အပ်ပြီ၊ ကြားအပ်ပြီ။ပ။ မြင်အပ်ပြီ၊ ရွံရှာအပ်ပြီ။ပ။ မြင်အပ်ပြီ၊ ကြားအပ်ပြီ၊ ရွံရှာအပ်ပြီ။ပ။
ထို (စောဒကရဟန်း) သည် “ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်ပြီ”ဟု မကြားအပ်။ပ။ ထို (စောဒကရဟန်း) သည် “ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်ပြီ”ဟု မရွံရှာအပ်၊ အကယ်၍ ထိုရဟန်းကို ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်ပြီ”ဟု ရွံရှာအပ်ပြီ၊ မြင်အပ်ပြီ။ပ။ ရွံရှာအပ်ပြီ၊ ကြားအပ်ပြီ။ပ။ ရွံရှာအပ်ပြီ၊ မြင်အပ်ပြီ၊ ကြားအပ်ပြီ၊ (သင်) ရဟန်း မဟုတ်တော့ပြီ။ပ။ဟု အကယ်၍ စွပ်စွဲစေငြားအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ထို (စောဒကရဟန်း) သည် “ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်ဆဲဖြစ်သော ရဟန်းကို မြင်အပ်၏၊ ထိုရဟန်းကို ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်ပြီဟု ကြားအပ်၏ဟု အကယ်၍ စွပ်စွဲစေငြားအံ့။ပ။ ထိုရဟန်းကို ရွံရှာအပ်၏ဟု အကယ်၍ စွပ်စွဲစေအံ့။ပ။ ထိုရဟန်းကို ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်ပြီဟု ကြားအပ်၏၊ ရွံရှာအပ်၏၊ (သင်) ရဟန်း မဟုတ်တော့ပြီ။ပ။ဟု အကယ်၍ စွပ်စွဲစေငြားအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ထို (စောဒကရဟန်း) သည် “ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်ပြီ”ဟု ကြားအပ်၏။ပ။ ထို (စောဒကရဟန်း) သည် “ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်ပြီ”ဟု ရွံရှာအပ်၏၊ ထိုရဟန်းကို ပါရာဇိကအာပတ်သို့ရောက်ပြီးသည်ကို မြင်အပ်၏ဟု အကယ်၍ စွပ်စွဲစေငြားအံ့။ပ။ ထိုရဟန်းကို ပါရာဇိကအာပတ်သို့ရောက်ပြီဟု ကြားအပ်၏ဟု အကယ်၍ စွပ်စွဲစေငြားအံ့။ပ။ ထိုရဟန်းကို ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်ပြီးသည်ကို မြင်အပ်၏၊ ကြားအပ်၏၊ (သင်) ရဟန်း မဟုတ်တော့ပြီ။ပ။ဟု အကယ်၍ စွပ်စွဲစေငြားအံ့၊ စကား ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ထို (စောဒကရဟန်း) သည် “ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်ဆဲဖြစ်သည်ကို မြင်အပ်၏၊ မြင်အပ်သည်၌ှယုံမှားရှိ၏၊ မြင်အပ်သည်ကို မယုံကြည်၊ မြင်အပ်သည်ကို သတိမရ၊ မြင်အပ်သည်ကို မေ့လျော့၏။ပ။ ကြားအပ်သည်၌ ယုံမှားရှိ၏၊ ကြားအပ်သည်ကို မယုံကြည်၊ ကြားအပ်သည်ကို သတိမရ၊ ကြားအပ်သည်ကို မေ့လျော့၏။ပ။ ရွံရှာအပ်သည်၌ ယုံမှားရှိ၏၊ ရွံရှာအပ်သည်ကို မယုံကြည်၊ ရွံရှာအပ်သည်ကိုသတိမရ၊ ရွံရှာအပ်သည်ကို မေ့လျော့၏၊ ထိုရဟန်းကို “ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်ပြီဟု ရွံရှာအပ်၏၊ မြင်အပ်၏ဟု အကယ်၍ စွပ်စွဲစေငြားအံ့။ပ။ ရွံရှာအပ်သည်ကို မေ့လျော့၏၊ ထိုရဟန်းကို ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်ပြီဟု ရွံရှာအပ်၏၊ ကြားအပ်၏ဟု အကယ်၍ စွပ်စွဲစေငြားအံ့။ပ။ ရွံရှာအပ်သည်ကိုမေ့လျော့၏၊ ထိုရဟန်းကို ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်ပြီဟု ရွံရှာအပ်၏၊ မြင်အပ်၏၊ ကြားအပ်၏၊ သင် ရဟန်းမဟုတ်တော့ပြီ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော် မဟုတ်တော့ပြီ၊ သင်နှင့်အတူ ဥပုသ်သည်လည်းကောင်း၊ ပဝါရဏာသည်လည်းကောင်း၊ သံဃာ့အမှုကိစ္စသည်လည်းကောင်း မရှိတော့ပြီ”ဟုအကယ်၍ စွပ်စွဲစေငြားအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
--֍ ၃၈၉
။ မစင်ကြယ်သူ၌ စင်ကြယ်၏ဟူသော အယူ။ စင်ကြယ်သူ၌ မစင်ကြယ်ဟူသော အယူ။ မစင်ကြယ်သူ၌ မစင်ကြယ်ဟူသော အယူ။ စင်ကြယ်သူ၌ စင်ကြယ်၏ဟူသော အယူ။ပုဂ္ဂိုလ်သည် တစ်ပါးပါးသော ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်သည်ဖြစ်၍ မစင်ကြယ်၊ အကယ်၍ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို စင်ကြယ်၏ဟူသော အယူရှိသည် ဖြစ်လျက် အခွင့်ကို မပြုစေမူ၍ ရွေ့လျောစေလိုသဖြင့်ဆိုအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်နှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ပုဂ္ဂိုလ်သည် တစ်ပါးပါးသော ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်သည်ဖြစ်၍ မစင်ကြယ်၊ အကယ်၍ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို စင်ကြယ်၏ဟူသော အယူရှိသည် ဖြစ်လျက် အခွင့်ကို ပြုစေ၍ ရွေ့လျောစေလိုသဖြင့်ဆိုအံ့၊ သံဃာဒိသိသ် အာပတ် သင့်၏။
ပုဂ္ဂိုလ်သည် တစ်ပါးပါးသော ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်သည်ဖြစ်၍ မစင်ကြယ်၊ အကယ်၍ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို စင်ကြယ်၏ဟူသော အယူရှိသည် ဖြစ်လျက် အခွင့်ကို မပြုစေမူ၍ ဆဲရေးလိုသဖြင့် ဆိုအံ့၊ ဩမသဝါဒ (ပါစိတ်) အာပတ်နှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ပုဂ္ဂိုလ်သည် တစ်ပါးပါးသော ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်သည်ဖြစ်၍ မစင်ကြယ်၊ အကယ်၍ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို စင်ကြယ်၏ဟူသော အယူရှိသည် ဖြစ်လျက် အခွင့်ကို ပြုစေ၍ ဆဲရေးလိုသဖြင့် ဆိုအံ့၊ ဩမသဝါဒ (ပါစိတ်) အာပတ် သင့်၏။
ပုဂ္ဂိုလ်သည် တစ်ပါးပါးသော ပါရာဇိကအာပတ်သို့ မရောက်သည်ဖြစ်၍ စင်ကြယ်၏၊ အကယ်၍ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မစင်ကြယ်ဟူသော အယူရှိသည်ဖြစ်လျက် အခွင့်ကို မပြုစေမူ၍ ရွေ့လျောစေလိုသဖြင့် ဆိုအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ပုဂ္ဂိုလ်သည် တစ်ပါးပါးသော ပါရာဇိကအာပတ်သို့ မရောက်သည်ဖြစ်၍ စင်ကြယ်၏၊ အကယ်၍ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မစင်ကြယ်ဟူသော အယူရှိသည်ဖြစ်လျက် အခွင့်ကို ပြုစေ၍ ရွေ့လျောစေလိုသဖြင့် ဆိုအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
ပုဂ္ဂိုလ်သည် တစ်ပါးပါးသော ပါရာဇိကအာပတ်သို့ မရောက်သည်ဖြစ်၍ စင်ကြယ်၏၊ အကယ်၍ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မစင်ကြယ်ဟူသော အယူရှိသည်ဖြစ်လျက် အခွင့်ကို မပြုစေမူ၍ ဆဲရေးလိုသဖြင့် ဆိုအံ့၊ ဩမသဝါဒ (ပါစိတ်) အာပတ်နှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ပုဂ္ဂိုလ်သည် တစ်ပါးပါးသော ပါရာဇိကအာပတ်သို့ မရောက်သည်ဖြစ်၍ စင်ကြယ်၏၊ အကယ်၍ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မစင်ကြယ်ဟူသော အယူရှိသည်ဖြစ်လျက် အခွင့်ကို ပြုစေ၍ ဆဲရေးလိုသဖြင့် ဆိုအံ့၊ ဩမသဝါဒ (ပါစိတ်) အာပတ် သင့်၏။
ပုဂ္ဂိုလ်သည် တစ်ပါးပါးသော ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်သည်ဖြစ်၍ မစင်ကြယ်၊ အကယ်၍ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မစင်ကြယ်ဟူသော အယူရှိသည်ဖြစ်လျက် အခွင့်ကို မပြုစေမူ၍ ရွေ့လျောစေလိုသဖြင့် ဆိုအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ပုဂ္ဂိုလ်သည် တစ်ပါးပါးသော ပါရာဇိကအာပတ်သို့ မရောက်သည်ဖြစ်၍ မစင်ကြယ်၊ အကယ်၍ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မစင်ကြယ်ဟူသော အယူရှိသည်ဖြစ်လျက် အခွင့်ကို ပြုစေ၍ ရွေ့လျောစေလိုသဖြင့် ဆိုအံ့၊ အာပတ်မသင့်။
ပုဂ္ဂိုလ်သည် တစ်ပါးပါးသော ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်သည်ဖြစ်၍ မစင်ကြယ်၊ အကယ်၍ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မစင်ကြယ်ဟူသော အယူရှိသည်ဖြစ်လျက် အခွင့်ကို မပြုစေမူ၍ ဆဲရေးလိုသဖြင့် ဆိုအံ့၊ ဩမသဝါဒ (ပါစိတ်) အာပတ်နှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ပုဂ္ဂိုလ်သည် တစ်ပါးပါးသော ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်သည်ဖြစ်၍ မစင်ကြယ်၊ အကယ်၍ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မစင်ကြယ်ဟူသော အယူရှိသည် ဖြစ်လျက် အခွင့်ကို ပြုစေ၍ ဆဲရေးလိုသဖြင့် ဆိုအံ့၊ ဩမသဝါဒ (ပါစိတ်) အာပတ် သင့်၏။
--ပုဂ္ဂိုလ်သည် တစ်ပါးပါးသော ပါရာဇိကအာပတ်သို့ မရောက်သည်ဖြစ်၍ စင်ကြယ်၏၊ အကယ်၍ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို စင်ကြယ်၏ဟူသော အယူရှိသည်ဖြစ်လျက် အခွင့်ကို မပြုစေမူ၍ ရွေ့လျောစေလိုသဖြင့်ဆိုအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်နှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ပုဂ္ဂိုလ်သည် တစ်ပါးပါးသော ပါရာဇိကအာပတ်သို့ မရောက်သည်ဖြစ်၍ စင်ကြယ်၏၊ အကယ်၍ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို စင်ကြယ်၏ဟူသော အယူရှိသည်ဖြစ်လျက် အခွင့်ကို ပြုစေ၍ ရွေ့လျောစေလိုသဖြင့် ဆိုအံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ပုဂ္ဂိုလ်သည် တစ်ပါးပါးသော ပါရာဇိကအာပတ်သို့ မရောက်သည်ဖြစ်၍ စင်ကြယ်၏၊ အကယ်၍ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို စင်ကြယ်၏ဟူသော အယူရှိသည်ဖြစ်လျက် အခွင့်ကို မပြုစေမူ၍ ဆဲရေးလိုသဖြင့် ဆိုအံ့၊ ဩမသဝါဒ (ပါစိတ်) အာပတ်နှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ပုဂ္ဂိုလ်သည် တစ်ပါးပါးသော ပါရာဇိကအာပတ်သို့ မရောက်သည်ဖြစ်၍ စင်ကြယ်၏၊ အကယ်၍ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို စင်ကြယ်၏ဟူသော အယူရှိသည်ဖြစ်လျက် အခွင့်ကို ပြုစေ၍ ဆဲရေးလိုသဖြင့် ဆိုအံ့၊ ဩမသဝါဒ (ပါစိတ်) အာပတ် သင့်၏။
֍ ၃၉၀
။ စင်ကြယ်သူ၌ မစင်ကြယ်ဟူသော အယူရှိသော ရဟန်း၊ မစင်ကြယ်သူ၌ မစင်ကြယ်ဟူသောအယူရှိသော ရဟန်း၊ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်။အဋ္ဌမ ဒုဋ္ဌဒေါသသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၉-ဒုတိယဒုဋ္ဌဒေါသသိက္ခာပုဒ်
֍ ၃၉၁
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ရာဇဂြိုဟ်မြို့ ရှဉ့်နက်တို့အား အစာကျွေးရာ ဖြစ်သောဝေဠုဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံး နေတော်မူသောအခါ မေတ္တိယ ဘုမ္မဇက ရဟန်းတို့သည် ဂိဇ္ဈကုဋ်တောင်မှဆင်းသက်ကုန်သည်ရှိသော် ဆိတ်ဖိုသည် ဆိတ်မ၌ ဖောက်ပြန်စွာ ပြုကျင့်သည်ကို မြင်ကြ ကုန်၏။ မြင်ပြီးနောက် “ငါ့သျှင်တို့ ယခု ဤ ဆိတ်ဖိုကို မလ္လမင်း၏သား ဒဗ္ဗ ပြုလုပ်ကြကုန်အံ့၊ ဤဆိတ်မကိုမေတ္တိယာ ဘိက္ခုနီမ ပြုလုပ်ကြကုန်အံ့၊ ငါတို့သည် ဤသို့ပင် ခေါ်ဝေါ်ကြကုန်အံ့၊ ငါ့သျှင်တို့ ငါတို့သည်ရှေးအခါ၌ မလ္လမင်း၏သား ဒဗ္ဗကို ပြောသံကြားဖြင့် စွဲဆိုခဲ့ကြကုန်၏၊ ယခုအခါ၌မူကား ငါတို့သည်မေတ္တိယာ ဘိက္ခုနီမ၌ ဖောက်ပြန်စွာ ပြုကျင့်သည်ကို ကိုယ်တိုင် မြင်ကြကုန်၏”ဟု ပြောဆိုကြ ကုန်၏၊ ထို (မေတ္တိယ ဘုမ္မဇက) ရဟန်းတို့သည် ထိုဆိတ်ဖိုကို မလ္လမင်း၏သား ဒဗ္ဗဟု မှည့်ကုန်၏၊ ထိုဆိတ်မကိုမေတ္တိယာ ဘိက္ခုနီမဟု မှည့်ကုန်၏၊ ထို (မေတ္တိယ ဘုမ္မဇက) ရဟန်းတို့သည် ရဟန်းတို့အား “ငါ့သျှင်တို့ငါတို့သည် ရှေးအခါ၌ မလ္လမင်း၏သား ဒဗ္ဗကို ပြောသံကြားဖြင့် စွဲဆိုခဲ့ကြကုန်၏၊ ယခုအခါ၌ မူကားငါတို့သည် မေတ္တိယာ ဘိက္ခုနီမ၌ ဖောက်ပြန်စွာ ပြုကျင့်သည်ကို ကိုယ်တိုင် မြင်ကြကုန်၏”ဟုပြောကြားကုန်၏။ရဟန်းတို့သည် “ငါ့သျှင်တို့ ဤသို့ မပြောဆိုကြကုန်လင့်၊ မလ္လမင်း၏သား အသျှင်ဒဗ္ဗသည် ဤသို့ပြုလုပ်မည် မဟုတ်ပါ”ဟု ပြောဆိုကြကုန်၏။
ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့သည် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏၊ ထိုအခါမြတ်စွာဘုရားသည် ဤအကြောင်းအရာကြောင့် ရဟန်းသံဃာကို စည်းဝေးစေပြီးလျှင် မလ္လမင်း၏သားအသျှင်ဒဗ္ဗကို -
“ဒဗ္ဗ သင်သည် ဤရဟန်းတို့ ပြောဆိုသကဲ့သို့ ဤသို့သဘောရှိသော အမှုကို ပြုသည်ဟူ၍အမှတ်ရ၏လော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မြတ်စွာဘုရား အကျွန်ုပ်ကို မြတ်စွာဘုရား သိတော်မူသည့်အတိုင်းပင် ဖြစ်ပါသည်ဘုရားဟု (လျှောက်၏)။
နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ပ။ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း မလ္လမင်း၏သား အသျှင်ဒဗ္ဗအား- “ဒဗ္ဗ သင်သည် ဤရဟန်းတို့ ပြောဆိုသကဲ့သို့ ဤသို့သဘောရှိသော အမှုကို ပြုသည်ဟူ၍အမှတ်ရ၏လော”ဟု မိန့်တော်မူ၏။
မြတ်စွာဘုရား အကျွန်ုပ်ကို မြတ်စွာဘုရား သိတော်မူသည့်အတိုင်းပင် ဖြစ်ပါသည်ဘုရားဟု (လျှောက်၏)။
ဒဗ္ဗ ပညာရှိတို့သည် ဤသို့ မဖြေရှင်းကြကုန်၊ အကယ်၍ သင်သည် ပြုအပ်သည်ဖြစ်အံ့ ပြုအပ်ပါသည်ဟု လျှောက်ဆိုလော့၊ အကယ်၍ သင်သည် မပြုအပ်သည် ဖြစ်အံ့ မပြုအပ်ပါဟုလျှောက်ဆိုလော့ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။
အသျှင်ဘုရား အကျွန်ုပ်သည် မွေးသည့်အခါမှ စ၍ အိပ်မက်မျှဖြင့်လည်း မေထုန်အကျင့်ကို ပြုကျင့်မှီဝဲမိသည်ဟု မသိပါ၊ နိုးသော တပည့်တော်သည် အဘယ်ဆိုဖွယ်ရာ ရှိပါအံ့နည်းဟု (လျှောက်ဆို၏)။
--ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့ “သို့ဖြစ်လျှင် ဤရဟန်းတို့ကို မေးစိစစ်ကြကုန်လော့”ဟုရဟန်းတို့အား မိန့်ဆိုတော်မူပြီး နေရာမှ ထ၍ ကျောင်းသို့ ဝင်တော်မူ၏။
ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့သည် မေတ္ထိယ ဘုမ္မဇက ရဟန်းတို့ကို မေးစိစစ်ကြကုန်၏။
ရဟန်းတို့သည် စိစစ်မေးမြန်းအပ်ကုန်သော် ထိုမေတ္ထိယ ဘုမ္မဇက ရဟန်းတို့သည် ရဟန်းတို့အားဤအကြောင်းကို ပြန်ကြား လျှောက်ထားကြကုန်၏။
ငါ့သျှင်တို့ သင်တို့သည် မလ္လမင်း၏သား အသျှင်ဒဗ္ဗကို အခြားဝတ္ထုတစ်ခုနှင့် သက်ဆိုင်၍ သိက္ခာပုဒ် နှင့်ငြိစွန်းလောက်သော အချက်တစ်ခုကို ဆင်တူယိုးမှား ကောက်ယူပြီးလျှင် ပါရာဇိကအာပတ်ဖြင့် စွပ်စွဲဖျက်ဆီးကြကုန်သလောဟု (မေးမြန်းကြကုန်၏)။
မှန်ပေသည် ငါ့သျှင်တို့ဟု (ပြောဆိုကြကုန်၏)။
အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “မေတ္တိယ ဘုမ္မဇကရဟန်းတို့သည် မလ္လမင်း၏သား အသျှင်ဒဗ္ဗကိုအခြားဝတ္ထုတစ်ခုနှင့် သက်ဆိုင်၍ သိက္ခာပုဒ်နှင့် ငြိစွန်းလောက်သော အချက်တစ်ခုကို ဆင်တူယိုးမှားကောက်ယူပြီးလျှင် ပါရာဇိကအာပတ်ဖြင့် အဘယ့်ကြောင့် စွပ်စွဲဖျက်ဆီးကြကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။
ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့သည် မေတ္တိယ ဘုမ္မဇကရဟန်းတို့ကို များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်ကြပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။ပ။ ရဟန်းတို့သင်တို့သည် မလ္လမင်း၏သား ဒဗ္ဗကို အခြားဝတ္ထုတစ်ခုနှင့် သက်ဆိုင်၍ သိက္ခာပုဒ်နှင့် ငြိစွန်းလောက်သောအချက် တစ်ခုကို ဆင်တူယိုးမှား ကောက်ယူပြီးလျှင် ပါရာဇိကအာပတ်ဖြင့် စွပ်စွဲဖျက်ဆီးကြကုန်၏ဟူသည်မှန်သလောဟု စိစစ်မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သောယောက်ျားတို့ သင်တို့သည် မလ္လမင်း၏သား ဒဗ္ဗကို အခြားဝတ္ထုတစ်ခုနှင့် သက်ဆိုင်၍ သိက္ခာပုဒ်နှင့်ငြိစွန်းလောက်သော အချက်တစ်ခုကို ဆင်တူယိုးမှား ကောက်ယူပြီးလျှင် ပါရာဇိကအာပတ်ဖြင့် အဘယ့်ကြောင့် စွပ်စွဲဖျက်ဆီးကြကုန်ဘိသနည်း၊ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ ဤ (သင်တို့ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
--ပညတ်သိက္ခာပုဒ်
֍ ၃၉၂
။ “အကြင် ရဟန်းသည် ရဟန်းကို ဒေါသဖိစီး ဖျက်ဆီးလိုသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍မနှစ်လိုသည်ဖြစ်၍ အခြားဝတ္ထုတစ်ခုနှင့် သက်ဆိုင်၍ သိက္ခာပုဒ်နှင့် ငြိစွန်းလောက်သော အချက်တစ်ခုကိုဆင်တူယိုးမှား ကောက်ယူပြီးလျှင် ‘ထိုရဟန်းကို ဤမြတ်သောအကျင့်မှ ရွေ့လျောစေနိုင်ရာ၏’ဟု ကြံ၍ပါရာဇိကအာပတ်ဖြင့် စွပ်စွဲ ဖျက်ဆီးငြားအံ့၊ ထိုမှ နောက်အခါ၌ (သူတစ်ပါးတို့) မေးစိစစ်အပ်၍သော်လည်းကောင်း၊ မမေးမစိစစ်အပ်ဘဲသော် လည်းကောင်း ထိုအဓိကရုဏ်းသည် အခြား ဝတ္ထုတစ်ခုနှင့်သက်ဆိုင်သည်လည်း ဖြစ်အံ့၊ သိက္ခာပုဒ်နှင့် ငြိစွန်းလောက်သော အချက်တစ်ခုခုကို ဆင်တူရိုးမှားကောက်ယူအပ်သည်လည်း ဖြစ်အံ့၊ (စွပ်စွဲသော) ရဟန်းသည် လည်း အပြစ်ဒေါသကို ဝန်ခံအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြ ကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။၉- ဒုတိယ ဒုဋ္ဌဒေါသသိက္ခာပုဒ်အဖွင့်
֍ ၃၉၃
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သောသူကို"ရဟန်း”ဟု အလိုရှိအပ်၏။
ရဟန်းကိုဟူသည် အခြားသော ရဟန်းကို။
ဒေါသဖိစီး ဖျက်ဆီးလိုသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ဟူသည် အမျက်ထွက်သည်ဖြစ်၍ နှလုံးမသာ သည်ဖြစ်၍မမွေ့လျော်သည်ဖြစ်၍ ထိခိုက်သော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ငြောင့်ကဲ့သို့ဖြစ်သော စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍။
မနှစ်လိုသည်ဖြစ်၍ဟူသည် ထိုအမျက်ထွက်ခြင်းဖြင့် လည်းကောင်း၊ ထိုဖျက်ဆီးခြင်းဖြင့် လည်းကောင်း၊ ထိုနှလုံးမသာခြင်းဖြင့် လည်းကောင်း၊ ထိုမမွေ့လျော်ခြင်းဖြင့် လည်းကောင်း မနှစ်လိုသည် ဖြစ်၏။
အခြားဝတ္ထုတစ်ခုနှင့်သက်ဆိုင်၍ဟူသည် အာပတ်ဟူသော အခြားဝတ္ထုတစ်ခုနှင့် သက်ဆိုင်သည်လည်း ဖြစ်၏၊ အဓိကရုဏ်းဟူသော အခြားဝတ္ထုတစ်ခုနှင့် သက်ဆိုင်သည်လည်း ဖြစ်၏။
အဘယ်သို့လျှင် အဓိကရုဏ်းသည် အဓိကရုဏ်း၏ အခြားဝတ္ထုတစ်ခု ဖြစ်သနည်း၊ ဝိဝါဒါဓိကရုဏ်းသည် အနုဝါဒါဓိကရုဏ်း၏ အာပတ္တာဓိကရုဏ်း၏ ကိစ္စာဓိကရုဏ်း၏ အခြားဝတ္ထုတစ်ခု ဖြစ်၏။
အနုဝါဒါဓိကရုဏ်းသည် အာပတ္တာဓိကရုဏ်း၏ ကိစ္စာဓိကရုဏ်း၏ ဝိဝါဒါဓိကရုဏ်း၏ အခြားဝတ္ထု တစ်ခုဖြစ်၏။
အာပတ္တာဓိကရုဏ်းသည် ကိစ္စာဓိကရုဏ်း၏ ဝိဝါဒါဓိကရုဏ်း၏ အနုဝါဒါဓိကရုဏ်း၏ အခြား ဝတ္ထု တစ်ခုဖြစ်၏။
ကိစ္စာဓိကရုဏ်းသည် ဝိဝါဒါဓိကရုဏ်း၏ အနုဝါဒါဓိကရုဏ်း၏ အာပတ္တာဓိကရုဏ်း၏ အခြားဝတ္ထု တစ်ခုဖြစ်၏၊ ဤသို့ အဓိကရုဏ်းသည် အဓိကရုဏ်း၏ အခြားဝတ္ထုတစ်ခု ဖြစ်၏။
အဘယ်သို့လျှင် အဓိကရုဏ်းသည် အဓိကရုဏ်း၏ ထိုဝတ္ထုဖြစ်သနည်း။
--ဝိဝါဒါဓိကရုဏ်းသည် ဝိဝါဒါဓိကရုဏ်း၏ ထိုဝတ္ထုဖြစ်၏၊ အနုဝါဒါဓိကရုဏ်းသည် အနုဝါဒါ ဓိကရုဏ်း၏ထိုဝတ္ထုဖြစ်၏။
အာပတ္တာဓိကရုဏ်းသည် အာပတ္တာဓိကရုဏ်း၏ ရံခါ ထိုဝတ္ထုဖြစ်၏၊ ရံခါ တစ်ပါးသော ဝတ္ထု ဖြစ်၏။
အဘယ်သို့လျှင် အာပတ္တာဓိကရုဏ်းသည် အာပတ္တာဓိကရုဏ်း၏ အခြားဝတ္ထုဖြစ်သနည်း။
မေထုနဓမ္မ ပါရာဇိကအာပတ်သည် အဒိန္နာဒါန် ပါရာဇိကအာပတ်၏ မနုဿဝိဂ္ဂဟ ပါရာဇိကအာပတ်၏ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မပါရာဇိကအာပတ်၏ အခြားဝတ္ထုဖြစ်၏။
အဒိန္နာဒါန် ပါရာဇိကအာပတ်သည် မနုဿဝိဂ္ဂဟ ပါရာဇိကအာပတ်၏ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မ ပါရာဇိကအာပတ်၏ မေထုနဓမ္မ ပါရာဇိကအာပတ်၏ အခြားဝတ္ထု ဖြစ်၏။
မနုဿဝိဂ္ဂဟ ပါရာဇိကအာပတ်သည် ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မ ပါရာဇိကအာပတ်၏ မေထုနဓမ္မ ပါရာဇိကအာပတ်၏ အဒိန္နာဒါန် ပါရာဇိကအာပတ်၏ အခြားဝတ္ထု ဖြစ်၏။
ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မ ပါရာဇိကအာပတ်သည် မေထုနဓမ္မ ပါရာဇိကအာပတ်၏ အဒိန္နာဒါန် ပါရာဇိကအာပတ်၏ မနုဿဝိဂ္ဂဟ ပါရာဇိကအာပတ်၏ အခြားဝတ္ထု ဖြစ်၏၊ ဤသို့လျှင် အာပတ္တာဓိကရုဏ်းသည်အာပတ္တာဓိကရုဏ်း၏ အခြားဝတ္ထု ဖြစ်၏။
အဘယ်သို့လျှင် အာပတ္တာဓိကရုဏ်းသည် အာပတ္တာဓိကရုဏ်း၏ ထိုဝတ္ထုဖြစ်သနည်း။
မေထုနဓမ္မ ပါရာဇိကအာပတ်သည် မေထုနဓမ္မ ပါရာဇိကအာပတ်၏ ထိုဝတ္ထုဖြစ်၏။
အဒိန္နာဒါန် ပါရာဇိကအာပတ်သည် အဒိန္နာဒါန် ပါရာဇိကအာပတ်၏ ထိုဝတ္ထုဖြစ်၏။
မနုဿဝိဂ္ဂဟ ပါရာဇိကအာပတ်သည် မနုဿဝိဂ္ဂဟ ပါရာဇိကအာပတ်၏ ထိုဝတ္ထုဖြစ်၏။
ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မ ပါရာဇိကအာပတ်သည် ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မ ပါရာဇိကအာပတ်၏ ထိုဝတ္ထုဖြစ်၏၊
ဤသို့လျှင် အာပတ္တာဓိကရုဏ်းသည် အာပတ္တာဓိကရုဏ်း၏ ထိုဝတ္ထုဖြစ်၏။
ကိစ္စာဓိကရုဏ်းသည် ကိစ္စာဓိကရုဏ်း၏ ထိုဝတ္ထုဖြစ်၏။
ဤသို့လျှင် အဓိကရုဏ်းသည် အဓိကရုဏ်း၏ ထိုဝတ္ထုဖြစ်၏။
֍ ၃၉၄
။ သိက္ခာပုဒ်နှင့် ငြိစွန်းလောက်သော အချက်တစ်ခုကို ဆင်တူယိုးမှား ကောက်ယူ ပြီးလျှင် ဟူရာ၌ဆင်တူယိုးမှားမည်သည်ကား-ဆင်တူယိုးမှားတို့သည် ဇာတ်၊ အမည်၊ အနွယ်၊ အသွင်သဏ္ဌာန်၊ အာပတ်၊ သပိတ်၊ သင်္ကန်း၊ ဥပဇ္ဈာယ်၊ ဆရာ၊ အိပ်ရာနေရာအားဖြင့် ဆယ်မျိုးတို့တည်း။
֍ ၃၉၅
။ ဇာတ်ဆင်တူယိုးမှား မည်သည် ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်သော မင်း (မျိုး) ကို မြင်၏၊ အခြားသော မင်းကို မြင်၍ “ငါသည် ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်ပြီးသော မင်း (မျိုး) ရဟန်းကိုမြင်အပ်ပြီ၊ (သင်) ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်ပြီ၊ ရဟန်းမဟုတ်တော့ပြီ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော် မဟုတ်တော့ပြီ၊ သင်နှင့် အတူ ဥပုသ်သည်လည်းကောင်း၊ ပဝါရဏာသည်လည်းကောင်း၊ သံဃာ့အမှုကိစ္စသည်လည်းကောင်း မရှိတော့ပြီ”ဟု စွပ်စွဲအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။ --ပုဏ္ဏား (မျိုး) ကို မြင်၏။ပ။ ကုန်သည် (မျိုး) ကို မြင်၏။ပ။ ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်သောဆင်းရဲသား (မျိုး) ကို မြင်၏၊ အခြားသော ဆင်းရဲသား (မျိုး) ကို မြင်၍ “ငါသည် ပါရာဇိကအာပတ်သို့ရောက်ပြီးသော ဆင်းရဲသား (မျိုး) ရဟန်းကို မြင်အပ်ပြီ၊ (သင်) ရဟန်း မဟုတ်တော့ပြီ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော် မဟုတ်တော့ပြီ။ပ။ဟု စွပ်စွဲအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၃၉၆
။ အမည်ဆင်တူယိုးမှား မည်သည် ဗုဒ္ဓရက္ခိတကို မြင်၏။ပ။ ဓမ္မရက္ခိတကို မြင်၏။ပ။ ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်သော သံဃရက္ခိတကို မြင်၏၊ အခြားသော သံဃရက္ခိတကို မြင်၍ “ငါသည်ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်ပြီးသော သံဃရက္ခိတကို မြင်အပ်ပြီ၊ (သင်) ရဟန်း မဟုတ်တော့ပြီ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော် မဟုတ်တော့ပြီ။ပ။ဟု စွပ်စွဲအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။֍ ၃၉၇
။ အနွယ်ဆင်တူယိုးမှား မည်သည် ဂေါတမ (အနွယ်ရဟန်း) ကို မြင်၏။ပ။ မောဂ္ဂလာန် (အနွယ်ရဟန်း) ကို မြင်၏။ပ။ ကစ္စာယန (အနွယ်ရဟန်း) ကို မြင်၏။ပ။ ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်သော ဝါသိဋ္ဌ (အနွယ်ရဟန်း) ကို မြင်၏၊ အခြားသော ဝါသိဋ္ဌ (အနွယ်ရဟန်း) ကို မြင်၍ “ငါသည်ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်ပြီးသော ဝါသိဋ္ဌ (အနွယ်ရဟန်း) ကို မြင်အပ်ပြီ၊ (သင်) ရဟန်း မဟုတ်တော့ပြီ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော် မဟုတ်တော့ပြီ။ပ။ဟု စွပ်စွဲအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်းခွန်းတိုင်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။֍ ၃၉၈
။ အသွင်သဏ္ဌာန်ဆင်တူယိုးမှား မည်သည် ရှည်သော ရဟန်းကို မြင်၏။ပ။ တိုသော ရဟန်းကိုမြင်၏။ပ။ မည်းနက်သော ရဟန်းကို မြင်၏။ပ။ ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်သော ဖြူသော ရဟန်းကိုမြင်၏၊ အခြားသော ဖြူသော ရဟန်းကို မြင်၍ “ငါသည် ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်ပြီးသော ဖြူသောရဟန်းကို မြင်အပ်ပြီ၊ (သင်) ရဟန်း မဟုတ်တော့ပြီ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော်မဟုတ်တော့ပြီ။ပ။ဟု စွပ်စွဲအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။֍ ၃၉၉
။ အာပတ်ဆင်တူယိုးမှား မည်သည် လဟုကအာပတ်သို့ ရောက်သော ရဟန်းကို မြင်၏၊ အကယ်၍ ထိုလဟုကအာပတ်သို့ ရောက်သော ရဟန်းကို ပါရာဇိကအာပတ်ဖြင့် (သင်) ရဟန်း မဟုတ်တော့ပြီ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော် မဟုတ်တော့ပြီ။ပ။ဟု စွပ်စွဲအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်းခွန်းတိုင်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။֍ ၄၀၀
။ သပိတ်ဆင်တူယိုးမှား မည်သည် သံသပိတ်ကို ဆောင်သော ရဟန်းကို မြင်၏။ပ။ (သပိတ်နှင့်တူသော သဏ္ဌာန်ကောင်းသော ပိတုန်းရောင်ရှိသော) သားရိုးမြေသပိတ်ကို ဆောင်သောရဟန်းကို မြင်၏။ပ။ ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်သော (ပကတိ) မြေသပိတ်ကို ဆောင်သော ရဟန်းကိုမြင်၏၊ အခြားသော (ပကတိ) မြေသပိတ်ကို ဆောင်သော ရဟန်းကို မြင်၍ “ငါသည် ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်ပြီးသော (ပကတိ) မြေသပိတ်ကို ဆောင်သော ရဟန်းကို မြင်အပ်ပြီ၊ (သင်) ရဟန်းမဟုတ်တော့ပြီ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော် မဟုတ်တော့ပြီ။ပ။ဟု စွပ်စွဲအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်းခွန်းတိုင်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။֍ ၄၀၁
။ သင်္ကန်းဆင်တူယိုးမှား မည်သည် ပံ့သကူသင်္ကန်းကို ဆောင်သော ရဟန်းကို မြင်၏။ပ။ ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်သော လူဒါယကာတို့လှူသော သင်္ကန်းကို ဆောင်သော ရဟန်းကို မြင်၏၊ အခြားသော လူဒါယကာတို့လှူသော သင်္ကန်းကို ဆောင်သော ရဟန်းကို မြင်၍ “ငါသည် ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်ပြီးသော လူဒါယကာတို့လှူသော သင်္ကန်းကို ဆောင်သော ရဟန်းကို မြင်အပ်ပြီ၊ (သင်) ရဟန်း မဟုတ်တော့ပြီ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော် မဟုတ်တော့ပြီ။ပ။ဟု စွပ်စွဲအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း သံဃာဒိသိသ် အာပတ် သင့်၏။ --֍ ၄၀၂
။ ဥပဇ္ဈာယ်ဆင်တူယိုးမှား မည်သည် ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်သော ဤမည်သော ရဟန်း၏အတူနေတပည့်ကို မြင်၏၊ အခြားသော ဤမည်သော ရဟန်း၏ အတူနေတပည့်ကို မြင်၍ “ငါသည်ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်ပြီးသော ဤမည်သော ရဟန်း၏ အတူနေတပည့်ကို မြင်အပ်ပြီ၊ (သင်) ရဟန်း မဟုတ်တော့ပြီ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော် မဟုတ်တော့ပြီ။ပ။ဟု စွပ်စွဲအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။֍ ၄၀၃
။ ဆရာဆင်တူယိုးမှား မည်သည် ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်သော ဤမည်သော ရဟန်း၏အနီးနေတပည့်ကို မြင်၏၊ အခြားသော ဤမည်သော ရဟန်း၏ အနီးနေတပည့်ကို မြင်၍ “ငါသည်ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်ပြီးသော ဤမည်သော ရဟန်း၏ အနီးနေတပည့်ကို မြင်အပ်ပြီ၊ (သင်) ရဟန်း မဟုတ်တော့ပြီ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော် မဟုတ်တော့ပြီ။ပ။ဟု စွပ်စွဲအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။֍ ၄၀၄
။ အိပ်ရာနေရာ ကျောင်း ဆင်တူယိုးမှား မည်သည် ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်သော ဤမည်သော အိပ်ရာနေရာကျောင်းနေ ရဟန်းကို မြင်၏၊ အခြားသော ဤမည်သောအိပ်ရာနေရာကျောင်းနေ ရဟန်းကို မြင်၍ “ငါသည် ပါရာဇိကအာပတ်သို့ ရောက်ပြီးသော ဤမည်သောအိပ်ရာနေရာကျောင်းနေ ရဟန်းကို မြင်အပ်ပြီ၊ (သင်) ရဟန်း မဟုတ်တော့ပြီ၊ သာကီဝင်မင်းသားဘုရားအနွယ်တော် မဟုတ် တော့ပြီ၊ သင်နှင့်အတူ ဥပုသ်သည်လည်းကောင်း၊ ပဝါရဏာသည်လည်းကောင်း၊ သံဃာ့အမှုကိစ္စသည် လည်းကောင်း မရှိတော့ပြီ”ဟု စွပ်စွဲအံ့၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။֍ ၄၀၅
။ ပါရာဇိကအာပတ်ဖြင့်ဟူသည် လေးပါးသော ပါရာဇိကတို့တွင် တစ်ပါးပါးဖြင့်။စွပ်စွဲ ဖျက်ဆီးငြားအံ့ဟူသည် (ကိုယ်တိုင်သော်လည်း) စွပ်စွဲ၏၊ (သူတစ်ပါးတို့ကိုသော်လည်း) စွပ်စွဲစေ၏။
ထိုရဟန်းကို ဤမြတ်သောအကျင့်မှ ရွေ့လျောစေနိုင်ရာ၏ဟူသည် ရဟန်းအဖြစ်မှ ရွေ့လျောစေနိုင်ရာ၏၊ ရဟန်းတရားမှ ရွေ့လျောစေနိုင်ရာ၏၊ သီလအစုမှ ရွေ့လျောစေနိုင်ရာ၏၊ အကျင့်ဂုဏ်မှရွေ့လျောစေနိုင်ရာ၏။
ထိုမှ နောက်အခါ၌ဟူသည် အကြင် ခဏ၌ စွပ်စွဲဖျက်ဆီးအပ်၏၊ ထိုအခါ ထိုအချိန် ထိုကာလကိုလွန်သည်ရှိသော်။
(သူတစ်ပါးတို့) မေးစိစစ်အပ်၍သော်လည်းကောင်းဟူသည် အကြင် ဝတ္ထုဖြင့် စွပ်စွဲဖျက်ဆီး အပ်၏၊ ထိုဝတ္ထုကို မေးစစ်အပ်သော်။
မမေးမစိစစ်အပ်ဘဲသော်လည်းကောင်းဟူသည် တစ်ဦးတစ်ယောက်သည် မမေးအပ်ဘဲ။
အဓိကရုဏ်း မည်သည် အဓိကရုဏ်းတို့သည်-
၁-ဝိဝါဒါဓိကရုဏ်း၊ ၂-အနုဝါဒါဓိကရုဏ်း၊ ၃-အာပတ္တာဓိကရုဏ်း၊ ၄-ကိစ္စာဓိကရုဏ်းအားဖြင့်လေးမျိုးတို့တည်း။
သိက္ခာပုဒ်နှင့် ငြိစွန်းလောက်သော အချက်တစ်ခုကို ဆင်တူယိုးမှား ကောက်ယူပြီးလျှင် ဟူသည့်ထိုဆင်တူ ယိုးမှား ဆယ်မျိုးတို့တွင် တစ်မျိုးမျိုးသော ဆင်တူယိုးမှားကို ကောက်ယူအပ်၏။
စွပ်စွဲသော ရဟန်းသည် အပြစ်ဒေါသကို ဝန်ခံအံ့ဟူသည် ငါသည် အချည်းနှီးသော စကားကိုပြောမိပြီ၊ ငါသည် မှားယွင်းသော စကားကို ပြောမိပြီ၊ ငါသည် မဟုတ်မမှန်သော စကားကို ပြောမိပြီ၊ ငါသည် မသိဘဲ ပြောမိပြီ။
--သံဃာဒိသိသ်ဟူသည်။ပ။ ထို့ကြောင့်လည်း “သံဃာဒိသိသ်”ဟု ဆိုအပ်၏။
֍ ၄၀၆
။ သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့ ရောက်သော ရဟန်းကို မြင်၏၊ သံဃာဒိသိသ်၌ သံဃာဒိသိသ်ဟုအယူရှိ၏၊ ထိုရဟန်းကို ပါရာဇိကအာပတ်ဖြင့် “(သင်) ရဟန်း မဟုတ်တော့ပြီ၊ သာကီဝင်မင်းသားဘုရားအနွယ်တော် မဟုတ်တော့ပြီ၊ သင်နှင့် အတူ ဥပုသ်သည်လည်းကောင်း၊ ပဝါရဏာသည်လည်းကောင်း၊ သံဃာ့အမှုကိစ္စသည်လည်းကောင်း မရှိတော့ပြီ”ဟု အကယ်၍ စွပ်စွဲအံ့၊ ဤသို့စွပ်စွဲသော်လည်း အာပတ်ဟူသော အခြားဝတ္ထုလည်း ဖြစ်၏၊ ဆင်တူယိုးမှားလည်း ကောက်ယူ၏၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သို့ ရောက်သော ရဟန်းကို မြင်၏၊ သံဃာဒိသိသ်၌ ထုလ္လစ္စဉ်းဟု အယူရှိ၏။ပ။ ပါစိတ်ဟု အယူရှိ၏၊ ပါဋိဒေသနီဟု အယူရှိ၏၊ ဒုက္ကဋ်ဟု အယူရှိ၏၊ ဒုဗ္ဘာသီဟု အယူရှိ၏၊ ထို ရဟန်းကိုပါရာဇိကအာပတ်ဖြင့် “(သင်) ရဟန်း မဟုတ်တော့ပြီ။ပ။ဟု အကယ်၍ စွပ်စွဲအံ့၊ ဤသို့စွပ်စွဲသော်လည်း အာပတ်ဟူသော အခြားဝတ္ထုလည်း ဖြစ်၏၊ ဆင်တူယိုးမှားလည်း ကောက်ယူ၏၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သို့ ရောက်သော ရဟန်းကို မြင်၏၊ ထုလ္လစ္စဉ်း၌ ထုလ္လစ္စဉ်းဟု အယူရှိ၏။ပ။ ထုလ္လစ္စဉ်း၌ ပါစိတ်ဟု အယူရှိ၏။ ပါဋိဒေသနီဟု အယူရှိ၏။ ဒုက္ကဋ်ဟု အယူရှိ၏။ ဒုဗ္ဘာသီဟု အယူရှိ၏။ သံဃာဒိသိသ်ဟု အယူရှိ၏။ ထိုရဟန်းကို ပါရာဇိကအာပတ်ဖြင့် “(သင်) ရဟန်း မဟုတ်တော့ပြီ။ပ။ဟုအကယ်၍ စွပ်စွဲအံ့၊ ဤသို့ စွပ်စွဲသော်လည်း အာပတ်ဟူသော အခြားဝတ္ထုလည်း ဖြစ်၏၊ ဆင်တူယိုးမှားလည်း ကောက်ယူ၏။ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ပါစိတ်အာပတ်သို့ ရောက်သော ရဟန်းကို။ပ။ ပါဋိဒေသနီသို့။ ဒုက္ကဋ်သို့။ ဒုဗ္ဘာသီအာပတ်သို့ရောက်သော ရဟန်းကို မြင်၏။ ဒုဗ္ဘာသီ၌ ဒုဗ္ဘာသီဟု အယူရှိ၏။ပ။ ဒုဗ္ဘာသီ၌ သံဃာဒိသိသ်ဟုအယူရှိ၏။ ထုလ္လစ္စဉ်းဟု အယူ ရှိ၏။ ပါစိတ်ဟု အယူရှိ၏။ ပါဋိဒေသနီဟု အယူရှိ၏။ ဒုက္ကဋ်ဟု အယူရှိ၏။ ထိုရဟန်း ကို ပါရာဇိကအာပတ်ဖြင့် “(သင်) ရဟန်း မဟုတ်တော့ပြီ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော် မဟုတ်တော့ပြီ၊ သင်နှင့် အတူ ဥပုသ်သည်လည်းကောင်း၊ ပဝါရဏာသည်လည်းကောင်း၊ သံဃာ့အမှု ကိစ္စသည်လည်းကောင်း မရှိတော့ပြီ”ဟု အကယ်၍ စွပ်စွဲအံ့၊ ဤသို့ စွပ်စွဲသော်လည်း အာပတ်ဟူသော အခြားဝတ္ထုလည်း ဖြစ်၏၊ ဆင်တူယိုးမှားလည်း ကောက်ယူ၏၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း သံဃာ ဒိသိသ် အာပတ် သင့်၏။ [တစ်ခုခုသောအာပတ်ကို မူပြု၍ စက်ကို ဖွဲ့အပ်၏]
֍ ၄၀၇
။ သံဃာဒိသိသ်သို့ ရောက်သော ရဟန်းကို မြင်၏။ သံဃာဒိသိသ်၌ သံဃာဒိသိသ်ဟု အယူ ရှိ၏၊ ထိုရဟန်းကို ပါရာဇိကအာပတ်ဖြင့် “(သင်) ရဟန်း မဟုတ်တော့ပြီ။ပ။ဟု အကယ်၍ စွပ်စွဲစေငြားအံ့၊ ဤသို့ စွပ်စွဲစေငြားသော်လည်း အာပတ်ဟူသော အခြားဝတ္ထုလည်း ဖြစ်၏၊ ဆင်တူယိုးမှားလည်း ကောက်ယူ၏၊ စကား ခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။သံဃာဒိသိသ်သို့ ရောက်သော ရဟန်းကို မြင်၏။ သံဃာဒိသိသ်၌ ထုလ္လစ္စဉ်းဟု အယူရှိ၏။ပ။ ပါစိတ်ဟုအယူရှိ၏။ ပါဋိဒေသနီဟု အယူရှိ၏။ ဒုက္ကဋ်ဟု အယူရှိ၏။ ဒုဗ္ဘာသီဟု အယူရှိ၏။ ထိုရဟန်းကိုပါရာဇိကအာပတ်ဖြင့် “(သင်) ရဟန်း မဟုတ်တော့ပြီ။ပ။ဟု အကယ်၍ စွပ်စွဲစေငြားအံ့၊ ဤသို့ စွပ်စွဲစေငြားသော်လည်း အာပတ်ဟူသော အခြားဝတ္ထုလည်း ဖြစ်၏၊ ဆင်တူယိုးမှားလည်း ကောက်ယူ၏၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
ထုလ္လစ္စဉ်းသို့ ရောက်သော ရဟန်းကို မြင်၏။ ထုလ္လစ္စဉ်း၌ ထုလ္လစ္စဉ်းဟု အယူရှိ၏။ပ။ ထုလ္လစ္စဉ်း၌ ပါစိတ်ဟု အယူရှိ၏။ ပါဋိဒေသနီဟု အယူရှိ၏။ ဒုက္ကဋ်ဟု အယူရှိ၏။ ဒုဗ္ဘာသီဟု အယူရှိ၏။ သံဃာဒိသိသ် ဟုအယူ ရှိ၏။ ထိုရဟန်းကို ပါရာဇိကအာပတ်ဖြင့် “(သင်) ရဟန်း မဟုတ်တော့ပြီ။ပ။ဟုအကယ်၍ စွပ်စွဲစေငြားအံ့၊ ဤသို့ စွပ်စွဲစေငြားသော်လည်း အာပတ်ဟူသော အခြားဝတ္ထုလည်း ဖြစ်၏၊ ဆင်တူယိုးမှားလည်း ကောက်ယူ၏၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း သံဃာဒိသိသ် အာပတ် သင့်၏။
--ပါစိတ်သို့။ပ။ ပါဋိဒေသနီသို့ ဒုက္ကဋ်သို့ ဒုဗ္ဘာသီသို့ ရောက်သော ရဟန်းကို မြင်၏။ ဒုဗ္ဘာသီ၌ဒုဗ္ဘာသီဟု အယူရှိ၏။ပ။ ဒုဗ္ဘာသီ၌ သံဃာဒိသိသ်ဟု အယူရှိ၏။ ထုလ္လစ္စဉ်းဟု အယူရှိ၏။ ပါစိတ် ဟုအယူရှိ၏။ ပါဋိဒေသနီဟု အယူရှိ၏။ ဒုက္ကဋ်ဟု အယူရှိ၏။ ထိုရဟန်းကို ပါရာဇိကအာပတ်ဖြင့် “(သင်) ရဟန်း မဟုတ်တော့ပြီ၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော် မဟုတ်တော့ပြီ၊ သင်နှင့်အတူ ဥပုသ်သည် လည်းကောင်း၊ ပဝါရဏာသည် လည်းကောင်း၊ သံဃာ့အမှုကိစ္စသည် လည်းကောင်း မရှိတော့ပြီ”ဟု အကယ်၍စွပ်စွဲစေငြားအံ့၊ ဤသို့ စွပ်စွဲစေငြားသော်လည်း အာပတ်ဟူသော အခြားဝတ္ထုလည်း ဖြစ်၏၊ ဆင်တူယိုးမှားလည်း ကောက်ယူ၏၊ စကားခွန်းတိုင်း ခွန်းတိုင်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၄၀၈
။ ထိုအတိုင်း ထင်မှတ်ခြင်း သညာရှိ၍ စွပ်စွဲမူလည်း စွပ်စွဲအံ့၊ စွပ်စွဲစေမူလည်း စွပ်စွဲစေ ငြားအံ့၊ အာပတ် မသင့်။ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်။နဝမ ဒုတိယဒုဋ္ဌဒေါသသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၁၀-သံဃဘေဒသိက္ခာပုဒ်
֍ ၄၀၉
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ရာဇဂြိုဟ်မြို့ ရှဉ့်နက်တို့အား အစာကျွေးရာ ဖြစ်သောဝေဠုဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ ဒေဝဒတ်သည် ကောကာလိက၊ ခဏ္ဍာ မိဖုရား၏သားကဋမောဒကတိဿက၊ သမုဒ္ဒဒတ္တတို့အထံသို့ ချဉ်းကပ်ပြီးနောက် ကောကာလိက ကိုလည်းကောင်း၊ ခဏ္ဍာမိဖုရား၏သား ကဋမောဒကတိဿကကိုလည်းကောင်း၊ သမုဒ္ဒဒတ္တကိုလည်းကောင်း “ငါ့သျှင်တို့လာကြကုန်လော့၊ ငါတို့သည် ရဟန်းဂေါတမ၏ သံဃာကွဲပြားခြင်းကို အာဏာစက်ပျက်ခြင်းကိုပြုကုန်အံ့”ဟု ပြောဆို၏၊ ဤသို့ ဆိုလတ်သော် ကောကာလိကသည် ဒေဝဒတ်ကို “ငါ့သျှင် ရဟန်းဂေါတမသည်ကား တန်ခိုးအာနုဘော်ကြီး၏၊ ငါတို့သည် ရဟန်းဂေါတမ၏ သံဃာကွဲပြားခြင်းကို အာဏာစက် ပျက်ခြင်းကို အဘယ်သို့ ပြုကုန်အံ့နည်း”ဟု ဆို၏။ငါ့သျှင်တို့ လာကြလော့၊ ငါတို့သည် ရဟန်းဂေါတမသို့ ချ ဉ်းကပ်၍ “အသျှင်ဘုရား မြတ်စွာဘုရားသည် များစွာသော အကြောင်းဖြင့် အလိုနည်းခြင်း၏ ရောင့်ရဲလွယ်ခြင်း၏ ခေါင်းပါးခြင်း၏ကိလေသာကို ခါထုတ်ခြင်း၏ ကြည်ညိုဖွယ်ကို ဆောင်ခြင်း၏ ကိလေသာကို မပွါးစီးစေခြင်း၏ လုံ့လကြိုးကုတ် အားထုတ်ခြင်း၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ပြောဆိုလေ့ရှိပါသည်၊ အသျှင်ဘုရား ဤဝတ္ထုငါးမျိုးတို့သည် များစွာသော အကြောင်းဖြင့် အလိုနည်းခြင်းငှါ ရောင့်ရဲလွယ်ခြင်းငှါ ခေါင်းပါးခြင်းငှါ ကိလေသာကိုခါထုတ်ခြင်းငှါ ကြည်ညိုဖွယ်ကို ဆောင်ခြင်းငှါ ကိလေသာကို မပွါးစီးစေခြင်းငှါ လုံ့လကြိုးကုတ်အားထုတ် ခြင်းငှါ ဖြစ်ပါကုန်၏၊ တောင်းပန်ပါသည် အသျှင်ဘုရား၊ ရဟန်းတို့သည်-
၁။ အသက်ထက်ဆုံး တောကျောင်းနေ ဖြစ်ပါစေကုန်၊ အကြင် ရဟန်းသည် ရွာကျောင်းသို့
သက်ရောက်ငြားအံ့၊ ထိုရဟန်းအား အပြစ်ရောက်ပါစေ။
၂။ အသက်ထက်ဆုံး ပိဏ္ဍပါတ်ဓူတင်ဆောင် ဖြစ်ပါစေကုန်၊ အကြင် ရဟန်းသည် နိမန္တနဘတ်
(ပင့်ဖိတ်၍ ကျွေးသော ဆွမ်းကို စားခြင်း) ကို လက်ခံငြားအံ့၊ ထိုရဟန်းအား အပြစ်ရောက်
ပါစေ။
၃။ အသက်ထက်ဆုံး ပံသုကူဓူတင်ဆောင် ဖြစ်ပါစေကုန်၊ အကြင် ရဟန်းသည် လူဒါယကာတို့
လှူသော သင်္ကန်းကို လက်ခံငြားအံ့၊ ထိုရဟန်းအား အပြစ်ရောက်ပါစေ။
၄။ အသက်ထက်ဆုံး ရုက္ခမူဓူတင်ဆောင် ဖြစ်ပါစေကုန်၊ အကြင် ရဟန်းသည် အမိုးရှိသော
ကျောင်းသို့ ချဉ်းကပ်ငြားအံ့၊ ထိုရဟန်းအား အပြစ်ရောက်ပါစေ။
၅။ အသက်ထက်ဆုံး ငါးအမဲကို မစားပါစေကုန်လင့်၊ အကြင်ရဟန်းသည် ငါးအမဲကို စားငြားအံ့၊
ထိုရဟန်းအား အပြစ်ရောက်ပါစေ”ဟု ဝတ္ထုငါးမျိုးတို့ကို တောင်းကုန်အံ့၊
ဤဝတ္တုငါးမျိုးတို့ကို ရဟန်းဂေါတမသည် ခွင့်မပြုလတ္တံ့၊ ထိုငါတို့သည် ဤဝတ္ထုငါးမျိုးတို့ဖြင့် လူအပေါင်းကို သိစေကုန်အံ့၊ ငါ့သျှင်တို့ ဤဝတ္ထုငါးမျိုးတို့ဖြင့် ရဟန်းဂေါတမ၏ သံဃာကွဲပြားခြင်းကို အာဏာစက်ပျက်ခြင်းကို ပြုခြင်းငှါ တတ်နိုင်သည်သာတည်း၊ ငါ့သျှင်တို့ လူတို့သည် ခေါင်းပါးမှုကို ကြည်ညိုကြစမြဲ ဖြစ်ကုန်၏ဟု (ဆို၏)။
--ထိုအခါ ဒေဝဒတ်သည် ပရိသတ်နှင့်တကွ မြတ်စွာဘုရားထံသို့ ချဉ်းကပ်ပြီးနောက် မြတ်စွာဘုရားကိုရှိခိုး၍ တစ်ခုသော နေရာ၌ ထိုင်ကာ မြတ်စွာဘုရားအား-
အသျှင်ဘုရား မြတ်စွာဘုရားသည် များစွာသော အကြောင်းဖြင့် အလိုနည်းခြင်း၏။ပ။ လုံ့လ ကြိုးကုတ် အားထုတ်ခြင်း၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ပြောဆိုလေ့ရှိပါသည်၊ အသျှင်ဘုရား ဤဝတ္ထုငါးမျိုးတို့သည် များစွာသော အကြောင်းဖြင့် အလိုနည်းခြင်းငှါ။ပ။ လုံ့လကြိုးကုတ် အားထုတ်ခြင်းငှါ ဖြစ်ကုန်၏၊ တောင်း ပန်ပါသည် အသျှင်ဘုရား၊ ရဟန်းတို့သည်-
အသက်ထက်ဆုံး တောကျောင်းနေ ဖြစ်ပါစေကုန်၊ အကြင်ရဟန်းသည် ရွာကျောင်းသို့ သက်ရောက်ငြားအံ့၊ ထိုရဟန်းအား အပြစ်ရောက်ပါစေ။ပ။ အသက်ထက်ဆုံး ငါးအမဲကိုမစားပါစေကုန်လင့်၊ အကြင်ရဟန်းသည် ငါးအမဲကို စားငြားအံ့၊ ထိုရဟန်းအား အပြစ်ရောက်ပါစေ ဟုလျှောက်၏။
ဒေဝဒတ် မသင့်လျော်ပေ၊ အကြင်ရဟန်းသည် အလိုရှိအံ့၊ (ထိုရဟန်းသည်) တောကျောင်းနေ ဖြစ်စေ၊ အကြင်ရဟန်းသည် အလိုရှိအံ့၊ (ထိုရဟန်းသည်) ရွာကျောင်းနေ ဖြစ်စေ။ အကြင်ရဟန်းသည် အလိုရှိအံ့၊ (ထိုရဟန်းသည်) ပိဏ္ဍပါတ်ဓူတင်ဆောင် ဖြစ်စေ၊ အကြင်ရဟန်းသည် အလိုရှိအံ့၊ (ထိုရဟန်း သည်) နိမန္တနဘတ်ကို လက်ခံစေ။ အကြင်ရဟန်းသည် အလိုရှိအံ့၊ (ထိုရဟန်းသည်) ပံသုကူဓူတင်ဆောင်ဖြစ်စေ၊ အကြင်ရဟန်းသည် အလိုရှိအံ့၊ ထိုရဟန်းသည် လူဒါယကာတို့ လှူသော သင်္ကန်းကိုလက်ခံစေ။ ဒေဝဒတ် ငါသည် ရှစ်လတို့ပတ်လုံး သစ်ပင်ရင်း အိပ်ရာ နေရာကို ခွင့်ပြုအပ်ပြီ။ မမြင်အပ်မကြားအပ် မရွံရှာ ‘မယုံမှား’ အပ်သော အစွန်းသုံးပါးမှ စင်ကြယ်သော ငါးအမဲကို ခွင့်ပြုအပ်ပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။
ထိုအခါ ဒေဝဒတ်သည် “မြတ်စွာဘုရားသည် ဤဝတ္ထုငါးမျိုးတို့ကို ခွင့်မပြု”ဟု ရွှင်လန်း တက်ကြွသည် ဖြစ်၍ ပရိသတ်နှင့်တကွ နေရာမှ ထကာ မြတ်စွာဘုရားကို ရှိခိုးပြီးလျှင် အရိုအသေပြုလျက်ဖဲသွားလေ၏။
֍ ၄၁၀
။ ထိုအခါ ဒေဝဒတ်သည် ရာဇဂြိုဟ်မြို့သို့ ဝင်၍ ဝတ္ထုငါးမျိုးတို့ဖြင့် “ငါ့သျှင်တို့ ငါတို့သည်ရဟန်းဂေါတမသို့ ချဉ်းကပ်၍ ‘အသျှင်ဘုရား မြတ်စွာဘုရားသည် များစွာသော အကြောင်းဖြင့် အလိုနည်းခြင်း၏ ရောင့်ရဲလွယ်ခြင်း၏ ခေါင်းပါးခြင်း၏ ကိလေသာကို ခါထုတ်ခြင်း၏ ကြည်ညိုဖွယ်ကိုဆောင်ခြင်း၏ ကိလေသာကို မပွါးစီးစေခြင်း၏ လုံ့လကြိုးကုတ် အားထုတ်ခြင်း၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးကိုပြောဆို လေ့ရှိပါသည်၊ အသျှင်ဘုရား-ဤ ဝတ္ထုငါးမျိုး တို့သည် များစွာသော အကြောင်းဖြင့်အလိုနည်းခြင်းငှါ ရောင့်ရဲလွယ်ခြင်းငှါ ခေါင်းပါးခြင်းငှါ ကိလေသာကို ခါထုတ်ခြင်းငှါ ကြည်ညိုဖွယ်ကိုဆောင်ခြင်းငှါ ကိလေသာကို မပွါးစီးစေခြင်းငှါ လုံ့လကြိုးကုတ် အားထုတ်ခြင်းငှါ ဖြစ်ပါကုန်၏။ တောင်းပန်ပါသည် အသျှင်ဘုရား၊ ရဟန်းတို့သည် အသက်ထက်ဆုံး တောကျောင်းနေ ဖြစ်ပါစေကုန်၊ အကြင်ရဟန်းသည် ရွာကျောင်းသို့ သက်ရောက်ငြားအံ့၊ ထိုရဟန်းအား အပြစ်ရောက်ပါစေ၊ အသက်ထက်ဆုံး ပိဏ္ဍပါတ်ဓူတင် ဆောင် ဖြစ်ပါစေကုန်၊ အကြင်ရဟန်းသည် နိမန္တနဘတ်ကို လက်ခံငြားအံ့၊ ထိုရဟန်းအား အပြစ်ရောက် ပါစေ၊ အသက်ထက်ဆုံး ပံသုကူဓူတင်ဆောင် ဖြစ်ပါစေကုန်၊ အကြင်ရဟန်းသည် လူဒါယကာတို့ လှူသော သင်္ကန်းကို လက်ခံငြားအံ့၊ ထိုရဟန်းအား အပြစ်ရောက်ပါစေ၊ အသက်ထက်ဆုံး ရုက္ခမူဓူတင်ဆောင် ဖြစ်ပါစေကုန်၊ အကြင်ရဟန်းသည် အမိုးရှိသောကျောင်းသို့ ချဉ်းကပ်ငြားအံ့၊ ထိုရဟန်းအား အပြစ် ရောက်ပါစေ၊ အသက်ထက်ဆုံး ငါးအမဲကိုမစားပါစေကုန်လင့်၊ အကြင်ရဟန်းသည် ငါးအမဲကို စားငြားအံ့၊ ထိုရဟန်းအား အပြစ်ရောက်ပါစေ’ဟုဝတ္ထုငါးမျိုးတို့ကို တောင်းခဲ့ကုန်ပြီ၊ ဤဝတ္တုငါးမျိုးတို့ကို ရဟန်း ဂေါတမသည် ခွင့်မပြု၊ ထိုငါတို့သည်ဤဝတ္ထုငါးမျိုးတို့ဖြင့် ဆောက်တည် ကျင့်ကြကုန်၏”ဟု လူအပေါင်း ကို သိစေ၏။ --ထိုလူအပေါင်းတို့တွင် အကြင် လူတို့သည် (ရတနာသုံးပါးကို) မယုံကြည်ကုန်၊ မကြည်ညိုကုန်၊ အသိဉာဏ် မရှိကြကုန်၊ ထိုလူတို့သည် “ဤသာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော်ဖြစ်သော ရဟန်းတို့သည် ကိလေသာကို ခါထုတ်ကုန်၏၊ ခေါင်းပါးသော အသက်မွေးမှု ရှိကုန်၏၊ လာဘ်များသော ရဟန်းဂေါတမသည်ကား လာဘ်များခြင်းအကျိုးငှါ အားထုတ်ကြိုးစား၏”ဟု ပြောဆိုကြကုန်၏။
အကြင် လူတို့သည်ကား (ရတနာသုံးပါးကို) ယုံကြည်ကုန်၏၊ ကြည်ညိုကုန်၏၊ ပညာရှိကုန်၏၊ လိမ္မာကုန်၏၊ အသိဉာဏ်ရှိကုန်၏၊ ထိုလူတို့သည် “ဒေဝဒတ်သည် မြတ်စွာဘုရား၏ သံဃာကွဲပြားခြင်းငှါ အာဏာစက် ပျက်ခြင်းငှါ အဘယ့်ကြောင့် လုံ့လပြုဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြပြောဆိုကြကုန်၏၊ ရဟန်းတို့သည် ကဲ့ရဲ့ ရှုတ်ချ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြသော ထိုလူတို့၏ (စကားကို) ကြားကုန်သည်သာတည်း၊ အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “ဒေဝဒတ်သည် သံဃာကွဲပြားခြင်းငှါ အာဏာစက်ပျက်ခြင်းငှါ အဘယ့်ကြောင့် လုံ့လပြုဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏၊ ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့သည် ဒေဝဒတ်ကို များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်ကြပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ထားကြကုန်၏။ပ။ ဒေဝဒတ် သင်သည် သံဃာကွဲပြားခြင်းငှါ အာဏာစက် ပျက်ခြင်းငှါ လုံ့လပြု၏ဟူသည် မှန်သလောဟု စိစစ်မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား သင်သည် သံဃာကွဲပြားခြင်းငှါ အာဏာစက်ပျက်ခြင်းငှါ အဘယ့်ကြောင့် လုံ့လပြုဘိသနည်း၊ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ဤ (သင်ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
ပညတ်သိက္ခာပုဒ်
֍ ၄၁၁
။ “အကြင် ရဟန်းသည် ညီညွတ်သော သံဃာ၏ ကွဲပြားခြင်းငှါ လုံ့လပြု ငြားအံ့၊ ကွဲပြားခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်သော အကြောင်းကိုသော်လည်း ခိုင်မြဲစွာ စွဲယူပြုမူ၍ တည်ငြားအံ့၊ ထိုရဟန်းကို ရဟန်းတို့သည် ‘အသျှင်သည် ညီညွတ်သောသံဃာ၏ ကွဲပြားခြင်းငှါ လုံ့လ မပြုပါလင့်၊ ကွဲပြားခြင်းကို ဖြစ်စေ တတ်သော အကြောင်းကိုသော်လည်း ခိုင်မြဲစွာ စွဲယူပြုမူ၍ မတည်ပါလင့်၊ အသျှင်သည် သံဃာနှင့် ညီညွတ်ပါလော့၊ ညီညွတ်သည်သာလျှင် ဖြစ်သော သံဃာသည် ကောင်းစွာဝမ်းမြောက်သည်ဖြစ်၍ မငြင်းခုံသည်ဖြစ်၍ တူသော ပါတိမောက် ပြခြင်းရှိသည် ဖြစ်၍ ချမ်းသာစွာ့နေရ၏’ဟု ပြောဆိုရာ၏၊ ရဟန်းတို့သည် ဤသို့ ဆိုအပ်လျက် ထိုရဟန်းသည် ရှေးနည်းအတူပင်ပြုမူငြားအံ့၊ ထိုရဟန်းကို ရဟန်းတို့သည် သုံးကြိမ်တိုင်အောင် ထိုအယူကို စွန့်စိမ့်သောငှါ ကောင်းစွာဆိုဆုံးမအပ်၏၊ အကယ်၍ သုံးကြိမ်တိုင်အောင် ကောင်းစွာ ဆိုဆုံးမအပ်သည်ရှိသော် ထိုအယူကိုစွန့်ငြားအံ့၊ ဤသို့ စွန့်ခြင်းသည် ကောင်း၏၊ အကယ်၍ မစွန့်ငြားအံ့ (ထိုရဟန်းအား) သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၁၀-သံဃဘေဒသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၄၁၂
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟု အလိုရှိအပ်၏။
ညီညွတ်သော သံဃာ မည်သည် တူသော ပေါင်းသင်းခြင်းရှိသော တူသော သိမ်၌ တည်သော (သံဃာတည်း)။
ကွဲပြားခြင်းငှါလုံ့လပြု ငြားအံ့ဟူသည် အဘယ်သို့လျှင် ဤရဟန်းတို့သည် အစိတ်စိတ်အမြွာမြွာဖြစ်ပါကုန်မည်နည်း၊ အစေးမကပ်ဖြစ်ပါကုန်မည်နည်း၊ အစုအစုဖြစ်ပါကုန်မည်နည်းဟု အသင်းအပင်းကိုရှာ၏၊ ဂိုဏ်းဂဏကို ဖွဲ့၏။
ကွဲပြားခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်သော အကြောင်းကိုသော်လည်းဟူသည် ကွဲပြားခြင်းကို ပြုတတ်သောတစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးသော ဝတ္ထုတို့တည်း။
ခိုင်မြဲစွာစွဲယူ၍ဟူသည် ယူ၍။
ပြုမူ၍ဟူသည် ပြငြားအံ့။
တည်ငြားအံ့ဟူသည် မစွန့်ငြားအံ့။
ထိုရဟန်းကိုဟူသည် သံဃာကို ကွဲပြားစေတတ်သော ရဟန်းတည်း။
ရဟန်းတို့သည်ဟူသည် အခြားသော ရဟန်းတို့သည်။
အကြင်ရဟန်းတို့သည် မြင်ကုန်၏၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည် ကြားကုန်၏၊ ထိုရဟန်းတို့သည်"အသျှင်သည် ညီညွတ်သော သံဃာ၏ ကွဲပြားခြင်းငှါ လုံ့လမပြုပါလင့်၊ ကွဲပြားခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်သောအကြောင်းကိုသော်လည်း ခိုင်မြဲစွာ စွဲယူပြုမူ၍ မတည်ပါလင့်၊ အသျှင်သည် သံဃာနှင့် ညီညွတ်ပါလော့၊ ညီညွတ်သည်သာလျှင် ဖြစ်သော သံဃာသည် ကောင်းစွာ ဝမ်းမြောက်သည် ဖြစ်၍ မငြင်းခုံသည် ဖြစ်၍တူသောပါတိမောက် ပြခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍ ချမ်းသာစွာ နေရ၏”ဟု ပြောဆိုရမည်။
နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း ပြောဆိုရမည်။ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း ပြောဆိုရမည်။ အကယ်၍ စွန့်အံ့၊ ထိုသို့စွန့်ခြင်းသည် ကောင်း၏။ အကယ်၍ မစွန့်ငြားအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ကြား၍ မပြော ဆိုကုန်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ထိုရဟန်းကို သံဃာ့အလယ်သို့လည်း ခေါ်ဆောင်၍ “အသျှင်သည် ညီညွတ်သောသံဃာ၏ ကွဲပြားခြင်းငှါ လုံ့လမပြုပါလင့်၊ ကွဲပြားခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်သော အကြောင်းကို သော်လည်းခိုင်မြဲစွာ စွဲယူပြုမူ၍ မတည်ပါလင့်၊ အသျှင်သည် သံဃာနှင့်ညီညွတ်ပါလော့၊ ညီညွတ်သည်သာလျှင် ဖြစ်သော သံဃာသည် ကောင်းစွာ ဝမ်းမြောက်သည်ဖြစ်၍မငြင်းခုံသည်ဖြစ်၍ တူသောပါတိမောက် ပြခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍ ချမ်းသာစွာနေရ၏”ဟု ပြောဆိုရမည်။
နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း ပြောဆိုရမည်။ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း ပြောဆိုရမည်။ အကယ်၍စွန့်အံ့၊ ထိုသို့စွန့်ခြင်းသည် ကောင်း၏။ အကယ်၍ မစွန့်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ထိုရဟန်းကို ကောင်းစွာ ဆိုဆုံးမရမည်၊ ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ကောင်းစွာ ဆိုဆုံးမရမည်၊ ကျွမ်းကျင်လိမ္မာ၍ စွမ်းရည်ရှိသော ရဟန်းသည် သံဃာကို သိစေရမည်။
--֍ ၄၁၃
။ “အသျှင်ဘုရားတို့ သံဃာသည် အကျွန်ုပ်၏ (စကားကို) နာတော်မူလော့၊ ဤ မည်သောရဟန်းသည် ညီညွတ်သော သံဃာ၏ ကွဲပြားခြင်းငှါ လုံ့လပြု၏၊ ထိုရဟန်းသည် ထိုအယူကို မစွန့်၊ အကယ်၍ သံဃာအား လျောက်ပတ်သော အခါရှိသော ကံသည် ဖြစ်ငြားအံ့၊ သံဃာသည် ဤမည်သောရဟန်းကို ထိုအယူကို စွန့်စေခြင်းငှါ ကောင်းစွာ ဆိုဆုံးမရာ၏၊ ဤကား သိစေခြင်းတည်း။အသျှင်ဘုရားတို့ သံဃာသည် အကျွန်ုပ်၏ (စကားကို) နာတော်မူလော့၊ ဤမည်သော ရဟန်းသည် ညီညွတ်သော သံဃာ၏ ကွဲပြားခြင်းငှါ လုံ့လပြု၏၊ ထိုရဟန်းသည် ထိုအယူကို မစွန့်၊ သံဃာသည်ဤမည်သော ရဟန်းကို ထိုအယူကို စွန့်စေခြင်းငှါ ကောင်းစွာ ဆိုဆုံးမ၏၊ အကြင်အသျှင်အားဤမည်သော ရဟန်းကို ထိုအယူကို စွန့်စေခြင်းငှါ ကောင်းစွာ ဆိုဆုံးမခြင်းကို နှစ်သက်၏၊ ထိုအသျှင်သည် ဆိတ်ဆိတ် နေရာ၏၊ အကြင်အသျှင်အား နှစ်သက်ခြင်း မရှိ၊ ထို အသျှင်သည်ပြောဆိုရာ၏။
နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း ဤအကြောင်းကို ပြောဆိုပါ၏။ပ။ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း ဤ အကြောင်းကိုပြောဆိုပါ၏။
အသျှင်ဘုရားတို့ သံဃာသည် အကျွန်ုပ်၏ (စကားကို) နာတော်မူလော့၊ ဤမည်သော ရဟန်းသည် ညီညွတ်သော သံဃာ၏ ကွဲပြားခြင်းငှါ လုံ့လပြု၏၊ ထိုရဟန်းသည် ထိုအယူကို မစွန့်၊ သံဃာသည်ဤမည်သော ရဟန်းကို ထိုအယူကို စွန့်စေခြင်းငှါ ကောင်းစွာ ဆိုဆုံးမ၏၊ အကြင်အသျှင်အားဤမည်သော ရဟန်းကို ထိုအယူကို စွန့်စေခြင်းငှါ ကောင်းစွာ ဆိုဆုံးမခြင်းကို နှစ်သက်၏၊ ထိုအသျှင်သည် ဆိတ်ဆိတ် နေရာ၏၊ အကြင်အသျှင်အား နှစ်သက်ခြင်း မရှိ၊ ထို အသျှင်သည်ပြောဆိုရာ၏။
သံဃာသည် ဤမည်သော ရဟန်းကို ထိုအယူကို စွန့်စေခြင်းငှါ ကောင်းစွာ ဆိုဆုံးမအပ်ပြီ၊ သံဃာအားနှစ်သက်ခြင်း ရှိ၏၊ ထို့ကြောင့် ဆိတ်ဆိတ် နေ၏၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့် ဤနှစ်သက်သည့်အဖြစ်ကို သိမှတ်ရပါသည်”ဟု (သိစေရမည်)။
֍ ၄၁၄
။ ဉတ်၏ အဆုံး၌ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ကမ္မဝါစာ နှစ်ကြိမ်တို့၏ အဆုံး၌ ထုလ္လစ္စဉ်း အာပတ်သင့်၏၊ ကမ္မဝါစာ၏ အဆုံး၌ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏၊ သံဃာဒိသိသ်သို့ ရောက်သော ရဟန်းအားဉတ်၏ အဆုံး၌ ဒုက္ကဋ်၊ ကမ္မဝါစာ နှစ်ကြိမ်တို့၏ အဆုံး၌ ထုလ္လစ္စဉ်းတို့သည် ငြိမ်းကုန်၏။ သံဃာဒိသိသ်ဟူသည်။ပ။ ထို့ကြောင့်လည်း “သံဃာဒိသိသ်”ဟု ဆိုအပ်၏။֍ ၄၁၅
။ (တရားသဖြင့် ပြုအပ်သော) ဓမ္မကံ၌ ဓမ္မကံဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိ၍ မစွန့်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။ ဓမ္မကံ၌ ယုံမှားရှိ၍ မစွန့်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။ ဓမ္မကံ၌ အဓမ္မကံဟုထင်မှတ်ခြင်းရှိ၍ မစွန့်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။ အဓမ္မကံ၌ ဓမ္မကံဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိ၍မစွန့်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ အဓမ္မကံ၌ ယုံမှားရှိ၍ မစွန့်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ အဓမ္မကံ၌အဓမ္မကံဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိ၍ မစွန့်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။֍ ၄၁၆
။ (ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့်) ကောင်းစွာ မဆိုဆုံးမအပ်သော ရဟန်း၊ (အယူကို) စွန့်သော ရဟန်း၊ ရူးသော ရဟန်း၊ စိတ်ပျံ့လွင့်သော ရဟန်း၊ ဝေဒနာဖိစီးသော ရဟန်း၊ အစ လက်ဦး လွန်ကျူးသောရဟန်းအား အာပတ် မသင့်။ဒသမ သံဃဘေဒသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၁၁-ဘေဒါနုဝတ္တကသိက္ခာပုဒ်
֍ ၄၁၇
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ရာဇဂြိုဟ်မြို့ ရှဉ့်နက်တို့အား အစာကျွေးရာ ဖြစ်သောဝေဠုဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ ဒေဝဒတ်သည် သံဃာကွဲပြားခြင်းငှါ အာဏာ့စက် ပျက်ခြင်းငှါ အားထုတ်၏။ရဟန်းတို့သည် “ဒေဝဒတ်သည် မတရားသည်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိ၏၊ ဒေဝဒတ်သည် ဝိနည်းနှင့်မညီသည်ကို ပြောဆိုလေ့ရှိ၏၊ ဒေဝဒတ်သည် သံဃာကွဲပြားခြင်းငှါ အာဏာစက် ပျက်ခြင်းငှါအဘယ့်ကြောင့် အားထုတ်ဘိသနည်း”ဟု ပြောဆိုကြကုန်၏။
ဤသို့ဆိုလတ်သော် ကောကာလိက၊ ခဏ္ဍာမိဖုရား၏သား ကဋမောဒကတိဿက၊ သမုဒ္ဒဒတ္တတို့သည်ထိုရဟန်းတို့ကို-
“အသျှင်တို့ ဤသို့ မဆိုကြပါကုန်လင့်၊ ဒေဝဒတ်သည် တရားသည်ကို ဆိုလေ့ရှိပါသည်၊ ဒေဝဒတ်သည်ဝိနည်းနှင့်အညီ ဆိုလေ့ရှိပါသည်၊ ဒေဝဒတ်သည် အကျွန်ုပ်တို့၏ အလိုကိုလည်းကောင်း၊ ထောက်ခံချက်ကိုလည်းကောင်း ယူ၍ သုံးနှုန်းပါသည်၊ အကျွန်ုပ်တို့၏ (အလို-ထောက်ခံ ချက်ကို) သိလည်း သိပါသည်၊ အကျွန်ုပ်တို့၏ အယူအဆနှင့်အတူ ပြောဆိုပါသည်၊ ဤအမှုကို အကျွန်ုပ်တို့လည်းနှစ်သက်ပါသည်”ဟု ပြောဆိုကြကုန်၏။
အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် ရဟန်းတို့သည် သံဃာကွဲပြားခြင်းငှါ အားထုတ်သော ဒေဝဒတ်၏ နောက်သို့ လိုက်၍ အသင်းကွဲပြားရေးစကားကို ပြောဆိုကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။
ထိုအခါ ရဟန်းတို့သည် ထိုနောက်သို့ လိုက်သော ရဟန်းတို့ကို များစွာသော အကြောင်းဖြင့်ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်ကြပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။ပ။
ရဟန်းတို့ ရဟန်းတို့သည် သံဃာကွဲပြားခြင်းငှါ အားထုတ်သော ဒေဝဒတ်၏ နောက်သို့ လိုက်၍အသင်းကွဲပြားရေးစကားကို ဆိုကုန်၏ဟူသည် မှန်သလောဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ ရဟန်းတို့ ထို (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့သည် အဘယ့်ကြောင့် သံဃာကွဲပြားခြင်းငှါ အားထုတ်သောဒေဝဒတ်၏ နောက်သို့ လိုက်၍ အသင်းကွဲပြားရေးစကားကို ပြောဆိုကုန်ဘိသနည်း၊ ရဟန်းတို့ဤ (သင်တို့ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
--ပညတ်သိက္ခာပုဒ်
֍ ၄၁၈
။ “ထိုရဟန်း၏သာလျှင် နောက်သို့ လိုက်၍ အသင်းကွဲပြားရေး စကားကို ဆိုတတ်သောတစ်ပါးသော်လည်းကောင်း၊ နှစ်ပါးတို့သော်လည်းကောင်း၊ သုံးပါးတို့သော်လည်းကောင်း ရဟန်းတို့သည်ရှိကြကုန်၏၊ ထိုရဟန်းတို့သည် ‘အသျှင်တို့သည် ထိုရဟန်းကို တစ်စုံတစ်ခုမျှ မပြောဆိုကြပါကုန်လင့်၊ ထိုရဟန်း သည် တရားသည်ကိုလည်း ဆိုလေ့ရှိပါသည်၊ ထိုရဟန်းသည် ဝိနည်းနှင့်အညီလည်းဆိုလေ့ရှိပါသည်၊ ထိုရဟန်းသည် အကျွန်ုပ်တို့၏ အလိုကို လည်းကောင်း၊ ထောက်ခံချက်ကိုလည်းကောင်းယူ၍ သုံးနှုန်းပါသည်၊ အကျွန်ုပ်တို့၏ (အလို-ထောက်ခံချက်ကို) သိလည်း သိပါသည်၊ အကျွန်ုပ်တို့၏အယူအဆနှင့်အတူ ပြောဆို ပါသည်၊ ထိုအမှုကို အကျွန်ုပ်တို့လည်း နှစ်သက်ပါသည်’ဟုပြောဆိုကုန်ငြားအံ့၊ ထိုရဟန်းတို့ကို ရဟန်းတို့သည် ‘အသျှင်ဘုရားတို့သည် ဤသို့ မပြောဆိုကြပါကုန်လင့်၊ ထိုရဟန်းသည် တရားသည်ကို ဆိုလေ့ရှိသည်လည်း မဟုတ်ပါ၊ ထိုရဟန်းသည် ဝိနည်းနှင့်အညီ ဆိုလေ့ရှိသည်လည်း မဟုတ်ပါ၊ အသျှင်ဘုရားတို့ သည်လည်း သံဃာကွဲပြားခြင်းကိုမနှစ်သက်အပ်ပါ၊ အသျှင်ဘုရားတို့သည် သံဃာ နှင့် ညီညွတ်ပါလော့၊ ညီညွတ်သည်သာလျှင် ဖြစ်သောသံဃာသည် ကောင်းစွာ ဝမ်းမြောက်သည် ဖြစ်၍ တူသော ပါတိမောက် ပြခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍ ချမ်းသာစွာ့နေရ၏’ဟု ပြောဆိုကုန်ရာ၏၊ ထိုရဟန်းတို့သည် ရဟန်းတို့က ဤသို့ ဆိုအပ် ကုန်လျက်ထို (ရှေးနည်း) အတိုင်းပင် ပြုမူကုန်ငြားအံ့၊ ထိုရဟန်းတို့ကို ရဟန်းတို့ သည် သုံးကြိမ်တိုင်အောင်ထိုအယူကို စွန့်စိမ့်သောငှါ ကောင်းစွာ ဆိုဆုံးမအပ်ကုန်၏၊ အကယ်၍ သုံးကြိမ်တိုင်အောင် ဆိုဆုံးမအပ်ကုန်သည်ရှိသော် ထိုအယူကို စွန့်ကုန်ငြားအံ့၊ ဤသို့စွန့်ခြင်းသည် ကောင်း၏၊ အကယ်၍ မစွန့်ကုန်ငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းတို့အား) သံဃာဒိသိသ် အာပတ်သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။သိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၄၁၉
