စရိယာပိဋကဋ္ဌကထာနိဿယ

စရိယာပိဋကဋ္ဌကထာနိဿယ

နမောတဿ ဘဂဝတော အရဟတော သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓဿ၊

''ဂန္ထာရမ္ဘကထာ''

စရိယာ သဗ္ဗလောကဿ၊ ဟိတာယဿ မဟေသိနော၊
အစိန္တေယျာနုဘာဝံတံ၊ ဝန္ဒေလောကဂ္ဂနာယကံ၊
ဝိဇ္ဇာစရဏသမ္ပန္နာ၊ ယေနနီယန္တိလောကတော၊
ဝန္ဒေတမုတ္တမံဓမ္မံ၊ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓပူဇိတံ၊
သီလာဒိဂုဏသမ္ပန္နော၊ ဌိတောမဂ္ဂဖလေသုယော၊
ဝန္ဒေအရိယ သံဃံတံ၊ ပုညက္ခေတ္တံ အနုတ္တရံ၊

အတ္ထကား။ မဟေသိနော၊ သီလက္ခန်အစရှိသော ကျေးဇူးကို ရှာတော်မူလေ့ရှိသော။ ယဿဘဂဝတော၊ အကြင်မြတ်စွာဘုရား၏။ စရိယာ၊ ဆည်းပူးတော်မူအပ်သော ပါရမီတော်တည်းဟူသော အကျင့်တရားတော်မြတ်သည်။ သဗ္ဗလောကဿ၊ ခပ်သိမ်းသော လူနတ်ဗြဟ္မာသတ္တဝါအပေါင်း၏။ ဟိတာ၊ အစီးအပွားသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်ပေ၏။ အစိန္တေယျာ နဘာဝံန္တံ၊ အစိန္တေယျ အာနုဘော် ရှိတော်မူသော။ တစ်နည်းကား။ လောကဂ္ဂနာယကံ၊ လူသုံးပါးတို့ကိုမြတ်သော နိဗ္ဗာန်ရွှေပြည်သို့

၂၂) ပို့ဆောင်တော်မူတတ်သော။ တံဘဂဝန္တံ၊ ထိုဘုရားရှင်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝန္ဒေဝန္ဒာမိ၊ ရှိခိုးပါ၏။ ဝိဇ္ဇာစရဏသမ္ပန္နာ၊ ဝိဇ္ဇာသုံးပါး, ဝိဇ္ဇာရှစ်ပါး, စရဏတစ်ဆယ့်ငါ့ပါးနှင့်ပြည့်စုံတော်မူကုန်သော။ ဗုဒ္ဓါ၊ ဘုရားရှင်တို့သည်။ ယေန၊ အကြင်မဂ်လေးတန် ဖိုလ်လေးတန် နိဗ္ဗာန်ပရိယတ္တိတည်းဟူသော ကျင့်ဝတ်တရားဖြင့်။ လောကတော၊ လောကီဝဋ်ဆင်းရဲမှ။ နီယန္တိ၊ ထွက်မြောက်ဆောင်နိုင်တော်မူကုန်၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓပူဇိတံ၊ မြတ်စွာဘုရားသည် လေးမြတ်ပူဇော်တော်မူအပ်သော။ ဥတ္တမံ၊ လောကီတရား ထက်မြတ်စွာထသော။ ဓမ္မံ၊ ပရိယတ္တိနှင့်တကွသော ဆယ်ပါးသော တရားတော်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝန္ဒေဝန္ဒာမိ၊ ရှိခိုးပါ၏။ ယောအရိယသမူဟော၊ အကြင်အရိယာ ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏အပေါင်းသည်။ မဂ္ဂဖလေသု၊ မဂ်ဖိုလ်တရားတို့၌။ ဌိတော၊ အမြဲတည်တော်မူသည်ဖြစ်၍။ သီလာဒိဂုဏသမ္ပန္နော၊ သီလအစရှိသော ဂုဏ်ကျေးဇူးနှင့်ပြည့်စုံတော်မူ၏။ အနုတ္တရံ၊ အတုမရှိသော။ ပုညက္ခေတ္တံ၊ ကောင်းမှု၏ စိုက်ပျိုးရာ လယ်မြေသဖွယ် ဖြစ်တော်မူသော။ တံ အရိယ သံဃံ၊ ထိုအရိယာသံဃာတော်အပေါင်းကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝန္ဒေ၊ ရှိခိုးပါ၏၊

ဣတိ၊ သို့။ ရတနတ္တယေ၊ ရတနာသုံးပါးတို့၏အပေါင်း၌။ ဝန္ဒနာဇနိတံ၊ ရှိခိုးသဖြင့် ဖြစ်အပ်သော။ ယံပုညံ၊ အကြင်ကောင်းမှုသည်။ မေ၊ ငါ့အား။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တဿပုညဿ၊ ထိုရှိခိုးခြင်းကောင်းမှု၏။ တေဇသာ၊ တန်ခိုးအားဖြင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ သဗ္ဗတ္ထ၊ အရာခပ်သိမ်း၌။ ဟတန္တရာယော၊ ပယ်အပ်ဖျောက်အပ်သော အန္တရာယ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဣမသ္မိံဘဒ္ဒကပ္ပသ္မိံ၊ ဤဘဒ္ဒကပ်ကမ္ဘာ၌။ သမ္ဘတာ၊ ဆည်းပူးတောမူသဖြင့် ကောင်းစွာဖြစ်ကုန်သော။ သုဒုက္ကရာ၊ သူတစ်ပါးတို့ပြုနိုင်ခဲကုန်သော။ ယေဒါနပါရမီတာဒယော၊ အကြင်ဒါနအစရှိသော ပါရမီတောတို့သည်။ ဥက္ကံသပါရမိပ္ပတ္တာ၊ မြတ်သောပါရမီတော်၏ အဖြစ်သို့ရောက်တော်မူလေကုန်ပြီ။ (အဟံ ဟူသောပုဒ်ကို အထက်ကရိဿာမိနှင့်စပ်လေ၊) သမ္ဗောဓိစရိယာနံ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်ကိုရကြောင်း အကျင့်ဖြစ်ကုန်သော။ တာသံ၊ ထိုပါရမီသုံးဆယ်တရားတို့၏။ အာနုဘာဝ ဝိဘာဝနံ၊ တန်ခိုးအာနုဘော်၏ ထင်ရှားစွာဖြစ်ကြောင်းကို။ သက္ကေသု၊ သက္ကေတိုင်း

၁၃) တို့၌။ နိဂြောဓါရာမ၊ နိဂြောဓာရုံကျောင်းတော်၌။ ဝသန္တေန၊ သီတင်းသုံးနေတော်မူသော။ (သီတင်းသုံးနေတော်မူစဉ်လည်းဟူ၊) လောကနာထေန၊ လူသုံးပါးတို့၏ ကိုးကွယ်ရာဖြစ်တော်မူသော။ မဟေသိနာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သဗ္ဗသာဝကကေတုနော၊ ခပ်သိမ်းသော တပည့်သာဝကအပေါင်းတို့တွင် မှန်ကင်းသဖွယ်ဖြစ်သော။ ဓမ္မသေနာပတိနော၊ တရားစစ်သူကြီးဖြစ်သော ရှင်သာရိပုတ္တရာအား။ စရိယပိဋကံနာမ၊ စရိယာပိဋက အမည်ရှိသော။ ယံဓမ္မံ၊ အကြင်တရားတော်ကို။ ဒေသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်ပြီ။ ဓမ္မသင်္ဂါဟကာ သုတ်။ အဘိဓမ္မာဝိနည်းကို သင်္ဂါယနာတင်တော်မူကုန်သော။ မဟေသယော၊ ရှင်မဟာကဿပ အစရှိသောမထေရ်မြတ်တို့သည်။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဟေတုသမ္ပတ္တိဒီပနံ၊ ပါရမီအကြောင်းတရား၏ ပြည့်စုံခြင်းကို ပြရာပြကြောင်းဖြစ်သော။ ယံစရိယာပိဋကံ၊ အကြင်စရိယာ ပိဋကဒေသနာတော်ကို။ ခုဒ္ဒကနိကာယသ္မိံ၊ ခုဒ္ဒကနိကာယ် ဒေသနာတော်၌။ သင်္ဂါယိံသု၊ သင်္ဂါယနာတင်တော်မူကုန်ပြီ၊

သမ္ဗောဓိသမ္ဘာရဝိဘာဂနယယောဂတော၊ သမ္ဗညုတဉာဏ်တော်၏ အဆောက်အဦးကို ဝေဖန်ရာဝေဖန်ကြောင်းနှင့်ယှဉ်သောအားဖြင့်။ တဿ၊ ထိုစရိယာပိဋကဒေသနာတော်၏။ အတ္ထသံ ဝဏ္ဏနာ၊ အနက်၏အဖွင့်ကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ကာတုံ၊ ပြုအံ့သောငှာ။ ကိဉ္စာပိဒုက္ကရာ၊ အကယ်၍ကား ပြုနိုင်ခဲ၏ရှင့်။ ပနတထာပိ၊ ထိုသို့ ပြုနိုင်ခဲသော်လည်း။ ပုဗ္ဗာစရိယသီဟာနံ၊ ရှေးဆရာမြတ်တို့သည်။ သတ္တု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သာသနံ၊ သာသနာတော်ကို။ သဟသံဝဏ္ဏနံ၊ အဋ္ဌကထာနှင့်တကွ။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ဓရတေ၊ ဆောင်တော်မူအပ်လေပြီ။ ဝိနိစ္ဆယော၊ အဆုံးအဖြတ်ကို။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ တိဋ္ဌတေစ၊ တည်လည်းတည်တော်မူစေအပ်လေပြီ။ တသ္မာ၊ ကြောင့်။ သဗ္ဗသော၊ အချင်းခပ်သိမ်း။ ဇာတကာနိ၊ ဇာတ်တော်တို့ကို။ ဥပနိဿာယ၊ အမှီပြု၍။ မဟာဝိဟာရဝါသီ နံ၊ မဟာဝိဟာရ ဆရာတော်တို့၏။ ပေါရာဏဋ္ဌကထာနယံ၊ ရှေးအဋ္ဌကထာဟောင်း နည်းလည်းရှိထသော။ ဝါစနာမဂ္ဂံ၊ စကား၏အစဉ်ကို။ နိဿိတံ၊ မှီထသော။ သုဝိသုဒ္ဓံ၊ ကောင်းစွာ

၁၄) သန့်ရှင်းစင်ကြယ်ထသော။ အနာကုလံ၊ နှောင့်ယှက်ခြင်းမရှိထသော။ နိပုဏတ္ထဝိနိစ္ဆယံ၊ သိမ်မွေ့သောအနက် အဓိပ္ပါယ်အဆုံးအဖြတ်လည်းရှိထသော။ တံ၊ ထိုရှေးအဋ္ဌကထာဟောင်းကို။ အဝလမ္ဗိတွာစ၊ အစွဲအလမ်းပြု၍သော်လည်းကောင်း။ ဩဂါဟိတွာစ၊ အနက်အဓိပ္ပါယ်ကို ယူ၍လည်းကောင်း။ နီတနေယျတ္ထဘေဒါစ၊ နီတတ္ထအနက် နေယျတ္ထအနက်အပြားအားဖြင့်လည်း။ ပါရမီပရိဒီပယံ၊ ပါရမီတော်၏ အနက်ကို ဆီမီးတန်ဆောင်ကဲ့သို့ ထွန်းပရာဖြစ်သော။ စရိယာပိဋကဿ၊ စရိယာ ပိဋကကျမ်း၏။ အတ္ထဝဏ္ဏနံ၊ အနက်တို့ကို အနက်တို့၏ ဖွင့်ရာဖွင့်ကြောင်းဖြစ်သော။ ပကရဏံ၊ ကျမ်းကို။ ကရိဿာယိ၊ ပြုပေအံ့၊

(အတ္ထဝဏ္ဏနံဟူသောပုဒ်ကို အနက်တို့ကိုဖွင့်ရာဟူသော အဓိကရဏသာဓနဟုကြံလေ၊ အနက်တို့၏ ဖွင့်ကြောင်းဟု ယောဇနာသော် ကရဏသာဓနဟုကြံလေ၊ အနက်တို့၏ ဖွင့်ကြောင်းဟု ယောဇနာသော် ကရဏသာဓနဟုကြံလေ၊၊ ထို့ကြောင့် နိယံဆရာသည် ''ကရဏသာဓ်။ နောက်ကိုမှတ်။ ရှေ့ပုဒ်ဆဋ္ဌီတွဲမြဲ” ဟု မိန့်အပ်သတည်း၊)

ဆရာကား။ ရတနတ္တယပဏာမလဒ္ဓ ဂုဏ်ကျေးဇူးတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဋိညာဉ်တို့ကိုလည်းကောင်း ပြပြီး၍။ ဣတိအာကင်္ခ မာနဿ အစရှီသောပါဌ်ဖြင့် ဥယျောဇနဂါထာကို ပြတော်မူပြန်၏၊)

ဂါထာ၏ အတ္ထကား။ ဣတိ၊ သို့။ သဒ္ဓမ္မဿ၊ သူတော်ကောင်းတရား၏။ စိရဋ္ဌိတိံ၊ ကြာမြင့်စွာတည်ခြင်းကို။ အာကင်္ခမာနဿ၊ လိုချင်တော့တသော။ မေ၊ ငါ၏။ သန္တိကာ၊ အထံမှ။ သာဓဝေါ၊ သူတော်ကောင်းဖြစ်ကုန်သော။ တုမှေ၊ ဆ သင်တို့သည်။ ဝိဘဇန္တဿ၊ ဝေဖန်ခွဲခြမ်းခြင်းရှိသော။ တဿ၊ ထိုစရိယာပိဋကကျမ်း၏။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ နိဿာမယထ၊ မှတ်ကုန်ဆောင်ကြကုန်လော့၊

(ဣတိသဒ္ဒါကား ပရိသမာပနနိပါတ်။ အနက်အထူးမရှိ ပရိသမာပနဟုဆိုသည်ကား ဤတွင် စကား၏အနားသတ်စကား၏ ဝါကျ အမြိတ္တန် ဖြစ်တော့သည်ဟု ဆိုလိုသည်၊)

တတ္ထ၊ ထိုစရိယာပိဋကကျမ်း၌။ ကေနတ္ထေန၊ အဘယ်အနက်ရှိသောကြောင့်။ စရိယာပိဋကံ၊ စရိယာပိဋကမည်သနည်း၊

၁၅) ဤကားပုစ္ဆာ။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ အတီတာသု၊ ရှေးလွန်လေပြီးကုန်သော။ ဇာတီသု၊ အဖြစ်တော်တို့၌ ဘဝတို့၌လည်းဟူ။ စရိယာနုဘာဝပ္ပကာသိနီ၊ ဒါနအစရှိသော ပါရမီတို့၏ အာနုဘော်ကို။ ပရိယတ္တိအတ္ထော၊ ပြည့်စုံစွာသင်ကြားအပ်၏။ ဣတိ၊ သို့။ ဝစနတ္ထံ၊ ဝစနတ္ထကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ စရိယပိဋကံနာမ၊ စရိယာပိဋကမည်၏၊

(ပိဋကသဒ္ဒါသည် ဤအရာ၌ပြည့်စုံစွာ သင်ကြားခြင်းကို ဟော၏) ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ အယံပိဋကသဒ္ဒေါ၊ ဤပိဋကသဒ္ဒါသည်။ မာပိဋကသမ္ပဒါနေနာတိ အာဒီသုဝိယ၊ မာပိဋကသမ္ပဒါနေန အစရှိသော ပုဒ်တို့၌ကဲ့သို့။ ပရိယတ္တိအတ္ထော၊ သင်ကြားအပ်သောအနက်ရှိ၏။ ပိဋကသမ္ပ ဒါနေန၊ သင်ကြားခြင်းကို ပြည့်စုံစေသဖြင့်။ (ဤကား သာဓကပါဌ်၏ အနက်။ မာသဒ္ဒနှင့်ယှဉ်သော အခိုက်ကား။ သင်ကြားခြင်ကိုမပြည့်စုံစေသဖြင့်ဟု ယောဇနာလော၊)

အထဝါ၊ တစ်နည်းသော်ကား။ သာပရိယတ္တိ၊ ထိုသင်ကြားအပ်သော ပါရမီတောသည်။ သတ္ထု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပုရိမဇာတီသု၊ ရှေးသံသရာဘဝတို့၌။ စရိယာနံ၊ ဒါနအစရှိသော ပါရမီအကျင့်တရားတော်တို့၏။ တေနေဝအနုဘာဝပ္ပကာသနေန၊ ထိုသို့သော အာနုဘော်ကို ပြရာဖြစ်သဖြင့်သာလျှင်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ဘာဇနဘူတာ၊ တည်ရာဖြစ်၍ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ စရိယာပိဋကန္တိ၊ စရိယာပိဋကဟူ၍။ ပကရဏံ၊ ကျမ်းကို။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏၊

ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ ပိဋကသဒ္ဒေါ၊ ပိဋကသဒ္ဒါကို။ အထပူရိသော အာဂစ္ဆေယျကုဒါလပိဋကံအာဒါယာတိ အာဒီသုဝိယ၊ အထပူရိသောကုဒါလပိဋကံအာဒါယ၊ အစရှိသော ပုဒ်တို့၌ကဲ့သို့။ ဘာဇနတ္ထောပိ၊ တည်ရာအနက်ရှိ၏ဟူ၍လည်း။ နိဒ္ဒိဋ္ဌော၊ ပြအပ်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ကုဒါလပိဋကံ၊ ပေါက်တူးခြင်းတောင်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၏။ အာဂစ္ဆေယျ၊ လာရာ၏၊

တံပနေတံတံပနဧတံစရိယပိဋကံ၊ ထိုစရိယာပိဋကကျမ်းသည်။ ဝိနယပိဋကံ၊ ဝိနယပိဋကလည်းကောင်း။ သုတ္တန္တပိဋကံ၊ သုတ္တန္တပိဋက

၁၆) လည်းကောင်း။ အဘိဓမ္မာပိဋကံ၊ အဘိဓမ္မာပိဋကတ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ သို့။ တီသုပိဋကေသု၊ သုံးပုံသော ပိဋကတို့တွင်။ သုတ္တန္တပိဋက ပရိယာပန္နံ၊ သုတ္တပိဋက၌ အကျုံးဝင်၏။ ဒီဃနိကာယော၊ ဒီဃနိကာယ်လည်းကောင်း။ မဇ္ဈိမနိကာယော၊ မဇ္ဈိမနိကာယ်လည်းကောင်း။ သံယုတ္တနိကာယော၊ သံယုတ္တနိကာယ်လည်းကောင်း။ အဂုၤတ္တရနိကာယော၊ အဂုၤတ္တရနိကာယ်လည်းကောင်း။ ခုဒ္ဒကနိကာယော၊ ခုဒ္ဒကနိကာယ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ သို့။ ပဉ္စသု၊ ငါးပါးကုန်သော။ နိကာယေသု၊ နိကာယ်တို့တွင်။ ခုဒ္ဒကနိကာယပရိယာပန္နံ၊ ခုဒ္ဒကနိကာယ်၌ အကျုံးဝင်၏၊

သုတ္တံ၊ သုတ်လည်းကောင်း။ ဂေယျံ၊ ဂေယျလည်းကောင်း။ ဝေယျာကရဏံ၊ ဝေယျာကရဏလည်းကောင်း။ ဂါထာ၊ ဂါထာလည်းကောင်း။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါနလည်းကောင်း။ ဣတိ ဝုတ္တကံ၊ ဣတိဝုတ္တကလည်းကောင်း။ ဇာတကံ၊ ဇာတကလည်းကောင်း။ အဗ္ဘုတဓမ္မံ၊ အဗ္ဘုတဓမ္မလည်းကောင်း။ ဝေဒလ္လံ၊ ဝေဒလ္လလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ သို့။ နဝေသု၊ ကိုးပါးကုန်သော။ သာသနင်္ဂေသု၊ သာသနာ၏ အင်္ဂါတို့တွင်။ ဂါထာသင်္ဂဟံ၊ ဂါထာဖြင့် သင်္ဂြိုဟ်အပ်၏။ ရေတွက်အပ်၏လည်းဟူ၊

အဟံ၊ ငါသည်။ ဗုဒ္ဓတော၊ ဘုရားရှင်အထံတော်မှ။ ဒွါသီတိသဟဿာနိ၊ ရှစ်သောင်းနှစ်ထောင်ကုန်သော ဓမ္မက္ခန္ဓာတို့ကို။ ဥဂ္ဂဏှိ၊ သင်ကြား၏။ ဒွေသဟဿာနိ၊ နှစ်ထောင်သော ဓမ္မက္ခန္ဓာတို့ကို။ ဘိက္ခုတော၊ ရှင်သာရိပုတ္တရာအထံမှ။ ဥဂ္ဂဏှိ၊ သင်ကြား၏။ ဣတိ၊ သို့။ စတုရာသီတိသဟဿာနိ၊ ရှစ်သောင်းလေးထောင်ကုန်သော။ ယေဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့သည်။ သန္ဓိ၊ ရှိကုန်၏။ တေဓမ္မာ၊ ထိုရှစ်သောင်းလေးထောင်သော ဓမ္မက္ခန္ဓာတို့ကို။ မေ၊ ငါ၏။ ဟဒယေ၊ နှလုံး၌။ ပဝတ္တိနော၊ ဖြစ်စေအပ်ကုန်ပြီ၊

ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဓမ္မဘဏ္ဍာဂါရိကေန၊ တရားဘဏ္ဍာစိုးဖြစ်သော ရှင်အာနန္ဒာသည်။ ပဋိညာတေသု၊ ဝန်ခံအပ်ကုန်သော။ စတုရာသီတိယာ ဓမ္မက္ခန္ဓသဟဿေသု၊ ရှစ်သောင်းလေးထောင်ကုန်သော

၁၇) ဓမ္မက္ခန္ဓာတို့တွင်။ ကတိပယဓမ္မက္ခန္ဓသင်္ဂဟံ၊ နှစ်ခု, သုံးခုသော ဓမ္မက္ခန္ဓာတို့ဖြင့် ရေတွက်အပ်၏၊

ဝဂ္ဂတော၊ ဝဂ်အပေါင်းအစုအားဖြင့်။ အကိတ္တိဝဂ္ဂေါ၊ အကိတ္တိဝဂ်ဟူ၍လည်းကောင်း။ ဟတ္ထိနာဂဝဂ္ဂေါ၊ ယုဓဉ္ဇယဝဂ် ဟူ၍လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ သို့။ ဝဂ္ဂတ္တယသင်္ဂဟိတံ၊ ဝဂ်သုံးပါးတို့၏ အပေါင်းဖြင့် သဂြိုဟ်အပ်၏။ စရိယတော၊ ဆည်းပူးဖြည့်အပ်သော ပါရမီအားဖြင့်။ အကိတ္တိဝဂ္ဂေ၊ အကိတ္တိဝဂ်၌။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့လည်းကောင်း။ ဟတ္ထိနာဂဝဂ္ဂေ၊ အတ္ထိနာဂဝဂ်၌။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့လည်းကောင်း။ ယုဓဉ္ဇယဝဂ္ဂေ၊ ယုဓဉ္ဇယဝဂ်၌။ ပဉ္စဒသ၊ တစ်ဆယ့်ငါးပါးတို့လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ သို့။ ပဉ္စတိံသစရိယာယ၊ သုံးဆယ့်ငါးပါးသော အကျင့်ပါရမီတော်ဖြင့်။ သင်္ဂဟံ၊ သဂြိုဟ်အပ်၏။ တီသုဝဂ္ဂေသု၊ သုံးပါးသောဝဂ်တို့တွင်။ အကိတ္တိဝဂ္ဂေါ၊ အကိတ္တိဝဂ်သည်။ အာဒိ၊ အစတည်း။ စရိယာသု၊ ဖြည့်ကျင့်သော ပါရမီတို့တွင်။ အကိတ္တိစရိယာ၊ အကိတ္တိဘုရားလောင်းသည် ဖြည့်အပ်သော ပါရမီသည်။ အာဒိ၊ အစတည်း၊

တဿာပိ၊ ထိုအကိတ္တိဇာတ်၌လည်း။ ကပ္ပေစသတသဟဿေ စတုရောစအသင်္ခိယေ၊ ဧတ္ထန္တရေယံစရိတံ၊ သဗ္ဗံတံဗောဓိပါစ နန္တိအယံ ဂါထာ၊ ကပ္ပေစ၊ ပေ။ ဗောဓိပါဓနံဟူသော ဤဂါထာသည်။ အာဒိ၊ အစတည်း။ တဿ၊ ထိုကပ္ပေစသတသဟသေ အစရှိသောဂါထာ၏။ ဣတော၊ ဤဘဒ္ဒကပ်ကမ္ဘာမှ။ ပဘုတိ၊ အစပြု၍။ အနုက္ကမေန၊ အစဉ်သဖြင့်။ အတ္ထသံဝဏ္ဏနာ၊ အနက်၏အဖွင့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂန္ထာရမ္ဘကထာ၊ ကျမ်းဦးအစ စကားသည်။ နိဋ္ဌိတာ၊ ပြီးပြီ၊

၁၈) နိဒါနကထာ

သာပနာယံသာပနအယံ အတ္ထသံဝဏ္ဏနာ၊ ထိုအနက်၏ အဖွင့်သည်။ ဒူရေနိဒါနံ၊ ဒူရေနိဒါန်းဟူ၍လည်းကောင်း။ အဝိဒူရေနိဒါနံ၊ အဝိဓူရေနိဒါန်းဟူ၍ လည်းကောင်း။ သန္တိကေနိဒါနံ၊ သန္တိကေနိဒါန်းဟူ၍လည်းကောင်း။ ဣတိဣမာနိတိဏီ၊ ဤသုံးပါးကုန်သော။ နိဒါနာနိ၊ နိဒါန်းတို့ကို။ ဒသေတွာ၊ ပြပြီး၍။ ဝုစ္စမာနာ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ သုဏန္တေဟိ၊ နာလိုကြားလိုသော သူတို့သည်။ သမုဒါဂမတော၊ စုပေါင်းအပ်သည်မှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ သုဋ္ဌု၊ ကောင်းစွာ။ ဝိညာတာနာမ၊ သိအပ်သည်မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တေသံနိဒါနာနံ၊ ထိုနိဒါန်းတို့၏။ အယံဝါဘာဂေါ၊ ဤသို့ဝေဖန်ခြင်းကို။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏၊

ဟိဝိတ္တာရယိဿာမိ၊ ထိုစကားကို ငါ အကျယ်ဆိုအံ့။ ဒီပင်္ကရ ဒသဗလဿ၊ ဒီပင်္ကရာ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပါဒမူလသ္မိံ၊ ခြေထောက်တော်ရင်း၌။ ကထာဘိနိဟာရဿ၊ ပြုအပ်သော ဆုတောင်းခြင်းရှိသော။ ဗောဓိသတ္တဿ၊ ဘုရားလောင်းအား။ ယာဝ၊ အကြင်ရွေ့လောက်။ တုသိတဘာဝနေ၊ တုသီတာနတ်ပြည်၌။ နိဗ္ဗတ္တိ၊ ဖြစ်ပြီ။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ ပဝတ္တော၊

၁၉) ဖြစ်သော။ ကထာမဂ္ဂေါ၊ စကား၏အစဉ်သည်။ ဒူရေနိဒါနံနာမ၊ ဒူရေနိဒါန်းမည်၏။ တုသိတဘဝနတော၊ တုသီနာနတ်ပြည်မှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ ယာဝ၊ အကြင်ရွေ့လောက်။ ဗောဓိမဏ္ဍေ၊ ဗောဓိမဏ္ဍိုင်၌။ သဗ္ဗညုတဉာဏုပ္ပတ္တိ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်၏ ဖြစ်ခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တာဝ၊ ထိုရွေ့လောက်။ ပဝတ္တော၊ ဖြစ်သော။ ကထာမဂ္ဂေါ၊ စကား၏ အစဉ်သည်။ အဝိဒူရေနိဒါနံနာမ၊ အဝိဒူရေ နိဒါန်းမည်၏။ မဟာဗောဓိမဏ္ဍတော၊ မဟာဓောဓိမဏ္ဍိုင်မှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ ယာဝ၊ အကြင်ရွေ့လောက်။ ပစ္စုပ္ပန္န ဝတ္ထု၊ မျက်မှောက်တော်၌ဖြစ်သော အကြောင်း။ အတ္ထုပ္ပတ္တိ၊ ဝတ္ထုသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တာဝ၊ ထိုရွေ့လောက်။ ပဝတ္တော၊ ဖြစ်သော။ ကထာမဂ္ဂေါ၊ စကား၏အစဉ်သည်။ သန္တိကေနိဒါနံနာမ၊ သန္တိကေနိဒါန်းမည်၏၊

ဣမေသု၊ ဤသို့သဘောရှိကုန်သော။ တီသုနိဒါနေသု၊ သုံးပါးသော နိဒါန်းတို့၌။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ဒူရေနိဒါန အဝိဒူရေနိဒါနာနိ၊ ဒူရေနိဒါန်း အဝိဒူရေနိဒါန်းတို့သည်။ သဗ္ဗသာဓာရ ဏာနိ၊ အလုံးစုံသော တရားစကားတို့နှင့် ဆက်စပ်ကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တာနိ၊ ထိုတရားစကားတို့၏ ဆက်စပ်ကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တာနိ၊ ထိုတရားစားတို့နှင့် ဆက်စပ်ကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တာနိ၊ ထိုတရားစကားတို့၏ အစဉ်တို့ကို။ ဇာတကဋ္ဌကထာယံ၊ ဇာတ်အဋ္ဌကထာ၌။ ဝိတ္ထာရိတနယေနေဝ၊ အကျယ်ဆိုအပ်သောနည်းဖြင့်သာလျှင်။ ဝေဒိတဗ္ဗာနိ၊ သိအပ်ကုန်၏။ သန္တိကေနိဒါနေပန၊ သန္တိကေနိဒါန်း၌ကား။ ဝိသေသော၊ အထူးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဣတိ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တိဏ္ဏမ္ပိ၊ သုံးပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ နိဒါနာနံ၊ နိဒါန်းတို့၏။ အာဒိတော၊ အစမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ အယံ၊ ဤဆိုလတ္တံသည်ကား။ သင်္ခေပကထာ၊ အကျဉ်းဖြစ်သောစကားတည်း၊

ဘဂဝတော၊ ဘုန်းတော်ကြီးတော်မူသော။ ဒီပင်္ကရဒသဗလဿ၊ ဒီပင်္ကရာအမည်ရှိသော မြတ်စွာဘုရား၏။ ပါဒမူလေ၊ ခြေရင်းတော်၌။ ကတာဘိနိဟာရော၊ ပြုအပ်သော ဆုတောင်းခြင်းရှိသော။ ဗောဓိသတ္တဘူတော၊ ဘုရားလောင်းဖြစ်၍ ဖြစ်ဖူးသော။ လောကနာထော၊ လောကသုံးပါးတို့၏ ကိုးကွယ်ရာဖြစ်တော်မူသော ဘုရားရှင်သည်။ အတ္တနော၊ ကိုယ်တော်မြတ်၏။ အဘိနိဟာရာနုရူပံ၊ ဆုတောင်းသည်အားလျော်စွာ၊

၁၁၀) သမတိံသပါရမီယော၊ အမျှသုံးဆယ်သော ပါရမီတော်တို့ကို။ ပူရေတွာ၊ ဖြည့်တော်မူ၍။ သဗ္ဗညုတဉာဏသမ္ဘာရံ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်၏ အဆောက်အဦးကို။ မတ္ထကံ၊ အပြီးသို့။ ပါပေတွာ၊ ရောက်တော်မူစေ၍။ တုသိတာဘဝနေ၊ တုသီတာနတ်ပြည်၌။ နိဗ္ဗတ္တော၊ ဖြစ်တော်မူသည်ရှိသော်။ ဗုဒ္ဓဘာဝါယ၊ ဘုရားဖြစ်တော်မူခြင်းငှာ။ ဥပ္ပတ္တိကာလံ၊ ဖြစ်အံ့သောကာလကို။ အာဂမယမာနော၊ ဆိုင်းငံ့နေတော်မူလျက်။ တတ္ထ၊ ထိုတုသီတာနတ်ပြည်၌။ ယာဝတာယုကံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ ဌတွာ၊ တည်၍။ တတော၊ ထိုတုသီတာနတ်ပြည်မှ။ စုတော၊ စုတေသည်ရှိသော်။ သကျရာဇကုလေ၊ သာကီဝင်မင်း၏ အမျိုး၌။ ပဋိသန္ဓိံ၊ ပဋိသန္ဓေကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ အနန္တေန၊ များစွာသော။ ပရိဝါရေန၊ အခြံအရံဖြင့်။ မဟန္တေန၊ မြတ်စွာထသော။ သိရိသောဘဂ္ဂေန၊ မြတ်သောအသရေ၏ တင့်တယ်ခြင်းဖြင့်။ ဝဍ္ဎုမာနော၊ ကြီးရင့်သည်ရှိသော်။ အနုက္ကမေန၊ အစဉ်သဖြင့်။ ယောဗ္ဗနံ၊ အရွယ်သို့။ ပတွာ၊ ရောက်၍။ ဧကူနတိံသေ၊ နှစ်ဆယ့်ကိုးနှစ်ရှိသော။ ဝယသ္မိံ၊ အရွယ်၌။ ကတမဟာ ဘိနိက္ခမနော၊ မြတ်သော တောထွက်ခြင်းကို ပြုတော်မူပြီးသော်။ ဆဗ္ဗဿာနိ၊ ခြောက်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ မဟာပဓာနံ၊ မြတ်သော ကမ္မဋ္ဌာန်း စီးဖြန်းခြင်းကို။ ပဒဟိတွာ၊ စီးဖြန်းတော်မူ၍။ ဝေသာခပုဏ္ဏမာယံ၊ ကဆုန်လပြည့်နေ့၌။ ဗောဓိရုက္ခမူလေ၊ ဗောဓိပင်ရင်း၌။ နိသိန္နော၊ နေတော်မူစဉ်။ သူရိယေ၊ နေသည်။ အနတ္ထင်္ဂမိတေယေဝ၊ မဝင်မှီလျှင်။ မာရဗလံ၊ မာရ်စစ်သည်ကို။ ဝိဓမိတွာ၊ ဖျောက်လွှင့်ပြီးသော်။ ပုရိမယာမေ၊ ညဦးယံ၌။ ပုဗ္ဗေနိဝါသံ၊ ပုဗ္ဗေနိဝါသဉာဏ်တော်ကို။ အနုဿရိတွာ၊ အောင်းမေ့တော်မူ၍။ မဇ္ဈိမယာမေ၊ သန်းခေါင်ယံ၍။ ဒိဗ္ဗစက္ခုံ၊ ဒိဗ္ဗစက္ခုဉာဏ်တော်ကို။ ဝိသာဓေတွာ၊ သုတ်သင်တော်မူ၍။ ပစ္ဆိမယာမေ၊ မိုးသောက်ယံ၌။ ဒိယဍ္ဎုကိလေသသဟဿံ၊ တစ်ထောင့်ငါးရာ ကိလေသာကို။ (အခွဲနှင့်တကွ နှစ်ထောင်သော ကိလေသာကိုလည်းဟူ၊) ခေပေတွာ၊ ကုန်စေ၍။ အနုတ္တံ၊ အတုမရှိသော။ သမ္မာသမ္ဗောဓိံ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်ကို။ အဘိသမ္ဗုဇ္ဈိ၊ ထိုးထွင်း၍ သိတော်မူ၏။ (သိတော်မူပြီလည်းဟူ)၊

၁၁၁) တတော၊ ထိုသဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်ကို ရတော်မူပြီးသည်မှ။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်ပင်လျှင်။ သတ္တသတ္တောဟေ၊ လေးဆယ့်ကိုးရက်တို့ကို။ ဝိတိနာမေတွာ၊ လွန်တော်မူစေ၍။ အာသာဠှိပုဏ္ဏမာယံ၊ ဝါဆိုလပြည့်နေ့၌။ ဗာရာဏသိံ၊ ဗာရာဏသီပြည်သို့။ ဂန္တွာ၊ ကြွတော်မူ၍။ ဣတိပတနမိဂဒါယေ၊ ဣသိပတနမိဂဒါဝုန်တော၌။ အညာသိကောဏ္ဍညပမုခါ၊ အညာသိကောဏ္ဍညလျှင် အမှူးရှိကုန်သော။ အဋ္ဌာရသဗြဟ္မကောဋိယော၊ တစ်ဆယ့်ရှစ်ကုဋေကုန်သော ဗြဟ္မာတို့ကို။ ဓမ္မာမတံ၊ တရားတော်ဟူသော အမြိုက်အရသာကို။ ပါယေန္တော၊ သောက်စေတော်မူလိုသည်ဖြစ်၍။ ဓမ္မစက္ကံ၊ ဓမ္မစကြာတရားတော်ကို။ ပဝတ္တေတွာ၊ ဟောဖော်ပြတော်မူစေပြီး၍။ ယသာဒိကေ၊ ယသသူဌေးသားအစရှိကုန်သော။ ဝေနေယျေ၊ ငါးကျိပ်ငါးယောက်သော ဝေနေယျတို့ကို။ အရဟတ္တေ၊ အရဟတ္တဖိုလ်၌။ ပတိဋ္ဌပေတွာ၊ တည်တော်မူစေ၍။ သဗ္ဗေဝ၊ အလုံးစုံသာလျှင်ဖြစ်သော။ တေသဋ္ဌိအရဟန္တေ၊ ထိုခြောက်ကျိပ်ကုန်သော ရဟန္တာတို့ကို။ လောကာနုဂ္ဂဟာယ၊ လူသုံးပါးကို ချီးမြှောက်တော်မူစိမ့်သောငှာ။ ဝိဿဇ္ဇေတွာ၊ လွှတ်တော်မူလိုက်၍။ ဥရုဝေလံ၊ ဥရုဝေလတောအရပ်သို့။ ဂစ္ဆန္တော၊ ကြွတော်မူလတ်သော်။ ကပ္ပါသိကဝနသဏ္ဍေ၊ ဝါခင်းတောအုပ်၌။ တိံသဘဒ္ဒဝဂ္ဂိယေ၊ သုံးကျိပ်သော ဘဒ္ဒဝဂ္ဂီ မင်းသားတို့ကို။ သောတာပတ္တိဖလာဒီသု၊ သောတာပတ္တိဖိုလ် အစရှိသည်တို့၌။ ပတိဋ္ဌပေတွာ၊ တည်တော်မူစေ၍။ ဥရုဝေလံ၊ ဥရုဝေလတောသို့။ ဂန္တွာ၊ ကြွတော်မူ၍။ အဍ္ဎု ဍ္ဎုာနိပါဋိဟာရိယသဟဿာနိ၊ သုံးထောင့်ငါးရာသော ပြာဋိဟာတို့ကို။ ဒဿေတွာ၊ ပြတော်မူ၍။ ဥရုဝေလကဿပါဒယော၊ ဥရုဝေလကဿပ အစရှိကုန်သော။ သဟဿဇဋိလပရိဝါရေ၊ တစ်ထောင်သော ရသေ့အခြံအရံရှိကုန်သော။ တေဘာတိက ဇဋိလေ၊ ရသေ့ညီနောင် သုံးယောက်တို့ကို။ ဝိနေတွာ၊ ဆုံးမတော်ပြီး၍။ တေဟိ၊ ထိုတစ်ထောင်သော ရသေ့တို့ဖြင့်။ ပရိဝုတော၊ ခြံရံလျက်။ ရာဇဂဟနဂရူပစာရေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၏အနီးဖြစ်သော။ လဋ္ဌိဝနုယျာ နေ၊ နွယ်ချိုတောအရပ်၌။ နိသိန္နော၊ နေတော်မူသည်ရှိသော်။ ဗိမ္ဗိသာရပမုခေ၊ ဗိမ္ဗိသာရမင်းလျှင် အမှူးရှိကုန်သော။ ဒွါဒသနဟုတေ၊ တစ်သိန်းနှစ်သောင်း

၁၁၂) ကုန်သော။ ဗြဟ္မဏဂဟပတိကေ၊ ပုဏ္ဏားသူကြွယ်တို့ကို။ သာသနေ၊ သာသနာတော်၌။ ဩတာရေတွာ၊ သွင်းတော်မူ၍။ မဂဓရာဇေန၊ မဂဓရာဇ်မင်းသည်။ ကာရိတေ၊ ဆောက်စေပြုစေအပ်သော။ ဝေဠုဝနဝိဟာရေ၊ ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏၊

အထ၊ ထိုအခါ၌။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝေဠုဝနေ၊ ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဘဂဝတိ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဟရန္တေ၊ နေတော်မူသည်ရှိသော်။ သာရိပုတ္တမောဂ္ဂလာနေသု၊ သာရိပုတ္တရာမောဂ္ဂလ္လာန်တို့ကို။ အဂ္ဂသာဝကဌာနေ၊ မြတ်သော သာဝကအရာ၌။ ဌပိတေသု၊ ထားတော်မူအပ်ကုန်ပြီးသော်။ သာဝကသန္နိပါတေ၊ သာဝကအစည်းအဝေးသည်။ ဇာတေ၊ ဖြစ်ပြီးသော်။ သုဒ္ဓေါဒနမဟာရာဇာ၊ ခမည်းတော် သုဒ္ဓေါဒနမင်းမြတ်သည်။ မေ၊ ငါ၏။ ပုတ္တော၊ သားတော်သည်။ ဆဗ္ဗဿာနိ၊ ခြောက်နှစ်ပတ်လုံး။ ဒုက္ကရစရိယံ၊ ဒုက္ကရစရိယာ အကျင့်ကို။ စရိတွာ၊ ကျင့်တော်မူပြီး၍။ ပရမာဘိသမ္ဗောဓိံ၊ မြတ်သော သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်သို့။ ပတွာ၊ ရောက်တော်မူပြီး၍။ ပဝတ္တဝရဓမ္မစက္ကော၊ မြတ်သော ဓမ္မစကြာတရားတော်ကို ဖြစ်တော်မူစေပြီးသော်။ ရာဇဂဟံ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်ကို။ နိဿာယ၊ အမှီပြု၍။ ဝေဠုဝနေ၊ ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိကိရ၊ သီတင်းသုံးနေတော်မူသတတ်။ ဣတိ၊ သို့။ မေ၊ အား။ သုတွာ၊ ကြားရပေ၍။ ဒသပုရိသသဟဿံ၊ ယောကျ်ားတစ်သောင်း အခြံအရံတို့ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ အနုနက္ကမေန၊ တစ်ကြိမ် နှစ်ကြိမ် အစရှိသောအစဉ်ဖြင့်။ ဒသအမစ္စေ၊ တစ်ကျိပ်သော အမတ်တို့ကို။ မေ၊ ငါ၏။ ပုတ္တံ၊ သားတော်ဘုရားကို။ ဣဓ၊ ဤငါတို့မြို့သို့။ အာနေတွာ၊ ပင့်ဆောင်၍။ မေ၊ အား။ တုမှေ၊ ဆ သင်အမတ်တို့သည်။ ဒဿေထ၊ ပြကုန်ပါလော့။ ဣတိ၊ သို့။ ပေသေတိ၊ စေလွှတ်၏။ တေသု၊ ထိုစေအပ်သော အမတ်တို့သည်။ ရာဇဂဟံ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွားလေ၍။ သတ္တု၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဓမ္မဒေသနာယ၊ တရားဒေသနာတော်ကြောင့် (ဖြင့်လည်းဟူ၊) အရဟတ္တေ၊ အရဟတ္တဖိုလ်၌။ ပတိဋ္ဌိတေသု၊ တည်ကြကုန်ပြီးသော်။ ကာဠုဒါယိတ္ထေရေန၊ ကာဠုဒါယီထေရ်သည်။ ရညော၊ ခမည်းတော်မင်း၏။ အဓိပ္ပာယေ၊ အလို

၁၁၃) ဆန္ဒကို။ အာရောစိတေ၊ လျှောက်ကြားအပ်ပြီးသော်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝီသတိသဟဿခီဏာသဝပရိဝုတော၊ နှစ်သောင်းသော ရဟန္တာအပေါင်း ခြံရံတော်မူလျက်။ ရာဇဂဟတော၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်မှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်တော်မူ၍။ သဋ္ဌိယောဇနံ၊ ယူဇနာ ခြောက်ဆယ်ရှိသော။ ကပ္ပိလဝတ္ထုံ၊ ကပ္ပီလဝတ်မြို့တော်သို့။ ဒွီဟိမာသေဟိ၊ နှစ်လတို့ဖြင့်။ သမ္ပာပုဏိ၊ ကောင်းစွာရောက်တော်မူ၏။ သကျရာဇာနော၊ သာကီဝင်မင်းသားတို့သည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဉာတိသေဋ္ဌံ၊ အမျိုးမြတ်ကို။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ပဿိဿာမာတိ၊ ဖူးမြင်ကြည့်ရှုကြကုန်အံ့ဟု။ သန္နိပတိတွာ၊ အညီအညွတ်စည်းဝေးကုန်၍။ နိဂြောဓာရာမံ၊ နိဂြောဓာရုံဥယျာဉ်ကို။ ဘဂဝတောစ၊ မြတ်စွာဘုရား၏လည်းကောင်း။ ဘိက္ခုသံဃဿစ၊ ရဟန်းသံဃာတော်၏လည်းကောင်း။ ဝသနယောဂ္ဂံ၊ သီတင်းသုံးတော်မူရာနှင့် စပ်လျဉ်းသည်ကို။ ကာရေတွာ၊ ပြုစေပြီး၍။ ဂန္ဓပုပ္ဖါဒိဟတ္ထာ၊ နံ့သာပန်းအစရှိသည်တို့လက်၌ ဆွဲကိုင်လျက်။ ပစ္စုဂ္ဂမနံ၊ ခရီးဦးကြိုဆိုခြင်းကို။ ကတွာ၊ ပြုကြကုန်၏။ သတ္ထာရံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ နိဂြောဓာရာမံ၊ နိဂြောဓာရုံဥယျာဉ်သို့။ ပဝေသေသုံ၊ (ပင့်ကြလေကုန်၏)၊ တတြ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝီသတိသဟဿခီဏာသဝပရိဝုတော၊ နှစ်သောင်းသော ရဟန္တာခြံရံတော်မူလျက်။ ပညတ္တဝရဗုဒ္ဓါသနေ၊ ခင်းအပ်သော မြတ်သော ဘုရားရှင်နေရာ၌။ နိသီဒိ၊ နေတော်မူ၏။ သာကိယာ၊ သာကီဝင်မင်းသားတို့သည်။ မာနထဒ္ဓါ၊ မာန်ခက်ထန်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သတ္တု၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ပစိပါတံ၊ လက်အုပ်ချီခြင်းကို။ နာကံသု၊ မပြုကြကုန်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တေသံ၊ ထိုသာကီဝင်မင်းသားတို့၏။ အဇ္ဈာသယံ၊ အလိုဆန္ဒကို။ ဩလေကေတွာ၊ ကြည့်တော်မူ၍။ မာနံ၊ ခက်ထန်သောမာနကို။ ဘဉ္ဇိတွာ၊ ချိုးဖျက်တော်မူ၍။ တေ၊ သာကီဝင်မင်းသားတို့၏။ အဇ္ဈာသယံ၊ အလိုဆန္ဒကို။ ဩလောကေတွာ၊ ကြည့်တော်မူ၍။ မာနံ၊ ခက်ထန်သောမာနကို။ ဘဉ္ဇိတွာ၊ ချိုးဖျက်တော်မူ၍။ တေ၊ ထိုသာကီဝင်မင်းသားတို့ကို။ ဓမ္မဒေသနာယ၊ တရားဒေသနာတော်ဖြင့်။ ဘာဇနေ၊ ခွဲဝေတော်မူသည်တို့ကို။ ကာတုံ၊ ပြုအံ့သောငှာ။ အဘိညာပါဒကံ၊ အဘိညာဏ် အခြေဖြစ်သော။ စတုတ္ထဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိတွာ၊ ဝင်စားတော်မူပြီး၍။ တတော၊ ထိုစတုတ္ထဈာန်မှ။ ဆ+

၁၁၄) ဝုဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ အာကာသံ၊ ကောင်းကင်သို့။ အဗုဂန္တွာ၊ ပြန်တက်တော်မူ၍။ တေသံ၊ ထိုသာကီဝင်မင်းသားတို့၏။ သီသေ၊ ဦးခေါင်း၌။ ပါဒပံသုံ၊ ခြေ၌ကပ်သော မြေမှုန်ကို။ ဩကိရမာနောဝိယ၊ ကြဲဘိပြွန်းဘိသကဲ့သို့။ ကဏ္ဍမ္ဗရုက္ခမူလေ၊ ကဏ္ဍမည်သော သရက်ပင်ရင်း၌။ ကတပါဋိဟာရိယသဒိသံ၊ ပြုတော်မူအပ်သော ပြာဋိဟာနှင့်အတူ။ ယမကပါဋိဟာရိယံ၊ ရေမီးအစုံဖြစ်သော ပြာဋိဟာကို။ အာကာသိ၊ ပြုတော်မူ၏။ ရာဇာ၊ ခမည်းတော် သုဒ္ဓေါဒနမင်းသည်။ တံ အစ္ဆရိယံ၊ ထိုသို့သော အံ့ဖွယ်သရဲကို။ ဒိသွာ၊ မြင်တော်မူ၍။ အယံ၊ ဤငါ၏သားတော်ဘုရားသည်။ လောကေ၊ လောက၌။ အဂ္ဂပုဂ္ဂလောတိ၊ မြတ်သောပုဂ္ဂိုလ်တည်းဟူ၍။ ဝန္ဒိ၊ ရှိခိုး၏။ ရညာပန၊ ခမည်းတော်မင်းသည်ကား။ ဝန္ဒိတေ၊ ရှိခိုးသည်ရှိသော်။ တေ၊ ထိုသာကီဝင်တို့သည်။ ဌာတုံနာမ၊ တည်အံ့သောငှာ။ နသက္ကောန္တိ၊ မတတ်နိုင်ကုန်။ သဗ္ဗေပိ၊ အလုံးစုံလည်း ဖြစ်ကုန်သော။ သာကိယာ၊ သာကီဝင်မင်းတို့သည်။ ဝန္ဒိံသု၊ ရှိခိုးကုန်၏၊

တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ယမကပါဋိဟာရိယံ၊ ရေမီးအစုံစုံသော တန်းခိုးပြာဋိဟာကို။ ကရောန္တော၊ ပြုတော်မူသည်ရှိသော်။ လောကဝိဝရဏပါဋိဟာရိယမ္ပိ၊ လောကဝိဝရကဏပြာဋိဟာကိုလည်း။ အကာသိ၊ ပြုတော်မူ၏။ ယသ္မိံ၊ အကြင်အခါ၌။ ပါဋိဟာရိယေ၊ လောကဝိဝရဏပြာဋိဟာသည်။ ဝတ္တမာနေ၊ ဖြစ်လတ်သည်ရှိသော်။ တသ္မိံ၊ ထိုအခါ၌။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ မနုဿလောကေ၊ လူ့ပြည်၌။ ယထာဋ္ဌိတာ၊ ရပ်ပြီးတိုင်းလျှင်။ ယထာနိသိန္နာဝ၊ ထိုင်မြဲတိုင်းလျှင်။ စတုမဟာရာဇိကတော၊ စတုမဟာရာဇ်နတ်ပြည်မှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ ယာဝအကနိဋ္ဌဘဝနာ၊ အကနိဋ္ဌဗြဟ္မာပြည်တိုင်အောင်။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ ဒေဝေ၊ နတ်ဗြဟ္မာတို့ကို။ တတ္ထတတ္ထ၊ ထိုထိုသောအရပ်တို့၌။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဘဝနေ၊ ဗိမာန်နေရာ၌။ ဒိဗ္ဗာနုဘာဝေန၊ နတ်၏အာနုဘော်ဖြင့်။ ကီဠန္တေစ၊ ကစားပျော်ရွှင်သည်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဇောတန္တေစ၊ ထွန်းတောက်ပသည်တို့ကိုလည်းကောင်း။ မဟတိံ၊ ကြီးစွာသော။ ဒိဗ္ဗသမ္ပတ္တိံ၊ နတ်၏စည်းစိမ်ကို။ အနုဘဝန္တေစ၊ ခံစားသည်တို့ကို

၁၁၅) လည်းကောင်း။ သန္တာနိ၊ ငြိမ်သက်ကုန်သော။ သမာပတ္တိ သုခါနိ၊ သမာပတ်ချမ်းသာတို့ကို။ အနုဘဝန္တေစ၊ ခံစာသော ဗြဟ္မာတို့ကိုလည်းကောင်း။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ သာကစ္ဆန္တေစ၊ ဆွေးနွေးပြောဟောကြသည်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဗုဒ္ဓါနုဘာဝေန၊ ဘုရားရှင်၏ အာနုဘော်တော်အားဖြင့်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ မံသစက္ခုနာဝ၊ မံသစက္ခုဖြင့်လျှင်။ ပဿန္တိ၊ မြင်ကြကုန်၏။ တထာ၊ ထိုမှတစ်ပါး။ ဟေဋ္ဌာပထဝိယံ၊ အောက်မြေကြီးရပ်၌။ အဋ္ဌသုမဟာနိရယေသုစ၊ ငရဲကြီးရှစ်ထပ်တို့၌လည်းကောင်း။ သောဠသသုစ၊ တစ်ဆယ့်ခြောက်လုံးကုန်သော။ ဥဿဒနိရယေသုစ၊ ဥဿဒရက် ငရဲတို့၌လည်းကောင်း။ လောကန္တရနိရယေစ၊ လောကန္တရက်ငရဲ၌လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ သို့။ တတ္ထတတ္ထ၊ ထိုထိုသောငရဲတို့၌။ မဟာဒုက္ခံ၊ ကြီးစွာသောဆင်းရဲကို။ အနုဘဝမာနေ၊ ခံရကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကို။ ပဿန္တိ၊ မြင်ကုန်၏။ ဒသသဟဿိ လောကဓာတုယံ၊ တစ်သောင်းသော လောကဓာတ်၌။ ဒေဝါ၊ နတ်တို့သည်။ မဟစ္စဒေဝါနုဘာဝေန၊ မြတ်သောနတ်တို့၏ အာနုဘော်အားဖြင့်။ တထာဂတံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ချဉ်းကပ်ကုန်၍။ အစ္ဆရိယဗ္ဘုတစိတ္တဇာတာ၊ အံ့ဖွယ်သရဲဖြစ်၍ဖြစ်သောစိတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အဉ္စလိကာ၊ လက်အုပ်ချီကုန်လျက်။ နမဿမာနာ၊ ရှိခိုးကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပယိရူပါသန္တိ၊ ဆည်းကပ်ကုန်၏။ ဗုဒ္ဓဂုဏပဋိသံယုတ္တာ၊ ဘုရားရှင်၏ ဂုဏ်တော်နှင့်စပ်လျဉ်းကုန်သော။ ဂါထာယော၊ ဂါထာတို့ကို။ ဥဒါဟရန္တာ၊ ဆောင်ကုန်လျက်။ ထောမေန္တိ၊ ချီးမွမ်းကြကုန်၏။ အပ္ဖေါဋေန္တိ၊ လက်ပန်းပေါက်ခတ်ကုန်၏။ ဟသန္တိ၊ ရယ်မောရွှင်လန်းကြကုန်၏။ ပီတိသောမနဿံ၊ နှစ်လိုဝမ်းသာခြင်းကို။ ပဝေဒေန္တိ၊ ကြားကြကုန်၏။ ပြောဆိုကြကုန်၏လည်းဟူ၊

ယံ၊ အကြင်ဝမ်မြောက်ရွှင်လန်းသော အချင်းအရာကို။ သန္ဓာယ၊ ရည်၍။ ယံဝစနံ၊ ကို။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်၏။ တံဝစနံ၊ ထိုစကားကို။ ဘုမ္မာစတုမဟာရာဇိကာ၊ လ။ ဝိမုလမကံသု ဃောသန္တိ၊ ဘုမ္မာစတုမဟာရာဇိကာ။ ပ။ ဝိပုလမကံသုဃောသံဟူ၍။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်အပ်၏။ (ဥပါဟရုံပါဌ်၏ အတ္ထကား)။ ဘုမ္မာစ၊ ဘုမ္မစိုးနတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ စတုမဟာရာ+

၁၁၆) ဇိကာစ၊ စတုမဟာရာဇ်နတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ တာဝတိံသာစ၊ တာဝတိံသာနတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ယာမာစ၊ ယာမာဘုံ၌နေကုန်သော။ ဒေဝါစ၊ နတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ တုသီတာစ၊ တုဿီတာဘုံ၌နေကုန်သော။ ဒေဝါစ၊ နတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ နိမ္မိတာ၊ နိမ္မာနရတိဘုံ၌ နေကုန်သော။ ဒေဝါစ၊ နတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ပရနိမ္မိတာ၊ ပရနိမ္မိတဝသဝတ္တီဘုံ၌နေကုန်သော။ ဒေဝါစ၊ နတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ယေပိစဗြဟ္မကာယိကာ၊ အကြင်ဗြဟ္မာအပေါင်းတို့သည်လည်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေဗြဟ္မကာယိကာစ၊ ထိုဗြဟ္မာအပေါင်းတို့သည်လည်း။ အာနန္ဒိတာ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်သည်ဖြစ်။ ဝိပုလံ၊ ပြန့်ပြောစွာ။ အကံသု၊ ပြုကြကုန်၏။ ဃောသန္တိ၊ ကြေးကြော်ကုန်၏၊

တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒသဗလော၊ ဆယ်ပါးသော အားတော်နှင့်ပြည့်စုံတော်မူသော ဘုရားရှင်သည်။ အတ္တနော၊ ကိုယ်တော်၏။ ဗုဒ္ဓဗလံ၊ ဘုရားရှင်တို့၏ အားအစွမ်းကို။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဒဿေဿာမီတိ၊ ထင်ရှားစွာပြအံ့ဟု။ မဟာကရုဏာယ၊ မဟာကရုဏာတော်သည်၊

၁၁၇) သမုဿာဟိတော၊ တိုက်တွန်းအပ်သည်ဖြစ်၍။ အာကာသေ၊ ကောင်းကင်၌။ ဒသသဟဿ စက္ကဝါဠသမာဂမေ၊ တစ်သောင်းသော စကြာဝဠာနှင့်အမျှ အလျားရှည်သော။ ဒွါဒသယောဇန ဝိတ္ထိတေ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်ယူဇနာအနံရှိကုန်သော။ သဗ္ဗရတနမယေ၊ ရတနာခုနစ်ပါးဖြင့်ပြီးသော။ စင်္ကမေ၊ ဖန်ဆင်းအပ်ခဲ့ပြီးသောအတိုင်း။ ဒေဝမနုဿနယနဝိဟင်္ဂါနံ၊ နတ်လူတို့၏ မျက်စိဟုဆိုအပ်သော ငှက်အပေါင်းတို့၏။ ဧကနိပါတဘူတံ၊ တပေါင်းတည်းကျရာဖြစ်၍ ဖြစ်သော။ အစ္ဆရိယံ၊ အံ့ဖွယ်သရဲရှိသော။ အနညသာဓာရဏံ၊ သူတစ်ပါးတို့နှင့် မဆက်ဆံသော။ ဗုဒ္ဓါနံ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့၏။ သမာဓိဉာဏာနုဘာဝဒီပနံ၊ အဘိဉာဏ်၏အာနုဘော်ကို ပြတော်မူတတ်သော။ ပါဋိဟာရိယံ၊ ပြာဋိဟာကို။ ဒဿေတွာ၊ ပြတော်မူ၍။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ တသ္မိံစင်္ကမေ၊ ထိုရတနာစင်္ကြံ၌။ စင်္ကမန္တော၊ ကြွတော်မူလျက်။ ဝေနေယျာနံ၊ ကျွတ်ထိုက်သော သတ္တဝါတို့၏။ အဇ္ဈာသယာနုရူပံ၊ အလိုဆန္ဒအားလျော်စွာ။ အစိန္တေယျာနုဘာဝါယ၊ အစိန္တေယျအာနုဘော်အားဖြင့်။ အနုပမာယ၊ နှိုင်းယှဉ်စရာ ဥပမာမရှိသော။ ဗုဒ္ဓလီလာယ၊ ဘုရားရှင်၏ တင့်တည်စမ္ပယ်ခြင်းဖြင့်။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ ဒေသေသိ၊ ဟော်တော်မူပေ၏၊

တေန၊ ထို့ကြောင့်။ နဟေတေဇာနန္တိ၊ ပေ။ ရတနမဏ္ဍိတန္တိ။ နဟေတေဇာနန္တိ၊ ပေ။ ရတနမဏ္ဍိတံဟူ၍။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏၊

ဧတေဒေဝ မနုဿာ၊ ထိုနတ်လူတို့သည်။ အယံဗုဒ္ဓေါ၊ ဤဘုရားသည်။ ကီဒိသကော၊ အဘယ်သို့သဘောရှိသည်ဖြစ်၍။ နရုတ္တမောတိ၊ လူနတ်တို့ထက်မြတ်၏ဟူ၍။ နဇာနန္တိ၊ မသိကြလေကုန်။ ဣမဿဗုဒ္ဓဿ၊ ဤဘုရား၏။ ဣဒ္ဓိဗလဉ္စ၊ ဣဒ္ဓိပ္ပါဒ်၏ အစွမ်းသတ္တိသည်လည်းကောင်း။ ပညာဗလဉ္စ၊ ဉာဏ်တော်၏ အစွမ်းသတ္တိသည်လည်းကောင်း။ ကီဒိသန္တိ၊ အဘယ်သို့သဘောရှိ၏ဟူ။ နာဇာနန္တိ၊ မသိကြလေကုန်။ လောကဟိတဿ၊ လူသုံးပါး၏ အစီးအပွားဖြစ်တော်မူသော ဘုရား၏ အစွမ်းသတ္တိသည်၊

၁၁၈) ကီဒိသန္တိ၊ အဘယ်သို့ သဘောရှိလေ၏ဟူ။ နဇာနန္တိ၊ မသိလေကုန်၊

ဟန္ဒ၊ ဤယခု။ အယံ၊ ငါဘုရားသည်။ အနုတ္တရံ၊ အတုမရှိသော။ ဗုဒ္ဓဗလံ၊ ဘုရားတို့၏ အစွမ်းသတ္တိကို။ ဒဿယိဿမိ၊ ပြတော်မူအံ့။ နဘေ၊ ကောင်းကင်ပြင်၌။ ရတနမဏ္ဍိတံ၊ ရတနာတို့ဖြင့် တန်ဆာင်အပ်သော။ စင်္ကမံ၊ စင်္ကြံန်ကို။ မာပယိဿာမိ၊ ဖန်ဆင်းတော်မူအံ့။ ဣတိ၊ သို့။ စိန္တေတွာ၊ ကြံတော်မူ၍။ ပါဋိဟာရိယံ၊ ယမိုက်ပြာဋိဟာကို။ ဒဿေသိ၊ ပြတော်မူ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ တထာဂတော၊ လာခြင်းကောင်းသောဘုရားရှင်သည်။ အတ္တနော၊ ကိုယ်တော်မြတ်၏။ ဗုဒ္ဓါနုဘာဝဒီပနံ၊ ဘုရားတို့၏ အာနုဘော်ကိုပြတတ်သော။ ပါဋိဟာရိယံ၊ ပြာဋိဟာကို။ ဒဿေတွာ၊ ပြတော်မူ။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ ဒေသေန္တေ၊ ဟောတော်မူသည်ရှိသော်။ ဓမ္မသေနာပတိ၊ တရားစစ်သူကြီးဖြစ်သော။ အာယသ္မာ သရိပုတ္တော၊ ရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ဂိဇ္ဈကုဋပဗ္ဗတေ၊ ဂိဇ္ဈကုဋအမည်ရှိသောတောင်၌။ ဌိတော၊ နေစဉ်။ ဒိဗ္ဗစက္ခုနာ၊ ဒိဗ္ဗစက္ခုအဘိဉာဏ်ဖြင့်။ ပဿိတွာ၊ မြင်တော်မူ၍။ တေနဗုဒ္ဓါနုဘာဝသန္ဒဿနေန၊ ထိုသို့သောဘုရား၏ အာနုဘော်ကို ကောင်းစွာပြတော်မူသောအားဖြင့်။ အစ္ဆရိယဗ္ဘုတစိတ္တဇာတော၊ အံ့ဖွယ်သရဲဖြစ်၍ဖြစ်သော။ စိတ်တော်အကြံအစည်ရှိတော်မူသည်ဖြစ်၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပရိဝါရဘူတာနံ၊ အခြံအရံဖြစ်ကုန်သော။ ပဉ္စန္နံဘိက္ခုသတာနံ၊ ငါးရာသောရဟန်းတို့အား။ တမတ္ထံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ အာရေစေတွာ၊ ကြား၍။ ဣဒ္ဓိယာ၊ တန်ခိုးအာနုဘော်အားဖြင့်။ တာဝဒေဝ၊ ထိုခဏ၌လျှင်။ အာကာသေန၊ ကောင်းကင်ဖြင့်။ အာဂန္တွာ၊ လာခဲ့၍။ သပရိသော၊ ပရိသတ်နှင့်တကွ။ ဘဂဝန္ထံ၊ မြတ်စွာဘုရားသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ချည်းကပ်လေ၍။ ပဉ္စပတိဋ္ဌိတေန၊ ငါးပါးသောထိခြင်းဖြင့်။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ဒသနခ+

၁၂၀) သမောဓါနသမုဇ္ဇလံ၊ ဆယ်ချောင်းသောလက်ကို ပေါင်းယှက်၍။ အဉ္စလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ သိရသ္မိံ၊ ဦးခေါင်း၌။ ပဂ္ဂယှ၊ ချီ၍။ တထာဂတဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ မဟာဘိနိဟာရဉ္စ၊ မြတ်သောဘုရားဆုကို တောင်းခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ပုစ္ဆိ၊ မေးလျှောက်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တံ၊ ထိုရှင်သာရိပုတ္တရာကို။ ကာယသက္ခိံ၊ ကိုယ်သက်သေကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တတ္ထ၊ ထိုအခါ၌။ သန္နိပတိတမနုဿာနဉ္စ၊ အညီအညွတ်စည်းဝေးသော လူအပေါင်းတို့အားလည်းကောင်း။ ဒသသဟဿစက္ကဝါဠေ၊ တစ်သောင်းသော စကြဝဠာတိုက်၌။ ဝသန္တာနံ၊ နေကုန်သော။ ဒေဝဗြဟ္မာနဉ္စ၊ နတ်ဗြဟ္မာတို့အားလည်းကောင်း။ အတ္တနော၊ ကိုယ်တော်၏။ ဗုဒ္ဓါနုဘာဝံ၊ ဘုရား၏အာနုဘော်ကို။ ပရိဒီပယန္တော၊ ပြတော်မူလိုသည်ဖြစ်၍။ ဗုဒ္ဓဝံသံ၊ ဗုဒ္ဓဝင်ဒေသနာကို။ ဒေသေသိ၊ ဟောတော်မူပေ၏၊

တေန၊ ထို့ကြောင့်။ သာရိပုတ္တော၊ ပေ။ ဟာသယန္တော သဒေဝကန္တိ။ သာရိပုတ္တော၊ ပေ။ ဟာသယန္တော သဒေဝကံဟူ၍။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏၊

မဟာပညော၊ ကြီးမြတ်သော ပညာရှိသော။ သမာဓိဈာနကောဝိဒေါ၊ သမာဓိဈာန်တရားတို့၌ လိမ္မာတတ်သော။ ပညာယ၊ ပညာ၏။ ပါရမီပတ္တော၊ အပြီးအစီးသို့ရောက်သော။ သာရိပုတ္တော၊ သာရိပုတ္တရာမထေရ်သည်။ လောကနာယကံ၊ နတ်လူတို့၏ အမှူးဖြစ်တော်မူသော ဘုရားရှင်ကို။ ပုစ္ဆတိ၊ မေးလျှောက်လေ၏၊

နရုတ္တမ၊ နတ်လူတို့ထက်မြတ်တော်မူသော မြတ်စွာဘုရား။ မဟာဝီရ၊ ကြီးမြတ်သော လုံ့လရှိတော်မူသော အရှင်ဘုရား။ တေ၊ အရှင်ဘုရားအား။ ကီဒိသော၊ အဘယ်မျှလောက်သော။ အဘိနီဟာရော၊ ဘုရားဆုကို တောင်းတော်မူခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူသနည်း။ ဝီရ၊ လုံ့လရှိသော်မူသော အရှင်ဘုရား။ တယာ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ ကိမှိကာလေ၊ အဘယ်ကာလ၌။ ဥတ္တမံ၊ မြတ်စွာသော။ ဗောဓိံ၊ သဗ္ဗညုဉာဏ်တော်ကို၊

၁၂၀) ပတ္ထိတာ၊ တောင့်တတော်မူအပ်သနည်း။ ဆုတောင်းတော်မူအပ်လေသနည်းလည်းဟူ၊

ဒါနဉ္စ၊ ဒါနပါရမီသည်လည်းကောင်း။ သီလဉ္စ၊ သီလပါရမီသည်လည်းကောင်း။ နေက္ခမ္မဉ္စ၊ နေက္ခမ္မပါရမီသည်လည်းကောင်း။ ပညာဝီရိယဉ္စ၊ ပညာပါရမီ ဝီရိယပါရမီသည်လည်းကောင်း။ ကိဒိသံ၊ အဘယ်သို့တုံနည်း။ ခန္တီစ၊ ခန္တီပါရမီသည်လည်းကောင်း။ သစ္စဉ္စ၊ သစ္စပါရမီသည်လည်းကောင်း။ အဓိဋ္ဌာနဉ္စ၊ အဓိဋ္ဌာန်ပါရမီသည်လည်းကောင်း။ မေတ္တုပေက္ခာစ၊ မေတ္တပါရမီ, ဥပေက္ခာပါရမီသည်လည်းကောင်း။ ကီဒိသံ၊ အဘယ်သို့တုံနည်း။ ဝီရ၊ လုံ့လရှိတော်မူသော။ လောကနာယက၊ လူနတ်တို့၏ ခရီးညွှန်ဖြစ်တော်မူသော အရှင်ဘုရား။ တယာ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ ဒသပါရမီ၊ ဆယ်ပါးသော ပါရမီတော်တို့ကို။ ကီဒိသာ၊ အဘယ်သို့သော သဘောရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပုဏ္ဏာ၊ ဖြည့်တော်မူအပ်လေသနည်း။ ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဥပပါရမီ၊ ဥပပါရမီတော်တို့ကို။ ပုဏ္ဏာ၊ ဖြည့်တော်မူအပ်ကုန်သနည်း။ ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ပရမတ္ထပါရမီ၊ ပရမတ္ထပါရမီတို့ကို။ ပုဏ္ဏာ၊ ဖြည့်တော်မူအပ်ကုန်သနည်း။ ဣတိ၊ သို့။ သာရိပုတ္တော၊ ရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏၊

ကရဝီကမဓုရဂိရော၊ ကရဝိက်ငှက်မင်း၏ အသံနှင့်တူသော အသံတော်ရှိသော။ ပုဋ္ဌော၊ မေးလျှောက်အပ်သော ဘုရားရှင်သည်။ တဿ၊ ထိုရှင်သာရိပုတ္တရာမထေရ်၏။ ဟဒယံ၊ နှလုံးကို။ နိဗ္ဗာပယန္တော၊ ငြိမ်းစေလျက်။ သဒေဝကံ၊ နတ်နှင့်တကွသော လူအပေါင်းကို။ ဟာသယန္တော၊ ရွှင်စေလျက်။ ဝိယာကာသိ၊ ထင်ရှားပြတော်မူပေ၏၊

ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဗုဒ္ဓဝံသေ၊ ဗုဒ္ဓဝင်ကို။ ဒေသိတေ၊ ဟောတော်မူအပ်ပြီးသော်။ အာယသ္မာဓမ္မသေနာပတိ၊ တရားစစ်သူကြီးဖြစ်သော ရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ ဗုဒ္ဓါနံ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့၏။ ဟေတုသမ္ပဒါ၊ အကြောင်းပါရမီတော်၏ ပြည့်စုံခြင်းသည်။ အဟော၊ အံ့ဩဖွယ်ရှိစွတကား။ သမုဒါဂမသမ္ပတ္တိ၊ အကြောင်းအားလာရောက်၍ ပြည့်စုံခြင်းသည်။ အဟော၊ အံ့ဩဖွယ်ရှိစွတကား။ မဟာ+

၁၂၁) ဘိနီဟာရသမိဇ္ဈနာ၊ မြတ်သောဆုတောင်းခြင်း၏ ပြည့်စုံခြင်းသည်။ ဒုက္ကရံ၊ သူတပါးတို့ပြုနိုင်ခဲသော။ ကမ္မံ၊ ပါရမီကို ပြည့်စုံခြင်းအမှုကို။ ဧတ္တကံကာလံ၊ ဤမျှလောက်သော လေးသင်္ချေနှင့် ကမ္ဘာတစ်သိန်းကာလပတ်လုံး။ ကတံ၊ ပြုတော်မူအပ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပါရမီယော၊ ပါရမီတို့ကို။ ပူရေန္တေန၊ ပြည့်တော်မူသဖြင့်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သဗ္ပညုတဗလေုစ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်၏ အစွမ်းသတ္တိတို့၌လည်း။ ယဒိဒံယံ ဣဒံယော ဧသော ဝသီဘာဝေါ၊ အကြင်ဝသီဘော်အလေ့အကျင့်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧတံဗလံ၊ ဤသဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်၏ အစွမ်းသတ္တိသည်။ တိဝိဓဿ၊ သုံးပါးအပြားရှိသော။ ဗောဓိသမ္ဘာရသမ္ဘရဏဿ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ် အဆောက်အဦးကို ရွက်ဆောင်တော်မူသော ဘုရားအား။ ဧတံဗလံ၊ ထိုအစွမ်းသတ္တိတော်သည်။ အနုစ္ဆဝိကမေ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သည်တည်း၊

