ထေရဂါထာပါဠိတော်နိဿယ

ထေရဂါထာပါဠိ

ဧကနိပါတ်

ထေရဂါထာပါဠိတော်နိသျ

ဧကနိပါတ်

၁၊ ပဌမဝဂ်

(၁) ဂိရိဂဗ္ဘရေ၊ တောင်ခေါင်းလိုင်း အစရှိသည်၌။ ဝသနသီလာနံ၊ နေလေ့ရှိကုန်ထသော။ ဘာဝိတတ္တာနံ၊ ပွားစေအပ်ပြီးသော မဂ်ရှိကုန်ထသော။ သီလာနံဝသီဟာနံ ဣဝ၊ ခြင်္သေ့မင်း၏ ရဲရင့်ခြင်းနှင့်တူသော ရဲရင့်ခြင်းရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ န ဒန္တာနံ၊ ဆိုတတ်ကုကန်သော။ ဒါဋ္ဌီနံ၊ မဂ်လေးပါးတည်းဟူသော အစွယ်ရှိကုန်သော။ ရဟန္တာ၊ အရှင်မြတ်တို့၏။ အတ္ထုပနာယိကာ၊ မိမိအကျိုးစီးပွား သူတစ်ပါးအကျိုးစီးပွားစသော အပြားကိုဆောင် တတ်ကုန်ထသော။ ဂါထာ၊ ဂါထာတို့ကို။ သုဏာထ၊ နာ့လင့်ကုန်။ ယထာနာမ၊ အကြင်အကြင်သို့သော သုဘူတိမဟာကောဋ္ဌိက စသော ထင်ရှားသော အမည်ရှိကုန်သော။ ယထာဂေါတ္တော၊ အကြင်အကြင်သို့သော ဂေါတမကဿပ အစသော ဇတ်ဖြတ်ထင်ရှားကုန်ထသော။ ယထာဓမ္မဝိဟာရိနော၊ သတိတရားဖြင့် နေ့လေ့ရှိကုန်ထသော။ ယာထာဓိမုတ္တာ၊ သဒ္ဓါဓိမုတ္တိပညာဓိမုတ္တိ စသော အဓိမုတ္တိရှိကုန်ထသော။ သပ္ပညာ၊ အလုံးစုံကုန်သော ဣရိယာပုတ်တို့၌ ဆင်ခြင်သော ပညာရှိကုန်ထသော။ အတန္ဒိကာ၊ ပျင်းရိခြင်းမှ ကင်းကုန်ထသော။ တေ ထေရော၊ ထိုရဟန္တာမြတ်တို့သည်။ ဝိဟရိံသု၊ နေကုန်ပြီ။ တတ္ထ တတ္ထ၊ ထိုထိုသို့သော တောသစ်ပင်ရင်းတောင်စသော ဆိတ်ငြိမ်ရာအရပ်၌။ ဝိပဿိတွာ၊ အနိစ္စစသော ဝိပဿနာကို အားထုတ်၍။ အစ္စုတံ၊ ရွေ့ခြင်းမရှိသာ။ ပဒံ၊ နိဗ္ဗာန်ကို။ ဖုသိတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ကတန္တံ၊ အရိယာမဂ်တရားကို။ ပစ္စဝေက္ခန္ဓာ၊ ဆင်ခြင်ကုန်လျက်။ ဣမ မတ္ထံ၊ ဤဆိုအပ်သော အကျိုးကို။ အဘာသိံသု၊ ရွတ်ကုန်ပြီ။ ဘော ဒေဝ၊ အိုးမိုးနတ်သား။ မေ မမ၊ ငါ၏။ ကုဋိကာ၊ အတွင်းအပ၌ ကောင်းစွာပြုပြင်အပ်သော ကုဋိကို။ ဆန္နာ၊ သစ်ရွက်ဖြင့်မိုးမယိုမစွတ်ရအောင် မိုးလေပြီ။ သုခါ၊ အတွင်းအပ၌နှစ်လိုဖွယ်ရှိသည်၏ အဖြစ်ဖြင့် ပြီးစေအပ်သည်ဖြစ်၍ မချမ်းလွန်း မပူးလွန်း

ဝဝ၁+ ဝဝ၂+ အဖြစ်ဖြင့် ချမ်းသာသော ဥတုနှစ်ပြည့်စုံသောကြောင့် ကိုယ်စိတ်နှစ်ပါး ချစ်သာပေပြီ။ နိဝါတာ၊ တံခါးကျည်ဖြင့် လျှိုပိတ်အပ်သော တံခါးရွက်ရှိသော ကြောင့်လေပူတံလျပ်တည်းဟူသော ဘေးရန်မှ လည်းကင်းလေပြီ။ ဒေဝ၊ မိုးနတ်သား။ ယထာသုခံ၊ သင်မိုးနတ်သားအလိုရှိတိုင်း ချမ်းသာစွာ။ ဝဿ၊ အရည်ထန်စွာရာစေလော။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ သုသမာဟိတံ၊ တစ်ခုတစ်ည်သော အာရုံ၌ကောင်းစွာတည်ပြီ။ ဝိမုတ္တံ၊ ခပ်သိမ်းသော သံယောဇဉ်စသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရာမိ၊ နေပြီ။ ဒေဝ၊ မိုးနတ်သား။ ဝဿ၊ အရည်ထန်စွာရွာစေလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣတ္ထံ ဣမံ ပကာရံ၊ ဤသို့ဆိုအပ်ပြီးသော အပြားရှိသော။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အာသ္မာ သုဘူတိတ္ထေရော၊ အရှင်သုဘူတိထေရ်သည်။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ သုဘူတိထေရဂါထာ အနက်ပြီး၏။ မန္တဘာဏီ၊ ပညာဖြင့်ဆင်ခြင်၍ဆိုလေ့ရရှိ၏။ အနုဒ္ဓတော၊ ဒုစရိုက်ကိုယ်ပယ်သဖြင့်စင်ကြယ်သော သစ်ရွက်ကို။ ဓုနာတိ ဣဝ၊ ချွေလွှင့်ဖြတ်သကဲ့သို့။ ပါပကော ဓမ္မေ၊ ယုတ်မာသော အကုသိုလ်တရားတို့ကို။ ဓုနာတိ၊ လွှတ်နိုင်ပယ်နိုင်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣတ္ထံ ဣမံ ပကာရံ၊ ဤသို့ဆိုအပ်ပြီးသော အပြားအရှိသော။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အာယသ္မာ မဟာကောဋ္ဌိကတ္ထေရော၊ အရှင်မဟာကောဋ္ဌိကရော။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ မဟာကောဠိကထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၃) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယေ တထာဂတာ၊ အကြင်မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာဂတာနံ၊ မိမိ၏အထံသို့ရောက်လာကုန်သော။ မာဒိသာနံ၊ ငါကဲ့သို့သော ယုံးမှားခြင်းရှိကုန်သော သူတို့အား။ ကင်္ခံ၊ ယုံးမှားခြင်းကို။ ဝိနယန္တိ၊ အရိယဂမကိုဖြစ်စသေဖြင့် ဖောက်ကုန်၏။ နိသီဝေ၊ ညဉ့်သန်းခေငါးအခါ အင်္ဂါလေးပါးနှင့်ြုပည့်စုံသော အိမိုက်တိုက်၌။ ပဇ္ဇလိတော၊ တောက်ထွန်းသော။ အဂ္ဂိယထာ၊ မီးကဲ့သို့။ အာလောကဒါ၊ သတ္တဝါတို့၏ သန္တာန်၌ အဝိဇ္ဇာတည်းဟူသော အမိုက်ကို ဖျေက်တ်သော တရားဒေသနာကိုလည်းပေးတတ်ကုန်သော။ စက္ခုဒဒါ၊ အောက်မဂ်အော်ဖိုလ်သုံးပါးတည်းဟူသေသာ ပညာစက္ခုကို ပေးတတ်ကုန်သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေသံ တထာဂတာနံ၊ ထိုဝိပဿီအစရှိသော ရှေးဘုရားတို့ကဲ့သို့ လားခြင်းကောင်းတော်

ဝဝ၂+ ဝဝ၃+ တော်မူသော မြတ်စွာဘုရားတို့၏။ ဣမံ ပညံ၊ ဤဉာဏ်တော်၏ လွန်ကဲခြင်းကို။ ပဿ၊ ရှုလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣတ္ထံ ဣမံ ပကာရံ၊ သို့ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော အပြားရှိသော။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အာယသ္မာ ရေဝတော၊ အရှင်ရေဝတထေရ်သည်။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ကင်္ခါရေဝတထေရဂါထာ အနက်ပြီး၏။ (၄) ပဏ္ဍိတေဟိ၊ ပညာရှိကုန်သော။ အတ္ထေဒဿီတိ၊ မိမိအစီးအပွားကိုသူတစ်ပါး အစီးအပွားစသော အကျိုးကိုမြင်နိုင်ကုန်သော။ သဗ္ဘိရေဝ၊ အရိယာသူတော်ကောင်းတို့နှင့်သာ။ သမာသေထ၊ ပေါင်းဖေါ်ရာ၏။ အပ္ပမတ္တာ၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှုစသည်၌ မမေ့လျော့သော သတိရှိကုန်ထော။ ဝိစက္ခဏာ၊ အထူးသဖြင့်အကျိုးစီးပွားကို မြင်နိုင်ကုန်ထသော။ တေ မိရာ၊ ထိုပညာရှိတို့သည်။ မဟန္တံ၊ ကြီးမြတ်သော။ အတ္ထဉ္စ၊ အကျိုးစီးပွားကို လည်းကောင်း။ ဂမ္ဘီရံ၊ နက်စွာသော။ ုဒုဒ္ဒသံ၊ သူတစ်ပါးတို့်သိနိုင်ခဲသော။ နိပုဏံ၊ သိမွေ့ော။ အဏုံ၊ သေးဖွဲသော အဏုမြူရှိသော။ အတ္ထဉ္စ၊ အနက်ကိုလည်းကောင်း။ သမဂစ္ဆန္တိ၊ သိနိုင်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣတ္ထံ ဣမံ ပကာရံ၊ သို့ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော အပြားရှိသော။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ မန္တာနိပုတ္တော၊ မန္တာနိမည်သော ပုဏ္ဏေးမ၏ သားဖြစ်သော။ အာယသ္မာပုဏ္ဏော ထေရော၊ အရှင်ပုဏ္ဏထေရ်သည်။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ပုဏ္ဏရေထဂါထာ အနက်ပြီး၏။ (၅) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဟိယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ယောဒဗ္ဗော၊ အကြင်ဒဗ္ဗသည်။ ဒုဒ္ဒမယော၊ ဆုံးမခက်သော ကိလေသာရှိ၏။ သော ဒဗ္ဗော၊ ထိုဆုံးမခြင်းဖြင့်။ ဒန္တော၊ ဣန္ဒြေကို စောင့်ရောက်ခြင်းဖြင့်ယဉ်းကျေး၏။ သန္တုဿိတေ၊ ရရသဝမျှသော ပစ္စည်းဖြင့်ရောင့်ရခြင်းစသော သုံးပါးသောသန္တောသဖြင့်ရောင့်ရဲ၏။ ပိတိဏ္ဏကင်္ခေါ၊ တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးသော အရာစသည်၌ ယုံးမှားကိုလွန်မြောက်ပြီးသော ယုံးမှားခြင်းရှိ၏။ ဝိဇိတာဝီ၊ အောင်အပ်ပြီးသော ကိလေသာတည်းဟူသော အပင်းအသင်းရှိ၏။ အပေတဘေရဝေါ၊ နှစ်ဆယ့်ငါးပါးသော ဘေးမှလည်းကင်း၏။ ဌိတတ္ထော၊ တည်ကြည်သောသဘောရှိသည်ဖြစ်၍။ လောကဓံတရားတို့ကြောင့် တုန်လှုပ်ခြင်းမရှိ။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ပရိနိဗ္ဗုတော၊ ကိလေသာပရိနိဗ္ဗာန်ဖြင့်ငြိမ်း၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣတ္ထံ ဣမံ ပကာရံ၊ သို့ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော အပြားရှိသော။ ဣမံ ဂါထံ၊

ဝဝ၃+ ဝဝ၄+ ဤဂါထာကို။ အာယသ္မာ ဒဗ္ဗော ထေရော၊ အရှင်ဒဗ္ဗထေရ်သည်။ အဘာသိတ္ထ၊ ပြီ။ အရှင်ဒဗ္ဗထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၆) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ သီတဝနံ၊ ယင်းတိုင်တောသို့။ ဥပဂါဥပဂစ္ဆိ၊ နေသည်၏အစွမ်းအားဖြင့် ကပ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်ကား။ ဧကော၊ တစ်ယောက်အထည်းထည်း။ သန္တုဥိတော၊ ပစ္စည်းလေးပါးဖြင့်ရောင့်ရဲ၏။ သမာဟိတေတ္ထော၊ ဥပစာရမသာဓိအပ္ပနာသမာဓိဖြင့် ကောင်းစွာတည်ကြည်သော စိတ်ရှိ၏။ ဝိဇိတာဝီ၊ အောင်အပ်ပြီးသော လောကိလေသာ တည်းဟူသော အပင်းအသင်းရှိ၏။ အပေတလောမဟံသော၊ ကင်းပြီးသော ကြက်သီးမွေးညှင်းထခြင်းရှိ၏။ အပေတလောမဟံသော၊ ကင်းပြီးသော ကြက်သီးမွေးညှင်းထခြင်းရှိ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကာယဂတာသတိံ၊ ဆံအစရှိသော သုံးဆယ့်နှစ်ပါးသော အစုလျှင်အာရုံရှိသော သတိကို။ ရက္ခံရက္ခန္ထော၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းကိုးပါးစေသည်အစွမ်းဖြင့်စောင့်ရှောက်ဖြစ်၍။ ဓိတိမာ၊ တည်ကြည်ခြင်းရှိသည။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣတ္ထံ ဣမံ ပကာရံ၊ သို့ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော အပြားရှိသော။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အာယသ္မာ သီတဝနိယော ထေရော၊ ကြောက်မက်ဖွယ်သော သုသာန်တော်၌နေသော အရှင်သမ္ဘူတထေရ်သည်။ အဘာသိတတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ သမ္ဘူတထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၇) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ မစ္စုရာဇဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်ပျက်စီးခြင်းဟုဆိုအပ်သော သေမင်း၏။ သေနံ၊ အိုခြင်းစသော စစ်သည်ကို။ အပါနုဒိဝိဒ္ဓံသေတိ၊ ဖျက်စီး၏။ သုဒုဗ္ဗလံ၊ အလွန်အားနညသော။ နဠသေတုံ၊ ကျူဖြင့်ပြီးသော တံတားကို။ မဟောဃော၊ ကြီးစွာသောရေအယဉ်သည်။ အပါနုဒိဝိဒ္ဓံသေတိ ဣဝ၊ ဖျက်ဆီးသကဲ့သို့။ သုဒုဗ္ဗလံ၊ အလွန်အားနည်းသော။ သေနံ၊ ကိလေသာတည်းဟူသော စစ်သည်ကို။ မဟာဃောသဒိသေန၊ ကြီးစွာသော ရေအယဉ်နှင့်တူသော အရဟတ္တမဂ်ဖြင့်။ ဟိယသ္မာ၊ အကြင့်ကြောင့်။ အပါနုဒိဝိဒ္ဓံသေတိ၊ ဖျက်ဆီး၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြာင့်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဝိဇိတာဝိ၊ အောင်အပ်ပြီးသော ကိလေသာတည်းဟူသော အပင်းအသင်းရှိသည။ အပေတတေရဝေါ၊ ကင်းသောကြောက်မက်ဖွယ်ရှိသည်။ ဒန္တော၊ ယဉ်းကျေးသည်။ ဋ္ဌိတတ္ထော၊ တည်ကြည်သောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိနိဗ္ဗုတော၊ ကိလေသာမှငြိမ်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣတ္ထံ ဣမံ ပကာရံ၊ သို့ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော အပြားရှိသော။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အာယသ္မာ ဘလ္လိယောထေရော၊ အရှင်ဘလ္လိယမထေရ်သည်။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဘလ္လိယထေရဂါထာ အနက်ပြီး၏။

ဝဝ၄+ ဝဝ၅+ (၈) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဒုဒ္ဒမယော၊ ရှေး၌မဆုံးမအပ်သေးသော ကိလေသာရှိသောကြောင့် ဆးမခြင်းငှာမတတ်ကောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒမေန၊ က်အခါအရဟတ္တမဂ်ဖြင့် ကိလေသာကိုဆုံးမပြီးသော ကြောင့်။ ဒန္တော၊ ယဉ်းေကျေး၏။ ဝီရော၊ လေးပါးအပြားရှိသော သမပ္ပဓာန်ဟုဆိုအပ်သော လုံ့လနှင့်ပြည့်စုံသည်။ သန္တုသိတော၊ ပစ္စည်းလေပါးဖြင့် ရောင့်ရဲခြင်းရှိသည်။ ဝိတိဏ္ဏကင်္ခေါ၊ တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးသော ယုံမှားခြင်းမှကူးမြောက်သည်။ ဝိဇိတာဝီ၊ အောင်အပ်ပြီးသော ကိလေသာတည်းဟူသော ကြက်သီးမွေးညှင်းထခြင်းရရှိသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဝိရောဝီရနာမကော၊ ဝီရအမည်ရှိသော။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပရိနိဗ္ဗုတော၊ ကိလေသာမျငြိမ်းသည်ဖြစ်၍။ ဌိတတ္တော၊ တည်ကြည်သောစိတ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣတ္ထံ ဣမံ ပကာရံ၊ သို့ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော အပြားရှိသော။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အာယသ္မာ ဓိရော ထေရေ၊ အရှင်ဝီရထေရ်သည်။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဝီရထေရဂါထာ အနက်ပြီး၏။ (၉) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကံ၊ အထံသို့။ မမ၊ ငါ၏။ ယံ အာဂမနွံ၊ အကြင်လားခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ အာဂမနံ၊ ထိုဘုရားထံသိုလာခြင်းသည်။ သွာဂတံ သုအာဂတံ၊ ကောင်းသောလာခြင်းတည်း။ န ဒုရာဂတံ၊ အစီးအပွားမှ ကင်းသောလာခြင်းမဟုတ်။ မမ၊ ငါ၏။ ယံ ဝီမံသိတံ၊ အကြင်စုံစမ်းခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ မမ၊ ငါ၏။ တံ ဝိမံသိတံ၊ ထိုသို့စုံစမ်းခြင်းသည်။ ဒုမန္တိဒုဋ္ဌုဝီမံသိတံ၊ မကောင်းသဖြင့် စုံစမ်းခြင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ သံဝိဘတ္တေသု၊ ဒုက္ခသစ္စစသည် အစွမ်းဖြင့်ဝေဖန်အပ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့တွင်။ သေဋ္ဌံ၊ မြတ်သော။ ယံ သာသနဓမ္မံ၊ အကြင်အဆုံးမ ဖြစ်သောတရားတော်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ သာသနဓမ္မံ၊ ထိုသစ္စာလေးပါးတရားကို သိစေတတ်သာ အဆုံးအမဖြစ်သော တရားတော်ကို။ အယံ၊ ဤသည်ကား။ ဓမ္မော၊ သုတ်အဘိဓမ္မာတည်း။ အယံ၊ ဤသည်ကား။ ဝိနယော၊ ဝိနည်းတည်း။ ဣတိ မနသိကတွာ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်း၍။ ဥပဂမိ၊ ကပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣတ္ထံ ဣမံ ပကာရံ၊ သို့ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော အပြားရှိသော။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ ပိလိန္ဒဝိစ္ဆထေရော၊ သည်။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ပိလိန္ဒဝိစ္ဆထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။

ဝဝ၅+ ဝဝ၆+ (၁၀) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဣဓ ဝါ၊ ဤပစ္စုပ္ပန်လောကအတ္ထဘော၌ လည်းကောင်း။ ဟုရံ ဝါ၊ တစ်ပါးသော အနာဂတ်အတ္ထဘော၌ လည်းကောင်း။ အပေက္ခံ၊ ကပ်ငြိတတ်သော တဏှာကို။ ဝိဟာရံ၊ အထူးသဖြင့် ပယ်၍နေပြီ။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဝေဒဂူ၊ မဂ်ဉာဏ်ဖြင့်နိဗ္ဗာန်သို့ရောက်အပ်၏။ သာမိတော၊ ပဟာနာယပစ္ဆိကိရိယာဘာဝနာ အဘိသမယ၏ အစွမ်းဖြင်ကောင်းစွာစောင့်ရှောက်ခြင်း သဘောရှိ၏။ သဗ္ဗေသု ဓမ္မေသု၊ ခပ်သိမ်းသော အာရုံတရားတို့၌။ အနုပလိတ္ထော၊ တဏှာဒိဋ္ဌိဟူသော လိမ်းကျံခြင်းဖြင့် မလိမ်းကျံ။ လောကဿ၊ ဥပါဒါနက္ခန္ဓာဟုဆိုအပ်သော လောက၏။ ဥဒယဗ္ဗယံ၊ အဖြစ်အပျက်နှစ်ပါးသို့။ ဇညာဇာနိတွာ၊ သိ၍။ ဝေဒဂူ၊ မဂ်ဉာဏ်ဖြင့်နိဗ္ဗာန်ဟူသော အဆုံးသို့ရောက်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣတ္ထံ ဣမံ ပကာရံ၊ သို့ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော အပြားရှိသော။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ ပုဏ္ဏမာသတ္ထေရော၊ ပုဏ္ဏမာသထေရ်သည်။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ပုဏ္ဏမာသထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ ပဌမော၊ ရှေးဦးစွာသော။ ဝဂ္ဂေါ၊ ဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ တဿ၊ ထိုပဌမဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည။ သုဘူတိ ထေရော၊ သုဘူတိထေရ်လည်းကောင်း။ ကောဋ္ဌိကတ္ထေရော၊ ကောဋ္ဌိကထေရ်လည်းကောင်း။ ကင်္ခေါရေဝတ ထေရော၊ ကင်္ခေါရေဝတ ထေရ်လည်းကောင်း။ သုဗ္ဗတော၊ ကေင်းသောတရားစကားကို ဟောတတ်သော။ မန္တာနိပုတ္ထော၊ မန္တာနီမည်သော ပုဏ္ဏေားမ၏သားဖြစ်သော ပုဏ္ဏထေရ်လည်းကောင်း။ ဒဗ္ဗောစ၊ ဒဗ္ဗထေရ်လည်းကောင်း။ သိတဝနိယော စ၊ သုသာန်၌နေသော သမ္ဘူတထေရ်လည်းကောင်း။ ဘလ္လိယော စ၊ ဘလ္လိယထေရ်လည်းကောင်း။ ဝီရော၊ ဝီရထေရ်လည်းကောင်း။ ပိလိန္ဒဝစ္ဆော စ၊ ပိလိန္ဒဝစ္ဆေထေရ်လည်းကောင်း။ တမောနုဒေါ၊ အမိုက်ကိုဖျောက်တတ်သော။ ပုဏ္ဏမာ၊ ပုဏ္ဏမာသထေရ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်တည်း။ ပဌမဂဝ်ပြီ၏။ ဧကနိပါတ်။ ၂၊ ဒုတိယဝဂ်။ (၁၁) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဗုဒ္ဓပဝေဒိတေ၊ မြတ်စွာဘုရားသည် သိအပ်သော။ ဓမ္မံ၊ သုံးဆယ်ခုနစ်ပါးသော ဗောဒိပက္ခိယတရား၌။ ပါမုဇ္ဇဗဟုလော၊ များသောဝမ်းမြောက်ခြင်းရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သင်္ခါရူပသမံ၊ သင်္ခါရ

ဝဝ၆+ ဝဝရ+ တရားတို့၏ ငြိမ်းရာဖြစ်သော။ သုခံ၊ ချမ်းသာတကာတို့ထက် လွန်မြတ်သောချမ်းသာဟုဆိုအပ်သော။ ပဒံ သန္တံ၊ နိဗ္ဗာန်ကို။ အဓိဂစ္ဆေ၊ ရရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စူဠဝစ္ဆော ထေရော၊ ဝူဠဝစ္ဆထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ စူဠဝစ္ဆထေရ ဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၂) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ပညာဗလီ၊ ပါဋိဟာရိယ ပညာဝိပဿာပညာ၏ အစွမ်းဖြင့်မြတ်ဖြစ်သော အလွန်အကဲသော ပညာအားနှင့်ပြည့်ဟုံသော။ သီလဝတူပပန္နော၊ အလွန်အကဲသော စတုပါရိသဒ္ဓိလသဓုတင်ကျင့်ဝတ်နှင့်ပြည့်စုံထသော။ သမာဟိတော၊ ဥပစာရသမာဓိ အပ္ပနာသမာဓိဖြင့်ကောင်းစွာတည်ထသော။ ဈာနရတော၊ အာရမ္မဏူပဈာန် လက္ခဏူပဈာန်၌ မွေ့လော်ထသော။ သတိမာ၊ မကင်းသောသတိရှိထသော။ ယဒိတ္ထိယံ၊ အလိုရှိတိုင်းသော။ ဘောဇနံ၊ ဘောဇဉ်ကို။ ဘုဉ္ဇမာနော၊ သုံးဆောင်သော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကင်္ခေထကာလံ၊ ထိုမိမိ၏ အပါဒိသေသနိဗ္ဗာန်ဖြင့် ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုအပ်သော ကပါလတိုင်အောင်။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဝိတရာဂေါ၊ ကင်းပြီးသော ကာမရာဂရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မဟာဝစ္ဆတ္ထေရော၊ မဟာဝစ္ဆထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ မဟာဝစ္ဆထေရဂါထာ အနက်ပြီး၏။ (၁၃) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ တေ သေလာ၊ ထိုငါနေသော တောင်တို့သည်။ နိလဗ္ဘဝဏ္ဏာ၊ ညိုသော တိမ်အဆင်းရှိကုန်၏။ ရုစိရာ၊ ပြိုးပြိုးပြက်ထွက်သော အရောင်ရှိကုန်၏။ သီတဝါရီ၊ ချမ်းအေးကြည်လင်သော ရလည်းရှိကုန်၏။ သုစိန္ဓရာ၊ စင်ကြယ်သော မြေအဖို့ရှိကုန်၏။ ဣန္ဒဂေါပကသဉ္ဆန္နာ၊ သန္ထာနီအဆင်းရနှင့်တူသော အဆင်းရှိသောပိုးပရန်တို့ဖြင့် ဖုံးလွှမ်းကုန်၏။ တေ သေလာ၊ ထိုတောင်တို့သည်။ မံ မယှံ၊ ငါအား။ ရမယန္တိ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာအရပ်၌ မွေ့လျော်ခြင်းကိုပွားစေအပ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝနဝစ္ဆတ္ထေရော၊ ဝနဝစ္ဆထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဝနဝစ္ဆထေရေဂါထာ အနက်ပြီး၏။ (၁၄) ဘန္တေ၊ အရှင်တို့။ ဥပဇ္ဈာယော၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဖြစ်သော ဝနဝစ္ဆထေရ်သည်။ မံ အဝစါသိအဘောသိ၊ အကျွန်ုပ်ကိုဆိုပြီ။ သီဝက၊ သီဝကသာမဏေ။ ဣတော၊ ဤရွာအပိုင်းအခြားမှ။ ဂစ္ဆာမိ၊ တောအရပ်သို့သွားအံ့။ မေ၊ ငါ၏။ ကာယော၊ ကိုယ်သည်။ ဂါမေ၊ ရွာ၌။ ဝသတိ၊ နေ၏။ မေ၊ ငါ၏။ မနော၊ စိတ်သည်။ အရညဂတော၊ တောသို့ရောက်ပြီ။ သေမမာနကော ပိ၊ လျောင်း

ဝဝရ+ ဝဝ၈+ သောကိုယ်ဖြင့်လည်း။ ဂစ္ဆာမိ၊ ပေါက်ပက်ပိုးကဲ့သို့ ရင်ဖြင့်တွားလျက်သွားအံ့။ ဝိဇာနတံ ဝိဇာနန္ထဿ၊ ကာမဂုဏ်စသည်၌ အပြစ်ကာမဂုဏ်မှထွက်မြောက်ခြင်း နိဗ္ဗာန်ဟူသော အကျိုးကိုသိသော သူအား။ သံဂေါ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော အာရုံ၌ငြိတွယ်ခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝနဝစ္ဆဿတေရဿ၊ ဝနဝစ္ဆမထေရ်၏။ ဘာဂိနေယျော၊ အတူဖြစ်သော။ သာမဏေရော၊ ဝသိကသာမဏေသည်။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ (၁၅) အာဝုသော၊ ငါရှင်တို့။ ယေ ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးသော ဩရမ္ဘာဂိယသံယောဇဉ်တို့ကို။ ဆန္ဒေ၊ သုံးပါးသော အောက်မဂ်ဓာသန်လျှက်ဖြင့် ဖြတ်ရာ၏။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော ဥဒ္ဓံဘာဂိယသံယောဇဉ်တို့ကို။ ဇဟေ၊ အရဟတ္တမဂ်ဖြင့် ပယ်စွန့်ရာ၏။ ပဉ္စစ၊ ဥဒ္ဓဘာဂိယသံယောဇဉ် တို့ကိုပယ်ခြင်းငှာ သဒ္ဓါစသော ငါးပါးသောဣန္ဒြေတို့ကိုလည်း။ ဥတ္တရိ၊ အလွန်။ ဘာဝယေ၊ ပွားစေရာ၏။ ပဉ္စသံဂါတိဂေါ၊ ငါးပါးသောရာဂဒေါသမောဟဒိဋ္ဌိဟုဆိုအပ်သော ငြိတွယ်တတ်သော တရားကိုပယ်သဖြင့် လွန်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဩဃတိဏ္ဏောတိ၊ ကာမောဃစသော ဩဃလေးပါးမှလွတ်မြောက်သော ရဟန်းဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုဏ္ဍဓာနောထေရော၊ ကုဏ္ဍဓာနထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ကုဏ္ဍဓာနထေရဂါထာ အနက်ပြီး၏။ (၁၆) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဘဒ္ဒေါ၊ ကောင်းသောအစွမ်းလျှင်ခြင်းစသည်နှင့် ပြည့်စုံသော။ အာဇညော၊ ဥဿဘအာဇာနည်သည်။ နင်္ဂလာဝတ္ထနိ၊ တွန်ကြောင်းခရီး၌။ သိခိ၊ ထိုးထွန်းကြောင်း၏ အထက်၌ တစ်ခဲနက် မြက်အမြစ်စသည်တို့ကို။ အပ္ပကသိရေန၊ မပင်မပန်းသဖြင့်။ ဂစ္ဆတိယထာ၊ ထိုမှဤမှလည်၍သွားနိုင်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထိုအတူ။ မံ မမ၊ ငါအား။ နိရာမိသေ၊ ကာမအာမိသ လောကအာမိသဝဋ္ဋအာမိသတို့နှင့် မရောသော။ သုခခေ၊ ဖလသမာပတ်ချမ်းသာကို။ လဒ္ဓေ၊ ရသည်ရှိသော်။ ရတ္တိံ ပိ၊ ညဉ့်အခါ၌လည်းကောင်း။ ဒိဝါပိ၊ နေ့အခါ၌ လည်းကောင်း။ အပ္ပကသိရေန၊ မပင်မပန်းသဖြင့်။ ဂစ္ဆန္တိအတိက္ကမန္တိ၊ လွန်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗောလဋ္ဌသီသောထေရော၊ ဗေလဋ္ဌသီသထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဗေလဋ္ဌိသိသထေရဂါထာ အနက်ပြီး၏။ (၁၇) ဘော ပဗ္ဗဇိတ၊ အိုရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ မဟဂ္ဃသော၊ အစားကြီးသည်ဖြစ်၍။ ယဒါယသ္မိံ ကာလေ၊ အကြင်အခါ၌။ မိဒ္ဓ၊ ထိနမိဒ္ဓဖြင့်နှိပ်

ဝဝ၈+ ဝဝ၉+ စက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ နိပါပယမဋ္ဌော၊ ဆန်ကွဲထမင်းစသောဝဂ်စာဖြင့် ပြည့်သော။ မဟာဝရာဟောဝမဟာဝရာဟော ဣဝ၊ ဝက်ကြီးကဲ့သို့။ သမ္ပရိဝတ္ထသာယီ၊ တစ်လူးလည်းလည်းအိမ်းခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ နိဒ္ဒါယိတာ၊ အိပ်ကြူးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မန္ဒော၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းစီးပြန်ခြင်း၌ နှလုံးမသွင်းသည်ဖြစ်၍ နည်းသောပညာရှိသော။ သောတွံ၊ ထိုသင်သည်။ ပုပ္ပုပ္ပုနံ၊ အဖန်တစ်လဲလဲ။ ဂဗ္ဘံ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းသို့။ ဥပေတိ၊ ရောက်ရလိမ့်သတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သံဝေဂဇနနတ္ထံ၊ ထိန့်လန့်ခြင်းကိုဖြစ်စိမ့်သောငှာ။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အာဟ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဒါသကောထေရော၊ သဒါကထေရ်သည်။ တံ ဝစနံ၊ ထိုဘုရားစကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ သံဝေဂဇာတော၊ ဖြစ်သောထိန့်လန့်ခြင်း ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိပဿနံ၊ ဝိပဿနာကို။ ပဌပေတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ န စိရေဿဝ၊ မကြာမြင့်မှီလျှင်။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့။ သစ္ဆိကာသိ၊ မျက်မှောက်ပြု၏။ ဒါသကထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၈) ဘော ဘိက္ခု၊ အိုရဟန်း။ ဘေသကဠာဝနေ၊ ဘေသကဠမ်သော တော၌။ ဝသန္တော၊ နေသော။ တွံ၊ သင်သည်။ ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဒါယာဒေါ၊ တရားအမွေခံည်။ အဟု၊ ဖြစ်လော။ ကေဝလံအဋ္ဌိသညာယ၊ အကြွင်းမရှိသော အဋ္ဌိကဘာဝနာဖြင့် အရိုဟုနှလုံးသွင်းသော အားဖြင့်နှံစေလော။ ဣမံ ပထဝိံ၊ ဤအတ္တဘောဟုဆိုအပ်သောယ မြေကြီးကို။ အဟံ၊ ငါကား။ ပထဝီဝိယ၊ မြေကြီးကဲ့သို့ပင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မညေ၊ အောက်မေ့လေလော။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ခိပ္ပမေဝ၊ လျှင်စွာသာလျှင်။ ကာမရာဂံ၊ ကာမရာဂကို။ ပဟိယတိ၊ ပယ်နှိုင်လိမ်သတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒေဝတာ၊ နတ်သည်။ အညာပဒေသေန၊ တစ်ပါးကိုညွန်သဖြင့်။ ဝိဘာဧဝတိ၊ ထင်စွာပြ၏။ သောသိင်္ဂါလပိတာထေရော၊ ထိုသင်္ဂါလပိတထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤနတ်ဆိုသော ဂါထာကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဝိပဿနံ၊ ဝိပဿနာကို။ ဝဍ္ဎေတွာ၊ ပွားစေ၍။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့။ ပါပုဏာတိ၊ ရောက်၏။ သင်္ဂါလပိတထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၉) နေတ္ထိကာ၊ ရေကိုဆောင်ကုန်သောသူတို့သည်။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ နယန္တိ ဝိယ၊ မိမိတို့၏ လိုရာအရပ်သို့ဆောင်ကုန်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဥသုကာရာ၊ လေးသမာတိုသည်။ တေဇနံ၊ မြှားကို။ တာပေတွာ၊ မီးကင်၍။ ဒမယန္တိ ဥဇုံကရောန္တိ ဝိယ၊ ဖြောင့်အောင်ပြုကုန်သကဲ့သို့ လည်းကောင်း။ တစ္ဆာကာ၊ တစည်းသမားတို့သည။ ဒါရုံ၊ သစ်ကို။ ဒမယန္တိဝိယ၊ မိမိအလိုအား

ဝဝ၉+ ဝ၁၀+ လျော်စွာအဖြောင့် အကောက်ကိုပြုတတ်ကုန်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဧဝံ တထာ၊ ထိုအတူ။ သုဗ္ဗတာ၊ ဆောက်တည်သော သီလစသော ကောင်းသောအကျင့်ရှိကုန်သော ပညာရှိတို့သည်။ အတ္ထာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ဒမယန္တိ၊ သောတာပတ္တိမဂ်စသည်သို့ ရောက်အောင်ဆုံးမကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုဋ္ဌောလေရော၊ ကုဋ္ဌထေရ်သည။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ကုဋ္ဌထေရဂါထာ အနက်ပြီး၏။ (၂၀) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ မေ၊ ငါအား။ မရဏေမရဏဟေတု၊ သေခြင်းဟုသော အကြောင်းကြောင့်။ ဘယံ၊ ဘေးသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဇိဝိတေ၊ အသက်ရှည်ခြင်း၌။ နိကန္တိ၊ ငဲ့ကွတ်သောအားဖြင့် တပ်သောတဏှာသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ သမ္ပဇာနော၊ ပညာအဆင်အခြင်နှင့်ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ ပဋိဿတော၊ ပြန့်ပြောသော သတိရှိသည်ဖြစ်၍။ သန္ဒေဟံ၊ အလုံးစုံသော ကိုယ်ကို။ နိက္ခပိဿာမိ ဆဋ္ဋေဿာမိ၊ စွန့်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဘိတော ထေရော၊ အဇိတထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ အဇိတထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ ဒုတိယော၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ ဝဂ္ဂေါ၊ ဝဂ္ဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ တဿ၊ ထိုဒုတိယဝဂ်၏။ ဥဒါ၊ ဥဒါန်းသည်။ စူဋ္ဌဝစ္ဆော စ၊ ဝူဋ္ဌဝစ္ဆထေရ်လည်းကောင်း။ မဟာဝစ္ဆော စ၊ မဟာဝစ္ဆထေရ်လည်းကောင်း။ ဝနဝစ္ဆော စ၊ ဝနဝစ္ဆထေရ်လည်းကောင်း။ သီဝကော၊ သင်ချိုင်း၌သော သောမသာမဏေလည်းကောင်း။ ကုဏ္ဍဓာနော စ၊ ကုဏ္ဍဓာနထေရ်လည်းကောင်း။ ဗေလိဋ္ဌ၊ ဗေလေိဋ္ဌသီသထေရ်လည်းကောင်း။ ဒါသကော စ၊ ဒါသကထေရ်လည်းကောင်း။ တတော၊ ထိုဒါသကထေရ်မှ။ ဥပရိံ၊ အထက်၌။ သိင်္ဂါလပိလပိတိကော ထေရော၊ သိင်္ဂါလပိတကထေရ် လည်းကောင်း။ ကုဋ္ဌော စ၊ ကုဋ္ဌထေရ် လည်းကောင်း။ အဇိတော စ၊ အဇိတထေရ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒသ၊ တစ်ကျိပ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်တည်း။ ဒုတိယဝဂ်ပြီး၏။ ဧကနိပါတ်။ ၃၊ တတိယဝဂ်။ (၂၁) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဘယဿ၊ ဇာတိဇရာမရဏ စေသော ကြောက်ခြင်း၏ အကြောင်းမှ။ န ဘယာမိ၊ မကြောက်။ နောအမှာကံ၊ ငါတို့၏။ အမတဿ၊ နိဗ္ဗာန်၌။ ကောဝိဒါ၊ ဝေနိယျတို့အား ဆုံးမခြင်း၌ လိမ္မာစွာသော။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ယတ္ထ၊ အကြင်နိဗ္ဗာန်၌။ ဘယံ၊

ဝ၁၀+ ဝ၁၁+ ဇာတိဇရဗျာတိမရဏစသော ဘေးသည်။ န စတိဋ္ဌတိ၊ မတည်။ ယောနမဂ္ဂေန၊ အကြင်နိဗ္ဗာန်ဟူသော အကြောင်းခရီးဖြင့်။ ဝဇတိ၊ သွားတော်မူ၏။ တေန မဂ္ဂေန၊ ထိုဘုရားသွားလမ်းဖြင့်။ ဘိက္ခဝေါ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဝဇန္တိ၊ သွားကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဂြောဓောထေရော၊ နိဂြောဓထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ (၂၂) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ နိလာသုဂီဝါ၊ အလွန်တင့်တယ်သော စိမ်းညိုသော လညရစ်အဆင်းလည်းရှိကုန်ထသော။ သိခိနော၊ ထိပ်၌ရောက်သော ဦးအစွန်းရှိကုန်သောထသော။ တေ မောရာ၊ ထိုဥဒေါင်းတို့သည်။ ကာရမ္ဘိယံ၊ ကာရမ္ဘိမည်သော တောအုပ်၌။ သီတဝါတကီဠိတာ၊ အေးသောမိုဃ်းနှင့်ရောသော လေဖြင့်ကောင်းစွာဖြစ်သော မြူးတူခြင်းတို့ကို။ ဝသန္ထာ၊ တွန်ကုလျက်။ အဘိနဒန္တိ၊ မြူးတူးကစားကုန်၏။ အရဟန္တာပိ၊ ရဟန္တာတို့သည်လည်း။ ဘုတ္တံ၊ ဆွမ်းဖြင့်ပင်ပန်းခြင်းကိုဖျောက်အံ့သော ငှာအိပမ်ခြင်းကို။ သုပန္တိ၊ ခွင့်ပြုတော်မူသော ကာလ၌အိပ်ကုန်၏။ ဈာယံ ဈာယေဟိ၊ သမထဝိပဿနာဈာန့်တို့ဖြင့်။ နိဗောဓေန္တိ၊ နိုးကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စိတ္တကောထေရော၊ စိတ္တထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ စိတ္ထကထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၂၃) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အဟံ ခေါ၊ ငါသည်လျှင်။ ဝေဠုဂုမ္ဗိသ္မိံ၊ ဝါးချုံရိမ်၌။ မဓုပါယာသံ၊ ဂဏာနို့ဆွမ်းကို။ ဘုတွာန၊ စွား၍။ ပဒက္ခိဏံ ပဒက္ခိဏေန၊ မြတ်စွာဘုရားအဆုံးအမတော်ကို ခံလင့်သဖြင့်။ ခန္ဓာနံ၊ ဥပါဒါနက္ခန္ဓာတို့၏။ ဥဒယဗ္ဗယံ၊ အဖြစ်အပျက်နှစ်ပါးကို။ သမ္ပဿန္တော၊ ရှုသည်ဖြစ်၍။ ဝိဝေကံ၊ ပဋိပဿဒ္ဓိဝိဝေကဟုဆိုအပ်သော ဖလသမာပတ်ကာမဂုဏ်ငါးပါးမှ ဆိတ်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော ဖလသမာပတ်ကာမဂုဏ်းငါးပါးမှ ဆိတ်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော ကာယဝိဝေကို။ အနုဗြူဟယံအနုဗြူဟယန္တော၊ ပွားလိုသောကြောင့်။ သာနုံ၊ ရှေး၌နေအပ်သော တောင်လျည်တောင်ဝှမ်းသို့။ ပဋိဂမိသ္မာမိ၊ ရည်၍သွားလေအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဂေါပလလော ထေရော၊ ကောပါလထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဂေါပါလထေရဂါထာ အနက်ပြီး၏။ (၂၄) အာဝုသော၊ ငါရှင်တို့။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းအဖြစ်သို့ရောက်၍။ အနဝဿိကော၊ တဝါမရသေးသော ငါသည်။ ဓမ္မသုဓမ္မတံ၊ ဘုရားတရားတော်၏ ဝဋ်မှထွက်မြောက်ကြော်င်းဖြစ်သော ကောင်းသောတရား၏အဖြစ်ကို။ ပဿ၊ ရှုလော။ တိဿောဝိဇ္ဇာ၊ သုံးပါးသောဝိဇ္ဇာတို့ကို။ အနုပ္ပတ္တာသစ္ဆိကတာ၊

ဝ၁၁+ ဝ၁၂+ မျက်မှောက်ပြုအပ်ကုန်ပြီ။ ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သာသနံ၊ ဆုံးမတော်မူသော အတိုင်း။ ကတံ ကရဏီယံ၊ ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သုဂန္ဓော ထေရော၊ သုဂန္ဓထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ သုဂန္ဓထေရဂါထာ အနက်ပြီး၏။ (၂၅) ကဏှာ၊ အိုမရ်မင်း။ မမ၊ ငါ့အား။ ဩဘာဇာနံ၊ ဉာဏ်ရောင်အားဖြင့်ဖြစ်သေ အရောင်ရှိသော။ ဖလဂံ၊ အရဟတ္တထိုလ်ဉာဏ်နှင့်တကွဖြစ်သော။ ယဿ ပုဂ္ဂလဿ၊ အကြင်ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ အဘိဏှသော၊ ဖိုလ်ဝင်စားသောအားဖဖြင့်မပြတ်။ ပဝတတ္တိ၊ ဖြစ်၏။ တာဒိသံ၊ ထိုသို့အရဟတ္တဖိုလ်နှင့်ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ အာသဇ္ဇအဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ ဒုက္ခံ၊ သံသရာဆင်းရဲတွင်။ တွံ၊ သင်သည်။ နိဂစ္ဆသိ ဥပဂစ္ဆိဿတိ၊ ရောက်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ နန္ဒိယေထေရော၊ နန္ဒိယထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ နန္ဒိယထေရဂါထာ အနက်ပြီး၏။ (၂၆) အာဝုသော၊ ငါရှင်တို့။ အာဒိစ္စဗန္ဓုနော၊ နေမင်း၏ အဆွေဖြစ်တော်မူသော။ ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သုဘာသိတံ၊ ကောင်းစွာဆိုအပ်သော။ ဝါစံ၊ စကားတော်ကို။ သုတွာ၊ ကြားနာရသော ကြောင့်။ နိပုဏံ၊ သိမ့်မွေ့သော သစ္စားလေးပါးတရားကို။ ဟိယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ပစ္စဗျာဓိံ ပဋိဝိဇ္ဈိံ၊ ထိုးထွင်း၍သိပြီ။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဒါနိ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော။ ပဋိဝိဇ္ဈိတဗ္ဗံ၊ ထိုးထွင်း၍သိအပ်သော တရားသည်။ န အတ္ထိ၊ မရှိပြီ။ ယထာကိံ၊ အဘယ်သို့သိသနည်းဟူမူကား။ ဝါဠဂ္ဂံ၊ ခုနစ်စိတ်ခွဲအပ်သော သားမြီးဖျားကို။ ဥသုကာရော၊ လိမ္မာစွာသောဆေးလေးသမားသည်။ ဥသုနာ၊ မြှားဖြင့်။ အဝိဇ္ဈန္တော၊ မချွတ်မယွင်းစေမူ၍။ ဝိဇ္ဈတိယထာ၊ ဖေါက်ထွင်းစူးအောင်ပြစ်ရာသကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထိုအတူ။ နိပုဏံ၊ သိမ်မွေ့သော သစ္စာလေးပါးတရားကို။ ပစ္စာဗျာဓိံပဋိဝိဇ္ဈိံ၊ ထိုးထွင်း၍သိပြီ။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ အဘာထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၂၇) အမ္မ၊ အမိ။ ဒဗ္ဗံ၊ မြေဇာမြက်ကိုလည်းကောင်း။ ကုသံ၊ သမန်းမြက်ကိုလည်းကောင်း။ ပေါဋံကိလံ၊ ဆူးရှိသောချုံကို လည်းကောင်း။ ဥသိရံ၊ ပန်းရင်းမြက်ကို လည်းကောင်း။ မုဉ္ဇံ၊ မြူဆန်မြက်ကိုလည်းကောင်း။ ပဗ္ဗဇံ၊ ပြိတ်မြက်ကိုလည်းကောင်း။ ဝိဝေကံ၊ ကာယဝိဝေကစိတ္တဝိဝေက ဥပဓိဝိဝေကကို။ အနုဗြူဟယံ အနုဗြူဟယန္တော၊ ပွားစေလေိုသည်ဖြစ်၍။ ဥရသာ၊ ရင်ဖြင့်။

ဝ၁၂+ ဝ၁၃+ ပနုဒိဿာမိ၊ ပယ်ထွန်း၍သွားလေအံ့သတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မတုယာ၊ အမိအား။ လောကမသကင်္ဂိယောထေရော၊ လောမသကင်္ဂိယထေရသည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ လောမသကင်္ဂိယထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၈) ကိစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ဝတ္ထပသုတော၊ သင်္ကန်းဖြင့်တန်ဆာဆင်ခြင်း၌လော့လာသည်။ နော ဟောတိ၊ မဖြစ်၏။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ ဘူသနာရတော၊ အတ္တဘောကိုတန်ဆာဆင်ခြင်း၌ မွေ့လျော်သည်။ နော ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ သိလမယံ၊ သီလသမယံ၊ စင်သောစတုပါရိသုဒ္ဓိသီလဖြင့်ပြီသော။ ဂန္ဓံ၊ အနံသည်။ တွံတဝ ေဧဝ၊ သင်အားသာလျှင်။ ကိံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ဝါယသိ၊ လှိုင်ဘိသနည်း။ ဣတရာ၊ သီလမရှိသော။ ပဇာ၊ သတ္တဝါအပေါင်းသည်။ ယတော ယသ္မာကာရဏော၊ အကြင်ကြောင့်။ တံ၊ ထိုသီလတည်းဟူသော အနံ့ဖြင့်တုံခြင်းသည်။ ကိဉ္စိ၊ စိုးစဉ်းမျှ။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗျတိရေကေန၊ ဗျတိရိက်အားဖြင့်။ သီလဂန္ဓဝါယနမေဝ၊ သီလတည်းဟူသော အနံဖြင့်ထုံးခြင်းကိုသာလျှင်။ ဝိဘာဝေတိ၊ ထင်စွာပြ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇမ္ဗုဂါမိကဝုတ္တော၊ ဇမ္ဗုဂါမိက၏ သားဖြစ်သောမထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္တ၊ ဆိုပြီ။ ဇမ္ဗုဂမိကထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၂၉) ဟာရိတာ ဟာရိတ၊ ဥသုကာရော၊ လေးသမားသည်။ တေဇနံ၊ မြှားကို။ ဥဇုံ၊ ဖြောင့်စွာ။ ကရောတိ ဣဝ၊ ပြုသကဲ့သို့။ တွံ၊ သင်သည်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ သမန္နမယံ၊ ပျင်းခြင်းသို့ကျစိမ့်သောငှာ မပေးမူ၍ ထိုးပျင်းခြင်းမှထုတ်သဖြင့် ဝီရယနှင့်သမာဓိမျှသည်ကိုယျဉ်စေလျှက်။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ဥဇုံ၊ ဖြောက်မတ်စွာ။ ကရိတွာန၊ ပြု၍။ အဝိဇ္ဇံ၊ အဝိဇ္ဇာတည်းဟူသော အမိုက်တိုက်ကို။ ဆိန္ဒ၊ အရဟတ္တမဂ်ဉာဏ်ဖြင့်ခွဲလေလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ဩဝါဒတိ၊ ဆုံးမ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဟာရိတော ထေရော၊ ဟာရိတထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဟာရိတထေရဂါထာ အနက်ပြီး၏။ (၃၀) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ မေ၊ ငါ့အား။ အာဗာဓေ၊ အနာသည်။ ဥပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်လတ်သည်ရှိသော်။ မေ၊ ငါ့အား။ အာဗာဓော၊ အနာသည်။ သမုပ္ပန္နော၊ ဖြစ်ချေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သတိ၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းစီးပြန်းခြင်း၌ အားထုတ်အံ့ဟူသော သတိသည်။ ဥပပပဇ္ဇထ၊ ဖြစ်လတ်၏။ ကိံ ဥပပဇ္ဇထ၊ အဘယ်သို့ဖြစ်သနည်းဟူမူကား။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ ကာလောကာလံ၊ အနာဖြစ်ရာကာပတ်လုံး။ ပပမဇ္ဇိတုံ၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းစီန်းပြန်းခြင်း၌မေ့လျော့်ခြင်းငှာ။ န ယုတ္တံ၊ မသင့်။ ဣတိ၊

ဝ၁၃+ ဝ၁၄+ သို့။ သတိ၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းစီးပြန်းခြင်း၌ အားထုတ်ခြင်းအံ့ဟူသော သတိသည်။ ဥပပဇ္ဇထ၊ ဖြစ်လတ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥတ္တိယောထေရော၊ ဥတ္တိယထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဥတ္တိယထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ တတိယော၊ သုံးခုတို့၏ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သော။ ဝဂ္ဂေါ၊ ဝဂ်တည်း။ တဿ၊ ထိုဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်။ ဣတိ၊ သီလအစရှိသောကျေးဇူးအပေါင်းကိုရှာလေ့ရှိသော။ နိဂြောဓောစ၊ နိဂြောဓထေရ်လည်းကောင်း။ စိတ္တကောထေရော၊ စိတ္တကထေရ်လည်းကောင်း။ ဂေါပါလတ္ထေရော၊ ဂေါပါလထေရ်လည်းကောင်း။ သုဂန္ဓော၊ သုဂန္ဓထေရ်လည်းကောင်း။ နန္ဒိယော၊ နန္ဒိယထေရ်လည်းကောင်း။ အဘယော၊ အဘယထေရ်လည်းကောင်း။ ဇမ္ဗုဂါမိကပုတ္တော၊ ဇမ္ဗုဂါမိကသားဖြစ်သော ထေရ်လည်းကောင်း။ ဟာရိတော၊ ဟာရိတထေရ်လည်းကောင်း။ ဥတ္တိယော၊ ဥတ္တိယထေရ်လည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမေ၊ ဤတစ်ကျိပ်တို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်တည်း။ တတိယဝဂ်ပြီး၏။ ဧကနိပါတ်။ ၁၊ စတုတ္ထဝဂ် (၃၁) ဘော၊ အချင်းတို့။ ဍံသေဟိ၊ မှတ်တို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ကမသေဟိ၊ ခြင်တို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဖုဋ္ဌော၊ ကိုက်ခဲဖြင့်ခြင်းတွေ့အပ်သော တောကျောင်းဖြစ်သော။ ဗြာဟာဝနေမဟောဝနေ၊ များစွာသော သစ်ပင်ချုံတို့ဖြင့် ပြည့်စုံသောတောကြီး၌။ ဝသန္တော၊ နေသည်ရှိသော်။ နာဂေါ၊ စစ်ထိုးခြင်း၌စွမ်းနိုင်သောဆင်ပြောင်သည်။ သံဂါမသီသေ၊ စစ်ဦး၌။ ပရံသေနံ၊ သူတစ်ပါးစစ်သည်ကို။ ပဟာရတိဝိယ၊ ပုတန်ခတ်သကဲ့သို့။ တတြာပိ၊ ထိုတောအုပ်ကြီး၌လည်း။ သတော၊ သတိရှိသောတောကျော်းနေခြင်း၌ ဘုရားတို့သည် ခြီးမွမ်းအပ်၏ ဟုဖြစ်သောအားထုတ်ခြင်း သတိရှိသည်ဖြစ်၍။ အဓိဝါသယေ၊ မှတ်ခြင်စသည်တို့၏ အတွေ့ကိုသည်းခံ၍နေရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉာတကေ၊ အဆွေအမျိုးတို့ကို။ သညာပေတိ၊ မှတ်စေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဂဟရတိရိယောထေရော၊ ဂဟရတိရိယထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္တ၊ ဆိုပြီ။ ဂဟရတိရိယထေရဂါထာ အနက်ပြီး၏။ (၃၂) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဇိရမာနေန၊ အိုးခြင်းသို့ရောက်ခြင်းမှ

ဝ၁၄+ ဝ၁၅+ လည်းကောင်း။ တပ္ပဟာနေန၊ တစ်ဆယ့်တစ်ပါးသောမီးတို့ဖြင့် မလောင်ခြင်းမှ လည်းကောင်း။ နိဗ္ဗုတိံ၊ ငြိမ်းရာဖြစ်သော။ အဇရံ၊ အိုးခြင်းမရှိသော။ နိမိယံ၊ ပျက်စီးခြင်းမရှိမြဲစွာတည်သော။ ပရံမံသန္တိံ၊ မြတ်သောငြိမ်းရာဖြစ်သော။ ယောဂက္ခေမံ၊ ယောဂလေးပါးတို့၏ ကုန်ရာဖြစ်သော။ အနုတ္တရံ၊ မိမိထက်လွန်မြတ်သော တရားမရှိသော နိဗ္ဗာန်သို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပတ္တေယျံ၊ ရောက်လေအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သုပ္ပိယောထေရော၊ သုပ္ပိယထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ သုပ္ပိယထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၃၃) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဝိယသ္မိံ၊ ချစ်အပ်သော။ ဧကပုတ္တသ္မိံ၊ တစ်ယောက်တည်းသော သား၌။ မာတာပိတူနံ၊ အမိအဖတို့အား။ ကုလသီ၊ ချမ်းသာခြင်းမတ္တောတရားကို ပွားစေခြင်း၌ အလိုရှိသည်။ သိယာယထာ၊ ဖြစ်ရာသကဲ့သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထိုအတူ။ သဗ္ဗတ္တ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ သဗ္ဗေသု၊ အလုံးစုံကုန်သော။ ပါဏေသု၊ သတ္တဝါတို့၌။ ကုသလော၊ စင်စစ်အစီးအပွားကို အလိုသောအားဖြင့် ချမ်းသာခြင်း၌ အလိုရှိသော။ မေတ္တာ၊ မတ္တတရားသည်။ သိယာဘဝေယျ၊ ပွားစေသဖြင့်ဖြစ်စေရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သောပါကေထေရော၊ သောပါကထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ သောပါကရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၃၄) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဧတာ ဣတ္ထိယော၊ ဤမိန်းတို့သည်။ အနာသန္နာ၊ အနီးကုန်မူကား။ ဝရာ၊ ယောကျ်ားအားမြတ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဇာနာတိ၊ ပညာရှိသည်။ နိစ္စမေဝ၊ အမြဲသာလျှင်။ အရညံ၊ အရညတော၊ တောကျောင်းမှ။ ဂါမာ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ အာဂမ္မ၊ လာလတ်၍။ တတော၊ ထိုနောက်မှ။ ဂေဟံ၊ အိမ်သို့။ ဥပါဝိသိ၊ ဝင်၏။ တတော၊ ထိုသို့ဝင်ပြီးသည်နောင်မှ။ ပေါသိယော၊ ပေါသိယသည်။ အနာမန္တိယ၊ မပြောမဆိုမူ၍။ တတော၊ ထိုညောင်စောင်းငယ်မှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပေါသိယောထေရော၊ ပေါသိယထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ပေါသိယထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၃၅) ယော၊ အကြင်သူသည်။ သုခတ္ထော၊ ချမ်းသာခြင်းအကျိုးကိုအလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ တဒါစာရံ၊ ထိုချမ်းသာကို ရခြင်း၏အကြောင်းဖြစ်သော အကျင့်ကို။ စရတိ၊ ကျင့်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ သုခံ၊ မလသမာပတ်ချမ်းသာကို။ လဘေတေ၊ ရ၏။ ကေဝလံ၊ သက်သက်။ တဒါစရံ၊ ထိုနိဗ္ဗာန်ချမ်းသာအကျိုးငှာ။ စရတိ၊ ကျင့်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ သုခံ၊ ဖလသမာပတ်ချမ်းသားကို။ လဘတေ၊ ရ၏။ ကေဝလံ၊ သက်သက်။ တဒါစရံ၊ ထိုနိဗ္ဗာန်ချမ်းသာအကျိုးငှာကျင့်သောသူသည်။ သုခမေဝ၊ နိဗ္ဗာန်ချမ်းသာကိုသာလျှင်။

ဝ၁၅+ ၁၀၆+ လဘတေ၊ ရသည်။ န၊ မဟုတ်။ အထခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကတ္တဉ္စ၊ ဤသူကား။ သီလရှိသောသူစသည်ဖြစ် မျက်မှောက်မျက်ကွယ်ကျော်စောခြင်းသို့ လည်း။ ပါပ္ပေါတိ၊ ရောက်၏။ အဿ ပုဂ္ဂလဿ၊ ထိုကောင်းစွာကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်ားအား။ ယသော၊ မျက်ကွယ်မျက်မှောက်သော အခြံအရံများခြင်းသည်လည်း။ ဝဍ္ဎတိ၊ ပွား၏။ ယော ပုဂ္ဂလော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အရိယံ၊ မြတ်သော။ အဋ္ဌင်္ဂိကံ၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့်ပြည့်စုံသော။ အဉ္ဇသံ၊ မဂ္ဂင်ဟူသော ခရီးကို။ ဥဇုံ၊ ဖြောင့်မတ်စွာ။ ဘာဝေတိ ဝဍ္ဎေတိ၊ ပွားစေ၏။ မဂ္ဂံ၊ အရိယမဂ္ဂင်ရှစ်ပါးတည်းဟူသော နိဗ္ဗာန်သို့ရောက်ကြောင်းအကျင့်ကို။ အမတဿ၊ နိဗ္ဗာန်ကို။ ပတ္တိယာ၊ အဓိဂမယ၊ ရခြင်းငှာ။ ဘာဝေတိ၊ မိမိသန္တာန်၌ဖြစ်စေ၏။ သော၊ ထိုအရယမဂ္ဂင်ရှစ်ပါးတရားကို။ နိပ္ပရိယာယေန၊ မုချဆတ်ဆတ်အားဖြင့်။ သုခတ္ထော တဒါစာရန္တိ၊ သုခတ္ထောတဒါစာရံဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သာမညကာနိထေရော၊ သမညာကာနိထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ သာမညကာနိထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၃၆) အာဝုသော ငါ့ရှင်တို့။ သုတံ၊ အလိုနည်းခြင်းစသည်နှင့်ယှဉ်သော ကထာဝတ္ထုကိုကြားနာခြငသည်။ သုဓုသုန္ဒရံ၊ ကောင်းစွာ၏။ စရိတကံ၊ ထိုအလိုနည်းခြင်း အစရှိသောအလေ့အကျင့်သည်။ သာဓုသုန္ဒရံ၊ ကောင်းစွာ၏။ သဒါသဗ္ဗကာလေန၊ ဝမဇ္ဈိမထေရ ဣရီယာပထဝနမခဏကာလတို့၌။ အနိကေတဝိဟာရာ၊ ကာမဂုဏ်ငါးပါးလောကီအာရုံခြောက်ပါးတရားတို့ကို ပယ်ခြင်းငှာကျင့်နေခြင်းသည်း။ သာဓုသုန္ဒရော၊ ကောင်းစွာ၏။ အထ ပုစ္ဆနံ၊ ပစ္စုပ္ပန်သံသရာအကျိုးနိဗ္ဗာန်ဟုဆိုအပ်သော ပရမတ္ထ အပြားကိုမေးခြင်း ကုသလဓမ္မစသည်တို့၏ အနက်ကိုမေးခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပဒက္ခိဏံ ကမ္မံ၊ ထိုသို့မေးပြီး၍ ထိုအဆုံးအမအတိုင်း မှန်ကန်စွာကျင့်ခြင်းသည် လည်းကောင်း။ သာဓုသုန္ဒရာ၊ ကောင်းစွာ၏။ ဧတံ သာမညံ ဧသောသမညဏဘာဝေါ၊ သာဓုသုတံစသည်ဖြင့်ဆိုအပ်သောအကျင့်နှင်ပြည့်စုံသော ရဟန်း၏အဖြစ်သည်။ အကိဉ္စနဿ၊ လယ်ယာရွှေငွေစသည်ကိုသိမ်းဆည်းခြင်း ကြောင့်ကြမရှိသောသူအား။ သာဓုသုန္ဒရော၊ ကောင်းစွာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုမာဝုတ္တောထေရော၊ ကုမာမည်သောသူ၏အသားဖြစ်သော ထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ကုမာထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၃၇) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယေ ဘိက္ခု၊ အကြင်ရ ဟန်းတို့သည်။ အညတာ၊ ထိုသို့သော ဇနပုဒ်ဖြ်သော အကြံတို့ကိုမပယ်သောအားဖြင့်

ဝ၁၆+ ဝ၁၇+ ဖြင့်ကိုယ်စိတ်ကိုမစောင့်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ နာနာဇနပဒံ၊ အထူးထူးသော ကာသိတိုင်းကောသလတိုင်း စသောဇနပုဒ်သို့။ ယန္တိ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကုန်၏။ ဝိစရန္တာ၊ ထိုထိုသို့သော ဖနပုဒ်ကိုကြံသောအားဖြင့်သွားကုန်သော။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ သမာဓိံ၊ လောကုတ္တရားတရားကိုရခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော ဥပစာရသမာဓိ အပ္ပနာသမာဓိကို။ ဝိရာဓေန္တိ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ကိံ ကရိဿတိ ကိံ နာမသာဓေန္တိ၊ အဘယ်မည်သော အကျိုးကိုပြီးစေနိုင်အံ့နည်း။ နိရတ္ထကာဝ၊ အကျိုးမရှိသည်သာလျှင်တည်း။ ယသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ သာရဗ္ဘံ၊ နေရာအရပ်၌ မွေ့လျော်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော စိတ်၏ညစ်ညူးခြင်းကို။ ဝိနေယျ၊ ပညာဖြင့်ဆင်ခြင်၍ဖျောက်ရာ၏။ ဝိနေတွာ၊ ဖျောက်ပြီး၍။ ဈာယေယျ၊ အာရမ္မဏူပနိဇ္ဈာန်လက္ခဏူပါနိဇ္ဈာနဈာန်ဖြင့်ဝင်စားရာ၏။ အပုရက္ခတော၊ မိစ္ဆာဝိတက်တဏှာစသည်တို့၏ နိုင်ငံသို့မလိုက်ဖဲ။ ကမ္မဋ္ဌာနမေဝ၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းကိုသာလျှင်။ မနသိကရေယျ၊ နှလုံးသွင်းရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုမပုတ္တဿ၊ ကုမာမည်သောသူ၏သားဖြစ်သော။ ထေရေဿ၊ မထေရ်၏။ သဟာယကော၊ အဖေါ်ဖြစ်သော။ ထေရော၊ သုဒန္တထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ကုမာရထေရ်၏ အဖေါ်ဖြစ်သော သုဒန္တထေရဂါထာအနက်ပြီ၏။ (၃၈) ယောဂဝံ ပတိ၊ အကြင်ဂဝံပတိမထေရ်သည်။ ဣဒ္ဓိယာ၊ တန်ခိုးအားဖြင့်။ သရဘုံ၊ သရဘူမည်သောမြစ်ကို။ ပဌပေသိ၊ ကြီးဏွာသောတောင်ထွဋ်ကဲ့သို့ ပြု၍တန့်စေ၏။ သာဂဝံပတိ၊ ထိုဂဝံပတိထေရ်သည်။ အသိတော၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတည်းဟူသော မှီရာကင်း၏။ အဗန္ဓော၊ ခပ်သိမ်းသောသံယောဇဉ်တို့ဖြင့် ဖွဲခြင်းမှကင်း၏။ အနေဇော၊ တှဏာဟူသောမြူလည်းမရှိ။ သဗ္ဗသံဂါတိဂတံ၊ ခမ်းသိမ်းသော ရာဂဒေါသမောဟမာနဒိဋ္ဌိတည်းဟူသော ငြိတွယ်ခြင်းကိုလွန်၍တည်ထသော။ ဘဝဿ၊ ဘဝသုံးပါး၏။ ပါရဂုံ၊ နိဗ္ဗာန်တည်းဟူသော ကမ်းတစ်ဖက်သို့ရောက်ပြီးထသော။ တံ မဟာမုနိံ၊ ထိုမြတ်သောအသေက္ခမုနိကို။ ဒေဝါပိ၊ နတ်တို့သည်လည်း။ နမဿန္တိ၊ ရှိခိုးကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဂဝံပတိတ္ထေရော၊ ဂဝံပတိထေရ်သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ပူဇေဿာမိ၊ ပူဇော်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဂဝံပတိထေရဂါထာအနက်ပြီ၏။ (၃၉) ဘောသမဏ၊ အိုရဟန်း။ သိတ္တိယာ၊ လှန်မဖြင့်။ ဩမဋ္ဌောဝိယ၊ နှိပ်၍ထိုးဘိသကဲ့သို့ လည်းကောင်း။ မတ္ထကေ၊ ထိပ်၌။ အဂ္ဂိနာ၊ မိးသည်။

ဝ၁၇+ ဝ၁၈+ ဍယှမာနေ၊ လောင်အပ်သည်ရှိသော်။ တဿ၊ ထိုလောင်သောမိးကို။ နိဗ္ဗာပနတ္ထံ၊ ငြိမ်းစိပ့်သောငှာ။ ဝိရိယံ၊ လုံးလကို။ ကရောဟိယထာ၊ ပြုသကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထိုအတူ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ကာမရာဂပဟာနာယ၊ ကာမရာဂကိုပယ်ခြင်းငှာ။ သတော၊ မမေ့မလျော့သောသတိရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဗ္ဗာဇေဝိဟရေယျ၊ နေရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တိဿောထေရော၊ တိဿထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ တိဿထေရဂါထာအနက်ပြီ၏။ (၄၀) ဘောသမဏ၊ အိုးရဟန်း။ သတ္ထိယ၊ လှည့်ဖြင်။ ဩမဋ္ဌောဝိယ၊ နှိပ်၍ထိုးဘိသကဲ့သို့ လည်းကောင်း။ မတ္ထကေ၊ ထိပ်၌။ အဂ္ဂိနာ၊ မီးသည်။ ဍယှမာနေ၊ လောင်အပ်သည်ရှိသော်။ တဿ၊ ထိုလောင်းသောမီးကို။ နိဗ္ဗာပနတ္ထံ၊ ငြိမ်းစေခြင်းငှာ။ ဝိရီယံ၊ လုံ့လကို။ ကရောဟိယထာ၊ ပြုသကဲ့သို့ လည်းကောင်း။ ဧဝံ တထာ၊ ထိုအတူ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘဝရာဂံ၊ ဘဝရာဂကို။ ပဟာနာယ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ သတော၊ မမေ့လျှော့သောသတိနှင့်ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ ပရိဗ္ဗာဇေဝိဟာရေယျ၊ ရော၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဍ္ဎမာနောထေရော၊ ဝဍ္ဎမာနထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဝဍ္ဎမာနထေရဂါထာအနက်ပြီ၏။ စတုတ္ထော၊ လေးခုမြောက်သော။ ဝဂ္ဂေါ၊ ဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ တဿ၊ ထိုစတုတ္ထဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်။ ဂဟရတိရိယော စ၊ ဂဟရတိရိယမထေရ်လည်းကောင်း။ သုပ္ပိယော၊ သုပ္ပိယထေရ်လည်းကောင်း။ သောပါကော စ၊ သောပါကထေရ်လည်းကောင်း။ သာမညကာနိ၊ သာမညကာနိထေရ်လည်းကောင်း။ ကုမာပုတ္တော စ၊ ကုမာမည်သော သူ၏သားဖြစ်သောထေရ်လည်းကောင်း။ ကုမာပုတ္တသဟာယကော၊ ကုမာမည်သောသူ၏ သားဖြစ်သောထေရ်၏ အဖြစ်သော သုဒန္တထေရ်လည်းကောင်း။ ဝဂမ္ပတိ၊ ဂဝမ္ပတိထေရ်လည်းကောင်း။ တိဿတ္ထေရော၊ တိဿထေရ်လည်းကောင်း။ မဟာယသော၊ များသောကျော်စောခြင်းရှိသော။ ဝဍ္ဎမာနော စ၊ ဝဍ္ဎမာနထေရ်လည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမေ ဒသ၊ ဤတစ်ကျိပ်တို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်တည်း။ စတုတ္ထဝဂ်ပြီး၏။ ဧကနိပါတ်။ ၅၊ ပဉ္စမဝဂ်။ (၄၁) ဘောပဗ္ဗဇိတ၊ အိုရဟန်း။ ဝေဘာရဿ စ၊ ဝေဘာရတောင်၏ လည်းကောင်း။ ပဏ္ဍဝဿ စ၊ ပဏ္ဍဝတောင်၏ လည်းကောင်း။ ဝိဝရံမဇ္ဈံ၊

ဝ၁၈+ ဝ၁၉+ အလယ်သို့။ ဝိဇ္ဇုတာ၊ အခါမဲ့မိုဃ်းကြီးရွာသော အခါပြစ်သော လျှစ်နွယ်တို့သည်။ အနုပတန္တိ၊ တောင်ကြား၌ဝင်သကဲ့သို့သွားကုန်၏။ ဂိရိဂတ၊ တောင်လှိုင်ထဲသို့ဝင်သည်။ နဘဝိ၊ မဖြစ်။ အပ္ပဋိမဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပုတ္တော၊ ရင်၌ဖြစ်သောသားတည်း။ ဈာယတိ၊ အာရမ္မဏူပနိဇ္ဈာနဈာန်လက္ခဏူပနိဇ္ဈနဈာန်ဖြင့် ဝင်စား၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိရိဝဍ္ဎောတထေရော၊ သိရိဝဍ္ဎထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ သိရိဝဍ္ဎထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၄၂) စာလေဥပစာလေသီသူပစာလေ၊ အိုစာလဥပစာလာသီသူပစာလတို့။ ပဋိဿတိကာ၊ ချအပ်သောသတိရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရထနု ခေါ၊ နေကုန်ဘိသနည်း။ ဝေါ တုမှာကံ၊ သင်တို့၏။ ဝါလံ၊ သားမြိးကို။ ဝေမိပိယ၊ ပစ်နိုင်သော လေးသမားနှင့်တူသောထက်သောလျှင်သော ပညာရှိသော။ မာကုလတ္ထေရော၊ ဦးရီးဖြစ်သောသော အရှင်သာရိပုတ္တရာထေရ်သည်။ ယသ္မ၊ အကြင်အကြောင့်။ အာဂတော၊ လာပြီ။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ သမဏသညံ၊ ရဟန်းဟူသော အမှတ်ကို။ ဥပဋ္ဌပေတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ သတိသမ္ပဇညယုတ္တာ၊ သတိပညာအဆင်အခြင်နှင့်ယှဉ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရထ၊ နေကုန်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ခဒိရဝနိယောထေရော၊ ခဒိရဝနိယမထေရ်သည်။ သာမဏေရေ၊ သာမဏေတို့ကို။ ဩဝါဒဒါနေန၊ အဆုံးအမကိုပေးသဖြင့်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ခဒိရဝနိယထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၄၃) အာဝုသော၊ ငါရှင်တို့။ မေ၊ ငါ့အား။ သုမုတ္တိကော၊ ကောင်းစွစင်စစ်အားဖြင့် တစ်ဖန်ဘဝ၌ မဖြစ်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော လွတ်ခြင်းရှိ၏။ သာဟုသုဋ္ဌု၊ ကောင်းစွာလျှင်။ သုမုတ္တိကော၊ ကောင်းစွာစင်စစ်အားဖြင့် တစ်ဖန်ဘဝ၌ မဖြစ်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော လွတ်ခြင်းသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏တကား။ တီဟိမုခုဇ္ဇကေဟိ၊ သုံးပါးသော ကုန်ခြင်းကောက်ခြင်းတို့မှ။ သမုတ္တိကော၊ ကောင်းစွာစင်စစ်အားဖြင့် တစ်ဖန်ဘဝ၌ မဖြစ်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော လွတ်ခြင်းရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏တကား။ အဘိတာသု၊ ရိတ်သောကာလတို့၌။ မယာ မယှံ၊ ငါ့အား။ ခုဇ္ဇာ၊ ကုန်၏။ နင်္ဂလာညသု၊ ထွန်သောအခါတို့၌။ မယာ၊ ငါသည်။ ခုဇ္ဇာ၊ ကုန်၏။ ခုဒ္ဒကုဒါလာသု၊ ပေါက်တူးပေါက်သော ကာလတို့၌။ ခုဇ္ဇာ၊ ကုန်း၏။ မေ၊ ငါ၏။ ဣဓမေဝ ဣဓမေဝ သမီကေပယေဝ၊ ဤအနီး၌သာလျှင်။ ယဒိပိ ဟောတိ၊ အကယ်၍ဖြစ်၏ရှင့်။ အထဝါပိ၊ ထိုသို့ဖြစ်ကုန်သောလည်း။ တေ၊

ဝ၁၉+ ဝ၂၀+ ဟိ၊ ထိုတစဉ်ထွန်သွားပေါက်တူးတို့ဖြင့်။ အလမေဝ အလမေဝ၊ စွမ်းနိုင်စွမ်းနိုင်သလျှင်ကတည်း။ သုမင်္ဂလ သုမင်္ဂလ ဈာယ၊ ဈာန်ကိုဝင်စားလော။ သုမင်္ဂလ၊ သုမင်္ဂလ။ ဈာယ၊ ဈာန်ကိုဝင်စားလော။ သုမင်္ဂလ၊ သုမင်္ဂလ။ အပ္ပမတ္တော၊ မမေ့မလျော့သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရ၊ နေလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သုမင်္ဂလော ထေရော၊ သုမင်္ဂလထေရ်သည်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ဩဝါဒသေန၊ ဆုံးမသည်၏ အစွမ်းဖြင့်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ သုမင်္ဂလထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၄၄) အမ္မ၊ အမိ။ မတံဝါ၊ သေသောသူကိုလည်း။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်၍။ ရောဒန္တိ၊ ငိုကြွးကုန်၏။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဇီဝံဇီဝန္တော၊ အသက်ရှင်လျက်။ နဒိဿဿတိ၊ အရပ်တစ်ပါးသို့ဖဲသောအားဖြင့်မထင်။ တံ၊ ထိုသူကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်၍။ ရောဒန္တိ၊ ငိုကြွေးကုန်၏။ အမ္မ၊ အမိ။ ဇိဝန္တံ၊ အသက်ရှင်သော အားဖြင့်ထင်ရှားရှိသော။ ပုရတော၊ ရှေမှ။ ဌိတတ္တံ၊ တည်သော။ မံ၊ ငါ့ကို။ ပဿန္တိ၊ မြင်လျက်။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ အမ္မ၊ အမိ။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်၍။ ယံ ရောဒတိ၊ အကြင်ကြောင့် ငိုကြွေး၏။ တံ၊ ထိုသို့ငိုကြွေခြင်း၏ အကြောင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သနုတ္ထေရော၊ သာနုထေရ်သည်။ မာတုယ၊ အမိအား။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ သာနုထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၄၅) ဘဒ္ဒေါ၊ ကောင်းသောလျှင်ခြင်းအားလုံ့လနှင့်ပြည့်စုံသော။ အာဇာညော၊ အကြောင်းမဟုတ်သည် ဟုတ်သည်ကိုသိသောနွားအာဇာနည်သည်။ ခလိတွာ၊ သွားမြဲသောလမ်းမှချော်၍။ ပဋိတိဋ္ဌတိယထာ၊ တည်မြဲတိုင်းသော အရပ်၌ မိမိကိုယ်ကိုတည်ပြန်စေသကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထိုအတူ။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဒဿနသမ္ပန္နံ၊ ပညာအမြင်နှင့်ပြည့်စုံသော နွားအာဇာနည်နှင့်တူသော။ သာဝကံ၊ တပည့်သားတော်သည်။ ခလိတွာ၊ ကိလေသာဟူသော ပင်ပန်းခြင်းကြောင့်ပစ်မှား၍ ပြုမိသောအားဖြင့် ချော်သောလည်း။ ပဋိတိဋ္ဌတိ၊ အားလုံ့လနှင့်ပြည့်စုံသော အားဖြင့်ပကတေ့ဟုတ်မှတ် အမြင်၌တည်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ရမဏိယဝိဟာရတ္ထောရော၊ ရမဏိယဝိဟာရထေဥည်။ အဓိယဓမ္မာဓိဂမဒီကပနေန၊ အရိယာတို့၏ တရားကိုရခြင်းကိုပြသဖြင့်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ (၄၆) မာရ၊ မာရ်မင်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ သဒ္ဓါယ၊ သဒ္ဓါဖြင့်။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာထောင်သော လူ၏ဘောင်မှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင်သော

ဝ၂၀+ ဝ၂၁+ ရဟန်း၏ ဘောင်၌။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်သို့ရောက်၏။ သတိစ၊ အောက်မေ့ခြင်းသတိသည်လည်း။ ပညာစ၊ ပညာည်လည်းကောင်း။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ ဝုဍ္ဎာ၊ ပွားခြင်းသို့ရောက်ကုန်ပြီ။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တဉ္စ၊ စိတ်သည်လည်း။ သုသမာဟိတံ၊ ကောင်းစွာတည်ကြည်ပြီ။ ဒါနိ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မမံ၊ ငါ့ကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်၍။ ယာနိ ရူပါနိ၊ အကြင်ဘောက်ပြန်သော အဆင်းတို့ကို။ တွံ၊ သင်မာရ်မင်းသည်။ ကာမံ ကရေဿု၊ အကယ်၍ပြုကုန်ရှင့်။ ပန၊ ထိုသိုပင်ပြုသော်လည်း။ မံ မမ၊ ငါအား။ နေဝဗျာဓယိဿတိ၊ ကိုယ်၏တုန်လှုပ်ခြင်း မျှကိုမပြုအံ့သောငှာလည်း မတတ်ကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမိဒ္ဓိတ္ထောရော၊ သမိဒ္ဓိထေရ်သည်။ မာရဿ၊ မာရ်မင်းအား။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆို့ပြီ။ သမိဒ္ဓထေရဂါထာ အနက်ပြီး၏။ (၄၇) ဝိရ၊ ကြီးသောလုံးလရှိတော်မူသော။ ဗုဒ္ဓ၊ အရှင်ဘုရား။ တွံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အပဒနေ၊ အဆုံးမဟုဆိုအပ်သော နိဗ္ဗာန်သို့သွားရာခရီးဖြစ်သော။ ဝိဟာရေ၊ ကျောင်း၌။ အာနသဝေါ၊ ကင်းသောအာဝေါရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရာမိ၊ နေရ၏။ တာဒိသဿ၊ ထို့သို့သဘောရှိသော။ တေ၊ အရှင်ဘုရားအား။ န မော၊ ရှိခိုးခြင်းသည်။ အတ္ထု ဘဝတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥပ္ပဇ္ဇယောထေရော၊ ဥပ္ပဇ္ဇယထေရ်သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ မောမနာကာရေ၊ ခြီးမွမ်းသောအခြင်းအရာဖြင့်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဥပ္ပဇ္ဇယထေဂါထာ အနက်ပြီး၏။ (၄၈) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယထော၊ အကြင်အခါမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာထောင်သော လူ၏ဘောင်မှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင်သော ရဟန်း၏ ဘောင်၌။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်း၏။ တတော၊ ထိုရဟန်းပြုသော အခါမှ။ ပဘုတိ၊ စ၍။ အနရိယံ၊ အရိယာတို့၏ အကျင့်မှကင်းသော။ ဒေါသသံဟိတံ၊ ရာဂစသောအပြစ်နှင့်တကွဖြစ်သော။ သကပ္ပံ၊ ကာမဂုဏ်နှင့်စပ်သော ယုတ်မာသော အကြံကိုကြံဘူးသည်ကို။ နာဘိဇာနာမိ၊ မသိစဘူး။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သဉ္ဇယောထေရော၊ သဉ္ဇယထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ သဉ္စယထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၄၉) မာရ၊ မာရ်မင်း။ စိဟစိဟာတိ၊ စိဟစိဟူ၍ မပြတ်ဖြစ်သော အသံ၏အဖြစ်ကြောင့် စိဟရ စိဟစိဟူသော အမည်ကိုရကုန်သောသူ

ဝ၂၁+ ဝ၂၂+ တို့၏။ အသိနဒိတေဟိ၊ ကြောက်မက်ဖွယ်ရှိသော ကြီးစွာသောအသံတို့ကြောင့်။ ဣမသ္မိံ အရညေ၊ ဤတောကြီး၌။ သိပ္ပကာဘီရုတေဟိစ၊ သိပ္ပကအမည်ကုန်သော အနာတို့ဖြင့်ကြုံသော ကိုယ်ရှိကုန်သောသူငယ်တို့သည်။ ဖန္ဒတဗ္ဗံယထာ၊ တုန်လှုပ်ရာသကဲ့သို့။ မေ မမ၊ ငါ၏။ ဧတံ စိတ္တံ၊ ဤစိတ်သည်။ န ဖန္ဒတိ၊ မတုန်လှုပ်ရာသကဲ့သို့။ ဟိယသ္မာ၊ အကြင့်ကြောင့်။ မေ မမ၊ ငါ၏။ တံ စိတ္တံ၊ ထိုစိတ်သည်။ ဧကတ္ထ၊ တစ်ခုတည်းသောအာရုံ၌။ နိရတံ အဘိရတံ၊ မွေ့လျော်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ကမ္မဋ္ဌာနတော၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းမှ။ န ဖန္ဒတိ၊ မတုန်လှုပ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ရာမဏေယျကော ထေရော၊ ရာမဏေယျကထေရ်သည်။ မာရဿ၊ မာရ်မင်း၏။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ရာမဏေယျကထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၅၀) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဓရဏီ၊ မြူနှင့်တကွသော မြေကို။ သိဉ္စတိ၊ သည်းစွာသောမိုးရည်အယဉ်တို့ဖြင့် သွန်းအပ်ပြီး။ မာတုတော၊ ရေပေါကနှင့်ရောသော ချမ်းမြေ့သော လေသည်။ ဝါယတိ၊ လှိုင်ပြီ။ ဝိဇ္ဇုတာ၊ လျှပ်စစ်တို့သည်။ နဘေ၊ ကောင်းကင်း၌။ မဟာမေဃောတော၊ မိုးကြီးတွင်းမှ။ စရတိ နိစ္ဆရန္တိ၊ အမြှင်အမြှင်ကျ၍ပြက်ကုန်ပြီ။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ရဇော၊ ထသောမြူသည်။ ဥပသမန္တိယထာ၊ ငြိမ်းကုန်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထိုအတူ။ မေ၊ ငါ့အား။ ဝိတက္ကော၊ ကာမဝိတက်အစရှိကုန်သော ဝိတက်တို့သည်။ ဥပသမန္တိ၊ အရိယမဂ်ကိုရသည်ရှိသော်ငြိမ်းကုန်ပြီ။ မမ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ တတော၊ ထိုအရိယမဂ်ကို ရသောကြောင့်။ သမံ၊ အညီအညွတ်။ သုသမာဟိတံ၊ လောကုတ္တရာသမာဓိဖြင့်ကောင်းစွာတည်ကြည်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဥပသမန္တိ၊ ငြိမ်းကုန်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိမေလောထေရော၊ ဝိမေလထေရ်သည်။ အညေဗျာကရေဏေန၊ အရဟတ္ထဖိုလ်ကို ကြားခြင်းဖြင့်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ပြီဆို။ ဝိမေလထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ ပဉ္စမော၊ ငါးခုမြောက်သော။ ဝဂ္ဂေါ၊ ဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ တဿ၊ ထိုဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်။ သိရိဝဍ္ဎောထေရော၊ သိရိဝဍ္ဎထေရ်လည်းကောင်း။ ရေဝတောထေရော၊ ရေဝတထေရ်လည်းကောင်း။ သုမင်္ဂလော ထေရော၊ သုမင်္ဂလထေရ်လည်းကောင်း။ သာနုသဝှယော၊ သာနုမည်သောထေရ်လည်းကောင်း။ ရမဏီယဝိဟာရီ စ၊ မရဏီယထေရ်လည်းကောင်း။ သမိဒ္ဓိ၊ သမိဒ္ဓိထေရ်လည်းကောင်း။ ဥဇ္ဇယော၊ ဥဇ္ဇယထေရ်လည်းကောင်း။ သဉ္ဇယော၊ သဉ္ဇယထေရ်လည်းကောင်း။ ရာမဏေယော၊ ရာမဏေယထေရ်လည်းကောင်း။ သောထေရော စ၊ ထိုမထေရ်လည်း

ဝ၂၂+ ဝ၂၃+ ကောင်း။ စရဏဉ္စသော၊ သသံရာခရီးသို့သွားရောက်ကျင်လယ်ကြောင်းဖြစ်သော ကိလေသာအဝိဇ္ဇာကိုပယ်စွန့်ပြီးသော။ ဝိမလော စ၊ ဝိမလထေရ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်တည်း။ ပဉ္စမဝဂ်ပြီး၏။ ဧကနိပါတ်။ ၆၊ ဆဋ္ဌဝဂ်။ (၅၁) ဒေဝေါ၊ မိုးသည်။ ယထာသုဂီတံ၊ ကောင်းစွာထစ်ကြိုးလျက်။ ဝဿတိ၊ ရွာစေလော။ မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိယာ၊ ကုဋိတို့ကို။ ဆန္နာ၊ မိုးအပ်ကုနပြီ။ နိဝါတာသုခါ၊ လေးပြင်းဘေးရန်မှ ကင်းသည်ဖြစ်၍ ချမ်းသာသောနေခြင်းရှိကုန်၏။ မယှံ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်လည်း။ သုသမာဟိတံ၊ လောကုတ္တရာယသမာဓိအားဖြင့် ကောင်းစွာတည်ကြည်ပြီ။ ဒေဝ၊ မိုးနတ်သား။ အထ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ဒေဝဝဿနံ၊ မိုးရွာြ့ခင်းကို။ စေ ပတ္ထယသိ၊ အကယ်၍အလိုရှိအံ့။ ပဝဿ၊ အရည်ထန်စွာရွာစေလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဂေါဓိကောထေရော၊ ဂေါဓိကထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဂေါဓိကောထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၅၂) ဒေဝေါ၊ မိုးသည်။ ယထာသုဂီတံ၊ ကောင်းစွာသိအပ်သည်နှင့်တူသော ထစ်ကြိုးခြင်းကို။ ဂဇ္ဇန္တော၊ ထစ်ကြိုးလက်။ ဝဿတိ၊ ရွာလော။ မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိယာ၊ ကုဋိတို့ကို။ ဆန္နာ၊ မိုးအးပ်ကုန်ပြီ။ နိဝါတာ၊ လေပြင်းဘေးရန်မှကင်းသည်ဖြစ်၍။ သုခါ၊ ချမ်းသာသောနေခြင်းရှိကုန်သည်။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ကာကေ၊ ကရဇကာယ၌။ သုသမာဟိတံ၊ ကာယဂတာသတိဘာဝနာ၏ အစွမ်းဖြင့်ကောင်းစွာတည်ကြည်ပြီ။ ဒေဝ၊ မိုးနတ်သား။ အထ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ဒေဝဿနံ၊ မိုးရွားခြင်းကို။ စေ ပတ္ထိယတိ၊ အကယ်၍အလိုရှိအံ့။ ပဝဿ၊ အရည်ထန်စွာရွာလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သုဗာဟုတ္ထေရော၊ သုဗာဟုထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ သုဗာဟုထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၅၃) ဒေဝေါ၊ မိုးသည်။ ယထာသုဂိတံ၊ ကောင်းစွာသိအပ်သည်နှင့်တူသော ထစ်ကြိုးခြင်းကို။ ဂဇ္ဇန္တော၊ ထစ်ကြိုးလျက်။ ဝဿတိ၊ ရွာလော။ မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိကာ၊ ကုဋိတို့ကို။ ဆန္န၊ မြက်စသည်ဖြင့် မိုးအပ်ကုန်ပြီ။ နိဝါတာ၊ လေပြင်းရန်မှကင်းသည်ဖြစ်၍။ သုခါ၊ ချမ်းသာစွာနေခြင်းရှိကုန်၏။ တဿံ ကုဋိယံ၊ ထိုကုဋိ၌။ အပ္ပမတ္တော၊ ကမ္မဋ္ဌာန်း၌ မမေ့မလျော့သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရာမိ၊ အရိယ်ဝိဟာရစသည်နှင့်တကွ ဣရိယာထဝိဟာရဖြင့်နေ၏။ ဒေဝ၊ မိုးနတ်သား။ အထ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ဒေဝဝဿနံ၊ မိုး

ဝ၂၃+ ဝ၂၄+ ရွားခြင်းကို။ စေ ပတ္ထိယသိ၊ အကယ်၍အလိုရှိအံ့။ ပဝဿ၊ အရည်ထန်စွာရွာလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝလ္လိယော ထေရော၊ ဝလ္လိယထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဝလ္လိယထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၅၄) ဒေဝေါ၊ မိုးသည်။ ယထာသုဂီတံ၊ ကောင်းစွာသိအပ်သည် နှင့်တူသော ထစ်ကြိုးခြင်းကို။ ဂဇ္ဇန္တော၊ ထစ်ကြိုးလက်။ ဝဿတိ၊ ရွာလော။ မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိယာ၊ ကုဋိတို့ကို။ ဆန္နာ၊ မိုးအးပ်ကုန်ပြီ။ နိဝါတာ၊ လေပြင်းဘေးရန်မှကင်းသည်ဖြစ်၍။ သုခါ၊ ချမ်းသာသောနေခြင်းရှိကုန်သည်။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ တဿံ ကုဋိယံ၊ ထိုကုဋိ၌။ အဒုတိယော၊ ကိလေသာတည်းဟူသော နှစ်ယောက်မြောက်သော အဘော်မရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရာမိ၊ အရိယဝိဟာရ စသည်နှင့်တကွ ဣရိယာပထဝိဟာရဖြင့် နေ၏။ ဒေဝ၊ မိုးနတ်သား။ အထ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ဒေဝဿနံ၊ မိုးရွားခြင်းကို။ စေ ပတ္ထိယတိ၊ အကယ်၍အလိုရှိအံ့။ ပဝဿ၊ အရည်ထန်စွာရွာလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥတ္တိယောထေရော၊ ဥတ္တိယထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဥတ္တိယထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၅၅) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အဉ္စနံဝနံ၊ မျက်စဉ်းညိုနှင့်တူသော ပန်း ပွင်းရှိသော နွယ်တောသို့။ ဩဂယှ၊ သက်၍။ အာသန္ဒိံ ကုဋိကံ၊ အခြေရည် သောလေးထောက်သော အင် ပျဉ်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဝိဟာရတော၊ နေသော။ မယာ၊ ငါသည်။ တိဿောဝိဇ္ဇာ၊ သုံးပါးသော ဝိဇ္ဇာတို့သို့။ အနုပ္ပတ္တော၊ ရောက်အပ်ကုန်ပြီ။ ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သာသနံ၊ အဆုံးအမဖြစ်သော မဂ်ဟူသော သီတင်းသုံးခြင်းကို။ ကတံ ဝုသိတံ၊ သုံးအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဉ္ဇနဝနိယောထေရော၊ အဉ္ဇနဝနိထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ အဉ္ဇနဝနိရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၅၆) မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိကာယံ၊ ကုဋိ၌။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ခေတ္ထပါလေ၊ လယ်စောင့်သည်။ ပုစ္ဆိတေ၊ မေးအပ်သည်ရှိသော်။ ဘော ခေတ္တပါလ၊ အိုလယ်စောင့်။ တေ၊ သင်သည်။ ကုဋိကာယံ၊ ကုဋိ၌။ ဝိတရာဂေါ၊ ကင်းပြီးသောရာဂရှိသော။ သုသမာဟိတစိတ္တော၊ အရဟတ္တဖိုလ်သမာဓိဖြင့် ကောင်းစွာတည်ကြည်သော စိတ်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေ၏။ အာဝုသော၊ အိုလယ်စောင့်။ သောတကာ ဧဝံ၊ ငါဆိုသော အတိုင်း။ ဇာနာတိ၊ သိလော။ တေ တယာ၊ သင်သည်။ ကတာ၊ ဆောက်လုပ်အပ်သော။ ကုဋိကာ၊ ကုဋိသည်။ အမောဃာ၊ အချည်းနီးမရှိ

ဝ၂၄+ ဝ၂၅+ များသောအကျိုးရှိသည်သာလျှင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုဋိဝိဟာရတ္ထေရော၊ ကုဋိဝိဟာရထေရ်သည်။ ခေတ္တပါလံ၊ လယ်စောင့်ကို။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ကုဋိဝိဟာရထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၅၇) ဘော ဘိက္ခု၊ အိုရဟန်း။ အယံ ကုဋိ၊ ဤကုဋိကား။ ပုရာဏိကာ၊ ဟောင်းနွမ်းပြီ။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ အညံ၊ ဤကုဋိမှတစ်ပါးသော။ နဝံ၊ အသစ်ဖြစ်သော။ ကုဋိံ၊ ကုဋိသစ်၌လည်း။ အာသံ၊ တောင့်တခြင်းတဏှာကို။ ဝိရာဇယ၊ ကင်းစေလော။ ယသ္မာ၊ အကြင့်ကြောင့်။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ နဝါကုဋိ၊ အသစ်သော ကုဋိကို။ နိမ္ဖတ္တိယမာနာ၊ ဖြစ်စေသည်ရှိသော်။ ဒုက္ခာ၊ ဆင်းရဲအပေါင်းမှ။ န မုစ္စတိ၊ မလွတ်။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ အညံနဝံ၊ တစ်ပါးသော အသစ်ကုဋိကို။ အနုပ္ပာဒေန္တော၊ မဖြစ်စေမူ၍။ ယထာနိမ္ဖတ္တကုဋိယာ၊ ဖြစ်မြဲတိုင်းသော ကုဋိ၌။ ဋ္ဌတွာ၊ တည်၍။ အတ္တာနံ၊ မိမိသည်။ ကတ္တဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်သောကမ္မဋ္ဌာန်းစီးဖြန်းခြင်း အမှုကို။ ကရောတိ၊ ပြုလေလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုဋိဟာရိတ္ထေရော၊ ကုဋိဝိဟာရထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ကုဋိဝိဟာရိထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၅၈) မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိယာ၊ ကုဋိသည်။ ရမဏီယာဝတ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဖွယ်ရှိစွတကား။ သဒ္ဓါဒေယျာသဒ္ဓါဒေယျတ္တာ၊ ကံကံ၏အကျိုးကို ယုံကြည်သဖြင့်လှုအပ်သော ကြောင့်။ မနောရမာ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဖွယ်ရှိစွတကား။ မေ၊ မေငါ့အား။ ကုမာရိဟိ၊ အိမ်မထောင်သေးသောသတို့သမီးတို့ဖြင့်။ န အတ္ထော၊ အလိုမရှိ။ နာရီယော၊ အိုးမိန်းမများတို့။ ယေသံ၊ အကြင်ကာမဂုဏ်တို့၌ မကင်းသောရာဂရှိကုန်သော သူတို့အား။ အတ္ထော၊ မိန်းမတို့ဖြင့်အလိုရှိ၏။ တဟိံ၊ ထိုမိန်းမတို့ကို အလိုရှိသောသူတ၏ အထံသို့။ ဂစ္ဆထ၊ သွားကြလေကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ရမဏီယကုဋိယာထေရော၊ ရမဏီယကုဋိယထေရ်သည်။ ဣတ္ထီနံ၊ ဖျားယောင်းလာကုန်သော မိန်းမတို့အား။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ရမဏီယကုဋိယထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၅၉) အာဝုသော၊ ငါရှင်တို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ သဒ္ဓါယ၊ ဤရဟန်းအကျင့်ကားအိုခြင်း သေခြင်းမှလွတ်လတ္တံ့ဟုဖြစ်သော သဒ္ဓါ၏အစွမ်းဖြင့်။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းအဖြစ်သို့ရောက်၏။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ အရညေ၊ တော၌။ ကုဋိကာ၊ ကကုဋိကို။ ကတာ၊ ပြုအပ်ပြီ။ အပ္ပမတ္တော စ၊ ကမ္မဋ္ဌာန်း၌ မမေ့လျော့သည်ဖြစ်၍ လည်း။ အာတာပီ၊ ကိလေသာကိုပူပန်စေတတ်သော လုံ့လရှိသည်ဖြစ်

ဝ၂၅+ ဝ၂၆+ ၍။ သမ္ပဇာနော၊ ပညာအဆင်အချင်နှင့်ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ ပဋိဿတော၊ နိုးကြားခြင်းနှင့်ယှဉ်သောသတိရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရာမိ၊ နေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကောသလဝိဟာရတ္ထေရော၊ ကောသလဝိဟာရထေရ်သည်။ ပီတိဝေဂေန၊ ပီတိအဟုန်ဖြင့်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ကောသဝိဟာရထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၆၀) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ မေ၊ ငါ့အား။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ ယဒတ္ထော အယံ အတ္ထော၊ အကြင်နိဗ္ဗာန်ဟူသော အကျိုးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ယဒတ္ထောနိမ္ဖါဒနတ္ထံ၊ အကြင်အကျိုးတို့ကို ပြီးစေခြင်းငှာ။ ကုဋိံ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာဖြစ်သော ကုဋိသို့။ ပါဝိသိ၊ ဝိပဿနာရှုအံ့သောငှာ ဝင်၏။ တေသံ ကပ္ပာ၊ ထိုအကြံတို့သည်။ ဣဇ္ဈိံသု၊ ပြည့်စုံကုန်ပြီ။ ဝိဇ္ဇာဝိမုတ္တိ၊ သုံးပါးသောဝိဇ္ဇာဖလဝိမုတ္တိတို့ကိုလည်း။ စ္စေဿဂဝေသန္တော၊ ရှာသည်ရှိသော်။ ဒါနိ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ တေ သဗ္ဗေဝ၊ ထိုအလုံးစုံသော သုံးပါးသောဝိဇ္ဇာဖလဝိမုတ္တိတို့သည်လည်း။ မယှံ၊ ငါအား။ ဣဇ္ဈိံသု သမိဇ္ဈိံသု၊ ပြည့်ကုန်ပြီ။ တသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ မနာနုသယံ၊ မာနာနုသယကို။ ဥဇ္ဇဟံပဇဟိံ သမုစ္ဆိန္နိံ၊ ဖြတ်ရပြီ။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ မေ၊ ငါ့အား။ တေ သင်္ကပ္ပါ၊ ထိုအကြံတို့သည်။ ဣဇ္ဈိံသုသမိဇ္ဈိံသု၊ ပြည့်စုံကုန်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သီလလိတ္ထေရော၊ သီဝလိထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ ပီတိဝေဂေန၊ ပီတိအဟုန်ဖြင့်။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ သီဝလိထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ ဆဋ္ဌော၊ ခြောက်ခုမြောက်သော။ ဝဂ္ဂေါ၊ ဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ တဿ၊ ထိုဆဋ္ဌဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်။ ဂေါဓိကော စ၊ ဂေါဓိကထေရ်လည်းကောင်း။ သုဗာဟု စ၊ သုဗာဟုထေရ်လည်းကောင်း။ ဝလ္လိယော၊ ဝလ္လိယထေရ်လည်းကောင်း။ ဥတ္တိယောဣသိ၊ ဥတ္တိယထေရ်လည်းကောင်း။ အဉ္ဇနဝနိယော ထေရော၊ အဉ္ဇနဝနိယထေရ်လည်းကောင်း။ ဒုဝေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ကုဋိဝိဟာရိနော၊ ကုဋိဝိဟာရထေရ်လည်းကောင်း။ ရမဏီယကုဋိယော စ၊ ရမဏီယကုဋိထေရ်လည်းကောင်း။ ကောသလဝှယ၊ ကောသလမည်သောထေရ်လည်းကောင်း။ သီဝလိ၊ သီဝလိထေရ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်တည်း။ ဆဋ္ဌဝဂ်ပြီး၏။ ဧကနိပါတ်။ ၇၊ သတ္တမဝဂ်။ (၆၁) ပေဿာ၊ သောတာပတ္တိမဂ်ဉာဏ်နှင့်ပြည့်စုံသော အရိယာဖြစ်သောသူသည်။ ပဿန္တံ၊ မဖေါက်မပြန်မြင်သိသော သူကို။ ပဿတိ၊ ဤသူ

ဝ၂၆+ ဝ၂၇+ ကားမဖောက်မပြန် မြင်သလောသူဟူ၍ ပညာမျက်စိဖြင့် မြင်သိ၏။ အပဿန္တဉ္စ၊ ပညာမျက်စီမှကင်းသည်ဖြစ်၍ တရားကိုမဖောက်မပြန်မသိမမြင်သော ပုထုဇ္ဇဉ်ကိုလည်း။ ပဿတိ၊ ဤသူကား ပညာမျက်စီမှကင်းသောသူတည်းဟု မိမိပညာမျက်စီဖြင့်မြင်သိ၏။ အပဿန္တော၊ ပညာမျက်စိမှက်င်းသော အလွန်မိုက်စွာသော ပုထုဖဉ်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အပဿန္တဉ္စ၊ ပညာမျက်စီမှ ကင်းသောတရားဟုတ်သည် မဟုတ်သည်ကို မဖောက်မပြန် မသိသောသူကိုလည်း။ န ပဿတိ န ဇာနာတိ၊ ဤသူကား တရားမဟုတ်သည် ဟုတ်သည်ကိုလည်း။ န ပဿတိ၊ ဤသူကား ဟုမှန်စွာ တရားကိုသိသောပညာရှိတည်းဟု မသိမြင်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝပ္ပထေရာ၊ ဝပ္ပထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဝပ္ပထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၆၂) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ပဝနသ္မိံ၊ တောအုပ်၌။ ဒါရုကံ၊ သစ်ဖြင့်ပြီးသော ကုဋိကို။ အပဝိဋ္ဌံ အပဝိဋ္ဌန္တော၊ မဝင်ပဲလျက်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဧကကာ၊ တစ်ယောက်အထည်းတည်း။ အရညေ၊ တော၌။ ဝိဟရာမ၊ နေကုန်အံ့။ ဧဝံ ဝိဟာရတော၊ ဤသို့သော အခြင်းအရာဖြင့်နေသော။ တဿ မေ၊ ထိုငါ့အား။ ဗဟုကာ၊ များစွာသော အကျိုးတို့ကို အလိုရှိသော အမျိုးသားတို့သည်။ မယံ ပိ၊ ငါတို့သည်လည်း။ ဝိဇ္ဇိပုတ္တောထေရော ဝိယ၊ ဝိဇ္ဇိပုတ္တထေရ်ကဲ့သို့။ ဃရန္ဓနံ၊ အိမ်ဖြစ်သော အနှောင်အဖွဲ့ကို။ ပဟာယ၊ စွန့်၍။ အရညေ၊ တော၌။ ဝိဟရေယျာမ၊ နေရကုန်မူကား။ အဟောဝတ၊ ကောင်းလေစွ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပိဟယန္တိ အဘိပတ္ထေန္တိ၊ တောင့်တကုန်၏။ ယထာ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ နေရယိကာ၊ ငရဲသူသတ္တဝါတို့သည်။ သဂ္ဂဂါမိနံ၊ နတ်ရွာသို့လားသောသတို့ကို။ ဝိဟယန္တိ ယထာ၊ တောင့်တကုန်သကဲ့သို့။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဗဟုက၊ များစွာသော အကျိုးကို အလိုရှိကုန်သောသူတို့သည်။ ပိဟယန္တိ၊ တောင့်တကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဇ္ဇိပုတ္ထောထေရော၊ ဝိဇ္ဇိပုတ္တထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဝိဇ္ဇိပုတ္တထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၆၃) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ကုလလာ၊ စွန်ရဲတို့သည်။ စုတာ၊ တစ်ပါးသောစွန်ရဲ နှုတ်သီးရွှေလျောသော သားတစ်ကို။ ဘုမ္မိယံ၊ မြေသို့။ ပတိတာ၊ ကြကုန်သည်ရှိသော်။ ဂိဒ္ဓါ၊ တပ်ခြင်းသို့ ရောက်ကုန်သောငှာက်အပေါင်းတို့သည်။ ပုနရာဂတာ၊ တစ်ဖန်တစ်ခြင်းသို့ ရောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အနုပတန္တိ ဝိယ၊ ထိုးဆိတ်ကုန်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထိုအတူ။ ယေ သတ္တာ၊ အကြင်သံသ

ဝ၂၇+ ဝ၂၈+ ဘာစာမှမရှိ ဗလာပါဘုရား။ ဤ+

ဝ၂၈+ ဝ၂၉+ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ ဗုဒ္ဓဝစနံ၊ ဘုရရားစကားတော်ကို။ ဥဋ္ဌာရမုဇ္ဇော၊ ကောင်းစွာဖြစ်သော ဝမ်းမြောက်ခြင်း ရှိသည်။ သုနိသိန္နော၊ ကောင်းစွာထိုင်နေလျက်။ ဂဟဋ္ဌာနံ၊ မိမိသို့ကပ်လာကုန်သော လူတို့အား။ ဘာသတိ၊ ဟော၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥပက္ခာကတဝစ္ဆောထေရော၊ ဥက္ခေပကတဝစ္ဆထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဥပေက္ခပကတဝစ္ဆထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၆၆) မဟာဝီရိယော၊ လေးပါးသောအင်္ဂါနှင့်ပြည့်စုံသော မြတ်သောလုံ့လရှိတော်မူသော။ သဗ္ဗာသမ္မာနံ၊ ခပ်သိမ်းသော ညေယျဓံတရား ငါးပါးတို့၏။ ပါရဂူ၊ အဆုံးသို့ရောက်သော ပညာရှိတော်မူသော မြတ်စွာဘုရားည်။ မေဃိယ၊ အိုမေဃိယ။ အပရိပက္ကာယ၊ မရင့်သေးသော။ စေတောဝိမုတ္တိယာ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ ဣမေ ပဉ္စဓမ္မာ၊ ဤငါးပါးကုန်သော တရားတို့သည်။ ပရိပက္ကာယ၊ ရင့်စေခြင်းငှာ။ သံဝတ္ထန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ အာဒိနာ၊ ဤသို့အစရှိသည်ဖြင့်။ အနုသာသိ၊ ဆုံးမတော်မူ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ တဿ၊ ထိုမြတ်စွာုဘုရား၏။ ဓမ္မံ၊ ဆုံးမတော်မူသော တရားကို။ သုတွာန၊ ကြားနာရသောကြောင့်။ သတော၊ သတိသမထဝိပဿနာဘာဝနာ၌မမေ့မလျော့သော သတိရှိသည်ဖြစ်။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အနီး၌။ ဝိဟာသိံ၊ နေ၏။ တေန ဝိဟာရေန၊ ထိုသို့ဝိပဿနာဘာဝနာ၌ မမေ့မလျော့နေခြင်ကြောင့်။ မယာ၊ ငါသည်။ တိသောဝိဇ္ဇာ၊ သုံးပါးသော ဝိဇ္ဇာတို့သို့။ အနုပ္ပတ္တာ၊ အစဉ်အားဖြင့် လျော်စွာရောက်အပ်ကုန်ပြီ။ ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သာသနံ၊ ဆုံးမတော်မူသော အတိုင်း။ ကတံ၊ ပြုကျင့်အပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မေဃိယောထေရော၊ မေဃိယ ထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ မေဃိယထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၆၇) အာဝုသော၊ ငါရှင်တို့။ မယှံ၊ ငါတို့သည်။ ကိလေသာ၊ ငါ၏သန္တာန်၌ ဖြစ်သောကိလေသာတို့ကို။ ဈာပိတာ၊ အရိယာမဂ်ဟူသော မိးဖြင့်လောင်စေအပ်တိုက်စေအပ်ကုန်ပြီ။ ဈာပိတ၊ အရိယမဂ်ဟူသော မိးဖြင့်လောင့်စေအပ်တိုက်စေအပ်ကုန်ပြီးသော။ ဘဝါ၊ ကာမဘဝကမ္မဘဝအစရှိကုန်သော။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော ဘဝကိုးပါး၌ဖြစ်သော တဏှာတို့ကို။ သမူဟတာ၊ မဂ်ဖြင့်အကြွင်းမဲ့နှုတ်အပ်ကုန်ပြီ။ သံသာရော၊ ခန္ဓာအာယတနဓါတ်တို့၏ မပြန်ဖြစ်ခြင်းတည်းဟူသော သံသရာစက်သည်။ ဝိခီဏော၊ အထူးသဖြင့်ကုန်ပြီ။ ဒါနိ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ပုနဗ္ဘဝေါ၊ တစ်ဖန်ဘဝသစ်၌ ဖြစ်ခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧကဓမ္မသဝနိယော ထေရော၊ ဧကဓမ္မသဝနိယထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဧကဓမ္မသဝနိယထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။

ဝ၂၉+ ဝ၃၀+ (၆၈) အဓိစေတသော၊ ခပ်သိမ်းသော စိတ်တို့ထက်လွန်သော အရတ္တဖိုလ်စိတ်နှင့်ပြည့်စုံထသော။ အပ္ပမဇ္ဇတော၊ မမေ့မလျော့အပြစ်မရှိသော တရားတို့၌ အမှန်အကန်ပြုလေ့ရှိထသော။ မုနိယော၊ မုနိဟုဆိုအပ်သော။အရဟတ္တဖိုလ်ပညာနှင့် ပြည့်စုံသော ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏။ မောနပထေသု၊ အရဟတ္တဖိုလ်၏ ပညာနှင့်ပြည့်စုံသော ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်၏။ မောနပထေသု၊ ပက္ခိယတရားတို့၌။ သုသိက္ခတော၊ ကောင်းစွာကျင့်အပ်ပြီးထသော။ တာဒိနော၊ လောကတံ၊ ရှစ်ပါးသော တရားတို့ကြောင့် မဟုန်လှုပ်သော သဘောရှိထသော။ ဥပသန္တဿ၊ ငြိမ်သက်သော ကိုယ်စိတ်ရှိထသော။ သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ သတိမတော၊ ငြိမ်သက်သော ကိုယ်စိတ်ရှိထသော။ သါဒ၊ အခါခပ်သိမ်း။ သတိမတော၊ မကင်းသော သတိရှိထသော။ ခီဏာသဝဿ၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်အား။ သောကော၊ စိုးရိမ်ခြင်းတို့သည်။ န ဘဝန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧကုဒါနိယောထေရော၊ ဧကုဒါနိယောထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဧကုဒါနိယထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၆၉) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ မဟတော၊ များမြတ်သော သီလစသော ဂုဏ်နှင့်ပြည့်စုံတော်မူသော မြတ်စွာဘုရားမှ။ မဟာရသံ၊ မြတ်သောဝိမုတ္တိ အရသာဟဆိုအပ်သော။ သဗ္ဗညုတညာဏဝရေ၊ မြတ်သောသဗ္ဗညုဉာဏ်နှင်ပြည့်စုံတော်မူသော မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒေသိတံ၊ ဟောတ်မူအပ်သော။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ သုတွနာ၊ ကြားနာရသောကြောင့်။ အမတဿ၊ သေခြင်းကင်းသော နိဗ္ဗာန်သို့။ ပတ္တိယာ၊ ရောက်ခြင်းငှာ။ မဂ္ဂံ၊ အဋ္ဌင်္ဂိကမဂ်တရားကို။ ပဗ္ဗဇ္ဇံပဋိပဇ္ဇိ၊ ကျင့်ပြီ။ သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ ယောဂက္ခေမဿ၊ ယောဂ၏ ကုန်ရာဖြစ်သော။ ပထဿ၊ နိဗ္ဗာန်ကိုရခြင်းအကြောင်း၌။ ကောဝိဒေါ၊ လိမ္မာတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဆန္နောထေရော၊ ဆန္နထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဆန္နထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (ရဝ) ဣဓ လောကေ၊ ဤလောက၌။ သီလမေဝ၊ စင်ကြယ်သော ပါတိမောက္ခသံဝရသီလသည်သာလျှင်။ အဂ္ဂံ၊ မြတ်၏။ ပန၊ ထိုထက်ကား။ ပညာဝါ၊ ပညာရှိသော သူသည်။ ဥတ္တမောသေဋ္ဌော၊ မြတ်၏။ မနုဿေသု စ၊ လူတို့၌လည်းကောင်း။ ဒေဝေသု စ၊ နတ်တို့၌ လည်းကောင်း။ သီလပညာတော၊ သိလပညာဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ဇယံ ဇယော၊ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သော ကာမကိလေသာတို့ကိုအောင်နိုင်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုဏ္ဏောထေရော၊ ပုဏ္ဏထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ပုဏ္ဏထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။

ဝ၃၀+ ဝ၃၁+ သတ္တမော၊ ခုနစ်ခုမြောက်သော။ ဝဂ္ဂေါ၊ ဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ တဿ၊ ထိုဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းကား။ ဝပ္ပေါ စ၊ ဝပ္ပထေရ်လည်းကောင်း။ ဝဇ္ဇိပုတ္တထေရ်လည်းကောင်း။ ပက္ခော စ၊ ပက္ခထေရ်လည်းကောင်း။ ဝိမလကောဏ္ဍညော စ၊ ဝိမလကောဏ္ဍညထေရ်လည်းကောင်း။ ဥက္ခေပကတဝစ္ဆော စ၊ ဥပေက္ခတဝစ္ဆထေရ်လည်းကောင်း။ မေဃိယော စ၊ မေဃိယထေရ်လည်းကောင်း။ ဧကဓမ္မိကော စ၊ ဓကဓမ္မိကထေရ်လည်းကောင်း။ ဧကုဒါနိယဆန္ဒော စ၊ ဧကုဒါနိယထေရ် ဆန္ဒထေရ်လည်းကောင်း။ မဟဗ္ဗလော၊ မြတ်သောပညာအားနှင့်ပြည့်စုံသော။ ပုဏ္ဏတ္ထေရော၊ ပုဏ္ဏထေရ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်တည်း။ သတ္တမဝဂ်ပြီး၏။ ဧကနိပါတ်။ ၈၊ အဋ္ဌမဝဂ်။ (၇၁) သုသုခုမနိပုဏ္ဏတ္ထဒဿိနာ၊ အလွန်မြင်နိုင်ခဲသောနူးညံ့သိမ်မွေ့သော ပစ္စပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်စသော အနက်တို့ကို အနိစ္စအစရှိသည်သို့ ကပ်၍ရှုတတ်ထသော။ မတိကုသလေန၊ ပညာပွားအံ့သည်ကို ဆင်ခြင်တတ်သော ဓမ္မဝိစယသံဗောဇ္ဈင်ပညာကိုဖြစ်စေခြင်း၌ လိမ္မာထသော။ နိဝါတဝုတ္ထိနာ၊ သီတင်းကြီးသောသီတင်းငယ်သီတင်းလတို့၌ လျောက်ပတ်သောနှိမ့်ချသော အကျင့်ရှိထသော။ သံသေဝိတဗုဒ္ဓသီလိနာ၊ ဘုရားတို့သည့် အလေ့အကျက်ပြုအပ်သော သီလဖြင့် သီလရှိထသော။ တေန ပုဂ္ဂလေန၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဟိယသ္မာ၊ အကြင့်ကြောင့်။ ဧတံ သဗ္ဗံ၊ ဤအလုံးစုံကို။ ကရောန္တော၊ ပြုသောသူသည်။ န စိရေဿဝ၊ မကြာမြင့်မှိလျှင်ိ။ နိဗ္ဗာနံ၊ နိဗ္ဗာန်ကို။ အဓိဂစ္ဆတိ၊ ရလိမ့်သတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝစ္ဆပါလော ထေရော၊ ဝစ္ဆပါလထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဝစ္ဆပါလထေရဂါထာ အနက်ပြီး၏။ (၇၂) သုသုဝဍ္ဎိတဂ္ဂေါ၊ ကောင်းစွာပွားသော အရွက်အခက်အညွတ်ရှိထသော။ ပသာခဇာတော၊ အရွက်အခက်အညွန့်ရှိထသော။ ပသာခဇာတော၊ အခက်တို့၏ အဆစ်အသစ်၌ ရောက်သောခက်သေးရှိသော။ ကဠီရော၊ ဝါးညွန်သည်။ ဒုန္နိက္ခမော၊ ဝါးချုံမှထွက်နိုင်ခဲ့သည်။ ဟောတိ ထယာ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထိုအတူ။ အဟံ ပိ၊ ငါသည်လည်း။ ဘရိယာယ၊ မယားဖြင့်။ မယှံ၊ ငါးအား။ အာနိတာယ၊ ဆောင်အပ်သော။ ဝုတ္တဓိတာဒိဝသေန၊ သားသမီးစသည်တို့၏ အစွမ်းဖြင့်။ ဝဍ္ဎိတဂ္ဂေါ၊ ပွားသောအ

ဝ၃၁+ ဝ၃၂+ ခက်အလက်သည်။ အာသိတ္ထိဝသေန၊ ငြိသည်၏အစွမ်းအားဖြင့်။ ဒုန္နိဟရနိယော၊ အိရာဆောင်သောလူတို့၏ ဘောင်မှထုတ်နိုင်ခဲ့သည်။ ဘဝေယျ၊ ဖြစ်ရာ၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ အနနိတာယ၊ မဆောင်အပ်သော မယားဖြင့်။ ဒါနိ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မံ၊ ငါကို။ အနုမညံ၊ အနုဇာနာပေတွာ၊ ခွင့်ပြုစေ၍။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြုသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာတုမောထေရော၊ အာတုမထေရ်သည်။ မာတုယာ၊ အမိအား။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ အာတုမေထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၇၃) ဇိဏ္ဏဉ္စ၊ အိုးခြင်းဖြင့် နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍သွားကျိုးခြင်း အရေသိခြင်းဆံဖြူခြင်းနှင့် ပြည့်စုံသည်ကိုလည်းကောင်း။ ဒုက္ခိတံ၊ ဆင်းရဲခြင်းသို့ရောက်ခြင်းကို လည်းကောင်း။ ဗျာဓိတံ၊ နာခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အာယုသင်္ခါယံ၊ ဇိဝိန္ဒြေဟုဆိုအပ်သော အသက်၏ကုန်ခြင်း ပျက်ခြင်းသို့။ ဂတံ၊ ရောက်သော။ မတံ၊ သေခြင်းကိုလည်းကောင်။ ဒိသွာ၊ ဉာဏ်ဖြင့်မြင်၍။ တတော၊ ထိုအိုးခြင်းနာခြင်းသေခြင်းမှ။ အဟံ၊ ငါသည်။ နိက္ခမိတုန၊ ထွက်မြောက်၍။ ပဗ္ဗဇိံ၊ ရဟန်းပြု၏။ မနောရာမနိ၊ ရာဂမကင်းကုန်သေးသောသူတို့၏ နှလုံးကိုမွေ့လျော်စေတတ်ကုန်သော။ နိကာမနိ၊ ဝတ္ထုကာမဂုဏ်တို့ကို။ ပဟာယပဇဟိတွာ၊ အရိယမဂ်ဖြင့်ပယ်၍။ ပဗ္ဗဇ္ဇိံဥပါဂမိံ၊ ရဟန်းအဖြစ်သို့ရောက်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မာဏဝေါထေရော၊ မဏဝထေရ်သည်။ ကာမာနံ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ ပဟာနကိတ္တနမုခေန၊ ပယ်ခြင်းကိုကြားသော အမြွက်ဖြင့်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ မာဏဝထေရဂါထာ အနက်ပြီး၏။ (၇၄) အာဝုသော၊ ငါရှင်တို့။ ကာမစ္ဆန္ဒေစ၊ အလုံးစုံ အလိုရှိအပ်သော ဝတ္ထုကာမတို့၌ တပ်သောကာမဆန္ဒကိုလည်းကောင်း။ ဗျာပါဒေါ စ၊ စိတ်၏ပုပ်ကြောင်းဖြစ်သော။ ဒေါသော၊ ဒေါသသည်လည်းကောင်း။ ထိနမိဒ္ဓဉ္စ၊ စိတ်၏မခန့်ခြင်း အားမထုတ်ခြင်း ခက္ခဏာရှိသော ထိနစေတသိက်တို့၏ ခမန့်ခြင်း အာမထုတ်ခြင်း ခက္ခဏာရှိသော မိစ္ဆကို လည်းကောင်း။ ဥဒ္ဓစ္စံ၊ စိတ်၏ပျံ့လွင်ခြင်း လက္ခဏာရှိသော ဥဒ္ဓစ္စပြုအပ်သော ဒုစရိုက်မပြုအပ်သေားသော သုစရိုက်တို့၌ နောင်တတစ်ဖန်ပူပန်ခြင်း လက္ခဏာရှိသော ကုက္ကုစ္စကိုလည်းကောင်း။ ဝိစိကိစ္ဆာ စ၊ ဘုရားတရား သံဃာသိက္ခာသီတင်းသုံးဖော်တို့၌ ယုံမှားခြင်း လက္ခဏာရှိသော ဝိစိကိစ္ဆာကိုလည်းကောင်း။ ယဿ ဘိက္ခုနော၊ အကြင်ရဟန်းအား။ သဗ္ဗသော၊ အချင်းခပ်သိမ်း။ သမုစ္ဆိန္နတ္တာ၊ အရဟတ္တမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သောကြောင့်။ နဝိဇ္ဇတိ၊ မိမိသန္တာန်၌ မရှိ။ တဿ ဘိက္ခုနော၊

ဝ၃၂+ ဝ၃၃+ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော။ ကရဏီယံ၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သုယာမနောထေရော၊ သုယာမနထေရ်သည်။ အညာပဒေသေန၊ သူတစ်ပါးကိုညွန်းခြင်းဖြင့်။ အညံဗျာကရဏေန၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို ကြားခြင်းဖြင့်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ သုယာမထေရဂါထာ အနက်ပြီး၏။ (၇၅) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ သုဝိဟိတာနံ၊ ကောင်းစွာစိရင်အပ်သော တရားဒေသနာရှိကုန်သော အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့အား။ ဒဿနံ၊ ဖူးရခြင်းထိုအရိယာတို့၏ တရားကိုကြားနာရခြင်းသည်။ သာဓု၊ ကောင်းကျိုးချမ်းသာကိုဆောင်တတ်သည်သာလျှင်တည်း။ တေသံ၊ ထိုအရိယာသူတော်ကောင်းတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ကင်္ခါ၊ ယုံးမှားခြင်းကို။ ပုစ္ဆနေပိ၊ မေးခြင်း၌လည်း။ ကင်္ခါ၊ ယုံးများသောအရာကို။ ဆိဇ္ဇတိပဍိဝိနောဒေတိ၊ ဖျောက်နိုင်၏။ ဗုဍ္ဎိ၊ ပညာ၏ပွားခြင်းသည်လည်း။ ဝဍ္ဎတိ၊ ပွား၏။ တေ၊ ထိုအရိယာသူတော်ကောင်းတို့သည်။ ဗာလမ္ပိ၊ သူမိုက်ကိုလည်း။ ပဏ္ဍိတံ ပဏ္ဍိတဘာဝံ၊ ပညာရှိ၏ အဖြစ်သို့။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ တသ္မာ တေန ကာရဏေန၊ ထိုသို့ဆိုအပ်ပြီးသော အကြောင်းကြောင့်။ သတံ၊ အရိယာသူတော်ကောင်းတို့နှင့်။ သမာဂမော၊ ပေါင်းသင်းရခြင်းသည်။ သာဓု၊ ကောင်းကျိုးကိုဆောင်တတ်သည်သာလျှင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သုသာရဒေါထေရော၊ သုသာရဒထေရ်သည်။ သပ္ပုရိသုပနိဿယာနိသံသကိတ္တေနေန၊ သူတော်ကောင်းတို့နှင့်ပေါင်းဘော်ရခြင်း၌ အကျိုးစက်ကိုကြားသဖြင့်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ သုသာရဒထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၇၆) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဥပ္ပကန္တေသု၊ တက်သောမာန ဥဒ္ဓစ္စထမ္ဘသာရမ္ဘအစရှိသည်တို့ဖြင့် မငြိမ်းကုန်သေးသော သူတို့၌။ နိပတေနိပ္ပတေယျ၊ ထိုတရားတို့ကိုကြဉ်သဖြင့် မငြိမ်းကုန်သေးသော သူတို့၌။ နိပတေနိပ္ပတေယျ၊ ထိုတရားတို့ကို ကြဉ်သဖြင့် ဂုဏ်မှယုတ်ယုအပ်သော သူတို့၌။ ဥပ္ပတေယျ၊ ပျင်းခြင်းမှလွတ်စေ၍ လုံ့လအားထုတ်သဖြင့် သီလစသောဂုဏ်အားဖြင့်ဖြစ်စေရာ၏။ အဝသမာနေသု၊ ကိလေသာဟူသော အပေါင်းဘော်ဖြင့် မနေကုန်သော သတို့နှင့်။ ဝသေ၊ ထိုအရိယာသူတော်ကောင်းတို့ အလိုသို့လိုက်၍ နေရာ၏။ ရမမာနေသု၊ ကိလေသာကာမဂုဏ်ဖြင့် မွေ့လျော်၍နေကုန်သောသူတို့၌။ နော ရမေရမေယျ၊ မိမိသည် ကာမဂုဏ်ဟူသောမွေ့လျော်သော အခြင်းအရာဖြင့် မနေရာ။ နိရာမိဈာနဒိရတိယာ၊ အာမိသကင်းသောဈာန်စသော မွေ့လျော်ခြင်းဖြင့်။ ရမေယျ၊ မွေ့လျော်နေရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပိယဉ္ဇ+

ဝ၃၃+ ဝ၃၄+ ယော ထေရော၊ ပိယဉ္စယထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ပိယဉ္ဇယထေရဂါထာ အနက်ပြီး၏။ (၇၇) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဣဒံ စိတ္တံ၊ ဤစိတ်သည်။ ပုရေ၊ ရှေးစိတ်ကိုမနှိပ်မှိကာ၌။ အစာရီ၊ မတည်တန့်သော အားဖြင့်ထိုထိုသို့သော အာရုံ၌တည်၏။ စာရီကံ၊ အလိုရှိတိုင်းသော အာရုံ၌ဖြစ်ဖြစ်၏။ ယေန အာရမ္မဏေန၊ အကြင်အာရုံဖြင့်။ ဣစ္ဆကံ၊ အလိုရှိ၏။ ယတ္ထ၊ အကြင်အာရုံ၌။ ကာမံ ဣစ္ဆိတံ၊ အလိုရှိအပ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုအာရုံသို့။ ယထာသုခံ၊ အလိုရှိအပ်သော အတိုင်းသွားသောအားဖြင့် ချမ်းသာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဇ္ဇ၊ ယခု။ တံ စိတ္တံ၊ ထိုအလိုရှိတိုင်းသွားသောစိတ်ကို။ ယောနိသော၊ သင့်သောအကြောင်းအားဖြင့်။ နိဂ္ဂဟိဿာမိ၊ အဆိတ်အတောက်မရှိအောင်နှိပ်ပေအံ့။ ယထာကိံ၊ အဘယ်ကဲ့သို့နည်းဟူမူကား။ ပဘိန္နံ၊ အမုံယစ်သဖြင့်ကပျက်သော။ ဟတ္ထိံ၊ ဆင်ဆိုးကို။ အင်္ကုသဂ္ဂဟော၊ ချွန်ကိုကိုင်စွဲသော ဆင်ဆရာသည်။ နိဂ္ဂဟောဝိယ၊ လွန်၍မပြေးနိုင်ချွန်းဖြင့်နှိပ်ဆွဲသကဲ့သို့တည်း။ ယောနိသော မနသီကာရေန၊ အသင့်နှလုံးသွင်းခြင်းဖြင့်။ နိဂ္ဂဟိဿာမိ၊ ထိုဆင်ရိုင်းနှင့်တူသောစိတ်ကို ကမ္မဋ္ဌာန်းမှလွန်၍ ပပြေးစိမ့်သောငှာ နှိပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဟတ္ထာရောဟပုတ္တောထေရော၊ ဟတ္ထရောဟဝုတ္တထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဟတ္ထာရောဟပုတ္တထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၇၈) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယံ ဉာဏံ၊ အကြင်အရဟတ္တဖိုလ်မဂ်ဉာဏ်ကို။ အနိဗ္ဗိဿံအဝိန္ဒန္တော၊ မရသည်ဖြစ်၍။ အနေကဇာတိသံသာရံ၊ များစွာမရေတွက်နိုင်သောဖြစ်ခြင်းရှိသော သံသရာကာလပတ်လုံး။ သန္ဓာဝိဿံသံသာရိံ၊ ငါကျင့်လည်ရပြီ။ ဒုက္ခာဇာတဿ၊ ဖြစ်သောဆင်းရဲရှိသော။ တဿမေ၊ ထိုငါ့အား။ ဒုက္ခက္ခန္ဓော၊ ဆင်းရဲအပေါင်းကို။ အပရဒ္ဓေါဝိဒ္ဓံသိတော၊ အရဟတ္တမဂ်ဖြင့်ဖျက်ဆီးအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မေဏ္ဍသိရောထေရော၊ မေဏ္ဍသိရထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ မေဏ္ဍသိရထေရဂါထာ အနက်ပြီး၏။ (၇၉) သဗ္ဗောရာဂေါ၊ ကာမရာဂစသောအပြားဖြင့် များသောအလုံးစုံသော ရာဂကို။ ပဟီနော၊ အရိယမဂ်ကို ပွားစေသဖြင့်သမုစ္ဆေဒပဟာန်၏ အစွမ်းဖြင့်ပယ်အပ်ပြီ။ သဗ္ဗောဒေါသော၊ အဃာတဝတ္ထုစသော အားဖြင့်များသောအပြားရှိသော ဒေါသကို။ သမူဟတော၊ မဂ်ဖြင့်နှုတ်အပ်ပြီ။ မေ၊ ငါ့အား။ သဗ္ဗော၊ အလုံးစုံသော။ မောဟော၊ ဒုက္ခေအညာဏံ အစရှိသောအားဖြင့် ရှစ်ပါးအပြားရှိသော မောဟသည်။ ဝိဂတော၊ ကင်းပြီ။ သိတိဘူတော။

ဝ၃၄+ ဝ၃၅+ အကြွင်းမရှိသော ကိလေသာတို့၏ ပူလောင်ခြင်း၏ မရှိသော အားဖြင့်ငြိမ်းခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ နိဗ္ဗုတော၊ ကိလေသာပရိနိဗ္ဗာန်ဖြင့် ငြိမ်းခြင်းသို့ရောက်သည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ ရက္ခိတော ထေရော၊ ရက္ခိတထေရ်သည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပဟိနကိလေသာပစ္စဝေက္ခနေန၊ ပယ်အပ်ပြီးသော ကိလေသာကိုဆင်ခြင်းသဖြင့် အားနည်းသည်လည်းဖြစ်သော။ ယဒိ၊ ထိုမြို့။ ဗဟုံ ဝါ၊ ထိုဝတ္ထုစသည်တို့၏ အားကြီးသောအဖြစ်မပြတ်သော အဖြစ်ဖြင့် များသည်လည်းဖြစ်သော။ ယံ ကမ္မံ၊ အကြင်ကံကို။ ပကထံ ဥပစိတံ၊ ဆည်းဘူးအပ်ပြီ။ ဧတံ သဗ္ဗံ၊ ဤအလုံးစုံသော ကံသည်။ ပရိက္ခီဏံ၊ ကံ၏ကုန်ခြင်းကို ပြုတတ်သောမဂ်ကိုရဖြင့်ကုန်ခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဒါနိ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၍၌။ ပုနဗ္ဘဝေါ၊ တစ်ဖန်ဘဝသစ်၌ ဖြစ်ရခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဂ္ဂေါထေရော၊ ဥဂ္ဂထေရ်သည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဝဋ္ဋပစ္ဆေဒဒီပနေန၊ ဝဋ်ကိုဖြတ်ခြင်းကိုပြသဖြင့်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဥဂ္ဂထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ အဋ္ဌမော၊ ရှစ်ခုတို့၏ ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သော။ ဝဂ္ဂေါ၊ ဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ တဿ၊ ထိုအဋ္ဌမဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းကား။ ဝစ္ဆပါလော၊ ဝစ္ဆပါလအမည်ရှိသော။ ယောထေရော၊ အကြင်ထေရ်လည်းကောင်း။ အာတုမောထေရော၊ အာတုမထေရ်လည်းကောင်း။ ဣသိ၊ သီလက္ခန္ဓစသော တရားကိုရှာမှိးလေ့ရှိသော။ မာဏဝေါထေရော၊ မာဏဝထေရ်လည်းကောင်း။ သုယမာနောထေရော၊ သုယာမနထေရ်လည်းကောင်း။ သုသာရဒေါထေရော၊ သုသာရဒထေရ်လည်းကောင်း။ ပိယဉ္ဇယော၊ ပိယဉ္စအမည်ရှိသော။ ယော ထေရော၊ အကြင်ထေရ်လည်းကောင်း။ အာရောဟပုတ္တောထေရော၊ အာရောဟပုတ္တထေရ်လည်းကောင်း။ မေဏ္ဍသိရောထေရော၊ မေဏ္ဍသိရထေရ်လည်းကောင်း။ ရက္ခိတော ထေရော၊ ရက္ခိတထေရ်လည်းကောင်း။ ဥဂ္ဂသဝှယော၊ ဥဂ္ဂမည်သောထေရ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်တည်း။ အဋ္ဌဝဂ်ပြီး၏။ ဧကနိပါတ်။ ၉၊ နဝမဝဂ်။ (၈၁) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ မယာ၊ ငါသည်။ ပကတံ၊ ဤပစ္စုပ္ပန်ဘဝ၌ပြု

ဝ၃၅+ ဝ၃၆+ အပ်သော။ ယဉ္စ ပါပံ၊ အကြင်မကောင်းမှုကံသည်လည်းကောင်း။ ဣတော၊ ဤဘဝမှ။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အညာသုဇာတီသု၊ တစ်ပါးသောအတ္တဘောတို့၌။ ကတံ၊ ပြုအပ်သော။ ယဉ္စ ကမ္မံ၊ အကြင်မကောင်းမှုကံသည်လည်းကောင်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ ကမ္မံ၊ ထိုကံသည်။ ဣဓေဝ၊ ဤပစ္စုပ္ပန်အတ္တဘော၌သာလျှင်။ နိရုဇ္ဈန္တိ၊ ပရိနိဗ္ဗာန်စိတ်နှင့်တကွချုပ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမိတိဂုတ္ထောထေရော၊ သမိတိဂုတ္တထေရ်သည်။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ကတပါပကမ္မဿ၊ ပြုအပ်သော မကောင်းမှုကံ၏။ ပဟီနဘာဝံ၊ အကြွင်းမဲ့ပယ်အပ်ပြီးသော အဖြစ်ကို။ ဝိဘာဝန္တေန၊ ထင်ရှားပြသဖြင့်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ သမတိဂုတ္တထေရဂါထာ အနက်ပြီး၏။ (၈၂) အမ္မ၊ အမိ။ ယေန ယေန၊ အကြင်အကြင်အရပ်၌။ သုဘိက္ခာနိ၊ ရလွယ်သောဆွမ်းရှိသော တိုင်းတို့သည်။ သိဝါနိ၊ အနာမရှိကုန်သည်။ အဘယာနိ၊ ခိုးသူစေသော ဘေးမရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ပုတ္တက၊ ချစ်သား။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဂစ္ဆဿု၊ သွားလေလော။ တေ၊ သင်ချစ်သားအား။ သောကပဟာတော၊ ဆိုအပ်သော ဂုဏ်မှကင်းသော အတိုင်းတို့သို့သွား၍ငတ်မွတ်ခြင်းစသော ဘေးကြောင့်စိုးရိမ်ခြင်းဖြင့် နှိပ်စက်အပ်သည်။ မာဘဝ၊ မဖြစ်စေလင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကဿပေါထေရော၊ ကသပထေရ်သည်။ မာတုယာ၊ အမိ၏။ သောကရဟိတဋ္ဌာန ဂမနံ၊ ကြောင့်ကြခြင်း ကင်းရာအရပ်သို့သွားခြင်းကို။ အာသိသဝသေန၊ တောင်တသည်၏ အစွမ်းဖြင့်။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်သော။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ (၈၃) သီဟ၊ သီဟ။ ရတ္တိန္ဒိဝံ၊ နေ့ညဉ့်ပတ်လုံး။ အတန္ဒိတော၊ ကမ္မဋ္ဌန်းစီပြန်ခြင်း၌ မပျင်းမရီသည်ဖြစ်၍။ အပ္ပမတ္တော၊ ခပ်သိမ်းသော ဣရိယာပုလ်တို့၌ မကင်းသော သတိပညာရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတော၊ နေလော။ တွံ၊ သင်သည်။ ကုသလံ ဓမ္မံ၊ သမထဝိပဿနာတရား လောကုတ္တရာတရားကို။ ဘာဝေဟိ၊ ပွားစေလော။ သမုဿယံအတ္ထဘာဝံ၊ အတ္ထဘောကို။ သီဃံ၊ လျှင်စွာ။ ဇဟ၊ ထိုကိယ်၌စပ်သော ဆန္ဒရာဂကိုပယ်သဖြင့်စွန့်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သီဟောထေရော၊ သီဟထေရ်သည်။ အတ္တနော၊ မိမိအား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘု

ဝ၃၆+ ဝ၃၇+ ရားသည်။ ဩဝါဒဒါနမုခေန၊ အဆုံအမကိုပြေးခြင်းကို အရင်းပြုသဖြင့်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ သီဟထေဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၈၄) ဘောနိတ၊ အိုနိတမည်သော ရဟန်း။ သဗ္ဗရတ္တိံ၊ အလုံးစုံသော ညဉ့်ပတ်လုံး။ သုပိတွာန၊ အိပ်၍။ ဒိဝါ၊ အလုံးစုံသော နေ့အဖို့ပတ်လုံး။ သံဂဏိကေ၊ အပေါင်းအဖော်ဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းတို့နှင့်တကွ။ ရတော၊ မဂ်ဖိုလ်မှဖီလာဖြစ်သော စကားကိုဆိုခြင်း၌ မွေ့လျော်လျက်။ ဝိဟရသိ၊ နေဘိ၏တကား။ ဒုမ္မောဓော၊ ပညာမရှိသောသင်သည်။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တံ၊ အဆုံးကို။ ကုဒါသုနာမ၊ အဘယ်မည်သော အခါ၌လျှင်။ ကရိဿတိ၊ ပြုနိုင်အံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ နိတောထေရော၊ နိတထေရ်သည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဩဝါဒဝသေန၊ ဆုံးမသည်၏ အစွမ်းဖြင့်။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ နိတထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၈၅) အာဝုသာ၊ ငါ့ရှင်တို။ စိတ္တနိမိတ္တဿ၊ ဘာဝနာစိတ်၏ အကြောင်း၌။ ဧကောဝိဒေါ၊ ဤအခါ၌စိတ်ကိုခြိးမြှောက်အပ်၏ စသည်ဖြင့် ယူခြင်း၌လိမ္မာသော ရဟန်းသည်။ ပဝိဝေကရသံ၊ ကာယဝိဝေကစိတ္တဝိဝေက၏ အရသာကို။ ဝိဇာနိယ၊ သိ၍။ နိပကော၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းကိုဆောင်ခြင်း၌ လိမ္မာသော။ ပဋိဿတော၊ ရှေးရှုထင်သော သတိရှိသော ရဟန်းသည်။ ဈာနိယံ ဈာနိယန္တော၊ အာရမ္မဏူပနိဇ္ဈနဈာန်လက္ခဏူပနိဇ္ဈာနဈာ်ကိုဝင်စားသည်ဖြစ်၍။ နိရာမိသံ၊ ကာမာမိသဆန္ဒာမိသတို့နှင့် မရောသော။ သုခံ၊ နိဗ္ဗာန်ချမ်းသာ ဖိုလ်ချမ်းသာကို။ အဓိဂစ္ဆေယျသံဘုဉ္ဇယျ၊ သုံးဆောင်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သုနာဂေါထေရော၊ သုနာဂထေရ်သသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဓမ္မဒေသနာပဒေသေန၊ တရားဟောခြင်းကိုညွတ်ပြသဖြင့်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ သုနာဂထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၈၆) ဣဓ၊ ဤဘုရားသာသနာတော်၌။ နိဗ္ဗာနဂမော၊ နိဗ္ဗာန်ကိုရခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော။ အယံ မဂ္ဂေါ၊ ဤအင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့်ပြည့်စုံသော မဂ်သည်။ ဟောတိယထာ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထိုအတူ။ ဣတော၊ ဤသာသနာတော်မှ။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ အပ၌ဖြစ်သော။ ပုထုအညဝါဒီနံ၊ အထူးထူးအပြားပြားသော အယူရှိကုန်သော ဒိဋ္ဌိတို့၏။ သမယေ၊ အယူ၌။ နိဗ္ဗာနဂမနော၊ နိဗ္ဗာန်ကိုရခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော။ မဂ္ဂေါ၊ မဂ်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သတ္ထာ၊ လူနတို့၏ ဆရာြ့ဖစ်တော်မူသော။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်

ဝ၃၇+ ဝ၃၈+ ခြောက်ပါးနှင့်ပြည့်စုံတော်မူသော မြတ်စွာဘုရားသည်။ သယံ သယမေဝ၊ ကိုယ်တော်တိုင်သာလျှင်။ သယမ္ဘူဉာဏေန၊ သယဗ္ဘူဉာဏ်ဖြင့်။ ဉာတံ၊ သိတော်မူ၍။ ပါဏိတလေ၊ လက်ဝါးပြင်၌။ အမတံဝိယံ၊ ရှစ်ရှားသီးကိုကဲ့သို့။ ဒဿယံ ဒဿယန္တော၊ ပြတော်မူလျက်။ သံဃံ၊ အရဟန်းအပေါင်ဟုဆိုသော ဝေဏေယျသတ္တဝါတို့ကို။ အနုသာသိ၊ ဆုံးမတော်မူပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ နာဂိတောထေရော၊ နာဂိတထေရ်သည်။ ပီတိဝေဂေန၊ ပီတိအဟုန်ဖြင့်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ နာဂိတထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၈၇) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ မယာ၊ ငါသည်။ ယထာဘူတံ၊ မဂ်ဉာဏ်ဖြင့်မဖောက်မပြန်။ ခန္ဓာ၊ ခန္ဓာငါးပါးတို့ကို။ ဒိဋ္ဌာ၊ တေဘုမ္မကတရားအပေါင်းသည် ဒုက္ခသစ္စာတည်းဟု သိခြင်းစသော ပညာဖြင့်မြင်အပ်ကုန်ပြီ။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ ဘဝါ၊ ကာမဘဝ ဥပပတ္တိ ဘဝတို့ကို။ ပဒါလိတာ၊ မဂ်ဉာဏ်တည်းဟူသော လက်နက်ဖြင့် ခွဲဖောဖျက်ဆီးအပ်ကုန်ပြီ။ ဇာတိသံသာရော၊ ဤဘဝထိုဘဝသို့ ကျင့်လည်ရခြင်း စသောဇာတိလျှင်အကြောင်းရှိသောသံသရာသည်။ ဝိက္ခီဏော၊ ကုန်ပြီ။ နိ ဣဒါနိ၊ ယခုခါ၌။ ပုနဗ္ဘဝေါ၊ တစ်ဖန်ဘဝ၌ဖြစ်ခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဝိဋ္ဌောထေရော၊ ပဝိဋ္ဌထေရ်သည်။ အညံဗျာကရဏဝသေန၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို ကြားသဖြင့်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ပဝိဋ္ဌထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၈၈) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ မဟောဃေ၊ စွာသောရေအယဉ်၌။ ဝုယှမာနော၊ မျောက်သောသူကို။ ဥဒကာ၊ ရေမှ။ ထလံ၊ ကြည်းထက်သို့။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ဥဒ္ဓရိတံ၊ ထုတ်တင်ခြင်းငှာ။ သမတ္ထော၊ စွမ်းနိုင်သော။ ပုရိသာဝိယာ၊ ယောကျ်ားကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထိုအတူ။ မဟောဃေ၊ သံသရာတည်းဟူသော ကြီးစွာသောဝဲဩဃ၌။ ဝုယှမာနော၊ ကိသောအဘိသင်္ခါရဟုန်ဖြင့်မှောသော။ အဟံ၊ ငါ့ကို။ အရိယမဂ္ဂေနာဝံ၊ သမထဝိပဿနာနှင့်ပြည့်စုံသော။ အရိယာမဂင်တည်းဟူသော လှေကို။ လဘိတွာ၊ ရ၍။ ထလံ၊ နိဗ္ဗာန်တည်းဟူသော ရေအယဉ်မှ။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ထလံ၊ နိဗ္ဗာန်တည်းဟူသော ကြည်းထက်သို့။ ဥဒ္ဓရိတုံပတ္ထုံ၊ ရောက်ခြင်းငှာ။ အသက္ခိံဝတ၊ ဩော်စွမ်းနိုင်လေစွတကား။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ သစ္စာနိ၊ ဒုက္ခာသစ္စာစသော လေးပါးသော သစ္စာတို့ကို။ ပဋိဝိဇ္ဈိံ၊ အရိယမဂ်ဉာစ်ဖြင့်သိပြီ။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ဥဒကာ၊ ရေမှ။

ဝ၃၈+ ဝ၃၉+ ထလံ၊ ကြည်းထက်သို့။ ဥဒ္ဓါတုံ၊ ထုတ်ဆောင်ခြင်းငှာ။ အသက္ခိ၊ စွမ်းနိုင်လေသည်ကား။ အဟောဝတ၊ ဩော်အံ့ဖွယ်ရှိစွတကား။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဇ္ဇုနောထေရော၊ အဇ္ဇုနောထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ အဇ္ဇုနောထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၈၉) အာဝုသော၊ ငါရှင်တို့။ အဟံ၊ ငါကား။ ပင်္ကာ၊ ပကတိညွန်းနှင့်တူသော ရာဂဟူသော ညွန်မှလည်းကောင်း။ ပဟိပါ၊ အစောက်တည်းနက်သော။ အပြောလည်းကျယ်စွာသော ညွန်နှင့်တူသော သားမယားစသည်၌ တပ်သောကာမဆန္ဒတည်းဟူသော ညွန်မှလည်းကောင်း။ ဥတ္တိဏ္ဏာ၊ အနာဂါမိမဂ်ဖြင့်ကူးမြောက်ပြီ။ ပါတလာ၊ အလွန်နက်သော သမုဒ္ဒရာရေအယဉ်နှင့်တူသော အလွန်ကူးခပ်နိုင်ခဲသော မိစ္ဆာအယူမှ။ ပရိဝိဇ္ဇိတာ၊ သောတာပတ္တိဂ်ကိုရသဖြင့်ကြဉ်ဖြတ်အပ်ပြီ။ ဩဃာ စ၊ ကာမောဃသော လေးပါးသော ဩဃမှလည်းကောင်း။ ဂန္ထာစ၊ အဘိဇ္ဈာကာယဂန္ထော စသောလေးပါးသော ဂန္ထတို့မှလည်းကောင်း။ မုတ္တော၊ ထိုထိုသို့သော မဂ်ကိရသဖြင့်လွတ်ပြီ။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ မာနာ၊ ကိုးပါးအပြားရှိသော မာန်တို့ကို။ ဝိသံဟတာ၊ အရဟတ္တမဂ်ကို ရသဖြင့် အထူးအားဖြင့်ပျက်စီးခြင်းသို့ရောက်စေအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒေဝသတော ထေရော၊ ဒေဝသဘထေရ်သည်။ ပီတိဝေဂေန၊ ပီတိအဟုန်၏ အစွမ်းဖြင့်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဒေဝသတထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၉၀) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ မယာ၊ ငါသည်။ ပဉ္စက္ခန္ထော၊ ငါးပါးသောခန္ဓာတို့ကို။ ပဝိညာတာ၊ ပိုင်းခြား၍သိအပ်ကုန်ပြီ။ ဆိန္ဒမူလကာ၊ ဖြတ်အပ်ပြီးသော သမုဒယသစ္စာတည်းဟူသော အမြစ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ တိဋ္ဌန္တိ၊ တည်ကုန်၏။ ဇာတိသံသာရော၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းလျှင် အရင်းရှိသောသံသရာစက်သည်။ ဝိက္ခီဏော၊ ကုန်ပြီ။ ဒါနိ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ပုနဗ္ဘဝေါ၊ တစ်ဖန်ဘဝသစ်၌ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သာမိဒတ္ထောထေရော၊ သာမိဒတ္ထထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ နဝမော၊ ကိုးခုမြောက်သော။ ဝဂ္ဂေါ၊ ဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ တဿ၊ ထိုနဝမဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းကား။ သမိတိဂုတ္တော၊ သမိဂုတ္တအမည်ရှိသော။ ထေရော စ၊ ထေရ်လည်းကောင်း။ ကဿပေါ၊ ကဿပထေရ်လည်းကောင်း။ သီဟသဝှယော၊ သဟီမည်သောထေရ်လည်းကောင်း။ နိတော၊ နိတထေရ်လည်းကောင်း။ သုနာဂေါ၊ သုနာထေရ်လည်း

ဝ၃၉+ ဝ၄၀+ ကောင်း။ နာဂိတော၊ နာဂိတထေရ်လည်းကောင်း။ ပဝိဋ္ဌော၊ ပဝိထေရ်လည်းကောင်း။ အဇ္ဇုနောဣသိ၊ အဇ္ဇုနထေရ်လည်းကောင်း။ ဇယော၊ အောင်အပ်သောပြီးသောမာန်ရှိသော။ ဒေဝသဘောထေရော၊ ဒေဝသဘထေရ်လည်းကောင်း။ မဟဗ္ဗလော၊ များမြတ်သော ပညာအားရှိသော။ သာမိဒတ္ထော၊ သာမိဒတ္ထထေရ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်တည်း။ နဝမဝဂ်ပြီး၏။ ဧကနိပါတ်။ ၁၀၊ ဒသမဝဂ်။ (၉၁) ငါ့ရှင်တို့။ မယာ၊ ငါသည်။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ နိရောဓသမာပတ္တိသမာယပဇ္ဇာနာဒိဝသေန၊ နိရောဓသမာပတ်ကို ဝင်းစားခြင်းဖလသမာပတ်ကို ဝင်စားခြင်းဖြင့်။ ပရိဘုတ္တံ၊ သုံးဆောင်အပ်သော နိဗ္ဗာန်ချမ်းသာသည်။ အဘိမတံ၊ အလိုရှိအပ်သည်။ သမ္ဘာဝိတံ၊ ခြီးမွမ်းအပ်သည်။ ဟောတိယထာ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ တထာ၊ ထိုအတူ။ ရာဇကုလေ၊ မင်းမျိုးဖြစ်သော အခါ၌။ ပရိဘုတ္တံ၊ သုံးဆောင်အပ်သော။ သတရသံ၊ အထူးထူးများစွာသော အရသာရှိသောဘောဇဉ်သည်။ ဒေဝတ္တဘာဝေ၊ နတ်ဖြစ်သော အခါ၌။ ပရိဘုတ္တံ၊ သုံးဆောင်အပ်သော။ သုဓနံ ဣဝ၊ နတ်တို့၏။ သုဒ္ဓါဘုတ်ကဲ့သို့။ မတံ အတိမတံ၊ အလိုရှိအပ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အပရိမိတဒဿိနာ၊ မပိုင်းခြားအပ်သော ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့် ငြိမ်သက်သော အသင်္ခတဓာတ်ကို မြင်တော်မူတတ်ထသော။ ဂေါတမေန၊ ဂေါတမည်ရှိတော်မူသော။ ဗုဒ္ဓေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒေသိတော၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မော၊ နိဗ္ဗာန်တရားကို။ မယာ၊ ငါသည်။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ ပရိဘုတ္တော၊ သုံးဆော်ရပြီ။ ဣတ၊ ဤသို့။ ပရိပုဏ္ဏကောထေရော၊ ပရိပုဏ္ဏကထေရ်သည်။ ဓမ္မဂါရဝဗဟုမာနေန၊ တရားတော်၌ ရိုသေခြင်းများသဖြင့်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ပရိပုဏ္ဏကထေရဂါထာ အနက်ပြီး၏။ (၉၂) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယဿ၊ အကြင်အတုမရှိသော မြတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ အာသဝါ၊ လေးပါးသော အာသဝေါတရားတို့ကို။ ပရိက္ခိဏာ၊ အရိယမဂ်ဖြင့်ကုန်စေ အပ်ကုန်ပြီ။ အာဟာရေ စ၊ ဆွမ်းဘောဇဉ် စသောအာဟာရ၌ လည်းကောင်း။ အနိမိတ္တော စ၊ ရာစအစရှိသော အကြောင်းမှ ကင်းရာဖြစ်သော အနိမိတ္တနိဗ္ဗာန်သည် လည်းကောင်း။ ဝိမောက္ခော စ၊ ရာဂစသောတောင့်တခြင်း၏ ကင်းလွတ်ရာဖြစ်သော အပ္ပဏိဟိတမောက္ခနိဗ္ဗာန်သည်လည်း

ဝ၄၀+ ဝ၄၁+ ကောင်း။ ယဿ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဂေါစရော၊ သုညတစသော သုံးပါးသောကျက်စားရာ အာရုံသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ အာကာသေ၊ ကောင်းကင်၌။ သကုန္တာနံ၊ သွားကုန်သော ငှက်တို့၏။ ဍေန္တဿ၊ ပျံရာဖြစ်သော။ ပဒန္တဿ၊ ခြေရာအဆုံးဖြစ်သော အရပ်ကို။ ဣမသ္မိံ ဌာနေ၊ ဤအရပ်၌။ ပါဒေဟိ၊ ခြေတို့ဖြင့်။ အက္ကမိတွာ၊ နင်း၍။ န ယန္တိ ဂစ္ဆန္တိ၊ ပျံသွားကုန်၏။ ဣဒံ ဌာနံ၊ ဤအရပ်ကို။ ဥရေန၊ ရင်ဖြင့်။ ပဟရိတွာ၊ ထိခိုက်၍။ န ယန္တိ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကုန်၏။ ဣဒံ ဌာနံ၊ ဤအရပ်ကို။ သိရေန၊ ဦးခေါင်းဖြင့်။ ဣဒံ ဌာနံ၊ ဤအရပ်သို့။ ပက္ခေဟိ၊ အတောင်တို့ဖြင့်။ ပဟရိတွာ၊ ထိခိုက်၍။ ပဟရိတွာ၊ ထိခိုက်၍။ န ယန္တိ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒုရန္နယံ ယထာ၊ သိခြင်းငှာမတတ်ကောင်းသကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူလည်းကောင်း။ ဧဝ ရူပဿ၊ ဤသို့ဖလသမာပတ်စသည်ဖြင့် နိဗ္ဗာန်ကို အာရုံပြု၍သွားသော ရဟန်းအား။ နိရယပဒါဒီသု၊ ငရဲသို့သွားသော ခြေရာစသည်တို့တွင်။ ဣမိနာ ပဒေန၊ ဤမည်သော နိရယပဒမနုဿပဒစသည်ဖြင့်။ ဂတောတိ၊ သွား၏ဟူ၍။ ဒုရန္နယံ၊ သခြင်းငှာမတတ်ကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဇယောထေရော၊ ဝိဇယထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဝိဇယထေရဂါထာ အနက်ပြီး၏။ (၉၃) ဧရက၊ ဧရကရဟန်းသည်။ ဣမေ၊ ဤဝတ္ထုကာမကိလေသာကာမတို့သည်။ ဒုက္ခဒုက္ခနိဗ္ဗတ္တကာ၊ ဆင်းရဲကိုဖြစ်စေတတ်ကုန်၏။ ဧရက၊ ဧရကရဟန်း။ ဣမေကာမာ၊ ဤဝတ္ထုကာမ ကိလေသာကာမတို့သည်။ သုခါသုခါနိဗ္ဗတ္တကာ၊ ချမ်းသာကိုဖြစ်စေတတ်ကုန်သည်။ န ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ ဧကက၊ ဧရကရဟန်း။ ယော၊ အကြင်သူသသည်။ ကာမေ၊ ကိလေသာကာမဂုဏ်ဖြင့် ဝတ္ထုကာမဂုဏ်တို့ကို။ ကာမယတိ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဒုက္ခံ ဒုက္ခနိမိတ္တံ၊ ဆင်းရဲခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော ဝတ္ထုကာမဂုဏ်ကို။ ကာမယတိ ဣစ္ဆတိ၊ အလိရှိသည်မည်၏။ ဧရက၊ ဧရကရဟန်း။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ကာမေ၊ ဝတ္ထုကာမဂုဏ် ကိလေသာကာမဂုဏ်တို့ကို။ န ကာမယတိ၊ မလိုမရှိ။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဒုက္ခံ ဒုက္ခနိမိတ္တံ၊ ဆင်းရဲခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော ဝတ္ထုကာမကိုလည်း။ န ကာမယတိ န ဣစ္ဆတိ၊ အလိုမရှိသည် မည်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧရကောထေရော၊ ဧရကထေရ်သည်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဩဝါဒဝသေန၊ ဆုံးမသည်၏ အစွမ်းဖြင့်။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဧရကထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၉၄) သကျပုတ္တဿ၊ သာကိဝင်မင်းသားဖြစ်တော်မူထသော။ သိရီမတော၊ ရူပကာယနှစ်ပါးနှင့်တင့်တယ်ခြင်း ကြက်သေ်ရရှိတော်မူထသော။ တ+

ဝ၄၁+ ဝ၄၂+ ဿ ဘဂဝတော၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားအား။ မေ မမ၊ ငါ၏။ နမော၊ ရှိခိုးခြင်းသည်။ အတ္ထု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ အဂ္ဂပတ္ထေန၊ မြတ်သောသဗ္ဗုညုတဉာဏ်သို့ရောက်တော်မူထသော။ တေန ဘဂဝတော၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ အယ အဂ္ဂဓမ္မော၊ ဤမြတ်သော လောကုတ္တရာတရား ကိုးပါးကို။ သုဒေသိတော၊ ကောင်းစွာမဖေါက်မပြန်သိတော်မူ၍ ဟောအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မေတ္တဇိတ္ထေရော၊ မေတ္တဇိထေရ်သည်။ သတ္ထာရံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ထောမန္တော၊ ခြီးမွမ်းသည်ဖြစ်၍။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ မေတ္တဇိထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၉၅) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ အန္ဓော၊ စက္ခုချို့သည်ဖြစ်၍။ ဟတနေတ္ထော၊ ပဝတ္တိကာလမှပျက်သော မျက်စိရှိသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ ကန္တာရဒ္ဓါနပက္ခန္ဒော၊ ခရီးခဲဖြစ်သော တော၌ရှည်စွာသော ခရီးကိုသွားသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ သယမနော ပိ၊ ရင်ပြင်ပဆစ်ဒူးတုတ်၍ မြေ၌လူးလည်းလျက်လည်း။ ဂစ္ဆိဿံ၊ ငါ၏ကိုယ်တည်းသွားလေအံ့။ ပါပေန၊ ယုတ်မာသော။ သဟယနေ၊ အပေါင်းအဖေါ်ဖြစ်သော သမဏေနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ ကတွ။ န ဂစ္ဆိဿ၊ မသွားအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စက္ခုပါလော ထေရော၊ စက္ခုပါလထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ စက္ခုပါလထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၉၆) ဧကပုပ္ဖံ၊ တစ်ပွင့်သောမြတ်လေးပန်းကို။ စဇိတွာန၊ မြတ်စွာဘုရားစေတီတော်အား ပူဇော်ခြင်းကိုပြုသည်၏ အစွမ်းအားဖြင့် စွန့်ခြင်းကြောင့်။ အသီတိဝဿကောဋိယော၊ လူတို့အရေအတွက်အားဖြင့် ကုဋေရှစ်ဆယ်တို့ပတ်လုံး။ သဂ္ဂေသု၊ နတ်ပြည်တို့၌။ ပရိစာရေတွာ၊ ရူပါရုံအစရှိကုန်သော အာရုံ၌စက္ခုစသော ဣန္ဒြေကိုဖြစ်စေ၍။ သေသကေန၊ ထိုကံ၏အကျိုးကြွင်းဖြင့်။ နိဗ္ဗူတော၊ ကိလေသာပရိနိဗ္ဗာန်ဖြင့် ငြိမ်းခြင်းသို့ရောက်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ခဏ္ဍသုမနောထေရော၊ ခဏ္ဍသုမနထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ခဏ္ဍသုမနထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၉၇) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ သတပလံ၊ တရားသောပိုင်အချိမ်အတိုင်း အရှည်ရှိသော။ သောဝဏ္ဏံ၊ ရွှေဖြင့်ပြီးသော။ သတရာဇိကံ၊ များစွာသောအနားရေးလည်းရှိထသော။ ကံသံ၊ ရွှေလင်ပန်းကို။ ဟိတွာ၊ စွန့်၍။ မတ္တိကာပတ္တံ၊ မြေဖြင့်ပြီးသော သပိတ်ကို။ အဂ္ဂဟိ၊ ယူပြီ။ ဣဒံ ပဗ္ဗဇုပဂမနံ၊ ဤမြေသပိတ်ဖြင့်ဆွမ်းခံ သောရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်ခြင်းသည်။ ဒုတိယာဘိသေစနံ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်သော အဘိသိက်သွန်းခြင်းမည်၏။ တံ၊ ထိုနှစ်ကြိမ်

ဝ၄၂+ ဝ၄၃+ မြောက်သောအဘိသိက်သွန်းခြင်းသည်။ ဥတ္တမံပဏီတံ၊ မြတ်စွာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တိဿောထေရော၊ တိဿထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ တိဿထေရေဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၉၈) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ရူပံ၊ တပ်မက်မောဖွယ်သော မိန်းမအဆင်းကို။ ဒိသွာ၊ မျက်စီဖြင့်မြင်ခြင်းကြောင့်။ သတိ၊ မတင့်တယ်သော အခြင်းအရာဖြင့်ဖြစ်သော ကိုယ်၌မတင့်တယ်ဟု အောက်မေ့ဆင်ခြင်သောသတိသည်။ မုဋ္ဌာနဋ္ဌာ၊ ပျောက်ကင်းခဲ့၏။ ပိ ယံ နိမိတ္တံ၊ ထင်မြဲတိုင်းသော အာရုံကိုသုဘသုခအစရှိသဖြင့် ချစ်ခြင်းအကြောင်းရှိသည်ကိုပြု၍။ မနသိကရောတော၊ မသင့်သောနှလုံးသွင်းခြင်းဖြင့် နှလုံးသွင်းသောသူအား။ သတိ၊ မတင့်တယ်သော ကိုယ်၌မတင့်တယ်ဟုရှုသော သတိသည်။ မုဋ္ဌာနဋ္ဌာ၊ ပျောက်ခဲ့၏။ သာရတ္တစိတ္တော၊ ပြင်းစွာတပ်သော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝေဒေတိ၊ ထိုရူပါရုံကို ခံစားနှစ်သက်၏။ တဉ္စ၊ ထိုအာရုံကိုလည်း။ အဇ္ဈောသတိဋ္ဌတိ၊ မျိုခြင်းကိုပြီးစေလျက်တည်၏။ ဧဝံ ဘူတဿ၊ ဤသို့သောအခြင်းအရာဖြင့် ဖြစ်သော။ တဿ၊ ထိုသူအား။ ဘဝမူလာဘဝဂါမိနော၊ သံသရာဘဝ၏ အကြောင်း၏ အဖြစ်သို့ကပ်ခြင်းသဘော ရှိကုန်သော။ အာသဝေါ၊ အာသဝါတရားတို့သည်။ ဝဍ္ဎန္တိ၊ ပွားကုန်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဘယောထေရော၊ အဘယထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ အဘယထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၉၉) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယဿ၊ အကြင်ဘူအား။ သဒ္ဒံ၊ တပ်မက်မောဖွယ်သော သဒ္ဒါရုံကို။ သုတွာ၊ သောတဒွါရဖြင့်ကြားသော ကြောင့်။ သတိ၊ အသုဘအစရှိသည်ကိုအသုဘစသည်ဖြင့် ရှုခြင်းနှင့်ယှဉ်သောသတိသည်။ မုဋ္ဌာနဋ္ဌာ၊ ကင်းပျောက်ခဲ့၏။ ပိယံ နိမိတ္တံ၊ ထင်တိုင်းသောသဒ္ဒါရုံကိုသုဘသုခစသည်ဖြင့် ချစ်ခြင်းအကြောင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ အယောနိသော မနိသီကရောတော၊ မသင့်သောအားဖြင့်နှလုံးသွင်းသော သူအားလည်း။ သတိ၊ အသဘသဘောရှိသော ကိုယ်၌ အသုဘဟုဖြစ်သော သတိသည်။ မုဋ္ဌာနာဋ္ဌာ၊ ပျောက်ခဲ့၏။ တထာဘူတော၊ ထိုသို့သောအခြင်းအရာဖြင့် ဖြစ်သော။ သော ပုဂ္ဂလော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သာရတ္တစိတ္တော၊ ထိုသဒ္ဒါရုံ၌တပ်သော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝေဒေတိ၊ ထိုသဒ္ဒါရုံကိုခံစားနှစ်သက်၏။ အဘိနန္ဒော ပန၊ အလွန်နှစ်သက်သော။ သည်ကား။ အဇ္ဈောသအဇ္ဈောသာယ၊ ထိုအာရုံကိုမျိုသဖြင့် ပြီးစေ၍။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။ ဧဝံ ဘူတဿ၊ ဤသို့သောအခြင်းအရာဖြင့် ဖြစ်သော။

ဝ၄၃+ ဝ၄၄+ သံသာရံ ဥပဂါမိနော၊ သံသရာအကြောင်းရှိသည်ဖြစ်၍ ကပ်သောသူအား။ အာသဝေါ၊ လေးပါးသော အာသဝေါတရားတို့သည်။ ဝဍ္ဎန္တိ၊ ပွားကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥတ္တိယော ထေရော၊ ဥတ္တိယထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဥတ္တိယထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၀၀) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ သမ္မပ္ပဓာနသမ္ပန္နော၊ လေးပါးသောသမ္မပဓာန်နှင့်ပြည့်စုံထသော။ သတိပဋ္ဌာန်တို့၌ အာရုံပြုသောအားဖြင့်တည်သောစိတ်ရှိထသော။ ဝိမုတ္တိကုသုမဉ္ဆန္နော၊ ဂုဏ်ဖြင့်တင့်တယ်သော မြတ်သောအနံ့ရှိသော ဝိမုတ္တိဟုဆိုအပ်သော ပန်းဖြင့်တန်ဆာဆင်အပ်ထသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ န စိရေဿဝ၊ မကြာမြင့်မှီသာလျှင်။ အနာသဝေါ၊ အာသဝေါကင်းသည်ဖြစ်၍။ ပရိနိဗ္ဗိဿတိ၊ သဥပါဒိသေသ အနုပါဒိသေသနိဗ္ဗာနဓါတ်ဖြင့် ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုရလတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒေဝသတော ထေရော၊ ဒေဝသဘထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဒေဝသဘထေရ ဂါထာအနက်ပြီး၏။ ဒသမော၊ ဆယ်ခုမြောက်သော။ ဝဂ္ဂေါ၊ ဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌော၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ တဿ၊ ထိုဒသမဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းကား။ ပရိပုဏ္ဏကော စ၊ ပရိပုဏ္ဏကထေရ်လည်းကောင်း။ ဝိဇာယော၊ ဝိဇယထေရ်လည်းကောင်း။ ဧရကော၊ ဧရကထေရ်လည်းကောင်း။ မေတ္တိဇိမုနိ၊ မေတ္တဇိထေရ်လည်းကောင်း။ စက္ခုပါလော၊ စက္ခုပါလထေရ်လည်းကောင်း။ ခဏ္ဍသုမနာ၊ ခဏ္ဍသုမနထေရ်လည်းကောင်း။ တိဿော၊ တိဿထေရ်လည်းကောင်း။ အဘယော၊ အဘယထေရ်လည်းကောင်း။ ဥတ္တိယော၊ ဥတ္တိယထေရ်လည်းကောင်း။ မဟာပညော၊ ကြီးသောပညာရှိသော။ ထေရောဒေဝသတော ပိစ၊ ဒေဝသဘထေရ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်တည်း။ ဒသမဝဂ်ပြီး၏။ ဧကနိပါတ်။ ၁၁၊ ဧကာဒသမဝဂ်။ (၁၀၁) ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ဂီဟိဂိဟိဘာဝံ၊ လူ၏အဖြစ်ကို။ ဟိတွာ၊ စွန့်၍။ အနဝေါသိသတ္ထော၊ စင်ကြယ်သော မဂ်တို့၏အစဉ်အားဖြင့် ဆယ်ပါးသော အရိယာဝါသတို့၌ မသုံးအပ်သော သီတင်းရှိသော သူသည်။ မုခနင်္ဂလိ၊ ထွန်သွားဖြင့် မြေတစိတ်ကို တိုက်ဘိသကဲ့သို့ ကျမ်းတန်းသောစကားဖြင့် မိမိကိုယ်ကိုခြစ်တတ်တူးတတ်သ သဘောရှိ၏။ ဩဒရိကော၊

ဝ၄၄+ ဝ၄၅+ ဝမ်းကိုသာမွေးမြူတတ်၏။ ကုသီတော၊ ပျင်းရိသောသဘောရှိ၏။ နိဝါပုဝုဋ္ဌော၊ ဆန်ကွဲထမင်းစသော ဝက်စာဖြင့်ပြည့်သောဝမ်းစာရှိသော။ မဟာဝရာဟောဝ၊ ဝက်ကြီးကဲ့သို့။ သမ္ပရီဝတ္တသာယီ၊ တစ်လူးလည်းလည်း အပ်ခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ နိဒါရိတာ၊ အိပ်ကြူးသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ မန္ဒော၊ ပညာနည်းသော။ သော ပုဂ္ဂလော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ပုနပ္ပုနံ၊ အဖန်တစ်လဲလဲ။ ဂဗ္ဘံ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းသို့။ ဥပေတိ၊ ကပ်ရလိမ့်သတည်း။ အဟံ ပန၊ ငါမူကား။ တဗ္ဗိပရိတာယ၊ ထိုမှပြန်သော။ သမာပဋိပတ္တိယာ၊ ကောင်းသော အကျင့်၏။ မတ္တကံ၊ အပြီးသို့။ ပါပိတတ္တာ၊ ရောက်စေအပ်သောကြောင့်။ ပရိနိဗ္ဗာယိဿာမိ၊ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုအံ့သတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗေလဋ္ဌကောထေရော၊ ဗေလဋ္ဌကထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဗေလဋ္ဌကထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၀၂) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ မာနေန၊ ငါသာလျှင်မြတ်၏ စသောနည်းဖြင့်ဖြစ်သော မာနသည်။ ဝဉ္စိတာမာနသေ၊ အမျိုးဥစ္စာကိုဖြတ်၏ စသောနည်းဖြင့်ဖြစ်သော မာနသည်။ ဝဉ္စိတာမာနသေ၊ အမျိုးဥစ္စာကိုဖြတ်သဖြင့်လှည့်ပပတ်တတ်စွာ တကား။ သင်္ခါရေသု၊ အဇ္ဈတ္တိကဗာဟိရဖြစ်ကုန်သော သင်္ခါရတရားတို့၌။ သံကိလိဿမာနသေ၊ ဧတံမမဧသော ဟမသ္မိမသော နိမိတ်ကိုဘတ်ယူခြင်းစသည်ဖြင့် ညစ်ညူးခြင်းသို့ရောက်တက်စွတကား။ လာဘာ ဘာလေန၊ သင်္ကန်းစရှိသော အဝတ်တို့ကို ရခြင်းမရခြင်းအကြောင်းဖြစ်ကုန်သော ချစ်ခြင်းမုန်းခြင်းဖြင့်။ မလိတာ အဘိဘဝိတာ၊ နှိပ်စက်ဖိစီးအပ်ကုန်စွ တကား။ တေ ဧဝ ရူပါပုဂ္ဂလာ၊ ထိုသို့သဘောရှိကုန်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ သမာဓိံ၊ သမာဓိဝိပဿနာအစွမ်းဖြင့်စိတ်၏ တည်ကြည်ခြင်းအဖြစ်ကို။ နာဓိဂစ္ဆန္တိ၊ မရောက်နိုင်ကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သေတုစ္ဆတ္ထေရော၊ သေတုစ္ဆထေရ်သည်။ ကိလေသေ၊ ကိလေသာတို့ကို။ ဂရဟန္တော၊ ကဲ့သို့လိုသည်ဖြစ်၍။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ သေတုစ္ဆထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၀၃) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဧတေန၊ ဤဘာအာမိသပစ္စယအာမိသရသဖြင့်။ န အတ္ထိကော၊ အလိုမရှိ။ ဓမ္မရသေန၊ သုံးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော ဗောဓိပက္ခိယ တရားအရသာကိးပါး အပြားရှိသော လောကုတ္တရာ တရားအရသာဖြင့်။ တပ္ပိတော၊ ပြို့စေအပ်သည်ဖြစ်၍။ သုခိတော၊ မြတ်သောသုခရှိသည်။ ဟောဿာမိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဥတ္တမံ၊ အရသာတကာတိုထက် မြတ်သော။ ရသဂ္ဂံ၊ ဆိုအပ်ပြီးသော မြတ်သောတရားအရသာကို။ ပိတွာ၊ သောက်၍။ ဌိတော၊ တည်၏။ ဝိသေန၊ အဆိပ်နှင့်တူသော ကာမဂုဏ်အရသာနှင့်။ သန္တ+

ဝ၄၅+ ဝ၄၆+ ဝံသံသဂ္ဂံ၊ ရောနှောခြင်းကို။ န ကာဟာမိနကရိဿာမိ၊ ငါမပြုလတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗန္ဓနောထေရော၊ ဗန္ဓနထေရ်သည်။ ဓမ္မရသေနေဝ၊ တရားအရသာဖြင့် သာလျှင်။ တိတ္တော၊ ရောင့်ရဲသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒေဿန္တော၊ ပြလိုသ်ဖြစ်၍။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဗန္ဓနထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၀၄) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ မေ၊ ငါ၏။ ကာယော၊ ရူပကာယသည်။ လဟုကောဝတ၊ ကောင်းစွလေ့လာအပ်သော ဝသီတော်ရှိသည်ဖြစ်၍ပေါ့စွတကား။ ဝိပုလေန၊ ပြန့်ပြောသော။ ပီတိသုခေန၊ မြတ်သေီတိသုခဖြင့်။ ဖုဋ္ဌောဝ ဖုဋ္ဌော ဧဝ၊ တွေ့သည်ဖြစ်သာလျှင်တည်း။ မာလုတေန၊ လေသည်။ ဧရိတံ ခိတ္တံ၊ လွှင့်အပ်သော။ တူလမိဝ၊ ဝါဂွမ်းစုကဲ့သို့။ သလ္လဟုကေန၊ ပေါ့သော။ ကာယေန၊ ကိုယ်သည်။ သီလဝတီစသီဝတီ ဧဝ၊ ချမ်းမြေခြင်းရှိသည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ခိတကော ထေရော၊ ခိတကထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ခိတကထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၀၅) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ယသ္မိံ အာဝါသေ၊ အကြင်ကျောင်း၌။ ဥက္ကဏ္ဌိတောသိ၊ သပ္ပါယကိုမရသဖြင့်အလွန်သော ကုသိုလ်တရားတို့၌ မမွေ့လျော်ခြင်းသည် လည်း။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုကျောင်း၌။ ရမမနော ပိ၊ မွေ့လျော်သော်လည်း။ နဝသေနဝသာမိ၊ ငါမနေ။ ဣတရေ၊ ဤမှတစ်ပါးသောကျောင်း၌။ သပ္ပါယလာဘေန၊ သပ္ပါယကိုရသဖြင့်။ န ပက္ကမေနပက္ကာမိ၊ မဖဲ။ ယသ္မိံအာဝါသေ၊ အကြင်ကျောင်း၌။ ပစ္စယာ၊ ဆွမ်းစသော ပစ္စည်းတို့ကို။ သုလဘာ၊ ရလွယ်ကုန်၏။ သမဏော၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ပါရိပူရိံ၊ ပြည့်စုံခြင်းသို့။ န ဂစ္ဆတိ၊ မရောက်။ ယသ္မိံ အာဝါသေ၊ အကြင်ကျောင်း၌။ ဒုလ္လဗ္ဘာ၊ ရခဲကုန်၏။ သမဏဓမ္မောပိ၊ ရဟန်းတရားသည်လည်း။ ပါရိပူရိံ၊ ပြည့်စုံခြင်းသို့။ န ဂစ္ဆတိ၊ မရောက်။ ယသ္မိံ အာဝါသေ၊ အကြင်ကျောင်း၌။ အနတ္ထသံဟိတံ အနတ္ထသံဟိတော နာမာတိ၊ အကျိုးစီးပွားမရှိသော ကျောင်းမည်၏ဟူ၍။ သဝိစက္ခဏော၊ မိမိအကျိုး၏ပြည့်စုံခြင်းကို အလိုရှိသော ပညာရှိသည်။ ဝါသံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော ကျောင်း၌နေခြင်းကို။ နတွေဝဝသေယျ၊ မနေရာ။ ယတ္ထပန၊ အကြင်အရပ်၌ကား။ ပဉ္စင်္ဂသမန္နာဂတော၊ အင်္ဂါငါးပါးနှင့်ပြည့်စုံသော။ အာဝါသော၊ ကျောင်းကိုလည်းကောင်း။ သတ္တာသပ္ပါယာ၊ ခုနှစ်ပါးဒသော သပ္ပါယတို့ကို

ဝ၄၆+ ဝ၄၇+ လည်းကောင်း။ လဗ္ဘန္တိ၊ ရအပ်ကုန်၏။ တတ္ထေဝ၊ ထိုကျောင်း၌ သာလျှင်။ ဝသေယျ၊ နေရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မလိတဝမ္ဘောထေရော၊ မလိတဝဗ္ဘထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ မလိတဝမ္ဘထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၀၆) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ သတလိင်္ဂဿ၊ များသောသဒ္ဒပဝတ္ထနိမိတ်ရှိထသော။ အတ္ထဿ၊ သိအပ်သောဉေယျဓမ္မတည်းဟူသော အကျိုးရှိသော။ သတလက္ခဏဟာရီနော၊ များသောမှတ်ကြောင်းရှိသော ဉေယျဓမ္မစသည်တို့သည်။ အာဗာဓံ၊ ထင်းခြင်းသို့။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ ဧကင်္ကဒဿီ၊ တစ်ခုသော မှတ်ကြောင်းအနက်ကိုသာမြင်သော။ ဒုမ္မောဓော၊ ပညာနည်းသောသူသည်။ မစ္ဆာဘိနိဝေသေန၊ ဆင်ကိုမြင်လိုသောသူကန်းကဲ့သို့ မှားသောနှလုံးမသွင်းခြင်းရှိသည်၏ မစွမ်းဖြင့်။ ပဋိပက္ခိပတိ၊ ငါ့အယူသာမှန်၏ သူတစ်ပါးအယူကားအချည်းနှီးတည်းဟုပယ်၏။ ပဏ္ဍိတော ပန၊ ပညာရှိသည်ကား။ သတအနေကေပိပကာရေ၊ များသောသဒ္ဒါဖြစ်ကြောင်းရိသော ဉေယျဓမ္မများသောမှတ်ကြောင်းရှိသာ အနက်အပြားတို့ကို။ ဒဿာဝဒဿိဧဝ၊ မိမိ၏ ပညာစက္ခုဖြင့် မြင်နိုင်သည်သာလျှင်တည်း။ ယောဝါ၊ အကြင်သူသည်လည်း။ တတ္ထ၊ ထိုများသောသဒ္ဒါဖြစ်ကြောင်းရှိသော ဉေယျဓမ္မစသည်၌။ ပညာစက္ခုနာ၊ ပညာစက္ခုကဖြင့်။ အတ္တနာပိ၊ မိမိသည်လည်း။ ပဿတိ၊ မြင်၏။ အညေသမ္ပိ၊ သူတစ်ပါးတို့အားလည်း။ ပကာသေတိ၊ ပြတတ်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသော။ ဝိစက္ခဏော၊ အနက်တို့၌ လိမ္မာသောသူမည်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သုဟေမန္တောထေရော၊ သုဟေမန္တထေရ်သည်။ ဥက္ကံဘဂတံ၊ အထွဋ်အမြတ်သို့ရောက်သော။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပဋိသမ္ဘိဒါပတ္တိံ၊ ပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်ကို ရခြင်းကို။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဝိဘာဝေတိ၊ ထင်စွာပြ၏။ သုဟေမန္တထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၀၇) အာဝုသော၊ ငါရှင်တို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ တုလယိတွာန၊ ဉာဏ်ဖြင့်ဆင်ခြင်၍။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာထောင်သော လူ၏ဘောင်မှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင်သော ရဟန်း၏ ဘောင်၌။ ပဗ္ဗဇိံ၊ ရဟန်း၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ မယာ၊ ငါသည်။ တိဿောဝိဇ္ဇာ၊ သုံးပါးသောဝိဇ္ဇာတို့ကို။ အနုပ္ပတ္တာ၊ အစဉ်အတိုင်းရအပ်ကုန်ပြီ။ မယာ၊ ငါသည်။ ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သာသနံ၊ အဆုံးအမတော်ဖြစ်သော မဂ်ဟူသော သီတင်းသုံးခြင်းကို။ ကတံ ဝုသိတံ၊

ဝ၄၇+ ဝ၄၈+ သုံးအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဓမ္မသဝေါထေရော၊ ဓမ္မသဝထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဓမ္မသဝထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၀၈) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဆဝီတံဝဿသတိကော၊ ပဋီသန္ဓေအားဖြင့် တစ်ရာနှစ်ဆယ်ခြောက်နှစ်အရေအတွက်ရှိသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ အနဂါရိယံ၊ အိပ်ရာမထောင်သော ရဟန်း၏ဘောင်၌။ ပဗ္ဗဇ္ဇိ၊ ရဟန်း၏အဖြစ်သို့ရောက်ပြီ။ မယာ၊ ငါသည်။ တေန အာယုပမာဏေန၊ ထိုတစ်ရာခြောက်နှစ်အတိုင်းအရှည်ဖြင့်။ ဝိပဿနံ၊ ဝိပဿနာကို။ ဝဍ္ဎေတွာ၊ ပွားစေ၍။ တိဿောဝိဇ္ဇာ၊ သုံးပါးသောဝိဇ္ဇာတို့ကို။ အနုပ္ပတ္တော၊ အစဉ်အတိုင်းရအပ်ကုန်ပြီ။ မယာ၊ ငါသည်။ ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သာသနံ၊ အဆုံးအမတော်ဖြင့်သော မဂ်ဟူသောသီတင်းသုံးခြင်းကို။ ကတံ ဝုသိတံ၊ သုံးအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဓမ္မသဝပိတုထေရော၊ ဓမ္မသဝထေရ်၏ အဘဖြစ်သောမထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဓမ္မသဝထေရဂါထာ အနက်ပြီး၏။ (၁၀၉) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ပရမဟိတာနုကမ္ပိနော၊ သတ္တဝါတို့၏အကျိုးစီးပွားကို အတုမရှိတောင့်တခြင်း သနားခြင်းရှိတော်မူသော မြတ်စွာဘုရား၏။ သာသနံ၊ ပဋိပတ္တိသာသနာတော်ကို။ ရဟောဂတော၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာအရပ်သို့ ကပ်လျက်။ နနုဧကန္တေန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ အနုဝိဂဏေတိယုဉ္ဇတိ၊ အားမထုတ်ယောင်တကားဟုကြံ၏။ တထာတေန ကာရဏေနေဝ၊ ထိုသို့မြတ်စွာဘုရား ဆုံးမတော်မသော အတိုင်းမကျင့်သော ကြောင့်သာလျှင်။ အယံ၊ ဤရဟန်းသည်။ ပါကတိန္ဒြိယော၊ မစောင့်စည်းအပ်သော စက္ခုဒွါစသော ဣန္ဒြေရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ယထာ၊ အဘယ်ကဲ့သို့နည်းဟူမူကား။ ဝနေ၊ တော၌။ တရုဏဇာတိကာ၊ ငယ်သောသဘောရှိသော။ မီဂီ၊ သမင်မသည်။ ပုတ္တိသိနေဟဿ၊ သား၌ချစ်ခြင်း၏။ အဆိန္နတထာယ၊ မပြတ်သည်၏ အဖြစ်ဖြင့်။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲကို။ အနုဘိတိယထာ၊ ခံစားရသကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ချစ်ခြင်းမပြတ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ပါကတိန္ဒြိယော၊ မစောင့်စည်းအပ်သော စက္ခုစသော ဣန္ဒြေရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တော၊ နေသည်ရှိသော်။ ဝဋ္ဋဒုက္ခံ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲကို။ နာတိဝတ္တတိ၊ မလွန်နိုင်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သံဃရက္ခိတော ထေရော၊ သံဃရက္ခိတထေရ်သည်။ ဒုတိယကံ ဘိက္ခုံ၊ အဘော်ဖြစ်သော ရဟန်းကို။ ဩဝါဒန္တော၊ ဆုံးမလိုသည်ဖြစ်၍။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ သံဃရက္ခိတထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။

ဝ၄၈+ ဝ၄၉+ (၁၁၀) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ နဝေန၊ အသစ်သော။ ဥဒဂ္ဂမေဃေန၊ တက်သောမိုးကြီးသည်။ သိတ္ထာ၊ ရွာသွန်းအပ်ကုန်သော။ နဂဂ္ဂေသု၊ တောင်ဖျားတို့၌။ နဂါ၊ ရောက်သောကံကော်ပင်စသော သစ်ပင်တို့သည်။ သုခံဝိရုဠာ၊ အောက်၌အမြစ်တို့၏ ပွားခြင်းအထက်၌ပင်စည်အခက်မခက်သေးအညွတ်တို့၏ ကောင်းစွာစည်ပင်ပွားများခြင်းတို့သည်။ ဟောန္တိ ယထာ၊ ဖြစ်ကုန်သကဲ့သို့။ တထာ၊ ထိုအတူ။ ဝိဝေကကာမဿ၊ ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကိုအလိုရှိသော။ အရညသညိနော၊ တောကျောင်းနေခြင်းကိုမြတ်စွာဘုရားခြိးမွမ်းတော်မူအပ်၏ဟု အမှတ်ရှိသော။ ဥသဘဿ၊ ဥသဘအမည်ရှိသော ငါ့အား။ ဘိယျော၊ အလွန်။ ကသျတံ၊ စိတ်၏ခန့်သောအဖြစ် ကမ္မဋ္ဌာန်းစီးပြန်းခြင်း၏ ခန့်သောအဖြစ်ကို။ ဇနေတိ၊ ဖြစ်စေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥသဘောထေရော၊ ဥသဘထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဥသဘထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ ဧကာဒမော၊ တစ်ဆယ့်တစ်ခုမြောက်သော။ ဝဂ္ဂေါ၊ ဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ တဿ၊ ထိုဒကာဒသမဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းကား။ ဗေလဋ္ဌိကာနိ၊ ဗေလဋ္ဌကာနိထေရ်လည်းကောင်း။ သေတုစ္ဆော၊ သေတုစ္ဆထေရ်လည်းကောင်း။ ဗန္ဓနော၊ ဗန္ဓနထေရ်လည်းကောင်း။ ခိတကော ဣသိ၊ ခိတကထေရ်လည်းကောင်း။ မလိတမဝမ္ဘော၊ မလိတဝမ္ဘထေရ်လည်းကောင်း။ သုဟေမန္တော ထေရော၊ သုဟမေန္တထေရ်လည်းကောင်း။ ဓမ္မသဝေါ၊ သမ္မသဝထေရ်လည်းကောင်း။ ဓမ္မာသဝပိတာ၊ ဓမ္မသဝထေရ်၏ အဘဖြစ်သောမထေရ်လည်းကောင်း။ သံဃရက္ခိတ္ထေရော၊ သံဃရက္ခိထေရ်လည်းကောင်း။ မာဟာမုနိ၊ မြတ်သောအသေက္ခမုနိဖြစ်သော။ ဥသဘော စ၊ ဥဘသထေရ်လည်းကောင်း။ ဣတိ ဣဒံ၊ ဤသည်လျှင်တည်း။ ဧကာဒသမဝဂ်ပြီး၏။ ဧကနိပါတ်။ ၁၂၊ ဒွါသမဝဂ်။ (၁၁၁) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဝေ၊ မြဲမြှံစွာသော အားဖြင့်။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရဟန်းအဖြစ်သည်။ ဒုပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ အလွန်ဆင်းရဲစွာသော အဖြစ်မည်၏။ ဂေဟာ၊ အိမ်တို့သည်။ ဒုရဒိဝါသာ၊ နေခြင်းငှာခဲယဉ်းကုန်၏။ ဓမ္မော၊ ပဋိေဝေဓ ဓမ္မသည်။ ဂမ္ဘီရော၊ နက်နဲ၏။ ဘောဂေါ၊ စည်းစိမ်းတို့သည်။ ဒုရဓိဂမာ၊ ရနိုင်ခဲကုန်၏။ ဣတရိတရေနဝပစ္စယေန၊ တစ်ပါးပါးသော အပ်တိုင်းသော ပစ္စည်းဖြင့်သာလျှင်။ နော၊ ငါတို့အား။ ဝုတ္တိ၊ အသက်မွေးခြင်းသည်။ ကိစ္ဆာ၊ ငြိုခြင်ဆင်းရဲစွာကုန်၏။ သတတံ၊ အမြဲ။ အနိစ္စတံ၊ အမြဲမရှသော အဖြစ်ကို။ စိန္တေတုံဝိ၊

ဝ၄၉+ ဝ၅၀+ ပဿိတုံ၊ အထူးထူးအပြားပြားသောအခြင်းအရာဖြင့် ရှုခြင်းငှာ။ ယုတ္တံ၊ သင့်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇေန္တေထေရော၊ ဇေန္တေထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါတံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဇေန္တထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၀၂) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ ဗြာဟ္မဏံ၊ ပုဏ္ဏားတို့သည်။ ဝေဒံ၊ ဗေဒင်ကို။ တေဝိဇ္ဇာတိ၊ ဝိဇ္ဇာသုံးပါးတို့ဟူ၍။ သဉ္ဇာနန္တိ၊ မှတ်သိကုန်၏။ ဣဒါနိ ပန၊ အယုခအခါ၌ကား။ ပုဗ္ဗေနိဝါသာဒီနံ၊ ပုဗ္ဗေနိဝါသအစရှိကုန်သော။ တိဿနံ ဝိဇ္ဇာနံ၊ သုံးပါးကုန်ဝိဇ္ဇာသုံးပါးကို ရပြီ။ မဟာဈာယိ၊ သမုဒယသစ္စာတို့၏ အဖို့၌ဖြစ်သော ကိလေသာအပေါင်းကိုကြီးစွာသော မဂ်ဖိုလ်ဟူသော မီးဖြင့်တိုက်အပ်သော ကြောင့်လည်းကောင်း။ စေတော သမထကောဝိဒေါ၊ စိတ်ကိုဆောက်တည်ခြင်း၌ လိမ္မာပြီ။ သဒတ္ထော၊ သမာဓိကောသလ္လနှင့်တကွဖြစ်သော အာသဝက္ခယဉာဏ်ဖြင့် မိမိအကျိုး၌ လေ့ကျက်ခြင်းရှိသော အဖြစ်သို့။ အနုပ္ပတ္တော၊ အစဉ်ရောက်ပြီ။ ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သာသနံ၊ အဆုံးအမတော်ဖြစ်သော မဂ်ဟူသောသီတင်းသုံးခြင်းကို။ ကတံ ဝုသိတံ၊ သုံးအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝစ္ဆဂေါတ္ထော ထေရော၊ ဝစ္ဆဂေါတ္တထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါတံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဝစ္ဆဂေါတ္တထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၁၃) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယေ သေလာ၊ အကြင်တောင်တို့သည်။ အစ္ဆောဒိကာ၊ ကြည်သောရေရှိကုန်၏။ ပုထုသိလာ၊ ကြီးသောပြန့်သောနူးညံ့သော အတွေ့ရှိသော ကျောက်နှင့်လည်းပြည့်စုံကုန်၏။ ဂေါနင်္ဂုလမိဂါ၊ နွားတို့၏အမြီးနှင့်တူသော မြောက်နဂျေအစရှိသော သားတို့ဖြင့် ထိုထိုသောအရပ်၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝသာမိ၊ နေ၏။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်၌။ တေ သေလာ၊ ထိုသို့သဘောရှိကုန်သော ကျောက်တောင်တို့သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ရမ္မယန္တိ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာအရပ်၌ မွေ့လျော်စေခြင်းဖြင့် မွေ့လျော်စေကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်သို့သာလျှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂစ္ဆာမိ၊ သွားလေအံ့သတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝနဝစ္ဆတ္ထေရော၊ ဝနဝစ္ဆထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါတံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဝနစ္ဆထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၁၄) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဂရုနော၊ ကိုယ်၌အစိုးမရ အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ကိုယ်ကိုမွေးခြင်း၌ လေ့လာသောကိုယ်၏ ခိုင်ခန့်ခြင်းများ