။ ထိုရဟန်း၏သာလျှင် ဟူသည် သံဃာကို ကွဲပြားစေတတ်သော ထိုရဟန်း၏။ရဟန်းတို့သည် ရှိကြကုန်၏ဟူသည် အခြားသော ရဟန်းတို့သည် ရှိကြကုန်၏။
နောက်သို့လိုက်ကုန်သောဟူသည် ထိုသံဃဘေဒကရဟန်းသည် အကြင်အယူအဆရှိ၏၊ အကြင်နှစ်သက် သဘောတူညီမှုရှိ၏၊ အကြင်နှစ်သက်ကျေနပ်မှုရှိ၏၊ ထို (ဘေဒါနုဝတ္တက) ရဟန်းတို့သည်လည်းထိုအယူအဆ ရှိကုန်၏၊ ထိုနှစ်သက်သဘောတူညီမှု ရှိကုန်၏၊ ထိုနှစ်သက်ကျေနပ်မှု ရှိကုန်၏။
အသင်းကွဲပြားရေး စကားကို ဆိုတတ်ကုန်သောဟူသည် ထို (သံဃဘေဒက) ရဟန်း၏ ကျေးဇူးအလို့ငှါ အပင်းအသင်းအလို့ငှါ တည်ကြကုန်သော။
တစ်ပါးသော်လည်းကောင်း၊ နှစ်ပါးတို့သော်လည်းကောင်း၊ သုံးပါးတို့သော်လည်းကောင်းဟူသည်တစ်ပါးသော်လည်းကောင်း၊ နှစ်ပါးတို့သော်လည်းကောင်း၊ သုံးပါးတို့သော်လည်းကောင်း ရှိကြကုန်၏၊ ထိုရဟန်းတို့သည် “အသျှင်ဘုရားတို့သည် ထိုရဟန်းကို တစ်စုံတစ်ခု မဆိုပါကုန်လင့်၊ ထိုရဟန်းသည် တရားသည်ကိုလည်း ဆိုလေ့ရှိပါသည်၊ ထိုရဟန်းသည် ဝိနည်းနှင့် အညီလည်း ဆိုလေ့ရှိပါသည်၊ ထိုရဟန်းသည် အကျွန်ုပ်တို့၏ အလိုကိုလည်းကောင်း၊ ထောက်ခံချက်ကိုလည်းကောင်း ယူ၍ ပြောဆိုပါသည်၊ အကျွန်ုပ်တို့၏ (အလို-ထောက်ခံချက်ကို) သိလည်း သိပါသည်၊ အကျွန်ုပ်တို့၏အယူအဆနှင့်အတူ ပြောဆိုပါသည်၊ ထိုအမှုကို အကျွန်ုပ်တို့လည်း နှစ်သက်ပါသည်”ဟုပြောဆိုကုန်ငြားအံ့။
--ထိုရဟန်းတို့ကိုဟူသည် နောက်လိုက်ဖြစ်ကုန်သော ထိုရဟန်းတို့ကို။
ရဟန်းတို့သည်ဟူသည် အခြားကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။
အကြင်ရဟန်းတို့သည် မြင်ကုန်၏၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည် ကြားကုန်၏၊ ထိုရဟန်းတို့သည်"အသျှင်တို့သည် ဤသို့မဆိုပါကုန်လင့်၊ ဤရဟန်းသည် တရားသည်ကို ဆိုလေ့ရှိသည် မဟုတ်ပါ၊ ဤရဟန်းသည် ဝိနည်းနှင့်အညီ ဆိုလေ့ရှိသည် မဟုတ်ပါ၊ အသျှင်တို့သည်လည်း သံဃာကွဲပြားခြင်းကိုမနှစ်သက်ပါကုန်လင့်၊ အသျှင်ဘုရားတို့သည် သံဃာနှင့် ညီညွတ်ပါလော့၊ ညီညွတ်သည်သာလျှင် ဖြစ်သောသံဃာသည် ကောင်းစွာ ဝမ်းမြောက်သည်ဖြစ်၍ မငြင်းခုံသည်ဖြစ်၍ တူသော ပါတိမောက်ပြခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍ ချမ်းသာစွာ နေရ၏”ဟု ပြောဆိုအပ်ကုန်၏။
နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း ပြောဆိုအပ်ကုန်၏။ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း ပြောဆိုအပ်ကုန်၏။ အကယ်၍စွန့်ကုန်အံ့၊ ဤသို့စွန့်ခြင်းသည် ကောင်း၏။ အကယ်၍ မစွန့်ကုန်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ကြား၍မပြောဆိုကုန်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ထိုရဟန်းတို့ကို သံဃာ့အလယ်သို့လည်း ခေါ်ဆောင်၍"အသျှင်ဘုရားတို့သည် ဤသို့ မဆိုပါကုန်လင့်၊ ဤရဟန်းသည် တရားသည်ကို ဆိုလေ့ရှိသည်လည်းမဟုတ်ပါ၊ ဝိနည်းနှင့်အညီ ဆိုလေ့ရှိသည်လည်း မဟုတ်ပါ၊ အသျှင်ဘုရားတို့သည်လည်းသံဃာကွဲပြားခြင်းကို မနှစ်သက်ပါကုန်လင့်၊ အသျှင်ဘုရားတို့သည် သံဃာနှင့် ညီညွတ်ပါလော့၊ ညီညွတ်သည်သာလျှင် ဖြစ်သော သံဃာသည် ကောင်းစွာ ဝမ်းမြောက်သည် ဖြစ်၍ မငြင်းခုံသည်ဖြစ်၍့တူသောပါတိမောက် ပြခြင်းရှိသည် ဖြစ်၍ ချမ်းသာစွာ နေရ၏”ဟု ပြောဆိုအပ်ကုန်၏။
နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း ပြောဆိုအပ်ကုန်၏။ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း ပြောဆိုအပ်ကုန်၏။ အကယ်၍စွန့်ကုန်အံ့၊ ဤသို့စွန့်ခြင်းသည် ကောင်း၏။ အကယ်၍ မစွန့်ကုန်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ထိုရဟန်းတို့ကို ကောင်းစွာ ဆိုဆုံးမအပ်ကုန်၏၊ ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ကောင်းစွာ ဆိုဆုံးမအပ်ကုန်၏။ ကျွမ်းကျင်လိမ္မာ၍ စွမ်းရည်ရှိသော ရဟန်းသည် သံဃာကို သိစေရမည်။
֍ ၄၂၀
။ “အသျှင်ဘုရားတို့ သံဃာသည် အကျွန်ုပ်၏ (စကားကို) နာတော်မူလော့၊ ဤမည် ဤမည်သောရဟန်းတို့သည် သံဃာကွဲပြားခြင်းငှါ အားထုတ်သော ဤမည်သော ရဟန်း၏ နောက်သို့ လိုက်၍အသင်းကွဲပြားရေး စကားကို ဆိုတတ်ကုန်၏၊ ထိုရဟန်းတို့သည် ထိုအယူကို မစွန့်ကုန်၊ အကယ်၍သံဃာအား လျောက်ပတ်သော အခါရှိသော ကံသည် ဖြစ်ငြားအံ့၊ သံဃာသည် ဤမည် ဤမည်သောရဟန်းတို့ကို ထိုအယူကို စွန့်စေခြင်းငှါ ကောင်းစွာ ဆိုဆုံးမ ရာ၏၊ ဤကား သိစေခြင်းတည်း။အသျှင်ဘုရားတို့ သံဃာသည် အကျွန်ုပ်၏ (စကားကို) နာတော်မူလော့၊ ဤမည် ဤ မည်သောရဟန်းတို့သည် သံဃာကွဲပြားခြင်းငှါ အားထုတ်သော ဤမည်သော ရဟန်း၏ နောက်သို့ လိုက်၍အသင်းကွဲပြားရေးစကားကို ဆိုတတ်ကုန်၏၊ ထိုရဟန်းတို့သည် ထိုအယူကို မစွန့်ကုန်၊ သံဃာသည်ဤမည် ဤမည်သော ရဟန်းတို့ကို ထိုအယူကို စွန့်စေခြင်းငှါ ကောင်းစွာ ဆိုဆုံးမ၏၊ အကြင်အသျှင်အား ဤမည် ဤမည်သော ရဟန်းတို့ကို ထိုအယူကို စွန့်စေခြင်းငှါ ကောင်းစွာဆိုဆုံးမခြင်းကို နှစ်သက်၏၊ ထိုအသျှင်သည် ဆိတ်ဆိတ် နေရာ၏၊ အကြင်အသျှင်အား နှစ်သက်ခြင်းမရှိ၊ ထိုအသျှင်သည် ပြောဆိုရာ၏။
နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း ဤအကြောင်းကို ပြောဆိုပါ၏။ပ။ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း ဤ အကြောင်းကိုပြောဆိုပါ၏။
--အသျှင်ဘုရားတို့ သံဃာသည် အကျွန်ုပ်၏ (စကားကို) နာတော်မူလော့၊ ဤမည် ဤမည်သောရဟန်းတို့သည် သံဃာကွဲပြားခြင်းငှါ အားထုတ်သော ဤမည်သော ရဟန်း၏ နောက်သို့ လိုက်၍အသင်းကွဲပြားရေးစကားကို ဆိုတတ်ကုန်၏၊ ထိုရဟန်းတို့သည် ထိုအယူကို မစွန့်ကုန်၊ သံဃာသည်ဤမည် ဤမည်သော ရဟန်းတို့ကို ထိုအယူကို စွန့်စေခြင်းငှါ ကောင်းစွာ ဆိုဆုံးမ၏၊ အကြင်အသျှင်အား ဤမည် ဤမည်သော ရဟန်းတို့ကို ထိုအယူကို စွန့်စေခြင်းငှါ ကောင်းစွာဆိုဆုံးမခြင်းကို နှစ်သက်၏၊ ထိုအသျှင်သည် ဆိတ်ဆိတ် နေရာ၏၊ အကြင်အသျှင်အား နှစ်သက်ခြင်းမရှိ၊ ထိုအသျှင်သည် ပြောဆိုရာ၏။
သံဃာသည် ဤမည် ဤမည်သော ရဟန်းတို့ကို ထိုအယူကို စွန့်စေခြင်းငှါ ကောင်းစွာ ဆိုဆုံးမအပ်ပြီ၊ သံဃာအား နှစ်သက်ခြင်း ရှိ၏၊ ထို့ကြောင့် ဆိတ်ဆိတ်နေ၏၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ် နေသဖြင့်ဤနှစ်သက်သည့်အဖြစ်ကို သိမှတ်ရပါသည်”ဟု (သိစေရမည်)။
֍ ၄၂၁
။ ဉတ်၏ အဆုံး၌ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ကမ္မဝါစာ နှစ်ကြိမ်တို့၏ အဆုံး၌ ထုလ္လစ္စဉ်း အာပတ်သင့်၏၊ ကမ္မဝါစာ၏ အဆုံး၌ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏၊ သံဃာဒိသိသ်သို့ ရောက်ကုန်သောရဟန်းတို့အား ဉတ်၏ အဆုံး၌ ဒုက္ကဋ်၊ ကမ္မဝါစာနှစ်ကြိမ်တို့၏ အဆုံး၌ ထုလ္လစ္စဉ်းတို့သည် ငြိမ်းကုန်၏။နှစ်ပါး သုံးပါးတို့ကို တစ်ပေါင်းတည်း ဆိုဆုံးမအပ်ကုန်၏၊ ထို (နှစ်ပါး သုံးပါး) ထက် အလွန် မဆိုဆုံးမအပ်ကုန်။
သံဃာဒိသိသ်ဟူသည်။ပ။ ထို့ကြောင့်လည်း “သံဃာဒိသိသ်”ဟု ဆိုအပ်၏။
֍ ၄၂၂
။ ဓမ္မကံ၌ ဓမ္မကံဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိ၍ မစွန့်ကုန်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။ ဓမ္မကံ၌ယုံမှားရှိ၍ မစွန့်ကုန်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။ ဓမ္မကံ၌ အဓမ္မကံဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိ၍ မစွန့်ကုန်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။ အဓမ္မကံ၌ ဓမ္မကံဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ့်သင့်၏။ အဓမ္မကံ၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ အဓမ္မကံ၌ အဓမ္မကံဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။֍ ၄၂၃
။ ကောင်းစွာ မဆိုဆုံးမအပ်သော ရဟန်း၊ (အယူကို) စွန့်သော ရဟန်း၊ ရူးသော ရဟန်း၊ စိတ်ပျံ့လွင့်သော ရဟန်း၊ ဝေဒနာဖိစီးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းတို့အား အာပတ်မသင့်။ဧကာဒသမ ဘေဒါနုဝတ္တကသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၁၂-ဒုဗ္ဗစသိက္ခာပုဒ်
֍ ၄၂၄
။ ဘုန်းတော်ကြီးသောမြတ်စွာဘုရားသည် ကောသမ္ဗီမြို့ ဃောသိတာရုံကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ အသျှင်ဆန္နသည် မလျော်သော အကျင့်ကို ကျင့်၏၊ ရဟန်းတို့သည် “ငါ့သျှင်ဆန္နဤသို့သဘောရှိသော အမှုကို မပြုလင့်၊ ဤအမှုသည် မအပ်”ဟု ပြောဆိုကြကုန်၏။ထိုအသျှင်ဆန္နသည် “ငါ့သျှင်တို့ သင်တို့သည် အဘယ့်ကြောင့် ငါ့ကို ပြောဆိုသင့်သည်ဟု မှတ်ထင်ကုန်သနည်း၊ ငါကသာလျှင် သင်တို့ကို ပြောဆိုရာ၏၊ ငါတို့၏ ဘုရားတည်း၊ ငါတို့၏ တရားတည်း၊ ငါတို့၏ အရှင့်သားသည် တရားကို ထိုးထွင်း၍ သိတော်မူအပ်ပြီ၊ ဥပမာသော်ကား ပြင်းထန်သော လေမုန်တိုင်း တိုက်ခတ်လာသည်ရှိသော် မြက် သစ်ခက် သစ်ရွက်ခြောက်တို့သည် တကွနက် စုပုံပြီးဖြစ်သကဲ့သို့လည်းကောင်း၊ တောင်မှ စီးဆင်းလာသော မြစ်ရေသည် မှော်ကြီး မှော်သေး မှော်ညင်းတို့ကိုတကွနက် စုပုံရာသကဲ့သို့လည်းကောင်း၊ ဤအတူပင် အထူးထူးသော အမည်ရှိကုန်သော အထူးထူးသောအနွယ်ရှိကုန်သော အထူးထူးသော ဇာတ်ရှိကုန်သော အထူးထူးသော အမျိုးမှ ရဟန်းပြုကုန်သောသင်တို့ကို တကွနက် စုပုံကုန်အပ်၏၊ ငါ့သျှင်တို့ သင်တို့သည် အဘယ့်ကြောင့် ငါ့ကို ပြောဆိုသင့်သည်ဟုမှတ်ထင်ကုန်သနည်း၊ ငါကသာလျှင် သင်တို့ကို ပြောဆိုရာ၏၊ ငါတို့၏ ဘုရားတည်း၊ ငါတို့၏ တရားတည်း၊ ငါတို့၏ အရှင့်သားသည် တရားကို ထိုးထွင်း၍ သိတော်မူအပ်ပြီ”ဟု ပြောဆို၏။
အလိုနည်းကုန်သော ရဟန်းတို့သည် “အသျှင်ဆန္နသည် ရဟန်းတို့က သိက္ခာပုဒ်ဖြင့် ဆိုဆုံးမ အပ်သည်ရှိသော် မိမိကိုယ်ကို မပြောဆိုသင့်သည်ကို အဘယ့်ကြောင့် ပြုဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့သည် အသျှင်ဆန္နကို များစွာသောအကြောင်းဖြင့် ကဲ့ရဲ့ ပြစ်တင်ကြပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကုန်၏။ပ။
ဆန္န သင်သည် ရဟန်းတို့က သိက္ခာပုဒ်ဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်သည်ရှိသော် မိမိကိုယ်ကို မပြောဆိုသင့်သည်ကို ပြု၏ဟူသည် မှန်သလောဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သောယောက်ျား သင်သည် ရဟန်းတို့က သိက္ခာပုဒ်ဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်သည်ရှိသော် မိမိကိုယ်ကို မပြောဆိုသင့်သည်ကို အဘယ့်ကြောင့် ပြုဘိသနည်း၊ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ဤ (သင်ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
--၁၂-ပညတ်သိက္ခာပုဒ်
֍ ၄၂၅
။ “ရဟန်းသည် ပါတိမောက်လာ သိက္ခာပုဒ်တို့ဖြင့် ဆိုဆုံးမ ခက်သောသဘောရှိသည်သာလျှင် ဖြစ်၏၊ ရဟန်းတို့သည် သိက္ခာပုဒ်ဖြင့် ဆိုဆုံးမအပ်သည်ရှိသော် ‘အသျှင်တို့သည်အကျွန်ုပ်ကို တစ်စုံတစ်ခု ကောင်းသည်ကို လည်းကောင်း၊ မကောင်းသည်ကိုလည်းကောင်းမဆိုပါကုန်လင့်၊ အကျွန်ုပ်ကလည်း အသျှင်တို့ကို တစ်စုံတစ်ခု ကောင်းသည်ကိုလည်းကောင်း၊ မကောင်းသည်ကို လည်းကောင်း မဆိုပါအံ့၊ အသျှင်တို့သည် အကျွန်ုပ်ကို ဆိုခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်ကြပါကုန်လော့’ဟု မိမိကိုယ်ကို မပြောဆိုသင့်သည်ကို ပြု၏၊ ထိုရဟန်းကို ရဟန်း တို့သည် ‘အသျှင်သည်မိမိကိုယ်ကို မပြောဆိုသင့်သည်ကို မပြုပါလင့်၊ အသျှင်သည် မိမိကိုယ်ကို ဆိုသင့်သည်ကိုသာ ပြုပါလော့၊ အသျှင်ကလည်း ရဟန်းတို့ကို တရားနှင့်အညီ ဆိုပါလော့၊ ရဟန်းတို့ကလည်း အသျှင့်ကို တရားနှင့်အညီဆိုကြ ပါလိမ့်မည်၊ ဤသို့ အချင်းချင်း ဆိုဆုံးမခြင်း အချင်းချင်း အာပတ်မှ ထစေခြင်းဖြင့် သာလျှင် ထိုမြတ်စွာဘုရား၏ ပရိသတ်သည် ကြီးပွားခြင်းသို့ ရောက်နိုင်၏’ဟု ဆိုရာ၏။ ဤသို့လျှင် ထိုရဟန်းသည် ရဟန်းတို့က ဆိုအပ်သည် ဖြစ်လျက် ရှေးအတူပင် ပြုမူငြားအံ့၊ ထိုရဟန်းကိုရဟန်းတို့သည် ထိုအယူကို စွန့်စေခြင်းငှါ သုံးကြိမ် တိုင်အောင် ဆိုဆုံးမအပ်၏၊ အကယ်၍သုံးကြိမ်တိုင်အောင် ဆိုဆုံးမ အပ်သည်ရှိသော် ထိုအယူကို စွန့်ငြားအံ့၊ ဤသို့ စွန့်ခြင်းသည်ကောင်း၏၊ အကယ်၍ မစွန့်ငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟုမိန့်တော်မူ၏)။ --၁၂-ဒုဗ္ဗစသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၄၂၆
။ ရဟန်းသည် ဆိုဆုံးမခက်သော သဘောရှိသည်သာလျှင် ဖြစ်၏ဟူသည် ဆိုဆုံးမ ခက်ခြင်းကိုပြုတတ်ကုန်သော တရားတို့နှင့် ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍ ဆိုဆုံးမခက်၏၊ သည်းမခံ၊ အဆုံးအမကို ရိုသေစွာမနာယူ။ပါတိမောက်လာ သိက္ခာပုဒ်တို့ဖြင့်ဟူသည် ပါတိမောက်၌ အကျုံးဝင်ကုန်သော သိက္ခာပုဒ်တို့ဖြင့်။
ရဟန်းတို့သည်ဟူသည် အခြားသော ရဟန်းတို့သည်။
တရားနှင့်အညီ မည်သည် မြတ်စွာဘုရားသည် အကြင်သိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူ၏၊ ထိုသိက္ခာပုဒ်သည် တရားနှင့်အညီ မည်၏၊ ထိုသို့တရားနှင့်အညီ ဆိုအပ်သည်ရှိသော် မိမိကိုယ်ကို"အသျှင်တို့သည် အကျွန်ုပ်ကို တစ်စုံတစ်ခု ကောင်းသည်ကိုလည်းကောင်း၊ မကောင်းသည်ကိုလည်းကောင်း မဆိုပါကုန်လင့်၊ အကျွန်ုပ်ကလည်း အသျှင်တို့ကို တစ်စုံတစ်ခုကောင်းသည်ကိုလည်းကောင်း၊ မကောင်း သည်ကိုလည်းကောင်း မဆိုပါအံ့၊ အသျှင်တို့သည် အကျွန်ုပ်ကိုဆိုခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်ပါကုန်လော့”ဟု မပြောဆိုသင့်သည်ကို ပြု၏။
ထိုရဟန်းကိုဟူသည် အကြင်ရဟန်းသည် ဆိုဆုံးမခက်၏၊ ထိုရဟန်းကို။
ရဟန်းတို့သည်ဟူသည် အခြားကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။
အကြင်ရဟန်းတို့သည် မြင်ကုန်၏၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည် ကြားကုန်၏၊ ထို (မြင်ကုန်ကြားကုန် သော) ရဟန်းတို့သည် “အသျှင်သည် မိမိကိုယ်ကို မပြောဆိုသင့်သည်ကို မပြုပါလင့်၊ အသျှင်သည် မိမိ ကိုယ်ကိုဆိုသင့်သည်ကိုသာ ပြုပါလော့၊ အသျှင်ကလည်း ရဟန်းတို့ကို တရားနှင့်အညီ ဆိုပါလော့၊ ရဟန်းတို့ကလည်း အသျှင့်ကို တရားနှင့်အညီ ဆိုကြပါလိမ့်မည်၊ ဤသို့ အချင်းချင်း ဆိုဆုံးမခြင်းအချင်းချင်း အာပတ်မှ ထစေခြင်းဖြင့်သာလျှင် ထိုမြတ်စွာဘုရား၏ ပရိသတ်သည် ကြီးပွားခြင်းသို့ရောက်နိုင်သည်သာလျှင်တည်း”ဟု ပြောဆိုရမည်။
နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း ပြောဆိုရမည်။ပ။ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း ပြောဆိုရမည်၊ အကယ်၍ စွန့်ငြား အံ့၊ ဤသို့ စွန့်ခြင်းသည် ကောင်း၏။ အကယ်၍ မစွန့်ငြားအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ကြား၍ မဆိုကုန်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ထိုရဟန်းကို သံဃာ့အလယ်သို့လည်း ခေါ်ဆောင်၍ “အသျှင်သည် မိမိကိုယ်ကို မဆိုသင့်သည်ကို မပြုပါလင့်။ပ။ အချင်းချင်း အာပတ်မှ ထစေခြင်းဖြင့် ထိုမြတ်စွာဘုရား၏ပရိသတ်သည် ကြီးပွားခြင်းသို့ ရောက်နိုင်သည်သာလျှင်တည်း”ဟု (ပြောဆိုရမည်)။
နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း ပြောဆိုရမည်။ပ။ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း ပြောဆိုရမည်၊ အကယ်၍ စွန့်ငြား အံ့၊ ဤသို့ စွန့်ခြင်းသည် ကောင်း၏။ အကယ်၍ မစွန့်ငြားအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ထိုရဟန်းကို (ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့်) ကောင်းစွာ ဆိုဆုံးမရမည်၊ ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ကောင်းစွာ ဆိုဆုံးမရမည်၊ ကျွမ်းကျင်လိမ္မာ၍ စွမ်းရည်ရှိသော ရဟန်းသည် သံဃာကို သိစေရမည်။
֍ ၄၂၇
။ “အသျှင်ဘုရားတို့ သံဃာသည် အကျွန်ုပ်၏ (စကားကို) နာတော်မူလော့၊ ဤမည် သောရဟန်းသည် ရဟန်းတို့က တရားနှင့်အညီ ဆိုဆုံးမအပ်သည်ရှိသော် မိမိကိုယ်ကို မပြောဆို သင့်သည်ကိုပြု၏၊ ထိုရဟန်းသည် ထိုအယူကို မစွန့်၊ အကယ်၍ သံဃာအား လျောက်ပတ်သော အခါရှိသောကံသည် ဖြစ်အံ့၊ သံဃာသည် ဤမည်သော ရဟန်းကို ထိုအယူကို စွန့်စေခြင်းငှါ ကောင်းစွာဆိုဆုံးမရာ၏၊ ဤကား သိစေခြင်းတည်း။ --အသျှင်ဘုရားတို့ သံဃာသည် အကျွန်ုပ်၏ (စကားကို) နာတော်မူလော့၊ ဤမည်သော ရဟန်းသည် ရဟန်းတို့က တရားနှင့်အညီ ဆိုဆုံးမအပ်သည်ရှိသော် မိမိကိုယ်ကို မပြောဆိုသင့် သည်ကို ပြု၏၊ ထိုရဟန်းသည် ထိုအယူကို မစွန့်၊ သံဃာသည် ဤမည်သော ရဟန်းကို ထို အယူကို စွန့်စေခြင်းငှါကောင်းစွာ ဆိုဆုံးမ၏၊ အကြင်အသျှင်အား ဤမည်သော ရဟန်းကို ထို အယူကို စွန့်စေခြင်းငှါကောင်းစွာ ဆိုဆုံးမခြင်းကို နှစ်သက်၏၊ ထိုအသျှင်သည် ဆိတ်ဆိတ် နေရာ၏၊ အကြင်အသျှင်အားနှစ်သက်ခြင်း မရှိ၊ ထိုအသျှင်သည် ပြောဆိုရာ၏။
နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း ဤအကြောင်းကို ပြောဆိုပါ၏။ပ။ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း ဤ အကြောင်းကိုပြောဆိုပါ၏။
အသျှင်ဘုရားတို့ သံဃာသည် အကျွန်ုပ်၏ (စကားကို) နာတော်မူလော့၊ ဤမည်သော ရဟန်းသည် ရဟန်းတို့က တရားနှင့်အညီ ဆိုဆုံးမအပ်သည်ရှိသော် မိမိကိုယ်ကို မပြောဆို သင့်သည်ကို ပြု၏၊ ထိုရဟန်းသည် ထိုအယူကို မစွန့်၊ သံဃာသည် ဤမည်သော ရဟန်းကို ထို အယူကို စွန့်စေခြင်းငှါကောင်းစွာ ဆိုဆုံးမ၏၊ အကြင်အသျှင်အား ဤမည်သော ရဟန်းကို ထို အယူကို စွန့်စေခြင်းငှါကောင်းစွာ ဆိုဆုံးမခြင်းကို နှစ်သက်၏၊ ထိုအသျှင်သည် ဆိတ်ဆိတ် နေရာ၏၊ အကြင်အသျှင်အားနှစ်သက်ခြင်း မရှိ၊ ထိုအသျှင်သည် ပြောဆိုရာ၏။
သံဃာတော်သည် ဤမည်သော ရဟန်းကို ထိုအယူကို စွန့်စေခြင်းငှါ ကောင်းစွာ ဆိုဆုံးမ အပ်ပြီ၊ သံဃာအားနှစ်သက်ခြင်း ရှိ၏၊ ထို့ကြောင့် ဆိတ်ဆိတ် နေ၏၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်ဤနှစ်သက်သည့်အဖြစ်ကို သိမှတ်ရပါသည်”ဟု (သိစေရမည်)။
֍ ၄၂၈
။ ဉတ်၏ အဆုံး၌ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ကမ္မဝါစာနှစ်ကြိမ်တို့၏ အဆုံး၌ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သင့်၏၊ ကမ္မဝါစာ၏ အဆုံး၌ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏၊ သံဃာဒိသိသ်သို့ ရောက်သော ရဟန်းအားဉတ်၏ အဆုံး၌ ဒုက္ကဋ်၊ ကမ္မဝါစာနှစ်ကြိမ်တို့၏ အဆုံး၌ ထုလ္လစ္စဉ်းတို့သည် ငြိမ်းကုန်၏။သံဃာဒိသိသ်ဟူသည်။ပ။ ထို့ကြောင့်လည်း “သံဃာဒိသိသ်”ဟု ဆိုအပ်၏။
֍ ၄၂၉
။ ဓမ္မကံ၌ ဓမ္မကံဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိ၍ မစွန့်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။ ဓမ္မကံ၌ ယုံမှားရှိ၍မစွန့်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။ ဓမ္မကံ၌ အဓမ္မကံဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိ၍ မစွန့်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။အဓမ္မကံ၌ ဓမ္မကံဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ အဓမ္မကံ၌ ယုံမှားခြင်းရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ် အာပတ် သင့်၏။ အဓမ္မကံ၌ အဓမ္မကံဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၄၃၀
။ (ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့်) ကောင်းစွာ မဆိုဆုံးမအပ်သော ရဟန်း၊ (အယူကို) စွန့်သော ရဟန်း၊ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်။ဒွါဒသမ ဒုဗ္ဗစသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၁၃-ကုလဒူသကသိက္ခာပုဒ်
֍ ၄၃၁
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိမြို့ အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သောဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသော အခါ အဿဇိ ပုနဗ္ဗသုကမည်သော အရှက်မရှိကြသောရဟန်းယုတ်တို့သည် ကီဋာဂိရိ၌ ကျောင်းထိုင်ပုဂ္ဂိုလ်တို့ ဖြစ်ကြကုန်၏။ထိုရဟန်းတို့သည် ဤသို့သဘောရှိသော အကျင့်ဆိုးတို့ကို ပြုကျင့်ကြကုန်၏၊ ပန်းပင်ငယ်ကို စိုက်ကုန်၏စိုက်စေကုန်၏၊ ရေသွန်းလောင်းကုန်၏ ရေသွန်းလောင်းစေကုန်၏။ ဆွတ်ခူးကုန်၏ ဆွတ်ခူးစေ ကုန်၏၊ သီကုံးကုန်၏ သီကုံးစေကုန်၏၊ ပွင့်ညှာတစ်ဖက်ဆိုင် ပန်းကုံးကို ပြုကုန်၏ ပြုစေကုန်၏၊ ပွင့်ညှာနှစ်ဖက်ဆိုင် ပန်းကုံးကို ပြုကုန်၏ ပြုစေကုန်၏၊ ပန်းတံကို ပြုကုန်၏ ပြုစေကုန်၏၊ ပန်းလက်ကောက်ကို ပြုကုန်၏ ပြုစေကုန်၏၊ ဦးဆောက်ပန်းကို ပြုကုန်၏ ပြုစေကုန်၏၊ နားသွယ်ပန်းကိုပြုကုန်၏ ပြုစေကုန်၏၊ ရင်လွှမ်းပန်းကို ပြုကုန်၏ ပြုစေကုန်၏။
ထိုရဟန်းတို့သည် အမျိုးမိန်းမ အမျိုးသမီးကြီး အမျိုးသမီးငယ် အမျိုးချွေးမ အမျိုးကျွန်မတို့၏အကျိုးငှါ ပွင့်ညှာတစ်ဖက်ဆိုင် ပန်းကုံးကို ဆောင်ကုန်၏ ဆောင်စေကုန်၏၊ ပွင့်ညှာနှစ်ဖက်ဆိုင် ပန်းကုံးကို ဆောင်ကုန်၏ ဆောင်စေကုန်၏၊ ပန်းတံကို ဆောင်ကုန်၏ ဆောင်စေကုန်၏၊ ပန်းလက်ကောက်ကိုဆောင်ကုန်၏ ဆောင်စေကုန်၏၊ ဦးဆောက်ပန်းကို ဆောင်ကုန်၏ ဆောင်စေကုန်၏၊ နားသွယ်ပန်းကိုဆောင်ကုန်၏ ဆောင်စေကုန်၏၊ ရင်လွှမ်းပန်းကို ဆောင်ကုန်၏ ဆောင်စေကုန်၏။
ထိုရဟန်းတို့သည် အမျိုးမိန်းမ အမျိုးသမီးကြီး အမျိုးသမီးငယ် အမျိုးချွေးမ အမျိုးကျွန်မတို့နှင့် အတူတစ်ခုတည်းသော ခွက်၌လည်း စားကုန်၏၊ သောက်ရေခွက်တစ်ခုတည်း ၌လည်း သောက်ကုန်၏။ တစ်နေရာတည်း၌လည်း ထိုင်ကုန်၏၊ တစ်ညောင်စောင်းတည်း၌လည်း အိပ်ကုန်၏၊ တစ်ခင်းတည်းလည်းအိပ်ကုန်၏၊ တစ်ခြုံတည်းလည်း အိပ်ကုန်၏၊ တစ်ခင်းတစ်ခြုံတည်းလည်း အိပ်ကုန်၏၊ အခါမဲ့၌လည်း စားကုန်၏၊ သေကိုလည်း သောက်ကုန်၏၊ ပန်း နံ့သာ နံ့သာပျောင်းကိုလည်း ဆောင်ကုန်၏၊ ကလည်းကကုန်၏၊ သီဆိုလည်း သီဆိုကုန်၏၊ တီးမှုတ်လည်း တီးမှုတ်ကုန်၏၊ မြူးထူးစံပယ်လည်း၁ မြူးထူးစံပယ်ကုန်၏၊ ကချေသည်မ၏ အလိုက်လည်း ကကုန်၏၊ ကချေသည်မ၏ အလိုက်လည်း သီဆိုကုန်၏၊ ကချေသည်မ၏ အလိုက်လည်း တီးမှုတ်ကုန်၏၊ ကချေသည်မ၏ အလိုက်လည်း စံပယ်ကုန်၏၊ အဆိုသည်မ၏ အလိုက်လည်း ကကုန်၏၊ အဆိုသည်မ၏ အလိုက်လည်း သီဆိုကုန်၏၊ အဆိုသည်မ၏အလိုက် လည်း တီးမှုတ်ကုန်၏၊ အဆိုသည်မ၏ အလိုက်လည်း စံပယ်ကုန်၏၊ ဆိုင်းသမ၏အလိုက်လည်း က ကုန်၏၊ ဆိုင်းသမ၏ အလိုက်လည်း သီဆိုကုန်၏၊ ဆိုင်းသမ၏ အလိုက်လည်းတီးမှုတ်ကုန်၏၊ ဆိုင်း သမ၏ အလိုက်လည်း စံပယ်ကုန်၏၊ စံပယ်သော မိန်းမ၏ အလိုက်လည်းကကုန်၏၊ စံပယ်သော မိန်းမ၏ အလိုက်လည်း သီဆိုကုန်၏၊ စံပယ်သော မိန်းမ၏ အလိုက်လည်းတီးမှုတ်ကုန်၏၊ စံပယ်သော မိန်းမ၏ အလိုက်လည်း စံပယ်ကုန်၏။
ရှစ်ကွက်ကျားကိုလည်း ကစားကုန်၏၊ ဆယ်ကွက်ကျားကိုလည်း ကစားကုန်၏၊ ကောင်းကင် ကျားကိုလည်း ကစားကုန်၏၊ ဖိုးလမင်းကျားကိုလည်း ကစားကုန်၏၊ ဇယ်တောက်ခြင်းဖြင့်လည်းကစားကုန်၏၊ အန်စာဖြင့်လည်း ကစားကုန်၏၊ ကျည်းသားရိုက်ခြင်းခြင့်လည်း ကစားကုန်၏၊ စုတ်ခတ်ရေးခြင်းဖြင့် လည်း ကစားကုန်၏၊ ဂေါ်လီကစားခြင်းဖြင့်လည်း ကစားကုန်၏၊ ပိပီမှုတ်သဖြင့်လည်း ကစားကုန်၏၊ ထွန်ငယ်ဖြင့်လည်း ကစားကုန်၏၊ ကျွမ်းထိုးခြင်းဖြင့်လည်းကစားကုန်၏၊
--စကြာဖြင့်လည်း ကစားကုန်၏၊ ခြင်ခွက်ငယ်ဖြင့်လည်း ကစားကုန်၏၊ ရထားငယ်ဖြင့်လည်း ကစားကုန်၏၊ လေးငယ်ဖြင့်လည်း ကစား ကုန်၏၊ အက္ခရာဝှက်ခြင်းဖြင့်လည်းကစားကုန်၏၊ စိတ်အကြံဖော်ခြင်းဖြင့်လည်း ကစားကုန်၏၊ ကျိုး ယောင် ကန်းယောင်ပြု၍လည်းကစားကုန်၏၊ ဆင်ကြန်အတတ်ကိုလည်း သင်ကုန်၏၊ မြင်းကြန် အတတ်ကိုလည်း သင်ကုန်၏၊ ရထားအတတ်ကိုလည်း သင်ကုန်၏၊ လေးအတတ်ကိုလည်း သင်ကုန်၏၊ သန်လျက်အတတ်ကိုလည်းသင်ကုန်၏၊ ဆင်၏ ရှေ့မှလည်း ပြေးကုန်၏၊ မြင်း၏ ရှေ့မှလည်း ပြေး ကုန်၏၊ ရထား၏ ရှေ့မှလည်းပြေးလွှား လမ်းသလားကုန်၏၊ လေလည်း ချွန်ကုန်၏၊ လက်ပမ်း ပေါက်လည်း ခတ်ကုန်၏၊ လက်ပမ်းလည်း လုံးကုန်၏၊ လက်ဝှေ့လည်း သတ်ကုန်၏။
ကပွဲ၏ အလယ်၌လည်း ဒုကုဋ်ကို ဖြန့်ခင်း၍ ကချေသည်မကို “နှမ ဤနေရာ၌ ကလော့”ဟုဆိုကုန်၏၊ ကောင်းစွ ကောင်းစွ ငါ့နှမဟု ကောင်းချီးလည်း ပေးကုန်၏ ‘နဖူးတင်ထား လက်ချောင်းများကိုလည်း ပေးကုန်၏’၊ အမျိုးမျိုးသော အကျင့်ဆိုးတို့ကိုလည်း ပြုကျင့်ကုန်၏။
֍ ၄၃၂
။ ထိုအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ကာသိတိုင်း ဇနပုဒ်၌ ဝါမှ ထပြီး၍ မြတ်စွာဘုရားကို ဖူးမြော်ရန်အလို့ငှါ သာဝတ္ထိမြို့သို့ သွားသည်ရှိသော် ကီဋာဂိရိသို့ ရောက်၏၊ ထိုအခါ နံနက်အချိန်၌ သင်္ကန်းကိုပြင်ဝတ်၍ သပိတ်သင်္ကန်းကို ယူဆောင်လျက် ကြည်ညိုဖွယ်ဆောင်သော ရှေ့သို့တက်ခြင်းနောက်သို့ဆုတ်ခြင်း တူရူကြည့်ခြင်း တစောင်းကြည့်ခြင်း ကွေးခြင်း ဆန့်ခြင်းဖြင့် ချအပ်သော မျက်လွှာရှိသည်ဖြစ်၍ ဣရိယာပုထ်နှင့် ပြည့်စုံသော ထိုရဟန်းသည် ကီဋာဂိရိသို့ ဆွမ်းအလို့ငှါ ဝင်၏။လူတို့သည် ထိုရဟန်းကိုမြင်၍ “ထုန်ထိုင်းထိုင်း နုန့်နဲ့နဲ့ ဒေါသထွက်သကဲ့သို့ မျက်မှောင်ကုပ်၍သွားသော ဤသူကား အသူနည်း၊ ချဉ်းကပ်သော ဤသူအား အဘယ်သူသည် ဆွမ်းကို လှူလတ္တံ့နည်း၊ ငါတို့၏ အသျှင်အဿဇိ ပုနဗ္ဗသုကတို့သည်ကား သိမ်မွေ့ကုန်၏၊ ပြေပြစ်ကုန်၏၊ နှုတ်ချိုကုန်၏၊ ပြုံးခြင်းလျှင် ရှေ့သွား ရှိကုန်၏၊ ကြွပါ ကြွပါဟု ဖော်ရွေစွာ ကြိုဆိုလေ့ရှိကုန်၏၊ ချိုသာကြည်လင်ပေါ်လွင်သော မျက်နှာရှိကုန်၏၊ ဦးစွာ ဆိုလေ့ရှိကုန်၏၊ ထိုအသျှင်တို့အားသာလျှင် ဆွမ်းကိုလှူသင့်ပေ၏”ဟု ပြောဆို ကြကုန်၏။
ဥပါသကာ တစ်ယောက်သည် ကီဋာဂိရိ၌ ဆွမ်းအလို့ငှါ လှည့်လည်သော ထိုရဟန်းကို မြင်လေသော်ထိုရဟန်းအထံသို့ ချဉ်းကပ်ပြီးလျှင် ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍ “အသျှင်ဘုရား ဆွမ်းကို ရခဲ့ပါ၏လော”ဟုလျှောက်၏။
ဒါယကာ ဆွမ်းကို မရခဲ့သေးဟု (ပြန်ပြော၏)။
အသျှင်ဘုရား ကြွပါ၊ အိမ်သို့ သွားပါကုန်အံ့ဟု (လျှောက်၏)။
ထိုအခါ ဥပါသကာသည် ရဟန်းကို အိမ်သို့ ပင့်ဆောင်၍ ဆွမ်းကျွေးပြီးလျှင် -
“အသျှင်ဘုရား အသျှင်ဘုရားသည် အဘယ်အရပ်သို့ ကြွပါမည်နည်း”ဟု လျှောက်၏။
ဒါယကာ ငါသည် မြတ်စွာဘုရားအား ဖူးမြော်ရန်အလို့ငှါ သာဝတ္ထိမြို့သို့ သွားမည်ဟု (ပြန်ပြော၏)။
အသျှင်ဘုရား သို့ဖြစ်လျှင် အကျွန်ုပ်၏ စကားဖြင့် မြတ်စွာဘုရား၏ ခြေတော်တို့ကို ဦးညွတ်ရှိခိုးပါလော့။
--ဤသို့လည်း လျှောက်ပါလော့-
“အသျှင်ဘုရား ကီဋာဂိရိ၌ ကျောင်းတိုက်သည် ပျက်စီးပါပြီ၊ အဿဇိ ပုနဗ္ဗသုက မည်ကုန် သောအရှက်မရှိကြသော ရဟန်းယုတ်တို့သည် ကီဋာဂိရိ၌ ကျောင်းထိုင်ပုဂ္ဂိုလ်တို့ ဖြစ်ကြပါသည်၊ ထိုရဟန်းတို့သည် ဤသို့သဘောရှိသော အကျင့်ဆိုးတို့ကို ပြုကျင့်ကြပါသည်၊ ပန်းပင်ငယ်ကိုစိုက်ကြပါသည် စိုက်စေကြပါသည်၊ ရေသွန်းလောင်းကြပါသည် ရေသွန်းလောင်းစေကြပါသည်။ပ။ အမျိုးမျိုးသော အကျင့်ဆိုးတို့ကိုလည်း ပြုကျင့်ကြပါသည်။
မြတ်စွာဘုရား ရှေးအခါ၌ (ရတနာသုံးပါးကို) ယုံကြည်ကြ ကြည်ညိုကြသော လူတို့သည်လည်းယခုအခါ၌ (ရတနာသုံးပါးကို) မယုံကြည်ကြ မကြည်ညိုကြတော့ပါ၊ ရှေးအခါက သံဃာတော်၏အလှူဝတ်တို့သည်လည်း ယခုအခါ၌ ပြတ်ပါကုန်၏၊ (သီလကို) ချစ်မြတ်နိုးသော ရဟန်း တို့သည့်ဆိတ်သုဉ်းကြပါ၏၊ ယုတ်မာသော ရဟန်းတို့သည် နေကြပါ၏။
မြတ်စွာဘုရား တောင်းပန်ပါသည်၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ကီဋာဂိရိသို့ ရဟန်းတို့ကိုစေလွှတ် တော်မူပါ၊ ယင်းသို့ (စေလွှတ်ခြင်း) ဖြင့် ကီဋာဂိရိ၌ ဤကျောင်းတိုက်သည် ကောင်းစွာ တည်ရာ ပါ၏” ဤသို့ (လျှောက်ပါလေဟု လျှောက်၏)။
“ဒါယကာ ကောင်းပြီ”ဟု ထိုရဟန်းသည် ထိုဥပါသကာအား ဝန်ခံ၍ သာဝတ္ထိမြို့သို့ ဖဲသွား၏၊ အစဉ်သဖြင့် သာဝတ္ထိမြို့ အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း မြတ်စွာဘုရားထံသို့ချဉ်းကပ်ပြီးနောက် မြတ်စွာဘုရားကို ရှိခိုး၍ တစ်ခုသော နေရာ၌ ထိုင်၏။
အာဂန္တုရဟန်းတို့နှင့် အတူတကွ ဝမ်းမြောက်စွာ နှုတ်ဆက်စကား ပြောကြားတော်မူခြင်းသည်ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားတို့၏ အလေ့အထပင် ဖြစ်၏။
ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ထိုရဟန်းအား-
“ရဟန်း ကျန်းမာပါ၏လော၊ မျှတပါ၏လော၊ မပင်မပန်း ချမ်းသာစွာ ခရီးခဲကို လာခဲ့ရ၏လော၊ ရဟန်း သင်သည် အဘယ်အရပ်မှ လာခဲ့သနည်း”ဟု မေးမြန်းတော်မူ၏။
ကျန်းမာပါသည် မြတ်စွာဘုရား၊ မျှတပါသည် မြတ်စွာဘုရား၊ အကျွန်ုပ်သည် မပင်မပန်း ချမ်းသာစွာဖြင့် ခရီးခဲကို လာခဲ့ရပါသည်၊ အသျှင်ဘုရား အကျွန်ုပ်သည် ကာသိတိုင်း ဇနပုဒ်၌ ဝါမှ ထပြီး၍မြတ်စွာဘုရားကို ဖူးမြော်ရန်အလို့ငှါ သာဝတ္ထိမြို့သို့ လာသည်ရှိသော် ကီဋာဂိရိသို့ ရောက်ပါ၏၊ အသျှင်ဘုရား ထိုအခါ အကျွန်ုပ်သည် နံနက်အချိန်၌ သင်္ကန်းကို ပြင်ဝတ်၍ သပိတ်သင်္ကန်းကို ယူဆောင်လျက်ကီဋာဂိရိသို့ ဆွမ်းအလို့ငှါ ဝင်ပါ၏။
အသျှင်ဘုရား ကီဋာဂိရိသို့ ဆွမ်းအလို့ငှါ လှည့်လည်သော အကျွန်ုပ်ကို ဥပါသကာတစ်ယောက် သည်မြင်လတ်သော် အကျွန်ုပ်အထံသို့ ချဉ်းကပ်ပြီးနောက် အကျွန်ုပ်ကို ရှိခိုး၍-
“အသျှင်ဘုရား ဆွမ်းကို ရခဲ့ပါ၏လော”ဟု လျှောက်ပါသည်။
ဒါယကာ ဆွမ်းကို မရခဲ့သေးဟု (ပြန်ပြောပါသည်)။
“အသျှင်ဘုရား ကြွပါ၊ အိမ်သို့ သွားပါကုန်အံ့”ဟု လျှောက်ပါသည်၊ အသျှင်ဘုရား ထိုအခါထိုဥပါသကာသည် အကျွန်ုပ်ကို အိမ်သို့ ပင့်ဆောင်၍ ဆွမ်းကျွေးပြီးနောက် အကျွန်ုပ်အား -
“အသျှင်ဘုရား အသျှင်ဘုရားသည် အဘယ်အရပ်သို့ ကြွပါမည်နည်း”ဟု လျှောက်ပါသည်။
ဒါယကာ ငါသည် မြတ်စွာဘုရားအား ဖူးမြော်ရန်အလို့ငှါ သာဝတ္ထိမြို့သို့ သွားရမည်ဟု (ပြန်ပြောပါသည်)။
--အသျှင်ဘုရား သို့ ဖြစ်လျှင် အကျွန်ုပ်၏ စကားဖြင့် မြတ်စွာဘုရား၏ ခြေတော်တို့ကို ဦးညွတ်ရှိခိုးပါလော့။ ဤသို့လည်း လျှောက်ပါလော့ -
“အသျှင်ဘုရား ကီဋာဂိရိ၌ ကျေင်းတိုက်သည် ပျက်စီးပါပြီ၊ အဿဇိ ပုနဗ္ဗသုက မည်ကုန် သောအရှက်မရှိကြသော ရဟန်းယုတ်တို့သည် ကီဋာဂိရိ၌ ကျောင်းထိုင်ပုဂ္ဂိုလ်တို့ ဖြစ်ကြပါသည်၊ ထိုရဟန်းတို့သည် ဤသို့သဘောရှိသော အကျင့်ဆိုးတို့ကို ပြုကျင့်ကြပါသည်၊ ပန်းပင်ငယ်ကိုစိုက်ကြပါသည် စိုက်စေကြပါသည်၊ ရေသွန်းလောင်းကြပါသည် ရေသွန်းလောင်းစေကြပါသည်။ပ။ အမျိုးမျိုးသော အကျင့်ဆိုးတို့ကိုလည်း ပြုကျင့်ကြပါသည်။
အသျှင်ဘုရား ရှေးအခါ၌ (ရတနာသုံးပါးကို) ယုံကြည်ကြ ကြည်ညိုကြသော လူတို့သည်လည်းယခုအခါ၌ (ရတနာသုံးပါးကို) မယုံကြည်ကြ မကြည်ညိုကြတော့ပါ၊ ရှေးအခါက သံဃာတော်၏အလှူဝတ်တို့သည်လည်း ယခုအခါ၌ ပြတ်ပါကုန်ပြီ၊ (သီလကို) ချစ်မြတ်နိုးသော ရဟန်းတို့သည်ဆိတ်သုဉ်းကြပါ၏၊ ယုတ်မာသော ရဟန်းတို့သည် နေကြပါ၏။
မြတ်စွာဘုရား တောင်းပန်ပါသည်၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ကီဋာဂိရိသို့ ရဟန်းတို့ကိုစေလွှတ် တော်မူပါ၊ ယင်းသို့ (စေလွှတ်ခြင်း) ဖြင့် ကီဋာဂိရိ၌ ဤကျောင်းတိုက်သည် ကောင်းစွာ တည်ရာ ပါ၏ဟုလျှောက်ပါလော့”ဟု အကျွန်ုပ်အား လျှောက်ပါ၏။
မြတ်စွာဘုရား အကျွန်ုပ်သည် ထိုကီဋာဂိရိမှ လာခဲ့ပါသည်ဟု (လျှောက်၏)။
֍ ၄၃၃
။ ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ဤအကြောင်းအရာကြောင့် ရဟန်းသံဃာကို စည်းဝေးစေပြီးလျှင် ရဟန်းတို့ကို-“ရဟန်းတို့ အဿဇိ ပုနဗ္ဗသုက မည်သော အရှက်မရှိသော ယုတ်မာသော ရဟန်းတို့သည် ကီဋာ ဂိရိ၌ကျောင်းထိုင်ဖြစ်ကုန်၏၊ ထိုရဟန်းတို့သည် ဤသို့သဘောရှိသော အကျင့်ဆိုးတို့ကို ပြုကျင့်ကြ ကုန်၏၊ ပန်းပင်ငယ်ကို စိုက်ကြကုန်၏၊ စိုက်စေကြကုန်၏၊ ရေသွန်းလောင်းကြကုန်၏၊ ရေသွန်းလောင်းစေကြကုန်၏။ပ။ အမျိုးမျိုးသော အကျင့်ဆိုးတို့ကိုလည်း ပြုကျင့်ကြကုန်၏၊ ရဟန်းတို့ ရှေးအခါက (ရတနာသုံးပါးကို) ယုံကြည်ကြ ကြည်ညိုကြသော လူတို့သည်လည်း ယခုအခါ၌ (ရတနာသုံးပါးကို) မယုံကြည်ကြ မကြည်ညိုကြကုန်၊ ရှေးအခါ၌ရှိသော သံဃာတော်၏ အလှူဝတ်တို့သည်လည်း ယခုအခါ၌ပြတ်ကုန်၏၊ (သီလကို) ချစ်မြတ်နိုးသော ရဟန်းတို့သည် ဆိတ်သုဉ်းကြကုန်၏၊ ယုတ်မာသော ရဟန်းတို့သည် နေကြကုန်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ ရဟန်းတို့ ထို (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့သည် အဘယ့်ကြောင့် ဤသို့သဘောရှိသော အကျင့်ဆိုးတို့ကို ပြုကျင့်ကြကုန်ဘိသနည်း၊ ပန်းပင်ငယ်ကို စိုက်ကုန်ဘိသနည်း စိုက်စေကုန်ဘိသနည်း၊ ရေသွန်းလောင်းကုန်ဘိသနည်းရေသွန်းလောင်းစေကုန်ဘိသနည်း၊ ဆွတ်ခူးကုန်ဘိသနည်း ဆွတ်ခူးစေကုန်ဘိသနည်း၊ သီကုံးကုန်ဘိသနည်း သီကုံးစေကုန်ဘိသနည်း၊ ပွင့်ညှာတစ်ဖက်ဆိုင် ပန်းကုံးကို ပြုကုန်ဘိသနည်း ပြုစေကုန်ဘိသနည်း၊ ပွင့်ညှာနှစ်ဖက်ဆိုင် ပန်းကုံးကို ပြုကုန်ဘိသနည်း ပြုစေကုန်ဘိသနည်း၊ ပန်းတံကို ပြုကုန်ဘိသနည်းပြုစေကုန်ဘိသနည်း၊ ပန်းလက်ကောက်ကို ပြုကုန်ဘိသနည်း ပြုစေကုန်ဘိသနည်း၊ ဦးဆောက်ပန်းကိုပြုကုန်ဘိသနည်း ပြုစေကုန်ဘိသနည်း၊ နားသွယ်ပန်းကို ပြုကုန်ဘိသနည်း ပြုစေကုန်ဘိသနည်း၊ ရင်လွှမ်းပန်းကို ပြုကုန်ဘိသနည်း ပြုစေကုန်ဘိသနည်း။
--ထိုရဟန်းတို့သည် အမျိုးမိန်းမ အမျိုးသမီးကြီး အမျိုးသမီးငယ် အမျိုးချွေးမ အမျိုးကျွန်မတို့၏အကျိုးငှါ ပွင့်ညှာတစ်ဖက်ဆိုင် ပန်းကုံးကို ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း ဆောင်စေကုန်ဘိသနည်း၊ ပွင့်ညှာနှစ်ဖက်ဆိုင် ပန်းကုံးကို ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း ဆောင်စေကုန်ဘိသနည်း၊ ၊ ပန်းတံကို ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း ဆောင်စေကုန်ဘိသနည်း၊ ၊ ပန်းလက်ကောက်ကို ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း ဆောင်စေကုန်ဘိသနည်း၊ ဦးဆောက်ပန်းကို ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း ဆောင်စေကုန်ဘိသနည်း၊ နားသွယ်ပန်းကို ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း ဆောင်စေကုန်ဘိသနည်း၊ ရင်လွှမ်းပန်းကို ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း ဆောင်စေကုန်ဘိသနည်း၊ ။
ထိုရဟန်းတို့သည် အမျိုးမိန်းမ အမျိုးသမီးကြီး အမျိုးသမီးငယ် အမျိုးချွေးမ အမျိုးကျွန်မတို့နှင့် အတူ တစ်ခုတည်းသောခွက်၌လည်း စားကုန်ဘိသနည်း၊ သောက်ရေခွက်တစ်ခုတည်း၌လည်း သောက်ကုန်ဘိသနည်း။ တစ်နေရာတည်း၌လည်း နေကုန်ဘိသနည်း၊ ၊ တစ်ညောင်စောင်းတည်း၌လည်း အိပ်ကုန်ဘိသနည်း၊ တစ်ခင်းတည်းလည်း အိပ်ကုန်ဘိသနည်း၊ တစ်ခြုံတည်းလည်း အိပ်ကုန်ဘိသနည်း၊ တစ်ခင်းတစ်ခြုံတည်းလည်း အိပ်ကုန်ဘိသနည်း၊ အခါမဲ့၌လည်း စားကုန်ဘိသနည်း၊ သေကိုလည်း သောက်ကုန်ဘိသနည်း၊ ပန်း နံ့သာ နံ့သာပျောင်းကိုလည်း ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း၊ ကလည်း ကကုန်ဘိသနည်း သီလည်းသီဆိုကုန်ဘိသနည်း၊ တီးမှုတ်လည်း တီးမှုတ်ကုန်ဘိသနည်း၊ မြူးထူးစံပယ်လည်း မြူးထူးစံပယ်ကုန်ဘိသနည်း၊ ကချေသည်မ၏ အလိုက်လည်း ကကုန်ဘိသနည်း၊ ကချေသည်မ၏ အလိုက်လည်းသီဆိုကုန်ဘိသနည်း၊ ကချေသည်မ၏ အလိုက်လည်း တီးမှုတ်ကုန်ဘိသနည်း၊ ကချေသည်မ၏ အလိုက့်လည်း စံပယ်ကုန်ဘိသနည်း၊ အဆိုသည်မ၏ အလိုက်လည်း ကကုန်ဘိသနည်း၊ အဆိုသည်မ၏ အလိုက်လည်း သီဆိုကုန်ဘိသနည်း၊ အဆိုသည်မ၏ အလိုက်လည်း တီးမှုတ်ကုန် ဘိသနည်း၊ အဆိုသည်မ၏အလိုက်လည်း စံပယ်ကုန်ဘိသနည်း၊ ဆိုင်းသမ၏ အလိုက်လည်း ကကုန်ဘိသနည်း၊ ဆိုင်းသမ၏အလိုက်လည်း သီဆိုကုန်ဘိသနည်း၊ ဆိုင်းသမ၏ အလိုက်လည်း တီးမှုတ်ကုန်ဘိသနည်း၊ ဆိုင်းသမ၏အလိုက်လည်း စံပယ်ကုန်ဘိသနည်း၊ စံပယ်သောမိန်းမ၏ အလိုက်လည်း ကကုန်ဘိသနည်း၊ စံပယ်သောမိန်းမ၏ အလိုက်လည်း သီဆိုကုန်ဘိသနည်း၊ စံပယ်သောမိန်းမ၏ အလိုက်လည်း တီးမှုတ်ကုန်ဘိသနည်း၊ စံပယ်သောမိန်းမ၏ အလိုက်လည်း စံပယ်ကုန်ဘိသနည်း။
ရှစ်ကွက်ကျားကိုလည်း ကစားကုန်ဘိသနည်း၊ ဆယ်ကွက်ကျားကိုလည်း ကစားကုန်ဘိသနည်း၊ ကောင်းကင်ကျားကိုလည်း ကစားကုန်ဘိသနည်း၊ ဖိုးလမင်းကျားကိုလည်း ကစားကုန်ဘိသနည်း၊ ဇယ်တောက်ခြင်းဖြင့်လည်း ကစားကုန်ဘိသနည်း၊ အန်စာဖြင့်လည်း ကစားကုန်ဘိသနည်း၊ ကျေးသားရိုက်ခြင်းဖြင့်လည်း ကစားကုန်ဘိသနည်း၊ စုတ်ခတ်ရေးကစားခြင်းဖြင့်လည်း ကစားကုန်ဘိသနည်း၊ ဂေါ်လီကစားခြင်းဖြင့်လည်း ကစားကုန်ဘိသနည်း၊ ပိပီမှုတ်သဖြင့်လည်း ကစားကုန်ဘိသနည်း၊ ထွန်ငယ်ဖြင့်လည်း ကစားကုန်ဘိသနည်း၊ ကျွမ်းထိုးကစားခြင်းဖြင့်လည်း ကစားကုန်ဘိသနည်း၊ စကြာဖြင့်လည်းကစားကုန်ဘိသနည်း၊ ခြင်ခွက်ငယ်ဖြင့်လည်း ကစားကုန်ဘိသနည်း၊ ရထားငယ်ဖြင့်လည်း ကစားကုန်ဘိသနည်း၊ လေးငယ်ဖြင့်လည်း ကစားကုန်ဘိသနည်း၊ အက္ခရာဝှက်ကစားခြင်းဖြင့်လည်း ကစားကုန်ဘိသနည်း၊ စိတ်အကြံဖော်ခြင်းဖြင့်လည်း ကစားကုန်ဘိသနည်း၊ ကျိုးယောင် ကန်းယောင်ပြု၍လည်းကစားကုန်ဘိသနည်း၊ ဆင်ကြန်အတတ်ကိုလည်း သင်ကုန်ဘိသနည်း၊ မြင်းကြန်အတတ်ကိုလည်း သင်ကုန်ဘိသနည်း၊ ရထားအတတ်ကိုလည်း သင်ကုန်ဘိသနည်း၊ လေးအတတ်ကိုလည်း သင်ကုန်ဘိသနည်း၊ သန်လျက်အတတ်ကိုလည်း သင်ကုန်ဘိသနည်း၊ ဆင်၏ ရှေ့မှလည်း ပြေးကုန်ဘိသနည်း၊ မြင်း၏ ရှေ့မှလည်း ပြေးကုန်ဘိသနည်း၊ ရထား၏ ရှေ့မှလည်း ပြေးလွှားလမ်းသလားကုန်ဘိသနည်း၊ လေလည်းချွန်ကုန်ဘိသနည်း၊ လက်ပမ်းပေါက်လည်း ခတ်ကုန်ဘိသနည်း၊ လက်ပမ်းလည်း လုံးကုန်ဘိသနည်း၊ လက်ဝှေ့ လည်း သတ်ကုန်ဘိသနည်း။
--ကပွဲ၏ အလယ်၌လည်း ဒုကုဋ်ကို ဖြန့်ခင်း၍ ကချေသည်မကို “နှမ လာလော့၊ ဤနေရာ၌ကလော့”ဟု ဆိုကုန်ဘိသနည်း၊ ကောင်းစွ ကောင်းစွ ငါ့နှမဟု ကောင်းချီးလည်း ပေးကုန်ဘိသနည်း၊ ‘နဖူးတင်ထား လက်ချောင်းများကိုလည်း ပေးကုန်ဘိသနည်း’၊ အမျိုးမျိုးသော အကျင့်ဆိုးတို့ကိုလည်းပြုကျင့် ကုန်ဘိသနည်း၊ ရဟန်းတို့ ဤ (ရဟန်းတို့ပြုမိသောအမှုသည်) မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အားကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ကဲ့ရဲ့တော်မူပြီး၍ တရားစကားကို ဟောကြားတော်မူပြီးနောက် သာရိပုတြာ မောဂ္ဂလာန်တို့ကို-
“သာရိပုတြာ မောဂ္ဂလာန်တို့ သင်တို့သည် သွားကြကုန်လော့၊ ကီဋာဂိရိသို့ သွား၍ အဿဇိ ပုနဗ္ဗသုကရဟန်းတို့အား ကီဋာဂိရိမှ နှင်ထုတ်ခြင်းအမှု ‘ပဗ္ဗာဇနီယကံ’ ကို ပြုကြကုန်လော့၊ ထိုရဟန်းတို့သည်သင်တို့၏ အတူနေတပည့်များ ဖြစ်ကြကုန်၏”ဟု မိန့်တော်မူ၏။
မြတ်စွာဘုရား ထိုရဟန်းတို့သည် ကြမ်းတမ်းပါကုန်၏၊ ခက်ထန်ပါကုန်၏၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်အဘယ်သို့လျှင် အဿဇိ ပုနဗ္ဗသုက ရဟန်းတို့အား ကီဋာဂိရိမှ နှင်ထုတ်ခြင်းအမှုကို ပြုရပါကုန်မည်နည်းဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
သာရိပုတြာ မောဂ္ဂလာန်တို့ သို့ ဖြစ်လျှင် သင်တို့သည် များစွာသော ရဟန်းတို့နှင့်အတူသွားကြကုန်လော့ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။
အသျှင်ဘုရား ကောင်းပါပြီဟု သာရိပုတြာနှင့် မောဂ္ဂလာန်တို့သည် မြတ်စွာဘုရားအားပြန်ကြားလျှောက်ထားကြကုန်၏။
ရဟန်းတို့ ဤသည်ကား ကျင့်ထုံးတည်း၊ ရှေးဦးစွာ အဿဇိ ပုနဗ္ဗသုက ရဟန်းတို့ကိုစောဒနာ ရမည်၊ ထို့နောက် အောက်မေ့စေရမည်၊ ထို့နောက် အာပတ်သို့ တင်ရမည်၊ ထို့နောက် ကျွမ်းကျင်လိမ္မာ၍စွမ်းရည်ရှိသော ရဟန်းသည် သံဃာကို သိစေရမည်-
֍ ၄၃၄
။ “အသျှင်ဘုရားတို့ သံဃာသည် အကျွန်ုပ်၏ (စကားကို) နာတော်မူလော့၊ ဤ အဿဇိပုနဗ္ဗသုက ရဟန်းတို့သည် အမျိုးကို ဖျက်တတ်ကုန်၏၊ ယုတ်မာသော အကျင့်ရှိကုန်၏၊ ဤရဟန်းတို့၏ယုတ်မာသော အကျင့်တို့ကို မြင်လည်း မြင်အပ်ကုန်၏၊ ကြားလည်း ကြားအပ် ကုန်၏၊ ဤရဟန်းတို့သည် ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်သော အမျိုးတို့ကိုလည်း မြင်လည်း မြင်အပ်ကုန်၏၊ ကြားလည်းကြားအပ်ကုန်၏၊ အကယ်၍ သံဃာအား လျောက်ပတ်သော အခါရှိသော ကံသည် ဖြစ်အံ့၊ သံဃာသည်အဿဇိ ပုနဗ္ဗသုက ရဟန်းတို့အား ‘အဿဇိ ပုနဗ္ဗသုက ရဟန်းတို့သည် ကီဋာဂိရိ၌ မနေရ’ဟုကီဋာဂိရိမှ နှင်ထုတ်ရာ၏၊ ဤကား သိစေခြင်းတည်း။အသျှင်ဘုရားတို့ သံဃာသည် အကျွန်ုပ်၏ (စကားကို) နာတော်မူလော့၊ ဤအဿဇိ ပုနဗ္ဗသုက ရဟန်းတို့သည် အမျိုးကို ဖျက်တတ်ကုန်၏၊ ယုတ်မာသော အကျင့်ရှိကုန်၏၊ ဤရဟန်း တို့၏ယုတ်မာသော အကျင့်တို့ကို မြင်လည်း မြင်အပ်ကုန်၏၊ ကြားလည်း ကြားအပ်ကုန်၏၊ ဤရဟန်းတို့သည် ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်သော အမျိုးတို့ကိုလည်း မြင်လည်း မြင်အပ်ကုန်၏၊ ကြားလည်း ကြားအပ်ကုန်၏၊ သံဃာသည် အဿဇိ ပုနဗ္ဗသုက ရဟန်းတို့အား ‘အဿဇိ ပုနဗ္ဗသုက ရဟန်းတို့သည် ကီဋာဂိရိ၌ မနေရ’ဟု ကီဋာဂိရိမှ နှင်ထုတ်ခြင်း အမှုကို ပြု၏၊ အဿဇိ ပုနဗ္ဗသုကရဟန်းတို့အား ‘အဿဇိ ပုနဗ္ဗသုက ရဟန်းတို့သည် ကီဋာဂိရိ၌ မနေရ’ဟု ကီဋာဂိရိမှ နှင်ထုတ်ခြင်းကိုအကြင်အသျှင်အား နှစ်သက်၏၊ ထိုအသျှင်သည် ဆိတ်ဆိတ် နေရာ၏၊ အကြင်အသျှင်အား နှစ်သက်ခြင်းမရှိ၊ ထိုအသျှင်သည် ပြောဆိုရာ၏။
နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း ပြောဆိုပါ၏။ပ။ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း ဤအကြောင်းကို ပြောဆို ပါ၏။ အသျှင်ဘုရားတို့ သံဃာသည် အကျွန်ုပ်၏ (စကားကို) နာတော်မူလော့။ပ။ ထိုအသျှင်သည် ပြောဆိုရာ၏။
--သံဃာသည် အဿဇိ ပုနဗ္ဗသုက ရဟန်းတို့အား ‘အဿဇိ ပုနဗ္ဗသုက ရဟန်းတို့သည် ကီဋာဂိရိ၌မနေရ’ဟု ကီဋာဂိရိမှ နှင်ထုတ်အပ်ပြီ၊ သံဃာအား နှစ်သက်ခြင်း ရှိ၏၊ ထို့ကြောင့် ဆိတ်ဆိတ် နေ၏၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့် ဤနှစ်သက်သည့် အဖြစ်ကို သိမှတ်ရပါသည်”ဟု (သိစေရမည်)။
֍ ၄၃၅
။ ထိုအခါ သာရိပုတြာ မောဂ္ဂလာန် အမှူးရှိသော ရဟန်းသံဃာသည် ကီဋာဂိရိသို့ သွား၍အဿဇိ ပုနဗ္ဗသုက ရဟန်းတို့အား ‘အဿဇိ ပုနဗ္ဗသုက ရဟန်းတို့သည် ကီဋာဂိရိ၌ မနေရ’ဟု ကီဋာဂိရိမှနှင်ထုတ်အပ်ပြီးပြီ၊ သံဃာသည် နှင်ထုတ်အပ်ပြီးကုန်သော ထိုရဟန်းတို့သည် ကောင်းစွာ မကျင့်ကုန်၊ မာန်အမွေးကို မလှဲကုန်၊ ကံမှထုတ်ဆောင်တတ်သော အကျင့်ကို မကျင့်ကုန်၊ ရဟန်းတို့ကို မတောင်းပန်ကြကုန်၊ ဆဲရေးကုန်၏၊ ရေရွတ်ကုန်၏၊ ဆန္ဒာဂတိ ဒေါသာဂတိ မောဟာဂတိ ဘယာဂတိကို လိုက်သောအဖြစ်တို့သို့ ရောက်စေကုန်၏၊ ဖဲသွားလည်း ဖဲသွားကုန်၏၊ လူလည်း ထွက်ကုန်၏။အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် အဿဇိ ပုနဗ္ဗသုက ရဟန်းတို့သည် “သံဃာက နှင်ထုတ်အပ်ပါကုန်လျက် အဘယ့်ကြောင့် ကောင်းစွာ မကျင့်ကုန်ဘိသနည်း၊ မာန်အမွေးကို မလှဲကုန်ဘိသနည်း၊ ကံမှထုတ်ဆောင်တတ်သော အကျင့်ကို မကျင့်ကုန်ဘိသနည်း၊ ရဟန်းတို့ကို မတောင်းပန်ကုန်ဘိသနည်း၊ ဆဲရေးကုန်ဘိသနည်း၊ ရေရွတ်ကုန်ဘိသနည်း၊ ဆန္ဒာဂတိ ဒေါသာဂတိ မောဟာဂတိ ဘယာဂတိကို လိုက်သော အဖြစ်တို့သို့ ရောက်စေကုန်ဘိသနည်း၊ ဖဲသွားလည်း ဖဲသွားကုန်ဘိသနည်း၊ လူလည်း ထွက်ကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏၊ ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့သည်အဿဇိ ပုနဗ္ဗသုက ရဟန်းတို့ကို များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ကဲ့ရဲ့ ပြစ်တင်ကြပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ထားကြကုန်၏။ပ။
“ရဟန်းတို့ အဿဇိ ပုနဗ္ဗသုက ရဟန်းတို့သည် သံဃာသည် နှင်ထုတ်အပ်ကုန်လျက် ကောင်းစွာမကျင့်ကုန်။ပ။ လူလည်း ထွက်ကုန်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
၁။ စံပယ်ခြင်း- မိန်းမတို့၏ တဏှာရာဂကြောင့်ဖြစ်ပေါ်လာသော အမူအရာ ကြိယာအထူးတည်း။
--ပညတ်သိက္ခာပုဒ်
֍ ၄၃၆
။ အမျိုးတို့ကို ဖျက်ဆီးတတ်သော ယုတ်မာသော အကျင့်ရှိသော ရဟန်းသည် တစ်ခုသော ရွာ နိဂုံးကို အမှီပြု၍ နေ၏၊ ထိုရဟန်း၏ ယုတ်မာသော အကျင့်တို့ကို မြင်လည်းမြင်အပ်ကုန်၏၊ ကြားလည်း ကြားအပ်ကုန်၏၊ ထိုရဟန်းသည် ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်သော အမျိုးတို့ကိုလည်းမြင်လည်း မြင်အပ်ကုန်၏၊ ကြားလည်း ကြားအပ်ကုန်၏၊ ထိုရဟန်းကို ရဟန်းတို့သည်'အသျှင်သည်ကား အမျိုးကို ဖျက်ဆီးတတ်၏၊ ယုတ်မာသော အကျင့်ရှိ၏၊ အသျှင်၏ ယုတ်မာသောအကျင့်တို့ကို မြင်လည်း မြင်အပ်ကုန်၏၊ ကြားလည်း ကြားအပ်ကုန်၏၊ အသျှင်သည်ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်သော အမျိုးတို့ကိုလည်း မြင်လည်း မြင်အပ်ကုန်၏၊ ကြားလည်း ကြားအပ်ကုန်၏၊ အသျှင်သည် ဤကျောင်းတိုက်မှ ဖဲသွားပါလော့၊ အသျှင့်အား ဤကျောင်းတိုက်၌ နေခြင်းဖြင့်အကျိုးမရှိပါ’ဟု ဆိုရာ၏၊ ဤသို့ ရဟန်းတို့က ဆိုအပ်သော် ထိုရဟန်းသည် ရဟန်းတို့ကို'ရဟန်းတို့သည် ဆန္ဒာဂတိသို့လည်း လိုက်ကုန်၏၊ ဒေါသာဂတိသို့လည်း လိုက်ကုန်၏၊ မောဟာဂတိသို့လည်း လိုက် ကုန်၏၊ ဘယာဂတိသို့လည်း လိုက်ကုန်၏၊ ထိုသို့သဘောရှိသောအာပတ်ဖြင့် ရဟန်းအချို့ကို နှင်ထုတ်ကုန်၏။ ရဟန်းအချို့ကို မနှင်ထုတ်ကုန်’ဟု ဆိုငြားအံ့၊ ထိုရဟန်းကို ရဟန်းတို့သည် ‘အသျှင်သည် ဤသို့ မဆိုပါလင့်၊ ရဟန်းတို့သည် ဆန္ဒာဂတိ သို့လည်းမလိုက်ကြပါ၊ ဒေါသာဂတိသို့လည်း မလိုက်ကြပါ၊ မောဟာဂတိ သို့လည်း မလိုက်ကြပါ၊ ဘယာဂတိသို့လည်း မလိုက်ကြပါ၊ အသျှင်သည်သာ အမျိုးတို့ကို ဖျက်ဆီးတတ်၏၊ ယုတ်မာသောအကျင့်ရှိ၏၊ အသျှင်၏ ယုတ်မာသော အကျင့်တို့ကို မြင်လည်း မြင်အပ်ကုန်၏၊ ကြားလည်းကြားအပ်ကုန်၏၊ အသျှင်သည် ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်သော အမျိုးတို့ကိုလည်း မြင်လည်း မြင်အပ် ကုန်၏၊ ကြားလည်း ကြားအပ်ကုန်၏၊ အသျှင်သည် ဤကျောင်းတိုက်မှ ဖဲသွားပါလော့၊ အသျှင့်အားဤကျောင်းတိုက်၌ နေခြင်းဖြင့် အကျိုးမရှိပါ’ဟု ဆိုရာ၏၊ ရဟန်းတို့သည် ဤသို့ ဆိုအပ်လျက်ထိုရဟန်းသည် ထို့အတူပင် ဆက်လက်ပြု မူ နေငြားအံ့၊ ထိုရဟန်းကို ရဟန်းတို့ သည် ထိုအယူကိုစွန့်စေခြင်းငှါ သုံးကြိမ်တိုင်အောင် ကောင်းစွာ ဆိုဆုံးမအပ်၏၊ အကယ်၍ သုံးကြိမ်တိုင်အောင် ကောင်းစွာဆိုဆုံးမအပ်သည်ရှိသော် ထိုအယူကို စွန့်ငြားအံ့၊ ဤသို့ စွန့်ခြင်းသည် ကောင်း၏၊ အကယ်၍မစွန့်ငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --သိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၄၃၇
။ ရဟန်းသည် တစ်ခုသော ရွာ နိဂုံးကိုဟူရာ၌ ရွာသည်လည်းကောင်း၊ နိဂုံးသည် လည်းကောင်း၊ မြို့သည်လည်းကောင်း ရွာနိဂုံးမည်၏။အမှီပြု၍ နေ၏ဟူသည် သင်္ကန်း ဆွမ်း အိပ်ရာနေရာကျောင်း သူနာ၏ အထောက်အပံ့ ဆေးပစ္စည်းတို့သည် ထိုရွာနိဂုံးနှင့် စပ်ကုန်၏။
အမျိုး မည်သည် မင်းမျိုး၊ ပုဏ္ဏားမျိုး၊ ကုန်သည်မျိုး၊ ဆင်းရဲသားမျိုးဟူ၍ လေးမျိုးတို့တည်း။
အမျိုးတို့ကို ဖျက်ဆီးတတ်၏ဟူသည် ပန်းဖြင့်လည်းကောင်း၊ သစ်သီးဖြင့်လည်းကောင်း၊ ကသယ်မှုန့် (မျက်နှာချေစသည်) ဖြင့်လည်းကောင်း၊ မြေညက်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ ဒန်ပူဖြင့်လည်းကောင်း၊ ဝါးဖြင့်လည်းကောင်း၊ ဆေးကုခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း၊ သလုံး (မြင်းခေါင်း) ဖြင့် အစေအပါးခံခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း အမျိုးတို့ကို ဖျက်ဆီးတတ်၏။
ယုတ်မာသော အကျင့်ရှိ၏ဟူသည် ပန်းပင်ငယ်ကို စိုက်၏ စိုက်စေ၏၊ ရေသွန်းလောင်း၏သွန်းလောင်းစေ၏၊ ဆွတ်ခူး၏ ဆွတ်ခူးစေ၏၊ သီကုံး၏ သီကုံးစေ၏။
မြင်လည်းမြင်အပ်ကုန်၏ ကြားလည်းကြားအပ်ကုန်၏ဟူသည် အကြင်သူတို့သည် မျက်မှောက်ဖြစ်ကုန်၏၊ ထိုသူတို့သည် မြင်ကုန်၏၊ အကြင်သူတို့သည် မျက်ကွယ်ဖြစ်ကုန်၏၊ ထိုသူတို့သည် ကြားကုန်၏။
ထိုရဟန်းသည် ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်သော အမျိုးတို့ကိုလည်းဟူသည် ရှေးအခါက သဒ္ဓါတရား ရှိ၍ကြည်ညိုကုန်သော သူတို့သည် ထိုရဟန်းကို အကြောင်းပြု၍ သဒ္ဓါတရား ကင်းကုန်၏၊ ကြည်ညိုခြင်းကင်းကုန်၏။
မြင်လည်း မြင်အပ်ကုန်၏ ကြားလည်း ကြားအပ်ကုန်၏ဟူသည် အကြင်သူတို့သည် မျက်မှောက်ဖြစ်ကုန်၏၊ ထိုသူတို့သည် မြင်ကုန်၏၊ အကြင်သူတို့သည် မျက်ကွယ်ဖြစ်ကုန်၏၊ ထိုသူတို့သည် ကြားကုန်၏။
ထိုရဟန်းကိုဟူသည် အမျိုးတို့ကို ဖျက်ဆီးသော ထိုရဟန်းကို။
ရဟန်းတို့ကဟူသည် တစ်ပါးသော ရဟန်းတို့က။
အကြင်ရဟန်းတို့သည် မြင်ကုန်၏၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည် ကြားကုန်၏၊ ထိုရဟန်းတို့က “အသျှင်သည်သာ အမျိုးတို့ကို ဖျက်ဆီးတတ်၏၊ ယုတ်မာသော အကျင့်ရှိ၏၊ အသျှင်၏ ယုတ်မာသော အကျင့်တို့ကိုလည်း မြင်လည်း မြင်အပ်ကုန်၏၊ ကြားလည်း ကြားအပ်ကုန်၏၊ အသျှင်သည် ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်သော အမျိုးတို့ကိုလည်း မြင်လည်း မြင်အပ်ကုန်၏၊ ကြားလည်း ကြားအပ်ကုန်၏၊ အသျှင်သည် ဤကျောင်းတိုက်မှ ဖဲသွားပါလော့၊ အသျှင့်အား ဤကျောင်းတိုက်၌ နေခြင်းဖြင့် အကျိုးမရှိပါ”ဟုပြောရမည်၊ ရဟန်းတို့က ဤသို့ ဆိုအပ်သော် ထိုရဟန်းသည် ရဟန်းတို့ကို “ရဟန်းတို့သည်ဆန္ဒာဂတိသို့လည်း လိုက်ကုန်၏၊ ရဟန်းတို့သည် ဒေါသာဂတိသို့လည်း လိုက်ကုန်၏၊ ရဟန်းတို့သည်မောဟာဂတိသို့လည်း လိုက်ကုန်၏၊ ရဟန်းတို့သည် ဘယာဂတိသို့လည်း လိုက်ကုန်၏၊ ထိုကဲ့သို့သဘောရှိသော အာပတ်ဖြင့် ရဟန်းအချို့ကို နှင်ထုတ်ကုန်၏။ ရဟန်းအချို့ကို မနှင်ထုတ်ကုန်’ဟုဆိုငြားအံ့။
ထိုရဟန်းကိုဟူသည် ကံကို ပြုအပ်သော ထိုရဟန်းကို။
ရဟန်းတို့သည်ဟူသည် တစ်ပါးသော ရဟန်းတို့သည်။
--အကြင်ရဟန်းတို့သည် မြင်ကုန်၏၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည် ကြားကုန်၏၊ ထိုရဟန်းတို့က “အသျှင်သည် ဤသို့ မဆိုပါလင့်၊ ရဟန်းတို့သည် ဆန္ဒာဂတိသို့လည်း မလိုက်ကြပါ၊ ရဟန်းတို့သည် ဒေါသာဂတိသို့လည်း မလိုက်ကြပါ၊ ရဟန်းတို့သည် မောဟာဂတိသို့လည်း မလိုက်ကြပါ၊ ရဟန်းတို့သည်ဘယာ ဂတိသို့လည်း မလိုက်ကြပါ၊ အသျှင်သည်သာ အမျိုးတို့ကို ဖျက်ဆီးတတ်၏၊ ယုတ်မာသောအကျင့်ရှိ၏၊ အသျှင်၏ ယုတ်မာကုန်သော အကျင့်တို့ကို မြင်လည်း မြင်အပ်ကုန်၏၊ ကြားလည်းကြားအပ်ကုန်၏၊ အသျှင်သည် ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်သော အမျိုးတို့ကိုလည်း မြင်လည်း မြင်အပ်ကုန်၏၊ ကြားလည်း ကြားအပ် ကုန်၏၊ အသျှင်သည် ဤကျောင်းတိုက်မှ ဖဲသွားပါလော့၊ အသျှင့်အားဤကျောင်းတိုက်၌ နေခြင်းဖြင့် အကျိုးမရှိပါ”ဟု ပြောဆိုရမည်။
နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း ပြောဆိုရမည်၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း ပြောဆိုရမည်၊ အကယ်၍ စွန့်ငြားအံ့၊ ဤသို့ စွန့်ခြင်းသည် ကောင်း၏၊ အကယ်၍ မစွန့်ငြားအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ကြား၍ မဆိုကုန်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်ကုန်၏၊ ထိုရဟန်းကို သံဃာ့အလယ်သို့လည်း ခေါ်ဆောင်၍ “အသျှင်သည် ဤသို့မဆိုပါလင့်၊ ရဟန်းတို့သည် ဆန္ဒာဂတိသို့လည်း မလိုက်ကြပါ၊ ရဟန်းတို့သည် ဒေါသာဂတိသို့လည်းမလိုက်ကြပါ၊ ရဟန်းတို့သည် မောဟာဂတိသို့လည်း မလိုက်ကြပါ၊ ရဟန်းတို့သည် ဘယာဂတိသို့လည်းမလိုက်ကြပါ၊ အသျှင်သည်သာ အမျိုးတို့ကို ဖျက်ဆီးတတ်၏၊ ယုတ်မာသော အကျင့်ရှိ၏၊ အသျှင်၏ယုတ်မာသော အကျင့်တို့ကို မြင်လည်း မြင်အပ်ကုန်၏၊ ကြားလည်း ကြားအပ်ကုန်၏၊ အသျှင်သည်ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်သော အမျိုးတို့ကိုလည်း မြင်လည်း မြင်အပ်ကုန်၏၊ ကြားလည်း ကြားအပ်ကုန်၏၊ အသျှင်သည် ဤကျောင်းတိုက်မှ ဖဲသွားပါလော့၊ အသျှင့်အား ဤကျောင်းတိုက်၌ နေခြင်းဖြင့် အကျိုးမရှိပါ”ဟု ပြောဆိုရမည်။
နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း ပြောဆိုရမည်၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း ပြောဆိုရမည်၊ အကယ်၍ စွန့်ငြားအံ့၊ ဤသို့ စွန့်ခြင်းသည် ကောင်း၏၊ အကယ်၍ မစွန့် ငြားအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ထိုရဟန်းကို ကောင်းစွာ ဆိုဆုံးမရမည်၊ ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ကောင်းစွာ ဆိုဆုံးမရမည်၊ ကျွမ်းကျင်လိမ္မာ၍ စွမ်းရည်ရှိသော ရဟန်းသည် သံဃာကို သိစေရမည်။
֍ ၄၃၈
။ “အသျှင်ဘုရားတို့ သံဃာသည် အကျွန်ုပ်၏ (စကားကို) နာတော်မူလော့၊ ဤ မည်သောရဟန်းသည် သံဃာက နှင်ထုတ်အပ်သော် ရဟန်းတို့ကို ဆန္ဒာဂတိ ဒေါသာဂတိ မောဟာဂတိဘယာဂတိတို့သို့ ရောက်စေ၏၊ ထိုရဟန်းသည် ထိုအယူကို မစွန့်၊ အကယ်၍ သံဃာအားလျောက်ပတ်သော အခါရှိသော ကံသည် ဖြစ်အံ့၊ သံဃာသည် ဤမည်သော ရဟန်းကို ထိုအယူကိုစွန့်စေခြင်းငှါ ကောင်းစွာ ဆိုဆုံးမရာ၏၊ ဤကား သိစေခြင်းတည်း။“အသျှင်ဘုရားတို့ သံဃာသည် အကျွန်ုပ်၏ (စကားကို) နာတော်မူလော့၊ ဤမည်သော ရဟန်းသည် သံဃာက နှင်ထုတ်အပ်သော် ရဟန်းတို့ကို ဆန္ဒာဂတိ ဒေါသာဂတိ မောဟာဂတိ ဘယာဂတိတို့သို့ရောက်စေ၏၊ ထိုရဟန်းသည် ထိုအယူကို မစွန့်၊ သံဃာသည် ဤမည်သော ရဟန်းကို ထိုအယူကိုစွန့်စေခြင်းငှါ ကောင်းစွာ ဆိုဆုံးမ၏၊ အကြင် အသျှင်အား ဤမည်သော ရဟန်းကို ထိုအယူကိုစွန့်စေခြင်းငှါ ကောင်းစွာ ဆိုဆုံးမခြင်းကို နှစ်သက်၏၊ ထိုအသျှင်သည် ဆိတ်ဆိတ် နေရာ၏၊ အကြင်အသျှင်အား နှစ်သက်ခြင်း မရှိ၊ ထိုအသျှင်သည် ပြောဆိုရာ၏။
နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း ဤအကြောင်းကို ပြောပါ၏။ပ။ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း ဤအကြောင်း ကိုပြောပါ၏။ပ။
သံဃာသည် ဤမည်သော ရဟန်းကို ထိုအယူကို စွန့်စေခြင်းငှါ ကောင်းစွာ ဆိုဆုံးမအပ်ပြီ၊ သံဃာအားနှစ်သက်ခြင်း ရှိ၏၊ ထို့ကြောင့် ဆိတ်ဆိတ် နေ၏၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့် ဤ နှစ်သက်သည့်အဖြစ်ကို သိမှတ်ရပါသည်”ဟု (သိစေရမည်)။
--֍ ၄၃၉
။ ဉတ်၏ အဆုံး၌ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ကမ္မဝါစာနှစ်ကြိမ်တို့၏ အဆုံး၌ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်သင့်၏၊ ကမ္မဝါစာ၏ အဆုံး၌ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏၊ သံဃာဒိသိသ်သို့ ရောက်သော ရဟန်းအားဉတ်၏ အဆုံး၌ ဒုက္ကဋ်၊ ကမ္မဝါစာနှစ်ကြိမ်တို့၏ အဆုံး၌ ထုလ္လစ္စဉ်းတို့သည် ငြိမ်းကုန်၏။သံဃာဒိသိသ်ဟူသည် ထိုအာပတ်အတွက် သံဃာသည်သာလျှင် ပရိဝါသ်ကို ပေးရ၏၊ အရင်းသို့ငင်ရ၏၊ မာနတ်ကို ပေးရ၏၊ အဗ္ဘာန်သွင်းရ၏၊ နှစ်ပါးသုံးပါးသည်လည်းကောင်း၊ ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ဦးတစ်ယောက်သည်လည်းကောင်း ပရိဝါသ်မပေးရ၊ အရင်းသို့ မငင်ရ၊ မာနတ် မပေးရ၊ အဗ္ဘာန် မသွင်းရ၊ ထို့ကြောင့် “သံဃာဒိသိသ်”ဟု ဆိုအပ်၏၊ (သံဃာဒိသိသ်ဟူသော အမည်သည်) ထိုအာပတ်အပေါင်း၏့အမည်သာလျှင်တည်း၊ ထို့ကြောင့်လည်း “သံဃာဒိသိသ်”ဟု ဆိုအပ်၏။
֍ ၄၄၀
။ ဓမ္မကံ၌ ဓမ္မကံဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိ၍ မစွန့်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။ ဓမ္မကံ၌ ယုံမှားရှိ၍မစွန့်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။ ဓမ္မကံ၌ အဓမ္မကံဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိ၍ မစွန့်အံ့၊ သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်၏။အဓမ္မကံ၌ ဓမ္မကံဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိ၍ မစွန့်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ အဓမ္မကံ၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ အဓမ္မကံ၌ အဓမ္မကံဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၄၄၁