မဟိဒ္ဓိကထာ၊ ကြီးမြတ်သော တန်ခိုးရှိသည်၏အဖြစ်သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့ပေတည်း။ မဟာနုဘာဝတာ၊ မြတ်သောအာနုဘော်တော်ရှိသည်၏အဖြစ်သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့ပေတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗုဒ္ဓဂုဏာရမ္မဏံဉာဏံ၊ ဘုရားရှင်ကျေးဇူးတော် ဂုဏ်တော်လျှင် အာရုံရှိသောဉာဏ်ကို။ ပေသေသိ၊ လွှတ်လေ၏။ သော၊ ထိုရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ အနညာသာဓာရဏံ၊ သူတစ်ပါးတို့နှင့် မဆက်ဆံသော။ သီလသမာဓိပညာဝိမုတ္တိ ဝိမုတ္တိဉာဏဒဿနဉ္စ၊ သီလသမာဓိပညာဝိမုတ္တိ ဝိမုတ္တိဉာဏ်အမြင်တော်ကိုလည်းကောင်း။ ဟိရိဩတ္တပ္ပဉ္စ၊ ဟိရိဩတ္တပ္ပတရားတို့ကိုလည်းကောင်း။ သဒ္ဓါဝီရိယသတိသမ္ပဇညဉ္စ၊ သဒ္ဓါဝီရိယသတိပညာတော်တို့ကိုလည်းကောင်း။ သီလဝိသုဒ္ဓိစ၊ သီလတော်၏စင်ကြယ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဒိဋ္ဌိဝိသုဒ္ဓိစ၊ အယူတော်၏ စင်ကြယ်ခြင်းကို

၁၂၂) လည်းကောင်း။ သမထောစ၊ သမထတရားကိုလည်းကောင်း။ ဝိပဿနာစ၊ ဝိပဿနာကိုလည်းကောင်း။ တီဏိကုသလမူလာနိစ၊ သုံးပါးသော ကုသလမူလတို့ကိုလည်းကောင်း။ တိဏိ သုစရိတာနိစ၊ သုံးပါးသော သုစရိုက်တို့ကိုလည်းကောင်း။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ သမ္မာဝိတက္ကာစ၊ ကောင်းသော သမ္မာဝိတက်တို့ကိုလည်းကောင်း။ တိဿော၊ သုံးပါးကုန်သော။ အနဝဇ္ဇသညာယောစ၊ အနဝဇ္ဇသညာတို့ကိုလည်းကောင်း။ တိဿော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဓာတု ယောစ၊ ဓာတ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ သတိ ပဋ္ဌာနာစ၊ သတိပဋ္ဌာန်တရားတို့ကိုလည်းကောင်း။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ သမ္မပ္ပဓာနာစ၊ သမ္မပ္ပဓာန်တရားတို့ကိုလည်းကောင်း။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ ဣဒ္ဓိပါဒါစ၊ ဣဒ္ဓိပါဒါတရားတို့ကိုလည်းကောင်း။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ အရိယမဂ္ဂါစ၊ အရိယမဂ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ စတ္တာရိ၊ လေးပါးကုန်သော။ အရိယဖလာနိစ၊ အရိယဖိုလ်တရားတိိုု့ကိုလည်းကောင်း။ စတဿော၊ လေးပါးကုန်သော။ ပဋိသမ္ဘီဒါစ၊ ပဋိသမ္ဘီဒါတရားတို့ကိုလည်းကောင်း။ စတုယောနိ ပရိစ္ဆေဒကဉာဏာနိ၊ လေးပါးကုန်သော ယောနိအပိုင်းအခြားကို သိတတ်သော ဉာဏ်တော်တို့ကိုလည်းကောင်း။ စတ္တရော၊ လေးပါးကုန်သော။ အရိယဝံသာစ၊ အရိယဝံသတရားတို့ကိုလည်းကောင်း။ စတ္တာရိ၊ လေးပါးကုန်သော။ ဝေသာရဇ္ဇဉာဏာနိစ၊ ဝေသာရဇ္ဇဉာဏ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ပဓာနီယင်္ဂါနိစ၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းစီးဖြန်ခြင်းအင်္ဂါတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဉ္စင်္ဂိကော၊ ငါးပါးသောအင်္ဂါနှင့်ပြည့်စုံသော။ သမ္မာသမ္မာဓိစ၊ သမ္မာသမာဓိတရားကိုလည်းကောင်း။ ပဉ္စဉာဏိကော၊ ငါးပါးသော ဣန္ဒြေတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဉ္စဗလာနိစ၊ ငါးပါးသောဗိုလ်တရားတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ နိဿရဏိယာဓာတုယောစ၊ ထွက်မြောက်ကြောင်းတရားတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဝိမုတ္တာယတနဉာဏာနိစ၊ ဝိမုတ္တာယတနဉာဏ်

၁၂၃) တို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဝိမုတ္တိပရိပါစနိယ၊ ဝိမုတ္တဉာဏ်ကို ရင့်စေတတ်ကုန်သော။ ဓမ္မာစ၊ တရားတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဆ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ သာရဏီယာ၊ သာရဏီယဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာစ၊ တရားတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဆ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ အနုဿတိဋ္ဌာနာနိစ၊ အနုဿတိဌာနတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဆ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဂါရဝါ၊ ရိုသေအပ်သောတရား တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဆ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ နိဿာရဏိယာ၊ နိဿာရဏိယဖြစ်ကုန်သော။ ဓာတုယောစ၊ သဘောတရားတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဆ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ သတတဝိဟာရာစ၊ သတတဝိဟာရတရားတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဆ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ အနုတ္တရိယာနိစ၊ အနုတ္တရိယတရားတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဆ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ နိဗ္ဗေဓဘာဂိယာ၊ ထိုးထွင်း၍ ဝေဖန်ခြင်းနှင့် ယှဉ်ကုန်သော။ ပညာစ၊ ပညာတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဆ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ အဘိညာစ၊ အဘိဉာဏ်တိို့ကိုလည်းကောင်း။ ဆ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ အသာဓာရဏညာဏာနိစ၊ အညာဓာရဏဉာဏ်ကိုလည်းကောင်း။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ အရိယဓနာနိစ၊ အရိယယာသူတော်ကောင်းတို့၏ ဥစ္စာတို့ကိုလည်းကောင်း။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဗောဇ္ဈင်္ဂါစ၊ ဗောဇ္ဈင်တို့ကိုလည်းကောင်း။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ သပ္ပုရိသဓမ္မာစ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ တရားတို့ကိုလည်းကောင်း။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဒက္ခိဏေယျပုဂ္ဂလဒေသနာစ၊ ဒက္ခိဏေယျပုဂ္ဂိုလ် ဒေသနာတို့ကို လည်းကောင်း။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ခီဏာသဝဗလ ဒေသနာစ၊ ခီဏာသဝဗလ ဒေသနာတို့ကိုလည်းကောင်း။ အဋ္ဌ၊ ရှစ်ပါးကုန်သော။ ပညာပဋိလာဘဟေတုစ၊ ပညာရခြင်း၏အကြောင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ အဋ္ဌ၊ ရှစ်ပါးကုန်သော။ သမ္မတ္တာနိစ၊ သမ္မတ္တတရားတို့ကိုလည်းကောင်း။ အဋ္ဌ၊ ရှစ်ပါးကုန်သော။ လောကဓမ္မာတိက္ကမာစ၊ လောကဓံတရား

၁၂၄) ထက်လွန်သော တရားတို့ကိုလည်းကောင်း။ အဋ္ဌ၊ ရှစ်ပါးကုန်သော။ အာရမ္ဘဝတ္ထူနိစ၊ အာရမ္ဘဝတ္ထုတို့ကိုလည်းကောင်း။ အဋ္ဌ၊ ရှစ်ပါးကုန်သော။ အက္ခဏဒေသနာစ၊ အက္ခဒေသနာတို့ကိုလည်းကောင်း။ အဋ္ဌ၊ ရှစ်ပါးကုန်သော။ မဟာပူရိသဝိတက္ကာစ၊ ယောကျ်ားမြတ်တို့၏အကြံအစည် ဝိတက်တို့ကိုလည်းကောင်း။ အဋ္ဌ၊ ရှစ်ပါးကုန်သော။ အဘိဘာယတနဒေသနာစ၊ အဘိဘာယတနဒေသနာတို့ကိုလည်ကောင်း။ အဋ္ဌ၊ ရှစ်ပါးကုန်သော။ ဝိမောက္ခာစ၊ ဝိမက္ခေတရားတို့ကိုလည်းကောင်း။ နဝ၊ ကိုပါးကုန်သော။ ယောနိသောမနသီကာရမူလကာ၊ မနသီကာရတရားရှင်အရင်းရှိကုန်သော။ ဓမ္မာစ၊ တရားတို့ကိုလည်းကောင်း။ နဝ၊ ကိုပါးကုန်သော။ ပါရိသုဒ္ဓိပဓာနိယင်္ဂါနိစ၊ စင်ကြယ်စွာသော ကမ္မဋ္ဌာန်းစီးဖြန်းခြင်းအင်္ဂါတို့ကိုလည်းကောင်း။ နဝ၊ ကိုပါးကုန်သော။ သတ္တဝါသဒေသနာစ၊ သတ္တဝါသဒေသနာတို့ကိုလည်းကောင်း။ နဝ၊ ကိုပါးကုန်သော။ အာဃာတပဋိဝိနယာစ၊ ရန်ညှိုးကို ပယ်ဖျောက်အပ်သော တရားတို့ကိုလည်းကောင်း။ နဝ၊ ကိုပါးကုန်သော။ နာနတ္တ ဒေသနာစ၊ နာနတ္တဒေသနာတို့ကိုလည်းကောင်း။ နဝ၊ ကိုပါးကုန်သော။ အနုပုဗ္ဗဝိဟာရဒေသနာစ၊ အစဉ်အတိုင်း ဝင်စားအပ်သော သမာပတ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ နာထကရဏာ၊ ကိုးကွယ်ကြောင်းဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာစ၊ တရားတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ကသိဏာယတနာနိစ၊ ကသိုဏ်းတည်းဟူသော တည်ရာတရားတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ကုသလကမ္မပထာစ၊ ကုသလကမ္မပထတရားတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ အရိယဝံသာစ၊ အရိယာဝံသ တရားတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဓမ္မာစ၊ တရားတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ရတနာနိစ၊ ရတနာတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ တထာဂတ ဗလာနိစ၊ ဘုရားရှင်တို့၏ အားတော်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဧကာဒသ၊ တစ်ဆယ့်တပါးကုန်သော။ မေတ္တာနိသံသာစ၊ မေတ္တာ၏ အာနိသင်တရားတို့ကိုလည်း

၁၂၅) ကောင်း။ ဒွါဒသ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးကုန်သော။ ဓမ္မစက္ကာကာရောစ၊ ဓမ္မစကြာတရားတော်၏ အချင်းအရာတို့ကိုလည်းကောင်း။ တေရသ၊ တစ်ဆယ့်သုံးပါးကုန်သော။ ဓုတင်္ဂဂုဏာစ၊ ဓုတင် ကျေးဇူးတရားတို့ကိုလည်းကောင်း။ စုဒ္ဒသ၊ တစ်ဆယ့်လေးပါးကုန်သော။ ဗုဒ္ဓညာဏာနိစ၊ ဘုရားရှင်တို့၏ ဉာဏ်တော်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဉ္စဒသ၊ တစ်ဆယ့်ငါးပါးကုန်သော။ ဝိမုတ္တိပရိပါစနိယာ၊ ဝိမုတ္တိ ပရိပါစနိယဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာစ၊ တရားတို့ကိုလည်းကောင်း။ သောဠသဝိဓာ၊ တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးအပြားရှိကုန်သော။ အာဏာပါနဿတိစ၊ အာနာပါနဿတိ တရားတို့ကိုလည်းကောင်း။ သောဠသ၊ တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးကုန်သော။ အပရမ္ပရိယာ၊ အပရမ္ပရိယဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာစ၊ တရားတို့ကိုလည်းကောင်း။ အဋ္ဌာရသ၊ တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးကုန်သော။ ဗုဒ္ဓဓမ္မာစ၊ ဘုရားတို့၏ ဂုဏ်တော်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဧကူနဝီသတိ၊ တစ်ခုယုတ်နှစ်ဆယ်ကုန်သော။ ပစ္စဝေက္ခဏဉာဏာနိစ၊ ပစ္စဝေက္ခဉာဏ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ စတုစတ္တာလီသ၊ လေးဆယ့်လေးပါးကုန်သော။ ဉာဏဝတ္ထုနိစ၊ ဉာဏ်ဝတ္ထုတို့ကိုလည်းကောင်း။ စတုဝိသတိကောဋိသတ သဟဿသမာပတ္တိစ၊ ကုဋေနှစ်သန်းလေးသိန်းကုန်သော သမာပတ်တရားတို့ကိုလည်းကောင်း။ သဉ္စာရိတမဟာဝဇိရဉာဏဉ္စံ၊ ကောင်းစွာဖြစ်စေအပ်သော ဝဇိရဉာဏ်တော်တို့ကိုလည်းကောင်း။ အနန္တနယသမန္တ ပဋ္ဌာနဉ္စ၊ အတိုင်းမသိသောနည်းရှိသော သမန္တနပဋ္ဌာန်းကျမ်ကိုလည်းကောင်း။ ပဝိစယ ပစ္စဝေက္ခဏ ဒေသနာဉာဏာနိစ၊ ရွေးချယ်စိစစ်ဆင်ခြင်ခြင်း ဒေသနာဉာဏ်တော်တို့ကိုလည်းကောင်း။ တထာ၊ ထိုမှတပါး။ အနန္တာသု၊ အဆုံးမရှိကုန်သော။ လောကဓာတုသု၊ လောကဓာတ်တို့၌။ အနန္တာနံ၊ အဆုံးမရှိကုန်သော။ သတ္တာနံ၊ သတ္တဝါတို့၏။ အာသယာဒိဝိ ဘာဝနာ+

၁၂၆) ဉာဏာနိစ၊ အလိုဆန္ဒမရှိကုန်သည်ကို ဝေဖန်ခွဲခြမ်း၍ သိတတ်သော ဉာဏ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဣတိဧဝမာဒိကေ၊ ဤသို့အစရှိကုန်သော။ အစိန္တေယျာနုဘာဝေန၊ အစိန္တေယျအာနုဘော်အားဖြင့်။ ဗုဒ္ဓဂုဏေ၊ ဘုရားရှင်ကျေးဇူးတော်တို့ကို။ ဓမ္မနွယတော၊ တရားကိုအစဉ်လျှောက်သောအားဖြင့်။ အနုဂစ္ဆန္တော၊ အစဉ်အတိုင်းလိုက်သော်။ အနုဿရန္တော၊ အစဉ်အတိုင်း အောက်မေ့လိုက်သော်။ အန္တံ၊ အဆုံးကို။ နေဝပဿိ၊ မမြင်နိုင်သည်သတည်း၊

ပမာဏံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို။ နပဿိ၊ မမြင်နိုင်လေ။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ ထေရော၊ ရှင်သာရိပုတ္တရာမထေရ်သည်။ အတ္တနောပိ၊ ကိုယ်တော်၏လည်း။ နာမဂုဏာနံ၊ အမည်နာမဂုဏ်ကျေးဇူးတော်တို့၏။ အန္တံဝါ၊ အဆုံးကိုလည်းကောင်း။ ပမာဏံဝါ၊ ပမာဏကိုလည်းကောင်း။ အာဝဇ္ဇေန္တော၊ ဆင်ခြင်းလိုက်သည်ရှိသော်။ နပဿတိ၊ မမြင်နိုင်လေ။ သော၊ ထိုရှင်သာရိပုတ္တရာမထေရ်သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဂုဏာနံ၊ ဂုဏ်တော်ကျေးဇူးတော်တို့၏။ ပမာဏံ၊ ပမာဏကို။ ကိံပဿတိ၊ အဘယ်သို့မြင်နိုင်အံ့နည်း။ ယဿယဿ၊ အကြင်အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်၏။ ပညာ၊ ပညာသည်။ မဟတိ၊ ကြီး၏။ ဉာဏံ၊ ဉာဏ်သည်။ ဝိသဒံ၊ သန့်ရှင်း၏။ သောသောပုဂ္ဂလော၊ ထိုထိုသောပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဗုဒ္ဓဂုဏေ၊ ဘုရားရှင်ကျေးဇူးတော်တို့ကို။ မဟန္တတော၊ မြတ်သောအားဖြင့်။ သဒ္ဓဟတီတိ၊ ယုံကြည်ကြပေကုန်၏ဟု။ ထေရော၊ ရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဂုဏာနံ၊ ဂုဏ်တော်တို့၏။ ပမာဏံဝါ၊ ပမာဏကိုလည်းကောင်း။ ပရိစ္ဆေဒံဝါ၊ အပိုင်းအခြားကိုလည်းကောင်း။ အပဿန္တော၊ မမြင်နိုင်ကြကုန်သည်ဖြစ်၏။ မာဒိသဿနာမ၊ ငါကဲ့သို့သော။ သာဝကပါရမီဉာဏေ၊ သာဝကပါရမီဉာဏ်၌။ ဌိတဿ၊ တည်သောသူအား။ ဗုဒ္ဓဂုဏာ၊ ဘုရားရှင်ဂုဏ်ကျေးဇူးတော်ကို။ ဉာဏေန၊ ဉာဏ်ဖြင့်။ ပရိစ္ဆိန္ဒိတုံ၊ ပိုင်းခြားအံ့သောငှာ။ နသက္ကာ၊ မတတ်နိုင်ချေ။ ဣတရေသံ၊ ဤငါမှတစ်ပါးသောသူတို့အား။ ပဂေဝ၊ အဘယ်ဆိုဖွယ်ရာရှိအံ့နည်း။ ပရိစ္ဆိန္ဒိတုံ၊ ပိုင်းခြားအံ့သောငှာ။ နသက္ကာဧဝ၊ မတတ်နိုင်လေသည်သာတည်း၊

၁၂၇) သဗ္ဗညုတဂုဏာ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးတော်တို့သည်။ မဟာနုဘာဝါ၊ ကြီးသော အာနုဘော်ရှိကုန်၏။ အဟောအစိန္တေယျာ၊ ဩမကြံစီနိုင်ခဲ့တကား။ အဟောအပရိမေယျဘေဒါ၊ ဩအပိုင်းအခြားကို မသိနိုင်သော အပြားရှိ၏တကား။ ကေဝလံပန၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဧတေ၊ ထိုဂုဏ်ကျေးဇူးတော်တို့သည်။ ဧကဿ၊ တစ်ဆူသော။ ဗုဒ္ဓဉာဏဿေဝ၊ ဘုရားရှင်၏ ဉာဏ်တော်၏သာလျှင်။ သဗ္ဗသော၊ အချင်းခပ်သိမ်း။ ဂေါစရာ၊ ကျက်စားတော်မူအပ်သော အာရုံတို့တည်း။ အညေသံ၊ ဘုရားမှတပါးသောသူတို့၏။ ဂေါစရာ၊ ကျက်စားအပ်သောအာရုံတို့သည်။ န၊ မဟုတ်ကုန်။ သမ္မာသဗ္ဗုဒ္ဓေဟိပိ၊ ဘုရားရှင်တို့သည်လည်း။ ဝိတ္ထာရတော၊ အကျယ်အားဖြင့်။ ကထေတုံ၊ ဟောတော်မူခြင်းငှာ။ နသက္ကာယေဝ၊ မတတ်နိုင်အပ်သည်သာတည်း။ ဣတိ၊ သို့။ နိဋ္ဌံ၊ အပြီးသို့။ အဂမာသိ၊ ရောက်လေ၏။ ဧတံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ ဗုဒ္ဓေါပိဗုဒ္ဓဿဘဏေယျဝဏ္ဏံ၊ ပေ။ နခီယေထတထာဂတဿာတိ၊ ဗုဒ္ဓေါပိဗုဒ္ဓဿဘဏေယျဝဏ္ဏံ၊ ပေ။ နခီယေထတထာဂတဿဟူသောစကားကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏၊

ဗုဒ္ဓေါပိ၊ ဘုရားတစ်ဆူသည်လည်း။ ဗုဒ္ဓဿ၊ ဘုရားတစ်ဆူ၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးတော်ကို။ ဘဏေယျ၊ ပြောဆိုငြားအံ့။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ ကပ္ပံပိ၊ တစ်ကမ္ဘာပတ်လုံးလည်း။ ဘာသမာနော၊ ပြောဆိုတော်မူသည်ရှိသော်။ စီရဒီဃမန္တရေ၊ အကြားကာလရှည်လျားခြင်းကြောင့်။ ကပ္ပေါ၊ ကပ်သည်။ ခီယေထ၊ ကုန်ရာ၏။ တထာဂတဿ၊ လာခြင်းကောင်းသော ဘုရားရှင်၏။ ဝဏ္ဏော၊ ကျေးဇူးတော်သည်။ နခီယေထ၊ မကုန်နိုင်ရာ၊

ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဗုဒ္ဓါနံ၊ ဘုရားရှင်တို့၏။ ဂုဏမဟန္တတံ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးတော်မြတ်သည်၏အဖြစ်ကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ ဥပ္ပန္နဗလဝ ပိတိသောမနသော၊ ဖြစ်သောအားကြီးသော နှစ်လိုဝမ်းမြောက်ခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုန၊ တဖန်။ ထေရော၊ ရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ ဧဝရူပါနံ၊ ဤသို့သဘောရှိကုန်သော။ ဗုဒ္ဓဂုဏာနံနာမ၊ ဘုရားရှင်တို့၏ ဂုဏ်

၁၂၈) ကျေးဇူးအမည်တို့၏ကား။ ဟေတုဘူတာ၊ အကြောင်းဖြစ်၍ ဖြစ်ကုန်သော။ ဗုဒ္ဓကာရကဓမ္မာ၊ ဘုရားအဖြစ်ကို ပြုတတ်သောသဘာရှိကုန်သော။ ပါရမီယော၊ ပါရမီတို့သည်။ အဟောမဟာနုဘာဝါ၊ အံ့ဩဖွယ်ရှိစွတကား။ ကတမာသု၊ အဘယ်မျှလောက်ကုန်သော။ ဇာတိသု၊ ဘဝဇာတိတို့၌။ ပါရမီယော၊ ပါရမီတို့ကို။ ပရိပါစိတာနုခေါ၊ ဆည်းပူးရင့်တော်မူစေအပ်သနည်း။ ကထံဝါ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ပရိပါကံ၊ ရင့်ခြင်းသို့။ ဂတာ၊ ရောက်တော်မူအပ်လေကုန်သနည်း။ ဟန္ဒ၊ ဤယခု။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣမမတ္ထံ၊ ဤသို့အနက်ကို။ ပုစ္ဆန္တော၊ မေးလျှောက်လိုသည်ဖြစ်၍။ ဧဝံပိ၊ ဤသို့လျှင်။ သမုဒါဂမတော၊ အကြောင်းအားလျော်စွာဖြစ်လာသည်မှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ ဗုဒ္ဓါနုဘာဝံ၊ ဘုရားရှင်၏အာနုဘော်တော်ကို။ ဣမဿသဒေဝကဿလောကဿ၊ နတ်နှင့်တကွသော ဤလူအပေါင်းအား။ ပါကဋတရံ၊ ထင်ရှားသည်ထက်ထင်ရှားသည်ကို။ ကရိဿာမိ၊ ပြုအံ့။ ဣတိ၊ သို့။ စိန္တေသိ၊ ကြံလေ၏။ သော၊ ထိုရှင်သာရိပုတ္တရာမထေရ်သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စိန္တေတွာ၊ ကြံပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဣမံပဥှံ ကတမာသုနုခေါဘန္တေ၊ အစရှိသောအထက်စကားကို။ အပုစ္ဆိ၊ မေးလျှောက်လေ၏၊

ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ကထာမာသု၊ အဘယ်မျှလောက်ကုန်သော။ ဇာတိသု၊ ဘဝဇာတ်တို့၌။ ဗုဒ္ဓကာရကာ၊ ဘုရား၏အဖြစ်ကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ဣမေဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့ကို။ ပရိပါစိတာ၊ ဆည်းပူးရင့်တော်မူအပ်လေသနည်း။ ကထံဝါ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ပရိပါကံ၊ ရင့်ခြင်းသို့။ ဂတာ၊ ရောက်တော်မူအပ်ကုန်သနည်း။ ဣတိ၊ သို့။ ပဥှံ၊ ပြဿနာကို။ ပုစ္ဆိ၊ မေးလျှောက်လေ၏၊

အထ၊ ထိုအခါ၌။ အဿ၊ ထိုရှင်သာရိပုတ္တရာမထေရ်အား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တသ္မိံရတနစင်္ကမေ၊ ထိုရတနာစင်္ကြံ၌။ တိသန္ဓိံ၊ အစပ်သုံပါးရှိသော။ ပလ္လင်္ကံ၊ ထက်ဝက်ကို။ အာဘုဇိတွာ၊ ဖွဲတော်မူ၍။ ယုဂန္ဓရပဗ္ဗတေ၊ ယုဂန္ဓိုရ်တောင်၌။ ဗာလသူရိယောဝိယ၊ ထွန်းပသော နေမင်းကဲ့သို့။ ဝိရောစမာနော၊ တင့်တယ်စမ္ပာယ်စွာ၊

၁၂၉) နိသိန္နော၊ နေတော်မူလျက်။ သာရိပုတ္တ၊ ချစ်သားသာရိပုတ္တရာ။ မယှံ၊ ငါ့အား။ ဗုဒ္ဓကာရကာ၊ ဘုရားရှင်၏အဖြစ်ကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ သမာဒါနတော၊ ဆောက်တည်သောဘဝမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ နိရန္တရံ၊ မပြတ်မလတ်။ သက္ကစ္စကာရိတာယစ၊ အရိုအသေပြုအပ်သည်၏အဖြစ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝီရိယူပတ္ထမ္ဘေနစ၊ ဝီရိယအထောက်အပံ့ဖြင့်လည်းကောင်း။ သဗ္ဗေသု၊ အလုံးစုံကုန်သော။ ကပ္ပေသု၊ ကမ္မာတို့၌။ ဘဝတော၊ တစ်ဘဝမှ။ ဘဝံ၊ တစ်ဘဝကို။ ဇာတိတော၊ တစ်ဖြစ်မှ။ ဇာတိံ၊ တစ်ဖြစ်ကို။ ပရိပုစ္ဆန္တာယေဝ၊ မေးအပ်ကုန်သည်သာလျှင်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏၊

ဣမသ္မိံပနဘဒ္ဒကပ္ပေ၊ ဤဘဒ္ဒကပ်ကမ္ဘာ၌ကား။ ဣမာသုဇာတိသု၊ ဤမည်သောဇာတ်တို့၏။ တေ၊ ထိုဘုရားရှင်တို့အဖြစ်ကို ပြတတ်ကုန်သော တရားတို့သည်။ ပရိပက္ကာ၊ ရင့်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဇာတာ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ သို့။ ဒဿေန္တော၊ ပြတော်မူလိုသည်ဖြစ်၍။ ကပ္ပေစသတသဟဿေတိအာဒိနာ၊ ကပ္ပေစသတသဟဿေ အစရှိသောဂါထာဖြင့်။ ဗုဒ္ဓါပဒါနိယံ၊ ဘုရား၏ဖြစ်ကြောင်းဖြစ်သော ဗုဒ္ဓအပါဒါန်။ ဖြစ်သောလည်းဟူ။ စရိယပိဋကန္တိ၊ စရိယာပိဋကဟူ၍။ ဒုတိယာဘိဓာနံ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်ဟောကြောင်းဖြစ်သော။ ဓမ္မပရိယာယံ၊ တရားဒေသနာတော်ကို။ အဘာသိ၊ ဟောတော်မူ၏၊

၁၃၀) အပရေပန၊ အပရေဆရာတို့သည်ကား။ ရတနစင်္ကမေ၊ ၌။ စင်္ကမန္တော၊ လျက်။ ဒေဝါတိဒေဝါဝိယ၊ နတ်တကာတို့ထက် နတ်တို့ကဲ့သို့။ ဒေဝဗြဟ္မာဒီဟိ၊ နတ်ဗြဟ္မာစသည်တို့သည်။ ပူဇိယမာနော၊ ပူဇော်အပ်သည်ဖြစ်၍။ နိဂြောဓာရာမေ၊ ၌။ ဩတရိတွာ၊ သက်တော်မူ၍။ ဝိသတိသဟဿ ခီဏာသဝပရိဝုတော၊ လျက်။ ပညတ္တာဝရဗုဒ္ဓါသန၊ ၌။ နိသိန္နော၊ သော။ ဘဂဝါ၊ သည်။ ဝုတ္တနယေနေဝ၊ ဖြင့်လျှင်။ အာယသ္မတာသာရိပုတ္တေန၊ ရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ ပုစ္ဆိတော၊ မေးလျှောက်အပ်သောဘုရားရှင်သည်။ စရိယပိဋကံ၊ စရိယပိဋကတ် ဒေသနာတော်ကို။ ဒေသေသိ၊ ဟောတော်မူလေ၏။ ဣတိ၊ သို့။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏၊

ဧတ္တာဝတာ၊ ဤမျှအတိုင်းအရှည်ရှိသော စကား၏အစဉ်ဖြင့်။ ဒူရေနိဒါနအဝိဒူရေနိဒါနာနိ၊ ဒူရေနိဒါန်း အဝိဒူရေနိဒါန်းတို့ကို။ သင်္ခေပတော၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ ဒဿေတွာ၊ ပြပြီး၍။ စရိယပိဋကဿ၊ စရိာပိဋကတ်ဒေသနာ၏။ သန္တိကေနိဒါနံ၊ သန္တိကေနိဒါန်းကို။ ဝိတ္ထာရေတွာ၊ အကျယ်ချဲ့၍။ နိဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ပြအပ်၏။ ဣတိ၊ သို့။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ ဒူရေနိဒါနံပန၊ ဒူရေနိဒါန်းသည်ကား။ အသင်္ချေယျ ဝိဘာဝနာယံ၊ အသင်္ချေယကို ထင်ရှားစွာပြရာ၌။ အာဝိ၊ ထင်စွာ။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ကပ္ပေစ သတသဟဿေတိ၊ အာဒိ

၁၃၁) နယပ္ပဝတ္တာယ၊ ကပ္ပေစသတသဟဿေ အစရှိသောနည်းဖြင့်သော။ စရိယပိဋကပါဠိယာ၊ စရိယပိဋကတ်ပါဠိတော်၏။ အတ္ထသံဝဏ္ဏနာ၊ အနက်၏အဖွင့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတြ၊ ထိုကပ္ပေစသတသဟဿေ အစရှိသော စရိယာပိဋကတ်ပါဠိတော်၏အဖွင့်၌။ ကပ္ပသဒ္ဒေါ၊ ကပ္ပသဒ္ဒါသည်။ သဥပသဂ္ဂေါစ၊ ဥပသာရပုဒ်နှင့်စပ်လျဉ်းသော ကပ္ပသဒ္ဒါလည်းကောင်း။ အနုပသဂ္ဂေါစ၊ ဥပသာရပုဒ်နှင့် မစပ်လျဉ်းသော ကပ္ပသဒ္ဒါလည်းကောင်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ကပ္ပသဒ္ဒေါ၊ ကပ္ပသဒ္ဒါသည်။ ဝိတက္ကဝိဝါနပဋိဘာဂ ပညတ္တိကာလပရမာသု သမဏဝေါဟာရသမန္တ ဘာဝါဘိသဒ္ဒဟန ဆေဒနဝိနိယောဂဝိနယ ကိရိယာလေသန္တရ ကပ္ပတဏှာဒိဋ္ဌိအသင်္ချေယျကပ္ပမဟာကပ္ပါ ဒီသု၊ အကြံအစည်ဟူသောအနက်။ အစီရင်ဟူသောအနက်။ ပညတ်ဟူသောအနက်။ ကာလဟူသောအနက်။ အသက်၏အတိုင်းအရှည်ဟူသောအနက်။ သမဏဝေါဟာရအနက်။ ထက်ဝန်းကျင်ထင်ရှားသောအနက်။ ယုံကြည်သောအနက်။ ဖြတ်ခြင်းအနက်။ ယှဉ်သောအနက်။ ဝိနယ၏အမူအရာဟူသောအနက်။ အမြွက်ဟူသောအနက်။ အန္တရကပ်ဟူသောအနက်။ တဏှာဒိဋ္ဌိဟူသောအနက်။ အသင်္ချေယျကပ်ဟူသော အနက်။ မဟာကပ်ဟူသောအနက် အစရှိသည်တို့၌။ ဒိဿတိ၊ ထင်၏၊

တထာဟိတတောဧဝ၊ ထို့ကြောင့်လျှင်။ ဧသဧသောကပ္ပသဒ္ဓေါ၊ ဤကပ္ပသဒ္ဒါသည်။ နေက္ခမ္မသင်္ကပ္ပေါ၊ တဏှာမှထွက်မြောက်ကြောင်း အကြံလည်းကောင်း။ အဗျာပါဒသင်္ကပ္ပေါ၊ သူတစ်ပါးကိုမညှင်းဆဲ မနှိပ်စက်ဟူသောအကြံလည်းကောင်း။ ဣတိအာဒီသု၊ ဤသို့အစရှိသည်တို့၌။ ဝိတက္ကေ၊ အကြံဟူသောအနက်၌။ အာဂတော၊ လာ၏။ စီဝရေ၊ သင်္ကန်း၌။ ဝိကပ္ပံ၊ အထူးစီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇေယျ၊ ရောက်ငြားအံ့။ ဣတိအာဒီသု၊ ဤသို့အစရှိသည်တို့၌။ ဝိဓာနေ၊ အထူးအလွန်စီရင်းခြင်း၌။ အာဂတော၊ လာ၏။ အဓိကဝိဓာနံ၊ အလွန်စီရင်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇေ+

၁၃၂) ယျ၊ ရောက်ငြားအံ့။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ ဘော၊ အိုအချင်းတို့။ သတ္ထုကပ္ပေန၊ ဘုရားရှင်ဟူသော။ သာဝကေန၊ တပည့်တော်ရဟန်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ အတူတကွ။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ မန္တယမာနာ၊ ဆွေးနွေးတိုင်ပင်ရကုန်သည်ရှိသော်။ ကိရ၊ ကြားရသည်ကား။ နဇာနိမှာ၊ မသိနိုင်ကုန်တကား။ ဣတိအာဒီသု၊ ဤသို့အစရှိသည်တို့၌။ ကပ္ပသဒ္ဒေါ၊ ကပ္ပသဒ္ဒါသည်။ ပဋိဘာဂေ၊ အတူအစားဟူသောအနက်၌။ အာဂတော၊ လာ၏။ သတ္တုသဒိသေန၊ ဘုရားရှင်တူသဖြင့်။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ တတ္ထ၊ ထိုအရာ၌။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ အာယသ္မာကပ္ပေါ၊ ရှင်ကပ္ပသည်။ ဣစ္ဆိ၊ အလိုရှိ၏။ ဣတိအာဒီသု၊ ဤသို့အစရှိသည်တို့၌။ ပညတ္တိယံ၊ ပညာတ်၌။ အာဂတော၊ လာ၏။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ နိစ္စကပ္ပံ၊ မြဲစွာကာလပတ်လုံး။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝိဟရာမိ၊ နေ၏။ ဣတိအာဒီသု၊ ဤသို့အစရှိသည်တို့၌။ ကာလေ၊ ကာလအနက်၌။ အာဂတော၊ လာ၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ တထာဂတော၊ လာခြင်းကောင်းသော ငါဘုရားသည်။ အာကင်္ခမာနော၊ အလိုတော်ရှိတော်မူသော်။ ကပ္ပံဝါ၊ အာယုကပ်ပတ်လုံးလည်း။ တိဋ္ဌေယ၊ တည်နိုင်ရာ၏။ ကပ္ပါဝသေသံဝါ၊ အာယုကပ်အကြွင်းပတ်လုံးလည်း။ တိဋ္ဌေယျ၊ တည်နိုင်ရာ၏၊

ဣတိအာဒီသု၊ ဤသို့အစရှိသည်တို့၌။ ပရမာယုမှိ၊ အသက်၏အတိုင်းအရှည်အနက်၌။ အာဂတော၊ လာ၏။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ ဣဓ၊ ဤကပ္ပံဝါတိဋ္ဌေယျဟူသောပါဌ်၌။ ကပ္ပေါတိ၊ ကပ္ပဟူသည်ကား။ အာယုကပ္ပေါ၊ အာယုကပ်ကို။ အဓိပ္ပေတော၊ လိုအပ်၏။ ဘိက္ခေဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ သမဏကပ္ပေဟိ၊ ရဟန်းတို့အား ကပ္ပီခြင်းတို့ဖြင့်။ ဖလံ၊ အသီးကို။ ပရိဘုဉ္ဇိတုံ၊ သုံးဆောင်စိမ့်သောငှာ။ အနုဇာနာမိ၊ ငါခွင့်ပြုတော်မူ၏။ ဣတိအာဒီသု၊ ဤသို့အစရှိသည်တို့၌။ သမဏဝေါဟာရေ၊ ရဟန်းတို့၏ခေါ်ဝေါ်ခြင်း၌။ အာဂတော၊ လာ၏။ ကေဝလကပ္ပံ၊ အလုံးစုံသော။ ဇေတဝနံ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်ကို။ ဩဘာသေတွာ၊ အရောင်အဝါဖြင့် ထွန်းလင်းစေ၍။ ဣတိအာဒီသု၊ ဤသို့အစရှိသည်တို့၌။ သမန္တဘာဝေ၊ ထက်ဝန်းကျင်ထင်ရှားသောအနက်၌။ အာဂ+

၁၃၃) တော၊ လာ၏။ သဒ္ဓါ၊ ကြည်လင်ခြင်း။ သဒ္ဓဟနာ၊ ယုံကြည်ခြင်းဖြစ်စေခြင်း။ ဩကပ္ပနာ၊ အကြုံးဝင်ခြင်း။ အဘိပ္ပသာဒေါ၊ အထူးကြည်လင်းခြင်း။ ဣတိအာဒီသု၊ ဤသို့အစရှိသည်တို့၌။ အဘိသဒ္ဒဟနေ၊ အလွန်ယုံကြည်သောအနက်၌။ အာဂတော၊ လာ၏။ သဒ္ဓါယ၊ ယုံကြည်ခြင်းဖြင့်။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း၊

အလင်္ကတော၊ ဆင်အပ်ပြီးသော တန်ဆာရှိသော။ ကပ္ပိတကေသမဿု၊ ဖြတ်အပ်ပြီးသော ဆံမုတ်ဆိတ်ရှိသော။ ဣတိအာဒီသု၊ ဤသို့အစရှိသည်တို့၌။ ဆေဒနေ၊ ဖြတ်ခြင်းဟူသောအနက်၌။ အာဂတော၊ လာ၏။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူ။ ဣတော၊ ဤလူ့ပြည်မှ။ ဒိန္နံ၊ ပေးအပ်သောအလှူသည်။ ပေတာနံ၊ တမလွန်ဘဝသို့သွားလေသောသူတို့အား။ ဥပကပ္ပတိ၊ ရောက်လေရာ၏။ ဣတိအာဒိသု၊ ဤသို့အစရှိသည်တို့၌။ ဝိနိယောဂေ၊ ရလေယှဉ်လေသောအနက်၌။ အာဂတော၊ လာ၏။ ကပ္ပပတေန၊ ချုပ်၍ပြီးပြီးသောပုဆိုးနှင့်။ အကပ္ပကတံ၊ မချုပ်ရသေးသောပုဆိုးကို။ သံသိဗ္ဗိတံ၊ ကောင်းစွာချုပ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိအာဒီသု၊ ဤသို့အစရှိသည်တို့၌။ ဝိနယကိရိယာယံ၊ ဝိနည်း၏အမူအယာ၌။ အာဂတော၊ လာ၏၊

နိပဇ္ဇိတုံ၊ အိပ်ခြင်းငှာ။ ကပ္ပေါ၊ အမြွက်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဟန္ဒ၊ ဤယခု။ အဟံ၊ ငါသည်။ နိပဇ္ဇာမိ၊ အိပ်အံ့။ ဣတိအာဒီသု၊ ဤသို့အစရှိသည်တို့၌။ လေသေ၊ အမြွက်ဟူသောအနက်၌။ အာဂတော၊ လာ၏။ သဃဘေဒကော၊ သံဃာတော်ကို သင်းခွဲသောသူသည်။ အာပါယိကော၊ အပါယ်ထိုက်၏။ နေရယိကော၊ ငရဲထိုက်၏။ ကပ္ပဋော၊ တစ်ကမ္ဘာပတ်လုံးတည်၍။ အဝိစိမှိ၊ အဝီစိငရဲ၌။ ပစ္စတိ၊ ကျက်ရ၏။ ဣတိအာဒီသု၊ ဤသို့အစရှိသည်တို့၌။ အန္တရကပ္ပေ၊ အန္တရကပ်၌။ အာဂတော၊ လာ၏၊

ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ နကပ္ပယန္တိ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိမရှိကုန်။ နုပူရေက္ခရောန္တိ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိရှေ့သွားမရှိကုန်။ ဓမ္မာပိ၊ တရားတို့ကိုလည်း။ တေသံ၊ ထိုသူတို့သည်။ နပဋိစ္ဆိတာသေ၊ ဝန်မခံကုန်။ ဗြဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ သီလကတေန၊ သီလဟူသောအကျင်ဖြင့်။ နေယျော၊

၁၃၄) ဆောင်အပ်သည်ဖြစ်၍။ ပါရင်္ဂတော၊ နိဗ္ဗာန်တည်းဟူသော ကမ်းတစ်ဖက်သို့ရောက်သည်။ နပစ္စတိ၊ အကျိုးကိုမပေး။ ဣတိ အာဒီသု၊ ဤသို့အစရှိသည်တို့၌။ တဏှာဒိဋ္ဌိသု၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့၌။ အာဂတော၊ လာ၏။ တထာဟိတတော ဧဝ၊ ထို့ကြောင့်လျှင်။ နိဒ္ဒေသေ၊ မဟာနိဒ္ဒေသကျမ်း၌။ ကပ္ပေါတိ၊ ကပ္ပဟူသည်ကား။ ဥဒ္ဒါနတော၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ တဏှာကပ္ပေါ၊ တဏှာဟူသောကပ္ပသည်လည်းကောင်း။ ဒိဋ္ဌိကပ္ပေါစ၊ ဒိဋ္ဌိကပ္ပသည်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ သို့။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ကပ္ပာ၊ ကပ္ပတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏၊

အနေကေပိ၊ များစွာလည်းဖြစ်ကုန်သော။ သံဝဋ္ဋကပ္ပေ၊ သံဝဋ္ဋကပ်၌။ အနေကေပိ၊ များစွာလည်းဖြစ်သော။ ဝိဝဋ္ဋကပ္ပေ၊ ဝိဝဋ္ဋကပ်၌။ ဣတိအာဒီသု၊ ဤသို့အစရှိသည်တို့၌။ အသင်္ချေယျကပ္ပေ၊ အသင်္ချေယျကပ်၌။ အာဂတော၊ လာ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ကပ္ပဿ၊ မဟာကပ်၏။ အသင်္ချေယျာနိ၊ အသင်္ချေယျတို့သည်။ ဣမာနိစတ္တာရိ၊ လေးပါးတို့တည်း။ ဣတိအာဒီသု၊ ဤသို့အစရှိသည်တို့၌။ မဟာကပ္ပေ၊ မဟာကပ်၌။ ကပ္ပသဒ္ဒေါ၊ ကပ္ပသဒ္ဒါသည်။ အာဂတော၊ လာ၏၊

အတ္ထ၊ ကား။ ဣဓာပိ၊ ဤကပ္ပေစသတသဟသေဟူသောပုဒ်၌။ မဟာကပ္ပေါယေဝ၊ မဟာကပ်ကိုသာလျှင်။ ဒဋ္ဌဗ္ဗော၊ မှတ်အပ်၏။ တတြ၊ ထိုကပ္ပသဒ္ဒါ၌။ အယံ၊ ဤဆိုအပ်လတ္တံသည်ကား။ ပဒသိဒ္ဓိ၊ ပုဒ်၏အပြီးတည်း။ ကာလပရိစ္ဆေဒေါ၊ ကာလအပိုင်းအခြားကို။ ကပ္ပိယတိ၊ ကြံအပ်၏။ ဣတိ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ကပ္ပေါ၊ ကပ္ပမည်၏။ ဧတ္တကာနိ၊ ဤမျှ

၁၃၅) လောက်ကုန်သော။ ဝဿာနိတိဝါ၊ နှစ်တို့ဟူ၍လည်းကောင်း။ ဝဿသတာနိတိဝါ၊ အရာသောနှစ်တို့ဟူ၍လည်းကောင်း။ ဧတ္တကာနိ၊ ဤမျှလောက်ကုန်သော။ ဝဿသဟဿာနိတိဝါ၊ အထောင်သောနှစ်တို့ဟူ၍လည်းကောင်း။ ဝဿသတသဟဿာနိတိဝါ၊ အသိန်းသောနှစ်တို့ဟူ၍လည်းကောင်း။ သံဝစ္ဆေရဝသေန၊ နှစ်အစွမ်းဖြင့်။ ဂဏေတုံ၊ ရေတွက်အံ့သောငှာ။ အသက္ကုဏေယျတ္တာ၊ မတတ်နိုင်ရာသည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ ကေဝလံ၊ အလုံးစုံကို။ သာသပရာသိဥပမာဒီဟိ၊ မုံညင်းစေ့အစု ဥပမာအစရှိသည်တို့ဖြင့်။ ကပ္ပေတဗ္ဗော၊ ကြံအပ်၏။ ပရိကပ္ပေတဗ္ဗပရိမာဏော၊ ကြံအပ်သောအတိုင်းအရှည်ရှိ၏။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း၊

ဧတံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ကပ္ပေါ၊ ကပ်သည်။ ကီဝဒီဃောနုခေါ၊ အဘယ်မျှလောက်လျှင် ကာလရှည်လျားလေသနည်း။ ဣတိ၊ သို့။ ပုစ္ဆိတေ၊ မေးလျှောက်သည်ရှိသော်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ကပ္ပေါ၊ ကပ်သည်။ ဒီဃော၊ ရှည်၏။ ဧတ္တကာနိဝဿာနိတိဝါ၊ ဤမျှလောက်သော နှစ်တို့ဟူ၍လည်းကောင်း။ ဧတ္တကာနိဝဿသတာနိတိဝါ၊ ဤမျှလောက်သောအရာသော နှစ်တို့ဟူ၍လည်းကောင်း။ ဧတ္တကာနိဝဿသဟဿာနိတိဝါ၊ ဤမျှလောက်အထောင်သော နှစ်တို့ဟူ၍လည်းကောင်း။ ဧတ္တကာနိဝဿသတသဟဿာနီတိ ဝါ၊ ဤမျှလောက်အသိန်းသော နှစ်တို့ဟူ၍လည်းကောင်း။ သင်္ခါတုံ၊ ရေတွက်ခြင်းငှာ။ နသုကရော၊ မပြုလွယ်။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဥပမံ၊ ဥပမာကို။ ကာတုံ၊ ပြုအံ့သောငှာ။ သက္ကောပန၊ တတ်နိုင်ပါအံ့လော။ ဣတိ၊ သို့။ ပုစ္ဆိတေ၊ မေးလျောက်သည်ရှိသော်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ဥပမံ၊ ဥပမာကို။ ကာတုံ၊ ပြုအံ့သောငှာ။ သက္ကာ၊ တတ်နိုင်ကောင်း၏။ ဣတိ၊ သို့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူပေ၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာသော်ကား။ အာယာမေန၊ အလျားအားဖြင့်။ ယောဇနံ၊ တစ်ယူဇနာတိုင်။ ဝိတ္ထာရေန၊ အနံအားဖြင့်။ ယောဇနံ၊ တစ်ယူဇနာတိုင်။ ဥဗ္ဗေဓေန၊ အစောက်အားဖြင့်။ ယောဇနံ၊ တစ်ယူဇနာတိုင်

၁၃၆) တိုင်။ မဟာသာသပရာသိ၊ များစွာသော မုံညင်းစေ့ပုံအစုသည်။ ဘဝေယျ၊ ဖြစ်ရာ၏။ တတော၊ ထိုမုံညင်းစေ့ပုံစုမှ။ ဝဿသတအစ္စယေန၊ အနှစ်တစ်ရာလွန်သဖြင့်။ ဧကမေကံ၊ တစ်လုံးတစ်လုံးသော။ သာသပံ၊ မုံညင်းစေ့ကို။ ဥဒ္ဓရေယျ၊ နုတ်ယူအံ့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သောမဟာ သာသပရာသီ၊ ထိုထိုများစွာသော မုံညင်းစေ့ပုံအစုသည်။ ခိပ္ပတရံ၊ လျင်စွာ။ ဣမိနာဥပက္ကမေန၊ ဤသို့သောလုံ့လဖြင့်။ ပရိက္ခယံ၊ ကုန်ခြင်းသို့။ ပရိယာဒါနံ၊ ဆုံးခြင်းသို့။ ဂစ္ပေယျ၊ ရောက်ရာ၏။ ကပ္ပေါ၊ မဟာကပ်၏ ကာလရှည်လျားခြင်းသည်။ ပရိက္ခယံ၊ ကုန်ခြင်းသို့။ ပရိယာဒါနံ၊ ဆုံးခြင်းသို့။ နတွေဝ ဂစ္ဆေယျ၊ မရောက်နိုင်ရာ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ကပ္ပေါ၊ မဟာကပ်သည်။ ဒီဃော၊ ရှည်လျား၏။ သွာယံမဟာကပ္ပေါ၊ ထိုမဟာကပ်ကို။ သံဝဋ္ဋာဒိဝသေန၊ သံဝဋ္ဋကပ် အစရှိသည်၏အစွမ်းဖြင့်။ စတုသင်္ချေယျ ကပ္ပသင်္ဂဟော၊ လေးပါးသော အသင်္ချေယျကပ်တို့ဖြင့် ရေတွက်သင်္ဂြိုဟ်အပ်၏။ ဧတံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်တို့။ ကပ္ပဿ၊ ကပ်၏။ အသင်္ချေယျာနိ၊ အသင်္ချေယျတို့သည်။ ဣမာနိစတ္တာရိ၊ ဤလေးပါးတို့တည်း။ ကတမာနိစတ္တာရိ၊ အဘယ်လေးပါးတို့နည်းဟူမူကား။ သံဝဋ္ဋော၊ သံဝဋ္ဋအသင်္ချေယျကပ်လည်းကောင်း။ သံဝဋ္ဋ ဋ္ဌာယီ၊ သံဝဋ္ဋဋ္ဌာယီအသင်္ချေယျကပ်လည်းကောင်း။ ဝိဝဋ္ဋော၊ ဝိဝဋ္ဋအသင်္ချေယျကပ်လည်းကောင်း။ ဝိဝဋ္ဋာယီ၊ ဝိဝဋ္ဋာဋ္ဌာယီအသင်္ချေယျကပ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ သို့။ စတ္တာရော၊ လေးပါးတို့သည်။ တတ္ထ၊ ထိုလေးပါးသော အသင်္ချေယျကပ်တို့တွင်။ သံဝဋ္ဋာ၊ သံဝဋ္ဋအသင်္ချေယျကပ်တို့သည်။ အာပေါသံဝဋ္ဋော၊ အာပေါသံဝဋ္ဋောဟူ၍လည်းကောင်း။ တေဇောသံဝဋ္ဋော၊ တေဇောသံဝဋ္ဋဟူ၍လည်းကောင်း။ ဝါယောသံဝဋ္ဋော၊ ဝါယောသံဝဋ္ဋဟူ၍လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ သို့။ တယော၊ သုံးပါးတို့တည်း။ သံဝဋ္ဋသိမာ၊ သံဝဋ္ဋအပိုင်းအခြားတို့သည်။ အာဘဿရာ၊ အာဘဿရဘုံလည်းကောင်း။ သုဘကိဏှာ၊ သုဘကိဏှာဘုံလည်းကောင်း။ ဝေဟပ္ဖလာ၊ ဝေဟပ္ဖိုလ်ဘုံလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ သို့။ တယော၊ သုံးပါးတို့တည်း၊

၁၃၇) ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ကပ္ပေါ၊ ကပ်သည်။ တေဇေန၊ မီးဖြင့်။ သံဝဋ္ဋကိ၊ ပျက်စီး၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ အာဘဿရတော၊ အာဘဿရဘုံမှ။ ဟေဋ္ဌာ၊ အောက်၌။ အဂ္ဂိနာ၊ မီးဖြင့်။ လောကော၊ ဩကာသလောကသည်။ ဍယျတိ၊ လောင်လေ၏။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ကပ္ပေါ၊ ကပ်သည်။ အာပေန၊ ရေဖြင့်။ သံဝဋ္ဋတိ၊ ပျက်၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ လောကော၊ ဩကာသလောကသည်။ သုဘကိဏှတော၊ သုဘကိဏှဘုံမှ။ ဟေဋ္ဌာ၊ အောက်၌။ ဥဒကေန၊ ရေဖြင့်။ ဝိလီယတိ၊ ကြေလေ၏။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ကပ္ပေါ၊ ကပ်သည်။ ဝါယုနာ၊ လေဖြင့်။ သံဝဋ္ဋတိ၊ ပျက်၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ လောကော၊ ဩကာသလာကသည်။ ဝေဟပ္ဖလတော၊ ဝေဟပ္ဖိုလ်ဘုံမှ။ ဟေဋ္ဌာ၊ အောက်၌။ ဝါတေန၊ လေဖြင့်။ ဝိဒ္ဓံ သတိ၊ ပျက်စီး၏။ ဝိတ္ထာရတောပန၊ အကျယ်အားဖြင့်ကား။ ယံကောဋိ သတသဟဿ စက္ကဝါဠံ၊ အကြင်ကုဋေတစ်သိန်းသော စကြာဝဠာတိုက်သည်။ ဝိနဿတိ၊ ပျက်စီး၏။ တံ၊ ထိုကုဋေတစ်သိန်းသော စကြာဝဠာတိုက်ကို။ ဗုဒ္ဓါနံ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့၏။ အာဏာခေတ္တန္တိ၊ အာဏာခတ်ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ တေသုတီသုသံဝဋ္ဋေသု၊ ထိုသုံးပါးသော သံဝဋ္ဋတို့၌။ ယထာက္ကမံ၊ အစဉ်အတိုင်း။ ကပ္ပဝိနာသကမဟာမေဃတော၊ ကမ္ဘာပျက်မိုးကြီးရွာသည်မှ။ ယာဝ၊ အကြင်ရွေ့လောက်။ ဇာလာယဝါ၊ မီးလျှံဖြင့်လည်းကောင်း။ ဥဒကဿဝါ၊ ရေ၏လည်းကောင်း။ ဝါတဿဝါ၊ လေ၏လည်းကောင်း။ ဥပစ္ဆေဒေါ၊ ပျက်စီးသော ကာလအပိုင်းအခြားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တာဝ၊ ထိုရွေ့လောက်။ ဧကံဧကော၊ တစ်ခုသော။ ဣဒံအယံကာလပရိစ္ဆေဒေါ၊ ဤကာလအပိုင်းအခြားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တာဝ၊ ထိုရွေ့လောက်။ ဧကံဧကော၊ တစ်ခုသော။ ဣဒံအယံကာလပရိစ္ဆေဒေါ၊ ဤကာလအပိုင်းအခြားသည်။ အသင်္ချေယျ သံဝဋ္ဋောနာမ၊ အသင်္ချေယျသံဝဋ္ဋမည်၏၊

၁၃၈) ကပ္ပဝိနာသကဇာလာဒိ ပစ္ဆေဒတော၊ ကမ္ဘပျက် မီးလျှံ အစရှိသည် စဲသောကာလမှ။ ယာဝ၊ အကြင်ရွေ့လောက်။ ကောဋိသတသဟဿ စက္ကဝါဠံ၊ ကုဋေတစ်သိန်းသော စကြာဝဠာတိုက်ကို။ ပရိပူရကော၊ ပြည့်စေတတ်သော။ သမ္ပတ္တိမဟာမေဃော၊ ပြည့်စုံသော ကမ္ဘာပြုမိုးကြီးသည်။ ဥဋ္ဌဟတိ၊ တက်၏။ တာဝ၊ ထိုရွေ့လောက်။ ဒုတိယံ ဒုတိယော၊ နှစ်ကြိမ်သော။ ဣဒံအယံကာလပရိစ္ဆေဒေါ၊ ဤကာလအပိုင်းအခြားသည်။ အသင်္ချေယျသံဝဋ္ဋဋ္ဌာယီနာမ၊ အသင်္ချေယျ သံဝဋ္ဋဋ္ဌာယီမည်၏။ သမ္ပတ္တိမဟာမေဃတော၊ အပြည့်အစုံသော ကမ္ဘာပြုမိုးကြီးရွာသည်မှ။ ယာဝ၊ အကြင်ရွေ့လောက်။ စန္ဒိမသူရိယပါတုဘာဝေါ၊ လနေထင်ရှားစွာပေါ်သော အဖြစ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တာဝ၊ ထိုရွေ့လောက်။ တတိယံ တတိယော၊ သုံးကြိမ်မြောက်သော။ ဣဒံအယံကာလပရိစ္ဆေဒေါ၊ ဤကာလအပိုင်းအခြားသည်။ အသင်္ချေယျဝိဝဋ္ဋောနာမ၊ အသင်္ချေယျဝိဝဋ္ဋမည်၏။ စန္ဒိမသူရိယပါတုဘာဝတော၊ လနေထင်ရှားစွာပေါ်သည်မှ။ ယာဝ၊ အကြင်ရွေ့လောက်။ ပုန၊ တဖန်။ ကပ္ပဝိနာသကမဟာမေဃော၊ ကမ္ဘပျက်မိုးကြီးသည်။ ဥဋ္ဌတိ၊ တက်၏။ တာဝ၊ ထိုရွေ့လောက်။ စတုတ္ထံ စတုတ္ထော၊ လေးကြိမ်မြောက်သော။ ဣဒံအယံကာလပရိစ္ဆေဒေါ၊ ဤကာလအပိုင်းအခြားသည်။ အသင်္ချေယျ ဝိဝဋ္ဋဋ္ဌာယီနာမ၊ ဝိဝဋ္ဋဋ္ဌာယီ အသင်္ချေယျကပ်ကို။ စတုသဋ္ဌိအန္တရကပ္ပသင်္ဂဟော၊ အန္တရကပ်ခြောက်ဆယ့်လေးကပ်တို့ဖြင့် သင်္ဂြိုဟ်ရေတွက်အပ်၏။ တေန၊ ထိုဝိဝဋ္ဋ ဋ္ဌာယီအပိုင်းအခြားနှင့်။ သမနကာလပရိစ္ဆေဒေါ၊ တူမျှသော ကာလအပိုင်းအခြားရှိကုန်သော။ ဝိဝဋ္ဋာဒယော၊ ဝိဝဋ္ဋအသင်္ချေယျကပ်တို့ကို။ ဝေဒိတဗ္ဗာ၊ သိအပ်ကုန်၏။ ဧကေ၊ ဧကေဆရာတို့သည်။ ဝီသတိအန္တရကပ္ပ+

၁၃၉) သင်္ဂဟန္တိ၊ အန္တရကပ်နှစ်ဆယ်တို့ဖြင့်။ သင်္ဂြိုဟ်ရေတွက်အပ်၏ဟု။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကြကုန်၏။ ဣတိ၊ သို့။ စတ္တာရိ၊ လေးပါးကုန်သော။ ဣမာနိ၊ ဤကာလအပိုင်းအခြားတို့သည်။ အသင်္ချေယျာနိ၊ အသင်္ချေယျမည်ကုန်၏။ ဧကော၊ တစ်ခုသော။ မဟာကပ္ပေါ၊ မဟာကပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ သွာယံမဟာကပ္ပေါသံဝဋ္ဋာဒိစတု အသင်္ချေယျ ကပ္ပသင်္ဂဟောတိ၊ သွာယံမဟာကပ္ပေါသံဝဋ္ဋာဒီစတု အသင်္ချေယျ ကပ္ပသင်္ဂဟောဟူ၍။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏၊

၁၄၀) ကပ္ပေတိစဧတ္ထပဒေ၊ ကပ္ပေဟူသော ဤပုဒ်၌လည်း။ အစ္စန္တသံယော ဂဝသေန၊ ကာလအစ္စန္တနှင့် မပြတ်ယှဉ်သောအစွမ်းဖြင့်။ ဥပယောဂဗဟုဝစနံ၊ ဒုတိယာဗဟုဝုစ်ဝိဘတ်တည်း၊

သတသဟဿေတိပဒေ၊ သတသဟဿေဟူသောပုဒ်၌။ ကပ္ပသဒ္ဒသမ္ဗန္ဓေနစ၊ ကပ္ပသဒ္ဒါနှင့်စပ်လျဉ်းသဖြင့်လည်း။ အယံသတသဟဿသဒ္ဒေါ၊ ဤသတသဟဿသဒ္ဒါ၌လည်း။ အစ္စန္တသံယောဂဝသေနေဝ၊ ကာလအစ္စန္တသံယောဂ၏အစွမ်းဖြင့်။ ဗဟုဝစနံ၊ ဗဟုဝုစ်ဝိဘတ်တည်း။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ ဧတံပဒဒွယံ၊ ထိုပုဒ်နှစ်ခု၏ အပေါင်းသည်။ သမာနာဓိကရဏံ၊ တူသောတည်ရာရှိ၏။ စတုရောစအသင်္ခိယေတိ ဧတ္ထာဝိ၊ စတုရောစ အသင်္ခိယေဟူသော ပုဒ်၌လည်း။ ဧသေဝနယော၊ ဤသို့သောနည်းကို။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏၊

၁၄၁) ကဿပန၊ အဘယ်ပုဒ်၏ကား။ သမ္ဗန္ဓေန၊ စပ်ရာဖြစ်သဖြင့်။ အသင်္ချေယျေတိပဒံ၊ အသင်္ချေယေဟူသောပုဒ်ကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်အပ်လေသနည်း။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုလတ်သော်။ အညဿ၊ ကပ္ပသဒ္ဒါမှ တစ်ပါးသောပုဒ်၏။ အဝုတ္တတ္တာ၊ မဆိုအပ်သည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ ကပ္ပဿစ၊ ကပ္ပသဒ္ဒါ၏လည်း။ ဝုတ္တတ္တာ၊ ဆိုအပ်သည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ ပကရဏတော၊ ကျမ်းအားဖြင့်။ ကပ္ပါနံ၊ မဟာကပ်တို့၏။ ဣတိအယံအတ္ထော၊ ဤသို့သောအနက်ကို။ ဝိညာယတေဝ၊ သိအပ်သည်သာတည်း။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုရေးဆိုဖွယ်ရှိသောစကားကို။ ဝဇ္ဇေတွာ၊ ကြဉ်၍။ အဝုတ္တဿ၊ မဆိုအပ်သော။ ကဿစိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသောစကားကို။ ဂဟဏံ၊ ယူခြင်းသည်။ နယုတ္တံ၊ မသင့်။ စသဒ္ဒေါ၊ စသဒ္ဒါသည်။ သမ္ပိဏ္ဍနတ္ထော၊ ပေါင်းခြင်းအနက်ရှိ၏။ မဟကပ္ပါနံ၊ မဟာကပ်တို့၏။ စတုရောအသင်္ချေယေဝ၊ လေးအသင်္ချေတို့ပတ်လုံးလည်းကောင်း။ သတသဟဿေစမဟာကပ္ပေ၊ မဟာကပ် ကမ္ဘာတစ်သိန်းတို့ပတ်လုံးလည်းကောင်း။ အယံဟိ၊ ဤသည်လျှင်။ ဧတ္ထ၊ ဤပုဒ်တို့၌။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း၊

အသင်္ချေယျေတိပဒဿ၊ အသင်္ချေယျေဟူသောပုဒ်၏။ အတ္ထော၊ အနကိကု၊ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ သင်္ခါတုံ၊ နေလနှစ်ခုတို့၏ ရေတွက်ခြင်းငှာ။ နသက္ကာ၊ မတတ်နိုင်ရာ။ ဣတိ၊ ထို့ကြောင့်။ အသင်္ချေယျာ၊ အသင်္ချေယျမည်၏။ ဂဏနံ၊ ရေတွက်ခြင်း ဂဏန်းသင်္ချာ

၁၄၂) ကို။ အတိက္ကန္တာ၊ လွန်လေ၏။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ ဧကေ၊ အချို့သောဆရာတို့သည်။ အသင်္ချေယျန္တိ၊ အသင်္ချေယျံ ဟူသည်ကား။ ဧကော၊ တစ်ခုသော။ ဂဏနဝိသေသောတိ၊ ရေတွက်အပ်သော သင်္ချာသာ အထူးဟူ၍။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏၊

ဟိသဒ္ဒါကား တပ္ပါကဋိကရဏတည်း၊

အတ္ထကား။ တေ၊ ထိုဧကေဆရာတို့သည်။ ဧကတော၊ တစ်ခုသော အက္ခောဘနီအရေအတွက်မှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ ဧကူနသဋ္ဌိဌာနာနိ၊ တစ်ခုယုတ် ခြောက်ဆယ်အရာတို့သို့။ ပတွာ၊ ရောက်၌။ မဟာဗလက္ခပရိယောသာနာနိ၊ များစွာသော ဗိုလ်အစုဖြစ်၍။ အက္ခောဘဏီ၊ အဆုံးရှိကုန်သော။ ဒသမဗလက္ခာနိ၊ ဆယ်ကြိမ်သော အက္ခောဘဏီ ဗိုလ်အစုတို့သည်။ အသင်္ချေယျာနိ၊ အသင်္ချေယျမည်ကုန်၏။ သဋ္ဌိဌာနာန္တရန္တိ၊ ခြောက်ဆယ်သော အက္ခောဘဏီရေတွက်ခြင်းအထူးဟူ၍။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ တံ၊ ထိုသဋ္ဌိဌာနန္တရဟူသောစကားသည်။ နယုဇ္ဇတိ၊ မသင့်။ သင်္ချာယ၊ ရေတွက်ခြင်းသင်္ချာသည်။ ဌာနန္တရံနာမ၊ အရာထူးမည်သည်ကား။ ဂဏနဝိသေသော၊ ရေတွက်ခြင်းအထူးတည်း။ တဿ၊ ထိုသဋ္ဌိဟူသော သင်္ချာသဒ္ဒါ၏။ အသင်္ချေယျဘာဝါဘာဝတော၊ အသင်္ချေယျဖြစ်ခြင်း၏ မရှိသောကြောင့်။ နယုဇ္ဇတိ၊ မသင့်။ ဧကဋ္ဌာနန္တရဉ္စ၊ ဧကဟူသောသင်္ချာအရေအတွက် အထူးသည်လည်းကောင်း။ အသင်္ချေယျဉ္စ၊ အသင်္ချေဟူသောရေတွက်ခြင်းအထူးသည်လည်းကောင်း။ ဣတိဧတံဂဏနံ၊ ဤသို့သောရေတွက်ခြင်းသင်္ချာသည်။ ဝိရုဒ္ဓံ၊ ဆန့်ကျင်ကြ၏၊

၁၄၃) အတ္ထကား။ နနုစစောဒေမိ၊ ငါစောဒနာဆိုဦးအံ့။ အသင်္ချာဘာဝေန၊ မရေတွက်နိုင်သည်၏အဖြစ်ဖြင့်။ အသင်္ချေယျတ္တေ၊ အသင်္ချေယျ၏အဖြစ်သည်။ သတိပိ၊ ရှိလျက်လည်း။ တဿ၊ ထိုအသင်္ချေယျ၏။ စတုဗ္ဗိဓဘာဝေါ၊ လေးပါးအပြားရှိသည်၏အဖြစ်သည်။ နယုဇ္ဇိ၊ မသင့်စကောင်း။ ဣတိ၊ သို့။ စေဝဒေယျ၊ အကယ်၍ဆိုလေငြားအံ့။ နယုဇ္ဇတိ၊ မသင့်သည်။ နော၊ မဟုတ်။ ယုဇ္ဇတိဧဝ၊ သင့်ကောင်းသည်သာတည်း။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်နည်းဟူမူကား။ စတုသုဋ္ဌာနေသု၊ လေးပါးသော အရာတို့၌။ အသင်္ချေယျဘာဝဿ၊ အသင်္ချေယျအဖြစ်၏။ ဣစ္ဆိတတ္တာ၊ လိုအပ်သည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ ယုဇ္ဇတိဧဝ၊ သင့်သည်သာတည်း၊

၁၄၄) တတြ၊ ထိုကပ္ပေစသတသဟဿေစတုရောစ အသင်္ချေယျေဟူသောပုဒ်၌။ အယံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား။ အာဒိတော၊ အစမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ ဝိဘာဝနာ၊ ထင်ရှားစွာပြခြင်းတည်း၊

အတီတေ၊ လွန်လေပြီးသော်။ ဧကသ္မိံကပ္ပေ၊ တစ်ခုသောကပ်၌။ တဏှင်္ကရော၊ တဏှင်္ကရာ ဘုရားဟူ၍လည်းကောင်း။ မေဓင်္ကရော၊ မေဓင်္ကရာဘုရားဟူ၍လည်းကောင်း။ ဒီပင်္ကရော၊ ဒီပင်္ကရာဘုရားဟူ၍လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ သို့။ စတ္တရော၊ လေးဆူကုန်သော။ သမ္မာသဗ္ဗုဒ္ဓါ၊ သဗ္ဗညုဘုရား

၁၄၅) တို့သည်။ အနုက္ကမေန၊ အစဉ်သဖြင့်။ လောကေ၊ ၌။ ဥပ္ပဇ္ဇိံသုကိရ၊ ဖြစ်တော်မူကုန်သတည်း။ တေသု၊ ထိုလေးတူသောဘုရားရှင်တို့တွင်။ ဒီပင်္ကရဿ၊ ဒီပင်္ကရာအမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ကာလေ၊ လက်ထက်တော်၌။ အမရဝတီနာမ၊ အမရဝတီအမည်ရှိသော။ နဂရံ၊ မြို့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုအမရဝတီမြို့၌။ သုမေဓောနာမ၊ သုမေဓာအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ မာတိတောစ၊ အမိမှလည်းကောင်း။ ပီတိတောစ၊ အဘမှလည်းကောင်း။ ဥဘတော၊ နှစ်ပါးစုံမှ။ သုဇာတော၊ ကောင်းစွာဖြစ်၏။ သံသုဒ္ဓဂဟဏိကော၊ စင်ကြယ်သန့်ရှင်းသောသူဟူ၍ ယူအပ်မှတ်အပ်၏။ ယာဝသတ္တမာကုလပရိဝဋ္ဋာ၊ အမျိုးခုနစ်ဆက်တိုင်အောင်။ အက္ခိတ္တော၊ အရပ်တစ်ပါးသို့ မပြန့်လွင့်။ ဇာတိဝါဒေန၊ အမျိုးကိုရွေးချယ်စိစစ်သဖြင့်။ အနုပက္ကုဋ္ဌော၊ နှလုံးမသာမရှိအပ်။ အဘိရူပေါ၊ အလွန်သောအဆင်းလှ၏။ ဒဿနိယော၊ ကြည့်ရှုချင်ဖွယ်ရှိ၏။ ပါသာဒိကော၊ ကြည်ညိုမြတ်နိုးဖွယ်ရှိ၏။ ပရမာယ၊ လွန်မြတ်သော။ ဝဏ္ဏပေါက္ခရတာယ၊ အဆင်းသဏ္ဌာန်ပြည့်စုံသည်၏အဖြစ်ဖြင့်။ သမ္ပန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ ပဋိဝသတိ၊ နေ၏။ သော၊ ထိုသုမေဓာပုဏ္ဏားသည်။ အညံ၊ တပါးသော။ ကမ္မံ၊ အမှုကို။ အကတွာ၊ မပြုမူ၍။ ဗြာဟ္မဏသိပ္ပမေဝ၊ ပုဏ္ဏားတို့၏ အတတ်ဗေဒင်ကိုသာလျှင်။ ဥဂ္ဂဏှိ၊ သင်၏။ တဿ၊ ထိုသုမေဓာပုဏ္ဏား၏။ ဒဟရကော ယေဝ၊ ငယ်သောကာလ၌ပင်လျှင်။ မာတာပိတရော၊ မိခင် ဖခင်တို့သည်။ ကာလံ၊ စုတေခြင်းကို။ အကံသု၊ ပြုကြကုန်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ရာသိဝဍ္ဎုကော၊ အရင်းအပွားဥစ္စာစုကို စောင့်ရှောက်သော။ အမစ္စော၊ အမတ်သည်။ အာယပေါတ္ထကံ၊ စာရင်းပရပိုက်ကို။ အာဟရိတွာ၊ ဆောင်ခဲ့၍။ သုဝဏ္ဏရဇတမဏိမုတ္တာဒိပူရိတေ၊ ရွှေ ငွေ ပတ္တမြား ပုလဲအစရှိသည်တို့ဖြင့် ပြည့်စုံကုန်သော။ သာရဂဗ္ဘေ၊ ရတနာတိုက်တို့ကို။ ဝိဝရိတွာ၊ ဖွင့်လှစ်၍။ ကုမာရ၊ အိုသတို့သား။ တေ၊ အရှင့်သား၏။ မာတုသန္တကံ၊ မိခင်မှပါသောဥစ္စာသည်။ ဧတ္တကံ၊ ဤမျှရှိ၏။ ပိတုသန္တကံ၊ ဖခင်မှပါသောဥစ္စာသည်၊