ဝ၅၀+ ဝ၅၁+ သောသူအား။ ဇိဝိတာ၊ အသက်သည်။ ဟိယျမာနမှီ၊ ကုန်သဖြင့်ယုတ်ခြင်းသို့ရောက်သတ်သည်ရှိသော်။ သရိရသုခဂိဒ္ဓဿ၊ မွန်မြတ်သော အရသာစသည်တို့ဖြင့် မိမိကိုယ်ကို၏ ချမ်းသာ၌တပ်ခြင်းသို့ရောက်သောသူအား။ သမဏသာ ဓုတာ၊ ရဟန်း၏အဖြစ်ဖြင့် ကောင်းသောရဟန်း၏အဖြစ်သည်။ ကုတော ကေန ကာရဏေ၊ အဘယ်သို့သော မကြောင်းဖြင့်။ သိယာ၊ ဖြစ်ပါအံ့နည်း။ ဧကံ သတော ပန၊ စင်စစ်အားဖြင့်ကား။ ကာယေစ၊ ကိုယ်၌လည်းကောင်း။ ဇီဝိတေ စ၊ အသက်၌လည်းကောင်း။ နိရာပေက္ခဿ၊ ငဲ့ကွက်ခြင်းမရှိသော။ ဣတရိတရသန္တောသေန၊ ရရသမျှသော ပစ္စည်းဖြင့်ရောင်ရဲခြင်းဖြင့်။ သန္တုဋ္ဌဿ၊ ရောင်ရဲသော။ အာရဒ္ဓဝိရိယေဿဝ၊ အားထုတ်သောလုံ့လရှိသောသူအားသာလျှင်။ သမဏသာ ဓုတာ၊ ကောင်းသောရဟန်း၏အဖြစ်သည်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဓိမုတ္တောထေရော၊ အဓိမုတ္တထေရ်သည။ ဣမံ ဂါတံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ အဓိမုတ္တထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၁၅) မဟာနာမ၊ မဟာနာမ်။ ဧသော တွံ၊ ထိုသင်သည်။ ဗဟုကုဋဇသလ္လကိကေန၊ များစွာသောလက်ထုတ်ပင်နှဘဲပင်စသည်နှင်ပြည့်စုံထသော။ နေသာဒကေန၊ နေသာဒကအမည်ရှိထသော။ ဂိရိနော၊ ရေဆေးအစရှိသည်တို့ကိုအန်တတ်ထသော။ ယသဿိနာ၊ ခပ်သိမ်သောဂုဏ်တို့ဖြင့်ထင်ရှားဖြစ်သော အပြားရှိထသော။ ပရိစ္ဆဒေန၊ အထူးထူးသောသစ်ပင်ချုံနွယ်တို့ဖြင့် ထက်ဝန်းကျင့်မှဖုန်းလွှမ်းအပ်ထသော။ ပဗ္ဗတေန၊ တော်မှ။ အဝိဟိယျသေပရိဟာယတိ၊ ယုတ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မဟာနာမောထေရော၊ မဟာနာထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါတံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ မဟာနာမထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၁၆) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဆဖဿာယတနေ၊ စက္ခုသမ္ဖဿသော တသမ္ဖဿစသော ခြောက်ပါးသောဖဿတို့၏တည်ရာဖြစ်သော စက္ခာယတနတို့ကို။ ဟိတွာ၊ ဖဿစသည်နှင့်စပ်သော ကိလေသာတို့ကိုပယ်သည်၏ အစွမ်းအားဖြင့်စွန့်၍။ ဂုတ္တဒွါရော၊ ထိုစက္ခုဒွါရစသည်တို့ကို လုံခြုံစွာစောင့်ရှောက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ သုသံဝုတော၊ ထိုစက္ခုဒွါရစသည်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ အဘိဇ္ဈာအစရှိကုန်သော။ အကုသိုလ်တရားတို့၏ ဝက်ခြင်းကိုတားမြစ်တတ်သော သတိဟူသော တံခါးရွက်ဖြင့် ကောင်းစွာပိတ်အပ်သည်ဖြစ်၍။ အဃမူလံ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏အမြစ်ဖြစ်၍ဖြစ်သော အဝိဇ္ဇာဘဝတဏှာဟုဆိုအပ်သော အမြစ်ကို။ ဝမိတွာန၊ အရိယာမဂ်ဟုဆိုအပ်သော အန်

၅၁

ဝ၅၁+ ဝ၅၂+ ခြင်းနှင့်ယှဉ်ခြင်းသို့ရောက်စေခြင်းဖြင့် ထွေးအန်၍ သဏ္ဌာန်မှအပပြုအသောကြောင့်။ အာသဝက္ခယော ကာမသဝစသော လေးပါးသော အာသသဝတို့၏ ကုန်ရာနိဗ္ဗာန်အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ မေ၊ ငါအား။ ပတ္တော၊ ရပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပရံပရိယောထေရော၊ ပရံပရိယထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါတံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ပရံပရိယထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၁၇) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ သုဝိလိတ္ထော၊ အကျော်စန့်ဒကူးစသည်ဖြင့် ကောင်းစွာလိမ်းကျံအပ်ထသော။ သုဝသနော၊ များသောအဖိုးထိုက်သော ကာသိတိုင်း၌ဖြစ်ကုန်သော ကောင်းသောအဝတ်ရှိထသော။ သဗ္ဗာဘရဏဘူသိတော၊ ဥက္ခောင်းတန်ဆာ စသော အလုံးစုံသော တန်ဆာဖြင့်တန်ဆာဆင်အပ်ထသော။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သာသနံ၊ အဆုံးအမတော်ဖြစ် မဂ်ဟူသောသီတင်းသုံးခြင်းကို။ ကတံ ဝုသတိတံ၊ သုံးအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယသောထေရော၊ ယသထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါတံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ယသထေရ၏ဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၁၈) ကိမိလ၊ ကိမိလာ။ အဘိသက္ကော ဝ၊ နတ်တို့ဆုံးမစေခိုင်းအပ်သကဲ့သို့။ သီဃံ၊ လျှင်စွာ။ ဂစ္ဆ၊ သွားသော။ နိပတတိ၊ ခဏတိုင်းခဏတိုင်းကုန်ခြင်းပျက်ခြင်းသို့ရောက်၏။ ဝယော၊ အယွင်နှင့်ပြည့်စုံသော။ ရူပံ၊ ကိုယ်သည်။ နိပတတိ၊ ခဏတိုင်းခဏတိုင်းကုန်ခြင်း ပျက်ခြင်းသို့ရောက်၏။ ဣဒံ ရူပံ၊ ဤကိုယ်သည်။ ယာဒိသံ၊ အကြင်ပျက်ခြင်းသိုရောက်သော သဘောရှိ၏။ တထေဝေ၊ ထိုအတူသာလျှင်။ တေန အာကာရေန၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ သန္တံသံဝိဇ္ဇမာနံ၊ ထင်ရှားရှိသော ကိုယ်သည်။ အညမိဝ၊ တစ်ပါးမဟုတ်သော်လည်း တစ်ပါကိုကဲ့သို့။ မယှံ၊ ငါအား။ ဥပဋ္ဌာတိ၊ ထင်၏။ တဿ ဝတဿ ဣဝ၊ ထိုတစ်ပါးမဟုတ်သော်လည်း တစ်ပါးသောကိုကဲ့သို့။ သတော သမာနဿ၊ ဖြစ်ထသော။ အဝိပ္ပဝသတောနဝိပ္ပဝသန္တဿ၊ သတိမကင်းမူ၍ နေလေ့ရှိထသော။ မေ၊ ငါ့အား။ ဥပဋ္ဌာသိ၊ ထင်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ အညေဿဝ အညဿသတ္ထာဿဝိယ၊ တစ်ပါးသတ္တဝါမဟုတန်သော်လည်း တစ်ပါးသတ္တဝါကိုကဲ့သို့။ သရာမိသဉ္ဇာနာမိ၊ သိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိမိလော ထေရော၊ ကိမိလထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါတံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ကိမိလထေရဂါထာ အနက်ပြီး၏။

ဝ၅၂+ ဝ၅၃+ (၁၁၉) အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ရူက္ခက္ခမူလဂဏံ၊ သစ်ပင်ရင်းတောအုပ်သို့။ ပသက္ကိယ၊ ကပ်၍။ နိဗ္ဗာနံ ယဒယသ္မိံ၊ ဤသို့ငါကျင့်သည်ရှိသော် နိဗ္ဗာန်ကိုရဟု နိဗ္ဗာန်ကိုနှလုံးသွင်းရာ၌။ ဩပိယမဋ္ဌပေတွာ၊ ထား၍။ ဈာယ၊ လက္ခဏူပနိဇ္ဈာနဈာန်ဖြင့် ဈာန်ဝိပဿာနာနှင့်တကွဖြစ်သော မဂ်ဘာဝနာကိုပွားစေလော့။ ဂေါတမ၊ ဂေါတမအနွယ်ဖြစ်သောသူသည်။ ပမာဒေါ၊ လွန်သောကုသိုလ်ဓမ္မတို့၌မေ့လျော့ခြင်းသို့။ မာစ အာပဇ္ဇိ၊ မရောက်စေလင့်။ တေ၊ သင်အာနန္ဒာအား။ ဗီဠိဗိဠိကာ၊ ဗလစ်ဗလစ်ဟူသော အသံတို့ကိုဖြစ်စေ တတ်ကုန်သော။ ပရိသာ၊ ပရိသတ်တို့ကို။ ကိဒိသံ အတ္ထံ၊ အဘယ်သို့သောအကျိုးကို။ သာဓေတိ၊ ပြီးစေနိုင်အံ့နည်း။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဇနပညတ္တိံ၊ ဗိဠိဗိဠိဟူသော ဇနပညတ်ကို။ ပဟာယ၊ စွန့်၍။ သက္ကတ္ထပသုတော၊ နိဗ္ဗာန်ဟုဆိုအပ်သော မိမိအကျိုး၌ လေ့လာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်လေလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဇ္ဇိပုတ္တောထေရော၊ ဝဇ္ဇိပုတ္တထေရ်သည်။ ဩဝါဒံ၊ အဆုံးအမကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ ဝဇ္ဇိပုတ္တထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၂၀) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဉ္စကန္ဓာ၊ ငါးပါးသော ခန္ဓာတို့ကို။ ပရိညာတာ၊ ပိုင်းခြား၍သိအပ်ကုန်ပြီ။ ဆိန္နမူလကာ၊ ပြတ်သောဝဋ်မြစ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ တိဋ္ဌန္တိ၊ တဖန်ပဋိသန္ဓေနေသော အားဖြင့်တည်ကုန်ပြီ။ မေ၊ ငါ့အား။ ဒုက္ခက္ခယော၊ ခပ်သိမ်းသောဆင်းရဲ၏ ကုန်ရာဖြစ်သော နိဗ္ဗာန်သို့။ အနုပ္ပတ္တော၊ အစဉ်အတိုင်းရောက်ပြီ။ မေ၊ ငါအား။ အာသဝက္ခယော၊ အာသဝေါတရားတို့၏ ကုန်ခြင်းသို့။ ပတ္တော၊ ရောက်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣသိဒတ္ထောထေရော၊ ဤသိဒတ္ထထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါတံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဣသိဒတ္ထထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ ဒွါသမော၊ တစ်ဆယ့်နှစ်ခုမြောက်သော။ ဝဂ္ဂေါ၊ ဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ တတြဿ၊ ထိုဒွါဒသမဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်။ ဇေန္တော စ၊ ဇေန္တထေ်လည်းကောင်း။ ဝစ္ဆေဂေါတ္ထော စ၊ ဝစ္ဆဂေါတ္တထေရ်လည်းကောင်း။ ဝစ္ဆောစဝနမဝှယော၊ ဝနဝစ္ဆထေရ်လည်းကောင်း။ အဓိမုတ္ထောထေရော၊ အဓိမုတ္တထေရ်လည်းကောင်း။ မဟာနာမော၊ မဟာနာမထေရ်လည်းကောင်း။ ပရံပရိယော၊ ပရံပရိယထေရ်လည်းကောင်း။ ယသောပိ စ၊ ယသထေရ်လည်းကောင်း။ ကိမိလောပိ စ၊ ကိမိလထေရ်လည်းကောင်း။ ဝဇ္ဇိပုတ္တော စ၊ ဝဇ္ဇိပုတ္တထေရ်လည်းကောင်း။ မဟာယသော၊ များသောကျော်စောခြင်းရှိသော။ ဣသိ ဒတ္ထော၊ ဣဒိသတ္ထထေရ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်တည်း။ ဒွါဒသဝဂ်ပြီး၏။

ဝ၅၃+ ဝ၅၄+ ဝိသုတ္တရသတံထေရော၊ တစ်ရာနှစ်ကျိပ်သောမထေရ်တို့သည် ကတိသစ္စာပြုအပ်ပြီးသော တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးသော မဂ်ကိစ္စရှိကုန်၏။ အနာသဝါ၊ ကင်းပြီးသော အာသဝေါရှိကုန်၏။ မဟေသီသိ၊ မြတ်သောသီလက္ခန္ဓာစသော ကျေးဇူးကိုရှားမှီးလေ့ရှိကုန်ထသော။ ဟေဟိထေရေဟိ၊ ထိုအရှင်တို့မဟာကဿပအရှင်အနာန္ဒာအစရှိကုန်သော မထေရ်တို့သည်။ ဧကကေဝနိပါတမှိ၊ ဧကကာဝနိပါတာ၊ တစ်ခုတစ်ခုသောဂါထာတို့၏ စုဝေးရာကျရာဖြစ်သောနိပါတ်တို့ကို။ သုသံဂိတာ၊ ကောင်းစွာဝုဝေး၍ရွတ်သောအားဖြင့် သင်္ဂါယနာတင်အပ်ကုန်ပြီ။ ဣတိ ဣမိနာ ဝုတ္တပကာရေန၊ ဤသို့ဆိုအပ်ခဲပြီးသော အပြားအားဖြင့်။ ဧကနိပါတော၊ ဧကနိကပါတ်သည်။ နိဋ္ဌိတော နိဋ္ဌံ ဣတော ဂတော ပတ္တော၊ အပြီးသို့ရောက်ပြီ။ ဧကနိပါတ်ပြီး၏။ ဒုကနိပါ၊ ၁၊ ပဌမဝဂ်။ (၁၂၁) ဒုကနိပါတေ ဒုကနိပါတ်၌။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိုလတ္တံ့သော နည်းဖြင့်။ ဂါတတ္ထေ၊ ဂါထာတို့၏ အနက်ကို။ ဝေဒိတဗ္ဗာ၊ သိအပ်ကုန်၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော။ ဘာဝေါ၊ ကာမဘဝစသော ကိုးပါသော ဘဝသည်။ နိစ္စောဓုဝေါ၊ မြဲခြင်းမည်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ သင်္ခါရာဝါပိ၊ ငါးပါးသော ခန္ဓာကိုစွဲ၍။ သမုတ်အပ်သော သင်္ခါရတို့သည်လည်း။ သဿတာ၊ မြဲခြင်းတို့သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိကုန်။ တေ ခန္ဓာ၊ ထိုသင်္ခါရဟု ရအပ်သော သောခေါ်ဝေါ်ခြင်းရှိသော ခန္ဓာငါးပါးတို့သည်။ အပရာပရံ၊ အဖန်တ်လဲလဲ။ ဥပဇ္ဇန္တိ စ၊ အကြောင်းနှင့်လျော်စွာပဋိသန္ဓေနေလည်းနေကုန်၏။ စဝန္တိ စ၊ အိုခြင်းဖြင့်နှိပ်စက်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍ ပျက်လည်းပျက်ကုန်၏။ ဧတံ ဤဒိသံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ အာဒိနဝံ၊ ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော ဘဝ၌အဖြစ်ကို။ ဉတွာ၊ ဉာဏ်ဖြင့်သိ၍။ ဘဝေန၊ ဆိုအပ်ပြီးသော ကိုးပါးသော ဘဝမှ။ အနတ္ထိကော၊ ငဲ့ကွတ်ခြင်းကင်းသော အားဖြင့် အလိုမရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ သဗ္ဗကာမေဟိ၊ အလုံးစုံသော ကာမဂုဏ်တို့မှ။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ နိဿဋော၊ ထွက်မြောက်ပြီ။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ အာသဝက္ခယော၊ အာသဝေါတရားတို့၏ ကုန်ရာြ့ဖစ်သော အရဟတ္တဖိုလ်နိဗ္ဗာန်ကို။ ပတ္တော အဓိဂတော၊ ရအပ်ပြီ။ အာယသ္မာ ဥတ္တာရောထေရော၊ အရှင်ဥတ္တရထေရ်သည်။ ဣတ္ထံ ဣမံ ပကာရံ၊ ဤသို့သော အပြားရှိသော။ ဣမံ ဣမာ ဂါထာယော၊ ဤဂါထာတို့ကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ သတ္တရာထေရနှစ်ဂါထာအနက်ပြီး၏။

ဝ၅၄+ ဝ၅၅+ (၁၂၂) ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဣဒံ ဝိဇိတံ၊ ဤအသက်ရှည်ခြင်းသည်။ အနယေန၊ ပန်းပေပးခြင်း ဝါပေးခြင်းစ မသင့်သောရှာမှိးခြင်းဖြင့်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အာဟာရော စ၊ အာဟရကိုလည်း။ အာဟရိယမာနော၊ ဆောင်အပ်သည်ရှိသော်။ အဂ္ဂဖလညာဏံ ဝိယ၊ မဂ်ဉာဏ်ဖိုလ်ဉာဏ်ကဲ့သို့။ ဟဒယဿ၊ စိတ်ခြင်းရှိ၏။ ဣတိ ဣမံ ဂါတံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ကာရဏံ၊ ဤသို့သောအကြောင်းကို။ ဒိသွာ၊ ဉာဏ်ဖြင့်မြင်၍။ ဧသနံ၊ ဆွမ်းကိုရှားမှိးခြင်းသို့။ စရာမိ၊ ငါသွား၏။ ယာထံ ဝန္ဒနပူဇာ၊ အကြင်ရှိခိုးခြင်းပူဇော်ခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ နံ၊ ထိုရှိခိုးခြင်း ပူဇော်ခြင်းကို။ ပင်္ကောတိ၊ ညွန်နှင့်တူ၏ဟူ၍။ ပဝေဒယုံ၊ ကြားကုန်၏။ ကုလေသု၊ အမျိုးတို့၌။ သုခုမံ၊ သိမ်မွေ့သော။ သလ္လံ၊ ငြောင့်နှင့်တူသော တဏှာကို။ ဒုရုဗ္ဗတံ၊ လွန်စွာစွန့်နိုင်ခဲ၏ ဟူ၍။ ဗုဒ္ဓါဒယော၊ ဘုရားအစရှိသော သူတို့သည်။ ပဝဒေယုံ၊ ကြားကုန်ပြီ။ သက္ကာယော၊ ငါ၏ကိုယ်ဟုစွဲလမ်းသော။ သက္ကာယကိုကား။ ပုရိသေန၊ ယုတ်မာသောယောကျ်ားသည်။ ဒုဇ္ဇဟော၊ စွန့်နိုင်ခွာနိုင်ခဲ၏ဟူ၍။ ဗုဒ္ဓါဒယော၊ ဘုရားအစရှိသော သူတို့သည။ ပဝေဒယုံ၊ ကြားကုန်ပြီ။ အာယသ္မာ ပိဏ္ဍောလဘာရဒွါဇောထေရော၊ အရှင်ပိဏ္ဍေလဘာရဒွါဖအမည်ရှိသော မထေရ်သည်။ ဣတ္ထံ ဣမံ ပကာရံ၊ ဤသို့အပြားရှိသော။ ဣမာဂါထာယော၊ ဤဂါထာတို့ကို။ အဘသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ပိဏ္ဍောလဘာရဒွါဇထေရနှစ်ဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၂၃) အာဝုသော၊ ငါရှင်တို့။ ဃဋ္ဋယန္တော၊ သစ်ပင်တစ်ပင်မှ တစ်ပင်ကိုလှုပ်ယူသောအားဖြင့် ထိုသစ်ပင်ကိုလှုပ်လျက်။ မုဟုံမုဟုံ၊ မြန့်မြန့်။ မက္ကဋောဝိယ၊ သစ်သီးကိုစားသော မျောက်ကဲ့သို့။ ဒွါရေန၊ စက္ခုစသော ဒွါရဖြင့်။ အနုပရိယေတိ၊ တစ်ပါးသော အာရုံကိုလွှတ်၍ တစ်ပါးသောအာရုံကိုယူလျက် ရှားမှီးသွားလာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အနုပရိယေသန္တော စ၊ ထိုသိုသောအာရုံ၌ သွားလာမှီးသော်လည်း။ မက္ကဋ၊ မျောက်နှင့်တူသောစိတ်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဒါနိ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ပဉ္စဒွါရာယံ၊ ပဉ္စဒွါရဟုဆိုအပ်သော။ ကုဋိကာယံ၊ ကုဋိ၌။ ပသက္ကိယ၊ ထိုထိုသို့သော အာရုံ၌သွားခြင်းမှ ပယ်၍။ တိဋ္ဌ၊ ရပ်လော။ မာဓာဝိ၊ တစ်ပါးသော အာရုံသို့မပြေးလင့်လော။ ဟိယသ္မာ၊ အကြင့်ကြောင့်။ တေ၊ သင်စိတ်အား။ ပရေ၊ ရှေးအခါ၌။ အနုပရိဝတ္တိယထာ စ၊ ထိုထိုသို့ အာရုံ၌အလိုရှိတိုင်းလည်း လာသကဲ့သို့။ တေ၊ သင်၏။ စိတ္တံ၊ မျောက်နှင့်တူသောစိတ်ကို။ ပညာယ၊ မဂ်ပညာဖြင့်။

ဝ၅၅+ ဝ၅၆+ နိဂ္ဂဟိတော ပိ၊ ပိတ်အပ်သောဒွါရရှိသောအားဖြင့်နှိပ်အပ် ပြီးသည်လည်း။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ မက္ကဋ၊ မျောက်နှင့်တူသော စိတ်။ တိဋ္ဌ၊ ရပ်လော။ မာဓာဝိ၊ မပြေးလင့်လော။ တွံ၊ သင်စိတ်သည်။ ဣတော၊ ဤအတ္တဘောမှ။ ဒူရံ၊ နှစ်ခုမြောက်သော အတ္တဘောဟုဆိုအပ်သော အဝေးသို့။ နေဝ ဂမိဿသိ၊ သင်မသွားရလတ္တံ့။ ယာဝစရိမကဝိတ္တံ ဧဝံ၊ ပရိနိဗ္ဗန္တစိတ်တိုင်ရုံမျှသာလျှင်။ တေ၊ သင်အား။ မဂနံ၊ သွားခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝလ္လိယောထေရော၊ ဝလ္လိယထေရ်သည်။ ဣမာဂါထာယော၊ ဤဂါထာတို့ကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဝလ္လိယထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၂၄) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ တိဏ္ဏံတာလပတ္တာနံ၊ ထန်းပင်မှကျသော ထန်ရွက်သုံးရွက်တို့ဖြင့်။ ဂင်္ဂါတီရေ၊ ဂင်္ဂါမြစ်နား၌။ ဝဿနိပရိဟနတ္ထံ၊ မိုး၏စွတ်ခြင်းကို တားဖြစ်အံ့သောငှာ။ ကုဋိ၊ ကုဋိကို။ ကတာ၊ ပြုအပ်ပြီ။ မေ မယှံ၊ ငါ၏။ ပတ္တော စ၊ သပိတ်သည်လည်း။ ဆဝသိတ္ထောဝဆဝသိတ္ထော ဣဝ၊ သေသောသူ၏ ဥက္ခောင်းခွန်နှင့်တူသော၏။ မေ၊ ငါ၏။ စီဝရဉ္စ၊ သင်္ကန်းသည်လည်း။ ပံသုကူလံ၊ ခရီးကြားသုသာန်စသည်၌ စွန့်အပ်သော မြေမှုန့်အလိမ်းလိမ်းကပ်သော ပုဆိုးသည်လျှင်တည်း။ ဒိန္နံ၊ အန္တရဝဿာနံ၊ ရဟန်းပြုသောနှစ်မှအရဟတ္တဖိုလ်သို့ရောက်သော ဤနှစ်နှစ်အတွင်းတို့၌။ ဧကော ဝါစာ၊ နှမမသင့်ဟုနိုရည်ကိုပယ်သော စကားတစ်ခွန်းမျှကိုသာလျှင်။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဘာသိတာ၊ ဆိုဘူး၏။ တတ္ထ၊ ထိုနှစ်နှစ်အတွင်း၌။ အညေ၊ တစ်ပါးသော သူတို့ကို။ ဝစီဘေဒေါ၊ နှုတ်မြွက်ဘူးသည်။ န အဟောသိ၊ မဖြစ်စဘူး။ တတိယေ တတိယဿ၊ သုံးခုမြောက်သော။ ဝသာမိဝဿဿ၊ နှစ်၏။ အန္တရ အန္တရေ၊ အတွင်း၌။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ တမောခန္ဓော၊ ကြီးစွာသောအဝိဇ္ဇာတည်းဟူသော အမိုက်တိုက်ကို။ ပဒါလိတော၊ အရဟတ္တမဂ်ဉာဏ်ဖြင့် ဖြတ်အပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဂင်္ဂါတိရိယော ထေရော၊ ဂင်္ဂါတိရိယထေရ်သည်။ ဣမာဂါထာယော၊ ဤနှစ်ဂါထာတို့ကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဂင်္ဂါတိရိယထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၂၅) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ တေ ဝိဇ္ဇော၊ ဝိဇ္ဇာသုံးပါးနှင့် ပြည့်စုံသည်။ အနာသဝေါ၊ ကင်းပြီးသော အာသဝေါရှိသည်။ စေ ဟောတိ အပိ၊ အကယ်၍ဖြစ်မူလည်းဖြစ်အံ့။ တံ၊ ထိုသူကို။ မစ္စု၊ သေမင်းသည်။ ယာယိ၊ ဘဝသစ်ကိုယူခြင်းမရှိသည်ဖြစ်၍ သေခြင်းမှကင်းသော အားဖြင့်စွန့်ရ၏။ ဧဝံ သန္တေပိ၊ ဤသို့သေခြင်းမရှိငြားသော်လည်း။ နံ၊ ထိုမိမိအကျိုးသို့အစဉ်အတိုင်း ရောက်၍တည်သော မြတ်သောယောကျ်ားကို။

ဝ၅၆+ ဝ၅၇+ အပ္ပညာတောသိ၊ လာဘ်၏မရှိသော အားဖြင့် မထင်ရှားသောသူဟူ၍။ ဗာလော၊ ပညာနည်းကုန်သော။ သည်ဖြစ်၍ မိုက်ကုန်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ အဇာနတာ၊ ထိုအရှင်မြတ်တို့ဂုဏ်ကို မသိသဖြင့်။ အဝဇာနန္တိ၊ မထီမဲ့မြင့်ပြုကုန်၏။ ယော စ ပုဂ္ဂလော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း။ အန္နပါနဿ၊ ထမင်းအဖျော်ကို။ လာဘီ၊ ရခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝေ၊ စင်စစ်။ ပါပဓမ္မာ၊ ယုတ်မာသော သဘောရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ သော ပုဂ္ဂလော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ နေသံ၊ ထိုလာဘ်ကိုအလေးပြုကုန်သော သူမိုက်တို့သည်။ အက္ကတော၊ အရိုအသေအလေးအမြတ်ပြုအပ်သည။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဇိတော ထေရော၊ အဇိတထေရ်သည်။ ဣမာ ဂါထာယော၊ ဤဂါထာတို့ကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ အဇိတထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၂၆) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယဒါယသ္မိံ ကာလေ၊ အကြင်အခါ၌။ ဘာသမာနဿ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ သတ္ထုနော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဓမ္မံ၊ သစ္စားလေပါးတရးကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ အဟောသိံ၊ သောတဒွါရကိုအစဉ်မှီးဖြင့်ဆောင်ရမှတ်ရပြီ။ အပရာဇိတေ၊ ငါးပါးသော မာင်္ရတို့သည်မအောင်နိုင်ထသော။ သတ္တဝါဟေ၊ ဝေနေယျသတ္တဝါတို့ကို ဇာတိကန္တာရစသော ခရီးခဲမှထုတ်ဆောင်ကယ်တင်တော်မူတတ်သော ကြောင်လှည်းမှူးသဖွယ်လည်းဖြစ်တော်မူသော။ မဟာဝိရေ၊ ကြီးသောလုံးလရှိတော်မူထသော။ သောရထီနံ၊ ရထားထိန်းတကာတို့ထက်။ ဝရုတ္တမေ၊ လွန်မြတ်သော ရထားထန်းဖြစ်တော်မူထသော။ သဗ္ဗညုမှိ၊ ခပ်သိမ်းသော တရားကိုသိတော်မူသော မြတ်စွာဘုရား၌။ ကင်္ခံ၊ ဘုရားဟုတ်သလော မဟုတ်သလောဟု ယုံမှားခြင်းကို။ န အဘိဇာနာမိ၊ မသိစဘူး။ မဂ္ဂေ၊ အရိယာမဂ်၌လည်းကောင်း။ ပဋိပဒါယံ ဝါ၊ ထိုမဂ်ကိုရခြင်းအကြောင်းဖြစ်သော သီလစသော အကျင့်၌လည်းကောင်း။ ကင်္ခါ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲမှထွက်မြောက်ကြောင်းဟုတ်ပါ၏ လောမဟုတ်ပါလောဟု ယုံမှားခြင်းသည်။ မယှံ၊ ငါအား။ န ဝိဇ္ဇတိ၊ မနရှိ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မေဠဇိနောထေရော၊ မေဠဇိနထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါတံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ မေဠဇိနထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၂၇) အာဝုသော၊ ငါရှင်တို့။ ဒုစ္ဆန္နံ၊ မကောင်သဖြင့် မိုးအပ်သော။ အဂါရံ၊ အပေါက်ရှိသော အိမ်ကို။ ဝုဋ္ဌိ၊ ရွာသောမိုးသည်။ သမတိဝိဇ္ဈတိယထ၊ စွတ်သောအားဖြင့်ထိုးသကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထိုအတူ။ အဘာဝိတံ၊ သမထဝိပဿနာဘာဝနာမှ ကင်းသည်ဖြစ်၍ မပွားစေအပ်သော။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ရာဂေါ၊ ရာဂသည်။ သမတိဝိဇ္ဈတိ၊ ထိုး၏။ သုစ္ဆန္နံ၊ ကောင်းစွာမိုး

ဝ၅၇+ ဝ၅၈+ အပ်သော။ အဂါရံ၊ အပေါက်အစရှိသည်တို့မှ ကင်းသောအိမ်ကို။ ဝုဋ္ဌိ၊ ရွားသောမိုးသည်။ နသမတိဝိဇ္ဈတိယထာ၊ မစွတ်သော အားဖြင့်မထိုးသကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထိုအတူ။ သုဘာဝိတံ၊ သမဝဝိပဿနာဘာဝနာဖြင့် ပွားစေအပ်သော။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ရာဂေါ၊ ရာဂတည်းဟူသော မိုးသည်။ န သမတိဝိဇ္ဈတိ၊ မစွတ်မထိုး။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ရာဓထေရော၊ ရာဓထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါတံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ရာဓထေရဂါထာပြီး၏။ (၁၂၈) အာဝုသော၊ ငါရှင်တို့။ မယှံ၊ ငါ့အား။ ဇတိ၊ ဖြစ်ခြင်းဟုဆိုအကပ်သော ဘဝသည်။ ခီဏာ၊ ကုန်ပြီ။ ဇိနသာသနံ၊ မြတ်စွာဘုရားအဆုံးအမတော်ဖြစ်သော မဂ်ဟူသော သီတင်းသုံးခြင်းကို။ ဝုသိတံ၊ သုံးအပ်ပြီ။ ဇာလသင်္ခါတော၊ ကွန်ယက်နှင့်တူသော ဇာလဟုရအပ်သော အမည်ရှိသော ဒိဋ္ဌိအဝိဇ္ဇာကို။ ပဟီနော၊ မဂ်ဖြင့်ပယ်အပ်ပြီ။ ဘဝနေတ္ထိ၊ ကာမရာဂစသော ဘဝကိုဆောင်တတ်သော ဘဝနေတ္ထိဟု သမုတ်အပ်သော တဏှာကို။ သမူဟတာ၊ မဂ်ဖြင့်အကြွင်းမဲ့နုတ်အပ်ပြီ။ ယဿ၊ အကြင်အရဟတ္တဖိုလ်၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာထောင်သော လူ၏ဘောင်မှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင်သော ရဟန်း၏ ဘောင်၌။ မယာ၊ ငါသည်။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြုအပ်ပြီ။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ သော အတ္ထော၊ ထိုအရဟတ္တဖိုလ်နိဗ္ဗာန်ဟူသော အကျိုးကို။ အနုပ္ပတော၊ အစဉ်အတိုင်းအရအပ်ပြီ။ သဗ္ဗသံယောဇနက္ခယော၊ အလုံးစုံသော သံယောဇဉ်တို့သည်လည်းကုန်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သုရာမေဓော၊ သုရာဓထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါတံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ သုရာဓထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၂၉) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယေ မုနယော၊ အကြင်မကောင်းမှုကို ပူပန်စေတတ်သော အကျင့်ရှိသော စောင့်အပ်သော ဣန္ဒြေရှိကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဣတ္ထီသု၊ မိန်းမဟူသော အာရုံအကြောင်းတို့၌။ နဗဇ္ဈရေ၊ ရာဂစသော နှောင်ဖွဲ့ခြင်းဖြင့် မဖွဲ့အပ်ကုန်။ တေ မုနယော၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ သုခံ၊ ချမ်းသာစွာ။ သုပန္တိဝိဟာရန္တိ၊ နေရကုန်၏။ ဝေ ဧကံသေန၊ စင်စစ်အားဖြင့်။ သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်းသော ကာလပတ်လုံး။ ရက္ခိတဗ္ဗာသု၊ စောင့်အပ်ကုန်သော။ ယာသု၊ အကြင်မိန်းမဟူသော အာရုံ အကြောင်းတို့၌။ သစ္စံ သစ္စဝစနံ၊ မှန်သောစကားကို။ သုဒုလ္လဘံ၊ ရခြင်းငှာတတ်နိုင်ခဲ၏။ အမ္ဘော၊ အိုအချင်းတို့။ တေ ကာမေ၊ ထိုကာမတရားတို့ကို။ ဝဓံဝဓာယ၊ အရိယာမဂ်ဖြင့် ပယ်ခြင်းအကျိုးငှာ။ စရိမှ၊ မဂ်ဟူသောမြတ်သော အကျင့်ကိုကျင့်ကုန်ပြီ။

ဝ၅၈+ ဝ၅၉+ ဒါနိ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည။ တေသံကာမာနံ၊ ထိုကာမဂုဏ်တို့ကို။ ပဟိနတ္ထာ၊ ပယ်အပ်ပြီးသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ အဏကာ၊ ကိလေသာတည်းဟူသော မြူမကင်းကုန်ပြီ။ ယတ္ထ၊ အကြင်နိဗ္ဗာန်ဟူသော အရပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ မဂ်ဟူသော ခရီးစွမ်းဖြင့် ရောက်၍။ န သောစတိ၊ မစိုးရီမ်ရ။ ဒါနိ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ နိဗ္ဗာနံ၊ အနုပါဒိသေနိဗ္ဗာနဓာတ်သို့။ ဂစ္ဆာမ၊ ရောက်ကုန်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣမာ ဒွေဂါထာယော၊ ဤနှစ်ဂါထာတို့ကို။ ဂေါတမတ္ထေရော၊ ဂေါတမေထေရ်သည်။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဂေါတမထေရဂါထာ အနက်ပြီး၏။ (၁၃၀) ယောကုတယောပုဂ္ဂလော၊ အကြင်မိမိကိုယ်ကိုအံ့ဖွယ်သရဲဖြစ်အောက်ပြုတတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ပုဗ္ဗေပဋ္ဌမဝေ၊ အံ့ဖွယ်သရဲဖြစ်သော အသက်မွေးခြင်းဖြင့် လူအပေါင်းအကိုလှည့်စားလျက် ယုတ်မာသော အလိုရမက်စသော ပါပဓမ္မတို့ဖြင့် ရှေးဦးစွာသာလျှင။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ဟနတိ၊ ကုသိုလ်အစုကိုဖျက်စီးသော အားဖြင့် သတ်၏။ သောကုဟက ပုဂ္ဂလော၊ ထိုမိမိကိုယ်ကို အံ့ဖွယ်သရဲရှိအောင် ပြုတတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ပစ္ဆာ၊ နောက်ဒါယကာတက သီလကိုချစ်သာ ရဟန်းအရိယာပေတည်းဟူ၍ လှူဒါန်းသော အခါ၌။ ပရံ၊ သူတစ်ပါးကို။ နဟတိ၊ အကျိုးမများခြင်းစသော အားဖြင့်ပစ္စည်းကို ဖျက်းဆီး၏။ သော ကုဟကော၊ ထိုနှစ်ပါးလုံးကိုဖျက်ဆီး တတ်သောကုဟကပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ သုဟတံ၊ ကောင်းစွာသကသည်ကိုပြု၍။ ဟန္တိဝိနာသေတိ၊ ဖျက်ဆီး၏။ ယထာကိံ၊ အဘယ်ကဲ့သို့နည်းဟူမူကား။ ဝိတံသေနေဝ၊ ငှာက်တိမ်ညှင်းသည်သာလျှင်။ ပက္ခိမာ၊ အတောင်ရှိသော ငှာက်အပေါင်းကို။ ဝေဉ္စတွာ၊ လှည့်စား၍။ ဟနတိယထာ၊ သတ်သကဲ့သို့။ အတ္တာနံ ပိ၊ မိမိကိုယ်လည်း။ ဟနတိ၊ ဤပစ္စုပ္ပန်ဘဝ၌ သတ်၏။ သမ္ပရာယေပိ၊ တစ်မလွန်ဘဝ၌ လည်း။ ဟနတိ၊ အပါယ်လေးသို့လားကြောင်းဖြစ်သော ကိလေသာသည်သတ်၏။ ဗဟဝဏ္ဏော၊ ဤရိယာပုလ်ကို ပြုပြင်ခြင်းစသော အပ၌ဖြစ်သော ပုဏ္ဏားအသွင်မျှဖြင့်။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဟိယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ အန္တောဝဏ္ဏောအန္တောဝဏ္ဏေန၊ အတွင်း၌သီလသမာဓိသော ပုဏ္ဏားအသွင်နှင်ပြည့်စုံခြင်းဖြင့်။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏာမည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယသ္မိံ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ဝေဧကံသေန၊ စင်စင်သဖြင့်။ ကဏှောနိဟီနာ+

ဝ၅၉+ ဝ၆၀+ ပုဂ္ဂလော၊ အလွန်ယုတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏ဟူ၍။ ဇာနာဟိ၊ သိလေလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝသဘောထေရော၊ ဝသဘထရေ်သည်။ ဣမာ ဒွေဂါထာယော၊ ဤနှစ်ဂါထာတို့ကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဝသဘထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ ပဌမော၊ ရှေဦးစွာသော။ ဝဂ္ဂေါ၊ ဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ တတြ၊ ထိုပဌမဝဂ်၌။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းကား။ ဥတ္တရောစေဝ၊ ဥတ္တရာထေရ်လည်းကောင်း။ ပိဏ္ဍာလော၊ ပိဏ္ဍောလထေရ်လည်းကောင်း။ ဝလ္လိယော၊ ဝလ္လိယထေရ်လည်းကောင်း။ တိရိယော ဣတိ၊ တိရိယထေရ်လည်းကောင်း။ အဇိတော၊ အဇိတထေရ်လည်းကောင်း။ မေဠဇိနော၊ မေဠဇိနထေရ်လည်းကောင်း။ ရာဓော၊ ရာဓထေရ်လည်းကောင်း။ သုရာဓော၊ သုရာဓထေရ်လည်းကောင်း။ ဂေါတမောပိ စ၊ ဂေါတမထေရ်လည်းကောင်း။ ဝသဘေန၊ ဝသဘထေရ်နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ မဟိဒ္ဓိကာ၊ ကြီးသောတန်ခိုးရှိကုန်သော။ ဣမေ ဒသထေရော၊ ဤတစ်ကျိပ်သောမထေရ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ပဌမဝဂ်ပြီး၏။ ဒုကနိပါတ်။ ၂၊ ဒုတိယဝဂ်။ (၁၃၁၊ သုဿုသာ၊ ဆရာထံ၌ကောင်းစွာသင်ခြင်းနာခြင်းရှိသော သူသည်။ သုဘဝဍ္ဎနိ၊ သုဘပွားခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သုတံ၊ အကြားအမြင်သည်။ ပညာယ၊ ပညာကို။ ဝဍ္ဎနံ၊ ပွားစေတတ်၏။ ပညာယ၊ ပညာဖြင့်။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ ဉာတော၊ သိအပ်သော။ အတ္ထော၊ အနက်သည်။ သုခါဝဟော၊ ချမ်းသာကိုဆောင်တတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပန္တာနိ သေနာသနာနိ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာဖြစ်သော ကျောင်းတို့ကို။ သေဝေထ၊ မှီဝဲရာ၏။ သံယောဇနဝိပ္ပမောက္ခံ၊ သံယောဇဉ်တရားတို့မှ လွတ်ကြောင်းဖြစ်သော မဂ်ကိုပွားစေခြင်းကိုလည်း။ စရေယျပဋိပဇ္ဇေယျ၊ ကျင့်ရာ၏။ ကတ္ထတေသု ပန္ထသေနာသနေသု၊ ထိုဆိတ်ငြိမ်သောကျောင်းတ၌။ ယတာလဒ္ဓေသု၊ အကြင်အခြင်းဖြင့်ရအပ်ကုန်သော။ အဓိကုသလေသု ဓမ္မေသု၊ အလွန်သောကုသိုလ်တရားတို့၌။ သေစ စရတိ၊ အကယ်၍ကျင့်သည်ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ ပိ၊ ဤသို့ကျင့်သော်လည်း။ ဝိသေသဿ၊ ရအပ်သော တရားအထူးကို။ အလာဘတော၊ မရသေးသောကြောင့်။ ရတိံ၊ မွေ့လျော်ခြင်းကို။ နာဓိဂစ္ဆေယျ၊ မရရာ။ သံဃော ဘိက္ခုသမူဟေ၊ ရဟန်းအပေါင်း၌။ ရက္ခိတတ္တော၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းတည်းဟူသော ခရီးဖြင့်စောင့်ရှောက်အပ်သော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သတိမာ၊ ခြောက်ပါးသောဒွါရတို့၌ သတိဟူသော အစောင့်အရှောက်ဖြင့်ထင်သော။

ဝ၆၀+ ဝ၆၁+ သတိရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝသေဝသျေယ၊ နေရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မဟာစုန္ဒောထေရော၊ မဟာစုန္ဒထေရ်သည်။ ဣမာ ဒွေဂါထာယော၊ ဤနှစ်ဂါထာတို့ကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ မဟာစုန္ဒထေရနှစ်ဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၃၂) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယေ ဇနာ၊ အကြင်လူတို့သည်။ ဝေစမိဿေန၊ ကြိုပိုင်းဖြင့် ဥက္ခောင်းစသည်၌ရစ်အပ်သော။ နာနတ္ထေန၊ အထူးထူးအပြားပြားသောသတ်ခြင်း လက်ခြေဖြတ်ခြင်းအစရှိသော။ ကမ္မုနာ စ၊ ပရူပဃာတကံဖြင့်လည်း။ ပရုသုပက္ကမာဇနာ၊ ကြမ်းကြုတ်သော လုံးလဖြင့်ပြုအပ်သော အမှုရှိကုန်သောသူတသည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ၊ ထိုလူတို့သည်။ မေဿ၊ လူမှတစ်ပါးသောသတ္တဝါတို့ကို။ ဥပရုဒ္ဓန္တိဝိဟေဋ္ဌေန္တိ၊ ညဉ်းဆဲကုန်၏။ တေပိ၊ ထုဆိုအပ်ပြီးသော အပြားရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်လည်း။ ယာဟိကမ္မကရဏာဟိ၊ အကြင်လက်ဖြတ်ခြင်း ခြေဖြတ်ခြင်း စသောကမ္မကရဏတို့ဖြင့်။ အညေ၊ တစ်ပါးသောသူတို့ကို။ ဗာဓိံသု၊ နှိပ်စက်ကုန်၏။ တတ္ထေဝတေသု ဧဝကမ္မရဏေသု၊ ထိုဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော ကမ္မကရဏတို့၌သာလျှင်။ သယမ္ပိ၊ မိမိတိုင်သည်လည်း။ ကိရန္တိ အနုဘဝန္တိ၊ ထိုသို့သဘေရှိသောခြေဖြတ်ခြင်းစသော ဆင်းရဲကိုခံရကုန်၏။ ဟိကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်နည်းဟူမူကား။ ကမ္မံ ပန၊ ဆည်းဘူးအပ်သောကံသည်ကား။ ဝိပါကံ၊ အကျိုးကို။ အဒတွာ၊ မပေးမူ၍။ မုတ္တော၊ လွတ်ခြင်းသည်။ န အဿနဘဝေယျ၊ မဖြစ်ရာ။ အဝသေသပစ္စယာသမဝါယေ၊ ကြွင်းသောအကြောင်း၏ညီညွတ်ခြင်းသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ ဝိပစ္စတေဝ၊ အကျိုးပေးလိမ့်သည်သာလျှင်တည်း။ ယော နရော၊ အကြင်သူသည်။ ကလျာဏံ၊ ကောင်းသော။ ယံ ကမ္မံ ဝါ၊ အကြင်ကံကိုလည်းကောင်း။ ယဒိ၊ ထိုမြို့။ ပါပကံအကုသလံ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်သော။ ယံ ကမ္မံ ဝါ၊ အကြင်ကံကိုလည်းကောင်း။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ တဿ ပုဂ္ဂလဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ တဿေဝ၊ ထိုကံ၏အကျိုးကိုသာလျှင်။ ဂဏှနတော၊ ယူခြင်းကြောင့်။ တေန တေန ကမ္မေန၊ ထိုထိုသို့သောကံသည်။ ဒါတဗ္ဗဝါပါကဿ၊ ပေးအပ်သောအကျိုး၏။ ဒါယဒေါ၊ အမွေ့ခံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယံ ယံ ကမ္မံ၊ အကြင်အကြင်သို့သောအကျိုးကိုပေးခြင်း ငှာစွမ်းနိုင်သောကံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ ပကုဗ္ဗတိဥပစိနောတိ၊ ဆည်းဘူး၏။ တဿ တဿေဝကမ္မဿ၊ ထိုထိုကံ၏သာလျှင်။ ဒါယာဒေါ၊ အမွေ့ခံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇောတိဒါသတ္ထေရော၊ ဇောတိဒါသထေရ်သည်။ ဣမာဂါထာယော၊ နှစ်ဂါထာတို့ကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဇာတိဒါသထေရနှစ်ဂါထာအနက်ပြီး၏။

ဝ၆၁+ ဝ၆၂+ (၁၃၃) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အစယန္တိ၊ လျှင်စွာကုန်လွယ်ပျက်လွယ်ကုန်၏။ အဟောရတ္တော၊ နေ့ညဉ့်တို့ပတ်လုံး။ ဇီဝိတံ၊ အသက်သည်။ ဥပရုဇ္ဈတိ၊ ခဏနှင်စွာချုပ်၏။ ကိံ ဝိယ၊ အဘယ်သို့နည်းဟူမူကား။ ကုနဒီနံ၊ တောင်ထက်မှစီးသောမြစ်ငယ်စသည်တို့၏။ ဩဒကံ၊ ရေသည်။ စိရံ၊ ကြာမြင့်စွာ။ န တိဋ္ဌတိ၊ မတည်။ ဝိဂစ္ဆတိ ယထာယ၊ ကာလမျှနှင့်ပင် ကင်ခြင်းသို့ရောက်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထိုအတူ။ သတ္တာနံ၊ သတ္တဝါတို့၏။ အာယု၊ အသက်သည်။ ခိယတိ၊ လျှင်စွာကုန်ခြင်းသို့ရောက်တတ်၏။ ဗာလော၊ သူမိုက်သည်။ ပါပါနိ၊ မကောင်းကုန်သော။ ယာနိ ကမ္မာနိ၊ အကြင်ကံတို့ကို။ ကရံ ကရောန္တော၊ ပြုသည်ရှိသော်။ အတနဗုဇ္ဈတိ၊ ဤသို့သောသဘောရှသောကံကား ဤမည်သောသောဆင်းရဲသော အကျိုးကိုပေး၏ဟု မသိသည်ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ ပိ၊ ဤသို့မသိသော်လည်။ ဂစ္ဆာ၊ နောက်၌။ အဿ ဗာလဿ၊ ထိုငရဲစသည်၌ဖြစ်သော လူမိုက်အား။ ကဋုကံ၊ အလိုမရှိအပ်သော ဆင်းရဲသောအကျိုးသည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟိယသ္မာ၊ အကြင့်ကြောင့်။ အသ ကမ္မဿ၊ ထိုမကောင်းသောကံ၏။ ပါပကော၊ ယုတ်မာစွာသော။ ဝိပါကော၊ ငရဲစသည်၌ဖြစ်ခြင်းစသော မကောင်းစွာသော အလိုမရှိအပ်သော အကျိုးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဟောရညိကာနိထေရော၊ ဟေရညိကာနိထေရ်သည်။ ဣမာ ဂါထာယော၊ ဤနှစ်ဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဟေရညိကာနိထေရဂါထာ အနက်ပြီး၏။ (၁၃၄) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ မဟဏ္ဏဝေ၊ သမုဒ္ဒရာ၌။ ပရိတ္တံ၊ ငယ်သော။ ဒါရှံ၊ လေသစ်ကို။ အာရုယှ၊ တက်စီး၍။ သီဒေသီဒေယျယထာ၊ နှစ်မြုပ်ရာသကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထိုအတူ။ ကုသီတံ၊ ပျင်းရိသောသူကို။ အာဂမ္မ၊ စွဲ၍။ သာဓုဇိဝိပိ၊ ကောင်းစွာအားထုတ်သောအမျိုးသားသည်လည်း။ ဟိ ယသ္မာ၊ အကြင့်ကြောင့်။ သီဒတိ၊ သံသရာ၌နစ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ကုသီတံ၊ ပျင်းရိသော။ ဟီနဝိရိယံ၊ ယုတ်သောလုံ့လရှိသော။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ပရိဝဇ္ဇေယျ၊ ဝေးစွာကြဉ်ရှောင်ရှာ၏။ ပဝိဝိတ္ထေဟိ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာအရပ်သို့ကပ်ကုန်ထသော။ ပဟိတတ္တေတိ၊ ကိုယ်အသက်ကိုမငဲ့မူ၍ နိဗ္ဗာန်သို့စေလွှတ်အပ်သော စိတ်ရှိကုန်ထသော။ ဈာယိဘိ၊ အာရမ္မဏူပနိဇ္ဈာန ဈာန်လက္ခဏူပါနိဇ္ဈာနဈာန်ဖြင် ဝင်စားခြင်းရှိကုန်ထသော။ နိစ္စံ၊ အမြဲ။ အာရဒ္ဓဝီရိယေဟိ၊ ခြီးမြှောက်အပ်သော လုံ့လဖြင့်အားထုတ်ခြင်းရှိကုန်ထသော။ ပဏ္ဍိတေဟိ၊ လောကိလောကုတ္တရာပညာနှင့်ပည့်စုံကုန်ထသော။ အရိယေဟိ၊ မြတ်သော။

ဝ၆၂+ ဝ၆၃+ သူတော်ကောင်းတို့နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ အာဝသေအာဝသေယျ၊ ပေါင်းဖေါ်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သောမမိတ္ထောထေရော၊ သာမမိတ္တထေရ်သည်။ ဣမာ ဂါထာယော၊ ဤဂါထာတို့ကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ သောမမိတ္တထေရဂါထာနက်ပြီး၏။ (၁၃၅) ဇနော၊ မိုက်စွာသော သူသည်။ ဇနမှိ၊ တစ်ပါးသောသူ၌။ သဗ္ဗန္ဓော၊ ဤသူကားငါသား ဤသူကား ငါအမိစသော တဏှာနှောင်ဖွဲ့ခြင်းဖွဲ၏။ ဇနမေဝ၊ ဤသူကား ငါ့သား ဤသူကားကားငါသမီးစသည်ဖြင့် တစ်ပါးသောသူတို့ကိုသာလျှင်။ အညောဇနော၊ တစ်ပါးသောမိဘစသော သူသည်။ အဿိတော၊ တဏှာဟူသောကပ်ငြိခြင်းဖြင့် သိမ်းဆည်း၍တည်၏။ ဇနေန၊ တစ်ပါးသောသူသည်။ ဇနော၊ တစ်ပါးသောသူကို။ ဗာဓိယတိ၊ ဒေါသအစွမ်းဖြင့်နှိပ်စက်၏။ ဇနော၊ တစမ်ယောက်သောသူသည်။ ဇနံ၊ တစ်ယောက်သောသူကို။ ဗာဓေတိ၊ စ၊ ငါ၏အသက်၌နှိပ်သောအစွမ်းဖြစ်နှိပ်စက်၏။ ဇနော၊ တစ်ယောက်သောသူသည်။ ဇနံ၊ တစ်ယောက်သော။ တစ်ယောက်သောသူကို။ ဗာဓေတိ စစ၊ ငါ၏အသက်၌ နှိပ်စက်သောအစွမ်းဖြင့်ပြစ်ချ၏ ဟူ၍။ အဇာနန္တော၊ မသိသည်ဖြစ်၍။ ဗာဓေတိ စ၊ စတ်ဖန်ပြန်၍နှိပ်စက်၏။ တဿ အညဇနဿ၊ ထိုတစ်ပါးသောသူအား။ ဇနေန၊ တစ်ပါးသောသူသည်။ ဗာဓီတေန၊ ပုတ်ခတ်သဖြင့်။ ကောအတ္ထော၊ အဘအဘယ်အကျိုးရှိပါသနည်း။ ဇနေန၊ ဖြစ်စေတတ်သော အမိအဘဖြစ်သောသူသည်။ ဇနိတေန ဝါ၊ ဖြစ်စေအပ်သော သားသမိးဖြင့်လည်း။ ကောအတ္ထော၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။ ဇနံ၊ သားသမိးစသောသူကို။ ဩဟာယ၊ စွန့်၍။ ဂစ္ဆန္တံ၊ သွားသည်ရှိသော်။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ ဇနံ၊ သားသမီးစသောသူအပေါင်းကို။ ဗာဓယိတွာ၊ နှိပ်စက်၍။ ဋ္ဌိတံ၊ တည်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သဗ္ဗမိတ္တော ထေရော၊ သဗ္ဗမိတ္တ္တထေရ်သည်။ ဣမာ ဂါထာယော၊ ဤဂါထာတို့ကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ သဗ္ဗမိတ္တထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၃၆) ကာဠီ၊ ကာဠီအမည်ရှိသော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမးကား။ ဗြာဟ္မတိ၊ အလုံးအရပ်နှင့်ပြည့်စုံသော ကြီးသောကိုယ်ရှိ၏။ စင်္ကရူပါ၊ ကျီးနှင့်တူသောမည်းနက်သော ကိုယ်အဆင်းရှိ၏။ ဧသော ဣတ္ထီ၊ ထိုမိန်းမသည်။ မတသရီရဿ၊ သေသောအကောင်၏။ သတ္ထိံ၊ လှံရိုးနှင့်တူသော ယောကျ်ားပုဆစ်ဒူးကိုလည်း။ ဘောတွာ၊ ဖျက်ဆီး၍။ အပရဉ္စ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်သော။ သတ္ထိံ၊ လှံရိုးနှင့်တူသောလက်ဝဲပုဆစ်ဒူးကိုလည်း။ ဘေတွာ၊ ဖျက်ဆီး၍။ ဗာဟဉ္စ၊ လကျ်ာလက်မောင်းရိုးကိုလည်း။ ဘေတွာ၊ ဖျက်ဆီး၍။ အပရဉ္စ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်သော။ ဗာဟုဉ္စ၊ လက်ဝဲလကင်မောင်းရိုးကိုလည်း။ ဘေတွာ၊ ဖျက်ဆီး၍။ သီတဉ္စ၊ အသေကောင်၏ ဦးခေါင်းကုလည်း။ ဘေတွာ၊ ဖျက်ဆီး၍။ ဘိနတ္ထာဧဝ၊ ပျက်သောကြောင့်သာလျှင်။ ဒမိထာလကံ ဝ၊ ကျောက်ခဲလှံတံတို့ဖြင့် ခွဲအပ်သည်။

ဝ၆၃+ ဝ၆၄+ ဖြစ်၍ယိုသောနိုးထမ်းအိုးကဲ့သို့။ ပဂ္ဃရန္တံ၊ ယိုစီးသော။ မတ္ထလုကံ၊ ဦးနှောက်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ အဘိသဒ္ဒဟိတွာ၊ ဖြတ်ခွဲအပ်သော အစိတ်ရှိသော အသေကောင်းကိုထားမြဲတိုင်းသာ အရပ်၌ထားသဖြင့်တစ်ပေါင်းတည်းပြု၍။ မံသာပဏံ၊ အသားဈေးကို။ ပသာရန္တီ ဣဝ၊ ဖြန့်သကဲ့သို့။ နိသန္နာ၊ ထိုင်နေ၏။ ဝေ၊ စင်စစ်။ ယော ပုဂ္ဂလော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်န။ အပိဒွါ၊ ထင်တိုင်းသော ကမ္မဋ္ဌာန်း၌ မလိမ္မာသည်ဖြစ်၍။ ဥပဓိံ၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းကိုစွဲ၍ မသင့်သောနှလုံးသွင်းခြင်းဖြင့် ကိလေသုပဓိကို။ ကရောတိ ဥပ္ပါဒေတိ၊ ဖြစ်စေ၏။ မန္ဒော၊ ပညာနုန့်သော။ သော ပုဂ္ဂလော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဒုက္ခံ၊ ငရဲစသည်၌ဆင်းရဲခြင်းသို့။ ပုနပ္ပုနံ၊ အဖန်တစ်လဲလဲ။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ဥပတေိ၊ ရောက်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဣဒံ ဒုက္ခံ၊ ဤဆင်းရဲကို။ သေမ္ဘာတီတိ၊ ခံစားရ၏ဟူ၍။ ပဇာနန္တော၊ သိသည်ဖြစ်၍။ ဥပဓိံ၊ ကိသာဟုဆိုအပ်သော ဥပဓကို။ န ကယိရာ န ဥပ္ပါဒေယျ၊ အသင့်နှလုံးသွင်းသော အားဖြင့်မဖြစ်စေရာ။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်နည်းဟူမူကား။ ဣဒံ မတသရိရံ၊ ဤအသေကောင်းကို။ သိန္ဒသရီရံ၊ ပျက်သောကိုယ်ရှိသည်ကိုင။ ပဿတိယထာ၊ မြင်ရသကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထိုအတူ။ ကိသောသုပဓိဟိ၊ ကိသောတည်းဟူသော ဥပဓိတိုဖြင့်။ ဘိန္နသိရောဘိန္နသိရံ၊ သံသရာ၌ အဖန်တစ်လဲလဲဖြင့်ကွဲသော ဥက္ခောင်းရှိသည်ကို။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ အဟံ၊ ငါသည်။ မာပဿိသံ၊ မမြင်လို။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မဟာကာလောယထေရော၊ မဟာကလ္တထေရ်သည်။ ဣမာ ဂါထာယော၊ ဤဂါထာတို့ကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ မဟာကာလထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၃၇) မုဏ္ဍော၊ ဦးပြည့်သော။ သော သမဏော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ သပတ္ထေ၊ သင်္ကန်းသပိတ်တို့ကို။ လဘတိ၊ ရ၏။ သော သမဏော၊ ထို့ရဟန်းသည်။ သင်္ဃာဋိပါရုတော၊ ဒုကုဋ်ကိုရုံသော။ ပဗ္ဗဇ္ဇိတော၊ သူတစ်ပါးနှင့်စပ်၍ အသက်မွေးခြင်းရှိသော ရဟန်းသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ အန္နဿ၊ မထင်းကိုလည်းကောင်း။ ပါနဿ၊ အဖျော်ကိုလည်းကောင်း။ သယနဿ၊ ကျောင်းအိပ်ရာနေရာကိုလည်းကောင်း။ ဘာဘီ၊ ရသည်။ ယနဿ၊ ကျောင်းအိပ်ရာနေရာကိုလည်းကောင်း။ လာဘီ၊ ရသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုအား။ ဥဿုယန္တော၊ ငြူစူကုန်သောသူတို့သည်။ ဗဟုံ၊ များစွာ။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ သက္ကာရေသု၊ လာဘ်ပူဇော်သကာတို့၌။ မဟဗ္ဘယံ၊ များသောဘေးရှိသော။ ဧတံ ဥဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ အာဒိနဝံ ဒေါသံ၊ အပြစ်ကို။ ဥတွာ၊ သိ၍။ အပ္ပလာဘော၊ နည်းသောလဘ်ရှိသည်။ အနဝဿု+

ဝ၆၄+ ဝ၆၅ တော၊ ထိုလာဘ်၌တပ်သောတဏှာတည်းဟူသော မိုးစွတ်ခြင်းမရှီသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဘိက္ခုံ၊ သံသရာဘေးကိုရှာလေ့ရှသော ရဟန်းသည်။ သကော၊ ရောင့်ရဲလွယ်ခြင်း၌မှီသော သတိပညာနှင့် ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ ပရိဗ္ဗာဇေ၊ ကျင့်ရာနေရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တိဿောထေရော၊ တိဿထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထာဒွယံ၊ ဤဂါထာနှစ်ခုအပေါင်းကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ တိဿထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၃၈) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို။ ပါစိနဝံ သငဒါယမှိ၊ ပစီနဝံ အမည်ရှိသောရွာ၏ အနီးအပိုင်းအခြား ရှိသော တော၌။ သကျပုတ္တာ၊ အနုရုဒ္ဓါအစရှိကုန်သော သာကီဝင်မင်းသားတို့သည်။ သဟာယကာ၊ ရဟန်းတရားကိုပြုသဖြင့် အတူတကွနေသော အပေါင်းအဖော်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုအပေါင်းအဖော်ဖြစ်ကုန်သော သာကီဝင်မင်းသားတို့သည်။ အနပ္ပကေ၊ ကောင်းမှုအာနုဘော်ကြောင့် ရအပ်သော အမျိုးဆက်ဆက်အားဖြင့် လားသောများစွာကုန်သော။ ဘောဂေ၊ စည်းစိမ်ချမ်းသာအစုတို့ကို။ ပဟာယ၊ စွန့်၍။ ဥစ္ဆာပတ္တာဂတေ၊ သပိတ်လက်စွဲ၍ ဆွမ်းခံသဖြင့်ရအပ်သောဆွမ်းကိုဘုန်းပေးခြင်း၌။ ရတော၊ အလွန်မွေ့လျော်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အာရဒ္ဓဝီရိယာ၊ အထွတ်အထိပ်သို့ရောက်သော အားထုတ်နအပ်သောလုံလ ရှိကုန်သော။ ပဟိတတတ္ထာ၊ နိဗ္ဗာန်သို့စေလွှတ်အပ်သော စိတ်ရှိကုန်သည်။ နိစ္စံ၊ အမြဲ။ ဒပရက္ကမာ၊ ဝတ်ကြီးဝတ်ငယ်ဟူသော အကျင့်မျက်မှောက်၌ ဖြစ်သောချမ်းသာစွာနေခြင်း၌ ယှဉ်ဖြင့်မလျော့သောလုံးလရှိကုန်သည်။ ဓမ္မရတိယာ၊ လောကုတ္တရာတရား၌ မွေ့လျောခြင်းကို။ ဟိတွာ၊ စွန့်၍။ ရမန္တိ၊ မွေ့လျော်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိမိလောထောရော၊ ကိမိလထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထာဒွယံ၊ ဤနှစ်ဂါထာ အပေါင်းကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ကိမိလေထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၃၉) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အယောနိသော၊ အသုဘကိုသုဘဟူ၍ မသင့်သောနှလုံးသွင်းခြင်းဖြင့်။ မနသိကရော၊ နှလုံးသွင်း ခြင်းကြောင့်။ မဏ္ဍနံ၊ ထက်က်လက်ကြပ်စသည်ဖြင့် တန်ဆာဆင်ခြင်း ပန်းနံသာစသည်ဖြင့် အတ္ထဘောကို တန်ဆာဆင်ခြင်းကို။ အနုယုဉ္ဇိဿံ၊ ကိုယ်၏တင့်တယ်ခြင်း၌ လေ့လာသောအားဖြင့် ဖြစ်စေအံ့။ ဥဒ္ဓဋော၊ ဇာတ်အရွယ်အဆင်းတို့ကို စွဲ၍တတ်သောမာန်ဖြင့် မငြိမ်သက်သော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စပလော၊ တော၌ဖြစ်သောမျောက်ကဲ့သို့ တည်တန့်သောစိတ်မရှိသည်ဖြစ်၍ ကုယ်ကိုတန်ဆာ

ဝ၆၅+ ဝ၆၆+ ဆင်ခြင်းစသော လျပ်ပေါ်ခြင်းနှင့်ယှဉ်သောကြောင့် မတည်တန့်သော နေခြင်းရှိသည်။ အာသိံ၊ ဖြစ်ပြီ။ ကာမရာဂေန၊ ဝတ္ထုကာမဂုဏ်၌ ပြင်းစွာတပ်သောရာဂဖြင့်။ အဋ္ဋိတော၊ နှိပ်စက်အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဥပါယကုသလေန၊ ဝေဏေယတို့အားဆုံးမခြင်းအကြောင်း၌ လိမ္မာတော်မူသော။ အာဒိစ္စဗန္ဓုနာ၊ နေမင်း၏ အဆွေဖြစ်တော်မူသော။ ဗုဒ္ဓေန၊ မြတ်စွာဘုရားကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ယောနိသော၊ အသင့်အားဖြင့်။ ပဋိပဇ္ဇိတွာ၊ သမထဝိပဿနာဖြင့် စင်ကြယ်သော အကျင့်ကိုကျင့်၍။ ဘဝေ၊ သံသရာတည်းဟူသော ညွတ်ပြောင်း၌။ နိမုဂ္ဂံ၊ နစ်သော။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ဥဒဗ္ဗဟိ၊ အရိယမဂ်ဖြင့်မြင့်မြတ်သော နိဗ္ဗာန်ကြည်းထက်၌တည်စေပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ နန္ဒေထေရော၊ နန္ဒထေရ်သည်သည်။ ဣမံ ဂါထာ ဒွယံ၊ ဤနှစ်ဂါထာပေါင်းကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ နန္ဒထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၄၀) ပရေစ၊ ပညာရှိမှတ်ပါးသော သူမိုက်တို့သည်လည်။ နံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ပသံသန္တိ၊ ခြီးမွမ်းကုန်၏။ တေ၊ ထိုသူမိုက်တို့၏ ခြီးမွမ်းခြင်းတို့သည်။ အပမာဏဘူတာ၊ ပမာဏမဟုတ်ကုန်။ အတ္တာ၊ မိမိသည်။ အသမာဟိတော၊ မတည်ကြည်သည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ြျဖစ်ကုန်အံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ြ့ဖစ်သည်ရှိသော်။ ပရ၊ သူတစ်ပါးတို့သည်။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ပသံသန္တိ၊ ခြိးမွမ်းကုန်၏။ တေ ပသံသာ၊ ထိုသို့ခြီးမွမ်းခြင်းတို့သည်။ မောဃံ၊ အချည်းနှီးအကြောင်းမရှိဘဲ။ ပသံသန္တိ၊ ခြီမွမ်းသည် မည်ကုန်၏။ ဟိ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်နည်းဟူမူကား။ အတ္တာအတ္တနော၊ မိမိ၏။ အသမာဟိတော အသမာဟိတတ္တာ၊ မဂ္ဂသမာဓိဖလသမဓိ ဥပစာရသမာဓိအပ္ပနာသမာဓိဖြင့် မတည်ကြည်သောကြောင့်တည်း။ ပရေ၊ သူတစ်ပါးတို့သည်။ နံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုအရိယာဈာနလာဘီဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ဂရဟန္တိ၊ ဤသူတစ်ပါးကိုယ်ကိုမွေးမြူးခြင်းအိပ်ခြင်း များသောသူတည်းဟူ၍ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုသူတို့၏။ ဂရဟာ၊ ကဲ့ရဲ့ခြင်းတို့သည်။ အပ္ပမာဏဘူတာ၊ ပမာဏမဟုတ်ကုန်။ အတ္တာ၊ မိမိသည်။ သုသမာဏဘူတာ၊ ပမာဏမဟုတ်ကုန်။ အတ္တာ၊ မိမိသည်။ သုသမာဟိတော၊ မဂ္ဂသမာဓိ ဖလသမာဓိ ဥပစာရသမာဓိ အပ္ပမာသမာဓိဖြင့် ကောင်းစွာတည်ကြည်ခြင်းရှိသည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဖြစသည်ရှိသော်။ ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုမဂ္ဂသမာဓိစသည်ဖြင့် တည်ကြည်သောပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ဂရဟန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ တေ ဂရဟာ၊ ထိုကဲ့ရဲခြင်းတို့သည်။ အဃောဃံ အမူလကံ၊ အချည်းနှိးအကြောင်းမရှိဘဲ။ ဂရဟန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့သည်မည်ကုန်၏။ ဟိ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်နည်းဟူမူကား။ အတ္တာအတ္တနော၊ မိမိ၏။ သုသမာဟိတော၊

ဝ၆၆+ ဝ၆၇+ သုသမာဟိတတ္တာ၊ မဂ္ဂသမာဓိစသည်ဖြင့် တည်ကြည်သောကြောင့်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိရာမောထေရော၊ သီရာမထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထာ ဒွယံ၊ ဤနှစ်ဂါထာပေါင်းကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ သိရာမထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ ဒုတိယော၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ ဝဂ္ဂေါ၊ ဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ တတြ၊ ထိုဒုတိယဝဂ်၌။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းကား။ စုန္ဒောစ၊ စုန္ဒထေရ်လည်းကောင်း။ ဇောတိဒါသော စ၊ ဇောတိဒါသထေရ်လည်းကောင်း။ ဟေရညိကာနိယောထေရော၊ ဟေရညိကာနိအမည်ရှိသောမထေရ်လည်းကောင်း။ သော မမိတ္တော၊ သောမမိတ္တထေရ်လည်းကောင်း။ သဗ္ဗမိတ္တော၊ သဗ္ဗမိတ္တထေရ်လည်းကောင်း။ ကာလော၊ ကာလထေရ်လည်းကောင်း။ တိဿော စ၊ တိဿထေရ်လည်းကောင်း။ ကိမိလော၊ ကိမိလထေရ်လည်းကောင်း။ နန္ဒောစ၊ နန္ဒထေရ်လည်းကောင်း။ သိရိမောစေဝ၊ သိရိမထေရ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မဟိဒ္ဓိကာ၊ ကြီးသောတန်ခိုးရှိကုန်သော။ ဒသထေရာ၊ တစ်ကျိပ်သော မထေရ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒုတိယဝဂ်ပြီး၏။ ဒုကနိပါတ်။ ၃၊ တတိယဝဂ်။ (၁၄၁) မယာ၊ ငါသည်။ ခန္ဓာ၊ ငါးပါးသော သပါဒါနက္ခန္ဓာတို့ကို။ ပရိညာတာ၊ ဒုက္ခာသစ္စာကား တဏှာကြဉ်သော တေဘုမ္မကတရား အပေါင်းသာတည်းဤတည်အလွန် မရှိဟုပိုင်းခြား၍ သိအပ်ကုန်ပြီ။ တဏှာ၊ သမုဒယသစ္စာဟုဆိုအပ်သော တဏှာကို။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ သုသမူဟတာ၊ ကောင်းစွာမဂ်ဖြင့်ပယ်အပ်ပြီ။ ဗောဇ္ဈင်္ဂါ၊ မဂ်၌အကျုံးဝင်သော ဗောဇ္ဈင်တရားတို့ကို။ မေ မယာ၊ ငါသည။ ဘာဝိတာ၊ ပွားစေအပ်ကုန်ပြီ။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ အာသဝက္ခယော၊ အာသဝေါတရားတို့၏ ကုန်ရာဖြစ်သော နိရောဓသစ္စာကို။ ပတ္တော အဓိဂတော၊ ရအပ်ပြီ။ သော အဟံ၊ ထိုငါသည်။ ခန္ဓေ၊ ဥပါဒါနက္ခန္ဓာတရားတို့ကို။ ပရိညာယ၊ ဆိုအပ်ပြီးသော အခြင်းအရာဖြင့် ပိုင်းခြား၍သိပြီး၍။ ဇာလိနိံ၊ တဏှာတည်းဟူသော ကွန်ယက်ကို။ အဗ္ဗုဟိတွာန၊ ငါ၏စိတ်သဏ္ဌာန်မှထုတ်၍။ ဗောဇ္ဈင်္ဂေ၊ မဂ္ဂသစ္စာ၌ အကျုံးဝင်သော ဗောဇ္ဈင်တို့ကို။ ဘာဝိတာ၊ ပွားစေ၍။ အနာသဝေါ၊ အာသဝေါကင်းသည်ဖြစ်၍။ နိဗ္ဗာယိဿံ၊ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုပေအံ့။ ဥတ္တရောထေရော၊ ဥတ္တရထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထာ ဒွယံ၊ ဤနှစ်ဂါထာပေါင်းကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဥတ္တရထေရနှစ်ဂါထာအနက်ပြီး၏။

ဝ၆၇+ ဝ၆၈+ (၁၄၂) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ သော အဟံ၊ ထိုငါသည်။ ပနာဒေါ နာမ၊ မဟာပနာဒအမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ အဟောသိံ၊ ဖြစ်ဘူး၏။ ယဿ ရညော၊ အကြင်မဟာပနာဒမင်း၏။ ယူပေါ၊ ပြာသဒ်သည်။ သုဝဏ္ဏမယော၊ အလုံးစုံရွှေဖြင့်ပြီး၏။ သောဠသုဗ္ဗေဓော၊ တစ်ဆယ့်ခြောက်မင်းပယ်စားရှိ၏။ ဥဗ္ဘဥစ္စာ၊ အမြင့်ကား။ အဍ္ဎယောဇနမတ္တော၊ ယူဇနာခွဲပမာဏရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဿ ပါသာဒဿ၊ ထိုပြာသာဒ်၏။ သဟဿ ဓာသဟဿ ကဏ္ဍပမာဏံ၊ တစ်ထောင်သောဘုံဆင့်ရှိ၏ဟူ၍။ အာဟု၊ ဆိုကုန်၏။ သော ပန၊ ထိုပြသာဒ်သည်ကား။ ပရိမဏ္ဍလတော၊ အဝန်းအားဖြင့်။ ပဉ္စဝီသတိယောဇနပ္ပမာဏော၊ နှစ်ဆယ့်ငါးယူဇနာ အတိုင်းအရှည်ရှိ၏။ သတဂေဏ္ဌု၊ များစွာသောအထွဋ်လည်းရှိ၏။ ဓဇာလု၊ ထိုအထွဋ်ဦး၌ တည်သောတန်ခွန်ကုက္ကားတို့နှင့် ပြည့်စုံ၏။ ဟရိတမယော၊ ရွှေစင်သိင်္ဂနိတ်ဖြင့် ပြီး၏။ တတ္ထ ကပါသာဒေ၊ ထိုနှင့်ပြည့်စုံ၏။ ဟရိတမယော၊ ရွှေစင်သိင်္ဂနိတ်ဖြင့်ပြီး၏။ တတ္ထ ပါသာဒေ၊ ထိုပြသာဒ်၌။ သတ္ထာဓာ၊ ထိုပြသာဒ်၏ ခုနစ်ပါးသော အရပ်၌။ ဆသဟဿာနိ၊ ခြောက်ထောင်ကုန်သော။ ဂန္ဓဗ္ဗာ၊ ကချေသည်တို့သည်။ ရညော၊ မဟာပနာဒမင်းကြီးအား။ အဘိရမာပနတ္ထာယ၊ မွေ့လျော်စေခြင်း အကျိုးငှာ။ အနစ္စုံ၊ ကကုန်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ နစ္စန္တာပိ၊ ကကုန်သော်လည်း။ ရာဇာနံ၊ မဟာပနာဒမင်းကြီးကို။ ဟာသေတုံ၊ ရွှင်စေခြင်းငှာ။ နာသက္ခိံသု၊ မတတ်နိုင်ကုန်။ အထခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သက္ကောဒေဝရာဇာ၊ သိကြားမင်းသည်။ ဒေဝနဋ္ဋေ၊ နတ်၏ကချေသည်တို့ကို။ ပေသေတွာ၊ စေ၍။ သမဇ္ဇံ၊ သဘင်ကို။ ကာရေတိ၊ ပြုစေ၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ရာဇာ၊ မဟာပနာဒမင်းသည်။ ဟသိ၊ ရွင်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဒ္ဒိဇိထေရော၊ ဘဒ္ဒိဇိထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထာ ဒွယံ၊ ဤနှစ်ဂါထာပေါင်းကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဘဒ္ဒဇိထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၄၃) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ သတိမာ၊ သတိပဋ္ဌာန်ကိုပွားစေသော အားဖြင့်ပြန်ပြောသော သတိရှိလည်းရှိသော။ ပညာဝါ၊ အဘိညာဉ်ခြောက်ပါး၏ ပြည့်စုံခြင်းဖြင့် ပြန်ပြောသောပညာလည်းရှိထသော။ ဘိက္ခု၊ ကိလေသာကိုဖျက်စီးတတ်ထသော။ အာရဒ္ဓဗလဝီရီယော၊ အားထုတ်အပ်သော သဒ္ဓါဗလဝီရိယဗလနှင့်ပြည့်စုံထသော။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဉ္စကပ္ပသတာနိ၊ ကမ္ဘာငါးရာတို့ကို။ ဧကရတ္တိံ ဧကရတ္တိံ ဝိယ၊ တညဉ့်တည်းကိုကဲ့သို့။ အနုဿရိံ၊ တစ်ခုသောဝီထိအစဉ်ဖြင့် အောက်မေ့နိုင်၏။ စတ္တာရောသတိပဋ္ဌာနေ၊ လေးပါသောသတိဋ္ဌာတ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ သတ္ထစ၊ ခုနစ်ပါးသော

ဝ၆၈+ ဝ၆၉+ ဗောဇ္ဈင်တို့ကိုလည်းကောင်း။ အဋ္ဌစ၊ ရှစ်ပါးသောမဂ္ဂင်တရားတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဘာဝယ ဘာဝယန္တော၊ ပွားစေသောကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဉ္စကပ္ပသတာနိ၊ ကမ္ဘာငါးရာတို့ကို။ ဧကရတ္တိံ ဧကရတ္တိံ ဝိယ၊ တစ်ညဉ့်တည်းကဲ့သို့။ အနုဿရိံ၊ တစ်ခုသောဝိထိအစဉ်ဖြင့် အောက်မေ့နို၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သော ဘိတော ထေရော၊ ဘောသိတထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထာ ဒွယံ၊ ဤနှစ်ဂါထာပေါင်းကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ သောဘိတထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၄၄) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဒဠဝီရိယေန၊ မြဲမြံခိုင်ခန့်သော လုံလဖြင့်။ ယံ ကိစ္စံ၊ အကြင်တစ်ဆယ့်ခြောက်းပါးသော မဂ်ကိစ္စကို။ ကတ္တဗ္ဗံ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။ ဗောဒ္ဓုံ ဗောဇ္ဈိတုံ၊ သိခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆိတာ ဣစ္ဆန္ဓေန ယံ ကိစ္စံ၊ အလိုရှိသောသူသည် အကြင်တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးသော မဂ်ကိစ္စကို။ ကရိဿံ၊ ယခုအခါ၌ပြုလတ္တံ့။ နာဝရုဇ္ဈိဿံ၊ ဆုံးမတော်မူတိုင်းသ မချွတ်မယွင်းကျင့်ပေအံ့။ မမ၊ ငါ၏။ ဝိဟရီယော၊ ကျင့်တိုင်းသော တရားတို့ကိုအစီအရင်ဖြင့် ဖြစ်သောလုံ့လကို။ ပရက္ကမံ၊ နီးစွာသောအကြောင်းဖြစ်သော လုံ့လကို။ ပဿံ၊ မြင်ရပြီးသလျင်ကတည်း။ တွဉ္စ၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းကိုပေးတတ် အရှင်ဘုရားသည်လည်း။ မေ မယှံ၊ ငါအား။ မဂ္ဂံ၊ အရိယမဂ်ကို။ အက္ခာဟိ၊ ဟောသိလော။ အဉ္စသံ၊ ဖြောင့်မတ်ဖြူစင်သော အကျင့်၏ အဖြစ်ဖြင့်။ အယုတ်တရားနှစ်ပါးသို့ မကပ်သော ခရီးဟုဆိုအပ်သော။ အမတော ဂတံ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်သို့ရောက်စေတတန်သော အဖြစ်ဖြင့်တည်သော အမြိုက်ဆေးကြီးသဖွယ်ဖြစ်သော ဆေးကို။ ဒဒါတု၊ ပေးတော်မူပါလော။ ယတာကိံ၊ ဥပမာ အဘယ်ကဲ့သို့နည်းဟူမူကား။ ဂင်္ဂါယ၊ ဂင်္ဂါ၏။ သေတော၊ ရေအယဉ်သည်။ သာဂရံ၊ သမုဒ္ဒရာသို့။ ဩဂါဟိတာ၊ မချွတ်မယွင်းစီးဝင်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထိုအတူ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကမ္မဋ္ဌာနံ၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းကို။ အနုယုဉ္ဇန္တော၊ အဖန်တစ်လဲလဲစီးဖြန်းလျက်။ အာဂမိဿာမိ၊ မဂ်ဉာဏ်ဖြင့် နိဗ္ဗာန်သို့ရောက်လေ့အံ့။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တံ ကမ္မဋ္ဌာနံ၊ ထိုကမ္မဋ္ဌာန်းကို။ တွံ၊ အရှင်သည်။ မေ၊ ငါအား။ အက္ခာဟိ၊ ကြားဘိလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝလ္လိယော ထေရော၊ ဝလ္လိယထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထာ ဒွယံ၊ ဤနှစ်ဂါထာပေါင်းကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဝလ္လိယထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၄၅) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ မေ မမ၊ ငါ၏။ ကေသေ၊ ဆံတို့ကို။ ဩလိခိယံ ဩလိခိယန္တော၊ ဖြတ်သဖြင့်ပြုပြင်လိုသည်ဖြစ်၍။ ကပ္ပကော၊ ဆတ္တာ

ဝ၆၉+ ဝရဝ+ သည်သည်။ ဥပသင်္ကမိ၊ ငါ့သို့ကပ်လတ်၏။ တတော၊ ထိုသို့ကပ်လတ်ပြီးသောနောင်မှ။ အာဒါသံ၊ ကြေးမုံကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ သရီရံ၊ မျက်နှာရိပ်ကို ကြည့်သဖြင့်အိုခြင်းဖြင့်နှိပ်စက်သော ငါ၏ကိုယ်ကို။ ပစ္စဝက္ခိသံ၊ ဉာဏ်ဖြင့်ဆင်ခြင်၏။ ဧဝံ ဝေက္ခတော၊ ဤသို့ဆင်ခြင်သော ငါ့အား။ တုစ္ဆော၊ မြဲချင်းချမ်းသာခြင်းစသည် မှကင်းသည်ဖြစ်၍ အချဉ်းစဉ်းသော။ ကာယော၊ ဤရူပကာယကသည်။ အဒိဿတ္ထ၊ ပညတ်အားထင်လတ်၏။ အန္ဓကာရေ၊ အမိုက်ကိုပြုရာဖြစ်သော ကိုယ်ကို။ တမောဗျဂါ၊ အသင်အားဖြင့် နှလုံးသွင်းခြင်းဟုဆိုအပ်သေ ဉာဏ်ရောင်ဖြင့်။ အဝိဇ္ဇာဟူသော အမိုက်မှကင်း၏။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံသော။ ေစောလာစောလသဒိသာ၊ တံမျက်ချေးစုစသည်၌ စွန့်အပ်သောပုဆိုးပိုင်းကဲ့သို့အစဉ်စိတ်ရှိသော အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် စက်ဆုပ်အပ်သော ပုဆိုးနှင့်တူသော ကိလသာကို။ သမုစ္ဆိန္တာ၊ အရဟတ္တမဂ်ဖြင့် ဖြတ်အပ်ပြီ။ ဒါနိ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ပုနဗ္ဘဝေါ၊ နောင်အခါ၌ တစ်ဖန်ဖြစ်ခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝီတသောကော ထေရော၊ ဝီတသောကထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထာ ဒွယံ၊ ဤနှစ်ဂါထာပေါင်းကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဝီတသောကထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၄၆) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကာယေ၊ ကိုယ်၌။ ဓမ္မာဒါသံ၊ အကျိုးမရှိသည်ကိုမြင်တတ်သော ဝိပဿာနာဟုဆိုအပ်သော တရားကြေးမုံကို။ ဉာဏဒဿနံ ဉာဏဒဿနေန၊ ဉာဏ်တည်းဟူသော မျက်စိဖြင့်။ ဂဟေတွာန၊ ကြည့်သောအားဖြင့် ယူ၍။ ယောဂက္ခေမဿ၊ ယောဂ၏ကုန်ရာဖြစ်သော နိဗ္ဗာန်သို့။ ပတ္တိယာ၊ ရောက်ခြင်းငှာ။ ပဉ္စနိဝရဏေ၊ ကာမစ္ဆန္ဒစသော ငါးပါးသောနီဝရဏတို့ကို။ ဟိတွာ၊ ဈာန်ကိုရသဖြင့် ဖျက်ဆီး၍။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ သန္တရဗာဟိရံ၊ အဇ္ဈတ္တိကာယတနဗာဟီရာယတနနှင့်တကွဖြစ်သော။ ဣမံ ကာယံ၊ ဤအတ္တဘောကို။ ပစ္စဝေက္ခိံ၊ တရားဟူသော ကြေးမုံကိုယူ၍ အနိစ္စဒုက္ခအနတ္တဟူ၍ ဉာဏ်မျက်စိဖြင့်ရှု၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ရှုသည်ရှိသော်။ အဇ္ဈတ္တဉ္စ၊ မေိမိသန္တာန်၌ လည်းကောင်း။ ဗဟိဒ္ဓါ စ၊ အပသန္တာန်၌လည်းကောင်း။ ကာယော၊ ဤကိုယ်သသည်။ တုစ္ဆော၊ နိစ္စာသာရစသည်မှဆိတ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဒိဿထ၊ မဂ်ပညာဖြင့်မြင်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုဏ္ဏမာသောထေရော၊ ပုဏ္ဏမာသထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထာ ဒွယံ၊ ဤနှစ်ဂါထာပေါင်းကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ပုဏ္ဏမာသထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၄၇) အာဇာညော၊ ခပ်သိမ်းသော အရာ၌သိတတ်သော ဉာဏ်နှင့်ပြည့်စုံသော။ ဘဒ္ဒေါ၊ ကောင်းသောလျှင်ခြင်းအားနှင့်ပြည့်စုံသော နွားလား

ဝရဝ+ ဝရ၁+ ဥသဘသည်။ ခိလိတွာ၊ သွားမြဲခရီးမှချော်၍။ အညထာ၊ တစ်ပါးသောအရပ်၌။ တိဋ္ဌန္တော ပိ၊ တည်သော်လည်း။ ပဋိတိဋ္ဌတိယထာ၊ မိမိရှေ့တည်ရာအရပ်၌ တစ်ဖန်တည်ပြန်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထိုအတူ။ သံဝေဂံ၊ ဇာတိဗလဝီရိယနှင်ပြည့်စုံသော ငါ့အားရောက်သောဝန်ကို ဆောင်ခြင်းသည် လျောက်ပတ်၏ဟု ထိတ်လန့်ခြင်းကို။ လဒ္ဓါလဘိတွာ၊ ရ၍။ ဘိယျော၊ အလွန်။ ဓာရိနော၊ ဆောင်အပ်သည်တာဝန်ကို ဆောင်လျက်တွန့်တိုသော စိတ်မရှိသည်ဖြစ်၍။ ဓူရံ၊ ဆောင်အပ်သောဝန်ကို။ ဝဟေတေယထာ၊ ရွက်ဆောင်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထိုအတူ။ ဒသနသမ္ပန္နံ၊ မဂ်ဉာဏ်အမြင့်နှင့်ပည် ့ စုံသော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓသာဝကံ၊ မြတ်စွာဘုရား၏ သာဝကဖြစ်သော။ မံ၊ ငါ့ကို။ အာဇာနိယံ၊ ခပ်သိမ်းသောအရာတို့၌ သိသောစိတ်ရှိသောဝန်ကိုမချွတ်မယွင လုံ့လကျိုးကုန်အားထုတ်၍ ဆောင်ရရွက်သော နွားလားဥသဘနှင့်တူ၏ဟူ၍။ ဓာရေထ၊ မှတ်ကုန်ရာ၏။ ဗုဒ္ဓဿ၊ မမြတ်စွာဘုရား၏။ ဩရိသံ၊ ရင်၌ဖြစ်သော။ ပုတ္တ၊ သားဖြစ်သောအရိယာပုဂ္ဂိုလ် အပေါင်းကိုလည်း။ အာဇာနိယံ ယထာ၊ အာဇာနမည်မည်သော နွားလာဥသဘကဲ့သို့ ဝိပဿနာ ဘာဝနာတည်းဟူသော ဝန်ကိုဆောင်ရွက်သော သူဟူ၍။ ဓာရေထ၊ မှတ်ကုန်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ နန္ဒကောထေရော၊ နန္ဒကောထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထာ ဒွယံ၊ ဤနှစ်ဂါထာပေါင်းကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ နန္ဒကထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၄၈) နန္ဒက၊ ညီနန္ဒက။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ ဥပဇ္ဈာယဿ၊ အပြစ်ကြီးငယ်ကိုရှုကြည့်၍ဆုံးမ တော်မူတတ်သော မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကံ၊ အထံသို့။ ဂစ္ဆာမ၊ ငါတို့ညီအစ်ကိုသွားကြကုန်အံ့။ ဗုဒ္ဓသေဋ္ဌဿ၊ ဘုရားမြတ်စ၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်၌။ သီဟနာဒံ၊ ရဲရင့်သော အသံကို။ နဒိဿာမ၊ ဆိုကြကုန်အံ့။ ယာယ၊ အကြင်အရဟတ္တဖိုလ်ဟူသော အကျိုးကိုဖြစ်စေခြင်းငှာ။ နော၊ ငါတို့အား။ အနုပကမ္ပာယ အနုဂ္ဂဟေန၊ ခြီးမြှောက်သဖြ်င့။ မုနိ၊ ပစ္စုပ္ပန်လောကသသရာလောကကို သိတော်မူသောမြတ်စွာဘုရားသည်။ အမှေဒွေပိ၊ ငါတို့နှစ်ယောက်တို့ကိုလည်း။ ပဗ္ဗဇ္ဇယိ၊ ရှင်ရဟန်းပြုတော်မူ၏။ နော အမှေဟိ၊ ငါတို့သည်။ သဗ္ဗသံယောဇနက္ခယော၊ အလုံးစုံသောသံယောဇဉ်တို့၏ ကုရာဖြစ်သ။ သော အတ္ထော၊ ထိုနိဗ္ဗာဟူသော အကျိုးကို။ အနုပ္ပတ္တော၊ ရအပပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘရတော ထေရော၊ ဘရတထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထာ ဒွယံ၊ ဤနှစ်ဂါထာပေါင်းကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဘရတထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။

ဝရ၁+ ဝရ၂+ (၁၄၉) ဂိရိဂဗ္ဘရေ၊ တောင်းခေါင်းလိုဏ်ခေါင်းစသည်၌။ သီဟာဝ၊ ခြင်္သေ့ကဲ့သို့။ ဝိရာ၊ လေးပါးအပြားရှိသော သမ္မပ္ပဓာနဝီရိယနှင့်ပြည့်စုံထသော။ သဝါဟနံ၊ ကိလေသာ၏ အဖို့ဖြစ်သော မရ်၏စစ်သည်နှင့်ကတွသော။ မာရံ၊ ဒေဝပုတ္တမာရ်ကို။ ဇေတွာ၊ အောင်ပြီးသောကြောင့်။ ဝိဇီတသင်္ဂါမာ၊ အောင်အပ်ပြီးသော မာရ်တည်းဟူသော စစ်မြေအရပ်ရှိကုန်ထသော။ သပ္ပညာ၊ ခင်းသိမ်းသော ပညာ၏ပြန့်ပြောခြင်းသို့ရောက်ကုန်သော အရှင်မြတ်တို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ န ဒန္တိ၊ ကျုံးဝါးတော်မူကုန်၏။ မေ၊ ငါ၏။ သတ္ထာ၊ ဆရာဖြစ်သောမြတ်စွာဘုရားသည်။ ပရိစိဏ္ဏော၊ ဆုံးမတော်မူတိုင်းသော အဆုံးအမကိုပြသဖြင့် လေ့လာဆည်းကပ်အပ်ပြီ။ ဓမ္မော စ၊ ကိုးပါးအပြားရှိသော လောကုတ္တရာတရားကိုလည်းကောင်း။ သံဃော စ၊ အရိယာသံဃာကိုလည်းကောင်း။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ ပူဇိတော၊ ပူဇော်အပ်ပြီ။ မမ၊ ငါ၏။ အနာသဝံ၊ အာသဝေါကင်းပြီးသော။ ပုတ္တံ၊ သားကို။ ဒိသွာ၊ မြင်သောကြောင့်။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်လည်း။ ဝိတော၊ အာမိသကင်းသော ပီတိဖြင့်နသက်သည်ဖြစ်၍။ သုမနော၊ အာမိသကင်းသောဝမ်းမြောက်ခြင်းသည။ ဇာတော၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘာရဒွါဇောထေရော၊ ဘာရဒွါဇထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထာ ဒွယံ၊ ဤနှစ်ဂါထာပေါင်းကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဘာရဒွါဇထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၅၀) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဥပါသိတာ၊ ပဋိပတ္တိသို့ဆည်းကပ်လေ့ရှိကုန်သော။ သပ္ပုရိသော၊ သီလစသောဂုဏ်နှင့်ပြည့်စုံကုန်ထသော အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ ဓမ္မာ၊ သစ္စာပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်စသည်နှင့်ယှဉ်ကုန်သော တရားတို့ကို။ အဘိဏှသော၊ မပြတ်။ သုတာ၊ သောတဒွါရကို အစဉ်မှိးသဖြင့် ဆောင်အပ်မှတ်အပ်ကုန်၏။ သုတွာန၊ ဆိုအပ်ပြီးသောနာမ်ရုပ်တရားတို့ကို လက္ခဏရသစသည်နှင့် တကွသိမ်းဆည်း၍။ အဉ္ဇသံ အဉ္စသေန၊ နိဗ္ဗာန်သို့ရောက်စေတတ်သော အရိယမဂ္ဂင်ရှစ်ပါးနှင့်ယှဉ်သော ခရီးဖြင့်။ အမတော ဂဓံ၊ ဆေးကြီးနှင့်တူသော သေခြင်းကင်းသောနိဗ္ဗာန်သို့။ ပဋိပဇ္ဇိဿံ၊ ရောက်လေအံ့။ ဘဝရာဂဟတဿ၊ ဘဝကိုသတ်တတ်သော ရာဂဖြင့်အစမထင်သော သံသရာကာလပတ်လုံးညှဉ်းဆဲနှိပ်စက်တတ်သော ဥပဒ္ဒဝေါသည်။ သတောသမာနဿ၊ ဖြစ်သော။ မေ မမ၊ ငါအား။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ဘဝရာဂေါ၊ ဘဝရာဂသည်။ န စဝိဇ္ဇတိ၊ ရှိလည်းမရှိ။ မေ၊ ငါ့အား။ န စ အာဟု၊ ရှေးပုထုဇ္ဇဉ်သေက္ခဖြစ်သော ကာလ၌ဘဝရာဂဖြစ်း၏။ အရဟတ္တမဂ်ကို ရသောအခါမှစ၍မဖြစ်ပြီ။ မေ၊ ငါ့အား။ ဘဝရာဂေါ၊ ဘဝရာဂသည်။ န ဘဝိ+

ဝရ၂+ ဝရ၃+ ဿတိ၊ နောင်အခါမဖြစ်လတ္တံ့။ မေ၊ ငါ့အား။ ဧတရဟိ၊ ယခုပစ္စုပ္ပန်၌။ န စ ဝိဇ္ဇတိ၊ အရဟတ္တမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်ပြီးသော ကြောင့်မရှိ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကဏှဒိန္နောထေရော၊ ကဏှဒိန္နထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထာ ဒွယံ၊ ဤနှစ်ဂါထာပေါင်းကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ကဏှဒိန္ဒထရဂါထာအနက်ပြီး၏။ တတိယော၊ သုံးခုမြောက်သော။ ဝဂ္ဂေါ၊ ဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြငသို့ရောက်ပြီ။ တဿ၊ ထိုဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ ဘဒ္ဒိဇိတ္ထောရော၊ ဘဒ္ဒဇိထေရ်လည်းကောင်း။ သောဘိတော၊ သောဘိတထေရ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ သီလက္ခန္ဓစ သောတရားကျေးဇူးကို ရှားမှီးပြီးသော။ ဝလ္လိယော၊ ဝလ္လိယထေရ်လည်းကောင်း။ ဝီတထောကော၊ ဝိတသောကထေရ်လည်းကောင်း။ သောထေရော စ၊ ထိုမထေရ်လည်းကောင်း။ ပုဏ္ဏမာသော စ၊ ပုဏ္ဏမာသထေရ်လည်းကောင်း။ နန္ဒကော စ၊ နန္ဒကထေရ်လည်းကောင်း။ ဘရတော၊ ဘရတထေရ်လည်းကောင်း။ ဘာရဒွါဇော စ၊ ဘာရဒွါဇထေရ်လည်းကောင်း။ မဟာဂိရီ၊ မြတ်သောအသံရှိသော။ ကဏှိဒိန္ဒော၊ ကဏှဒိန္ဒထေရ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်တည်း။ ဒုကနိပါတ်တတိယဝဂ်ပြီး၏။ ဒုကနိပါတ်။ ၄၊ စတုတ္ထဝဂ်။ (၁၅၁) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယတော၊ အကြင်အခါမှ။ ပဘုတိ၊ စ၍။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဒဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သာသနေ၊ သာသနာတော်၌။ ပဗ္ဗဌိတော၊ ရဟန်းပြု၏။ တတော၊ ထိုရဟန်းပြုသော အခါမျ။ ပဘုတိ၊ စ၍။ ဝိမုစ္စမာနော၊ ကိလေသာတို့မှ သမထဝိပဿာတို့ဖြစ်လွတ်ပြီးသည်ဖြစ်၍။ ဥဂ္ဂစ္ဆိံ၊ ဖြူစင်သောတရားကို နာခြင်းဖြင့် ထမြောက်ပြီ။ ကာမဓာတုံ၊ ကာမတစ်ဆယ့်တစ်ဘုံကို။ ဥပဇ္ဈဂံ၊ အနာဂါမိမဂ်ဖြင့်ထမြောက်ပြီ။ ပေက္ခမာနဿ၊ မဟာကရုဏာတောနှင့်ယှဉ်သည်ဖြစ်၍ အမျိုးသားသည်။ ငါ၏သာသနာတော်၌ ရဟန်းပြု၍ကောင်းစွာကျင့်ပါ၏လာဟု ရှုလေ့ရှိထသော။ ဗြဟ္မုနော၊ လူနတ်တို့ထက်မြတ်တော်မူသော ဘုရားသခင်၏။ သာသနေ၊ သာသနာတော်၌။ တတော၊ ထခိုအနာမိမဂ်ကိုရသည်မှ။ မေ မမ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိမုစ္စိ၊ အရဟရတ္တမဂ်ဉာဏ်ကိုရသဖြင့် အလုံးစုံသော ကိလေသာတို့မှ စင်စစ်လွတ်ပြီ။ မေ၊ ငါ့အား။ သဗ္ဗသံယောဇနက္ခယာ၊ အလုံးစုံသောသံယောဇဉ်တို့၏ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ ယာဝိမုတ္တိ၊ အကြင်ကိလေသာတို့မှလွတ်ခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သာဝမုတ္တိ၊ ထိုသိလေသာတို့မှ လွတ်ခြင်းသည။ အကုပ္ပါ၊ မပျက်မစီး

ဝရ၃+ ဝရ၄+ နိုင်သော။ ဝိမုတ္တိ၊ ကိလေသာမှလွတ်ခြင်းမည်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အညံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ ဗျာကာသိ၊ ကြား၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မိဂသိထေရော၊ မိဂသိထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထာ ဒွယံ၊ ဤနှစ်ဂါထာပေါင်းကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ မဂသိထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၅၂) တတ္ထတတ္ထ၊ ထိုထိုသို့သော အရပ်သောဘဝ၌။ ပုနပ္ပုနံ၊ အဖန်တစ်လဲလဲ။ နိပ္ပတ္တမာနာနိ၊ ဖြစ်ကုန်သော။ ဂဟကာနိ၊ အတ္တဘောတည်းဟူသော အိမ်တို့သည်။ အနိစ္စာနိ၊ အမြဲမတည်ကုန်။ ဂဟာကာရံ၊ ဤအတ္တဘောတည်းဟူသော အိမ်ကိုပြုတတ်သော တဏှာယောကျ်ားလသ္မားကို။ ဂဝေသန္တော၊ ရှာလျက်။ ဧတ္တကံကာလံ၊ ဤမျှလောက်သော ကာလပတ်လုံး။ အနုဝိစရိံ၊ အဖန်တစ်လဲလဲကျင်လည်ရပြီ။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ဧသဇာတိ၊ ထိုပဋိသန္ဓေနေခြငသည်။ ဇရာဗျာဓိမရဏမိဿတာယ၊ အိုခြင်းနာခြင်းသေခြင်းနှင့် ရောသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ပုနပ္ပုနံ၊ အဖန်တစ်လဲလဲ။ ဥပဂန္တုံ၊ ကပ်ခြင်းငှာ။ ဒုက္ခာ၊ ဆင်းရဲ၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တံ ဂဧကာရကံ၊ ထိုအတ္တဘေညာတည်းဟူသော အိမ်ကိုပြုတတ်သော တဏှာယောကျ်ားလက်သ္မားကို။ ဝေဂေသန္တော၊ ရှာလျက်။ အနုဝိစရိံ၊ အဖန်တစ်လဲလဲကျင့်လည်ရပြီ။ ဘော ဂဟကာရကော၊ အတ္တဘောတည်းဟူသော အိပ်ကိုပြုတတ်သော တဏှာယောကျ်ားပဲခွပ်သ္မား။ ဣဒါနိ ပန၊ ယခုအခါ၌ကား။ သော တွံ၊ ထိုတဏှာယောကျ်ားပဲခွပ် သ္မားတည်းဟူသော သင်ကို။ ယေန ဉာဏေန၊ အကြင်အရိယာမဂ်တည်းဟူသော မျက်စိဖြင့်။ ဒဋ္ဌုံ၊ မြင်းခြင်းငှာ။ သက္ကာ၊ တတ်ကောင်း၏။ တေန၊ ထိုအရိယမဂ်ဉာဏ်တည်းဟူသော စက္ခုဖြင့်။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ဂေဟံ၊ အတ္တဘောဟုဆိုအပ်သောငါ၏ အိမ်ကို။ န ကာဟသိ၊ တဏှာယေကျ်ားပဲခွပ်သ္မား သည်မပြုရလတ္တံ့။ တေ၊ သင်တဏှာယောကျ်ယားသ္မား၏။ သဗ္ဗာ၊ အကြွင်းမရှိကုန်သော။ ဖါသာသု၊ တစ်ထောင့်ငါးရာကိလေသာတည်းဟူသောအိမ်အခြင်းတို့ကို။ ဘဂ္ဂါ၊ ငါချိုးဖျက်အပ်ကုန်ပြီ။ တုနိယာ စ၊ အတ္တဘောဟုဆိုအပ်သော အိမ်၏ အဝိဇ္ဇာဟုဆိုအပ်သော အထွဋ်အချက်တို့ကို။ ဝိဒါလိတာ၊ ချိုးဖျက်အပ်ကုန်ပြီ။ စိတ္တံ၊ ငါ၏စိတ်သည်။ ဝိပရိယာဒိဂတံ၊ နောင်အခါမဖြစ်ခြင်းသဘောသို့ ရောက်ပြီ။ ဣဓေဝ၊ ဤပစ္စုပ္ပန်ဘဝ၌သာလျှင်။ ဝိဓမိဿတိ၊ ပရိနိဗ္ဗာန်စိတ်ချုပ်သည်နှင့် တကွချုပ်ခြင်းသို့ရောက်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိဝကောထေရော၊ သိဝကထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထာ ဒွယံ၊ ဤနှစ်ဂါထာပေါင်းကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ သိဝကထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။

ဝရ၄+ ဝရ၅+ (၁၅၃) ဗြာဟ္မဏာ၊ ပုဏ္ဏား။ လောကေ၊ လောကသုံးပါး၌။ ပူဇနေယျာနံ၊ ပူဇော်ထိုက်ကုန်သော သိကြားဗြာဟ္မာတို့ထက်။ ပူဇိတော၊ ပူဇော်အပ်ထသော။ သက္ကရေယျာနံ၊ နတ်တို့ပူဇော်အပ်သော သိကြားတို့ထက်။ သက္ကတော၊ လွတ်သောသိကြားဖြစ်တော်မူထသော။ အပစေယျာနံ၊ အရိုအသေပြုအပ်သောသူတို့ထက်။ အပစိတော၊ အလွန်အရိုအသေပြုအပ်ကုန်ထသော။ အရဟံ၊ ပစ္စည်းလေးပါးကို ခံတော်မူထသော။ မုနိ၊ ငါ၏ဆရာဖြစ်တော်မူသော သဗ္ဗညုမြတ်စွာဘုရားကို။ ဝါတေဟိ၊ လေအနာတို့ဖြင့်။ အာဗာဓိတော၊ နှိပ်စက်အပ်၏။ တေ၊ သင့်အား။ ဥဏှောဒကံ၊ ထိုအားလောသောလေကို ဖျောက်စေတတ်သော ရေနွေးဖြင့် ဖျောက်အပ်သောဆေးသည်။ သစေ အတ္ထိ၊ အကယ်၍ရှိသည်ဖြစ်စေအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ မုနိနော၊ သဗ္ဗညုဘုရားအား။ ဒေဟိ၊ လှူလော။ တဿ၊ ထိုဘုရားရှင်၏။ ဝါတာဗာဓဝူပသမာနတ္ထံ၊ အလေးအနက်နှင့်တကွသော ဆေးကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဟာတဝေဥပနေတုံ၊ ဆောင်ခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုသည်ရှိသော်။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဥဏှောဒကံ၊ ထိုအနာကိုပျောက်တတ်သော ရေးနွေးနှင့်တကွသော ဆေးကို။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဥပနာမေတိ၊ ကပ်ပေ၏။ တေန စ၊ ထိုဆေးကြောင့်လည်း။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ရောဂေါ၊ လေအနာသည်။ ဝူပသမတိ၊ ငြိမ်း၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥပဝါဏောထေရော၊ ဥပဝါဏထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထာ ဒွယံ၊ ဤနှစ်ဂါထာပေါင်းကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဥပါဝါဏထေရထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၅၄) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင့်တို့။ မယာ၊ ငါသည်။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့ကုန်သော။ ဓမ္မဓရာ၊ ပရိယတ္တိကိုဆောင်ကုန်သော။ ဥပါသကာ၊ ဥပါသကာတို့ကို။ ဒိဋ္ဌာ၊ မြင်အပ်ကုန်ပြီ။ ကာမာ၊ ကာမတရားတို့ကား။ အနိစ္စာ ဣတိ၊ အမြဲမရှိဆင်းရဲဘောက်ပြန်သော သဘောရှိကုန်၏ဟူ၍။ ဘာသမာနာ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ အပြစ်နှင့်ယှဉ်သော တရားစကားဆိုတတ်ကုန်သော။ ဥပါသကာ၊ ဥပါသကာတို့ကို။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်ကုန်ပြီ။ မဏိကုဏ္ဍလေသု၊ ပတ္တမြားနားဍောင်းဝတ်ကုန်ထသော။ ပုတ္တေသု စ၊ သာသ္မီးတို့၌လည်းကောင်း။ ဒါရေသုစ၊ မယားတို့၌ လည်းကောင်း။ သာရတ္တရတ္တာ၊ တပ်သည်ဖြစ်၍ အားကြီးစွာတပ်ခြင်းရှိကုန်သော။ အညံ၊ တစ်ပါးကို။ ဂဏန္တာ၊ ရေတွက်ကုန်ထသော။ အညံ၊ တစ်ပါးကို။ ကရောန္တာ၊ ပြုတတ်ကုန်ထသော။ အပေက္ခန္တာ၊ သား

ဝရ၅+ ဝရ၆+ သ္မိးတို့၌ငဲ့ကွတ်ခြင်းရှိကုန်ထသော။ ယေ ဥပါသကာ၊ အကြင်ဥပါသကာတို့ကို။ ဒိဋ္ဌာ၊ မြင်အပ်ကုန်ပြီ။ တေ ဥပါသကာ၊ ထိုဥပါသကာတို့သည်။ ဣဓ၊ ဤငါဘုရားသာသနာတော်၌။ ယတော ယသ္မာကာရဏာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ အဒ္ဓါဧကသေန၊ တစ်ခုသော အဖို့ဖြင့်။ န ဇာနန္တိ၊ မဟုတ်မှန်စွာမသိနိုင်ကုန်။ ဧဝံ ဘူတာ စ၊ ဤသို့ဖြစ်ကုန်သော ဒါယကာတို့သည်လည်း။ ကာမာ၊ ကာမတရားတို့ကား။ အနိစ္စာ၊ အမြဲမရှိဆင်းရဲဘောက်ပြန်သော သဘောရှိကုန်၏။ ဣတိစာ ပိ ဣမိနာစ ကာရဏေ၊ ဤသို့သောအကြောင်းကြောင့်လည်း။ အာဟုအာဟော၊ ဩော်သတ္တဝါတို့ကား ပကတေ့သဘောဖြင့် ဆန်းကြယ်သော သဘောရှိကုန်စွတကား။ ဣတိ၊ ဤသို့။ န ဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ တေသံ၊ ထိုဥပါသကာတို့အား။ ယသ္မာ၊ အကြင့်ကြောင့်။ ရာဂဉ္စ၊ ရာဂကိုလည်း။ ဆေတ္တုံသမုစ္ဆိန္ဒိတုံ၊ ဖြတ်အံ့သောငှာ။ ဗလံ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော ဉာဏ်အားသည်။ န အတ္ထိ၊ မရှိ။ တသ္မာ တေန ကာရဏေန၊ ထိုသို့သောအကြောင်းကြောင့်။ သိတာနိဿိတာ၊ တဏှာအစွမ်းဖြင့် မှီကုန်သော။ ပုတ္တဒါရဉ္စ၊ သားသ္မီးမယားကို လည်းကောင်း။ ဓနဉ္စ၊ ဥစ္စာကိုလည်းကောင်း။ အလ္လီနာ၊ ကပ်ငြိကုန်သည်ဖြစ်၍။ န ဝိဿဇ္ဇန္တိ၊ မစွန့်နိုင်ကုန်။ ဧတံ သဗ္ဗံ၊ ဤအလုံးစုံကို။ ဒေဝတာနံယေဝ၊ နတ်တို့၏သာလျှင်။ သမ္ပတ္တိံ၊ စည်းစိမ်ကို။ ပတိဋ္ဌိတံ၊ တောင့်တသော။ ဥပါသကံ၊ ဥပါသကာတို့ကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်၍။ အညာပဒေသေန၊ တစ်ပါးကိုညွန်သောအားဖြင့်။ ကထေသိ၊ ဟော၏။ တံ၊ ထိုစကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ပဗ္ဗဇိတွာ၊ ထန်လန့်သောအားဖြင့် ရဟန်းပြု၍။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့။ ပါပုဏိ၊ ရောက်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣသိ ဒိန္နောထေရော၊ ဣသိဒိန္နထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထာ ဒွယံ၊ ဤနှစ်ဂါထာပေါင်းကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဣသိဒိန္နထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၅၅) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဒေဝေါ၊ မိုးသည်။ ဝဿတိ စ၊ ရွားလည်းရွာ၏။ ဒေဝေါ၊ မိုးသည်။ ဂဠံ ဂဠာယတိ စ၊ ချုန်းချုန်းဟူသော အသံကိုပြုလျက်ကြိုးလည်းကြိုး၏။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်လည်း။ ဧကတော၊ တစ်ယောက်အတည်းထည်း။ ဘေရဝေ၊ ကြောက်မက်ဖွယ်သော ဘေးကျမ်းရှိသော။ ဗလေပဗ္ဗတဂုဟာရေ၊ ဆောင်ခေါင်း၌။ ဝိဟာရာမိ၊ နေ၏။ ဘေရဝေ၊ ကြောက်မက်ဖွယ်ရှိသော။ ဗိလေ၊ တောင်ခေါင်း၌။ ဧကကဿ၊ အဖေါ်မရှိတစ်ယောက်အတည်းတည်း။ ဝိဟရတော ဝိဟရန္တဿ၊ နေသော။ တဿ မယှံ၊ ထိုငါ့အား။ ဘယံ ဝါ၊ ကြောက်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဆမ္ဘိဟတ္တံ ဝါ၊ ထိုကြောက်ခြင်းလျင်အကြောင်းရှိသောကိုယ်၏တုန်လှုပ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ လောမ+

ဝရ၆+ ဝရ၇+ ဟံသော ဝါ၊ ကြက်သီးမွေးညှင်းထခြင်းသည် လည်းကောင်း။ နတ္ထိ၊ မရှီ။ ဧသာ၊ ဤခန္ဓာငါးသပါးကိုပိုင်းခြား၍သိပြီးသော သဘောကာမဆန္ဒရာဂကိုဖြတ်ပြီးသော သဘောရှိသောသူအား မကြောက်ခြင်းသည်။ မမ၊ ငါ့အား။ ဓမ္မတာ၊ သဘောတည်း။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဘေရဝေ၊ ကြောက်မက်ဖွယ်ရှိသော။ ဗိလေ၊ တောင်းခေါင်း၌။ ဧကကဿ၊ တစ်ယောက်အထည်းထည်း။ ဝိဟရန္တော ဝိဟဝိဟရန္တဿ၊ နေသော။ တဿ မေ၊ ထိုငါ့အား။ ဘယံ ဝါ၊ ကြောက်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဆမ္ဘိတတ္တံ ဝါ၊ ကြောက်ခြင်းဟူသော ဆင်းရဲလျှင်အကြောင်းရှိသော ကိုယ်၏တုန်လှုပ်ခြင်းသည် လည်းကောင်း။ လောမဟံသော ဝါ၊ ကြက်သီးမွေးညှင်းထခြင်း လည်းကောင်း။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ပုလကစ္စာနော ထေရော၊ သမ္ပုလကစ္စာနော ထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထာ ဒွယံ၊ ဤနှစ်ဂါထာပေါင်းကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ သမ္ပုလကစ္စာနထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၅၆) ကဿ ဘိက္ခုနော၊ တော်ကျောင်း၌နေသော ရဟန်းတို့တွင်း အဘယ်ရဟန်း၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ သေလုပမံ သေလ ဥပမံ၊ ကျောက်တောင်နှင့်အတူ။ ဌိတံ၊ အလုံးစုံသော ကိလေသာတည်းဟူသော တုန်လှုပ်ခြင်းမရှိသောအားဖြင့်ဝသီတော်သို့ရောက်၍တည်သနည်း။ နာနုပကမ္ပတိ၊ အလုံးစုံသော လောကဓံတရားတို့ကြောင့် မတုန်လှုပ်သနည်း။ ဣတိ ပုစ္ဆာယံ၊ ဤသို့သော အမေးသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ ရဇ္ဇနိယေသု၊ တပ်မက်မောဖွယ်သော ရူပါရုံစသော တေဘုမ္မကစသော တရားအပေါင်းတို့၌။ ဝိရတ္တံ၊ ဝိရာဂဟုဆိုအပ်သော အရိယာဂ်ဖြင့်တပ်ခြင်းကင်း၏။ ကုပ္ပနိယေ၊ အလုံးစုံသော ရန်ငြိးဖွဲခြင်း အကြောင်း၌။ န ကုပ္ပတိ၊ ပြစ်မှားဖေါက်ပြန်ခြင်းသို့မရောက်။ ယဿ၊ အကြင်အရိယာပုဂ္ဂိုလ်၏။ ဧဝံ၊ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော နည်းဖြင့်။ ဘာဝိတံ၊ ပွားစေအပ်သော။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုပွားစေအပ်သော စိတ်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ဒုက္ခံ၊ သတ္တသင်္ခါရအားဖြင့်ဖြစ်သော ဆင်းရဲသည။ ကုတော၊ အဘယ်မှာ။ ဧဿတိ၊ ကပ်ရောက်လတ္တံ့နည်း။ တာဒိသဿ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဒုက္ခံ၊ သတ္တသင်္ခါရအားဖြင့် ပြားသောဆင်းရဲသည်။ န အတ္ထိ၊ မရှိ။ မမ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကား။ သေလုပမံ၊ ကျောက်တောင်နှင့်အတူ။ ဌိတံ၊ ခပ်သိမ်းသော ကိလေသာတည်းဟူသော တုန်လှုပ်ခြင်းမရှိသော အားဖြင့် ဝသီဘော်သို့ရောက်သဖြင့်တည်၏။ နာနုကမ္ပတိ၊ လောကဓံရှစ်ပါးတို့ကြောင့် မတုန်လှုကပ်။ ရဇ္ဇနိယေသု၊ တပ်မက်မောဖွယ်သော တေဘုမ္မကတရား အပေါင်းတို့ကြောင့်။ ဝိရတ္တံ၊ ဝိရာဂဟုဆိုအပ်သော အရိ

ဝရ၇+ ဝရ၈+ ယမဂ်ဖြင့်တပ်ခြင်းကင်း၏။ ကုပ္ပနိယေ၊ အဖျက်ထွက်အပ်သော ရန်ငြိုးဖွဲခြင်းစသော အကြောင်းကြောင့်။ န ကုပ္ပတိ၊ ပြစ်မှားဖေါက်ပြန်ခြင်းသမရောက်။ မ မေဝ၊ ငါ၏သာလျှင်။ ဘာဝိတံ၊ မဂ်တည်းဟူသော ဘာဝနာဖြင့်ပွားစေအပ်သော။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုသို့သောစိတ်နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ မံ၊ ငါ့အား။ ဒုက္ခံ၊ သတ္တသင်္ခါရဟုဆိုအပ်သော ဒုက္ခသည်။ ကုတော၊ အဘယ်မှ။ ဧဿတိ၊ ကပ်ရောက်အံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ နိတကောထေရော၊ နိကတထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထာ ဒွယံ၊ ဤနှစ်ဂါထာပေါင်းကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ နိတကထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၅၇) အဋ္ဌဟိအက္ခဏေဟိ၊ ပစ္စန္တဇာဝိတလင်္ဂေါစသော ရှစ်ပါးသောလက္ခဏာတို့မှ။ ဝိဇ္ဈိတံ၊ ကင်းသော။ နဝမံ ခဏံ၊ ကိုးပါးမြောက်သော ဗုဒ္ဓုပ္ပါဒနဝမခဏကို။ လဘိတွာ၊ ရ၍။ ဌိတဿ၊ တည်သောပညာရှိအား။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ န ဟောတိ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ထက်သို့ရောက်ခြင်းသည် မဖြစ်သေး။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ နက္ခတ္တမာလိနိံ၊ နက္ခတ်တည်းဟူသော ပန်းအစဉ်ရှိထသော။ ရတ္တိံ၊ ညဉ့်၌။ စိတ္တံ ကာမံ၊ စိတ်အလိုရှိတိုင်း။ သုပိတုံ သုပိနဿ၊ အိပ်ခြင်း၏။ ကာလော၊ ကာလသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အပိစ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဧသာရတ္ထိ နာမ၊ ဤညဉ့်မည်သည်ကား။ ပဋိဇဂ္ဂိတုံ၊ လူသံငှာက်သံတို့မှကင်းသည်ဖြစ်၍ လုံ့လအားထုတ်ခြင်းငှာ။ ဝိဇာနတာ ဝိဇာနန္တေန၊ အကျိုးကိုသိသော ပညာရှိသည်။ ဣစ္ဆိတာ၊ အလိုရှိအပ်ကုန်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သင်္ဂါမေ၊ စစ်မြေအရပ်၌။ ဟတ္ထိံ၊ ဆင်တက်သို့။ အာရုံဟိတွာ၊ တက်စီး၍။ ယုဇ္ဈာန္တော၊ စစ်ထိုးသောသူသည်။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ဟတ္ထိခန္ဓာ၊ ဆင်ကျောက်ကုန်းမှ။ ပတေယျ၊ ကျရာ၏။ ဟတ္တိခန္ဓာ၊ ဆင်ကျောက်ကုန်းမှ။ ပဟိတံ၊ ဥက္ခောင်းဇောက်ထိုးကျသောသူကို။ ကုေဉ္ဇရော၊ ဆင်သည်။ အနုက္ကမေ အနုက္ကမေယျ၊ နင်းသဖြင့်သေခြင်းသို့ရောက်ရာ၏။ တံ မတံ၊ ထိုဆင်နင်း၍သေခြင်းသည်။ သေယျော၊ မြတ်စွာ၏။ မေ၊ ငါ့အား။ ဒါနိ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၍၌။ ကိလေသေဟိ၊ ကိလေသာတို့မှ။ ပရာဇိတော၊ ရှုံးအပ်သည်ဖြစ်၍။ ယံ ဇိဝေယျ၊ အကြင်ကြောင့် အသက်ရှည်ရာ၏။ မေ၊ ငါအား။ တံ၊ ထိုသို့ကိလောမှရှုံးသည်ဖြစ် အသက်ရှည်ခြင်းသည်။ န သေယျော၊ မမြတ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သောဏောပေါဋိရိယပုတ္တော ထေရော၊ သောဏပေါဋိရိယပုတ္တထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထာ ဒွယံ၊ ဤနှစ်ဂါထာပေါင်းကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ သောဏပေါဋိရိယထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။

ဝရ၈+ ဝရ၉+ (၁၅၈) အဟံ၊ ငါသည်။ ပိယရူပေ၊ ချစ်နှစ်လိုအပ်သော သဘောရှိကုန်သော။ မနောရမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဖွယ်ရှိကုန်သော။ ပဉ္စကာမဂုဏေ၊ ရူပါရုံစသော ငါးပါးသောဂုဏ်တို့၏။ ဟိတွာ၊ စွန့်၍။ သဒ္ဓါယ၊ ကံကံ၏အကျိုး ရတနာသုံးပါးဂုဏ်၌ ယုံကြည်ခြင်း၏ အစွမ်းဖြင့်။ အဘိနိက္ခမ္မ၊ အိမ်ရာထောင်သောအနှောင်အဖွဲ့မှ ထွက်၍။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြု၏။ တတော၊ ထိုရဟန်းပြုသော အခါမှစ၍။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တံ၊ အဆုံးကို။ ကရော၊ လုံ့လပြုသည်။ ဘဝေ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ ဩဝါဒိ၊ ဆုံးမ၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ မရဏံ၊ သေခြင်းကို။ နာဘိနန္ဒာမိ၊ သေခြင်းသို့ရောက်လတ္တံ့ဖြစ်၍ အလိုမရှိ။ သမ္ပဇာနော၊ ပညာ၏ပြန့်ပြောခြင်းနှင်ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ ပဋိဿတော၊ ကိလေသာပရိနိဗ္ဗာန်၌ ထင်သောသတိရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာလဉ္စ၊ ခန္ဓာပရိနိဗ္ဗာနကာလကိုလည်း။ ပဋိကင်္ခါမိ၊ ငံ့လျက်နေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ နိသဘောထေရော၊ နိသဘထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထာ ဒွယံ၊ ဤနှစ်ဂါထာပေါင်းကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ နိသဘထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၅၉) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အမ္ဗပလ္လဝသင်္ကာသံ၊ သရက်ညွန့်သဏ္ဍန်အဆင်းနှင့် တူသော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အံသေ၊ ပခုံး၌။ ကတွာန၊ စပယ်ထင်သည်ကိုပြု၍။ ဟတ္ထိဂီဝါယံ၊ ဆင်လည်၌။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေလျက်။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလိုငှာ။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပါဝိသိ၊ ဝင်၏။ ပဝိမတ္တော ဝ၊ ဝင်ကာမျှဖြစ်သေ ငါ့ကိုသာလျှင်။ မဟာဇနေန၊ လူများအပေါင်းသည်။ ဩလောကိယမနော၊ ကြည့်လတ်သည်ရှိသော်။ ဟတ္ထိခန္ဓာတော၊ ဆင်လည်ဘင်းမှ။ ဩရုယှ၊ သက်၍။ ဌိတော၊ ရပ်လျက်။ ပဋိပုဇ္ဈိံ၊ နိုး၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ သံဝေဂံ၊ ထိတ်လန့်ြ့ခင်းသည်။ အလဘိံ၊ ရပြီ။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ သောဟံ၊ ထိုငါသည်။ ဒိတ္ထော၊ ထိုမင်းဖြစ်သောကာလ၌။ ဇာတိမာန်ဘောဂမာန်စသည်ဖြင့် မာန်မူခြင်းရှိသည်။ သန္တာသမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ သံဝေဂံ၊ ထိန့်လန့်ခြင်းကို။ အလဘိ၊ ရ၏။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မေ မယာ၊ ငါသည။ အာသဝက္ခယော၊ အာသဝေါတရားတို့၏ ကုန်ရာဖြစ်သော နိဗ္ဗာန်သို့။ ပတ္တော၊ ရောက်အပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥသဘောထေရော၊ ဥသဘထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထာ ဒွယံ၊ ဤနှစ်ဂါထာပေါင်းကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဥသဘထေထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၆၀) ကပ္ပေကာ၊ ဆတ္တာသည်ဖြစ်သော။ ကပ္ပဋကုရော၊ ကပ္ပဋကုရအမည်ရှိသော။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်။ ဣမံ သရ၊ ဤကိုယ်ကို။ သတ္ထာ+

ဝရ၉+ ဝ၈၀+ ဇိဝါတိ၊ သတ္တဇိဝဟူ၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဥပ္ပန္နမိစ္ဆာဝိတက္ကော၊ ဖြစ်သောမိစ္ဆာဝိတက်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အစ္စယအတိဘရိယတာ၊ လွန်၍သွားခြင်းဖြင့်။ အမတဂ္ဃဋိကာယံ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်ဟူသော အဖို့၌။ ဝသန္တေ၊ ထိုသို့သော အရပ်၌နေသည်ရှိသော်။ အမတာဓိဂမံ၊ နိဗ္ဗာန်သို့ရောက်ကြောင်းဖြစ်သော အကျင့်ကို။ ဿာမိသာ၊ ဆုံးမ၏။ ဓမ္မံ ဓမ္မတာ၊ ငါ၏အဆုံးအမတရားမှ။ ကပ္ပဋမတ္တော၊ ကင်းသောစိတ်ရှိ၏။ ကပ္ပဋကုရ၊ ကပ္ပဋကုရမည်သော ရဟန်း။ ကတပဒံ၊ စီရင်အပ်သော ဘာဝနာဟူသာ ခရီးသို့။ ဈာနာနိ၊ လောကီလောကုတ္တရာဈာန်တို့ကို။ ဩစေတု ဘာဝေတုံ၊ ပွားစေခြင်းငှာ။ မမ၊ ငါ၏။ ယံ ကတပဒံ၊ အကြင်ဘာဝနာဟူသာ ခရီးသည်။ အတ္ထ၊ ရှိ၏။ ဣဒံ၊ ဤဘာဝနာဟူသော ခရီးသည်။ မမ၊ ငါ၏။ သာသနံ၊ အဆုံးအမတည်း။ ကပ္ပဋ၊ ကပ္ပဋရဟန်း။ ခေါ၊ စင်စစ်သဖြင့်။ အကပစာလေသိ၊ ငါ့တရားကို နာမည်ဟူ၍ ထိုင်လျက်အိပ်မွေ့ခြင်းသို့ မရောက်လင့်။ တံ၊ ထိုအိပ်မွေ့ခြင်းသို့ရောက်သော သင်ကို။ ဥပကဏ္ဏကမှိ၊ နား၏အနီး၌။ မာတာလေဿံ၊ ဤအခါမှစ၍။ ကိလေသာတို့ကို ပယ်ခြင်းငှာ မဆုံးမအံ့။ ကပ္ပဋ၊ ကပ္ပဋကုရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ သံဃောမဇ္ဈမှိ၊ သံဃာအလယ်၌။ ပစာလယမာနော၊ တစ်ဆတ်ဆတ်ငိုက်မည်းလျက်။ မတ္တံပမာဏံ၊ ရေခဲသောဒုလ္လာဘခဏဟူသော အတိုင်းအရှည်ကို။ နာဝါမညသိ၊ ထိုဗုဒ္ဓုပ္ပါဒနဝမခဏကို မလွန်စေသတည်းဟူ၍ မျှကိုမသိမမြင်တကား။ တေ၊ သင်သည်။ အပရဒ္ဓံ၊ ထိုဗုဒ္ဓုပ္ပါဒနဝမခဏကို ရလျက်မဂ်ဖိုလ်ကိုရခြင်းမှ ချွတ်ယွင်းခြင်းကို။ ပဿ၊ အဖန်တစ်လဲလဲထင်အောင်ရှုလေလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒွိဟိ ဂါထာဟိ၊ နှစ်ဂွထာတို့ဖြင့်။ ဂါဠံ၊ မြဲမြံစွာ။ တံ၊ ထိုကပ္ပဋကုရရဟန်းကို။ နိဂ္ဂယှ၊ နှိပ်၍။ စောဒေတိ၊ အပြစ်တင်တော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကပ္ပဋကုရရောထေရော၊ ကပ္ပဋကုရထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထာ ဒွယံ၊ ဤနှစ်ဂါထာပေါင်းကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ကပ္ပဋကုရထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ စတုတ္ထော၊ လေးခုတို့၏ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သော။ ဝဂ္ဂေါ၊ ဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီး။ တဿ၊ ထိုစတုတ္ထဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ မိဂသိရော၊ မိဂသိရထေရ်လည်းကောင်း။ သိဝကောစ၊ သိဝကထေရ်လည်းကောင်း။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသော။ ဥပဝါဏော စ၊ ဥပဝါဏထေရ်လည်းကောင်း။ ဣသိ ဒိန္နော၊ ဣသိ ဒိန္နထေရ်လည်းကောင်း။ ကစ္စနော စ၊ သမ္ဗူလကစ္စာနထေရ်လည်းကောင်း။ မဟာဝသီ၊ မြတ်သောဝသီဖော်နှင့်ပြည့်စုံသော။ နိတကော စ၊ နိတကထေရ်လည်းကောင်း။ သောဏောပေါဋိရိ+

ဝ၈၀+ ဝ၈၁+ ယပုတ္တော၊ သားဏပေါဋိရိယပုတ္တထေရ် လည်းကောင်း။ နိသဘော၊ နိသဘထေရ်လည်းကောင်း။ ဥသဘော၊ ဥသဘထေရ်လည်းကောင်း။ ကပ္ပဋကုရော၊ ကပ္ပဋကုရထေရ်လည်းကောင်း။ ဣတိ ဣဒံ၊ ဤသည်လျှင်းတည်း။ ဒုကနိပါတ်စတုတ္ထဝဂ်ပြီး၏။ ဒုကနိပါတ်။ ၅၊ ပဉ္စမဝဂ်။ (၁၆၁) ဗုဒ္ဓါ၊ သဗ္ဗညုတဘုရားရှင်တို့သည်။ အဟောအစ္ဆရိယာ၊ ကြော်အံဖွယ်ရှိကုန်စွကတား။ ဓမ္မာ၊ ပရိယတ္တိဓမ္မနှင့်တကွကိုးပါးသော လောကုတ္တရာတရားတို့သည်။ အဟောအစ္ဆရိယာ၊ ဩော်အံ့ဖွယ်ရှိကုန်စွာတကား။ နော အမှာကံ၊ ငါတ၏။ သတ္တုဿ၊ ဆရာဖြစ်တော်မူသော မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္ပဒါ၊ ပြည့်စုံခြင်းတို့သည်။ အဟောအစ္ဆရိယာ၊ ဩော်အံ့ဖွယ်ရှိကုန်စွာတကား။ ယတ္ထ၊ အကြင်မြတ်စွာဘုရား၌။ ဗြဟ္မစရိယဝသေန၊ မြတ်သောအကျင့်ကိုကျင့်သည်၏ အစွမ်းဖြင့်။ ဧတာဒိသံ၊ ဤသို့အကြွင်းမရှိ ကိလေသာတို့၏ကုန်ခြင်းကိုဆောင်တတ်သော။ ဓမ္မံ၊ မွန်မြတ်သော လောကုတ္တရာတရားကို။ သာဝကော၊ တပည့်သားသည်လည်း။ သစ္ဆိကာဟိ၊ မျာက်မှောက်ပြုခြင်း အကြောင်းဖြစ်လေသည်ကား။ အဟောအစ္ဆရိယာ၊ ဩော်အံ့ဖွယ်ရှိကုန်စွာတကား။ အသံခေယေသုကပ္ပေသု၊ ရေတွက်ခြင်းကို လွန်၍ဖြစ်ကုန်သော မဟာကပ်တို့၌။ သက္ကာယာ၊ ဥပါဒါနက္ခန္ဓာဟုဆိုအပ်သော တရားအပေါင်းမှ။ အဓိဂတာ၊ မကင်းကုန်သေးသည်။ အဟုအဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်ပြီ။ ယသ္မာ၊ အကြင့်ကြောင့်။ ပစ္ဆိမကော၊ အလုံးစုံ၏ နောက်၌ဖြစ်သော။ စရိမော၊ ပရိနိဗ္ဗာနစိတ်၏ အဆုံးရှိသော။ ဇာတိမရဏသံသာရော၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းသေခြင်းတည်းဟူသော ကျင့်လည်ခြင်းရှိသော။ အယံ သမုဿယော၊ ဤကိုယ်ကို။ အညိတော၊ ခန္ဓာစသည်တို့၏ အစဉ်ဟူ၍ သမုတ်အပ်၏။ တေသံ၊ ထိုခန္ဓာကိုယ်သည်။ ပစ္ဆိမကော၊ အဆုံးတည်း။ ဒါနိ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ပုန ဗ္ဘဝေါ၊ နောင်အခါဘဝသစ်၌ တစ်ဖန်ဖြစ်ရခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုမာရကဿပေါ ထေရော၊ ကုမာရကဿပထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထာ ဒွယံ၊ ဤနှစ်ဂါထာပေါင်းကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ကုမာရကဿပထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၆၂) ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဗုဒ္ဓသာသနော၊ မြတ်စွာဘုရားသာသနာတော်တွင်း၌။ ဟဝေ ဧကန္တေန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ ဒဟာရောပိ၊ ငယ်သေး

ဝ၈၁+ ဝ၈၂+ သော်လည်း။ ပဋိသုတ္တေသုံ၊ မောဟဟူသော အိပ်ပျော်ခြင်းမွေ့လျော်ခြင်းတို့မှ။ ဇာဂရော၊ နိုးကြားခြင်းလုံးလနှင့်ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ ဘဉ္ဇတိ၊ သမထဝိပသနာဘာဝနာကိုပွာစေခြင်းဖြင့် အားထုတ်၏။ တဿ ဒဟရဿ၊ ထိုရဟန်းငယ်၏။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ရည်ခြင်းသည်။ အမောဃံ၊ အချည်းအနီးမဟုတ်သည်။ ယသ္မာ၊ အကြင့်ကြောင့်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ သဒ္ဒဉ္စ၊ ကံကံ၏အကျိုယုံကြည်ခြင်းသဒ္ဓါကိုလည်းကောင်း။ သီလဉ္စ၊ ထိုသဒ္ဓါကိုမှိ၍ဖြစ်သောသီလကိုလည်းကောင်း။ ပသာဒဉ္စ၊ တရားသုံးပါးကို၌ ကြည်ညိုခြင်းကိုလည်းကောင်း။ မေဓာဝီ၊ မိုဃ်းကြိုးစက်နှင့်တူပညာရှိသော သူသည်။ ဗုဒ္ဓါနံ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့၏။ ဝရံပဋ္ဌနိယံ၊ တောင့်တအပ်သော။ သာသနဉ္စ၊ အဆုံးအမတော်ကိုလည်းကောင်း။ အနုပယုေဉ္ဇထ၊ အားထုတ်ခြင်းကိုပြုရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဓမ္မပါလော ထေရော၊ ဓမ္မပါလထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထာ ဒွယံ၊ ဤနှစ်ဂါထာပေါင်းကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဓမ္မပါလထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၆၃) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဣသ္မိံ အရညာယတနေ၊ ဤတောအရပ်၌။ ဝသန္တေသု၊ နေကုန်သော။ ဘိက္ခူသု၊ ရဟန်းတို့တွင်။ ကဿ၊ အဘယ်ရဟန်းသည်။ သာရလိနာ၊ လိမ္မာစွာသော ရထားထိန်းသည်။ သုဒန္တာ၊ ကောင်းစွာဆုံးမအပ်ကုန်သော။ အဿယထာ၊ မြင်းတို့ကဲ့သို့။ ဣန္ဒြိယနိ၊ မနိန္ဒေလျင်ခြောက်ခုမြောက်ဖြစ်သော ဣန္ဒြေတို့သည်။ သမထင်္ဂတာနိ၊ ယဉ်ကျေးသောအဖြစ်ငြိမ်သက်သော အဖြစ်သို့ ရောက်ကုန်သနည်း။ ပဟီနမာနဿ၊ ပယ်အပ်သောမာနရှိထသော။ အနာသဝဿ၊ ကင်းပြီးသော အာသဝေါရှိထသော။ တာဒိနော၊ ဣဋ္ဌာရုံ အနိဋ္ဌာရုံတို့၌ သည်းခံခြင်းကျေးဇူးနှင့်ပြည့်စုံထသော။ တဿ၊ ထိုရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဒေဝါပိ၊ နတ်တို့သည်လည်း။ ပိဟယန္တိ၊ ကောင်းသောအကျင့်ကို မြင်သောကြောင့်ရိုသေစွာဖြင့်တောင့်တကုန်၏။ မယှံ၊ ငါအား။ သာရထိနာ၊ လိမ္မာစွာသော ရထားထိန်းသည်။ သုဒန္တာ၊ ကောင်းစွာဆုံးမအပ်ကုန်သော။ အဿာယထာ၊ မြင်းတို့ကဲ့သို့။ ဣန္ဒြိယာနိ၊ မနိန္ဒြေလျှင် ခြောက်ခုမြောက်ဖြစ်ကုန်သော ဣန္ဒြေတို့သည်။ သမင်္ဂတာနိ၊ ယဉ်ကျေးသောအဖြစ်အဆိတ်အတောက်မရှိသော အဖြစ်သို့ ရောက်ကုန်၏။ ပဟီနမနဿ၊ ပယ်အပ်ပြီးသော မာနရှိထသော။ အနာသဝဿ၊ ကင်းပြီးသော အာသဝေါရှိထသော။ အာဒိနော၊ ဣဋ္ဌာရုံ အနိဋ္ဌာရုံစသည်တို့၌ သည်းခံခြင်းကျေးဇူးရှိထသော။ တဿ မယှံ၊ ထိုငါ့အား။ ဝေဝါပိ၊ နတ်တို့သည်လည်း။

ဝ၈၂+ ဝ၈၃+ ပိဟယန္တိ၊ ကောင်းသောအကျင့်ကိုမြင်သောကြောင့် ရိုသေသဖြင့် တောင့်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြာဟ္မလိတ္ထောရော၊ ဗြဟ္မာလိထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထာ ဒွယံ၊ ဤနှစ်ဂါထာပေါင်းကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဗြာဟ္မာလိကထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၆၄) ဆဝိပါပကာ၊ ပွေးနာယားနာ အိုင်းနာစသည်တို့ဖြင့် ပျက်စီးသောကြောင့် မကောင်းသောအရေရှိသော။ စိတ္တဘဒ္ဒက၊ ကီလေသာတို့ကိုအကြွင်းမဲ့ပယ်သဖြင့် ဗြာဟ္မဝိဟာရတရားတို့ကို မှိဝဲသော ကောင်းသောစိတ်ရှိကုန်သော။ မောဃရာဇ၊ မောဃရာဇ။ တွံ၊ သင်သည်။ သတတံ၊ အခါခပ်သိမ်း မပြတ်။ သမာဒိတော၊ အရဟတ္တဖိုလ်သမာဓိဖြင့် တည်ကြည်သောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဟေမန္တိကကာလရတ္ထိယော၊ ဆောင်းလဖြစ်၍ ချမ်းအေးသော အခါ၌ရှိသော ညဉ့်တို့ပတ်လုံး။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ တွံ၊ သင်သည်။ ကော၊ အဘယ်သို့သဘောရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဧဝံ ဘူတော၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ပရသေု၊ သူတစ်ပါးတို့၌။ အဒန္တေသု၊ သင်၏ကျောင်းဟူ၍ မဝင်သည်ရှိသော်။ ကထံ၊ အဘယ်သို့။ ကရိံဿတိ၊ ပြုလတ္တံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ။ ဧဝံ ပုစ္ဆိတေ၊ ဤသို့ဘုရားမြတ်စွာမေးတော်မူအပ်သည်ရှိသော်။ ထေရော၊ မထေရ်သည်။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသောဘုရား။ သမ္ပန္နသဿာ၊ ပြည့်စုံသောကောက်ရှိကုန်သော။ ကောကပလာ၊ အလုံးစံကုန်သော။ မဂဓာ၊ မာဂဓရာဇ်တိုင်းတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဣတိ ဧဝံ ဝစနံ၊ ဤသို့သောစကားကို။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ သုတံ၊ ကြားဘူး၏။ တေသု မာဂဓေသု၊ ထိုမာဂဓရာဇ်တိုင်းတို့တွင်။ ယတ္ထ ကတ္ထစိ၊ အမှတ်မရှိသော အရပ်၌။ မယာ၊ ငါသည်။ ဝသိတုံ၊ နေခြင်းငှာ။ သက္ကာ၊ တတ်ကောင်း၏။ ယထညေသုခဇိဝိနော၊ လျောက်ပတ်ကျောင်းကိုရ၍။ သယတိ ယထာ၊ အိပရသကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထိုအတူ။ အဟမ္ပိ၊ ငါသည်လည်း။ ပလာလသန္ထရမေဝ၊ ကောက်ရိုအခင်းကိုသာလျှင်။ ဟေဋ္ဌာ၊ ကိုယ်၏အောက်၌။ သန္ထရိတွာ၊ ခင်း၍။ ဥပရီစ၊ အထက်၌လည်းကောင်း။ တိရယဉ္စ၊ ဖီလာ၌လည်းကောင်း။ ပလာလစ္ဆဒနေန၊ ကောင်းရိုးအမိုးအကာဖြင့်သာလျှင်။ ဆာဒိတာယ၊ မိုးကာသဖြင့်။ ပလာလစ္ဆန္နာကောသေယျံ၊ ကောက်ရိုးဖြင့်ဖုံးလွှမ်းအပ်သော အိပ်ရာခင်းကို။ သေယျံကပေဿံ၊ အိပ်ခြင်းကိုပြုလေအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မောဃေရာဇထေ+

ဝ၈၃+ ဝ၈၄+ ရော၊ မောဃရာဖထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထာ ဒွယံ၊ ဤနှစ်ဂါထာပေါင်းကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ မောဃရာဇထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၆၅) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ န ဥက္ခိပေ၊ ဇာတိဗာဟုသစ္စာအစရှိသည်တို့ဖြင့် မိမိကိုယ်ကို မချီးမြှောက်ရာ။ ပရေ၊ တစ်ပါးသောပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ နော စ ပရိက္ခိပေ၊ ဂုဏ်ကိုဖျက်ဆီးသောအားဖြင့် မကြည့်ကြရာ။ ပါရဂတံ၊ သံသရာစ၉က်အဆုံးအဘိညဉ်အဆုံးသို့ ရောက်သောဝိဇ္ဇာသုံးပါး အဘိညာဉ်ခြောက်ပါးနှင့်ပည့်စုံသော ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်ကို။ န ဧရယေ၊ မထိခိုက်ရာ။ အတ္တဝဏ္ဏံ၊ မိမိ၏ဂုဏ်ကျေးဇူးကို။ ပရိသာသု၊ မင်းပရိသတ်စသည်တို့၌။ န စဗျာဟဏေ၊ လာဘ်ပူဇော်သကာကိုတောင့်တ၍ မပြောဆိုရာ။ အနုဒ္ဓတော၊ ပျံလွင့်ခြင်းမရှိသာ အားဖြင့်။ သမ္မိတဘာဏီ၊ အပိုင်းအခြားရှိသောစကားအကျိုးစီးပွားနှင့်စပ်သော စကားကိုဆိုလေ့ရှိသည်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ သုဗ္ဗတော၊ ကောင်းသောအလေ့အကျက်ရှိသော သီလနှင့်ပြည့်စုံသည်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ သုသုခုမနိပုဏတ္ထဒဿိနာ၊ အလွန်မြင်နိုင်ခဲသောနူးညံသိမ်မွေ့သော သစာပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်သော အနက်တို့ကိုအနိစ္စအစရှိသည်သို့တင့်၍ ရှုတတ်ထသော။ မတိကုသလေန၊ ပညာပွားအံသည် မပွားသည်ကို ဆင်ခြင်တတ်သော ဓမ္မဝိစယသံဗောဇ္ဈင်ပညာကိုဖြစ်စေခြင်း ၌လိမ္မာထသော။ နိဝါတဝုတ္တိနာ၊ သီတင်းကြီးသီတင်းငယ်သီတင်းလတ်တို့နှင့်လျော်သော နှိပ်ချသော အကျင့်ရှိထသော။ သံသေဝိတဗုဒ္ဓသီလိနာ၊ ဘုရားတို့သည်ကောင်းစွာမှီဝဲအပ်သော ပွားစီသောသလရှိထသော။ တေန ပုဂ္ဂလေန၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဟိ ယသ္မာယ၊ အကြင်ကြောင့်။ နိဗ္ဗာနံ၊ နိဗ္ဗာန်ကို။ ဒုလ္လဘံ၊ ရခဲသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဧတံ သဗ္ဗံ၊ ဤအလုံးစုံကို။ ကရောန္တော၊ ပြုသောသူသည်။ နိဗ္ဗာနံ၊ နိဗ္ဗာန်ကို။ န စိရေဿဝ၊ မကြာမြင့်မှိသာလျှင်။ အဓီဂစ္ဆတိ၊ ရလိမ့်သတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိသာခေါ ပဉ္စလပုတ္တော ထေရော၊ ဝိသာခါပဉ္စလပုတ္တထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထာ ဒွယံ၊ ဤနှစ်ဂါထာပေါင်းကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဝိသာခပဉ္စလပုတ္တထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၆၆) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ သုသိခါ၊ ဦးခေါင်း၌တည်သော ကောင်းသောသီးစွန်းလည်းရှိကုန်ထသော။ သုပေခုဏာ၊ အထူးထူးသောအဆင်းများသော တင့်တယ်ခြင်းတို့ဖြင့်ပြားသော မြီးစည်းလည်းရှိကုန်ထသော။ သုနီလဂီဝါ၊ ကောင်းစွာညိုသောအဆင်းရှိသော လည်းနှင့်ပြည့်စုံကုန်ထ

ဝ၈၄+ ဝ၈၅+ သော သုမုခါ၊ ကောင်းသောမျက်နှာလည်းရှိကုန်ထသော။ သုဂဇ္ဇနော၊ နှစ်လိုဖွယ်ရှိသောတွန်သောအသံနှင့်ပြည့်စုံကုန်ထသော။ မောရာ၊ ဥဒေါင်းတို့သည်။ နဒန္တိ၊ တွန်မြူးကုန်၏။ အယံ မဟာမဟီ၊ ဤမြေကြီးသည်။ သုသဒ္ဒလာစာပီ၊ ကောင်းစွာစိမ်းညိုသောမြက်လည်းရှိ၏။ သုဗျာပိတမ္ဗူ၊ ကောင်းစွာနှုန့်စွတ်သော ရေပေါက်ရှိ၏။ နဘံ၊ ကောင်းကင်သည်။ သုဝလာဟကံ၊ ကြာလက်နှင့်တူသော တိမ်တိုက်ဖြင့် ထက်ဝန်းကျင့်မှ တည်သောကောင်းသော တိလွှာတိမ်ထွက်လည်းရှိ၏။ သုမနဿ၊ နဝရဏစသည်တို့သည် မဖီစိးအပ်သောကြောင့်ကောင်းသောစိတ်ရှိသော ယောဂါစဝရပုဂ္ဂုလ်သည် မဖိစီးအပ်သောကြောင့် ကောင်းသောစိတ်ရှိသော ယောဂါဝစရပုဂ္ဂိုလ်အား။ သုကလ္လရူပေါ၊ ဥတုသပ္ပါယကိုရသဖြင့် ကောင်းစွာခန့်သော သဘောရှိ၏။ ဈာယိတံ၊ အာရမ္မဏူပဈာန် လက္ခဏူပဈာန်၏ အစွမ်းဖြင့်ဝင်စားခြင်းရှိ၏။ သုဗုဒ္ဓသာသနေ၊ မြတ်စွာဘုရားသာသနာတော်၌။ သုနိက္ကမော၊ ကောင်းစွာကြယ်သော သီလရှိ၏။ သာဓု၊ ကောင်းစွာလျှင်။ သုသုက္ကံ၊ အလွန်စင်ကြယ်သည်ဖြစ်၍။ သုနိပုဏံ၊ ကောင်းသောသိမ်မွေ့သောဉာဏ်၏အာရုံဖြစ်သောကြောင့် ကောင်းစွာသိမ့်မွေ့၏။ သုဒုဒ္ဒသံ၊ အလွန်နက်နဲသည်၏ အဖြစ်ကြောင့် မြင်နိုင်ခဲ၏။ ဥတ္တမံ၊ ခြီးမွမ်းအပ်သောကြောင့် အလွန်မြတ်၏။ အစ္စုတံ၊ မြဲတေသာသဘောရှိသောကြောင့်မရွှေ့သော။ ယံ ပဒံ၊ အကြင်နိဗ္ဗာန်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ ပဒံ၊ ထိုနိဗ္ဗာန်ကို။ ဖုဿာဟိ၊ ကောင်းစွာအကျင့်ဖြင့်မျက်မှောက်ပြုလေလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စူဠကောထေရော၊ စူဠကထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထာ ဒွယံ၊ ဤနှစ်ဂါထာပေါင်းကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ စူဠကထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၆၇) ဘော အနုပမ၊ အိုအနုပမထေရ်။ နန္ဒမာနဂတံ၊ အလွန်နှစ်သက်စွာသော။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ သူလမာရော ပမာနကံ၊ တံကျင်နှင့်တူသော ထိုထိုသောဘဝသို့ ကံကိလေသာတို့သည် တင်အပ်၏။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သူလံသူလာ၊ တန်ကျင့်နှင့်တူကုန်ထသော။ ကလိင်္ကရံကလိင်္ကရာ၊ ဘဝ၏အညှောက်ဖြစ်ကုန်သော။ ကာမဂုဏာ စ၊ ကာမဂုဏ်တို့သည်လည်း။ အတ္ထိ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေန တေနဝ၊ ထိုထိုသို့သောကာမဂုဏ်နှင့် တကွဖြစ်သောမကောင်းစွာသော စိတ်ဖြင့်။ ဝဇသိ၊ ထိုထိုသို့သော ဘဝဟုဆိုအပ်သော အရပ်သို့ကပ်၏။ တံ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ပမတ္တဘာဝတော၊ မေ့လျော့သောအားဖြင့်။ စိတ္တကလိံ၊ စိတ်တည်းဟူသော သူယုတ်ကို။ ဧတံ စိတ္တံ၊ ဤစိတ်သည်ကား။ ဒုဗ္ဘကံ၊ မကောင်းစွာသောအကျိုးမဲ့ကို ဆောင်တတ်သောအဆွေခင်ပွတ်းယုတ်ဟူ၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဗြူမိ၊ ဆို

ဝ၈၅+ ဝ၈၆+ ၏။ ကိန္တိ၊ အသို။ ဗြူမိ၊ ဆိုမည်နည်း။ ဣတိ စေ၊ ဤဆို့ဆိုငြားအံ့။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကပ္ပါနံ၊ ကမ္ဘာတို့၏။ အသင်္ချေယျမ္ပိ၊ အသင်္ချေယကာလပတ်လုံးလည်း။ လောကေ၊ လောကသည်။ ဗုဒ္ဓသုညော၊ ဘုရားမှဆိတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ တယာ၊ သင်သည်။ မနုဿတ္တသဒ္ဓါပဟိတလာဘာဒယော၊ သဒ္ဓါတရားနှင့်ပြည့်စုံသော လူသူတော်ကောင်းအဖြစ်စသည်တို့ကို။ ဒုလ္လဘော ဒုလ္လဘာ၊ ရခဲကုန်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်လျက်။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ လဒ္ဓေါ၊ ဘုရားဖြစ်သော ကာလလူ၏အဖြစ် သဒ္ဓတရားနှင့်ပြည့်စုံသောလူ သူတော်ကောင်းအဖြစ်ကို ရအပ်ပြီ။ တသ္မိံ၊ ထိုဘုရားဖြစ်တော်မူသော ကာလစည်ကို။ လဒ္ဓေ၊ ရလျက်။ သမ္ပတိပိ၊ ယခုအခါ၌လည်း။ အနတ္ထေ၊ နောင်အခါအကျိုးမဲ့ဆင်းရဲကိုဆောင်တတ်သော အကုသိုလ်တရား၌။ မံ၊ ငါ့ကို။ မာနိယေဇယိ၊ မယှဉ်စေလင့်။ ဣတိ၊ ဤသို။ အနုပမောထေရော၊ အနုပမောထေရ်သည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ဩဝါဒန္တေန၊ ဆုံးမသဖြင့်။ ဣမံ ဂါထာ ဒွယံ၊ ဤနှစ်ဂါထာပေါင်းကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ အနုပမထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၆၈) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အန္ဓီဘူတော၊ အလွန်မိုက်စွာသော။ ပုထုဇ္ဇနော၊ ပုထုဇဉ်သည်။ အရိယသစ္စာနိ၊ အရိယသစ္စာတရားလေးပါးတို့ကို။ အပဿံ အပဿန္တော၊ မမြင်သောကြောင့်။ ဒီဃမဒ္ဓါနံ၊ ရှည်စွာသောပတ်လုံး။ သံသရာသံသာရေ၊ သံသရာ၌။ ဂတီသု၊ ကောင်းမှု မကောင်းမှုကံတို့၏ အစွမ်းအားဖြင့် ကောင်းသောအလား မကောင်းသော အလားတို့၌။ ပရိဝတ္တိဿံ၊ အိုးထိန်းစက်ကဲ့သို့လည်လျက် တပြောပြန်ပြန်ဖြစ်လတ္တံ့။ အပ္ပမတ္တဿ၊ ကမ္မဋ္ဌာန်စီးပြန်းခြင်း၌ မမေ့လျော့သော။ တဿ မေ၊ ထိုငါ့အား။ သံ သာရာ၊ ကြင်သည်ကြောင်းဖြစ်ကုန်သော ကံကိလေသာတို့ကို။ ဝိနဠကတာ၊ အရဟတ္တမဂ်ဖြင့် ဖြတ်သောကြောင့်ကင်းသောကိလေသာရှိသည်ဖြစ်၍ နိဗ္ဗာန်သို့ရောက်ပြီ။ သဗ္ဗာအနဝသေသာ၊ အကြွင်းမရှိကုန်သော။ ဂတိဂတိယော၊ ဒေဝဂတိစသော ငါးပါးသောဂတိတို့ကို။ သမုစ္ဆိန္နာ၊ တစ်ဖန်ဘာဝသစ်၌ဖြစ်ခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဇ္ဇိတောထေရော၊ ဝဇ္ဇိတထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထာ ဒွယံ၊ ဤနှစ်ဂါထာပေါင်းကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဝဇ္ဇိတထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၅၉) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဟရိတော ဘာသေ၊ စိမ်းညိုသောအရောင်ရှိသော။ သံဝိရုဠမှိ၊ ကောင်းစွာတည်သောတစ်ခဲနက်

ဝ၈၆+ ဝ၈၇+ အပေါက်မရှိသော အရွက်အခက်အညွန့်တို့ဖြင့် စည်ပင်ဖုံးလွှမ်းသော။ ပါဒေပေ၊ သစ်ပင်တကာတို့ထက်မြတ်သော သစ်ပင်မင်းဟုဆိုအပ်သော။ အဿတ္ထေ၊ သတ္တဝါတို့အား သက်သာရာကို ဖြစ်စေတတ်သော ဗောဓိညောင်ရောက်ရာ၌။ ဗုဒ္ဓဂတံ၊ ဘုရား၍ဖြစ်သော။ ဧကံ သညံ၊ တစ်ခုသောအာရုံအမှတ်ကို။ ပဋိဿတော၊ ဣတိပိ သော ဘဂဝါ အရဟံစေသာနည်းဖြင့် ဖြစ်သောဗုဒ္ဓါနုဿတိနှင့် တကွသောဘုရားကျေးဇူးတို့ကို အောက်မေ့သောသတိရှိကုန်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ အလဘိံ၊ ရပြီ။ ကဒါ၊ အဘယ်အခါ၌။ လဒ္ဓါ၊ ထိုသညာကိုရပါသနည်း။ ဣတိ စေ၊ ဤသိုဆိုအံ့။ ဣတော၊ ဤဘဒ္ဒကမ္ဘာမှ။ ဥဒ္ဓံ အာရောဟတဝသေန၊ အထက်သို့တက်၍ရောက်သည်၏ အစွမ်းအားဖြင့်။ ဧကတိံ သေကပ္ပေ၊ သုံးဆယ်တစ်ကမ္ဘာထက်၌။ ယံ အညံ၊ အကြင်ဗုဒ္ဓါနုဿတိနှင့်တကွ ဖြစ်သောသညာကိုလည်းကောင်း။ ဗုဒ္ဓါနံ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့၏။ အနိစ္စတံ၊ အမြဲမရှိသည်၏ အဖြစ်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ တဒနုသာရေန၊ ထိုးဘုရားရှင်တို့၏ အမြဲမရှိသော အဖြစ်ကိုအစဉ်မှီးသဖြင့်။ သဗ္ဗသင်္ခါရေသု၊ ခပ်သိမ်းသော သင်္ခါရတို့၌။ ယံ အနိစ္စသညံ၊ အကြင်အမြဲမရှိဟူ၍ဖြစ်သော အမှတ်ကို။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ အလဘိံ၊ ရပြီ။ တဿ သညာယ၊ ထိုဆိုအပ်ပြီးသော သညာ၏။ ဝါဟသာ၊ အကြောင်းဖြစ်ဖြင့်ထို အနိစ္စသညာကိုအာကြီးစွာ အမှီပြု၍။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ အာဝက္ခယော၊ အာသဝေါတရားတို့၏ ကုန်ရာဖြစ်သော နိဗ္ဗာန်ကို။ ပတ္တောအဓိဂတော၊ ရပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သန္ဓိတော ထေရော၊ သန္ဓိတထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထာ ဒွယံ၊ ဤနှစ်ဂါထာပေါင်းကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ သန္ဓိတထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ ပဉ္စမော၊ ငါးခုမြောက်၏ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သော။ ဝဂ္ဂေါ၊ ဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ တဿ၊ ထိုပဉ္စမဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ ကုမာရကဿပေါထေရော၊ ကုမာရကဿပထေရ်လည်းကောင်း။ ဗြဟ္မာလိ စ၊ ဗြဟ္မာလိထေရ်လည်းကောင်း။ မောဃာရာဇ စ၊ မောဃရာဇထေရ်လည်းကောင်း။ ဝိသာခေါ စ၊ ဝိသာခထေရ်လည်းကောင်း။ စူဠကော စ၊ စူဠကထေရ်လည်းကောင်း။ အနုပမောစ၊ အနူပမထေရ်လည်းကောင်း။ ဝဇ္ဇိတော စ၊ ဝဇ္ဇိတထေရ်လည်းကောင်း။ ကိလေသရဇဝါဟန္နောတိ၊ ကိလေသာတည်းဟူသော မြူအညစ်အကြေးကို မဂ်ဖြင့် ဆေးလျှော်ပြီးသော။ သန္ဓိတော ထေရော၊ သန္ဓိတထေရ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်တည်း။ ဒုကနိပါတမှိ၊ ဒုကနိပါတ်၌။ ဂါထာ၊ ဂါထာတို့ကို။ နဝုတိစေဝ၊ ကိုးဆယ်တို့ဟူ၍ လည်းကောင်း။ အဋ္ဌ၊

ဝ၈၇+ ဝ၈၈+ စ၊ ရှစ်ဂါထာတို့ဟူ၍ လည်းကောင်း။ နယကောဝိဒါ၊ နည်း၌လမ္မာကုန်သော။ ဧကူနပညာသာန ပညာသေဟိ၊ လေးကျိပ်ကိုးရောက်ကုန်သော။ ထေရာ ထေရောဟိ၊ မထေရ်တို့သည်။ ဘာသိတာ၊ ဟောအပ်ကုန်၏။ ဒုကနိပါနိပါတ၊ ဒုကနိပါတ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဒုကနိပါတ်။ (၁၇၀) အယောနတိ အာယောနိသော၊ မသင့်သောအကြောင့်။ သုဒ္ဓိံ၊ သံသရာ၏စင်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော ဘဝသုံးပါးမှထွက်မြောက်ရာကို။ အန္ဓေသံဂဝေသန္ထော၊ ရှာသည်ဖြစ်၍။ ဝနေ၊ တော၌။ အဂ္ဂိံ၊ မီးနတ်သားကို။ ပရိစရိံ၊ ဗေဒင်ကျမ်း၌ဆိုသော အစီအရင်ဖြင့် ပူဇော်ပြီ။ သုဒ္ဓိမဂ္ဂံ၊ နိဗ္ဗာန်အကြောင်းကို။ အဇာနန္တာ၊ မသိသည်ဖြစ်၍။ အတ္တကိလမထာနုယောဂံ၊ ငါးပါးသော ပူခြင်းစသော ကိုယ်၏ပင်ပန်းခြင်းနှင့်ယှဉ်ခြင်းကို။ အမတံ တပန္တိ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်ကို ရခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော အကျင့်ပင်တည်း။ မညာယ၊ မှတ်ထင်သဖြင့်။ အကာသိပဋိပဇ္ဇိံ၊ ကျင့်ပြီ။ တံ သုခံ၊ ထိုနိဗ္ဗာန်ချမ်းသာကို။ သုခေန၊ သမထဝိပဿနာချမ်းသာဟူသော အကျင့်ဖြစ်။ လဒ္ဓံ၊ အတ္တကိလမထာနုယောဂသို့ မကပ်မူ၍ ငါရအပ်ပြီ။ ဓမ္မံ ဓမ္မဿ၊ မြတ်စွာဘရားအဆုံးအမတော်ဖြစ်သော။ သုဓမ္မံ၊ မဖောက်ပြန် ဝဋ်မှထွက်မြောက်ကြောင်း ဓမ္မအဖြစ်ကို။ ပဿဇာနာတိ၊ သိလော။ တိဿော၊ ဝိဇ္ဇာသုံးပါးတို့သို့။ အနုပ္ပတ္တော၊ ရောက်အပ်ကုန်ပြီ။ ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သာသနံ၊ အဆုံးအမတော်ဖြစ်သော မဂ်ဟူသောအကျင့်ကို။ ကတံ ကရဏီယံ၊ ပြုအပ်ပြီ။ ပုရေ၊ ဤအခါမှရှေး၌။ ဗြဟ္မဗန္ဓု၊ ဇာတိမျှကိုစွဲ၍ ပုဏ္ဏားတို့၏ သမုတ်ခြင်းဖြင့် ဗြဟ္မဗန္ဓုမည်သည်။ အာသိံ၊ ဖြစ်၏။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ တေဝိဇ္ဇော၊ ဝိဇ္ဇာသုံပါးနှင့်ပြည့်စုံသော။ ဗြဟ္မဏော၊ မကောင်းမှုကို အပြုပြီးသောကြောင့် အရဟတ္တမဂ်ကို ရသဖြင့်ပရမတ္ထဗြဟ္မဏမည်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်ပြီ။ နှာတကော စ၊ ရှစ်ပါးသော မဂင်မြိုက်ရေစင်ဖြင့် ကောင်းစွာဆေးအပ်ပြီးသော ကိလေသာဟူသော အညစ်အကြေးရှိသော ပရမတ္တအားဖြင့် ရေချိုးတတ်သော သူမည်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ သောတ္ထိယော နာမ၊ ကောင်းစွာဘဝ၌သာယာတတ်သော တရားမှလွတ်၍ဈာန်ချမ်းသာဖြင့် ချမ်းသာခြင်းရှိသော သူမည်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ဝေဒဂူ၊ မဂ်ဉာဏ်ဖြင့် သံသရာတည်းဟူသော ကြီးစွာသောဩဃမှဝေဒဟုဆိုအပ်။

ဝ၈၈+ ဝ၈၉+ သော သစ္စာလေးပါးတရား၏ အဆုံးကိုသိသော်ကြောင့် ပရမတ္တအားဖြင့်ဝေဒဂူမည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အင်္ဂဏီကဘာရဒွါဇောထေရော၊ အင်္ဂဏီကဘာရဒွါဇထေရ်သည်။ ဣမံဂါထတ္ထယံ၊ ဤဂါထာသုံးခုအပေါင်းကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ အင်္ဂဏိကဘာရဒွါဇထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၇၁) အဟံ၊ ငါသည်။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြုသည်ဖြစ်၍။ ပဉ္စဟေ၊ ရဟန်းပြုသောနေ့မှ ငါးရက်မြောက်အတွင်း၌။ အပ္ပတ္တမာနသော၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့ မရောက်သေးသည်ဖြစ်၍။ သေခေါ၊ အဓိသီလစသည်တို့ကို ကျင့်ဆဲသာဖြစ်သေး၏။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းသို့။ ပဝိဋ္ဌဿ၊ ဝင်သော။ မေ၊ ငါ့အား။ စေတသော၊ စိတ်၏။ ပဏီဓိ၊ တောင့်တခြင်းသည်။ အဟု၊ ဖြစ်ပြီ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝိဟာရတော၊ ကျောင်းမှ။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ န နိက္ခမေ၊ မထွက်းသေး။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ နာသိဿံ၊ အလုံးစုံသောဘောဇဉ်ကို မသုံးဆောင်အံ့။ နပိဝိဿာမိ၊ ခပ်သိမ်းသော သောက်အပ်သမျှဆ ဝတ္ထုကိုမသောက်အံ့။ တဏှာသလ္လေ၊ တဏှာဟူသော ငြောင့်ကို။ အနုဟတေ၊ ငါ့နှလုံး၌ တည်သည်မနုတန်မဖြတ်သေး။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ ပဿံ၊ နံပါးနှစ်ဘက်တို့တွင် တစ်ခုသောနံပါးမှကိုယ်၏ ညောင်းညာခြင်းကိုပယ်ခြင်းငှာ တစ်ဘက်သောနံပါးသို့။ နာပိနိပါတေဿံ၊ မပြောင်းမချအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိုအပ်ခဲပြီးသော နည်းဖြင့်။ ဝိဟရတော ဝိဟရဟန္တဿ၊ နေသော။ တဿ မေ၊ ထိုငါ၏။ ဝီရိယပရက္ကမံ၊ လုံလကိုလွန်စွာအားထုတ်ခြင်းကို။ ပဿ၊ ရှုလော။ မယာ၊ ငါသည်။ တိဿော ဝိဇ္ဇာ၊ သုံးပါးသောဝိဇ္ဇာတို့ကို။ အနုပ္ပတ္တာအဓိဂတာ၊ ရအပ်ကုန်ပြီ။ ဗုဒ္ဓဿဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သာသနံ၊ အဆုံးအမဖြစ်သော အကျင့်ကို။ ကတံ ကရဏီယံ၊ ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပစ္စယောထေရော၊ ပစ္စယထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထာတ္တယံ၊ ဤဂါထာသုံးခုအပေါင်းကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ပစ္စယထရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၇၂) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယော ပုဂ္ဂလော၊ အကြင်ပုဂ္ဂုလ်သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးအိုခြင်း နာခြင်းစည်မနှိပ်စက်မှိကာလ၌။ ကရဏီယာနိ၊ ပြုအပ်ကုန်သော အမှုတို့ကို။ ပမာဒဝသေန၊ မေ့လျော့သည်အစွမ်ဖြင့်။ အကတွာ၊ မပြုမိသောကြောင့်။ ပစ္ဆာသော၊ ပြုအပ်သော ကာလကိုလွန်ပြီးသော နောက်အခါမှ။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ န သက္ကောတိ၊ ဇရာမရဏစသည်တို့သည် နှိပ်စက်သောကြောင့်ပြုခြင်းငှာ မတတ်နိုင်။ သော ပုဂ္ဂလော၊ ထိုမစွမ်းနိုသော ပုဂ္ဂိုလ်သည။ သုခါဋ္ဌာနာ၊ နတ်ရွာနိဗ္ဗာန်အကြောင်း

ဝ၈၉+ ဝ၉၀+ မှ။ ဓံသတေ ဓံသန္တော ပရိဟာယန္တော၊ ယုတ်ခဲ့ရကား။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ အနုတပ္ပတိ၊ ကောင်းမှုကို ငါမပြုမိဟူ၍ နှလုံးမသာယာခြင်းသို့ရောက်၏။ ဟိ သစ္စံ၊ မှန်၏။ ယံ ကမ္မံ၊ အကြင်အမှုကို။ ကရိယတိ၊ ပြုရာ၏။ တံ ဟိ တံ ဧဝ၊ ထိုအမှုကိုသာလျှင်။ ဝဒေ၊ ဆိုရာ၏။ ယံ၊ အကြင်အမှုကို။ န ကယိရာ၊ မပြုရာ။ တံ၊ ထိုအမှုကို။ နဝဒေ၊ ပြုလောဟုမဆိုရာ။ အကရောန္တံ၊ မပြုသောသူကို။ ဘာသမာနံ ဘာသမာနာ၊ ဆိုကုန်သော။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ အယံ၊ ဤသူကား။ ဧတ္တကော၊ ဤမျှသာပြုစွမ်းနိုင်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပရိဇာနန္တိ၊ ပိုင်းခြား၍သိကုန်၏။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓဒေသိတံ၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောတော်မူအပ်သော။ နိဗ္ဗာနံ၊ နိဗ္ဗာန်သည်။ သုသုခံဝတ၊ အလါတ်ချမ်းသာစွာကကား။ အသောကံ၊ စိုးရိမ်ခြင်းမှကင်းစွတကား။ ဝိရဇံ၊ ရာဂစသောမြူမှ ကင်းစွတကား။ ခေမံ၊ ဘေးအပေါင်းမှကင်းစွတကား။ ယတ္ထ၊ အကြင်နိဗ္ဗာန်၌။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲအပေါင်းသည်။ ဝိရုဇ္ဈတိ၊ ချုပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗာကုလထေရော၊ ဗာကုလထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထာတ္တယံ၊ ဤဂါထာသုံးခုအပေါင်းကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဗာကုလထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၇၃) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ သုခံ၊ ချမ်းသာစွာ။ ဇိဝိတုံ၊ အသက်ရှင်ခြင်းငှာ။ စေ ဣစ္ဆေယျ၊ အကယ်၍အလိုရှိငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့အလိုရှိသည်ရှိသော်။ သာမညသ္မိံ၊ ရဟန်းအဖြစ်၌။ အပေက္ခဝါ၊ လက်သောရိုသေခြင်းဖြင့်ငဲ့ကွတ်ခြင်း ရှိသည်လည်း။ ဘဝေယျ၊ ဖြစ်ရာ၏။ သံဃိကံ၊ သံဃာ၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ စီဝရပါနဘောဇနံ၊ သင်္ကန်းအဖျော်ဘောဇဉ်ကို။ နာတိမညေယျ၊ မထီမဲ့မြင်မပြုရာ။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ သာမညသ္မိံ၊ ရဟန်းအဖြစ်၌။ အပေက္ခဝါ၊ ထက်သောရိုသေခြင်းဖြင့်ငဲ့ကွတ်ခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ သုခံ၊ ချမ်းသာစွာ။ ဇီဝိတုံ၊ အသက်ရှင်ခြင်းငှာ။ စေ ဣစ္ဆေယျ၊ အကယ်၍အလိုရှိငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့အလိုရှိသည်ရှိသော်။ အဟိ၊ မြွေသည်။ မူသိကသောမ္ဘံ၊ ကြွက်တူသောတွင်းကို။ သေဝတိ ဣဝ၊ မှီဝဲရာသကဲ့သို့။ သယနာသနံ၊ ရဟန်းသံဃာတို့၏ ကျောင်းအိပ်ရာနေရာကို။ သေဝထ၊ မှီဝဲရာ၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ သာမညသ္မိံ၊ ရဟန်းအဖြစ်၌။ အပေက္ခဝါ၊ ထက်သောရိုသေခြင်းဖြင့် ငဲ့ကွတ်ခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ သုခံ၊ ချမ်းသာစွာ။ ဇိဝိတုံ၊ အသက်ရှင်ခြင်းငှာ။ စေ ဣစ္ဆေယျ၊ အကယ်၍အလိုရှိငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့အလိုရှိသည် ရှိသော်။ ဣတရီတရေန၊ ယုတ်ယုတ်မြတ်မြတ် ရအပ်သမျှသောပစ္စည်းဖြင့်။ တုဿေယျ၊ ရောင့်ရဲရာ၏။ ဧကဓမ္မံဝ၊ တစ်ခုသောအပ္ပမာဒတရားကိုသာလျှင်။ ဘာဝေယျ၊ ပွားစေရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။

ဝ၉၀+ ဝ၉၁+ ဓနိယောထေရော၊ ဓနိယထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထာတ္တယံ၊ ဤဂါထာသုံးခုအပေါင်းကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဓနိယထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၇၄) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အတိသီတံ၊ အလွန်ချမ်းသေးသည်။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ အဘိဥဏှံ၊ အလွန်ပူသေးသည်။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ ဣဒံ၊ ဤကာလကား။ အတိသာယံ၊ အလွန်ညချမ်းသော အခါသည်။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ ဣမိနာ ပကာရေန၊ ဤသို့သောအပြားဖြင့်။ ဝိဿဋ္ဌကမ္မန္တေ၊ စွန့်အပ်သောအမှုပြုခြင်းရှိကုန်သော။ မာဏဝေ၊ သတ္တဝါတို့ကို။ ခဏာ၊ ဗုဒ္ဓုပ္ပါဒစသော ခဏတို့သည်။ အစ္စေန္တိ။ မဘိက္ကမန္တိ၊ လွန်ကုန်၏။ ယော စ၊ အကြင်သူသည်လည်း။ သီတဉ္စ၊ ချမ်းသအခါကိုလည်းကောင်း။ ဥဏှဉ္စ၊ ပူသောအခါကိုလည်းကောင်း။ တိဏာ၊ မြက်ထက်။ ဘိယျော၊ အလွန်။ န မညတိ၊ မေအောင်းမေ့။ တိဏံ ဝိယ၊ မြက်ကဲ့သို့သာ။ မညတိ၊ အောက်မေ့၏။ ပုရိသကိစ္စာနိ၊ အလုံးလကြိုးကုန်အားထုတ်သော ယောကျ်ားသည်ပြုအပ်သော အမှုတို့ကို။ ကရံ ကရောန္တော၊ ပြုသော။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ သုခါ၊ နိဗ္ဗာန်ချမ်းသာမှ။ နဝိဟာယတိ၊ မယုတ်။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒဗ္ဗံ၊ မြေဇာမြက်ကိုလည်းကောင်း။ ကုသံ၊ သမန်းမြက်ကိုလည်းကောင်း။ ပေါဋကိလံ၊ ဆူးရှိသောချုံကိုလည်းကောင်း။ ဥသိရံ၊ ပန်းရင်းကိုလည်းကောင်း။ မုဉ္စံ၊ ဖြူဆန်မြက်ကို လည်းကောင်း။ ပဗ္ဗဇံ၊ ပြိတ်မြက်ကို လည်းကောင်း။ ဝိဝေကံ၊ ကာယဝိဝေကစိတ္တဝိဝေကကို။ အနုဗြူဟယံ အနူဗြူဟယန္တော၊ ပွားစေလိုသောကြောင့်။ ဥရသာ၊ ရင်ဖြင့်။ ပနူဒဟိဿာမိ၊ ပယ်တွန်းလျက်သွားလေအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မာတင်္ဂပုတ္တော ထေရော၊ မာတင်္ဂပုတ္တထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထာတ္တယံ၊ ဤဂါထာသုံးခုအပေါင်းကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ မာတင်္ဂပုတ္တထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၇၅) စိတ္တကထီ၊ အကျဉ်းအကျယ်စသည်ဖြင့် ယုံးမှားသင်္ကာကို ဖောျက်စေတတ်သော ဆန်ကြယ်သော တရားစကားကို ဟောတတ်ကုန်သော။ ပါဋလိပုတ္တဝါသိနော၊ ပါဋလိပုတ်ပြည်၌နေလေ့ရှိကုန်ထသော။ ဗဟုဿုတော၊ များသော အကြားအမြင်ရှိကုန်ထသော။ ယေ သမဏာ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုများသောအကြားအမြင်ရှိသော ရဟန်းတို့တွင်။ အယံ၊ ဤခုဇ္ဇသောဘိတရဟန်းသည်။ အာယုဝါ၊ ရှည်သောအသက်ရှိသော။ အညတရော ဧကော၊ တစ်ယောက်သော မထေရ်သည်တည်း။ ခုဇ္ဇာသောတိတော၊ ခုဇ္ဇသောတိတအမည်ရှိသော။ အာယုဝါ၊ ရှည်သောအက်ရှိသော။ သောထေရော၊ ထိုမထေရ်သည်။ ဒွါရေ၊ စရည်းပင်

ဝ၉၁+ ဝ၉၂+ ရောက်ရာဖြစ်သော လိုဏ်တံခါး၌။ တိဋ္ဌတိ၊ သံဃာအလိုအားလျော်စွာဝင်အံ့ဟု ရပ်၏။ ပါဋတိပုတ္တဝါသိနော၊ ပါဋတိပုတ်ပြည်၌ နလေ့ရှိကုန်ထသော။ စိတ္တကထီ၊ အကျဉ်းအကျယ်စသည်ဖြင့် ယုံမှားသင်္ကာကို ဖျောက်စေတတ်သော ဆန်းကျယ်သော တရားစသည်ဖြင့် ယုံးမသင်္ကာကို ဖျောက်စေတတ်သော ဆန်းကျယ်သော တရားစကားကို ဟောတတ်ကုန်ထသော။ ဗဟုဿုတာ၊ များသောအကြားအမြင်ရှိကုန်ထသော။ ယေ သမဏာ၊ အကြင် ရဟန်းတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုများသောအကြားအမြင်ရှိသော ရဟန်းတို့တွင်။ အယံ၊ ဤခုဇ္ဇသောဘိတ ရဟန်းသည်။ အာယုဝါ၊ ရှည်သောအသက်ရှိသော။ အညတရော ဧကော၊ တစ်ယောက်သော မထေရ်ပင်တည်း။ မာလုတေရိတော၊ တန်ခိုးအစွမ်းဖြင့် လာသော။ သောထေရော၊ ထိုခုဇ္ဇသောဘိတထေရ်သည်။ ဒွါရေ၊ စရည်းပင်ရောက်ရာလိုဏ်တံခါး၌။ တိဋ္ဌတိ၊ သံဃာအလိုအားလျော်စွာဝင်အံ့ဟုရပ်၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ သုယုဒ္ဓေန၊ ရှေးအဖို့၌ တဒင်္ဂပဟာန်ဝိက္ခမ္ဘမနပဟာန်၏ မစွမ်းအားဖြင့် ကိလောတို့ကို ကောင်းစွာထိုးပြစ်ခြင်း ရှိထသော။ သုယိဋ္ဌေန၊ အဆွေခင်ပွန်းကောင်းတို့သည် ရံခါရံခါပေးအပ်သော လျောက်ပတ်သော ဓမ္မဒါနရှိထသော။ သင်္ဂါမဝိဇယေန၊ သမုစ္ဆေဒပဟာန်ဖြင့် အလုံးစုံသော ကိလေသာမာရ်အဘိသင်္ခါရမာရ်တို့ကို နှိပ်နင်းသဖြင့်အောင်ပြီးသော စစ်မြေအရပ်ရှိထသော။ ဗြဟ္မစရီယာစိဏ္ဏေန၊ အရဟတ္တမဂ်တဘည်းဟူသော မြတ်သောအကျင့်ဖြင့်ကျင့်သောသီတင်းရှိထသော။ ဧဝံ ဝုတ္တပ္ပကာရေန၊ ဤသို့ဆို့အပ်ခဲ့ပြီးသော အပြားအားဖြင့်။ အယံ၊ ဤခုဇ္ဇာသောတိတ မထေရ်သည်။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ မေဓတိအနုဘဝတိ၊ ခံစား၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ခုဇ္ဇသောသိတော ထေရော၊ ခုဇ္ဇာသောဘိတထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထာတ္တယံ၊ ဤဂါထာသုံးခုအပေါင်းကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ခုဇ္ဇာသောဘိတထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၇၆) ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ယော ကော စိ၊ အမှတ်မရှိသော မင်းပုဏ္ဏားစသောသူသည်။ မနုဿေသု၊ လူတို့၌။ ပရပါဏာနိ၊ တစ်ပါးသော သတ္ထဝါတို့ကို။ ဟိံသတိ၊ ညှဉ်းဆဲတတ်၏။ သော နရော၊ ထိုသူသည်။ အသသ္မာ လောကာ၊ ဤပစ္စုပ္ပန်လောကမှ လည်းကောင်း။ ပရမှာလောကာ စ၊ တစ်မလနလောကမှ လည်းကောင်း။ ဥဘယာ၊ နှစ်ပါးသော လာက၌ အကျွမ်းဝင်သော စီးပွားချမ်သာမှ။ ဓံသတေ၊ ယုတ်၏။ ယော စ ကောစိ၊ အမှတ်မရှိသောမင်းပုဏ္ဏားစသောသူသည်။ မေတ္တနစိတ္ထေန၊ ချစ်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော မေတ္တာစိတ်ဖြင့်။ သဗ္ဗေပါဏာ၊ ခပ်သိမ်းသော သတ္တဝါတို့ကို။ အနုကပ္ပတိ၊ သနားစောင့်ရှောက်တတ်၏။ တာဒိသကော၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ သော နရော၊ ထိုသူ

ဝ၉၂+ ဝ၉၃+ သည်။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ ပုညံ၊ ကုသိုလ်တရားကို။ ပသဝတိ၊ ပွားစေသည်မည်၏။ သုဘာသိတဿ၊ အလိုနည်းခြင်းစသော အပြားရှိသော ကောင်းစွာဟောအပ်သော ပရိယတ္တိဓမ္မကို။ သိက္ခေထ၊ သင်ခြင်းနာခြင်းဆောင်ခြင်း မေးမြန်းခြင်း စသောအစွမ်းဖြင့် သင်ရာ၏။ သမပါသနဿစ၊ ကိလေသာကိုငြိမ်းစေပြီးသော ရဟန်းကောင်းအဆွေခင်ပွန်းဖြစ်သော ဒါယကာတို့သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ရံခါရံခါဆည်းကပ်၍။ တေသံ၊ ထိုမကောင်းမှုကိုငြိမ်းစေပြီးသော ရဟန်းအဆွေခင်ပွန်းကောင်းဖြစ်သော ဒါယကာတို့၏။ ပဋိပတ္တိယာ၊ အကျင့်ဖြင့်။ သိက္ခေထ၊ အနီး၌ကျင့်ကိုသင်ရာ၏။ ဧကာသနဿစ၊ တစ်ယောက်အထည်းထည်းနေ၍။ ကာယဝိဝေကပွားစေသောသူ၏။ ရဟော၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာအရပ်၌။ နိသဇ္ဇံ၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းနှင့်ယှသ်သည်၏ အစွမ်းအားဖြင့်နေခြင်းကို။ သိက္ခေထ၊ ကျင့်ရာ၏။ စိတ္တဝူပသမဿစ၊ သမုစ္ဆေဒပဟာန်၏ အစွမ်းအားဖြင့်ကိလောသာတို့မှ စိတ်၏ငြိမ်းခြင်းကိုလည်း။ သိက္ခေထ၊ ကျင့်ရာကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝါရဏတ္ထေရော၊ ဝါရဏထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထာတ္တယံ၊ ဤဂါထာသုံးခုအပေါင်းကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဝါရဏထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၇၇) သဒ္ဓေါ၊ ကံကံ၏အကျိုးကိုယုံကြည်ခြင်း ရတနာသုံးပါး၌ ကြည်ညိုခြင်းနှင့်ပြည့်စုံသော။ မေဓာဝီ၊ ကမ္မဿကတဉာဏ်စသည်နှင့်ယှသ်သော ပညာရှိသော။ ဓမ္မဋ္ဌော၊ မြတ်စွာဘုရားအဆုံးအမဖြစ်သော ကိုးပါးသော လောကုတ္တရာတရား၌ တည်သော။ သီလသမ္ပန္နော၊ အာစာရသီလမဂ်ဖိုလ်သီလနှင့်ပြည့်စုံသော။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဧကော ပိ၊ တစ်ယောက်ထည်းပင်ဖြစ်သောလည်း။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ အသဒ္ဓါနံ၊ သဒ္ဓါတရားကင်းကုန်သော။ ဉာတီနဉ္စ၊ မိမိနှင့်မိတ်ဆွေအမျိုးအားဖြင့် စပ်ကုန်သသူတို့၏ လည်းကောင်း။ ဗန္ဓုနဉ္စ၊ သို့သို့ စပ်သဖြင့်ချစ်ကျွမ်းဝင်သော အဆွေခင်ပွန်းတို့၏ လည်းကောင်း။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးစီးပွားများမြတ်ခြင်းငှာ။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနုကမ္မာယ၊ အကျိုးစီးပွားကိုစောင့်ရှောက်သနားခြင်းဖြင့်။ နိဂ္ဂယှ၊ ဆင်းရဲသူဟူ၍ ကုသိုလ်ကိုမပြုချေသော နောင်အခါ၌ တစ်ဖန်ဆင်းရဲခြင်းကို ခရလတ္တံ့ဟူသော စကားဖြင့်နှိပ်၍။ မယာ၊ ငါသည်။ ဉာတယော၊ ဆွေမျိုးတို့ကို။ စောဒိတာ၊ တိုက်တွန်းနိုးဆော်အပ်ကုန်ပြီ။ တေ ဉာတယော၊ ထိုဆွေမျိုးတို့သည်။ ဉာတိဗန္ဓဝပေမေန၊ ဤသူကားငါတို့အဆွေအမျိုး ငါတို့နှင့်ချစ်ကျွမ်းဝင်သော အဆွေခင်းပွန်းတည်းဟုသော အဆေါအမျိုးဟူသော ချစ်ခြင်း အဆွေခပွန်းဟူသော ချစ်ခြင်းဖြင့်။ မမ၊ ငါ၏။ ဩဝါဒံ၊ အဆုံးအမကို။ အတိက္ကမိတုံ၊ လွန်

ဝ၉၃+ ဝ၉၄+ ခြင်းငှာ။ အသက္ကောန္တာ၊ မတတ်နိုင်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခူသု၊ ရဟန်းတို့၌။ ကာရံ၊ ကြည်ညိုသောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ သင်္ကန်းစသောပစ္စည်းတို့ကိုလှူခြင်းလုပ်ကျွေးခြင်းဖြင့် အရိုအသေကို။ ကတွာ၊ ပြုကုန်သောကြောင့်။ မယှံ၊ ငါ၏။ တေ၊ ထိုအဆွေအမျိုး အဆွေခင်ပွန်းတို့သည်။ ကာလင်္ကတာ၊ သေကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဗ္ဘတီတာ၊ ဤလူ့ဘုံကိုလွန်ကုန်၏။ မယှံ၊ ငါ၏။ သာ မာတာ စ၊ ထိုအမိသည်လည်းကောင်း။ တေ ဘာတရော စ၊ ထိုညီအစ်ကိုတို့သည်လည်းကောင်း။ သုခံ၊ နတ်ပြည်၌အကျုံးဝင်သော ချမ်းသာဟုဆိုအပ်သော။ တိဒိဝံ၊ တာဝတိံသာနတ်ပြည်သို့။ ပတ္တာ၊ ရောက်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုငါ၏ အမိအစ်ကိုညီတို့သည်။ ကာမကာမိနော၊ မိမိတို့အလိုရှိအပ်သော ဝတ္ထုကာမတို့နှင့်ပြည့်စုံကုန်သည်ဖြစ်၍။ မောဒန္တိ၊ မွေ့လျော်စံပျော်ရကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဿိကတ္ထေရော၊ ဝဿိကထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထာတ္တယံ၊ ဤဂါထာသုံးခုအပေါင်းကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဝဿိကထေရထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၇၈) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကား။ ကာလပင်္ဂသင်္ကာဿေ၊ အသားတို့၏ ပွားခြင်းမှကင်းသဖြင့်ကြံသော မကောင်းသော။ သဏ္ဍာန်ရှိသော ကိုယ်အစုရှိသော ကြောင့်ရှိုင်းသောကိုယ်အသားအရေအစိတ်ရှိ၏။ အန္နပါနမှိ၊ ထမင်းအဖျော်၌။ မတ္တညု၊ အတိုင်းအရှည်ကိုသိသည်ဖြစ်၍။ ကိသော၊ ကြုံသောကိုယ်လည်းရှိ၏။ ဓမနိသန္ထတော၊ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထသော ကိုယ်လည်းရှိ၏။ သော နရော၊ ထိုယောကျ်ားဟုဆိုအပ်သော ရဟန်းသည်။ အဒိနမသော၊ ပျင်းခြင်းအစရှိသည်တို့မနှိပ်စက်အပ်သောကြောင့် မတွန်တိုသော စိတ်လည်းရှိ၏။ သံဂါမသီသေ၊ စစ်ဦး၌။ နာဂေါ၊ ဆင်ပြောင်သည။ အဓီဝါသေတွာ၊ သန်လျက်လှံခက်ရင်း စသည်တို့ဖြင့် ပုတ်ခတ်ခြင်းကိုလည်းခံ၍။ ဝိဓံသေတိယထာ၊ သူတစ်ပါးစစ်သည်ကို ဖျက်စီးသကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ သူတစ်ပါးစစ်သည်ကို ဖျက်ဆီးသကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထိုအတူ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဗြဟာဝနေ၊ ကြီးစွာသောေ တော၌တည်သော။ အရညသ္မိံ၊ တောကျောင်း၌။ ဍံသေဟိ စ၊ ခြင်တို့ဖြင့် လည့်ကောင်း။ ကမသေဟိ စ၊ မှတ်တို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ပုဋ္ဌော၊ တွေ့အပ်သော ကိုယ်ခဲခြင်းကို။ သတော၊ သတိနှင့်ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ သမ္ပဇာနော၊ အဆင်အခြင်နှင့်ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ တတြ၊ ထိုခြင်မှက်စသည်တို့၏ ကိုက်ခဲခြင်းစသော အတွေ့၌။ အဓိဝါသယေ၊ သည်းခံရာ၏။ အဓိဝါသေတွာ၊ သည်းခံပြီး၍။ ဝိဓမေယျ၊ ဘာဝနာ၏ အစွမ်းအားဖြင့်မာရ်၏အားကိုဖျက်ဆီးရာ၏။ ဗြဟ္မာ၊ ဗြဟ္မာမင်း သည်။ ဧကော၊ တစ်ယောက်

ဝ၉၄+ ဝ၉၅+ အထည်းထည်း။ ဈာနသုခေန၊ ဈာန်၏ချမ်းသာဖြင့်။ သုခိတော၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝိဟရတိယထာ၊ နေသကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ ဘိက္ခူပိ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဧကော ဝ၊ တစ်ယောက်အထည်းထည်း။ ဗြူဟန္တော၊ ဝိဝေကသုခကိုပွားစေလျက်။ သုခံ၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝိဟာရတိ၊ နေ၏။ ဒေဝါ၊ နတ်သည်။ ဒုဝေ၊ နှစ်ယောက်နှစ်ယောက်အစုံ နေရာ၌။ စိတ္တပ္ပကော ဓေါပိ၊ နတ်သည်။ ဒုဝေ၊ နှစ်ယောက်နှစ်ယောက် အစုံနေရာ၌။ စိတ္တပ္ပကောဓေါပိ၊ အကြားအကြား၌ စိတ်၏အမျက်ထွက်ခြင်းသည်လည်း။ သိယာ ယထာ၊ ဖြစ်ရာသကဲ့သို့။ တထာ၊ ထိုအတူ။ ဒုဝေ၊ ရဟန်းနှစ်ယောက်တို့နှင့် တကွနက်နေရာ၌။ ဃဋ္ဋေန္တော ပိ၊ တစ်ယောက်ည်တစ်ယောက်အားထိခိုက်သောအားဖြင့် အမျက်ထွက်ခြင်းသည်လည်း။ ဘဝေယျ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဂါမော၊ ရွာ၌နေသောသူသည်။ တယော၊ သုံးယောက်သောသူနှင့်တကွနေခြင်းသည်။ ဝိဝေကဝါသော၊ ဆိတ်ငြိမ်သောနေခြင်းသည်။ န ဟောတိယထာ၊ မဖြစ်သကဲ့သို့ လည်းကောင်း။ တိဏ္ဏံ ဘိက္ခူနံ၊ သုံးယောက်သော ရဟန်းတို့၏။ ဝါသော၊ တကွနက်နေခြင်းသည်။ ဝိဝေကော၊ ရွာ၌နေသောသူတို့နှင့် တူသောကြောင့်ဆိတ်ငြိမ်းခြင်းမည်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ တတုတ္တရိ၊ ထိုသုံးယောက်ထက်အလွန်များစွာသော သူတို့နှင့်နေမူကား။ ကောလာဟလံ၊ များသောသူတို့၏အစဉ်းအဝေး၌ ကျယ်သောကြီးသော အသံဖြင့်အုတ် အုတ်ကျက်ကျက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဧကာဝိဟာရိနာ၊ တယောက်အထည်းထည်းနေလေ့ရှိသည်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ရဖြစ်ရာ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယသောဇတ္ထေရော၊ ယသောဇထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထာတ္တယံ၊ ဤဂါထာသုံးခုအပေါင်းကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ယသောဇထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၇၉) ဥပါသက၊ ဥပါသကာ။ တုယှံ၊ သင်အား။ ပုရေ၊ ရှေးအခါ၌။ သဒ္ဓါ၊ ငါ၌အရှင်းကား တရားကိုကျင့်၏တရားနှင့် ညီညွတ်သော အကျင့်ရှိ၏ ဟုသဒ္ဓါခြင်းရှိသည်။ အဟု အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ သာ၊ ထိုငါ၌သဒ္ဓါခြင်းသည်။ တေ တဝ၊ သင်အား။ အဇ္ဇ၊ ယခုအခါ၌။ န ဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ တုယှံ၊ သင်၏။ ယံ ပစ္စယံ၊ အကြင်ပစ္စည်းလေးပါးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧတံ၊ ဤပစ္စည်းလေးပါးသည်။ တုယှမေဝ၊ သင်ဒါယကာ အားသာလျှင်။ ဟောတု၊ ဖြစ်လေလော။ တေန၊ ထိုသင်၏ ပစ္စည်းဖြင့်။ မယှံ၊ ငါ့အား။ အ အတ္ထော၊ အလိုမရှိ။ မမ၊ ငါ့အား။ ဒုစ္စရိတံ၊ မကောင်းသောအကျင့်သည်။ နတ္ထိ၊ မဂ်ဖြင့်ပယ်ပြီးသောကြောင့်မရှိ။ သဒ္ဓါ၊ ပုထုဇဉ်တို့၏ သဒ္ဓါသည။ အနိစ္စာ၊ မမြဲသည်။ ဟိယသ္မာယ၊ အကြင်ကြောင့်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ စပလာ၊ ဖွဲစု၌စိုက်သော။ တံ၊ သင်းကဲ့သို့မမြဲတုန်လှုပ်လျှပ်ပေါ်၏။ ဧဝံ ဘူတာ၊ ဤသို့ဖြစ်သော။ သာသဒ္ဓါ၊

ဝ၉၅+ ဝ၉၆+ ထိုမမြဲသော သဒ္ဓါခြင်းကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ဒိဋ္ဌာ၊ ဆင်သဖြင့်မြင်အပ်ပြီ။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ တဿ၊ ထိုပုထုဇဉ်တို့၌ ဖြစ်သောသဒ္ဓါတရား၏။ အနဝဋ္ဌိတတ္ထော ဧဝ၊ မတည်တန့်သောကြောင့်သာလျှင်။ ကဒါစိ၊ ရံခါ။ ဝိရဇ္ဇန္တိပိ၊ တပ်ခြင်းကင်းသောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်ကုန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုပုထုဇဉ်တို့တပ်ခြင်း မရှိသည်မရှိသည်၌။ မုနိ၊ ရဟန်းသည်။ ကိံ ဇိယတေ၊ အဘယ်အကျိုးယုတ်ပါသနည်း။ မုနိနော၊ ရဟန်းအား။ ဘတ္တံ၊ ဆွမ်းသည်။ ထောကံ ထောကံ၊ အနည်းငယ် အနည်းငယ်။ ကုလေ ကုလေ၊ အမျိုးယုတ်သည် အမျိုးမယုတ်သည်၌။ ပစ္စတိ၊ အိမ်စဉ်အားဖြင့် နေ့တိုင်းနေ့တိုင်းအနည်းငယ် အနည်းငယ်သောဆွမ်းသည်ကျက်၏။ တုယှ ဧဝ၊ သင်၏ာလျှင်။ ဂေဟေ၊ အိမ်၌။ ပိဏ္ဍိကာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ န စရိဿမိ၊ ငါမလာအံ့။ မမ၊ ငါ့အား။ ဇာင်္ဃ ဗလံ၊ သွားစွမ်းနိုင်သော သလုံးမြင်းခေါင်းအားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ပိဏ္ဍိကာယ၊ အရောရောသောဆွမ်း အလို့ငှာ။ စရိဿာမိ၊ သွားလေအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သာဋိမတ္ထိယတ္ထေရော၊ သာဋိမတ္တိယထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထာတ္တယံ၊ ဤဂါထာသုံးခုအပေါင်းကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ သာဋိမတ္ထိယထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၈၀) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ သဒ္ဓါယ၊ သဒ္ဓါအကြောင်းရှိသောကြောင့်။ အဘိနိက္ခမ္မ၊ အိမ်ရာဆောင်သော လူဘောမှထွက်၍။ နဝပဗ္ဗဇိတော ဧဝ၊ ပထမအရွယ်ကပင် ရဟန်းပြုသည်ဖြစ်၍။ နဝေါ၊ သာသနာတော်၌ သိက္ခာအားဖြင့် အငတ်သာလည်း။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ကသျာဏေ၊ ပိယောဂရုဘာဝနိယောစသည်ဖြင့် ဆိုအပ်သောလက္ခဏာနှင်ပြည့်စုံသည် ဖြစ်၍ကောင်းသော။ သုဒ္ဓါဇီဝေ၊ မိစ္ဆာဇီဝမှကြဉ်သဖြင့်စင်ကြယ်သော အသက်မွေးခြင်းရှိသော။ အတန္ဒိတေ၊ အားထုတ်အပ်သော လုံးလရှိသည်ဖြစ်၍ပျင်းခြင်းမှကင်းသော။ မိတ္တေ၊ အဆွေခင်းပွန်းတိုကို။ ဘဇေယသေဝေယျ၊ ထိုအဆွေခင်းပွန်းကောင်းတို့၏ အဆုံးအမကိုခံသဖြင့်မှိဝဲလေလော။ သဒ္ဓါယ၊ ကံကံ၏အကျိုး ရတနာသုံးပါးဂုဏ်၌ ယုံကြည်ခြင်း ရှိသော။ အဘိနိက္ခမ၊ အိမ်ရာထောင်လူ၏ ဘောင်မှထွက်၍။ နဝပဗ္ဗဇိတော၊ ပထမအရွယ်ငယ်သည်ကာလကရဟန်းပြု၏။ နဝေါ၊ သာသနာတော်၌ သိက္ခာအားဖြင့်ရဟန်းငယ်သာတည်း။ သံဃသ္မိံ၊ ရဟန်းသံဃာအပေါင်း၌။ ဝိဟာရံ ဝိဟရန္တော၊ ဝတ်ကြီးဝတ်ငယ်ကို ဖြည့်သဖြင့်ရေသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဗုဒ္ဓေါ၊ ထိုဝိနည်းကို သိလိမ္မာသည်ဖြစ်၍။ ဝိနယံ၊ ဝိနည်းပရိယတ်ကို။