။ ကောင်းစွာ မဆိုဆုံးမအပ်သော ရဟန်း၊ (အယူကို) စွန့်သော ရဟန်း၊ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းအား အာပတ်မသင့်။တေရသမ ကုလဒူသကသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--အကျဉ်းချုပ်ခေါင်းစဉ်
֍ ၄၄၂
။ အသျှင်တို့ လွန်ကျူးဆဲခဏ၌ သင့်သော အာပတ် ကိုးပါး၊ သုံးကြိမ်တိုင်အောင် ဉတ်ကမ္မဝါစာဖြင့် ဆုံးမပြီးနောက်၌ သင့်သော အာပတ် လေးပါးအားဖြင့် တစ်ဆယ့်သုံးပါးသော သံဃာဒိသိသ်အာပတ်တို့ကို သရုပ်အားဖြင့် ပြဆိုအပ်ပြီးပါကုန်ပြီ၊ ရဟန်းသည် ယင်း (တစ်ဆယ့်သုံးပါး) တို့တွင် တစ်ပါးပါးသို့လည်း သင့်ရောက်၍ အကြင်မျှလောက်သော ရက်တို့ပတ်လုံး သိလျက် ဖုံးထား၏၊ ထိုမျှလောက်သော ရက်တို့ပတ်လုံး ထိုရဟန်းသည် အလိုမရှိဘဲ ပရိဝါသ် နေရမည်၊ ပရိဝါသ် နေပြီးသောရဟန်းသည် နောက်ထပ် ခြောက်ညဉ့်ပတ်လုံး ရဟန်းတို့ နှစ်သက်မြတ်နိုးခြင်းငှါ မာနတ်ကျင့်ရမည်၊ မာနတ်ကျင့်ပြီးသော ရဟန်းကို ရဟန်းသံဃာနှစ်ကျိပ် အရေအတွက်ရှိသော သိမ်၌ အဗ္ဘာန်သွင်းရမည်၊ ရဟန်း သံဃာသည် တစ်ပါးယုတ်သော နှစ်ကျိပ်ဖြင့်သော်လည်း ထိုရဟန်းကို အဗ္ဘာန်သွင်းငြားအံ့၊ ထိုရဟန်းလည်း အဗ္ဘာန်သွန်းအပ်သည် မမည်၊ ထို (အဗ္ဘာန်သွင်းသော) ရဟန်းတို့ကိုလည်း ကဲ့ရဲ့အပ်ကုန်၏၊ ဤသည်ကား ထို (သံဃာဒိသိသ်သင့်ရာ) ၌ လိုက်နာရမည့် အကျင့်တည်း။ထိုသံဃာဒိသိသ် တစ်ဆယ့်သုံးပါးတို့၌ အသျှင်တို့ကို မေးပါ၏၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကြပါ၏လော၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း မေးပါ၏၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကြပါ၏လော၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း မေးပါ၏၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကြပါ၏လော၊ အသျှင်တို့သည် ဤ (သံဃာဒိသိသ် တစ်ဆယ့်သုံးပါး) တို့၌ အာပတ်မှစင်ကြယ်ကြပါ၏၊ ထို့ကြောင့် ဆိတ်ဆိတ် နေကြကုန်၏၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့် ဤအာပတ်မှစင်ကြယ်သည့်အဖြစ်ကို သိမှတ်ရပါသည်။
တစ်ဆယ့်သုံးခု ပြီး၏။
ထိုတေရသကဏ် (သံဃာဒိသိသ်) ၏ အကျဉ်းချုပ် ခေါင်းစဉ်
သုက်လွတ်ခြင်း၊ ကိုယ်လက်နှီးနှောခြင်း၊ ရုန့်ရင်းမှု၊ မိမိအလို့ငှါ ကာမဂုဏ်တောင်းခြင်း၊ အောင်သွယ်ခြင်း၊ ကျောင်းကလေး၊ ကျောင်းကြီး၊ အခြေအမြစ်မရှိ၊
(တစ်စုံတစ်ခု) ဆင်တူယိုးမှား၊ သင်းခွဲခြင်း၊ နောက်လိုက်များ၊ ဆိုခက်ခြင်း၊ အမျိုး ဖျက်ခြင်း၊ ပေါင်းသံဃာဒိသိသ် တစ်ဆယ့်သုံးပါးတို့တည်း။
သံဃာဒိသိသ်အခန်း ပြီး၏။
--၃-အနိယတ အခန်း
၁-ပဌမ အနိယတသိက္ခာပုဒ်
အသျှင်တို့ ဤနှစ်ပါးကုန်သော အနိယတအာပတ်တို့သည် သရုပ်အားဖြင့် ပြဆိုအပ်သည်၏ အဖြစ်သို့ရောက်ကုန်၏။
֍ ၄၄၃
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိမြို့ အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သောဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံး နေတော်မူသောအခါ အသျှင်ဥဒါယီသည် သာဝတ္ထိမြို့၌ အိမ်သို့ ကပ်တတ်သော ရဟန်း ဖြစ်၏၊ များစွာသော အိမ်တို့သို့ ချဉ်းကပ်၏၊ ထိုအခါ အသျှင်ဥဒါယီ၏ အလုပ်အကျွေးအမျိုး၏ သတို့သမီးကို အခြားသော အမျိုး၏ သတို့သားအား ပေး၏၊ ထိုအခါ အသျှင်ဥဒါယီသည်နံနက်အချိန်၌ သင်္ကန်းကို ပြင်ဝတ်၍ သပိတ်သင်္ကန်းကို ယူဆောင်ကာ ထိုအမျိုးသို့ ချဉ်းကပ်ပြီးနောက်လူတို့ကို “ဤမည်သော သတို့သမီးသည် အဘယ်မှာနည်း”ဟု မေး၏။ ထိုလူတို့သည် “အသျှင်ဘုရားဤမည်သော အမျိုး၏ သတိုးသားအား ပေးအပ်လိုက်ပါ၏”ဟု ဆိုကုန်၏၊ ထိုအမျိုးသည်လည်း အသျှင်ဥဒါယီ၏ အလုပ်အကျွေးပင် ဖြစ်၏၊ ထိုအခါ အသျှင်ဥဒါယီသည် ထိုအမျိုးသို့ ချဉ်းကပ်ပြီးနောက်လူတို့ကို “ဤမည်သော သတို့သမီးသည် အဘယ်မှာနည်း”ဟု မေး၏။ ထိုလူတို့သည် “အသျှင်ဘုရားထိုသတို့သမီးသည် တိုက်ခန်း၌ ထိုင်နေပါသည်”ဟု ဆိုကုန်၏။ထိုအခါ အသျှင်ဥဒါယီသည် ထိုသတို့သမီး အထံသို့ ချဉ်းကပ်ပြီးနောက် ထိုသတို့သမီးနှင့် အတူတစ်ယောက်ချင်းချင်း မေထုန်မှုကို ပြုခြင်းငှါ အသင့်ဖြစ်သော အကာအရံရှိသော ဆိတ်ကွယ်ရာ၌အခါအား လျော်စွာ စကားပြော တရားဟောလျက် ထိုင်နေ၏။
ထိုအခါ မိဂါရမာတာမည်သော ဝိသာခါသည်၁ များသော သားသမီးရှိ၏၊ များသော မြေးမြစ်ရှိ၏၊ ရောဂါကင်းသော သားသမီးရှိ၏၊ ရောဂါကင်းသော မြေးရှိ၏၊ အလွန်မင်္ဂလာရှိသော မိန်းမဟု သမုတ်အပ်၏၊ လူတို့သည် ယဇ်ပွဲ ပျော်ပွဲ အခါပွဲတို့၌ မိဂရမာတာမည်သော ဝိသာခါကို ရှေးဦးစွာ ကျွေးမွေးကြကုန်၏၊ ထိုအခါ မိဂါရမာတာမည်သော ဝိသာခါသည် ဖိတ်အပ်သည်ဖြစ်၍ ထိုအမျိုးအိမ်သို့ သွား၏။
မိဂါရမာတာမည်သော ဝိသာခါသည် ထိုသတို့သမီးနှင့်အတူ တစ်ယောက်ချင်းချင်း မေထုန်မှုကို ပြုခြင်းငှါအသင့်ဖြစ်သော အကာအရံရှိသော ဆိတ်ကွယ်ရာ၌ ထိုင်နေသော အသျှင်ဥဒါယီကိုမြင်၍-
“အသျှင်သည် မာတုဂါမနှင့်အတူ တစ်ယောက်ချင်းချင်း မေထုန်မှုကို ပြုခြင်းငှါ အသင့် ဖြစ်သောအကာအရံရှိသော ဆိတ်ကွယ်ရာ၌ ထိုင်နေ၏၊ အသျှင်ဘုရား ဤအပြုအမူသည် မလျော်ပါ၊ မသင့်တင့်ပါ၊ အသျှင်ဘုရား အသျှင်တို့သည် ထိုမေထုန်အကျင့်ကို အလိုရှိမည် မဟုတ်ပါ၊ သို့သော်လည်း မကြည်ညိုသူလူတို့ကို ယုံကြည်စေရန် ခဲယဉ်းပါကုန်၏”ဟု ဆို၏။
အသျှင်ဥဒါယီသည် မိဂါရမာတာမည်သော ဝိသာခါက ဤသို့ဆိုအပ်လျက် မနာယူလေ၊ ထိုအခါမိဂါရမာတာမည်သော ဝိသာခါသည် ထွက်သွား၍ ရဟန်းတို့အား ဤအကြောင်းကို လျှောက်၏။
အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အသျှင်ဥဒါယီသည် မာတုဂါမနှင့်အတူ တစ်ယောက်ချင်းချင်းမေထုန်မှုကို ပြုခြင်းငှါ အသင့်ဖြစ်သော အကာအရံရှိသော ဆိတ်ကွယ်ရာ၌ အဘယ့်ကြောင့်ထိုင်နေဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြပြောဆိုကြကုန်၏။
--ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့သည် အသျှင်ဥဒါယီကို များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင် ကြပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကုန်၏။ပ။
“ဥဒါယီ သင်သည် မာတုဂါမနှင့်အတူ တစ်ယောက်ချင်းချင်း မေထုန်မှုကို ပြုခြင်းငှါ အသင့် ဖြစ်သောအကာအရံရှိသော ဆိတ်ကွယ်ရာ၌ ထိုင်နေခြင်းကို ပြု၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သောယောက်ျား သင်သည် မာတုဂါမနှင့်အတူ တစ်ယောက်ချင်းချင်း မေထုန်မှုကို ပြုခြင်းငှါ အသင့်ဖြစ်သောအကာအရံရှိသော ဆိတ်ကွယ်ရာအရပ်၌ အဘယ့်ကြောင့် ထိုင်နေဘိသနည်း၊ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ဤ (သင်ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
၁။ မိဂါရမာတာ - မိဂါရသူဌေး၏ အမိသဖွယ်ဖြစ်သော။
--ပညတ်သိက္ခာပုဒ်
֍ ၄၄၄
။ “အကြင် ရဟန်းသည် မာတုဂါမနှင့် အတူ တစ်ယောက်ချင်းချင်း မေထုန်မှုကို ပြုခြင်းငှါအသင့်ဖြစ်သော အကာအရံရှိသော ဆိတ်ကွယ်ရာ၌ ထိုင်နေ ငြားအံ့၊ ထိုရဟန်းကို ယုံကြည်ထိုက်သောစကားရှိသော ဥပါသိကာမသည် မြင်၍ ပါရာဇိကဖြင့်သော်လည်းကောင်း၊ သံဃာဒိသိသ်ဖြင့်သော်လည်းကောင်း၊ ပါစိတ်ဖြင့် သော်လည်းကောင်း သုံးပါးသော အာပတ်တို့တွင်တစ်ပါးပါးဖြင့် စွဲဆိုငြားအံ့၊ ထိုင်နေခြင်းကို ဝန်ခံသော ရဟန်းကို ပါရာဇိကဖြင့်သော်လည်းကောင်း၊ သံဃာဒိသိသ် ဖြင့်သော်လည်းကောင်း၊ ပါစိတ်ဖြင့်သော်လည်းကောင်း သုံးပါးသော အာပတ် တို့တွင်တစ်ပါးပါးဖြင့် ဆုံးဖြတ်ရမည်၊ ယုံကြည်ထိုက်သော စကားရှိသော ထိုဥပါသိကာမ စွဲဆိုသော အာပတ်ဖြင့်ထိုရဟန်းကို ဆုံးဖြတ်ရမည်၊ ဤ အာပတ်ကား အမြဲမရှိ” ဤသို့ (ပြကြ ကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၁-ပဌမ အနိယတသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၄၄၅
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟုအလိုရှိအပ်၏။
မာတုဂါမ မည်သည် လူမိန်းမတည်း၊ ဘီးလူးမ မဟုတ်၊ ပြိတ္တာမ မဟုတ်၊ တိရစ္ဆာန်မ မဟုတ်၊ အယုတ်ဆုံးအားဖြင့် ထိုနေ့မွေးဖွားသော သူငယ်မတည်း၊ အရွယ်ကြီးသော မိန်းမ၌ ဆိုဖွယ်မရှိသည်သာတည်း။
အတူဟူသည် အတူတကွတည်း။
တစ်ယောက်ချင်းချင်းဟူသည် ရဟန်းတစ်ပါး မာတုဂါမတစ်ယောက်တည်း။
ဆိတ်ကွယ်ရာ မည်သည် မျက်စိဆိတ်ကွယ်ရာ နားဆိတ်ကွယ်ရာတည်း။
မျက်စိဆိတ်ကွယ်ရာ မည်သည် မျက်စိမှိတ်ပြခြင်းကိုလည်းကောင်း၊ မျက်ခုံးချီပြခြင်းကိုလည်းကောင်း၊ ဦးခေါင်းညိတ်ပြခြင်းကိုလည်းကောင်း မြင်ခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်သော နေရာတည်း။
နားဆိတ်ကွယ်ရာ မည်သည် ပကတိစကားကို ကြားခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်သော နေရာတည်း။
အကာအရံရှိသောနေရာ မည်သည် နံရံဖြင့်သော်လည်းကောင်း၊ တံခါးရွက်ဖြင့်သော်လည်းကောင်း၊ ဖျာဖြင့်သော်လည်းကောင်း၊ တင်းတိမ် ‘ကန့်လန့်ကာ’ ဖြင့်သော်လည်းကောင်း၊ သစ်ပင်ဖြင့်သော်လည်းကောင်း၊ တိုင်ဖြင့်သော်လည်းကောင်း၊ ရိုင်ဖြင့်သော်လည်းကောင်း တစ်စုံတစ်ခုဖြင့် ဖုံးကွယ်အပ်သောနေရာတည်း။
မေထုန်မှုကို ပြုခြင်းငှါ အသင့်ဖြစ်သောဟူသည် မေထုန်အကျင့်ကို မှီဝဲခြင်းငှါ စွမ်းနိုင်သော နေရာတည်း။
ထိုင်နေငြားအံ့ဟူသည် မာတုဂါမသည် ထိုင်လတ်သော် ရဟန်းသည် ကပ်၍သော်လည်း ထိုင်၏၊ ကပ်၍သော်လည်း အိပ်၏၊ ရဟန်းသည် ထိုင်လတ်သော် မာတုဂါမသည် ကပ်၍သော်လည်း ထိုင်၏၊ ကပ်၍သော်လည်း အိပ်၏၊ နှစ်ယောက်လုံးသော်လည်း ထိုင်ကြကုန်၏၊ နှစ်ယောက်လုံးသော်လည်းအိပ်ကြ ကုန်၏။
ယုံကြည်ထိုက်သော စကားရှိသော မည်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်သို့ ဆိုက်ရောက်ပြီးသော သစ္စာလေးပါးကို ထိုးထွင်း၍ သိပြီးသော သိက္ခာသုံးပါးကို ကျင့်သုံးပြီးသော။
ဥပါသိကာမ မည်သည် ဘုရား တရား သံဃာကို ဆည်းကပ်သော ဒါယိကာမတည်း။
မြင်၍ဟူသည် ကြည့်မြင်၍။
ပါရာဇိကဖြင့်သော် လည်းကောင်း၊ သံဃာဒိသိသ်ဖြင့် သော်လည်းကောင်း၊ ပါစိတ်ဖြင့် သော်လည်းကောင်း သုံးပါးသော အာပတ်တို့တွင် တစ်ပါးပါးဖြင့် စွဲဆိုငြားအံ့၊ ထိုင်နေခြင်းကို ဝန်ခံသော ရဟန်းကိုပါရာဇိကဖြင့် သော်လည်းကောင်း၊ သံဃာဒိသိသ်ဖြင့် သော်လည်းကောင်း၊ ပါစိတ်ဖြင့် သော်လည်းကောင်းသုံးပါးသော အာပတ်တို့တွင် တစ်ပါးပါးဖြင့် ဆုံးဖြတ်ရမည်။ ယုံကြည်ထိုက်သော စကားရှိသော ထိုဥပါသိကာမ စွဲဆိုသော အာပတ်ဖြင့် ထိုရဟန်းကို ဆုံးဖြတ်ရမည်။
֍ ၄၄၆
။ ထိုဥပါသိကာမသည် “အသျှင့်ကို မာတုဂါမအား ထိုင်လျက် မေထုန်မှီဝဲသည်ကို အကျွန်ုပ်မြင်အပ်ပြီ”ဟု စွဲဆိုငြားအံ့၊ ထိုရဟန်းကလည်း ထိုထိုင်နေခြင်းကို ဝန်ခံအံ့၊ အာပတ်ဖြင့် ဆုံးဖြတ်ရမည်။ --ထိုဥပါသိကာမသည် “အသျှင့်ကို မာတုဂါမအား ထိုင်လျက် မေထုန်မှီဝဲသည်ကို အကျွန်ုပ် မြင်အပ်ပြီ”ဟုစွဲဆိုငြားအံ့၊ ထိုရဟန်းက မှန်၏ ငါသည် ထိုင်နေ၏၊ သို့သော်လည်း မေထုန်ကိုကား မမှီဝဲဟု ဆိုငြားအံ့၊ ထိုင်နေခြင်းဖြင့် ဆုံးဖြတ်ရမည်။
ထိုဥပါသိကာမသည် “အသျှင့်ကို မာတုဂါမအား ထိုင်လျက် မေတုန်မှီဝဲသည်ကို အကျွန်ုပ် မြင်အပ်ပြီ”ဟုစွဲဆိုငြားအံ့၊ ထိုရဟန်းက ငါသည် မထိုင် စင်စစ်သော်ကား လျောင်း၏”ဟု ဆိုငြားအံ့၊ လျောင်းခြင်းဖြင့်ဆုံးဖြတ်ရမည်။
ထိုဥပါသိကာမသည် “အသျှင့်ကို မာတုဂါမအား ထိုင်လျက် မေထုန်မှီဝဲသည်ကို အကျွန်ုပ် မြင်အပ်ပြီ”ဟုစွဲဆိုငြားအံ့၊ ထိုရဟန်းက “ငါသည် မထိုင် စင်စစ်သော်ကား ရပ်၏”ဟု ဆိုငြားအံ့၊ မဆုံးဖြတ်ရ။
֍ ၄၄၇
။ ထိုဥပါသိကာမသည် “အသျှင့်ကို မာတုဂါမအား လျောင်းလျက် မေထုန်မှီဝဲသည်ကို အကျွန်ုပ်မြင်အပ်ပြီ”ဟု စွဲဆိုငြားအံ့၊ ထိုရဟန်းကလည်း ထိုလျောင်းခြင်းကို ဝန်ခံအံ့၊ အာပတ်ဖြင့် ဆုံးဖြတ်ရမည်။ထိုဥပါသိကာမသည် “အသျှင့်ကို မာတုဂါမအား လျောင်းလျက် မေထုန်မှီဝဲသည်ကို အကျွန်ုပ်မြင်အပ်ပြီ”ဟု စွဲဆိုငြားအံ့၊ ထိုရဟန်းက မှန်၏ ငါသည် လျောင်း၏၊ သို့သော်လည်း မေထုန်ကိုကားမမှီဝဲ”ဟု ဆိုငြားအံ့၊ လျောင်းခြင်းဖြင့် ဆုံးဖြတ်ရမည်။
ထိုဥပါသိကာမသည် “အသျှင့်ကို မာတုဂါမအား လျောင်းလျက် မေထုန်မှီဝဲသည်ကို အကျွန်ုပ်မြင်အပ်ပြီ”ဟု စွဲဆိုငြားအံ့၊ ထိုရဟန်းက “ငါသည် မလျောင်း စင်စစ်သော်ကား ထိုင်၏”ဟု ဆိုငြားအံ့၊ ထိုင်ခြင်းဖြင့် ဆုံးဖြတ်ရမည်။
ထိုဥပါသိကာမသည် “အသျှင်ကို မာတုဂါမအား လျောင်းလျက် မေထုန်မှီဝဲသည်ကို အကျွန်ုပ်မြင်အပ်ပြီ”ဟု စွဲဆိုငြားအံ့၊ ထိုရဟန်းက “ငါသည် မလျောင်း စင်စစ်သော်ကား ရပ်၏”ဟု ဆိုငြားအံ့၊ မဆုံးဖြတ်ရ။
֍ ၄၄၈
။ ထိုဥပါသိကာမသည် “အသျှင့်ကို ထိုင်လျက် မာတုဂါမနှင့်အတူ ကိုယ်လက်နှီးနှောခြင်းသို့ရောက်လျက်နေသည်ကို အကျွန်ုပ် မြင်အပ်ပြီ”ဟု စွဲဆိုငြားအံ့၊ ထိုရဟန်းကလည်း ထိုအမှုကို ဝန်ခံအံ့၊ အာပတ်ဖြင့် ဆုံးဖြတ်ရမည်။ပ။ “မှန်၏ ငါသည် ထိုင်၏ သို့သော်လည်း ကိုယ်လက်နှီးနှောခြင်းသို့ကားမရောက်”ဟု ဆိုငြားအံ့၊ ထိုင်ခြင်းဖြင့် ဆုံးဖြတ်ရမည်။ပ။ “ငါသည် မထိုင် စင်စစ်သော်ကားလျောင်း၏”ဟု ဆိုငြားအံ့၊ လျောင်းခြင်းဖြင့် ဆုံးဖြတ်ရမည်။ပ။ “ငါသည် မထိုင် ရပ်၏”ဟု ဆိုငြားအံ့၊ မဆုံးဖြတ်ရ။ထိုဥပါသိကာမသည် “အသျှင့်ကို လျောင်းလျက် မာတုဂါမနှင့် အတူ ကိုယ်လက်နှီးနှောခြင်းသို့ရောက်သည်ကို အကျွန်ုပ် မြင်အပ်ပြီ”ဟု စွဲဆိုငြားအံ့၊ ထိုရဟန်းကလည်း ထိုအမှုကို ဝန်ခံအံ့၊ အာပတ်ဖြင့် ဆုံးဖြတ်ရမည်။ပ။ “ငါသည် လျောင်း၏၊ သို့သော်လည်း ကိုယ်လက်နှီးနှောခြင်းသို့ကား မရောက်”ဟု ဆိုငြားအံ့၊ လျောင်းခြင်းဖြင့် ဆုံးဖြတ်ရမည်။ပ။ “ငါသည် မလျောင်း စင်စစ်သော်ကား ထိုင်၏”ဟုဆိုငြားအံ့၊ ထိုင်ခြင်းဖြင့် ဆုံးဖြတ်ရမည်။ပ။ “ငါသည် မလျောင်း စင်စစ်သော်ကား ရပ်၏”ဟု ဆိုငြားအံ့၊ မဆုံးဖြတ်ရ။
֍ ၄၄၉
။ ထိုဥပါသိကာမသည် “အသျှင့်ကို မာတုဂါမနှင့် တစ်ယောက်ချင်းချင်း မေထုန်မှုကို ပြုခြင်းငှါအသင့်ဖြစ်သော အကာအရံရှိသော ဆိတ်ကွယ်ရာ၌ ထိုင်နေသည်ကို အကျွန်ုပ်သည် မြင်အပ်ပြီ”ဟု ဆိုငြားအံ့၊ ထိုရဟန်းကလည်း ထိုအမှုကို ဝန်ခံအံ့၊ ထိုင်နေခြင်းဖြင့် ဆုံးဖြတ်ရမည်။ပ။ “ငါသည် မထိုင် စင်စစ်သော်ကား လျောင်း၏”ဟု ဆိုငြားအံ့၊ လျောင်းခြင်းဖြင့် ဆုံးဖြတ်ရမည်။ပ။ “ငါသည် မထိုင် စင်စစ်သော်ကား ရပ်၏”ဟု ဆိုငြားအံ့၊ မဆုံးဖြတ်ရ။ --֍ ၄၅၀
။ ထိုဥပါသိကာမသည် “အသျှင်ကို မာတုဂါမနှင့် တစ်ယောက်ချင်းချင်း မေထုန်မှုကို ပြုခြင်းငှါအသင့်ဖြစ်သော အကာအရံရှိသော ဆိတ်ကွယ်ရာ၌ လျောင်းသည်ကို အကျွန်ုပ် မြင်အပ်ပြီ”ဟု ဆိုငြားအံ့၊ ထိုရဟန်းကလည်း ထိုအမှုကို ဝန်ခံအံ့၊ လျောင်းခြင်းဖြင့် ဆုံးဖြတ်ရမည်။ပ။ “ငါသည် မလျောင်းစင်စစ်သော်ကား ထိုင်၏”ဟု ဆိုငြားအံ့၊ ထိုင်ခြင်းဖြင့် ဆုံးဖြတ်ရမည်။ပ။ “ငါသည် မလျောင်း စင်စစ်သော်ကား ရပ်၏”ဟု ဆိုငြားအံ့၊ မဆုံးဖြတ်ရ။အမြဲမရှိဟူသည် ပါရာဇိကဟုလည်းကောင်း၊ သံဃာဒိသိသ်ဟုလည်းကောင်း၊ ပါစိတ်ဟုလည်းကောင်းမမြဲ။
֍ ၄၅၁
။ သွားခြင်းကို ဝန်ခံအံ့၊ ထိုင်ခြင်းကို ဝန်ခံအံ့၊ အာပတ်ကို ဝန်ခံအံ့၊ အာပတ်ဖြင့် ဆုံးဖြတ် ရမည်။သွားခြင်းကို ဝန်ခံအံ့၊ ထိုင်ခြင်းကို ဝန်မခံအံ့၊ အာပတ်ကို ဝန်ခံအံ့၊ အာပတ်ဖြင့် ဆုံးဖြတ်ရမည်။
သွားခြင်းကို ဝန်ခံအံ့၊ ထိုင်ခြင်းကို ဝန်ခံအံ့၊ အာပတ်ကို ဝန်မခံအံ့၊ ထိုင်ခြင်းဖြင့် ဆုံးဖြတ်ရမည်။
သွားခြင်းကို ဝန်ခံအံ့၊ ထိုင်ခြင်းကို ဝန်မခံအံ့၊ အာပတ်ကို ဝန်မခံအံ့၊ မဆုံးဖြတ်ရ။
သွားခြင်းကို ဝန်မခံအံ့၊ ထိုင်ခြင်းကို ဝန်ခံအံ့၊ အာပတ်ကို ဝန်ခံအံ့၊ အာပတ်ဖြင့် ဆုံးဖြတ်ရမည်။
သွားခြင်းကို ဝန်မခံအံ့၊ ထိုင်ခြင်းကို ဝန်မခံအံ့၊ အာပတ်ကို ဝန်ခံအံ့၊ အာပတ်ဖြင့် ဆုံးဖြတ်ရမည်။
သွားခြင်းကို ဝန်မခံအံ့၊ ထိုင်ခြင်းကို ဝန်ခံအံ့၊ အာပတ်ကို ဝန်မခံအံ့၊ ထိုင်ခြင်းဖြင့် ဆုံးဖြတ်ရမည်။
သွားခြင်းကို ဝန်မခံအံ့၊ ထိုင်ခြင်းကို ဝန်မခံအံ့၊ အာပတ်ကို ဝန်မခံအံ့၊ မဆုံးဖြတ်ရ။
ပဌမ အနိယတသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၂-ဒုတိယ အနိယတသိက္ခာပုဒ်
֍ ၄၅၂
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိမြို့ အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သောဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ အသျှင်ဥဒါယီသည် မြတ်စွာဘုရားသည် “မာတုဂါမနှင့်အတူ တစ်ယောက်ချင်းချင်း မေထုန်မှုကို ပြုခြင်းငှါ အသင့်ဖြစ်သော အကာအရံရှိသော ဆိတ်ကွယ်ရာ၌ထိုင်နေခြင်းကို ပယ်တော်မူအပ်ပြီ”ဟု ထိုသတို့သမီးနှင့်ပင်လျှင် အတူ တစ်ယောက်ချင်းချင်း ဆိတ်ကွယ်ရာ၌ အခါအားလျော်စွာ စကားပြော တရားဟောလျက် ထိုင်နေ၏။နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း မိဂါရမာတာမည်သော ဝိသာခါသည် ဖိတ်အပ်သည် ဖြစ်၍ ထိုအမျိုးသို့ သွား၏၊ မိဂါရမာတာမည်သော ဝိသာခါသည် သတို့သမီးနှင့် အတူ တစ်ယောက်ချင်းချင်း ဆိတ်ကွယ်ရာ၌ထိုင်နေသော အသျှင်ဥဒါယီကို မြင်၏၊ မြင်ပြီးသော် အသျှင်ဥဒါယီကို- “အသျှင်ဘုရား အသျှင်သည်မာတုဂါနှင့် အတူ တစ်ယောက်ချင်းချင်း ဆိတ်ကွယ်ရာ၌ ထိုင်နေ၏၊ ဤအမှုသည် မလျော်ပါ၊ မသင့်တင့်ပါ၊ အသျှင်ဘုရား အသျှင်သည် ထိုမေထုန်အကျင့်ကို အလိုရှိမည် မဟုတ်ပါ၊ သို့သော်လည်းမကြည်ညိုသူ လူတို့ကို ယုံကြည်စေရန် ခဲယဉ်းပါကုန်၏”ဟု ဆို၏၊ အသျှင်ဥဒါယီသည် မိဂါရမာတာမည်သော ဝိသာခါက ဤသို့ ဆိုအပ်လျက် မနာယူချေ၊
ထိုအခါ မိဂါရမာတာမည်သော ဝိသာခါသည် ထွက်သွား၍ ရဟန်းတို့အား ဤအကြောင်းကို လျှောက်၏။
အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အသျှင်ဥဒါယီသည် မာတုဂါမနှင့် အတူ တစ်ယောက်ချင်းချင်းဆိတ်ကွယ်ရာ၌ အဘယ့်ကြောင့် ထိုင်နေဘိနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။
ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့သည် အသျှင်ဥဒါယီကို များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်ကြပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။ပ။
“ဥဒါယီ သင်သည် မာတုဂါမနှင့်အတူ တစ်ယောက်ချင်းချင်း ဆိတ်ကွယ်ရာ၌ ထိုင်နေ၏ဟူသည်မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သောယောက်ျား သင်သည် မာတုဂါမနှင့်အတူ တစ်ယောက်ချင်းချင်း ဆိတ်ကွယ်ရာ၌ အဘယ့်ကြောင့် ထိုင်နေဘိနည်း၊ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ဤ (သင်ပြုမိသော အမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
--ပညတ်သိက္ခာပုဒ်
֍ ၄၅၃
။ “နေရာသည် အကာအရံလည်း မရှိ၊ မေထုန်မှုကို ပြုခြင်းငှါလည်း မစွမ်းနိုင်၊ သို့ရာတွင်မာတုဂါမကို ရုန့်ရင်းသော စကားတို့ဖြင့် ပြက်ရယ် ပြောဆိုရန်မူကား စွမ်းနိုင်၏၊ အကြင်ရဟန်းသည် ထိုသို့သဘောရှိသော နေရာ၌ မာတုဂါမနှင့်အတူ တစ်ယောက်ချင်းချင်း ဆိတ်ကွယ်ရာ၌ ထိုင်နေငြားအံ့၊ ထိုရဟန်းကို ယုံကြည်ထိုက်သော စကားရှိသော ဥပါသိကာမသည် မြင်၍ သံဃာဒိသိသ်ဖြင့်သော်လည်းကောင်း၊ ပါစိတ်ဖြင့်သော် လည်းကောင်း နှစ်ပါးသော အာပတ် တို့တွင် တစ်ပါးပါးဖြင့် စွဲဆိုငြားအံ့၊ ထိုင်နေခြင်းကို ဝန်ခံသော ရဟန်းကို သံဃာဒိသိသ် ဖြင့်သော် လည်းကောင်း၊ ပါစိတ်ဖြင့်သော်လည်းကောင်း နှစ်ပါးသော အာပတ်တို့တွင် တစ်ပါးပါးဖြင့် ဆုံးဖြတ် ရမည်၊ ယုံကြည်ထိုက်သော စကားရှိသော ထို ဥပါသိကာမ စွဲဆိုသော ထိုအာပတ်ဖြင့် ထိုရဟန်းကိုဆုံးဖြတ်ရမည်၊ ဤအာပတ်သည်လည်း အမြဲမရှိ” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။၂-ဒုတိယ အနိယတသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၄၅၄
။ နေရာသည် အကာအရံလည်း မရှိဟူသည် နံရံဖြင့်သော်လည်းကောင်း၊ တံခါးရွက်ဖြင့်သော်လည်းကောင်း၊ ဖျာဖြင့်သော်လည်းကောင်း၊ တင်းတိမ် ‘ကန့်လန့်ကာ’ ဖြင့်သော်လည်းကောင်း၊ သစ်ပင်ဖြင့်သော်လည်းကောင်း၊ တိုင်ဖြင့်သော်လည်းကောင်း၊ ရိုင်ဖြင့်သော်လည်းကောင်း တစ်စုံတစ်ခုဖြင့် မဖုံးကွယ်အပ်သော နေရာတည်း။မေထုန်မှုကို ပြုခြင်းငှါလည်း မစွမ်းနိုင်ဟူသည် မေထုန်အကျင့်ကို မှီဝဲခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်သော နေရာတည်း။
မာတုဂါမကို ရုန့်ရင်းသောစကားတို့ဖြင့် ပြက်ရယ်ပြောဆိုရန်မူကား စွမ်းနိုင်၏ဟူသည် မာတုဂါမကိုရုန့်ရင်းသော စကားတို့ဖြင့် ပြက်ရယ်ပြောဆိုခြင်းငှါ တတ်နိုင်၏။
အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။
ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟု အလို ရှိအပ်၏။
ထိုသို့ သဘောရှိသော နေရာ၌ဟူသည် ဤသို့ သဘောရှိသော နေရာ၌။
မာတုဂါမ မည်သည် လူမိန်းမတည်း၊ ဘီလူးမ မဟုတ်၊ ပြိတ္တာမ မဟုတ်၊ တိရစ္ဆာန်မ မဟုတ်၊ ကောင်းမကောင်း, ရုန့်ရင်း မရုန့်ရင်းသော စကားကို သိနားလည်နိုင်သော မိန်းမတည်း။
အတူဟူသည် အတူတကွတည်း။
တစ်ယောက်ချင်းချင်းဟူသည် ရဟန်းတစ်ပါး မာတုဂါမတစ်ယောက်တည်း။
ဆိတ်ကွယ်ရာ မည်သည် မျက်စိဆိတ်ကွယ်ရာ နားဆိတ်ကွယ်ရာတည်း။
မျက်စိဆိတ်ကွယ်ရာ မည်သည် မျက်စိမှိတ်ပြခြင်းကိုလည်းကောင်း၊ မျက်ခုံးချီ်ပြခြင်းကိုလည်းကောင်း၊ ဦးခေါင်းညိတ်ပြခြင်းကိုလည်းကောင်း မြင်ခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်သော နေရာတည်း။
နားဆိတ်ကွယ်ရာ မည်သည် ပကတိစကားကို ကြားခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်သော နေရာတည်း။
--ထိုင်နေငြားအံ့ဟူသည် မာတုဂါမသည် ထိုင်လတ်သော် ရဟန်းသည် ကပ်၍သော်လည်း ထိုင်၏၊ ကပ်၍သော်လည်း အိပ်၏၊ ရဟန်းသည် ထိုင်လတ်သော် မာတုဂါမသည် ကပ်၍သော်လည်း ထိုင်၏၊ ကပ်၍သော်လည်း အိပ်၏၊ နှစ်ယောက်လုံးသော်လည်း ထိုင်ကြကုန်၏၊ နှစ်ယောက်လုံးသော်လည်းအိပ်ကြ ကုန်၏။
ယုံကြည်ထိုက်သော စကားရှိသော မည်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်သို့ ဆိုက်ပြီးသော (သစ္စာ လေးပါးကို) ထိုးထွင်း၍ သိပြီးသော သိက္ခာသုံးပါးကို ကျင့်သုံးပြီးသော။
ဥပါသိကာမ မည်သည် ဘုရား တရား သံဃာကို ဆည်းကပ်သော ဒါယိကာမတည်း။
မြင်၍ဟူသည် ကြည့်မြင်၍။
သံဃာဒိသိသ်ဖြင့်သော်လည်းကောင်း၊ ပါစိတ်ဖြင့်သော်လည်းကောင်း နှစ်ပါးသော အာပတ်တို့တွင်တစ်ပါးပါးဖြင့် စွဲဆိုငြားအံ့၊ ထိုင်နေခြင်းကို ဝန်ခံသော ရဟန်းကို သံဃာဒိသိသ်ဖြင့်သော်လည်းကောင်း၊ ပါစိတ်ဖြင့်သော်လည်းကောင်း နှစ်ပါးသော အာပတ်တို့တွင် တစ်ပါးပါးဖြင့် ဆုံးဖြတ်ရမည်။
ယုံကြည်ထိုက်သော စကားရှိသော ထိုဥပါသိကာမ စွဲဆိုသော အာပတ်ဖြင့် ထိုရဟန်းကို ဆုံးဖြတ် ရမည်။
֍ ၄၅၅
။ ထိုဥပါသိကာမသည် “အသျှင်ကို မာတုဂါမနှင့်အတူ ထိုင်လျက် ကိုယ်လက်နှီးနှောခြင်းသို့ရောက်လျက် နေသည်ကို အကျွန်ုပ် မြင်အပ်ပြီ”ဟု ဆိုငြားအံ့၊ ထိုရဟန်းကလည်း ထိုအမှုကို ဝန်ခံအံ့၊ အာပတ်ဖြင့် ဆုံးဖြတ်ရမည်။ထိုဥပါသိကာမသည် “အသျှင့်ကို မာတုဂါမနှင့်အတူ ထိုင်လျက် ကိုယ်လက်နှီးနှောခြင်းသို့ ရောက် လျက်နေသည်ကို အကျွန်ုပ် မြင်အပ်ပြီ”ဟု စွဲဆိုငြားအံ့၊ ထိုရဟန်းက “မှန်၏၊ ငါသည် ထိုင်၏၊ သို့သော်လည်းကိုယ်လက်နှီးနှောခြင်းသို့ကား မရောက်”ဟု ဆိုငြားအံ့၊ ထိုင်ခြင်းဖြင့် ဆုံးဖြတ်ရမည်။ပ။ “ငါသည်မထိုင် စင်စစ်သော်ကား လျောင်း၏”ဟု ဆိုငြားအံ့၊ လျောင်းခြင်းဖြင့် ဆုံးဖြတ်ရမည်။ပ။ “ငါသည်မထိုင် စင်စစ်သော်ကား ရပ်၏”ဟု ဆိုငြားအံ့၊ မဆုံးဖြတ်ရ။
ထိုဥပါသိကာမသည် “အသျှင့်ကို မာတုဂါမနှင့်အတူ လျောင်းလျက် ကိုယ်လက်နှီးနှောခြင်းသို့ရောက်လျက် နေသည်ကို အကျွန်ုပ် မြင်အပ်ပြီ”ဟု စွဲဆိုငြားအံ့၊ ထိုရဟန်းကလည်း ထိုအမှုကို ဝန်ခံအံ့၊ အာပတ်ဖြင့် ဆုံးဖြတ်ရမည်။ပ။ “မှန်၏၊ ငါသည် လျောင်း၏၊ သို့သော်လည်း ကိုယ်လက်နှီးနှောခြင်းသို့ကား မရောက်”ဟု ဆိုငြားအံ့၊ လျောင်းခြင်းဖြင့် ဆုံးဖြတ်ရမည်။ပ။ “ငါသည် မလျောင်း စင်စစ်သော်ကား ထိုင်၏”ဟု ဆိုငြားအံ့၊ ထိုင်ခြင်းဖြင့် ဆုံးဖြတ်ရမည်။ပ။ “ငါသည် မလျောင်း စင်စစ်သော်ကားရပ်၏”ဟု ဆိုငြားအံ့၊ မဆုံးဖြတ်ရ။
ထိုဥပါသိကာမသည် “မာတုဂါမကို ထိုင်လျက် ရုန့်ရင်းသော စကားတို့ဖြင့် ပြက်ရယ်ပြောဆို နေသောအသျှင်၏ စကားကို အကျွန်ုပ် ကြားအပ်ပြီ”ဟု ဆိုငြားအံ့၊ ထိုရဟန်းကလည်း ထိုအမှုကို ဝန်ခံအံ့၊ အာပတ်ဖြင့် ဆုံးဖြတ်ရမည်။
ထိုဥပါသိကာမသည် “မာတုဂါမကို ထိုင်လျက် ရုန့်ရင်းသော စကားတို့ဖြင့် ပြက်ရယ်ပြောဆိုနေသောအသျှင်၏ စကားကို အကျွန်ုပ် ကြားအပ်ပြီ”ဟု ဆိုငြားအံ့၊ ထိုရဟန်းက “မှန်၏၊ ငါသည် ထိုင်၏၊ သို့သော်လည်း (မာတုဂါမကို) ရုန့်ရင်းသော စကားတို့ဖြင့် ပြက်ရယ်မပြော”ဟု ဆိုငြားအံ့၊ ထိုင်ခြင်းဖြင့်ဆုံးဖြတ်ရမည်။ပ။ “ငါသည် မထိုင် စင်စစ်သော်ကား လျောင်း၏”ဟု ဆိုငြားအံ့၊ လျောင်းခြင်းဖြင့်ဆုံးဖြတ်ရမည်။ပ။ “ငါသည် မထိုင် စင်စစ်သော်ကား ရပ်၏”ဟု ဆိုငြားအံ့၊ မဆုံးဖြတ်ရ။
--ထိုဥပါသိကာမသည် “မာတုဂါမကို လျောင်းလျက် ရုန့်ရင်းသော စကားတို့ဖြင့် ပြက်ရယ်ပြောဆိုနေသော အသျှင်၏ စကားကို အကျွန်ုပ် ကြားအပ်ပြီ”ဟု ဆိုငြားအံ့၊ ထိုရဟန်းကလည်း ထိုအမှုကိုဝန်ခံအံ့၊ အာပတ်ဖြင့် ဆုံးဖြတ်ရမည်။ပ။ “မှန်၏၊ ငါသည် လျောင်း၏၊ သို့သော်လည်း ရုန်းရင်းသောစကားတို့ဖြင့်ကား ပြက်ရယ် မပြော”ဟု ဆိုငြားအံ့၊ လျောင်းခြင်းဖြင့် ဆုံးဖြတ်ရမည်။ပ။ “ငါသည်မလျောင်း စင်စစ်သော်ကား ထိုင်၏”ဟု ဆိုငြားအံ့၊ ထိုင်ခြင်းဖြင့် ဆုံးဖြတ်ရမည်။ပ။ “ငါသည်မလျောင်း စင်စစ်သော်ကား ရပ်၏”ဟု ဆိုငြားအံ့၊ မဆုံးဖြတ်ရ။
֍ ၄၅၆
။ ထိုဥပါသိကာမသည် “အသျှင့်ကို မာတုဂါမနှင့် အတူ တစ်ယောက်ချင်းချင်း ဆိတ်ကွယ်ရာ၌ထိုင်နေသည်ကို အကျွန်ုပ် မြင်အပ်ပြီ”ဟု ဆိုငြားအံ့၊ ထိုရဟန်းကလည်း ထိုအမှုကို ဝန်ခံအံ့၊ ထိုင်နေခြင်းဖြင့် ဆုံးဖြတ်ရမည်။ပ။ “ငါသည် မထိုင် စင်စစ်သော်ကား လျောင်း၏”ဟု ဆိုငြားအံ့၊ လျောင်းခြင်းဖြင့်ဆုံးဖြတ်ရမည်။ပ။ “ငါသည် မထိုင် စင်စစ်သော်ကား ရပ်၏”ဟု ဆိုငြားအံ့၊ မဆုံးဖြတ်ရ။ထိုဥပါသိကာမသည် “အသျှင့်ကို မာတုဂါမနှင့် အတူ တစ်ယောက်ချင်းချင်း ဆိတ်ကွယ်ရာ၌လျောင်းနေသည်ကို အကျွန်ုပ် မြင်အပ်ပြီ”ဟု ဆိုငြားအံ့၊ ထိုရဟန်းကလည်း ထိုအမှုကို ဝန်ခံအံ့၊ လျောင်းခြင်းဖြင့် ဆုံးဖြတ်ရမည်။ပ။ “ငါသည် မလျောင်း စင်စစ်သော်ကား ထိုင်၏”ဟု ဆိုငြားအံ့၊ ထိုင်ခြင်းဖြင့် ဆုံးဖြတ်ရမည်။ပ။ “ငါသည် မလျောင်း စင်စစ်သော်ကား ရပ်၏”ဟု ဆိုငြားအံ့၊ မဆုံးဖြတ်ရ။
ဤသည်လည်းဟူသည် ရှေးသိက္ခာပုဒ်ကို ထောက်၍ ဆိုအပ်၏။
အမြဲမရှိဟူသည် သံဃာဒိသိသ်ဟုလည်းကေင်း ပါစိတ်ဟုလည်းကောင်း မမြဲ။
֍ ၄၅၇
။ သွားခြင်းကို ဝန်ခံအံ့၊ ထိုင်ခြင်းကို ဝန်ခံအံ့၊ အာပတ်ကို ဝန်ခံအံ့၊ အာပတ်ဖြင့် ဆုံးဖြတ်ရမည်။သွားခြင်းကို ဝန်ခံအံ့၊ ထိုင်ခြင်းကို ဝန်မခံအံ့၊ အာပတ်ကို ဝန်ခံအံ့၊ အာပတ်ဖြင့် ဆုံးဖြတ်ရမည်။
သွားခြင်းကို ဝန်ခံအံ့၊ ထိုင်ခြင်းကို ဝန်ခံအံ့၊ အာပတ်ကို ဝန်မခံအံ့၊ ထိုင်ခြင်းဖြင့် ဆုံးဖြတ် ရမည်။
သွားခြင်းကို ဝန်ခံအံ့၊ ထိုင်ခြင်းကို ဝန်မခံအံ့၊ အာပတ်ကို ဝန်မခံအံ့၊ မဆုံးဖြတ်ရ။
သွားခြင်းကို ဝန်မခံအံ့၊ ထိုင်ခြင်းကို ဝန်ခံအံ့၊ အာပတ်ကို ဝန်ခံအံ့၊ အာပတ်ဖြင့် ဆုံးဖြတ်ရမည်။
သွားခြင်းကို ဝန်မခံအံ့၊ ထိုင်ခြင်းကို ဝန်မခံအံ့၊ အာပတ်ကို ဝန်ခံအံ့၊ အာပတ်ဖြင့် ဆုံးဖြတ် ရမည်။
သွားခြင်းကို ဝန်မခံအံ့၊ ထိုင်ခြင်းကို ဝန်ခံအံ့၊ အာပတ်ကို ဝန်မခံအံ့၊ ထိုင်ခြင်းဖြင့် ဆုံးဖြတ် ရမည်။
သွားခြင်းကို ဝန်မခံအံ့၊ ထိုင်ခြင်းကို ဝန်မခံအံ့၊ အာပတ်ကို ဝန်မခံအံ့၊ မဆုံးဖြတ်ရ။
ဒုတိယ အနိယတသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--အကျဉ်းချုပ်ခေါင်းစဉ်
֍ ၄၅၈
။ အသျှင်တို့ နှစ်ပါးသော အနိယတအာပတ်တို့ကို သရုပ်အားဖြင့် ပြဆိုအပ်ပြီးပါကုန်ပြီ၊ ထိုအနိယတနှစ်ပါးတို့၌ အသျှင်တို့ကို မေးပါ၏၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကြပါကုန်၏လော၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း မေးပါ၏၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကြပါကုန်၏လော၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း မေးပါ၏၊ အာပတ်မှစင်ကြယ်ကြပါကုန်၏လော၊ အသျှင်တို့သည် ဤအနိယတ နှစ်ပါးတို့၌ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကြပါကုန်၏၊ ထို့ကြောင့် ဆိတ်ဆိတ် နေ၏၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့် ဤအာပတ်မှ စင်ကြယ်သည့် အဖြစ်ကို သိမှတ်ရပါသည်။ ထိုအနိယတ၏ အကျဉ်းခေါင်းစဉ်မေထုန်မှုကို ပြုခြင်းငှါ အသင့်ဖြစ်သော (ပဌမ) သိက္ခာပုဒ်လည်းကောင်း၊ ထို့အတူပင် အသင့် မဖြစ်သော (ဒုတိယ) သိက္ခာပုဒ်လည်းကောင်း (ဤသို့) တာဒိဂုဏ်ရှိတော်မူသော ဘုရားမြတ်သည်အနိယတသိက္ခာပုဒ်တို့ကို ကောင်းစွာ ပညတ်တော်မူ၏။
အနိယတအခန်း ပြီး၏။
--၄-နိဿဂ္ဂိယ အခန်း
၁-စီဝရဝဂ်
၁-ပဌမ ကထိနသိက္ခာပုဒ်
အသျှင်တို့ သုံးဆယ်သော နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ်တို့သည် သရုပ်အားဖြင့် ပြဆိုအပ်သည်၏ အဖြစ်သို့ရောက်ကုန်၏။
֍ ၄၅၉
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ဝေသာလီမြို့ ဂေါတမကစေတီ ‘နတ်ကွန်း’ ၌နေတော်မူသောအခါ ရဟန်းတို့အား တိစီဝရိက် ‘သင်္ကန်းသုံးထည်’ ကို ခွင့်ပြုတော်မူ၏၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် မြတ်စွာဘုရားသည် တိစီဝရိက်ကို ခွင့်ပြုတော်မူ၏ဟု (အမှတ်ပြု၍) တစ်မျိုးသော တိစီဝရိက်ဖြင့်သာလျှင် ရွာသို့ ဝင်ကုန်၏၊ အခြားတစ်မျိုးသော တိစီဝရိက်ဖြင့်သာလျှင် အရံတွင်း၌ နေကုန်၏၊ အခြားတစ်မျိုးသော တိစီဝရိက်ဖြင့် ရေချိုးဆိပ်သို့ သက်ဆင်းကုန်၏။အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် အပိုသင်္ကန်းကို အဘယ့်ကြောင့် ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏၊ ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့သည်ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့ကို များစွာသော အကြောင်းတို့ဖြင့် ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်ကြပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။ပ။
“ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် အပိုသင်္ကန်းကို ဆောင်ကုန်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သောယောက်ျားတို့ သင်တို့သည် အပိုသင်္ကန်းကို အဘယ့်ကြောင့် ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း၊ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ ဤ (သင်တို့ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။ ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
ပဌမပညတ်သိက္ခာပုဒ်
֍ ၄၆၀
။ “အကြင်ရဟန်းသည် အပိုသင်္ကန်းကို ဆောင်ငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) စွန့်ခြင်း (ဝိနည်းကံ) ရှိသော ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ဤသို့လျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့အား သိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူ၏၊
--အနုပညတ်သိက္ခာပုဒ်
֍ ၄၆၁
။ ထိုအခါ အသျှင်အာနန္ဒာအား အပိုသင်္ကန်း ဖြစ်ပေါ်လာ၏၊ အသျှင်အာနန္ဒာကလည်း ထိုသင်္ကန်းကိုအသျှင်သာရိပုတြာအား လှူလို၏၊ အသျှင်သာရိပုတြာသည်လည်း သာကေတမြို့၌ နေ၏၊ ထိုအခါအသျှင်အာနန္ဒာအား “မြတ်စွာဘုရားသည် ‘အပိုသင်္ကန်းကို မဆောင်ရ’ဟု သိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူအပ်၏၊ ငါ့အား ဤအပို သင်္ကန်းသည်လည်း ဖြစ်ပေါ်နေ၏၊ ငါကလည်း ဤသင်္ကန်းကို အသျှင်သာရိပုတြာအား လှူလို၏၊ အသျှင်သာရိ ပုတြာသည်လည်း သာကေတမြို့၌ နေ၏၊ ငါသည် အဘယ်သို့လျှင် ပြုကျင့်ရပါမည်နည်း”ဟု အကြံဖြစ်ပေါ်၏။ထိုအခါ အသျှင်အာနန္ဒာသည် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်၏။
အာနန္ဒာ သာရိပုတြာသည် မည်မျှကြာသောအခါ ပြန်လာမည်နည်းဟု (မေးတော်မူရာ) မြတ်စွာဘုရား ကိုးရက်မြောက်သော နေ့၌သော်လည်းကောင်း၊ ဆယ်ရက်မြောက်သော နေ့၌သော်လည်းကောင်း (ပြန်လာပါလိမ့်မည်)ဟု (လျှောက်၏)။
ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရာသည် ဤအကြောင်းအရာကြောင့် တရားစကား ဟောကြားတော်မူ၍ “ရဟန်း တို့ဆယ်ရက်အပိုင်းအခြား ကာလပတ်လုံး အပိုသင်္ကန်း ဆောင်ခြင်းငှါ ခွင့်ပြုသည်”ဟု ရဟန်းတို့ကိုမိန့်တော်မူ၏။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၄၆၂
။ “ရဟန်းသည် သင်္ကန်း (ကိစ္စ) ပြီးဆုံးလတ်သော် ကထိန်ကို နုတ်ပြီး လတ်သော်ဆယ်ရက်အပိုင်းအခြားရှိသော ကာလပတ်လုံး အပိုသင်္ကန်းကို ဆောင်နိုင်သည်၊ ထို (ဆယ်ရက်အပိုင်းအခြား ကာလ) ကို လွန်စေသော ရဟန်းအား စွန့်ခြင်း (ဝိနည်းကံ) ရှိသော ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ ၁-ပဌမ ကထိနသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၄၆၃
။ သင်္ကန်း (ကိစ္စ) ပြီးဆုံးလတ်သော်ဟူသည် ရဟန်း၏ သင်္ကန်းသည် (အပ်ချုပ်မှုစသည်ကို) ပြုအပ်ပြီးသော်လည်းကောင်း၊ ပျောက်သော်လည်းကောင်း၊ ပျက်စီးသော် လည်းကောင်း၊ မီးလောင်သော်လည်းကောင်း သင်္ကန်း (လျာ) ပုဆိုးရနိုးခြင်း အာသာပြတ်သော် လည်းကောင်းတည်း။ကထိန်ကိုနုတ်ပြီးလတ်သော်ဟူသည် မာတိကာရှစ်ပါးတို့တွင် တစ်ပါးပါးသော မာတိကာဖြင့် နုတ်အပ်၏၊ သံဃာသည်သော်လည်း ကထိန်ခေတ်အတွင်း၌ နုတ်အပ်၏။
ဆယ်ရက် အပိုင်းအခြားရှိသော ကာလပတ်လုံးဟူသည် ဆယ်ရက်အပိုင်းအခြားဖြင့် ဆောင် နိုင်သည်။
အပိုသင်္ကန်း မည်သည် အဓိဋ္ဌာန်မတင် ဝိကပ္ပနာမပြုအပ်သော (သင်္ကန်းတည်း)။
သင်္ကန်း မည်သည် ခြောက်မျိုးသော သင်္ကန်းတို့တွင် အယုတ်ဆုံးအားဖြင့် ဝိကပ္ပနာလောက်သောသင်္ကန်းတစ်မျိုးမျိုးတည်း။
ထို (ဆယ်ရက် အပိုင်းအခြားကာလ) ကို လွန်စေသော ရဟန်းအား စွန့်ခြင်း (ဝိနည်းကံ) ရှိသောပါစိတ်အာပတ်သင့်၏ဟူသည် တစ်ဆယ့်တစ်ရက်မြောက် အရုဏ်တက်လတ်သော် စွန့်အပ်၏၊ သံဃာအားသော်လည်းကောင်း၊ ဂိုဏ်းအားသော်လည်းကောင်း၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားသော်လည်းကောင်း စွန့်ရမည်။
--ရဟန်းတို့ ဤသို့ စွန့်ရမည်။
ထိုရဟန်းသည် သံဃာတော်သို့ ချ ဉ်းကပ်ပြီးနောက် လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌ အပေါ်ရုံဧကသီကိုစံပယ်တင်ပြီးလျှင် ကြီးကုန်သော ရဟန်းတို့၏ ခြေတို့ကို ရှိခိုး၍ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ကာ လက်အုပ်ချီလျက်-"အသျှင်ဘုရားတို့ အကျွန်ုပ်၏ ဤသင်္ကန်းသည် ဆယ်ရက်ကို လွန်သည်ဖြစ်၍ စွန့်အပ်ပါသည်၊ အကျွန်ုပ်သည် ဤသင်္ကန်းကို သံဃာအား စွန့်ပါ၏”ဟု ဆိုရမည်။
စွန့်ပြီးနောက် အာပတ်ကို ဒေသနာကြားရမည်။
ကျွမ်းကျင်လိမ္မာ၍ စွမ်းရည်ရှိသော ရဟန်းသည် အာပတ်ကို ခံယူရမည်၊ စွန့်ပြီးသင်္ကန်းကို ပြန်ပေးရမည်။
֍ ၄၆၄
။ “အသျှင်ဘုရားတို့ သံဃာသည် အကျွန်ုပ်၏ (စကားကို) နာတော်မူလော့၊ ဤမည်သောရဟန်း၏ စွန့်ခြင်း (ဝိနည်းကံ) ရှိသော ဤသင်္ကန်းကို သံဃာအား စွန့်အပ်ပြီ၊ သံဃာအား လျောက်ပတ်သော အခါရှိသော ကံသည် ဖြစ်ငြားအံ့၊ သံဃာသည် ဤသင်္ကန်းကို ဤမည်သော ရဟန်းအား ပေးရာ၏”ဟု (သိစေ၍ ပြန်ပေးရမည်)။֍ ၄၆၅
။ ထိုရဟန်းသည် များစွာသော ရဟန်းတို့သို့ ချဉ်းကပ်ပြီးနောက် လက်ဝဲတစ်ဖက်ပခုံးထက်၌အပေါ်ရုံ ဧကသီကို စံပယ်တင်ပြီးလျှင် ကြီးကုန်သော ရဟန်းတို့၏ ခြေတို့ကို ရှိခိုး၍ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ကာ လက်အုပ်ချီလျက်-“အသျှင်ဘုရားတို့ အကျွန်ုပ်၏ ဤသင်္ကန်းသည် ဆယ်ရက်ကို လွန်သည်ဖြစ်၍ စွန့်အပ်ပါ သည်၊ အကျွန်ုပ်သည် ဤသင်္ကန်းကို အသျှင်တို့အား စွန့်ပါ၏”ဟု ဆိုရမည်။ စွန့်ပြီးနောက် အာပတ်ကိုဒေသနာကြားရမည်။ ကျွမ်းကျင်လိမ္မာ၍ စွမ်းရည်ရှိသော ရဟန်းသည် အာပတ်ကို ခံယူ ရမည်၊ စွန့်ပြီးသင်္ကန်းကို ပြန်ပေးရမည်။
֍ ၄၆၆
။ “အသျှင်ဘုရားတို့ အကျွန်ုပ်၏ (စကားကို) နာကုန်လော့၊ ဤမည်သော ရဟန်း၏ စွန့်ခြင်း (ဝိနည်းကံ) ရှိသော ဤသင်္ကန်းကို အသျှင်တို့အား စွန့်အပ်ပြီ၊ အသျှင်တို့အား လျောက်ပတ်သော အခါရှိသော ကံသည် ဖြစ်ငြားအံ့၊ အသျှင်တို့သည် ဤသင်္ကန်းကို ဤမည်သော ရဟန်းအား ပေးကုန်ရာ၏”ဟု (သိစေ၍ ပြန်ပေးရမည်)။֍ ၄၆၇
။ ထိုရဟန်းသည် တစ်ပါးသော ရဟန်းသို့ ချဉ်းကပ်ပြီးနောက် လက်ဝဲတဖက် ပခုံးထက်၌ အပေါ်ရုံဧကသီကို စံပယ်တင်ပြီးလျှင် ဆောင့်ကြောင့် ထိုင်ကာ လက်အုပ်ချီလျက်-“ငါ့သျှင် အကျွန်ုပ်၏ ဤသင်္ကန်းသည် ဆယ်ရက်လွန်သည်ဖြစ်၍ စွန့်အပ်ပါသည်၊ အကျွန်ုပ်သည်ဤသင်္ကန်းကို အသျှင့်အား စွန့်ပါသည်”ဟု ဆိုရမည်။
စွန့်ပြီးနောက် အာပတ်ကို ဒေသနာကြားရမည်၊ ထိုရဟန်းသည် အာပတ်ကို ခံယူရမည်၊ စွန့်ပြီးသင်္ကန်းကို “အသျှင့်အား ဤသင်္ကန်းကို ပြန်ပေးပါသည်”ဟု ဆို၍ ပြန်ပေးရမည်။
֍ ၄၆၈
။ ဆယ်ရက်လွန်ပြီး၌ လွန်ပြီးဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ စွန့်ခြင်း (ဝိနည်းကံ) ရှိသော နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏၊ ဆယ်ရက်လွန်ပြီး၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏၊ ဆယ်ရက်လွန်ပြီး၌မလွန်သေးဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။အဓိဋ္ဌာန် မတင်အပ်သေးသည်၌ အဓိဋ္ဌာန် တင်အပ်ပြီးဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏၊ ဝိကပ္ပနာ မပြုအပ်သေးသည်၌ ဝိကပ္ပနာပြုအပ်ပြီးဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏၊ မစွန့်အပ်သေးသည်၌ စွန့်အပ်ပြီးဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏၊ မပျောက်သည်၌ ပျောက်သည်ဟု ထင်မှတ်ခြင်း ရှိအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏၊ မပျက်သည်၌ ပျက်သည်ဟု ထင်မှတ်ခြင်း ရှိအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏၊ မီးမလောင်သည်၌ မီးလောင်သည်ဟု ထင်မှတ်ခြင်း ရှိအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ် အာပတ် သင့်၏၊ မလုယက်အပ်သည်၌ လုယက်အပ်သည်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
--စွန့်ခြင်း (ဝိနည်းကံ) ရှိသော သင်္ကန်းကို မစွန့်မူ၍ သုံးဆောင်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ဆယ်ရက်မလွန်သေးသည်၌ လွန်ပြီးဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ဆယ်ရက်မလွန်သေးသည်၌ယုံမှား ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ဆယ်ရက်မလွန်သေးသည်၌ မလွန်သေးဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ အာပတ်မသင့်။
֍ ၄၆၉
။ ဆယ်ရက်အတွင်း အဓိဋ္ဌာန်တင်အံ့၊ ဝိကပ္ပနာပြုအံ့၊ စွန့်အံ့၊ ပျောက်အံ့၊ ပျက်အံ့၊ မီးလောင်အံ့၊ လုယက်၍ ယူကုန်အံ့၊ အကျွမ်းဝင်၍ ယူကုန်အံ့၊ အာပတ် မသင့်။ ရူးသော ရဟန်း၊ အစ လက်ဦးလွန်ကျူးသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်။֍ ၄၇၀
။ ထိုအခါ၌ ဆဗ္ဗဂ္ဂီ ရဟန်းတို့သည် စွန့်ပြီးသော သင်္ကန်းကို (ပြန်) မပေးကုန်၊ မြတ်စွာဘုရားအားဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။ရဟန်းတို့ စွန့်ပြီးသင်္ကန်းကို ပြန်ပေးရမည်သာတည်း၊ အကြင် ရဟန်းသည် (ပြန်) မပေး ငြားအံ့၊ ထိုရဟန်းအား ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။
ပဌမ ကထိနသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၁-စီဝရဝဂ်
၂-ဥဒေါသိတ ‘ဒုတိယကထိန’ သိက္ခာပုဒ်
֍ ၄၇၁
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိမြို့ အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သောဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံး နေတော်မူသောအခါ ရဟန်းတို့သည် အခြားရဟန်းတို့၏ လက်၌သင်္ကန်း ကို ထားခဲ့၍ သင်းပိုင်နှင့် ဧကသီမျှဖြင့် ဇနပုဒ်၌ လှည့်လည်ရန် ထွက်သွားကြကုန်၏၊ ကြာမြင့်စွာ ထားခဲ့ ကုန်သော ထိုသင်္ကန်းတို့သည် မှိုတက်ကုန်၏ (မိုးထင်းကုန်၏)။ ထိုသင်္ကန်းတို့ကိုရဟန်းတို့သည် နေလှန်းကြကုန်၏။အသျှင်အာနန္ဒာသည် ကျောင်းစဉ် လှည့်လည်လတ်သော် ထိုသင်္ကန်းတို့ကို နေလှန်းကုန်သောထိုရဟန်းတို့ကို မြင်ပြီးနောက် ထိုရဟန်းတို့ထံသို့ ချဉ်းကပ်ပြီးလျှင် “ငါ့သျှင်တို့ မှိုတက်ကုန်သော ဤသင်္ကန်းတို့သည် မည်သူ၏ သင်္ကန်းတို့နည်း”ဟု မေး၏၊ ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့သည် အသျှင်အာနန္ဒာအားဤအကြောင်းကို ပြောကြားကြကုန်၏။
အသျှင်အာနန္ဒာသည် “ရဟန်းတို့သည် အခြားရဟန်းတို့၏ လက်၌ သင်္ကန်းကို ထားခဲ့၍ သင်းပိုင်နှင့်ဧကသီမျှဖြင့် ဇနပုဒ်၌ လှည့်လည်ရန် အဘယ့်ကြောင့် ထွက်သွားကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့၏၊ ရှုတ်ချ၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆို၏၊ ထိုအခါ အသျှင်အာနန္ဒာသည် ထိုရဟန်းတို့ကို များစွာသော အကြောင်းဖြင့်ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်ပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်၏။ပ။
“ရဟန်းတို့ ရဟန်းတို့သည် အခြားရဟန်းတို့၏ လက်၌ သင်္ကန်းကို ထားခဲ့၍ သင်းပိုင်နှင့် ဧကသီမျှဖြင့်ဇနပုဒ်၌ လှည့်လည်ရန် ထွက်သွားကုန်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်း တော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ ရဟန်းတို့ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ထိုယောက်ျားတို့သည် အခြားရဟန်းတို့၏ လက်၌ သင်္ကန်းကို ထားခဲ့၍ သင်းပိုင်နှင့် ဧကသီမျှဖြင့် ဇနပုဒ်၌ လှည့်လည်ရန် အဘယ်ကြောင့် ထွက်သွားကုန်ဘိသနည်း၊ ရဟန်းတို့ဤ (သင်တို့ ပြုမိသော အမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
--ပဌမပညတ်သိက္ခာပုဒ်
֍ ၄၇၂
။ “ရဟန်း၏ သင်္ကန်း ပြီးဆုံးလတ်သော် ကထိန်ကို နုတ်ပြီးလတ်သော် ရဟန်းသည် တစ်ညဉ့်မျှလည်း တိစီဝရိက် ‘သင်္ကန်းသုံးထည်’ နှင့် ကင်း၍ နေငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) စွန့်ခြင်း (ဝိနည်းကံ) ရှိသော ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ဤသို့လျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့အား ဤသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူ၏။
အနုပညတ်သိက္ခာပုဒ်နှင့် သိက္ခာပုဒ်အဖွင့်
֍ ၄၇၃
။ ထိုအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ကောသမ္ဗီမြို့၌ မကျန်းမမာ ဖြစ်နေ၏၊ ဆွေမျိုးတို့သည်ထိုရဟန်း၏ အထံသို့ “အသျှင်မြတ်သည် ကြွလာတော်မူလော့၊ အကျွန်ုပ်တို့သည် လုပ်ကျွေးပါကုန်အံ့”ဟုတမန်စေလွတ် ကုန်၏၊ ရဟန်းတို့ကလည်း “င့ါသျှင် သွားလော့ ဆွေမျိုးတို့သည် သင့်ကို လုပ်ကျွေးကြလိမ့်မည်”ဟု ပြောဆိုကြကုန်၏၊ ထိုရဟန်းသည် “ငါ့သျှင်တို့ မြတ်စွာဘုရားသည် ‘တိစီဝရိက်နှင့် ကင်း၍ မနေရ’ဟု သိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူ၏၊ ငါသည်လည်း မကျန်းမာသဖြင့် တိစိဝရိက်ကို ယူ၍သွားခြင်းငှါ မတတ်နိုင်၊ ငါသည် မသွားတော့အံ့”ဟု ပြောဆို၏။မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏၊ ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ဤအကြောင်းအရာကြောင့် တရားစကားကို ဟောကြားတော်မူ၍ ရဟန်းတို့ကို “ရဟန်းတို့ မကျန်းမာသောရဟန်းအား တိစီဝရိက်နှင့် ကင်း၍ နေနိုင်ရန် သမ္မုတိပေးခြင်းငှါ ခွင့်ပြု၏”ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ရဟန်းတို့ ဤသို့ပေးရမည်။
ထိုမကျန်းမာသော ရဟန်းသည် သံဃာသို့ ချဉ်းကပ်ပြီးလျှင် လက်ဝဲတစ်ဖက်ပခုံးထက်၌ ဧကသီကို စံပယ်တင်၍ ကြီးကုန်သော ရဟန်းတို့ကို ရှိခိုးလျက် ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ကာ လက်အုပ်ချီပြီးလျှင် -
“အသျှင်ဘုရားတို့ အကျွန်ုပ်သည် မကျန်းမာပါ၊ တိစီဝရိက်ကို ယူ၍ ဖဲသွားခြင်းငှါ မတတ် နိုင်ပါ၊ အသျှင်ဘုရားတို့ ထိုအကျွန်ုပ်သည် သံဃာအား တိစီဝရိက်နှင့်ကင်း၍ နေနိုင်ရန် သမ္မုတိကိုတောင်းပါသည်”ဟု ဆိုရာ၏။
နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း တောင်းရမည်။ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း တောင်းရမည်။ ကျွမ်းကျင်လိမ္မာ၍စွမ်းရည်ရှိသော ရဟန်းသည် သံဃာကို သိစေရမည်။
֍ ၄၇၄
။ “အသျှင်ဘုရားတို့ သံဃာသည် အကျွန်ုပ်၏ (စကားကို) နာတော်မူလော့၊ ဤ မည်သောရဟန်းသည် မကျန်းမာသည်ဖြစ်၍ တိစီဝရိက်ကို ယူ၍ ဖဲသွားခြင်းငှါ မတတ်နိုင်၊ ထိုရဟန်းသည် သံဃာကို တိစီဝရိက်နှင့် ကင်း၍နေနိုင်ရန် သမ္မုတိကို တောင်း၏၊ သံဃာအား လျောက်ပတ်သောအခါရှိသော ကံသည် ဖြစ်ငြားအံ့၊ သံဃာသည် ဤမည်သော ရဟန်းအား တိစီဝရိက်နှင့် ကင်း၍နေနိုင်ရန် သမ္မုတိကို ပေးရာ၏၊ ဤကား သိစေခြင်းတည်း။အသျှင်ဘုရားတို့ သံဃာသည် အကျွန်ုပ်၏ (စကားကို) နာတော်မူလော့၊ ဤမည်သော ရဟန်းသည် မကျန်းမာသည် ဖြစ်၍ တိစီဝရိက်ကို ယူ၍ ဖဲသွားခြင်းငှါ မတတ်နိုင်၊ ထိုရဟန်းသည် သံဃာကိုတိစီဝရိက်နှင့် ကင်း၍ နေနိုင်ရန် သမ္မုတိကို တောင်း၏၊ သံဃာသည် ဤမည်သော ရဟန်းအားတိစီဝရိက်နှင့် ကင်း၍ နေနိုင်ရန် သမ္မုတိကို ပေး၏၊ အကြင်အသျှင်အား ဤ မည်သော ရဟန်းအားတိစီဝရိက်နှင့် ကင်း၍ နေနိုင်ရန် သမ္မုတိကို ပေးခြင်းကို နှစ်သက်၏၊ ထိုအသျှင်သည် ဆိတ်ဆိတ်နေရာ၏၊ အကြင်အသျှင်အား နှစ်သက်ခြင်း မရှိ၊ ထိုအသျှင်သည် ပြောဆိုရာ၏။
--သံဃာသည် ဤမည်သော ရဟန်းအား တိစီဝရိက်နှင့် ကင်း၍ နေနိုင်ရန် သမ္မုတိကို ပေးအပ်ပြီ၊ သံဃာအား နှစ်သက်ခြင်း ရှိ၏၊ ထို့ကြောင့် ဆိတ်ဆိတ် နေ၏၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ် နေသဖြင့်ဤနှစ်သက်သည့် အဖြစ်ကို သိမှတ်ရပါသည်”ဟု (သိစေရမည်)။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၄၇၅
။ “ရဟန်း၏ သင်္ကန်း ပြီးဆုံးလတ်သော် ကထိန်ကို နုတ်ပြီး လတ်သော်ရဟန်းသည် ရဟန်းတို့၏ သမ္မုတိကို မရဘဲ တစ်ညဉ့်မျှလည်း တိစီရိက်နှင့် ကင်း၍နေငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) စွန့်ခြင်း (ဝိနည်းကံ) ရှိသော ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၂-ဥဒေါသိတ ‘ဒုတိယကထိန’ သိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၄၇၆
။ သင်္ကန်း ပြီးဆုံးလတ်သော်ဟူသည် ရဟန်း၏ သင်္ကန်းသည် (အပ်ချုပ်မှုစသည်ကို) ပြုအပ်ပြီးသော်လည်းကောင်း၊ ပျောက်သော်လည်းကောင်း၊ ပျက်သော်လည်းကောင်း၊ မီးလောင်သော်လည်းကောင်း၊ သင်္ကန်း (လျာပုဆိုး) ရနိုးခြင်းအာသာ ပြတ်သော်လည်းကောင်းတည်း။ကထိန်ကို နုတ်ပြီးလတ်သော်ဟူသည် မာတိကာရှစ်ပါးတို့တွင် တစ်ပါးပါးသော မာတိကာဖြင့်နုတ်အပ်၏၊ သံဃာသည်သော်လည်း ကထိန်ခေတ်အတွင်း၌ နုတ်အပ်၏။
ရဟန်းသည် တစ်ညဉ့်မျှလည်း တိစီရိက်နှင့် ကင်း၍ နေငြားအံ့ဟူသည် ဒုကုဋ် ‘နှစ်ထပ်သင်္ကန်း’ နှင့်သော်လည်းကောင်း၊ ဧကသီနှင့်သော်လည်းကောင်း၊ သင်းပိုင်နှင့်သော်လည်းကောင်း (ကင်း၍နေငြားအံ့)။
ရဟန်းတို့၏ သမ္မုတိကို မရဘဲဟူသည် ရဟန်းတို့၏ သမ္မုတိကို ထား၍။
စွန့်ခြင်း (ဝိနည်းကံ) ရှိသောဟူသည် အရုဏ်တက်သည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် စွန့်အပ်၏၊ သံဃာအားသော်လည်းကောင်း၊ ဂိုဏ်းအားသော်လည်းကောင်း၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားသော်လည်းကောင်း စွန့်ရမည်။
ရဟန်းတို့ ဤသို့စွန့်ရမည်။ပ။
“အသျှင်ဘုရားတို့ အကျွန်ုပ်၏ ဤသင်္ကန်းသည် ရဟန်းတို့၏ သမ္မုတိကို မရဘဲ ညဉ့်ကင်း၍နေအပ်ပါသဖြင့် စွန့်အပ်ပါသည်၊ အကျွန်ုပ်သည် ဤသင်္ကန်းကို သံဃာအား စွန့်ပါ၏”။ပ။ ပေးရာ၏ဟု။ပ။ ပေးကုန်ရာ၏ဟု။ပ။ အသျှင့်အား ပေးပါ၏ဟု (ပြန်ပေးရမည်)။ တိစီဝရိက်နှင့် ကင်း၍ မနေရသည့် ဌာန
֍ ၄၇၇
။ ဥပစာတူ ဥပစာထူး ရှိသော ရွာ။ဥပစာတူ ဥပစာထူး ရှိသော အိမ်။
ဥပစာတူ ဥပစာထူး ရှိသော ဘဏ္ဍာတိုက်။
ဥပစာတူ ဥပစာထူး ရှိသော ပြအိုး။
ဥပစာတူ ဥပစာထူး ရှိသော တန်ဆောင်း။
ဥပစာတူ ဥပစာထူး ရှိသော ပြာသာဒ်။
ဥပစာတူ ဥပစာထူး ရှိသော ပြာသာဒ် ဦးပြည်း။
ဥပစာတူ ဥပစာထူး ရှိသော လှေ။
ဥပစာတူ ဥပစာထူး ရှိသော လှည်းကုန်သည် လှည်းဝိုင်း။
ဥပစာတူ ဥပစာထူး ရှိသော လယ်။
ဥပစာတူ ဥပစာထူး ရှိသော ကောက်နယ်တလင်း။
ဥပစာတူ ဥပစာထူး ရှိသော အရံ။
ဥပစာတူ ဥပစာထူး ရှိသော ကျောင်း။
ဥပစာတူ ဥပစာထူး ရှိသော သစ်ပင်ရင်း။
ဥပစာတူ ဥပစာထူး ရှိသော လွင်တီးခေါင် ‘ဟင်းလင်းပြင်’။
--֍ ၄၇၈
။ ဥပစာတူ ရှိသော ရွာ မည်သည် အမျိုးတစ်မျိုး၏ ရွာဖြစ်၍ ကာရံအပ်သည်လည်း ဖြစ်မူရွာတွင်း၌ သင်္ကန်းကို ထား၍ ရွာတွင်း၌ နေရမည်၊ မကာရံအပ်သော ရွာဖြစ်မူ သင်္ကန်းကို ထားသောအိမ်၌ နေရမည်၊ နှစ်ထောင့်ထွာ ‘ဟတ္ထပါသ်’ ကိုသော်လည်း မစွန့်ရ။֍ ၄၇၉
။ အထူးထူးသော အမျိုး၏ ရွာဖြစ်၍ ကာရံအပ်သည်လည်း ဖြစ်မူ သင်္ကန်းကို ထားရာအိမ်၌သော်လည်းကောင်း၊ ဧည့်ခန်း၌သော်လည်းကောင်း၊ တံခါးရင်း၌သော်လည်းကောင်း နေရမည်၊ နှစ်တောင့်ထွာ ‘ဟတ္ထပါသ်’ ကိုသော်လည်း မစွန့်ရ။ ဧည့်ခန်းသို့ သွားသော ရဟန်းသည် နှစ်တောင့်ထွာ'ဟတ္ထပါသ်’ ၌ သင်္ကန်းကို ထားလျှင် ဧည့်ခန်း၌သော်လည်းကောင်း၊ တံခါးရင်း၌သော်လည်းကောင်း နေရမည်၊ ဟတ္ထပါသ်ကို၁သော်လည်း မစွန့်ရ။ ဧည့်ခန်း၌ သင်္ကန်းကိုထားမူ ဧည့်ခန်း၌သော်လည်းကောင်း၊ တံခါးရင်း၌သော်လည်းကောင်း နေရမည်၊ ဟတ္ထပါသ်ကိုသော်လည်း မစွန့်ရ။ မကာရံသောရွာ ဖြစ်မူ သင်္ကန်းကို ထားရာ အိမ်၌ နေရမည်၊ ဟတ္ထပါသ်ကို သော်လည်း မစွန့်ရ။֍ ၄၈၀
။ အမျိုးတစ်မျိုး၏ အိမ်ဖြစ်၍ ကာရံအပ်သည်လည်းဖြစ်မူ၂ တိုက်ခန်းအမျိုးမျိုး အခန်းအမျိုးမျိုးရှိလျှင် အိမ်တွင်း၌ သင်္ကန်းကို ထား၍ အိမ်တွင်း၌ နေရမည်။ မကာရံအပ်သည်ဖြစ်မူ သင်္ကန်းထားရာ အခန်း၌ နေရမည်၊ ဟတ္ထပါသ်ကိုသော်လည်း မစွန့်ရ။֍ ၄၈၁
။ အထူးထူးသော အမျိုး၏ အိမ်ဖြစ်၍ ကာရံအပ်သည်လည်း ဖြစ်မူ တိုက်ခန်းအမျိုးမျိုးအခန်းအမျိုးမျိုးရှိလျှင် သင်္ကန်းကို ထားရာ အခန်း၌ နေရမည်၊ တံခါးရင်း၌သော်လည်း (နေရမည်)၊ ဟတ္ထပါသ်ကိုသော်လည်း မစွန့်ရ။ မကာရံအပ်သည် ဖြစ်မူ သင်္ကန်းထားရာ အခန်း၌ နေရမည်၊ ဟတ္ထပါသ်ကိုသော်လည်း မစွန့်ရ။֍ ၄၈၂
။ အမျိုးတစ်မျိုး၏ ဘဏ္ဍာတိုက်ဖြစ်၍ ကာရံအပ်သည်လည်း ဖြစ်မူ တိုက်ခန်းအမျိုးမျိုးအခန်းအမျိုးမျိုးရှိလျှင် ဘဏ္ဍာတိုက်အတွင်း၌ သင်္ကန်းကို ထားသော် ဘဏ္ဍာတိုက်အတွင်း၌ နေရမည်။ မကာရံအပ်သည် ဖြစ်မူ သင်္ကန်းထားရာ အခန်း၌နေရမည်၊ ဟတ္ထပါသ်ကိုသော်လည်း မစွန့်ရ။֍ ၄၈၃
။ အထူးထူးသော အမျိုး၏ ဘဏ္ဍာတိုက်ဖြစ်၍ ကာရံအပ်သည်လည်း ဖြစ်မူ တိုက်ခန်း အမျိုး မျိုးအခန်းအမျိုးမျိုးရှိလျှင် သင်္ကန်းထားရာ အခန်း၌ နေရမည်၊ တံခါးရင်း၌သော်လည်း (နေရမည်)၊ ဟတ္ထပါသ်ကိုသော်လည်း မစွန့်ရ။ မကာရံအပ်သည်ဖြစ်မူ သင်္ကန်းထားရာ အခန်း၌ နေရမည်၊ ဟတ္ထပါသ်ကိုသော်လည်း မစွန့်ရ။֍ ၄၈၄
။ အမျိုးတစ်မျိုး၏ ပြအိုးဖြစ်၍ ပြအိုးအတွင်း၌ သင်္ကန်းကို ထားလျှင် ပြအိုးအတွင်း၌ နေရ မည်။ အထူးထူးသော အမျိုး၏ ပြအိုးဖြစ်၍ တိုက်ခန်းအမျိုးမျိုး အခန်းအမျိုးမျိုးရှိလျှင် သင်္ကန်းထားရာအခန်း၌ နေရမည်၊ တံခါးရင်း၌သော်လည်း (နေရမည်)၊ ဟတ္ထပါသ်ကိုသော်လည်း မစွန့်ရ။֍ ၄၈၅
။ အမျိုးတစ်မျိုး၏ တန်ဆောင်းဖြစ်၍ တန်ဆောင်းအတွင်း၌ သင်္ကန်းကို ထားလျှင် တန်ဆောင်းအတွင်း၌ နေရမည်။ အထူးထူးသော အမျိုး၏ တန်ဆောင်းဖြစ်၍ တိုက်ခန်းအမျိုးမျိုး အခန်းအမျိုးမျိုးရှိလျှင် သင်္ကန်းထားရာ အခန်း၌ နေရမည်၊ တံခါးရင်း၌သော်လည်း (နေရမည်)၊ ဟတ္ထပါသ်ကိုသော်လည်း မစွန့်ရ။֍ ၄၈၆
။ အမျိုးတစ်မျိုး၏ ပြာသာဒ်ရှည်ဖြစ်၍ ပြာသာဒ်အတွင်း၌ သင်္ကန်းကို ထားလျှင် ပြာသာဒ်အတွင်း၌ နေရမည်။ အထူးထူးသော အမျိုး၏ ပြာသာဒ်ရှည်ဖြစ်၍ တိုက်ခန်းအမျိုးမျိုး အခန်းအမျိုးမျိုးရှိလျှင် သင်္ကန်းထားရာ အခန်း၌ နေရမည်၊ တံခါးရင်း၌သော်လည်း (နေရမည်)၊ ဟတ္ထပါသ်ကိုသော်လည်း မစွန့်ရ။ --֍ ၄၈၇
။ အမျိုးတစ်မျိုး၏ ပြာသာဒ်ဦးပြည်းဖြစ်၍ ပြာသာဒ်ဦးပြည်းအတွင်း၌ သင်္ကန်းကို ထားလျှင် ပြာသာဒ်ဦးပြည်းအတွင်း၌နေရမည်။ အထူးထူးသော အမျိုး၏ ပြာသာဒ်ဦးပြည်းဖြစ်၍ တိုက်ခန်းအမျိုးမျိုးအခန်းအမျိုးမျိုးရှိလျှင် သင်္ကန်းထားရာ အခန်း၌ နေရမည်၊ တံခါးရင်း၌သော်လည်း (နေရမည်)၊ ဟတ္ထပါသ်ကိုသော်လည်း မစွန့်ရ။֍ ၄၈၈
။ အမျိုးတစ်မျိုး၏ လှေဖြစ်၍ လှေအတွင်း၌ သင်္ကန်းကို ထားလျှင် လှေအတွင်း၌ နေရမည်။ အထူးထူးသော အမျိုး၏ လှေဖြစ်၍ တိုက်ခန်းအမျိုးမျိုး အခန်းအမျိုးမျိုးရှိလျှင် သင်္ကန်းထားရာ အခန်း၌နေရမည်၊ ဟတ္ထပါသ်ကိုသော်လည်း မစွန့်ရ။֍ ၄၈၉
။ အမျိုးတစ်မျိုး၏ ကုန်သည်လှည်းဝိုင်းဖြစ်၍ ကုန်သည်လှည်းဝိုင်း၌ သင်္ကန်းကို ထားလျှင် ရှေ့နောက် ခုနှစ်အဗ္ဘ န္တရကို မစွန့်ရ၊ နံဘေးမှ အဗ္ဘ န္တရ (တစ်ခု) ကို မစွန့်ရ၊ အထူးထူးသော အမျိုး၏ကုန်သည်လှည်းဝိုင်းဖြစ်၍ ကုန်သည်လှည်းဝိုင်း၌ သင်္ကန်းကို ချထားသော် ဟတ္ထပါသ်ကို မစွန့်ရ။֍ ၄၉၀
။ အမျိုးတစ်မျိုး၏ လယ်ဖြစ်၍ ကာရံအပ်သည်လည်း ဖြစ်မူ လယ်အတွင်း၌ သင်္ကန်းကို ထားလျှင် လယ်အတွင်း၌ နေရမည်။ မကာရံအပ်သည်ဖြစ်မူ ဟတ္ထပါသ်ကို မစွန့်ရ။ အထူးထူးသော အမျိုး၏လယ်ဖြစ်၍ ကာရံအပ်သည်လည်းဖြစ်မူ လယ်အတွင်း၌ သင်္ကန်းကို ထားလျှင် တံခါးရင်း၌သော် လည်းနေရမည်၊ ဟတ္ထပါသ်ကိုသော်လည်း မစွန့်ရ။ မကာရံအပ်သည်ဖြစ်မူ ဟတ္ထပါသ်ကို မစွန့်ရ။֍ ၄၉၁
။ အမျိုးတစ်မျိုး၏ ကောက်နယ်တလင်းဖြစ်၍ ကာရံအပ်သည်လည်း ဖြစ်မူ ကောက်နယ် တလင်းအတွင်း၌ သင်္ကန်းကို ထားလျှင် ကောက်နယ်တလင်းအတွင်း၌ နေရမည်။ မကာရံအပ်သည် ဖြစ်မူဟတ္ထပါသ်ကို မစွန့်ရ။ အထူးထူးသော အမျိုး၏ ကောက်နယ်တလင်းဖြစ်၍ ကာရံအပ်သည်လည်း ဖြစ်မူကောက်နယ်တလင်း အတွင်း၌ သင်္ကန်းကိုထားလျှင် ၊ တံခါးရင်း၌သော်လည်း နေရမည်၊ ဟတ္ထပါသ်ကိုသော်လည်း မစွန့်ရ။ မကာရံအပ်သည်ဖြစ်မူ ဟတ္ထပါသ်ကို မစွန့်ရ။֍ ၄၉၂
။ အမျိုးတစ်မျိုး၏ အရံဖြစ်၍ ကာရံအပ်သည်လည်း ဖြစ်မူ အရံအတွင်း၌ သင်္ကန်းကို ထားလျှင် အရံအတွင်း၌ နေရမည်။ မကာရံအပ်သည်ဖြစ်မူ ဟတ္ထပါသ်ကို မစွန့်ရ။ အထူးထူးသော အမျိုး၏အရံဖြစ်၍ ကာရံအပ်သည်လည်း ဖြစ်မူ အရံအတွင်း၌ သင်္ကန်းကိုထားလျှင် တံခါးရင်း၌သော်လည်းနေရမည်၊ ဟတ္ထပါသ်ကိုသော်လည်း မစွန့်ရ။ မကာရံအပ်သည်ဖြစ်မူ ဟတ္ထပါသ်ကို မစွန့်ရ။֍ ၄၉၃
။ အမျိုးတစ်မျိုး၏ ကျောင်းဖြစ်၍ ကာရံအပ်သည်လည်း ဖြစ်မူ ကျောင်းအတွင်း၌ သင်္ကန်းကိုထားလျှင် ကျောင်းအတွင်း၌ နေရမည်။ မကာရံအပ်သည်ဖြစ်မူ သင်္ကန်းထားရာ ကျောင်း၌ နေရမည်၊ ဟတ္ထပါသ်ကိုသော်လည်း မစွန့်ရ။ အထူးထူးသောအမျိုး၏ ကျောင်းဖြစ်၍ ကာရံအပ်သည်လည်းဖြစ်မူသင်္ကန်းထားရာ ကျောင်း၌ နေရမည်၊ တံခါးရင်း၌သော်လည်း နေရမည်၊ ဟတ္ထပါသ်ကိုသော်လည်းမစွန့်ရ။ မကာရံအပ်သည် ဖြစ်မူ သင်္ကန်းထားရာ ကျောင်း၌ နေရမည်၊ ဟတ္ထပါသ်ကိုသော်လည်း မစွန့်ရ။֍ ၄၉၄
။ အမျိုးတစ်မျိုး၏ သစ်ပင်ရင်းဖြစ်၍ ယင်းသစ်ပင်ရင်းသည် မွန်းတည့်ကာလ၌ ထက်ဝန်းကျင်အရိပ်ပျံ့နှံ့မူ အရိပ်တွင်း၌ သင်္ကန်းကို ထားလျှင် အရိပ်အတွင်း၌ နေရမည်။အထူးထူးသော အမျိုး၏ သစ်ပင်ရင်းဖြစ်မူ ဟတ္ထပါသ်ကို မစွန့်ရ။
ဥပစာတူရှိသော လွင်တီးခေါင်မည်သည် ရွာမရှိသော တော၌ ခုနစ်အဗ္ဘ န္တရအတွင်းသည် ဥပစာတူရှိသည် မည်၏၊ ထိုမှ အပြင်ဘက်ကား ဥပစာထူးရှိသည် မည်၏။
֍ ၄၉၅