၁၄၆) ဧတ္တကံ၊ ဤမျှရှိ၏။ အယျကအယျိကာနံ၊ အဘိုးအဘွားရှိ၏။ သန္တကံ၊ ဥစ္စာသည်။ ဧတ္တကံ၊ ဤမျှလောက်ရှိ၏။ ဣတိ၊ သို့။ ယာဝ သတ္တမာ ကုလပရိဝဋ္ဋာ၊ အမျိုးခုနစ်ဆက်တိုင်အောင်။ ပဏ္ဏဓနံ၊ ကပ်စာရင်းဥစ္စာကို။ အာစိက္ခိတွာ၊ ကြား၍။ ဧတံဓနံ၊ ဤဥစ္စာစုကို။ တွံ၊ အရှင့်သားသည်။ ပဋိပဇ္ဇာဟိတိ၊ ကျင့်လော့ဟု။ အာဟ၊ ဆို၏။ သုမေဓပဏ္ဍိတော၊ သုမေဓာပညာရှိသည်။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ ဣဓ၊ ဤလူ့ရွာ၌။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဗဟုံဓနံ၊ များစွာသော ဥစ္စာကို။ သံဟရိတွာ၊ ရုံးစု၍။ မယှံ၊ ငါ၏။ မာတာပိတာဒယော၊ မိခင်ဖခင်အစရှိသောသူတို့သည်။ ပရလောကံ၊ တမလွန်ဘဝသို့။ ဂစ္ဆန္တာ၊ သွားကြကုန်သည်ရှိသော်။ ဧကကဟာပဏမ္ပိ၊ တစ်သပြာမျှကိုလည်း။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ နဂတာ၊ မသွားကြလေကုန်။ မယာပန၊ ငါသည်မူကား။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ဂမနကာရဏံ၊ သွားအပ်သော အကြောင်းကို။ ကာတုံ၊ ပြုအံ့သောငှာ။ ဝဋ္ဋတိ၊ သင့်မြတ်၏။ ဣတိ၊ သို့။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ စိန္တေတွာ၊ ကြံပြီး၍။ ရညော၊ အမရဝတီမင်းအား။ အာရောစေတွာ၊ အကြောင်းကြား၍။ နဂရေ၊ မြို့၌။ ဘေရိံ၊ စည်ကြီးကို။ စရာပေတွာ၊ လည်စေ၍။ မဟာဇနဿ၊ လူအပေါင်းအား။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒတွာ၊ ပေးလှူစွန့်ကြဲ၍။ ဟိမဝန္တပဒေသံ၊ ဟိမဝန္တာတောသို့။ ဂန္တွာ၊ သွားလေ၍။ တာပသပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရသေ့ရဟန်း၏အဖြစ်ကို။ ပဗ္ဗဇိတွာ၊ ရဟန်းပြု၍။ သတ္တာဟေနေဝ၊ ခုနစ်ရက်ဖြင့်လျှင်။ အဋ္ဌသမာပတ္တိယောစ၊ ရှစ်ပါးသောသမာပတ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဉ္စ အဘိညာယောစ၊ ငါးပါးသောအဘိညာဏ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ နိဗ္ဗတ္တေတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ သမာပတ္တိဝိဟာရေဟိ၊ သမာပတ်တည်းဟူသော နေခြင်းတို့ဖြင့်။ ဝိဟရတိ၊ နေလေ၏၊

တသ္မိံစကောလေ၊ ထိုကာလ၌။ ဒီပင်္ကရဒသဗလော၊ ဒီပင်္ကရာမြတ်စွာဘုရားသည်။ ပရမာဘိသမ္ဗောဓိံ၊ မြတ်သော သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်သို့။ ပတွာ၊ ရောက်တော်မူ၍။ ပဝတ္တိတဝရဓမ္မစက္ကော၊ ဓမ္မစကြာတရားတော်မြတ်ကို ဖြစ်စေလျက်။ စတူဟိခိဏာသဝသဟသဟဿေဟိ၊ လေးသိန်းသော ရဟန္တာတို့ဖြင့်။ ပရိဝုတော၊ ခြံရံတော်မူလျက်။ အနပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်

၁၄၇) သဖြင့်။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရမာနော၊ ကြွတော်မူသည်ရှိသော်။ ရမ္မဝတီနဂရံနာမ၊ ရမ္မဝတီမည်သောမြို့သို့။ ပတွာ၊ ရောက်တော်မူ၍။ တဿ၊ ထိုရမ္မဝတီမြို့၏။ အဝိဒူရေ၊ မနီးမဝေးသော။ သုဒဿနမဟာဝိဟာရေ၊ သုဒဿနကျောင်းတော်ကြီး၌။ ပဋိဝသတိ၊ သီတင်းသုံးနေတော်မူ၏။ ရမ္မဝတီနဂရဝါသီနော၊ ရမ္မဝတီပြည်၌နေကုန်သော သူအပေါင်းတို့သည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ နဂရံ၊ မြို့သို့။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပတွာ၊ ရောက်တော်မူလာပေ၍။ သုဒဿနမဟာဝိဟာရေ၊ သုဒဿနကျောင်းတော်ကြီး၌။ ပဋိဝသတိကိရ၊ နေတော်မူသတတ်။ ဣတိ၊ သို့။ သုတွာ၊ ကြားကြကုန်၍။ ဂန္ဓမာလာဒိဟတ္ထာ၊ ပန်းနံ့သာအစရှိသည် လက်စွဲကုန်လျက်။ သတ္ထာရံ၊ ဒီပင်္ကရာမြတ်စွာဘုရားသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ချဉ်းကပ်ပြီးသော်။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ဂန္ဓာမာလာဒိဟတ္ထာ၊ ပန်းနံ့သာအစရှိသည်လက်စွဲကုန်လျက်။ သတ္ထာရံ၊ ဒီပင်္ကရာမြတ်စွာဘုရားသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ချဉ်းကပ်ပြီးသော်။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ဂန္ဓာမာလာဒီဟိ၊ ပန်းနံ့သာအစရှိသည်တို့ဖြင့်။ ပူဇေတွာ၊ လှူဒါန်းပူဇော်၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျှောက်ပတ်သောအရပ်၌။ နိသိန္နာ၊ နေကုန်လျက်။ ဓမ္မဒေသနံ၊ တရားဒေသနာတော်ကို။ သုတွာ၊ ကြားနာရပြီးသော်။ သွာတနာယ၊ နက်ဖြန်အလို့ငှာ။ နိမန္တေတွာ၊ ဆွမ်းဖိတ်၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ပက္ကမိံသု၊ သွားကြလေကုန်၏၊

တေ၊ ထိုရမ္မဝတီပြည်သူတို့သည်။ ပုနဒိဝသေ၊ မိုးသောက်နေ့၌။ မဟာဒါနံ၊ များစွာသော အလှူကို။ သဇ္ဇေတွာ၊ စီရင်ကြ၍။ နဂရံ၊ မြို့အလုံးကို။ အလင်္ကရိတွာ၊ တန်ဆာဆင်၍။ ဒသဗလဿ၊ အားဆယ်ပါးနှင့်ပြည့်စုံတော်မူသော ဒီပင်္ကရာမြတ်စွာဘုရား၏။ အတ္ထာယ၊ အလို့ငှာ။ အာဂမနဂ္ဂံ၊ ကြွတော်မူလာအံ့သောခရီးကို။ ဟဋ္ဌတုဋ္ဌာ၊ အလွန်ရွှင်သော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သောဓေန္တိ၊ သုတ်သင်ပြင်ဆင်ကြကုန်၏၊

၁၄၈) ဤခရီးကို။ သောဓေထ၊ ပြင်ဆင်သုတ်သင်ကြသနည်း။ ဣတိ၊ သို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ တေဟိ၊ ထိုလူအပေါင်းတို့သည်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓဿ၊ ဒီပင်္ကရာသဗ္ဗညုဘုရားရှင်၏။ အတ္ထာယ၊ အလို့ငှာ။ အာဂမနမဂ္ဂံ၊ ကြွတော်မူလာအံ့သောခရီးကို။ သောဓေမ၊ ပြင်ဆင်သုတ်သင်ကြကုန်၏။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုသည်ရှိသော်။ အတီတေသု၊ လွန်လေပြီးကုန်သော။ ဗုဒ္ဓသု၊ ဘုရားရှင်တို့၌။ ကတာဓိကာရတ္တာ၊ ဆုတောင်းခြင်းလျှင် အကြောင်းရှိသည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ ဗုဒ္ဓေါတိဝစနံ၊ ဘုရားဟူသောစကားကို။ သုတွာ၊ ကြားရသည်ရှိသော်။ ဥပ္ပန္နပိတိသောမနဿော၊ နှစ်သက်ခြင်းစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ တာဝဒေဝ၊ ထိုခဏ၌ပင်လျှင်။ အာကာသတော၊ ကောင်းကင်မှ။ ဩရုယှ၊ သက်ခဲ့၍။ အမ္ဘော၊ အိုလူအများတို့။ မယှံပိ၊ အားလည်း။ ဩကာသံ၊ အခွင့်ကို။ ဒေထ၊ ပေးကုန်လော။ အဟံပိ၊ ငါသည်လည်း။ မဂ္ဂံ၊ ခရီးကို။ သောဓေမိ၊ သုတ်သင်ပြင်ပါအံ့။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တေ၊ သော်။ တေဟိ၊ ထိုရမ္မာဝတီပြည်သူတို့သည်။ ဩကာသံ၊ ဖို့ရာအရပ်ကို။ ဒဿိတံ၊ ပြညွှန်ပြီးသော်။ အဟမ္ပိ၊ ငါသည်လည်း။ ဣမံ၊ ဤမြေအရပ်ကို။ ဣဒ္ဓိယာ၊ တန်ခိုးအဘိညာဏ်ဖြင့်။ သတ္တရတနဝိစိတ္တံ၊ ရတနာခုနစ်ပါးတို့ဖြင့် ဆန်းကြယ်ခြင်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ အလင်္ကရိတုံ၊ တန်ဆာဆင်အံ့သောငှာ။ ပဟောမိ၊ စွမ်းနိုင်၏။ အဇ္ဇပန၊ ဤယခုမူကား။ မယာ၊ ငါသည်။ ကာယဝေယျဝစ္စံ၊ ကိုယ်တိုင်အမှုကြီးငယ်ကို။ ကာတုံ၊ ပြုအံ့သောငှာ။ ဝဋ္ဋတီတိ၊ သင့်၏ဟု။ ကာယာဟရံ၊ ကိုယ်တိုင်ဆောင်ရွက်အပ်သော။ ပုညံ၊ ကောင်းမှုကို။ ဂဏှိဿာမိ၊ ယူအံ့။ ဣတိ၊ သို့။ စိန္တေတွာ၊ ကြံ၍။ တိဏကစဝရာဒယော၊ မြက်အမှိုက် အစရှိသည်တို့ကို။ နီဟရိတွာ၊ ထုတ်၍။ ပံသုံ၊ မြေမှုန့်ကို။ အာဟရိတွာ၊ ဆောင်ခဲ့၍။ သမံ၊ ညီညွတ်စွာ။ ကရောန္တော၊ ပြုပြင်လုပ်ဆောင်လျက်။ သောဓေတိ၊ သုတ်သင်၏။ တဿပဒေသဿပန၊ ထိုပြင်ဆင်အပ်သောအရပ်၏ကား။ သောဓနေ၊ သုတ်သင်သောကိစ္စသည်။ အနိဋ္ဌိတေယေဝ၊ မပြီးမှီလျှင်။ ဒီပင်္ကရော၊ ဒီပင်္ကရာအမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မဟာနုဘာဝါနံ၊ ကြီးစွာသော အာနုဘော်ရှိကုန်သော။ ဆဠာဘိညာနံ၊ အဘိ

၁၄၉) မဉာဏ်ခြောက်ပါးနှင့် ပြီးပြည့်စုံကုန်သော။ ခိဏာသဝါနံ၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ စတူဟိသဟသဟသေဟိ၊ လေးသိန်းတို့ဖြင့်။ ပရိဝုတော၊ ခြံရံတော်မူလျက်။ တံ မဂ္ဂံ၊ ထိုပြင်ဆင်သော ခရီးသို့။ ပဋိပဇ္ဇိ၊ ကြွတော်မူလာ၏။ သုမေဓပဏ္ဍိတော၊ သုမေဓာပညာရှိသည်။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေါစ၊ ဒီပင်္ကရာဘုရားရှင်သည်လည်းကောင်း။ ဗုဒ္ဓသာဝကာစ၊ ဘုရားရှင်တပည့်တော်တို့သည်လည်းကောင်း။ စိက္ခလ္လံ၊ ညွန်ကို။ မာအက္ကမန္တုတိ၊ မနင်းစေကုန်သတည်းဟု။ စမ္မခဏ္ဍဉ္စ၊ စမ္မခဏ်ကိုလည်းကောင်း။ ဇဋာကလာပဉ္စ၊ ဆံကျစ်စည်းကိုလည်းကောင်း။ ပသာရေတွာ၊ ဖြန့်၍။ သယဉ္စ၊ မိမိကိုယ်ကိုလျှင်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ ဒီပင်္ကရာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုဘုရားရှိရာအရပ်ဖြင့်။ သီသံ၊ ဦးခေါင်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ အဝကုဇ္ဇော၊ မှောက်ခုံ။ နိပ္ပဇ္ဇိ၊ အိပ်လေ၏။ နိပဇ္ဇိတွာ၊ အိပ်ပြီးလျှင်။ ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လည်း။ စိန္တေသိ၊ ကြံလေ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ သစေဣစ္ဆိဿာမိ၊ အကယ်၍အလိုရှိအံ့။ ဣမဿဘဂဝတော၊ ဤဘုရားရှင်၏။ သာဝကော၊ တပည့်သားသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ အဇ္ဇေဝ၊ ဤဘဝ၌ပင်လျှင်။ ကိလေသေ၊ ကိလေသာတို့ကို။ ဃာတေဿာမိ၊ သတ်နိုင်အံ့။ ဣတိ၊ သို့။ စိန္တေိသိ၊ ကြံ၏။ မယှံ၊ ငါ့အား။ ဧကေနေဝ၊ တစ်ယောက်အထီးတည်းဖြင့်လျှင်။ သံသာရမဟောဃတော၊ သံသရာတည်းဟူသောဩဃမှ။ နိတ္ထရဏေန၊ ထွက်မြောက်သဖြင့်။ ကိံ၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။ အဟံပိ၊ ငါသည်လည်း။ ဧဝရူပေါ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ ဘုရားသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ သဒေဝကံ၊ နတ်နှင့်တကွသော။ လောကံ၊ လူအပေါင်းကို။ သံသာရဏ္ဏဝတော၊ သံသရာတည်းဟူသော ရေအယဉ်မှ။ တာရေယျံနန၊ ကယ်ဆယ်ရမူကား။ သာဓု၊ ကောင်း၏။ ဣတိ၊ သို့။ စိန္တေသိ၊ ကြံလေ၏။ ဣတိ၊ သို့။ သော၊ ထိုမေဓာရသေ့သည်။ အဋ္ဌင်္ဂ သမန္နာဂတမဟာဘိနီဟာရဝသေန၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့်ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍ မြတ်သောဆုတောင်းခြင်း၏အစွမ်းဖြင့်။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ပဏိဓေသိ၊ ဆောက်တည်၏၊

၁၅၀) အထ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ ဒီပင်္ကရာမြတ်စွာဘုရားသည်။ အာဂန္တွာ၊ ကြွတော်မူလာ၍။ တဿ၊ ထိုသုမေဓာရသေ့၏။ ဥဿီသကေ၊ ဦးခေါင်းရင်း၌။ ဌတွာ၊ ရပ်တော်မူ၍။ အဿ၊ ထိုသုမေဓာရသေ့၏။ စိတ္တာစာရံ၊ စိတ်၏အကျင့်ကို။ သမိဇ္ဈဘာဂဉ္စ၊ ပြည့်စုံလတ္တံ့သည်၏အဖြစ်ကိုလည်း။ ဥတွာ၊ သိတော်မူ၍။ အယံ၊ ဤသုမေဓာရသေ့သည်။ ဣတော၊ ဤကမ္ဘာမှ။ ပရံ၊ နောင်ကာလ၌။ ကပ္ပသတသဟဿာမိကာနံ၊ ကမ္ဘာတစ်သိန်း အလွန်ရှိကုန်သော။ စတုန္နံအသင်္ချေယျာနံ၊ လေးအသင်္ချေတို့၏။ မတ္ထကေ၊ အထက်၌။ ဂေါတမောနာမ၊ ဂေါတမအမည်ရှိသော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ ဘုရားသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ သို့။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပဝတ္တိံ၊ အကြောင်းဖြစ်သော။ ဣမံသဗ္ဗံ၊ ဤအလုံးစုံကို။ ဗျာကရိတွာ၊ ကြားတော်မူ၍။ ပက္ကမိ၊ ကြွတော်မူ၏၊

တတော၊ ထိုဒီပင်္ကရာပွင့်တော်မူသည်မှ။ အပရေပိ၊ နောင်ကာလ၌လည်း။ ကောဏ္ဍညဘဂဝန္တံ၊ ကောဏ္ဍညဘုရားရှင်ကို။ အာဒိံကတွာ၊ အစပြု၍။ အနုက္ကမေန၊ အစဉ်သဖြင့်။ ဥပ္ပန္နာ၊ ဖြစ်တော်မူကုန်သော။ ယာဝကဿပဒသဗလပရိယောသာနာ၊ ကဿပဘုရားရှင်တိုင်အောင်။ မဟာသတ္တံ၊ ဘုရားလောင်းကို။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ သဗ္ဗညုဘုရားသည်။ ဘဝိဿတီတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့ဟု။ ဗျာကရိံသု၊ ဗျာဒိတ်ကြားတော်မူကုန်၏၊

ဣတိ၊ သို့။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဗောဓိသတ္တဿ၊ ဘုရားလောင်းအား။ ပါရမီယော၊ ပါရမီတို့ကို။ ပူဂေန္တဿေဝ၊ ဖြည့်တော်မူစဉ်ပင်လျှင်။ စတုဝီသတိ၊ နှစ်ကျိပ်လေးဆူကုန်သော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓါ၊ သဗ္ဗညုတဘုရားတို့သည်။ ဥပ္ပန္နာ၊ ဖြစ်တော်မူကုန်၏။ ယသ္မိံပနကပ္ပေ၊ အကြင်ကပ်၌။ ဒီပင်္ကရဒသဗလော၊ ဒီပင်္ကရာဘုရားရှင်သည်။ ဥဒါပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်တော်မူ၏။ တသ္မိံ၊ ထိုဒီပင်္ကရာဖြစ်တော်မူသောကပ်၌။ အပြေီ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ တယော၊ သုံးဆူကုန်သော။ ဗုဒ္ဓါ၊ ဘုရားရှင်တို့သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်တော်မူကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုသုံးဆူသော ဘုရားရှင်တို့၏။ သန္တိကာ၊ အထံတော်မှ။ ဗောဓိသတ္တဿ၊ ဘုရားလောင်းအား။ ဗျာကရဏံ၊ ဗျာဒိတ်တော်သည်။ ယသ္မာ၊ ကြောင့်။ နာဟောတိ၊ မဖြစ်

၁၅၁) ချေ။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တေ၊ ထိုတဏှင်္ကရာမေမင်္ကရာသဏင်္ကရာ သုံးဆူသော ဘုရားရှင်တို့ကို။ ဣဓ၊ ဤစရိယာပိဋကတ်ကျမ်း၌။ နဂဟိတာ၊ မယူအပ်ကုန်။ ပေါရာဏဋ္ဌကထာယံပန၊ ရှေးအဋ္ဌကထာဟောင်း၌ကား။ တမှာကပ္ပာ၊ ထိုကမ္ဘာမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ သဗ္ဗဗုဒ္ဓေ၊ အလုံးစုံသော ဘုရားတို့ကို။ ဒဿေတုံ၊ ပြအံ့သောငှာ။ တဏှင်္ကရော၊ ပေ။ နိဗ္ဗူတာ တေသသာဝကာတိ၊ ဟူ၍။ ဣဒံဝစနံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သောစကားကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်အပ်၏၊

(ဣဒံသဒ္ဒါကား။ ဝုစ္စမာနာပေက္ခ)၊၊ အတ္ထကား။ တဏှင်္ကရောစ၊ တဏှင်္ကရာဘုရားသည်လည်းကောင်း။ မေဓင်္ကရောစ၊ မေဓင်္ကရာ ဘုရားသည်လည်းကောင်း။ အထောပိ၊ ထိုမှတစ်ပါးလည်း။ သရဏင်္ကရောစ၊ သရဏင်္ကရာဘုရားသည်လည်းကောင်း။ ဒီပင်္ကရောစ၊ ဒီပင်္ကရာအမည်တော်ရှိသော။ သမ္ဗုဒ္ဓေါစ၊ ဘုရားသည်လည်းကောင်း။ ဒွိပဒုတ္တမော၊ နတ်လူတို့ထက်မြတ်တော်မူသော။ ကောဏ္ဍညောစ၊ ကောဏ္ဍညဘုရားသည်လည်းကောင်း။ မင်္ဂလောစ၊ မင်္ဂလာဘုရားသည်လည်းကောင်း။ သုမနောစ၊ သုမနဘုရားသည်လည်းကောင်း။ ရေဝတောစ၊ ရေဝတဘုရားသည်လည်းကောင်း။ သောဘိတောစ၊ သောဘိတအမည်တော်ရှိသော။ မုနိစ၊ ဘုရားသည်လည်းကောင်း။ အနောမဒဿီစ၊ အနောမဒဿီဘုရားသည်လည်းကောင်း။ ပဒုမောစ၊ ပဒုမဘုရားသည်လည်းကောင်း။ နာရ ဒေါစ၊ နာရဒဘုရားသည်လည်းကောင်း။ ပဒုမုတ္တရောစ၊ ပဒုမုတ္တရဘုရား သည်လည်းကောင်း။ သုမေဓောစ၊ သုမေဓာဘုရားသည်လည်းကောင်း။ သုဇာတောစ၊ သုဇာတာဘုရားသည်လည်းကောင်း။ မဟာယသော၊ များသောအခြံအရံရှိတော်မူသော။ ပိယဒဿီစ၊ ပီယဒဿီဘုရားသည်လည်းကောင်း။ အတ္ထဒဿီစ၊ အတ္ထဒဿီဘုရားသည်လည်းကောင်း။ ဓမ္မဒဿီစ၊ ဓမ္မဒဿီဘုရားသည်လည်းကောင်း။ လောကနာယကော၊ နတ်လူတို့၏အမှူးဖြစ်တော်မူသော။ သိဒ္ဓတ္ထောစ၊ သိဒ္ဓတ္ထဘုရားသည်လည်းကောင်း။ တိဿောစ၊ တိဿဘုရားသည်လည်းကောင်း။ ဖုဿောစ၊ ဖုဿအမည်တော်ရှိသော။ သမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ ဘုရားသည်လည်းကောင်း။ ဝိပဿီစ၊ ဝိပဿီ

၁၅၂) ဘုရားသည်လည်းကောင်း။ သိခီစ၊ သိခီဘုရားသည်လည်းကောင်း။ ဝေဿဘူစ၊ ဝေဿဘူဘုရားသည်လည်းကောင်း။ ကကုသန္ဓောစ၊ ကကုသံဘုရားသည်လည်းကောင်း။ ကောဏာဂမနောစ၊ ကောဏာဂမနဘုရားသည်လည်းကောင်း။ အပိ၊ ထိုမှတစ်ပါး။ နာယကော၊ လူနတ်တို့၏ ခရီးညွှန်ဖြစ်တော်မူသော။ ကဿပေါစ၊ ကဿပဘုရားသည်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ သို့။ ဧတေ၊ ထိုနှစ်ကျိပ်ခုနစ်ဆူကုန်သော။ သမ္ဗုဒ္ဓါ၊ ဘုရားရှင်တို့သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်တော်မူလေကုန်ပြီ။ ဥပ္ပန္နာ၊ ဖြစ်တော်မူကုန်သော။ တေဗုဒ္ဓါ၊ ထိုဘုရားရှင်တို့သည်။ သသာဝကာ၊ တပည့်သာဝကတို့နှင့်တကွ။ ဝီတရောဂါ၊ ရာဂမှကင်းကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမာဟိတာ၊ တည်ကြည်သော စိတ်တော်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သတရံသိဝ၊ နေမင်းကဲ့သို့။ မဟာတမဝိနောဒနာ၊ ကြီးစွာသောကိလေသာတည်းဟူသော အမိုက်တိုက်တို့ကို ဖျောက်တော်မူကုန်လျက်။ ဇလိတွာ၊ ထွန်းတောက်ပတော်မူ၍။ အဂ္ဂိခန္ဓေဝ၊ မီးပုံကြီးကဲ့သို့။ နိဗ္ဗုတာ၊ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုတော်မူကုန်လေပြီ၊

အတ္ထကား။ တတ္ထ၊ ထိုနှစ်ကျိပ်လေးဆူသော ဘုရားတို့တွင်။ ဒီပင်္ကရဒသဗလဿစ၊ ဒီပင်္ကရာဘုရား၏လည်းကောင်း။ ကောဏ္ဍညဒသဗလဿစ၊ ကောဏ္ဍညဘုရားရှင်၏လည်းကောင်း။ အန္တရေ၊ အကြား၌။ မဟာကပ္ပာနံ၊ မဟာကပ်တို့၏။ ဧကံအသင်္ချေယျံ၊ တစ်အသင်္ချေကာလပတ်လုံး။ ဗုဒ္ဓသုညော၊ ဘုရားမပွင့် ဆိတ်ငြိမ်သော။ ေလောကော၊ လောကသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကောဏ္ဍညဿ၊ ကောဏ္ဍည

၁၅၃) အမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝတောစ၊ မြတ်စွာဘုရား၏လည်းကောင်း။ မင်္ဂလဿ၊ ဘဂဝတောစ၊ ၏လည်းကောင်း။ အန္တရေ၊ အကြား၌။ တထာ၊ ထိုရှေ့အတူ။ ဧကံအသင်္ချေယျံ၊ တစ်သင်္ချေ ကာလပတ်လုံး။ ဗုဒ္ဓသုညော၊ ဘုရားမပွင့်ဆိတ်ငြိမ်သော။ လောကော၊ လောကသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ သောဘိတဿ၊ သောဘီတအမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝတောစ၊ မြတ်စွာဘုရား၏လည်းကောင်း။ အနောမဒဿိဿ၊ အနောမဒဿီအမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝတောစ၊ မြတ်စွာဘုရား၏လည်းကောင်း။ အန္တရေ၊ အကြား၌။ တထာ၊ ထို့အတူ။ ဧကံအသင်္ချေယျံ၊ တစ်သင်္ချေကာလပတ်လုံး။ ဗုဒ္ဓသုညော၊ ဘုရားမပွင့် ဆိတ်ငြိမ်သော။ လောကော၊ လောကသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ နာရဒဿ၊ နာရဒအမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝတောစ၊ ဘုရား၏လည်းကောင်း။ ပဒုမုတ္တရဿ၊ ပဒုမုတ္တရအမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝတောစ၊ မြတ်စွာဘုရား၏လည်းကောင်း။ အန္တရေ၊ ကြား၌။ တထာ၊ ထို့အတူ။ ဧကံအသင်္ချေယျံ၊ တစ်သင်္ချေကာလပတ်လုံး။ ဗုဒ္ဓသုညော၊ ဘုရားမပွင့်ဆိတ်ငြိမ်သော။ လောကော၊ လောကသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏၊

ဧတံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ ဗုဒ္ဓဝံသေ၊ ဗုဒ္ဓဝင်ကျမ်း၌။ ဒီပင်္ကရဿ ဘဂဝတော၊ ပေ။ ဂဏနာတော၊ အသင်္ခိယာတိ၊ ဒီပင်္ကရဿ ဘဂဝတော၊ ပေ။ အသင်္ခိယာဟူ၍။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏၊

ဒီပင်္ကရဿ၊ ဒီပင်္ကရာအမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝတောစ၊ မြတ်စွာဘုရား၏လည်းကောင်း။ ကောဏ္ဍညဿ၊ ကောဏ္ဍည အမည်တော်ရှိသော။ သတ္ထုနောစ၊ ဘုရားရှင်၏လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ သို့။ ဧတေသမ္ဗိ၊ ထိုဘုရားရှင်တို့၏လည်း။ အန္တရာ၊ အကြား၌ဖြစ်ကုန်သော။ ကပ္ပာ၊ မဟာကပ်တို့ကို။ ဂဏနတော၊ ဂဏန်းသင်္ချာအားဖြင့်။ အသင်္ခိယာ၊ မရေတွက်နိုင်ကုန်၏၊

ကောဏ္ဍညဿ၊ ကောဏ္ဍညဘုရားရှင်၏။ အပရေန၊ နောင်ကာလ၌။ မင်္ဂလောနာမ၊ မင်္ဂလာအမည်တော်ရှိသော။ နယာကော၊ နတ်လူတို့၏ အကြီးအမှူးဖြစ်သော ဘုရားရှင်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တေသံပိ၊ ထိုဘုရားရှင်တို့၏လည်း။ အန္တရာ၊ အကြား၌ဖြစ်ကုန်သော။ ကပ္ပါ+

၁၅၄) မဟာကပ်တို့ကို။ ဂဏနတော၊ ဂဏန်းသင်္ချာအားဖြင့်။ အသင်္ခိယာ၊ မရေတွက်နိုင်ကုန်၊

သောဘိတဿ၊ သောဘိတဘုရားရှင်၏။ အပရေန၊ နောင်ကာလ၌။ မဟာယသော၊ များသောအခြွေအရံရှိတော်မူသော။ အနောမဒဿီ၊ အနောမဒဿီဘုရားရှင်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ တေသံပိ၊ ထိုဘုရားရှင်တို့၏လည်း။ အန္တရာ၊ အကြား၌ဖြစ်ကုန်သော။ ကပ္ပါ၊ မဟာကပ်တို့ကို။ ဂဏနတော၊ ဂဏန်းသင်္ချာအားဖြင့်။ အသင်္ခိယာ၊ မရေတွက်နိုင်ကုန်၊

နာရဒဿ၊ နာရဒအမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝတောစ၊ မြတ်စွာဘုရား၏လည်းကောင်း။ တထာ၊ ထို့အတူ။ ပဒုမုတ္တရဿ၊ ပဒုမုတ္တရအမည်ရှိသော။ သတ္ထုနောစ၊ ဘုရားရှင်၏လည်းကောင်း။ တေသံပိ၊ ထိုဘုရားရှင်တို့၏လည်း။ အန္တရာ၊ အကြား၌ဖြစ်ကုန်သော။ ကပ္ပါ၊ မဟာကပ်တို့ကို။ ဂဏနတော၊ ဂဏန်းသင်္ချာအားဖြင့်။ အသင်္ခိယာ၊ မရေတွက်နိုင်ကုန်။ ဣတိ၊ သို့။ ဗုဒ္ဓဝံသေ၊ ဗုဒ္ဓဝင်ကျမ်း၌။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏၊

ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဂဏနာတီတတာယ၊ ဂဏန်းရေတွက်ခြင်းလွန်သည်၏အဖြစ်ဖြင့်။ အသင်္ချေယျတ္တေပိ၊ မရေတွက်နိုင်သောကြောင့် အသင်္ချေယဖြစ်သော်လည်း။ စတူသုဋ္ဌာနေသု၊ လေးပါးသောအရာတို့၌။ မဟာကပ္ပာနံ၊ မဟာကပ်တို့၏။ ဂဏနာတိက္ကမေ၊ အရေအတွက်လွန်သည်၏အဖြစ်ဖြင့်။ စတုရောအသင်္ခိယေတိ၊ စတုရောအသင်္ချေယျဟူ၍။ လေးအသင်္ချေဟူ၍လည်းဟု။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏။ သင်္ချာယ၊ သင်္ချာသဒ္ဒါ၏။ ဝိသေသန၊ အထူးဝိသေသဖြင့်။ နဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မမူအပ်။ ဣတိ၊ သို့။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏၊

၁၅၅) ပဒုမုတ္တရဒသဗလဿစ၊ ပဒုမုတ္တရဘုရားရှင်၏လည်းကောင်း။ သုမေဓဒသဗလဿစ၊ သုမေဓာဘုရားရှင်၏ လည်းကောင်း။ အန္တရေ၊ အကြား၌။ တိံသကပ္ပသဟဿနိ၊ သုံးထောင်သောကမ္ဘာတို့သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သုဇာတဒသဗလဿစ၊ သုဇာတာဘုရားရှင်၏လည်းကောင်း။ ပိယဒဿီဒသဗလဿစ၊ ပီယဒဿီ မြတ်စွာဘုရား၏လည်းကောင်း။ အန္တရေ၊ အကြား၌။ နဝသဟဿာဓိကာနံ၊ ကိုးထောင်အလွန်ရှိကုန်သော။ ကပ္ပာနံ၊ မဟာကပ်တို့၏။ သဋ္ဌိသဟဿာနိစ၊ ခြောက်သောင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဒွါသီတုတ္ထရာနိ၊ ရှစ်ဆယ့်နှစ်ကမ္ဘာလွန်ကုန်သော။ အဋ္ဌသတာနိစ၊ ကမ္ဘာရှစ်ရာတို့သည်လည်းကောင်း။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဓမ္မဒဿီဒသဗလဿစ၊ ဓမ္မဒဿီဘုရား၏လည်းကောင်။ သိဒ္ဓတ္ထဒသဗလဿစ၊ သိဒ္ဓတ္ထဘုရား၏လည်းကောင်း။ အန္တရေ၊ အကြား၌။ ဝိသတိကပ္ပါ၊ နှစ်ဆယ်သောကပ္ပါတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သိဒ္ဓတ္ထဒသဗလဿစ၊ သိဒ္ဓတ္ထဘုရား၏လည်းကောင်း။ တိဿဒသဗလဿစ၊ တိဿဘုရားရှင်၏လည်းကောင်း။ အန္တရေ၊ အကြား၌။ ဧကောကပ္ပေါ၊ မဟာကပ်တစ်ကပ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိပဿိဿ၊ ဝိပဿီအမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝတောစ၊ ဘုရားရှင်၏လည်းကောင်း။ သိခိဿ၊ သိခိအမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝတောစ၊ ဘုရားရှင်၏လည်းကောင်း။ အန္တရေ၊ အကြား၌။ သဋ္ဌိကပ္ပ၊ ခြောက်ဆယ်သောမဟာကပ်တို့သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဝေဿဘုဿ၊ ဝေဿဘူအမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝတောစ၊ မြတ်စွာဘုရား၏လည်းကောင်း။ ကကုသန္ဓဿ၊ ကကုသံအမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝတောစ၊ ဘုရားရှင်၏လည်းကောင်း။ အန္တရေ၊ အကြား၌။ တိံသကပ္ပာ၊ မဟာကပ်သုံးဆယ်တို့သည်။ ယသ္မာ၊ အကြင့်ကြောင့်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ပဒုမုတ္တရဒသဗလဿ၊ ပဒုမတ္တရ ဘုရားရှင်၏။ ဥပ္ပန္နကပ္ပ+

၁၅၆) တော၊ ဖြစ်တော်မူသောကမ္ဘာမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ ဟေဋ္ဌာ၊ အောက်၌။ တေသံဗုဒ္ဓါနံ၊ ထိုဘုရားရှင်တို့၏။ ဥပ္ပန္နကပ္ပေဟိစ၊ ဖြစ်တော်မူသော ကမ္ဘာတို့နှင့်လည်းကောင်း။ ဣမိနာဘဒ္ဒကပ္ပေနစ၊ ဤဘဒ္ဒကပ်ကမ္ဘာနှင့်လည်းကောင်း။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သတသဟဿမဟာကပ္ပါ၊ မဟာကပ်တစ်သိန်းတို့သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုမဟာကပ် တစ်သိန်းတို့ကို။ သန္ဓာယ၊ ရည်၍။ ကပ္ပေစသတသဟဿေတိ၊ ကပ္ပေစသတသဟသေဟူ၍။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်အပ်၏။ ဣမသ္မိံပနတ္ထေ၊ ဤသို့သော အနက်ကို။ ဝိတ္ထာရိယမာနေ၊ အကျယ်ချဲ့အပ်သည်ရှိသော်။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံကို။ ဗုဒ္ဓဝံသပါဠိံ၊ ဗုဒ္ဓဝင် ပါဠိတော်ကို။ အာဟရိတွာ၊ ဆောင်၍။ သံဝဏ္ဏေတဗ္ဗံ၊ ဖွင့်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အတိဝိတ္ထာရဘိ ရူကဿ၊ အလွန်ကျယ်အံ့သည်ကို ကြောက်သော။ မဟာဇနဿ၊ လူအပေါင်း၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ အနုရက္ခန္တာ၊ စောင့်ရှောက်ကုန်သော။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ နဝိတ္ထာရယိမှာ၊ အကျယ်မချဲ့ကုန်လေပြီ။ အတ္ထိကေဟိ၊ အလိုရှိကုန်သောသူတို့သည်။ ဗုဒ္ဓဝံသတော၊ ဗုဒ္ဓဝင်ကျမ်းမှ။ ဂဟတဗ္ဗော၊ ယူအပ်၏။ ဧတ္ထ၊ ဤစရိယာ ပိဋကကျမ်း၌။ ယောပိစကထာမဂ္ဂေါ၊ အကြင်စကား၏ အစဉ်ကိုလျှင်။ ဝတ္တဗ္ဗော၊ ဆိုအပ်၏။ သောပိကထာမဂ္ဂေါ၊ ထိုစကား၏အစဉ်ကို။ အဋ္ဌသာလိနိယာ၊ အဋ္ဌသာလိနိ အမည်ရှိသော။ ဓမ္မသင်္ဂဟဝဏ္ဏ နာယစ၊ ဓမ္မသင်္ဂဏီကျမ်း၏ အဖွင့်၌လည်းကောင်း။ ဇာတကဋ္ဌကထာယစ၊ ဇာတ်အဋ္ဌကထာ၌လည်းကောင်း။ ဝုတ္တနယေနေဝ၊ ဆိုအပ်သောနည်းဖြင့်လျှင်။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏၊

ဧတ္ထန္တရေတိဧတ္ထ၊ ဧတ္ထန္တရေဟူသောပုဒ်၌။ အတ္ထော၊ အနက်ကို၊

၁၅၇) ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ အန္တရသဒ္ဒေါ၊ အန္တရသဒ္ဒါသည်။ နဒီတီရေသုပဋ္ဌာနေ၊ ပေ။ မဉ္စတဉ္စကိမန္တရန္တိအာဒီသု၊ နဒီတိရေသုပဋ္ဌာနေပ၊ မဉ္စတဉ္စကိမန္တရံ အစရှိသည်တို့၌။ ကာရဏေ၊ အကြောင်းဟူသော အနက်၌။ အာဂတော၊ လာ၏၊

ဥဒါဟရုဏ်၏အနက်ကား။ နဒီတီရေသုစ၊ မြစ်နားတို့၌လည်းကောင်း။ ဥပဋ္ဌာနေစ၊ အညီအညွတ် စည်းဝေးရာ၌လည်းကောင်း။ သဘာသုစ၊ သဘင်တို့၏လည်းကောင်း။ ရထိကာသုစ၊ ခရီးတို့၌လည်းကောင်း။ ဇနာ၊ လူအပေါင်းတို့သည်။ သံဂမ္မ၊ စုဝေးပေါင်းရုံး၍။ မမဉ္စ၊ ငါသည်လည်းကောင်း။ ငါ၏လည်းဟူ။ တဉ္စ၊ သင့်ကိုလည်းကောင်း။ သင်၏လည်းဟူ။ အန္တရံ၊ အကြောင်းကို။ ကိမန္တေန္တိ၊ အသို့တိုင်ပင်ကြလေကုန်သနည်း၊

အဒ္ဒသာခေါမံဘန္တေ၊ ပေ။ ဘာဇနံဓောဝန္တီတိအာဒီသု၊ အဒ္ဒသာခေါမံဘန္တေ၊ ပေ။ ဘာဇနံဓောဝန္တိ အစရှိသည်တို့၌။ အန္တရသဒ္ဒေါ၊ အန္တရသဒ္ဒါသည်။ ခဏေ၊ လျှပ်စစ်ပျက်သောခဏ၌။ အာဂတော၊ လာ၏။ အတ္ထ၊ ကား။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ မံ၊ အကျွနု်ပ်ကို။ အညတရာ၊ တစ်ယောက်သော။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ ပိဇ္ဇန္တရိကာယ၊ လျှပ်ပျက်သောခဏ၌။ ဘာဇနံ၊ ခွက်ကို။ ဓောဝန္တီ၊ ဆေးကြောသည်ကို။ အဒ္ဒဿခေါ၊ မြင်၏။ ဝိဇ္ဇုနိစ္ဆရဏက္ခဏေ၊ လျှပ်ပျက်သောခဏ၌။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်ကား။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ ယဿ၊ အကြင်သူအား။ အန္တရတော၊ စိတ်၏။ ကောပါ၊ အမျက်ထွက်ခြင်းတို့သည်။ နသန္တိ၊ မရှိကုန်။ ဣတိအာဒီသု၊ ဤသို့အစရှိသည်တို့၌။ အန္တရသဒ္ဒေါ၊ အန္တရသဒ္ဒါသည်။ စိတ္တေ၊ စိတ်၌။ အာဂတော၊ လာ၏။ အန္တရာစဗောဓိ၊ ဗောဓိပင်၏အကြား၌လည်းကောင်း။ အန္တရာစဂယံ၊ ဂယာ၏အကြား၌လည်းကောင်း။ ဣတိအာဒီသု၊ ဤသို့အစရှိသည်တို့၌။ အန္တရသဒ္ဒေါ၊ အန္တရသဒ္ဒါသည်။ ဝိဝရေ၊ ဟင်းလင်းအပြင်၌။ အာဂတော၊ လာ၏။ ဥပဇ္ဈာယဿ၊ ဥပဇ္ဈာယ်၏။ ဘဏမာန ဿ၊ စကားပြောဆိုစဉ်။ အန္တရန္တရာ၊ အလယ်တွင်၌။ ကထာ၊ စကားကို။ နဩပါတေတဗ္ဗာ၊ မဆိုစေအပ်။ ဣတိအာဒီသု၊ ဤသို့အစရှိသည်တို့၌။ အန္တရသဒ္ဒေါ၊ အန္တရသဒ္ဒါသည်။ ဝေမဇ္ဈေ၊ အလယ်၌။ အတွင်း၌လည်းဟူ။ အာဂတော၊

၁၅၈) လာ၏။ ဣဓာပိ၊ ဤဧတ္ထန္တရေဟူသောပုဒ်၌လည်း။ ဝေမဇ္ဈေ ယေဝ၊ အလယ်၌သာ။ ယသ္မာ၊ ကြောင့်။ ဒဋ္ဌဗ္ဗော၊ မှတ်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဧတသ္မိံ အန္တရေဝေမဇ္ဈေ၊ ထိုအလယ်၌။ အတွင်း၌လည်းဟူ။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ ဣဒံ၊ ဤစကားကို။ ဝုတ္တံဝုတ္တောဝတ္တုကာမော၊ ဆိုခြင်းငှာအလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယသ္မိံမဟာကပ္ပေ၊ အကြင်မဟာကပ်၌။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သုမေဓပဏ္ဍိတော၊ သုမေဓာပညာရှိသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဒီပင်္ကရဿ၊ ဒီပင်္ကရာအမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပါဒမူလေ၊ ခြေတော်ရင်း၌။ မနုဿတ္တဉ္စ၊ လူ၏အဖြစ်လည်ကောင်း။ လိင်္ဂသမ္ပတ္တိဉ္စ၊ ယောကျ်ား၏အဖြစ်နှင့် ပြည့်စုံခြင်းလည်းကောင်း။ ဟေတုစ၊ ကုသိုလ်တည်းဟူသော မဂ်တရားကို ရအံ့သောအကြောင်းကိုလည်ကောင်း။ သတ္ထာရ ဒဿနဉ္စ၊ ဒီပင်္ကရာဘုရားရှင်ကို ကိုယ်တိုင်ဖူးတွေ့ရခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပဗ္ဗဇ္ဇာစ၊ ရသေ့ရဟန်း၏အဖြစ်လည်းကောင်း။ ဂုဏသမ္ပတ္တိဉ္စ၊ ဈာန်အဘိဉာဏ်နှင့် ပြည့်စုံခြင်းလည်းကောင်း။ အဓိကာရောစ၊ ဘုရားဆုကို ဆုံးဖြတ်ခြင်းလည်းကောင်း။ ဆန္ဒတာစ၊ ဘုရားဖြစ်လိုသော ပြင်းသောဆန္ဒလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေဟိ၊ မိန့်အပ်ကုန်သော။ အဋ္ဌဟိ၊ ရှစ်ပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမ္ပန္နာဂတံ၊ ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်သည်ဖြစ်၍။ အဘိနီဟာရံ၊ ဆုတောင်းခြင်းကို။ အကာသိ၊ ပြုတော်မူလေပြီ။ သမတိံသပါရမီ ယော၊ အမျှသုံးဆယ်သော ပါရမီတို့ကို။ ပဝိစိနိတွာ၊ ရွေးချယ်စိစစ်၍။ သမာဒိယိ၊ ကောင်းစွာ ဆောက်တည်တော်မူလေပြီ။ သဗ္ဗေပိ၊ အလုံးစုံလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဗုဒ္ဓကာရကေ၊ ဘုရား၏အဖြစ်ကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတို့ကို။ သမ္ပာဒေတုံ၊ ပြည့်စုံစိမ့်သောငှာ။ အာရဘိ၊ အားထုတ်တော်မူလေပြီ၊

ယမှိစေတသ္မိံဘဒ္ဒကပ္ပေ၊ အကြင်ဘဒ္ဒကပ်ကမ္ဘာ၌လည်း။ သဗ္ဗသော၊ အခြင်းခပ်သိမ်းအားဖြင့်။ ပူရိတပါရမီ၊ ဖြည့်အပ်သောပါရမီသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ အနုတ္တရံ၊ အတုမရှိသော။ သမ္မာသမ္ဗောဓိံ၊ သဗ္ဗညုတ

၁၅၉) ဉာဏ်တော်ကို။ အဘိသမ္ဗုဇ္ဈိ၊ ထိုးထွင်း၍ သိတော်မူလေပြီ။ ဣမေသံ၊ ဤသို့သဘောရှိကုန်သသော။ ဒွိန္နံကပ္ပာနံ၊ အစကပ် အဆုံးကပ်နှစ်ပါးတို့၏။ အန္တရေ၊ အလယ်၌။ ယထာဝုတ္တပရိစ္ဆေဒကာလံ၊ ဆိုအပ်ပြီးသော အပိုင်းအခြားကာလကို။ ဝိသေသေတိ၊ အထူးပြုတတ်၏။ ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဧတံ၊ ထိုကာလအပိုင်းအခြားကို။ ဝိညာယိ၊ သိအပ်သနည်း။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ ကပ္ပေစသတသဟဿေ၊ စတုရောစ အသင်္ခိယေတိဣမိနာပဒေန၊ ကပ္ပေစ သတသဟဿေ၊ စတုရောစအသင်္ခိယေ ဟူသောပါဌ်ဖြင်။ ဝိညာယတိ၊ သိအပ်၏။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ ဣဒံ၊ ဤကပ္ပေစသဟသဟဿေ အစရှိသောစကားသည်။ မဟာကပ္ပာနံ၊ မဟာကပ်တို့၏။ ပရိစ္ဆေဒတောစ၊ အပိုင်းအခြားအားဖြင့်လည်းကောင်း။ အပရိစ္ဆေဒတောစ၊ အပိုင်းအခြားမရှိသောအားဖြင့်လည်းကောင်း။ သင်္ချာဒဿနံ၊ အရေအတွက်ပြအပ်သော စကားတည်း။ သာခေါပန အယံ သင်္ချာ၊ ထိုရေတွက်ခြင်းသည်။ သင်္ချေယျဿ၊ ရေတွက်ခြင်းသင်္ချာ၏။ အာဒိပရိယောသာနဂ္ဂဟဏံ၊ အစအဆုံးကိုယူခြင်းကို။ ဝိနာ၊ ကင်း၍။ နသမ္ဘဝတိ၊ မဖြစ်။ ယတ္ထစ၊ အကြင်သုမေဓာဖြစ်သော ဘဝ၌လည်း။ ဗောဓိသမ္ဘာရာနံ၊ သဗ္ဗုညုတဉာဏ်၏ အဆောက်အဦးတို့ကို။ အာရမ္ဘော၊ အားထုတ်တော်မူ၏။ ယတ္ထစ၊ အကြင်အဆုံးသော ကိုယ်တော်၏အဖြစ်၌လည်း။ တေ၊ ထိုပါရမီတော်တို့သည်။ ပရိယောသိတာ၊ အဆုံးသို့ရောက်ကုန်၏။ တဒုဘယမ္ပိ၊ ထိုနှစ်ပါးသောအစအဆုံးကိုလည်း။ အဝဓိဘာဝေန၊ ဖဲကြဉ်ခဲ့သောအားဖြင့်။ ဧတ္ထန္တရေတိဧတ္ထ၊ ဧတ္ထန္တရေဟူသော ဤပုဒ်၌။ အတ္ထတော၊ အနက်အားဖြင့်။ ဒဿိတံ၊ ပြအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိညာယတိ၊ သိအပ်၏၊

၁၆၀) အယံအဝဓိပန၊ ဤအဝဓိကိုကား။ အဘိဝိဓိဝသနေ၊ နှံ့သောအဝဓိ၏ အစွမ်းဖြင့်။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ မရိယာဒဝသေန၊ ပိုင်ခြားသော အဝဓိ၏အစွမ်းဖြင့်။ နအာရမ္ဘော၊ အားမထုတ်အပ်။ ကသ္မာ၊ အဘယ့်ကြောင့်နည်းဟူမူကား။ အာဒိပရိယောသာန ကပ္ပာနံ၊ အစအဆုံးဖြစ်သော ကပ်ကမ္ဘာတို့၏။ ဧကဒေသေန၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသဖြင့်။ အန္တောဂဓတ္တာ၊ အတွင်း၌တည်သည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ မရိယာဒဝသေန၊ ပိုင်းခြားသော အဝဓိ၏အစွမ်းဖြင့်။ ဧကဒေသေန၊ တစ်စိတစ်ဒေသဖြင့်။ အန္တောဂဓတ္တာ၊ အတွင်း၌တည်သည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ မရိယာဒဝသေန၊ ပိုင်းခြားသော အဝဓိ၏အစွမ်းဖြင့်။ အနာရမ္ဘော၊ အားမထုတ်အပ်၊

၁၆၁) နနုစောဒေမိ၊ ငါစောဒနာဦးအံ့။ တေသံ၊ ထိုရှေးကမ္ဘာနောက်ကမ္ဘာတို့ကို။ အပရိယာဒါနတော၊ မသိမ်းပိုက်မိလေသောကြောင့်။ နိပ္ပဒေသေန၊ အကြွင်းမရှိသောအားဖြင့်။ အဘိဝိဓိစ၊ အဘိဝိဓိသည်လည်း။ ဣဓ၊ ဤအရာ၌။ နသမ္ဘဝတိ၊ မဖြစ်လေကောင်းတကား။ ဣတိအယံ၊

၁၆၂) ဤသည်လျှင်။ စောဒနာ၊ စောဒနာတည်း။ အဖြေကား။ ဣဒမေဝ၊ ဤအဘိဝိဓိဟူသောစကားကို။ တဒေကဒေသေပိ၊ ထိုတစ်စိတ် တစ်ဒေသ၌လည်း။ တဗ္ဗောဟာရတော၊ ထိုအဘိဝိဓိဟူသော ဝေါဟာရဖြင့် နှံ့လေ၏ဟူသော ခေါ်ဝေါ်ခြင်းဖြင့်လည်းဟူ။ နသမ္ဘဝတိ၊ မဖြစ်။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ တဒေကဒေသဘူတော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသ ဖြစ်၍ဖြစ်သော။ ယောကပ္ပော၊ အကြင်အစအဆုံးကပ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သောကပ္ပော၊ ထိုအစအဆုံးကပ်ကို။ နိပ္ပဒေသတော၊ မကြွင်းမကျန်စေသာအားဖြင့်။ ပရိယာဒိန္နောစ၊ သိမ်းပိုက်အပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ ပရိဟာရော၊ အဖြေတည်း၊

၁၆၃) ယံစရိတံ သဗ္ဗံတံဗောဓိပါစနန္တိ ဧတ္ထဧတေ သုဂါထာပဒေသု၊ ယံစရိတံသဗ္ဗံ တံဗောဓိပါစနံဟူသော ဂါထာပုဒ်တို့၌။ အတ္ထော၊ အနက်ကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ စရိတံ၊ ကျင့်အပ်၏။ ဣတိ၊ ထို့ကြောင့်။ စရိယာ၊ စရိယမည်၏။ အယံစရိယာ၊ ဤအကျင့်တရားသည်။ သမတိံသပါရမီသင်္ဂဟာ၊ အမျှသုံးဆယ်သော ပါရမီတို့ဖြင့် သင်္ဂြိုဟ်အပ်သော။ ဒါနသီလာ ဒိပဋိပတ္တိ၊ ဒါနသီလအစရှိသော အကျင့်တို့တည်း။ ဉာတတ္ထစရိယာ၊ ဉာတတ္ထစရိယသည်လည်းကောင်း။ လောကတ္ထ စရိယာ၊ လောကတ္ထစရိယသည်လည်းကောင်း။ ဗုဒ္ဓတ္ထစရိယာနံ၊ ဗုဒ္ဓတ္ထစရိယတို့၏။ တဒန္တောဂဓတ္တာ၊ ထိုဒါနပါရမီ, သီလပါရမီတို့၏ အတွင်း၌တည်သည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ စရိယာ၊ စရိယအကျင့်တရားမည်၏။ တထာ၊ ထိုမှတစ်ပါး။ ယာစိမာ ယာစဣမာ အဋ္ဌစရိယာ၊ အကြင်ရှစ်ပါးသော စရိယအကျင့်တရားတို့သည်လည်း။ အတ္ထိသန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ သေယျထိဒံ၊ သေယျထာဣဒံ၊ ဣမာအဋ္ဌ စရိယာ၊ ဤရှစ်ပါးသောစရိယာတို့သည်။ ယထာကတမာ၊ အဘယ်သည်တို့နည်းဟူမူကား။ ပဏိဓိသမ္ပန္နာနံ၊ ဘုရားဆုကို တောင်းခြင်းနှင့် ပြည့်စုံကုန်သော ဘုရားလောင်းတို့အား။ စတုသုဣရိယာပထေသု၊ လေးပါးသောဣရိယာပုဒ်တို့၌။ ဣရိယာပထစရိယာ၊ ဣရိယာပထစရိယလည်းကောင်း။ အဇ္ဈတ္တိကာယတနေသု၊ အဇ္ဈတ္တိကာယတနဖြစ်ကုန်သော။ ဣန္ဒြိယေသု၊ စက္ခုအစရှိသော ဣန္ဒြေတို့၌။ ဂုတ္တဒွါရာနံ၊ လုံခြုံသော ဒွါရတို့၏။ အာယတနစရိယာ၊ အာယတန စရိယလည်းကောင်း။ အပ္ပမာဒဝိဟာရိနံ၊ သတိပဋ္ဌာန်ဖြင့်နေကုန်သော သူတို့၏။ စတူသု၊ လေးပါးကုန်သော။ သတိပဋ္ဌာနေသု၊ သတိပဋ္ဌာန် တရားတို့၌။ သတိစရိယာ၊ သတိတည်းဟူသော စရိယလည်းကောင်း။ အဓိစိတ္တမနုယုတ္တာနံ၊ အဓိစိတ္တနှင့်ယှဉ်သော စိတ်တို့၏။ စတူသုဈာနေ သု၊ လေးပါး

၁၆၄) ကုန်သော ဈာန်တို့၌။ သမာဓိစရိယာ၊ သမာဓိစရိယလည်းကောင်း။ ဗုဒ္ဓိသမ္ပန္နာနံ၊ ပညာနှင့်ပြည့်စုံကုန်သော သူတော်ကောင်းတို့၏။ စတူသု၊ လေးပါးကုန်သော။ အရိယသစ္စေသု၊ အရိယသစ္စာတို့၌။ ဉာဏစရိယာ၊ ဉာစ်တည်းဟူသောစရိယလည်းကောင်း။ သမ္မာပဋိပ္ပန္နာ နံ၊ ကောင်းစွာကျင့်ကုန်သော သူတို့၏။ စတူသု၊ လေးပါးကုန်သော။ အရိယမဂ္ဂေသု၊ အရိယမဂ်တို့၌။ မဂ္ဂစရိယာ၊ မဂ်တည်းဟူသော စရိယလည်းကောင်း။ အဓိဂတဖလာနံ၊ ရအပ်သော မဂ်ဖိုလ်ရှိသောပုဂ္ဂိုလ်တို့၏။ စတူသု၊ လေးပါးကုန်သော။ သာမညဖလေသု၊ သာမညဖိုလ်တို့၌။ ပကတိစရိယာ၊ ပြကတေ့စရိယလည်းကောင်း။ တိဏ္ဏံ၊ သုံးဆူကုန်သော။ ဗုဒ္ဓါနံ၊ ဘုရားတို့၏။ သဗ္ဗသတ္တေသု၊ ခပ်သိမ်းသောသတ္တဝါတို့၌။ လောကတ္ထစရိယာ၊ လောကတ္ထစရိယလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ သို့။ အဋ္ဌစရိယာ၊ ရှစ်ပါးသော စရိယတရားတို့သည်။ အတ္ထိသန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုရှစ်ပါးသော စရိယတို့တွင်။ ဒွိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဗောဓိသတ္တာ နဉ္စ၊ ဗောဓိလောင်းတို့၏ လည်းကောင်း။ ပစ္စေကဗုဒ္ဓဗုဒ္ဓသာဝကာနဉ္စ၊ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါ ဘုရားတပည့်သားတို့၏လည်းကောင်း။ လောကတ္ထစရိယာ၊ လောကတ္ထစရိယကို။ ပဒေသတော၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသအားဖြင့်။ ဂဟိတာ၊ ယူအပ်၏။ မဟာဗောဓိသတ္တာနဉ္စ၊ သဗ္ဗညုတဘုရားလောင်းတို့၏လည်းကောင်း။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓါနဉ္စ၊ သဗ္ဗညုတဘုရားတို့၏လည်းကောင်း။ လောကတ္ထစရိယာ၊ လောကတ္ထစရိယာကို။ နိပ္ပဒေသတော၊ မကြွင်း မကျန်သောအားဖြင့်။ ဂတိတာ၊ ယူအပ်၏၊

၁၆၅) ဧတံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ နိဒ္ဒေသ၊ မဟာနိဒ္ဒေသကျမ်း၌။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏။ စရိယာတိ၊ စရိယဟူသည်ကား။ အဋ္ဌစရိယာ၊ ရှစ်ပါးသောစရိယတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဣရိယာပထစရိယာ၊ ဣရိယာပထစရ်ယလည်းကောင်း။ အာယတနစရိယာ၊ အာယတနစရိယလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိတ္ထာရော၊ အကျယ်ကို။ ဝုတ္တော၊ ဆိုအပ်၏။ အဓိမုစ္စန္တော၊ လွတ်လပ်စိတ်ရှိသောသူသည်။ သဒ္ဓါယ၊ သဒ္ဓါယုံကြည်သဖြင့်။ စရတိ၊ ကျင့်၏။ ပဂ္ဂဏှန္တော၊ လုံ့လရှိသောသူသည်။ ဝီရိယေန၊ ဝိရိယဖြင့်။ စရတိ၊ ကျင့်၏။ ဥပဋ္ဌဟန္တော၊ ထင်သောသတိရှိသောသူသည်။ သတိယာ၊ သတိတရားတို့ဖြင့်။ စရတိ၊ ကျင့်၏။ အဝိက္ခိပန္တော၊ မပြန့်သောသူသည်။ သမာဓိနာ၊ သမာဓိဖြင့်။ စရိတိ၊ ကျင့်၏။ ပဇာနန္တော၊ ပိုင်းခြား၍သိသောသူသည်။ ပညာယ၊ ပညာဖြင့်။ စရတိ၊ ကျင့်၏။ ဝိဇာနန္တော၊ သိသောသူသည်။ ဝိညာဏေန၊ ဝိဉာဏ်ဖြင့်။ စရတိ၊ ကျင့်၏။ ဧဝံပိ၊ ဤသို့လျှင်။ ပဋိပန္နဿ၊ ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်အား။ ကုသလဓမ္မာ၊ ကုသိုလ်တရားတို့သည်။ အတ္ထိသန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ အာယတနန္တိ၊ အာယတနတရားဟူ၍။ အာယတနစရိယာယ၊ အာယတနဟူသော အကျင့်ဖြင့်။ စရတိ၊ ကျင့်၏။ ဧဝမ္ပိ၊ ဤသို့လျှင်။ ပဋိပန္နော၊ ကျင့်သောပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဝိသေသံ၊ ဈန်မဂ်ဖိုလ်အထူးကို။ အဓိဂစ္ဆတီတိ၊ ရ၏ဟူ၍။ ဝိသေသစရိယာယ၊ အထူးကျင့်ောအားဖြင့်။ စရတိ၊ ကျင့်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အပရာပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ယာဣမာအဋ္ဌစရိယာ၊ အကြင်ရှစ်ပါးသောစရိယတို့ကို။ ဝုတ္တာ၊ မိန့်အပ်ကုန်၏။ သဗ္ဗာသံ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ တာသံ၊ ထိုစရိယတရားတို့၏။ သမောရောဓော၊ ကောင်းစွာပေါင်းရုံးခြင်းကို။ ပါရမီတာသွေဝ၊ သုံးဆယ်သော ပါရမီတရားတို့၌သာလျှင်။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ စရိတန္တိ၊ စရိတံဟူသည်ကား။ သမတိံသပါရမီသင်္ဂဟာ၊ အမျှသုံးဆယ်

၁၆၆) သောပါရမီတို့ဖြင့် သင်္ဂြိုဟ်အပ်ကုန်သော။ ဒါနသီလာ ဒိပဋိပတ္တိ၊ ဒါန ပါရမီ သီလပါရမီ အစရှိသော အကျင့်တို့တည်း။ ဟေတုစရိယာယ၊ အကြောင်းရင်းအကျင့်ဖြစ်သဖြင့်။ ဧဝံပန၊ ဆိုအပ်ပြီးသော အတိုင်းမူကား။ ဣဓ၊ ဤအရာ၌။ အနဝရောဓော၊ မဆန့်ကျင်သည်ကို။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ သဗ္ဗန္တံဗောဓိပါစနန္တိ၊ သဗ္ဗန္တံ ဗောဓိပါစနံ ဟူ၍။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏၊

တတ္ထ၊ ထိုသဗ္ဗံန္တံဗောဓိပါစနံဟူသောပုဒ်၌။ သဗ္ဗသဒ္ဒေါ၊ သဗ္ဗသဒ္ဒါသည်။ သဗ္ဗသဗ္ဗံ၊ သဗ္ဗသဗ္ဗအနက်လည်းကောင်း။ အာယတနသဗ္ဗံ၊ အာယတနသဗ္ဗအနက်လည်းကောင်း။ သက္ကာယသဗ္ဗံ၊ သက္ကာယသဗ္ဗအနက်လည်းကောင်း။ ပဒေသသဗ္ဗံ၊ ပဒေသသဗ္ဗအနက်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတူသု၊ လေးပါးကုန်သော။ အတ္ထေသု၊ အနက်တို့၌။ ဒိဿတိ၊ ထင်၏။ တထာဟိ၊ တတောဧဝ၊ ထို့ကြောင့်လျှင်။ သဗ္ဗေဓမ္မာ၊ အလုံးစုံကုန်သောတရားတို့သည်။ သဗ္ဗကာရေန၊ အလုံးစုံသောအခြင်းအရာဖြင့်။ ဘဂဝတော၊ ဘုန်းတော်ခြောက်ပါးနှင့်ပြည့်စုံတော်မူသော။ ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဉာဏမုခေ၊ ဉာဏ်၏အဝ၌။ အာပါထံ၊ ထင်ခြင်းသို့။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်လာကုန်၏။ ဣတိအာဒီသု၊ ဤသို့အစရှိသည်တို့၌။ သဗ္ဗသဗ္ဗေ၊ သဗ္ဗသဗ္ဗ၌။ အလုံးစုံအကြွင်းမရှိသော အနက်၌လည်းဟူ။ ဒိဿတိ၊ ထင်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ချစ်သားရဟန်းတို့။ စက္ခုဉ္စေဝ၊ စက္ခုကိုလည်းကောင်း။ ရူပါစ၊ ရူပါရုံတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပ။ မနောစ၊ စိတ်ကိုလည်းကောင်း။ ဓမ္မာစ၊ ဓမ္မရုံတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ သို့။ ဝေါ၊ သင်တို့အား။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံကို။ ဒေသိဿာ+

၁၆၇) မိ၊ ဟောတော်မူအံ့။ ဣတိဧတ္ထ၊ ဤပါဠိတော်၌။ သဗ္ဗသဒ္ဒေါ၊ သဗ္ဗသဒ္ဒါသည်။ အာယတနသဗ္ဗသ္မိံ၊ အာယတနဟူသော သဗ္ဗ၌။ ဒိဿတိ၊ ထင်၏။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသောကိုယ်ကို။ သဗ္ဗတော၊ အခြင်းခပ်သိမ်းအားဖြင့်။ သဉ္စနာတိ၊ သိ၏။ ဣတိအာဒီသု၊ ဤသို့အစရှိသည်တို့၌။ သဗ္ဗသဒ္ဒေါ၊ သဗ္ဗသဒ္ဒါသည်။ သက္ကာယသဗ္ဗသ္မိံ၊ သက္ကယသဗ္ဗ၌။ ဒိဿတိ၊ ထင်၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ သဗ္ဗေသံ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဝေါ၊ သင်တို့အား။ ပရိယာယေန၊ အကြောင်းအားဖြင့်။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ သုဘာသိတံ၊ ကောင်းစွာဟောတော်မူအပ်ပြီး။ ဣတိအာဒီသု၊ ဤသို့အစရှိသည်တို့၌။ ပဒေသသဗ္ဗသ္မိံ၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသ၌သာလျှင်။ ဝေဒိတဗ္ဗာ၊ သိအပ်၏။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်နည်းဟူမူကား။ ဗောဓိသမ္ဘာရဘူတဿ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်၏ အဆောက်အဦးဖြစ်၍ဖြစ်သော။ စရိတဿ၊ အကျင့်တရား၏။ အဓိပ္ပေတတ္တာ၊ လိုအပ်သည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ ပဒေသသဗ္ဗသ္မိံဧဝ၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသ၌သာလျှင်။ ဝေဒိတဗ္ဗာ၊ သိအပ်၏။ ကသ္မာ၊ အဘယ့်ကြောင့်နည်းဟူမူကား။ ဗောဓိသမ္ဘာရဘူတဿ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်၏ အဆောက်အဦးဖြစ်၍ဖြစ်သော။ စရိတဿ၊ အကျင့်တရား၏။ အဓိပ္ပေတတ္တာ၊ လိုသည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ ပဒေသသဗ္ဗသ္မိံဧဝ၊ ပဒေသသဗ္ဗ၌သာလျှင်။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏၊

ဗောဓီတိပဒဿ၊ ဗောဓိဟူသောပုဒ်၏။ အတ္ထော၊ အနက်ကို၊

၁၆၈) ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ရုက္ခောပိ၊ ပွင့်တော်မူရာသစ်ပင်ကိုလည်း။ ဗောဓီတိ၊ ဗောဓိဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ အရိယမဂ္ဂေပိ၊ အရိယမဂ်ကိုလည်း။ ဗောဓီတိ၊ ဗောဓိဟူ။ ဝုစတိ၊ ဆိုအပ်၏။ နိဗာနမိ၊ နိဗာန်တရားကိုလည်း။ ဗောဓီတိ၊ ဗောတိဟူ။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ သဗ္ဗညုတဉာဏံပိ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်ကိုလည်း။ ဗောဓီတိ၊ ဗောဓိဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဗောဓိရုက္ခမူလေ၊ ဗောဓိပင်၏ အရင်း၌။ ပဋ္ဌမာဘိသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ ရှေးဦးစွာ သစ္စာလေးပါးတရားတို့ကို သိတော်မူ၏။ ဣတိစ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။ အန္တရာစ၊ ဗောဓိပင်၏အလယ်၌လည်းကောင်း။ အန္တရာစဂယံ၊ ဂယာ၏အလယ်၌လည်းကောင်း။ ဣတိစ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။ အာဂတဋ္ဌာနေ၊ လာသောအရာ၌။ ဗုဇ္ဈတိဧတ္ထာတိ ဝစနတ္ထေန၊ ဗုဇ္ဈတိဧတ္ထဟူသော ဝစနတ္ထကြောင့်။ ရုက္ခော၊ သစ်ပင်ကို။ ဗောဓိ၊ ဗောဓိဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဝစနတ္ထ၏အနက်ကား။ ဧတ္ထ၊ ဤညောင်ဗုဒ္ဓဟေပင်ရင်း၌။ ဘဂဝါ၊ ဘုရားရှင်သည်။ အရိယသစ္စာနိ၊ အရိယသစ္စာတို့ကို။ ဗုဇ္ဈတိ၊ သိတော်မူ၏။ ဣတိ တသ္မာ၊ ထိုသို့အရိယသစ္စာတို့ကို သိရာအရပ်ဖြစ်သောကြောင့်။ ဧတ္ထာတိပဒေန၊ ဖြင့်။ နိဒ္ဒိဋ္ဌော၊ ပြအပ်သော။ ရုက္ခော၊ ညောင်ဗုဒ္ဓဟေပင်ကို။ ဗောဓိတိ၊ ဗောဓိဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ စတူသု၊ လေးပါးကုန်သော။ မဂ္ဂေသု၊ မဂ်စိတ်တို့၌။ ပဝတ္တိ၊ ဖြစ်သော။ ဉာဏံ၊ ဉာဏ်ကို။ ဗောဓီတိ၊ ဗောဓိဟူ၍။ ဘာဂတဋ္ဌာနေ၊ လာသောအရာ၌။ စတ္တာရိသစ္စာနိဗုဇ္ဈတိ ဧတေနာတိဝစနတ္ထေန၊ စတ္တာရိသစ္စာနိ ဗုဇ္ဈတိဧတေနဟူသော ဝစနတ္ထကြောင့်။ အရိယမဂ္ဂေါ၊ အရိယမဂ်ကို။ ဗောဓီတိ၊ ဗောဓိဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဝစနတ္ထ၏အနက်ကား။ ဧတေန၊ ထိုသို့အရိယမဂ်ဖြင့်။ ဘဂဝါ၊ ဘုရားရှင်သည်။ စတ္တာရိ၊ လေးပါးကုန်သော။ သစ္စာနိ၊ သစ္စာတို့ကို။ ဗုဇ္ဈတိ၊ သိတော်မူအပ်၏။ ဣတိ တသ္မာ၊ ထိုသို့သစ္စာလေးပါးတို့ကို သိကြောင်းဖြစ်သောကြောင့်။ ဧတေနာတိပဒေန၊ ဧတေနဟူသော ကရိုဏ်းပုဒ်ဖြင့်။ နိဒ္ဒိဋ္ဌော၊ ပြအပ်သော။ သောအရိယ+

၁၆၉) မဂ္ဂေါ၊ ထိုအရိယမဂ်ကို။ ဗောဓိတိ၊ ဗောဓိဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ အမတံ၊ သေခြင်းတရားမရှိသော။ အသင်္ခတံ၊ ကံစိတ်ဥတု အာဟာရတရားသည် ပြုပြင်ခြင်းမရှိသော။ ဗောဓိံ၊ နိဗ္ဗာန်သို့။ ပတွာန၊ ရောက်ပြီး၍။ ဣတိ၊ သို့။ အာဂတဋ္ဌာနေ၊ လာသောအရာ၌။ ဗုင်္ဇီတိဧတသ္မိံနိမိတ္တဘူတေတိဝစနတ္ထေန၊ ဗုဇ္ဈတိ ဧတသ္မိံနိမိတ္တဘူတေဟူသော ဝစနတ္ထကြောင့်။ နိဗ္ဗာနံ၊ နိဗ္ဗာန်ကို။ ဗောဓီတိ၊ ဗောဓိဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဝစနတ္ထ၏အနက်ကား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ နိမိတ္တဘူတေ၊ အာရုံဖြစ်၍ဖြစ်သော။ ဧတသ္မိံ၊ ထိုနိဗ္ဗာန်၌။ ဗုဇ္ဈတိ၊ သိတော်မူတတ်၏။ ဣတိ တသ္မာ၊ ထိုသို့အာရုံပြုတော်မူရာဖြစ်သောကြောင့်။ ဧတသ္မိံတိပဒေန၊ ဧတသ္မိံဟူသောပုဒ်ဖြင့်။ နိဒ္ဒဋ္ဌော၊ ပြအပ်သော။ နိဗ္ဗာနံ၊ နိဗ္ဗာန်ကို။ ဗောဓီတိ၊ ဗောဓိဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဗောဓိ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်သည်။ ဝရာဘုရိ၊ အပြားအားဖြင့် မြတ်သည်ဖြစ်၍ မြေကြီးအထုနှင့်တူ၏။ သုမေဓသော၊ ကောင်းစွာ ထိုးထွင်းခြင်းသည်လည်းရှိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဂတဋ္ဌာနေ၊ လာသောအရာ၌။ သဗ္ဗေဓမ္မေ၊ သဗ္ဗာကာရေနဗုဇ္ဈတိ ဧတေနာတိဝစနတ္ထေန၊ သဗ္ဗာကာရေန ဗုဇ္ဈတိဟူသော ဝစနတ္ထကြောင့်။ သဗ္ဗညုတဉာဏံ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်ကို။ ဗောဓီတိ၊ ဗောဓိဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဝစနတ္ထ၏ အနက်ကား။ ဧတေန၊ ဤသဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်ဖြင့်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သဗ္ဗဓမ္မေ၊ အလုံးစုံသော တရားတို့ကို။ သဗ္ဗရေန၊ အလုံးစုံသော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ဗုဇ္ဈတိ၊ သိတော်မူတတ်၏။ ဣတိ တသ္မာ၊ ထိုသို့အလုံးစုံသော တရားတို့ကိုသိကြောင်းဖြစ်သောကြောင့်။ ဧတေနာတိပဒေန၊ ဧတေန ဟူသောပုဒ်ဖြင့်။ နိဒ္ဒိဋ္ဌံ၊ ပြအပ်သော။ သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်သည်။ ဗောဓိ မည်၏ဟူလိုသည်၊