ဝ၉၆+ ဝ၉၇+ သိက္ခေထ၊ သင်ရာ၏။ သဒ္ဓါယ၊ ကံကံ၏အကျိုးရတနာသုံးပါးဂုဏ်၌ယုံကြည်ခြင်းကြောင့်။ အဘိနိက္ခမ္မ၊ အိပ်ရာထောင်သော လူ၏ဘောင်မှထွက်၍။ နဝပဗ္ဗဇိတော၊ ပထမအရွယ်သည် ငယ်ကာလက ရဟန်းပြု၍။ နဝေါ၊ သာသသနာတော်၌ သိက္ခာအားဖြင့် ရဟန်းငယ်သာတည်း။ ကပ္ပါကပ္ပေသု၊ အပ်သည်မအပ်သည်တို့၌။ ကုသလော ဆေကော၊ သုတ္တသုတ္တာနုလောမ၏ အစွမ်းအားဖြင့် လိမ္မာသော ရဟန်းသည်။ အပုရက္ခတော၊ ပစ္စည်းလေပါးတို့ကိုတဏှာဒိဋ္ဌိ တို့ဖြင့် ရှေးရှုတောင့်တခြင်းကင်းသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဝိဟရယေ၊ နေရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥပါလိတ္ထေရော၊ ဥပါလိထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထာတ္တယံ၊ ဤဂါထာသုံးခုအပေါင်းကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဥပါလိထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၈၁) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ပဏ္ဍိတံ ဝ၊ သုတစိန္တာမယာ ပညာနှင့်ပြည့်စုံသည်သာလျှင်ဖြစ်သော။ တဝံ၊ ပူပန်စေတတ်သော အကျင့်နှင့်ပြည့်စုံသောသူသည်။ အတ္ထဝိစိန္တကံ၊ မိမိအစိးအပွားသူတစ်ပါး အစီးအပွားကိုကြံခြင်းငှာ။ အလမတ္ထကံ၊ အစွမ်းနိုင်သောသူသည်။ သန္တံ သမာနံပိ၊ ဖြစ်သောလည်း။ လောကံ၊ လောက၌။ ပဉ္စကာမဂုဏာ၊ ငါးပါးသော ကာမဂုဏ်တို့သည်။ ဣမံ သတ္တသမူဟံ၊ ဤသတ္တဝါအပေါင်းတို့။ သမ္မောဟာ၊ တွေဝေခြင်းဟူသော အကြောင်းတို့သို့။ ပါတယိံသု၊ ရှည်မြင့်စွာဖြစ်သဖြင့် ကျစေကုန်၏။ ဥတ္တရီတု ကာမံ၊ ကူခြင်းငှာ အလိုရှိသော။ မံ၊ ငါ့ကို။ ပဉ္စကာမဂုဏာ၊ ငါပါးသောကာမဂုဏ်တို့သည်။ သမ္မောဟာသမ္မောဟေန၊ ပြင်းစွာတွေဝေသဖြင့်။ လောကေ၊ ဩကာသလောက၌။ ပါတယိံသု၊ ကျစေကုန်၏။ မာရဝိံသယေ၊ ကိလေသာမာရ်၏ ဖြစ်ရာဌာန၌။ ပက္ခန္ဒော၊ ထိုကိလေသာမာရ်၏ နိုင်ငံသို့ပြေးဝင်သော။ ဒဠှသလ္လသမပ္ပိတော၊ မြဲမြံစွာစူးသောငြောင့်နှင့်တူသော ကိလေသာဟူသော ငြောင့်ကိုဖေါက်ထွင်းသောစိတ်ရှိသော။ အဟံ၊ ငါသည်။ မစ္စုရာဇဿ၊ သေမင်း၏။ ပါသစ၊ ရာဂနှင့်အနှောင်အဖွဲ့တည်းဟူသော အကြေင်းတွင်းမှ။ ပမုစ္စိတုံ၊ လွတ်ခြင်းငှာ။ အသက္ခိံ၊ အရဟတ္တမဂ်ဉာဏ်ဟူသော မွေးညှပ်ဖြင့် ရာဂစသော ငြောင့်ကိုအကြွင်းမဲ့နှုတ်ခြင်းငှာ စွမ်းနိုင်၏။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ သဗ္ဗေကာမာ၊ အလုံးစုံသော အဝတ်တန်ဆာစသော အားဖြင့်များသောဝတ္ထုကာမဂုဏ်ကိလေသာ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ ပဟီနာ၊ အရဟတ္တမဂ်ဖြင့်ပယ်အပ်ပြီ။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ သဗ္ဗေတဝါ၊ ကမ္မဘဝသော အလုံးစုံသောဘဝတို့ကို။ ပဒါလိတာ၊ အရိယမဂ်ဖြင့်ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်ပြီ။ ဇာတိသံသာရော၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းလျှင် အကြောင်းရှိသော

ဝ၉၇+ ဝ၉၈+ သံသရာဝဋ်သည်။ ဝက္ခဏော၊ မဂ်ဖြင့်ဖြတ်သောအားဖြင့်ကုန်ပြီ။ ဒါနိ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ပုနဗ္ဘဝေါ၊ ဘဝသစ်၌တစ်ဖန်ဖြစ်ခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥတ္တရပါလောထေရော၊ ဥတ္တရပါလထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထာတ္တယံ၊ ဤဂါထာသုံးခုအပေါင်းကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဥတ္တရပါလထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၈၂) ဧတ္တ၊ ဤရဟန်းပြုရာ အစည်းအဝေး၌။ သမာဂတာ၊ အညီအညွတ်လာကုန်သော။ ယာဝန္တောယတ္ထကာ၊ အကြင်မျှလောက်ကုန်သော။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ ဉာတယော၊ ဆွေမျိုးတို့သည်။ သုဏာထ၊ သောတဒွါရကိုအစဉ်မှီးသဖြင့် မှတ်ကုန်လော။ ဝေါ၊ သင်တို့အား။ ကမ္မံ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲမှထွက်မြောက်ရာတရားကို။ ဒေသယိဿာမိ၊ ဟောအံ့။ ဧသာဇာတိ နာမ၊ ထိုပဋိသန္ဓေနေခြင်းမည်သည်။ ပုနပ္ပုနံ၊ အဖန်တစ်လဲလဲဖြစ်သည်ရှိသော်။ ဒုက္ခာ၊ အလွန်ဆင်းရဲ၏။ တသ္မာ၊ ထိုသို့ဆင်းရဲသော ကြောင့်။ ဗုဒ္ဓသာသနေ၊ မြတ်စွဘုရားသာသနာတော်တွင်း၌။ အာရဗ္ဘထ၊ ထိုဇာတိမှလွတ်မြောက်ခြင်းငှာ လုံးလပြုကုန်သော။ နိက္ကမထ၊ ပျင်းခြင်းမှ ထွက်သောအားဖြင့်ထိုထွက်သောလုံ့လကိုပြုကုန်လော။ ယုဉ္ဇထ၊ နိုးကြားခြင်းနှင့်ယှဉ်သည်၏ အစွမ်းအားဖြင့်သမထပဿနာအဒိသီလတို့နှင့် ယှဉ်ကုန်လော။ ကုဉ္ဇရော၊ ဆင်ပြောင်သည်။ န ဠာဂါရံ၊ ကျူဖြင့်ပြုအပ်သော အိမ်ကို။ ဝိဓံသေတိ ဣဝ၊ ဖျက်ဆီးသကဲ့သို့။ ဧဝ မေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ မစ္စုနော၊ သေမင်း၏။ သေနံ၊ ကိလေသာ အပေါင်းတည်းဟူသော စစ်သည်ကို။ ဇနာထ၊ ဖျက်စီးကုန်လော။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဣမသ္မိံ ဓမ္မဝိနယေ၊ ဤသုတ်အဘိဓမ္မာဝိနည်း၌။ အပ္ပမတ္တော၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းစီးဖြန်းခြင်းစသော ကုသိုလ်ကောင်းမှု၌ မမေ့မလျော့သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟဿတိ၊ နေအံ့။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဇာတိဿံသာရံ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းလျှင် အကြောင်းရှိသောသံသရာဝဋ်ကို။ ပဟာယ၊ မဂ်၏အစွမ်းဖြင့်ပယ်၍။ ဒုက္ခဿ၊ ဆင်းရဲ၏။ အန္တံ၊ အဆုံးဖြစ်သော နိဗ္ဗာန်ကို။ ကရဿတိ၊ မျက်မှောက်ပြုမှလိမ့်သတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဘိဘူတတ္ထေရော၊ အဘိဘူတထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထာတ္တယံ၊ ဤဂါထာသုံးခုအပေါင်းကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ အဘိဘူတထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၈၃) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ သံသရံသံသရန္တော၊ ကံကိလေသာတို့ဖြင့် ငါးပါးသောဂတိတို့၌ စုတေခြင်းပဋိသေန္ဓေခြင်း၏ အစွမ်းဖြင့်အဖန်တစ်လဲလဲ ကျင့်လည်ရသည်ရှိသော်။ နိရယံ၊ သိဉ္စုးကာလသုစသောရှစ်ပါးသော ငရဲကြိးကုက္ကုဋစသော တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးအပြားရှိသော ဥဿဒငရဲသို့

ဝ၉၈+ ဝ၉၉+ အဂစ္ဆိဿံ၊ ပဋိသန္ဓေ၏ အစွမ်းဖြင့် အဖန်တလဲလဲ ကပ်ရပြီ။ ပေတလောကံ၊ ရပ္ပိပါသစသော အပြားရှိသောပြိတ္တာ၏ အဖြစ်သို့။ ပုနပ္ပုနံ၊ အဖန်တလဲလဲ။ အဂမံ ဥပဂစ္ဆိံ၊ ပဋိသန္ဓေ၏ အစွမ်းဖြင့်ကပ်ရပြီ။ တရစ္ဆာနယောနိယံ၊ တိရစ္ဆာန်အမျိုး၌။ အနေကဓာ၊ ကုလားအုပ်နွားမြင်းစသည်၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်းကောင်း ကျီးဗြိုင်းစွန့်ရဲစသည်၏ အဖဖြစ်ဖြင့်လည်းကောင်းများသောအပြားရှိသော။ စီရံ၊ ရှည်မြင့်စွာသော ကာလပတ်လုံး။ မယာ၊ ငါသည်။ ဝုသိတံ၊ အမြဲထိတ်လန့်ခြင်းစသည်၏ အစွမ်းဖြင့်ဆင်းရဲကိုစားဘူးပြီ။ ဧတံ သဗ္ဗံ၊ ဤအလုံးစုံသည်။ ဒုက္ခမံ၊ ထက်စွာသော မကောင်းမှုသည် သတ်ခြင်းစသော ဆင်းရဲတို့ဖြင့် သည်းခံနိုင်ခဲ။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မာနုဿော ပိ စ ဘဝေါ၊ လူ၏အဖြစ်ကိုလည်း။ အဘိရာဓိတော၊ ထိုသို့သဘောရှိသော ကုသိုလ်ကံ၏ ညီညွတ်ခြင်းဖြင့်ရအပ်ပြီ။ သဂ္ဂကာယံ၊ သုဂတိဟုဆိုအပ်သော ကာမာဝရနတ်ပြည်သို့။ သကိံ သကိံ၊ တစ်ကြိမ်တစ်ကြိမ်။ အဂမံ အာဂစ္ဆိံ၊ ရံခါပဋိသန္ဓေနေသည်၏ အစွမ်းအားဖြင့် ရောက်ပြီ။ ရူပဓာတူသု စ၊ ရူပဘဝတို့၌ လည်းကောင်း။ အရူပဓာတူသု စ၊ အရူပဘဝတို့၌ လည်းကောင်း။ နေဝသညီသု စ၊ နေဝသညာနာသညာယနံဘုံ၌လည်းကောင်း။ အသညီသု၊ အသညသတ်ဘုံ၌လည်းကောင်း။ မယာ၊ ငါသည်။ ဌိတံ၊ ပဋိသန္ဓေသည်၏ အစွမ်းအားဖြင့်တည်ပြီ။ သမ္ဘဝါ၊ ကာမဘဝ စသော ဘဝတို့ကို။ အဿရကာ၊ နိစ္စဿရစသော အနှစ်မှကင်းကုန်၏ ဟူ၍။ သုဝိဒိတာ၊ ဝိပဿာနာပညာနှင့်တကွသော မဂ်ပညာဖြင့် ကောင်းစွာသိအပ်ကုန်ပြီ။ သံခတာ၊ အကြောင်းတရားတို့သည် ကောင်းစွာကပ်အပ်ပြုအပ်သော ကြောင့်။ ပစီလိတာ၊ ဖြစ်ခြင်းရင့်ရခြင်းစသော အပြားအားဖြင့်တုန်လှုပ်ခြင်းရှိကုန်၏။ သဒေရိတာ၊ အခါခပ်သိမ်း ရာဂဖြင့်တုန်လှုပ်စေအပ်နှိပ်စက်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍ ပျက်စီးခြင်းသို့ရောကုန်ပြီ။ တဉ္စ၊ ထိုဆိုအပ်ပြီးသော သင်္ခတသဘောရှိကိုလည်းကောင်း။ အတ္တသမ္ဘဝဉ္စ၊ မိမိ၌ကောင်းစွာဖြစ်သော အတ္တဘောကိုလည်းကောင်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝိဒိတွာ၊ မိမိနှင့်စပ်သော အစိုးရခြင်းစသော အစွမ်းသူတစ်ပါးနှင့်စပ်သော ပရိညာဘိသမယအစွမ်းအားဖြင့်သိ၍။ သန္တိမေဝ၊ ငြိမ်းသောနိဗ္ဗာနဓာတ်သို့သာလျှင်။ သတိမာ၊ မဂ်ပညာနှင့်တကွသော သတိရှိသည်ဖြစ်၍။ သမဇ္ဈဂံ အဓိဂစ္ဆိံ၊ အရိယမဂ်ဖြင့်ကိုးပွားစေသည်၏ အစွမ်းအားဖြင့်ရပြီ။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ထေရော၊ ဂေါတမထေရ်သည်။ ဉာတကာနံ၊ အဆွေအမျိုးတို့အား။ ဓမ္မဒေသနာမုခေန၊ တရားဟောခြင်းပြုသဖြင့်။ အညံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ ဗျာကာသိ၊ ကြား

ဝ၉၉+ ၁၀၀+ ပေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဂေါတမော ထေရော၊ ဣမံ ဂါထာတ္တယံ၊ ဤဂါထာသုံးခုအပေါင်းကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဂေါတမထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၈၄) အာဝုသော၊ ငါရှင်တို့။ ယော ပုဂ္ဂလော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးအိုးခြင်းနာခြင်းသည်ဖြင့် မနှိပ်စက်မှီကာ၌။ ကရဏီယာနိ၊ ပြုအပ်ကုန်သော အမှုတို့ကို။ ပမာဒဝသေန၊ မမေ့လျော့သည်၏ အစွမ်းဖြင့်။ အကတွာ၊ မပြုမိသောကြောင့်။ ပစ္ဆာ၊ ပြုအပ်သော ကာလကိုလွန်ပြီးသည်မှနောက်၌။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာတိ၊ အလိုရှိ၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ န သက္ကောတိ၊ ဇရာမရဏစသည်တို့သည်နှိပ်စက်သော ကြောင့်ပြုခြင်းငှာမတတ်နိုင်သော။ ပုဂ္ဂလော၊ ထိုမစွမ်းနိုသော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သုခါဋ္ဌာနာ၊ နတ်ရွာနိဗ္ဗာန်အကြောင်းမှ။ ဓံသတေ၊ ယုတ်ခဲရကား။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ အနုတပ္ပတိ၊ ကောင်းမှုကိုငါမပြုမိဟူ၍ နှလုံးမသာယာခြင်းသို့ရောက်၏။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ ယံ ကမ္မံ၊ အကြင်အမှုကို။ ကယိရာ၊ ပြုရာ၏။ တ ဟိတံ ဧဝံ၊ ထိုပြုအပ်သောအမှုကိုသာလျှင်။ ဝဒေ၊ ဆိုရာ၏။ ယံ၊ အကြင်အမှုကို။ န ကယိရာ၊ မပြုရာ။ တံ၊ ထိုအမှုကို။ နဝဒေ၊ မိဆိုရာ။ အကရောန္တံ၊ မပြုသေးသောသူကို။ ဘာသမာနံ ဘာသမာနော၊ ဆိုက်သော။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ အယံ၊ ဤသူကား။ ဧတ္တကော၊ ဤမျှသာပြုစွမ်းနိုင်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပရိဇာနန္တိ၊ ပိုင်းခြား၍သိကုန်၏။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓဒေသိတံ၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောတော်မူ။ နိဗ္ဗာနံ၊ နိဗ္ဗာန်သည်။ သုသုခံဝတ၊ အလွန်ချမ်းသာစွတကား။ အသောကံ၊ စိုးရိမ်ခြင်းအပေါင်းမှကင်းစွတကား။ ဝိရဇံ၊ ရာဂစသော မြူးမှကင်းစွတကား။ ခေမံ၊ ဘေးအပေါင်းမှကင်းစွတကား။ ယတ္ထ၊ အကြင်နိဗ္ဗာန်၌။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲအပေါင်းသည်။ နိရုဇ္ဈတိ၊ ချုပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဟာရိတောထေရော၊ အာဟိတထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထာတ္တယံ၊ ဤဂါထာသုံးခုအပေါင်းကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဟာရိတထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၈၅) ယော၊ အကြင်သူသည်။ ပါပမိတ္တေ၊ ယုတန်သောလုံလရှိသောသူတော် မဟုတ်သူယုတ်ဖြစ်ကုန်သော အဆွေခင်းကပွန်းတို့ကို။ ဝိဝဇ္ဇေတွာ၊ မမှိဝဲမည်းကပ်သည်ဖြစ်၍ အစွမ်းဖြင့်ဝေးစွာကြဉ်၍။ ဥတ္တမံ ပုဂ္ဂလံ၊ မြတ်သောသူတော်ကောင်းပညာရှိ အဆွေခင်းပွန်းကောင်းသို့။ ဘဇေယျ၊ အဆုံးအမကိုခံယူသည်၏ အစွမ်းဖြင့်ဆည်းကပ်ရာ၏။ အဿ၊ ထိုကောင်းသောအဆွေခင်ပွန်း၏။ ဩဝါဒေစ၊ အဆုံးအမ၌လည်း။ တိဋ္ဌေယျ၊ ဆုံးမတိုင်းကျင့်သည်၏ အစွမ်းဖြင့်တည်ရာ၏။ အစလံ၊ တုန်လှုပ်ခြင်း မရှိသော။ သုခံ၊ နိဗ္ဗာန်ချမ်းသာ

၁၀၀+ ၁၀၁+ကို။ ပတ္ထေန္တော၊ တောင့်တသောသူသည်။ အဿ၊ ထုအဆွေခင်ပွန်းကောင်း၏။ ဩဝါဒေ၊ အဆုံးအမ၌။ တိဋ္ဌေယျ၊ တည်ရာ၏။ အာဝုသော၊ ငါရှင်တို့။ သီဒေမဟဏ္ဏဝေ၊ သီဒါမဟသမုဒ္ဒရာ၌။ ပရိတ္တံ၊ ငယ်သော။ ဒါရုံ၊ လှေသစ်ကို။ အာရုယှ၊ စီး၍။ ထရန္တော၊ ကူးသည်ရှိသော်။ သီဒိတိယထာ၊ နှစ်သကဲ့သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထိုအတူ။ ကုသီတံ၊ ပျင်းသောသူကို။ အာဂမ္မ၊ စွဲ၍။ သာဓုဇီဝီပိ၊ ကောင်းစွာအားထုတ်သော အမျိုးသားသည်လည်း။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ သီဒတိ၊ သံသရာ၌နှစ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ကုသီတံ၊ ပျင်းသော။ ဟီနဝီရိယံ၊ ယုတ်သောလုံ့လရှိသော။ တံပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ပရိဝဇ္ဇေုယျ၊ ဝေးစွာကြဉ်ရှောင်ရာ၏။ ပဝိဝိတ္တေဟိ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာအရပ်သို့ကပ်ကုန်ထသော။ ပဟိတတ္ထေဟိ၊ ကိုယ်အသက်ကိုမငဲ့မှု၍ နိဗ္ဗာန်သို့ စေလွှတ်အပ်သော စိတ်ရှိကုန်ထသော။ ဈာယေဘိ၊ အာရမ္မဏူပနိဇ္ဈာဈန်လက္ခဏူပနိဇ္ဈာဈာန်ဖြင့်ဝင်စားခြင်းရှိကုန်ထသော။ နိစ္စံ၊ အမြဲ။ အာရဒ္ဓဝီရိယေဟိ၊ ခြီးမြောက်အပ်သောလုံလဖြင့်အားထုတ်ခြင်းရှိကုန်ထသော။ ပဏ္ဍိတေဟိ၊ လောကီလောကုတ္တရာပညာနှင့်ပြည့်စုံကုန်ထသော။ အရိယေဟိ၊ မြတ်သောသူတော်ကော်းတို့နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ အာဝသေဝသေအဝသေယျဝ၊ ပေါင်းဘော်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိမလောထေရော၊ ဝိမလထေရ်သည်။ ဣမံ ထာဂါတ္တယံ၊ ဂါထာသုံးခုတို့၏ အပေါးကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဝိမလထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ တတြတသ္မိံ တိကနိပါတေ=၊ ထိုတိကနိပါတ်၌။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ အင်္ဂါနိကောဘာရဒွါဇော၊ အင်္ဂနိကဘာရဒွါဇထေရ်လည်းကောင်း။ ပစ္စယော၊ ပစ္စယထေရ်လည်းကောင်း။ ဗာကုလောဣသိ၊ ဗာကုလထေရ်လည်းကောင်း။ ဓနိယော၊ ဓနိယထေရ်လည်းကောင်း။ မာတင်္ဂပုတ္တော၊ မာတင်္ဂပုတ္တထေရ်လည်းကောင်း။ ဝါရဏောဣတိ၊ ဝါရဏထေရ်လည်းကောင်း။ ဝဿိကော စ၊ ဝဿိကထေရ်လည်းကောင်း။ ယေဿာဇော စ၊ ယသောဇထေရ်လည်းကောင်း။ သာဋိပတ္တိယော၊ သာဋိပတ္တိယထေရ်လည်းကောင်း။ ဥပါလိ စ၊ ဥပါလိထေရ်လည်းကောင်း။ ဥတ္တရပေါလော စ၊ ဥတ္တရပါလထေရ်လည်းကောင်း။ အဘိဘူတော၊ အဘိဘူတထေရ်လည်းကောင်း။ ဂေါတမော၊ ဂေါတမထေရ်လည်းကောင်း။ ဟာရိတော ပိစ၊ ဟာရိတထေရ်ထေရ်လည်းကောင်း။ နိဗ္ဗာနေ၊ နိဗ္ဗာန်၌။ ဂတော၊ အာရုံပြုသော အားဖြင့်ဖြစ်သော။ ဝိမလောထေရော၊ ဝိမလထေရ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တကနိပါတမှိ၊ တိကနိပါတ်၌။ အာဂတာ၊ လာကုန်သော။ ထေရော၊ မထေရ်လည်းကောင်း။ သောဠသ၊ တစ်ကျိပ်ခြောက်ယောက်တို့ဟူ၍။ ကိတ္တာ၊ ဆို

၁၀၁

၁၀၁+ ၁၀၂+ အပ်ကုန်၏။ ဂါထာယော၊ ဂါထာတို့ကို။ အဋ္ဌတာလီသ၊ လေးဆယ်ရှစ်ဂါထာတို့ဟူ၍။ ကိတ္တိတာ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏။ ဣတိဣဒံ၊ ဤသည်လျှင်တည်း။ တိကနိပါတော၊ တိကနိပါတ်သည်။ နိဋ္ဌိတော နိဋ္ဌံဣတောဂတောပတ္တော၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ တိကနိပါတ်ပြီး၏။ စတုက္ကနိပါတ်။ (၁၈၆) အာဝုသော၊ ငါရှင်တို့။ အင်္ကတာ၊ လက်ကောက်ခြျေကျင်းစသောတန်ဆာတို့ဖြင့်တန်ဆာဆင်အပ်သော ကိုယ်ရှိထသော။ သုဝသနာ၊ တင့်တယ်သောအဝတ်ကို ဝတ်ခြင်းရှိထသော။ မာလိနီ၊ ပန်သောပန်းလည်းရှိထသော။ စန္ဒနဿဒါ၊ စန္ဒကူးရည်ဖြင့်လိမ်းကျံအပ်သောကိုယ်ရှိသော။ နာရီနဋ္ဋကီ၊ တယောက်သောကချေသည်မိန်းမသည်။ မဇ္ဈေမဟာပထေ၊ ခရီးလမ်းမ၏ အလယ်၌။ တူရိယေ၊ အင်္ဂါငါးပါးနှင့်ပြည့်စုံသောစည်ကို။ ဝိဇ္ဇန္တေ၊ တီးသည်ရှိသော်။ နစ္စတနစ္စံကရောတိယထာ၊ ကခြင်းကိုပြုသကဲ့သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထိုအတူ။ ပိဏ္ဍိကာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပဝိဋ္ဌော၊ ဝင်သော။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂစ္ဆန္တော၊ မြို့ခရီး၌သွင်းလျက်။ ဩလောကေန္တော၊ ဘေးရန်တို့ကိုပယ်ဖျောက်အံ့သောငှာ ခရီးသို့ကြည့်သည်ရှိသော်။ အလင်္ကတံ၊ လက်ကောက်ခြေကျင်းစသောတန်ဆာဖြင်တန်ဆာဆင်အပ်သော ကိုယ်ရှိသော။ သုဝသနံ၊ တင့်တယ်သောအဝတ်ကိုဝတ်ခြင်းရှိသော။ နံနစ္စကိံ၊ ထိုကချေသည်မကို။ ဥဒိက္ခိသံ၊ မြင်မိ၏။ ကိံ ဝိယ၊ အဘယ်ကဲ့သို့ဖြစ်သနည်းဟူမူကား။ မစ္စုပါသံ၊ သေမင်း၏ ကြောကွင်းသဖွယ်ဖြစ်၍ ဖြစ်သောဇရာစသောကြော့ကွင်းကို။ ဩဋ္ဌိတံ၊ ထောင်အပ်သည်ကို။ ဥဒိက္ခိသံ၊ မြင်၏။ တတောတသ္မာကာရဏာ၊ ထိုသို့သေမင်း၏ ကြော့ကွင်းနှင့်တူသောကြောင့်။ မေမမ၊ ငါအား။ ယောနိသော၊ အသင့်အားဖြင့်။ မနသိကာရော၊ ဤကားအရိုးစုပါတကားဟုနှလုံးသွင်းခြင်းသည်။ ဥဒပဇ္ဇထ၊ ဖြစ်လတ်၏။ အာဒီနဝေါ၊ ဤသို့ကိုယ်၏ အပြစ်ကိုဆောင်ခြင်းကိုအရင်းပြုသဖြင့်ထိုကိုယ်၌ မှီကုန်သော စိတ်စေတသိက်တို့၏ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းရှိသော အဖြစ်အားဖြင့်ထင်ကုန်သောများစွာသော အခြင်းအရာရှိသောအဖြစ်သည်။ ပါတုရဟု၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။ နိဗ္ဗိဒါ၊ အပြစ်ကိုရှုသောဘာဝနာကိစ္စအားဖြင့်ပြီးသော ဝဋ်၌ ပြီးငွေသောဉာဏ်သည်။ သမ္ပတိဋ္ဌထ၊ ငါ၏ နှလုံး၌ ကောင်းစွာတည်ပြီ။ တတော၊ ထိုဝိပဿနာဉာဏ်ဖြစ်သည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိမုစ္စိ၊ လောကုတ္တရာဘာဝနာကို ပွားစေသည်၏ အစွမ်းဖြင့်ဖြစ်သောမဂ်၏ အစဉ်ဖြင့်အလုံးစုံ

၁၀၂+ ၁၀၃+ သောကိလေသာတို့မှလွတ်ပြီ။ ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဓမ္မသုဓမ္မတံ၊ တရားေးတာ်၏ ကောင်းသောတရား၏အဖြစ်ကို။ ပဿ၊ ရှုလော။ မယာ၊ ငါသည်။ တိဿောဝိဇ္ဇာ၊ သုံးပါးသောဝိဇ္ဇာတို့ကို။ အနုပ္ပတ္တော၊ အစဉ်အတိုင်းရအပ်ကုန်ပြီ။ ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သာသနံ၊ အဆုံးအမဖြစ်သော မဂ်ဟူသောအကျင့်ကို။ ကတံ ကရဏီယံ၊ ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ နာဂမာလတ္ထေရော၊ နာဂမသးမာလထေရသည်။ ဣမံ ဂါထာစတုက္ကံ၊ ဤဂါထာလေးခုအပေါင်းကို။ အဘာသိတ္ထ၊ နာဂမသမာလထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၈၇) အာဝုသော၊ ငါရှင်တို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ မိဒ္ဓေန၊ ကိုယ်၏ပျင်းရိခြင်းဟုဆိုအပ်သော မစွမ်းနိုင်ခြင်း ပင်ပန်းခြင်းသဘောရှိသော မိဒ္ဓသည်။ ပကတော အဘိဘူတော၊ နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟာရာ၊ အိပ်ရာနေရာဖြစ်သော ကျောင်းမှ။ ပဥနိက္ခမိံ၊ စင်္ကြံသွားအံ့သောငှာထွက်ပြီ။ စင်္ကမံ၊ စင်းကြံသ။ အဘိရူဟန္တော၊ တက်သည်ရှိသော်။ တတ္ထေဝ၊ ထိုစင်းကြံ၏အစောင်း တန်း၌သာလျှင။ ဆမာဆမာယံ၊ မြေ၌။ ပတတေ၊ ငိုက်မျည်းခြင်းဖြင့် နှိပ်စက်သည်ဖြစ်၍လည်း၏။ ဂတ္တာနိ၊ မြေ၌လည်းသောအခါကိုယ်၌မြေမှုန့်အလိမ်းလိမ်းကပ်သော ကိုယ်၏အစိတ်တို့ကို။ ပရိမဇ္ဇိတွာ၊ သုတ်ခါ၍။ ပုနပိ၊ တစ်ဖန်လည်း။ စင်္ကမံ၊ စင်္ကြံသို့။ အာရုယှ၊ တက်၍။ စင်္ကမေ၊ စင်္ကြံ၌။ စင်္ကမံန္တော၊ ထိုမှဤမှစင်္ကြံသွားသော။ သော အဟံ၊ ထိုငါသည်။ အဇ္ဈတ္တံ အဇ္ဈတ္တေန၊ သမာဓိဟုဆိုအပ်သော ကမ္မဋ္ဌာန်းအာရုံ၌။ သုမာဟိတော၊ နိဝရဏတို့ကိုခွာသဖြင့် ကောင်းစွာတည်ကြည်သော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စင်္ကမံ၊ စင်္ကြံသွားပြီ။ တတော၊ ထိုစင်္ကြံသွားပြီးသော နောင်မှ။ မေ မမ၊ ငါအား။ ယောနိသော မနသိကာရော၊ ဤအရိုးစုကား အကြောင့်နှင့်စပ်၏ အသားဖြင့်လိမ်းကျံအပ်၏။ ဤသို့အစရှိသောသင့်သော နှလုံးသွင်းခြင်းရှိသည်။ ဥဒပဇ္ဇထ၊ ဖြစ်လတ်၏။ အာဒီနဝေါ၊ ဤကိုယ်၏သဘောကိုဆောင်းခြင်းကို အရင်းပြုသဖြင့်ထိုကိုယ်၌ မှီကုန်သော စိတ်စေတသိက် တို့၏ အဖြစ်အပျက်ကို နှလုံးသွင်းခြင်းထိုစေတသိက်တို့၌ ဘီလးရက္ခိုသ်စသည်တို့ကဲ့သို့ဘေးအားဖြင့် ထင်စွာသောအခြင်းအရာရှိသောအပြစ်သည်။ ပါတုရဟိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။ နိဗ္ဗိဒါ၊ အပြစ်ကိုရှုသောဘဝနာကိစ္စဖြင့်ပြီးသော ဝဋ်ဆင်းရဲမှငြီးငွေသောဉာဏ်သည်။ သမတိဋ္ဌထ၊ ငါ၏နှလုံး၌ ကောင်းစွာတည်ပြီ။ တတော၊ ထိုဝိပဿနာဉာဏ်ဖြင့်သည်မှ။ မေ မမ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိမုစ္စိ၊ မဂ်အစဉ်အားဖြင့် အလုံးစုံသော ကိလေသာတို့မှလွတ်ပြီ။ ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဓမ္မသုဓမ္မတံ၊ တရားတော်၏ ကောင်းမြတ်သော တရား၏ဖြစ်ကို။ ပဿ၊ ရှုလော။ မယာ၊ ငါ

၁၀၃+ ၁၀၄+ သည်။ တိဿောဝိဇ္ဇာ၊ သုံးပါးသောဝိဇ္ဇာတို့ကို။ အနုပ္ပတ္တာ၊ အစဉ်အတိုင်းရအပ်ကုန်ပြီ။ မယာ၊ ငါသည်။ ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သာသနံ၊ အဆုံးအမတော်ဖြစ်သော မဂ်ဟူသော သီတင်းသုံးခြင်းကို။ ကတံ ဝုသိတံ၊ ကရဏီယံ၊ ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂုတ္တေရော၊ ဘဂုထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထာစတုက္ကံ၊ ဤဂါထာလေးခုအပေါင်းကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဘဂုထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၈၈) ဘောန္တော၊ အိုရဟန်းများတို့။ ပရေ၊ ပညာရှိမှတစ်ပါးသာသူတို့သည်။ ဧတ္တ၊ ဤမဓမ္မအဓမ္မ၌။ မယံ၊ ငြင်းခုံခြင်းကိုပြကုန်သော ငါတို့သည်။ ယမာမသေ၊ မမြဲပင်ပန်းသည်ဖြစ်၍သေခြင်း၏ နိုင်ငံသို့သွားကုန်အံ့ဟူ၍။ န ဝိဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ တတ္ထ၊ ထိုဓမ္မအဓမ္မစသည်၌။ ယော စ ပဏ္ဍိတော၊ အကြင်ပညာရှိသည်။ ဝိဇာနန္တိ၊ ငါ့တို့ကားသေမင်း၏ အနီးသို့ရောက်ကုန်အံ့ဟုသိကုန်၏။ တတော၊ ထိုသို့သိသောကြောင်။ ယောနိသော မနသိကာရံ၊ အသင့်အားဖြင့်နှလုံးသွင်းခြင်းကို။ ဥပ္ပါဒေတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ မေဓဂါနံ၊ ငြင်းခုံခြင်းတို့ကို။ ဝူပသမာယ၊ ငြိမ်းစေခြင်းငှာ။ ပဋိပဇ္ဈန္တိ၊ ကျင့်ကုန်၏။ အထ၊ ထိုသို့ကျင့်သောအခါ၌။ နေသံ၊ ထိုပညာရှိတို့အား။ တေ မေဓဂါ၊ ထိုငြင်းခုံခြင်းတို့သည်။ သမံန္တိ၊ အကျင့်ကိုကျင့်သဖြင့်ငြိမ်းကုန်၏။ ယဒါ စ၊ အကြင်အခါ၌လည်း။ အဝိဇာနန္တာ၊ ငြင်းခုံခြင်းငြိမ်းအံ့သော အကြောင်းကိုအဟုတ် အမှန်မသိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဣရိယန္တာမရာဝိယ၊ အိုခြင်းသေခြင်းကိုလွန်ကုန်သကဲ့သို့။ ဥန္နဠာစ၊ ထက်သောမာန်ရှိကုန်သည်လည်းကောင်း။ မုခရာ စ၊ နှုတ်ကြမ်းကုန်သည်လည်းကောင်း။ ဝိကိဏ္ဏဝါစာ စ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသော စကားရှိကုန်သည်လည်းကောင်း။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်ကုန်၍ှ။ ဝတ္တန္တိစရန္တိ၊ ကျင့်ကုန်၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဝိဝါဒေါ၊ ငြင်းခုံခြင်းသည်။ န ဝူကပသမတေ ဝ၊ မငြိမ်းသလျှင်ကတည်း။ ယေ စ ပဏ္ဍိတာ၊ အကြင်ပညာရှိတို့သည်လည်း။ ဓမ္မံ၊ မြတ်စွာဘုရား၏ သာသနာတော် ဓမ္မကို။ ဝိဇာနန္တိ၊ ဟုန်မှန်စွာသိကုန်၏။ တေ ပဏ္ဍိတာ၊ ထိုပညာရှိတို့သည်။ အာတုရေသု၊ ကိလေသာရာဂဖြင့် ကျင့်နာခြင်းရှိကုန်သော သတ္တဝါတို့၌။ အနာတုရာ၊ ကိလေသာကင်းသောအားဖြင့် ဆင်းရဲမရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ တသံ၊ ထိုပညာရှိတို့အား။ ဝိဒါဝေါ၊ ငြင်ခုံခြင်းသည်။ ဝူပသမတိ၊ စင်စစ်လျှင်ငြိမ်း၏။ သိလိလံ၊ လျော့လျော့ယူခြင်းကိုပြု၍ မြဲမြံစွာပြုအပ်သော။ ယံ ကိဉ္စိ၊ အလုံးစုံသော။ ယံ ကမ္မံ၊ အကြင်ကုသိုလ်ကံသည်လည်းကောင်း။ သံ ကိလိဋ္ဌံ၊ ပြည့်တန်ဆာမတို့၌ ချစ်ကျွမ်းဝင်သဖြင့်ဆွမ်းခံခြင်း စသောညစ်နွမ်းစွာသော။ ယံ ဝတံ၊ အကြင်အလေ့အကျင့်သည် လည်းကောင်း။ သကဿရံ၊ ငါအားဥပေက္ခာနိယကံကို ပြုလို၍သံဃာတို့စည်းဝေးလေသ

၁၀၄+ ၁၀၅+ လောဟုမိမိအားယုံမှားသဖြင့် အောက်မေ့အပ်သော။ ယံ ဗြဟ္မစရီယံ၊ အကြင်ရဟန်းတရားကိုပြုခြင်းသည် လည်းကောင်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုသို့ဆိုအပ်ပြီးသော အမှုအကျင့်သည်။ တဿ ပုဂ္ဂလဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ မဟမ္ဖလံ၊ များမြတ်စွာသော အကျိုးရှိသည်။ တဿ ပုဂ္ဂလဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလအား။ မဟမ္ဖလံ၊ များမြတ်သောအကျိုးရှိသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ယဿ ပုဂ္ဂလဿ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်အား။ သဗြဟ္မစာရီ၊ အရိုအသေပြုအပ်သော သီတင်းသုံးဘော်တို့၌။ ဂါရဝေါ၊ အလေးအမြတ်ရိုအရိုအသေပြုအပ်သော သီတင်းသုံးဖော်တို့၌။ ဂါရဝေါ၊ အလေးအမြတ်ရိုသေခြင်းသည်။ နုပလဗ္ဘတိ န ဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ သော ပုဂ္ဂလော၊ ထို ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ပထဝီယာ၊ မြေမှ။ နဘံ၊ ကောင်းကင်သည်။ အာရကာယထာ၊ ဝေးသကဲ့သို့။ သဒ္ဓမ္မာ၊ သူတော်ကောင်းတရားမှ။ အာရကာ၊ ဝေးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သတိယောထေရော၊ သတိယထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထာစတုက္ကံ၊ ဤဂါထာလေးခုအပေါင်းကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ သဘိယထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၈၉) ပူရေ၊ အလွန်စက်ဆုပ် ရွံရှာဖွယ်ရှိသော ပိုးမျိုးအထူးထူးသော မစင်တို့ဖြင့်ပြည့်သော။ ဒုဂ္ဂန္ဓေ၊ ထိုပိုးမျိုးမစင်တို့ဖြင့် ပြည့်သောသဘောရှိသောကြောင့် မကောင်းသောအနံရှိကုန်သော။ မာရပက္ခေ၊ ကိလေသာမာရ်၏ အဖို့၌ဖြစ်ကုန်သော။ အဝဿုတေ၊ အခါခပ်သိမ်း ကိလေသာတည်းဟူသော မိုးရည်ထိုထိုသောအရပ်၌ မစင်၏ အရည်အစက်တို့ဖြင့်စွတ် ကုန်သော။ နပဟိဒွါရေဟိ၊ ကိုးပါးသော ဒွါရတို့မှ။ အ ပဿုတာနိ၊ ယိုစီးကုန်သော။ တာနိ ဇိဂုစ္ဆိတာနိ၊ ထိုစက်ဆုပ်ရွံရှာဖွယ်တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ၊ သင်အား။ ကာယေ၊ ကိုယ်၌။ ယနိ၊ အကြင်သို့သဘောရှိကုန်သော မစင်ကျင်ငယ်နှပ်တံထွေး အစရှိသောစက်ဆုပ်ဖွယ်တို့သည်။ သဗ္ဗဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ သန္ဒန္တိ၊ စီးယိုကုန်၏။ တာနိ တာဒိသာနိ၊ ထိုသို့သဘောရှိကုန်သော ကျင့်ငယ်ကျင်ကြီး ပိုးလောက်တို့ဖြင့် ပြည့်သောကိုယ်အစိတ်တို့သည်။ ဓီ၊ စက်ဆုပ်ဖွယ်သည်။ အတ္ထု၊ ဖြစ်လေစွတကား။ ပုရာဏံ၊ မေါ်မသိသောကာလ၌ဖြစ်ကုန်သော ရယ်ရွှင်ပြောဟောမြူးတူခြင်းကို။ မာအမညိတ္ထော မာအမညိ၊ မအောက်မေ့လင့်။ ဣဒါနိပိ၊ ယခုအခါ၌လည်း။ ဧဝံ၊ ဤသို့ရှေးနည်းဖြင့်။ ပဋိပဇ္ဇိဿတီတိ၊ ကျင့်ရလတ္တံ့ဟူ၍။ မာစိန္တယိ၊ မကြံလင့်။ တထာဂတေ၊ လာခြင်းကောင်းသော အရိယာသာဝကအပေါင်း၌။ မာသာဒေသိ၊ ပကတိသတ္တဝါတို့ကဲ့သိမထီမဲ့မြင်ပြုသဖြင့် ကိလေသာအစွမ်းဖြင့်တပ်မည်ဟု မအောက်မေ့သင့်။ တေ၊ ထိုဘုရားတပည့်သားဖြစ်ကုန်သော အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ သဂ္ဂေပ၊ သဗ္ဗညုဘုရားရှင်သည် ဟောကြားခြင်းဖြင့်ဆုံးစေခြင်းငှာ မတတ်ကောင်းသောချမ်းသာရှိသော နတ်ပြည်၌လည်း။ န ရဇ္ဇန္တိ၊ ရာဂဖြင့်တပ်ခြင်း

၁၀၅+ ၁၀၆+ ကိုမဖြစ်စေကုန်။ မာနုသေ၊ မစင်စုနှင့်တူသော လူတို့ကာမဂုဏ်ချမ်းသာ၌။ ကိမင်္ဂံ ပန၊ အဘယ်မှာရာဂဖြင့်တပ်တော့အံ့နည်း။ ဗာလော၊ မိုက်ကုန်ထသော။ ဒုမ္မောဓာ၊ ပညာမှကင်းကုန်ထပြီးသော။ ဒုမ္မန္တိနော၊ အသုဘ၌သုဘဟုရှုသဖြင့် မကောင်းသောအကြံရှိကုန်ထသော။ မောဟပါရုတာ၊ မောဟဖြင့်ထက်ဝန်းကျင့်မှဖုံးလွှမ်းသော စိတ်ရှိကုန်ထသော။ ယေ သတ္တာ၊ အကြင်သတ္တဝါတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တာဒိသာ၊ ထိုသို့သဘောရှိကုန်သော မိုက်စွာသောပုထုဇဉ်တို့သည်။ ဣတ္ထိသညိတေ၊ မိန်းမဟု သမုတ်အပ်သော။ မာရခိတ္တမှိ၊ မာရ်သည်ထောင်အပ်သော။ မန္ဓနေပါသေ၊ ကျော့ကွင်း၌။ ရဇ္ဇန္တိ၊ တပ်မက်မောခြင်းစသည်ဖြင့်ဖုံးလွှမ်းလျက်တည်ကုန်၏။ ယေသံ၊ အကြင်ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့အား။ ရာဂေါစ၊ ရာဂသည်လည်းကောင်း။ ဒေါသော စ၊ ဒေါသသည်လည်းကောင်း။ အဝိဇ္ဇာ စ၊ မောဟသည်လည်းကောင်း။ ဝိရာဇိတာ၊ အရိယာမဂ်ဖြင့်အချင်းခပ်သိမ်း ပယ်အပ်ပစ်အပ်ကုန်၏။ တာဒိသာ၊ ထိုသို့သဘောရှိကုန်သော။ ဆိန္နသုတ္တာ၊ အရဟတ္တမဂ်ထားသန်လျက်ဖြင့်ဖြတ်အပ်သော ဘဝသုံးပါးကိုးဆောင်တတ်သော တဏှာတည်းဟူသော ကြိုးရှိကုန်ထသော။ အန္ဓနာ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော အာရုံ၌တဏှာတည်းဟူသော နှောင်ဖွဲ့ခြင်းမှကင်းကုန်ထသော။ တာဒိသာ၊ ထိုသို့သဘောရှိကုန်သော ရဟန္တာ အရှင်မြတ်တို့သည်။ တတ္ထ တသ္မိံ ယထာဝုတ္တမာရပါသေ၊ အကြင်အကြင်ဆိုအပ်ပြီးသော မာရ်၏ကျောင်းကွင်း၌။ န ရဇ္ဇန္တိ၊ မတပ်ငြိကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ နန္ဒကောထေရော၊ နန္ဒကထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထာစတုက္ကံ၊ ဤဂါထာလေးခုအပေါင်းကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ နန္ဒကထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၉၀) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဉ္စပညာသာဝဿာနိ၊ ငါးဆယ်ငါးနှစ်ပါးတို့ပါတ်လုံး။ ရဇောဇလ္လံ၊ ကိုယ်၌ကပ်သော အာဂန္တုကမြူကို အညစ်အကြေးဖြစ်သော မြူသေးတို့ကိုလည်း။ အဓာရယိံ၊ ကိုယ်ဖြင့်ဆောင်ပြီ။ မာသိကံ ဘတ္တံ၊ ကောင်းမှုကိုအလိုရှိသော သူတို့သည်လှူအပ်ေသော ဘောဇဉ်ကို တစ်လတစ်ကြိလျှာဖျား၌တင်ထားသည်၏ အစွမ်းဖြင့် စားအပ်သောထမင်းကို။ ဘုဉ္ဇန္တော၊ စားလျက်။ ကာသမဿုံ၊ ဆံမုတ်ဆိတ်ကို။ အလောစယိံ၊ လက်ဖြင့်နှုတ်စေ၏။ ဧကပါဒေန၊ ခြေတစ်ဖက်ဖြင့်။ အဋ္ဌာသိံ၊ ရပ်၏။ အာသနံ၊ ထိုင်ခြင်းကို။ ပရိဝဇ္ဇယိံ၊ အချင်းခပ်သိမ်းကြဉ်ပြီ။ သုက္ခဂူတာနိ စ၊ မစင်ခြောက်တို့ကိုလည်း။ ခါဒိံ၊ ခဲစားပြီး။ ဥဒ္ဒေသဉ္စ၊ ဘိတ်သောဆွမ်းကိုလည်း။ နသာဒယိံ၊ မသာယာ။ ဧတာဒိသံ၊ ထိုအမျိုးအကျိုး

၁၀၆+ ၁၀၇+ ဖြစ်စေတတ်သော အပါယ်သို့လားကြောင်းဖြစ်သော မကောင်းမှုကံကို။ ကရိတွာန၊ ပြု၍။ ဗဟုံ၊ များစွာသော သတ္တာဝါတို့ကိုလည်း။ ဒုဂ္ဂတိဂါမိနံ၊ အပါယ်လေးပါးသို့ လားခြင်း၏ အကြောင်းကို။ ကရိတွာန၊ ပြုစေလတ်၍။ မဟာဃေန၊ အထူးသဖြင်ကြီးစွာသော မိစ္ဆာအယူတည်းဟူသော ဩဃဖြင့်။ ဝုယှမာနော၊ မျောအပ်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တာဒိသေန၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ ပုညကမ္မဆိန္ဒေန၊ မကောင်းမှုကံတည်းဟူသော အပေါက်ဖြင့်။ အလိတွာ၊ ငြိုငြင်စွာလူ၏ အဖြစ်ကိုရ၍။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ပုညဗလေန၊ ကောင်းမှုဥ၏အာဘောဖြင့်။ ဗုဒ္ဓံ၊ ဘုရားသခင်ကို။ သရဏံ သရဏံ ဣတိ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ အာဂမံ အာဂမာသိ၊ ရောက်ပြီ။ မမ၊ ငါ၏။ သရဏဂမနံ၊ ရတနားသုံးပါးအားကိုးကွယ်ခြင်းသို့ရောက်သည်ကို။ ပဿ၊ သင်လူများအပေါင်းရှုလော။ ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဓမ္မသုဓမ္မတံ၊ တရားတော်၏ ကောင်းသောတရား၏တဖြစ်ကို။ ပဿ၊ ရှုလော။ မယာ၊ ငါသည်။ တိဿဝိဇ္ဇာ၊ သုံးပါးသောဘုရား၏အဖြစ်ကို။ အနုပတ္တော၊ အစဉ်အတိုင်းရအပ်ကုန်ပြီ။ ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သာသနံ၊ အဆုံးအမဖြစ်သော မဂ်ဟူသောအကျင့်ကို။ ကတံ ကရဏီယံ၊ ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇမ္ဗူကောထေရော၊ ဇမ္ဗုကထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထာစတုက္ကံ၊ ဤဂါထာလေးခုအပေါင်းကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဇမ္ဗုကထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၉၁) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဂယာယံ၊ ဂယာအမည်ရှိသာဆိတ်၏ အနီး၌။ ဂယဖဂ္ဂုယာ၊ ဂယဖဂ္ဂုဟုဆိုအပ်သော ခေါ်ဝေါ်ခြင်းရှိသော တပေါင်းလ၏။ ဥတ္တရံ၊ ဖဂ္ဂုနိက္ခတ်၌။ ဥတ္တမံ၊ မြတ်သော။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေန္တံ၊ ဟောတော်မူထသော။ ဂဏာစရီယံ၊ ရဟန်းပရိသတ်စသော ဂိုဏ်းတထက်မြတ်သော အကျင့်သိက္ခာပုဒ်ဖြင့် ဆုံးမတော်မူတတ်သောကြောင့် ဂိုဏ်းတို့၏ဆရာလည်းဖြစ်တော်မူထသော။ အဂ္ဂပတ္တံ၊ သီလစသောဂုဏ်တို့ကို ရသဖြင့်မြတ်သော အဖြစ်သို့ရောက်တော်မူထသော။ ဝိနာယံကံ၊ လူနတ်စသည်တို့အား မြတ်သာဆုံးမခြင်းဖြင့် ဆုံးမတော်မူထသော။ သဒေဝကဿ၊ နတ်နှင့်တကွသော။ လောကဿ၊ လူပေါင်းထက်။ ဇိနံ၊ ငါးပါးသောမာရ်တို့ကို အောင်တော်မူပြီးသည်ဖြစ်၍ မြတ်တော်မူထသော။ အတုလဒဿနံ၊ နတ်နှင့်တကွသောလူတို့၌ မနိုင်းရှဉ်အပ်သော မြင့်ခြင်းရှိသည်၏အဖြစ်ဖြင့်အတုမရှိသောမြင်ခြင်းရှိတော်မူထသော။ မဟာနာဂ၊ ရဟန္တာတို့ထက်လွန်မြတ်သော ရဟန္တာဖြစ်တော်မူထသော။ မာဟာဝီရံ၊

၁၀၇+ ၁၀၈+ မရ်တို့ကိုဖျက်ဆီးခြင်းငှာ စွမ်းနိုငသ်သောကြီးစွာသော လုံလရှိတော်မူထသော။ မဟာဇုတိံ၊ များသောအရောင်များသော တန်ခိုးရှိတော်မူထသော။ အနာသဝံ၊ အာသဝေါတရားလေပါးမှကင်းစင်တော်မူပြီးသော။ သဗ္ဗာသဝပရိက္ခီဏံ၊ အလုံးစုံကုန်ပြီးသော အာသဝေါလည်းရှိထသော။ သတ္ထာရံ၊ ဝေနေယျသတ္တဝါတို့အား ဆုံးမတော်မူတတ်ထသော။ အကုတောဘယံ၊ စတုဝေသာရဇ္ဇဉာဏ်ဖြင့်ရွံရှာခြင်း ကင်းသောကြောင့်တစ်စုံတစ်ယောက်သော သူမှကြောက်ခြင်းရှိတော်မမူထသော။ ဧဝံ ရူပံ၊ ဤသို့သောဘောရှိသော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ယံ ယသ္မာ ကာရဏာ၊ အကြင်ကြောင့်။ အဒ္ဒသိံ၊ မြင်ပြီ။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ မေ၊ ငါ၏။ အာဂတံ၊ လားခြင်းကား။ သွာဂတံဝတ၊ ကောင်းစွာလာခြင်းသည်သာလျှင်။ အာသိတ္ထ၊ ဖြစ်ပြီ။ စီရံ၊ မြင့်ရှည်စွာသော ကာလပတ်လုံး။ ဒိဋ္ဌိသန္တာနဗန္ဓိတံ၊ ဒိဋ္ဌိတည်းဟူသော အစဉ်ဖြင့်ဖွဲ့အပ်သော။ သံကိလိဋ္ဌံ၊ မသိအပ်သောအစရှိသော သံသရာကာလပတ်လုံးပုဆိုးနွမ်းစသည်ကဲ့သို့ ညစ်နွမ်းထသော။ ဝတ ဧကန္တေန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ ဘော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ သဗ္ဗဂန္ထေဟိ၊ ခပ်သိမ်းသောအဘိဇ္ဈာကာယဂန္ထစည်တို့ဖြင့်။ သေနကံ၊ သွန်တက်သော။ မံ၊ ငါ့ကို။ မောစေသိ၊ အရိယမဂ်တည်းဟူသောထက်ဖြင့် လွတ်စေတော်မူတတ်စွတကား။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သေန ကောထေရော၊ သေနကထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထာစတုက္ကံ၊ ဤဂါထာလေးခုအပေါင်းကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ သေနကထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၉၂) ယော၊ အကြင်သူသည။ ဒန္ဓကာလေ၊ အပ်သလောမအပ်သလောဟု ယုံမှားအပ်သော ကာလ၌။ တရဟိ၊ အယူကိုနှိပ်းနင်းလွန်း၍ကူမြောက်၏။ တရဏိယေ၊ သမထဝိပဿနာနှင့်ယှဉ်သောကူးမြောက်ခြင်းသို့ရောက်သည်ရှိသော်။ သီဃံ၊ လျှင်စွာ။ တံ ကိစ္စံ၊ ထိုကိစ္စကို။ အာဂမနမာသေ၊ လောလတ္တံ့သောလ၌ လည်းကောင်း။ ပက္ခေဝါ၊ ပက္ခ၌လည်းကောင်း။ ကရိဿာမိ၊ ပြုအံ့ဟူ၍။ ဒန္ဓယေဓန္ဓယေယျ၊ ထိုကိစ္စကိုပြုလျက်သာလျှင် ကာလကိုလွန်စေရာ၏။ အယောနိသော၊ မသင့်သောအားဖြင့်။ သံဝိဓာနေန၊ အကြောင်းကိုစရင်သော အဖြစ်ဖြင့်။ ဗာလော၊ ပညာနည်းသော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဒုက္ခံ၊ ယခုကာလနောင်ကာလဖြစ်လတ္တံ့သော ဆင်းရဲဟုဆိုအပ်သော အကျိုးမဲ့သို့။ နိဂစ္ဆတိ၊ ရောက်၏။ တဿ ပုဂ္ဂိသလဿ၊ ထိုသို့သဘာရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်၏။ အတ္ထာ၊ ဒိဋ္ဌိဓမ္မိကသမ္ပရာယိကစသော အပြားအားဖြင့်များသော အကျိုးတို့သည်။ ကာဠပက္ခေ၊ လဆုပ်ပက္ခ၌။ စန္ဒိမာဝ စန္ဒိမာဣဝ၊ လကဲ့သို့။ ပရိဟာ၊

၁၀၈+ ၁၀၉+ ယန္တိ၊ နေတိုင်းနေတိုင်းကုန်ခြင်းသို့ရောကုန်၏။ အယသကျဉ္စ၊ ဤသူကားမသဒ္ဓါသော ပုဂ္ဂိုလ်ပျင်းသာယုတ်သာလုံ့လရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်စသည်ဖြင့်ပညာရှိတို့ကဲ့သို့အပ်သည်ဖြစ်သို့။ ပပ္ပေါတိ၊ ရောက်၏။ မိတ္တေဟိ၊ အဆုံးအမကိုပေးတတ်သော အဆွေခင်းပွန်းကောင်းတို့နှင့်။ ဝိရုဇ္ဈတိ၊ အဆုံးအမကိုမယူသော အားဖြင့်ဆန့်ကျင့်၏။ ယော ပုဂ္ဂလော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည။ ဒန္ဓကာလေ၊ အပ်သလော မအပ်သလောဟု ယုံမှားအပ်သော ကာလ၌။ ဒန္ဓဟိ၊ ယုံးမှားသင်္ကာကိုလွန်စေ၏။ တရဏီယေစ၊ သမဝိပဿနာနှင့်ယှဉ်သောကူးမြောက်ခြင်းသို့ရောက်သည်ရှိသော်။ တာရယေ၊ လျှင်စွာကိစ္စကို အားထုတ်၍ လွန်မြောက်စေ၏။ ယောနိသော သံဝိဓာနေန၊ အကြောင်းအသင့်ကိုစီရင်သဖြင့်သို့ ရောက်သည်ရှိသော။ တာရယေ၊ လျှင်စွာကိစ္စကို အာထုတ်၍လွန်မြောက်စေ၏။ ယောနိသော သံဝိဓာနေန၊ အကြောင်းအသင့်ကို စီရင်သဖြင့်။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသောပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သုခံ၊ ယခုအခါနောင်အခါ ချမ်းသာခြင်းဟုဆိုအပ်သော အကျိုးသို့။ ပပ္ပေါတိ၊ ရောက်၏။ တဿ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ အတ္ထာ၊ ဒိဋ္ဌဓမ္မကသမ္ပရာယိကစသောအားဖြင့် များသောအကျိုးတို့သည်။ သုက္ကပက္ခေ၊ လဆန်းပက္ခ၌။ စန္ဒိမာဝစန္ဒိမာ ဣဝ၊ လကဲ့သို့။ ပရိပူရေန္တိ၊ နေတိုင်းနေ့တိုင်းပြည့်ကုန်၏။ ယသောကိတ္တဉ္စ၊ ဤသူးကားသဒ္ဓါကြည်ညိုသော ပုဂ္ဂိုလ်မပျင်းမရိလုံလအားထုတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်စသည်ဖြင့် ကျော်စေခြင်းပညာရှိတို့သည် ခြီးမွမ်းအပ်သော အဖြစ်သို့လည်း။ ပပ္ပေါတိ၊ ရောက်၏။ မိတ္တေဟိ၊ အဆုံးအမကိုပေးတတ်သော အဆွေခင်ပွန်းကောင်းတို့နှင့်။ နဝိရူဇ္ဈတိ၊ အဆုံးအမကိုခံယူသော အားဖြင့်မဆန့်ကျင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ဘူတောထေရော၊ သမ္ဘူတထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထာစတုက္ကံ၊ ဤဂါထာလေးခုအပေါင်းကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ သမ္ဘူတထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၉၃) ဥဘယေနေဝ၊ အမျိုးအကျင့်နှင့်သာလျှင်။ သမ္ပန္နော၊ ပြည့်စုံသော။ ရာဟုလဘဒ္ဒေါဟိ၊ ရာဟုလဘဒ္ဒဟူ၍။ မံ၊ ငါကို။ ဝိဒူ၊ သိသောသီတင်းသုံးဖော်တို့သည်။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ ယံ ယသ္မာ ကာရဏာ၊ အကြင့်ကြောင့်။ ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပုတ္တော၊ ရင်သားတော်အနှစ်သားတော်စစ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ယံ ယသ္မာ ကာရဏာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ဓမ္မေသု၊ လောကီလောကုတ္တရာ ဓမ္မတို့၌။ စက္ခုမာ၊ မဂ်ပညာဟူသော စက္ခုရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မေ၊ ငါ့အား။ ယဉ္စယေစ အာသဝေါ၊ အကြင်အာသဝေါတရားတို့သည်လည်း။ ခီဏာ၊ ကုန်ကုန်ပြီ။ ယဉ္စ ယော စ ပုနဗ္ဘဝေါ၊ အကြင်နောင်အခါ၌ တစ်ဖန်အသစ်ဖြစ်ရခြင်းသည်လည်း။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ အရဟာ၊ သံသရာစက်အကန့်ကို ဖျက်ဆီးတတ်သော။ ဒက္ခိဏေယျော၊ မြတ်သောအလှူကိုခံထိုက်သော။

၁၀၉+ ၁၁၀+ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ တေဝိဇ္ဇော၊ ဝိဇ္ဇာသုံးပါးနှင့်ပြည့်စုံသော။ အမတဒ္ဒသော၊ နိဗ္ဗာန်ကိုမြင်လေ့ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဣမေ သတ္တကာယာ၊ ဤသတ္တဝါအပေါင်းတို့ကား။ ကာမန္ဓာ၊ ကာမတို့၌ကန်းကုန်၏။ ဇာလသဉ္ဆန္နာ၊ ဘဝသုံးပါးကိုလွန်၍ တည်သော ဖွဲ့ချည်တတ်တတ်သော တဏှာကိုကွန်ယက်ဖြင့် မိုးအပ်ကုန်၏။ တဏှာဆာဒနဆဒိတာ၊ တဏှာဟုဆိုအပ်သော အမိုးဖြင့်ပိတ်အပ် မိုးအပ်ကုန်၏။ ပမတ္တဗန္ဓုနာဗန္ဓာ၊ မြှုံဝ၌ဖွဲအပ်သောငါးအိပ်ဝ၌ဖွဲအပ်သော ငါးကဲ့သို့နည်းဟူမူကား။ ကူမိနာမုခေ၊ မြှုံဝ၌။ မစ္ဆာဝမစ္ဆာဝိယ၊ ဖွဲ့အပ်သော ငါးတို့ကဲ့သို့တည်း။ တံ ကာမံ၊ ထိုသို့သဘောရှိ ကာမဂုဏ်အနှောင်အဖွဲကို။ ဥဇ္ဈိတွာ၊ ရှေး၌ဖြစ်သော အကျင့်ပယ်၍။ မာရဿ၊ ကိလေသာမရ်၏။ ဗန္ဓနံ၊ အဖွဲကို။ ဆေတွာ၊ အရဟတ္တမဂ်ဖြင့် အကြွင်းမဲ့ဖြတ်၍။ သမူလံ၊ အဝိဇ္ဇာဟုဆိုသော အမြစ်နှစ်တကွသော။ တဏှံ၊ ကာမတဏှာစသည်ကို။ အဗ္ဘုယှ၊ နှုတ်၍။ သီတိဘူတော၊ ကိလေသာတည်းဟူသော ပူလောင်ခြင်းမှငြိမ်းပြီးသည်ဖြစ်၍။ နိဗ္ဗုတော၊ သဥပါဒိသေသနိဗ္ဗာန်ဓာတ်ဖြင့်ငြိမ်းပြီးသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ရာဟုလောထေရော၊ ရာဟုလထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထာစတုက္ကံ၊ ဤဂါထာလေးခုအပေါင်းကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ရာဟုလာထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၉၄) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဇာတရူပေန၊ ရွေငွေဖြင့်ပြီးသော ဥက္ခောင်းတန်ဆာစသော တန်ဆာဖြင့်။ သဉ္ဆန္နာ၊ တန်ဆာဆင်သည်၏ အစွမ်းဖြင့်ဖုံးလွှမ်းအပ်သော ကိုယ်ရှိထသော။ ဒါသီဂဏပုရက္ခတာ၊ မိမိတို့နှင့်လျော်သော တန်ဆာဆင်သောမိမိ၏ ကျွန်အပေါင်းဖြင့် ခြံရံအပ်ထသော။ အင်္ဂေန၊ ရင်ခွင်ဖြင့်။ ပုတ္တံ၊ မိမအိသားကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ဘရိယာ၊ မယာ၊ သည်။ မံ၊ ငါသို့။ ဥပါပမိ၊ ကပ်၏။ အလင်္ကတံ၊ ဥက္ခောင်းတန်ဆာစသော တန်ဆာဖြင့်တန်ဆာဆင်အပ်သော။ သုဝသနံ၊ ကောင်းသောအဝတ်ကိုဝတ်လျက်။ အာယန္တိံ၊ လာလတ်သော။ သကပုတ္တဿ၊ မိမိသား၏။ မာတရံ၊ အမိကို။ ဒိသွာ၊ မြင်လတ်၍။ ဩဋ္ဋိတံ၊ ထောင်အပ်သော။ မစ္စုပပါသံ မစ္စုပါသံ ဣဝ၊ သေမင်း၏ကျော့ကွင်းကဲ့သို့။ ဥဒပါဒီ၊ ထင်၏။ တတော၊ ထိုနောက်မှ။ ယောနိသော၊ သင့်သောအားဖြင့်။ မနသိကရော၊ ဤအရိုးစုကားအကြောဖြင့် ဖွဲအပ်၏ အသားဖြင့်လိမ်းကျံအပ်၏ အရေဖြင့်ဖုံးလွှမ်းအပ်၏ မစင်ကြယ်သော မကောင်းသောအနံဖြင့် စက်ဆုပ်ရွံရှာဖွယ်ရှိ၏ အမြဲပွတ်သတ်ရခြင်းနယ်ရခြင်းပေါက်ပြဲခြင်း ပျက်စီးခြင်း သဘောရှိ၏ ဤသို့စသော သင့်သောနှလုံး။

၁၁၀+ ၁၁၁+ သွင်းခြင်းသည်။ ဥဒပဇ္ဇထ၊ ဖြစ်လတ်၏။ အာဒီနဝေါ၊ ဤကိုယ်၏သဘောကိုဆောင်းခြင်းကို အရင်းပြုသဖြင့်ထိုကိုယ်၌ မှီကုန်သော စိတ်စေတသိက် တို့၏ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းရှိသော အဖြစ်အားဖြင့်ထင်ကုန်သော များသောအခြင်းအရာရှိသော အပြစ်သည်။ ပါတုရဟု၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။ နိဗ္ဗိဒါ၊ အဖြစ်ကိုရှုသောဘာဝနာကိစ္စအားဖြင့် ပြီးသောဝဋ်၌ငြီးငွေ့သောဉာဏ်သည်။ သမ္ပတိဋ္ဌထ၊ ငါ၏နှလုံး၌ ကောင်းဏွာတည်ပြီ။ တတော၊ ထိုဝိပဿနာဉာဏ်ဖြစ်သည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ မေ၊ ငါ၏။ ဝိမုစ္စိ၊ လောကုတ္တရာဘာဝနာကိုပွားစေသည်၏ အဖြစ်ဖြင့်ဖြစ်သော မဂ်၏စဉ်ဖြင့် အလုံးစုံကုန်သော ကိလေသာတို့မှလွတ်ပြီ။ ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဓမ္မသုဓမ္မတံ၊ တရားတော်၏ ကောင်းသောတရား၏ အဖြစ်ကို။ ပဿ၊ ရှုလော။ မယာ၊ ငါသည်။ တိဿောဝိဇ္ဇာ၊ သုံးပါးသောဝိဇ္ဇာတို့ကို။ အနုပ္ပတ္တာသစ္ဆိကတာ၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ကုန်ပြီ။ ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သာသနံ၊ ဆုံးမတော်မူသော အတိုင်း။ ကတံ ကရဏီယံ၊ ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စန္ဒနောထေရော၊ စန္ဒနထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထာစတုက္ကံ၊ ဤဂါထာလေးခုအပေါင်းကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ စန္ဒနထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၉၅) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဓမ္မာ၊ လောကီလောကုတ္တရာဖြစ်သော သုစရိုက်တရားသည်။ ဟဝေ ဧကန္တေန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ ဓမ္မစာရိံ၊ သုစရိုက်တရားကိုကျင့်သောသူကို။ ရက္ခတိ၊ အပါယ်ဆင်းရဲသံသရာဆင်းရဲမှဝဋ်ကင်းခြင်း၏ ကြီးစွာသော အကြောင်းဖြစ်၍စောင့်၏။ သုစိဏ္ဏော၊ ကောင်းစွာကံကံ၏ အကျိုးကိုယုံကြည်၍ အရိုအသေပြုသဖြင့်ဆည်းဘူးအပ်သော။ ဓမ္မော၊ ဒါနသီလစသော ကုသိုလ်တရားတို့သည်။ သုခံ၊ လောကီလောကတ္တရာချမ်းသာကို။ အာဝဟတိ၊ ရွက်ဆောင်ပေ၏။ ဓမ္မစာရီ၊ တရားကိုကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ အပါယ်လေးပါးသို့။ န ဂစ္ဆတိ၊ မလားရ။ ဧသဧသော၊ ဤသို့အပါယ်လေးပါးမလာရခြင်းသည်။ သုစိဏ္ဏေသုစိဏ္ဏဿ၊ ကောင်းစွာကျင့်အပ်သော။ ဓမ္မဓမ္မဿ၊ တရားတော်၏။ အာနိသံသော၊ အကျိုးစက်တည်း။ ဟိယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ဓမ္မော၊ ကျေးဇူးရှိသော ကုသိုလ်တရားသည်လည်းကောင်း။ ဥဘော၊ နှစ်ပါးကုန်သော ကုသိုလ်တရား အကုသိုလ်တရားတို့သည်။ သမဝိပါကိနော၊ တူမျှသော အကျိုးရှိကုန်သည်။ န ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ အဓမ္မော၊ ကျေးဇူးမရှိသော အကုသိုလ်ဒုစရိုက်တရားသည်။ နိရယံ၊ ငရဲသို့။ နေတိ၊ ဆောင်တတ်၏။ ဓမ္မော၊ ကျေးဇူးရှိသောကု

၁၁၁+ ၁၁၂+ သိုလ်သုစရိုက်တရားသည်။ သုဂတိံ၊ နတ်ရွာနိဗ္ဗာန်သို့။ ပါပေတိ၊ ရောက်စေတတ်၏။ တသ္မာဟိ တသ္မာ ဧဝ၊ ထို့ကြောင့်သာလျှင်။ ဓမ္မေသု၊ ကျေးဇူးရှိသော ကုသိုလ်သုစရိုက်တရားတို့၌။ ဆန္ဒံ၊ ပြုခြင်းငှာအလိုရှိသော ဆန္ဒကို။ ကရေယျပဝတ္တေယျ၊ ဖြစ်စေရာ၏။ ဣတိ ဧဝံ ယထာဝုတ္တပ္ပကာရေန၊ ဤသို့ဆိုအပ်ပြီးသော အပြားရှိသာ အဆုံးအမကိုပေးသဖြင့်။ တာဒိနာ၊ သည်းခံခြင်းကျေးဇူးနှင့်ပြည့်စုံသော။ သုဂတေန၊ အညီအညွတ်ကောင်းစွာကျင့်သော သူသည်။ မောဒမာနော၊ နှစ်သက်ခြင်းသို့ရောက်သည်ဖြစ်၍။ ဓမ္မေသု၊ ကျေးဇူးရှိသောကုသိုလ်သုစရိုက်တရားတို့၌။ ဋ္ဌိတာ၊ သရဏဂုံဆောက်တည်ခြင်းစသော ကျေးဇူးအားဖြင့်တည်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်။ သရဏဝရဂ္ဂါဓိနော၊ မြတ်သည်ဖြစ်၍ ဖြစ်သောရတနာသုံးပါးအပေါင်းအားကိုးကွယ်ခြင်းသို့ရောက်ကုန်သော။ ဓီရာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ နိယျန္တိ၊ အလုံးစုသောဝဋ်ဆင်းရဲမှထွက်မြောက်နိုင်ကုန်၏။ မယာ၊ ငါသည်။ ဝမ္ဖေါတိတော၊ ခေါအပ်ပြီးသောမဂ်ဉာဏ်ဖြင့်ဖုံးလွှမ်းအပ်သော။ ဂန္ဓမူလော၊ အဝိဇ္ဇာကိုလည်းကောင်း။ တဏှာဇာလော၊ တဏှာတည်းဟူသော ကွန်ယက်ကိုလည်းကောင်း။ သမူဟတော၊ မဂ်ဉာဏ်ဖြင့်နှုတ်အပ်ပြီးသော။ အဟံ၊ ထိုငါသည်။ ခီဏသံသရော၊ ကုန်ပြီးသော သံသရာဝဋ်ရှိ၏။ ကိဉ္စနံ၊ အရဟတ္တမဂ်ကိုရသဖြင့် ရာဂစစသောတုန်လှုပ်ခြင်းသည်။ န စတ္ထိန စ အတ္ထိ၊ မရှိ။ ကိံ ဝိယ၊ အဘယ်သို့ကဲ့သို့နည်းဟူမူကား။ အဒေါသိနာ၊ တိမ်တိုက်ဆီးနှင်းမီးခိုမြူအသုရိန်တည်းဟူသော အပြစ်ငါးပါးမှ ကင်းသော။ ပုဏ္ဏမာသိယံ၊ လပြည့်နေ့၌။ စန္ဒော၊ လသည်။ သောဘတိယထာ၊ အလုံးစုံပြည့်သဖြင့် တင့်တယ်သကဲ့သို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဓမ္မိကောထေရော၊ ဓမ္မိကထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထာစတုက္ကံ၊ ဤဂါထာလေးခုအပေါင်းကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဓမ္မိကထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၉၆) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ သုစိပဏရစ္ဆဒါ၊ စင်ကြယ်သော အလွန်ဖြူစင်သော အတောင်ရှိကုန်သော။ ဗလာကာ၊ ငှက်ဥဗြိုင်းတို့သည်။ ကာဠဿ၊ မျက်စဉ်းညိုးနှင့်တူသောမည်းညိုသော အရောင်ရှိသော။ မေဃဿ၊ မိုး၏။ တဇ္ဇိတာ၊ ချုန်းထစ်းခြင်းမှ။ ဘယေန၊ ကြောက်သဖြင့်။ အာလယံ၊ မိမိနေရာဖြစ်သော အသိုက်သို့။ ပလေဟိတိ၊ ကျက်စားရာမြေ

၁၁၂+ ၁၁၃+ မှပျံ၍သွားလတ္တံ့။ အာလယေသီနီ၊ ထိုထို မိမိနေဟောင်းဖြစ်သော အသိုက်၌နေခြင်းကို အလိုရှိကုန်၏။ တဒါတိံ ကာလေ၊ ထိုအခါ၌။ အဇကရဏီ၊ အဇကရီဏီအမည်ရှိသော။ နဒီ၊ အသစ်သောရှေဖြင့်ပြည့်စုံသော မြစ်သည်လည်း။ မံ မမ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ယမေတိ၊ နှစ်သက်စေ၏။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ သုဝိသုဒ္ဓပဏ္ဍရာ၊ ကောင်းစွာဖြူစင်သော အဆင်းရှိကုန်သော။ ဗာလာကာ၊ ဥဗြိုက်းငှက်တို့သည်။ ကာဠဿ၊ မျက်စဉ်းညိုနှင့်တူသော မည်းနက်သောအရောင်ရှိသော။ မေဃဿ၊ မိုးကြီး၏။ တဇ္ဇိတာ၊ ချုန်းထစ်ခြင်းမှ။ ဘယေန၊ ကြောက်သဖြင့်။ လေဏံ လေဏဿ၊ နေရာအရပ်၏။ အဘာဝေန၊ မရှိသဖြင့်။ အလေဏဒဿိနီ၊ နေရာအရပ်ကိုမမြင်သည်ဖြစ်၍။ လေဏံ၊ နေရာအသိုဏ်းကို။ ပရိယေသတိ၊ ရှာလင့်၏။ တဒါ၊ ထိုမိုးကြီးရွာသော အခါ၌။ အဇကရဏီ၊ အဇကရဏီအမည်ရှိသော။ နဒီ၊ အသစ်သောရေဖြင့်ပြည့်သောမြစ်သည်။ မံ မမ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ယမေတိ၊ နှစ်သက်မွေ့လျော်စေ၏။ မမ၊ ငါ၏။ ဝသနမဟာလေဏေတော၊ နေရာလိုက်ကြီးမှ။ ပစ္ဆာ၊ နောက်အဖို့၌။ အာဘာကူလံ၊ အဇကရဏီမည်သောမြစ်၏။ ဥဘတော၊ ကမ်းနှစ်ဘက်မှ။ တဟိံ၊ ထိုထိုသို့ အရပ်၌။ ဣတော စိတော၊ ထိုမှဤမှ။ သောဘေန္တိ၊ တင့်တယ်စေကုန်၏။ ယေ ရုက္ခာ၊ အကြင်သစ်ပင်တို့သည်။ နိစ္စိကာလံ၊ အမြဲကာလပတ်လုံး။ ဖလဘာရမိတသာခါ၊ အသီးတည်းဟူသော ဝန်ဖြင့်ညွတ်သောအခက်ရှိကုန်သော။ သိနိဒ္ဓဝဏ္ဏစ္ဆာယ၊ သိမ်မွေ့ပြေပြစ်သော အရွက်အရိပ်ရှိကုန်သော။ ဇမ္ဗုယော၊ သပြေပင်တို့သည်။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်၌။ ကန္နုနာမသတ္တံ၊ အဘယ်ရှိသော သတ္တဝါကိုလျှင်။ န ရမေန္တိ၊ အဘယ်မှာမမွေ့လောျ်စေဘဲရှိနိုင်အံ့နည်း။ ရမေန္တိယေဝ၊ မွေ့လျော်စေကုန်သာလျှင်ကတည်း။ အမတာမတသံဃသုပ္ပဟိတာ၊ စပါးကြီးမြွေးသတတ်သဖြင့် မသေသောသူတို့၏ အပေါင်မှကောင်းစွာဖဲအပ်သော။ ကေကာ၊ ထိုအရပ်၌ သာယာစွာတွန်တတ်ကုန်သော ဥဒေါင်းစသော ငှက်တို့သည်။ မန္ဒဝတိံ၊ နည်းသောပညာရှိသောသူကို။ ပနာဒယန္တိ၊ ပဲ့တင်ထပ်သော အသံတို့ဖြင့် မွေ့လျော်စေကုန်၏။ အဇ္ဇ၊ ယခုအခါ၌။ ဂိရိနဒီဟိ၊ တစ်ပါးသော တောင်မှစီးသောမြစ်တို့နှင့်။ ဝိပ္ပဝါသသမယော၊ ကင်းကွာ၍နေသော အခါသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ခေမာအဇရဏီ၊ အထူးသဖြင့် ငါရဲမိကျောင်းလပိုင်းအစရှိသည်မှ ကင်းသောကြောင့်ဘေးမရှိသော အဇကရဏီမည်သော မြစ်သည်။ သိဝါ၊ ကောင်းသောအမြင်ရှိသော ဆိတ်သဲစုနှင့်ပြည့်စုံ၏။ သုရမ္မာ၊ ကောင်းသောမွေ့လျော်ရာလည်းဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအဇကရဏီမည်သောမြစ်

၁၁၃+ ၁၁၄+ နား၌သာလျှင်။ မမ၊ ငါ၏။ မနော၊ နှလုံးသည်။ ရဇ္ဇတိ၊ တပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သဗ္ဗကောထေရော၊ သဗ္ဗကထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထာစတုက္ကံ၊ ဤဂါထာလေးခုအပေါင်းကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ သဗ္ဗကထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၉၇) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဇီဝိကတ္ထော၊ အသက်ရှဉ်ခြင်းအကျိုးရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဗ္ဗဇိံ၊ ရဟန်းပြု၏။ လဒ္ဓါနဥပသမ္ပဒံ၊ ရှေးဦးစွာသာမဏေအဖြစ်၌ တည်သောအားဖြင့် ဉတ္တိစတုတ္ထကံဖြင့်ပဉ္စင်းအဖြစ်ကိုရသည်ဖြစ်၍။ တတော၊ ထိုနောင်မှ။ သဒ္ဓံ၊ သဒ္ဓါတရားကို။ ပဋိလဘိံ၊ ရ၏။ တတော၊ ထိုပဉ္စင်းအဖြစ်ကို ရသောအခါမှစ၍။ ဒဠဝီရိယော၊ ပြင်းစွာအားထုတ်အပ်သော လုံးလရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရက္ကမိံ၊ လုံးလပြုပြီ။ မမ၊ ငါ၏။ အယံ ကာယော၊ အဤအကောင်ပုပ်သည်။ ကာမံ၊ စင်စစ်။ ဘိဇ္ဇတု၊ ဤလုံးလတည်းဟူသော ပူပန်ခြင်းဖြင့် ပြတ်သည်ကွဲသည်ဖြစ်စေသတည်း။ မံသပေသီ၊ ငါ၏ကိုယ်၌ဖြစ်သော အသားတစ်သည်။ သိဝိယန္တိ၊ ထိုမှဤမှပျက်စီးသည်ဖြစ်စေကုန်၏။ မေ၊ ငါ၏။ ဥဘောဇဏ္ဏုကသန္တီဟိ၊ နှစ်ပါးသောပုဆစ်ဒူးအဆက်တို့မှ။ ဇင်္ဃာယော၊ မြင်းခေါင်းတို့သည်။ ပပတန္တု၊ ကျသည်ဖြစ်စေကုန်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပိဝေယျံ၊ သောက်အပ်သမျှသော ဝတ္ထုကို။ နပိဝိဿာဒိ၊ မသောက်အံ့။ ဝိဟာရစဝိဟာရာ ဧဝ၊ ကျောင်းမှသာလျှင်။ နနိက္ခမိ၊ အရဟတဖိလ်ကိုမရသမျှငါမထွက်ပြီ။ တဏှာသလ္လေ၊ တဏှာဟူသောမြှားကို။ အနုဟတေ၊ မဂ်ဖြင့်မနှုတ်ရသေးသည်ရှိသော်။ ပဿံ၊ နံပါးနှစ်ဘက်တို့တွင်တစ်ခုသောနံပါးကို ကိုယ်၏ညောင်ဉာခြင်းကို။ ပယ်အံ့သောငှာ တစ်ဖက်သောနံပါးသို့ပြောင်းခြင်းကို။ နပိနိပါတိဿံ၊ မပြောင်းမချအံ့။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိုအပ်ပြီးသောနည်းဖြင့်။ ဝိဟရတောဝိရဟန္တဿ၊ နေထသော။ တဿ မေ၊ ထိုငါ၏။ ဝိရီယပရက္ကမံ၊ လုံ့လပြုသဖြင့် လွန်စွာအားထုတ်ခြင်းကို။ ပဿ၊ ရှုလော။ မယာ၊ ငါသည်။ တိဿောဝိဇ္ဇာ၊ သုံးပါးသော ဝိဇ္ဇာတို့သို့။ အနုပ္ပတ္တော၊ ရောက်အပ်ကုန်ပြီ။ ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သာသနံ၊ အဆုံးအမဖြစ်သော မဂ်ဟူသော သီတင်းသုံးခြင်းကို။ ကတံ ဝုသိတံ၊ သုံးအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မုဒိတောထေရော၊ မုဒိတထေရ်သည်။ ဣမံ ဂါထာစတုက္ကံ၊ ဤဂါထာလေးခုအပေါင်းကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ မုဒိတထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ တဩတသ္မိံ စတုက္ကနိပါတေ၊ ထိုစတုက္ကနိပါတ်၌။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ နာဂသမာလော၊ နာဂသမာလထေရ်လည်းကောင်း။ ဘဂုစ၊ ဘဂုထေရ်လည်းကောင်း။ သဘိယော၊ သဘိယထေရ်လည်းကောင်း။ နန္ဒကောပိ စ၊ နန္ဒကထေရ်လည်းကောင်း။ ဇမ္ဗူကော၊ ဇမ္ဗူထေရ်လည်းကောင်း။ သေနကောစထေ+

၁၁၄+ ၁၁၅+ ရော၊ သေနကထေရ်လည်းကောင်း။ သမ္ဘူတော စ၊ သမ္ဘူတထေရ်လည်းကောင်း။ ရာဟုလောပိ စ၊ ရာဟုလထေရ်လည်းကောင်း။ စန္ဒနောထေရော၊ စန္ဒနထေရ်လည်းကောင်း။ ဧတေဗုဒ္ဓသာဝကာ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားပတည့်သားတော်တို့သည်။ ဒသ၊ တစ်ကျိမ်တို့သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဓမ္မိကော၊ ဓမ္မိကအမည်ရှိသော။ ထေရော၊ မထေရ်လည်းကောင်း။ သဗ္ဗကော၊ သဗ္ဗကအမည်ရှိသော။ ထေရော၊ မထေရ်လည်းကောင်း။ မုဒိတော၊ မုဒိအမည်ရှိသော။ ထေရောစာပိ၊ မထေရ်လည်းကောင်း။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဧတေ ထေရာ စ၊ ထိုမထေရ်တို့သည်လည်း။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဂါထာယော၊ ဂါထာတို့ကား။ ဒွေပညာသ၊ ငါးဆယ့်နှစ်ဂါထာတို့တည်း။ သဗ္ဗေပိ၊ အလုံးစုံလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ထေရာ၊ မထေရ်တို့သည်။ တေရသာ၊ တစ်ကျိပ်သုံးပါးတို့တည်း။ ဣတိ ဣဒံ၊ ဤသည်လျှင်တည်း။ စတုက္ကနိပါတော၊ စတုက္ကနိပါတ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ပဉ္စကနိပါတ် (၁၉၈) ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သိဝထိကံ၊ သင်းချိုင်းသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဥဇ္ဈိတံ၊ စွန့်အပ်သော။ ဣတ္ထိံ၊ ပြည့်တန်ဆာမမိန်းမအသေကောင်ကို။ အဒ္ဒသံ၊ မြင်ရပြီ။ ဟိ သစ္စံ၊ မှန်၏။ ပါပကံ၊ ဇိဝိတိန္ဒြေဝိညာဉ်မှကင်းသည်ဖြစ်၍ယုတ်သော။ မတံ၊ သေသော။ ယံ ဣတ္ထိံ၊ အကြင်မိန်းမအသေကောင်းကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ဧကော၊ အချို့သောသူတို့သည်။ ဇိဂုစ္ဆန္တိ၊ စက်ဆုက်ကုန်၏။ တသ္မိံကုဏာပေ၊ ထိုးပိုးလောက်တို့ဖြင့် ပြည့်စုံသော အကောင့်၌။ ကာမရာဂေါ၊ မသင့်သောနှလုံးသွင်းခြင်းရှိသောသူအား အားကြီးစွာသော ကာမရာဂသည်။ ပါတုရဟု၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။ တသ္မိံ ကလေဝရေ၊ ထိုအကောင်၌။ နဝဒိဒွါရေဟိ၊ ကိုးဒွါရမှတို့မှ။ အသုစိ၊ မစင်သသည်။ သဝတိ၊ ယိုစိးခြင်းသည်။ အဟု၊ ဖြစ်ပြီ။ အသုစိဘာဝဿ၊ မစင်ကြယ်သော အဖြစ်ကို။ အဒ္ဒဿနေန၊ ရာဂဖုံးလွှမ်းသော အားဖြင့်မမြင်နိုင်သေးသောကြောင့်။ အန္ဓောဝ၊ သူကန်းကဲ့သို့လျှင်။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ ဩဒနပါကမှာ၊ ထမင်းချက်ရာမှ။ ဩရံဩဒနံ၊ ဆန်တည့်သောတောင်းမှဆန်ကို။ ပစတိ၊ ထမင်းချက်၏။ တမှာဋ္ဌာနာ၊ ထိုထမင်းချက်ရာအရပ်မှ။ အပက္ကမိံ၊ ဖဲ၏။ သတိမာ၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းနှင့်ယှဉ်သော သိတိရှိသော။

၁၁၅+ ၁၁၆+ သမ္ပဇာနော၊ ပညာအဆင်အခြင်နှင့်ပြည့်စုံသော။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဧကမန္တံ၊ သင့်အပ်လျှောက်ပတ်သောအရပ်သို့။ ဥပါဝိသိံ၊ အနီးသို့ဝင်၏။ တတော၊ ထိုသို့ဝင်ပြီးသည်နောက်မှ။ မေ မမ၊ ငါအား။ ယောနိသော၊ အသင်အားဖြင့်။ မနသိကာရော၊ ဤအရိုးစုကား အကြောင့်နှင့်စပ်၏ အသားဖြင့်လိမ်းကျံအပ်၏။ ဤသို့အစရှိသောသင့်သော နှံးသွင်းခြင်းရှိသည်။ ဥဒပဇ္ဇထ၊ ဖြစ်လတ်၏။ အာဒီနဝေါ၊ ဤကိုယ်၏သဘောကိုဆောင်းခြင်းကို အရင်းပြုသဖြင့်ထိုကိုယ်၌ မှီကုန်သော စိတ်စေတသိက် တို့၏ အဖြစ်အပျက်ကိုနှလုံးသွင်းခြင်း ထိုစေတသိက်တို့၌ ဘီလးရက္ခိုသ်စသည်တို့ကဲ့သို့ဘေးအားဖြင့် ထင်စွာသောအခြင်းအရာရှိသောအပြစ်သည်။ ပါတုရဟိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။ နိဗ္ဗိဒါ၊ အပြစ်ကိုရှုသောဘဝနာကိစ္စဖြင့်ပြီးသော ဝဋ်ဆင်းရဲမှငြီးငွေသောဉာဏ်သည်။ သမတိဋ္ဌထ၊ ငါ၏နှလုံး၌ ကောင်းစွာတည်ပြီ။ တတော၊ ထိုဝိပဿနာဉာဏ်ဖြင့်သည်မှ။ မေ မမ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိမုစ္စိ၊ မဂ်အစဉ်အားဖြင့် အလုံးစုံသော ကိလေသာတို့မှလွတ်ပြီ။ ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဓမ္မသုဓမ္မတံ၊ တရားတော်၏ ကောင်းမြတ်သော တရား၏ဖြစ်ကို။ ပဿ၊ ရှုလော။ မယာ၊ ငါသည်။ တိဿောဝိဇ္ဇာ၊ သုံးပါးသောဝိဇ္ဇာတို့ကို။ အနုပ္ပတ္တာ၊ အစဉ်အတိုင်းရအပ်ကုန်ပြီ။ မယာ၊ ငါသည်။ ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သာသနံ၊ အဆုံးအမတော်ဖြစ်သော မဂ်ဟူသော သီတင်းသုံးခြင်းကို။ ကတံ ဝုသိတံ၊ ကရဏီယံ၊ ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ရာဇဒတ္ထောထေရာ၊ ရာဇဒတ္ထထေရ်သည်။ ဣမာ ပဉ္စဂါထာ၊ ဤငါးထာတို့ကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ရာဇဒတ္ထထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၁၉၉) ယော အယံ၊ အကြင်ငါသည်။ အယောဂေ၊ မမှိဝဲအပ်သော ကာမသုခလ္လိကာနုယောဂ အတ္ထကိလမထာနုယောဂဟုဆိုအပ်သော အယုတ်တရားနှစ်ပါး၌။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ယုဉ္ဇံယုဉ္ဇန္တော၊ ထိုနှစ်ပါးသော အခြင်းအရာဖြင့်ကျင့်သော ကိစ္စနှစ်ပါသော အကျိုးကိုဆောင်တတ်သော ကိစ္စကို။ ဣစ္ဆယံ ဣစ္ဆန္တော၊ အလိုရှိသော။ ပုရိသော၊ ယောက်ကျေ်ားသည်။ အယောဂေ၊ ထိုစီးခြင်း၏ ဆန့်ကျင့်ဘက်အားဖြင့် မသင့်သောအရာ၌။ စရံစရန္တော၊ ကျင့်သည်။ စေ ဘဝေယျ၊ အကယ်၍ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ နာဓိဂစ္ဆေယျ၊ အလိုရှိတိုင်းစီးပွားချမ်းသာသို့မရောက်ရာ။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ တံ ဒုဗ္ဘလက္ခဏံ၊ ထိုဘုန်းကြက်သရေမရှိသော သဘောကို။ ယုဉ္ဇိ၊ မသင့်သောအယုတရားနှစ်ပါး၌ အားထုတ်မိ၏။ အဗ္ဗုဠံ၊ မနုတ်အပ်သော။ အဃဂတံ၊ နှိပ်စက်တတ်သော သဘောရှိသော ရာဂစသောကိလေသာတို့၏။ ဇိဝိတံသံသရပဝတ္တိ၊ သံသရာဖြစ်ခြင်းတည်း။ ဧကံ၊ တစ်ခုသောပမာဒတရားကို။ ဩသဇ္ဇေယျစေ၊ အကယ်၍စွန့်ငြားအံ့။ ကလိဝကလိ ဣဝ၊

၁၁၆+ ၁၁၇+ သူယုတ်မာကဲ့သို့။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ သဗ္ဗာနိ၊ အလုံးစုံသော အရဟတ္တဖိုလ်ကို ရင်စေတတ်သော သဒ္ဓါဝီရိယ သတိသမာဓိပညန္ဒြေတရားတို့ကို။ ဩသဇ္ဇေယျာစ၊ အကယ်၍စွန့်ငြားအံ့။ သမဝိသမဿ၊ အညီညွတ်သည် မညီညွတ်သည်ကို။ အဒဿနတော၊ သမထဝိပဿာနဘာဝနာတည်းဟူသော ဉာဏ်ဖြင့်မမြင်သောကြောင့်။ အန္ဓောဝ အန္ဓော ဝိယ၊ သူကးန်းကဲ့သို့။ ကယိရာ၊ ပြုရာ၏။ တံ ဟိ တံ ဧဝ၊ ထိုပြုအပပ်သောအမှုကိုသာလျှင်။ ဝဒေ၊ ဆိုရာ၏။ ယံ၊ အကြင်အမှုကို။ န ကယိရာ၊ မပြုရာ။ တံ၊ ထိုအမှုကို။ န ဝဒေ၊ မဆိုရာ။ အကရောန္တံ၊ မပြုသောသူကို။ ဘာသမာယနံ ဘာသမာနာ၊ ဆိုကုန်သော။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ အယံ၊ ဤသူကား။ ဧတ္တကော၊ ဤမျှသာပြုခြင်းငှာ စွမ်းနိုင်၏။ ဣတိ၊ ဤသို။ ပရိဇာနန္တိ၊ ပိုင်းခြား၍သိနိုင်ကုန်၏။ ရုစိရံ ပုမ္ဖံ၊ လယ်ခေါင်ရန်းပန်းေအောင်းမဲညိုပန်း စသောအားဖြင့်များသောပန်းသည်။ ဝဏ္ဏဝန္တံ၊ အဆငသာရှိသည။ အဂန္ဓကံ၊ အနံမရှိသည်။ ဟောတိ ယထာ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထိုအတူ။ သုဘာသိတာ၊ ကောင်းစွာဆိုအပ်သော။ ဝါစာ၊ စကားသည်။ အကုဗ္ဗတော၊ ထိုတရားတော်လာတိုင်း မပြုမကျင့်သောသူအား။ အဖလာ၊ နတ်ရွာနိဗ္ဗာန်ဟူသော အကျိုးမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပိ၊ အကျိုးမရှိသည်မှ တစ်ပါးသောအကျိုးရှိသည်ကိုဆိုအံ့။ ရုစိရံ ပုမ္ဖံ၊ မြတ်လေးပန်း ကြာညိုပန်းစသေား ပးန်သည်။ ဝဏ္ဏဝန္တံ၊ အင်းရှိသည်။ သုဂန္ဓကံ၊ ေကောငသောအနံ့ရှိသည်။ ဟောတိ ယထာ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထိုအတူ။ သုဘာသိတာ၊ ကောင်းစွာဟောအပ်ေသော။ ဝါစာ၊ ပိဋကတ်သုံးတည်းဟူသော စကားတော်သည်။ သုကုဗ္ဗတာ၊ ဘုရားဟောတော်မူတိုင်းကောင်းစွာကျ်သောသူအား။ သဖလာ၊ နတ်ရွာနိဗ္ဗာန်ဟူသော အကျိုးရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သုဘူတော ထေရော၊ သုဘူတထေရ်သည်။ ဣမာ ပဉ္စဂါထာ၊ ဤငါးဂါထာတို့ကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ သုဘူတိထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၂၀၀) ဒေဝ၊ အိုမိုြးနတ်။ ယထာသဂီတံ၊ သီမြဲတိုင်းသော သီချင်းကို။ ဂါယန္တော၊ သီလျက်။ ဝဿတိ၊ ရွာလော။ မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိကာ၊ ကုဋိသည်။ ဆန္နာ၊ မိုးအပ်ပြီးသည်ဖြစ်၍။ သုခနိဝါတာ၊ မိုးစွတ်ခြင်းမှ ကင်းသည်ဖြစ်၍ ချမ်းသာသောနေရခြင်းရှိ၏။ တဿ ကုဋိယံ၊ ထိုကုဋိ၌။ ဝူပသန္တော၊ ကိလေသာတို့မှငြိမ်းသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရာမိ၊ နေ၏။ ဝေ၊ စင်စစ်။ အထ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ေဒေဝဿနံ၊ မိုးရွာခြင်းကို။ ပတ္ထယိ၊ တောင့်တ၏။ ဒေဝ၊ အိုမိုးနတ်။

၁၁၇+ ၁၁၈+ ပဝဿ၊ ရေအရည်တို့ကို ယိုစေလော။ ဒေဝ၊ အိုမိုးနတ်။ ယထာ သုဂီတံ၊ သီမြဲတိုင်းသော သီချင်းကို။ ဂါယန္တော၊ သီလျက်။ ဝဿတိ၊ ရွာလော။ မေ၊ ငါ၏။ မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိကာ၊ ကုဋိသည်။ ဆန္နာ၊ မိုးအပ်ပြီးသည်ဖြစ်၍။ သုခနိဝါတာ၊ မိုးစွတ်ခြင်းမှ ကင်းသည်ဖြစ်၍ ချမ်းသာသောနေရခြင်းရှိ၏။ တဿ ကုဋိယံ၊ ထိုကုဋိ၌။ ဝူပသန္တော၊ ကိလေသာတို့မှငြိမ်းသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရာမိ၊ နေ၏။ ဝေ၊ စင်စစ်။ အထ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ေဒေဝဿနံ၊ မိုးရွာခြင်းကို။ ပတ္ထယိ၊ တောင့်တ၏။ ဒေဝ၊ အိုမိုးနတ်။ ပဝဿ၊ ရေအရည်ကို ရွာစေလော။ ဒေဝ၊ အိုမိုးနတ်။ ယထာသုဂီတံ၊ သီမြဲတိုင်းသော သီချင်းကို။ ဂါယန္တော၊ သီလျက်။ ဝဿတိ၊ ရွာလော။ မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိကာ၊ ကုဋိသည်။ ဆန္နာ၊ မိုးအပ်ပြီးသည်ဖြစ်၍။ သုခနိဝါတာ၊ မိုးစွတ်ခြင်းမှ ကင်းသည်ဖြစ်၍ ချမ်းသာသောနေရခြင်းရှိ၏။ တဿ ကုဋိယံ၊ ထိုကုဋိ၌။ ဝူပသန္တော၊ ကိလေသာတို့မှငြိမ်းသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရာမိ၊ ငါနေ၏။ ဒေဝ၊ အိုမိုးနတ်။ ယထာသုဂီတံ၊ သီမြဲတိုင်းသော သီချင်းကို။ ဂါယန္တော၊ သီလျက်။ ဝဿတိ၊ ရွာလော။ မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိကာ၊ ကုဋိသည်။ ဆန္နာ၊ မိုးအပ်ပြီးသည်ဖြစ်၍။ သုခနိဝါတာ၊ မိုးစွတ်ခြင်းမှ ကင်းသည်ဖြစ်၍ ချမ်းသာသောနေရခြင်းရှိ၏။ တဿ ကုဋိယံ၊ ထိုကုဋိ၌။ ဝီတရာဂေါ၊ ကင်းသောရာဂရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရာမိ၊ ငါနေ၏။ ဒေဝ၊ အိုမိုးနတ်။ ယထာသုဂီတံ၊ သီမြဲတိုင်းသော သီချင်းကို။ ဂါယန္တော၊ သီလျက်။ ဝဿတိ၊ ရွာလော။ မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိကာ၊ ကုဋိသည်။ ဆန္နာ၊ မိုးအပ်ပြီးသည်ဖြစ်၍။ သုခနိဝါတာ၊ မိုးစွတ်ခြင်းမှ ကင်းသည်ဖြစ်၍ ချမ်းသာသောနေရခြင်းရှိ၏။ တဿ ကုဋိယံ၊ ထိုကုဋိ၌။ ဝီတဒေါသော၊ ကင်းသောဒေါသရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရာမိ၊ ငါနေ၏။ ဒေဝ၊ အိုမိုးနတ်။ ယထာသုဂီတံ၊ သီမြဲတိုင်းသော သီချင်းကို။ ဂါယန္တော၊ သီလျက်။ ဝဿတိ၊ ရွာလော။ မေ၊ ငါ၏။ ကုဋိကာ၊ ကုဋိသည်။ ဆန္နာ၊ မိုးအပ်ပြီးသည်ဖြစ်၍။ သုခနိဝါတာ၊ မိုးစွတ်ခြင်းမှ ကင်းသည်ဖြစ်၍ ချမ်းသာသောနေရခြင်းရှိ၏။ တဿ ကုဋိယံ၊ ထိုကုဋိ၌။ ဝီတမောဟော၊ ကင်းသောမောဟရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရာမိ၊ ငါနေ၏။ ဝေ၊ စင်စစ်။ ဣထ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ဒေဝဿနံ၊ မိုးရွားခြင်းကို။ ပတ္ထယတိ၊ တောင့်တ၏။ ဒေဝ၊ အိုမိုးနတ်။ ပဝဿ၊ အရည်ကိုယိုစေလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဂိရိမာနန္ဒောထေရော၊ ဂိရိမာနန္ဒထေရ်သည်။ ဣမာ ပဉ္စဂါထာ၊ ဤငါးဂါထာတို့ကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဂိရိမာနန္ဒထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၂၀၁) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဓမ္မေသု၊ သမထဝိပဿနာအစရှိသော အပြစ်မရှိသော တရားတို့တွင့်။ ယံ ဓမ္မံ၊ အကြင်နိဗ္ဗာန်တရားကို။ မယှံ၊ ငါသည်။ ပတ္ထယာနော၊ အလိုရှိ၏။ ဥပဇ္ဈာယော၊ ဥပဇ္ဈာယ်သည်။ မံ၊ နိဗ္ဗာန်ကိုအလိုရှိသော ငါ့ကို။ အနုဂ္ဂဟိ၊ ဆုံမသဖြင့်ခြိးမြှောက်၏။ မယာ၊ ငါသည်။ ကတ္တဗ္ဗံ၊ ထိုနိဗ္ဗာန်ကိုရအောင်ပြုအပ်သော။ ယံ ကိစ္စံ၊ အကြင်တစ်ဆယ့်

၁၁၈+ ၁၁၉+ ခြောက်ပါးသော မဂ်ကိစ္စသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုတစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးသော မဂ်ကိစ္စကို။ ကတံ နိဋ္ဌာပိတံ၊ ပြီးစေအပ်ပြီ။ တတော ဧဝ၊ ထိုသို့ဆိုပြီးစေအပ်သောကြောင့်သာလျှင်။ အနုပ္ပတ္တော၊ ရအပ်ပြီ။ ဓမ္မော၊ လေးပါးအပြားရှိသော မဂ်တရားကို။ သစ္ဆိကတော၊ မျက်မှောက်ပြုအပ်ပြီ။ သယံ၊ မိမိသည်။ ဓမ္မော၊ နိဗ္ဗာန်တရားမဂ်တရားကို။ အနိတိဟော၊ ဤသို့လော ဤသို့လောဟု ဖြစ်သောယုံမှားခြင်းကိုမဂ်ဖြင့်ဖြတ်အပ်ပြီ။ ဝိသုဒ္ဓိဉာဏော၊ ခပ်သိမ်းသော ကိလေသာတို့မှစင်ကြယ်သော ဉာဏ်ရှိသော။ နိက္ကင်္ခေါ၊ တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးသော ယုံးမှားခြငမှကင်းပြီးသော အကျွန်ုပ်သည်။ တဝန္တိကေ၊ ရှင်ဘုရားအနီး၌။ ဗျာကရောမိ၊ ထင်စွာပြု၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပုဗ္ဗေနိဝါသံ၊ ရှေး၌နေဘူးသော ခန္ဓာအစဉ်ကိုအောက်မေ့နိုသော ပုဗ္ဗေနိဝါသဉာင်္ဏကို။ ဇာနာမိ၊ ပစ္စဝေက္ခနာဉာဏ်ဖြင့်သိ၏။ ဒိဗ္ဗစက္ခုံ၊ နတ်မျက်စိနှင့်တူသော ဒိဗ္ဗစက္ခုအဘိညာဉ်ကို။ ဝိသောစိတံ၊ သုတ်သင်ရပြီ။ မေ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သဒတ္ထော၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ အနုပ္ပတ္တော၊ ရအပ်ပြီ။ ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သာသနံ၊ အဆုံးအမဖြစ်သော မဂ်ဟူသောအကျင့်ကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်ပြီ။ သိက္ခာ၊ ဓိသီလသိက္ခာအစရှိသည်တို့ကို။ သုဿုတာ၊ ပရိယတ္တိဗဟုဿစ္စပဋိဝေဓဗဟုဿစ္စကိုဖြည့်သည်၏ အစွမ်းဖြင့်ကောင့်စွာသင့်အပ်ပြီ။ တဝ၊ အရှင်ဘုရား၏။ သာသနေ၊ အဆုံးအမ၌။ ဋ္ဌိတဿ၊ တည်သော။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ အာသဝါ၊ အာသဝေါတရားတို့သည်။ ခီဏာ၊ ကုန်ကုန်ပြီ။ ဒါနိ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ပုနဗ္ဘဝေါ၊ တစ်ဖန်ဘဝသစ်၌ ဖြစ်ရခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိပြီ။ အရိယဝတာ၊ ကောင်းစွာစင်ကြယ်သော သီလအစရှိသော အလေ့အကျက်ကိုဆောင်တည်စေ သဖြင့်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ အနုသာသိ၊ ဆုံးမတော်မူပေ၏။ အနုကမ္ပိ၊ အကျွန်ုပ်အား အစဉ်သနားတော်မူသဖြင့်။ အနုဂ္ဂဟိ၊ ခြီးမြှောက်တော်မူပေ၏။ တုမှာကံ၊ အရှင်ဘုရားတို့၏။ ဩဝါဒေါ၊ အဆုံးအမည်။ အမောဃော၊ အချည်းနှီးမရှိ။ တုယှံ၊ သင်၏။ အန္တေ၊ အနီး၌။ ဝါသိဝသတာယ၊ နေသဖြင့်။ သိက္ခတော၊ ကျင့်အပ်သော အဓီသီလသိက္ခာရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သုမနော ထေရော၊ သုမနထေရ်သည်။ ဣမာ ပဉ္စဂါထာ၊ ဤငါးပါးသောဂါထာတို့ကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ၏။ (၂၀၂) ဟိယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ မေ၊ ငါ၏။ မာတာ၊ အမိသည်။ ပတောဒံ၊ အဆုံးအမဟုဆိုအပ်သော တုတ်လှံဒဏ်ကို။ ဥပဒံသယတိ၊ ပြပေသည်ကား။ သာဓုကိရဂ၊ ကောင်းပေစွတကား။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ မေ၊ ငါ၏။

၁၁၉+ ၁၂၀+ ဝီရိယံ၊ ဝီရိယသည်။ ဥပဒံသယိ၊ မြင်သောအင်္ဂါဟု ဆိုအပ်သောပညာ ဥက္ခောင်း၌ ထိုးပေးသည်ကား။ သာဓု ကိရ၊ ကောင်းပေစွ။ ယဿ၊ အကြင်အမိ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဇနေတ္ထိယာ၊ အမိ၏။ အနုသိဋ္ဌော၊ ဆုံးမသော အတိုင်းငါကျင့်ပြီ။ အာရဒ္ဓဝီရီယော၊ အားထုတ်အပ်သော လုံ့လရှိသညဖြစ်၍။ ပဟိတတ္ထော၊ ကိုယ်အသက်ကိုမငဲ့ဘဲ နိဗ္ဗာန်သို့ စေလွှတ်အပ်သောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥတ္တမံ၊ မြတ်သော။ သဗ္ဗောဓိံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့။ ပတ္တော၊ ရောက်ပြီ။ အဟံ၊ ငါသည်။ အရဟာ၊ ကိလေသာတို့မှ ဝေးပြီးသော။ ဒက္ခိဏေယျော၊ မြတ်သောအလှူကိုခံထိုက်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်ပြီ။ တေဝိဇ္ဇော၊ ဝိဇ္ဇာသုံးပါးနှင့်ပြည့်စုံသော။ အမတဒ္ဒသော၊ နိဗ္ဗာန်ကိုမြင်လေ့ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ န မုစိနော၊ မရ်နတ်မင်းသည်။ သေနံ၊ ကိလေသာတည်းဟူသော မရ်စစ်သည်ကို။ ဇိတွာ၊ ဗောဓိပက္ခိယတရားတည်းဟူသော စစ်သည်ဖြင့်အောင်၍။ အနသဝေါ၊ ကင်းပြီးသော အာသဝေါရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရာမိ၊ ချမ်းသာစွာနေရ၏။ အဇ္ဈတ္တဉ္စ၊ အဇ္ဈတ္တသန္တာန်၌လည်းဖြစ်ကုန်သော။ အဟိဒ္ဓါစ၊ ဗဟိဒ္ဓသန္တာန်၌လည်းဖြစ်ကုန်သော။ ယေ အာသဝါ၊ အကြင်အာသဝေါ တရားတို့ကို။ ဝိဇ္ဈိံသု၊ အရိယမဂ်ကိုရသည်မှရှေး၌ထိုးပစ်အပ်ကုန်ပြီ။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ အသေလာ၊ အကြွင်းမရှိသော ကိလေသာတို့ကို။ ဥစ္ဆိန္နာ၊ အရိယာမဂ်ဖြင့်ဖြတ်အပ်ကုန်ပြီ။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ န စ ဥပ္ပဇ္ဇရေ၊ ထိုကိလေသာတို့သည် တစ်ဖန်မဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ ဘဂိနိ၊ နှမ။ ဝိသာရဒါ၊ ကင်းသောရွံရှာခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ဧတမတ္ထံ၊ ထို့အကြောင်းကို။ မမ၊ ငါ့အား။ အဘာသတိ၊ ဆုံးမပေ၏။ မယိ ပိ၊ သင်၏သားဖြစ်သော ငါ၌လည်း။ အပိဟာ နုန၊ အဆွေခင်းပွန်းမဖွဲ့ယောင်တကား။ တေ၊ သင်အမိ၏။ သဏ္ဌာနေ၊ သဏ္ဌာန်၌။ ဝနတော၊ အဝိဇ္ဇာအစရှိသော တောအုပ်သည်။ န ဝိဇ္ဇတိနနု၊ မရှိယောင်တကား။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဒုက္ခံ၊ သံသရာဝဋ်ဆင်းရဲကို။ ပရိယန္တံ ကတံ၊ အဆုံး၏အဖြစ်ဖြင့်ပြုအပ်ပြီ။ အယံ သမုဿယော၊ ဤအတ္တဘောသည်။ အန္တိမော၊ အဆုံးဖြစ်သော အတ္တဘောတည်း။ ဇာတိမရဏသံသာရော၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းသေခြင်း အကြောင်းရှိသော အားဖြင့်ကျင်လည်ခြင်းရှိေသော။ ပုနဗ္ဘဝေါ၊ တစ်ဖန်ဘဝသစ်၌ ဖြစ်ခြင်းသည်။ ဒါနိ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ နတ္ထိ၊ မရှိပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဍ္ဎောထေရော၊ ဝဍ္ဎောထေရ်သည်။ ဣမာ ပဉ္စ ဂါထာ၊ ဤငါးထာဂါထာတို့ကို။ အဘသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဝဍ္ဎထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၂၀၃) ဗုဒ္ဓါ၊ သဗ္ဗညုမြတ်စွာဘုရားသည်။ မေ၊ ငါ၏။ အတ္ထာယဝတ၊ အကျိုးစီးပွားအလို့ငှာသာလျှင်။ နဒိံ နေရဉ္စရံ၊ နေရဉ္ဇရာအမည်ရှိသော မြစ်နား

၁၂၀+ ၁၂၁+ ၌။ အဂါအာဂစ္ဆိ၊ ငှာ၏ အစ်ကိုဖြစ်သော ဥရုဝေလာကဿပသင်္ခမ်းသို့ ကပ်တော်မူလာ၏။ ယဿ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓဿ၊ အကြင်မြတ်စွာဘုရား၏။ ဓမ္မံ၊ သတ္တာလေးပါးနှင့်ယှဉ်သောတရားကို။ သုတွာန၊ သောတဒွါရကို အစဉ်မှီးသဖြင့် မှတ်ရသောကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိံ၊ ယစ်ပူဇော်ခြင်းစသည်ဖြင့် ကိလေသာမှစင်ကြယ်၏ ဟုစသောနည်းဖြင့် ဖြစ်သောမှားသောအယူကို။ ဝိဝဇ္ဇယိံပဇဟိံ၊ စွန်ရပြီ။ ဥစ္စာဝစေ၊ ထင်ရှားသည် မထင်ရှားသည်ဖြစ်ကုန်သော။ ယညေ၊ ယစ်ပူဇော်ခြင်းတို့ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ယဇိံ၊ ပူဇော်ပြီ။ ဧသာ၊ ဤယစ်ပူဇော်သော အမှုအရာမီးကိုလုပ်ကျွေးသော အကျင့်သည်။ သုဒ္ဓိတိမညန္တော၊ သံသရာ၏စင်ကြယ်ခြင်းဟု အမှတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဂ္ဂိဟုတ္တံ၊ မီးအားထုပ်ကျွေးခြင်းကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဇုဟိံ၊ ပူဇော်လုပ်ကျွေးပြီး။ ပုထုဇ္ဇနော၊ ပုထုဇဉ်သည်။ အန္ဓိဘူတော၊ ပညာမျက်စိမှချို့သဖြင့် မောဟဟူသော အမိုက်တိုက်ဖြင့်တူသော မိစ္ဆာအယူဟူသော တောအုပ်သို့ပြေးဝင်တတ်စွာတကား။ ပရာမာသေန၊ တရား၏ သဘောကိုလွန်၍ ငါဆိုဆစကားသာလျှင်မှန်၏ သူတစ်ပါးစကား အချည်းနှီးသာတကားဟု မှားသောနှလုံးသွင်းခြင်းဖြင့်။ မောဟိတော၊ တွေးဝေသော အဖြစ်သို့ရောက်စွတကား။ အသုဒ္ဓိံ၊ မစင်ကြယ်သော အကြောင်းကို။ သံသုဒ္ဓိံ၊ စင်ကြယ်သော အကြောင်းဟူ၍။ မညိံ၊ အောက်မေ့တတ်၏။ အန္ဓိဘူတော၊ အဝိဇ္ဇာဖြင့်အလွန်မိုက်စွာသော အဖြစ်ကို။ အဝိဒ္ဒသု၊ လုံ့လအားထုတ်သဖြင့် ရအပ်စွတကား။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသောအယူကို။ ပဟီနာ၊ မဂ်ဖြင့်ပယ်အပ်ကုန်ပြီ။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဘဝါ၊ ကာမစသော ဘဝတို့ကို။ ပဒါလိတာ၊ အရိယမဂ်ဓားသန်လျက်ဖြင့် အကြွင်းမဲ ဖျက်စီးအပ်ကုန်ပြီ။ ဒက္ခိဏေယျဂ္ဂိံ၊ နတ်နှင့်တကွသော လူ၏မြတ်သော အလှူကိုခံထိုက်သော မကောင်းမှုကို လောင်တတ်သော ဘုရားတည်းဟူသော မြတ်စွာကို။ နမဿာမိ၊ အရိုအသေရှိခိုး၏။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ မောဟာ၊ မောဟတို့ကို။ ပဟီနာ၊ ပယ်အပ်ကုန်ပြီ။ ဘဝတဏှာ၊ သဿတဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိနှင့်ယှဉ်၍ ဘဝသုံးပါးကို တင်တတ်သော တဏှာကို။ ပဒါလိတာ၊ မဂ်ဖြင့်အကြွင်းမဲ့ဖျက်ဆီးအပ်ပြီ။ ဇာတိသံသာရော၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်း အရှင်း းရှိသော သံသရာဝဋ်သည်။ ဝီခီဏော၊ ကုန်ပြီ။ ဒါနိ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ပုနဗ္ဘဝေါ၊ တစ်ဖန်ဘဝသစ်၌ဖြစ်ခြင်း

၁၂၁+ ၁၂၂+ သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ နဒီကဿပေါ ထေရော၊ နဒီကဿပထေရ်သည်။ ဣမာ ပဉ္စ ဂါထာ၊ ဤငါးထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ နဒီကဿထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၂၀၄) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပါတော၊ နံနက်နေထွက်အခါ၌ လည်းကောင်း။ မဇ္ဈန္တိကံ၊ မွန်းတည့်သည့်အခါ၌ လည်းကောင်း။ သာယံ၊ ညချမ်းသော အခါ၌လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒိဝသဿ၊ နေအဖို့တို့၏။ တိက္ခတ္တုံ၊ သုံးကြိမ်။ ဥဒကံ၊ ရေသို့။ ဩတရိံ၊ သက်ပြီ။ ဩတရန္တော စ၊ သက်သော်လည်း။ သော အဟံ၊ ထိုငါသည်။ ဂယာယ၊ လူအပေါင်းတို့သည် ကုသိုလ်ကိုမျှောဟုသမုတ်အပ်သော ဂယာမည်သောဆိပ်၌။ ဂရဖဂ္ဂုယာ၊ ဖဂ္ဂုအမည်ရှိသော တပေါင်းလ၏ ဥတ္တရာဘဂ္ဂုနိနက္ခတ်၌။ အနုသံဝစ္ဆရံ၊ နှစ်တိုင်းနှစ်တိုင်း။ အနုယုတ္တော၊ ရေသို့သက်ခြင်းနှင့်ယှဉ်သည်။ အဟောသိံ၊ ဖြစ်ပြီ။ မယာ၊ ငါသည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အညာသု ဇာတီသု၊ ဤဘဝမှတစ်ပါးသော ဘဝတို့၌။ ယံ ကမ္မံ၊ ထိုမကောင်းမှုကံကို။ ဒါနိ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ဣဓ၊ ဤဂယာမည်သော ဆိပ်၌။ ပဝါဟေမိ၊ ဥတ္တရာဘဂ္ဂုနိနက္ခ၌ ရေသို့သက်သဖြင့် ဆေးလျော်၏။ ပုရေ၊ ဘုရားသခင် အဆုံးအမသို့ ကပ်သည်မှရှေး၌။ ဧဝံ ဒိဋ္ဌိ၊ ဤသို့ဖောက်ပြန်သော အယူရှိသည်။ အဟုံ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဓမ္မတ္ထသဟိတံ ပဒံ၊ အကြောင်းအကျိုးနှင့် ကတွဖြစ်သော အစအလယ်အဆုံးအားဖြင့် ဖြစ်သောတရားအစုနှင့် စပ်သော။ သုဘာသိတံ၊ စင်စစ်ဝဋ်မှထွက်မြောက်ခြင်းကို ပြု၍ကောင်းစွာဟောအပ်သော။ ဝါစံ၊ မြတ်စွာဘုရား စကားတော်ကို။ သုတွာ၊ သောတဒွါရဖြင့် မှတ်ဆောင်ရသောကြောင့်။ တထံ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည် ပြအပ်သော ပရမတ္ထသဘောဖြင့် မှန်သော။ ယထာဝကံ၊ လျော်စွာဖြစ်စေ အပ်သောအကြောင်း၏ အဖြစ်ကို ထင်ရှားပြတတ်သော။ အတ္ထံ၊ ဒုက္ခသစ္စာစသည်၏ အက်ကို။ ယောနိသော၊ အသင်အားဖြင့်။ ပစ္စဝေက္ခိဿံ၊ ပရိညေယျစသော အဖြစ်ဖြင့်ဆင်ခြင်အံ့။ နိနှာတဗ္ဗာပါပေါ၊ ဤသို့ထိုးထွင်း၍ သိအပ်သော သစ္စာဟူသော အနက်ရှိသောကြောင့် အရိယမဂ်ဟူသော ရေစင်ဖြင့် ဆေးအပ်သော အလုံးစုသော မကောင်းမှုရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ တတော ဧဝ၊ ထိုကြောင့်သာလျှင်။ နိမ္မလော၊ ရာဂစသော အညစ်အကြေး မရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ တတာ ဧဝ၊ ထို့သို့ကောင်းသော အကျင့်ရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်သာလျှင်။ ပရဓော၊ နောက်၌။ သုစိ၊ သန့်ရှင်းစင်ကြယ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ သုဒ္ဓဿ၊ ရာဂစသော အလုံးစုံ

၁၂၂+ ၁၂၃+ သောကိလေသာ အညစ်အကြေးမှ စင်ကြယ်တော်မူသော မြတ်စွာဘုရား၏။ သုဒ္ဓေါ၊ ပစ္စည်းအမွေ့ခံနှင့် မရောသော အားဖြင့်စင်ကြယ်သော။ ဒါယာဒေါ၊ လောကုတ္တရာ တရား၏ အမွေ့ခံသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဗုဒ္ဓဿ၊ သဗ္ဗညုဘုရားရှင်၏။ ဩရသော၊ ဒေသသနာဉာဏ်၏ ဖြစ်ရာ ဟဒယဝတ္ထုမှဖြစ်သော တရားဒေသနာသံကြောင် အရိယာဇတ်အဖြစ်ဖြင့်ဖြစ်သော ရင်တော်အနှစ်အဖြစ်သော။ ပုတ္တော၊ သားတော်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်ပြီ။ အဋ္ဌင်္ဂိကံ၊ အင်္ဂါရှစ်နှင့်ပြည့်စုံသော။ သောတံ၊ မဂ်ဟူသော အယဉ်ကို။ ဩဂယှ၊ သက်၍။ သဗ္ဗပါပံ၊ အလုံးစုံအကြွင်းမရှိသော မကောင်းမှုကို။ ပဝါဟယိံ၊ ဆေးလျော်ပြီ။ မယာ၊ ငါသည်။ တိဿော ဝိဇ္ဇာ၊ သုံးပါးသောဝိဇ္ဇာတို့ကို။ အဇ္ဈာဂမိံ၊ ရပြီ။ ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သာသနံ၊ အဆုံးအမဖြစ်သော မဂ်ဟူသော သီတင်းသုံးခြင်းကို။ ကတံ ဝုသိတံ၊ သုံးအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဂယာကဿပေါ၊ ဂယာကဿပ အမည်ရှိသော။ ထေရော၊ မထေရ်သည်။ ဣမာ ပဉ္စ ဂါထာ၊ ဤငါးထာတို့ကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဂယာကဿပထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၂၀၅) ဝါတံရောဂါဘိနိတော၊ လေနာဖြင့်နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ ကာနနေဝနေ၊ တောကြီး၌။ ဝိဟရံ ဝိဟရန္တော၊ နေသည်ရှိသော်။ ပဝိဋ္ဌဂေါစရေ၊ ရခဲသော ပစ္စည်းရှိသော။ လူခေလူခေဋ္ဌာနေ၊ အကြမ်းသော အဖို့ရှိသော အရပ်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ကထံ၊ အဘယ်သို့။ ကရိဿတိဝိဟရိဿတိ၊ နေရလတ္တံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာဟ၊ မိန့်တော်မူ၏။ တံ၊ ထိုစကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ထေရော၊ ဝက္ကလိထေရ်သည်။ ဝိပုလေန၊ ပြန့်ပြောသော။ ပီတိသုခေန၊ ဥဗ္ဘေဂါပီတိ ဖရဏာပီတိနှင့်ယှဉ်သော သုခဖြင့်။ သမုဿယံ၊ ကိုယ်ကို။ ဖရမာနော၊ နှံ့သည်ဖြစ်၍။ လူခမ္ပိ၊ ကြမ်းသောဆွမ်းပစ္စည်း၌လည်း။ အဘိသမ္ဘောန္တော၊ သည်းခံလျက်။ တာနနေ၊ တောကြီး၌။ ဝိဟရိဿာမိ၊ ဈာန်ချမ်းသာဝိပဿနာချမ်းသာဖြင့် နေပါအံ့။ သတိပဋ္ဌာနေ၊ မဂ်၌အကျုံးဝင်သော ကာယနုပ ဿနာစသော လေးပါးသော သတိပဋ္ဌာန်တို့ကို။ ဘာဝေန္တော၊ ပွားစေလျက်။ ဣန္ဒြိယာနိ၊ မဂ်၌အကျုံးဝင်ကုန်သော သဒ္ဓါစသောငါးပါးသော ဣန္ဒြေတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဗလာနိ စ၊ မဂ်၌အကျုံးဝင်သ သဒ္ဓါစသော ဗိုလ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဗောဇ္ဈင်္ဂါနိ စ၊ မဂ်၌အကျုံးဝင်သော သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဘာဝေန္တော၊ ပွားစေလျက်။ ကာနနေ၊ တောကြီး၌။ ဝိဟရိဿာမိ၊ ဖလသုခနိဗ္ဗာနသုခဖြင့် နေပါအံ့။ အာရဒ္ဓဝီရိယော၊ လေးပါး

၁၂၃+ ၁၂၄+ အပြားရှိသော သမပ္ပဓာန်အစွမ်းဖြင့် ခြိးမြှောက်အပ်သော လုံ့လရှိကုန်ထသော။ ပဟိတတ္ထေ၊ နိဗ္ဗာန်သို့စေလွှတ်အပ်သော စိတ်ရှိကုန်ထသော။ နိစ္စံ၊ အခါခပ်သိမ်း။ ဒဠပရက္ကမေ၊ မေ့လျော့သောလုံ့လရှိကုန်သော။ သမဂ္ဂေ၊ ကိုယ်၏ညီညွတ်ခြင်းကို ပေးသည်၏အစွမ်းဖြင့် အညီအညွတ် ဖြစ်ကုန်ထသော။ သဟိတေ၊ အယူသီလတူသော အားဖြင့်တကွဖြစ်ကုန်ထသော သီတင်းသုံးဖော်တိုကို။ ဒိသွာ၊ ရှု၍။ ကာနနေ၊ တောကြီး၌။ ဝိဟရဿာမိ၊ နေပါအံ့။ သဂ္ဂံ၊ အလုံးစုံသော သတ္တဝါတို့ထက် မြတ်သောမူထသော။ ဒန္တံ၊ ဆုံးမခြင်းဖြင့် ဆုံးမတော်မူတတ်ထသော။ သမာဟိတံ၊ အတုမရှသော သမာဓိဖြင့် တည်ကြည်တော်မူထသော။ သမ္ဗုဒ္ဓံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ရတ္တိဒိဝံ၊ ညဉ့်နေ့ပတ်လုံး။ အတန္ဒိတော၊ မပျင်းမရိသည်ဖြစ်၍။ အနုဿရန္တော၊ ဣတိပိသော ဘဂဝါ အရဟံ အစရှိသော နည်းဖြင့်ဂုဏ်တော်ကို အောက်မေ့လျက်။ ကာနနေ၊ တောကြီး၌။ ဝိဟရဿာမိ၊ နေပါအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝက္ကလိထေရော၊ ဝက္ကလိထေရ်သည်။ ဣမာ ပဉ္စ ဂါထာ၊ ဤငါးဂါထာတို့ကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဝက္ကလိထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၂၀၆) စိတ္တံ၊ အိုစိတ်။ အာဏီဒွါရေ၊ တံတိုင်းဖြင့် ဖွဲအပ်သော တံခါးရှိသောမြို့၌။ ဟတ္ထိနံ ဟတ္ထိံ၊ ဆင်ကို။ နိဝါရေတိ ဣဝ၊ သွင်းခြင်းကိုမြစ်သကဲ့သို့။ တေ၊ သင်စိတ်ကို။ ဩလဂ္ဂေဿာမိ နိဝါရိဿာမိ၊ ဖြစ်အံ့။ ကာမဇလံ၊ ကာမဂုဏ်၏ ကွန်ယက်သဖွယ်ဖြစ်သော။ သရီရဇံ၊ ကိုယ်၌ဖြစ်သော ရုပ်ဟုဆိုအပ်သော။ တံ၊ သင်ကို။ ပါပေ၊ မကောင်းမှုကို။ န နိယောဇိဿံ၊ ငါမယှဉ်စေအံ့။ တွံ၊ သငစ်တ်ယုတ်သည်။ ဒွါရဝိဝရံ၊ တံခါးဖွင့်ခြင်းကို။ အလဘန္တော၊ မရသော။ ဂဇောဝဂဇော ဣဝ၊ ဆင်ကဲ့သို့။ ဩလဂ္ဂေါ၊ ပညာဟူသော ချွမ်းတော်းဖြင့် မြစ်အပ်သည်ဖြစ်၍။ န ဂစ္ဆသိ၊ ယခုအခါ၌ အလိုရရှိတိုင်းမသွားရလတ္တံ့။ စိတကလိ၊ စိတ်ဟုဆိုအပ်သော သူယုတ်။ ပုနပ္ပုနံ၊ အဖန်တစ်လဲလဲ။ ပသက္က၊ အဿာသပသာသအစွမ်းဖြင့် ရွေ့သောအတွေ့ဖြင့်။ ပါပရတော၊ မကောင်းမှု၌မွေ့လျော်လျက်။ ပုဗ္ဗေဝိယ၊ ရေး၌ကဲ့သို့။ နစစရိဿတိ၊ ယခုအခါမသွားရလတ္တံ့။ အဒန္တံ၊ မယဉ်မကျေးတော၌မွေးသဖြင့် မသင်အပ်သောထသော။ နဝဂ္ဂဟံ၊ တောတောင်လျှိုဝှမ်းယဂုံဝန်းမှ ဖမ်း၍မကြာမြင့်သေးထသော။ ကုဉ္ဇရံ၊ ဆင်ပြောင်ကို။ ဗလဝါ၊ ကိုယ်အားဉာဏ်အားနှစ်ပါးနှင့်ပြည့်စုံသော။ အင်္ကုသဂ္ဂဟော၊ ချွန်းကိုကိုင်ပြီးဆင်းဦးစီးသည်။ အကာမံ၊ အလိုမရှိဘဲသာလျှင်။ အာဝတ္တေတိ ယထာ၊ မြစ်သောအားဖြင့် နစ်စေသကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထိုအတူ။ တံ၊ သင်စိတ်ယုတ်ကို။ အာဝတ္ထိယိဿံ၊ ဒုစ

၁၂၄+ ၁၂၅+ ရိုက်မှမြစ်သောအားဖြင့် နစ်စေအံ့။ ပဝရော၊ မြတ်သော။ ဝရဟယဒမကုသလော၊ မြင်းကိုဆာ်မသော သူတို့ထက်မြတ်သော ဆုံးမခြင်း၌ လိမ္မာသော။ သာရထိ၊ ရထားထိန်းသည်။ အာဇညံ၊ အာဇာနည်မြင်းကို။ ဒမေတိ ဣဝ၊ အကြမ်းအနုဖြင့် ဆုံးမသကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထိုအတူ။ တံ၊ သင်စိတ်ယုတ်ကို။ ပဉ္စသု ဗလေသု၊ ငါးပါးသော ဗိုလ်တို့၌။ ပတိဋ္ဌိတော၊ တည်စေသည်ဖြစ်၍။ ဒမယိဿံ၊ မသဒ္ဓါခြင်းစသည်မှ ဖြစ်သောအားဖြင့်သင့်ကို ဆုံးမကြအံ့။ တံ၊ သင်စိတ်ယုတ်ကို။ သတိယာ၊ သတိဟူသော ကြိုးဖြင့်။ နတိဗန္ဓိဿံ၊ ကမ္မဋ္ဌန်းဟူသော တိုင်၌ချည်ထားအံ့။ ဝီရိယမုရနိဂ္ဂဟိတော၊ လုံ့လအားထုတ်ခြငတည်ဟူသော ဝန်ကိုချသော။ တေ၊ သင်စိတ်ယုတ်ကို။ ပယုတ္တော၊ ကမ္မဋ္ဌာန်း၌ အားထုတ်စေသည်ဖြစ်၍။ ဒမယိဿာမိ၊ ကိသောတည်းဟူသော အညစ်အကြေးသို့သွားခြင်းမှဆုံးမအံ့။ စိတ္တ၊ အိုစိတ်ယုတ်။ ဣတော၊ ဤကသိုဏ်းဟူသော အာရုံမှ။ ဒူရံ၊ အဝေးဖြစ်သော အပအရပ်သို့။ နဂမိဿတေ၊ သင်မသားရလတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဇိတသေနော၊ ဝိဇိတသေနအမည်ရှိသော။ ထေရော၊ မထေရ်သည်။ ဣမာ ပဉ္စ ဂါထာ၊ ဤငါးဂါထာတို့ကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဝိဇိတသေနထေရဂါထာ အနက်ပြီး၏။ (၂၀၇) ဥပါရမ္ဘစိတ္တော၊ သူတစ်ပါးတိုအား ချုတ်ချယ်လိုသော စိတ်ရှိသော။ ဒုမ္မောဓော၊ ပညာမဲ့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဇိနသာသနံ၊ မြတ်တ်စွာဘုရားသာသနာတော်ကို။ သုဏာတိ၊ သင်ခြင်းနားခြင်းစသည်ကိုပြုသော။ သော ပုဂ္ဂလော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည။ ကာဠပက္ခေ၊ လဆုပ်ပက္ခ၌။ စန္ဒိမာ၊ လာသည်။ ပရီဟာယတိ ဣဝ၊ အရောင်အဝါမှတနေ့တခြား ယုတ်သကဲ့သို့။ သဒ္ဓမ္မာ၊ ကိုးပါးသော အပြားရှိသော လောကုတ္တရာ တရားရှေးအဖို့၌ဖြစ်သော သဒ္ဓါသီလစသော သူတော်ကောင်းတရားမှ။ ဟာယတိ၊ ယုတ်၏။ ဥပါရမ္ဘစိတ္တော၊ သူတစ်ပါးတို့အား အပြင်တင်လိုသော စိတ်ရှိသော။ ဒုမ္မောဓော၊ ပညာမဲ့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည။ ဇိနသာသနံ၊ မြတ်စွာဘုရား ပရိယတ္တိသာသနာတော်ကို။ သဏာတိ၊ သင်ခြင်းနာခြင်း စည်ကိုပြု၏။ သော ပုဂ္ဂလော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အပ္ပောဒကေ၊ ရေမှကင်းသောအရပ်၌။ မစ္ဆော၊ ငါးသည်။ သုဿတိ ယထာ၊

၁၂၅+ ၁၂၆+ ခြောက်တတ်၍ သေသကဲ့သို့။ တထာ၊ ထိုအတူ။ သဒ္ဓမ္မာ၊ သူတော်ကောင်းတရားမှ။ ပရီသုဿတိ၊ ကိုယ်စိတ်တို့ကို နှိပ်စက်စေတတ်သော ပီတိပါမောဇ္ဇအစရှိသော ကုသိုလ်ဓမ္မမှ ခြောက်၏။ ဥပါရမ္ဘစိတ္တော၊ သူတစ်ပါးတို့အား အပြစ်တင်လိုသော စိတ်ရှိသော။ ဒုမ္မောဓော၊ ပညာမဲ့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဇိနသာသနံ၊ မြတ်စွပရိယတ္တိသာသနာတော်ကို။ သုဏာတိ၊ သင်ခြင်း နာခြင်းစသည်ကိုပြု၏။ သော ပုဂ္ဂလော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ခေတ္တေ၊ လယ်၌။ ဗီဇံ၊ ပျိုးအပ်သော မျိုးစေ့သည်။ ပူတိကံ၊ ပုပ်ခြင်းသို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ နဝိရူဟတိ ယထာ၊ အပင်အရွက်အသီးစသည်ဖြင့် မပွားမစည်ပင်သကဲ့သို့။ တထာ၊ ထိုအတူ။ သဒ္ဓမ္မေ၊ ပရိယတ္တိဟုဆိုအပ်သော သူတော်ကောင်းတရား၌။ န ဝိရူဟတိ၊ သမထဝိပဿာနာဘာဝနာမဂ်ဉာဏ်ဖိုလ်ဉာဏ်ဟုဆိုအပ်သော ပွားစီးခြင်းသို့ မရောက်။ ယော စ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း။ တုဋ္ဌေနစိတ္တော၊ ဝမ်းမြောက်သော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဇိနသာသနံ၊ မြတ်စွပရိယတ္တိသာသနာတော်ကို။ သုဏာတိ၊ သင်ခြင်း နာခြင်းစသည်ကိုပြု၏။ သော ပုဂ္ဂလော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ အာသဝေါ၊ အာသဝေါတရားတို့ကို။ ခေပေတွာ၊ အရဟတ္တမဂ်ဉာဏ် အစွမ်းဖြင့် ကုန်စေ၍။ အကုပ္ပတံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ပရမံ သန္တိံ၊ မြတ်သောငြိမ်သက်သော နိဗ္ဗာန်သို့။ သဗ္ဗုယှ၊ ရော၍။ အာနာသဝေါ၊ အာသဝေါတရားတို့လေးပါးမှ ကင်းသည်ဖြစ်၍။ ပရိနိဗ္ဗာတိ၊ အနုပါဒိသေသနိဗ္ဗာန်ဖြင့် ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုရ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယသဒတ္ထော ထေရော၊ ယသဒတ္ထေထေရ်သည်။ ဣမာ ပဉ္စ ဂါထာ၊ ဤငါးဂါထာတို့ကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ယသဒတ္တထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၂၀၈) မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဥပသမ္ပဒါစ၊ ငြိုငြင်သဖြင့် ဆယ်ယောက်အစုရှိသော သံဃာကိုစည်းဝေးစေ၍ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို။ လဒ္ဓါ၊ ရအပ်ပြီ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝိမုတ္တောယ၊ အရဟတ္တမဂ်ဖြင့် အလုံးစုံသော ကိလေသာတို့မှလွတ်သည်။ အနာသဝေါ၊ အာသဝေါကင်းပြီးသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စရားကို။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဒိဋ္ဌော၊ အဝန္တိတိုင်းမှသာဝတ္ထိပြည်သို့သွားသော၍ မမြင်းသေးသော ဘုရားကို မြင်ရပြီ။ ဝိဟာရေစ၊ မြတ်စွာဘုရား ဂန္ဓကုဋီတိုက်တော်၌လည်း။ သဟ၊ အတူတကွ။ အဝသိံ၊ နေရပြီ။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဗဟုဒေဝရတ္တိံ၊ များစွာသောနေ့ညဉ့်ပတ်လုံး။ အဗ္ဘောကာသေ၊ လွင်တီးကောင်၌။ ဝီတိနာမယိ၊ လွန်စေပြီ။ ဝိဟာရကုသလော၊ ဒိဗ္ဗဗြဟ္မအာနဉ္စ အရိယဝိဟာရတို့၌ လိမ္မာတော်မူသော။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘု

၁၂၆+ ၁၂၇+ ရားသည်။ ဝိဟာရံ၊ နေခြင်း စင်္ကြံသွားခြင်းတို့ကြောင့်ဖြစ်သော ပင်ပန်းခြင်းကိုဖျောက်အံ့သော ငှာ။ ဂန္ဓံ၊ ကုဋီတိုက်တော်သို့။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါဝိသိ၊ ဝင်တော်မူ၏။ သံဃာဋိံ၊ လေးထပ်သော ဒုကုဋ်ကို။ သန္ထရီတွာန၊ ခင်း၍။ သေယျံ၊ ခြင်္သေ့မင်း၏ အိမ်ခြင်းနှင့်သော အိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြု၏။ သီဟော၊ ကေသရာဇာခြင်္သေ့မင်းသည်။ သေလဂုဟာယံ၊ ကျောက်အတိဖြစ်သေ တောင်၏လိုက်ဂူ၌။ ပဟီနဘယဘေရဝေါ၊ ပယ်အပ်ပြီးသော ကြောက်ခြင်းဘေးရန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သေယျံ၊ လကျ်ာနံပါး ခြေတစ်ခုဖြင့် ခြေတစ်ခုကိုဖုံးလွှမ်း၍ အိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ ဣဝ၊ ပြုသကဲ့သို့။ ပဟီနဘယဘေရဝေါ၊ စိတ်၏ထိတ်လန့်ခြင်းကျက်သီးမွေးညှင်းထခြင်း ကိုယ်၏ တုန်လှုပ်ခြင်းအကြောင်းဖြစ်သော ကိလေသာတို့ကို ပယ်ပြီးသော။ ဂေါတမော၊ ဂေါတမအနွယ်ဖြစ်တော်မူသော မြတ်စွာဘုရားသည်။ သေယျံ၊ လကျ်ာနံတောင်းဖြင့်လည်းလျောင်းစက်တော်မူခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြုတော်မူ၏။ တတော၊ ထိုလကျ်ာနံတောင်းဖြင့် လည်းလျောင်းစက်တော်မူသည်မှ။ ဝုဋ္ဌာယ၊ ထတော်မူ၍။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဘာသိတော၊ ငါဘုရားဟောတောမူတိုင်းသော။ ဓမ္မော၊ အဋ္ဌဝဂ္ဂိယသုတ်ရားကို။ ပဋိဘာတု၊ ငါဘုရားအားထင်ရှားဖြစ်စေလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဇ္ဈောသိတော၊ ဘုရားရှင်သည်တိုက်တွန်းအပ်သည်ဖြစ်၍။ ကလျာဏဝါက္ကရေဏော၊ ကောင်းသောလက္ခဏာနှင့်ပြည့်စုံသော စကားအစဉ်ရှိသော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓသာဝကော၊ မြတ်စဘုရား၏ တပည့်သားတော်ဖြစ်သော။ သောဏော၊ သဏကုဋိကဏ္ဏထေရ်သည်။ ဗုဒ္ဓသေဋ္ဌဿ၊ ဘုရားမြတ်၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်၌။ သဒ္ဓမ္မံ၊ ဆယ့်ခြောက်ပါးသော အဋ္ဌကဝဂ္ဂိယသုတ်ဟုဆိုအပ်သော သူတော်ကောင်းတရားကို။ အဘာသိ၊ ဆိုပြီ။ ပဉ္စက္ခန္ဓေ၊ ငါးပါးသော ဥပါဒါနက္ခခန္ဓာတရားတို့ကို။ ပရညာယ၊ သုံးပါးသောအပြားရှိသော ပရိညာတို့ဖြင့် ပိုင်းခြားသိပြီး၍။ အဉ္ဇသံ၊ နိဗ္ဗာန်၏ ခရီးဖြစ်သော ရှစ်ပါးသောအင်္ဂါနှင့်ပြည့်စုံသော မဂ္ဂင်ကို။ ဘာဝယတိတွာန၊ ပွားစေပြီး၍။ ပရမံသန္တိံ၊ လွန်မြတ်ငြိမ်သက်သော နိဗ္ဗာန်သို့။ အဗ္ဗုယှပါပုဏိတွာ၊ ရောက်၍။ အနာသဝေါ၊ ကင်းပြီးသော ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုရလတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သောဏကုဋိကဏ္ဏော ထေရော၊ သောဏကုဋိကဏ္ဏထေရ်သည်။ ဣမာ ပဉ္စ ဂါထာ၊ ဤငါးဂါထာတို့ကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ သောဏကုဋိကဏ္ဏထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၂၀၉) ဂရူနံ၊ ဆရာတို့၏။ ဝစနညူ၊ ဆုံးမသော အစွမ်းဖြင့်ဖြစ်သော စကားကိုသိသော။ ယော ကောစိ၊ အမှတ်မရှိသော။ ဓိရော၊ မြံမြံတည်ကြည်

၁၂၇+ ၁၂၈+ သော ပညာရှိသည်။ ဝသေ၊ ဤကားသည်ကား ဇာတိအစရှိသော ဆင်းရဲကိုလွန်၍ဖြစ်စေသော စကားဟုအလိုသို့လိုက်၍ ကျင့်ရာ၏။ တမှိ၊ ထိုအလေပြုအပ်သော အရာ၌။ ပေမံ၊ ချစ်ခြင်းကို။ ဇနယေထ၊ ဖြစ်စေရာ၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဘတ္တိမာနာမစ၊ ဆုံးမတိုင်း ကျင့်သဖြင့် ထိုဆည်းကပ်ခြင်း ရှိသောသူမည်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏ္ဍိတော စ နာမ၊ အသက်မွေးခြင်းအကြောင်းကြောင့်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဿ၊ ထိုဆရာ၏။ ဓမ္မေသု၊ အရိယသစ္စာလေးပါးတရားကို သိခြင်း၏အကြောင်းဖြစ်သော လောကိလောကုတ္တရာဓမ္မတို့၌။ ဉတွာ၊ ဝိဇ္ဇာသုံးပါး အဘိညာဉ်ခြောက်ပါး ပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်လေးပါးသို့ ရောက်သဖြင့် သိ၍။ ဝိသေသိ၊ အထူးရှိသည်လည်းဖြစ်ရာ၏။ ယံ ပုဂ္ဂလံ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အာပဒါ၊ အကျင့်၏ အန္တရာယ်ကိုပြုတတ်သော အားဖြင့်အပါဒါသုဟုရအပ်သော အမည်ရှိကုန်သော အချမ်းအပူမွတ်သိတ်ခြင်း စသောထင်ရှားသောဘေးရန်ရာဂစသော ဖုံးလွှမ်းသော ဘေးရန်တို့သည်။ ဥပ္ပတ္တိတာ၊ ဖြစ်ကုန်သည်ရှိသော်။ ဥဠာရာ၊ အားကြီးကုန်သည်ရှိသော်။ နက္ခမ္ဘယန္တေ၊ သည်းခံနိုင်သော ဘေးရန်ဖြင့် တုန်လှုပ်စေကုန်၏။ တံ၊ ထိုဘေးကို။ ပဋိသင်္ခါယ၊ ဆင်ခြင်သဖြင့်တားမြစ်၍။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဒဠံဗလဝတရာဟိ၊ အားကြီးစွာကုန်သော။ အပဒါဟိ၊ ဘေးရန်တို့ကြောင့်။ အက္ခမ္ဘနိယေ၊ သည်းခံနိုင်သော ဘေးရန်၌။ သုခမ္ဘနိယော၊ သည်းခံနိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ထာမဝါ နာမ၊ တည်ကြည်ခြင်းရှိသာ မြဲမြံသော လုံးလရှိသောသူမည်ည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏ္ဍိတော စ နာမ၊ ကိလေသာအဖို့ကိုနှိပ်နင်းနိုင်သော ပညာအားနှင့်ပြည့်စုသောကြောင့် ပညာရှိမည်သည်လည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တထာ ဘူတော၊ ထိုသို့သော အခြင်းအရာဖြင့်ဖြစ်သောသူသည်လည်း။ အဿ၊ ထိုအလေးအမြတ်ပြုအပ်သော ဆရာ၏။ ဓမ္မေသု၊ အရိယသစ္စာလေးပါးတို့ကို သိခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော လောကီလောကုတ္တရာဓမ္မတို့၌။ ဉတွာ၊ ဝိဇ္ဇာသုံးပါး အဘိညာဉ်ခြောက်ပါးပဋိသဗ္ဘိဒါလေးပါးသို့ရော်သဖြင့် သိ၍။ ဝိသေသိ၊ အထူးရှိသောသူမည်သည်ဖြစ်၍။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ သမုဒ္ဒေါဝ၊ မြင်းမိုရ်တော်ခြေရင်း၌ဖြစ်သော မဟာသမုဒ္ဒရာကဲ့သို့။ ဌိတော၊ အရပ်မျက်နှာမှလာသော လေတို့ဖြင့် တုန်လှုပ်ခြင်းမရှိသည်ဖြစ်၍တည်၏။ အနေဇော၊ ရာဂစသော မြူမှလည်းကင်း၏။ ဂမ္ဘီရပညော၊ သိမ့်မွေ့နက်နဲသော ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်စသော အနက်ကထိုးထွင်း၍သိသဖြင့် နက်နဲသော ပညာနှင့်လည်း။

၁၂၈+ ၁၂၉+ ပြည့်စုံ၏။ နိပုဏတ္ထဒဿီ၊ သိမ့်မွေ့သော အနက်ကိုလည်းမြင်နိုင်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ အသံဟရိယော စ နာမ၊ ကိလေသာဟူသော လေဒိဋ္ဌိတို့၏ အယူတည်းဟူသော လေတို့ဖြင့်မလှုပ်ရှားနိုင်သော သူမည်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဏ္ဍိတော စ နာမ၊ အကြွင်းမရှိသော ကိလေသာအဖို့ကိုနှိပ်နင်းနိုင်သော ပညအားနှင့်ပြည့်စုံသောကြောင့် ပညာ/ရှိမည်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ အဿ၊ ထိုအလေးအမြတ်ပြုအပ်သော ဆရာ၏။ ဓမ္မေသု၊ အရိယာသစ္စာလေးပါးတရားကိုသိခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သောလောကီ လောကတ္တရာ ဓမ္မတို့၌။ ဉတွာ စ၊ ဝိဇ္ဇာသုံးပါး အဘိညာဥင်္ခြောက်ပါးပဋိသမ္ဘိဒါ လေးပါးသို့ ရောက်သဖြင့်သိ၍လည်း။ ဝိသေသိ၊ အထူးရှိသည်ဖြစ်ရာ၏။ ဗဟုဿုတော၊ ပရိယတ္တိဓမ၌ များသော အကြားအမြင်ရှိသည်၏စွမ်ဖြင့် သုတ္တဂေယျစသော တရားတို့၌ များသောအကြားအမြင်ရှိသောအဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ ဓမ္မဓရော စ၊ ဆိုအပ်ပြီးသော ဓမ္မကိုဆောင်ခြင်ငှာစွမ်းနိုင်သည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မဿ၊ ကြားအပ်တိုင်းသင်အပ်တိုင်းသော တရား၏။ အနု ဓမ္မစာရီစ၊ ကိုးပါးသော လောကုတ္တရားတရားအားလျော်သော ရှေးအဖို့၌ဖြစ်သောအကျင့်ဟုဆိုအပ်သော စတုပါရိသုဒ္ဓိသီလဓုတင်္ဂ အသုဘကမ္မဋ္ဌာန်း တရားကိုကျင့်တတ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယော ပုဂ္ဂလော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဂရူနံ၊ ဆရာတို့ကို။ နိဿယ၊ မှိ၍။ အနုဓမ္မာစာရီ၊ ထိုလောကုတ္တရားတရား အားလျော်သော အကျင့်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ပုဂ္ဂလော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ တာဒိသော၊ ထိုဆရာနှင့်တူသော သဘောရှိသော။ ပဏ္ဍိတော နာမ၊ ပညာရှိမည်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဿ၊ ထိုအလေးအမြတ်ပြုအပ်သော ဆရာ၏။ ဓမ္မေသု၊ အရိယာသစ္စာလေးပါး တရားကိုသိခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်ကုန်သော လောကီလောကုတ္တရာ တို့၌။ ဉတွာ၊ ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့်သိ၍။ ဝိသေသိ၊ အထူးရှိသော သူမည်သည်ဖြစ်ရာ၏။ ယော ပုဂ္ဂလော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဘာသိတဿ၊ ဘုရားဟောတော်မူအပ်သော ပရိယတ္တိဓမ္မ၏။ အတ္ထံ၊ ဤအရာ၌ သီလကိုဟော၏ ဤအရာ၌ သမာဓိကိုဟော၏ ဤအရာ၌ ပညာကိုဟော၏ဟူသော အနက်ကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ အတ္ထဉ္စ၊ ဆိုပြီးသော နည်းဖြင့်ပရိယတ္တိဓမ္မ၏ အနက်ကိုလည်း။ ဉတွာ စ၊ ဤအရာ၌သီလကိုဟော၏ စသောနည်းဖြင့်သိ၍။ တထာ၊ ထိုဘုရားဟောတိုင်းသော အခြင်းအရာဖြင်။ ကရောတိ၊ ကျင့်ခြင်းကိုပြု၏။ သော ပုဂ္ဂလော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အတ္ထန္ဓကာရော၊ အနက်ထူးကိုသိသော။ ပဏ္ဍိနော နာမ၊ ပညာရှိမည်သည်။ ဟော+

၁၂၉+ ၁၃၀+ တိ၊ ဖြစ်၏။ အဿ၊ ထိုအလေးအမြတ်ပြုအပ်သော ဆရာ၏။ ဓမ္မေသု၊ လောကီလောကုတ္တရာဓမ္မတို့၌။ ဉတွာ၊ ဝိဇ္ဇာသုံပါးစသည်သို့ရောက်သောအားဖြင့် သိ၍။ ဝိသေသိ၊ အထူးရှိသော သူမည်ည်ဖြစ်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကောသိထေရော၊ ကောသိထေရ်သည်။ ဣမာ ပဉ္စ ဂါထာယော၊ ဤငါးဂါထာတို့ကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ကောသိယထေရဂါထာ အနက်ပြီး၏။ တဿ၊ ထိုပဉ္စနိပါတ်၌။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ ရာဇဒတ္ထော၊ ရာဇဒတ္ထထေရ်လည်ကောင်း။ သုဘူတော စ၊ သုဘူတထေရ်လည်ကောင်း။ ဝဍ္ဎောစ၊ ဝဍ္ဎထေရ်လည်းကောင်း။ ကဿပေါထေရော၊ ကဿပထေရ်လည်ကောင်း။ ဂယာကဿပဝက္ကလိ၊ ဂယာကဿပမထေရ် ဝက္ကလိထေရ်လည်ကောင်း။ ဝိဇိတော၊ ဝိဇိတထေရ်လည်ကောင်း။ ယသဒတ္ထော စ၊ ယသဒတ္ထထေရ်လည်ကောင်း။ သောဏော စ၊ သောဏကုဋိကဏ္ဏထေရ်လည်ကောင်း။ ကောသိယဝှယော၊ ကောသိယမည်သောထေရ်လည်ကောင်း။ ဣတိ ဣဒံ၊ ဤသည်လျှင်တည်း။ ဧတ္ထ ဧတသ္မိံ ပဉ္စကနိပါတေ၊ ဤပဉ္စနိပါတ်၌။ ဂါထာ၊ ဂါထာတို့ကား။ သဋ္ဌိစပဉ္စဂါထာယော၊ ခြောက်ဆယ်ငါးဂါထာတို့တည်း။ ထေရာ၊ မထေရ်တို့ကား။ ဒွါဒသ၊ တစ်ကျမ်နှစ်ယောက်တို့တည်း။ ပဉ္စကနိပါတော၊ ပဉ္စကနိပါတ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ပဉ္စကနိပါတ်ပြီး၏။ ဆက္ကနိပါတ်။ (၂၀၁) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ယသဿိနော၊ ဣတိပိ သော ဘဂဝါ အဟရံအစရှိသည်ဖြင့် နတ်နှင့်တကွသော လူ၌ဟုတ်မှန်သော အတိုင်းပြန်နှံသော ကျော်စောခြင်းရှိတော်မူထသော။ ဂေါတမဿ၊ ဂေါတမနွယ်ဖြစ်တော်မူသော ဘုရားမြတ်စွာ၏။ ပါဋိဟိရာနိ၊ နဂါးမင်းကိုဆုံးမခြင်းစသော သုံးထောင့်ငါးရာသော တန်ခိုးပြာဋိဟာတို့ကို။ ဒိသွာန၊ မြင်ရသောကြောင့်။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ အရဟတ္တသမ္မာပန္နော၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့ရောက်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်သေး။ န တဇ္ဇေသိ၊ မခြိမ်းချောက်သေး။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣဿာ၊ ဤရဟန်ကြီး၏ တပည့်အဖြစ်သို့ ရောက်ချေသော်ငါးအားလည်း နည်းလတ္တံ့ ရဟန်းကြီးလတ်များ လတ္တံ့ဟုငြူစူသော အားဖြင့်။ မာနေနစ၊ အမှုးအကြီးဟုလူတို့ သမုတ်အပ်၏ဤသို့အစရှိ

၁၃၀+ ၁၃၁+ သည်ဖြင့်ထောင်လွှားခြင်း လက္ခဏာရှိသောမာန်သည်။ ဝဉ္စိတော၊ လှည့်ပတ်အပ်သည်ဖြစ်၍။ ပဏိပါတံ၊ အရိုအသေကိုးကွယ်ခြင်းကို။ န အကာသိ၊ မပြု။ မမ၊ ငါ၏။ သင်္ကပ္ပံ၊ မှားသောအကြံကို။ အညာယ၊ သိတော်မူ၍။ နရသာရ၊ လူနတ်တို့ကိုယဉ်ကျေးအောင်ဆုံးမတော်မူတတ်သော မြတ်သောရထားထိန်းသဖွယ်ဖြစ်တော်မူသော မြတ်စွာဘုရားသည်။ စောဒေသိ၊ သင်ကားရဟန္တာမဟုတ်ဘဲလျက် ရဟန္တာဟုမိမိကိုယ်ကို အောက်မေ့၏စသည်ဖြင့် ငါ့အားနှိပ်တော်မူ၏။ တတော၊ ထိုနောင်မှ။ မေ၊ ငါ့အား။ သံဝေဂေါ၊ မဖြစ်ဖူးမြဲသော ထိန့်လန့်ခြင်းလည်းကောင်း။ အဗ္ဘုတော၊ မဖြစ်ဖူးမြဲသော။ လောမဟံသနော၊ ကြက်သီးမွေးညှင်းထခြင်းသည် လည်းကောင်း။ အာသိ၊ ဖြစ်လတ်၏။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးအခါ၌။ ဇဋိလဘူတဿ၊ ရသေ့ဖြစ်သော။ မေ မမ၊ ငါ့အား။ သိန္ဓိ၊ လာဘ်ပူဇော်သကာ၏ ပြည့်စုံခြင်းသည်။ ပရိတ္တိကာ၊ ပြီးစေအပ်၏။ တံ၊ ထိုလာဘ်ပူဇော်သကာပြီးခြင်းကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ တဒါ၊ ထိုဘုရားမြတ်စွာအပြစ်တင်တော်မူသော အားဖြင့်ထိန့်လန့်ခြင်းဖြစ်သောကာလ၌။ နိရံကတွာ၊ ပယ်စွန့်၍။ ဇိနသာသနေ၊ မြတ်စွာဘုရားသာသနာ၌။ ပဗ္ဗဇိံ၊ ရဟန်းပြုပြီ။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးရသေ့ဖြစ်သော အခါ၌။ ကာမဓာတုံ ပုရက္ခတော၊ ကာမသုဂတိခုနစ်ဘုံကို အကြောင်းပြု၍ ဖြစ်သောတဏှာဖြင့် ယစ်ပူဇော်သော လူအပေါင်းသည် ကာမလောကကို ပြည့်စုံစေလျက်တည်သည်ဖြစ်၍။ ယညေန၊ ယစ်ပူဇော်သောကြောင့် နတ်ပြည်ချမ်းသာကိုခံစားရလတ္တံ့ဟူသော အကျိုးသည်ပြီးခြင်းငှာ စွမ်းနိုင်စွဟုဖြစ်သော ယစ်၏ပူဇော်ခြင်းဖြင့်။ သန္တုဋ္ဌော၊ ပြီးသောကိစ္စရှိ၏ ဟုမှတ်သောအားဖြင့် နှစ်သက်ခြင်းသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ပစ္ဆာ၊ ရသေ့ရဟန်းပြုသည်မှနောက် ဘုရားအဆုံးအမဖြင့် ရသေ့တို့၏ အယူကိုပယ်၍ စတုသစ္စာကမ္မဋ္ဌန်းကို အားထုတ်သော ကာလ၌။ ရာဂဉ္စ၊ ရာဂကိုလည်းကောင်း။ ဒေါသဉ္စ၊ ဒေါသကိုလည်းကောင်း။ မောဟဉ္စာပိ၊ မောဟကိုလည်းကောင်း။ သမူဟနိ၊ မဂ်ဖြင့်အကြွင်းမဲ့ဖြတ်ပြီ။ ပုဗ္ဗေနိဝါသံ၊ ရှေး၌နေဘူးသော ခန္ဓာအစဉ်ကို။ ဇာနာမိ၊ သိ၏။ ဒိဗ္ဗစက္ခုံ၊ ဒိဗ္ဗစက္ခုအဘိညာဉ်ကို။ ဝိသောဓိတံ၊ သုတ်သင်အပ်ပြီ။ ဣဒ္ဓိမာ၊ ဣဒ္ဓဝိဓအဘိညာဉ်နှင့်ပြည့်စုံသည်။ ပရစိတ္တညူ၊ သူတစ်ပါးစိတ်ကို ပိုင်းခြား၍သိနိုင်သော စေတောပရိယအဘိညာဉ်နှင့် ပြည့်စုံသည်။ အသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဒိဗ္ဗသောတဉ္စ၊ ဒိဗ္ဗသောတအဘိညာဉ်သိုလည်း။ ပါပုဏိံ၊ ရောက်ပြီ။ ယဿ၊ အကြင်အရဟတ္တဖိုလ်၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာထောင်သော လူ၏ဘောင်မှ။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင်သော ရဟန်း၏ဘောင်၌။ ပဗ္ဗဇိတော၊

၁၃၁+ ၁၃၂+ ရဟန်းပြုသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ သော အတ္ထော၊ ထိုအရဟတ္တဖိုလ်နိဗ္ဗာန်ဟူသော အကျိုးကို။ အနုပတ္တော၊ ရပြီ။ သဗ္ဗသံယောဇနက္ခယော၊ အလုံးစုံသောသံယောဇဉ်တို့၏ ကုန်ခြင်းသို့လည်း။ အနုပ္ပတ္တော၊ ရောက်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥရုဝေလကဿပေါ၊ ဥရုဝေလာကဿပထေရ်သည်။ ဣမာ ဆ ဂါထာ၊ ဤခြောက်ဂါထာတို့ကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဥရုဝေလကဿပထေရဂါထာ အနက်ပြီး၏။ (၂၁၁) သောပဗ္ဗဇိတေ၊ အိုရဟန်း။ ခလာခလတော၊ တလင်းမှ။ အတိဟိကာဝီဟိ၊ ကျိးသို့ဆောင်၍ ထားအပ်သော။ ခလဂတာ၊ တလင်းပြုရာအရပ်၌ တည်သော။ သာလိ၊ သလေးသည်။ ဌိတာ၊ ကျီး၌တည်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုလဘတဓညေ၊ ရလွယ်သော စပါးရှသော။ သုဘိက္ခကာလေ၊ ဝပြောသောအခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကတံ၊ အဘယ်သို့။ ကဿံ၊ အသက်ရှည်ခြင်းကိုပြုရပါအံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မာရော၊ မရ်မင်းသည်။ ပရိဟသကဠိံ၊ ပျက်ရယ်မှုစကားကို။ အာဟ၊ ဆို၏။ တံ ဝစနံ၊ ထိုမာရ်မင်းကပျက်ရယ်မှုပြုသော စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ထေရော၊ တေ ကိစ္ဆကာရိထေရ်သည်။ အဟံ၊ ငါကား။ အပ္ပေမေယျံ၊ မနိုင်းယှဉ်အပ်သော အရဟံအစရှိသော ကျေးဇူးနှင့်ပြည့်စုံတော်မူသော။ ဗုဒ္ဓ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ပသန္နော၊ သက်ဝင်ကြည်ညိုခြင်း လက္ခဏာရှိသော သဒ္ဓါဖြင်ကြည်ညိုသော စိတ်ရှိသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ အနုဿရံ အနုဿရန္တော၊ ဣတိပိသော ဘဂဝါ အရဟံ အစရှိသည်ဖြင့် အဖန်တစ်လဲလဲအောက်မေ့သည်ဖြစ်၍။ ပီတိယာ စ၊ အဖန်တစ်လဲလဲ ဘုရားလျှင်အာရုံရှိနှစ်သက်ခြင်းဖြင့်။ ဖုဋသရိရော၊ နှံသောကိုယ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သတတံ၊ အခါခပ်သိမ်း။ ဥဒဂ္ဂေါ၊ ကိုယ်အထက်သို့တက်သည်ကိပြု၍ ကောင်းကင်သို့ပျံခြင်းငှာ စွမ်းနိုင်သည်လည်း။ အဟောသိံ၊ ဖြစ်၏။ အပ္ပမေယျံ၊ သုပ္ပဋိပန္နတာ စသည်ဖြင့်မနိုင်းယှဉ်အပ်သော ကျေးဇူးရှိသော။ သံဃံ၊ သံဃာတော်ကို။ ပသန္နော၊ ကြည်ညိုသောစိတ်ရှိ

၁၃၂+ ၁၃၃+ သည်ဖြစ်၍။ အနုဿရ အနုဿရန္တော၊ သုပ္ပဋိပန္နောစသည်ဖြင့် အဖန်တစ်လဲလဲအောက်မေ့လျက်။ ပီတိယာ စ၊ အဖန်တစ်လဲလဲဖြစ်သောသင်္ဃာလျှင် အာရုံရှိသော နှစ်သက်ခြင်းဖြင့်လည်း။ ဖုဋသရိရော၊ နှံ့သောကိုယ်၏ တက်ခြင်းကိုပြု၍ ကောင်းကင်သို့ပျံခြင်းငှာစွမ်းနိုင်သည်လည်း။ အဟောသိံ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ အဗ္ဘောကာသေ၊ အမိုးမရှိဟင်းလင်းသော အပြင်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေဘိ၏။ ဟေမန္တိကာ၊ ဆီးနှင်းကျသော အခါဖြစ်ကုန်သော။ ဣမာသိတာ၊ ဤနေရာ၌ အကျွမ်းဝင်သော အချမ်းဖြင့် အလွန်ချမ်းခြင်းရှိကုန်သော။ ရတ္တိယော၊ ညဉ့်တို့သည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ သီတေန၊ အချမ်းဖြင့်။ ပရေတော၊ နှိပ်စက်သည်ဖြစ်၍။ မာဝိဟညိတ္ထောမာကိလမိ၊ ပင်ပန်းခြင်းသို့မရောက်စေ့လင့်။ ဖုသိတဂ္ဂဠိံ၊ ပိတ်အပ်သော တံခါးရွက်လည်းရှိသော။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ပဝိသ၊ ဝင်၍နေလော။ ဧဝံ၊ ဤသို့နေသည်ရှိသော်။ တေ၊ သင်သည်ရဟန်းအား။ သုခဝိဟာဂေရာ၊ ချမ်းသာစွာနေရခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်ရလတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မာရော၊ မရ်သည်။ အဟာ၊ ဆို၏။ မာရ၊ မာရ်မင်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ စတဿော အပ္ပမညာယော၊ အတိုင်းမသိသော သတ္ထဝါလျှင်အာရုံရှိသောကြောင့် အပ္ပမညာဟုဆိုအပ်သော အမည်ရှိသော လေးပါးသောဗြာဟ္မဝိဟာရတို့ကို။ ဖုသိဿံ၊ ရံခါရံခါဝင်စားအံ့။ တာဟိစ၊ ထိုဗြဟ္မဝိဟာရ တရားလေးပါးတို့ဖြင့်လည်း။ သုခိတော၊ ကိုယ်၌နှံစေသော အားဖြင့်ချမ်းသာခြင်းရှိသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဝိဟရိဿံ၊ နေအံ့။ အဟံ၊ ငါသည်။ သီတေန၊ အန္တရဋ္ဌကဟုဆိုအပ်သော ဆီးနှင်းကျသောအခါ၌ဖြစ်သော အအေးဖြင့်။ နဝိဟာညိဿံ၊ တုန်လှုကပ်ခြင်းကိုပြုတတ်သော ဗျာပါဒအစရှိသော တရားတို့ကို ပယ်သောအားဖြင့်တုန်လှုပ်ခြင်းကင်းသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တော၊ သမာပတ်ချမ်းသာဖြင့်နေသော ငါသည်။ ကေန၊ အဘယ်ကြောင့်။ နဝိဟညိဿံ၊ ပင်ပန်းခြင်းသို့ရောက်ပါတော့အံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တေ ကိစ္ဆကာရီထေရော၊ ထေကိစ္ဆကာရီထေရ်သည်။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ တေကိစ္ဆကာရိထေရ ဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၂၁၂) ယဿ ဘိက္ခုနော၊ အကြင်ရဟန်းအား။ သဗြဟ္မစာရီသု၊ တူသောသီလရှိသော တရားကျင့်ကုန်သော သီတင်းသုံးဖော်တို့၌။ အဂါဝေါ၊ သီလစသောဂုဏ်ကြောင့် အလေးအမြတ်ပြုခြင်းသည်။ ပလဗ္ဘတိ နဝိဇ္ဇ+

၁၃၃+ ၁၃၄+ တိ၊ မရှိ။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ အပ္ပေါဒကေ၊ ရေမှကင်းသော အရပ်၌။ မစ္ဆော၊ ငါးသည်။ ပရိဟာယတိ ယထာ၊ ယုတ်သကဲ့သို့။ တထာ၊ ထိုအတူ။ သဒ္ဓမ္မာ၊ သူတော်ကောင်းတရားမှ။ ပရိဟာယတိ၊ ယုတ်၏။ ယဝံသ၊ အကြင်ရဟန်းအား။ သဗြဟ္မစာရီသု၊ တူသော သီလစသော တရားကိုကျင့်ကုန်သောသီတင်းသုံးဖော်တို့၌။ ဂါရဝေါ၊ သီလစသောဂုဏ်ကြောင့် အလေးအမြတ်ပြုခြင်းသည်။ နုလဗ္ဘတိ နဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ အဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ခေတ္တေ၊ လယ်၌။ ဗီဇံ၊ ကြဲအပ်သောမျိုးစေ့သည်။ ပူတိကံ၊ ပုပ်ခြင်းသို့ရောက်သည်ရှိသော်။ နဝိရူဟတိ ယထာ၊ အပင်အရွက်အသီးသည်တို့၏ စည်ပင်ခြင်းသို့မရောက်သကဲ့သို့။ တထာ၊ ထိုအတူ။ သဒ္ဓမ္မေ၊ သူတော်ကောင်းတရားဟုဆိုအပ်သော ပရိယတ္တိပဋိပတ္တိတရား၌။ န ဝိရူယတိ၊ သမထဝိပဿနာမဂ်ဖိုလ်နိဗ္ဗာန်ဟုဆိုအပ်သော အပင်အရွက်အသီးတို့၏ စည်ပင်ခြင်းသို့ မရောက်နိုင်။ ယဿ၊ အကြင်ရဟန်းအား။ သဗြဟ္မစာရီသု၊ တူသောသီလစသော တရားကိုကျင့်ကုန်သောသီတင်းသုံးဖော်တို့၌။ န ဝိရူယတိ၊ သမထဝိပဿနာမဂ်ဖိုလ်နိဗ္ဗာန်ဟုဆိုအပ်သော အပင်အရွက်အသီးတို့၏ စည်ပင်ခြင်းသို့မရောက်နိုင်။ ယဿ၊ အကြင်ရဟန်းအား။ သဗြဟ္မစာရီသု၊ တူသောသီလစသော တရားကိုကျင့်ကုန်သောသီတင်းသုံးဖော်တို့၌။ ဂါရဝေါ၊ သီလစသောဂုဏ်ကြောင့် အလေးအမြတ်ပြုခြင်းသည်။ နုပလဗ္ဘတိ နဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ဓမ္မရာဇဿ၊ တရားမင်းဘုရား၏။ သာသနေ၊ သာသနာတော်၌။ နိဗ္ဗာနာ၊ နိဗ္ဗာန်တရားမှ။ အာရကာ၊ ဝေးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယဿ၊ အကြင်ရဟန်းအား။ သဗြဟ္မစာရီသု၊ တူသောသီလရှိသော တရားကိုကျင့်ကုန်သော သီတင်းသုံးဖော်တို့၌။ ဂါရဝေါ၊ သီလစသော အကြောင်းကြောင့် အရိုအသေပြုခြင်းသည်။ ဥပလမ္ဘတိဝိဇ္ဇတိ၊ ရှိ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ခေတ္တေ၊ လယ်၌။ ဘဒ္ဒကံ၊ ကောင်းစွာလှမ်း၍ကောင်းစွလာသဖြင့် အပင်အရွက်အသီးတို့၏ စည်ပင်ခြင်းသို့ရောက်သကဲ့သို့။ တထာ၊ ထိုအတူ။ သဒ္ဓမ္မေ၊ ပရိယတ္တိပဋိပတ္တိဟုဆိုအပ်သော သူတော်ကောင်းတရား၌။ ဝိရူဟတိ၊ သမထဝိပဿနာမဂ်ဖိုလ်နိဗ္ဗာန်ဟူသော အရွက်အပွင့်အသီးတို့၏ စည်ပင်ခြင်းသို့ရောက်၏။ ယဿ၊ အကြင်အရဟန်းအား။ သဗြဟ္မ+

၁၃၄+ ၁၃၅+ စာရီသု၊ တူသောသီလစသော တရားကိုကျင့်ကုန်သော သီတင်းသုံးဖော်တို့၌။ ဂါရဝေါ၊ သီလစသော အကြောင်းကြောင့်ရိုသေခြင်းသည်။ ဥပလဗ္ဘတိ ဝိဇ္ဇတိ၊ ရှိ၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်းအား။ ဓမ္မရာဇဿ၊ တရားမင်းဘုရား၏။ သာသနေ၊ အဆုံးအမဖြစ်သော သာသနာတော်၌။ နိဗ္ဗာနံ နိဗ္ဗာနဿ၊ နိဗ္ဗာန်၏။ သန္တိကေ၊ အနီးဖြစ်သော မဂ်ဖိုလ်ဟူသော တရား၌။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မဟာနာဂေါ ထေရော၊ မဟာနာဂထေရ်သည်။ ဣမာ ဆဂါထာ၊ ဤခြောက်ဂါထာတို့ကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ မဟာနာဂထေရ်ဂါထာ အနက်ပြီး၏။ ကုလ္လော၊ ကုလ္လရဟန်း။ သိဝထိကံ၊ သင်းချိုင်းသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဥဇ္ဈိတံ၊ စွန့်အပ်သော။ ဣတ္ထိံ၊ ပြည့်တ်ဆာမိန်းမ အသေကောင်ကို။ အဒ္ဒသံ၊ မြင်ရ၏။ သုသနသ္မိံ၊ သုသာန်၌။ အပဝိဋ္ဌံ၊ စွန့်အပပ်သော။ ခိတ္တံ၊ ငဲ့ကွတ်ခြင်း မရှိပပစ်ချအပပ်သော။ ကိမိဟိ၊ ပိုးလောက်တို့ဖြင့်။ ဖုဋံ ပူရိတံ၊ ပြည့်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ခဇ္ဇန္တိံ၊ ခဲ့သော။ ဣတ္ထိံ၊ မိန်းမအသေကောင်ကို။ အဒ္ဒသံ၊ ငါမြင်ရပြီ။ ကုလ္လ၊ ကုလ္လရဟန်း။ အာတုရံ၊ အထူးထူးအပြားပြား ဆင်းရဲခြင်းတို့ဖြင့် မပြတ်နှိပ်စက်အပ်သော။ အသုစိံ၊ စင်ကြယ်ခြင်းမှ ကင်းသော။ ပူတိံ၊ မကောင်းသောအနံရှိသော။ ဥဂ္ဃရန္တံ၊ အမာဝတို့မှ မစင်ဖြင့်ယိုစီးခြင်းရှိသော။ ပဂ္ဃရန္တံ၊ အောက်အမာဝ၌ထက်ဝန်းကျင့်မှမဝင်ဖြင့်ယိုးစိးသော။ ဗာလာနံ၊ မိုက်စွာကုန်သော။ ပုထုဇဉ်တို့သည်။ အဘိနန္ဒိတံ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ဖြင့် ငါ၏ကိုယ်ဟုဝင်၍ အလွန်နှစ်သက်ခြင်းရှိသော။ ဣမံ သမုဿယံ၊ ဤကိုယ်ကို။ ပဿ၊ ရှုလော။ ဓမ္မာဒါသံ၊ တရားတည်းဟူသော ကြေးမုံကို။ ဂဟေတွာန၊ ယူ၍။ ဉာဏဒဿနပတ္တိယာ၊ ဝိပဿနာဉာဏ်အမြင် မဂ်ဉာဏ်အမြင်ကိုရခြင်းငှာ။ တုစ္ဆံ၊ နိစ္စသာရအစရှိသည်မှ ကင်း၍အချည်းနှီးသော။ သန္တရဗာဟိရံ၊ မိမိသန္တာန် သူတစ်ပါးသန္တာန်၌ ကတွဖြစ်သော။ ဣမံ ကာယံ၊ ဤအကောင်ပုပ်ကို။ ပစ္စဝေက္ခိံ ပစ္စဝေက္ခထ၊ ဉာဏ်မျက်စိဖြင့် မအဖန်တစ်လဲလဲကြည့်ရှုလော။ ဣမံ ယထာ၊ ဤငါ၏ အကောင်ဟုဆိုအပ်သော မတင့်တယ်သ ဇီဝိတိန္ဒြေဝိညာဉ်တို့၏ ကပ်ရာဖြစ်သော အထူးထူးအပြားပြားသော မျက်လှည့်သောတံလျပ် ဥပမာရှိသော ကိုယ်ကဲ့သို့။ အထာ၊ ထိုအတူ။ ဧတံ၊ ဤသေသော အကောင်သည်။ အနုပဂမနံ၊ ရှေး၌ထိုဆိုခဲ့ပြီးသော အသက်ဝိညာဉ်တို့၏ မကပ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ ဧတံ သရိရံ၊ ထိုကိုယ်သည်။ တေသံ ဓမ္မာနံ၊ ထိုသက်ဝိညာဉ်စသည်တို့၏။ အပဂမနတံ၊ ဖဲအပ်သော စိတ်ရှိသည်။ ဟောတိ ယထာ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ တထာ+

၁၃၅+ ၁၃၆+ ထိုအတူ။ ဣဒံ သရိရံ၊ ဤငါ၏ကိုယ်သည်လည်း။ အပဂမနံ၊ ထိုအသက်ဝိညာဉ်စသော တရားတို့၏ ဖအပ်သည်အဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဓော၊ ချက်မအောက်၌။ မယံ ကာယော၊ ဤကိုယ်သည်။ အသုစိ၊ မစင်ကြယ်သည။ ဒုဂ္ဂန္တော၊ မကောင်းသောအနံရှိသည်။ ဇေဂုစ္ဆာဒိကော၊ စက်ဆုပ်ရွံရှာဖွယ်အမြဲမရှိခြင်း ဆင်းရဲခြင်း အစိုးမရခြင်း သဘောရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဒ္ဓံ၊ ချက်မှအထက်၌ဖြစ်သော ကိုယ်သည်။ အသုစိအာဒိသဘာဝေါ၊ မစင်ကြယ်ခြင်းစသော သဘောရှိသည်။ ဟောတိ ယထာ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ တထာ၊ ထိုအတူ။ အဓော၊ ချက်မှအောက်ဖြစ်သော ကိုယ်သည်။ အသုစိအာဒိသဘာဝေါ၊ မစင်ကြယ်ခြင်းစသော သဘောရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒိဝါ၊ နေ့အခါ၌။ အယံ ကာယော၊ ဤကိုယ်သည်။ အသုစိပဂ္ဃရဟိ ယထာ၊ မျက်စိမှမစင်ကြယ်သော မျက်ချေးယိုသကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ ရတ္တိံ၊ ညဉ့်အခါ၌။ အသုစိပဂ္ဃရတိ၊ မျက်စိမှမစင်ကြယ်သောမျက်ချေးသည်ယို၏။ ရတ္တိံ၊ ညဉ့်အခါ၌။ အယံ ကာယော၊ ဤကိုယ်သည်။ အသုစိပဂ္ဃရတိ ယထာ၊ မျက်စိမှမစင်ကြယ်သော မျက်ချေးယို့သကဲ့သို့။ တထာ၊ ထိုအတူ။ ရတ္တိံ၊ ညဉ့်အခါ၌။ အယံ ကာယော၊ ဤကိုယ်သည်။ အသုစိပဂ္ဃရဟိယထာ၊ မျက်စိမှမစင်ကြယ်သော မျက်ချေးသည်ယိုသကဲ့သို။ တထာ၊ ထိုအတူ။ ဒိဝါ၊ နေ့အခါ၌။ အသုစိပဂ္ဃရတိ၊ မျက်စိမှမစင်သော မျက်ချေးယို၏။ ပုရေ၊ ရှေးပျိုနုစဉ်ကာလ၌။ အယံ ကာယော၊ ဤကိုယ်သည်။ အသုစိအာဒိသဘောဝေါ၊ မစင်ကြယ်ခြင်း စသော သဘောရှိသည်။ ဟောတိ ယထာ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ တထာ၊ ထိုအတူ။ ပစ္ဆာ၊ နောက်အိုမင်းသော ကာလ၌။ အသုစိအာဒိသဘာဝေါ၊ မစင်ကြယ်ခြင်း စသောသဘောရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပစ္ဆာ၊ နောက်အိုမင်းသော ကာလ၌။ အသုစိအာဒိသဘာဝေါ၊ မစင်ကြယ်ခြင်းစသော သဘောရှိသည်။ ဟောတိ ယထာ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ တထာ၊ ထိုအတူ။ ပုရေ၊ ရှေးပျိုနုစဉ်ကာလ၌။ အသုစိအာဒိသဘောဝေါ၊ မစင်ကြယ်ခြင်း စသောသဘောရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဓမ္မံ၊ တေ ဘုမ္မကသင်္ခါရ တရားကို။ ဝိပဿတော၊ သမထဝိပဿနာအစုံကိုပြု၍ ဣန္ဒြေတို့၏တူသော သဘောရှိသော ဝိပဿနာဖြင့်အဖြစ်အပျက်ကိုရှုသော ယောဂါစစရပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဧကဂ္ဂစိတ္တဿ၊ တည်ကြည်သောစိတ်ရှိသော။ ယဒိသာ၊ အကြင်သို့သဘောရှိသော။ ရတိ၊ မွေ့လျော်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တာဒိသီ၊ ထိုသို့သဘောရှိသောသူသည်။ ရတိယာ၊ တရား၌မွေ့လျော်ခြင်း၏။ ကလံ၊ တစ်ဆယ့်ခြောက်စိတ်စိတ်၍ တစ်စိတ်မျှကိုလည်း။ န ဥပေတိ ယထာ၊ မမှိမကပ်

၁၃၆+ ၁၃၇+ သကဲ့သို့။ တထာ၊ ထိုအတူ။ ပဉ္စင်္ဂီကေနတူရိယေန၊ အင်္ဂါငါးပါးနှင့်ပြည့်စုံသော တူရိယာမျိုးဖြင့်။ ပရိစာရိယမာနဿ၊ မွေ့လျော်စမ္ပယ်သော။ ကာမသုခါဒါနော၊ ကာမဂုဏ်ချမ်းသာနှင့်ပြည့်စုံသော ခံစားသော။ ဣဿရိယဇနဿ၊ စည်းစိမ်ရှိသောသူ၏။ တာဒိသံ၊ ထိုရူပါရုံ၌မွေ့လျော်သောချမ်းသာသည်။ နဟောတိ၊ မဖြစ်။ ထိုတရား၌မွေ့လျော်ခြင်းကဲ့သို့ ကောင်းသောမွေ့လျော်ခြင်းမည်သည်မဖြစ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကုလ္လောထေရော၊ ကုလ္လထေရ်သည်။ ဣမာ ဆဂါထာ၊ ဤဂါခြောက်ဂါထာတို့ကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ကုလ္လထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၂၁၄) ပမတ္တစာရိနော၊ သတိလွတ်ခြင်းသက္ခဏာရှိသော မေ့လျော့ခြင်းဖြင့်မေ့လျော့သော အကျင့်ရှိသော။ မနုဇဿ၊ သတ္တဝါအား။ မာလုဝါဝိယ၊ မာလုမည်သောနွယ်သည်ပွားသည်ရှိသော် ထိုနွယ်မှီရာ သစ်ပင်၏ပျက်စီးခြင်းကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထိုအတူ။ တဏှာ၊ ခြောက်ပါးသောဒွါရကိုမှိ၍ ရူပါရုံစသည်တို့၌ အဖန်တစ်လဲလဲဖြစ်သော တဏှာသည်။ ပဝဍ္ဎတိ၊ ပွား၏။ သော၊ ထိုတဏှာနိုင်ငံသို့လိုက်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ပလဝိတိဓာဝတိ၊ အဖန်တစ်လဲလဲဘဝငယ်ဘဝကြီးသို့ ပြေးရ၏။ ယထာ ကိံ၊ အဘယ်သို့နည်းဟူမူကား။ ပဝနသ္မိံ၊ တောအုပ်၌။ ဖလံ၊ သစ်သီးကို။ ဣစ္ဆံဣစ္ဆန္တော၊ အလိုရှိသော။ ဝါနရော၊ မျောက်သည်။ ရုက္ခဿ၊ သစ်ပင်၏။ ဧကာဟုရာ၊ တစ်ခုသော သစ်ပင်ခက်မှ။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ တံ၊ ထိုသစ်ခက်ကို။ မုဉ္စိတွာ၊ လွှတ်၍။ ဟုရံ၊ တစ်ပါးသော သစ်ခက်ကို။ ဂဏှာတိ၊ ယူ၍။ တံ၊ ထိုသစ်ခက်ကို။ မုဉ္စိတွာ၊ လွှတ်ပြန်ဖို့။ တညံ သာခံ၊ တစ်ပါးသောသစ်ခက်ကို။ အလဘိတွာ၊ မရသောကြောင့်။ နိသိန္နောတိ၊ ထိုင်နေ၏ဟူ၍။ ဝတ္တဗ္ဗတံ၊ ဆိုအပ်သော အဖြစ်သို့။ နာပဇ္ဇတိယထာ၊ မရောက်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထိုအတူ။ တဏှာဝသိကောပုဂ္ဂလော၊ တဏှာနိုင်ငံသို့လိုက်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဟုရာ ဟုရံ၊ ဤအာရုံမှသည် ထိုအာရုံသို့ အာရုံမှတ်စတစ်ပါးသော အာရုံသို့။ ဓာဝန္တော၊ ပြေးသည်သည်ရှိသော်။ အာရမ္မဏံ၊ အာရုံကို။ အလဘိတွာ၊ မရသောကြောင့်။ တဏှာယ၊ တဏှာ၏။ အပဝတ္တံ၊ မဖြစ်ခြင်းသို့။ ပတ္တောတိ၊ ရာက်၏ဟူ၍။ ဝတ္တဗ္ဗတံ၊ ဆိုအပ်သောအဖြစ်သို့။ န အာပဇ္ဇတိ၊ မရောက်။ ယံ ပုဂ္ဂလံ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ဧသာဇမ္မိံ၊ ထိုတဏှာဟုဆိုအပ်သော သူယုတ်သည်။ သဟတိ အဘိဘဝတိ၊ နှိပ်စက်၏။ လောကေ၊ လောက၌။ တဏှာ၊ တဏှာသည။ ဝိသတ္တိကာ၊ အဆိပ်ပွင့်အဆိပ်သီးကိုသုံးဆောင်သဖြင့် သေခြင်းသိုရောက်သကဲ့သို့။ ရူပါရုံအစရှိသည်တို့၌ တပ်တတ်ငြိတတ်သည်သောကြာင့်။ ဝိသတ္ထိဟုဆိုအပ်သောခြောက်

၁၃၇+ ၁၃၈+ ဒွါရ၌ဖြစ်သော တဏှာသည်။ သဟဟိအဘိဘဝတိ၊ နှိပ်စက်အပ်သော။ တဿ ပုဂ္ဂလဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ သောကာ၊ စိုးရိမ်ခြင်းတို့သည်။ ပဝဍ္ဎန္တိ၊ ပွားခြင်းသို့ရောကုန်၏။ ယထာကိံ၊ အဘယ်သို့အဘယ်သို့ဖြစ်သနည်းဟူမူကား။ ဝနေ၊ တော၌။ ပုနပ္ပုနံ၊ အဖန်တစ်လဲလဲ။ ဝေဒေ၊ မိုးသည်။ ဝဿန္တေ၊ ရွားသည်ရှိသော်။ ဗီရဏံ၊ ပြိတ်မြက်သည်။ အဘိဝဍ္ဎံအဘိဝဍ္ဎန္တော ဣဝ၊ ပွားသကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထိုအတူ။ ဝဋ္ဋမူလကာ၊ ဝဋ်လျှင်အရင်းရှိကုန်သော။ လောကာ၊ လောကတို့သည်။ အဘိဝဍ္ဎန္တိ၊ ပွားကုန်၏။ ယော ပုဂ္ဂလော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဧတံ၊ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော အပြားရှိသော။ ဇမ္မိံ၊ ယုတ်မာသော။ ဒုရဇ္ဇံယံ၊ လွန်နိုင်စွန့်နိုင်ခြင်းငှာခဲယဉ်းသော။ တဏှံ၊ တဏှာကို။ လောကေ၊ လောက၌။ သဟတိ အဘိဘဝတိ၊ နှိပ်စက်နိုင်၏။ တမှာ ပုဂ္ဂလာ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်မှ။ ဝဋ္ဋမူလကာ၊ ဝဋ်လျှင်အရင်းရှိသော။ သောကာ၊ စိုးရိမ်ခြင်းတို့သည်။ ပပတန္တိ၊ ကျကုန်၏။ ယထာနာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ပေါက္ခရာ၊ ကြာဖက်ပေါ်မှ။ ပတိတာ၊ ကျသော။ ဥဒဗိန္ဒု၊ ရေပေါက်သည်။ နတိဋ္ဌတိယထာ၊ မတည်သကဲ့သို့။ နပတိဋ္ဌာတိ၊ ထိုတဏှာကိနှိပ်စက်နိုင်သော သူသည်ဝဋ်လျှင်အရှင်းရှိသော စိုးရိမ်ခြင်း၌ မတည်။ တံ တေန ကာရဏေန၊ ထို့သို့သောအကြောင်းကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝေါတုမှေ၊ အရှင်ဘုရားတို့ကို။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏။ ဝေါတုမှာကံ၊ အရှင်ဘုရားတို့အား။ ဘဒ္ဒံ၊ တဏှာသို့အစဉ်လိုက်သော ပုဂ္ဂိုလ်ကဲ့သို့ အကျိုးမဲ့သို့မရောက်သော အားဖြင့်ကောင်းခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဧတ္တဧတသ္မိံ+

ဋ္ဌာနေ၊ ဤအရပ်၌။ ယာဝယတ္ထကာ၊ အကြင်မျှလောက်ကုန်သောသူတို့သည်။ သမာဂတာ၊ အညီအညွတ်စည်းဝေးကုန်၏။ တတ္တကာ၊ ထိုမျှလောက်သောကုန်သောသူတို့သည်။ ကိံ ဝဒထ၊ အဘယ်သို့ဆိုကုန်မည်နည်း။ ဣတိ စေ၊ ဤသို့ဆိုငြားအံ့။ တဏှာ တဏှာယ၊ တဏှာ၏။ မူလံ၊ အကြောင်းရင်းဖြစ်သော အဝိဇ္ဇာစသော ကိလေသာအပေါင်းကို။ ခဏထ၊ အရဟတ္တမဂ်ဉာဏ်တည်းဟူသော အပေါက်တူးဖြင့်ဖြတန်ကုန်လော။ ကိံ ဝိယ၊ အဘယ်သို့နည်းမူကား။ ဉသိရတ္တော၊ ပန်းရင်းကို အလိုရှိသော ယောကျ်ားသည်။ ဗိရဏံ ဝနံ နာမ၊ ပြိတ်တော်မည်သော။ ဥသိရထမ္ဘံ၊ ပန်းရင်း၏မှီရာကို။ ခဏတိ ဣဝ၊ ကြီးစွာသော ပေါက်တူးဖြင့် တူးယူသကဲ့သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထိုအတူ။ အဿ၊ ထိုတဏှာ၏။ မူလံ၊ အရင်းဖြစ်သောအဝိဇ္ဇာအစရှိသော ကိလေသာအပေါင်းကို။ ခဏထ၊ အရဟတ္တမဂ်ဉာဏ်တည်းဟူသော ပေါက်တူးဖြင့်တူးနှုတ်ပစ်အပ်ကုန်လော။ ဝေါတုမှေ၊ အရှင်ဘုရားတို့သည်။ နဠံ၊ မြစ်ကမ်းနား၌ ပေါက်သောကျူကို။ သောတော၊ ကြီးစွာသော အဟုန်ဖြင့် လောသောမြစ်ရေအယဉ်သည်။ ဘဉ္ဇတိ၊

၁၃၈+ ၁၃၉+ ဣဝ၊ ဖျက်ဆီးသကဲ့သို့။ မာရော၊ ကိလောသာမာရ် မစ္စုမာရ်ဒေဝပုတ္တမာရ်ကို။ ပုနပ္ပုနံ၊ အဖန်တစ်လဲလဲ။ ဘိဉ္ဇိ၊ ဖျက်ဆီးလော။ မာ ဘဉ္ဇတု၊ အရှင်ဘုရားတို့အား မဖျက်ဆီးစေ့လင့်။ ဗုဒ္ဓဝစနံ၊ ဘုရားမြတ်စွာ၏ စကားတော်ကို။ ကရောထ သမ္ပာဒေထ၊ ဆုံးမတော်မူတိုင်းကျင့်ခြင်းနှင့် ပြည့်စုံစေကုန်လော။ ဝေ၊ စင်စစ်။ ခဏော၊ ဗုဒ္ဓုပ္ပါဒနဝခမဏာသည်။ မာ ဥပ္ပဇ္ဈဂါမာတိက္ကမိ၊ မလွန်စေ့လင့်။ ဟိ သစ္စံ၊ မှန်၏။ ခီဏာတိတာ၊ ဗုဒ္ဓုပ္ပါဒနဝမခဏကို လွန်ကုန်သော ပုဂ္ဂိလ်တို့သည်။ နိရယမှိ၊ ငရဲ၌။ သမပ္ပိတာနိပ္ပတ္တိတာ၊ ဖြစ်ကုန်၍။ သောစန္တိ၊ ရှည်မြင့်စွာသော ကာလပတ်လုံးစိုးရိမ်ရကုန်၏။ ပမာဒေါ၊ ရှုပါရုံစသော အာရုံတို့၌ သတိလွတ်ခြင်းသဘောရှိသော မေ့လျော့ခြင်းသည် လည်းကောင်း။ သဗ္ဗဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ ပမာဒါနုပတိတော၊ ရာဂစသော အလုံးစုံသော မေ့လျော့ခြင်းသို့ကျသော။ ရဇော၊ ရာဂစသောမြူသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ အပ္ပမာဒေန၊ မမေ့မလျော့ခြင်း အကျင့်ဖြစ်သော။ ဝိဇ္ဇာယ၊ အရဟတ္တမဂ်ဟူသော ဝိဇ္ဇာဖြင့်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ သလ္လံ၊ နှလုံးခွံကိုမှီ၍ ဖြစ်သောရာဂတည်းဟူသော ငြောင့်ကို။ အဗ္ဗုဟေဥဒ္ဓရေယျ၊ နုတ်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မာလုကျပုတ္တော ထေရော၊ မာလုကျပုတ္တထေရ်သည်။ ဣမာ ဆဂါထာယော၊ ဤခြောက်ဂါထာတို့ကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ မာလုကျပုတ္တ ထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၂၁၅) ယတော၊ အကြင်အခါမှ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြုသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ တတော၊ ထိုရဟန်းပြုသောအခါမှ။ ပဏ္ဏဝီသတိဝဿနိ၊ နှစ်ဆယ့်ငါးဝါတို့ပတ်လုံး။ အစ္ဆရာသင်္ဃမတ္တမ္ပိ၊ လက်ဖျစ်တတွတ်မျှကာလပတ်လုံးလည်း။ စေတောသန္တိ၊ စိတ်၏တည်ကြည်ခြင်းကို။ အနဇ္ဈနဂလဘိံ၊ မရစဘူး။ စိတ္တေဿကဂ္ဂံ၊ စိတ်၏တည်ကြည်ခြင်းကို။ အလဒ္ဓါ၊ မရသောကြောင့်။ ကာမရာဂေန၊ ကာမရာဂသည်။ အဋ္ဋိတော၊ နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ ဗာဟာ၊ လက်နှစ်ဘက်တို့ကို။ ပဂ္ဂယှ၊ ချီ၍။ ကန္ဒတော၊ ငိုကြွေးလျက်။ ဝိဟာရာ၊ ကျောင်းမှ။ ဥပနိက္ခမိ၊ အပသို့ထွက်၍။ နိက္ခမန္တေစ၊ ထွက်သော်လည်း။ သတ္ထံ၊ ကိုယ်ကိုသတ်အံ့သော လက်နက်ကို။ အဟရိဿာမိ၊ ဆောင်အံ့။ မေ၊ ငါ့အား။ ဇီဝိတေန၊ အသက်ရှည်ခြင်းဖြင့်။ ကော အတ္ထော၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။ မာဒိသော၊ ငါကဲ့သို့သော ရဟန်းသည်။ သိက္ခံ၊ သိက္ခာကို။ ပစ္စက္ခံ ပစ္စက္ခန္တော၊ စွန့်လျက်။ ကထံ ဟိ နာမ၊ အဘယ်ကြောင့်လျှင်။ ကာလံ၊ သေခြင်းကို။ ကုဗ္ဗေထ၊ ပြုပါအံ့နည်း။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ကိလေသာဘိဘဝေ၊