။ (ညဉ့်) ကင်း၍ နေအပ်သည်၌ (ညဉ့်) ကင်း၍ နေအပ်သည်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ သမ္မုတိရသော ရဟန်းကို ချန်ထား၍ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ (ညဉ့်) ကင်း၍ နေအပ်သည်၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ သမ္မုတိရသော ရဟန်းကို ချန်ထား၍ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ (ညဉ့်) ကင်း၍ နေအပ်သည်၌ (ညဉ့်) ကင်း၍ မနေအပ်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ သမ္မုတိရသော ရဟန်းကို ချန်ထား၍ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ပစ္စုဒ္ဓိုရ် မပြုအပ်သေးသည်၌ ပစ္စုဒ္ဓိုရ်ပြုအပ်ပြီးဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့။ပ။ ၊ မစွန့်အပ်သေးသည်၌ စွန့်အပ်ပြီဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့။ပ။ မပျောက်သည်၌ ပျောက်သည်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့။ပ။ မပျက်သည်၌ ပျက်သည်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့။ပ။ မီးမလောင်သည်၌ မီးလောင်သည်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့။ပ။ ခိုးသူ မလုယက်အပ်သည်၌ လုယက်အပ်သည်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ သမ္မုတိရသော ရဟန်းကိုချန်ထား၍ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ --စွန့်ခြင်း (ဝိနည်းကံ) ရှိသော သင်္ကန်းကို မစွန့်ဘဲ သုံးဆောင်သော ရဟန်းအား ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ၊ (ညဉ့်) ကင်း၍ မနေအပ်သည်၌ (ညဉ့်) ကင်း၍ နေအပ်သည်ဟု ထင်မှတ်ခြင်း ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ် အာပတ်သင့်၏။ (ညဉ့်) ကင်း၍ မနေအပ်သည်၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ (ညဉ့်) ကင်း၍မနေအပ်သည်၌ (ညဉ့်) ကင်း၍ မနေအပ်ဟု ထင်မှတ်ခြင်း ရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၄၉၆
။ အရုဏ်အတွင်း၌ ပစ္စုဒ္ဓိုရ်ပြုအံ့၊ စွန့်အံ့၊ ပျောက်အံ့၊ ပျက်အံ့၊ မီးလောင်အံ့၊ လုယက်၍ယူကုန်အံ့၊ အကျွမ်းဝင်၍ ယူကုန်အံ့၊ အာပတ် မသင့်။ ရဟန်းတို့၏ သမ္မုတိရခြင်းကြောင့် အာပတ်မသင့်။ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦးလွန်ကျူးသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်။ဥဒေါသိတ ‘ဒုတိယကထိန’ သိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
၁။ ဟတ္ထပါသ်ဟု တွေ့တိုင်း နှစ်ထောင့်ထွာဟု မှတ်ပါ။
၂။ ကာရံအပ်သည်လည်းဖြစ်မူ စသည်ဖြင့် နာနူပစာရ ဥပစာထူးကို ပြသည်။ အခန်းနှင့် တိုက်ခန်းကား ပရိယာယ်တူပင်တည်း။
--၁-စီဝရဝဂ်
၃-တတိယ ကထိနသိက္ခာပုဒ်
֍ ၄၉၇
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိမြို့ အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သောဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံး နေတော်မူသော အခါ ရဟန်းတစ်ပါးအား အခါမဲ့သင်္ကန်းသည်ဖြစ်ပေါ်၏၊ ထိုရဟန်း၏ ထိုသင်္ကန်းသည် ချုပ်လတ်သော် မလုံလောက်ပေ။ထိုအခါ ထိုရဟန်းသည် ထိုသင်္ကန်းကို ဖြန့်၍ ထပ်ကာ ထပ်ကာ ဆွဲဆန့်၏၊ မြတ်စွာဘုရားသည်ကျောင်းစဉ် ဒေသစာရီ လှည့်လည်လတ်သော် ထိုသင်္ကန်းကို ဖြန့်၍ ထပ်ကာ ထပ်ကာ ဆွဲဆန့်နေသောထိုရဟန်းကို မြင်၏၊ မြင်ပြီးနောက် ထိုရဟန်းထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ ထိုရဟန်းကို-
“ရဟန်း သင်သည် အဘယ့်ကြောင့် ဤသင်္ကန်းကို ဖြန့်၍ ထပ်ကာ ထပ်ကာ ဆွဲဆန့် နေသနည်း”ဟုမေးတော်မူ၏။
မြတ်စွာဘုရား အကျွန်ုပ်အား အခါမဲ့ ဖြစ်ပေါ်လာသော ဤသင်္ကန်းသည် ချုပ်လတ်သော် မလုံလောက်ပါ၊ ထိုကြောင့် အကျွန်ုပ်သည် ဤသင်္ကန်းကို ဖြန့်၍ ထပ်ကာ ထပ်ကာ ဆွဲဆန့်နေပါသည်ဟု (လျှောက်၏)။
ရဟန်း သင့်အား သင်္ကန်းရလိမ့်မည်ဟု မျှော်လင့်ချက်ရှိသလောဟု (မေးတော်မူရာ)။
ရှိပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်၏)။
ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ဤ အကြောင်းအရာကြောင့် တရားစကားကို ဟောကြားတော်မူ၍ရဟန်းတို့ကို “ရဟန်းတို့ အခါမဲ့သင်္ကန်းကို ခံယူ၍ သင်္ကန်းရလိမ့်မည်ဟု မျှော်လင့်ချက်ရှိလတ်သော်ထားခြင်းငှါ ခွင့်ပြုသည်”ဟု မိန့်တော်မူ၏။
֍ ၄၉၈
။ ထိုအခါ ရဟန်းတို့သည် မြတ်စွာဘုရားသည် “အခါမဲ့သင်္ကန်းကို ခံယူ၍ သင်္ကန်းရလိမ့်မည်ဟုမျှော်လင့်ချက်ဖြင့် ထားခြင်းငှါ ခွင့်ပြုပြီ”ဟု အခါမဲ့သင်္ကန်းတို့ကို ခံယူ၍ တစ်လထက်အလွန် ထားကုန်၏၊ ထိုသင်္ကန်းတို့ကို သင်္ကန်းတန်း၌ ထုပ်၍ ဆွဲထားကုန်၏၊ အသျှင်အာနန္ဒာသည် ကျောင်းစဉ် ဒေသစာရီလှည့်လည်လတ်သော် သင်္ကန်းတန်း၌ ထုပ်၍ ဆွဲထားကုန်သော ထိုသင်္ကန်းတို့ကို မြင်လတ်သော်ရဟန်းတို့ကို-“ငါ့သျှင်တို့ သင်္ကန်းတန်း၌ ထုပ်၍ ဆွဲထားသော သင်္ကန်းတို့သည် မည်သူ၏ သင်္ကန်းတို့နည်း”ဟုမေး၏။
ငါ့သျှင် ငါတို့၏ အခါမဲ့သင်္ကန်းများတည်း၊ သင်္ကန်းရလိမ့်မည်ဟု မျှော်လင့်ချက်ဖြင့် ထားကုန်၏ဟု (ဆိုကြကုန်၏)။
ငါ့သျှင်တို့ ဤသင်္ကန်းတို့ကို ထားသည်မှာ မည်မျှကြာပြီနည်းဟု (မေးသောအခါ)
ငါ့သျှင် တစ်လကျော်ပြီဟု (ပြောကြကုန်၏)။
အသျှင်အာနန္ဒာသည် “ရဟန်းတို့သည် အခါမဲ့သင်္ကန်းကို ခံယူ၍ တစ်လထက်အလွန် အဘယ့်ကြောင့်ထားကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့၏၊ ရှုတ်ချ၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆို၏။
--ထိုအခါ အသျှင်အာနန္ဒာသည် ထိုရဟန်းတို့ကို များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်ပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်၏။ပ။
“ရဟန်းတို့ ရဟန်းတို့သည် အခါမဲ့သင်္ကန်းကို ခံယူ၍ တစ်လထက်အလွန် ထားကြ၏ဟူသည်မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ “ရဟန်းတို့ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ထိုယောက်ျားတို့သည် အခါမဲ့သင်္ကန်းကို ခံယူ၍ အဘယ့်ကြောင့် တစ်လထက်အလွန် ထားကုန်ဘိသနည်း၊ ရဟန်းတို့ ဤ (သင်တို့ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းလည်းကောင်း။ပ။ ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
ပညတ်သိက္ခာပုဒ်
֍ ၄၉၉
။ “ရဟန်း၏ သင်္ကန်း ပြီးဆုံးလတ်သော် ကထိန်ကို နုတ်ပြီးလတ်သော် ရဟန်းအားအခါမဲ့သင်္ကန်း ဖြစ်ပေါ်ငြားအံ့၊ အလိုရှိသော ရဟန်းသည် ခံယူရာသည်၊ ခံယူပြီးနောက် လျင်မြန်စွာပင်ချုပ်ဆိုးရမည်၊ အကယ်၍ ပြည့်စုံလုံလောက်ခြင်း မဖြစ်ပါမူ တစ်လ အတိုင်းအရှည် (ကာလပတ်လုံး) ထိုရဟန်းသည် ယုတ်လျော့သော သင်္ကန်း၏ ပြည့်စုံလုံလောက်ခြင်းငှါ မျှော်လင့်ချက်ရှိလတ်သော်ထိုသင်္ကန်းကို ထားရာသည်၊ ထိုတစ်လထက်အလွန် ထားငြားအံ့၊ မျှော်လင့်ချက် ရှိသော်လည်းနိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။သိက္ခာပုဒ်အဖွင့်
֍ ၅၀၀
။ သင်္ကန်းပြီးဆုံးလတ်သော်ဟူသည် ရဟန်း၏ သင်္ကန်းသည် ချုပ်ဆိုးအပ်ပြီးသော်လည်းကောင်း၊ ပျောက်သော်လည်းကောင်း၊ ပျက်သော်လည်းကောင်း၊ မီးလောင်သော်လည်းကောင်း၊ သင်္ကန်းရလိမ့်မည်ဟု မျှော်လင့်ချက်ပြတ်သော်လည်းကောင်းတည်း။ကထိန်ကို နုတ်ပြီးလတ်သော်ဟူသည် မာတိကာရှစ်ပါးတို့တွင် တစ်ပါးပါးသော မာတိကာဖြင့်နုတ်အပ်၏၊ သံဃာသည်သော်လည်း ကထိန်ခေတ်အတွင်း၌ နုတ်အပ်၏။
အခါမဲ့သင်္ကန်း မည်သည် ကထိန်မခင်းလျှင် တစ်ဆယ့်တစ်လအတွင်း၌ ဖြစ်ပေါ်သော သင်္ကန်းတည်း၊ ကထိန်ခင်းလျှင် ခုနှစ်လအတွင်း၌ ဖြစ်ပေါ်သော သင်္ကန်းတည်း၊ သင်္ကန်းအခါ၌သော်လည်း ရည်ညွှန်း၍လှူအပ်သော သင်္ကန်းတည်း၊ ဤ (ဆိုအပ်ပြီး) သည်ကား အခါမဲ့သင်္ကန်း မည်၏။
--ဖြစ်ငြားအံ့ဟူသည် သံဃာမှသော်လည်းကောင်း၊ ဂိုဏ်းမှသော်လည်းကောင်း၊ ဆွေမျိုးမှသော်လည်းကောင်း၊ မိတ်ဆွေမှ သော်လည်းကောင်း၊ ပံ့သကူသော်လည်းကောင်း၊ မိမိဥစ္စာဖြင့် သော်လည်းကောင်းဖြစ်ငြားအံ့။
အလိုရှိသော ရဟန်းသည် ဟူသည် အလိုရှိသော ရဟန်းသည် ခံယူရာသည်။
ခံယူပြီးနောက်လျှင် မြန်စွာပင် ချုပ်ဆိုးရမည်ဟူသည် ဆယ်ရက်အတွင်း၌ ချုပ်ဆိုးရမည်။
အကယ်၍ ပြည့်စုံလုံလောက်ခြင်း မဖြစ်ပါမူဟူသည် ချုပ်ဆိုးလတ်သော် မလုံလောက်။
တစ်လအတိုင်းအရှည် (ကာလပတ်လုံး) ထိုရဟန်းသည် ထိုသင်္ကန်းကို ထားရာသည်ဟူသည်တစ်လအတိုင်းအရှည်ဖြင့် ထားရာသည်။
ယုတ်လျှော့သော သင်္ကန်း၏ ပြည့်စုံလုံလောက်ခြင်းငှါဟူသည် ယုတ်လျှော့သော သင်္ကန်း၏ ပြည့်စုံလုံလောက်ရန် အလို့ငှါ။
မျှော်လင့်ချက်ရှိလတ်သော်ဟူသည် သံဃာမှ သော်လည်းကောင်း၊ ဂိုဏ်းမှ သော်လည်းကောင်း၊ ဆွေမျိုးမှသော်လည်းကောင်း၊ မိတ်ဆွေမှသော်လည်းကောင်း၊ ပံ့သကူသော်လည်းကောင်း၊ မိမိ၏ ဥစ္စာဖြင့်သော်လည်းကောင်း မျှော်လင့်ချက်ရှိ၏။
တစ်လထက်အလွန် ထားငြားအံ့၊ မျှော်လင့်ချက်ရှိသော်လည်းဟူသည် မူလသင်္ကန်းရသော နေ့၌မျှော်လင့်သော သင်္ကန်းရအံ့၊ ဆယ်ရက်အတွင်း ပြုစေရမည်၊ မူလသင်္ကန်းရသည်မှ နှစ်ရက်မြောက်၌မျှော်လင့်သော သင်္ကန်းရအံ့၊ ဆယ်ရက်အတွင်း ပြုစေရမည်၊ မူလသင်္ကန်းရသည်မှ သုံးရက်မြောက်၌။ လေးရက်မြောက်၌။ ငါးရက်မြောက်၌။ ခြောက်ရက်မြောက်၌။ ခုနစ်ရက်မြောက်၌။ ရှစ်ရက်မြောက်၌။ ကိုးရက်မြောက်၌။ မူလသင်္ကန်းရသည်မှ ဆယ်ရက်မြောက်၌ မျှော်လင့်သော သင်္ကန်းရအံ့၊ ဆယ်ရက်အတွင်း၌ ပြုစေရမည်၊ ဆယ့်တစ်ရက်မြောက်၌။ပ။ ဆယ့်နှစ်ရက်မြောက်၌။ ဆယ့်သုံးရက်မြောက်၌။ ဆယ့်လေးရက်မြောက်၌။ ဆယ့်ငါးရက်မြောက်၌။ ဆယ့်ခြောက်ရက်မြောက်၌။ ဆယ့်ခုနစ်ရက်မြောက်၌။ ဆယ့်ရှစ်ရက်မြောက်၌။ ဆယ့်ကိုးရက်မြောက်၌။ မူလသင်္ကန်းရသည်မှ ရက်နှစ်ဆယ်မြောက်၌ မျှော်လင့်သော သင်္ကန်းရအံ့၊ ဆယ်ရက်အတွင်း ပြုစေရမည်။
မူလသင်္ကန်းရသည်မှ နှစ်ဆယ့်တစ်ရက်မြောက်၌ မျှော်လင့်သော သင်္ကန်းရအံ့၊ ကိုးရက်အတွင်းပြုစေရမည်။ နှစ်ဆယ့်နှစ်ရက်မြောက်၌။ပ။ နှစ်ဆယ့်သုံးရက်မြောက်၌။ နှစ်ဆယ့်လေးရက်မြောက်၌။ နှစ်ဆယ့်ငါးရက်မြောက်၌။ နှစ်ဆယ့်ခြောက်ရက်မြောက်၌။ နှစ်ဆယ့်ခုနစ်ရက်မြောက်၌။ နှစ်ဆယ့်ရှစ်ရက်မြောက်၌။ မူလသင်္ကန်းရသည်မှ နှစ်ဆယ့်ကိုးရက်မြောက်၌ မျှော်လင့်သော သင်္ကန်းရအံ့၊ တစ်ရက်အတွင်းပြုစေရမည်။ မူလသင်္ကန်းရသည်မှ ရက်သုံးဆယ်မြောက်၌ မျှော်လင့်သော သင်္ကန်းရအံ့၊ ထိုနေ့၌သာလျှင် အဓိဋ္ဌာန်တင်ရမည် ဝိကပ္ပနာပြုရမည် စွန့်ရမည်။ အကယ်၍ အဓိဋ္ဌာန်မတင်အံ့ ဝိကပ္ပနာမပြုအံ့ မစွန့်အံ့၊ သုံးဆယ့်တစ်ရက် အာရုဏ်တက်လတ်သော် စွန့်အပ်၏။ သံဃာအားသော်လည်းကောင်း၊ ဂိုဏ်းအားသော်လည်းကောင်း၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားသော်လည်းကောင်း စွန့်ရမည်။
ရဟန်းတို့ ဤသို့ စွန့်ရမည်။ပ။
“အသျှင်ဘုရားတို့ အကျွန်ုပ်၏ ဤအခါမဲ့သင်္ကန်းသည် တစ်လလွန်သဖြင့် စွန့်ခြင်း (ဝိနည်းကံ) ရှိပါသည်၊ အကျွန်ုပ်သည် ဤသင်္ကန်းကို သံဃာအား စွန့်ပါ၏”ဟု။ပ။ ပေးရာ၏ဟု။ပ။ ပေးကုန်ရာ၏ဟု။ပ။ အသျှင့်အား ပေးပါ၏ဟု (ပြန်ပေးရမည်)။
မူလသင်္ကန်းနှင့် မျှော်လင့်သော သင်္ကန်းသည် သဘောချင်း မတူကြအံ့၊ ညဉ့်တို့သည်လည်းကြွင်းကျန်ကုန်သေးအံ့၊ အလိုမရှိဘဲ ပြုစေရမည် မဟုတ်။
--֍ ၅၀၁
။ တစ်လလွန်ပြီး၌ လွန်၏ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ တစ်လ လွန်ပြီး၌ယုံမှားရှိအံ့။ပ။ တစ်လလွန်ပြီး၌ မလွန်သေးဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့။ပ။ အဓိဋ္ဌာန် မတင်အပ်သေး သည်၌အဓိဋ္ဌာန် တင်အပ်ပြီးဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့။ပ။ ဝိကပ္ပနာ မပြုအပ်သေးသည်၌ ဝိကပ္ပနာ ပြုအပ်ပြီးဟုထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့။ပ။ မစွန့်အပ်သေးသည်၌ စွန့်အပ်ပြီးဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့။ပ။ မပျောက်သည်၌ပျောက်သည်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့။ပ။ မပျက်သည်၌ ပျက်သည်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့။ပ။ မီးမလောင်သည်၌မီးလောင်သည်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့။ပ။ မလုယက်အပ်သည်၌ လုယက်အပ်သည်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။စွန့်ခြင်း (ဝိနည်းကံ) ရှိသော သင်္ကန်းကို မစွန့်မူ၍ သုံးဆောင်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ တစ်လမလွန်သေးသည်၌ လွန်ပြီးဟု ထင်မှတ်ခြင်း ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ တစ်လမလွန်သေးသည်၌ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ တစ်လမလွန်သေးသည်၌ မလွန်သေးဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ အာပတ်မသင့်။
֍ ၅၀၂
။ တစ်လအတွင်း၌ အဓိဋ္ဌာန်တင်အံ့၊ ဝိကပ္ပနာပြုအံ့၊ စွန့်အံ့၊ ပျောက်အံ့၊ ပျက်အံ့၊ မီးလောင် အံ့၊ လုယက်၍ ယူကုန်အံ့၊ အကျွမ်းဝင်၍ ခံယူကုန်အံ့၊ အာပတ် မသင့်။ ရူးသော ရဟန်း၊ အစ လက်ဦးလွန်ကျူးသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်။တတိယ ကထိနသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏
--၁-စီဝရဝဂ်
၄-ပုရာဏစီဝရသိက္ခာပုဒ်
֍ ၅၀၃
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိမြို့ အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံး နေတော်မူသော အခါ အသျှင်ဥဒါယီ၏ မယားဟောင်းသည် ဘိက္ခုနီမတို့အထံ၌ ရဟန်း ပြု၏၊ ထိုဘိက္ခုနီမသည် အသျှင်ဥဒါယီ၏ အထံသို့ မပြတ်လာ၏၊ အသျှင်ဥဒါယီကလည်း ထိုဘိက္ခုနီမ၏ အထံသို့ မပြတ်သွား၏၊ ထိုအခါ အသျှင်ဥဒါယီသည် ထိုဘိက္ခုနီမ၏ အထံ၌ ဆွမ်းကိစ္စကို၁ ပြု၏၊ ထိုအခါ အသျှင်ဥဒါယီသည် နံနက်အချိန်၌ သင်္ကန်းကို ပြင်ဝတ်၍ သပိတ်သင်္ကန်းကို ယူဆောင်ကာ ထိုဘိက္ခုနီမထံသို့ ချဉ်းကပ်ပြီးနောက် ထိုဘိက္ခုနီမ၏ ရှေ့၌ အင်္ဂါဇာတ်ကို ဖော်၍ နေရာ၌ ထိုင်၏၊ ထိုဘိက္ခုနီမသည်လည်း အသျှင်ဥဒါယီ၏ ရှေ့၌ အင်္ဂါဇာတ်ကို ဖော်၍ နေရာ၌ ထိုင်၏၊ ထိုအခါ အသျှင်ဥဒါယီသည် ပြင်းစွာ တပ်မက်သည်ဖြစ်၍ ထိုဘိက္ခုနီမ၏ အင်္ဂါဇာတ်ကို တစိန်းစိန်းကြည့်၏၊ ဥဒါယီအားသုက်လွှတ်၏၊ ထိုအခါ အသျှင်ဥဒါယီသည် ထို ဘိက္ခုနီမကို “နှမ သွားလော့၊ ရေကို ဆောင်ယူခဲ့လော့၊ သင်းပိုင်ကို ဖွတ်လျှော်အံ့”ဟု ဆို၏၊ အသျှင် ဆောင်ယူခဲ့ပါ၊ အကျွန်ုပ်သည်သာလျှင် ဖွတ်လျှော်ပါမည်”ဟု (ဆို၍ သင်္ကန်းကို ယူပြီးလျှင်) ထိုသုက်အချို့ကို ပါးစပ်ဖြင့် စုပ်ယူ၏၊ အချို့ကို အင်္ဂါဇာတ်၌ ထည့်၏၊ ထိုဘိက္ခုနီမသည် ထိုသုက်ဖြင့် ကိုယ်ဝန်ယူ၏။ဘိက္ခုနီမတို့သည် “ဤဘိက္ခုနီမသည် မမြတ်သော (မေထုန်) အကျင့်ကို ကျင့်၍ ကိုယ်ဝန်ရှိ၏”ဟု ဆိုကြကုန်၏၊ “အသျှင်မတို့ အကျွန်ုပ်သည် မမြတ်သော (မေထုန်) အကျင့်ကို မကျင့်ပါ”ဟု ဘိက္ခုနီမတို့အား ဤအကြောင်းကို ပြောကြား၏။
ဘိက္ခုနီမတို့သည် “အသျှင်ဥဒါယီသည် ဘိက္ခုနီမအား သင်္ကန်းဟောင်းကို အဘယ့်ကြောင့် ဖွတ်လျှော်စေဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏၊ ထိုအခါ ထိုဘိက္ခုနီမတို့သည် ရဟန်းတို့အား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏၊ အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည်"အသျှင် ဥဒါယီသည် ဘိက္ခုနီမအား သင်္ကန်းဟောင်းကို အဘယ့်ကြောင့် ဖွတ်လျှော်စေဘိသနည်း”ဟုကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။
ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့သည် အသျှင်ဥဒါယီကို များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်ကြပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။ပ။
“ဥဒါယီ သင်သည် ဘိက္ခုနီမအား သင်္ကန်းဟောင်းကို ဖွတ်လျှော်စေ၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ်မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်၏)။
ဥဒါယီ သင်နှင့် ဆွေမျိုးတော်စပ်သလော၊ ဆွေမျိုးမတော်စပ်သလောဟု (မေးတော်မူရာ)
မြတ်စွာဘုရား ဆွေမျိုးမတော်စပ်ပါဟု (လျှောက်၏)။
--(မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော ယောက်ျားသည် ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော မိန်းမ၏ သင့်တင့်သည်ကိုလည်းကောင်း၊ မသင့်တင့်သည်ကိုလည်းကောင်း၊ ကြည်ညိုဖွယ်ရှိသည်ကိုလည်းကောင်း ကြည်ညိုဖွယ် မရှိသည်ကိုလည်းကောင်း မသိနိုင်၊ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သောယောက်ျား ထိုသင်သည်၂ ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော ဘိက္ခုနီမအား သင်္ကန်းဟောင်းကို ဖွတ်လျှော်စေဘိ၏၊ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ဤ (သင်ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အားကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
၁။ ဘတ္တဝိဿဂ္ဂန္တိ ဘတ္တကိစ္စံ။ တေရသကဏ်ဋီကာ (၉၃)၊ သာရတ္ထ-၂၊ ၃၉၈။
၂။ တတ္ထ နာမ တွန္တိ ဣမဿာပိ သော နာမ တွန္တိအတ္ထော ဝေဒိတဗ္ဗော။ တေရသကဏ်ဋီကာ (၉၃) သာရတ္ထ-၂၊ ၃၉၈။
ပညတ်သိက္ခာပုဒ်
֍ ၅၀၄
။ “အကြင် ရဟန်းသည် ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော ဘိက္ခုနီမအား သင်္ကန်းဟောင်းကို ဖွတ်လျှော်စေမူလည်း ဖွတ်လျှော်စေငြားအံ့၊ ဆိုးမူလည်း ဆိုးစေငြားအံ့၊ ရိုက်နယ်မူလည်းရိုက်နယ်စေငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) နိဿဂ္ဂိ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟုမိန့်တော်မူ၏)။ --၄-ပုရာဏစီဝရသိက္ခာပုဒ်အဖွင့်
֍ ၅၀၅
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟုအလိုရှိအပ်၏။
ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော ဘိက္ခုနီမ မည်သည် အမိဘက်မှသော်လည်းကောင်း၊ အဖဘက်မှသော်လည်းကောင်း၊ ခုနှစ်ဆက်မြောက် ဘိုးဘေးအစုံတိုင်အောင် မဆက်စပ်သော။
ဘိက္ခုနီမ မည်သည် ဥဘတောသံဃာ၌ ပဉ္စင်းဖြစ်သော မိန်းမတည်း။
သင်္ကန်းဟောင်း မည်သည် တစ်ကြိမ်ပင် ဝတ်အပ် တစ်ကြိမ်ပင် ရုံအပ်သော သင်္ကန်းတည်း။
ဖွပ်လျှော်လော့ဟုစေခိုင်းအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ဖွပ်လျှော်အပ်ပြီးမူ စွန့်ခြင်း (ဝိနည်းကံ) ရှိ၏။ ဆိုးလော့ဟုစေခိုင်းအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ဆိုးအပ်ပြီးမူ စွန့်ခြင်း (ဝိနည်းကံ) ရှိ၏။ ရိုက်နယ်လော့ဟုစေခိုင်းအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ တစ်ကြိမ် လက်ဖြင့် ပုတ်ခတ်အပ်သော်လည်းကောင်း၊ ရိုက်တုတ်ဖြင့်ရိုက်အပ်သော်လည်းကောင်း စွန့်ခြင်း (ဝိနည်းကံ) ရှိ၏။ သံဃာအားသော်လည်းကောင်း၊ ဂိုဏ်းအားသော် လည်းကောင်း၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားသော်လည်းကောင်း စွန့်ရမည်။
ရဟန်းတို့ ဤသို့ စွန့်ရမည်။ပ။
“အသျှင်ဘုရားတို့ အကျွန်ုပ်၏ ဤသင်္ကန်းဟောင်းသည် ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော ဘိက္ခုနီမကိုဖွပ်လျှော်စေအပ်သဖြင့် စွန့်ခြင်း (ဝိနည်းကံ) ရှိပါသည်၊ အကျွန်ုပ်သည် ဤသင်္ကန်းကို သံဃာအားစွန့်ပါ၏”ဟု။ပ။ ပေးရာ၏ဟု။ပ။ ပေးကုန်ရာ၏ဟု။ပ။ အသျှင့်အား ပေးပါ၏ဟု (ပေးရမည်)။
֍ ၅၀၆
။ ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော ဘိက္ခုနီမ၌ ဆွေမျိုးမတော်စပ်ဟု ထင်မှတ်၍ သင်္ကန်းဟောင်းကိုဖွပ်လျှော်စေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော ဘိက္ခုနီမ၌ ဆွေမျိုးမတော်စပ်ဟုထင်မှတ်၍ သင်္ကန်းဟောင်းကို ဖွပ်လျှော်စေအံ့၊ ဆိုးစေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိနှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော ဘိက္ခုနီမ၌ ဆွေမျိုးမတော်စပ်ဟု ထင်မှတ်၍ သင်္ကန်းဟောင်းကို ဖွပ်လျှော်စေအံ့၊ ရိုက်နယ်စေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိနှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော ဘိက္ခုနီမ၌ ဆွေမျိုးမတော်စပ်ဟု ထင်မှတ်၍ သင်္ကန်းဟောင်းကို ဖွပ်လျှော်စေအံ့၊ ဆိုးစေအံ့၊ ရိုက်နယ်စေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိနှင့်ဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက်သင့်၏။ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော ဘိက္ခုနီမ၌ ဆွေမျိုးမတော်စပ်ဟု ထင်မှတ်၍ သင်္ကန်းဟောင်းကို ဆိုးစေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော ဘိက္ခုနီမ၌ ဆွေမျိုးမတော်စပ်ဟု ထင်မှတ်၍သင်္ကန်းဟောင်းကို ဆိုးစေအံ့၊ ရိုက်နယ်စေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိနှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော ဘိက္ခုနီမ၌ ဆွေမျိုးမတော်စပ်ဟု ထင်မှတ်၍ သင်္ကန်းဟောင်းကို ဆိုးစေအံ့၊ ဖွပ်လျှော်စေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိနှင့်ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော ဘိက္ခုနီမ၌ ဆွေမျိုးမတော်စပ်ဟုထင်မှတ်၍ သင်္ကန်းဟောင်းကို ဆိုးစေအံ့၊ ရိုက်နယ်စေအံ့၊ ဖွပ်လျှော်စေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိနှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ်နှစ်ချက်သင့်၏၊
--ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော ဘိက္ခုနီမ၌ ဆွေမျိုးမတော်စပ်ဟု ထင်မှတ်၍ သင်္ကန်းဟောင်းကို ရိုက်နယ်စေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော ဘိက္ခုနီမ၌ ဆွေမျိုးမတော်စပ်ဟုထင်မှတ်၍ သင်္ကန်းဟောင်းကို ရိုက်နယ်စေအံ့၊ ဖွပ်လျှော်စေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိနှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ဆွေမျိုး မတော်စပ်သော ဘိက္ခုနီမ၌ ဆွေမျိုးမတော်စပ်ဟု ထင်မှတ်၍ သင်္ကန်းဟောင်းကို ရိုက်နယ်စေအံ့၊ ဆိုးစေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိနှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော ဘိက္ခုနီမ၌ ဆွေမျိုးမတော်စပ်ဟုထင်မှတ်၍ သင်္ကန်းဟောင်းကို ရိုက်နယ်စေအံ့၊ ဖွပ်လျှော်စေအံ့၊ ဆိုးစေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိနှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ်နှစ်ချက်သင့်၏၊
ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော ဘိက္ခုနီမ၌ ယုံမှားရှိအံ့။ပ။ ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော ဘိက္ခုနီမ၌ ဆွေမျိုးတော်စပ်သည်ဟု ထင်မှတ်အံ့။ပ။ အခြားရဟန်း၏ သင်္ကန်းဟောင်းကို ဖွပ်လျှော်စေအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ နိသီဒိုင် အိပ်ရာခင်းကို ဖွပ်လျှော်စေအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ တစ်ဖက်သံဃာ၌ ပဉ္စင်းဖြစ်သောဘိက္ခုနီမအား ဖွပ်လျှော်စေအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ဆွေမျိုးတော်စပ်သော ဘိက္ခုနီမ၌ ဆွေမျိုးမတော်စပ်ဟု ထင်မှတ်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ဆွေမျိုးတော်စပ်သော ဘိက္ခုနီမ၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ဆွေမျိုးတော်စပ်သော ဘိက္ခုနီမ၌ ဆွေမျိုးတော်စပ်သည်ဟု ထင်မှတ်အံ့၊ အာပတ်မသင့်။
֍ ၅၀၇
။ ဆွေမျိုးတော်စပ်သော ဘိက္ခုနီမ ဖွပ်လျှော်ရာ၌ ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော ဘိက္ခုနီမသည်အဖေါ်ဖြစ်အံ့၊ မဆို (မခိုင်း) အပ်ဘဲ ဖွပ်လျှော်အံ့၊ မသုံးဆောင်အပ်သေးသော အသစ်ကို ဖွပ်လျှော်စေအံ့၊ သင်္ကန်းမှ တစ်ပါး အခြားပရိက္ခရာကို ဖွပ်လျှော်စေအံ့၊ အာပတ်မသင့်၊ သိက္ခမာန်ကို သာမဏေမကို (ဖွပ်လျှော်စေအံ့၊ အာပတ် မသင့်)။ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းအား အာပတ်မသင့်။စတုတ္ထ ပုရာဏစီဝရသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၂-စီဝရဝဂ်
၅-စီဝရပဋိဂ္ဂဟဏသိက္ခာပုဒ်
֍ ၅၀၈
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ရာဇဂြိုဟ်မြို့ ရှဉ့်နက်တို့အား အစာကျွေးရာ ဖြစ်သောဝေဠုဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံး နေတော်မူသော အခါ ဥပ္ပလဝဏ်ဘိက္ခုနီမသည် သာဝတ္ထိမြို့၌ နေ၏။ထိုအခါ ဥပ္ပလဝဏ်ဘိက္ခုနီမသည် နံနက်အချိန်၌ သင်္ကန်းကို ပြင်ဝတ်၍ သပိတ်သင်္ကန်းကို ယူလျက်သာဝတ္ထိမြို့သို့ ဆွမ်းအလို့ငှါ ဝင်၏၊ သာဝတ္ထိမြို့၌ ဆွမ်းအလို့ငှါ လှည့်လည်ပြီး၍ ဆွမ်းစားပြီးနောက်ဆွမ်းစားဇရပ်မှ ဖဲခွါပြီးလတ်သော် နေ့သန့်စင်ရာအလို့ငှါ အန္ဓဝန်တောသို့ ချဉ်းကပ်၏၊ အန္ဓဝန်တောသို့သက်ဝင်ပြီးနောက် သစ်ပင်ရင်းတစ်ခု၌ နေ့သန့်စင်ရန် ထိုင်၏၊ ထိုအခါ ခိုးမှုကို ပြုပြီးသောခိုးသူတို့သည် နွားကို သတ်ပြီး၍ အမဲသားကို ယူကာ အန္ဓဝန်တောသို့ ဝင်ကုန်၏။
ခိုးသူကြီးသည် သစ်ပင်ရင်းတစ်ခု၌ နေ့သန့်စင်လျက် ထိုင်နေသော ဥပ္ပလဝဏ် ဘိက္ခုနီမကိုမြင်လတ်သော် “အကယ်၍ ငါ၏ သားများ ညီငယ်များ မြင်ကြပါမူ ဤဘိက္ခုနီမကို ညှင်းဆဲကြလိမ့်မည်”ဟု ကြံစည်၍ အခြားလမ်းဖြင့် သွား၏၊ ထိုအခါ ခိုးသူကြီးသည် အမဲသားကျက်လတ်သော် ကောင်းမြတ်သော အမဲသားတို့ကို ယူ၍ ဖက်ဖြင့် ထုပ်ပြီးလျှင် ဥပ္ပလဝဏ် ဘိက္ခုနီမ၏အနီး သစ်ပင်ရင်း၌ ဆွဲပြီးနောက် “အကြင်ရဟန်း ပုဏ္ဏားသည် မြင်၏၊ (ထိုသူအား) ပေးလှူအပ်သည်သာတည်း၊ ဆောင်ယူစေ”ဟုဆို၍ ဖဲသွား၏။
ဥပ္ပလဝဏ် ဘိက္ခုနီမသည် သမာဓိမှ ထလတ်သော် ခိုးသူကြီးပြောဆိုသော ဤစကားကို ကြား၏၊ ထိုအခါ ဥပ္ပလဝဏ်ဘိက္ခုနီမသည် ထိုအမဲသားကို ယူ၍ ဘိက္ခုနီမကျောင်းသို့ သွား၏၊ ဥပ္ပလဝဏ်ဘိက္ခုနီမသည် ထိုညဉ့်ကုန်လွန်သော အခါ၌ အမဲသားကို စီရင်၍ အပေါ်ရုံ ‘ဧကသီ’ ဖြင့် အထုပ်ကို ဖွဲ့ပြီးလျှင် ကောင်းကင်သို့ ပျံတက်၍ ဝေဠုဝန်ကျောင်း၌ ရှေးရှုရပ်တည်လေ၏၊ ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည်ရွာတွင်းသို့ ဆွမ်းအလို့ငှါ ဝင်တော်မူ၏၊ အသျှင်ဥဒါယီသည် ကျောင်းစောင့်ကျန်ရစ်၏၊ ထိုအခါ ဥပ္ပလဝဏ်ဘိက္ခုနီမသည် အသျှင်ဥဒါယီထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ အသျှင်ဥဒါယီအား-
“အသျှင်ဘုရား မြတ်စွာဘုရား အဘယ်မှာပါနည်း”ဟု လျှောက်၏။
နှမ မြတ်စွာဘုရားသည် ရွာတွင်းသို့ ဆွမ်းအလို့ငှါ ဝင်တော်မူ၏ဟု (ပြော၏)။
အသျှင်ဘုရား ဤအမဲသားကို မြတ်စွာဘုရားအား လှူပါလော့ဟု (လျှောက်၏)။
နှမ သင်သည် မြတ်စွာဘုရားကို အမဲသားဖြင့် နှစ်သိမ့်စေအပ်ပြီ၊ အကယ်၍ သင်သည် ငါ့အား သင်းပိုင်ကို လှူပါမူ ငါ့ကိုလည်း သင်းပိုင်ဖြင့် နှစ်သိမ့်စေပြီးဖြစ်ရာ၏ဟု (ပြော၏)။
အသျှင်ဘုရား အကျွန်ုပ်တို့ မာတုဂါမတို့မည်သည် လာဘ်လာဘ ရှားပါးကြပါကုန်၏၊ ဤသင်္ကန်းသည်လည်း အကျွန်ုပ်၏ နောက်ဆုံးငါးထည်မြောက် သင်္ကန်းပါတည်း၊ အကျွန်ုပ်သည် မလှူနိုင်ပါဟု (လျှောက်၏)။
နှမ ဥပမာအားဖြင့် ယောက်ျားသည် ဆင်ကို လှူ ပြီး၍ ခါးဖွဲ့ကြိုး၌ ငြိကပ်ရာသကဲ့သို့၊ ဤအတူပင်သင်သည် မြတ်စွာဘုရားအား အမဲသားကို လှူပြီး၍ ငါ့အား သင်းပိုင်ကို မလှူရက်ဟု (ပြော၏)။
--ထိုအခါ ဥပ္ပလဝဏ် ဘိက္ခုနီမသည် အသျှင်ဥဒါယီ အတင်းအကြပ် ပြောအပ်သည်ဖြစ်၍ သင်းပိုင်ကိုလှူပြီးလျှင် ဘိက္ခုနီမကျောင်းသို့ သွား၏၊ ဘိက္ခုနီမတို့သည် ဥပ္ပလဝဏ်ဘိက္ခုနီမ၏ သပိတ်သင်္ကန်းကိုလှမ်းယူကြလျက် ဥပ္ပလဝဏ် ဘိက္ခုနီမကို “အသျှင်မ အသျှင်မ၏ သင်းပိုင်သည် အဘယ်မှာနည်း”ဟုဆိုကြကုန်၏။
ဥပ္ပလဝဏ် ဘိက္ခုနီမသည် ဘိက္ခုနီမတို့အား ဤအကြောင်းကို ပြောကြား၏၊ ဘိက္ခုနီမတို့သည်"အသျှင်ဥဒါယီသည် ဘိက္ခုနီမ၏ သင်္ကန်းကို အဘယ့်ကြောင့် ခံယူဘိသနည်း မာတုဂါမသည် လာဘ်ရှားပါး၏”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။
ထိုအခါ ထိုဘိက္ခုနီမတို့သည် ရဟန်းတို့အား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏၊ အလိုနည်းသောရဟန်းတို့သည် “အသျှင်ဥဒါယီသည် ဘိက္ခုနီမ၏ သင်္ကန်းကို အဘယ့်ကြောင့် ခံယူဘိသနည်း”ဟုကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏၊ ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့သည် အသျှင်ဥဒါယီကိုများစွာသော အကြောင်းဖြင့် ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်ကြပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။ပ။
“ဥဒါယီ သင်သည် ဘိက္ခုနီမ၏ သင်္ကန်းကို ခံယူ၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်၏)။
ဥဒါယီ သင်နှင့် ဆွေမျိုးတော်စပ်သလော၊ ဆွေမျိုးမတော်စပ်သလောဟု (မေးတော်မူရာ)။
မြတ်စွာဘုရား ဆွေမျိုးမတော်စပ်ပါဟု (လျှောက်၏)။
(မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော ယောက်ျားသည် ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော မိန်းမ၏ သင့်တင့်သည်ကိုလည်းကောင်း၊ မသင့်တင့်သည်ကိုလည်းကောင်း၊ ရှိသည်ကိုလည်းကောင်း၊ မရှိသည်ကိုလည်းကောင်း မသိနိုင်၊ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ထိုသင်သည် ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော ဘိက္ခုနီမ၏ လက်မှ သင်္ကန်းကို ခံယူဘိ၏၊ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ဤ (သင်ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
--ပထမပညတ်သိက္ခာပုဒ်နှင့် အနုပညတ်သိက္ခာပုဒ်
֍ ၅၀၉
။ “အကြင် ရဟန်းသည် ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော ဘိက္ခုနီမ၏ လက်မှ သင်္ကန်းကိုခံယူငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ဤသို့လျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့အား ဤသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူ၏။
֍ ၅၁၀
။ ထိုအခါ ရဟန်းတို့သည် တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်ကြ၍ ဘိက္ခုနီမတို့၏ လဲလှယ်'ဖလှယ်’ သော သင်္ကန်းကို မခံယူကြကုန်။ဘိက္ခုနီမတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် အသျှင်တို့သည် ငါတို့၏ လဲလှယ်သော သင်္ကန်းကို မခံယူကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ ရဟန်းတို့သည် ကဲ့ရဲ့ရှုတ်ချ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြသော ထိုဘိက္ခုနီမတို့၏ စကားကို ကြားကြသည်သာတည်း။
ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့သည် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏၊ ထိုအခါမြတ်စွာဘုရားသည် ဤအကြောင်းအရာကြောင့် တရားစကားကို ဟောပြောတော်မူ၍ ရဟန်းတို့ကို"ရဟန်းတို့ ရဟန်း၊ ဘိက္ခုနီမ၊ သိက္ခမာန် သာမဏေ၊ သာမဏေမဟူသော ဤသီတင်းသုံးဖေါ် ငါးဦးတို့၏လဲလှယ်သော သင်္ကန်းကို ခံယူခြင်းငှါ ခွင့်ပြုသည်”ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၅၁၁
။ “အကြင် ရဟန်းသည် ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော ဘိက္ခုနီမ၏ လက်မှ သင်္ကန်းကိုလဲလှယ်သည်မှ တစ်ပါး ခံယူငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) နိဿဂ္ဂိ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --သိက္ခာပုဒ်အဖွင့်
֍ ၅၁၂
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟုအလိုရှိအပ်၏။
ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော မည်သည် အမိဘက်မှသော်လည်းကောင်း၊ အဖဘက်မှသော်လည်းကောင်းခုနစ်ဆက်မြောက် ဘိုးဘေးအစုံတိုင်အောင် မဆက်စပ်သော။
ဘိက္ခုနီမ မည်သည် ဥဘတောသံဃာ၌ ပဉ္စင်းဖြစ်သော မိန်းမတည်း။
သင်္ကန်း မည်သည် ခြောက်မျိုးသော သင်္ကန်းတို့တွင် အယုတ်ဆုံးအားဖြင့် ဝိကပ္ပနာလောက်သောသင်္ကန်းတစ်မျိုးမျိုးတည်း။
လဲလှယ်သည်မှတစ်ပါးဟူသည် လဲလှယ်ခြင်းကို ထား၍။
ခံယူအံ့၊ အားထုတ်မှု ပယောဂကြောင့် ဒုက္ကဋ် (အာပတ်သင့်၏)။ ရခြင်းကြောင့် စွန့်ခြင်း (ဝိနည်းကံ) ရှိ၏။ သံဃာအားသော်လည်းကောင်း၊ ဂိုဏ်းအားသော်လည်းကောင်း၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားသော်လည်းကောင်းစွန့်ရမည်။
ရဟန်းတို့ ဤသို့ စွန့်ရမည်။ပ။
“အသျှင်ဘုရားတို့ အကျွန်ုပ်၏ ဤသင်္ကန်းသည် ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော ဘိက္ခုနီမ၏ လက်မှလဲလှယ်သည်မှတစ်ပါး ခံယူအပ်သဖြင့် စွန့်ခြင်း (ဝိနည်းကံ) ရှိပါသည်၊ အကျွန်ုပ်သည် ဤ သင်္ကန်းကိုသံဃာအား စွန့်ပါ၏”ဟု။ပ။ ပေးရာ၏ဟု။ပ။ ပေးကုန်ရာ၏ဟု။ပ။ အသျှင့်အား ပေး ပါ၏ဟု (ပေးရမည်)။
֍ ၅၁၃
။ ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော ဘိက္ခုနီမ၌ ဆွေမျိုးမတော်စပ်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိ၍ လဲလှယ်သည်မှတစ်ပါး သင်္ကန်းကို ခံယူအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏၊ ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော ဘိက္ခုနီမ၌ ယုံမှားရှိ၍ လဲလှယ်သည်မှတစ်ပါး သင်္ကန်းကို ခံယူအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏၊ ဆွေမျိုးမတော်စပ်သောဘိက္ခုနီမ၌ ဆွေမျိုး တော်စပ်သည်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိ၍ လဲလှယ်သည်မှတစ်ပါး သင်္ကန်းကို ခံယူအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏၊ တစ်ဖက် (ဘိက္ခုနီသံဃာ) ၌ ပဉ္စင်းဖြစ်သော ဘိက္ခုနီမ၏လက်မှ လဲလှယ်သည်မှတစ်ပါး သင်္ကန်းကို ခံယူအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ဆွေမျိုးတော်စပ်သော ဘိက္ခုနီမ၌ ဆွေမျိုးမတော်စပ်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ဆွေမျိုးတော်စပ်သော ဘိက္ခုနီမ၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ဆွေမျိုးတော်စပ်သော ဘိက္ခုနီမ၌ ဆွေမျိုးတော်စပ်သည်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။֍ ၅၁၄
။ ဆွေမျိုးတော်စပ်သော ဘိက္ခုနီမ၌ အာပတ် မသင့်၊ အဖိုး အနည်းငယ် ထိုက်တန်သော ဝတ္ထုဖြင့်အဖိုးများစွာ ထိုက်တန်သော ဝတ္ထုကိုသော်လည်းကောင်း၊ အဖိုးများစွာ ထိုက်တန်သော ဝတ္ထုဖြင့်အဖိုးအနည်းငယ် ထိုက်တန်သော ဝတ္ထုကိုသော်လည်းကောင်း လဲလှယ်အံ့၊ အာပတ် မသင့်၊ ရဟန်းသည် အကျွမ်းဝင်သဖြင့် ခံယူအံ့၊ အခိုက်အတန့်ယူအံ့၊ သင်္ကန်းမှတစ်ပါး အခြားပရိက္ခရာကို ခံယူအံ့၊ အာပတ်မသင့်။ သိက္ခမာန်၏ သာမဏေမ၏ (သင်္ကန်းကို ခံယူအံ့၊ အာပတ် မသင့်) ရူးသောရဟန်း အစလက်ဦးလွန်ကျူးသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်။ပဉ္စမ စီဝရပဋိဂ္ဂဟဏသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၁-စီဝရဝဂ်
၆-အညာတကဝိညတ္တိသိက္ခာပုဒ်
֍ ၅၁၅
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိမြို့ အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သောဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံး နေတော်မူသောအခါ သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒသည် တရားစကားကို ဟောပြခြင်းငှါ လိမ္မာ ကျွမ်းကျင်၏၁။ ထိုအခါ သူဌေးသားတစ်ယောက်သည် သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒကို ရိုသေစွာရှိခိုးပြီးလျှင် တစ်ခုသော နေရာ၌ ထိုင်နေ၏၊ တစ်ခုသော နေရာ၌ ထိုင်နေသော ထိုသူဌေးသားကိုသာကီဝင်မင်းသား အသျှင် ဥပနန္ဒသည် တရားစကားဖြင့် (အကျိုးစီးပွားကို) သိမြင်စေလျက် (တရားကို) ဆောက်တည်စေကာ (တရားကျင့်သုံးရန်) ထက်သန်ရွှင်လန်းစေတော်မူ၏၊ ထိုအခါ ထိုသူဌေးသားသည်သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒက တရားစကားဖြင့် (အကျိုးစီးပွားကို) သိမြင်စေလျက် (တရားကို) ဆောက်တည်စေကာ (တရားကျင့်သုံးရန်) ထက်သန် ရွှင်လန်းစေပြီးဖြစ်ရကား သာကီဝင်မင်းသားအသျှင်ဥပနန္ဒအား- “အသျှင်ဘုရား အလိုရှိရာကို အမိန့်ရှိတော်မူပါ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည် အသျှင့်အား သင်္ကန်း ဆွမ်း ကျောင်းသူနာ၏ အထောက်အပံ့ ဆေးပစ္စည်းများကို လှူနိုင်ကြပါသည်”ဟု လျှောက်၏။ငါ့သျှင် ဒါယကာ အကယ်၍ သင်သည် ငါ့အား လှူလိုသည် ဖြစ်အံ့၊ ဤ သင်ဝတ်လာသော အဝတ်နှစ်ထည်မှ တစ်ထည်ကို လှူလော့ဟု (ဆို၏)။
အသျှင်ဘုရား အကျွန်ုပ်တို့ အမျိုးသားတို့အား အဝတ်တစ်ထည်တည်းဖြင့် သွားဖို့ရာ ရှက်ဖွယ်ကဲ့သို့ဖြစ်ပါသည်၊ အသျှင်ဘုရား အိမ်သို့ ရောက်သည့်တိုင်အောင် ဆိုင်းငံ့တော်မူပါ၊ အိမ်ရောက်လျှင် ဤနှစ်ထည်မှ တစ်ထည်ကိုသော်လည်းကောင်း၊ ဤထက် သာလွန်ကောင်းမြတ်သော အထည်ကိုသော်လည်းကောင်း အပို့လွှတ်ပါမည်ဟု (လျှောက်၏)။
နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒသည် ထိုသူဌေးသားကို “ငါ့သျှင်ဒါယကာအကယ်၍ ငါ့အား လှူလိုသည် ဖြစ်အံ့၊ ဤအဝတ်နှစ်ထည်မှ တစ်ထည်ကို လှူလော့”ဟု (ဆို၏)။
အသျှင်ဘုရား အကျွန်ုပ်တို့ အမျိုးသားတို့အား အဝတ်တစ်ထည်တည်းဖြင့် သွားဖို့ရာ ရှက်ဖွယ်ကဲ့သို့ဖြစ်ပါသည်၊ အသျှင်ဘုရား အိမ်သို့ ရောက်သည့်တိုင်အောင် ဆိုင်းငံ့တော်မူပါ၊ အိမ်ရောက်လျှင် ဤနှစ်ထည်မှ တစ်ထည်ကိုသော်လည်းကောင်း၊ ဤထက် သာလွန်ကောင်းမြတ်သော အထည်ကိုသော်လည်းကောင်း အပို့လွှတ်ပါမည်ဟု (လျှောက်၏)။
သုံးကြိမ်မြောက်လည်း သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒသည် ထိုသူဌေးသားကို “ငါ့သျှင်ဒါယကာအကယ်၍ ငါ့အား လှူလိုသည်ဖြစ်အံ့၊ ဤအဝတ်နှစ်ထည်မှ တစ်ထည်ကို လှူလော့”ဟု (ဆို၏)။
အသျှင်ဘုရား အကျွန်ုပ်တို့ အမျိုးသားတို့အား အဝတ်တစ်ထည်တည်းဖြင့် သွားဖို့ရာ ရှက်ဖွယ်ကဲ့သို့ဖြစ်ပါသည်၊ အသျှင်ဘုရား အိမ်သို့ ရောက်သည့်တိုင်အောင် ဆိုင်းငံ့တော်မူပါ၊ အိမ်ရောက်လျှင် ဤနှစ်ထည်မှ တစ်ထည်ကိုသော်လည်းကောင်း၊ ဤထက် သာလွန်ကောင်းမြတ်သော အထည်ကိုသော်လည်းကောင်း အပို့လွှတ်ပါမည်ဟု (လျှောက်၏)။
ငါ့သျှင်ဒါယကာ သင်သည် မပေးလှူလိုဘဲ ဖိတ်ကြားသဖြင့် အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း၊ အကြင် သင်သည် (ပေးလှူချင်ယောင်ဆောင်ကာ) ဖိတ်ကြားပြီးလျှင် မပေးလှူဟု (ဆို၏)။
--ထိုအခါ ထိုသူဌေးသားသည် သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒသည် အတင်းအကြပ်ပြောအပ်သဖြင့်အဝတ်တစ်ထည်ကို လှူ၍ သွားလေ၏၊ လူတို့သည် ထိုသူဌေးသားကို “အသျှင် သင်သည်အဘယ့်ကြောင့် အဝတ်တစ်ထည်တည်းဖြင့် လာခဲ့ပါသနည်း”ဟု ဆိုကြကုန်၏၊ ထိုအခါထိုသူဌေးသားသည် ထိုလူတို့အား ဤအကြောင်းကို ပြောကြားလေ၏။
လူတို့သည် “သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော်ဖြစ်ကုန်သော ဤရဟန်းတို့သည် အလိုကြီး ကုန်၏၊ မရောင့်ရဲနိုင်ကုန်၊ ဤရဟန်းတို့အား တရားသဖြင့် ဖိတ်ကြားခြင်းငှါလည်း မလွယ်ကူပေ၊ အဘယ့်ကြောင့်သူဌေးသားသည် တရားသဖြင့် ဖိတ်ကြားအပ်ပါလျက် အဝတ်ကို ယူကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏၊ ရဟန်းတို့သည် ကဲ့ရဲ့ ရှုတ်ချ အပြစ်ပြ ပြောဆို ကြသောထိုလူတို့၏ (စကားကို) ကြားကြသည်သာတည်း။ အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “သာကီဝင် မင်းသားအသျှင်ဥပနန္ဒသည် သူဌေးသားအား သင်္ကန်းကို အဘယ့်ကြောင့် တောင်းဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။
ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့သည် သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒကို များစွာသော အကြောင်းဖြင့်ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်ကြပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကုန်ကြ၏။ပ။
“ဥပနန္ဒ သင်သည် သူဌေးသားအား သင်္ကန်းကို တောင်း၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်၏)။
ဥပနန္ဒ သင်နှင့် ဆွေမျိုးတော်စပ်သလော၊ ဆွေမျိုးမတော်စပ်သလောဟု (မေးတော်မူရာ)
မြတ်စွာဘုရား ဆွေမျိုးမတော်စပ်ပါဟု (လျှောက်၏)။
(မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ဆွေမျိုးမတော်စပ်သူသည် ဆွေမျိုးမတော်စပ်သူ၏သင့်တော်သည်ကိုလည်းကောင်း၊ မသင့်တော်သည်ကိုလည်းကောင်း၊ ရှိသည်ကိုလည်းကောင်း၊ မရှိသည်ကိုလည်းကောင်း မသိနိုင်။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ထိုသို့ဖြစ်လျက် သင်သည် ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော သူဌေးသားအား သင်္ကန်းကို တောင်းတုံဘိ၏၊ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားဤ (သင်ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
၁။ ပဋ္ဋောဟု အဋ္ဌကထာ၌ရှိ၏။
--ပထမပညတ်သိက္ခာပုဒ်
֍ ၅၁၆
။ “အကြင် ရဟန်းသည် ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော အိမ်ရှင်ကိုသော် လည်းကောင်း၊ အိမ်ရှင်မကိုသော်လည်းကောင်း သင်္ကန်းကို တောင်းငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ်သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ဤသို့လျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့အား ဤသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူ၏။
အနုပညတ်သိက္ခာပုဒ်
֍ ၅၁၇
။ ထိုအခါ များစွာသော ရဟန်းတို့သည် သာကေတမြို့မှ သာဝတ္ထိမြို့သို့ ခရီးရှည် သွားကုန်၏၊ လမ်းခရီးအကြား၌ ခိုးသူတို့သည် ထွက်၍ ထိုရဟန်းတို့ကို လုယက်ကုန်၏၊ ထိုအခါ ရဟန်းတို့သည်"မြတ်စွာဘုရားသည် ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော အိမ်ရှင်အားသော်လည်းကောင်း၊ အိမ်ရှင်မအားသော်လည်းကောင်း သင်္ကန်းကို တောင်းခြင်းငှါ မြစ်တားတော်မူ၏”ဟု တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ'ဖြစ်ကြ၍ မတောင်းကြကုန်၊ (အဝတ် မဆီး) အချည်းနှီးအတိုင်းပင် သာဝတ္ထိမြို့သို့ သွား၍ ရဟန်းတို့ကိုရှိခိုးကြကုန်၏။ရဟန်းတို့သည် “ငါ့သျှင်တို့ ဤအာဇီဝက'တက္ကတွန်း'တို့သည် ကောင်းကြပေ၏၊ ရဟန်းတို့ကို ရှိခိုးကြသည်”ဟု ပြောဆိုကြကုန်၏၊ ထို (အာဇီဝက အထင်ခံရသော) ရဟန်းတို့သည် “ငါ့သျှင်တို့ ငါတို့သည်အာဇီဝကများ မဟုတ်ကြပါ၊ ငါတို့သည် ရဟန်းတို့ပါတည်း”ဟု ပြန်ပြောကြကုန်၏၊ ရဟန်းတို့သည်အသျှင်ဥပါလိကို “ငါ့သျှင်ဥပါလိ တိုက်တွန်းပါ၏၊ ဤသူများကို မေးစိစစ်လော့”ဟု ဆိုကုန်၏၊ ထိုအခါအသျှင်ဥပါလိသည် မေးစိစစ်အပ်သော် ထိုရဟန်းတို့သည် ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။ ထိုအခါအသျှင်ဥပါလိသည် ထိုရဟန်းတို့ကို မေးစိစစ်ပြီးနောက် ရဟန်းတို့ကို “ငါ့သျှင်တို့ ဤသူတို့သည် ရဟန်းတို့တည်း၊ ထိုရဟန်းတို့အား သင်္ကန်းတို့ကို ပေးကြကုန်လော့”ဟု ပြောဆို၏။
အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ်ကြောင့် ရဟန်းတို့သည် အချည်းနှီး လာကုန်ဘိသနည်း၊ မြက်ဖြင့်သော်လည်းကောင်း၊ သစ်ရွက်ဖြင့်သော်လည်းကောင်း ဖုံးလွှမ်း၍ လာရာသည် မဟုတ်ပါလော”ဟုကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။
ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့သည် ထိုရဟန်းတို့ကို များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်ကြပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။ ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ဤအကြောင်းအရာကြောင့် တရားစကားကို ဟောကြားတော်မူ၍ ရဟန်းတို့ကို “ရဟန်းတို့ သင်္ကန်းကို ခိုးသူ အလုခံရသော ရဟန်းအားသော်လည်းကောင်း၊ သင်္ကန်းပျောက်သော ရဟန်းအားသော်လည်းကောင်း၊ ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော အိမ်ရှင်ကိုသော်လည်းကောင်း၊ အိမ်ရှင်မကိုသော်လည်းကောင်း သင်္ကန်းကို တောင်းခြင်းငှါခွင့်ပြုသည်၊ အကြင် ကျောင်းတိုက်သို့ ရှေးဦးစွာ ကပ်ရောက်၏၊ အကယ်၍ ထိုကျောင်းတိုက်၌ သံဃာ၏ကျောင်းပိုင် သင်္ကန်းသော်လည်းကောင်း၊ အပေါ်လွှမ်းအခင်းသော်လည်းကောင်း၊ မြေအခင်းသော်လည်းကောင်း၊ ဘုံလျိုရေ ‘အစွပ်’ သော်လည်းကောင်း ရှိအံ့၊ ယူ၍ (သင်္ကန်း) ရသောအခါ ပြန်ထားမည်ဟု (နှလုံး ပြု၍) ဝတ်ရုံခြင်းငှါ ခွင့်ပြု၏၊ အကယ်၍ သံဃာ၏ ကျောင်းပိုင်သင်္ကန်းသော်လည်းကောင်း၊ အပေါ်လွှမ်း အခင်းသော်လည်းကောင်း၊ မြေအခင်းသော်လည်းကောင်း၊ ဘုံလျိုရေ ‘အစွပ်’ သော်လည်းကောင်း မရှိအံ့၊ မြက်ဖြင့်သော်လည်းကောင်း၊ သစ်ရွက်ဖြင့်သော်လည်းကောင်း ဖုံးလွှမ်း၍ လာရမည်၊ (အဝတ်မဆီး) အချည်း နှီးဖြင့်ကားမလာရသည်သာတည်း၊ လာသော ရဟန်းအား ဒုက္ကဋ် အာပတ် သင့်၏”ဟု မိန့်တော်မူ၏။
--ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၅၁၈
။ “အကြင် ရဟန်းသည် ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော အိမ်ရှင်ကိုသော် လည်းကောင်း၊ အိမ်ရှင်မကိုသော် လည်းကောင်း၊ အခါမှ တစ်ပါး သင်္ကန်းကို တောင်းငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ထိုဆွေမျိုး မတော်စပ်သူကို သင်္ကန်းတောင်းရာ၌ ဤဆိုလတ္တံ့ သည်ကားအခါတည်း၊ ရဟန်းသည် သင်္ကန်းကို ခိုးသူအလုခံရသည်မူလည်း ဖြစ်၏၊ သင်္ကန်းပျောက်သည်မူလည်းဖြစ်၏၊ ဤကား ထိုဆွေမျိုးမတော်စပ်သူကို သင်္ကန်းတောင်းရာ၌ အခါတည်း” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --သိက္ခာပုဒ်အဖွင့်
֍ ၅၁၉
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟုအလိုရှိအပ်၏။
ဆွေမျိုးမတော်စပ်သူ မည်သည် အမိဘက်မှသော်လည်းကောင်း၊ အဖဘက်မှသော်လည်းကောင်းခုနစ်ဆက်မြောက် ဘိုးဘေးအစုံတိုင်အောင် မဆက်စပ်သူတည်း။
အိမ်ရှင် မည်သည် အိမ်၌ နေသူ ယောက်ျားတစ်ဦးတစ်ယောက်တည်း။
အိမ်ရှင်မ မည်သည် အိမ်၌ နေသူ မိန်းမတစ်ဦးတစ်ယောက်တည်း။
သင်္ကန်း မည်သည် ခြောက်မျိုးသော သင်္ကန်းတို့တွင် အယုတ်ဆုံးအားဖြင့် ဝိကပ္ပနာလောက်သောသင်္ကန်း တစ်မျိုးမျိုးတည်း။
အခါမှတစ်ပါးဟူသည် အခါကိုထား၍။
သင်္ကန်းကို ခိုးသူအလုခံရသော ရဟန်း မည်သည် ရဟန်း၏ သင်္ကန်းကို မင်းတို့သော် လည်းကောင်း၊ ခိုးသူတို့သော်လည်းကောင်း၊ သေသောက်ကြူးတို့သော်လည်းကောင်း လုယက်ကုန်၏၊ မည်သူမဆို တစ်ဦးတစ်ယောက်သော်လည်း လုယက်၏။
သင်္ကန်းပျောက်သော ရဟန်း မည်သည် ရဟန်း၏ သင်္ကန်းကို မီးသော်လည်းလောင်အပ်၏၊ ရေမျောသည်မူလည်း ဖြစ်၏၊ ကြွက်တို့သော်လည်းကောင်း၊ ခြတို့သော်လည်းကောင်း ခဲစားအပ်သည်မူလည်း ဖြစ်၏၊ သုံးဆောင်၍ ဟောင်းနွမ်းသည်မူလည်း ဖြစ်၏။
အခါမှတစ်ပါး တောင်းအံ့၊ အားထုတ်မှုပယောဂကြောင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ရခြင်းကြောင့်စွန့်ခြင်း (ဝိနည်းကံ) ရှိ၏၊ သံဃာအားသော်လည်းကောင်း၊ ဂိုဏ်းအားသော်လည်းကောင်း၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားသော်လည်းကောင်း စွန့်ရမည်။ ရဟန်းတို့ ဤသို့ စွန့်ရမည်။ပ။
“အသျှင်ဘုရားတို့ ဤ အကျွန်ုပ်၏ သင်္ကန်းသည် ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော အိမ်ရှင်အား အခါမှ တစ်ပါးတောင်းအပ်သဖြင့် စွန့်ခြင်း (ဝိနည်းကံ) ရှိပါသည်၊ အကျွန်ုပ်သည် ဤသင်္ကန်းကို သံဃာအား စွန့်ပါ၏”ဟု။ပ။ ပေးရာ၏ဟု။ပ။ ပေးကုန်ရာ၏ဟု။ပ။ အသျှင်အား ပေးပါ၏ဟု (ပြန်ပေးရမည်)။
֍ ၅၂၀
။ ဆွေမျိုးမတော်စပ်သူ၌ ဆွေမျိုးမတော်စပ်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိ၍ အခါမှတစ်ပါး သင်္ကန်းကိုတောင်းအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ဆွေမျိုးမတော်စပ်သူ၌ ယုံမှားရှိ၍ အခါမှ တစ်ပါး သင်္ကန်းကိုတောင်းအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ဆွေမျိုးမတော်စပ်သူ၌ ဆွေမျိုးတော်စပ်သူဟုထင်မှတ်ခြင်းရှိ၍ အခါမှ တစ်ပါး သင်္ကန်းကို တောင်းအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ဆွေမျိုးတော်စပ်သူ၌ ဆွေမျိုးမတော်စပ်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ဆွေမျိုးတော်စပ်သူ၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ဆွေမျိုးတော်စပ်သူ၌ ဆွေမျိုးတော်စပ်သူဟု ထင်မှတ်ခြင်း ရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၅၂၁
။ အခါ၌ အာပတ် မသင့်၊ ဆွေမျိုးတော်စပ်သူတို့အား ဖိတ်ကြားအပ်သူတို့အား သူတစ်ပါး အလို့ငှါမိမိဥစ္စာဖြင့် (တောင်းသော ရဟန်းအား) အာပတ် မသင့်။ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသောရဟန်းအား အာပတ် မသင့်။ဆဋ္ဌ အညာတကဝိညတ္တိသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၁-စီဝရဝဂ်
၇-တတုတ္တရိသိက္ခာပုဒ်
֍ ၅၂၂
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိမြို့ အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သောဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသော အခါ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် သင်္ကန်းကို ခိုးသူအလုခံရသော ရဟန်းတို့သို့ ချဉ်းကပ်၍ “ငါ့သျှင်တို့ မြတ်စွာဘုရားသည် သင်္ကန်းကိုခိုးသူ အလုခံရသော ရဟန်းအား လည်းကောင်း၊ သင်္ကန်းပျောက်သော ရဟန်းအားလည်းကောင်း၊ ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော အိမ်ရှင်ကိုသော် လည်းကောင်း၊ အိမ်ရှင်မကိုသော်လည်းကောင်းသင်္ကန်းတောင်းခြင်းငှါ ခွင့်ပြုတော်မူအပ်၏၊ ငါ့သျှင်တို့ သင်္ကန်းကို တောင်းကြကုန်လော့”ဟုပြောဆိုကြကုန်၏။ငါ့သျှင်တို့ တော်ပြီ၊ ငါတို့သည် သင်္ကန်းကို ရအပ်ပြီဟု (ဆိုကြကုန်၏)။ အကျွန်ုပ်တို့သည်အသျှင်တို့အတွက် တောင်းကြပါမည်ဟု (ဆိုကြပြန်၏)။ ငါ့သျှင်တို့ တောင်းကြလော့ဟု (ခွင့်ပြုလိုက်ကြ၏)။
ထိုအခါ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် အိမ်ရှင်တို့သို့ ချဉ်းကပ်၍ “ငါ့သျှင် ဒါယကာတို့ သင်္ကန်းကိုခိုးသူ အလုခံရသော ရဟန်းတို့သည် လာကုန်၏၊ ထိုရဟန်းတို့အတွက် သင်္ကန်းတို့ကို လှူကြလော့”ဟုများစွာသော သင်္ကန်းတို့ကို တောင်းကုန်၏။
ထိုအခါ ယောက်ျားတစ်ယောက်သည် အစည်းအဝေးပြုလုပ်ရာ ဌာန၌ ထိုင်နေစဉ် ယောက်ျားတစ်ယောက်ကို “အမောင် သင်္ကန်းကို ခိုးသူ အလုခံရသော ရဟန်းတို့သည် လာကုန်၏၊ ထိုရဟန်းတို့အတွက် အကျွန်ုပ်သည် သင်္ကန်းကို လှူပြီးပြီ”ဟု ဆို၏၊ ထို (ယောက်ျား) တစ်ယောက်ကလည်း ‘အကျွန်ုပ်လည်း လှူပြီးပါပြီ’ဟု ဆို၏၊ အခြား တစ်ယောက်ကလည်း ‘အကျွန်ုပ်လည်း လှူပြီးပါပြီ’ဟု ဆို၏၊ ထိုလူတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော်ကုန်ဖြစ်သော ရဟန်းတို့သည်အတိုင်းအရှည်ကို မသိကြဘဲ များစွာသော သင်္ကန်းကို တောင်းကုန်ဘိသနည်း၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော်ကုန်ဖြစ်သော ရဟန်းတို့သည် အဝတ်အထည် ကုန်သွယ်ခြင်းကိုသော်လည်း ပြုကြလိမ့်မည်၊ အထည်ဈေးကိုသော်လည်း ဖြန့်ခင်းကြလိမ့်မည်”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏၊ ရဟန်းတို့သည် ကဲ့ရဲ့ ရှုတ်ချ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြသော ထိုလူတို့၏ စကားကို ကြားကြသည်သာတည်း။
အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် အတိုင်းအရှည်ကို မသိကြဘဲ များစွာသောသင်္ကန်းကို အဘယ့်ကြောင့် တောင်းကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏၊ ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့သည် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့ကို များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်ကြပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။ပ။
“ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် အတိုင်းအရှည်ကို မသိကြဘဲ များစွာသော သင်္ကန်းကို တောင်းကြ၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ်မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
--ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သောယောက်ျားတို့ သင်တို့သည် အတိုင်းအရှည်ကို မသိကြဘဲ များစွာသော သင်္ကန်းကို အဘယ့်ကြောင့်တောင်းကုန်ဘိသနည်း၊ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ ဤ (သင်တို့ ပြုမိသော အမှု) သည်မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
ပညတ်သိက္ခာပုဒ်
֍ ၅၂၃
။ ထိုရဟန်းကို ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော အိမ်ရှင်သော်လည်းကောင်း၊ အိမ်ရှင်မသော်လည်းကောင်း များစွာသော သင်္ကန်းတို့ဖြင့် ရှေးရှုဆောင်၍ ဖိတ်ကြား ငြားအံ့၊ ထိုရဟန်းသည် ထိုဆောင်လာအပ်သော သင်္ကန်းမှ သင်းပိုင်နှင့်တကွ ဧကသီမျှသာဖြစ်သော သင်္ကန်းကိုသာယာ ‘ခံယူ’ ရမည်၊ ထိုထက် အလွန် သာယာ ‘ခံယူ'ငြားအံ့။ (ထိုရဟန်းအား) နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ်သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၇-တတုတ္တရိသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၅၂၄
။ ထိုရဟန်းကိုဟူသည် ခိုးသူ လုယက်အပ်သော သင်္ကန်းရှိသော ရဟန်းကို။ဆွေမျိုးမတော်စပ်သူ မည်သည် အမိဘက်မှသော်လည်းကောင်း၊ အဖဘက်မှသော်လည်းကောင်းခုနစ်ဆက်မြောက် ဘိုးဘေးအစုံတိုင်အောင် မဆက်စပ်သော။
အိမ်ရှင် မည်သည် အိမ်၌ နေသူ ယောက်ျားတစ်ဦးတစ်ယောက်တည်း။
အိမ်ရှင်မ မည်သည် အိမ်၌ နေသူ မိန်းမတစ်ဦးတစ်ယောက်တည်း။
များစွာသော သင်္ကန်းတို့ဖြင့်ဟူသည် များစွာကုန်သော သင်္ကန်းတို့ဖြင့်။
ရှေးရှုဆောင်၍ ဖိတ်ကြားငြားအံ့ဟူသည် အကြင်မျှလောက် အလိုရှိ၏၊ ထိုမျှလောက် ခံယူပါလော့ဟု (ဖိတ်ကြားငြားအံ့)။
ထိုရဟန်းသည် ထိုဆောင်လာအပ်သော သင်္ကန်းမှ သင်းပိုင်နှင့်တကွ ဧကသီမျှဖြစ်သော သင်္ကန်းကိုသာယာ ‘ခံယူ'ရမည်ဟူသည် အကယ်၍ သုံးထည်ပျောက်အံ့၊ နှစ်ထည် သာယာ ‘ခံယူ’ ရမည်၊ နှစ်ထည်ပျောက်အံ့၊ တစ်ထည် သာယာ ‘ခံယူ’ ရမည်၊ တစ်ထည်ပျောက်အံ့၊ တစ်စုံတစ်ခုကိုမျှ မသာယာ ‘မခံယူ'အပ်။
ထိုထက်အလွန် သာယာ ‘ခံယူ’ ငြားအံ့ဟူသည် ထို (သင်းပိုင် ဧကသီ) ထက်အလွန် တောင်း ငြားအံ့၊ အားထုတ်မှု ပယောဂကြောင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ရခြင်းကြောင့် စွန့်ခြင်း (ဝိနည်းကံ) ရှိ၏။ သံဃာအားသော်လည်းကောင်း၊ ဂိုဏ်းအားသော်လည်းကောင်း၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားသော် လည်းကောင်း စွန့်ရမည်။
ရဟန်းတို့ ဤသို့ စွန့်ရမည်။ပ။
“အသျှင်ဘုရားတို့ အကျွန်ုပ်သည် ဤသင်္ကန်းကို ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော အိမ်ရှင်သို့ ချဉ်း ကပ်၍ထို (သင်းပိုင် ဧကသီ) ထက်အလွန် တောင်းအပ်သဖြင့် စွန့်ခြင်း (ဝိနည်းကံ) ရှိပါသည်၊ အကျွန်ုပ်သည်ဤသင်္ကန်းကို သံဃာအား စွန့်ပါ၏”ဟု။ပ။ ပေးရာ၏ဟု။ပ။ ပေးကုန်ရာ၏ဟု။ပ။ အသျှင်အားပေးပါ၏ဟု (ပြန်ပေးရမည်)။
֍ ၅၂၅
။ ဆွေမျိုးမတော်စပ်သူ၌ ဆွေမျိုးမတော်စပ်သူဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိ၍ ထို (သင်းပိုင်ဧကသီ) ထက်အလွန် သင်္ကန်းကို တောင်းငြားအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ဆွေမျိုးမတော်စပ်သူ၌ ယုံမှားရှိ၍ထို (သင်းပိုင်ဧကသီ) ထက်အလွန် သင်္ကန်းကို တောင်းငြားအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ဆွေမျိုးမတော်စပ်သူ၌ ဆွေမျိုးတော်စပ်သူဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိ၍ ထို (သင်းပိုင်ဧကသီ) ထက်အလွန် သင်္ကန်းကိုတောင်းငြားအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ဆွေမျိုးတော်စပ်သူ၌ ဆွေမျိုးမတော်စပ်သူဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ဆွေမျိုးတော်စပ်သူ၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ဆွေမျိုးတော်စပ်သူ၌ ဆွေမျိုးတော်စပ်သူဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၅၂၆
။ သင်းပိုင် ဧကသီမှ ကြွင်းသည်ကို ပြန်၍ ယူခဲ့မည်ဟု ဆို၍ ယူသွားအံ့၊ အကြွင်းသည်အသျှင်အား သာလျှင် ဖြစ်ပါစေဟု လှူကုန်အံ့၊ အာပတ် မသင့်။ ခိုးသူ လုယက်သော အကြောင်းမရှိဘဲလှူကုန်အံ့၊ ပျောက်သော အကြောင်းမဟုတ်ဘဲ လှူကုန်အံ့၊ အာပတ် မသင့်။ ဆွေမျိုးတော်စပ်သူဖိတ်ကြားအပ်သူတို့အား (ထိုထက်အလွန် သင်္ကန်းကို တောင်းအံ့)၊ မိမိဥစ္စာဖြင့် (ဝယ်ယူအံ့)၊ အာပတ်မသင့်။ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးေသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်။သတ္တမ တတုတ္တရိသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၁-စီဝရဝဂ်