၁၇၀) ပါဌ်၏အတ္ထကား။ ဣဓာပိ၊ ဤအရာ၌ကား။ သဗ္ဗညုတဉာဏံ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်ကို။ ဗောဓိ၊ ဗောဓိဟူ၍။ အဓိပ္ပေတံ၊ ဆိုအပ်၏။ အတ္ထ၊ ကား (ဝါ) တစ်နည်းသော်ကား။ ဣဓ၊ ဤအရာ၌။ အရဟတ္တမဂ္ဂ သဗ္ဗညုတဉာဏာနိ၊ အရဟတ္တမဂ်ဉာဏ် သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်တို့ကိုလည်းဟူ။ အဓိပ္ပေ တတ္ထာ၊ ဆိုအပ်သည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ အာသဝက္ခယဉာဏံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ဉာဏ်ကို။ မဟာဗောဓီတိ၊ မဟောဗောဓိဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ မိန့်ဆိုအပ်၏။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သဗ္ဗညုတဉာဏံ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်သည်။ အာသဝက္ခယ ဉာဏပဒဋ္ဌာနံ၊ အာသဝက္ခယ ဉာဏ်၏လျှင် နီးစွာသောအကြောင်းရှိ၏။ သဗ္ဗညုတဉာဏပဒဋ္ဌာနဉ္စ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်လျှင် နီးစွာသော အကြောင်းရှိသည်ဖြစ်၍လည်း။ အာသဝက္ခယဉာဏံ၊ အာသဝက္ခယဉာဏ်တော်ကို။ အရဟတ္တဖိုလ်ဉာဏ်တော်ကိုလည်းဟူ။ မဟာဗောဓီတိ၊ မဟာဗောဓိဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ အယံ၊ ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသည်ကား။ ဧတ္ထ၊ ဤအရာ၌။ သင်္ခေပတ္ထော၊ အကျဉ်းဖြစ်သောအနက်တည်း၊

၁၇၁) ယထာဝုတ္တကာလ ပရိစ္ဆေဒေ၊ ဆိုအပ်ပြီးသော ကာလအပိုင်းအခြား၌။ မမ၊ ငါသည်။ ဒါနသီလဒိပဋိပတ္တိသင်္ခါတံ၊ ဒါနသီလအစရှိသော အကျင့်ဟု ဆိုအပ်သော။ ယံသဗ္ဗံ၊ အကြင်အလုံးစုံကို။ အနဝသေသံ၊ အကြွင်းမဲ့။ စရိတံ၊ ကျင့်အပ်ပြီ။ တံ၊ ထိုဒါနသီလ အစရှိသော ပါရမီသည်။ မဟာဗောဓိယာ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်ကို။ ပါစနံ၊ ရင့်စေတတ်၏။ သာဓကံ၊ ပြီးစေတတ်၏။ နိဗ္ဗတ္တကံ၊ ဖြစ်စေတတ်၏။ ဧတေန၊ ဤသဗ္ဗံတံဟူသောပါဌ်ဖြင့်။ ဗောဓိသမ္ဘရာနံ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်အား အထောက်အပံ့ အဆောက်အဦးတို့၏။ နိရန္တရဘာဝနံ၊ မပြတ်ပွားစေခြင်းကို။ ဒဿေတိ၊ ပြ၏။ အထဝါ၊ တစ်နည်းသော်ကား။ သဗ္ဗန္တိ၊ သဗ္ဗံဟူ၍။ ဧတ္ထန္တရေယထာဝုတ္တကာလပရိစ္ဆေဒေ၊ ဆိုအပ်ပြီးသော လေးအသင်္ချေနှင့် ကမ္ဘာတစ်သိန်းကာလ အပိုင်းအခြား၌။ ယံ၊ အကြင်အကျင့်ပါရမီကို။ စရိတံ၊ ဆည်းပူးကျင့်အပ်ပြီး။ တံသဗ္ဗံ၊ ထိုအလုံးစုံသောအကျင့်ပါရမီသည်။ သကလမေဝ၊ အကုန်အစင်။ အနဝသေသံ၊ အကြွင်းမဲ့။ ဗောဓိသမ္ဘာရဘူတမေဝ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်၏ အဆောက်အဦးသာတည်း။ ဧတေန၊ ဤသဗ္ဗံဟူသောပုဒ်ဖြင့်။ သဗ္ဗသမ္ဘာရဘာဝနံ၊ အလုံးစုံသောအဆောက်အဦးကို ဖြစ်ပွားစေခြင်းကို။ ဒဿေတိ၊ ပြ၏၊

ဟိဝိတ္ထာရယိဿာမိ၊ ထိုစကားကို အကျယ်ချဲ့အံ့။ ဗောဓိသမ္ဘာရေသု၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်၏ အဆောက်အဦးတို့၌။ ဘာဝနာ၊ ပွားစေခြင်းသည်။ သဗ္ဗသမ္ဘာရ ဘာဝနာစ၊ သဗ္ဗသမ္ဘာရဘာဝနာလည်းကောင်း။ နိရန္တရ ဘာဝနာစ၊ နိရန္တရ ဘာဝနာလည်းကောင်း။ စိရကာလဘာဝနာစ၊ စီရကာလဘာဝနာလည်းကောင်း။ သက္ကစ္စဘာဝနာစ၊ သက္ကစ္စဘာဝနာလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ သို့။ စတဿော၊ လေးပါးတို့တည်း။ တာသု၊ ထိုလေးပါးသော ဘာဝနာတို့တွင်။ ကပ္ပေစ၊ သတသဟဿေ၊ စတုရောစ အသင်္ခိယေ တိဣမိနာ၊ ကပ္ပေစသဟသဟဿေ၊ စတုရောစအသင်္ခိယေ

၁၇၂) ဟူသောပါဌ်ဖြင့်။ စရကာလဘာဝနာ၊ ကြာမြင့်စွာ ကာလပွားစေအပ်သည်ကို။ ဝုတ္တာ၊ မိန့်အပ်၏။ ဧတ္ထ၊ ဤလေးအသင်္ချေနှင့် ကမ္ဘာတစ်သိန်းကာလ၌။ ယောစ အစ္စန္တသံယောဂေါ၊ အကြင်အစ္စန္တသံယောဂသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအစ္စန္တသံယောဂဖြင့်။ ပဋ္ဌမေ၊ ရှေးဦးစွာသော။ အတ္ထဝိကပ္ပေ၊ အနက်ကို ကြံရာ၌။ သဗ္ဗဂဟဏေနစ၊ သဗ္ဗသဒ္ဒါဖြင့်လည်း။ နိရန္တရဘာဝနာ၊ မပြတ်ပွားစေအပ်သည်ကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်အပ်၏။ ဒုတိယေ၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ အတ္ထဝိကပ္ပေ၊ အနက်ကိုကြံရာ၌။ သဗ္ဗံစရိတန္တိ ဣမိနာ၊ သဗ္ဗံစရိတံဟူသောပုဒ်ဖြင့်။ သဗ္ဗသမ္ဘာရဘာဝနာ၊ အလုံးစုံသော အဆောက်အဦးကို ပွားစေခြင်းကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်အပ်၏။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယထာ၊ အကြင်အချင်းဖြင့်။ တံစရိတံ၊ ထိုအလုံးစုံသော အကျင့်သည်။ သမ္မာသမ္ဓောဓိံ၊ သမ္မာသမ္ဓောဓိဉာဏ်ကို။ ပါစေတိ၊ ရင့်စေတတ်၏။ ဣတိဧဝံကထာ၊ ထိုအခြင်းဖြင့်။ ဘူတဘာဝဒီပနတော၊ အဆောက်အဦး၏သဘောကို ပြသောအားဖြင့်။ သက္ကစ္စဘာဝနာ၊ သက္ကစ္စဘာဝနာကို။ ဝုတ္တာ၊ မိန့်အပ်၏။ တထာဟိတတောဧဝ၊ ထို့ကြောင့်လျှင်။ ဗောဓိပါစနန္တိ၊ ဗောဓပါစနံဟူ၍။ ဝတ္တဗ္ဗတံ၊ ဆိုအပ်သည်၏အဖြစ်ကို။ အရဟတိ၊ ထိုက်၏။ အညတာ၊ တစ်ပါးသော အခြင်းဖြင့်။ ဝတ္တဗ္ဗတံ၊ ဆိုအပ်သည်အဖြစ်ကို။ နအရဟတိ၊ မထိုက်။ ဧတ္ထ၊ စီရကာလဘာဝနာ အစရှိသော ဤလေးပါးသော ပွားစေခြင်းတရားတို့တွင်။ ဗောဓိစရိယာယ၊ သဗ္ဗုညုတအကျင့်၏။ နိရန္တရဘာဝေါ၊ မပြတ်ဖြစ်သည်၏အဖြစ်ကို။ ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်မည်နည်း။ စိတ္တနိရန္တရတာယ၊ စိတ်၏မပြတ်ဖြစ်ခြင်းသည်။ ယဒိယုဇ္ဈတိ၊ အကယ်၍ယှဉ်သည်ဖြစ်အံ့။ ဗောဓိသတ္တာနံ၊ ဘုရားလောင်းတို့အား။ မဟာဘိနိဟာရတော၊ ဘုရားဆုကိုတောင်းသည်မှ။ ဥဒ္ဓံ၊ အထက်ဖြစ်သောလာလတ္တံ့သော ဘဝ၌။ ဗောဓိသမ္ဘရ သမ္ဘာရဏစိတ္တ တော၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ် အဆောက်အဦးကို ရုံးစုသောအားဖြင့် ဖြစ်သောစိတ်မှ။ အညံစိတ္တံ၊

၁၇၃) တစ်ပါးသော စိတ်သည်။ နပဝတ္တတီတိ၊ မဖြစ်ဟူ၍။ ဝတ္တုံ၊ ဆိုခြင်းငှာ။ နသက္ကာ၊ မတတ်နိုင်စကောင်း။ ကိရိယမယစိတ္တ ပဝတ္တိ၊ ဆုတောင်းခြင်းအမူအရာဖြင့် ပြီးစကောင်းသော စိတ်၏ဖြစ်ခြင်းကို။ သန္ဓာယ၊ ရည်၍။ အထယဒိဝစ္စေယျ၊ အကယ်၍ကားဆိုအံ့။ ဧဝမ္မိ၊ ဤသို့ဆိုခြင်းသည်လည်း။ နယုဇ္ဇတိ၊ မသင့်။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ တေသံ၊ ထိုဘုရားလောင်းတို့အား။ သဗ္ဗာနိ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ကိရိယာမယ စိတ္တာနိ၊ ဆုတောင်းခြင်း အမူအရာဖြင့်ပြီးသော စိတ်တို့သည်။ ဗောဓိသမ္ဘာရသမ္ဘရဏဝသေနေဝ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်၏ အဆောက်အဦးကို ရုံးစုခြင်းအစွမ်းဖြင့်လျှင်။ နပဝတ္တန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ တေနေဝ၊ ထို့ကြောင့်လျှင်။ ပယောာဂနိ ရန္တရတာပိ၊ လုံ့လမပြတ်ယှဉ်သည်၏အဖြစ်ကိုလည်း။ ပဋိက္ခိတ္တာတိ၊ ပယ်အပ်၏ဟု။ ဒဋ္ဌဗ္ဗာ၊ မှတ်အပ်၏။ ဇာတိနိရန္တရတာယပန၊ ဘဝဇာတိမပြတ်ဖြစ်သည်၏အဖြစ်ကြောင့်ကား၊

ဟိသစ္စံ၊ ထိုဇာတိနိရန္တရဘာဝနာဟု ဆိုအပ်သော စကားသည်မှန်၏။ မဟာဗောဓိသတ္တေန၊ သဗ္ဗညုတဘုရားလောင်းတော်သည်။ ယဿံ ဇာတိယံ၊ အကြင်အဆုံးဖြစ်သောဘဝ၌။ မဟာပဓာနံ၊ မြတ်သော ကမ္မဋ္ဌာန်း စီးဖြန်းခြင်းကို။ ပဝတ္တိတံ၊ ဖြစ်စေအပ်၏။ တတော၊ ထိုကမ္မဋ္ဌာန်းစီးဖြန်းသောကာလမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ ယာဝစရိမတ္တဘာဝါ၊

၁၇၄) ကိုယ်တော်မြတ် ပရိနိဗ္ဗာန်ပြု၍ အဆုံးတိုင်အောင်။ သာနာမဇာတိ၊ ထိုဘုရားဖြစ်ပြီးသော နောက်ဘဝဇာတိကို။ နဥပလဗ္ဘတိ၊ မရအပ်။ ယာဇာတိ၊ အကြင်ဇာတိဘဝသည်။ သဗ္ဗေနသဗ္ဗံ၊ အချင်းခပ်သိမ်း။ ဗောဓိသမ္ဘာရသမ္ဘတာ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်၏ အဆောက်အဦး၏ ပြည့်စုံခြင်းသည်။ အန္တမသော၊ အယုတ်သဖြင့်။ ဒါနပါရမီမတ္တံ၊ ဒါန ပါရမီမျှကို။ ဥပါဒါယ၊ အစပြု၍။ စွဲသော်လည်းဟူ။ ရဟိတာ၊ ကင်းလျော့သည်။ နသိယာ၊ မဖြစ်ရာ။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ ပတ္ထိကာနံ၊ ဘုရားဆုကိုတောင်းကုန်သော။ ဗောဓိသတ္တာ နံ၊ ဘုရားလောင်းတို့အား။ အယံနိယတိ၊ ဤသို့သောမှတ်ခြင်း ဆောင်ရွက်ခြင်းသည်။ ဓမ္မတာ၊ သဘောတည်း။ ဧတေ၊ ထိုဘုရားလာင်းသည်။ ကမ္မဒီသု၊ ကုသိုလ်တရားတို့၌။ ဝသီဘာဝံ၊ အလေ့အထသို့။ ယာဝ၊ အကြင်ရွေ့လောက်။ နပါပုဏန္တိ၊ မရောက်ကုန်သေး။ တာဝ၊ ထိုရွေ့လောက်။ သပ္ပဒေသမ္ပိ၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသ၌လည်း။ သမ္ဘာရေသု၊ သဗ္ဗညုတအဆောက်အဦးတို့၌။ ပယောဂံ၊ ယှဉ်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ ယဒါပန၊ အကြင်အခါ၌ကား။ သဗ္ဗသော၊ အချင်းခပ်သိမ်းအားဖြင့်။ ကမ္မာဒီသု၊ ကုသိုလ်ကံအစရှိသည်တို့၌။ ဝသိဘာဝပ္ပတ္တာ၊ ဝသီဘော်သို့ရောက်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ တတော၊ ထိုဝသီဘော်အလေ့အကျက်ရှိသည်မှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ နိပ္ပဒေသတောဧဝ၊ အလုံးစုံအားဖြင့်လျှင်။ ဗောဓိသမ္ဘာရေသု၊ ဘုရားသဗ္ဗညုတအဆောက်အဦးတို့၌။ သမီဟနံ၊ ပြည့်စုံခြင်းသည်။ သာတစ္စကိရိယာ၊ ဟုတ်မှန်သော အမူအရာသည်။ သမ္ပဇ္ဇတိ၊ ကောင်းစွာပြည့်စုံ၏၊

၁၇၅) သက္ကစ္စကာရိတာပန၊ သက္ကစဘာဝနာသည်ကား။ သဗ္ဗကာလံ၊ အခါခပ်သိမ်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ယေနယေန၊ အကြင်အကြင်ဘဝ၌။ ဗောဓိသတ္တာနံ၊ ဘုရားလောင်းတို့အား။ သမ္ဘာဝနာ၊ ပါရမီကို ပွားစေခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တတ္ထတတ္ထ၊ ထိုထိုသောဘဝ၌။ ယထာဓိပ္ပါယံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ သမိဇ္ဈနံ၊ ပြီးသည်ဖြစ်၍။ သမ္ပဇ္ဇတိ၊ ပြည့်စုံ၏။ ပါဌ်၏အတ္ထကား။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဧတာယဂါထာယ၊ ထိုကပ္ပေစသတ သဟဿေအစရှိသော ဂါထာပုဒ်ဖြင့်။ ဗောဓိသမ္ဘာရေသု၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်၏ အဆောက်အဦးတို့၌။ သဗ္ဗသမ္ဘာရ+

၁၇၆) ဘာဝနာစ၊ သဗ္ဗသမ္ဘာရ ဘာဝနာလည်းကောင်း။ စီရကာလဘာဝနာစ၊ စီရကာလဘာဝနာလည်းကောင်း။ နိရန္တရဘာဝနာစ၊ နိရန္တရဘာဝနာလည်းကောင်း။ သက္ကစ္စဘာဝနာစ၊ သက္ကစ္စဘာဝနာလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတဿောပိ၊ လေးပါးအပြားရှိသည်လည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဘာဝနာ၊ ပွားစေခြင်းတို့ကို။ ပကာသိတာ၊ ပြအပ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ သို့။ ဝေဒိတဗ္ဗာ၊ သိအပ်ကုန်၏၊

တတြဝစနေ၊ ထိုကမ္ဘာဝနာဟူသော စကား၌။ ဗောဒိသတ္တစရိတန္တိ၊ ဘုရားလောင်းတို့၏ အကျင့်ဟူ၍လည်းကောင်း။ ဗောဓိသမ္ဘာရာတိ၊ သဗ္ဗညုတ အဆောက်အဦးဟူ၍လည်းကောင်း။ ဗောဓိစရိယာတိ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်အလို့ငှာ ကျင့်ခြင်းဟူ၍လည်းကောင်း။ အဂ္ဂယာနံ၊ မြတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏။ ပါရမီယောတိ၊ ပါရမီဟူ၍လည်းကောင်း။ အတ္ထတော၊ အနက်အားဖြင့်။ ဧကံ၊ တစ်ချက်တည်းသောအနက်ရှိ၏။ ဗျဉ္စနမေဝ၊ သဒ္ဒါမျှသာလျှင်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ နာနံ၊ ထူး၏။ ပရတော၊ နောက်၌။ ဝိဘာဂေနစ၊ ဝေဖန်သောအားဖြင့်လည်း။ ဝက္ခမာနာနံ၊ ဆိုလတ္တံ့ဖြစ်ကုန်သော။ ဒါနပါရမီအာဒိနံ၊ ဒါနအစရှိသော ပါရမီတို့အား။ စရိတန္တိဣဒံဝစနံ၊ စရတံဟူသော ဤစကားသည်။ အဝိသေသဝစနံ၊ အထူးမရှိ။ သာမညစကားတည်း။ ယသ္မာစ၊ အကြင်ကြောင့်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ သဗ္ဗဗောဓိသမ္ဘာရေသု၊ အလုံးစုံသော သဗ္ဗညုတဉာဏ် အဆောက်အဦးတို့၌။ ကောသလ္လဇနနတ္ထံ၊ လိမ္မာခြင်းကို ဖြစ်စိမ့်သောငှာ။ ပါရမီယော၊ ပါရမီတို့ကို။ ဣဓ၊ ဤ၌။ သံဝဏ္ဏေတဗ္ဗာ၊ ဖွင့်အပ်ကုန်၏။ ပရတော၊ နောင်မှ။ ပကိဏ္ဏကကထာယံ၊ ပကိဏ္ဏကကထာ၌။ သဗ္ဗာကာရေန၊ အလုံးစုံအခြင်းအရာဖြင့်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ သံဝဏ္ဏယိဿာမ၊ ဖွင့်ကုန်အံ့၊

၁၊ ဣတိ၊ သို့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္တနော၊ ကိုယ်တော်၏။ ဗောဓိသတ္တဘူမိယံ၊ ဘုရားလောင်း၏အရာ၌။ စရိတံ၊ အကျင့်တော်ကို။ အာရမ္ဘတော၊ အားထုတ်တော်မူသည်မှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ ယာဝပရိ ယောသာနာ၊ အဆုံးစွန်သော ကိုယ်တော်ဖြစ်သည့်တိုင်အောင်

၁၇၇) မဟာဗောဓိယာ၊ မြတ်သော သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်ကို။ ပရိပါစနမေဝါတိ၊ ရင့်စေအပ်သည်သာတည်းဟု။ အဝိသေသတော၊ အထူးမရှိသောအားဖြင့်။ သာမညအားဖြင့်လည်းဟူ။ ဒဿေတွာ၊ ပြပြီး၍။ ဣဒါနိ၊ ဤယခုအခါ၌။ တဿ၊ ထိုဘုရားလောင်း၏။ ပရမုက္ကံသဂမနေန၊ အလွန်မြတ်ခြင်းသို့ရောက်သောကြောင့်။ အတိသယတော၊ လွန်သောအရာဖြင့်။ ဗောဓိပရိပါစနဘာဝံ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော် ရင့်သည်၏အဖြစ်ကို။ ဒဿေတုံ၊ ပြအံ့သောငှာ။ ဣမသ္မိံဘဒ္ဒကပ္ပေ၊ ဤဘဒ္ဒကပ်ကမ္ဘာ၌။ ကတိပယာ၊ နှစ်ဘဝသုံးဘဝဖြစ်ကုန်သော။ ပုဗ္ဗစရိယာ၊ ရှေးအကျင့်တို့ကို။ ဝိဘာဂတော၊ ဝေဘန်သောအားဖြင့်။ ဝိဘာဝန္တော၊ ထင်ရှားပြတော်မူလိုသည်ဖြစ်၍။ အတီတကပ္ပေတိအာဒိ၊ အတီတကပ္ပေ အစရှိသော ဂါထာတို့ကို။ အာဟ၊ မိန့်တော်မူလေ၏၊

တတ္ထတိဿံ ဂါထာယံ၊ ထိုဂါထာ၌။ အတီတကပ္ပေတိပဒ ဿ၊ အတီတကပ္ပေ ဟူသောပုဒ်၏။ အတ္ထော၊ အနက်ကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ဣတော၊ ဤဘဒ္ဒကပ်ကမ္ဘာမှ။ ပုရိမေ၊ ရှေးကမ္ဘာ၌။ ပုရိမတရေ၊ ရှေးကာလအထူးဖြစ်သော ကမ္ဘာ၌။ အတိက္ကန္တေ၊ လွန်လေပြီးသော။ သဗ္ဗသ္မိံ၊ အလုံးစုံသော။ ယထာဝုတ္တပရိစ္ဆေဒေ၊ ဆိုအပ်ပြီးသော အပိုင်းအခြားရှိသော။ မဟာကပ္ပေ၊ မဟာကပ်၌။ ကပ္ပာနံ၊ မဟာကပ်တို့၏။ သတသဟဿာဓိကေသု၊ တစ်သိန်းအလွန်ရှိကုန်သော။ စတုသုအသင်္ချေယျေသု၊ လေးအသင်္ချေတို့၌။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ စရိတန္တိပဒဿ၊ စရိတံဟူသောပုဒ်၏။ အတ္ထော၊ အနက်ကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ စရိတန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ စိဏ္ဏဒါနာ ဒိပဋိပတ္တိံ၊ လေ့ကျက်အပ်သော ဒါနပါရမီ အစရှိသောအကျင့်ကို။ ဌပယိတွာတိပဒဿ၊ ၏။ အတ္ထော၊ အနက်ကို။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ မုဉ္စိတွာ၊

၁၇၈) လွတ်၍။ အဂဟေတွာ၊ မယူမူ၍။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ ဘဝါဘဝေတိ၊ ဘဝါဘဝေဟူသည်ကား။ ဘဝေစ၊ ယုတ်သောဘဝ၌လည်းကောင်။ အဘဝေစ၊ မြတ်သောဘဝ၌လည်းကောင်း။ တစ်နည်းကား။ ဘဝေစ၊ ငယ်သောဘဝ၌လည်းကောင်း။ အဘဝေစ၊ ကြီးသောဘဝ၌လည်းကောင်း။ ဣတိဘဝါဘဝကထန္တိ၊ ဧတ္ထဣတိဘဝါ ဘဝကထံ အစရှိသောပါဌ်၌။ ဝုဒ္ဓိဟာနိယော၊ အကြီးအငယ်တို့ကို။ ဘဝါဘဝါတိ၊ ဘဝါဘဝဟူ၍။ ဝုတ္တာ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏။ ဣတိဘဝါဘဝ တဉ္စ၊ ဝိတိဝတ္တောတိဧတ္ထ၊ ဣတိဘဝါ ဘဝတဉ္စ ဝိတိဝတ္တော အစရှိသော ပါဌ်၌။ သမ္ပတ္တိဝိပတ္တိ၊ ဝုဒ္ဓိဟာနိယဿတုစ္ဆေဒပုညပါပါနိ၊ ပြည့်စုံခြင်း ပျက်စီးခြင်း။ ကြီးခြင်း။ ငယ်ခြင်း။ သဿတဒိဋ္ဌိ ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိ၊ ကောင်းမှုမကောင်းမှုတို့ကို။ ဘဝါဘဝါတိ၊ ဘဝါဘဝဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာနိ၊ လိုအပ်ကုန်၏။ ဣတိဘဝါ ဘဝဟေတု ဝါဘိက္ခုနောတဏှာဥပ္ပဇ္ဇမာနာ ဥပ္ပဇ္ဇတီတိ ဧတ္ထပန၊ ဣတိဘဝါဘဝ ဟေတုဝါ၊ ဘိက္ခုနောတဏှာ ဥပဇ္ဇမာနာ ဥပ္ပဇ္ဇတိ အစရှိသော ပါဌ်၌ကား။ ပဏိတပဏိတတရာနိ၊ ကောင်းသည်ထက် အထူးကောင်းကုန်သော။ သပ္ပိနဝနီတာဒီနိ၊ ထောပတ်ဆီဥ အစရှိကုန်သော။ ဘေသဇ္ဇာနိ၊ ဆေးတို့ကို။ ဘဝါဘဝါတိ၊ ဘဝါဘဝဟူ၍။ အဓိပ္ပေတာနိ၊ လိုအပ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဝါဘဝေဟေတုဝါ၊ ကောင်းသည်ထက်ကောင်းရာကို အလိုရှိသောကြောင့်။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ တဏှာ၊ တဏှာသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇမာနာ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္ပတ္တိဘဝေသု၊ ပြည့်စုံသောဘဝတို့၌။ ပဏီတတရာပဏီတ တမာ၊ မြတ်သည်ထက်မြတ်သည်ကို။ ဘဝါတိပိ၊ ပြည့်စုံ၏ဟူ၍လည်း။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ဝဒန္တိဧဝ၊ ဆိုကြကုန်သည်သာတည်း။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဣဓာပိ၊ ဤအရာ၌လည်း။ သောဧဝအတ္ထော၊ ထိုမြတ်သည်ထက် မြတ်သောဘဝကိုသာလျှင်။ သမ္ပတ္တိဘဝကိုသာလျှင်လည်းဟူ။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ခုဒ္ဒကေစေဝ၊ ငယ်သည်သာဖြစ်သော။ ဘဝသ္မိံ၊

၁၇၉) ဘဝ၌။ မဟန္တေစ၊ ကြီးသည်လည်းဖြစ်သော။ ဘဝသ္မိံ၊ ဘဝ၌။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တံဝုတ္တော၊ ဆိုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣမသ္မိံကပ္ပေတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဣမသ္မိံဘဒ္ဒကပ္ပေ၊ ဤဘဒ္ဒကပ်ကမ္ဘာ၌။ ပဝက္ခိဿန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ကထယိဿံ၊ ဟောပြောတော်မူအံ့။ သုဏောဟီတိပဒေန၊ သုဏောဟိဟူသောပုဒ်ဖြင့်။ ဓမ္မသေနာပတိံ၊ တရားစစ်သူကြီးဖြစ်သော။ သာရိပုတ္တံ၊ ရှင်သာရိပုတ္တရာကို။ သဝနေ၊ တရားနာစေခြင်း၌။ နိယောဇေတိ၊ တိုက်တွန်းနှိုးဆော်တော်မူ၏။ မေတိ၊ မေဟူသည်ကား။ မမ၊ ငါ၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဘာသတော၊ ဟောပြောသော။ မမ၊ ငါ၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း၊

နိဒါနကထာ၊ နိဒါန်းကို ပြဆိုသော အခန်းသည်။ နိဋ္ဌိတာ၊ ပြီးဆုံးပြီ၊

၁၈၀) ၁၊ အကိတ္တိစရိယာဝဏ္ဏနာ

၃၊ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာယသ္မတော သာရိပုတ္တထေရဿ၊ ရှင်သာရိပုတ္တရာအား။ သဒေဝမနုဿာယ၊ နတ်လူနှင့်တကွသော။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်၌။ အတ္တနော၊ ကိုယ်တော်မြတ်၏။ ပုဗ္ဗစရိယာယ၊ ရှေးအကျင့်တော်ကို။ သဝနေ၊ နာခြင်း၌။ ဥဿာဟံ၊ အားထုတ်ခြင်းကို။ ဇနိတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ တံပုဗ္ဗစရိတံ၊ ထိုရှေးအကျင့်တော်သည်။ ဘဝန္တရပဋိစ္ဆန္နံ၊ အကြားဘဝဖုံးလွှမ်းခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ဟတ္ထတလေ၊ လက်ဝါးပြင်၌။ အာမလကံဝိယ၊ ရှစ်ရှားသီးကဲ့သို့။ ပစ္စက္ခံ၊ မျက်မှောက်ကို။ ကရောန္တော၊ ပြုတော်မူလိုသည်ဖြစ်၍။ ယဒါဟံ ဗြဟာရညေတိအာဒိ၊ ယဒါဟံ ဗြဟာရညေ အစရှိသော ဂါထာကို။ အာဟ၊ မိန့်တော်မူလေ၏၊

တတ္ထတိဿံဂါထာယံ၊ ထိုဂါထာ၌။ ယဒါတိ၊ ယဒါဟူသည်ကား။ ယသ္မိံကာလေ၊ အကြင်အခါ၌။ ဗြဟာရညေတိ၊ ဗြဟာရညေဟူသည်ကား။ မဟာရညေ၊ တောကြီး၌။ အရညာနိယံ၊ ဆိတ်ညံသောတောအုပ်၌။ မဟန္တေ၊ ကြီးစွာသော။ ဝနေ၊ ၌။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ သုညေတိ၊ သုညေဟူသည်ကား။ ဇနဝိဝိတ္တေ၊ လူတို့မှဆိတ်ညံသော။ ဝိပိနကာနနေတိ၊ ဝိပိကာနနေဟူသည်ကား။ ဝိပိနဘူတေ၊ ထွေးယှက်သောအထူးသောတောအုပ်၌။ ပဒဒွယေနာပိ၊ ပုဒ်နှစ်ခု၏အပေါင်းဖြင့်လည်း။ တဿာရညဿ၊ ထိုတောအုပ်၏။ ဂဟဏဘာဝ+

၁၈၁) မေဝ၊ အထူးထူးသည်ကိုသာလျှင်။ ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ ဧတံသဗ္ဗံ၊ ထိုအလုံးစုံကို။ ကာရဒီပံ၊ ကန်ပြင်းပင်ဟူသောကျွန်းကို။ သန္ဓာယ၊ ရည်၍။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏။ အဇ္ဈောဂါဟေတွာတိ၊ ဟူသည်ကား။ အနုပဝီသိတွာ၊ အစဉ်အတိုင်းဝင်လေ၍။ ဝိဟရာမိတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဒိဗ္ဗဗြဟ္မအရိယအာနေဉ္စ ဝိဟာရေဟိ၊ ဒိဗ္ဗဝိဟာရဗြဟ္မဝိဟာရအရိယအာနေဉ္စ၊ ဝိဟာရတို့သည်။ သမုပ္ပာဒိတသုခဝိသေသေန၊ ဖြစ်စေအပ်သော ချမ်းသာအထူးဖြစ်သော။ ဣရိယာ ပထဝိဟာရေန၊ ဣရိယပထဝိဟာရဖြင့်။ သရီရဒုက္ခံ၊ ကိုယ်၏ဆင်းရဲခြင်းကို။ ဝိစ္ဆိန္ဒိတွာ၊ ဖျောက်၍။ ဟရာမိ၊ ဆောင်ဖူးနေဖူး၏။ အတ္တဘာဝံ၊ အတ္တဘောကို။ ပဝတ္တေမိ၊ ဖြစ်စေဖူး၏။ အကိတ္တိနာမ တာပသောတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဧဝံနာမကော၊ ဤသို့သောအမည်ရှိသော။ တာပသော၊ ရသေ့သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ တသ္မိံအရညေ၊ ထိုတောအုပ်၌။ ဝိဟရာမိ၊ နေဖူး၏။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ အတ္တနော၊ ကိုယ်တော်မြတ်၏။ အကိတ္တိတာပသဘာဝံ၊ အကိတ္တိရသေ့၏ အဖြစ်ကို။ ဓမ္မသေနာပတိဿ၊ တရားစစ်သူကြီးဖြစ်တော်မူသော ရှင်သာရိပုတ္တရာအား။ ဝဒတိ၊ ဟောတော်မူ၏။ တတြဝစေန၊ ထိုစကား၌။ အယံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့ကား။ အနုပုဗ္ဗိကထာ၊ အစဉ်အတိုင်းဖြစ်သော စကာတည်း၊

အတီတေ၊ လွန်လေပြီးသောကာလ၌။ ဣမသ္မိံယေဝဘဒ္ဒကပ္ပေ၊ ဤဘဒ္ဒကပ်ကမ္ဘာ၌သာလျှင်။ ဗာရာဏသိယံ၊ ဗာရာဏသီပြည်၌။ ဗြဟ္မဒတ္တောနာမ၊ ဗြဟ္မဒါတ်အမည်ရှိသော။ ရာဇိနိ၊ မင်းသည်။ ရဇ္ဇံ၊ မင်း၏အဖြစ်ကို။ ကရောန္တေ၊ ပြုသည်ရှိသော်။ ဗောဓိသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ အသီတိကောဋိဝိဘဝဿ၊ ကုဋေရှစ်ဆယ်ကြွယ်ဝသော။ ဗြာဟ္မဏ မဟာသာလဿ၊ ပုဏ္ဏားသူကြွယ်၏။ ကုလေ၊ အမျိုး၌။ နိဗ္ဗတ္တိကိရ၊ ဖြစ်သတတ်။ အဿ၊ ထိုဘုရားလောင်းအား။ အကီတ္တီုတိနာမံ၊ အကိတ္တိဟူသောအမည်ကို။ ကရိံသု၊ မှည့်ကြကုန်၏။ တဿ၊ ထိုအကိတ္တိသတို့သား၏။ ပဒသာဂမနကာလေ၊ ခြေလှမ်းသွားတတ်သော ကာလ၌၊

၁၈၂) ဘဂိနီပိ၊ နှမသည်လည်း။ နိဗ္ဗတ္တိ၊ ဖြစ်၏။ အဿ၊ ထိုသူငယ်မအား။ ယသဝတီတိနာမံ၊ ယသဝတီဟူသောအမည်ကို။ ကရိံသု၊ မှည့်ကြကုန်၏။ သော၊ ထိုအကိတ္တိ သတို့သားသည်။ သောဠဿ ဝဿကာလေ၊ တစ်ဆယ့်ခြောက်နှစ်ရှိသောကာလ၌။ တက္ကသီလံ၊ တက္ကသိုလ်ပြည့်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွားလေ၍။ သဗ္ဗသိပ္ပါနိ၊ အလုံးစုံသောအတတ်တို့ကို။ ဥဂ္ဂဟေတွာ၊ သင်ကြား၍။ သဗ္ဗသိပ္ပါနိ၊ အလုံးစုံသောအတတ်တို့ကို။ ဥဂ္ဂဟေတွာ၊ သင်ကြား၍။ ပစ္စာဂမာသိ၊ တဖန်ပြန်လာ၏။ အထခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အဿ၊ ထိုအကိတ္တိသတို့သား၏။ မာတာပိတရော၊ အမိအဖတို့သည်။ ကာလံ၊ စုတေသောကာလကို။ အကံသု၊ ပြုကြကုန်၏။ သော၊ ထိုအကိတ္တိသတို့သားသည်။ တေသံ၊ ထိုမိခင်ဖခင်တို့၏။ ပေတကိစ္စာနိ၊ သူသေကိစ္စတို့ကို။ ကာရေတွာ၊ ပြုစေ၍။ ကတိပယဒိဝသာ တိက္ကမေန၊ နှစ်ရက်သုံးရက်လွန်သဖြင့်။ အာယုတ္တကပုရိသေဟိ၊ ဘဏ္ဍာစိုးဖြစ်သော ယောကျ်ားတို့သည်။ ရတနာဝလောကနံ၊ ကြည့်ရှုအပ်သော ရတနာဥစ္စာပုံသို့။ ကာရမာနော၊ ပြုစေအပ်သည်ဖြစ်၍။ အယျ၊ အရှင့်သား။ ဧတ္တကံ၊ ဤမျှလောက်သောဥစ္စာသည်။ မေတ္တိကံ၊ မိခင်မှပါသောဥစ္စာတည်း။ ဧတ္ထကံ၊ ဤမျှသောဥစ္စာသည်။ ပေတ္တိက၊ အဖပိုင်ထိုက်သောဥစ္စာတည်း။ ဧတ္တကံ၊ ဤမျှသောဥစ္စာသည်။ ပိတာမဟံ၊ အဖိုးမှပါသော ဥစ္စာတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တဝစနံ၊ ဆိုအပ်သောစကားကို။ သုတွာ၊ ကြးရသည်ရှိသော်။ သံဝိဂ္ဂဟဒယော၊ ထိတ်လန့်သောစိတ်ရှိသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဣဒံဓနမေဝ၊ ဤဥစ္စာသည်လျှင်။ ပညာယတိ၊ ထင်ရှား၏။ ဓနဿ၊ ဥစ္စာကို။ သံဟာရကာ၊ ရုံးစုဆောင်ရွက်ကုန်သော သူတို့သည်။ နပညာယန္တိ၊ မထင်ရှားကုန်၏။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သောသူတို့သည်။ ဣမံဓနံ၊ ဤဥစ္စာကို။ ပဟာယေဝ၊ စွန့်၍လျှင်။ ဂတာ၊ သွားကြလေကုန်၏။ အဟံပန၊ ငါသ်ညမူကား။ ဣဒံဓနံ၊ ဤဥစ္စာကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ဂမိဿမိတိ၊ သွားအံ့ဟု။ ရာဇာနံ၊ ဗြဟ္မဒတ်မင်းကို။ အာပုစ္ဆိတွာ၊ ပန်ကြား၍။ ဓနေန၊ ဥစ္စာဖြင့်။ အတ္ထိကာ၊ အလိုရှိကုန်သောသူတို့သည်။ အကိတ္တိပဏ္ဍိတဿ၊ အကိတ္တိပညာရှိ၏။ ဂေဟံ၊ အိမ်သို့။ အာဂစ္ဆန္တုတိ၊ လာကြကုန်ဟု။ ဘရိံ၊ စည်ကြီးကို။ စရာပေသိ၊ လည်စေ၏၊

၁၈၃) သော၊ ထိုအကိတ္တိဘုရားလောင်းသည်။ သတ္တာဟံ၊ ခုနစ်ရက်ပတ်လုံး။ မဟာဒါနံ၊ အလှူကြီးကို။ ပဝတ္တေတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ ဓနေ၊ ဥစ္စာသည်။ အခီယမာနေ၊ မကုန်နိုင်သည်ရှိသော်။ ဣမာယဓနကီဠိယာ၊ ဤသို့သော ဥစ္စာ၌ရွှင်မြူးခြင်းဖြင့်။ မေ၊ ငါ့အား။ ကိံပယောဇနံ၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။ အတ္ထိကာ၊ အလိုရှိသောသူတို့သည်။ ဂဏှိဿန္တီတိဟူလေကုန်လတ္တံ့ဟု။ နိဝေသနဒွါရံ၊ အိမ်တံခါးကို။ ဝိဝရိတွာ၊ ဖွင့်၍။ ဟိရညသုဝဏ္ဏဒီဘရိတေ၊ ရွှေငွေအစရှိသည်တို့ဖြင့်ပြည့်ကုန်သော။ သာရဂဗ္ဘေပိ၊ ဥစ္စာတိုက်တို့ကိုလည်း။ ဝိဝရာပေတွာ၊ ဖွင့်လှစ်စေ၍။ ဒိန္နံယေဝ၊ လှူအပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍လျှင်။ ဟရန္တုတိ၊ ဆောင်ယူကြလေကုန်ဟု။ ဂေဟံ၊ အိမ်ကို။ ပဟာယ၊ စွန့်၍။ ဉာတိပရိဝဋ္ဋဿ၊ ဆွေစဉ်မျိုးဆက်၏။ ပရိဒေဝန္တဿ၊ ငိုကြွေးစဉ်။ ဘဂိနိံ၊ နှမကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ဗာရာဏသိတော၊ ဗာရာဏသီပြည်မှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်သွားလေ၍။ နဒိံ၊ မြစ်ကို။ ဥတ္တရိတွာ၊ ကူး၍။ ဒွေတီဏိယောဇနာနိ၊ နှစ်ယူဇနာ သုံးယူဇနာအရပ်တို့သို့။ ဂန္တွာ၊ ရောက်လေသော်။ ပဗ္ဗဇိတွာ၊ ရသေ့ရဟန်းပြု၍။ ရမ္မဏီယေ၊ ပျော်ဖွယ်ရှိသော။ ဘူမိဘာဂေ၊ မြေအရပ်အဖို့၌။ ပဏ္ဏသာလံ၊ သစ်ရွက်မိုးသော ကျောင်းသင်္ခမ်းကို။ ကရိတွာ၊ ပြုလုပ်၍။ ဝသတိ၊ နေ၏။ နဂရာ၊ မြို့မှ။ ယေနဒွါရေန၊ အကြင်တံခါးဖြင့်။ တဒါ၊ ထိုတံခါး၌။ နိက္ခမိ၊ ထွက်သွားလေ၏။ တံဒွါရံ၊ ထိုတံခါးသည်။ အကိတ္တိဒွါရံနာမ၊ အကိတ္တိတံခါးမည်၏။ ယေနတိတ္ထေန၊ အကြင်ကူးရာဆိပ်ဖြင့်။ နဒိံ၊ မြစ်သို့။ ဩတိဏ္ဏော၊ သက်၏။ တံတိတ္ထံ၊ ထိုသက်ရာဆိပ်သည်။ အကိတ္တိဒွါရံနာမ၊ အကိတ္တိတံခါးမည်၏။ ယေနတိတ္ထေန၊ အကြင်ကူးရာဆိပ်ဖြင့်။ နဒိံ၊ မြစ်သို့။ ဩတိဏ္ဏော၊ သက်၏။ တံတိတ္ထံ၊ ထိုသက်ရာဆိပ်သည်။ အကိတ္တိ တိတ္ထံနာမ၊ အကိတ္တိဆိပ်မည်သည်။ ဇာတံ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုအကိတ္တိဘုရားလောင်း၏။ ပဗ္ဗဇိတဘာဝံ၊ ရသေ့ရဟန်းပြုသည်၏အဖြစ်ကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ ဂါမနိဂမရာဇဓာနိဝါသိနော၊ ရွာနိဂုံးမင်းနေပြည်၌နေကုန်သော။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ တဿ၊ ထိုဘုရားလောင်း၏။ ဂုဏေ ဟိ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးတို့သည်။ အာကဍ္ဍ္ဎိယမာနဟဒယာ၊ ငင်ဆွဲအပ်သော နှစ်လုံး ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ အနုပဗ္ဗဇိံသု၊ အတူလိုက်၍ ရဟန်းပြုကြကုန်၏။ မဟာပရိဝါရော၊ များသောအခြံအရံပရိသတ်သည်၊

၁၈၄) အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ မဟာလာဘသက္ကာရော၊ များသောလဘ်သပ်ပကာသည်။ နိဗ္ဗတ္တိ၊ ဖြစ်၏။ ဗုဒ္ဓုပ္ပါဒေါဝိယ၊ ဘုရားဖြစ်တော်မူသော ကာလကဲ့သို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ၊ ထိုအခါ။ မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ အယံလာဘသက္ကာရောပိ၊ ဤလဘ်သပ်ပကာသည်လည်းကောင်း။ အယံမဟာ ပရိဝါရောပိ၊ ဤများသော အခြံအရံသည်လည်းကောင်း။ မဟန္တော၊ များမြောင်ကြီးကျယ်၏။ ဣဓ၊ ဤကျောင်းသင်္ခမ်း၌။ ကာယဝိဝေကမတ္တံ၊ ပိ၊ ကိုယ်၏စိတ်တည်ငြိမ်ခြင်းကိုမျှလည်း။ နလဘတိ၊ မရနိုင်။ မယာ၊ ငါသည်။ ဧကေနေဝ၊ တစ်ယောက်အထီးတည်းဖြင့်လျှင်။ ဝိဟရိတုံ၊ နေခြင်းငှာ။ ဝဋ္ဋတိ၊ သင့်၏။ ဣတိ၊ သို့။ စိန္တေသိ၊ ကြံလေ၏။ စိန္တေတွာ၊ ကြံ၍။ ပရမပ္ပိစ္ဆဘဝတောစ၊ လွန်စွာအလိုနည်းသောအားဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝိဝေကနိန္နတာယစ၊ ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းသို့ ညွတ်သောစိတ်ရှိသည်၏အဖြစ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ကဿစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သူအား။ အဇာနာပေတွာ၊ မသိစေမူ၍။ ဧကကောဝ၊ တစ်ယောက်အထီးတည်းလျှင်။ နိက္ခိမိတွာ၊ ထွက်သွား၍။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်သဖြင့်။ ဒမိဠရဠံ၊ ဒမိဠမည်သောတိုင်းသို့၊

၁၈၅) ပတွာ၊ ရောက်၍။ ကာဝီရပဋ္ဋနသမိပေ၊ ကာဝီရရေဆိပ်၏ အနီးဖြစ်သော။ ဥယျာနေ၊ ဥယျာဉ်၌။ ဝိဟရန္တော၊ နေလျက်။ ဈာနာဘိညာယော၊ ဈာန်အဘိညာဏ်တို့ကို။ နိဗ္ဗတ္တေသိ၊ ဖြစ်စေ၏။ တတြပိ၊ ထိုဥယျာဉ်၌လည်း။ အဿ၊ ထိုဘုရားလောင်းအား။ မဟာလာဘသက္ကာရော၊ များသောလာဘ်သပ်ပကာသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုအကိတ္တိ ဘုရားလောင်းသည်။ တံ၊ ထိုလာဘ်သပ်ပကာကို။ ဇိဂုစ္ဆန္တော၊ စက်ဆုပ်သည်ဖြစ်၍။ ဆဍ္ဍေတွာ၊ စွန့်၍။ အာကာသေန၊ ကောင်းကင်ဖြင့်။ ဂန္တွာ၊ သွားလေ၍။ ကာရဒီပေ၊ ကာရဒီပကျွန်း၌။ ဩတရိ၊ သက်လေ၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ကာရဒီပေါ၊ ကာရဒီပကျွန်းသည်။ အဟိဒီပေါနာမ၊ အဟိဒီပမည်၏။ သော၊ ထိုအကိတ္တိဘုရားလောင်းသည်။ တတ္ထ၊ ထိုကာရဒီပကျွန်း၌။ မဟန္တံ၊ ကြီးစွာသော။ ကာရရုက္ခံ၊ ကန်ပြင်းပင်ကို။ ဥပနိဿာယ၊ အမှီပြု၍။ ပဏ္ဏသာလံ၊ သစ်ရွက်မိုးသော ကျောင်းသင်္ခမ်းကို။ မာပေတွာ၊ ဖန်ဆင်း၍။ ဝါသံ၊ နေခြင်းကို။ ကပ္ပေသိ၊ ပြု၏။ အပိစ္ဆတာယပန၊ အလိုနည်းသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်ကား။ ကတ္ထစိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသောအရပ်သို့။ အဂန္တွာ၊ မသွားမူ၍။ တဿရုက္ခဿ၊ ထိုကန်ပြင်းပင်၏။ ဖလကာလေ၊ အသီးသီးသောကာလ၌။ ဖလာနိ၊ အသီးတို့ကို။ ခါဒန္တော၊ စားလျက်။ ဖလေ၊ အသီးသည်။ အသတိ၊ မရှိသော်။ ပတ္တာနိ၊ အရွက်တို့ကို။ ဥဒကသိတ္တာနိ၊ ရေဖြင့် ပြုတ်ဖျောသည်တို့ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ခါဒန္တော၊ စားလျက်။ ဈာနသမာပတ္တီဟိ၊ ဈာန်သမာပတ်တို့ဖြင့်။ ကာလံ၊ ကာလကို။ ဝီတိနာမေတိ၊ လွန်စေ၏၊

တဿ၊ ထိုဘုရားလောင်း၏။ သီလတေဇေန၊ သီဠတန်းခိုးအားဖြင့်။ အက္ကဿ၊ သိကြားမင်း၏။ ပဏ္ဍုကမ္ဗလသီလာသနံ၊ ပဏ္ဍုကမ္ဗလာမြကျောက်ဖျာသည်။ ဥဏှာကာရံ၊ ပူသောအချင်းအရာကို။ ဒဿေိ၊ ပြလေ၏။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ကောနူခေါ၊ အဘယ်မည်သောသူသည်။ ဣမသ္မာဌာနာ၊ ဤအရာမှ။ စာဝေတုကာမောတိ၊ ရွေ့စေလိုသနည်းဟု။ အာဝဇ္ဇေန္တော၊ ကြည့်လတ်သော်။ ပဏ္ဍိတံ၊ ပညာရှိကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ကိမတ္ထံနူခေါ၊ အဘယ်အကျိုးငှာလျှင်။ အယံတာပသော၊

၁၈၆) ဤရသေ့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဒုက္ကရတပံ၊ ဆင်းရဲစွာအကျင့်ကို။ စရတိ၊ ကျင့်လေသနည်း။ သက္ကတ္တံ၊ သိကြား၏အဖြစ်သို့။ ပတ္ထေတိနူခေါ၊ တောင့်တလေသလော။ ဥဒါဟု၊ ထိုသို့မဟုတ်မူကား။ အညံ၊ သိကြားမှတစ်ပါးသောအမှုကို။ ပတ္ထေတိ၊ တောင့်တလေသလော။ ဣတိ၊ သို့။ နံ၊ ထိုအကတ္ထိရသေ့ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝိမံသိဿာမိတိ၊ စုံစမ်းအံ့ဟု။ အာဝဇ္ဇေသိ၊ ဆင်ခြင်၏။ အာဝဇ္ဇေတွာ၊ ဆင်ခြင်ပြီး၍။ အယံတာပသော၊ ဤရသေ့သည်။ သုဝိသုဒ္ဓကာယဝစီမနောသမစာရော၊ ကောင်းမွန်စင်ကြယ်သော ကိုယ်, နှုတ်, နှလုံး အကျင့်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဇီဝိတေ၊ အသက်၌။ နိရာပေက္ခော၊ ငဲ့ကွက်ခြင်းမရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥဒကသိတ္တာနိ၊ ရေဖြင့်ပြုတ်ဖျောအပ်ကုန်သော။ ကာရပတ္တာနိ၊ ကန်ပြင်းရွက်တို့ကို။ ခါဒတိ၊ စား၏။ သက္ကတ္တံ၊ သိကြား၏အဖြစ်ကို။ သစေပတ္ထေတိ၊ အကယ်၍ တောင့်တသည်ဖြစ်အံ့။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ သီလာနိ၊ အကျင့်ဖြစ်ကုန်သော။ ကာရပတ္တာနိ၊ ကန်ပြင်းရွက်တို့ကို။ မယှံ၊ ငါ့အား။ နဒဿတိ၊ မပေးလတံ့။ သက္ကတ္တံ၊ သိကြား၏အဖြစ်ကို။ နောစေပတ္ထေတိ၊ အကယ်၍ မတောင့်တသည်ဖြစ်အံ့။ ဒဿတိ၊ ပေးလတ္တံ့။ ဣတိ၊ သို့။ စိန္တေတွာ၊ ကြံ၍။ ဗြဟ္မဏဝဏ္ဏေန၊ ပုဏ္ဏား၏အသွင်ဖြင့်။ တဿ၊ ထိုအကိတ္တိဘုရားလောင်း၏။ သန္တိကံ၊ အထံသို့။ အဂမာသိ၊ သွားလေ၏။ ဗောဓိသတ္တောပိ၊ ဘုရားလောင်းသည်လည်း။ ကာရာပတ္တာနိ၊ ကန်ပြင်းရွက်တို့ကို။ သေဒေတွာ၊ ပြုတ်ဖျော၍။ သီတလီဘူတာနိ၊ အေးသည်ဖြစ်၍ ဖြစ်ကုန်သော ကန်ပြင်းရွက်တို့ကို။ ခါဒိဿာမီတိ၊ စားအံ့ဟု။ ပဏ္ဏသာလဒွါရေ၊ ကျောင်းသင်္ခမ်းတံခါး၌။ နိသီဒိ၊ နေ၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ အဿ၊ ထိုဘုရားလောင်း၏။ ပုရတော၊ ရှေ့မှ။ သက္ကော၊ သိကြားသည်။ ဗြဟ္မဏရူပေန၊ ပုဏ္ဏား၏ အသွင်ဖြင့်။ ဘိက္ခာယ၊ ထမင်းဖြင့်။ အတ္ထိကော၊ အလိုရှိသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်လေ၏။ မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ တံ၊ ထိုပုဏ္ဏားကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ မေမယာ၊ ငါသည်။ လာဘာဝတ၊ ရကောင်းပေစွ။ မေမယာ၊ ငါသည်။ သုလဒ္ဓံဝတ၊

၁၈၇) ကောင်းသောရခြင်းတည်း။ မေ၊ ငါသည်။ ငါ့အားလည်းဟူ။ ယာစကော၊ ယာစကာကို အလှူခံကိုလည်းဟူ။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်ရဖူးလေသည်ကား။ စီရဿံဝတ၊ ကြားမြင်လေစွတကား။ ဣတိ၊ ထိုသို့။ မနသီကရိတွာ၊ နှလုံးသွင်း၍။ သောမနဿပတ္တော၊ ဝမ်းမြောက်ခြင်းသို့ ရောက်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ အဇ္ဇ၊ ယခု။ မမ၊ ငါ၏။ မနောရထံ၊ နှလုံး၏အလိုကို။ မတ္ထကံ၊ အပြီးသို့။ ပါပေတွာ၊ ရောက်စေ၍။ မဟာဒါနံ၊ အလှူကြီးကို။ ဒဿမိတိ၊ ပေးလှူအံ့ဟု။ ပက္ကဘာဇနေနေဝ၊ ချက်အပ်သော အိုးဖြင့်ပင်လျှင်။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ဂန္တွာ၊ သွားလေသော်။ ဒါနပါရမိံ၊ ဒါနပါရမီကို။ အာဝဇ္ဇေတွာ၊ ဆင်ခြင်၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အတ္ထာယ၊ အလို့ငှာ။ အသေသေတွာဝ၊ မကြွင်းစေမူ၍လျှင်။ တဿ၊ ထိုပုဏ္ဏား၏။ ဘိက္ခာဘာဇနေ၊ ထမင်းတောင်း၌။ ပက္ခိပိ၊ ထည့်လေ၏။ သက္ကော၊ သိကြားသည်။ တံ၊ ထိုကန်ပြင်းရွက်ပြုတ်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ထောကံ၊ အနည်းငယ်။ ဂန္တွာ၊ သွားလေ၍။ အန္တရဓာယိ၊ ကွယ်လေ၏။ မဟာသတ္တောပိ၊ ဘုရားလောင်းသည်ကား။ တဿ၊ ထိုပုဏ္ဏားအား။ ဒတွာ၊ ပေးလှူပြီး၍။ ပုန၊ တဖန်။ ပရိယေဋ္ဌိံ၊ အစာရှာမှီးခြင်းသို့။ အနာပဇ္ဇိတွာ၊ မရောက်မူ၍။ တေနေဝပီတိသုခေန၊ ထိုသို့သော ပီတိချမ်းသာဖြင့်။ ကာလံ၊ ကာလကို။ ဝိတိနာမေသိ၊ လွန်စေ၏၊

ဒုတိယဒိဝသေပန၊ နှစ်ရက်မြောက်သောနေ့၌လည်း။ ကာရပတ္တာနိ၊ ကန်ပြင်းရွက်တို့ကို။ ပစိတွာ၊ ကျိုးချက်၍။ ယိယျော၊ ယမန်နေ့။ ဒက္ခိဏေယျံ၊ အလှူခံကို။ အလဘိံ၊ ရ၏။ အဇ္ဇ၊ ဤယနေ့။ ကထံနု၊ အဘယ်သို့လျှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ လဘေယျံ၊ ရပါအံ့နည်း။ ဣတိ၊ သို့။ စိန္တေတွာ၊ ကြံ၍။ ပဏ္ဏသာလဒွါရေ၊ ကျောင်းသင်္ခမ်းတံခါး၌။ နိသီဒိ၊ နေလေ၏။ သက္ကော၊ သိကြားသည်။ တထေဝ၊ ထိုရှေးအတူ။ အာဂမိ၊ လာ၏။ မယာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ ပုနပိ၊ တဖန်လည်း။ တထေဝ၊ ထို့အတူ။ ဒတွာ၊ လှူလိုက်၍။ ကာလံ၊ ကာလကို။ ဝိတိနာမေတိ၊ လွန်စေ၏။ တတိယ ဒိဝသေပိ၊ သုံးရက်မြောက်သောနေ့၌လည်း၊

၁၈၈) တထေဝ၊ ထို့အတူ။ ဒတွာ၊ လှူလိုက်၏။ မေ၊ ငါ၏။ လာဘာ၊ အလှူခံကို ရခြင်းသည်။ အဟောဝတ၊ ဩရတော်ပေစွတကား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပုညံ၊ ကောင်းမှုကို။ ဗဟုံ၊ များစွာ။ ပသဝါမိဝတ၊ ပွားရပေစွတကား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒက္ခိဏေယျံ၊ အလှူခံပုဂ္ဂိုလ်ကို။ သစေလဘေယျံ၊ အကယ်၍ ရပါငြားအံ့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအလှူရှင်သည်ပင်။ မာသမ္ပိ၊ တစ်လပတ်လုံးလည်းကောင်း။ ဒွေမာသမ္ပိ၊ နှစ်လပတ်လုံးလည်းကောင်း။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒဒေယျံ၊ ပေးလှူလိုပါ၏။ ဣတိ၊ သို့။ စိန္တေသိ၊ ကြံလေ၏။ တီသုပိဒိဝသေသု၊ လှူသောနေ့သုံးရက်တို့၌လည်း။ တေနဒါနေန၊ ထိုသို့အလှူဖြင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ လာဘသက္ကာရသိလောကံ၊ လာဘ်သပ်ပကာ အကြောင်းတွေနှင့် ပြည့်စုံသော။ စက္ကဝတ္တိသမ္ပတ္တိံ၊ စကြဝတြေးမင်း၏ စည်းစိမ်ကို။ နပတ္ထေမိ၊ မတောင်းတ။ သက္ကသမ္ပတ္တိံ၊ သိကြားမင်း၏ စည်းစိမ်ကို။ နပတ္ထေမိ၊ မတောင်းတ။ ဗြဟ္မသမ္ပတ္တိံ၊ ဗြဟ္မာမင်း၏ စည်းစိမ်ကို။ နပတ္ထေမိ၊ မတောင်းတ။ သာဝကဗောဓိံ၊ သာဝကဗောဓိဆုကို။ နပတ္ထေမိ၊ မတောင်းတ။ ပစ္စေကဗောဓိံ၊ ပစ္စေကဗောဓိဆုကို။ နပတ္ထေမိ၊ မတောင်းတ။ အပိစ၊ စင်စစ်သော်ကား။ မေ၊ ငါ၏။ ဣဒံဒါနံ၊ ဤအလှူသည်။ သဗ္ဗုညုတဉာဏဿ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်၏။ ပစ္စယော၊ အထောက်အပံ့သည်။ ဟောတူတိ၊ ဖြစ်စေသတည်းဟု။ ယထာဓိကာရံ၊ ဆောက်တည်တိုင်းသော။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ဌပေသိ၊ ထား၏။ (ဖြစ်စေ၏လည်းဟူ၊) တေန၊ ထို့ကြောင့်။ တဒါမံတ ပတေဇေန၊ ပေ။ တာနိကမ္မာနိ အာစရိန္တိ။ တဒါမံတပတေဇေန၊ ပေ။ တာနိကမ္မာနိအာစရိံဟူသောစကားကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏၊

၄၊ အတ္ထ၊ ကား။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တဒါ၊ ထိုအကိတ္တိရသေ့ဖြစ်သောကာလ၌။ မံ၊ ငါ၏။ တပတေဇေန၊ အကြင်တန်ခိုး၏ အာနုဘော်ဖြင့်။ တိဒိဝါဘိဘူ၊ တာဝတိံသာနတ်တို့၏ အရှင်ဖြစ်သော။ သက္ကော၊ သိကြားသည်။ သန္တတ္တော၊ ပူပန်သော ကိုယ်စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဗြာဟ္မဏဝဏ္ဏံ၊ ပုဏ္ဏား၏အသွင်သဏ္ဌာန်ကို။ ဓာရေန္တော၊ ဆောင်လျက်။ ဘိက္ခာယ၊ ထမင်းတောင်းအံ့သောငှာ။ မံ၊ ငါသို့။ ဥပါဂမိ၊ ကပ်လာ၏၊

၁၈၉) ၅၊ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ မမ၊ ငါ၏။ ဒွါရေ၊ ကျောင်းသင်္ခမ်းတံခါး၌။ ဌိတံ၊ ရပ်လာသည်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဝနာ၊ တောအရပ်မှ။ အာဘတံ၊ ဆောင်ခဲ့အပ်သော။ အတေလဉ္စ၊ ဆီမခတ်သော။ အလောဏကဉ္စ၊ ဆားလည်းမခတ်သော။ ပဏ္ဏံ၊ ကန်ပြင်းရွက်ပြုတ်ကို။ သကဋာဟေန၊ အိုးနှင့်တကွ။ အာကိရိံ၊ လောင်းလိုက်၏၊

၆၊ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ တဿ၊ ထိုပုဏ္ဏားအား။ တံပဏ္ဏံ၊ ထိုကန်ပြင်းရွက်ပြုတ်ကို။ ဒတွာန၊ ပေးလှူပြီး၍။ ဘာဇနံ၊ အိုးကို။ နိကုဇ္ဈိတွာန၊ မှောက်၍။ ပုန၊ တဖန်။ ဧသနံ၊ အစာရှာမှီးခြင်းကို။ ဇဟိတွာန၊ စွန့်၍။ ပဏ္ဏသာလကံ၊ သင်္ခမ်းကဲ့သို့။ ပါဝိသိံ၊ ဝင်လေ၏၊

၇၊ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ဗြာဟ္မဏဝဏ္ဏော၊ ပုဏ္ဏား၏အသွင်ဆောင်သော။ သက္ကော၊ သိကြားသည်။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ရက်နေ့၌လည်းကောင်း။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးရက်နေ့၌လည်းကောင်း။ မမန္တိကေ၊ ငါ၏အထံသို့။ ဥပဂဉ္ဆိ၊ ချဉ်းကပ်လာ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ အကမ္ပိတော၊ မတုန်လှုပ်သည်ဖြစ်၍။ အနောလဂ္ဂေါ၊ မငြိစွန်းသည်။ ဟုတွ၊ ဖြစ်၍။ ဧဝမေဝ၊ ထိုရှေ့သောနေ့အတူပင်လျှင်။ အဒါသိ၊ လှူပေ၏၊

၈၊ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တပ္ပစ္စယာ၊ ထိုကန်ပြင်းရွက်ပြုတ်ကို မစားမသောက် လှူလေသောကြောင့်။ မေ၊ ငါ၏။ သရီရသ္မိံ၊ ကိုယ်၌။ ဝိဝဏ္ဏိယံ၊ အဆင်းပျက်ခြင်းသည်။ နအတ္ထိ၊ မရှိ။ ပီတိသုခေန၊ နှစ်လိုချမ်းသာခြင်းကြောင့်။ ရတိယာ၊ မွေ့လျော်သဖြင့်။ တံဒိဝံ၊ ထိုသုံးရက်နေ့ကို။ ဝီတိနာမေမိ၊ လွန်စေ၏၊

၉၊ မာသမ္ပိ၊ တစ်လည်းကောင်း။ ဒွေမာသမ္ပိ၊ နှစ်လလည်းကောင်း။ ဝရံ၊ မြတ်သော။ ဒက္ခိဏေယျံ၊ အလှူခံပုဂ္ဂိုလ်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ စေလဘေ၊ လဘေယျံ၊ အကယ်၍ ရပေအံ့။ အကမ္ပိတော၊ မတုန်မလှုပ်သည်ဖြစ်၍။ အနောလီနော၊ မတွန့်တိုသည်ဖြစ်၍။ ဥတ္တမံ၊ မြတ်သော။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒဒေယျံ၊ လှူအံ့၊

၁၉၀) ၁၀၊ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ တဿ၊ ထိုပုဏ္ဏားအား။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒဒမာနော၊ လှူသည်ရှိသော်။ ယသဉ္စ၊ အခြံအရံကိုလည်းကောင်း။ လာဘဉ္စ၊ လာဘ်သပ်ပကာကိုလည်းကောင်း။ နပတ္ထယိံ၊ မတောင့်တ။ သဗ္ဗညုတံ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်ကို။ ပတ္ထယမာနော၊ တောင့်တလျက်။ တာနိကမ္မာနိ၊ ထိုကောင်းမှုတို့ကို။ အစရိံ၊ ကျင့်၏၊

တတ္ထတာသုဂါထာသု၊ ထိုဂါထာတို့၌။ တဒါတိ၊ တဒါဟူသည်ကား။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ အကိတ္တိနာမကော၊ အကိတ္တိအမည်ရှိသော။ တာပသော၊ ရသေ့သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ တသ္မိံဒီပေ၊ ထိုကျွန်း၌။ ကာရာရညေ၊ ကန်ပြင်းတော၌။ ဝိဟရာမိ၊ နေ၏။ မန္တိ၊ မံဟူသည်ကား။ မမ၊ ငါ၏။ တပတေဇေနာတိ၊ တပတေဇေန ဟူသည်ကား။ သီလပါရမိတာနုဘာဝေန၊ သီလပါရမီ၏ အာနုဘော်အားဖြင့်။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ ဒုစ္စရိတသံကိလေသဿ၊ ဒုစရိုက်အညစ်အကြေးကို။ တပနတော၊ ပူပန်စေတတ်သည်ဖြစ်၍။ သီလံ၊ သီလပါရမီကို။ တပေါတိ၊ တပဟူ။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ အတ္ထ၊ ကား (ဝါ) တစ်နည်းကား။ နေက္ခမ္မဝီရိယပါရ မိတုနုဘာဝေန၊ နက္ခေမ္မဝီရိယပါရမိတို့၏ အာနုဘော်အားဖြင့်။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ တာပိ၊ ထိုနေက္ခမဝိရိယပါရမီတို့ကိုလည်း။ တဏှာသံကိလေသဿစ၊ တဏှာတည်းဟူသော အညစ်အကြေးကိုလည်းကောင်း။ ကောသဇ္ဇဿစ၊ ပျင်းရိခြင်းကိုလည်းကောင်း။ တပနတော၊ ပူပန်စေတတ်သည်ဖြစ်၍။ တပေါတိ၊ တပဟူ၍။ ဝုစ္စန္တိ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏။ ဗောဓိသတ္တဿ၊ ဘုရားလောင်း၏။ တာ၊ ထိုအကျင့်သည်။ ဣမသ္မိံအတ္တဘာဝေ၊ ဤအလုံးစုံသောကိုယ်တော်၏အဖြစ်၌။ ဥက္ကံသဂတာ၊ မြတ်သောအဖြစ်သို့ ရောက်တော်မူ၏။ ခန္တီသံဝရဿစာပိဟူသော အထက်စကား

၁၉၁) ခန္တီသံဝရဿာစာပိ၊ ခန္တီသံဝရတရား၏လည်း။ ပရမုက္ကံသဂမနတော၊ အလွန်မြတ်ခြင်းသို့ ရောက်သောကြောင့်။ ခန္တိပါရမိတာနုဘာဝေန၊ ခန္တီပါရမီတော်၏ အာနုဘော်အားဖြင့်။ ဣတိပိ၊ ဤသို့လည်း။ ဝတ္ထုံ၊ ဆိုခြင်းငှာ။ ဝဋ္ဋတေဝ၊ သင့်သည်သာတည်း။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ ခန္တိပရမံတပေါတိ၊ ခန္တီပရမံတပေါဟူ၍။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏။ သန္တတ္တောတိ၊ ဟူသည်ကား။ ယထာဝုတ္တဂုဏာ နဘာဝဇနိတေန၊ ဆိုအပ်ပြီးသော ဂုဏ်ကျေးဇူးအာနုဘော်သည်ဖြစ်စေအပ်သော။ ဓမ္မတာသိဒ္ဓေန၊ သဘောဖြင့်ပြီးသော။ ဥဏှကာရေန၊ ပူသောအခြင်းအရာသည်။ ပဏ္ဍုကမ္ပလသီလာသနဿ၊ ပဏ္ဍုကမ္ပလာ ကျောက်ဖျာကို။ သန္တာပိတော၊ ပူစေအပ်သည်ဖြစ်၏။ တိဒိဝါဘိဘူတိ၊ သည်ကား။ ဒေဝလောကာဓိပတိ၊ နှစ်ထပ်သောနတ်ပြည်ကို အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားသည်။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ ပဏ္ဏသာလာယ၊ ကျောင်းသင်္ခမ်း၏။ သမိပေ၊ အနီး၌။ ဂဟိတံ၊ ယူအပ်သော။ ကာရပဏ္ဏံ၊ ကန်ပြင်းရွက်ကို။ ပဏ္ဏသာလာယ၊ ကျောင်းသင်္ခမ်း၏။ အရည မဇ္ဈဂတတ္တာ၊ တော၏အလယ်၌ တည်သည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ ပဝနာ ဘတန္တိ၊ ပဝနာဘတံဟူ၍။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်အပ်၏၊

အတေလဉ္စအလောကိဏန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ ဒေယျဓမ္မဿ၊ လှူအပ်သော ကန်ပြင်းရွက်ဝတ္ထု၏။ အနူဠာရဘာဝေဝိ၊ မမွန်မြတ်သော်လည်း။ အဇ္ဈာသယသမ္ပတ္တိယာ၊ သူတစ်ပါး၏အလိုကို ပြည့်စုံစေသဖြင့်။ ဒါနဓမ္မဿ၊ လှူဖွယ်ဝတ္ထု၏။ မဟာဇုတီကဘာဝံ၊ ကြီးမြတ်သော တန်ခိုးရှိသည်၏အဖြစ်ကို။ ဒဿေတုံ၊ ပြအံ့သောငှာ။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏၊

၁၉၂) မမဒွါရေတိ၊ ဟူသည်ကား။ မယှံ၊ ငါ၏။ ပဏ္ဏသာလာယ၊ ကျောင်းသင်္ခမ်း၏။ ဒွါရေ၊ တံခါးဝ၌။ သကဋာဟေန အာကိရိန္တိဣမိနာ၊ သကဋာဟေနအာကိရိံဟူသော ဤပုဒ်ဖြင့်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အတ္ထာယ၊ အလို့ငှာ။ ကိဉ္စိပိ၊ စိုးစဉ်းမျှကိုလည်း။ အသသေတွာ၊ မကြွင်းစေမူ၍။ ဒိန္နဘာဝံ၊ လှူသည်၏အဖြစ်ကို။ ဒဿေတိ၊ ပြ၏၊

ပုနေသနံဇဟိတွာ နာတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဧကဒိဝသံ၊ တစ်နေ့သ၌။ ဒွိက္ခတ္တုံ၊ နှစ်ကြိမ်။ ဃာသေသနံ၊ အစာရှာမှီးခြင်းသည်။ နသလ္လေခံ၊ ခေါင်းပါးသည်မမည်။ ဣတိ၊ သို့။ စိန္တေတွာ၊ ကြံ၍။ ဒါနပီတိ၊ အလှူကို နှစ်သက်သဖြင့်။ တိတ္တောဝိယ၊ အချင်းချင်း ခင်မင်ခြင်းကဲ့သို့။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ တသ္မိံဒိဝသေ၊ ထိုနေ့၌။ ပုန၊ တဖန်။ အာဟာ ပရိယေဋ္ဌိံ၊ အစာရှာမှီးခြင်းကို။ အကတွာ၊ မပြုမူ၍၊

အကမ္ပိတောတံဟူသည်ကား။ သုဒူရဝိက္ခမ္ဘိတတ္တာ၊ အလွန်ဝေးစွာ ခွာအပ်သည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ မစ္ဆရိယေန၊ မစ္ဆရိယသည်။ အစလိတော၊ မတုံလှုပ်နှိုင်။ ဒါနဇ္ဈာသယတော၊ ပေးပြုလိုသော အလို၏အဖြစ်ကြောင့်။ စလနမတ္တမ္ပိ၊ တုံလှုပ်ခြင်းမျှကိုလည်း။ အကာရိတော၊ မပြုအပ်။ အနောလဂ္ဂေါတိ၊ ဟူသည်ကား။ လောဘဝသေန၊ လောဘ၏အစွမ်းဖြင့်။ ဤသကမ္ပိ၊ စဉ်းငယ်မျှလည်း။ အလဂ္ဂေါ၊ မငြိစွန်း။ တတိယမ္ပိပဒေ၊ တတိယမ္ပိ ဟူသောပုဒ်၌။ ပိသဒ္ဒေန၊ ပိသဒ္ဒါဖြင့်။ ဒုတိယမ္ပိတိ ဣမံပဒံ၊ ဒုတိယမ္ပိဟူသော ဤအပုဒ်ကို။ သမ္ပိဏ္ဍေတိ၊ ပေါင်းတော်မူ၏။ ဧဝမေဝမ+

၁၉၃) ဒါသဟန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ ပဌမံယထာ၊ ရှေးဦးစွာနေ့ကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ထို့အတူ။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ရက်မြောက်သောနေ့၌လည်းကောင်း။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးရက်မြောက်သော နေ့၌လည်းကောင်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ အဒါသိံ၊ လှူလေ၏၊