၁၃၉+ ၁၄၀+ ကိလေသာနှိပ်စက်သည်ရှိသော်။ သမဏဓမ္မ၊ ရဟန်းတရားကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ အသမတ္ထတာယ၊ မစွမ်းနိုင်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ဇိဝိတန္တေန၊ သက်ရှည်ခြင်းဖြင့်။ နိဗ္ဗိန္ဒတိ၊ ငြိးငွေ့၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ခူရံ၊ သင်ဓုန်းသွားနှင့်တူသော ထက်စွာသောလက်နက်ကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ မဉ္ဇကမှိ၊ ညောင်စောင်းငယ်၌။ ဥပါဝိသိံ၊ သူတစ်ပါးတို့မြစ်အပ်သည်မှစိုးဖြတ်အံ့သောငှာ။ ခူရာ၊ သင်ဓုန်းသွားနှင့်တူသော လက်နက်ကို။ ပရိနိတော၊ လက်ထက်၌ထားအပ်သည်။ အာသိ၊ ဖြစ်၏။ တတော၊ ထိုသေအံ့ဟု လည်ကြောကိုဖြတ်အံ့သော ငါသင်ဓုန်းသွားကိုဆောင်သည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ မေ၊ ငါအား။ ယောနိသော မနသိကာရော၊ သီလ၏စင်ကြယ်ခြင်း စသောအားဖြင့်တည်ခြင်းမသာမဓိကိုစွဲ၍ ဝိပဿာ၏အစွမ်းဖြင့်နှလုံးသွင်းခြင်းသည်။ ဥဒပဇ္ဇထ၊ ဖြစ်လတ်၏။ အာဒီနဝေါ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကား လှံသွားမြွေဥက္ခောင်း ဥပမာရှိကုန်၏ အစရှိသော အပြစ်သည်။ ပါတုရဟု၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြီ။ တတော၊ ထိုအဖြစ်ကိုရှုသောဉာဏ်ဖြစ်သည်မှ။ နိဗ္ဗိဒါ၊ ဝဋ်တရား၌ငြိးငွေ့သောဝိပဿဿနာဉာင်္ဏသည်။ သမ္ပတိဋ္ဌထ၊ ကောင်းစွာဖြစ်လတ်၏။ တတော၊ ထိုနိဗ္ဗိန္ဒဉာဏ်ဖြစ်သည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိမုစ္စိ၊ သမထဝိပဿနာမဂ်ဖိုလ်ဉာဏ်၏ အစွမ်းဖြင့် ကိလေသာတို့မှလွတ်ပြီ။ ဗုဒ္ဓဿ၊ သဗ္ဗညုတုရားရှင်၏။ ဓမ္မသုဓမ္မတံ၊ တရားတော်၏ ကောင်းသောတရား၏ အဖြစ်ကို။ ပဿ၊ ရှုလော။ မယာ၊ ငါသည်။ တိဿောဝိဇ္ဇာ၊ သုံးပါးသော ဝိဇ္ဇာတို့သို့။ အနုပ္ပတ္တော၊ ရောက်အပ်ကုန်ပြီ။ ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သာသနံ၊ အဆုံးအမဖြစ်သော မဂ်ဟူသော သီတင်းသုံးခြင်းကို။ ကတံ ဝုသိတံ၊ သုံးအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သဗ္ဗဒါသတ္ထေရော၊ သဗ္ဗဒါသထေရ်သည်။ ဣမာ ဆဂါထာ၊ ဤခြောက်ဂါထာတို့ကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ သဗ္ဗဒါသထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၂၁၆) ဘောကာတိယာန၊ အိုကာတိယနရဟန်း။ ဥဋ္ဌေဟိ၊ အိပ်ခြင်းမှထလော။ နိသီဒ၊ ထိုင်လော။ နိဒ္ဒါဗဟုလော၊ အိပ်ခြင်းမျာသည်။ မာ အဟု၊ မဖြစ်လင့်လော။ ဇာဂရဿု၊ နိုးကြာခြင်းကိုဖြစ်စေလော။ အလသံ၊ ပျင်းရိသော။ တံ၊ သင့်ကို။ ပမတ္တဗန္ဓု၊ မာရ်မင်း၏အဆွေဖြစ်သော။ မစ္စုရာဇာ၊ သေမင်းသည်။ ကုဋေန၊ အိုခြင်းနာခြင်း အစရှိသောအထွဋ်ဖြင့်။ မာဇိနာတုမာအဘိလဘာတု၊ မနှိပ်စက်စေလင့်။ သေယျထာပိ၊ ဥမပါမည်သည်ကား။ မဟာသမုဒ္ဒဝေဂေါ၊ မဟာသမုဒ္ဒရာ၏ လှိုင်းတံပိုးအဟုန်သည်။ ပုရိသံ၊ ကူးသော။

၁၄၀+ ဝ၄၁+ ယေကျ်ားကို။ အသဘဝတယထာ၊ အထက်အထက်၌ထားသည်ဖြစ်၍ ထိုတံပိုးကိုမလွန်နိုင်သော ယောကျ်ားကို နှိပ်စက်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထိုအတူ။ ဇာတိဇရာ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင အိးခြင်းတို့သည်။ တံ၊ သင့်ကို။ အတိဝတ္တတေ၊ အထက်ထက်၌လွှမ်းမိုးဘိစီး၏။ ကာတိယာန၊ ကာတိယာန။ သော တွံ၊ ထိုသင်သည်။ အတ္တနော၊ မိမိအား။ ပုရိသံ၊ ရဟန္တာဟုဆိုအပ်သော ယောကျ်ားမည်သည်ကို။ ကရောဟိ၊ ပြုလော။ ဟိယသ္မာ၊ အကြင့်ကြောင့်။ တတော၊ ထိုအရဟတ္တဖိုလ်ထက်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ တာဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာမည်သည်။ တဝ၊ သင်အား။ နဝိဇ္ဇတေဝ၊ မရှိသလျှင်ကတည်း။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ပုရိသံ၊ ရဟန္တာဟုဆိုအပ်သော ယောကျ်ားမည်သည်ကို။ ကရောဟိ၊ ပြုလော။ ဟိယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ဇာတိဇာရာဘယာ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းဘေး အိုခြင်းဘေးဟုဆိုအပ်သော။ သင်္ဂါ၊ ငါးပါးသောအပြားရှိသော ကပ်ငြိခြင်းမှ။ အတီတံ၊ လွန်မြောက်သော။ ဧတံ မဂ္ဂံ၊ ထိုအရှိယမဂ်ကို။ သတ္ထာ၊ သင်၏ဆရာ ဘုရားသည်။ ဝိဇေသိ၊ ပြီးစေတော်မူ၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တဿ၊ ထိုရဟဟတ္တဖိုလ်ကို။ အဓိဂမာယ၊ ရစေခြင်းငှာ။ ပုဗ္ဗာပရရတ္တံ၊ ပဌမယံပစ္ဆိမယံ ပတ်လုံး။ အပ္ပမတ္တော၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းစီးဖြန်းခြင်း၌ မမေ့မလျော့ဘဲ။ အနုယုဉ္ဇဿု၊ သတိပညာနှင်တကွအားထုတ်လော။ ယောဂံ၊ လုံ့လကို။ ဒဠံ၊ မြဲမြံစွာ။ ကရောဟိ၊ ပြုလော။ မာရိမာနိ၊ ရှေးလူဖြစ်စဉ် အခါကဖြစ်စေ ကုန်သော။ ဗန္ဓနာနိ၊ ကာမဂုဏ်ငါးပါးတည်းဟူသော နှောင်ဖွဲ့ခြင်းတို့ကို။ ပမုဉ္စ၊ ထိုကာမဂုဏ်ငါးပါး၌ ငဲ့ကွတ်ခြင်းမရှိသော အားဖြင့်လွှတ်လော။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ သံဃာဋိခုရမုဏ္ဍ ဘိက္ခဘောဇိ၊ ဒုကုဋ်ကိုရုံသော သင်ဓုန်းဖြင့်ရိတ်အပ်သည်ဖြစ်၍ ဦးပြည့်သော ရဟန်း၏ဆွမ်းခံခြင်းဖြင့် အသက်မွေးခြင်းရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်လေလော။ ခိဋ္ဋရတိံ စ၊ ကာမဂုဏ်ချမ်းသာ၌ရှေးကကဲ့သို့မြူးထူးမွေ့လျော်ခြင်း ရှိသည်။ မာ အသိ၊ မဖြစ်လင့်။ ကာ တိယာန၊ ကာတိယာန။ နိဒ္ဒံ၊ အိပ်မွေ့ခြင်းသည်။ မာ အဟု၊ မဖြစ်စေလင့်။ မာ အနုယုဉ္ဇိတ္ထ၊ ရှေးလူဖြစ်စဉ်အခါ၌ ဖြစ်သောကာမဂုဏ်ငါးပါးတည်းဟူသော နှောင့်ဖွဲခြင်းမြူးတူးမွေ့လျော်ခြင်း အိပ်မွေ့ခြင်းကို မယှဉ်ကုန်လင့်။ ဈာယဈာယဿု၊ အာရမ္မဏူပနိဇ္ဈနဈာန်ကိုဝင်စားလော။ ကာတိယာန၊ ကာတိယာနရဟန်း။ ဟိ ယသ္မာ၊ အကြင့်ကြောင့်။ ဈာယာဟိ၊ ဈာန်ကိုစင်စားလော။ ဇိနာဟိ၊ ကိလေသာတို့ကိုအောင်စေလော။ ယောဂက္ခေမပထေသု၊ လေးပါးသောယောဂတို့၏ ကုန်ရာနိဗ္ဗာန်၏ အကြောင်းဖြစ်၍ဖြစ်ကုန်သော ဗောဓိပက္ခိယတရားတို့၌။ ကောဝိဒေါ၊ လိမ္မာသည်။ အသိ၊ ဖြစ်လော။ တသ္မာ၊

ဝ၄၁+ ဝ၄၂+ ထို့ကြောင့်။ ဘာဝန၊ ဘာဝနာကို။ ဥဿုက္ကာပေန္တော၊ လုံ့လပြုကုန်လျက်။ အနုတ္တရံ၊ မတုမရှိသော။ ဝိသုဒ္ဓိံ၊ ကိလေသာအပေါင်းတို့၏စင်ရာဖြစ်သော နိဗ္ဗာန်အရဟဖိုလ်သို့။ အဗ္ဗယျပါပုဏေယျာဟိ၊ ရောက်လေလော။ သိတဝါရိနာ၊ ကြီးစွာသော ရေပေါက်ရှိသော မိုးရည်၏ ကျခြင်းဖြင့်။ ဇောတိ၊ မိးသည်။ ပရိနိဗ္ဗုတိ ဣဝ၊ ငြိမ်းသကဲ့သို့။ ပရိနိဗ္ဗာဟိ၊ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုလေလော။ ပရိတ္တရံသော၊ နည်းသော အရောင်ရှီသော။ ပဇ္ဇောတကရော၊ ဆီမီးသည်။ ဝါတေန၊ လေဖြင့်။ နပ္ပတေ ဣဝစ၊ ပျက်စီးသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ လတာ၊ နွယ်သည်။ ပစ္စယဝေကလ္လေန၊ ဥတုညီညွတ်ခြင်းမိုးစသော အကြောင်းမှကင်းသဖြင့်။ ဝိနပ္ပကေ ဣဝ စ၊ ပျက်စီးသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဧဝံ တထာ၊ ထိုအတူ။ ဣန္ဒသဂေါတ္ထဣန္ဒသမာနဂေါတ္တော၊ အစိုးရသောသူနှင့်တူသော အနွယ်ရှိသော။ တုဝမ္ပိ၊ သင်သည်လည်း။ မာရံ၊ ကိလေသမာရ်ကို။ အနာဒိယာနော၊ ထိုမာရ်၏အလိုသို့မလိုက်မူ၍။ နိဒ္ဓုနာဟိ၊ ဖျက်ဆီးလော။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဖျက်ဆီးသည်ရှိသော်။ သော တွံ၊ ထိုသင်သည်။ ဝေဒယိတာသု၊ အလုံးစုံခံစားအပ်သောဝေဒနာတို့၌။ ဝီတရောဂေါ၊ ကင်းသောရာဂရှိသည်ဖြစ်၍။ ဣဓေဝ၊ ဤပစ္စုပ္ပန်အတ္တဘော၌သာလျှင်။ သီတိဘူတော၊ ခပ်သိမ်းသော ကိလေသာတည်းဟူသော ပူလောင်းခြင်းမရှိသဖြင့် ငြိမ်းပြီးသည်ဖြစ်၍။ ကာလံ၊ မိမိပရိနိဗ္ဗာန်ပြုအံ့သော ကာလကို။ ကင်္ခမာဂမေတိ၊ မငံ့လင့်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကာတိယာနော ထေရဿ၊ ကာတိယာနထေရ်အား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနုပါဒိသေနိဗ္ဗာနံ၊ အနုပါဒိသေနိဗ္ဗာန်သို့။ ပါပေတွာ၊ ရောက်စေ၍။ ဣမာဟိ ဆဟိဂါထာဟိ၊ ဤခြောက်ဂါထာတို့ဖြင့်။ ဩဝါဒိ၊ ဆုံးမတော်မူ၏။ ကာတိယနထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၂၀၇) စက္ခုမတာ၊ မံသစက္ခု ဒိဗ္ဗစက္ခုစသော ငါးပါးသောစက္ခုနှင့်ပြည့်စုံတော်မူသော။ အာဒိစ္စဗန္ဓနာ၊ နေမင်း၏ အဆွေဖြစ်တော်မူသော။ ဗုဒ္ဓေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သုဒေသိတော၊ ဝေနေယတို့အလိုနှင့်လျော်စွာ ပစ္စုပ္ပန်အကျိုးသံသရာအကျိုး နိဗ္ဗာန်ဟုဆိုအပ်သော မြတ်သောအကျိုးတို့ကို မဖောက်မပြန်ကောင်းစွာပြု၍ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မော၊ သွာက္ခာတစသောကျေးဇူးနှင့်ပြည့်စုံသော တရားတော်သည်။ သဗ္ဗံသံယောဇနာတီတော၊ ကာမရာဂသံယောဇဉ်စသော ခပ်သိမ်းသောသံယောဇဉ်တို့ကို လွန်စေနိုင်၏။ သဗ္ဗဝဋ္ဋဝိနာသနော၊ အလုံးစုံသော ကိလေသာဝဋ်ကမ္မဝဋ်ဝိပါကဝဋ်တို့ကို ဖျက်ဆီးတတ်သော။ နိယျာနိကော၊ သံသရာ၌ကျဉ်လည်ခြင်းမှ ထွက်မြောက်စေတတ်သော။ ဥတ္တရဏော၊ သံသရာဟူသော ဩဃမှထုတ်တတ်၏။

ဝ၄၂+ ဝ၄၃+ တဏှာမူလဝိသောသနော၊ ကာမစသော တဏှာတို့၏အကြောင်းအရင်းဖြစ်သော ဝိဇ္ဇာကိုခြောက်သောတတ်၏။ ဝိသမူလအာဃာတနံ၊ သုံးပါးသောဝေဒနာတို့၌ တောင့်တခြင်းခံစားခြင်းကိုဖျက်ဆီးတတ်သောကြောင့်။ အဆိပ်ဟုဆိုအပ်သော မူလစိ၏ပျက်စီးခြင်းအရာဖြစ်သောကြောင့် သုသတန်အိမ်နှင့်တူသော ကိလေသာကို။ ဆွေတွာ၊ ဖြတ်၍။ နိဗ္ဗုတိံ၊ နိဗ္ဗာန်သို့။ ပါပေဟိ၊ ရောက်စေတတ်၏။ အညာဏမူလဘေဒါယ၊ မသင့်သောနှလုံးသွင်းခြင်း သစ္စာလေးပါးတရားတို့ကိုမသိခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော ဝိဇ္ဇာကိုဝရဇိန်လက်နက်နှင့်တူသော ဉာဏ်ဖြင့်ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ။ ကမ္မယန္တဝိဃာတနော၊ ကံတည်းဟူသော တံခါးကျဉ်ရှိသော အတ္တဘောဟူသော ယန္တရားကိုဖျက်ဆီးတတ်၏။ ဝိညာဏာနံ၊ ထိုသို့သောဘဝ၌ပဋိသန္ဓေယူသဖြင့် ထိုသိုသောဘဝ၌မှီသောဝိညာဉ်တို့ကို။ ပရိဂ္ဂဟေဂဟိတာနိ၊ ယူအပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဉာဏဝဇိရနိပါတနော၊ ဉာဏ်တည်းဟူသော ဝရဇိန်ကိုကျစေ၍ ထိုကိလေသာတို့ကိုခွဲ၍ လောကုတ္တရာ တရားကိုဖြစ်စေတတ်၏။ ဝေဒနာနံ၊ သုခအစရှိသော သုံးပါးသောဝေဒနာတို့ကို။ ဝိညာပနော၊ မထောက်မပြန်သိစေတတ်၏။ ဥပါဒါနပ္ပေမောစနော၊ ကာမဥပါဒါန်စသော လေးပါးသော ဥပါဒါန်တို့မှ စိတ်သန္တာန်ကိုလွတ်စေတတ်၏။ ဘဝံ၊ ကိုးပါးသောဘဝကို။ အင်္ဂါရကာသုံဝ၊ ရဲရဲတော်သောမီးကျီစုကဲ့သို့။ ဉာဏေန၊ မဂ်ဉာဏ်ဖြင့်။ အနုပဿနော၊ ကပ်၍ရှုသောအားဖြင့် ကျတတ်သော။ မဟာရသော၊ ငြိမ်သက်မြတ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်မရောင့်းရဲခြင်းကိုပြုတတ်သော သဘောဖြင့်မြတ်သောအရာသာနှင့်တူ၏။ သုဂမ္ဘိရော၊ မဆည်းဘူးအပ်သော ကုသိုလ်သမ္ဘာရရှိသော သူတို့သည်ဉာဗဏ်ဖြင့်ထောက်ရာတည်ရာကို ရနိုင်ခဲသောကြောင့် အလွန်နက်နဲ၏။ ဇာရာမစ္စုနိဝါရဏော၊ အိုခြင်းသေခြင်းကိုလည်း တားမြစ်တတ်၏။ အရိယော၊ မြတ်သော။ အဋ္ဌင်္ဂိကော၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့်ပြည့်စုံသော။ မဂ္ဂေါ၊ သမ္မာဒိဋ္ဌိသမ္မာသင်္ကပ္ပစသော မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးသည်။ ဒုက္ခပသမနော၊ ဝဋ်ဆင်းရဲကိုငြိမ်းစေတတ်၏။ သိဝေါသီတလော၊ မဘေးမရှိသောအားဖြင့် ချမ်းမြေ့၏။ ကမ္မံ၊ ကုသိုလ် အကုသိုလ်ကံကို။ ကမ္မန္တိ၊ အကျိုးအပြစ်ကို ပေးတ်သော ကုသိုလ်ကံ အကုသိုလ်ကဟူ၍။ ဉတွာန၊ ဝိပါက်၏ရှေးအဖို၌ဖြစ်သော ဉာဏ်ဖြင့်သိ၍။ ဝိပါကဉ္စ၊ အကျိုးဟုတ်သည်ကိုလည်း။ ဝိပါကတော၊ အကျိုးဟုတ်သော အားဖြင့်။ ဉတွာ၊ သိပြိး၍။ ပဋိစ္စုပ္ပန္န ဓမ္မာန၊ အဝိဇ္ဇာအစရှိသော အကြေင်းကိုစွဲ၍ဖြစ်ကုန်သော အင်္ခါရအစရှိသော အကျိုးတရားတို့ကို။ ယာထာဝါလောကဒဿနောယ၊ မဖောက်

ဝ၄၃+ ဝ၄၄+ မပြန်လောကသုံးပါးကို မြင်စေတတ်၏။ မဟာခေမင်္ဂမော၊ ဘေးကင်းရာမြတ်သော နိဗ္ဗာန်သို့ရောက်စေတတ်၏။ သန္တော၊ အလုံးစုံသော ကိလေသာတည်းဟူသော ပူလောင်းခြင်းတို့ကိုလည်းငြိမ်းစေတတ်၏။ ပရိယောသာနဘဒ္ဒကော၊ အရဟတ္တဖိုလ်တည်းဟူသော ဝိမုတ္တိအနုပါဒိသေသနိဗ္ဗာန်ဓာတ်သို့ရောက်စေသဖြင့် အဆုံး၏ကောင်းခြင်းနှင့်ပြည့်စုံ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မိဂဇာလော ထေရော၊ မိဂဇာလထေရ်သည်။ ဣမာ ဆ ဂါထာယော၊ ဤခြောက်ဂါထာတို့ကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ မိဂဇာလထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၂၁၈) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဇာတိမဒေန၊ ဥဒိစ္စပုဏ္ဏားမျိုး၌ ဖြစ်သောမိဘနှစ်ပါးစုံမှ ကောင်းစာဖွားသော ငှာနှင့်တူသောတစ်ပါးသော သူမရှိဟုကုလမာန်ဖြင့်။ မတ္တော၊ ခက်ထန်သောမာန်ဖြင့်ယစ်သည်ဖြစ်၍။ အာစရိံ၊ ကျင့်ပြီ။ ဘောဂဣဿရိယေန စ၊ စည်းစိမ်းချမ်းသာကို အစိုးရခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ မတ္တော၊ ထောင်လွှားသောမာန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အစရိံ၊ သွားပြီ။ သဏ္ဌာနဝဏ္ဏရူပေန၊ အလုံးအရပ်၏ပြည်စုံခြင်းဖြူသော ရွှေသောအဆင်းစသော အရေ၏ပြည့်စုံခြင်း အင်္ဂါကြိးငယ်၏ ပြည့်စုံခြင်းဖြင့်လည်း။ မာဒိသော၊ ငါနှင့်တူသော သူသည်။ န အတ္ထိ၊ မရှိ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒဒမတ္ထော၊ အဆင်းကိုစွဲ၍ မာန်ယစ်ခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိစရိတံ အစရိံ၊ သွားပြီ။ အတ္တနော အတ္တနာ၊ မိမိနှင့်။ သမဏံ၊ တူသော။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူသည်။ န အတ္ထိ၊ မရှိ။ အတိရေကဉ္စ၊ ငါထက်ထွန်သောတစ်စုံတစ်ယောက်သောသူသည်လည်း။ န မညိဿံနမညိ၊ ရှိမည်မထင်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗလော၊ မိုက်သည်ဖြစ်၍။ အတိမာနတတော၊ လွန်သောမာန်ဖြင့် တူးဖြို့ဖျက်ဆီးအပ်သည်။ ပတ္ထဒ္ဓေါ၊ အလေးပြုထိုက်သော သူတို့အားမပြုသောကြောင့်အလွန်ခက်ထန်သည်။ ဥဿိတဓဇော၊ လောင်အပ်သော မာန်တည်းဟူသော တံခွန်ရှိသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ မာတရံ၊ အမိကိုလည်းကောင်း။ ပိတရဉ္စာ ပိ၊ အဖကိုလည်းကောင်း။ ဂရုသမ္မတေ၊ အလေးအမြတ်ပြုရာသောသူဟု သမုတ်အပ်ကုန်သော။ အညေပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူတို့ကိုမျှ။ မနတ္ထဒ္ဓေါ၊ ခက်ထန်သောမာန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ အနာဒရော၊ ရိုသေခြင်းမရှိသည်ဖြစ်၍။ နအဘိဝါဒေသိံ၊ ရှိမခိုး။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မာနတ္ထဒေါ၊ မာန်ခက်ထန်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဝိစရန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ ဝိနာယကံ၊ ဝေနေယျသတ္တဝါတို့ကို ဆုံးမတော်မူတတ်ထသော အဂ္ဂံသီလသမာဓိစသောဂုဏ်တိုဖြင့်မြတ်သော။ သာရထိနံငရုတ္တံ၊ ဆုံးမထိုက်သောသူတို့ကိုစင်စစ်ဆုံးမတတ်သော သူတို့ထက် အလွန်အားဖြင့်။

ဝ၄၄+ ဝ၄၅+ မြတ်သောရထားထိန်းဖြစ်တော်မူထသော။ အာဒိစ္စံဝ အာဒိစ္စံ ဣဝ၊ နေမင်းကဲ့သို့။ တပန္တံ၊ တလံမျှလောက်သော ရောင်ခြည်တော်ဝန်းစသည်ဖြင့် ထွန်းပတော်မူထသော။ ဘိက္ခုသံဃပုရက္ခတံ၊ ရဟန်းအပေါင်းတို့၏ ရှေးရှုလောအရပ်၌နေတော်မူသော။ သတ္ထာရံ၊ တရားကိုဟောတော်မူသော မြတ်စွာဘရားကို။ ဒိသွာ၊ မြင်ရသောကြောင့်။ မာနံမဒဉ္စ၊ မာန်ယစ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဆဋ္ဋေတွာ၊ စွန့်၍။ ဝိပ္ပသန္နေန၊ အထူးသဖြင့်ကြည်ညိုစွာသော။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ သဗ္ဗသတ္တာနံ၊ ခပ်သိမ်းသော သတ္တဝါတို့ထက်။ ဥတ္တမံ၊ မြတ်တော်မူသော မြတ်စွာဘုရားကို။ သိရသာ၊ ဦးဖြင့်။ အဘိဝါဒေသိံ၊ ရှိခိုးပြီ။ အတိမာနော စ၊ လွန်သောမာန်ကိုလည်းကောင်း။ ဩမာနော စ၊ ယုတ်သောမန်ကိုလည်းကောင်း။ ပဟီနာ၊ ပယ်အပ်ကုန်ပြီ။ သုသမူဟတာ၊ ကောင်းစွာမဂ်ဖြင့်ဖြတ်အပ်ကုန်ပြီ။ အသ္မိမာနော၊ ငါဟူသော မာန်ကို။ သမုစ္ဆိန္နော၊ အကြွင်းမဲ့ဖြတ်အပ်ပြီ။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ မာနဝိဓာ၊ အတိမာနဩရမာနသဒိသမာနတို့ကို။ ဟတာ၊ သတ်အပ်ကုန်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပရောဟိတပုတ္တော၊ ပုရောဟိတ်ပုဏ္ဏား၏ သားဖြစ်သော။ ဇေန္တောထေရော၊ ဇေန္တထေရ်သည်။ ဣမာ ဆဂါထာယော၊ ဤခြောက်ဂါထာတို့ကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဇန္တထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၂၁၉) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ဇာတိယာ၊ ပဋိသန္ဓေအားဖြင့်။ သတ္တဝဿိကော၊ ခုနစ်နှစ်သာရှိသေးသော။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြုသော။ နဝေါဒဟရော၊ အငယ်သာဖြစ်သော သမဏေသည်။ မဟိဒ္ဓိကံ၊ ကြီးသောတန်ခိုးရှိသော။ ဘိန္ဓုဘိန္န၊ နဂါးမင်းကို။ ဣဒ္ဓိယာ၊ တန်ခိုးဖြင်။ အဘိဘဝိတွာ၊ နှိပ်စက်၍။ အနောဒတ္ထာ၊ အနောဒတ္ထာအမည်ရှိသော။ မဟာသရာ၊ အိုင်ကြီးမှ။ ဥပဇ္ဈာယဿ၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဖြစ်သော အနုရုဒ္ဓါအား။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ အာဟရာမိ၊ ဆောင်၏။ တတော၊ ထိုနောင်မှ။ မံ၊ ငါကို။ ဒိသွာ၊ မြင်တော်မူ၍။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သောစကားကို။ အဗြဝိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ဥဒကကုမ္ဘံ၊ ရေအိုးကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ အာဂစ္ဆန္တံ၊ လာလတ်သော်။ အဇ္ဈတ္တံသုသမာဟိတံ၊ ဝိသယဇ္ဈတ္တဖြစ်၍ဖြစ်သော အရဟတ္တဖိုလ်သမာဓိဖြင့်ကောင်းစွာတည်ကြည်သော။ ဣမံ ကုမာရကံ၊ ဤသာမဏေငါ်ကို။ ပဿ၊ ရှုလော။ ပါသာဒိကေနဝတ္တေန၊ မြင်ကုန်သောသူတို့အား ကြည်ညိုဖွယ်ကိုဆောင်တတ်သော အကျင့်ဝတ်နှင့်ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ ကလျာဏ ဣရိယာပထော၊ ပြည့်စုံတော်ဣရိယာပုလ်ရှိသော။ သာမဏေရော၊ သာမဏေသည်။ ဣဒ္ဓိယာ၊ '

ဝ၄၅+ ဝ၄၆+ စ၊ တန်ခိုးဖြင့်လည်း။ ဝိသာရဒ္ဓေါ၊ စွမ်းနိုင်သော။ အာဇာနိယေန၊ ယောကျ်ားအာဇာနည်အဖြင့်ဖြစ်။ အာဇညော၊ သူတစ်ပါးတို့စိတ်ကို သိနိုင်သောပညာရှိသော။ သာဓုနာ၊ မိမိအကျိုးစီးပွားကို ပြီးစေတတ်သောကြောင့် သူတော်ကောင်းတို့၏ အဖြစ်ဖြင့်။ သာဓုကာရိတော၊ နှစ်ပါးသောအစီးအပွားကို ပြီးစေတတ်သော ကောင်းသောအဇာနာအဖြစ်ကိုပြု၍ဆုံးမအပ်သော။ ဝိနိတော၊ အရဟတ္တမဂ်တည်းဟူသော ဝိဇ္ဇာဖြင့်ဆုံးမအပ်သော ရဟန္တာအဖြစ်သို့ရောက်ပြီးသော။ ယော သာမဏေရော၊ အကြင်သုမနသာမဏေသည်။ အနုရုဒ္ဓဿ၊ အနုရုဒ္ဓါပြုအပ်သော ကိစ္စရှိသော။ အနုရုဒ္ဓေန၊ အနုရုဒ္ဓါသည်။ သိက္ခိတော၊ သင်စေအပ်ပြီးသော။ သော သာမဏေရော၊ ထိုသာမဏေသည်။ ပရံမသန္တိံ၊ မြတ်သောနိဗ္ဗာန်ကို။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ အကုပ္ပတံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့။ ပတ္တော၊ ရောက်ပြီ။ မံ၊ ငါ့ကို။ သုမနော၊ သုမနအမည်ရှိသော။ သာမဏေရော၊ သာမဏေဟူ၍လည်းကောင်း။ ခိဏာသဝေါတိ ဝါ၊ ရဟန္တာဟူ၍လည်းကောင်း။ ဆဠာဘိညောတိ ဝါ၊ အဘိညာဉ်ခြောက်ပါးနှင့်ပြည်စုံသောဟူ၍လည်းကောင်း။ ကောစိပိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူသည်မျှလည်း။ မာဇညာတိ မာဇာနေယာတိ၊ သိစေသတည်းဟူ၍။ ဣစ္ဆတိ အဘိကင်္ခတိ၊ အလိုရှိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သုမနော ထေရော၊ သုမနထေရ်သည်။ ဣမာ ဆဂါထာယော၊ ဤခြောက်ဂါထာတို့ကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ သုမနထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၂၂၀) ဘိက္ခု၊ အိုရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ဝါတရောဂါသိနီတော၊ လေအနာဖြင့် နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်လျက်။ ဂေါစရေလူခေ၊ ဆွမ်းခံခြင်းငှာမလွယ်သော။ ဝိဟာရကာနနေဝနေ၊ တောကျောင်း၌။ ပဝိဋ္ဌေ၊ ဝင်နေသည်ရှိသော်။ ကတံ၊ အဘယ်သို့လေနာကိုဖျောက်ခြင်းကိုပြု၍ ချမ်းသာသည်ကို။ ကရိဿတိ၊ ပြုလတ္တံ့နည်။ ဣတိ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာဟ၊ မိန့်ပြီ။ အထ ပစ္ဆာ၊ ထိုနောက်မှ။ ထေရော၊ နှာတကမုနိမထေရ်သည်။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော ဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဝိပုလေန၊ ပြန့်ပြောသော။ ပီတိသုခေန၊ ဈာန်ပီတိသုခဖလပီတိသုခဖြင့်။ ဣမံ သမုဿယံ၊ ကိုယ်ကို။ ဖရိတွာ၊ နှံ့စေ၍။ လူခမ္ပိ၊ ကြမ်းတမ်းသောဘောဇဉ်ကိုလည်း။ အဘိသမ္ဘောန္တော၊ သုံးဆောင်လျက်။ ကာနနေ၊ တောကျောင်း၌။ ဝိဟရိဿာမိ၊ နေပါအံ့။ သတ္တဗောဇ္ဈင်္ဂေ၊ ခုနစ်ပါးသော ဗောဇ္ဈင်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဣန္ဒြိယာနိ စ၊ သဒ္ဓါစသော ငါးပါးသောဣန္ဒြေတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဗလာနိ စ၊

ဝ၄၆+ ၁၄၇+ သဒ္ဓါဖိုလ်စသော ငါးပါးသော ဗိုလ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဘာဝန္တော၊ ပွားစေလျက်။ ဈာနသုခုမသမ္ပန္နော၊ အရူပဈာန်ဟုဆိုအပ်သော သိမ့်မွေ့သော ဈာန်နှင့်ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ အနာသဝေါ၊ ကင်းသောသောအာသဝေါရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရိဿံ၊ နေပါအံ့။ ကိလေသေဟိ၊ ကိလေသာတို့မှ။ ဝိပ္ပမုတ္တံ၊ အထူးသဖြင့် လွတ်ထသော။ သုဒ္ဓစိတ္တံ၊ အလုံးစုံသော ကိလေသာတို့မှ စင်ကြယ်သောစိတ်ရှိထသော။ အနာဝိလံ၊ ကိလေသာတို့ဖြင့် နောက်ကျူခြင်းမရှိသော အရဟတ္တဖိုလကို။ အဘိဏှံ၊ မပြတ်။ ပစ္စဝေက္ခန္တော၊ ဆင်ခြင်လျက်။ အနာသပေါ၊ အာသဝါကင်းပြီးသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟာရိဿံ၊ နေပါအံ့။ ဗမ၊ ငါ၏။ အဇ္ဈတ္တဉ္စ၊ အတွင်းသန္တာန်၌လည်းကောင်း။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ အပသန္တာ၌လည်းကောင်း။ ယေ အာသဝါ၊ အကြင်အာသဝေါတရာတို့ကို။ အသေသာ၊ အကြွင်းမရှိ။ ဥစ္ဆိန္နာ၊ အရဟတ္တမဂ်ဖြင့် ဖြတ်အပ်ကုန်ပြီ။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ တေ အာသဝါ၊ ထိုအာသဝေါတရာတို့သည်။ န စ ဥပပ္ပဇ္ဇရေ၊ မဖြစ်ကုန်ပြီ။ ပဉ္စက္ခန္ဓာ၊ ငါးပါးသော ခန္ဓာတကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ပရိညာတာ၊ ပိုင်းခြား၍သိအပ်ကုန်ပြီ။ ဆိန္နမူလကာ၊ အရဟတ္တမဂ်ဖြင့် ဖြတ်အပ်သောဝဋ်မြစ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ တိဋ္ဌန္တိ၊ တည်ကုန်ပြီ။ ဒုက္ခက္ခယော၊ ဆင်းရဲ၏ ကုန်ရာဖြစ်သော နိဗ္ဗာန်သို့။ အနုပတ္တော၊ ရောက်ပြီ။ ဒါနိ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ပုန ဗ္ဘဝေါ၊ တစ်ဖန်ဘဝသစ်၌ဖြစ်ခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ နှာထကမုနိထေရော၊ နှာတကမုနိထေရ်သည်။ ဣမာ ဆ ဂါယော၊ ဤခြောက်ဂါထာတို့ကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ နှာထကမုနိထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၂၂၁) အကောဓဿ၊ မဂ်ဖြင့်ပယ်ဖြတ်ပြီးသော အမျက်ရှိသည်ဖြစ်၍ ကင်းသောအမျက်ဒေါသရှိသောသူအား။ ကုတော၊ အဘယ်ကြောင့်။ ကောဓော၊ အမျက်ဒေါသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇေယျ၊ ဖြစ်ပါတော့အံ့နည်း။ ဒန္တဿ၊ အရဟတ္တဖဂ်အဆုံးအမဖြင့် ဆုံးမပြီးသော။ သမဇီဝိနော၊ ကိုယ်၏မညီမညွတ်ခြင်း စသည်တို့ကိုအချင်းခပ်သိမ်းပယ်ပြီးသောကြောင့် ကိုယ်၏ညီညွတ်ခြင်းစသည်တို့ကို အချင်းခပ်သိမ်း ပယ်ပြီးသောကြောင့် ကိုယ်၏ညီညွတ်ခြင်းစသည်တို့၏ အစွမ်းဖြင့်ကောင်းသောအသက်မွေးခြင်းရှိသောသူအား ခုနစ်ပါးသော အကျိုးရှိသောဘုရား၌ ပညာအဆင်အခြင်ဖြင့်ကောင်းစွာအသက်မွေးခြင်းရှိသော။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အညာယ၊ အဘိညေယျစသော တရားတို့ကိုသိ၍။ ဝိမုတ္တဿ၊ အလုံးစုံသော အာသဝေါမှလွတ်ပြီးထသော။ ဥပသန္တဿ၊ ခပ်သိမ်းသောကိလေသာဟူသော ပူပန်

၁၄၇+ ၁၄၈+ ခြင်းမှငြိမ်းပြိးထသော။ တာဒိနော၊ ဣဋ္ဌာရုံ အနိဋ္ဌာရုံစသည်၌သည်းခံခြင်း လက္ခဏာနှင့်ပြည့်စုံသော ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ် အား။ ကုတော၊ အဘယ်ကြောင့်။ ကောဓော၊ အမျက်ထွက်ခြင်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဈေယျ၊ ဖြစ်ပါတော့အံ့နည်း။ ယော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ကုဒ္ဓံ၊ မိမိအထက်၌ အမျက်ထွက်သော ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ပဋိကုဇ္ဈတိ၊ တစ်ဖန်ပြန်၍အမျက်ထွက်၏။ တဿေဝ၊ ထိုမိမိအထက်၌ အမျက်ထွက်သောသူကိုပြန်၍ အမျက်ထွက်သော ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ပဋိကုဇ္ဈတိ၊ အဖန်ပြန်၍ အမျက်ထွက်၏။ တဿေဝ၊ ထိုမိမိအထက်၌အမျက်ထွက်သောသူကို ပြန်၍အမျက်ထွက်သော သူအားသာလျှင်။ တေန၊ ထိုပြန်၍ အမျက်ထွက်သောသူအားသာလျှင်။ တေန၊ ထိုပြန်၍အမျက်ထွက်သဖြင့်။ ပါပိယော၊ လောက၌ပညာရှိတို့ကဲ့ရဲ့ခြင်းတစ်လွန်လောက၌ ငရဲဖြစ်သော ဆင်းရဲစသည်တို့၏ အစွမ်းဖြင့်ယုတ်မာစွာသော ပုဂ္ဂိုလ်မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကုဒ္ဓံ၊ မိမိအထက်၌ အမျက်ထွက်သောသူကို။ အပဋိကုဇ္ဈန္တော၊ တဖန်ပြန်၍ အမျက်မထွက်သောသူသည်။ ဒုဇ္ဇယံ၊ အောင်နိုင်ခဲသော။ သင်္ဂမံ၊ ကိလေသာတည်းဟူသော စစ်သည်ဗိုလ်ပါကို။ ဇေတိ နာမ၊ အောင်နိုင်သည်မည်၏။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ပါးသောသူတို့၏။ အတ္ထံ၊ ပစ္စုပ္ပန်စီးပွားသံသရာစီးပွားနှစ်ပါးကို။ စရတိ နာမ၊ ကျင့်သည်မည်၏။ ယော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ပရသံကုပိတံ၊ သူတစ်ပါးကိုမိမိအထက်၌အမျက်ထွက်သည်ကို။ ဉတွာ၊ သိလတ်၍။ သေတာ၊ ထိုသူ၌မေတ္တာကိုပွားစေခြင်း လျစ်လျူခြင်းဟူသော သတိပညာအဆင်းအခြင်နှင့်ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ ဥပသမတိ၊ သည်းခံသဖြင့်ငြိမ်းစေ၏။ သော ပုဂ္ဂလော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အတ္တနော စ၊ မိမိ၏လည်းကောင်း။ ပရဿ စ၊ သူတစ်ပါးတို့၏လည်းကောင်း။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောကုန်သောသူတို့၏။ ကောဓဗျာဓိံ၊ အမျက်တည်းဟူသော အနာကို။ တိကိစ္ဆန္တ၊ ကုစားနိုင်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့တွင်။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဓမ္မဿ၊ တရားတော်၏။ အရိယာစရဓမ္မေ၊ အရိယာတို့ကျင့်အပ်သော မေတ္တာဘာဝနာတရား၌။ အကောဝိဒေါ၊ မလိမ္မာ။ သော၊ ထိုသူကို။ မာလောတိ၊ သူမိုက်ဟူ၍။ ဇနာ၊ လူတို့သည်။ မညန္တိ၊ မှတ်ထင်ကုန်၏။ ကောဓော၊ အမျက်သည်။ သစေ ဥပ္ပဇ္ဇတေ၊ အကယ်၍ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ကကစူပမံ၊ လွဥပမာကို။ အာပဇ္ဇအာဝဇ္ဇေယျ၊ ဆင်ခြင်ရာသော။ ရသေ၊ ဆွမ်းခဲဖွယ်ဟင်းမျိုးအချိုအချဉ်စသော အရာသာ၌။ တဏှာ၊ တပ်မက်မောက်ခြင်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇေယျစေ၊ အကယ်၍ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ တဿ၊ ထိုဖြစ်သောတဏှာကို။ ဝူပသမာယ၊ ငြိမ်းစေခြင်းငှာ။ ပတ္တမံသူပမံ၊ သား၏အသားဥပမာကို။ သရသရေယျ၊ ာက်မေ့ရာ၏။ တေ၊ သင်၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ကာမေသု စ၊ ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့၌လည်း။

၁၄၈+ ၁၄၉+ ဆန္ဒရာဂဝသေန၊ ပြင်းစွာတပ်သော ရာဂ၏အစွမ်းဖြင့်။ ဘာဝေသု စ၊ ကာမဘဝစသော ကိုးပါးသောဘဝတို့၌လည်း။ သစေ ဓာဝတိ၊ ဘဝသမ္ပတ္တိကိုတောင့်တ၏ အစွမ်းဖြင့် အကယ်၍လျှင်စွာဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ကိဋ္ဌာဒံ၊ ကောက်ပဲစသည်တို့စားတတ်သော။ ဒုပ္ပံသုံ၊ နွားဆိုးကို။ ယော တ္တေန၊ ကြိုးဖြင့်။ တမ္ဘေ၊ တိုင်၌။ ဗန္ဓိတွာ၊ ချည်ဖွဲ့၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဝသေ၊ အလို၌။ ဝတ္တေတိ ယထာ၊ လိုက်စေသကဲ့သို့။ ဧဝံ တာ၊ ထိုအတူ။ သတိယာ၊ သတိဟူသောကြိုးဖြင့်။ သမာဓိထမ္ဘေ၊ သမာဓီဟူသော တိုင်၌။ ဗန္ဓန္တော၊ ချည်ထားလျက်။ ခိပ္ပံ၊ လျှင်စွာ။ နိဂ္ဂယှ၊ ကိလေသာမှကင်းစေသဖြင့် အဆိတ်အတောက်မရှိအောင် နှိပ်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြဟ္မဒတ္ထေထေရော၊ ဗြဟ္မဒတ္ထထေရ်သည်။ ဣမာ ဆ ဂါထာယော၊ ဤခြောက်ဂါထာတို့ကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဗြဟ္မဒတ္ထထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၂၂၂) အဆန္နံ၊ ဟုတ်မှန်တိုင်းမဖွင့်မပြမူ၍ ဖုံးလွှမ်းအပ်သောဒုစရိုက်တရားကိုကျင့်သောသူသည်။ အတိဝဿတိ၊ အာပတ်ဟူသောမိုးကိသောဟူသော မိုးဖြင့် အလွန်စွတ်၏။ ဝိဝဋံ၊ မဖုံးလွှမ်းအကပ်ထင်ရှာပြအပ်သောဒုစရိုက်တရားသည်။ နာတိဝဿတိ၊ အာပတ်ဟူသော မိုးကိလောဟူသောမိုးဖြင့်အလွန်မစွတ်။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဆန္နံဆန္နဿ၊ ဖုံးလွှမ်းအပ်သော အာပတ်ဒုစရိုက်တရားကို။ ဝိဝရေထ၊ ဟင်းလင်းဖွငရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော ဖွင့်လှစ်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော တရားနှင့်လျော်စွာကျင့်ခြင်းဖြင့်။ တံ၊ ထိုဖုံးလွှမ်းအပ်သောဒုစရိုက်တရားသည်။ နာတိဝဿတိ၊ အာပတ်ဟူသောမိုးကိသောဟူသော မိုးဖြင့်မစွတ်။ လောကော၊ လူအကေပါင်းကို။ မစ္စုနာ၊ သေမင်းသည်။ အဗ္ဘဟတော၊ နှိပ်စက်အပ်၏။ ဇရာယ၊ ထိုသတ္တဝါအပေါင်းကို ဖြစ်စေသည်ကစ၍ အထက်၌ထိုသေခြင်းအိုခြင်းဖြင့်။ ပရိဝါရိတော၊ လွှမ်းမိုးဖီစီးအပ်၏။ တဏှာသလ္လေန၊ တဏှာတည်းဟူသော ငြောင့်သည်။ ဩတိဏ္ဏော၊ နှလုံး၏အတွင်းသို့သက်ဝင်သဖြင့်နှိပ်စက်ထိုးကျင့်အပ်၏။ ဣစ္ဆာ၊ အာရုံ၌တောင့်တခြင်းရှိသော အလိုသည်။ သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ ဓုမာယိသော၊ လောစေအပ်၏။ လောကော၊ လူအပေါင်းကို။ မစ္စုနာ၊ သေမင်းသည်။ အဗ္ဘာဟတော၊ နှိပ်စက်အပ်၏။ ဇရာယ၊ သေခြင်းကိုအိုးခြင်းဖြင့်။ ပရိက္ခိတ္တော၊ ခြံရံအပ်၏။ အတာဏော၊ ကိုးကွယ်ရာမရှိမရှိသည်ဖြစ်၍။ နိစ္စံ၊ အမြဲကာလပတ်လုံး။ ဟညတိ၊ ဇရာမရဏတို့ဖြင့်နှိပ်စက်အပ်၏။ ယထာကိံ၊ အဘယ်ကဲ့သို့နည်းဟူမူကား။ တက္ကရော၊ ထိုမင်းနှင့်မလျော်သောအမှုကိုပြုသော။ သတ္ထဒဏ္ဍော၊ ယတ်အပ်သောဒဏ်ရှိသော

၁၄၉+ ၁၅၀+ သတ္တဝါသည်။ အတာဏော၊ ကိုးကွယ်ရာမရှိသည်ဖြစ်၍။ ဟညတိ ဣဝ၊ မင်းအာဏာဖြင့် သတ်ရာသကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထိုအတူ။ အယံ လောကော၊ ဤလူအပေါင်းသည်။ ဇရာမရဏေဟိ၊ အိုခြင်း သေခြင်တို့ဖြင့်။ ဟညတိ၊ ညှဉ်းဆဲနှိပ်စက်၏။ မဟာဝနေ၊ တော်ကြီး၌။ ဒယှမာနေ၊ မီးလောင်သည်ရှိသော်။ တံ၊ ထိုတောကြီးကို။ အဘိဘဝန္တာ၊ နှိပ်စက်ကုန်သော။ အဂ္ဂိခန္ဓာဝိယ၊ မိးပုံကြီးကဲ့သို့။ မစ္စုဗျာဓိဇာရာ၊ သေခြင်းနားခြင်းအိုးခြင်းဟုဆိုအပ်ကုန်သော။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော တရားတို့သည်။ သတ္တလောကံ၊ သတ္တဝါအပေါင်းကို။ အဘိဘဝန္တာ၊ နှိပ်စက်ကုန်လျက်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်၏။ တေ၊ ထိုသေခြင်းနာခြင်းအိုခြင်းတို့ကို။ ပစ္စုဂန္တုံ၊ တစ်ဖန်ပြန်၍နှိပ်စက်ခြင်းငှာ။ ဗလံဥဿဟော၊ စွမ်းနိုင်သောသူသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ တေ၊ ထိုသေခြင်းနာခြင်းအိုခြင်းတို့ကို။ ပလာယိတုံ၊ ကျောက်ကုန်းကိုပြ၍ ထိုမှဣမှပြေးစေခြင်းငှာ။ ဇဝေါ၊ လျင်မြန်သောအားနှင့်ပြည်စုံသောသူသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ အပ္ပေန ဝါ၊ ချောင်းညှမ့်ခြင်းစသော အနည်းငယ်သော ကာလပတ်လုံးဖြစ်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ဗဟုကေန ဝါ၊ အလုံးစုံသောနေ့ညဉ့်ပတ်လုံးဖြစ်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ အမောဃံ၊ ဝိပဿနာ၌နှလုံးသွင်းခြင်းဖြင့် အချည်းနှီးမရှိသော။ ဒိဝသံ၊ တနေ့ပတ်လုံး။ ကယိရာ၊ ပြုရာ၏။ ယသ္မာ၊ အကြင့်ကြောင့်။ ယံ ရတ္တိံ၊ အကြင်အကြင်သို့သော ညဉ့်ကို။ ဝိဇဟတေဝိဇဟတိ၊ ကုန်စေ၏။ တဒူနန္တဿ၊ ထိုညဉ့်မှယုတ်ခြင်းရှိသော သတ္တဝါအား။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ရှည်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စရတော၊ သွာေးသာသူအားလည်းကောင်း။ တိဋ္ဌတောဝါပိ၊ ရပ်ခြင်းကိုပြုသောသူအားလည်းကောင်း။ အဘိနသယနဿဝါ၊ စားခြင်းအိပ်ခြင်းကိုပြုသော သူအားလည်းကောင်း။ စရိမာ၊ စုတိစိတ်နှင့်ဖြစ်သော။ ရတ္တိံ၊ ညဉ့်သည်။ ဥပတေိ၊ ကုန်ခြင်းသို့ရောက်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တေ၊ သင်အား။ ကာလော၊ ညဉ့်စသော ကာလသည်။ ပမဇ္ဇိတုံ၊ မေ့လျော့ခြင်သို့ရောက်ခြင်းငှာ်။ န အရဟတိ၊ မထိုက်။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်နည်းဟူမူကား။ ဣမသ္မိံ ကာလေ၊ ဤကာလ၌။ မရဏံ၊ သေခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝိစိတတ္တော၊ သေရအံ့သောကာလကိုမသိနိုင်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သိရိမဏ္ဍောထေရော၊ သရိမဏ္ဍထေရ်သည်။ ဣမာ ဆ ဂါထာယော၊ ဤခြောက်ဂါထာတို့ကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ သိရိမဏ္ဍထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၂၂၃) ဒွိပါဒကော၊ ခြေနှစ်ချောင်းရှိသော။ အယံ ကာယော၊ ဤကိုယ်သည်။ အသုစိံ၊ မစင်ကြယ်သည်ကို။ ဒုဂ္ဂန္ဓော၊ မကောင်းသောအနံကို။ ပရိ+

၁၅၀+ ၁၅၁+ ဟရတိ၊ နံ့သာပန်းအစရှိသည်တို့ဖြင့်စီရင်၍ ထိုမစင်ကြယ်မကောင်းသော အနံကို ဖျောက်၍။ နာနာကုဏပပရိပူရော၊ ပိုးမျိုးရှယ်ဆယ်အစရှိသော များသောအပြားရှိသော ပိုးလောက်တို့ဖြင့်ပြည့်၏။ တတောတတော၊ ထိုသို့သောကိုပါးသော ပိုးလောက်တို့ဖြင့်ပြည့်၏။ တတော တတော၊ ထိုသို့သောကိုးပါးသော ဒွါရတို့မှ။ ဝိသဝန္တော၊ တံထွေးနှတ်ကျင့်ကြီးကျင်ငယ်အစရှိသည်တို့သည် ယိုစီးခြင်းအမွေးတွင်းမှ ချွေးအစရှိသည်တို့ဖြင့် ယိုးစီးသည်ကို။ ပရိဟရတိ၊ ပန်းနံသာစသည်တို့ဖြင့် ဖျောက်၍။ ဧဝံ ဇိဂုစ္ဆောပိ၊ ဤသို့စက်ဆုပ်ဖွယ်ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ အယံ ကာယော၊ ဤကိုယ်သည်။ ကူဋေန၊ ကျော့ကွင်းကွန်းစသော အထွတ်ဖြင့်။ နိလံနံ ပဋိစ္ဆန္နံ၊ ဖုံးလွှမ်းသည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ မိဂံ၊ သမင်ကို။ မိဂလုဒ္ဒကော၊ မုတ်ဆိုးသည်။ ဟနတိ ဣဝ၊ သတ်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ အမ္ပုဇံ၊ ငါးကို။ ဗဠိသေန၊ နှိပ်စက်သကဲ့သို့ လည်းကောင်း။ ဝါနရံ၊ မမျောက်ကို။ လေပေန၊ သစ်ပင်အစေးစသည်ဖြင့် တင်သောမျောက်နှဲစေးဖြင့်။ လုဒ္ဒကော၊ မုတ်ဆိုးသည်။ ဝေဉ္စန္တော၊ လှည့်စားလျက်။ ဗာဓတိ ဣဝ၊ နှိပ်စက်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ပုထုဇ္ဇနံ၊ အလွန်မိုက်လှစွာသောပုထုဇဉ်ကို။ ဗာဓယန္တိ၊ ရူပါရုံစသည်၌ ငြိစေ၍ကိသောတို့သည်နှိပ်စက်ကုန်၏။ မနောရမ္မာ၊ ပုထုဇဉ်တို့၏ နှလုံးမွေ့လျော်ဖွယ်ကို ဖြစ်စေတတ်ကုန်သော။ ယော ရူပါစ၊ အကြင်ရူပါရုံတို့ကိုလည်းကောင်း။ ယေ သဒ္ဒါစ၊ အကြင်သဒ္ဒါရုံတိုကိုလည်းကောင်း။ ယေရသာ စ၊ အကြင်ရသာရုံတို့ကိုလည်းကောင်း။ ယေ ဂန္ဓာစ၊ အကြင်ဂန္ဓာရုံတိုကိုလည်းကောင်း။ ယေ ဖောဗ္ဗာစ၊ အကြင်ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံတို့သည်လည်းကောင်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဧတေ ကာမဂုဏာ၊ ထိုငါးပါးသော ကာမဂုဏ်တို့သည်။ ဣတ္ထိရူပသ္မိံ၊ မိန်းမအဆင်း၌။ ဒိဿရေ၊ ထင်ကုန်၏။ ယေ ပုထုဇ္ဇနာ၊ အကြင်ပုထုဇဉ်တို့သည်။ ဧတာ ဣတ္ထိယော၊ ထိုမိန်းမတို့ကို။ ရတ္တစိတ္တာ၊ ပြင်းစွာတပ်သော ရာဂဖြင့်နှိပ်စက်သော စိတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဥပသေဝန္တိ၊ သုံးဆောင်အပ်သောဝတ္ထုအမှတ်ဖြင့်မှိဝဲကုန်၏။ တေ အန္ဓဗာလာ၊ ထိုမိုက်စွသော ပုထုဇဉ်တို့သည်။ ကဋသိံ၊ အလွန်မွေ့လျော်တတ်သောကြောင့် ကဋသဟုဆိုအပ်သော။ ဃောရံ၊ ကြောက်မက်ဖွယ်သော သံသရာပတ်လုံး။ ပုန ဗ္ဘဝံ၊ အသစ်အသစ်သော ဘဝကို။ အာစိနန္တိဝဍ္ဎေန္တိ၊ ပွားကေုန်၏။ ယော ပုဂ္ဂလော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်ကား။ ဧတာ ဣတ္ထိယော၊ ဤမိန်းမတို့သည်။ အပ္ပေဿဝ၊ မြွေ၏သာလျှင်။ သိရောဣဝ၊ ဥက္ခောင်းကိုကဲ့သို့။ သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ ပရိဝဇ္ဇေတိ၊ ထိုမိန်းမ၌တကပ်သောရာဂကိုခွာခြင်းဖြင့်ကြည်၏။ လောကေ၊ လောက၌။ ဣမံ ပိ၊

၁၅၁

၁၅၁+ ၁၅၂+ သဋ္ဌိကံ၊ ဤသိုစီးယို၍တည်တတ်သော မြစ်နှင်တူသော တဏှာကို။ သတော၊ သမာဓိဝိပဿနာဘာဝနာနှင့်ယှဉ်သော သတိရှိသည်ဖြစ်၍။ သမဝတ္တတိ၊ လွန်၍ဖြစ်နိုင်၏။ ကာမေသု၊ ကာမဂုဏ်ကာမဘဝစသည်တို့၌။ အာဒိနဝံ၊ များသောအပြစ်ရှိသည်ကို။ ဒိသွာ၊ ဝိပဿနာဉာဏ်ဖြင့်မြင်၍။ နေက္ခမံ၊ ကာမဂုဏ်ဘဝသုံးပါးတို့မှ ထွက်မြောက်ရာနိဗ္ဗာန်ကို။ ခေမတော၊ ဘေးမရှိသောအားဖြင့်။ ဒိဋ္ဌုဒိသွာ၊ မြင်၍။ သဗ္ဗကာမေဟိ၊ အလုံးစုံသော တေဘူမကတရားတို့မှ။ နိဿဋောဝိသံယုတ္တော၊ မယှဉ်သည်ဖြစ်၍။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ အာသဝက္ခယော၊ အာသဝေါတရားတို့၏ ကုန်ရာအရဟတ္တဖိုလ်နိဗ္ဗာန်ကို။ ပတ္တော အဓိဂတော၊ ရအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သဗ္ဗကာမောထောရော၊ သဗ္ဗကာမထေရ်သည်။ ဣမာ ဆ ဂါထာယော၊ ဤခြောက်ဂါထာတို့ကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ သဗ္ဗကာမထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ တတြတသ္မိံ ဆက္ကနိပါတေ၊ ထိုဆက္ကနိပါတ၌။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ ဥရုဝေလကေဿပေါ၊ ဥရုဝေလကဿပအမည်ရှိသော။ ထေရောစ၊ ထေရ်လည်းကောင်း။ တေ ကိစ္ဆာကာရီ၊ တေကိစ္ဆာကာရီထေရ်လည်းကောင်း။ မတာနာဂေါ စ၊ မဟာနာဂထေရ်လည်းကောင်း။ ကုလ္လောစ၊ ကုလ္လထေရ်လည်းကောင်း။ မာလုတော၊ မာလုတထေရ်လည်းကောင်း။ သဗ္ဗဒါသကော၊ သဗ္ဗဒါသကထေရ်လည်းကောင်း။ ကာတိယာနော၊ ကာတိယာနထေရ်လည်းကောင်း။ မိဂဇာလော၊ မိဂဇာလထေရ်လည်းကောင်း။ ဇေန္တော၊ ဇေန္တထေရ်လည်းကောင်း။ သုမနသဝှယော၊ သုမနအမည်ရှိသောထေရ်လည်းကောင်း။ နာတမုနိ၊ နာတမုနိထေရ်လည်းကောင်း။ ဗြဟ္မဒတ္ထော၊ ဗြဟ္မဒတ္ထထေရ်လည်းကောင်း။ သိရိမဏ္ဍော၊ သိရိမဏ္ဍထေရ်လည်းကောင်း။ သဗ္ဗကာမော၊ သဗ္ဗကာမထေရ်လည်းကောင်း။ ဣတိ ဣဒံ၊ ဤသည်လျှင်တည်း။ ဧတ္ထ၊ ဤဆက္ကနိပါတ်၌။ ဂါထာယော၊ ဂါထာတို့သည်။ ဣတိ ဣဒံ၊ ဤသည်လျှင်တည်း။ ဧတ္ထ၊ ဤဆက္ကနိပါတ်၌။ ဂါထာယော၊ ဂါထာတို့သည်။ စတုရာသီတိ၊ ရှစ်ဆယ့်လေးဂါထာတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ထေရာ၊ မထေရ်တို့သည်။ စတုဒ္ဒသာ၊ တစ်ကျိပ်လေးယောက်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဆက္ကနိပါတော၊ ဆက္ကနိပါတ်သည်။ နိဋ္ဌိတော နိဋ္ဌံဣတော ဂတော ပတ္တော၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဆက္ကနိပါတ်ပြီး၏။ သတ္တကနိပါတ်။ (၂၂၄) အလင်္ကတာ၊ ဥက္ခောင်းတန်ဆာစသည်ဖြင့် တန်ဆာဆင်ထသော။ သုဝသနာ၊ တင့်တယ်သော အဝတ်လည်းရှိထသော။ မာလဓာရီ။

၁၅၂+ ၁၅၃+ ပင်ပန်းခြင်းလည်းရှိထသော။ ဝိဘူသိတာ၊ ပန်းနံသာနံ့သာပျောင်းတို့ဖြင့် အပြေအပြစ်ပြုအပ်သော ကိုယ်ရှိထသော။ အလတ္တကကတာပါဒါ၊ ညွတ်သောလယ်ခေါက်ရန်းမြတ်လေးပန်းအဆင်း ချိပ်ရည်အဆင်းဖြင့်ဆိုးအပ်သော ခြေနှစ်ဘက်ရှိထသော။ ဝေသိကာ၊ ပြည့်တန်ဆာမသည်။ ပါဒုကံ၊ ရွှေခြေနင်းကို။ အာရုယှ၊ စွတ်၍။ ဌိတံ၊ တည်၏။ ဌတွာ၊ တည်ပြီး၍။ ပါဒုကာ၊ ရွှေခြေနင်းတို့ကို။ ဩရုဟိတွာန၊ ချွတ်၍။ ပုရတော၊ ငါ၏ရှေးမှ။ ပဉ္စလီကတာ၊ ချီအပ်သောလက်အုပ်ရှိသော။ သာဝေသီ၊ ထိုပြည်တန်ဆာမသည်။ မံ၊ ငါကို။ သဏှေန၊ ပြေပြစ်သ။ မုဒုနာ၊ သာယာသောစကားဖြင့်။ မိတပုဗ္ဗံ၊ ပြုံခြင်းရှေးရှိသော စကားကို။ အဘာသထ၊ ဆိုလတ်၏။ သာမိ၊ အရှင်။ တွံ၊ အရှင်သည်ကား။ ယုဝါ၊ ပျိုးသေးလျက်။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြုသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ မမသာသေန၊ အကျွန်ုပ်၏စကား၌။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်စေချင်၏။ မနုဿကေ၊ လူ၌ဖြစ်သော။ ကာမေ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ ပရိဘုဉ္ဇ၊ ခံစားသုံးဆောင်ဦးလော။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တေ၊ အရှင်အား။ စိတ္တံ၊ စိတ်အလိုရှိတိုင်း။ မနုဿကေကာမေ၊ လူတို့၏ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ ဒဒါမိ၊ ပေးပါ၏။ သစ္စမေဝ၊ အမှန်ကိုသာလျှင်။ ပဋိဇာနာမိ၊ ဝန်ခံပါ၏။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ စေနပလ္လယာယတိ၊ အကယ်၍အလိုမရှိသည်ဖြစ်အံ့။ တေ၊ သင်အား။ အဂ္ဂိံ ဝါ၊ မိးကိုမူလည်း။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဟရာမိ၊ ဆောင်အံ့။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်သောငါတို့သည်။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ဒဏ္ဍပရာယနာ၊ တောင်ဝှေးလျှင်တည်းလျှောင်းရာရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဇိဏ္ဏော၊ အိုကုန်သည်။ ဘဝိဿာမ၊ ဖြစ်ကုန်အံ့။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥဘော၊ ငါတို့နှစ်ယောက်တို့သည်လည်း။ ပဗ္ဗဇိဿာမ၊ ရဟန်းပြုကုန်အံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ပြုသည်ရှိသော်။ ဥဘယတ္ထကဋဂ္ဂဟော၊ ပစ္စုပ္ပန်၌ဖြစ်သော လူစည်းစိမ်းသံသရာ၌ဖြစ်ကုန်သော နတ်စည်းစိမ်းမှမယုတ်သည်။ ဘဝိဿမ၊ ဖြစ်ကုန်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ အလင်္ကတံ၊ ဥက္ခောင်းတန်ဆာစသည်ဖြင့် တန်ဆာဆင်ထသော။ သုဝသနံ၊ ကောင်းစွာတင့်တယ့်သော အဝတ်လည်းရှိထသော။ ပဉ္ဇလီကတံ၊ ချီအပ်သောလက်အုပ်ရှိသော။ တဉ္စဝေသီကံ၊ ထိုပြည်တန်ဆာမကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အစ္စုပါသံ၊ သေမင်း၏ကျော့ကွင်းကို။ ဩဋ္ဋိတံ ဣဝ၊ ထောင်သကဲ့သို့။ ဒိဿတေ၊ ထင်လတ်၏။ တတော၊ ထိုထင်ပြီးသေည်နောက်မှ။ ယောနိသော မနသီကာရော၊ ဤအရိုးစုကားအကြောနှင့်စပ်သောအသားဖြင့်လိမ်းကျံ၏ ဤသို့အစရှိသော နှလုံးသွင်းခြင်းသည်။ ဥဒပပဇ္ဇထ၊ ဖြတ်လတ်၏။ အာဒီနဝေါ၊ ဤကိုယ်၏သဘောကိုဆောင်ခြင်းကို အရင်းပြုသဖြင့်ကိုယ်၌မှိကုန်သောစိတ်စေတသိက်တို့၏ အဖြစ်အပျက်ကို နှလုံးသွင်း

၁၅၃+ ၁၅၄+ ခြင်း ထိုစိတ်စေတသိက်တို့၌ ဘီးလူးရက္ခိုသ်စသည်တို့ကဲ့သို့ ဘေးအားဖြင့်ထင်သောများစွာသော အခြင်းအရာရှိသော အပြစ်သည်။ ပါတုရဟု၊ ထင်ရှာဖြစ်၏။ နိဗ္ဗိဒါ၊ အပြစ်ကိုရှုသောဘာဝနာကိစ္စဖြင့် ပြီးသောဝဋ်ဆင်းရဲမှငြိးငွေ့သောဉာဏ်သည်။ သမ္မဌိတာ၊ ငါ၏စိတ်နှလုံး၌ကောင်းစွာတည်ပြီး။ တတော၊ ထိုဝိပဿနာဉာဏ်ဖြင့် ရှုသည်မှ။ မေ မမ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိမုစ္စိ၊ မဂ်၏အစွမ်းအားဖြင့် အလုံးစုံသောကိလေသာတို့မှလွတ်ပြီ။ ပ။ ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သာသနံ၊ ဆုံးမတော်မူသော အတိုင်း။ ကတံ ကရဏီယံ၊ ပြုအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သုန္ဒရသမုဒ္ဒေါထေရော၊ သုန္ဒရသမုဒ္ဒထေရ်သည်။ ဣမာ သတ္ထဂါထာယော၊ ဤခုနှစ်ဂါထာတိုကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ သုန္ဒရသမုဒ္ဒထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၂၂၅) ပရေသေဋ္ဌ၊ မြတ်သော။ အမ္ဗိတကာရာမေ၊ အမ္ဗိတကအမည်ရှိသောအရံ၌။ ဝနသဏ္ဍမှိ၊ ဝှေးပင်တို့ဖြင့် မှတ်အပ်သောတောအုပ်၌။ ဘဒ္ဒိယော၊ ဘဒ္ဒိယအမည်ရှိသော မထေရ်သည်။ တဏှံ တဏှာယ၊ တဏှာ၏။ သမူလံ၊ အရင်းနှင့်တကွဖြစ်သော အဝိဇ္ဇာကို။ အဗ္ဗုယှ၊ အရဟတ္တမဂ်ဖြင့် ခွာနှုတ်၍။ ဘဒ္ဒေါ သုန္ဒရော၊ လောကုတ္တရာသီလအစရှိသည်ဖြင့် ကောင်းသောမထေရ်သည်။ တတ္ထ၊ ထိုတောအုပ်၌။ ဈာယီ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ဈာန်ချမ်းသာဖြင့် ဝင်စား၏။ မုဒိင်္ဂေဟိစ၊ မုရိုးစည်းဖြင့် လည်းကောင်း။ ဝိဏာဟိစ၊ စောင်းတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ပဏစေဟိစ၊ ထက်စည်တို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဧကေ၊ အချို့ကုန်သော မကာဂုဏ်ချမ်းသာကိုခံစားကုန်သောသူတို့သည်။ ရမန္တိ၊ မွေ့လျော်ကုန်၏။ အဟဉ္စ၊ ငါဘဒ္ဒိယမူကား။ ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွဘုရား၏။ သာသနေ၊ သာသနာတော်၌။ ရုက္ခမူလသ္မိံ၊ သစ်ပင်ရင်း၌။ ရတော၊ တစ်ယောက်အတည်းတည်းမွေ့လျော်၏။ မေ၊ ငါ့အား။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝရံ၊ တောင့်တတိုင်းသောဆုကို။ စေ အဇ္ဇာ၊ အကယ်၍ပေးရာ၏။ သော စ ဝရော၊ ထိုဆုကိုလည်း။ မေ မမ၊ ငါ၏။ အဓိပ္ပါယံ၊ အလိုကို။ လဗ္ဘေထ၊ ပြည့်စုံအောင်ရပေ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ သဗ္ဗလောကဿ၊ ခပ်သိမ်းသောလူကို။ နိစ္စံ၊ အမြဲ။ ကာယဂတံ သတိံ၊ ဆံအစရှိသောသုံးဆယ်နှစ်ပါးသော အစု၌ဖြထစ်သော ခန္ဓာကို။ ဘာဝေတဗ္ဗာ၊ ပွားစေအပပ်သည်ကိုပြု၍။ ဝရံ၊ ဆုကို။ ဂဏှေ ဂဏှာမိ၊ ငါယူ၏။ ယေ ဇနာ၊ အကြင်သူတို့သည်။ ရူပေန၊ ကြည်ဖွယ်မရှိသော ယုတ်သောအဆင်းဖြင့်။ ပါပိံသုအဝိန္ဒအမညိသု၊ ယုတ်သောအပိုင်းခြားခြင်း၏ အစွမ်းဖြင့် ကဲ့ရဲ့အောက်မေ့က်၏။ ယေ စ ဇနာ၊ အကြင်သူတို့သည်လည်း။ ဃောသေန၊ သာယာစွာသော အသံကိုကြားသည်၏ အ

၁၅၄+ ၁၅၅+ စွမ်းအားဖြင့်။ အနွဂူ၊ အဖန်တစ်လဲလဲကပ်ကုန်၏။ တေဇနာ၊ ထို့သူတို့သည်။ ဆန္ဒာရာဂဝသူပေတာ၊ ပြင်းစွာတတ်သော ရာဂ၏အလိုသို့လိုက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ မံ၊ ငါ့ကို။ န ဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ အဇ္ဈတ္တဉ္စ၊ မိမိသန္တာန်၌ဖြစ်သော ခန္ဓာအယာယတနတရားတို့ကိုလည်း။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ န ဇာနာတိ၊ မသိ။ ဗဟိဒ္ဓါ စ၊ သူတစ်ပါးသန္တာန်၌ဖြစ်သော ခန္ဓာအာယတနတရားတို့ကိုလည်း။ န ပဿတိ၊ အထူးသဖြင့်မမြင်။ သမန္တာဝရဏော၊ ထိုဆိုခဲ့ပြီးသော အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓတရားကိုမသိသဖြင့် ထက်ဝန်းကျင်ပိတ်ပင်ခြင်းနှင့်ယှဉ်သော ဉာဏ်အလားရှိသော။ သော ဗာလော၊ ထိုသူမိုက်သည်။ ဝေ ဧကန္တေန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ ဃောသေန၊ သူတစ်ပါးတို့ဆိုသော စကားကသံဖြင့်။ ဝုယှတိ၊ ငင်၏။ အဇ္ဈတ္တဉ္စ၊ မိမိ၏သန္တာန်၌ဖြစ်သော ခန္ဓာအာယတနတရားကိုလည်း။ ဝိပဿတိ၊ သူတစ်ပါးမှ ကြားအပ်သော စကားသံကိုအစဉ်မှီသဖြင့် အသွင်အပြင်ပြည့်စုံခြင်း အစရှိသည်ကိုမှတ်သော အားဖြငသ့်မြင်၏။ ယော ပိ၊ အကြင်သူသည်လည်း။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ သူတစ်ပါးသန္တာယန်၌။ ဗသဒဿာဝီ၊ နည်းကိုယူသဖြင့် အကျိုးမျှကိုမြင့်လေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သောပိ၊ ထိုသူသည်လည်း။ ဃောသေန၊ သူတစ်ပါးတို့ဆိုသော စကားသံဖြင့်။ ဝုယှတိ၊ ငင်၏။ အဇ္ဈတ္တဉ္စ၊ ငါ၏အတွင်း သန္တာန်၌ဖြစ်သော သီလစသော ကျေးဇူးတရားကိုလည်း။ ပဇာနာတိ၊ အပြားအားဖြင့်သိ၏။ ဗဟိဒ္ဓါ စ၊ ငါ၏အပန္တာန်၌ဖြစ်သော အမှုအရာ၏ပြည့်စုံခြင်းစသည်နှင် ယှဉ်သောရူပဓမ္မ၏ဖြစ်ခြင်းကိုလည်း။ ဝိဿပတိ၊ အပသန္တာန်၌ဖြစ်သော ထိုသူ၏အဖြစ်ကိုမှတ်သဖြင့် အထူးအားဖြင့် ဂုဏ်အထူးနှင့်ယှဉ်ခြင်းကိုမြင်၏။ အနာဝရဏဒဿာဝီ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူသည် မပိတ်ပင်အပ်သည်ဖြစ်၍ အရိယာတို့၏ဂုဏ်၌မြင်ခြင်းငှာ စွမ်းနိုင်၏။ သော ပုဂ္ဂလော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဃောသေန၊ သူတစ်ပါးတိုဆိုသော စကားသံဖြင့်။ နဝုယှတိ နအာကဍ္ဎိ၊ ယုတ်စွဆိုသော အားဖြင့်မငင်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ လထုဏ္ဍကော ထေရော၊ လကုဏ္ဍထေရ်သည်။ ဣမာ သတ္တဂါထာယော၊ ဤခုနစ်ဂါထာတို့ကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ (၂၂၆) ဗဟူဟိ၊ များစွာကုန်သော။ ဝတစရီယာတိ၊ နို့ရည်ကိုသာသောက်၍ အစာမစားခြင်းစသော အကျင့်တို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ အာယာစနာဟိ၊ နတ်တို့ကိုတောင်းပန်းခြင်းဘုရားမြတ်စွာကိုတောင်းပန်းခြင်းတို့ဖြင့် လည်းကောင်း။ လဒ္ဓေါ၊ ရအပ်သော။ ဧကပုတ္တော၊ တစ်ယောက်တည်းသော

၁၅၅+ ၁၅၆+ သားသည်။ အဟံ၊ ငါသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ မာတု၊ အမိသည်။ ပိယော၊ ချစ်အပ်၏။ ပိတု၊ အဘသည်။ ပိယော၊ ချစ်အပ်၏။ တေ စ၊ ထိုအမိအဖတို့သည်လည်း။ မံ၊ ငါ့ကို။ အနုကမ္ပာယ၊ အစဉ်သနားသဖြင့်။ အတ္ထကာမာ၊ အကျိုးကိုအလိုရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ မာတာ စ၊ အမိသည်လည်းကောင်း။ ပီတာ စ၊ အဖသည်လည်းကောင်း။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်သောသူတို့သည်လည်းကောင်း။ ဗုဒ္ဓဿ၊ ဘုရားရင်အား။ ဥပနာမယုံ ဥပနာမေသုံ၊ ကပ်စေကုန်၏။ ကိစ္ဆလဒ္ဓေါ၊ ငြိုငြင်စွာနတ်ကိုတောင်းပန်ခြင်း ဘုရားကိုတောင်းပန်ခြင်းဖြင့် နို့ရည်ကိုသာသောက်၍ အစာမစားဘဲအကျင့်ကို ကျင့်မှရအပ်သော။ အယံ ပုတ္တော၊ ဤအကျွန်ုပ်တို့၏ သားငယ်သည်။ သုခုမာလော၊ နူးညံသိမ်မွေ့၏။ သုခေမိတော၊ ချမ်းသာသဖြင့် ကြီးပွား၏။ နာထ၊ လူသုံးပါးတို့၏ ကိုးကွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇိနဿ၊ မာရ်ပွဲသခင် အရှင်ဘုရား။ တေ၊ အရှင်ဘုရားအား။ ပရိစာရိကံ၊ အဘယ်အမှုကိုပြုရအံ့နည်းဟုမေးလျောက်၍ လုပ်ကျွေးစိမ့်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဣမံ ပုတ္တကံ၊ ဤသားငယ်ကို။ ဒဒါမ၊ အကျွန်ုပ်တို့ ပေးပါကုန်၏။ သတ္ထာ စ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်လည်း။ မံ၊ ငါ့ကို။ ပဋိဂ္ဂယှ၊ ခံတော်မူ၍။ အာနန္ဒံ၊ အာနန္ဒာကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။ အဗြဝိ၊ ဆိုတော်မူ၏။ အာနန္ဒ၊ ချစ်သားအာနန္ဒာ။ ဣမံ ဒါရကံ၊ ဤသို့သားငယ်ကို။ ခိပ္ပံ၊ လျှင်စွာ။ ပဇ္ဇဇေဟိ၊ ရဟန်းပြုလော။ အယံ ဒါရကော၊ ဤသူငယ်သည်။ မမ သာသနေ၊ ငါဘုရားသာသနာတော်၌။ အဇာနိယော၊ ယောကျ်ားအာဇာနည်ဖြစ်သော ရဟန္တာသည်။ ဟေဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဇိနော၊ မာရ်ငါးပါးကိုအောင်တော်မူပြီးသော။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ပဗ္ဗဇိတွာ၊ ရဟန်းပြုပြီး၍။ ဝိဟာရံ၊ ဂန္ဓကုဋိတိုက်တော်သို့။ ပါဝိသိ၊ ဝင်ပြီ။ သုရိယသ္မိံ၊ နေမင်းသည်။ အနောဂ္ဂတသ္မိံ၊ မဝင်မီသာလျှင်။ တတော၊ ထိုဝိပဿနာကို အားထုတ်သည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိမုစ္စိ၊ မကြာမြင့်မှိခဏခြင်းဖြင့် အလုံးစုသော အာသဝေါတို့မှ။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ နိရံကတွာ၊ မိမိဝင်စားမြဲသော ဖလသမာပတ်ကိုဝင်စားတော်မူ၍။ တတော၊ ထိုဖလသမာပတ်မှ။ ပဋိသလ္လာနာ၊ ကိုယ်တော်တည်း ကိန်းတော်မူရာမှ။ ဝုဋ္ဌိတော၊ ထပြီးသည်ရှိသော်။ ဘဒ္ဒ၊ ဘဒ္ဒ။ ဧဟိ၊ လာလည့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မံ၊ ငါ့ကို။ အာဟ၊ မိန့်တော်မူ၏။ မေ၊ ငါ့အား။ သာဥပသမ္ပဒါ၊ ထိုဧဟိဘိက္ခုရဟန်း၏ အဖြစ်သည်။ အာသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဇာတိယာ၊ ပဋိသန္ဓေအားဖြင့်။ သတ္ထဝေဿန၊ ခုနစ်နှစ်သာရှိ

၁၅၆+ ၁၅၇+ သေးလျက်။ ဥပသမ္ပဒါ၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို။ လဒ္ဓါ၊ ရအပ်၏။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ တိဿောဝိဇ္ဇာ၊ သုံးပါးသောဝိဇ္ဇာတို့ကို။ အနုပ္ပတ္တော၊ အစဉ်အတိုင်းရောက်အပ်ကုန်ပြီ။ ဓမ္မသုဓမ္မတံ၊ တရားတော်၏ ကောင်းသောတရား၏ အဖြစ်သည်။ အဟော အစ္ဆရိယံ၊ ဩော်အံ့ဖွယ်ရှိစွတကား။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဒ္ဒေါထေရော၊ ဘဒ္ဒထေရ်သည်။ ဣမာ သတ္တဂါထာယော၊ ဤခုနစ်ဂါထာတို့ကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဘဒ္ဒထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၂၂၇) ပါသာဒဆာယာယံ၊ ဂန္ဓကုဋိတိုက်တော်အရိပ်၌။ နရုတ္တမံ၊ လူသုံးပါးထက် မြတ်တော်မူသော။ စင်္ကမံ၊ စင်္ကြံသွားတာ်မူသော။ တံ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓံ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ တတ္ထ၊ ထိုဂန္ဓကုဋိ၏ အရိပ်သို့။ ဥပသင်္ကမ္မ၊ ကပ်၍။ ပုရိသုတ္တမံ၊ ယောကျ်ားတကားတို့ထက် မြတ်တော်မူသော။ နံ ဗုဒ္ဓံ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသို့။ ဥပသင်္ကမ္မ၊ ကပ်၍။ ဧကသံ ဧကသိံ အံသေ၊ ပခုံတစ်ဖက်၌။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ကတွာ၊ ကြာမုံအသွင်ဖြင့် ပေါင်းရုံး၍။ ဝန္ဒိဿံ၊ ရှိခိုးပြီ။ ဝန္ဒန္တော၊ ရှိခိုးလျက်။ ဝိရဇံ၊ ကိလေသာဟူသော မြူမှကင်းပြီးထသော။ သဗ္ဗသတ္တာနံ၊ ခပ်သိမ်းသော သတ္တဝါတို့ထက်။ ဥတ္တမံ၊ မြတ်တော်မူသော ဘုရားသခင်သို့။ အနုစင်္ကမိဿံ၊ အတူလိုက်၍စင်္ကြံသွား၏။ တတော၊ ထိုသို့အတူစင်္ကြံလိုက်၍ သွားပြီးသည်နောက်မှ။ ပဉှေ၊ ကုမာရကပြဿနာတို့ကို။ အပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ အဆမ္ဘိ၊ တုန်လှုပ်ခြင်းမရှိသည်ဖြစ်၍။ အဘီတော၊ ကြောက်ရွံခြင်းမရှိသည်ဖြစ်၍။ သတ္ထုနော၊ မြတ်စွာဘုရားည်။ သေဉှ၊ ကုမာရပြဿနာတို့ကို။ ဗျာကသိံ၊ ဖြေပြီ။ ပဉှေသု၊ ကာမာရကပြဿနာတို့ကို။ ဝိဿဇ္ဇိတေသု၊ ဖြေအပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ တထာဂတော၊ ဝိပဿီစသော ရှေးဘုရားတို့ကိုကဲ့သို့ လားခြင်းကောင်းတော်မူသော မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနုမောဒိ၊ သာဓုသာဓုသောပါကပဉှာဝိဿဇ္ဇိတောစသည်ကိုမိန့်တော်မူလျက် ဝမ်းမြောက်တော်မူ၏။ တတော၊ ထို့နောက်မှ။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းအပေါင်းကို။ ဝိလောကေတွာ၊ တစောင်းကြည့်တော်မူ၍။ ဣမ မတ္ထံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သော အနက်ကို။ အဘာသထ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ယေသံ၊ အကြင်အဂ်တိုင်းမဂဓတိုင်းသားတို့၏။ စီဝရဉ္စ၊ သင်္ကန်းကိုလည်းကောင်း။ ပိဏ္ဍပါတဉ္စ၊ ဆွမ်းကိုလည်းကောင်း။ ပစ္စယဉ္စ၊ သူနာ၏ ပစ္စည်းဖြစ်သော ဆေးကိုလည်းကောင်း။ သယနာသနဉ္စ၊ ကျောင်းအိပ်

၁၅၇+ ၁၅၈+ နေရာကိုလည်းကောင်း။ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်၏။ အယံ ပရိဘောဂေါ၊ ဤသို့သုံးဆောင်ခြင်းသည်။ အင်္ဂါနံမဂဓာနံ၊ အင်္ဂတိုင်း မဂဓတိုင်းသားတို့အား။ လာဘာ၊ ရတော်လေစွတကား။ ပစ္စုဋ္ဌာနဉ္စ၊ ခရီးဦးကြိုဆိုခြင်းကို လည်းကောင်း။ သာမိစိဉ္စ၊ အရိုအသေပြုခြင်းကိုလည်းကောင်း။ တေသံ၊ ထိုအင်္ဂတိုင်းမဂဓတိုင်းသားတို့အား။ လာဘာ၊ ရတော်လေစွတကား။ ဣတိ စ၊ ဤသို့လည်း။ အဗြဝိ၊ မိန့်တော်မူပြီ။ သောပါက၊ သောပါက။ အဇ္ဇတဂ္ဂေ၊ ယနေ့ကိုအစပြု၍။ မံ မမ၊ ငါဘုရားအား။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ ဥပသင်္ကမ၊ ကပ်လတ်လော။ သောပါက၊ သောပါက။ တေ တယာ၊ သင်သည်။ မမ၊ ငါ၏။ သဗ္ဗညုတညာဏေန၊ သဗ္ဗညုဉာဏ်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ ကတွ။ သံသန္ဒိတွာ၊ နှီးနှော၍။ ယာ ပဉှဝိဿဇ္ဇာ၊ အကြင်ပြဿာကို ဖြေခြင်းသည်ပင်လျှင်။ တဝ၊ သင်အား။ ဥပသမ္ပဒါ၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်သည်။ ဘဝတု၊ ဖြစ်လေလော။ ဣတိ စ ဣဒံဝစနံ၊ ဤသို့လောစကားကိုလည်း။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဗြဝိ၊ မိန့်တော်မူပြီ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဇာတိယာ၊ ပဋိသန္ဓေအားဖြင့်။ သတ္တဝသော၊ ခုနစ်နှစ်သာရှိသေးလျက်။ ဥပသမ္ပဒံ၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို။ လဒ္ဓါနလဘိတွာန၊ ရပြီး၍။ အန္တိမံဒေသံ၊ အဆုံးဖြစ်သောကိုယ်ကို။ ဓာရေမိ၊ ဆောင်၏။ ဓမ္မဿ၊ တရားတော်၏။ ဓမ္မသုဓမ္မတံ၊ တရားတော်၏ ကောင်းသောတရား၏ အဖြစ်သည်။ အဟော အစ္ဆရိယံ၊ ဩော်အံ့ဖွယ်ရှိစွတကား။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သောပါကော ထေရော၊ ဘဒ္ဒထေရ်သည်။ ဣမာ သတ္တဂါထာယော၊ ဤခုနစ်ဂါထာတို့ကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ သောပါကထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၂၂၈) သရေ၊ အိုင်၌ဖြစ်သော မြက်တို့ကို။ ဟတ္ထေဟိ၊ မိမိလက်တို့ဖြင့်။ ဘဉ္ဇိတွာ၊ ချိုးကုန်၍။ ကုဋိံ၊ မြက်ကုဋိကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ သစ္ဆိဿံ၊ ရှေးရသေ့ဖြစ်စဉ်ကာလ၌ နေဘူးအိပ်ဘူး၏။ တေန၊ ထို့သို့ကုဋိကိုပြုခြင်းငှာ မြက်တို့ကိုချိုးတတ်သောကြောင့်။ မေ မမ၊ ငါကို။ သမ္မုတိယာ၊ လူတို့အမည်ကိုသမုတ်ခြင်းဖြင့်။ သရဘင်္ဂေါတိ နာမံ၊ သရဘင်္ဂဟူသော အမည်သည်။ အဟု အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ အဇ္ဇ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ သရေတိ ဏာတိ၊ မြက်တို့ကို။ ဟတ္ထေဟိ၊ လက်တို့ဖြင့်။ ဘဉ္ဇိတုံ၊ ချိုးခြင်းငှာ။ မယှံ၊ ငါ့အား။ န ကပ္ပတေ န ဝဋ္ဋတိ၊ မအပ်။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်မအပ်သနည်း။ ဣတိစေ၊ ဤသိုဆိုငြါးအံ့။ ယသဿိနာ၊ များသောအခြံအရံရှိတော်မူသော။ ဂေါတမေန၊ ဂေါတမအမည်ရှိတော မူသောမြတ်စွာဘုရားသည်။ နော၊ ငါတို့အား။ သိက္ခာပဒါ၊ သိက္ခာပုဒ်တို့ကို။ ပညတ္ထာ၊ ပညတ်တော်မူအပ်ကုန်ပြီ။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဘဉ္ဇိတုံ၊ ချိုးခြင်းငှာ။

၁၅၈+ ၁၅၉+ နဝဋ္ဋတ၊ မအပ်။ သရဘင်္ဂေါ၊ သရဘဂအမည်ရှိသော ငါရသေ့သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးအခါ၌။ သကလံ၊ အလုံးစုံသော။ သမတ္တိသံပုဏ္ဏံ၊ ခပ်သိမ်းသော အခြင်းအရာအားဖြင့်ပြည်သော။ ရောဂံ၊ ဒုက္ခဒုက္ခတာစသည်၏ အစွမ်းအားဖြင့်ထိုးကျင့်နှိပ်စက်တတ်သော အနာနှင့်တူသော ဥပါဒနက္ခန္ဓာတရားငါးပါး အပေါင်းကို။ နာဒဿံ၊ မဂ်ဉာဏ်ဖိုလ်ဉာဏ်ဖြင့် မမြင်အပ်။ ဒါနိ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ သော အယံ ရောဂေါ၊ ထိုဥပနက္ခန္ဓာဟဆိုအပ်သော အနာကို။ ဒိဋ္ဌေဝ၊ မြင်အပ်သည်လာလျှင်တတည်း။ အတိဒေဝဿ၊ အလုံးစုံသော နတ်တကာတို့ထက် သီလသမာဓီစသော ဂုဏ်တို့ဖြင့် လွန်၍တည်သောကြောင့် လွန်သောနတ်မြတ်ဖြစ်တော်မူသော မြတ်စွာဘုရား၏။ ဝစနကရေန၊ အဆုံးအမကိုပြုသဖြင့်။ သော အယံ ရောဂေါ၊ ထိုဥပါဒါနက္ခန္ဓာဟုဆိုအပ်သော အနာကို။ ဒိဋ္ဌော၊ ဝိပဿနာနှင့်တကွဖြစ်သော အဋ္ဌင်္ဂိကမဂ်ဟူသော ခရီးဖြင့်။ ဝိပဿီ၊ ဝိပဿီမြတ်စွာဘုရားသည်။ ဂတော၊ နိဗ္ဗာန်သို့ရောက်တာ်မူ၏။ ယေနေဝ မဂ္ဂေန၊ အကြင်ရှေးအဖို့၌ဖြစ်သော အဋ္ဌင်္ဂီကမဂ်ဟူဗာ ခရီးဖြင့်။ သိခီစ၊ သိခီဘုရားရှင်သည်လည်း။ ဝေဿဘူ စ၊ ဝေဿဘူဘုရားရှင်သည်လည်းကောင်း။ ကကုသန္ဓကောဏော ဂမနော စ၊ ကကုသန်ဘုရားရှင် ကောဏာဂုံ ဘုရားရှင်ည်လည်းကောင်း။ ကဿပေါ စ၊ ကဿပဘုရားရှင်သည်လည်းကောင်း။ ဂတော၊ နိဗ္ဗာန်သို့ကြွတော်မူ၏။ တေန အဉ္ဇသေန၊ ထိုရှေးအဖို့၌ဖြစ်သော အဋ္ဌင်္ဂီကမဂ်ဟူသောခရီးဖြင့်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဂေတမော၊ ဂေါတမဘုရားရှင်သည်။ အဂမာသိ၊ နိဗ္ဗာန်သို့ကြွတော်မူ၏။ ဝီတတဏှာ၊ ကင်းပြီးသော တဏှာရှိကုန်ထသော။ အနာဒါနာ၊ တစ်ဖန်ပဋိသန္ဓေမယူခြင်းရှိကုန်ထသော။ ခယောဂဓာ၊ နိဗ္ဗာန်၌တည်ကုန်ပြီးထသော။ သတ္တ၊ ခုနစ်ဆူကုန်သော။ ယေ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓါ၊ အကြင်ဘုရားရှင်တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဓမ္မဘူဟေတိ၊ ဓမ္မကာယတို့ဖြင့် ကိုးပါးသောလောကုတ္တရာတရားဖြစ်၍ ဖြ်စကုန်သော။ တာဒိဘိ၊ ဣဋ္ဌာရုံ အနိဋ္ဌာရုံအစရှိသေည်တို့၌သည်းခံခြင်း ကျေးဇူးနှင့်ပြည့်စုံကုန်ထသော။ ယေသံ ယေဟိ၊ အကြင်ဝိပဿီစသော ခုနစ်ဆူသော ဘုရားရှင်တို့သည်။ ပါဏီနံ၊ သတ္တဝါတို့အား။ အနုကမ္ပာယ၊ သနားတော်မူသဖြင့်။ ဒုက္ခံ၊ ဒုက္ခသစ္စာကိုလည်းကောင်း။ သမုဒယော၊ ဒုက္ခ၏အကြောင်းဖြစ်သော သမုဒယသစ္စာကိုလည်းကောင်း။ မဂ္ဂေါ၊ မဂ္ဂသစ္စာကိုလည်းကောင်း။

၁၅၉+ ၁၆၀+ ဒုက္ခသင်္ခယော၊ ဒုက္ခ၏ကုန်ခြင်းဖြစ်သော။ နိရောဓော၊ နိရောဓသစ္စာကိုလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတ္တာရိ၊ လေးပါးကုန်သော။ အရိယာသစ္စာနိ၊ အရိယသစ္စာတို့ကို။ ဒေသိတာနိ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်ပြီ။ ယသ္မာ၊ အကြင့်ကြောင့်။ သဗ္ဗဓိ၊ ခပ်သိမ်းသော ကိလေသာခပ်သိမ်းသော ဘဝတို့မှ။ သုဝိမုတ္တော၊ ကောင်းစွာလွတ်ပြီးသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သရဘင်္ဂေါ ထေရော၊ သရဘင်္ဂထေရ်သည်။ ဣမာ သတ္တဂါထာယော၊ ဤခုနစ်ဂါထာတို့ကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ သရဘင်္ဂထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ တတြတသ္မိံ သတ္တကနိပါတေ၊ ထိုသတ္တကနိပါတ်၌။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ သုန္ဒရသမုဒ္ဒေါထေရော၊ သုန္ဒရမသုဒ္ဒထေရ်လည်းကောင်း။ လကုဏ္ဍကဘဒ္ဒိယော၊ လကုဏ္ဍကဘဒ္ဒိယမည်သော။ ထေရော စ၊ ထေရ်လည်းကောင်း။ ဘဒ္ဒေါ၊ ဘဒ္ဒမည်သော။ ထေရောစ၊ ထေရ်လည်းကောင်း။ သောပါကော၊ သောပါကအမည်ရှိသော။ ထေရောစ၊ ထေရ်လည်းကောင်း။ မဟာဣသိ၊ မြတ်သောရဟန်းဖြစ်သော။ သရဘင်္ဂေါ၊ သရဘင်္ဂအမည်ရှိသော။ ထေရောစ၊ ထေရ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သုတ္တတော၊ ပါဠိ၌လာသော အားဖြင့်။ ပဉ္စကထထေရော၊ ငါးယောက်သောမထေရ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဂါထာယော၊ ဂါထာတို့သည်။ ပဉ္စတိံသ၊ သုံးဆယ့်ငါးဂါထာတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ ဣဒံ၊ ဤသည်လျှင်တည်း။ သတ္တကနိပါတော၊ သတ္တကနိပါတ်သည်။ နိဋ္ဌိတော နိဋ္ဌိ ဣတော ဂတော ပတ္တော၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ သတ္တကနိပါတ်ပြီး၏။ အဋ္ဌကနိပါတ်။ (၂၂၉) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဗဟုကံ၊ များစွာသော။ ကမ္မံ၊ အမှုသစ်ကို။ န ကာရယေ၊ မဖြစ်စေရာ။ ဇနံ၊ အပေါင်းအဖော်၌ မွေ့လျော်သောသူကို။ ပရိဝဇ္ဇေယျ၊ ကြဉ်ရာ၏။ န ဥယျမေ န ဥယျမယျေ၊ ပစ္စည်းကိုဖြစ်စိမ့်သော ငှာဒါယကာတို့ကို သင်္ဂြိုလ်ထောက်ပံ့သည်၏ အစွမ်းဖြင့် လုံးလမပြုရာ။ ယော၊

၁၆၀+ ၁၆၁+ ဘိက္ခု၊ အကြင်အရသာ၌တပ်သော တဏှာ၏နိုင်ငံသို့လိုက်သော ရဟန်းသည်။ ပစ္စယုပ္ပါဒနပသုတော၊ ပစ္စည်းကိုဖြစ်စေခြင်း၌ လေ့လာ၏။ ရသာနုဂိဒ္ဓေါ၊ ရသတဏှာ၌တပ်သော။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဥဿုကော၊ ဒါယကာတို့ကို သင်္ဂြိုဟ်ထောက်ပံ့ခြင်းငှာ လုံ့လပြု၏။ ယော သုခါဓိဝါဟော၊ အကြင်သမထဝိပဿနာမဂ်ဖိုလ် ချမ်းသာကိုဆောင်တတ်သော သီလစသော အကျိုးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ အတ္ထံ၊ ထိုဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော အကျိုးကို။ ရိဉ္စတိ၊ မိမိကိုယ်ကိုအကျိုးမှကင်းစေ၏။ ကုလေသု၊ ဆွမ်းခံခြင်းငှာကပ်ကုန်သော အမျိုးအိမ်တို့၌။ ယာယံဝန္ဒနပူဇာနာ၊ အကြင်သီလစသော ဂုဏ်ကိုခြီးမြောက်သည်၏အစွမ်းအားဖြင့် ဖြစ်သော ရှိခိုးခြင်းပူဇော်ခြင်းတို့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိကုန်၏။ နံ၊ ထိုရှိခိုးခြင်း ပူဇော်ခြင်းတို့ကို။ ဟိ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ပင်္ကောတိ၊ အညစ်အကြေးကိုပြုတတ်သာ ညွန်နှင့်တူ၏ဟူ၍။ ဗုဒ္ဓါဒယော၊ ဘုရားအစရှိသော သူတော်ကောင်းတို့သည်။ ပဝေဒယုံ၊ ကြားကုန်၏။ ဒုရုဗ္ဗဟံ၊ နုတ်နိုင်ခဲသော။ သုခုမံ၊ ပုထုဇဉ်ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည် ပြုနိုင်ခဲသောကြောင့် သိမ့်မွေ့သော။ ယံ သလ္လံ၊ အကြင်တဏှာတည်းဟူသော ငြောင့်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုတဏှာတည်းဟူသော ငြောင့်ကို။ သက္ကာယေန၊ ငါ၏ကိုယ်ငါ၏ ဥစ္စာဟုစွဲလမ်းတတ်သော။ ကာ ပုရိသေန၊ ယောကျ်ားယုတ်သည်။ ဒုဇ္ဇဟော၊ ထိုသက္ကာယကိုပယ်ကြောင်းဖြစ်သော အကျင့်ကို မကျင့်သောကြောင့်စွန့်နိုင်ခဲ၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ အဿ၊ ထိုတဏှာဟူသောငြောင့်သက္ကာယကို။ ပဟာနာယ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ အာယောဂေါ၊ ပြင်းစွာအားထုတ်ခြင်းကို။ ကရဏီယော၊ ပြုအပ်၏။ ပရဿ၊ သူတစ်ပါး၏။ ပစ္စယမတ္တဿ၊ ပစ္စည်းမျှကို။ ပဏီဓာယ၊ အကြောင်းပြု၍။ ပါပကံ၊ ယုတ်မာစွာသော သတ်ခြင်းနှောင်ဖွဲခြင်းစသော။ ကမ္မံ၊ အမှုကို။ အစ္စယ၊ လွန်ကျူး၍။ န သေဝေယျ၊ မမှိဝရာ။ အတ္တနာပိ၊ မိမိသည်လည်း။ တံ၊ ထိုယုတ်မာသော မကောင်းမှုကံကို။ န သေဝေယျ၊ မမှိဝဲရာ။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်နည်းဟူမူကား။ ဣမေ မာတိယာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ ဟိ ယသ္မာ၊ အကြင့်ကြောင့်။ ကမ္မဗန္ဓု၊ ကံသာလျှင်အဆွေကံသာလျှင် အမျိုးရှိကုန်၏။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ စောရိယံ၊ ခိုးမှုကို။ အကတွာ၊ မပြုမူ၍။ ပရေ ပရဿ၊ သူတစ်ပါး၏။ ဝစနာဝစနမတ္တေန၊ စကားမျှဖြင့်။ စောရော၊ ခိုးသူမည်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အတ္တနော၊ မိမိသည်။ မုနိယံ၊ စင်ကြယ်သောကာယကံ ဝစီကံ မနောကံဖြင့် ကောင်းသောအကျင့်ရှိသော ရဟန်း၏အဖြစ်သည်။ အဟုတွာ၊ မဖြစ်ဖဲလျက်။ ပရေပရဿ၊ သူတစ်ပါး၏။ ဝစနာဝစဝနမတ္တေန၊ စကားမျှဖြင့်။ မုနိ၊ စင်ကြယ်သောကိုယ်အကျင့်နှုတ်အကျင့် နှလုံးအကျင့်ရှိ

၁၆၁+ ၁၆၂+ သော မုနိသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ န သတ္တ၊ ထိုသတ္တဝါကို။ တဿ၊ ထိုသတ္တဝါ၏။ အတ္တာ စ၊ ကိုယ်စိတ်သည်လည်းကောင်း။ အယံ၊ ဤသတ္တဝါကား။ ပရိသုဒ္ဓေါ၊ စင်ကြယ်၏။ န ပရိသုဒ္ဓေါ၊ မစင်ကြယ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယထာ ယေန ပကာရေန၊ အကြင်သို့သောအပြားအားဖြင့်။ အဝေဒိ၊ မဖောက်မပြန်သိ၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ နံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ဒေဝဝိဒူ၊ သူတစ်ပါးစိတ်ကိုပိုင်းခြား၍ သိတတ်ကုန်သော ဝိသုဒ္ဓိနတ် ဥပပတ္တိနတ်တို့သည်လည်း။ ဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ သယံ၊ မိမိသည်လည်းကောင်း။ တာဒိသဒေဝါစ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော နတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ သမာနာပိ၊ ဖြစ်ကုန်သော်လည်း။ သုဒ္ဓါသုဒ္ဓါနံ၊ စင်ကြယ်သည် မစင်ကြယ်သည်ဖြစ်ကုန်သောသူတို့၏။ သုဒ္ဓါသုဒ္ဓါဘာဝဇာနနေန၊ စင်ကြယ်သည် မစင်ကြယ်သည်ဖြစ်ကုန်သောသူတို့ကို သိသဖြင့်။ ယေ ကေစိ၊ ခပ်သိမ်းသော သတ္တဝါတို့သည်။ ဣစ္ဆာ၊ အလိုရှိအပ်ကုန်၏။ ပရေ၊ ပညာရှိတို့ကို ထား၍တစ်ပါးသော သူတို့သည်။ ဧတ္တ၊ ဤအသက်ရှည်သောလူရွာ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ယမာမသေ၊ သေမင်း၏အထံသို့သွားရကုန်အံ့။ ဣတိ ဧတံ ကာရဏံ၊ ဤသို့သောအကြောင်းကို။ နစဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ ယေ စ ပဏ္ဍိတာ၊ အကြင်ပညာရှိတို့သည်ကားသေမင်း၏ အနီးသို့သွားရကုန်၏ဟု သိကုန်၏။ တတော၊ ထိုသို့သိသောကြောင်း။ မေ ဓကာမေဓကာနံ၊ သူတစ်ပါးတို့ညဉ်းဆဲခြင်းတို့ကို။ ဝူပသမာယ၊ ငြိမ်းစေခြင်းငှာ။ သမန္တိ ပဋိပဇ္ဇန္တိ၊ ကျင့်ကုန်၏။ သပ္ပညော အပိ၊ ဥစ္စာ၏ ကုန်ခြင်းတို့ကို သိသောပညာရှိသည်လည်း။ သန္တုဋ္ဌော၊ ရရသမျှနှင့်ရောက်ရဲလွယ်သည်ဖြစ်၍။ ဇီဝတော၊ အပြစ်မရှိသော အသက်ရှည်ခြင်းသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိတ္တပရိက္ခယော၊ ဥစ္စာကုန်ခြင်းသို့ရောက်သောသူသည်။ ပညာယ စ၊ ပညာဖြင့်လည်း။ အလာဘေန၊ ဥစ္စာကိုမရဖြင့်။ ဝိတ္တဝါ၊ ပစ္စုပ္ပန်သံသရာအကျိုးကို ချွတ်ယွင်းစေလျက် ဥစ္စာရငြားသော်လည်း။ ဂရဟာဒိပဝတ္တိယာ၊ ကဲ့ရဲ့ခြင်းစသည်ဖြစ်သော ကြောင့်။ န ဇိဝိတိ၊ တရားနှင့်မလျော်သော ဥစ္စာရခြင်းဖြင့် အသက်မမွေး။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစု့သော ရူပါရုံကို။ စက္ခုနာ၊ မျက်စီဖြင့်။ ပဿတိ၊ မြင်၏။ ဓိရော၊ ပညာရှိသည်။ ဒိဋ္ဌံ၊ မြင်သမျှသော ရူပါရုံကိုလည်းကောင်း။ သုတံ၊ ကြားသမျှသော သဒ္ဒါရုံကိုလည်းကောင်း။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံကို။ ဥဇ္ဇိတုံဂဟေတုံ၊ ယူခြင်းငှာ။ နစအရဟတိ၊ မထိုက်။ စက္ခုမာပိ၊ မျက်စိနှင်ပြည့်စုံသောသူသည်လည်း။ အန္ဓောယထာ၊ ကန်းသောသူကဲ့သို့။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ သောတဝါပိ၊ သောတ

၁၆၂+ ၁၆၃+ ပသာဒနှင့်ပြည့်စုံသော သူသည်လည်း။ ဗဓိရောယထာ၊ နားပင်းသကဲ့သို့။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ပညာဝါပိ၊ အဆင်အခြင်စကား၌ လိမ္မာသောပညာရှိသည်လည်း။ မူဂေါယထာ၊ သူအကဲ့သို့။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဗာသဝါပိ၊ အားနှင့်ပြည့်စုံသောသူသည်လည်း။ ဒုဗ္ဗလောရိဝ၊ မပြုအပ်သော အရာ၌ အားနည်းသော သူကဲ့သို့။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ အထ၊ ထိုမှတစ်ပါး။ အတ္ထေ၊ မိမိပြုသင့်သော အကျိုးရှိသော ကိစ္စသည်။ သမုပ္ပန္နေ၊ ကောင်းစွာဖြစ်လတ်သည်ရှိသော်။ မတသာယိကံ၊ သူသေနှင့်အတူအိပ်ခြင်းကို။ ပေဿထ၊ ရှုရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မဟာကစ္စာယနော ထေရော၊ မဟာကစ္စည်းထေရ်သည်။ ဣမာ အဋ္ဌဂါထာယော၊ ဤဖွဲ့ဆိုသီကုံးအပ်သော ရှစ်ဂါထာတို့ကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ မဟာကစ္စာယနထေရ်ဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၂၃၀) ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အက္ကောဓနော၊ သူတစ်ပါးအား အမျက်ထွက်လေ့မရှိ။ အနုပနာဟီ၊ သူတစ်ပါးတို့သည် ပြုအပ်သော အပြစ်ကိုစွဲ၍ ရန်ငြိုးဖွဲလေ့မရှိ။ အမာယော၊ ထင်ရှားသောအပြစ်ကိုဖုံးလွှမ်းခြင်း လက္ခဏာရှိသောမာယာမှကင်း၏။ ရိတ္တပေသုဏော၊ သူတစ်ပါးတို့အား ဂုမ်းတိုက်ချောပစ်သော စကားမှကင်း၏။ တာဒိသကော၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော အကျင့်နှင့်ပြည့်စုံသည်ရှိသော်။ ပစ္စေ၊ တမလွန်လောက၌။ န သောစတိ၊ မစိုးရိမ်ရ။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အက္ကောဓနော၊ သူတစ်ပါးတို့အား အမျက်ထွက်လေ့မရှိ။ အနုပနာဟီ၊ သူတစ်ပါးတို့သည် ပြုအပ်သော အပြစ်ကိုစွဲ၍ ရန်ငြိုးဖွဲ့လေ့မရှိ။ အမာယော၊ ထင်ရှားရှိသော အပြစ်ကိုဖုံးလွှမ်းခြင်း လက္ခဏာရှိသော မာယာမှကင်း၏။ ရိတ္တပေသုဏော၊ သူတစ်ပါးတို့အား ကုန်းတိုက်ချောပစ်သော စကားမှကင်း၏။ သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ ဂုတ္တဒွါရော၊ စက္ခုဒွါရကာယဒွါရစသည်တို့ကို လုံခြုံစွာစောင့်ရှောက်ခြင်းအရာဖြင့် ကျင့်သည်ရှိသော်။ ပေစ္စ၊ တစ်မလွန်ဘဝ၌။ နေ သောစတိ၊ မစိုးရိမ်ရ။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အက္ကောဓနော၊ သူတစ်ပါးအား အမျက်ထွက်လေ့မရှိ။ အနုပနာဟိ၊ သူတစ်ပါးတို့ပြုအပ်သော အပြစ်ကိုစွဲ၍ ရန်ငြိုးဖွဲ့လေ့မရှိ။ အမာယော၊ ထင်းရှာရှိသော အပြစ်ကိုဖုံးလွှမ်းခြင်း လက္ခဏာရှိသောမာယာမှကင်း၏။ ရိတ္တပေသုဏော၊ သူတစ်ပါးတို့အား ကုန်းတိုက်ချောပစ်သော စကားမှကင်း၏။ ကလျာဏီသီလော၊ ကောင်းသောစင်ကြယ်သော သီလရှိသော။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိုအပ်ခဲ့ပြီး

၁၆၃+ ၁၆၄+ ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော အကျင့်နှင့်ပြည့်စုံသည်ရှိသော်။ ပေစ္စ၊ တစ်မလွန်လောက၌။ န သောစတိ၊ မစိုးရိမ်ရ။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အက္ကောဓနော၊ သူတစ်ပါးတို့အား အမျက်ထွက်လေ့မရှိ။ အနုပနာဟီ၊ သူတစ်ပါးတို့သည်ပြုအပ်သော အပြစ်ကိုစွဲ၍ ရန်ငြိုးဖွဲ့လေ့မရှိ။ အမာယော၊ ထင်ရှားရှိသောအပြစ်ကိုဖုံးလွှမ်းခြင်း ခက္ခဏာရှိသော မာယာမှကင်း၏။ ရိတ္တပေသုဏော၊ သူတပါးတို့အားကုန်းခြင်းတိုက် ချောပစ်အသာ စကားမှကင်း၏။ သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ ဂုတ္တဒွါရော၊ စက္ခုဒွါရကာယဒွါရအစရှိသည်တို့ကို လုံခြုံစွစောင့်ရှောက်ခြင်းရှိ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဧဝံ၊ ဤသိုဆိုအပ်ခဲ့တိုင်းသော အခြင်းအရာဖြင့်ကျင့်လည်ရှိသော်။ ပေစ္စ၊ တစ်မလွန်ဘဝ၌။ န သောစတိ၊ မစိုးရိပ်ရ။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အက္ကောဓေနော၊ သူတစ်ပါးအား အမျက်ထွက်လေ့မရှိ။ အနုပနာဟိ၊ သူတစ်ပါးတို့ပြုပြင်အပ်သော အပြစ်ကိုစွဲ၍ရငြိုးဖွဲ့လေ့မရှိ။ အမာယော၊ ထင်ရှားရှိသော အပြစ်ကိုဖုံးလွှမ်းခြင်း လက္ခဏာရှိသော မယာမှကင်း၏။ ရိတ္တပေသုဏော၊ သူတစ်ပါးတို့အားကုန်းတိုက်ချောပစ်သော စကားမှကင်း၏။ ကလျာဏသီလော၊ ကောင်းသောစင်ကြယ်သောသီလရှိ၏။ ယော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိုအပ်ခဲ့ပြီး။

၁၆၄+ ၁၆၅+ သောနည်းဖြင့်ကျင့်သည်ရှိသော်။ ပေစ္စ၊ တစ်မလွန်ဘဝ၌။ န သောစတိ၊ မစိုးရိမ်ရသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အက္ကောဓနော၊ သူတစ်ပါးအား အမျက်ထွက်လေ့မရှိ။ အနုပနာဟီ၊ သူတစ်ပါးတို့ပြုအပ်သော အပြစ်ကိုစွဲ၍ ရန်ငြိုးဖွဲ့လေ့မရှိ။ အမာယော၊ ထင်းရှာရှိသောအပြစ်ကိုဖုံးလွှမ်းခြင်း လက္ခဏာရှိသော မာယာမှကင်း၏။ ရိတ္တပေသုဏော၊ သူတစ်ပါးတို့အား ကုန်းတိုက်ချောပစ်သော စကားမှကင်း၏။ ကလျာဏမိတ္တော၊ ပိယောဂရုဘာဝနိယော စသောအင်္ဂါခုနစ်နှင့်ပြည့်စုံသော အဆွေခင်ပွန်းကောင်းရှိသော။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့် ကျင့်သ်ညရှိသော်။ ပေစ္စ၊ တစ်မလွန်ဘဝ၌။ န သောစတိ၊ မစိုးရိမ်ရ။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အက္ကောဓနော၊ သူတစ်ပါးအား အမျက်ထွက်လေ့မရှိ။ အနုပနာဟီ၊ သူတစ်ပါးတို့သည်ပြုအပ်သော အပြစ်ကိုစွဲ၍ ရန်ငြိုးဖွဲ့လေ့မရှိသည်။ အမာယော၊ ထင်ရှားရှိသော အပြစ်ကိုဖုံးလွှမ်းခြင်း ခက္ခဏာရှိသော မာယာမှကင်း၏။ ပရိတ္တပေသုဏော၊ သူတစ်ပါးတို့အား ကုန်းတိုက်ချောပစ်သော စကားမှကင်း၏။ ကလျဏေပညော၊ ဝဋ်မှထွက်မြောက်စေတတ်သော ကောင်းသောပညာနှင့်ပြည့်စုံ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော နည်းဖြင့်ကျင့်သည်ရှိသော်။ ပေစ္စေ၊ တမလွန်ဘဝ၌။ န သောစတိ၊ မစိုးရိမ်ရ။ ယဿ ပုဂ္ဂလဿ၊ အကြင်ကပုဂ္ဂိုလ်အား။ တထာ ဂတေ၊ ဝိပဿီအစရှိသော ရှေးဘုရားတို့ကဲ့သို့ ကောင်းသောလားခြင်းရှိသော ဘုရားသခင်၌။ အစလာ၊ တုန်လှုပ်ခြင်းမရှိသော။ သဒ္ဓါ၊ ဣတိပိ သောဂဝါ အရဟံစသော နည်းဖြင့်မဂ်၌ဖြစ်သောကြည်ညိုခြင်းသည်။ သုပ္ပတိဋ္ဌိတာ၊ ကောင်းစွာတည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယဿ ပုဂ္ဂလဿ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ကလျာဏံ၊ ကောင်းသော။ အရိယကန္တံ၊ အရိယာတို့သည်နှစ်သက်အပ်ကုန်သော။ ပသံသိတံ၊ ဘုရားအစရှိသော သူတော်ကောင်းတို့သည် ခြီးမွမ်းအပ်သော။ သီလံ၊ မကျိုးမပေါက်မပြော မကျားသော သီလသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သော ပုဂ္ဂလော၊ ထိုဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော အကျင့်နှင့်ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ပေစ္စ၊ တစ်မလွန်ဘဝ၌။ န သောစတိ၊ မစိုးရိမ်ရ။ ယဿ ပုဂ္ဂလဿ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်အား။ သံဃေ၊ သုပ္ပဋိပန္နတာ စသောကျေးဇူးနှင့်ပြည့်စုံသော သံဃာတော်၌။ ပသံဒေါ၊ သုပ္ပဋိပန္နော ဘဂဝတော သာဝကသံဃော စသောနည်းဖြင့် သံဃာတော်တို့၏ ဂုဏ်၌ကြည်ညိုခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဥဇုဘူတံ၊ ဒိဋ္ဌိဝဋ်ကိလောဝဋ်မှကင်းသော ကြောင့်ဖြောင့်မတ်စွာဖြစ်၍ဖြစ်သော။ ဒဿနဉ္စ၊ ကမ္မသကတဉာဏ်အမြင်အကြောင်း နှင့်တကွသော နာမ်ရုပ်တို့ကိုမြင်ခြင်း

၁၆၅+ ၁၆၆+ ရာဓေတွာ၊ နှစ်သက်စေ၍။ ဝိရာဓယေ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရား၏ အဆုံးအမပြုသဖြင့်မချွတ်မယွင်း ခြင်းကိုငါပြုအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တေသိ၊ ကြံပြီ။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပုတ္တဒါရဉ္စ၊ သားမယားကိုလည်း။ ဓနဓညဉ္စ၊ ဥစ္စာစပါးကိုလည်းကောင်း။ ဆဋ္ဋိယိံ၊ စွန့်ပြီ။ ကေသမဿူနိ၊ ဆံမုတ်ဆိတ်တို့ကို။ ဆိန္ဒိတွာ၊ ဖြတ်၍။ အနာဂါရိယံ၊ အိပ်ရာမထောင်သော ရဟန်း၏ဘောင်၌။ ပဗ္ဗဇိံ၊ ရဟန်းပြုပြီ။ သိက္ခာသာဇီဝ သမ္ပာန္နော၊ အဓိသိလသိက္ခာ မြတ်စွာဘုရဂားသည် ပညတ်တော်မူအပ်သော သိက္ခာပုဒ်ဟုဆိုအပ်သော သာဇီဝနှင့်ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ ဣန္ဒြိယေသု၊ မနလျှင်ခြောက်ခုမြောက်ဖြစ်ကုန်သော ဣန္ဒြေတို့၌။ သုသံဝုသော၊ ကောင်းစွာရူပါရုံစသည်တို့၌ ဖြစ်ကုန်သော အဝိဇ္ဇာအစရှိသော တရားတို့၏ အပြစ်ကိုမြစ်တတ်သော သတိဟူသောတံခါးရွက်ဖြင့် ကောင်းစွာပိတ်အပ်သော စက္ခုစသော ဒွါရရှိသည်ဖြစ်၍။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ နမဿမာနော၊ ရှိခိုးလျက်။ အပရာဇိတော၊ ကိလေသာမာရ်အစရှိသည်တို့မှ မရှုံးသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟာသိံ၊ နေပြီ။ တတော တသ္မာ ကာရဏာ၊ ထို့ကြောင့်။ မေ မမ၊ ငါ၏။ စေတသော၊ စိတ်သည်။ အတိပ္ပတ္ထိကော၊ အလိုရှိအပ်သော။ ပဏီဓိ၊ စိတ်ကိုဆောင်တည်ခြင်းသည်။ အာသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ မုဟုတ္တမ္ပိ၊ တစ်ခဏမျှလည်း။ တဏှာသလ္လေ၊ တဏှာတည်းဟူသော ငြောင့်ကို။ အနုဟတေ၊ အရဟတ္တမဂ်ဉာဏ်ဟူသော မွေးညှက်ဖြင့်နှလုံးမှ မနုတ်ဘဲ။ နနိသိဒေ၊ နေခြင်းကိုမပြုအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော နည်းဖြင့်။ ဝိဟာရတော ဝိဟာရန္တဿ၊ နေသော။ တဿ မေ၊ ထိုငါသည်။ တိဿောဝိဇ္ဇာ၊ သုံးပါးသော ဝိဇ္ဇာတို့သို့။ အနုပ္ပတ္တော၊ ရောက်အပ်ကုန်ပြီ။ ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သာသနံ၊ အဆုံးအမဖြစ်သော မဂ်ဟူသော သီတင်းသုံးခြင်းကို။ ကတံ၊ ကျင်အပ်ပြီ။ ပုဗ္ဗေနိဝါသံ၊ ရှေး၌နေဘူးသော ခန္ဓာအစဉ်ကို။ ဇာနာမိ၊ သိပြီ။ ဒိဗ္ဗစက္ခု၊ ဒိဗ္ဗစက္ခုအဘိညာဉ်ကို။ ဝိသောဓိတံ၊ သုတ်သင်အပ်ပြီ။ အဟံ၊ ငါသည်။ အရဟာ၊ ကိလေသာတို့မှဝေးပြီးသော။ ဒက္ခိဏေယျော၊ မြတ်သောအလှူကိုခံထိုက်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်ပြီ။ နိရုပဓိ၊ ကင်းသောဥပဓိရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိပ္ပမုတ္တော၊ ကိလေသာတို့မှလွတ်ပြီ။ တတော၊ ထိုနောက်မှ။ ရတျာဝိဝသာနေ၊ ညဉ့်အဖို့ကင်းခြင်းကို။ ပတိလက္ခဏကတွာ၊ အမှတ်ပြု၍ှ။ သဗ္ဗတဏှံ၊ ကာမတဏှာစသော အားဖြင့် ပြားသောအလုံးစုံသော တှဏာသောတကို။ ဝိသောသေတွာ၊ အရဟတ္တမဂ်ဖြင့် ခြောက်တတ်စေ၍။ ပလ္လင်္ကေနပလ္လ+

၁၆၆+ ၁၆၇+ င်္ကံ၊ ထက်ဝယ်ကို။ အာဘုဇိတွာ၊ ခွေ၍။ ဥပါဝသနိသီဒိ၊ ထိုင်နေပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မဟာပန္ထကော ထေရော၊ မဟာပန္ထကထေရ်သည်။ ဣမာ အဋ္ဌဂါထာယော၊ ဤဖွဲ့ဆိုသီကုံးအပ်သော ရှစ်ဂါထာတို့ကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ မဟာပန္ထကထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ တဿ၊ ထိုအဋ္ဌကနိပါတ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ မဟာကစ္စာယနော၊ မဟာကစ္စည်းထေရလည်းကောင်း။ သိရိမိတ္တော၊ သိရိမိတ္တထေရ်လည်းကောင်း။ မဟာပန္ထကော၊ မဟာပန္ထထေရ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဋ္ဌနိပါတမှိ၊ အဋ္ဌကနိပါတ်၌။ ဧတေ တယော ထေရော၊ ထိုသုံးယောက်သော မထေရ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဂါထာယော၊ ဖွဲ့ဆိုသီကုံးအပ်သော ဂါထာတို့သည်ကား။ စတုဝီသတိ၊ နှစ်ဆယ်လေးဂါထာတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်တည်း။ အဋ္ဌကနိပါတော၊ အဋ္ဌကနိပါတ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြိးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ အဋ္ဌကနိပါတ်ပြိး၏။ နဝကနိပါတ်။ (၂၃၂) ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသည်။ ဇရာ စ၊ ခန္ဓာတို့၏ရင့်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အိုခြင်းကိုလည်းကောင်း။ မရဏံ၊ ခန္ဓာတို့၏ ဖျက်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော သေခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဒုက္ခန္တိ၊ ဆင်းရဲ၏ဟူ၍။ အဝိဒ္ဒသုအဇာနန္တာ၊ ဟုတ်မှတ်စွာမသိကုန်သော။ ပုထုဇ္ဇာနာ၊ ပုထုဇဉ်တို့သည်။ ယတ္ထ ယသ္မိံ ဥပါဒါနက္ခန္ဓပဉ္စကေ၊ အကြင်ဥပါဒါနက္ခန္ဓာတရားငါးပါးအပေါင်း၌။ သိတာ၊ ဖွဲ့ငြိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဣဒံ ဒုက္ခံ၊ ဤဒုက္ခသစ္စာကား။ ဧတ္တကံ၊ ဤမျှတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တံ ဒုက္ခံ၊ ထိုဒုက္ခသစ္စာကို။ ပရိညာယ၊ ဝိပဿနာပညာနှင့်တကွသော။ မဂ်ပညာဖြင့် ပိုင်းခြားသိ၍။ ဣဓ ဣမသ္မိံ သာသနေ၊ ဤသာသနာတော်၌။ သတော၊ သတိပညာအဆင်အခြင်နှင့်ပြည့်စုံသော။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသော ရဟန်းသည်။ ဈာယတိ၊ အာရမ္မဏူပနိဇ္ဈာန ဈာန်ဖြင့်ဝင်စား၏။ တတော၊ ထိုဝိပဿနာဖြင့် မွေ့လျော်ခြင်းမဂ်ဖိုလ်ဖြင့်မွေ့လျော်ခြင်းထက်။ ပရမတရံ၊ လွန်မြတ်သော။ ရတိံ၊ မွေ့လျော်ခြင်းကို။ နဝိန္ဒတိ၊ မရ။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ဒုက္ခသအာဝဟနိံ၊ ဆင်းရဲကိုဖြစ်စေတတ်သော။ ဝိသတ္ထိကံ၊ တဏှာကို။ ပပဉ္စသင်္ခါတဒုက္ခာမိဝါဟိနိံ၊ သတ္တဝါတို့၏ သန္တာန်ကိုချဲ့တတ်သော ရာဂမာနအစရှိသော တရားတို့သည် ဖြစ်စေအပ်သော ဆင်းရဲအပေါင်းဖြင့်ပူလောင်သော သဘောရှိသော ခပ်သိမ်းသောဆင်းရဲကိုဖြစ်စေတတ် ဆောင်တတ်သော။ တဏှံ၊ တဏှာကို။ ပဟန္တွာန၊ အရိယ

၁၆၇+ ၁၆၈+ မဂ်ဖြင့်ဖြတ်၍။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ သတော၊ သတိပညာအဆင်အခြင်နှင့်ပြည့်စုံသော ရဟန်းသည်။ ဈာယတိ၊ အာရမ္မဏူပနတိနိဇ္ဈနဈာန်ဖြင့် ဝင်စား၏။ တတော၊ ထိုဝိပဿနာချမ်းသာကို။ နဝိန္ဒတိ၊ မရ။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ သိပံ၊ ဥပဒ္ဒဝေါကင်းသည်ဖြစ်၍ ချမ်းမြေ့သော။ ဒွေစတုရင်္ဂဂါမိနံ၊ ရှစ်ပါးသော အင်္ဂါနှင့်ပြည့်စုံတော်မူသော အကြောင်းတို့ထက်မြတ်သော နိဗ္ဗာန်သို့ရောက်ကြောင်းဖြစ်ထသော။ သဗ္ဗကိလေသာသောဓနံ၊ အလုံးစုံသော ကိလေသာတို့မှ သတ္တဝါတို့ကိုသုတ်သင်တတ်သော ကြောင့် အလုံးစုံသောကိလေသာတို့၏ စင်ရာဖြစ်သောအဋ္ဌင်္ဂိကမဂ်ကို။ ပညာယ၊ ပဋိဝေဓပညာဖြင့်။ ပဿိတွာ၊ ဘာဝနာဘိသမယ၏ အစွမ်းဖြင့်မြင်၍။ သတော၊ သတိပညာအဆင်အခြင်နှင့်ပြည့်စုံသော ပညာရှိသည်။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဈာယတိ၊ အာရမ္မဏူပနိဇ္ဈာနဈာန်ဖြင့်ဝင်းစား၏။ တတော၊ ထိုဝိပဿနာချမ်းသာမဂ်ဖိုလ်ချမ်းသာထက်။ ပရမတရံ၊ လွန်မြတ်သော။ ရတိံ၊ မွေ့လျော်ခြင်းကို။ နဝိန္ဒတိ၊ မရ။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ အသောကံ၊ စိုးရိမ်ခြင်းအကြောင်းတို့၏ ကင်းရာဖြစ်ထသော။ ဝိရဇံ၊ ရာဂစသောမြူ၏ကင်းရာလည်းဖြစ်ထသော။ အသင်္ခတွံ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော အကြောင်းတသည် မပြုပြင်အပ်ထသော။ သဗ္ဗကိလေသာသောဓနံ၊ ခပ်သိမ်းသောကိလေသာတို့မှ သတ္တဝါတို့၏စင်ရာလည်းဖြစ်ထသော။ သညောဇနဖန္ဓနစ္ဆိဒ္ဒံ၊ သံယောဇဉ်ဟုဆိုအပ်သော အနှောင်အဖွဲ့တို့၏ ဖြတ်ရာလည်းဖြစ်ထသော။ သန္တံ ပဒံ၊ ခပ်သိမ်းသောကိလေသာခပ်သိမ်းသော ဝဋ်ဆင်းရဲတို့၏ ငြိမ်းရာလည်းဖြစ်သော နိဗ္ဗာန်ကို။ ဘာဝေတိ အဘိသမေတိ၊ သစ္ဆိကရိယာလဘိသမယ၏အစွမ်းဖြင့်သိ၏။ တတော၊ ထိုနိဗ္ဗာန်ချမ်းသာထက်။ ပရမတရံ၊ လွန်မြတ်သော။ ရတိံ၊ မွေ့လျော်ခြင်းကို။ န ဝိန္ဒတိ၊ မရ။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ နဘေ၊ ကောင်းကင်၌။ မေဃဒုဒြတိ၊ မိုး၏ချုန်းခြင်းဖြင့် ကြိုးခြင်းသည်။ ဂစ္ဆတိ၊ ချုန်း၏ကြိုး၏။ ဓာရာ၊ ထက်ဝန်းကျင့်မှယိုစီးသော ရေအရည်တို့သည်။ အာကုလာ၊ ပြွမ်းကုန်၏။ သမန္တတော၊ ထက်ဝန်းကျင့်မှ။ ဝိဟင်္ဂပထေ၊ ဌက်တို့၏သွားရာခရီးဖြစ်သော ကောင်းကင်၌။ မေယဒုဒြဘိ၊ မိုးသံသည်။ ဂစ္ဆတိ၊ ကြိုး၏ချုန်း၏။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်းကောင်း။ ပဗ္ဘာရဂတောဝ၊ တောင်းခေါင်းလိုက်ခေါင်းစသည်သို့ကပ်လျက်သာလျှင်။ ဈာယတိ၊ ဈာန်ဝင်စား၏။ တတော၊ ထိုဈာန်ဖြင့်မွေ့လျော်ခြင်းထက်။ ပရမတရံ၊ လွန်မြတ်သော။ ရတိံ၊ မွေ့လျော်

၁၆၈+ ၁၆၉+ ခြင်းကို။ နဝိန္ဒတိ၊ မရ။ သဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ကုသုမာကုသလာနိ၊ ပျိုရွယ်သောသူတို့သည်ဆွဲအပ် ဝတ်ပန်းတို့ဖြင့်ပြွမ်းကုန်သော။ ဝိစိတ္တဝါနေယျဝဋံသကာနံ၊ တော၌ပွင့်ကုန်သော ဆန်းကုန်သောဦးစောင့်ပန်းရှိကုန်သော။ နဒီနံ၊ မြစ်တို့၏။ တီရေ၊ ကမ်းနား၌။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေလျက်။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ သုမနော၊ ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မ၏ အစွမ်းဖြင့်ကောင်းသောစိတ်ရှိသော ရဟန်းသည်။ ဈာယတိ၊ အာရမ္မဏူပနိဇ္ဈာနဈာန်ကိုဝင်စား၏။ တတော၊ ထိုဈာန်ချမ်းသာထက်။ ပရမတရံ၊ လွန်မြတ်သော။ ရတိံ၊ မွေ့လျော်ခြင်းကို။ န ဝိန္ဒတိ၊ မရ။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ နိသိဝေ၊ ညဉ့်အခါ၌။ ရဟိတမှိ၊ လူတို့၏ကျဉ်းမြောင်းခြင်းမှကင်းသော။ ကာနနေ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာတောကြီး၌။ ဒေဝေ၊ မိုးသည်။ ပဠန္တိမှိ၊ ယိုစီးကုန်လျက်ရွာသည်ရှိသော်။ ဒါဋ္ဌိနော၊ အစွယ်ရှိကုန်သော ခြသေ့်သစ်ကျားအစရှိကုန်သော သတ္တဝါတို့သည်။ နဒန္တိ၊ ဟောက်ကုန်ဟုန်းကုန်၏။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ပဗ္ဘာရဂတော၊ တောင်းခေါင်းလိုဏ်ခေါင်းသို့ကပ်လျက်။ ဈာယတိ၊ အာရမ္မဏူပနိဇ္ဈာနဈာန်ဖြင့်ဝင်စား၏။ တတော၊ ထိုဈာန်ချမ်းသာထက်။ ပရမတရံ၊ လွန်မြတ်သော။ ရတိံ၊ မွေ့လျော်ခြင်းကို။ န ဝိန္ဒတိ၊ မရ။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ဝိတက္ကေ၊ ကာမဝိတက်စသော မိစ္ဆာဝိတသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ သန္တာနေ၊ သန္တာန်၌။ ဥပရုန္ဓိယ၊ ဆန့်ကျင်ဘက်အားဖြင့် ဖြင့်မြစ်၍။ ဌိနော၊ တည်၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဣဒံ ဈာနရတိံ၊ ဤဈာန်ဖြင့်မွေ့လျော်ခြင်းကို။ န ဝိန္ဒတိ၊ မရ။ တတော၊ ထိုနောင်မှ။ န ဂန္ထရေ၊ တောင်ကြား၌။ န ဂဝိဝရံ၊ တောင်ခေါင်းတောင်ရိုင်းကို။ သမဿိတော နိဿိတော၊ မှိ၍ကပ်၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဝီတဒ္ဒရော၊ ကင်းသောကိလေသာဟူသော ပူလောင်ခြင်းရှိသော။ ဝီတခိလော၊ ပယ်အပ်ပြီးသော စေတောခိသစသော တံသင်းရှိသော။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ ဣဓ၊ ဤသာနာတော်၌။ ဈာယတိ၊ အာရမ္မဏူပနတိနိဇ္ဈနဈာန်ဖြင့် ဝင်စား၏။ တတော၊ ထိုဝိပဿနာချမ်းသာထက်။ ပရမတရံ၊ လွန်မြတ်သော။ ရတိံ၊ မွေ့လျော်ခြင်းကို။ နဝိန္ဒတိ၊ မရ။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ သုခီ၊ ဈာန်စသော ချမ်းသာခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ မလခိလသောဝကနာသနော၊ ရာဂစသော အညစ်အကြေးငါးပါးသောစေတာခိလတံ သင်းတို့၏ ဆွေမျိုးနှင့်ကွေကွင်းခြင်းစသော အကြောင်းရှိသော စိုးရရီမ်းခြင်းကို ဖျက်ဆီးတတ်သော။ နိရဂ္ဂဠော၊ နိဗ္ဗာန်သို့ဝင်ခြင်း၌တာမြစ်တတန်သောအဝိဇ္ဇာဟူသော တံခါးကျည်မှကင်းသည်။ နိဗ္ဗာနကော၊ ကိလေသာတို့ကို ငြိမ်းစေတတ်သည်။ ဝိသလ္လော၊ တဏှာစသောငြောင့်မှကင်းသည်။ သဗ္ဗာသဝေသဗ္ဗာသဝေဟိ၊ ခပ်သိမ်းသောအာ

၁၆၉+ ၁၇၀+ သဝေါတရားတို့မှ။ ဗျန္တိကတော၊ အရဟတ္တမဂ်ဖြင့် ကင်းသည်ကိုသပြုတတ်သည်။ ဘဝေယျ၊ ဖြစ်ရာ၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဣဓ၊ ဤသာနာတော်၌။ တာဒိသော၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဈာယတိ၊ အာရမ္မဏူပနတိနိဇ္ဈနဈာန်ဖြင့် ဝင်စား၏။ တတော၊ ထိုဝိပဿနာချမ်းသာထက်။ ပရမတရံ၊ လွန်မြတ်သော။ ရတိံ၊ မွေ့လျော်ခြင်းကို။ နဝိန္ဒတိ၊ မရ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘူတော ထေရော၊ ဘူတထေရ်သည်။ ဣမာ နဝဂါထာယော၊ ဤဖွဲ့ဆိုသီကုံးအပ်သော ကိုးဂါထာတို့ကိ။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဘူတထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ တဿ၊ ထိုနဝကနိပါတ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ တထဒ္ဒသော၊ အကျိုးစီးပွားကို မြင့်လေ့ရှိသော။ ဧကော၊ တစ်ယောက်အတည်းထည်း။ ခဂ္ဂဝိသာဏဝါ၊ ကြံချို့ကဲ့သို့ တစ်ယောက်တည်းသာနေ့လေ့ရှိသော။ ဘူတာထေရော၊ ဘူတထေရ်သည်။ ဣဓ နဝကမှိနိပါတမှိ၊ ဤနဝကနိပါတ်၌။ နဝ၊ ကိုးပါးကုန်သော။ ဂါထာယော၊ ဖွဲ့ဆိုသီးကုံးအပ်သော ဂါထာတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ ဣဒံ၊ ဤသည်လျှင်တည်း။ နဝကနိပါတော၊ နဝကနိပါတသည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြိးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ နဝကနိပါတ်ပြီး၏။

၁၇၀+ ၁၇၁+ အရွက်ဟောင်းကို။ ပဟာယ၊ စွန့်၍။ ဖလံ၊ သီးအံ့သည်ကို။ အာလသမာနာ၊ ယူလိုကုန်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထုအတူ။ ရုက္ခောဘာယသောဘန္တိ၊ သစ်ပင်အရောင်ဖြင့် တင့်တယ်ကုန်ပြီ။ ဝီရ၊ ကြီးသောလုံးလရှိတော်မူသော ဘုရားမြတ်။ ဣတော၊ ဤရာဇဂြိုဟ်ပြည်မှ။ ပက္ကမာနာယ၊ ဖဲခြင်းငှာ။ ကာလော၊ အခါတန်ပြီ။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဣမသ္မိံ ကာလေ၊ ဤအခါ၌။ အတိသီတံ၊ အလွန်ချမ်းသည်။ နော အတ္ထိ၊ မရှိ။ ပန၊ ထိုမှတစ်ပါး။ အဘိဥဏှံ၊ အလွန်ပူခြင်းသည်။ န အတ္ထိ၊ မရှိ။ ဥတု၊ ဥတုသည်။ အဒ္ဒနိယာ၊ အဓွန့်ရှည်သော ခရီးကိုသွားခြင်းငှာ ခန့်သည်ဖြစ်၍။ သုခါ၊ အပူအချမ်းနှစ်ပါးမျှသော အားဖြင့်ချမ်းသာ၏။ ရောဟိနိံ၊ ရောဟိနိအမည်ရှိသော မဖြစ်ကို။ တရန္တာ၊ ကူးသောသူတို့သည်။ ပစ္ဆာမုခံ၊ နောက်တူရူဖြစ်၍။ တရန္တိ၊ ကူးရကုန်၏။ သာကိယာ စ၊ သာကီဝင်မင်းမျိုးတိုသည် လည်းကောင်း။ ကောဠိယာ စ၊ ကောဠိယမင်းမျိုးတို့သည် လည်းကောင်း။ တံ၊ အရှင်ဘုရားကို။ ပဿန္တု၊ ဖူးမြင်ပါစေကုန်လော။ ခေတ္တံ၊ လယ်ကို။ ကဿကော၊ ထွန်သောသူသည်။ အာသာယ၊ လယ်၌အသီးကိုတောင့်တသဖြင့်။ ကဿတေ၊ ထွန်၏။ ကဿိတွာ၊ ထွန်ပြီး၍။ ဝပ္ပေန္တေနတ၊ ပျိုးကြဲသောသူသည်။ အာသာယ၊ အသီးကိုတောင့်တသဖြင့်။ ဗီဇံ၊ မျိုးစေ့ကို။ ဝပ္ပတိ၊ ကြဲချ၏။ ဓနဟာရကာ၊ ဥစ္စာကိုဆောင်လိုကုန်သော။ ဝါဏိဇာ၊ ကုန်သည်တို့သည်။ အာသာယ၊ ဥစ္စာကိုတောင့်တသကဖြင့်။ သမုဒ္ဒံ၊ သမုဒ္ဒရာကို။ ယန္တိ တရန္တိ၊ လှေဖြင့်ကူးကုန်၏။ အဟမ္ပိ၊ အကျွန်ုပ်သည်လည်း။ ယာယအာသာယ၊ အကြင်ဘုရားမြတ်စွာကိုယ်တော်၏ ကပိလဝတ်ပြည်တောသို့ကြွတော်မူခြင်းကိုတောင့်တသဖြင့်။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ တိဋ္ဌာမိ၊ ရပ်၏။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ သာအာသာသပတ္ထနာ၊ ထိုသို့တောင့်တခြင်းသည်။ သမိဇ္ဈတု၊ ပြီးပြည့်စုံပါစေသတည်း။ တုမှေဟိ၊ အရှင်ဘုရားတို့သည်။ ကပီလဝတ္ထုံ၊ ကပိလဝတ်ပြည်သို့။ ဂန္ဓဗ္ဗံ၊ ကြွတော်မူအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒတိ၊ ဆို၏။ ဝေ ဧကန္တေန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ သကိံ ပုတ္တမတ္တေန၊ တစ်ကြိမ်သာပျိုးကာမျှဖြင့်။ ဝပ္ပေ၊ ကောက်သည်။ အသမ္ပဇ္ဇမာနေ၊ မပြည့်စုံသည်ရှိသော်။ ကဿကာ၊ လက်လုပ်သောသူတို့သည်။ ပုနပ္ပုနံ၊ နှစ်ကြိမ်သုံး ကြိမ်အဖန်ဖန်တစ်လဲလဲ။ ဗီဇံ၊ မျိုးစေ့ကို။ ဝပ္ပန္တိ၊ ပျိုးကုန်၏။ ဒေဝရာဇာနံ၊ ဆယ်ရက်တစ်ကြိမ်ငါးရက်တစ်ကြိမ် လခွဲတကြိမ်ဟုဆိုအပ်သော အဖန်တစ်လဲလဲရွာခြင်းကို။ ဝဿတိ၊ ရွာ၏။ ကဿကာ၊ လယ်လုပ်သောသူတို့သည်။ အကဿိတွာ၊ တစ်ကြိမ်မျှသာမထွန်မူ၍။ ခေတ္တံ၊ လယ်ကို။ ပုနပ္ပုနံ၊

၁၇၁+ ၁၇၂+ ကောက်ပြည့်စုံခြင်း ညွန်ခြင်းနူးညံ့ခြင်းကို ပြုခြင်းငှာ အဖန်တစ်လဲလဲထွန်ခြင်းကို။ ကသန္တိ၊ ထွန်ကုန်၏။ အပရိတုဿနတော၊ တစ်ကြိမ်သာစပါးကိုဆောင်ခြင်းကိုပြု၍ မသင့်ချေသေးဟုမနှစ်သက်သော သူအား။ ပုနပ္ပုနံ၊ ကျီကြစသည်တို့၌ သိုမှိးသည်၏ အစွမ်းအားဖြင့် လူတို့သည် အဖန်တစ်လဲလဲ သလေးစသော စပါးကိုဆောင်ခြင်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဓညံ၊ သလေးစသော စပါးကို။ ရဋ္ဌံ ကောဋ္ဌကံ၊ ကျိကြသို့။ ဥပေတိ ဥပနေတိ၊ ဆောင်၏။ ယာစနကာ၊ သူတောင်းစားတို့သည်။ ဧကဝါရမေ၊ တစ်ကြိမ်သာလျှင်။ န၊ တောင်းကုန်သည်မဟုတ်။ ပုနပ္ပုနံ၊ အဖန်တစ်လဲလဲ။ ဒါနပတိကေ၊ အလှူရှင်တို့ကို။ စရန္တိ ယာစန္တိ၊ တောင်းကုန်၏။ ဒါနပတီ၊ အလှူရှင်တို့သည်။ ယာစကာနံ၊ သူတောင်းစားတို့အား။ ဧကဝါရမေဝ၊ တစ်ကြိမ်သာလျှင်။ န ဒဒန္တိ၊ မပေးကုန်။ ပုနပ္ပုနံ၊ အဖန်တစ်လဲလဲ။ ဒဒန္တေ၊ ပေးကုန်၏။ ဒါနပတိံ၊ အလှူရှင်တို့သည်။ ပုနပ္ပုနံ၊ အဖန်တစ်လဲလဲ။ ဒဒိတွာ၊ အလှူခံပုဂ္ဂိုလ်အား ပေးလှူပြီး၍။ ပုနပ္ပုနံ၊ အဖန်တစ်လဲလဲ။ သဂ္ဂဋ္ဌာနံ၊ နတ်ပြည့်အရပ်သို့။ ဥပေန္တိ၊ ကပ်ကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ အဟမ္ပိ၊ အကျွန်ုပ်သည်လည်း။ ပုနပ္ပုနံ၊ အဖန်တစ်လဲလဲ။ ယာစာမိ၊ တောင်းပန်ပါ၏။ ဝီရောဝီရဝါ၊ ကြီးသောလုံ့လရှိတော်မူသော။ ဘူရိပညော၊ မြေကြီးအထုနှင့်တူသော ပညာရှိတော်မူသော။ မဟာပညော၊ ကြီးသော ပညာရှိတော်မူသော။ ပုရိသော၊ ယောက်ကျေ်ားသည်။ ယသ္မိံ ကုလေ၊ အကြင်အမျိုး၌။ ဇာယတိ၊ ဖြစ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုအမျိုး၌။ ဟဝေ ဧကန္တေန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ သတ္တယုဂံ၊ ခုနစ်ပါးသေ ယောကျ်ားတို့၏ အကျိုးစီးပွားအစုံကို။ ပူရေတိ၊ ပြည့်စေနိုင်၏။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်သော။ မမ္ပိ၊ အကျွန်ုပ်တို့လည်း။ ပတိဋ္ဌာပနေန၊ အကျိုး၌တည်စေသဖြင့်။ တတော ပရံ၊ ထိုထက်လည်။ သောဓေတုံ၊ သုတ်သင်ခြင်းငှာ။ ဒေဝဒေဝေါ၊ ခပ်သိမ်းသော နတ်တို့ထက်မြတ် နတ်ဖြစ်တော်မူသော အရှင်ဘုရားသည်။ သက္ကတိ၊ စွမ်းနိုင်တော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ မညေမညာမိ၊ အောက်မေ့၏။ တယာ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ ဇာတော၊ အရိယမဂ်ဖြင့် ဖြစ်တော်မူ၏။ မုနိ၊ ပစ္စုပ္ပန်သံသရာအကျိုးနှစ်ပါးကိုသိသောကြောင့်။ မုနိဟူသော သစ္စာနောမော၊ မချွတ်မယွင်းသော အမည်တော်သည်။ ဟိ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ မညေ မညာမိ၊ အောက်မေ့၏။ မဟေသိနော၊ သီလက္ခန္ဓာစသော မြတ်သောတရားအပေါင်းကို ရှာတော်မူပြီးသော။ ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပိတာ၊ ခမည်းတော်ကား။ သုဒ္ဓေါဒနော နာမ၊ သုဒ္ဓေါဒနအမည်ရှိသော။ မတာ၊ မယ်တော်သည်ကား။ မာယာနာမ၊ မာယာ

၁၇၂+ ၁၇၃+ အမည်ရှိ၏။ သာ၊ ထိုမယ်တော်မာယာသည်။ ဗောဓိသတ္တံ၊ ဘုရားလောင်းကို။ ကုစ္ဆိနာ၊ ဝမ်းဖြင့်။ ပရိဟရိယ၊ ဆောင်ပြီး၍။ ကာယဿ၊ ကိုယ်ခန္ဓာ၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းမှ။ ဥဒ္ဓံ၊ အထက်၌။ တိဒိဂသ္မိံ၊ တုသိတာနတ်ပြည်၌။ မောဒတိ၊ မွေ့လျော်စံပျော်ရ၏။ ဂေါတမီ၊ ဂေါတမအနွယ်ဖြစ်သော။ သာ၊ ထိုမာယာဒေဝီသည်။ ဣတော၊ ဤလူ့ပြည်မှ။ ကာလင်္ကတာ၊ သေခဲ့၍။ စုတာ၊ ရွေ့လျောသည်ရှိသော်။ ဒိပ္ပေဟိ ကာမေဟိ၊ တုသိတာနတ်ပြည်၌ အကျွမ်းဝင်သော နတ်တို့၏ ကာမဝတ္ထုတို့ဖြင့်။ သမင်္ဂီဘူတာ၊ ပြည့်စံသည်ဖြစ်၍။ မောဒတိ၊ မွေ့လျော်စံပျော်ရ၏။ သာ၊ ထိုမာယာဒေဝီသည်။ ပဉ္စဟိ ကာမဂုဏေဟိ၊ ငါးပါးသော ကာမဂုဏ်တို့ဖြင့် လည်းကောင်း။ တေဟိဒေဝဂဏေဟိ၊ ထိုနတ်အပေါင်းဖြင့် လည်းကောင်း။ ပရိဝါရိတာ၊ ခြံရံလျက်။ မောဒတိ၊ မွေ့လျော်စံပျော်ရ၏။ ဗုဒ္ဓဿ၊ သဗ္ဗညုတဘုရားရှင်၏။ ပုတ္တော၊ ရင်တော်မှဖြစ်သော တရားဒေသနာကိုသောက်ရသောကြောင့် ရင်တော်အနှစ် သားတော်စစ်သည်။ အမှီ၊ ဖစ်၏။ အသယှသာဟိနော၊ သူတစ်ပါးတို့မနှိပ်စက်နိုင် ကိုယ်တော်ကသူတစ်ပါးတို့ကို နှိပ်စက်ခြင်းငှာ တတ်နိုင်သော အလိုအနုသယစရိုက်နှလုံးသွင်းခြင်းစသည်ကို ထင်စွာပြု၍ ဘုရားကိစ္စကိုပြီးစေတတ်ထသော။ အင်္ဂီရသဿ၊ ပြည့်စုံစွာပြုအပ်သော သီလစသော ဂုဏ်အပေါင်းရှိတော်မူထသော။ အပ္ပဋိမဿ၊ မနိုင်းရှည်အပ်ထသော။ တာဒိနော၊ သည်းခံခြင်းကျေးဇူးနှင့်ပြည့်စုံတော်မူထသော။ ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပုတ္တော၊ သားတော်အစစ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ သက္က၊ သာကီဝင်မင်းမျိုးဖြစ်တော်မူသော မင်းကြီး။ မယှံ၊ ငါ၏။ ပိတု၊ အဖဖြစ်သော ဘုရားရှင်၏။ တုဝံ၊ သင်မင်းကြီးသည်။ ပိတာ၊ အဖသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဂေါတမ၊ ဂေါတမအနွယ်ဖြစ်တော်မူသော မင်းကြီး။ ဓမ္မေန၊ အရိယဇတ်လောကိဇတ်နှစ်ကပါးကိုပေါင်းသော သဘောဖြင့်။ တွံ၊ သင်မင်းကြီးသည်။ အယျကောပိတာမတော၊ ငါ၏အဖိုးသည။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကာဠုဒါယိ ထေရော၊ ကာဠုဒါယီထေရ်သည်။ ဣမာ ဒသဂါထာယော၊ ဤဖွဲ့ဆိုသီကုံးအပ်သော ဆယ်ဂါထာတို့ဖြင့်။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ကာဠုဒါယီထေရဂါထာ အနက်ပြီး၏။ (၂၃၄) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ပုရတော ဝါ၊ မိမိရှေးမှလည်းကောင်း။ ပစ္ဆတော ဝါ၊ မိမိနောက်မှလည်းကောင်း။ ပဿတော ပဿန္တဿ၊ ရှုသောသူအား။ အပရော အညော၊ တစ်ပါးသောသူသည်။ နဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ ဣတိ စေ၊ ဤသို့ဆိုငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ဖြစ်ရှိသော်။ ဝနေ၊ တော၌။ ဧကဿ၊

၁၇၃+ ၁၇၄+ တစ်ယောက်အတည်းတည်း။ ဝသတော၊ နေသောငါအား။ အတိဝ၊ အလွန်လျှင်။ ဖာသု၊ စိတ်၏ချမ်းသာခြင်းသည်။ ဘဝတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟန္ဒ၊ ယခုအခါ၌။ ဝိဿဇ္ဇာမိ၊ ရွာကိုငါစွန့်ခြင်း၏။ ဧကော၊ တစ်ယောက်အတည်းထည်း။ ဗုဒ္ဓဝဏ္ဏိကံ၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ခြီးမွမ်းအပ်သော။ အရညံ၊ တောသို့။ ဂမိဿတိ၊ သွားအံ့။ ဧကဝိဟာရိဿ၊ တစ်ယောက်အထည်းထည်းနေလေရှိထသော။ ပဟိတတ္ထဿ၊ နိဗ္ဗာန်သို့စေလွှတ်အပ်သော စိတ်ရှိထသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ အရညံ၊ တောကျောင်းသည်။ ဖာသု၊ အလိုရှိအပ်သော ချမ်းသာကိုဆောင်တတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယောဂီပိတိကရံ၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းစီးပြန်းသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ဈာနဝိပဿာနာစသော ပီတိကုပြုတတ်ထသော။ မတ္တကုဉ္စရသေဝိတံ၊ အမုံယစ်သော ဆင်တို့၏ သွားလာမှိဝဲရာလည်းဖြစ်ထသော။ ရမ္မံ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဖွယ်ရှိသော တောကျောင်းသည်။ ဧကော၊ တစ်ယောက်အထည်းထည်း။ အတ္ထဝသီ၊ ရဟန်းတရားကိုအလေ့အလာပြုခြင်းနေခြင်းငှာသင့်သော။ ကာနနံ၊ တောအရပ်သို့။ ခိပ္ပံ၊ လျင်စွာ။ ပဝိဿိဿာမိ၊ ဝင်လေ့အံ့။ သုပုပ္ဖိတေ၊ ကောင်းစွာပွင့်ထသော။ သီတလေ၊ ချမ်းမြေ့ထသော။ ဂိရိကန္ဒရေ၊ တောင်ချောက်ရှိထသော။ သီတဝနေ၊ အရိပ်ရေနှင့်ပြည့်စုံသော ယင်းတိုက်တော၌။ ဂတ္တာနိ၊ ကိုယ်တို့ကို။ ပရိသိဉ္ဇိတွာ၊ ရေဖြင့်သွန်း၍။ ဧကကော၊ တဏှာဟုဆိုအပ်သော နှစ်ယောက်သောသူ မရှိသည်ဖြစ်၍။ စင်္ကမိဿာမိ၊ စင်္ကြံသွားလေအံ့။ ဧကာသိယော၊ အဖေါ်မရှိသည်။ အဒုတိယော၊ တဏှာဟူသော နှစ်ယောက်မြောက်သော သူမရှိသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ရမဏီယေ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဖွယ်ရှိသော။ မဟာဝနေ၊ တောကြီး၌။ ကဒါ၊ ဘယ်နံရောအခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကတကိစ္စော၊ ပြုအပ်သော တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးသော မဂ်ကိစ္စရှိသည်ဖြစ်၍။ အနာသဝေါ၊ ကင်းသောအာသဝေါရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရိဿာမိ၊ နေရပါအံ့နည်း။ ဧဝံ၊ ဤသို့သောအခြင်းအရာဖြင့်။ ကတ္ထုကာမဿ၊ ပြုခြင်းငှာအလိုရှိသော။ မေ၊ ငါ၏။ အဓိပါယော၊ နှလုံးအလိုသည်။ သမိဇ္ဈတု၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို ရခြင်းဟုဆိုအပ်သော အပြီးသို့ရောက်စေသတည်း။ အညော၊ တစ်ယောက်သောသူသည်။ အညဿ၊ တစ်ယောက်သောသူအား။ ကာရကော၊ သံသရာ၌ အကျိုးနိဗ္ဗာန်အကျိုးကိုပြုတတ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အဟံ ယေဝ၊ ငါ့ကိုယ်တိုင်သာလျှင်။ သာဓယိဿာမိ၊ သံသရာအကျိုး နိဗ္ဗာန်အကျိုးကိုပြီးစေအံ့။ ဧသ ဧသော အဟံ၊ ထိုငါသည်။ သန္နာဟံ၊ အသက်ကိုမငဲ့ဘဲဝီရိယဟူသော ဖွဲ့ခြင်းဖြင့် ဖွဲ့ပေအံ့။ ကာနနံ၊ တောအုပ်သို့။ ပဝိသိဿာမိ၊ ဝင်ပေအံ့။

၁၇၄+ ၁၇၅+ တတော၊ ထိုတောကျောင်းမှ။ အာသဝက္ခယံ၊ အာသဝေါတရားတို့၏ ကုန်းခြင်းဖြစ်သော အရဟတ္တမဂ်သို့။ အပ္ပတ္တော၊ မရောက်သေးသရွေ့။ န နိက္ခမိဿာမိ၊ ငါမထွက်အံ့။ မာလုတေ၊ လေသည်။ သီသေ၊ ချမ်းမြေ့စွာ။ သုရဘိဂန္ဓကေ၊ ကောင်းသောဝတ်ပန်းအနံကို ဆောင်လျက်။ ဥပဝါယန္တေ၊ တကြိုင်ကြိုင်လှိုင်လျက်လာသည်ရှိသော်။ န ဂမုဒ္ဓနိ၊ တောင်ထိပ်ထက်၌။ နိသိန္နော၊ ထိုင်လျက်။ အဝိဇ္ဇံ၊ မောဟဟူသော အမိုက်ကို။ ဒါလယိဿာမိ၊ ခွဲဖေါက်ပေအံ့။ နုန ဧကန္တေန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ သီတလေ၊ ချမ်းမြေ့သော။ ကုသုမသဉ္ဆန္နေ၊ ကောင်းသောဝတ်ပန်းဖြင့် ဖုံးလွှမ်းအပ်သော။ ဝနေ၊ တော၌။ ဌိတော၊ တည်သော။ ပဗ္ဘာရေ၊ တောရှိုင်း၌။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေလျက်။ ဝိမုတ္တိသုခေန၊ အရဟတ္တဖိုလ်ချမ်းသာဖြင့်။ သုခိတော၊ ချမ်းသာသောကိုယ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဂရိဗ္ဗဇေ၊ ဝေဘာရစသော တောင်ငါးလုံးဖြင့်ခြံရံအပ်သော ရာဂဇဂြိုလ်ပြည်အနီး၌။ ရမိဿာမိ၊ မွေ့လျော်လျက်နေလေအံ့။ သော အဟံ၊ ထိုငါသည်။ ဒါနိ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ပန္နရသော၊ တစ်ဆယ့်ငါးရက်မြောက်သော နေ့၌။ စန္ဒော၊ လသည်။ ပရိပုဏ္ဏော ယထာ၊ ပြည့်ဝန်းလျက်ထွန်းသကဲ့သို့။ ပရိပုဏ္ဏသင်္ကပ္ပေါ၊ ပြည့်စုံသောအကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ အဟံ၊ ငါသည်။ သဗ္ဗာသဝပရိက္ခိဏော၊ ကုန်ပြီးသော အလုံးစုံသောအာသဝေါရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဒါနိ ဣဒါနိ၊ ယခုအာခါ၌။ ပုနဗ္ဘဝေါ၊ တစ်ဖန်ဘဝသစ်၌ဖြစ်ခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧကဝိစဟာရိယော ထေရော၊ ဧကဝိဟာရိယထေရ်သည်။ ဣမာ ဒသ ဂါထာယော၊ ဤဖွဲ့ဆိုသီကုံး အပ်သောဂါထာတို့ကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဧကဝိဟာရိယထေရဂါထာ အနက်ပြီး၏။ (၂၃၅) ယော ပုဂ္ဂလော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဟိတံ၊ အကျိုးစီးပွားရှိသော။ အတ္ထဉ္စ၊ ကိစ္စကိုလည်းကောင်း။ အဟိတံ၊ အစီးအပွားမရှိသော။ အတ္ထဉ္စ၊ ကိစ္စကိုလည်းကောင်း။ တံ ဒွယံ၊ ထိုအစီးအပွားရှိသည် မရှိသည်ဖြစ်သော နှစ်ပါးစုံသော ကိစ္စကို။ အနာဂတံ၊ မရောက်မီရှေးဦးစွာကသာလျှင်။ ပဋိကစ္စ၊ ပညာဖြင့်ဆင်ခြင်၍။ ပဿတိ၊ စုံစမ်းခြင်းဖြင့် မြင်၏။ တဿ၊ ထိုသူ၏။ ဝိဒ္ဓေသိနော၊ အကျိုးစီးပွားကို အလိုမရှိသော ခင်ပွန်းယုတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဟိတေသိနော၊ အကျိုးစီးပွားကို အလိုရှိသော ခင်ပွန်းကောင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ရန္ဓံ ဆိန္ဒံ၊ အပေါက်ကို။ သမေက္ခမာနာ၊ ရှာကုန်သည်ရှိသော်။ န ပဿန္တိ၊ မမြင်ကုန်။ ယဿ ယောဂီနော၊ အကြင်ယောဂီ ပုဂ္ဂိုလ်အား။ နာနာပါနဿတိ၊ ထွက်သက်ဝင်သက်လျှင် အာရုံရှိသော သတိကို။ ပရိပုဏ္ဏာ၊ လေးပါးသောသတိပဋ္ဌာန်တို့၏ တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးသောအ

၁၇၅+ ၁၇၆+ အခြင်းအရာတို့ဖြင့် ပြည့်စုံခြင်း ခုနစ်ပါးသော ဗောဇ္ဈင်ဝိဇ္ဇာဝိမုတ္တိတို့၏ ပြည့်စုံခြင်းဖြင့်။ သုဘာဝိတာ၊ ကောင်းစွာပွားစေအပ်၏။ ဗုဒ္ဓေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒေသိတာ ယထာ၊ သောသတော ဝ၈အဿတိအစရှိသည်ဖြင့် ဟောတော်မူအပ်သကဲ့သို့။ အနုပုဗ္ဗံ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်သဖြင့်။ ပရိစိတာ၊ ပွားစေအပ်ကုန် လေ့လာအပ်၏။ သော ရောဂါဝစရော၊ ထိုကမ္မဋ္ဌားန်စီးပြန်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အဗ္ဘာ၊ တိမ်တိုက်မှ။ မုတ္တော၊ လွတ်သော။ စန္ဒိမာဝ စန္ဒိမာ ဣဝ၊ လကဲ့သို့။ ဣမံ လောကံ၊ ဤလောကကို။ ပဘာသေတိ၊ ဉာဏ်ဟူသော အလင်းဖြင့် မိမိသန္တာန်သူတစ်ပါးသန္တာန်၌ ကျသော သင်္ခါရလောကကို ထင်စွာပြုတတ်၏။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ အပ္ပမာဏံ၊ ပမာဏကိုပြုတတ်သော ရာဂစသည်တို့ကို ပယ်သောအားဖြင့် နိဗ္ဗာန်ကို။ သုဘာဝိတံ၊ ကောင်းစွာပွားစေအပ်သည်ဖြစ်၍။ ဩဒါတဝတ၊ နီဝဏတည်းဟူသော အညစ်အကြေးမှကင်းသော ကြောင့်ဖြူစင်စွတကား။ နိဗ္ဗိဒ္ဓံ ပဋိဝိဇ္ဈိတံ၊ ထိုးထွင်း၍သိအပ်သည်။ ပဂ္ဂဟိတဉ္စ၊ ကိလေသာတည်းဟူသော အဖို့မှဖဲ၍ယူအပ်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ သဗ္ဗာဒိသာ၊ ဒုက္ခသစ္စာစသော ပုဗ္ဗန္တာဒိဋ္ဌိစသော ခပ်သိမ်းသော အရပ်တို့သည်။ ဩဘာသတေ၊ ထင်စွာဖြစ်ကုန်၏။ ဝိတ္တပရိက္ခယော၊ ကန်သောဥစ္စာရှိသော။ သပ္ပညော အပိ၊ အဆင်အခြင်ပညာနှင့်ပြည့်စုံသောသူသည်လည်း။ ဇီဝိတေဝ၊ ရရသမျှသော ပစ္စည်းဖြင့်ရောင့်ရဲသည်ဖြစ်၍မပြစ်မရှိသော အသက်ရှည်ခြင်း မည်သည်သာလျှင်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိတ္တဝါပိ၊ ပညာနည်းသော ပုဂ္ဂိုလ်သည် ပစ္စုပ္ပန်သံသရာအကျိုးနှစ်ပါးကို ချွတ်ယွင်းစေသော အမှုဖြင့် ဥစ္စာရှိသော်လည်း။ ပညာယ၊ အဆင်အခြင်ပညာဖြင့်။ အလာဘေန အလာဘတ္တာ၊ မရသောကြောင့်။ နဇိဝတိ၊ ရတိုင်းသော ဥစ္စာကိုဖျက်ဆီးလျက် အသက်ကိုကောင်းစွာ တည်စေခြင်းငှာ မတတ်နိုင်။ ဧသော ပညာနာမ၊ ဤပညာမည်သည်ကား။ သုတဝိနိစ္ဆိနီ၊ ကြားမြင်တိုင်းသော တရား၏အနက်ကို ဤကားကုသိုလ် ဤကားအကုသိုလ် ဤကား အပြစ်ရှိ၏ ဤကားအပြစ်မရှိစသည်ဖြင့် ဆုံးဖြတ်ခြင်းသဘောရှိ၏။ ဧသော ပညာ၊ ဤပညာသည်။ ကိတ္တိသိလောကဝဒ္ဓနီ၊ မျက်မှောက်ခြီးမွမ်းခြင်းဖြင့် လူအပေါင်း၌ပြန့်နှံခြင်း၏ သဘောအားဖြင့် ပွားခြင်းရှိ၏။ ပညာသဟိတော၊ ပါဋိဟာရိယပညာဝိပဿနာ ပညာနှင့်တကွဖြစ်သော။ နရော၊ လူသည်။ ဣဓ လောကေ၊ ဤလောက၌။ ဒုက္ခေသုအပိစ၊ စင်စစ်ဆင်းရဲသော သောသဘောကို ထိုးထွင်း၍ သိသဖြင့်အာမိဿကင်းသော

၁၇၆+ ၁၇၇+ ချမ်းသာတို့ကို။ ဝိန္ဒတိ၊ ရ၏။ သတ္တာနံ၊ သတ္တဝါတို့၏။ ယွာယံ ယောအယံ ဓမ္မော၊ အကြင်ဖြစ်ခြင်းသဘော သေခြင်းသဘောသည်။ အဇ္ဇတနော၊ ယခုအခါ၌။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ န အစ္ဆေရော၊ မပြတ်ဖြစ်ခြင်းရှိသည်၏ အဖြစ်ဖြင့်အံ့ဖွယ်သရဲလည်းမရှိ။ န ပိအဗ္ဘုတော၊ ရှေး၌မဖြစ်ဘူးသည်၏ အဖြစ်ဖြင့် မဖြစ်ဘူးသော သဘောဖြင့်ဖြစ်သည်လည်းမဟုတ်။ ယတ္ထ၊ အကြင်အင်္ခါရလောက၌။ ဇာယျေထ၊ ပဋိသန္ဓေလည်းနေရာ၏။ သော သတ္တော၊ ထိုသတ္တဝါသည်။ မိယထ၊ စင်စစ်သေသည်သာတည်း။ တတ္ထ၊ ထိုပဋိသန္ဓေနေခြင်း သေခြင်းသဘောရှိသော သင်္ခါရလောက၌။ ကိံ ဝိယကိံ နာမ၊ အဘယ်ကြောင့်လျှင်မဖြစ်ဘူးသော သဘောဖြင့်ဖြစ်ရာအံ့နည်း။ ဟိ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ အနန္တရံ၊ အခြားမဲ့၌။ ဇာတဿ၊ ဖြစ်သောသတ္တဝါ၏။ ဇိဝိတာ၊ အသက်ရှင်သည်မှ။ ဓုဝံ၊ အမြဲ။ မရဏံ၊ သေခြင်းသည်။ ဇာယေယျ၊ ဖြစ်ရာ၏။ သစ္စံ၊ မှန်၏။ ဇာတာ ဇာတာ၊ ဖြစ်ဖြစ်သည်မှ။ မရန္တိ၊ အခြားမဲ့၌သေရကုန်၏။ ဟိ ယသ္မာ၊ အကြင့်ကြောင့်။ ပါဏိနော၊ သတ္တဝါတို့သည်။ ဧဝံ ဓမ္မော၊ ဤသိုဖြစ် ဖြစ်သည်အထက်၌ သေခြင်းသို့ရောက်ရခြင်း သဘောရှိကုန် သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ကိံ နာမအဗ္ဘုတံ၊ အဘယ်ကြောင့်မဖြစ်ဘူးမြဲသော သဘောဖြင့် ဖြစ်ရာအံ့နည်း။ မတဿ၊ သေသောသူ၏။ ယံ ဇီဝိကတ္တံ၊ အကြင်သက်ရှင်ခြင်း၏ အကြောင်းကို။ ပရပေါရိသာနံ၊ တစ်ပါးသော ယောကျ်ားတို့၏။ မတံ ဧဝ၊ သေရခြင်းသည်သာလျှင်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုသေခြင်းကို။ ရုဏ္ဏံရုဒ္ဓံ၊ တားမြစ်တတ်သည်။ ဟိယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တဒတ္ထာယ၊ ထိုအက်ရှင်ခြင်း အကျိုးငှာ။ န ဝါယမေ၊ လုံ့လမပြုရာ။ ယဿ၊ အကြင်သူအား။ ယသော၊ အကျော်အစောကိုဆောင်တတ်သည်။ သောကျံ၊ စင်ကြယ်ခြင်းကိုဆောင်တတ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ သမဏဗြာဟ္မဏေဟိ၊ ပညာရှိသော ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့သည်။ ဝဏ္ဏိတံ၊ ခြီးမွမ်းအပ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ န ဝါယာမေ၊ အသက်ရှင်ခြင်း၌ လုံ့လမပြုရာ။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ရုဏ္ဏရုဒန္တဿ၊ ငိုကြွေးသော ပုဂ္ဂိုလ်၏။ စက္ခုံ၊ မျက်စိသည်လည်းကောင်း။ သရီရံ သရီရဉ္စ၊ ကိုယ်သည်လည်းကောင်း။ ဥပဟန္တိ၊ ပူတပ်ကုန်၏။ တေန ရုဏ္ဏေန၊ ထိုငိုကြွေးသဖြင့်။ ဝဏ္ဏဉ္စ၊ အဆင်းသည်လည်းကောင်း။ ဗလဉ္စ၊ ခွန်အားသည်လည်းကောင်း။ မတိ စ၊ ပညာသည်လည်းကောင်း။ နိဟိယျတိ၊ ယုတ်၏။ အဿ၊ ထိုငိုကြွေးသော ပုဂ္ဂိုလ်၏။ ဒိသာ၊ ရန်သူတို့သည်။ အာနန္ဒိနော၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အဿ၊ ထိုငိုကြွေးသော ပုဂ္ဂုလ်၏။ ဟိတေသိ၊

၁၇၇+ ၁၇၈+ နော၊ စိးအပွားကိုအလိုရှိကုန်သော အဆွေခင်ပွန်းကေင်းတို့သည်။ သုခီ၊ ကိုယ်စိတ်ချမ်းသာခြင်းရှိကုန်သည်။ န စ ဘဝန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ မေဓာဝိနော စေဝ၊ မိုကြိုးစက်ကဲ့သို့ ပညာနှင့်ပြည့်စုံသော သူတို့ကိုလည်း။ ဗဟုဿုတေ စ၊ တရားကျမ်းဂန်အကြားအမြင်များသော ပညာရှိတို့တိုကိုလည်းကောင်း။ ကုလေ၊ မိမိအမျိုး၌။ ဝသန္တေ၊ နေရခြင်းတို့ကို။ ဣစ္ဆေယျ ပဋိကင်္ခေယျ၊ ထိုပညာရှိသော ဆရာတို့သို့ ကပ်ခြင်းကိုပြုရာ၏။ ဟိ သစ္စံ၊ မှန်၏။ တေသံ၊ ထိုပညာရှိတို့၏။ ပညာဝိဘဝေန၊ ပညာအားဖြင့်။ ပုဏ္ဏံ၊ ကြီးစွာသော ရေအယဉ်ဖြင့် ပြည့်သော။ နဒိံ၊ မြစ်ကို။ နာဝါယ၊ လှေဖြင့်။ တရန္တိ ဣဝ၊ ကူးကုန်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထိုအတူ။ ကုလပုတ္တော၊ အမျိုးကောင်းသားတို့သည်။ ကိစ္စံ၊ မိမိ၏အကျိုးစီးပွားကိုစ္စကို။ တရန္တိ၊ အပြီးသို့ရောက်စေကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မဟာကပ္ပိနော ထေရော၊ ဟမာကပ္ပိနထေရ်သည်။ ဣမာ ဒသ ဂါထာယော၊ ဤဖွဲ့သီကုံးအပ်သော ဆယ်ဂါထာတို့ကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ မဟာကပ္ပိန ထေရဂါထာ အနက်ပြီး၏။ (၂၃၆) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ မယှံ၊ ငါ၏။ ဂတီ၊ ဉာဏ်အလားသည်။ ဒန္ဓော၊ လေးလတို့ဖြင့် လေးပါဒရှိသော ဂါထာကိုမှတ်ယူခြင်းငှာ မစွမ်နိုင်သော နှေးသော ပညာရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ပုရေ၊ ရှေးပုထုဇဉ်ဖြစ်သော အခါ၌။ အဟံ၊ ငါကို။ ပရိဘူတော၊ မေ့လျောသောသတိအဆင်းအခြင်တို့ဖြင့် နှိပ်စက်အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ပန္ထက၊ ပန္ထက။ တုဝံ၊ သင်သည်။ ဒါနိ ဣဒါနိ၊ ဤယခုအခါ၌။ ဃရံ၊ အိမ်သို့။ ဂစ္ဆ၊ သွားလေလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဘာတာ၊ အစ်ကိုယ်တော်သည်။ ပဏာမေသိ၊ နှင့်ထုတ်လိုက်၏။ သော အဟံ၊ ထိုငါသည်။ ပဟိတော၊ အစ်ကိုယ်တော်သည် စေခိုးအပ်သည်။ သန္တောသမာနော၊ ဖြစ်လတ်သော်။ သံဃာရာမဿ၊ သံဃာအရံ၏။ ကောဋ္ဌကေ၊ တံခါးမုတ်အနီး၌။ ဒုမ္မနော၊ မကောင်းသော နှလုံးရှိသည်ဖြစ်၍။ တတ္ထ တသ္မိံ သာသနသ္မိံ၊ ထိုဘုရားသာသနာတော်၌။ အပေက္ခဝါ၊ လူအဖြစ်ကို အလိုမရှိရဟန်းအဖြစ်ကိုသာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော ဘုရားသည်။ တတ္ထ၊ ထိုငါ့နေရာ တံခါးမုတ်အနီးသို့။ အာဂစ္ဆိ၊ ကြွတော်မူလာ၏။ အာဂန္တွာ၊ ကြွတော်မူလာ၍။ မယှံ၊ ငါ၏။ သီသံ၊ ခေါင်းကို။ ပရာမသိ၊ လက်တော်ဖြင့်သုံးသပ်တော်မူ၏။ မံ မမ၊ ငါ၏။ ဗာဟာယ၊ လက်မောင်း၌။ ဂဟေတွာ၊ ကိုယ်တော်မူ၍။ သံဃရာမံ၊ သဃာ့အရံသို့။ ပဝိသယိ၊ သွင်းတော်မူပြီ။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မေ၊ ငါ့အား။ အနုကမ္ပာယ၊ အစဉ်သနားတော်မူသဖြင့်။ ပါဒပုဉ္ဆနိံ၊ ခြေသုတ်ကြိုးဝန်ကို။ ပါဒါသိ၊ ရဇောဟရ

၁၇၈+ ၁၇၉+ ဏတု နှလုံးပြုလောဟူ၍ ပေးတော်မူ၏။ သုဒ္ဓ၊ စင်ကြယ်သော။ ဧတပါဒပုဉ္ဆနံ၊ ဤခြေသုတ်ကြိုးဝန်းသည်။ သွဓိဋ္ဌိတံ၊ ရဇောဟရဏံဟု နှလုံးသွင်းခြင်းဖြင့် ကောင်းစွာဆောက်တည်သည်ကိုပြု၍။ ဧကမန္တံ ဧကမန္တေန၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာဂန္ဓကုဋိတိုက်ဦး၌။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေလျက်။ အဓိဋ္ဌေဟိ၊ စိတ်ကိုတည်ကြည်စွာပြု၍ပွားစေလော။ ဣတ၊ ိ ဤသို့ဆို၍။ ပါဒါသိ၊ ပေးတော်မူ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ တဿ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရား၏။ ဝစနံ၊ စကားတော်ကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ သာသနေ၊ ဘုရားသခင် သာသနာတော်၌။ ရတော၊ မွေ့မွေ့လျော်လျော်။ ဝိဟာသိံ၊ နေပြီ။ ဝိဟရိတွာ၊ မွေ့လျော်စွာနေပြီး၍။ ဥတ္တမဿ၊ မြတ်သော အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ ပတ္တိယာ၊ ရခြင်းငှာ။ သမာဓိံ၊ ပဋိပါဒေသိံ၊ ပြီးစေပြီ။ ပုဗ္ဗေနိဝါသံ၊ ရှေး၌ဖြစ်ဘူးသော ခန္ဓာအစဉ်ကို။ ဇာနာမိ၊ သိ၏။ ဒိဗ္ဗစက္ခုံ၊ ဒိဗ္ဗစက္ခုအဘိညာဉ်ကို။ ဝိသောဓိတံ၊ သုတ်သင်အပ်ပြီ။ မယာ၊ ငါသည်။ တိဿောဝိဇ္ဇာ၊ သုံးပါးသောဝိဇ္ဇာတို့ကို။ အနုပ္ပတ္တာ၊ အစဉ်အတိုင်းရအပ်ကုန်ပြီ။ မယာ၊ ငါသည်။ ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သာသနံ၊ အဆုံးအမတော်ဖြစ်သော မဂ်ဟူသော သီတင်းသုံးခြင်းကို။ ကတံ ကရဏီယံ၊ ပြုအပ်ပြီ။ ပန္ထကော၊ ပန္ထမည်သော ငါသည်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ သဟဿက္ခုတ္တုံ၊ အကြိမ်းများစွာ။ နိမ္မိနိတွာ၊ စိတ်ဖြင့်ပြီးသောကိုယ်ကိုဖန်ဆင်း၍။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ယာဝ၊ အကြင်မျှာလောက်။ ကာလပ္ပဝေဒနံ၊ ဆွမ်းစားပင့်သော ကာလကိုကြာခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ ရမ္မေ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဖွယ်ရှိသော။ အမ္ဗဝနေ၊ ဇီဝက၏ သရက်ဥယျာဉ်တော၌ ဆောက်အပ်သောကျောင်း၌။ နိသိဒိံ၊ ထိုင်နေပြီ။ တတော၊ ထိုသို့နေပြီးသည်နောက်မှ။ မေ၊ ငါ့အား။ သတ္တာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကာလပ္ပဝေဒကံ၊ ဆွမ်းစားအံ့သော ကာလကိုကြားသိစေတတ်သော။ ဒူတံ၊ တမန်ကို။ ပါဟေသိ၊ စေလွှတ်တော်မူ၏။ ကာလမှိ၊ ဆွမ်းစားသွားအံ့သော ကာလကို။ ပဝေဒိတမှိ၊ ကြားသိအပ်သည်ရှိသော်။ ဝေဟာသဝေဟောသေန၊ ကောင်းကင်းဖြင့်။ ဥပင်္ကမိ၊ ဘုရားဆွမ်းဘုဉ်းပေးပင့်ရာ အရပ်သို့ကပ်၏။ အထပစ္ဆာ၊ ထိုသို့နေပြီးသည်နောက်မှ။ သတ္ထုနော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပါဒေ၊ ခြေတော်တို့ကို။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုးပြီး၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေပြီ။ အထ ပစ္ဆာ၊ ထိုသို့ထိုင်နေပြီးသည်နောက်မှ။ နိသိန္နံ၊ ထိုင်နေလတ်သော။ မံ၊ ငါ့ကို။ သံဝိဒိတွာန၊ သိတော်မူ၍။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာလဘုရားသည်။ ပဋိဂ္ဂဟိ၊ အလှူရေစက်ကို ခံတော်မူ၏။ သဗ္ဗလောကဿ၊ အလုံးစုံသော လောက၏။ အာယာ၊

၁၇၉+ ၁၈၀+ ဂေါ၊ မြတ်သော အလှူခံထိုက်သော။ အာဟုတီနံ၊ အဝေးမှဆောင်၍ လှူအပ်သော အလှူကို။ ပဋိဂ္ဂဟော၊ များသောအကျိုးကိုပြုသဖြင့် ခံတော်မူထိုက်သော။ မနုဿာနံ၊ လူတို့၏။ ပုညခေတ္တ ပုညခေတ္တော၊ ကောင်းမှုတည်းဟူသော မျိုးစေ့တို့ကို စိုက်ပျိုးရာလယ်မြေကောင်းသဖြင့် ဖြစ်တော်မူသော မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒက္ခိဏံ၊ ဇီဝကသည်ဆောင်အပ်သော ယာဂုခဲဖွယ်စသည်အပြားရှိသော အလှူဝတ္ထုကို။ ပဋိဂ္ဂဏှိတ္ထ၊ ခံတော်မူပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စူဠပန္ထကော ထေရော၊ စူဠအန္ထကထေရ်သည်။ ဣမာ ဒသ ဂါထာယော၊ ဤဆယ်ငါထာတို့ကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ စူဠပန္ထကထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၂၃၇) အယံ ကာယော၊ ဤကိုယ်သည်။ နာနာကုလမလသမ္ပုဏ္ဏော၊ ဆံအမွေးအရှိသော အထူးထူးအပြားပြားမစင်ကြယ်သော အစုခြင့်ပြည့်၏။ မဟာ ဥက္ကာရသမ္ဘဝေါ၊ ကြီးစွာသော မစင်စုနှင့်တူသော အမိဝမ်းတိုက်ဟုဆိုအပ်သော ဖြစ်ရာလည်းရှိ၏။ စန္ဒနိကံ ဝစန္ဒနိကံ ဣဝ၊ လုပ်ဆေးရေကိုယ်ဝန် အ ညစ်အကြေးစသည်တို့၏ စွန့်ရာဌာနဖြစ်၍ မစင်ကြယ်သော အစုတို့ဖြင့်ပြည့်သကဲ့သို့။ ပရိပက္ကံ၊ ရင့်ခြင်းဟောင်းခြင်းသို့ရောက်၏။ မဟာဂဏ္ဍေ၊ ကြီးစွာသော အိုင်းအနာနှင့်လည်းတူ၏။ မဟာဝဏော၊ ကြီးစွာသောအမာဝနှင့်လည်းတူ၏။ ပုဗ္ဗရုဟိရသမ္ပုဏ္ဏော၊ ပြည့်သွေးတို့ဖြင့် ပြည့်၏။ ဂူဟကူပေ၊ မစင်တွင်း၌။ နိဂါဠိကော၊ မြှုပ်နစ်၏။ အာပေါဓာတုယာ၊ အပေါဓာတ်ဟိုအပ်သော အရဉ်ဖြင့်။ သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ ပဂ္ဃျရဏိကာယော၊ ယိုစီးသောကိုယ်ရှိ၏။ ပူတိကံ၊ သလိတ်သည်းခြေချွေး ကျင်ငယ်စသော အပုပ်ဖြင့်ပြည့်သည်ဖြစ်၍။ သန္ဒတိ၊ စီး၏။ သဋ္ဌိကဏ္ဍကသမ္ပန္နော၊ ခြောက်ဆယ်သော အကြောမတို့ဖြင့် ဖွဲ့အပ်၏။ မံ သလေ ပန လေပိတော၊ အသားတည်းဟူသော လိမ်းကျံခြင်းဖြင့် လိမ်းကျံအပ်၏။ စမ္မကဉ္စုကသန္နဒ္ဓေါ၊ အရေဟူသော သင်ဒိုင်းဖြင့်ခပ်သိမ်းသော အပိုင်းအခြား၌ ဖွဲ့အပ်၏။ အယံ ပူတိကာယော၊ ခပ်သိမ်းသော အပိုင်းအခြား၌ဖွဲအပ်၏။ အယံ ပူတိကာယော၊ ခပ်သိမ်းသော အခြင်းအရာဖြင့် ပုပ်သော အနံရှိသောကိုယ်သည်။ နိရတ္ထကော၊ အကျိုးမရှိ။ အဋ္ဌိသံဃဋ သံဃဋ္ဋေိတာ၊ အရိုးစုအပေါင်းနှင့်စပ်၏။ နာရုသုတ္တနိဗန္ဓနော၊ ချည်နှင့်တူကုန်သော ကိုးရာသော အကြောတို့ဖြင့် အမြဲဖွဲ့အပ်၏။ အနေကေသံ၊ များစွာသော လေးပါးသော မဟာဘုတ်ဇိဝိတိန္ဒြေထွက်သက်ဝင်သက် ဝိညာဉ်အစရှိသည်တို့၏။ သံဂဟိတ ဘာဝါ၊ ညီညွတ်ခြင်း သဘောဖြင့်။ ဣရိယာပထံ၊ ယန္တရားစက်ကဲ့သို့ ရပ်ခြင်းထိုင်ခြင်းစသော ဣရိယာပုလ်ကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြုပြင်တတ်၏။ မရဏာယ၊

၁၈၀+ ၁၈၁+ သေခြင်း၏အကျိုးငှာ။ ဓုဝပ္ပယာတော၊ တစ်ခုသော ဖြစ်ခြင်းရှိ၏။ မစ္စုရာဇဿ၊ သေမင်း၏။ သန္တိကေ၊ အနီး၌။ ဌိတော၊ တည်၏။ ဣဓေဝ၊ ဤပစ္စုပ္ပန်လောက၌သာလျှင်။ ဆဍ္ဍိယိတွာန၊ ကိုယ်ကိုစွန့်၍။ နရော၊ သတ္တဝါသည်။ ယေန ကာမံ ဂမော၊ အလိုရှိတိုင်းသော အရပ်သို့သွားတတ်၏။ အယံ ကာယော၊ ဤကိုယ်သည်။ အဝိဇ္ဇာယ၊ အဝိဇ္ဇာနိဝရဏသည်။ နိဝုသော၊ ဖုံးလွှမ်းအပ်၏။ စတု ဂန္ထေန၊ အဝိဇ္ဇာကာယ ဂန္ထစသော လေးပါးသော ဂန္ထဖြင့်။ ဂန္ထိတော၊ မြှေးရှက်အပ်၏။ အယံ ကာယော၊ ဤကိုယ်သည်။ ဩဃသံသီဒနော၊ ကာမောဃစသော လေးပါးသော ဩဃတို့၌ နစ်တတ်၏။ အနုသယဇာလမောတ္တတော၊ မပယ်အပ်သေးသည်ဖြစ၉်၏ အဖြစ်ဖြင့်သန္တာန်၌ အဖန်တစ်လဲလဲကျိန်းတတ်သော ကာမရာဂနုသယစသော ကွန်ယက်ဖြင့်နှိပ်စက်အပ်၏။ ပဉ္စနိဝရဏေ၊ ငါးပါးသော နိဝရဏ၌။ ယုတ္တော၊ ယှဉ်၏။ ဝိတက္ကေန၊ ဝိတက်ဖြင့်။ သမမ္ပိတော၊ နှိပ်စက်အပ်၏။ တဏှာမူလေန၊ တဏှာမူလသည်။ အနုဂတော၊ အစဉ်လိုက်အပ်၏။ မောဟစ္ဆဒနဆာဒိတော၊ မောဟတည်းဟူသော အမိုက်ဖြင့်ဖုံးလွှမ်းအပ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော ဆံအမွေးအစရှိသော အထူးထူးအပြားပြားသော မစင်အစုတို့ဖြင့် ပြည့်သော။ အယံ ကာယော၊ ဤကိုယ်သည်။ ဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝတ္တန္တော စ၊ ဖြစ်သော်လည်း။ ကမ္မယန္တေန၊ ကောင်းမှုကံမကောင်းမှုကံဟုသော ယန္တရားဖြင့်။ ယန္တိတော၊ သုဂတိ ဒုဂတိဘဝတို့၌ တည်သောအားဖြင့်။ ဝတ္တတိပရိဘမတိ၊ ရဟတ်ခြင်ခြားကဲ့သို့လည်၏။ ဧတ္ထ၊ သို့လည်၍ဖြစ်ရာ၌။ သမ္ပတ္တိစ၊ စည်းစိမ်ချမ်းသာတို့သည်လည်း။ ဝိပတျန္တာ၊ ပျက်စီးခြင်းအဆုံးရှိကုန်၏။ နာနာဘာဝေါ၊ ပျက်စီခြင်းချစ်နှစ်လိုသော သူတို့နှင့်ကွေကွင်းခြင်းသည်။ ဝိပဇ္ဇတိ၊ ရံခါကွေကွင်းအပ်သည်၏ အစွမ်းဖြင့် ပျက်စီးခြင်းသို့ရောက်လတ္တံ့။ ယေ အန္ဓဗာလပုထုဇ္ဇနာ၊ အကြင်ပုထုဇဉ်မိုက်တို့သည်။ ဣမံ ကာယံ၊ မတင့်တယ်သော အမြဲမရှိသော ဆင်းရဲသောအနှစ်မရှိသော ဤကိုယ်ကို။ ဣဒံ၊ ဤကိုယ်သည်။ မမ၊ ငါ့ကိုယ်တည်း ငါ့၏ဥစ္စာတည်းဟု။ မမာယန္တိ၊ ပြင်းစွာတပ်ခြင်း ကိုဖြစ်စေကုန်၏။ တေ အန္ဓဗာလပုထုဇ္ဇာ၊ ထိုမိုက်စွာသော ပုထုဇဉ်တို့သည်။ ဃောရံ ဘယာနကံ၊ ဇာတိအစရှိသည်ငရဲအစရှိသည်တို့ဖြင့် ကြောက်မက်ဖွယ်သော။ ကဋိသိံ၊ ပညာမဲ့သောသူတို့၏ အသက်မွေ့လျော်ရာဖြစ်သော သံသရာကို။ ဝဍ္ဎန္တိ၊ အဖန်တစ်လဲလဲဇရာမရဏအစရှိသည်တို့ဖြင့် ပွားစေကုန်၏။ ပုနဗ္ဘဝံ၊ အဖန် အသစ်အသစ်သော ဘဝကို။ အာဒိယန္တိ၊ ယူကုန်၏။ ယေ ပဏ္ဍိတာ၊ အကြင်ပညာရှိတို့သည်။ ဣမံ ကာယံ၊ ဤမတင့်တယ်ခြင်း အမြဲမရှိခြင်းစသည်နှင့်ပြည့်စုံသောကိုယ်

၁၈၁+ ၁၈၂+ ကို။ ဂူထလိတ္တံ ဣဝ၊ မစင်စုကဲ့သို့သို့လည်းကောင်း။ ပန္နဂံ ဣဝ၊ အဆိပ်ရှိသော မြွေကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဝိဝဇ္ဇေန္တိ၊ ဤကိာယယ်ကား အနိစ္စအစရှိသော ဘေးရန်နှင့်တကွဖြစ်၏ဟု ကြဉ်ကုန်၏။ တေ ပဏ္ဍိတာ၊ ထိုပညာရှိတို့သည်။ ဘဝမူလံ၊ ဘဝ၏အကြောင်းဖြစ်သော အဝိဇ္ဇာဝတဏှာကို။ ဝိဓမိတွာန၊ စွန့်ပယ်၍။ အနာသဝါ၊ အာသဝေါမှကင်းကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပရိနိဗ္ဗိဿန္တိ၊ သဥပါဒိသေနိဗ္ဗာနဓာတ်အနုပါဒိသေသ နိဗ္ဗာနဓာတ်ဖြင့် ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုကုန်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကပ္ပေါထေရော၊ ကပ္ပထေရ်သည်။ ဣမာ ဒသဂါထာယော၊ ဤဖွဲဆိုသီးကုံးအပ်သော ဆယ်ဂါထာတို့ကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ကပ္ပထေရဂါထာ အနက်ပြီး၏။ (၂၃၈) ဣဒံ သေနာသနံ၊ ဤတောကျောင်းသည်။ ဝိဝိတ္တံ၊ လူတို၏ အသံမှဆိတ်၏။ အပ္ပနိဃောသံ၊ လူတို့၏ကြွေးကြော်သော အသံမှကင်း၏။ ဝါဠမိဂနိသေဝိတံ၊ ခြင်္သေ့ကျားသစ်အစရှိသေား သားရဲတို့၏မှိဝဲရာလည်းဖြစ်၏။ ဘိက္ခု ဘိက္ခုဿ၊ ရဟန်း၏။ ပဋိလ္လာနကာရဏာ၊ အထူးထူးသော အာရုံမှနစ်စေ၍ ကမ္မဋ္ဌာန်း၌သာလျှင် စိတ်ကိုငြိစေခခြင်းအကြောင်းရှိ၏။ သံကာရပုဉ္စာ၊ တံမြက်ချေးစွန့်ရာ အရပ်၌။ အာဟိတွာ၊ ဆောင်၍။ သုသာနာစ၊ သုဿာန်မှလည်းကောင်း။ ရထိယာဟိ၊ ခရိးမတို့မှလည်းကောင်း။ အာယိတွာ၊ ဆောင်၍။ တတော၊ ထိုတံမြက်ချေးစု သုဿန်ခရီးဆုံမှ။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ သံဃာဋိံ၊ ဒုကုဋ်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ လူခံ၊ မပြေပြစ်သောအဆင်းရှိသော။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဓာရေယျ၊ ဝတ်ရုံခြင်းစသည်၏ အစွမ်းဖြင့် ဆောင်ရာ၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ နီစံ မနံ၊ နှိမ့်ချအပ်သော မာန်ခက်ထန်ခြင်းရှိသော စိတ်ကို။ ကရိတွာန၊ ပြု၍။ ကုလာကုလံ၊ အိမ်တစ်အိမ်မှတစ်အိမ်သို့။ သပါဒါနံ၊ အိမ်စဉ်မပြတန်။ ဂုတ္တဒွါရော၊ ကောင်းစွာပိတ်အပ်သော စက္ခုစသောဒွါရရှိသည်ဖြစ်၍။ သုသံဝုတော၊ ကုက္ကုစ္စအစရှိသည်တို့၏ မရှိသောကြောင့်ကောင်းစွာစောင့်ရှောက်လျက်။ ပိဏ္ဍိကာယ၊ အရောရောသောဆွမ်းအလိုငှာ။ စရေ စရေယျ၊ သွားရာ၏။ လူခေနပိ စ၊ ကြမ်းသောဆွမ်းနှစ်လိုဖွယ်သော ဆွမ်းဖြင့်လည်း။ ဗဟုဉ္စ၊ များစွာမြတ်သော ဆွမ်းကိုလည်းကောင်း။ နပတ္ထေန ပတ္ထေယျ၊ မတောင့်တရာ။ ရသေသု၊ ကောင်းမြတ်သော အရာတို့၌။ အနဂိဒ္ဓဿ၊ တပ်မက်မောခြင်းမရှိသော ရဟန်း၏။ မနော၊ စိတ်သည်။ ဈာနေန၊ အာရမ္မဏူပနတိဇ္ဈာနဈာန်ဖြင့်။ ရမတိ၊ မွေ့လျော်၏။ မုနိ၊