၈-ဥပက္ခဋသိက္ခာပုဒ်
֍ ၅၂၇
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိမြို့ အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သောဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ ယောက်ျားတစ်ယောက်သည် ဇနီး ‘မယား’ ကို"အသျှင် ဥပနန္ဒအား သင်္ကန်းဖြင့် ဖုံးလွှမ်းအံ့ ‘လှူအံ့"’ဟု ပြောဆို၏၊ ဆွမ်းခံရဟန်း တစ်ပါးသည်ထိုယောက်ျား၏ ပြောဆိုသော စကားကို ကြားခဲ့၏၊ ထိုအခါ ထိုရဟန်းသည် သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒ ထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ သာဝကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒအား- “ငါ့သျှင်ဥပနန္ဒ သင်သည် ဘုန်းကြီးသူဖြစ်၏၊ ဤမည်သော အရပ်၌ ယောက်ျား တစ်ယောက်သည်ဇနီး ‘မယား’ ကို အသျှင်ဥပနန္ဒအား သင်္ကန်းဖြင့် ဖုံးလွှမ်း ‘လှူဒါန်း’ အံ့ဟု ပြောပါသည်”ဟု ဆို၏။ငါ့သျှင် ရှိပေသည်၊ ထိုသူသည် ငါ၏ အလုပ်အကျွေးတည်းဟု ပြော၏။ ထိုအခါ သာကီဝင်မင်းသားအသျှင်ဥပနန္ဒသည် ထိုယောက်ျားထံသို့ ချဉ်းကပ်ပြီးလျှင် ထိုယောက်ျားအား- “ဒါယကာ သင်သည် ငါ့ကို သင်္ကန်းဖြင့် ဖုံးလွှမ်းလို၏”ဟူသည် မှန်သလောဟု မေးမြန်း၏။
အသျှင် အကျွန်ုပ်အား အသျှင်ဥပနန္ဒကို သင်္ကန်းဖြင့် ဖုံးလွှမ်းအံ့ဟု အကြံဖြစ်ပါသည်ဟု (လျှောက်၏)။
ဒါယကာ အကယ်၍ သင်သည် ငါ့ကို သင်္ကန်းဖြင့် ဖုံးလွှမ်းလိုသည် ဖြစ်အံ့၊ ဤသို့ သဘောရှိသောသင်္ကန်းဖြင့် ဖုံးလွှမ်းလော့၊ ငါသုံးဆောင်မည် မဟုတ်သော သင်္ကန်းဖြင့် ဖုံးလွှမ်းသော်လည်း အဘယ်ပြုအံ့နည်းဟု (ဆို၏)။
ထိုအခါ ထိုယောက်ျားသည် “ဤသာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော်ဖြစ်သော ရဟန်းတို့သည်အလိုကြီးကုန်၏၊ မရောင့်ရဲနိုင်ကုန်၊ ဤရဟန်းတို့အား သင်္ကန်းဖြင့် ဖုံးလွှမ်းခြင်းငှါ မလွယ်ကူပေ၊ အဘယ့်ကြောင့် အသျှင်ဥပနန္ဒသည် ငါသည် ရှေးက မဖိတ်ကြားအပ်ဘဲ ငါ့ထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ သင်္ကန်း၌ အထူးစီရင်ခြင်းသို့ ရောက်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့၏၊ ရှုတ်ချ၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆို၏၊ ရဟန်းတို့သည် ကဲ့ရဲ့ရှုတ်ချ အပြစ်ပြ ပြောဆိုသော ထိုယောက်ျား၏ (စကားကို) ကြားကြသည်သာတည်း။
အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒသည် ရှေးက မဖိတ်ကြားအပ်ဘဲအိမ်ရှင်သို့ ချဉ်းကပ်၍ သင်္ကန်း၌ အထူးစီရင်ခြင်းသို့ အဘယ့်ကြောင့် ရောက်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏၊ ထိုအခါ ရဟန်းတို့သည် သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒကို များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်ကြပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကိုလျှောက်ကြ ကုန်၏။ပ။
“ဥပနန္ဒ သင်သည် ရှေးက မဖိတ်ကြားအပ်ဘဲ အိမ်ရှင်သို့ ချဉ်းကပ်၍ သင်္ကန်း၌ အထူးစီရင်ခြင်းသို့ရောက်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ်မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်၏)။
ဥပနန္ဒ သင်နှင့် ဆွေမျိုးတော်စပ်သလော၊ ဆွေမျိုးမတော်စပ်သလောဟု (မေးတော်မူရာ)
မြတ်စွာဘုရား ဆွေမျိုးမတော်စပ်ပါဟု (လျှောက်၏)။
--(မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ဆွေမျိုးမတော်စပ်သူသည် ဆွေမျိုးမတော်စပ်သူ၏သင့်တော်သည်ကိုလည်းကောင်း၊ မသင့်တော်သည်ကိုလည်းကောင်း၊ ရှိသည်ကိုလည်းကောင်း၊ မရှိသည်ကိုလည်းကောင်း မသိနိုင်ပေ၊ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ထိုသို့ဖြစ်ပါလျက် သင်သည်ရှေးက မဖိတ်ကြားအပ်ဘဲ ဆွေမျိုးမတော်သော အိမ်ရှင်သို့ ချဉ်းကပ်၍ သင်္ကန်း၌ အထူးစီရင်ခြင်းသို့ရောက်တုံဘိ၏၊ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ဤ (သင်ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။ ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
ပညတ်သိက္ခာပုဒ်
֍ ၅၂၈
။ “ရဟန်းကိုသာလျှင် ရည်ညွှန်း၍ ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော အိမ်ရှင် သည်သော်လည်းကောင်း၊ အိမ်ရှင်မသည်သော် လည်းကောင်း သင်္ကန်းဖိုးကို ‘ဤ သင်္ကန်းဖိုးဖြင့် သင်္ကန်းကို ဝယ်၍ဤမည်သော ရဟန်းကို သင်္ကန်းဖြင့် ဖုံးလွှမ်းအံ့’ဟု စီရင်အပ်၏၊ အကယ်၍ ထိုဒါယကာသို့ထိုရဟန်းသည် ရှေးက မဖိတ်ကြားအပ်ဘဲ ချဉ်းကပ်၍ ‘ဒါယကာ တောင်းပန်ပါသည်၊ အကျွန်ုပ်ကိုဒါယကာ သည် ဤသင်္ကန်းဖိုးဖြင့် ဤသို့ သဘောရှိသည်လည်းဖြစ်သော ဤသို့ သဘောရှိသည်လည်းဖြစ်သော သင်္ကန်းကို ဝယ်၍ ဖုံးလွှမ်းပါလော့’ဟု ကောင်းသည်ကို အလိုရှိသည်၏ အဖြစ်ကိုစွဲ၍ သင်္ကန်း၌ အထူးစီရင်ခြင်းသို့ ရောက်ငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏"ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၈-ဥပက္ခဋသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၅၂၉
။ ရဟန်းကိုသာလျှင် ရည်ညွှန်း၍ဟူသည် ရဟန်း၏ အကျိုးငှါ ရဟန်းကို အာရုံပြု၍ ရဟန်းကိုဖုံးလွှမ်းလို၍။ဆွေမျိုးမတော်စပ်သူ မည်သည် အမိဘက်မှသော်လည်းကောင်း၊ အဖဘက်မှသော်လည်းကောင်းခုနစ်ဆက်မြောက်သော ဘိုးဘေးအစုံတိုင်အောင် မဆက်စပ်သော။
အိမ်ရှင် မည်သည် အိမ်၌နေသူ ယောက်ျားတစ်ဦးတစ်ယောက်တည်း။
အိမ်ရှင်မ မည်သည် အိမ်၌နေသူ မိန်းမတစ်ဦးတစ်ယောက်တည်း။
သင်္ကန်းဖိုး မည်သည် ငွေ ရွှေ ပုလဲ ပတ္တမြား သန္တာ ပယင်း တေးခပ်ပြာ ချည် ဝါ တစ်ခုခုတည်း။
ဤသင်္ကန်းဖိုးဖြင့်ဟူသည် ရှေးရှုမျက်မှောက် ရောက်နေသော (သင်္ကန်းဖိုးဖြင့်)။
ဝယ်၍ဟူသည် လဲလှယ်၍။
ဖုံးလွှမ်းအံ့ဟူသည် လှူအံ့။
အကယ်၍ ထိုဒါယကာသို့ ထိုရဟန်းသည် ဟူသည် အကြင်ရဟန်းကို ရည်ညွှန်း၍ သင်္ကန်းဖိုးကိုစီရင်အပ်၏၊ ထိုရဟန်းသည် ။
ရှေးက မဖိတ်ကြားအပ်ဘဲဟူသည် “အသျှင်ဘုရား အသျှင်ဘုရားသည် အဘယ်သို့ သဘောရှိသောသင်္ကန်းကို အလိုရှိပါသနည်း၊ အသျှင်ဘုရားအတွက် အဘယ်သို့ သဘောရှိသော သင်္ကန်းကို ဝယ်ရမည်နည်း”ဟု ရှေးက မဆိုအပ်ဘဲ။
ချဉ်းကပ်၍ဟူသည် အိမ်သို့ သွား၍ တစ်နေရာသို့ ချဉ်းကပ်၍။
သင်္ကန်း၌ အထူးစီရင်ခြင်းသို့ ရောက်ငြားအံ့ဟူသည် အလျားရှည်သည်လည်းဖြစ်စေ အနံပြန့်သည်လည်းဖြစ်စေ အသားထူသည်လည်းဖြစ်စေ နူးညံ့ ‘ချောညက်’ သည်လည်း ဖြစ်စေ။
ဤသင်္ကန်းဖိုးဖြင့်ဟူသည် ရှေးရှု မျက်မှောက်ရောက်နေသော (သင်္ကန်းဖိုးဖြင့်)။
ဤသို့ သဘောရှိသည်လည်းဖြစ်သော ဤသို့ သဘောရှိသည်လည်းဖြစ်သောဟူသည် အလျားရှည်သည်လည်းကောင်း၊ အနံပြန့်သည်လည်းကောင်း၊ အသားထူသည်လည်းကောင်း၊ နူးညံ့ ‘ချောညက်'သည် လည်းကောင်း (ဖြစ်သော)။
ဝယ်၍ဟူသည် လဲလှယ် ‘ဖလှယ်’ ၍။
ဖုံးလွှမ်းလော့ဟူသည် လှူလော့။
ကောင်းသည်ကို အလိုရှိသည်၏ အဖြစ်ကို စွဲ၍ဟူသည် အကောင်းကို အလိုရှိသည်ဖြစ်၍ အဖိုးတန်ကို အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။
ထိုရဟန်း၏ စကားဖြင့် အလျားရှည်သည်ကိုလည်းကောင်း၊ အနံပြန့်သည်ကိုလည်းကောင်း၊ အသားထူသည်ကိုလည်းကောင်း၊ နူးညံ့ ‘ချောညက်’ သည်ကိုလည်းကောင်း ဝယ်အံ့၊ အားထုတ်မှု ပယောဂကြောင့်ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ရခြင်းကြောင့် စွန့်ခြင်း (ဝိနည်းကံ) ရှိ၏။ သံဃာအားသော်လည်းကောင်း၊ ဂိုဏ်းအားသော်လည်းကောင်း၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားသော်လည်းကောင်း စွန့်ရမည်။ ရဟန်းတို့ ဤသို့ စွန့်ရမည်။ပ။
--“အသျှင်ဘုရားတို့ ဤ အကျွန်ုပ်၏ သင်္ကန်းသည် ရှေးက မဖိတ်ကြားအပ်ဘဲ ဆွေမျိုး မတော်စပ်သောအိမ်ရှင်သို့ ချဉ်းကပ်၍ သင်္ကန်း၌ အထူးစီရင်ခြင်းသို့ ရောက်သဖြင့် စွန့်ခြင်း (ဝိနည်းကံ) ရှိပါသည်၊ အကျွန်ုပ်သည် ဤသင်္ကန်းကို သံဃာအား စွန့်ပါ၏”ဟု။ပ။ ပေးရာ၏ဟု။ပ။ ပေးကုန်ရာ၏ဟု။ပ။ အသျှင့်အား ပေးပါ၏ဟု (ပြန်ပေးရမည်)။
֍ ၅၃၀
။ ဆွေမျိုး မတော်စပ်သူ၌ ဆွေမျိုးမတော်စပ်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိ၍ ရှေးက မဖိတ်ကြားအပ်ဘဲ အိမ်ရှင်သို့ ချဉ်းကပ်၍ သင်္ကန်း၌ အထူးစီရင်ခြင်းသို့ ရောက်အံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ဆွေမျိုးမတော်စပ်သူ၌ ယုံမှားရှိ၍ ရှေးက မဖိတ်ကြားအပ်ဘဲ အိမ်ရှင်သို့ ချဉ်းကပ်၍ သင်္ကန်း၌ အထူးစီရင်ခြင်းသို့ ရောက်အံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ဆွေမျိုးမတော်စပ်သူ၌ ဆွေမျိုးတော်စပ်သူဟုထင်မှတ်ခြင်း ရှိ၍ ရှေးက မဖိတ်ကြားအပ်ဘဲ အိမ်ရှင်သို့ ချဉ်းကပ်၍ သင်္ကန်း၌ အထူးစီရင်ခြင်းသို့ရောက်အံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ဆွေမျိုးတော်စပ်သူ၌ ဆွေမျိုးမတော်စပ်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ဆွေမျိုးတော်စပ်သူ၌ ယုံမှားရှိအံ့ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ဆွေမျိုးတော်စပ်သူ၌ ဆွေမျိုးတော်စပ်သူဟုထင်မှတ်ခြင်း ရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၅၃၁
။ ဆွေမျိုးတော်စပ်သူတို့အား ဖိတ်ကြားသူတို့အား သူတစ်ပါးအကျိုးငှါ မိမိ ဥစ္စာဖြင့် (စီရင်ခြင်းသို့ရောက်အံ့)၊ အာပတ် မသင့်၊ အဖိုးများစွာ တန်သည်ကို ဝယ်လိုသူအား အဖိုးအနည်းငယ် တန်သည်ကိုဝယ်စေအံ့၊ အာပတ် မသင့်။ ရူးသော ရဟန်း အစလက်ဦးလွန်ကျူးသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်။အဋ္ဌမ ဥပက္ခဋသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏
--၁-စီဝရဝဂ်
၉-ဒုတိယ ဥပက္ခဋသိက္ခာပုဒ်
֍ ၅၃၂
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိမြို့ အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သောဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ ယောက်ျားတစ်ယောက်သည် ယောက်ျားတစ်ယောက်ကို “အသျှင်ဥပနန္ဒအား သင်္ကန်းဖြင့် ဖုံးလွှမ်းအံ့”ဟု ပြောဆို၏၊ ထိုသူကလည်းအကျွန်ုပ်သည်လည်း “အသျှင် ဥပနန္ဒအား သင်္ကန်းဖြင့် ဖုံးလွှမ်းအံ့”ဟု ပြောဆို၏၊ ဆွမ်းခံ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ထိုယောက်ျားတို့၏ စကားကို ကြား၏၊ ထိုအခါ ထိုရဟန်းသည် သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒအား-“ငါ့သျှင်ဥပနန္ဒ သင်သည် ဘုန်းကြီးပေ၏၊ ဤမည်သော အရပ်၌ ယောက်ျားတစ်ယောက်သည် ယောက်ျားတစ်ယောက်ကို ‘အကျွန်ုပ်သည် အသျှင်ဥပနန္ဒအား သင်္ကန်းဖြင့် ဖုံးလွှမ်းအံ့’ဟု ပြောဆို၏၊
ထိုသူကလည်း ‘အကျွန်ုပ်သည်လည်း အသျှင်ဥပနန္ဒအား သင်္ကန်းဖြင့် ဖုံးလွှမ်းအံ့’ဟု ဆိုပါသည်”ဟု (ပြောဆို၏)။
ငါ့သျှင် ရှိကြပေသည်၊ ထိုသူတို့သည် ငါ၏ အလုပ်အကျွေးများပေတည်းဟု (ဆို၏)။
ထိုအခါ အသျှင်ဥပနန္ဒသည် ယောက်ျားတို့ထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ ထိုယောက်ျားတို့ကို “ဒါယကာတို့သင်တို့သည် ငါ့ကို သင်္ကန်းဖြင့် ဖုံးလွှမ်းလိုကြ၏ဟူသည် မှန်ပါသလော”ဟု (မေး၏)။
အသျှင် အကျွန်ုပ်တို့အား “အသျှင်ဥပနန္ဒကို သင်္ကန်းဖြင့် ဖုံးလွှမ်းကြအံ့”ဟု အကြံဖြစ်ကြပါ သည်ဟု (လျှောက်ကြ၏)။
ဒါယကာတို့ အကယ်၍ သင်တို့သည် ငါ့ကို သင်္ကန်းဖြင့် ဖုံးလွှမ်းလိုကြသည် ဖြစ်ကြအံ့၊ ဤသို့သဘောရှိသော သင်္ကန်းဖြင့် ဖုံးလွှမ်းကြလော့၊ ငါမသုံးဆောင်သော သင်္ကန်းတို့ဖြင့် ဖုံးလွှမ်းသော်လည်းအဘယ်ပြုအံ့နည်းဟု (ပြောဆို၏)။
ထိုအခါ ထိုယောက်ျားတို့သည် ဤသာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော်ဖြစ်သော ရဟန်းတို့သည် အလိုကြီးကြကုန်၏၊ မရောင့်ရဲနိုင်ကြကုန်၊ ဤရဟန်းတို့ကို သင်္ကန်းတို့ဖြင့် ဖုံးလွှမ်းခြင်းငှါ မလွယ်ကူပေ၊ အဘယ်ကြောင့် အသျှင်ဥပနန္ဒသည် ငါတို့သည် ရှေးက မဖိတ်ကြားအပ်ဘဲ ချဉ်းကပ်၍ သင်္ကန်း၌ အထူးစီရင်ခြင်းသို့ ရောက်ဘိသနည်းဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏၊ ရဟန်းတို့သည် ကဲ့ရဲ့ ရှုတ်ချ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြသော ထိုသူတို့၏ စကားကို ကြားကြသည်သာတည်း။
အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “သာကီဝင်မင်းသား အသျှင် ဥပနန္ဒသည် ရှေးက မဖိတ်ကြား အပ်ဘဲအိမ်ရှင်တို့သို့ ချဉ်းကပ်၍ သင်္ကန်း၌ အထူးစီရင်ခြင်းသို့ အဘယ်ကြောင့် ရောက်ဘိသနည်း”ဟုကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏၊ ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့သည် သာကီဝင်မင်းသားအသျှင်ဥပနန္ဒကို များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်ကြပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။ပ။
“ဥပနန္ဒ သင်သည် ရှေးက မဖိတ်ကြားအပ်ဘဲ အိမ်ရှင်တို့သို့ ချဉ်းကပ်၍ သင်္ကန်း၌ အထူး စီရင်ခြင်းသို့ ရောက်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
--မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်၏)။
ဥပနန္ဒ သင်နှင့် ဆွေမျိုးတော်စပ်ကြသလော၊ ဆွေမျိုးမတော်စပ်ကြသလောဟု (မေးတော်မူရာ) မြတ်စွာဘုရား ဆွေမျိုးမတော်စပ်ကြပါဟု လျှောက်၏။
(မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ဆွေမျိုးမတော်စပ်သူသည် ဆွေမျိုးမတော်စပ်သူတို့၏ သင့်တော်သည်ကိုလည်းကောင်း၊ မသင့်တော်သည်ကိုလည်းကောင်း၊ ရှိသည်ကိုလည်းကောင်း မရှိသည်ကိုလည်းကောင်း မသိနိုင်၊ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ထိုသို့ဖြစ်ပါလျက် သင်သည် ရှေးကမဖိတ်ကြားအပ်ဘဲ ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော အိမ်ရှင်တို့သို့ ချဉ်းကပ်၍ သင်္ကန်း၌ အထူးစီရင်ခြင်းသို့ရောက်တုံဘိ၏၊ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ဤ (သင်ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
ပညတ်သိက္ခာပုဒ်
֍ ၅၃၃
။ “ရဟန်းကိုသာလျှင် ရည်ညွှန်း၍ နှစ်ဦးကုန်သော ဆွေမျိုး မတော်စပ်ကုန်သောအိမ်ရှင်တို့သည်လည်းကောင်း၊ အိမ်ရှင်မတို့သည်လည်းကောင်း၊ အသီးအသီးသော သင်္ကန်းဖိုးတို့ကို'ငါတို့သည် ဤအသီးအသီးသော သင်္ကန်းဖိုး တို့ဖြင့် အသီးအသီးသော သင်္ကန်းတို့ကို ဝယ်၍ဤမည်သော ရဟန်းကို သင်္ကန်း တို့ဖြင့် ဖုံးလွှမ်းကုန်အံ့’ဟု စီရင်အပ်ကုန်၏၊ အကယ်၍ထိုရဟန်းသည် ထိုဒါယကာ တို့သို့ ရှေးက မဖိတ်ကြားအပ်ဘဲ ချဉ်းကပ်၍ ‘ဒါယကာတို့ တောင်းပန်တိုက်တွန်း ပါသည်၊ ငါ့ကို ဤအသီးသီးသော သင်္ကန်းဖိုးတို့ဖြင့် ဤသို့သဘောရှိသည်လည်းဖြစ် သောဤသို့သဘောရှိသည်လည်းဖြစ်သော သင်္ကန်းကို ဝယ်၍ နှစ်ယောက်ဖြစ်ကြ သူတို့သည် တစ်ပေါင်းတည်းဖြစ်ကုန်လျက် ဖုံးလွှမ်းကြကုန်လော့’ဟု ကောင်းသည်ကို အလိုရှိသည်၏ အဖြစ်ကို စွဲ၍ သင်္ကန်း၌အထူးစီရင်ခြင်းသို့ ရောက်ငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) နိဿဂ္ဂိ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၉-ဒုတိယ ဥပက္ခဋသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၅၃၄
။ ရဟန်းကိုသာလျှင် ရည်ညွှန်း၍ဟူသည် ရဟန်း၏ အကျိုးငှါ ရဟန်းကို အာရုံပြု၍ ရဟန်း ကိုဖုံးလွှမ်းလိုကြ၍။နှစ်ဦးကုန်သောဟူသည် နှစ်ယောက်ကုန်သော။
ဆွေမျိုးမတော်စပ်ကုန်သော မည်သည် အမိဘက်မှသော်လည်းကောင်း၊ အဖဘက်မှသော်လည်းကောင်းခုနစ်ဆက်မြောက် ဘိုးဘေး အစုံတိုင်အောင် မဆက်စပ်ကုန်သော။
အိမ်ရှင်တို့ မည်သည် အိမ်၌ နေကြသော ယောက်ျားအားလုံးတို့တည်း။
အိမ်ရှင်မတို့ မည်သည် အိမ်၌ နေကြသော မိန်းမအားလုံးတို့တည်း။
သင်္ကန်းဖိုးတို့ မည်သည် ငွေ ရွှေ ပုလဲ ပတ္တမြား သန္တာ ပယင်း တေးခပ်ပြာ ချည် ဝါ တစ်ခုခုတည်း။
ဤသင်္ကန်းဖိုးတို့ဖြင့်ဟူသည် ရှေးရှုမျက်မှောက်ရောက်နေကုန်သော (သင်္ကန်းဖိုးတို့ဖြင့်)။
ဝယ်၍ဟူသည် လဲလှယ်၍။
ဖုံးလွှမ်းကုန်အံ့ဟူသည် လှူကုန်အံ့။
အကယ်၍ ထိုရဟန်းသည် ထိုဒါယကာတို့သို့ဟူသည် အကြင်ရဟန်းကို ရည်ညွှန်း၍ သင်္ကန်းဖိုး တို့ကိုစီရင်အပ်ကုန်၏၊ ထိုရဟန်းသည် ။
ရှေးကမဖိတ်ကြားအပ်ဘဲဟူသည် “အသျှင်ဘုရား အသျှင်ဘုရားသည် အဘယ်သို့ သဘော ရှိသောသင်္ကန်းကို အလိုရှိပါသနည်း၊ အသျှင်ဘုရားအတွက် အဘယ်သို့ သဘောရှိသော သင်္ကန်းကိုဝယ်ကြရအံ့နည်း”ဟု ရှေးက မဆိုအပ်ဘဲ။
ချဉ်းကပ်၍ဟူသည် အိမ်သို့ သွား၍ တစ်နေရာရာသို့ ချဉ်းကပ်၍။
သင်္ကန်း၌ အထူးစီရင်ခြင်းသို့ ရောက်ငြားအံ့ဟူသည် အလျားရှည်သည်လည်းဖြစ်စေ အနံပြန့်သည်လည်းဖြစ်စေ အသားထူသည်လည်းဖြစ်စေ နူးညံ့ ‘ချောညက်’ သည်လည်းဖြစ်စေ။
ဤသင်္ကန်းဖိုးတို့ဖြင့်ဟူသည် ရှေးရှု မျက်မှောက်ရောက်နေကုန်သော (သင်္ကန်းဖိုးတို့ဖြင့်)။
ဤသို့ သဘောရှိသည်လည်းဖြစ်သော ဤသို့ သဘောရှိသည်လည်းဖြစ်သောဟူသည် အလျားရှည်သည်လည်းကောင်း၊ အနံပြန့်သည်လည်းကောင်း၊ အသားထူသည်လည်းကောင်း၊ နူးညံ့ ‘ချောညက်’ သည်လည်းကောင်း (ဖြစ်သော)။
ဝယ်၍ဟူသည် လဲလှယ်၍။
ဖုံးလွှမ်းကြလော့ဟူသည် လှူကြလော့။
နှစ်ယောက်ဖြစ်ကြသူတို့သည် တစ်ပေါင်းတည်း ဖြစ်ကြကုန်လျက်ဟူသည် လူနှစ်ယောက်တို့သည်လည်း တစ်ပေါင်းတည်းဖြင့်။
ကောင်းသည်ကို အလိုရှိသည်၏ အဖြစ်ကို စွဲ၍ဟူသည် အကောင်းကို အလိုရှိသည်ဖြစ်၍ အဖိုးတန်ကိုအလိုရှိသည်ဖြစ်၍။
--ထိုရဟန်း၏ စကားဖြင့် အလျားရှည်သည်ကိုလည်းကောင်း၊ အနံ ‘ပြန့်ကျယ်’ သည်ကိုလည်းကောင်း၊ အသားထူသည်ကိုလည်းကောင်း၊ နူးညံ့ ‘ချောညက်’ သည်ကိုလည်းကောင်း ဝယ်ကုန်အံ့၊ အားထုတ်မှုလုံ့လ ပယောဂကြောင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ရခြင်းကြောင့် စွန့်ခြင်း (ဝိနည်းကံ) ရှိ၏။ သံဃာအားသော်လည်းကောင်း၊ ဂိုဏ်းအားသော်လည်းကောင်း၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားသော်လည်းကောင်း စွန့်ရမည်။
ရဟန်းတို့ ဤသို့ စွန့်ရမည်။ပ။
“အသျှင်ဘုရားတို့ ဤအကျွန်ုပ်၏ သင်္ကန်းသည် ရှေးက မဖိတ်ကြားအပ်ဘဲ ဆွေမျိုး မတော်စပ်ကြသောအိမ်ရှင်တို့သို့ ချဉ်းကပ်၍ သင်္ကန်း၌ အထူးစီရင်ခြင်းသို့ ရောက်သဖြင့် စွန့်ခြင်း (ဝိနည်းကံ) ရှိပါသည်၊ အကျွန်ုပ်သည် ဤသင်္ကန်းကို သံဃာအား စွန့်ပါ၏”ဟု။ပ။ ပေးရာ၏ဟု။ပ။ ပေးကုန်ရာ၏ဟု။ပ။ အသျှင့်အား ပေးပါ၏ဟု (ပြန်ပေးရမည်)။
֍ ၅၃၅
။ ဆွေမျိုးမတော်စပ်သူ၌ ဆွေမျိုးမတော်စပ်သူဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိ၍ ရှေးက မဖိတ်ကြားအပ်ဘဲအိမ်ရှင်တို့သို့ ချဉ်းကပ်၍ သင်္ကန်း၌ အထူးစီရင်ခြင်းသို့ ရောက်အံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ဆွေမျိုးမတော်စပ် သူ၌ ယုံမှားရှိ၍ ရှေးက မဖိတ်ကြားအပ်ဘဲ အိမ်ရှင်တို့သို့ ချဉ်းကပ်၍ သင်္ကန်း၌အထူးစီရင်ခြင်းသို့ ရောက်အံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ဆွေမျိုးမတော်စပ်သူ၌ ဆွေမျိုးတော်စပ်သူဟု ထင်မှတ်ခြင်း ရှိ၍ ရှေးက မဖိတ် ကြားအပ်ဘဲ အိမ်ရှင်တို့သို့ ချဉ်းကပ်၍ သင်္ကန်း၌အထူးစီရင်ခြင်း သို့ ရောက်အံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ဆွေမျိုးတော်စပ်သူ၌ ဆွေမျိုးမတော်စပ်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ဆွေမျိုးတော်စပ်သူ၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ဆွေမျိုးတော်စပ်သူ၌ ဆွေမျိုးတော်စပ်သူဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၅၃၆
။ ဆွေမျိုးတော်စပ်သူတို့အား၊ ဖိတ်ကြားသူတို့အား၊ သူတစ်ပါးအကျိုးငှါ မိမိဥစ္စာဖြင့် (စီရင်ခြင်းသို့ရောက်အံ့)၊ အာပတ် မသင့်။ အဖိုးများစွာ ထိုက်တန်သည်ကို ဝယ်လိုသူတို့အား အဖိုးအနည်းငယ်တန်သည်ကို ဝယ်စေအံ့၊ အာပတ် မသင့်။ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသောရဟန်းအား အာပတ် မသင့်။နဝမ ဒုတိယဥပက္ခဋသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၁-စီဝရဝဂ်
၁၀-ရာဇသိက္ခာပုဒ်
֍ ၅၃၇
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိမြို့ အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သောဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒ၏ အလုပ်အကျွေးအမတ်ကြီးသည် သာကီဝင်မင်းသား အသျှင် ဥပနန္ဒထံသို့ “ဤသင်္ကန်းဖိုးဖြင့် သင်္ကန်းကို ဝယ်၍ အသျှင်ဥပနန္ဒအား သင်္ကန်းဖြင့် ဖုံးလွှမ်းလော့”ဟု တမန်ဖြင့် သင်္ကန်းဖိုးကို ပို့လွှတ်စေ၏။ထိုအခါ ထိုတမန်သည် သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ သာကီဝင်မင်းသားအသျှင်ဥပနန္ဒကို “အသျှင်ဘုရား ဤသင်္ကန်းဖိုးကို အသျှင့်အား ရည်ညွှန်း၍ ဆောင်လာအပ်ပါသည်၊ အသျှင်သည် သင်္ကန်းဖိုးကို ခံယူတော်မူပါ”ဟု လျှောက်၏၊ ဤသို့ ဆိုလတ်သော် သာကီဝင်မင်းသားအသျှင်ဥပနန္ဒသည် ထိုတမန်ကို “ဒါယကာ ငါတို့သည် သင်္ကန်းဖိုးကိုကား မခံယူကြ၊ ငါတို့သည်အခါအား လျော်စွာ အပ်စပ်သော သင်္ကန်းကိုသာ ခံယူကြသည်”ဟု ဆို၏။ ဤသို့ ဆိုလတ်သော်ထိုတမန်သည် သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒကို “အသျှင့်အား တစ်ဦးတစ်ယောက်သောအမှုကြီးငယ်ကို ပြုသူ ရှိပါ သလော”ဟု မေးလျှောက်၏။
ထိုအခါ ဥပါသကာ တစ်ယောက်သည် အရံသို့ ပြုဖွယ်'ကိစ္စ္စ'တစ်ခုဖြင့် သွား၏၊ ထိုအခါ သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒသည် ထိုတမန်ကို “ဒါယကာ ဤဥပါသကာသည်ကား ရဟန်းတို့၏ အမှုကြီးငယ်ကို ပြုသူတည်း”ဟု ဆို၏၊ ထိုအခါ ထိုတမန်သည် ထိုဥပါသကာကို သိစေ၍ သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒကို “အသျှင်ဘုရား အသျှင်သည် ညွှန်းအပ်သော အမှုကြီးငယ်ပြုသူကို အကျွန်ုပ်သည် သိစေအပ်ပြီးပါပြီ၊ အသျှင်သည် သင့်လျော်သော အခါ၌ချဉ်းကပ်တော်မူပါလော့၊ အသျှင့်ကို သင်္ကန်းဖြင့် ဖုံးလွှမ်း ‘လှူ’ ပါလိမ့်မည်”ဟု လျှောက်၏။
ထိုအခါ ထိုအမတ်ကြီးသည် သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒထံသို့ “အသျှင်သည် ထိုသင်္ကန်းကိုသုံးဆောင်တော်မူလော့၊ အကျွန်ုပ်တို့သည် အသျှင်ဘုရား ထိုသင်္ကန်းသုံးဆောင်သည်ကို အလိုရှိကြပါသည်”ဟု တမန်ကိုစေလွှတ်၏။ ထိုအခါ၌ သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒသည် ထိုဥပါသကာကို တစ်စုံတစ်ခုမျှ မပြောဆိုပေ။
နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း ထိုအမတ်ကြီးသည် သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒထံသို့ “အသျှင်သည်ထိုသင်္ကန်းကို သုံးဆောင်တော်မူလော့၊ အကျွန်ုပ်တို့သည် အသျှင်ဘုရား ထိုသင်္ကန်းသုံးဆောင်သည်ကိုအလိုရှိကြပါသည်”ဟု တမန်ကိုစေလွှတ်၏။ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း သာကီဝင်မင်းသားအသျှင်ဥပနန္ဒသည် ထိုဥပါသကာကို တစ်စုံတစ်ခုမျှ မပြောဆိုပေ။
သုံးကြိမ်မြောက်လည်း ထိုအမတ်ကြီးသည် သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒထံသို့ “အသျှင်သည်ထိုသင်္ကန်းကို သုံးဆောင်တော်မူလော့၊ အကျွန်ုပ်တို့သည် အသျှင်ဘုရား ထိုသင်္ကန်းသုံးဆောင်သည်ကိုအလိုရှိကြပါသည်”ဟု တမန်ကိုစေလွှတ်၏။
--ထိုစဉ်အခါ၌ နိဂုံးသားတို့၏ စည်းဝေးချိန်ဖြစ်၏၊ နိဂုံးသားအပေါင်းသည်လည်း “နောက်မှလာရောက်သူအား ငါးဆယ် (ဒဏ်) တပ်ရမည်”ဟု ကတိကဝတ် ပြုထား၏၊ ထိုအခါသာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒသည် ထိုဥပါသကာထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ ထိုဥပါသကာအား-
“ဒါယကာ ငါသည် သင်္ကန်းကို အလိုရှိသည်”ဟု ပြောဆို၏။
အသျှင်ဘုရား အကျွန်ုပ်တို့အား ယနေ့ (တစ်ရက်မျှ) ဆိုင်းငံ့တော်မူပါ၊ နိဂုံးသားတို့၏ စည်းဝေးချိန်ပါတည်း၊ နိဂုံးသားအပေါင်းကလည်း “နောက်မှ လာရောက်သူအား ငါးဆယ် (ဒဏ်) တပ်ရမည်”ဟုကတိကဝတ် ပြုထားပါ၏ဟု (လျှောက်၏)။
“ဒါယကာ ငါ့အား ယနေ့ပင် သင်္ကန်းကို ပေးလော့”ဟု (ဆို၍) အောက်ပိုးကြိုက်သော ပုဆိုး၌ ဆွဲလေ၏။
ထိုအခါ ထိုဥပါသကာသည် သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒက အတင်းအကြပ် ဆိုအပ်သည် ဖြစ်၍သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒအတွက် သင်္ကန်းကို ဝယ်ပြီးလျှင် နောက်မှ သွားရလေ၏။ လူတို့သည်ထိုဥပါသကာကို “အမောင် သင်သည် အဘယ့်ကြောင့် နောက်မှ လာရောက်သနည်း၊ သင်သည်ငါးဆယ်ဆုံးပြီ”ဟု ဆိုကြကုန်၏၊ ထိုအခါ ထိုဥပါသကာသည် ထိုလူတို့အား ဤအကြောင်းကို ပြောကြား၏၊ လူတို့သည် ဤသာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော်ဖြစ်သော ရဟန်းများသည် အလိုကြီးကြကုန်၏၊ မရောင့်ရဲနိုင်ကြကုန်၊ ဤရဟန်းတို့အား အမှုကြီးငယ်ကိုသော်လည်း ပြုခြင်းငှါ မလွယ်ကူ၊ ဥပါသကာသည်'အသျှင်ဘုရား ယနေ့ (တစ်ရက်မျှ) ဆိုင်းငံ့တော်မူပါ’ဟု ဆိုအပ်လျက် အဘယ့်ကြောင့် မဆိုင်းငံ့ကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏၊ ရဟန်းတို့သည် ကဲ့ရဲ့ရှုတ်ချ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြသော ထိုလူတို့၏ စကားကို ကြားကြသည်သာတည်း။
အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒသည် ဥပါသကာက ‘အသျှင်ဘုရားယနေ့ (တစ်ရက်မျှ) အကျွန်ုပ်တို့အား ဆိုင်းငံ့တော်မူပါ’ဟု ဆိုအပ်လျက် အဘယ်ကြောင့် မဆိုင်းငံ့ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။
ထိုအခါ ရဟန်းတို့သည် သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒကို များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်ကြပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။ပ။
“ဥပနန္ဒ သင်သည် ဥပါသကာက ‘အသျှင်ဘုရား ယနေ့ (တစ်ရက်မျှ) အကျွန်ုပ်တို့အား ဆိုင်းငံ့တော်မူပါ’ဟု ဆိုအပ်လျက် မဆိုင်းငံ့ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သောယောက်ျား အဘယ့်ကြောင့် သင်သည် ဥပါသကာက- ‘အသျှင်ဘုရား ယနေ့ (တစ်ရက်မျှ) အကျွန်ုပ်တို့အား ဆိုင်းငံ့တော်မူပါ’ဟု ဆိုအပ်လျက် မဆိုင်းငံ့ဘိသနည်း၊ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သောယောက်ျား ဤ (သင်ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤ သိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
--ပညတ်သိက္ခာပုဒ်
֍ ၅၃၈
။ “ရဟန်းကိုသာလျှင် ရည်ညွှန်း၍ မင်းသော်လည်းကောင်း မင်းခစားသော်လည်းကောင်း၊ ပုဏ္ဏားသော်လည်းကောင်း၊ အိမ်ရှင်သော်လည်းကောင်း ‘ဤသင်္ကန်းဖိုးဖြင့် သင်္ကန်းကိုဝယ်၍ ဤမည်သော ရဟန်းကို သင်္ကန်းဖြင့် ဖုံးလွှမ်းလော့’ဟု တမန်ဖြင့် သင်္ကန်းဖိုးကို ပို့စေငြားအံ့၊ အကယ်၍ ထိုတမန်သည် ထိုရဟန်းသို့ ချဉ်းကပ်၍ ‘အသျှင်ဘုရား အသျှင့်ကို ရည်ညွှန်း၍ဤသင်္ကန်းဖိုးကို ဆောင်လာအပ်ပါသည်၊ အသျှင်သည် သင်္ကန်းဖိုးကို ခံယူတော်မူပါလော့’ဟု ဆိုငြားအံ့၊ ထိုရဟန်းသည် ထိုတမန်ကို ‘ဒါယကာ ငါတို့သည် သင်္ကန်းဖိုးကိုကား မခံယူကြ၊ ငါတို့သည်သင့်လျော်သောအခါ၌ အပ်စပ်သော သင်္ကန်းကိုသာ ခံယူ ကုန်၏’ဟု ဆိုရာ၏၊ အကယ်၍ ထိုတမန်သည်ထိုရဟန်းကို ‘အသျှင့်အား အမှုကြီးငယ်ကို ပြုသူ တစ်ဦးတစ်ယောက် ရှိပါသလော’ဟု ဆိုငြားအံ့၊ ရဟန်းတို့ သင်္ကန်းကို အလိုရှိသော ရဟန်းသည် အရံစောင့်ကိုသော်လည်းကောင်း၊ ဥပါသကာကိုသော်လည်းကောင်း ‘ဒါယကာ ဤသူသည် ရဟန်းတို့၏ အမှုကြီးငယ်ကို ပြုသူတည်း’ဟုအမှုကြီးငယ်ပြုသူကို ညွှန်းရမည်၊ အကယ်၍ ထိုတမန်သည် ထိုအမှုကြီးငယ် ပြုသူကို သိစေပြီးလျှင် ထိုရဟန်းသို့ ချဉ်းကပ်၍ ‘အသျှင်ဘုရား အသျှင်သည် ညွှန်း အပ်သော အမှုကြီးငယ်ပြုသူကိုအကျွန်ုပ်သည် သိစေအပ်ပြီးပါပြီ၊ အသျှင်သည် သင့်လျော်သော အခါ၌ ချဉ်းကပ်တော်မူလော့၊ အသျှင့်ကိုသင်္ကန်းဖြင့် ဖုံးလွှမ်း ‘လှူ’ ပါလိမ့်မည်’ဟု ဆိုငြားအံ့၊ ရဟန်းတို့ သင်္ကန်းကို အလိုရှိသော ရဟန်းသည် အမှုကြီးငယ်ပြုသူသို့ ချဉ်းကပ်၍ ‘ဒါယကာ ငါ့အား သင်္ကန်းဖြင့် အလိုရှိသည်’ဟု နှစ်ကြိမ် သုံးကြိမ်တောင်းရမည်၊ သတိပေးရမည်၊ နှစ်ကြိမ် သုံးကြိမ် တောင်းလတ်သော် သတိပေးလတ်သော်ထိုသင်္ကန်းကို ပြီးစေငြားအံ့၊ ဤသို့ ပြီးစေခြင်းသည် ကောင်း၏၊ အကယ်၍မပြီးစေငြားအံ့၊ လေးကြိမ်ငါးကြိမ် ခြောက်ကြိမ် တိုင်ရုံမျှ ဆိတ်ဆိတ် ဖြစ်လျက် ရည်မှတ်၍ ရပ်ရမည်၊ လေးကြိမ် ငါးကြိမ်ခြောက်ကြိမ်တိုင်ရုံမျှ ဆိတ်ဆိတ် ဖြစ်လျက် ရည်မှတ်၍ ရပ်သည်ရှိသော် ထိုသင်္ကန်းကို ပြီးစေငြားအံ့၊ ဤသို့ ပြီးစေခြင်းသည် ကောင်း၏၊ အကယ်၍ ထို (နှစ်ကြိမ် သုံးကြိမ်တောင်းခြင်း သတိပေးခြင်း၊ လေးကြိမ် ငါးကြိမ် ခြောက်ကြိမ် ရပ်ခြင်း) ထက်အလွန် အားထုတ်သည် ဖြစ်၍ ထိုသင်္ကန်းကိုပြီးစေငြားအံ့၊ နိဿဂ္ဂိ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏၊ အကယ်၍ မပြီးစေငြားအံ့၊ သင်္ကန်းဖိုးဆောင်လာရင်းဒါယကာအထံ ‘ဒါယကာတို့ သင်တို့သည် ရဟန်းကို ရည်ညွှန်း၍ ပို့အပ်သော သင်္ကန်းဖိုးသည်ထိုရဟန်းအား အကျိုးတစ်စုံတစ်ရာ မခံစားရ၊ ဒါယကာတို့ မိမိ ဥစ္စာကို တောင်းကြကုန်လော့၊ သင်တို့၏ဥစ္စာကို မပျက်စီးစေလင့်’ဟု ကိုယ်တိုင် သော်လည်း သွားရမည်၊ တမန်ကိုသော်လည်းစေရမည်၊ ဤသည်ကား ထိုသင်္ကန်းဖိုး ပို့စေရာ၌ ကျင့်ဝတ်တည်း” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၁၀-ရာဇသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၅၃၉
။ ရဟန်းကိုသာလျှင် ရည်ညွှန်း၍ဟူသည် ရဟန်း၏ အကျိုးငှါ ရဟန်းကို အာရုံပြု၍ ရဟန်းကိုဖုံးလွှမ်းလို၍။မင်း မည်သည် တိုင်းပြည်အုပ်ချုပ်သူ တစ်ဦးတစ်ယောက်တည်း။
မင်းခစား မည်သည် မင်း၏ စားနပ်ရိက္ခာကို ယူသူ တစ်ဦးတစ်ယောက်တည်း။
ပုဏ္ဏား မည်သည် ဇာတ်အားဖြင့် ပုဏ္ဏားဖြစ်သူတည်း။
အိမ်ရှင် မည်သည် မင်းကိုလည်းကောင်း၊ မင်းခစားကိုလည်းကောင်း၊ ပုဏ္ဏားကိုလည်းကောင်း ထား၍ကြွင်းသောသူသည် အိမ်ရှင်မည်၏။
သင်္ကန်းဖိုး မည်သည် ငွေ ရွှေ ပုလဲ ပတ္တမြား တစ်ခုခုတည်း။
ဤသင်္ကန်းဖိုးဖြင့်ဟူသည် ရှေးရှုမျက်မှောက် ရောက်နေသော (သင်္ကန်းဖိုးဖြင့်)။
ဝယ်၍ဟူသည် လဲလှယ်၍။
ဖုံးလွှမ်းလော့ဟူသည် လှူလော့။
အကယ်၍ ထိုတမန်သည် ထိုရဟန်းသို့ ချဉ်းကပ်၍ “အသျှင်ဘုရား အသျှင့်ကို ရည်ညွှန်း၍ဤသင်္ကန်းဖိုးကို ဆောင်လာအပ်ပါသည်၊ အသျှင်သည် သင်္ကန်းဖိုးကို ခံယူတော်မူလော့”ဟု ဆိုငြားအံ့၊ ထိုရဟန်းသည် ထိုတမန်ကို ‘ဒါယကာ ငါတို့သည် သင်္ကန်းဖိုးကိုကား မခံယူကြ၊ (ငါတို့သည်) သင့်လျော်သောအခါ၌ အပ်စပ်သောသင်္ကန်းကိုသာ ခံယူကြသည်’ဟု ဆိုရာ၏၊ ထိုတမန်သည် ထိုရဟန်းကို"အသျှင့်အား အမှုကြီးငယ် ပြုသူ တစ်ဦးတစ်ယောက်ရှိပါသလော”ဟု ဆိုငြားအံ့၊ ရဟန်းတို့ သင်္ကန်းကိုအလိုရှိသောရဟန်းသည် အရံစောင့်ကိုသော်လည်းကောင်း၊ ဥပါသကာကိုသော်လည်းကောင်း “ဒါယကာဤသူသည် ရဟန်းတို့၏ အမှုကြီးငယ်ကို ပြုသူတည်း”ဟု အမှုကြီးငယ် ပြုသူကို ညွှန်းရမည်၊ “၊ ထိုသူအား ပေးလော့ဟူ၍သော်လည်းကောင်း၊ ထိုသူသည် သိမ်းထားလိမ့်မည်ဟူ၍သော်လည်းကောင်း၊ ထိုသူသည် လဲလှယ် ‘ဖလှယ်’ လိမ့်မည်ဟူ၍ သော်လည်းကောင်း၊ ထိုသူသည် ဝယ်လိမ့်မည်ဟူ၍ သော်လည်းကောင်း"မပြောရ။
အကယ်၍ ထိုတမန်သည် ထိုအမှုကြီးငယ် ပြုသူကို သိစေပြီးလျှင် ထိုရဟန်းသို့ ချဉ်းကပ်၍"အသျှင်ဘုရား အသျှင်သည် ညွှန်းအပ်သော အမှုကြီးငယ် ပြုသူကို အကျွန်ုပ်သည် သိစေအပ်ပြီးပါပြီ၊ အသျှင်သည် သင့်လျော်သောအခါ၌ ချဉ်းကပ်တော်မူလော့၊ အသျှင့်ကို သင်္ကန်းဖြင့် ဖုံးလွှမ်း ‘လှူ’ ပါလိမ့်မည်”ဟု ဆိုငြားအံ့၊ ရဟန်းတို့ သင်္ကန်းကို အလိုရှိသော ရဟန်းသည် အမှုကြီးငယ် ပြုသူကို ချဉ်းကပ်၍ “ဒါယကာ ငါသည် သင်္ကန်းကို အလိုရှိသည်”ဟု နှစ်ကြိမ် သုံးကြိမ် တောင်းရမည်၊ သတိပေးရမည်၊ “ငါ့အား သင်္ကန်းကို ပေးလော့၊ ငါ့အတွက် သင်္ကန်းကို ဆောင်ခဲ့လော့၊ ငါ့အတွက် သင်္ကန်းကိုလဲလှယ်လော့၊ ငါ့အတွက် သင်္ကန်းကို ဝယ်လော့”ဟု မပြောရ။
နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း ပြောရမည်။ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း ပြောရမည်။ အကယ်၍ ပြီးစေအံ့၊ ဤသို့ပြီးစေခြင်းသည် ကောင်း၏၊ အကယ်၍ မပြီးစေအံ့၊ ထိုအရပ်သို့ သွား၍ ဆိတ်ဆိတ်ဖြစ်လျက်ရည်ညွှန်း၍ ရပ်ရမည်၊ နေရာ၌ မထိုင်ရ၊ (ဆွမ်းစသော) အာမိသကို မခံယူရ၊ တရားကို မဟောရ၊ “အဘယ်အကြောင်းကြောင့် လာပါသနည်း”ဟု မေးလျှင် “ငါ့သျှင် သိလော့”ဟု ပြောရမည်၊ အကယ်၍နေရာ၌မူလည်း ထိုင်အံ့၊ အာမိသကိုသော်လည်း ခံယူအံ့၊ တရားကိုသော်လည်း ဟောအံ့၊ ရပ်ခြင်း ပျက်၏။
--နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း ရပ်ရမည်။ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း ရပ်ရမည်။ လေးကြိမ်တောင်း၍ လေးကြိမ်ရပ်ရမည်။ ငါးကြိမ်တောင်း၍ နှစ်ကြိမ်ရပ်ရမည်၊ ခြောက်ကြိမ်တောင်းသော် မရပ်ရ။
အကယ်၍ ထို့ထက်အလွန် အားထုတ်သည်ဖြစ်၍ ထိုသင်္ကန်းကို ပြီးစေအံ့၊ အားထုတ်မှုပယောဂ ကြောင့်ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ရခြင်းကြောင့် စွန့်ခြင်း (ဝိနည်းကံ) ရှိ၏။ သံဃာအားသော်လည်းကောင်း၊ ဂိုဏ်းအားသော်လည်းကောင်း၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားသော်လည်းကောင်း စွန့်ရမည်။
ရဟန်းတို့ ဤသို့ စွန့်ရမည်။ပ။
“အသျှင်ဘုရားတို့ ဤအကျွန်ုပ်၏ သင်္ကန်းကို သုံးကြိမ်ထက် အလွန်တောင်းခြင်း ခြောက်ကြိမ်ထက်အလွန် ရပ်ခြင်းဖြင့် ပြီးစေအပ်သည်ဖြစ်၍ စွန့်ခြင်း (ဝိနည်းကံ) ရှိပါသည်၊ အကျွန်ုပ်သည်ဤသင်္ကန်းကို သံဃာအား စွန့်ပါ၏”ဟု။ပ။ ပေးရာ၏ဟု။ပ။ ပေးကုန်ရာ၏ဟု။ပ။ အသျှင့်အားပေးပါ၏ဟု (ပြန်ပေးရမည်)။
အကယ်၍ မပြီးစေအံ့၊ သင်္ကန်းဖိုး ဆောင်လာရင်း ဒါယကာ အထံသို့ “ဒါယကာတို့ သင်တို့သည်ရဟန်းကို ရည်ညွှန်း၍ ပို့အပ်သော သင်္ကန်းဖိုးသည် ထိုရဟန်းအား အကျိုးတစ်စုံတစ်ရာ မခံစားရ၊ ဒါယကာတို့ မိမိဥစ္စာကို တောင်းကြလော့၊ သင်တို့၏ ဥစ္စာကို မပျက်စီးစေလင့်”ဟု ကိုယ်တိုင်သော်လည်းသွားရမည်၊ တမန်ကိုသော်လည်းစေရမည်။
ဤသည်ကား ထိုသင်္ကန်းဖိုးပို့စေရာ၌ ကျင့်ဝတ်တည်းဟူသည် ဤသည်ကား ထိုသို့ သင်္ကန်းဖိုးကိုပို့စေရာ၌ တရားနှင့်လျော်သော ကျင့်ဝတ်တည်း။
֍ ၅၄၀
။ သုံးကြိမ်ထက်အလွန် တောင်းခြင်း ခြောက်ကြိမ်ထက်အလွန် ရပ်ခြင်းဖြင့် အလွန်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိ၍ ပြီးစေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏၊ သုံးကြိမ်ထက်အလွန် တောင်းခြင်း ခြောက်ကြိမ်ထက်အလွန်ရပ်ခြင်းဖြင့် ယုံမှားရှိ၍ ပြီးစေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏၊ သုံးကြိမ်ထက်အလွန်တောင်းခြင်း ခြောက်ကြိမ် ထက်အလွန် ရပ်ခြင်းဖြင့် ယုတ်လျော့သည်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိ၍ ပြီးစေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ် အာပတ် သင့်၏။သုံးကြိမ်အောက် ယုတ်လျော့၍ တောင်းခြင်း ခြောက်ကြိမ်အောက် ယုတ်လျော့၍ ရပ်ခြင်းဖြင့် အလွန်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ သုံးကြိမ်အောက် ယုတ်လျော့၍ တောင်းခြင်း ခြောက်ကြိမ်အောက် ယုတ်လျော့၍ ရပ်ခြင်းဖြင့် ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ သုံးကြိမ်အောက် ယုတ်လျော့၍တောင်းခြင်း ခြောက်ကြိမ်အောက် ယုတ်လျော့၍ ရပ်ခြင်းဖြင့် ယုတ်လျော့သည်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၅၄၁
။ သုံးကြိမ်တောင်းခြင်း ခြောက်ကြိမ်ရပ်ခြင်းဖြင့် အာပတ် မသင့်၊ သုံးကြိမ်အောက် ယုတ် လျော့၍တောင်းခြင်း ခြောက်ကြိမ်အောက် ယုတ်လျော့၍ ရပ်ခြင်းဖြင့် အာပတ် မသင့်၊ မတောင်းအပ်ဘဲ ပေးအံ့၊ ဥစ္စာရှင်တို့သည် တောင်း၍ ပေးကုန်အံ့၊ အာပတ် မသင့်။ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသောရဟန်းအား အာပတ် မသင့်။ဒသမ ရာဇသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏
ပဌမ စီဝရဝဂ် ပြီး၏
--အကျဉ်းချုပ်ခေါင်းစဉ်
နုတ်အပ်သော ကထိန (သိက္ခာပုဒ်) သုံးပါးလည်းကောင်း၊ ဖွပ်လျှော်ခြင်း ဓောဝန သိက္ခာပုဒ်လည်းကောင်း၊ သင်္ကန်းခံယူခြင်း ပဋိဂ္ဂဟဏသိက္ခာပုဒ်လည်းကောင်း၊ ဆွေမျိုး မတော်စပ်သောအညာတကသိက္ခာပုဒ်သုံးပါးလည်းကောင်း၊ တမန်နှင့် သိက္ခာပုဒ် နှစ်ပါးလည်းကောင်းတည်း။
ဤကား အကျဉ်းချုပ်တည်း။
--၂-ကောသိယဝဂ်
၁-ကောသိယသိက္ခာပုဒ်
֍ ၅၄၂
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် အာဠဝီမြို့ အဂ္ဂါဠဝစေတီ၌ သီတင်းသုံး နေတော်မူသော အခါ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် ပိုးလုပ်သူတို့ထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ “ဒါယကာတို့ များစွာသော ပိုးကောင်တို့ကို ပြုတ်ကြလော့၊ ငါတို့အားလည်း ပေးကြလော့၊ ငါတို့သည်လည်း ပိုးချည်နှင့်ရောသော အခင်းကိုပြုလုပ်ခြင်းငှါ အလိုရှိကြသည်”ဟု ဆိုကုန်၏။ထိုသူတို့သည် “သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော်ဖြစ်သော ရဟန်းတို့သည် ငါတို့ထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ “ဒါယကာတို့ များစွာသော ပိုးကောင်တို့ကို ပြုတ်ကြလော့၊ ငါတို့အားလည်း ပေးကြလော့၊ ငါတို့ သည်လည်း ပိုးချည်နှင့်ရောသော အခင်းကို ပြုလုပ်ခြင်းငှါ အလိုရှိကြကုန်၏”ဟု အဘယ့်ကြောင့်ဆိုကုန် ဘိသနည်း။ ငါတို့အားပင်လည်း လူအဖြစ်ကို အရမတော်လေစွ၊ ငါတို့သည်ပင်လည်း လူအဖြစ်ကိုမကောင်းသဖြင့် ရအပ်ပေသည်၊ ယင်း ငါတို့သည် အသက်မွေးမှု၏ အကြောင်းကြောင့်လည်းကောင်း၊ သား မယား၏ အကြောင်းကြောင့်လည်းကောင်း ငယ်ကုန်သော များစွာသော ပိုးသတ္တဝါတို့ကို သတ်ဖြတ်ကြရ သည်”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြပြောဆိုကြကုန်၏၊ ရဟန်းတို့သည် ကဲ့ရဲ့ရှုတ်ချ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြသော ထိုလူတို့၏ စကားကို ကြားကြသည်သာတည်း။
အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် ပိုးချည်လုပ်သူတို့ထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ ‘ဒါယကာတို့ များစွာသော ပိုးကောင်တို့ကို ပြုတ်ကြလော့၊ ငါတို့အားလည်း ပေးကြလော့၊ ငါတို့သည်လည်း ပိုးချည်နှင့် ရောသော အခင်းကို ပြုလုပ်ခြင်းငှါ အလိုရှိကြကုန်၏ဟု အဘယ့်ကြောင့် ဆိုကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏၊ ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့သည် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့ကို များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်ကြပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကိုလျှောက်ကြကုန်၏။ပ။
“ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် ပိုးချည်လုပ်သူတို့ထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ ‘ဒါယကာတို့ များစွာသောပိုးကောင်တို့ကို ပြုတ်ကြလော့၊ ငါတို့အားလည်း ပေးကြလော့၊ ငါတို့သည်လည်း ပိုးချည်နှင့်ရောသော အခင်းကိုပြုလုပ်ခြင်းငှါ အလိုရှိကြကုန်သည်’ဟု ဆိုကြ၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သောယောက်ျားတို့ “သင်တို့သည် ပိုးချည်လုပ်သူတို့ထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ ဒါယကာတို့ များစွာသော ပိုးကောင်တို့ကို ပြုတ်ကြလော့၊ ငါတို့အားလည်း ပေးကြလော့၊ ငါတို့သည်လည်း ပိုးချည်နှင့်ရောသော အခင်းကိုပြုလုပ်ခြင်းငှါ အလိုရှိကြကုန်၏”ဟု အဘယ့်ကြောင့် ဆိုကြကုန်ဘိသနည်း၊ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီး ဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ ဤ (သင်တို့ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
--ပညတ်သိက္ခာပုဒ်
֍ ၅၄၃
။ “အကြင် ရဟန်းသည် ပိုးချည်နှင့်ရောသော အခင်းကို ပြုလုပ်စေငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။၁-ကောသိယသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၅၄၄
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟုအလိုရှိအပ်၏။
အခင်း မည်သည် မရက်ဘဲ ဖြန့်၍ ပြုလုပ်အပ်သော အခင်းတည်း။
ပြုလုပ်စေငြားအံ့ဟူသည် ပိုးချည်မျှင် တစ်မျှင်မျှနှင့်သော်လည်း ရော၍ ပြုလုပ်အံ့ ပြုလုပ်စေအံ့၊ အားထုတ်မှု ပယောဂကြောင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ရခြင်းကြောင့် စွန့်ခြင်း (ဝိနည်းကံ) ရှိ၏။ သံဃာအားသော်လည်းကောင်း၊ ဂိုဏ်းအားသော်လည်းကောင်း၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားသော်လည်းကောင်း စွန့်ရမည်။
ရဟန်းတို့ ဤသို့စွန့်ရမည်။ပ။
“အသျှင်ဘုရားတို့ ဤ အကျွန်ုပ်၏ အခင်းသည် ပိုးချည်နှင့်ရော၍ ပြုလုပ်စေသဖြင့် စွန့်ထိုက်ပါသည်၊ အကျွန်ုပ်သည် ဤအခင်းကို သံဃာအား စွန့်ပါ၏”ဟု။ပ။ ပေးရာ၏ဟု။ပ။ ပေးကုန်ရာဟု။ပ။ အသျှင်အား ပေးပါ၏ဟု (ပြန်ပေးရမည်)။
֍ ၅၄၅
။ မိမိသည် ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို မိမိကိုယ်တိုင် ပြီးဆုံးစေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ မိမိသည် ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို သူတစ်ပါးတို့ကို ပြီးဆုံးစေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ သူတစ်ပါးတို့သည် ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို မိမိကိုယ်တိုင် ပြီးဆုံးစေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ သူတစ်ပါးတို့သည် ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို သူတစ်ပါးတို့ကို ပြီးဆုံးစေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။အခြားသူ၏ အကျိုးငှါ (ကိုယ်တိုင်သော်လည်း) ပြုအံ့၊ (သူတစ်ပါးတို့ကိုသော်လည်း) ပြုစေအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ အခြားသူသည် ပြုအပ်ပြီးကို ရ၍ သုံးဆောင်အံ့၊ ဒုက္ကဋ် အာပတ် သင့်၏။
֍ ၅၄၆
။ ဗိတာန် ‘မျက်နှာကြက်’ ကိုသော်လည်းကောင်း၊ မြေအခင်းကိုသော်လည်းကောင်း၊ တင်းတိမ် ‘ကန့်လန့်ကာ'ကိုသော်လည်းကောင်း၊ ဘုံလျှို ‘ဖုံ’ ကိုသော်လည်းကောင်း၊ ခေါင်းအုံးကိုသော်လည်းကောင်းပြုအံ့၊ အာပတ် မသင့်။ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်။ပဌမ ကောသိယသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၂-ကောသိယဝဂ်
၂-သုဒ္ဓကာဠကသိက္ခာပုဒ်
֍ ၅၄၇
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ဝေသာလီမြို့ မဟာဝုန်တော ပြာသာဒ်ဆောင်ပေါက်သော ကျောင်းကြီး၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် အမည်း သက်သက်ဖြစ်သော သိုးမွေးအခင်းကို ပြုလုပ်စေကုန်၏၊ ကျောင်းစဉ် ဒေသစာရီလှည့်လည်ကြသော လူတို့သည်မြင်ကြ၍ “သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော်ဖြစ်သော ရဟန်းတို့သည် အမည်းသက်သက်ဖြစ်သောသိုးမွေးအခင်းကို အဘယ့်ကြောင့် ပြုလုပ်စေကုန်ဘိသနည်း၊ ကာမဂုဏ်ခံစားကြသူ လူတို့ကဲ့သို့တကား”ဟုကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏၊ ရဟန်းတို့သည် ကဲ့ရဲ့ ရှုတ်ချ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြသော ထိုလူတို့၏ စကားကို ကြားကြသည်သာတည်း။အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ်ကြောင့် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် အမည်းသက်သက်ဖြစ် သောသိုးမွေးအခင်းကို ပြုလုပ်စေကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏၊ ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့သည် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့ကို များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်ကြပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။ပ။
“ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် အမည်းသက်သက်ဖြစ်သော သိုးမွေးအခင်းကို ပြုလုပ်စေကြ၏ဟူသည်မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သောယောက်ျားတို့ “သင်တို့သည် အမည်းသက်သက်ဖြစ်သော သိုးမွေးအခင်းကို အဘယ့်ကြောင့် ပြုလုပ်စေကြဘိသနည်း၊ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ ဤ (သင်တို့ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
ပညတ်သိက္ခာပုဒ်
֍ ၅၄၈
။ “အကြင်ရဟန်းသည် အမည်းသက်သက်ဖြစ်သော သိုးမွေးအခင်းကို ပြုလုပ်စေငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၂-သုဒ္ဓကာဠကသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၅၄၉
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟုအလိုရှိအပ်၏။
အမည်း မည်သည် အမည်းတို့သည် နှစ်မျိုးတို့တည်း၊ သဘာဝအမည်းလည်းကောင်း၊ ဆိုးထားသောအမည်းလည်းကောင်းတည်း။
အခင်း မည်သည် မရက်ဘဲ ဖြန့်၍ ပြုလုပ်အပ်သော အခင်းတည်း။
ပြုလုပ်စေငြားအံ့ဟူသည် (ကိုယ်တိုင်သော်လည်း) ပြုလုပ်အံ့၊ (သူတစ်ပါးတို့ကိုသော်လည်း) ပြုလုပ်စေအံ့၊ အားထုတ်မှု ပယောဂကြောင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ရခြင်းကြောင့် စွန့်ခြင်း (ဝိနည်းကံ) ရှိ၏။ သံဃာအား သော်လည်းကောင်း၊ ဂိုဏ်းအား သော်လည်းကောင်း၊ ပုဂ္ဂိုလ်အား သော်လည်းကောင်းစွန့်ရမည်။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့ စွန့်ရမည်။ပ။
“အသျှင်ဘုရားတို့ ဤအကျွန်ုပ်၏ အခင်းသည် အမည်းသက်သက်ဖြစ်သော သိုးမွေးကို ပြုလုပ်စေအပ်သဖြင့် စွန့်ထိုက်ပါသည်၊ အကျွန်ုပ်သည် ဤအခင်းကို သံဃာအား စွန့်ပါ၏”ဟု။ပ။ ပေးရာ၏ဟု။ပ။ ပေးကုန်ရာ၏ဟု။ပ။ အသျှင်အား ပေးပါ၏ဟု (ပြန်ပေးရမည်)။
֍ ၅၅၀
။ မိမိသည် ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို မိမိကိုယ်တိုင် ပြီးဆုံးစေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ မိမိသည် ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို သူတစ်ပါးတို့ကို ပြီးဆုံးစေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ သူတစ်ပါးတို့သည် ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို မိမိကိုယ်တိုင် ပြီးဆုံးစေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ သူတစ်ပါးတို့သည် ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို သူတစ်ပါးတို့ကို ပြီးဆုံးစေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။သူတစ်ပါး၏ အကျိုးငှါ (ကိုယ်တိုင်သော်လည်း) ပြုအံ့၊ (သူတစ်ပါးတို့ကိုသော်လည်း) ပြုစေအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ အခြားသူသည် ပြုအပ်ပြီးကို ရ၍ သုံးဆောင်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၅၅၁
။ ဗိတာန် ‘မျက်နှာကြက်’ ကိုသော်လည်းကောင်း၊ မြေအခင်းကိုသော်လည်းကောင်း၊ တင်းတိမ်'ကန့်လန့်ကာ’ ကို သော်လည်းကောင်း၊ ဘုံလျှို'ဖုံ'ကို သော်လည်းကောင်း၊ ခေါင်းအုံးကိုသော်လည်းကောင်း ပြုအံ့၊ အာပတ် မသင့်။ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသောရဟန်းအား အာပတ် မသင့်။ဒုတိယ သုဒ္ဓကာဠကသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၂-ကောသိယဝဂ်
၃-ဒွေဘာဂသိက္ခာပုဒ်
֍ ၅၅၂
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိမြို့ အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သောဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် “မြတ်စွာဘုရားသည် အမည်းသက်သက်ဖြစ်သော သိုးမွေးအခင်း ပြုလုပ်စေခြင်းကို ပယ်တော်မူ၏”ဟု ထိုဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် အနည်းငယ်သာဖြစ်သော အဖြူကို အဖျားအနား၌ ထည့်သွင်း၍ အမည်းသက်သက်အတိုင်းပင် သိုးမွေး အခင်းကိုပြုလုပ်စေကုန်၏။အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် အနည်းငယ်သာဖြစ်သောအဖြူကို အဖျားအနား၌ ထည့်သွင်း၍ အမည်းသက်သက် အတိုင်းပင် သိုးမွေးအခင်းကို ပြုလုပ်စေကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏၊ ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့သည်ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့ကို များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်ကြပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။ပ။
“ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် အဖြူအနည်းငယ်ကိုသာ အဖျားအနား၌ ထည့်သွင်း၍ အမည်းသက်သက်အတိုင်းပင် သိုးမွေးအခင်းကို ပြုလုပ်စေကြကုန်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ်မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ “သင်တို့သည် အဖြူအနည်းငယ်ကိုသာ အဖျားအနား၌ ထည့်သွင်း၍ အမည်းသက်သက်အတိုင်းပင် သိုးမွေးအခင်းကို အဘယ့်ကြောင့် ပြုလုပ်စေကြဘိသနည်း၊ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သောယောက်ျားတို့ ဤ (သင်တို့ ပြုမိသော အမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
ပညတ်သိက္ခာပုဒ်
֍ ၅၅၃
။ “အခင်းသစ်ကို ပြုလုပ်စေလိုသော ရဟန်းသည် အမည်းသက်သက် ဖြစ်သောသိုးမွေး နှစ်ဖို့တို့ကို ထည့်သွင်းရမည်၊ အဖြူ (သိုးမွေး) သုံးခုမြောက် တစ်ဖို့ကို အကြောင် (သိုးမွေး) လေးခုမြောက် တစ်ဖို့ကို ထည့်သွင်းရမည်၊ အကယ်၍ ရဟန်းသည် အမည်းသက်သက်သိုးမွေး နှစ်ဖို့တို့ကို အဖြူ (သိုးမွေး) သုံးခုမြောက် တစ်ဖို့ကို အကြောင် (သိုးမွေး) လေးခုမြောက် တစ်ဖို့ကို မထည့်သွင်းဘဲ အခင်းသစ်ကို ပြုစေငြားအံ့ (ထိုရဟန်းအား) နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏"ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၃-ဒွေဘာဂသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၅၅၄
။ အသစ် မည်သည် ပြုခြင်းကို စွဲ၍ ဆိုအပ်၏။အခင်း မည်သည် မရက်ဘဲ ဖြန့်၍ ပြုလုပ်အပ်သော အခင်းတည်း။
ပြုလုပ်စေလိုသောဟူသည် ပြုလုပ်သော်လည်းကောင်း ပြုလုပ်စေသော်လည်းကောင်း။
အမည်းသက်သက်ဖြစ်သော သိုးမွေးနှစ်ဖို့တို့ကို ထည့်သွင်းရမည်ဟူသည် ချိန်၍ နှစ်ဆတို့ကိုထည့်သွင်းရမည်။
အဖြူ သုံးခုမြောက် တစ်ဖို့ကိုဟူသည် အဖြူတစ်ဆကို။
အကြောင် လေးခုမြောက် တစ်ဖို့ကိုဟူသည် အကြောင်တစ်ဆကို။
အကယ်၍ ရဟန်းသည် အမည်းသက်သက်သိုးမွေး နှစ်ဖို့တို့ကို အဖြူ (သိုးမွေး) သုံးခုမြောက် တစ်ဖို့ကို အကြောင် (သိုးမွေး) လေးခုမြောက် တစ်ဖို့ကို မထည့်သွင်းဘဲဟူသည် အမည်းသက်သက်သိုးမွေးနှစ်ဆ၊ အဖြူ (သိုးမွေး) တစ်ဆ၊ အကြောင် (သိုးမွေး) တစ်ဆကို မထည့်သွင်းဘဲ အခင်းသစ်ကို (ကိုယ်တိုင်သော်လည်း) ပြုအံ့၊ (သူတစ်ပါးတို့ကိုသော်လည်း) ပြုစေအံ့၊ အားထုတ်မှုပယောဂကြောင့်ဒုက္ကဋ် အာပတ်သင့်၏။ ရခြင်းကြောင့် စွန့်ခြင်း (ဝိနည်းကံ) ရှိ၏။ သံဃာအားသော်လည်းကောင်း၊ ဂိုဏ်းအားသော်လည်းကောင်း၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားသော်လည်းကောင်း စွန့်ရမည်။
ရဟန်းတို့ ဤသို့ စွန့်ရမည်။ပ။
“အသျှင်ဘုရားတို့ ဤ အကျွန်ုပ်၏ အခင်းသည် အမည်းသက်သက်သိုးမွေး နှစ်ဆတို့ကို အဖြူ (သိုးမွေး) တစ်ဆကို အကြောင် (သိုးမွေး) တစ်ဆကို မထည့်သွင်းဘဲ ပြုလုပ်စေအပ်သဖြင့်စွန့်ထိုက်ပါသည်၊ အကျွန်ုပ်၏ ဤအခင်းကို သံဃာအား စွန့်ပါ၏”ဟု။ပ။ ပေးရာ၏ဟု။ပ။ ပေးကုန်ရာ၏ဟု။ပ။ အသျှင်အား ပေးပါ၏ဟု (ပြန်ပေးရမည်)။
֍ ၅၅၅
။ မိမိသည် ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို မိမိကိုယ်တိုင် ပြီးဆုံးစေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ မိမိသည် ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို သူတစ်ပါးတို့ကို ပြီးဆုံးစေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ သူတစ်ပါးတို့ ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို မိမိကိုယ်တိုင် ပြီးဆုံးစေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ သူတစ်ပါးတို့ပြု၍ မပြီးသည် ကို သူတစ်ပါးတို့ကို ပြီးဆုံးစေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ် အာပတ် သင့်၏။သူတစ်ပါးတို့၏ အကျိုးငှါ (ကိုယ်တိုင်သော်လည်း) ပြုအံ့၊ (သူတစ်ပါးတို့ကိုသော်လည်း) ပြုစေအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ အခြားသူသည် ပြုအပ်ပြီးကို ရ၍ သုံးဆောင်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၅၅၆
။ အဖြူ (သိုးမွေး) တစ်ဆ အကြောင် (သိုးမွေး) တစ်ဆကို ထည့်သွင်း၍ ပြုအံ့၊ အာပတ် မသင့်၊ အဖြူ (သိုးမွေး) များစွာ အကြောင် (သိုးမွေး) များစွာကို ထည့်သွင်း၍ ပြုအံ့၊ အဖြူသက်သက်အကြောင်သက်သက်ကို ထည့်သွင်း၍ ပြုအံ့၊ အာပတ် မသင့်။ ဗိတာန်'မျက်နှာကြက်’ ကိုသော်လည်းကောင်း၊ မြေအခင်းကိုသော်လည်းကောင်း၊ တင်းတိမ် ‘ကန့်လန့်ကာ’ ကိုသော်လည်းကောင်း၊ ဘုံလျှို ‘ဖုံ’ ကိုသော်လည်းကောင်း၊ ခေါင်းအုံးကိုသော်လည်းကောင်း ပြုအံ့၊ အာပတ် မသင့်။ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်။တတိယ ဒွေဘာဂသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၂-ကောသိယဝဂ်
၄-ဆဗ္ဗဿသိက္ခာပုဒ်
֍ ၅၅၇
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိမြို့ အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံး နေတော်မူသောအခါ ရဟန်းတို့သည် နှစ်စဉ်အခင်းကို ပြုလုပ်စေကုန်၏၊ ထိုရဟန်းတို့သည် “သိုးမွေးတို့ကို ပေးကြလော့၊ သိုးမွေးတို့ကို အလိုရှိသည်”ဟု အတောင်းအရမ်းများကုန်သည် ဖြစ်၍ နေကုန်၏။လူတို့သည် “သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော်ဖြစ်သော ရဟန်းတို့သည် နှစ်စဉ်အခင်းကိုအဘယ့်ကြောင့် ပြုစေကုန်ဘိသနည်း၊ ‘သိုးမွေးတို့ကို ပေးကြလော့၊ သိုးမွေးတို့ကို အလိုရှိသည်’ဟုအတောင်းအရမ်း များကုန်သည် ဖြစ်၍ နေကုန်ဘိသနည်း၊ ငါတို့မှာကား တစ်ကြိမ် ပြုလုပ်အပ်ပြီးသောအခင်းတို့သည် ငါးနှစ်တို့ပတ်လုံးသော်လည်းကောင်း၊ ခြောက်နှစ်တို့ပတ်လုံးသော်လည်းကောင်း ရှိကုန်၏၊ အကြင်ငါတို့၏ ကလေး ‘သူငယ်’ တို့သည် (အခင်းပေါ်၌) ကျင်ကြီးလည်း စွန့်ကြကုန်၏၊ ကျင်ငယ်လည်းစွန့်ကြကုန်၏၊ (အခင်းတို့ကို) ကြွက်တို့သည်လည်း ခဲကုန်၏။ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော်ဖြစ်သော ဤရဟန်းတို့သည်ကား နှစ်စဉ်အခင်းကို ပြုကြလုပ်စေကုန်၏၊ ‘သိုးမွေးတို့ကို ပေးကြလော့၊ သိုးမွေးတို့ကို အလိုရှိသည်’ဟု အတောင်းအရမ်း များကုန်သည် ဖြစ်၍ နေကုန်၏”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။
ရဟန်းတို့သည် ကဲ့ရဲ့ ရှုတ်ချ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြသော ထိုလူတို့၏ စကားကို ကြားကြသည်သာတည်း။ အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် အဘယ့်ကြောင့် ရဟန်းတို့သည် နှစ်စဉ်အခင်းကို ပြုလုပ်စေကုန်ဘိသနည်း ‘သိုးမွေးတို့ကို ပေးကြလော့၊ သိုးမွေးတို့ကို အလိုရှိသည်’ဟု အတောင်းအရမ်း များကုန်သည် ဖြစ်၍ နေကြကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။
ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့သည် ထိုရဟန်းတို့ကို များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်ကြပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။ပ။