နမေတပ္ပစ္စယာတိပဒေန၊ နမေတပ္ပစ္စယာဟူသောပုဒ်ဖြင့်။ ဂါထာယံ၊ ဂါထာ၌။ ဝုတ္တမေဝ၊ ဆိုအပ်ပြီးသည်သာဖြစ်သော။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ ပါကဋံ၊ ထင်ရှားသည်ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ တတ္ထဝစနေ၊ ထိုစကား၌။ တပ္ပစ္စယာတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဒါနပစ္စယာ၊ လှူခြင်းအကြောင်းကြောင့်။ တီသုဒိဝသေသု၊ သုံးရက်တို့၌။ ဆိန္နာဟာရတာယ၊ ပြတ်သော အာဟာရရှိသည်အဖြစ်ဖြင့်။ သရီရသ္မိံ၊ ကိုယ်၌။ ယေန၊ အကြင်အစာ မစားရသောကြောင့်။ ဝေဝဏ္ဏယေန၊ အဆင်းမလှ ဖောက်ပြန်သဖြင့်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ မေ၊ ငါ၏။ သရီရသ္မိံ၊ ကိုယ်၌။ တမ္ပိဝိဝဏ္ဏိယံ၊ ထိုသို့သော အဆင်းမလျှခြင်းသည်။ ဒါနပစ္စယာယေဝ၊ အလှူဟူသောအကြောင်းကြောင့်လျှင်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဒါနဝိသယေန၊ အလှူလျှင် အာရုံရှိသော။ ရတိယာ၊ မွေ့လျော်ခြင်းဖြင့်။ ဝိတိနာမေမိ တံဒါဝန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ သကလံ၊ အလုံးစုံသော။ တိမတ္တံ၊ သုံးရက်အတိုင်းအရှည်ရှိသော။ တံဒိဝသံ၊ ထိုနေ့ကို။ ဝိနာမေသိ၊ လွန်စေ၏။ ကေဝလဉ္စ၊ အလုံးစုံဖြစ်ကုန်သော။ တီဏိဧဝဒိသာနိ၊ သုံးရက်တို့သာလျှင်။ န၊ မဟုတ်ကုန်လေသေး။ အထခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ မာသဒွိ မာသမတ္တမ္ပိကာလံ၊ တစ်လနှစ်တိုင်တိုင်လည်း။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူလျှင်။ ဒါတုံ၊ လှူခြင်းငှာ။ ပဟောတိ၊ စွမ်းနိုင်တတ်နိုင်သည်သာတည်း။ ဣတိ၊ သို့။ ဒဿေတုံ၊ ငှာ။ ယဒိမာသမ္ပိတိအာဒိ၊ ယဒိမာသမ္ပိ အစရှိသော အထက်ဂါထာကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏။ အနောလီနောတိ၊ ဟူသည်ကား။ အလီနစိတ္တော၊ မတွန့်တိုသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍၊

၁၉၄) ဒါနေ၊ အလှူ၌။ အသကုၤ စိတစိတ္တော၊ မတွန့်တိုသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း၊

တဿာတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဗြာဟ္မဏရူပေန၊ ပုဏ္ဏားအသွင်ဖြင့်။ အာဂတဿ၊ လာသော။ သက္ကဿ၊ သိကြား၏။ ယသန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ ကိတ္တိံဝါ၊ ကျော်စောခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ယသမ္ပတ္တိံဝါ၊ အခြံအရံ၏ ပြည့်စုံခြင်းကိုလည်းကောင်း။ လာဘဉ္စာတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဒေဝမနုဿေသု၊ နတ်လူတို့တွင်။ စက္ကဝတ္တိအာဒိဘာဝေန၊ စကြာဝတေးမင်း အစရှိသည်၏အဖြစ်ဖြင့်။ လဒ္ဓဗ္ဗံ၊ ရအပ်သော။ လာဘံဝါ၊ လာဘ်ကိုလည်းကောင်း။ နပတ္ထယိံ၊ ငါမတောင့်တ။ အထခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ သမ္မာသမ္ဗောဓိံ၊ သစ္စာလေးပါးတရားတို့ကို မိမိအလိုလိုသိသော။ သဗ္ဗညုတဉာဏံ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်၏အဖြစ်ကို။ ပတ္ထယာမနော အာကင်္ခမာနော၊ တောင့်တလျက်။ တီသုဒိဝသေသု၊ သုံးရက်တို့၌။ အနေကဝါရံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ဥပ္ပန္နာနိ၊ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒါနမယာနိ၊ ဒါနမယဖြစ်ကုန်သော။ တာနိပုည ကမ္မာနိဝါ၊ ထိုကောင်းမှုတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒါနဿဝါ၊ အလှူ၏လည်း။ ပရိဝါရဘူတာနိ၊ အခြံအရံဖြစ်ကုန်သော။ ကာသုစရိတာဒီနိ၊ ကာယ သုစရိုက် အစရှိကုန်သော။ တာနိပုညကမ္မာနိ၊ ထိုကုသိုလ်ကောင်းမှုတို့ကို။ အာစရိံ၊ ကျင့်လေ၏။ အကာသိံ၊ ပြုလေ၏၊

အတ္ထကား။ ဣတိဣမိနာဝစနက္ကမေန၊ ဤသို့ ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော စကား၏အစဉ်ဖြင့်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တသ္မိံအတ္တဘာဝေ၊ ထိုရှေးသောကိုယ်တော်၏အဖြစ်၌။ အတ္တနော၊ ကိုယ်တော်မြတ်၏။ ဒုက္ကရံ၊ သူတစ်ပါးပြုနိုင်ခဲလှစွာသော။ ပုညစရိတံ၊ ကျင့်အပ်သော ကုသိုလ်ဖြစ်သော။ အတ္ထမေဝ၊ အနက်ကိုသာလျှင်။ ဣဓ၊ ဤပစ္စုပ္ပန်ဘဝ၌။ ထေရ+

၁၉၅) ဿ၊ ရှင်သာရိပုတ္တရာမထေရ်အား။ ပကာသေသိ၊ ထင်ရှားပြတော်မူပေ၏။ ဇာတကဒေသနာယံပန၊ ဇာတ်ဒေသနာတော်၌ကား။ စတုတ္ထဒိဝသေ၊ လေးရက်မြောက်သောနေ့၌။ သက္ကဿ၊ သိကြားမင်း၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ချဉ်းကပ်၍။ ဗောဓိသတ္တဿ၊ ဘုရားလောင်း၏။ အဇ္ဈာသယဇာနနံ၊ အလိုကိုသိရ၍။ ဝရေန၊ ဆုဖြင့်။ ဥပနိမန္တနာ၊ ဖိတ်ခြင်းကို။ ဗောဓိသတ္တဿ၊ ဘုရားလောင်းအား။ ဝရသမ္ပဋိစ္ဆနသီသေန၊ ဝန်ခံအပ်သောသူကို အရင်းပြုသဖြင့်။ ဒေယျဓမ္မဒက္ခိဏေယျာနံ၊ အလှူဝတ္ထု အလှူခံပုဂ္ဂိုလ်တို့အား။ ဓမ္မဒေသနာ၊ တရားဒေသနာတော်ကို။ ပကာသိတာ၊ ပြအပ်၏။ ပုန၊ တဖန်။ သက္ကဿ၊ သိကြားမင်း၏။ အနာဂမနဿစ၊ မလာခြင်း၏လညး။ အာကင်္ခမာနတာစ၊ အလိုရှိသည်၏အဖြစ်ကြောင့်လျှင်။ ပကာသိတာ၊ ပြအပ်၏။ ဧတံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ အကိတ္တိံဒိသွာသမ္မန္တံ၊ လ။ ဧကံတေဒဿနေဘယံဟူ၍။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်ပြီ၊

ဂါထာသာဓကပါဌ်၏ အတ္ထကား။ ဘူတပတိ၊ နတ်တကာတို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ သမ္မန္တံ၊ ငြိမ်သက်တည်ကြည်ခြင်းရှိသော။ အကိတ္တိံ၊ အကိတ္တဘုရားလောင်းရသေ့ကို။ ဒိသွာန၊ မြင်၍။ မဟာဗြဟ္မေ၊ အိုမြတ်သော သူတော်ကောင်း။ အိုရှင်ရသေ့လည်းဟူ။ ဃမ္မနိ၊ လူမရှိ ဆင်းရဲစွာသောအရပ်၌။ ဧကော၊ တစ်ယောက်အထီးတည်း။ ကိမတ္ထိယံ၊ အဘယ်အကျိုးကို အလိုရှိသောကြောင့်။ သမ္မသိ၊ နေတော်မူသနည်း၊

ဝါသဝ၊ အိုသိကြားမင်း။ သတ္တာနံ၊ သတ္တဝါတို့အား။ ပုနဗ္ဘဝေါ နာမ၊ တဖန်ဘဝသစ်၌ ပဋိသန္ဓေနေရခြင်းသည်။ ဒုက္ခော၊ ဆင်းရဲ၏။ သရီရဿစ၊ ကိုယ်၏လည်း။ ဘေဒနံ၊ ပျက်စီးခြင်းသည်။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲ၏။ သမ္မောဟမရဏံ၊ တွေဝေ၍ သေရခြင်းသည်။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲ၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဧကော၊ တစ်ယောက်အထီးတည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ သမ္မသိ၊ တောင့်တနေ၏၊

ကဿပ၊ ကဿပအမျိုးဖြစ်သော ရှင်ရသ့။ တေတယာ၊ ရှင်

၁၉၆) ရသေ့သည်။ သုလပိတေ၊ ကောင်းစွာပြောဟောအပ်သော။ ပတိရူပေ၊ သင့်တင့်လျှောက်ပတ်သော။ သုဘာသိတေ၊ ကောင်းစွာဆိုအပ်သော။ ဧတသ္မိံ၊ ထိုစကားကြောင့်။ တေ၊ ရှင်ရသေ့၏။ မနသိ၊ စိတ်၌။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော။ ယံ၊ အကြင်အလိုကို။ ဣစ္ဆသိ၊ အလိုတော်ရှိအံ့။ တံဝရံ၊ ထိုဆုကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တေ၊ ရှင်ရသေ့အား။ ဒမ္မိ၊ ပေးပါအံ့။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တေ၊ သော်၊

သဗ္ဗဘူတာနံ၊ ခပ်သိမ်းသောနတ်တို့ကို။ ဣဿရ၊ အစိုးရသော။ သက္က၊ သိကြာမင်း။ တွံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ ဝရံ၊ ဆုကို။ စေအဒေါ၊ အကယ်၍ပေးလိုသည်ဖြစ်အံ့။ နရာ၊ လူအပေါင်းတို့သည်။ ယေန၊ အကြင်လောဘဖြင့်။ ပုတ္တေစ၊ သားသမီးတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒါရေစ၊ မယားတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဓနဓညဉ္စ၊ ဥစ္စာစပါးကိုလည်းကောင်း။ ပိယာနိစ၊ ချစ်အပ်အလိုရှိအပ်သော ဥစ္စာတို့ကို။ လဒ္ဓါ၊ ရကုန်သည်ရှိသော်။ နတပ္ပန္တိ၊ မပူပန်ကုန်။ သောလောဘော၊ ထိုလောဘသည်။ မယိ၊ ငါ၌။ နဝသေ၊ မတည်စေသတည်း။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တေ၊ သော်၊

ကဿပ၊ ကဿပအမျိုးဖြစ်သော ရှင်ရသေ့။ တေတယာ၊ ရှင်ရသေ့သည်။ သုလပိတေ၊ ကောင်းစွာပြောအပ်သော။ ပတိရူပေ၊ သင့်တင့်လျှောက်ပတ်သော။ သုဘာတိတေ၊ ကောင်းစွာဆိုအပ်သော။ ဧတသ္မိ၊ ထိုစကားကြောင့်။ တေ၊ ရှင်ရသေ့၏။ မနသိ၊ စိတ်၌။ ယံ၊ အကြင်အလိုကို။ ဣစ္ဆသိ၊ အလိုရှိအံ့။ တံဝရံ၊ ထိုလိုအပ်သောဆုကို။ တံ၊ ရှင်ရသေ့အား။ အဟံ၊ အကျွနု်ပ်သည်။ ဒိမ္မိ၊ ပေးပါအံ့။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုသည်ရှိသော်၊

သဗ္ဗဘူတာနံ၊ ခပ်သိမ်းသောနတ်တို့ကို။ ဣဿရ၊ အစိုးရသော။ သက္က၊ သိကြားမင်း။ တွံ၊ သင်သည်။ မေ၊ အား။ ခေတ္တဉ္စ၊ လယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဝတ္ထုံစ၊ ယာကိုလည်းကောင်း။ ဟိရညဉ္စ၊ ရွှေငွေကိုလည်းကောင်း။ ဂဝဿံဒါသပေါရိသံ၊ နွား မြင်း ကျွန်မိန်းမ ကျွန်ယောကျ်ားကိုလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ သို့။ ဝရံ၊ ဆုကို။ စေအဒေါ၊ အကယ်၍ပေးအံ့။ ယေနဇာတေန၊ အကြင်ဖြစ်တိုင်းသောဘဝဖြင့်။ တေ၊ ထိုဥစ္စာတို့သည်၊

၁၉၇) ဇိယန္တိ၊ အိုတတ်ကုန်၏။ သောဒါသော၊ ထိုအပြစ်သည်။ မယိ၊ ငါ၌။ နဝသေ၊ မတည်မရောက်စေသတည်း။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တေ၊ သော်၊

ကဿပ၊ ကဿပအမျိုးဖြစ်သော ရှင်ရသေ့။ တေတယာ၊ ရှင်ရသေ့သည်။ သုလပိတေ၊ ကောင်းစွာပြောအပ်သော။ ပတိရူပေ၊ သင့်တင့်လျှောက်ပတ်သော။ သုဘာသိတေ၊ ကောင်းစွာပြောဆိုသော။ ဧတသ္မိံ၊ ထိုစကားကြောင့်။ တွံ၊ ရှင်ရသေ့သည်။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော။ ယံ၊ အကြင်အလိုကို။ မနသိ၊ စိတ်၌။ ဣစ္ဆသိ၊ အလိုရှိအံ့။ တေ၊ ရှင်ရသေ့အား။ တံဝရံ၊ ထိုဆုကို။ အဟံ၊ အကျွနု်ပ်သည်။ ဒမ္မိ၊ ပေးပါးအံ့။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုသည်ရှိသော်၊

သဗ္ဗဘူတာနံ၊ ခပ်သိမ်းသော နတ်တို့ကို။ ဣဿရ၊ အစိုးရသော။ သက္က၊ သိကြားမင်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ဝရံ၊ ဆုကို။ မေ၊ ငါ့အား။ စေအဒေါ၊ အကယ်၍ပေးလိုအံ့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဗာလံ၊ သူမိုက်ကို။ နပဿေ၊ မမြင်လိုပါ။ နသုဏေ၊ မကြားလိုပါ။ ဗာလေန၊ သူမိုက်နှင့်။ နသံဝသေ၊ အတူမနေရလိုပါ။ ဗာလေန၊ သူမိုက်နှင့်။ အာလာပသလ္လာပံ၊ စကားတုန့်ဖယ် လီဆယ်ပြောဟောခြင်းကို။ နကရေ၊ မပြုရလိုပါ။ နရောစယေ၊ သူမိုက်ကို မနှစ်သက်ပါ။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တေ၊ သော်၊

ကဿပ၊ ကဿပအမျိုးဖြစ်သော ရှင်ရသေ့။ တေ၊ ထိုရှင်ရသေ့အား။ ကိံနု၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဗာလော၊ သူမိုက်သည်။ အကရံ၊ ပြုလေသနည်း။ ကာရဏံ၊ အကြောင်းကို။ ဝဒ၊ ပြောဆိုပါဦးလော။ ကဿပ၊ ကဿပအမျိုးဖြစ်သော ရှင်ရသေ့။ ကေန၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်။ ဗာလဿ၊ သူမိုက်ကို။ ဒဿနံ၊ မြင်ရခြင်းကို။ နာဘိကင်္ခသိ၊ အလိုမရှိလေသနည်း။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တေ၊ သော်၊

သက္က၊ သိကြားမင်း။ ဒုမ္မေဓော၊ ပညာမရှိသော သူမိုက်သည်။ အနယံ၊ အကျိုးမရှိပျက်စီးသောနည်းကို။ နယတိ၊ ဆောင်တတ်၏။ အဓုရာယံ၊ အကျိုးမရှိသောတရား၌။ နိယုဉ္ဇတိ၊ ယှဉ်တတ်၏။ ဒုန္နယော၊ ပညာမရှိသောသူသည်။ သေယျသော၊ အိပ်ပျော်လေသည်။ ပျင်းရိသောသဘောရှိလည်းဟူ။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝုတ္တော၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ ပကုပ္ပတိ၊ အမျက်ထွက်တတ်၏။ သော၊ ထိုသူမိုက်

၁၉၈) သည်။ ဝိနံ၊ အဆုံးအမကို။ နဇာနာတိ၊ မသိတတ်။ တဿ၊ ထိုသူမိုက်ကို။ အဒဿနံ၊ မမြင်ရခြင်းသည်။ သာဓု၊ ကောင်းစွာ၏။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုသည်ရှိသော်၊

ကဿပ၊ ကဿပအမျိုးဖြစ်သော။ တာပသ၊ ရှင်ရသေ့။ တေ တယာ၊ ရှင်ရသေ့သည်။ သုလပိတေ၊ ကောင်းစွာပြောဟောအပ်သော။ ပတိရူပေ၊ သင့်တင့်လျှောက်ပတ်သော။ သုဘာသိတေ၊ ကောင်းစွာဆိုသော။ ဧတသ္မိံ၊ ထိုစကားကြောင့်။ တွံ၊ ရှင်ရသေ့ည်။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော။ ယံ၊ အကြင်အလိုကို။ ဣစ္ဆသိ၊ အလိုရှိ၏။ တံ၊ ထိုလိုအပ်သော။ ဝရံ၊ ဆုကို။ တေ၊ ရှင်ရသေ့အား။ အဟံ၊ ကျွနု်ပ်သည်။ ဒမ္မိ၊ ပေးအပ်အံ့။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုသည်ရှိသော်။ သဗ္ဗဘူတာနံ၊ ခပ်သိမ်းသောနတ်တို့ကို။ ဣဿရ၊ အစိုးရသော။ သက္က၊ သိကြားမင်း။ တွံ၊ သိကြားမင်းသည်။ မေ၊ ငါ့အား။ ဝရံ၊ ဆုကို။ စေအဒေါ၊ အကယ်၍ပေးအံ့။ ဓီရံ၊ ပညာရှိကို။ ပဿေ၊ မြင်လို၏။ ဓီရံ၊ ပညာရှိကို။ သုဏေ၊ ကြားလိုပါ၏။ ဓီရေန၊ ပညာရှိနှင့်။ သဟ၊ တကွ။ သံဝသေ၊ အတူနေချင်ပါ၏။ ဓိရေန၊ ပညာရှိနှင့် အာလာပသလ္လာပံ စကားတိုင်ပင် လီဆယ်ပြောဟောခြင်းဖြစ်သော။ တံ၊ ထိုအမှုကို။ ကရေ၊ ပြုချင်ပါ၏။ တဉ္စ၊ ထိုပညာရှိတို့၏ စကားကိုလည်း။ ရောစယေ၊ ကြိုက်နှစ်သက်ပါ၏။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တေ၊ သော်၊

ကဿပ၊ ကဿပအမျိုးဖြစ်သော။ တာပသ၊ ရှင်ရသေ့။ တေ၊ ရှင်ရသေ့အား။ ဓီရော၊ ပညာရှိသည်။ ကိံနု၊ အဘယ်အမှုကိုလျှင်။ အကရံ၊ ပြုဖူးလေသနည်း။ ကာရဏံ၊ အကြောင်းကို။ ဝဒ၊ ပြောဆိုပါဦးလော။ ကဿပ၊ ပဿပအမျိုးဖြစ်သော ရှင်ရသေ့။ ကေန၊ အဘယ့်ကြောင့်။ ဓီရဿ၊ ပညာရှိအား။ ဒဿနံ၊ ဖူးမြင်ခြင်းကို။ အဘိကင်္ခသိ၊ အလိုရှိအံ့နည်း။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တေ၊ သော်၊

သက္က၊ သိကြားမင်း။ မေဓာဝီ၊ ပညာရှိသည်။ နယံ၊ ကောင်းသောနည်းနာနယကို။ နယတိ၊ ဆောင်တတ်၏။ အဓုရာယံ၊ အကျိုးမရှိသော တရား၌။ နယုဇ္ဇတိ၊ မယှဉ်တတ်။ သေယျသော၊ မြတ်သောအားဖြင့်၊

၁၉၉) သုနယေ၊ ကောင်းသောနည်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝုတ္တော၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ နကုပ္ပတိ၊ အမျက်မထွက်တတ်။ သော၊ ထိုပညာရှိသည်။ ဝိနယံ၊ အဆုံးအမကို။ ပဇာနာတိ၊ သိတတ်၏။ တေန၊ ထိုသူတော်ကောင်းနှင့်။ သမာဂမော၊ ပေါင်းဖော်ရခြင်းသည်။ သာဓု၊ ကောင်း၏။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုသည်ရှိသော်၊

ကဿပ၊ ကဿပအမျိုးဖြစ်သော အရှင်ရသေ့။ တေတယာ၊ ရင်ရသေ့သည်။ သုလပိတေ၊ ကောင်းစွာပြောအပ်သော။ ပတိရူပေ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော။ သုဘာသိတေ၊ ကောင်းစွာဆိုအပ်သော။ ဧတသ္မိံ၊ ထိုစကားကြောင့်။ တွံ၊ ရှင်ရသေ့သည်။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော။ ယံ၊ အကြင်အလိုကို။ မနသိ၊ နှလုံး၌။ ဣစ္ဆသိ၊ အလိုတော်ရှိအံ့။ တေ၊ ရှင်ရသေ့အား။ တံ၊ ထိုလိုအပ်သော။ ဝရံ၊ ဆုကို။ အဟံ၊ အကျွနု်ပ်သည်။ ဒမ္မိ၊ ပေးအံ့။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်၊

သဗ္ဗဘူတာနံ၊ ခပ်သိမ်းသော နတ်တို့ကို။ ဣဿရ၊ အစိုးရသော။ သက္က၊ သိကြားမင်း။ တွံ၊ သင်သိကြားသည်။ မေ၊ ငါ့အား။ ဝရံ၊ လိုအပ်သောဆုကို။ စေအဒေါ၊ အကယ်၍ပေးအံ့။ တတောရတျာ၊ ထိုလာလတ္တံ့သော ညဉ့်၏။ ဝိဝသာနေ၊ လင်းပြီးသော်။ သုရိယုဂ္ဂမနံ၊ နေအာရုဏ်သည်။ ပတိ၊ ရှေးရှုတက်လတ်ပြီးသော်။ ဒိဗ္ဗာ၊ နတ်၌ဖြစ်ကုန်သော။ ဘက္ခာ၊ အစာအဟာရတို့သည်။ ပါတုဘဝေယျုံ၊ ထင်ရှားဖြစ်စေကုန်သတည်း။ သီဠဝန္တာ၊ သီဠရှိကုန်သော။ ယာစကာစ၊ အလှူခံယာစကာပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်လည်း။ ပါတုဘဝေယျုံ၊ ထင်ရှားစွာဖြစ်စေကုန်သတည်း၊

ဒဒတော၊ အလှူပေးတတ်သော။ မေ၊ ငါ့အား။ ဒေယျဓမ္မာ၊ လှူဖွယ်ဝတ္ထုတို့သည်။ နခိယေထ၊ မကုန်စေသတည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ သက္က၊ သိကြားမင်း။ ဒတွာ၊ ပေးလှူပြီး၍။ နာနုတပေယျံ၊ တဖန်မတောင့်တပါလို။ ဒဒံ၊ ပေးလှူဆဲကာလ၌။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ပသာဒေယျံ၊ ကြည်ညိုချင်ပါ၏။ ဧတံဝရံ၊ ဤသို့သောဆုကို။ ဝရေ၊ တောင်းပါ၏။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုသည်ရှိသော်၊

ကဿပ၊ ကဿပအမျိုးဖြစ်သော ရှင်ရသေ့။ တေတယာ၊ ရှင်

၁၁၀၀) ရသေ့သည်။ သုလပိတေ၊ ကောင်းစွာပြောပေသော်။ ပတိရူမေ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော။ သုဘာသိတေ၊ ကောင်းစွာဆိုအပ်သော။ တသ္မိံ၊ ထိုစကားကြောင့်။ တွံ၊ ရှင်ရသေ့သည်။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော။ ယံ၊ အကြင်အလိုကို။ မနသိ၊ စိတ်၌။ ဣစ္ဆသိ၊ အလိုရှိအံ့။ တေ၊ ရှင်ရသေ့အား။ ဝရံ၊ လိုအပ်သောဆုကို။ အဟံ၊ ကျွနု်ပ်သည်။ ဒမ္မိ၊ ပေးအံ့။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုသည်ရှိသော်၊

သဗ္ဗဘူတာနံ၊ ခပ်သိမ်းသော နတ်တို့ကို။ ဣဿရ၊ အစိုးရသော။ သက္က၊ သိကြားမင်း။ တွံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ ဝရံ၊ လိုအပ်သော ဆုကို။ စေအဒေါ၊ အကယ်၍ပေးအံ့။ ပုန၊ တဖန်။ တွံ၊ သိကြားသည်။ မံ၊ ကျွနု်ပ်ထံသို့။ နဥပေယျာသိ၊ မချဉ်းမကပ် ဖယ်နေစေခြင်၏။ ဧတံဝရံ၊ ထိုဆုကို။ ဝရေ၊ တောင့်တ၏။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုသည်ရှိသော်၊

ကဿပ၊ ကဿပအမျိုးဖြစ်သော။ တာပသ၊ ရှင်ရသေ့။ ဝတ၊ စင်စစ်။ တေ၊ ရှင်ရသေ့၏။ ဗဟူဟိ၊ များစွာကုန်သော။ စရိယာတိ၊ အကြင်သီတင်းတို့ကြောင့်။ နာရာစ၊ ယောကျ်ားတို့သည်လည်းကောင်း။ အထ၊ ထိုမှတစ်ပါး။ နာရိယောစ၊ မိန်းမတို့သည်လည်းကောင်း။ ဒဿနံ၊ ဖူးမြင်ခြင်းကို။ အဘိကင်္ခန္တိ၊ အလိုရှိကြကုန်ပါ၏။ ကိံနု၊ အဘယ်ကြောင့်။ တေ၊ ရှင်ရသေ့အား။ ဒဿနေ၊ ဖူးမြင်ခြင်း၌။ ဘယံ၊ ကြောက်လေသနည်း။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုသည်ရှိသော်။ သက္က၊ အိုသိကြားမင်း။ သဗ္ဗကာမသမိဒ္ဓိနံ၊ ခပ်သိမ်းသောအလိုနှင့်ပြည့်စုံထသော။ တာဒိသံ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ ဒေဝဝဏ္ဏံ၊ နတ်၏အဆင်းသဏ္ဍာန်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်ရ၍။ တပေါ၊ အကျင့်တရားသည်။ မေ၊ ငါ့အား။ ပမဇ္ဇေယျ၊ မေ့လျော့ရာ၏။ ဧတံ၊ ဤသို့သောအကျင့်တရားကို မေ့လျော့ခြင်းသည်။ တေ၊ သင့်အား။ ဒဿနေန၊ မြင်ခြင်းကြောင့်။ ဘယံ၊ ဘေးဖြစ်၏။ ဣတိ၊ သို့။ ဧတံ၊ ကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်အပ်၏၊

အထ၊ ထိုအခါ၌။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ ဘန္တေ၊ ရှင်ရသေ့။ သာဓု၊ ကောင်းလှပါ၏။ ဣတော၊ ဤနေ့မှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ တေ၊ ရှင်ရသေ့၏။ သန္တိကံ၊ အထံသို့။ နအာဂမိဿာမိ၊ မလာလတ္တံ့။ ဣတိ၊ သို့၊

၁၁၀၁) ဝတွာ၊ ဆို၍။ တံ၊ ထိုအကိတ္တိရသေ့ကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖွယ်သွားလေ၏။ မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ တတ္ထေဝ၊ ထိုတောအရပ်၌ပင်လျှင်။ ဝသန္တော၊ နေလျက်။ အာယုပရိယောသာနေ၊ အသက်၏အဆုံး၌။ ဗြဟ္မလောကေ၊ ဗြဟ္မပြည်၌။ နိဗ္ဗတ္တိ၊ ဖြစ်လေ၏။ တဒါ၊ ထိုအကိတ္တိဖြစ်သောဘဝ၌။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ အနုရုဒ္ဓတ္ထေရော၊ အနုရုဒ္ဓါမထေရ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်လာ၏။ အကိတ္တိပဏ္ဍိတော၊ အကိတ္တိပညာရှိသည်။ လောကနာထော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏၊

ထိုပါဌ်၏အတ္ထကား။ တဿ၊ ထိုဘုရားလောင်း အကိတ္တိရသေ့၏။ မဟာဘိနိက္ခမနသဒိသံ၊ မြတ်သောတောထွက်ခြင်းဟူသော တောထွက်ခြင်းကို။ နိက္ခန္တတ္တာ၊ ထွက်လေသည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ နေက္ခမ္မပါရမီ၊ နေက္ခမ္မပါရမီကို။ လဗ္ဘတိ၊ ရအပ်၏။ သုဝိသုဒ္ဓသီလာစာရတာယ၊ ကောင်းမွန်စင်ကြယ်သန့်ရှင်းသော သီလရှိသည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ သီလပါရမီ၊ သီလပါရမီကို။ လဗ္ဘတိ၊ ရအပ်၏။ ကာမဝိတက္ကာဒီနံ၊ ကာမဝိတက်အစရှိသည်တို့၏။ သုဋ္ဌု၊ ကောင်းစွာ။ ဝိက္ခမ္ဘိတတ္တာ၊ ခွာသည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ ဝီရိယပါရမီ၊ ဝီရိယပါရမီကို။ လဗ္ဘတိ၊ ရအပ်၏။ ခန္တီသံဝရဿ၊ ခန္တီသံဝရ၏။ ပရမုက္ကံသဂမနတော၊ အလွန်မြတ်သောကြောင့်။ ခန္တီပါရမီ၊ ခန္တီပါရမီကို။ လဗ္ဘတိ၊ ရအပ်၏။ ပဋိညာနုရူပံ၊ ဝန်ခံသည့်အားလျော်စွာ။ ပဋိပတ္တိယာ၊ ကျင့်သောကြောင့်။ သစ္စာပါရမီ၊ သစ္စာပါရမီကို။ လဗ္ဘတိ၊ ရအပ်၏။ သဗ္ဗတ္ထ၊ အခါခပ်သိမ်း၌။ အစလသမာဒါနာဓိဋ္ဌာ နေန၊ မတုန်မလှုပ် မြဲစွာဆောက်တည်သောကြောင့်။ အဓိဋ္ဌာနပါရမီ၊ အဓိဋ္ဌာန်ပါရမီကို။ လဗ္ဘတိ၊ ရအပ်၏။ သဗ္ဗသတ္တေသု၊ ခပ်သိမ်းသော သတ္တဝါတို့၌။ ဟိတဇ္ဈာသယေန၊ အစီးအပွားကို အလိုရှိသောကြောင့်။ မေတ္တာပါရမီ၊ မေတ္တာပါရမီကို။ လဗ္ဘတိ၊ ရအပ်၏။ သတ္တသင်္ခါရကတဝိပ္ပ ကာရေသု၊ သတ္တဝါတို့အား

၁၁၀၂) ကုသိုလ်တရားတို့သည် ပြုခြင်းပျက်စီးခြင်းတို့၌။ မဇ္ဈတ္တဘာ ဝပ္ပတ္တိယာ၊ လျစ်လျူခြင်းရှိသည်၏ အဖြစ်သို့ရောက်သောကြောင့်။ ဥပေက္ခာပါရမီ၊ ဥပေက္ခာပါရမီကို။ လဗ္ဘတိ၊ ရအပ်၏။ တာသံ၊ ထိုပါရမီတို့အား။ ဥပကာရာနုပကာရေဓမ္မေ၊ ကျေးဇူးရှိသောတရား ကျေးဇူးမရှိသော တရားတို့ကို။ ဇာနိတွာ၊ သိ၍။ အနုပကာရေဓမ္မေ၊ ကျေးဇူးမရှိသော တရားတို့ကို။ ပဟာယ၊ ပါယ်၍။ ဥပကာရေဓမ္မေ၊ ကျေးဇူးရှိသော တရားတို့၌။ ပဝတ္တာပန၊ ဖြစ်စေသည်၏အဖြစ်ကြောင့်ကား။ ပုရေစရာသဟဇာတာစ၊ ရှေ့သွားဖြစ်၍ အတူတကွသောဖြစ်ခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ ဥပါယကောသလ္လဘူတာ၊ အကြောင်း၌လိမ္မာသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်လည်ကောင်း။ အတိသလ္လေခဝုတ္တိသာဓနီစ၊ လွန်စွာသော ခေါင်းပါးခြင်း အသက်မွေးခြင်းကို ပြီးစေတတ်သည်ဖြစ်၍လည်း။ ပညာပါရမီ၊ ပညာပါရမီကို။ လဗ္ဘတိ၊ ရအပ်၏။ ဣတိ၊ သို့။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမာပါရမီယော၊ ဤပါရမီတို့ကိုလည်း။ လဗ္ဘန္တိ၊ ရအပ်ကုန်၏၊

အတ္ထကား။ ဒါနဇ္ဈာသယတာပန အလှူပေးခြင်း၌ အလိုဆန္ဒရှိသည် ဤအဖြစ်ကြောင့်ကား။ အတိဥဠာရဘာဝေန၊ အလွန်မြတ်သော အဖြစ်ရှိသည်ဖြစ်သော။ ဒါနမုခေန၊ ဒါနပါရမီကို အကြီးအမှူးပြုသဖြင့်။ ဒေသနာ၊ ဒေသနာတော်သည်။ ပဝတ္တာ၊ ဖြစ်၏၊

၁၁၀၃) အတ္ထကား။ တသ္မာ၊ ထိုသို့ ဒါနပါရမီကို အကြီးအမှူးပြု၍ ယူအပ်သည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ သဗ္ဗတ္ထ၊ ခပ်သိမ်းသော အကျိုးစီးပွားတို့၌။ သမကာ၊ အညီအမျှဖြစ်သော။ မဟာကရုဏာ၊ မဟာကရုဏာကိုလည်းကောင်း။ ဒွေပိ၊ နှစ်ပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ပုညဉာဏသမ္ဘရာ၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှုဉာဏ် အဆောက်အဦးကိုလည်းကောင်း။ ကာယသုစရိတာဒီနိ၊ ကာယ သုစရိုက်အစရှိကုန်သော။ တီဏိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဗောဓိသတ္တသုစရိတာနိ၊ ဘုရားလောင်းတို့၏ ကောင်းသောအကျင့်တရားတို့ကိုလည်းကောင်း။ သစ္စာဒိဋ္ဌာနာဒီနိ၊ မှန်သည်ကို မြဲစွာဆောက်တည်လေ့ရှိကုန်သော။ စတ္တာရိ၊ လေးပါးကုန်သော။ အဓိဋ္ဌာနာနိ၊ အဓိဋ္ဌာန်ခြင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဥဿာဟာဒယော၊ အားထုတ်ခြင်းအစရှိကုန်သော။ စတဿော၊ ဗုဒ္ဓဘူမိယော၊ လေးပါးသောဘုရားတို့၏ အရာတို့ကိုလည်းကောင်း။ သဒ္ဓါဒယော၊ သဒ္ဓါအစရှိကုန်သော။ ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော။ မဟာဗောဓိပရိပါစနီယာ၊ မြတ်သောသဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်ကို ရစေတတ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဗောဓိသတ္တာနံ၊ ဘုရားလောင်းတို့အား။ အလောဘဇ္ဈာသယာဒယော၊ အလောဘအဇ္ဈာသယ အစရှိကုန်သော။ ဆ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော တရားတို့ကိုလည်းကောင်း။ တိဏ္ဏောတာရေဿာမီတိအာဒယော၊ တိဏ္ဏောတာရေဿာမိ အစရှိကုန်သော။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ပဋိညာဓမ္မာ၊ ဝန်ခံခြင်းတရားတို့ကိုလည်းကောင်း။ အယံဓမ္မော၊ ဤတရားသည်။ အပိစ္ဆဿ၊ အလိုနည်းခြင်း၏။ ဓမ္မော၊ အကျင့်တရားတည်း။ န၊ မဟုတ်။ ဣတိအာဒယော၊ ဤသို့အစရှိကုန်သော။ အဋ္ဌ၊ ရှစ်ပါးကုန်သော။ မဟာပုရိသဝိတက္ကာ၊

၁၁၀၄) ယောကျ်ားမြတ်တို့၏ အကြံအစည် ဝိတက်တို့ကိုလည်းကောင်း။ နဝ၊ ကိုးပါးကုန်သော။ ယောနိသောမနသိကာ ရမူလကာ၊ ယောနိသောမနသိကာရတရားလျှင် အရင်းရှိကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒါနဇ္ဈာသယာဒယော၊ ဒါနဇ္ဈသယ အစရှိကုန်သော။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ မဟာပုရိသဇ္ဈာသယာ၊ ယောကျ်ားမြတ်တို့၏ အဇ္ဈာသယတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒါနသီလာဒယော၊ ဒါနသီလ အစရှိသည်လည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ပုညကိရိယ ဝတ္ထုနိ၊ ပုညကိရိယဝတ္ထုတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဣတိဧဝမာဒယော၊ ဤသို့ အစရှိကုန်သော။ အနေကသတအနေက သဟဿပ္ပဘေဒါ၊ အရာမကအထောင်မက များသောအပြားရှိကုန်သော။ ဗောဓိသမ္ဘာရဘူတာ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်၏ အဆောက်အဦးဖြစ်၍ ဖြစ်ကုန်သော။ မဟာဗောဓိ သတ္တဂုဏာ၊ ဘုရားလောင်းတို့၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးဖြစ်ကုန်သော။ တေဓမ္မာ၊ ထိုတရားတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ သဗ္ဗေပိ၊ အလုံးစုံသောတရားတို့ကိုလည်း။ ဣဓ၊ ဤအရာ၌။ နိဒ္ဓါရေတွာ၊ ထုတ်၍။ ဝတ္တဗ္ဗာ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏၊

အပိစ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဧတ္ထ၊ ဤအကိတ္တိဘုရားလောင်း၏ အကျင့်၌။ မဟန္တံ၊ များစွာသော။ ဘောဂက္ခန္ဓဉ္စ၊ စည်းစိမ်ဥစ္စာစုကိုလည်းကောင်း။ မဟန္တံ၊ များစွာသော။ ဉာတိပရိဝဋ္ဋဉ္စ၊ ဆွေမျိုးဉာတိအဆက်ကိုလည်းကောင်း။ ပဟာယ၊ စွန့်၍။ ဂေဟတော၊ အိမ်မှ။ မဟာဘိနိက္ခမနသဒိသံ၊ မြတ်သောတောထွက်ခြင်းနှင့်တူသော။ နိက္ခမံ၊ တောထွက်ခြင်းကို။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ ပဗ္ဗဇ္ဇိတဿ၊ ရဟန်းပြုသောဘုရားလောင်းအား။ ဝရံ၊ လွန်စွာ။ အပိစ္ဆဘာဝေန၊ အလိုနည်းသည်၏ အစွမ်းဖြင့်။ ဗဟုဇနသမ္မတဿ၊ များစွာသော လူအပေါင်းတို့သည် သမုတ်အပ်သည်။ သတော၊ ဖြစ်၍။ ကုလေသုစ၊ အမျိုးတို့၌လည်းကောင်း။ ဂဏေသုစ၊ ဂိုဏ်းအပေါင်းအဖော်တို့၌လည်းကောင်း။ အလဂ္ဂတာ၊ မငြိစွမ်းသည်၏အဖြစ်ကိုလည်းကောင်း။ အစ္စန္တမေဝ၊ စင်စစ်လျှင်။ လာဘသက္ကာရသိ လောကဇိဂုစ္ဆာ၊ လာဘ်သပ်ပကာ အကျော်အစော၌ စက်ဆုပ်သည်ကိုလည်းကောင်း။ ပရမာယ၊ မြတ်စွာထသော။ ပဝိဝေကာဘိရတိယာ၊ ဆိတ်

၁၁၀၅) ငြိမ်ရာ၌ မွေ့လျော်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ကာယဇိဝိတနိရပေက္ခော၊ ကိုယ့်အသက်ကို မငဲ့မူ၍။ ပရိစ္စာဂေါ၊ စွန့်ကြဲခြင်းကိုလည်းကောင်း။ အနာဟာရဿေဝ၊ အစာအဟာရ၌ မခင်မင်ခြင်း၏လျှင်။ သတော၊ ဖြစ်၍။ ဒိဝသတ္တယမ္ပိ၊ သုံးရက်ပတ်လုံးလည်း။ ဒါနပီတိယာ၊ အလှူ၏နှစ်သက်သဖြင့်။ ပရိတုဋ္ဌဿ၊ အဖန်တလဲလဲ နှစ်သက်သော ဘုရားလောင်း၏။ နိဗ္ဗိကာရသရီရယာပနံ၊ ဖောက်ပြန်ခြင်းမရှိ ကိုယ်ကိုမျှနိုင်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ မာသဒွိမာသမတ္တမ္ပိကာလံ၊ တစ်လ နှစ်လမျှသော ကာလပတ်လုံး။ ယာစကေ၊ ယာစကာအလှူခံသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ အာဟာရံ၊ အာဟာရကို။ တထေဝ၊ ထိုရှေ့အတူလျှင်။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ ဒါနဂတေနေဝ၊ အလှူပေးခြင်း၌ တည်သည်သာဖြစ်သော။ ပီတိသုခေန၊ ပီတိချမ်းသာဖြင့်။ သရီရံ၊ ကိုယ်ကို။ ယာပေဿာမီတိ၊ ငါမျှတ၏ဟု။ ပရိစ္စာဂေ၊ ပေးလှူစွန့်ကြဲခြင်း၌။ အနောလီနဝုတ္တိသာဓကော၊ မတွန့်တိုသော အသက်မွေးခြင်းကို ပြီးစေတတ်သော။ ဥဠာရော၊ မြတ်သော။ ဒါနဇ္ဈာသယော၊ အလှူပေးခြင်း၌။ အဇ္ဈာသယကိုလည်းကောင်း။ ဒါနံ၊ အလှူကိုပေးလှူပြီး၍။ ပုန၊ တဖန်။ အာဟာရ ပရိယေဋ္ဌိယာ၊ အစာရှာမှီးခြင်း၌။ ပရမသလ္လေခဝုတ္တိ၊ မြတ်သောအသက် မွေးခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဣတိဧဝမာဒယော၊ ဤသို့အစရှိကုန်သော။ မဟာသတ္တဿ၊ ဘုရားလောင်း၏။ ဂုဏာနုဘာဝါ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးအာနုဘော်တို့ကို။ ဝေဒိတဗ္ဗာ၊ သိအပ်ကုန်၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ ဧဝံအစ္ဆရိယာဟေတေ၊ လ။ ဓမ္မဿ၊ အနုဓမ္မတောတိ၊ ဧဝံ အစ္ဆရိယာဟေတေ။ လ။ ဓမ္မဿ၊ အနုဓမ္မတောဟူ၍။ ဧတံ၊ ဤစကားကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏၊

အတ္ထ၊ ကား။ မဟာကရုဏိကာ၊ ကြီးမြတ်သော ကရုဏာရှိကုန်သော။ ဓိရာ၊ ပညာရှိကုန်သော။ သဗ္ဗလောကေကဗန္ဓဝါ၊ ခပ်သိမ်းသော လူအပေါင်း၏ မြတ်သောအဆွေဖြစ်ကုန်သော။ မဟေသိနော၊ မြတ်သောဂုဏ်ကျေးဇူးကိုရှာကုန်သော။ ဧတေဗောဓိသတ္တာ၊ ထိုဘုရားလောင်းတို့သည်။ အစ္ဆရိယာ၊ အံ့ဖွယ်ရှိပေစွကုန်၏။ အဗ္ဘူတာစ၊ ဖြစ်ဖူးသည်

၁၁၀၆) လည်းမရှိလေကုန်။ အစိန္တေယျာနုဘာဝေါစ၊ မကြံစကောင်းသော အာနုဘော်လည်း ရှိကုန်၏။ သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ သဒ္ဓမ္မဂေါစရာ၊ သူတော်ကောင်းတရားလျှင် ကျက်စားရာအာရုံရှိကုန်၏။ သုစိသလ္လေခဝုတ္တိနော၊ စင်ကြယ်ခေါင်းပါးသော အကျင့်သီတင်းရှိကုန်၏။ မဟာဝါတသမုဒ္ဓတဝီစိမာလော၊ လေကြီးပြင်းစွာတိုက်ခတ်အပ်သည်ဖြစ်၍ တက်သော တန်ခိုးအဟုတ်ရှိသော။ မဟောဒဓိ၊ မဟာသမုဒ္ဒရာသည်။ ဝေလန္တံ၊ ကမ်းပါးကို။ အပိလင်္ဃေယျ၊ ခုန်လွှား၍ စီးလေနိုင်ရာ၏။ ဗောဓိသတ္တဓမ္မတံ၊ ဘုရားလောင်းတို့၏ အကျင့်သဘောတရားကို။ နာတိက္ကမေယျ၊ မလွန်နိုင်လေရာ။ လောကေ၊ လောက၌။ သဉ္ဇာတဝဒ္ဓါပိ၊ ကောင်းစွာဖြစ်စေခြင်း အစီးအပွားရှိကုန်သော။ ဘာဝိတဘာဝိနော၊ ပွားစေအပ်သော ဘာဝနာရှိကုန်သော။ တေ၊ ထိုဘုရားလောင်းတို့သည်။ တောယေန၊ ရေသည်။ ပဒုမံ၊ ကြာပဒုမ္မာကို။ နလိမ္ပတိယထာ၊ မလိမ်းကံသကဲ့သို့။ နလိမ္ပန္တိ၊ မလိမ်းကျံကုန်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ ယေသံ၊ အကြင်သတ္တဝါတို့၏။ အတ္တနိ၊ ကိုယ်၌။ သ္နေဟော၊ ကရုဏာတည်းဟူသော အစေးသည်။ ယထာယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ နိဟီယတိ၊ လျှော့၏။ တထာတထာ၊ ထိုထိုသောအခြင်းအရာဖြင့်။ သတ္တေသု၊ သတ္တဝါတို့၌။ ကရုဏာသ္နေဟော၊ ကရုဏာတည်းဟူသော အစေး၏ငြိတွယ်ခြင်းသည်။ ဝဍ္ဎုတေဝ၊ တိုးပွားသည်သာလျှင်တည်း။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝသေ၊ လိုချင်တတ်သော လောဘ၏အာရုံ၌။ ယထာ၊ အကြင်အချင်းဖြင့်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တထာ၊ ထိုအချင်းဖြင့်။ စိတ္တဝသာနုဂါ၊ ပြုအပ်သောစိတ်၏ အလိုသို့လိုက်သည်။ နဟောတိ၊ မဖြစ်။ ယထာ၊ အကြင်အချင်းဖြင့်။ ဝသေ၊ လောဘ၏အာရုံ၌။ ကမ္မံ၊ ပြုအပ်သောအမှုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တထာ၊ ထိုအချင်းဖြင့်။ ကမ္မဝသာနုဂါ၊ ပြုအပ်သောအမှု၏ အလိုသို့လိုက်သည်။ နဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဗောဓိပရိယေဋ္ဌိံ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်ကိုရှာကုန်လျက်။ စရန္တာ၊ ကျင့်ကုန်သော။ ပုရိသာဇာနိယာ၊ ပုရိသအာဇာနည်ဖြစ်ကုန်သော။ ဗုဓာ၊ ပညာရှိကုန်သော။ တေ၊ ထိုဘုရားလောင်းတို့သည်။ ဒေါသေဟိ၊ ဒေါသတို့ဖြင့်။ ပရေ၊ သူတစ်ပါးတို့ကို။ နာဘိဘူ+

၁၁၀၇) ယန္တိ၊ မနှိပ်စက်ကုန်။ နသမုဂ္ဃာတေန္တိဝါ၊ ဒေါသကိုလည်း မနှုတ်မခွာနိုင်သေးကုန်။ တေသု၊ ထိုသတ္တဝါတို့၌။ စိတ္တပ္ပာသာဒေါပိ၊ စိတ်ကိုကြည်လင်စေလျက်လည်း။ ဒုက္ခတော၊ ဆင်းရဲမှ။ ပရိမောစယေ၊ လွန်စေတတ်၏ (ဝါ) လွတ်စေတတ်၏။ ဓမ္မဿ၊ တရား၏။ အနုဓမ္မတော၊ အစဉ်အတိုင်း ကျင့်သောအားဖြင့်။ အနုကိရိယာ၊ လိုက်နာ၍။ ပြုခြင်း ကျင့်ခြင်းသည်။ တေသံ၊ ထိုသတ္တဝါတို့အား။ ပဂေဝ၊ အဘယ်ဆိုရာရှိအံ့နည်း။ ဒုက္ခတော၊ ဆင်းရဲမှ။ ပရိမောစယေ၊ ဧဝ၊ လွတ်စေသည်သာတည်း။ ဤသို့သမ္မာန်လေ၊

ပရမတ္ထဒီပနိယာ၊ ပရမတ္ထဒီပနီအမည်ရှိသော။ စရိယာ ပိဋကသံဝဏ္ဏနာယ၊ စရိယာပိဋကကျမ်း၏အဖွင့်၌။ အကိတ္တိပဏ္ဍိတ စရိယသံဝဏ္ဏနာ၊ အကိတ္တိပညာရှိ၏ ပါရမီအဖွင့်သည်။ နိဋ္ဌိတာ၊ ပြီးပြီး၊

၁၁၀၈) ၅ ၂၊ သင်္ခဗြာဟ္မဏစရိယာ ဝဏ္ဏာနာ ၅

၁၁၊ ၁၂၊ ဒုတိယသ္မိံ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်သော ပါရမီအဖွင့်၌လည်း။ ပုနာပရန္တိပဒဿ၊ ပုနာပရံဟူသောပုဒ်၏။ အတ္ထော၊ အနက်ကို။ ဧဝံ၊ သို့။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ပုန၊ တဖန်။ ပရံ၊ တစ်ပါးသော။ ကေဝလံ၊ စင်စစ်။ ဣဒံအကိတ္တိစရိယမေဝ၊ ဤအကိတ္တိရသေ့၏ ပါရမီသာလျှင်။ န၊ မဟုတ်လေသေး။ အထခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ပုန၊ တဖန်။ အပရံအညံ၊ တစ်ပါးသော။ သင်္ခစရိယမ္ပိ၊ ဘုရားလောင်း သင်္ခပုဏ္ဏား၏ ပါရမီကိုလည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဝက္ခိဿံ၊ ဟောပေအံ့။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တွံ၊ သင်ချစ်သားသည်။ သုဏောဟိ၊ နာဦးလော့။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ ဣတော၊ ဤသင်္ခပုဏ္ဏားဇာတ်မှ။ ပရေသုပိ၊ နောက်ဖြစ်သော ကုရုရာဇဇာတ် အစရှိသည်တို့၌လည်း။ ဧသေဝနယော၊ ဤနည်းလျှင် နည်းရှိ၏။ သင်္ခဝှယောတိ၊ ဟူသည်ကား။ သင်္ခနာမော၊ သင်္ခအမည်ရှိသော

၁၁၀၉) ပုဏ္ဏားသည်။ မဟာသမုဒ္ဓံ တရိတုကာမောတိ၊ ဟူသည်ကား။ သုဝဏ္ဏဘူမိ၊ သုဝဏ္ဏဘူမိသို့။ ဂန္တုံ၊ သွားအံ့သောငှာ။ နာဝါယ၊ လှေဖြင့်။ မဟာသမုဒ္ဓံ၊ မဟာသမုဒ္ဒရာကို။ တရိတုကာမော၊ ကူးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥပဂစ္ဆာမိပဋ္ဌနန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ တာမလိတ္တိ ပဋ္ဋနံ၊ တာမလိတ္တိမည်သော သင်္ဘောဆိပ်ကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်မှတ်၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂစ္ဆာမိ၊ သွားအံ့။ သယမ္ဘူဉာဏေန၊ သယမ္ဘူဉာဏ်ဖြင့်။ ပစ္စေကဗောဓိယာ၊ ပစ္စေက ဗုဒ္ဓါအရှင်တို့ သိသောဉာဏ်၏။ အဓိဂတတ္တာ၊ ရှေးရှုရောက်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ သယမေဝ၊ မိမိအလိုသာလျှင်။ ဘူတံ၊ ဖြစ်သည်တည်း။ ဣတိ၊ ထို့ကြောင့်။ သယမ္ဘူ၊ သယမ္ဘူမည်၏။ ကိလေသမာရာ ဒီသု၊ ကိလေသာမာရ်အစရှိသည်တို့တွင်။ ကေနစိပိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော မာရ်သည်လည်း။ နပရာဇိတံ၊ မအောင်အပ်။ ဣတိ တသ္မာ၊ ကြောင့်။ အပရာဇိတံ၊ ၏။ တိဏ္ဏံမာရာနံ၊ သုံးပါးသောမာရ်တို့၏။ မတ္ထကံ၊ ဦးထိပ်ကို။ မဒ္ဒိတွာ၊ နှိမ်နှင်း၍။ ဌိတံ၊ တည်၏။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ တတ္တာယ ကဌိနဘူမိယာတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဃမ္မသန္တာပေန၊ နွေကာလအိုက်ပူသဖြင့်။ သန္တတ္တာယ၊ ပူအိုက်သော။ သက္ခရဝါလုကာနိစိတတ္တာ၊ ကျောက်စရစ်သဲအစရှိသည်တို့ဖြင့် စီအပ်သည်၏အဖြစ်

၁၁၁၀) ကြောင့်။ ခရာယ၊ ကြမ်းသော။ ကက္ခာယ၊ ရုံးရင်းသော။ ဘူမိယာ၊ မြေ၌။ ၁၃၊ တန္တိ၊ တံဟူသည်ကား။ တံပစ္စေကဗုဒ္ဓံ၊ ထိုပစ္စေကဗုဒ္ဓါကို။ ဣမမတ္တန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ ဣမံ၊ ဤပစ္စေကဗုဒ္ဓါကို။ ဣဒါနိ၊ ဤယခုအခါ၌။ ဝက္ခမာနံ၊ ဆိုလတ္တံ့သော။ ဣဒံခေတ္တန္တိအာဒိကံ၊ ဣဒံခေတ္တံ အစရှိသော။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ ဝိစိန္တယိ၊ အထူးသဖြင့်ကြံ၏။ တဒါ၊ ထိုကာလ၌။ သင်္ခဗြဟ္မဏဘူတော၊ သင်္ခပုဏ္ဏားဖြစ်၍ဖြစ်သော။ မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ စိန္တေသိံ၊ ကြံလေ၏။ ဣတိ၊ သို့။ သတ္ထာ၊ ဘုရားရှင်သည်။ ဝဒတိ၊ ဟောတော်မူ၏။ တတြဝစနေ၊ ထိုစကား၌။ အယံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား။ အနုပုဗ္ဗီကထာ၊ အစဉ်အတိုင်းဖြစ်သော စကးတည်း၊

အတီတေ၊ လွန်လေပြီးသောကာလ၌။ အယံဗာရိဏသီ၊ ဤဗာရာဏသီပြည်သည်။ မောဠိနီနာမ၊ မောဠိနီအမည်ရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ မောလိနီနဂရေ၊ မောလိနိမည်သော ပြည်၌။ ဗြဟ္မဒတ္တေ၊ ဗြဟ္မဒတ်မင်းသည်။ ရဇ္ဇံ၊ မင်း၏အဖြစ်ကို။ ကာရေန္တေ၊ ပြုသည်ရှိသော်။ ဗောဓိသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ သင်္ခေါနာမ၊ သင်္ခအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ အဍ္ဎော၊ ကြွယ်ဝသည်ဖြစ်၍။ မဟဒ္ဓနော၊ များသော ဥစ္စာရှိသည်ဖြစ်၍။ စတူသုနဂရဒွါရေသုစ၊ မြို့တံခါးလေးမျက်နှာတို့၌လည်းကောင်း။ နဂရမဇ္ဈေစ၊ မြို့၏အလယ်၌လည်းကောင်း။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ နိဝေသနဒွါရေစ၊ အိမ်တံခါးဝ၌လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ သို့။ ဆသုဋ္ဌာနေသု၊ ခြောက်ပါးသော အရပ်တို့၌။ ဆဒါနသာလာယော၊ ခြောက်ဆောင်သော အလှူပေးစေရာဇရပ်တို့ကို။ ကာရေတွာ၊ ပြုစေ၍။ ဒေဝသိကံ၊ နေ့တိုင်းနေ့တိုင်း။ ဆသတသဟဿာနိ၊ ခြောက်သိန်းသော ဥစ္စာတို့ကို။ ဝိသဇ္ဇေန္တော၊ ပေးလှူစွန့်ကြဲလျက်။ ကပဏိဒ္ဓိကာဒိနံ၊ အထီးကျန်သော လူဆင်းရဲ အစရှိကုန်သော သူတို့အား။ မဟာဒါနံ၊ အလှူကြီးကို။ ပဝတ္တေသိ၊ ဖြစ်စေ၏။ သော၊ ထိုသင်္ခပုဏ္ဏားသည်။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂေဟေ၊ အိမ်၌။ ဓနေ၊ ဥစ္စာသည်။ ခီဏေ၊ ကုန်ခဲ့သော်။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒါတုံ၊ ပေးခြင်းငှာ။ နသက္ခိဿာမိ၊ မတတ်နိုင်လတ္တံ့။ ဓနေ၊ ဥစ္စာသည်။ အပရိခီဏေယေဝ၊

၁၁၁၁) မကုန်မီလျှင်။ နာဝါယ၊ လှေဖြင့်။ သုဝဏ္ဏဘူမိံ၊ သုဝဏ္ဏဘူမိသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဓနံ၊ ဥစ္စာကို။ အာဟရိဿာမိ၊ ဆောင်အံ့။ ဣတိ၊ သို့။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ သော၊ ထိုသင်္ခပုဏ္ဏားသည်။ နာဝံ၊ သင်္ဘောလှေကို။ ဘဏ္ဍဿ၊ ဥစ္စာဖြင့်။ ပူရာပေတွာ၊ ပြည့်စေ၍။ ပုတ္တဒါရံ၊ သားမယားကို။ အာမန္တေတွာ၊ ခေါ်၍။ တာတအမ္မာ၊ အိုသားအမိတစ်စုတို့။ ယာဝ၊ အကြင်ရွေ့လောက်။ အဟံ၊ ငါသည်။ အာဂမိဿမိ၊ လာခဲ့အံ့။ တာဝ၊ ထိုရွေ့လောက်။ မေ၊ ငါ၏။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ အနုပစ္ဆိန္ဒန္တာ၊ မဖြတ်ကြမူ၍။ တုမှေ၊ ဆ သင်သား အမိတစ်စုတို့သည်။ ပဝတ္တေယျာထ၊ ဖြစ်စေကြကုန်လော့။ ဣတိ၊ သို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ဒါသကမ္မကရပရိဝုတော၊ ကျွန်အမှုလုပ်သူရင်းငှားတို့ဖြင့် ခြံရံလျက်။ ဥပါဟနံ၊ ဖိနပ်ကို။ အာရုယှ၊ စီး၍။ ဓာရိယမာနေန၊ ဆောင်းအပ်သော။ ဆတ္တေန၊ ထီးဖြင့်။ ပဋ္ဋာနဂါမာဘိမုခေါ၊ တာမလီတ္တိမည်သော သင်္ဘောဆိုက်ရာအရပ်သို့ရှေးရှု။ ပါယာယသိ၊ သွားလေ၏၊

တသ္မိံခဏေ၊ ထိုခဏ၌။ ဂန္ဓမာဒနေ၊ ဂန္ဓမာဒနတောင်၌။ ဧကော၊ တစ်ဆူသော။ ပစ္စေကဗုဒ္ဓေါ၊ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါသည်။ သတ္တာဟံ၊ ခုနစ်ရက်ပတ်လုံး။ နိရောဓသမာပတ္တိံ၊ နိရောဓသမာပတ်ကို။ သမာပဇ္ဇတွာ၊ ဝင်စား၍။ နိရောဓသမာပတ္တိတော၊ နိရောဓသမာပတ်မှ။ ဝုဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ လောကံ၊ လောကကို။ ဝေါလောကေန္တော၊ ကြည့်လတ်သော်။ တံ၊ ထိုသင်္ခပုဏ္ဏားကို။ ဓနဟရဏတ္ထံ၊ ဥစ္စာဆောင်အံ့ ယူအံ့သောငှာ။ ဂစ္ဆန္တံ၊ သွားလတ်သည်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ မဟာပုရိသော၊ ယောကျ်ားမြတ်သည်။ ဓနံ၊ ဥစ္စာကို။ အာဟရိတုံ၊ ဆောင်ယူအံ့သောငှာ။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ အယံ၊ ဤယောကျ်ားမြတ်သည်။ သမုဒ္ဒေ၊ သမုဒ္ဒရာ၌။ အန္တရာယော၊ အန္တရာယ်သည်။ ဘဝိဿတိနုခေါ၊ ဖြစ်လတ္တံ့သော။ နောဘဝိဿတိနုခေါ၊ မဖြစ်လတ္တံသော။ ဣတိ၊ သို့။ အာဝဇ္ဇေတွာ၊ ဆင်ခြင်သည်ရှိသော်။ ဘဝိဿတီတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့ဟု။ ဉာတွာ၊ သိ၍။ ဧသဧသော၊ ဤသင်္ခပုဏ္ဏားသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ဆတ္တဉ္စ၊ ထီးကိုလည်းကောင်း။ ဥပါဟနဉ္စ၊ ဖိနပ်ကိုလည်းကောင်း။ မယှံ၊ ငါ့အား။ ဒတွာ၊ လှူဒါန်း၍။ ဥပါဟနဒါနနိဿန္ဒေန၊ ဖိနပ်လှူသော

၁၁၁၂) အကျိုးဆက်ဖြင်။ သမုဒ္ဒေ၊ သမုဒ္ဒရာ၌။ နာဝါယ၊ လှေသင်္ဘောသည်။ ဘိန္နာယ၊ ပျက်စီးခဲ့သော်။ ပတိဋ္ဌံ၊ ကိုးကွယ်ရာကို။ လဘိဿတိ၊ ရလတ္တံ့။ အဿ၊ ထိုသင်္ခပုဏ္ဏားအား။ အဟံ၊ ငါသည်။ အနုဂ္ဂဟံ၊ ချီးမြှောက် သင်္ဂြိုဟ်ခြင်းကို။ ကရိဿာမိ၊ ပြုအံ့။ ဣတိ၊ သို့။ စိန္တေတွာ၊ ကြံ၍။ အာကာသေန၊ ကောင်းကင်ဖြင့်။ အာဂန္တွာ၊ လာလတ်၍။ တဿ၊ ထိုသင်္ခပုဏ္ဏား ဘုရားလောင်း၏။ အဝိဒူရေ၊ မနီးမဝေးသော အရပ်၌။ ဩတရိတွာ၊ သက်ခဲ့၍။ မဇ္ဈနိကသမယေ၊ မွန်းတည့်သောကာလ၌။ စဏ္ဍဝါတာတပေန၊ ကြမ်းတမ်းသောလေနေပူသဖြင့်။ အင်္ဂါရသန္ထတဒသိသံ၊ မီးကြီးစုသဏ္ဌာန်နှင့်တူသော။ ဥဏှဝါလုကံ၊ သဲပူကို။ မဒ္ဒန္တော၊ နင်းလျက်။ တဿ၊ ထိုပုဏ္ဏားသို့။ အဘိမုခံ၊ ရှေးရှု။ အာဂဉ္ဆိ၊ လာ၏။ သော၊ ထိုသင်္ခပုဏ္ဏားသည်။ တံ၊ ထိုရှင်ပစ္စေကဗုဒ္ဓါကို။ ဒိသွာဝ၊ မြင်တည့်ရှေ့လျှင်။ ဟဋ္ဌတုဋ္ဌော၊ အလွန်နှစ်သက်သော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ မေ၊ ငါ့အား။ ပုညက္ခေတ္တံ၊ ကောင်းမှုတည်းဟူသော မျိုးစေ့၏ စိုက်ပျိုးအပ်သောအခွင့်သည်။ အာဂတံ၊ ရောက်ပြီ။ မယာ၊ ငါသည်။ အဇ္ဇ၊ ဤယခု။ ဧတ္ထ၊ ဤပစ္စေကဗုဒ္ဓါ၌။ ဗီဇံ၊ ကုသိုလ်တည်းဟူသော မျိုးစေ့ကို။ ရောပေတုံ၊ စိုက်ပျိုးအံ့သောငှာ။ ဝဋ္ဋတီတိ၊ သင့်၏ဟု။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ တမဟံပဋိပထေဒိသွာ၊ ဣမမတ္ထံ ဝိစိန္တယိန္တိ။ အာဒိ၊ တမဟံ ပဋိပထေဒိသွာ ဣမမတ္ထံ ဝိစိန္တယိ၊ အစရှိသော ဂါထာပုဒ်ကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်ဟဘိ၏၊

တတ္ထ၊ ထိုဂါထာ၌။ ဣဒံခေတ္တန္တိအာဒိ၊ ဣဒံခေတ္တံ အစရှိသောပုဒ်သည်။ စိန္တိတာကာရဒဿနံ၊ ကြံသောအခြင်းအရာကို ပြသောပုဒ်တည်း။ ခေတ္တန္တိ၊ ခေတ္တံဟူသည်ကား။ ယံပဒေသံ၊ အကြင်အရပ်သည်။ ခိတ္တံဗိဇံ၊ ပစ်ချအပ်သော မျိုးစေ့ကို။ မဟပ္ဖလဘာဝကရဏေန၊ များသောအကျိုး၏ အဖြစ်ကိုပြုသဖြင့်။ တာယတိ၊ စောင့်ရှောက်တတ်၏။ ဣတိ၊ ထို့ကြောင့်။ တံပဒေသံ၊ ထိုအရပ်သည်။ ခေတ္တံ၊ လယ်ယာမည်၏။ ပုဗ္ဗဏ္ဏာပရဏ္ဏဝိရုဟနဘူမိ၊ ပြောင်းစပါးတို့၏ ပေါက်ရောက်ရာ မြေအရပ်ကို။ လဗ္ဘတိ၊ ရအပ်၏။ ဣဓပန၊ ဤအရာ၌ကား။ ယံပုညဗီဇံ၊ အကြင်ကောင်းမှုတည်းဟူသော မျိုးစေ့၏စိုက်ပျိုးရာအရပ်သည်။ ခေတ္တံဝိယ၊

၁၁၁၃) ပြောင်းစပါးတို့၏ စိုက်ပျိုးရာအရပ်ကဲ့သို့။ ပဝတ္တတိ၊ ဖြစ်တတ်၏။ ဣတိ၊ ထို့ကြောင့်။ တံပုညဗီဇံ၊ ထိုကုသိုလ်တည်းဟူသောမျိုးစေ့၏ စိုက်ပျိုးရာအရပ်သည်။ ခေတ္တံ၊ ခေတ္တမည်၏။ အဂ္ဂဒက္ခိဏေယျော၊ မြတ်သောအလှူကို ခံတော်မူထိုက်ထသော။ ပစ္စေကဗုဒ္ဓေါ၊ ရှင်ပစ္စေကဗုဒ္ဓါဘုရားကို။ လဗ္ဘတိ၊ ရအပ်၏။ တေနေဝ၊ ထို့ကြောင့်လျှင်။ ပုညကာမဿဇန္တုနောတိ၊ ဟူ၍။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာဟ၊ မိန့်တော်မူပေ၏၊

၁၄၊ မဟာဂမန္တိ။ မဟာဂမံ၊ ဟူသည်ကား။ ဝိပုလဖလာဂမံ၊ ပြန့်ပြောသော အကျိုး၏တည်ရာဖြစ်သော။ ယသသမ္ပတ္တိဒါယကံ၊ အခြံအရံ၏ ပြည့်စုံခြင်းကို ပေးတတ်သော။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ ဗီဇံနရောပေတီတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဗီဇံ၊ စပါးတည်းဟူသော မျိုးစေ့ကို။ နဝပတိ၊ မစိုက်ပျိုးသည်ဖြစ်အံ့၊

၁၅၊ ခေတ္တဝရုတ္တမန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ ခေတ္တဝရေသုပိ၊ လယ်မြေသဖွယ် အလှူခံပုဂ္ဂိုလ်တို့တွင်လည်း။ ဥတ္တမံ၊ မြတ်သော ရှင်ပစ္စေကဗုဒ္ဓါကို။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ ဝိသေသတော၊ အထူးအားဖြင့်။ သီလဒိဂုဏသမ္ပန္နာ၊ သီလအစရှိသော ဂုဏ်ကျေးဇူးနှင့်ပြည့်စုံကုန်သော။ အရိယသာဝကာ၊ အရိယာသာဝကတို့သည်။ ခေတ္တဝရာ၊ ခေတ္တဝိရမည်ကုန်၏။ တတောပိ၊ ထိုအရိယာသာဝကတို့ထက်လည်း။ အဂ္ဂဘူတော၊ မြတ်သည်ဖြစ်၍

၁၁၁၄) ဖြစ်သော။ ပစ္စေကဗုဒ္ဓေါ၊ သည်။ ခေတ္တဝရုတ္တမော၊ ခေတ္တဝရုတ္တမမည်၏။ ကာရန္တိ၊ ကာရံဟူသည်ကား။ သက္ကာရံ၊ ပူဇော်သက္ကာကို။ ယဒိနကရောမိ၊ အကယ်မပြုအံ့။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ဗန္ဓော၊ အနက်သမ္ဗန်အပ်၏။ ဣဒံ၊ ဤသို့သောစကားကို။ ဝုတ္တံဝုတ္တော၊ ဆိုလိုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣဒိသံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ အနုတ္တရံ၊ အတုမရှိသော။ ဣဒံပုညခေတ္တံ၊ ဤကောင်းမှု၏ စိုက်ပျိုးရာလယ်ကို။ လဘိတွာ၊ ရတော်မူ၍။ တတ္ထ၊ ထိုရှင်ပစ္စေကဗုဒ္ဓါ၌။ ပူဇာသက္ကာရံ၊ ပူဇော်သကာကို။ ယဒိနကရောမိ၊ အကယ်မပြုအံ့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပုညေန၊ ကောင်းမှုဖြင့်။ အတ္ထိကောနာမ၊ အလိုရှိသောသူမည်သည်။ နဘဝေယျ၊ မဖြစ်ရာ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တံဝုတ္တော၊ ဆိုလိုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊

၁၆၊ ၁၇၊ ယထာအမစ္စောတိ၊ အာဒီနံ၊ ယထာအမစ္စော၊ အစရှိကုန်သော။ ဒွိန္နံဂါထာနံ၊ နှစ်ခုသော ဂါထာတို့၏။ အယံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား။ သင်္ခေပတ္ထော၊ အကျဉ်းဖြစ်သော အနက်တည်း။ ယထာနာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ရညာ၊ အစိုးရသောမင်းသည်။ မုဒ္ဓါဓိကာရေ၊ တံဆိပ်ခတ်သောအရာ၌။ ဌပိတော၊ ထားအပ်သော။ လဉ္ဆနဓရော၊ တံဆိပ်ကိုခတ်

၁၁၁၅) သော။ ယောကောစိ၊ အမှတ်မရှိသော။ အမစ္စပုရိသော၊ အမတ်ယောကျ်ားသည်လည်းကောင်း။ သေနာပတိဝါ၊ စစ်သူကြီးသည်လည်းကောင်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သော၊ ထိုတစ်စုံတစ်ယောက်သောသူသည်။ အန္တေပူရ၊ နန်းတွင်း၌။ ဇနေစ၊ လူတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ အပ၌။ ဇနေစ၊ လူတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဗလကာယာဒီသု၊ ဗိုလ်အပေါင်းအစရှိသောသူတို့၌။ ရညော၊ မင်း၏။ ယထာနုသိဋ္ဌံ၊ ဆုမ္မသောအတိုင်းကို။ နပဋိပဇ္ဇတိ၊ မကျင့်။ တေသံ၊ ထိုသူအပေါင်းတို့၏။ ဓနဓညံ၊ ဥစ္စာစပါးကို။ တဿ၊ ထိုအမတ်အား။ နဒေတိ၊ မပေး။ ကတ္တဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်သော။ တံတံဝတ္တံ၊ ထိုထိုသောဝတ်ကို။ ပရိဟာပေတိ၊ ယုတ်စေ၏။ သော၊ ထိုအမတ်သည်။ မုဒ္ဓါတော၊ တံဆိပ်မှ။ ပရိဟာယတိ၊ ယုတ်၏။ သော၊ ထိုအမတ်သည်။ မုဒ္ဒါဓိကာရလဒ္ဓဝိဘဝတော၊ တံဆိပ်ခတ်သဖြင့် ရအပ်သောဥစ္စာစည်းစိမ်မှ။ ပရိဓံသတိယထာ၊ ပျက်စီးလေသကဲ့သို့။ ဧဝမေဝဧဝံတထာ၊ ထို့အတူ။ အဟံပိ၊ ငါသည်လည်း။ ပုညကမ္မိဿရတော၊ ကောင်းမှုကုသိုလ်ကို အစိုးရသောသူအား။ လဒ္ဓဗ္ဗပုညဖလသင်္ခါတံ၊ ရအပ်သောကုသိုလ်၏ အကျိုးဟုဆိုအပ်သော။ ပုညကာမော၊ ကောင်းကျိုးကိုအလိုရှိသော။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒက္ခိဏာယ၊ အလှူပေးသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ဝိပုလဖလဘာဝကရဏေန၊ ပြန့်ပြောသော အကျိုး၏အဖြစ်ကို ပြုသောအားဖြင့်။ ဝိပုလံ၊ ပြန့်ပြောသည်ကို။ ဒိသွာန၊ မြင်၍။ တံဒက္ခိဏံ၊ ထိုအလှူကို။ ဥဠာရံဒက္ခိဏေယျံ၊ မြတ်သောအလှူခံကို။ လဘိတွာ၊ ရ၍။ တဿ၊ ထိုရှင်ပစ္စေကဗုဒ္ဓါအား။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ယဒိနဒဒါမိ၊ အကယ်၍ မပေးလှူအံ့။ ပုညတော၊ ကောင်းမှုမှလည်းကောင်း။ အာယတိံ၊ နောင်အခါ၌။ ပုညဖလတောစ၊ ကောင်းမှု၏အကျိုးမှလည်းကောင်း။ ပရိဝိဓံသာမိ၊ ပျက်စီးအံ့။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဣဓ၊ ဤရှင်ပစ္စေကဗုဒ္ဓါဘုရား၌။ မဟာပုညံ၊ ကြီးသောအမှုကို။ ကာတဗ္ဗမေဝ၊ ပြုအပ်သည်သာတည်း၊