၁၈၂+ ၁၈၃+ ပစ္စုပ္ပန်လောက သံသရာလောကနှစ်ပါးကို သိတတ်သော ရဟန်းသည်။ အပ္ပိစ္ဆော၊ ပစ္စည်းလေးပါးတို့၌ တဏှာတည်းဟူသော တောင့်တခြင်းမရှိသည်ဖြစ်၍ အလိုနည်းသည်လည်းဖြစ်သော။ သန္တုဋ္ဌော၊ ပစ္စည်နးလေးပါးတို့တွင့် ရရသမျှနှင့်ရောင့်ရဲလွယ်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ပဝိဝိတ္တော၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာအရပ်သို့ကပ်လျက်။ ဝသေဝသေယျ၊ နေရာ၏။ ဂဟဋ္ဌေဟိ စ၊ လူလတို့နှင့်။ အသံသဋ္ဌော၊ ရောနှောင်ခြင်းမနရိသည်ဖြစ်၍။ ဝသေယျ၊ နေရာ၏။ အဇဠော ဝါ၊ မိမိုက်ဘဲလည်း။ အမူဂေါပိ၊ မအပ်ဘဲလည်း။ ဇေဠောမူဂေါယာမ၊ မိုက်ဘိသဲ့သို့။ တထာ၊ ထိုအတူ။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ဒဿယေ၊ ပြရာ၏။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသော ရဟန်းသည်။ အတိဝေလံ၊ ပြောဆိုအပ်သော လအပိုင်းအခြားကိုလွန်၍။ သံဃမဇ္ဈမှိ၊ သံဃာအလယ်၌။ နသမ္ဘာသေယျ၊ မပြောမဆိုရာ။ သော၊ ထိုဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော အကျင့်ရှိသော ရဟန်းသည်။ ကိဉ္စိ၊ အယုတ်အလတ်အမြတ်ဖြစ်သော တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူကို။ န ဥပဝဒေ၊ နှုတ်ဖြင့်မကဲ့ရဲ့မဆိုရာ။ ဥပဃာတံ၊ ကိုယ်ဖြင့်သူတစ်ပါးအားညှဉ်းဆဲနှိပ်စက်ခြင်းကို။ ဝိဝဇ္ဇေယ၊ ကြဉ်ရာ၏။ ပါတိမောက္ခသ္မိံ၊ ပါတမောက္ခသံဝရသီလ၌။ သုသံဝုတော၊ ကောင်းစွာစောင့်ရှောက်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဘောဇနေ၊ ရှာမှီးအပ် ခံစားအပ်သုံးဆောင်အပ် စွန့်အပ်သော ဘောဇဉ်၌။ မတညု၊ အတိုင်းအရှည်ကိုသိသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ အဿ ပုဂ္ဂလဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ၏။ စိတ္တဿ၊ စိတ်၏။ သုဂဟိတနိမိတ္တော၊ ကောင်းစွာယူအပ်သော သမာဓိနိမိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥပ္ပါဒကောဝိဒေါ၊ ဤသို့ပွားစေအပ်သော အားဖြင့်ထိုစိတ်၏ဖြစ်ခြင်းအကြောင်း၌ လိမ္မာသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ စိတ္တဿ၊ တွန့်တိုပျံလွင့်သော စိတ်၏။ ကုလလော၊ ဖြစ်ခြင်းအကြောင်း၌ လိမ္မာသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ သမထံ၊ သမထဝိပဿနာဘာဝနာကို။ အနုယေဉ္စယျ၊ အဖြစ်သေးသော သမာဓိကိုဖြစ်စေရာ၏ ဖြစ်ပြီးသော သမာဓိကိုလည်း ပွားစေရာ၏။ ကာလေန၊ သမထဘာဝနာကို အားထုတ်သည်ရှိသော် ထိုသမထဘာဝနာ၏ မြဲ့မြံသော ကာလ၌။ ဝိပဿနံ၊ တွန့်တိုခြင်းသို့မရောက်စေမူ၍ အရိယမဂ်ကိုရခြင်းငှာ အနိစ္စအစရှိသည်ဖြင့် ရှုသောဝိပဿနာကို။ အနုယုေဉ္ဇယျ၊ အဖန်တစ်လဲလဲအားထုတ်ရာ၏။ ဝီရိယသာတစ္စ သမ္ပန္နော၊ မြဲသောအားထုတ်ခြင်းနှင့်ပြည်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ ယုတ္တယောဂေါ၊ ဘာဝနာ၌ အမြဲယှဉ်သည်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသော ရဟန်းသည်။ ဒုက္ခဿ၊

၁၈၃+ ၁၈၄+ ဆင်းရဲ၏။ အန္တံ၊ အဆုံးဖြစ်သော နိဗ္ဗာန်သို့။ အပ္ပတွာ ဝ၊ မရောက်သေးဘဲလျှင်။ ဝိသာသံဝိသဋ္ဌော၊ ဝိပဿာနာကိုစွန့်လွှတ်ခြင်းရှိသည်။ န ဧယျနဘဝေယျ၊ မဖြစ်ရာ။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိုအပ်ပြီးသော အဆိတ်ငြိမ်းသောကျောင်းကိုမှိဝဲခြင်း အစီအရင်ဖြင့်။ ဝိဟရမာနဿ၊ နေသော။ ဝိသုဒ္ဓိကာမဿ၊ စင်စစ် စင်ကြယ်ရာဖြစ်သော နိဗ္ဗာန်အရဟတ္တဖိုလ်ကို အလိုရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ သဗ္ဗေ၊ လပ်သိမ်းကုန်သော။ အာသဝါ၊ အာသဝေါတရားတို့သည်။ ခိယန္တိ၊ ကုန်ခြင်းသို့ရောက်ကုန်၏။ နိဗ္ဗုတိဉ္စ၊ နိဗ္ဗာန်သို့လည်း။ အဓိဂစ္ဆတိ၊ ရောက်၏။ ဣတ၊ ိ ဤသို့။ ဥပသေနဝင်္ဂန္တပုတ္တော ထေရော၊ ဝင်္ဂန္တပုဏ္ဏား၏သားဖြစ်သော ဥပသေနထေရ်သည်။ ဣမာ ဒသ ဂါထာယော၊ ဤဖွဲ့ဆိုသီးကုံးအပ်သော ဆယ်ဂါထာတို့ကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဥပသေနထေရဂါထာ အနက်ပြီး၏။ (၂၃၉) ပုရိသော၊ အသိပညာပြည့်စုံစွာသော ယောကျ်ားသည်။ သကံ အတ္ထိ၊ မိမိအကျိုးကို။ ဝိဇာနေယျ၊ ဟုတ်မှန်သော အတိုင်းဆင်ခြင်၍သိရာ၏။ ဝိစာရန္တော စ၊ ဆင်ခြင်သိ ပြီး၍လည်း။ ပါဝစနံ၊ ဘုရားဟောတော်မူအပ်သော ပဋိကတ်သုံးပုံဟုဆိုအပ်သော စကားတော်ကို။ အဝလောကေယျာထ၊ ပညာဖြင့်ကြည့်ရှုဆင်ခြင်ရာ၏။ သာမညံ၊ ရဟန်၏အဖြစ်သို့။ အဇ္ဇုပဂတဿ၊ ကပ်သော အမျိုးသားအား။ ဧတ္ထ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ပဗ္ဗဇိဘာဝေ၊ ရဟန်းအဖြစ်၌။ ယံ ကမ္မံ၊ အကြင်အမှုသည်။ ပတိရူပံ၊ သင့်တင့်လျှောက်ပတ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ တံ၊ ထိုသင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အမှုကို။ အဝြလောကေယျာထ၊ ပညာဖြင့်ကြည့်ရှုဆင်ခြင်ရာ၏။ ဣဓေဝ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ကလျာဏံ၊ ကောင်းသော။ မိတ္တဉ္စ၊ အဆွေခင်ပွန်း လည်းကောင်း။ သိက္ခာဝိပုလသမာဒါနံ၊ ပြန့်ပြောသော သိက္ခာပုဒ်ကိုဆောက်တည်းခြင်းလည်းကောင်း။ ဂရူနံ၊ အလေးအမြတ်ပြုအပ်ကုန်သော ဥပဇ္ဈာယ်တို့၏။ ယာသုဿုသာ စ၊ အကြင်အဆုံးအမကို နာခြင်းငှာ အလိုရှိခြင်း လုပ်ကြွေခြင်းလည်းကောင်း။ ဧတံ၊ ဤကလျာဏမိတ္တကိုမှိဝဲခြင်းအစရှိသည်သည်။ သမဏဿ၊ ရဟန်းအား။ ပတိရူပံ၊ လျောက်ပတ်၏။ ဗုဒ္ဓေသု၊ အရဟံအစရှိသော ကျေးဇူးနှင့်ပြည့်စုံသော ဘုရားရှင်တို့၌။ သဂါရဝတာ စ၊ ရိုသေသည်၏ အဖြစ်နှင့်တကွဖြစ်ခြင်း လည်းကောင်း။ ဓမ္မေ၊ အရိယာဓမ္မ၌။ ယထာဘူတံ၊ ဟုတ်မှန်သော အတိုင်း။ အပစိတိစ၊ ပူဇော်ခြင်းလည်းကောင်း။ သံဃေ၊ အရိယာသံဃာ၌။ စိတ္တိကာရော၊ ရိုသေမြတ်နိုးခြင်း လည်းကောင်း။ ဧတံ၊ ဤရတနာသုံးပါးတို့၌ အရိုအသေအလေး အမြတ်ပြုခြင်းသည်။ သမ+

၁၈၄+ ၁၈၅+ ယဿ၊ ရဟန်းအား။ ပတိရူပါ၊ လျောက်ပတ်၏။ အာစာရဂေါစရေ၊ ကိုယ်နှုတ်ဖြင့် မလွန်ကျူးခြင်းဟုဆိုအပ်သော အာစာရဆွမ်းအလို့ငှာ သင့်တင့်လျှောက်ပတ်သော အရပ်၌ဆွမ်းခံသွားခြင်းဟုဆိုအပ်သော ဂေါစရနှင့်။ ယုတ္တော စ၊ ယှဉ်ခြင်းလည်းကောင်း။ သောဓိတော၊ စင်ကြယ်စေအပ်သည်ဖြစ်၍။ အဂါရယှော စ၊ ပညာရှတို့သည်မကဲ့ရဲ့အပ်သော။ အာဇိဝေါ စ၊ အသက်မွေးခြင်းသည်လည်းကောင်း။ စိတ္တဿ၊ စိတ်ကို။ သဏ္ဌာပနံ၊ ရူပါရုံစသည်တို့၌ လောဘစသည်တို့ကို မဖြစ်စေသော အားဖြင့်ကောင်းစွာထားခြင်းလည်းကောင်း။ ဧတံ၊ ဤအာစရဂေါစရသမ္ပတ္တိအစရှိသည်လည်း။ သမဏဿ၊ ရဟန်းအား။ ပတိရူပံ၊ လျှောက်ပတ်၏။ စာရိတ္တံ ဝါ၊ ကျင့်သည်ကိုပြု၍ ပြည့်စုံစေအပ်သော သီလလည်းကောင်း။ ပသာဒနီယံ၊ ကြည်ညိုဖွယ်ကိုဆောင်တတ်သော။ ဣရိယာပထိယံ၊ ဣရိယာပုလ်ကိုမှိဝဲသော အဆင်အခြင်ပညာကိုလည်းကောင်း။ အဓိစိတ္တေ၊ သမထဝိပဿာ စသည်နှင့်ယှဉ်သော စိတ်၌။ အာယောဂေါ စ၊ အဖန်တစ်လဲလဲပွားစေခြင်းသည် လည်းကောင်း။ ဧတံ၊ ဤစာရိတ္တအစရှိသည်သည်။ သမဏဿ၊ ရဟန်းအား။ ပတိရူပံ၊ လျောက်ပတ်၏။ အရညကာနိ၊ တော၌ဖြစ်ကုန်သော။ ပန္ထာနိ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာကျောင်းသည်လည်းဖြစ်ကုန်ထသော။ အပ္ပသဒ္ဒါနိ၊ လူတို့၏ကြွေးကျော်သံမှ ကင်းကုန်ထသော။ သေနာသနာနိ၊ ကျောင်းတို့ကို။ မုနိနာ၊ ရဟန်းသည်။ ဘဇိတဗ္ဗာနိ၊ မှီဝဲအပ်ကုန်၏။ ဧတံ၊ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော ကျေးဇူးနှင့်ပြည့်စုံသော တောကျောင်းသည်။ သမဏဿ၊ ရဟန်းအား။ ပတိရူပံ၊ လျှောက်ပတ်၏။ သီလဉ္စ၊ စတုပါရိသုဒ္ဓိ သီလလည်းကောင်း။ ဗာလုဿစ္စဉ္စ၊ များသောအကြားအမြင်ရှိသော သူ၏အဖြစ်လည်းကောင်း။ ဓမ္မာနံ၊ ရုပ်နံတရားတို့ကို။ ယထာဘူတံ၊ မဖောက်မပြန်။ ပဝိစယော စ၊ စုံစမ်းဆင်ခြင်ခြင်းလည်းကောင်း။ သစ္စာနံ၊ ဒုက္ခသစ္စာစသော သစ္စာလေးပါးတရားတို့ကို။ အဘိသမယော စ၊ အဘိညာဘိသမယအစရှိသည်၏ အစွမ်းဖြင့်ထိုးထွင်း၍သိခြင်းလည်းကောင်း။ ဧတံ၊ ဤသီလဟဗာဟုဿစ္စအစရှိသည်သည်လည်း။ သမဏဿ၊ ရဟန်းအား။ ပတိရူပံ၊ လောက်ပတ်၏။ အနိစ္စန္တိ၊ သဗ္ဗေသင်္ခါရအနိစ္စာဟူ၍ လည်းကောင်း။ အနတ္ထသညဉ္စ၊ သဗ္ဗေဓမ္မာ အနတ္ထာစသည်ဖြင့် ဖြစ်သော သညာကိုလည်းကောင်း။ အသုဘသညဉ္စ၊ ဤခန္ဓာကိုယ်ကား မတင့်ယ်ဟုဖြစ်သော သညာကိုလည်းကောင်း။ လောကမှိ စ၊ တေဘုမ္မကသင်္ခါရလောက၌လည်း။ အနဘိရတိ၊ အ

၁၈၅+ ၁၈၆+ ပြစ်ကိုရှုခြင်းဝဋ်မငြိးငွေခြင်းကိုရှုခြင်းဟုဆိုအပ်သော မွေ့လျော်ဖွယ်မရှိဟူသော အမှတ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘာဝယျ၊ ဖြစ်ပွားစေရာ၏။ ဧတံ၊ ဤသို့အနိစ္စအစရှိသည် အစွမ်းဖြင့် ပွားစေခြင်းစသည်သည်။ သမဏဿ၊ ရဟန်းအား။ ပတိရူပံ၊ လျောက်ပတ်၏။ ဗောဇ္ဈင်္ဂေစ၊ သတိသံဗောဇ္ဈင်စသော ခုနစ်ပါးတို့သော ဗောဇ္ဈင်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဣဒ္ဓိပါဒါနိ စ၊ ဆန္ဒိဒ္ဓိပါဒ်စသော လေးပါးသော ဣဒ္ဓိပါဒ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဣန္ဒြိယာနိ စ၊ သဒ္ဓါစသော ငါးပါးသောဣန္ဒြေတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဗလာနိ စ၊ သဒ္ဓါစသော ငါးပါးသော ဗိုလ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ အဋ္ဌင်္ဂိကံ၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့်ပြည့်စုံသော။ အရိယံ၊ မြတ်သာ။ မဂ္ဂံ ဝါ၊ မဂ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဘာဝေယျ၊ ပွားစေရာ၏။ ဧတံ၊ ဤဗောဇ္ဈင်ကိုပွားစေခြင်း အစရှိသည်သည်လည်။ သမဏဿ၊ ရဟန်းအား။ ပတိရူပံ၊ လျှောက်ပတန်၏။ မုနိ၊ ရဟန်းသည်။ တဏှံ၊ ကာမတဏှာစသော အပြားရှိသော အလုံးစုံသော တဏှာကို။ ပဖဟေယျ၊ အရဟတ္တမဂ်ဖြင့် ပယ်ရာ၏။ သမူလကေ၊ ကာမရာဂသညစသော အမြစ်နှင့်တကွဖြစ်ကုန်သော။ အာသဝေ၊ ကာမာသဝစသော အာသဝေါတရားတို့ကို။ ပဒါလေယျ၊ ဖောက်ခွဲရာ၏။ ဝိပ္ပမုတ္တော၊ ခပ်သိမ်းသော ကိလေသာတို့ကို ပယ်သော အားဖြင့် အလုံးစုံသော ဥပဓိမှလွတ်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရေယျ၊ နေရာ၏။ ဧတံ၊ ဤတဏှာကိုပယ်ခြင်းအစရှိသည်သည်။ သမဏရ၊ ရဟန်းအား။ ပတိရူပံ၊ လျောက်ပတ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဂေါတမော ထေရော၊ ဂေါတမထေရ်သည်။ ဣမာ ဒသဂါထာယော၊ ဤဖွဲသီကုံးအပ်သော ဆယ်ဂါထာတို့ကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဂေါတမထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ ဒသကနိပါတေ၊ ဒသကနိပါတ်၌။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ ကာဠုဒါယီ၊ ကာဠုဒါယီအမည်ရှိသော။ သော ထေရော၊ ထိုမထေရ်သည်လည်းကောင်း။ ဧကဝိဟာရီ၊ ဧကဝိဟာရီအမည်ရှိသော။ သော ထေရော၊ ထိုမထေရ်သည်လည်းကောင်း။ ကပ္ပိနော၊ ကပ္ပိနထေရ်လည်းကောင်း။ စူဠပန္ထကော၊ စူဠပန္ထကထေရ်လည်းကောင်း။ ကပ္ပေါ စ၊ ကပ္ပထေရ်လည်းကောင်း။ ဥပသေနော စ၊ ဥပသေနထေရ်လည်းကောင်း။ သတ္တမော၊ ခုနစ်ခုမြောက်ဖြစ်သော။ ဂေါတမော၊ ဂေါတမေထေရ်လည်းကောင်း။ ဒသကေ၊ ဒသကနိပါတ်၌။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေ ထေရော၊ ဤမထေရ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧတ္ထ၊ ဤဒကနိပါတ်၌။ ဂါထာယော၊ ဖွဲ့ဆိုသီးသုံးအပ်သော ဂါထာတို့သည်။ သတ္တဟိ၊ ခုနစ်ဆယ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤ

၁၈၆+ ၁၈၇+ သည်လျှင်တည်း။ ဒသကနိပါတော၊ ဒသကနိပါတ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဒကနိပါတ်ပြီး၏။ ဧကာဒသကနိပါတ်။ (၂၄၀) တာတ၊ ချစ်သားသာမဏေ။ ဝနေ၊ တော၌။ ဝသန္တေ၊ နေသည်ရှိသော်။ တဝ၊ သင်အား။ ကိံ အတ္ထော၊ အဘယ်အကျိုးရှိပါအံ့နည်း။ ဥဇ္ဇုဟာနော စ၊ ဥဇ္ဇုဟာနတောင်သည်လည်း။ ပါဝုသေ၊ မိုးကာလ၌။ တဝ၊ သင်ချစ်သားအား။ ကိံ အတ္ထော၊ အဘယ်အကျိုးရှိပါအံ့နည်း။ တေ၊ သင်ချစ်သားအား။ ဝေရမ္ဘာ၊ ဝေရဗ္ဘလေတို့သည်။ ကိံ ရမ္မဏိယာ၊ အဘယ်မွေ့လျော်ဖွယ်ရှိပါက်သနည်း။ ဟိ သစ္စံ၊ မှန်၏။ ဈာယိနံ၊ ဈာန်ကိုဝင်စားကုန်သောသူတို့အား။ ပဝိဝေကော၊ လေစသည်ဆိတ်ငြိမ်ရာအရပ်ကို။ ကုစ္ဆိတဗ္ဗော၊ အလိုရှိအပ်၏။ အာဝုသော၊ ဒါယကာ။ ပါဝုသေ၊ မိုးကာလ၌။ အဗ္ဘာနိ၊ တိပ်တိုက်တို့ကို။ ဝေရမ္ဘာဝါတော၊ လာသောလေသည်။ နုဒတိယာထာ၊ ဆောင်သကဲ့သို့။ ဝေမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိဝေကပဋိသညိတာ၊ ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းနှင့်ယှဉ်သော။ ပညာ၊ ပညာသည်။ အဘိကိရန္တိ အာကဍ္ဎန္တိ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာအရပ်သို့သာလျှင် ငင်ကုန်၏။ အပဏ္ဍုရောမည်သော အဆင်းရှိသော။ အဏ္ဍသမ္ဘဝေါ၊ ဥ၌ဖြစ်သော ကျီးသည်။ သိဝလိကာယ၊ သင်ချိုးအရပ်၌။ နိကေတစာရီကော၊ ထိုသင်ချိုင်းအရပ်၌ နေရာဌာနကိုပြု၍ သွားလာ၏။ မေ၊ ငါ၏။ သဒေဟသ္မိံ၊ ကိုယ်၌။ ဝိရာဂနိဿိတံ၊ ရာဂကင်းခြင်းကိုမှိသော။ သတိ၊ ကာယဂတာသတိနှင့်ယှဉ်သော ကမ္မဋ္ဌာန်းသည်။ ဥပ္ပါဒယတေဝ၊ ဖြစ်သည်သာလျှင်တည်း။ ယဉ္စ ပဗ္ဗဇ္ဇိတံ၊ အကြင်ရဟန်းကိုလည်း။ အညေ၊ တစ်ပါးသော သူတို့သည်။ န ရက္ခန္တိ၊ ကြောင့်ကြခြင်းကို ဖြစ်စေသောအားဖြင့်မစောင့်ရှောက်ကုန်။ သော ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကာမေသု၊ ဝတ္ထုကာမကိလောကာမတို့၌။ အနပေက္ခဝါ၊ ငဲ့ကွတ်ခြင်း ကင်းသည်ဖြစ်၍။ ဝေသုခံ၊ စင်စစ်သဖြင့်အမှတ်မရှိသော အရပ်၌ချမ်းသာစွာ။ သေတိ၊ နေရ၏။ တေ ပဗ္ဗတာ၊ ထိုတောင်တို့သည်။ အစ္ဆောဒကာ၊ ကြည်သောရေလည်းရှိကုန်၏။ ပုထုသိလာ၊ ကြီးသောကျောက်လည်းရှိကုန်၏။ ဂေါနင်္ဂုလမိဂါယူထာ၊ တောနွားသမင်အစရှိသော သားတို့ဖြင့်ပြည့်စုံကုန်၏။ အမ္ဗုသေဝါလသဉ္ဆန္နာ၊ မှော်တို့ဖြင့် ဖုံးလွှမ်း

၁၈၇+ ၁၈၈+ သော မြိန်မြတ်သော အရေရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ မံ၊ ငါကို။ ရမယန္တိ၊ မွေ့လျော်စေကုန်၏။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ အညေသု၊ တောအရပ်တို့၌ဖြစ်ကုန်သော။ ကန္ဒရာသုစ၊ ချောက်တို့၌လည်းကောင်း။ ဂုဟာသုစ၊ လိုဏ်းတို့၌လည်း။ ဝသတံ၊ ရှေး၌နေဘူးလေပြီ။ ဝါဠမိဂနိသေဝိတေ၊ ခြင်္သေ့သစ်ကျားစသည်တို့သည်မှီဝဲအပ်သော တော၌။ ပန္ထေသု၊ အစွန်ဖြစ်ကုန်သော။ သေနာသနေသု၊ ကျောင်းတို့၌။ ဝသိတံ၊ နေဘူးလေပြီ။ ဣမေ ပါဏိနော၊ ဤသတ္တဝါတို့ကို။ ဟညန္တု၊ လက်ဆုပ်အစရှိသော ပုတ်ခတ်ခြင်းတို့ဖြင့် နှိပ်စက်စေကုန်သတည်း။ ဒုက္ခံ ဝါ၊ အမည်မရှိတစ်စုံတစ်ခုသော ဆင်းရဲခြင်းသို့မူလည်း။ ပပ္ပေါန္တု၊ ရောက်စေကုန်သတည်း။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဒေါသသံဟိတံ၊ အမျက်နှင့်စပ်သော။ အနိရိယံ၊ ဗျာပါဒဝိတက်, ဝိဟိံယဝိတက်စသည် အပြားရှိသော။ သံကပ္ပံ၊ ယုတ်မာသော အကြံကို။ ဥပ္ပါဒိတံ၊ ဖြစ်စေအပ်သည်ကို။ နာဘိဇာနာမိ၊ မသိစဘူး။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ သတ္ထာ၊ ဘုရားမြတ်စွာသို့။ ပရိစိဏ္ဏောဥပါသိတော၊ ဆည်းကပ်အပ်ပြီ။ ဗုဒ္ဓဿ၊ ဘုရားမြတ်စွာ၏။ သာသနံ၊ အဆုံးအမကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်ပြီ။ မေ မံယာ၊ ငါသည်။ ဂရုကော ဘာရော၊ လေးစွသောခန္ဓာဝန်ကို။ ဩဟိတော၊ ချအပ်ပြီ။ ဘဝနေတ္ထိ၊ ဘဝသုံးပါးသို့ဆောင်တတ်သော။ တဏာတိ သမဟတာ၊ အရဟတ္တမဂ်ဖြင့်နုတ်အပ်ပြီ။ ယဿ၊ အကြင်အရဟတ္တဖိုလ်နိဗ္ဗာန်၏။ အတ္ထာ၊ အကျိုးငှာ။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာထောင်သော လူ၏ဘောင်မှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင်သော ရဟန်း၏ ဘောင်၌။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြုပြီ။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ သဗ္ဗသံယောဇနက္ခယော၊ အလုံးစုံသော သံယောဇဉ်တို့၏ ကုန်ရာဖြစ်သော။ သော အတ္ထော၊ ထိုနိဗ္ဗာန်ဟူသော အကျိုးသို့။ အနုပတ္တော၊ အစဉ်သဖြင့် ရောက်ပြီ။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ မရဏံ၊ သေခြင်းကို။ နာဘိနန္ဒာမိ၊ မနှစ်သက်။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ရှင်ခြင်းကို။ နဘိနန္ဒာမိ၊ မနှစ်သက်။ ကာလဉ္စ၊ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုအံ့သော လာကကိုသာလျှင်။ ပဋိကင်္ခါမိ အာဂမေမိ၊ ငံ့၏။ ဘဋကော၊ သူခစာသည်။ ပရဿ၊ တစ်ပါးသောသူ၏။ ကမ္မံ၊ အမှုကို။ ကရောန္တော၊ ပြုသည်ရှိသော်။ ကမ္မသိဒ္ဓိံ၊ အမှု၏ပြီးခြင်းကို။ အနိဗ္ဗိသံ အနိဗ္ဗိသန္တော၊ မနှစ်သက်ဘဲလျက်။ ကမ္မ၊ အမှုကို။ ကရောန္တောယထာ၊ နေကုန်ခြင်းမျှကိုတောင့်တ၍ ပြုသကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထိုအတူ။ အဟမ္ပိ၊ ငါသည်လည်း။ မရဏံ၊ သေခြင်းကို။ နာဘိနန္ဒာမိ၊ မနှစ်သက်။ ဇိဝိတံ၊ အသက်ရှင်ခြင်းကို။ န ဘိနန္ဒာမိ၊ မနှစ်သက်။ သမ္ပဇာနော၊ ပညာအဆင်အခြင်နှင့်ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ ပဋိဿတော၊ ထင်သောသတိရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာလံ၊

၁၈၈+ ၁၈၉+ ဝ၊ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုအံ့သော ကာလကိုသာလျှင်။ ပဋိကခါမိ အာဂမေမိ၊ ငံ့လျက်နေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သံကိစ္စထေရော၊ သံကိစ္စထေရ်သည်။ ဣမာ ဧကာဒသဂါထာယော၊ ဤဖွဲ့ဆိုသီကုံးအပပ်သော တစ်ဆယ့်တစ်ဂါထာတို့ကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ သံကိစ္စထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ ဧကဒသကနိပါတမှီ၊ ဧကာဒသကနိပါတ်၌။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ ကတကိစ္စော၊ ပြုအပ်ပြီးသော မဂ်ကိစ္စဖိုလ်ကိစ္စရှိသော။ အနာသဝေါ၊ ကင်းပြီးသောအာသဝေါတရား ရှိသော။ သံကိစ္စထေရော၊ သံကိစ္စထေရ်တစ်ယောက်သာလျှင်တ့ည်း။ ဂါထာ စ၊ ဖွဲ့ဆိုသီကုံးအပပ်သော ဂါထာတို့သည်လည်း။ ဧကာဒသေဝ၊ တစ်ဆယ့်တစ်ဂါထာတို့သည်လျှင်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ ဣဒံ၊ ဤသည်လျှင်တည်း။ ဧကာဒသနိပါတော၊ ဧကာဒသကနိပါတ်သည်။ နိဋ္ဌိတော နိဋ္ဌံ ဣတော ပတ္တော ဂတော၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဧကာဒသကနိပါတ်ပြီး၏။ ဒွါဒသကနိပါတ်။ (၂၄၁) အသ္မိံ လောကေ၊ ဤသင်္ခါရလောက၌။ ကုလပုတ္တော၊ အကျိုးစီးပွားကို အလိုရှိသော အမျိုးသားသည်။ သုသိက္ခိတံ၊ မကျိုးမပေါက်မပြောက်မကျားသဖြင့် ကောင်းစွာကျင့်အပ်သော။ သီလမေဝ၊ စာရီတ္တသီလဝါရိတ္တသီလကိုသာလျှင်။ သိက္ခေထ၊ ကျင့်ရာ၏။ ဟိယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ သေဝိတံ ရိက္ခိတံ၊ စောင့်အပ်သော။ သီလ၊ စာရိတ္တသီလ, ဝါရိတ္တသီလသည်။ သဗ္ဗသမ္ပတ္တိံ၊ ခပ်သိမ်းသော လူစည်းစိမ်နတ်စည်းစိမ် နိဗ္ဗာန်စည်းစိမ်ကို။ ဥပနာမေတိ၊ ဆောင်ပေ၏။ တယော သုခေ၊ သုံးပါးသော ချမ်းသာတို့ကို။ ပတ္ထယာနော၊ အလိုရှိသော။ မေဓာဝီ၊ ပညာရှိသည်။ သီလံ၊ စာရိတ္တသီလဝါရိတ္တသီလကို။ ရက္ခေယျ၊ စောင့်ရာ၏။ သီလဝတော၊ သီလရှိသောသူအား။ ဣဓ၊ ဤပစ္စုပ္ပန်လောက၌။ ပသံသဉ္စ၊ ပညာရှတို့သည် ခြီးမွမ်းအပ်သည်လည်းကောင်း။ ဝိတ္ထိဘာဘဉ္စ၊ ဥစ္စာကိုရခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပေစ္စ၊ တမလွန်ဘဝ၌။ သဂ္ဂေ၊ နတ်ပြည်၌။ မောဒနဉ္စ၊ နတ်တို့၏စည်းစိမ်းဖြင့် မွေ့လျော်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ သီလဝါ၊ သီလရှိသောသူသည်။ သညမေန၊ ကိုယ်နှုတ်ကိုစောင့်စည်းခြင်းဖြင့်။ ဗဟုမိတ္တေ၊ များစွာသော အဆွေခင်ပွန်းတို့ကို။ အဓိဂစ္ဆတိ၊ ရ၏။ ဒုဿိလော ပန၊ သီလမရှိသောပုဂ္ဂိုလ်သည်ကား။ ပါပံ၊ ပါဏာတိပါတစသော မကောင်းမှုကို။ အာစာရံ အာစရန္တော၊ ကျင့်သည်ဖြစ်၍။ မိတ္တေဟိ မတ္တေ ဧဝ၊ အဆွေခင်

၁၈၉+ ၁၉၀+ ပွန်းတို့ကိုသာလျှင်။ ဓသတေ၊ ဖျက်ဆီး၏။ ဒုဿိလော၊ သီလမရှိသော။ နရော၊ လူသည်။ အဝဏ္ဏံ၊ မျက်မှောက်၌ ကျေးဇူးမဲ့သော စကားကိုပြောဆိုသော အားဖြင့်ကဲ့ရဲခြင်းကိုလည်းကောင်း။ အကိတ္တိဉ္စ၊ အကျော်အစောမဲ့ကိုပြောဆိုသော အားဖြင့်မျက်ကွယ်ကဲ့ရဲခြင်းကိုလည်းကောင်း။ လဘတေ၊ ရ၏။ သီလဝါ၊ သီလရှိသော သူသည်။ ဝဏ္ဏဉ္စ၊ ကျေးဇူးသတင်းကို်လည်းကောင်း။ ကိတ္တိံ စ၊ မျက်ကွယ်၌ကျော်စောပြန့်နှံကို်လည်းကောင်း။ ပသံသဉ္စ၊ ခြီးမွမ်းခြင်းကို်လည်းကောင်း။ သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ လဘတိ၊ ရ၏။ သီလံ၊ သီလသည်။ အာဒိ၊ ကုသိုလ်တရားတို့၏ အစဖြစ၍။ ပတိဋ္ဌာ စ၊ ခပ်သိမ်းသော ဥတ္တရိမနုဿဓမ္မတို့၏ တည်ရာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သီလံ၊ သီလသည်။ ကလျာဏာနံ၊ ကောင်းသောသမထဝိပဿနာစသော တရားတို့သည်။ မာတုကံ မာဘုဘူတံ၊ အမိသဖွယ်ဖြစ်၍ဖြစ်၏။ သီလံ၊ သီလသည်။ သဗ္ဗဓမ္မာနံ၊ ပီတိပါမောဇ္ဇစသော ခပ်သိမ်းသောတရားတို့၏။ ပမုခံ ပမုခဘူတံ၊ အမှုးဖြစ်၍ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ သီလံ၊ သီလကို။ ဝိသောဓယေ၊ မကျိုးမပေါက်မပြောက်မကြားခြင်းစသည်ဖြင့် ပြည့်စုံစေရာ၏။ သီလံ၊ သီလကို။ ဝေလာ၊ အပိုင်းအခြားကိုမလွန်မူ၍။ သံဝရံသဝရန္တော၊ စောင့်ရှောက်သောသူသည်။ စိတ္တဿ၊ မိမိစိတ်ကို။ အဘိဟာသနံ၊ နှလုံးသားယာခြင်း အကြောင်းရှိသော ကြောင့်နှစ်သက်စေတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သဗ္ဗဗုဒ္ဓါနံ၊ ခပ်သိမ်းသော သာဝကပစ္စေကဗုဒ္ဓါ ဘုရားတို့ကို။ ကိတ္တဉ္စ၊ ရောင့်ရဲလည်းရောင့်ရဲစေတတ်ဝမ်းမြောက်စေတတ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ သီလံ၊ သီလကို။ ဝိသောဓယေ၊ မကျိုးမပေါက်မပေါက်မပြောက်မကျားခြင်း စသည်ဖြင့် ပြည့်စုံစေရာ၏။ သီလံ၊ သီလသည်။ အပဋိမံ၊ အတုမရှိသော။ ဗလံ၊ မာရ်ကိုဖျက်ဆီးခြင်း၌ စွမ်းနိုင်၏။ သီလံ၊ သီလသည်။ ဥတ္တမံ၊ မြတ်သော။ အာဝုဓံ၊ ကိလေသာတို့ကို ဖျက်းဆီးခြင်းငှာစွမ်းနိုင်သော လက်နက်လည်းမည်၏။ သီလံ၊ သီလသည်။ အာဘရဏံ၊ တင့်တယ်စေတတ်သာ တန်ဆာလည်းမည်၏။ သေဋ္ဌံ၊ ခပ်သိမ်းသော ကာလပတ်လုံးမြတ်၏။ သီလံ၊ သီလသည်။ အဗ္ဘုတံ၊ မဖြစ်ဘူးမြဲသော။ ကဝစံ၊ တစ်ပါးသော မြှာလှံနှင့်တူသော ကိလေသာကိုတာမြစ်တတ်သောချပ်တန်ဆာ သဖွယ်ဖြစ်၍ဖြစ်၏။ သီလံ၊ သီလသည်။ မဟေသက္ခော၊ ကြီးသောအားရှိသော။ သေတု သေတုဘူတံ၊ ကိလေသာဟူသော ရေတို့သည်မနစ်နိုင်သော ကြောင့်တံတားသဖွယ်ဖြစ်၍ဖြစ်၍။ သီလံ၊ သီလသည်သည်။ အနုတ္တရောဂန္ဓော၊ လေသညလေအောက်အရပ် ဆယ်မျက်နှာတို့၌ အနံတကြိုက်ကြိုက်လှိုင်တတ်သောကြောင့် အတုမရှိသော

၁၈၀+ ၁၉၁+ သာမည်၏။ သသ၊ သံလသည်။ သေဋ္ဌံ၊ မြတန်သော။ ဝိလေပန၊ နံသာပျောင်းနှင့်လည်းတူ၏။ ယေန သီလ ဂန္ဓေနေ၊ အကြင်သီလတည်းဟူသော အနံဖြင့်။ ဒိသော ဒိသံ၊ အရပ်ဆယ်မျက်နှာတိုင်အောင်။ ဝါတိ၊ တစ်ကြိုင်ကြိုင်လှိုင်၏။ သီလံ၊ သီလသည်။ ဥတ္တမံ၊ မြတ်သော။ ပါထေယျံ၊ ယူဆောင်၍သွားသော ရိက္ခာထုတ်နှင့်တူ၏။ သီလံ၊ သီလသည်။ သေဋ္ဌော၊ မြင်သော။ အတိဝါဟော၊ အလိုရှိအပ်သော စည်းစိမ်ချမ်းသာတို့ကိုကို ဖြစ်စေတတ်သောကြောင့်လွန်စွာ ဝန်ကိုရွက်ဆောင်သော အရပ်သို့ဆောင်တတ်သောကြောင့်လည်းကောင်း လွန်စွာဝန်ကိုရွက်ဆောင်တတ်သော သူနှင့်တူ၏။ ယေန အတိဝါဟေန၊ အကြင်လွန်စွာဝန်ကိုရွက်ဆောင်တတ်သာသူနှင့်တူသော သီလဖြင့်။ ဒိသာဒိသံ၊ အရပ်ဆယ်မျက်နှာတို့သို့။ ဝါတိ၊ ချမ်းသာစွာရောက်စေတတ်၏။ ဒုမ္မနော၊ သီလမှကင်းသည်ဖြစ်၍ နှလုံးဆိုးသောသူမိုက်သည်။ ဣဓေဝ၊ ဤပစ္စုပ္ပန်လောက၌။ နိန္ဒံ၊ ပညာရှိတို့ကဲ့ရဲခြင်းကို။ လဘတိ၊ ခံရ၏။ ပစ္စေ၊ တစ်မလွန်ဘဝ၌။ အပါယေ၊ အပယ်၌ဖြစ်သော ကာလ၌။ ဒုက္ခံ၊ လွန်စွာသောဆင်းရဲခြင်းကို။ လဘတိ၊ ခံရ၏။ ဒုမ္မနော၊ မကောင်းသောနှလုံးရှိသော။ သီလေသု၊ သီလတို့၌။ အသမာဟိတော၊ မဆောင်တည်မစောင့်စည်းသော။ ဗာလော၊ သူမိုက်သည်။ သဗ္ဗတ္ထ၊ အလုံးစုံသော ပစ္စုပ္ပန်လောက တစ်မလွန်လောက၌။ နိန္ဒံ၊ ပညာရှိတို့ကဲ့ရဲခြင်းကို။ လဘတိ၊ ခံရ၏။ သုမနော၊ ကောင်းသောအကျင့်ရှိသော ပညာရှိသည်။ ဣဓေဝ၊ ဤပစ္စုပ္ပန်လောက၌။ ကိတ္တိံ၊ ခပ်သိမ်းသော အရပ်တို့၌ပြန့်နံသော ကောင်းသောသတင်းရှိကျော်စောခြင်းရှိသညဖစ၍ မျက်ကွယ်၌ပညာရှိတို့၏ ခြီမွမ်းခြင်းကို။ လဘတိ၊ ရ၏။ ပေစ္စ၊ တစ်မလွန်ဘဝ၌။ သက္ကေသု စ၊ နတ်ပြည်၌ဖြစ်သော ကာလတို့၌လည်း။ ကိတ္ထိံ၊ ဤသူကား သူတော်ကောင်းတည်း ကောင်းသောသီလရှိသောသူတည်းဟုခြီးမွမ်းခြင်းကို။ လဘတိ၊ ရ၏။ သုမနော၊ ကောင်သောစိတ်ကောင်းသော အကျင့်ရှိသော။ သီလေသု၊ စာရီတ္တသီလဝါရိတ္တသီလတို့၌။ သုသမာဟိတော၊ ဆောက်တည်အပ်သော စိတ် ရှိသော။ ဓိရော၊ ပညာရှိသည်။ သဗ္ဗတ္ထ၊ အလုံးစုံသော ပစ္စုပ္ပန်လောက တစ်မလွန်လောက၌။ သီလမေဝ၊ သီလသည်သာလျှင်။ အဂ္ဂံ၊ မြတ်၏။ ပန၊ ထိုသီလထက်ကား။ ပညာဝါ၊ ပညာရှိသောသူသည်။ ဥတ္တမော၊ မြတ်၏။ မနုဿေသုစ၊ လူတို့၌လည်းကောင်း။ ဒေဝေသု စ၊ နတ်တို့

၁၉၁+ ၁၉၂+ ၌လည်းကောင်း။ သီလပညာဏတော၊ သီလပညာအားဖြင့်။ ဇယန္တိ၊ ဆန်ကျင်ဘက်ဖြစ်သော ဒုစရိုက်တရားကိုအောင်နိုင်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သီလဝထေရော၊ သီလဝထေရ်သည်။ ဣမာ ဒွါဒသ ဂါထာယော၊ ဤဖွဲ့ဆိုသီးကုံးအပ်သောတစ်ဆယ့်နှစ်ဂါထာတို့ကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ သီလဝထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၂၄၂) အဟံ၊ ငါသည်။ နီစေ၊ ယုတ်သော။ ကုလမှိ၊ အမျိုး၌။ ဇာတော၊ ဖြစ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ အပ္ပဘောဇနော၊ နည်းသောထမင်းရှိသော။ ဒလိဒ္ဒေါ၊ ငြိုငြင်စွာအသက်မွေးခြင်းရသော သူဆင်းရဲသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မံ မမ၊ ငါ့အား။ ဟိနကမ္မံ၊ ယုတ်သော အမှုရှိသည်။ အာသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ပုပ္ဖေဆဋ္ဋကော၊ ညိုးလေပြီးသော ပန်းအမှိုက်ကိုစွန့်ရသော သူဆင်းရဲဘင်ကိုကျုံးရသောသူသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ရပြီ။ မနုဿာနံ မနုဿေဟိ၊ လူတို့သည်။ ဇိဂုစ္ဆိတော၊ အမျိုးအမှုဖြင့်စက်ဆုပ်အပ်သည်။ ပရိဘူတော အဝညာတော၊ ယုတ်သောအားဖြင့်သိအပ်သည်။ ဂမ္ဘိတော၊ ရှုတ်ချအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ နီစမနံ၊ တစ်ပါးသောသူကိုမြင့်မိုရ်တောင်ကဲ့သို့ခြီးပင့်ထိုသူတို့၏ မြေမှုန့်မျှဖြင့် မိမိကိုယ်ကိုယုတ်သည်ကိုပြု၍ဖြစ်သော အားဖြင့်နှိမ့်ချသောစိတ်ရှိသည်ကို။ ကရိတွာန၊ ပြု၍။ ဗာဟုကံဇနံ၊ များစွာသော လူကို။ ဝန္ဒိဿံ ဝန္ဒိဿာမိ၊ မြင်သောကာ၌လက်အုပ်ခြီးခြင်းကိုပြု၍ ရှိခိုးရ၏။ အထ၊ ထိုသို့ရှိခိုးခြင်းကို ပြုရာမှတစ်ပါးသော အခါ၌။ ဘိက္ခုသံဃပုရက္ခတံ၊ ရဟန်းသံဃာတို့၏ ရှေးဦးကြွတော်မူသော။ မဟာဝီရံ၊ ကြီးသောလုံ့လရှိတော်မူသော။ သမ္ဗုဒ္ဓံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ မာဂဓာနံ၊ မဂဓရဇ်တိုင်းသူတို့၏။ ပုရုတ္တမံ၊ မြတ်သောရာဇဂြိုလ်ပြည်သို့။ ပဝိသန္တံ၊ ဆွမ်းခံဝင်လတ်သည်ကို။ အဒ္ဒသာသိ၊ ငါမြင်ရ၏။ တဒါ၊ ထိုမြင်သောအခါ၌။ ဗျာဘင်္ဂိံ၊ ထမ်းပိုးကို။ နိက္ခိပိတွာန၊ ချလတ်၍။ ဝန္ဒိတုံ၊ ရှိခိုးအံ့သော ငှာ။ ဥပသင်္ကမိံ၊ ကပ်၏။ မမေဝ၊ ငါ့ကိုသာလျှင်။ အနုကမ္ပာယ၊ အစင်သနားတော်မူသဖြင့်။ ပုရိသုတ္တမော၊ ယောကျ်ားမြတ်ဖြစ်တော်မူသော မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်တော်မူ၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ သတ္ထုနော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ တင့်အပ်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတော၊ ရပ်လျက်။ သဗ္ဗသတ္တာနံ၊ ခပ်သိမ်းသော သတ္တဝါတို့ထက်။ ဥတ္တမံ၊ မြတ်တော်မူသော ဘုရားသခင်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရဟန်းအဖြစ်ကို။ အာယစိံ၊ တောင်းပန်ပြီ။ တတော၊ ထိုနောင်မှ။ ကာရုဏိကော၊ ကြီးမြတ်သော ကရုဏာရှိတော်မူသော။ သဗ္ဗလောကနုကမ္ပကော၊ အလုံးစုံသော လူတို့၏ အကျိုးစီးပွားကိုစောင့်ရှောက်

၁၉၂+ ၁၉၃+ တတ်သော။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မံ၊ ငါ့ကို။ အာဟ၊ မိန့်တော်မူ၏။ မေ၊ ငါအား။ သာ ဥပသမ္ပဒါ၊ ထိုဧဟိဘိက္ခု ပဉ္စင်းအဖြစ်သည်။ အာသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ သော အဟံ၊ ထိုငါသည်။ အရညသ္မိံ၊ တောကျောင်း၌။ အတန္ဒိတော၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းစီးပြန်းခြင်း၌ မပျင်းမရိ အားထုတ်လျက်။ ဧကော၊ တစ်ယောက်အတည်းတည်း။ ဝိဟရန္တော၊ နေလျက်။ ယထာ၊ အကြင်သမထလျှင်ပြဋ္ဌာန်ခြင်း ရှိသော ဝိပဿနာကိုပွားစေလာဟူသော အခြင်းအရာဖြင့်။ မံ၊ ငါကို။ ဇိနော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဩဝဒိ၊ ဆုံးမတော်မူ၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ သတ္ထုဝစနံ၊ မြတ်စွာဘုရားဆုံးမတော်မူသော စကားတော်အတိုင်း။ အကာသိံ၊ ပြုပြီ။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်၏။ ပဌမံ ယာမံ၊ ပဌမံ၌။ ပုဗ္ဗဇာတိံ၊ ရှေး၌နေဘူးဖြစ်ဘူးသော ခန္ဓာဇာတိကို။ အနုဿရိံ၊ အစဉ်အတိုင်း အောက်မေ့ပြီ။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်၏။ မဇ္ဈိမံ ယာမံ၊ မဇ္ဈိမယံ၌။ ဒိဗ္ဗစက္ခုံ၊ ဒိဗ္ဗစက္ခု အဘိညာဉ်ကို။ ဝိသောဓိတံ၊ သုတ်သင်ရပြီ။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်၏။ ပစ္ဆိမေ ယာမေ၊ ပစ္ဆိမယံ၌။ တမောခန္ဓ၊ ဟောဟအစုကို။ ပဒါလယိံ၊ လာသက္ခယဉာဏ်ဖြင့်ဖျက်ဆီးပြီ။ တတော၊ ထိုနောင်မှ။ ရတျာဝိသာနေ၊ ညဉ့်၏ဆုံး၌။ သူရိယုဂ္ဂမနံ၊ သူရိယုဂ္ဂမနကာလေ၊ နေထွက်သောအခါ၌။ ပတိ ဣန္ဒော စ၊ နတ်တို့အရှင်ဖြစ်သောသိကြာင်းမင်းသည်လည်းကောင်း။ ဗြဟ္မစ၊ ဗြဟ္မာသည်လည်းကောင်း။ အာဂန္တွာ၊ လာလက်ကုန်၍။ အဉ္စလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂယှ၊ ချီကုန်၍။ မံ၊ ငါ့ကို။ နမဿိသု၊ ရှိခိုးကုန်၏။ ပုရိသဇည၊ ယောကျ်ားအာနည်ဖြစ်သောတော်မူသော အရှင်ဘုရား။ တေ၊ အရှင်ဘုရားအား။ နမော၊ ရှိခိုးပ၏။ ပုရိသုတ္တမ၊ ယောကျ်ားအာနည်ဖြစ်သောတော်မူသော အရှင်ဘုရား။ တေ၊ အရှင်ဘုရားအား။ နမော၊ ရှိခိုးပါ၏။ ယဿ တေ၊ အကြင်အရှင်ဘုရားအား။ အာသဝေါ၊ အာသဝေါတရားတို့သည်။ ခီဏာ၊ ကုန်ကုန်ပြီ။ မာရိသ၊ ဆင်းရဲကင်းသော အရှင်ဘုရား။ တွံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ ဒက္ခိဏေယျော၊ မြတ်သော အလှူကိုခံထိုက်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ တတော၊ ထိုနောင်မှ။ ဒေဝသံဃပူရက္ခတံ၊ နတ်အပေါင်း၏ ရှေးဦးစွာနေသော။ မံ၊ ငါကို။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒိသွာန၊ မြင်တော်မူ၍။ သိတံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သော အနက်ကို။ အဘာသထ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ယေန တပေနစ၊ အကြင်ဣန္ဒြေကိုစောင့်ရှောက်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ယေန သံယမေန၊ အကြင်သီခြင့်လည်းကောင်း။ ယေန ဓမ္မေန စ၊ အကြင်ပညဖြင့်လည်းကောင်း။ နေ ဗြဟ္မစရီယေန စ၊ အကြင်ကြွင်းသောမြတ်သော အကျင့်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဧတေန၊ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော အကျင့်

၁၉၃+ ၁၉၄+ ဖြင့်။ ဗြဟ္မဏော၊ မကောင်းမှုကိုအပြုပြီးသော ကြောင့် ဗြဟ္မဏမည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧတံ၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော မြတ်သောအကျင့်ရှိသောသူကို။ ဗြဟ္မေသု၊ မြတ်သောဗြဟ္မာတို့တွင်။ ဥတ္တမံ၊ အလုံစုံးသော ဗြဟ္မာတို့ထက် မြတ်သာ။ ဗြဟ္မာနံ၊ မကောင်းမှုကိုအပပြုပြီးသောသူဟူ၍။ အာဟု၊ ဆိုကုန်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သုနိတော ထေရော၊ သုနီတထေရ်သည်။ ဣမံ ဒွါဒသဂါထာယော၊ ဤဖွဲ့သီရွက်ဆိုအပ်သော တစ်ဆယ့်နှစ်ဂါထာတို့ကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ သုနိတထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ ဒွါဒသကနိပါတမှိ၊ ဒွါဒသကနိပါတ်၌။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ သီလဝါစ၊ သီလဝထေရ်လည်းကောင်း။ သုနိတော စ၊ သုနီတထေရ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မဟိဒ္ဓိကာ၊ ကြီးသော တန်ခိုးရှိကုန်သော။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ဧတေ ထေရော၊ ထိုမထေရ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဂါထာယော၊ ဖွဲ့သီရွတ်ဆိုအပ်သော ဂါထာတို့ကား။ စတုဝီသတိ၊ နှစ်ဆယ်လေးဂါထာတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့လျှင်။ ဒွါဒသကနိပါတော၊ ဒွါဒသကနိပါတ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဒါဒသကနိပါတ်ပြီး၏။ တေရသကနိပါတ်။ (၂၄၃) ရဋ္ဌေ၊ အင်္ဂတိုင်း၌။ သမုက္ကေဋ္ဌော၊ ရှစ်သောင်းသော ရွာတို့ဖြင့်ခြံရံအပ်သည်ဖစြ်၍ စည်းစိမ်ချမ်းသာ အစိုးရခြင်းဖြင့် မြတ်သော။ အင်္ဂဿ၊ အင်္ဂတိုင်း၏။ သာမိနော၊ အရှင်ဖြစ်သော။ ရညော၊ ဗိမ္ဗိသာရမင်း၏။ ပဋ္ဌဂူ၊ အခြံအရံသူကြွယ်ဖြစ်သော။ ယော အဟံ သောဏော၊ အကြင်သောဏအမည်ရှိသောငါသည်။ အဟု အဟောသိံ၊ ဖြစ်၏။ သော သောဏော၊ ထိုသောဏသည်။ အဇ္ဇ၊ ယခုအခါ၌။ ဓမ္မေသု၊ လောကုတ္တရာတရားကိုးပါးတို့၌။ ဥက္ကဋ္ဌော၊ လွန်မြတ်သည်။ ဒုက္ခဿ၊ ဆင်းရဲ၏။ ပါရဂူ၊ အလုံးစုံသောဝဋ်ဆင်းရဲ၏ အဆုံးဖြစ်သော နိဗ္ဗာန်သိုရောက်သည်။ အဟု အဟောသိံ၊ ဖြစ်ပြီ။ ပဉ္စ၊ ပါယ်ဘုံကာမသုဂတိခုနစ်ဘုံသိုရောက်စေတတ်သော ငါးပါးသော ဩရမ္ဘာဂိယသံယောဇဉ်တို့ကို။ ဆိန္ဒေ၊ အောက်မဂ်သုံးခုဖြင့်ဖြတ်ရာ၏။ ပဉ္စ၊ အထက်ရူပဘုံ အရူပဘုံသို့။ ဇဟေ၊ အရဟတ္တမဂ်ဖြင့်ပယ်ရာ၏။ ပဉ္စက၊ ငါးပါးသေားဒ္ဓါစသော ဣန္ဒြေတို့ကိုလည်း။ ဥတ္တရိ၊ အလွန်။ ဘာဝယောဘာဝယေယျ၊ ပွားစေရာ၏။ ပဉ္စသင်္ဂါတိဂေါ၊ ရာဂဒေသမောဟမာနဒိဋ္ဌိဟုဆို

၁၉၄+ ၁၉၅+ အပ်သော ငါးပါးသော ငြိတွယ်တတ်သော တရားတို့ကိုလွန်နိုင်သော။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဩတိဏ္ဏောတိ၊ ကာမောဃစသော လေးပါးသော ဩဃမှလွန်မြောက်နိုင်သော ရဟန်းဟူ၍။ ရုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဥန္နဠဿ၊ လက်သောအချည်းစည်း သောမာန်ရှိသော။ ပမတ္တဿ၊ လွတ်သော သတိဖြင့်မေ့လျော့ခြင်းသို့ရောက်သော။ ဗာဟိရာသယဿ၊ ဗာဟိရာယတနတို့၌ ရှေးရှုးဆောင်သောအားဖြင့် မကင်းသောရာဂရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ သီလသမာဓိပညာစ၊ သီလသမာဓိပညာသည်လည်း။ ပါရိပူရိံ၊ ပြည့်စုံခြင်းသို။ န ဂစ္ဆတိ၊ မရောက်နိုင်။ ဟိယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ကိစ္စံ၊ ဘာဝနာ၌မွေ့လျောခြင်းကိစ္စမည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ ကိစ္စံ၊ ထိုဆိုအပ်ခဲပြီးသော မိမိကိစ္စကို။ ယံ ယေန ဘိက္ခုနာ၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အပဝိဋ္ဌံ၊ မပြုသောအားဖြင့်စွန့်အပ်၏။ အကိစ္စံ ပန၊ သပိတ်တန်ဆာဆခြင်း စသော ရဟန်းအားမပြုအပ်သော ကိစ္စမည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိဋ္ဌ။ တံ၊ ထိုရဟန်းတို့မပြုအပ်သော အမှုကို။ ကယိရတိ၊ ပြုအပ်ဋ္ဌ။ ဥန္နဠာနံ၊ တက်သောမာန်ရှိကုန်ထသော။ ပမတ္တာနံ၊ မေ့လျော့သောသတိရှကုန်ထသော။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ အာသဝေါ၊ အာသဝေါတရားတို့သည်။ ဝဍ္ဎန္တိ၊ ပွားကုန်၏။ ယေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ကြင်ရဟန်းတို့အား။ အနိစ္စံ၊ အမြဲ။ ကာယပတာသတိ၊ ဆံအစရှိသော သုံးဆယ့်နှစ်ပါးသော အစကိုအာရုံပြု၍ဖြစ်သော သတိကို။ သုသမာရဒ္ဓါ၊ ကောင်းစွာအားထုတ်ပွားစေအပ်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အကိစ္စံ၊ သပိတ်ကိုတန်ဆာဆင်ခြင်း အရှိသော မအပ်သော ကိစ္စကို။ န သေဝန္တိ၊ မမှီဝဲကုန။ ကိစ္စေ၊ ရဟန်းပြုသော ကာလမှစ၍ အတိုင်းအရှည်မရှိပြုအပ်သော သီလကျေးဇူးကိုလုံခြုံစေခြင်းစသော အမှု၌။ သာတစ္စကာရိနော၊ မချွတ်မယွင်းပြုလေ့ရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သတာနံ၊ မကင်းသော သတိရှိကုန်ထသော။ သမ္ပဇာနာနံ၊ သတ္တကသမ္ပဇာညစသော လေးပါးသော သမ္ပဇညတို့ဖြင့် အဆင်အခြင်ပညာနှင့်ပြည့်စုံကုန်ထသော။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ အာသဝါ၊ အာသဝေါတရားတို့ လေးပါးတို့သည်။ အတ္ထံ ဝိနာသံ၊ ပျက်စီးခြင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ ဥဇုမဂ္ဂမှိ၊ အယုတ်တရားနှစ်ပါးကို ကြဉ်ခြင်းတို့ဖြင့် ကောက်ကျစ်ခြင်းစသည်တို့ကို ပယ်သဖြင့်ဖြောက်မတ်ဖြူစင်သော အကျင့်မြတ်ဖြစ်၍ ဖြစ်သောအရိယာမဂ်တရားကို။ အက္ခာတေ၊ ဘုရားမြတ်စွာ ဟောတော်မူအပ်သည်ရှိသော်။ တထာ၊ ထိုဟောတော်မူတိုင်းသော နည်းဖြင့်။ ဂစ္ဆတိ ပဋိပဇ္ဇထ၊ လုံးလကြိုးကုန်အားထုတ်ကျင့်ကုန်ရာ၏။ မာနိဝတ္တထ၊ အကြား၌ဆုံးစေ၍ မေလျော့စေကုန်လင့်။

၁၉၅+ ၁၉၆+ အတ္တနာ၊ ဤလောက၌အကျိုစီးပွားကို အလိုရှိသော အမျိုးသားသည်။ စောဒယန္တာနံ၊ အပြစ်တင်ကုန်သော သူတို့အား။ နိဗ္ဗာနံ၊ နိဗ္ဗာန်သို့။ အာဘိဟာရယေ၊ မိမိကိုယ်ကို ဆောင်ရာ၏။ လောကေ၊ လောကသုံးပါး၌။ အနုတ္တရော၊ အတုမရှိသော။ စက္ခုမာ၊ စက္ခုငါးပါးနှင့်ပြည့်စုံတော်မူသော။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒေသေသိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဝိရဝီယမှိ၊ လုံ့လကို။ အစ္စာရဒ္ဓမှီ၊ အလွန်အကဲ အားထုတ်သောသူ၌။ ဝီဏော ပမံ၊ စောင်းသမား၏ မတင်းမလျော့တီသော ဥပမာကို။ ကရိတွာန၊ ပြုတော်မူ၍။ မေ၊ ငါ့အား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသိတော၊ ဟောတော်မူ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ တဿ သတ္ထနော၊ ထိုမြတ်စွာဘုရား၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ သာသနော၊ တော်၌မွေ့လျော်စွာ။ ဝိဟာရိံ၊ နေပြီ။ ဥတ္တမတ္ထဿ၊ မြတ်သောအရဟတ္တဖိုလ်ကို။ ပတ္တိယာ၊ ရခြင်းငှာ။ သမထံ၊ ဝီရိယနှင့်သမာဓိမျှသည်ကို။ ဥပ္ပါဒေန္တော၊ ဖြစ်စေလျက်။ ပဋိပါဒေသိံ၊ ဈာန်၌တည်၍ ဝိပဿနာသမာဓိကိုပြီးစေ၏။ မယာ၊ ငါသည်။ တိဿောဝိဇ္ဇာ၊ သုံးပါးသောဝိဇ္ဇာတို့ကို။ အနုပ္ပတ္တာ၊ အစဉ်အတိုင်းရအပ်ကုန်ပြီ။ မယာ၊ ငါသည်။ ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သာသနံ၊ အဆုံးအမတော်ဖြစ်သော မဂ်ဟူသော သီတင်းသုံးခြင်းကို။ ကတံ ကရဏီယံ၊ ပြုအပ်ပြီ။ နိက္ခမေ၊ ရဟန်းအဖြစ်ကာမဂုဏ်မှထွက်မြောက်ခြင်း၌။ စေတသော၊ စိတ်၏။ ပဝိဝေကဉ္စ၊ ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကိုလည်း။ အဓိမုတ္တဿ၊ နှလုံးသွင်းခြင်းရှိသည။ သတော၊ ဖြစ်လတ်သော။ အဗျာပဇ္ဈာဓိမုတ္တဿ၊ စတုတ္ထဈာန်ပဉ္စမဈာန်တို့ကို ဖြစ်စေသဖြင့် ထို၌ဆင်းရဲမရိဟုနှလုံးသွင်းခြင်းရှိေသော။ ဥပါဒါနက္ခယဿ၊ ဥဒါပါဒါန်တို့၏ ကုန်ရာအရဟတ္တဖိုလ်ရှိထသော။ တဏှက္ခယာယ၊ တဏှာ၏ကုန်ခြင်း၌။ အဓိမုတ္တဿ၊ နှလုံးသွင်းခြင်းရှိထသော။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ စေတသော၊ စိတ်၏။ အသမ္မောဟဉ္စ၊ တွေဝခြင်းမရှိသည်ကိုလည်း။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အာယတနုပ္ပါဒံ၊ အာယတနတို့ဖြင့် ဖြစ်ခြင်းကိုယ်လည်း။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အာယတနုပ္ပါဒံ၊ အာယတနတို့၏ ဖြစ်ခြင်းကိုလည်။ ဒိသွာ၊ ထိုမြင်းခြင်း၏ ဆန့်ကျင့်ဘက်ဖြင့် နိရောဓသစ္စာကိုဝိပဿနာပညာနှင့် တကွသောမဂ်ဖြင့် မြင်သောကြောင့်။ သမ္မာ၊ အကြောင်းသင့်သော အားဖြင့်။ စိတ္တ၊ စိတ်သည်။ ဝိမုစ္စိ၊ မဂ်၏အစဉ်အားဖြင့် အလုံးစုံသော အာသဝေါတရားတို့မှ လွန်၏။ သမ္မာဝိမုတ္တဿ၊ အကြေင်းသင့်သောအားဖြင့် အာသဝေါတရားတို့မှ လွတ်ပြီးထသော။ သန္တစိတ္တဿ၊ ငြိမ်သက်သောစိတ်ရှိထသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်အား။ ကတဿ၊ ပြုအပ်သော ကုသိုလ်အကုသိုလ်ကို။ ပဋိစယ၊ တစ်ဖန်ပွားစေခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။

၁၉၆+ ၁၉၇+ ပြု။ ကရဏီယံ၊ ပြုအပ်သော တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးသော မဂ်ကိစ္စသည်။ န ဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ ယထာကိံ၊ ဥပအဘယ်ကဲ့သို့နည်းဟူမူကား။ ဧကဂ္ဃနော၊ တစ်ဆယ့်နက်သော။ သေလော၊ ကျောက်အတိပြီးသော တောင်သည်။ ဝါတေန၊ ပကတေ့သေလေ့ကြောင့်။ န သမီရတိယာထ၊ မတုန်လှုပ်နိုင်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ ကေဝလာ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ ရူပါ၊ နှစ်လိုဖွယ်သောရူပါရုံကြောင့်လည်း။ ရသာ၊ နှစ်လိုဖွယ်သော ရသာရုံကြောင့်လည်းကောင်း။ သဒ္ဒါ၊ နှစ်လိုဖွယ်သော သဒ္ဒါရုံကြောင့်လည်းကောင်း။ ဂန္ဓာ၊ နှစ်လိုဖွယ်သော ဂန္ဓာရုံကြောင့်လည်းကောင်း။ ဖဿာ စ၊ နှစ်လိုဖွယ်သော ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကြောင့်လည်းကောင်း။ န သမီရတိ၊ မတုန်လှုပ်။ တာဒိနော၊ ထိုသို့သဘောရှိသော အကျင့်နှင့်ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ အဋ္ဌာ၊ အလိုရှိအပ်ကုန်သော။ ဓမ္မာစ၊ တရာယးတို့သည်လည်းကောင်း။ အနိဋ္ဌာ၊ အလိုမရှိအပ်ကုန်သော။ ဓမ္မာစ၊ တရာယးတို့သည်လည်းကောင်း။ ဌိတံ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော အဖြစ်သို့ရောက်၍တည်သော။ ဝိသညုတ္တံ၊ ပယ်အပ်ပြီးသော အလုံးစုံသောကမှကင်းသော။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ နပ္ပဝေဓေန္တိ နစာလေန္တိ၊ မလှုပ်ရှားစေနိုင်ကုန်။ အဿ စ၊ ထိုအာရုံတရား၏လည်း။ ဝယံ၊ ချုပ်ခြင်း ပျက်ခြင်းကိုလည်း။ အနုပဿတိ၊ အဖန်တစ်လဲလဲမြင်၏။ ဣတ၊ ိ ဤသို့။ သောဏောဠိဝိသေထေရော၊ သောဏကောဠိဝိသထေရ်သည်။ ဣမာ တေရသဂါထာယော၊ ဤဖွဲသီရွက်ဆိုအပ်သော တစ်ဆယ့်သုံးပါးဂါတို့ကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ သောဏောကောဠိဝိသထေရဂါထာ အနက်ပြီး၏။ ဧတ္ထဧတသ္မိံ တေရသကမှိ နိပါတမှီ၊ ဤတေရသကနိပါတ်၌။ ဥဒါနာ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ ထေရော၊ မထေရ်ကား။ မဟိဒ္ဓိကော၊ ကြီးသော တန်ခိုးရှိသော။ ဧကောယေဝ၊ တစ်ပါးသာလျှင်ဖြစ်သော။ သောဏောကောဠိဝိသေ ထေရော၊ သောဏကောဠိဝိသထေရ်သည်သာတည်း။ ဂါထာယော၊ ဖွဲ့သီရွတ်ဆိုအပ်သော ဂါထာတို့ကား။ တေရသ၊ တစ်ဆယ့်သုံးဂါထာတို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့လျှင်တည်း။ တေရသကနိပါတော၊ တေရသကနိပါတ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ စုဒ္ဒသကနိပါတ်။ (၂၄၄) ယဒါ ယသ္မိံ ကာလေ၊ ဤအကြင်အခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာထောင်သော လူ၏ဘောင်မှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင်သော ရဟန်း၏ ဘောင်၌။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြုသည်။ အမှီ၊ ဖြစ်၏။ ဣမသ္မိံ ဒီဃန္တရေ၊

၁၉၇+ ၁၉၈+ ဤရဟန်းပြုသည် ကာလကစ၍ ယခုအဆုံးစတဖြစ်သော ကာလ၏အတွင်း၌။ ဣမေ ပါဏိနေ၊ ဤသတ္တဝါတို့သည်။ ဟညန္တုဝါ၊ လှံဓားစသော လက်နက်ဖြင့်လည်းသေစေကုန်သည်သတည်း။ ဝဇ္ဇုန္တုဝါ၊ လက်ဆုပ်စသည်ဖြင့် ပုတ်ခတ်ညှင်းဆဲစေကုန်သတည်း။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲသို့။ ပပ္ပေါန္တု၊ ရောက်စေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အနရိယံ၊ ယုတ်မာသော။ ဒေါသသံဟိတံ၊ အမျက်နှင့်တကွဖြစ်သော အကြံကို။ သံကပ္ပံ၊ ကြံမိ၏ဟူ၍။ နာဘိဇာနာမိ၊ မသိစဘူး။ တံသင်္ကပ္ပံ၊ ထိုဆိုခဲ့ပြီးသော အာကြံကို။ နာဘိဇာနာမိ၊ နောက်ကာလ၌လည်း မသိစဘူး။ အပ္ပမာဏံ၊ မရည်မှတ်မူ၍ ပွားစေနှံ့စေသည်၏ အစွမ်းဖြင့် အတိုင်းမသိသော သတ္တဝါပညတ်လျှင် အာရုံရှိသော။ သုဘာဝိတံ၊ အလေ့အလာအားကြီးစွာသော အဖြစ်သို့ရောက်သဖြင့် ကောင်းစွာပွားစေအပ်သော။ မေတ္တဉ္စ၊ သတ္တဝါတို့အား သနားခြင်းနှင့် ယှဉ်သောမေတ္တာကိုလည်းကောင်း။ ဗုဒ္ဓေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒေသိတံ ယထာ၊ သဗ္ဗေသတ္တာ အဝေရာဟောန္တုစသည်ဖြင့် ဟောတော်မူသကဲ့သို့။ အနုပုဗ္ဗပရိစိတံ၊ မေတ္တာထို့နောက်ကရုဏာထို့နောက် မုဒိတာ ထိုနောင်ဥပေက္ခာ ဤသို့အစဉ်အားဖြင့်လေ့လာအပ်ပွားစေအပ် အကြိမ်များစွာပြုအပ်သေ ဗြဟ္မဝိဟာရ တရားလေးပါးကိုလည်း။ ဘာဝနံ၊ ပွားစေခြင်းကို။ အဘိဇာနာမိ၊ ငါသိ၏။ အဟံ၊ ငါည်။ သဗ္ဗမိတ္တော၊ ခပ်သိမ်းသော သတ္တဝါလျှင် အဆွေရှိသည်ဖြစ်၍။ သဗ္ဗသခေါ၊ အလုံးစုံသော သတ္တဝါလျှင်ခင်ပွန်းရှိသည်ဖြစ်၍။ သဗ္ဗဘူတာ နုကမ္ပကော၊ အလုံးစုံသော သတ္တဝါတို့ကို ခြီးမြှောက်ခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ မေတ္တစိတ္တဉ္စ၊ ခပ်သိမ်းသော သတ္တဝါတို့အား အစီးအပွားနှင့်ယှဉ်သော မေတ္တာစိတ်ကိုလည်း။ ဘာဝေမိ၊ အထူသဖြင့်ပွားစေ၏။ အဗျာပဇ္ဇေ၊ သတ္တဝါတို့၏ အကျိုးစီးပွားကိုဆောင်ခြင်း၌။ သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ ရတော အဘိရတော၊ မချွတ်မယွင်းပြုသော အားဖြင့် အလွန်မွေ့လျော်ခြင်းရှိသည်လည်။ အသိံ၊ ဖြစ်ပြီ။ အဟံ၊ ငါသည်။ အသံဟိရံ၊ ရန်သူဟူ၍တွန့်တိုခြင်း မရှိ ချစ်သူ၌ဖြစ်သော ဒေါသဖြင့်အမျက်ထွက်ခြင်း မရှိသည်ကို ပြု၍။ စိတ္တံ၊ ငါ၏မေတ္တာစိတ်ကို။ အမောဒယာမိ၊ အလွန်ဝမ်းမြောက်စေ၏။ အကာပုရိသသေဝိတံ၊ အယုတ်သောယောကျ်ားတို့သည် အမှီဝအပ် အရိယာဖြစ်ကုန်သော ဘုရားအစရှိသည်တို့သည် မှိဝဲအပ်သော။ ဗြဟ္မဝိဟာရံ၊ မြတ်သောအပြစ်မရှိသော မေတ္တာစသည်ဖြင့်နေခြင်းကို။ ဘာဝေမိ ဝဍ္ဎေမိ၊ ပွားစေ၏။ အဝိတက္ကံ၊ ဝိတက်ဝိစာရမှကင်းသော ဒုတိယဈာန်ကို။ သမာပန္နော၊ ဝင်စားသော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓသာဝကော၊ ဘုရားရှင်တပည့်

၁၉၈+ ၁၉၉+ သားဖြစ်သော ငါသည်။ အရတေန၊ မြတ်သော။ တုဏှဘာဝေန၊ ဆိတ်ဆိတ်နေခြင်းနှင့်။ တာဝဒေ၊ ထိုမေတ္တာကိုပွားစေသော ခဏ၌။ ဥပေတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယထာဟိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ သေလော၊ တစ်ခဲနက်ကျောက်ဖြင့်ပြီးသော။ ပဗ္ဗတော၊ တောင်သည်။ အစလော၊ ပြကတေ့သော လေတို့ဖြင့်မတုန်လှုပ်နိုင်သည်ဖြစ်၍။ သုပ္ပတိဋ္ဌိတော ယထာ၊ ကောင်းစွာတည်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထိုအတူ။ မောဟက္ခယာ၊ အရဟတ္တမဂ်ဉာဏ်၏ အစွမ်းဖြင့်မောဟကိုအကြွင်းမဲ့ပယ်ပြီးသောကြောင့်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန္တာဖြစ်သော ရဟန်းသည်။ သုပ္ပတိဋ္ဌိတော၊ ကောင်းစွာတည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ ဝိယ၊ အဘယ်ကဲ့သို့နည်း ဟူမူကား။ ပဗ္ဗတော၊ ကျောက်အတိပြီးသော တောင်သည်။ နဝေဓတိ ဣဝ၊ ပြကတေ့သော လေတို့ဖြင့် မတုန်မလှုကပ်ကောင်းစွာတည်သကဲ့သို့တည်း။ အနင်္ဂဏသော၊ နိစ္စံ၊ အမြဲ။ သုစိံ၊ ကိုယ်နှုတ်ဖြင့် အပြစ်မရှိသန့်ရှင်းစင်ကြယ်စွာ သောတရားကို။ ဂဝေသိနော၊ ရှာမှိးလေ့ရှိသော။ ပေါသဿ၊ သူတော်ကောင်းဖြစ်သော ယောကျ်ားအား။ ပါပဿ၊ မကောင်းမှုမှ။ ဝါလဂ္ဂမတ္တံ၊ သားပြီးဖျားမျှသည်လည်း။ လဂ္ဂံ၊ ငြိတွယ်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ အဗ္ဘမတ္တံဝ၊ အလုံးစုံသောလောကဓာတ်ကို နှံ၍တည်သော တိမ်တိုက်အတိုင်းအရှည်မျှသည်သာလျှင်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ခါယတိ၊ ထင်၏။ ယထာကိံ၊ ဥပမာအဘယ်ကဲ့သို့နည်း ဟူမူကား။ သန္တရဗာဟိရံ၊ အတွင်းအပနှစ်ပါး၌ဖြစ်သော။ ဂုတ္တံ၊ လူတို့ဖြင့် စောင့်ရှောက်လုံခြုံစေအပ်သော။ ပစ္စန္တံ၊ အခြားမရှိမြဲမြံစွာသော ပြအိုးကျုံးစသည်တို့ဖြင့် စိရင်တည်ထားအပ်သော။ နဂရံ၊ မြို့ကို။ ပစ္စတ္ထိကေဟိ၊ ရန်သူတို့သည်။ ပဝိဋ္ဌံဝိယံ၊ မဝင်နိုင်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထိုအတူ။ အတ္ထာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ဂေါပေထ၊ လုံခြုံစောင့်ရှောက်၏။ ဝေ၊ စင်စစ်။ ခဏော၊ ဗုဒ္ဓုပ္ပာဒနဝမခဏသည်။ မာဥပဇ္ဈဂါမာအတိက္ကမိ၊ မလွန်စေသတည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ မရဏံ၊ သေခြင်းကို။ နာဘိ နန္ဒာမိ၊ မနှစ်သက်။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ရှည်ခြင်းကိုလည်း။ နာဘိနန္ဒာမိ၊ မနှစ်သက်။ ကာလံဝ၊ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုအံ့သော ကာလကိုသာလျှင်။ ပဋိကင်္ခါမိအဂမေပိ၊ ငံ့၏။ ယထာ၊ ဥပမာအဘယ်ကဲ့သို့နည်းဟူမူကား။ ဘဋကော၊ အခကိုယူ၍ သူတစ်ပါးအမှုကို လုပ်ဆောင်သော သူခစားသည်။ အနိဗ္ဗိသံ အနိဗ္ဗိဿန္တော၊ အမှုးပြီးခြင်းကို မငဲ့မူ၍ နေကုန်ခြင်းကိုရှားမှီးသကဲ့သို့တည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ မရဏံ၊ သေခြင်းကို။ နာဘိနန္ဒာမိ၊ မနှစ်သက်။ ပ။ သမ္ပဇာနော၊ ပညာအဆင်အခြင်နှင့်ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ ပဋိဿတော၊ ထင်သောသ

၁၉၉+ ၂၀၀+ တိရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာလဝါ၊ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုအံ့သော ကာလကိုသာလျှင်။ ပဋိကင်္ခါမိ၊ တောင့်တ၏။ မယာ၊ ငါသည်။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့ကို။ ပရိစိဏ္ဏော၊ မေတ္တာအစရှိသည်တို့ဖြင့် ပွားစေခြင်း အလေ့အကျက်ကို။ ကတော၊ ပြုအပ်၏။ ဗုဒ္ဓဿ၊ ဘုရားသခင်၏။ သာသနံ၊ အဆုံးအမဖြစ်သော မဂ်ဟူသောသီတင်းသုံးခြင်းကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်ပြီ။ ဂရုကောဘာရော၊ လေးစွာသောခန္ဓာဝန်ကို။ ဩဟိတော၊ ချအပ်ပြီ။ ဘဝနေတ္ထိ၊ ဘဝသုံးပါး ဆွဲငင်ယူတောင်တတ်သော တဏှာတည်းဟူသော ကြိုးကို။ သမူဟတာ၊ အရဟတ္တမဂ်ဖြင့် အကြွင်းမဲ့နှုတ်ဖြတ်ပယ်အပ်ပြီ။ ယဿ၊ အကြင်အရဟတ္တဖိုလ်နိဗ္ဗာန်၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာထောင်သော လူ၏ဘောင်မှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင်သော ရဟန်း၏ ဘောင်၌။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြုသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ သော အတ္ထော၊ ထိုအကျိုးကို။ အနုပ္ပတ္တော၊ ရအပ်ပြီ။ သဗ္ဗသံယောဇနက္ခယော၊ အလုံးစုံးသော သံယောဇဉ်တို့၏ ကုန်ခြင်းသို့။ အနုပ္ပတ္တော၊ ရောက်အပ်ပြီ။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ တုမှေ၊ သင်သူတော်ကောင်းတို့သည်။ အပ္ပမာဒေန၊ ဒါနသီလဘာဝနာအစရှိသည်၌ မမေ့မလျော့အားထုတ်ခြင်းနှင့်။ သမ္ပာဒေထ၊ ပြည့်စုံစေကုန်လော။ ဧသာ၊ ဤသည်လျှင်။ မေ၊ ငါ၏။ အနုသာသနီ၊ အဆုံးအမတရားတည်။ ဟန္ဒ၊ ယခုအခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပရိနိဗ္ဗိသံ၊ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုလေအံ့။ အဟံ၊ ငါသည်။ သဗ္ဗဓိ၊ ခပ်သိမ်းသော ကိလေသာ ခပ်သိမ်းသောဘဝမှ။ ဝိမုတ္တော၊ လွတ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ရေဝတော ထေရော၊ ရေဝတထေရ်သည်။ ဣမာ စုဒ္ဒသဂါထာယော၊ ဤတစ်ဆယ့်လေးရပ် ဗန္ဓမှတ်၍ သီအပ်ရွတ်ဆိုအပ်သော ဂါထာတို့ကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ရေဝတထေရဂါထာတစ်ဆယ်လေးဂါထာ အနက်ပြီး၏။ (၂၄၅) ဓုရေ၊ လှည်းဦး၌။ ယုတ္တော၊ ကအပ်သော။ ဓုရသဟော၊ ဝန်ကိုဆောင်ရွက်ခြင်းငှာ စွမ်းနိုင်သော။ အတိဘာရေန၊ လေးစွာသော ဝန်ဖြင့်။ မလိတော ပိဠိတော၊ နှိပ်စက်အပ်သော။ သဒ္ဒေါ၊ ကောင်းသော အားစွမ်းနှင့်ပြည့်စုံသော။ အာဇညော၊ နွားလားဥသဘသည်။ သံ ယုဂံ၊ မိမိထမ်းပိုးကို။ နာတိဝတ္တတိ န ပရိစစ္စတိယထာ၊ မစွန့်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဝါရိနာ၊ ရေသည်။ မဟာသမုဒ္ဒေါ၊ မဟာသမုဒ္ဒရာကို။ နာတိဝတ္တတိ ယထာ၊ မစွန့်သကဲ့သို့ လည်းကောင်း။ ဧဝံ တထာ၊ ထိုအတူ။ ပညာ၊ လောကီလောကုတ္တရာပညာဖြင့်။ တိတ္ထာပရိပုဏ္ဏာ၊ ပြည့်စုံကုန်သော။ ယေ ပဏ္ဍိတာ၊ အကြင်ပညာရှိတို့ကို။ ပရေ၊ တစ်ပါးသောယုတ်သော ပညာနှင့်ပြည့်စုံသော သူတို့သည်။ န+

၂၀၀+၂၀၁+ အတိမညန္တိ၊ ယုတ်သော ပညာဖြင့်မနှိပ်စက်နိုင်ကုန်။ အရိယဓမ္မောဝ၊ အရိယာတို့၏ တရားသည်သာလျှင်။ ပါဏီနံ၊ သတ္တဝါတို့အား။ ပညာယ၊ ပညာ၏။ ပရိပုရကာရီ၊ ပြည့်ခြင်းကိုပြုလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကာလေ၊ ကာလအလာလဘစသည်နှင့် ပြည့စုံခြင်းဖြစ်သော ကာလ၌။ ကာယသမ္ပတ္တာ၊ လာဘ်ရခြင်းစသော ကာလ၏နိုင်ငံသို့ ကပ်ခြင်းရှိကုန်သော။ နရာ၊ လူတို့သည်။ ဘဝါဘဝဝသံဂတာ၊ စည်းစိမ်ချမ်းသာရှိသည် မရှိသည်၏နိုင်ငံသို့ကပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဗုဒ္ဓိဟာနိယော၊ ယုတ်သောပညာရှိသောသူတို့သို့။ အနုဝတ္တန္တိ၊ လာလ်ကိုမက်မောသော အားဖြင့်အစဉ်လိုက်ကုန်၏။ တေနရာ၊ ထိုသူတို့သည်။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲခြင်းသို့။ နိဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ မာဏဝါ၊ မာဏဝဟု ရအပ်သော အမည်ရှိကုန်သော။ တေ စနရာ၊ ထိုသတ္တဝါတို့သည်လည်း။ အနုရောဓပဋိရောဓံ၊ လာဘ်များခြင်း လာဘ်နည်းဖြင့်စသည်၏ အစွမ်းအားဖြင့်လည်းကောင်း ပညာပွားခြင်း ပညာယုတ်ခြင်း၏ စွမ်းဖြင့်အားဖြင့်လည်းကောင်း နှစ်က်ခြင်း အမျက်ထွက်ခြင်းသို့။ အာပန္နာ၊ ရောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သောစန္တိ၊ ဤပစ္စုပ္ပန်လောကတွင် စိုးရိမ်ရကုန်၏။ ရလောကေ စ၊ တစ်မလွန်ဘဝ၌လည်း။ ဒုက္ခံ၊ ငရဲ၌ဖြစ်ခြင်းစသော ဆင်းရဲသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ သုခဓမ္မေန၊ ချမ်းသာခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော စည်းစိမ်ချမ်းသာပြည့်စုံခြင်းစသည်ဖြင့်။ ဥန္နတာ၊ စည်းစိမ်ချမ်းသာဖြင့် မာန်ယစ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဒုက္ခဓမ္မေန၊ ဆင်းရဲခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော စည်းစိမ်ချမ်းသာပျက်စီးခြင်းစသည်ဖြင့်။ ဝေါနတာ၊ ယုတ်သော အဖြစ်ဆင်းရဲသောအဖြစ်စသည်ဖြင့် သနားဖွယ်ရှိသော အဖြစ်သိုရောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဒွယေန၊ ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော မာန်တက်ခြင်း မာန်မတက်ခြင်း နှစ်ပါးဖြင့်။ ယထာဘူတံ၊ ဟုတ်မှန်သော အတိုင်း။ အဒဿိနော၊ မမြင်နိုင်ကုန်သော။ ဗာလာ၊ သူမိုက်တို့သည်။ ဟညန္တိ ဗာဓန္တိ၊ လျော်မလျော်သည်၏ အစွမ်းအားဖြင့်နှိပ်စက်ကုန်ညိုနွမ်းကုန်၏။ ယေ ပန အရိယာ၊ အကြင်အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်ကား။ ဒုက္ခေ စ၊ ဒုက္ခဝေဒနာ၌ လည်းကောင်း။ သုခမှိ စ၊ သုခဝေဒနာ၌လည်းကောင်း။ မဇ္ဈေစ၊ လျစ်လျူရှုတတ်သာ ဥပေက္ခာဝေဒနာ၌လည်းကောင်း။ သိဗ္ဗိနိံ၊ ထိုဝေဒနာသုံးပါးနှင့်စပ်သော ပြင်းစွာတပ်တတ် ချုတ်တတ်ဖွဲ့တတ်သော တဏှာကို။ အစ္စဂူအတိက္ကမိံသု၊ အရဟတ္တမဂ်ကိုရသဖြင့် လွန်နိုင်ကုန်၏။ တေ အရိယာ ပုဂ္ဂလာ၊ ထိုအရှိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ ဣန္ဒခီလော၊ ကျောက်စာတိုင်သည်။ ဝါတေဟိ၊ ပြင်းစွာသော အလေ့တို့ဖြင့်။ အကမ္ပိယော၊ မတုန်မလှုပ်နိုင်သည်ဖြစ်၍။ ဌိတော ယထာ၊ တည်သကဲ့သို့။ လောကဓမ္မေဟိ၊ လာဘ

၂၀၁

၂၀၁+ ၂၀၂+ အလာဘအစရှိသော လောကဓံတရားရှစ်ပါးတို့သည်။ အသံ ကမ္ပိယာ၊ မတုန်မလှုပ်စေနိုင်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဌိတာ၊ တည်ကုန်၏။ တေ အရိယပုဂ္ဂလာ၊ ထိုအရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ ကဒါစိပိ၊ တစ်ရံတစ်ခါလည်း။ ဥန္နတဩနတာ၊ မာန်တက်ခြင်း မာန်မတက်ခြင်းတို့သည်။ န ဟောန္တိ၊ အခြင်းခပ်သိမ်း မုန်ခြင်းချစ်ခြင်း မရှိသော ကြောင့်မဖြစ်ကုန်။ လာဘေ၊ သင်္ကန်းစသော ပစ္စည်းကိုရခြင်း၌လည်းကောင်း။ အလာဘေ၊ ထိုသင်္ကန်းစသော ပစ္စည်းတို့ကိုမရခြင်း၌ လည်းကောင်း။ နယသေန စ၊ အခြံအရံယုတ်ခြင်း၌ လည်းကောင်း။ နကိတ္တိယာ၊ ပြန့်နှံ့သော ကျော်စောခြင်းမရှိသည်၌ လည်းကောင်း။ နိန္ဒာယံ၊ ကဲ့ရဲ့ခြင်း၌ လည်းကောင်း။ ပသံသာယံ၊ မျက်မှောက်ခြီမွမ်းခြင်း၌လည်းကောင်း။ ကမ္ပနာ၊ တုန်လှုပ်ခြင်းရှိကုန်သည်။ နဟေဝနဟိ ဧဝ ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ တေ အရိယပုဂ္ဂလာ၊ ထိုအရိယာပုဂ္ဂိလ်တိုသည်။ သဗ္ဗတ္ထ၊ အလုံးစုံသော လောကဓံတရားရှစ်ပါးစသော အလုံးစုံသောအာရုံတို့၌။ န လိမ္ပန္တိ၊ အချင်းခပ်သိမ်းပယ်အပ်ပြီးသော ကိလေသာရှိသောကြောင့် မလိမ်းကျံမကပ်ငြိကုန်။ ကိံ ဝိယ၊ အဘယ်ကဲ့သို့နည်းဟူမူကား။ ပေါက္ခရေ၊ ကြာဘက်ပေါ်၌။ ဥဒဗန္ဒု၊ ရေပေါက်သည်။ နိလိမ္ပတိ ဣဝ၊ တပ်တည်သော်လည်း ထိုရေပေါက်နှင့်လိမ်းကျံသကဲ့သို့။ န လိမ္ပန္တိ၊ မလိမ်းကျံကုန်။ ဓိရာ၊ လောကုတ္တရာပညာဖြင့် ပညာရှိကုန်သော သူတော်ကောင်းတို့သည်။ သဗ္ဗတ္ထ၊ အလုံးစုံသော လောကဓံတရားရှစ်ပါ ရူပါရုံစသော အာရုံတို့၍၌။ သုခိတာ၊ စိုးရိမ်ခြင်းစသည်၏ မရှိသောကြောင့် ချမ်းသာခြင်းရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သဗ္ဗတ္ထ၊ အလုံးစုံသော လောကဓံတရားရှစ်ပါး ရူပါရုံစသည်တို့၌။ အပရာဇိတာ၊ လာဘအလာဘအစရှိသည်တို့သည် မနှိပ်စက်အပ်သောကြောင့် မရှုံးကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ယော စလာဘော၊ အကြင်လာဘ်ကိုလည်း။ ဓမ္မေန၊ တရားနှင့်လျော်သဖြင့်။ အလာဘော၊ မရအပ်။ ယော ယော စလာဘော၊ အကြင်လာဘ်ကိုလည်း။ အဓမ္မေန၊ တရားနှင့်မလျော်သဖြင့် အရအပ်၏။ တေ၊ ထိုနှစ်ပါးတို့တွင်။ ဓမ္မိကော၊ တရားနှင့်လျော်သော။ အလာဘော၊ လာဘ်ကိုမရခြင်းသည်။ သေယျော၊ မြတ်စွာ၏။ ယံ စ ယော လာဘော၊ အကြင်လာဘ်ကို။ အဓမ္မိကော၊ တရားနှင့်မလျော်သည်ဖြစ်၍ ရအပ်သည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ဖြစ်အံ့။ သော လာဘော၊ ထိုလာဘ်သည်။ န သေယျော၊ မမြတ်။ အပ္ပဗုဒ္ဓီနံ၊ ပညာနည်းသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏။ ယော စ ယသော၊

၂၀၂+ ၂၀၃+ အကြင်အကျော်အစော အခြံအရံကို။ လဗ္ဘတိ၊ ရအပ်၏။ သောစ ယသော၊ ထိုအကျော်အစော အခြံအရံကိုလည်း။ ဝိညူနံ၊ ပညာရှိတို့သည်။ ဝသေန၊ အစွမ်းဖြင့်။ ယော စ အယော၊ အကြင်အကျော်အစောအခြံအရံ၏ ယုတ်ခြင်းသည်လည်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဣမေသု ဒွီသု၊ ဤနှစ်ပါးတို့တွင်။ ဝိညူနံ၊ ပညာရှိ၏။ အယသောဝ၊ အကျော်အစော အခြံအရံမရှိခြင်းသည်သာလျှင်။ သေယျော၊ မြတ်၏။ အပ္ပဗုဒ္ဓီနံ၊ ပညာနည်းသော သူတို့၏။ ဝသေန၊ အစွမ်းဖြင့်။ ယော ယသော၊ အကြင်အကျော်အစောအခြံအရံကို။ လာဘော၊ ရ၏။ သော ယသော၊ ထိုအကျော်အစောအခြံအရံသည်။ န သေယျော၊ မဖြတ်။ ဒုမ္မေဓေဟိ၊ ပညနည်းသော သူတို့သည်။ ယာပသံသာ စ၊ အကြင်ခြီးမွမ်းခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဝိညူနံ၊ ပညာရှိတို့။ ပညာနံ၊ ပညာရှိတို့သည်။ ယာဂရဟာ စ၊ အကြင်ကဲ့ရဲခြင်းသည် လည်းကောင်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေသု၊ ထိုနှစ်ပါးတို့တွင့်။ ဝိညူဟိ၊ ပညာရှိသည်။ ဂရဟာဝ၊ ကဲ့ရဲ့ခြင်းသည်သာလျှင်။ သေယျော၊ မြတ်၏။ ယံ ယာဗာလာပသံသာ၊ အကြင်သူမိုက်တို့၏ ခြီမ်းခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုသူမိုက်တို့၏ ခြီးမွမ်းခြင်းသည်။ န သေယျော၊ မမြတ်။ ကာမမယိကံ၊ ကာမဂုဏ်နှင့်စပ်၍ မြတ်နိုးအပ်သော။ ယံ သုခဉ္စ၊ အကြင်ချမ်းသာသည်လည်းကောင်း။ ပဝိဝေကိကံ၊ ကာမဂုဏ်မှဆိတ်ခြင်းကြောင့်ဖြစ်သော။ ယံ ဒုက္ခဉ္စ၊ အကြင်ဆင်းရဲသည်လည်းကောင်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေသု၊ ထိုနှစ်ပါးတို့တွင်။ ပဝိဝေကိကံ၊ ကာမဂုဏ်မှဆိတ်ခြင်းကြောင့်ဖြစ်သော။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲသည်သာလျှင်။ သေယျော၊ မြတ်၏။ ကာမ မယံ၊ ကာမဂုဏ်ချမ်းသာကိုမှိး၍ ဖြစ်သော။ ယံ သုခံ၊ အကြင်ချမ်းသာသည်။ သစေ အတ္ထိ၊ အကယ်၍ ရှိငြားအံ့မူလည်း။ တံ၊ ထိုကာမဂုဏ်နှင့်စပ်၍ ဖြစ်သောချမ်းသာသည်။ န သေယျော၊ မမြတ်။ အဓမ္မေန၊ မတရားသဖြင့်။ ယံ ဇိဝိတဉ္စ၊ အကြင်အသက်ရှင်ခြင်းသည် လည်းကောင်း။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ယံ မရဏဉ္စ၊ အကြင်သေခြင်းသည် လည်းကောင်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေသု၊ ထိုနှစ်ပါးတို့တွင်။ ဓမ္မိကံ၊ တရားနှင့်လျော်သော။ မရဏံ၊ သေခြင်းသည်။ သေယျော၊ မြတ်၏။ အဓမ္မိကံ၊ တရားနှင့်မလျော်သော။ ယံ ဇီဝေ ယံ ဇီဝိတံ၊ အကြင်အသက်ရှင်ခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုတရားနှင့်မလျော်သော အသက်ရှင်ခြင်းသည်။ န သေယျော၊ မမြတ်။ ယေ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ ကာမကောပပဟီနာ၊ ကာမတဏှာအမျက်ထွက်ခြင်းတို့ကို ပယ်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သန္တစိတ္တာ၊ ငြိမ်သက်သော စိတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ လောကေ၊ ဥပါဒါနက္ခန္ဓာဟုဆိုအပ်သော လောက၌။ အသိတာအနိဿိတာ၊ တဏ္ဍာဒိဋ္ဌိအစွမ်းဖြင့် မမှီကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘဝါဘဝေ၊ ဘဝငယ်ဘ

၂၀၃+ ၂၀၄+ ဝကြီး၌။ စရန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုအရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့အား။ ပိယာပိယံ၊ လာဘ အလာဘစသော လောကဓံတရားရှစ်ပါး ရူပါရုံစသည်တို့၌ ချစ်မြတ်နိုးခြင်းသည်။ န အတ္ထိ၊ မရှိ။ တေ အရိယပုဂ္ဂလာ၊ အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ ဗောဇ္ဈင်္ဂေစ၊ သတိသမ္ဗောဇ္ဈင် စသောခုနစ်ပါးသော ဗောဇ္ဈင်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဣန္ဒြိယာနိ စ၊ သဒ္ဓါစသော ငါးပါးသောဣန္ဒြေတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဗလာနိ စ၊ သဒ္ဓါဖိုလ်စသော ငါးပါးသော ဗိုလ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဘာဝယိတွာန၊ ပွားစေ၍။ ပရမံ သန္တိံ၊ နိဗ္ဗာန်သို့။ အဗ္ဗုယှပါပုဏိတွာ၊ ရောက်၍။ အနာသဝါ၊ ကင်းသော အာသဝေါရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပရိနိဗ္ဗန္တိ၊ အနုပါဒိသေ ပရိနိဗ္ဗာနဓာတ်ဖြင့် ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဂေါဒတ္ထော ထေရော၊ ဂေါဒတ္ထထေရ်သည်။ ဣမာ စုဒ္ဒသဂါထာယော၊ ဤဖွဲ့သီရွတ်ဆိုအပ်သော တစ်ဆယ့်လေးဂါထာတို့ကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဂေါဒတ္တထေရ ဂါထာအနက်ပြီး၏။ စုဒ္ဒသကမှီနိပါတမှိ၊ စုဒ္ဒသကနိပါတ်၌။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်သည်ကား။ ရေဝတော ထေရော စ၊ ရေဝတထေရ်လည်းကောင်း။ ဂေါဒတ္ထော စ ထေရော၊ ဂေါဒတ္တထေရ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မဟိဒ္ဓိကာ၊ ကြိးသောတန်ခိုးရှိကုန်သော။ တေ ဒွေထေရော၊ ထိုနှစ်ပါးသော မထရေ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဂါထာယော၊ ဖွ့သီရွတ်ဆိုအပ်သော ဂါထာတို့ကား။ အဋ္ဌဝီသတိ၊ နှစ်ဆယ့်ရှစ်လီဖွဲ့သီ အလာရွတ်ဆိုအပ်သော ဂါထာတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်တည်း။ စုဒ္ဒသကနိပါတော၊ စုဒ္ဒသကနိပါတ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ စုဒ္ဒသကနိပါတ်ပြီး၏။ သောဠသကနိပါတ်။ (၂၄၆) ထေရော၊ အရှင်ကောဏ္ဍညမထေရ်သည်။ သဗ္ဗသော၊ အချင်းခပ်သိမ်းသော အရဟတ္တဖိုလ်ကိုပြီးစေတတ်သည်၏ အစွမ်းဖြင့်။ အနုပါဒါယ၊ အလုံးစုံသော ကိလေသာသင်္ခါရတို့တွင် တစ်စုံတစ်ခုသော တရားကိုမဖြစ်စေခြင်းငှာ။ ဝိရာဂေါ၊ အလုံးစုံသော ကိလေသာ သင်္ခါရတို့၌ တပ်ခြင်းမရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်ကင်းသော ရာဂရှိထသော။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ ဒေသိတော၊ ဟောတော်မူ၏။ တုမှာကံ၊ အရှင်ဘုရားတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ မဟာရသံ၊ အထူးထူးအပြားပြားဆန်းကြယ်သနည်းတော်မှီခြင်းကိုပြုသဖြင့် များမြတ်သော အရသာရှိသော။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ သုတွာ၊ နာရ၍။ ဧသ ဧသော အဟံ၊ ထိုငါသည်။ ဘိယျော၊ အတိုင်းတက်အလွန်။ ပသီဒါမိ၊ ကြည်ညို၏။ လောကေ၊

၂၀၄+ ၂၀၅+ လောက၌။ ဗဟူနိ၊ များစွာကုန်သော။ ဝိစိတြာနိ၊ အညိုအရွှေမိန်းမယောကျ်ား အစရှိသည်တို့၏ အစွမ်းဖြင့် ဆန်းကြယ်ကုန်သော။ ယာနိ အာရမ္မဏာနိ၊ အကြင်အာရုံမျိုးတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ အသ္မိံ ပုထဝိမဏ္ဍလေ၊ ဤလူတို့မြေအပြင်၌။ တေသု အာရမ္မဏေသု၊ ထိုဆန်းကြယ်သော အာရုံတို့၌။ သုဘံ သုဘံ ဣတိ၊ တင့်တယ်၏ဟူ၍။ ရာဂူပသဟိတံ၊ မသင့်သောနှစ်လုံးသွင်းခြင်းဖြင့် ရာဂနှင့်စပ်ယှဉ်သော။ သင်္ကပ္ပံ၊ ကာမဝိတက်ဟုဆိုအပ်သော အကြံသည်။ မထေန္တိ မညေ၊ လုံးထွေးလျက်တည်ကုန်ယောင်တကား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်ကား။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိုအပ်ပြီးသော အခြင်းအရာကဲ့သို့။ န၊ မဟုတ်။ ယထာ၊ အကျွန်ုပ်၏ စိတ်အကြံကား အဘယ်ရှိသနည်းဟူမူကား။ ဝါတေန၊ နွေလတို့၏ အဆုံးဝါဆိုလ၌ဖြစ်သော လေနှင့်တကွသော။ မေဃော၊ သည်းထန်စွာရွာသော မိုဃ်းသည်။ ဥဟတံ၊ တက်လတ်သော။ ရဇံ၊ မြူအပေါင်းကို။ ဥပသမယေ ယထာ၊ ငြိမ်းစေသကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထိုအတူ။ တာနိ၊ ထိုလောက၌ ဆန်းကြယ်ကုန်သော ရူပါရုံစသည်တို့ကို။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ပညာယ၊ ပညာဖြင့်။ ပဿတိ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းကြောင့် အနှစ်မရှိသော အကာအတိဟုမြင်၏။ အထ၊ ထိုသို့မြင်သော အခါ၌။ သင်္ကပ္ပါ၊ အလုံးစုံသော ကာမဝိတက်တို့သည်။ သမန္တိ၊ ငြိမ်းကုန်၏။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံသော။ သင်္ခါရာ၊ ကံစိတ်ဥတုအာဟာရတည်းဟူသော အကြောင်းတရား လေးပါးတို့သည်ပြုပြင်အပ်သော သင်္ခါရတရားတို့သည်။ အနိစ္စာ၊ အမြဲမရှိကုန်။ ဣတ၊ ိ ဤသို့။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ပညာယ၊ ဝိပဿနာပညာဖြင့်။ ပဿတိ၊ မြင်၏။ အထ၊ ထိုသို့မြင်သော အခါ၌။ ဒုက္ခေ၊ သံသရာဝဋ်ဆင်းရဲ၌။ နိဗ္ဗိန္ဒတိ၊ ငြိးငွေ့၏။ ဧသဧသော၊ ဤသံသရာဝဋ်ငြိမ်းငွေခြင်းသည်။ ဝိသုဒ္ဓိယာ၊ ကိလေသာတို့မှ စင်ကြယ်သော နိဗ္ဗာန်ကို။ အဂ္ဂေါ အဓိဂရပါယော၊ ရခြင်း၏ အကြောင်းတည်း။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော သင်္ခါရတရားတို့သည်။ ဒုက္ခော၊ ဆင်းရဲကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ပညာယ၊ ဝိပဿနာပညာဖြင့်။ ပဿတိ၊ မြင်၏။ အထ၊ ထိုသို့မြင်သော အခါ၌။ ဒုက္ခော၊ သံသရာဝဋ်ဆင်းရဲ၌။ နိဗ္ဗိန္ဒတိ၊ ငြိးငွေ့၏။ ဧသ ဧသော၊ ဤသံသရာဝဋ် ငြိမ်းငွေခြင်းသည်။ ဝိသုဒ္ဓိယာ၊ ကိလေသာတို့မှ စင်ကြယ်သော နိဗ္ဗာန်ကို။ မဂ္ဂေါအဓိဂမုပါယော၊ ရခြင်း၏ အကြောင်းတည်း။ သဗ္ဗေ၊ အလုံစုံကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ ပညတ်နှင့်တကွ ကုန်သောသင်္ခါရတရားတို့သည်။ အနတ္ထာ၊ အတ္တဟုဆိုအပ်သော အနှစ်မရှိကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ပညာယ၊ ဝိပဿနာပညာဖြင့်။ ပဿတိ၊ မြင်၏။ အထ၊ ထိုသို့မြင်သော အခါ၌။ ဒုက္ခေ၊ သံသရာဝဋ်ဆင်းရဲ၌။ နိဗ္ဗိန္ဒ+

၂၀၅+ ၂၀၆+ တိ၊ ငြိးငွေ့၏။ ဧသ ဧသော၊ ဤသို့သံသရာဝဋ်၌ ငြိးငွေ့ခြင်းသည်။ ဝိသုဒ္ဓိယာ၊ ကိလေသာတို့မှ စင်ကြယ်သောနိဗ္ဗာန်ကို။ မဂ္ဂေါအဓိဂမုပါယော၊ ရခြင်း၏ အကြောင်းတည်း။ တိဗ္ဗနိက္ကမော၊ မြဲမြံသော လုံလရှိသော။ ပဟီနဇာတိ မရဏာ၊ ပယ်အပ်ပြီးသော ပဋိသန္ဓေနေခြင်း သေခြင်းရှိထသော။ ဗုဒ္ဓါနု ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့သည် သိအပ်ကုန်သော သစ္စာလေးပါးတရားတို့ကို ဘုရားရှင်တို့၏ သာသနာကိုအစဉ်လျှောက်၍ သိသော။ ကောဏ္ဍညော၊ အညာတကောဏ္ဍညအမည်ရှိသော။ ယော ထေရော၊ အကြင်မထေရ်သည်။ ဗြဟ္မစရိယဿ၊ မဂ်တည်းဟူသော မြတ်သောသီတင်းသုံးခြင်းကို။ ကေဝလီအနဝသေသံ၊ အကြွမ်းမဲ့ဖြည့်လေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဩဃပါသော၊ ကာမောဃစသော ဩဃလေးပါးရာဂတည်းဟူသော ကျော့ကွင်းကိုလည်းကောင်း။ ဒဠောခိလော၊ မြဲမြံစွာသော စေတောခိလစသော ငြောင့်တံသင်းကိုလည်းကောင်း။ ဒုပ္ပဒါလယော၊ ခွဲနိုင်ခဲ့၏။ ကိံ ဝိယ၊ အဘယ်ကဲ့သို့နည်းဟူမူကား။ ပဗ္ဗတော၊ ကျောက်အတိပြီးသော တောင်ကို။ ဒုပ္ပဒါလယော ယထာ၊ ခွဲနိုင်ခဲသကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထိုအတူ။ ဒုပ္ပဒါလယော၊ ခွဲနိုင်ခဲ့၏။ တတော ဧဝ၊ ထိုသို့ခွဲနိုင် ခဲသောကြောင့်သာလျှင်။ ခိလဉ္စ၊ ဗုဒ္ဓေသကင်္ခတိစသော ငါးပါးသော စေတောခီလကိုလည်းကောင်း။ ပါသဉ္စ၊ ရာဂတည်းဟူသော ကျော့ကွင်းကိုလည်းကောင်း။ ဆေတွာ၊ အရိယာမဂ်တည်းဟူသော ဓားသန်လျက်ဖြင့်ဖြတ်၍။ ဒုဗ္ဘိဒံ၊ ခွဲနိုင်ခဲသော။ သေလံ၊ မသိခြင်း မောဟတည်းဟူသော ကျောက်တောင်ကို။ ဆေတွာန၊ ဝဇီရဇိန်နှင့်တူသော အရဟတ္တမဂ်ဉာဏ်ဖြင့်ဖြတပြီး၍။ တိဏ္ဏော၊ လေးသပါးသော ဩဃတို့ကိုလွန်၍။ ပါရံဂဟော၊ နိဗ္ဗာန်တည်းဟူသော ကမ်းတစ်ဖက်သို့ ရောက်သည်ဖြစ်၍။ သော ထေရော၊ ထိုကောဏ္ဍညထေရ်သည်။ ဈာယိ၊ အာရမ္မဏူပနိဇ္ဈာနဈာန်လက္ခဏူပနိဇ္ဈာနဈာန်နှစ်ပါးဖြင့် ဝင်စားပြီး။ ဥဒ္ဓတော၊ ဥဒ္ဓစ္စနှင့်ယှဉ်သော မတည်ကြည်ပျံ့လွင့်သော။ စပလော၊ သင်္ကန်းကိုတန်ဆာဆင်ခြင်းစသည်ဖြင့် လျှပ်ပေါ်ခြင်းရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပါပကေ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ မိတ္တေ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့ကို။ အာဂမ္မ၊ အမှီပြု၍။ ကကရောန္တော၊ ရဟန်းတရားကိုမပြုမကျင့်သည်ရှိသော်။ မဟောဃသ္မိံ၊ ကြီးစွာသော သမုဒ္ဒရာ၌။ ဦမိယာ၊ လှိုင်းထပိုးဖြင့်။ ပဋိကုဇ္ဇိတော၊ လွှမ်မိုးဘိစီးအပ်သည်ဖြစ်၍။ သံသီဒတိယထာ၊ ထိုသမုဒ္ဒရာ၌နစ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထိုအတူ။ သံသာရမေဟောဃသ္မိံ၊ သံသရာတည်းဟူသော ကြီးစွာသော ရေယဉ်၌။ ဥိမိယာ၊ အမျက်ထွက်

၂၀၆+ ၂၀၇+ ခြင်းနှလုံးမသယာခြင်းဟူသောထပိုးဖြင့်။ ဝဋိကုဇ္ဇိတော၊ လွှမ်မိုးဘိစိးအပ်သည်ဖြစ်၍။ သံသီဒတိ၊ ဝိပဿနာအစွမ်းဖြင့် ပညာဟူသောခေါင်းကိုချီခြင်းငှာ မရသည်ဖြစ်၍ ထိုဩဃလေးပါး၌သာနစ်၏။ အနုဒ္ဓတော၊ တည်ကြည်သော မပျံလွင့်သော စိတ်ရှိသော။ အစပလော၊ သင်္ကန်းကိုတန်ဆာဆင်ခြင်း စသည်ဖြင့် မလျပ်ပေါ်ခြင်းနှင့် ပြည့်စုံသော။ နိပကော၊ မိမိအကျိုးစီးပွား သူတစ်အကျိုးစီးပွား၌ လိမ္မာသော။ သံဝုတိန္ဒြိယော၊ မနလျှင်ခြောက်ခုမြောက်ဖြစ်သော ဣန္ဒြေတို့ကိုစောင့်ခြင်းနှင့်ပြည့်စုံသော။ ကလျာဏမိတ္တော၊ ကောင်းသော အဆွေခင်ပွန်းရှိသော။ မေဓာဝီ၊ တရားဩဇာဟူသော ပညာနှင့်ပြည့်စုံသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သော တာဒိသော၊ ထိုသို့ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော ကျေးဇူးနှင့်ပြည့်စုံသော ရဟန်းသည်။ ဒုက္ခဿ၊ အလုံးစုံသော ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြုနိုသည်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ အယံ ဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းကား။ ကာလပဗ္ဗင်္ဂသင်္ကာသော၊ အသားတို့၏ ပွားခြင်းမှကင်းသဖြင့် ကြုံသောမကောင်းသောသဏ္ဌာန်ရှိသော ကိုယ်အစုရှိသောကြောင့် ရှိုင်းသော ကိုယ်အသားရေအစိတ်ရှိ၏။ အန္နပါနမှိ၊ ထမင်းအဖျောက်၌။ မတ္တညူ၊ အတိုင်းအရှည်ကိုသိသည်ဖြစ်၍။ ကိသော၊ ကြုံသောကိုယ်လည်းရှိ၏။ ဓမနိသန္ထတော၊ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထသော ကိုယ်လည်းရှိ၏။ သော နရော၊ ထိုယောကျ်ားဟုဆိုအပ်သော ရဟန်းသည်။ အဒိနမာနသော၊ ပျင်းခြင်းအစရှိသည်တို့ဖြင့် မနှိပ်စက်အပ်သောကြောင့် မတွန့်တိုသောစိတ်ရှိ၏။ သင်္ဂါမသီသေ၊ စစ်ဦး၌။ နာဂေါ၊ ဆင်ပြောင်သည်။ အဓိဝါသေတွာ၊ သန်လျက်ခက်ရင်းဖြင့်စသည်ဖြင့် ပုတ်ခတ်ထိုးခြင်းကိုသည်းခံ၍။ ဝိဓံသေတိ ဣဝ၊ သူတစ်ပါးစပ်သည်ကို ဖျက်ဆီးသကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထိုအတူ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဗြဟာဝနေ၊ ကြီးစွာသော တော၌တည်သော။ အရညသ္မိံ၊ တောကျောင်း၌။ ဍံသေဟိစ၊ မှက်တို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ မကသေဟိ စ၊ ခြင်တို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဖုဋ္ဌော၊ တွေ့အပ်သော ကိုက်ခြင်းကို။ သတော၊ သတိနှင့်ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ တတြ၊ ထိုမှက်ခြင်စသည်တို့ဖြင့် ကိုက်ခဲခြင်းစသော အတွေ့၌။ အဓိဝါသယေ၊ သည်းခံရာ၏။ မရဏံ၊ သေခြင်းကို။ နာဘိနန္ဒာမိ၊ အနှစ်သက်။ ပ။ မယာ၊ ငါသည်။ သတ္တာ၊ အလုံးစုံသော သတ္တဝါတို့ကို။ ပရိစိဏ္ဏော၊ မေတ္တာကိုပွားစေခြင်းစသည်ဖြင့် အလေ့အလာပြုအပပ်ပြီ။ ပ။ ယဿ၊ အကြင်ရဟတ္တဖိုလ်နိဗ္ဗာန်၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာထောင်သော လူ၏ဘောင်မှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ အနဂါရိယံ၊

၂၀၇+ ၂၀၈+ အိမ်ရာမထောင်သော ရဟန်း၏ ဘောင်၌။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြုသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ သော အတ္ထော၊ ထိုအရဟတ္တဖိုလ်နိဗ္ဗာန်ဟူသော အကျိုးကို။ အနုပ္ပတ္တော၊ အစဉ်အတိုင်းရအပ်ပြီ။ မေ၊ ငါ့အား။ ဣမိနာ သဒ္ဓိဝိဟာရိနာ၊ ဤဆိုနိုင်ခက်သော တပည့်ဖြင့်။ ကိံ၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အညာတကောဏ္ဍညော၊ အညာတကောဏ္ဍညအမည်ရှိသော။ ထေရော၊ မထေရ်သည်။ ဣမာ သောဠသဂါထာယော၊ ဤဖွဲ့သီရွတ်ဆိုအပ်သော တစ်ဆယ့်ခြောက်ဂါထာတို့ကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ အညတကောဏ္ဍညထေရ ဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၂၄၇) မနုဿဘူတံ၊ လူ၌ဖြစ်သော။ အတ္တဒန္တံ၊ ဆုံးမအပ်ပြီးသော ယဉ်ကျေးသောကိုယ်ရှိတော်မူထသော။ သမာဟိတံ၊ ဈာန်မဂ်ဖိုလ်သမာဓိဖြင့် ကောင်းစွာတည်ကြည်တော်မူထသော။ ဗြဟ္မပထေ၊ လေးပါးသောဗြဟ္မဝိဟာရခရီး၌။ ဣရိယမာန၊ ညွတ်ကိုင်းလျက်ရှိတော်မူထသော။ စိတ္တဿ၊ စိတ်တော်၏။ ဥပသမေ၊ ငြိမ်းချမ်းရာ အရဟတ္တဖိုလ်နိဗ္ဗာန်၌။ ရတံ၊ ဝင်စားအာရုံပြုသော အားဖြင့်မွေ့လျော်တော်မူထသော။ သဗ္ဗဓမ္မာနံ၊ ခပ်သိမ်းသောခန္ဓာအာယတန အစရှိသော တရားတို့၏။ ပါရဂုံ၊ အဘိညာဉ်တို့၏ အဆုံးပရိညာတို့၏ အဆုံးအစရှိကုန်သော ခြောက်ပါးသော အဆုံးသို့ရောက်တော်မူပြီးသော။ ယံ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓံ၊ အကြင်မြတ်စွာဘုရားကို။ အနုဿာပိ၊ လူတို့သည်လည်း။ နမဿန္တိ၊ ရှိခိုးကုန်၏။ တံ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓံ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားကို။ ဒေဝါပိ၊ နတ်တို့သည်လည်း။ နမဿန္တိ၊ ရှိခိုးကုန်၏။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ အရဟတော၊ ကိလေသာတို့မှ ဝေးတော်မူပြီးသော အကြောင်းအစရှိသော ကျေးဇူးနှင့်ပြည့်စုံတော်မူသော မြတ်စွာဘုရား၏။ သတံ၊ သတ္ထာဒေဝမနုဿာနံ အစရှိ သည်ကိုဆိုသော ဂုဏ်ကိုးပါးကို အရှင်သာရိပုတ္တရာအစရှိကုန်သော အရှင်မြတ်တို့၏ အထံမှကြားအပ်ပြီ။ သဗ္ဗသံယောဇနာတီတံ၊ အလုံးစုံသော ဆယ်ပါးသော သံယောဇဉ်တို့ကို လေးပါးသော မဂ်ဖြင့်ပယ်ပြီးသောကြောင့်ဝါသနာနှင့်တကွလွန်မြောက်ပြီးထေသော။ ဝနာနိဗ္ဗာနမာဂတံ၊ ကိလေသာဟူသော တော်မှ ကင်းသောနိဗ္ဗာန်သို့ ကပ်ပြီးထသော။ ကာမေဟိ၊ ဝတ္ထုကာမကိလေသာကာမတို့မှ။ နိက္ခမ္မ၊ ထွက်ပြီး၍။ ရတံ၊ ရဟန်း၏အဖြစ်ဈာန်ဝိပဿနာ အစရှိသည်၌မွေ့လျော်ပြီးထသော။ သေလာ၊ ကျောက်ဟူသော အဖြစ်မှ။ မုတ္တံ၊ ကင်းလွတ်သော။ ကဉ္စနံဝကဉ္စနံ ဣဝ၊ ရွှေကဲ့သို့သော။ တံ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓံ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားကို။ ဒေဝါပိ၊ နတ်တို့သည်လည်း။ နမဿန္တိ၊ ရှိခိုး

၂၀၈+ ၂၀၉+ ကုန်၏။ ဝေ၊ စင်စစ်။ အစ္စန္တရုစိ၊ ကိုယ်တော်၏ တင့်တယ်ခြင်းဉာဏ်တော်၏ တင့်တယ့်ခြင်းဖြင့် လူသုံးပါးကိုလွန်၍ တင့်တယ်ခြင်းရှိတော်မူထသော။ သော နာဂေါ၊ ထိုတစ်ဖန်ဘဝသို့သွားခြင်း မရှိသောမြတ်စွဘုရားသည်။ ရောစတိ၊ ကြယ်သရေအပေါင်းဖြင့် တင့်တယ်တော်မူ၏။ ကိမိဝ၊ အဘယ်ကဲ့သို့နည်းဟူမူကား။ ဟိမဝါ၊ ဟိမဝန္တာတောင်မင်းသည်။ အညေ၊ မိမိမှတစ်ပါးကုန်သော။ သိလုစ္စယေ၊ ကျောက်တောင်တို့ကို။ အတိရောစတိ ဣဝ၊ မြဲမြံသော အားဖြင့်မြတ်သောဆေးနံသောစသော အနှစ်ရှိသောဂုဏ်တို့ဖြင့်လွန်စွာတင့်တယ်သကဲ့သို့။ အတိရောစတိ၊ ကြက်သရေအပေါင်းဖြင့်လွန်၍တင့်တယ်တော်မူ၏။ သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ သဗ္ဗေသံနာဂနာမာနံ၊ နာဂမည်သော ဆင်းသေက္ခအသေက္ခပစ္စေကဗုဒ္ဓါဟူသော အလုံးစုံသော နာဂအမည်ရှိကုန်သော သူတို့ထက်။ အနုတ္တရော၊ အတုမရှိသော။ သစ္စာနာမော၊ မဟုတ်အမှန်အားဖြင့် နာဂမည်တော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝေါ၊ သင်တို့အား။ နာဂံ၊ နာဂမည်သော အဖြစ်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကိတ္တယိဿာမိ၊ ကြားပေအံ့။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ အာဂုံ၊ မကောင်းမှုဒုစရိုတရားကို။ နကရောတိ၊ အချင်းခပ်သိမ်းမပြု။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ သော၊ ထိုသူသည်။ နာဂေါ၊ နာဂမည်၏။ သောရစ္စံ၊ သီလသည်လည်းကောင်း။ အဝိဟိံသာ စ၊ ကရုဏာသည်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တေ ဒူဝေ၊ ထိုနှစ်ပါးတို့သည်။ နာဂဿ၊ ရဟန္တာ၏။ ပါဒါ၊ သွားတတန်သော အခြေမည်ကုန်၏။ သတိဉ္စ၊ သတိသည်လည်းကောင်း။ သမ္ပဇညဉ္စ၊ ပညာသည်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တေ ဒုဝေ၊ ထိုနှစ်ပါးတို့သည်။ နာဂဿ၊ ရဟန္တာ၏။ အပရေ၊ ဆိုအပ်ပြီးသည်မှ တစ်ပါးကုန်သော။ စရဏာ၊ သွားတတန်သော အခြေမည်ကုန်၏။ သဒ္ဓါဟတ္ထော၊ အပြစ်မရှိသော တရားတို့ကို ယူတတ်သော တရားတည်းဟူသော လက်ရှိထသော။ သေတဒန္တဝါ၊ ဖြူစင်သော အစွယ်ရှိသော။ ဥပေက္ခာ စ၊ ဝေဒနာဉာဏ်အပြားအရှိသော ဥပေက္ခာသည်လည်းကောင်း။ မဟာနာဂေါ မဟာနာဂဿ၊ မြတ်သော ရဟန်းန္တာ၏။ သေတဒန္တာ၊ ဖြူစင်သော အစွယ်မည်၏။ သတိ၊ သတိသည်။ ဂီဝါ၊ နာဂ၏လည်မည်၏။ ဝီမံသာ စ၊ ခဲအပ်သည် မခဲအပ်သည်ကိုစုံစမ်းတတ်သော။ စိန္တာ၊ ကုသိုလ်ဓမ္မ စသည်ကိုကြံတတ်သော။ ပညာ၊ ပညာသည်။ သိရော၊ ဥက္ခောင်းမည်၏။ သမ္မာဝါသော၊ အညီအညွတ်နေခြင်းသည်။ ဓမ္မကုစ္ဆိ၊ သမထဝိပဿာနာဟုဆိုအပ်သော သောတရားဝမ်းမည်၏။ ဝိဝေကော၊ ဥပဓိဝိဝေကသည်။ တဿ၊ ထိုဘုရားအစရှိသည်သော ဆင်မြတ်၏။ ဝါလဓိ၊ အမြီးမည်၏။ သော ဗုဒ္ဓနာဂေါ၊ ထိုဘုရားဟူသော

၂၀၉+ ၂၁၀+ ဆင်မင်းသည်။ ဈာယီ၊ အာရမ္မဏူပဇ္ဈာနဈာန် လက္ခဏူပနိဇ္ဈန ဈာန်ဖြင့် ဝင်စား၍နေလေ့ရှိ၏။ အဿသရတော၊ မြတ်သော သက်သာရာဖြစ်၍ဖြစ်သော နိဗ္ဗာန်၌မွေ့လျော်တော်မူ၏။ အဇ္ဈတ္တ၊ အဇ္ဈတ္တဟုဆိုအပ်သော ဖလသမာပတ်၌။ သုသမာဟိတော၊ ကောင်းစွာထားအပ်သော စိတ်ရှိ၏။ နာဂေါ၊ ဘုရားဖြစ်သောဆင်းမင်းသည်။ ဂစ္ဆံ ဂစ္ဆန္တော၊ ကြွသည်ရှိသော်။ သမာတိတော၊ ဝါသနာနှင့်တကွ ဥဒ္ဓစ္စကိုပယ်ပြီးသောကြောင့်ပျံ့လွင့်ခြင်း မရှိသေအားဖြင့် အမြဲတည်ကြသည်လလျှင်ကတည်း။ နာဂေါ၊ ဘုရားဖြစ်သော ဆင်သည်။ ဋ္ဌိတော၊ ရပ်တော်မူသည်ရှိသော်။ သမာဟိသော၊ ပျံလွင့်ခြင်းကင်းသော အားဖြင့်ကောင်းစွာတည်ကြည်တော်မူ၏။ နာဂေါ၊ ဘုရားဖြစ်သော ဆင်မင်းသည်။ သယံ သယန္တော၊ ကျိမ်းတော်မူသည်ရှိသော်။ သမာဟိတော၊ ကောင်းစွာတည်ကြည်တော်မူ၏။ နာဂေါ၊ ဘုရားဖြစ်သော ဆင်မင်းသည်။ နိသိန္နောပိ၊ ထိုင်နေသော်လည်း။ သမာဟိတော၊ ကောင်းစွာတည်ကြည်တော်မူ၏။ နာဂေါ၊ ဘုရားဖြစ်သော ဆင်းမင်းသည်။ သဗ္ဗတ္ထ၊ အလုံးစုံသော အာရုံအလုံးစုံသော ဒွါရ၌။ သံဝုတော၊ ခပ်သိမ်းသော အခြင်းအရာဖြင့် ပိတ်အပ်သောဖြစ်ခြင်းရှိသော။ ဧသော သဗ္ဗာ၊ ဤအလုံးစုံသည်သာလျှင် ရဟန္တာသည်။ အနဝဇ္ဇာနိ၊ သမ္မာအာဇိဝိ၏ လွန်ကဲသော ပါရမိသို့ရောက်သဖြင့် အပြစ်မရှိသော ဆွမ်းခဲဖွယ်ဘောဇဉ်တို့ကို။ ဘုဉ္ဇတိ၊ ဘုးပေးတော်မူ၏။ သာဝဇ္ဇာနိ၊ ကဲ့ရဲ့အပ်သော အပြစ်ရှိသည်ဘောဇဉ်ခဲဖွယ်တို့ကို။ န ဘုဉ္ဇတိ၊ မဘုန်းပေးမသုံးဆောင်။ ဘုဉ္ဇန္တဿ၊ ဘုဉ်းပေးသော ရဟန္တာအာ။ ဃာသံ၊ စားအပ်သော ခဲဖွယ်ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ အစ္ဆာဒနံ၊ သကန်းအဝတ်ကိုလည်းကောင်း။ လဒ္ဓါ၊ ရ၍။ သန္နိဓိံ၊ သိုမှီးခြင်းကို။ ပရိဝဇ္ဇယံ ပရိဝဇယန္တော၊ ကြဉ်လျက်။ ဘုဉ္ဇတိ၊ ဘုဉ်းပေးသုံးဆောင်တော်မူ၏။ အဏုံ၊ အနည်းငယ်ဖြစ်သော။ ထူလံ၊ ရုံရင်းသည်လည်းဖြစ်သော။ ဗန္ဓနံ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၌ သတ္တဝါတို့ကိုနှောင်ဖွဲတတ်သော။ သဗ္ဗသံယောဇနံ၊ အလုံးစုံသော သံယောဇဉ်ကို။ ဆေတွော၊ မဂ်ဉာဏ်ဖြင့်အကြွင်းမဲ့ဖြတ်၍။ ယေန ယေန ဒိသာဘာဂေနေဝ၊ အလိုရှိတိုင်း အလိုရှိတိုင်းသော အရပ်မျက်နှာအဖို့သို့သာလျှင်။ ဂစ္ဆတိ၊ ကြွတော်မူ၏။ ဂစ္ဆန္တော စ၊ ကြွတော်မူသော်လည်း။ အနပေက္ခောဝ၊ ငဲ့ကွက်ခြင်း မရှိသည်ဖြစ်၍သာလျှင်။ ဂစ္ဆတိ၊ ကြွတော်မူ၏။ ယထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ ဇာတံ၊ ရောက်သော။ ပုဏ္ဍရီကံ၊ ကြာပုဏ္ဍရိက်သည်။ ပဝဍ္ဎတိ၊ ပွားမူကားပွား၏။ ဝဍ္ဎန္တောပိ၊ ပွားသော်လည်း။ သုစိဂန္ဓံ၊ ကောင်းသော

၂၁၀+ ၂၁၁+ သောအနံရှိသော။ မနောရမ္မ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဖွယ်ရှိသော။ ပုပ္ဖပတ္တံ၊ အပွင့်အရွက်သည်။ တော ယေန၊ ရေဖြင့်။ နောပလိမ္ပတိ ယထာ၊ မလိမ်းကျံသကဲ့သို့။ တထေဝ၊ ထိုအတူလာည်းကောင်း။ ဗုဒ္ဓေါ၊ သဗ္ဗညုဘုရားသည်။ လောကေ၊ မနုဿလောက၌။ ဇာတော၊ ဖြစ်လျက်။ ဝဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ ဝိဟရန္တော စ၊ လောက၌ဖြစ်၍နောတော်မူသည်သည်။ လောကေန၊ လူနှင့်။ နောပလိမ္ပတိ၊ တဏှာမာနဟူသော လိမ်းကျံခြင်းဖြင့်လိမ်းကျံတော်မမူ။ ယထာ၊ အဘယ်ကဲ့သို့နည်းဟူကားမကား။ ဇလဇံ၊ ရေ၌ဖြစ်သော။ ပဒုမံ၊ ပဒုံမာကြာရွက်ကြာပွင့်သည်။ တောယေန၊ ရေဖြင့်။ နော ပလိမ္ပတိယထာ၊ မလိမ်းကျံ။ အနာဟာရော၊ လောင်စာမရှိသည်ရှိသော်။ ဥပသမ္မတိ၊ ငြိမ်း၏။ သင်္ဂါရေသု၊ မီးကျီစုတို့သည်။ ဥပသန္တေသု၊ ငြိမ်းကုန်သည်ရှိသော်။ နိဗ္ဗုတောတိ၊ ငြိမ်းပြီးသောမိးဟူ၍။ ပစုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ အတ္ထဿ၊ မြတ်စွာဘုရားဂုဏ်ဟုဆိုအပ်သော ဥပမေယျအနက်ကို။ ယာဝိညာပနီ၊ အကြင်သိစေခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ အယံ ဝိညာပနီ၊ ဤသို့သိစေခြင်းခြင်းသည်။ ဝိညူဟိ၊ သစ္စာလေးပါးတရားကိုထိုးထွင်း၍ သိသောပညာရှိတို့သည်။ ဥပမာ၊ နာဂူပမာဟူ၍။ ဒေသိတော၊ ပကာသိတော၊ ပြအပ်၏။ ယသ္မာ၊ အကြင့်ကြောင့်။ နာဂူပမာဟူ၍။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ နာဂေန၊ ရဟန္တာနာဂဖြစ်သော ငါသည်။ ဒေသိတံ၊ ဟောအပ်သော။ နာဂ၊ မြတ်စွာဘုရားတည်းဟူသော ဂန္ဓဆင်မင်းကို။ မဟာနာဂါ၊ ရန္တာမြတ်တို့သည်။ ဝိညိဿန္တိ၊ မိမိ၏ဂုဏ်အထူး၌ တည်၍သိကုန်လတ္တံ့။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ အညေသံ၊ တစ်ပါးကုန်သော ပုထုဇဉ်ပုဂ္ဂိုလ်တို့အား။ အယံ ဥပမာ၊ ဤဥပမာကို။ အဘာသိတာ၊ ငါတို့သည်မဆိုအပ်။ ယော နာဂေါ၊ အကြင်ဘုရားတည်းဟူသော နာဂသည်။ ဝီတရာဂေါ၊ ကင်းသောရာဂလည်းရှိ၏။ ဝီတဒေါသော၊ ကင်းသောဒေါသလည်းရှိ၏။ ဝီတမောဟော၊ ကင်သောမောဟလည်းရှိ၏။ အနာသဝေါ၊ ကင်းပြီးသော အာသဝေါလည်းရှိ၏။ သော နာဂေါ၊ ထိုရဟန္တာသည်။ သရိရံ၊ ခန္ဓာငါးပါးဟုဆိုအပ်သော အတ္တဘောကို။ ဝိဇဟံ ဝိဇဟန္တော၊ စွန့်လျက်။ အနာသဝေါ၊ ကင်းပြီးသော အာသဝေါရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိနိဗ္ဗိဿတိ၊ ခန္ဓာပရိနိဗ္ဗာန်ဖြင့် ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုလတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒါယိတ္ထေရော၊ ဥဒါယိထေရ်သည်။ ဣမာ သောဠသ ဂါထာယော၊ ဤဖွဲ့သီရွတ်ဆိုအပ်သော တစ်ဆယ့်ခြောက်ဂါထာတို့ကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ဥဒါယိထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။

၂၁၁+ ၂၁၂+ တတြ တသ္မိံ သောဠသကမှိ နိပါတမှိ၊ ထိုသောဠသကနိပါတ်၌။ ဥပါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ ကောဏ္ဍညော စ၊ ကောဏ္ဍညထေရ်လည်းကောင်း။ ဥဒါယီ စ၊ ဥဒါယီထေရ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မဟိဒ္ဓိကာ၊ ကြီးသော တန်ခိုးရှိကုန်သော။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ တေ ထေရော၊ ထိုမထေရ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဂါထာယော၊ ဖွဲ့သီရွတ်ဆိုအပ်သော ဂါထာတို့ကား။ ဒွေစ တိံသစ၊ သုံးဆယ့်နှစ်ဂါထာတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်တည်း။ သောဠသကနိပါတော၊ သောဠသကနိပါတ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ သောဠသကနိပါတ်ပြီး၏။ ဝီသတိနိပါတ် =၂၄၈ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ယညတ္ထံဝါ၊ နတ်တို့အားပူဇော်ခြင်း ဗလိနတ်စားပြုခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဓနတ္ထံ ဝါ၊ ဥစ္စာနှစ်ကို ဆောင်ြ့ခင်းအကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ယေ သတ္တေ၊ အကြင်သတ္တဝါတို့ကို။ ပုရေ၊ ရှေးအခါ၌။ ဟနာမ၊ သတ်ဘူးပေကုန်၏။ အဝသေသံ၊ ငါတို့သည်ဖမ်းယူအပ်သော တစ်ယောက်သတ္တဝါကို ထား၍ကြွင်းသော သတ္တဝါတို့ကို။ ဟနာယ၊ သတ်သဖြင့်။ ဘယံ၊ သေဘေးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယေန၊ အကြင်သဘောဖြင့်။ ဝေဓန္တိ စ၊ စိတ်၏ထိန်လန့်ခြင်းဖြင့် တုန်လှုပ်ကုန်၏။ ဝိလပန္တိ စ၊ အရှင်အကျွန်ုပ်တို့သည် အရှင်တို့အားဤမည် ဤမည်သော ဥစ္စာကိုပေးပါကုန်အံ့ အကျွန်ုပ်ပြုပါကုန်အံ့အစရှိသော စကားကိုဆိုကုလျက် ရောင်ရမ်းကုန်၏။ ယောတွံ၊ အကြင်သင်ကို။ အမှေဟိ၊ ငါတို့သည်။ ဒေဝတာယ၊ နတ်အား။ ဗဟိကမ္မတ္တံ၊ ဗလိနတ်စာကိုပြုအံ့သောငှာ။ သန္တိဇ္ဇိတော၊ အသက်ကိုချလိုကုန်သည်ဖြစ်၍ ချိအပ်သောသန်လျက်တို့ဖြင့် ခြိမ်းချောက်အပ်၏။ တဿတေ၊ ထိုသင်အား။ ဘိတတ္တံ၊ ကြောက်သော အဖြစ်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိခဲ့တကား။ တဿ တေ၊ ထိုသင်အား။ ဘိယျော၊ လွန်စွာသော။ ဝဏ္ဏော၊ မျက်နှာအဆင်းသည်။ ပသီဒတိ၊ အတိုင်းထက် အလွန်ကြည်ညိုဖွယ်ရှိ၏။ တွံ၊ အရှင်သည်။ ဧဝ ရူပေ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ မဟဗ္ဘယေ၊ ကြီးစွာသော သေဘေးသည်။ ဥပ္ပန္နကာလေပိ၊ ဖြစ်သောအခါ၌လည်း။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ နပရီဒေဝသိ၊ မငိုကြွေးဘိသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စောရဂါမဏိကေန၊ ခိုမူးကြီးသည်။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုလတ်သည်ရှိသော်။ ထေရော၊ အဓိမုတ္တထေရ်သည်။ ဂါမဏိ၊ ခိုးမူးကြီး။ အနပေက္ခသာ၊ တဏှာဟူသော ငဲ့ကွယ်ခြင်းဖြင့် ငဲ့ကွတ်ခြင်းကင်းသော ငါ့အား။ စေတသိကံ၊ စိတ်၌ဖြစ်သော။ ဒုက္ခံ၊ နှလုံးမသာယာခြင်း၏ မရှိသောကြောင့်ဆင်

၂၁၂+ ၂၁၃+ ရခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ခီဏသံယောဇနဿ၊ ကုန်ပြီးသော သံယောဇဉ်တရားရှိသော ငါ့အား။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဘယာ၊ နှစ်ဆယ့်ငါးပါးကုန်သော ဘေးကြီးမှတစ်ပါးသော အလုံးစုံသော ဘေးတို့ကို။ ဝေ၊ စင်စစ်။ အတိက္ကန္တာ၊ လွန်မြောက်ကုန်ပြီ။ ခီဏာယ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ ဒိဋ္ဌေဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌။ ယထာ တတော၊ သစ္စာလေးပါးတရားတို့ကို။ သစ္ဆိကိရိယာဘာဝနာ၊ အစွမ်းဖြစ်သော မဂ်ဉာဏ်ဖြင့် အဟုတ်အမှန်ဖြစ်၍။ ဘယံ၊ ကြောက်ခြင်းသည်။ န ဟောတိ ယထာ စ၊ မဖြစ်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဘာရနိက္ခေပနေ၊ ခန္ဓာဟူသော ဝန်ကိုချခြင်းကြောင့်။ ဘယံ၊ ကြောက်ခြင်းသည်။ န ဟောတိ ယထာစ၊ အဖြစ်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဘာရနက္ခေပနေ၊ ခန္ဓာဟူသော ဝန်ကိုချခြင်းကြောင့်။ ဘယံ၊ ကြောက်ခြင်းသည်။ န ဟောတိယထာ စ၊ မဖြစ်သကဲ့သို့ လည်းကောင်း။ တထေဝ၊ ထိုအတူသာလျှင်။ မေ၊ ငါ့အား။ မရဏေ၊ သေခြင်း၌။ ဘယံ၊ ကြောက်ခြင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ သိက္ခာသုံးပါးဖြင့် ရေတွက်အပ်သော သာသနာတော်တည်းဟူသော မြတ်သောအကျင့်ကို။ သုစိဏ္ဏ၊ ကောင်းစွာကျင့်အပ်ပြီ။ မေ မယာ၊ ငါသည။ မဂ္ဂေါစာပိ၊ ကောင်းစွာပွားစေအပ်ပြီ။ ရောဂါနံ၊ များစွာသော အနာတို့ဖြင့် နှိပ်စက်ထိုးကျင့်သောနာခြင်းရှိသော သူတို့အား။ သံခယေ၊ အနာ၏ပျောက်ကုန်ခြင်း၌။ ပီတိသောမနဿမေဝ၊ နှစ်လိုဝမ်မြောက်ခြင်းသည်သာလျှင်။ ဟောတိ။ ဣဝ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထိုအတူ။ မရဏေ၊ ခန္ဓာအနာ၏ကုခြင်းဟုဆိုအပ်သော သေခြင်း၌။ ဘယံ၊ ကြောက်ခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ ငါကဲ့သို့သဘောရှိသောသူအား မရှိ။ မေ၊ ငါသည်။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သောအကျင့်ကို။ သုစိဏ္ဏံ၊ ကောင်းစွာကျင့်အပ်ပြီ။ မဂ္ဂေါစာပိ၊ မဂ်ကိုလည်း။ သုဘာဝိတော၊ ကောင်းစွာပွားစေအပ်ပြီ။ ဘဝါ၊ တစ်ဆယ့်တစ်ပါးသောမီးတို့ဖြင့် တစ်ပြောင်ပြောင်တောက်လောင်သော သုံးပါးသောဘဝတို့ကို။ နိရဿာဒါ၊ သာယာခြင်းကင်းကုန်သည်ဖြစ်၍။ မယာ၊ ငါသည်။ ဒိဋ္ဌာ၊ မြင်အပ်ကုန်ပြီ။ ဝိသံပိတွာ၊ မေ့လျော့သည် အစွမ်းဖြင့်ဖြင့်အဆိပ်ကိုသောက်၍။ ဆဋ္ဋိတံ ဣဝ၊ ထိုသို့အဆိပ်ကိုအန်စေတတ်သော လုံလဖြင့်စွန့်အပ်သကဲ့သို့။ မေ၊ ငါ့အား။ မရဏေ၊ သေခြင်း၌။ ဘယံ၊ ကြောက်ခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ အနုပါဒါနော၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် မစွဲလမ်းအပ်သည်ဖြစ်၍။ ပါရဂူ၊ နိဗ္ဗာန်ဟူသော ကမ်းတစ်ဖက်သို့ ရောက်ပြီ။ အနာသဝေါ၊ ကင်းပြီးသော အာသဝေါရှိ၏။ ကတိကိစ္စော၊ ပြုအပ်ပြီးသော တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးသော မဂ်ကိစ္စရှိ၏။ အာယုက္ခယာ၊ အသက်ကုန်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အကြောင်းကြောင့်။ တုဋ္ဌော၊ နှစ်လို

၂၁၃+ ၂၁၄+ ဝမ်းမြောက်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံမိဝ၊ အ ဘယ်ကဲ့နည်းဟူမူကား။ အာဃာတနာ၊ သတ်ခြင်းမှ။ မုတ္တော၊ လွတ်သောသူသည်။ တုဋ္ဌော ယထာ၊ နှစ်လိုဝမ်းမြောက်ခြင်း ရှိသကဲ့သို့တည်း။ ဥတ္တမံ၊ မြတ်သော။ ဓမ္မတံ၊ တရားသဘောကို။ ပတ္တော၊ ရောက်ပြီ။ သဗ္ဗလောကေ၊ အလုံးစုံသောလောက၌။ အနတ္ထိကော၊ အသက်ရှည်ခြင်း ချမ်းသာများခြင်းဖြင့် အလိုမရှိပြီ။ ကိံ ဝိယ၊ အဘယ်ကဲ့သို့နည်းဟူမူကား။ အာဒိတ္တာ၊ ရဲရဲတောက်သော။ ဃရာ၊ အိမ်မှ။ မုတ္တောဝိယ၊ လွတ်သကဲ့သို့။ အာဒိတ္တာ၊ တစ်ဆယ့်တစ်ပါးတစ်ပါးမီးတို့ဖြင့် ရဲရဲတောက်သော။ ဘဝါ၊ ဘဝသုံးပါးမှ။ မုတ္တော၊ လွန်ပြီးသည်ဖြစ်၍။ မရဏသ္မိံ၊ သေရအံ့သော သည်၌။ န သောစတိ၊ မစိုးရိမ်။ ဣမသ္မိံ လောကေ၊ ဤလောက၌။ သင်္ခတံ၊ သင်္ခါရတို့သည် ပေါင်း၍ပြုပြင်အပ်သော။ ယံ ကိဉ္စိ၊ အလုံးစုံ အကြောင်းကိုစွဲ၍ ဖြစ်သော တရားအပေါင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ယတ္ထ ယသ္မိံ သတ္တနိကာယေ၊ အကြင်သတ္တဝါအပေါင်း၌။ ယော ဘဝေါဝါ၊ အကြင်ဥပပတ္တိဘဝကိုလည်း။ လဗ္ဘတိ၊ ရအပ်၏။ ဧတံ သဗ္ဗံ၊ ဤအလုံးစုသော သတ္တသင်္ခါရတရားအပေါင်းသည်။ အနိဿရံ၊ မိမိအလိုသို့မလိုက်သော ကြောင့် အစိုးမရသော သဘောရှိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မဟေသိနာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တံ။ သဗ္ဗေသင်္ခါရာအဝသဝတ္ထနတ္တာယ၊ အနတ္တာဟူ၍ ဟောတော်မူအပ်ပြီ။ ယော အရိယ သာဝကော၊ အကြင်အရိယာဖြစ်သော ဘုရားတပည့်သားသည်။ ဗုဒ္ဓေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒေသိတံ ယထာ၊ သဗ္ဗေသင်္ခါရာ အနိစ္စစသည်ဖြင့် ဟောတော်မူသကဲ့သို့။ တထာ၊ ထိုအတူ။ တံ ဘဝတ္တယံ၊ ထိုဘဝသုံးပါးကို။ ပဇာနာတိ၊ ဝိပဿနာ ပညာနှင့်တွသောမဂ်ပညာဖြင့် သိ၏။ သော အရိယသာဝကော၊ ထိုအရိယဖြစ်သော ဘုရားတပည့်သားသည်။ သုတတ္တံ၊ ကောင်းစွာရဲရဲတောက်သော။ အာယောဂုဠံ၊ သံတွေခဲကို။ ပုရိသော၊ ချမ်းသာခြင်းကိုအလိုရှိသော ယောကျ်ားသည်။ န ဂဏှာတိ ယထာ၊ မကိုင်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထိုအတူ။ ကိဉ္စိဘဝ၊ ငယ်သောဘဝ ကြီးသောဘဝကို။ န ဂဏှာတိ၊ တဏှာ၏ အစွမ်းဖြင့် မယူ။ မေ၊ ငါ့အား။ သင်္ခါရာ၊ သင်္ခါရတရားတို့သည်။ န ဟောတိ၊ ဖြစ်ဆဲမဟုတ်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဘဝိဿတိ၊ နောက်ကိုလည်းဖြစ်လတ္တံ့သည်ကား။ န၊ မဟုတ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တတ္ထ၊ ထိုသင်္ခါရတရးတို့၏ ဖြစ်ခြင်း၌။ မာဒိသဿ၊ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော အဖြစ်အပျက်ကို ရှုသောငါ့အား။ ပရိဒေဝနာ၊ ငိုကြွေးခြင်းသည်။ ကာ၊ အဘယ်အကျိုးရှိပါတော့အံ့နည်း။ ဂါမဏိ၊ ခိုးမှုးကြီး။ သုဒ္ဓံ၊ အတ္ထသာရစသည်နှင့် မရောက်သက်သက်သော။ ဓမ္မ၊

၂၁၄+ ၂၁၅+ သမုပ္ပါဒ၊ အဝိဇ္ဇာစသော ပစ္စည်းတရားတို့ကြောင့် သင်္ခါရစသော အကျိုးတရားတို့၏ ဖြစ်ခြင်းမျှကိုလည်းကောင်း။ သုဒ္ဓံ၊ အတ္တသာရစသည်နှင့်မရော သက်သက်သော။ သင်္ခါရသန္တတိံ၊ ကိလေသာကမ္မဝိပါကဝဋ်အပြားရှိသော သင်္ခါရတို့၏ အစဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ယထာဘူတံ၊ ဝိပဿနာဉာဏ်နှင့်တကွသော မဂ်ဉာဏ်ဖြင့်အဟုတ် အမှန်။ ပဿန္တဿ၊ မြင်သောငါ့အား။ ဘယံ၊ သေအံ့သော သည်၌ ကြောက်ခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ တိဏကဋ္ဌသမံ၊ အစိုးမရခြင်းသည် အဖြစ်ဖြင့်မြက်ထင်းနှင့်တူသော။ လောကံ၊ သင်္ခါရလောကကို။ ပညာယ၊ ဝိပဿနာပညာနှင့် တကွသောမဂ်ပညာဖြင့်။ ယော ပုဂ္ဂလော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ပဿတိ၊ မြင်၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ပုဂ္ဂလော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ပမတ္တံ၊ ထိုသင်္ခါရလောက၏ အဖြစ်အပျက်ကိုရှုခြင်း၌။ အသံဝိန္ဒံ အသံဝိန္ဒန္တော၊ မရသည်ဖြစ်၍။ တံ၊ ထိုသင်္ခါရလောကတို့၏ အဖြစ်အပျက်ကိုရှုခြင်း၌ မမေ့လျော့ခြင်းသည်။ မေ၊ ငါ့အား။ နတ္ထိ၊ မရှိပါတကား။ ဣတိ၊ ဤသို့။ န သောစတိ၊ မစိုးရိမ်။ သရိရေန၊ အနှစ်သာရမှကင်းသောဆင်းရဲအပေါင်းဖြင့် နှိပ်စက်သောရွံရှာဖွယ်သော သဘောရှိသောဤကိုယ်ဖြင့်။ ဥက္ကဏ္ဌာမိ၊ ဤကိုယ်၌ငြီးငွေ့သော အားဖြင့်ဖြစ်၏။ ဘဝေန၊ အလုံးစုံသော ဘဝဖြင့်လည်း။ အနတ္ထိကော၊ အလိုမရှိသည်ဖြစ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ သော အယံ ကာယော၊ ထိုငါ၏ကိုယ်သည်။ ဘိဇိဿတိ၊ ယခုအခါ၌သင်တို့၏ လုံ့လဖြင့်လည်းကောင်းတစ်ပါးသော သူတို့၏လုံ့ဖြင့်လည်းကောင်း ပျက်လတ္တံ့။ အညော၊ ဤပစ္စုပ္ပန်၌ဖြစ်သော ကိုယ်မှတစ်းပါးသော ကိုယ်သည်။ န ဘဝိဿတိ၊ နောင်အခါ တစ်ဖန်မဖြစ်လတ္တံ့။ ဝေါ၊ သင်တို့အား။ သရိရေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ယံ ကိစ္စံ၊ အကြင်ပြုအကပ်သော အကျိုးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုအကျိုးရှိသော အမှုကို။ ယဒိစ္ဆထယဒိဣစ္ဆထ၊ အကယ်၍အလိုရှိသည်ဖြစ်အံ့။ ကရောထ၊ ပြုကုန်လော။ မေ၊ ငါ့အား။ တပ္ပစ္စယာ၊ ထိုကိုယ်၏သင်တို့သည် အလိုအပ်သော ကိစ္စဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ တတ္ထ၊ ထိုပြုသောသူမပြုသောသူတို့၌။ ဒေါသော စ၊ အမျက်ထွက်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ မေ ပဉ္စ၊ ချက်ခြင်းသည် လည်းကောင်း။ မေ၊ ငါ့အား။ န ဟေဟိတိ၊ မိမိ၏ငဲ့ကွတ်ခြင်း မရှိသည်ဖြစ်၍ အခြင်းအခပ်သိမ်း ပယ်ပြီးသော ကြောင့်မဖြစ်လတ္တံ့။ တဿ ထေရဿ၊ ထိုအဓိမုတ္တထေရ်သည်။ တံ ဝစနံ၊ ထိုဆိုကဲ့တိုင်းသော စကားကို။ မဏဝါ၊ ခိုးသူတို့သည်။ အဗ္ဘုတံ၊ မဖြစ်ဘူးမြဲသော။ လောယံသနံ၊ ကြက်သီးမွေးညှင်းထဖွယ်သော စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ သတ္ထာနိ၊ လက်နက်တို့ကို။ နိက္ခိပိတွာ၊ ချလတ်၍။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့

၂၁၅+ ၂၁၆+ သောကိံ ဘဒ္ဒန္တောစသောစကားကို။ အဗြဝုံ၊ မေးသည်အစွမ်းဖြင့်ဆိုကုန်၏။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ တွံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ ကိံ နာမံ၊ အဘယ်မည်သော အမှုကို။ ကရိတွာန၊ ပြုသောကြောင့်လည်းကောင်း။ တဝ၊ အရှင်ဘုရား၏။ အာစရိယော၊ ဆရာကား။ ကောဝါ၊ အဘယ်နည်း။ တွံ၊ ရှင်ဘုရားသည်။ ကဿ၊ အဘယ်သူ၏။ သာသနံ၊ အဆုံးအကို။ အာဂ္ဂမ၊ အမှိပြု၍။ အယံ အသောကထာ၊ ဤသေခါနီးကာလ၌ စိုးရိမ်ခြင်းမရှိသည် အဖြစ်ကို။ လဗ္ဘတိ၊ ရအပ်ပါသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ အတ္ထံ၊ ဤသို့သောအနက်ကို။ အဗြဝုံ၊ ပြောဆိုကုန်ပြီ။ မာဏဝါ၊ ခိုသူတို့။ မမ၊ ငါ၏။ အာစရိယော၊ ဆရာကား။ သဗ္ဗညု၊ ခပ်သိမ်းသော တရားကိုမြင်နိုင်သော။ ဇိနော၊ ဒေဝမုတ္တစသော ငါးပါးသောမာရ်ကိုအောင်တော်မူသော။ မဟာကာရုဏိကော၊ ကြီးမြတ်သော ကာရုဏာရှိတော်မူသော။ သဗ္ဗလောတိကိစ္ဆကော၊ အလုံးစုံသော သတ္တလောက၏ ကိလေသာဟူသော အနက်ကိုကုစားတော်မူတတ်သော။ သတ္ထာ၊ ဝေနေယျသသတ္တဝါတို့အား ဆုံးမတော်မူတတ်သော ဘုရားသခင်ပေတည်း။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ ခယဂါမိ၊ ကိလေသာတို့၏ ကုန်ရာဖြစ်သော နိဗ္ဗာန်သို့ရောက်ကြောင်းဖြစ်သော။ အနုတ္တရော၊ အတုမရှိသော။ အယံ ဓမ္မော၊ ဤတရားကို။ ဒေသိတော၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ တဿ၊ ထိုဘုရားမြတ်စွာ၏။ သာသနံ၊ အဆုံးအမတော်ကို။ အာဂမ္မ၊ အမှိပြု၍။ အယံ အသောကတာ၊ ဤသေအံ့သော ကာလ၌စိုးရိမ်ခြင်း မရှိသော အဖြစ်ကို။ လဗ္ဘတိ လဗ္ဘာမိ၊ ရ၏။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့ဖြေဆိုအပ်သော စကားကို။ အဗြဝိ၊ မထေရ်ကဆိုပေ၏။ စောရော၊ ခိုးသူတို့သည်။ ဣသိနော၊ အဓိမုတ္တရဟန္တာထေရ်မြတ်၏။ သုဘာသိတံ၊ ကောင်းစွာဆိုအပ်သော စကားကို။ သုတွာန၊ ကြားရကုန်သောကြောင့်။ သတ္ထာနိ စ၊ ဓားသန်လက်တို့ကိုလည်းကောင်း။ အာဝုဓါနိ စ၊ လေးတောင့်စသော လက်နက်တို့ကိုလည်းကောင်း။ နိက္ခိပနိက္ခိပိတွာ၊ ချ၍။ ဧကော၊ အချို့သောသူခိုးတို့သည်။ တမှစ ကမ္မာ၊ ထိုခိုးမှူးမှလည်း။ ဝိရမိံသု၊ ကြဉ်ကုန်၏။ ဧကေ စ၊ အချို့သော ခိုးသူတို့သည်လည်း။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရဟန်းအဖြစ်ကို။ အာရောစယိံသု၊ ကြားကုန်၏။ တေ၊ ထိုခိုးသူတို့သည်။ ပဗ္ဗဇိတွာ၊ ရဟန်းပြု၍။ သုဂတဿ သာသနေ၊ မြတ်စွာဘုရားသာသနာတော်၌။ ဗောဇ္ဈင်္ဂဗလာနိ၊ ဗောဇ္ဈင်ခုနစ်ပါးဖိုလ်ငါးပါးတို့ကို။ ဘာဝေတွာ၊ ပွားစေ၍။ ပဏ္ဍိတာ၊ မဂ်ဖိုလ်ပညာဖြင့် ပညာရှိတို့ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဥဒဂ္ဂစိတ္တာ၊ ပီတိအစွမ်းဖြင့် တက်ကြွသောစိတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သုမနာ၊ ကောင်းသော

၂၁၆+ ၂၁၇+ စိတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကတိန္ဒြိယာ၊ စောင့်သဖြင့်အပ်သော ဣန္ဒြေရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အသင်္ခတံ၊ အကြောင်းတရားတို့သည် ပြုပြင်ခြင်းကင်းသော။ နိဗ္ဗာနပဒံ၊ နိဗ္ဗာန်သို့။ ဖုသိံသု၊ ရောက်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဓိမုတ္တောထေရော၊ အဓိမုတ္တထေရ်သည်။ ဣမာ ဧကူနဝိနသတိဂါယော၊ ဤဖွဲ့ဆိုသီးကုံးအပ်သော တစ်ဆယ့်ကိုးဂါထာကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ရွတ်ဆိုပြီ။ အဓိမုတ္တထေရေဂါထာအနက်ပြီး၏။ =၂၄၉= ပါရာပရိယဿ၊ အဆက်ဆက်လာသော အနွယ်ရှိထသော။ ဘိက္ခုနော၊ သံသရာဘေးကို ရှုလေ့ရှိထသော။ ဧကကဿ၊ တစ်ယောက်အတည်းထည်း။ နိသိန္နဿ၊ ထိုင်နေထသော။ ပဝိဝိတ္တဿ၊ ဆိတ်ငြိမ်ခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော ကိလေသာကိုခွာသဖြင့် ဝိဝေကကိုအားထုတ်လေ့ရှိထသော။ ဈာယိနော၊ ဈာန်ဝင်စားလေ့ရှိထသော။ သမဏဿ၊ ရဟန်းအား။ စိန္တာ၊ တရားကိုကြံစည်ခြင်းသည်။ အာဟု၊ ဖြစ်ပြီ။ ကိမာနုပုဗ္ဗံ ကေနအနုက္ကမေန၊ အဘယ်သို့သော အစဉ်ဖြင့်။ တေ၊ ထိုတရားတို့ကို။ ပဋိပဇ္ဇိတဗ္ဗာ၊ ကျင့်အပ်ကုန်သနည်း။ ပုရိသော၊ မိမိအကျိုးကို အလိုရှိသော ယောကျ်ားသည်။ ကိံ ဝတံ၊ အဘယ်သို့သော သဘောရှိသောသီလကို။ ကိံ၊ အသို့။ သမာစာရံ သမာစာရန္တော၊ ကျင့်သည်ရှိသော်။ အတ္တနော၊ မိမိဟုဆိုအပ်သော ရဟန်း၏။ ကိစ္စကာရီ၊ သီလသမာဓီပညာဟုဆိုအပ်သော ရဟန်းကိစ္စကိုပြုလေ့ရှိသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဓမ္မစိန္တာ၊ တရားကို ကြံဆင်ခြင်ခြင်းသည်။ အာဟု၊ ဖြစ်၏။ ဧဝံ စိန္တိတေ၊ ဤသို့သောအကြံရှိသည်ဖြစ်သည်ရှိသော် မညှင်းဆဲမနှိပ်စက်ရာ။ ဣန္ဒြိယာနိ၊ စက္ခုအစရှိသော ခြောက်ပါးသော ဣန္ဒြေတို့သည်။ မနုဿာနံ၊ လူတို့အား။ ဟိတာယ စ၊ အစီးအပွားအလို့ငှာ လည်းကောင်း။ အဟိတာယ စ၊ စီးပွားမရှိခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အရက္ခိတာနိ၊ မစောင့်အပ်ကုန်သော စက္ခုစသော ဣန္ဒြေတို့သည်။ အဟိတာယ၊ ရူပါရုံစသည်တို့၌ အဘိဇ္ဈာဒေါမနဿ စသောအကုသိုလ်တရားတို့၏ ဖြစ်သဖြင့်အကျိုးမဲ့ဖြစ်ခြင်းငှာ။ သံဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ရက္ခိတာနိ၊ စောင့်အပ်ကုန်သော စက္ခုစသောဣန္ဒြေတို့သည်။ ဟိတာယ စ၊ သီလသမာဓိ ပညာ၏ပြည့်စုံခြင်းကြောင့်စီးပွားခြင်းငှလည်းကောင်။ သံဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣန္ဒြိယာနေဝ၊ စက္ခုစသော ခြောက်ပါးသော ဣန္ဒြေတို့ကိုသာလျှင်။ သာရက္ခံ သာရက္ခန္တော၊ စောင့်သော။ ဣန္ဒြိယာနိ၊ စက္ခုစသော ဣန္ဒြေတို့ကို။ ဂေါပယံ ဂေါပယန္တော၊ လုံခြုံသော။ သမဏော၊ ရဟန်းသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကိစ္စာကာရီ၊ သီလသမာ

၂၁၇+ ၂၁၈+ ဓိပညာဟုဆိုအပ်သော ရဟန်းကိစ္စကိုပြုလေ့ရှိသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော သတ္တဝါကို။ န စ ဝိဟေဋ္ဌယေ၊ မနှိပ်စက်မညှဉ်းဆဲရာ။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ရူပေသု၊ ဣဋ္ဌအနိဋ္ဌဖြစ်သော ရူပါရုံတို့၌။ စက္ခုန္ဒြိယံ၊ စက္ခုန္ဒြေသည်။ ဂစ္ဆန္တံ၊ အလိုရှိတိုင်း ဖြစ်လတ်သည်ကို။ အနိဝါရယံ အနိဝါယန္တော၊ မတားမြစ်မူ၍။ အနာဒီနဝဒဿာဝီ၊ ထိုသို့အလိုရှိတိုင်း ဖြစ်လတ်သည်၌ အပြစ်ကိုရှုလေ့မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဒုက္ခာ၊ ဆင်းရဲမှ။ န ဟိ နဧဝ မုစ္စတိ၊ မလွတ်သည်သာလျှင်တည်း။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ သဒ္ဒေသု၊ ဣဋ္ဌအနိဖြစ်သော သဒ္ဒါရုံတို့၌။ သော တိန္ဒြိယံ၊ အနိဝါရယန္တော၊ မတားမဖြစ်မူ၍။ ဂစ္ဆန္တံ၊ အလိုရှိတိုင်းဖြစ်လတ်သည်ကို။ အာနိဝါရယံ အနိဝါယန္တော၊ မတားမြစ်မူ၍။ အနာဒိနဝဒဿာဝီ၊ အလိုရှိတိုင်းဖြစ်လတ်နသည်၌ အဖြစ်ကိုရှုလေ့မရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော သမဏော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဒုက္ခာ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲမှ။ နဟိ နဧဝ မုစ္စတိ၊ မလွတ်သည်သာလျှင်တည်း။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အနိဿရဏဒဿာဝီ၊ မြင်သည်ရှိသော် မြင့်ကာမျှဖြစ်လတ္တံ့ဟုဆိုအပ်သော အစီအရင်အဖြင့်မြင့်ကာမျှသော အာရုံမရမူ၍ သတိပညာကင်းသောအားဖြင့် ဂန္ဓာရုံ၌ဖြစ်သော ရှုခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ဂန္ဓေ၊ ဂန္ဓာရုံတို့ကို။ စေ ပဋိသေဝတိ၊ အကယ်၍မှိဝဲအံ့။ ဂန္ဓေသု၊ ဣဋ္ဌအနိဋ္ဌဖြစ် ဂန္ဓာရုံတို့၌။ အဓိမုစ္စိတော၊ တဏှာဖြင့်ကပ်ငြိသည်ဖြစ်၍ နှလုံးသွင်းခြင်းသို့ရောက်သော။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဒုက္ခာ၊ ဆင်းရဲအပေါင်း။ န မုစ္စတိ၊ မလွတ်။ အမ္ဗိလံ၊ ချည်သောအဘို့ရှိသော အရသာကိုလည်းကောင်း။ မဓုရဂ္ဂံ၊ ချိုသောအဖို့ရှိသော အရသာကိုလည်းကောင်း။ တိတ္တိကဂ္ဂံ၊ ခါးစပ်သော အဖို့ရှိသော အရာသာကိုလည်းကောင်း။ အနုဿာရံ အနုဿရန္တော၊ သာယာသည်၏ အစမ်းဖြင့်ထိုထိုသို့သော အရာသာကိုအဖန်တစ်လဲလဲ အောက်မေ့ကြံစည်လျက်။ ရသတဏှာယ၊ ထိုအရသာ၌ တပ်သော တဏှာဖြင့်။ ဂဓိတော၊ တပ်မက်ခြင်းသို့ရောက်သော။ ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဟဒယံ၊ ဆင်းရဲအဆုံးကိုပြုအံ့ဟု ရဟန်းပြုခြင်းစသော ခဏ၌ဖြစ်သောစိတ်ကို။ နာဝဗုဇ္ဈတိ၊ မသိနိုင်။ သုဘာနိ၊ တင့်တယ်ကောင်းမြတ်ကုန်သော။ အပ္ပဋိကုလာနိ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဖွယ်ရှိကုန်သော။ ဖေါဋ္ဌဗ္ဗာနိ၊ ဥပါဒိန္နအနုပါဒိန္နအားဖြင့် ပြားသောအလိုရှိအပ်သော ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံတို့ကို။ အနုဿရံ အနုဿရန္တော၊ သာယာသည်၏အစွမ်းဖြင့် ထိုထိုသို့သောဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကိုကြံဆင်ခြင်သော။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ရတ္တော၊ ရာဂဖြင့်တပ်သည်ဖြစ်၍။ ရာဂါဓိကရဏံ၊ ရာဂလျှင်အကြောင်းရှိသော။ ဝိဝိဓံ၊ ရာဂပူ

၂၁၈+ ၂၁၉+ လောင်ခြင်းစသည်၏ အစွမ်းဖြင့်မျက်မှောက်၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲခြင်းငရဲမီးပူခြင်း စသည်၏အစွမ်းဖြင့်သံသရာ၌ ဖြစ်သော အထူးထူးအပြားပြားရှိသော။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲကို။ ဝိန္ဒတေ၊ ရ၏။ မနံ၊ စိတ်သည်။ တေ ဟိ ဓမ္မေဟိ၊ ထိုရူပါရုံအစဓမ္မာရုံအဆုံးရှိသော တရားတို့မှ။ ယော ပုဂ္ဂလော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလသ်ည်။ ရက္ခိတုံ၊ ထိုရူပါရုံစသည်၌ဖြစ္ဆ်သော မကောင်းသောမှုကံကို တားမြစ်စောင့်ရှောက်ခြင်းငှာ။ စေ န သက္ကောတိ၊ အကယ်၍မစွမ်းနိုင်အံ့။ တတော၊ ထိုရူပါရုံစသည်မှ အဘိဇ္ဈစသေ ပါပကမ္မကိုမစောင့်နိုင်သောသော။ နံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ တေဟိ သဗ္ဗေဟိ၊ ထိုရူပါရုံအစရှိသော ခြောက်ပါးသောအာရုံတို့နှင့် တကွအာရမ္မဏပစ္စည်းတတ်ကုန်သော တရားတို့ဖြင့်။ ဒုက္ခံ၊ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော ဆင်းရဲသံသရာဖြစ်သော ဆင်းရဲသည်။ အနွေတိ အနုဂစ္ဆတိ၊ အဖန်တစ်လဲလဲလိုက်၏။ ဧတံ သရီရံ နာမ၊ ဤကိုယ်မည်သည်ကား။ ပုဗ္ဗလောဟိတ သမ္ပုဏ္ဏံ၊ ပြည်သွေးတို့ဖြင့် ပြည့်၏။ ဗဟုဿကုဏဝဿ စ၊ ထိုမှတစ်ပါး သလိတ်သည်းခြေစသည်နှင့်ကတွများသော ပိုးလောက်စသည်တို့ဖြင့်လည်း။ ပုဏ္ဏံ၊ ပြည့်၏။ တံ သရိရံ၊ ထိုကိုယ်ကို။ န ရဝီရကတံ၊ လိမ္မာသောဆရာသည်ပြုအပ်သော။ ဝဂ္ဂုံ၊ ပြေပြစ်သော။ စိတ္တိတံ၊ ချိပ်ရေဖြင့်အပြေအပြစ်ပြုအခြင်းစသည်ဖြင့် ဆန်းကြယ်သော။ သမုဂ္ဂံ ဣဝ၊ အတွင်း၌ မစင်ဖြင့်ပြည့်သော ပန်းကောင်းကဲ့သို့။ ဆဝိမုတ္တမနောဟရံ၊ အရေမျှ၌နှလုံးမွေ့လျော်ဖွယ်ရှိသော။ ဗာလဇနသမ္မောဟံ၊ သူမိုက်တို့၏ တွေဝေခြင်းကိုဖြစ်စေတတ်သော။ ကဋုကံ၊ သဘောအားဖြင့်ငရဲစသော ဆင်းရဲဖြင့်ပူပန်တတ်သောကြောင့်င စပ်ခါးသော။ မဓုရဿဒံ၊ ကြံဆသောအဖြစ်ဖြင့် အကြောင်းမရှိသည်ဖြစ်၍ သာယာခြင်းမျှဖြင့် ကောင်းမြတ်သာယာပ်သည်ဟဆိုအပ်သော။ ပိယနိဗန္ဓနံ၊ ချစ်အပ်သောအဖြစ်နှင့်စပ်သော။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲခြင်းသည်။ ဤဒိသေသရိရေ၊ ဤသို့သဘောရှိသော ကိုယ်၌။ မဓုနာ၊ ပျားဖြင့်။ လိတ္တံ၊ လိမ်းကျံအပ်သော။ ဥလ္လိတ္တံ၊ အထက်၌ထပ်၍လိမ်းကျံအပ်သော။ ခူရံ၊ ထက်စွာသောသင်ဓုန်းသွားကို။ လောဟကပုရိသောဝိယ၊ လျက်သောယောကျ်ားဆင်းရဲကို။ မဟာဒုက္ခံ၊ ဤကိုယ်၌သာယာသော လောဘကြောင့်ကြီးစွာသောဆင်းရဲကို။ ပစ္စနုဘုယျမာနံ၊ နှိပ်စက်သဖြင့်ခံစာရလတ္တံ့သည်ကို။ နာဝဗုဇ္ဈတိ၊ လူအပေါင်းတို့ မသိကြ။ ဣတ္ထိရူပေ၊ မိန်းမ၏အကြင်း၌လည်းကောင်း။ ဣတ္ထိရသေ၊ မိန်း၏သီခြင်းပြုံခြင်းရယ်ခြင်းစသော အလုံးစုံတို့၌ လည်းကောင်း။ ဣတ္ထိ၊ မိန်း၏။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗေစ၊ အဝတ်အာရုံနှင့်တကွသော ကိုယ်အတွေ့၌လည်း။

၂၁၉+ ၂၂၀+ ကောင်း။ သာရတ္တော၊ ပြင်းစွာတပ်သော သူသည်။ ဝဝမ၊ အထူးထူးအပြားပြားသော ပစ္စုပ္ပန်၌သတ်ခြင်နှောင်ဖွဲခြင်း သံသရာ၌ငါးပါးအပြားရှိသော နှောင်ဖွဲခြင်းစသည်၏ အစွမ်းဖြင့်ဖြစ်သော။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲကို။ ဝိန္ဒတေ၊ ရ၏။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမ၌။ သဗ္ဗာနိ၊ ရူပါရုံစြသောအကြွမ်းမရှိသော အာရုံရှိကုကန်သော တဏှာဟုဆိုအပ်သော အလျဉ်တို့သည်။ ပဉ္စပဉ္စသု၊ ယောကျ်ား၏ငါးပါး ငါးပါးကုန်သော ဒွါရတို့၌။ သန္ဒန္တိ၊ မပြတ်စိးယိုကုန်၏။ ဝီရိယဝါ၊ အကုသိုလ်တို့ကိုပယ်ခြင်းငှာ ကုသိုလ်တရားတို့၏ပြည့်စုံခြင်းငှာ အားထုတ်ခြင်းရှိသော။ ယော ပုဂ္ဂလော၊ အကြင်သူတော်ကောင်းသည်။ တေသံ၊ ထိုစက္ခုစသော ငါးပါးသောဒွါရတို့၌ဖြစ်သော ရူပါရုံစသော ငါးပါးသော အာရုံဖြစ်သော တဏှာတည်းဟူသော အလျဉ်တို့ကို။ အာဝရဏံ၊ သတိပညာကိုဖြစ်စေ၍ ပိတ်ဆီးစောင့်ရှောက်ခြင်းကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ သက္ကောတိ၊ စွမ်းနိုင်၏။ သော ပုဂ္ဂလော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ဣမသ္မိံ လောကေ၊ ဤလောက၌။ အတ္ထဝါ၊ ပညာရှိသော။ ဓမ္မဋ္ဌော၊ တရား၌တည်သော။ သောဒက္ခော၊ ထိုတရား၌ ကောင်းစွာလိမ္မာသော။ ဝိစက္ခဏော၊ ထိုပစ္စုပ္ပန်သံသရာအကျိုး၌ လိမ္မာသောသူသည်။ ကရေယျ၊ ဤသို့သောအခြင်းအရာတို့၌ ကုသိုလ်မည်သည်ကိုပြုရာ၏။ ရမမာနောပိ၊ အိပ်ခြင်း၌မွေ့လျော်ငြားသော်လည်း။ ဓမ္မတ္တသဟိတံ၊ အကြောင်းအကျိုးနှင့်မကင်းသည်သာလျှင်ဖြစ်သော။ ကိစ္စံ၊ ကိပြုသောကိစ္စသည်။ ကရေယျ၊ မဖြစ်သေးသောစည်းစိမ်ကို ဖြစ်စေခြင်း ဖြစ်ပြီးသောစည်းစိမ်ကိုစောင့်ရှောက်ခံစားခြင်းကိုပြုရာ၏။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ သညုတ္တံ၊ သိမ့်မွေ့သော ပစ္စုပ္ပန်အကျိုးသံသရာအကျိုးနှစ်ပါးကိုရည်၍တည်သော။ ကိစ္စံ၊ ကိစ္စသည်။ အဝေါသီဒတိ၊ အကယ်၍နစ်သည်ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိုအပ်ပြီးသော နည်းဖြင့်။ နိရတ္ထကံ၊ ပစ္စုပ္ပန်အကျိုးသံသရာအကျိုး နှစ်ပါးမရှိသော။ ကိစ္စံ၊ ကိစ္စသည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ဖြစ်အံ့။ ဝဇ္ဇေ၊ ဤသို့အကျိုးမရှိသော အမှုကိုကြဉ်ရာ၏။ တံ၊ ထိုအကျိုးမရှိသော ကိစ္စကို။ အပ္ပမတ္တော၊ သတိနှင့်မကင်းသော နေခြင်းဖြင့်မမေ့မလျော့ထသော။ ဝိစက္ခဏော၊ ပညာရှိအဆင်အခြင်နှင့်ပြည့်စုံသော ပညာရှိသည်။ န ကတန္တိ၊ မပြုအပ်သောကိစ္စဟူ၍။ မညိတွာ၊ အောက်မေ့၍။ ဝဇ္ဇေယျ၊ ကြဉ်ရာ၏။ အတ္ထေန၊ ပစ္စုပ္ပန်သံသရာအကျိုးနှင့်။ သညုတ္တ၊ စပ်ထသော။ ယဉ္စ ကိစ္စံ၊ အကြင်ကိစ္စကိုလည်းကောင်း။ ဓမ္မဂတာ၊ အလွန်သောကုသိုလ်ဓမ္မ၌တည်သော သမထဝိပဿနာနှင့်တကွဖြစ်သော။ ယာစရတိ၊ အကြင်မွေ့လျော်ခြင်းသည် လည်းကောင်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုအကျိုးရှိသော ကိစ္စတရား၌ မွေ့လျော်ခြင်းကို။ သမာဒါယ၊

၂၂၀+ ၂၂၁+ ကောင်းစွာဆောက်တည်၍။ ဝတ္တေထ၊ ကျင့်ကုန်ရာ၏။ သာ၊ ထိုတရား၌မွေ့လျောခြင်းသည်။ ဥတ္တမာရတိ၊ မြတ်သော အကျိုးသို့ရောက်စေတတ်သောကြောင့် မြတ်သောအကျိုးကိုဆောင်သည်မည်သည်။ စေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ဖြစ်အံ့။ တံ၊ ထိုမြတ်သောအကျိုးကိုဆောင်တတ်သော တရားကို။ သမာဒါယ၊ ဆောက်တည်၍။ ဝတ္ထေထ၊ ကျင့်ကုန်ရာ၏။ ဥစ္စာဝဝေဟိ၊ အကြီးအငယ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဥပါယေဟိ၊ နည်းတို့ဖြင့်။ ပရေသံ၊ သူတစ်ပါးကိုသတ်၍လည်းကောင်း။ ဝဓိတွာ၊ ကာမဟူသော အကြောင်းကြောင့်သူတစ်ပါးကို ပုတ်ခတ်ညှဉ်းဆဲ၍လည်းကောင်း။ အထော၊ ထိုမှတစ်ပါးသော။ စယိတွာ၊ ထိုဥစ္စာရှင်တို့ကို စိုးရိမ်စေ၍ လည်းကောင်း။ ပရေသံ၊ သူတစ်ပါးတို့အား။ အာလောပတိသာဟသာယော၊ တိုက်စပ်ဖောက်ခြင်းအိပ်သို့တက်၍ နှိပ်စက်ခြင်းပုတ်ခတ်ခြင်းအစရှိသော အထူးထူးအပြားပြားသောအကြောင်းတို့ဖြင့် အနိုင်အထက်နှိပ်စက်၍ ယူခြင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ သော ပုဂ္ဂလော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အဘိဇိဂီသတိ၊ သူတစ်ပါးတို့ ဥစ္စာကိုယူအံ့သော ငှာအလိုရှိ၏။ ယထာ၊ အအဘယ်သို့နည်း ဟူမူကား။ ဗလဝါ၊ ကိုယ်အားဉာဏ်အားနှစ်ပါးနှင့်ပြည့်စုံယော သစ်ရွေသမားသည်။ အာဏိယာ၊ အားကြီးစွာသောတသင်းဖြင့်။ အာဏိံ၊ သစ်ပင်၌တည်သော တံသင်းကို။ တစ္ဆန္တော ကောဋ္ဋေန္တော၊ နုတ်လျက်။ နိဟန္တံ ယထာ၊ ထိုသစ်ပင်၌ရှိသော သစ်သားအကျည်ကို ထုတ်သကဲ့သို့။ တထာ၊ ထိုအတူ။ ကုသလော၊ လိမ္မာသော ရဟန်းသည်။ ဣန္ဒြိယာနိ၊ စက္ခုအစရှိသော ဣန္ဒြေတို့ကို။ နိဟန္တုကာမော၊ ထုတ်လိုသည်ရှိသော်။ ဣန္ဒြိယေဟေဝ၊ ဝိပဿနာတည်းဟူသော အားနှင့်ပြည့်စုံသော ဣန္ဒြေတို့ဖြင့် သာလျှင်။ နိဟန္တိ၊ တုန်ကုန်ရာ၏။ သဒ္ဓံ၊ အကြီးအမှုးလက္ခဏာရှိသော လက္ခဏာရှိသောဝီရိယသည်လည်းကောင်း။ သမာဓိဉ္စ၊ မပျံလွင့်ခြင်း လက္ခဏာရှိသော သမာဓိသည်လည်းကောင်း။ ပညဉ္စ၊ အပြားအားဖြင့် သိမြင်နိုင်ခြင်း လက္ခဏာရှိသော ပညာသည်လည်းကော်း။ ဣမာနိ ပိ ပဉ္စိန္ဒြိယာနိ၊ ဤဝိမုတ္တိကိုရင့်စေလတ်သော ငါးပါးသော ဣန္ဒြေတို့ကိုလည်း။ ဘာဝယံ ဘာဝယန္တော၊ ပွားစေလျက်။ ပဉ္စပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးသော အာရုံငါးပါးသော ဒွါရ၌ဖြစ်ကုန်သောချစ်ခြင်းမုန်ခြင်းစသော ကိလေသာတို့ကို။ ဟန္တွာန၊ မဂ်ဖြင့်သက်၍။ ဗြဟ္မဏော၊ မကောင်းမှုကိုအပြုပြီးသော ရဟန္တာသည်။ အနိဃော၊ ဆင်းရဲကင်းရာအနုပါဒိသေ

၂၂၁+ ၂၂၂+ သနိဗ္ဗာနဓာန်သို့။ ယာတိ၊ ရောက်၏။ သော ပုဂ္ဂလော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အတ္ထဝါ၊ ဤလောက၌ ပညာလည်းရှိ၏။ သော ပုဂ္ဂလော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဓမ္မဋ္ဌော၊ ကုသိုလ်တရား၌တည်၏။ ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သဗ္ဗေန သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံအားဖြင့် အကြွင်းမရှိသော။ ဝါကျံ၊ စကားတော်ဖြစ်၍ဖြစ်သော။ အနုသာသနိံ၊ အဆုံးအမကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဌိတော၊ ဆုံးမတော်မူတိုင်း ဆောင်လျက်တည်၏။ သော နရော၊ ထိုမြတ်စွဘုရားတည်းဟူသော ယောကျ်ားသည်။ သုခံ၊ နိဗ္ဗာန်ချမ်းသာကို။ ဧဓတိ၊ ပွားစေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပါရာပရိယော ထေရော၊ ပါရာပရိယထေရ်သည်။ ဣမာ ဂါထာယော၊ ဤဖွဲဆိုသီကုံးအပ်သော တစ်ဆယ့်ကိုးဂါထာတို့ကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ရွတ်ဆိုပြီ။ ပါရာပရိယထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၂၅၀) အာတာပိ၊ ဝိမောက္ခတရားကိုရှာခြင်း၌ အာထုတ်အပ်သောလုံးလရှိထသော။ ဓမ္မံ၊ ဝိမုတ္တိတရားကို။ စိရရတ္တဝတ၊ ကြာမြင့်သော ကာလပတ်လုံးလည်း။ အနုဝိစိန္တယံ အနုဝိစိန္တယန္တော၊ အဘယ်သို့သဘောရှိသော တရားသည် ဝိမောက္ခမည်သနည်း အဘယ်သို့လျှင် ထိုဝိမောက္ခကိုရပါအံ့နညဟု အဖန်တစ်လဲလဲရှာ်သော်လည်းကောင်း။ သမဏဗြဟ္မဏေ၊ ထိုသို့သောအယူရှိကုန်သော ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့ကို။ ပုစ္ဆံ ပုစ္ဆန္တော၊ ဝိမုတ္တိတရားကိုမေးသော်လည်းကောင်း။ စိတ္တဿ၊ ပြကတေ့ အဖန်တစ်လဲလဲရှုသောသဘောရှိသော စိတ်၏။ သမံ၊ ညီညွတ်ရာဖြစ်၍ဖြစ်သော သောဝဋ်ဆင်းရဲတို့မှထွက်မြောက်ရာဖြစ်သော အရိယာဓမ္မကို။ နာလတ္ထံ၊ မရအပ်။ ဣမသ္မိံ လောကေ၊ ဤလောက၌။ ပါရင်္ဂတော၊ နိဗ္ဗာန်ဟူသော ကမ်းတစ်ဘက်သို့ ရောက်စေတတန်သော။ သော ဓမ္မာ၊ ထိုတရားကား။ ကော၊ အဘယ်နည်း။ အမတောဂဓံ၊ နိဗ္ဗာန်၌တည်သော ဝိမောက္ခမဂ်ကို။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ ပါတ္တောအဓိဂတော၊ ရအပ်သနည်း။ ကဿ၊ အဘယ်ရဟန်း အဘယ်ပုဏ္ဏား၏။ ဓမ္မံ၊ အဆုံးအမဖြစ်သော တရားကို။ ပဋိစ္ဆာမိ၊ ကျင့်ရအံ့နည်း။ ပရမတ္ထဝိဇာနနံ၊ မဖောက်မပြန်ဖြစ်ခြင်းဖြင့် ဖြစ်လေ့ရှိသာ ပရမတ္ထဓမ္မ၌ သိခြင်းကို။ ပဝေဒေန္တိ၊ ကြားကုန်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အနုဿရန္တော၊ အောက်မေ့သည်ရှိသော်။ အန္တောဝင်္ကဂတော၊ မိစ္ဆာအယူဟုဆိုအပ်သော အတွင်း၌ဖြစ်သောစိတန်၏ ကောက်ခြင်းကိလေသာ၏ ကောက်ခြင်းသည်။ အာသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ကိံ ဝိယ၊ အဘယ်ကဲ့သို့နည်းဟူမူကား။ အာမိသံ၊ အစာနှင့်ရောသော သံမြှားချိတ်ကို။ ဃသံ ဃသန္တော၊ ခဲမျိုသော။ မိစ္ဆောဝိယ စ၊ ငါးကဲ့သို့လည်းကောင်း။ မဟိန္ဒပသေန၊ သိကြားမင်း၏ ကျော့ကွင်းဖြင့်။ ဗန္ဓော၊ ဖွဲ့မိသော။ ဝေပတျာသုရောယ+

၂၂၂+ ၂၂၃+ ထာ၊ ဝေပစိတ္တအမည်ရှိသော အသုရိန်နတ်မင်းသည် အလိုရှိတိုင်း နေရခြင်းမရှိ ကြီးစွာသော ဆင်းရဲသိုရောက်သကဲသို့ လည်းကောင်း။ ဧဝံ တထာ၊ ထိုအတူ။ အဟံ၊ ငါသည်။ အာသိ၊ ရှေး၌ ကိလသာဟူသော ကျော့ကွယ်းဖြင့်ဖွဲ့ခြင်းရှိသည် ဖြစ်ဘူးပြီ။ မဟာဒုက္ခပတ္တော၊ ထိုကိလေသာဟူသော ကျော့ကွင်းဖြင့်ဖွဲ့သည်ဖြစ်၍ အလိုရှိတိုင်း မနေရသဖြင့် ကြီးစွာသော ဆင်းရဲသို့ရောက်သည်။ အာသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ အသ္မာသော ကပရိဒ္ဒဝါ၊ ဤသို့စိုးရိမ်ခြင်း ငိုကြွေးခြင်းဟုဆိုအပ်သော ဝဋ်ဆင်းရဲမှ။ နံ၊ ထိုကိလေသာဟူသော ကျော့ကွင်းကို။ န မုဉ္စာမိ နမောစေတိ၊ မလွတ်စေသေး။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ အဉ္ဆာမိ၊ ကိလေသာဟူသော အနှောင်အဖွဲ့သည် ငင်ဆွဲ၏။ မေ၊ ငါ့အား။ လောကေ၊ လောက၌။ ဧတံ ကိလေသဗန္ဓံ၊ ဤကိလေသာတည်းဟူသော အနှောင်အဖွဲ့ကို။ မုဉ္စံ မုဉ္စန္တော၊ လွှတ်ဖြတ်လျက်။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ သမ္ဗောဓိံ၊ ဝိမောက္ခမဂ်ကို။ ဝေဒယိဿတိ၊ ကြားပါလတ္တံ့နည်း။ ကံ၊ အဘယ်မည်သော။ ဒေသေန္တံ၊ ဝိမောက္ခတရားကို ဟောတတ်သော။ ပဘင်္ဂုနံ၊ ကိလေသာကိုဖျက်ဆီးခြင်းရှိသော ဝိမောက္ခတရားဖြစ်ခြင်းကို။ ကံ၊ အဘယ်မည်သော။ သမဏံ ဝါ၊ ရဟန်းကိုလည်းကောင်း။ ဗြဟ္မဏံ ဝါ၊ ပုဏ္ဏားကိုလည်းကောင်း။ ပုစ္ဆိတွာ၊ မေး၍။ ဇရာမစ္စုပဝါဟနံ၊ အိုးခြင်းသေခြင်းကို ပယ်တတ်သော။ ကဿ၊ အဘယ်သူသည်။ ဓမ္မံ၊ ဝိမောက္ခတရားကို။ ပဋိစ္ဆာမိ၊ ကျင့်ရအံ့နည်း အစရှိသောနည်းဖြင့်ဖြစ်သော ယုံးမှားခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ကင်္ခါ၊ ရှေးရှုယုံမှားခြင်း ထက်ဝန်ကျင့်မှ ယုံမှားခြင်းရှိသော အခြင်းအရာဖြင့်ဖြစ်သော ယုံမှားခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဂန္တိတံ၊ ဖွဲ့အပ်သော။ သာရဗ္ဘဗလသညုတံ၊ လွန်သောလက္ခဏာရှိသော အစွမ်းသို့ရောက်သောချုတ်ချယ်ခြင်းနှင့်ယှဉ်သော။ ကောဓပ္ပတ္တမနတ္ထဒ္ဓံ၊ အမျက်ဖြင့်စိတ်၏ ကြမ်းတန်းခက်ထန်သော အဖြစ်သို့ရောက်သော။ အဘိဇပ္ပွံပဒါရဏံ၊ အလိုရှိအပ်သော လာဘ်စသည်၏အစွမ်းအားဖြင့် တဏှာသည်သတ္တဝါတို့စိတ်ကို ခွဲကုန်သကဲ့သို့ဖြစ်သော။ တဏှာဓနုသမုဋ္ဌာနံ၊ အဝေး၌တည်သောသူအားလည်းဖောက်ထွင်းခြင်း အကြောင်းဖြစ်သော တဏှာဟူသော အလေးလျှင်ဖြစ်သော အကြောင်းရှိသော။ ဒွေစ ပန္နရသာယုတံ၊ နှစ်ဆယ့်သောဝတ္ထုရှိသော သက္ကာယဒိဋ္ဌိဆယ်ပါးသောဝတ္ထုရှိသော မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိအားဖြင့် သုံးဆယ့်အပြားရှိသော။ ဩရသိကံ၊ ရင်၌ဖွဲ့ခြင်းရှိသော။ ဗာဠံ၊ အားကြီးစွာသော မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိဟူသော ငြောင့်သည်။ ဘေတွာန၊ နှလုံးကိုဖောက်ထွင်း၍။ ယဒိတိဋ္ဌတိ၊ အကယ်၍

၂၂၃+ ၂၂၄+ တည်သည်ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ တံ၊ ထိုတဏှာသည်ဟူသော ငြောင့်နှလုံးစူး၍တည်သော ဒိဋ္ဌိကို။ ပဿ၊ သင်ရှုပါလော။ အနုဒိဋ္ဌီနံ၊ ကြွင်းသောဒိဋ္ဌိတို့ကို။ ပဟာနံ အဟာနကာရဏံ၊ အပယရသေးခြင်း၏ အကြောင်းကား။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ န ဝိဂစ္ဆတိ၊ သက္ကာယဒိ၏ိသည် သန္တာန်မှမကင်းသေး။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ အပဟာတဗ္ဗမေဝ၊ သဿတဒိဋ္ဌိစသည်တို့ကို မပယ်ရသေးသည်သာလျှင်တည်း။ သင်္ကပ္ပပရတေဇိတံ၊ မိစ္ဆာဝိတက်ဖြင့် တစ်ပါးသောသူ၌ မှီခြင်းအားထုတ်ခြင်းရှိသော သူကို။ တေန၊ ထိုမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိတည်းဟူသော ငြောင့်သည်။ ဝိဒ္ဓေါ၊ နှလုံးကိုစူးသည်ဖြစ်၍။ ဝေဓာမိ၊ တုန်လှုပ်ရှားအပ်ဖြစ်၍ အညှာမှလွတ်သော။ ပတ္တံ ဣဝ၊ သစ်ရွယ်ကဲ့သို့တည်း။ မေ၊ ငါ၏။ အဇ္ဈတ္တံ၊ ကိုယ်၌။ မမုဋ္ဌာယ၊ ဖြစ်သော။ မာမကံမာမကော၊ မြတ်နိုးအပ်သော။ ဆဖဿယတနိကော၊ စက္ခုသံဖဿစသော ခြောက်ပါးသောဖဿကြောင့်ဖြစ်သော။ ကာယော၊ ကိုယ်သည်။ ခိပ္ပံ၊ လျှင်စွာ။ ပစ္စာတိဍယှတိ၊ တဏှာဟူသောမီးဖြင့်လောင်၏။ ယထာကိံ၊ အဘယ်သို့နည်းဟူမူကား။ အဂ္ဂီ၊ မီးသည။ သနိဿယဒါဟကော၊ မိမိမှီရာကိုလောင်သည်ရှိသော်။ တထေဝ၊ ထိုမှီရာကိုသာလျှင်။ ဒုယှတိ ယထာ၊ လောင်သကဲ့သို့။ ဧသာ တဏှာ၊ ထိုတဏှာသည်။ တံ ယေဝ အတ္တဘာဝံ၊ ထိုမြတ်နိုးအပ်သော ငါ၏ကိုယ်ကိုသာလျှင်။ ဋယန္တော၊ လောင်သည်ရှိသော်။ ယတ္ထ၊ အကြင်ကိုယ်၌။ ဥပ္ပန္နော၊ ဖြစ်သော။ တတ္ထေဝ၊ ထိုဖြစ်မြဲသော ကိုယ်၌သာလျှင်။ သဗ္ဗဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ သရတိ ပဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ ကိစ္ဆံ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော ဝိစိကိစ္ဆာနှင့်ယှဉ်သဖြင့် ကုးစားအပ်သော။ တံ၊ ထိုမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိတည်းဟူသော ငြောင့်ကိုကုစားတတ်သော သူကို။ န ပဿာမိ၊ မမြင်။ ယော၊ အကြင်သူသည်သည်။ နာနာရဇ္ဇေန၊ အထူထူးသောကြိုးနှင့်တူသော ငြောင့်တံသင်းဖြင့်။ ပဝေသေတွာ၊ သွင်း၍။ သတ္ထေန၊ ဓားဖြင့်။ ကန္ဒိတွာန၊ လှီး၍။ အညေန၊ တစ်ပါးသောမန္တရာကိုမန်းခြင်း လုံးလဖြင့်။ ဥဒ္ဓရန္တောဝိယ၊ ထုတ်သကဲ့သို့။ ဝိစိကိစ္ဆိတံ၊ ယုံမှားအပ်သည်ဟုဆိုအပ်သော။ ဧတံ သလ္လံ၊ ထိုငြောင့်ကို။ တိကိစ္ဆိတုံ၊ ကုစားခြင်းငှာ။ န သက္ကောတိ၊ မတတ်နိုင်။ ဧတံ၊ ထိုဒိဋ္ဌိယူသော ငြောင့်ကိလေသာဟူသောငြောင့်ကို။ ဘိသက္ကော၊ ဆေးသမားနှင့်တူသော ဘုရားအစရှိသော သူသည်။ ဥဒ္ဓရေယျ ဥဒ္ဓရိတုံ သက္ကုဏေယျ၊ နုတ်ခြင်းငှာစွမ်းနိုင်ရာ၏။ မေ၊ ငါ့အား။ အသတ္ထော၊ ဓားလက်နက်မှကင်းသည်ဖြစ်ထသော။ အဝဏော၊ အမာမှကင်းထသော။ အဗ္ဘန္တရာ၊ နှလုံးခွန်သားကိုမှီ၍တည်။

၂၂၄+ ၂၂၅+ထသော။ ယံ သလ္လံ၊ အကြင်ကိလေသာတည်းဟူသော ငြောင့်ကို။ ပဿ၊ ရှုလော။ သဗ္ဗဂတ္တာနိ၊ အလုံးစုံသော ကိုက်ယကို။ အဟိံ သံအဝိဟိံသန္တေန၊ မနှိပ်စက်စေသဖြင့်။ ကော၊ အဘယ်မည်သောသူသည်။ မေ၊ ငါ၏။ ဧတံ သလ္လံ၊ ကိလေသာတည်းဟူသော ငြောင့်ကို။ ဥဒ္ဓရိဿတိ၊ နုတ်နိုင်လတ္တံ့နည်း။ ဓမ္မပတိတ၊ တရားတည်းဟူသော အကြောင်းရှိသော။ သော သေဋ္ဌော၊ မမြတ်သောပုဂ္ဂိုလသ်ည်။ ဝိသာဒေါသပဝါဟကော၊ အဆိပ်နှင့်တူသော ငါ၏ ဒေါသရာဂစသော ကိလေသာကို ဖြတ်တတ်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်ပါလတ္တံ့နည်း။ ကော နု ခေါ၊ အဘယ်သို့သောသူသည်။ ဂမ္ဘီရော၊ အလွန်နက်စွာသော သံသရာဟူသော ဩဃ၌။ ပတိတဿ၊ ကျသော။ မေ၊ ငါ့အား။ အဿာသေန္တော၊ မကြောင့်လင့်ဟု သင်္ကသာရာပေးလျက်။ ထံလံ၊ နိဗ္ဗာန်ဟူသော ကြည်းထက်သို့။ ပါဏိံ၊ ရောက်စေတတ်သော အရိယာမဂ်ဟူသော လက်သို့။ ဒဿယေ၊ ဤလက်ကိုဆွဲလောဟုပြလာပါအံ့နည်း။ ရဟဒေဟမသ္မိံ၊ ကြီးစွာသော သံသရာဟူသောအိုင်၌။ ဩဂါဠော၊ ဥက္ခောင်းနှင့်တကွနစ်သည် အစွမ်းဖြင့် သက်ဝင်လျက်တည်သော ငါသည်။ အာဟရိယေ၊ ပယ်ခြင်းငှာမစွမ်းနိုင်။ ရဇံ၊ ထုတ်နိုင်ခဲသောရာဂစသော မြူလည်းကောင်း။ မာယာ၊ အပြစ်ကိုဖုံးလွှမ်းခြင်းလက္ခဏာရှိသော လောဘဟုဆိုအပ်သော မာယာသည်လည်းကောင်း။ ဥဿုံယျာ၊ သူတစ်ပါးစည်းစိမ်ကို ငြူစူခြင်း လက္ခဏာရှိသော ဣဿာတရားသည်လည်းကောင်း။ သာရမ္ဘံ၊ ချုတ်ချယ်ခြင်းလက္ခဏာရှိသော သာရသာရမ္ဘသည်လည်းကောင်း။ ထိနံ၊ စိတ်၏ပျင်းခြင်းလက္ခဏာရှိသော ထိနသည်လည်းကောင်း။ မိဒ္ဓံ၊ ကိုယ်၏ပျက်ခြင်း လက္ခဏာရှိသော မိဒ္ဓသည်လည်းကောင်း။ ဣမေ၊ ဤကုသိုလ် တရားတို့သည်။ ပတ္ထရေ၊ ငါ၏ကိုယ်၌ဖြစ်ကုန်၏။ ဥဒ္ဓစ္စမေဃထနိတံ၊ မငြိမ်သက်ခြင်းသဘောရှိသော ဥဒ္ဓစ္စတည်းဟူသော မိုးကြိုးကျခြင်းလည်းရှိထသော။ သံယောဇနဝလာဟကံ၊ ဆယ်ပါးအပြားရှိယော သံယောဇဉ်ဟုဆိုအပ်သော မိုးတိမ်လည်းရှိထသော။ ဝါဟာ၊ ကြီးစွာသော ရေအိုင်နှင့်တူကုန်သော။ ရာဂနိဿိတာ၊ ရာဂကိုမှီကုန်သော။ သံကပ္ပါစ၊ မိစ္ဆာသံကပ္ပတို့သည်လည်းကောင်း။ ကုဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ အသုဘကိုသုဘစသည်ဖြင့်ယူသော မကောင်းသော အယူရှိသောငါ့ကို။ ဝဟန္တိ၊ အပယ်ဟူသော သမုဒ္ဒရာသို့လျက်ငင်ကုန်၏။ သဗ္ဗဓိ၊ ခပ်သိမ်းသောဒွါရ၌ဖြစ်သော ခပ်သိမ်းသောရှုပါရုံတို့၌။ သောတာ၊ ယိုစီးခြင်းတက်က်သော တဏှာသောတဒိဋ္ဌိသောတစသော ငါးပါးသောတဏှာ အယဉ်တို့