“ရဟန်းတို့ ရဟန်းတို့သည် နှစ်စဉ် အခင်းကို ပြုစေကြကုန်၏၊ သိုးမွေးတို့ကို ပေးကြလော့၊ သိုးမွေးတို့ကို အလိုရှိသည်ဟု အတောင်းအရမ်း များကုန်သည်ဖြစ်၍ နေကြကုန်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ ရဟန်းတို့ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ထိုယောက်ျားတို့သည် နှစ်စဉ်အခင်းကို အဘယ့်ကြောင့် ပြုစေကုန်ဘိသနည်း၊ ‘သိုးမွေးတို့ကိုပေးကြလော့၊ သိုးမွေးတို့ကို အလိုရှိသည်’ဟု အတောင်းအရမ်း များကုန်သည် ဖြစ်၍ နေကုန်ဘိသနည်း၊ ရဟန်းတို့ ဤ (သင်တို့ ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
--ပထမပညတ်သိက္ခာပုဒ်
֍ ၅၅၈
။ “ရဟန်းသည် အခင်းသစ်ကို ပြုပြီးနောက် ခြောက်နှစ်တို့ပတ်လုံး ဆောင်ရ မည်၊ အကယ်၍ ခြောက်နှစ်အတွင်း ထိုအခင်းကို စွန့်၍သော်လည်းကောင်း၊ မစွန့်ဘဲသော်လည်းကောင်းအခြားအခင်းသစ်ကို ပြုစေငြားအံ့ (ထိုရဟန်းအား) နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ဤသို့လျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့အား ဤသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူ၏။
ဒုတိယအနုပညတ်သိက္ခာပုဒ်
֍ ၅၅၉
။ ထိုအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ကောသမ္ဗီမြို့၌ မကျန်းမမာ ဖြစ်နေ၏၊ ဆွေမျိုးတို့သည်ထိုရဟန်း၏ အထံသို့ “အသျှင်မြတ်သည် လာတော်မူလော့၊ အကျွန်ုပ်တို့သည် လုပ်ကျွေးကြကုန်အံ့”ဟုတမန်ကိုစေလွှတ်ကုန်၏၊ ရဟန်းတို့ကလည်း “ငါ့သျှင် သွားလော့၊ ဆွေမျိုးတို့သည် သင့်ကို လုပ်ကျွေးကြလိမ့်မည်”ဟု ဆိုကြကုန်၏၊ ထိုရဟန်းသည် “ငါ့သျှင်တို့ ‘ရဟန်းသည် အခင်းသစ်ကို ပြုပြီးနောက်ခြောက်နှစ်တို့ပတ်လုံးဆောင်ရမည်’ဟု သိက္ခာပုဒ်ကို မြတ်စွာဘုရား ပညတ်တော်မူ၏၊ အကျွန်ုပ်သည်လည်း မကျန်းမမာ ဖြစ်နေ၏၊ အခင်းကို ယူ၍ ဖဲသွားခြင်းငှါ မတတ်နိုင်ပါ၊ အကျွန်ုပ်အားလည်း အခင်းနှင့် ကင်း၍ ချမ်းသာမှု မဖြစ်ပါ၊ အကျွန်ုပ်သည် မသွားတော့အံ့”ဟု ဆို၏၊ မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ဤအကြောင်းအရာကြောင့် တရားစကားကို ဟောကြားတော်မူ၍ရဟန်းတို့ကို ရဟန်းတို့ မကျန်းမမာသော ရဟန်းအား အခင်းဆိုင်ရာ သမုတ်ခြင်း ‘သန္ထတသမ္မုတိ’ ကိုပေးခြင်းငှါ ခွင့်ပြု သည်၊ ရဟန်းတို့ ဤသို့ ပေးရမည်။
ထိုမကျန်းမာသော ရဟန်းသည် သံဃာသို့ ချဉ်းကပ်၍ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌ ဧကသီကိုစံပယ်တင်ပြီးလျှင် ကြီးကုန်သော ရဟန်းတို့၏ ခြေတို့ကို ရှိခိုးလျက် ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ကာ လက်အုပ်ချီပြီးလျှင် -
“အသျှင်ဘုရားတို့ အကျွန်ုပ်သည် မကျန်းမာပါ၊ အခင်းကို ယူ၍ ဖဲခွါခြင်းငှါ မတတ်နိုင်ပါ၊ အသျှင်ဘုရားတို့ ထိုအကျွန်ုပ်သည် သံဃာအား အခင်းဆိုင်ရာ သမုတ်ခြင်း ‘သန္ထတသမ္မုတိ'ကိုတောင်းပါသည်”ဟု ဆိုအပ်၏။
နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း တောင်းရမည်။ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း တောင်းရမည်။ ကျွမ်းကျင်လိမ္မာ၍စွမ်းရည်ရှိသော ရဟန်းသည် သံဃာကို သိစေရမည်။
֍ ၅၆၀
။ အသျှင်ဘုရားတို့ သံဃာသည် အကျွန်ုပ်၏ (စကားကို) နာတော်မူလော့၊ ဤမည် သောရဟန်းသည် မကျန်းမာသဖြင့် အခင်းကို ယူ၍ ဖဲသွားခြင်းငှါ မတတ်နိုင်၊ ထိုရဟန်းသည် သံဃာအားသန္ထတသမ္မုတိကို တောင်း၏၊ သံဃာအား လျောက်ပတ်သော အခါရှိသော ကံသည် ဖြစ်ငြားအံ့၊ သံဃာသည် ဤမည်သော ရဟန်းအား သန္ထတသမ္မုတိကို ပေးရာ၏၊ ဤကား သိစေခြင်းတည်း။ --အသျှင်ဘုရားတို့ သံဃာသည် အကျွန်ုပ်၏ (စကားကို) နာတော်မူလော့၊ ဤမည်သော ရဟန်းသည် မကျန်းမာသဖြင့် အခင်းကို ယူ၍ ဖဲသွားခြင်းငှါ မတတ်နိုင်၊ ထိုရဟန်းသည် သံဃာ အားသန္ထတသမ္မုတိကို တောင်း၏၊ သံဃာသည် ဤမည်သော ရဟန်းအား သန္ထတသမ္မုတိကို ပေး၏၊ အကြင်အသျှင်အား ဤမည်သော ရဟန်းအား သန္ထတသမ္မုတိ ပေးခြင်းကို နှစ်သက်၏၊ ထိုအသျှင်သည်ဆိတ်ဆိတ် နေရာ၏၊ အကြင် အသျှင်အား နှစ်သက်ခြင်း မရှိ၊ ထိုအသျှင်သည် ပြောဆိုရာ၏။
သံဃာသည် ဤမည်သော ရဟန်းအား သန္ထတသမ္မုတိကို ပေးအပ်ပြီ၊ သံဃာအား နှစ်သက်ခြင်း ရှိ၏၊ ထို့ကြောင့် ဆိတ်ဆိတ် နေ၏၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့် ဤနှစ်သက်သည့် အဖြစ်ကိုသိမှတ်ရပါသည်ဟု (သိစေရမည်)။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၅၆၁
။ “ရဟန်းသည် အခင်းသစ်ကို ပြုစေ၍ ခြောက်နှစ်တို့ပတ်လုံး ဆောင်ရမည်၊ အကယ်၍ ခြောက်နှစ်အတွင်း ထိုအခင်းကို စွန့်၍သော်လည်းကောင်း၊ မစွန့်ဘဲသော် လည်းကောင်းရဟန်းတို့၏ သမ္မုတိကို မရဘဲ အခြားအခင်းသစ်ကို ပြုစေငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၄-ဆဗ္ဗဿသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၅၆၂
။ အသစ် မည်သည် ပြုခြင်းကို စွဲ၍ ဆိုရ၏။အခင်း မည်သည် မရက်ဘဲ ဖြန့်၍ ပြုအပ်သော အခင်းတည်း။
ပြုစေ၍ဟူသည် (ကိုယ်တိုင်) ပြု၍သော်လည်းကောင်း၊ (သူတစ်ပါးကို) ပြုစေ၍သော်လည်းကောင်း။
ခြောက်နှစ်တို့ပတ်လုံး ဆောင်ရမည်ဟူသည် ခြောက်နှစ် အတိုင်းအရှည်ဖြင့် ဆောင်ရမည်။
အကယ်၍ ခြောက်နှစ်အတွင်းဟူသည် ခြောက်နှစ်အောက် ယုတ်လျော့သော ကာလအတွင်း။
ထိုအခင်းကို စွန့်၍ဟူသည် အခြားသူတို့အား ပေး၍။
မစွန့်ဘဲဟူသည် တစ်ဦးတစ်ယောက်အား မပေးမူ၍။
ရဟန်းတို့၏ သမ္မုတိကို မရဘဲဟူသည် ရဟန်းတို့၏ သမုတ်ခြင်းကို ထား၍။
အခြား အခင်းသစ်ကို (ကိုယ်တိုင်သော်လည်း) ပြုအံ့၊ (သူတစ်ပါးတို့ကိုသော်လည်း) ပြုစေအံ့၊ အားထုတ်မှု ပယောဂကြောင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ရခြင်းကြောင့် စွန့်ခြင်း (ဝိနည်းကံ) ရှိ၏။ သံဃာအားသော်လည်းကောင်း၊ ဂိုဏ်းအားသော်လည်းကောင်း၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားသော်လည်းကောင်း စွန့်ရမည်။
ရဟန်းတို့ ဤသို့ စွန့်ရမည်။ပ။
“အသျှင်ဘုရားတို့ ဤအကျွန်ုပ်၏ အခင်းသည် ရဟန်းတို့၏ သမ္မုတိကို မရဘဲ ခြောက်နှစ် အောက်ယုတ်လျော့သော ကာလအတွင်း ပြုလုပ်စေအပ်သဖြင့် စွန့်ထိုက်ပါသည်၊ အကျွန်ုပ်သည် ဤအခင်းကိုသံဃာအား စွန့်ပါ၏”ဟု။ပ။ ပေးရာ၏ဟု။ပ။ ပေးရာကုန်၏ဟု။ပ။ အသျှင့်အား ပေးပါ၏ဟု (ပြန်ပေးရမည်)။
֍ ၅၆၃
။ မိမိသည် ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို မိမိကိုယ်တိုင် ပြီးဆုံးစေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ မိမိသည် ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို သူတစ်ပါးတို့ကို ပြီးဆုံးစေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ သူတစ်ပါးတို့ သည် ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို မိမိကိုယ်တိုင် ပြီးဆုံးစေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ သူတစ်ပါးတို့သည် ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို သူတစ်ပါးတို့ကို ပြီးဆုံးစေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ် အာပတ် သင့်၏။֍ ၅၆၄
။ ခြောက်နှစ်ပြည့်သော် ပြုအံ့၊ အာပတ်မသင့်။ ခြောက်နှစ်ထက်လွန်သော် ပြုအံ့၊ သူတစ်ပါးအကျိုးငှါ ကိုယ်တိုင်မူလည်း ပြုအံ့၊ သူတစ်ပါးတို့ကိုသော်လည်း ပြုစေအံ့၊ အခြားသူသည် ပြုအပ်ပြီးကိုရ၍ သုံးဆောင်အံ့၊ အာပတ် မသင့်၊ ဗိတာန် ‘မျက်နှာကြက်’ ကိုသော်လည်းကောင်း၊ မြေအခင်းကိုသော်လည်းကောင်း၊ တင်းတိမ် ‘ကန့်လန့်ကာ'ကိုသော်လည်းကောင်း၊ ဘုံလျှို ‘ဖုံ’ ကိုသော်လည်းကောင်း၊ ခေါင်းအုံးကိုသော်လည်းကောင်း ပြုအံ့၊ ရဟန်းတို့၏ သမုတ်ခြင်းဖြင့် (ပြုအံ့)၊ အာပတ် မသင့်။ ရူးသောရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်။စတုတ္ထ ဆဗ္ဗဿသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၂-ကောသိယဝဂ်
၅-နိသီဒနသန္တတသိက္ခာပုဒ်
֍ ၅၆၅
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိမြို့ အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့ကို “ရဟန်းတို့ငါသည် သုံးလပတ်လုံး (တစ်ပါးတည်း) ကိန်းအောင်းနေခြင်းငှါ အလိုရှိသည်၊ ဆွမ်းပို့ဆောင်သော ရဟန်းတစ်ပါးကို ထား၍ တစ်ဦးတစ်ယောက်မျှ ငါ့ထံသို့ မချဉ်းကပ်ရ”ဟု မိန့်တော်မူ၏။ကောင်းပါ ပြီ မြတ်စွာဘုရားဟု ထိုရဟန်းတို့သည် မြတ်စွာဘုရားအား ဝန်ခံ၍ ဆွမ်းပို့ဆောင်သောရဟန်းမှ တစ်ပါး မည်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်မျှ မြတ်စွာဘုရားထံသို့ မချဉ်းကပ်ပေ။
ထိုအခါ သာဝတ္ထိမြို့၌ နေသော သံဃာသည် “ငါ့သျှင်တို့ မြတ်စွာဘုရားသည် သုံးလပတ်လုံး (တစ်ပါးတည်း) ကိန်းအောင်းနေခြင်းငှါ အလိုရှိတော်မူသည်၊ ဆွမ်းပို့ဆောင်သော ရဟန်းမှ တစ်ပါးမည်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်မျှ မြတ်စွာဘုရားထံသို့ မချဉ်းကပ်ရ၊ မြတ်စွာဘုရားထံသို့ ချဉ်းကပ်သူ ရဟန်းသည် ပါစိတ်အာပတ်ကို ဒေသနာ ကြားရမည်”ဟု ကတိကဝတ်ကို ပြု၏။
ထိုအခါ ဝင်္ဂန္တ၏သား အသျှင်ဥပသေနသည် ပရိသတ်နှင့်တကွ မြတ်စွာဘုရားထံသို့ ချဉ်းကပ်၍မြတ်စွာဘုရားကို ရှိခိုးပြီးလျှင် တစ်ခုသော နေရာ၌ ထိုင်၏။
အာဂန္တုရဟန်းတို့နှင့် အတူတကွ ဝမ်းမြောက်စွာ နှုတ်ဆက်စကား ပြောကြားတော်မူခြင်းသည်ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားတို့၏ အလေ့အထပင် ဖြစ်၏။ ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် အသျှင်ဥပသေနအား-
“ဥပသေန သင်တို့သည် ကျန်းမာကြကုန်၏လော၊ မျှတကြကုန်၏လော၊ ပင်ပန်းနည်းစွာဖြင့် ရှည် သောခရီးကို လာခဲ့ကြရ၏လော”ဟု မေးတော်မူ၏။
ကျန်းမာကြပါသည် မြတ်စွာဘုရား၊ မျှတကြပါသည် မြတ်စွာဘုရား၊ အသျှင်ဘုရား အကျွန်ုပ်တို့ သည်ပင်ပန်းနည်းစွာဖြင့်လည်း ရှည်သော ခရီးကို လာခဲ့ကြရပါသည်ဟု (လျှောက်၏)။
ထိုအခါ ဝင်္ဂန္တ၏သား အသျှင်ဥပသေန၏ အတူနေ တပည့်ရဟန်းသည် မြတ်စွာဘုရား၏ အနီး၌ထိုင်နေ၏၊ ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ထိုရဟန်းအား-
“ရဟန်း ပံ့သကူ သင်္ကန်းတို့သည် သင့်အား နှစ်သက်စေကုန်၏လော”ဟု မိန့်တော်မူ၏။
အသျှင်ဘုရား ပံ့သကူ သင်္ကန်းတို့သည် အကျွန်ုပ်အား မနှစ်သက်စေနိုင်ကြပါဟု (လျှောက်၏)။
ရဟန်း သင်သည် အဘယ့်ကြောင့် ပံ့သကူ ဆောင်သနည်းဟု (မေးတော်မူရာ)
အသျှင်ဘုရား အကျွန်ုပ်၏ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာသည် ပံ့သကူ ဆောင်ပါသည်၊ ဤအတူ အကျွန်ုပ်သည်လည်း ပံ့သကူ ဆောင်ရပါသည်ဟု (လျှောက်၏)။
ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ဝင်္ဂန္တ၏သား အသျှင်ဥပသေနအား-
“ဥပသေန သင်၏ ဤပရိသတ်သည် ကြည်ညိုဖွယ်ရှိစွ၊ ဥပသေန သင်သည် ဤပရိသတ်ကို အဘယ်သို့ဆုံးမသနည်း”ဟု မေးတော်မူ၏။
--အသျှင်ဘုရား အကျွန်ုပ်ထံ ရဟန်းအဖြစ်တောင်းသူကို အကျွန်ုပ်သည် “ငါ့သျှင် ငါသည် တောကျောင်းနေ၏၊ ပိဏ္ဍပါတ်ဓူတင် ဆောင်၏၊ ပံ့သကူ ဆောင်၏၊ အကယ်၍ သင်သည်လည်း တောကျောင်းနေပါမူ၊ ပိဏ္ဍပါတ်ဓူတင် ဆောင်ပါမူ၊ ပံ့သကူ ဆောင်ပါမူ၊ ငါသည် သင့်ကို ရဟန်းပြုပေးမည်”ဟု ဆိုပါသည်၊ အကယ်၍ အကျွန်ုပ်၏ စကားကို နားထောင်အံ့၊ ရဟန်းပြုပေးပါသည်၊ အကယ်၍ အကျွန်ုပ်၏စကားကို နားမထောင်အံ့၊ ရဟန်းပြုမပေးပါ။
အကျွန်ုပ်ထံ နိဿရည်းတောင်းသူကို အကျွန်ုပ်သည် “ငါ့သျှင် ငါသည် တောကျောင်းနေ၏၊ ပိဏ္ဍပါတ်ဓူတင်ဆောင်၏၊ ပံ့သကူ ဆောင်၏၊ အကယ်၍ သင်သည်လည်း တောကျောင်းနေဖြစ်ပါမူပိဏ္ဍပါတ်ဓူတင် ဆောင်ပါမူ၊ ပံ့သကူ ဆောင်ပါမူ၊ ငါသည် သင့်ကို နိဿရည်းပေးမည်”ဟု ဆိုပါသည်၊ အကယ်၍ အကျွန်ုပ်၏ စကားကို နားထောင်အံ့၊ နိဿရည်းပေးပါသည်၊ အကယ်၍ အကျွန်ုပ်၏စကားကို နားမထောင်အံ့၊ နိဿရည်း မပေးပါ၊ အသျှင်ဘုရား အကျွန်ုပ်သည် ပရိသတ်ကို ဤသို့ဆုံးမပါသည်ဟု (လျှောက်၏)။
ဥပသေန ကောင်းစွ ကောင်းစွ၊ ဥပသေန သင်သည် ပရိသတ်ကို ကောင်းစွာသာလျှင် ဆုံးမပေ၏၊ ဥပသေန သင်သည် သာဝတ္ထိမြို့၌ နေသော သံဃာ၏ ကတိကဝတ်ကို သိ၏လောဟု (မေးတော်မူပြန်ရာ)။
အသျှင်ဘုရား အကျွန်ုပ်သည် သာဝတ္ထိမြို့၌ နေသော သံဃာ၏ ကတိကဝတ်ကို မသိပါဟု (လျှောက်၏)။
ဥပသေန သာဝတ္ထိမြို့၌ နေသော သံဃာသည် “ငါ့သျှင်တို့ မြတ်စွာဘုရားသည် သုံးလပတ်လုံး (တစ်ပါးတည်း) ကိန်းအောင်းနေခြင်းငှါ အလိုရှိတော်မူသည်၊ ဆွမ်းပို့ဆောင်သော ရဟန်းမှ တစ်ပါးမည်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်မျှ မြတ်စွာဘုရားထံသို့ မချဉ်းကပ်ရ၊ ချဉ်းကပ်သူ ရဟန်းသည် ပါစိတ်အာပတ်ကို ဒေသနာကြားရမည်”ဟု ကတိကဝတ်ကို ပြုထား၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။
အသျှင်ဘုရား သာဝတ္ထိမြို့၌ နေသော သံဃာသည် မိမိပြုသော ကတိကဝတ်ဖြင့် ထင်ရှားပါလိမ့် မည်၊ အကျွန်ုပ်တို့သည် မပညတ်အပ်သေးသည်ကို မပညတ်ကြပါ၊ ပညတ်အပ်ပြီးကိုလည်း မချိုးဖျက် ကြပါ၊ ပညတ်တော်မူအပ်တိုင်းကုန်သော သိက္ခာပုဒ်တို့၌ ကောင်းစွာ ဆောက်တည်၍ ကျင့်ကြပါကုန်၏ဟု (လျှောက်၏)။
ဥပသေန ကောင်းစွ ကောင်းစွ၊ မပညတ်အပ်သေးသည်ကို မပညတ်အပ်၊ ပညတ်အပ်ပြီးကိုလည်းမချိုးဖျက်အပ်၊ ပညတ်အပ်တိုင်းကုန်သော သိက္ခာပုဒ်တို့၌ ဆောက်တည်၍ ကျင့်ရမည်၊ ဥပသေန “တောကျောင်းနေ ရဟန်း၊ ပိဏ္ဍပါတ်ဓူတင်ဆောင် ရဟန်း၊ ပံ့သကူဆောင် ရဟန်းတို့သည် အလိုရှိတိုင်း ငါ့ကိုဖူးမြော်ရန် ချဉ်းကပ်ကြပါစေ”ဟု ခွင့်ပြုတော်မူ၏။
֍ ၅၆၆
။ ထိုအခါ များစွာသော ရဟန်းတို့သည် “ငါတို့သည် ဝင်္ဂန္တ၏သား အသျှင်ဥပသေနအားပါစိတ်အာပတ်ကို ဒေသနာကြားစေကုန်အံ့”ဟု တံခါးမုခ် ပြင်ပ၌ ရပ်တည်ကုန်၏၊ ထိုအခါ ဝင်္ဂန္တ၏သားအသျှင်ဥပသေနသည် ပရိသတ်နှင့်တကွ နေရာမှထ၍ မြတ်စွာဘုရားကို ရှိခိုးပြီးလျှင် အရိုအသေပြုကာဖဲသွားလေ၏၊ ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့သည် ဝင်္ဂန္တ၏သား အသျှင်ဥပသေနကို “ငါ့သျှင် ဥပသေနသာဝတ္ထိမြို့၌ နေသော သံဃာ၏ ကတိကဝတ်ကို သိ၏လော”ဟု ဆိုကုန်၏။မြတ်စွာဘုရားသည်လည်း အကျွန်ုပ်ကို-
“ဥပသေန သင်သည် သာဝတ္ထိမြို့၌ နေသော သံဃာ၏ ကတိကဝတ်ကို သိ၏လော”ဟု ဤနည်းအတိုင်းပင် မိန့်တော်မူပါသည်။
--အသျှင်ဘုရား အကျွန်ုပ်သည် သာဝတ္ထိမြို့၌ နေသော သံဃာ၏ ကတိကဝတ်ကို မသိပါဟု (လျှောက်ပါသည်)။
ဥပသေန သာဝတ္ထိမြို့၌ နေသော သံဃာသည် “ငါ့သျှင်တို့ မြတ်စွာဘုရားသည် သုံးလပတ်လုံး (တစ်ပါးတည်း) ကိန်းအောင်းနေခြင်းငှါ အလိုရှိတော်မူသည်၊ ဆွမ်းပို့ဆောင်သော ရဟန်းမှ တစ်ပါးမည်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်မျှ မြတ်စွာဘုရားထံသို့ မချဉ်းကပ်ရ၊ ချဉ်းကပ်သူ ရဟန်းသည် ပါစိတ်အာပတ်ကို ဒေသနာကြားရမည်ဟု ကတိကဝတ်ကို ပြုအပ်၏”ဟု (မိန့်တော်မူပါသည်)။
အသျှင်ဘုရားတို့ သာဝတ္ထိမြို့၌ နေသော သံဃာသည် မိမိပြုသော ကတိကဝတ်ဖြင့် ထင်ရှားပါလိမ့်မည်၊ အကျွန်ုပ်တို့သည် မပညတ်အပ်သေးသည်ကို မပညတ်ပါ၊ ပညတ်အပ်ပြီးသည်ကိုလည်း မချိုးဖျက်ကြပါ၊ ပညတ်တော်မူအပ်တိုင်းကုန်သော သိက္ခာပုဒ်တို့၌ ဆောက်တည်၍ ကျင့်ကြပါကုန်၏ဟု (လျှောက်ခဲ့ပါသည်)။
“ငါ့သျှင်တို့ မြတ်စွာဘုရားသည် တောကျောင်းနေ ရဟန်း ပိဏ္ဍပါတ်ဓူတင်ဆောင် ရဟန်း ပံ့သကူဆောင်ရဟန်းတို့သည် အလိုရှိတိုင်း ငါ့ကို ဖူးမြော်ရန် ချဉ်းကပ်ကြပါစေ”ဟု ခွင့်ပြုတော်မူအပ်ပြီဟု (လျှောက်၏)။
ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့သည် ဥပသေနသည် အမှန်ကိုသာ ဆိုပေသည်၊ “မပညတ်အပ်သေးသည်ကိုပညတ်ရမည်မဟုတ်၊ ပညတ်အပ်ပြီးကိုလည်း ချိုးဖျက်ရမည် မဟုတ်၊ ပညတ်တော်မူအပ်တိုင်းကုန်သောသိက္ခာပုဒ်တို့၌ ဆောက်တည်၍ ကျင့်ရပေမည်”ဟု ဆိုကုန်၏။
ရဟန်းတို့သည် “မြတ်စွာဘုရားသည် တောကျောင်းနေ ရဟန်း ပိဏ္ဍပါတ်ဓူတင်ဆောင် ရဟန်းပံ့သကူဆောင် ရဟန်းတို့သည် အလိုရှိတိုင်း ငါ့ကို ဖူးမြော်ရန် ချဉ်းကပ်ကြစေ”ဟု ခွင့်ပြုတော်မူအပ်သတတ်ဟု ကြားကြသောကြောင့် မြတ်စွာဘုရားကို ဖူးမြော်လိုကုန်ရကား အခင်းတို့ကို စွန့်၍အာရညကင်ဓူတင် ပိဏ္ဍပါတ်ဓူတင်ပံ့သကူဓူတင်ကို ဆောက်တည်ကုန်၏။
ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် များစွာသော ရဟန်းတို့နှင့်အတူ ကျောင်းစဉ် ဒေသစာရီလှည့်လည်တော်မူလတ်သော် ထိုထိုအရပ်တို့၌ စွန့်ထားအပ်သော အခင်းတို့ကို မြင်တော်မူ၏၊ ထို့နောက်ရဟန်းတို့ကို “ရဟန်းတို့ ထိုထိုအရပ်၌ စွန့်ထားအပ်သော ဤအခင်းတို့သည် မည်သူ၏ အခင်းတို့နည်း”ဟု မေးတော်မူ၏၊ ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့သည် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။
ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ဤအကြောင်းအရာကြောင့် တရားစကားကို ဟောကြားတော်မူ၍ရဟန်းတို့ကို မိန့်တော်မူ၏။
“ရဟန်းတို့ သို့ဖြစ်လျှင် ရဟန်းတို့အား သံဃာတော်၏ ကောင်းပါပြီဟု ဝန်ခံကျင့်သုံးရန် သံဃာတော်များ ချမ်းသာစေရန်။ပ။ဟူသော အကျိုးထူးဆယ်ပါးတို့ကို အစွဲပြု၍ သိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်မည်။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
--ပညတ်သိက္ခာပုဒ်
֍ ၅၆၇
။ “နိသီဒိုင် အခင်းကို ပြုလုပ်စေလိုသော ရဟန်းသည် အခင်းဟောင်း၏ ထက်ဝန်းကျင်မှမြတ်စွာဘုရား အထွာတော် ပမာဏမျှလောက်ကို အဆင်းပျက်အောင်ပြုခြင်းငှါ ယူရမည်၊ ရဟန်းသည် အခင်းဟောင်း၏ ထက်ဝန်း ကျင်မှ မြတ်စွာဘုရား အထွာတော် ပမာဏမျှလောက်ကို မယူဘဲ နိသီဒိုင်အခင်းသစ်ကို ပြုစေငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။၅- နိသီဒနသန္ထတသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၅၆၈
။ နိသီဒိုင် မည်သည် အဆာ (အမြိတ်) ရှိသော အခင်းကို ဆိုအပ်၏။အခင်း မည်သည် မရက်ဘဲ ဖြန့်၍ ပြုအပ်သော အခင်းတည်း။
ပြုလုပ်စေလိုသောဟူသည် (ကိုယ်တိုင်) ပြုသော်လည်းကောင်း၊ (သူတစ်ပါးတို့ကို) ပြုစေသော်လည်းကောင်း။
အခင်းဟောင်း မည်သည် တစ်ကြိမ်ဝတ်၁အပ်သော်လည်းကောင်း၊ တစ်ကြိမ်ရုံအပ်သော်လည်းကောင်း (ဖြစ်သောအခင်းတည်း။)
ထက်ဝန်းကျင်မှ မြတ်စွာဘုရား အထွာတော် ပမာဏမျှလောက်ကို အဆင်းပျက်အောင် ပြုခြင်းငှါယူရမည်ဟူသည် ခိုင်ခံ့စေရန်အလို့ငှါ အဝိုင်းကိုသော်လည်းကောင်း၊ လေးထောင့်ကိုသော် လည်းကောင်းဖြတ်၍ တစ်နေရာ၌သော်လည်း ဖြန့်ခင်းရမည်၊ ဖြေ၍သော်လည်း ဖြန့်ခင်းရမည်။
ရဟန်းသည် အခင်းဟောင်း၏ ထက်ဝန်းကျင်မှ မြတ်စွာဘုရား အထွာတော် ပမာဏ မျှလောက်ကိုမယူဘဲဟူသည် အခင်းဟောင်း၏ ထက်ဝန်းကျင်မှ မြတ်စွာဘုရား အထွာတော် ပမာဏမျှလောက်ကိုမယူမူ၍။
နိသီဒိုင်အခင်းသစ်ကို (ကိုယ်တိုင်သော်လည်း) ပြုအံ့၊ (သူတစ်ပါးတို့ကိုသော်လည်း) ပြုစေအံ့၊ အားထုတ်မှုပယောဂကြောင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ရခြင်းကြောင့် စွန့်ခြင်း (ဝိနည်းကံ) ရှိ၏။ သံဃာအား သော်လည်းကောင်း၊ ဂိုဏ်းအားသော်လည်းကောင်း၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားသော်လည်းကောင်း စွန့်ရမည်။
ရဟန်းတို့ ဤသို့ စွန့်ရမည်။ပ။
“အသျှင်ဘုရားတို့ ဤ အကျွန်ုပ်၏ နိသီဒိုင်အခင်းသည် အခင်းဟောင်း၏ ထက်ဝန်းကျင်မှ မြတ်စွာဘုရားအထွာတော် ပမာဏမျှလောက်ကို မယူဘဲ ပြုလုပ်စေအပ်သဖြင့် စွန့်ထိုက်ပါသည်၊ အကျွန်ုပ်သည်ဤနိသီဒိုင်အခင်းကို သံဃာအား စွန့်ပါ၏”ဟု။ပ။ ပေးရာ၏ဟု။ပ။ ပေးကုန်ရာ၏ဟု။ပ။ အသျှင့်အားပေးပါ၏ဟု (ပြန်ပေးရမည်)။
֍ ၅၆၉
။ မိမိသည် ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို မိမိကိုယ်တိုင် ပြီးဆုံးစေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ မိမိသည် ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို သူတစ်ပါးတို့ကို ပြီးဆုံးစေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ သူတစ်ပါးတို့သည် ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို မိမိကိုယ်တိုင် ပြီးဆုံးစေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ သူတစ်ပါးတို့သည် ပြု၍ မပြီးသေးသည်ကို သူတစ်ပါးတို့ကို ပြီးဆုံးစေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။သူတစ်ပါး၏ အကျိုးငှါ (ကိုယ်တိုင်သော်လည်း) ပြုအံ့၊ (သူတစ်ပါးတို့ကိုသော်လည်း) ပြုစေအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
--֍ ၅၇၀
။ အခင်းဟောင်း၏ ထက်ဝန်းကျင်မှ မြတ်စွာဘုရားအထွာတော် ပမာဏမျှလောက်ကို ယူ၍ ပြုအံ့၊ မရသဖြင့် အနည်းငယ်ယူ၍ ပြုအံ့၊ မရသဖြင့် မယူဘဲ ပြုအံ့၊ အခြားသူသည် ပြုအပ်ပြီးကို ရ၍သုံးဆောင်အံ့၊ အာပတ်မသင့်၊ ဗိတာန် ‘မျက်နှာကြက်’ ကိုသော်လည်းကောင်း၊ မြေအခင်းကိုသော်လည်းကောင်း၊ တင်းတိမ် ‘ကန့်လန့်ကာ’ ကိုသော်လည်းကောင်း၊ ဘုံလျှို ‘ဖုံ’ ကိုသော်လည်းကောင်း၊ ခေါင်းအုံးကိုသော်လည်းကောင်း ပြုအံ့၊ အာပတ် မသင့်။ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းအားအာပတ် မသင့်။ပဉ္စမ နိသီဒနသန္ထတသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
၁။ တစ်ကြိမ်ဝတ် တစ်ကြိမ်ရုံဟူသည် တစ်ကြိမ်ထိုင် တစ်ကြိမ်လျောင်းစက်ခြင်းကို ဆိုလိုသည်။
--၂-ကောသိယဝဂ်
၆-ဧဠကလောမသိက္ခာပုဒ်
֍ ၅၇၁
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိမြို့ အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သောဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံး နေတော်မူသောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ကောသလဇနပုဒ်သာဝတ္ထိမြို့သို့ သွားစဉ် လမ်းခရီးအကြား၌ သိုးမွေးတို့သည် ဖြစ်ပေါ်ကုန်၏၊ ထိုအခါ ထိုရဟန်းသည် ထိုသိုးမွေးတို့ကို ဧကသီဖြင့် အထုပ်ဖွဲ့၍ (ယူ) သွား၏။လူတို့သည် ထိုရဟန်းကို မြင်၍ “အသျှင်ဘုရား အသျှင်သည် အဘယ်မျှလောက်သော အဖိုးဖြင့်ဝယ်အပ်ပါကုန်သနည်း၊ အဘယ်မျှလောက် အမြတ်ကို ရပါမည်နည်း”ဟု ပြက်ရယ်ပြောင်လှောင်ကြကုန်၏၊ ထိုရဟန်းသည် ထိုလူတို့က ပြက်ရယ်ပြောင်လှောင်အပ်ရကား မျက်နှာမလှ ဖြစ်လေ၏၊ ထိုအခါ ထိုရဟန်းသည် သာဝတ္ထိမြို့သို့ သွား၍ ထိုသိုးမွေးတို့ကို ရပ်လျက်ပင် ပစ်ချလိုက်၏။
ရဟန်းတို့သည် ထိုရဟန်းကို “ငါ့သျှင် သင်သည် အဘယ့်ကြောင့် ဤသိုးမွေးတို့ကို ရပ်လျက်ပင်ပစ်ချလိုက်သနည်း”ဟု မေးကြကုန်၏။
ငါ့သျှင်တို့ ဖြစ်သမျှအကြောင်းစုံကို ပြောရလျှင် ဤသိုးမွေးတို့၏ အကြောင်းကြောင့်ပင် ငါ့ကို လူတို့ကပြောင်လှောင်အပ်သည် မဟုတ်လောဟု (ဆို၏)။
ငါ့သျှင် သင်သည် ဘယ်မျှဝေးသော အရပ်မှ ဤသိုးမွေးတို့ကို ဆောင်လာသနည်းဟု (မေးကြ ပြန်ရာ)။
ငါ့သျှင်တို့ သုံးယူဇနာထက်ကျော်လွန်ပါသည်ဟု (ဆို၏)။
အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “ရဟန်းသည် သုံးယူဇနာထက်အလွန် သိုးမွေးတို့ကို အဘယ့် ကြောင့်ဆောင်လာဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏၊ ထိုအခါထိုရဟန်းတို့သည် ထိုရဟန်းကို များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်ကြပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားအားဤအကြောင်းကို လျှောက် ကြကုန်၏။ပ။
“ရဟန်း သင်သည် သုံးယူဇနာထက်အလွန် သိုးမွေးတို့ကို ဆောင်လာ၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟုစိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားသင်သည် အဘယ့်ကြောင့် သုံးယူဇနာထက်အလွန် သိုးမွေးတို့ကို ဆောင်လာဘိသနည်း၊ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ဤ (သင်ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အားကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
--ပညတ်သိက္ခာပုဒ်
֍ ၅၇၂
။ “ရှည်သော ခရီးသို့ သွားသော ရဟန်းအား သိုးမွေးတို့သည် ဖြစ်ပေါ်ကုန် ငြားအံ့၊ အလိုရှိသော ရဟန်းသည် ခံယူရာသည်၊ ခံယူပြီးနောက် ဆောင်ယူမည့်သူ မရှိခဲ့သော် သုံးယူဇနာတိုင်တိုင်မိမိလက်ဖြင့် ဆောင်ယူနိုင်သည်၊ အကယ်၍ ထိုသုံးယူဇနာထက် အလွန်ဆောင် ယူငြားအံ့၊ ဆောင်ယူမည့်သူ မရှိ သော်လည်း (ထိုရဟန်းအား) နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။၆-ဧဠကလောမသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၅၇၃
။ ရှည်သော ခရီးသို့ သွားသောရဟန်းအားဟူသည် လမ်းခရီးသို့ သွားသောရဟန်းအား။သိုးမွေးတို့သည် ဖြစ်ပေါ်ကုန်ငြားအံ့ဟူသည် သံဃာမှသော်လည်းကောင်း၊ ဂိုဏ်းမှသော်လည်းကောင်း၊ ဆွေမျိုးမှသော်လည်းကောင်း၊ မိတ်ဆွေမှသော်လည်းကောင်း၊ ပံ့သကူသော်လည်းကောင်း၊ မိမိ၏ဥစ္စာဖြင့်သော်လည်းကောင်း ဖြစ်ပေါ်ကုန်ငြားအံ့။
အလိုရှိသော ရဟန်းသည် ဟူသည် လိုချင်သော ရဟန်းသည် ခံယူရာသည်။
ခံယူပြီးနောက် သုံးယူဇနာတိုင်တိုင် မိမိလက်ဖြင့် ဆောင်ယူနိုင်သည်ဟူသည် သုံးယူဇနာ တိုင်အောင်မိမိလက်ဖြင့် ဆောင်နိုင်သည်။
ဆောင်ယူမည့်သူ မရှိခဲ့သော်ဟူသည် အခြားသော မိန်းမသော်လည်းကောင်း၊ ယောက်ျားသော်လည်းကောင်း၊ အိမ်နေသူ (လူ) သော်လည်းကောင်း၊ ရဟန်းသော်လည်းကောင်း တစ်ဦးတစ်ယောက်ဆောင်မည့်သူ မရှိခဲ့သော်။
အကယ်၍ ထို့ထက်အလွန် ဆောင်ယူငြားအံ့ ဆောင်ယူမည့်သူ မရှိသော်လည်းဟူသည် ပဌမ ခြေကိုသုံးယူဇနာကို လွန်စေအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ဒုတိယခြေကို လွန်စေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ် အာပတ်သင့်၏။ သုံးယူဇနာအတွင်း၌ ရပ်တည်၍ သုံးယူဇနာအပြင်ပ၌ ကျစေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
အခြားသူသည် မသိစဉ် ယာဉ်၌သော်လည်းကောင်း၊ ဘဏ္ဍာ၌သော်လည်းကောင်း၊ ထည့်၍ သုံးယူဇနာကိုလွန်စေအံ့၊ စွန့်ခြင်း (ဝိနည်းကံ) ရှိကုန်၏။ သံဃာအားသော်လည်းကောင်း၊ ဂိုဏ်းအားသော့်လည်းကောင်း၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားသော်လည်းကောင်း စွန့်ရမည်။
ရဟန်းတို့ ဤသို့ စွန့်ရမည်။ပ။
“အသျှင်ဘုရားတို့ ဤ အကျွန်ုပ်၏ သိုးမွေးတို့သည် သုံးယူဇနာကို လွန်စေအပ်ကုန်သဖြင့်စွန့်ထိုက်ပါကုန်၏၊ အကျွန်ုပ်သည် ဤသိုးမွေးတို့ကို သံဃာအား စွန့်ပါ၏ဟု။ပ။ ပေးရာ၏ဟု။ပ။ ပေးကုန်ရာ၏ဟု။ပ။ အသျှင့်အား ပေးပါ၏ဟု (ပြန်ပေးရမည်)။
֍ ၅၇၄
။ သုံးယူဇနာထက် လွန်သည်၌ လွန်သည်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိ၍ လွန်စေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ် အာပတ်သင့်၏။ သုံးယူဇနာထက် လွန်သည်၌ ယုံမှားရှိ၍ လွန်စေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ သုံးယူဇနာထက် လွန်သည်၌ ယုတ်လျော့သည်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိ၍ လွန်စေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ --သုံးယူဇနာအောက် ယုတ်လျော့သည်၌ အလွန်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ သုံးယူဇနာအောက် ယုတ်လျော့သည်၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ သုံးယူဇနာအောက်ယုတ်လျော့ သည်၌ ယုတ်လျော့သည်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၅၇၅
။ သုံးယူဇနာဆောင်အံ့၊ သုံးယူဇနာအောက် ယုတ်လျော့၍ ဆောင်အံ့၊ အာပတ် မသင့်။ သုံးယူဇနာ ဆောင်သွားအံ့၊ ပြန်ဆောင်လာအံ့၊ သုံးယူဇနာသို့ နေလို၍ သွားပြီးလျှင် ထိုမှ ပြင်ပသို့ဆောင်အံ့၊ လုယက်အပ်သည်ကို ‘ခိုးသူပစ်ထားအပ်သည်ကို’ ရ၍ ဆောင်အံ့၊ စွန့်ပြီး ‘ဝိနည်းကံပြုပြီး’ ကိုရ၍ ဆောင်အံ့၊ အခြားသူကို ဆောင်စေအံ့၊ ပြုအပ်ပြီး ဘဏ္ဍာ ‘ကော်ဇောစသည် ဖြစ်ပြီး’ ကို ဆောင်အံ့၊ အာပတ် မသင့်။ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်။ဆဋ္ဌ ဧဠကလောမသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၂-ကောသိယဝဂ်
၇-ဧဠကလောမဓောဝါပန သိက္ခာပုဒ်
֍ ၅၇၆
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သက္ကတိုင်း ကပိလဝတ်မြို့ နိဂြောဓာရုံကျောင်း၌သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် ဘိက္ခုနီမတို့အား သိုးမွေးတို့ကို ဖွပ်လည်း ဖွပ်စေကုန်၏၊ ဆိုးလည်း ဆိုးစေကုန်၏၊ ဖြေရှင်းလည်း ဖြေရှင်းစေကုန်၏၊ သိုးမွေးတို့ကို ဖွပ် ဆိုး ဖြေရှင်းကြရသော ဘိက္ခုနီမတို့သည် သိက္ခာပုဒ်ကို သင်ခြင်း အပြန်အလှန် မေးမြန်းခြင်းနှင့် အဓိသီလ အဓိစိတ္တအဓိပညာလုပ်ငန်းတို့ကို ပစ်ထားကြရကုန်၏၊ ထိုအခါ မဟာပဇာပတိဂေါတမီသည် မြတ်စွာဘုရားအထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ မြတ်စွာဘုရားကို ရှိခိုးပြီးလျှင် တစ်ခုသော နေရာ၌ ရပ်နေ၏၊ တစ်ခုသော နေရာ၌ရပ်နေသော မဟာပဇာပတိဂေါတမီကို မြတ်စွာဘုရားသည် “ဂေါတမီ ဘိက္ခုနီမတို့သည် မမေ့မလျော့ပြင်းစွာအားထုတ်လျက် တည်ကြည်သောစိတ် ရှိကြသည် ဖြစ်၍ နေကြကုန်၏လော”ဟု မေးတော်မူ၏။အသျှင်ဘုရား ဘိက္ခုနီမတို့အား မမေ့လျော့ခြင်း သတိသည် အဘယ်မှာ ရှိနိုင်ပါမည်နည်း၊ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတော်တို့သည် ဘိက္ခုနီမတို့အား သိုးမွေးတို့ကို ဖွပ်လည်း ဖွပ်စေကြပါသည်၊ ဆိုးလည်း ဆိုးစေကြပါသည်၊ ဖြေရှင်းလည်း ဖြေရှင်းစေကြပါသည်၊ သိုးမွေးတို့ကို ဖွပ် ဆိုး ဖြေရှင်းကြရကုန်သော ဘိက္ခုနီမတို့သည် သိက္ခာပုဒ်ကို သင်ခြင်း အပြန်အလှန် မေးမြန်းခြင်းနှင့် အဓိသီလ အဓိစိတ္တ အဓိပညာ လုပ်ငန်းတို့ကို ပစ်ထားကြရပါသည်ဟု (လျှောက်၏)။
ထိုအခါ မဟာပဇာပတိဂေါတမီသည် မြတ်စွာဘုရားက တရားစကားဖြင့် အကျိုးစီးပွါးကို သိမြင်စေလျက် (တရားကို) ဆောက်တည်စေကာ (တရားကျင့်သုံးရန်) ထက်သန်စေ၍ ရွှင်လန်းစေပြီးဖြစ်ရကားမြတ်စွာဘုရားကို ရှိခိုး၍ အရိုအသေပြုကာ ဖဲသွားလေ၏၊ ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ဤအကြောင်းအရာကြောင့် ရဟန်း သံဃာကို စည်းဝေးစေပြီးလျှင် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့ကို-
“ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် ဘိက္ခုနီမတို့အား သိုးမွေးတို့ကို ဖွပ်လည်း ဖွပ်စေကြ၏၊ ဆိုးလည်းဆိုးစေကြ၏၊ ဖြေရှင်းလည်း ဖြေရှင်းစေကြ၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ရဟန်းတို့ သင်တို့နှင့် ဆွေမျိုးတော်စပ်ကြသလော၊ ဆွေမျိုးမတော်စပ်ကြသလောဟု (မေးတော်မူရာ)
မြတ်စွာဘုရား ဆွေမျိုးမတော်စပ်ကြပါဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
(မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော သူတို့သည် ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော သူတို့၏ သင့်တော်သည်ကိုလည်းကောင်း၊ မသင့်တော်သည်ကိုလည်းကောင်း၊ ကြည်ညိုဖွယ် ရှိသည်ကိုလည်းကောင်း၊ ကြည်ညိုဖွယ်မရှိသည်ကိုလည်းကောင်း မသိကြပေ၊ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ် သော ယောက်ျားတို့ ထိုသို့ ဖြစ်လျက် သင်တို့သည် ဆွေမျိုးမတော်စပ်သောဘိက္ခုနီမတို့အား သိုးမွေး တို့ကို ဖွပ်လည်း ဖွပ်စေကုန်ဘိ၏၊ ဆိုးလည်း ဆိုးစေကုန်ဘိ၏၊ ဖြေရှင်းလည်း ဖြေရှင်းစေကုန်ဘိ၏၊ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ဤ (သင်တို့ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
--ပညတ်သိက္ခာပုဒ်
֍ ၅၇၇
။ “အကြင် ရဟန်းသည် ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော ဘိက္ခုနီမအား သိုးမွေးတို့ကို ဖွပ်လည်းဖွပ်စေငြားအံ့၊ ဆိုးလည်း ဆိုးစေငြားအံ့၊ ဖြေရှင်းလည်း ဖြေရှင်းစေငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။၇-ဧဠကလောမဓောဝါပနသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၅၇၈
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟုအလိုရှိအပ်၏။
ဆွေမျိုးမတော်စပ်သောဟူသည် အမိဘက်မှသော်လည်းကောင်း၊ အဖဘက်မှသော်လည်းကောင်းခုနစ်ဆက်မြောက်ဘိုးဘေးအစုံတိုင်အောင် မဆက်စပ်သော။
ဘိက္ခုနီမ မည်သည် နှစ်ဖက်သော သံဃာ၌ ပဉ္စင်းဖြစ်သော (ဘိက္ခုနီမတည်း)။
ဖွပ်လော့ဟုစေခိုင်းအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ဖွပ်အပ်ပြီး သိုးမွေးတို့သည် စွန့်ခြင်း (ဝိနည်းကံ) ရှိကုန်၏။ ဆိုးလော့ဟုစေခိုင်းအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ဆိုးအပ်ပြီး သိုးမွေးတို့သည် စွန့်ခြင်း (ဝိနည်းကံ) ရှိကုန်၏။ ဖြေရှင်းလော့ဟုစေခိုင်းအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ဖြေရှင်းအပ်ပြီး သိုးမွေးတို့သည် စွန့်ခြင်း (ဝိနည်းကံ) ရှိကုန်၏။ သံဃာအားသော်လည်းကောင်း၊ ဂိုဏ်းအားသော်လည်ကောင်း၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားသော်လည်းကောင်း စွန့်ရမည်။
ရဟန်းတို့ ဤသို့ စွန့်ရမည်။ပ။
“အသျှင်ဘုရားတို့ ဤအကျွန်ုပ်၏ သိုးမွေးတို့သည် ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော ဘိက္ခုနီမကိုဖွပ်စေအပ်သဖြင့် စွန့်ထိုက်ပါကုန်၏၊ အကျွန်ုပ်သည် ဤသိုးမွေးတို့ကို သံဃာအား စွန့်ပါ၏”ဟု။ပ။ ပေးရာ၏ဟု။ပ။ ပေးကုန်ရာ၏ဟု။ပ။ အသျှင်အား ပေးပါ၏ဟု (ပြန်ပေးရမည်)။
֍ ၅၇၉
။ ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော ဘိက္ခုနီမ၌ ဆွေမျိုးမတော်စပ်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိ၍ သိုးမွေးတို့ကိုဖွပ်စေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော ဘိက္ခုနီမ၌ ဆွေမျိုးမတော်စပ်ဟုထင်မှတ်ခြင်း ရှိ၍ သိုးမွေးတို့ကို ဖွပ်စေအံ့၊ ဆိုးစေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိနှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် (တစ်ချက်) သင့်၏။ ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော ဘိက္ခုနီမ၌ ဆွေမျိုးမတော်စပ်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိ၍ သိုးမွေးတို့ကို ဖွပ်စေအံ့၊ ဖြေရှင်းစေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိနှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် (တစ်ချက်) သင့်၏။ ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော ဘိက္ခုနီမ၌ဆွေမျိုးမတော်စပ်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိ၍ သိုးမွေးတို့ကို ဖွပ်စေအံ့၊ ဆိုးစေအံ့၊ ဖြေရှင်းစေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိနှင့်ဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက်သင့်၏။ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော ဘိက္ခုနီမ၌ ဆွေမျိုးမတော်စပ်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိ၍ သိုးမွေးတို့ကို ဆိုးစေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ် အာပတ်သင့်၏။ ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော ဘိက္ခုနီမ၌ ဆွေမျိုးမတော်စပ်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိ၍သိုးမွေးတို့ကို ဆိုးစေအံ့၊ ဖြေရှင်းစေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိနှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် (တစ်ချက်) သင့်၏။ ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော ဘိက္ခုနီမ၌ ဆွေမျိုးမတော်စပ်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိ၍ သိုးမွေးတို့ကို ဆိုးစေအံ့၊ ဖွပ်စေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိနှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် (တစ်ချက်) သင့်၏။ ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော ဘိက္ခုနီမ၌ ဆွေမျိုးမတော်စပ်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိ၍ သိုးမွေးတို့ကို ဆိုးစေအံ့၊ ဖြေရှင်းစေအံ့၊ ဖွပ်စေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိနှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက်သင့်၏။
--ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော ဘိက္ခုနီမ၌ ဆွေမျိုးမတော်စပ်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိ၍ သိုးမွေးတို့ကို ဖြေရှင်းစေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော ဘိက္ခုနီမ၌ ဆွေမျိုးမတော်စပ်ဟုထင်မှတ်ခြင်းရှိ၍ သိုးမွေးတို့ကို ဖြေရှင်းစေအံ့၊ ဖွပ်စေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိနှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် (တစ်ချက်) သင့်၏။ ဆွေမျိုးမတော်စပ် သော ဘိက္ခုနီမ၌ ဆွေမျိုးမတော်စပ်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိ၍ သိုးမွေးတို့ကို ဖြေရှင်းစေအံ့၊ ဆိုးစေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိနှင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် (တစ်ချက်) သင့်၏။ ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော ဘိက္ခုနီမ၌ ဆွေမျိုးမတော်စပ်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိ၍ သိုးမွေးတို့ကို ဖြေရှင်းစေအံ့၊ ဖွပ်စေအံ့၊ ဆိုးစေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိနှင့်ဒုက္ကဋ်အာပတ် နှစ်ချက်သင့်၏။
֍ ၅၈၀
။ ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော ဘိက္ခုနီမ၌ ယုံမှားရှိ၍။ပ။ ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော ဘိက္ခုနီမ၌ဆွေမျိုးတော်စပ်သည်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိ၍။ပ။အခြားသူ၏ သိုးမွေးတို့ကို ဖွပ်စေအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ဘိက္ခုနီမတို့၏ အထံ၌သာ ရဟန်းပြုသော ဘိက္ခုနီမအား ဖွပ်စေအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ဆွေမျိုးတော်စပ်သော ဘိက္ခုနီမ၌ ဆွေမျိုးမတော်စပ်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ဆွေမျိုးတော်စပ်သော ဘိက္ခုနီမ၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ဆွေမျိုးတော်စပ်သော ဘိက္ခုနီမ၌ ဆွေမျိုးတော်စပ်သည်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၅၈၁
။ ဆွေမျိုးတော်စပ်သော ဘိက္ခုနီမသည် ဖွပ်စဉ် ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော ဘိက္ခုနီမသည်အဖေါ်ပြုအံ့၊ (ဖွပ်လော့)ဟု မဆိုအပ်ဘဲ ဖွပ်အံ့၊ အာပတ် မသင့်။ မသုံးဆောင်အပ်သေးသော ပြုအပ်ပြီးဘဏ္ဍာ ‘ကော်ဇော စသည် ဖြစ်ပြီး'ကို ဖွပ်စေအံ့၊ အာပတ် မသင့်။ သိက္ခမာန် သာမဏေမအား (ဖွပ်စေအံ့)၊ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်။သတ္တမ ဧဠကလောမဓောဝါပနသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၂-ကောသိယဝဂ်
၈-ရူပိယသိက္ခာပုဒ်
֍ ၅၈၂
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ရာဇဂြိုဟ်မြို့ ရှဉ့်နက်တို့အား အစာကျွေးရာ ဖြစ်သောဝေဠုဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒသည်အမျိုးတစ်မျိုး၏ အိမ်သို့ ကပ်သော အမြဲဆွမ်းဝတ်ရှိသော ရဟန်းဖြစ်၏၊ ထိုအမျိုး၌ အကြင် ခဲဖွယ်သည်လည်းကောင်း၊ ဘောဇဉ်သည်လည်းကောင်း ဖြစ်အံ့၊ ထိုခဲဖွယ်ဘောဇဉ်မှ သာကီဝင်မင်းသားအသျှင်ဥပနန္ဒ အတွက် အဖို့ ‘အစု’ ထားရ၏။ထိုအခါ ညချမ်းအချိန်တွင် ထိုအမျိုး၌ စမဲဟင်းလျာ ဖြစ်ပေါ်၏၊ ထိုစမဲဟင်းလျာမှ သာကီဝင် မင်းသားအသျှင်ဥပနန္ဒ၏ အဖို့ကို ဖယ်ထား၏၊ ထိုအမျိုး၏ ကလေး ‘သူငယ်’ သည် နံနက်စောစောထ၍့"အကျွန်ုပ်အား စမဲဟင်းလျာကို ပေးကြလော့”ဟု ငို၏၊ ထိုအခါ ထိုယောက်ျားသည် ဇနီးကို “အသျှင့်အတွက် အဖို့ ‘အစု’ ကို ကလေး ‘သူငယ်’ အား ပေးလော့၊ အခြား (ဟင်းလျာ) ကို ဝယ်၍ အသျှင့်အားလှူကုန်အံ့”ဟု ပြောဆို၏။
ထိုအခါ သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒသည် နံနက်အချိန်၌ သင်္ကန်းကို ပြင်ဝတ်၍ သပိတ် သင်္ကန်းကိုယူဆောင်ကာ ထိုအမျိုးထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ ခင်းထားသော နေရာ၌ ထိုင်၏၊ ထိုအခါ ထိုယောက်ျားသည်သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ ရှိခိုးပြီးလျှင် တစ်ခုသော နေရာ၌ ထိုင်လျက်သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒကို “အသျှင်ဘုရား ယမန်နေ့ ညချမ်းအချိန်က စမဲဟင်းလျာဖြစ်ပေါ်ပါသည်၊ ထိုစမဲဟင်းလျာမှ အသျှင့်အတွက် အဖို့ ‘အစု’ ကို ထားပါသည်၊ အသျှင်ဘုရား ဤကလေး ‘သူငယ်’ သည် နံနက်စောစော ထ၍ ‘အကျွန်ုပ်အား စမဲဟင်းလျာကို ပေးကြလော့’ဟု ငိုပါသည်၊ အသျှင့်အတွက် အဖို့ ‘အစု'ကို ကလေး ‘သူငယ်’ အား ပေးရပါသည်၊ အသျှင်ဘုရား အသပြာဖြင့်အဘယ်ကို ဆောင်လာရပါမည်နည်း”ဟု လျှောက်၏။
ဒါယကာ အသပြာကို ငါ့အား စွန့်လှူပြီး ဖြစ်သလောဟု (မေး၏)။
မှန်ပါသည် အသျှင်ဘုရား စွန့်လှူပြီးပါပြီဟု (လျှောက်၏)။
ဒါယကာ ငါ့အား ထိုအသပြာကိုပင် ပေးလော့ဟု (ဆို၏)။
ထိုအခါ ထိုယောက်ျားသည် သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒအား အသပြာကို ပေးလှူပြီးနောက်"ငါတို့သည် ရွှေငွေကို ခံယူသကဲ့သို့ ဤအတူပင် ဤသာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော်ဖြစ်သောရဟန်းတို့သည် ရွှေငွေကို ခံယူကြကုန်၏”ဟု ကဲ့ရဲ့၏၊ ရှုတ်ချ၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆို၏၊ ရဟန်းတို့သည်ကဲ့ရဲ့ ရှုတ်ချ အပြစ်ပြ ပြောဆိုသော ထိုယောက်ျား၏ (စကားကို) ကြားကြသည်သာတည်း။
အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒသည် အဘယ့်ကြောင့် ရွှေငွေကိုခံယူဘိသနည်းဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏၊ ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့သည်သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒကို များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်ကြပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။ပ။
--“ဥပနန္ဒ သင်သည် ရွှေငွေကို ခံယူ၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သောယောက်ျား သင်သည် အဘယ့်ကြောင့် ရွှေငွေကို ခံယူဘိသနည်း၊ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သောယောက်ျား ဤ (သင်ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
ပညတ်သိက္ခာပုဒ်
֍ ၅၈၃
။ “အကြင် ရဟန်းသည် ရွှေ ငွေကို (ကိုယ်တိုင်သော်လည်း) ခံယူ ငြားအံ့၊ (သူတစ်ပါးကိုသော်လည်း) ခံယူစေငြားအံ့၊ အနီး၌ ချထားအပ်သည် ကိုသော်လည်း သာယာငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ်သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။၈-ရူပိယသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၅၈၄
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟု အလိုရှိအပ်၏။
ရွှေ မည်သည် ဘုရားအဆင်းတော်နှင့်တူသော ဝတ္ထုကို ဆိုအပ်၏။
ငွေ မည်သည် အသပြာ ကြေးပိုက်ဆံ သစ်သားပိုက်ဆံ ချိပ်ပိုက်ဆံ အရောင်းအဝယ် ဖြစ်နိုင်သမျှဝတ္ထုတည်း။
ခံယူငြားအံ့ဟူသည် ကိုယ်တိုင်ခံယူအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
ခံယူစေငြားအံ့ဟူသည် အခြားသူကို ခံယူစေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
အနီး၌ ချထားအပ်သည်ကိုသော်လည်း သာယာငြားအံ့ဟူသည် ဤ (ရွှေငွေ) သည် အသျှင့် အတွက်ဖြစ်စေဟု အနီး၌ ချထားအပ်သည်ကို သာယာငြားအံ့၊ စွန့်ခြင်း (ဝိနည်းကံ) ရှိ၏။ သံဃာ အလယ်၌စွန့်ရမည်။
ရဟန်းတို့ ဤသို့ စွန့်ရမည်။
ထို (ရွှေငွေ) ခံသော ရဟန်းသည် သံဃာသို့ ချဉ်းကပ်၍ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌ ဧကသီကို စံပယ်တင်၍ ကြီးကုန်သော ရဟန်းတို့၏ ခြေတို့ကို ရှိခိုးပြီးလျှင် ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ကာ လက်အုပ် ချီလျက်-
“အသျှင်ဘုရားတို့ အကျွန်ုပ်သည် ရွှေငွေကို ခံယူမိပါ၏၊ ဤအကျွန်ုပ်၏ ရွှေငွေသည် စွန့်ခြင်း (ဝိနည်းကံ) ရှိပါသည်၊ အကျွန်ုပ်သည် ဤရွှေငွေကို သံဃာတော်အား စွန့်ပါသည်”ဟု ဆိုရာ၏။
--စွန့်ပြီးနောက် အာပတ်ကို ဒေသနာကြားရမည်၊ ကျွမ်းကျင်လိမ္မာ၍ စွမ်းရည်ရှိသော ရဟန်းသည် အာပတ်ကို ခံယူရမည်၊ အကယ်၍ ထိုအရပ်သို့ အရံစောင့်သော်လည်းကောင်း၊ ဥပါသကာသော်လည်းကောင်း လာအံ့၊ ထိုသူကို “ငါ့သျှင် ဤ (ရွှေငွေ) ကို သိလော့”ဟု ပြောရမည်၊ အကယ်၍ ထိုသူသည်"ဤ (ရွှေငွေ) ဖြင့် အဘယ်အရာကို ဆောင်လာရပါမည်နည်း”ဟု ဆိုအံ့၊ “ဤမည် ဤမည်သော အရာကိုဆောင်ခဲ့”ဟု မဆိုရ၊ ထောပတ်ကိုသော်လည်းကောင်း၊ ဆီကိုသော်လည်းကောင်း၊ ပျားရည်ကိုသော်လည်းကောင်း၊ တင်လဲကိုသော်လည်းကောင်း အပ်စပ်သည်ကို ပြောရမည်၊ အကယ်၍ ထိုသူသည် ထို (ရွှေငွေ) ဖြင့် လဲလှယ်၍ အပ်စပ်သည်ကို ဆောင်ခဲ့အံ့၊ ရွှေငွေခံယူသော ရဟန်းကို ထား၍ ရဟန်းအားလုံးတို့ပင်သုံးဆောင်အပ်၏။
အကယ်၍ ဤသို့ ထို (ရွှေငွေလဲလှယ်မည့်) သူကို ရအံ့၊ ဤသို့ ရခြင်းသည် ကောင်း၏၊ အကယ်၍မရအံ့၊ ထိုသူကို “ဒါယကာ ဤရွှေငွေကို စွန့်ပစ်လော့”ဟု ပြောရမည်၊ ထိုသူသည် အကယ်၍ စွန့်ပစ်အံ့၊ ဤသို့ စွန့်ပစ်ခြင်းသည် ကောင်း၏၊ အကယ်၍ မစွန့်ပစ်အံ့၊ အင်္ဂါငါးပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံသော ရဟန်းကိုရွှေငွေစွန့် ရဟန်းဟု သမုတ်ရမည်၊ ၎င်းရဟန်းသည် ဆန္ဒာဂတိသို့ မလိုက်ရာ၊ ဒေါသာဂတိသို့ မလိုက်ရာ၊ မောဟာဂတိသို့ မလိုက်ရာ၊ ဘယာဂတိသို့ မလိုက်ရာ၊ စွန့်အပ် မစွန့်အပ်သည်ကိုလည်း သိရာ၏။
ရဟန်းတို့ ဤသို့ သမုတ်ရမည်၊ ရှေးဦးစွာ ရဟန်းကို တောင်းပန်ရမည်၊ တောင်းပန်ပြီးနောက်ကျွမ်းကျင်လိမ္မာ၍ စွမ်းရည်ရှိသော ရဟန်းသည် သံဃာကို သိစေရမည်။
֍ ၅၈၅
။ “အသျှင်ဘုရားတို့ သံဃာသည် အကျွန်ုပ်၏ (စကားကို) နာတော်မူလော့၊ သံဃာ အားလျောက်ပတ်သော အခါရှိသော ကံသည် ဖြစ်ငြားအံ့၊ သံဃာသည် ဤမည်သော ရဟန်းကို ရွှေငွေစွန့်ရဟန်းဟု သမုတ်ရာ၏၊ ဤကား သိစေခြင်းတည်း။အသျှင်ဘုရားတို့ သံဃာသည် အကျွန်ုပ်၏ (စကားကို) နာတော်မူလော့၊ သံဃာသည် ဤ မည်သောရဟန်းကို ရွှေငွေစွန့်ရဟန်းဟု သမုတ်၏၊ အကြင်အသျှင်အား ဤမည်သော ရဟန်းကို ရွှေငွေစွန့်ရဟန်းဟုသမုတ်ခြင်းကို နှစ်သက်၏၊ ထိုအသျှင်သည် ဆိတ်ဆိတ် နေရာ၏၊ အကြင် အသျှင်အား နှစ်သက်ခြင်းမရှိ၊ ထိုအသျှင်သည် ပြောဆိုရာ၏။
သံဃာသည် ဤမည်သော ရဟန်းကို ရွှေငွေစွန့်ရဟန်းဟု သမုတ်အပ်ပြီ၊ သံဃာအား နှစ်သက်ခြင်းရှိ၏၊ ထို့ကြောင့် ဆိတ်ဆိတ် နေ၏၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့် ဤနှစ်သက်သည့် အဖြစ်ကို သိမှတ်ရပါသည်ဟု (သိစေရမည်)။
သမ္မုတိရပြီးသော ထိုရဟန်းသည် အမှတ်နိမိတ်ကို မပြုဘဲ ကျစေရမည် ‘စွန့်ပစ်ရမည်’၊ အကယ်၍အမှတ်နိမိတ်ကို ပြု၍ ကျစေအံ့ ‘စွန့်ပစ်အံ့’၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၅၈၆
။ ရွှေငွေ၌ ရွှေငွေဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိ၍ ရွှေငွေကို ခံယူအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ရွှေငွေ၌ယုံမှားရှိ၍ ရွှေငွေကို ခံယူအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ရွှေငွေ၌ ရွှေငွေမဟုတ်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိ၍ရွှေငွေကို ခံယူအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ရွှေငွေမဟုတ်သည်၌ ရွှေငွေဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ရွှေငွေမဟုတ်သည်၌ယုံမှားခြင်းရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ရွှေငွေမဟုတ်သည်၌ ရွှေငွေမဟုတ်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
အရံတွင်း၌သော်လည်းကောင်း၊တည်းခိုရာ ဇရပ်တွင်း၌သော်လည်းကောင်း၊ ကိုင်ယူ၍သော်လည်းကောင်း၊ ကိုင်ယူစေ၍သော်လည်းကောင်း “ဥစ္စာရှင်သည် ဆောင်ယူလတ္တံ့”ဟု ထားအံ့၊ အာပတ် မသင့်။ ရူးသော ရဟန်း အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်။
အဋ္ဌမ ရူပိယသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၂-ကောသိယဝဂ်
၉-ရူပိယသံဝေါဟာရသိက္ခာပုဒ်
֍ ၅၈၇
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိမြို့ အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သောဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသော အခါ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် အထူးထူးအပြားပြားသောရွှေငွေလဲလှယ် ‘ရောင်းဝယ်'ခြင်းသို့ ရောက်ကြကုန်၏၊ လူတို့သည် “သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော်ဖြစ်သော ရဟန်းတို့သည် အထူးအထူးအပြားပြားသော ရွှေငွေလဲလှယ် ‘ရောင်းဝယ်'ခြင်းသို့အဘယ့်ကြောင့် ရောက်ကုန်ဘိသနည်း၊ ကာမဂုဏ်ခံစားကြသော လူတို့ကဲ့သို့ပင်တည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏၊ ရဟန်းတို့သည် ကဲ့ရဲ့ ရှုတ်ချ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြသောထိုသူတို့၏ စကားကို ကြားကြသည်သာတည်း။အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် အထူးထူးအပြားပြားသော ရွှေငွေလဲလှယ် ‘ရောင်းဝယ်'ခြင်းသို့ အဘယ့်ကြောင့် ရောက်ကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏၊ ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့သည် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့ကို များစွာသော အကြောင်းဖြင့်ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်ကြပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။ပ။
“ရဟန်းတို့ သင်တို့သည်အထူးထူးအပြားပြားသော ရွှေငွေလဲလှယ် ‘ရောင်းဝယ်'ခြင်းသို့ ရောက်ကြကုန်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သောယောက်ျားတို့ သင်တို့သည် အထူးထူးအပြားပြားသော ရွှေငွေလဲလှယ် ‘ရောင်းဝယ်'ခြင်းသို့ အဘယ့်ကြောင့် ရောက်ကုန်ဘိသနည်း၊ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ ဤ (သင်တို့ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါ လည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
ပညတ်သိက္ခာပုဒ်
֍ ၅၈၈
။ “အကြင် ရဟန်းသည် အထူးထူးအပြားပြားသော ရွှေငွေလဲလှယ် ‘ရောင်းဝယ်'ခြင်းသို့ ရောက်ငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၉-ရူပိယသံဝေါဟာရသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၅၈၉
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟုအလိုရှိအပ်၏။
အထူးထူးအပြားပြားသော မည်သည် ပြုအပ်ပြီးသည်လည်းကောင်း၊ မပြုအပ်သေးသည်လည်းကောင်း၊ ပြုအပ်ပြီး မပြုအပ်သေးသည်လည်းကောင်းတည်း။
ပြုအပ်ပြီး မည်သည် ဦးခေါင်းတန်ဆာ လည် (ဆွဲ) တန်ဆာ လက် (ဝတ်) တန်ဆာ ခြေ (ကျင်း) တန်ဆာခါး (ဝတ်) တန်ဆာတည်း။
မပြုအပ်သေး မည်သည် အစိုင်အခဲပြုအပ်သော ရွှေတုံး ငွေတုံးကို ဆိုအပ်၏။
ပြုအပ်ပြီး မပြုအပ်သေး မည်သည် ထိုနှစ်မျိုးလုံးတည်း။
ရွှေ ငွေ မည်သည် ဘုရားအဆင်းတော်နှင့်တူသော ရွှေ၊ အသပြာ ကြေးပိုက်ဆံ သစ်သားပိုက်ဆံချိပ်ပိုက်ဆံ ရောင်းဝယ်မှုသို့ ရောက်သမျှ ဝတ္ထုတည်း။
ရောက်ငြားအံ့ဟူသည် ပြုအပ်ပြီးသော ရွှေငွေဖြင့် ပြုအပ်ပြီးသော ရွှေငွေကို ဝယ်စေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ပြုအပ်ပြီးသော ရွှေငွေဖြင့် မပြုအပ်သေးသော ရွှေငွေကို ဝယ်စေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ပြုအပ်ပြီးသော ရွှေငွေဖြင့် ပြုအပ်ပြီး မပြုအပ်သေးသော ရွှေငွေကို ဝယ်စေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
မပြုအပ်သေးသော ရွှေငွေဖြင့် ပြုအပ်ပြီး ရွှေငွေကို ဝယ်စေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ မပြုအပ်သေးသော ရွှေငွေဖြင့် မပြုအပ်သေးသော ရွှေငွေကို ဝယ်စေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ မပြုအပ်သေးသော ရွှေငွေဖြင့် ပြုအပ်ပြီး မပြုအပ်သေးသော ရွှေငွေကို ဝယ်စေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
ပြုအပ်ပြီး မပြုအပ်သေးသော ရွှေငွေဖြင့် ပြုအပ်ပြီးသော ရွှေငွေကို ဝယ်စေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ် အာပတ်သင့်၏။ ပြုအပ်ပြီး မပြုအပ်သေးသော ရွှေငွေဖြင့် မပြုအပ်သေးသော ရွှေငွေကို ဝယ်စေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ပြုအပ်ပြီး မပြုအပ်သေးသော ရွှေငွေဖြင့် ပြုအပ်ပြီး မပြုအပ်သေးသောရွှေငွေကို ဝယ်စေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ သံဃာ့အလယ်၌ စွန့်ရမည်။
ရဟန်းတို့ ဤသို့ စွန့်ရမည်။
ထိုရဟန်းသည် သံဃာသို့ ချဉ်းကပ်၍ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌ ဧကသီကို စံပယ်တင်၍"ကြီးကုန်သော ရဟန်းတို့၏ ခြေတို့ကို ရှိခိုးလျက် ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ကာ လက်အုပ်ချီပြီးလျှင် -
“အသျှင်ဘုရားတို့ အကျွန်ုပ်သည် အထူးထူးအပြားပြားသော ရွှေငွေလဲလှယ် ‘ရောင်းဝယ်'ခြင်းသို့ရောက်ပါသည်၊ အကျွန်ုပ်၏ ဤရွှေ ငွေသည် စွန့်ခြင်း (ဝိနည်းကံ) ရှိပါသည်၊ အကျွန်ုပ် သည်ဤ ရွှေငွေကို သံဃာအား စွန့်ပါ၏”ဟု ဆိုရာ၏။
စွန့်ပြီးနောက် အာပတ်ကို ဒေသနာကြားရမည်၊ ကျွမ်းကျင်လိမ္မာ၍ စွမ်းရည်ရှိသော ရဟန်းသည် အာပတ်ကို ခံယူရမည်၊ အကယ်၍ ထိုအရပ်သို့ အရံစောင့်သော်လည်းကောင်း၊ ဥပါသကာသော်လည်းကောင်း လာအံ့၊ ထိုသူကို “ငါ့သျှင် ဤ (ရွှေငွေ) ကို သိလော့”ဟု ပြောရမည်၊ အကယ်၍ ထိုသူသည်"ဤရွှေငွေဖြင့် အဘယ်ကို ဆောင်လာရပါမည်နည်း”ဟု ဆိုအံ့၊ “ဤမည် ဤမည်သော အရာကိုဆောင်ခဲ့”ဟု မဆိုရ၊ ထောပတ်ကိုသော်လည်းကောင်း၊ ဆီကိုသော်လည်းကောင်း၊ တင်လဲကိုသော်လည်းကောင်း အပ်စပ်သည်ကို ပြောရမည်။ အကယ်၍ ထိုသူသည် ထိုရွှေငွေဖြင့် လဲလှယ်၍ အပ်စပ်သည်ကို ဆောင်ခဲ့အံ့၊ ရွှေငွေကို ခံယူသော ထိုရဟန်းကို ထား၍ ရဟန်းအားလုံးတို့ပင် သုံးဆောင်အပ်၏။
--အကယ်၍ ဤသို့ ထို (ရွှေငွေလဲလှယ်မည့်) သူကို ရအံ့၊ ဤသို့ ရခြင်းသည် ကောင်း၏၊ အကယ်၍မရအံ့၊ ထိုသူကို “ငါ့သျှင် ဤရွှေငွေကို စွန့်ပစ်လော့”ဟု ပြောရမည်၊ ထိုသူသည် အကယ်၍ စွန့်ပစ်အံ့၊ ဤသို့ စွန့်ပစ်ခြင်းသည် ကောင်း၏၊ အကယ်၍ မစွန့်အံ့၊ အင်္ဂါငါးပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံသော ရဟန်းကိုရွှေငွေစွန့် ရဟန်းဟု သမုတ်ရမည်၊ ၎င်းရဟန်းသည် ဆန္ဒာဂတိသို့ မလိုက်ရာ၊ ဒေါသာဂတိသို့ မလိုက်ရာ၊ မောဟာဂတိသို့ မလိုက်ရာ၊ ဘယာဂတိသို့ မလိုက်ရာ၊ စွန့်ပစ်အပ် မစွန့်ပစ်အပ်ကိုလည်း သိရာ၏။
ရဟန်းတို့ ဤသို့ သမုတ်ရမည်၊ ရှေးဦးစွာ ရဟန်းကို တောင်းပန်ရမည်၊ တောင်းပန်ပြီးနောက်ကျွမ်းကျင် လိမ္မာ၍ စွမ်းရည်ရှိသော ရဟန်းသည် သံဃာကို သိစေရမည်။
֍ ၅၉၀
။ “အသျှင်ဘုရားတို့ သံဃာသည် အကျွန်ုပ်၏ (စကားကို) နာတော်မူလော့၊ သံဃာ အားလျောက်ပတ်သော အခါရှိသော ကံသည် ဖြစ်ငြားအံ့၊ သံဃာသည် ဤမည်သော ရဟန်းကို ရွှေငွေစွန့် ရဟန်းဟု သမုတ်ရာ၏၊ ဤကား သိစေခြင်းတည်း။အသျှင်ဘုရားတို့ သံဃာသည် အကျွန်ုပ်၏ (စကားကို) နာတော်မူလော့၊ သံဃာသည် ဤ မည်သောရဟန်းကို ရွှေငွေစွန့်ရဟန်းဟု သမုတ်၏၊ အကြင်အသျှင်အား ဤမည်သော ရဟန်းကို ရွှေငွေစွန့်ရဟန်းဟု သမုတ်ခြင်းကို နှစ်သက်၏၊ ထိုအသျှင်သည် ဆိတ်ဆိတ် နေရာ၏၊ အကြင်အသျှင်အားနှစ်သက်ခြင်း မရှိ၊ ထိုအသျှင်သည် ပြောဆိုရာ၏။
သံဃာသည် ဤမည်သော ရဟန်းကို ရွှေငွေစွန့်ရဟန်းဟု သမုတ်အပ်ပြီ၊ သံဃာအား နှစ်သက်ခြင်းရှိ၏၊ ထို့ကြောင့် ဆိတ်ဆိတ် နေ၏၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့် ဤနှစ်သက်သည့် အဖြစ်ကိုသိမှတ်ရပါသည်ဟု (သိစေရမည်)။
သမ္မုတိရပြီးသော ထိုရဟန်းသည် အမှတ်နိမိတ် မပြုဘဲ ကျစေရမည် ‘စွန့်ပစ်ရမည်’၊ အကယ်၍အမှတ်နိမိတ် ပြု၍ ကျစေအံ့ ‘စွန့်ပစ်အံ့’၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၅၉၁