ဣတိဧဝံပန၊ ဤသို့သော အကြံအစည်ကို။ စိန္တေတွာ၊ ကြံ၍။ မဟာပုရိသော၊ ယောကျ်ားမြတ်သည်။ ဒူရတောဝ၊ အဝေးမှလျှင်။ ဥပါဟနာ၊ ဖိနပ်မှ။ ဩရောဟိတွာ၊ ဆင်း၍။ ဝေဂေန၊ လျှင်စွာ။ ဥပသင်္ကမိ+

၁၁၁၆) တွာ၊ ချဉ်းကပ်၍။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ မယှံ၊ အကျွနု်ပ်အား။ အနုဂ္ဂဟတ္ထာယ၊ ချီးမြောက်တော်မူအံ့သောငှာ။ ဣမံရုက္ခမူလံ၊ ဤသစ်ပင်ရင်းသို့။ ဥပဂစ္ဆထာတိ၊ ကပ်တော်မူပါဦးလောဟု။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ တသ္မိံ၊ ထိုပစ္စေကဗုဒ္ဓါသည်။ ရုက္ခမူလံ၊ သစ်ပင်ရင်းသို့။ ဥပသင်္ကမန္တေ၊ ချဉ်းကပ်လျှောက်လေသည်ရှိသော်။ တတ္ထ၊ ထိုသစ်ပင်ရင်း၌။ ဝါလုကံ၊ သဲကို။ ဥဿာပေတွာ၊ ရှာ၍။ ဥတ္တရသင်္ဂံ၊ အပေါ်ရုံပုဆိုးကို။ ပညာပေတွာ၊ ခင်း၍။ ပစ္စေကဗုဒ္ဓေ၊ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါသည်။ တတ္ထ၊ ထိုသစ်ပင်ရင်း၌။ နိသိန္နေ၊ နေပြီးသော်။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ဝါသိတပရိဿာဝိတေန၊ ကောင်းသောအနံ့ရှိသည်ဖြစ်၍။ စစ်ပြီးသော။ ဥဒကေန၊ ရေဖြင့်။ တဿ၊ ထိုရှင်ပစ္စေကဗုဒ္ဓါ၏။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ ဓောဝိတွာ၊ ဆေးကြော၍။ ဂန္ဓတေလေန၊ ဆီးနံ့သာဖြင့်။ မက္ခေတွာ၊ လိမ်းကြံ၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဥပါဟနံ၊ ဖိနပ်ကို။ ပုဉ္ဆိတွာ၊ သုတ်၍။ ဂန္ဓတေလေန၊ ဆီမွှေးဖြင့်။ မက္ခေတွာ၊ လိမ်းကြံပြီးသော်။ တဿ၊ ထိုရှင်ပစ္စေကဗုဒ္ဓါ၏။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ ပဋိမုဉ္စိတွာ၊ စွပ်ပြီးသော်။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဣမံဥပါဟနံ၊ ဤဖိနပ်ကို။ အာရုယှ၊ တက်စီးတော်မူ၍။ ဣမံဆတ္တံ၊ ဤထီးကို။ မတ္ထကေ၊ အပေါ်၌။ ကတွာ၊ ဆောင်းတော်မူ၍။ ဂစ္ဆထာတိ၊ ကြွတော်မူပါကုန်လောဟု။ ဆတ္တုပါဟနံ၊ ထီးဖိနပ်ကို။ အဒါသိ၊ လှူလေ၏။ သောပိ၊ ထိုပစ္စေကဗုဒ္ဓါသည်လည်း။ တဿ၊ ထိုသင်္ခပုဏ္ဏားအား။ အနုဂ္ဂဟတ္ထာယ၊ သဂြိုဟ်ချီးမြှောက်အံ့သောငှာ။ တံ၊ ထိုထီးဖိနပ်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ပသာဒသံဝဍ္ဎနတ္ထံ၊ ကြည်ညိုခြင်းကို ပွားစိမ့်သောငှာ။ ပဿန္တဿေဝ၊ မြင်စဉ်ပင်လျှင်။ ဝေဟာသံ၊ ကောင်းကင်သို့။ ဥပ္ပတိတွာ၊ ပြန်တက်၍။ ဂန္ဓမာဒနံ၊ ဂန္ဓမဒနတောင်သို့။ အဂမာသိ၊ သွားလေ၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ ဧဝါဟံစိန္တယိတွာန၊ ပေ။ အဒါသိံ ဆတ္တု ပါဟနန္တိ။ ဧဝါဟံ စိန္တယိတွာန၊ ပေ။ အဒါသိံဆတ္တုပါဟနံ၊ ဟူသောဂါထာကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏၊

၁၈၊ အတ္ထကား။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စိန္တယိတွာန၊ ကြံ၍။ ဥပါဟနာ၊ ဖိနပ်မှ။ ဩရောဟိတွာ၊ ဆင်း၍။ တဿ၊ ထိုရှင်ပစ္စေကဗုဒ္ဓါ၏။ ပါဒါနိ၊ ခြေတို့ကို။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍၊

၁၁၁၇) ဆတ္တုပါဟနံ၊ ထီးဖိနပ်ကို။ အဒါသိံ၊ လှူလေ၏။ ဗောဓိသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ တံ၊ ထိုရှင်ပစ္စေကဗုဒ္ဓါကို။ ဒိတွာ၊ မြင်ရ၍။ တတိဝိယ၊ အလွန်လျှင်။ ပသန္နစိတ္တော၊ ကြည်ညိုသော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဋ္ဋနံ၊ တာမလိတ္တိမည်သော သင်္ဘောဆိပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွားလေ၍။ နာဝံ၊ သင်္ဘောလှေထက်သို့။ အဘိရူဟိ၊ တက်လေ၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ မဟာသမုဒ္ဒံ၊ မဟာသမုဒ္ဒရာကို။ တရန္တဿ၊ ကူးသော် သွားသော်လည်းဟူ။ အဿ၊ ထိုသင်္ခပုဏ္ဏားဘုရားအလောင်းအား။ သတ္တမေဒိဝသေ၊ ခုနစ်ရက်မြောက်သောနေ့၌။ နာဝါ၊ သင်္ဘောလှေသည်။ ဝိဝရံ၊ ဟင်းလင်းကွဲသည်ကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ ဇနာ၊ လူအပေါင်းတို့သည်။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ ဥဿိဉ္စိတုံ၊ ခပ်၍သွန်အံ့သောငှာ။ နာသက္ခိံသု၊ မတတ်နိုင်လေကုန်။ မဟာဇနော၊ လူများသည်။ မရဏဘယဘီတော၊ သေအံ့သောဘေးကို ကြောက်သည်ဖြစ်၍။ အတ္တနော အတ္တနော၊ မိမိ မိမိ၏။ ဒေဝတာ၊ နတ်တို့ကို။ နမဿိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ မဟာဝိရဝံ၊ သည်းစွာသော ငိုကြွေးခြင်းကို။ ဝိရဝိံသု၊ မြည်တမ်းငိုကြွေးကြ၏။ ဗောဓိသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော။ ဥပဋ္ဌကံ၊ အလုပ်အကြွေးကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ သကလသရိရံ၊ ကိုယ်အလုံးကို။ တေလေန၊ ဆီဖြင့်။ မက္ခေတွာ၊ လိမ်းကြံ၍။ သပ္ပိနာ၊ ထောပတ်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ အတူတကွ။ သက္ခရစုဏ္ဏာနိ၊ သကြားမှုန့်တို့ကို။ ယာဝဒတ္ထံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ခါဒိတွာ၊ စား၍။ တမ္ပိ၊ ထိုအလုပ်အကျွေးယောကျ်ားကိုလည်း။ ခါဒါပေတွာ၊ စားစေ၍။ တေန၊ ထိုယောကျ်ားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ အတူတကွ။ ကူပကယဋ္ဌိမတ္ထကံ၊ လင်းယည်တိုင်၏ အထက်သို့။ အာရုယှ၊ တက်၍။ ဣမာယဒိသာယ၊ ဤမည်သောအရပ်၌။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ နာဂရန္တိ၊ မြို့တည်းဟု။ ဒိသံ၊ အရပ်မျက်နှာကို။ ဝဝတ္ထပေတွာ၊ မှတ်၍။ မစ္ဆကစ္ဆပပရိပန္ထတော၊ ငါးလိပ်ဘေးရန်မှ။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်တိုင်။ သစ္စာဓိဋ္ဌာနေန၊ သစ္စာကို ဆောက်တည်သဖြင့်။ ပမောစေန္တော၊ လွတ်စေလိုသည်ဖြစ်၍။ တေန၊ ထိုအဖော်ယောကျ်ားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ အတူတကွ။ ဥသဘမတ္တဋ္ဌာနံ၊ ဥသဘအတိုင်း အရှည်ရှိသောအရပ်ကို။ အတိက္ကမိတွာ၊ လွန်၍။ ပတိတွာ၊ ခုန်လိုက်၍။ သမုဒ္ဓံ၊ သမုဒ္ဒရာကို

၁၁၁၈) တရိတုံ၊ ကူးအံ့သောငှာ။ အာရဘိ၊ အားထုတ်၏။ မဟာဇနောပန၊ လူအများသည်ကား။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်၌ပင်လျှင်။ ဝိနာသံ၊ ပျက်စီးခြင်းသို့။ ပါပုဏိ၊ ရောက်လေ၏။ တဿ၊ ထိုဘုရားလောင်းအား။ တရန္တဿေဝ၊ ကူကြလျက်ပင်လျှင်။ သတ္တဒိဝသာ၊ ခုနစ်ရက်တိုင်တိုင်သည်။ ဂတာ၊ ရောက်လေ၏။ သော၊ ထိုသင်္ခဘုရားလောင်းသည်။ တသ္မိံပိကာလေ၊ ထိုကာလ၌လည်း။ လောဏောဒကေန၊ ဆားငန်ရေဖြင့်။ မုခံ၊ ခံတွင်းကို။ ဝိက္ခာ လေတွာ၊ ဆေးကြော၍။ ဥပေါသထိကော၊ ဥပုသ်သီတင်းဆောက်တည်သည်။ အဟောသိယေဝ၊ ဖြစ်သည်သာလျှင်တည်း၊

တဒါပန၊ ထိုအခါ၌ကား။ ဤဒိသာနံ၊ ဤသို့သဘောရှိကုန်သော။ ပုရိသာနံ၊ ယောကျ်ားတို့တွင်။ ပုရိသဝိဝေသာနံ၊ ယောကျ်ားထူးတို့ကို။ ရက္ခဏတ္ထာယ၊ စောင့်ရှောက်စိမ့်သောငှာ။ စတူဟိ၊ လေးယောက်ကုန်သော။ လောကပါလေဟိ၊ လောကပါလနတ်သားတို့သည်။ ဌပိတာ၊ ထားအပ်သော။ မဏိမေခလာနာမ၊ မဏိမေခလာအမည်ရှိသော။ ဒေဝဓီတာ၊ နတ်သမီးသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဣဿရိယေန၊ အစိုးရသော နတ်စည်းစိမ်ဖြင့်။ သတ္တာဟံ၊ ခုနစ်ရက်ပတ်လုံး။ ပမဇ္ဇိတွာ၊ မေ့လျော့၍။ သတ္တမေဒိဝသေ၊ ခုနစ်ရက်မြောက်သောနေ့၌။ တံ၊ ထိုသင်္ခဘုရားလောင်းကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အယံ၊ ဤသင်္ခပုဏ္ဏား သူတော်ကောင်းသည်။ ဣဓ၊ ဤသမုဒ္ဒရာ၌။ သစေမရိဿတိ၊ အကယ်၍တည်းသေသည် ဖြစ်အံ့။ အတိဝယ၊ အလွန်လျှင်။ မေ၊ ငါ့အား။ ဂါရယှာ၊ ကဲ့ရဲ့အပ်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ သို့။ သံဝိဂ္ဂဟဒယာ၊ ထိတ်လန့်သော နှလုံးရှိသည်ဖြစ်၍။ သုဝဏ္ဏပါတိယာ၊ ရွှေခွက်၌။ ဒိဗ္ဗဘောဇနဿ၊ နတ်ဩဇာထမင်းဖြင့်။ ပူရေတွာ၊ ပြည့်စေ၍။ ဝေဂေန၊ လျင်စွာ။ အာဂန္တွာ၊ လာ၍။ ဗြာဟ္မဏ၊ အိုပုဏ္ဏား။ ဣဒံဒိဗ္ဗဘောဇနံ၊ ဤနတ်ဩဇာထမင်ကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ဘုဉ္ဇာဟိ၊ စားလော့။ ဣတိ၊ သို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ သော၊ ထိုသင်္ခပုဏ္ဏားသည်။ တံ၊ ထိုမဏိမေခလာနတ်သမီးကို။ ဩလောကေတွာ၊ ကြည့်၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ နဘုဉ္ဇာမိ၊ မစား။ ဥပေါသိထိကော၊ ဥပုသ်ဆောက်တည်

၁၁၁၉) သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ သို့။ ပဋိက္ခိတွာ၊ ပယ်လိုက်၍။ တံ၊ ထိုမဏိမေခလာနတ်သမီးကို။ ပုစ္ဆန္တော၊ မေးလိုသည်ဖြစ်၍။ ယံတွံသုခေနာဘိသမေက္ခသေမံ၊ ပေ။ ဥဒမာနုသီနူတိ ဂါထံ၊ ယံတွံသုခေနာဘိသမေက္ခသေမံ၊ ပေ။ ဥဒမာနုဒီနူ၊ ဟူသောဂါထာကို။ အာဟ၊ ၏၊

အတ္ထ၊ ကား။ ယံတွံ၊ အကြင်သင်သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ အဘိသမေက္ခသေ၊ ရှေ့ရှုကောင်းစွာကြည့်ရှု၏။ သုခေန၊ ချမ်းသာခြင်းဖြင့်။ ဘတ္တံ၊ ထမင်းကို။ ဘုဉ္ဇဿု၊ စားလော့။ ဣတိ၊ သို့။ မံ၊ ကို။ ဝဒေသိ၊ ဆိုပေ၏။ မဟာနုဘာဝေ၊ အိုကြီးသော တန်ခိုးအာနုဘော်ရှိသောမိန်းမ။ တံ၊ သင့်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေးပါ၏။ တွံ၊ ည်။ နာရီဒေဝီ၊ နတ်မိန်းမသည်။ အသိနု၊ ဖြစ်သလော။ ဥဒါဟု၊ ထိုသို့မဟုတ်မူကား။ မာနုသီ၊ လူမိန်းမသည်။ အသိနု၊ ဖြစ်သလော။ ဣတိ၊ သို့။ အာဟ၊ ၏၊

သာ၊ ထိုမဏိမေခလာနတ်သမီးသည်။ တဿ၊ ထိုသင်္ခပုဏ္ဏားအား။ ပဋိဝစနံ၊ စကားတုန့်ကို။ ဒေတိ၊ ပေး၏။ သင်္ခ၊ အိုသင်္ခမည်သော ပုဏ္ဏား။ အဟံ၊ ငါသည်။ မဟာနုဘာဝေါ၊ ကြီးသောအာနုဘော်ရှိသော။ ဒေဝီ၊ သမုဒ္ဒရာကိုစောင့်သော မဏိမေခလာနတ်သမီးတည်း။ သာဂရဝါရိမဇ္ဈေ၊ သမုဒ္ဒရာရေ၏ အလယ်ဖြစ်သော။ ဣဓ၊ ဤအရပ်သို့။ အာဂတာ၊ ရောက်လာခြင်းကား။ တဝေဝ၊ သင့်အားသာလျှင်။ အနုကမ္ပိကာ၊ အစဉ်အတိုင်းချစ်မြတ်နိုးခြင်းရှိ၏။ နောစပဒုဋ္ဌစိတ္တာ၊ ပစ်မှားလိုသောစိတ်မရှိပါ။ တဝေဝ၊ သင်၏သာလျှင်။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဣဓ၊ ဤသမုဒ္ဒရာအလယ်သို့။ အာဂတာ၊ ရောက်လာသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ သင်္ခ၊ အိုသင်္ခအမည်ရှိသော သူတော်ကောင်း။ သယနာသနဉ္စ၊ အိပ်ရာနေရာကိုလည်းကောင်း။ နာနာဝိဓာနိ၊ အထူးထူးအပြားပြားရှိကုန်သော။ ယာနာစိစ၊ ယာဉ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ သို့။ ယံကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော နှစ်လိုဖွယ်ကို။ တုယှံ၊ သင်၏။ မနသာ၊ နှလုံးဖြင့်။ အဘိပတ္ထိတံ၊ တောင့်တအပ်သည်။ အဿဘဝေယျ၊ ဖြစ်ရာ၏။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံကို။ တေ၊ သင်၏။ အတ္ထာယ၊ အလို့ငှာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဋိပါဒယာမိ၊ စီရင်

၁၁၂၀) ပါအံ့။ ဣတိ၊ သို့။ ဣမာဂါထာ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ဆို၏၊

တံ၊ ထိုနတ်သမီးစကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ အယံဒေဝဓီတာ၊ ဤနတ်သမီးသည်။ သမုဒ္ဒပိဋ္ဌေ၊ သမုဒ္ဒရာအပြင်၌။ မယှံ၊ ငါ့အား။ ဣဒဉ္စိမဉ္စ၊ ဤမည်သောလိုဖွယ်ကို။ ဒမ္မိတိ၊ ပေးအံ့ဟု။ ဝဒတိ၊ ဆို၏။ သာ၊ ထိုနတ်သမီးသည်။ မယှံ၊ ငါ့အား။ ယံ၊ အကြင်အလိုကို။ စေဒေတိ၊ အကယ်၍ပေးအံ့။ တမ္ပိ၊ ထိုလိုသောကိစ္စကိုလည်း။ မမ၊ ငါ၏။ ပုညေနေဝ၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှုဖြင့်သာလျှင်။ ဒေတိ၊ ပေး၏။ တံပနပုညံ၊ ထိုငါ၏ကောင်းမှုကို။ အယံဒေဝဓီတာ၊ ဤနတ်သမီးည်။ ဇာနာတိနုခေါ၊ သိလေသလော။ ဥဒါဟု၊ ထိုသို့မဟုတ်မူကား။ နဇာနာတိ၊ မသိလေသလော။ နံ၊ ထိုနတ်သမီးကို။ တာဝ၊ ရှေးဦးစွာ။ မယံ၊ ငါသည်။ ပုစ္ဆိဿမိ၊ မေးအံ့။ ဣတိ၊ သို့။ စိန္တေတွာ၊ ကြံ၍။ ပုစ္ဆန္တော၊ မေးလိုသည်ဖြစ်၍။ ဣမံဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အာဟ၊ ၏၊

သုဿောဏိ၊ ကောင်းသောသလုံးရှိသော။ သုဗ္ဘူရု၊ ကောင်းသောမျက်မှောင်ပေါင်လည်းရှိထသော။ ဝိလဂ္ဂမဇ္ဈေ၊ ထွန်းပတင့်တယ်သော အရွယ်ရှိထသော။ သုဂတ္တေ၊ ကောင်းသောကိုယ်ရှိသော နတ်သမီး။ မယှံ၊ ငါသည်။ ယံကိဉ္စိ၊ အမှတ်မရှိသော။ ယိဋ္ဌဉ္စ၊ အလှူပေးသည်၏ အစွမ်းဖြင့်လည်း ပေးလှူအပ်ပြီ။ တွံ၊ သင်နတ်သမီးသည်။ နော၊ ငါတို့၏။ သဗ္ဗဿ၊ အလုံးစုံသော ကုသိုလ်ကောင်းမှု၏အကျိုးကို။ ဇာနိတုံ၊ သိခြင်းငှာ။ ဣဿရာ၊ အစိုးရလေ၏။ အယံ၊ ဤသို့သော အကျိုးအဖြစ်သည်။ မေ၊ ငါသည်။ ကတဿ၊ ပြုအပ်သော။ ကိဿကမ္မဿ၊ အဘယ်မည်သော ကုသိုလ်၏။ ဝိပါကော၊ အကျိုးနည်း။ ဣတိ၊ သို့။ ဣမံဂါထံ၊ ကို။ အာဟ၊ ၏၊

တတ္ထတိဿံဂါထာယံ၊ ထိုဂါထာ၌။ ယိဋ္ဌန္တိ၊ ယိဋ္ဌံဟူသည်ကား။ ဒါနဝသေန၊ အလှူပေးသည်၏အစွမ်းဖြင့်။ ယဇိတံ၊ ပူဇော်အပ်လေပြီ။ ဟုတန္တိ၊ ဟုတံဟူသည်ကား။ အာဟုနန ပါဟုနန ဝသေန၊ ခရီးသွားခရီးလာ ဧည့်သည်တို့၏ အစွမ်းဖြင့်။ ဒိန္နံ၊ ပေးလှူအပ်လေပြီ။ သဗ္ဗဿ+

၁၁၂၁) နောဣဿရာတွန္တိ။ သဗ္ဗဿနောဣဿရာတွံ၊ ဟူသည်ကား။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ သဗ္ဗဿ၊ အလုံးစုံသော။ ပုညကမ္မဿ၊ ကုသိုလ်ကံကို။ တွံ၊ သင်နတ်သမီးသည်။ အယံ၊ ဤသည်ကား။ ဣမဿ၊ ဤမည်သောကုသိုလ်ကံ၏။ ဝိပါကော၊ အကျိုးတည်း။ အယံ၊ ဤသည်ကား။ ဣမဿ၊ ဤမည်သောကုသိုလ်ကံ၏။ ဝိပါကော၊ အကျိုးတည်း။ ဣတိ၊ သို့။ ဗျာကရိတုံ၊ ဖြေကြားခြင်းငှာ။ သမတ္တာ၊ စွမ်းနိုင်လေရာ၏။ သုဿောဏီတိ၊ ဟူသည်ကား။ သုန္ဒရဇင်္ဃနေ၊ ချောမွေ့ပြေပြစ်သော သလုံးမြင်းခေါင်းရှိသော။ သုဗ္ဘူရုတိ၊ ဟူသည်ကား။ သုန္ဒရေဟိ၊ ကောင်းကုန်သော။ ဘမုကေဟိစ၊ မျက်မှောက်တို့နှင့်လည်းကောင်း။ ဥရူဟိစ၊ ပေါင်တို့နှင့်လည်းကောင်း။ သမန္နဂတော၊ ကောင်းစွာပြည့်စုံသော။ ဝိလဂ္ဂမဇ္ဈေတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဝိလဂ္ဂတနုမဇ္ဈေ၊ ထွန်းပနုပျိုတင့်တယ်သော ရွယ်လည်းရှိထသော။ ကိဿမေတိ၊ ဟူသည်ကား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ယေန၊ အကြင်အကြောင်းဖြင့်။ အပ္ပတိဋ္ဌေ၊ ဆိုက်ရာဆိပ်မရှိသော။ မဟာသမုဒ္ဒေ၊ မဟာသမုဒ္ဒရာ၌။ အဇ္ဇ၊ ဤယခု။ ပတိဋ္ဌံ၊ ဆောက်တည်ရာကို။ လဘာမိ၊ ရပေ၏။ တေနကာရဏေန၊ ထိုအကြောင်းဖြင့်။ မယာ၊ ငါသည်။ ကတကမ္မေသု၊ ပြုအပ်သော ကံတို့တွင်။ အယံ၊ ဤအကျိုးသည်။ ကတရကမ္မဿ၊ အဘယ်မည်သောကံ၏။ ဝိပါကော၊ အကျိုးနည်း။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း၊

တံ၊ ထိုဘုရားလောင်းဆိုအပ်သော စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဒေဝဓီတာ၊ နတ်သမီးသည်။ အယံဗြဟ္မဏော၊ ဤပုဏ္ဏားသည်ကား။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ယံကုသလကမ္မံ၊ အကြင်ကုသိုလ်ကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်၏။ တံကမ္မံ၊ ထိုမိမိပြုအပ်သော ကုသိုလ်ကံကို။ နဇာနာတီတိ၊ မသိတတ်လေတကားဟု။ သညာယ၊ အမှတ်ဖြင့်။ ပုစ္ဆတိမညေ၊ မေးသည်ထင်၏။ နံ၊ ထိုသင်္ခပုဏ္ဏားကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကထေဿာမိတိ၊ ပြောဆိုအံ့ဟု။ နာဝါဘိရူဟနဒိဝသေ၊ သင်္ဘောလှေထက်သို့ တက်အံ့သောနေ့၌။ ပစ္စေကဗုဒ္ဓဿ၊ ရှင်ပစ္စေကဗုဒ္ဓါအား။ ဆတ္တုပါဟနဒါနပုညမေဝ၊ ထီး ဖိနပ်ကိုမှ လှူအပ်သော ကောင်းမှုသည်သာလျှင်။ တဿ၊ ထိုအကျိုးတရား၏၊

၁၁၂၂) ကာရဏံ၊ အကြောင်းတည်း။ ဣတိ၊ သို့။ ကထေန္တီ၊ ပြောဆိုလိုသည်ဖြစ်၍။ ဃမ္မေပထေဗြဟ္မဏ ဧကံဘိက္ခုံ၊ ပေ။ သာဒက္ခိနကာမဒုဟာတဝဇ္ဇာတိ၊ ဃမ္မေပထေ ဗြဟ္မဏဧကံဘိက္ခုံ၊ ပေ။ သာဒက္ခိဏာ ကာမဒုဟာတဝဇ္ဇာ၊ ဟူ၍။ ဣတိ၊ သို့။ ဂါထံ၊ ဂါထာကို။ အာဟ၊ ၏၊

ဂါထာ၏အတ္ထကား။ သင်္ခ၊ အမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏ၊ အိုပုဏ္ဏား။ တွံ၊ သင်သည်။ ဃမ္မေ၊ နွေကာလဖြစ်သော။ ပထေ၊ ပူအိုက်သော ခရီး၌။ ဥဂ္ဃဋ္ဋပါဒံ၊ ပေါက်ပြဲသောခြေရှိသော။ တသိတံ၊ ပူပန်သောကိုယ်ရှိသော။ ကိလန္တံ၊ ပင်ပန်းစွာထသော။ ဧကဘိက္ခုံ၊ တစ်ပါးသောရဟန်းကို။ တစ်ယောက်သောရှင်ပစ္စေကဒ္ဓါကိုလည်းဟူ။ ဥပါဟနာနိ၊ ဖိနပ်တို့ကို။ ပဋိပါဒယီ၊ လှူလေ၏။ အဇ္ဇ၊ ဤယခု။ တဝ၊ သင်အား။ သာဒက္ခိဏ၊ ထိုဖိနပ်လှူသော အလှူသည်။ ကာမဒုဟာ၊ လိုဖွယ်ခပ်သိမ်းကို ပေးတတ်၏။ ဣတိ၊ သို့။ ဂါထံ၊ ကို။ အာဟ၊ ၏၊

တတ္ထတိဿံဂါထာယံ၊ ထိုဂါထာ၌။ ဧကဘိက္ခုန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ ပစ္စေကဗုဒ္ဓံ၊ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါကို။ သန္ဓာယ၊ ရည်၍။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဥဂ္ဃဋ္ဋပါဒန္တိ၊ ဟူူသည်ကား။ ဥဏှဝါလုကာယ၊ သဲပူသည်။ ဃဋ္ဋပါဒံ၊ ထိခိုက်အပ်သောခြေရှိသော။ ဝိဗာဓိတပါဒံ၊ နာကျင်ပေါက်ပြဲသော ခြေရှိသော။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ ပဋိပါဒယီတိ၊ ဟူသည်ကား။ ပဋိပါဒေသိ၊ ရောက်စေ၏။ လှူလေ၏ လည်းဟူ။ ယောဇေသိ၊ ယှဉ်စေ၏။ ကာမဒုဟာတိ၊ ဟူသည်ကား။ သဗ္ဗကာမဒါယိကာ၊ အလုံးစုံသော လိုအပ်ဖွယ်ကို ပေးတတ်၏၊

တံ၊ ထိုရှင်ပစ္စေကဗုဒ္ဓါအား ထီးဖိနပ်လှူသောအကျိုးဟု နတ်သမီးက ပြောဆိုအပ်သောစကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ ဧဝရူပေပိနာမ၊ ဤသို့သဘောရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ အပ္ပတိဋ္ဌေ၊ ဆိုက်ရာဆိပ်မရှိသော။ မဟာသမုဒ္ဒေ၊ မဟာသမုဒ္ဒရာ၌။ မယာ၊ ငါသည်။ ဒိန္နံ၊ ပေးအပ်သော။ ဆတ္တုပါဟနဒါနံ၊ ထီးဖိနပ်ဟူသော အလှူသည်။ သဗ္ဗကာမဒဒံ၊ ခပ်သိမ်းစုံလိုအပ်ဖွယ်ကိစ္စကို ပေးတတ်သည်။ ဇာတံ၊ ဖြစ်၏။ အဟောသုဒိန္နံ၊ ဩကောင်းစွာ

၁၁၂၃) ပေးလှူမိပေ၏။ ဣတိ၊ သို့။ တုဋ္ဌစိတ္တော၊ နှစ်သက်သောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သာဟောတု၊ နာဝါဖလကူပပန္နာ၊ ပေ။ ပါပယဿု၊ ဟူသောဂါထာကို။ အာဟ၊ ဆို၏၊

ဂါထာ၏အတ္ထကား။ ဒေဝတေ၊ မဏိမေခလာနတ်သမီး။ သာနာဝါ၊ ထိုသင်္ဘောလှေသည်။ ဖလကူပပန္နာ၊ ပျဉ်ချပ်အစေအစပ်နှင့် ပြည့်စုံသည်။ အနဝဿုတာ၊ ရေဝင်မရှိသည်။ ဧကကဝါတယုတ္တာ၊ လာသောလေကို ရှက်ဆောင်ခြင်းနှင့်ယှဉ်သည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေလော။ အညဿ၊ တစ်ပါးသော။ ယာနဿ၊ လှေယာဉ်၏။ ဘူမိ၊ အရာသည်။ နသောတ္ထိ၊ မချမ်းသာနိုင်။ အဇ္ဇေဝ၊ ယနေ့ပင်လျှင်။ မံ၊ ငါ့ကို။ မောဠနိံ၊ မောဠိနီမည်သောမြို့သို့။ တွံ၊ သင်နတ်သမီးသည်။ ပါပယဿု၊ ပို့ပါလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ၏၊

တတ္ထ၊ ထိုဂါထာ၌။ ဖလကူပပန္နာတိ၊ ဟူသည်ကား။ မဟာနာဝတာယ၊ လှေကြီးကြီးသည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ ဗဟူဟိ၊ များစွာကုန်သော။ ဖလကေဟိ၊ ပျဉ်ချပ်တို့နှင့်။ ဥပေတာ၊ ပြည့်စုံ၏။ ဥဒကပ္ပဝေသနာဘာဝေန၊ ရေဝင်ခြင်းမရှိသည်၏အဖြစ်ဖြင့်။ အနဝဿုတာ၊ ရေမဝင်နိုင်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဂဟေတွာ၊ လှေကိုယူ၍။ ဂမနကဝါတေန၊ သွားသောလေဖြင့်။ ဧရကဝါတယုတ္တာ၊ ဖြောင့်မတ်စွာသော လေနှင့်ယှဉ်၏၊

ဒေဝဓီတာ၊ မဏိမေခလာနတ်သမီးသည်။ တဿ၊ ထိုသင်္ခပုဏ္ဏား၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ တုဋ္ဌဟဋ္ဌာ၊ အလွန်နှစ်သက်ခြင်း ရှိ၍။ ဒီဃတော၊ အလျားအားဖြင့်။ အဋ္ဌဥသဘံ၊ ရှစ်ဥဘသရှိသော။ ဝိတ္ထာရတော၊ အနံအားဖြင့်။ စတုဥသဘံ၊ လေးဥသဘရှိသော။ ဂမ္ဘီရတော၊ အနက်အားဖြင့်။ ဝိသတိယဋ္ဌိကံ၊ အတာနှစ်ဆယ်ရှိသော။ သဗ္ဗရတနမယံ၊ ရတနာခုနစ်ပါးဖြင့်ပြီးသော။ နာဝံ၊ လှေကို။ မာပေတွာ၊ ဖန်ဆင်း၍။ ဣန္ဒနီလရဇတသုဝဏ္ဏမယာနိ၊ ဣန္ဒနီလာပတ္တမြား ညိုရွှေငွေဖြင့် ပြီးကုန်သော။ ဣပဖိယာရိတ္တယုတ္တာနိ၊ လင်းယဉ်တိုင်တိုးဝါးတက်နှင့် ယှဉ်သည်တို့ကို။ နိမ္မိနိတာ၊ ဖန်ဆင်း၍။ သတ္တန္နံ ရတနာနံ၊ ခုနစ်ပါးသော ရတနာ

၁၁၂၄) တို့ဖြင့်။ ပူရေတွာ၊ ပြည့်စေ၍။ ဗြာဟ္မဏံ၊ သင်္ခပုဏ္ဏားကို။ အာလိင်္ဂေတွာ၊ လည်ဖက်၍။ နာဝံ၊ ဖန်ဆင်းသော သင်္ဘောလှေထက်သို့။ အာရောပေတိ၊ တင်လေ၏။ အဿ၊ ထိုသင်္ခပုဏ္ဏား၏။ ဥပဋ္ဌာကံပန၊ အလုပ်အကျွေး ယောကျ်ားကိုကား။ ဒေဝဓီတာ၊ မဏိမေခလာနတ်သမီးသည်။ နဩလောကေသိ၊ မကြည့်။ ဗြာဟ္မဏော၊ သင်္ခပုဏ္ဏားဘုရားလောင်းသည်။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ကတကလျာဏတော၊ ပြုအပ်သော ကုသိုလ်ကောင်းမှုမှ။ တဿ၊ ထိုယောကျ်ားအား။ ပတ္တိံ၊ ကောင်းမှု၏အဖို့ကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ သော၊ ထိုအလုပ်အကျွေးယောကျ်ားသည်။ အနုမောဒိ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ သာဓုခေါ်လေ၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ဒေဝဓီတာ၊ မဏိမေခလာနတ်သမီးသည်။ တမ္ပိ၊ ထိုယောကျ်ားကိုလည်း။ အာလိင်္ဂေတွာ၊ လည်ဖက်၍။ နာဝါယ၊ သင်္ဘောလှေ၌။ ပတိဋ္ဌပေတွာ၊ တည်ထား၍။ တံနာဝံ၊ ထိုသင်္ဘောလှေကို။ မောဠိနီနဂရံ၊ မောဠိနီမည်သော မြို့သို့။ နေတွာ၊ ဆောင်၍။ ဗြာဟ္မဏဿ၊ သင်္ခပုဏ္ဏား၏။ ဃရေ၊ အိပ်၌။ ဓနံ၊ ဥစ္စာကို။ ပတိဋ္ဌပေတွာ၊ တည်ထားစေ၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဝသနဋ္ဌာနမေဝ၊ နေရာအရပ်သို့လျှင်။ အဂမာသိ၊ သွားလေ၏။ တေန၊ ထိုကြောင့်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာတုဋ္ဌစိတ္တာ၊ သုမနာပတိတာ၊ ပေ။ သာဓုရမ္မန္တိ၊ သာတုဋ္ဌစိတ္တာ၊ သုမနာပတိတာ၊ ပေ။ သာဓုရမ္မံ၊ ဟူ၍။ အာဟ၊ မိန့်တော်မူ၏၊

ဂါထာ၏ အတ္ထကား။ တုဋ္ဌစိတ္တာ၊ နှစ်သက်သော စိတ်ရှိသော။ သုမနာ၊ ဝမ်းမြောက်သော။ ပတိကာ၊ ရှေ့ရှုရောက်လာသော။ သာ၊ ထိုမဏိမေခလာနတ်သမီးသည်။ သုစိတ္တံ၊ ဆန်းကြယ်သော။ နာဝံ၊ လှေသင်္ဘောကို။ အဘိနိမ္မိတွာ၊ ဖန်ဆင်း၍။ သင်္ခံ၊ သင်္ခပုဏ္ဏားကို။ ပုရိသေန၊ အဖော်ယောကျ်ားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ အတူတကွ။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ သာဓုရမ္မံ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဖွယ်ရှိသော။ နဂရံ၊ မောဠိနိမည်သောမြို့သို့။ ဥပနယီ၊ ဆောင်လေ၏။ ဣတိ၊ သို့။ အာဟ၊ မိန့်တော်မူပေ၏၊

၁၁၂၅) ထိုပါဠိ၏ အတ္ထကား။ ဟိ၊ ထိုစကားထင်စွာပြုစေအံ့။ မဟာပူရိသဿ၊ ဘုရားလောင်း၏။ စိတ္တသမ္ပတ္တိယာစ၊ စိတ်၏ပြည့်စုံခြင်းဖြင့် လည်းကောင်း။ ပစ္စေကဗုဒ္ဓဿ၊ ရှင်ပစ္စေကဗုဒ္ဓါ၏။ နိရောဓတော၊ နိရောဓသမာပတ်မှ။ ဝုဋ္ဌိတဘာဝေန၊ ထသည်၏အဖြစ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ သတ္တသုစေတနာသု၊ ဇောခုနစ်ချက် စေတနာတို့တွင်။ အာဒိစေတနာ၊ ပဋ္ဌမဇောစေတနာသည်။ ဒိဋ္ဌဓမ္မဝေဒနိယာ၊ ပစ္စုပ္ပန်ဘဝ၌အကျိုးကို ခံစားအပ်သော ဒိဋ္ဌဓမ္မဝေဒနိယကံသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ အတိဥဠာရဖလာဝ၊ အလွန်မြတ်သော အကျိုးသည်သာလျှင်။ ဇာတော၊ ဖြစ်၏။ အဋ္ဌကထာအလိုရကား။ ဣဒမ္ပိ၊ ဤသို့သော အလှူကိုလည်း။ တဿဒါနဿ၊ ထိုထီးဖိနပ်လှူသော အလှူ၏။ အပ္ပမတ္တဖလန္တိ၊ အနည်းငယ်မျှသော အကျိုးဟူ၍။ ဒဋ္ဌဗ္ဗံ၊ မှတ်အပ်၏။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ တံဒါနံ၊ ထိုထီး ဖိနပ်ဟူသောအလှူသည်။ အပရိမာဏဖလံ၊ အတိုင်းမသိသော အကျိုးရှိသေး၏။ ဗောဓိသမ္ဘာရဘူတံ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်၏ အဆောက်အဦးဖြစ်၍လည်းဖြစ်၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ တေနေဂါဟံ၊ သတဂုဏတော၊ ပေ။ ဧဝံတဿအဒါသဟန္တိ။ တေနေဝါဟံ သတဂုဏတော၊ ဧဝံတဿအဒါသဟံ၊ ဟူသောဂါထာကို။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏၊

ဂါထာ၏အတ္ထကား။ တေနေဝ၊ ထိုရှင်ပစ္စေကဗုဒ္ဓါကို လှူဖူးသောကြောင့်လျှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ သတဂုဏတော၊ များစွာသောဂုဏ်ကျေးဇူးအားဖြင့်။ သုခုမာလော၊ သိမ်မွေ့နူးညံ့၏။ သုခေဓိတော၊ ချမ်းသာစွာကြီးရင့်၏။ အပိစ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဒါနံ၊ ဒါနပါရမီကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပရိပူရေန္တော၊ ပြည့်စုံစေလျက်။ အဟံ၊ ငါသည်။ တဿ၊ ထို

၁၁၂၆) ရှင်ပစ္စေကဗုဒ္ဓါအား။ အဒါသိ၊ လှူဖူး၏။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏၊

တတ္ထတိဿံဂါထာယံ၊ ထိုဂါထာ၌။ တေနာတိ၊ ဟူသည်ကား။ တတောပစ္စေကဗုဒ္ဓတော၊ ထိုရှင်ပစ္စေကဗုဒ္ဓါဟူသောအကြောင်းကြောင့်။ သတဂုဏတောတိ၊ ဟူသည်ကား။ သတဂုဏေန၊ များစွာသောဂုဏ်ကျေးဇူးအားဖြင့်။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ သင်္ခဘူတော၊ သင်္ခပုဏ္ဏားဖြစ်၍။ သုခုမာလော၊ သိမ်မွှေ့နူးညံ့၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ သုခေဓိတော သုခသံဝဍ္ဎော၊ ချမ်းသာစွာကြီးရင့်၏။ အပိစ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သန္တေပိ၊ ပစ္စပ္ပန်အကျိုးကို ခံစားရသော်လည်း။ ဒါနံ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်၏ အဆောက်အဦးဒါနပါရမီကို။ ပရိပူရေန္တောဝ၊ ပြည့်စုံစေလျက်လျှင်။ မယှံ၊ ငါ့အား။ ဒါနပါရမီ၊ ဒါနပါရမီသည်။ ပရိပူရေတူတိ၊ ပြည့်စေသတည်းဟု။ တဿပစ္စေကဗုဒ္ဓဿ၊ ထိုရှင်ပစ္စေကဗုဒ္ဓါအား။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ သရီရဒုက္ခံ၊ ကိုယ်၏ဆင်းရဲခြင်းကို။ အနပေက္ခိတွာ၊ မငဲ့ကွက်မူ၍။ ဒါနဇ္ဈာသယဿ၊ ဒါနပါရမီ၌ အလိုဆန္ဒရှိသည်၏။ ဥဠာရဘာဝံ၊ မြတ်သည်၏အဖြစ်ကို။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပဝေဒေသိ၊ ကြားတော်မူပေ၏၊

ဗောဒိသတ္တောပိ၊ ဘုရားလောင်းသည်လည်း။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ အမိတဓနဂေဟံ၊ အတိုင်းမသိသော ဥစ္စာအိမ်ကို။ အဇ္ဈာဝသန္တော၊ အမြဲအုပ်စိုးလျက်။ ဘိယျောသောမတ္တာယ၊ အတိုင်းထက်အလွန်။ ဒါနာနိ၊ အလှူတို့ကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ သီလာနိ၊ သီလတို့ကို။ ရက္ခိတွာ၊ စောင့်၍။ အာယုပရိယောသာနေ၊ အသက်၏အဆုံး၌။ သပရိသော၊ အခြံအရံနှင့်တကွ။ ဒေနဂရံ၊ နတ်ပြည်ကို။ ပူရေတိ၊ ပြည့်စေ၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒေဝစီတာ၊ မဏိမေခလာနတ်သမီးသည်။ ဥပ္ပလဝဏ္ဏာ၊ ဥပ္ပလဝဏ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်လာ၏။ ပုရိသော၊ အလုပ်အကျွေးယောကျ်ားသည်။ အာနန္ဒတ္ထေရော၊ အာနန္ဒာမထေရ်သည်၊

၁၁၂၇) အဟောသိ၊ ဖြစ်လာ၏။ သင်္ခဗြဟ္မဏော၊ သင်္ခအမည်ရှိသော ပုဏ္ဏားသည်။ လောကနာထော၊ လူသုံးပါးတို့၏ ကိုးကွယ်ရာ ငါဘုရားသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်လာ၏၊

ထိုပါဌ်၏ အတ္ထကား။ တဿ၊ ထိုသင်္ခပုဏ္ဏား ဘုရားလောင်းအား။ သုဝိသုဒ္ဓနိစ္စသီလ ဥပေါသထသီလာဒိဝသေန၊ သန့်ရှင်းစင်ကြယ်သော နိစ္စသီလ ဥပေါသထသီလ အစရှိသည်တို့၏ အစွမ်းဖြင့်။ သီလပါရမီ၊ သီလပါရမီကို။ လဗ္ဘတိ၊ ရအပ်၏။ ဒါနသီလာနံ၊ အလှူပေးခြင်း။ သီလဆောက်တည်ခြင်းအစရှိသည်တို့၏။ ပဋိပက္ခတော၊ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သော အကုသိုလ်တရားမှ။ နိက္ခန္တတ္တာ၊ လွတ်မြောက်နိုင်သည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ ကုသလဓမ္မဝသေန၊ ကုသိုလ်တရား၏အစွမ်းဖြင့်။ နေက္ခမ္မပါရမီ၊ နေက္ခမ္မပါရမီကို။ လဗ္ဘတိ၊ ရအပ်၏။ ဒါနာဒိနိပ္ဖါဒနတ္ထံ၊ အလှူပေးခြင်း အစရှိသည်ကို ဖြစ်စိမ့်သောငှာ။ အဗ္ဘုဿဟနဝသေနစ၊ အလွန်အားထုတ်သည်၏ အစွမ်းဖြင့်လည်းကောင်း။ တထာ၊ ထိုမှတစ်ပါး။ သမုဒ္ဒတရဏဝါယာမဝသေနစ၊ သမုဒ္ဒရာကို ကူးခတ်သော လုံ့လ၏အစွမ်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝီရိယပါရမီ၊ ဝီရိယ ပါရမီကို။ လဗ္ဘတိ၊ ရအပ်၏။ တဒတ္တံ၊ ထိုပါရမီကို ဖြည့်အံ့သောငှာ။ အဓိဝါသန၊ ခန္တီပါရမီကို။ လဗ္ဘတိ၊ ရအပ်၏။ ပဋိညာနူရူပံ၊ ဝန်ခံသည်အားလျော်စွာ။ ပဋိပတ္တိယာ၊ ကျင့်သောအားဖြင့်။ သစ္စာပါရမီ၊ သစ္စာပါရမီကို။ လဗ္ဘတိ၊ ရအပ်၏။ သဗ္ဗတ္ထ၊ အလုံးစုံတို့၌။ အစလသမာဒါနာဓိဋ္ဌာနဝသေန၊ မတုန်မလှုပ် ဆောက်တည်တိုင်းသော အဓိဋ္ဌာန်၏အစွမ်းဖြင့်။ အဓိဋ္ဌာနပါရမီ၊ အဓိဋ္ဌာန်ပါရမီကို။ လဗ္ဘတိ၊ ရအပ်၏။ သဗ္ဗသတ္တေသု၊ ခပ်သိမ်းသောသတ္တဝါတို့၌။ ဟိတဇ္ဈာသယေန၊

၁၁၂၈) အစီအပွားကို အလိုရှိသည်၏အဖြစ်ဖြင့်။ မေတ္တာပါရမီ၊ မေတ္တာပါရမီကို။ လဗ္ဘတိ၊ ရအပ်၏။ သတ္တသင်္ခါရ ကတဝိပ္ပကာရေသု၊ သတ္တဝါတို့အား ကုသိုလ်ကံ, အကုသိုလ်ကံ, သင်္ခါရတရားတို့သည် ပြုခြင်းဖောက်ပြန်ခြင်းတို့၌။ မဇ္ဈတ္တဘာ ဝပ္ပတ္တိယာ၊ လျစ်လျူရှုခြင်း၏ အဖြစ်သို့ရောက်သဖြင့်။ ဥပေက္ခာပါရမီ၊ ဥပေက္ခာပါရမီကို။ လဗ္ဘတိ၊ ရအပ်၏။ သဗ္ဗပါရမီနံ၊ ခပ်သိမ်းသောပါရမီတို့အား။ ဥပကာရဓမ္မေ၊ ကျေးဇူးရှိသောတရားတို့ကို။ ဇာနိတွာ၊ သိ၍။ အနုပကာရဓမ္မေ၊ ကျေးဇူးမရှိသော တရားတိုင်းကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ ဥပကာရဓမ္မေသု၊ ကျေးဇူးရိသော တရားတို့၌။ ပဝတ္တာပနပုရေစရာ၊ ရှေးဦးစွာဖြစ်တတ်သော။ သဟဇာတာဝ၊ အတူတကွလျှင်ဖြစ်သော။ ဥပါယကောသလ္လဟူသော၊ အကြောင်း၌ လိမ္မာသည်ဖြစ်သော။ ပညာ၊ ပညာသည်။ ပညာပါရမီ၊ ပညာပါရမီမည်၏။ ဣတိ၊ သို့။ ဣမာပါရမိ ယော၊ ဤပါရမီတို့ကို။ လဗ္ဘန္တိ၊ ရအပ်ကုန်၏၊

ဒါနဇ္ဈာသယဿပန၊ အလှူပေးခြင်း၌ အလိုဆန္ဒရှိသည်၏ကား။ အတိဥဠာရဘာဝေန၊ အလွန်မြတ်သည်၏အဖြစ်ဖြင့်။ ဒါနပါရမီဝသေန၊ ဒနပါရမီ၏အစွမ်းဖြင့်။ ဒေသနာ၊ ဒေသနာတော်သည်။ ပဝတ္တာ၊ ဖြစ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုဒါနပါရမီကို ဖြည့်တော်မူရာ၌။ ဒသပါရမီယော၊ ဆယ်ပါးသော ပါရမီတို့ကို။ ယသ္မာစ၊ အကြင်ကြောင့်လည်း။ လဗ္ဘန္တိ၊ ရအပ်ကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဟေဋ္ဌာ၊ အောက်၌။ ဝုတ္တာ၊ ဆိုအပ်ခဲ့ကုန်ပြီးသော။ မဟာကရုဏဒယော၊ မဟာကရုဏာအစရှိကုန်သော။ ဗောဓိသတ္တိဂုဏာ၊ ဘုရားလောင်းဂုဏ်ကျေးဇူးတို့ကို။ ဣဓ၊ ဤသင်္ခဇာတ်၌။ ယထာရဟံ၊ ဖြစ်ထိုက်သည်အားလျော်စွာ။ နိဒ္ဓါရေတဗ္ဗာ၊ ထုတ်ဖော်အပ်ကုန်၏။ တထာ၊ ထိုမှတစ်ပါး။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ စည်းစိမ်ချမ်းသာကို။ အနပေက္ခိတွာ၊ မငဲ့မကွက်မူ၍၊

၁၁၂၉) မဟာကရုဏာယ၊ မဟာကရုဏာဖြင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒါနပါရမိံ၊ ဒါနပါရမီကို။ ပူရေဿာမိတိ၊ ဖြည့်အံ့ဟု။ ဒါနသမ္ဘာရသံဟရဏတ္ထံ၊ လှူဖွယ်ဝတ္ထုကို ရုံးစုဆောင်ရွက်အံ့သောငှာ။ သမုဒ္ဒတရဏံ၊ သမုဒ္ဒရာကို ကူးခြင်းလည်းကောင်း။ တတ္ထစသမုဒ္ဒေ၊ ထိုသမုဒ္ဒရာ၌။ ပတိတဿ၊ ကျသောဘုရားလောင်းအား။ သီလခဏ္ဍဘယေန၊ သီလပျက်စီးအံ့သည်ကို ကြောက်သဖြင့်။ ဒေဝဓီတာယ၊ မဏိမေခလာနတ်သမီးသည်။ ဥပဂတာယပိ၊ နတ်ဩဇာဖြင့် ကပ်လာသော်လည်း။ အာဟရာနာဟရဏံ၊ အစာအာဟာရ၌ အကြောင်းမပြုခြင်းလည်းကောင်း။ ဣတိဧဝမာဒယော၊ ဤသို့အစရှိကုန်သော။ ဂုဏာ၊ ကျေးဇူးတို့ကို။ မဟာသတ္တဿ၊ ဘုရားလောင်း၏။ ဂုဏာတိ၊ ကျေးဇူးတို့ဟူ၍။ ဝေဒိတဗ္ဗာ၊ သိအပ်ကုန်၏။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ဝက္ခမာနေသု၊ ဆိုလတ္တံဖြစ်ကုန်သော။ သေသစရိယေသု၊ ကြွင်းသောပါရမီတို့၌။ ဣမိနာဝနယေန၊ ဤသို့သောနည်းဖြင့်လျှင်။ ဂုဏနိဒ္ဓါရဏာ၊ ဂုဏ်ကိုဖော်ထုတ်ခြင်းတို့ကို။ ဝေဒိတဗ္ဗာ၊ သိအပ်ကုန်၏။ တတ္ထတတ္ထ၊ ထိုထိုသို့သောဇာတ်တို့၌။ ဝိသေသမတ္တမေဝ၊ အထူးမျှကိုသာလျှင်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဝက္ခာမ၊ ဆိုကုန်အံ့။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ ဧဝံအစ္ဆရိယာဟေတေ၊ ပေ။ ဓမ္မဿ အနုဓမ္မတောတိ၊ ဧဝံအစ္ဆရိယာဟေတေ၊ ပေ။ ဓမ္မဿအနုဓမ္မတော၊ ဟူ၍။ ဧတံ၊ ဤစကားကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်အပ်၏၊

အတ္ထ၊ ကား။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ မဟေသိနော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဧတေ၊ ထိုဖြည့်တော်မူအပ်သော ပါရမီတော်တို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အစ္ဆရိယာ၊ အံ့ဖွယ်ရှိကုန်စွတကား။ အဗ္ဘုတာ၊ ရှေးကာလဖြစ်ဖူးသည်မရှိကုန်။ တေသံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်တို့အား။ ဓမ္မဿ၊ တရားကို။ အနုဓမ္မတော၊ အထူးကျင့်သောအားဖြင့်။ အနုကိရိယာ၊ အစဉ်လိုက်၍ ကျင့်ခြင်းကို။ ပဂေဝ၊ အဘယ်ဆိုဖွယ်ရာရှိအံ့နည်း။ အစ္ဆရိယာဧဝ၊ အံ့ဖွယ်ရှိသည်သာတည်း။ ဣတိသဒ္ဒါကား။ ပရိသမာပနတည်း၊

ဒုတိယံ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်သော။ သင်္ခဗြဟ္မဏစရိယံ၊ သင်္ခပုဏ္ဏား ဘုရားလောင်း၏ စရိယပါရမီကို။ ဝဏ္ဏနာ၊ ဖွင့်ခြင်းသည်။ နိဋ္ဌိတာ၊ ပြီးပြီ၊

၁၁၃၀) ၅ ၃၊ ကုရုရာဇစရိယာဝဏ္ဏနာ ၅

၂၀၊ တတိယေ၊ သုံးကြိမ်မြောက်သော ပါရမီ၌။ ဣန္ဒပတ္ထေပုဂုတ္တမေတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဣန္ဒပတ္ထနာမကေ၊ ဣန္ဒပတ္ထအမည်ရှိသော။ ကုရုရဋ္ဌဿ၊ ကုရုတိုင်း၏။ ပုရဝရေ၊ ပြည်မြတ်ဟုဆိုအပ်သော။ ဥတ္တမနဂရေ၊ မြတ်သောပြည်၌။ ရာဇာတိ၊ ရာဇာဟူသည်ကား။ ဓမ္မေန၊ မင်းကျင့်ရားနှင့်။ သမေန၊ ညီညွတ်စွာ။ စတူဟိ၊ လေးပါးကုန်သော။ သင်္ဂဟဝတ္ထူဟိ၊ သင်္ဂဟဝတ္ထုတို့ဖြင့်။ ပရိသံ၊ ပရိသတ်အပေါင်းကို။ ရဉ္ဇေတိ၊ တပ်စေတတ်၏။ မက်မောစေတတ်၏လည်းဟူ။ ဣတိ တသ္မာ၊ ထိုသို့လေးပါးသော သင်္ဂဟဝတ္ထုတို့ဖြင့် ပရိသတ်အပေါင်းကို တပ်မက်စေတတ်သော သတ္တိကြောင့်။ သောဒိသမ္ပတိ၊ ထိုအရပ်မျက်နှာတို့၏ အကြီးဖြစ်သောမင်းသည်။ ရာဇာ၊ ရာဇာမည်၏။ ကုသလေဒသဟုပါဂတောတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ကုသလေဟိ၊ ကုသိုလ်တရားတို့နှင့်။ သမ္ပန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံ၏။ ထိုပါဌ်၏အတ္ထကား။ ဒါနာဒီဟိ၊ အလှူပေးခြင်း အစရှိကုန်သော။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ပုညကိရိယာဝတ္ထုဟိဝါ၊ ပုညကိရိယဝတ္ထုတို့နှင့်လည်းကောင်း။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ကုသလကမ္မပထေဟိဝါ၊ ကုသိုလ်ဓမ္မပထတရားတို့နှင့်

၁၁၃၁) လည်းကောင်း။ ယုတ္တော၊ ယှဉ်၏။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း၊

၂၁၊ ကလိင်္ဂရဋ္ဌဝိသယာတိ၊ ဟူသည်ကား။ ကာလိင်္ဂရဋ္ဌသင်္ခါတာ၊ ကာလိင်္ဂရာဇ်တိုင်းဟု ဆိုအပ်သော။ ဝိသယာ၊ အရပ်ဒေသမှ။ ဗြာဟ္မဏာဥပဂစ္ဆုမန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ ကလိင်္ဂရာဇေန၊ ကာလိင်္ဂမင်းသည်။ ဥယျောဇိတာ၊ တိုက်တွန်းနှိုးဆော်အပ်ကုန်သော။ အဋ္ဌဗြဟ္မာဏာ၊ ရှစ်ယောက်သောပုဏ္ဏားတို့သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဥပသယာစိံသု၊ တောင်းကြကုန်၏။ အလှူခံ၏လည်းဟူ။ ဓညန္တိ၊ ဓညံဟူသည်ကား။ ဓနာယိတဗ္ဗံ၊ ဘုန်းတန်ခိုးဟုဆိုအပ်သော။ သီရိသောဘဂ္ဂပတ္တံ၊ တင့်တယ်ခြင်းသို့ရောက်သော။ လက္ခဏသမ္ပန္နံ၊ လက္ခဏာနှင့်ပြည့်စုံသော။ ဟတ္ထိနာဂံ ဟူသောပုဒ်၏ ဝိသေသနဖြစ်သောကြောင့်။ မင်္ဂလသမ္မတန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ တာယေဝလက္ခဏ သမ္ပတ္တိယာ၊ ထိုသို့သာလျှင်ဖြစ်သော ဆင်၏လက္ခာဏာနှင့်ပြည့်စုံသောအားဖြင့်။ မင်္ဂလံ၊ မင်္ဂလာရှိသော။ အဘိဝုဒ္ဓိကာရဏန္တိ၊ အကျိုးစီးပွား၏ အကြောင်းဟူ၍။ ဇနေဟိ၊ လူအပေါင်းတို့သည်။ အဘိသမ္မတံ၊ အလွန်နှစ်သက် သမုတ်အပ်သော၊

၂၂၊ အဝုဋ္ဌိတောတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဝဿရဟိတော၊ မိုးရွာခြင်းမှ ကင်းသည်ဖြစ်၍။ မိုးမရွာသည်ဖြစ်၍လည်းဟူ။ ဒုဗ္ဘိက္ခောတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဒုလ္လဘဘောဇနော၊ ရခဲသောအစာရှိ၏။ ဆာတကောမဟာတိ၊ ဟူသည်ကား။ မဟာတီဇိဃစ္ဆာဗာဓာ၊ ပြင်းစွာငတ်မွတ်သောအနာရှိသည်။ ဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ ဒဒါဟီတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဒေဟိ၊ ပေးပါလော။ နီလန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ နိလဝဏ္ဏံ၊ ညိုသောအဆင်းရှိသော။ အဉ္စနသဝှယန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ အဉ္စန+

၁၁၃၂) သဒ္ဒေန၊ အဉ္စန သဒ္ဒါဖြင့်။ အဝှါတဗ္ဗံ၊ ခေါ်ဝေါ်အပ်၏။ အဉ္စနနာမကံ၊ အဉ္စနမည်သည်၏အဖြစ်ကို။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ ဣဒံ၊ ဤဆိုလတ္တံသောစကားကို။ ဝုတ္တံဝုတ္တော၊ ဆိုလိုသည်။ ဟောတိ၊ ၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ကာလိင်္ဂရဋ္ဌော၊ ကာလိင်္ဂရာဇ်တိုင်းသည်။ အဝုဋ္ဌိကံ၊ မိုးမရွာသည်ဖြစ်၍။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ ဣဒါနိ၊ ဤယခုအခါ၌။ မဟာဒုဗ္ဘိက္ခံ၊ ပြင်းစွာငတ်မွတ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုကာလင်္ဂရာဇ်မြို့၌။ မဟန္တံ၊ ကြီးစွာသော။ ဆာတကဘယံ၊ ငတ်မွတ်ခေါင်းပါးသောဘေးသည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုဘေးကို။ ဝူပသမတ္ထာယ၊ ငြိမ်းစေခြင်းငှာ။ အဉ္ဇနဂိရိသင်္ကာသံ၊ ဟုဆိုအပ်သော။ အဉ္စနနာမကံ၊ အဉ္စနအမည်ရှိသော။ ဣမံမင်္ဂလဟတ္ထိံ၊ မင်္ဂလာရှိသော ဤဆင်ကို။ တွံ၊ ရှင်မင်းကြီးသည်။ ဒေဟိ၊ လှူတော်မူပါလော။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုကာလိင်္ဂရာဇ်ပြည်သို့။ ဣမသ္မိံ၊ ဤအဉ္စနမည်သောဆင်ပြောင်ကို။ နီတေ၊ ဆောင်အပ်သည်ရှိသော်။ ဒေဝေါ၊ မိုးသည်။ ဝသိဿတိ၊ ရွာပါလတ္တံ့။ တေန၊ ထိုမင်္ဂလာရှိသော ဆင်ပြောင်ရတနာကြောင့်။ တံသဗ္ဗဘယံ၊ ထိုအလုံးစုံသောဘေးသည်။ ဝူပသမ္မိဿတိ၊ ငြိမ်းချမ်းပါလတ္တံ့။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တံဝုတ္တော၊ ဆိုလိုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတြဝစနေ၊ ထိုစကားရပ်၌။ အယံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား။ အနုပုဗ္ဗိကထာ၊ အစဉ်အတိုင်းဖြစ်သော စကားတည်း၊

အတီတေ၊ လွန်လေပြီးသောကာလ၌။ ကုရုရဋ္ဌေ၊ ကုရုရာဇ်တိုင်း၌။ ဣန္ဒပတ္ထနဂရေ၊ ဣန္ဒပတ္ထနဂိုရ်ပြည်၌။ ဗောဓိသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ ကုရုရာဇဿ၊ ကုရုမင်း၏။ အဂ္ဂမဟေသိယာ၊ မိဖုရားကြီး၏။ ကုစ္ဆိမှိ၊ ဝမ်း၌။ ပဋိသန္ဓိံ၊ ပဋိသန္ဓေကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်သဖြင့်။ ဝိညုတံ၊ သိကြားလိမ္မာသောအဖြစ်သို့။ ပတ္တော၊ ရောက်သည်ဖြစ်၍။ တက္ကသီလံ၊ တက္ကသိုလ်ပြည်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွားလေ၍။ ယောဂဝိဟိတာနိ၊ ဗိဿုကာ အစီအရင်ဖြစ်ကုန်သော။ သိပ္ပါယတနာနိစ၊ အတတ်နှင့်စပ်ယှဉ်သည်တိိုု့ကိုလည်းကောင်း။ ဝိဇ္ဈာဋ္ဌာနာနိစ၊ ဆေးဝါးမန္တရားအတတ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဥဂ္ဂဟေတွာ၊ သင်ကြားခဲ့၍၊

၁၁၃၃) ပစ္စာဂတော၊ တဖန်ပြန်ခဲ့၏။ ပိတရာ၊ အဘကုရုရာဇ်မင်းသည်။ ဥပရဇ္ဇေန၊ အိမ်ရှေ့၏အရာ၌။ ဌပိတော၊ ထား၏။ အပရဘာဂေ၊ နောင်အဖို့ကာလ၌။ ပိတု၊ အဘည်။ အစ္စယေန၊ လွန်သဖြင့်။ ရဇ္ဇံ၊ မင်း၏အဖြစ်သို့။ ပတွာ၊ ရောက်၍။ ဒသရာဇဓမ္မေ၊ ဆယ်ပါးသော မင်းကျင့်တရားတို့ကို။ အကောပေန္တော၊ မပျက်စေသည်ဖြစ်၍။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ရဇ္ဇံ၊ မင်း၏အဖြစ်ကို။ ကာရေသိ၊ ပြု၏။ နာမေန၊ အမည်အားဖြင့်။ ဓနဉ္စယောနာမ၊ ဓနဉ္စယမည်သော။ သော၊ ထိုဘုရားလောင်းဓနဉ္စယမင်းသည်။ စတူသု၊ နဂရဒွါရေသုစ၊ မြို့တံခါးလေးမျက်နှာတို့၌လည်းကောင်း။ နဂရမဇ္ဈေစ၊ မြို့၏အလယ်၌လည်းကောင်း။ နိဝေသနဒွါရေစ၊ နန်းအိမ်တံခါးဝ၌လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ သို့။ ဆဒါနသာလာယော၊ ခြောက်ဆောင်သောအလှူဇရပ်တို့ကို။ ကာရေတွာ၊ ပြုစေ၍။ ဒေဝသိကံ၊ ဒေဝသိကံ၊ နေ့တိုင်း နေ့တိုင်း။ ဆသတသဟဿံ၊ ခြောက်သိန်းသော။ ဓနံ၊ ဥစ္စာကို။ ဝိဿဇ္ဇေ န္တော၊ ပေးစွန့်ကြဲလျက်။ သကလဇမ္ဗူဒီပံ၊ အလုံးစုံသော ဇမ္ဗူဒီပါကျွန်းကို။ ဥန္နင်္ဂလံ၊ အုတ်အုတ်ကျက်ကျက်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ တဿ၊ ထိုဓနဉ္စယမင်း၏။ ဒါနဇ္ဈာသယတာ၊ အလှူပေးခြင်း၌ အလိုဆန္ဒရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ဒါနာဘိရတိ၊ အလှူပေးခြင်း၌ အလွန်မွေ့လျော်ခြင်းသည်။ သကလဇမ္ဗုဒီပံ၊ ဇမ္ဗူဒီပါကျွန်းအားလုံးကို။ ပတ္ထရိ၊ နှံ့လေ၏၊

တသ္မိံကာလေ၊ ထိုကာလ၌။ ကာလိင်္ဂရဋ္ဌေ၊ ကာလိင်္ဂရာဇ်တိုင်း၌။ ဒုဗ္ဘိက္ခဘယံ၊ ငတ်မွတ်သောဘေးလည်းကောင်း။ ဆာတကဘယံ၊ ဆာလောင်သောဘေးလည်းကောင်း။ ရောဂဘယံ၊ အနာဘေးလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ သို့။ တီဏိဘယာနိ၊ သုံးပါးသောဘေးရှိသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဥကလရဋ္ဌဝါသိနော၊ အလုံးစုံသော ပြည်သူအပေါင်းတို့သည်။ ဒန္တပုရံ၊ ဒန္တပုရနန်းအိမ်သို့။ (ဆင်စွယ်ဖြင့်ပြီးသော နနးအိမ်သို့လည်းဟူ) ဂန္တွာ၊ သွားလေကုန်၍။ ရာဇဘဝနဒွါရေ၊ မင်းအိမ်တံခါးဝ၌။ ဋ္ဌတွာ၊ ရပ်၍။ ဒေဝ၊ ရှင်မင်းကြီး။ ဒေဝံ၊ မိုးကို။ ဝဿာပေတိ၊ ရွာစေလော။ ဣတိ၊

၁၁၃၄) သို့။ ဥက္ကဋ္ဌိံ၊ ကြွေးကြော်သောအသံကို။ အကံသု၊ ပြုကုန်၏။ ရာဇာ၊ ကာလိင်္ကရာဇ်မင်းသည်။ တံ၊ ထိုစကားကို။ သုတွာ၊ ကြားရ၍။ ကိံကာရဏာ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ ဧတေ၊ ထိုပြည်သူအပေါင်းတို့သည်။ ဝိရဝန္တီတိ၊ မြည်တမ်းကြကုန်သနည်းဟု။ အမစ္စေ၊ အမတ်တို့ကို။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ အမစ္စာ၊ အမတ်တို့သည်။ ရညော၊ ကာလိင်္ဂရာဇ်မင်းအား။ တမတ္ထံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားကုန်၏။ ရာဇာ၊ ကာလိင်္ဂရာဇ်မင်းသည်။ ပေါရာဏကရာဇာနော၊ ရှေးမင်းကောင်းတို့သည်။ ဒေဝေ၊ မိုးသည်။ အဝဿန္တေ၊ မရွာသည်ရှိသော်။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ကရောန္တိ၊ ပြုကြလေကုန်သနည်း။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုလတ်သော်။ ဒေဝ၊ ရှင်မင်းကြီး။ ပေရာဏကရာဇာနော၊ ရှေးမင်းတို့သည်။ ဒေဝေါ၊ မိုးသည်။ ဝဿတုတိ၊ ရွာစေသတည်းဟု။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်သီတင်းကို။ အဓိဋ္ဌာယ၊ ဆောက်တည်၍။ သမာဒိန္နသီလာ၊ ဆောက်တည်အပ်သော သီလနှင့်ပြည့်စုံကုန်သည်ဖြစ်၍။ သိရိဂဗ္ဘံ၊ အသရေရှိသောတိုက်သို့။ ပဝေသေတွာ၊ ဝင်၍။ ဒဗ္ဗသန္တာရေ၊ မြင်အခင်း၌။ သတ္တာဟံ၊ ခုနစ်ရက်ပတ်လုံး။ နိပဇ္ဇန္တိ၊ အိပ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ သို့။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ တံ၊ ထိုစကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ တထာ၊ ထိုရှေးမင်းတို့ ကျင့်သောအတိုင်း။ အကာသိ၊ ပြုလေပြီ။ ဒေဝေါ၊ မိုးသည်။ နဝဿတိ၊ မရွာတကား။ ကိန္တိ၊ ဘယ်သို့လျှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကရောမ၊ ပြုရကုန်အံ့နည်း။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုသည်ရှိသော်။ ဒေဝ၊ ရှင်မင်းကြီး။ ဣန္ဒပတ္ထနဂရေ၊ ဣန္ဒပတ္ထနဂိုရ်ပြည်၌။ ဓနဉ္စယဿနာမ၊ ဓနဉ္ဇယအမည်ရှိသော။ ကုရုရာဇဿ၊ ကုရုမင်း၏။ မင်္ဂလဟတ္ထိမှိ၊ မင်္ဂလာရှိသော ဆင်ပြောင်ကို။ အာနီတေ၊ ဆောင်အပ်သည်ရှိသော်။ ဒေဝေါ၊ မိုးသည်။ ဝဿိ ဿတိ၊ ရွာလတ္တံ့။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုလတ်သော်။ ဘော၊ အိုအချင်းတို့။ သောရာဇာ၊ ထိုဓနဉ္စမင်းသည်။ ဗလဝါဟနသမ္ပန္နော၊ စစ်သည်ဗိုလ်ပါဆင်သည် မြင်းသည်အား အစွမ်းနှင့်ပြည့်စုံခဲ့၏။ ဒုပ္ပသဟော၊ သူတစ်ပါးတို့အား အောင်နိုင်ခဲ့၏။ ကထံ၊ ထိုအဘယ်သို့လျှင်။ အဿ၊ ထိုဓနဉ္စမင်း၏။ ဟတ္ထိံ၊ ဆင်ရတနာကို၊

၁၁၃၅) အာနေဿာမ၊ ငါတို့ဆောင်နိုင်ကုန်အံ့နည်း။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုသည်ရှိသော်။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ တေန၊ ထိုဓနဉ္ဇယမင်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ယုဒ္ဓကိစ္စံ၊ စစ်ထိုးခြင်းကိစ္စသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ သောရာဇာ၊ ထိုဓနဉ္ဇယမင်းသည်။ ဒါနဇ္ဈာသယော၊ အလှူပေးခြင်း၌အလိုဆန္ဒရှိ၏။ ဒါနာဘိရတော၊ အလှူပေးခြင်း၌ မွေ့လျော်၏။ ယာစိတော၊ တောင်းအပ်သည်။ သမနော၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ အလင်္ကတသီသံမ္ပိ၊ တန်ဆာဆင်ခြင်းရှိသော ဦးခေါင်းကိုလည်း။ ဆီန္ဒိတွာ၊ ဖြတ်၍။ ပသာဒသမ္ပန္နာနိ၊ ပသာဒနှင့်ပြည့်စုံကုန်သော။ အက္ခီနိပိ၊ မျက်စိတို့ကို လည်းကောင်း။ ဥပ္ပာဋေတွာ၊ နုတ်၍။ ဒေယျ၊ လှူရာ၏။ သကလရဇ္ဇမ္ပိ၊ အလုံးစုံသော ပြည်ကိုသော်လည်းကောင်း။ နိယျာတေတွာ၊ ဆောင်နှင်း၍။ ဒဒေယျ၊ လှူရာ၏။ ဟတ္ထိမှိ၊ ဆင်၌။ ဝတ္တဗ္ဗမေဝ၊ ဆိုဖွယ်သည်လျှင်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ အဝဿံ၊ မချွတ်မယွင်း။ ယာစိတော၊ တောင်းအပ်သည်။ သမာနော၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ဒဿတိ၊ ပေးလတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ ဘော၊ အိုလူအပေါင်းတို့။ ကေပန၊ အဘယ်မည်သောသူတို့သည်။ နံ၊ ထိုဓနဉ္ဇယမင်းကို။ ယာစိတုံ၊ တောင်းအံ့သောငှာ။ သမတ္ထာ၊ စွမ်းနိုင်ကုန်အံ့နည်း။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တေ၊ သော်။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဗြာဟ္မဏာ၊ ဆရာပုဏ္ဏားတို့သည်။ သမတ္ထာ၊ စွမ်းကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုသည်ရှိသော်။ ရာဇာ၊ ကာလိင်္ဂမင်းသည်။ အဋ္ဌဗြာဟ္မဏေ၊ ရှစ်ယောက်သော ပုဏ္ဏားတို့ကို။ ပက္ကေသာပေတွာ၊ ခေါ်စေ၍။ သက္ကာရ သမ္မာနံ၊ ဆုလာဘ်သပ္ပကာကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပရိဗ္ဗယံ၊ မျိုးရိက္ခာကို။ ဒတွာ၊ ပေးလိုက်၍။ ဟတ္ထိံ၊ မဂ်လာရှိသော ဆင်ပြောင်ကို။ ယာစနတ္ထံ၊ တောင်းစိမ့်သောငှာ။ ပေသေသိ၊ စေလွှတ်လိုက်၏။ တေ၊ ထိုရှစ်ယောက်သော ပုဏ္ဏားတို့သည်။ သဗ္ဗတ္ထ၊ အလုံးစုံသောခရီး၌။ ဧကရတ္တိဝါသေန၊ တညဉ့်သာတည်းနေသဖြင့်။ ဂန္တွာ၊ သွားလေ၍။ နဂရဒွါရေ၊ မြို့တံခါး၌။ ဒါနသာလာသု၊ အလှူတင်းကုပ်တို့၌။ ဘုဉ္ဇန္တာ၊ စားကုန်လျက်။ သရီရံ၊ ကိုယ်ကို၊