၂၂၅+ ၂၂၆+ သည်။ သဝန္တိ၊ ရူပါရုံစသော ခပ်သိမ်းသောစည်းစိမ်းချမ်းသာတို့မှ စိးယိုတတ်ကုန်သော၏။ လတာ၊ ရစ်တတ်ဖွဲချည်တတ်သောကြောင့်နွယ်နှင့်တူသော တဏှာသည်။ ဥမ္ဘိဇ္ဇ၊ ခြောက်ပါးသောဒွါရတို့မှပေါက်ခွဲ၍။ တိဋ္ဌိတိ၊ ရူပါရုံစသော အာရုံတို့၌တည်၏။ တေ သောတေ၊ ထိုတဏှာတည်းဟူသော ငါ၏သန္တာန်၌စီးယိုတတ်သော အရည်တို့ကို။ ကော၊ အဘယ်သို့သောသဘောရှိသော မဂ်တံတားကိုဖွဲ့တတ်သော ယောကျ်ားထူးသည်။ နိဝါရေယျ၊ မြစ်ပါအံ့နည်း။ တံ လတံ၊ ထိုတဏှာတည်းဟူသော နွယ်ကို။ ကော၊ အဘယ်သို့သဘောရိသော ယောကျ်ားထူးသည်။ ဆိဇ္ဇတိ ဆေဇ္ဇိဿတိ၊ မဂ်တည်းဟူသော ဓားသန်လျက်ဖြင့်ဖြတ်လတ္တံ့နည်း။ ဘဒ္ဒန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဝေလံ၊ ထိုတဏှာတည်းဟူသော အယဉ်တို့ကိုတားမြစ်တတ်သော တံတားကို။ ကရောထ၊ ပြုတော်မူကုန်လော။ သောတာနံ၊ တဏှာတည်းဟူသော အယဉ်ကို။ သန္နိဝရဏဉ္စ၊ ကောင်းစွာတာမြစ်ခြင်းကိုလည်း။ ကရောထ၊ ပြုတော်မူကုန်လော။ တေ၊ သင်၏။ မနောမယော၊ စိတ်၌ဖြစ်သော။ သောတော၊ တဏှာတည်းဟူသော အလျဉ်ကို။ ဒုန္နိဝါရဏော၊ မြစ်နိုင်ခဲ၏။ ကိံ ဝိယ၊ အဘယ်ကဲ့သို့နည်းဟူမူကား။ ဥဒကံသောတော၊ ရေအယဉ်သည်။ ဝဍ္ဎန္တော၊ ပွားသည်ရှိသည်။ ရုက္ခံ၊ ကမ်းနား၌ တည်သောသစ်ပင်ကို။ ဝိနာသေတိ ယထာ၊ လည်းစေလျက်ဖျက်ဆီးသကဲ့သို့ လည်းကောင်း။ မာလု၊ ပြင်းစွာသောလေသည်။ ဝေဧကန္တေန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ သဟသာ၊ အဆောတလျင်။ ရုက္ခံ၊ အားနည်းသောသစ်ပင်ကို။ ဝိနာသေတိ ယထာ၊ လည်စေလျက်ဖျက်ဆီးသကဲ့သို့ လည်းကောင်း။ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ ဇာတဿ၊ ဖြစ်သော။ မေ၊ ငါ့အား။ အပါရာ၊ ဤမှာဘက်ကမ်းမှ။ ဘယာ၊ သံသရာဝဋ်ဆင်းရဲဟုဆိုအပ်သော ဘေးမရှိရာမှ။ ကထံ နု ခေါ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ မုစ္ဆေယျံ၊ လွတ်ရပါအံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပါရံ၊ နိဗ္ဗာန်ကို။ ဧသကော၊ ရှာတတ်သော။ တာဏော၊ လူနတ်တို့၏ ကိုးကွယ်ရာဖြစ်တော်မူသော။ ပညာဝုဓော၊ ပညာတည်းဟူသော လက်နက်ရှိတော်မူသော။ သတ္ထာ၊ လူနတ်တို့၏ ဆရာဖြစ်တော်မူသော။ ဣသိ သံဃနိသေဝိတော၊ အဂ္ဂသာဝကမဟာသာဝကဟုဆိုအပ်သော အရိယာပုဂ္ဂိုလ်အပေါင်းတို့၏ မှိဝဲရာဖြစ်တော်မူသော မြတ်စွာဘုရားသည်။ သုကတံ၊ ကောင်းစွာပြုအပ်သော။ သုဒ္ဓံ၊ ညစ်ညူးခြင်းကိလေသာတို့မှ စင်ကြယ်ထသော။ ဓမ္မသာရမယံ၊ သဒ္ဓါပညာစသော တရားအနှစ်ဖြင့်ပြီးသော။ ဒဠံ၊ တုန်လှုပ်ခြင်းမရှိခိုင်ခန့်သော။ သောပါနံ၊ ဝိပဿနာဟုဆိုအပ်သော စောင်းတန်းလှေခါးကို။ ဍ္ဎယှမာနဿ၊ ကြီးစွာသောဩဃဖြင့် မျောက်သောငါးပါးအား။ ပါဒါ+

၂၂၆+ ၂၂၇+ သိတတ်လောဟုပေးတော်မူ၏။ မဟာယိတိစ၊ မကြောက်လင့်ဟူသော စကားကိုလည်း။ အဗြဝိ၊ သက်သာရာကိုပေးသော အားဖြင့်သိတော်မူ၏။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးအခါ၌။ သက္ကာယာဘိရတံ၊ ဤသည်ကားငါ၏ ကိုယ်တည်းဟုသော သက္ကာယဒိဋ္ဌိ၌မွေ့လျော်သော။ ပဇံ၊ သတ္တဝါကို။ တေန၊ ထိုသက္ကာယဒိဋ္ဌိဖြင့်။ ပရိကပ္ပိတံ၊ ကြံဆအပ်သော။ ယံတံ အတ္တာနံ၊ အကြင်ကိုယ်ကို။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အမညိဿံ၊ အနှစ်မရှိသော အားဖြင့်အောက်မေ့ပြီ။ ယဒါ စ၊ အကြင်အခါ၌လည်း။ မဂ္ဂံ၊ အရိယာမဂ်ကို။ အဒ္ဒက္ခိံ၊ ပညာမျက်စိဖြင့်မြင်ပြီ။ နာဝါယ၊ အရိယမဂ္ဂင်ရှစ်ပါးတည်းဟူသော လှေထက်သို့။ အဘိဟနံ၊ တက်စီးခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော ဝိပဿနာမဂ်ကို။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ အဒ္ဒက္ခိံ၊ မြင်ပြီ။ တတော၊ ထိုအခါမှစ၍။ တံ တိတ္တိယဇနဉ္စ၊ ထိုဒိဋ္ဌိဟူသော လူအပေါင်းကိုလည်းကောင်း။ အတ္တာနဉ္စ၊ မိမိကိုယ်ကိုလည်းကောင်း။ အနဓိဋ္ဌာယ၊ စိတ်၌မထားမူး၍။ တိတ္ထံ၊ နိဗ္ဗာန်ဟုဆိုအပ်သော ကြီးစွာသောကမ်း၏ ဆိပ်သဖွယ်ဖြစ်၍ဖြစ်သော။ ဥတ္တမံ၊ အရိယမဂ်ဖြင့်မြင်အပ်သော အလုံးစုံသော ကုသိုလ်တရားထက် လွန်မြတ်သာ တရားကို။ အဒ္ဒက္ခိံ၊ မြင်ပြီ။ အတ္တသမုဋ္ဌာနံ၊ ငါ၏ကိုယ်ဟူ၍ ရအပ်သောအတ္တဘော၌ဖြစ်သော။ ဘာဝနေတ္ထိပညာဝိတံ၊ ဘဝတဏှာသည်ဖြစ်စေအပ်သော။ သလ္လံ၊ တဏှာတည်းဟူသော ငြောင့်ကို။ ပဟာနာယ၊ ပယ်ခြင်းငှာ။ ဧတေသံ၊ ထိုဘဝတဏှာစသည်တို့၏။ အပ္ပဝတ္တာယ၊ မဖြစ်စိမ့်သောငှာ။ ဥတ္တမံ၊ မြတ်သော။ မဂ္ဂံ၊ အရိယမဂ်ကို။ ဒေသေသိပကာသေသိ၊ ပြတော်မူ၏။ ဒိဃရတ္တံ၊ ရှည်မြင့်စာသောနေ့ညဉ့်ပတ်လုံး။ အနုသယိတံ၊ သန္တာန်၌ အဖန်တစ်လဲလဲကိန်းသော။ စိရရတ္တံ၊ ရှည်မြင့်စွာသော နေ့ညဉ့်ပတ်လုံး။ ပတိဋ္ဌိတံ၊ သန္တာန်ထက်၌တည်သော။ ဂန္တံ၊ အဘိဇ္ဈာစသော ဂန္တကိုလည်းကောင်း။ ဝိသဒေါသံ၊ ကိလေသာတည်းဟူသော အဆိပ်ကိုလည်းကောင်း။ ပဝါဟနော၊ မဂ်ဖြင့်ဆေးလျော်ပြီးသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြစ်စွာဘုရားသည်။ မေ၊ ငါ့အား။ အနုဒိ၊ စွန်စေတော်ရှိပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တေလကနထေရော၊ တေလကာနိထေရ်သည်။ ဣမာဝီသတိဂါထာယော၊ ဤဖွဲဆိုသီးကုံးအပ်သော နှစ်ဆယ့်သောဂါထာတို့ကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ရွတ်ဆိုပြီ။ တေလကာနိထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။

၂၂၇+ ၂၂၈+ (၂၅၁) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ စိတ္တကတံ၊ အဝတ်တန်ဆာပန်းအဆင်းအစရှိသည်တို့ဖြင့် ဆန်းကြယ်စွာပြုအပ်သော။ အရုကာယံ၊ ကိုးပါးသောအဝတိုပမှ ယိုစီးသောမစင်အလုံးစုံသော အနာဝဖြစ်သော ကိုယ်ဟုဆိုအပ်သော။ သမုဿိတံ၊ အရိုးအပေါင်းတို့၏ ဝုဝေးရာဖြစ်သော။ အတုရံ၊ အမြဲကျင့်နာခြင်းရှိသော။ ဗဟုသင်္ကပ္ပံ၊ လူမိုက်သည်မဟုတ်သည်သို့ တင်၍များစွာကြံအပ်သော။ ဗိမ္ဗံ၊ အနိမ့်အမြင့်အစရှိသော အင်္ဂါကြီးငယ်တို့ဖြင့် တန်ဆာဆင်အပ်သော အတ္တဘောကို။ ပဿ၊ ရှုလော့။ ယဿ၊ အကြင်ကိုယ်အား။ ဓုဝံ၊ မြဲသောသဘောရှိသည်လည်းကောင်း။ ဋ္ဌိတိ၊ မြဲမြံစွာတည်ကြည်သော သဘောသည်လည်းကောင်း။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ စိတ္တကတံ၊ အဝတ်တန်ဆာပန်းအခင်းစသည်တို့ဖြင့် ဆန်းကြယ်စွာပြုအပ်သော။ မဏိနာကုဏ္ဍလေနစ၊ ပတ္တမြားနာဍောင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ အဋ္ဌိတစေနစ၊ စိုသောအရေဖြင့်လည်းကောင်း။ ဩနဒ္ဓံ၊ မြှေးအပ်ဖွဲ့အကပ်သော။ ရူပံ၊ ဤကိုယ်ကို။ ပဿ၊ ရှုလော။ အယံ ကာယော၊ ဤကိုယ်သည်။ ဝတ္ထေဟိ၊ ပုဆိုးအဝတ်တို့နှင့်။ သဟ၊ ကတွဖုံးလွှမ်းမှ။ သောဘတိ၊ တင့်တယ့်၏။ အလတ္တကကတာ၊ ချိတ်ရည့်ဖြင့်ကောင်းစွာဆိုအပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပါဒါ၊ ခြေတို့သည်။ သောဘန္တိ၊ တင့်တယ်ကုန်၏။ မုခဏ္ဏစုကမက္ခိတံ၊ မျက်နှာချေမှုန့်ဖြင့် ထိမ်းအပ် တန်ဆာဆင်အပ်သော်သာလျှင်။ မုခံ၊ မျက်နှာသည်။ သော ဘတိ၊ တင့်တယ့်၏။ အယံ ကာယော၊ ဤကိုသည်။ ဗာလဿ၊ မိုက်စွာသော ပုထုဇဉ်အား။ မောဟာယ၊ စိတ်ကိုမိုက်စေခြင်းငှာ။ အလံ၊ စွမ်းနိုင်၏။ ပါရဂဝေသိနော၊ နိဗ္ဗာန်ကိုရှာမှီးလေ့ရှိသော သူတော်ကောင်းအား။ နော အလံ၊ မစွမ်းနိုင်။ အဋ္ဌာပဒကထာ၊ ရှစ်ခုသောအခြင်းအရာရှိသော ဖြီးဖြင့်ဖြီးအပ်စီရင်အပ်ပြီးစေအပ်သော အဖို့ရှိသော်သာလျှင်။ ကေသာ၊ ဆံတို့သည်။ သောဘန္တိ၊ တင့်တယ်ကုန်၏။ အဉ္ဇနမက္ခိတာ၊ မျက်ရှေးကွင်းခြင်း စသည်ဖြင့်တန်ဆာဆင်အပ်သော်သာလျှင်။ နေတ္တာ၊ မျက်စိတို့သည်။ သော ဘန္တိ၊ တင့်တယ်ကုန်၏။ အယံ ကာယော၊ ဤကိုယ်သည်။ ဗာလဿ၊ ပုထုဇဉ်မိုက်အား။ မောဟာယ၊ စိတ်ကိုမိုက်စေခြင်းငှာ။ အလံ၊ စွမ်းနိုင်၏။ ပါရဂဝေသိနော၊ ဝဋ်ကင်းခြင်းကိုရှာလေ့ရှိသောသူအား။ နော အလံ၊ မစွမ်းနိုင်။ အဉ္ဇနိဝနဝါ၊ အသစ်သောမျက်ရေးကွင်းခြင်း ရှိသော။ စိတ္တာ၊ ဆင်အပ်သော။ အယံ ပုတိကာယော၊ ဤအကောင်ပုပ်သည်။ ဗာလဿ၊ ပုထုဇဉ်မိုက်အား။ မောဟာယ၊ စိတ်ကိုမိုက်စေခြင်းငှာ။ အလံ၊ စွမ်းနိုင်၏။ ပါရဂဝေသိနော၊ ဝဋ်ကင်းခြင်းကိုရှာလေ့ရှိသောသူအား။

၂၂၈+ ၂၂၉+ နော အလံ၊ မစွမ်းနိုင်။ မိဂဝေါ၊ မုဆိုးသည်။ ပါသံ၊ တုတ်လှံကန်ပိုက်စသော ကျော့ကွင်းကို။ ဩဒဟိ၊ ထောင်၏။ ဝါကုရံ၊ ကျော့ကွင်းကို။ မိဂေါ၊ သမင်သည်။ နာသာဒါန သံဃဋ္ဋေတိ၊ မတိုးမဝှေ့။ နိဝါပံ၊ သမင်တို့၏ အစာအလို့ငှာ ပစ်ချပ်အပ်သော မြက်စသော အစာကို။ ဘုတွာ၊ စား၍။ ဂစ္ဆာမိဂစ္ဆတိ၊ ထိုမုတ်ဆိုးကိုလှည့်ပတ်၍သွား၏။ မိဂါဝဿ၊ မုတ်ဆိုး၏။ ပါသာ၊ ထောင်သောကျော့ကွင်းတို့ကို။ ဆိန္နာဆိန္ဒတိ၊ ဖြတ်၍။ ဝါကုရံ၊ တောင်သောတုလှံကန်ပိုက်ထွန်ကို။ အနာသဒါ၊ အနဃဋ္ဋေန္တော၊ မထိခိုက်မူ၍။ မိဂေါ၊ သမင်သည်။ နိဝါပံ၊ သမင်တို့စားစိမ့်သောငှာ ထားသော အစာကို။ ဘုတွာ၊ စား၍။ မိဂလုဒ္ဒကေ၊ မုတ်ဆိုးသည်။ သောစန္တေဝိရဝန္တေ၊ ဤသမင်သည်ငါ့ကိုလှည့်ပတ်လေစွာဟုမြည်တမ်းစဉ်။ ဂစ္ဆာမဂစ္ဆဟိ၊ သွား၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣမသ္မိံ လောကေ၊ ဤလောက၌။ သာဓနေ၊ ဥစ္စာနှင့်ကတွဖြစ်ကုန်သော။ မနုဿေ၊ ကြွယ်ဝသောသူတို့ကို။ ပဿာမိ၊ မြင်၏။ တေ ပန၊ ထိုလူတို့သည်ကား။ ဝိတ္တံ၊ ဥစ္စာကို။ လဒ္ဓါလဘိတွာ၊ ရကုန်လျက်။ မောဟာ၊ ကမ္မဿကတပညာမရှိသောကြောင့်။ နဒဒန္တိ၊ စည်းစိမ်ဥစ္စာပြည်စုံပါလျက် ရဟန်းပုဏ္ဏားစသော တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူအား မပေးမလှူဒါန်း။ လုဒ္ဒါ၊ မုဆိုးတို့သည်။ ဘိယျော၊ အလွန်။ ကာမေ၊ ရမြဲတိုင်းသောကာမဂုဏ်ထက်လွန်သော ကာမဂုဏ်တို့ကို။ အဘိပတ္ထယန္တာ၊ တောင့်တကုန်သည်ဖြစ်၍။ မိဂေ၊ သားတို့ကို။ ဟန္တွာ၊ သတ်၍။ ဓနံ၊ ဥစ္စာကို။ သန္နိစယံ၊ ဆည်ပူးခြင်းကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ပသယှ၊ သူတစ်ပါးကိုနှိပ်စက်၍။ ပထဝိံ၊ မိမိ၏အနွယ်သိုလိုက်သော မြေကို။ ဝိဇေတွာအဘိဝိဇိယ၊ အနိုင်အထက်ပြုသဖြင့် အာင်၍။ အာဝသန္တော၊ ရွှင်လန်းလျက်။ ဘာဂရန္တံ၊ သမုဒ္ဒရာအဆုံးရှိသော။ မဟိံ၊ မြေကြိးကို။ အာသန္တော၊ စိုးအုပ်သဖြင့်နေလျက်။ သမုဒ္ဒဿ၊ အကြွင်းမရှိသော သမုဒ္ဒရာ၏။ ဩရံ၊ ဤဘက်အဖို့ကို။ လဘိတွာပိ၊ ရသော်လည်း။ အတိတ္တရူပေါ၊ မရောင့်ရဲသေးသော သဘောရှိသည်ဖြစ်၍။ သမုဒ္ဒဿ၊ သမုဒ္ဒရာ၏။ ပါရံ၊ ထိုမှဘက်၌ဖြစ်သော ကျွန်းအထူးကို။ ပတ္ထယေထ၊ တောင့်တရာ၏။ ရာဇာ စ၊ မင်းသည်လည်းကောင်း။ အညေ၊ မင်းမှတစ်ပါးကုန်သော။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ မနုဿာစ၊ လူတို့သည်လည်းကောင်း။ အဝီတတဏှာ၊ မကင်းသေးသော တဏှာရှိသည်ဖြစ်၍။ မရံဏံ၊ သေခြင်းသို့။ ဥပေန္တိ၊ ကပ်ရကုန်၏။ တေ၊ ထိုမင်းမှတစ်ပါးသောသူတို့သည်။ ဥနာပ၊ ယုတ်ကုန်သည်သာလျှင်။ ဟုတွာန၊ ဖြစ်ကုန်၍။

၂၂၉+ ၂၃၀+ ဒေဟံ၊ ဤလူတို့ကိုယ်ကို။ ဇဟန္တိ၊ စွန့်ရကုန်၏။ ဧတ္တလောကမှိ၊ လောက၌။ တဏှာဝိပ္ပန္နာနံ၊ တဏှာသည်ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်သောသူတို့အား။ ကာမေဟိ၊ ဝတ္ထုကာမဂုဏ်ကိလေသာကာမဂုဏ်တို့ဖြင့်။ တိတ္ထိယော၊ ရောင်ရဲခြင်းသည်။ န အတ္ထိ၊ မရှိ။ တေ၊ ထိုရာဂမကင်းသေးသောမင်းနှင့်တကွကုန်သောသူတို့သည်။ နံ ဉာတိံ၊ ထိုအဆွေအမျိုးကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ကေသေ၊ ဆံတို့ကို။ ပကိရိယ၊ ကြဲကုန်လျက်။ ကန္ဒန္တိ၊ သေလေသောသူတို့ကိုရည်၍ ထိုသူ၏ဂုဏ်ကိုကြားလျက်ငိုခြင်းကိုပြုကုန်၏။ နော၊ ငါတို့၏။ ဉာတယော၊ ဆွေမျိုးတို့သည်။ အမရာ၊ မသေကုန်သည်။ အဟု၊ ဖြစ်ကုန်လေကုန်မူကား။ အဟောဝတ၊ ဩော်ကောင်းလေစွ။ နံ၊ ထိုသေလေသာသတို့၏ အသေကောင်းကို။ ဝတ္တေန၊ ပုဆိုးဖြင့်။ ပါရုတံ၊ ရုံအပ်သည်ကိုပြု၍။ နိဟရိတွာ၊ အိပ်မှထုတ်၍။ စိတံ၊ ထင်ပုံထက်သို့။ သမောဓာယ၊ တင်၍။ တတော၊ ထိုသို့တင်ပြီးသည်နောင်မှ။ ဒဟန္တိ၊ မိးတိုက်၍ပစ်ကုန်၏။ သော၊ ထိုသူသေသည်။ သူလေဟိ၊ တစ်စူးဝါးတို့ဖြင့်။ တုဇ္ဇမာနော၊ ထိုးလျက်။ ဍယှတိ၊ မိးတိုက်၏။ ဧတေန ဂတ္တေန၊ ဤကိုယ်ဖြင့်။ ဘောဂေ၊ စည်းစိမ်းချမ်းသာတို့ကို။ ပဟာယ၊ စွန့်၍။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားရကုန်၏။ မိယျမာနဿ၊ သေသောသူအား။ ပေစ္စ၊ တစ်မလွန်ဘဝ၌။ ဉာတီစ၊ ဆွေမျိုးမိဘတို့သည်လည်းကောင်း။ မိတ္တာစ၊ ချစ်ကျွမ်းဝင်သော သူတို့သည်လည်းကောင်း။ အထဝါ၊ ထိုမှတစ်ပါး။ သဟာယာစ၊ ချမ်းသာဆင်းရဲ၌ အတူတကွဖြစ်ကုန်သော သူငယ်ချင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ တာဏာ၊ စောင့်ရှောက်ခြင်းကိုပြုတတ်ကုန်သည်။ န ဘဝန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ တဿ၊ ထိုသူသေ၏။ ဒါယာဒကာ၊ အမွေ့ခံတိုသည်။ ဓနံ၊ ဥစ္စာကို။ ဟရန္တိ၊ သိမ်းဆည်းယူလေကုန်၏။ သတ္တောပန၊ သေသောသတ္တဝါမူကား။ ယေန ယထာကမ္မံ၊ မိမိပြုသောကုသိုလ် အကုသိုလ်ကံအားလျော်စွာ။ ဂစ္ဆတိ၊ ထိုထိုသောဘဝသို့သွားရ၏။ မိယျမာနံ၊ သေသောသူကို။ ဓနံ၊ ဥစ္စာနှစ်စပ်သော။ ကိဉ္စိ၊ အလုံးစုံသောဝတ္ထုသည်။ န အနွေတိ၊ အစဉ်နောက်သို့မလိုက်။ ပုတ္တာ စ၊ သားသ္မီးတို့သည်လည်းကောင်း။ ဒါရာစ၊ မယားသည်လည်းကောင်း။ ရဋ္ဌံ၊ တိုင်းနိုင်ငံ၌ နေသော။ ဇနဉ္စ၊ လူအပေါင်းသည်လည်းကောင်း။ န အနွေတိ၊ အစဉ်နောက်သို့မလိုက်။ ဓနေန၊ ဥစ္စာဟူသော တစိုးထိုးသဖြင့်။ ဒဃမာယုံ၊ အသက်ရှည်ခြင်းကို။ န ခဘတေ၊ မရ။ ဝိတ္တေန၊ ဥစ္စာတစိုးထိုးသဖြင့်။ ဇရံ၊ အိုးခြင်းကို။ နစာပိဝိဟန္တိ၊ မဖျောက်မထားနိုင်ကုန်။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ ဣမေသံ သတ္တာနံ၊ ဤသတ္တဝါတို့၏။ နံ ဇိဝိတံ၊ ထိုအသက်ရှည်ခြင်းကို။ အပ္ပွံ အပ္ပံ ဣတိ၊ သို့သောကာလရှိသောကြောင့်နည်း၏ဟူ၍။ ဓိရော၊ မြဲမြံသောသမာဓိနှင့်ပြည့်စုံသော ပညာရှိတို့

၂၃၀+ ၂၃၁+ သည်။ အာဟု၊ ဆိုကုန်၏။ တဇဝတံ၊ ထိုအသက်ရှည်ခြင်းသည်။ အသံဿတံ၊ အမြဲမရှိ။ ဝိပရိဏာမဓမ္မံ၊ ပြကတေ့ မှဖောက်ပြန်သော သဘောရှိ၏။ အဍ္ဎာစ၊ ကြွယ်ဝသော သူတို့သည် လည်းကောင်း။ ဒလိဒ္ဒါ စ၊ သူဆင်းရဲတို့သည်လည်းကောင်း။ ဓိရော စ၊ ပညာရှိတို့သည်လည်းကောင်း။ တထေဝ၊ ထိုအတူသာလျှင်။ ဖုဋ္ဌော၊ သေခြင်းဖြင့်တွေအပ်၏။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ ဗာလော၊ သူမိုက်သည်။ ဗလာလျာဋ္ဌိတောဝ၊ စိုးရိမ်ပူပန်ခြင်းဖြင့်နှိပ်စက်သည်ဖြစ်၍ သူမိုက်အဖြစ်၌တည်လျက်သာလျှင်။ သေတိသယတိ၊ ထိုမှဤမှလူသည်လည်လျက်အိပ်၏။ ဓိရော၊ ပညာရှိသည်။ ဖဿံ၊ ဣဋ္ဌာနအနိဋ္ဌဖြစ်သော အတွေ့ကို။ ဖုဋ္ဌော၊ တွေ့အပ်သည်ရှိသော်။ နဝေဓတိ၊ မတုန်လှုပ်။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဓနေန၊ ဥစ္စာထက်။ ပညာဝ၊ ပညာသည်သာလျှင်။ သေယျောပသတ္ထာတရော၊ အထူးသဖြင်ခြီးမွမ်းအပ်၏။ ဣဓ လောကေ၊ ဤလောက၌။ ယာယပညာယ၊ အကြင်ပညာဖြင့်။ ဝေါသာနံ၊ ဘဝ၌အဆုံးဖြစ်သောနိဗ္ဗာန်ကို။ အဓိဂစ္ဆတိ၊ ရ၏။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်နည်းဟူမူကား။ အဗျောသိတတ္တာ၊ မရသေးသော နိဗ္ဗာန်တရားကိုပြီးစေတတ်သော ကြောင့်တည်း။ မောဟော၊ မိုက်သောသူသည်။ ဘဝါဘဝေသု၊ ဘဝကြီးငယ်တို့၌။ ပါပါနိ ကမ္မာနိ၊ မကောင်းသောကာယဒုစရိုက်စသော အမှုတို့ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ပရလောကဉ္စ၊ တစ်မလွန်လောကကိုလည်းကောင်း။ ပရမ္ပရာယ၊ အဖန်ဖန်အားဖြင့်။ သံသရံ၊ ကျဉ်လည်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇ၊ ရောက်၍။ ဂဗ္ဘဉ္စ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းသို့လည်းကောင်း။ ဥပေတိ၊ ကပ်ရ၏။ တဿ ပုဂ္ဂလဿ၊ ထိုမကောင်းမှုကိုပြုသောသူ၏။ အဘိသဒ္ဒဟန္တော၊ အပြုအကျင့်ကိုယုံကြည်သော။ အပ္ပမညော၊ ငါ့အားကိုယ်သည်ဖြစ်လတ္တံ့ဟုတောင့်တသောသူမိုက်သည်။ ပရဉ္စလောကံ၊ တစ်မလွန်ဘဝ၌လည်း။ ဂဗ္ဘံ၊ ပဋိသန္ဓေနေရခြင်းသို့။ ဥပေတိ၊ ကပ်ရပြန်၏။ တတော၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းမှ။ မုစ္စတိ၊ မလွတ်။ ယထာကိံ၊ အဘယ်ကဲ့သို့နည်း ဟူမူကား။ သန္ဓိမုခေ၊ အိမ်တိုက်စပ်ကိုဖေါက်သော အနီး၌။ ဂတိတော၊ အစောင့်အရှောက်ဖြစ်သော ယောကျေ်ားသည်။ သကမ္မုနာ၊ မိမိ၏မကောင်းမှုကံဖြင့်။ ဟညတိ၊ ကြိမ်လုံးဖြင့်ရိုက်ခတ်ခြင်း ဓားလှံတို့ဖြင့် ခုတ်ခြင်းထိုးခြင်းစသည်တို့၏ အစွမ်းဖြင့် ညှဉ်းဆဲ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပဇာ၊ သတ္တဝါသည်။ ပရမှီ လောကေ၊ တစ်မလွန်လောက၌။ ပေစ္စ။

၂၃၁+ ၂၃၂+ နှိပ်စက်၍။ ပါပဓမ္မာ၊ မကောင်းသောသဘောရှိသော သူသည်။ သကမ္မုနာ၊ မိမိပြုသော မကောင်းမှုကံဖြင့်။ ဝိဟညတိ၊ ငါးပါးအပြားရှိသော ဖွဲ့ခြင်းကမ္မကရဏအစရှိသည်တို့၏ အစွမ်းဖြင့်နှိပ်စက်၏။ စိတြာ၊ ရူပါရုံစသောအပြားဆန်းကြယ်ကုန်သော။ မဓုရာ၊ လူတို့သည်။ သာယာသည်၏အစွမ်းဖြင့် အလိုရှိအပ်ကောင်းမြတ်ကုန်ထသော။ မနောရမာ၊ ပုထုဇဉ်မိုက်တို့၏နှလုံးကို မွေ့လျော်စေတတ်ကုန်ထသော။ ကာမာ၊ ရူပါရုံအစရှိသော ဝတ္ထုကာမဂုဏ်တို့သည်။ ဝိရူပရူပေန၊ ထိုအညိုအေရွှေစသော အထူးထူးအပြားပြားသောအဆင်းဖြင့်။ စိတ္တံ၊ ပုထုဇဉ်မိုက်တို့၏စိတ်ကို။ မထေန္တိ၊ ကပ်သည်ရှိသော် အလွန်မွေ့လျာ်ခြင်းကိုမပေးကုန်။ ကာမဂုဏေန၊ ကာမဂုဏ်တို့၌။ အာဒီနဝံ၊ ပြွေဥခေါင်းမီးကျီးစုလှံသွားအဆိပ်နှင့် တူကုန်၏ဟူသော အဖြစ်ကို။ ဒိသွာ၊ ဝိပဿနာပညာမဂ်ပညာဖြင့် မြင့်၍။ တသ္မာ တံ နိမိတ္တံ၊ ထိုကာမဂုဏ်တို့၌ အပြစ်ကိုမြင်သော ကြောင့်။ ရာဇာ၊ မင်းမြတ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြုသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ ဝိယ၊ အဘယ်ကဲ့သို့နည်းဟူမူကား။ ဒုမပ္ဖလာနိ၊ သစ်ပင်အသီးတို့သည်။ ပတန္တိ ဣဝ၊ နုသောကာလရင့်သော ကာလ၌သူတစ်ပါးလုံ့လအမှုဟူသော အကြောင်းကြောင့်ကြွေကျကုန်သကဲ့သို့။ ဒဟာရာစ၊ ငယ်သေးသည်လည်းဖြစ်ကုန်ထသော။ ဝုဒ္ဓါ စ၊ ကြီးပြီးသည်လည်းဖြစ်ကုန်ထသော။ မာဏဝါ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ သရီရဘေဒါ၊ ဤကိုယ်၏ပျက်ခြင်းကြောင့်။ ပတန္တိ ဂစ္ဆန္တိ ယေဝ၊ ရောက်ရကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ရာဇ၊ ကောရဗျမင်းမြတ်။ ဧတမ္ပိ ကာရဏံ၊ ဤကိုယ်ခန္ဓာ၏ အမြဲမရှိသောအဖြစ်ကိုလည်း။ ဒိသွာ၊ ပညာစက္ခုဖြင့်မြင်၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြုသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ အာပဏ္ဏကံ၊ ပညတ်မှကင်းသော ပရတ္ထအားဖြင့်ဖြစ်သော။ သာမညေမေဝ၊ ရဟန်း၏အဖြစ်သည်သာလျှင်။ သေယျော သုန္ဒရတရော၊ အထူးထူးသဖြင့်ကောင်းမြတ်၏။ ရာဇ၊ ကောရဗျမင်းမြတ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ သဒ္ဓါယ၊ ဘုရား၌ယုံကြည်ခြင်း ကံကံ၏အကျိုးကိုယုံးကြည်ခြင်းဖြင့်။ ပဗ္ဗဇိတာ၊ ရဟန်းပြု၏။ ဇိနဿာသနေ၊ မြတ်စွာဘုရားသာသနာတော်၌။ ဥပေတော၊ ကောင်းသောအကျင့်နှင့်ပြည့်စုံ၏။ မယှံ၊ ငါ၏။ ပဗ္ဗဇ္ဇာ၊ ရဟန်း၏အဖြစ်သည်။ အဝဉ္စာ၊ အရဟတ္တဖိုလ်တည်းဟူသော သားမွေးသောကြောင့်မမြုံ။ တတော၊ ထိုသို့မမြုံ့သောကြောင့်။ အနဏော၊ ကိလေသာဟူသော မြိမရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘောဇနံ၊ ဘောဇဉ်ကို။ ဘုဉ္ဇာမိ၊ သုံးဆောင်၏။ ကာမေ၊ ဝတ္ထုကာမဂုဏ် ကိလေသာကာမဂုဏ်တို့ကို။ အာဒိတ္ထတော၊ တစ်ဆယ့်တစ်ပါးသော မီးတို့ဖြင့်ပြောင်ပြောင့် တောင်လောင်သည်၏ အဖြစ်ဖြင့်။ ဒိသွာစ၊

၂၃၂+ ၂၃၃+ မြင်၍လည်းကောင်း။ ဇာတရူပါနိ၊ ရွှေငွေတို့ကို။ သတ္ထေတော၊ သွးအပ်သောထက်စွာသော လက်နက်နှင့်တူသော အားဖြင့်။ ဒိသွာစ၊ ဉာဏ်ဖြင့်မြင်၍ လည်းကောင်း။ ဂဗ္ဘေ၊ အမိဝမ်း၌။ ဝေါက္ကန္တိတော၊ ပဋိသန္ဓေနေရာသောအားဖြင့်။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲခြင်းကို။ ဒိသွာ စ၊ ဉာဏ်ဖြင့်မြင်၍ လည်းကောင်း။ နိရယေသု၊ သိန်းဇိုးကာဠသုတ် စသောရှစ်ပါးသော ငရဲကြီးတို့၌။ မဟဗ္ဘယံ၊ ကြီးစွာသောဘေးကို။ ဒိသွာ၊ ပညာဖြင့်မြင်၍။ အဟံ၊ သည်ငါသည်။ ပဗ္ဗဇိတာ၊ ရဟန်းပြုသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ရာဇ၊ ကောရဗျမင်းမြတ်။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဧဝံ ဤဒိသံ၊ ဤဆိုအပ်ပြိးသော သဘောရှိသော။ အာဒီနဝံ၊ အပြစ်အပေါင်းသို။ ဉတွာ၊ ဉာဏ်ဖြင့်သိ၍။ သံဝေဂံ၊ ဘဝစသည်၌ဖြစ်သော ထိန့်လန့်ခြင်းကို။ အလဘိံ၊ ရပြီ။ တဒါ၊ ထိုလူဖြစ်သော ကာလ၌။ ဝိဒ္ဓေါ၊ ရာဂဟူသော ငြောင့်တံသင်းစသည်တို့သည်စူးအပ်သည်။ သန္တော၊ ဖြစ်လျက်။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ အာသဝက္ခယံ၊ အာသဝေါတရားတို့၏ ကုန်ခြင်းသို့။ သမ္ပတ္တော၊ ရောက်ပြီ။ မယာ၊ ငါသည်။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါအပေါင်းတို့ကို။ ပရိစိဏ္ဏော၊ မေတ္တာစသည်ကိုပွားစေသေားအားဖြင့် အလေ့အလာပြုအပ်ပြီ။ ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သာသနံ၊ အဆုံးအမဖြစ်သော မဂ်ဟူသော အကျင့်ကို။ ကတံ၊ ပြုကျင့်အပ်ပြီ။ ဂရုကောဘာရော၊ လေးစွာသော ခန္ဓာဟူသောဝန်ကို။ ဩဟိတော၊ ချအပ်ပြီ။ ဘဝနေတ္ထိ၊ ဘဝသုံးပါးသို့ဆောင်တတ်သော တဏှာဟူသောကြိုးကို။ သမူဟတာ၊ အရဟတ္တမဂ်ဖြင့် အကြွင်းမဲ့ဖြတ်အပ်ပြီ။ ယဿ၊ အကြင်အရဟတ္တဖိုလ်နိဗ္ဗာန်၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာထောင်သော လူ၏ဘောင်မှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင်သော ရဟန်း၏ ဘောင်၌။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြု၏။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ သော အတ္ထော၊ ထိုအရဟတ္တမဂ်ဟူသော အကျိုးကို။ အနုပ္ပတ္တော၊ ရပြီ။ သဗ္ဗသံယောဇနက္ခယော၊ အလုံးစုံသော သံယောဇဉ်တို့၏ ကုန်ခြင်းသို့။ အနုပ္ပတ္တော၊ ရောက်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ရဋ္ဌပါလော ထေရော၊ ရဋ္ဌပါလထေရ်သည်။ အဘာသိတ္ထ၊ ရွတ်ဆိုပြီ။ ရဋ္ဌပါလထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ =၂၅၂= ရူပံ၊ စက္ခုဝိညာဉ်ဖြင့် သိအပ်သောရူပါရုံကို။ ဒိသွာ၊ စက္ခုဒွါရဖြင့် မြင်ရ၍။ ပိယံနိမိတ္တံ၊ ထိုရူပါရုံကို တင့်တယ်ကောင်းမြတ်၏ဟု ချစ်ခြင်းမြတ်နိုးခြင်းလျှင် အကြောင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ မနသိကရောတော၊ တင့်တယ်၏ဟု မသင့်သောနှလုံးသွင်းခြင်းရှိသော သူအား။ သတိမုဋ္ဌာ၊ သတိ၏လွတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သတိမုဋ္ဌဿ၊ လွတ်သော သတိရှိသောသူအား။

၂၃၃+ ၂၃၄+ သာရတ္တစိတ္တော၊ ထိုရူပါရုံ၌တပ်သော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝေဒေတိ၊ ခံစားနှစ်သက်၏။ တထာဘူတဿ စ၊ ထိုသို့သော အခြင်းအရာဖြင့်ဖြစ်သော သူအားလည်း။ တဉ္စ၊ ထိုရူပါရုံကိုလည်း။ အဇ္ဈောသ၊ သုခဟူ၍နှလုံးသွင်းခြင်းကို မျိုလျက်။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။ တဿ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ရူပသမ္ဘဝါ၊ ရူပါရုံလျှင်ဖြစ်ကြောင်းရှိကုန်သော။ အနေကာ၊ များစွာကုန်သော။ ဒေဝနာ၊ သုခစသော အားဖြင့်ပြားသောဝေဒနာတို့သည်။ ဝဍ္ဎန္တိ၊ ကိလေသာ၏အဖြစ်ကြောင်းဖြစ်၍ ပွားကုန်၏။ အဘိဇ္ဈာစ၊ ချစ်အပ်သော ရူပါရုံ၌တပ်သည်၏အစွမ်းဖြင့်ဖြစ်သော အလိုရှိကြီးခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဝိဟေသာ စ၊ မချစ်အပ်သော ရူပါရုံ၌အမျက်ထွက်သည်၏ အစွမ်းအားဖြင့်ညှဉ်းဆဲခြင်းသည်လည်းကောင်း။ အဿပုဂ္ဂလဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ဥပဟညတိ၊ ညှဉ်းဆဲနှိပ်စက်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ အာစိနတော၊ သာယာသည်၏ အစွမ်းဖြင့် ဘဝါဘိသင်္ခါရကိုပွာစေသော သူအား။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲသည။ ပဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ နိဗ္ဗာနံ၊ နိဗ္ဗာန်ကို။ အာရကာ၊ ဝေးစွာသော အရပ်၌ဖြစ်၏ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ သဒ္ဒံ၊ သောတဝိညာဉ်ဖြင့်သိအပ် သဒ္ဒါရုံကို။ သုတွာ၊ သောတဝိညာဉ်ဖြင့်ကြားရ၍။ ပိယံ နိမိတ္တံ၊ ဤအသံကား ချစ်ဖွယ်သောအသံရှိ၏ဟု နှလုံးသွင်းခြင်းအကြောင်းရှိသော သဒ္ဒါရုံကို။ မနသိကရောတော၊ သာယာတောင်းမြတ်၏ဟု မသင့်သောနှလုံးသွင်းခြင်းရှိသောသူအား။ သတိမုဋ္ဌာ၊ သတိ၏လွတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တထာ စ သတိ၊ ထိုသိုသတိ၏လွတ်ခြင်းသည်ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သာရတ္တစိတ္တော၊ ထိုသဒ္ဒါရုံကို တပ်သောစိတ်ရှိသောသူသည်။ ဝေဒေတိ၊ သာယာနှစ်ငသက်သော အားဖြင့်ခံစား၏။ တဉ္စ၊ ထိုသဒ္ဒါရုံကိုလည်း။ အဇ္ဈောသ၊ ကောင်းမြတ်၏ဟု နှလုံးသွင်းခြင်း မျိုခြင်းဖြင့်ပြီးစေ၍။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။ တဿ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ သဒ္ဒသမ္ဘဝါ၊ သဒ္ဒါရုံလျှင်ဖြစ်ကြောင်းရှိကုန်သော။ အနေကာ၊ များစွာကုန်သော။ ဝေဒနာ၊ သုခစသော ဝေဒနာတို့သည်။ ဝဍ္ဎန္တိ၊ ကိလေသာဖြစ်ခြင်း၏ အကြောင်းဖြင့်ဖြစ်၍ ပွားကုန်၏။ အဘိဇ္ဈာစ၊ ချစ်အပ်သော သဒ္ဒါရုံ၌တပ်သည်၏ အစွမ်းဖြင့်ဖြစ်သော အလိုကြီးခြင်း လောဘသည်လည်းကောင်း။ ဝိဟေသာ စ၊ မချစ်အပ်သော သဒ္ဒါရုံ၌ အမျက်ထွက်သည်၏ အစွမ်းအားဖြင့် ဖြစ်သောဒေါသသည်လည်းကောင်း။ အဿ ပုဂ္ဂလဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ဥပဟညတိ၊ နှိပ်စက်၏။ ဧဝံ အာစိနတော၊ ဤသို့သာယာသည်၏ အစွမ်းအားဖြင့် ဘဝါဘိသင်္ခါရကို ပွားစေသောသူအား။ ဒုက္ခံ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ

၂၃၄+ ၂၃၅+ သည်။ ပဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ နိဗ္ဗာနံ၊ နိဗ္ဗာန်ကို။ အာရကာ၊ ဝေးစွာသောအရပ်၌ဖြစ်၏ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဂန္ဓံ၊ ဃာနဝိညာဉ်ဖြင့် သိအပ်သော ဂန္ဓာရုံကို။ ဃာယိတွာ၊ နမ်း၍။ ပိယံ နိမိတ္တံ၊ ဤအနံကားအလွန်းမွေးကြိုင်၏ဟု ချစ်ခြင်းအကြောင်းဖြစ်သော ဂန္ဓာရုံကို။ မနသိကရောတော၊ ဤဂန္ဓာရုံကားမွေးကြိုင်၏ အစရှိသောမသင့်သောအားဖြင့် နှလုံးသွင်းခြင်းရှိသောသူအား။ သတိမုဋ္ဌာ၊ သတိ၏လွတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တထာ စ သတိ၊ ထိုသို့သတိ၏လွတ်ခြင်းသည်ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သာရတ္တစိတ္တော၊ ထိုဂန္ဓာရုံ၌တပ်သော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝေဒေတိ၊ သာယာနှစ်စ်သက်သဖြင့် ခံစား၏။ အဿ ပုဂ္ဂလဿ၊ ထိုသိုသဘောရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ တဉ္စ၊ ထိုဂန္ဓာရုံကိုလည်း။ အဇ္ဈောသ၊ သက်မျို၍။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။ တဿ၊ ထိုသို့သောသဘောရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဂန္ဓသမ္ဘဝါ၊ ဂန္ဓာရုံလျှင်ဖြစ်ကြောင်းရှိကုန်သော။ အနေကာ၊ များစွာကုန်သော။ ဝေဒနာ၊ သုခစသော ဝေဒနာတို့သည်။ ဝဍ္ဎန္တိ၊ ကိလေသာ၏ဖြစ်ကြောင်းဖြစ်၍ ပွားကုန်၏။ အဘိဇ္ဈာစ၊ ချစ်နှစ်လိုအပ်သော ဂန္ဓာရုံ၌တပ်သော အားဖြင့်ဖြစ်သော လောဘသည်လည်းကောင်း။ ဝိဟေသာ စ၊ မချစ်မနှစ်လိုအပ်သော ဂန္ဓာရုံ၌ဖြစ်သောအမျက်ထွက်ခြင်းဒေါသည်လည်းကောင်း။ အဿ ပုဂ္ဂလဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ဥပဟညတိ၊ ညှဉ်းနှိပ်စက်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိုခဲတိုင်းသော အခြင်းအရာဖြင့်။ အာစိနကော၊ သာယာသည်၏ အစွမ်းအားဖြင့် ဘဝါဘိသခ်ရကိုပွားစေသောသူအား။ ဒုက္ခံ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲသည်။ ပဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝံ ဘူတဿ၊ ဤသို့သောသဘောအားဖြင့် ဖြစ်သောပုဂ္ဂိုလ်အာ။ နိဗ္ဗာနံ၊ နိကို။ အာရကာ၊ ဝေးစွာသောအရပ်၌ ဖြစ်၏ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ရသံ၊ ဇိဝှာဝိညာဉ်ဖြင့်သိအပ်သော ရသာရုံကို။ ဘောတွာ၊ လျက်၍။ ပိယံ နိမိတ္တံ၊ ချစ်ခြင်းလျှင် အကြောင်းရှိသော ရသာရုံကို။ မနသိကရောတော၊ ဤအရသာကား ကောင်းမြတ်သောအရသာဟု တဏှာနှင့်ယှဉ်၍မသင့်သောနှလုံးသွင်းခြင်းရှိသော သူအား။ သိတိမုဋ္ဌာ၊ သတိ၏လွတ်ခြင်းတည်း။ တထာ စ သတိ၊ ထိုသတိ၏လွတ်ခြင်းသည်ဖြစ်ရှိသော်။ သာရတ္တစိတ္တော၊ ထိုရသာရုံ၌တပ်သော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝေဒေတိ၊ သာယာနှစ်သက်သောအားဖြင့် ခံစား၏။ တဉ္စ၊ ထိုရသာရုံကိုလည်း။ အဇ္ဈောသ၊ ချမ်းသာဟုမသင့်သော နှလုံးခြင်းဖြင့် မျို၍ဆုံးဖြတ်၍။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။ တဿ ပုဂ္ဂလဿ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ရသသမ္ဘဝါ၊ ထိုအရသာရုံ၌ယာသာသော တဏှာလျှင် ဖြစ်ကြောင်းရှိကုန်သော။ အနေကာ၊ များစွာကုန်သော။ ဝေဒနာ၊ သုခစသော ဝေဒနာတို့သည်။

၂၃၅+ ၂၃၆+ ဝဍ္ဎန္တိ၊ ကိလေသာ၏ဖြစ်ကြောင်းဖြစ်၍ ပွားကုန်၏။ အဘိဇ္ဈာစ၊ ချစ်နှစ်လိုအပ်သော ရသာရုံ၌တပ်သော အားဖြင့်ဖြစ်သော လောဘသည်လည်းကောင်း။ ဝိဟေသာ စ၊ မချစ်မနှစ်လိုအပ်သော ရသာရုံ၌ဖြစ်သောအမျက်ထွက်ခြင်းဒေါသည်လည်းကောင်း။ အဿ ပုဂ္ဂလဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ဥပဟညတိ၊ ညှဉ်းနှိပ်စက်၏။ ဧဝံ စိနတော၊ ဤသို့သာယာသည်၏ အစွမ်းအားဖြင့်ဘဝါသင်္ခါရကိုပွားစေသောသူအား။ ဒုက္ခံ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲသည်။ ပဝတ္တိတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ နိဗ္ဗာနံ၊ နိဗ္ဗာန်ကို။ အာရာ၊ ဝေးစွာသောအရပ်၌ ဖြစ်၏ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဖဿံ၊ ကာယဝိညာဉ်ဖြင့်သိအပ်သော ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကို။ ဖုသံ၊ ကာဝိညာဉ်ဖြင်တွေ့၍။ ပိယံ နိမိတ္တံ၊ ထိုအတွေ့သည် သာယာကောင်းမြတ်၏ ဟုတဏှာနှင့်ယှဉ်သော ချစ်ခြင်းလျှင်အကြောင်းရှိသော ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကို။ မနသိကရောတော၊ သုဘသုခစသော မသင့်သော နှလုံးသွင်းခြင်းကိုပြုသော သူအား။ သတိမုဋ္ဌာ၊ သတိ၏လွတ်ခြင်းသည်။ တထာစသတိ၊ ထိုသို့သတိ၏လွတ်ခြင်းသည်ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သာရတ္တစိတ္တော၊ ဖိုဗောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ၌ပတ်သောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝေဒေတိ၊ ဖိုဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ၌သာယာနှစ်သော အားဖြင့်ခံစား၏။ တဉ္စ၊ ထိုဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကိုလည်း။ အဇ္ဈောသ၊ ချမ်းသာ၏ဟု မှာသောနှလုံးသွင်းခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍သက်မျိုလျက်။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။ တဿ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ သာယာသောအားဖြင့် အတွေ့လျှင်ဖြစ်သော အကြောင်ရှိသော။ အနေကာ၊ များစွာကုန်သော။ ဝေဒနာ၊ သုခစသော အားဖြင့်ပြားကုန်သော ဝေဒနာတို့သည်။ ဝဍ္ဎန္တိ၊ ကိလေသာ၏ ဖြစ်ကြောင်း၍ပွားကုန်၏။ အဘိဇ္ဈာစ၊ ချစ်နှစ်လိုအပ်သော ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံဖြစ်သော အလိုကြီးခြင်းလောဘသည်လည်းကောင်း။ ဝိဟေသာ စ၊ မချစ်မနှစ်လိုအပ်သော ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံဖြစ်သော နှိပ်စက်ညှဉ်ဆဲကြောင်းဖြစ်သော ဒေါသသည်လည်းကောင်း။ အဿ ပုဂ္ဂလဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ဥပဟညတိ၊ နှိပ်စက်၏။ ဧဝ၊ ဤသို့ဆိုတိုင်းသော အခြင်းအရာဖြင့်။ အာစိနတော၊ ထိုသို့သော ဝေဒနာကိုသာယာသည်၏ အစွမ်းအားဖြင့်ဘဝါဘိဘင်္ခါရကိုပွားစေသောသူအား။ ဒုက္ခံ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲသည်။ ပဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ ပုဂ္ဂလဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ နိဗ္ဗာနံ၊ နိဗ္ဗာန်ကို။ အာရာ၊ ဝေးစွာသော အရပ်၌ဖြစ်၏ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်။ ဓမ္မံ၊ မနောဝိညာဉ်ဖြင့်သိအပ်သော ဓမ္မာရုံကို။ ဉတွာ၊ သိ၍။ ပိယံ နိမိတ္တံ၊ ဤအာရုံကား ကောင်းမြတ်သော သဘောရှိသည်၏ဟု တဏှာနှင့်ယှဉ်သော ချစ်ခြင်းလျှင်အကြောင်းရှိသော ဓမ္မာရုံကို။ မနသိကရောတော၊ ဤဓမ္မာရုံကားသု

၂၃၆+ ၂၃၇+ ဘသုခစသော မသင့်သော နှလုံးသွင်းခြင်းကိုပြုသော သူအား။ သတိမုဋ္ဌာ၊ သတိ၏လွတ်ခြင်းသည်။ တထာစသတိ၊ ထိုသို့သတိ၏လွတ်ခြင်းသည်ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သာရတ္တစိတ္တော၊ ထိုဓမ္မာရုံ၌တပ်မက်သောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝေဒေတိ၊ ထိုဓမ္မာရုံ၌သာယာနှစ်သော အားဖြင့်ခံစား၏။ တဉ္စ၊ ထိုဓမ္မာရုံကိုလည်း။ အဇ္ဈောသ၊ ချမ်းသာ၏ဟု မှာသောနှလုံးသွင်းခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍သက်မျိုလျက်။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။ တဿ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ သာယာသောအားဖြင့် အတွေ့လျှင်ဖြစ်သော အကြောင်ရှိသော။ အနေကာ၊ များစွာကုန်သော။ ဝေဒနာ၊ သုခစသော အားဖြင့်ပြားကုန်သော ဝေဒနာတို့သည်။ ဝဍ္ဎန္တိ၊ ကိလေသာ၏ ဖြစ်ကြောင်း၍ပွားကုန်၏။ အဘိဇ္ဈာစ၊ ချစ်နှစ်လိုအပ်သော ဓမ္မာရုံဖြစ်သော အလိုကြီးခြင်းလောဘသည်လည်းကောင်း။ ဝိဟေသာ စ၊ မချစ်မနှစ်လိုအပ်သော ဓမ္မာရုံဖြစ်သော နှိပ်စက်ညှဉ်ဆဲကြောင်းဖြစ်သော ဒေါသသည်လည်းကောင်း။ အဿ ပုဂ္ဂလဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ဥပဟညတိ၊ နှိပ်စက်၏။ ဧဝ၊ ဤသို့ဆိုတိုင်းသော အခြင်းအရာဖြင့်။ အာစိနတော၊ ထိုသို့သော ဝေဒနာကိုသာယာသည်၏ အစွမ်းအားဖြင့်ဘဝါဘိဘင်္ခါရကိုပွားစေသောသူအား။ ဒုက္ခံ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲသည်။ ပဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝံ ဘူတဿ၊ ဤသို့သောအခြင်းအရာဖြင့်ဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ နိဗ္ဗာနံ၊ နိဗ္ဗာန်ကို။ အာရာ၊ ဝေးစွာသော အရပ်၌ဖြစ်၏ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်။ ယော ပုဂ္ဂလော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလသည်။ ရူပံ၊ စက္ခုဝိညာဉ်ဖြင့်သိအပ်သော ရူပါရုံကို။ ဒိသွာ၊ စက္ခုဒွါရဖြင့်သောဝိညာဉ်အစဉ်ဖြင့် ရှု၍။ ပဋိဿတော၊ လေးပါးသော သမ္ပဇညအစွမ်းဖြင့်ဆင်ခြင်ခြင်းကို ပြုသဖြင့်ထင်သော သတိရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ပုဂ္ဂလော၊ ထိုဂ္ဂိုလ်သည်။ ရူပေသု၊ ရူပါရုံတို့၌။ န ရဇ္ဇတိ၊ ရာဂကိမဖြစ်စေ။ တထာ စသတိ၊ ထိုသို့ထင်သ သတိရှိသည်ရှိသော်။ ဝိရတ္တစိတ္တော၊ ထိုရူပါရုံ၌တပ်ခြင်းကင်းသောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ န ဝေဒေတိ၊ သာယာနှစ်သက်သော အားဖြင့်အာရုံကိုမခံစား။ တဉ္စ၊ ထိုရူပါရုံကိုလည်း။ အနဇ္ဈောသ၊ တဏှာမာနာဒိဋ္ဌိအစွမ်းဖြင့် မသက်မမျိုမူ၍။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။ ရူပံ၊ စက္ခုဝိညာဉ်ဖြင့်သိအပ်သော ရူပါရုံကို။ ပဿတော ပဿန္တဿ၊ အနိစ္စအစရှိသော အခြင်းအရာဖြင့်ရှုသော။ အဿယောဂိနော၊ ထိုယောဂီပုဂ္ဂိုလ်အား။ အဘိဇ္ဈာဒယော၊ ထိုရူပါရုံကို အာရုံပြု၍ဖြစ်သော အလိုကြီးခြင်း လောဘစသောတရားတို့သည်။ န ပဝတ္တန္တိ ယထာ၊ မဖြစ်ကုန်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထိုအတူ။ ဝေဒနံ၊ ထိုရူပါရုံကို အာရုံပြု၍ဖြစ်သော ဝေဒနာ ထိုဝေဒနာနှင့် သမ္ပယုတ်ဖြစ်

၂၃၇+ ၂၃၈+ သော တရားကို။ သေဝတော စာပိ၊ အာရုံပြု၍ မှီဝဲသောသူအား။ ခိယျတိ၊ အာရုံစုံသော ကိလေသာဝဋ်၏ ကုန်ခြင်းသို့ရောက်၏။ နော ပစိယတိ၊ ပွားခြင်းသို့မရောက်။ ဧဝံ၊ ဤသို့ကိလေသာကိုဖျက်ဆီးသော အကျင့်ဖြင့်။ သော ပုဂ္ဂလော၊ ထိုယောဂီပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သတော၊ သတိပညာအဆင်အခြင်နှင့်ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ စရတိ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိုအပ်ခဲပြီးသော အခြင်းအရာဖြင့်။ အပစိနတော၊ ဝဋ်ဆင်းရဲကို မဂ်ပညာဖြင် ဖျက်ဆီးခြင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဒုက္ခံ၊ အလုံးစုံသော ဝဋ်ဆင်းရဲသည်။ ခိယျတိ၊ ကုန်၏။ ဧဝံ ဘူတဿ၊ ဤသို့သော အခြင်းအရာဖြင့် ဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ နိဗ္ဗာနံ၊ နိဗ္ဗာန်ကို။ သန္တိကေ၊ အနီး၌ရှိ၏ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ယော ပုဂ္ဂလော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သဒ္ဒံ၊ သောတပသာဒအားဖြင့် ထင်ခြင်းသို့ရောက်သော သဒ္ဒါရုံကို။ သုတွာ၊ သောတဒွါရိကဝိညာ၏ အစဉ်ဖြင့်ကြား၍။ ပဋိဿတော၊ အဆင်အခြင်ပညာဖြင့် ပြုလေ့ရှိသည်ဖြစ်၍ ထင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ပုဂ္ဂလော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သဒ္ဒေသု၊ ချစ်နှစ်လိုအပပ်သော သဒ္ဒါရုံစသည်တို့၌။ နရဇ္ဇတိ၊ တပ်ခြင်းမဖြစ်စေ။ တထာ သတိ၊ ထိုသို့တပ်ခြင်းကို မဖြစ်စေသော သတိရှိသည်ရှိသော်။ ဝိရတ္တစိတ္တော၊ ထိုသဒ္ဒါရုံ၌ တပ်ခြင်းကင်းသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝေဒေဟိ၊ ထိုသဒ္ဒါရုံကို မသာယာမနှစ်သက်သော အားဖြင့်ခံစား၏။ တဉ္စ၊ ထိုသဒ္ဒါရုံကိုလည်း။ နဇ္ဈောသ၊ ငါ၏ကိုယ်ငါ၏ ဥစ္စာဟုတဏှာမာနဒိဋ္ဌိအစွမ်းဖြင့် မသက်ဝင်မူ၍။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။ အဿ ယောဂီနော၊ ထိုကမ္မဋ္ဌာန်းစီးဖြန်းသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ တတ္ထ၊ ထိုသဒ္ဒါရုံ၌။ အဘိဇ္ဈာဒယော၊ အဘိဇ္ဈာအစရှိသည်တို့သည်။ နပဝတ္တန္တိယထာ၊ မဖြစ်ကုန်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထိုအတူ။ သဒ္ဒံ၊ နှစ်လိုဖွယ်သော သဒ္ဒါရုံကို အာရုံပြု၍ဖြစ်သော ဝေဒနာကို။ သေဝတောစာပိ၊ မှီဝဲသော ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်း။ ခိယျတိ၊ ပွားခြင်းသို့မရောက်။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော အခြင်းအရာဖြင့်။ အပစိနတော၊ မဂ်ပညာဖြင့်ဝဋ်ဆင်းရဲကို ဖျက်ဆီးခြင်းရှိသော သူအား။ ဒုက္ခံ၊ အလုံးစုံသော ဝဋ်ဆင်းရဲသည်။ နော ပစိယျတိ၊ မပွား။ ဧဝံ ဘူတဿ၊ ဤသို့သောအခြင်းအရာဖြင်ဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ နိဗ္ဗာနံ၊ နိဗ္ဗာန်ကို။ သန္တိကေ၊ အနီး၌ဖြစ်၏ဟု

၂၃၈+ ၂၃၉+ ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ယော ပုဂ္ဂလော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဂန္ဓံ၊ ဃာနပသာဒအားထင်ခြင်းသို့ ရောက်သောဂန္ဓာရုံကို။ ဃာယိတွာ၊ ဃာနဒွါရိကစဝိညာဉ်၏ အစဉ်ဖြင့်နမ်းရှု၍။ ပဋိဿတော၊ လေးပါးသော သမ္ပဇညအစွမ်းဖြင့်ဆင်ခြင်၍ပြုလေ့ရှိသည်ဖြင့် ထင့်သောသတိရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ပုဂ္ဂလော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဂန္ဓေသု၊ ဂန္ဓာရုံတို့၌။ န ရဇ္ဇတိ၊ တပ်ခြင်းကိုမဖြစ်စေ။ တထာ စ သတိ၊ ထိုသို့ထင်သောသတိရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဝိရတ္တစိတ္တော၊ ထိုဂန္ဓာရုံ၌တပ်ခြင်းကင်းသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝေဒေတိ၊ သာယာခြင်းနှစ်သက်ခြင်းကင်းသောအားဖြင့် ဂန္ဓာရုံကိုခံစား၏။ တဉ္စ၊ ထိုဂန္ဓာရုံကိုလည်း။ နောဇ္ဈောသ၊ ထိုဂန္ဓာရုံသည်ငါ၏ ဥစ္စာငါ၏ကိုယ်ဟူ၍ တဏှာမာနဒိဋ္ဌိအစွမ်းဖြင့် မသက်မဝင်မူ၍။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။ အဿ၊ ထိုယောဂီပုဂ္ဂိုလ်အား။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့် ရှုသည်ရှိသော်။ တတ္ထ၊ ထိုဂန္ဓာရုံ၌။ နပဝတ္တန္တိ၊ အဘိဇ္ဈာစသောတရားတို့သည် မဖြစ်ကုန်။ ဧဝံ တထာ၊ ထိုအနိစ္စစသော အခြင်းအရာဖြင့်။ ဂန္ဓံ၊ ဂန္ဓာရုံသို့။ ဃာယတော ဃာယန္တဿ၊ နမ်းသောပုဂ္ဂိုလ်အား။ အဘိဇ္ဇာဒယော၊ အလိုကြီးခြင်း လောဘစသောတရားတို့သည်။ န ပဝတ္တန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ ဝေဒနံ၊ ထိုဂန္ဓာရုံကိုအာရုံပြု၍ ဖြစ်သောဝေဒနာကို။ သေဝတောစာပီ၊ မဖြစ်ကုန်။ ဝေဒနံ၊ ထိုဂန္ဓာရုံကို အာရုံပြု၍ဖြစ်သောဝေဒနာကို။ သေဝတောစာပိ၊ မှိဝဲသောပုဂ္ဂိုလ်အားလည်း။ ခိယျတိ၊ အလုံးစုံသောကိုလေသာဝဋ်သည်ကုန်ခြင်းသို့ရောက်၏။ နော ပစိယျတိ၊ ပွားခြင်းဆည်းဘူးခြင်းသို့ မရောက်။ ဧဝံ၊ ဤသို့ကိသာကိုပယ်ခြင်း၏ အစွမ်းဖြင့်။ သော ပုဂ္ဂလော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလသည်။ သတော၊ သတိပညာအဆင်အခြင်နှင့်ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ စရတိဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့သောအခြင်းအရာဖြင့်။ အပစိနတော၊ မဂ်ပညာဖြင့် အလုံးစုံသော ဝဋ်တရားကိုဖျက်ဆီးခြင်းနှင်ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ စရတိ ဝိဟာရတိ၊ နေ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ အပစိနတော၊ မဂ်ပညာဖြင့် အလုံးစုံသောဝဋ်တရားကို ဖျက်ဆီးခြင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဒုက္ခံ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲသည်။ နော ပစိယတိ၊ မပွား။ ဧဝံ ဘူတဿ၊ ဤသို့သောအခြင်းအရာကဖြင့် ဖြစ်သောပုဂ္ဂိုလ်အား။ နိဗ္ဗာနံ၊ နိဗ္ဗာန်ကို။ သန္တိကေ၊ အနီး၌ဖြစ်၏ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ရသံ၊ ဇိဝှာပသာဒအားထင်ခြင်းသို့ ရောက်သောရသာရုံကို။ ဘေတွာာ၊ ဇိဝှာဒွါရိကစဝိညာဉ်၏ အစဉ်ဖြင့်နမ်းရှု၍။ ပဋိဿတော၊ လေးပါးသော သမ္ပဇညအစွမ်းဖြင့်ဆင်ခြင်၍ပြုလေ့ရှိသည်ဖြင့် ထင့်သောသတိရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ပုဂ္ဂလော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ရသေသု၊ ရသာရုံတို့၌။ န ရဇ္ဇတိ၊ တပ်ခြင်းကိုမဖြစ်စေ။ တထာ စ သတိ၊ ထိုသို့ထင်သောသတိရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဝိရတ္တစိတ္တော၊ ထိုဂန္ဓာရုံ၌တပ်ခြင်းကင်းသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝေဒေတိ၊ သာယာခြင်းနှစ်သက်ခြင်းကင်းသောအားဖြင့် ရသာရုံကိုခံစား၏။ တဉ္စ၊ ထိုရသာရုံကိုလည်း။ နောဇ္ဈောသ၊ ထိုဂန္ဓာရုံသည်ငါ၏ ဥစ္စာငါ၏ကိုယ်ဟူ၍ တဏှာမာနဒိဋ္ဌိအစွမ်းဖြင့် မသက်မဝင်

၂၃၉+ ၂၄၀+ မူ၍။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။ အဿ၊ ထိုယောဂီပုဂ္ဂိုလ်အား။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့် ရှုသည်ရှိသော်။ တတ္ထ၊ ထိုရသာရုံ၌။ နပဝတ္တန္တိ၊ အဘိဇ္ဈာစသောတရားတို့သည် မဖြစ်ကုန်။ ဧဝံ တထာ၊ ထိုအနိစ္စစသော အခြင်းအရာဖြင့်။ ရသံ၊ ရသာရုံသို့။ အဘိဇ္ဈာဒယော၊ အလိုကြီးခြင်းစသည်တို့သည်။ န ပဝတ္တန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ ဝေဒနံ၊ ထိုရသာရုံကိုအာရုံပြု၍ ဖြစ်သောဝေဒနာကို။ သေဝတောစာပီ၊ မဖြစ်ကုန်။ ဝေဒနံ၊ ထိုရသာရုံကို အာရုံပြု၍ဖြစ်သောဝေဒနာကို။ သေဝတောစာပိ၊ မှိဝဲသောပုဂ္ဂိုလ်အားလည်း။ ခိယျတိ၊ အလုံးစုံသောကိုလေသာဝဋ်သည်ကုန်ခြင်းသို့ရောက်၏။ နော ပစိယျတိ၊ ပွားခြင်းဆည်းဘူးခြင်းသို့ မရောက်။ ဧဝံ၊ ဤသို့ကိသာကိုပယ်ခြင်း၏ အစွမ်းဖြင့်။ သော ပုဂ္ဂလော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလသည်။ သတော၊ သတိပညာအဆင်အခြင်နှင့်ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ စရတိဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့သောအခြင်းအရာဖြင့်။ အပစိနတော၊ မဂ်ပညာဖြင့် အလုံးစုံသော ဝဋ်တရားကိုဖျက်ဆီးခြင်းနှင်ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ စရတိ ဝိဟာရတိ၊ နေ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ အပစိနတော၊ မဂ်ပညာဖြင့် အလုံးစုံသောဝဋ်တရားကို ဖျက်ဆီးခြင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဒုက္ခံ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲသည်။ နော ပစိယတိ၊ မပွား။ ဧဝံ ဘူတဿ၊ ဤသို့သောအခြင်းအရာကဖြင့် ဖြစ်သောပုဂ္ဂိုလ်အား။ နိဗ္ဗာနံ၊ နိဗ္ဗာန်ကို။ သန္တိကေ၊ အနီး၌ဖြစ်၏ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဖဿံ၊ ကာယပသာဒအားထင်ခြင်းသို့ ရောက်သောဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကို။ ဖုသီ၊ ကာယဒွါရိကစဝိညာဉ်၏ အစဉ်ဖြင့်နမ်းရှု၍။ ပဋိဿတော၊ လေးပါးသော သမ္ပဇညအစွမ်းဖြင့်ဆင်ခြင်၍ပြုလေ့ရှိသည်ဖြင့် ထင့်သောသတိရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ပုဂ္ဂလော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဖေဿသု၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံတို့၌။ န ရဇ္ဇတိ၊ တပ်ခြင်းကိုမဖြစ်စေ။ တထာ စ သတိ၊ ထိုသို့ထင်သောသတိရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဝိရတ္တစိတ္တော၊ ထိုဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ၌တပ်ခြင်းကင်းသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝေဒေတိ၊ သာယာခြင်းနှစ်သက်ခြင်းကင်းသော အားဖြင့် ရသာရုံကိုခံစား၏။ တဉ္စ၊ ထိုဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကိုလည်း။ နောဇ္ဈောသ၊ ထိုဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံသည်ငါ၏ ဥစ္စာငါ၏ကိုယ်ဟူ၍ တဏှာမာနဒိဋ္ဌိအစွမ်းဖြင့် မသက်မဝင်မူ၍။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။ အဿ၊ ထိုယောဂီပုဂ္ဂိုလ်အား။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့် ရှုသည်ရှိသော်။ တတ္ထ၊ ထိုရသာရုံ၌။ နပဝတ္တန္တိ၊ အဘိဇ္ဈာစသောတရားတို့သည် မဖြစ်ကုန်။ ဧဝံ တထာ၊ ထိုအနိစ္စစသော အခြင်းအရာဖြင့်။ ဖဿံ၊ တွေအပ်သောဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကိုရှုသည်ရှိသော်။ န ပဝတ္တန္တိ၊ အဘိဇ္ဈာအစရှသောတရားတို့သည်တို့သည်။ န ပဝတ္တန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ ဝေဒနံ၊ ထိုဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကိုအာရုံပြု၍ ဖြစ်သောဝေဒနာကို။ သေဝတောစာပီ၊ မဖြစ်ကုန်။ ဝေဒနံ၊ ထိုဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကို အာရုံပြု၍ဖြစ်သောဝေဒနာကို။ သေဝတောစာပိ၊ မှိဝဲသောပုဂ္ဂိုလ်

၂၄၀+ ၂၄၁+ အားလည်း။ ခိယျတိ၊ အလုံးစုံသောကိုလေသာဝဋ်သည်ကုန်ခြင်းသို့ရောက်၏။ နော ပစိယျတိ၊ ပွားခြင်းဆည်းဘူးခြင်းသို့ မရောက်။ ဧဝံ၊ ဤသို့ကိသာကိုပယ်ခြင်း၏ အစွမ်းဖြင့်။ သော ပုဂ္ဂလော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလသည်။ သတော၊ သတိပညာအဆင်အခြင်နှင့်ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ စရတိဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့သောအခြင်းအရာဖြင့်။ အပစိနတော၊ မဂ်ပညာဖြင့် အလုံးစုံသော ဝဋ်တရားကိုဖျက်ဆီးခြင်းနှင်ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ စရတိ ဝိဟာရတိ၊ နေ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ အပစိနတော၊ မဂ်ပညာဖြင့် အလုံးစုံသောဝဋ်တရားကို ဖျက်ဆီးခြင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဒုက္ခံ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲသည်။ နော ပစိယတိ၊ မပွား။ ဧဝံ ဘူတဿ၊ ဤသို့သောအခြင်းအရာကဖြင့် ဖြစ်သောပုဂ္ဂိုလ်အား။ နိဗ္ဗာနံ၊ နိဗ္ဗာန်ကို။ သန္တိကေ၊ အနီး၌ဖြစ်၏ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဓမ္မံ၊ မနောဝိညာဉ်ဖြင့် သိအပ်သောဓမ္မာရုံကို။ ဉတွာ၊ မနောဒါရိကဝိညာဉ်အစဉ်ဖြင့် သိ၍။ ပဋိဿတော၊ လေးပါးသောသမ္ပညအစွမ်းဖြင့် ဆင်ခြင်ခြင်းကို ပြုလေ့ရှိသည် အစွမ်းဖြင့်ထင်တပ်သော သတိရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ပုဂ္ဂလော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဓမ္မေသု၊ ဓမ္မာရုံတို့၌။ န ရဇ္ဇတိ၊ တပ်ခြင်းကိုဖြစ်စေ။ တတာ စ သတိ၊ ထိုဓမ္မာရုံ၌ မတပ်သည်အစွမ်းဖြင့်ထင်သော သတရှိသောပုဂ္ဂိုလ်။ ဝိရတ္တစိတ္တော၊ ဓမ္မာရုံ၌တပ်ခြင်းကင်းသောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝေဒေတိ၊ ဓမ္မာရုံကိုမသာယာမနှစ်သက်သော အားဖြင့်ခံစား၏။ တဉ္စ၊ ထိုဓမ္မာရုံကိုလည်း။ န ဇ္ဈောသ၊ ဤဓမ္မာရုံသည်ငါ၏ကိုယ် ငါ၏ဥစ္စာ ငါသည်ဖြစ်၏ဟု တဏှာမာနဒိဋ္ဌိအစွမ်းဖြင့် မသင်္ကမဝင်မူ၍။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။ အဿ၊ ထိုယောဂီပုဂ္ဂိုလ်အား။ ယထာ၊ အကြင်အနိစ္စအစရှိသော အခြင်းအရာဖြင့် ဓမ္မာရုံကိုရှုသည်ရှိသော်။ န ပဝတ္တန္တိ၊ အဘိဇ္ဈာစသော တရားတို့သည်မဖြစ်ကုန်။ ဧဝံ တထာ၊ ထိုအနိစ္စအစရှိသော အခြင်းအရာဖြင့်။ ဓမ္မံ၊ ဓမ္မာရုံကို။ ဝိဇာနတော၊ မနောဝိညာဉ်ဖြင့်သိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ အဘိဇ္ဈာဒယော၊ အဘိဇ္ဈာအစရှိသည်သော တရားတို့သည်။ န ပဝတ္တန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ ဝေဒနံ၊ ထိုဓမ္မာရုံကိုအာရုံပြု၍ဖြစ်သောဝေဒနာကို။ အသေဝတောစာပိ၊ တဏှာ၏ အစွမ်းဖြင့်မမှီဝဲသော ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်း။ ခိယျတိ၊ အလုံးစုံသော ကိလေသာဝဋ်သည်ကုန်ခြင်းသို့ရောက်၏။ နော စပစိယတိ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲတို့သည် ပွားစေခြင်းသို့မရောက်။ ဧဝံ၊ ဤသို့ကိလေသာတို့ကို ဖျက်ဆီးခြင်းအကျင့်ဖြင့်။ သတော၊ အဆင်အခြင်သတိပညာနှင့်ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ သော ပုဂ္ဂလော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ စရတိဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဧဝံ၊ ဤဆိုခဲ့တိုင်းသော အခြင်းအရာဖြင့်။ အပစိနတော၊ မဂ်ပညာဖြင့် မျက်ဆီးအပ်ဝဋ်တရားရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဒုက္ခံ၊ ဝဋ်ဆင်းရသည။ ခိယျတိ၊ ကုန်၏။ ဧဝံ ဘူတဿ၊ ဤသို့ဝဋ်ဆင်းရဲကုန်ခြင်းကိုကျင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်အား။

၂၄၁+ ၂၄၂+ နိဗ္ဗာနံ၊ သဥပါဒိသေသအနုပါဒိသေသနိဗ္ဗာန်သည်။ သန္တိကေ၊ အနီး၌ဖြစ်၏ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မာလုကျပုတ္တော ထေရော၊ မာလုကျပုတ္တထေရ်သည်။ ဣမာ ဂါယော၊ ဤဖွဲ့ဆိုကုံးအပ်သော နှစ်ဆယ့်လေးဂါထာတို့ကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ရွတ်ဆိုပြီ။ မာလုကျပုတ္တထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၂၅၃) သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ ပရိပုဏ္ဏကာယော၊ သုံးဆယ့်နှစ်ပါးသော ယောကျ်ားမြတ်တို့၏ လက္ခဏာတို့၏ ပြည့်စုံခြင်းဖြင့် မယုတ်သော အင်္ဂါကြီးငယ်တို့နှင့်ပြည့်စုံသော ကိုယ်တော်ရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ သုရုစိ၊ ကောင်းသောကိုယ်တော်အရောင်ရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ သုဇာတော၊ လုံးရပ်သဏ္ဌာန်နှင့်ပြည့်စုံသော ကောင်းစွာဖြစ်သော ကိုယ်ရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ စာရုဒဿနော၊ မြင်ကုန်သောသူတို့၏ မရောင့်ရခြင်းကိုဖြစ်စေတတ်သော တင့်တယ်သောကိုယ်ရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ သုဝဏ္ဏဝဏ္ဏော၊ ရွှေစင်သိင်္ဂနိက်ကဲ့သို့ သောအဆင်းရှိတော်မူသည။ အသိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ သုသုက္ကဒါဋ္ဌော၊ လရောင်စုကဲ့သို့ဖြူစင်သော အရောင်တို့ဖြင့် ပြိုးပြိုးပြက်ထွက်သော ကောင်းစွာဖြူစင်သော စွယ်တော်လည်း ရှိတော်မူသည်။ အသိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ ဝီရိယဝါ၊ လေးပါးအပြားရှိသော သမ္မမ္ပဓာန်၏ ပြည့်စုံခြင်းဖြင့် အလွန်အကဲ့နှင့်ယှဉ်သော လုံ့လည်းရှိတော်မူ၏။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ သုဇာတဿ၊ ကောင်းစွာဖြစ်သော။ နရဿ၊ ယောကျ်ားမြတ်ဖြစ်သော စင်္ကြံာမင်းအား။ ယေဝိဗျဉ္ဇနာ၊ အကြင်သုံးဆယ့်နှစ်ပါးသော ယောကျ်မားမြတ်တို့၏ လက္ခဏာတော်ကြီး ရှစ်ဆယ် လက္ခဏာတော်ငယ်သည်တို့သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သဗ္ဗေ၊ အကြွင်းမရှိကုန်သော။ တေ မဟာပုရိသလက္ခဏာ၊ ထိုသုံးဆယ့်နှစ်ပါးသော ယောကျ်ားမြတ်တို့၏ လက္ခဏာတော်ကြီး ရှယ်ဆယ့်သော လက္ခဏာတော်ငယ်တို့သည်။ တဝ၊ အရှင်ဘုရား၏။ ကာယသ္မိံ၊ ကိုယ်တော်၌။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပသန္နနေတ္တော၊ ငါးပါးသော အဆင်းရှိသော စက္ခုပသာဒစသည်နှင့်ပြည့်စုံသောကြောင့် ကြည်ညိုဖယ်သော မျက်စိလည်းရှိတော်မူ၏။ သုမုခေါ၊ လပြည့်ဝန်းနှင့်တူသော ကောင်းသောမျက်စိလည်းရှိတော်မူ၏။ ဗြဟ္မဥဇု၊ လုံးရပ်တော်၏ ပြည့်စုံသဖြင့် မြတ်သောဖြောင့်မတ်သော ကိုယ်တော်လည်း ရှိတော်မူ၏။ ပတာပဝါ၊ နေမင်း၏ အရောင်ရှိတော်မူ၏။ သမဏသံဃဿ၊ ရဟန်းအပေါင်း၏။ မဇ္ဈေ၊ အလယ်၌။ အာဒိစ္စောဝ၊ နေမင်းကဲ့သို့။ ဝိရောစသိ၊ အဝိဇ္ဇာဟူသော အမိုက်ကိုဖျောက်၍ ဉာဏ်ဟူသောအလင်းကိုပြုတော်မူသည်။

၂၄၂+ ၂၄၃+ ဖြစ်၍ထွန်းထောက်ပတော်မူ၏။ ဘိက္ခု ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ကလျာဏဒဿနော၊ ငါးပါးသော မြတ်သောအမြင်တို့နှင့် ပြည့်စုံသော ကောင်းသောကိုယ်သည်ရှိတော်မူ၏။ ကဉ္စနသန္နိဘတ္တစော၊ ရွှေအဆင်းနှင့်တူသော အရောင်နှင်ပြည့်စုံသော အရေလည်းရှိတော်မူ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိုအပ်ခဲ့ပြိးသော နည်းဖြင့်။ ဥတ္တမဝဏ္ဏိနော၊ မြတ်သော အဆင်းနှင့်ပြည့်စုံသော။ တေ၊ အရှင်ဘုးရားအား။ သမဏဘာဝေန၊ ရဟန်း၏ အဖြစ်ဖြင့်။ ကိံ သောဘတိ၊ အဘယ်မမှာမတင့်တယ့်ဘဲရှိတုံးအံ့နည်း။ တေ၊ အရှင်အဘုရားအား။ စက္ကဝတ္တိစကြာရတနာကို လည်စေတတ်သော လေးပါးသောအံ့ဖွယ်သရသော သဘောရှိသော။ ရထေသဘော၊ ရထာစီးသောသူတို့တွင် အာဇာနည်ဥသဘပုရိသအားဖြင့် မြတ်သော ရထားစီးလည်းဖြစ်တော်မူထသော။ စာတုရန္တော၊ သမုဒ္ဒရာလေးစင်း အဆုံးရှိ မြေအပြင်ကိုအစိုးရထသော။ ဝိဇိတာဝိ၊ မြေအပြင်၌ရှိသာ ရန်အပေါင်းကိုအောင်စွမ်းနိုင်ထသော။ ဇမ္ဗုမဏ္ဍဿ၊ ဇမ္ဗဒိပ်ကျွန်းကို။ ဣဿရော၊ အစိုးရတော်မူထသော။ ရာဇာ၊ မင်းတကာတို့ထက် မြတ်သောမင်းသည်။ ဘဝိတုံ၊ ဖြစ်ခြင်းငှာ။ အရဟသိ၊ ထိုက်၏။ တွံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ ဘောဂါ၊ စည်းစိမ်ချမ်းသာကို ခံစားကုန်သော။ ခတ္တိယော၊ မင်းမျိုး၌ဖြစ်ကုန်သော။ ရာဇာနော၊ ခပ်သိမ်းသောမင်းတို့ကို။ အနုယန္တော၊ အစဉ်လိုက်စေတတ်ကုန်သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဂေါတမ၊ ဂေါတမအနွယ်ဖြစ်သော်မူသော ဘုရားမြတ်။ ရာဇာဓိရာဇာ၊ မင်းတကာတို့ထက် လွန်မြတ်သော မင်းဖြစ်တော်မူထသော။ မနုဇိန္ဒော၊ လူတို့ကိုအစိုးရသော။ တေ တွံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ ယံ ယေန၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်။ ရာဇာ၊ တရာမင်းသည်။ ဘဝိတုံ၊ ဖြစ်ခြင်းငှာ။ အရဟတိ၊ ထိုက်တော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သာစသိ၊ တောင်းပန်၏။ သေလ၊ သေလရဟန်း။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ရာဇာ၊ တရားမင်းသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဓမ္မေန၊ သတိပဋ္ဌာန် အစရှိသည်ကိုခွဲဝေသော အားဖြင့်ဗောဓိပက္ခိယဟုဆိုအပ်သော တရားဖြင့်။ စက္ကံ၊ အာဏာစက်ကို။ ဝတ္တေမိ၊ လည်စေပြီ။ ယံ စက္ကံ၊ အကြင်တရားတည်ဟူသော အာဏာစက်ကို။ အပ္ပဋိဝတ္တိယံ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော ရဟန်းပုဏ္ဏားစသောသူတို့သည် မတားမြစ်နိုင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ မဖောက်မပြန်သစ္စာလေးပါးတရားကို ကိုယ်တော်တိုင် သိတော်မူသော။ အနုတ္တရော၊ သိ

၂၄၃+ ၂၄၄+ လသမာဓိစသော ဂုဏ်ဖြင့်အတုမရှိသော။ ဓမ္မရာဇာ၊ တရားမင်းမြတ်တည်းဟု။ တွံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံတော်မူ၏။ ဓမ္မေန၊ သတိပဋ္ဌာန်စသော ဗောဓိပပက္ခိယဆိုအပ်သော တရားဖြင့်။ စက္ကံ၊ ကာမဝိတက်စေသာ တရားကိုစွန့်စေ၍ ကုသိုလ်တရားသို့ကပ်၍ နေတစေသော အာဏာစက်ကို။ ဝတ္တေမိ၊ လည်စေတော်မူ၏။ ဂေါတမ၊ ဂေါတမအနွယ်ဖြစ်တော်မူသော ဘုရားမြတ်။ တွံ၊ ရှင်ပင်ဘုရားသည်။ ဣတိ ဣဒံ ဝစနံ၊ ဤသို့သောစကားကို။ ဘာသတိ၊ ဆိုတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သေလော စ ဗြဟ္မဏော၊ သေလရဟန်းထေရ်သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဝေါစ၊ နားတော်လျှောက်၏၏။ သတ္ထာရနွယော၊ ဆရာဘုရား၏ အလိုသို့အစဉ်လိုက်စွမ်းနိုင်သော။ ဘောတော၊ ရှင်ပင်ဘုရား၏။ သာဝကော၊ တပည့်သားဖြစ်သော။ သေနာပတိ၊ စစ်သူကြီးသည်။ ကောနု၊ အဘယ်နည်း။ တေ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ ယံ ဓမ္မစက္ကံ၊ အကြင်တရားတည်းဟူသော အာဏာစက်ကို။ ပဝတ္တိတံ၊ လည်စေအပ်ပြီ။ ဣမံ စမ္မစက္ကံ၊ ဤတရားတည်းဟူသော အာဏာစက်သို့။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ အနုဝတ္တေသိ၊ လိုက်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သေလော၊ သလေထေရ်သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်က်၏။ သေလ၊ သေလ။ မယာ၊ ငါသည်။ ပဝတ္တိတံ၊ လည်စေအပ်သော။ ယံ စက္ကံ၊ အကြင်တရားတည်းဟူသော အာဏာစက်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ အနုတ္တရံ၊ အတုမရှိသော။ တံ ဓမ္မစက္ကံ၊ ထိုတရားတည်းဟူသော အာဏာစက်ကို။ တာထာဂတံ တထာဂတေန၊ မြတ်စွာဘုရား ဟောကြားသောအကြောင်းကြောင့်။ အနုဇာတော၊ အရိယဇတ်အားဖြင့်ဖြစ်သော။ သာရိပုတ္တော၊ သာရိပုတ္တရာသည်။ ူ အနုဝတ္တေတိ၊ အလိုသို့လိုက်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဗျာကာသိ၊ ဖြေတော်မူ၏။ သေလ၊ သေလ။ အဘိညေယျံ၊ သိအပ်သောသစ္စာလေးပါး တရးကို။ အညိညာတံ၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့်သိအပ်ပြီ။ ဘာဝေတဗ္ဗံ၊ ပွားစေအပ်သော မဂ္ဂစ္စာတရားကို။ ဘာဝိတံ၊ ပွားစေအပ်ပြီ။ ပဟာတဗ္ဗံ၊ ပယ်အပပ်သောသမုဒယသစ္စာတရားကို။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ပဟီနံ၊ အပယ်အပ်ပြီ။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဗြဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏားသည်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပုဒ္ဓေါ၊ ဗုဒ္ဓမည်သည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ ဗုဒ္ဓ၊ ရှင်ပင်ဘုရား။ မယိ၊ အကျွန်ုပ်၌။ ကင်္ခါ၊ ယုံမှားခြင်းလက္ခဏာရှိသော ဝိစိကိစ္စာကို။ ဝိနယဿု၊ ဖြစ်တော်မူဘိလော။ ဗြဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ အဓိမုဉ္စဿု၊ ဆုံးဖြတ်ခြင်းကိုပြုလော။ ဗုဒ္ဓါနံ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့အား။ အဘိဏှသော၊ မပြတ်။ ဒဿနံ၊ ဖူးမြင်းရခြင်းကို။ ဒုလ္လဘံ၊ ရခဲသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ အဓိမုဉ္စဿု၊

၂၄၄+ ၂၄၅+ ဆုံးဖြတ်ခြင်းကိုပြု၍။ ဘုရား၌ယုံကြည်ခြင်းကိုဖြစ်လော။ လောကေ၊ လောက၌။ ယေသံ ဗုဒ္ဓါနံ၊ အကြင်ဘုရားရှင်တို့၏။ အဘိဏှသော၊ မပြတ်။ ပါတုဘာဝေါ၊ ထင်စွာဖြစ်ခြင်းကို။ ဝေ ဧကန္တေန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ ဒုလ္လဘော၊ ရခဲ၏။ ဗြဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ သော အဟံ၊ ထိုငါသည်။ အနုတ္တရော၊ အတုမရှိသော။ သလ္လကတ္တော၊ ရာဂဟူသော ငြောင့်ကိုနှုတ်တတ် ပယ်တတ်သော။ ဗြဟ္မဘူတော၊ မြတ်သည်ဖြစ်၍ဖြစ်သော။ အတိတုလော၊ ချိန့်နှင့်တူသော ဉာဏ်ဖြင့်နိုင်ယှဉ်အပ်သော အတူဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ကိုလွန်သော။ မာရသေနပ္ပမဒ္ဒနော၊ ဒေဝပုတ္တစသောမာရ်ကိုနှိပ်နင်းနိုင်ထသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်ပြီ။ သော အဟံ၊ ထိုငါသည်။ သဗ္ဗာမိတ္တေ၊ ကိလေသာမာရ်စသော အလုံးစုံသောရန်သူတို့ကို။ ဝသီကတွာ၊ မိမိအလိုသို့လိုက်စေ၍။ အကုတော ဘယော၊ တစ်စုံတစ်ခုသော ဘေးမရှိသည်ဖြစ်၍။ မောဒါမိ၊ သမာဓိသုခဖလသုခ နိဗ္ဗာနသုခဖြင့် မွေ့လျော်၏။ စက္ခုမာ၊ စက္ခုငါးပါးနှင့်ပြည့်စုံတော်မူသော။ သလ္လကတ္တော၊ ရာဂစသော ငြောင့်ကိုနုတ်ပယ်တော်မူပြီးထသော။ မဟာဝီရော၊ ကြီးမြတ်သောလုံ့လရှိတောမူသော မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝနေ၊ တော၌။ သီဟော၊ ကေသရာဇခြင်္သေ့မင်းသည်။ နဒတိ ဣဝ၊ ဟောက်သကဲ့သို့။ ယံ ဝစနံ၊ အကြင်ပိဋကတ်သုံးပုံဟုဆိုအပ်သော စကားကို။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ ဣဒံ ဝစနံ၊ ဤငါဟောသော ဘုရားစကားတော်ကို။ ဘောန္တော၊ ရှင်တို့သည်။ နိသာမေထ၊ သောတဒွါရကို အစဉ်မှီးသဖြင့် မှတ်ကုန်သော။ ဗြဟ္မဘူတံ၊ မြတ်သည်ဖြစ်၍ဖြစ်ထသော။ အတိတုလံ၊ နိုင်းရှဉ်စရာဥပမာကို လွန်သော။ မာရသေနပ္ပမဒ္ဒနံ၊ ကိလေသာမာရ်စသော ငါးပါးကိုနှိပ်နင်းနိုင်ထသော။ သမ္ဗုဒ္ဓံ၊ မြတ်ဏွာဘုရားကို။ ဒိသွာ၊ ဖူးမြင်ရသည်ရှိသော်။ ကော၊ အဘယ်သည်သူသည်။ နပ္ပသီဒေယျ၊ မကြည်ညိုဘဲရှိတုံးအံ့နည်း။ ကဏှာဘိဇာတိကော အပိ၊ ယုတ်သောအမျိုးရှိသော သူပင်ဖြစ်သော်လည်း။ ပသီဒေယျ၊ ကြည်ညိုရာ၏။ ယော၊ အကြင်တပည့်သည်။ မံ၊ ငါသို့။ အနွေတုံ၊ အစဉ်လိုက်ခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆတု၊ သွားလေလော။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝရပညဿ၊ မြတ်သောပညာနှင့်ပြည့်စုံတော်မူသော ဘုရားသခင်၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဣဓ ဣမသ္မိံ ကာလေ၊ ယခုအခါ၌။ ပဗ္ဗဇိဿာမိ၊ ရဟန်းပြုအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သေလော၊ သေလပုဏ္ဏားသည်။ မာဏဝေ၊ မိမိတပည့်တို့ကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သောစကား

၂၄၅+ ၂၄၆+ ကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဧဝံ ဝုတ္တေ၊ ဤသို့ဆရာကဆိုလတ်သည်ရှိသော်။ မာဏဝါ၊ တပည့်လုလင်တို့သည်။ ဘောတော၊ အရှင်သေလအား။ ဧတံ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓသာယသနံ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရား သာသနာတော်ကို။ ဝေ ဧကန္တေန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ ရုစ္စတိ၊ ရဟန်းပြုခြင်း၌နှစ်သက်ဖြင့်အံ့။ မယမ္ပိ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဝရပညဿ၊ မြတ်သောပညာရှိတော်မူသော မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ပဗ္ဗဇိဿာမ၊ အထူလိုက်၍ ရဟန်းပြုပါကုန်အံ့။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြိးသော ဘုရား။ တဝ၊ ရှင်ပင်ဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သောအကျင့်ကို။ စရိဿာမ၊ ကျင့်ပါကုန်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အတိသတာ၊ တစ်ရာထက်လွန်ကုန်သော။ ဣမေ ဗြဟ္မဏာ၊ ဤပုဏ္ဏားတို့သည်။ ပဉ္ဇလီကတာ၊ လက်အုပ်ချီခြင်းကိုပြုကုန်လျက်။ ယာစန္တိ၊ တောင်းပန်ကုန်၏။ သေလော သေလဿ၊ သေလပုဏ္ဏားအား။ သွာခါတံ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်ကောင်းစွာဟောအပ်သော။ သန္ဒိဋ္ဌိကံ၊ မျက်မှောက်၍ အကျိုးကိုပေးတတ်သော။ အကာလိကံ၊ အခါမလင်ပ့အကျိုးကိုပေးခြင်းသို့ရောက်စေတတ်သော။ ဗြဟ္မစရီယံ၊ မြတ်သောအကျင့်ကို။ ဘဝဂါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပကာသေတွာ၊ ပြတော်မူ၍။ ယတ္ထ၊ အကြင်သသာနတော်၌။ အပ္ပမတ္တဿ၊ မမေ့မလျော့သောသတိရှိသည်ဖြစ်၍။ သိက္ခတော၊ အဓိသီလစသော သုံးပါးသောသိက္ခာကိုကျင့်သောသူအား။ ပဗ္ဗဇ္ဇာ၊ ရဟန်းအဖြစ်သည်။ အမောဃော၊ အချည်းစည်းမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စက္ခုမာ၊ စက္ခုငါးပါးနှင့်ပြည့်စုံတော်မူသော။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဣတော၊ ဤရဟန်းပြုသော နေမှ။ အတီတေ၊ လွန်လေပြီးသော။ အဋ္ဌမီ၊ ရှစ်ရှက်မြောက်သော နေ့၌။ ယန္တံ သရဏံ၊ အကြင်ရတနာသုံးပါး အားကိုးကွယ်ခြင်းသို့။ အာဂမ၊ ရောက်ကုန်ပြီ။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ သတ္ထရတ္တေန၊ ခုနစ်ရက်ဖြင့်။ တဝ၊ အရှင်ဘုရား၏။ သာသနေ၊ သာသနာတော်၌။ ဓမ္မိကေန၊ အဆုံးအမပေးတော်မူသဖြင့်။ ဒန္တာ၊ ယဉ်ကြေးကုန်သည်။ အမှာ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေ၊ အရှင်ဘုရား၏။ သာသနေ၊ သာသနာတော်၌။ ဓမ္မိကေန၊ အဆုံးအမပေးတော်မူသဖြင့်။ ဒန္တာ၊ ယဉ်ကျေးကုန်သည်။ အမှာယ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေ၊ အရှင်ဘုရားအား။ သရဏဂမနဿ၊ ကိုးကွယ်ခြင်းသို့ ရောက်ခြင်း၏။ အာနုဘာဝေါ၊ အာနုဘော်သည်။ အဟော၊ ဩံအံ့ဖွယ်ရှိတကား။ တုဝံ၊ ရှင်ပင်ဘုရားသည်။ ဗုဒ္ဓေါ၊ သစ္စလေးပါးတရားကို သိပြိးသော ဘုရားသည်။ အသိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ တုဝံ၊ ရှင်ပင်ဘုရားသည်။ သတ္ထာ၊ လူနတ်တို့အား ဆုံးမတော်မူတတ်သော ဆရာသည်။ အသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ တုဝံ၊ ရှင်ပင်ဘုရားသည်။ မာရာဘိဘူ၊ မာရ်ငါးပါးကိုနှိပ်နင်းဖျက်ဆီးနိုင်သော။ မုနိ၊ ပစ္စုပ္ပန်လောကသံသရာလောက နှစ်ပါးကိုသိစွမ်းနိုင်သော မောနဟုဆိုအပ်

၂၄၆+ ၂၄၇+ သောသဗ္ဗညုဉာဏ်နှင့်ပြည့်စုံတော်မူသော ဘုရားသည်။ အသိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ တုဝံ၊ ရှင်ပင်ဘုရားသည်။ အနုဿယေ၊ ကာမရာဂနုသယစသည်တို့ကို။ ဆေတွာ၊ အရဟတ္တမဂ်ဉာဏ်ဖြင့် ဖြတ်တော်မူ၍။ တိဏ္ဏော၊ ကိုယ်တော်သည်သံသရာဝဲဩဃထဲမှ ကူးမြောက်ပြီးသည်ဖြစ်၍။ ဣမံ ပဇံ၊ ဤသတ္တဝါအပေါင်းကို။ တာရေသိ၊ သံသရဝဲဩဃထဲမှ နိဗ္ဗာန်ဟူသော ကြည်းထက်သို့ပို့ဆောင်ကယ်တင်တော်မူ၏။ တေ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ ဥပဓိ၊ ခန္ဓုပဓိရှိသော အလုံးစုံသော ဥပဓိတို့ကို။ သမတိက္ကန္တာ၊ မဂ်ဖြင့်ကောင်းစွာလွန်တော်မူပြီ။ တေ တယာ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ အာသဝါ၊ ကာမသဝစသော လေးပါးသော အာသဝတို့ကို။ ပဒါလိတာ၊ ကောသရာဇာခြင်္သေ့မင်းခွဲပယ်ဖျက်ဆီးအကပ်ပြ။ တုဝံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ သိဟော၊ ကေသရာဇာခြင်္သေ့မင်းသည်။ ပဟီနဘယဘေရဝေါ ဣဝ၊ ပယ်အပ်သော ဘေးကျန်းရှိသကဲ့သို့။ အနုပါဒါနော၊ အချင်းချပ်သိမ်းအားဖြင့် ပယ်အပ်ပြီးသော ကာမုပါဒါန်စသော လေးပါးသော ဥပါဒါန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဟီနာဘယဘေရဝေါ၊ ပယ်အပ်ပြီးသော ဘေးကျန်းရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော ဘုရားသည်။ ဣမေ အတိသတာ၊ ဤအရာမကသော ရဟန်းတို့ကို။ ဘိက္ခဝေါ၊ ရဟန်းတို့။ ဥထ၊ လာလှည့်ကုန်။ ဣတိ အာဒိဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ပဉ္စလိကတာ၊ ချီအပ်သော လက်အုပ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ တိဋ္ဌန္တိ၊ ရပ်ကုန်၏။ ဌတွာ၊ ရပ်ကုန်ပြီး၍။ ဝီရ၊ ကြီးသော လုံ့လရှိတော်မူသော ဘုရားမြတ်။ တဝ၊ အရှင်ဘုရား၏။ ပါဒေ၊ ခြေတော်တို့ကို။ ပသာရေဟိ၊ ဆန့်တော်မူလော။ နာဂါ၊ ရဟန္တာတို့သည်။ သတ္ထုနော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဝန္ဒန္တု၊ ခြေတော်ကိုရှိခိုးစေကုန်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သာလောထေရော၊ သာလထေရ်သည်။ အဘာသိ၊ ရွတ်ဆိုပြီ။ သေလထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၂၅၄) ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးအခါ၌။ ဟတ္ထိဂိဝါယ၊ ဆင်၏လည်၌။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်၍။ ယာတံ စရီတံ၊ သွားအပ်သော။ ဝတ္ထာနိ၊ အဝတို့ကို။ ပရိဟရန္တေနပိ၊ ဆောင်သော်လည်း။ သုခုမာဝတ္ထာပဓာရိတာ၊ ကေင်းသောအတွေ့ရှိသော သိမ့်မွေ့နူးညံ့သော ကာသိတိုင်း၌ဖြစ်သော ပုဆိုးအထူးကိုသာဆောင်၏။ ဘုဉ္ဇန္တေနပိ၊ ထမင်းစားသော်လည်း။ သာလီနံ၊ သုံးနှစ်ဟောင်းလေပြီးသော ကောင်းသောအနံ့ရှိသော သလေးတို့၏။ သုစိမံ၊ သူပသေစနော၊ ခါးသောသမင်သား အစရှိသည်သော စင့်ကြယ်သော သားဖြင့်ပြွမ်းသော။ ဩ

၂၄၇+ ၂၄၈+ ဒနော၊ ထမင်းကို။ ဘုတ္တော၊ စားအပ်၏။ အဇ္ဇ၊ ယခုရဟန်းအဖြစ်၌တသည်သော အခါကား။ သော အဟံ၊ ဤငါသည်။ ဘဒ္ဒေါ၊ ကောင်းသောသလသာမဓိစသော ဂုဏ်နှင့်ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ သာတိကော၊ မျက်မှောက်၌ဖြစ်သော ချမ်းသာစွာနေခြင်း၌ အမြဲယှဉ်သော။ ဥဉ္ဆာ၊ သပိတ်လက်ဆွဲ၍ဆွမ်းခံခြင်းဖြင့်။ ပတ္တဂတေ၊ သပိတ်၌တည်သော ဆွမ်း၌။ ရတော၊ အလွန်မွေ့လျော်၏။ ဂေါဓာယ၊ ကာဠိဂေါဓာမည်သော မင်းသမိး၏။ ပုတ္တော၊ သားဖြစ်သော။ ဘဒ္ဒိယော၊ ဘဒ္ဒိယမထေရ်သည်။ အနုပါဒါနော၊ ဥပါဒါန်တရားလေးပါးမှ ကင်းပြီးသည်ဖြစ်၍။ ဈာယတိ၊ ဖလသမာပတ်ဈာန်ဖြင့် ဝင်စား၏။ ပံသုကူလလိသာတတိကော၊ ပန့်သကူဓုတင်ဆောင်တည်သဖြင့် မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌ချမ်းသာစွာ နေခြင်း၌ အမြဲယှဉ်သည်ဖြစ်၍။ ဥဉ္ဆဉ္ဆစရီယာယ၊ သပိတ်လက်စွဲ၍ဆွမ်းခံသွားသဖြင့်။ ပတ္တဂတေ၊ သပိတ်၌တည်သော ရရသမဆသော ဆွမ်း၌။ ရတော အဘိရတော၊ အလွန်မွေ့လျော်၏။ ဂေါဓာယ၊ ကာဠိဂေါဓာမည်သ မင်းသမီး၏။ ပုတ္တော၊ သားဖြစ်သော။ ဘဒ္ဒိယော၊ ဘဒ္ဒိယထေရ်သည်။ အနုပါဒါနော၊ ဥပါဒါန်တရား လေးပါးမှကင်းသည်ဖြစ်၍။ ဈာယတိ၊ ဖလသမာပတ်ဖြင့် ဝင်စား၏။ ပိဏ္ဍပါတိသာတတိကော၊ ပိဏ္ဍပတ်ဓုတင်ဆောင်တည်ခြင်းဖြင့် မြတ်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌ချမ်းသားစွာနေခြင်း၌ အမြဲယှသ်သည်ဖြစ်၍။ ပ။ တေစီဝရကောသာတတိကော၊ တိစီစရိက်ဓုတင်ဆောင်တည်သဖြင့် မျက်မှောက်သောကိုယ်၏အဖြစ်၌ ချမ်းသာစွာနေနေခြင်း၌ အမြဲယှဉ်သည်ဖြစ်၍။ ပ။ သပါနစာရီသာတတိကော၊ အိမ်စဉ်ပြတ် ဆွမ်းရပ်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော သပဒါနစာရိကဓုတင်ဖြင့်မျက်မှောက်သော ကိုယ်၏အဖြစ်၌ ချမ်းသာစွာနေခြင်း၌ အမြဲယှဉ်သည်ဖြစ်၍။ ပ။ ကောသနကောသာတတိကော၊ ဧကာသနိက်ဓုတင်ဆောင်သဖြင် ရဟန်းတရား၌ မြင်အပ်သောမျက်မှောက်သော ကိုယ်၏အဖြစ်၌ချမ်းသာစွနေခြင်း၌ အမြဲယှဉ်သည်ဖြစ်၍။ ပ။ ပတ္ထပိဏ္ဍိကောသာတိသောတတိယော၊ ပတ္တပိုင်ဓုတင်ဆောက်တည်သဖြင့် ရဟန်းတရား၌ မြင်အပ်သော မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌ချမ်းသာစွာနေခြင်း၌ အမြဲယှဉ်သည်ဖြစ်၍။ ပ။ ခလုပစ္ဆာဘတ္တီသာတတိကော၊ ခလုပစ္ဆာဓုတင်ကိုဆောင်တည်သဖြင့် ရဟန်းတရား၌မြင်အပ်သော မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌ချမ်းသာစွနေခြင်း၌ အမြဲယှဉ်သည်ဖြစ်၍။ ပ။ အာရညိကော သာတတိကော၊ အာရညကင်ဓုတင်ဆောင်တည်သဖြင့် ရဟန်းတရား၌ မြင့်အပ်သောအမျက်သော ကိုယ်၏အဖြစ်၌ ချမ်းသာစွနေခြင်းစွာနေခြင်း၌ အမြဲယှဉ်သည်ဖြစ်၍။ ရုက္ခမူလိကောသာတ+

၂၄၈+ ၂၄၉+ တိကော၊ ရုက္ခမူဓုတင်ဆောင်တည်သဖြင့် ရဟန်းတရား၌ မြင့်အပ်သောအမျက်သော ကိုယ်၏အဖြစ်၌ ချမ်းသာစွနေခြင်းစွာနေခြင်း၌ အမြဲယှဉ်သည်ဖြစ်၍။ ပ။ အဗ္ဘောကာသကောသာတတိကော၊ အဗ္ဘောကာသိကဓုတင်ဆောင်တည်သဖြင့် ရဟန်းတရား၌ မြင့်အပ်သောအမျက်သော ကိုယ်၏အဖြစ်၌ ချမ်းသာစွနေခြင်းစွာနေခြင်း၌ အမြဲယှဉ်သည်ဖြစ်၍။ ပ။ သောသာနိကောသာတတိကော၊ သုသာန်ဓုတင်ဆောင်တည်သဖြင့် ရဟန်းတရား၌ မြင့်အပ်သောအမျက်သော ကိုယ်၏အဖြစ်၌ ချမ်းသာစွနေခြင်းစွာနေခြင်း၌ အမြဲယှဉ်သည်ဖြစ်၍။ ပ။ ယထာသန္တတိကောသာတတိကော၊ ယထာသန္တတိဓုတင်ဆောင်တည်သဖြင့် ရဟန်းတရား၌ မြင့်အပ်သောအမျက်သော ကိုယ်၏အဖြစ်၌ ချမ်းသာစွနေခြင်းစွာနေခြင်း၌ အမြဲယှဉ်သည်ဖြစ်၍။ ပ။ နေသဇ္ဇိကောသာတတိကော၊ နေသဇ္ဇိကဓုတင်ဆောင်တည်သဖြင့် ရဟန်းတရား၌ မြင့်အပ်သောအမျက်သော ကိုယ်၏အဖြစ်၌ ချမ်းသာစွနေခြင်းစွာနေခြင်း၌ အမြဲယှဉ်သည်ဖြစ်၍။ ပ။ အပ္ပိစ္ဆောသာတတိကော၊ ပစ္စည်းလေးပါးဝယ် အလိုနည်းသဖြင့် ရဟန်းတရား၌ မြင့်အပ်သောအမျက်သော ကိုယ်၏အဖြစ်၌ ချမ်းသာစွနေခြင်းစွာနေခြင်း၌ အမြဲယှဉ်သည်ဖြစ်၍။ ပ။ သန္တုဋ္ဌောသာတတိယော၊ ပစ္စည်းလေးပါးဝယ်ရောင့်ရဲလွယ်သဖြင့် ရဟန်းတရား၌ မြင့်အပ်သောအမျက်သော ကိုယ်၏အဖြစ်၌ ချမ်းသာစွနေခြင်းစွာနေခြင်း၌ အမြဲယှဉ်သည်ဖြစ်၍။ ပ။ ပဝိဝိတ္ထော၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာအရပ်သို့ကပ်သဖြင့် ရဟန်းတရား၌ မြင့်အပ်သောအမျက်သော ကိုယ်၏အဖြစ်၌ ချမ်းသာစွနေခြင်းစွာနေခြင်း၌ အမြဲယှဉ်သည်ဖြစ်၍။ ပ။ အသံသဋ္ဌေသာတတိကော၊ လူတို့နှင့်ရောနှောခြင်းမရှိသည်ဖြစ်၍ ရဟန်းတရား၌ မြင့်အပ်သောအမျက်သော ကိုယ်၏အဖြစ်၌ ချမ်းသာစွနေခြင်းစွာနေခြင်း၌ အမြဲယှဉ်သည်ဖြစ်၍။ ပ။ အာရဒ္ဓဝိရိယောသာတတိကော၊ အားထုတ်အပ်သော လုံ့လရှိသဖြင့် ရဟန်းတရား၌ မြင့်အပ်သောအမျက်သော ကိုယ်၏အဖြစ်၌ ချမ်းသာစွနေခြင်းစွာနေခြင်း၌ အမြဲယှဉ်သည်ဖြစ်၍။ ပ။ ပုရေ၊ ရှေးထူးဖြစ်သော အခါ၌။ သောဝဏ္ဏံ၊ ရွှေဖြင့်ပြီးသော။ သတရာဇိကံ၊ များသော အနားရေးရှိသော။ သပလံ၊ တရာသောပိုလ်အချိန်ရှိသော။ ကံသံ၊ ရွှေလင်ပန်းကိုကို။ ဟိတွာ၊ စွန့်၍။ မတ္တိကပတ္တံ၊ မြေသပိတ်ကို။ အဂ္ဂဟိံ၊ ယူပြီ။ ဣဒံ၊ ဤမြေသပိတ်ကို ယူခြင်းသည်။ ဒုတိယာဘိသေစနံ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်သော ဘိသိသွန်းခြင်းမည်၏။ မဏ္ဍလိပါကာရေ၊ ဝန်းသောအခြင်းအရာရှိသော တံတိုင်းတို့ဖြင့် ခြံရံအပ်သော။ ဒဠမဋ္ဋာလကောဋ္ဌကေ၊ မြဲမြံစွာပြုအပ်သော ပြအိုးပြစင်တံခါးမုတ်တို့နှင့်ပြည့်စုံသော ပြည်၌။ ဥစ္စေ၊

၂၄၉+ ၂၅၀+ မြင့်သောပြသာဒ်ထက်၌။ ခဂ္ဂဟတ္ထေဟိ၊ သန်လျက်လက်စွဲကုန်သော ယောကျ်ားတို့သည်။ ရက္ခိတော၊ စောင့်ရှောက်အပ်သည်ဖြစ်လျက်။ ပုရေ၊ ရှေးလူဖြစ်သော အခါ၌။ ဥတ္တသံ၊ ကြောက်လန့်ခြင်း ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရိံ၊ နေရပြီ။ အဇ္ဇ၊ ယခုရဟန်းဖြစ်သော အခါ၍၌။ ဘဒ္ဒေါ၊ ကောင်းသောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဟီနဘယဘေရဝေါ၊ ပယ်အပ်ပြီးသော ဘေးကြောက်မက်ဖွယ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သော အဟံ၊ ထိုငါသည်။ အနုတြာသီဝိဟရိံ၊ ကြောက်လန့်မရှိသည်ဖြစ်၍နေပြီ။ ဂေါဓာယ၊ ကာဠိဂေါဓာမည်သော မင်းသမီး၏။ ပုတ္တော၊ သားဖြစ်သော။ ဘဒ္ဒိယော၊ ဘဒ္ဒိယအမည်ရှိသော မထေရ်သည်။ ဝနံ၊ တောတည်းသို့။ ဩဂယှ၊ သက်၍။ ဈာယတိ၊ ဖလသမာပတ် ချမ်းသာကို ဝင်စားသော အားဖြင့်နေပြီ။ သီလက္ခန္ဓေ၊ သီလဟူသော ကျေးဇူး၌။ ပတိဋ္ဌာယ၊ တည်၍။ သတိဉ္စ၊ သတိသမာဓိကိုလည်းကောင်း။ ပညဉ္စ၊ ဖလသာမာပတ်နိရောါ် သမာပတ်နှင့်ယှသ်သော ပညာကိုလည်းကောင်း။ ဘာဝယံ ဘာဝယန္တော၊ သမထဝိပဿနာကိုပွားစေလျက်။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်သဖြင့်။ သဗ္ဗသံယောဇနက္ခယံ၊ အလုံးစုံသော သံယောဇဉ်တို့၏ ကုန်ခြင်းသို့။ ပါပုဏိံ၊ ရောက်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကာဠိဂေါဓာယ၊ ကာဠိဂေါဓာမည်သော မင်းသမိး၏။ ပုတ္တော၊ သားဖြစ်သော။ ဘဒ္ဒိယော၊ ဘဒ္ဒိယမထေရ်သည်။ ဣမာ ဂါထာယော၊ ဤဖွဲ့ဆိုသီးကုံးအပ်သော နှစ်ဆယ့်လေးဂါထာတို့ကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ရွတ်ဆိုပြီ။ ကာဠိဂေါဓာမည်သော မင်းသမီး၏သား ဖြစ်သောဘဒ္ဒိယထေရဂါထာ အနက်ပြီး၏။ (၂၅၅) သမဏ၊ ရှင်ရဟန်း။ တွံ၊ ရှင်ရဟန်းသည်။ ဂစ္ဆံ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ဖြစ်လျက်။ ဌိတော၊ ရပ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစဝ်၏။ ဣတိ ဣဒံ ဝစနံ၊ ဤသို့သောစကားကို။ ဝဒေသိ၊ သင်ဆိုဘိ၏။ မမံ၊ ငါ့ကို။ ဌိတံ ယေဝ၊ ရပ်လျက်သာလျှင်။ အဋ္ဌိတောတိ၊ မရပ်ဟူ၍။ ဗြူသိ၊ ဆိုဘိ၏။ သမဏ၊ ရှင်ရဟန်း။ တံ၊ ရှင်ရဟန်းသည်။ ဧတံ မတ္ထံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ အဟ၊ ငါသည်။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ ကသ္မာကေန ကာရဏေန၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်။ တွံ၊ အရှင်ရဟန်းသည်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဌိတော၊ ရပ်ပါလျက်။ အဋ္ဌိတော၊ မရပ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြူသိ၊ ဆိုဘိသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ အင်္ဂုလိမာလက ဆိုသည်ရှိသော်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အင်္ဂုလိမာလ၊ အင်္ဂုလိမာလ။ အဟံ၊ ငါသည်။ သဗ္ဗဒါ၊ ခပ်သိမ်းသောအခါ၌။ သဗ္ဗေသု ဘူတတေ၊ အလုံးစုံသော သတ္တဝါတို့၌။ ဒဏ္ဍံ၊ ရိုက်နှကပ်ခြင်းဟုဆိုအပပ်သော ဒဏ်ကို။ နိဓာယ၊ ချ၍။ ဌိတော၊ ရပ်သည်။

၂၅၀+ ၂၅၁+ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ တွဉ္စ၊ သင်အင်္ဂလိမာလမူကား။ ပါဏေသု၊ သတ္တဝါတို့၌။ အသညတော၊ ကိုယ်နှုတ်ဖြင့် စောင့်စည်းခြင်းမှ ကင်းသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဌိတော၊ ရပ်သည်မည်၏။ တုဝံ၊ သင်မှာမူကား။ အဋ္ဌိတော၊ ယခုရပ်သော်လည်း နောင်အခါ ထိုထိုသို့သော ဂတိတို့၌လည်းသည်၏ အစွမ်းဖြင့်သွားရသောကြောင့် မရပ်သော သူမည်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ မကိတော၊ နတ်နှင့်ကတွသော လူသည်ပူဇော်အပ်ထသော။ မဟေသိ၊ သီလက္ခန္ဓစသော မြတ်သောတရးကို ရှာ်တော်မူပြီထသော။ သမဏော၊ ငြိမ်းစေအပ်ပြီးသော မကောင်းမှုရှိသော ဘုရားမြတ်တ်စွာသည်။ မဟာဝနံ၊ တောကြီးသို့။ မေ မယှံ၊ ငါ့အား။ အနုဂ္ဂဟတ္ထာယ၊ ခြီးမြှောက်အံ့သောငါ။ ယံ ပစ္စုပါဒိ၊ အကြင်ကြွတော်မူလားခြင်းသည်။ စိရေဿံဝတ၊ ကြာမြင့်လှစွာ၏ တကား။ သော အဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ တဝ၊ အရှင်ဘုရား၏။ ဓမ္မ ယုတ္တံ၊ တရားနှင့်စပ်သော။ ဂါထံ၊ ဖွဲဆိုသီကုံးအပ်သောဂါထာကို။ သုတွာန၊ ကြားရသောကြောင့်။ သဟဿပါပံ၊ ကြာင့်မြင့်စွာသော ကာလပတ်လုံးလေ့လာအပ်သော သောအထောင်သော မကောင်းမှုကို။ စဇိဿာမိ၊ စွန့်ပါအံ့။ ဣစ္စေဝ ဣတိ ဧဝ၊ ဤသို့သော စကားကိုသာလျှင်။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ စောရော၊ အင်္ဂုလိမာလခိုးသူသည်။ အသိံ စ၊ သန်လျက်ကိုလည်းကောင်း။ အာဝုဓဉ္စ၊ ထိုသန်လျက်မှ ကြွင်းသောလေးလှံစသော လက်နက်ကိုလည်းကောင်း။ သောဗ္ဘေ၊ ထက်ဝန်းကျင့်မှပြတ်သော ကမ်းပါးရှိသော။ ပပါတေ၊ တကွနက်ပြတ်သော ကမ်းပါရှိသော။ နရကေ၊ မြေ၌ကွဲသောဟင်းလင်းပြင်သော အပြင်ရှိသော။ ပဗ္ဗတန္တရေ၊ တောင်တို့၏ အပြတ်အကြား၌။ အနွကာသိ၊ မိမိလက်နက်အစဉ်အတိုင်း ပစ်စွန့်ပေ၏။ တာနိ၊ ထိုလက်နက်တို့ကို။ ဆဋ္ဋေတွာ၊ စွန့်ပြီး၍။ စောရော၊ အင်္ဂုလိမာလခိုးသူသည်။ သုဂတဿ၊ ကောင်းသောစကားကိုဆိုတော်မူတတ်သော မြတ်စွာဘုရား၏။ ပါဒေ၊ ခြေတော်တို့ကို။ အဝန္ဒိ၊ ရှိခိုး၏။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်၌ပင်လျင်။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရဟန်းအဖြစ်ကို။ ဗုဒ္ဓံ ဗုဒ္ဓဿ၊ ဘုရားရှင်အား။ ယာစိ၊ တောင်းပန်၏။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ကာရုဏိကော၊ ကြီးမြတ်သောကာရုဏာရှိတော်မူထသော။ မဟေသိ၊ မြတ်သော သီလက္ခန္ဓစသော တရားအပေါင်းကိုရှာတော်မူပြီးထသော။ သဒေဝကဿ၊ နတ်နှင့်တကွဖြစ်သော။ လောကဿ၊ လူအပေါင်း၏။ သတ္ထာ၊ ဆရာဖြစ်တော်မူသော။ ယော ဗုဒ္ဓေါ၊ အကြင်မြတ်စွာဘုရားသည်။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ တံ တဿမေ၊ ထိုငါ့အား။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ ဣတိ ဣဒံ ဝစနံ၊ ဤသို့သောစကားကို။ အဝါစ၊

၂၅၁

၂၅၁+ ၂၅၂+ မိန့်တော်မူ၏။ တိဿ၊ ထိုအင်္ဂုလိမာလအား။ ဧသေဝ ဧသောဧဝံ၊ ဤသာလှည့်ရဟန်းဟု ဘုရားမိန့်တော်မူသော။ ဧဟိဘိက္ခု၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်သည်ပင်လျှင်။ ဘိက္ခု ဘာဝေါ၊ ရဟန်းအဖြစ်သည်။ အာဟု၊ ဖြစ်၏။ ယော၊ အကြင်အမှတ်မရှိသော လူရဟန်းသည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးသူတော်မဟုတ် သူယုတ်တို့နှင့်ပေါင်းသော အခါ၌။ ပမဇ္ဇိတွာန၊ မိမိအဆင်အခြင်မရှိသော အားဖြင့်ကောင်းသော အကျင့်၌ မွေ့လျော်ခြင်းသို့ရောက်ပြီး၍။ ပစ္ဆာ၊ နောက်အဆွေခင်ပွန်းကောင်းနှင့်ပေါင်းဖေါ်သော အခါ၌။ သော၊ ထိုအမှတ်မရှိသောလူ ရဟန်းသည်။ န မဇ္ဇတိ၊ အသင့်နှလုံးသွင်းသော အားဖြင့်ကောင်းသောအကျင့်ကို မမေ့မလျော့ကျင့်၏။ သော ပုဂ္ဂလော၊ ထိုကောင်းသောအကျင့်ကိုကျင့်ပြန်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အဗ္ဘာ၊ တိမ်တိုက်မှ။ မုတ္တော၊ လွတ်သော။ စန္ဒိမာဝ စန္ဒိမာ ဣဝ၊ လကဲ့သို့။ ဣမံ လောကံ၊ ဤခန္ဓာအစရှိသော လောကကို။ ဩဘာသေတိ၊ အကျိုးကိုဖြစ်စေခခြင်း၌ အကြောင်းကိုပိတ်ပင်ခြင်းဖြင့် မကောင်းမှုမှ ကင်း၍ထွန်းတောက်ပ၏။ ယဿ၊ အကြင်အမှတ်မရှိသော လူရဟန်းအား။ ကတံ၊ ပြုအပ်သော။ ပါပ ကမ္မံ၊ မကောင်းမှုကံသည်။ ကုသလေန၊ ထိုမကောင်းမှုကံ၏ ကုန်ခြင်းကိုပြုတတ်သော လောကုတ္တရာကုသိုလ်ဖြင့်။ ပိဓိယတိ၊ အကျိုးကိုဖြစ်စေခြင်း၌ အကြောင်းကိုပိတ်ပင်ခြင်းဖြင့် ပိတ်ပင်အပ်၏။ သော၊ ထိုအမှတ်မရှိသော လူရဟန်းသည်။ အဗ္ဘာ၊ တိမ်တိုက်မှ။ မုတ္တော၊ လွတ်သော။ စန္ဒိမာ ဣဝ၊ လကဲ့သို့။ ဣမံ လောကံ၊ ဤခန္ဓာစသော လောကကို။ ဩဘာသေတိတက္ကကိရတိ၊ အကျိုးကိုဖြစ်စေခြင်း၌ အကြောင်းကံကိုပတ်ခြင်းဖြင့် ပိတ်ဆိုဆီးတာအပ်၏။ ဒဟရော၊ ငယ်သေးသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဟဝေ ဧကန္တေန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ ဗုဒ္ဓသာသနေ၊ သိက္ခာသုံးပါးဖြင့်ရေတွက်အပ်သော ဘုရားသာသနာတော်၌။ ယုဉ္ဇတိ၊ အရိုအသေကမ္မဋ္ဌန်း၌ အားထုတ်၏။ သော၊ ထိုအအမှည်းမရှိသော လူရဟန်းသည်။ အဗ္ဘာ၊ တိမ်တိုက်မှ။ မုတ္တော၊ လွှတ်သော။ စန္ဒိမာဝ စန္ဒိမာ ဣဝ၊ လကဲ့သို့။ ဣမ လောကံ၊ ဤခန္ဓာအစရှိသော လောကကို။ ဩဘာသတိ၊ ထွန်းတောက်ပသောသဖြင့် တင့်တယ်စေ၏။ မေ မယှံ၊ ငါ့အား။ ဒိသာပိ၊ ရန်သူတို့သည်လည်း။ ဓမ္မကထံ၊ တရားစကားကို။ သုဏန္တု၊ နာစေကုန်သတည်း။ မေ မယှံ၊ ငါ၏။ ဒိသာဟိ၊ ရန်းသူတို့သည်။ ဗုဒ္ဓသာသနေ၊ မြတ်စွာဘုရားသာသနာတော်၌။ ယုဉ္ဇန္တု၊ သစ္စာလေးပါးတရားကို သိစေခြင်းအကျိုးငှာကျင့်စေကုန်သတည်း။ မေ၊ ငါ၏။ ဒိသာယိဒိသာ ဧဝ၊ ရန်သူဖြစ်ကုန်သော သူတို့သည်သာလျှင်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ၊ ထိုရန်သူဖြစ်ကုန်သော သူတို့သည်။ မနုဿေ၊ လူတော်ကောင်းဖြစ်ကုန်

၂၅၂+ ၂၅၃+ သော ကလျာဏမိတ္တတို့သို့။ ဘဇန္တု၊ ဆည်းကပ်စေကုန်သတည်း။ ယော သန္တော၊ အကြင်သူတော်ကောင်းတို့သည်။ ဓမ္မမေဝ၊ ကုသိုလ်ဓမ္မလောကုတ္တရာ ဓမ္မကိုသာလျှင်။ အာဒါပယန္တိ။ သမာဒပေန္တိ ဂဏှာပေန္တိ၊ ယူစေကုန်သတည်း။ မေ၊ ငါ၏။ ဒိသာဟိ၊ ရန်သူဖြစ်ကုန်သော သူတို့သည်။ ခန္ဓိဝါ ဒါနံ၊ သည်းခံခြင်းကျေးဇူးကို ဆိုတတ်ကုန်သော။ အရောဓပသံသီနံ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော သူနှင့်မဆန့်ကျင့်သော သူတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ကာလေန၊ သင့်တင့်လျှောက်ပတ်သော အခါ၌။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ သုဏန္တု၊ နာစေကုန်သတည်း။ တဉ္စ၊ ထိုကြးအပ် တိုင်းသောတရားကိုလည်း။ အနုဝိဓိယန္တု၊ ကောင်းစွာသင်၍ အတုလိုက်၍ကျင့်စေကုန်သတည်း။ ဟိ ယသ္မာ၊ အကြင့်ကြောင့်။ မမံ၊ ငါ၏။ သော၊ ထိုရန်သူသည်။ ဇာတု ဧကန္တေန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ မမံ၊ ငါ့ကို။ နဟိသေ န ဟိသေယျ၊ မညှဉ်းဆဲမနှိပ်စက်စေသတည်း။ အညဝါ ပန၊ ငါမှတစ်ပါးလည်းဖြစ်သော။ ကိဉ္စိနံ၊ အချို့သော သတ္တဝါကို။ နဟိံသေ၊ မညှဉ်းဆဲစေသတည်း။ ပရမံ ဥတ္တမံ၊ မြတ်သော။ သန္တိံ၊ နိဗ္ဗာန်သို့။ အဗ္ဗုယှ၊ ရောက်စေသတည်း။ ပါပုဏိတွာ၊ ရောက်ပြိး၍လည်း။ သထထာဝရေ၊ ထိုအလုံးစုံသော သတ္တဝါအပေါင်း၌။ ရက္ခေယျ၊ တပည့်သားကိုကဲ့သို့စောင့် ရှောက်စေသတည်း။ နေတ္ထိကာ၊ ရေကိုဆောင်လိုကုန်သော သူတို့သည်။ ပူရေတွာ၊ မြင့်သော အရပ်ကမြေကိုတူး၍ နိမ့်ရာအရပ်ကို ပြည့်စေ၍။ မာတိကံ၊ မြောင်းကို။ ကတွာ ဝါ၊ ပြု၍လည်းကောင်း။ ရုက္ခဒေါဏံ၊ သစ်သားသရောက်သစ်သားကျင်းကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ ဣစ္ဆိတဋ္ဌာနံ၊ မိမိအလိုရာအရပ်သို့။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ နေန္တိ ယထာ စ၊ ဆောင်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ တေ ဇနံ၊ မြှားကို။ ဥဿုကာရာ၊ လေးသမားတို့သည်။ တာပေတွာ၊ မီးကင်၍။ ဝင်္ကဘာဝံ၊ ကောက်သောအဖြစ်ကို။ ဥဇုံကတွာ၊ ဖြောင်စွာပြု၍။ ဒမယန္တိ ယထာ၊ ဖြောင့်ကုန်သကဲ့သို့ လည်းကောင်း။ တစ္ဆကာ၊ သစ်ရွှေသမားတို့သည်။ အတ္ထာယ၊ အကွပ်အစရှိသည်တို့၏ အကျိုးငှာ။ တစ္ဆန္တော၊ ရွေကုန်လျက်။ ဒါရုံ၊ သစ်ကို။ ဒမယန္တိ ယထာ၊ မိမိတို့၏အလိုအတိုင်းအဖြောင့်အကောက် ပြုကုန်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဧဝံ တထာ၊ ထိုအတူ။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိသော အရိယမဂ်ကို ဖြစ်စေတတ်သော သူတို့သည်။ အတ္ထာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ဒမယန္တိ၊ အရဟတ္ထမဂ်သို့ရောက်အောင် ဆုံးမကုန်၏။ ဧကေ၊ အချို့ကုန်သောမင်း မင်း၏အမတ်ကြီး စသောသူတို့သည်။ ဒဏ္ဍေန၊ လှံကန်ဆင်မြင်း ဗိုလ်ပါအပေါင်းပြင်။ ပစ္စတ္ထိကေ၊ ရန်သူတို့ကို။ ဒမ+

၂၅၃+ ၂၅၄+ ယန္တိ၊ ဆုံးမကုန်၏။ ဂေါပါလာဒယော၊ နွားစည်တို့ကို။ ဒဏ္ဍေန၊ လှံကန်ဖြင့်။ ဒမေန္တိ ယထာ၊ ဆုံးမကုန်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဟတ္ထာစရိယာ၊ ဆင်ဆာရာတို့သည်။ အင်္ကုသေဘိ၊ ချွန်းတောင်းတို့ဖြင့်။ ဟတ္ထိံ၊ ဆင်ကို။ ဒမေန္တိယထာ၊ ဆုံးမကုန်သကဲ့သို့ လည်းကောင်း။ အဿ စရိယာ၊ မင်းဆရာတို့သည်။ ကဿာတိ၊ ကြိမ်လုံးဖြင့်။ အေဿ၊ မြင်းတို့ကို။ ဒမေန္တိ ယထာစ၊ ဆုံးမကုန်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ အဒဏ္ဍေန၊ လှံကန်မရှိသဖြင့်။ အသေတ္ထေန၊ ဓားလက်နက်မရှိဘဲလျက်။ ဟာဒိနာ၊ ဣဋ္ဌာရုံအနိဋ္ဌာရုံစသည်၌ တုန်လှုပ်ခြင်းမရှိသော ဘုရားမြတ်စွာသည်။ ဒန္တော ဒမ္မိကော၊ ဆုံးမအပ်သည်ဖြစ်၍။ နိဗ္ဗိသေဝနော၊ အဆိပ်အတောက်ကင်းခြင်းကို။ ကတော၊ ပြုအပပ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်ပြီ။ မေ၊ ငါ၏။ နာမံ၊ အမည်သည်။ ပုရေ၊ ရေးဘုရားသခင်နှင့်မပေါင်းမီကာလ၌။ ဟိံ သကဿ၊ ဟိံသကမည်အမည်ရှိသည်။ သတော၊ ဖြစ်လျက်။ အဟိံ သကောတိ၊ အဟိံသကောဟူသော။ သစ္စာနာမော၊ မချွတ်မယွင်းသော အမည်ရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်ပြီ။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော။ နံ သတ္တံ၊ ထိုသတ္တဝါကို။ န ဟိံသာမိ၊ မညှဉ်းဆဲပြီး။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပုရေ၊ ရှေးလူဖြစ်သော အခါ၌။ အင်္ဂုလိမာလောတိ၊ အင်္ဂုလိမာလဟူ၍။ ဝိဿုတော၊ ကျော်စေသော။ စောရော၊ ခိုးသူသည်။ အာသိံ၊ ဖြစ်ဘူး၏။ မဟောဃေန၊ ကာမောဃစသော ကြီးစွာသော ဩဃဖြင့်။ ဝုယှမာနော၊ မျောသည်ဖြစ်လျက်။ ဗုဒ္ဓံ၊ ထိုကြီးစွာသော ဩဃဖြင့်။ ဝုယှမာနော၊ မျောသည်ဖြစ်လျက်။ ဗုဒ္ဓံ၊ ထိုကြီးစွာသော ဩဃ၏ဖြတ်ခြင်းကိုပြုတတ်သော ဘုရားသခင်ကို။ သရဏံ၊ ဆင်းရဲကိုဖောက်၍ ချမ်းသာကိုဆောင်ပေတတ်သော သူဟူ၍။ ကိုကွယ်ခြင်းသို့။ အာဂမံ ဥပစ္ဆိံ၊ ကပ်ပြီ။ ပုရေ၊ ရှေးအခါ၌။ အင်္ဂုလိမာလောတိ၊ အင်္ဂုလိမာလဟူ၍။ ဝိဿုတော၊ သူအသက်ကို သတ်ခြင်းရှိသော ကြမ်းကြုပ်သော သစသည်ဖြင့်ကျော်စောသော။ လေဟိတပါဏီ၊ သတ္တဝါတို့ကို သတ်သဖြင့် တစ်ပါးသောသူတို့၏ သွေးဖြင့်လိမ်းကျံသော လက်ရှိသေည်။ အာသိံ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ သရဏ ဂမနံ၊ ဘုရားမြတ်စွာအား ကိုးကွယ်ခြင်းသို့ ရောက်ခြင်း၏များသော အကျိုးရှိသော အဖြစ်ကို။ ပဿ၊ ရှုလော။ မယာ၊ ငါသည်။ ဘဝနေတ္ထိ၊ ဘဝသုံးပါးသို့ဆောင်တတ်သော တဏှာကို။ သမူဟတော၊ ကောင်းစွာမဂ်ဖြင့်နှုတ်အပ်ပြီ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ ဒုဂ္ဂတိ ဂါမိနံ၊ ဒုဂ္ဂတိဘဝသို့လားကြောင်းဖြစ်သော။ တာဒိသံ ကမ္မံ၊ ထိုအရာမကများသော ယောကျ်ား

၂၅၄+ ၂၅၅+ တို့ကိုသတ်သော မကောင်းမှုကံကို။ ကတွာန၊ ပြု၍။ ကမ္မဝိပါကေန၊ မကောင်းမှုကံ၏ အကျိုးဖြင့်။ ပုဋ္ဌော၊ အချင်းခပ်သိမ်း ပယ်အပ်သောကံ၏ အကျိုးစက်မျှကို ခံစားလျက်။ အနဏော၊ ခပ်သိမ်းသော ကိလေသာတို့၏ ကုန်ပြီးသောကြောင့်မြီးကင်းလျက်။ ဘောဇနံ၊ ဆွမ်းစသော ဘောဇဉ်ကို။ ဘုဉ္ဇာမိ၊ သုံးဆောင်ခံစား၏။ ဗာလာ၊ မိုက်သောအဖြစ်နှင့်ပြည့်စုံကုန်သော။ ဒုမ္မောဓိနောဇနာ၊ ပညာမှကင်းသော လူမိုက်တို့သည်။ ပမာဒံ၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှု၌မေ့လျော့ခြင်းကို။ အနုယုဉ္ဇန္တိ ပဝတ္တန္တိ၊ မေ့လျော့သဖြင့်ကာလကို လွန်၍ဖြစ်စေက်၏။ မေဓာဝီ၊ တရားကိုဩဇာပညာနှင့်ပြည့်စုံသော ပညာရှိသည်။ သေဋ္ဌံ၊ မြတ်သော။ ဓနံ ဓနံဝိယ၊ အမျိုးအနွယ်အတိုင်း လာသောရတနာခုနစ်ပါးဟုဆိုအပ်သော ဥစ္စာကဲ့သို့။ အပ္ပမာဒဉ္စ၊ ထင်သောသတိရှိသည်ဖြစ်၍ ကုသိုလ်ကောင်းမှု၌ မေ့လျော့အားထုတ်ခြင်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ရက္ခတိ၊ မြတ်သော နိဗ္ဗာန်ချမ်းသာသို့ရောက်အောင်စောင့်ရှောက်၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ပမာဒံ၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှု၌ မေ့လျော့သဖြင့် ကာလကိုလွန်စေခြင်းကို။ မာအနုယုေဉ္ဇထ၊ မဖြစ်စေကုန်လင့်။ ကာမရတိသန္ဓဝံ၊ ကာမဂုဏ်ဖြင့် မွေ့လျော်ပေါင်းဖော်ခြင်းကို။ မာအနုယုေဉ္ဇထ၊ မဖြစ်စေကုန်လင့်။ အပ္ပမတ္တော၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှု၌ မမေ့မလျော့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဈာယန္တော၊ ဈာန်ဝင်စားခြင်း၌ လေ့လာသည်ဖြစ်၍။ ပရမံ၊ မြတ်သော။ သုခံ၊ နိဗ္ဗာန်ချမ်းသာသို့။ ပပ္ပေါတိ ပါပုဏာတိ၊ ရောက်၏။ မမ၊ ငါ၏။ ယံ မဟာဝနံ၊ အကြင်နေရာဖြစ်သော တောကြီးသို့။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ယံ အာဂမနံ၊ အကြင်လာခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ အာဂမနံ၊ ထိုငါ့နေရာတောကြီးသို့ ကြွတော်မူလာခြင်းသည်။ သွာ ဂတံ၊ ကောင်းသောကြွလာခြင်းတည်း။ အပဂတံ၊ အကျိုးစီးပွားမှ ကင်းသောကြွလာခြင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ မယာ၊ ငါသည်။ သတ္ထု သန္တိကေ၊ မြတ်စွာဘုရား၏ အထံတော်၌။ ပဗ္ဗဇိဿာမီတိ၊ ရဟန်းပြုအံ့ဟူ၍။ ယံ မန္တိတံ၊ အကြင်အတိုင်အပင်အကြံအစည်ကို။ မန္တိတံ၊ တိုင်ပင်အပ်ကြံအပ်၏။ ဣဒံ မန္တိတံ၊ ဤသို့တိုင်ပင်ကြံခြင်းသည်။ မမ၊ ငါအား။ ဒုမ္မန္တိတံ၊ မကောင်းသဖြင့် တိုင်ပင်ကြံခြင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်နည်းဟူမူကား။ သံဝိဘတ္တေသု၊ သာဝဇ္ဇအနဝဇ္ဇစသော အပြားဖြင့်ခွဲခြမ်းဝေဖန်အပ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့တွင်။ ယံ ဓမ္မံ၊ အကြင်တရားသည်။ သေဋ္ဌံ၊ မြတ်၏။ တံ၊ ထိုမြတ်သော နိဗ္ဗာန်တရားကိုသာလျှင်။ ဥပဂမံ ဥပဂစ္ဆိ၊ ကပ်ပြီ။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ တသ္မိံမဟာဝနေ၊ ထိုတောကြီး၌။ ယံ အာဂမနံ၊ အကြင်ကြွလာခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ အာဂမနံ၊ ထိုသို့ကြလာ

၂၅၅+ ၂၅၆+ တော်မူခြင်းသည်။ သွာဂတံ သုအာဂတံ၊ ကောင်းသောကြွလာခြင်းတည်း။ အာဂတံ၊ အကျိုးစီးပွားမှ ကင်းသောကြွလာခြင်းသည်။ န၊ မဟုတ်။ မမ၊ ငါသည်။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ပဗ္ဗဇိဿာမိ၊ ရဟန်းပြုအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မန္တိတံ၊ တိုင်ပင်အပ် ကြံအပ်၏။ မမ၊ ငါ၏။ ဣဒံ မန္တိကံ၊ ဤသို့ရဟန်းပြုအံ့ဟု တိုင်င်ခြင်းကြံခြင်းသည်လည်း။ ဒုမ္မန္တိတံ၊ မကောင်းသဖြင့် ပြီးတိုင်ပင်ခြင်းကြံခြင်းသည်။ န၊ မဟုတ်။ မယာ၊ ငါသည်။ တိဿောဝိဇ္ဇာ၊ သုံးပါးသောဝိဇ္ဇာတို့သို့။ အနုပတ္တာ၊ ရောက်ကုန်ပြီ။ ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သာသနံ၊ အဆုံးအမကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်ပြီ။ အဟံ၊ ငါသည်။ အရညေ၊ တော၌။ ရုက္ခမူလေဝါ၊ သစ်ပင်ရင်း၌လည်းကောင်း။ ပဗ္ဗတေသုဝါ၊ ထောင်းတို့၌လည်းကောင်း။ ဂုဟာသုဝါ၊ တောင်ခေါင်းလှိုဏ်တို့၌ လည်းကောင်း။ ပတ္တတတ္ထေဝ၊ ထိုထိုသို့သော အရပ်၌သာလျှင်။ တဒါ၊ ထိုလူဖြစ်သော အခါ၌။ ဥဗ္ဗိဂ္ဂမနသော၊ ထိတ်လန့်သောစိတ်ရှိလျက်။ အဋ္ဌာသိံ၊ ရပ်ရ၏။ ဣဒါနိ၊ ယခုရဟန်းဖြစ်သော အခါ၌။ သယန္တောပိ၊ အိပ်သော်လည်း။ သုခံ၊ ချမ်းသာစွာ။ သယာမိ၊ အိပ်ရ၏။ တိဋ္ဌန္တောပိ၊ ရပ်သော်လည်း။ သုခံ၊ ချမ်းသာစွာ။ သယာမိ၊ အိပ်ရ၏။ တိဋ္ဌန္တောပိ၊ ရပ်သော်လည်း။ သခုံ၊ ချမ်းသာစွာ။ ဋ္ဌာယမိ၊ ရပ်ရ၏။ ဇိဝန္တောပိ၊ အသက်ရှင်သော်လည်း။ သုခံ၊ ချမ်းသာစွာ။ ဇိဝိတံ၊ အသက်ကို။ ကပ္ပေမီ၊ မွေးရ၏။ မာရဿ၊ ကိလေသာမာရ်စသည်၏။ အဟတ္တပါသော၊ ကျစားရာမဟုတန်သောကြောင့် လက်ဖြင့်ထောင်အပ်သော ကျော့ကွင်းမှကင်း၏။ သတ္ထာနုမ္ပိတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည် သတ္တဝါတို့၌ သနားတော်မူအပ်သော အဖြစ်သည်။ အဟော၊ ဩော်အံ့ဖွယ်ရှိပေစွ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပုရေ၊ ရှေးအခါ၌။ ဥဒိစ္စော၊ ထင်ရှားသော။ ဥဘတော၊ အမိအဖနှစ်ပါးပါးစုံသောအားဖြင့်။ ဗြဟ္မဇစ္စော၊ ဇတ်အားဖြင့် ပုဏ္ဏားမျိုးသည်။ အာသိံ၊ ဖြစ်ပြီ။ အဇ္ဇ၊ ယခုရဟန်းဖြစ်သော အခါ၌။ သော အဟံ၊ ထိုငါသည်။ သုဂတဿ၊ ကောင်းသောစကားကိုဆိုတော်မူတတ်ထသော။ ဓမ္မရာဇဿ၊ တရားမင်းဖြစ်တော်မူထသော။ သတ္ထုနော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပုတ္တော၊ ကိုယ်တော်ရင်နှစ်သားတော်စစ်သည်။ အဟု၊ ဖြစ်ပြီ။ သော အဟံ၊ ထိုငါသည်။ ဒါနိ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ဝီတတဏှော၊ ကင်းသောတဏှာရှိသည်။ အနာဒါနော၊ ကိလောတဏှာတည်းဟူသော စွလမ်းခြင်း မရှိသည် ဂုတ္တဒွါရစသည်၌ လုံခြုံစောင့်ရှောက်အပ်သော တံခါးရှိသည်။ သုသံဝုသော၊ မနလျှင်ခြောက်ခုမြောက်သော ဣန္ဒြေတို့၌ ပိတ်အပ်သော တံခါးရှိသည်။ အသ္မိံ၊ ဖြစ်ပြီ။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ အဃမူလံ၊ ဇရာမရဏ၏ အရင်းဖြစ်သော အဝိဇ္ဇာဟူသော အမြစ်ကို။ ဝိဓိတွာန၊ အရဟတ္တမဂ်ဉာဏ်ဖြင့်နှုတ်အပ်ပြီး၍။ အာသဝက္ခယော၊ အာသဝေါတို့၏ကုန်ရာဖြစ်

၂၅၆+ ၂၅၇+ သော အရဟတ္တဖိုလ်နိဗ္ဗာန်သို့။ ပတ္တော၊ ရောက်ပြီ။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ သတ္ထာ သတ္ထေသု၊ သတ္တဝါတို့၌။ ပရိစိဏ္ဏော၊ မေတ္တာစသည်ကိုပွားစေစေသော အားဖြင့်လေ့အလေ့အလာပြုအပ်ပြီ။ ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သာသနံ၊ အဆုံးအမတော်ဖြစ်သော မဂ်ဟူသော အကျင့်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကတံ၊ ကျင့်အပ်ပြုအပ်ပြီ။ ဂရုကောဘာရော၊ လေးစွာသော ခန္ဓာဝန်ကို။ ဩဟိတော၊ ချပ်အပ်ပြီ။ ဘဝနေတ္ထိ၊ ဘဝသုံးပါးသို့ ဆောင်တတ်သော တဏှာဟူသော ကြိုးကို။ သမူဟတာ၊ အကြွင်းမဲ့ဖြတ်အပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အင်္ဂုလိမာလော ထေရော၊ အင်္ဂုလိမာလထေရ်သည်။ ဣမာ ဂါထာယော၊ ဤဖွဲဆိုသီကုံးအပ်သော နှစ်ဆယ့်လေးဂါထာတို့ကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်ဆိုပြီ။ အင်္ဂုလိမာလထေရဂါထာ အနက်ပြီး၏။ (၂၅၆) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ မာတာပိတရော၊ အမိအဖတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဘဂိနိဉာတိဘာတရော စ၊ နှစ်မဆွေမျိုး အစ်ကိုတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဟာယ၊ စွန့်၍။ ပဉ္စကာမဂုဏေ၊ ငါးပါးသောကာမဂုဏ်တို့ကို။ ဟိတွာ၊ စွန့်၍။ အနုရုဒ္ဓေါ ဝ၊ အနုရုဒ္ဓါအမည်ရှိသော ငါသည်လျှင်။ ဈာယတိ၊ အာရမ္မဏူပနိဇ္ဈာနဈာန် လက္ခဏူပနိဇ္ဈာနဈာန် နှစ်ပါးကိုဝင်စားလျက် နေ၏။ နစ္စဂီတေဟိ၊ ကခြင်းသီခြင်းတို့နှင့်။ သမုပေတော၊ ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ သမ္မတာဠပ္ပဗောဓနော၊ ကြေးမောင်းနှင့်ခွက်ခွင်းသံတို့ဖြင့် နံနက်အခါ၌နိုးအပ်၏။ တေန၊ ထိုကာမဂုဏ်ကို ခံစားခြင်းဖြင့်။ သုဒ္ဓိံ၊ သံသရာ၏စင်ကြယ်ခြင်းကို။ န အဇ္ဈာဂါနာဓိ ဂစ္ဆိ၊ မရ။ မာရဿ၊ ကိလေသာမရ်၏။ ဝိသယေ၊ အရာဖြစ်၍ဖြစ်သေ ကာမဂုဏ်တို့၌။ ရတော၊ မွေ့လျော်၏။ ဧတဉ္စ၊ ထိုငါးပါးအပြားရရှိသော ကာမဂုဏ်တို့ကိုလည်း။ သမတိက္ကမ္မ၊ ငဲကွယ်ခြင်း မရှိစွန့်သောအားဖြင့်လွန်၍။ ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သာသနေ၊ သာသနာတော်၌။ ရတော၊ မွေ့လျော်၏။ သဗ္ဗောဃံ၊ ကာမောဃစသော အလုံးစုံသောဩဃကို။ သမတိက္ကမ္မ၊ အရဟတ္တမဂ်ဉာဏ်အစွမ်းဖြင့် ကောင်းစွာလွန်၍။ အနုရုဒ္ဓေါဝ၊ အနုရုဒ္ဓါအမညည်ရှိသော ငါသည်လည်ကောင်း။ ယေ ရသာစ၊ အကြင်ရသာရုံတို့သည်လည်ကောင်း။ ယေ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာစ၊ အကြင်ဖောဗ္ဗာရုံတို့သည်လည်းကောင်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဧတေ စ၊ ထိုငါပါးသော ကာမဂုဏ်တိုကိုလည်း။ သမတိက္ကမ္မ၊

၂၅၇+ ၂၅၈+ ကောင်းစွာလွန်၍။ အနုရုဒ္ဓေါဝ၊ အနုရုဒ္ဓါအမည်ရှိသော ငါသည်သာလျှင်။ ဈာယတိ၊ အာရမ္မဏူပနိဇ္ဈာနဈာန်လက္ခဏူပနိဇ္ဈာနဈာန်နှစ်ပါးကို ဝင်စားလျက်နေ၏။ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းခံခြင်းမှ။ ပတိက္ကန္တော၊ နစ်ခဲ့သည်ရှိသော်။ ဧကော၊ နောက်လိုက်ရဟန်းမရှိ တစ်ယောက်အထည်းထည်း။ အဒုတိယော၊ တဏှာဟူသောအပေါင်းအဖောက်မရှိသည်ဖြစ်၍။ အနာသဝေါ၊ အာသဝေါကင်းပြီးသော။ အနုဒ္ဓေါ၊ အနုဒ္ဓါအမည်ရှိသော။ မုနိ၊ ရဟန္တာသည်။ ပံသုကူလာနိ၊ ပံ့သကူသင်္ကန်းတို့ကို ဖွပ်လျော်၏။ ရဇယိ၊ ချုပ်၍ ကပ္ပိယဆိုးရေးဖြင့် ဆိုး၏။ မာတိမာ၊ ပညာရှိသော။ အနာသဝေါ၊ အာဝေါကင်းပြီးသော။ အနုရုဒ္ဓေါ၊ အရနုရုဒ္ဓါအမည်ရှိသော။ မုနိ၊ ရဟန္တာသည်။ ပံသုကူလာနိ၊ ပံ့သကူသင်္ကန်းတို့ကို။ ဓာရယိ၊ ကပ္ပဗိန္ဒုထိုး၍ ဝတ်ရုံ၏။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ မဟိစ္ဆော စ၊ အလိုလည်းကြီး၏။ အသန္တုဋ္ဌော စ၊ ယထာလာဘသန္တောသ စသောသန္တောသမှလည်း ကင်း၏။ သံသန္တော၊ လူရဟန်းတို့နှင့်ရောနှောလျက်။ ဥဒ္ဓတော၊ ပျံ့လွင့်သောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ တဿ၊ ထိုအလိုကြီးခြင်း စသည်နှင့်ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ပါပကာ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ သံကိသေသိကာ၊ စိတ်၏ညစ်နွမ်းခြင်းကိုပြုတတ်ကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤအလိုကြီးခြင်း အစရှိကန်သော အကုသိုလ်တရားတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ယတော စ ယသ္မိံ ကာလေ၊ အကြင်အခါ၌။ အယံ ပုဂ္ဂလော၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သတော၊ သတိနှင့်ပြည့်စုံသည်။ အပိစ္ဆော၊ ပစ္စည်းလေးပါးတို့၌ နည်းသောအလိုရှိသည်။ သန္တုဋ္ဌော၊ ရရသမျှသော ပစ္စည်းဖြင့်ရောင့်ရဲလွယ်သည်။ အဝိဃာတဝါ၊ စိတ်၏ပျံ့လွင်ခြင်းမှ ကင်းသည်။ ဝိဝိတ္တော၊ ဝဋ်၌ငြီးငွေ့သော တရား၌ နှစ်လိုခြင်းဖြင့်ဆိတ်ငြိမ်သည်။ နိစ္စံ၊ အမြဲ။ အာရဒ္ဓဝိရိယော၊ ပျင်းခြင်းကိုယ်သဖြင့် အားထုတ်နအပ်သောလုံးလရှိသည်။ ပဝိဝေကရတော၊ ကာဝိဝေကစိတ္တဝိဝေက၌ မွေ့လျော်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုအလိုနည်းခြင်းစသော ဂုဏ်နှင့်ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ကုသလာ၊ လိမ္မာခြင်းကိုဖြစ်စေတတ်သော ကုသိုလ်ဟုဆိုအပ်ကုန်သော။ ဗောဓိပက္ခိကာ၊ မဂ်၌အကျုံဝင်သော သစ္စာလေးပါးကိုသိခြင်းအဖို့၌ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤသတိပဋ္ဌာန်အစရှိကုန်သော သုံးဆယ့်နစ်ပါးအပြားရှိကုန်သော သုံးပါးသောဝိပဿနာဖြင့် ရေတွက်အပ်သောကုန်သော တရားတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သော ပုဂ္ဂလော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အနာသဝေါ၊ အရဟတ္တမဂ်ဖြင့်ဖြစ်သော ခဏမှစ၍ကင်းပြီးသော အာသ

၂၅၈+ ၂၅၉+ ဝေါရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မဟေသိနော၊ မြတ်စွဘုးသည်။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ လောကေ၊ လောကသုံးပါး၌။ အနုတ္တရော၊ သီလသမာဓိစသေ ဂုဏ်ဖြင့်အတုမရှိသော။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မမ၊ ငါ၏။ သင်္ကပ္ပံ၊ အပြီးသို့ရောက်စေခြင်းငှာ မစွမ်းနိုင်သော အဖြစ်ဖြင့်တည်သောငါ၏အကြံကို။ အညာယ၊ သိတော်မူ၍။ မနောမယေန၊ စိတ်ဖြင့်ဖန်ဆင်းအပ်သည်နှင့်တူသော။ ကာယေန၊ ညွတ်သောကိုယ်တော်ဖြင့်။ ဣဒ္ဓိယာ၊ ဤကိုယ်သည် ဤစိတ်ကဲ့သို့ဖြစ်စေသတည်းဟု ဤသို့ဖြစ်သော ဓိဋ္ဌာန်သောတန်ခိုးတော်ဖြင့်။ ဥပသင်္ကမိ၊ ငါ၏အထံသို့ကပ်တော်မူလာ၏။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ မေ၊ ငါ့အား။ သင်္ကပ္ပေါ၊ အဘယ်သို့သဘောရိသော ရှစ်ခုမြောက်သော မဟာပုရိသဝိတက်ဖြစ်သနည်းဟူသော အကြံကို။ အညာယ၊ သိတော်မူ၍။ ဣဒ္ဓိယာ၊ တန်ခိုးဖြင့်။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်တော်မူလာ၏။ နိပ္ပပဉ္စရတော၊ သံသရာဝဋ်ကိုချဲ့တတ်သော တဏှာမာနဒိဋ္ဌိမှ ကင်းသောလောကုတ္တရာတရား၌ မွေ့လျော်ခြင်းရှိတော်မူသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဥတ္တရိ၊ အလွန်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ အဒေသယိ၊ ဟောတော်မူပြီ။ နိပ္ပပဉ္စံ၊ ရာဂအစရှိသော ကိလေသာတို၏ငြိမ်းခြင်းဖြင့် လောကုတ္တရာတရားဟုဆိုအပ်သော သံသရာဝဋ်ကိုချဲ့တတ်သော တရားမှကင်းသော လောကုတ္တရတရားကို။ အဒေသယိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ တဿ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရား၏။ ဓမ္မံ၊ ဟောတော်မူသော တရားတော်ကို။ အညာယ၊ ဟောတော်မူသော တရားတော်အတိုင်းသိ၍။ သာသနေ၊ သုံးပါးသောသိက္ခာဖြင့် ရေတွက်အပ်သော သာသနာတော်၌။ ရတော၊ မွေ့လျာ်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟာသိံ၊ နေပြီ။ မယာ၊ ငါသည်။ တိဿောဝိဇ္ဇာ၊ သုံးပါးသော ဝိဇ္ဇာတို့သို့။ အနုပ္ပတ္တော၊ ရောက်အပ်ကုန်ပြီ။ ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သာသနံ၊ အဆုံးအမဖြစ်သော မဂ်ဟူသော သီတင်းသုံးခြင်းကို။ ကတံ ဝုသိတံ၊ ပြုကျင့်အပ်ပြီ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ယတော၊ အကြင်အခါမှ။ ပဉ္စပညာသဝဿာနိ၊ နှစ်ငါးဆယ့်ငါးနှစ်တို့ပတ်လုံး။ နေသဇ္ဇိကော၊ အိမ်ခြင်းကိုပယ်၍ နိသိဓုတင်ဆောင်တည်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ယတော၊ အကြင်နိသိဓုတင်ဆောင်တည်သော အခါမှစ၍။ ပဉ္စဝိသတိဝဿာနိ၊ နှစ်ဆယ့်ငါးနှစ်တို့ပတ်လုံး။ မိဒ္ဓံ၊ အိပ်မွေ့ခြင်းကို။ သမူဟတံ၊ အကြွမ်းမဲ့ပယ်အပ်သည်။ အဟောသိံ၊ ဖြစ်ပြီ။ ယတော၊ အကြင်အခါမှ။ ဌိတစိတ္တဿ၊ အလုံးစုံ၏နောက်၌ဖြစ်သော စတုတ္ထ

၂၅၉+ ၂၆၀+ ဈာန်စိတ်၌တည်ထသော။ တာဒိနော၊ ဣဋ္ဌာရုံစသည်တို့၌ သည်းခံခြင်းကျေးဇူးနှင့်ပြည့်စုံတော်မူသော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ အာသာသပဿာသာ၊ ထွက်သက်ဝင်သက်တို့သည်။ နာဟုန အဟေသုံ၊ အဖြစ်ကုန်ပြီ။ အနေဇော၊ ဇေဟုဆိုအပ်သော တဏှာမှကင်းတော်မူပြီးသော။ စက္ခုမာ၊ ငါးပါးသော စက္ခုနှင့်ပြည့်စုံတော်မူသော မြတ်စွာဘုရားသည်။ သန္တိံ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲတို့၏ ကင်းငြိမ်းရာဖြစ်သော နိဗ္ဗာန်ကို။ အာရဗ္ဗ၊ အာရုံပြု၍။ ပရိနိဗ္ဗုတော၊ အနုပါဒိသေသနိဗ္ဗာနဓာတ်ဖြင့် ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုတော်မူ၏။ အသလ္လီနေန၊ မပျက်မစီးသော ပွင့်လင်းသော။ စိတ္တေန၊ စိတ်ဖြင့်။ ဝေဒနံ၊ သတိပညာအအဆင်အခြင်နှင် ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုခါနီးကာလ၌ ဖြစ်သောဝေဒနာကို။ အဇ္ဈာဝါသယိ၊ ထိုဝေဒနာသို့မလိုက်မူ၍ ထိုမှဤမှလှည့်တော်မူ၏။ ကိံ ဝိယ၊ အဘယ်ကဲ့သို့နည်းဟူမူကား။ ပဇ္ဇောတဿ၊ ဆီမီးစာကိုစွဲ၍ဖြစ်သော ဆီမီး၏။ နိဗ္ဗာယတိ ဣဝ၊ ထိုဆီမီးစာကုန်သဖြင့် ငြိးမ်းသကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထိုအတူ။ စေတသော၊ စိတ်တော်၏။ ဝိမောက္ခော၊ အလုံးစုံသောကိလေသာတို့မှ လွတ်ပြီးသည်ဖြစ်၍။ နိဗ္ဗာနံ၊ ကိလေသာလ ဘိသင်္ခါရကိုမှိ၍ဖြစ်သော ခန္ဓာသန္တာန်တော်၏ ကုန်သဖြင့် ငြိမ်းခြင်းသည်။ အာဟု၊ ဖြစ်ပြီ။ ဧတ ဓမ္မာ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရား သန္တာန်တော်၌ဖြစ်သော သဘောရှိကုန်သော။ ဖဿ ပဉ္စမာ၊ ဖဿလျှင်ငါးခုမြောက်ဖြစ်ကုန်သော တရားတို့သည်။ မုနိနော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ န ဘဝိဿန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဒေ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပရိနိဗ္ဗုတေ၊ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုတော်မူပြီးသည်ရှိသော်။ အညေ ဓမ္မာ၊ တစ်ပါးကုန်သောစိတ် စေသတိက်တရားတို့သည်။ န ဘာဝိသန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ ဇာလိနိ၊ ဇာလိနိအမည်ရှိသော နတ်သမီး။ ဒေဝကာယသ္မိံ၊ နတ်အပေါင်း၌။ ပုနဝါသော၊ ပဋိသန္ဓေနေသည်အစွမ်းဖြင့် တစ်ဖန်နတ်တို့နှင့်တကွ နေရခြင်းသည်။ ဣဒါနိ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ အယှံ၊ ငါအား။ နတ္ထိ၊ မရှိပြီ။ ဇာတိသံသာရော၊ ဇာတိအရင်းရှိသော သံသရာဝဋ်ဆင်းရဲသည်။ ဝီခီဏော၊ ကုန်ပြီ။ ဒါနိ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ပုနဗ္ဘဝေါ၊ နောင်အခါ ဘဝသစ်၌ဖြစ်ခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိပြီ။ ယဿ၊ အကြင်ရဟန္တာဖြစ်သောရဟန်းသည်အား။ မုဟုတ္တေန၊ တစ်ခဏခြင်းဖြင့်သာလျှင်။ သဟဿဿဓာ၊ များသောအထောင်အပြားရှိသော။ သဗြဟ္မကပ္ပေါ၊ ဗြဟ္မာ့ပြည့်နှင့်ကတွသော။ လောကော၊ လောကကို။ သံဝိဒိတော၊ မျက်မှောက်ပြုသောအားဖြင့် သိအပ်၏။ ဣဒ္ဓိဂုဏေ၊ တန်ခိုး၏ပြည့်စုံခြင်းဟုဆိုအပ်သော။ စုတုပပါတေ၊ သတ္တဝါတို့

၂၆၀+ ၂၆၁+ ၏စုတိပဋိသန္ဓေ အန်းကုသ သော ဒိဗ္ဗစက္ခုအဘိညာဉ်၌။ ဝသ၊ လေ့လာခြင်းသို့ရောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကောလေ၊ ကပ်သော ကာလ၌။ ဒေဝတာ၊ နတ်တို့ကို။ ပဿတိ၊ မြင်၏။ ပုရေ၊ ရှေးဘဝ၌။ ဒလိဒ္ဒေါ၊ ဆင်းရဲသော။ ဃာသဟရကော၊ စားရုံမျှအကျိုးငှာ အခကိုယူ၍ အသက်မွေးတတ်သော။ အန္နဘာရော၊ အန္နဘာရမည်သောသူသူ။ အာသိံ၊ ဖြစ်ခဲ့ဘူး၏။ ယသဿိနံ၊ ပြန့်နှံသောကျော်စောခြင်းရှိသော။ ဥပရိဋ္ဌံ၊ ဥပရိဋ္ဌမည်သော။ သမဏံ၊ ငြိမ်းစေအပ်ပြီးသော မကောင်းမှုရှိသော။ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါကို။ ပဋိပါဒေသိ၊ ရှေးရှုဖြစ်၍ အဟာရဖြစ်သော အလှူကိုလှူ၏။ သော အဟံ၊ ထိုငါသည်။ သကျကုလေ၊ ကာသီဝင်မင်းမျိုး၌။ ဇာတော၊ ဖြစ်လာသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ နစ္စ ဂီတေဟိ၊ ကခြင်းသီခြင်းတို့နှင့်။ ဥပေတော၊ ပြည့်စုံသော။ သမ္မတာဠပ္ပဗောဓနော၊ ကြေးမောင်းနင်းခွက်ခွင်းသံဖြင့်နိုးစေအပ်သော။ အနုရုဒ္ဓေါတိ၊ အနုရုဒ္ဓဟူ၍။ မံ၊ ငါကို။ ဝိဒူ၊ ခပ်သိမ်းသောသူတို့သိကုန်၏။ အထ တသ္မိံ ကာလေ၊ ထိုအခါ၌။ အကုတောဘယံ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော ဘေးမှကင်းတော်မူပြီးသော။ သတ္ထာရံ၊ လူနတ်တို့၏ ဆရာဖြစ်တော်မူသော။ သဗ္ဗုဒ္ဓံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဒ္ဒသာသိံ၊ မြင်ပြီ။ တသ္မိံ၊ ထိုဘုရားရှင်၌။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ပသာဒေတွာ၊ ကြည်ညိုစေ၍။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင်သော ရဟန်း၏ဘောင်၌။ ပဗ္ဗဇ္ဇိ၊ ရဟန်းပြုပြီ။ တတ္ထ၊ ထိုဘုရားသခင်အထံတော်၌။ ပဗ္ဗဇိတွာ၊ ရဟန်းပြုပြီး၍။ ဝုသိတံ၊ သုံးအပ်သော မဂ်ဟူသော သီတင်းရှိသည်ဖြစ်ဖြစ်။ အဋ္ဌာသိံ၊ တည်ပြီ။ အဟံ၊ ငါသည်။ စတုရန္တော၊ သမုဒ္ဓရာလေးစင်း အဆုံးရှိသောမြေအပြင်ကို။ ဝိဇိတာဝီ၊ အောင်စွမ်းနိုင်သော။ မနုဿိန္ဒော၊ လူတို့ကိုအုးရသော စကြာမင်းသည်။ ဟတွာ၊ ဖြစ်၍။ သတ္တက္ခတ္တုံ၊ ခုနစ်ကြိမ်။ ရဇ္ဇံ၊ စကြားမင်းအဖြစ်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ အကာရယိံ၊ ပြုခဲ့ဘူးပြီ။ ဇမ္ဗူမဏ္ဍဿ၊ ဇမ္ဗူဒီပါကျွန်းကို။ ဣဿရော၊ အစိုးရသော မင်းသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ အဒဏ္ဍေန၊ ဒုတ်လှံကန်ဖြင့် မရိုက်မပုတ်ရဘဲ။ အသတ္ထေန၊ လှံဓားလက်နက်ဖြင့် မညှဉ်းဆဲမနှိပ်စက်ရဘဲ။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ အနုသာသယိံ၊ တိုင်းနိုင်ငံ၌နေသော သူအပေါင်းကိုဆုံးမခဲ့ဘူးပြီ။ ဣတော၊ ဤလူ့ပြည်မှ။ စဝိတွာ၊ စုတေ့၍။ ဒေဝလောကေ၊ နတ်ပြည်၌။ သတ္ထာ၊ နတ်တို့ကိုအစိုးရသော သိကြားမင်းအဖြစ်ဖြင့်ခုနှစ်ကြိမ်။ တတော၊ ထိုနတ်ပြည့်မှ။ စဝိတွာ၊ စုတေ့၍။ မနုဿလောကေ၊ လူ့ပြည်၌။ သတ္တ၊

၂၆၁+ ၂၆၂+ စကြာမင်းအဖြစ်ဖြင့် ခုနှစ်ကြိမ်။ ဣဓ၊ ဤသို့။ စုဒ္ဒသ၊ တစ်ဆယ့်လေးကြိမ်တို့ပတ်လုံ။ သံသရာနိ၊ ဘဝတစ်ပါး၌ ကျင့်လည်ခြင်းတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်ပြီ။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒေဝလောကေ၊ နတ်ပြည်၌။ ဌိတော၊ တည်လျက်။ နိဝါသံ၊ ရှေး၌နေဘူးသော အမျိုးအမည်ကို။ အဘာဇာနိဿံ၊ သိဘူးပြီး။ ပဉ္စင်္ဂိကေ၊ ပီတိနှံ့ခြင်းသုခနှံ့ခြင်းစသော ငါးပါးသော အင်္ဂါရှိသော။ သမာဓိမှိ၊ အဘိညာဉ်၏ အခြေဖြစ်သော စတုတ္ထဈာန် သမာဓိသည်။ သန္တေ၊ ဆင်ကျင့်ဘက်ဖြစ်သော နိဝရဏစသောတရားတို့၏ ငြိမ်းကြောင်းဖြစ်သော။ သော ဧကောဒိဘာဝတေ၊ မြတ်သည်ဖြစ်၍ ဖြစ်သောသစတုတ္ထဈာန်သမာဓိကို၏ ပွားစေခြင်းသို့ရောက်လတ်သည်ရှိသော်။ ပဋိပဿဒ္ဓိလဒ္ဓိမှိ၊ ကိလေသာတို့၏ ငြိမ်းခြင်းကိုရအပ်သည်ရှိသော်။ မေ မယှံ၊ ငါ၏။ ဒိဗ္ဗစက္ခု၊ ဒိဗ္ဗစက္ခုအဘိညာဉ်သည်။ ဝိသုဇ္ဈိ၊ တစ်ဆယ့်တစ်ပါးသော ညစ်ညူးခြင်းမှလွတ်သဖြင့် စင်ကြယ်၏။ သတ္ထာနံ၊ သတ္ထဝါတို့၏။ အာဂတိစ၊ ဤသတ္တဝါတို့သည် ထိုလေမှသွား၍ ထိုဘဝ၌ဖြစ်လတ္တံ့သည်ကိုလည်းကောင်း။ ဂတိ စ၊ ဤလောမှသွား၍ ထိုဘဝ၌ဖြစ်လတ္တံ့သည်ကိုလည်းကောင်း။ ဣတ္ထဘာဝဉ္စ၊ ဤလူပြည်၌ဖြစ်သည်ကိုလည်းကောင်း။ အညာဘာဝဉ္စ၊ ထိုလူပြည့်မှတစ်ပါးသော တိရစ္ဆာန်အဖြစ်ကိုလည်းကောင်း။ ပဉ္စင်္ဂိကေ၊ ငါးပါးသော အင်္ဂါရှိသော။ ဈာနေ၊ ဈာန်၌။ ဌိတော၊ တည်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ စုတုပပါတံ၊ ပဋိသန္ဓေစုတိအနီးကို။ ဇာနာမိ၊ ရှေးဦးစွာသိနှင့်၏။ မယာ၊ ငါသည်။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့ကို။ ပရိစိဏ္ဏော၊ မေတ္တာစသည်ကိုပွားစေသော အားဖြင့်အလေ့အလာပြုအပ်ပြီ။ ပ။ ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သာသနံ၊ အဆုံးအမဟူသော အကျင့်ကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်ပြီ။ ဂရုဘာရော၊ ခန္ဓဟူသော လေးစွာသောဝန်ကို။ ဩဟိတော၊ ချအပ်ပြီ။ ဘဝနေတ္ထိ၊ ဘဝသုံးပါးသို့ဝင်ဆောင်တတ်သာ တဏှာဟူသော ကြိုးကို။ သမူဟတာ၊ အရဟတ္တမဂ်ဉာဏ်ဖြင့် အကြွင်းမဲ့ဖြတ်အပ်ပြီ။ ဝိဇ္ဇိနံ၊ ဝဇ္ဇိတိုင်းသားတို့၏။ ဝေဠုဝဂါမေ၊ ဝါးတောရွာ၌။ အယံ၊ ငါသည်။ ဇိဝိတသံခယာ၊ အသက်၏ကုန်ခြင်းကြောင့်။ ဝေဠဂုမ္ဗိသ္မိံ ဝေဠုဂုမ္ဗဿ၊ ဝါးချုံ၏။ ဟေဋ္ဌတော၊ အောက်မှ။ အနာသဝေါ၊ အာသဝေါကင်းပြီးသည်ဖြစ်၍။ နိဗ္ဗာယိဿံ၊ အနုပါဒိသေသနိဗ္ဗာနဓာတ်ဖြင့် ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုလတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အနုရုဒ္ဓေါထေရော၊ အနုရုဒ္ဓါထေရ်သည်။ ဣမာ ဂါထာယော၊ ဤဖွဲ့ဆိုသီကုံးအပ်သော နှစ်ဆယ့်ခြောက်ဂါထာတို့ကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ရွတ်ဆိုပြီ။ အနုရုဒ္ဓါထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။

၂၆၂+ ၂၆၃+ (၂၅၇) ပုမ္ဖိတမှိ၊ ပွင့်သော။ မဟာဝနေ၊ ကြီးစွာသော အင်းကြင်းတော၌။ နိသိန္နဿ၊ နေထသော။ ပဝိဝိတ္တဿ၊ ဆိတ်ငြိမ်ခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော ကိလေသာကိုခွာသဖြင့် ဝိဝေကကိုအားထုတ်လေ့ရှိထသော။ ဈာယိနော၊ ဈာန်ဝင်စားလေ့ရှိထသော။ သမဏဿ၊ ရဟန်းအား။ စိန္တာ၊ တရားကိုကြံစည်ခြင်းသည်။ အာဟု၊ ဖြစ်ပြီ။ ပုရိသုတ္တမေ၊ ယောကျ်ားတကာတို့ထက် မြတ်သော။ လောကနာတမှီ၊ လူသုံးပါးတို့၏ ကိုးကွယ်ရာဖြစ်တော်မူသော မြတ်စွာဘုရားသည်။ တိဋ္ဌန္တေ၊ ထင်းရှာရှိတော်မူစဉ်။ အညထာ၊ တစ်ပါးသော အပြားဖြင့်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣရိယံ စရိတံ၊ ဆုံးမတော်မူတိုင်းကျင့်ခြင်းသည်။ အာသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ အညထာ၊ ထိုဆိုခဲ့ပြီးသည်မှတစ်ပါးသော အခြင်းအရာဖြင့်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဣရိယံ စရိတံ၊ ရှေးမှမဖေါက်မပြန်ကျင့်ခြင်းသည်။ ဒိဿတိ၊ ထင်၏။ မတ္တဋ္ဌိယံ၊ မျှခြပ်းအကျိုးရှိသော။ သီတဝါတပရိတ္တာနံ၊ ချမ်းသောလောကိုတားမြစ်တတ်သော။ ဟိရိကောပိနဆာဒနံ၊ ရှေက်ကြောက်အပ်သော ကျဉ်းမြှောင်းရှို့ဝှာက်အပ်သော အရပ်ကိုဖုံးလွှမ်းခြင်း ကိုပြု၍။ ဣတရီတရေန၊ ရရသမျှသော ပစ္စည်းဖြင့်။ သန္တုဋ္ဌော၊ ရောင့်ရဲခြင်းသို့ ရောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အဘုဉ္ဇိံသု၊ သုံးဆောင်ကုန်ပြီ။ ပဏိတံ ဝါ၊ မြတ်သော အရသာရှိသော ထောပတ်အစသည်နှင့် ရောနှောအပ်သော အစာကိုလည်းကောင်း။ ယဒိ၊ ထိုမြို့။ လူခံဝါ၊ ထိုထောပတ်အစသည်နှင့် မရောနှောအပ်သော အစာကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပံ ဝါ၊ လေးလုပ်ငါးလုပ်မျှလောက်သော အနည်းငယ်သော အစာကိုလည်းကောင်း။ ယဒိ၊ ထိုမြို့။ ဗဟုံ ဝါ၊ များသော အစာကိုလည်းကောင်း။ လဘိတွာ၊ ရကုန်၍။ အဂိဒ္ဓါ၊ ထိုအစာ၌ မမက်ေမောခြင်းသို့ရောက်သည်ဖြစ်၍။ နာဓိမုစ္ဆိတာ၊ ထိုအခါ၌ တဏှာဖြင့်တောင့်တခြင်းကင်းကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဗ္ဘဉ္ဇနံဝိယ၊ မျက်စီကိုလိမ်းကြံသောဆီးစသည်ကဲ့သို့။ ယာပနတ္ထံ၊ မျှခြင်းအကျိုးငှာ။ အာဟာရံ၊ အာဟာရကို။ အဘုဉ္ဇိံသု၊ သုံးဆာင်ကုန်ပြီ။ ဇီဝိတာနံ၊ အသက်တို့၏။ ပရိက္ခာရေ၊ ဖြစ်ခြင်းငှာ အစောင့်အရှောက်ဖြစ်၍ဖြစ်သော။ ဘေသဇ္ဇေစ၊ ဆေး၌လည်းကောင်း။ အထ၊ ထိုမှတစ်ပါး။ ပစ္စယေစ၊ ကြွင်းသောကောျင်းပစ္စည်း၌ လည်းကောင်း။ ဗာဠံ၊ အလွန်။ ဥဿုကာ၊ လုံ့လပြုကုန်သည်။ န အာသုံ၊ မြစ်ကုန်။ တေ၊ ထိုရှေး၌ဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ အာသဝက္ခယေ၊ အာသဝေါတရားတို့၏ ကုန်ခြင်း၌။ ဥဿုကာ၊ လုံ့လပြုကုန်သည်။ အာသုံယထာ၊ ဖြစ်ကုန်သကဲ့သို့။ တထာ၊ ထိုအတူ။ တေ၊ ထိုအနာဖြင့်နှိပ်စက်ကုန်သော ရဟန်း

၂၆၃+ ၂၆၄+ တို့သည်။ ဗာဠံ၊ သူနာပစ္စည်း၌ အလွန်အကဲ။ ဥဿုကာ၊ အားထုတ်ကုန်သည်။ နဟေသုံ၊ မဖြစ်ကုန်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အရညေ၊ တော၌။ ရူက္ခမူလေသု စ၊ သစ်ပင်ရင်းတို့လည်းကောင်း။ ကန္ဒရာသုစ၊ ချောက်တို့၌ လည်းကောင်း။ ဂုဟာသု စ၊ တောင်ခေါင်းလိုဏ်ခေါင်းတို့၌လည်းကောင်း။ ဝိဝေကံ၊ ဈာန်ကို။ အနုဗြူဟန္တာ၊ ပွားစေကုန်လျက်။ တမ္ဖရာယတနာ၊ ထိုဝိဝေကလျှင်လည်းလျောင်းရာရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟံသု၊ နေကုန်ပြီ။ နိစာ၊ မိမိကိုယ်ကိုခြီးမြှင့်ခြင်းသူတစ်ပါးကို ရှုတ်ချခြင်းကို မပြုမူ၍နှိပ်ချသော ခြစ်ခြင်းရှိကုန်သော။ နိဝိဋ္ဌာ၊ သာသ၌သက်ဝင်၍တည်သော သဒ္ဓါတရားရှိကုန်သော။ သုတရာ၊ အလိုနည်းခြင်းစသော အဖြစ်ဖြင့်မွေ့မြူလွယ်ကုန်သော။ မုဒု၊ ဝတ်ကြီးဝတ်ငယ်အကျင့်မြတ်သော အကျင့်၌နူးညံ့ကုန်သော။ အတ္တဒ္ဓမာနသာ၊ မကြမ်းတန်းသော စိတ်ရှိကုန်ထသော။ အဗျာသေကာ၊ သတိနှင့်မင်းသော အားဖြင့်တဏှာမနာဒိဋ္ဌိအစရှိသော ကိလေသာတို့နှင့် ရောရှက်ခြင်းကင်းကုန်ထသော။ အမုခရာ၊ မကြမ်းတမ်းသောယ နုတ်လည်းရှိကုန်ထသော။ အတ္ထစိန္တာ၊ အကျိုးစိပွားကိုကြံတတ်ကုန်ထသော။ ဝသာနုဂါ၊ မိမိအကျိုးသူတစ်ပါးအကျိုးကိုကြံခြင်းသို့ အစဉ်လိုက်ကုန်ထသော။ ယေ ထေရာ၊ အကြင်မထေရ်တို့သည်။ ဝိဟရိံသု၊ နေကုန်ပြီ။ တထော ကသ္မာကရဏာ၊ ထို့သို့နှိပ်ချသော ဖြစ်ခြင်းစသော အကြောင်းကြောင့်။ တံ ဂမနံ၊ ထိုသို့တက်ခြင်းနောက်သို့ဆုတ်ခြင်းစသော သွားခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဘုတ္တံ၊ ပစ္စည်းလေးပါးကိုသုံးဆောင်ခြင်းသည် လည်းကောင်း။ နိသေဝိတံ၊ ဆွမ်းခံသော အားမြင်မှိဝဲခြင်းသည်လည်းကော်း။ ပါသာဒိကံ၊ ကြည်ညိုဖွယ်ကိုဆောင်တတ်သည်။ အာသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ ဝိယ၊ အဘယ်ကဲ့သို့နည်းဟူမူကား။ တေ လဓာရာ၊ ဆီအရည်သည်။ သိနိဒ္ဓါ၊ ပြေပြစ်ရှုဖွယ်ကြည်ညိုဖွယ်ကို ဆောင်တတ်သည်။ ဟောတိ ယထာ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထိုအတူ။ တေသံ ထေရာနံ၊ ထိုမထေရ်တို့၏။ ဣရိယာပထော၊ သွားခြင်းရပ်ခြင်းတူရူကြည့်ခြင်းတစောင့်ကြည့်ခြင်းစသော ဣရိယာပုလ်သည်။ ပါသာဒိကော၊ ကြည်ညိုဖွယ်ကိုဆောင်တတ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ သဗ္ဗာသဝပရိက္ခီဏာ၊ အလုံးစုံကုန်ပြီးသော အာသဝေါတရားရှိကုန်သော။ မဟာဈာယီ၊ များစွာဈာန်ဝင်စားလေမြတ်သော နိဗ္ဗာန်ကိုရှုလေ့ရှိကုန်သော။ မဟာဟိတာ၊ များမြတ်သော အကျိုးလျှင်လျှောင်းရာ ရှိသော မထေရ်တို့သည်။ ဒါနိ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ နိဗ္ဗုတာ၊ နိဗ္ဗာန်ပြုတော်မူကုန်ပြီ။ ဒါနိ ဣဒါနိ+

၂၆၄+ ၂၆၅+ ယခုနောင်ကာလ၌ကား။ တာဒိသာ၊ ထိုရှေးမထေရ်တို့နှင့် တူသောသဘောရှိကုန်သော။ ထေရာ၊ မထေရ်တို့သည်။ ပရိတ္တာ၊ အနည်းငယ်မျှသာဖြစ်ကုန်၏။ ကုသလာနံ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ ဝဋ်မှထွက်မြောက်ခြင်း၏ အဆောက်အဦးဖြစ်ကုန်သော အပြစ်မရှိသော တရားတို့၏လည်းကောင်း။ ပညာယ စ၊ ထိုသို့ဝဋ်မှ ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သောပညာ၏လည်းကေင်း။ ပရိက္ခာယ၊ ကုန်းခြင်းကြောင့်။ သဗ္ဗကာရဝရူပေတံ၊ အလုံးစုံသော အခြင်းအရာအထူးတို့နှင့် ပြည့်စုံသော။ ဇိနသာသနံ၊ မြတ်စွာဘုရားသာသသနာတော်ကို။ လဇ္ဇတေ ဝိနာသတိ၊ ဖျက်ဆီး၏။ ပါပကာနဉ္စ+

ဓမ္မာနံ၊ ကာယဒုစရိုက်အစရှိကုန်သော ယုတ်မာသောတရားတို့၏လည်းကောင်း။ ကိလေသာနဉ္စ၊ လောဘအစရှိသော ကိလေသာတို့နှင့်လည်းကောင်း။ ယော ဥတုယောကာလော၊ ဖြစ်သောကာလသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သော အယံကာလော၊ ထိုကာလသည်။ ဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။ ယေစ၊ အကြင်သူတို့နမူကား။ ဧဝ ရူပေကာလေ၊ ဤသို့သဘောရှိသော ကာလ၌။ ပဝိဝေကာယ၊ ဥပဓိဝိဝေကအကျိုးငှာ။ ဥပဋ္ဌိတာ အာရဒ္ဓဝီရိယာ၊ အားထုတ်အပ်သော လုံ့လရှိကုန်၏။ တေ ထေရာ၊ ထိုမထေရ်တို့ကား။ သဒ္ဓမ္မသေကာ၊ ကြွင်းသောအကျင့်ဟုဆိုအပ်သော သူတော်ကောင်းတရားရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ယေ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဩရသံပုတ္တောဟိ၊ ရင်တော်နှစ်ဖြစ်သော သားတော်၏အဖြစ်တို့မှ။ ပရိက္ခိယံ၊ ပျက်စီးခြင်းသို့။ ဂမိတာ၊ ရောက်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ကိလေသာ၊ ယခုအခါ၌ အခွင့်ရကုန်သည်ဖြစ်၍ ကိလေသာတို့သည်။ ပဝဍ္ဎန္တာ၊ ပွားခြင်းပြန့်ပြောခြင်းသို့ ရောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဗဟုဇနံ ဗဟုဇနာနံ၊ များစွာသော ပုထုဇဉ်မိုက်တို့၏။ အဝိသန္တိ၊ သန္တာန်သို့ဝင်ကုန်သည်။ ဧဝံ ဘူတာ စ၊ သူမိုက်တို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ ကတွ။ ရက္ခသာ၊ ရက္ခိုက်ဘီလူးတို့သည်။ ကီဠန္တိ ဣဝ၊ ကစားမြူးတူးကုန်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထိုအတူ။ တေ ကိလေသာ၊ ထိုကိလေသာတို့သည်။ ဘိက္ခူ၊ ဘုရားစသော ဆေးသမားမှကင်းသော ရဟန်းမိုက်တို့ကို။ အာဝိသိတွာ၊ အထွင်းသို့ဝင်၍။ ကီဠန္တိမညေ၊ ထိုကိလေသာတို့နှင့် တကွမြူတူးကုန်ယောင်တကား။ ယေန ရာ၊ အကြင်သူတို့ကို။ ကိလေသေဟိ၊ ကိလေသာတို့သည်။ အဘိဘူတာ၊ နှိပ်စက်အပ်ကုန်၏။ တေနရာ၊ ထိုသူတို့သည်။ တေန တေန၊ ထိုထိုသို့သော တစ်စုံတစ်ခုသော ဘဝဟုဆိုအပ်သော အရပ်မျက်နှာအဖို့ဖြင့်။ ဝိဓာဝိတာ၊ ဖောက်ပြန်သောအားဖြင့် ပြေးသွားကုန်ရကုန်

၂၆၅+ ၂၆၆+ ယေ နရာ၊ အကြင်သူတို့သည်။ ကိလေသာဝတ္ထူသု၊ ရှေးကိလေသာသည် နောက်ကိလေသာ၏အကြောင်းဖြစ်သောကြောင့် ကိလေသာ၏အကြောင်းတို့သည်။ သမုဒိတေသု၊ ပေါင်းမိကုန်သည်ရှိသော်။ သသင်္ဂါမေ၊ ရွှေငွေပတ္တမြားပုလဲစသော ဥစ္စာတို့ကို ထိုထိုသို့သောသူတို့၏ ဥစ္စာဖြစ်စေသတည်းဟူ၍ ထိုကာမဂုဏ်ဟုဆိုအပ်သော စစ်ထိုးခြင်းကို။ ဃောသိတေဝိယ၊ ကြွေးကြော်သကဲ့သို့။ တေဟိ တေဟိ၊ ထိုထိုကိလေသာယတို့ဖြင့်။ အဘိဘူတာ၊ နှိပ်စက်အပ်ကုန်သော။ တေ ဗာလပုထုဇ္ဇနာ၊ ထိုမိုက်စွာသော ပုထုဇဉ်တို့သည်။ တေန တေန အာရမ္မဏသာဂေန၊ ထိုထိုသို့ဆိုအပ်သော သူတော်ကောင်းတရားကို။ ပရိစ္စိဇိတွာ၊ စွန့်၍။ အညမညေဟိ၊ အာမိသဟူသော ကြောင့်ကြခြင်းရှိသော အချင်းချင်းတို့သည်။ ဘဏ္ဍရေ၊ ငြင်းခုံခြင်းကိုပြုကုန်၏။ ဒိဋ္ဌိဂတာနိ၊ မိစ္ဆာအယူတို့သို့။ အနွန္တာအနဂစ္ဆန္တာ၊ အစဉ်လိုက်သော သူတို့သည်။ ဣဒံ၊ ဤသတ္တဇိဝစသော တရားသည်။ သေယျော၊ ပရမတ္ထတရားပင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မညရေမညန္တိ၊ အောက်မေ့ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မညိတွာ၊ အောက်မေ့ကုန်၍။ ဓနဉ္စ၊ ဥစ္စာကိုလည်းကောင်း။ ပုတ္တဉ္စ၊ သားကိုလည်းကောင်း။ ဘရိယဉ္စ၊ မယားကိုလည်းကောင်း။ ဆဋ္ဋယိတွာန၊ စွန့်၍။ နိဂ္ဂတာ၊ အိမ်မထက်ကုန်၏။ ကဋစ္ဆု ဘိက္ခဟေတူပိ၊ တစ်ယောက်မမျှသော ဆွမ်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ အကိစ္စာနိ၊ ရဟန်းတို့ခံခြင်းကိုမပြုအပ်သော အမှုတို့ဟူ၍။ နိသေဝရေ၊ မမှိဝဲခြင်းတို့ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ဥဒရာဝဒေဟကံ၊ ဝမ်းပြည့်ရုံမျှ။ ဘုတွာ၊ စား၍။ ဥတ္တာနသေယျကာ၊ ပက်လက်အိပ်ခြင်းတို့ကို။ သယန္တိ၊ အိပ်ကုန်၏။ ယာကထာ၊ အကြင်ရာဇကအထာအစရှသော စကားကို။ သတ္ထု၊ မြတ်နစွာဘုရားသည်။ ဂရဟိတာ၊ ကဲ့ရဲ့အပ်၏။ ပဋိဗုဒ္ဓါ၊ အိပ်၍နိုးကုန်သည်ရှိသော်။ သာကထာ၊ ထိုဘုရားစက်ဆုပ်အပ်သော ရာဇကထာစသော စကားကို။ ဝဒ္ဓေန္တိ၊ ပွားစေကုန်သော ထီးထန်းရွက်အစရှိသော အတတ်ဆင်ဆေးအတတ်မြင်းဆေးအတတ်အစရှိသည်ကို။ စိတ္တိံ ကတွာန၊ အရိုသေပြုကုန်၍။ ဘိက္ခိရေ၊ သင်ကုန်၏။ အဇ္ဈတ္တံ၊ အတွင်းသန္တာန်ဖြစ်၌ဖြစ်သော စိတ်ကို။ အဝူပသန္တာ၊ ကိလေသာမှ မငြိမ်းစေနိုင်သည်ဖြစ်၍။ သာမညတ္ထာတိ၊ ရဟန်းရားပင်တည်းဟူ၍။ အစ္ဆတိ၊ နေ၏။ မတ္တိကဉ္စ၊ ပကတိအဆင်းငါးပါးသော အဆင်းရှိသော မြေသပိတ်ကိုလည်းကောင်း။ တေလံ စုဏ္ဏဉ္စ၊ ပကတိသော ဆီနံ့သာမှုန့်စသည်ဖြင့် ပြုပြင်အပ်

၂၆၆+ ၂၆၇+ သောဆီကသယ်မှုန့်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဥဒကာသနဘောဇနဉ္စ၊ ရေနေရာဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ဗဟုတ္တရံ၊ များစွာကုန်သည်ရှိသော်။ ဂီဟိနံ၊ လူတို့သည်။ ဥပနာမေန္တိ၊ ကပ်ပေကုန်၏။ ဒန္တပေါဏဉ္စ၊ တံပူကိုလည်းကောင်း။ ကပိဋ္ဌဉ္စ၊ သီသီးကိုလည်းကောင်း။ ပုမ္ဖံ၊ မြတ်လေးပွင့်စကားပွင့်စသော ပန်းကိုလည်လည်းကောင်း။ ခါဒနီယာနိ စ၊ တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးအပြားရှိသော ခဲဖွယ်အထူးတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပိဏ္ဍပါတေစ သမ္ပန္နေ၊ အဆင်းစသည်၏ ပြည့်စုံခြင်းနှင့်ယှဉ်သော ဆွမ်းအထူးတို့ကိုလည်းကောင်း။ အမ္ဗေအမ္ဗာနိ စ၊ သရက်သီးတို့ကိုလည်းကောင်း။ အာမလာကာနိ စ၊ ရှစ်ရှားသီးတို့ကိုလည်းကောင်း။ သဗ္ဗတ္ထ၊ လုံးစုံ၌။ ဗဟုတ္တရံ၊ များစွာသော ဆွမ်းစသော အလွန်အလွန်ကို။ ဂိဟီနံ၊ လူတို့သည်။ ဥပနာမေန္တိ၊ ကပ်စေကုန်၏။ ဘေသဇ္ဇေသု၊ လူတို့အားဆေးနှင့်ယှဉ်သည်တို့၌။ ဝေဇ္ဇာ၊ ဆေးသမားတို့သည်။ ပဋိပဇ္ဇန္တိယထာ၊ ကျင့်ကုန်သကဲ့သို့။ တထာ၊ ထိုအတူ။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပဋိပဇ္ဇန္တိ၊ ကျင့်ကုန်၏။ ကိစ္စာကိစ္စေ၊ လူတို့အမှုငယ် အမှုကြီးကို ပြောဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ ဂိဟီ၊ လူတို့သည်။ ပဋိပဇ္ဇန္တိယထာ၊ ကျင့်ကုန်သကဲ့သို့လည်ကောင်း။ ဂဏိကာ၊ ပြည့်တန်ဆာမတို့သည်။ ဝိဘူသာယံ ဝိယ၊ မိမိကိုယ်ကိုတန်ဆာဆင်ကုန်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဣဿရေ၊ အစိုးရခြင်း၌ဖြစ်သော။ ခတ္တိယော၊ မင်းသည်။ ဝသံ၊ မိမိနိုင်ငံသို့။ ဝတ္တေဟိ ယထာ၊ လိုက်စေသကဲ့သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထိုအတူ။ ကုလဝတီ၊ ဒါယကာရှိသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဝတ္တန္တိ၊ လိုက်ကုန်၏။ နေကတိကာ၊ စင်းလဲခြင်း၌ ယှဉ်ကုန်သောရွှေမဟုတ်သည်ကို ရွှေကဲ့သို့။ အတုပြု၍ လှည့်စားတတ်ကုန်သော။ ဝဉ္စနိကာ၊ ချိန်းစဉ်းလဲတင်းစဉ်လသို့ အတုပြု၍လှည့်စားတတ်ကုန်သော။ ကူဋသက္ခိ၊ မမှန်သော သက်သေရှိကုန်သော။ အပါဋုကာ၊ မစောင့်စည်းခြင်း အသက်မွေခြင်းရှိကုန်သော သူတို့သည်။ ဗဟူဟိ ပရိကပ္ပေဟိ၊ ဆိုအပ်ခဲပြီးသော မိစ္ဆာဇီဝအပြားတို့ဖြင့်။ အာမိသံ၊ ဆွမ်းပစ္စည်းစသော အာမိသကို။ ပရိဘုဉ္ဇရေ၊ သုံးဆောင်ကုန်၏။ သေသကပ္ပေ၊ အပ်၏ဟူသော အမြွက်ဖြင့်။ ပရိယယေ၊ ပစ္စည်းတို့၌ ပရိယာယ်စကားနှင့်ယှဉ်သော။ ပရိကပ္ပေ၊ ပွားစီးခြင်းစသော အကြံ၌။ အနုဓာဝိတာ၊ အလိုကြိးခြင်းစသော ပါပဓမ္မတို့ဖြင့်ပြေးဝင်ရောနှောကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဇိဝိကတ္တာ၊ အသက်မွေးခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ဥပါယေန၊ ပရိယာယ်စကားစသော အကြောင်းရှိသော ပစ္စည်းကိုဖြစ်စေသောနည်းဖြင့်။ ဗဟုဓနံ၊ များစွာသော ဥစ္စာ