။ ရွှေငွေ၌ ရွှေငွေဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိ၍ ရွှေငွေကို ဝယ်စေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ရွှေငွေ၌ ယုံမှားရှိ၍ ရွှေငွေကို ဝယ်စေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ရွှေငွေ၌ ရွှေငွေမဟုတ်ဟုထင်မှတ်ခြင်း ရှိ၍ ရွှေငွေကို ဝယ်စေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ရွှေငွေမဟုတ်သည်၌ ရွှေငွေဟုထင်မှတ်ခြင်းရှိ၍ ရွှေ ငွေကို ဝယ်စေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ရွှေငွေမဟုတ်သည်၌ ယုံမှားရှိ၍ရွှေငွေကို ဝယ်စေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ် အာပတ် သင့်၏။ ရွှေငွေမဟုတ်သည်၌ ရွှေငွေ မဟုတ်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိ၍ ရွှေငွေကို ဝယ်စေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ရွှေငွေမဟုတ်သည်၌ ရွှေငွေဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ရွှေငွေမဟုတ်သည်၌ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ရွှေငွေမဟုတ်သည်၌ ရွှေငွေ မဟုတ်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ အာပတ်မသင့်။
֍ ၅၉၂
။ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်။နဝမ ရူပိယသံဝေါဟာရသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၂-ကောသိယဝဂ်
၁၀-ကယဝိက္ကယ သိက္ခာပုဒ်
֍ ၅၉၃
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိမြို့ အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သောဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံး နေတော်မူသော အခါ သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒသည် သင်္ကန်း (ချုပ်) မှုကို ပြုခြင်းငှါ စွမ်းနိုင်သူ ဖြစ်၏၊ ထိုဥပနန္ဒသည် အဝတ်စုတ် ဒုကုဋ်သင်္ကန်းကို ချုပ်ပြီးလျှင် ကောင်းစွာ ဆိုးကောင်းစွာ အပြေအပြစ်ပြု၍ ဝတ်ရုံ၏၊ ထိုအခါ ပရိဗိုဇ်တစ်ယောက်သည် အဖိုးများစွာထိုက်တန်သော အဝတ်ကို ဝတ်ရုံ၍ သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒထံသို့ ချဉ်းကပ်ပြီးလျှင် သာကီဝင့်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒကို “ငါ့သျှင် သင်၏ ဤဒုကုဋ် သင်္ကန်းသည် ကောင်းပေ၏၊ ငါ၏ အဝတ်နှင့်လဲလှယ်လော့”ဟု ပြောဆို၏။ငါ့သျှင် သိလော့ဟု (ဆို၏)။
အိမ်း ငါ့သျှင် သိပါသည်ဟု (ပြန်ဆို၏)။
ငါ့သျှင် ယူလော့ဟု ပေးလေ၏။
ထိုအခါ ပရိဗိုဇ်သည် ထိုဒုကုဋ်ကို ရုံ၍ ပရိဗိုဇ်အရံသို့ သွား၏၊ ပရိဗိုဇ်တို့သည် ထိုပရိဗိုဇ်ကို “ငါ့သျှင်သင်၏ ဤဒုကုဋ်သည် ကောင်းပေ၏၊ သင်သည် အဘယ်အရပ်မှ ရခဲ့သနည်း”ဟု ပြောဆိုကြ ကုန်၏။
ငါ့သျှင်တို့ ငါ၏ ထိုအဝတ်နှင့် လဲလှယ်ခဲ့ပေသည်ဟု (ပြောဆို၏)။
ငါ့သျှင် သင်၏ ဤဒုကုဋ်သည် ဘယ်နှစ်ရက်ခံမည်နည်း၊ သင်၏ ထိုအဝတ်သည်သာ ကောင်းပေ၏ဟု (ဆိုကြကုန်၏)။
ထိုအခါ ထိုပရိဗိုဇ်သည် “ပရိဗိုဇ်တို့သည် အမှန်ကို ဆိုကြပေသည်၊ ငါ၏ ဤဒုကုဋ်သည် ဘယ်နှစ်ရက်ခံမည်နည်း၊ ငါ၏ ထိုအဝတ်သည်သာ ကောင်းပေ၏”ဟု သာကီဝင်မင်းသား အသျှင် ဥပနန္ဒထံသို့ချဉ်းကပ်၍ သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒကို “ငါ့သျှင် သင်၏ ဒုကုဋ်ကို ယူလော့၊ ငါ၏ အဝတ်ကိုပေးလော့”ဟု (ဆိုလေ၏)။
ငါ့သျှင် ငါသည် သင့်ကို “ငါ့သျှင် သိလော့”ဟု ဆိုခဲ့သည် မဟုတ်လော၊ ငါသည် ပေးလိမ့်မည်မဟုတ်ဟု ဆို၏။
ထိုအခါ ထိုပရိဗိုဇ်သည် “လူသည်ပင်သော်မှ နှလုံးမသာယာသူ လူအား ပေးရတုံသေး၏၊ ရဟန်း သည်ရဟန်းအား အဘယ့်ကြောင့် မပေးနိုင်ရသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့၏၊ ရှုတ်ချ၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆို၏၊ ရဟန်းတို့သည် ကဲ့ရဲ့ ရှုတ်ချ အပြစ်ပြ ပြောဆိုသော ထိုပရိဗိုဇ်၏ စကားကို ကြားကြသည်သာတည်း။
အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒသည် ပရိဗိုဇ်နှင့် ဝယ်ခြင်းရောင်းခြင်းသို့ အဘယ့်ကြောင့် ရောက်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏၊ ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့သည် သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒကို များစွာသော အကြောင်းဖြင့်ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်ကြပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။ပ။
--“ဥပနန္ဒ သင်သည် ပရိဗိုဇ်နှင့် ဝယ်ခြင်းရောင်းခြင်းသို့ ရောက်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ်မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား သင်သည် ပရိဗိုဇ်နှင့် ဝယ်ခြင်းရောင်းခြင်းသို့ အဘယ့်ကြောင့် ရောက်ဘိသနည်း၊ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ဤ (သင်ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသောသူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
ပညတ်သိက္ခာပုဒ်
֍ ၅၉၄
။ “အကြင် ရဟန်းသည် အထူးထူးအပြားပြားရှိသော ဝယ်ခြင်း ရောင်းခြင်းသို့ရောက်ငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟုမိန့်တော်မူ၏)။ --၁၀-ကယဝိက္ကယသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၅၉၅
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟုအလိုရှိအပ်၏။
အထူးထူးအပြားပြားရှိသော မည်သည် သင်္ကန်း ဆွမ်း အိပ်ရာ နေရာ ကျောင်း သူနာ၏အထောက်အပံ့ ဆေးပစ္စည်းတို့တည်း။ အယုတ်သဖြင့် ကသယ်မှုန့်အခဲသည်လည်းကောင်း၊ ဒန်ပူသည်လည်းကောင်း၊ အမြိတ် အဆာချည်သည်လည်းကောင်းတည်း။
ဝယ်ခြင်းရောင်းခြင်းသို့ ရောက်ငြားအံ့ဟူသည် “ဤအရာဖြင့် ဤအရာဝတ္ထုကို ပေးလော့၊ ဤအရာဝတ္ထုဖြင့် ဤအရာဝတ္ထုကို ဆောင်ခဲ့လော့၊ ဤအရာဝတ္ထုဖြင့် ဤအရာဝတ္ထုကို လဲလှယ်လော့၊ ဤဝတ္ထုဖြင့် ဤဝတ္ထုကို ဝယ်လော့”ဟု လွန်ကျူး၍ ကျင့်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ အကြင်အခါ၌ဝယ်မှုသည်လည်းကောင်း၊ ရောင်းမှုသည်လည်းကောင်း ဖြစ်၏၊ မိမိ၏ ဥစ္စာသည် သူတစ်ပါးလက်သို့ရောက်အံ့၊ သူတစ်ပါးဥစ္စာသည် မိမိလက်သို့ ရောက်အံ့၊ စွန့်ခြင်း (ဝိနည်းကံ) ရှိ၏။ သံဃာအားသော်လည်းကောင်း၊ ဂိုဏ်းအားသော်လည်းကောင်း၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားသော်လည်းကောင်း စွန့်ရမည်။
ရဟန်းတို့ ဤသို့စွန့်ရမည်။ပ။
“အသျှင်ဘုရားတို့ အကျွန်ုပ်သည် အထူးထူးအပြားပြားရှိသော ဝယ်ခြင်းရောင်းခြင်းသို့ ရောက်ပါသည်၊ အကျွန်ုပ်၏ ဤဝတ္ထုသည် စွန့်ခြင်း (ဝိနည်းကံ) ရှိပါသည်၊ အကျွန်ုပ်သည် ဤဝတ္ထုကို သံဃာတော်အား စွန့်ပါ၏”ဟု။ပ။ ပေးရာ၏ဟု။ပ။ ပေးကုန်ရာ၏ဟု။ပ။ အသျှင့်အား ပေးပါ၏ဟု (ပြန်ပေးရမည်)။
֍ ၅၉၆
။ အရောင်းအဝယ်၌ အရောင်းအဝယ်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏၊ အရောင်းအဝယ်၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏၊ အရောင်းအဝယ်၌အရောင်းအဝယ်မဟုတ်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။အရောင်းအဝယ် မဟုတ်သည်၌ အရောင်းအဝယ်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ အရောင်းအဝယ်မဟုတ်သည်၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ အရောင်းအဝယ်မဟုတ်သည်၌ အရောင်းအဝယ်မဟုတ်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၅၉၇
။ တန်ဖိုးကို မေးအံ့၊ ကပ္ပိယကာရကအား ပြောအံ့၊ အာပတ် မသင့်။ “ငါတို့အား ဤဝတ္ထု ရှိ၏၊ ငါတို့အားလည်း ဤမည် ဤမည်သော ဝတ္ထုဖြင့် အလိုရှိ၏”ဟု ဆိုအံ့၊ အာပတ် မသင့်။ ရူးသောရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်။ဒသမ ကယဝိက္ကယသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
ဒုတိယ ကောသိယဝဂ် ပြီး၏။
--အကျဉ်းချုပ်ခေါင်းစဉ်
ပိုးချည် ကောသိယသိက္ခာပုဒ်၊ အမည်းသက်သက် သုဒ္ဓသိက္ခာပုဒ်၊ ဒွေဘာဂသိက္ခာပုဒ်၊ ဆဗ္ဗဿသိက္ခာပုဒ်၊ နိသီဒနသိက္ခာပုဒ်၊ ဧဠကလောမသိက္ခာပုဒ်နှစ်ခု၊ ရူပိယပဋိဂ္ဂဟဏ သိက္ခာပုဒ်၊ နာနပ္ပကာရသိက္ခာပုဒ်နှစ်ခု၊ ဤကား အကျဉ်းချုပ်ခေါင်းစဉ်တည်း။
--၃-ပတ္တဝဂ်
၁-ပတ္တသိက္ခာပုဒ်
֍ ၅၉၈
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိမြို့ အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် များစွာသော သပိတ်တို့ကိုစုဆောင်းကြကုန်၏၊ ကျောင်းစဉ် ဒေသစာရီလှည့်လည်ကြသော လူတို့သည် မြင်ကြ၍့"သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော်ဖြစ်သော ရဟန်းတို့သည် များစွာသော သပိတ်တို့ကိုအဘယ့်ကြောင့် စုဆောင်းကြ ကုန်ဘိသနည်း၊ သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော်ဖြစ်သောရဟန်းတို့သည် သပိတ်ကုန်သွယ်ခြင်း ကိုသော်လည်း ပြု ကြကုန်လတ္တံ့၊ အိုးခွက်ဈေးဆိုင်ကိုသော်လည်းတည်ခင်းကြကုန်လတ္တံ့”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြပြောဆိုကြကုန်၏။ရဟန်းတို့သည် ကဲ့ရဲ့ ရှုတ်ချ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြသော ထိုလူတို့၏ စကားကို ကြားကြသည်သာတည်း၊ အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် အပိုသပိတ်ကို အဘယ့်ကြောင့် ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့သည် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့ကို များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်ကြပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။ပ။
“ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် အပိုသပိတ်ကို ဆောင်ကြကုန်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ်မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သောယောက်ျားတို့ သင်တို့သည် အပိုသပိတ်ကို အဘယ့်ကြောင့် ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း၊ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ ဤ (သင်တို့ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
ပဌမပညတ်သိက္ခာပုဒ်
֍ ၅၉၉
။ “အကြင်ရဟန်းသည် အပိုသပိတ်ကို ဆောင်ငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ဤသို့လျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် ရဟန်းတို့အား ဤသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူ၏။
--ဒုတိယအနုပညတ်သိက္ခာပုဒ်
֍ ၆၀၀
။ ထိုအခါ အသျှင်အာနန္ဒာအား အပိုသပိတ် ဖြစ်ပေါ်လာ၏၊ အသျှင်အာနန္ဒာကလည်း ထိုသပိတ်ကိုအသျှင်သာရိပုတြာအား လှူလို၏၊ အသျှင်သာရိပုတြာသည်လည်း သာကေတမြို့၌ နေ၏၊ ထိုအခါ “မြတ်စွာဘုရားသည် ‘အပိုသပိတ်ကို မဆောင်ရ’ဟု သိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူ၏၊ ငါ့အားလည်းဤအပိုသပိတ်သည် ဖြစ်ပေါ်၏၊ ငါကလည်း ဤအပိုသပိတ်ကို အသျှင်သာရိပုတြာအား လှူလို၏၊ အသျှင်သာရိပုတြာသည်လည်း သာကေတမြို့၌ နေ၏၊ ငါသည် အဘယ်သို့လျှင် ကျင့်ရပါမည်နည်း”ဟုအသျှင်အာနန္ဒာအား အကြံဖြစ်ပေါ်၏၊ မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်၏။အာနန္ဒာ သာရိပုတြာသည် မည်မျှကြာသောအခါ ပြန်လာမည်နည်းဟု (မေးတော်မူ၏)။
မြတ်စွာဘုရား ကိုးရက်မြောက်နေ့၌သော်လည်းကောင်း၊ ဆယ်ရက်မြောက်နေ့၌သော်လည်းကောင်း (ပြန်လာပါလိမ့်မည်)ဟု (လျှောက်၏)။
ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ဤအကြောင်းအရာကြောင့် တရားစကားကို ဟောကြားတော်မူ၍ရဟန်းတို့ကို ရဟန်းတို့ ဆယ်ရက်အပိုင်းအခြားရှိသော ကာလပတ်လုံး အပိုသပိတ်ကို ဆောင်ခြင်းငှါခွင့်ပြုသည်ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၆၀၁
။ “ဆယ်ရက် အပိုင်းအခြားရှိသော ကာလပတ်လုံး အပို သပိတ်ကို ဆောင်ရမည်၊ ထို (ဆယ်ရက်အပိုင်းအခြားရှိသော ကာလ) ကို လွန်စေသော ရဟန်းအား နိဿဂ္ဂိ ပါစိတ်အာပတ်သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၁-ပတ္တသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၆၀၂
။ ဆယ်ရက်အပိုင်းအခြားရှိသော ကာလပတ်လုံးဟူသည် ဆယ်ရက် အပိုင်းအခြားဖြင့် ဆောင်နိုင်သည်။အပိုသပိတ် မည်သည် အဓိဋ္ဌာန်မတင် ဝိကပ္ပနာမပြုအပ်သော သပိတ်တည်း။
သပိတ် မည်သည် သံသပိတ် မြေသပိတ်ဟု သပိတ်နှစ်မျိုးတို့တည်း။
သပိတ်အရွယ် ပမာဏတို့သည်-
အကြီးစား ဥက္ကဋ္ဌသပိတ်
အလတ်စား မဇ္ဈိမသပိတ်
အငယ်စား ဩမကသပိတ်ဟု သုံးစားတို့တည်း။
အကြီးစား ဥက္ကဋ္ဌသပိတ် မည်သည် ဆန်တစ်ခွက်ချက်ထမင်း၊ ၎င်း၏ လေးပုံတစ်ပုံ ခဲဖွယ်နှင့် ၎င်းအားလျော်သော ဟင်းလျာကို ယူနိုင်၏။
အလတ်စား မဇ္ဈိမသပိတ် မည်သည် ဆန်တစ်စလယ်ချက်ထမင်း၊ ၎င်း၏ လေးပုံတစ်ပုံ ခဲဖွယ်နှင့်၎င်းအားလျော်သော ဟင်းလျာကို ယူနိုင်၏။
အငယ်စား ဩမကသပိတ် မည်သည် ဆန်တစ်လမယ်ချက်ထမင်း၊ ၎င်း၏ လေးပုံတစ်ပုံ ခဲဖွယ်နှင့်၎င်းအားလျော်သော ဟင်းလျာကို ယူနိုင်၏။
ထို့ထက် ကြီးမူ သပိတ်မဟုတ်၊ ထို့အောက် ငယ်မူ သပိတ်မဟုတ်။
ထို (ဆယ်ရက်အပိုင်းအခြား) ကို လွန်စေသော ရဟန်းအား စွန့်ခြင်း (ဝိနည်းကံ) ရှိ၏ဟူသည်တစ်ဆယ့်တစ်ရက် အရုဏ်တက်လတ်သော် စွန့်ခြင်း (ဝိနည်းကံ) ရှိ၏။ သံဃာအားသော် လည်းကောင်း၊ ဂိုဏ်းအားသော် လည်းကောင်း၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားသော် လည်းကောင်း စွန့်ရမည်။
ရဟန်းတို့ ဤသို့ စွန့်ရမည်။
ထိုရဟန်းသည် သံဃာသို့ ချဉ်းကပ်၍ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌ ဧကသီကို စံပယ်တင်လျက်ကြီးကုန်သော ရဟန်းတို့၏ ခြေတို့ကို ရှိခိုးပြီးလျှင် ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ကာ လက်အုပ်ချီ၍-
“အသျှင်ဘုရားတို့ ဤအကျွန်ုပ်၏ သပိတ်သည် ဆယ်ရက်လွန်သဖြင့် စွန့်ခြင်း (ဝိနည်းကံ) ရှိပါသည်၊ အကျွန်ုပ်သည် ဤသပိတ်ကို သံဃာအား စွန့်ပါ၏”ဟု ဆိုရာ၏။
စွန့်ပြီးနောက် အာပတ်ကို ဒေသနာကြားရမည်၊ ကျွမ်းကျင်လိမ္မာ၍ စွမ်းရည်ရှိသော ရဟန်းသည် အာပတ်ကို ခံယူရမည်၊ စွန့်ပြီး သပိတ်ကို ပြန်ပေးရမည်။
֍ ၆၀၃
။ “အသျှင်ဘုရားတို့ သံဃာသည် အကျွန်ုပ်၏ (စကားကို) နာတော်မူလော့၊ ဤမည်သောရဟန်း၏ ဤသပိတ်သည် စွန့်ခြင်း (ဝိနည်းကံ) ရှိ၍ သံဃာအား စွန့်အပ်၏၊ သံဃာအား လျောက်ပတ်သော အခါရှိသော ကံသည် ဖြစ်ငြားအံ့၊ သံဃာသည် ဤသပိတ်ကို ဤမည်သော ရဟန်းအား ပေးရာ၏”ဟု (ပြန်ပေးရမည်)။֍ ၆၀၄
။ ထိုရဟန်းသည် များစွာသော ရဟန်းတို့ထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌ ဧကသီကိုစံပယ်တင်၍ ကြီးကုန်သော ရဟန်းတို့၏ ခြေတို့ကို ရှိခိုးပြီးလျှင် ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ကာလက်အုပ်ချီလျက်- --“အသျှင်ဘုရားတို့ ဤအကျွန်ုပ်၏ သပိတ်သည် ဆယ်ရက်လွန်သဖြင့် စွန့်ခြင်း (ဝိနည်းကံ) ရှိပါသည်၊ အကျွန်ုပ်သည် ဤသပိတ်ကို အသျှင်တို့အား စွန့်ပါ၏”ဟု ဆိုအပ်၏၊ စွန့်ပြီးနောက် အာပတ်ကို ဒေသနာ ကြားရမည်၊ ကျွမ်းကျင်လိမ္မာ၍ စွမ်းရည်ရှိသော ရဟန်းသည် အာပတ်ကို ခံယူရမည်၊ စွန့်ပြီးသပိတ်ကို ပြန်ပေးရမည်။
֍ ၆၀၅
။ “အသျှင်တို့သည် အကျွန်ုပ်၏ (စကားကို) နာကုန်လော့၊ ဤမည်သော ရဟန်း၏ ဤသပိတ်သည် စွန့်ခြင်း (ဝိနည်းကံ) ရှိသဖြင့် အသျှင်တို့အား စွန့်အပ်ပါသည်၊ အသျှင်တို့အား လျောက်ပတ်သော အခါရှိသော ကံသည် ဖြစ်ငြားအံ့၊ အသျှင်တို့သည် ဤ သပိတ်ကို ဤ မည်သော ရဟန်းအားပေးကုန်ရာ၏”ဟု (ပြန်ပေးရမည်)။֍ ၆၀၆
။ ထိုရဟန်းသည် တစ်ပါးသောရဟန်းသို့ ချဉ်းကပ်၍ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌ ဧကသီကိုစံပယ်တင်ပြီးလျှင် ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ကာ လက်အုပ်ချီလျက်-“ငါ့သျှင် ဤအကျွန်ုပ်၏ သပိတ်သည် ဆယ်ရက်လွန်သဖြင့် စွန့်ခြင်း (ဝိနည်းကံ) ရှိပါသည်၊ အကျွန်ုပ်သည် ဤသပိတ်ကို အသျှင့်အား စွန့်ပါသည်”ဟု ဆိုရာ၏။
စွန့်ပြီးနောက် အာပတ်ကို ဒေသနာကြားရမည်၊ ထိုရဟန်းသည် အာပတ်ကို ခံယူရမည်၊ စွန့်ပြီးသပိတ်ကို “ဤ သပိတ်ကို အသျှင့်အား ပေးပါ၏”ဟု ပြန်ပေးရမည်။
֍ ၆၀၇
။ ဆယ်ရက်လွန်ပြီးသည်၌ လွန်ပြီးဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ် အာပတ် သင့်၏။ ဆယ်ရက်လွန်ပြီးသည်၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ် အာပတ် သင့်၏။ ဆယ်ရက်လွန်ပြီးသည်၌ မလွန်သေးဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။အဓိဋ္ဌာန်မတင်အပ်သေးသည်၌ အဓိဋ္ဌာန်တင်အပ်ပြီးဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ဝိကပ္ပနာ မပြုအပ်သေးသည်၌ ဝိကပ္ပနာပြုအပ်ပြီးဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏၊ မစွန့်အပ်သေးသည်၌ စွန့်အပ်ပြီးဟု ထင်မှတ်ခြင်း ရှိအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏၊ မပျောက် သည်၌ပျောက်သည်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏၊ မပျက်သည်၌ ပျက်သည်ဟုထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ နိဿဂ္ဂိနိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏၊ မကွဲသည်၌ ကွဲသည်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ မလုယက်အပ်သည်၌ လုယက်အပ်သည်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
စွန့်ခြင်း (ဝိနည်းကံ) ရှိသော သပိတ်ကို မစွန့်ဘဲ သုံးဆောင်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ဆယ်ရက်မလွန်သေးသည်၌ လွန်ပြီးဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ဆယ်ရက်မလွန်သေးသည်၌ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ဆယ်ရက်မလွန်သေးသည်၌ မလွန်သေးဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၆၀၈
။ ဆယ်ရက်အတွင်း၌ အဓိဋ္ဌာန်တင်အံ့၊ ဝိကပ္ပနာပြုအံ့၊ စွန့်အံ့၊ ပျောက်အံ့၊ ပျက်အံ့၊ ကွဲအံ့၊ လုယက်၍ ယူကုန်အံ့၊ အကျွမ်းဝင်၍ ယူကုန်အံ့၊ အာပတ် မသင့်။ ရူးသော ရဟန်း၊ အစ လက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်။ထိုအခါ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် စွန့်အပ်ပြီး သပိတ်ကို မပေးကုန်၊ မြတ်စွာဘုရားအား ဤ အကြောင်းကိုလျှောက်ကြကုန်၏။
ရဟန်းတို့ စွန့်အပ်ပြီးသပိတ်ကို ပြန်ပေးရမည်၊ အကြင်ရဟန်းသည် မပေးငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။
ပဌမ ပတ္တသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၃-ပတ္တဝဂ်
၂-ဦနပဉ္စဗန္ဓနသိက္ခာပုဒ်
֍ ၆၀၉
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သက္ကတိုင်း ကပ္ပိလဝတ်မြို့ နိဂြောဓာရုံကျောင်း၌သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ အိုးထိန်းသည်သည် “သပိတ်အလိုရှိသော အသျှင်တို့အား အကျွန်ုပ်သည့်သပိတ်ဖြင့် (ဖိတ်ကြားပါသည်)”ဟု ရဟန်းတို့ကို ဖိတ်ကြား၏၊ ထိုအခါ ရဟန်းတို့သည် အတိုင်းအရှည်ကိုမသိကြဘဲ များစွာသော သပိတ်တို့ကို တောင်းကုန်၏၊ ငယ်သော သပိတ်ရှိသော ရဟန်းတို့သည် ကြီးသော သပိတ်တို့ကို တောင်းကုန်၏၊ ကြီးသော သပိတ်ရှိသော ရဟန်းတို့သည် ငယ်သော သပိတ်တို့ကိုတောင်းကုန်၏။ထိုအခါ အိုးထိန်းသည်သည် ရဟန်းတို့အတွက် များစွာသော သပိတ်တို့ကို လုပ်ရသည်ဖြစ်၍အခြား အရောင်းအဝယ်ဆိုင်ရာ (အိုးခွက်) ဘဏ္ဍာကို လုပ်ခြင်းငှါ မတတ်နိုင်ပေ၊ မိမိကိုယ်တိုင်လည်းမမျှတ၊ ထိုသူ၏ သားမယားတို့သည်လည်း ပင်ပန်းကြကုန်၏။
လူတို့သည် “သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော်ဖြစ်သော ရဟန်းတို့သည် အတိုင်းအရှည်ကိုမသိကြဘဲ များစွာသော သပိတ်တို့ကို အဘယ့်ကြောင့် တောင်းကုန်ဘိသနည်း၊ ဤအိုးထိန်းသည်သည်ဤရဟန်းတို့အတွက် များစွာသော သပိတ်တို့ကို လုပ်ရသည် ဖြစ်၍ အခြားအရောင်းအဝယ်ဆိုင်ရာ (အိုးခွက်) ဘဏ္ဍာကို လုပ်ခြင်းငှါ မတတ်နိုင်ပေ၊ မိမိကိုယ်တိုင်လည်း မမျှတ၊ ထိုသူ၏ သားမယားတို့သည်လည်း ပင်ပန်းကြကုန်၏”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။
ရဟန်းတို့သည် ကဲ့ရဲ့ ရှုတ်ချ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြသော ထိုလူတို့၏ စကားကို ကြားကြသည်သာတည်း၊ အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့က “ရဟန်းတို့သည် အတိုင်းအရှည်ကို မသိကြဘဲ များစွာသောသပိတ်တို့ကို အဘယ့်ကြောင့် တောင်းကုန်ဘိသနည်း” ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့သည် ထိုရဟန်းတို့ကို များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်ကြပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။ပ။
“ရဟန်းတို့ ရဟန်းတို့သည် အတိုင်းအရှည်ကို မသိကြဘဲ များစွာသော သပိတ်တို့ကို တောင်းကြ၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ ရဟန်းတို့ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ထိုယောက်ျားတို့သည် အတိုင်းအရှည်ကိုမသိကြဘဲ များစွာသော သပိတ်တို့ကို အဘယ့်ကြောင့်တောင်းကုန်ဘိသနည်း။
ရဟန်းတို့ ဤ (သင်တို့ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။ ကဲ့ရဲ့ပြီးနောက် တရားစကားကို ဟောကြားတော်မူ၍ ရဟန်းတို့ကို “ရဟန်းတို့သပိတ် ကို မတောင်းရ၊ တောင်းသော ရဟန်းအား ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏”ဟု မိန့်တော်မူ၏။
֍ ၆၁၀
။ ထိုအခါ ရဟန်းတစ်ပါး၏ သပိတ်သည် ကွဲ၏၊ ထိုအခါ ထိုရဟန်းသည် မြတ်စွာဘုရားသည်သပိတ်တောင်းခြင်းကို ပယ်တော်မူ၏ဟု တွေးတောမှု ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်၍ မတောင်းချေ၊ လက်တို့ဖြင့်ဆွမ်းအလို့ငှါ လှည့်လည်၏။ --လူတို့သည် “သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော်ဖြစ်သော ရဟန်းတို့သည် အဘယ်ကြောင့်တိတ္ထိတို့ကဲ့သို့ လက်တို့ဖြင့် ဆွမ်းအလို့ငှါ လှည့်လည်ကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။ ရဟန်းတို့သည် ကဲ့ရဲ့ ရှုတ်ချ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြသော ထိုသူတို့၏ စကားကို ကြားကြသည်သာတည်း၊ ထိုအခါ ရဟန်းတို့သည် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။
ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ဤအကြောင်းအရာကြောင့် တရားစကားကို ဟောကြားတော်မူ၍ရဟန်းတို့ကို “ရဟန်းတို့ သပိတ်ပျောက်သော ရဟန်းအားသော်လည်းကောင်း၊ သပိတ်ကွဲသော ရဟန်းအားသော်လည်းကောင်း သပိတ်ကို တောင်းခြင်းငှါ ခွင့်ပြုသည်”ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ပညတ်သိက္ခာပုဒ်
֍ ၆၁၁
။ ထိုအခါ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် မြတ်စွာဘုရားသည် “သပိတ်ပျောက်သော ရဟန်းအားသော်လည်းကောင်း၊ သပိတ်ကွဲသော ရဟန်းအားသော်လည်းကောင်း သပိတ်ကို တောင်းခြင်းငှါ ခွင့်ပြုတော်မူ၏”ဟု အနည်းငယ်မျှသော အကွဲဖြင့်လည်းကောင်း၊ အနည်းငယ်မျှသော အက်ကြောင်းဖြင့်လည်းကောင်း၊ ခြစ်မိကာမျှဖြင့်လည်းကောင်း များစွာသော သပိတ်တို့ကို တောင်းကုန်၏။ထိုအခါ ထိုအိုးထိန်းသည်သည် ရဟန်းတို့အတွက် ရှေးနည်းတူပင် များစွာသော သပိတ်တို့ကိုလုပ်ရသည် ဖြစ်၍ အခြား အရောင်းအဝယ်ဆိုင်ရာ (အိုးခွက်) ဘဏ္ဍာကို လုပ်ခြင်းငှါ မတတ်နိုင်တော့ပေ၊ မိမိကိုယ်တိုင်လည်း မမျှတ၊ ထိုသူ၏ သားမယားတို့လည်း ပင်ပန်းကြကုန်၏။
လူတို့သည် ရှေးနည်းတူပင် “သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော် ဖြစ်သော ရဟန်းတို့သည် အတိုင်းအရှည်ကို မသိကြဘဲ များစွာသော သပိတ်တို့ကို အဘယ့်ကြောင့် တောင်းကုန်ဘိသနည်း၊ ဤအိုးထိန်းသည်သည် ဤရဟန်းတို့အတွက် များစွာသော သပိတ်တို့ကို လုပ်ရသည်ဖြစ်၍ အခြားအရောင်းအဝယ်ဆိုင်ရာ (အိုးခွက်) ဘဏ္ဍာကို လုပ်ခြင်းငှါ မတတ်နိုင်တော့ပေ၊ မိမိကိုယ်တိုင်လည်း မမျှတ၊ ထိုသူ၏ သားမယားတို့သည်လည်း ပင်ပန်းကြကုန်၏”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြပြောဆိုကြ ကုန်၏။ ရဟန်းတို့သည် ကဲ့ရဲ့ ရှုတ်ချ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြသော ထိုလူတို့၏ စကားကိုကြားကြသည် သာတည်း။
အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် အနည်းငယ်မျှသော အကွဲဖြင့်လည်းကောင်း၊ အနည်းငယ်မျှသော အက်ကြောင်းဖြင့်လည်းကောင်း၊ ခြစ်မိကာမျှဖြင့်လည်းကောင်း၊ များစွာသောသပိတ်တို့ကို အဘယ့်ကြောင့် တောင်းကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။
ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့သည် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့ကို များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်ကြပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။ပ။
“ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် အနည်းငယ်မျှသော အကွဲဖြင့်လည်ကောင်း၊ အနည်းငယ်မျှသော အက်ကြောင်းဖြင့်လည်းကောင်း၊ ခြစ်မိကာမျှဖြင့်လည်းကောင်း များစွာသော သပိတ်တို့ကို တောင်းကြကုန်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
--ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သောယောက်ျားတို့ သင်တို့သည် အနည်းငယ်မျှသော အကွဲဖြင့်လည်းကောင်း၊ အနည်းငယ်မျှသော အက်ကြောင်းဖြင့်လည်းကောင်း၊ ခြစ်မိကာမျှဖြင့်လည်းကောင်း များစွာသော သပိတ်တို့ကို အဘယ့်ကြောင့်တောင်းကြကုန်ဘိသနည်း၊ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ ဤ (သင်တို့ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
֍ ၆၁၂
။ “အကြင်ရဟန်းသည် ငါးဖွဲ့မပြည့်သေးသော သပိတ်ရှိလျက် အခြား သပိတ်သစ်ကိုတောင်းငြားအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ထိုရဟန်း သည် ထိုသပိတ်ကို ရဟန်းပရိသတ်၌ စွန့်ရမည်၊ ထိုရဟန်းပရိသတ်၌ နောက်ဆုံး သပိတ်ကို ‘ရဟန်း သင်သည် ဤသပိတ်ကိုကွဲသည်တိုင်အောင် ဆောင်ရမည်’ဟု (ဆို၍) ထိုရဟန်းအား ပေးရမည်၊ ဤသည်ကား ထိုသပိတ်ကိုတောင်းရာ၌ ကျင့်ဝတ်တည်း” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။၂-ဦနပဉ္စဗန္ဓနသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၆၁၃
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ပ။ ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟု အလိုရှိအပ်၏။ငါးဖွဲ့ မပြည့်သေးသော သပိတ် မည်သည် အဖွဲ့ (လုံးလုံး) မရှိသော သပိတ်သော်လည်းကောင်း၊ တစ်ဖွဲ့နှစ်ဖွဲ့ သုံးဖွဲ့ လေးဖွဲ့ ရှိသော သပိတ်သော်လည်းကောင်းတည်း။
အဖွဲ့ရာ မရှိသော သပိတ် မည်သည် လက်နှစ်သစ်ရှည်သော အက်ကြောင်းမရှိသော သပိတ်တည်း။
အဖွဲ့ရာ ရှိသော သပိတ် မည်သည် လက်နှစ်သစ်ရှည်သော အက်ကြောင်းရှိသော သပိတ်တည်း။
သပိတ်သစ် မည်သည် တောင်းခြင်းကို စွဲ၍ (ဖြစ်သော သပိတ်ကို) ဆိုအပ်၏။
တောင်းငြားအံ့ဟူသည် တောင်းအံ့၊ အားထုတ်မှုပယောဂကြောင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ရခြင်းကြောင့် စွန့်ခြင်း (ဝိနည်းကံ) ရှိ၏။ သံဃာအလယ်၌ စွန့်ရမည်။ အားလုံးသော ရဟန်းတို့ပင် အဓိဋ္ဌာန်တင်ပြီး သပိတ်ကို ယူ၍ စုဝေးရမည်။ “အဖိုးတန်သပိတ်ကို ယူမည်”ဟု ယုတ်ညံ့သော သပိတ်ကိုအဓိဋ္ဌာန် မတင်ရ။ အကယ်၍ “အဖိုးတန်သပိတ်ကို ယူမည်”ဟု ယုတ်ညံ့သော သပိတ်ကို အဓိဋ္ဌာန်တင်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ရဟန်းတို့ ဤသို့ စွန့်ရမည်။
ထိုရဟန်းသည် သံဃာသို့ ချဉ်းကပ်၍ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌ ဧကသီကို စံပယ်တင်ပြီးလျှင် ကြီးကုန်သော ရဟန်းတို့၏ ခြေတို့ကို ရှိခိုးလျက် ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ကာ လက်အုပ်ချီ၍-
“အသျှင်ဘုရားတို့ ဤအကျွန်ုပ်၏ သပိတ်သည် ငါးဖွဲ့ မပြည့်သေးသော သပိတ်ရှိလျက်တောင်းအပ်သဖြင့် စွန့်ခြင်း (ဝိနည်းကံ) ရှိပါသည်၊ အကျွန်ုပ်သည် ဤသပိတ်ကို သံဃာအား စွန့်ပါ၏”ဟု ဆို၍ စွန့်ရမည်။
--စွန့်ပြီးနောက် အာပတ်ကို ဒေသနာကြားရမည်၊ ကျွမ်းကျင် လိမ္မာ၍ စွမ်းရည်ရှိသော ရဟန်းသည် အာပတ်ကို ခံယူရမည်၊ အင်္ဂါငါးပါးနှင့် ပြည့်စုံသော ရဟန်းကို သပိတ်ခံယူစေသော ရဟန်းဟုသမုတ်ရမည်၊ ၎င်းရဟန်းသည် ဆန္ဒာဂတိသို့ မလိုက်ရာ၊ ဒေါသာဂတိသို့ မလိုက်ရာ၊ မောဟာဂတိသို့မလိုက်ရာ၊ ဘယာဂတိသို့ မလိုက်ရာ၊ ခံယူအပ် မခံယူအပ်ကိုလည်း သိရာ၏၊ ရဟန်းတို့ ဤသို့ သမုတ်ရမည်၊ ရှေးဦးစွာ ရဟန်းကို တောင်းပန်ရမည်၊ တောင်းပန်ပြီးနောက် ကျွမ်းကျင် လိမ္မာ၍ စွမ်းရည်ရှိသောရဟန်းသည် သံဃာကို သိစေရမည်။
֍ ၆၁၄
။ “အသျှင်ဘုရားတို့ သံဃာသည် အကျွန်ုပ်၏ (စကားကို) နာတော်မူလော့၊ သံဃာအားလျောက်ပတ်သော အခါရှိသော ကံသည် ဖြစ်ငြားအံ့၊ သံဃာသည် ဤမည်သော ရဟန်းကိုသပိတ်ခံယူစေသော ရဟန်းဟု သမုတ်ရာ၏၊ ဤကား သိစေခြင်းတည်း။အသျှင်ဘုရားတို့ သံဃာသည် အကျွန်ုပ်၏ (စကားကို) နာတော်မူလော့၊ သံဃာသည် ဤ မည်သောရဟန်းကို သပိတ်ခံယူစေသော ရဟန်းဟု သမုတ်၏၊ အကြင်အသျှင်အား ဤမည်သော ရဟန်းကိုသပိတ်ခံယူစေသော ရဟန်းဟု သမုတ်ခြင်းကို နှစ်သက်၏၊ ထိုအသျှင်သည် ဆိတ်ဆိတ် နေရာ၏၊ အကြင် အသျှင်အား နှစ်သက်ခြင်း မရှိ၊ ထိုအသျှင်သည် ပြောဆိုရာ၏။
သံဃာသည် ဤမည်သော ရဟန်းကို သပိတ်ခံယူစေသော ရဟန်းဟု သမုတ်အပ်ပြီ၊ သံဃာ အားနှစ်သက်ခြင်း ရှိ၏၊ ထို့ကြောင့် ဆိတ်ဆိတ် နေ၏၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့် ဤ နှစ်သက်သည့်အဖြစ်ကို သိမှတ်ရပါသည်ဟု (သိစေရမည်)။
֍ ၆၁၅
။ သမ္မုတိရပြီးသော ထိုရဟန်းသည် သပိတ်ကို ခံယူစေရမည် “အသျှင်ဘုရား မထေရ်ကြီး သည်သပိတ်ကို ခံယူတော်မူပါ”ဟု မထေရ်ကြီးကို ပြောရမည်၊ အကယ်၍ မထေရ်ကြီးသည် ယူအံ့၊ မထေရ်ကြီး၏ သပိတ်ကို ဒုတိယ ရဟန်းအား ပေးရမည်၊ ထိုရဟန်းအား သနားသဖြင့် မယူဘဲ မနေရ၊ အကြင် ရဟန်းသည် မယူငြားအံ့၊ ထိုရဟန်းအား ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ သပိတ်မရှိသော ရဟန်းကိုမခံယူစေရ၊ ဤနည်းဖြင့်လျှင် အငယ်ဆုံး သံဃာတိုင်အောင် ခံယူစေရမည်။ထိုရဟန်းပရိသတ်၌ နောက်ဆုံး သပိတ်ကို ထိုရဟန်းအား “ရဟန်း သင်သည် ဤသပိတ်ကိုကွဲသည့်တိုင်အောင် သုံးဆောင်ရမည်”ဟု (ဆို၍) ပေးရမည်၊ ထိုရဟန်းသည် ထိုသပိတ်ကို နေရာမဟုတ် သည်၌ မချထားရ၊ မကောင်းသော သုံးဆောင်ခြင်းဖြင့် မသုံးဆောင်ရ၊ “ဤသပိတ်သည်အဘယ်သို့လျှင် ပျက်ရာအံ့နည်းဟု လည်းကောင်း၊ ပျောက်ရာအံ့နည်းဟု လည်းကောင်း၊ ကွဲရာအံ့နည်းဟုလည်းကောင်း” မစွန့် ‘မပစ်’ ရ၊ အကယ်၍ နေရာမဟုတ်သည်၌ သော်လည်း ချထားအံ့၊ မကောင်းသောသုံးဆောင်ခြင်း ဖြင့်သော်လည်း သုံးဆောင်အံ့၊ စွန့်သော်လည်း စွန့်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
ဤသည်ကား ထိုသပိတ်ကို တောင်းရာ၌ ကျင့်ဝတ်တည်းဟူသည် ဤသည်ကား ထိုသပိတ် ကိုတောင်းရာ၌ (လောကုတ္တရာတရားအား) လျော်သော သဘောတည်း။
֍ ၆၁၆
။ အဖွဲ့ (လုံးလုံး) မရှိသော သပိတ်ဖြင့် အဖွဲ့ (လုံးလုံး) မရှိသော သပိတ်ကို တောင်းအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ် အာပတ် သင့်၏။ အဖွဲ့ (လုံးလုံး) မရှိသော သပိတ်ဖြင့် တစ်ဖွဲ့ရှိသော သပိတ်ကို တောင်းအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ အဖွဲ့ (လုံးလုံး) မရှိသော သပိတ်ဖြင့် နှစ်ဖွဲ့ရှိသော သပိတ်ကို တောင်းအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ အဖွဲ့ (လုံးလုံး) မရှိသော သပိတ်ဖြင့် သုံးဖွဲ့ရှိသော သပိတ်ကို တောင်းအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ အဖွဲ့ (လုံးလုံး) မရှိသော သပိတ်ဖြင့် လေးဖွဲ့ရှိသော သပိတ်ကို တောင်းအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ --တစ်ဖွဲ့ရှိသော သပိတ်ဖြင့် အဖွဲ့ မရှိသော သပိတ်ကို တောင်းအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ တစ်ဖွဲ့ရှိသော သပိတ်ဖြင့် တစ်ဖွဲ့ရှိသော သပိတ်ကို တောင်းအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ တစ်ဖွဲ့ ရှိသော သပိတ်ဖြင့် နှစ်ဖွဲ့ရှိသော သပိတ်ကို တောင်းအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ တစ်ဖွဲ့ရှိသောသပိတ်ဖြင့် သုံးဖွဲ့ရှိသော သပိတ်ကို တောင်းအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ် အာပတ် သင့်၏။ တစ်ဖွဲ့ရှိသော သပိတ်ဖြင့် လေးဖွဲ့ရှိသော သပိတ်ကို တောင်းအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ် အာပတ် သင့်၏။
နှစ်ဖွဲ့ရှိသော သပိတ်ဖြင့် အဖွဲ့မရှိသော သပိတ်ကို တောင်းအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ နှစ်ဖွဲ့ရှိသော သပိတ်ဖြင့် တစ်ဖွဲ့ရှိသော သပိတ်ကို။ပ။ နှစ်ဖွဲ့ရှိသော သပိတ်ကို။ သုံးဖွဲ့ရှိသော သပိတ်ကို။ လေးဖွဲ့ရှိသော သပိတ်ကို တောင်းအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
သုံးဖွဲ့ရှိသော သပိတ်ဖြင့် အဖွဲ့မရှိသော သပိတ်ကို။ပ။ တစ်ဖွဲ့ ရှိသော သပိတ်ကို။ နှစ်ဖွဲ့ရှိသောသပိတ်ကို။ သုံးဖွဲ့ရှိသော သပိတ်ကို။ လေးဖွဲ့ရှိသော သပိတ်ကို တောင်းအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
လေးဖွဲ့ရှိသော သပိတ်ဖြင့် အဖွဲ့မရှိသော သပိတ်ကို။ပ။ တစ်ဖွဲ့ ရှိသော သပိတ်ကို။ နှစ်ဖွဲ့ရှိသောသပိတ်ကို။ သုံးဖွဲ့ရှိသော သပိတ်ကို။ လေးဖွဲ့ရှိသော သပိတ်ကို တောင်းအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။
အဖွဲ့မရှိသော သပိတ်ဖြင့် အဖွဲ့ ရာမရှိသော သပိတ်ကို တောင်းအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ အဖွဲ့မရှိသော သပိတ်ဖြင့် တစ်ဖွဲ့ရာရှိသော သပိတ်ကို။ပ။ နှစ်ဖွဲ့ ရာရှိသော သပိတ်ကို။ သုံးဖွဲ့ရာရှိသောသပိတ်ကို။ လေးဖွဲ့ရာရှိသော သပိတ်ကို တောင်းအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ် အာပတ် သင့်၏။
တစ်ဖွဲ့ရှိသော သပိတ်ဖြင့် အဖွဲ့ ရာမရှိသော သပိတ်ကို။ပ။ တစ်ဖွဲ့ရာရှိသော သပိတ်ကို။ နှစ်ဖွဲ့ ရာရှိသော သပိတ်ကို။ သုံးဖွဲ့ရာရှိသော သပိတ်ကို။ လေးဖွဲ့ရာရှိသော သပိတ်ကို တောင်းအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
နှစ်ဖွဲ့ရှိသော သပိတ်ဖြင့် အဖွဲ့ရာမရှိသော သပိတ်ကို။ပ။ လေးဖွဲ့ ရာရှိသော သပိတ်ကို တောင်းအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
သုံးဖွဲ့ရှိသော သပိတ်ဖြင့် အဖွဲ့ရာမရှိသော သပိတ်ကို။ပ။ လေးဖွဲ့ရာရှိသော သပိတ်ကို တောင်းအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
လေးဖွဲရှိသော သပိတ်ဖြင့် အဖွဲ့ရာမရှိသော သပိတ်ကို။ပ။ တစ်ဖွဲ့ရာရှိသော သပိတ်ကို။ နှစ်ဖွဲ့ရာရှိသော သပိတ်ကို။ သုံးဖွဲ့ရာရှိသော သပိတ်ကို။ လေးဖွဲ့ရာရှိသော သပိတ်ကို တောင်းအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
အဖွဲ့ရာမရှိသော သပိတ်ဖြင့် အဖွဲ့မရှိသော သပိတ်ကို တောင်းအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ အဖွဲ့ရာမရှိသော သပိတ်ဖြင့် တစ်ဖွဲ့ရာရှိသော သပိတ်ကို။ပ။ နှစ်ဖွဲ့ရာရှိသော သပိတ်ကို။ သုံးဖွဲ့ရာရှိသော သပိတ်ကို။ လေးဖွဲ့ရာရှိသော သပိတ်ကို တောင်းအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ လေးဖွဲ့ရာရှိသော သပိတ်ဖြင့် အဖွဲ့မရှိသော သပိတ်ကို တောင်းအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ လေးဖွဲ့ရာရှိသောသပိတ်ဖြင့် တစ်ဖွဲ့ရှိသော သပိတ်ကို။ပ။ နှစ်ဖွဲ့ ရှိသော သပိတ်ကို။ သုံးဖွဲ့ရှိသော သပိတ်ကို။ လေးဖွဲ့ရှိသော သပိတ်ကို တောင်းအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ် အာပတ် သင့်၏။
အဖွဲ့ရာမရှိသော သပိတ်ဖြင့် အဖွဲ့ရာမရှိသော သပိတ်ကို။ပ။ တစ်ဖွဲ့ရာရှိသော သပိတ်ကို။ နှစ်ဖွဲ့ရာရှိသော သပိတ်ကို။ သုံးဖွဲ့ရာရှိသော သပိတ်ကို။ လေးဖွဲ့ရာရှိသော သပိတ်ကို တောင်းအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ် အာပတ် သင့်၏။
--လေးဖွဲ့ရာရှိသော သပိတ်ဖြင့် အဖွဲ့ရာမရှိသော သပိတ်ကို။ပ။ တစ်ဖွဲ့ရာမရှိသော သပိတ်ကို။ နှစ်ဖွဲ့ရာရှိသော သပိတ်ကို။ သုံးဖွဲ့ရာရှိသော သပိတ်ကို။ လေးဖွဲ့ရာရှိသော သပိတ်ကို တောင်းအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
֍ ၆၁၇
။ သပိတ်ပျောက်သော ရဟန်း၊ သပိတ်ကွဲသော ရဟန်း၊ ဆွေမျိုးတို့ကို (တောင်းသောရဟန်း)၊ ဖိတ်ကြားအပ်သူတို့ကို (တောင်းသော ရဟန်း)၊ သူတစ်ပါးအလို့ငှါ (တောင်းသော ရဟန်း)၊ မိမိဥစ္စာဖြင့် (ဝယ်ယူသော ရဟန်း)၊ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းအား အာပတ်မသင့်။ဒုတိယ ဦနပဉ္စဗန္ဓနသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၃-ပတ္တဝဂ်
၃-ဘေသဇ္ဇသိက္ခာပုဒ်
֍ ၆၁၈
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိမြို့ အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သောဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသော အခါ အသျှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည် ရာဇဂြိုဟ်မြို့၌ လိုဏ်ပြုလုပ်လို၍ ချိုင့်ဝှမ်းကို သုတ်သင်စေ၏။ထိုအခါ မဂဓတိုင်းရှင် သေနိယမည်သော ဗိမ္ဗိသာရမင်းသည် အသျှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ ရိုသေစွာရှိခိုးပြီးလျှင် တစ်ခုသော နေရာ၌ ထိုင်ပြီးသော် အသျှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆအား- “အသျှင်ဘုရား အသျှင်ဘုရားသည် အဘယ်အရာကို ပြုလုပ်စေတော်မူပါသနည်း”ဟု လျှောက်၏။
“မင်းကြီး လိုဏ်ပြုလုပ်လို၍ ချိုင့်ဝှမ်းကို သုတ်သင်စေပါသည်”ဟု (ပြော၏)။
“အသျှင်ဘုရား အသျှင့်အား အရံစောင့်ကို အလိုရှိပါသလော”ဟု (လျှောက်၏)။
“မင်းကြီး မြတ်စွာဘုရားသည် အရံစောင့်ကို ခွင့်ပြုတော်မမူအပ်သေး”ဟု (ပြော၏)။
“သို့ဖြစ်လျှင် မြတ်စွာဘုရားကို မေးလျှောက်၍ အကျွန်ုပ်အား (အကြောင်း) ကြားတော်မူပါ”ဟု (လျှောက်၏)။
“ကောင်းပြီ မင်းကြီး”ဟု အသျှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည် မဂဓတိုင်းရှင် သေနိယမည်သော ဗိမ္ဗိသာရမင်းအားပြန်ကြား၏။
ထို့နောက် အသျှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည် မဂဓတိုင်းရှင် သေနိယမည်သော ဗိမ္ဗိသာရမင်းကို တရားစကားဖြင့် (အကျိုးစီးပွါး) ကို သိမြင်စေလျက် (တရားကို) ဆောက်တည်စေကာ (တရားကျင့်သုံးရန်) ထက်သန့်ရွှင်လန်းစေ၏၊ ထိုအခါ မဂဓတိုင်းရှင် သေနိယမည်သော ဗိမ္ဗိသာရမင်းသည် အသျှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည် တရားစကားဖြင့် (အကျိုးစီးပွါးကို) သိမြင်စေလျက် (တရားကို) ဆောက်တည်စေကာ (တရားကျင့်သုံးရန်) ထက်သန် ရွှင်လန်းစေအပ်ပြီးသော် နေရာမှ ထလျက် အသျှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆကို ရှိခိုး၍ အရိုအသေပြုကာဖဲသွား၏။
֍ ၆၁၉
။ ထိုအခါ အသျှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည် “အသျှင်ဘုရား မဂဓတိုင်းရှင် သေနိယမည်သော ဗိမ္ဗိသာရမင်းသည် အရံစောင့်ကို လှူလိုပါသည်၊ အသျှင်ဘုရား အကျွန်ုပ်သည် အဘယ်သို့ ကျင့်ရပါမည်နည်း”ဟု မြတ်စွာဘုရားထံသို့ တမန်ကိုစေလွှတ်၏။ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ဤအကြောင်းအရာကြောင့် တရားစကားကို ဟောကြားတော်မူ၍ရဟန်းတို့ကို “ရဟန်းတို့ အရံစောင့်ကို ခွင့်ပြုသည်”ဟု မိန့်တော်မူ၏။
နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း မဂဓတိုင်းရှင် သေနိယမည်သော ဗိဗ္ဗိသာရမင်းသည် အသျှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆထံသို့ချဉ်းကပ်၍ ရှိခိုးပြီးလျှင် တစ်ခုသော နေရာ၌ ထိုင်ပြီးသော် အသျှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆအား-
“အသျှင်ဘုရား မြတ်စွာဘုရားသည် အရံစောင့်ကို ခွင့်ပြုတော်မူအပ်ပါပြီလော”ဟု လျှောက်၏၊ ခွင့်ပြု တော်မူအပ်ပြီ မင်းကြီးဟု (ပြောဆို၏)။
“သို့ဖြစ်လျှင် အသျှင်အား အရံစောင့်ကို လှူပါမည်”ဟု (လျှောက်၏)။
--ထိုအခါ မဂဓတိုင်းရှင် သေနိယမည်သော ဗိဗ္ဗိသာရမင်းသည် အသျှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆအား အရံစောင့်ကိုဝန်ခံပြီးနောက် သတိမေ့လျော့၍ ကြာမြင့်မှ သတိရကာ အမှုကိစ္စအားလုံးကို ဆောင်ရွက်တတ်သောအမတ်ကြီးတစ်ယောက်ကို-
“အချင်း ငါသည် အသျှင့်အတွက် အကြင် အရံစောင့်ကို ဝန်ခံအပ်ခဲ့ပြီ၊ ထိုအရံစောင့်ကို လှူအပ်ပြီလော”ဟု မေး၏။
မြင်းမြတ် အသျှင့်အား မလှူအပ်သေးပါ”ဟု (လျှောက်၏)။
“အချင်း ဤနေ့မှ (ပြန်၍ ရေသော်) ထို (လှူမည်ဝန်ခံသော နေ့) သည် ဘယ်မျှလောက်ကြာပြီ နည်း”ဟု (မေးပြန်ရာ) -
ထိုအခါ အမတ်ကြီးသည် ညဉ့်တို့ကို ရေတွက်၍ မဂဓတိုင်းရှင် သေနိယမည်သော ဗိမ္ဗိသာရ မင်းအား-
“ရက်ပေါင်း ငါးရာမျှရှိပါပြီ အရှင်မင်းမြတ်”ဟု လျှောက်တင်၏။
“အချင်း သို့ဖြစ်လျှင် အသျှင့်အား အရံစောင့် ငါးရာတို့ကို လှူလော့”ဟု (အမိန့်ပေး၏)။
ကောင်းပါပြီ အရှင်မင်းမြတ်ဟု ထိုအမတ်ကြီးသည် မဂဓတိုင်းရှင် သေနိယမည်သော ဗိမ္ဗိသာရ မင်းအားဝန်ခံ၍ အသျှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆအား အရံစောင့်ငါးရာတို့ကို ပေးလှူလေ၏၊ သီးခြားရွာတစ်ရွာ ဖြစ် တည်လာ၏။ ထိုရွာကို “အရံစောင့်ရွာငယ်”ဟူ၍လည်းကောင်း၊ “ပိလိန္ဒရွာငယ်”ဟူ၍လည်းကောင်း ခေါ်ကြ ကုန်၏။
֍ ၆၂၀
။ ထိုအခါ အသျှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည် ထိုရွာငယ်၌ အိမ်သို့ ကပ်သော ရဟန်းဖြစ်၏၊ ထိုအခါအသျှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည် နံနက်အချိန်၌ သင်္ကန်းကို ပြင်ဝတ်၍ သပိတ်သင်္ကန်းကို ယူလျက် ပိလိန္ဒရွာငယ်သို့ဆွမ်းအလို့ငှါ ဝင်၏၊ ထိုအခါ ထိုရွာငယ်၌ ပွဲသဘင်ဖြစ်၏၊ သူငယ်မတို့သည် တန်ဆာဆင်ကြ ပန်းပန်ကြကာ ပျော်မြူးကြကုန်၏၊ ထိုအခါ ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည် ပိလိန္ဒရွာငယ်၌ အစဉ်အတိုင်း ဆွမ်းအလို့ငှါ လှည့်လည်လတ်သော် အရံစောင့်တစ်ဦး၏ အိမ်သို့ ချဉ်းကပ်ပြီးနောက် ခင်းထားအပ်သော နေရာ၌ ထိုင်၏။ထိုအခါ ထိုအရံစောင့်မိန်းမ၏ သမီးသည် အခြားသော တန်ဆာဆင်ကြ ပန်းပန်ကြသော သူငယ်မ တို့ကိုမြင်၍ “ငါ့အား ပန်းပေးကြလော့၊ ငါ့အား အဆင်တန်ဆာပေးကြလော့”ဟု (ဆို၍) ငို၏၊ ထိုအခါအသျှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည် ထိုအရံစောင့် မိန်းမအား-
“ဤ သူငယ်မသည် အဘယ့်ကြောင့် ငိုသနည်း”ဟု မေး၏။
အသျှင်ဘုရား ဤသူငယ်မသည် အခြားသော တန်ဆာဆင်ကြ ပန်းပန်ကြသော သူငယ်မတို့ကိုမြင်၍့"ငါ့အား ပန်းပေးကြလော့၊ ငါ့အား အဆင်တန်ဆာပေးကြလော့”ဟု (ဆို၍) ငိုပါသည်၊ အကျွန်ုပ်တို့ဆင်းရဲသားများအား အဘယ်မှာ ပန်းရှိပါမည်နည်း၊ အဘယ်မှာ အဆင်တန်ဆာ ရှိပါမည် နည်းဟု (လျှောက်၏)။
ထိုအခါ အသျှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည် မြက်ကရွတ်ခွေတစ်ခုကို ယူ၍ ထိုအရံစောင့်မိန်းမအား “ဤမြက်ကရွတ်ခွေကို ထိုသူငယ်မ၏ ဦးခေါင်း၌ စွပ်လော့”ဟု မိန့်ဆို၏။
ထိုအခါ အရံစောင့်မိန်းမသည် မြက်ကရွတ်ခွေကို သူငယ်မ၏ ဦးခေါင်း၌ စ္ပပ်လေ၏၊ ထိုမြက်ကရွတ်ခွေသည် အလွန်လှသော ကြည့်ရှုဖွယ်ကောင်းသော စိတ်ကို ကြည်လင်စေနိုင်သော ရွှေပန်းခွေ ဖြစ်လေ၏၊ ထိုကဲ့သို့သော ရွှေပန်းခွေသည် မင်း၏ နန်းတော်တွင်း၌ပင် မရှိချေ။
--လူတို့သည် မဂဓတိုင်းရှင် သေနိယမည်သော ဗိမ္ဗိသာရမင်းအား “အရှင်မင်းမြတ် ဤမည်သောအရံစောင့်၏အိမ်၌ အလွန်လှသော ကြည့်ရှုဖွယ်ကောင်းသော စိတ်ကို ကြည်လင်စေနိုင်သော ရွှေပန်းခွေ (ရှိပါသည်)။ ထိုကဲ့သို့သော ရွှေပန်းခွေသည် မင်းမြတ်၏ နန်းတော်တွင်း၌ပင် မရှိပါ၊ ထိုသူဆင်းရဲအားအဘယ်မှ (ရနိုင်မည်နည်း)၊ မုချအားဖြင့် ခိုးယူလာခြင်း ဖြစ်ပါလိမ့်မည်”ဟု လျှောက်ကြကုန်၏။
ထိုအခါ မဂဓတိုင်းရှင် သေနိယမည်သော ဗိမ္ဗိသာရမင်းသည် ထိုအရံစောင့်အမျိုးကို နှောင်ဖွဲ့စေ၏၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း အသျှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည် နံနက်အချိန်၌ သင်္ကန်းကို ပြင်ဝတ်၍ သပိတ်သင်္ကန်းကိုယူလျက် ပိလိန္ဒရွာငယ်သို့ ဆွမ်းခံဝင်လေ၏၊ ပိလိန္ဒရွာငယ်၌ အစဉ်အတိုင်း ဆွမ်းအလို့ငှါ လှည့်လည်လတ်သော် ထိုအရံစောင့်အိမ်ဆီသို့ ချဉ်းကပ်၍ အိမ်နီးချင်းတို့ကို-
“ဤအရံစောင့်အမျိုးသည် အဘယ်အရပ်သို့ သွားသနည်း”ဟု မေး၏။
အသျှင်ဘုရား ထိုရွှေပန်းခွေ၏ အကြောင်းကြောင့် ဘုရင်မင်းမြတ်သည် နှောင်ဖွဲ့စေအပ်ပါသည်ဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
֍ ၆၂၁
။ ထိုအခါ ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည် မဂဓတိုင်းရှင် သေနိယမည်သော ဗိမ္ဗိသာရမင်း၏ နန်းတော်သို့ချဉ်းကပ်၍ ခင်းထားအပ်သော နေရာ၌ ထိုင်၏။ ထိုအခါ မဂဓတိုင်းရှင် သေနိယမည်သော ဗိမ္ဗိသာရမင်းသည် အသျှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ အသျှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆကို ရှိခိုးလျက် တစ်ခုသော နေရာ၌ ထိုင်၏၊ တစ်ခုသော နေရာ၌ ထိုင်ပြီးသော် မဂဓတိုင်းရှင် သေနိယမည်သော ဗိမ္ဗိသာရမင်းအား အသျှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆ သည်-“မင်းကြီး အဘယ့်ကြောင့် အရံစောင့်အမျိုးကို နှောင်ဖွဲ့စေအပ်သနည်း”ဟု မေး၏။
အသျှင်ဘုရား ထိုအရံစောင့်၏ အိမ်၌ အလွန်လှသော ကြည့်ရှုဖွယ်ကောင်းသော စိတ်ကို ကြည်လင်စေနိုင်သော ရွှေပန်းခွေရှိပါသည်၊ ထိုကဲ့သို့သော ရွှေပန်းခွေသည် အကျွန်ုပ်တို့၏ နန်းတော်အတွင်း၌ပင်မရှိပါ၊ ထိုသူဆင်းရဲအား အဘယ်မှ (ရနိုင်မည်နည်း)၊ မုချအားဖြင့် ခိုးယူလာခြင်း ဖြစ်ပါလိမ့်မည်ဟု (လျှောက်၏)။
ထိုအခါ အသျှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည် မဂဓတိုင်းရှင် သေနိယမည်သော ဗိမ္ဗိသာရမင်း၏ ပြသာဒ်ကို"ရွှေဖြစ်စေ”ဟု အဓိဋ္ဌာန်၏၊ ၎င်းသည် အလုံးစုံရွှေဖြင့်ပြီးသော ပြသာဒ်ဖြစ်လာ၏။
“မင်းကြီး အလွန်များပြားလှသော ဤရွှေတွေကို သင်သည် အဘယ်မှ ရသနည်း”ဟု (မေး၏)။
“သိပါပြီ အသျှင်ဘုရား၊ အသျှင်၏ တန်ခိုးအာနုဘော်ပါတည်း”ဟု (ဆို၍) ထိုအရံစောင့် အမျိုးကိုလွှတ်စေ၏။
လူတို့သည် အသျှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည် မင်းနှင့်တကွ ပရိသတ်၌ လူတို့၏ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရားထက်လွန်မြတ်သော ဈာန်မဂ်ဖိုလ်တရားဖြစ်သော တန်ခိုးပြာဋိဟာကို ပြသတတ်ဟု နှစ်သက်ဝမ်းမြောက်ကြကုန်၍ အလွန်ကြည်ညိုကြကုန်သဖြင့် အသျှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆအား ငါးပါးသော ဆေးတို့ကို လှူဒါန်းကြကုန်၏။
ဤငါးပါးသော ဆေးဟူသည် အဘယ်နည်း၊ ထောပတ် ဆီဦး ဆီ ပျားရည် တင်လဲတို့တည်း။
ပင်ကိုယ်အားဖြင့်လည်း အသျှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆသည် ငါးပါးသော ဆေးတို့ကို ရလေ့ရှိ၏၊ ရတိုင်း ရတိုင်း ကိုပရိသတ်အား စွန့်၏။
--ထိုအသျှင်ပိလိန္ဒဝစ္ဆ၏ ပရိသတ်သည်ကား ပစ္စည်းပေါများလို၏။ ရတိုင်း ရတိုင်းကို ဖျဉ်းအိုးတို့၌ပြည့်စေ၍ သိုမှီး၏၊ ရေစစ်အိတ်တို့ကို ပြည့်စေ၍ လေသောက် (ပြူတင်း) တို့၌ ချိတ်ဆွဲထား၏၊ ထိုဆေးတို့သည် အောက်နှင့် နံပါးနှစ်ဖက်မှ ယိုကျကုန်၏၊ ကျောင်းအားလုံးတို့သည် ကြွက်တို့ဖြင့်လည်း ပြွမ်းကုန်၏။
ကျောင်းစဉ် လှည့်လည်သော လူတို့သည် မြင်ကြကုန်၍ “ဤသာကီဝင်မင်းသား ဘုရားနွယ်တော်ဖြစ်သော ရဟန်းတို့သည် မဂဓတိုင်းရှင် သေနိယမည်သော ဗိမ္ဗိသာရမင်းကဲ့သို့ အတွင်းကျီကြရှိကုန်၏”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။
ရဟန်းတို့သည် ကဲ့ရဲ့ ရှုတ်ချ အပြစ်ပြောဆိုကြသော ထိုလူတို့၏ စကားကို ကြားကြသည်သာတည်း၊ အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် ရဟန်းတို့သည် ဤကဲ့သို့ ပစ္စည်းပေါများခြင်းငှါအားထုတ်ကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။
ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့သည် ထိုရဟန်းတို့ကို များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်ကြပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။ပ။
“ရဟန်းတို့ ရဟန်းတို့သည် ဤကဲ့သို့ ပစ္စည်းပေါများခြင်းငှါ အားထုတ်ကုန်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ ရဟန်းတို့ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ထိုယောက်ျားတို့သည် ဤကဲ့သို့ ပစ္စည်းပေါများခြင်းငှါ အဘယ့်ကြောင့် အားထုတ်ကုန်ဘိသနည်း၊ ရဟန်းတို့ ဤ (သင်တို့ ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
ပညတ်သိက္ခာပုဒ်
֍ ၆၂၂
။ မကျန်းမာသော ရဟန်းတို့အား သုံးဆောင်ဖွယ်ဖြစ်ကုန်သော အကြင်ဆေးတို့သည်ဖြစ်ပေါ်ကုန်၏၊ ဤဆေးတို့ကား အဘယ်တို့နည်း၊ ထောပတ် ဆီဦး ဆီ ပျားရည် တင်လဲ တို့တည်း၊ ထိုဆေးတို့ကို အကပ်ခံ၍ ခုနှစ်ရက် အပိုင်းအခြား ကာလပတ်လုံး သိုမှီးသိမ်းဆည်းခြင်းကို ပြု၍သုံးဆောင်ရမည်၊ ထိုခုနစ်ရက်ကို လွန်စေသော ရဟန်းအား နိဿဂ္ဂိ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။ --၃-ဘေသဇ္ဇသိက္ခာပုဒ်အဖွင့်
֍ ၆၂၃
။ မကျန်းမာသော ရဟန်းတို့အား သုံးဆောင်ဖွယ် ဖြစ်ကုန်သော အကြင်ဆေး တို့သည်ဟူရာ၌ထောပတ် မည်သည် နွားထောပတ်သော်လည်းကောင်း၊ ဆိတ်ထောပတ်သော် လည်းကောင်း၊ ကျွဲထောပတ် သော်လည်းကောင်း အကြင်သတ္တဝါတို့၏ အသားသည် အပ်၏၊ ထိုသတ္တဝါ တို့၏ထောပတ်တည်း။ဆီဦး မည်သည် ထိုသတ္တဝါတို့၏ ဆီဦးပင်တည်း။
ဆီ မည်သည် နှမ်းဆီ မုန်ညင်းဆီ သစ်မည်စည်ဆီ ကြက်ဆူဆီ အမဲဆီတို့တည်း။
ပျားရည် မည်သည် ယင်ပျားရည်တည်း။
တင်လဲ မည်သည် ကြံမှဖြစ်သော တင်လဲတည်း။
ထိုဆေးတို့ကို အကပ်ခံ၍ ခုနစ်ရက်အပိုင်းအခြား ကာလပတ်လုံး သိုမှီးသိမ်းဆည်းခြင်း ကို ပြု၍သုံးဆောင်ရမည်ဟူသည် ခုနစ်ရက်အပိုင်းအခြားရှိသည်၏ အဖြစ်ဖြင့် သုံးဆောင်ရမည်။
ထိုခုနစ်ရက်ကို လွန်စေသော ရဟန်းအား နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏ဟူသည် ရှစ်ရက်မြောက်အရုဏ်တက်လတ်သော် စွန့်ခြင်း (ဝိနည်းကံ) ရှိ၏။ သံဃာအားသော်လည်းကောင်း၊ ဂိုဏ်းအားသော်လည်းကောင်း၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားသော်လည်းကောင်း စွန့်ရမည်။
ရဟန်းတို့ ဤသို့ စွန့်ရမည်။ပ။
“အသျှင်ဘုရားတို့ ဤအကျွန်ုပ်၏ ဆေးသည် ခုနစ်ရက်ကို လွန်သဖြင့် စွန့်ခြင်း (ဝိနည်းကံ) ရှိပါသည်၊ အကျွန်ုပ်သည် ဤဆေးကို သံဃာအား စွန့်ပါ၏”ဟု။ပ။ ပေးရာ၏ဟု။ပ။ ပေးကုန် ရာ၏ဟု။ပ။ အသျှင့်အား ပေးပါ၏ဟု (ပြန်ပေးရမည်)။
֍ ၆၂၄
။ ခုနစ်ရက်လွန်သည်၌ လွန်ပြီးဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ခုနစ်ရက်လွန်သည်၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏၊ ခုနစ်ရက်လွန်သည်၌ မလွန်သေးဟုထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏၊အဓိဋ္ဌာန်မတင်အပ်သည်၌ အဓိဋ္ဌာန်တင်အပ်ပြီးဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ မစွန့်အပ်သေးသည်၌ စွန့်အပ်ပြီးဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ မပျောက်သည်၌ပျောက်သည်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ မပျက်သည်၌ ပျက်သည်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ မီးမလောင်သည်၌ မီးလောင်သည်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ နိဿဂ္ဂိ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ (ခိုးသူ) မလုယက်အပ်သည်၌ လုယက်အပ်သည်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ နိဿဂ္ဂိ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
စွန့်အပ်ပြီးကို ပြန်ရ၍ ကိုယ်နှင့် စပ်သော သုံးဆောင်ခြင်းဖြင့် မသုံးဆောင်ရ၊ မမျိုရ၊ ဆီမီး၌သော်လည်းကောင်း၊ မင်၌သော်လည်းကောင်း ထည့်ရမည်၊ အခြားရဟန်းသည် ကိုယ်နှင့် စပ်သောသုံးဆောင်ခြင်းဖြင့် သုံးဆောင်ရမည်၊ မမျိုရ။
ခုနစ်ရက်မလွန်သေးသည်၌ လွန်ပြီးဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ခုနစ်ရက်မလွန်သေးသည်၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏၊ ခုနစ်ရက်မလွန်သေးသည်၌ မလွန်သေးဟုထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၆၂၅
။ ခုနစ်ရက်အတွင်း အဓိဋ္ဌာန်တင်အံ့၊ စွန့်အံ့၊ ပျောက်အံ့၊ ပျက်အံ့၊ မီးလောင်အံ့၊ လုယက်၍ယူကုန်အံ့၊ အကျွမ်းဝင်၍ ယူကုန်အံ့၊ ရဟန်းမဟုတ်သူ ‘လူသာမဏေ’ အား စွန့်သဖြင့် အန်သဖြင့် လွှတ်သဖြင့် ငဲ့ကွက်ခြင်းမရှိဘဲ ပေးပြီးနောက် ပြန်ရ၍ သုံးဆောင်အံ့၊ အာပတ်မသင့်။ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦးလွန် ကျူးသော ရဟန်းအား အာပတ်မသင့်။တတိယ ဘေသဇ္ဇသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၃-ပတ္တဝဂ်
၄-ဝဿိကသာဋိကသိက္ခာပုဒ်
֍ ၆၂၆
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိမြို့ အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သောဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံး နေတော်မူသောအခါ ရဟန်းတို့အား မိုးရေခံသင်္ကန်းကို ခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် “မြတ်စွာဘုရားသည် မိုးရေခံသင်္ကန်းကို ခွင့်ပြုတော်မူအပ်ပြီ”ဟုစောစောကပင်မိုးရေခံသင်္ကန်းတို့ကို ရှာကုန်၏။ စောစောကပင် ချုပ်ဆိုး၍ ဝတ်ကုန်၏။ မိုးရေခံသင်္ကန်း ဆွေးမြေ့လတ်သော် အဝတ်မဆီးဘဲ ကိုယ်ကို မိုးစွတ်စေကုန်၏။အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည်စောစောကပင် မိုးရေခံ့သင်္ကန်းတို့ကို ရှာကုန်ဘိသနည်း။ စောစောကပင် ချုပ်ဆိုး၍ ဝတ်ကုန်ဘိသနည်း။ မိုးရေခံသင်္ကန်းဆွေးမြေ့လတ်သော် အဝတ်မဆီးဘဲ ကိုယ်ကို မိုးစွတ်စေကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။
ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့သည် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့ကို များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်ကြပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။ပ။
“ရဟန်းတို့ သင်တို့သည်စောစောကပင် မိုးရေခံသင်္ကန်းတို့ကို ရှာကုန်၏၊ စောစောကပင် ချုပ်ဆိုး၍ဝတ်ကုန်၏။ မိုးရေခံသင်္ကန်း ဆွေးမြေ့လတ်သော် အဝတ်မဆီးဘဲ ကိုယ်ကို မိုးစွတ်စေကြကုန်၏ဟူသည်မှန်သလော”ဟု စီစစ်မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သောယောက်ျားတို့ အဘယ့်ကြောင့် သင်တို့သည်စောစောကပင် မိုးရေခံသင်္ကန်းကို ရှာကုန်ဘိသနည်း၊ စောစောကပင် ချုပ်ဆိုး၍ ဝတ်ကုန်ဘိသနည်း၊ မိုးရေခံသင်္ကန်း ဆွေးမြေ့လတ်သော် အဝတ်မဆီးဘဲကိုယ်ကို မိုးစွတ်စေကုန်ဘိသနည်း။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ ဤ (သင်တို့ပြုမိသော အမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
ပညတ်သိက္ခာပုဒ်
֍ ၆၂၇
။ “ရဟန်းသည် နွေလတို့၏ တစ်လ ကြွင်းကျန်သေးသည်ဟု မိုးရေခံ သင်္ကန်းကိုရှာရမည်၊ နွေလတို့၏ လခွဲသည် ကြွင်းကျန်သေးသည်ဟု ချုပ်ဆိုး၍ ဝတ်ရမည်၊ အကယ်၍ နွေလတို့၏ တစ်လ ကြွင်းကျန်သေးသည်ဟု ဤမှာဘက်အတွင်း၌ မိုးရေခံ သင်္ကန်းကို ရှာငြားအံ့၊ နွေလတို့၏ လခွဲ ကြွင်းကျန် သေးသည်ဟု ဤမှာဘက်အတွင်း၌ ချုပ်ဆိုး၍ ဝတ်ငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟုမိန့်တော်မူ၏)။ --၄-ဝဿိကသာဋိကသိက္ခာပုဒ်အဖွင့်
֍ ၆၂၈