၁၁၃၆) သန္တာပေတွာ၊ ရောင့်ရဲစေ၍။ ရညော၊ ဓနဉ္ဇယမင်း၏။ ဒါနဂ္ဂံ၊ အလှူတင်းကုပ်သို့။ အာဂမနကာလံ၊ လာအံ့သောကာလကို။ အာဂမယမာနာ၊ ငံကုန်လျက်။ အာစီနဒွါရေ၊ အရှေ့တံခါးဝ၌။ အဋ္ဌံသု၊ ရပ်လင့်ကုန်၏၊

ဗောဓိသတ္တောပိ၊ ဘုရားလောင်းသည်လည်း။ ပါတောဝ၊ စောစောကလျှင်။ နှာတာနုလိတ္တာ၊ ရေနံ့သာချိုးပြီးသော်။ သဗ္ဗါလင်္ကာရပ္ပဋိမဏ္ဍိတော၊ အလုံးစုံသော တန်ဆာကို ဆင်ယင်ပြီးသော်။ အလင်္ကတဝရဝါရဏခန္ဓဂတော၊ တန်ဆာဆင်အပ်ပြီးသော မြတ်သောဆင်ထက်စီးလျက်။ မဟန္တေန၊ မြတ်သော။ ရာဇာနုဘာဝေန၊ မင်း၏အာနုဘော်ဖြင့်။ ဒါနသာလံ၊ အလှူတင်းကုပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွားလေသော်။ ဩတရိတွာ၊ ဆင်မှသက်၍။ သတ္တဋ္ဌဇနုာနံ၊ ခုနစ်ယောက်, ရှစ်ယောက်သော လူတို့အား။ သဟတ္ထေန၊ မိမိလက်ဖြင့်။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒတွာ၊ ပေးလှူ၍။ ဣမိနာနီဟာရေန၊ ဤသို့သောနည်းကိုဆောင်သဖြင့်။ ဒေထာတိ၊ ပေးကုန်လော့ဟု။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ဟတ္ထိံ၊ မင်္ဂလာရှိသောဆင်ကို။ အဘိရုဟိတွာ၊ စီး၍။ ဒက္ခိဏဒွါရံ၊ တောင်တံခါးသို့။ အဂမာသိ၊ သွားလေ၏။ ဗြဟ္မဏာ၊ ပုဏ္ဏားတို့သည်။ ပါစီနဒွါရေ၊ အရှေ့တံခါး၌။ အာရက္ခဿ၊ ဒိုင်းကိုယ်ရံအစောင့်အရှောက်၏။ ဗလဝတာယ၊ အထူးများသည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ ဩကာသံ၊ တောင်းအံ့သောအခါကို။ အလဘိတွာ၊ မရမူ၍။ ဒက္ခိဏဒွါရံ၊ တောင်တံခါးသို့။ နာတိဒူရေ၊ မဝေးလွန်းသော။ ဥန္နတဌာနေ၊ မြင့်ရာအရပ်၌။ ဌိတာ၊ ရပ်ကုန်လျက်။ သမ္ပတ္တံ၊ ရောက်သော။ ရာဇာနံ၊ ဓနဉ္ဇယမင်းကို။ ဟတ္ထေ၊ လက်တို့ကို။ ဥက္ခိပေတွာ၊ ချီ၍။ မြှောက်၍။ ဇယာပေသုံ၊ အောင်စေကုန်၏။ ရာဇာ၊ ဓနဉ္ဇယမင်းသည်။ ဝဇီရကုသေန၊ ဝရဇိန် ချွန်းတောင်းဖြင့်။ ဝါရဏံ၊ မင်္ဂလာဆင်ကို။ နိဝတ္တေတွာ၊ လည်စေ၍။ တေသံ၊ ထိုပုဏ္ဏားတို့၏။ သန္တိကံ၊ အထံသို့။ ဂန္တွာ၊ သွားလေ၍။ ဘောဗြဟ္မာဏာ၊ အိုဆရာပုဏ္ဏားတို့။ ကိံ၊ အဘယ်ကို။ တုမှေ၊ ဆ သင်ပုဏ္ဏားတို့သည်။ ဣစ္ဆထ၊

၁၁၃၇) အလိုရှိကြကုန်သနည်း။ ဣတိ၊ သို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ ဗြဟ္မာဏာ၊ ပုဏ္ဏားတို့သည်။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ကာလိင်္ဂရဋ္ဌံ၊ ကာလိင်္ဂရာဇ် တိုင်းသည်။ ဒုဗ္ဗုဋ္ဌိဘယေနစ၊ မိုးခေါင်သော ဘေးသည်လည်းကောင်း။ ဥပ္ပဒ္ဒုတံ၊ နှိပ်စက်အပ်၏။ သောဥပဒ္ဒဝေါ၊ ထိုဘေးဥပါဒ်သည်။ တဝ၊ ရှင်မင်းကြီး၏။ ဣမသ္မိံ မင်္ဂလဟတ္ထိမှိ၊ ဤမင်္ဂလာရှိသော ဆင်မြတ်ကို။ နီတေ၊ ဆောင်အပ်သည်ရှိသော်။ ဝူပသမိဿတိ၊ ငြိမ်းချမ်းပါလတ္တံ့။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ အဉ္စနဝဏ္ဏံ၊ မျက်စင်းညို အဆင်းနှင့်တူသော။ ဣမံနာဂံ၊ ဤမဂ်လာဆင်ကို။ ဒေဟိ၊ လှူပါလော။ ဣတိ၊ သို့။ ဗြဟ္မာဏာ၊ ပုဏ္ဏားတို့သည်။ အဟံသု၊ ဆိုကြကုန်၏။ တမတ္ထံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ ပကာသန္တော၊ ထင်ရှားပြတော်မူလိုသည်ဖြစ်၍။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကာလိင်္ဂရဋ္ဌဝိသယာ၊ ပေ။ အဉ္ဇနသဝှယန္တိ။ ကာလိင်္ဂရဋ္ဌဝိသယာ၊ ပေ။ အဉ္ဇနသဝှယံ၊ ဟူသော။ ဂါထံ၊ ဂါထာကို။ အာဟ၊ မိန့်တော်မူ၏၊

အတ္ထ၊ ကား။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ကလိင်္ဂရဋ္ဌဝိသယာ၊ ကာလိင်္ဂရာဇ်တိုင်းမှ။ အာဂတာ၊ လာကုန်သော။ ဗြဟ္မဏာ၊ ပုဏ္ဏားတို့သည်။ မံ၊ အလောင်းတော်ဖြစ်သော ငါသို့။ ဥပဂစ္ဆုံ၊ ကပ်လာကုန်၏။ ဥပဂန္တွာ၊ ကပ်လာကုန်၍။ ဓညံ၊ ဘုန်းလက္ခဏာနှင့်ပြည့်စုံသော။ မင်္ဂလသမ္မတံ၊ မင်္ဂလဟု သမုတ်အပ်သော။ ဟတ္ထိနာဂံ၊ ဆင်ပြောင်ရတနာကို။ အယာစုံ၊ တောင်းလာကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဇနပဒေါ၊ တောင်းလာကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဇနပဒေါ၊ ဇနပုဒ်သည်။ အဝုဋ္ဌိကော၊ မိုးမရွာသည်ဖြစ်၍။ ဒုဗ္ဘိက္ခော၊ ဆင်းရဲသောထမင်းရှိ၏။ ဆာတကာ၊ ငတ်မွတ်ခြင်းသည်။ မဟာ၊ များခဲ့၏။ နိလံ၊ ညိုသော အဆင်းရှိသော။ အဉ္ဇနသဝှယံ၊ အဉ္ဇနအမည်ရှိသော။ ပဝရံ၊ မြတ်သော။ နာဂံ၊ ဆင်ပြောင်ကို။ ဒေဟိ၊ လှူပါလော။ ဣတိ၊ သို့။ ယာစုံ၊ တောင်းကြကုန်၏။ ဣတိ၊ သို့။ တမတ္ထံ၊ ကို။ ပကာသန္တော၊ ၍။ သတ္ထာ၊ သည်။ ဂါထံ၊ ကို။ အာဟ၊ ၏၊

၁၁၃၈) အထ၊ ထိုအခါ၌။ ဗောဓိသတ္တော၊ ဘုရားလာင်းသည်။ ယံယေနကာရဏေန၊ အကြင်အကြောင်းဖြင့်။ မေမယာ၊ ငါသည်။ ယာစကာနံ၊ အလှူခံပုဏ္ဏားတို့အား။ မနောရထဝိဃာတော၊ နှလုံး၌အလိုကို ပင်ပန်းစေအပ်သည်။ သိယာ၊ ဖြစ်ညားအံ့။ ဧတံ၊ ဤသို့သောအကြောင်းသည်။ မေ၊ ငါအား။ နပဋိရူပံ၊ မလျောက်ပတ်လေ။ မယှဉ္စ၊ ငါ့အားလည်း။ သမာဒါနဘေဒေါ၊ ဆောက်တည်ခြင်းပါရမီကို ဖျက်ဆီးသည်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဣတိ၊ သို့။ စိန္တေတွာ၊ ကြံ၍။ ဟတ္တိခန္ဓတော၊ ဆင်ကျောက်ကုန်းမှ။ ဩတရိတွာ၊ ဆင်းသက်ခဲ့၍။ အနလင်္ကတဋ္ဌာနံ၊ တန်ဆာမဆင်သော အရပ်သည်။ သစေအတ္ထိ၊ အကယ်၍ရှိအံ့။ ဟတ္ထိံ၊ ဆင်ကို။ အလင်္ကရိတွာ၊ တန်ဆာဆင်၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒဿမိတိ၊ လှူအံ့ဟု။ သမန္တတော၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ ဩလောကေတွာ၊ ကြည့်လတ်သော်။ အနလင်္ကတဌာနံ၊ တန်ဆာမဆင်ယင်သောအရပ်ကို။ အဒိသွာ၊ မမြင်မူ၍။ သောဏ္ဍာယစ၊ နှာမောင်း၌လည်း။ နံ၊ ထိုဆင်ရတနာကို။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ ဗြဟ္မဏာနံ၊ ပုဏ္ဏားတို့၏။ ဟတ္ထေသု၊ လက်တို့၌။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ ရတနဘိင်္ဂါရေန၊ ရတနာရွှေကရားဖြင့်။ ပုပ္ဖဂန္ဓဝါသိတံ၊ ပန်းနံ့သာတို့ဖြင့် ထုံမွမ်းအပ်သော။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ ပါတေတွာ၊ ချ၍။ အဒါသိ၊ လှူလေ၏။ ဣတိ၊ ထို့ကြောင့်။ နမေယာ စကမနုပ္ပတ္တေ၊ ပေ။ ဗြဟ္မဏာနံ အဒံဂဇန္တိ။ နမေယာစကမနုပ္ပတ္တေ၊ ပေ။ ဗြဟ္မဏာနံအဒံဂဇံ၊ ဟူသော။ ဂါထံ၊ ဂါထာကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏၊

၂၃။ ဂါထာ၏အတ္ထကား။ မေ၊ ငါ၏။ သန္တိကံ၊ အထံသို့။ ယာစကော၊ အလှူခံ ယာစကာသည်။ အနုပတ္တေ၊ ရောက်လာလတ်သော်။ ပဋိက္ခေပေါ၊ ပယ်ခြင်းသည်။ အနုစ္ဆဝေါ၊ မလျောက်ပတ်။ မေ၊ အား။ သမာဒါနံ၊ အလှူတော်သည်။ မာဘိဇ္ဇိ၊ မပျက်စီးသင့်။ ဝိပုလံ၊ ပြန့်ပြောစွာသော။ ဂဇံ၊ ရတနာဆင်မြတ်ကို။ ဒဿမီတိ၊ လှူအံ့ဟု၊

၂၄။ နာဂံ၊ ဆင်ပြောင်ရတနာကို။ သောဏ္ဍာ၊ နှာမောင်း၌။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ ရတနမယေ၊ ရတနာဖြင့်ပြီးသော။ ဘိင်္ဂါရေ၊ ရေကရား၌၊

၁၁၃၉) ဇလံ၊ ရေကို။ ဟတ္ထေ၊ လက်၌။ အာကိရိတွာ၊ လောင်း၍။ ဗြဟ္မဏာနံ၊ ပုဏ္ဏားတို့အား။ ဂဇံ၊ ဆင်ပြောင်ရတနာကို။ အဒံအဒါသိ၊ လှူလေ၏၊

တတ္ထတာသုဂါထာသု၊ ထိုဂါထာတို့၌။ ယာစကမနုပ္ပတ္ထေတိ၊ ဟူသည်ကား။ ယာစကာ၊ အလှူသည်။ အနုပ္ပတ္တေ၊ ရောက်လာသော်။ အနုစ္ဆဝေါတိ၊ ဟူသည်ကား။ အနုစ္ဆဝိကော၊ လျောက်ပတ်၏။ ပတိရူပေါ၊ သင့်တင့်လှ၏။ မာမေဘိဇ္ဇိသမာဒါနန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ သဗ္ဗညုတဉာဏတ္ထာယ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်အလို့ငှာ။ သဗ္ဗယာစကဿ၊ ခပ်သိမ်းသောအလှူခံယာစကားအား။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ အနဝဇ္ဇံ၊ အပြစ်မရှိသော။ ဣစ္ဆိတံ၊ လိုဖွယ်ကိစ္စကို။ ဒဒန္တော၊ ပေးလှူစွန့်ကြဲလျက်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒါနပါရမိံ၊ ဒါနပါရမီကို။ ပူရေဿာမိ၊ ဖြည့်အံ့။ မယှံ၊ ငါ့အား။ သမာဒါနံ၊ ဆောက်တည်အပ်သော။ ယံ၊ အကြင်အဓိဋ္ဌာန်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုဆောက်တည်အပ်သော အဓိဋ္ဌာန်သည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ မာဘိဇ္ဇိ၊ မပျက်စေလင့်။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဒဿာမိ ဝိပုလံဂဇန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ မဟန္တံ၊ မြတ်စွာထသော။ ဣမံမင်္ဂလဟတ္ထိံ၊ ဤမင်္ဂလာရှိသော ဆင်ပြောင်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒဿမိ၊ လှူအံ့။ အဒန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ အဒါသိံ၊ ပေးလှူ၏၊

၂၅။ တသ္မိံဟတ္ထိမှိ၊ ထိုဆင်ကို။ ဒိန္နေ၊ ပေးလှူအပ်သည်ရှိသော်။ အမစ္စာ၊ အမတ်တို့သည်။ ဗောဓိသတ္တံ၊ ဘုရားလောင်းကို။ ဧတံ၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကြကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ ပြည်ကြီးမင်းမြတ်။ ကသ္မာ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ မင်္ဂလဟတ္ထိံ၊ မင်္ဂလာရှိသော ဆင်ရတနာကို။ ဒဒတ္ထ၊ ပေးလှူဘိသနည်း။ အတ္ထိနနု၊ ရှိသင့်ပါသည်မဟုတ်လော။ အညော၊ တစ်ပါးသော။ ဟတ္ထိ၊ ဆင်ပြောင်ကို။ ဒါတဗ္ဗံနနု၊ ပေးပါအပ်သည် မဟုတ်လော။ ရညာနာမ၊ မင်းမည်သည်ကား။ ဧဝရူပေါ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ မင်္ဂလဟတ္ထိံ၊ မင်္ဂလာဆင်ကို။ ဩပဝယှော၊ အမြဲသိုထားအပ်၏။ ဣဿရိယဉ္စ၊ အစိုးရခြင်းကိုလည်းကောင်း။ အာကင်္ခန္တေန၊ အလိုရှိသောမင်းသည်။ အညော၊ တစ်ပါးသော။ ဟတ္တိ၊ ဆင်ကို။ ဒါတဗ္ဗော၊ ပေးအပ်၏။ ဣတိ၊ သို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကြကုန်၏။ မဟာသတ္တာ၊ ဘုရား

၁၁၄၀) လောင်းသည်။ ယာစကာ၊ အလှူခံယာစကတို့သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ယံ၊ အကြင်လိုဖွယ်ကိစ္စကို။ ယာစန္တိ၊ တောင်းလာကုန်၏။ တဒေဝ၊ ထိုအလိုကိုသာလျှင်။ မယာ၊ ငါသည်။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။ မံ၊ ငါ၏။ ရဇ္ဇံ၊ ပြည်ကို။ သစေပနယာစေယျုံ၊ အကယ်၍တည်းထောင်းလာကုန်အံ့။ တေသံ၊ ထိုအလှူခံယာစကာတို့အား။ ရဇ္ဇမ္ပိ၊ ပြည်ကိုလည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒဒေယျံ၊ ပေးရာ၏။ မယှံ၊ ငါသည်။ ရဇ္ဇတောပိ၊ ပြည်ထက်လည်းကောင်း။ ဇိဝိတတောပိ၊ အသက်ထက်လည်းကောင်း။ သဗ္ဗညုတဉာဏမေဝ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်ကိုသာလျှင်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ပိယတရံ၊ အထူးသဖြင့် ချစ်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တံဟတ္ထိံ၊ ထိုဆင်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ အဒါသိ၊ လှူလေ၏။ ဣတိ၊ သို့။ အာဟ၊ ၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ တဿနာဂေပဒိန္နမှိအာဒိ၊ တဿနာ ဂေပဒိန္နမှိ အစရှိသော။ ဂါထံ၊ ဂါထာကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏။ တတ္ထတာသုဂါထာသု၊ ထိုဂါထာတို့၌။ တဿာတိ တဿတေန၊ ထိုဓနဉ္ဇယမင်းသည်။ နာဂေ၊ ဆင်ပြောင်နာဂဖြစ်သော။ ဟတ္ထိမှိ၊ ဆင်ရတနာကို။ ဒိန္နေ၊ ပေးလှူအပ်ပြီးသော်၊

၂၆။ မင်္ဂလသမ္ပန္နန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ မင်္ဂလဂုဏေဟိ၊ အပြစ်မရှိသော ဂုဏ်ကျေးဇူးတို့နှင့်။ သမန္နာဂတံ၊ ပြည့်စုံသော။ သင်္ဂါမဝိဇယုတ္တမန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ သင်္ဂါမဝိဇယာ၊ စစ်မြေပြင်၌လည်းအောင်တတ်သော။ ဥတ္တမဉ္စ၊ မြတ်လည်းမြတ်ထသော (ဝါ) တစ်နည်းကား။ သင်္ဂါမဝိဇယေ၊ စစ်အောင်ရာအရပ်၌။ ဥတ္တမံ၊ မြတ်သော။ ပဓာနံ၊ အရာရှိသော။ ပဝရံ၊ အပြားအားဖြင့် မြတ်သော။ နာဂံ၊ ဆင်ပြောင်ရတနာကို။ ကိန္တေရဇ္ဇံကရိဿတီတိ၊ ဟူသည်ကား။ တသ္မိံနာဂေ၊ ထိုဆင်ပြောင်ရတနာသည်။ အပဂတေ၊ အရပ်တစ်ပါးသို့။ ရောက်လေခဲ့သော်။ တဝ၊ ရှင်မင်းကြီးအား။ ရဇ္ဇံ၊ မင်း၏အဖြစ်ကို။ ကိံကရိဿတိ၊ အဘယ်သို့ပြုအံ့နည်း။ ရဇ္ဇကိစ္စံ၊ မင်း၏ကိစ္စသည်။ နကရိဿတိ၊ မပြုလတ္တံ့။ ရဇ္ဇမ္ပိ၊ မင်း၏အဖြစ်သည်လည်း။ အပဂတမေဝ၊ ကင်းသည်သာလျှင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒဿေတိ၊ ပြ၏၊

၁၁၄၁) ၂၇။ ရဇ္ဇမ္ပိမေဒဒေသဗ္ဗန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ တိရစ္ဆာနဂတော၊ တိရစ္ဆာန်အမျိုးဖြစ်သော။ နာဂေါ၊ ဆင်ပြောင်သည်။ တိဋ္ဌတု၊ တည်စေဦး။ မေ၊ ငါ၏။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ဣဒံကုရုရဋ္ဌမ္ပိ၊ ဤကုရုတိုင်းကိုလျှင်လည်း။ ယာစကာနံ၊ အလှူခံယာစကာတို့အား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒဒေယျံ၊ လှူရာ၏။ သရီရံဒဇ္ဇမတ္တနောတိ၊ ဟူသည်ကား။ ရဇ္ဇေပိဝါ၊ မင်း၏အဖြစ်၌လည်း။ ကိံဝတ္တဗ္ဗံ၊ အဘယ်ဆိုအပ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိလေအံ့နည်း။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ သရီရမ္ပိ၊ ကိုယ်ကိုလျက်လည်း။ ယာစကာနံ၊ အလှူခံယာစကာတို့အား။ ဒဒေယျံ၊ ပေးလှူချင်ပါ၏။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ သဗ္ဗော၊ အလုံးစုံသော။ အဇ္ဈတ္တိကဗာဟိရော၊ အတွင်းအပဖြစ်သော။ ပရိဂ္ဂဟော၊ သိမ်းဆည်းအပ်သော ဥစ္စာကို။ မယာ၊ ငါသည်။ လောကဟိ တတ္ထမေဝ၊ လူတို့၏အကျိုးစီးပွား အလို့ငှာသာလျှင်။ ပရိစ္စတ္တော၊ ပေးလှူစွန့်ကြဲအပ်၏။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ မယှံမယာ၊ ငါသည်။ သဗ္ဗညုတံ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်ကို။ ပီယံ၊ ချစ်အပ်၏။ သဗ္ဗညုတာစ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်ကို အလိုရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်လျှင်။ ဒါနပါရမိံ၊ ဒါနပါရမီကို။ အာဒိံကတွာ၊ အစပြု၍။ သဗ္ဗပါရမီယော၊ အလုံးစုံသော ပါရမီတို့ကို။ အပူရေန္တေန၊ မဖြည့်ဆည်းသဖြင့်။ လဒ္ဓုံ၊ ရခြင်းငှာ။ နသက္ကာ၊ မတတ်ကောင်းရာ။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ နာဂံ၊ ဆင်ပြောင်ရတနာကို။ အဒါသိ၊ လှူလေ၏။ ဣတိ၊ သို့။ ဒဿေတိ၊ ပြ၏၊

ဧဝမ္ပိ၊ ဤသို့လည်း။ တသ္မိံနာဂေ၊ ထိုအဉ္ဇနအမည်ရှိသော ဆင်ပြောင်ရတနာကို။ အာနီတေ၊ ဆောင်ခဲ့သည်ရှိသော်။ ကာလိင်္ဂရဋ္ဌေ၊ ကာလိင်္ဂရာဇ်တိုင်း၌။ ဒေဝေါ၊ မိုးသည်။ နဝဿတေဝ၊ မရွာသည်သာတည်း။ အကာလိင်္ဂရာဇာ၊ ကာလိဂ်ရာဇ်မင်းသည်။ ဣဒါနိပိ၊ ဤအခါ၌လည်း။ ဒေဝေါ၊ မိုးသည်။ နဝဿတိ၊ မရွာတကား။ ကိံနုခေါကာရဏံ၊ အကြောင်းအဘယ်သို့နည်း။ ဣတိ၊ သို့။ ပုစ္ဆိတွာ၊ မေးမြန်းပြီးလတ်သော်။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ကုရုရာဇာ၊ ကုရုရဇ်မင်းသည်။ ဂရုဓမ္မေ၊ ဂရုဓမ္မ တရားတို့ကို။ ရက္ခတိ၊ စောင့်ရှောက်လေသေး၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ တဿ၊ ထိုကုရုရဇ်မင်း၏။ ရဋ္ဌေ၊ တိုင်းနိုင်ငံ၌။ အနွဒ္ဓမာသံ၊ လခွဲတစ်

၁၁၄၂) ကြိမ်။ အနုဒသာဟံ၊ ဆယ်ရက်တစ်ကြိမ်။ ဒေဝေါ၊ မိုးသ်။ ဝဿတိ၊ ရွာ၏။ ဧသဧသောအာနုဘာဝေါ၊ ထိုသို့သော အာနုဘော်သည်။ ရညော၊ ကုရုရဇ်မင်း၏။ ဂုဏာနုဘာဝေါ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးအာနုဘော်တည်း။ ဣမဿတိရစ္ဆာနဂတဿ၊ ဤတိရစ္ဆာန်၏အမျိုးဖြစ်သော ဆင်ပြောင်၏။ အာနုဘာဝေါ၊ အာနုဘော်သည်။ န၊ မဟုတ်။ ဣတိ၊ သို့။ ဇာနိတွာ၊ သိ၍။ မယမ္ပိ၊ ငါ့တို့သည်လည်း။ ဂရုဓမ္မေ၊ ဂရုဓမ္မတရားတို့ကို။ ရက္ခိဿာမိ၊ စောင့်ပါကုန်အံ့။ တုမှေ၊ ဆ သင်အမတ်တို့သည်။ ဂစ္ဆထ၊ သွားကြလေကုန်။ ဓနဉ္ဇယကောရဗျဿ၊ ဓနဉ္ဇယကောရဗျမင်း၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ တေ၊ ထိုဂရုဓမ္မတို့ကို။ ရက္ခိဿာမိ၊ စောင့်ပါကုန်အံ့။ တုမှေ၊ ဆ သင်အမတ်တို့သည်။ ဂစ္ဆထ၊ သွားကြလေကုန်။ ဓနဉ္ဇယကောရဗျဿ၊ ဓနဉ္ဇယကောရဗျမင်း၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ တေ၊ ထိုဂရုဓမ္မတို့ကို။ သုဝဏ္ဏပတ္တေ၊ ရွှေ ပေ၌။ လိခါပေတွာ၊ ရေးစေ၍။ အာနေထ၊ ဆောင်ခဲ့ကုနလော။ ဣတိ၊ သို့။ အမစ္စေ၊ အမတ်တို့ကို။ ပသေသိ၊ စေလွှတ်လိုက်၏။ ပဉ္စသီလာနံ၊ ပဉ္စသီလတို့ကို။ ဂရုဓမ္မာတိ၊ ဂရုဓမ္မတရားတို့ဟူ၍။ ဝုစ္စန္တိ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏။ တာနိ၊ ထိုပဉ္စသီလတို့ကို။ ဗောဓိသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ သုပရိသုဒ္ဓါနိ၊ ကောင်းစွာစင်ကြယ်သည်တို့ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ရက္ခတိ၊ စောင့်၏။ ဗောဓိသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ ရက္ခတိယထာဝ၊ စောင့်ရှောက်သကဲ့သို့လျှင်။ ဧဝံတထာ၊ ထို့အတူ။ အဿ၊ ထိုဘုရားလောင်း၏။ မာတာစ၊ အမိသည်လည်း။ ရက္ခတိ၊ ၏။ အဂ္ဂမဟေသီစ၊ မိဘုရားကြီးသည်လည်း။ တာနိ၊ ထိုပဉ္စင်္ဂသီလတည်းဟူသော ဂရုဓမ္မတရားတို့ကို။ ရက္ခတိ၊ စောင့်၏။ ကဏိဋ္ဌဘာတာ၊ ညီဖြစ်သော။ ဥပရာဇာစ၊ အိမ်ရှေ့မင်းသည်လည်း။ ရက္ခတိ၊ စောင့်၏။ ပုရောဟိတော၊ ပရောဟိတ်ဖြစ်သော။ ဗြာဟ္မာဏောစ၊ ပုဏ္ဏားသည်လည်း။ ရက္ခတိ၊ စောင့်၏။ ရဇ္ဇုဂါဟတော၊ လယ်၌ ကြိုးတန်းချသော။ အမစ္စောစ၊ အမတ်သည်လည်း။ ရက္ခတိ၊ စောင့်၏။ သာရထိစ၊ ရထားထိန်းသည်လည်း။ ရက္ခတိ၊ စောင့်၏။ သေဋ္ဌိစ၊ သူဋ္ဌေးသည်လည်း။ ရက္ခတိ၊ စောင့်၏။ ဒေါနမာပကော၊ တည်စားသည်လည်း။ ရက္ခတိ၊ စောင့်၏။ ဒေါနမာပကော၊ တည်စားသည်လည်း။ ရက္ခိ၊ စောင့်၏။ ဒေါဝါရိကော၊ တံခါးစောင့်သည်လည်း။ ရက္ခတိ၊ စောင့်၏။ နာဂရသောဘိနီ၊ မြို့ကို တင့်တယ်စေအပ်သော။ ဝဏ္ဏဒါသီစ၊ ပြည့်တန်ဆာမသည်လည်း။ ရက္ခတိ၊ စောင့်၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်၊

၁၁၄၃) ရာဇမာတာ၊ ပေ။ ဂရုဓမ္မေပတိဋ္ဌိ တာတိဂါထံ၊ ရာဇာမာတာ၊ ပေ။ ဂရုဓမ္မေပတိဋ္ဌိတာ၊ ဟူသော ဂါထာကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏၊

ဂါထာ၏ အတ္ထကား။ ရာဇာစ၊ ဓနဉ္ဇယမင်းလည်းကောင်း။ မာတာစ၊ မင်း၏အမိလည်းကောင်း။ မဟေသီစ၊ မိဖုရားကြီးလည်းကောင်း။ ဥပရာဇာစ၊ အိမ်ရှေ့မင်းသည်လည်းကောင်း။ ပုရောဟိတောစ၊ ပုရောဟိတ်ပုဏ္ဏားလည်းကောင်း။ ရဇ္ဇုဂ္ဂါဟောစ၊ လယ်၌ ကြိုးတန်းသောအမတ်လည်းကောင်း။ ပုရောဟိတောစ၊ ပုရောဟိတ်ပုဏ္ဏားလည်းကောင်း။ ရဇ္ဇုဂ္ဂါဟောစ၊ လယ်၌ ကြိုးတန်းသော အမတ်လည်းကောင်း။ သာရထိစ၊ ရထားထိန်းလည်းကောင်း။ သေဋ္ဌိစ၊ သူဋ္ဌေးလည်းကောင်း။ ဒေါနောစ၊ တည်စားလည်းကောင်း။ ဒေါဝါရိကောစ၊ တံခါးစောင့်လည်းကောင်း။ တထာ၊ ထိုမှတစ်ပါး။ ဂဏိ ကာစ၊ ပြည့်တန်ဆာမလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ သို့။ ဧကာဒသ၊ တစ်ကျိပ်တစ်ယောက်ကုန်သော။ တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ ဂရုဓမ္မေ၊ ပဉ္စင်္ဂသီလတည်းဟူသော ဂရုဓမ္မတရား၌။ ပတိဋ္ဌိတာ၊ တည်ကြကုန်၏၊

တေအမစ္စာ၊ ထိုအမတ်တို့သည်။ ဗောဓိသတ္တံ၊ ဘုရားလောင်းသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ချဉ်းကပ်၍။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ တမတ္တံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားလျှောက်ကုန်၏။ မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ မယှံ၊ ငါ့အား။ ဂရုဓမ္မေ၊ ဂရုဓမ္မတရား၌။ ကုဣစ္စံ၊ ကုက္ကုစ္စသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိခဲ့၏။ မေ၊ ငါ၏။ မာတာပန၊ မိခင်သည်မူကား။ သုရက္ခိတံ၊ ကောင်းစွာစောင့်ရှောက်ခြင်းကို။ ရက္ခတိ၊ စောင့်ရှောက်ပေ၏။ တုမှေ၊ ဆ သင်တို့သည်။ တဿ၊ ထိုမယ်တော်မိဖုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဂဏှထ၊ ယူလေကုန်လော။ ဣတိ၊ သို့။ ဝတွာ၊ ဆိုလေသော်။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ကုက္ကုစ္စံနာမ၊ ကုက္ကုစ္စလက္ခဏာမည်သည်ကို။ ဒေဟိ၊ ပေးတော်မူပါဦးလော့။ သိက္ခာကာမဿ၊ သိက္ခာပုဒ်ကို အလိုရှိသောသူအား။ သလ္လေခ ဝုတ္တိနော၊ ခေါင်းပါးသော အသက်မွေးခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊

၁၁၄၄) ဖြစ်စကောင်း၏။ နော၊ အကျွနု်ပ်တို့အား။ ကုက္ကုစ္စံ၊ ကုက္ကုစ္စကို။ ဒေထ၊ ပေးတော်မူပါဦးလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယာစိတော၊ တောင်းပန်အပ်သောမင်းသည်။ ပါဏော၊ သတ္တဝါကို။ နဟန္တဗ္ဗော၊ မသတ်အပ်။ အဒိန္နံ၊ အရှင်မပေးသော သူတစ်ပါး၏ဥစ္စာကို။ နာအာဒိတဗ္ဗံ၊ မယူအပ်။ ကာမေသု၊ ကာမဂုဏ်တို့၌။ မိစ္ဆာစာရာ၊ မှားသောအကျင့်ကို။ နစရိတဗ္ဗာ၊ မကျင့်အပ်။ မုသာ၊ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို။ နဘဏိတဗ္ဗံ၊ မဆိုအပ်။ မဇ္ဇံ၊ သေအရက်ကို။ နပါတဗ္ဗံ၊ မသောက်အပ်။ ဣတိ၊ သို့။ တံ၊ ထိုပဉ္ဇင်္ဂသီလကို။ သုဝဏ္ဏပတ္တေ၊ ရွှေပြား၌။ လိခါပေတွာ၊ ရေးစေ၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သန္တေပိ၊ ဖြစ်သော်လည်း။ မာတု၊ မိခင်မယ်တော်၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ တုမှေ၊ ဆ သင်တို့သည်။ ဂဏှထ၊ ယူလေကုန်လော။ ဣတိ၊ သို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဒူတာ၊ တမန်တို့သည်။ ရာဇာနံ၊ ဓနဉ္ဇယမင်းကို။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုးပြီး၍။ တဿာ၊ ထိုမယ်တော်မိဖုရား၏။ သန္တိကံ၊ အထံတော်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွားလေ၍။ ဒေဝိ၊ ရှင်မိဖုရား၏။ တုမှေ၊ ဆ သခင်မတို့သည်။ ဂရုဓမ္မံ၊ ဂရုဓမ္မတရားကို။ ရက္ခတိကိရ၊ စောင့်ရှောက်တော်မူကုန်သတတ်။ တံ၊ ထိုဂရုဓမ္မတရားကို။ နော၊ အကျွနု်ပ်တို့အား။ ဒေထာတိ၊ ပေးတော်မူပါကုန်လောဟု။ ဝဒိံသု၊ ဆိုကြကုန်၏။ ဗောဓိသတ္တဿ၊ ဘုရားလောင်း၏။ မာတာပိ၊ အမိသည်လည်း။ တထေဝ၊ ထို့အတူလျှင်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကုက္ကုစ္စဿ၊ ကုက္ကုစ္စ၏။ အတ္ထိဘာဝံ၊ ရှိသောအဖြစ်ကို။ ဝတွာဝ၊ ပြောဆိုသော်လျှင်။ တေဟိ၊ ထိုအမတ်တို့သည်။ ယာစိတာ၊ တောင်းပန်အပ်သော။ ဒေဝီ၊ မိဖုရားသည်။ အဒါသိ၊ ပေးလေ၏။ တထာ၊ ထို့အတူ။ မဟေသိအာဒယောပိ၊ မိဖုရားကြီးအစရှိသောသူတို့သည်။ ဝဒိံသု၊ ဆိုကြကုန်၏။ တေ၊ ထိုစေအပ်သောတမန်တို့သည်။ သဗ္ဗေသံ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော သူတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ သုဝဏ္ဏပဋ္ဋေ၊ ရွှေပြား၌။ ဂရုဓမ္မေ၊ ဂရုဓမ္မတရားတို့ကို။ လိခါပေတွာ၊ ရေးစေ၍။ ဒန္တပုရံ၊ ဒန္တပုရနန်းသို့။ ဂန္တွာ၊ ရောက်လေကုန်သော်။ ကာလိင်္ဂရညော၊ ကာလိင်္ဂရာဇ်မင်းအား။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ တံပဝတ္တိံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားကုန်၏။ သောပိရာဇာ၊ ထိုကာလိင်္ဂရဇ်မင်းသည်လည်း။ တသ္မိံဓမ္မေ၊ ထိုဂရုဓမ္မ၌၊

၁၁၄၅) ဝတ္တမာနော၊ ကျင့်လျက်။ ပဉ္ဇသီလာနိ၊ ပဉ္ဇသီလတို့ကို။ ပူရေသိ၊ ဖြည့်၏။ တတော၊ ထိုပဉ္ဇသီလကို စောင့်သောကာလမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ သကလေ၊ အလုံးစုံသော။ ကလိင်္ဂရဋ္ဌေ၊ ကလိင်္ဂတိုင်း၌။ ဒေဝေါ၊ မိုးသည်။ ဝဿိ၊ ရွာ၏။ တီဏိဘယာနိ၊ သုံးပါးသော ဘေးတို့သည်။ ဝူပသန္တာနိ၊ ငြိမ်းကုန်သည်ဖြစ်၍။ ရဋ္ဌံ၊ တိုင်းနိုင်ငံသည်။ ခေမံ၊ ဘေးမရှိသည်ဖြစ်၍။ သုဘိက္ခံ၊ ဝပြောသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဗောဓိသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ ဒါနာဒီနိ၊ အလှူအစရှိကုန်သော။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ သပရိသော၊ ပရိသတ်နှင့်တကွ။ သဂ္ဂပူရံ၊ နတ်ပြည်ကို။ ပူရေသိ၊ ပြည့်စေ၏။ တဒါ၊ ထိုဓနဉ္ဇယမင်းဖြစ်သော ကာလ၌။ ဂဏိကာဒယော၊ ပြည့်တန်ဆာမိန်းမ အစရှိသောသူတို့သည်။ ဥပလဝဏ္ဏာဒယော၊ ဥပလဝင်္ဏရဟန္တာမ အစရှိသည်တို့သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်လာကုန်၏။ ဧတံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ ဂဟိကာဥပ္ပလဝဏ္ဏာ၊ ပေ။ ဧဝံဓာရေထဇာတကန္တိ ဂဟိကာဥပ္ပလဝဏ္ဏာ၊ ပေ။ ဧဝံဓာရေထဇာတကံ၊ ဟူ၍။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏၊

အတ္ထ၊ ကား။ တဒါ၊ ထိုဓနဉ္ဇယမင်းဖြစ်သော ကာလ၌။ ဂဏိတာ၊ ပြည့်တန်ဆာသည်။ ဥပ္ပလဏ္ဏာ၊ ဥပ္ပလဝဏ်ရဟန္တာမသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်လာ၏။ ဒေါဝါရိကော၊ တံခါးစောင့်သည်။ ပုဏ္ဏော၊ ပုဏ္ဏမထေရ်သ်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်လာ၏။ ရဇ္ဇုဂါဟော၊ လယ်၌ကြိုးတန်းချသော အမတ်သည်။ ကစ္စာနော၊ ကစ္စည်းမထေရ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်လာ၏။ ဒေါဏမာပကော၊ တည်စားသည်။ မောဂ္ဂလ္လာနော၊ မောဂ္ဂလ္လာန်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်လာ၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ။ သေဋ္ဌိ၊ သူဋ္ဌေးသည်။ သာရိပုတ္တော၊ သာရိပုတ္တရာသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်လာ၏။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုရောဟိတ်ပုဏ္ဏားသည်။ ကဿပေါ၊ ကဿပအမည်ရှိသော။ ထေရော၊ မထေရ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်လာ၏။ ဥပရာဇာ၊ အိမ်ရှေ့မင်းသည်။ နန္ဒပဏ္ဍိတော၊ နန္ဒမည်သောပညာရှိသည်။ အဟောသိ၊

၁၁၄၆) ဖြစ်လာ၏။ မဟေသီ၊ မိဖုရားသည်။ ရာဟုလမာတာ၊ ရာဟုလအမိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်လာ၏။ ဇနေတ္တိကာ၊ မိခင်သည်။ မာယာ၊ မာယာအမည်ရှိသော။ ဒေဝီ၊ မိဖုရားသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်လာ၏။ ကုရုရာဇာ၊ ကုရုရဇ်တိုင်းကို အစိုးရသော ဓနဉ္ဇယမင်းသည်။ လောကနာတော၊ လူနတ်တို့၏ ကိုးကွယ်ရာဖြစ်သော ငါဘုရားသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်လာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဇာတကံ၊ ဇာတ်တော်ကို။ ဓာရေထ၊ ဆောင်လေကုန်လော။ ဣဒါနိပိ၊ ဤဇာတ်၌လည်း။ နေက္ခမ္မပါရမိ ဒယော၊ နေက္ခမ္မပါရမီအစရှိကုန်သော။ သေသဓမ္မာစ၊ ကြွင်းသောပါရမီတရားတို့ကိုလည်း။ ဝုတ္တနယေနေဝ၊ ဆိုအပ်ပြီးသောနည်းဖြင့်လျှင်။ နိဒ္ဓါရေတဗ္ဗာ၊ ဆောင်အပ်ကုန်၏၊

တတိယံ၊ သုံးကြိမ်မြောက်သော။ ကုရုရာဇစရိယံ၊ ကုရုရဇ်မင်း၏။ စရိယာ၊ ပါရမီသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ၊

၁၁၄၇) ၅ မဟာသုဒဿနစရိယာဝဏ္ဏနာ ၅

၂၈။ စတုတ္ထေ၊ လေးကြိမ်မြောက်သော ပါရမီ၌။ ကုသာဝတိမှိနဂရေတိ၊ ဟူသည်ကား။ ကုသာဝတီနာမကေ၊ ကုသာဝတီမည်ရှိသော။ ယသ္မိံနဂရေ၊ အကြင်မြို့ဖြစ်သော။ ဌာနေ၊ အရပ်၌။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ ကုသိနာရာယံ၊ ကုသိနာရုံ၌။ နိဝိဌာ၊ အကျုံးဝင်ခြင်း။ မဟီပဟီတိ၊ ဟူသည်ကား။ ခတ္တိယော၊ မင်းမျိုးတည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ နာမေန၊ အမည်ကဖြင့်။ သုဒဿနောနာမ၊ သုဒဿနအမည်ရှိ၏။ စက္ကဝတ္တီတိပဒဿ၊ စက္ကဝတ္တိဟူသောပုဒ်၏။ အတ္ထော၊ အနက်ကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ယောရာဇာ၊ အကြင်မင်းသည်။ စက္ကရတနံ၊ စင်္ကြာရတနာကို။ ဝတ္တေတိ၊ ဖြစ်စေတတ်၏။ ဖြစ်စေတတ်၏။ ဣတိ၊ ထို့ကြောင့်။ သောရာဇာ၊ ထိုမင်းသည်။ စက္ကဝတ္တိ၊ စက္ကဝတ္တိမည်၏ (ဝါ) တစ်နည်းကား။ ယောရာဇာ၊ သည်။ စတူဟိ၊ လေးပါးကုန်သော။ သမ္ပတ္တိစက္ကေဟိ၊ သမ္ပတ္တိစက်တို့ဖြင့်။ ဝတ္တတိ၊ ကျင့်တတ်၏။ ဣတိ၊ ထို့ကြောင့်။ သောရာဇာ၊ သည်။ စက္ကဝတ္တိ၊ မည်၏။ ယောရာဇာ၊ သည်။ တေဟိ၊ ထိုလေးပါးသော။ သမ္ပတ္တိစက်တို့ဖြင့်။ ပရံ၊ သူတစ်ပါးကို။ ဝတ္တေတိ၊ ကျင့်စေတတ်၏။ ဣတိ၊ ထို့ကြောင့်။ သောရာဇာ၊ ထိုမင်းသည်။ စက္ကဝတ္တိ၊ မည်၏။ ဧတသ္မိံ၊ ထိုမင်း၌။ ပရဟိတာယစ၊ သူတစ်ပါး၏ အကျိုးငှာည်။ ဣရိယာ+

၁၁၄၈) ပထစက္ကာနံ၊ ဣရိယာပုဒ်တည်းဟူသော စက်တို့၏။ ဝတ္တော၊ ကျင့်ဝတ်တရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဣတိပိ၊ ထို့ကြောင့်လည်း။ သောရာဇာ၊ သည်။ စက္ကဝတ္တိ၊ မည်၏။ အထဝါ၊ တစ်နည်းသော်ကား။ ယောရာဇာ၊ သည်။ စတူဟိ၊ လေးပါးကုန်သော။ အစ္ဆရိယဓမ္မေဟိစ၊ အံ့ဖွယ်သရဲဖြစ်သော တရားတို့နှင့်လည်းကောင်း။ စတူဟိ၊ လေးပါးကုန်သော။ သင်္ဂဟဝတ္ထု ဟိစ၊ သင်္ဂဟဝတ္ထုနှင့်လည်းကောင်း။ သမန္နာဂတေန၊ ပြည့်စုံသဖြင့်။ ပရေဟိ၊ သူတစ်ပါးတို့သည်။ အနဘိဘဝနီယဿ၊ မနှိပ်စက်နိုင်သော။ အနတိက္ကမနီယဿ၊ မလွန်ကြူးနိုင်သော။ အာဏာသင်္ခါတဿ၊ အာဏာဟုဆိုအပ်သော။ စက္ကဿ၊ စက်၏။ ဝတ္တော၊ ဖြစ်ခြင်းသည်။ ဧတသ္မိံ၊ ထိုမင်း၌။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဣတိပိ၊ ထို့ကြောင့်လည်း။ သောရာဇာ၊ သည်။ စက္ကဝတ္တိ၊ စက္ကဝတ္တမည်၏။ ပရိနာယကရတနပုဗ္ဗင်္ဂမေန၊ သားကြီး ရတနာပြဋ္ဌာန်းခြင်းရှိသော။ ဟတ္ထိရတနာဒိပမုခေန၊ ဆင်ဖြူရတနာလျှင် အမှူးရှိသော။ မဟတာ၊ များစွာသော။ ဗလကာယေနစ၊ ဗိုလ်အပေါင်းနှင့်လည်းကောင်း။ ပုညာနုဘာဝနိဗ္ဗတ္တေန၊ ဘုန်းအာနုဘော်ကြောင့်ဖြစ်သော။ ကာယဗလေနစ၊ ကိုယ့်အားနှင့်လည်းကောင်း။ သမန္နာဂတတ္တာ၊ ပြည့်စုံသည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ မဟဗ္ဗလော၊ မဟဗ္ဗလမည်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ အာသိံ၊ ဖြစ်ဖူး၏။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ သမ္ဗန္ဓော၊ ပုဒ်၏စပ်ခြင်းကို။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ တတြဝစနေ၊ ထိုစကား၌။ အယံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား။ အနုပုဗ္ဗိကထာ၊ တည်း၊

အတီတေ၊ လွန်လေပြီးသောကာလ၌။ မဟာပုရိသော၊ ယောကျ်ားမြတ်သည်။ သုဒဿနတ္တဘာဝနော၊ သုဒဿနစကြာဝတေးမင်းဖြစ်သော ဘဝမှ။ တတိယေ၊ သုံးကြိမ်ေြာမက်သော။ အတ္တဘာဝေ၊ ကိုယ်၏အဖြစ်၌။ ဂဟပတိကုလေ၊ သူကြွယ်၏အမျိုး၌။ နိဗ္ဗတ္တောကိရ၊ ဖြစ်လေသတတ်။ ဓရမာနကဿဗုဒ္ဓဿ၊ သက်တော်ထင်ရှား ဖြစ်တော်မူသော ကဿပဘုရားရှင်၏။ သာသနေ၊ သာသနာတော်၌။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်

၁၁၄၉) သော။ အရညဝါသံ၊ တောကျောင်းဆောက်တည်လျှက်။ ဝသန္တံ၊ နေသော။ ထေရံ၊ မထေရ်ကို။ (ဒိသွာ၌ အဝုတ္တကံစပ်လေ၊) အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မေန၊ အမှုဖြင့်။ အရညံ၊ တောသို့။ ပဝိဋ္ဌော၊ ဝင်သည်ရှိသော်။ ရုက္ခမူလေ၊ သစ်ပင်ရင်း၌။ နိသိန္နံ၊ နေသည်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်လေ၍။ ဣဓ၊ ဤတောအရပ်၌။ မယာ၊ ငါသည်။ အယျဿ၊ အရှင်၏။ အတ္ထာယ၊ အလို့ငှာ။ ပဏ္ဏသာလံ၊ သစ်ရွက်မိုးသော ကျောင်းသင်္ခမ်းကို။ ကာတုံ၊ ပြုအံ့သောငှာ။ ဝဋ္ဋတီတိ၊ သင့်မြတ်၏ဟု။ စိန္တေတွာ၊ ကြံ၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကမ္မံ၊ ပြုအပ်သောအမှုကို။ ပဟာယ၊ စွန့်၍။ ဒဗ္ဘသမ္ဘာရံ၊ အဆောက်အဦးကို။ ဆိန္ဒိတွာ၊ ဖြတ်၍။ နိဝါသနယောဂ္ဂံ၊ နေရနှင့်ယှဉ်သော။ ပဏ္ဏသာလံ၊ ကျောင်းသင်္ခမ်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဒွါရံ၊ တံခါးကို။ ယောဇေတွာ၊ ယှဉ်၍။ ကဋ္ဌတရံ၊ ပျဉ်အခင်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ အယျော၊ အရှင်ကောင်းသည်။ ပရိဘောဂံ၊ သုံးဆောင်နေခြင်းကို။ ကရိဿတိနုခေါ၊ ပြုတော်မူပါလတ္တံ့လော။ နနုခေါကရိဿိ၊ မပြုလတ္တံ့လော။ ဣတိ၊ သို့။ စိန္တေတွာ၊ ကြံ၍။ ဧကမန္တေ၊ တင့်အပ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ နေ၏။ ထေရော၊ မထေရ်သည်။ အန္တောဂါမတော၊ ဆွမ်းခံရာမှ။ အာဂန္တွာ၊ လာ၍။ ပဏ္ဏသာလံ၊ ကျောင်းသင်္ခမ်းသို့။ ပဝိသေတွာ၊ ဝင်၍။ ကဋ္ဌတ္ထကော၊ ပျဉ်အခင်း၌။ နိသီဒိ၊ နေ၏။ မဟာသတ္တောပိ၊ ဘုရားလောင်းသည်လည်း။ နံ၊ ထိုမထေရ်သို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ချဉ်းကပ်လေ၍။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ပဏ္ဏသာလာ၊ ကျောင်းသင်္ခမ်းသည်။ ဖာသုကာ၊ ချမ်းသာပါ၏လော။ ဣတိ၊ သို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ ဘဒ္ဒမုခ၊ ရွှင်သောမျက်နှာရှိသော ဒါယကာ။ ပဗ္ဗဇိတဿ၊ ရဟန်းအား။ ဖာသုကာ၊ ချမ်းသာပေ၏။ သာရုပ္ပာ၊ လျောက်ပတ်ပေ၏။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုသည်ရှိသော်။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဣဓ၊ ဤကျောင်း၌။ သဝိဿထ၊ သီတင်းသုံးနေတော်မူကုန်လော့။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တေ၊ သော်။ ဥပါသက၊ ဒါယကာ။ အာမ၊ ဩကောင်း၏။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တေ၊ သော်။ သော၊ ထိုဒါယကာသည်။ အဓိဝါသနာကာရေနေဝ၊ သည်းခံသောအခြင်းအရာအားဖြင့်လျှင်။ ဝဿိဿတီတိ၊ သီတင်းသုံးပတ်လတ္တံ့ဟု။ ဉာတွာ

၁၁၅၀) သိ၍။ နိဗဒ္ဓံ၊ မပြတ်။ အယျေန၊ အရှင်ကောင်းသည်။ မယှံ၊ ငါ၏။ ဃရဒွါရံ၊ အိမ်တံခါးဝသို့။ အာဂန္တဗ္ဗံ၊ လာတော်မူရာ၏။ ဣတိ၊ သို့။ ပဋိဇာနာပေတွာ၊ တဖန်ဖိတ်ပြန်၍။ နိစ္စံ၊ အမြဲ။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဃရေယေဝ၊ အိမ်၌သာလျှင်။ ဘတ္တဝိဿဂ္ဂံ၊ ဆွမ်းကျွေးခြင်းကို။ ကာရာပေသိ၊ ပြုစေ၏။ သော၊ ထိုဒါယကာသည်။ ပဏ္ဏသာလာယံ၊ ကျောင်းသင်္ခမ်း၌။ ကဋသာရကံ၊ သင်ဖြူးကို။ ပတ္ထရိတွာ၊ ခင်း၍။ မဉ္စပီဋ္ဌံ၊ ညောင်စောင်းအင်းပျဉ်ကို။ ပညာပေသိ၊ ခင်း၏။ အပဿေနဖလကံပိ၊ တကဲပျဉ်ကိုလည်း။ နိက္ခိပိ၊ ထား၏။ ပါဒကဌလိကံ၊ ခြေပွတ်အိုးခြမ်းကိုလည်း။ ထပေသိ၊ ထား၏။ ပေါက္ခရဏိံ၊ လေးထောင့်ကန်ကို။ ခဏိ၊ ထူး၏။ စင်္ကမံ၊ စင်္ကြံကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဝါလုကံ၊ သဲကို။ ဩကိရိ၊ ကြဲ၏။ ပရိဿယဝိနောဒနတ္ထံ၊ ဘေးရန်ကို ဖြောက်အံ့သောငှာ။ ပဏ္ဏသာလံ၊ ကျောင်းသင်္ခမ်းကို။ ကဏကဝတိယာ၊ ဆူးစောင်ရန်းဖြင့်။ ပရိက္ခိပိ၊ ဝန်းရံ၏။ တထာ၊ ထိုမှတစ်ပါး။ ပေါက္ခရဏီ စင်္ကမဉ္စ၊ ရေကန်စင်္ကြံအရပ်ကိုလည်း။ ဝတိယာ၊ စောင်ရန်းဖြင့်။ ပရိက္ခိပိ၊ ဝန်းရံ၏။ အန္တောဝတိပရိယန္တေ၊ စောင်ရန်း၏အတွင်းအဆုံး၌။ တာလပန္တိယော၊ ထန်းပင်အစဉ်တို့ကို။ ရောပေသိ၊ စိုက်ပျိုး၏။ ဧဝမာဒိနာ၊ ဤသို့အစရှိသည်ြုဖင့်။ အာဝါသံ၊ ကျောင်းကို။ နိဋ္ဌပေတွာ၊ ပြီးစေ။ ထေရဿ၊ မထေရ်အား။ တိစီဝရံ၊ သင်္ကန်းသုံးထည်ကို။ အာဒိံကတွာ၊ အစပြု၍။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ သမဏ ပရိက္ခာရံ၊ ရဟန်းပရိက္ခာကိ။ အဒါသိ၊ လှူ၏။ ဟိ၊ ထိုစကားကို အကျယ်ပြအံ့။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဗောဓိသတ္တေန၊ ဘုရားလောင်းသည်။ ထေရဿ၊ မထေရ်အား။ တိစိဝရပိဏ္ဍပါတပတ္တထာလကပရိဿာဝန ဓမ္မကရဏပရိဘောဂဘာဇနဆတ္တု ပါဟနဥဒကတုမ္ဗသူစိကတ္တရယဋ္ဌိ၊ သင်္ကန်းသုံးထည်, ဆွမ်းသပိတ်ခွက်, ရေစစ်, ခရိုင်, သုံးဆောင်ရန် အိုး, ထီး, ဖိနပ်, ရေဘူး, အပ်, တောင်ဝှေး, ပေထိုးဓား, လက်သည်းလှီးဓားငယ်, ဆီမီး အစရှိသော။ ပဗ္ဗဇိတာနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ပရိဘောဂဇာတံ၊ သုံးဆောင်အပ်သောသဘောကို။ အဒိန္နံနာမ၊ မလှူသော

၁ ၁၅၁) မည်သည်။ နာယောတိ၊ မဖြစ်။ သော၊ ထိုဘုရားလောင်းသည်။ ပဉ္စသီလာနိ၊ ပဉ္စသီလတို့ကို။ ရက္ခန္တော၊ စောင့်လျက်။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ဆောက်တည်ခြင်းကို။ ကရောန္တော၊ ပြုလျက်။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ ထေရံ၊ မထေရ်ကို။ ဥပဋ္ဌဟိ၊ လုပ်ကျွေးမွေး၏။ ထေရော၊ မထေရ်သည်။ တတ္ထေဝ၊ ထိုတောအရပ်၌ပင်လျှင်။ ဝသန္တော၊ နေလျက်။ အရဟတ္တံ၊ ရဟန္တာ၏ အဖြစ်သို့။ ပတွာ၊ ရောက်၍။ ပရိနိဗ္ဗာယိ၊ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုလေ၏။

၃ ၂၉။ ဗောဓိသတ္တောပိ၊ ဘုရားလောင်းသည်လည်း။ ယာဝတာယုကံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ ပုညံ၊ ကောင်းမှုကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဒေဝလောကေ၊ နတ်ပြည်၌။ နိဗ္ဗတ္တေတွာ၊ ဖြစ်၍။ မဟာသုဒဿနောနာမ၊ မဟာသုဒဿနအမည်ရှိသော။ စက္ကဝတ္တိရာဇာ၊ စကြဝတေးမင်းသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုသုဒဿနစကြာမင်း၏။ ဣဿရိယာ နုဘာဝေါ၊ အစိုးရသည်၏ အဖြစ်ကို။ ဧဝံ၊ သို့။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဘူတပုဗ္ဗံ၊ ရှေးဘဝ၌ဖြစ်ဖူးသည်ကား။ မုဒ္ဓါဘိသတ္တော၊ ဘိက်သိက်သွန်းပြီးသော။ ခတ္တိယော၊ လယ်မြေကိုအစိုးရသော။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ဖူ၏။ ဣတိအာဒိနာ၊ ဤသို့အစရှိသည်ဖြင့်။ သုတ္တေ၊ မဟာပရိနိဗ္ဗာနသုတ်၌။ အာဂတောဏဝ၊ လာသည်သာတည်း။ တဿ၊ ထိုသုဒဿနစကြာမင်းအား။ စတုရာသီတိနဂရသဟဿာနိ၊ ရှစ်သောင်းလေးထောင်ကုန်သော မြို့တို့သည်။ ကုသာဝတီရာဇာဋ္ဌာနီပမုခါနိ၊ ကုသာဝတီမြို့လျှင် အမှူးရှိကုန်၏။ စတုရာသိတိပါသာဒသဟဿာနိ၊ ရှစ်သောင်းလေးထောင်ကုန်သော ပြဿဒ်တို့သည်။ ဓမ္မပါသာဒပ္ပမုခါနိ၊ တရားသဘင် ပြဿဒ်လျှင် အမှူးရှိကုန်၏။ စတုရာသီတိ ကူဋာဂါရသဟဿာနိ၊ ရှစ်သောင်းလေးထောင်ကုန်သော။ စုလစ်တပ်သော နတ်အိမ်တို့သည်။ မဟာဗျူဟာကုဋာဂါရသဟဿာနိ၊ စုလစ်ကြီးတတ်သော ၁ ၁၅၂) နတ်အိမ်လျှင် အမှူးရှိကုန်၏။ တာနိသဗ္ဗာနိ၊ ထိုအလုံးစုံသော ကောင်းကျိုးဆက်တို့သည်။ တဿထေရဿ၊ ထိုမထေရ်အား။ ကတာယ၊ ပြုအပ်သော။ ဧကိဿာပဏ္ဏသာလာယ၊ တစ်ဆောင်သော သစ်ရွက်မိုးသောကျောင်း၏။ နိဿန္ဒေန၊ အကျိုးဆက်ဖြင့်။ နိဗ္ဗတ္တာနိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ စတုရာသီတိပလ္လင်္ကသဟာသာနိ၊ ရှစ်သောင်းလေးထောင်ကုန်သော ပလ္လင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ စတုရာသီတိအဿသဟဿာနိ၊ ရှစ်သောင်းလေးထောင်သော မြင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ စတုရာသီတိရထသဟဿာနိ၊ ရှစ်သောင်းလေးထောင်သော ရထားတို့သည်လည်းကောင်း။ တဿထေရဿ၊ ထိုမထေရ်အား။ ဒိန္နဿ၊ လှူအပ်သော။ ပဉ္စပီဋ္ဌဿ၊ အင်းပျဉ်း၏။ နိဿန္ဒေန၊ အကျိုးဆက်ဖြင့် (ဝါ) ကြောင့်။ နိဗ္ဗတ္တာ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ စတုရာသီတိမဏိသဟဿာနိ၊ ရှစ်သောင်းလေးထောင်သော ပတ္တမြားတို့သည်။ တဿထေရဿ၊ ထိုမထေရ်အား။ ဒိန္နပဒီပဿ၊ လှူအပ်သော ဆီမီး၏။ နိဿန္ဒေန၊ လှူအပ်သော အကျိုးဆက်ဖြင့်။ နိဗ္ဗတ္တာနိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ စတုရာသီတိ ပေါက္ခရဏိသဟဿာနိ၊ ရှစ်သောင်းလေးထောင်သော ရေကန်တို့သည်။ ဧကပေါက္ခရဏိယာ၊ တစ်ခုသော လေးထောင့်ကုန်၏။ နိဿန္ဒေန၊ အကျိုးဆက်ဖြင့်။ နိဗ္ဗတ္တိ၊ ဖြစ်လေ၏။ စတုရာသီတိဣတ္ထိသဟဿာနိစ၊ ရှစ်သောင်းလေးထောင်သော မိန်းမတို့သည်လည်းကောင်း။ စတုရာသီတိပုတ္တသဟဿာနိ၊ ရှစ်သောင်းလေးထောင်သော သာတို့သည်လည်းကောင်း။ စတုရာသီတိဂဟပတိ သဟဿာနိ၊ ရှစ်သောင်းလေးထောင်သော သူကြွယ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ပတ္တထာ လကာဒိပရိဘောဂါရဟဿ၊ သပိတ်ခွက် အစရှိသော သုံးဆောင်ခြင်းငှာ ထိုက်သော။ ပဗ္ဗဇ္ဇိတပရိက္ခာရိန္နဿ၊ ရဟန်းပရိက္ခရာတည်းဟူသော အလှူ၏။ နိဿန္ဒေန၊ အကျိုးဆက်ဖြင့်။ နိဗ္ဗတ္တာနိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ စတုရာသီတိ ဓေနုသဟဿာနိ၊ ရှစ်သောင်းလေးထောင်သော နို့ညှစ်နွားမတို့သည်။ ပဉ္စဂေါရသဒါနဿ၊ ငါးပါးသော နွားနို့အရသာအလှူ၏။ နိဿန္ဒေန၊ အကျိုးဆက်ဖြင့်။ ပဝတ္တာနိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ စတုရာသီတိထာလိ ပါက သဟဿာနိ၊ ရှစ်သောင်းလေးထောင်သော နို့ဂဏာအိုးတို့သည်။ ၁ ၁၅၃) ဘောဇန ဒါနနိဿန္ဒေန၊ ဘောဇဉ်ဟူသော အလှူ၏ အကျိုးဆက်ဖြင့်။ နိဗ္ဗတ္တာနိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ (ဣတိ သဒ္ဒါကား။ ပရိသမာပနတည်း၊) သော၊ ထိုသုဒဿန စကြာမင်းသည်။ သတ္တဟိရတနေဟိစ၊ ရတနာခုနစ်ပါးတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ ရာဇာဓိရာဇာ၊ မင်းထက်မင်းသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ သကလံ၊ အလုံးစုံသော။ သာဂရပရိယန္တံ၊ သမုဒ္ဒရာအဆုံးရှိသော။ ပထဝီမဏ္ဍလံ၊ မြေအပြင်ကို။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ အဘိဝိဇိယ၊ အောင်သည်ဖြစ်၍။ အဇ္ဈာဝသန္တော၊ အစိုးတရနေလျက်။ အနေကသစတေသု၊ အရာမကကုန်သော။ ဌာနေသု၊ အရပ်တို့၌။ ဒါနသာလာ၊ အလှူဇရပ်တို့ကို။ ကာရေတွာ၊ ပြုစေ၍။ မဟာဒါနံ၊ အလှူကြီးကို။ ပဋ္ဌပေသိ၊ ဖြစ်စေ၏။ ဒိဝသေ၊ နေ့၌။ တိက္ခတ္တုံ၊ သုံးကြိမ်။ နဂရေ၊ မြို့၌။ ဘေရိံ၊ စည်ကြီးကို။ စရာပေသိ၊ လည်စေ၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ တတ္ထာဟံဒိဝေ တိက္ခတ္တုံ ဃောသာပေမိတဟိတ ဟိံန္တိအာဒိ၊ တတ္ထာဟံဒိဝသေတိက္ခတ္တုံဃောသာ ပေမိ တဟိံတဟိံ အစရှိသောဂါထာကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏၊

တတ္ထတာသုဂါထာသု၊ ထိုဂါထာတို့၌။ တတ္ထာတိ၊ တတ္ထဟူသည်ကား။ တသ္မိံနဂရေ၊ ထိုမြို့၌။ တဒါဟန္တိပိပါဌော၊ တဒါဟံဟူသော ပါဌ်သည်လည်းရှိ၏။ တဿ၊ ထိုပုဒ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ မဟာသုဒဿနကာလေ၊ မဟာသုဒဿနစကြာမင်း ဖြစ်သောကာလ၌။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ တဟိံတဟိန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ တသ္မိံတသ္မိံဌာနေ၊ ထိုထိုသောအရပ်၌။ တဿတဿပါကာရဿ၊ ထိုထိုသောတံတိုင်း၏။ အန္တောစ၊ အတွင်း၌လည်းကောင်း။ ဗဟိစ၊ အပ၌လည်းကောင်း။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်ကား။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ ကောကိံဣစ္ဆတီတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဗြဟ္မဏာဒီသု၊ ပုဏ္ဏား အစရှိသော သူတို့တွင်။ ယောကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက် အမှတ်မရှိသော။ သတ္တော၊ သတ္တဝါသည်။ အန္နာဒီသု၊ ထမင်းအစရှိကုန်သော။ ၁ ၁၅၄) ဒေယျဓမ္မေသု၊ လှူဖွယ်ဝတ္ထုတို့တွင်။ ယံကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုကို။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိအံ့။ ပတ္ထေတီတိ၊ ဟူသည်ကား။ တဿေဝ၊ ထိုဣစ္ဆတိဟူသော စကား၏။ ဝေဝစနံ၊ ဝေဝုစ်တည်း။ ကဿကိံဒီယတုဓနန္တိပဒံ၊ ကဿကိံဒီ ယတုဓနံဟူသောပုဒ်ကို။ အနေကဝါရံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ပရိယာယန္တရေဟိစ၊ စည်လည်စေခြင်းတို့ဖြင့်လည်း။ ဒါနဃောသနာယ၊ အလှူကို ကြွေးကြော်ခြင်း၏။ ပဝတ္တိတဘာဝဒဿနတ္ထံ၊ ဖြစ်သည်၏ အဖြစ်ကို ပြအံ့သောငှာ။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏။ တေန၊ ထိုကိံဒီယတုဓနံဟူသော ပါဌ်ဖြင့်။ ဒါနပါရမီယာ၊ ဒါနပါရမီ၏။ သရူပံ၊ သရုပ်ကို။ ဒဿေတိ၊ ပြ၏။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ ဒေယျဓမ္မပဋိဂ္ဂါဟကဝိကပ္ပရဟိတာ၊ လှူဖွယ်ဝတ္ထုကို အလှူခံသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့၌ အထူးကြံခြင်းကင်းသည်၏ အဖြစ်သည်။ ဗောဓိသတ္တာနံ၊ ဘုရားလောင်းတို့၏။ ဒါနံ၊ အလှူသည်။ ဒါနပါရမီ၊ မည်၏။ ဣတိသဒ္ဒါကား။ ပရိသမာပန

၃ ၃၀။ ဣဒါနိ၊ ဤယခုအခါ၌။ ဒါနဃောသနာယ၊ အလှူကို ကြွေးကြော်သဖြင့်။ တဿတဿဒေယျဓမ္မဿ၊ ထိုထိုသောလှူဖွယ် ဝတ္ထု၏။ အနုစ္ဆဝိကပုဂ္ဂလ ပရိကိတ္တနံ၊ လျော်သောပုဂ္ဂိုလ်အားကြားခြင်းကို။ ဒဿေတုံ၊ ပြအံ့သောငှာ။ ကောဆာတကောတိ အာဒိဂါထံ၊ ကောဆာတကော အစရှိသော ဂါထာကို။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုဂါထာ၌။ ကောဆာတကောတိ၊ ကောဆာတကောဟူသည်ကား။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ ဇိဃစ္ဆိတော၊ စားခြင်းငှာ အလိုရှိသနည်း။ တသိ တောတိ၊ ဟူသည်ကား။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ ပိပါသိတော၊ ငတ်မွတ်သနည်း။ ကောမာလံ၊ ကောဝိလေပနန္တိပဒံ၊ ကောမာလံကောဝိလေပနံ၊ ဟူသောပုဒ်ကို။ ဣစ္ဆတီတိပဒံ၊ ဣစ္ဆတိဟူသောပုဒ်ကို။ အာနေတွာ၊ ဆောင်ခဲ့၍။ ယောဇေတဗ္ဗ၊ ယှဉ်အပ်၏။ (အဓိပ္ပါယ်ကား။ ဣစ္ဆတိဟူသော ကြိယာပုဒ်သည် အောက်ပါဂါထာ၌ရှိ၏။ အထက်ဂါထာ၌ ကာမာလံ ကောဝိလေပ၊ ဟူသော ပုဒ်စပ်ရာဆောင်ယူခဲ့၍။ ယောဇနာလေဟူလိုသည်၊) ကောအသူသည်။ မာလံ၊ ပန်းကို။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိသနည်း။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ ဝိလေပနံ၊ နံ့သာပြောင်းကို။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိသနည်းဟု။ ၁ ၁၅၅) ယောဇနာလေ။ နဂ္ဂေါတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဝတ္ထဝိကလော၊ အဝတ်မရှိချို့တဲ့သည်ဖြစ်၍။ ဝတ္ထေန၊ ပုဆိုးဖြင့်။ အတ္တိကော၊ အလိုရှိသနည်း။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ ပရိဒဟိဿတီတိဟူသည်ကား။ နိဝါသိဿတိ၊ ဝတ်ပါအံ့နည်း၊

၃ ၃၁။ ကောပထေဆတ္တမာဒေတီတိ၊ ဟူသည်ကား။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ ပထေမဂ္ဂေ၊ ခရီး၌။ အတ္တနော၊ မိမိအား။ ဝဿဝါတာတပရက္ခ နတ္ထံ၊ မိုးလေနေပူကို စောင့်ရှောက်အံ့သောငှာ။ ဆတ္တံ၊ ထီးကို။ ဂဏှာတိ၊ ယူအံ့နည်း။ ဆတ္တေန၊ ထီးဖြင့်။ အတ္ထိကော၊ အလိုရှိအံ့နည်း။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ ကောပါဟနာ မုဒူသုဘာတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဒဿနီယတာယဝ၊ ရှုခြင်းဖွယ်ရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ သုဘာ၊ တင့်တယ်သော။ သုခသမ္ဗဿယ၊ ကောင်းသော အတွေ့ရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ သုဘာ၊ တင့်တယ်သော။ သုခသမ္ဗဿယ၊ ကောင်းသော အတွေ့ရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ မုဒဥပါဟနာ၊ နူးညံ့သိမ်မွေ့သော ဖိနပ်ကို။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပါဒါနဉ္စ၊ ခြေတို့ကိုလည်းကောင်း။ စက္ခူနဉ္စ၊ မျက်စိတို့ကိုလည်းကောင်း။ ရက္ခနတ္ထံ၊ စောင့်ရှောက်အံ့သောငှာ။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ အာနေတိ၊ ဆောင်အံ့နည်း။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ တာဟိ၊ နူးညံ့သောဖိနပ်ခြေနင်းတို့ဖြင့်။ အတ္ထိကော၊ အလိုရှိသနည်း။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အဓိပ္ပါယော၊ အဓိပ္ပါယ်တည်း။ သာယဉ္စပါ တောစာတိဧတ္ထ၊ သာယာဉ္စပါတောစဟသောပုဒ်၌။ စသဒ္ဒေန၊ စသဒ္ဒါဖြင့်။ မဇ္ဈန္တိကေစ၊ မွန်းတည့်သောကာလ၌လည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟရိတွာ၊ ဆောင်၍။ ဝတ္တဗ္ဗံ၊ ဆိုအပ်၏။ (အဓိပ္ပါယ်ကား။ သယဉ္စပါတောဟူသော ပုဒ်အရကို ညအခါနံနက်အခါကိုသိအပ်ပြီး မွန်းတည့်သောအခါကိုလည်း စသဒ္ဒါဖြင့် ယူသော်လည်း ရအပ်တော့သည်။ ထို့ကြောင့်။ မဇ္ဈန္တိကေစဟုဆောင်၍ ယောဇနာလေဟူလိုသည်၊) ဟိသစ္စံ၊ ထိုစကားမှန်၏။ ဒိဝသေဒိဝသေ၊ နေ့တိုင်းနေ့တိုင်း။ တိက္ခတ္တုံ၊ သုံးကြိမ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဃောသာပေမိ ကြွေးကြော်စေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်အပ်၏။ (ဒိဝသေတိက္ခတ္တုံဟူသော အောက်ဂါထာ၌။ တစ်နေ့ သုံးကြိမ်ဟုဆိုအပ်သော စကားကြောင့်လည်း။ မဇ္ဈန္တိကေစဟူ၍ ဆောင်၍။ ယောဇနာသည် မှန်၏ဟု ဖွင့်တော်မူအပ်သတည်း၊)