၂၆၇+ ၂၆၈+ ကို။ သင်္ကဍ္ဎန္တိ၊ ငင်ဆာင်ကုန်၏။ ပရိသံပရိသာယ၊ ပရိသတ်၌။ ကမ္မတော ကမ္မဟေုတ၊ မိမိသည်ပြုအပ်သော အမှုကြီးငယ်ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ဥပဋ္ဌပေန္တိ၊ မိမိကိုယ်လုပ်ကျွေးစေကုန်၏။ ဓမ္မတော၊ ဓမ္မဟူသောအကြောင်းကြောင့်။ နော စ ဥပဋ္ဌပေန္တိ၊ မလုပ်ကြွေးစေကုန်။ လာဘတော၊ လာဘ်ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ပရေသံ၊ သူတစ်ပါးတို့အား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေန္တိ၊ ဟောကုန်၏။ အတ္ထတော၊ ပစ္စုပ္ပန်သံသရာအကျိုး အစရှိသည်အပြားရှိကုန်သော အစီးအပွားဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ နောစ ဒေသေန္တိ၊ မဟောကုန်။ သံဃာလာဘဿ၊ သံဃာမှဖြစ်သော လာဘ်ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ဘဏ္ဍန္တိ၊ ငါအားရောက်၏ သင့်အားမရောက်စသည်ဖြင့် ငြင်းခုံခြင်းကိုပြုတတ်ကုန်၏။ သဃံတော၊ အရိယာသံဃာမှ။ ပရိဗာဟိရာ၊ အပဖြစ်၍ ဖြစ်ကုန်၏။ ပရလာဘော၊ သီလစသောဂုဏ်နှင့်ပြည့်စုံသော သေက္ခပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို ရည်၍ဖြစ်သော တစ်ပါးသောလာဘ်ကို။ ဥပဇိဝန္တာ၊ မှီ၍အသက်မွေးကုန်၏။ အဟရိကာက စ၊ ငါတို့ကား တစ်ပါးသောသူတို့နှင့်စပ်၍ အသက်မွေးခြင်း ရိကုန်၏ဟူ၍။ န လဇ္ဇရေ၊ မရှက်ကုန်။ ဧကေ၊ အချိုကုန်သော ငြင်းခုံခြင်းအစရှိသည်တို့ကိုပြုတတ်ကုန်သော သူတို့သည်။ နာနုယုတ္တော၊ ရဟန်းဖြစ်ခြင်းကို ပြုတတ်ကုန်သော တရားတို့နှင့် မယှဉ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဇိဝန္တိ ယထာ၊ အသက်မွေးကုန်သကဲ့သို့။ ဧကေ ဧကေစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ မုဏ္ဍော၊ ဦးပြည်းကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ သံဃာဋိပါရုတာ၊ သင်္ကန်းဖြင့်ရုံအပ်သော ကိုယ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ လာဘသက္ကာရမုစ္ဆိတာ၊ လာဘ်ပူဇော်သကာတောင့်တကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမ္ဘဝနံယေစ၊ ခြီးမွမ်းမြှောက်စားခြင်းကိုသာလျှင်။ ဣစ္ဆန္တိ၊ အလိုရှိကုန်၏။ နာနပ္ပယာထမှိ၊ အထူးထူးအပြားပြားသော အခြင်းအရာဖြင့် ကိလေသာတို့ကို ဖြစ်စိမ့်သောငှာ အားထုတ်သည်ရှိသော်။ ဒါနိ ဣဒါနိ၊ ယခုရခဲ့သော အဆွေခင်ပွန်းကောင်းရခဲ့သော သပ္ပါယတရားနာခြင်းကာလ၌။ နသုကရံ ယထာ၊ စောင့်ခြင်းကို ကောင်းစွာမပြုသကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထိုအတူ။ သမ္ပာဒေတုံ၊ ပြည့်စုံခြင်းငှာ။ န သက္ကာ၊ မတတ်ကောင်း။ အဖုသိတံ ဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားရှိသော ကာလ၌ မရအပ်သော ဈာန်ဝိပဿနာတရားကို။ ဖုသိတုံ အဓိဂန္တုံ၊ ရခြငငှာ။ န သုကရံ၊ မပြုလွယ်။ ဖုသိထံ ဝါ၊ ရအပ်သော ဈာန်ဝိပဿနာတရားတို့ကိုလည်းကောင်း။ အနုရက္ခိတုံ၊ ကောင်းစွာစောင့်ရှောက်အံ့သော ငှာ။ န သုကရံ၊ မပြုလွယ်။ ပုရိသော၊ ယောက်ကျေ်ားသည်။ ကေနစိ ဒေဝပယောယဇနေန၊ တစ်စုံတစ်ခုသော ဆေးဝါမန္တရားမန္တာန်ဖြင့်။ ကဏ္ဍကဋ္ဌာနမှီ၊ ဆူးတို့ဖြင့်ပြည့်သော အရပ်၌။ အနုပါဟနော၊ ဘိနပ်မစီး

၂၆၈+ ၂၆၉+ ဘာစရေယျယထာ၊ သွားနနိုင်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထိုအတူ။ ဂါမေ၊ ကိလေသာတည်းဟူသော ဆူးတိုဖြင့်ပြည့်သော ဆွမ်းခံရွာ၌။ မုနီ၊ ရဟန်းသည်။ သတိံ၊ သတိပညာအဆင်အခြင်းကို။ ဥပဋ္ဌပေတွာန၊ ဖြစ်စေ၍။ စရေ စရေယျ၊ သွားကုန်၏။ ပုဗ္ဗကေ၊ ရှေး၌ဖြစ်ကုန်သော။ ယောဂီ၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းစီးဖြန်းခြင်းနှင့်ယှဉ်ကုန်သော ယောဂီပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ သရိတွာ၊ အားထုတ်အပ်သော ဝိပဿနာရှိသည်တို့ကို အောက်မေ့၍။ ဝတ္တ၊ အကျင့်ဝတ်ကိုပွားစေသော အစိအရင်ကို။ အနုဿရံ အနုဿရန္တော၊ အောက်မေ့လျက်။ ပစ္ဆိမကောကာလော၊ လွန်ပြီးသော ဘုရားရှိသောအဆုံးကာလသည်။ ကိဉ္စာပိဟောတိ၊ အဘယ်ကားဖြစ်၏ရှင့်။ တထာပိ၊ ထိုသို့ဖြစ်သောလည်း။ ယထာ ဓမ္မမေဝ၊ အကြင်ဘုရားဟော်တော်မူတိုင်းသော တရားတော်အားလျှော်စွာသာလျှင်။ ပဋိပဇ္ဇန္တော၊ ကျင့်လျက်။ ဝိပဿနံ၊ အနိစ္စအစရှိသော ဝိပဿနာကို။ ဥဿုကာပေန္တော၊ လုံ့လပြုကုန်လျက်။ အမတံ ပဒီ၊ သေခြင်းကင်းရာနိဗ္ဗာန်ကို။ ဖုသေယျအဓိဂစ္ဆေယျ၊ ရရာ၏။ ဣဒံ ဝစနံ၊ ဤပြအပ်ခဲတိုင်းသော ကိလေသာတို့၏ ဖြူစင်ခြင်းတို့၌ အကျင့်အစီအရင်ကို။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ သာလဝနေ၊ အင်ကြင်းတော၌။ ူ ဘာဝိတိန္ဒြိယော၊ ပွားစေအပ်ပြီးသော သဒ္ဓါစသော ငါးပါးသော ဣန္ဒြေရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ မကောင်းမှုကိုအပပြုပြီးသော။ ခီဏပုနဗ္ဘဝေါ၊ ကုန်ပြီးသော တစ်ဖန်ဘဝသစ်၌ဖြစ်ခြင်းသည်။ ဣသိ၊ သလက္ခန္ဓစသော တရားပေါင်းတို့ရှာမှီပြီးသော။ သမဏော၊ ငြိမ်စေအပ်ပြီးသောမကောင်းမှုရှိသော ပါရံပရိယမည်သော ရန္တာသည်။ ပရိနိဗ္ဗာယိ၊ အနုပါဒိသေသပရိနိဗ္ဗာန်ပြု၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပါရံပရိယောထေရော၊ ပရံပရိယောထရေ်သည်။ ဣမာဂထာယော၊ ဤဖွဲ့ဆိုသီကုံးအပ်သော နှစ်ဆယ့်ခြောက်ဂါထာတို့ကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ဆိုပြီ။ ပရံပရိယထေရဂါထာ အနက်ပြီး၏။ ဝိသမှိ၊ ဝိတိနိပါတ်၌။ ဥပါဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ ဧဟေထေရော၊ ထိုမထေရ်တို့ကို။ အဓိမုတ္တော၊ အဓိမုတ္ထေထေရ်သည်လည်းကောင်း။ ပါရပရိယော၊ ပါရပိရိယထေရ်သည်လည်းကောင်း။ မဟာမုနိ၊ မြတ်သာ မုနိဖြစ်သော။ တေလကာနိ၊ တေလကာနိထေရ်သည်လည်းကောင်း။ ရဋ္ဌပါလော၊ ရဋ္ဌပါလထေရ်သည်လည်းကောင်း။ မာလုကျပုတ္တော၊ မာလုကျပုတ္တထေရ်သည်လည်းကောင်း။ သေလောစ၊ လေသထေရ်သည်လည်းကောင်း။ ဘဒ္ဒိယော၊ ဘဒ္ဒိယထေရ်သည်လည်းကောင်း။ အင်္ဂုလိ၊ အင်္ဂလိမာလထေရ်သည်လည်းကောင်း။ ဒိဗ္ဗစက္ခုကော၊ ဒိဗ္ဗ

၂၆၉+ ၂၇၀+ စက္ခုအဘိညာဉ်နှင့်ပြည့်စုံသော အနုရုဒ္ဓါထေရ်သည်လည်းကောင်း။ ပါရပရံယော၊ ပါရံပါရိယထေရ်သည်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒသ၊ တစ်ကျိပ်အရေအတွက်ရှိကုန်၏ ဟူ၍။ သုပရိကိတ္တိတာ၊ ကောင်းစွာဆိုအပ်ကုန်၏။ ဂါထာယော၊ ဖွဲ့ဆိုသီကုံးအပ်သော ဂါထာတို့သည်။ ပဉ္စတာလီသဥတ္တရိ၊ လေးဆယ့်ငါးအလွန်နှင့်တကွ။ ဒွေသတာ စ၊ နှစ်ရာတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဝိသတိနိပါတော၊ ဝိသတိနိပါတ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဝိသတိနိပါတ်ပြီး၏။ တိံသနိပါတ်။ (၂၅၈) ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ ပါသာဒိကေ၊ အကျင့်အားဖြင့် ကြည်ညိုဖွယ်ကိုဆောင်တတ်ကုန်သော။ ဘာဝိတတ္ထေ၊ သမထဘာဝနာဖြင့်ပွားစေအပ်ကုန်သော စိရှိကုန်သော။ သုသံဝုတေ၊ ကောင်းစွာစောင့်အပ်သော စက္ခုစသောဣန္ဒြေရှကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ပဏ္ဍရသဂေါတ္တော၊ ပဏ္ဍရသမည်သော ရသေ့၏အနွယ်၌ဖြစ်သော။ ဣသိ၊ ရသေ့သည်။ အပုစ္ဆိ၊ ကိံ ဆိန္နာစသောဂါထာဖြင့် မေးလျှောက်၏။ ဣမသ္မိံသာသနေ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနာဂတမှိ၊ ယခေါင်အခါနောင်လာလတ္တံ့သော။ ကာလမှိ၊ အခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကိံ ဆန္နာ၊ အဘယ်အခြင်းနှလုံးသွင်းခြင်းရှိကုန်သည်။ ကိံ အဓိပ္ပါယာ၊ အဘယ်သို့အလိုရှိကုန်သည်။ ကိံ အာကပ္ပါ၊ အဘယ်သို့လျှင် အသွင်အကျင့်ရှိကုန်သည။ ဘဝိဿရေ၊ ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့နည်း။ တံ၊ ထိုနှလုံးသွင်းခြင်းအလိုအသွင်အကျင့်အပြားကို။ ပုစ္ဆိတော၊ မေးအပ်သော။ တွံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ အက္ခာဟိ၊ ဟောကြားမြွက်ဘော် မိန့်တော်မူပါလော။ ပဏ္ဍရသဝှယ၊ ပဏ္ဍရအမည်ရှိသော။ ဣသိ၊ ရသေ့။ အနာဂတံ၊ ယခေါင်အခါနောင်လာဖြစ်အံ့ဖြစ်လတ္တံ့သော အကြောင်းကို။ အာစက္ခိဿာမိ၊ ဟောကြားပေအံ့။ မယှံ၊ ငါ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ တွံ၊ သင်သည်။ သုဏောဟိ၊ နာသိလေ။ သက္ကစ္စံ၊ ရိုသေစွာ။ ဥပဓာရေသံ၊ ဝမ်းထဲပိုက်မှောက်ဆောင်လေလော။ အနာဂတေ၊ နောင်အခါ၌။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ကောဓနာ စ၊ အမျက်ထွက်လေ့ရှိကုန်သည်လည်းကောင်း။ ဥပနာဟီစ၊ ရန်ငြိုးဖွဲလေရှိကုန်သည် လည်းကောင်း။ မက္ခီစ၊ ကျေးဇူးချေခြင်းရှိကုန်သည်လည်းကောင်း။ လမ္ဘိစ၊ ခက်ထန်ခြင်းရှိကုန်သည် လည်းကောင်း။ သဋ္ဌာစ၊ စဉ်းလဲ။

၂၇၀+ ၂၇၁+ ခြင်းရှိကုန်သည်လည်းကောင်း။ ဣသုကီ စ၊ ငြစူခြင်းရှိသည်လည်းကောင်း။ နာနာဝါဒါစ၊ အချင်းချင်းဆန့်ကျင့်ဘက်အယူရှိသည်လည်းကောင်း။ ဘဝိဿန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ ဂမ္ဘိရေ၊ ရိပ်ယောင်မထင်သိမြင်နိုင်ခဲလွန်နက်နဲသော။ ဓမ္မေ၊ သူတောကောင်းတရား၌။ အညာတမာနိနော၊ မသိဘဲလျှင် ငါသိမြင်ဟုကယပ်င်ဟုတ်လိတတ်သိယောင်ယောင် မာန်ထောင်၍ဟန်ဆောင်ပြုမူတတ်ကုန်သည်။ ဘဝိဿန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ တိရဂေါစရာ၊ သူတော်ကောင်းတရား၏ ဤမှာဘက်ကမ်းဖြစ်သော မသူတော်တရားလျှင်အာရုံရှိကုန်သည်။ ဘဝိဿန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ လဟုကာ၊ လတ်ကြော့တ်ကြော့ဂွမ်းဝါဖေါ့သို့ ပေါ့သွတ်လေလွင့်ဖင့်သော သဘောရှိကုန်သည်။ ဘဝိဿန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ ဓမ္မေ၊ သူတော်ကောင်းတရား၌။ အဂရူ၊ အလေးအမပြုဂရုမထူကြည်ဖြူမဲ့လျှင်ရိုသေကင်းကုန်သည်။ ဘဝိဿန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ လောက၊ သတ္တဝါအပေါင်း၌။ အနာဂတေ၊ နောင်အခါ၌။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ အာဒီနဝါ၊ ဆိုပြီးဆိုအံ့ဆိုလတ္တံ့သော ပြစ်အန္တရာယ်တို့သည်။ ဥပ္ပဇ္ဇိဿန္တိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်ကုန်လတ္တံ့။ ဒုမ္မတီ၊ ပညာမံသော ရဟန်းမိုက်ရဟန်းဆိုး တို့သည်။ သုဒေသိတံ၊ ရှင်တော်ဘုရားသုံးပါးကလျာဏကောင်းပြ၍ မုချဧကန်မဖောက်မပြန်အောင် ဟုတ်မှန်စွာ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဣမံ ဓမ္မံ၊ ဤပရိယတ်သုံးပုံပိဋကတ်တရား မြတ်ကို။ ကိလေသိဿန္တိ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိဒုစ္စရိုက်တသံကိလေသသုံးပါးဖြင့် ညစ်ညူးပျက်စီးဆောင် ပျက်ဆီးပြုကြကုန်လတ္တံ့။ သံဃမှီ၊ သံဃာဘောင်၌။ ဝေါဟာရန္တာ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော အမှုစကားတရားတထောင် ရှေ့ဆော်ပြောဆိုကြကုန်သည်ရှိသော်။ ဝိသာရဒါ၊ ကြောက်ခြင်းရွံခြင်း ထိန့်လန့်ကင်းသဖြင့် ရဲတင်းခက်ထန်မျက်မာန်အဟုန် ရုန့်ရင်းကုန်သော။ မုခရာ၊ နှုတ်ကြမ်းကုန်သော။ အသုတာဝိနော၊ ကျမ်းဂန်မသင်ကြားမြင်မဟဲ့ သုတမဲ့ကုန်သော။ ဂုဏာဟီနာ၊ သီလသမာဓိအရှိကုန်သော ကျေး ဇူးအချင်းဂုဏ်ယုတ်ကင်းသော အဖျင်းဒုဿီအလဇ္ဇိတိုသည်လည်းကောင်း အားကြီးကုန်သည်။ ဘဝိဿန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ ဂုဏဝန္တောပိ၊ သီလသမာဓိအစရှိသော။ ပဋိသော၊ ပဋိပတ်ဂုဏ် ပါဠိအဋ္ဌကထာဋိကာဓသော ပရိယတ်ဂုဏ်တိုနှင့်ပြည့်စုံလိမ္မာသော ရဟန်းတတ် ရဟန်းမြတ်တို့သည်။ သံဃမှိ၊ သံဃဘောင်၌။ ယထာတ္ထတော၊ မဖောက်မပြန်ဟုတ်မှတ်

၂၇၁+ ၂၇၂+ လျောက်ပတ်သော အားဖြင့်။ ဝေါဟရန္တာ၊ ပြောဆိုဆုံးဖြတ်ကုန်သည်ရှိသော်။ ဟိရိမနာ၊ မကောင်းမှုမှမပြုဝံ့ရက်ရှက်သော စိတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်သည် ဖြစ်၍။ အနတ္ထိကာ၊ ကိစ္စနည်းပါး သဘောအားဖြင့် စကားကျယ်ဖွဲ့အလိုမဲ့ကုန်သည်ဖြစ်၍။ တေ၊ ထိုရဟန်းတတ် ရဟန်းမြတ်တို့သည်။ ဒုဗ္ဗလာ၊ အလဇ္ဇီများလဇ္ဇီပါးသဖြင့်အားနည်းကြကုန်သည်။ ဘဝိဿန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ ရဇတံ၊ ငွေကိုလည်းကောင်း။ ဇာတရူပံ ဝါ၊ ရွှေကိုလည်းကောင်း။ ခေတ္တံ ဝါ၊ လက်ကိုလည်းကောင်း။ ဝတ္ထုံ ဝါ၊ ယာကိုလည်းကောင်း။ အဇေဠကံ ဝါ၊ ခြေလေးခုမျိုးဆိတ်သိုးတိရစ္ဆာန်ကို လည်းကောင်း။ ဒါသိဒါသဉ္စ၊ ကျွန်မကျွန်ထီးကိုလည်းကောင်း။ အနာဂတေ၊ နောင်အခါ၌။ ဒုမ္မေဓာ၊ လျောက်ပတ်မလျောက်ပတ် အပ်မအပ်ဟုတ်မဟုတ် မသိပြုမိပြုရာ ပြုတတ်စွာသော ပညာမဲ့ရဟန်းမိုက်တို့သည်။ သာဒိယဿန္တိ၊ မိမိလို့ငှာ သာယာခံယူကြကုန်လတ္တံ့။ ဗာလာ၊ ဒုစ္စိန္တိ တစိန္တာစသားဗာလက္ခဏာပြည့်စုံစွာသော ရဟန်းဝါ ရဟန်းမိုက်တို့သည်။ ဥဇ္ဈာနသညိနော၊ သူတစ်ပါးတို့ကို အောက်ထားသမှုအယုတ်ပြုလျက် ရှုတတ်သော စိတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သီလေသု၊ စတုပါရိသုဒ္ဓိသီလတို့၌။ အသမာဟိတာ၊ စိတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သီလေသု၊ စတုပါရိသုဒ္ဓိသီလတို့၌။ အသမာဟိတာ၊ ထက်ဝန်းပြည့်စုံမတည်ကုန်ဘဲ။ ဥန္နဠာ၊ စိတ်နေမိုးလော် ဖြိုးဖြိုးဆောက်လျက် မောက်မောက်မော်မော် ပွဲတိုင်းကျော်အောင်ထင်ပေါ်သော မာနရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ကလဟာသိရတာ၊ အဓိကရုဏ်း ရောက်တိုင်းဆုံးလျက် ဟုံးစုံမာန်ဟုံ သူနှင့်ကြုံကခြင်းခုန်ရန်တွေ့ ချုတ်ချယ်လေ့၌ သာမွေ့လျော်ပျော်ပါး ကုန်သည်ဖြစ်၍။ မဂါ၊ သားငှာက်တိရိစ္ဆာန်တို့နှင် အတူ။ ဝိစရိဿန္တိ၊ မာနလူလူအလံတူ၍ ဗိုလ်လူအကြား ရပ်ရှစ်ပါးသို့ သွားလာလှည့်ပတ် ကုန်လတ္တံ့။ ဥဒ္ဓတာ စ၊ ပျာပုံခဲကျ ထောင်းထောင်းထသို့ ခဏမတည် အခိုင်ကျည်သော စိတ်ရှိသည်ကုန်သည်။ ဘဝိဿန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ ကုဟာ၊ ဈာန်မဂ်အနီးရောရီးပြောဆိုခြင်း စသော ကုဟနဝတ္ထုလှည့်ပတ်မှုဖြင့် သူ့ကိုလိမ်လည်ကြည်ညိုစေမှု အံ့ဩဖွယ်ပြု ကြကုန်သည်သည်ဖြစ်၍လည်း။ အရိယာဝိယာ၊ အရိယာသူတော်ကောင်းတို့ကိုကဲ့သို့။ စရိဿန္တိ၊ စားကြသွားကြ ကျင့်ကုန်ကြ လတ္တံ့။ လဒ္ဓါစ၊ ဒေါသမျက်မာန် ခက်ထန်ကြမ်းကြုတ်သော စိတ်နှလုံးရှိကုန်သည်လည်းဖြစ်၍လည်း။ စရိဿန္တိ၊ စားကြသွားကြကျင့်ကုန်ကြလတ္တံ့။ လပါစ၊ ပစ္စည်းလို့ငှာ ဒါယကာတို့အား ညှာတာခြီးမြှောက် ခြိမ်းချောက်

၂၇၂+ ၂၇၃+ မောင်မဲ ဆဲရေးရုပ၆်ချ ပြောဆိုခြင်းစသည်ဖြင့် ပြောဆိုကြကုန်သည်ဖြစ်၍လည်း။ စရိဿန္တိ၊ စားကြသွားကြ ကျင့်ကုန်ကြလတ္တံ့။ သီင်္ဂီစ၊ သမင်းသားကောင်း စိုင်းပြောင်းသိုးဆိတ် အဟိတ်မုန်ယို ကျွဲနွားကိုယ်၌ ဦးချိုပမာထင်ရှားစွာသော ကီလေသာမူ ဟုန်ယူမလုပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍လည်း။ ပရိစရိဿန္တိ၊ စားကြသွားကြ ကျင့်ကုန်ကြလတ္တံ့။ တေလ သဏ္ဍေိဟ၊ ဘယောက်ချက်ဆီ ရေချက်ဆီဖြင့် ဖြီးကုန်သော။ ကေသေဟိ၊ ဆံတို့ဖြင့်။ စပလာ၊ ကိုယ်ကိုတန်ဆာ ဆင်ခြင်း ပရိက္ခရာကို တန်ဆာဆင်ခြင်း စသော လျပ်ပေါ်သော အကျင့်နှင့်ယှဉ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဉ္ဇိတက္ခိကာ၊ နံ့သာကျောက်စက်လွင်မှုန်ညက်တို့ဖြင့် စည်းကွတ်သုတ်ချယ်သော မျက်စီရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဒန္တဝဏ္ဏိဘပါရုတော၊ ကြော့ကြော့ ကြော့ကြော့ တမော့မော့နှင့် ဖြော့ဖြော့ဝါအောင် ဆင်စွယ်ရောင်ဆိုးသော သင်္ကန်းတို့ဖြင့် ရုံကုန်သည်ဖြစ်၍။ ရထိယာယ၊ မြို့လယ်လရီး ပြလမ်ကြီး၌။ ဂမိဿန္တိ၊ လှည့်ပတ်သွားလာကုန်လတ္တံ့။ ဩဒါတေသု၊ ဝတ်ဖြူတို့၌။ သစ္ဆိတာ၊ နှစ်သက်မက်မောက်ခြင်းသို့ ရောက်ကုန်ဖြစ်၍။ ဝိမုတ္တေဟိ၊ အရိယာအရှင်မြတ် တို့သည်။ အဇေဂုစ္ဆံ၊ မစက်ဆုပ်သော။ သုရတ္တံ၊ ကောင်းသော ဆိုးရည်ဖြင့် ကောင်းစွာဆိုးအပ်သော။ အရဟဒ္ဓဇံ၊ ဘုရားရဟန္တာ အရိယာသီလန်ဝန် သူတော်မွန်တို့၏ တမ်းခွန်အလံဖြစ်သော။ ကာသာဝံ၊ သင်္ကန်းကို။ ဇိဂုစ္ဆိဿန္တိ၊ စက်ဆုပ်ကြကုန်လတ္တံ့။ လာဘကာမာ၊ လေးပါးသစ္စယ လာဘ်လာဘကို တောင့်တစုံမက် နှက်သက်မက်မော ကုန်သည်။ ဘဝိဿန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ ကုသီတာ၊ ဆွမ်းခံခြင်းတို့၌ ပျင်းသော သဘောရကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဟီနဝီရိယော၊ ရဟန်းတရား အားပါမထုတ် ကြိုးမကုတ်ဘဲ ဆုတ်ယုတန်သောလုံ့လ ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝနပတ္တာနိ၊ တောအုပ်ရိပ်ညောင်း သိင်္ခမ်းကျောင်းတို့ကို။ ကိစ္ဆာန္တာ၊ မွေ့လျော်ခိုးပုန်း သီတင်းသုံးခြင်းငှာ နှလုံးပင်ပန်းကြကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဂါမန္တေသု၊ ရွာနီးရွာပါး ရွာတံခါးဝယ် ရွားသားငယ်ပြွမ်းသောကျောင်းတို့၌။ သဝိဿရေ၊ ဝမ်းဝကျောင်းကာ နေကြရှာလတ္တံ့။ သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ မိစ္ဆာဇိဝရတာ၊ ရဟန်းတို့အား မတရားသဖြင့်မှားသော အသက်မွေးခြင်း၌မွေ့လျော်ကုန်သော။ ယေ ယေ ဘိက္ခု၊ အကြင်အကြင်ရဟန်းဆိုးတို့သည်။ လာဘံ၊ ဆွမ်းသင်္ကန်း ကျောင်းဆေးစသော ပစ္စည်းလာဘ်လာဘကို။ လဘိဿန္တိ၊ ရကုန်လတ္တံ့။ တေ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုထိုအာဇီဝပျက်ကုန်သော ရဟန်းဆိုးတို့သို့။ အနုသိက္ခန္တာ၊ အတူလိုက်သဖြင့် အတုကျင့်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အသံယတာ၊ သီလသီတင်း စောင့်စည်းကင်းကုန်သော

၂၇၃+ ၂၇၄+ အဖျင်း ပါက်ထ ရဟန်းငယ်တို့သည်။ ဘိမိဿန္တိ၊ မင်းအမစုး အမမှုးမတ အိပ်သို့ပူးလိမ် ယှဉ်တွဲမှီဝဲ လှည့်လည်ကုန်လတ္တံ့။ တဒါ၊ ထိုနောင်အခါ၌။ ယေ ယေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်အကြင် ရဟန်းကောင်းမွန် သီလဝန် အရှင်မြတ် ရဟန်းတတ် ပညာရှိတို့သည်။ လာဘံ၊ လေးပါးပစ္စယလဘ်လာကို။ အလာဘိနော၊ မရကုန်။ တေ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုထိုသို့တည်း ပစ္စည်းလာ်မဲ ချို့တဲ့တုံရှောင်း ရဟန်းကောင်းမွန် သီလဝန် အရှင်မြတ် ရဟန်းတတ် ပညာရှိတို့သည်။ ပုဇ္ဇာ၊ မြတ်နိုးကော်ရော် ပူဇော်ခြီးမွမ်း အပ်ကုန်သည်။ န ဘဝိဿရေ၊ မဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ ဓိရေ၊ တည်ကြည်သော သမာဓိနှင့်ပြည့်စုံကုန်သော။ သုပသလေ၊ သီလကိုအလွန်ချစ်ခင်ကုန်သော။ တေ ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ မိလက္ခုရဇနံရတ္တံ၊ ညောင်ကြတ်ဆိုးရည်ဖြင့် ဆိုးအပ်သော။ သကံဓဇံ၊ မိမိတန်ခွန်အောင် အလံဖြစ်သောသင်္ကန်းကို။ ဂရဟန္တာယ၊ ကဲ့ရဲ့ရှုတ်ချ ဆက်ဆုပ်ကြကုန်သည်ဖြစ်၍။ တိတ္ထိယာနံ၊ သာသနာပ အညာဝါဒ မမှိတရား ကျင့်မှားစရိုက် ပရိဗိုဇ်တိတ္ထိတို့၏။ ဓဇံ၊ အလံတံခွန်ဖြစ်သော။ အဝါဒတကံ၊ ဝတ်ဖြူကို။ ဓာရေဿန္တိ၊ ဝတ်ဆောင်ကြကုန်လတ္တံ့။ တဒါ၊ ထိုနောင်သာသနာ နောင်အခါ၌။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ဝါ၊ ထိုရဟန်းတို့၏။ ကာသာဝေ၊ အရိယာတံခွန် သင်္ကန်းမွန်၌။ အဂါရဝေါ၊ ရိုသေမြတ်နိုးခြင်းမရှိသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ကာသာဝေ၊ အရိယာတံခွန် သင်္ကန်းမွန်ကို သုံးဆောင်ဝတ်ရုံခြင်း၌။ ပဋိသင်္ခါစ၊ အစ္စဝေက္ခဏာ ဆင်ခြင်ကာမျှလည်း။ န ဘဝိဿတိ၊ မဖြစ်လတ္တံ့။ သလ္လဝိဒ္ဓဿ၊ အလွန်ကြီးမာ ဆိပ်လူမြှားဖြင့် သနားမဲ့ထွေ သည်းအူကြွေအောင် အသေပြင်းစွာ ပစ်အပ်သော။ ဒုက္ခေန၊ မုဆိုးလက်နက် မြှားဒဏ်ချက်ဆင်းရဲဖြင့်။ အဘိဘူတဿ၊ အလွန်အကြူး အမူးအဝေ မိုးမြေမမြင် အကျင်အနာ နှိပ်စက်စွာသော။ ရုပ္ပတော၊ အားအန်မခိုင် ကိုယ်လုံးယိုင်အောင် ဖြိုင်ဖြိုင်ယိုရွန်း သွေးရည်ခန်း၍ ပင်ပန်းဘောက်ပြန်ခြင်းသို့ ရောက်သော။ နာဂဿ၊ ဘုရားလောင်း ဆဒ္ဒန်မင်းမင်း၏။ မဟာဃောရော၊ ကိုယ်နှင့်အသက် ငဲ့ကွတန်ကင်းကင်း ကြံတတ်ခြင်းကြောင့် ကြောက်မင်းဖွယသားကြီး ကျယ်စွာသော။ အစန္တိယာ၊ ပြုနိုင်မည်ထား သူတစ်ပါးတို့ သည်းဖျားတုန်ကြွ ကြံရုံမျှလည်း ကြံကြခြင်းငှာ မတတ်ရာသော။ ပဋိသင်္ခါ၊ ပညာဆင်ခြင် သမ္ပဇဉ်မကင်း ကြံတော်မူခြင်းသည်။ အသိ၊ ဖြစ်ဘူးလေပြီ။ ဟိ၊ မှန်၏။ တဒါ၊ ထိုဆဒ္ဒန်ဆင်းမင်းဖြစ်သော အခါ၌။ ဆဒ္ဒန္တော၊ ရောင်ခြင်ခြောက်သွယ် အစွယ်

၂၇၄+ ၂၇၅+ ၌ ရှိသောကြောင့် ဆဒ္ဒန်မည်ရှိသော။ ဂဇော၊ ဆင်မင်းသည်။ သုရတ္တံ၊ ကောင်းစွဆိုးအပ်သော။ တံ အရဟဒ္ဓဇံ၊ ထိုမူဆိုးသောဏုတ် ကျင့်ယုတ်မိစ္ဆာ ဝတ်ရုံပါသော အရိယာတို့ အလံအောင်တံခွန် ဖြစ်သော ဖန်ရည်ဆိုးစွန်း ဝတ်သင်္ကန်းကို။ ဒိသွာ၊ မျက်ဝါးထင်ထင် ရှေတွင်တူရှု မြင်တော်မူ၍။ အတ္ထောပသံ ဟိတာ၊ အကျိုးစီးပွားနှင့်စပ်ကုန်သော။ ယာဝဒေဝ၊ အကြင်ရွှေ့လောက် ကုန်သော။ ဂါထာ၊ ဂါထာတို့ကို။ အဘဏိ၊ ဟောရွတ်မိန့်ဆိုတော်မူပြီ။ ယော ပုဂ္ဂလော၊ အကြင်တစ်စုံတစ်ယောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အနိက္ကသာ ဝေါ၊ ရာဂဒေါသမောဟ စသောဒသကိလ ဖန်ရေကိုယ်တွင်း မကင်းမသန့် သည်ဖြစ်လျက်။ ဒမသစ္စေန၊ စက္ခုန္ဒြေစသည် ခြောက်ရပ်စောင့်ကြပ် ဆုံးမခြင်း ပရမတ္ထသစ္စာ၏ အဖို့ဖြစ်သော။ ဝစီသမ္မာ၊ နှုတ်သစ္စာဖြင့်။ အပေတော၊ မယှဉ်မစပ် မကပ်ဝေးစွာ ကင်းကွာပါလျက်။ ကာသာဝံ၊ ဖန်ရည်စွန်းသော။ ဝတ္ထံ၊ အဝတ်သင်္ကန်းကို။ ပရိဒဟိဿတိ၊ ဝတ်ရိုခြင်းနှင့် အခင်းပြု၍ သုံးဆောင်လတ္တံ့။ သော ပုဂ္ဂလော၊ ထိုသို့သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ကာသံဝံ၊ ဖန်ရည်ဆိုးစွန်း ဝတ်သင်္ကန်းကို။ န အရဟတိ၊ မထိုက်။ ယော စ ပုဂ္ဂလော၊ အကြင်တစ်ယောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်ကား။ ဂန္တကာသာဝေါ၊ မဂ်လေးတန်တို့ဖြင့် ထွေးအန်စွန့်ပယ်ပြီးသော ကိလေသာဖန်ရည်ရှသည်။ သီလေသု၊ စတုပါရိသုဒ္ဓိသီလတို့၌။ သုသမာဟိတော၊ ကောင်းစွာစင်ကြည် မြဲဆောင်တည်သည်။ ဒမသစ္စေ၊ စက္ခုန္ဒြေသည် ခြောက်ရပ်စောင့်ကြပ် ဆုံးမခြင်း ပရမတ္ထသစ္စာ၏ အဖို့ဖြစ်သော ဝစီသမ္မာ နှုတ်သစ္စာနှင့်။ ဥပေတော၊ ပြည့်စုံသည်။ အဿဘဝေယျဝ၊ ဖြစ်ရာ၏။ သော ပုဂ္ဂလော၊ ထိုသို့ဂုဏ်နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ ကာသာဝံ၊ ဖန်ရည်ဆိုးစွန်း ဝတန်သင်္ကန်းကို။ အရဟတိ၊ ထိုက်၏။ ယော ပုဂ္ဂလော၊ အကြင်သို့တိ သဘောရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဝိပန္နသီလော၊ ပေါ့ပျက်သော စတုပါရသုဒ္ဓိသီလရှိ၏။ ဒုမ္မောဓော၊ သီလလေးချက် စောင့်စည်းပျက်သဖြင့် ရန်မက်လောဘ ဒေါသစသော ကိလေသာမရ် တရံမဆိုင်း လိုတိုင်းနှိပ်စက် စိတ်ကိုဖျက်၏။ ဝိဗ္ဘန္တစိတ္တော၊ ငါးပါးကာမဂုဏ် အာရုံတို့၌ တွေ့ကြုံတိုင်းလိုက် ခွေးလောက်ကိုက်သို့ သိုက်မြိုက်ခိုင်ကျည် ရပ်မတည်ဘဲ လည်လည်လှည့်ပတ် ပျံ့လွင့်တတ်သော စိတ်ရှိ၏။ နိဿုက္ကော၊ ဖြူစင်သန့်ရှင်း ကင်းသောကုသိုလ် သဘောရှိ၏။ သော ပုဂ္ဂလော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ကာသာဝံ၊ ဖန်ရည်ဆိုးစွန်း ဝတ်သင်္ကန်းကို။ န အရဟတိ၊

၂၇၅+ ၂၇၆+ မထိုက်။ ယော စ ပုဂ္ဂလော၊ အကြင်သို့တိ သဘောရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည်ကား။ သီလေန၊ စတုပါရိသုဒ္ဓိသီလ လေးပါးနှင့်။ သမ္ပာန္နော၊ အကျိုးပြတ်ပေါက် ပျက်သက်သက်မထင် ထက်ဝန်းကျင့်မှပြည့်စုံ၏။ ဝါတရာဂေါ၊ ကင်းသောဆန္ဒရာဂရှိ၏။ သမာဟိတော၊ တည်ကြည်ခိုင်ခံသောစိတ်ရှိ၏။ ဩဒါတမနေသင်္ကပ္ပေါ၊ အလွန်ဖြူလွင့် သန်ရှင်းစင်သော စိတ်အကြံရှိ၏။ ဩဒါတမနသင်္ကပ္ပေါ၊ အလွန်ဖြူလွင်သန့်ရှင်းစင်သော စိတ်အကြံအစည်ရှိ၏။ သော ပုဂ္ဂလော၊ ထိုသို့လျှင်တိ သဘောရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ ကာသာဝံ၊ ဖန်ရည်ဆိုးစွန်း ဝတ်သင်္ကန်းကို။ အရဟတိ၊ ထိုက်၏။ ယဿ ပုဂ္ဂလဿ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်အာ။ ဥဒ္ဓတော၊ ပျာပုံခဲကျ ထောင်းထောင်းထသို့ ရွရွမတည် အခိုင်ကျည်သော စိတ်ရှိ၏။ ဥန္နဠော၊ စိတ်နေမိုးလောင် ဖြိုးဖြိုးဆောက်လျက် မောက်မောက်မော်မော် ပွဲတိုင်းကျော်အောင် ထင်ပေါ်သောမာန ရှိ၏။ သီလံ၊ စတုပါရိသုဒ္ဓီသီလ လေးပါးမျှလည်း။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ တဿ ပုဂ္ဂလဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဩဒါတကံ၊ အဝတ်ဖြူကို။ အရဟတိ၊ ထိုက်၏။ ကာသာဝံ၊ အရိယာတံခွန် ဖန်ရည်ဆိုးစွန်း ဝတ်သင်္ကန်းသည်။ ကိံ ကရိဿတိ၊ အဘယ်မူပြုဘိ ဘယ်အကျိုးရှိလိမ့်နည်း။ အနာဂတေ၊ နောင်အခါ၌။ ဘိက္ခူ စ၊ ရဟန်းယောကျားတို့သည်လည်းကောင်း။ ဘိက္ခုနိယော၊ ရဟန်းမတို့သည်လည်းကောင်း။ ဒုဋ္ဌစိတ္တော၊ ရာဂစသည် ဖျက်ဆီးသဖြင့် ပျက်စိးဆုံးကောင်း မကောင်းသော စိရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အနာဒရာ၊ ဘုရားတစ်ရား ငါးပါးသီတင်း သုံးဘော်ခြင်းတို့၌ ကင်းသောဂါရဝ ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ မေတ္တာစိတ္တာနံ၊ မေတ္တာဘာဝနာနှင့် ယှဉ်သောစိတ်ရှိကုန်သော။ တာဒီနံ၊ ဆိုးကောင်းလုံးစုံ ခြောက်အာရုံတို့၌ လှုပ်တုန်မရှိ ပကတိဖြင့်သာ တာဒိကျေးဇူး ဂုဏ်အထူးနှင့် ပြည့်စုံသော အရိယာသူတော်ကောင်းတို့ကို။ ဂဏှိဿန္တိ၊ အရပ်ဝေးသို့ ပြေးစဉ်ထွက်အောင် နှိပ်စက်ညှဉ်းဆန်လိမ့်သတည်း။ ထေရေဟိ၊ မိမိဆရာ ဥပဇ္ဈယ်ဖြစ်ကုန်သော မထေရေ်ကြီးတို့သည်။ စီဝရဓာရဏံ၊ သင်္ကန်းဝတ်ရုံခြင်းကို။ သိက္ခာပေန္တောပိ၊ ထိုဝတ်သို့ရုံ သိုခြုံသို့တင် သွန်သင်ပြသဆုံးမပညတ် ကျင့်စေအပ်ကုန်သော်လည်း။ ဒုမ္မေဓာ၊ သီလလေးအင် သုတ်သင်နိုင်ကြောင်း ကောင်းသေသီလဓန ပညာကင်းကုန်သော။ ပါကဋာ၊ ပါပစာရီ ဒုဿိဒုဗ္ဗစ် ရှင်ဆိုးညစ်ဟု ထင်ရှားကုန်သော။ ကာမကာရိယာ၊ သီလလေချက် စောင့်စည်းပျက်သဖြင့် နှစ်သက်လိုတိုင်း မဆိုင်းမညှာ ပြုတ်တတ်စွာကုန်သော။ ဗာလာ၊ အကျိုးအကြောင်း ဆိုးကောင်းမသိ ပညာမျက်စိ မရှိစုံကန်း အန္ဓစင်စစ် ဆိုးညစ်မိုက်ခေါင် ရှင်မိုးမှောင်တို့သည်။ န သုဏိဿန္တိ၊ နားမထောင်ကုန်လတ္တံ့။ မဠုင်္ဂေါ၊ မြင်းယုတ်မြင်းဆိုး

၂၇၆+ ၂၇၇+ သားရိုးဗွေပါ မကောင်းစွာသေ မြင်းသည်။ သာရထိံ၊ ဆုံးမတတ်စွာ မြင်းဆရာကို။ နာဒိယတိ ဝိယ၊ မယူမခံ ပေါက်ကန်ခုန်ကပ် ပြုသကဲ့သို့။ တထာ၊ ထိုမြင်းယုတ်ခြင်းဆိုး သားရိုဗွေပါ မကောင်းစွာသော မြင်းသဖွယ်။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ အဂါရဝါ၊ ရိုသေခြင်းကင်းကုန်သော။ အသိက္ခိတာ၊ ဆရာဥဇ္ဈာယ်တို့ နည်းနွယ်ပြသ ဆုံးမပါလျက် ဆိုခက်မိုက်ထိုင်း မြင်းနှယ်ရိုင်း၍ သင်တိုင်းမကျင့် တတ်ကုန်သော။ တေ ဗာလ၊ ထိုအကျိုးအကြောင်း ဆိုးကောင်းမသိ ပညာမျက်စိ မရှိစုံကန်း မြင်းနှယ်သွမ်းသော အန္ဓစင်စစ် ဆိုးညစ်မိုက်ခေါင် ရှင်မိုးမှောင်တို့သည်။ ဥပဇ္ဈာယေ၊ ဆရာဥပဇ္ဈာယ်တို့ကို။ နာဒိယိဿန္တိ၊ ဆုံးမမခံ နှုတ်လှံထိုးလျက် ကျိုးနွံရိုသေခြင်း ကင်းကြကုန်လတ္တံ့။ ဧဝံ ဣမိနာ ဝုတ္တပ္ပကာရေန၊ ဤသို့ကောဓနာ ဂါထာအစ တေ တထာ ဂါထာအဆုံးအလုံးပြဆိုအပ်ပြီးသော အပြားအားဖြင့်။ အနာဂတံ၊ မလာမရောက်သေး ရောက်လိမ့်ရောက်အံ့ ရောက်လတ္တံ့သော။ အဒ္ဓါနံ၊ နောင်အခါ၌။ ပစ္ဆိမေ၊ နောက်ဖြစ်သော။ ကာလမှိ၊ သီလလေးဆူ မဖြူမစင် ပစ္စည်းခင်၍ စာသင်စာရှု လေ့လာပြုသော သုတယုဂ်ကာလသည်။ ပတ္တေ၊ ရောက်လတ်သည်ရှိသော်။ ဘိက္ခူနဉ္စ၊ ရဟန်းယောကျ်ား တို့၏လည်းကောင်း။ ဘိက္ခုနိနဉ္စ၊ နရဟန်းမိန်းမတို့၏ လည်းကောင်း။ ပဋိပတ္တိ၊ ဘောက်ပြန်နည်းလွယ် ယွင်းချွတ်ပျက်ပြားသောအကျင့်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်ဘုရား ရဟန်းများတို့။ အနာဂတံ၊ ဖြစ်လိမ့်ဖြစ်အံ့ ဖြစ်လတ္တံ့သော။ ဧတံ မဟဗ္ဘယံ၊ ထိုသင်တို့အား ငါဟောကြားအပ်သော ပဋိပတ်အန္တရာယ် ဘေးကြီးကျယ်သည်။ ပုရာ၊ ရေးမှ။ အာဂစ္ဆတေ၊ လာရောက်လတ္တံ့။ တုမှေ၊ ငါ့ရှင်ဘုရား ရဟန်းများတို့သည်။ သုဗ္ဗစာ၊ ခံ့သောစကား ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍ စကးကောင်းမြတ် ပြောဆိုတတ်သော ဆရာဥဇ္ဈယ်တို့၏ ဆုံးမပဲပြင် သွန်သင်ရာရာ လိုလိုက်နာလျက် ရိုသေစွာခံယူတတ်ကုန်သည်။ ဟောထ၊ ဖြစ်တာ်မူကြပါကုန်လော။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ သဂါရဝါ၊ ယမ်းပည်းညွတ်စင်း ရိုသေခြင်းရှိကုန်သည်။ ဟောထ၊ ဖြစ်တော်မူကြပါလော။ မေတ္တစိတ္တာ၊ သတ္တဝါအများ ကိုမခြားအောင် စီးပွားချမ်းသာ ဆောင်တတ်စွာသော မေတ္တာစိတ်ရှိကုန်သည်။ ဟောထ၊ ဖြစ်တော်မူကြပါကုန်လော။ ကာရုဏိကာ၊ သူ၏ဆင်းရဲ ပရှဲလိုစွာ လက္ခဏာရှိသော သနားခြင်းကရုဏာနှင့် ပြည့်စုံကုန်သည်။ ဟောထ၊ ဖြစ်တော်မူကြပါကုန်လော။ သီလေသု၊ စတုပါရိသုဒ္ဓိသီလတို့၌။ သံဝုေတော၊ စောင့်ရှောက်ဥဿုံ လုံခြုံကုန်သည်။ ဟောထ၊ ဖြစ်တော်မူကြပါ

၂၇၇+ ၂၇၈+ ကုန်။ အာရဒ္ဓဝီရိယာ၊ အကုသိုလ်တရား ပယ်စွန့်ရား၍ ကုသိုလ်တရား ပွားများမယုတ် တိုးမုဆုတ်အောင် အားထုတ်သော လုံ့လရှိသည်သည်။ ဟောထ၊ ဖြစ်တော်မူကြပါကုန်လော။ ပဟိတတ္ထာ၊ နိဗ္ဗာန်သို့ညွတ်အောင် စေလွှတ်သော ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ နိစ္စံ၊ အခါမစဲ မမြဲမပြတ်။ ဒဠပရက္ကမာ၊ မသွေမလှန် မြဲမြံကြံကြံ ခိုင်ခံသောလုံ့လရှိကုန်သည်။ ဟောထ၊ ဖြစ်တော်မူကြပါကုန်လော။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်ဘုရား ကိုယ်တော်များတို့။ ပမာဒံ၊ ဒုစ္စရိုက်သုံးစုံ ကာမဂုဏ်ငါးခု မကောင်းမှုတို့၌ မပြုမကင်း မေ့လျော့ခြင်းကို။ ဘယတော၊ စည်းစိမ်ဥစ္စာ ချမ်းသာခပင်း ပျက်စီးချင်း၏ အကြောင်းရင်းမူလ ဖြစ်သောကြောင့် စင်စစ်သောဘေး ဥပဒ်အားဖြင့်။ အပ္ပမာဒဉ္စ၊ သုစရိုက်သုံးဖြာ ဘာဝနာဖြင့် ဝိပဿနာကမ္မဋ္ဌာန်း စီးဖြန်းမပေါ့ မမေ့လျော့ခြင်းကိုလည်း။ ခေမတော၊ ဥပဒ်ကင်းကွာ ဘေးဥပဒ်အားဖြင့်။ ဒိသွာ၊ ပညာမျက်စိ ဟုတ်တိုင်းသိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အမတံ၊ သေခြင်းကင်းသော။ ပဒံ၊ နိဗ္ဗာန်ကို။ ဖုသန္တာ၊ မျက်မှောက်ပြုကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဋ္ဌင်္ဂိကံ၊ အပ္ပမာဒပဋိပတ်၏ အထွပ်အဖျား ဖြစ်သော သီလသမာ ပညာသုံးရပ် သင်္ဂြိုလ်အပ်၍ အင်္ဂါရှစ်ပါး ရှိသော။ မဂ္ဂံ၊ အရိယာမဂ်ကို။ ဘာဝေထ၊ ပွားကုန်ကြပါကုန်စေလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဖုဿထေရော၊ ဖုဿထေရ်သည်။ ဣမာ ဂါထာယော၊ ဤဖွဲ့ဆိုသီကုံးအပ်သော ဂါထာတို့ကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ရွတ်ဆိုပြီ။ ဖုဿထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၂၅၉) ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ယထာစရီ၊ အကြင်အကြင်သို့သော အကျင့်သီလနှင့်ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ တထာစ ရဏသီလေ၊ ထိုသို့သော အကျင့်ကို ကျင့်တတ်သော အလေ့ရှိ၏။ ယော ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ယထာသတော၊ အကြင်အခြင်းဖြင့် အရိယာတို့သည် ရာဂစသော အဆိပ်ကင်းသောအားဖြင့် နေခြင်းကဲ့သို့ နေခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းဖြင့်။ သတိမာ၊ မြတ်သောသတိနှင့်ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ယထာသံ ကပ္ပံ၊ အခြင်းခပ်သိမ်း မိစ္ဆာသင်္ကပ္ပကိုပယ်၍ နေက္ခမသင်္ကပ္ပစသည်အစွမ်းဖြင့် စောင့်စည်းသော အကြံရှိသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဈာယနသီလော၊ နှစ်ပါးသောဈာန်ကို ဝင်စားလေ့ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တထာစရိယာယ၊ ထိုကြံသော အခြင်းအရာဖြင့် ကောင်းစွတည်သော သတိပညာဖြင့် မမေ့မလျော့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဇ္ဈတ္တရတော၊ ဂေါစရဇ္ဈတ္တဟုဆိုအပ်သော ကမ္မ

၂၇၈+ ၂၇၉+ ဋ္ဌာန်းကိုပွားစေခြင်း၌။ ရတော၊ မွေ့လျော်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမာဟိတတ္တော၊ ထိုကမ္မဋ္ဌာန်းကိုးပါး ပွားစေခြင်း၌ တည်ကြည်သောစိတ်ရှိသည်။ ဧကော၊ တစ်ယောက်အထည်းထည်း။ သန္တုဿိတော၊ ပစ္စည်း၌ရောက်ရခြင်း ဘာဝနာ၌မွေ့လျော်ခြင်းဖြင့် ကောင်းစွာနှစ်သက် ရောက်ရဲခြင်းရှိ၏။ တံ တာဒိသံ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ဘိက္ခု၊ သိက္ခာသုံးကို ဖြည့်သဖြင့် ဖျက်ဆီးအပ်သော ကိလေသာရှိသော ရဟန်းဟူ၍။ အာဟု၊ ပညာရှိတို့ ဆိုကုန်၏။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်အရဟန်းသည်။ အလ္လံ ဝါ၊ ထောပတ် ဆီဥစသည်ဖြင့် သွန်းအပ်သော သိမ်မွေ့သောယ အစာကိုလည်းကောင်း။ သုက္ခံ ဝါ၊ ထောပတ်စသည်တို့ဖြင့် မသွန်းအပ်သော ခြောက်သွေ့သော အစာကိုလည်းကောင်း။ ဘုဉ္ဇန္တော၊ စားသည်ရှိသော်။ ဗာဠံ အတိဝိယ၊ အလွန်လျှင်။ သုဟိတော ဂေဓော၊ တဏှာဖြင့် တက်မက်မောခြင်းသည်။ န သိယာ၊ မဖြစ်ရာ။ ယတော ယသ္မာ ကာရဏာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ဦနုဒရော၊ မျှရုံသာစား၍ ပေါ့သောဝမ်းရှိသည်။ မိတာဟာရော၊ နိုင်ရှဉ်ဆင်ခြင်းအပ်သော စားခြင်းရှိသည်။ သတော၊ သတိနှင့်ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တထာ တေန ပကာရေန၊ ထိုသို့သော အတိုင်းအရှည်ကို ဆင်ခြင်းသော သတိရှိသဖြင့်။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပရိဗ္ဗဇေဝိဟရေယ၊ နေရာ၏။ စတ္တာရော ပဉ္စအာလောပေ၊ လေးလုပ်ငါးလုပ်တို့ကို။ အဘုတ္တာ၊ စားမြဲတိုင်း မယုတ်၍ မစားဘဲ။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ ပိဝေပိဝေယ၊ သောက်ရာ၏။ အယံ၊ ဤလေးလုပ် ငါးလုပ်ယုတ်၍ ရေကိုသောသက်သဖြင့် ဆွမ်းစားသော ရဟန်းသည်။ သလ္လဟုကဝုတ္တိ၊ အာဟာရ၌ပေါ့သော ဖြစ်ခြင်းရှိသော ရဟန်းမည်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့လေးလုပ် ငါးလုပ်ယုတ်၍ ဆွမ်းကိုသုံးဆောင်ခြင်းသည်။ ပဟိတတ္ထဿ၊ ကိုယ်အသက်ကိုမငဲ့မူ၍ နိဗ္ဗာန်သို့စေလွှတ်အပ်သော စိတ်ရှိေသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ဖာသုဝိဟာရာယ၊ ချမ်းသာစွာနေခြင်းငှာ။ အလံ ပရိယတ္တံ၊ စွမ်းနိုင်၏။ ယံ စီဝရံ၊ အကြင်အခါခေါစသည်တို့တွင် တစ်ပါးပါးသော သင်္ကန်းကို။ ကပ္ပိယံ၊ အကပ်၏ဟူ၍ ဘုရားခွင့်ပြုတော်မူအပ်၏။ တံ၊ ထိုခေါမစသော သင်္ကန်းကို။ စေဆာဒေတိ၊ အကယ်၍ဝတ်ရုံဖုံးလွှမ်းသည်ဖြစ်အံ့။ ဣဒ မတ္တိကံ၊ ဤမည်စွာဘုရားဟောတော်မူတိုင်း အကြင်မျှလောက် အချမ်းအပူအစသည်ကို တားမြစ်ခြင်း အကျိုးရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့အချမ်းအပူစသည်ကို တားမြစ်ခြင်းစသော အကျိုးငှာ သင်္ကန်းကိုသုံးဆာင်ခြင်းသည်။ ပဟိတတ္တဿ၊ ကိုယ်အသက်ကို မငဲ့မူ၍ နိဗ္ဗာန်သို့စေလွှတ်အပ်သော စိတ်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ ဖာသုဝိဟာရာယ၊ ချမ်းသာစွာနေခြင်းငှာ။ အလံပရိယတ္တံ၊ စွမ်းနိုင်၏။ သလ္လကေန၊ ထက်ဝယ်

၂၇၉+ ၂၈၀+ ဖြင့်။ နိသိန္နဿ၊ ထိုင်သော ရဟန်းအား။ ဇဏ္ဏုကေ၊ ပဆစ်နှစ်ဘက်တို့ကို။ နာဘိဝဿတိ၊ မိုးရည်ဖြင့် မစွတ်။ ဧတ္တကံပိ၊ ဤမျှသည်လည်း။ ပဗ္ဗပရိယန္တသေနာသနံ၊ အလုံးစုံအောက်ယုတ်သော ကျောင်းမည်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့သော သဘောရှိသော ကျောင်းစသည်၌ နေသည်ရှိသော်။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအာ။ ဖာသုဝိဟာရာယ၊ ချမ်းသာစွာနေခြင်းငှာ။ အလံပရိယတ္တံ၊ စွမ်းနိုင်၏။ ယော၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ သုခံ၊ သုခဝေဒနာကို။ ဒုက္ခတော၊ ဖောက်ပြန်တတ်သည် ဖြစ်၍ဆင်းရဲ၏ဟူ၍။ အဒ္ဒအဒ္ဒသ၊ ဝိပဿနာပညာနှင့်တကွသော မဂ်ပညာဖြင့် ဟုတ်မှန်စွာမြင်၏။ ဒုက္ခံ၊ ဝိပရိဏာမဒုက္ခကို။ သလ္လတော၊ ငြောင့်တံသင်းကဲ့သို့ ဖြစ်၏ဟူ၍။ အဒ္ဒက္ခိ၊ ရှုနိုင်၏။ ဥဘယန္တရေန၊ သုခဒုက္ခဝေဒနာနှစ်ပါးတို့၏ အလယ်၌ဖြစ်သော ဥပေက္ခာဝေဒနာဖြင့်။ န ဟောသိ၊ အဟုတ်အဟတ် ထိုးထွငသ်း၍ သိသဖြင့်ငါ၏ကိုယ်ဟူ၍ နှလုံးသွင်းခြင်းသည် မဖြစ်။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဒေဝနာကို အရင်းပြုသော အားဖြင့်ဥပဒါနက္ခန္ဓာတရား ငါးပါးတို့ကို ပိုင်းခြား၍ထိုနှစ်စပ်သော ကိလေသာဖြင့်။ လောကသ္မိံ၊ လောက၌။ ဗန္ဓော၊ ဖွဲ့နိုင်တော့အံ့နည်း။ ကိံ သိယာ၊ အဘယ်သို့နောင်အခါ ထိုကိလေသာတို့သည်ဖြစ်ဆပါတော့အံနည်း။ အထဒဟ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဆိန္ဒဗန္ဒနောဝ၊ ကိလေသာဟူသော ကွန်ယက်ဖြင့် ဖွဲခြင်းကိုဖြတ်ပြီးသည်သာတည်း။ ယော ပါပိစ္ဆော၊ အကြင်ထင်ရှားမရှိသော ဂုဏ်မရှိသော ဂုဏ်ဖြင်ခြီးမွမ်းခြင်းကို အလိုရှိသဖြင့် ယုတ်မာသော အလိုရှိသော။ ကုသီတော၊ ရဟန်းတရား၌ အားထုတ်ခြင်းမရှိပျင်းရိသော။ ဟီနဝီရိယော၊ ယုတ်သောလုံလရှိသော။ အပ္ပသုတော၊ သစ္စာပဋိစ္စသမုပ္ပဒ်စသည်နှင့် ယှဉ်သော သင်ကြာခြင်းမရှိသဖြင့် အကြားအမြင်နည်းသော။ အနာဒရော၊ ဆုံးမကဖြစ်ခြင်းတို့၌ ရိုသေခြင်းမရှိသော။ တာဒိသော၊ ထိုသို့အလွန်ယုတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ မေ၊ ငါ၏အနီး၌။ ကဒါစိ၊ တစ်ရံတစ်ခါမျှ။ မာအဟု၊ မဖြစ်စေသတည်း။ လောကသ္မိံ၊ လောက၌။ တာဒိသဿ ပုဂ္ဂလဿ၊ ထိုသိုယုတ်မာသော သဘောရှိသော ပုဂ္ဂိလ်အား။ ကေန၊ အဘယ်အဆုံးအမဖြင့်။ ကိံ သိယာ၊ အသိုဖြစ်ရာအံ့နည်း။ နိရတ္ထကမေဝ၊ အကျိုးမရှိသည်သာလျှင်တည။ ယော ပုဂ္ဂလော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဗဟုသုတော စ၊ သီလစသည်နှင့် စပ်သော သုတ္တဂေယျစသော အပြားဖြင့် များသောအကြားအမြင်ရှိ၏။ မောဓာဝီစ၊ တစ်ခဏခြင်း မှတ်နိုင်ဆောင်နိုင်သော ပညာနှင်ပြည့်စုံ၏။ သီလေသု၊ စတုပါရိသုဒ္ဓိသီလစသည်တို့၌။ သုသမာဟိတော၊ ကောင်း

၂၈၀+ ၂၈၁+ စွာတည်၏။ စေကောမထံ စောတောသမထေန၊ လောကီလောကုတ္တရာအပြားရှိသော စိတ်ကိုလည်းကောင်းစွာထားခြင်းနှင့်။ အနုယုတ္တော၊ ယှဉ်၏။ တာဒိသော၊ ထိုသို့သဘောရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ မုဒ္ဓနိ အပိ၊ ငါ၏ထိပ်ထက်၌လည်း။ တိဋ္ဌတု၊ တည်စေသတည်း။ ယော ပုဂ္ဂလော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ပပဉ္စမနုယုတ္တော၊ အမှု၌မွေ့လျော်ခြင်း စသည်ရူပါရုံစသည်၌ ငြိတွယ်သဖြင့် တဏှာမာနဒိဋ္ဌိတည်ဟူသော သံသရာကိုချဲ့တတ်သော ပမာဒတရားနှင့်လည်း ယှဉ်၏။ ပပဉ္စာဘိရတော၊ ထိုပပဉ္စတရား၌ အဖြစ်ကိုမရှုသဖြင့် တဏှာမနဒိဋ္ဌိဟုဆိုအပ်သော တရား၌အလွန်မွေ့လျော်၏။ မိဂေါမဂသဒိသော၊ သမင်နှင့်တူသော။ သော ပုဂ္ဂလော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အနုတ္တရံ၊ အတုမရှိသော။ ယောဂက္ခေမံ၊ ယောဂလေးပါး၏ ကုန်ရာဖြစ်သော။ နိဗ္ဗာနာ၊ နိဗ္ဗာန်မှ။ ဝိရာဓယိ၊ ချွတ်ယွင်းစေ၏။ ယော စ ပုဂ္ဂလော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ပပဉ္စံ၊ သံသရာကိုချဲ့တတ်သော တဏှာမာနဒိဋ္ဌိကို။ ဟိတွာန၊ မဂ်ဖြင့်စွန့်ပယ်၍။ နိပ္ပပဉ္စပထေရတော၊ ပပဉ္စတရားငါးပါး၏ ကင်းရာနိဗ္ဗာန်သို့ သွားခြင်း၏အကြောင်းဖြစ်သော အရိယာမဂ်၌ မွေ့လျော်၏။ သော တာဒိသော၊ ထိုသို့သဘောရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အနုတ္တရံ၊ အတုမရှိသော။ ယောဂက္ခေမံ၊ ယောဂလေးပါး၏ ကုန်ရာဖြစ်သော။ နိဗ္ဗာနံ၊ နိဗ္ဗာန်ကို။ အာရာဓယိ၊ ပြီးစေ၏။ ဂါမေဝါ၊ ရွာ၌လည်းကောင်း။ ယဒိ၊ ထို့မြို့။ အရညေဝါ၊ တော၌လည်းကောင်း။ နိန္နေဝါ၊ ချိုင့်ဝှမ်းရာအရပ်၌ လည်းကောင်း။ ယဒိ၊ ထို့မြို့။ ထလေ၊ မြင့်မောက်ရာအရပ်၌လည်းကောင်း။ ယတ္ထ၊ အကြင်အရပ်၌။ အရဟန္တော၊ ရဟန္တာတို့သည်။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ တံ ဘူမိ၊ ထိုရွာတော စသော တစ်ပါးပါးသော အရပ်သည်။ ရာမဏေယျကံ၊ မွေ့လျော်ဖွယ်ရှိသည် သာလျှင်တည်း။ ရမဏိယာနိ၊ မွေ့လျော်ဖွယ်ရှိကုန်သော။ အရညာနိ၊ တောကျောင်းတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ယတ္ထယေသု အရညကေသု၊ အကြင်နှလုံးမွေ့လျော်ဖွယ်ရိသော တောကျောင်းတို့၌။ ဇနော၊ ကာမဂုဏ်ဖြင် လိမ်းကျံသည်ဖြစ်၍ ကာမဂုဏ်ကိုရှားမှီးလေ့ရှိသောသူသည်။ န ရမတိ၊ မမွေ့လျာ်။ ဝီတရာဂါ၊ ကာမဂုဏ်ကို ရှာမှိးဗရှိသော သူသည်။ န ရမတိ၊ မမွေ့လျော်။ ဝီတရာဂါ၊ ရာဂကင်းကုန်သော ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ ရမိဿန္တိ၊ ထိုသို့သဘော ရှိသောတောကျောင်းတို့၌မွေ့လျော်ကုန်လတ္တံ့။ တေဝီတရာဂါ၊ ထိုရာဂကင်းကုန်သော ရဟန္တာတသည်။ ကာမဂဝေသိနော၊ ကာမဂုဏ်ကို ရှားမှီးလေ့ရှိကုန်သည်။ န ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ နိဓိနံ ဝါ၊ ထိုထိုသို့သော အရပ်၌ဆောင်၍ ထားအပ်ကုန်သော ရွှေငွေစသည်တို့ဖြင့် ပြည့်ကုန်သော အိုးတို့၏။ ပဝတ္တာရံ ဣဝ၊ ထိုရွှေအိုးရှိရာ အရပ်ကိုပြ၍ ဤရွှေအိုးကိုယူ၍ အသက်မွေးလောဟုသကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထိုအ

၂၈၁+ ၂၈၂+ တူ။ ဝဇ္ဇဒဿီနံ၊ နှစ်ပါးသော အပြစ်ကိုရှုလေ့ရှိကုန်သော။ မေဓာဝီမေဓာဝိနော၊ မိုးကြိုးစက်နှင့်တူသော ပညာရှိကုန်သော သူတို့သည်။ ယံ ဝါဒံ၊ အကြင်မလျော်ပတ်သော အယူချော်သော အယူရှိသောသူကို။ နိဂ္ဂယှ၊ နှိပ်၍။ ပေဿမိ၊ မိအဖြစ်ကိုရှုစေရာ၏။ တာဒိသ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော တရားသဖြင့်ဆုံးမလေ့ရှိသော။ ပဏ္ဍိတံ၊ ပညာရှိကို။ ဘဇမာနဿ၊ ဆည်းကပ်သော သူအား။ သေယျော၊ ကောင်းမြတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပါပိယော၊ အထူးသဖြင့်ယုတ်မာသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဩဝါဒေယျ၊ ဆုံးမပေရာ၏။ အနုသာသယေ၊ နောင်အခါအပြစ်ရှိသော အမှုကိုလည်း မပြုလေ့နှင့်ဟု အဖန်တစ်လဲလဲဆုံးမရာ၏။ အသဗ္ဘာစ၊ အကုသိုလ်တရား၏ ဖြစ်ကြောင်းမှလည်း။ နိဝါရယေ၊ မြစ်ရာ၏။ အသဗ္ဘာစ၊ အကုသိုလ်တရား၏ ဖြစ်ကြောင်းမှလည်း။ နိဝါရယေ၊ မြစ်ရာ၏။ သတံဟိ သတံ ဧဝ၊ သူတော်ကောင်းတို့သည်သာလျှင်။ သော ပုဂ္ဂလော၊ ထိုဆိုခဲ့ပြီးသော ဂုဏ်နှင့်ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ပိယော၊ ချစ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသကံ၊ သူတော်မဟုတ် သူယုတ်တို့သည်။ သော ပုဂ္ဂလော၊ ထိုဆိုခဲ့ပြီးသော ကျေးဇူးနှင့်ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ အပ္ပိယော၊ မချစ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စက္ခုမာ၊ စက္ခုငါးပါးနှင့်ပြည့်စုံတော်မူသော။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ခြောက်ပါးနှင့် ပြည့်စုံတော်မူသော။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော ဒိဃနခစသော သူအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေသိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မေ၊ တရားကို။ ဒေသိယာမာနမှိ၊ ဟောတော်မူအပ်သည်ရှိသော်။ သော၊ ထိုဒီဃနခသည်။ တံ ဓမ္မံ၊ ထိုတရားကို။ အတ္ထိကော၊ အလိုရှိသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ သော တံ ဩဒေသိ၊ ထိုတရားကို ရိုသေစွာနာ၏။ မေ မမ၊ ငါ၏။ တံ ဓမ္မသဝနံ၊ ထိုတရားတောကို နာယးခြင်းသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ အမောဃံ၊ အချည်းနှိးမရှိ။ တဿ ဓမ္မဿ၊ ထိုတရားကို။ သဝနတော၊ နာရသောကြောင့်။ ဝိမုတ္တော၊ ကိလေသာမှလွတ်သည်။ အနာသဝေါ၊ လေးပါးသော အာသဝေါမှကင်းသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ ပုဗ္ဗေနိဝါသာနုဿတိ အဘိညာဉ်အကျိုးငှာ။ နေဝဝိဇ္ဇတိ၊ စိတ်၏တောင့်တခြင်းမရှိ။ ဒိဗ္ဗဿ စက္ခုနော၊ ဒိဗ္ဗစက္ခု အဘိညာဉ်အကျိုးငှာ။ နပိနဝိဇ္ဇတိ၊ တောင့်တခြင်းမရှိ။ စုတိယာ ဥပပတ္တိယာ၊ စုတိပဋိသန္ဓေ၏။ သမီပံ၊ အနီးကို။ ပဿန္တာယ၊ မြင်တတ်သော။ စေတောပရိယာယ ဣဒ္ဓိယာ၊ စေတောပရိယအဘိညာဉ်အကျိုးငှာ။ ပဏိဓိ၊ တောင့်တခြင်းသည်။ န ဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ သောတဓာတု ဝိသုဒ္ဓိယာ၊ ဒိဗ္ဗသောတအဘိညာဉ်အကျိုးငှာ။ မေ၊ ငါ့အား။

၂၈၂+ ၂၈၃+ ပဏီဓိ၊ တောင့်တခြင်းသည်။ နဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ ရုက္ခမူလံဝရုက္ခမံ ဧဝံ၊ သစ်ပင်ရင်းကိုသာလျှင်။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ မုဏ္ဍော၊ ဦးပြည်းသော။ သံဃာဋိပါရုတော၊ ဒုကုတန်ကိုရုံသော။ ပညာယ၊ ပညာဖြင့်။ ဥတ္တမော၊ မြတ်သော။ ဥပတိဿော၊ ဥပတိဿအမည်ရှိသော။ ထေရော၊ မထေရ်သည်။ ဈာယတိ၊ ဖလသမာပတ် ကိုဝင်စား၏။ အဝိတက္ကံ၊ ဝိတက်ကင်းသော စတုတ္ထဈာန်သမာပတ်ကို။ သမာပန္နော၊ ဝင်စားသော။ သမ္မာသမ္ဗဒ္ဓသာဝကော၊ ဘုရားတပည့်သားဖြစ်သော ဥပတိဿထေရ်သည်။ တာဝဒေ၊ ထိုဘီးလူးသည် ဥခေါင်းကို ရိုက်သောခဏ၌။ အရိယေန၊ ဝိတက်ကင်းသော စတုတ္ထဈာ်ဖလ သမာပတ်ကိုဝင်စားသော အားဖြင့် မြတ်သော။ တုဏှီဘာဝေန၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသော အဖြစ်ဖြင့်။ ဥပေတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယထာ၊ ဥပမာအဘယ်ကဲ့သို့နည်း ဟူမူကား။ သေလော၊ ကျောက်အတိပြီးသော။ ပဗ္ဗတော၊ တောင်သည်။ ဘုသဝါတေဟိ၊ ပြင်းစွာသော လေတို့ဖြင့်။ အစေလော၊ မတုန်လှုပ်သည်ဖြစ်၍။ သုပတိဋ္ဌိတောယထာ၊ ကောင်းစွာတည်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထိုအတူ။ မောဟက္ခော၊ မောဟကုန်ပြိးသော။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပဗ္ဗတော၊ ကျောက်အတိပြီးသော တောင်သည်။ န ပေဓတိ ဣဝ၊ ပြင်းစွာသောလေတို့ဖြင့် မတုန်လှုပ်သကဲ့သို့။ နဝေဓတိ၊ မတုန်လှုပ်။ အနင်္ဂနဿ၊ အပါယ်သို့လားဖြင် မတုန်လှုပ်သကဲ့သို့။ နဝေဓတိ၊ မတုန်လှုပ်။ အနင်္ဂနဿ၊ အပါယ်သို့လားကြောင်းဖြစ်သော ရာဂစသော ကိလေသာမှကင်းပြီးထသော။ နိစ္စံ၊ အမြဲ။ သုစိံ၊ ကိုယ်နှတ်ဖြင့် စင်ကြယ်သန့်ရှင်းသော တရားကို။ ဂဝေသိနော၊ ရှာမှီးလေ့ရှိသော။ ပေါသဿ၊ သူတော်ကောင်းဖြစ်သော ယောကျ်ားအား။ ပါပဿ၊ မကောင်းမှုမှ။ ဝါဠဂ္ဂမတ္တမ္ပိ၊ သားမြီးဖျားမျှသည်လည်း။ လဂ္ဂံ၊ ငြိတွယ်ခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ အဗ္ဘာဝတ္တံဝ၊ အလုံးစုံသော လောကဓာတ်ကိုနှံ့၍တည်သော တိပ်တိုက်မျှသည်သာလျှင်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ခါယတိ၊ ထင်၏။ ယထာကိံ၊ အဘယ်ကဲ့သို့နည်း ဟူမူကား။ သန္တရဗာဟိရံ၊ အတွင်းအပနှစ်ပါး၌ ဖြစ်သော။ ဂုတ္တံ၊ လူတို့ဖြင့် စောင့်ရှောက်လုံစေအပ်သော။ ပစ္စန္တံ၊ အခြားမရှိခိုင်ခန့်စွာသော ပြအိုးကျုံးစသည်တို့ဖြင့် မြဲမြံစွာ ပြုအပ်သော။ နဂရံ၊ မြို့ကို။ ပစ္စတ္ထိကေဟိ၊ ရန်သူတို့သည်။ အပဝိဋ္ဌံ ဝိယ၊ မဝင်နိုင်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထိုအတူ။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ဂေါပေထ၊ လုံခြုံစွာစောင့်ရှောက်ကုန်ရာ၏။ ခဏော၊ ဗုဒ္ဓုပ္ပါဒနေဝမခဏသည်။ မာဥပဇ္ဈမာအတိက္ကမိ၊ မလွန်စေသတည်း။ ဟိ သစ္စံ၊ မှန်၏။ ခဏာတီတာ၊ ဗုဒ္ဓုပ္ပာဒနဝမခဏတုစက္ကသမ္ပတ္တိခဏကို လွန်ကုန်သောသူတို့သည်။ နိရယမှီ၊ ငရဲ၌။ သမပ္ပိတာ၊ ဆင်းရဲကိုခံရကုန်သည်ဖြစ်၍။ သောစန္တိ၊ စိုးရိမ်ရကုန်၏။ ဥပသန္တော၊ ငြိမ်သက်သော ဣန္ဒြေရှိထသော

၂၈၃+ ၂၈၄+ ဥပရတော၊ ဆိတ်ငြိမ်သော အရပ်သို့ကပ်သဖြင့် မွေ့လျော်ခြင်းရှိထသော။ မန္တဘာဏီ၊ သာယာညသော စကားကိုဆိုတတ်ထသော။ အနုဒ္ဓတော၊ ပျံ့လွင့်ခြင်းမရှိထသော။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဒုမပတ္တံ၊ သစ်ရွက်ကို။ မာလုတော၊ လေသည်။ ဓုနာတိ ဣဝ၊ ဖျက်ဆီးသကဲ့သို့။ ပါပကော၊ ယုတ်မာကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ အကုသိုလ်တရားတို့ကို။ ဓုနာတိ၊ ဖျက်ဆီး၏။ ဥပသန္တော၊ ငြိမ်သက်သော ဣန္ဒြေရှိထသော။ ဥပရတော၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာ အရပ်သို့ကပ်သဖြင့် မွေ့လျော်ခြင်းရှိထသော။ မန္တဘာဏီ၊ သာယာသော စကားကိုဆိုတတ်ထသော။ အနုဒ္ဓတော၊ ပျံ့လွင့်ခြင်းမရှိထသော။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဒုမပတ္တံ၊ သစ်ရွက်ကို။ မာလုတော၊ လေသည်။ ဓုနာတိ ဣဝ၊ ဖျက်ဆီးသကဲ့သို့။ ပါပကော၊ ယုတ်မာကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ အကုသိုလ်တရားတို့ကို။ ဓုနာတိ၊ ဖျက်ဆီး၏။ ဥပသန္တော၊ ငြိမ်သက်သော ဣန္ဒြေရှိထသော။ အနာယယာယသော၊ ကိလေသာဟူသော မဆင်းရဲမှ ကင်းထသော။ ဝိပ္ပသန္နမာနာဝိလော၊ ကောင်းစွာကြည်သောစိတ်မနောက်ကျူသောစိတ်လည်းရှိထသော။ ကလျာဏသီလော၊ ကောင်းသောအကျင့်သီလလည်းရှိထသော။ မေဓာဝီ၊ ပညာရှိသည်။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြုသည်။ သိယာ၊ ဖြစ်၏။ ဧကတိယေသု၊ အချို့ကုန်သော မတည်တံ့တသာသ ဘောရှိကုန်သာ ပုထုဇဉ်တို့၌။ နဝိသာသေ၊ မယုံကြည်ရာ။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဒေဝဒတ္တော၊ ဒေဝဒတ်သည်။ သမ္မာပဋိပန္နော၊ ကောင်းသောအကျင့်ရှိ၏ဟု။ ဝိသာသံ၊ အကြွင်းဝင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇိတ္ထယထာ၊ ရောက်ကုန်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထိုအတူ။ အဂါရိသု၊ အိပ်ရာထောင်သော လူတို့၌လည်းကောင်း။ ပဗ္ဗဇိတေသုစာပိ၊ ရဟန်းတို့၌လည်းကောင်း။ သာဓု၊ သူတော်ကောင်းသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်ပြီး၍။ အသာဓု၊ သူတော်မဟုတ် သူယုတ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်သေး၏။ အသာဓု၊ သူတော်မဟုတ် သူယုတ်တို့သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်ကုန်းပြီး၍။ ပုန၊ တစ်ဖနတ်။ သာဓု၊ သူတော်ကာင်းတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ယေသံ၊ အကြင်သူတို့အား။ ကာမစ္ဆန္ဒော စ၊ ကာမဂုဏ်ငါးပါး၌ ပျက်ဆီးခြင်းဟူသော ဒေါသသည်လည်းကောင်း။ ထိနမိဒ္ဓဉ္စ၊ စိတ်၏ မငြိမ်သက်ခြင်းလက္ခဏာရှိသာ ထိနမိဒ္ဓသည်လည်းကောင်း။ ဥဒ္ဓစ္စဉ္စ၊ စိတ်၏မှငြိမ်သက်ခြင်း လက္ခဏာရှိသော ဥဒ္ဓစ္စသည်လည်းကောင်း။ ဝိစိကိစ္ဆာစ၊ အာရုံကိုမဆုံးဖြတ်နိုင်ခြင်း လက္ခဏာရှိသော ဝိစိကိစ္ဆာသည် လည်းကောင်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဧတေ ဓမ္မာ၊ ထိုတရားတို့သည်။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။

၂၈၄+ ၂၈၅+ စိတ္တကေလိသာ၊ စိတ်ကိုညစ်ညူးစေတတ်ကုန်၏။ သက္ကရိယမာနသ၊ အရိုအသေအလေးအမြတ် ပြုခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ အသက္ကာရေ၊ အရိုအသေအလေးအမြတ် မပြုခြင်းဖြင့် လည်းကောင်း။ ဧတံ ဥဘယံ ဧတေတိ ဥဘယေဟိ၊ ဤပူဇော်ခြင်း မပူဇော်ခြင်းနှစ်ပါးတို့ကြောင့်။ အပ္ပမာဒဝိဟာရိနော၊ အကြင်ရဟန်းအား။ သမာဓိ၊ သမာဓိသည်။ နဝိကမ္ပတိ နဝိနာသေတိ၊ အပျက်စီး။ သော သမာဓိ၊ ထိုသမာဓိသည်။ သာတတိကံ၊ အမြဲ။ ဈာယီနံ၊ ဈာန်ဝင်စားလေ့ရှိကုန်သော သူတို့အား။ သုခုမဒိဋ္ဌိ၊ သိမ့်မွေ့သော ဈာန်၌ဖြစ်သော မိစ္ဆာအယူသည်။ ဝိပဿကံပဿကဿ၊ အနိစ္စအစရှိသော အပြာယးဖြင့်ရှုသော သူအား။ ဝိဂတော၊ ကင်း၏။ သော၊ ထိုမိစ္ဆာအယူမှ ကင်းသောသူသည်။ ဥပါဒါနက္ခယေ၊ ဥပါဒါန်တရားတို့၏ ကုန်ရာဖြစ်သော အရဟတ္တဖိုလ်နိဗ္ဗာန်၌။ အာရာမံ၊ အာရုံပြုသော အားဖြင့်မွေ့လျော်ခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝရူပေါ၊ ဤသို့သဘောရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ သပ္ပုရိသောတိ၊ သူတော်ကောင်းဟူ၍။ အာဟု၊ ဘုရားအစရှိသော ပညာရှီတို့သည်ဆိုကုန်၏။ မဟာသမုဒ္ဓေါ၊ မဟာသမုဒ္ဒရာသည် အစရှိသော မတုန်လှုပ်သည်။ ဟောတိ ယထာ စ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့ လည်းကောင်း။ ပထဝီ၊ မြေကြီသည်။ အနိလော၊ အစရှိသော မတုန်လှုပ်သည်။ ဟောတိ ယထာ စ၊ ငြဖစ်သကဲ့သို့ လည်းကောင်း။ သဗ္ဗတော၊ ကျောက်အတိပြီးသော တောင်သည်။ အနိလော၊ အစရှိသော မတုန်လှုပ်သည်။ ဟောတိ ယထာ စ၊ ငြဖစ်သကဲ့သို့ လည်းကောင်း။ ဧဝံ တထ၊ ထိုအတူ။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရားသည်၏လည်း။ ဝရဝိမုတ္တိယာ၊ အရဟဖိုလ်ဟူသော ဝိမုတ္တိ၏။ တေမဟာသမုဒ္ဒါဒယော၊ ထိုမဟာသမုဒ္ဒရာ အစရှိသည်တို့သည်။ ဥပမာယ၊ ဥပမာအဖြစ်ဖြင့်။ န ယုဇ္ဇန္တိ၊ တစ်ဆယ့်ခြောက်စိတ်တို့၏ စိတ်စ်ကိုမျှမမှိကုန်။ စက္ကာနုဝတ္တကော၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ဖြစ်စေလည်စေ အပ်သော တရားတည်းဟူသော စက်ရတနာသို့ အစဉ်လိုက်၍ဖြစ်သော။ မဟာဉာဏိ၊ ကြီးမြတန်သော ပညာရှိသော။ သမာဟိတော၊ ဥပစာရသမာဓိအပ္ပနာသမာဓိ အနုတ္တရသမာဓိဖြင့် တည်ကြည်ထသော။ ပတဝါပဂ္ဂိသမာနော၊ ဣဋ္ဌာရုံ အနိဋ္ဌာရုံတို၏ ပေါင်းမိစုဝေးသော်လည်း ရွံရှားခြင်းကင်းသဖြင့် မြေရေမီးနှင့်တူသော ဖြစ်ခြင်းရှိသော။ ထေရော၊ မထေရ်သည်။ န ရဇ္ဇတိ၊ တပ်ခြင်းလည်းမရှိ။ န ဒုဿတိ၊ ပြစ်မှားခြင်းလည်းမရှိ။ ပညာပါရမိတံ၊ သာဝကပါရမီ ဉာဏ်၏အထွက်အထိပ်သို့။ ပတ္တော၊ ရောက်ပြီးထသော။ မဟာဗုဒ္ဓိ၊ မြတ်သော ကြီးသောထူထဲသော ရွင်သောလျှင်သော ထက်သော ထိုးထွင်း၍သိ

၂၈၅+ ၂၈၆+ နိုင်သော သာဝကဉာဏ်အဖြစ်သို့ ရောက်သဖြင့်ကြီးမြင့်သော ပညာနှင့်ပြည့်စုံထသော။ မဟာမုနိ၊ နည်းကိုယူစွမ်းနိုင်သော ကြီးသောပညာနှင့်ပြည့်စုံထသော။ အဇဠော၊ သာဝကတို့ထက် ပညာအားဖြင့်လွန်သောကြောင့် ပညာမနည်းသည်ဖြင်လျက်။ ဇဠသမာနော၊ သမသိသကဲ့သို့ပြု၏ပြသဖြင့် ပညာနည်းသ သူနှင့်တူသော။ ထေရော၊ ဥပတိဿထေရေ်သည်။ နိဗ္ဗုတော၊ ကိလေသာတို့၏ ငြိမ်းခြင်းသို့ရောက်သည်ဖြစ်၍။ စရတိဝိဟရတိ၊ နေ၏။ မယာ၊ ငါသည်။ သတ္ထာသတ္ထေသု၊ သတ္တဝါတို့၌။ ပရိစိဏ္ဏော၊ မေတ္တာကိုးပွားစေသော အားဖြင့်အလေ့အလာပြုအပပ်ပြီ။ ပ။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ဟန္ဒ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ သဗ္ဗဓိ၊ ခပ်သိမ်းသော ဥပဓိတို့မှ။ ဝိပ္ပမုတ္တော၊ လွတ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်ပြီ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပရိနိဗ္ဗိဿံ၊ အနုပါဒိသေနိဗ္ဗာနဓာတ်ဖြင့် ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုအံ့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အပ္ပမာဒေန၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှု၌ မမေ့မလျော့ခြင်းနှင့်။ သမ္ပာဒထေ၊ ပြည့်စုံကုန်လော။ ဧသာ၊ ဤသည်လျှင်။ မေ၊ ငါ၏။ အနုသာသနိ၊ အဖန်တစ်လဲလဲဆုံးမသောစကားတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သာရိပုတ္တောထေရော၊ သာရိပုတ္တထေရ်သည်။ ဣမာ ဂါထာယော၊ ဤဖွဲ့ဆိုသီကုံးအပ်သော သုံးဆယ့်လေးဂါထာတို့ကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ရွတ်ဆိုပြီ။ သာရိပုတ္တထေရသုံးဆဲ့လေးဂါထာအနက်ပြီး၏။ (၂၆၀) ပဏိတော၊ ပညာရှိသောသူသည်။ ပိသုဏေန စ၊ နှစ်ယောက်သောသူတို့၏ အချစ်ကို မှုန့်မှုန့်ညက်ညက်ပြုတတ်သော ဂုံးတိုက်ချောပစ်သော စကားကိုဆိုတတ်သော သူနှင့်လည်းကောင်း။ ကောဓနေန၊ အမျက်ထွက်လေ့ရှိသူနှင့် လည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမေဟိ၊ ဤသို့သဘောရှိကုန်သော။ သခိတံ သခီဟိ၊ အဆွေခင်ပွန်းအပေါင်းအဖေါ်တို့နှင့်။ အကရေယျ၊ ပေါင်းဖေါ်ခြင်းမပြုရာ။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်နည်းဟူမူကား။ ကာပုရိသေန၊ ယုတ်မာသော ယောကျ်ားနှင့်။ သံဂမော၊ ပေါင်းဖော်ခြင်းသည်။ ပါပေါ၊ ထိုသူယုတ်တို့ကဲ့သို့ ယုတ်မာသော အဖြစ်ကိုဆော်တတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်သည်။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသည်။ သဒ္ဓေနစ၊ ကံကံ၏အကျိုးကို ယုံကြည်ခြင်း ရတာနာသုံးပါး၌ သဒ္ဓါခြင်းနှင့်ပြည့်စုံသော သူနှင့်လည်း။ ပေသလေန စ၊ ချစ်အပ်သော သီလနှင့်ပြည့်စုံသော သူနှင်လည်းကောင်း။ ပညာဂတာ စ၊ ဝဋ်မှထွက်မြောက်ကြောင်း ဝဋ်ဆငရဲမှငြိးငွေ့ကြောင်း ပညာနှင့်ပြည့်စုံသော သူနှင့်လည်းကောင်း။ ဗဟုဿု၊

၂၈၆+ ၂၈၇+ တေနစ၊ ပရိယတ္တိပဋိဝေဓနှစ်ပါး၌ အကြားအမြင်များသောသူနှင့်လည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမေဟိ သခိဟိ၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော သဒ္ဓါတရားစသည်ပြည့်စုံသော အဆွေခင်ပွန်းကောင်းတို့နှင့်။ ကရေယျ၊ ပေါးဖေါ်ခြင်းကို ပြုရာ၏။ ကသ္မာ၊ မအဘယ်ကြောင့်နည်းဟူမူကား။ သပ္ပုရိသေန၊ ပညာရှိသူတော်ကောင်းနှင့်။ သင်္ဂမော၊ အတူတကွပေါင်းဖေါ်ရခြင်းသည်။ ဘဒ္ဒေါ၊ ကောင်းသော ပစ္စုပ္ပန်အစီးအပွား သံသရာအစီးအပွား စသော အပြားရှိသော အကျိုးကိုဆောင်တတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်တည်း။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ စိတ္တကတံ၊ အဝတ်တန်ဆာပန်းအဆင်းစ သည်တို့ဖြင့် ဆန့်ကြယ်စွာပြုပြင်အပ်သော။ အရုဓုကာယံ၊ ကိုးပါးသော အဝတို့မှ ယိုစီးဆေသာ မစင်အလုံးစုံသော အနာဝဖြစ်၍ ပြန့်နှံ့သော ကိုယ်ဟုဆိုအပ်သော။ သမုဿိတံ၊ အရိုးအပေါင်းတို့၏ စုဝေးရာဖြစ်သော။ အာတုရံ၊ အမြနာကျင့်ခြင်းရှိသော။ ဗဟုသင်္ကပ္ပံ၊ လူမိုက်တို့သည် မဟုတ်သည်သို့ထင်၍ များစွာကြံဆအပ်သော အရည်အတို အစရှိသော အင်္ဂါကြီးငယ်တို့ဖြင့် တန်ဆာဆင်အပ်သော အတ္ထဘောကို။ ပဿ၊ အသင့်အားဖြင့် ရှုပါလော။ ယဋ္ဌိတိ၊ မြဲမြံစွာတည်ခြင်း သဘောသည် လည်းကောင်း။ ဌိတိ၊ မြဲမြံစွာတည်းခြင်း သဘောရှိ လည်းကောင်း။ န တ္ထိ၊ မရှိ။ စိတ္တကတံ၊ အဝတ်ဆန်ဆာင်ပန်းအဆင်စသည်တို့ဖြင့် ဆန်းကြယ်စွာပြုပြင်အပ်သော။ မဏိနာကုဏ္ဍလေန စ၊ ပတ္တမြားနားဍောင်းဖြင့် လည်းကောင်း။ အဋ္ဌိတနေစ၊ အရိုးစုသော အရေဖြင့်လည်းကောင်း။ အဋ္ဌိတစေနစ၊ အရိုးစုသော အရေဖြင့်လည်းကောင်း။ ဩနဒ္ဓံ၊ မြှေးဖွဲအပ်သော။ ဣမံ ရူပံ၊ ဤမဟာဘုတ်လေးပါးဟုဆိုအပပ်သော ရုပ်တို့ဖြင့် ပြီးသောကိုယ်ကို။ ပဿ၊ အသင့်အားဖြင့် ရှုပါလော။ အယံ ကာယော၊ ဤမဟာဘုတ်လေးပါးဖြင့် ပြီးသောကိုယ်သည်။ ဝတ္ထေဟိ၊ ပုဆိုးအဝတ်တို့နှင့်။ သဟပဋိစ္ဆန္နံ၊ တကွဖုံးလွှမ်းမှ။ သောဘတိ၊ တင့်တယ်၏။ အလတ္ထကကထာ၊ ချိပ်ရေဖြင့် ကောင်းစွာဆိုးအပ်မှသာလျှင်။ ပါဒါ၊ ခြေတို့သည်။ သောဘန္တိ၊ တင့်တယ်ကုန်၏။ စုဏ္ဏကမက္ခိတံ၊ မျက်နှာချေနံသာမှုန့်တို့ဖြင့် လိမ်းကျံအပ်သော်သာလျှင်။ မုခံ၊ မျက်နှာသည်။ သောဘတိ၊ ရှုကြည့်ဖွယ့်တင့်တင့်၏။ အယံ ကာယော၊ ဤကိုယ်သည်။ ဗာလဿ၊ မိုက်စွာသော ပုထုဇဉ်အား။ မောဟာယ၊ စိတ်ကိုတွေဝေစေခြင်းမိုက်စေခြင်းငှာ။ အလံ၊ စွမ်းနိုင်၏။ ပါရဂဝေသိနော၊ နိဗ္ဗာန်ကိုရှာလေ့ရှိသော သူတော်ကောင်းအား။ နော အလံ၊ စိတ်ကိုတွေဝေခြင်းမိုက်စေခြင်းငှာ မစွမ်းနိုင်။ အဋ္ဌပဒကထာ၊ ရှစ်ခုသော အခြင်းအရာရှိသောဖြီးဖြင့်ဖြီးအပ်စီရင်အပ်သော အဖို့ရှိကုန်သော်သာလျှင်။ ကေသာ၊ ဆံတို့သည်။ သောဘန္တိ၊ တင့်

၂၈၇+ ၂၈၈+ တယ်ကုန်၏။ အဉ္ဇနမက္ခိတာ၊ မျက်ရေကွင်းခြင်း စသည်ဖြင့် တန်ဆာဆင်အပ်သော်သာလျှင်။ နေတ္ထာ၊ မျက်စိတို့သည်။ သောဘန္တိ၊ တင့်တယ်ကုန်၏။ အယံ ကာယော၊ ဤဆို့အပ်ခဲ့ပြီးသော အခြင်းအရာနှင့်ပြည့်စုံသော ကိုယ်သည်။ ဗာလဿ၊ မိုက်စွာသော ပုထုဇဉ်အား။ မောဟာယ၊ စိတ်ကိုတွေဝေစေခြင်း မိုက်စေခြင်းငှာ။ အလံ၊ စွမ်းနိုင်၏။ အယံ ကာယော၊ ဤကိုယ်သည်။ ပါရဂဝေသိနော၊ ဝဋ်မှထွက်မြောက်ခြင်းကို ရှာမှိးလေ့ရှိသောသူအား။ နော အလံ၊ စိတ်ကိုတွေဝေစေခြင်း မိုက်စေခြင်းငှာ မစွမ်းနိုင်။ ပ။ အဟံ၊ ငါကား။ ဗဟုဿုတော၊ ပရိယတ္ထိပဋိဝေဓအားဖြင့် များသောအကြားအမြင်ရှိသည်။ စိတ္တကထီ၊ ဆန်းကြယ်သော တရားစကားကို ဟောတတ်သော။ ဗုဒ္ဓဿ၊ သဗ္ဗညုဘုရားရှင်၏။ ပရိစာရိကော၊ အလုပ်အကျွေးရဟန်းသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ပန္နဘာရော၊ ချအပ်သောခန္ဓာဟူသော ဝန်ရှိ၏။ ဝိသညုတ္ထော၊ လေးပါးသောဩဃတို့၌ မယှဉ်သည်ဖြစ်၍။ ဂေါတမော၊ ဂေါတမအနွယ်တော်ဖြစ်သော ငါအာနန္ဒာသည်။ သေယျံ၊ အိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြု၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ခီဏာသဝေါ၊ ကုန်ပြီးသော အာသဝေါရှိသည်။ ဝိသံယုတ္တော၊ လေးပါးသောဩဃမှကင်းပြီးသည်။ သင်္ဂါတိတော၊ ရာဂအစရှိသော ငြိတွယ်တတ်သော တရားကိုလွန်ပြီးသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ သုနိဗ္ဗတော၊ အချင်းခပ်သိမ်း ကိလေသာတည်းဟူသော ပူလောင်းခြင်းမှငြိမ်းပြီ။ ဇာတိ ဇရမဏပါရဂူ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်း သေခြင်း၏အဆုံးဖြစ်သော နိဗ္ဗာန်တည်းဟူသော ကမ်းတစ်ဖက်သို့ရောက်ပြီးသည်ဖြစ်၍။ အန္တိမံ ဒေဟံ၊ အဆုံးဖြစ်သော ကိုယ်ကို။ ဓာရေတိ ဓာရေမိ၊ ဆောင်ပြီ။ ယသ္မိံ ပုရိသဝိသေသေ၊ အကြင်ယောကျ်ားအထူးဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဓမ္မာ၊ ပရိယတ္တိဓမ္မ ပဋိဝေဓ ဓမ္မတို့တည်။ ပတိဋ္ဌိတာ၊ တည်ကုန်၏။ အာဒိစ္စဗန္ဓုနော၊ နေမင်း၏အဆွေဖြစ်တော်မူသော။ ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ နိဗ္ဗာနဂမေန၊ နိဗ္ဗာန်သို့ရောက်စေတတ်သော။ မဂ္ဂေ၊ အကြောင်း၌။ ဂေါတမော၊ ဂေါတမအနွယ်ဖြစ်သော။ သောယံ သော အယံ အာနန္ဒော၊ ထိုအရှင်အာနန္ဒာသည်။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။ ဗြဟ္မဏ၊ ဂေါပကမောဂ္ဂလောန အနွယ်ဖြစ်သော သေလပုဏ္ဏား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဗုဒ္ဓတော၊ ဘုရားသခင် အထံတော်မှ။ ဒွါသီတိသဟဿာနိ၊ ရှစ်သောင်းနှစ်ထောင်သော ဓမ္မခန္ဓာတို့ကို။ ဂဏှိဥဂ္ဂဏှိ၊ ငါသင်ပြီ။ ဘိက္ခုတော၊ ရှင်သာရိပုရတ္တရာ အစရှိသောရဟန်းထံမှ။ ဒွေ သဟဿာနိ၊ နှစ်ထောင်သော ဓမ္မခန္ဓာတို့ကို။ ဂဏှိဥဂ္ဂဏှိ၊ ငါသင်ပြီ။ ယေ ဓမ္မာ ယေ ဣမေ ဓမ္မာ၊ အကြင်ဆိုအပ်ပြီးသော တရားတို့ကို။ ဇိဝှဂ္ဂေ၊ လျာဖျား၌။ ပဝတ္တိနော၊ အလေ့အလာပြုသ

၂၈၈+ ၂၈၉+ ဖြင့်ဖြစ်စေအပ်ကုန်ပြီ။ တေ ဓမ္မာ၊ ထိုငါအလေ့အလာပြု၍ ဆောင်အပ်သော တရားတို့သည်။ စတုရာသီဘိသဟဿာနိ၊ ရှစ်သောင်းလေးထောင်အတိုင်း အရှည်ရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အပ္ပဿုတော၊ အယုတ်သဖြင့် တစ်ခုသော သုတ္တန်ကိုမျှမသင်ဘူးသောကြောင့် နည်းသော အကြားအမြင်ရှိသော။ အယံ ပုရိယော၊ ဤယောကျ်ားသည်။ ဗလိဗဒ္ဒေါဝ ဗလီဗဒ္ဒေါဣဝ၊ နွားလားကဲ့သို့။ ဇိရတိ၊ မိဘဆွေမျိုး ဉာတကာတို့၏ အကျိုးစိးပွားကိုဆွေးမြေ့စေ၏။ တဿ၊ ထိုအကြားအမြင်နည်းသော သူအား။ မံသာနိ၊ အသားတို့သည်။ ဝဍ္ဎန္တိ၊ ပွားများကုန်၏။ တဿ၊ ထိုစားကာအိပ်ကာသာနေ၍ ပညာကိုမရှမဆီးဘူးသည်ဖြစ်၍ နည်းသော အကြားအမြင်ရှိသောယောကျ်ားအား။ ပညာ၊ ပညာသည်။ န ဝဍ္ဎတိ၊ မပွား။ ဗဟုဿုတော၊ များသော အကြားအမြင်ရှိသော။ ယော ပုဂ္ဂလော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အပ္ပသုတံ၊ နည်းသော အကြားအမြင်ရှိသောသူကို။ သုတေန၊ မိမိ၏ များသောအကြားအမြင်ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ အတိမညတိ၊ မိမိကိုယ်ကိုခြီးမြောက်လျက် သူတစ်ပါးကို ရှုတ်ချ၍ မတည်မဲ့မြင်ပြု၏။ ကိံ ဝိယ၊ အဘယ်ကဲ့သို့နည်း ဟူမူကား။ ပဒီပဓာရော၊ အမိုက်တိုက်၌ ဆီမီးကိုထွန်းသော။ အန္ဓော၊ သူကန်းသည်။ ပရေသံ၊ မျက်စီနှင့်ပြည့်စုံသောသူတစ်ပါးတို့၏သာလျှင်။ အတ္ထာဝဟောယထာ၊ မြင်စေခြင်းအကျိုးငှာ ဆောင်သကဲ့သိုလည်းကောင်း။ အတ္တနော၊ မိမိဟုဆိုအပ်သော ဆီးမိးထွန်းသ သူကန်း၏။ အတ္ထာဝဟော၊ မြင်ရခြင်းဟူသော အကျိုးဆောင်သည်။ န ဟောတိ ဣဝ၊ မဖြစ်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ တထေဝ၊ ထိုအတူသာလျှင်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ပဋိဘာတိ၊ သူကန်းကဲ့သို့ထင်မှတ်၏။ ဗဟုဿုတံ၊ များသောအကြား အမြင်ရှိသောသူသည်။ ဥပါသေယျ၊ မှိဝဲဆည်းကပ်၍ အကြားအမြင်ကိုသင်ရာ၏။ သုတဉ္စ၊ သင်ကြားအပ်ပြီးသော တရားကျမ်းဂန်ကိုလည်း။ နဝိနာသေယျ၊ မပျောက်မပျက် ရအောင်ဆောင်ခြင်းစုံစမ်ခြင်း မေးမြန်ခြင်းနှလုံးသွင်းခြင်းတို့ဖြင့် ပွာစေရာ၏။ တံ၊ ထိုအကြားအမြင်များသော အဖြစ်သည်။ ဗြဟ္မစရိယဿ၊ မြတ်သောမဂ်ဟူသော အကျင့်၏။ မူလံ၊ ပြဋ္ဌာန်းသော အကြောင်းသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင့်ကြောင့်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့သို့ကြားအပ်သင်အပ်တိုင်းသော ပရိယတ္တိဓမ္မကိုဆောင်ခြင်းကြောင့်။ ဓမ္မဓရော၊ ရှေဦးစွာပရိယတ္တိဓမ္မကို ဆောင်ခြင်းသည်။ သိယာ၊ ဝိမုတ္တာယန၌တည်သဖြင့် ဖြစ်ရာ၏။ ယော ပုဂ္ဂလော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ပုဗ္ဗာပရညူ စ၊ ဂါထာစသည်၌

၂၈၉+ ၂၉၀+ ရှေ့အဖို့ နောက်အဖို့ကိုသိသည်လည်းကောင်း။ အတ္ထညူစ၊ မိမိအကျိုးသူတစ်ပါးအကျိုး စသည်အပြာရှိသော ဟောတော်မူအပ်သော ပါဠိအနက်ကိုသိသည် လည်းကောင်း။ နိရုတ္တိပဒကောဝိဒေါ စ၊ မချွတ်မယွင်းသော နိရုတ္တိသဒ္ဒါကြွင်းသော ပုဒ်ဟုဆိအပ်သော လေးပါးသော ပဋိသမ္ဘိဒါတို့၌ လိမ်မာသည်လည်းကောင်း။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ သုဂတိတဉ္စ၊ ထိုဆိုအပ်ပြီးခဲ့ပြီးသော အခြင်းအရာ၌ လိမ္မာသဖြင့် အနက်သဒ္ဒါအားဖြင့်ကောင်းစွာသင်ခြင်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဂဏှာတိ၊ သင့်၏။ အတ္ထဉ္စ၊ သင်အပ်တိုင်းသော ပရိယတ္တိဓမ္မ၏ အနက်ကိုလည်း။ ဥပပရိက္ခတိ၊ ဤကားသီလ ဤကားသမာဓီ ဤကားပညာစသည်ဖြင့် အဖန်တစ်လဲလဲရှု၏။ ခန္ဓာ၊ ဥပါဒါနက္ခာ တရားငါးပါးသို့သည်။ ဆန္ဒိကတော၊ ရုပ်နံကိုသိမ်းဆည်းခြင်းစသည်ကို အရင်းပြုသဖြင့် အနိစ္စအစရှိသော ဝိပဿနာကို နှလုံးသွင်းသဖြင့် ဖြတ်၍အလိုဆန္ဒကိုဖြစ်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိသင်ခြင်းလျှင် အကြောင်းရှိသောနံရုပ် အနိစ္စအစရှိသည်ဖြင့် ရှုခြင်ကို။ ဥဿာဟိတွာ၊ အဆင့်ဆင့်ပွားစေသည်၏ အစွမ်းဖြင့်လဲနိုင်ရှဉ်ရှု၏။ သော၊ ထိုဤသို့ဆိုအပ်ပြီးသော အခြင်းအရာဖြင့်ရှုသောပုဂ္ဂိုလသ်ည်။ သမယေ၊ စိတ်ကိုခြိးမြှောက်သင့်သည်နှိပ်သင့်သည်စ သော အခါ၌။ ပဒဟတိ၊ စိတ်ကိုခြီးမြောက်ခြင်းနှိပ်စက်ခြင်း စသည်ဖြင့်အားထုတ်၏။ အဇ္ဈတ္တ၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းဟုဆိုအပ်သော အာရုံ၌။ သုသမာဟိတော၊ ဝိပဿနာသမာဓိဂ်သမာဒီ ဖြင့်ကောင်းစွာတည်ကြည်သည်။ ဘဝေယျ၊ မတည်ကြည်ခြင်း အကြောင်းဖြစ်သော ကိလေသာတို့ကိုစွန့်ပယ်သည်၏ဖြစ်ရာ၏။ ယသ္မာ၊ အကြင့်ကြောင့်။ ဗဟုဿုတံ၊ များသောအကြားအမြင်ရှိသော။ ဓမ္မဓရံ၊ တရားကိုဆာင်သော။ သပ္ပညံ၊ မဂ်ဖိုလ်ပညာနှင့်ပြည့်စုံသော။ ဗုဒ္ဓသာဝကံ၊ ဘုရားတပည့်သားကို။ ပယိရုပါသန္တဿ၊ ဆည်းကပ်သောသူအား။ သောဂုဏော၊ ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော ကျေးဇူးအပေါင်းသ်ည။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဓမ္မဝိညာဏံ၊ နိဗ္ဗာန်ကိုအကြောင်းပြု၍ ဒုက္ခသစ္စာစသည်တို့၌ ပိုင်းခြား၍သိခြင်း စသော အထူးသောကိစ္စရှိသောသူသည်။ ကထာဝိဓံ၊ ထိုဆိုအပ်ပြီးသော သောအပြားရှိသောထိုကလျာဏမိတ္တ ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ဘဇေထ၊ မှီဝဲဆည်းကပ်ရာ၏။ ဗဟုဿုတော၊ များသောအကြားအမြင်ရှိထသော။ ဓမ္မဓရော၊ ထိုသင်ကြားအပ်သော ကျမ်းဂန်တရားကို ရွှေခွက်၌တည်သော ခြင်္သေ့ဆီကဲ့သို့ပုဒ် အက္ခရာအားဖြင့်မပျောက်မပျက်ဆောင်ယူနိုင်ထသော။ မဟေသနော၊ မြတ်

၂၉၀+ ၂၉၁+ စွာဘုရားသည်။ ကောသာရက္ခော၊ တရားတည်းဟူသော ဘဏ္ဍတိုက်ကိုစောင့်နိုင်သော။ သော ပုဂ္ဂလော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သဗ္ဗဿ လောကဿ၊ နတ်နှင့်တကွသော အလုံးစုံသော လူ၏။ စက္ခု စက္ခုဘူတော၊ ပညာမျက်စိသဖွယ်ဖြစ်၍ဖြစ်သည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့သို့အလုံးစုံသော လူတို့၏မျက်စိသဖွယ်ဖြစ်တော်မူသောကြောင့်။ ဗဟုဿုတော၊ ဆိုအပ်ခဲပြိးသော တရားကျမ်းဂန်၌ များသောအကြားအမြင်ရှိသောသူကို။ ပူဇနေယျော၊ အလုံးစုံသောလူတို့သည် ပူဇော်ထိုက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မရာမော၊ ဝိပဿနာဓမ္မလျှင် မွေ့လျော်ရာရှိထသော။ ဓမ္မရတော၊ ထိုဝိပဿနာဓမ္မ၌ မွေ့လျော်ထသော။ ဓမ္မံ၊ ဝိပဿနာဓမ္မကို။ အနုဝိစန္တယံ၊ အဖန်တစ်လဲလဲကြံခြင်းရှိထေသော။ ဓမ္မံ၊ ဝိပဿနာဓမ္မကို။ အနုဿရံ အနုဿရန္တော၊ အဖန်တစ်လဲလဲအောက်မေ့သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သဒ္ဓမ္မာ၊ သုံးဆယ့်ခုနစ်ပါးသော ဗောဓိပက္ခိယတရားကိုးပါးအပြားရှိသော လောကုတ္တရာဟုဆိုအပ်သော သူတော်ကောင်းတရား ကိုပါးအပြားရှိသော လောကုတ္တရာဟုဆိုအပ်သော သူတော်ကောင်းတ၏ တရားမှ။ န ပရိဟာယတိ၊ မယုတ်။ ကာယမစ္ဆေရဂရုနော၊ ကိုယ်၏ခိုင်ခန့်စေခြင်းများသည်ဖြစ်၍ မိမိကိုယ်၌ မမဂ်မောသော ဆရာဥပဇ္ဈယ်တို့အား ကိုယ်ဖြင့်ပြုအပ်သည်ကို မပြုမူ၍။ သွားထသော။ ဟိယျာမာနော၊ မိမိကိုယ်အသက်၌ ခဏခဏတိုင်းယုတ်သောစိတ်ရှိထသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အနုဋ္ဌဟေ၊ သီလစသည်ကိုဖြည့်သည့် အစွမ်းအားဖြင့် အားထုတ်ခြင်းကိုမပြုရာ။ သရိရသုခဂိဒ္ဓဿ၊ မိမိကိုယ်ကိုချမ်းသာစေသဖြင့် မဂ်မောခြင်းသို့ရောက်သော ရဟန်းအား။ သမဏဖာသုတာ၊ ရဟန်းအဖြစ်၌ချမ်းသာစွာနေရခြင်းသည်။ ကုတော ဘာဝိဿတိ၊ အဘယ်မှာဖြစ်အံ့နည်း။ သဗ္ဗာဒိသာ၊ အရှေ့မျက်နှာစသော အခြင်းအားဖြင့် ပြားသော အလုံးစုံသော အရပ်မျက်နှာတို့ကိုသည်။ နပက္ခန္တိ၊ မထင်က်။ ဓမ္မာ၊ ရှေး၌အလေ့အလာပြုအပ်သော ပရိယတ္တိဓမ္မတို့သည်။ မံ၊ ငါ့အား။ န ပဋိဘန္တိ၊ ယခုအခါ အရိုအသေပြုအပ်သော ပရိုအသေနှလုံးသွင်းကုန်သောလည်း မထင်ကုန်။ ကလျာဏမိတ္တမှိ၊ နတ်နှင့်တကွသော လူ၌အဆွေခင်ပွန်းကောင်း ဖြစ်သော အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ ဂတေ၊ နိဗ္ဗာန်ပြုခြင်းသို့ရောက်သည်။ အန္ဓကာရံဝ၊ ဤလုံးစုံသော ကာလသည်အမိုက်တိုက်ကဲ့သို့။ ခါယတိ၊ ထင်၏။ အဗ္ဘတဘသဟာယဿ၊ မကင်းသောအဆွေခင်ပွန်းကောင်းဖြစ်ထသော။ အတိတဂသတ္ထုနော၊ လွန်ပြီးသည်ဖြစ်၍ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုခြင်းသို့ရောက်သော မြတ်စွာဘုရားအား။ ကာယဂတာသတိ၊ ဆံးအရှိသော သုံးဆယ့်နှစ်ပါးသော အစု၌ဖြစ်သောသတိရှိသည်။ ဟောတိ။ ယထာ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ ဧတာ၊

၂၉၁+ ၂၉၂+ စွာဘုရား၏။ ကောသာရက္ခော၊ တရားတည်းဟူသော ဘဏ္ဍတိုက်ကို စောင့်နိုင်သော။ သော ပုဂ္ဂလော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သဗ္ဗဿလောကဿ၊ နတ်နှင့်တကွသော အလုံးစုံသောလူ၏။ စက္ခု စက္ခုဘူတော၊ ပညာမျက်စိသဖွယ်ဖြစ်၍ဖြစ်သည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုအလုံးစုံသော လူတို့မျက်စိသဖွယ် ဖြစ်သောကြောင့်။ ဗဟုဿုတော၊ ဆိုအပ်ခဲပြီးသော တရာကျမ်းဂန်၌ များသော ပူဇော်ထိုက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဓမ္မရာမော၊ ဝိပဿနာဓမ္မလျှင် မွေ့လျော်ရာရှိထသော။ ဓမ္မရတော၊ ထိုဝိပဿနာဓမ္မ၌ မွေ့လျော်ထသော။ ဓမ္မံ၊ ဝိပဿနာဓမ္မကို။ အနုဝိစိန္တယံ၊ အဖန်တစ်လဲလဲကြံခြင်းရှိထသော။ ဓမ္မံ၊ ဝိပဿနာဓမ္မကို။ အနုဿရံ အနုဿရန္တော၊ အဖန်တစ်လဲလဲအောက်မေ့သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သဒ္ဓမ္မာ၊ သုံးဆယ့်ခုနှစ်ပါးသော ဗောဓိပက္ခိယတရားကိုးပါးအပြားရှိသော လောကုတ္တရာဟုဆိုအပ်သော သူတော်ကောင်းတို့၏ တရားမှ။ န ပရိဟာယတိ၊ မယုတ်။ ကာယမစ္ဆေရဂရုနော၊ ကိုယ်၏ခိုင်ခန့်စေခြင်းများသည်ဖြစ၍ မိမိကိုယ်၌ မမဂ်မောသော ဆရာဥပဇ္ဈာယ်တို့အား ကိုယ်ဖြင့်ပြုအပ်သည်ကိုမပြုမူ၍ သွားထသော။ ဟိယျာမာနော၊ မေိမိကိုယ်အသက်၌ ခဏခဏတိုင်းယုတ်သော စိတ်ရှိထသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အနုဋ္ဌဟေ၊ သီလစသည်တို့ဖြင့်ဖြည့်သည် အစွမ်းအားဖြင့် အားထုတ်ခြင်းကို မပြုရာ။ သရိရသုခဂိဒ္ဓဿ၊ မိမိကိုယ်ကိုချမ်းသာစေသဖြင့် မဂ်မောခြင်းသို့ရောက်သော ရဟန်းအား။ သမဏဖာသုတာ၊ ရဟန်းအဖြစ်၌ ချမ်းသာစွာနေခြင်းသည်။ ကုတောဘဝိဿတိ၊ အဘယ်မှာဖြစ်ပါအံ့နည်း။ သဗ္ဗာဒိသာ၊ အရှေ့မျက်နှာစသောအားဖြင့် ပြားသော အလုံးစုံသော အရပ်မျက်နှာတို့သည်။ န ပက္ခန္တိ၊ မထင်ကုန်။ ဓမ္မာ၊ ရှေး၌အလေ့အလာပြုအပ်သော ပရိယတ္တိဓမ္မတို့သည်။ မံ၊ ငါ့အား။ န ပဋိဘန္တိ၊ ယခုအခါအရိုအသေ နှလုံးသွင်းကုန်သော်လည်း မထင်ကုန်။ ကလျာဏမိတ္တမှိ၊ နတ်နှင့်တကွသော လူ၌အဆွေခင်းပွန်းကောင်းဖြစ်သော အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ ဂတေ၊ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုခြင်းသို့ရောက်သည်ရှိသော်။ အန္ဓကာရံ ဝ၊ ဤအလုံးစုံသောလောကသည် အမိုက်တိုက်ကဲ့သို့။ ခါယတိ၊ ထင်၏။ အဗ္ဘတိဘသဟာယဿ၊ မကင်းသော အဆွေခင်ပွန်းကောင်းဖြစ်ထသော။ အတီတဂတသတ္ထုနော၊ လွန်ပြီးသည်ဖြစ်၍ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုခြင်းသို့ရောက်သော မြတ်စွာဘုရားအား။ ကာယဂတာသတိ၊ ဆံအစရှိသော သုံးဆယ့်နှစ်ပါးသော အစု၌ဖြစ်သော သတိရှိသည်။ ဟောတိယထာ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ ဧတာ၊

၂၉၂+ ၂၉၃+ ဒိသံ၊ ထိုဘုရားစသည်နှင့် တူသောသဘောရှိသော။ မိတ္တံ၊ အဆွေခင်ပွန်းကောင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိပြီ။ ပုရာဏာ၊ ရှေး၌ဖြစ်ကုန်သော။ ယေ မိတ္တာ၊ အကြင်အဆွေခင်ပွန်းကောင်းတို့သည်။ အတီတာ၊ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုသော အားဖြင့်လွန်ကုန်ပြီ။ ဒါနိ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ တေ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရား အရှင်သာရိပုတ္တရာစသော အဆွေခင်ပွန်းကောင်းတို့သည်။ နတ္ထိ န သန္တိ၊ မရှိကုန်ပြီ။ အဇ္ဇ၊ ယခုအခါ၌။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ နဝေဟိ၊ သီတင်းငယ်ဖြစ်သော သူတို့နှင့်။ နသမေတိ၊ ညီညွတ်ခြင်းသို့မရောက်။ သွာဟံ သော အဟံ၊ ထိုငှာသည်။ ပက္ခိမာ ဣဝ၊ မိုးကားလ၌ အသိုက်သိုကပ်ဝင်၍ နေသောငှာက်ကဲ့သို့။ ဝဿုပေတော၊ ဝါသိုကပ်လျက်။ ဧကောဝ၊ တစ်ယောက်အထည်းတည်း သာလျှင်။ ဈာယာမိ၊ ဈာန့်လေ့လာသည် ဖြစ်ပါတော့အံ့။ ဒဿနာယ၊ ငါ၏မျက်စိမြင်ကောင်းသော အရာကို။ အတိက္ကန္တေ၊ လွန်သည်ရှိသော်။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ နာနာဝေရဇ္ဇကေ၊ အထူးထူးသော အာရုံ၌ နေကုန်သောသူတို့ကို။ မာဝါရယိတ္ထ၊ အာနန္ဒာငါ့သို့ကပ်ခြင်းကို မမြစ်လင့်လော။ တေ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ သော တာရော၊ ငါ့တရားကို နာလိုကုန်၏။ ပဿန္တု၊ ငါ့အားဖူးမြင်စေကုန်လော။ အယမေဝ၊ ဤအခါသည်သာလျှင်။ မမ၊ ငါ့အား။ သမယော၊ ဖူးမြင်အံ့သော အခါတည်း။ ဒဿနာယ၊ ငါ၏မျက်စိမြင်ကောင်းသော အရပ်တို။ အဘိက္ကန္တေ၊ လွန်သည်ရှိသော်။ ပုထု၊ များစွာကုန်သော။ နာနာဝေရဇ္ဇကေ၊ အထူးထူးသော တိုင်းသားရဟန်းတို့ကို။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဩကာသံ၊ အခွင့်ကို။ ကရောတိ၊ ပြုတော်မူ၏။ စက္ခုမာ၊ စက္ခုငါးပါးနှင့်ပြည့်စုံတော်မူသော မြတ်စွာဘုရားသည်။ နနိဝါရေတိ၊ မြစ်တော်မမူ။ ပဏ္ဏဝီသတိဝဿာနိ၊ နှစ်ဆယ့်ငါးနှစ်တို့ပတ်လုံး။ သေခဘူတဿ၊ သေခတရား၌ တည်သည်။ သတော၊ ဖြစ်သော။ မေ၊ ငါ့အား။ ကာမသညာ၊ ကာမဂုဏ်နှင့်တကွဖြစ်သော သညာသည်။ န ဥပ္ပဇ္ဇိ၊ မဖြစ်စဘူး။ ဓမ္မသုဓမ္မတံ၊ တရားတော်၏ ကောင်းသောတရား၏ အဖြစ်ကို။ ပဿ၊ ရှုလော။ ပဏ္ဏိဝီသတိဝဿာနိ၊ နှစ်ဆယ့်ငါးနှစ်တို့ကာပတ်လုံး။ သေခဘူတဿ၊ သေခအဖြစ်တညဟူသော သောတာပတ္တိဖိုလ်၌တည်သည်။ သတော၊ ဖြစ်သော။ မေ၊ ငါ့အား။ ဒေါသသညာ၊ ဒေါသနှင့်တကွဖြစ်သော သညာသည်။ န ဥပ္ပဇ္ဇိ၊ မဖြစ်စဘူး။ ဓမ္မသုဓမ္မတံ၊ တရားတော်၏ကောင်းသောတရား၏ အဖြစ်ကို။ ပဿ၊ ရှုလော။ ပဏ္ဏဝီသတိဝဿာနိ၊ နှစ်ဆယ့်ငါးနှစ်တို့ပတ်လုံး။ မေတ္တေနကာယကမ္မေန၊ မေတ္တာစိတ်နှင့်ယှဉ်သော ကာယကံဖြင့်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဥပဋ္ဌဟိံ၊ အရိုအသေလုပ်ကျွေး၏။ တံ၊ ထိုဘုရားအားလုပ်ကျွေးသော ကောင်းမှုကံသည်။ ဆာယာ+

၂၉၃+ ၂၉၄+ ဝ ဆာယာ ဣဝ၊ အရိပ်ကဲ့သို့။ အနုပါယိနီ၊ ငါသို့အစဉ်လိုက်၏။ ပဏ္ဏဝီသတိဝဿာနိ၊ နှစ်ဆယ့်ငါးနှစ်တို့ပတ်လုံး။ မေတ္တေနဝစီကမ္မေန၊ မေတ္တာစိတ်နှင့်ယှဉ်သော ဝစီကံဖြင့်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဥပဋ္ဌဟိံ၊ အရိုအသေလုပ်ကျွေး၏။ ကိံ ဝိယ၊ အဘယ်သို့နည်းဟူမူကား။ ဆာယာ၊ အရိပ်သည်။ အနုပါယိနိ ဣဝ၊ အစဉ်လိုက်သကဲ့သို့တည်း။ ပဏ္ဏဝီသတိဝဿာနိ၊ နှစ်ဆယ့်ငါးနှစ်တို့ပတ်လုံး။ မေတ္တေမနောကမ္မေန၊ မေတ္တာစိတ်နှင့်ယှဉ်သော မနောကံဖြင့်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဥပဋ္ဌဟိံ၊ အရိုအသေလုပ်ကျွေး၏။ ကိံ ဝိယ၊ အဘယ်သို့နည်းဟူမူကား။ ဆာယာ၊ အရိပ်သည်။ အနုပါယိနိ ဣဝ၊ အစဉ်လိုက်သကဲ့သို့တည်း။ စင်္ကမန္တဿ၊ စင်္ကြံကြွတော်မူသော။ ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပိဋ္ဌိတော၊ နောက်တော်က။ အနုစင်္ကမိံ၊ လိုက်၍စင်္ကြံသွား၏။ ဓမ္မေ၊ တရားကို။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒေသိယမာနမှိ၊ ဟောတော်မူအပ်သည်ရှိသော်။ မေ၊ ငါ၏။ ဉာဏံ၊ တရားကိုသိသော ဉာဏ်သည်။ ဥဒပဇ္ဇထ၊ ဖြစ်လတ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ သကရဏိယော၊ အထက်ထမဂ်သုံးခုအလို့ငှာ ပြုဖွယ်ကိစ္စရှိသေးသော။ အပ္ပတ္တမာနသော၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့မရောက်သေးသော။ သေခေါ၊ သောတာပတ္တိဖိုလ်၌ တည်သောသေက္ခမျှသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မယှံ၊ ငါ၏။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပရိနိဗ္ဗာနာ၊ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြည်ခြင်းသည်လည်း။ ဥပဋ္ဌိတံ၊ ထင်၏။ ယော သတ္ထာ၊ အကြင်မြတ်စွာဘုရားသည်။ အမှံမယှံ၊ ငါ့အား။ အနုကမ္ပကော၊ ခြီးမြှောက်ထောက်ပံ့တောမူ၏။ တဒါ၊ ထိုဘုရားပရိနိဗ္ဗာန်ပြုတော်မူသော အခါ၌။ ယံ ဘိံသနကံ၊ အကြင်မြေတုန်လှုပ်ခြင်း တော်လည်းခြင်း အစရှိသောကြောက်မက်ဖွယ်သည်။ အာသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ သဗ္ဗကာရဝရူပေတေ၊ ခပ်သိမ်းသော အခြင်းအရာဖြင့်မြတ်သောကျေးဇူးနှင့်ပြည့်စုံသော။ သမ္ဗုဒ္ဓေ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပရိနိဗ္ဗုတေ၊ အနုပါဒိသေသနိဗ္ဗာနဓာတ်ဖြင့် ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုတော်မူသည် ရှိသော်။ တဒါ၊ ထိုပရိနိဗ္ဗာန်ပြုသော အခါ၌။ လောမဟံသနံ၊ ကြက်သီးမွေးညှင်းထခြင်းသည်။ အာသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ မဟေသိနော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သာဝကော၊ တပည့်ဖြစ်သော ငါသည်။ ဗဟုဿုတော၊ များသောအကြားအမြင်ရှိသည်။ ဓမ္မဓရော၊ ပရိယတ္တိဓမ္မ အလုံးစုံကိုဆောင်သည်။ ကောသာရက္ခော၊ တရားရတနာဟူသော ကျီးကြကိုစောင့်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ သဗ္ဗဿ၊ အလုံးစုံသော။ လောကဿ၊ လောက၏။ စက္ခု စက္ခုဘူတော၊ မျက်စိသဖွယ်ဖြစ်၍ဖြစ်သော။ အာနန္ဒာ၊ အာနန္ဒာသည်။ ပရိနိဗ္ဗုတော၊ ကိလေသာတို့မှငြိမ်းသော ရဟန္တာသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မဟေသိနော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သာဝကော၊ တပည့်သား

၂၉၄+ ၂၉၅+ ဖြစ်သောရှင်နန္ဒာသည်။ ဗဟုဿုတော၊ များသောအကြားအမြင်ရှိသည်။ ဓမ္မဓရော၊ အလုံးစုံသော ပရိယတ္တိဓမ္မကိုဆောင်သည်။ ကောသာရက္ခော၊ တရားရတနာတည်းဟူသော ကျီကြကိုစောင့်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ သဗ္ဗဿ၊ အလုံးစုံသော။ လောကဿ၊ လောက၏။ စက္ခု စက္ခုဘူတော၊ ပညာမျက်စိသဖွယ်ဖြစ်၍သော အာနန္ဒာသည်။ အန္ဓကာရတမောနုဒေါ၊ ခပ်သိမ်းသော အမိုက်တိုက်ထက်လွန်ကဲသော အဝိဇ္ဇာတည်းဟူသော အမိုက်ကိုဖျောက်တတ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဣသိ၊ ထိုအရှင်သည်။ အာနန္ဒာသည်။ ဂတိမန္တော၊ အတုမရှိသော ဉာဏ်အလားနှင့်ပြည့်စုံသည်။ သတိမန္တော၊ မြတ်သောသတိ၏ ရင့်ခြင်းနှင့်ပြည့်စုံသည်။ မိတိမန္တော၊ သူတစ်ပါးနှင့်မဆက်ဆံသော သဒ္ဒါအနက်ကိုဆောင်စွမ်းနိုင်သော လုံ့လနှင့်ပြည့်စုံသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အနန္တော၊ အာနန္ဒာအမည်ရှိသော။ ထေရော၊ မထေရ်သည်။ သဒ္ဓမ္မဓာရကော၊ ပရိယတ္တိပဋိပတ္တိပဋိဝေဓဟုဆိုအပ်သော သူတော်ကောင်း၏ တရားကိုဆောင်သည်။ ရတနာကရော၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ တရားရတနာတို့၏ တည်ရာသည်။ အသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ မယာ၊ ငါသည်။ သတ္ထာ၊ ခပ်သိမ်းသော သတ္တဝါတို့ကို။ ပရိစိဏ္ဏော၊ မေတ္တာကိုပွားစေသောအားဖြထင့် အလေ့အလာပြုအပ်ပြီ။ ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သာသနံ၊ အဆုံးအမတော်ဖြစ်သော မဂ်ဟူသောအကျင့်ကို။ ကတံ၊ ပြုကျင့်အပ်ပြီ။ ဂရုကောဘာရော၊ ခန္ဓာတည်းဟူသော လေးစွာသောဝန်ကို။ ဩဟိတော၊ ချအပ်ပြီး။ ဒါနိ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ပုနဗ္ဘဝေါ၊ နောင်အခါဘဝ၌ဖြစ်ရခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာနန္ဒော၊ အာနန္ဒာအမည်ရှိသော။ ထေရော၊ မထေရ်သည်။ ဣမာဂါထာယော၊ ဤဖွဲ့ဆိုသီကုံးအပ်သော ဂါထာတို့ကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ရွတ်ဆိုပြီ။ အာနန္ဒထေရဂါထာအနက်ပြီး၏။ တတ္ထ၊ ထိုတိံသနိပါတ်၌။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ ထေရာ၊ မထေရ်တို့ကို။ ဖုဿော၊ ဖုဿမထေရ်သည်လည်းကောင်း။ ဥပတိဿော၊ ဥပတိဿမထေရ်သည်လည်းကောင်း။ အာနန္ဒော၊ အာနန္ဒမထေရ်လည်းကောင်း။ ဣမေ တယောတိ၊ ဤသုံးပါးသော မထေရ်တို့ဟူ၍။ ပတိတ္တိတာ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏။ သင်္ခါတာသင်္ခါတာယ၊ အရေအတွက်အားဖြင့်။ ဂါထာယော၊ ဂါထာတို့ကို။ ပဉ္စဥတ္တရိ၊ ငါးဂါတာအလွန်ရှိကုန်သော။ သတံ၊ တရာတို့ဟူ၍။ ပကိတ္တိတာ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်တည်း။ တိံ သနိပါတော၊ တိံသနိပါတ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းတို့ရောက်ပြီ။ တိံသနိပါတ်ပြီး၏။

၂၉၅+ ၂၉၆+ စတ္တာလီလနိပါတ် (၂၆၁) ဂဏေန၊ ရဟန်းအပေါင်းဖြင့်။ ပုရက္ခတော၊ ခြံရံအပ်သည်ဖြစ်၍။ န စရေနဝိဟရေယျ၊ မနေရာ။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်နည်းဟူမူကား။ ဝိမနော၊ အပေါင်းအဖော်ကြောင့် နှောင့်ရှက်သောစိတ်ရှိသောသူသည်။ သမာဓိ၊ တည်ကြည်ခြင်းကို။ ဒုလ္လဘော၊ ရခဲသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်တည်း။ နာနာဇနသင်္ဂဟော၊ အထူးထူးသော အဇ္ဈာသယ၏ အထူးထူးသော နှစ်သက်ခြင်းရှိသောလူအပေါင်းကို သင်္ဂြိုဟ်ထောက်ပံ့ရခြင်းသည်။ ဒုက္ခော၊ ဆင်းရဲငြို့ငြင်ပင်ပန်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ ဧဝံ ဂဏသင်္ဂဟေ၊ ဤသို့လူအပေါင်းကို သင်္ဂြိုလ်ထောက်ပံ့ရာ၌။ အာဒိနဝံ၊ များစွာသော အပြစ်ကို။ ဒိသွာ၊ ဉာဏ်မျက်စိဖြင့်ကြည်၍။ ဂဏံဂဏသံဝါသံ၊ အပေါင်းအဖော်နှင့်တကွနေခြင်းကို။ နရောစယေ၊ အလိုမရှိရာ။ မုနိ၊ ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းဖြစ်သော သူသည်။ ကုလာနိ၊ မင်းစသောအမျိုးတို့သို့။ န ဥပဗ္ဗဇေ၊ ဆရာပြု၍မဆည်းကပ်ရာ။ ကိံ ကာရဏာ၊ အဘယ်ကြောင့်နည်းဟူမူကား။ သော၊ ထိုမင်းမျိုးစသည်သို့ ကပ်ခြင်းအားထုတ်ခြင်းသို့ရောက်သောသူသည်။ ဝိမနော၊ ထိုမင်းမျိုးတို့၌ နှောင်ရှက်သောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သမာဓိ၊ သမထဝိပဿနာသမာဓိကို။ ဒုလ္လဘော၊ ရခဲ့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်တည်း။ ရသာနုဂိဒ္ဓေါ၊ ကောင်းမြတ်သော အရသာ၌တပ်မက်မောသည်ဖြစ်၍။ ဥဿုက္ကော၊ လုံ့လပြုသော။ သော ပုဂ္ဂလော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သမာဓိ၊ သမာဓိကို။ ဒုလ္လဘော၊ ရခဲ့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယော ပုဂ္ဂလော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သုခါဝဟော၊ မိမိ၏မဂ်ဖိုလ်နိဗ္ဗာန်ချမ်းသာကိုဆောင်တတ်၏။ သော ပုဂ္ဂလော၊ ထိုမိမိ၏ မဂ်ဖိုလ်နိဗ္ဗာန်ကိုဆောင်တတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ရသာဂိဒ္ဓတာ၊ အရသာ၌တပ်မက်မောသောကြောင့်။ တံ အတ္ထံ၊ ထိုသီလစင်ကြယ်ခြင်း မဂ်ဖိုလ်နိဗ္ဗာန်ဟူသော အကျိုးကို။ ရိဉ္ဇတိ၊ အားမထုတ်ဘဲစွန့်တတ်၏။ ဣတိ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်တည်း။ ယာယံ ဝန္ဒနပူဇနာ၊ အကြင်ရှိခိုးခြင်း ပစ္စည်းဖြင့်ပူဇော်ခြင်းကို။ ပင်္ကောတိ၊ ညွန်နှင့်တူ၏ဟူ၍။ ဟီနံ၊ ယုတ်၏ဟူ၍။ အဝေဒယုံ၊ ပညာရှိတို့ဆိုကုန်၏။ ကုလေသု၊ ဒါယကာတိုမှ။ သုခုမံ၊ သိမ့်မွေ့သော။ သလ္လံ၊ ပူဇော်ခြင်းခြီးမြှောက်ခြင်း၌ တပ်သောတဏှာတည်းဟူသော ငြောင့်ကို။ ဒုဇ္ဇတံ၊ နှုတ်နိုင်ခဲ၏ဟူ၍။ အဝေဒယုံ၊ ကြားကုန်၏။ သက္ကာရော၊ ဒါယကာတို့သည် အရိုအသေပြုခြင်း၌ တပ်သောတဏှာကို။ ကာပုရိသေန၊ ယုတ်မာသော ယောကျ်ားသည်။ ဒုဇ္ဇဟောတိ၊ စွမ်းနိုင်ခဲ၏ ဟူ၍။ အဝေဒယုံ၊ ကြားကုန်၏။ သေနာသနမှာ၊

၂၉၆+ ၂၉၇+ တောင်၌ဖြစ်သော ကျောင်းမှ။ ဩရုယှ၊ သက်၍။ နဂရံ၊ မြို့သို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပါဝိသိံ၊ ဝင်၏။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ ဘုဉ္ဇန္တံ၊ ဆမ်းစားသောငါ့ကို။ တံသော ပုရိသကုဠိ၊ ထိုနူနာစွဲသော ယောကျ်ားသည်။ သက္ကံစ္စံ၊ အရိုအသေ။ ဥပဋ္ဌဟိံ၊ ကပ်၍ရပ်၏။ သော၊ ထိုငနူသည်။ ပတ္တေန၊ အရိုး၌တည်သော နူနာရှိသော။ ဟတ္ထေန၊ လက်ဖြင့်။ တံ အာလောပံ၊ ထိုဆွမ်းလုပ်ကို။ ဥပနာမယိ၊ ငါသို့ကပ်၏။ အာလောပံ၊ ဆွမ်းလုပ်ကို။ ပက္ခိပန္တဿ၊ ထည့်သောလူနူ၏။ ဧတ္ထပတ္ထေ၊ ဤသပိတ်၌။ အင်္ဂုလိပိ၊ လက်ချောင်းသည်လည်း။ ဆိဇ္ဇထ၊ အာဟာရနှင့်တကွပြတ်၍ကျ၏။ ကုဋ္ဋမူလံ၊ တိုက်နံရံရင်းကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ တံ အာလောပံ၊ ထိုဆွမ်းလုပ်ကို။ အဘုဉ္ဇိသံ၊ စားပြီ။ ဘုဉ္ဇမာနေဝါ၊ ဆွမ်းစားဆဲ၌လည်းကောင်း။ ဘုတ္တေဝါ၊ စားပြီး၌လည်းကောင်း။ မေ၊ ငါ့အား။ ဇေဂုစ္ဆံ၊ ထိုလူနူသက်သပိတ်တည်သို့ ပြတ်၍ကျသော အကြောင်းကြောင့် စက်ဆုပ်ခြင်းသည်။ နဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ ဥတ္တိဋ္ဌပိဏ္ဍော၊ တစ်ပါးသောသူတို့၏ အိပ်တံခါး၌ ရပ်၍ခံအပ်သော ဆွမ်းသည်ပင်လျှင်။ အာဟာရော၊ ငါ၏သုံးဆောင်သော အဟာရသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ပူတိ မုတ္တံ၊ နွားကျင်ပုပ်ဖြင့် စိန်အပ်သော ရှစ်ရှားသဖန်းခါးသည်။ ဩသမံ၊ ငါးသုံးဆောင်သော ဆေးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ရုက္ခမူလံ၊ သစ်ပင်ရင်းသည်။ သေနာသနံ၊ ငါနေသောကျောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မနောရမာ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ပျော်ဖွယ်ရှိကုန်သော။ ဘူမိဘာဂေါ၊ မြေအဖို့ရှိကုန်သော။ ကုဉ္ဇရာဘိရုဒါရမ္မာ၊ သွားလာကုန်သော ဆင်တို့၏ ဟည်းသံအော်သံတို့ဖြင့် မွေ့လျော်ဖွယ်ရှိကုန်ထသော။ တေ သေလာ၊ ထိုတောင်ရံတို့သည်။ မံ၊ ငါကို။ ရမယန္တိ၊ မွေ့လျော်စေကုန်၏။ နီလဗ္ဘဝဏ္ဏာ၊ တိမ်တိုက်အဆင်းနှင့်တူကုန်ထသော။ ရုစိရာ၊ နှစ်လိုဖွယ်လည်းရှိကုန်ထသော။ ဝါရိသီတာ၊ ချမ်းမြေ့သောရေလည်းရှိကုန်ထသော။ သုစိန္ဓရာ၊ စင်ကြယ်သော မြေအဖို့လည်းရှိကုန်ထသော။ ဣန္ဒဂေါပကသဉ္ဆန္နာ၊ ပိုးဖရံအဆင်းနှင့်တူသော နီသောအညွတ်အပွင့်ရှိသော သစ်ပင်တို့ဖြင့် ဖုံးလွမ်းကုန်ထသော။ တေ သေလာ၊ ထိုတောင်တို့သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ရမယန္တိ၊ မွေလျော်စေကုန်၏။ နိလဗ္ဘကုဋ္ဋသဒိသာ၊ တိမ်ညို၏ အထွက်နှင့်တူသော အထွတ်လည်းရှိကုန်ထသော။ ကူဋာဝါရဝရူပမာ၊ မြတန်သော တိမ်အထွတ်နှင့်တူကုန်ထသော။ ဝါရသာဘိရုဒါရမ္မာ၊ ဆင်တို့၏ အော်သံဟည်းသံတို့ဖြင့် မွေ့လျော်ဖွယ်လည်းရှိကုန်ထသော။ တေ သေလာ၊ ထိုတောင်တို့သည်။ မံ၊ ငါကို။ ရမယန္တိ၊ မွေ့လျော်စေကုန်၏။ အဘိဝုဋ္ဌာ၊ မိုးရွာသောအခါတက်သော တိမ်ထွက်နှင့်လည်းတူကုန်ထသော။ ရမ္မတလာ၊ မြူကြမ်းမြူသေး စသည်တို့၏ ကင်းသဖြင့်မွေ့လျော်ဖွယ်သော အမြင်လည်းရှိကုန်ထ

၂၉၇+ ၂၉၈+ သော။ ဣသီဘိ၊ ရသေ့ရဟန်းတို့သည်။ သေဝိတာ၊ မှိဝဲအပ်ကုန်ထသော။ သိခိဟိ၊ တောင်ထွတ်တိုဖြင့်။ အဗ္ဘုန္နဒိသာ၊ သာယာသော အသံဖြင့် ပံ့တင်ထပ်ခြင်းရှိကုန်ထသော။ နဂါ၊ တစ်ပါးသော အရပ်သို့မရွေ့ကုန်သောကြောင့် နဂဟုရအပ်သော အမည်ရှိကုန်ထသော။ တေ သေလာယ၊ ထိုတောင်တို့သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ရမယန္တိ၊ မွေ့လျော်စေကုန်၏။ ဈာယိတုကာမဿ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ဈာန်ကိုဝင်းစားခြင်း၌ အလိုရှိထသော။ ပဟိတတ္တဿ၊ နိဗ္ဗာန်သို့စေလွှတ်အပ်သော စိတ်ရှိသည်။ သတောသန္တဿ၊ ဖြစ်သော။ မေ၊ ငါ့အား။ တေ သေလာ၊ ထိုတောင်တို့သည်။ အလံ၊ ချမ်းသာစွာနေခြင်းငှာစွမ်းနိုင်၏။ အတ္ထကာမဿ၊ ကိုယ်၏အကျိုးကို အလိုရှိထသော။ ပဟိတတ္ထဿ၊ နိဗ္ဗာန်သို့စေလွှတ်အပ်သော စိရှိထသော။ ဘိက္ခုနော၊ ဖျက်ဆီးအပ်သော ကိလေသာရှိသော။ မေ၊ တေ သေလာ၊ ထိုတောင်တို့သည်။ အလံ၊ ချမ်းသာစွာနေခြင်းငှာ သင့်တင့်လျှောက်ပတ်၏။ ဖာသုကာမဿ၊ ချမ်းသာခြင်းကို အလိုရှိထသော။ ပဟိတ္တဿ၊ ပဟိတတ္ထဿ၊ နိဗ္ဗာန်သို့စေလွှတ်အပ်သော စိတ်ရှိထသော။ ဘိက္ခုနော၊ ဖျက်ဆီးအပ်သော ကိလေသာရှိသော။ မေ၊ တေ သေလာ၊ ထိုတောင်တို့သည်။ အလံ၊ ချမ်းသာစွာနေခြင်းငှာ သင့်တင့်လျှောက်ပတ်၏။ ယောဂကာမဿ၊ ကမ္မ

ာန်းကိုးပါးကို ပွားစေခြင်း၌ အားထုတ်ခြင်းကို အလိုရှိထသော။ ပဟိတတ္ထဿ၊ နိဗ္ဗာန်သို့စေလွှတ်အပ်သော စိတ်ရှိထသော။ တာဒိနော၊ ဣဋ္ဌာရုံအနိဋ္ဌာရုံစသည်တို့၌ တုန်လှုပ်ခြင်းမရှိသော ကျေးဇူးနှင့်ပြည့်စုံထသော။ မေ မမ၊ ငါ့အား။ တေ သေလာ၊ ထိုတော်တိုသည်။ အလံ၊ နေခြင်းငှာသင့်တင့်လျှောက်ပတ်၏။ ဥမ္မာပုမ္ဖေန၊ ညိုသောအရောင်ရှိသော အောင်းမဲညိုပွင့်နှင့်။ သမာနာ၊ တူကုန်ထသော။ ဂဂနာဂဗ္ဘဆာဒိတာ၊ တန်ဆောင်မုန်းလအခါ၌ ကောင်းကင်သို့တက်သော တိမ်ညိုအဆင်းနှင့်တူသော မိုးရှိကုန်ထသော။ နာနာဒိဇဂဏာကိတ္တာ၊ အထူးထူးအပြားပြားသော ငှာက်မျိုးတို့ဖြင့် ပြွမ်းကုန်ထသော။ တေ သေလာ၊ ထိုတောင်တို့သည်။ မံ၊ ငါကို။ ရမယန္တိ၊ မွေ့လျော်စေကုန်၏။ ဂဟဋ္ဌေဟိ၊ လူတို့နှင့်။ အာနကိဏ္ဏာ၊ မပြွမ်းကုန်မကျဉ်းမြောင်းကုန်ထသော။ မိဂသံဃနိသေဝိတာ၊ သမင်စိုင်းဆတ်စသော အပေါင်းတို့၏ မှီဝဲရာလည်းဖြစ်ကုန်ထသော။ နာနာဒိဇဂဏာကိဏ္ဏာ၊ အထူးထူးသော ငှက်အပေါင်းဖြင့်ပြွမ်းကုန်ထသော။ တေ သေလာ၊ ထိုတောင်တို့သည်။ မံ၊ ငါကို။ ရမယန္တိ၊ မွေ့လျော်စေကုန်၏။ အစ္ဆောဒကာ၊ ကြဉ်သောရေလည်းရှိကုန်ထသော။ ပုထုသီလာ၊ ကြီးသောကျောက်ဖြာလည်းရှိကုန်ထသော။ ဂေါနင်္ဂုလမိဂါ+

၂၉၈+ ၂၉၉+ ယုတာ၊ တောနွားစိုင်းအစရှိသော သားတို့ဖြင့်ပြည့်ကုန်ထသော။ အမ္ဘုလေဝါလသဉ္ဆန္နာ၊ မှော်တို့ဖြင့် ဖုံးလွမ်းအပ်သော ရေအိုင်လည်းရှိကုန်ထသော။ တေ သေလာ၊ ထိုတောင်တို့သည်။ မံ၊ ငါကို။ ရမယန္တိ၊ မွေ့လျော်စေကုန်၏။ ပဉ္စင်္ဂိကေန၊ တစ်ဖက်ပိတ်စည်စသော ငါးပါးသော အင်္ဂါနှင့်ရှဉ်ကုန်ထသော။ တူရိယေန၊ တူရီယာမျိုးနှင့်။ ပရိဝါရိယမာနဿ၊ ခြံရံအပ်သည်ဖြစ်၍။ တာဒိသံ၊ ထိုသို့မွေလျော်ဖွယ်ရှိသည်လည်း။ နဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဧကဂ္ဂစိတ္တဿ၊ တည်ကြည် သောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သမ္မာ၊ ကောင်စွာ။ ဓမ္မံ၊ ရုပ်နံတရားကို။ ဝိပဿတော၊ အနိစ္စအစရှိသော အားဖြင့်ရှုသော။ မေ မမ၊ ငါအား။ ယာဒိသီ၊ အကြင်သို့သော သဘောရှိသော။ ရတိ၊ ဈာန်ဖြင့်မွေ့လျော်ခြင်းသည်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တာဒိသီပိ၊ ထိုသို့သော သဘောရှိသောမွေ့လျော်ခြင်းသည်လည်း။ ပဉ္စင်္ဂိကေန တူရိယေန၊ ငါးပါးသောအင်္ဂါနှင့်ပြည့်သော တူရိယာမျိုးဖြင့်။ ပရိဝါရိယမနာနဿ၊ ခြံရံအပ်သော သူကဲ့သို့။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဗဟုကမ္မံ၊ များစွာသော အမှုကြီးငယ်ကို။ န ကာရယေ၊ အမှု၌မွေ့လျော်သည်ဖစြ်၍ မပြုရာ။ ဇနံ၊ မကောင်းသောအဆွေခင်ပွန်းဖြစ်၍ဖြစ်သော သူကို။ ပရိဝဇ္ဇယေ၊ ဝေးစွာကြဉ်ရာ၏။ န ဥယျမေ၊ ပစ္စည်းကိုဖြစ်ခြင်းငှာ အပေါင်းအဖော်အဆွေခင်ပွန်းဖွဲ့သည် အစွမ်းအားဖြင့် လုံလကိုမပြုရာ။ ယော ဘိက္ခု၊ အ ကြင်ရဟန်းသည်။ သုခဝါဟော၊ ချမ်းသာရခြင်းကိုဆောင်တတ်၏။ ရသာနုဂိဒ္ဓေါ၊ ကောင်းသော အရသာ၌မက်မောခြင်းရှိသော။ ဥဿုက္ကော၊ ကောင်းသောအရသာကို ရစေခြင်းငှာ လုံ့လပြုသော။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အတ္ထံ၊ မဂ်ဖိုလ်ဟူသော အကျိုးကို။ ရိဉ္စတိ၊ ကုန်ခြင်းသို့ရောက်စေ၏။ ဗဟုကံ ကမ္မံ၊ များစွာသော အမှုကြီးငယ်ကို။ န ကရယေ၊ အမှု၌မွေ့လျော်သည်ဖြစ်၍မပြုရာ။ ဧတံ၊ ဤအမှုသစ်ကိုဆောင်တည်ခြင်းစသည်သည်။ အနတ္ထနေယျံ၊ မိမအကျိုးကိုဆောင်တတ်သည်မဟုတ်။ ဣတိ ကတွာ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်း၍။ ပရိဝဇ္ဇေယျ၊ ထိုအမှုသစ်ကိုများစွာဆောင်ရွက်ခြင်းမှကြဥရာ၏။ တဟံ တဟံ၊ ထိုထိုသို့သော အရပ်သို့။ ဝိစရဏတော၊ သွားသော။ တဿ ပုဂ္ဂလဿ၊ ထိုအမှုသစ်ကိုများစွာလေ့ကျက်သော ပုဂ္ဂိုလ်၏ ချမ်းသာခြင်းကိုမရသောကြောင့်။ ကိစ္ဆတိ၊ ငြိုငြင်ဆင်းရဲခြင်းသို့ ရောက်တတ်၏။ ကိလမတိ၊ ပင်ပန်းခြင်းသို့ရောက်တတ်၏။ ဒုက္ခိတော၊ ကိုယ်စိတ်၏ငြိုငြင်ပင်ပန်ခြင်းသို့ရောက်သဖြင့် ဆင်းရဲခြင်းရှိသော။ သော ပုဂ္ဂလော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သမတံ၊ စိတ်၏တည်ကြည်ခြင်းကို။ နဝိန္ဒတိ၊ မရ။ ဩဋ္ဌပတထ+

၂၉၉+ ၃၀၀+ မတ္တေန၊ နုတ်ခမ်းကိုလှုပ်ခြင်းမျှဖြင့်လည်း။ အတ္တာနမ္ပိ၊ မိမိကိုယ်ကိုလည်း။ န ပဿတိ၊ အကျိုးမရှိသည်၏ အဖြစ်ကိုမသိ။ ပတ္ထဒ္ဓဘာဂီဝေါ၊ ငါထက်အကြားအမြင်သတိပညာရှိသော ငါနှင့်တူသော တစ်ပါးသော သူမရှိဟူ၍ ခက်ထန်သော မာန်ရှိသဖြင့် သံချောင်းကိုမျို၍တည်သကဲ့သို့ ခိုင်သောလည်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စရတိ၊ ထိုမှဤမှသွားလာ၏။ အဟံ သေယျောတိ၊ ငါသာလျှင်မြတ်၏ဟု။ မညတိ၊ အောက်မေ့၏။ ဗာလော၊ သူမိုက်သည်။ အဟံ၊ ငါကား။ အသေယျော၊ မမြတ်။ ဟီနောသမာနော၊ ယုတ်သည်ဖြစ်၏ဟု။ ဇာနေန္တော၊ သိလျက်။ သေယျသမာနံ၊ မိမိထက်မြတ်သောသူနှင့်တူသည်ကိုပြု၍။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ မညတိ၊ အောက်မေ့တတ်၏။ ပတ္ထဒ္ဓမာနသံ၊ ခက်ထန်သောမာန်ရှိထသော။ တံ နရံ၊ ထိုလူမိုက်ကို။ ဝိညူ၊ ပညာရှိတို့သည်။ န ပသံသန္တိ၊ မခြီးမွမ်းကုန်။ ယော၊ အကြင်ပညာရှိသောသူသည်။ အဟံ၊ ငါသည်။ သေယျော၊ မြတ်သည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဟီနသဒိသမာနဝသေန၊ ယုတ်သောမာန်ဟူသော အစွမ်းအားဖြင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ နသေယျော၊ မမြတ်။ ဣတိ ဝါ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဟီနော၊ ယုတ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ သဒိသော၊ မြတန်သောသူနှင့်တူ၏။ ဣတိ ဝါ၊ ဤသို့လဘည်းကောင်း။ မာနံ၊ မာန်ကို။ အဇပ္ပေန္တော၊ မဖြစ်စေမူ၍။ ဝိဓာလု၊ မာန်မူခြင်းကိုးပါးအစုတို့တွင်။ ယဿ ကဿစိပိဝသေန၊ တစ်စုံတစ်ခုသော မာန်မူခြင်း၏ အစွမ်းဖြင့်လည်း။ နဝိကမ္ပိတိ၊ မတုန်လှုပ်။ တထာ၊ ထိုမှတစ်ပါ။ ပညာဝန္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ပညာဖြင့်သို့ရောက်သောထသော။ သီလေသု၊ အက္ခေဖလသီတို့၌။ သုသမာဟိတံ၊ ကောင်းစွာတည်ကြည်ထသော။ အစေတာသမထသံ သုတ္တံ၊ အရဟဖိုလ်သမာပတ်ကိုဝင်စားခြင်းစသော သမထနှင့်ယှဉ်ထသော။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုသို့သော သဘောရှိသော အလုံးစုံပယ်အပ်ပြီးသောမာန်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ဝိညူ၊ ဘုရားအစရှိသော ပညာတိုရှိသည်။ ပသံသရေ၊ ခြိမွမ်းကုန်၏။ ယဿ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်အား။ သဗြဟ္မစာရိသု၊ သီတင်းသုံးဖော်တို့၌။ ဂါရဝေါ၊ ရိုသေခြင်းကို။ နုပလဗ္ဘတိ၊ မရအပ်။ သော ပုဂ္ဂလော၊ ထိုဂ္ဂိုလ်သည်။ ပထဝီ၊ မြေမှ။ နဘာ၊ ကောင်းကင်သည်။ အာရကာယထာ၊ ဝေးသကဲ့သို့။ သဒ္ဓမ္မာ၊ သူတော်ကောင်းတရားမှ။ အာရကာ၊ ဝေး၏။ ယေ သဉ္စ၊ အကြင်ပညာရှိသော သူတအားလည်း။ သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ ဟိရိဩတ္တပ္ပံ၊ မကောင်းမှု၌ အရှက်အကြောက်သည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဥပဋ္ဌိတံ၊ တည်၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အာ။ ဗြဟ္မစရိယာ၊ မဂ်ဟူသော မြတ်သောသီတင်းသုံးခြင်းသည်။ ဝိရုဠာ၊ စည်ပင်ပြန့်ပွားခြင်းသို့

၃၀၀+ ၃၀၁+ရောက်၏။ ပုနဗ္ဘ ဝါ၊ နောင်အခါတဖန်ဖြစ်ခြင်းသည်။ ခီဏာ၊ ကုန်ပြီ။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဥဒ္ဓတော၊ ပျံ့လွင်သောစိတ်လည်းရှိ၏။ စပလော၊ လျှပ်ပေါ်ခြင်းလည်းရှိ၏။ ပံသုကူလေန၊ ပံ့သကူသင်္ကန်းဖြင့်။ ပါရုတော၊ ဝတ်ရုံ၏။ သော ပုဂ္ဂလော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သီဟစမ္မေန၊ ခြင်္သေ့ရေဖြင့်။ ပါရုတော၊ ရုံသော။ ကပိဣဝ၊ မျောက်ကဲ့သို့။ တေန၊ ထိုပံသကူသကန်းကို ဝတ်ရုံခြင်းဖြင့်။ န ဥပသောဘတိ၊ ခြင်းကင်းသော စိတ်လည်းရှိ၏။ အစပလော၊ လျှပ်ပေါ်ခြင်းလည်းမရှိ။ နိပကော၊ ပါဋိဟာရိယပညာဖြင့်ပညာလည်းရှိ၏။ သံဝုတိန္ဒြိယော၊ ကောင်းစွာစောင့်ရှောက်အပ်သော ဣန္ဒြေလည်းရှိ၏။ သော ပုဂ္ဂလော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သီဟော၊ ကေသရာဇာခြင်္သေ့မင်းသည်။ ဂိရိဂဗ္ဘရေ၊ သောဘတိဣဝ၊ တင့်တယ်သကဲ့သို့။ ပံသုကူလေန၊ ပံ့သကူသကန်းဖြင့်။ သောဘတိ၊ တင့်တယ်၏။ ဣဒ္ဓိမန္တော၊ တန်ခိုးလည်းရှိကုန်ထသော။ ယသဿိနော၊ အခြံအရံအတွက်ရှိကုန်သော။ သမ္ပဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဧတေဒေဝါ၊ ထိုနတ်တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိ်ကုန်၏။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဧတေဒေဝါ၊ ထိုနတ်တို့သည်။ ဗြဟ္မကာယိကာ၊ ဗြဟ္မာအပေါင်းတို့သည်။ တေဒေဝါ၊ ထိုဗြဟ္မာအပေါင်းတို့သည်။ ဓီရံ၊ ကိလေသာမာန်စသည်တို့ကိုနှိပ်နင်းနှိုင်သော လုံးလရှိထသော။ မဟာဈာယိံ၊ ဒိဗ္ဗဝိဟာရအစရှိသည်တို့၏လွန်မြတ်သောအဖြစ်သို့ရောက်သဖြင့်မြတ်သော ဈာန်ဝင်စားခြင်းရှိထသော။ သမာဟိတံ၊ ပျံလွင့်ခြင်းကိုဖျက်ဆီးသည် အစွမ်းဖြင့်ကောင်းစွာတည်ကြည်ထသော။ ဓမ္မသေနာပတိံ၊ တရားစင်သူကြီးသဖွယ်ဖြစ်သော။ သာရိပုတ္တံ၊ သာရိပုတ္တရာမထေရ်ကို။ အဉ္ဇိလိကတာ၊ လက်အုပ်ချီခြင်းကိုပြု၍။ နမဿန္တာ၊ ရှိခိုးကုန်လျက်။ တိဋ္ဌန္တိ၊ ရပ်ကုန်၏။ ပရိသာဇည၊ ယောကျ်ား အာဇာနည်ဖြစ်တော်မူသော အရှင်ဘုရား။ တေ၊ အရှင်ဘုရားအား။ နမော၊ ရှိခိုးခြင်းသည်။ အတ္ထု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ပုရိသုတ္တမ၊ ယောကျ်ားမြတ်ဖြစ်တော်မူသော အရှင်ဘုရား။ တေ၊ အရှင်ဘုရားအား။ နမော၊ ရှိခိုးခြင်းသည်။ အတ္ထု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ယံ၊ အကြင်အာရုံကို။ နိဿာယ၊ အာရုံပြု၍။ ယဿတေ၊ အကြင်အရှင်ဘုရားအား။ ဈာယတိ၊ ဈာန်ဝင်စား၏။ တံ၊ ထိုအာရုံပြု၍ ဝင်စားသောဈာန်ကို။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်ဗြဟ္မာနတ်တို့သည်။ နာဘိဇာနာ၊ မသိကုန်။ ဗုဒ္ဓါနံ၊ သစ္စားလေးပါးတရားကိုသိကုန်သောဘုရားရှင်တို့

၃၀၁

၃၀၁+၃၀၂+၏။ ဂေါစရော၊ အာရုံပြုရာဖြစ်သော။ သကော၊ ပုထုဇဉ်တို့နှင့်မဆက်ဆန်သောမိမိ၏ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဂမ္ဘီရော၊ နက်နဲသော။ ဓမ္မော၊ တရားတော်သည်။ အစ္ဆေရံဝတ၊ အံ့ဘွယ်ရှိစွတကား။ ယေ မယံ၊ အကြင်ငါတို့သည်။ ဝါလဝေဓိသမာ၊ သားမြီးဖျားကိုမှန်အောင်ပစ်သောလေးသမားနှင့်တူကုန်သော။ အတိသုခုမံပိ၊ အလွန်သိမ်မွေ့သည်လည်းဖြစ်သော။ ဝိသယံ၊ အာရုံကို။ ပဋိဝိဇ္ဈိတုံ၊ ထိုးတွင်း၍သိခြင်းငှာ။ သမတ္တာ၊ စွမ်းနှိုှုင်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အာဂတာ၊ ဖြစ်ကုန်သောအရှင်တို့ကို။ ဥပပရိက္ခန္တာ၊ ဆင်ခြင်းကုန်သည်ရှိသော်။ နာဘိဇာနာမ၊ မသိနှိုင်ကုန်။ သဒေဝကာယေဟိ၊ နတ်နှင့်တကွသော လူအပေါင်းသည်။ ပူဇိတံ၊ ပူဇော်အပ်ထသော။ ပူဇနာရဟံ၊ ပူဇော်ခြင်းကို ခံတော်မူတိုက်ထသော။ တံ တထာရူပံ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော အခြင်းအရာဖြင့်ပူဇော်သည်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ မဟာကပ္ပိနဿ၊ အသက်တော်ရှည်သောမဟာကပ္ပိနအား။ သိတံ၊ ပြုံးခြင်းသည်။ အဟု၊ ဖြစ်ပြီ။ ယာဝတာယတ္တကာ၊ အကြင်မျှလောက်သော။ ဗုဒ္ဓခေတ္တမှိ၊ ဘုရားအရာ၌။ မဟာမုနိံ၊ သဗ္ဗညုဘုရားကို။ ဌပယိတွာ၊ ထား၍။ ဓုတေဂုဏေ၊ ဓုတင်ကျေးဇူး၌။ ဝိသိဋ္ဌော၊ ထူးမြတ်သော။ အဟံသဒိသော၊ ငါနှင့်တူသောဓုတင်ကိုဆောင်သောသူသည်။ န ဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မေ၊ ငါ၏။ စိန္တာ၊ ကြံခြင်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇိ၊ ဖြစ်၏။ မယာ၊ ငါသည်။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့ကို။ မေတ္တာဒိသာဝနာ ဝသေန၊ မေတ္တာစသည်ကိုပွားစေသည်အစွမ်းအားဖြင့်။ ပရိစိဏ္ဏော၊ အလေ့အလာပြုအပ်ပြီ။ ဗှဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သာသနံကတံ၊ အဆုံးအမဖြစ်သော မဂ်ဟူသောအကျင့်ကိုပြုကျင့်အပ်ပြီ။ ဂရုကောဘာရော၊ ခန္ဓာဟူသော လေးစွာသောဝန်ကို။ ဩဟိတော၊ ချအပ်ပြီ။ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ပုနဗ္ဘဝေါ၊ တဖန်ဘဝသစ်၌ဖြစ်ခြင်းသည်။ အာယတိံ၊ နောင်အခါ၌။ နတ္ထိ၊ မရှိပြီ။ စီဝရေန၊ သင်္ကန်းဖြင့်လည်းကောင်း။ သယနေနစ၊ အိပ်ရာဖြင့်လည်းကောင်း။ ဘာဇနေနစ၊ သပိတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ အနုပလိတ္တေ၊ တဏှာဟူသော လိမ်းကျံခြင်းမရှိသည်၌။ အနပ္ပမေယျော၊ မနှိုှုင်းယှဉ်အပ်သော။ ဂေါတမော၊ ဂေါတမဘုရားရှင်သည်။ ဝိမလံ၊ အညစ်အကြေးကင်းသော။ မုဠာလိပုမ္ဖံ၊ ကြာပွင့်သည်။ အမ္ဗုနာ၊ ရေနှင့်။ အလိမ္ပန္တော၊ မလိမ်းကျံဘဲ။ နိက္ခနိန္နောဧဝ၊ ထွက်ခြင်းသို့ညွတ်သကဲ့သို့။ တိဘဝါဘိနိဿဋော၊ ဘဝသုံးပါမှ တဏှာဟူသော လိမ်းကျံခြင်းကင်းသဖြင့်ထွက်တော်မူ၏။ ဧဝံ တထာ၊ ထိုအတူ။ လောဘာဒိနာ၊ လောဘအစရှိသည်နှင့်။ နလိမ္ပတိ၊ လိမ်းကျံတော်မမူ။ သော၊ ထိုဂေါတမဘုရား

၃၀၂+၃၀၃+ရှင်သည်။ နိက္ခမနိန္နော၊ မြတ်သော တောထွက်ခြင်းသို့ ညွတ်တော်မူသည်ဖြစ်၍။ တိဘဝါဘိနိဿဋော၊ တဏှာဟူသော လိမ်းကျံခြင်းကင်းလျက်။ ဘဝသုံးပါးမှ ထွက်မြောက်တော်မူ၏။ သော မဟာမုနိ၊ ထိုမုနိငါးပါးတို့ထက်မြတ်သောမူသောဘုရားသည်။ သတိပဋ္ဌာနဂီဝေါ၊ ဘုန်းအပေါင်းတို့၏စုရာဖြစ်သောမြတ်သောအင်္ဂါအဖြစ်ဖြင့် သတိပဌာန်ဟူသောလည်းရှိတော်မူ၏။ သဒ္ဓါဟတ္ထော၊ အပြစ်မရှိသောတရားတို့ကို ပေးခြင်း၌ သဒ္ဓါတည်းဟူသောလက်ရှိတော်မူ၏။ ပညာသီသော၊ ဂုဏ်ဖြစ်သောကိုယ်တော်မူ၏ မြတ်သောအင်္ဂါဖြစ်သောကြောင့်ပညာာဟူသော ဥက္ခောင်းလည်းရှိတော်မူ၏။ မဟာဉာဏီ၊ မြတ်သော သဗ္ဗညုတညာဏ်လည်းရှိတော်မူ၏။ သဒါ၊ ခပ်သိမ်းသောကာလ၌။ နိဗ္ဗုတော၊ ငြိမ်းခြင်းသို့ ရောက်သည်ဖြစ်၍။ စရတိပိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣမာဂါထာယော၊ ဤဘွဲ့ဆိုသီကုံးအပ်သောလေးဆဲနှစ်ဂါထာတို့ကို။ မဟာကဿပေါထေရော၊ မဟာကဿပပထေရ်သည်။ အဘာသိတ္ထ၊ ရွတ်ဆိုပြီ။ မဟာကဿပထေရ ဂါထာအနက်ပြီး၏။ စတ္တာလီသနိပါတမှိ၊ စတ္တာလီသနိပါတ်၌။ မဟာကဿပဝှယော၊ မဟာကဿပအမည်ရှိသော။ ဧကောဝထေရော၊ မထေရ်တပါးသောတည်း။ ဂါထာယော၊ ဂါထာတို့သည်လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိဣဒံ၊ ဤသည်ကား။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းတည်း။ စတ္တာလီသနိပါတော၊ စတ္တာလီသနိပါတ်သည်။ သမတ္တော၊ ပြီးပြီ။ စတ္တာလီသနိပါတ်ပြီး၏။ ပညာသကနိပါတ်။ ၂၆၂။ နူ၊ ငါကြံအောက်မေ့ကား။ ကဒါ၊ အဘယ်အခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဗ္ဗတကန္ဒရာသု၊ တောင်ချောက်တို့၌။ ဧကာကိယော၊ တယောက်အထည်းထည်း။ အဒုတိယော၊ တဏှာဟူသော နှစ်ယောက်မြောက်သောအဘော်မရှိသည်ဖြစ်၍။ သဗ္ဗဘဝံ၊ ခပ်သိမ်းသောဘဝကို။ အနိစ္စတောအနိစ္စံဣတိ၊ အမြဲမရှိဟူ၍။ ဝိပဿံဝိပဿန္တော၊ ရှုလျှက်။ ဝိဟဿံ၊ နေရပါအံ့နည်း။ မေ၊ ငါ၏။ တံဣဒံတံနူ၊ ထိုသို့သောစိတ်အကြံသည်။ ကဒါ၊ အဘယ်အခါ၌။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့နည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဘိန္နပစုဓရော၊ ဆိုးရည်ဖြင့်ဖျက်အပ်သောထားငယ်ဖြင့် အပိုင်းအပိုင်းဖြတ်အပ်သော သင်္ကန်းကိုဆောင်သော။ ကာသာဝဝတ္ထော၊ ဖန်ရည်စွန်းသော သင်္ကန်းကို ဝတ်သော။ အမမော၊ ဒါယကာဂိုဏ်း၌မြတ်နိုးခြင်းကင်းသော။ နိရာသော၊ တစုံတခုသောအာရုံ၌တောင်တခြင်းမရှိသော။ မုနိ၊ ရဟန်းသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ရာ+

၃၀၃+၃၀၄+ ဂဉ္စ၊ ရာဂကို၄င်း။ ဒေါသဉ္စ၊ ဒေါသကို၄င်း။ တထေဝ၊ ထိုအတူသာလျှင်။ မော'ဟဉ္စ၊ မောဟကို၄င်း။ ဟန္တာ၊ ရာဂစသော ကိလေသာတို့ကို အရိယာမဂ်ဖြင့်ဖြတ်၍။ သုခိ၊ မဂ်ဖိုလ်ချမ်းသာဖြင့်ချမ်းသာခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဝနဂတော၊ တောကြီးသို့ကပ်လျက်။ ကဒါနု၊ အဘယ်အခါ၌သာလျှင်။ ဝိဟဿံ၊ နေရပါအံ့နည်း။ ဝဓရောဂနိဠံ၊ သေခြင်းနာခြင်း၏အသက်သဖွယ်ဖြစ်၍ဖြစ်သော။ မစ္စုဇရာယုပဒ္ဒူတိ၊ သေခြင်းအိုခြင်းနှိပ်စက်အပ်သော။ ဣမံကာယံ၊ ဤကိုယ်ကို။ အနိစ္စံအနိစ္စံဣတိ၊ အနိစ္စဟူ၍။ ဝိပဿမာနော၊ အဘန်တလဲလဲရှုလျက်။ ဝီတဘယော၊ အကြောင်းကိုပယ်သဖြင့်ကင်းသောကြောက်ခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ကဒါနု၊ အဘယ်အခါ၌သာလျှင်။ ဝိဟဿံ၊ နေရပါအံ့နည်း။ ဝနေ၊ တောကြီး၌။ တန္နူတံပရိဝိတက္ကံ၊ ထိုအကြံသည်။ ကဒါ၊ အဘယ်အခါ၌။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်ပါလတ္တံ့နည်း။ ဘယဇနနိံ၊ နှစ်ဆယ်ငါးပါးသောဘေးကြီးတို့၏ဖြစ်ကြောင်းဖြစ်၍ဖြစ်သော။ ဒုက္ခာဝဟံ၊ ကိုယ်စိတ်၌ဖြစ်သောအလုံးစုံသောဝဋ်ဆင်းရဲကိုဆောင်တတ်ထသော။ တဏှာလတံ၊ တဏှာတည်းဟူသော နယ်ရှိသော။ ဗဟုဝိဓာဝတ္တနီ၊ များသောအပြားရှိသောအာရုံဘဝသို့အစဉ်လိုက်တတ် စီးယိုတတ်ထသော။ တဏှာလတံ၊ တဏှာတည်းဟူသောသောနွယ်ကြိုးကို။ တိခိဏံ၊ ထက်လှစွာသော။ ပညာမယံ၊ မဂ်ပညာဖြင့်ပြီးသော။ အသိံ၊ ကောင်းစွာသွေးအပ်သော သန်လျက်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ဝီရိယအတောက်အပံ့ရှိသော သဒ္ဓါဟူသောထက်ဖြင့်ကိုင်၍။ ဆေတွာ၊ ဖြတ်၍။ ကဒါနု၊ အဘယ်အခါ၌။ တမ္ပိပရိဝိတက္ကံ၊ ထိုအကြံသည်လည်း။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်ပါလတ္တံ့နည်း။ ဥဂ္ဂတေဇံ၊ သမထဝိပဿနာအစွမ်းအားဖြင့် သွေးအပ်သည်ဖြစ်၍ ထက်သောတန်ခိုးရှိသော။ ပညာမယံ၊ မဂ်ပညာဖြင့်ပြီးသော။ ဣသီနံ၊ ဘုရားပစ္စေက ဗုဒ္ဓါဘုရားတပည့်သားတို့၏။ သတ္ထံ၊ ဓားလက်နက်ကို။ သဟဿ၊ အဆောတလျှင်။ အာဒိယိတွာ၊ ဆွဲယူကိုင်၍။ သသေနံ၊ စစ်သည်နှင့်တကွသော။ မာရံ၊ ကိလေသာအဘိသင်္ခါရစသောမာန်ကို။ သဟဿာ၊ အဆောတလျှင်။ ဘိဉ္ဇိဿံ၊ ဖျက်ဆီးရပါအံ့နည်း။ သီဟာသေန၊ မြဲမြှံသောနေရာဟုဆိုအပ်သောပရာဇိတပလ္လင်၌။ တံနုတံပရိဝိတက္ကံ၊ ထိုအကြံသည်။ ကဒါ၊ အဘယ်အခါ၌။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်ပါလတ္တံ့နည်း။ ဓမ္မဂရုဟိ၊ တရား၌ရှိသေခြင်းနှင့်ယှဉ်သောအားဖြင့်တရားကို အလေ့ပြုကုန်သော။ တာဒီဘိ၊ ဣဋ္ဌာရုံစည်တို့၌သည်းခံခြင်းစသော တာဒိလက္ခဏာသို့ရောက်ကုန်သော။ ယာထာဝဒဿီဟိ၊ မဘောက်မပြန်မြင်သောပညာနှင့်ပြည့်စုံကုန်သော။ ဇိတိန္ဒြေိယေဟိ၊ အရိယာမဂ်ဖြင့် မကောင်းမှုကို အောင်ပြီးသော ဣန္ဒြေရှိကုန်သော

၃၀၄+၃၀၅+ သဗ္ဘီဟိ၊ ဘုရားအစရှိသော သူတော်ကောင်းတို့နှင့်။ သမာဂမေသုသမာပမော၊ ပေါင်းဘော်ရခြင်းသည်။ ဘဝေ၊ ဖြစ်ပါအံ့နည်း။ ကဒါနု၊ အဘယ်အခါ၌။ ပဓာနိယော၊ ကမ္မဋ္ဌာန်း၌လေ့လာသောသူကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ ဘဝေ၊ ဖြစ်ရပါအံ့နည်း။ တန္ဒုတံပရိဝိတက္ကံ၊ ထိုအကြံသည်သာလျှင်။ ကဒါ၊ အဘယ်အခါ၌။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့နည်း။ ခုဒ္ဒါ၊ မွတ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပိပါသာ၊ ရေသိပ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဝါတာတပါ၊ လေနေပူတံလျှပ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ကီဋသရီသပါ၊ ပေါက်ဖက်ပိုးကင်းသန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ မံ၊ ငါ့ကို။ ကဒါနု၊ အဘယ်အခါ၌လျင်။ နဗျာဓယိဿန္တိ၊ မညှဉ်းဆဲမနှိပ်စက်ပါကုန်လတ္တံ့နည်း။ တံ၊ ထိုသို့ဆိုခဲ့ပြီးသောဘေးရန်တို့ဖြင့် နှိပ်စက်ခြင်းသည်။ ဂီရိဗ္ဗဇေ၊ တောင်ချောက်ဝ၌။ နဘတန္နုတံပရိဝိတက္ကံ၊ ထိုအကြံသည်။ ကဒါ၊ အဘယ်အခါ၌။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်ပါလတ္တံ့နည်း။ မဟေသိနာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဒိတံ၊ သဗ္ဗညုတညာဏ်တော်ဖြင့်ထိုးထွင်း၍သိအပ်သော။ ယံစတုသစ္စာဒိဓမ္မံ၊ အကြင်သစ္စာလေးပါးအဆောက်အဦးရှိကုန်သော သူတို့သည်မြင်နှိင်ခဲကုန်ထသော။ တာနိစတ္တာရိသစ္စာနိ၊ ထိုအရိယသစ္စာလေးပါးတို့ကို။ သမာဟိတတ္တော၊ မဂ်သမာဓိဖြင့်ကောင်းစွာတည်ကြည်သောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သတိမာ၊ ကောင်းသောသတိနှင့်ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ ပညာယ၊ အရိယာမဂ်ပညာဖြင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကဒါနုခေါ၊ အဘယ်အခါ၌သာလျှင်။ အာဂစ္ဆံပဋိဝိဇ္ဈိဿံ၊ ထိုးထွင်း၍သိပါလတ္တံ့နည်း။ တန္နုတံပရိဝိတက္ကံ၊ ထိုသစ္စာလေးပါးတရားတို့ကိုထိုးထွင်း၍သိခြင်းစသော အကြံသည်။ ကဒါ၊ အဘယ်အခါ၌။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့နည်း။ ရူပေ၊ စက္ခုဝိညာဉ်ဖြင့်သိအပ်သောရူပါရုံ၌လည်းကောင်း။ အဓိတေ၊ ဉာဏ်ဖြင့်ပိုင်းခြား၍ငမသိအပ်သော။ သဒ္ဒေစ၊ သောတဝိညာဉ်ဖြင့်သိအပ်သော သဒ္ဒါရုံ၌လည်းကောင်း။ ဂန္ဓေစ၊ ဃာနဝိညာဉ်ဖြင့်သိအပ်သောဂန္ဓာရုံ၌လည်းကောင်း။ ရသေစ၊ ဇီဝှာဝိညာဉ်ဖြင့်သိအပ်သော ရသာရုံ၌လည်းကောင်း။ ဖုသိတဗ္ဗေစ၊ ကာယဝိညာဉ်သိအပ်သော ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ၌လည်းကောင်း။ အာဒိတ္တတော၊ တဆဲ့တပါးသောမီးတို့ဖြင့်ရဲရဲတောက်သောအားနှင့်။ ယုတ္တော၊ ပြည့်စုံလျက်။ ပညာယ၊ ဝိပဿာနာပညာနှင့်တကွသောမဂ်ပညာဖြင့်။ အဇ္ဇံဒက္ခိဿံ၊ မြင်ရပါအံ့နည်း။ တဒိဒံဣဒံပရိဝိတက္ကံ၊ ထိုအကြံ

၃၀၅+၃၀၆+သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်ပါလတ္တံနည်း။ ဒုဗ္ဗစနေန၊ မကောင်းသောကြမ်းကြုတ်စွာသောစကားဖြင့်။ ဝုတ္တော၊ ထိခိုက်ချုတ်ချယ်၍ဆိုအပ်၏။ တတောနိမိတ္တံ၊ ထိုကြမ်းကြုတ်သော ဖရုသဝါစာဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ဝိမနော၊ နှလုံးမကောင်းသောစိတ်ရှိသည်။ ကဒါနု၊ အဘယ်အခါ၌သာလျှင်။ န ဟေဿံ၊ မဖြစ်ဘဲရှိပါအံ့နည်း။ အဟံ၊ ငါကို။ ပသတ္ထော၊ တစုံတယောက်သောသူသည် ခြီးမွမ်းအပ်၏။ တတောနိမိတ္တံ၊ ထိုသူတပါးတို့ခြီမွမ်းခြင်းဟူသောအကြောင်းကြောင့်။ တုဋ္ဌော၊ နှစ်လိုဝမ်းမြောက်ခြင်းသည်။ နဟေဿံ၊ မဖြစ်ရလို။ တဒိဒံပရိဝိတက္ကံ၊ ထိုအကြံသည်။ ကဒါ၊ အဘယ်အခါ၌။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်ပါလတ္တံနည်း။ ကဋ္ဌေစ၊ သစ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ တိဏေစ၊ မြက်တို့၏အစုတို့ကိုလည်းကောင်း။ လတာစ၊ နွယ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဣမေခန္ဓေ၊ ဤငါ၏သန္တာန်အကျုံးဝင်ကုန်သောခန္ဓာတို့ကိုလည်းကောင်း။ အဓိတေ၊ ဣန္ဒြိယခန္ဓာဖြင့် မရေတွက်နှိုင်ကုန်သော။ ဓမ္မေစ၊ ရုပ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ အဇ္ဈတ္တိကာနေဝစ၊ အဇ္ဈတ္တတရားတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဗာဟိရာနိ၊ ဗာဟိရတရားတို့ကို လည်းကောင်း။ သမံ၊ အနိစ္စအစရှိသောအားဖြင့်အညီအမျှကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တုလေယျံ၊ နှိုင်းယှဉ်ဆင်ခြင်းရလို၏။ တဒိဒံတံဣဒံပရိဝိတက္ကံ၊ ထိုသို့သောအကြံသည်။ ကဒါ၊ အဘယ်အခါ၌။ မေ၊ ငါ့အား။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်ပါလတ္တံနည်း။ ဣသီဘိ၊ ဘုရားအစရှိကုန်သောသူတော်ကောင်းတို့သည်။ ပယာတမှီ၊ သွားရာဖြစ်သော။ ပထေ၊ သမထဝိပဿနာဟူသောခရီး၌။ ဝဇန္တံ၊ သွားသောအားဖြင့်ကျဉ်လည်းသော။ မံ၊ ငါ့ကို။ ပါဝုသကာလမေဃော၊ မိုဃ်းလအခါ၌ရွာသော မိုဃ်းကြီးသည်။ နဝေန၊ အသစ်သော။ တောယေန၊ မိုဃ်းရည်ဖြင့်။ ဝနေ၊ တော၌။ သစီဝရံ၊ သကန်းနှင့်တကွ။ ကဒါနု၊ အဘယ်အခါ၌သာလျှင်။ ဩဝဿတေ၊ မိုဃ်းစွတ်ပါလတ္တံနည်း။ တန္နုတံပရိဝိတက္ကံ၊ ထိုအကြံသည်။ ကဒါ၊ အဘယ်အခါ၌။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်ပါလတ္တံ့နည်း။ သိခဏ္ဍိနော၊ ငှက်၏သုက်သွေးကြောင်ဖြစ်သော။ ဒိဇဿ၊ အမီဝမ်းမှထကြိမ်ဥတွင်းမှတကြိမ်ဤသို့နှစ်ကြိမ်ဖွားပေါက်သော။ မယူရဿ၊ ဥဒေါင်းငှက်၏တွန်သံကို။ သုတွာ၊ နားထောင်၍။ ပစ္စုဋ္ဌဟိတွာ၊ အိပ်ရာမှထ၍။ အမထဿ၊ နိဗ္ဗာန်ကို။ ပတ္တိယာ၊ ရခြင်းငှာ။ မံ၊ ငါ့အား။ သံစိန္တယေ၊ သုံးပါးအပြားရှိသောဘဝကို အနိစ္စဟုကောင်းစွာကြံအံ့နည်း။ တံနု၊ ထိုအကြံသည်သာလျှင်။ ကဒါ၊ အဘယ်အခါ၌။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့နည်း။ ကဒါနု၊ အဘယ်အခါ၌သာလျှင်။ ဂင်္ဂံ၊ ဂင်္ဂါမြစ်သို့လည်းကောင်း။ ယမုနံ၊ ယမုနာ

၃၀၆+၃၀၇+မြစ်သို့လည်းကောင်း။ သမုဿတိံ၊ သရဿတိမြစ်သို့လည်းကောင်း။ ပါတာလခိတ္တံ၊ သမုဒ္ဒရာ၏အတွင်း၌မြဲမြံစွာတည်ခြင်းငှာစွမ်းနှိုင်သောအရပ်သို့လည်းကောင်း။ ဗလဝါမုခဉ္စ၊ မဟာသမုဒ္ဒရာ၌ကြီးစွာလည်းသောဝဲအဝသို့လည်းကောင်း။ ဝိဟိံသနံ၊ ကြောက်ခြင်းသည်ဖြစ်၍။ ကဒါနု၊ အဘယ်အခါ၌သာလျှင်။ ပတရေယျံ၊ ဆင်းရပါအံ့နည်း။ တန္နုတံပရိဝိတက္ကံ၊ ထိုအကြံသည်။ ကဒါ၊ အဘယ်အခါ၌။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့နည်း။ သံဂါမစာရီ၊ စစ်မြေအရပ်၌ကျင်လည်းသော။ နာဂေါ၊ ဆင်ပြောင်သည်။ နံ၊ စစ်မြေအရပ်သို့။ ပဝိသေတွာ၊ ဝင်၍။ ဧကော၊ နှစ်ယောက်မြောက်သော သူမရှိတယောက်အထည်းတည်း။ စရတိဣဝ၊ မိမိအလိုအားဖြင့်သွားသကဲ့သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထိုအတူ။ ကာမဂုဏေသု၊ ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့၌။ ဆန္ဒံ၊ ပြင်းစွာတပ်သောဆန္ဒရာဂကို။ ဈာနေယုတော၊ ဈာန်နှင့်ယှဉ်လျက်။ နိဗ္ဗဇ္ဇယံနိဗ္ဗဇ္ဇယန္တော၊ အကြွင်းမဲ့ပယ်သည်ဖြစ်၍။ ကဒါ၊ အဘယ်အခါ၌။ ပဒါလယေ၊ အရဟတ္တမဂ်ဖြင့်ဖျက်ဆီးဖောက်ခွဲရအံ့နည်း။ တံ၊ ထိုအကြံသည်။ ကဒါ၊ အဘယ်အခါ၌။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့နည်း။ ဒလိဒ္ဒကော၊ အမှတ်မရှိတစုံတယောက်သောအသက်မွေးရာမှကင်းသောသူဆင်းရဲသည်။ ဣဏဋ္ဋေ၊ မြီကိုယူ၍ထိုမြီကိုဆပ်ခြင်းငှာမစွမ်းနှိုင်သောကြောင့်မြီရှင်တို့သည်ငင်ဆွဲအပ်သော။ ဓနိကေဟိ၊ မြီရှင်တို့သည်။ ပီဠိတော၊ နှိပ်စက်အပ်သောသူသည်။ နိဓိံ၊ ရွှေအိုးကို။ အာရာဓယိတွာ၊ ရ၍။ ဣဏဉ္စ၊ တင်သောမြီကိုလည်း။ သောဓေတွာ၊ ပေးဆပ်သော အားဖြင့်စင်စေ၍။ သုခေန၊ ချမ်းသာသဖြင့်။ ဇီဝန္တော၊ အသက်မွေးရသည်ဖြစ်၍။ တုဋ္ဌော၊ နှစ်သက်ဝမ်းမြောက်သည်။ ဘယေယျယထာ၊ ဖြစ်ရာသကဲ့သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထိုအတူ။ အဟံပိ၊ ငါသည်လည်း။ ကဒါ၊ ပယ်စွန့်၍။ မဟေသိနော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သာသနံ၊ အရိယာတို့၏ဥစ္စာဖြင့်ပြည့်သောမြတ်စွာဘုရား၏ သာသနာတော်ကို။ အဓိဂမ္မ၊ ရ၍။ တုဋ္ဌော၊ နှစ်သက်သည်။ ဘဝိဿံ၊ ဖြစ်ရပါအံ့နည်း။ တံပရိဝိတက္ကံ၊ ထိုအကြံသည်။ ကဒါ၊ အဘယ်အခါ၌။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့နည်း။ တယာ၊ သင်သည်။ ဗဟူနိဝဿာနိ၊ များစွာသောနှစ်တို့ပတ်လုံး။ အဂါရဝသေန၊ အထူးထူးသော ဆင်းရဲအပေါင်းသို့ အစင်လိုက်သော လူ၏ အလယ်၌နေသဖြင့်။ ယာစိတော၊ တောင်းပန်အပ်သည်။ အမှိနနု၊ ဖြစ်သည် မဟုတ်တုံး

၃၀၇+၃၀၈+ လော။ တေ၊ သင့်အား။ ဤသင်သည်များစွာသောနှစ်တို့ပတ်လုံးတောင်းပန်းခြင်းသည်။ အလံနု၊ သင်အားစွမ်းနိုင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒါနိဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ တံ၊ ထိုသို့တောင်ပန်ခြင်းသည်။ ပဗ္ဗဇိတံ၊ ရဟန်းပြုသည်င။ သမာနံ၊ ဖြစ်သော။ မံ၊ ငါကို။ ကိံ ကာရဏံ၊ အဘယ်သို့သောအကြောင်းကြောင့်။ စိတ္တ၊ အိုစိတ်။ တုဝံ၊ သင်သည်။ နိယုဉ္ဇသိ၊ သမထဝိပဿနာကိုစွန့်၍ယုတ်သောမြင်ခြင်း၌ယှဉ်စေဘိသနည်း။ စိတ္တ၊ အိုစိတ်။ တယာ၊ သင်သည်။ အဟံ၊ ငါကို။ ယာစိတောနနု၊ အကယ်၍တောင်းပန်သကဲ့သို့။ အမှိ၊ ဖြစ်စွတကား။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ တဒနုရုပံ၊ ထိုတောင်းပန်သည်နှင့်လျော်စွာ။ န ပဋိပဇ္ဇိတိ၊ မကျင့်ဘိသနည်း။ စိတြဆဒါ၊ ဆန်းကြယ်သောအကာဟုဆိုအပ်သော အတောင်ရှိကုန်ထသော။ ဝိဟင်္ဂမာ၊ ဥဒေါင်းငှက် အပေါင်းတို့သည်။ မဟိနုဃောသတ္တ နိတာသိဂဇ္ဇိနော၊ မြေ၌ကြွေးကြော်သော အသံဖြင့် ဆောင်အပ်သော အကြောင်းကြောင့် ကောင်းစွာကြွေးကြော်သေအသံဖြင့် ဆောင်အပ်သော အကြောင်းကြောင့် ကောင်းစွာကြွေးကျော်လေ့ရှီကုန်သော။ တေ၊ ထိုဥဒေါင်းငှက်အပေါင်းတို့သည်။ ဂိရိဗ္ဗဇေ၊ တောင်တို့ဖြင့်ခြံရံအပ်သော။ ဝနမှီ၊ တော၌။ ဈာယိနံ၊ ဈာန်ဝင်စားသော။ တံ၊ သင့်ကို။ ရမိဿန္တိ၊ သင်တောင်းပန်သည် အတိုင်းမွေ့လျော်စေကုန်လတ္တံ့။ ကုလေ စ၊ အမျိုးအစင် အဆက်တို့ကိုလည်းကောင်း။ မိတ္တေ စ၊ ချစ်ကျွမ်းဝင်သော အဆွေးခင်ပွန်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပိယေ၊ ချစ်မြတ်နိုးအပ်ကုန်သော။ ဉာတကေ စ၊ ဆွေးမျိုးသားခြင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ လောကေ၊ လောက၌။ ခိဍ္ဍိရတိကာမဂုဏဉ္စ၊ ရွှင်မြူးမွေ့လျော်ခံစားအပ်သောကာမဂုဏ်ကိုလည်းကောင်း။ သဗ္ဗံ၊ ဆိုအပ်ပြီးသောအလုံးစုံကို။ ပဟာယ၊ စွန့်၍။ ဣဓ၊ ဤတောအရပ်သို့။ အဇ္ဈပဂတော၊ ကပ်၏။ စိတ္တ၊ အိုစိတ်။ အတောပိ၊ ထိုမှတပါးလည်း။ တွံ၊ သင်သည်။ မယှံ၊ ငါအား။ နတုဿသိ၊ မနှစ်သက်စေလတ္တံ့နည်း။ စိတ္တ၊ အိုစိတ်။ ဧတံ၊ ဤသို့ကာမသို့လိုက်၍မဖြစ်ခြင်းသည်။ မမမေဝ၊ ငါ့အားသာလျှင်။ ဟိယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ပရေသံ၊ သူတပါးတို့အား။ တံ၊ ထိုကာမသို့လိုက်၍ဖြစ်ခြင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ သန္နာဟာကာလေ၊ ကိလေသာဟူသော မာန်ကိုစစ်ထိုးခြင်းငှာ ဘာဝနာဖြင့်ဖွဲ့သောကာလ၌။ နံတိဝတွာ၊ ထိုသူပင်တည်းဟုဆို၍။ ပရိဒေဝိတေန၊ ငိုကြွေးသဖြင့်။ ကိံ ပယောဇနံ၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ဣဒံစိတ္တဉ္စ၊ ဤစိတ်သည်လည်းကောင်း။ သဗ္ဗံ၊ ထိုမှတပါးအလုံးစုံသောတေထုမ္မကသင်္ခါရတရားသည်လည်းကော်င်း။ စလံ၊ တုန်လှုပ်သောတရား

၃၀၈+၃၀၉+မည်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပေက္ခမာနော၊ ပညာစက္ခုဖြင့်ရှုလျက်။ အဘိနိက္ခမိ၊ အိမ်သဖွယ်ဖြစ်သော ကာမဂုဏ်တို့မှထွက်မြောက်ပြီ။ အမတံပဒံ၊ နိဗ္ဗာန်ကို။ ဇိဂိသံပရိယေသန္တော၊ ရှာသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ စိတ္တ၊ အိုစိတ်။ အနုဝတ္တေန္တော၊ သင်အလိုရှိတိုင်းသောအရပ်သို့မလိုက်မူ၍။ နိဗ္ဗာနံ၊ နိဗ္ဗာန်ကို။ ပရိယေသနမေဝ၊ ရှာခြင်းကိုသာလျှင်။ ကရောမိ၊ ငါပြုလေအံ့။ သံယုတ္တဝါဒီ၊ ရာဂမကင်းသဖြင့်မြစ်နှိုှုင်ခဲသောအကျင့်တုန်လှုပ်သောစိတ်ကို တောမျောက်နှင့်တူ၏ဟူ၍သ၏အသင့်ဟောတော်မူလေ့ရှိသော။ မဟာသိသက္ကော၊ မြတ်သောဆေးသမားနှင့်တူသော။ နရဒမ္မသာရထိ၊ လူနတ်တို့အားဆုံးမခြင်း၌မြတ်သော ရထားထိန်းသဖွယ်ဖြစ်သော။ ဒွီပဒါနံ၊ အခြေနှစ်ခြောင်းရှိကုန်သော သတ္တဝါတို့ထက်။ ဥတ္တမော၊ မြတ်သောမူသောဘုရားလည်း။ အဝီတရောဂေန၊ ရာဂမကင်းသေးသောသူသည်။ စိတ္တစလံ၊ စတ်၏တုန်လှုပ်ခြင်းသည်။ မက္ကဋသန္နိဘံ၊ တောမျောက်နှင့်တု၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘာသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ အဝီတရေဂေန၊ ကာမရာမကင်းသောသူသည်။ သုဒုန္နိဝါရယံ၊ အလွန်မြင်နှိုင်ခဲသော။ စိတ္တစလံ၊ စိတ်၏တုန်လှုပ်ခြင်းသည်။ မက္ကဋံသန္နိဘံ၊ တောမျောက်နှင့်တူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယုတ္တဝါဒီ၊ ကောင်းစွာအသင့်ဟောလေ့ရှိသော။ မဟာသိသက္ကော၊ မြတ်သောဆေးသမာဖွယ်ဖြစ်တော်မူသော။ မဟာသိသက္ကော၊ မြတ်သောဆေးသမာသးသဖွယ်ဖြစ်တော်မူသော။ နရဒမ္မသာရထိ၊ လူနတ်တို့အားဆုံးမခြင်း၌ကောင်း သောရထားထိန်းသဖွယ်ဖြစ်တော်မူသောဘုရားသည်။ ယတ္ထယေသု၊ အကြင်ဝတ္ထုကာမဂုဏ်ကိလေသာကာမဂုဏ်တို့၌။ သိကာ၊ ဖွဲ့ကုန်သော။ တေ ပုထုဇ္ဇနာ၊ ထိုပုထုဇဉ်ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ ပုနဗ္ဘဝေ၊ တဖန်ဘဝသစ်၌ဖြစ်ခြင်းတို့ကို။ ဧသိနော၊ ရှာမှီကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဧကန္တေန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲကို။ ဣစ္ဆန္တိ၊ အလိုရှိကုန်၏။ ဣစ္ဆန္တာ စ၊ အလိုရှိကုန်သော်လည်း။ စိတ္တေန၊ စိတ်သည်။ နီလာ၊ ဆောင်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ နိရာဂတာ၊ ငရဲ၌ဖြစ်စေတတ်သော ကံကိုပြုကုန်သော ကြောင့်စီးပွားချမ်းသာမှကင်းကုန်သည်ဖြစ်၍။ နိရယေ၊ ငရဲ၌။ ပဝတ္တံ၊ ဖြစ်သော။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲကို။ နဝိန္ဒိံသု၊ မရကုန်။ ဟိယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ကာမာ၊ ကာမတရားတို့သည်ကို။ စိတြာ၊ ဆန်းကြယ်ကုန်၏ဟူ၍။ တေ ပုထုဇ္ဇနာ၊ ထိုပုထုဇဉ်မိုက်တို့သည်။ အဝန္ဒိံသု၊ ခံစားကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ နိရယေ၊ ငရဲ၌။ နိရာကတာ၊ စီးပွားချမ်းသာမှကင်းကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဝိန္ဒိံသု၊ ခံရကုန်၏။ မယူရကောဉ္စာ+