။ “ရဟန်းသည် နွေလတို့၏ တစ်လ ကြွင်းကျန်သေးသည်ဟု မိုးရေခံသင်္ကန်းကို ရှာရမည်ဟူသည်အကြင်လူတို့သည် ရှေးကလည်း မိုးရေခံသင်္ကန်းကို လှူကုန်၏၊ ထိုလူတို့ထံသို့ ချဉ်းကပ်၍"မိုးရေခံသင်္ကန်း၏ အခါတည်း၊ မိုးရေခံသင်္ကန်း၏ အချိန်တည်း၊ အခြားသော သူတို့ သည်လည်း မိုးရေခံသင်္ကန်းကို လှူကုန်၏၊”ဟု ဆိုရာ၏၊ “ငါ့အား မိုးရေခံသင်္ကန်းကို လှူကြလော့၊ ငါ့အတွက် မိုးရေခံသင်္ကန်းကို ဆောင်ခဲ့ကြလော့၊ ငါ့အတွက် မိုးရေခံသင်္ကန်းကို ဖလှယ်ကြလော့၊ ငါ့အတွက် မိုးရေခံသင်္ကန်း ကို ဝယ်ကြလော့”ဟု မဆိုရ။နွေလတို့၏ လခွဲသည် ကြွင်းကျန်သေးသည်ဟု ချုပ်ဆိုး၍ ဝတ်ရမည်ဟူသည် လခွဲ ကြွင်းကျန်သောနွေရာသီ၌ ချုပ်ဆိုး၍ ဝတ်ရမည်။
အကယ်၍ နွေလတို့၏ တစ်လ ကြွင်းကျန်သေးသည်ဟု ဤမှာဘက်အတွင်း၌ဟူသည် တစ်လထက်အလွန် ကြွင်းကျန်သော နွေရာသီ၌ မိုးရေခံသင်္ကန်းကို ရှာအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
နွေလတို့၏ လခွဲ ကြွင်းကျန်သေးသည်ဟု ဤမှာဘက်အတွင်း၌ဟူသည် လခွဲအလွန် ကြွင်းကျန်သောနွေရာသီ၌ ချုပ်ဆိုး၍ ဝတ်အံ့၊ စွန့်ခြင်း (ဝိနည်းကံ) ရှိ၏။ သံဃာအားသော် လည်းကောင်း၊ ဂိုဏ်းအားသော် လည်းကောင်း၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားသော် လည်းကောင်း စွန့်ရမည်။
ရဟန်းတို့ ဤသို့ စွန့်ရမည်။ပ။
“အသျှင်ဘုရားတို့ ဤအကျွန်ုပ်၏ မိုးရေခံသင်္ကန်းသည် တစ်လထက်အလွန် ကြွင်းကျန်သော နွေရာသီ၌ရှာအပ်သဖြင့် လခွဲအလွန် ကြွင်းကျန်သော နွေရာသီ၌ ချုပ်ဆိုး၍ ဝတ်အပ်သဖြင့် စွန့်ခြင်း (ဝိနည်းကံ) ရှိပါသည်၊ အကျွန်ုပ်သည် ဤသင်္ကန်းကို သံဃာအားစွန့်ပါ၏”ဟု။ပ။ ပေးရာ၏ဟု။ပ။ ပေးကုန်ရာ၏ဟု။ပ။ အသျှင့်အား ပေးပါ၏ဟု (ပြန်ပေးရမည်)။
֍ ၆၂၉
။ တစ်လထက်အလွန် ကြွင်းကျန်သော နွေလ၌ အလွန်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိ၍ မိုးရေခံ သင်္ကန်းကိုရှာအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ တစ်လထက်အလွန် ကြွင်းကျန်သော နွေလ၌ ယုံမှားရှိ၍ မိုးရေခံသင်္ကန်းကို ရှာအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ တစ်လထက်အလွန် ကြွင်းကျန်သော နွေလ၌ ယုတ်လျော့သည်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိ၍ မိုးရေခံသင်္ကန်းကို ရှာအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။လခွဲအလွန် ကြွင်းကျန်သေးသော နွေလ၌ အလွန်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိ၍ ချုပ်ဆိုး၍ ဝတ်အံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ လခွဲအလွန် ကြွင်းကျန်သေးသော နွေလ၌ ယုံမှားရှိ၍ ချုပ်ဆိုး၍ ဝတ်အံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ လခွဲအလွန် ကြွင်းကျန်သေးသော နွေလ၌ ယုတ်လျော့သည်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိ၍ချုပ်ဆိုး၍ ဝတ်အံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ် အာပတ်သင့်၏။
မိုးရေခံသင်္ကန်းရှိလျက် အဝတ်မဆီးဘဲ ကိုယ်ကို မိုးစွတ်စေအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ တစ်လ အောက်ယုတ်လျော့ ကြွင်းကျန်သော နွေလ၌ အလွန်ဟု ထင်မှတ်ခြင်း ရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ တစ်လအောက် ယုတ်လျော့ ကြွင်းကျန်သော နွေလ၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ တစ်လအောက် ယုတ်လျော့ ကြွင်းကျန်သော နွေလ၌ ယုတ်လျော့သည်ဟု ထင်မှတ်ခြင်း ရှိအံ့၊ အာပတ်မသင့်။
လခွဲအောက် ယုတ်လျော့ကြွင်းကျန်သော နွေလ၌ အလွန်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ လခွဲအောက် ယုတ်လျော့ကြွင်းကျန်သော နွေလ၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ လခွဲအောက်ယုတ်လျော့ ကြွင်းကျန်သောနွေလ၌ ယုတ်လျော့သည်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
--֍ ၆၃၀
။ နွေလတို့၏ တစ်လသည် ကြွင်းကျန်သေး၏ဟု မိုးရေခံသင်္ကန်းကို ရှာအံ့၊ နွေလတို့၌ လခွဲသည်ကြွင်းကျန်သေးသည်ဟု ချုပ်ဆိုး၍ ဝတ်အံ့၊ နွေလတို့၏ တစ်လအောက် ယုတ်လျော့ ကြွင်းကျန်သေး၏ဟု မိုးရေခံသင်္ကန်းကို ရှာအံ့၊ နွေလတို့၏ လခွဲအောက် ယုတ်လျော့ကြွင်းကျန်သေး၏ဟု ချုပ်ဆိုး၍ ဝတ်အံ့၊ အာပတ် မသင့်။ မိုးရေခံသင်္ကန်းရှာစဉ် ဝါထပ် ‘ရက်ငင်’ အံ့၊ မိုးရေခံသင်္ကန်းဝတ်စဉ်ဝါထပ် ‘ရက်ငင်’ အံ့၊ ဖွပ်လျှော်၍ ထားရမည်၊ အခါ၌ ဝတ်ရမည်။ သင်္ကန်းကို အလုခံရသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း၊ သင်္ကန်းပျောက်သောရဟန်းအားလည်းကောင်း၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်လည်းကောင်း၊ ရူးသောရဟန်းအားလည်းကောင်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းအားလည်းကောင်း အာပတ် မသင့်။စတုတ္ထ ဝဿိကသာဋိကသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၃-ပတ္တဝဂ်
၅-စီဝရအစ္ဆိန္ဒနသိက္ခာပုဒ်
֍ ၆၃၁
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိမြို့ အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သောဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒသည် အစ်ကို၏အတူနေတပည့် ရဟန်းအား “ငါ့ရှင် လာလော့၊ ဇနပုဒ်၌ လှည့်လည်သွားကုန်အံ့”ဟု ပြောဆို၏။“အသျှင်ဘုရား အကျွန်ုပ်သည် မလိုက်နိုင်ပါ၊ ရိနွမ်းသော သင်္ကန်းရှိပါ၏”ဟု (လျှောက်၏)။
“ငါ့ရှင် လာလော့၊ ငါသည် သင့်အား သင်္ကင်္န်းကို ပေးအံ့”ဟု (ဆို၍) ထိုရဟန်းအား သင်္ကန်းကို ပေး၏။
“မြတ်စွာဘုရားသည် ဇနပုဒ်၌ လှည့်လည်ကြွတော်မူလိမ့်မည်”ဟု ထိုရဟန်း ကြားသည်သာတည်း၊ ထိုအခါ ထိုရဟန်းအား ငါသည် ယခု သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒ နှင့် အတူ ဇနပုဒ်၌ လှည့်လည်မသွားတော့အံ့၊ မြတ်စွာဘုရားနှင့် အတူသာ ဇနပုဒ်၌ လှည့်လည်သွားအံ့”ဟု အကြံသည် ဖြစ်ပေါ်၏။
ထိုအခါ သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒသည် ထိုရဟန်းအား “ငါ့ရှင် လာလော့ ယခုဇနပုဒ်၌လှည့်လည်သွားကြကုန်အံ့”ဟု ပြောဆို၏။
အသျှင်ဘုရား အသျှင်ဘုရားနှင့် အတူ ဇနပုဒ်၌ လှည့်လည် မသွားတော့အံ့၊ မြတ်စွာဘုရားနှင့်အတူသာ သွားတော့အံ့ဟု (လျှောက်၏)။
ငါ့ရှင် ငါသည် သင့်အား ငါနှင့် အတူ ဇနပုဒ်၌ လှည့်လည်သွားလိမ့်မည်ဟု ဤသင်္ကန်းကို ပေးမိသည်ဟု (ဆို၍) အမျက်ထွက်သဖြင့် မနှစ်သက်သဖြင့် လုယူလေ၏၊ ထိုအခါ ထိုရဟန်းသည် ရဟန်းတို့အား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြား၏၊ အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒသည် ရဟန်းအား ကိုယ်တိုင်သင်္ကန်းကို ပေး၍ အမျက်ထွက်လျက် မနှစ်သက်သဖြင့်အဘယ့်ကြောင့် လုယူဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြပြောဆိုကြကုန်၏။
ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့သည် သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒကို များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်ကြပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။ပ။
“ဥပနန္ဒ သင်သည် ရဟန်းအား သင်္ကန်းကို ကိုယ်တိုင် ပေး၍ အမျက်ထွက်လျက် မနှစ်သက်သဖြင့်လုယူ၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သောယောက်ျား သင်သည် ရဟန်းအား သင်္ကန်းကို ကိုယ်တိုင် ပေး၍ အမျက်ထွက်လျက် မနှစ်သက်သဖြင့်အဘယ့်ကြောင့် လုယူဘိသနည်း၊ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ဤ (သင်ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
--ပညတ်သိက္ခာပုဒ်
֍ ၆၃၂
။ “အကြင် ရဟန်းသည် ရဟန်းအား ကိုယ်တိုင် သင်္ကန်းကို ပေး၍ အမျက်ထွက်လျက်နှလုံးမသာသဖြင့် (ကိုယ်တိုင်သော်လည်း) လုယူငြားအံ့၊ (သူတစ်ပါးကိုသော်လည်း) လုယူစေငြားအံ့ (ထိုရဟန်းအား) နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။၅-စီဝရအစ္ဆိန္ဒန သိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၆၃၃
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟု အလိုရှိအပ်၏။
ရဟန်းအားဟူသည် အခြားသော ရဟန်းအား။
ကိုယ်တိုင်ဟူသည် မိမိကိုယ်တိုင် ပေး၍။
သင်္ကန်း မည်သည် ခြောက်မျိုးသော သင်္ကန်းတို့တွင် နောက်ဆုံး ဝိကပ္ပနာလောက်သော သင်္ကန်းတစ်မျိုးမျိုးတည်း။
အမျက်ထွက်လျက် နှလုံးမသာသဖြင့်ဟူသည် မမွေ့လျော်သော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ထိခိုက်သောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ငြောင့်ကဲ့သို့ဖြစ်သော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။
လုယူငြားအံ့ဟူသည် ကိုယ်တိုင် လုယူအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
လုယူစေငြားအံ့ဟူသည် အခြားသူကိုစေခိုင်းအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ တစ်ကြိမ်စေခိုင်း အပ်လျက်အကြိမ်များစွာလည်း လုယူအံ့၊ စွန့်ခြင်း (ဝိနည်းကံ) ရှိ၏။ သံဃာအားသော်လည်းကောင်း၊ ဂိုဏ်းအားသော်လည်းကောင်း၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားသော်လည်းကောင်း စွန့်ရမည်။
ရဟန်းတို့ ဤသို့ စွန့်ရမည်။ပ။
“အသျှင်ဘုရားတို့ ဤ အကျွန်ုပ်၏ သင်္ကန်းသည် ရဟန်းအား ကိုယ်တိုင် ပေးပြီးမှ လုယူအပ်သဖြင့် စွန့်ခြင်း (ဝိနည်းကံ) ရှိပါသည်၊ အကျွန်ုပ်သည် ဤသင်္ကန်းကို သံဃာအား စွန့်ပါ၏”ဟု။ပ။ ပေးရာ၏ဟု။ပ။ ပေးကုန်ရာ၏ဟု။ပ။ အသျှင့်အား ပေးပါ၏ဟု (ပြန်ပေးရမည်)။
֍ ၆၃၄
။ ရဟန်း၌ ရဟန်းဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍ သင်္ကန်းကို ပေးပြီးလျှင် အမျက်ထွက်လျက်မနှစ်သက်သဖြင့် (ကိုယ်တိုင်သော်လည်း) လုယူအံ့၊ (သူတစ်ပါးကိုသော်လည်း) လုယူစေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ရဟန်း၌ ယုံမှားရှိ၍ သင်္ကန်းကို ပေးပြီးလျှင် အမျက်ထွက်လျက် မနှစ်သက်သဖြင့် (ကိုယ်တိုင်သော်လည်း) လုယူအံ့၊ (သူတစ်ပါးကိုသော်လည်း) လုယူစေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ရဟန်း၌ ရဟန်းမဟုတ်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိ၍ သင်္ကန်းကို ပေးပြီးလျှင် အမျက်ထွက်လျက် မနှစ်သက်သဖြင့် (ကိုယ်တိုင်သော်လည်း) လုယူအံ့၊ (သူတစ်ပါးကိုသော်လည်း) လုယူစေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ --အခြားပရိက္ခရာကို ပေးပြီး၍ အမျက်ထွက်လျက် မနှစ်သက်သဖြင့် (ကိုယ်တိုင်သော်လည်း) လုယူအံ့၊ (သူတစ်ပါးကိုသော်လည်း) လုယူစေအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ရဟန်းမဟုတ်သူ ‘လူသာမဏေ’ အား သင်္ကန်းကိုသော်လည်းကောင်း၊ အခြားပရိက္ခရာကိုသော်လည်းကောင်း ပေးပြီးလျှင် အမျက်ထွက်လျက်မနှစ်သက်သဖြင့် (ကိုယ်တိုင်သော်လည်း) လုယူအံ့၊ (သူတစ်ပါးကိုသော်လည်း) လုယူစေအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။
ရဟန်းမဟုတ်သူ၌ ရဟန်းဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ရဟန်းမဟုတ်သူ၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ရဟန်းမဟုတ်သူ၌ ရဟန်းမဟုတ်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ် အာပတ် သင့်၏။
֍ ၆၃၅
။ ထိုရဟန်းကသော်လည်း (ပြန်၍) ပေးအံ့၊ ထိုရဟန်းနှင့်သော်လည်း အကျွမ်းဝင်၍ ယူအံ့၊ အာပတ် မသင့်။ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦး လွန်ကျူးသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်။ပဉ္စမ စီဝရအစ္ဆိန္ဒနသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၃-ပတ္တဝဂ်
၆-သုတ္တဝိညတ္တိသိက္ခာပုဒ်
֍ ၆၃၆
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ရာဇဂြိုဟ်မြို့ ရှဉ့်နက်တို့အား အစာကျွေးရာ ဖြစ်သောဝေဠုဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် သင်္ကန်းချုပ်သော အခါ၌များစွာသော ချည်ကို တောင်းကြကုန်၏၊ သင်္ကန်းချုပ်ပြီးသော်လည်း ချည်များစွာ ကြွင်းကျန်နေ၏၊ ထိုအခါ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့အား “ငါ့ရှင်တို့ ယခု ငါတို့သည် အခြားသော ချည်ကိုလည်း တောင်း၍ရက်ကန်းသည်တို့ကို သင်္ကန်းရက်စေကုန်အံ့”ဟု အကြံဖြစ်ပေါ်၏။ထိုအခါ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် အခြားသော ချည်ကိုလည်း တောင်း၍ ရက်ကန်းသည်တို့ကိုသင်္ကန်းရက်စေကုန်၏၊ သင်္ကန်းရက်ပြီးသော်လည်း ချည်များစွာ ကြွင်းကျန်နေသေး၏၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် အခြားသော ချည်ကိုလည်း တောင်း၍ ရက်ကန်းသည်တို့ကို သင်္ကန်းရက်စေကုန်၏၊ သင်္ကန်းရက်ပြီးသော်လည်း ချည်များစွာ ကြွင်းကျန်နေပြန်သေး၏၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်းဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် အခြားသော ချည်ကိုလည်း တောင်း၍ ရက်ကန်းသည်တို့ကို သင်္ကန်းရက်စေကုန်၏။
လူတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် သာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော်ဖြစ်သော ရဟန်းတို့သည်ကိုယ်တိုင်ချည်ကို တောင်း၍ ရက်ကန်းသည်တို့ကို သင်္ကန်းရက်စေကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချ ကုန်၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏၊ ရဟန်းတို့သည် ကဲ့ရဲ့ ရှုတ်ချ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြသော ထိုလူတို့၏ စကားကို ကြားကြသည်သာတည်း၊ အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့်ဆဗ္ဗဂ္ဂီ ရဟန်းတို့သည် ကိုယ်တိုင် ချည်ကို တောင်း၍ ရက်ကန်းသည်တို့ကိုသင်္ကန်းရက်စေကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ ကုန်၏၊ ရှုတ်ချ ကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏၊ ထိုအခါထိုရဟန်းတို့သည် ဆဗ္ဗဂ္ဂီ ရဟန်းတို့ကို များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်ကြပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။
“ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် ကိုယ်တိုင် ချည်ကို တောင်း၍ ရက်ကန်းသည်တို့ကို သင်္ကန်းရက်စေကြ၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သောယောက်ျားတို့ သင်တို့သည် ကိုယ်တိုင် ချည်ကို တောင်း၍ ရက်ကန်းသည်တို့ကို အဘယ့်ကြောင့် သင်္ကန်းရက်စေကုန်ဘိသနည်း၊ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ ဤ (သင်တို့ပြုမိသောအမှု) သည်မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်ငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
--ပညတ်သိက္ခာပုဒ်
֍ ၆၃၇
။ “အကြင်ရဟန်းသည် ကိုယ်တိုင် ချည်ကိုတောင်း၍ ရက်ကန်းသည် တို့ကိုသင်္ကန်းရက်စေငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။၆-သုတ္တဝိညတ္တိသိက္ခာပုဒ်အဖွင့်
֍ ၆၃၈
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟုအလိုရှိအပ်၏၊
ကိုယ်တိုင်ဟူသည် မိမိကိုယ်တိုင် တောင်း၍။
ချည် မည်သည် ဂုံချည်၊ ဝါချည်၊ ပိုးချည်၊ သားမွေး ‘ကမ္ဗလာ'ချည်၊ ပိုက်ဆံလျော်ချည်၊ ဘန်ချည် အားဖြင့် ခြောက်မျိုးတို့တည်း။
ရက်ကန်းသည်တို့ကိုဟူသည် ရက်ကန်း အလုပ်သမားတို့ကို ရက်စေအံ့၊ အားထုတ်မှု ပယောဂ တိုင်းပယောဂတိုင်း ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ရခြင်းကြောင့် စွန့်ခြင်း (ဝိနည်းကံ) ရှိ၏။ သံဃာအားသော်လည်းကောင်း၊ ဂိုဏ်းအားသော်လည်းကောင်း၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားသော်လည်းကောင်း စွန့်ရမည်။
ရဟန်းတို့ ဤသို့ စွန့်ရမည်။ပ။
“အသျှင်ဘုရားတို့ ဤ အကျွန်ုပ်၏ သင်္ကန်းသည် ကိုယ်တိုင် ချည်ကို တောင်း၍ ရက်ကန်း သည်တို့ကို ရက်စေအပ်သဖြင့် စွန့်ခြင်း (ဝိနည်းကံ) ရှိပါသည်၊ အကျွန်ုပ်သည် ဤသင်္ကန်းကို သံဃာအားစွန့်ပါ၏”ဟု။ပ။ ပေးရာ၏ဟု။ပ။ ပေးကုန်ရာ၏ဟု။ပ။ အသျှင့် အားပေးပါ၏ဟု (ပြန်ပေးရမည်)။
֍ ၆၃၉
။ ရက်စေအပ်သည်၌ ရက်စေအပ်သည်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ရက်စေအပ်သည်၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ် အာပတ် သင့်၏။ ရက်စေအပ်သည်၌ မရက်စေအပ်ဟု ထင်မှတ်ခြင်း ရှိအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် မသင့်။မရက်စေအပ်သည်၌ ရက်စေအပ်သည်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ မရက်စေ့အပ်သည်၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ် အာပတ် သင့်၏။ မရက်စေအပ်သည်၌် မရက်စေအပ်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၆၄၀
။ သင်္ကန်းချုပ်ခြင်းငှါ (ချည်ကို တောင်းအံ့)၊ အာပတ်မသင့်။ အာယောဂပတ်၌လည်းကောင်း၊ ခါးပန်းကြိုး၌လည်းကောင်း၊ ပခုံးဖွဲ့ (ကြိုး) ၌လည်းကောင်း၊ သပိတ်အိတ်၌လည်းကောင်း၊ ရေစစ်၌လည်းကောင်း အာပတ် မသင့်၊ ဆွေမျိုးတော်စပ်သူတို့အားလည်းကောင်း၊ ဖိတ်ကြားအပ်သူတို့အားလည်းကောင်း၊ အခြားသူ၏အလို့ငှါလည်းကောင်း (တောင်းအံ့)၊ မိမိဥစ္စာဖြင့်ဝယ်အံ့၊ အာပတ်မသင့်။ ရူးသော ရဟန်း အစလက်ဦးလွန်ကျူးသော ရဟန်းအား အာပတ်မသင့်။ဆဋ္ဌ သုတ္တဝိညတ္တိသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
--၃-ပတ္တဝဂ်
၇-မဟာပေသကာရသိက္ခာပုဒ်
֍ ၆၄၁
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိမြို့ အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ ယောက်ျားတစ်ယောက်သည် အရပ်တစ်ပါးသို့ ထွက်သွားခါနီး၌ (မိမိ၏) ဇနီးအား “ချည်ကို ချိန်၍ ဤမည်သော ရက်ကန်းသည်ကို ပေးလော့၊ သင်္ကန်းရက်၍ ထားလော့၊ ပြန်လာလျှင် အသျှင်ဥပနန္ဒကို သင်္ကန်းဖြင့် ဖုံးလွှမ်းအံ့”ဟု ဆို၏။ဆွမ်းခံရဟန်းတစ်ပါးသည် ထိုယောက်ျားပြောဆိုသော စကားကို ကြားသည်သာတည်း၊ ထိုအခါထိုရဟန်းသည် သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ ၎င်းအား-
“ငါ့ရှင် ဥပနန္ဒ သင်သည် ဘုန်းကြီးသူ ဖြစ်ပေ၏။ ဤမည်သော အရပ်၌ အရပ်တစ်ပါးသို့သွားခါနီးဖြစ်သော ယောက်ျားတစ်ယောက်သည် (မိမိ၏) ဇနီးအား “ချည်ကို ချိန်၍ ဤမည်သောရက်ကန်းသည်ကို ပေးလော့၊ သင်္ကန်းရက်၍ထားလော့၊ ပြန်လာလျှင် အသျှင်ဥပနန္ဒကို သင်္ကန်းဖြင့်ဖုံးလွှမ်းအံ့”ဟု ပြောပါသည်ဟု (ဆို၏)။
ရှိပေသည် ငါ့ရှင် ထိုသူသည် ငါ့ကို လုပ်ကျွေးသူတည်းဟု (ပြော၏)။
ထိုရက်ကန်းသည်လည်း သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒ၏ အလုပ်အကျွေးပင်တည်း၊ ထိုအခါသာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒသည် ထိုရက်ကန်းသည်ထံသို့ ချ ဉ်းကပ်၍ ၎င်းအား-
“ဒါယကာ ငါ့ကို ရည်ညွှန်း၍ ဤသင်္ကန်းကို ရက်အပ်၏၊ အလျားရှည်ရှည် အနံပြန့်ပြန့် အသားထူထူပြုလော့၊ ကောင်းစွာ ရက်အပ် ရှယ်အပ် နယ်ဖြင့် ကန်အပ် ဖြီးအပ်သည်ကိုလည်း ပြုလော့”ဟု ပြောဆို၏။
အသျှင်ဘုရား ထိုသူတို့သည် “ဤချည်ဖြင့် သင်္ကန်းကို ရက်လော့”ဟု ချည်ကို ချိန်၍ အကျွန်ုပ် အားပေးကြပါသည်၊ အလျားရှည်ရှည် အနံပြန့်ပြန့် အသားထူထူ ပြုခြင်းငှါ မတတ်နိုင်ပါ၊ အသျှင်ဘုရားကောင်းစွာ ရက်အပ် ရှယ်အပ် နယ်ဖြင့် ကန်အပ် ဖြီးအပ်သည်ကို ပြုခြင်းငှါမူကား တတ်နိုင်ပါသည်ဟု (လျှောက်၏)။
ဒါယကာ တိုက်တွန်းပါသည်၊ သင်သည် အလျားရှည်ရှည် အနံပြန့်ပြန့် အသားထူထူ ပြုလော့၊ ထိုချည်နှင့် စပ်သည့် အနှောင့်အယှက် ဖြစ်လိမ့်မည် မဟုတ်ပါဟု (ပြော၏)။
ထိုအခါ ထိုရက်ကန်းသည်သည် ဆောင်ယူလာတိုင်းသော ချည်ကို ရက်ကန်း၌ ထည့်သွင်း၍ထိုမိန်းမထံသို့ ချဉ်းကပ်ပြီးလျှင် ၎င်းအား-
“ချည်အလိုရှိပါသည် အရှင်မ”ဟု ပြော၏။
အမောင် ငါသည် သင့်ကို “ဤချည်ဖြင့် သင်္ကန်းကို ရက်လော့”ဟု ဆိုအပ်သည် မဟုတ်လောဟု (ဆို၏)။
အရှင်မ အကျွန်ုပ်ကို “ဤချည်ဖြင့် သင်္ကန်းကို ရက်လော့”ဟု သင် ဆိုအပ်သည်မှာ မှန်ပါသည်၊ သို့သော်လည်း အကျွန်ုပ်ကို အသျှင်ဥပနန္ဒက ဒါယကာ အလျားရှည်ရှည် အနံပြန့်ပြန့် အသားထူထူပြုလော့၊ ထို ချည်နှင့်စပ်သည့် အနှောင့်အယှက်ဖြစ်လိမ့်မည် မဟုတ်ဟု ဆိုပါသည်ဟု (ပြော၏)။
--ထိုအခါ ထိုမိန်းမသည် ပဌမပေးပြီး ချည်မျှလောက် နောက်ထပ် ချည်ကို ပေးလေ၏၊ “ထိုယောက်ျားသည်အရပ် တစ်ပါးမှ ပြန်လာပြီ”ဟု သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒ ကြားလေသော် ထိုယောက်ျား၏အိမ်သို့ ချဉ်းကပ်၍ ခင်းထားအပ်သော နေရာ၌ ထိုင်၏။
ထိုအခါ ထိုယောက်ျားသည် သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ ရှိခိုးပြီးလျှင် တစ်ခုသောနေရာ၌ ထိုင်ကာ (မိမိ၏) ဇနီးအား “ထိုသင်္ကန်းကို ရက်ပြီးပြီလော”ဟု မေး၏။
အရှင် ထိုသင်္ကန်းကို ရက်ပြီးပါပြီဟု (ပြော၏)။
ယူခဲ့လော့ အသျှင်ဥပနန္ဒကို သင်္ကန်းဖြင့် ဖုံးလွှမ်းအံ့ဟု (ပြောဆို၏)။ ထိုအခါ ထိုမိန်းမသည်ထိုသင်္ကန်းကို ဆောင်ယူခဲ့၍ လင်ယောက်ျားအား ပေး၍ ဤအကြောင်းကို ပြောကြား၏၊ ထိုအခါထိုယောက်ျားသည် သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒအား သင်္ကန်းကို လှူဒါန်းပြီးနောက် “ဤသာကီဝင်မင်းသား ဘုရားအနွယ်တော်ဖြစ်သော ရဟန်းတို့သည် အလိုကြီးကြကုန်၏၊ မရောင့်ရဲနိုင်ကြကုန်၊ ဤရဟန်းတို့ကို သင်္ကန်းဖြင့် ဖုံးလွှမ်းခြင်းငှါ မလွယ်ကူ၊ အဘယ့်ကြောင့် အသျှင်ဥပနန္ဒသည် ငါသည် ရှေးကမဖိတ်ကြားအပ်ဘဲ ရက်ကန်းသည်တို့ထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ သင်္ကန်း၌ အထူးစီရင်ခြင်းသို့ ရောက်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့၏၊ ရှုတ်ချ၏၊ အပြစ်ပြပြောဆို၏။
ရဟန်းတို့သည် ကဲ့ရဲ့ ရှုတ်ချ အပြစ်ပြပြောဆိုသော ထိုယောက်ျား၏ စကားကို ကြားကြသည်သာတည်း၊ အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “အဘယ့်ကြောင့် သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒသည် ရှေးကမဖိတ်ကြားအပ်ဘဲ ဒါယကာ၏ ရက်ကန်းသည်တို့ထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ သင်္ကန်း၌ အထူးစီရင်ခြင်းသို့ရောက်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။
ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့သည် သာကီဝင်မင်းသား အသျှင်ဥပနန္ဒကို များစွာသော အကြောင်းဖြင့်ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်ကြပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။ပ။
“ဥပနန္ဒ သင်သည် ရှေးက မဖိတ်ကြားအပ်ဘဲ ဒါယကာ၏ ရက်ကန်းသည်တို့ထံသို့ ချဉ်းကပ်၍သင်္ကန်း၌ အထူးစီရင်ခြင်းသို့ ရောက်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ်မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်၏)။
ဥပနန္ဒ သင်နှင့် ဆွေမျိုးတော်စပ်သလော၊ ဆွေမျိုးမတော်စပ်သလောဟု (မေးတော်မူရာ)။
ဆွေမျိုး မတော်စပ်ပါ မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်၏)။
(မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ဆွေမျိုးမတော်စပ်သူသည် ဆွေမျိုးမတော်စပ်သူ၏သင့်တော်သည်ကိုလည်းကောင်း၊ မသင့်တော်သည်ကိုလည်းကောင်း၊ ရှိသည်ကိုလည်းကောင်း၊ မရှိသည်ကိုလည်းကောင်း မသိနိုင်၊ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ထိုသို့ဖြစ်ပါလျက် သင်သည် ရှေးကမဖိတ်ကြားအပ်ဘဲ ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော ဒါယကာ၏ ရက်ကန်းသည်တို့ထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ သင်္ကန်း၌အထူးစီရင်ခြင်းသို့ ရောက်ဘိသနည်း၊ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ဤ (သင်ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
--ပညတ်သိက္ခာပုဒ်
֍ ၆၄၂
။ “ရဟန်းကိုသာလျှင် ရည်ညွှန်း၍ ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော အိမ်ရှင်သော် လည်းကောင်း၊ အိမ်ရှင်မသော်လည်းကောင်း ရက်ကန်းသည်တို့ကို သင်္ကန်းရက်စေငြားအံ့၊ အကယ် ၍ ထိုရဟန်းသည် ရှေးက မဖိတ်ကြားအပ်ဘဲ ရက်ကန်းသည်တို့ထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ ‘ဒါယကာတို့ ဤသင်္ကန်းသည် ငါ့ကို ရည်ညွှန်း၍ ရက်အပ်၏၊ အလျားရှည်ရှည် အနံပြန့်ပြန့် အသားထူထူ ပြု ကြလော့၊ ကောင်းစွာ ရက်အပ်ရှယ်အပ် နယ်ဖြင့် ကန်အပ် ဖြီးအပ်သည်ကိုလည်း ပြု ကြ ကုန်လော့၊ ငါတို့သည် ဒါယကာတို့အားအနည်းငယ်မျှ ‘ပေးကမ်းဖွယ်ကို ပေးကမ်းနိုင်ကုန်ရာ၏’ဟု သင်္ကန်း၌ အထူးစီရင်ခြင်းသို့ရောက်ငြားအံ့၊ ထိုရဟန်းသည် ဤသို့ ဆို၍ အနည်းငယ်မျှ ‘ပေးကမ်းဖွယ်’ ကို ပေးကမ်းငြားအံ့၊ အယုတ်သဖြင့် ဆွမ်းမျှကို သော်လည်း ပေးကမ်းငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏"ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)၇-မဟာပေသကာရသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၆၄၃
။ ရဟန်းကိုသာလျှင် ရည်ညွှန်း၍ဟူသည် ရဟန်း၏ အလို့ငှါ ရဟန်းကို အာရုံပြု၍ ရဟန်းကိုဖုံးလွှမ်းလို၍။ဆွေမျိုးမတော်စပ်သော မည်သည် အမိဘက်မှသော်လည်းကောင်း၊ အဖဘက်မှသော်လည်းကောင်းခုနစ်ဆက်မြောက် ဘိုးဘေးအစုံတိုင်အောင် မဆက်စပ်သော။
အိမ်ရှင် မည်သည် အိမ်၌နေသူ ယောက်ျားတစ်ဦး တစ်ယောက်တည်း။
အိမ်ရှင်မ မည်သည် အိမ်၌နေသူ မိန်းမတစ်ဦး တစ်ယောက်တည်း။
ရက်ကန်းသည်တို့ကိုဟူသည် ရက်ကန်းအလုပ်သမားတို့ကို။
သင်္ကန်းမည်သည် ခြောက်ထည်သော သင်္ကန်းတို့တွင် နောက်ဆုံး ဝိကပ္ပနာလောက်သော သင်္ကန်းတစ်မျိုးမျိုးတည်း။
ရက်စေငြားအံ့ဟူသည် ရက်စေ၏။
အကယ်၍ ထိုရဟန်းသည် ဟူသည် အကြင်ရဟန်းကို ရည်ညွှန်း၍ သင်္ကန်းကို ရက်အပ်၏၊ ထိုရဟန်းသည် ။
ရှေးက မဖိတ်ကြားအပ်ဘဲဟူသည် “အသျှင်ဘုရား အသျှင်ဘုရားသည် အဘယ်သို့ သဘောရှိသောသင်္ကန်းကို အလိုရှိပါသနည်း၊ အသျှင်ဘုရားအတွက် အဘယ်သို့ သဘောရှိသော သင်္ကန်းကို ရက်စေရအံ့နည်း”ဟု ရှေးက မလျှောက်အပ်ဘဲ။
ရက်ကန်းသည်တို့ကို ချဉ်းကပ်၍ဟူသည် အိမ်သို့ သွား၍ တစ်စုံတစ်ခုသော အရပ်သို့ ချဉ်းကပ်၍။
သင်္ကန်း၌ အထူးစီရင်ခြင်းသို့ ရောက်ငြားအံ့ဟူသည် “ဒါယကာတို့ ဤသင်္ကန်းသည် ငါ့ကိုရည်ညွှန်း၍ ရက်အပ်ပေ၏၊ အလျားရှည်ရှည် အနံပြန့်ပြန့် အသားထူထူ ပြု ကြလော့၊ ကောင်းစွာ ရက်အပ် ရှယ်အပ် နယ်ဖြင့် ကန်အပ် ဖြီးအပ်သည်ကိုလည်း ပြုကြလော့၊ ငါတို့သည် ဒါယကာတို့အားအနည်းငယ်မျှ ‘ပေးကမ်းဖွယ်’ ကို ပေးကမ်းနိုင်ကုန်ရာ၏”ဟု စီရင်ငြားအံ့။
--ထိုရဟန်းသည် ဤသို့ဆို၍ အနည်းငယ်မျှ ‘ပေးကမ်းဖွယ်’ ကို ပေးကမ်းငြားအံ့၊ အယုတ်သဖြင့်ဆွမ်းမျှကိုသော်လည်း ပေးကမ်းငြားအံ့ဟူရာ၌ ဆွမ်း မည်သည် ယာဂုသည် လည်းကောင်း၊ ထမင်းသည် လည်းကောင်း၊ ခဲဖွယ်သည် လည်းကောင်း၊ အမှုန့်ခဲသည် လည်းကောင်း၊ ဒန်ပူသည်လည်းကောင်း၊ မြိတ်ဆာချည်သည် လည်းကောင်း အယုတ်သဖြင့် တရားကိုသော်လည်း ဟောအံ့၊ ထိုရဟန်း၏ စကားဖြင် အလျားရှည်ရှည် အနံပြန့်ပြန့် အသားထူထူပြုအံ့၊ အားထုတ်မှု ပယောဂကြောင့်ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏။ ရခြင်းကြောင့် စွန့်ခြင်း (ဝိနည်းကံ) ရှိ၏၊ သံဃာအားသော် လည်းကောင်း၊ ဂိုဏ်းအားသော် လည်းကောင်း၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားသော် လည်းကောင်း စွန့်ရမည်။
ရဟန်းတို့ ဤသို့ စွန့်ရမည်။ပ။
“အသျှင်ဘုရားတို့ ဤ အကျွန်ုပ်၏ သင်္ကန်းသည် ရှေးက မဖိတ်ကြားအပ်ဘဲ ဆွေမျိုး မတော်စပ်သောဒါယကာ၏ ရက်ကန်းသည်တို့ထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ သင်္ကန်း၌ အထူးစီရင်ခြင်းသို့ ရောက်သဖြင့်စွန့်ခြင်း (ဝိနည်းကံ) ရှိပါသည်၊ အကျွန်ုပ်သည် ဤသင်္ကန်းကို သံဃာအား စွန့်ပါ၏”ဟု။ပ။ ပေးရာ၏ဟု။ပ။ ပေးကုန်ရာ၏ဟု။ပ။ အသျှင့်အား ပေးပါ၏ဟု (ပြန်ပေး ရမည်)။
֍ ၆၄၄
။ ဆွေမျိုးမတော်စပ်သူ၌ ဆွေမျိုးမတော်စပ်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိ၍ ရှေးက မဖိတ်ကြားအပ်ဘဲအိမ်ရှင်၏ ရက်ကန်းသည်တို့ထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ သင်္ကန်း၌ အထူးစီရင်ခြင်းသို့ ရောက်အံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏၊ ဆွေမျိုးမတော်စပ်သူ၌ ယုံမှားရှိ၍ ရှေးက မဖိတ်ကြားအပ်ဘဲ ဒါယကာ၏ ရက်ကန်းသည်တို့ထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ သင်္ကန်း၌ အထူးစီရင်ခြင်းသို့ ရောက်အံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ဆွေမျိုးမတော်စပ်သူ၌ ဆွေမျိုးတော်စပ်သည်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိ၍ ရှေးက မဖိတ်ကြားအပ်ဘဲ ဒါယကာ၏ရက်ကန်းသည်တို့ထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ သင်္ကန်း၌ အထူးစီရင်ခြင်းသို့ ရောက်အံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ်သင့်၏။ဆွေမျိုးတော်စပ်သူ၌ ဆွေမျိုးမတော်စပ်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ဆွေမျိုးတော်စပ်သူ၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ဆွေမျိုးတော်စပ်သူ၌ ဆွေမျိုးတော်စပ်သည်ဟုထင်မှတ်ခြင်း ရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၆၄၅
။ ဆွေမျိုးတော်စပ်သူတို့အားလည်းကောင်း၊ ဖိတ်ကြားအပ်သူတို့အားလည်းကောင်း၊ အခြား သူ၏ အကျိုးငှါလည်းကောင်း၊ မိမိ၏ ဥစ္စာဖြင့်လည်းကောင်း အဖိုးများသည်ကို ရက်စေလိုသူအား အဖိုးနည်းသည်ကို ရက်စေအံ့၊ အာပတ် မသင့်။ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦးလွန်ကျူးသော ရဟန်းအားအာပတ် မသင့်။သတ္တမ မဟာပေသကာရ သိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
၃-ပတ္တဝဂ်
၈-အစ္စေကစီဝရ သိက္ခာပုဒ်
֍ ၆၄၆
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိမြို့ အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သောဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံး နေတော်မူသော အခါ အရပ်တစ်ပါးသို့ သွားခါနီးဖြစ်သော အမတ်ကြီးတစ်ယောက်သည် “အသျှင်မြတ်တို့ ကြွလာတော်မူကုန်လော့၊ ဝါဆိုသင်္ကန်းကိုလှူအံ့”ဟု ရဟန်းတို့ထံသို့ တမန်စေလွှတ်၏၊ ရဟန်းတို့သည် “မြတ်စွာဘုရားသည် ဝါမှထကုန်သောရဟန်းတို့အား ဝါဆိုသင်္ကန်းကို ခွင့်ပြုတော်မမူအပ်သေး”ဟု တွေးတောမူ ‘သံသယကုက္ကုစ္စ’ ဖြစ်ကြ၍မသွားကြကုန်၊ ထိုအခါ ထိုအမတ် ကြီးသည် “အသျှင်မြတ်တို့သည် တမန်စေလွှတ်အပ်လျက်အဘယ့်ကြောင့် မကြွလာကုန်ဘိသနည်း၊ ငါသည်ကား စစ်တိုက်ရန် သွားရအံ့၊ အသက်ရှင်ခြင်းကိုသိနိုင်ခဲ၏။ သေခြင်းကို သိနိုင်ခဲ၏”ဟု ကဲ့ရဲ့၏၊ ရှုတ်ချ၏၊ အပြစ်ပြ ပြောဆို၏။ ရဟန်းတို့သည် ကဲ့ရဲ့ရှုတ်ချ အပြစ်ပြပြောဆိုသော ထိုအမတ်ကြီး၏ စကားကို ကြားကြသည်သာတည်း။ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့သည် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။
ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ဤအကြောင်းအရာကြောင့် တရားစကားကို ဟောကြားတော်မူ၍ရဟန်းတို့ကို “ရဟန်းတို့ အဆောတလျင်လှူအပ်သော သင်္ကန်းကို ခံယူ၍ ထားခြင်းငှါ ခွင့်ပြုသည်”ဟုမိန့်တော်မူ၏။
֍ ၆၄၇
။ ထိုအခါ ရဟန်းတို့သည် “မြတ်စွာဘုရားသည် အဆောတလျင်လှူအပ်သော သင်္ကန်းကို ခံယူ၍ထားခြင်းငှါ ခွင့်ပြုတော်မူအပ်ပြီ”ဟု အဆောတလျင်လှူအပ်သော သင်္ကန်းတို့ကို ခံယူ၍ သင်္ကန်းအချိန်အခါကို လွန်စေကုန်၏၊ ထိုသင်္ကန်းတို့ကို သင်္ကန်းတန်း၌ ထုပ်ဆွဲ၍ ထားကုန်၏၊ အသျှင်အာနန္ဒာသည် ကျောင်းစဉ် လှည့်လည်လတ်သော် သင်္ကန်းတန်း၌ ထုပ်ဆွဲ၍ ထားကုန်သော ထိုသင်္ကန်းတို့ကိုမြင်၍ ရဟန်းတို့ကို “ငါ့ရှင်တို့ သင်္ကန်းတန်း၌ ထုပ်ဆွဲ၍ ထားကုန်သော ဤသင်္ကန်းတို့သည် မည်သူ၏သင်္ကန်းတို့နည်း”ဟု မေး၏။ငါ့ရှင် ငါတို့၏ အဆောတလျင်လှူအပ်သော သင်္ကန်းတို့တည်းဟု (ဆိုကြကုန်၏)။
ငါ့ရှင်တို့ ဤသင်္ကန်းတို့ကို ထားသည်မှာ မည်မျှလောက်ကြာပြီနည်းဟု (မေးပြန်၏)။
ထိုအခါ ရဟန်းတို့က အသျှင်အာနန္ဒာအား ထားတိုင်း (အချိန်ကို) ပြောကြကုန်၏။
အသျှင်အာနန္ဒာသည် “အဘယ့်ကြောင့် ရဟန်းတို့သည် အဆောတလျင်လှူအပ်သော သင်္ကန်းကို ခံယူ၍သင်္ကန်းအချိန်အခါကို လွန်စေကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့၏၊ ရှုတ်ချ၏၊ အပြစ်ပြပြောဆို၏။
ထိုအခါ အသျှင်အာနန္ဒာသည် ထိုရဟန်းတို့ကို များစွာသော အကြောင်းဖြင့် ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်ပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်၏။ပ။
“ရဟန်းတို့ ရဟန်းတို့သည် အဆောတလျင်လှူအပ်သော သင်္ကန်းကို ခံယူ၍ သင်္ကန်းအချိန်အခါကိုလွန်စေကြကုန်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ်မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
--ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ ရဟန်းတို့ အဘယ့်ကြောင့် ထို (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့သည် အဆောတလျင်လှူအပ်သော သင်္ကန်းကို ခံယူ၍ သင်္ကန်းအချိန်အခါကို လွန်စေကုန်ဘိသနည်း၊ ရဟန်းတို့ ဤ (သင်တို့ ပြုမိသောအမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသောသူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
ပညတ်သိက္ခာပုဒ်
֍ ၆၄၈
။ “ဆယ်ရက်လိုသေးသော သီတင်းကျွတ်လပြည့်နေ့၌၁ ရဟန်းအား သာလျှင် အဆောတလျင်လှူအပ်သော သင်္ကန်း ဖြစ်ပေါ် ငြားအံ့၊ အဆောတလျင်ဟု သိသော ရဟန်းသည် ခံယူရမည်၊ ခံယူပြီးနောက် သင်္ကန်းအချိန်အခါ ကာလတိုင်အောင် ထားရမည်၊ အကယ်၍ ထို့ထက် အလွန်ထားငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) နိဿဂ္ဂိ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြ ကြကုန်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏)။၈-အစ္စေကစီဝရသိက္ခာပုဒ် အဖွင့်
֍ ၆၄၉
။ ဆယ်ရက်လိုသေးသောဟူသည် ဆယ်ရက်ဖြင့် မရောက်သေးသော ပဝါရဏာနေ့၌။သီတင်းကျွတ်လပြည့်ဟူသည် ပဝါရဏာကြတ္တိကာကို ဆိုလို၏။
အဆောတလျင် လှူအပ်သော သင်္ကန်း မည်သည် စစ်တိုက်ရန်သော်လည်း သွားလို၏၊ အရပ်တစ်ပါးသို့သော်လည်း သွားလို၏၊ မကျန်းမာသော်လည်း ဖြစ်၏၊ ကိုယ်ဝန်သော်လည်း ရှိ၏၊ သဒ္ဓါတရားမရှိသူအားသော်လည်း သဒ္ဓါတရား (အသစ်) ဖြစ်၏၊ မကြည်ညိုသေးသော သူအားသော်လည်း ကြည်ညိုခြင်း (အသစ်) ဖြစ်ပေါ်၏၊ အကယ်၍ ထိုသူသည် ရဟန်းတို့၏ အထံသို့ “အသျှင်မြတ်တို့ ကြွလာတော်မူကုန်လော့၊ ဝါဆို (ဝါကျွတ်) သင်္ကန်းကို လှူအံ့”ဟု တမန်ကိုစေလွှတ်အံ့၊ ဤသင်္ကန်းသည် အဆောတလျင်လှူအပ်သော သင်္ကန်း မည်၏။
အဆောတလျင်ဟု သိသော ရဟန်းသည် ခံယူရမည်၊ ခံယူပြီးနောက် သင်္ကန်းအချိန်အခါ တိုင်အောင်ထားရမည်ဟူသည် ဤသင်္ကန်းကား အဆောတလျင်လှူအပ်သော သင်္ကန်းတည်း”ဟု အမှတ်ပြု၍ထားရမည်။
သင်္ကန်းအချိန်အခါ မည်သည် ကထိန်မခင်းလျှင် မိုးဥတု၏ နောက်ဆုံးလ၊ ကထိန်ခင်းလျှင် ငါးလတို့တည်း။
အကယ်၍ ထို့ထက်အလွန် ထားငြားအံ့ဟူသည် ကထိန်မခင်းလျှင် မိုးဥတု၏ နောက်ဆုံးနေ့ကိုလွန်စေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ကထိန်ခင်းလျှင် ကထိန်နှုတ်သောနေ့ကို လွန်စေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိ့ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ သံဃာအားသော်လည်းကောင်း၊ ဂိုဏ်းအားသော်လည်းကောင်း၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားသော်လည်းကောင်း စွန့်ရမည်။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့ စွန့်ရမည်။ပ။
--“အသျှင်ဘုရားတို့ ဤ အကျွန်ုပ်၏ အဆောတလျင်လှူအပ်သော သင်္ကန်းသည် သင်္ကန်း အချိန်အခါကိုလွန်စေအပ်သဖြင့် စွန့်ခြင်း (ဝိနည်းကံ) ရှိပါသည်။ အကျွန်ုပ်သည် ဤသင်္ကန်းကို သံဃာအား စွန့်ပါ၏”ဟု။ပ။ ပေးရာ၏ဟု။ပ။ ပေးကုန်ရာ၏ဟု။ပ။ အသျှင့်အား ပေးပါ၏ဟု (ပြန်ပေးရမည်)။
֍ ၆၅၀
။ အဆောတလျင်လှူအပ်သော သင်္ကန်း၌ အဆောတလျင်လှူအပ်သော သင်္ကန်းဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိ၍ သင်္ကန်းအချိန်အခါကို လွန်စေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ အဆောတလျှင် လှူအပ်သောသင်္ကန်း၌ ယုံမှားရှိ၍ သင်္ကန်းအချိန်အခါကို လွန်စေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ အဆောတလျင်လှူအပ်သော သင်္ကန်း၌ အဆောတလျင်လှူအပ်သော သင်္ကန်း မဟုတ်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိ၍ သင်္ကန်းအချိန်အခါကို လွန်စေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိ ပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။အဓိဋ္ဌာန် မတင်အပ်သေးသည်၌ အဓိဋ္ဌာန်တင်အပ်ပြီးဟု ထင်မှတ်ခြင်း ရှိ၍။ပ။ ဝိကပ္ပနာ မပြုအပ်သေးသည်၌ ဝိကပ္ပနာ ပြုအပ်ပြီးဟု ထင်မှတ်ခြင်း ရှိ၍။ပ။ မစွန့်အပ်သေးသည်၌ စွန့်အပ်ပြီးဟုထင်မှတ်ခြင်း ရှိ၍။ပ။ မပျောက်သည်၌ ပျောက်သည်ဟု ထင်မှတ်ခြင်း ရှိ၍။ပ။ မပျက်သည်၌ ပျက်သည်ဟု ထင်မှတ်ခြင်း ရှိ၍။ပ။ မီးမလောင်သည်၌ မီးလောင်သည်ဟု ထင်မှတ်ခြင်း ရှိ၍။ပ။ (ခိုးသူ) မလုယက် အပ်သည်၌ လုယက်အပ်သည်ဟု ထင်မှတ်ခြင်း ရှိ၍ သင်္ကန်းအချိန်အခါကို လွန်စေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ် အာပတ် သင့်၏။
စွန့်ခြင်း (ဝိနည်းကံ) ရှိသော သင်္ကန်းကို မစွန့်ဘဲ သုံးဆောင်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ အဆောတလျင်လှူအပ်သော သင်္ကန်းမဟုတ်သည်၌ အဆောတလျင်လှူအပ်သော သင်္ကန်းဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ အဆောတလျင်လှူအပ်သော သင်္ကန်း မဟုတ်သည်၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ အဆောတလျင်လှူအပ်သော သင်္ကန်းမဟုတ်သည်၌ အဆောတလျင်လှူအပ်သော သင်္ကန်းမဟုတ်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၆၅၁
။ အခါအတွင်း၌ အဓိဋ္ဌာန်တင်အံ့၊ ဝိကပ္ပနာပြုအံ့၊ စွန့်အံ့၊ ပျောက်အံ့၊ ပျက်အံ့၊ မီးလောင်အံ့၊ လုယူကုန်အံ့၊ အကျွမ်းဝင်၍ု ယူကုန်အံ့၊ အာပတ်မသင့်။ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦးလွန်ကျူးသောရဟန်းအား အာပတ်မသင့်။အဋ္ဌမ အစ္စေကစီဝရသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
၁။ သီတင်းကျွတ်လပြည့်နေ့သို့ ဆယ်ရက်ဖြင့် မရောက်သေးသော သီတင်းကျွတ်လဆန်း ငါးရက်နေ့မှ စ၍ ဖြစ်သော နေ့၌။
--၃-ပတ္တဝဂ်
၉-သာသင်္ကသိက္ခာပုဒ်
֍ ၆၅၂
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိမြို့ အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ ဝါမှ ထပြီးကုန်သော ရဟန်းတို့သည်တောကျောင်းတို့၌ နေကုန်၏။ တန်ဆောင်မုန်းလ ခိုးသူတို့သည် “ရဟန်းတို့သည်လာဘ်ရကြကုန်၏”ဟု နှိပ်စက်ကြကုန်၏။မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏၊ ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ဤအကြောင်းအရာကြောင့် တရားစကားကို ဟောကြားတော်မူ၍ ရဟန်းတို့ကို “ရဟန်းတို့တောကျောင်းတို့၌ နေသော ရဟန်းတို့သည် သင်္ကန်းသုံးထည်တို့တွင် တစ်ထည်ထည်သော သင်္ကန်းကိုရွာတွင်း၌ ထားခြင်း ငှါ ခွင့်ပြုသည်”ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ထိုအခါ ရဟန်းတို့သည် “မြတ်စွာဘုရားသည် တောကျောင်းတို့၌ နေသော ရဟန်းသည် သင်္ကန်းသုံးထည်တို့တွင် တစ်ထည်ထည်သော သင်္ကန်းကို ရွာတွင်း၌ထားခြင်းငှါ ခွင့်ပြုတော်မူအပ်ပြီ”ဟု သင်္ကန်းသုံးထည်တို့တွင် တစ်ထည်ထည်သော သင်္ကန်းကို ရွာတွင်း၌ထား၍ ခြောက်ညဉ့်ထက် အလွန် ကင်း၍ နေကုန်၏၊ ထိုသင်္ကန်းတို့သည် ပျောက်လည်း ပျောက်ကုန်၏၊ ပျက်လည်း ပျက်ကုန်၏၊ မီးလည်းလောင်ကုန်၏၊ ကြွက်တို့သည်လည်း ကိုက်ခဲကုန်၏၊ ရဟန်းတို့သည်မကောင်းသော အဝတ် ရှိကြကုန်၏၊ ခေါင်းပါးသော သင်္ကန်း ရှိကြကုန်၏။
ရဟန်းတို့သည် “ငါ့ရှင်တို့ သင်တို့သည် အဘယ့်ကြောင့် မကောင်းသောအဝတ်ရှိကြ ခေါင်းပါးသောသင်္ကန်းရှိကြကုန်သနည်း”ဟု မေးကြကုန်၏၊ ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့သည် ရဟန်းတို့အား ဤအကြောင်းကိုပြောကြကုန်၏။
အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “ရဟန်းတို့သည် သင်္ကန်းသုံးထည်တို့တွင် တစ်ထည်ထည်သောသင်္ကန်းကို ရွာတွင်း၌ ထား ၍ ခြောက်ညဉ့်ထက် အလွန်ကင်း၍ အဘယ့်ကြောင့် နေကုန်ဘိသနည်း”ဟုကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ရှုတ်ချကုန်၏။ အပြစ်ပြပြောဆိုကြကုန်၏။ ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့သည် ထိုရဟန်းတို့ကိုများစွာသော အကြောင်းဖြင့် ကဲ့ရဲ့ ပြစ်တင်ကြပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။ပ။
“ရဟန်းတို့ ရဟန်းတို့သည် သင်္ကန်းသုံးထည်တို့တွင် တစ်ထည်ထည်သော သင်္ကန်းကို ရွာတွင်း၌ထား၍ ခြောက်ညဉ့်ထက် အလွန်ကင်း၍ နေကုန်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ “ရဟန်းတို့ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ထိုယောက်ျားတို့သည် သင်္ကန်းသုံးထည်တို့တွင် တစ်ထည်ထည်သော သင်္ကန်းကို ရွာတွင်း၌ထား၍ အဘယ့်ကြောင့် ခြောက်ညဉ့်ထက် အလွန်ကင်း၍ နေကုန်ဘိသနည်း၊ ရဟန်းတို့ ဤ (သင်တို့ပြုမိသော အမှု) သည် မကြည်ညိုသေးသောသူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤ သိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
--ပညတ်သိက္ခာပုဒ်
֍ ၆၅၃
။ “ဝါကပ်ပြီးနောက် တန်ဆောင်မုန်းလပြည့်နေ့၌ ရွံရှာဖွယ်ရှိ၏ဟု သမုတ်အပ်ကုန်သော ဘေးဘျမ်းရှိကုန်သော အကြင်တောကျောင်းတို့သည် ရှိကုန်၏။ ထိုသို့သဘောရှိကုန်သောကျောင်းတို့၌ နေသော ရဟန်းသည် အလိုရှိလတ်သော် သင်္ကန်းသုံးထည်တို့တွင် တစ်ထည်ထည်သောသင်္ကန်းကို ရွာတွင်း၌ ထားရာ၏၊ ထိုရဟန်းအား ထိုသင်္ကန်းနှင့် ကင်း၍ နေခြင်းငှါအကြောင်းတစ်စုံတစ်ရာ ရှိငြားအံ့၊ ခြောက်ညဉ့်အပိုင်းအခြား ကာလပတ်လုံး ထိုရဟန်းသည် ထိုသင်္ကန်းနှင့် ကင်း၍ နေရာ၏၊ အကယ်၍ ထို့ထက်အလွန် ကင်း၍ နေငြားအံ့၊ ရဟန်းတို့၏ သမ္မုတိပေးခြင်းကို ထား၍ (ထိုရဟန်းအား) နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟုမိန့်တော်မူ၏)။၉-သာသင်္ကသိက္ခာပုဒ်အဖွင့်
֍ ၆၅၄
။ ဝါကပ်ပြီးနောက်ဟူသည် ဝါမှ ထပြီးသော ရဟန်းတို့အား။တန်ဆောင်မုန်းလပြည့်ဟူသည် မိုးလေးလအဆုံး ကြတ္တိကာ ‘တန်ဆောင်မုန်း’ လကို ဆိုအပ်၏။
အကြင်တောကျောင်းတို့သည်ဟူရာ၌ တောကျောင်းမည်သည် အယုတ်ဆုံး လေး (အတာ) အပြန်ငါးရာ ရှိသော ကျောင်းတည်း။
ရွံရှာဖွယ်ရှိ၏ မည်သည် အရံ အရံ၏ ဥပစာ၌ ခိုးသူတို့ ဝင်ရာ စားရာ ရပ်ရာ ထိုင်ရာ လျောင်းရာတို့ကို တွေ့ရ၏။
ဘေးဘျမ်းရှိ၏ မည်သည် အရံ အရံ၏ ဥပစာ၌ ခိုးသူတို့သတ်အပ်သော လူတို့ကို တွေ့ရ၏၊ လုယက်အပ်သူတို့ကို တွေ့ရ၏၊ ရိုက်နှက်အပ်သူတို့ကို တွေ့ရ၏။
ထိုသို့သဘောရှိကုန်သော ကျောင်းတို့၌နေသော ရဟန်းဟူသည် ဤသို့ သဘောရှိကုန်သောကျောင်းတို့၌ နေသော ရဟန်းသည် ။
အလိုရှိလတ်သော်ဟူသည် တောင့်တလတ်သော်။
သင်္ကန်းသုံးထည်တို့တွင် တစ်ထည်တစ်ထည်သော သင်္ကန်းကိုဟူသည် ဒုကုဋ်ကိုသော်လည်းကောင်း၊ ဧကသီကိုသော်လည်းကောင်း၊ သင်းပိုင်ကိုသော်လည်းကောင်း။
ရွာတွင်း၌ထားရာ၏ဟူသည် ပတ်ဝန်းကျင် ဂေါစရဂံရွာ၌ ထားရာ၏။
ထိုရဟန်းအား ထိုသင်္ကန်းနှင့် ကင်း၍နေခြင်းငှါ အကြောင်းတစ်စုံတစ်ရာရှိငြားအံ့ဟူသည် အကြောင်းရှိငြားအံ့၊ ပြုဖွယ်ရှိငြားအံ့။
ခြောက်ညဉ့်အပိုင်းအခြား ကာလပတ်လုံး ထိုရဟန်းသည် ထိုသင်္ကန်းနှင့် ကင်း၍နေရာ၏ဟူသည်ခြောက်ညဉ့် အတိုင်းအရှည်ရှိသည်၏ အဖြစ်ဖြင့် ကင်း၍ နေအပ်၏။
ရဟန်းတို့၏ သမ္မုတိပေးခြင်းကိုထား၍ဟူသည် ရဟန်းတို့၏ သမ္မုတိပေးခြင်းကို ဖယ်ထား၍။
အကယ်၍ ထို့ထက်အလွန်ကင်း၍ နေငြားအံ့ဟူသည် ခုနစ်ရက်မြောက် အရုဏ်တက်လတ်သော်စွန့်ခြင်း (ဝိနည်းကံ) ရှိ၏။ သံဃာအားသော်လည်းကောင်း၊ ဂိုဏ်းအားသော်လည်းကောင်း၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားသော်လည်းကောင်း စွန့်ရမည်။
ရဟန်းတို့ ဤသို့ စွန့်ရမည်။ပ။
--“အသျှင်ဘုရားတို့ ဤ အကျွန်ုပ်၏ သင်္ကန်းသည် ရဟန်းတို့၏ သမ္မုတိမရဘဲ ခြောက်ညဉ့်ထက်အလွန်ကင်း၍ နေအပ်သဖြင့် စွန့်ခြင်း (ဝိနည်းကံ) ရှိပါသည်၊ အကျွန်ုပ်သည် ဤသင်္ကန်းကို သံဃာအားစွန့်ပါ၏”ဟု။ပ။ ပေးရာ၏ဟု။ပ။ ပေးကုန်ရာ၏ဟု။ပ။ အသျှင့်အား ပေးပါ၏ဟု (ပြန်ပေးရမည်)။
֍ ၆၅၅
။ ရဟန်းတို့၏ သမ္မုတိကို မရဘဲ ခြောက်ညဉ့်ထက် လွန်သည်၌ လွန်သည်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိသဖြင့် ကင်း၍ နေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ရဟန်းတို့၏သမ္မုတိကို မရဘဲ ခြောက်ညဉ့်ထက်လွန်သည်၌ ယုံမှားရှိသဖြင့် ကင်း၍နေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ရဟန်းတို့၏ သမ္မုတိကိုမရဘဲခြောက်ညဉ့်ထက် လွန်သည်၌ ယုတ်လျော့သည်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိသဖြင့် ကင်း၍ နေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ပစ္စုဒ္ဓိုရ်၁ မပြုအပ်သေးသည်၌ ပစ္စုဒ္ဓိုရ်ပြုအပ်ပြီးဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိ၍။ပ။ မစွန့်အပ်သေးသည်၌ စွန့်အပ်ပြီးဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိ၍။ပ။ မပျောက်သည်၌ ပျောက်သည်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိ၍။ပ။ မပျက်သည်၌ပျက်သည်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိ၍။ပ။ မီးမလောင်သည်၌ မီးလောင်သည်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိ၍။ပ။ ရဟန်းတို့၏ သမ္မုတိကို မရဘဲ မလုယူအပ်သည်၌ လုယူအပ်သည်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိသဖြင့် ကင်း၍နေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။
စွန့်အပ်သော သင်္ကန်းကို မစွန့်ဘဲ သုံးဆောင်အံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ခြောက်ညဉ့်အောက်ယုတ်လျော့သည်၌ အလွန်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ခြောက်ညဉ့်အောက် ယုတ်လျော့သည်၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ခြောက်ညဉ့်အောက် ယုတ်လျော့သည်၌ ယုတ်လျော့သည်ဟုထင်မှတ်ခြင်း ရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
֍ ၆၅၆
။ ခြောက်ညဉ့်ပတ်လုံး ကင်း၍ နေအံ့၊ ခြောက်ညဉ့်အောက် ကင်း၍ နေအံ့၊ ခြောက်ညဉ့်ပတ်လုံးကင်း၍ နေပြီးနောက် တစ်ဖန် ဂါမသိမ် ‘ရွာအပိုင်းအခြား’ သို့ သက်၍ နေပြီးမှ ဖဲသွားအံ့၊ ခြောက်ညဉ့်အတွင်း ပစ္စုဒ္ဓိုရ်ပြုအံ့၊ စွန့်အံ့၊ ပျောက်အံ့၊ ပျက်အံ့၊ မီးလောင်အံ့၊ လုယူကုန်အံ့၊ အကျွမ်းဝင်၍ ယူကုန်အံ့၊ သမ္မုတိရငြားအံ့၊ အာပတ် မသင့်။ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦးလွန်ကျူးသောရဟန်းအား အာပတ် မသင့်။နဝမ သာသင်္ကသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
၁။ ပစ္စုဒ္ဓိုရ်- စွန့်လွှတ်ခြင်း။
--၃-ပတ္တဝဂ်
၁၀-ပရိဏတသိက္ခာပုဒ်
֍ ၆၅၇
။ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် သာဝတ္ထိမြို့၌ အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သောဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူသော အခါ သာဝတ္ထိမြို့၌ အသင်းတစ်သင်းသည် သံဃာအား"ကျွေးမွေး၍ သင်္ကန်းဖြင့် ဖုံးလွှမ်းအံ့”ဟု သင်္ကန်းနှင့်တကွ ဆွမ်းကို စီရင်၏။ ထိုအခါ ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် ထိုအသင်းသို့ ချဉ်းကပ်၍ “ဒါယကာတို့ ဤသင်္ကန်းတို့ကို ငါတို့အား ပေးကုန်လော့”ဟုဆိုကြကုန်၏။အသျှင်ဘုရားတို့ အကျွန်ုပ်တို့သည် မလှူနိုင်ကြပါ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည် သံဃာအား ‘နှစ်စဉ်’ နှစ်တိုင်းသင်္ကန်းနှင့်တကွ ဆွမ်းကို ဝတ်တည်ကြပါသည်ဟု (ပြန်၍ ပြောဆိုကြကုန်၏)။
ဒါယကာတို့ သံဃာအား အလှူရှင်တို့သည် ပေါများပါကုန်၏၊ သံဃာအား ဆွမ်းတို့သည် ပေါများပါကုန်၏၊ ငါတို့သည် သင်တို့ကို မှီ၍ သင်တို့ကို ကောင်းစွာ မြင်၍ ဤအရပ်၌ နေကြပါသည်၊ အကယ်၍ သင်တို့သည် ငါတို့အား မလှူကုန်အံ့၊ ထိုသို့ မလှူသော် အဘယ်သူသည် ငါတို့အားလှူလိမ့်မည်နည်း၊ ဒါယကာတို့ ဤသင်္ကန်းတို့ကို ငါတို့အား လှူကုန်လော့ဟု (ဆိုကြကုန်၏)။
ထိုအခါ ထိုအသင်းသည် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့က အတင်းအကြပ် ပြောအပ်သည် ဖြစ်၍ စီရင်အပ်တိုင်း သောသင်္ကန်းကို ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့အား လှူပြီးနောက် သံဃာကို ဆွမ်းဖြင့် လုပ်ကျွေး၏။
အကြင် ရဟန်းတို့သည် သံဃာအား သင်္ကန်းနှင့်တကွ ဆွမ်းကို စီရင်အပ်သည်ဟု သိကုန်၏၊ “ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့အား လှူအပ်ပြီး”ဟုကား မသိကုန်၊ ထိုရဟန်းတို့သည် “ဒါယကာတို့ သံဃာအားသင်္ကန်းကို လှူဒါန်းကြလော့”ဟု ဆိုကြကုန်၏။
အသျှင်ဘုရားတို့ မရှိတော့ပါ၊ အသျှင်ဆဗ္ဗဂ္ဂီတို့သည် စီရင်အပ်တိုင်းသော သင်္ကန်းကို မိမိတို့အားညွတ်စေကြပါသည်ဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
အလိုနည်းသော ရဟန်းတို့သည် “ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် သိလျက် ညွတ်ပြီးသော သံဃိကလာဘ်ကိုမိမိတို့အား အဘယ့်ကြောင့် ညွတ်စေကုန်ဘိသနည်း”ဟု ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊ ရှုတ်ချကုန်၏၊ အပြစ်ပြပြောဆိုကြ ကုန်၏၊ ထိုအခါ ထိုရဟန်းတို့သည် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းတို့ကို များစွာသော အကြောင်းဖြင့်ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်ကြပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားအား ဤ အကြောင်းကို လျှောက်ထားကြကုန်၏။ပ။
“ရဟန်းတို့ သင်တို့သည် သိလျက် ညွတ်ပြီးသော သံဃိကလာဘ်ကို မိမိတို့အား ညွတ်စေကြကုန်၏ဟူသည် မှန်သလော”ဟု စိစစ် မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည် မြတ်စွာဘုရားဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရားသည် ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သောယောက်ျားတို့ အဘယ့်ကြောင့် သင်တို့သည် သိလျက် ညွတ်ပြီးသော သံဃိကလာဘ်ကို မိမိတို့အားညွတ်စေကုန်ဘိသနည်း၊ (မဂ်ဖိုလ်မှ) အချည်းနှီးဖြစ်သော ယောက်ျားတို့ ဤ (သင်တို့ပြုမိသောအမှု) သည်မကြည်ညိုသေးသော သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင် ဤသိက္ခာပုဒ်တော်ကို ပြကြကုန်လော့။
--ပညတ်သိက္ခာပုဒ်
֍ ၆၅၈
။ “အကြင် ရဟန်းသည် သိလျက် ညွတ်ပြီးသော သံဃိကလာဘ်ကို မိမိအားညွတ်စေငြားအံ့၊ (ထိုရဟန်းအား) နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏” ဤသို့ (ပြကြကုန်လော့ဟုမိန့်တော်မူ၏)။၁၀-ပရိဏတသိက္ခာပုဒ်အဖွင့်
֍ ၆၅၉
။ အကြင်ဟူသည် အကြင်သို့သဘောရှိသော။ပ။ရဟန်းဟူသည်။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သူကို “ရဟန်း”ဟုအလိုရှိအပ်၏။
သိ၏ မည်သည် ကိုယ်တိုင်သော်လည်း သိ၏၊ အခြားသူတို့ကသော်လည်း ထိုရဟန်းအား ပြော ကုန်၏၊ ထိုသူကသော်လည်း ပြော၏။
သံဃိက မည်သည် သံဃာအား လှူအပ် စွန့်အပ်ပြီး ဖြစ်၏။
လာဘ် မည်သည် သင်္ကန်း ဆွမ်း အိပ်ရာနေရာကျောင်း သူနာ၏ အထောက်အပံ့ ဆေးပစ္စည်းတို့တည်း၊ အယုတ်သဖြင့် အမှုန့်ခဲသည်လည်းကောင်း၊ ဒန်ပူသည်လည်းကောင်း၊ မြိတ်ဆာချည်သည်လည်းကောင်းတည်း။
ညွတ်ပြီး မည်သည် “လှူကုန်အံ့ ပြုကုန်အံ့”ဟု နှုတ်မြွက်အပ်၏။
မိမိအား ညွတ်စေအံ့၊ အားထုတ်မှု ပယောဂကြောင့် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ရခြင်းကြောင့် စွန့်ခြင်း (ဝိနည်းကံ) ရှိ၏။ သံဃာအားသော်လည်းကောင်း၊ ဂိုဏ်းအားသော်လည်းကောင်း၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားသော်လည်းကောင်း စွန့်ရမည်။
ရဟန်းတို့ ဤသို့ စွန့်ရမည်။ပ။
“အသျှင်ဘုရားတို့ အကျွန်ုပ်သည် သိလျက် ဤညွတ်ပြီးသော သံဃိကလာဘ်ကို မိမိအားညွတ်စေအပ်သဖြင့် စွန့်ခြင်း (ဝိနည်းကံ) ရှိပါသည်၊ အကျွန်ုပ်သည် ဤလာဘ်ကို သံဃာအားစွန့်ပါ၏”ဟု။ပ။ ပေးရာ၏ဟု။ပ။ ပေးကုန်ရာ၏ဟု။ပ။ အသျှင့်အား ပေးပါ၏ဟု (ပြန်ပေး ရမည်)။
֍ ၆၆၀
။ ညွတ်ပြီး၌ ညွတ်ပြီးဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိ၍ မိမိအား ညွတ်စေအံ့၊ နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ် သင့်၏။ ညွတ်ပြီး၌ ယုံမှားရှိ၍ မိမိအား ညွတ်စေအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ညွတ်ပြီး၌ မညွတ်အပ် သေးဟုထင်မှတ်ခြင်း ရှိ၍ မိမိအား ညွတ်စေအံ့၊ အာပတ်မသင့်။သံဃာအား ညွတ်ပြီးကို အခြားသံဃာအားသော်လည်းကောင်း၊ စေတီအားသော် လည်းကောင်း ညွတ်စေအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ စေတီအား ညွတ်ပြီးကို အခြားစေတီအား သော်လည်းကောင်း၊ သံဃာ အားသော်လည်းကောင်း၊ ပုဂ္ဂိုလ်အားသော်လည်းကောင်း ညွတ်စေအံ့ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ ပုဂ္ဂိုလ်အား ညွတ်ပြီးကို အခြားပုဂ္ဂိုလ်အားသော် လည်းကောင်း၊ သံဃာအားသော် လည်းကောင်း၊ စေတီအားသော်လည်းကောင်း ညွတ်စေအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။
မညွတ်အပ်သေးသည်၌ ညွတ်ပြီးဟု ထင်မှတ်ခြင်းရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ မညွတ်အပ်သေးသည်၌ ယုံမှားရှိအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏။ မညွတ်အပ်သေးသည်၌ မညွတ်အပ်သေးဟု ထင်မှတ်ခြင်း ရှိအံ့၊ အာပတ် မသင့်။
--֍ ၆၆၁
။ “အဘယ်၌ လှူရကုန်အံ့နည်း”ဟု မေးအပ်သော် “အကြင်အရပ်၌ သင်တို့၏ လှူဖွယ်ဝတ္ထုသည် သုံးဆောင်ခြင်းကိုသော်လည်းကောင်း၊ ပြုခြင်းစီရင်ခြင်းကိုသော်လည်းကောင်း ရရာ၏၊ ကြာမြင့်စွာတည်သည်လည်း ဖြစ်ရာ၏၊ ထိုအရပ်၌ လှူကုန်လော့ဟုသော်လည်းကောင်း၊ သို့မဟုတ် အကြင်အရပ်၌သင်တို့၏ စိတ်သည် ကြည်လင်၏၊ ထိုအရပ်၌ လှူကုန်လော့”ဟု သော်လည်းကာင်း ဆိုအံ့၊ အာပတ်မသင့်။ ရူးသော ရဟန်း၊ အစလက်ဦးလွန်ကျူးသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်။ဒသမ ပရိဏတသိက္ခာပုဒ် ပြီး၏။
တတိယ ပတ္တဝဂ် ပြီး၏။
--ထိုဝဂ်၏ အကျဉ်းချုပ်
ပတ္တသိက္ခာပုဒ်နှစ်ခု၊ ဘေသဇ္ဇသိက္ခာပုဒ်၊ မိုးရေခံ ဝဿိကသိက္ခာပုဒ်၊ လုယူခြင်း ပဉ္စမ သိက္ခာပုဒ်၊ ကိုယ်တိုင်ရက်စေခြင်း သုတ္တဝိညတ္တိသိက္ခာပုဒ်၊ မဟာပေသာကာရသိက္ခာပုဒ်၊ အစ္စေကသိက္ခာပုဒ်၊ သာသင်္ကသိက္ခာပုဒ်၊ သံဃိကပရိဏတသိက္ခာပုဒ်။ ဤကားအကျဉ်းချူပ်တည်း။
֍ ၆၆၂
။ အသျှင်တို့ သုံးဆယ်သော နိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ်တို့ကို သရုပ်အားဖြင့် ပြဆိုအပ်ပြီးပါ ကုန်ပြီ၊ ထိုနိဿဂ္ဂိပါစိတ်အာပတ်တို့၌ အသျှင်တို့ကို မေးပါ၏၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကြပါကုန်၏လော၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း မေးပါ၏၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကြပါကုန်၏လော၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း မေးပါ၏၊ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကြပါကုန်၏လော။ အသျှင်တို့သည် ဤနိဿဂ္ဂိတို့၌ အာပတ်မှ စင်ကြယ်ကြပါ၏၊ ထို့ကြောင့် ဆိတ်ဆိတ် နေကြကုန်၏၊ ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့် ဤအာပတ်မှ စင်ကြယ်သည့်အဖြစ်ကို သိမှတ်ရပါသည်။နိဿဂ္ဂိယအခန်း ပြီး၏။
ပါရာဇိကဏ်ပါဠိတော် မြန်မာပြန် ပြီးပြီ။
Comments
Post a Comment