၃၀၉+၃၁၀+ ဘိရုဒမှီ၊ ဥဒေါင်းကြိုးကြာတို့၏တွန်သံတို့ဖြင့်ပြွမ်းသော။ ကာနနေ၊ တောကြီး၌။ ဒီပိဟိ၊ သစ်တို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဗျဂ္ဃေုဟိ၊ ကျားတို့ဖြင်လည်းကောင်း။ ပုရက္ခတော၊ ခြံရံအပ်သည်ြ့ဖစ်၍။ ဝသံသန္တော၊ မေတ္တကိုပွားစေသဖြင့်နေလျက်။ ကာယေ၊ ကိုယ်၌။ အပေက္ခံ၊ ငဲ့ကွက်ခြင်းကင်းသည်ဖြစ်၍။ ဇယံ၊ ကိုယ်အသက်ကိုမငဲ့မူ၍ နိဗ္ဗာန်သို့စေလွှတ်သော အားဖြင့်စွန့်လေအံ့။ မံ၊ ငါ့ကို။ မာဝိရောဓယ၊ ဤရခဲစွာသောဗုဒ္ဓုပ္ပာဒနဝမခဏကို မချွတ်ယွင်းစေလင့်။ ဣတိဧဝံ၊ ဤိသို့။ စိတ္တ၊ အိုစိတ်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ပုရေ၊ ရဟန်းပြုသည်မှရှေး၌။ နိယုဉ္ဇသိ၊ ကောင်းသောအကျင့်၌အားထုတ်စေလော။ ဈာနာနိ၊ ပဌမဈာန်စသော လေးပါးသောဈာန်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဣန္ဒြိယာနိ၊ သဒ္ဓါစသောငါးပါးသောဣန္ဒြေတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဗာလာနိ၊ သဒ္ဓါစသောငါးပါးသောဗိုလ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဗောဇ္ဈင်္ဂသမာဓိ ဘာဝနာစ၊ ခုနှစ်ပါးသောဗောဇ္ဈင်လေးပါးသော သမာဓိတို့ကိုပွားစေခြင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဘာဝေဟိ၊ ပွားစေလော။ ဗုဒ္ဓသာသနေ၊ မြတ်စွာဘုရား အဆုံးအမတော်၌။ ဋ္ဌိတော၊ တည်လျက်။ ဖုသပါပုဏာတိ၊ ရောက်လေလော။ ဣတိဧဝံ၊ ဤသို့။ စိတ္တ၊ စိတ်။ တွံ၊ သင်သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ပုရေ၊ ရဟန်းပြုသည်မှရှေး၌။ နိယုဉ္ဇသိ၊ ကောင်းသော အကျင့်၌အားထုတ်စေသော။ အမတဿ၊ သေခြင်းကင်းသော နိဗ္ဗာန်သို့။ ပတ္တိယာ၊ ရောက်ခြင်း၌။ နိယုဉ္ဇသိ၊ ကောင်းသော အကျင့်၌အားထုတ်စေလော။ အမတဿ၊ သေခြင်းကင်းသော နိဗ္ဗာန်သို့။ ပတ္တိယာ၊ ရောက်ခြင်း၌။ နိယျာနိကံ၊ ဝဋ်မှထွက်မြောက်စေတတ်သော။ သဗ္ဗဒုက္ခက္ခယောဂဓံ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော ဝဋ်ဆင်းရဲတို့၏ ကုန်ရာနိဗ္ဗာန်၏အမြိုက်ဆေးသဖွယ်ဖြစ်၍ဖြစ်သောထသော။ သဗ္ဗကိလေသသောဓနံ၊ အကြွင်းမရှိသေကိလေသာဟူသော အညစ်အကြွေး၏ စင်ကြယ်ကြောင်းလည်းဖြစ်ထသော။ အဋ္ဌင်္ဂိက၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့်ပြည့်စုံထသော။ မဂ္ဂံ၊ မဂ်ကို။ ဘာဝေတိ၊ ပွားစေလော။ ဣတိဧဝံ၊ ဤသို့။ စိတ္တ၊ စိတ်။ တွံ၊ သင်သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ပုရေ၊ ရဟန်းပြုသည်မှရှေး၌။ နိယုဉ္ဇသိ၊ ကောင်းသော အကျင့်၌အားထုတ်စေလော။ ယောနိသော၊ သင့်သော နှလုံးသွင်းခြင်းဖြင့်။ ခန္ဓေ၊ တေဘုမ္မကဥပါဒါနက္ခန္ဓာတရားတို့ကို။ အနိစ္စံဣတိ၊ အနိစ္စဟူ၍လည်းကောင်း။ ဒုက္ခန္တိ၊ ဒုက္ခဟူ၍လည်းကောင်း။ ပဋိပဿ၊ အဖန်တလဲလဲဝိပဿနာဉာဏ်ဖြင့်ရှုလော။ ယတောယသ္မာကာရဏာ၊ အကြင်ကြောင့်။ တဏှာ၊ တဏှာသည်။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲကို။ သမုဒေတိ၊ ဖြစ်စေတတ်၏။ တံ၊ ထိုဒုက္ခသစ္စာကိုဖြစ်စေတတ်သောတဏှာကို။ ဇဟ၊ စွန့်လော။ ဣဓေဝ၊ ဤအတ္တဘော၌သာလျှင်။ ဒုက္ခဿ၊ ဆင်းရဲ၏။ အန္တံအန္တဝေတော၊ အနိစ္စစသည်သာလျှင် အဆုံးရှိသောကြောင့် အနိစ္စဟူ၍။ ဝိပဿ+

၃၁၀+၃၁၁+ နံ၊ ရှုခြင်းကို။ ကရောဟိ၊ ပြုလေတော။ ဣတိဧဝံ၊ ဤသို့။ တွံ၊ သင်သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ပုရေ၊ ရဟန်းသည်မှရှေး၌။ နိယုဉ္ဇတိ၊ ကောင်းသောအကျင့်၌ အားထုတ်စေလော။ မုဏ္ဍော၊ ဦးပြည်းသောအဖြစ်သို့ရောက်သော။ ဝိရူပေါ၊ ဓားငယ်ဖြင့်အပိုင်းပိုင်းဖြတ်သောဆိုးရည်ဖြင့် အဆင်ကိုဖျက်သောဖန်းရည်စွန်းသော အဝတ်ကိုဝတ်သောကြောင့် ဘောက်ပြန်သော အဆင်းရှိသော အဖြစ်သို့ ရောက်သော။ အသိဿာပမာဂတော၊ သပိတ်လက်စွဲလျက် အရိယာတို့သည် ပြုအပ်သော ဆွမ်းခံသွာခြင်းသို့ ကပ်သော။ ကပါလဟတ္ထော၊ ဆွမ်းခံခွက်စွဲသော။ ဘိက္ခော၊ ဆွမ်းကိုရာမှီးသော ရဟန်းသည်။ အဿုဘဝေယျ၊ ဖြစ်ရာ၏။ မဟေသိနော၊ မြတ်သောသီလကျေးဇူးစသည်ကိုရှာတော်မူပြီးသော။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဝစနေ၊ အဆုံးအမတော်ဖြစ်သော စကားတော်၌။ အနုယုဉ္ဇဿု၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းကို အားထုတ်ပွားစေလော။ ဣတိဧဝံ၊ ဤသို့။ စိတ္တ၊ အိုစိတ်။ တွံ၊ သင်သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ပုရေ၊ ရဟန်းပြုသည်မှရှေး၌။ နိယုဉ္ဇသိ၊ ကောင်းသောအကျင့်၌ယှဉ်စေလော။ သုသံဝုတတ္တော၊ ကောင်းစွကိုယ်နှုတ်တို့ကိုစောင့်ရှောက်သောစိတ်ရှိလျက်။ ဝိသိခန္တရေ၊ ဆွမ်းခံသွားခြင်းဖြင့်ခရီးဆုံ၏ အကြား၌။ စရံစရန္တော၊ သွားသောရဟန်းသည်။ ကုလေသုစ ဒေါသိနော၊ ရာဟုမြူစသော ငါးပါးသောအပြစ်မှကင်းသော။ ပုဏ္ဏမာသိယာ၊ လပြည့်နေ့၌။ စန္ဒောယထာ၊ လကဲ့သို့။ အသင်္ဂမာနသော၊ တဏှာဖြင့်မငြိမတွယ်မကပ်လိမ်းသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ အသင်္ဂမာနတော၊ တဏှာဖြင့်မငြိမတွယ်မကပ်လိမ်းသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ စရ၊ ကျင့်လေလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စိတ္တ၊ အိစိတ်။ တွံ၊ သင်သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ပုရေ၊ ရဟန်းဖြစ်သည်မှရှေး၌။ နိယုဉ္ဇသိ၊ ကောင်းသောအကျင့်၌ယှဉ်စေလော။ တွံ၊ သင်သည်။ အရညိကော၊ အရည

၃၁၁+၃၁၂+ကင်ဓုတင်ဆောက်တည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်လော။ ပိဏ္ဍပါတိကော၊ ပိဏ္ဍပါက်ဓုတင်ဆောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်လော။ သောသာနိကော၊ သသာန်ဓုတင်ဆောက်တည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်လော။ ပံသူကူလိကော၊ ပံ့သကူဓုတင်ဆောက်တည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်လော။ နေသဇ္ဇိကော၊ နိသဇ်ဓုတင်ဆောက်တည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်လော။ နေသဇ္ဇိကော၊ နိသဇ်ဓုတင်ဆောက်တည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်လော။ နေသဇ္ဇိကော၊ နိသဇ်ဓုတင်ဆောက်တည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်လော။ သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ ဓုတေ၊ ဓုတင်ကျေးဇူး၌။ ရတော၊ မွေ့လျော်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စိတ္တ၊ အိုစိတ်။ တွံ၊ သင်သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ပုရေ၊ ရဟန်းဖြစ်သည်မှရှေ့၌။ နိယုဉ္ဇသိ၊ ဓုတင်းကျေးဇူး၌ယှဉ်စေလော။ ဖလာနိ၊ အသီးတို့ကို။ ဣစ္ဆာန္တော၊ အလိုရှိသော။ ပုရိသော၊ လိမ္မာသောကျောင်းသည်။ ရုက္ခာနိ၊ သစ်ပင်တို့ကို။ ရောပေတွာ၊ စိုက်ပျိုး၍။ ဖလေသိယထာ၊ အသီးကိသာအလိုသကဲ့သို့။ အဖလော၊ အသီးမရှိသည်ရှိသော်။ မူလေ၊ အမြစ်၌။ တရုံ၊ သစ်ပင်ကို။ ဆေတ္တုံ၊ ဖြတ်ခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆတိယထာ၊ အလိုရှိသကဲ့သို့။ တမေဝ၊ ထိုသစ်းကိုသာလျှင်။ ဣစ္ဆတိယထာ၊ အလိုရှိသကဲ့သို့။ စိတ္တ၊ စိတ်။ တွံ၊ သင်သည်။ တထူပမံ၊ ထိုသစ်ပင်စိုက်သောယောကျ်ားနှင့်တူသော။ ဣဒံ စိတ္တံ၊ ဤစိတ်ကို။ ကရောသိ၊ ပြုလော။ သံမံ၊ အကြင်ငါ့ကို။ ပဗ္ဗဇ္ဇာယ၊ ရဟန်းအဖြစ်၌။ အပ္ပမဇ္ဈိတုံ၊ မမေ့မလျော့စေခြင်းငှာ။ ပဗ္ဗဇ္ဇဖလံ၊ ရှည်စွာသောအဓွန့်သို့ရောက်သောရဟန်းအကျိုးကို။ အနိစ္စစလေ၊ အမြဲမရှိသည်ဖြစ်၍သောအလွန်တုန်လှုပ်ခြင်းရှိသောသံသရာအစ၌။ နိယုဉ္ဇသိ၊ ယှဉ်စေသည်၏ အစွမ်းဖြင့် မတိုက်တွန်းလင့်လော။ အရူပံ၊ အညိုအရွှွေစသော အဆင်းရုပ်၏ မရှိသောအားဖြင့် အရူပမည်သော။ ဒူရင်္ဂမံ၊ ဝေးသောအရပ်၌ဖြစ်သော ဝေးသောအရပ်၌တည်သော အာရုံကိုမတပ်သော။ ဧကစာရီ၊ တခုတည်းသာဖြစ်လေ့ရှိသော။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧကစာရီ၊ တခုတည်းသာဖြစ်လေ့ရှိသော။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ တဝဝသေန၊ သင်၏အလိုဖြင့်။ ယဒိပိအနုဝတ္တတိ၊ အကယ်၍အစဉ်လိုက်၍ဖြစ်အံ့လည်း။ ဣဒါနိ၊ ယခုဘုရားအဆုံးအမကိုရသော အခါ၌။ တေ၊ သင်၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ န ကရိဿာမိ၊ ငါလိုက်နာ၍မပြုအံ့။ ကိသစ္စံ၊ မှန်၏။ ကာမာ၊ ကာမတရားတို့သည်။ ဒုက္ခာ၊ ဆင်းရဲသောသဘောရှိကုန်၏။ ကဋုကာ၊ စပ်ခါးသောအကျိုးရှိကုန်၏။ မဟဗ္ဘယာ၊ မိမိကိုစွပ်စွဲခြင်းအစရှိသော အပြားဖြင့်များသောဘေးရှိကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ နိဗ္ဗာနမေဝ၊ နိဗ္ဗာန်ကိုသာလျှင်။ အဘိမနော၊ ရှေးရှုသောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စရိဿံဝိဟာရိဿံ၊ နေအံ့။ အဟံ၊ ငါသည်။ အလက္ချာ၊ တင့်တယ်ခြင်းကြက်သရေမှကင်းသဖြင့်လည်းကောင်း။ အဟိရိတ္တတာယ၊ ဟုတ်မှန်တိုင်းကြက်သရေမှကင်းသဖြင့်လည်းကောင်း။ အဟိရိတ္တတာယ၊ ဟုတ်မှန်တိုင်းကြက်သရေမှကင်းသဖြင့်လည်းကောင်း။ အဟိရိတ္တတာယ၊ ဟုတ်မှန်တိုင်းသောအဖြစ်၌ ပြက်ရယ်မှု ပြုသကဲ့သို့ အရှက်မရှိသည် အဖြစ်ဖြင့်လည်း

၃၁၂+၃၁၃+ကောင်း။ နနိက္ခမိံ၊ ကျောင်းမှ မထွက်ပြီ။ စိတ္တဟေတု၊ စိတ်ဟူသောအကြောင်းကြောင့်။ စိတ္တဝသိကော၊ ရံခါနိဂဏ္ဍရံခါပရိဗိုဇ်ဖြစ်၍ မတည်တန့်သောစိတ်ရှိသော ယောကျ်ားကဲ့သို့ အလိုရှိတိုင်းသို့လိုက်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ နနိက္ခမိံ၊ ကျောင်းမှမထွက်အံ့။ ဒူရကန္တနာယ၊ မင်းအစရှိသည်ကိုပြစ်မှား၍ကြောက်လန့်တုန်လှုပ်သဖြင့်။ နနိက္ခမိံ၊ ကျောင်းမှ မထွက်အံ့။ အာဇီဝဟေတု၊ အသက်မွေးခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ နနိက္ခမိ နပဗ္ဗဇိံ၊ ရဟန်းပြုသည်မဟုတ်။ စိတ္တ၊ အိုစိတ်။ တေ၊ သင်၏။ ပဋိဿဝေါ၊ သင့်အလိုလိုက်အံ့ ဟုဝန်ခံခြင်းကို။ မယာ၊ ငါသည်။ န ကတော၊ မပြုအပ်ပြီ။ သပ္ပုရိသေဟိ၊ ဘုရားအစရှိသောသူတော်ကောင်းတို့သည်။ အပ္ပိစ္ဆဘာ၊ အလိုနည်းခြင်းမည်သည်ကို။ ဝဏ္ဏိတာ၊ ခြီးမွမ်းအပ်၏။ မက္ခပ္ပဟာနံ၊ သူတပါးတို့၏ ကျေးဇူးခြင်းကို။ ပဿတ္ထံ၊ ခြီးမွမ်း၏။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရ၏။ ဝူပသမော၊ ငြိမ်းရာဖြစ်သော နိဗ္ဗာန်သို့ရောက်စေခြင်းကို။ သပ္ပုရိသေဟိ၊ ဘုရားအစရှိသော သူတော်ကောင်းတို့သည်။ ဝဏ္ဏိတော၊ ခြီးမွမ်းအပ်၏။ သမ္မ၊ အချင်းစိတ်။ တယာ၊ သင်သည်။ တေသုဂုဏေသု၊ ထိုဂဏ်တို့၌။ ပတိဋ္ဌိတဗ္ဗံ၊ တည်အပ်၏။ ဣတိဧဝံ၊ ဤသို့။ တဒါ၊ ထိုအခါထ၌။ တွံ၊ သင်စိတ်သည်။ ပုဗ္ဗစိဏ္ဏံ၊ ရှေး၌ဖြစ်သော မိမိ၏ အလိုကြီးခြင်းစသော အကျင့်ကို။ ကိံ နာမဂစ္ဆသိ၊ အဘယ်သို့ကျင့်လတ္တံ့နည်း။ ပစ္စယေသု၊ ပစ္စည်းတို့၌။ တဏှာ၊ တပ်သောတဏှာသည်၄င်း။ အဝိဇ္ဇာစ၊ ထိုပစ္စည်းတပ်ခြင်း အဖြစ်ကိုဖုံးလွှမ်းတတ်သော အဝိဇ္ဇာသည်လည်းကောင်း။ ပိယာ၊ သားမယားစသည်တို့၌ ချစ်သောအဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ အမယဉ္စ၊ ကုသိုလ်ဓမ္မတို့၌မမွေ့လျော်ခြင်းဟုဆိုအပ်သောမချစ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သုဘာနိရူပါနိ စ၊ အတွင်းသန္တာန်အပသန္တာန်တို့၌ဖြစ်ကုန်သော တင့်တယ်သောရူပါရုံတို့သည်လည်းကောင်း။ သုခဝေဒနာစ၊ ဣဋ္ဌာရုံကိုစွဲ၍ဖြစ်သောသုခဝေဒနာသည်လည်းကောင်း။ မနာပိယာ၊ နှစ်လိုအပ်ချစ်အပ်သော သဘောရှိကုန်သော။ ကာမဂုဏာစ၊ ကြွင်းသောကာမဂုဏ်အစုတို့သည်လည်းကောင်း။ ဝန္တာ၊ ထိုကာမဂုဏ်ကိုမှီ၍ဖြစ်သော ဆန္ဒရာဂိကိုစွန့်အန်ခြင်းတို့သည်။ အတ္ထိသန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝန္တေဆဋ္ဋိတေ၊ စွန့်အပ်ကုန်သော။ တေ၊ ထိုဆန္ဒရာဂတို့ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ အာဝမိတုံ၊ နောက်၌အန်ခြင်းငှာ။ န ဥဿာဟေ၊ စွန့်အပ်ကုန်သောကြောင့် မတတ်နှိုင်ကုန်။ သဗ္ဗတ္ထ၊ အလုံစုံသော ဘဝယောနိဂတိပညာဏဋ္ဌတိတို့၌။ စိတ္တ၊ စိတ်။ တေတဝ၊ သင်၏။ ဝစော၊ စကားကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ကတံ+

၃၁၃+၃၁၄+ပြုအပ်၏။ ကရောန္တောစ၊ ပြုသော်လည်း။ ဗဟူသုဇာတီသု၊ များစွာသောဇာတိတို့၌။ မေမယာ၊ ငါသည်။ န ကောပိတော၊ အမျက်မထွက်အပ်သည်။ အံသိ၊ ဖြစ်၏။ တေတဝ၊ သင်၏။ အဇ္ဈတ္တသမ္ဘဝေါ၊ မိမိကောင်းစွာဖြစ်သည်ဖြစ်၍။ အကတညုတာယ၊ သုကျေးဇူးအထူးကို မသိတတ်သည်၏ အဖြစ်ဖြင့်။ တယာ၊ သင်သည်။ ကတေနိဗ္ဗတ္တိတေ၊ ဖြစ်စေအပ်သော။ ဒုက္ခေ၊ မသိနှိုင်သောအစမထင်သောသံသရာဝဋ်ဆင်းရဲ၌။ စိရံ၊ ကြာမြင့်စွာသောကာလပတ်လုံး။ သံသရိတံ၊ ငါကျင်လည်းရလေပြီ။ စိတ္တ၊ အိုစိတ်။ တွညေဝ၊ သင်သည်သာလျှင်။ ဗြဟ္မာဏော၊ ပုဏ္ဏားအဖြစ်ကို။ နောအမှာကံ၊ ငါတို့အား။ ကရောသိ၊ ပြုဘိ၏။ တွံ၊ သင်သည်။ ခတ္တိယာ၊ မင်းမိန်းမအဖြစ်ကို လည်းကောင်းကုန်သည်အဖြစ်ကိုလည်းကောင်း။ သုဒ္ဒေါစ၊ သူဆင်းရဲအဖြစ်ကိုလည်းကောင်း။ ကရောသိ၊ ပြုဘိ၏။ ဧကဒါ၊ တရံတခါ၌။ ဒေဝတ္တနံဝါပိံ၊ နတ်အဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ ဝါဟသာ၊ ပြုတတ်သောအဖြစ်ဖြင့်။ တွေဝတွံဧဝဟေတုဘာဝေန၊ သင်ဟူသော အကြောင်းကြောင့်သာလျှင်။ ဘဝါမ၊ ငါတို့ဖြစ်ရကုန်၏။ တွေဝဟေတု၊ သင်စိတ်ဟူသော အကြောင်းကြောင့်သာလျှင်။ အသုရာ၊ အသုရာတို့သည်။ ဘဝါမသေ၊ ငါတို့ဖြစ်ရကုန်ပြီ။ တွံမူလကံ၊ သင်စိတ်ဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ နေရယိကာ၊ ငရဲသူတို့သည်။ ဘဝါမသေ၊ ဖြစ်ရကုန်ပြီ။ အထောပိ၊ ထိုမှတပါးလည်း။ ဧကဒါ၊ တရံတခါ၌။ တိရစ္ဆာနတောပိ၊ တိရစ္ဆာန်တို့သည်လည်းကောင်း။ ပေတတ္တနံဝါပိ၊ ပြိတ္တာ၏အဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ ဝါဟသာ၊ ပြုတတ်သောအဖြစ်ဖြင့်။ တွေဝတွံဧဝဟေတု၊ သင်စိတ်ဟူသောအကြောင်းကြောင့်သာလျှင်။ ဘဝါမသော၊ ငါတို့ဖြစ်ရကုန်ပြီ။ ပုနပ္ပုနံ၊ အဖန်တလဲလဲ။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဒုဗ္ဘိဿသိနနု၊ ကောင်းသောစိတ်ရှိသောခင်ပွန်းတုယောင်ဆောင်သောရန်သူဖြစ်၍ ငါ့အားဖျက်ဆီးလတ္တံ့။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ပုဗ္ဗေဝိယ၊ ရှေး၌ကဲ့သို့။ ဝတ္တေတုံ၊ ငါ့အားလှည့်ပတ်ခြင်းငှာ။ န ဒဿာမိ၊ ငါမပေးအံ့။ မုဟုံမဟုံ၊ မြုန့်မြုန့်။ စာရဏိကံဝ၊ မပြတ်ခြင်းငှာ။ န ဒဿာမိ၊ ငါမပေးအံ့။ မုဟုံမုဟုံ၊ မြုန့်မြုန့်။ စာရဏိကံဝ၊ မပြတ်ခြင်းငှာထိုက်သကဲ့သို့။ ဒေဿယျံ၊ ပြပေအံ့။ ဥမ္မတ္တကေနေဝ၊ သူရူးကဲ့သို့ဖြစ်စေသဖြင့်လည်း။ မယာ၊ ငါနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ တုဝံ၊ သင်တဏှာနှင့်ယှဉ်သောစိတ်ရှိသည်။ ပလောဘသိ၊ ငါ့အားဖြားယောင်းလှည့်စားဘိ၏။ စိတ္တ၊ စိတ်။ မယာ၊ ငါ့ကို။ တေတယာ၊ သင်စိတ်သည်။ ဝိရာဓိတံ၊ ငါ့အားချွတ်ယွင်းသည်၏အဖြစ်ကို။ ကိဉ္စာပိကထေသိ၊ အကယ်၍ကားဆို၏ရှင့်။ ပန၊ ထိုသို့ဆိုသော်လည်း။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ဝိရာဓိကံ၊ ချွတ်ယွင်းခြင်းကို။ ကိဉ္စာပိ ကလေသိ+

၃၁၄+၃၁၅+အကယ်၍ကားဆို၏ရှင့်။ ပန၊ ထိုသို့ဆိုသော်လည်း။ ဣဒနိ၊ ယခုအခါ၌။ ဝိရာဓိကံ၊ ချွတ်ယွင်းခြင်းကို။ မယာ၊ ငါသည်။ နကတံ၊ မပြုအပ်ပြီ။ တေ၊ သင်၏။ ဣဒံစိတ္တံ၊ ဤစိတ်သည်ကား။ ပုရေ၊ ဤအခါမှရှေး၌။ ယေနအာကာရေန၊ ရူပါရုံစသော အာရုံတို့၌တပ်ခြင်းစသောအခြင်းအရာဖြင့်။ ဣစ္ဆကံဣစ္ဆသိ၊ အလိုရှိ၏။ ယတ္ထကံ၊ အကြင်မျှလောက် အလိုရှိတိုင်းသော အာရုံသို့သာလျှင်။ စာရိကံ၊ အာရုံပြုသဖြင့်ကျက်စားသည်ဖြစ်၍။ စရတိပဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုစိတ်၏။ ပသေ၊ အလို၌။ ယတ္တကံ၊ အကြင်မျှလောက်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ ဝိစရန္တဿ၊ သွားလောငါ့အား။ သုခံ၊ ချမ်းသာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စရဏကော၊ ဖြစ်သော။ တဿေဝ၊ ထိုငါအားသာလျှင်။ ယထာသုခံ၊ ချမ်းသာစွာ။ စာရိကံ၊ အလိုရှိတိုင်းသောအာရုံ၌ကျက်စားသောအားဖြင့်သွားခြင်းယစ်သောမုန်ရှိသော။ ဟတ္ထိံ၊ ဆင်ကို။ အင်္ကုသဂ္ဂဟောဝိယ၊ လိမ္မာစွာသောဆင်ဆရာသည်ချွန်းဖြင်နှိပ်ဆွဲသကဲ့သို့။ ယောနိသော၊ အသင့်အားဖြင့်နှလုံးသွင်း၍။ တံ၊ ထိုအမုန်ယစ်သောဆင်းနှင့်တူသောစိတ်ကို။ နိဂ္ဂဟိဿာမိ၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းမှလွန်၍ပြေးအံ့သောငှာမမေ့အံ့။ မံမမ၊ ငါ၏။ သတ္ထာ၊ ဆရာဖြစ်သောမြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣမံလောကံ၊ ဤအကြွင်းမရှိသောခန္ဓာဟုဆိုအပ်သောလောကကို။ အဓိဋ္ဌဟိ၊ ဉာဏ်တော်ဖြင့်တည်စေ၏။ ကိံ ဝန္တိ၊ အဘယ်သို့တည်စေသနည်း။ အနိစ္စတော၊ အမြဲမရှိသောအားဖြင့်လည်းကောင်း။ အဒ္ဓုဝတော၊ တစုံတခုမျှခြင်းမရှိသော သဘောအားဖြင့်လည်းကောင်း။ အသာရတော၊ ချမ်းသာခြင်းအနှစ်သာရစသည်တို့၏ မရှိသော အားဖြင့်လည်းကောင်း။ အဓိဋ္ဌဟိ၊ ဆောက်တည်တော်မူ၏။ ဇိနဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သာသနေ၊ အဆုံးမတော်၌။ ပဋိပဇ္ဇိတုံ၊ အဟုတ်အတတ်ထိုးထွင်း၍သိခြင်းငှာ။ စိတ္တ၊ အိုစိတ်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ပက္ခန္ဒ၊ ပြေးဝင်းစေလော။ သုဒုတ္တရာ၊ အလွန်ကူးခြင်းငှာပြုနှိုင်ခဲသော။ တတောဩဃာ၊ ထိုကာမောဃစသော ဩဃလေးပါးမှ။ မံ၊ ငါ့ကို။ တာရေဟိ၊ ကူးမြောက်စေလော။ စိတ္တ၊ အိုစိတ်။ ဣမံအတ္တဘာဝဂေဟံ၊ ဤအတ္တဘောဟု ဆိုအပ်သော အိမ်သည်။ ပေါရာဏကံပိယ၊ ရှေး၌ကဲ့သို့။ တေဝတ၊ သင်အား။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ တုယှံ၊ သင်၏။ မဟေသိနော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သာသနေ၊ သာသနာတော်၌။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြုသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ပဗ္ဗဇိတကာလတော၊ ရဟန်းပြုသောအခါမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၏။ မာဒိသာ၊ ရဟန်းဟူလည်းငါ့ကဲ့သို့သဘောရှိကုန်သည်။ ဝိနာ+

၃၁၅+၃၁၆+ သဓာရိနော၊ ကိလေသာကို ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ မဂ်ဖိုလ်ဟူသော ကျေးဇူးကိုဆောင်တတ်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်သာလျှင်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ နဂါ စ၊ မြင့်မိုရ်ဟိမဝန္တာအစရှိကုန်သော အလုံးစုံသော တောင်တို့သည်လည်းကောင်း။ သမုဒ္ဒါစ၊ အရှေးမျက်နှာ၌ဖြစ်သောသမုဒ္ဒရာအစရှိကုန်သော အလုံးစုံသော သမုဒ္ဒရာတို့သည်လည်းကောင်း။ ဝိဒိသာစ၊ အရှေးတောင်ထောင့်အစရှိသော လေးပါးကုန်သော။ ဝိဒိသာ စ၊ အရှေးတောင်ထောင့်အစရှိသော လေးပါးကုန်သော အထောင့်အရပ်တို့သည်လည်းကောင်း။ အဓောစ၊ အောက်အရပ်သည်လည်းကောင်း။ ဒိသာစ၊ အထက်နတ်ပြည်နှင့်တကွသော အလုံးစုံသောသတ္တဝါသင်္ခါရတို့သည်လည်းကောင်း။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ တိဘဝါစ၊ ကာမဘဝစသော သုံးပါးသောဘဝတို့သည်လည်းကောင်း။ အနိစ္စာ၊ အမြဲမရှိကုန်။ ဥပဒ္ဒုတာ၊ ဇာတိအစရှိသောရာဂအစရှိသောကိလေသာတို့သည် နှိပ်အပ်ကုန်၏။ စိတ္တ၊ အိုစိတ်။ တွံ၊ သင်သည်။ ကုဟိံ၊ အဘယ်အရပ်၌။ ဂတော၊ သွားသည်ဖြစ်၍။ တေ၊ သင်အား။ သုခံ၊ ချမ်းသာစွာ။ ရမိဿတိ၊ မွေ့လျော်လတ္တံနည်း။ ပရံ၊ လွန်စွာ။ ဓိတိံ၊ မြဲမြံသောအဖြစ်၌တည်သော။ မံမမ၊ ငါ့ကို။ စိတ္တ၊ အိုစိတ်။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ ဟိသိ၊ အသို့ပြုလတ္တံ့နည်း။ စိတ္တ၊ အိုစိတ်။ တေ၊ သင်၏။ ဝသာနုဝတ္တိကော၊ အလိုသို့အစဉ်လိုက်ခြင်းသည်။ နအလံနယုတ္တံ၊ မသင့်။ ဥဘတောမုခံ၊ နှစ်ဘက်သောအဝရှိသော။ ဘတ္တပုဋောလိံ၊ ထမင်းထုပ်ကို။ ဇာတုဧကန္တေန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ နဆုပေနဆုပေယျ၊ ခြေဖြင့် မထိစေရာသကဲ့သို့။ တထာ၊ ထိုအတူ။ ပူရံ၊ အထူးထူးအပြားအပြားသောမစင်၏ပြည့်ရာဖြစ်သော။ နူဝသောတသန္ဒနံ၊ ကိုးပါးသောအမာဝတို့မှယိုစီးသောမစင်ရှိသော။ ဣမံကာယံဣမဿကာယဿ၊ ဤကိုယ်၏။ ဓီ၊ စက်ဆုပ်ရွံရှာဘွယ်သည်။ အတ္ထု၊ ဖြစ်စွတကား။ ဝရဟဧဏေယျဗိဂါဠသေဝိတေ၊ ဝက်ထီးဧဏီမည်သောသားတို့သည်သက်ဝင်၍မှီဝဲရာလည်းဖြစ်ထသော။ ပကတေဝသုန္ဒရေ၊ ကြပတေ့အားဖြင့်သာလျှင်ကောင်းထသော။ ပဗ္ဘာရကုဋ္ဋေ၊ တောင်ရှိုင်းသောတောင်တွက်၌။ နဝမ္ဗုနာ၊ အသစ်အသစ်သော မိုဃ်းရေဖြင့်။ ပါဝုသသိတ္တကာနနေ၊ ရွာသောမိုဃ်းရေဖြင့်သွန်းအပ်သော တောကြီး၌။ တဟိံ၊ ထိုတောနှင့်တကွသောတောင်၌။ ဂုဟာဂေဟဂတော၊ လိုဏ်ဟုဆိုအပ်သောကျောင်းသို့ကပ်လျက်။ ရမိဿသိ၊ ဘာဝနာဖြင့် မွေ့လျော်လိမ့်သတည်း။ သုနီလဂီဝါ၊ ကောင်းစွာစိမ်းညိုသောလည်ရှိကုန်ထသော။ သုသိခါ၊ ကောင်းသောဥစွန်းလည်းရှိကုန်ထသော။ သုပက္ခကာ၊ ကောင်းသောအတောင်လည်းရှိကုန်ထသော။ သုစိတ္တပတ္တစ္ဆဒနာ၊ ကောင်းစွာဆန်းကြယ်သော အတောင်တည်းဟူသော

၃၁၆+၃၁၇+အမိုးလည်းရှိထသော။ သုမဉ္ဇုဃောသတ္တနိတာ၊ ကောင်းသောသယာသောအသံအပေါင်းဖြင့်ကြွေးကြော်ခြင်းရှိကုန်ထသော။ အဘိဂဇ္ဇိနော၊ ရှေးရှုတွန်လာကုန်ထသော။ ယေပိဟင်္ဂမာ၊ အကြင်ဥဒေါင်း အစရှိကုန်သောငှက်အပေါင်းတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေမယူရာဒယော၊ ထိုဥဒေါင်းအစရှိကုန်သောငှက်အပေါင်းတို့သည်။ ဝနမှိ၊ တော၌။ ဈာယိနံ၊ ဈာန်ဝင်စားလေ့ရှိသော။ တံ၊ သင့်ကို။ ရမိဿန္တိ၊ တောအမှတ်ကိုဖြစ်စေလျက်မွေ့လျော်စေကုန်လတ္တံ့။ ဒေဝေ၊ မိုဃ်းသည်။ ဝုဋ္ဌမှိ၊ စတ်သည်ရှိသော်။ စတုရင်္ဂလေ၊ လက်သစ်အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ တိဏေန၊ နီသောအဆင်းရှိသောမြက်သည်။ ဇာတေ၊ ရောက်သည်ရှိသော်။ မေဃနိဘမှိ၊ မိုဃ်းတိမ်ရောင်သည်။ သံပုပ္ဖိတေ၊ ကောင်းစွာပွင့်သော။ ကာနနေ၊ တောကြီး၌။ နဂန္တရေ၊ တောင်ကြား၌။ ဝိဋဝိသမော၊ သစ်ပင်နှင့်အတူ။ သယိဿံ၊ ကျိန်းဝပ်ခြင်းကိုပြုအံသတည်း။ တူလသန္နိဘံ၊ လဲဝါအဆင်းနှင့်တသောအရောင်ရှိထသော။ မုဒု၊ နူးညံ့သောအတွေ့ရှိထသော။ တံ၊ မြက်အခင်းအပေါ်လွှမ်းအခင်းသည်။ မေ၊ ငါ့အား။ ဟေဟိတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ တထာ၊ ထိုမှတပါး။ ဣဿရော၊ တစုံတယောက်အစိုးရသောယောကျ်ားသည်။ ဝစနကရဒါသာဒိံ၊ စကားလိုက်နာကုန်သောကျွန်စသောသူကို။ ဝသေ၊ မိမိအလို၌။ ဝတ္တေသိယထာ၊ ဖြစ်စေသကဲ့သို့။ တထာ၊ ထိုအတူ။ စိတ္တ၊ အိုစိတ်။ မယှံ၊ ငါ၏။ ဝသေ၊ အလို၌။ တု၊ စင်စစ်။ ကဿာမိဝတ္တေမိ၊ ဖြစ်စေ၏။ စတူသုပစ္စယေသု၊ လေးပါးသော ပစ္စည်းတို့တွင်။ ယံ၊ အကြင်အမှတ်မရှိသော တခုခုသောပစ္စည်းကို။ လဗ္ဘတိ၊ ရအပ်၏။ တေန၊ ထိုရရသမျှသောပစ္စည်းဖြင့်လည်း။ မေ၊ ငါ့အား။ အလံ၊ စွမ်းနှိုင်သည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေလော။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ တဏှပ္ပါဒဟေတု၊ တဏှာဟူသောအကြောင်းကြောင့်။ စိတ္တဿ၊ စိတ်၏။ ဝသေ၊ အလိုသို့။ အနုဝတ္တန္တိယထာ၊ လိုက်ကုန်သကဲ့သို့။ အဟံပန၊ ငါမူကား။ တံ၊ သင်စိတ်အလိုသို့။ တဏှုပ္ပါဒံ၊ စိတ်ကိုကျွန်ုကဲ့သို့။ ကရောန္တော၊ ပြုလျက်။ ဝသေ၊ ငါအလို၌။ ဝသေမိ၊ လိုက်စေအံ့။ အဟံ၊ ငါမူကား။ တံ၊ သင်စိတ်အလိုသို့။ နကဿာမိနဝတ္တေမိ၊ မလိုက်အံ့။ အတန္တိတော၊ သမ္မပ္ပဓာန်လုံးလနှင့်ယှဉ်လျက်ဘာဝနာ၌မပျင်းမရိသောသူသည်။ စိတ္တံ၊ မိမိစိတ်ကို။ ကမ္မယောဂ္ဂံ၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းစီးဖြင့်ခြင်းအမှု၌ခံ့သည်ကို။ ကရောဟိယထာ၊ ပြုသကဲ့သို့။ တထာ၊ ထိုအတူ။ အဟမ္ပိ၊ ငါသည်လည်း။ တံ၊ သင်စိတ်ကို။ ကမ္မယောဂ္ဂံ၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းစီးဖြန်ခြင်းအမှု၌ခံ့

၃၁၇+၃၁၈+ သော။ မယှံ၊ ငါ၏။ ဝသဝတ္တိံ၊ အလိုသို့လိုက်ခြင်းကို။ ကရိဿာမိ၊ ငါပြုအံ့။ ယထာ၊ အဘယ်ကဲ့သို့နည်း။ သုမဒ္ဒိတံ၊ ကောင်းစွာနယ်အပ်သော။ ဗိလာရဘတ္တံ၊ ကြောက်စာသည်ကြောင်တထည့်သောအိမ်သည်လည်း။ သုခေန၊ ချမ်းသာစွာ။ ပဋိဟရနီယဉ္စ၊ သွားလေရာရာဆောင်ခြင်းငှာခံ့သည်လည်း။ ဟောတိယထာ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ တထာ၊ ထိုအတူ။ တံ၊ သင်စိတ်တို့ကို။ ကရိဿာမိ၊ ပြုအံ့။ တထာဘု၊ ထိုမှတပါးလည်း။ ဣဿရော၊ တစုံတယောက်သောအစိုးရသောယောကျ်ားသည်။ ဝစနကရဒါသာဒိံ၊ စကားကိုလိုက်နာသောကျွန်စသည်ကို။ ဝသေ၊ မိမိအလို၌။ ဝတ္တေတိယထာ၊ လိုက်စေသကဲ့သို့။ တထာ၊ ထိုအတူ။ စိတ္တ၊ အိုစိတ်။ တံ၊ သင်ကို။ ဝသေ၊ ငါ၏အလို၌။ ကဿာမိဝတ္တေမိ၊ လိုက်စေအံ့။ စတူသုပစ္စယေသု၊ ပစ္စည်းလေးပါးတို့တွင်။ ယံ၊ အကြင်အမှတ်မရှိတခုခုသောပစ္စည်းကို။ လဗ္ဘတိ၊ ရအပ်၏။ တေနပိ၊ ထိုသို့ရရသမျှသောပစ္စည်းဖြင့်လည်း။ မယှံ၊ ငါ့အား။ အလံ၊ စွမ်းနှိုင်သည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေလော။ မယှံ၊ ငါ၏။ ဝီရိယေန၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းစီးဖြန်းခြင်းဟူသော လုံးလဖြင့်။ တံ၊ သင်စိတ်ကို။ မယှံ၊ ငါ၏။ ဝသံ၊ အလိုသို့။ အာနယိဿံ၊ ဆောင်လေအံ့။ ကိံ ဝိယ၊ အဘယ်ကဲ့သို့နည်း။ ကုသလော၊ လိမ္မာသော။ အင်္ကုသဂ္ဂဟော၊ ချွန်းစွဲသောဆင်ဆရာသည်။ မတ္တံ၊ အမုန်ယစ်သော။ ဂဇံ၊ ဆင်ကို။ ဝသံ၊ မိမိ၏အတတ်လုံးလဖြင့် မိမိအလိုသို့။ အာနေတိယထာ၊ ဆောင်သကဲ့သို့တည်း။ စိတ္တ၊ အိုစိတ်။ သုဒန္တေန၊ သမထဝိပဿနာ ဘာဝနာဟူသော ကောင်းစွာဆုံးမခြင်းဖြင့်။ အဝတ္တိတေန၊ ငါ၏အလိုသို့ မလိုက်သော။ တယာ၊ သင်စိတ်သည်။ ဒမ္မေန၊ ဆုံးမသဖြင့်။ ဝသံ၊ ငါ၏အလိုသို့။ အာနယိဿံ၊ ဆောင်အံ့။ ကိမိဝ၊ အဘယ်ကဲ့သို့နည်း။ ဟယေန၊ ကောင်းစွာဆုံးမသောမြင်းကို။ ယောဂ္ဂါစရိယော၊ မြင်းကို ဆုံးမတတ်သောရထား ထိန်းသည်။ မဂ္ဂံ၊ ဘေးမရှိရာခရီးမှ။ ဥဇုနာ၊ ဖြောင့်စွာ။ ခေမမဂ္ဂံ၊ ဘေးမရှိသောခရီးသို့။ ပဋိပဇ္ဇိတုံ၊ သွားစေခြင်းငှာ။ ပဟောတိဣဝ၊ စွမ်းနှိုင်သကဲ့သို့။ သိဝံမဂ္ဂံ၊ နိဗ္ဗာန်ခရီးသို့။ ပဋိပဇ္ဇိတုံ၊ သွားအံ့သောငှာ။ စိတ္တာနုရက္ခီဟိ၊ မိမိ၏စိတ်ကို အဘန်တလဲလဲစောင့်သောသီလတို့ဖြင့်။ သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ နိသေဝိတံ၊ ဘုရားအစရှိသောသူတော်ကောင်းတို့သည် မှီဝဲအပ်သောအရိယာမဂ် ဟူသောခရီးသို့။ ပဋိပဇ္ဇိတုံ၊ သွားခြင်းငှာ။ ပဟောမိ၊ စွမ်းနှိုင်၏။ စိတ္တံ၊ အိုစိတ်။ တံ၊ သင်ကို။ အာရမ္မဏေ၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းဟူသော အာရုံ၌။ ဗလသာ၊ ဘာဝနာဟူသော အားဖြင့်။ နိဗန္ဓိဿံ၊ ငါ့ဖွဲလေအံ့။ ယထာကိံ၊ အဘယ်ကဲ့သို့နည်း။ ဟတ္ထာစရိယော၊ ဆင်ဆရာသည်။ နာဂံ၊ ကြီးစွာသောဆင်ကို။ ထမ္ဘမှိ၊ ဆင်ချည်သောတိုင်၌။ ဒဠာယ+

၃၁၈+၃၁၉+မြဲမြံခိုင်ခံစွာသော။ ရဇ္ဇုယာ၊ ကြိုးဖြင့်။ မွန္ဓတိဣဝ၊ ဖွဲ့ချည်သကဲ့သို့။ တထာ၊ ထိုအတူ။ ကံ၊ ထိုအမှန်ယစ်သောဆင်နှင့်တူသောသင်စိတ်ရိုင်းကို။ သတိယာ၊ သတိဖြင့်။ သုဂုတ္တံ၊ ကောင်းစွာလုံခြုံစောင့်ရှောက်အပ်သည်။ သုဘာဝိတဉ္စ၊ ကောင်းစွာပွားစေအပ်သည်လည်း။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ သဗ္ဗဘဝေသု၊ ကာမဘဝစသော အလုံးစုံသောဘဝတို့၌။ အနိဿိတံ၊ တဏှာဟူသောမှီခြင်းတို့ဖြင့်မမှီအပ်သည်။ ဟေဟိသိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဝိပလာနုသာရိနံ၊ ခရီးမမဟုတ်သည်သို့သွားသောခန္ဓာအာယတနလျှင်ဖြစ်ကြောင်းရှိသော စိတ်ကို။ ပညာယ၊ အရိယာမဂ်ပညာဖြင့်။ ဒိသွာ၊ မဘောက်မပြန်မြင်၍။ ကိလေသဝိဖန္ဒိတံ၊ ကိလေသာသည်တုန်လှုပ်စေအပ်သေစိတ်ကို။ ဆေတွာ၊ ဣန္ဒြိယသံဝရသီလကိုမှီသောဆင်ခြင်သောပညာဖြင့်ဖြတ်၍။ ယောဂေန၊ ဝိပဿနာသာဝနာကိုအားထုတ်သောလုံ့လဖြင့်။ နိဂ္ဂယှံ၊ နှိပ်၍။ ပထေ၊ ဝိပဿာနာခရီး၌။ နိဝေသိယပတိဋ္ဌာတွာ၊ တည်စေ၍။ သမုဒယံ ဝိဘဝဉ္စသမ္ဘဝံ၊ အာယတန၏ဖြစ်ကြောင်း။ သမုဒယသစ္စာဘဝ၏ ကင်းရာနိရောဓသစ္စာသဘောကို။ ဒိသွာ၊ တွေဝေခြင်းကင်းသောအားဖြင့်မြင်၍။ အဂ္ဂဝါဒိနော၊ နတ်နှင့်တကွသောလူ၌မြတ်သောနိဗ္ဗာန်ကိုဟောတော်မူတတ်သောမြတ်စွာဘုရား၏။ ဒါယာဒေါ၊ အမွေခံရင်နှစ်သားတော်စစ်သည်။ ဟေဟိသိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ စတုဗ္ဗိပလ္လာသဝသံ၊ အနိစ္စေနိစ္စစသောလေးပါးသောအလိုသို့လိုက်လျက်။ အဓိဋ္ဌိတံ၊ တည်သောငါ့ကို။ စိတ္တ၊ အိုစိတ်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဂါမဏ္ဍလံဝ၊ ရွာသူသားငယ်ကဲ့သို့။ ပရိနေသိ၊ ထိုမှဤမှငင်ဆွဲဘိ၏တကား။ သံယောဇနဗန္ဓနစ္ဆိဒံ၊ သံယောဇဉ်ဟုဆိုအပ်သောဆယ်ပါးအပြားရှိသောနှောင့်ဖွဲခြင်းကိုမြစ်တတ်သော။ ကာရုဏိကံ၊ မြတ်သောကာရုဏာရှိတော်မူသော။ မဟာမုနိံ၊ မုနိငါးပါးတိုထက်မြတ်သောဘုရားရှင်ကို။ သံသေဝသေနနု၊ မှီဝဲသင့်သည်သာမဟုတ်တုံလော့။ မိဂေါ၊ သမင်စသောသားသည်။ သုစိတ္တကာနနေ၊ သစ်ပင်ချုံနွယ်စသည်တို့ဖြင့်ကောင်းစွာဆန်းကြယ်သောတော၌။ သေရိ၊ မိမိအလိုရှိတိုင်းမွေ့လျော်သည်။ ဟောတိယထာ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထိုအတူ။ ပါပုသအဗ္ဘမာလိနိံ၊ မိုဃ်းရွာသော အခါထက်ဝန်းကျင်မှ ကောင်းစွာပွင့်သောတိမ်ပန်းလျှပ်ပန်းရေပန်းနှင့်လည်းပြည့်စုံထသော။ ရမ္မံ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဘွယ်ရှိသော။ ဂိရိံ၊ တောင်ကို။ လဘိတွာ၊ အမှီသဟဲရ၍။ အနာကုလေ၊ လူသံစသည်တို့ဖြင့်မပြွမ်းထသော။ တတ္ထနဂေ၊ ထိုတော၌။ ရမိဿသိ၊ မွေ့လျော်လတ္တံ့။ အသံသယံ၊ ယုံမှားကင်သဖြင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ စိတ္တပရာ၊ စိတ်အလိုသို့လိုက်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်ဘိသနည်း။ အမ္ဗောစိတ္တ၊ အိုစိတ်။ ယေနရာစ၊ အကြင်

၃၁၉+၃၂၀+ယောကျ်ားတို့သည်၄င်း။ ယာနာရိယောစ၊ အကြင်မိန်းမတို့သည်၄င်း။ တုယှံ၊ သင်၏။ ဆန္ဒေန၊ အလိုဖြင့်။ ဝသေန၊ နှစ်သက်ခြင်းဖြင့်။ ဝတ္ထိနော၊ ဖြစ်ကုန်လျက်။ ယံသုခံ၊ အကြင်ကာမဂုဏ်နှင့်စပ်သောချမ်းသာကို။ အနုဘောန္တိ၊ ခံစားကုန်၏။ မာရဝသာနုဝတ္တိနော၊ ကိလေသာကာမစသောမာန်တို့၏အလိုသို့အစဉ်လိုက်လေ့ရှိကုန်ထသော။ ဘဝါဘိနန္ဒီ၊ ကာမဘဝစသည်ကိုနှစ်သက်ကုန်ထသော။ တဝ၊ သင်၏။ စိတ္တဝသံ၊ စိတ်၏အလိုသို့။ ဂတာ၊ လိုက်ကုန်ထသော။ တေ၊ ထိုပုဇဉ်မိုက်တို့သည်။ တဝ၊ သင်စိတ်၏။ အနုသိဋ္ဌိကရာ၊ အဆုံးအမအတိုင်းပြုကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ မယံပန၊ ငါတို့မူကား။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သာဝကာ၊ တပည့်သားတို့သည်။ တဝ၊ သင်စိတ်၏။ ဝသေ၊ အလို၌။ နဝတ္တာမ၊ မလိုက်ကုန်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တာလပုဋ္ဋောထေရော၊ တာလပုဋထေရ်သည်။ ဣမာဂါထာယော၊ ဤဘွဲ့ဆိုသီကုံးအပ်သောငါးဆဲ့ငါးဂါထာတို့ကို။ အဘာသိတ္ထ၊ ရွတ်ဆိုပြီ။ ပညာသနိပါတမှိ၊ ပညာသနိပါတ်၌။ သုစိ၊ စင်ကြယ်သော အကျင့်ရှိသော။ တာလပုဋော၊ တာလပုဋအမည်ရှိသော။ ဧကောဝ၊ မတေရတယောက်သာလျှင်တည်း။ တတ္ထ၊ ထိုပညာသနိပါတ်၌။ ဂါထာယော၊ ဂါထာတို့ကား။ ပုန၊ တဘန်။ ပဉ္စစဥတ္တရိ၊ ငါးဂါထာအလွန်ရှိသော။ ပညာသ၊ ငါးဆယ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိဣဒံ၊ ဤသည်ကား။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းတည်း။ ပညာသနိပါတော၊ ပညာသနိပါတ်သည်။ သမတ္တော၊ ပြီးပြီ။ ပညာသနိပါတ်ပြီး၏။ သဋ္ဌိနိပါတ်။ အာရညကာ၊ ရွာနီးကျောင်းကိုပယ်၍ အာရညကင်ဓုတင်ဆောက်တည်သောအားဖြင့်တောကျောင်း၌နေကုန်သည်။ ပဏ္ဍပါတိကာ၊ သံဃဘတ်သောအားဖြင့်တောကျောင်း၌နေကုန်သည်။ ပိဏ္ဍပါတိကာ၊ သံဃဘတ်ကိုပယ်၍ ပိဏ္ဍပတ်ဓုတင်ကို ဆောက်တည်ကုန်သည်။ ဥဉ္ဆာပတ္တာဂတာ၊ ဆွမ်းခံသောပိတ်၌ အကျုံးဝင်သောဆွမ်းခံခြင်းရှိသည်၏အဖြစ်၌။ ရတာ၊ မွေ့လျော်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ မစ္စုနာ၊ သေမင်း၏။ သေနံ၊ ကိလေသာသို့လိုက်ခြင်းရှိသောစစ်သည်ကို။ ဒေါလေမု၊ ဖြတ်ကုန်အံ့။ အဇ္ဈတ္တံ၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းအာရုံဟုဆိုအပ်သောဂေါစရအဇ္ဈတ္တ၌။ သုသမာဟိတာ၊ ကောင်းစွာတည်ကြည်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အရညကာ၊ ရွာနီးကျောင်းကိုပယ်၍ အရညကင်ဓုတင် ဆောက်တည်သောအားဖြင့်တောကျောင်း၌နေကုန်သည်။ ပိဏ္ဍပါတိကာ၊ သံဃဘတ်ကိုပယ်၍ ပိဏ္ဍဓုတင်ဆောက်တည်ကုန်သည်။ ဥဉ္ဆာပတ္တာဂတေ၊ ဆွမ်းခံသော

၃၂၀+၃၂၁+သပိတ်၌အကျုံးဝင်သော ဆွမ်းရှိသည်၏အဖြစ်၌။ ရတာ၊ မွေ့လျော်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ မစ္စုနာ၊ သေမင်း၏။ သေနံ၊ ကိလေသာသို့လိုက်ခြင်းရှိသော စစ်သည်ကို။ ဓုနာမ၊ ဖျက်ဆီးကုန်အံ့။ ကိံ ဝိယ၊ အဘယ်ကဲ့သို့နည်း။ ကုဉ္ဇရော၊ ဆင်ပြောသည်။ နဠာဂါရံ၊ ကျူဖြင့်ပြီးသော အိမ်ကို။ ဓုနာတိဣဝ၊ ဖျက်ဆီးသကဲ့သို့။ ဓုနာမ၊ ဖျက်ဆီးကုန်အံ့။ သာတတိကာ၊ မချွတ်မယွင်းဘာဝနာဖြင့် အမြဲဖြစ်သော လုံးလရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ရုက္ခမူလိကာ၊ ကျောင်းကိုပယ်၍ ရုက္ခမူဓုတင် ဆောက်တည် ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဥဉ္ဆာပတ္တာဂတေ၊ ဆွမ်းခံသောသပိတ်၌ အကျုံးဝင်သော ဆွမ်းရှိသည်၏ အဖြစ်မျှ၌။ ရတာ၊ မွေ့လျော်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ မစ္စုနော၊ သေမင်း၏။ သေနံ၊ ကိလေသာသို့အစဉ်လိုက် တတ်သော စစ်သည်ကို။ ဓုနာမ၊ ဖျက်ဆီးကုန်အံ့။ ကိံ ဝိယ၊ အဘယ်သို့နည်း။ ကုဉ္ဇရော၊ ဆင်ပြောင်သည်။ နဠာဂါရံ၊ ကျူတောကို။ ဝိဒ္ဓံလေတိဣဝ၊ ဖျက်ဆီးသကဲ့သို့။ ဝိဒ္ဓံသေမ၊ ဖျက်ဆီးကုန်အံ့။ အဋ္ဌိကင်္ကလကုဋိကေ၊ အရိုးဟုဆိုအပ်သောအဆက်ဖြင့်ပြီးသောကုဋီ၌။ မံသနှရုပသိဗ္ဗိတေ၊ အသားအကြောကိုးရာတို့ဖြင့်ထက်ဝန်းကျင်မှ ချုပ်အပ်ဖွဲ့အပ်သော။ ဒုဂ္ဂန္ဓေ၊ မကောင်းသောအနံ့ရှိသော။ မမာယသေ၊ ပုထုဇဉ်မိုက်တို့သည်မြတ်နိုးအပ်သော။ ပရဂတ္တေ၊ သူတပါးကိုယ်၌လည်းကောင်း။ ပူရေ၊ အထူးထူးအပြားပြား မစင်၏ပြည့်ရာဖြစ်သော ဤငါ၏ကိုယ်၌ လည်းကောင်း။ ဓီ၊ မကောင်းသော အနံ့စသည်ဖြင့် စက်ဆုပ်ရွံရှာဘွယ် သည်။ အတ္ထု၊ သင်အားဘောက်ပြန်ခြင်းရှိလေစွတကား။ ဂူထဘတ္တေ၊ မစင်ဖြင့်ပြည့်သောသား ရေအိပ်နှင့်တူသော။ တစောနဒ္ဓေ၊ အရေဖြင့်ဖွဲ့အပ်သော။ ဥရေ၊ ရင်၌။ ဂဏ္ဍိ၊ တည်သော အိုင်းအမာနှင့်တူသော သမြတ်နှစ်ခုသည်။ ပိသာစိနိ၊ ကြောက်မက်ဘွယ်ရှိသော အကျိုးမဲ့ကို ထောင်တတ်သောလူသားစားကြူးဘီလူးနှင့်တူကုန်ထသော။ ယာနိသောတာနိ၊ အကြင်ကိုးပါးသောအမာဝတို့သည်။ တေ၊ သင်၏။ ကာယေ၊ ကိုယ်၌။ သဗ္ဗဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း

၃၂၁+၃၂၂+ သန္ဒန္တိ၊ စီးယိုထွက်ကုန်ု၏။ တဝ၊ သရီရံ၊ ကိုယ်သည်ကား။ နဝသောတံ၊ ကိုးပွားသောအမာဝတည်းဟူသော စီးယိုရာလည်းရှိ၏။ ဒုဂ္ဂန္ဓံ၊ မစင်စသည်တို့ဖြင့်မကောင်းသောအနံ့လည်းရှိ၏။ ကရိပရိဗန္ဓံ၊ ကျင်ကြီးနှင့်စင်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ သုစိကာမော၊ စင်ကြယ်ခြင်းကိုအလိုရှိသောသူသည်။ သုစိမေဝ၊ စင်ကြယ်ရာကိုသာလျှင်။ ဣစ္ဆန္တော၊ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ သသီသနှာတော၊ ဥက္ခောင်းနှင့်တကွရေချို့ပြီးသည်ဖြစ်၍။ မိဠံ၊ မစင်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ပရိဝဇ္ဇေသိဣဝ၊ အဝေးမှကြဉ်သကဲ့သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထိုအတူ။ တေ၊ သင်၏။ တံ ကာယံ၊ ထိုဆိုကဲ့ပြီးသေကိုးပွားသောအမာဝမှမပြတ်ယိုစီးခြင်းရှိသောကိုယ်ကို။ ပရိဝဇ္ဇယ၊ ဝေးစွာကြဉ်လေလော။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသေကိုယ်ဟူ၍ မှတ်အပ်သော။ ဧတံ၊ ဤမစင်အစုကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဇာနာမိယထာ၊ သိသကဲ့သို့။ မဟာဇနော၊ လူများအပေါင်း။ ဇာနေယျ၊ သိရာ၏။ ပါဝုသော၊ မိုဃ်းရွာသောကာလ၌။ ဂူထဋ္ဌာနံ၊ မစင်ရှိရာအရပ်ကို။ သုစိဇာတိကော၊ စင်ကြယ်သောသဘောရှိသောသူသည်။ ပရိဝဇ္ဇေတိဣဝ၊ ဝေးသောအရပ်မှကြဉ်သကဲ့သို့။ တံ ကာယံ၊ ထိုဆိုကဲ့ပြီးသောကိုယ်ကို။ အာရကာ၊ ဝေးစွာ။ ပရိဝဇ္ဇေယျ၊ ကြဉ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ထင်ရှားသောစက်ဆုပ်ရွံရှာဘွယ်သဘောရှိသော ကိုယ်၌။ မဟာဝီရ၊ ကြီးစွာသော လုံလရှိသော။ သမဏ၊ ရှင်ရဟန်း။ တွံ၊ ရှင်ရဟန်းသည်။ ယံ ဝစနံ၊ အကြင်စကားကို။ သမဏ၊ ရှင်ရဟန်း။ တွံ၊ ရှင်ရဟန်းသည်။ ယံဝစနံ၊ အကြင်စကားကို။ အဘာသတိ၊ ဆို၏။ ဧတံဝစနံ၊ ဤအရှင်ဘုရားဆိုတိုင်းစကားသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့တိုင်းပင်ဟုတ်ပေ၏။ ဧတ္ထ၊ ဤစက်ဆုပ်ရွံရှာဘွယ်ရှိသော ကိုယ်၌။ ဧကေ၊ အချို့ကုန်သော သတ္တဝါတို့သည်။ ပင်္ကမှိ၊ ညွန်၌။ ဇရဂ္ဂဝေါ၊ နွားအိုသည်။ ဗျသနံ၊ ပျက်စီးခြင်းသို့။ ပါပုဏာတိယထာ၊ ရောက်သကဲ့သို့။ အာသတ္တိလဝတာယ၊ တဏှာတည်းဟူသော စီးယိုခြင်းကြီးသည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ ဝိသီဒန္တိ၊ ကျင်နာခြင်းသို့ရောက်ကုန်၏။ ယော ပုဂ္ဂလော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဟလိဒ္ဒိယာ၊ နနွင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ အညနဝါပိယင်္ဂေနေ၊ တပါးသောဆိုးရေဖြင့်လည်းကောင်း။ အာကာသမှိ၊ ကောင်းကင်ကို။ ရဇေတဝေ၊ ဆိုးခြင်းငှာ။ မညေထဣဝ၊ အောက်မေ့ကုန်သကဲ့သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထိုအတူ။ တဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏။ တံ၊ ထိုကံသည်။ ဝိဃာတုဒယမေဝ၊ စိတ်၏ ပင်ပန်းခြင်းသည်သာလျှင်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ တံ ဣဒံမမစိတ္တံ၊ တစုံတခုအာရုံ၌ငြိတွယ်ခြင်းမရှိသောအားဖြင့်ကမ္မဋ္ဌာန်းဟူသော အာရုံ၌ငြိတွယ်သည်ဖြစ်၍

၃၂၂+၃၂၃+ သုသမာဟိတံ၊ ကောင်းစွာတည်ကြည်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ အဂ္ဂိခန္ဓံ၊ မီးပုံကို။ ပက္ခိမာ၊ ပိုးဖလံသည်။ အသာဒေန္တော၊ သာယာသည်ရှိသော်။ အနတ္ထမေဝ၊ အကျိုးမဲ့သာလျှင်။ ပါပုဏတိဣဝ၊ ရောက်သကဲ့သို့။ ပါပစိတ္တေ၊ မကောင်းစွာသော ကာမဂုဏ်တို့၌ နှစ်သောအားဖြင့်ယုတ်သောစိတ်၌။ မာဒိသော၊ ငါကဲ့သို့ သဘောရှိသောသူသည်။ မာဟာရိ၊ မဆောင်အံ့။ စိတ္တကတံ၊ အဝတ်တန်ဆာစသည်ဖြင့်ကြယ်စွာ ပြုအပ်သော။ ဣမံဗိမ္ဗံ၊ ဤမိန်းမရုပ်ကို။ ပဿ၊ အနိစ္စ စသောအခြင်းအရာဖြင့်ရှုလော။ (လ)။ ယဒါ၊ အကြင် ရှင်သာရိပုတ္တရာ ပရိနိဗ္ဗာန် ပြုသောအခါ၌။ ယံတိံ သနကံ၊ အကြင်ကြောံမက်ဘွယ်သည်။ အာသိ၊ ဖြစ်၏။ အနေကာ ကာရသမ္ပန္နေ၊ များစွာသော သီလသံဝရစသောအပြားတို့ဖြင့်ပြည့်စုံသော။ သာရိပုတ္တမှီ၊ သာရိပုတ္တရာသည်။ နိဗ္ဗုတေ၊ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုသည်ရှိသော်။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ယံဘိံ သနကံ၊ အကြင်ကြောက်မက်ဘွယ်သည်။ အာသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ သင်္ခါရာ၊ သင်္ခါရ တရားတို့သည်။ အနိစ္စာဝတ၊ အမြဲမရှိကုန်စွ တကား။ (လ)။ တေယောဂိနော၊ ထိုယောဂိပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ သုခုမံ၊ အလွန် သိမ်မွေ့သော အနက်အဓိပ္ပါယ်ကို။ ပဋိဝိဇ္ဈန္တိ၊ ထိုးထွင်း၍သိသည်မည်ကုန်၏။ ယထာကိံ၊ အဘယ်ကဲ့သို့နည်း။ ဝါလဂ္ဂံ၊ အစိတ်တရာရှိသော သားမြီး၏တခုသောအမွေးဖျားကို။ ဥသုနာ၊ တတ်လှစွာသောလေးသမားသည်။ ဝိဇ္ဈန္တိယထာ၊ အမိုက်တိုက်ဖြစ်သောအခါလျှပ်စစ်ရောင်မျှဖြင့် မှန်အောင်ပစ်နှိုင်သကဲ့သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထိုအတူ။ ယေပဉ္စက္ခန္ဓေ၊ အကြင်ငါးပါးသောခန္ဓာတို့ကို။ ပရတော၊ အနတ္တသဘောဖြင့်။ ပဿန္တိ၊ ဟုတ်မှန်စွာ မြင်ကုန်၏။ အတ္ထတော၊ ငါ၏ကိုယ်ဟူသောစွဲလမ်းဖြင့်။ ပဿန္တိ၊ ဟုတ်မှန်စွာ မြင်ကုန်၏။ အတ္တတော၊ ငါ၏ကိုယ်ဟူသောစွဲလမ်း၍ယူခြင်းဖြင့်။ နောပဿန္တိ၊ မမြင်ကုန်။ ယေစသင်္ခါရေ၊ အကြင်သင်္ခါရတရားတို့ကိုလည်း။ ပရတော၊ အနတ္တသဘောဖြင့်။ ပဿန္တိ၊ ဟုတ်မှန်စွာမြင်ကုန်၏။ အတ္ထတော၊ အတ္တသဘောဖြင့်။ နောပဿန္တိ၊ မရှုကုန်။ နိပုဏံ၊ သိမ်မွေ့သောခန္ဓာငါးပါးစသောသဘောတရားကို။ ပစ္စဗျာဓိံသု၊ ထိုးထွင်း၍သိကုန်၏။ ကိံဝိယ၊ အဘယ်ကဲ့သို့နည်း။ ဝါလဂ္ဂံ၊ အစိတ်တရာ ရှိသောသားမြီး၏တခုသောအမွေးများကို။ ဥသနာ၊ တတ်လှစွာသော လေးသမားသည်။ ဝိဇ္ဈန္တိယထာ၊ အမိုက်တိုက်ဖြစ်သောအခါလျှပ်စစ် ရောင်မျှဖြင် ပစ်နှိုင်သကဲ့သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထိုအတူ။ ပစ္စဗျာဓိံသု၊ ထိုးထွင်း၍သိကုန်၏။ သတ္တိယာ၊ လှံဖြင့်။ ဩမဋ္ဌောဝိယ၊ နှိပ်၍ထိုးဘိသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ကာမရာဂပဟာနာပယ၊ ကာမဂုဏ်ငါးပါး၌ တတ်သောရာဂကိုပယ်ခြင်းငှါ။ ထ+

၃၂၃+၃၂၄+ တော၊ သတိနှင့်ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပရိဗ္ဗဇေပရိဗ္ဗဇေယျ၊ ကျင့်ရာ၏။ ဘဝရာဂပဟာနာယ၊ ဘဝရာဂကိုပယ်ခြင်းငှါ။ (လ)။ ဘာဝိတတ္ထေန၊ ပွားစေအပ်ပြီးသောမဂ်ရှိသော။ သပရီရန္တိမဓာရိနာ၊ အဆုံးဖြစ်သောကိုယ်တော်ကိုဆောင်သောဘုရားမြတ်စွာသည်။ စောဒိတော၊ တိုက်တွန်းအပ်သောအရှင်မောဂ္ဂလာန်သည်။ မိဂါရမာတုပါသာဒံ၊ မိဂါရသူဋ္ဌေးသည် အမိအရာ၌ထားအပ်သော ဝိသာခါဒါယိကာမ၏ပြာသာဒ်ကို။ ပါဒင်္ဂုဋ္ဌေန၊ ခြေမဖြင့်။ ကမ္ပယိံ၊ တုန်လှုပ်စေ၏။ ဣဒံနိဗ္ဗာနံ၊ ဤနိဗ္ဗာန်ကို။ သီထိလံ၊ လျော့လျော့။ နအာရမ္ဘ၊ အားမထုတ်မူ၍။ ဣဒံနိဗ္ဗာနံ၊ ဤနိဗ္ဗာန်ကို။ အပ္ပေန၊ အနည်းငယ်သော။ ထာမသာ၊ အစွမ်းဖြင့်။ ဂန္ဓဗ္ဗံ၊ မရအပ်။ သဗ္ဗဂန္ထဝဟနံဣဝ၊ အလုံးသောကျမ်းကို ဆောင်ရွက်အားထုတ်သည် အတူသာလျှင်။ နံ၊ ထိုနိဗ္ဗာန်ကို။ မဟန္တေန၊ ကြီးစွာသော။ စတုဗ္ဗိဓသမပ္ပဓာနဝီရိယေန၊ လေးပါးအပြားရှိသော သမ္မပ္ပဓာန်လုံ့လဖြင့်။ ပတ္တဗ္ဗံ၊ ရောက်အပ်၏။ အယဉ္စဘိက္ခု၊ ဤရဟန်းသည်ကား။ ဒဟရော၊ ငယ်စွာသေး၏။ အယံဥတ္တမပေါရိသော၊ ထိုမြတ်သောယောကျ်ားသည်။ သဝါဟနံ၊ စစ်သည်ဗိုလ်ပါနှင့်တကွသော။ မာရံ၊ ဒေဝပုတ္တစသောမာရ်ကို။ ဇေတွာ၊ အောင်ပြီး၍။ အန္တိမံဒေဟံ၊ အဆုံးစွန်သောကိုယ်ကို။ ဓာရေတိ၊ ဆောင်၏။ ဝေဘာရဿ၊ ဝေဘာရတောင်၏လည်းကောင်း။ ပဏ္ဍဝဿစ၊ ပဏ္ဍဝတောင်၏လည်းကောင်း။ ဝိဝရံ၊ အကြား၌။ ဝိဇ္ဇုတာ၊ လျှပ်စပ်တို့သည်။ အနုပတန္တိ၊ ပျက်သဖြင့်ကျကုန်၏။ အပ္ပဋိမဿ၊ အတုမရှိသော။ တာဒိနော၊ ဣဋ္ဌာရုံစသည်၌ သည်းခံခြင်းနှင့်ပြည့်စုံတော်မူသောမြတ်စွာဘု့ရား၏။ ပုတ္တော၊ သားတော်ရှင်မောဂ္ဂလာန်ရစဟန်းသည်။ နဂဝိဝရဂတော၊ ဝေဘာရတောင်ပဏ္ဍဝတောင်တို့၏အကြားသို့ကပ်လျက်။ ဈာယဟိ၊ အရဟတ္ထဖိုလ်ဈာန်ကိုဝင်စား၏။ ဥပသန္တော၊ ငြိမ်သက်တည်ကြည်သော ဣန္ဒြေရှိထသော။ ဥပရတော၊ အရဟတ္ထဖိုလ်ဈာန်ဖြင့်မွေ့လျော်ထသော။ ပန္တသေနာသနော၊ လူတို့၏ဆိပ်ငြိမ်ရာတောကျောင်း၌နေလေ့ရှိသော။ မုနိ၊ အရှင်မောဂ္ဂလာန်ရဟန်းသည်။ ဗြဟ္မုနာ၊ မဟာဗြဟ္မာမင်းသည်လည်းကောင်း။ သဒေဝကေန၊ နတ်နှင့်တကွသောလူသည်လည်းကောင်း။ အဘိဝန္ဒိတော၊ ရိုသေစွာရှိခိုးအပ်သော။ ဗုဒ္ဓသေဋ္ဌဿ၊ ဘုရားမြတ်၏။ ဒါယာဒေါ၊ တရားအမွေခံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥပသန္တံ၊ စက္ခုန္ဒြေစသည်စောင့်ရှောက်ခြင်းဖြင့်အလွန်ငြိမ်သက်စွာထသော။ ဥပရတံ၊ တောအရပ်သို့ကပ်သဖြင့် တော၌မွေ့လျော်ထသော။ ပန္တသေနာသနံ၊ လူတို့၏ဆိပ်ငြိမ်ရာကျောင်း၌ နေလေ့ရှိထသော။ မုနိ၊ ရဟန္တာဖြစ်

၃၂၄+၃၂၅+ သော။ ဗုဒ္ဓသေဋ္ဌဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဒါယာဒံ၊ တရားအမွေခံဖြစ်သော။ ကဿပံ၊ ကဿပမထေရ်မြတ်ကို။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ တွံ၊ သင်သည်။ ဝန္ဒ၊ ရှိခိုးလော။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဇာတိသတံ၊ ပုဏ္ဏားဇာတ်သို့ အစဉ်အတိုင်းဖြစ်သော အရာသောအမျိုးသို့။ ဂစ္ဆေ ဥပဂစ္ဆေ၊ ရောက်ရာ၏။ သဗ္ဗဇာတိယောစ၊ အလုံးစုံသောအမျိုးတို့သည်လည်းကောင်း။ သောတ္ထိယောစ၊ မင်းဇာတ်ရှိသောသူတို့သည်လည်းကောင်း။ မနုဿေသု၊ လူတို့တွင်။ ပုနပ္ပုနံ၊ အဖန်တလဲလဲ။ အဇ္ဈာယကော၊ ဗေဒင်ကိုသရဇ္ဈာယ်သော။ ဝေဒသမ္ပန္နော၊ ဗေဒင်သုံးပုံတို့၏ အဆုံးတိုင်အောင်တတ်သောဉာဏ်ရှိသောသူသည်လည်းကောင်း။ တိဏ္ဏံဝေဒါနံ၊ ဗေဒင်သုံးပုံတို့၏။ ပါရဂူ၊ အဆုံးအပြီတိုင်အောင်တတ်သောသူသည်လည်းကောင်း။ စေအဿ၊ အကယ်၍ဖြစ်ငြားအံ။ တဿ၊ ထိုမိဘဘေးဘိုးခုနှစ်ဆက်မှ ပုဏ္ဏားဖြစ်သသူသည်ကပ်ခြင်း ဗေဒင်သုံးပုံကိုတတ်ခြင်း ပုဏ္ဏားတို့၏ ဝတ်ကိုပြည့်ခြင်းသုံးပါ၏။ တံဖလံ၊ ထိုအကျိုးသည်။ ဧတဿ၊ ထိုမဟာကဿပမထေရ်အား။ ဝန္ဒနာယ၊ ရှိခိုးခြင်းကောင်းမူ၏။ သောဠာသိံ၊ တဆဲ့ခြောက်စိတ်စိတ်၍။ ကေကလံ၊ တစိတ်မျှကိုလည်း။ နဂ္ဃတိ၊ မထိုက်။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ယောသော၊ အကြင်သူသည်။ အဋ္ဌဝိမောက္ခာနိ၊ ရူပဈာန်စသောဝိမောက္ခတို့ကို။ အနုလောမံပဋိလောမံ၊ ပဋ္ဌမဈာန်မှစ၍ နေဝသညာယတနဈာန်တိုင်အောင်အနုလုံပဋိလုံ။ ပုရေဘတ္တံ၊ ဆွမ်းမစားမှီရှေးအဖို့၌။ အပဿယိ၊ အကြိမ်များစွာဝင်စား၏။ တတော၊ ထိုသမာပတ်မှ။ ဝုဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ပိဏ္ဍယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှါ။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ တာဒိသံ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ဘုရားအလိုတော်သို့ အစဉ်လိုက်သောမြတ်သောရဟန္တာကို။ မာအပသာဒေဟိ၊ မမောင်းမဲလင့်လော့။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ တွံ၊ သင်သည်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ မာခဏိ၊ မတူးမဖြိုလင့်လော။ တာဒိနေ၊ သည်းခံခြင်းကျေးဇူးနှင့်ပြည့်စုံသော။ အရဟန္တမှိ၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂုလ်၌။ မနံ၊ သင်၏စိတ်ကို။ အဘိပ္ပသာဒေဟိ၊ အလွန်ကြည်စေလော။ ခိပ္ပံ၊ လျှင်စွာ။ အဉ္စလိကော၊ လက်အုပ်ချီလျက်။ ဝန္ဒ၊ ရှိခိုးလေလော။ တေတဝ၊ သင်၏။ မတ္တကံ၊ ဥက္ခောင်းကို။ မဝိဇာတီဋိ၊ ထိုအရှင်မဟာကဿပ၌ ပြစ်မှားသော မကောင်းမူကံဖြင့်ခုနှစ်စိတ်မခွဲစေလင့်။ ဧသေပေါဋ္ဌိလောဘိက္ခု၊ ဤပေါဋ္ဌိလမည်သောရဟန်းသည်။ သဒ္ဓမ္မံ၊ သူတော်ကောင်းဖြစ်ကုန်သောတရားစသည်တို့၏နိဗ္ဗာန်တရားကို။ တပဿတိ၊ မရူမြင်။ သံသာရေ၊ သံသရာ၌။ ပုရက္ခတော၊ ဖွဲ့တတ်သောဝိဇ္ဇာစသည်

၃၂၅+၃၂၆+ ကိုရှေးရှုလျက်။ အဇ္ဈဂမံ၊ အပယ်စသည်၌ ဖြစ်စေတတ်သော ပြစ်မှားသောမကောင်းမူဖြစ်သော။ ဇိမှပထံ၊ လှည့်ပတ်စည်းဝေးခြင်း စသည်သို့လိုက်သော မှားသောခရီးသို့။ ကုမဂ္ဂံ၊ မကောင်းစွာသောခရီး ဖြစ်၍ဖြစ်သော မိစ္ဆာဇီဝသို့။ အနုဓာဝတိ၊ လည်ဘိ၏။ ကိံမိဝ၊ အဘယ်ကဲ့သို့နည်း။ မိဠသလ္လိတ္တော၊ မစင်ဖြင့် ထက်ဝန်းကျင်မှ လိမ်းကျံအပ်သောပိုးလောက်ကဲ့သို့။ သင်္ခါရေ၊ ကိလေသာဖြင့်ရောသော သင်္ခါရတရား၌။ အဓိမုစ္ဆိတော၊ နစ်လျက်။ ပဂါဠောလာဘသက္ကာရေ၊ လာတ်ပူဇော်သကာ၌တပ်သည်၏ အစွမ်းအားဖြင့်နစ်လျက်။ တုစ္ဆော၊ မဂ်ဖိုလ်မှအချည်းစည်း။ ပေါဋ္ဌိလော၊ ပေါဋ္ဌိလမည်သော ရဟန်းသည်။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားရလိမ့်သတည်း။ သုဒဿနံ အသေက္ခသီလစ၊ သည်တို့၏ ပြည့်ခြင်း သာဝကပါရမီ ဉာဏ်ပြည့်ခြင်းဖြင့် ကောင်းသောအမြင်ရှိထသော။ ဥဘတောဘာဂေ ဥဘတောဘာဂေဟိ၊ ဝိက္ခမ္ဘနပဟာန် သမုစ္ဆေဒပဟာန်ဟုဆိုအပ်သော နှစ်ပါးသောအယူတို့ဖြင့်။ ဝိမုတ္တံ၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်ပြီးထသော။ အဇ္ဈတ္တံ၊ ဂေါစရဇ္ဈတ္တဟုဆိုအပ်သော ကမ္မဋ္ဌာန်းအာရုံ၌။ သုသမာဟိတံ၊ ကောင်းစွာတည် ကြည်သောစိတ်ရှိထသော။ ဝိသလ္လံ၊ ရာဂငြေင့် စသည်တို့မှ ကင်းပြီးထသော။ ခီဏသံယောဂံ၊ ကုန်ပြီးသော ကာမယောဂစသော လေးပါးသော ယောဂရှိသော။ တေဝဇ္ဇံ၊ ပုဗ္ဗေနိဝါသနုဿတိ စသောသုံးပါးသော ဝိဇ္ဇာထသော။ မစ္စုတာယိနံ၊ သေးမင်း ဖျက်ဆီး တတ်သောကြောင့် သေခြင်းကို စွန့်လေ့ရှိထသော။ ဒက္ခိဏေယျ၊ မြတ်သောအလှူကိုလည်းခံတော်မူတိုက်ထသော။ မနုဿာနံ၊ လူတို့၏။ အနတ္တရံ၊ အတုမရှိထသော။ ပုညခေတ္တံ၊ ကောင်းမူတည်းဟူသောမျိုးစေ့တို့၏စိုက်ပျိုးပွားရာလယ်မြေ ကောင်းသဖွယ်လည်းဖြစ်တော်မူထသော။ အာယသ္မန္တံ၊ ရှည်သော သက်တော်ရှိထသော။ ဣမဉ္စ သာရိပုတ္တံ၊ ဤအရှင်သာရိပုတ္တရာကိုလည်း။ ပဿ၊ ရှုလော။ ဣဒ္ဓိမန္တော၊ ကြီးသောတန်းခိုးရှိကုန်ထသော။ ယဿသိနော၊ များသောအခြေအရံရှိကုန်ထသော။ ဒသ ဒေဝသဟဿာနိ၊ တထောင်သောနတ်အပေါင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဗြဟ္မပုရောဟိတာစ၊ ဗြဟ္မပုရောဟိတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ သမ္ပဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဧတေဒေဝါ၊ ထိုနတ်တို့သည်။ မဟာမောဂ္ဂလာနံ၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်ကို။ နမဿန္တော၊ ရှိခိုးကုန်လျက်။ ပဉ္စလီကတာ၊ ချီသောထက်အုပ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ တိဋ္ဌန္တိ၊ ရပ်ကုန်၏။ ပုရိသာဇည၊ ပုရိသအာဇာနည် ဖြစ်တော်မူသော ရှင်ဘုရား။ တေ၊ အရှင်ဘုရားအား။ နမော၊ ရှိခိုးပါ၏။ ပုရိသုတ္တမ၊ ယောကျ်ားတကာတို့ထက် မြင့်မြတ်တော်မူ

၃၂၆+၃၂၇+ သောအရှင်ဘုရား။ တေ၊ အရှင်ဘုရားအား။ နမော၊ ရှိခိုးပါ၏။ ယေဿတေ၊ အရှင်ဘုရားအား။ အာသဝါ၊ အာသဝေါတရားတို့သည်။ ခီဏာ၊ ကုန်ပြီ။ မာရိသ၊ ဆင်းရဲကောင်းသောအဘုရား။ တွံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ ဒက္ခိဏေယျော၊ မြတ်သောအလှူကိုခံထိုင်သော ပုဂ္ဂုလ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်ပေ၏။ နရဒေဝေန၊ လူနတ်အပေါင်းသည်။ ပူဇိတော၊ မြတ်သော ပူဇော်ခြင်းဖြင့် ပူဇော်အပ်၏။ ဥပ္ပန္နော၊ လောက၌ဖြစ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ မရဏဘိဘူ၊ သေခြင်းနှိပ်စက်၍ တည်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ ဝိယ၊ အဘယ်ကဲ့သို့နည်း။ ပုဏ္ဍရိကံ၊ ကြာပုဏ္ဍရိက်သည်။ တောယေန၊ ရေနှင့်။ နလိမ္မတိ ဝိယ၊ မလိမ်းကျံသကဲ့သို့။ သင်္ခါရေန၊ သင်္ခါရ၌ တည်သောတဏှာ ဒိဋ္ဌိတည်းဟူသော လိမ်းကျံခြင်းဖြင့်။ နဥပလိမ္ပတိ၊ လိမ်းကျံတော်မမူ။ ယဿယေန ပုဂ္ဂလေန၊ အကြင်ပုဂ္ဂုလ်သည်။ မုဟုတ္တေ၊ တခဏမျှသော ကာလ၌။ သဟဿဓောလောကော၊ တသောင်းအပြားရှိသောလောကဓာတ်ကို။ သံဝိဒိတော၊ ကောင်းစွာမျက်မှောက်ပြုသဖြင့်သိအပ်၏။ သဗြဟ္မကရေပ္ပါ၊ မဟာဗြဟ္မာနှင့်အတူ။ ဝသိ၊ အာဝဇ္ဇနစသော ဝသီတော်သို့ရောက်၏။ ဣဒ္ဓိဂုဏေ၊ တန်ခိုးတန်ဆင်းခြင်း ကျေးဇူး၌လည်းကောင်း။ စုတူပပါတေစ၊ စုတိပဋိသန္ဓေ အနီကို မြင့်သောဒိဗ္ဗစက္ခုဉာဏ်ကို။ ကာလေနစ၊ သီလ၏ ပြည့်စုံခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ဥပသမေစ၊ ကိလေသာငြိမ်းစေသဖြင့်လည်းကောင်း။ ယောဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပါရင်္ဂတော၊ ကမ်းအဆုံးသို့အလွန်အားဖြင့်ရောက်၏။ သော သာရိပုတ္တော၊ ထိုသာရိပုတ္တရာသည်သာလျှင်။ သာဝကေဟိ၊ သာဝကတို့ထက်။ ပညာဒီဟိ ဂုဏေဟိ၊ ပညာ အစရှိသောဂုဏ်တို့ဖြင့်။ ပရ မုက္ကံသဂတော၊ လွန်ခြင်းသည်သာလျှင်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ကောဋိသတဟဿဿ၊ ကုဋေတသိန်းအရေ အတွက်ရှိသော။ အတ္တဘာဝံ အတ္တဘာဝဿ၊ အတ္တဘောကို။ ခဏေန၊ ခဏခြင်းဖြင့်။ နိမ္မိနေ၊ တန်ဆင်းခြင်းတတ်နှိုင်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝိကုဗ္ဗနာသု၊ တန်းခိုးအထူးတန်ဆင်းခြင်းတို့၌။ ကုသလော၊ လိမ္မာ၏။ ဣဒ္ဓိယာ၊ တန်ခိုးတန်ဆင်းခြင်း၌။ ဝသီဘူတော၊ လေ့လာအပ်သော အဖြစ်သို့ရောက်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မာဓိဝိဇ္ဇာဝသိ၊ သဝိတက္က သဝိစာရစသော ဈာနသမာဓိသုခ ပုဗ္ဗေနိဝါသဉာဏ်စသောဝိဇ္ဇာတို့၌လေ့လာသောအဖြစ်ဖြင့်။ ပါရမိံဂတော၊ အဆုံးအဖြစ်သို့ရောက်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ မောဂ္ဂလာနဂေါတ္တော၊ မောဂ္ဂလာနပုဏ္ဏား၏အနွယ်ဖြစ်သောအရှင်မောဂ္ဂလာန်သည်။ အသိတဿ၊ တဏှာဟူသောမှီရာကင်းတော်မူသောမြတ်စွာဘုရား၏။ သာသနေ၊ သာသနာ၌။

၃၂၇+ ၃၂၈+ ယထာဝုတ္တေဟိဂုဏေဟိ၊ ဆိုအပ်ပြီးသောကျေးဇူးတို့ဖြင့်။ ဥက္ကံသဂတော၊ လွန်သောအဖြစ်သို့ရောက်၏။ ဓီရော၊ မြဲမြံတည်ကြည်သောသမာဓိရှိ၏။ သမာဟိတိန္ဒြေိယော၊ ကောင်းစွာထားအပ်သောတည်ကြည်သောဣန္ဒြလည်းရှိ၏။ သော၊ ထိုအရှင်မောဂ္ဂလာန်သည်။ နာဂေါ၊ ဆင်ပြောင်သည်။ ပူတိလတံ ပူတိလတဗန္ဓနံ၊ ပုတ်သောဆွေးမြေ့ သောနွယ်ဖြင့်ဖွဲ့အပ်သောအနှာင်အဖွဲ့ကို။ သမုစ္ဆိန္ဒိဝိယ၊ ဖြတ်သကဲ့သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထိုအတူ။ သကလံကိလေသဗန္ဓနံ၊ အလုံးစုံသောကိလေသာဟူသော အနှောင်အဖွဲ့ကို။ သမုစ္ဆိန္ဒိ၊ ကောင်းစွာမဂ်ဖြင့်ဖြတ်အပ်ပြီ။ မယာ၊ ငါသည်။ သတ္တာ၊ ခပ်သိမ်း ကုန်သောသတ္တဝါတို့ကို။ မေတ္တာဒိ ဘာဝနာဝသေန၊ မေတ္တာစသည်ကို ပွားစေသည်၏အစွမ်းဖြင့်။ ပရိစ္စိဏ္ဏော၊ အလေ့အလာပြုအပ်ပြီ။ ဗုဒ္ဓသ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သာသနံ၊ အဆုံးအမဖြစ်သော မဂ်ဟူသောအကျင့်ကို။ ကတံ၊ ကျင့်အပ်ပြီ။ ဂရုကောဘာရော၊ ခန္ဓာတည်းဟူသောဆောက်တတ်သောတဏှာတည်းဟူသောကြိုးကို။ သမဟတာ၊ ကောင်းစွာအရဟတ္တမဂ်ဖြင့်ဖြတ်အပ်ပြီ။ ယဿ၊ အကြင်နိဗ္ဗာန်၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာလည်း။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာထောင်သောလူတို့ဘောင်မှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ အနာဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင်သောရဟန်းတို့ဘောင်၌။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြု၏။ သော အတ္ထော၊ ထိုနိဗ္ဗာန်ဟူသောအကျိုးကို။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ အနုပ္ပတ္တော၊ အာရုံပြုသောအားဖြင့်ရအပ်ပြီ။ သဗ္ဗသံယောဇနက္ခယော၊ အလုံးစုံသောသံယောဇဉ်တို့၏ကုန်ခြင်းသို့လည်းရောက်ပြီ။ ယတ္ထ ယသ္မိံ နိရယေ၊ အကြင်ငရဲ၌။ ကိဒီသော၊ အဘယ်သို့သဘောရှိသော။ နိရယောနာမ၊ ငရဲမည်သည်။ အာသိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒုဿိ၊ ဒုဿိအမည်ရှိသောမာရ်နတ်သည်။ ပုစ္ဆိတော၊ မေးအပ်သည်ရှိသော်။ အပစ္စထ၊ ငရဲမီးဖြင့်ကျက်၏။ ဝိဓုရံ၊ ဝိဓုရအမည်ရှိသော။ သာဝကံ၊ ကက္ကုသန်ဘုရားရှင်၏ အဂ္ဂသာဝကကို။ အာသဇ္ဇ၊ ပုတ်ခတ်၍။ ကက္ကုသန္ဓဉ္စဗြဟ္မဏံ၊ ကက္ကုသန်ဘုရားရှင်ကိုလည်း။ အာသဇ္ဇ၊ ပုတ်ခတ်၍။ တသ္မိံ နိရယေ၊ ထိုငရဲ၌။ ဥပ္ပန္နာနံ၊ ဖြစ်ကုန်သောသတ္တဝါတို့၏။ တိဂါဝုတော အတ္တဘာဝေါ၊ သုံးဂါဝုတ်အတိုင်းအရှည်ရှိသောအတ္တဘောသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုသိံမာရဿာပိ၊ ဒုသိမည်သောမာရ်မင်း၏လည်း။ ကာဒိသောဝ၊ ထိုသို့သဘောရှိသောကိုယ်သည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ နိရယပါလာ၊ ငရဲထိန်းတို့သည်။ အယောသင်္ကုသတံ၊ တစ်ရာသောသံချောင်းကို။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်ကုန်၍။ ဟဒယမဇ္ဈံ၊ ရင်လယ်ကို။ ကောဋ္ဋောန္တာ၊ ထိုးကုန်လျက်။

၃၂၈+၃၂၉+ ပဉ္စဟိဝဿသတေဟိ၊ အနှစ်ငါးရာတို့ဖြင့်။ ဥဘောအတ္ထေ၊ နှစ်ပါးသောအဆုံးတို့သို့။ ပတွာ၊ ရောက်၍။ ပုန၊ တဘန်။ နိဝတ္တာမာနာ၊ နစ်ပြန်ကုန်သ ည်ရှိသော်။ ပဉ္စဟိဝဿသတေဟိ၊ အနှစ်ငါးရာတို့ဖြင့်။ ဟဒယမဉ္ဇံ၊ နှလုံး၏အလယ်သို့။ ဥပဂစ္ဆန္တိ၊ စူးဝင်ကုန်၏။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သောငရဲသူသတ္တဝါတို့သည်။ ဝေဒနာ၊ အလွန်ဆင်းရဲသောဝေဒနာရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပစ္စတ္တ၊ ငရဲမီးဖြင့်ကျက်ကုန်၏။ ဤဒိသော၊ ဤသို့ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော ဆင်းရဲသောသဘောရှိသော။ နိရယော၊ ငရဲသည်။ အာသိ၊ သင်အားဖြင့်ပြီ။ ဝိဓုရအမည်ရှိသော။ သာဝကံ၊ ကက္ကုသန်ဘုရားရှင်၏ အဂ္ဂသာဝကကို လည်းကောင်း။ ကက္ကုသန္တဉ္စဗြဟ္မဏံ၊ ကက္ကုသန်ဘုရားရှင်ကိုလည်းကောင်း။ အာသဇ္ဇ၊ ပြစ်မှားပုတ်ခတ်၍။ ယတ္ထနိရယေ၊ အကြင်ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောငရဲ၌။ ရူပံ၊ ဘောက်ပြန်သောကိုယ်ရှိလျက်။ အပစ္စထ၊ ငရဲမီးဖြင့်ကျက်ရာ၏။ ဗုဒ္ဓဿ၊ ဘုရားရှင်၏။ သာဝကော၊ တပည့်သားဖြစ်သော။ ယောဘိက္ခု၊ အကြင်ကြီးသောပညာရှိသောရဟန်းသည်။ ဧတံ၊ ဤကံကံ၏အကျိုးကို။ အဘိဇာနာတိ၊ လက်ဝါးပြင်၌တင်ထားအပ်သော အညစ်အကြေးကင်းသောပတ္တမြားကဲ့သို့ရှေးရှုပြု၍သိ၏။ ကဏှ၊ စင်စစ်မည်းသောမကောင်းမှုနှင့်ပြည့်စုံသောမာရဲနတ်။ တွံ၊ သင်သည်။ တာဒိသံ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော ကျေးဇူးနှင့်ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုံ၊ အဂ္ဂသာဝကဖြစ်သောဘုရားတပည့်သားကို။ အာသဇ္ဇ၊ ပုတ်ခတ်ထိခိုက်ခြင်းကြောင့်။ ဒုက္ခံ၊ ဆိုခဲ့ပြီးသောငရဲ၌ ဖြစ်သောဆင်းရဲကို။ နိဂစ္ဆတိဝိန္ဒိဿဆတိ၊ ခံစားရလတ္တံ့သတည်း။ သာဂရသ္မိံသာဂရဿ၊ သမုဒ္ဒရာ၏။ မဇ္ဈေ၊ အလယ်၌။ ဝိမာနာ၊ ရေကိုအကြာင်းပြု၍ဖြစ်သောဗိမာန်တို့သည်။ ကပ္ပဋ္ဌာယိနော၊ တကမ္ဘာပတ်လုံးတည်ခြင်းရှိသည်ဖြစ်ကုန်၍။ တိဋ္ဌန္တိ၊ အမြဲတည်သည်ဖြစ်ကုန်၏။ တေသံဝိမာနာနံ၊ ထိုဗိမာန်တို့၏။ ရုစိရာ၊ အရာင်တို့သည်။ ဝေဠုရိယဝဏ္ဏာ၊ ကျောက်မျက်ရွဲအဆင်းရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အစ္ဆိမန္တော၊ တောက်ထက်၌တောက်သောကျူမီးပုံကဲ့သို့တောက်ပသောအလျှံရှိကုန်သည်။ ပဘဿရာ၊ ပြိုးပြိုးပြက်သော အရာင်နှင့်ပြည့်စုံကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ နာနတ္တဝဏ္ဏိယော၊ အညိုအရွှေစသည်အစွမ်းဖြင့်အထူးထူးအပြားအပြားသောအဆင်းရှိကုန်သော။ ပုထု၊ များစွာကုန်သော။ အစ္ဆရာ၊ နတ်သ္မီးတို့သည်။ တတ္တတေသုဝိမာနေသု၊ ထိုဗိမာန်တို့၌။ နစ္စန္တိ၊ ကကုန်၏။ ယော၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဧတံ၊ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောဗိမာန်၏အကြောင်းကို။ အဘိဇာနာတိ၊ မျက်မှောက်ပြုသောအားဖြင့် သိ၏။ လ။ ကဏှ၊ မာန်နတ်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဒုက္ခံ၊ ငရဲ၌ဖြစ်သောဆင်းရဲကို။ နိဝစ္ဆသိဝိ+

၃၂၉+၃၃၀+ န္ဒိဿသိ၊ ခံစားရလတ္တံ့သတည်း။ ဝေ၊ စင်စစ်။ ဗုန္ဓေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ စောဒိတော၊ တိုက်တွန်းအပ်သော။ ယောအယံ၊ အကြင်မောဂ္ဂလာန်သည်။ ဘိက္ခုသံဃဿ၊ ရဟန်းသံဃာ၏။ ပေက္ခာတော၊ ရှုစဉ်။ မိဂါရမာတုပါသာဒံ၊ ဝိသာခါဒါယိကာမ၏ပြာသာဒ်ကျောင်းကို။ ပါဒင်္ဂုဋ္ဌေန၊ ခြေမဖျားဖြင့်။ ကမ္ပယိ၊ တုန်လှုပ်စေနှိုင်၏။ ယောပုဂ္ဂလော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဧတံ၊ ဤသို့တန်းခိုးဘန်ဆင်းခြင်းအကြောင်းကို။ အဘိဇာနာတိ၊ ရှေးရှုမျက်မှေက်အားဖြင့်သိ၏။ ပ။ ကဏှ၊ မာရ်နတ်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဒုက္ခံ၊ ငရဲ၌ဖြစ်သောဆင်းရဲကို။ နိဂစ္ဆသိဝိန္ဒိဿသိ၊ ခံရလတ္တံ့။ ယော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဣဒ္ဓိဗလေန၊ တန်းခိုးအားနုဘော်သည်။ ဥပတ္ထဒ္ဓေ၊ ထောက်ပံ့ခိုင်စေအပ်သည်ဖြစ်၍။ ဒေဝတာစ၊ သိကြားစသောနတ်အပေါင်းတို့ကိုလည်း။ သံဝေဇေသိ၊ ထိလန့်စေ၏။ ယောဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဧတံ၊ ဤသို့တန်ခိုး ဘန်ဆင်းခြင်းအကြောင်းကို။ အဘိဇာနာတိ၊ ရှေးရှုမြက်မှောက် အားဖြင့်သိ၏။ ပ။ ကဏှ၊ မာရ်နတ်။ တွံွ၊ သင်သည်။ ဒုက္ခံ၊ ငရဲ၌ဖြစ်သောဆင်းရဲကို။ နိဂစ္ဆသိဝိန္ဒိဿသိ၊ ခံရလတ္တံ့။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ အာဝုသော၊ သိကြားမင်း။ တွံ၊ သင်သည်။ တဏှက္ခယ ဝိမုတ္တယော၊ တဏှာ၏ကုန်ခြင်း ဝိမုတ္တိတို့ကို။ ဇာနာသိအပိ၊ သိပါ၏လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေဇယန္တပါသာဒေ၊ ဝေဇယန္တာပြာဿာဒ်၌။ ဋ္ဌိတံ၊ တည်သော။ သက္ကံ၊ သိကြားမင်းကို။ ပရိပုစ္ဆသိ၊ မေး၏။ သောသက္ကော၊ ထိုသိကြားမင်းသည်။ တဿ၊ ထိုမေစသော ရဟန်းအား။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်း အရာဖြင့်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ တထာ၊ ထိုဘုရားဟော တော်မူတိုင်းသောနည်းဖြင့်။ ပဉှံ၊ ပြဿနာကို။ ဝုဋ္ဌော၊ မေးအပ်သည်ရှိသော်။ ဝိယာကာသိ၊ ဖြေကြား၏။ ယော၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဧတံ၊ ဤမေးအပ်သော်အနက်အဓိပ္ပါယ်ကို။ အဘိဇနာတိ၊ ရှေးရှုမျက်မှောက်အားဖြင့်သိ၏။ ပ။ ကဏှ၊ မာရ်နတ်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဒုက္ခံ၊ ငရဲ၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲကို။ နိဂစ္ဆသိဝိန္ဒိဿသိ၊ ခံစားရလတ္တံ့။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဗြဟ္မာနံ၊ မဟာဗြဟ္မာတို့၏။ သုဓမ္မာယံ၊ သုဓမ္မာအမည်ရှိသော။ သထံသဘာယံ၊ သဘင်၌။ ဋ္ဌိတော၊ တည်လျက်။ ပဉှံ၊ ပြဿနာကို။ ပရိပုစ္ဆတိ၊ မေး၏။ အာဝုသော၊ ဗြဟ္မာတို့။ ပုရေ၊ ရှေးဗြဟ္မာပြည်သို့ဘုရား ကပ်တော်မူသည်မှရှေး၌။ တေတုယှံ၊ သင်၏။ ယာဒိဋ္ဌိ၊ အကြင်ဗြဟ္မာပြည်သို့ ကပ်စွမ်းနှိုင်သော တစုံတယောက်သော ရဟန်း

၃၃၀+၃၃၁+ပုဏ္ဏားမရှိဟူသောအယူသည်။ အဟု၊ ဖြစ်ပြီ။ အဇ္ဇပိ၊ ယခုအခါ၌လည်း။ သာဒိဋ္ဌိ၊ ထိ်ုအယူသည်။ နဝိဂတာ၊ မကင်းသေး။ ဗြဟ္မလောကေ၊ ဗြဟ္မာပြည်၌။ ဝီတိဝတ္တန္တံ၊ ထိမှဤမှပြေး၏။ ပဘာဿရံ၊ မဟာကပိန္နမဟာကဿပ စသောတပည့်သားအပေါင်းဖြင့်ရံအပ်သောတေဇောဓာတ်ကိုဝင်စား၍နေတော်မူသော တပည့်သားတော်နှင့်တကွသေညာမြတ်စွာဘုရား၏ပြိုးပြိုးပြက်သောအရောင်ကို။ ပဿသိ၊ ရှုလော။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ ဒေသေသိ၊ ဟောတော်မူ၏။ တထာ၊ ထိုဘုရားဟောတော်မူတိုင်းသောနည်းဖြင့်။ ပဉှံ၊ ပြဿနာကို။ ပုဋ္ဌော၊ မေးအပ်သည်ရှိသော်။ တဿ၊ ထိုအရှင်မောဂ္ဂလာန်အား။ ဗြဟ္မာ၊ ဗြဟ္မာမင်းသည်။ ပိယာကာသိ၊ ဖြေကြား၏။ မာရိသ၊ ဆင်းရဲကင်းသောအရှင်ဘုရား။ ပုရေ၊ ဤဗြဟ္မာပြည်သို့ဘုရားကြွလာသည်မှရှေးအဘို့၌။ ယာဒိဋ္ဌိ၊ အကြင်ဗြဟ္မာပြည့်သို့လာခြင်းငှာစွမ်းနှိုင်သော တစုံတယောက်သော ရဟန်းပုဏ္ဏားမရှိဟူသောအယူသည်။ မေမယှံ၊ ငါးအား။ အဟု၊ ဖြစ်ပြီ။ အဇ္ဇ၊ ယခုဘုရားနှင့်တကွသောမဟာကပိနမဟာကဿပစသောတပည့်သားတို့ကြွလာသောအခါ၌။ သာဒိဋ္ဌိ၊ ထိုငါတို့ဗြဟ္မာပြည်သို့ လာခြင်းငှာစွမ်းနှိုင်သော တစုံတယောက်သောရဟန်းပုဏ္ဏားမရှိဟူသော အယူသည်။ မေ၊ ငါ့အာ်း။ နအဟု၊ မဖြစ်ပြီ။ ဗြဟ္မလောကေ၊ ဗြဟ္မာပြည့်၌။ ဝိတိဝတ္တန္တံ၊ ထိုမှဤမှပြေးထွက်သော။ ပဘဿရံ၊ ပြိုးပြိုးပြက်ထွက်သောအရောင်ရှိသော ဘုရားရှင်တပည့်တော်ကို။ ပဿာမိ၊ မြင်ရ၏။ သောအဟံ၊ ထိုငါသည်။ အဇ္ဇ၊ ယခုအခါ၌။ ကထံ၊ အသို့သောအကြာင်းဖြင့်။ ဝဇ္ဇဝဒေယျံ၊ ဆိုရအံ့နည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ နိစ္စော၊ သေခြင်းမရှိသောအားဖြင့်မြဲ၏။ သဿတော၊ လနေမြင့်မိုရ်သမုဒ္ဒရာစသည်ကဲ့သို့အမြ်ဲတည်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်ပြီ။ မေ၊ ငါ၏။ တံဝိတက္ကံ၊ ထိုအကြံကို။ သစ္စန္တိ၊ မှန်၏ဟူ၍။ ကထံ၊ အသို့။ ဝဇ္ဇံဝဒေယျံ၊ ဆိုသင့်ပါတော့အံ့နည်း။ နဝဒေယျံ၊ မဆိုရာ။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဧတံ၊ ဤသို့သောဗြဟ္မာတို့၏အကြံကို။ အဘိဇာနာတိ၊ ရှေးရှုမျက်မှောက်ပြုသောအားဖြင့်သိ၏။ ပ။ ကဏှ၊ မာရ်နတ်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဒုက္ခံ၊ ဘုရား၏အဂ္ဂသာဝကတို့အား ပြစ်မှားသောမကောင်းမှုကြောင့်ဖြစ်သော ငရဲ၌ဖြစ်သောဆင်းရဲကို။ နိဂစ္ဆသိဝိန္ဒိဿသိ၊ ခံရလတ္တံ။ သော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ မဟာနေရုနော၊ မြင့်မိုရ်တောင်မင်း၏။ ကူဋံ၊ အထွဋ်ကို။ ဒေဝါ၊ နတ်တို့သည်။ နိဿယန္တိဣဝ၊ မှီကုန်သကဲ့သို့။ ဝိမောက္ခေန၊ ဈာနဝိမောက္ခဟူသော မှီရာရှိသော အဘိညာဉ်ဖြင့်။ အပဿယိ၊ မြင်၏။ ဝနံ၊ ဇမ္ဗူဒီပါကျွန်းသည်။ ပုဗ္ဗဝိဒေဟဋ္ဌာနံဣဝ၊ ပုဗ္ဗဝိဒေဟကျွန်းသားတို့

၃၃၁+၃၃၂+၏မှီရာဖြစ်သကဲ့သို့။ ဘူမိသယာ၊ မြေ၌အိပ်ကုန်သော။ ယေနရာ၊ အကြင်အပ်ရဂေါယာကျွန်းဥတ္တရာကုရုကျွန်းသားဖြစ်ကုန်သော လူတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ တေပိ၊ ထိုအပရဂေါယာကျွန်း၌နေသောသူပုဗ္ဗဝိဒဟကျွန်း၌နေသောသူတို့ကို။ အပဿယိ၊ မြင်၏။ တာဒိသံ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော ကျေးဇူးနှင့်ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ တဏှ၊ မာနတ်။ တွံ၊ သင်သည်။ အာသဇ္ဇ၊ ပြစ်မားထိခိုက်သောကြောင့်။ ဒုက္ခံ၊ ငရဲ၌ ဖြစ်သော ဆင်းရဲကို။ နိဂစ္ဆသိဝိန္ဒိဿတိ၊ ခံရလတ္တံ့။ ဘောနာဂ၊ အိုနန္ဒောပနန္ဒဍ္ဎနဂါးမင်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဗာလံ၊ မိုက်သောသူကို။ ဒဟာမိ၊ လောင်စေအံ့။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အဂ္ဂိ၊ မီးကို။ န စေယတိ၊ လောင်စိမ့်သောငှာလုံ့လမပြု။ ဗာလောဝဗာလောဧဝ၊ သူမိုက်သည်သာလျင်။ ဇလိတံ၊ အလျှံပြောင်ပြောင်တောက်သော။ အဂ္ဂိံ၊ မီးကို။ အာသဇ္ဇ၊ ထိခိုက်၍။ ပဍယှတိ၊ အပြားအားဖြင့် လောင်စေ၏။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျင်။ မာရ၊ မာရ်နတ်။ တုဝံ၊ သင်သည်။ မယံ၊ ငါတို့ကို။ ဗာဓေတုကာမာ၊ နှိပ်စက်လိုကုန်သည်ရှိသော်။ တွေညေဝ၊ သင်သည်ပင်လျင်။ တထာအာဂနာဒိအတ္ထေန၊ ထိုသို့ကောင်းသော တင့်တယ်သော လာခြင်းစသော အကြောင်းဖြင့်။ တထာဂတံ၊ မီးပုံကြီးနှင့်တူသော ဘုရားတပည့်သားအရိယာကို။ အာသဇ္ဇ၊ ထိုခိုက်သည်ရှိသော်။ သယံအတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို သာလျင်။ ဒဟိဿ၊ ထိုမီးဖြင့်လောင်လတ္တံ့။ တွံ၊ သင်သည်။ ဒဟနဒုက္ခတော၊ ငရဲမီးလောင်ခြင်းဆင်းရဲမှ။ န မုဉ္ဇိဿတိ၊ မလွတ်လတ္တံ့။ ကိံ ဝိယ၊ အဘယ်ကဲ့သို့နည်း။ ဗာလော၊ သူမိုက်သည်သာလျင်။ အယံ၊ ဤမီးသည်ကား။ မန္ဒာပတိ၊ နည်းစွာသော ဖြစ်ခြင်းရှိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အနိဇလန္တောဝိယ၊ မလောင်သကဲ့သို့ထင်၍။ အဂ္ဂိံ၊ အလျှံပြောင်ပြောတောက်သောမီးကို။ သဖုသံ သဖုသန္တော၊ ခြေလက်စသည်ဖြင့် နင်းနယ်ထိခိုက်သည်ရှိသော်။ တံ၊ ထိုထိုခိုက်သော သူကို။ ဍယှတိဣဝ၊ လောင်သကဲသို့တည်း။ မာရော၊ သင်မာရ်မင်းသည်။ တံတထာဂတံ၊ ထိုဘုရားတပည့်သားကို။ အာသသဇ္ဇ၊ ထိုခိုက်ပြစ်မှား၍။ အပုညံ၊ မကောင်းမှုကို။ ပသဝတိ၊ ပွားစေ၏။ မမ၊ ငါ့အား။ ပါပံ၊ မကောင်းမှုသည်။ န ဝိပစ္စတိ၊ အကျိုးမပေး။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပါပိမ၊ မာရ်မင်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ နုမညသိ၊ အဘယ်သို့အောက်မေ့ရာအံ့နည်း။ ဧကံသနေ၊ စင်စစ်သဖြင့်။ ပါပံ၊ မကောင်းမှုကို။ ကရောန္တဿ၊ ပြုသောသူအား။ အနတ္ထာယ၊ အကျိုးမဲ့ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဒုက္ခာယ၊ ဆင်းရဲခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သံဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။ အန္တက၊ ယုတ်မာစွာသော။ မာရ၊ မာရ်နတ်။ ပါပံ၊ မကောင်းမှုကို။ ကရောတောကရောန္တဿ၊ ပြုသော။

၃၃၂++၃၃၃+သင်အား။ စိရရတ္တာယ၊ ကြာမြင့်စွာသောညဉ့်ပတ်လုံး အကျိုးမဲဖြစ်ခြင်းဆင်းရဲဖြစ်ခြင်းကို။ ဓိယျတေဥပဓိယတိ၊ ဆောင်လိမ့်သတည်း။ မာရ၊ မာရ်နတ်။ ဗုဒ္ဓမှာ၊ ဘုရား ဘုရားတပည့်သားမှ။ နိဗ္ဗိန္ဒ နိဗ္ဗဇ္ဇ၊ ညီးငွေ့လော။ ဘိက္ခူသု၊ ရဟန်းတို့၌။ အာသံ၊ ချုပ်ချယ်အံ့ ညှဉ်းဆဲအံဟူသောမလိုကို။ မာအကာသိ၊ မပြုလင့်လော။ ဣတိဧဝံ၊ ဤသို့။ မာရံ၊ မာရ်နတ်ကို။ အနတဇ္ဇေသိ၊ ခြီးခြောက်၏။ ဘေသကဠာဝနေ၊ ဘေသကဠာအမည်ရှိသောတော၌။ တတော၊ ထိုခြီးချောက်ခြင်းဟုူသောအကြောင်းကြောင့်။ သော ယက္ခော၊ ထိုမာရ်နတ်မင်းသည်။ ဒုမ္မနော၊ နှလုံးမသာယာခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်၌ပင်လျင်။ အန္တရဓာယတိ၊ ကွယ်လေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣတ္ထံဣမာပကာရာ၊ ဤသို့အပြားရှိကုန်သော။ ဣမံ ဣမာ ဂါထာယော၊ ဤဘွဲ့ဆိုသီကုံး အပ်သောခြောက်ဆဲ့ရှစ်ဂါထာတို့ကို။ အာယသ္မာ၊ ရှည်သောသက်တော်ရှိသော။ မဟာမောဂ္ဂလာနောထေရော၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်ထေရ်သည်။ အဘာသိတ္တ၊ ရွတ်ဆိုပြီ။ သဋ္ဌကမှိ နိပါတမှိ၊ သဋ္ဌိကပါတ်၌။ မဟိဒ္ဓိကော၊ ကြီးသောတန်ခိုးရှိသော။ မောဂ္ဂလာနော၊ မောဂ္ဂလာန်အမည်ရှိသော။ ဧကောဝ ထေရော၊ မထေရ်တယောက်သာတည်း။ တာဂါထာယော၊ ထိုသဋ္ဌိကနိပါတ်၌လာသောဂါထာတို့သည်။ အဋ္ဌသဋ္ဌိ၊ ခြောက်ဆဲ့ရှစ်ဂါထာတို့သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ ဣဒံဥဒါနံ၊ ဤသို့ဘွဲ့ဆို သီကုံးအပ်သောဥဒါန်းဂါထာသည်။ ဘဝတိ၊ ဖြစ်၏။ သဋ္ဌိကော နိပါတော၊ သဋ္ဌိကနိပါတ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီး။ သဋ္ဌိကနိပါတ်ပြီး၏။

၃၃၃+၃၃၄++သော၊ လေးကို တင်နိုင်ကုန်သော လေးသမားတို့သည်။ အမန္တာ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ အပလာယိနံ၊ ပြေးကုန်သောသူတို့၏။ သဟဿံ၊ တစ်ထောင်အတိုင်းအရှည်ရှိသော လူကို။ ပရိကိရေယျုံ၊ ပစ်ကုန်ရာ၏။ ဧတ္တကာပိ၊ ဤမျှအတိုင်းအရှည်ရှိသော လေးသမားတို့သည် လည်းကောင်း။ ဘိယျောဝ၊ ထိုထက်လွန်သော လေးသမားတို့သည် လည်းကောင်း။ ဧကသရောဝ၊ တစဟ်ချောင်းသော မြှားကိုသာလျင်။ ခိပေယျ၊ ပစ်ရာ၏။ ဒွေသရေ၊ နှစ်ချောင်းသော မြှားတို့ကို။ န ခိပေယျုံ၊ မပစ်နိုင်ကုန်ရာ။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်ကား။ ပဉ္စ ပဉ္စသရေ၊ ရူပါရုံသဒ္ဒါရုံစသော ငါးပါးသော ကာမဂုဏ်ဟုဆိုအပ်သော ငါးစင်းငါးစင်းသော မြှားတို့ကို။ ဧကတော၊ တကွနက်။ ခိပန္တိ၊ ပစ်နိုင်ကုန်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ခိပေန္တိယော၊ ပစ်တတ်ကုန်သော မိန်းမတို့သည်။ ဧတ္ထကာဣမဟိဣတ္ထီဟိ၊ ဤမိန်းမတို့ထက်။ ဘိယျော၊ များစွာသော မိန်းမတို့သည်။ သသစေအာဂမိဿန္တိ၊ မိန်းမတို့၏အရုပ်အသွင် ဆံကိုဖြီးခြင်းသမြတ်ကိုပြခြင်းပြုံးရယ်ခြင်းအစရှိသော အားဖြင့် ဖျက်ဆီးလာကုန်ငြားအံ့။ ဧဝမ္ပိ၊ ဤသို့ငါ့ကိုဖျက်ဆီးဖျားယောင်လာသော်လည်း။ မံ၊ ငါ့ကို။ နေဝဗျာဓယိဿန္တိ၊ မိန်းမတို့၏မာယာခြင့် ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ မတတ်နိုင်လတ္တံ့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဓမ္မေသု၊ ဝိပဿနာမဂ်ဖိုလ်တရားတို့၌။ ပတိဋ္ဌိတော၊ တည်ပြီးသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မေ မယာ၊ ငါသည်။ အာဒိစ္စဗန္ဓုနော၊ နေမင်း၏အဆွေဖြစ်တော်မူသော။ ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ နိဗ္ဗာနမနံမဂ္ဂံ၊ နိဗ္ဗာန်သို့ရောက်သာလျင်။ သုတံ၊ ကြားရ၏။ တတ္ထ၊ ထိုနိဗ္ဗာန်ဟူသော နိဗ္ဗာန်ခရီး၌။ မေ မယာ၊ ငါ၏။ မနော၊ စိတ်သ်ည။ နိရတော၊ မွေ့လျော်၏။ ပါပိမ၊ ယုတ်မာစွာသော မာရ်နတ်။ ဧဝမေဝ၊ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော အနိစ္စအသုဘဈာန်ကို တောင့်တခြင်းဝိပဿနာဖြင့် သာလျင်။ ဝိဟရန္တံ၊ နေသော။ မံ၊ ငါကို။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ မဂ္ဂမ္ပိ၊ ကိလေသာ ဟူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ န ဥဒိက္ခသိ၊ မမြင်။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ မစ္စု၊ သေမင်း၏အနီးကို။ ကရိဿာမိ၊ ပြုအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ ဥပဂစ္ဆသိ၊ ငါ့သို့ကပ်လာ၏။ တံ၊ ထိုသို့သေခြင်အနီး၌ပြုအံ့ဟူ၍ငါ့သို့ကပ်လာခြင်းသည်။ န ယုတ္တ၊ မသင့်။ အရတိံ၊ လွန်စွာသော ကုသိုလ်တရားဆိတ်ငြိမ်ရာကျောင်း၌ မမွေ့လျော်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ရတိံ စ၊ ငါးပါးသော ကာမုဏ်၌ မွေ့လော်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ပဟာယ၊ စွန့်၍။ သဗ္ဗသော၊ ခပ်သိမ်းသော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ဂေဟသိတံ၊ သားမယားစသည်နှင့်ယှဉ်သော။ ဝိတက္ကံ စ၊ ဆွေမျိုးသားချင်း ၌တပ်မဂ်

၃၃၄++၃၃၅+မောခြင်းစသော မိစ္ဆာ တတ်ကိုလည်း။ ပဟာယ၊ စွန့်၍။ ဝနတံ၊ အဇ္ဈတ္တိက်ဗာဟိရအပြားဖြင့် ပြးသော။ ကုဟိဉ္စိ၊ အလုံးစုံသော ကာမဂုဏ်ဝတ္ထု၌။ တဏှံ၊ တပ်ခြင်းကို။ န ကရေယျံ၊ ငါမပြုအံ့။ နိဗ္ဗာနကော၊ နိဗ္ဗာန်ကိုအလိုရှိသော။ ျ သဘိက္ခုသောဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အဝနတော၊ တစ်စုံတစ်ခုသော အာရုံ၌ နှစ်သက်ခြင်းမရှိသော အားဖြင့် ကိလေသာဟူသေ် တောမှကင်းပြီးသည်ဖြစ်၍။ ဂမိဿံ၊ သွားတော့အံ့။ ကိဉ္စိ၊ တအလုံးစုံသော။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ပထဝိဉ္စ၊ မြေကိုမှီသော လူစသော သတ္တဝါသည်လည်းကောင်း။ ဝေဟာသံ၊ ကောင်းကင်၌တည်သော နတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ရူပကတံ၊ ဖောကပြန်ခြင်းသဘောရှိသော။ ဇဂတောဂဓံ၊ လောကနှင့် ယှဉ်သော ဘဝသုံးပါး၌ အကျုံးဝင်သော။ ကိဉ္စိ၊ အလုံးစုံသော သင်္ခတတရားသည်။ ပရိဇိယျတိ၊ ဆွေးမြေ့ပျက်စီးခြင်းသို့ရောက်၏။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော တေဘုမ္မကတရားအပေါင်းသည်။ အနိစ္စံ၊ အိုခြင်းစသည်တို့ဖြင့် နှိပ်စက်အပ်သော ကြောင့် မမြဲသျော သဘောရှိ၏။ ဧဝံဣမိနာအနိစ္စာဒလက္ခဏာရောပနေန၊ ဤသို့အနိစ္စအစရှိသော လက္ခဏာရေးသို့တင်သဖြင့်။ သမေစ္စ၊ ဝိပဿနာပညာနှင့်တကွသော မဂ်ဉာဏ်ဖြင့်ထိုးထွင်း၍သိ၍။ ရဟန္တာ၊ ပိုင်းခြား၍ သိတတ်သော သဘောရှိသော ပညာရှိတို့သည်။ စရန္တိဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ ဇာနာ၊ ပုထုဇဉ်မိုကတို့သည်။ ဥပဓီသု၊ ခန္ဓာဥပဓိစသည်တို့၌။ ဂဓိတာသေ၊ တပ်မက်မောသော စိတ်ရှိကုန်၏။ ဒိဋ္ဌေ၊ မြင်အပ်သော ရူပါရုံ၌ လည်းကောင်း။ သုတေ၊ ကြားအပ်သော သဒ္ဓါရုံ၌လည်းကောင်း။ ပဋိဃေစ ဇာနာ၊ တွေ့အပ်သော ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ၌ လည်းကောင်း။ မုတေ၊ ဆိုအပ်ပြီးသော ဒိဋ္ဌစသော ကာမဂုဏ်ငါးပါး၌။ ဆန္ဒံ၊ ကာမစ္ဆန္ဒကို။ ဝိနောဒယဝိနောဒေဟိ၊ ဖျောက်လော။ တထာသတိ၊ ထိုသို့ဖျောက်သည်ရှိသော်။ အနေဇော၊ တဏှာတည်းဟူသော မြူကင်းသည်။ ဘဝသိ၊ ဖြစ်လော။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ ဧတ္ထ၊ ဤကာမဂုဏ်ငါးပါး၌။ ယောပုဂ္ဂလော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ န လိမ္ပတိ၊ တဏှာဟူသော လိမ်ကျံခြင်းမရှိ။ တံပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ မုနိံ၊ မောနဟုဆိုအပ်သော တရား၌ျ တည်သော ကြောင့်မုနိဟူ၍။ အာဟု၊ ပညာရှိတို့ဆိုကုန်၏။ အဋ္ဌသဋ္ဌိသိတာ၊ အယုတ်အလွန်ကိုမယူမူ၍ခြောက်ဆယ့်ရှစ်ပါးသော မိစ္ဆာအယူကိုမှီကုန်သော။ သဝိတက္ကံ၊ မိစ္ဆာအယူနှင့်တကွသော မှားသော အကြံရှိကုန်သော။ ပုထုဇ္ဇနတာယ၊ များစွာသော ကိလေသာကို ဖြစ်စေတတ်သည်၏အဖြစ်ဖြင့် ပုထုဇဉ်၌အကျုံးဝင်

၃၃၅++၃၃၆+ကုန်သော သူတို့သည်။ အဓမ္မနိဝိဋ္ဌာ၊ မိစ္ဆာဝိတက်တည်းဟူသော အနိစ္စစသည်ကိုယူသည်၏အစွမ်းဖြင့် အဓမ္မဟုဆိုအပ်သော မိစ္ဆာအယူ၌သက်ဝင်ကုန်သောသူတို့သည်။ ကုဟိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော အကြောင်း၌။ ဝဂ္ဂဝတာ၊ သဿတဝါဒစသော မိစ္ဆာအယူရှိသည်။ န စအဿဘဝေယျ၊ မဖြစ်ရာသည်ကား။ န၊ မဟုတ်။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဒုဋ္ဌုဒုလ္လဂါဟိ၊ ကိလေသာတို့သည် ဖျက်ဆီးအပ်သည်ဖြစ်၍ ကောင်းသော မိစ္ဆာဝါဒတို့ကိုယူလေ့ရှိသည်။ နောအဿနောဘဝေယျ၊ မဖြစ်ရာ။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဘိက္ခုနာမ၊ ရဟန်းမည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒဗ္ဗော၊ ပညာရှိသည်။ စိရရတ္တံ၊ ကြာမြင့်စွာသော ကာလပတ်လည်း။ သမာဟိတော၊ တည်ကြည်၏။ အကုဟကော၊ စဉ်းလည်းလှည့်ပတ်ခြင်းမှလှည်းကင်း၏။ နီပကော၊ သိမ်မွေ့စွာလိမ္မာ၏။ အပိဟာလု၊ တပ်ခြင်းတဏှာမှလည်းကင်း၏။ သန္တိပဒံ၊ နိဗ္ဗာန်ကို။ အဇ္ဈဂမာအဓိဂတော၊ ရ၏။ ပဋိစ္စ၊ အာရုံပြုသည်၏ အစွမ်းဖြင့်နိဗ္ဗာန်ကိုစွဲ၍။ ပရိနိဗ္ဗုတော၊ သဥပါဒိသေသနိဗ္ဗာနဓာတ်ဖြင့်ကိလေသာတို့မှငြိမ်း၏။ ဣဒါနိ၊ အခုအခါ၌။ ကာလံ၊ အပနုပါဒိသေသနိဗ္ဗာနဓာတ်အလို့ငှာ အခါကိုငံ့လင့်ခြင်းကို။ ကင်္ခတိ၊ အလိုရှိ၏။ တံပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ မုနိ၊ မောနေယျဓမ္မနှင့်ပြည့်စုံသော ကြောင့် မုနိဟူ၍။ အာဟု၊ ပညာရှိတို့ဆိုကုန်၏။ ဂေါတမံ၊ ဂေါတမအနွယ်ဖြစ်သောသူ။ မာနံ၊ သေယျမာန်ဖြစ်ရာဖြစ်၍ဖြစ်သော မသင့်သော နှလုံးသွင်းခြင်းဖြင့်ခြံရံအပ်သော ဇာတိအစရှိသော တရားနှင့်စပ်သော ကိလေသာဟူသော မာန်၏ အကြောင်းကို။ ဇဟုဿု၊ ပယ်စွန့်လော။ အသေသံ၊ အကြွင်းမဲ့။ မာနပထမှိ၊ မာန်၏အကြောင်းဖြစ်သော ကိလေသာကိုလ်ည်း။ ပမုဉ္စိတော၊ မာန်၏ဝတ္ထုလျင်အကြောင်းရှိသော တွေဝေခြင်းသို့ရောက်သည်။ ဝိပ္ပဋိသာရီ၊ နှလုံးမသာယာသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ စီရရတ္တံ၊ ကမ္မဋ္ဌာန်း၌လုံ့လပြုသော ခဏကိုလွန်သော ရှေးအဘို့၌သာလျင်။ အရဟတ္တံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့။ န ပါပုဏိ၊ မရောက်နိုင်။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ မက္ခေန၊ သူတစ်ပါးကျေးဇူးကိုချေခြင်းဖြင့်။ မက္ခိတာ၊ သူတစ်ပါးတို့၏ ကျေးဇူးကိုချေတတ်ကုန်သော။ ပဇာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ မာနဟတာ၊ မာန်ဖြင့်ဖျက်အပ်သော ဂုဏ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ နိရယံ၊ ငရဲသို့။ ပတန္တိ၊ ကျရောက်ကုန်၏။ မာနဟတာ၊ မာန်ဖြင့်ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ နိရယံ၊ ငရဲသို့။ ဥပဂတာ၊ ကပ်ရကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဇနာ၊ လူတို့သည်။ စိရရတ္တံ၊ ရှည်မြင့်စွာသော ကာလပတ်လုံး။ သောစန္တိ၊ စိုးရိမ်ရကုန်၏။ မဂ္ဂဇိတော၊ မဂ်ဖြင့်အောင်အပ်သော ကိလေသာရှိသော။ သမာပဋိပန္နော၊

၃၃၆++၃၃၇+ကောင်းသော အကျင့်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ကဒါစိ၊ တရံတစ်ခါမျှ။ န သောစတိ၊ မစိုးရိမ်။ သောဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကိတ္တဉ္စ၊ ပညာရှိတို့၏ ချီးမွမ်းခြင်းကိုလည်းကောင်း။ သုခဉ္စ၊ ကိုယ်စိတ်ချမ်းသာ ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ အနုဘောတိ၊ ခံစား၏။ တံ၊ ထိုသို့ကောင်းသော အကျင့်သဘောရှိသော သူကို။ တထံ၊ မဖောက်မပြန်။ ဓမ္မဒေဿာတိ၊ တရားကိုမြငင်သော သူဟူ၍။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိတို့သည်။ အာဟု၊ ဆိုကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ အခိလော၊ စေတော်ခိလစသောငါးပါးသော တံသင်းငြောင့်မှကင်းပြီးသော။ ပဓာန ဝါ၊ သမ္မပဓာန်း လုံ့လနှင့် ပြည့်စုံထသော။ ဝိသုဒ္ဓေါ၊ နီဝရဏဟု ဆိုအပ်သော တိမ်တိုက်မှ ကင်းသဖြင့် အထူးထူးအပြားပြား စင်ကြယ်စွာထသော။ ဘိက္ခု၊ သံသရာ ဘေးကို ရှုလေ့ရှိသော ရဟန်းသည်။ နီဝရဏာနိ၊ ကာမစ္ဆန္ဒနီဝရဏ စသည်တို့ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်စွန့်၍။ မာနဉ္စ၊ ကိုးပါးအပြားရှိသော မာန်ကိုလည်း။ အသေသံ၊ အကြွင်းမရှိ။ ပဟျာယ၊ အရဟတ္တမဂ်ဖြင့် စွန့်၍။ သမိတာဝီ၊ ခပ်သိမ်းသော ကိလေသာတို့မှ ငြိမ်းပြီးသည်ဖြစ်၍။ ဝိဇ္ဇာယ၊ သုံးပါးအပြားရှိသော ဝိဇ္ဇာဖြင့်။ အန္တကရော၊ အဆုံးကိုပြု၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ဩဝါဒေတိ၊ ဆုံးမ၏။ အဟံ၊ ငါဝင်္ဂီသသည်။ ကာမရာဂေန၊ ကာမရာဂဖြင့် အဖန်တလဲလဲလောင်၏။ ဂေါတမ၊ ဂေါတမတပည့်သျားဖြစ်သော ငါ့ရှင်။ သဓုအာယာစာမိ၊ တောင်းပန်ပါ၏။ မေ၊ ငါ့အား။ အနုကမ္ပာယ၊ အစဉ်သနားသဖြင့်။ နိဗ္ဗပနံ၊ ရာဂ၏ငြိမ်းကြောင်းရာဂ၏ငြိမ်းစေခြင်ငှာ စွမ်းနိုင်သော အယူကို။ ဗြူဟိ၊ ဟောပါလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယာစိတော၊ ဝင်္ဂိသထေရ်သည်တောင်းပန်အပ်သည်ဖြစ်၍။ အာယသ္မာအာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ဝိပရိယေသာ၊ အသုဘကိုသုဘဟုဖောက်ပြန်သော အယူရှိသော။ သညာယ၊ အမှတ်ဖြင့်။ တေ၊ သင်။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို ကာမရာမသည်။ ပရိဍယှတိ၊ အဖန်တလဲလဲလောင်၏။ ရာဂူပသံဟိတံ၊ မိမိတို့လက် ခြေနားနှာခေါင်းစသော အလုံးစုံသော ကုယ်၌တပ်သော ရာဂနှင့်ယှဉ်သော။ သုတံ၊ ဤကိုယ်တင့်တယ်၏လက်ခြေမျက်နှာတင့်တယ်၏ ဤသို့စသော။ နိမိတ္တံ၊ ကိလေသာဖြင့် ဖျက်ဆီးကြောင်းကို။ ပရိဝဇ္ဇေဟိ၊ ထိုသုဘသညာကိုပယ်၍ အသုဘသညာဖြင့် ကြဉ်ဘိလော။ အသုဘယ၊ ဤမိန်းမတို့ကားကိုးပါးသော ဒွါရတို့မှ မပြတ်ယိုစီးသော ကျင်ကြီးကျင်ငယ်နှပ်တံတွေးစသော အပုပ်ဖြင့် ပြည့်သော ကြောင့် မတင့်တယ်ဟူသော အသုဘ၌ဖြစ်သော။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ဘာဝေဟိ၊ ပွားစေလော။ ဧကဂ္ဂံ၊

၃၃၇+၃၃၈+ တည်ကြည်စွာတခုတည်းသောအာရုံ၌။ သုသမာဟိတံ၊ ကောင်းစွာထားသည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဘာဝေတိ၊ ပွားစေလော။ တဝ၊ သင်၏။ အသုဘာနုပဿနံ၊ မတင့်တယ်ဟုအဘန်တလဲလဲ ရှုခြင်းကို။ သုကရံ၊ ကောင်းစွာပြုခြင်းဟူ၍။ အက္ခာမိ၊ ငါဆို၏။ ကာယဂတာသတိ၊ ဆံအမွေးခြေသည်းလက်သည်းသွားအရေစသောသုံးဆဲ့နှစ်ပါးသောအစု၌ဖြစ်သော။ သတိ၊ အကြိမ်များစွာပွားစေခြင်းနှင့်ယှဉ်သောသတိကို။ အတ္ထု၊ ဖြစ်စေလော။ နိဗ္ဗိဒါဗဟုလော၊ အတ္ထဘော၌ငြီးငွေ့ခြင်းများသည်လည်း။ ဘဝ၊ ဖြစ်စေလော။ အနိမိတ္တဉ္စ၊ နိစ္စသုခနိမိတ်စသည်တို့ကိုခွာသဖြင့်အနိစ္စအနုပဿနာအထူးဟုဆိုအပ်သောနိမိတ်ကင်းခြင်းမည်သည်ကိုလည်း။ ဘာဝေဟိ၊ ပွားစေလော။ မာနာနုသယဉ္စ၊ မာနာနုသယကိုလည်း။ ဥဇ္ဇဟ၊ ထိုအနိစ္စ နုပဿနာကိုပွားစေသည်ရှိသော်အရဟတ္တမဂ်ကိုရသဖြင့်စွန့်ဘိလော။ တတော၊ ထိုနောင်မှ။ မာနာဘိသမယာ၊ မာနကိုဒဿနာဘိသမယပဟာနာဘိသမယဖြင့်ကောင်းစွာပယ်ခြင်းကြောင့်။ ဥပသန္တော၊ ရာဂအစရှိသည်တို့မှငြိမ်းသည်ဖြစ်၍။ စရိဿတိပိဟရိဿတိ၊ နေရလတ္တံ့။ ယာယဝါစာယ၊ အကြင်စကားဟူသောအကြောင်းကြောင့်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ နတာရယေ၊ နှလုံးမသာယာခြင်းဖြင့်မပူပန်မနှိပ်စက်ရာ။ ပရေစ၊ တပါးသောသူတို့ကိုလည်း။ နဝိဟိံသေယျ၊ မဖျက်ဆီးမနှိပ်စက်ရာ။ သာဝါစာ၊ ထိုစကားသည်။ ဝေါ၊ စင်စစ်။ သုဘာသိတာသုဘာသိတာနာမ၊ ကောင်းစွာဆိုအပ်သောစကားမည်သည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ တမေဝဝါစံ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော စကားကိုသာလျှင်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။ ယာဝါစာ၊ အကြင်စကားသည်။ ပဋိနန္ဒိတာ၊ မျက်မှောက်အဖြစ်ဖြင့်နှစ်သက်အပ်ချစ်မြတ်နိုးအပ်၏နောင်အခါ၌နာကုန်သောသူတို့ သည်ကောင်းစွာခံလင့်အပ်၏။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ပိယဝါစမေဝ၊ ချစ်ဘွယ်သောစကားကိုသာလျှင်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။ ယံဝါစံ၊ အကြင်စကားကို။ ဘာသန္တော၊ ဆိုသည်ရှိသော်။ ပရေသံ၊ သူတပါးတို့သည်။ ပါပါနိအပိယာနိ၊ မဆုတ်အပ်ကုန်သော။ အနိဋ္ဌာနိ၊ အလိုမရှိကုန်သော။ ဖရုသဝါစာနိ၊ ကြမ်းတန်းသောစကားတို့ကို။ အနာဒါယအဂဟေတွာ၊ မယူမူ၍။ ပိယံပိယဝါစံ၊ ချစ်ဘွယ်သောစကားကို။ ဘာသတေ၊ ဆိုရာ၏။ ဝေ၊ စင်စစ်။ သစ္စံ၊ မချွတ်မယွင်းမှန်သော။ အမတဝါစာ၊ သေခြင်းကင်းသောနိဗ္ဗာန်ကိုပြတတ်သောစကားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ယာအယံဝါစာနာမ၊ အကြင်စကားမည်သည်ကား။ ဧသဧသောဓမ္မော၊ ဤသဘောတရားသည်။ သနန္တနော၊ ရှေး၌ဖြစ်သော။ စရိယာပဝေဏီ၊

၃၃၈+၃၃၉+ အကျင့်အစဉ်တည်း။ သစ္စေဝ၊ မှန်သည်၌လည်းကောင်း။ အတ္ထေစ၊ မိမိအကျိုးစီးပွားသူတပါးအကျိုးစီးပွား၌လည်းကောင်း။ ဓမ္မေစ၊ ထိုအကျိုးစီးပွား၏ အကြောင်းဖြစ်သောအကျင့်တရား၌လည်းကောင်း။ ပတိဋ္ဌိတာ၊ တည်ကုန်သောသူတို့ကို။ သန္တောသန္တောဣတိ၊ သူတော်ကောင်းမည်ကုန်၏ဟူ၍။ အာဟု၊ ပညာရှိတို့ဆိုကုန်၏။ ခေမံ၊ ဘေးမရှိသော။ နိဗ္ဗာနံ၊ နိဗ္ဗာန်သို့။ ပတ္တိယာ၊ ရောက်စေခြင်းငှာ။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကရိယာယ၊ အဆုံးကိုပြုခြင်းငှာ။ ယံဝါစံ၊ အကြင်စကားကို။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝါစာနံ၊ စကားတို့ထက်။ ဥတ္တမံ၊ မြတ်သောစကားမည်၏။ ဂမ္ဘိရပညော၊ နက်နဲသောခန္ဓာအာယတနစသည်တို့၌ဖြစ်သောသိမ်မွေ့သောပညာနှင့် ပြည့်စုံသောကြောင့်နက်နဲသောပညာလည်းရှိထသော။ မေဓာဝီ၊ မေဓဟုဆိုအပ်သောဓမ္မ ဩဇာပညာနှင့်ပြည့်စုံထသော။ မဂ္ဂေါမဂ္ဂဿကောဝိဒေါ၊ ဤကားဒုဂ္ဂတိ၏အကြောင်း ဤကားသုဂတိ၏အကြောင်းဤကားနိဗ္ဗာန်၏အကြောင်းတည်းဟူ၍ဤသို့အကြောင်း ဟုတ်သည်မဟုတ်သည်၌လိမ္မာသောပညာရှိတော်မူထသော။ မဟာပညော၊ သာဝကပါရမီ ဉာဏ်၏အထွတ်အထိပ်သို့ရောက်သောအထူးသဖြင့်ကြီးသောပညာရှိထသော။ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟောပေ၏။ သော၊ ထိုအရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ သံခိတ္တေနပိ၊ အကျဉ်းအားဖြင့်လည်း။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဝိတ္ထာရေနပိ၊ အကျယ်အားဖြင့်လည်း။ ဘာသတိ၊ ဟောတော်မူ၏။ သာဠိကာယ၊ သာဠိကာသည်။ နိဂ္ဃောသောဝိယ၊ သာယာစွာအသံကိုတွန်သကဲ့သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထိုအတူ။ ပဋိဘာနံ၊ သမုဒ္ဒရာလှိုင်းတံပိုးကဲ့သို့အဆင့်ဆင့်အဆုံးမရှိသတ္တဝါတို့ဉာဏ်၌ထင်သောတရားကို။ ဥဒိယျတိနိစ္ဆရဣတိ၊ မြွက်တော်မူ၏။ တံဓမ္မံ၊ ထိုတရားကို။ ဒေသေန္တဿ၊ ဟောသော။ တဿ၊ တရားစစ်သူကြီးသဘွယ်ဖြစ်သောအရှင်သာရိပုတ္တရာ၏။ မဓုရံ၊ သာယာစွာသော။ ဂိရံ၊ အသံကို။ သုဏန္တိ၊ ရိုသေစွာနာကုန်၏။ ရဇ္ဇနီယေန၊ နာဘွယ်သော။ ဝဂ္ဂုနာ၊ ပြေပြစ်စွာနှလုံးကိုဆောင်သောအသံဖြင့်လည်းကောင်း။ ဘိက္ခဝေါ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဥဒ္ဓဂ္ဂစိတ္တာ၊ တက်ကြွသောပီတိအစွမ်းဖြင့်မတွန့်တိုသောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ မုဒိတာ၊ ဝမ်းမြောက်ခြင်းနှင့်ပြည့်စုံကုန်သည်ဖြစ်၍။ သောတံဩဓေန္တိ၊ နားထောင်ကုန်၏။ အဇ္ဇပန္နရသေ၊ တဆဲ့ငါးရက်မြောက်သောယခုနေ့၌။ ဝိသုဒ္ဓိယာ၊ စင်ကြယ်ခြင်းအကျိုး

၃၃၉+၃၄၀+ ဌာဝိသုဒ္ဓိပဝါရဏာဖြင့်။ ပဉ္စသတာ၊ ငါးရာအတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သမဂတာ၊ ဘုရားမြတ်စွာကိုခြံရံ၍နေခြင်းသင်အံသရဇ္ဈာယ်ခြင်း၏ အစွမ်းဖြင့်စည်းဝေး၍နေကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေစ၊ ထိုငါးရာသောရဟန်းတို့ သည်ကား။ သံယောဇနဗန္ဓနစ္ဆိဒါ၊ သံယောဇဉ်ဟုဆိုအပ်သောအစဉ်ဖွဲ့တတ်သောကိလေသာ တို့ကိုဖြတ်၍တည်ကုန်ပြီ။ အနီဃာ၊ ကိလေသာဟူသောဆင်းရဲခြင်းမှကင်းကုန်ပြီ။ ခီဏာပုနဗ္ဘဝါ၊ ကုန်ပြီးသောတဘန်ဘဝသစ်၌ဖြစ်ခြင်းရှိကုန်ပြီ။ ခီဏာပုနဗ္ဘဝါ၊ ကုန်ပြီးသောတဘန်ဘဝသစ်၌ဖြစ်ခြင်းရှိကုန်ပြီ။ ဣသိ၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ သီလက္ခန္ဓစသော တရားကိုရှာမှီးကုန်ပြီ။ အပစ္စပရိဝါရိတော၊ အမတ်အပေါင်းခြံရံအပ်သော။ စက္ကဝတ္တိရာဇာ၊ စကြာမင်းသည်။ သမန္တာ၊ လေးကျွန်းလေးမျက်နှာဟုဆိုအပ်သော လက်ဝန်းကျင်သောအရပ်မှ။ သာဂရန္တံ၊ သမုဒ္ဒရာအဆုံးရှိသော။ ဣမံမတိံ၊ ဤကျွန်းကြီးလေးကျွန်းကျွန်းငယ်နှစ်ထောင်မြေအပြင်၌ရှိသောလူအပေါင်းကို။ အနုပရိယေတိအနုပရိဝတ္တတိယထာ၊ အစိုးရသည်အဖြစ်ဖြင့်မိမိ အလိုသို့ချည်းလိုက်စေနိုင် သကဲ့သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထိုအတူ။ ဝိဇိတသင်္ဂါမံ၊ ကိလေသာဟုဆိုအပ်သောအောင်ပြီးသော စစ်မြေအရပ်ရှိတော်မူထသော။ အတ္ထဝါဟံ၊ အရိယမဂ္ဂင်ရှစ်ပါးဟူသောရထားထက်တင်၍ ဝေနေယျသတ္တဝါတို့ကိုသံသရာဟူသောခရီးခဲမျထုတ်ဆောင်ကယ်တင်တော်မူတတ်ထသော။ အနုတ္တရံ၊ သီလသမာဓိစသောဂုဏ်ဖြင့်တူသောရှိတော်မမူထသော။ သတ္ထာရံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ မစ္စုဟာယိနော၊ ဒေဝပုတ္တမာရ်ကိလေသမာရ်စသောမာရ်တို့၏ သဟဲဖြစ်သောသေခြင်းကိုပယ်ကုန်ပြီးထသော။ တေဝိဇ္ဇာ၊ ဝိဇ္ဇာသုံးပါးနှင့်ပြည့်စုံ ကုန်ထသော။ သာဝကာ၊ တပည့်သားတော်တို့သည်။ ပယိရုပါသန္တိ၊ ဆည်းကပ်ခစားကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ပုတ္တာ၊ သားတော်ဖြစ်ကုန်သော ရဟန္တာငါးရာတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဧတ္ထ၊ ဤငါးရာသောဘုရားတပည့်သားတော် အပေါင်း၌။ ပလာသော၊ ကိုယ်တွင်း၌သီလသမာဓိစသောဂုဏ်အနှစ်မှကင်းသောသူသည်။ နဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ တဏှာသလ္လဿ၊ တဏှာတည်းဟူသောငြောင့်ကို။ ဟန္တာရံ၊ နှုတ်ပယ်တော်မူတတ်သော။ အာဒိစ္စဗန္ဓုနံ၊ နေမင်း၏အဆွေဖြစ်တော်မူသော ဘုရားသခင်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝန္ဒေဝန္ဒာမိ၊ ရှိခိုးပါ၏။ ဝိရဇံ၊ ကင်းပြီးသောကိလေသာဟူသောမြူရှိထသော။ ဓမ္မံ၊ နိဗ္ဗာန်နှင့်စပ်သောတရားကို။ ဒေသေန္တံ၊ ဟောတော်မူတတ်သော။ သုဂတံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဘိက္ခုနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ပရောသဟဿံ၊ တထောင့်သုံးရာငါးဆယ်သောရဟန်းသည်။ ပယိရုပါသတိ၊ အရိုအသေ

၃၄၀+၃၄၁+ ဆည်းကပ်၏။ နိဗ္ဗာနေ၊ နိဗ္ဗာန်၌။ အကုတောဘယံ၊ တစုံတခုသောဘေးသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဝိပုလံ၊ ပြန့်ပြောစွာထသော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓဒေသိတံ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ သုဏန္တိ၊ အရိုအသေနာကုန်၏။ သမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခုသံဃပုရက္ခတော၊ ရဟန်းအပေါင်းခြံရံအပ်သည်ဖြစ်၍။ သောဘတိဝတ၊ ကြယ်များဘောင်ဝယ်လကဲ့သို့ တင့်တယ်စွတကား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ နာဂေါနာမ၊ မကောင်းမှုကိုပြုတော် မမူတတ်သောကြောင့်နာဂအမည်ရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ ဣသိနံ၊ ဝိပဿီအစရှိသော ဘုရားရှင်ဟုဆိုအပ်သောဣသိတို့၏။ သတ္တမော၊ ခုနစ်ဆူမြောက်သော။ ဣသိ၊ ဘုရားရှင်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ မဟာမေဃောမဟာမေဃောဣဝ၊ စတုဒ္ဒသီနေ့၌ရွာသောမိုဃ်းကြီးကဲ့သို့။ ဟုတွာန၊ ဖြစ်၍။ သာဝကေ၊ တပည့်သားတော်တို့ကို။ အသိဝဿတိ၊ တရားတည်းဟူသောမိုဃ်းဖြင့်ရွာစေတော်မူ၏။ ဒိဝါ၊ နေ့အခါ၌။ ဝိဟာရာ၊ ကိုယ်တော်တည်းကိန်းတော်မူရာအရပ်မှ။ နိက္ခမ၊ ထွက်တော်မူ၍။ သတ္ထုဒဿနကမျတာယ၊ ဘုရားမြတ်စွာကိုဖူးမြင်ခြင်းငှာအလိုရှိသဖြင့်။ သာဝကော၊ တပည့်သားဖြစ်သော။ ဝင်္ဂီကော၊ ဝင်္ဂီကအမည်ရှိသောအကျွန်ုပ်သည်။ မဟာဝီရ၊ ကြီးစွာသောလုံ့လရှိတော်မူသောအရှင်ဘုရား။ တေ၊ အရှင့်ဘုရား၏။ ပါဒေ၊ ခြေတော်တို့ကို။ ဝန္ဒတိ၊ ရှိခိုးပါ၏။ မာရဿ၊ မာရ်မင်း၏။ ဥမ္မဂ္ဂပထံ၊ ထက်မျက်စွာသော ကိလေသာကိုဖြစ်စေတတ်သောအကြောင်းကို။ အဘိဘုယျဆိန္ဒိတွာ၊ ဖြတ်တော်မူ၍။ ခိလာနိ၊ ရာဂအစရှိသောတံသင်းတို့ကို။ ပဘိဇ္ဇဘိန္ဒိတွာ၊ ဖျက်ဆီး၍။ စရသိ၊ ကြွတော်မူ၏။ ဗန္ဓနံပမုဉ္စကရံ၊ ကိလေသာတည်းဟူသောအနှောအဖွဲ့ကိုဖြေခြင်းကိုပြုတော်မူတတ်သော။ အသိတံအနိဿိတံ၊ ရာဂစသည်ကိုမှီးခြင်းမရှိသော။ ဘာဂသော၊ သတိပဋ္ဌာနစသော အဘို့အားဖြင့်။ ပဋိသဇ္ဇ၊ ခွဲခြမ်းဝေဘန်ခြင်းကိုပြု၍။ ဒေသေန္တံ၊ ဟောတော်မူတတ်သော။ တံတထာဂတံ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားကို။ ပဿထ၊ ရှုကုန်လော။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ ဩဃဿ၊ ကာမောဃစသောဩဃလေးပါးမှ။ နိတ္ထရဧတ္ထံ၊ ထွက်မြောက်စေခြင်းအကျိုးငှာ။ အနေကဝိဟိတံ၊ သတိပဋ္ဌာန်စသည်အစွမ်းဖြင့်များသောအပြားရှိသော။ မဂ္ဂံ၊ နိဗ္ဗာန်သို့ဆောင်တတ်သောတရားကို။ အက္ခာသိ၊ ဟောတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ တသ္မိံအမတေ၊ ထိုသေခြင်းကင်းသောနိဗ္ဗာန်သို့ဆောင် တတ်သောတရားကို။ အက္ခာတေ၊ ဟောတော်မူသည်ရှိသော်။ ဓမ္မဒဿာ၊ တရားကိုရှုလေ့ရှိကုန်သောသူတို့သည်။ အသံဟိရာ၊ တစုံတခုသောတွန့်တို

၃၄၁+၃၄၂+ ချင်းမရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဌိတာ၊ တည်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ပဇ္ဇောတကရော၊ ဝိဇ္ဇာဟူသောမှောင်ကိုပယ်ဖျောက်သဖြင့်အလင်းကိုပြုတတ်သော အရဟတ္တမဂ်ဉာဏ်ကို။ အဘိဝိဇ္ဈအဘိဝိဇ္ဈိတွာ၊ ထိုးထွင်း၍သိတော်မူပြီး၍။ သဗ္ဗံဌိတီနံ၊ အလုံးစုံသောဒိဋ္ဌိတို့၏အကြောင်းဝိညာဏဌိတိတို့ကို။ အတိက္ကမ၊ လွန်တော်မူ၍။ အတိက္ကမဘူတံနိဗ္ဗာနံ၊ လွန်ရာဖြစ်၍ဖြစ်သောနိဗ္ဗာန်ကို။ အဒ္ဒါအဒ္ဒသ၊ မြင်တော်မူ၏။ နိဗ္ဗာနံ၊ နိဗ္ဗာန်တရားကို။ ဥတွာစ၊ သဗ္ဗညုတဉာစ်ဖြင့်သိပြီး၍လည်းကောင်း။ သစ္ဆိကတွာစ၊ မဂ်ဉာဏ်ဖြင့်နိဗ္ဗာန်ကိုမျက်မှောက်ပြုပြီး၍၎င်း။ ဒသဋ္ဌာနံ၊ ဆယ်ပါးသောအကြောင်းရှိသော။ အဂ္ဂံ၊ မြတ်သောတရားတော်ကို။ သောဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ အဒေသယိ၊ ပဉ္စဝဂ္ဂီရဟန်းတို့အားဟောတော်မူပြီ။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့်။ ဓမ္မေ၊ နိဗ္ဗာန်ရခြင်း၏အကြောင်းဖြစ်သောတရားကို။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သုဒေသိတေ၊ ကောင်းစွာဟောအပ်သည်ရှိသော်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဝိဇာနတံဝိဇာနန္တေဟိ၊ သိသောသူတို့သည်။ ပမာဒေါ၊ မေ့လျော့ခြင်းကို။ ကောကာတဗ္ဗော၊ အဘယ်သို့ပြုပါအံ့ နည်း။ နကာတဗ္ဗောဧဝ၊ မပြုအပ်သလျင်ကတည်း။ တသ္မာ၊ ထိုသို့တရားကိုကောင်းစွာ ဟောတော်မူအပ်၏ဟု သိသောသူသည်မမေ့မလျော့ပြုအပ်သောကြောင့်။ တဿဘဂဝတော၊ ထိုမြတ်စွာဘုရား၏။ သာသနေ၊ သာသနာတော်၌။ တထာဂတံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ နမဿံနမဿန္တော၊ ရှိခိုးလျက်။ အပ္ပမတ္တော၊ မမေ့မလျော့။ သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ အနုသိက္ခေ၊ သုံးပါးသောသိက္ခာဝိပဿနာအစဉ်မဂ်အစဉ်ဖြင့် အဘန်တလဲလဲသင်ရာ၏။ တိဗ္ဗနိက္ကမော၊ မြဲမြံသောလုံ့လရှိသော။ သုခဝိဟာရာနံ၊ မျက်မှောက်၌ချမ်းသာစွာနေကြောင်းဖြစ်ကုန်သော။ ဝိဝေကာနံ၊ သုံးပါးသောဝိဝေကတို့ကို။ အဘိဏှတော၊ မပြတ်။ လာဘီ၊ ရသော။ ကောဏ္ဍညော၊ ကောဏ္ဍညအမည်ရှိသော။ ယောထေရော၊ အကြင်မထေရ်သည်။ ဗုဒ္ဓါနုဗုဒ္ဓေါ၊ ဘုရားသခင်သည်ရှေးဦးစွာ သစ္စာလေးပါးတရားကိုသိပြီးမှနောက်၌အလုံးစုံသောတပည့်တို့၏ရှေးဦးစွာ ဘုရားအတူသစ္စာလေးပါးတရားကိုသိ၏။ သတ္ထုဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သာသနကာရိနာ၊ ဆုံးမတော်မူတိုင်းပြုလေ့ရှိသောကောဏ္ဍညထေရ်မြတ်သည်။ သာဝကေန၊ သာဝကအပေါင်းသည်။ ယံဓမ္မံ၊ အကြင်သစ္စာလေးပါးပဋိသမ္ဘီဒါလေးပါးစသော တရားသို့။ ပတ္တဗ္ဗံ၊ ရောက်အပ်၏။ တံသဗ္ဗံ၊ ထိုအလုံးစုံသောသာဝကတို့သည်ရအပ်သော တရားအပေါင်းသို့။ အပ္ပမတ္တဿ၊ မမေ့မလျော့သည်ဖြစ်၍။ သိက္ခတောသိက္ခန္တေန၊ ကျင့်သော။ အဿအနေန၊ ဤကောဏ္ဍည

၃၄၂+၃၄၃+ မထေရ်သည်။ အနုပတ္တံ၊ အစဉ်အတိုင်းရောက်အပ်ပြီ။ သောကောဏ္ဍညော၊ ထိုကောဏ္ဍညမထေရ်သည်။ မဟာနုဘာဝေါ၊ ကြီးသောတန်ခိုးအာနုဘော်လည်းရှိ၏။ တေဝိဇ္ဇော၊ ပုဗ္ဗေနိဝါသစသောဝိဇ္ဇာသုံးပါးနှင့်လည်းပြည့်စုံ၏။ စေတောပရိယကောဝိဒေါ၊ စေတောပရိယအဘိညာဉ်၌လည်းလိမ္မာ၏။ ဗုဒ္ဓဒါယာဒေါ၊ ဘုရားသခင်၏အမွေခံဖြစ်သော။ သောကောဏ္ဍညော၊ ထိုကောဏ္ဍညအထေရ်သည်။ သတ္ထုနော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပါဒေ၊ ခြေတော်တို့ကို။ ဝန္ဒတိ၊ ရှိခိုး၏။ နဂဿ၊ ဣသိဂိလိတောင်၏။ ပေဿ၊ နံပါးဖြစ်သော ကျောက်ညိုအပြင်၌။ အာသိနံ၊ နေသော။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲအပေါင်း၏။ ပါရဂုံ၊ အဆုံးဖြစ်သောနိဗ္ဗာန်သို့ရောက်သော။ မုနိံ၊ သံသရာပစ္စုပ္ပန်အကျိုးနှစ်ပါးကိုမြင်တတ်သော ကြောင့်မုနိအမည်ရှိသောမြတ်စွာဘုရားကို။ မစ္စုဟာယိနော၊ သေခြင်း၏အကြောင်းဖြစ်သော ကိလေသမာရ်စသည်ကိုဖျက်ဆိးပြီးထသော။ တေဝိဇ္ဇာ၊ ဝိဇ္ဇာသုံးပါးနှင့်ပြည့်စုံကုန်သော။ သာဝကာ၊ တပည့်သားတော်တို့သည်။ ပယိရုပါသန္တိ၊ ဆည်းကပ်ခစားကုန်၏။ မဟိဒ္ဓိကော၊ ကြီးသောတန်ခိုးရှိသော။ မောဂ္ဂလာနော၊ အရှင်မောဂ္ဂလာန်သည်။ နေသံဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန္တာ ဖြစ်သောရဟန်းတို့၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ သမနွေသံသမနွေသန္တော၊ စုံစမ်းဆင်ခြင်သည်ရှိသော်။ စေတသာ၊ မိမိ၏စေတောပရိယအဘိညာဉ်ဖြင့်။ နိရုပဓိံ၊ အလုံးစုံသောဥပဓိတို့၏ ကင်းရာဖြစ်သော။ ဝိမုတ္တိံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ အနုပရိယေတိ၊ အစဉ်အတိုင်းပိုင်းခြား၍သိ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိုအပ်ပြီးသောနည်းဖြင့်။ သဗ္ဗင်္ဂသမ္ပန္နံ၊ အလုံးစုံသောသာဝကတို့၏ ပြည့်စုံခြင်းတို့ဖြင့်အလုံးစုံသောအင်္ဂါနှင့်ပြည့်စုံသော။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲအပေါင်း၏။ ပါရဂုံ၊ အဆုံးဖြစ်သောနိဗ္ဗာန်သို့ရောက်တော်မူပြီးသော။ အနေကာကာရသမ္ပန္နံ၊ အနာဝရဏဒသဗလ စသောများသောကျေးဇူးအပေါင်းနှင့်ပြည့်စုံတော်မူသော။ မုနိံ၊ မောနဟုဆိုအပ်သော သဗ္ဗညုတဉာဏ်နှင့်ပြည့်စုံတော်မူသော။ ဂေါတမံ၊ ဂေါတမဘုရားရှင်ကို။ သာဝကာ၊ တပညသားတော်တို့သည်။ ပယိရုပါသန္တိ၊ ဆည်းကပ်ခစားကုန်၏။ ကိမိဝ၊ အဘယ်ကဲ့သို့နည်း ဟူမူကား။ ဝိဂတဝလာယဟကေ၊ ကင်းသောတိမ်တိုက်ရှိသော။ နဘေ၊ ကောင်းကင်၌။ စန္ဒော၊ လသည်။ ဝိရောစတိယထာစ၊ တင့်တယ်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဝီတိမလော၊ တိမ်တိုက်ဆီးနှင်းစသောငါးပါးသောအညစ်အကြေးကင်းသော။ ဘာဏုမာ၊ နေမင်းသည်။ ဝိရောစတိယထာစ၊ တင့်တယ်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဧဝံတထာ၊ ထိုအတူ။ အင်္ဂီရသ၊ ကိုယ်တော်မှပြိုးပြိုးပြက်ထွက်သောအရောင်ရှိတော်မူသော။ မဟာမုနိ၊ ဘုရား

၃၄၃+၃၄၄+ မြတ်။ တွံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ သဗ္ဗာလောကံသဗ္ဗလောကေ၊ အလုံးစုံသောလူ၌။ ယသာသာ၊ တပည့်သားအခြံအရံဖြင့်။ အတိရောစသိ၊ လွန်ကဲစွာတင့်တယ်တော်မူ၏။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးအခါ၌။ ကာဝေယျမတ္တာ၊ ပြုအပ်သောအမှုဖြင့်ထောင်လွှားသောမာန်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဂါမာဂါမံ၊ တရွာမှတရွာသို့။ ပုရာပုရံ၊ တမြို့မှတမြို့သို့။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဝိစရိမှ၊ သွားလာကြကုန်၏။ အထ၊ ထိုသို့သွားလာသောအခါ၌။ သဗ္ဗဓမ္မာနံ၊ ခပ်သိမ်းသောညေယျဓံ တရားငါးပါးတို့၏။ ပါရဂုံ၊ အဆုံးတိုင်အောင်သိတော်မူသော။ သမ္ဗုဒ္ဓံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဒ္ဒသာမ၊ ဖူးမြင်ရကုန်ပြီ။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲအပေါင်း၏။ ပါရဂူ၊ အဆုံးသို့ရောက်တော်မူ ပြီးသော။ သောမုနိ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ မေ၊ ငါ့အား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဓမ္မံ၊ ဟောတော်မူသောတရားတော်ကို။ သုတွာ၊ ကြားနာရသောကြောင့်။ နောအမှာကံ၊ ငါတို့အား။ အဒ္ဓါ၊ စင်စစ်။ ရတနတ္ထယံ၊ ရတနာသုံးပါးအပေါင်းသည်။ ဥပကာရတာယ၊ ကျေးဇူးပြုခြင်းငှာ။ ဥဒပဇ္ဇထ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိမနသိကတွာ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်း၍။ မုနိမှိ၊ ဘုရားသခင်၌။ ပသိဒိမှာ၊ ငါတို့ကြည်ညိုကုန်ပြီ။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တဿ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရား၏။ ဝစနံ၊ သစ္စာလေးပါးတရားနှင့်စပ်သော တရားစကားကို။ သုတွာ၊ ကြားနာရ၍။ ခန္ဓေ၊ ငါးပါးသောခန္ဓာတို့ကိုလည်းကောင်း။ အာယတနာနိစ၊ တဆဲ့နှစ်ပါးသောဓာတ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဝိဒိတွာန၊ ရုပ်စသည်ဖြင့်ခွဲ ဝေသောအားဖြင့်လည်းကောင်းအနိစ္စအစရှိသောအားဖြင့်လည်းကောင်းမဂ်၏ရှေ့အဘို့၌ ဖြစ်သောဉာဏ်ဖြင့်သိ၍။ အနဂါရိယံ၊ ရဟန်းတို့ဘောင်၌။ ပဗ္ဗဇိံ၊ ရဟန်းပြု၏။ တထာဂတာ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့သည်။ ဣတ္ထီနဉ္စ၊ မိန်းမတို့၏လည်းကောင်း။ ပုရိသာနဉ္စ၊ ယောကျ်ားတို့၏လည်းကောင်း။ သာသနကာရကာ၊ ဘုရားရှင်တို့၏ဆုံးမတော်မူ တိုင်းပြုတတ်ကုန်သော။ ယေတေသတ္တာ၊ အကြင်သတ္တဝါတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဗဟူနံ၊ များစွာကုန်သော။ တေသံ၊ ထိုဘုရားဆုံးမတိုင်းကျင့်ကုန်သောသတ္တဝါတို့၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဥပ္ပဇ္ဇန္တိဝတ၊ ဖြစ်စွတကား။ ဝတဧကန္တေန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ ဗောဓိံ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်သို့။ အဇ္ဈာဂမာအဓိဂမတ္တာ၊ ရောက်ကုန်သော်။ မုနိ၊ ဘုရားရှင်တို့သည်။ ယေ၊ အကြင်ရဟန်းယောကျ်ားရဟန်းမိန်းမတို့သည်။ နိယာမဂတဒ္ဒသာ၊ အထက်မဂ်အထက် ဖိုလ်ဟဆိုအပ်သောသမ္မတ္ထနိယာမသို့ရောက်ကုန်သည်ဖြစ်၍အလုံးစုံကိုမြင်နိုင်ကုန်၏။ ဗဟူနံ၊ များစွာကုန်သော။ ဧတေသံဘိက္ခူနဉ္စ၊ ထိုရဟန်းတို့၏လည်းကောင်း။

၃၄၄+၃၄၅+ ဧတေသံဘိက္ခုနီနဉ္စ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့၏လည်းကောင်း။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဥပ္ပဇ္ဇန္တိဝတ၊ ဖြစ်ကုန်စွတကား။ စက္ခုမတာစက္ခုမန္တေန၊ စက္ခုငါးပါးနှင့်ပြည့်စုံတော်မူသော။ အဒိစ္စဗန္ဓုနာ၊ နေမင်း၏အဆွေဖြစ်တော်မူသော။ ဗုဒ္ဓေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပါဏိနံ၊ သတ္တဝါတို့အား။ အနုကမ္ပာယ၊ သနားတော်မူသဖြင့်။ စတ္တာရိ၊ လေးပါးကုန်သော။ အရိယသစ္စာနိ၊ အရိယသစ္စာတို့ကို။ သုဒေသိတာသုဒေသိတာနိ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ ဧတာနိသစ္စာနိ၊ ထိုသစ္စာလေးပါးတရားတို့သည်။ သေယျထာကတမာနိ၊ အဘယ်သည်တို့ နည်းဟူမူကား။ ဒုက္ခံ၊ ဒုက္ခသစ္စာလည်းကောင်း။ ဒုက္ခသမုပ္ပါဒံ၊ ဒုက္ခဖြစ်ကြောင်းဖြစ်သော သမုဒယသစ္စာလည်းကောင်း။ ဒုက္ခဿ၊ ဒုက္ခသစ္စာကို။ အတိက္ကမံ၊ လွန်ကြောင်းဖြစ်သော။ အရိယံ၊ မြတ်သော။ ဒိဋ္ဌိင်္ဂိကံ၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့်ပြည့်စုံသော။ မဂ္ဂံ၊ မဂ္ဂသစ္စာလည်းကောင်း။ ဒုက္ခူပသမဂါမိနံ၊ ဒုက္ခသစ္စာ၏ချုပ်ငြိမ်းရာမဂ္ဂသစ္စာသည်အာရုံပြုသောအားဖြင့်ဖြစ်သော နိရောဓသစ္စာလည်းကောင်း။ ဣမာနိစတ္တာရိ၊ ဤလေးပါးတို့တည်း။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိုအပ်ခဲ့ပြီး သောဒုက္ခသစ္စာစသောအပြားဖြင့်။ တထာအဝိတထာ၊ မဖျောက်မပြန်ကုန်သော။ ဧတေ၊ ထိုဒုက္ခသစ္စာစသောသစ္စာလေးပါးတရားတို့ကို။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ ဝုတ္တာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ တထာ၊ ထိုသို့ဟောတော်မူတိုင်းသောအခြင်းအရာဖြင့်။ ဧတေ၊ ထိုသစ္စာလေးပါးတရားတို့ကို။ မေမယာ၊ ငါသည်။ ဒိဋ္ဌာ၊ အရိယမဂ်ဉာဏ်ဖြင့် ထိုးထွင်း၍ သိအပ်ကုန်ပြီ။ မေမယာ၊ ငါသည်။ သဒတ္ထော၊ အရဟတ္တမဂ်ဉာဏ်ဟုဆိုအပ်သော မိမိအကျိုးကို။ အနုပတ္တော၊ မဂ်အစဉ်အတိုင်းရအပ်ပြီ။ ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သာသနံ၊ အဆုံးအမတော်ဖြစ်သော မဂ်ဟူသောအကျင့်ကို။ ကတံ၊ ဆုံးမတော်မူတိုင်းကျင့်အပ်ပြီ။ မေမမ၊ ငါ၏။ အာဂတံ၊ လာခြင်းသည်။ သွာဂတံသုအာဂတံ၊ ကောင်းသောလာခြင်းသည်။ အာသိဝတ၊ ဖြစ်လေစွတကား။ ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အနီး၌။ မမ၊ ငါ့အား။ ဘဝိဘတ္တေသု၊ အသီးအသီးခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ၍ဟောတော်မူအပ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ ကုသိုလ်အကုသိုလ်အဗျာကတတရားတို့တွင်။ ယံဓမ္မံ၊ အကြင်မဂ်ဖိုလ်တရားသို့။ ဥပါဂမိ၊ ကပ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ အဘိညာပါရဝိပ္ပတ္တော၊ အသိဉာဏ်တို့၏အဆုံးသို့ရောက်၏။ သောတဓာတုံ၊ ဒိဗ္ဗသောတအဘိညာဉ်ကို။ ဝိသောဓိတော၊ သုတ်သင်အပ်ပြီ။ တေဝိဇ္ဇာ၊ ဝိဇ္ဇာသုံးပါးနှင့်ပြည့်စုံသည်။ ဣဒ္ဓိပတ္တော၊ ဣဒ္ဓိဝိဓအဘိညာဉ်သို့ရောက်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်ပြီ။ စေတောပရိ+

၃၄၅+၃၄၆+ ယကောဝိဒေါ၊ စေတောပရိယအဘိဉာဉ်၌လိမ္မာသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်ပြီ။ အနောမပညံ၊ မယုတ်သောမြတ်သောပညာရှိထသော။ သတ္ထာရံ၊ ပစ္စုပ္ပန်သံသရာ အကျိုးစသည်တို့ဖြင့်ဝေနေယျသတ္တဝါတို့အားဆုံးမတော်မူတတ်သောမြတ်စွာဘုရားကို။ ပုစ္ဆာမိ၊ အကျွန်ုပ်မေးလျှောက်ပါ၏။ ယော၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဒိဋ္ဌေဝဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏အဖြစ်၌သာလျှင်။ ဝိစိကိစ္ဆာနံ၊ ယုံမှားခြင်းတို့ကို။ ဆေတွာ၊ ဖြတ်၍။ အဂ္ဂါဠဝေ၊ အဂ္ဂါဠဝဘီလူးသည်သိမ်းဆည်းအပ်သောစေတီဟုဆိုအပ်သောကျောင်း၌။ ဉာဏော၊ ထင်ရှားသော။ ယသဿီ၊ လာဘ်ပူဇော်သကာနှင့်ပြည့်စုံသော။ အဘိနိဗ္ဗုတတ္တော၊ ငြိမ်းပြီးသောသဘောရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ကာလမကာသိ၊ သေခြင်းကိုပြု၏။ တဿ၊ ထိုရဟန်း၏။ နာမံ၊ အမည်ကား။ နိဂြောကပ္ပေါဣတိ၊ ထိုပညောင်ပင်အရင်း၌ နေသောကြောင့်နိဂြောဓကပ္ပဟူ၍။ ဗြာဟ္မဏဿ၊ ဇာတ်အားဖြင့်ပုဏ္ဏားစစ်ဖြစ်သောသူအား။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသောဘုရားမြတ်။ တယာ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ နာမံ၊ အမည်ကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်၏။ သောအဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ မုတ္တိပေခေါ၊ နိဗ္ဗာန်၌ရှုလျက်တည်သော။ အာရဒ္ဓဝီရိယော၊ သမထဝိပဿနာဘာဝနာ၌အားထုတ်ခြင်းလုံ့လနှင့်ပြည့်စုံသော။ ဒဠဓမ္မဿီ၊ ပျက်စီးခြင်းမရှိမြဲမြံစွာတည်သောနိဗ္ဗာန်ကိုမြင်တော်မူတတ်သော။ ယောဘဂဝါ၊ အကြင်မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တံတထာဂတံ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားကို။ နမဿံနမဿန္တော၊ ရှိခိးလျက်။ အစရိဝိဟာရိံ၊ နေပြီ။ သက္က၊ သာကီဝင်မင်းမျိုးဖြစ်တော်မူ သောဘုရားမြတ်။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ မယမ္ပိ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်လည်း။ တံသာဝကံ၊ ထိုနိဂြောဓကပ္ပအမည်ရှိသောတပည့်သားတော်ကို။ အညာတုံ၊ သိခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမ၊ အလိုရှိကုန်၏။ သမန္တစက္ခု၊ ထက်ဝန်းကျင်မြင်နိုင်သောသဗ္ဗညုတဉာဏ်နှင့်ပြည့်စုံ တော်မူသောဘုရားမြတ်။ နောအမှာကံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်တို့သည်။ သဝနာယ၊ ဤပြဿနာ၏ အဖြေက်ုနာခြင်းအကျိုးငှာ။ ဟောတု၊ အကြောင်းဖြစ်သောသောတဓာတ်ဖြင့်။ သမဝတ္ထိတာ၊ ကောင်းစွာနှလုံးသွင်းခြင်းကိုပြု၍တည်ကုန်ပြီ။ တုဝံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ နောအမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ သတ္ထာ၊ ဆရာပေတည်း။ တွံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့ထက်။ အနုတ္တရော၊ အတုမရှိမြတ်တော်မူသည်။ အသိ၊ ဖြစ်ပေ၏။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ ဝိစိကိစ္ဆံ၊ ဝိစိကိစ္ဆာနှင့်တူသောသဘောရှိသောအကြံကို။ ဆိန္ဒေဆိန္ဒာဟိ၊ ဖြတ်တော်မူဘိလော။ ဧတံ၊ ဤယုံမှားခြင်းမှကင်းခြင်း၏အကြောင်းကို။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဗြူဟိ၊ ဟောတော်မူပါလော။ ဘူရိ+

၃၄၆+၃၄၇+ ပည၊ မြေကြီးအထုနှင့်တူသောပညာရှိတော်မူသောဘုရားမြတ်။ တံသာဝကံ၊ ထိုတပည့်သားတော်ဖြစ်သောနိဂြောဓကပ္ပကို။ ပရိနိဗ္ဗုတံ၊ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုလတ်သည်ကို။ ဝေဒယ၊ သိစေတော်မူဘိလော။ သမန္တစက္ခု၊ ထက်ဝန်းကျင်ကိုမြင်နိုင်သောသဗ္ဗညုတဉာဏ်နှင့်ပြည့်စုံ တော်မူသောဘုရားမြတ်။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသောဘုရားသည်။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ မဇ္ဈေဝ၊ အလယ်၌သာလျှင်။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေတော်မူ၍။ အဘာသထ၊ ဟောတော်မူပါလော။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဇာနေယျာမ၊ သိပါကုန်အံ့။ သဟဿနေတ္တော၊ တထောင်သောမျက်စိရှိသော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ ဒေဝါနံ၊ နတ်တို့၏။ မဇ္ဈေ၊ အလယ်၌။ သမ္ပဋိစ္ဆိတဝစနံ၊ စကားကိုကောင်းစွာနာခံသောသူကို။ ဘာသတိယထာ၊ မိန့်ဆိုသကဲ့သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထိုအတူ။ အမှေဟိ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ သမ္ပဋိစ္ဆိတဝစနံ၊ ကောင်းစွာနာခံအပ်သောစကားကို။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့အား။ ဘာသထ၊ ဟောတော်မူပါကုန်လော။ ယေကေစိဂန္ထာ၊ အလုံးစုံကုန်သောအဘိဇ္ဈာကာယဂန္ထစသည်တို့ကို။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ မောဟမဂ္ဂါတိစ၊ တွေဝေခြင်းဟူသောအကြောင်းရှိကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း။ အညာဏပက္ခာတိစ၊ မသိခြင်းအဘို့ရှိကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း။ ဝိစိကိစ္ဆာဋ္ဌာနာတိစ၊ ယုံမှားခြင်း၏တာည်ရာဖြစ်ကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း။ ဝုစ္စန္တိ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏။ တေသဗ္ဗေ၊ ထိုအလုံးစုံတို့သည်။ တထာဂတံ၊ မြတ်စွာဘုရားသို့။ ပတွာန၊ ရောက်ကုန်၍။ ဒေသနာဗလေန၊ ဘုရားရှင်၏ဒေသနာ၏အစွမ်းဖြင့်။ ဝိဒ္ဓံသိတာ၊ ပျက်စီးကုန်သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကိံကာရဏံ၊ အဘယ်သို့သောအကြောင်းကြောင့် ပျက်စီးကုန်သနည်းဟူမူကား။ ဧတံပရမံ၊ ဤအတိုင်းအရှည်ကို။ စက္ခူဟိ၊ ငါးပါးသောစက္ခုတို့ဖြင့်။ နရာနံ၊ သတ္တဝါတို့၏။ ပရမံစက္ခုန္တိ၊ လွန်စွာသောမျက်စိဟူ၍။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားမြတ်ဖြစ်သောဘုရား သည်။ ကိလေသေ၊ ကိလေသာတို့ကို။ ဇာတဧကန္တေန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့အား။ စေဝိဟနေ၊ အကယ်၍ဒေသနာဉာဏ်တော်ဖြင့်အမိုက်တိုက်ကိုပယ်တော်မူသည်ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ဝါတော၊ အရှေ့မျက်နှာစသည်မှလာသောပြင်းစွာသောလေသည်။ အဗ္ဘဃနံ၊ တခဲနက်သောတိမ်တိုက်ကို။ ဝိဟနေတိဣဝ၊ ဖျက်စီးသကဲ့သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထိုအတူ။ သဗ္ဗောလောကော၊ အလုံးစုံသောလူသည်။ တမောဝဿနိဝုတော၊ မောဟတည်းဟူသော အမိုက်တိုက်ဖြင့်ပိတ်ပင်ဆီးတားအပ်သည်ဖြစ်၍။ ဇောတိမန္တောပိ၊ တရားတည်းဟူသော ဆီမီးရောင်ကိုလည်း။ နပဘာသေယျုံနဒိဗ္ဗေယျုံ၊

၃၄၇+၃၄၈+ မထွန်းလင်းစေနိုင်ကုန်ရာ။ ဓီရာ၊ မြဲမြံတည်ကြည်သောပညာရှိသောယောကျာ်း တို့သည်။ ပဇ္ဇောတကရာ၊ ပညာဟူသောအလင်းကိုပြုတတ်ကုန်သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဝီရ၊ ကြီးသောလုံ့လရှိတော်မူသောဆိးမီးရောင်ကိုပြုတတ်၏ဟူ၍သာလျှင်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ မညေမညာမိ၊ အောက်မေ့ပါ၏။ ဝိပဿီနံ၊ အလုံးစုံသောဘုရား တို့ကိုဟုတ်မှန်စွာမြင်လေ့ရှိကုန်သောသူတို့ကို။ ဇာနံဇာနန္တာဧဝ၊ သိကုန်၍သာလျှင်။ ဥပါဂမိမှ၊ ဆည်းကပ်ပါကုန်၏။ ပရိဘာသု၊ ပရိသတ်တို့၌။ နော၊ ငါတို့အား။ ကပ္ပံ၊ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုသော နိဂြောဓကပ္ပကို။ အာဝီကရောဟိ၊ ထင်စွာပြုဘိလော။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသောဘုရား။ ခိပ္ပံ၊ လျှင်စွာ။ ဂိရံ၊ စကားတော်ကို။ ဧရယ၊ ဟောတော်မူဘိလော။ ကိံဝိယ၊ အဘယ်ကဲ့သို့နည်းဟူမူကား။ ဝဂ္ဂုဟံသော၊ နှလုံးကိုဆောင်တတ်သောအသံရှိသော ဟင်းသာမင်းသည်။ ဂေါစရပဋိက္ကန္တော၊ ကျက်စားရာမှပြန်ခဲ့သည်ရှိသော်။ ဇာတဿရဝန သဏ္ဍေ၊ ဇာတဿရေရေအိုင်ရှိရာတောအုပ်၌။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ဂီဝံ၊ လည်ကို။ ပဂ္ဂယှ၊ ဆန့်ချီ၍။ ပက္ခေ၊ အတောင်တို့ကို။ ဥဒ္ဓရိတွာ၊ ဖြန့်ထုတ်၍။ ရတ္တတုဏ္ဍေန၊ နီသောနှုတ်သီးဖြင့်။ သနိကံအတရမာနော၊ မနှေးမလျှင်။ ဝဂ္ဂု၊ နှလုံးကိုဆောင်တတ် သောသာယာစွာသောအသံကို။ နိကူဇတိဣဝ၊ တွန်သကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ တွံပိ၊ အရှင်ဘုရားသည်လည်း။ ဝိကပ္ပိတေန၊ အထူးသဖြင့်ပြုပြင်အပ်သော။ ဗိန္ဓုသရေန၊ အလုံးစုံသာလျှင်ဖြစ်ကုန်သော။ တေမယံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဥစ္စူပဂတာအဝိက္ခိတ္တမာန သာ၊ မပျံလွင့်သောစိတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ သုဏောမ၊ အရှင်ဘုရား၏ဟောတော်မူသော တရားတော်ကိနာအံ့။ အသေသံ၊ အကြွင်းမရှိ။ ပဟီနဇာနာတိမရဏံ၊ ပယ်အပ်ပြီးသော ပဋိသန္ဓေနေခြင်းသေခြင်းရှိသော။ ဓုနံ၊ ခါတွက်အပ်သောအလုံးစုံသောမကောင်းမှုကို။ နိဂ္ဂယှ၊ ပယ်ဖျောက်၍။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ ဝေဒိဿာမိ၊ အကျွန်ုပ်တို့သိရပါအံ့။ ပုထုဇ္ဇနာနံ၊ ပုထုဇဉ်တို့အား။ ကာမကာရော၊ အလိုအတိုင်းပြုခြင်းသည်။ နဟောတိ၊ မဖြစ်စေလင့်။ တေ၊ ထိုပုထုဇဉ်တို့သည်။ ဉာတုံဝါ၊ သိခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဝတ္ထုံဝါ၊ ဆိုခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ယံ၊ အကြင်ဝတ္ထုကို။ ဣစ္ဆန္တိ၊ အလိုရှိကုန်၏။ တံ၊ ထိုအလိုရှိတိုင်းသောအမှုကိုပြုခြင်းငှာ။ နသက္ကောန္တိ၊ မတတ်နိုင်ကုန်။ တထာဂတာနံပန၊ မြတ်စွာဘုရားတို့၏ကား။ သင်္ခေယျကာရောဝ၊ စုံစမ်းသဖြင့်ပြုသောပညာပြဋ္ဌာန်းခြင်းရှိသော

၃၄၈+၃၄၉+ ကိရိယာသည်သာလျှင်။ သက္ကောန္တိ၊ အလိုရှိတိုင်းထိုသူတို့အားသိခြင်းဆိုခြင်းငှာ တတ်နိုင်ကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသောဘုရား။ တဝ၊ အရှင်ဘုရား၏။ သမုဇ္ဇုပညဿ၊ ဖြောင့်မတ်စွာဖြစ်သောပညာ၏။ ဣဒံသမ္ပန္နဝေယျာကရဏံ၊ ဤပြည့်စုံသောဝေယျကရုဏ်ကို။ သမုဂ္ဂဟိတံ၊ မဘောက်မပြန်သင်အပ်မြင်အပ်၏။ အယမဉ္ဇလီ၊ ဤချီအပ်သောလက်အုပ် သည်။ ပစ္ဆိမော၊ အဆုံးဖြစ်သော။ သုပ္ပဏာမိတော၊ အလွန်ကောင်းစွာရှိခိုးခြင်းတည်း။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဇာနံဇာနမာနော၊ သိလျက်။ မာမောဟသိ၊ မဆိုသဖြင့်မမေ့မလျော့စေလင့်။ အနောမပည၊ မယုတ်သောပညာရှိတော်မူသောဘုရားမြတ်။ ပရောပရံ၊ လောကီအစွမ်းအား ဖြင့်ကောင်းသောအဝေးအနီး၌ဖြစ်ခြင်းရှိသော။ အရိယဓမ္မံ၊ မြတ်သောသစ္စာလေးပါး တရားကို။ ဝိဒိတွာ၊ ထိုးထွင်းသောအားဖြင့်သိ၍။ ဇာနံဇာနမာနော၊ သိလျက်။ မာမောဟသိ၊ မဆိုခြင်းဖြင့်မမေ့လျော့စေနှင့်။ အနောမဝီရ၊ မယုတ်သောလုံ့ရှိသောဘုရားမြတ်။ ဂိမ္မနိဃမ္မတတ္တော၊ နွေကာလ၌အပူဖြင့်နှိပ်စက်အပ်သောယောကျ်ားသည်။ ကိလန္တော၊ ပင်ပန်းသည်ဖြစ်၍။ တသိတော၊ ရေသိပ်သည်ဖြစ်၍။ ဝါရိံ၊ ရေကို။ အဘိကင်္ခတိဣဝ၊ အလိုရှိသကဲ့သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထိုအတူ။ တေ၊ အရှင်ဘုရား၏။ သုတံ၊ ကြားသိအပ်သည်ဟု ဆိုအပ်သော။ ဝါစံ၊ စကားကို။ အဘိကင်္ခါမိ၊ တောင့်တ၏။ သုတံ၊ ကြားသိအပ်သော တရားစကားကို။ ပဝဿ၊ ယိုလွှတ်တော်မူလော။ ကပ္ပါယနော၊ ပူဇော်သည်၏ အစွမ်းဖြင့်ပြုအပ်သော။ ကုစ္ဆိယတံ၊ ဝမ်းမျှလောက်ရုံသောအစာရှိသော။ အမောဃံသဖလံ၊ အကျိုးရှိသော။ အတ္ထိကံ၊ ဝမ်းမျှလောက်သောအကျိုးရှိသော။ ယံဗြဟ္မစရိယံ၊ အကြင်မဂ်ဟူသောမြတ်သောအကျင့်ကို။ အစရီ၊ ကျင့်ပြီ။ ကိံ၊ အသို့နည်း။ သော၊ ထိုမြတ်သောမဂ်ဟူသောအကျင့်သည်။ အနုပါဒိသေသော၊ ဝိပါတ်ကမ္မဇရုပ်အကြွင်း မရှိသောနိဗ္ဗာနဓာတ်သည်။ အဟုကိံ၊ ဖြစ်သလော။ ဝိမုတ္တော၊ အသေက္ခဝိမောက္ခဖြစ်သော ဝိမုတ္တိဟုဆိုအပ်သော။ နိဗ္ဗာယိ၊ ကိလေသာနိဗ္ဗနဓာတ်သည်။ အဟုကိံ၊ ဖြစ်သလော။ တံ၊ ထိုနှစ်ပါးသောအမေး၏အဖြေကို။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ သုဏောမ၊ နာပါကုန်အံ့။ ဣတိဧဝံ၊ ဤသို့။ ဒွါဒသဟိဂါထာဟိ၊ တဆဲ့နှစ်ဂါထာတို့ဖြင့်။ ယာစိတော၊ အရှင်ဝင်္ဂိကထေရ်ကတောင်းပန်အပ်သည်ဖြစ်၍။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝင်္ဂိသ၊ ဝင်္ဂိသ။ ဣဓဣမသ္မိံနာမရူပေ၊ ဤနာမ်ရုပ်အပေါင်း၌။ တဏှံ၊ ကာမတဏှာစသောအပြားရှိသော တရာရှစ်ဖြာသောတဏှာသည်။ အဆိဇ္ဇ၊ အရဟတ္ထမဂ်ဉာဏ်၏အစွမ်းဖြင့်ဖြတ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား

၃၄၉+၃၅၀+ သည်။ တဏှာယ၊ ကာမတဏှာစသောတရာ့ရှစ်ပါးသောတဏှာ၏။ သောတံ၊ အယဉ်သည်။ ဒီဃရတ္တံ၊ ရှည်မြင့်စွာသောကာလပတ်လုံး။ အနုသယိတံ၊ မပယ်ရသေးသည်၏ အစွမ်းဖြင့်သန္တာန်၌ကိန်း၏။ သော၊ ထိုနိဂြောဓကပ္ပသည်။ တံတဏှံ၊ ထိုဆိုခဲ့ပြီးသော တဏှာကို။ ဆေတွာ၊ အရဟတ္တမဂ်ဖြင့်ဖြတ်၍။ အသေသံ၊ အကြွင်းမဲ့။ ဇာတိမရဏံ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းသေခြင်းတရားကို။ အတာရိံ၊ အနုပါဒိသေသနိဗ္ဗာနဓာတ်ဖြင့်ပရိနိဗ္ဗာန်ပြု သောကြောင့်လွန်လေပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာယသ္မတာဝင်္ဂိသေန၊ အရှင်ဝင်္ဂိသထေရ်သည်။ ပုဋ္ဌော၊ မေးအပ်သည်ရှိသော်။ ပဉ္စသေဋ္ဌော၊ သဒ္ဓါအစရှိသောငါးပါးသောဣန္ဒြေတို့ဖြင့် မြတ်သော။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဗြဝိ၊ ထိုမေးသောပြဿနာကိုဖြေတော်မူ၏။ ဣတိသတ္တမ၊ ဝိပဿီအစရှိသောခြောက်ဆူသောဘုရားရှင်တို့၏ခုနစ်ဆူမြောက် ဣသိဖြစ်တော်မူသောဘုရားမြတ်။ တေ၊ အရှင်ဘုရား၏။ ဝစော၊ စကားတော်ကို။ သုတ၊ ကြားနာရသောကြောင့်။ ဧသဧသောအဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ ပသီဒါမိ၊ ကြည်ညိုပါ၏။ မေမမ၊ ငါ၏။ ပုဋ္ဌံ၊ မေးအပ်သောစကားကို။ ကိရဧကန္တေန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ အမောဃံသဖလံ၊ အကျိုးရှိ၏။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ သော၊ ထိုနိဂြောဓကပ္ပထေရ်သည်။ ပရိနိဗ္ဗုတော၊ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြု၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဗြာဟ္မဏော၊ မကောင်းမှုကိုအပပြုပြီးသောဘုရား မြတ်စွာသည်။ မံ၊ နိဂြောဓကပ္ပမထေရ်၏ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုသောအဖြစ်ကိုအလိုရှိ၍မေးသော အကျွန်ုပ်ကို။ နဝေဉ္စသိ၊ မချွတ်မယွင်းဖြေတော်မူ၏။ ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သာဝကော၊ တပည့်သားတော်သည်။ ယထာဝါဒီ၊ ဟုတ်မှန်တိုင်းဆိုလေ့ရှိ၏။ တတာကာရိ၊ ထိုဆိုတိုင်း ပြုလေ့ရှိသည်။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ တံတံမာယာဝိနော၊ ထိုထိုသို့များစွာလှည့်ပတ်တတ်သော။ မစ္စုနော၊ သေမင်း၏။ ဒဠှံ၊ အလွန်ခိုင်ခံ့သော။ ဇာလံ၊ တေဘုမ္မကဝဋ်၌ဖြစ်လျက် ဖွဲ့တတ်သောတဏှာကွန်ယက်ကို။ အစ္ဆိဇ္ဇိ၊ ဖြတ်ရပြီ။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဥပါဒါနဿ၊ မြဲမြံစွာသောကံကိလေသာတို့သည်ဖြစ်စေအပ်သောဝဋ်တရား၏။ အာဒိံ၊ အဝိဇ္ဇာတဏှာစသောအပြားရှိသောအကြောင်းကို။ အဒ္ဒသ၊ မြင်တော်မူပြီ။ ကပ္ပါယနော၊ ကပ္ပမည်သောသူ၏အနွယ်ဖြစ်သော။ ကပ္ပိယော၊ နိဂြောဓကပ္ပသည်။ မစ္စုဓေယျံ၊ သေခြင်းနှင့်စပ်သောတေဘုမ္မကတရားကို။ သုဒုတ္တရံသုဥတ္တရေန၊ ကောင်းစွာလွန်ခြင်းဖြင့်။ အဇ္ဈဂါဝတ၊ လွန်နိုင်လေစွတကား။ ဒေဝဒေဝံ၊ နတ်တကာတို့ထက်လွန်သောနတ်ဖြစ်တော် မူသော။ တံ၊ အရှင်ဘုရားကို။ ဝန္ဒာမိ၊ အကျွန်ုပ်ရှိခိုး၏။ ဒွိပဒုတ္တမ၊ အခြေနှစ်ချောင်းရှိသော သတ္တဝါတို့ထက်မြတ်

၃၅၀+၃၅၁+ တော်မူသောအရှင်ဘုရား။ တေ၊ အရှင်ဘုရား၏။ အနုဇာတံ၊ အတုလိုက်၍ သစ္စာလေးပါးတရားကိုသိသောအားဖြင့်အရိယဇာတ်ဖြင့်ဖြစ်သော။ မဟာဝီရံ၊ မာရ်ကိုအောင်ခြင်းငှာစွမ်းနိုင်သောကြီးသောလုံ့လရှိသော။ နာဂဿ၊ မကောင်းမှုကို ပြုခြင်းမရှိသောအနက်ဖြင့်နာဂမည်တော်မူသောဘုရားရှင်၏။ ဩရသံ၊ ရင်တော်မှဖြစ်သော။ နာဂံ၊ ရဟန္တာဟုဆိုအပ်သော။ ပုတ္တံ၊ နိဂြောဓကပ္ပအမည်ရှိသောသားတော်ကို။ ဝန္ဒာမိ၊ အကျွန်ုပ်ရှိခိုးပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်အပြီးတည်း။ ဣတ္ထံဣမံပကာရာ၊ ဤသို့အပြားရှိကုန်သော။ ဣမာဂါထာယော၊ ဤဘွဲ့ဆိုသီကုံးအပ်သောခုနစ်ဆဲ့တဂါထာ တို့ကို။ အာယသ္မာဝင်္ဂီသထေရော၊ အရှင်ဝင်္ဂီသထေရ်သည်။ အဘာသိတ္ထ၊ ရွှက်ဆိုပြီ။ မဟာနိပါတော၊ မဟာနိပါတ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ သတ္တတိမှိနိပါတမှိ၊ သတ္တနိပါတ်၌။ ပဋိဘာဝနာ၊ အသင့်လျွှ်လွတ်သာယာနာဘွယ်သောစကားကိုဆိုတတ်သော။ ဝင်္ဂီသော၊ ဝင်္ဂီသအမည်ရှိသော။ ဧကောထေရောဝ၊ မထေရ်တယောက်သာတည်း။ အညော၊ ထိုဝင်္ဂီသထေရ်မှတပါးသောထေရ်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဂါထာယော၊ ဘွဲ့ဆိုသီကုံးအပ်သော ဂါထာတို့ကား။ ဧကသတ္တတိ၊ ခုနစ်ဆဲ့တဂါထာတို့တည်း။ ဧတ္ထ၊ ဤထေရပါဠိတော်၌။ အာဂတာ၊ ပေတတ်၌ထင်သည်၏အစွမ်းဖြင့်လာကုန်သော။ တာဂါထာ၊ ထိုဘွဲ့ဆိုသီကုံးအပ်သောဂါထာတို့သည်။ ဂါထာဂဏဝသေန၊ ဂါထာအရေအတွက်သချာင်္၏အစွမ်းဖြင့်။ သဟဿံ၊ တထောင်သည်လည်းကောင်း။ တိဏိသဋ္ဌိသတာနိစ၊ တရာခြောက်ဆယ်သုံးဂါထာတို့သည် လည်းကောင်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ထေရာစ၊ မထေရ်တို့သည်ကား။ ပုဂ္ဂလဂဏဝသေန၊ ပုဂ္ဂိုလ်ကိုရေတွက်သည်၏အစွမ်းဖြင့်။ ဒွေသတာစ၊ နှစ်ရာတို့ဟူ၍လည်းကောင်း။ သီစ၊ ခြောက်ကျိပ်တို့ဟူ၍လည်းကောင်း။ အညေ၊ ထိုမှတပါးကုန်သော။ ပဉ္စစ၊ ငါးပါးသောမထေရ်တို့ဟူ၍လည်းကောင်း။ ပကာသိတာ၊ ပြအပ်ကုန်၏။ ဗုဒ္ဓပုတ္တာ၊ ဘုရားသားတော်လည်းဖြစ်ကုန်ထသော။ အနာသဝါ၊ ကင်းပြီးသောအာသဝေါလည်း ရှိကုန်ထသော။ တေထေရာ၊ ထိုမထေရ်တို့သည်။ သီဟနာဒံ၊ ခြင်္သေ့မင်းကဲ့သို့ ရဲရင့်သောအသံကို။ နဒိတွာန၊ အသီးအသီးဂါထာဖြင့်ဟောက်ကုန်ပြီး၍။ ခေမန္တံ၊ ဘေးအပေါင်းတို့၏ကုန်ရာဖြစ်သောနိဗ္ဗာန်ဟူသောအဆုံးသို့။ ပါပုဏိတွာန၊ အာရုံပြုသော အားဖြင့်ရောက်တော်မူကုန်ပြီး၍။ လောကမှိ၊ လောက၌။ အဂ္ဂိက္ခန္ဓာဝ၊ မီးပုံကြီးကဲ့သို့။ ဇလိတွာ၊ သီလသမာဓိစသောဂုဏ်ဖြင့်ထွန်းတောက်ပကုန်၍။ နိဗ္ဗုတာ၊ အနုပါဒိသေသနနိဗ္ဗာနဓာတ်ဖြင့်ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုတော်မူကုန်ပြီ။ ထေရဂါထာယော၊ မထေရ်တို့သည်ဘွဲ့ ဆိုသီကုံးအပ်သောဂါထာတို့သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ကုန်ပြီ။ (ထေရဂါထာပါဠိ တော်နိသျပြီး၏။)