၁ ၁၅၆) ၃ ၃၂။ နတံဒသသုဌာနေသုတိ၊ ဟူသည်ကား။ တံဒါနံ၊ ထိုအလှူကို။ ဒသသုဌာနေသု၊ ဆယ်ပါးသော အရပ်တို့၌။ ပဋိယတ္ထံ၊ စီရင်အပ်သည်။ န၊ မဟုတ်သေ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယောဇနာ၊ အနက်ယောဇနာခြင်းကို။ ကာတဗ္ဗာ၊ ပြုအပ်၏။ ဋ္ဌာနသတေသုဝါ၊ အရာမျှလောက်သော အရပ်တို့၌လည်း။ ပဋိယတ္တံ၊ စီရင်အပ်သည်။ န၊ မဟုတ်လေသေး။ အပိစခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ အနေကသတေသု၊ အရာမကများကုန်သော ဋ္ဌာနေသု အရာတို့၌။ ပဋိယတ္ထံ၊ စီရင်အပ်၏။ ယာစကေဓနန္တိ၊ ဟူသည်ကား၊

ယာစကေ၊ အလှူခံယာစကာတို့ကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်၍။ ဓနံ၊ ဥစ္စာကို။ ပဋိယတ္တံ၊ ဥပက္ခဋံ၊ စီရင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟိဝိတ္ထာရယိ ဿာမိ၊ အကျယ်ချဲ့ဦးအံ့။ ဒွါဒသယောဇနာယာမေ၊ တစ်ဆယ့် နှစ်ယူဇနာအလျားရှိသော။ သတ္တယောဇနဝိတ္ထတေ၊ ခုနစ်ယူဇနာအနံရှိသော။ နဂရေ၊ မြို့၌။ သတ္တသုပါကာရေသု၊ တံတိုင်းခုနစ်ထပ်တို့၌။ သတ္တတာလပန္တိ၊ ထန်းပင်ခုနစ်ပင်တန်းတို့၌။ စတုရာသီတိပေါက္ခရဏိသဟဿာနိ၊ ရှစ်သောင်းလေးထောင်သော လေ့ထောင့်ကန်တို့ကို။ ပဋိယေက္ကံ၊ စီရင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပေါက္ခရဏီတီရေ၊ ရေကန်နား၌။ မဟာဒါနံ၊ အလှူကြီးကို။ ပဋ္ဌပိတံ၊ တည်စေအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိသဒ္ဒါကား ပရိသမာပန။ ဧတံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပဋ္ဌပေသိခေါအာနန္ဒရာဇာမဟာ သုဒဿနော ... သုဝဏ္ဏံ သုဝဏ္ဏတ္ထိကဿာတိ၊ ပဋ္ဌပေသိခေါအာနန္ဒရာဇာ မဟာသုဒဿနော ... သုဝဏ္ဏံ သုဝဏ္ဏတ္ထိကဿ၊ ဟူ၍။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏၊

အတ္ထကား။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ သုဒဿနော၊ သုဒဿနအမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ စကြဝတေးမင်းသည်။ တာတံပေါက္ခရဏီနံ၊ ထိုရေကန်တို့၏။ တီဗရ၊ ကန်နား၌။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သောသဘောရှိသော။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ပဋ္ဌပေသိ၊ တည်စေ၏။ ဖြစ်စေ၏လည်းဟူ။ အန္နံ၊ ထမင်းကို။ အန္နတ္ထိကဿ၊ ထမင်းကို အလိုရှိသောသူအား။ ပါဏံ၊ အဖျော်ကို။ ပါနတ္ထိကဿ၊ အဖျော်ကိုအလိုရှိသော သူအား။ ဝတ္ထံ၊ ပုဆိုးကို။ ဝတ္ထတ္ထိကဿ၊ ၁ ၁၅၇) ပုဆိုးကိုအလိုရှိသောသူအား။ ယာနံ၊ ယာဉ်ကို။ ယာနတ္ထိကဿ၊ ယာဉ်ကို အလိုရှိသောသူအား။ သယနံ၊ အိပ်ရာကို။ သယနတ္ထိကဿ၊ အိပ်ရာကို အလိုရှိသောသူအား။ ဣတ္ထိံ၊ မိန်းမကို။ ဣတ္ထိတ္ထိကဿ၊ မိန်းမကို အလိုရှိသောသူအား။ ဟိရညံ၊ ငွေကို။ ဟိရညတ္ထိကဿ၊ ငွေကို အလိုရှိသောသူအား။ သုဝဏ္ဏံ၊ ရွှေကို။ သုဝဏ္ဏတ္ထိကဿ၊ ရွှေကို အလိုရှိသောသူအား။ မဟာဒါနံ၊ ကြီးစွာသော အလှူကို။ ပဋ္ဌပေသိ၊ ဖြစ်စေ၏၊

၃ ၃၃။ တတ္ထဝစနေ၊ ထိုစကား၌။ အယံ၊ ဤဆိုလတ္တံသည်ကား။ ဒါနဿ၊ အလှူ၏။ ပဝတ္တိတာကာရော၊ ဖြစ်စေသော အချင်းအရာတည်း။ မဟာပုရိသော၊ ယောကျ်ားမြတ်သည်။ ဟိသဒ္ဒါကား တပ္ပါကဋီကရဏတည်း။ ဣတ္ထီနဉ္စ၊ မိန်းမတို့အားလည်းကောင်း။ ပုရိသာနဉ္စ၊ ယောကျ်ားတို့အားလည်းကောင်း။ အနုစ္ဆဝိကေ၊ လျောက်ပတ်ကုန်သော။ အလင်္ကာရေ၊ တန်ဆာတို့ကို။ ကာရာပေတွာ၊ ပြုစေ၍။ ဣတ္ထိမတ္တမေဝ၊ မိန်းမအတိုင်း အရှည်ကိုသာလျှင်။ တတ္ထ၊ ထိုယောကျ်ား၌။ ပရိဝါရဝသေန၊ အခြံအရံ၏ အစွမ်းဖြင့်။ သေသံ၊ ဆိုအပ်ပြီးသည်မှ ကြွင်းသော။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော လှူဖွယ်ဝတ္ထုကို။ ယထာသုခံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ပရိဘုဉ္စထာတိ၊ သုံးဆောင်ကြကုန်လောဟု။ ဘေရိံ၊ စည်ကြီးကို။ စရာပေတွာပိ၊ လည်စေ၍လည်း။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒေတိ၊ ပေး၏။ မဟာဇနာ၊ လူများတို့သည်။ ပေါက္ခရဏီတီရံ၊ ရေကန်နားသို့။ ဂန္တွာ၊ သွားလေကုန်၍။ နှတွာ၊ ရေချိုး၍။ ဝတ္ထာနိ၊ ပုဆိုးတို့ကို။ နိဝါသေတွာ၊ ဝတ်၍။ မဟာသမ္ပတ္တိံ၊ များမြတ်သော စည်းစိမ်ချမ်းသာကို။ အနုဘဝိတွာ၊ ခံစား၍။ ယေသံ၊ အကြင်သူတို့အား။ တာဒိ သာနိ၊ ထိုသို့သဘောရှိကုန်သော အဝတ်ပုဆိုးတို့သည်။ အတ္ထိသန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ၊ ထိုအဝတ်ပုဆိုးရှိသောသူတို့သည်။ ပဟာယ၊ စွန့်၍။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကုန်၏။ ယေသံ၊ အကြင်သူတို့အား။ ဝတ္ထာနိ၊ အဝတ်ပုဆိုးတို့သည်။ နတ္ထိနသန္တိ၊ မရှိကုန်။ တေ၊ ထိုအဝတ်မရှိသောသူတို့သည်။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကုန်၏။ ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ ဟတ္တိယာနာဒီသုပိ၊ ဆင်ယာဉ်အစရှိသည်တို့၌လည်း။ နိသီဒိတွာ၊ နေ၍။ ယထသုခံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ဝိစရိတွာ၊ လှည့်ပတ်သွားလာ၍။ ဝရသယ ၁ ၁၅၈) နေသုပိ၊ မြတ်သော နေရာတို့၌လည်း။ သယိတွာ၊ အိပ်၍။ သမ္ပတ္တိံ၊ စည်းစိမ်ချမ်းသာကို။ အနုဘဝိတွာ၊ ခံစား၍။ ဣတ္ထီဟိပိ၊ မိန်းမတို့နှင့်လည်း။ သဒ္ဓိံ၊ အတူတကွ။ သမ္ပတ္တိံ၊ စည်းစိမ်ချမ်းသာကို။ အနုဘဝိတွာ၊ ခံစား၍။ သတ္တဝိဓ ရတနပသာဓနာနိစ၊ ခုနစ်ပါး အပြားရှိသော ရတနာတန်ဆာတို့ကို။ ပသာဒေတွာ၊ တန်ဆာဆင်၍။ သမ္ပတ္တိံ၊ ချမ်းသာကို။ အနုဘဝိတွာ၊ ခံစား၍။ ယံယံ၊ အကြင် အကြင်အလိုကို။ အတ္ထိကာ၊ အလိုရှိကုန်သောသူတို့သည်။ တံတံ၊ ထိုထိုအလိုကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကုန်၏။ အနတ္ထိကာ၊ အလိုမရှိကုန်သောသူတို့သည်။ သဟာယ၊ ပယ်စွန့်၍။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကြကုန်၏။ တမ္ပိဒါနံ၊ ထိုသို့သော အလှူကိုလည်း။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ သမုဋ္ဌာယ၊ လုံ့လပြု၍။ ဒေဝသိကံ ဒေဝသိကံ၊ နေ့တိုင်း နေ့တိုင်း။ ဒီယတေဝ၊ လှူအပ် သည်သာတည်း။ တဒါ၊ ထိုမဟာသုဒဿနစကြဝတေးမင်းဖြစ်သောကာလ၌။ ဇမ္ပူဒီပဝါသိနံ၊ ဇမ္ပူဒိပ်ကျွန်း၌ နေကုန်သောသူတို့အား။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ကမ္မံ၊ လယ်လုပ်ကုန်သွယ်ခြင်းအမှုသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိကြလေ။ ဒါနံ၊ စကြဝတေးမင်း၏အလှူကို။ ပရိဘုဉ္စန္တာ၊ သုံးဆောင်ကုန်လျက်။ သမ္ပတ္တိံ၊ ချမ်းသာကို။ အနုဘဝန္တာ၊ ခံစားကုန်လျက်။ ဝိစရန္တိ၊ သွားလာကြကုန်၏။ စမ္ပာယ်ကြကုန်၏လည်းဟူ။ တဿဒါနဿ၊ ထိုအလှူ၏။ ကာလပရိစ္ဆေဒေါ၊ ကာလအပိုင်းအခြားသည်။ နအဟောသိ၊ မဖြစ်လေ။ ရတ္ထိဉ္စာပိ၊ ညဉ့်အခါ၌လည်းကောင်း။ ဒိဝါပိ၊ နေ့အခါ၌လည်းကောင်း။ ယဒါယဒါ၊ အကြင်အကြင်ခါ၌။ အတ္ထိကာ၊ အလိုရှိကုန်သောသူတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်၏။ တဒါတဒါ၊ ထိုထိုအခါ၌။ ဒီယေ တေဝ၊ လှူအပ်သည်သာတည်း။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မဟာပုရိသော၊ ယောကျ်ားမြတ်သည်။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ သကလဇမ္ဗူဒီပံ၊ အလုံးစုံသော ဇမ္ဗူဒီပါကျွန်းကို။ ဥန္နင်္ဂလံ၊ အုတ်အုတ်ကျက်ကျက်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ မဟာဒါနံ၊ အလှူကြီးကို။ ပဝတ္တေသိ၊ ဖြစ်စေ၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ ဒိဝါဝါ၊ ယဒိဝါရတ္တိံ၊ ယဒိဧတိဝဏိဗ္ဗကောတိအာဒိ၊ ဒိဝါဝါယဒိဝါရတ္တိံ၊ ယဒိဧတိ၊ ဝဏိဗ္ဗကော၊ အစရှိသောဂါထာကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏။ ၁ ၁၅၉) တတ္ထ၊ ထိုဂါထာ၌။ ဒိဝါဝါယဒိဝါရတ္ထိံ၊ ယဒိဧတီတိဧတေန၊ ဒိဝါဝါယဒိဝါရတ္တိံယဒိဧတိ၊ ဟူသောပါဌ်ဖြင့်။ တထာကာလံ၊ ထိုသို့သော နေ့ညဉ့်ပတ်လုံး။ ဒါနံ၊ အလှူပေးခြငကို။ ဒဿေတိ၊ ပြ၏။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ ယာစကာနံ၊ အလှူခံသော ယာစကာတို့အား။ လာဘာသာယ၊ လာဘ်ကိုလိုချင်သဖြင့်။ ဥပသင်္ကမနကာလောဧဝ၊ ချည်းကပ်လာသော ကာလသည်သာလျှင်။ ဗောဓိသတ္တာနံ၊ ဘုရားလောင်းတို့သည်။ ဒါနဿ၊ အလှူပေးခြင်း၏။ ကာလောနာမ၊ ကာလမည်၏။ (အဓိပ္ပာယ်ကား အလှူခံ ရောက်လာသော် ဘုရားလောင်းတို့သည် ညဉ့်အခါ နေ့အခါဟူ၍ မရွေးပြီ။ အလှူခံပုဂ္ဂိုလ်၏ ရောက်လာသောအခါသာလျှင် အခါဖြစ်တော့သည်ဟူလိုသည်၊) ဝဏိဗ္ဗကောတိ၊ ဟူသည်ကား။ ယာစေကော၊ အလှူခံသော ယာစကာသည်။ လဒ္ဓါယဒိစ္ဆကံ ဘောဂန္တိ ဧတေန၊ လဒ္ဓါယဒိစ္ဆကံဘောဂံ၊ ဟူသောပါဌ်နှင့်။ ယထာဘိရုစိတံ၊ ပိုင်းခြားသော ကာလ၌။ အလွန်နှစ်သက်စွာ။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒဿေတိ၊ ပြ၏။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ ယောယောကာစကော၊ အကြင်အကြင်သော ယာစကာသည်။ ယံယံဒေယျဓမ္မံ၊ အကြင်အကြင်လှူဖွယ်ဝတ္ထုကို။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏။ တဿတဿ၊ ထိုထိုသို့သော ယာစကာအား။ တံတဒေဝ၊ ထိုထိုသော လှူဖွယ်ကိစ္စကိုသာလျှင်။ ဗောဓိသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ ဒေတိ၊ ပေး၏။ တဿ၊ ထိုဘုရားလောင်း၏။ မဟဂ္ဃဒုလ္လဘာ ဒိဘာဝံ၊ အဖိုးများစွာထိုက်၍ ရခဲခြင်း အစရှိသည်တို့၏ အဖြစ်ကို။ အတ္တနော၊ မိမိအား။ ဥပရောဓံ၊ ဆန့်ကြင်ဘက်ဖြစ်သော အကြံကို။ နစိန္တေသိ၊ မကြံ။ ယူရဟတ္ထောဝဂစ္ဆတီတိဧတေန၊ ပူရဟတ္ထောဝ ဂစ္ဆတိ၊ ဟူသောပါဌ်ဖြင့်။ ယဒိစ္ဆကံ၊ အလိုရှိတိုင်းသော။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒဿေတိ၊ ပြ၏။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ ယတ္တကံ၊ အကြင်မျှလောက်ကို။ ယာစကာ၊ ယာစကာတို့သည်။ ဣစ္ဆန္တိ၊ အလိုရှိကုန်၏။ တတ္ထကံ၊ ထိုမျှလောက်ကို။ အပရိဟာ ပေတွာဝ၊ မယုတ်မလျော့စေသည် ဖြစ်၍လျှင်။ မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ ဥဋ္ဌာရဇ္ဈာသယတာယစ၊ မြတ်သောအလိုရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်လည်းကောင်း။ မဟိဒ္ဓိ ၁ ၁၆၀) ကတာယစ၊ တန်ခိုးကြီးသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်လည်းကောင်း။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒေတိ၊ ပေးလှူ၏၊

၃ ၃၄။ ယာဝဇီဝိကန္တိဧတေန၊ ယာဝဇိဝိကံဟူသောပါဌ်ဖြင့်။ ဒါနဿ၊ အလှူ၏။ ကာလပရိယန္တာဘာဝံ၊ ကာလပိုင်းအခြားမရှိသည်၏ အဖြစ်ကို။ ဒဿေတိ၊ ပြ၏။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ သမာဒါနတော၊ ကောင်းစွာဆောက်တည်သောကာလမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ မဟာသတ္တာ၊ ဘုရားလောင်းတို့သည်။ ယာဝပါရိပုရိ၊ ဘုရားဆုပြည့်စုံသည့်တိုင်အောင်။ ဝေမဇ္ဈ၊ အလယ်ဖြစ်သောဘဝ၌။ ကာလပရိစ္ဆေဒံ၊ ကာလပိုင်းအခြားကို။ နကရောန္တိ၊ မပြုကုန်။ ဗောဓိသမ္ဘာရသံဟရဏော၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်၏ အဆောက်အဦးကို ရုံးစုခြင်း၌။ သင်္ကောစာဘာဝေန၊ တွန့်တိုဖြင်းမရှိသည်၏ အဖြစ်ဖြင့်။ အန္တရန္တရာ၊ အကြားအကြား၌။ အဝေါသာနာ ပတ္တိတော၊ မဆုံးခြင်းသို့ ရောက်သဖြင့်။ မရဏေနပိ၊ သေသဖြင့်လည်း။ အနုပစ္ဆေဒေါဧဝ၊ မပြတ်သည်သာတည်း။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်နည်ဟူမူကား။ တတော၊ ထိုထက်။ ပရံပိ၊ အလွန်လည်း။ တထေဝ၊ ထိုဆောက်တည်သောအတိုင်း။ ပဋိပဇ္ဇတော၊ ကျင့်သောကြောင့်။ မရဏေနပိ၊ သေသဖြင့်လည်း။ အနုပစ္ဆေဒေါဧဝ၊ မပြတ်သည်သာတည်း။ (အဓိပ္ပါယ်ကား။ ဘုရားလောင်းတို့၏ သဘောသည်။ ဘုရားဆုကို တောင်းသောကာလမှစ၍ တစ်ဘဝမှသည် တစ်ဘဝပြောင်း၍ စုတေလေသော်လည်း ထိုထက်အလွန်သာ တိုး၍ တိုး၍ ပါရမီကို ဖြည့်ကျင့်သည်သာတည်း ဟူလိုသည်၊) ယာဝဇီဝိကန္တပန၊ ယာဝဇီဝိကံ၊ ဟူသောပုဒ်ကိုကား။ မဟာသုဒဿနစရိတဿ၊ မဟာသုဒဿနစကြဝတေးမင်း၏။ ဝသေန၊ အစွမ်းဖြင့်။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏။ နပါဟံဒေဿံဓဒမ္မိတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဣဒံဓနံနာမ၊ ဤမည်သော ဥစ္စာကို။ မယှံမယာ၊ ငါသည်။ နဒေဿံ၊ မပေးအပ်။ အမနာပံ၊ မနှစ်သက်။ ဣတိဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ မဟာဒါနံ၊ အလှူကြီးကို။ ဒေန္တော၊ ပေးသောဘုရားလောင်းသည်။ ဂေဟတော၊ နန်းအိမ်မှ။ ဓနံ၊ ဥစ္စာကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ နနီဟရာပေမိ၊ မထုတ်။ (အဓိပ္ပါယ်ကား။ မကြိုက် မနှစ်သက်သော ဥစ္စာကို နန်းအိမ်မှ ထုတ်၍ မပေးမလှူ။ ကြိုက်နှစ်သက် ၁ ၁၆၁) လောက်သော ဥစ္စာကိုသာ ပေးလှူသည်ဟူလိုသည်၊) နပိနတ္ထိနိစယော မယီတိ၊ ဟူသည်ကား။ မမ၊ ငါ၏။ သမီပေ၊ အနီး၌။ ဓနနိစယော၊ ဆည်းပူအပ်သောဥစ္စာသည်။ ဓနသင်္ဂဟော၊ ထောက်ပံ့သဂြိုဟ်အပ်သော ဥစ္စာသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိသည်။ နပိဟောတိ၊ မဖြစ်။ သလ္လေခဝုတ္တိသမဏောဝိယ၊ ခေါင်းပါးသော အသက်မွေးခြင်းရှိသော ရဟန်းကဲ့သို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ အသင်္ဂဟောပိ၊ သဂြိုဟ်ထောက်ပံ့ခြင်း မရှိသည်လည်း။ နဟောမိ၊ မဖြစ်။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ (သလ္လေခဝုတ္တိသမဏောဝိယ၊ ဟူသော ဥပမာသည်။ အသဒိသူပမာဟုယူအပ်သည်။ ယူသင့်ကြောင်းကား ဘုရားလောင်းသုဒဿန စကြဝတေးမင်းသည် ခေါင်းပါးသော အသက်မွေးခြင်းရှိသော ရဟန်းသည် တရားနှင့် လျော်သည်ကို သူတစ်ပါးအား မသဂြိုဟ်မထောက်ပံ့။ ထိုရဟန်းကဲ့သို့မဟုတ်။ အယုတ်အလတ် အမြတ်သုံးပါကိုပင် ထောက်ပံ့ သဂြိုဟ်တော့သည် ဟူလိုသည်၊) ယေနအဇ္ဈာသယေန၊ အကြင်အဇ္ဈသယဖြင့်။ တဿ၊ ထိုသုဒဿနစကြဝတေးမင်းအား။ ဣဒံမဟာဒါနံ၊ ဤသို့သော အလှူကြီးကို။ ဣဒံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သောဥပမာကို။ ပဝတ္တိတံ၊ ဖြစ်စေအပ်၏။ တံ၊ ဥပမာဖြစ်ကြောင်းကို။ ဒဿေတုံ၊ ပြအံ့သောငှာ။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏၊

၃ ၃၅။ ဣဒါနိ၊ ဤယခုအခါ၌။ တံ၊ ထိုစကားကို။ ဥပမာယ၊ ဥပမာဖြင့်။ ဝိဘာဝေတုံ၊ ထင်ရှားဖြစ်စိမ့်သောငှာ။ ယထာပိအာတုရောနာမာတိ၊ အာဒိဂါထံ၊ ယထာပိအာတုရောနာမ၊ အစရှိသောဂါထာပုဒ်ကို။ အာဟ၊ မိန့်တော်မူပေ၏။ တတ္ထ၊ ထိုဂါထာ၌။ ဣဒံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား။ ဥပမာ သံသန္ဒနေန၊ ဥပမာနှီးနှောခြင်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ အတ္ထဒဿနံ၊ အနက်ကို ပြခြင်းတည်း။ ယထာနာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ အာတုရော၊ ကြင်နာသောသဘောရှိသော။ ရောဂါဘိဘူတော၊ ရောဂါဖြင့် နှိပ်စက်ခြင်းရှိသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ရောဂတော၊ အနာမှ။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ပရိမောစေတုကာမော၊ လွတ်ခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ဟိရညသုဝဏ္ဏာ ဒိနာ၊ ငွေရွှေအစရှိသည်ဖြင့်။ ဝဇ္ဇံ၊ ကုစားတတ်သော။ တိကိစ္ဆကံ ၁ ၁၆၂) ဆေးသမားကို။ တပ္ပေတွာ၊ ရောင့်ရဲစေ၍။ အာရောစေတွာ၊ နှစ်သက်စေ၍။ ယထာဝိဓိ၊ စီရင်တိုင်းကို။ ပဋိပ္ပဇ္ဇန္တော၊ ကျင့်သည်ရှိသော်။ တတောရောဂတော၊ ထိုအနာမှ။ ဝိမုစ္စတိယထာ၊ လွတ်လေသကဲ့သို့၊

၃ ၃၆။ တထေဝဧဝမေဝ၊ ဧဝံတထာ၊ ထို့အတူ။ အဟမ္ပိ၊ ငါသည်လည်း။ အတ္တဘူတံ၊ အတ္တဘောဖြစ်၍ ဖြစ်သော။ သကလလောကံ၊ အလုံးစုံသော လူအပေါင်းကို။ ကိလေသရောဂတောစ၊ အလုံးစုံသော သံသရာဝဋ် ဆင်းရဲမှလည်းကောင်း။ ပဋိမောစေတုကာမော၊ လွတ်စေလိုသည်ဖြစ်၍။ တတော၊ ထိုဆင်းရဲအပေါင်းမှ။ တဿပရိမောစနဿ၊ ထိုသို့လွတ်ခြင်း၏။ အယံသဗ္ဗသာပတေယျပရိစ္စာဂေါ၊ ဤအလုံးစုံသော ဥစ္စာနှစ်ကို ပေးလှူစွန့်ကြဲခြင်းသည်။ ဒါနပါရမီဥပါယော၊ ဒါနပါရမီ ပြည့်စုံခြင်း၏ အကြောင်းတည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ အသေသတော၊ အကြွင်းမရှိ။ ဇာနမာ နောဗုဇ္ဈမာနော၊ သိသည်ဖြစ်၍။ ဒေယျဓမ္မဿစ၊ လှူဖွယ်ဝတ္ထု၏လည်းကောင်း။ ပဋိဂ္ဂါဟကာနဉ္စ၊ အလှူခံပုဂ္ဂိုလ်တို့၏လည်းကောင်း။ ဝသေန၊ အစွမ်းဖြင့်။ အနဝသေသတော၊ မချန်မချွင်းမူ၍။ မဟာဒါနဿ၊ အလှူကြီး၏။ ဝသေန၊ အစွမ်းဖြင့်။ သတ္တာနံ၊ သတ္တဝါတို့အား။ အဇ္ဈာ သယပရိပူရေတုံ၊ အလိုကိုပြည့်စုံစိမ့်သောငှာ။ အတ္တနောစ၊ မိမိအားလည်း။ မယံ၊ ငါ၏။ ဒါနပါရမီ၊ ဒါနပါရမီသည်။ ပရိပုဏ္ဏာ၊ ပြည့်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဦနမနန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ ပဝတ္တဦနံ၊ လျော့သဖြင့်ဖြစ်သော။ မနံ၊ စိတ်ကို။ ပူရယိတုံ၊ ပြည့်စေခြင်းငှာ။ ပဝတ္တိယိတုံ၊ ဖြစ်စေခြင်းငှာ။ ဝနိဗ္ဗကေယာစကေ၊ အလှူခံယာစကာတို့ကို။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ အဒါသိံ၊ ပေးလှူ၏။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ မဟာဒါနံ၊ အလှူကြီးကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒဒါမိ၊ ပေးလှူ၏။ တဉ္စခေါ၊ ထိုသို့သောအလှူကြီးကိုလည်း။ (ဒေမိ၌အဝုတ္တကံစပ်)။ တသ္မိံဒါန ဓမ္မေစ၊ ထိုလှူဖွယ်ဝတ္ထု၌လည်းကောင်း။ တဿ၊ ထိုလှူဖွယ်ဝတ္ထု၏။ ဖလေဝ၊ လောကီချမ်းသာ၌ လည်းကောင်း။ နိရာလယော၊ တတ်ခြင်းကင်းသည်ဖြစ်၍။ အနပေက္ခော၊ ငဲ့ကွက်ခြင်းမရှိသည်ဖြစ်၍။ အပစ္စာသော၊ လောကီချမ်းသာကို တောင့်တ ၁ ၁၆၃) ခြင်းမရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒေမိ၊ ပေးလှူ၏။ ကိဉ္စိပိ၊ တစ်စုံတစ်ခုကိုလည်း။ အပစ္စာသီသမာနော၊ ငဲ့ကွက်ခြင်းမရှိဘဲလျက်။ ကေဝလံ၊ စင်စစ်။ သမ္ဗောဓိံ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်ကိုသာလျှင်။ အဓိဂန္တုံ၊ ရောက်ခြင်းသိခြင်းငှာ။ ကိဉ္စာပိဒေမိ၊ အကယ်၍ကား ငါ လှူဖူး၏ရှင့်၊

ဧဝံပနတထာပိ၊ ထိုသို့ သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်ကို အလိုရှိ၍ ပေးလှူသော်လည်း။ မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ မဟာဒါနံ၊ အလှူကြီးကို။ ပဝတ္တေန္တော၊ ဖြစ်တော်မူစေသည်ရှိသော်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပုညာနုဘာဝေန၊ ထိုသို့ကောင်းမှု၏ အာနုဘော်အားဖြင့်။ နိဗ္ဗတ္တံ၊ ဖြစ်သော။ ဓမ္မပါသာဒံ၊ တရားသဘင်ပြဿဒ်သို့ အဘိရူယှ၊ တတ်လေ၍။ မဟာဗျူဟကုဋဂါရဒွါရေဧဝ၊ စုလစ်ကြီးအမွှန်းတတ်သော နန်းတံခါးဝ၌လျှင်။ ကာမဝိတက္ကာဒယော၊ ကာမဝိတက်အစရှိသည်တို့ကို။ နိဝတ္တေတွာ၊ နှိပ်နင်း၍။ ပြန်စေ၍လည်းဟူ။ တတ္ထ၊ ထိုပြဿဒ်မ၌။ သောဝဏ္ဏမယေ၊ ရွှေဖြင့်ပြီးသော။ ရာဇပလ္လင်္ကေ၊ ရာဇပလ္လင်၌။ နိဗ္ဗတ္တိတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ တတော၊ ထိုပြဿာဒ်မှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ သောဝဏ္ဏမယံ၊ ရွှေဖြင့်ပြီးသော။ ကုဋာဂါရံ၊ စုလစ်တတ်သောအိမ်သို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်လေ၍။ တတ္ထ၊ ထိုနန်းပြဿာဒ်၌။ ရဇတမယေ၊ ငွေဖြင့်ပြီးသော။ ပလ္လင်္ကေ၊ ကလ္လင်၌။ နိသိန္နော၊ နေလျက်။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ ဗြဟ္မဝိဟာရေ၊ ဗြဟ္မဝိဟာရတရားတို့ကို။ ဘာဝေတွာ၊ ပွားစေ၍။ စတုရာသီတိဝဿ သဟဿနိ၊ အနှစ်ရှစ်သောင်းလေထောင်တို့ပတ်လုံး။ ဈာနသမာပတ္တီဟိ၊ ဈာန်သမာပတ်တို့ဖြင့်။ ကာလံ၊ အခါကို။ ဝိတိနာမေတွာ၊ လွန်စေ၍။ မရဏသမယေ၊ သေခါနီးကာလ၌။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ ဥပါဂတာနံ၊ ချဉ်းကပ်လာကုန်သော။ သုဘဒ္ဒါဒေဝီ ပမုခါနံ၊ သုဘဒ္ဒါမိဖုရား အမှူးရှိကုန်သော။ စတုရာသီတိယ္ဗာတ္တာဂါရသဟဿာနဉ္စ၊ ရှစ်သောင်းလေးထောင်သော မိန်းမတို့အားလည်းကောင်း။ အမစ္စပါရိသဇ္ဇာဒီနဉ္စ၊ အမတ်အလုပ်အကျွေးတို့အားလည်းကောင်း။ အနိစ္စာဝတ ... သုခေါတိ၊ အနိစ္စာဝတ ... သုခေါ၊ ဟူ၍။ ၁ ၁၆၄) ဣမာယဂါထယ၊ ဤဂါထာဖြင့်။ ဩဝဒိတွာ၊ ဆုံးမ၍။ အာယုပရိယောသာနေ၊ အသက်၏ အဆုံး၌။ ဗြဟ္မာလောကပရာယနော၊ ဗြဟ္မာပြည်သို့ လားသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏၊

ဂါထာ၏ အတ္ထကား။ ဘောန္တော၊ အချင်းတို့။ သင်္ခါရာ၊ သင်္ခါရတရားတို့သည်။ တဝ၊ စင်စစ်။ အနိစ္စာ၊ အမြဲမရှိကုန်၏။ ဥပ္ပဇ္ဇိတွာ၊ ဖြစ်ပြီး၍။ နိရုဇ္ဈန္တိ၊ ချုပ်တတ်ကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုသင်္ခါရတရားတို့၏။ ဝူပသမော၊ ငြိမ်းရာဖြစ်သော နိဗ္ဗာန်သည်။ သုခေါ၊ ချမ်းသာ၏၊

တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ သုဘဒ္ဒါဒေဝီ၊ သုဘဒ္ဒါမိဖုရားသည်။ ရာဟုလမာတာ၊ ရာဟုလာအမိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်လာ၏။ ပရိနာယက ရတနံ၊ သားကြီးရတနာသည်။ ရာဟုလော၊ ရာဟုလာသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်လာ၏။ သေသပရိသာ၊ ကြွင်းသော ပရိတ်သတ်တို့သည်။ ဗုဒ္ဓပရိသာ၊ ဘုရားပရိတ်သတ်တို့သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်လာကုန်၏။ မဟာသုဒဿနောပန၊ မဟာသုဒဿနစကြဝတေးမင်းသည်ကား။ လောကနာထော၊ လူနတ်တို့၏ ကိုးကွယ်ရာဖြစ်သော ငါဘုရားသည်။ အဟေ၊ ဖြစ်လာ၏၊

ဣဓာပိ၊ ဤသုဒဿနစကြဝတေးမင်း၏ ဇာတ်တော်၌လည်း။ ဒသပါရမီယော၊ ဆယ်ပါးသော ပါရမီတို့ကို။ သရူပတော၊ သရုပ်အားဖြင့်။ လဗ္ဘန္တိဧဝ၊ ရအပ်ကုန်သည်သာတည်း။ ဒါနဇ္ဈာသယဿပန၊ အလှူပေးခြင်း၌ အလိုဆန္ဒ၏ကား။ ဥဠာရတာယ၊ မြတ်သည်၏ အဖြစ်ဖြင့်။ ဒါနပါရမီဧဝ၊ ဒါနပါရမီသာလျှင်။ ပါဠိယံ၊ ပါဠိတော်၌။ အာဂတာ၊ လာ၏။ သေသဓမ္မာ၊ ကြွင်းသောပါရမီ တရားတို့သည်။ ဟောဋ္ဌာ၊ အောက်၌။ ဝုတ္တနယာဧဝ၊ ဆိုအပ်သော နည်းရှိကုန်သည်သာတည်း။ တထာ၊ ထိုမှတစ်ပါး။ ဥဠာရေ၊ မြတ်စွာထသော။ သတ္တရတနသမုဇ္ဇလေ၊ ခုနစ်ပါးသော ရတနာတို့ဖြင့် တောက်ပသော။ စတုဒီ ပိဿရိယေပိ၊ လေးကျွန်းကို အစိုးရခြင်း၌လည်း။ ဋ္ဌိတောစ၊ တည်သည်ဖြစ်၍လည်း။ တာဒိသံ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ ဘောဂသုခံ၊ စည်းစိမ်ချမ်းသာကို။ အနလင်္ကရိတွာ၊ တန်ဆာမဆင်မူ၍။ ကာမဝိတက္ကာဒယေ၊ ၁ ၁၆၅) ချမ်းသာကို။ အနလင်္ကရိတွာ၊ တန်ဆာမဆင်မူ၍။ ကာမဝိတက္ကာဒယော၊ ကာမဝိတတ် အစရှိသည်တို့ကို။ ဒူရတော၊ ဝေးစွာ။ ဝိက္ခမ္ဘေတွာ၊ ခွာ၍။ တထာရူပေ၊ ထိုသို့သဘောရှိကုန်သော။ မဟာဒါနေ၊ အလှူကြီးတို့ကို။ ပဝတ္တေန္တဿေဝ၊ ဖြစ်စေပြီး၍လျှင်။ စတုရာသီ တိဝဿသဟဿာနိ၊ အနှစ်ရှစ်သောင်းလေးထောင်တိုင်တိုင်။ သမာ၊ စကားကို။ ကတွာပိ၊ ပြုသော်လည်း။ ဝိပဿနာယပိ၊ ဝိပဿနာ၌လည်း။ အနုဿုက္ကနံ၊ လုံ့လမပြုဘဲလျက်။ သဗ္ဗတ္တ၊ အလုံးစုံသော တရားတို့၌။ အနိဿင်္ဂတာ၊ အမြဲမရှိဟူ၍သာလျှင်။ သင်္ဂဟိတာ၊ ရေတွက်အပ်လေ၏။ ဣတိဧဝ မာဒယော၊ ဤသို့အစရှိကုန်သော။ ဂုဏာနုဘာဝါ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးအာနုဘောတို့ကို။ နိဒ္ဓါရေတဗ္ဗာ၊ ထုတ်အပ်ကုန်၏။ ဣတိသဒ္ဒါကား။ ပရိသမာပန၊

စတုတ္ထံ၊ လေးကြိမ်မြောက်သော။ မဟာသုဒဿန စရိယာ၊ မဟာသုဒဿနစကြဝတေးမင်း၏ ပါရမီသည်။ နိဋ္ဌိတာ၊ ပြီးပြီ၊

၁ ၁၆၆) ၅ မဟာဂေါဝိန္ဒစရိယာဝဏ္ဏနာ ၅

ပဉ္စမေ၊ ငါးကြိမ်မြောက်သောပါရမီ၌။ သတ္တရာဇပုရောဟိတော တိ၊ ဟူသည်ကား။ သတ္တဘူအာဒီနံ၊ သတ္တဘူအစရှိကုန်သော။ သတ္တန္နံရာဇူနံ၊ မင်းခုနစ်ယောက်တို့၏။ သဗ္ဗကိစ္စာနုသာသက၊ ပုရောဟိတ်ဖြစ်သော။ ပူဇိတောနရဒေဝဟီတိ၊ ဟူသည်ကား။ တေဟိဧဝစ၊ ထိုခုနစ်ယောက်သော မင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ အညေဟိစ၊ မင်းမှတစ်ပါးသော သူတို့သည်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇမ္ပူဒီပေ၊ ဇမ္ပူဒီပါကျွန်း၌။ သဗ္ဗေဟေဝ၊ အလုံးစုံသောဖြစ်ကုန်သော။ ခတ္တိယေဟိစ၊ မင်းအပေါင်းတို့သည်။ စတုပစ္စယပူဇာယစ၊ ပစ္စည်းလေးပါးတို့ကို ပူဇော်သဖြင့်လည်းကောင်း။ သက္ကာရသမ္မာနေန၊ မြတ်နိုးရိုသေသဖြင့်လည်းကောင်း။ ပူဇိတော၊ ပူဇော်အပ်၏။ မဟာဂေါဝိန္ဒဗြာဟ္မဏောတိ၊ ဟူသည်ကား။ မဟာနုဘာဝတာယစ၊ ကြီးမြတ်သော အာနုဘော်ရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်လည်းကောင်း။ ဂေါဝိန္ဒိယာဘိသေကေန၊ အဘိသိတ်သွန်းခြင်းကို အစိုးရသဖြင့်။ အဘိသိတ္တတာယစ၊ အဘိသိက်သွန်းတတ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်လည်းကောင်း။ မဟာဂေါဝိန္ဒောတိသင်္ချံ၊ မဟာဂေါဝိန္ဒဟူသော အရေအတွက်သို့။ ဂတော၊ ရောက်သော။ မဟာဗြဟ္မာဏောနာမ၊ မြတ်သော ပုဏ္ဏားမည်၏။ ဟိသစ္စိ၊ မှန်၏။ အဘိသိတ္တကာလတော၊ အဘိသိတ် သွန်းသောကာလမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ ဗောဓိသတ္တဿ၊ ဘုရားလောင်းအား။ ၁ ၁၆၇) အယံသမညာ၊ ဤဂေါဝိန္ဒပုဏ္ဏားဟူသော အမည်သည်။ ဇာတာ၊ ထင်စွာဖြစ်၏။ နာမေနပန၊ အမည်ရင်းဖြင့်ကား။ ဇောတိပါလောနာမ၊ ဇောတိ ပါလမည်၏။ တဿ၊ ထိုဇောတိပါလပုဏ္ဏား၏။ ကား။ ဇာတဒိဝသေ၊ ဖွားသောနေ့၌။ သဗ္ဗာဝုဓာနိ၊ ခပ်သိမ်းသော လက်နက်တို့သည်။ ဇောတိံသု၊ တောက်ပကုန်၏။ ရာဇာပိ၊ ဒိသံပတိမင်းသည်လည်း။ ပစ္စူသ သမယေ၊ မိုးသောက်ထ၌။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ မင်္ဂလာဝဓံ၊ မင်္ဂလာရှိသော လက်နက်ကို။ ပဇ္ဇလိတံ၊ ပြောင်ပြောင်တောက်သည်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်သည်ရှိသော်။ ဘီတော၊ ကြောက်သည်ဖြစ်၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပုရောဟိတံ၊ ပုရာဟိတိဖြစ်သော။ ဗောဓိသတ္တပိတရံ၊ ဘုရားလောင်း၏ အဖဖြစ်သော မဟောဂေါဝိန္ဒပုဏ္ဏားကို။ ဥပဋ္ဌာနံ၊ အညီအညွတ်စည်းဝေးရာသဘင်သို့။ အာဂတံ၊ ရောက်လာသည်ကို။ ပုစ္ဆိတွာ၊ မေးမြန်းလက်သော်။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ မာဘာယိ၊ ကြောက်တော်မမူလင့်။ မယှံ၊ ငါ့အား။ ပုတ္တော၊ သားသည်။ ဇာတော၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုသူငယ်၏။ အာနုဘာဝေန၊ အာနုဘော်အားဖြင့်။ ကေဝလံ၊ စင်စစ်။ ရာဇဂေဟေယေဝ၊ နန်းအိမ်တော်၌သာလျှင်။ န၊ မဟုတ်။ သကလနဂရေပိ၊ တစ်ပြည်လုံး၌လည်း။ အာဝုဓာနိ၊ လက်နက်တို့ဖြင့်။ ပဇ္ဇလိံသု၊ တောက်ပကုန်၏။ တံ၊ ထိုတောက်ပသော အခြင်းအရာကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ တုယှံ၊ သင်မင်းမြတ်တို့အား။ အန္တရာယော၊ အန္တရာယ်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ သကလဇမ္ဗူဒီပေ၊ ဇမ္ဗူဒီပါကျွန်းလုံး၌ကား။ ပညာယ၊ ပညာအားဖြင့်။ တေန၊ ထိုသူငယ်နှင့်။ သမော၊ တူသောသူသည်။ နဘဝိဿတိ၊ မဖြစ်လတ္တံ့။ ဧတံ၊ ဤသို့သော ဖြစ်ခြင်းသည်ကား။ တဿ၊ ထိုသားသူငယ်၏။ ပုဗ္ဗနိမိတ္တံ၊ ပုဗ္ဗနိမိတ်သည်။ ဟောတိ၊ ၏။ ဣတိ၊ သို့။ ပုရောဟိတေန၊ ပုရောဟိတ်သည်။ သမဿာသိတော၊ သက်ရာရစေအပ်သည်ရှိသော်။ တုဋ္ဌစိတ္တော၊ နှစ်သက်သောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ကုမာရဿ၊ သတို့သားအား။ ခီရမူလံ၊ နို့ဖိုးလက်ခသည်။ ဟောတူတိ၊ ဖြစ်စေလောဟု။ သဟဿံ၊ အသပြာတစ်ထောင်ကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ ဝယပတ္တကာလေ၊ အရွယ်ရောက်သောကာလ၌။ မယှံ၊ ငါ့အား။ တံ၊ ထိုသတို့သားကို။ ဒဿေဟီတိ၊ ပြကုန်လောဟု၊ ၁ ၁၆၈) ရာဇာ၊ ဒိသံပတိမင်းသည်။ အာဟ၊ ၏။ သော၊ ထိုဘုရားလောင်း ဇောတိပါလ သတို့သားသည်။ အပရဘာဂေ၊ နောက်ကာလအဖို့၌။ အလမတ္ထဒယော၊ အကျိုးစီးပွားကို မျှော်မြင်ခြင်း၌။ စွမ်းနိုင်သည်ဖြစ်၍။ သတ္တန္နံ၊ ခုနစ်ယောက်ကုန်သော။ ရဇူနံ၊ ဒိသမ္ပတိမင်းတို့၏။ သဗ္ဗကိစ္စာနုသာ သကော၊ အလုံးစုံသောကိစ္စကို ဆုံးမတတ်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ပဗ္ဗဇ္ဇိတွာဝ၊ ရသေ့ရဟန်းပြ၍လျှင်။ သတ္တေ၊ ခုနစ်ယောက်သောမင်းတို့ကို။ ဒိဋ္ဌဓမ္မိက သမ္ပရာယိကေဟိ၊ ပစ္စုပ္ပန်သံသရာ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ အနတ္ထေဟိ၊ အကျိုးမရှိသော တရားတို့မှ။ ပါလေတွာ၊ စောင့်ရှောက်၍။ အတ္ထေဟိ၊ အကျိုးစီးပွားတို့ဖြင့်။ နိယောဇေတိ၊ ယှဉ်စေ၏။ ဣတိ၊ သို့။ ဇောတိတတ္တာစ၊ ထွန်းပစေတတ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်လည်းကောင်း။ ဇောတိပါလောတိနာမံ၊ ဇောတိပါလဟူသောအမည်ကို။ အကံသု၊ ပြုကုန်၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ နာမေန၊ အမည်အားဖြင့်။ ဇောတိပါလောတိ နာမံ၊ ဇောတိပါလဟူသော အမည်ကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏၊

တတ္ထ၊ ထိုအခါ၌။ ဗောဓိသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ ဒိသမ္ပတိဿနာမ၊ ဒိသမ္ပတိအမည်ရှိသော။ ရညော၊ မင်း၏။ ပုရောဟိတဿ၊ ပုရောဟိတ်ဖြစ်သော။ ဂေါဝိန္ဒဗြာဟ္မဏဿ၊ မဟာဂေါဝိန္ဒပုဏ္ဏား၏။ ပုတ္တော၊ သားသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပိတုစ၊ အဖ မဟာဂေါဝိန္ဒပုဏ္ဏား၏လည်းကောင်း။ တဿ၊ ထိုမဟာဂေါဝိန္ဒပုဏ္ဏား၏။ ရညော၊ ဒိသံပတိမင်း၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သဖြင့်။ တဿ၊ ထိုမင်း၏။ ပုတ္တော၊ သားသည်။ ရေဏု၊ ရေဏုမင်းမည်၏။ အဿစ၊ ထိုရေဏုမင်း၏လည်း။ သဟာယာ၊ အဆွေခင်ပွန်းဖြစ်သော မင်းတို့သည်။ သတ္တဘူစ၊ သတ္တဘူမင်းလည်းကောင်း။ ဗြဟ္မဒတ္တောစ၊ ဗြဟ္မဒါတ်မင်းလည်းကောင်း။ ဝေဿဘူစ၊ ဝေဿဘူမင်းလည်းကောင်း။ သရတောစ၊ ဘရတမင်းလည်းကောင်း။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဓတရဋ္ဌာစ၊ ဓတရဋ္ဌမင်းတို့လည်းကောင်း။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သည်။ တေရဋ္ဌာစ၊ ဓတရဋ္ဌမငိးတို့လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣမေသတ္တရာဇာနော၊ ဤရေဏုအစရှိကုန်သော မင်းခုနစ်ယောက်တို့သည်။ ယထာ၊ အကြင် ၁ ၁၆၉) အချင်းဖြင့်။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ နိဝိဝဒန္တိ၊ အငြင်းအခုန် ခိုက်ရန်မရှိကြကုန်။ ဧဝံ တထာ၊ ထိုအချင်းဖြင့်။ ရဇ္ဇေ၊ မင်း၏အဖြစ်၌။ ပတိဋ္ဌာပေတွာ၊ တည်စေ၍။ တေသံ၊ ခုနစ်ယောက်သော မင်းတို့အား။ အတ္ထဓမ္မေ၊ အကျိုးအကြောင်းတရားတို့ကို။ အနုသာသေန္တော၊ ဆုံးမသွန်သင်လျက်။ ဇမ္ဗူဒီပတလေ၊ ဇမ္ဗူဒီပါကျွန်းအပြင်၌။ သဗ္ဗေသံ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ ရာဇူနဉ္စ၊ မင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ အညေသံ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဗြာဟ္မဏဒေဝနာ ဂဂဟပတိကာနဉ္စ၊ ပုဏ္ဏား, နတ်နဂါး, သူကြွယ်တို့သည်လည်းကောင်း။ သက္ကတော၊ ရိုသေအပ်သည်။ ဂရုကတော၊ အလေး အမြတ်ပြုအပ်သည်။ မာနိတော၊ မြတ်နိုးသည်။ ပူဇိတော၊ ပူဇော်အပ်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဥတ္တမံ၊ မြတ်သော။ ဂါမဝရဋ္ဌာနံ၊ အခွန်တစ်သိန်းထွက်သော ရွာဆုအရာသို့။ ပတ္တော၊ ရောက်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုဇောတိပါလ ပုဏ္ဏား၏။ (ကုသလတာယ ဟူသောပုဒ်၌။ ဘာဝအနက်ရှိသောတာ၌ သမ္မာန်စပ်လေ၊) အတ္ထဓမ္မေသု၊ အကျိုးအကြောင်းတရားတို့၌။ ကုသလ တာယ၊ လိမ္မာသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ မဟာဂေါဝိန္ဒောတွေဝ၊ မဟာဂေါဝိန္ဒဟူ၍သာလျှင်။ သမညာ၊ အမည်သည်။ ဥဒပါဒီ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ (အဖလည်း မဟာဂေါဝိန္ဒမည်၏။ သားလည်းမဟာဂေါဝိန္ဒမည်၏ ဟုမှတ်လေ၊) ယထာယံဝစနံ၊ အကြင်ဂေါဝိန္ဒဟူသောအမည်ကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်ပြီ။ မမ၊ ငါ၏။ တံဝစနသာဓကံ၊ ထိုစကား၏ သက်သေကို။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကိံအာဟ၊ အဘယ်သို့ဟောတော်မူသနည်း ဟူမူကား။ ဂေါဝိန္ဒောဝတ ... ဘောဗြာဟ္မဏောဟူ၍။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏၊

၃ ၃၇။ အတ္ထကား။ ဘော၊ အချင်းတို့။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဂေါဝိန္ဒောဝတ၊ ဂေါဝိန္ဒမည်စတကား။ ဘော၊ အချင်းတို့။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ မဟာဂေါဝိန္ဒောဝတ၊ မဟာဂေါဝိန္ဒောဝတ၊ မဟာဂေါဝိန္ဒမည်စွတကား။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ ပါဠိယံ၊ ပါဠိတော်၌။ ပုနာပရံယဒါဟောမိ။ သတ္တရာဇပုရောဟိတော၊ ပူဇိတော၊ နဂရဒေဝေဟိ၊ မဟာဂေါဝိန္ဒဗြာဟ္မဏောတိဂါထံ၊ ပုနာ ၁ ၁၇၀) ပရံယဒါဟောမိ ... မဟာဂေါဝိန္ဒဗြာဟ္မဏော၊ ဟူသော ဂါထာကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏၊

ဂါထာ၏အတ္ထကား။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ အပရံ၊ တစ်ပါးလည်း။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ နရဒေဝေဟိ၊ နတ်လူတို့သည်။ ပူဇိတော၊ ပူဇော်အပ်သော။ သတ္တရာဇပုရောဟိတော၊ ခုနစ်ယောက်သောမင်းတို့၏ ပုရောဟိတ်ဖြစ်သော။ မဟာဂေါဝိန္ဒောဗြာဟ္မဏော၊ မဟာဂေါဝိန္ဒမည်သော ပုဏ္ဏားသည်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်ဖူး၏။ တတ္ထ၊ ထိုအခါ၌။ ဗောဓိသတ္တဿ၊ ဘုရားလောင်း၏။ ပုညာနုဘာဝသမုဿဟိတေဟိ၊ ဘုန်းအာနုဘော်သည် တိုက်တွန်းအပ်ကုန်သော။ တေဟိရာဇူဟိစ၊ ထိုမင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ တေသံ၊ ထိုမင်းတို့နှင့်။ အနုယုတ္တေဟိ၊ ယှဉ်ကုန်သော။ ခတ္တိယေဟိစ၊ မင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏဂဟပတိကေဟိစ၊ ပုဏ္ဏားသူကြွယ်တို့သည်လည်းကောင်း။ နိဂမဇနပဒေဟိစ၊ နိဂုံးဇနပုဒ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဥပရူပရိ၊ အဆင့် အဆင့်။ ဥပနီတော၊ ဆောင်၍။ သမန္တတော၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ မဟောဃောဝိယ၊ ပြင်သောရေ အယဉ်ကဲ့သို့။ အဇ္ဈောတ္ထရမာနော၊ လွှမ်းမိုးလျက်။ အပရိမေယျော၊ မရေတွက်နိုင်သော။ ဥဠာရော၊ မြတ်သော။ လာဘသက္ကာရော၊ လာဘ်သပ္ပကာသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇိ၊ ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုလာဘ်သပ္ပကာသည်။ အပရိမာဏာသု၊ အတိုင်းမသိနိုင်ကုန်သော။ ဇာတီသု၊ ဘဝတို့၌။ ဥပစိတ ဝိပုလပုညသဉ္စယဿ၊ ဆည်းပူးအပ်သော ပြန့်ပြောသော ကောင်းမှုမစု အပုံရှိသော။ ဥဠာရာဘိဇာတဿ၊ မွန်မြတ်သော သဘောရှိသော။ ပရိသုဒ္ဓသီလာစာရပေသလဿ၊ သန့်ရှင်းစင်ကြယ်သော သီလအကျင့်တရားကို ချစ်သော။ ပရိယောဒါတသဗ္ဗသိပ္ပဿ၊ အပြီးဆုံးတိုင်အောင်သော အလုံးစုံအတတ်ရှိသော။ သဗ္ဗသတ္တေသု၊ ခပ်သိမ်းသော သတ္တဝါတို့၌။ ပုတ္တသဒိသ၊ မဟာကရုဏာ၏ ပြန့်ခြင်းကြောင့် နူးညံ့သိမ်မွေ့ပြေပြစ်သော နှလုံးရှိသော။ ဗောဓိသတ္တဿ၊ ဘုရားလောင်း၏။ အား။ ယထာ၊ အကြင်အချင်းဖြင့်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ တထာ၊ ၁ ၁၇၁) ထိုအချင်းဖြင့်။ သော၊ ထိုမဟာဂေါဝိန္ဒဘုရားလောင်းသည်။ စိန္တေသိ၊ ကြံလေ၏။ ဧတရဟိ၊ ဤယခု၌။ မယှံ၊ ငါ့အား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မဟာလာဘသက္ကာရော၊ များသောလာဘ်သပ္ပကာရှိ၏။ ယံနုနယဒိပန၊ အကယ်၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣမိနာ၊ ဤသို့သော လာဘ်သပ္ပကာဖြင့်။ သဗ္ပသတ္တေ၊ ခပ်သိမ်းသော သတ္တဝါတို့ကို။ သန္တေပ္ပေတွာ၊ ရောင့်ရဲစေ၍။ ဒါနပါရမိံ၊ ဒါနပါရမီကို။ ပရိပူရေယျံ၊ ဖြည့်အံ့။ ဣတိ၊ သို့။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ သော၊ ထိုမဟာဂေါဝိန္ဒပုဏ္ဏားသည်။ နဂရဿ၊ မြို့၏။ မဇ္ဈေ၊ အလယ်၌လည်းကောင်း။ စတူသုဒွါရေသုစ၊ မြို့တံခါး လေးခုတို့၌လည်းကောင်း။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ နိဝေသနဒွါရေဝ၊ အိမ်တံခါး၌လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဆဒါနသာလာယော၊ ခြောက်ဆောင်သောဇရပ်တို့ကို။ ကာရေတွာ၊ ပြုစေ၍။ ဒေဝသိကံဒေဝသိကံ၊ နေ့တိုင်း နေ့တိုင်း။ အပရိမိတဓနပရိစ္စာဂေန၊ အတိုင်းမသိသောဥစ္စာကို စွန့်ကြဲသဖြင့်။ မဟာဒါနံ၊ အလှူကြီးကို။ ပဝတ္တေသိ၊ ဖြစ်စေ၏။ ယံယံ၊ အကြင် အကြင်သို့ သဘောရှိသော။ ဥပါယနံ၊ လက်ဆောင်ကို။ အာနီယတိ၊ ယူခဲ့အပ်၏။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အတ္ထာယ၊ အလို့ငှာ။ ယဉ္စ၊ အကြင်စားဖွယ်အစရှိသည်ကိုလည်း။ အဘိသင်္ခရီယတိ၊ စီရင်၍ ရှေးရှုဆောင်ခဲ့အပ်၏။ တံသဗ္ဗံ၊ ထိုအလုံးစုံကို။ ဒါနသာလာသုဧဝ၊ အလှူတင်းကုတ်သို့သာလျှင်။ ပေသေသိ၊ ပို့စေ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဒိဝသေ၊ ဒိဝသေ၊ နေ့တိုင်း နေ့တိုင်း။ မဟာပရိစ္စာဂံ၊ စွန့်ခြင်းကြီးကို။ ကရောန္တဿ၊ ပြုသော။ အဿ၊ ထိုမဟာဂေါဝိန္ဒပုဏ္ဏား၏။ စိတ္တဿ၊ စိတ်၏။ တိတ္တိဝါ၊ ကျင့်ခြင်းလည်းကောင်း။ သန္တောသောဝါ၊ ရောင့်ရဲခြင်းသည်လည်းကောင်း။ နာဟောသိ၊ မဖြစ်လေ။ သင်္ကောတေ၊ နှလုံး၏ တွန့်တိုခြင်သည်။ ကုတောပန၊ အဘယ်ရှိလေအံ့နည်း။ အဿ၊ ထိုဘုရားလောင်း မဟာဂေါဝိန္ဒပုဏ္ဏား၏။ ဒါနဂ္ဂံ၊ အလှူတင်းကုတ်သို့။ လာဘာသာယ၊ လာဘ်ကို အလိုရှိသဖြင့်။ အာဂစ္ဆန္တေဟိ၊ လာကုန်သော သူတို့သည်။ ဒေယျဓမ္မံ၊ လှူဖွယ်ဝတ္ထုကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ဂစ္ဆန္တေဟိစ၊ သွားလေသော သူတို့သည်လည်းကောင်း။ မဟာသတ္တဿ၊ ဘုရားလောင်း၏။ ဂုဏဝိသေသဉ္စ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးအထူးကိုလည်း။ ကိတ္တန္တေဟိ၊ ကြား ၁ ၁၇၂) ကုန်သော။ မဟာဇနကာယေတိစ၊ လူအပေါင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ အန္တောနဂရဉ္စ၊ မြို့တွင်း၌လည်းကောင်း။ ဗဟိနဂရဉ္စ၊ မြို့၏အပြင်၌ လည်းကောင်း။ သမန္တတော၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ ဧကောဃဘူတံ၊ တစ်ပြိုင်နတ်ဖြစ်သော အဟုတ်ဖြစ်၍။ ဖြစ်သော။ ကပ္ပဝုဋ္ဌာနမဟာဝါတ သင်္ဃဋ္ဋ ပရိဗ္ဘမိတံ၊ ကမ္ဘာပျက်သောအခါ သည်းစွာသောလေပြင်သည် ခတ်အပ်သည်ဖြစ်၍။ ဝန်းဝန်းလည်သော။ မဟာသမုဒ္ဒံဝိယ၊ မဟာသမုဒ္ဒရာရေကဲ့သို့။ ဧကကောလာဟလံ၊ တစ်ပြိုင်နက် အုတ်အုတ်ကျက်ကျက်။ ဧကနိန္နာဒံ၊ တစ်ပေါင်းတည်း ပဲ့တင်ထပ်ခြင်းသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ တဒါဟံသတ္တရဇ္ဇေသု ... အက္ခောဘံသာဂရူပမန္တိ၊ တဒါဟံသတရဇ္ဇေ ... အက္ခောဘံသာဂရူပမံ၊ ဟူသောဂါထာကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏၊

ဂါထာ၏ အတ္ထကား။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ မဟာဂေါဝိန္ဒဗြဟ္မဏော၊ သည်။ ဟောမိ၊ ၏။ သတ္တရဇ္ဇေသု၊ ရေဏုမင်းအစရှိသော ခုနစ်ပြည်ထောင်သော မင်းတို့မှ။ မေ၊ ငါ၏။ အတ္ထာယ၊ အလို့ငှာ။ ယံဥပါယနံ၊ အကြင်လက်ဆောင်သည်။ အာသိ၊ ဖြစ်၏။ တေန၊ ထိုမင်းတို့၏ လက်ဆောင်ဖြင့်။ အက္ခောဘံ၊ အတွင်းအပရန်သူတို့သည်။ မလှုပ်ရှားနိုင်သော။ သာဂရူပမံ၊ မဟာသမုဒ္ဒရာနှင့်တူသော။ မဟာဒါနံ၊ အလှူကြီးကို။ တဒါ၊ ၌။ ဒေမိ၊ ပေးလှူဖူး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်အပ်၏၊

တတ္ထ၊ ထိုဂါထာ၌။ တဒါဟန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ သတ္တရာဇပုရော ဟိတော၊ ခုနစ်ယောက်သော မင်းတို့၏ ပုရောဟိတ်ဖြစ်သော။ မဟာဂေါဝိန္ဒဗြဟ္မဏော၊ မဟာဂေါဝိန္ဒပုဏ္ဏားသည်။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ဟောမိ၊ ဖြစ်၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ သတ္တရဇ္ဇေသုတိ၊ ဟူသည်ကား။ ရေဏုအာဒီနံ၊ ရေဏုအစရှိကုန်သော။ သတ္တန္နံရာဇူနံ၊ ခုနစ်ပြည်ထောင်သောမင်းတို့၏။ ရဇ္ဇေသု၊ တိုင်းနိုင်ငံတို့၌။ အက္ခောဘန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ အဗ္ဘန္တိရေဟိစ၊ အတွင်းလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဗာဟိရေ ဟိစ၊ အပလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ပစ္စတ္ထိကေဟိ၊ ရန်သူတို့သည်။ အပ္ပဋိသေ ၁ ၁၇၃) ဓနီယတာယ၊ မတားမြစ်နိုင်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ကေနစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူသည်။ အက္ခောဘနီယံ၊ မလှုပ်ရှားနိုင်သော (ဝါ) တစ်နည်းကား။ အစ္စုဗ္ဘန္တိပိ၊ အစ္စုဗ္ဘံဟူ၍လည်း။ ပါဌော၊ ပါဌ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ အတိပုဏ္ဏဒါနဇ္ဈာသယဒေယျဓမ္မဿစ၊ အလွန်ပြည့်စုံသော အလှူ၌ အလိုဆန္ဒလှူဖွယ်ဝတ္ထု၏လည်း။ ဥဠာရဘာဝေနစ၊ မြတ်သည်၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝိပုလဘာဝေနစ၊ ပြန့်ပြောသည်၏ အဖြစ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ အတိဝိယ၊ အလွန်လျှင်။ ပရိပုဏ္ဏံ၊ ပြည့်စုံ၏။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ သာဂရူပမန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ သာဂရသဒိသံ၊ မဟာသမုဒ္ဒရာနှင့်တူသော။ ယထာ၊ ဥပမာသော်ကား။ သာဂရေ၊ မဟာသမုဒ္ဒရာနှင့်တူသော။ ယထာ၊ ဥပမာသော်ကား။ သာဂရသဒိသံ၊ မဟာသမုဒ္ဒရာနှင့်တူသော။ ယထာ၊ ဥပမာသော်ကား။ သာဂရေ၊ မဟာသမုဒ္ဒရာ၌။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ သကလေနိပိ၊ အလုံးစုံလည်းဖြစ်သော။ လောကေန၊ လူအပေါင်းသည်။ ဟရန္တေန၊ ယူဆောင်သဖြင့်။ ခေပေတုံ၊ ကုန်စိမ့်သောငှာ။ နသက္ကာယထာ၊ မတတ်နိုင်ရာသကဲ့သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထို့အတူ။ တဿ၊ ထိုပုဏ္ဏား၏။ ဒါနဂ္ဂေ၊ အလှူတင်းကုတ်၌။ ဒေယျဓမ္မံ၊ လှူဖွယ်ဝတ္ထုကို။ ခေပေတုံ၊ ကုန်စမ့်သောငှာ။ နသက္ကာ၊ မတတ်နိုင်ရာ။ ဩသာနဂါထာယ၊ အဆုံးဖြစ်သောဂါထာ၌။ ဝရံဓနန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ ဥတ္တမံ၊ မြတ်သော။ ဣစ္ဆိတံဝါ၊ ကြိုက်နှစ်သက်အပ်သော လိုအပ်သော။ ဓနံ၊ ဥစ္စာကို။ သေသံ၊ ဆိုအပ်ပြီးသောနည်းရှိသည်သာတည်း။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ ပဌမကပ္ပိယ မဟာမေဃော၊ ရှေးဦးစွာ ကမတာဖျက်မိုးကြီးသည်။ မဟာဝဿံဝိယ၊ ပြင်းစွာရွာဘိသကဲ့သို့။ အဝိဘာဂေန၊ အထူးမရှိသော အဆိုဖြင့်။ မဟန္တံ၊ ကြီးစွာသော။ ဒါနဝဿံ၊ အလှူတည်းဟူသော မိုးကို။ ဝဿန္တော၊ ရွာစေလျက်။ ဒါနဗျာဝဋော၊ အလှူတည်းဟူသော မိုးကို။ ဝဿန္တော၊ ရွာစေလျက်။ ဒါနဗျာဝဋော၊ အလှူ၌ကြောင့်ကြရှိသည်။ ဟုတွာပိ၊ ဖြစ်၍လည်း။ သတ္တန္နံ၊ ခုနစ်ယောက်ကုန်သော။ တေသံရာဇူနံ၊ ထိုရေဏု အစရှိသောမင်းတို့အား။ အတ္ထဓမ္မေ၊ အကျိုးအကြောင်းတရားတို့ကို။ ၁ ၁၇၄) အပ္ပမတ္တော၊ မမေ့မလျော့။ အနုသာသတိ၊ ဆုံးမသွန်သင်၏။ သတ္တစ ဗြာဟ္မဏမဟာသာလေ၊ ခုနစ်ယောက်သော ဗြာဟ္မဏမဟာသာလတို့ကိုလည်း။ ဝိဇ္ဇာသိပ္ပံ၊ ဝိဇ္ဇာဓိုရ်အတတ်ကို။ သိက္ခာပေသိ၊ သင်စေ၏။ သတ္တစနှာ တကသတာနိ၊ ခုနစ်ရာသော ဆတ္တာသည်တို့ကို။ မန္တေ၊ ဗေဒင်မန္တရားတို့ကို။ ဝါစေသိ၊ သင်စေ၏။ တဿ၊ ထိုမဟာဂေါဝိန္ဒပုဏ္ဏားအား။ အပရေနသမယေန၊ အခါတစ်ပါး၌။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ကလျာဏော၊ ကောင်းသော။ ကိတ္တိသဒ္ဓေါ၊ ကျော်ဇော်သောအသံသည်။ အဗ္ဘုဂ္ဂတော၊ နှံ့၍ တက်၏။ မဟာဂေါဝိန္ဒော၊ မဟာဂေါဝိန္ဒ အမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မာဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဗြဟ္မာနံ၊ ဗြဟ္မာမင်းကို။ ပဿတိ၊ မြင်၏။ တေန၊ ထိုဗြဟ္မာမင်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သလ္လပတိ၊ စကားပြော၏။ သာကစ္ဆေတိ၊ တရားစကားဆွေးနွေး၏။ မန္တေတိ၊ တိုင်ပင်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိတ္တိသဒ္ဒေါ၊ ကျော်ဇောသောအသံသည်။ အဗ္ဘုဂ္ဂတော၊ နှံ့၍ တက်၏။ သော၊ ထိုမဟာဂေါဝိန္ဒ ပုဏ္ဏားသည်။ စိန္တောသိ၊ ကြံ၏။ ဧတရဟိ၊ ဤယခု အခါ၌။ မယှံ၊ ငါ့အား။ အဘူတော၊ မဖြစ်စဖူးသော။ အယံကိတ္တိသဒ္ဒေါ၊ ဤကျော်ဇောသော အသံသည်။ အဗ္ဘုဂ္ဂတော၊ နှံ့၍ တက်၏။ မဟာဂေါဝိန္ဒော၊ မဟာဂေါဝိန္ဒပုဏ္ဏားသည်။ ဗြဟ္မာနံ၊ ဗြဟ္မာမင်းကို။ ပဿတိ၊ မြင်၏။ တေန၊ ထိုဗြဟ္မာမင်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သလ္လပတိ၊ စကားပြောဟော၏။ သာကစ္ဆေတိ၊ တရားစကားဆွေးနွေး၏။ မန္တေတိ၊ တိုင်ပင်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တေတွာ၊ ကြံ၍။ သော၊ ထိုဘုရားလောင်းသည်။ တေသတ္တရာဇာနောစ၊ ထိုရေဏုအစရှိသော မင်းခုနစ်ပါးတို့ကိုလည်းကောင်း။ သတ္တစ ဗြာဟ္မဏမဟာသာလေ၊ ခုနစ်ယောက်သော ဗြာဟ္မဏမဟာသာလတို့ကိုလည်းကောင်း။ သတ္တစနှာတက သတာနိ၊ ခုနစ်ရာသော ဆတ္တာသည်တို့ကိုလည်းကောင်း။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပုတ္တဒါရဉ္စ၊ သားမယားတို့ကိုလည်း။ အာပုစ္ဆိတွာ၊ ပန်ကြား၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဗြဟ္မာနံ၊ ဗြဟ္မာမင်းကို။ ပဿေယျံ၊ မြင်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ပဏိဓာယ၊ ဆောက်တည်၍။ ဝဿိကေ၊ ဝသန္တကာလ ဖြစ်ကုန်သော။ စတ္တာရာမာသေ၊ မိုးလေးလတို့ပတ်လုံး။ ဗြဟ္မဝိဟာရဘာဝနံ၊ ၁ ၁၇၅) ဗြဟ္မဝိဟာရဘာဝနာကို။ အနုယုဉ္စိ၊ အဖန်တလဲလဲ အားထုတ်၏။ တဿ၊ ထိုမဟာဂေါဝိန္ဒပုဏ္ဏား၏။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ စေတောပရိဝိတက္ကံ၊ စိတ်၏အကြံကို။ အညာယ၊ သိ၍။ သနင်္ကုမာရော၊ သနင်္ကုမာရ အမည်ရှိသော။ ဗြဟ္မာ၊ ဗြဟ္မာမင်းသည်။ တဿ၊ ထိုမဟာဂေါဝိန္ဒပုဏ္ဏား၏။ ပူရတော၊ ရှေ့မှ။ ပါတုရဟောသိ၊ ထင်ရှားစွာဖြစ်၏။ တံ၊ ထို သနင်္ကုမာရဗြဟ္မာမင်းကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ မဟာပူရိသော၊ ယောကျ်ားမြတ်သည်။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ ဝဏ္ဏဝါယသဝါသိရိမာ။ ကောနုတမသိမာရိသ။ အဇာနန္တာတံပုစ္ဆာမ။ ကထံဇနေမုတံမယန္တိ၊ ဟူသည်တည်း၊

အတ္ထကား။ မာရိသ၊ အိုအချင်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ဝဏ္ဏဝါ၊ အဆင်းနှင့်လည်းပြည့်စုံ၏။ ယသဝါ၊ အခြံအရံနှင့်လည်းပြည့်စုံ၏။ သိရိမာ၊ အသရေနှင့်လည်း ပြည့်စုံ၏။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ အသိနု၊ ဖြစ်သနည်း။ တံ၊ သင့်ကို။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဇာနန္တာ၊ မသိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပုစ္ဆာမ၊ မေးကုန်၏။ ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဇာနေမု၊ သိရကုန်အံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ တဿ၊ ထိုဂေါဝိန္ဒ ပုဏ္ဏားအား။ ဗြဟ္မာ၊ သနင်္ကုမာရဗြဟ္မာမင်းသည်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ဇာနာပေန္တော၊ သစေလိုသည်ဖြစ်၍။ ဂါထံ၊ ကို။ အာဟ၊ ၏။ ဂါထာကား။ မံဝေကုမာရံဇာနန္တိ၊ ဗြဟ္မလောကေသနန္တနံ။ သဗ္ဗေဇာနန္တိမံဒေဝါ၊ ဧဝံဂေါ ဝိန္ဒဇာနာဟီတိ၊

အတ္ထကား။ ဂေါဝိန္ဒ၊ အိုဂေါဝိန္ဒပုဏ္ဏား။ မံ၊ ငါ့ကို။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဒေဝါ၊ နတ်တို့သည်။ ဇာနန္တိ၊ သိကြကုန်၏။ ဧဝံ၊ သို့။ ဂေါဝိန္ဒ၊ ဂေါဝိန္ဒပုဏ္ဏား။ တွံ၊ သင်သည်။ ဇာနာဟိ၊ သိလေသလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆိုသည်ရှိသော်။ တေန၊ ထိုဂေါဝိန္ဒပုဏ္ဏားသည်။ ဗြဟ္မာဏ၊ အိုသနင်္ကုမာရမည်သော ဗြဟ္မာမင်း။ ဘဝန္တံ၊ အရှင်ကို။ အာသနဉ္စ၊ နေရာကိုလည်းကောင်း။ ပညတ္တံ၊ ထားအပ်ပြီ။ ဥဒကဉ္စ၊ ခြေဆေးရေ သုံးဆောင်ရေကိုလည်းကောင်း။ ဌပိတံ၊ ထားအပ်ပြီ။ ပဇ္ဇဉ္စ၊ ခြေသုတ်စရာ ပုဆိုးကိုလည်း။ ဌပိတံ၊ ထားအပ်ပြီး။ မဓုသာကဉ္စ၊ ပြုတ်ဖျောကာသာဖြစ်သော သစ်မည်စည်ရွက်ကိုလည်းကောင်း။ အဂ္ဃ ၁ ၁၇၆) ထိုက်ရာကို။ နောမယံ၊ ငါတို့သည်။ ပုစ္ဆာမ၊ ပန်ကြားပါကုန်၏။ ဘဝံ၊ အရှင်သည်။ အဂ္ဃံ၊ ထိုက်ရာကို။ ကုရုတု၊ သုံးဆောင်ခြင်းကို ပြုပါလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ နိမန္တိတေ၊ ဖိတ်ဆိုသည်ရှိသော်။ ဗြဟ္မာ၊ သနင်္ကုမာရဗြဟ္မာ မင်းသည်။ ဥပနီတံ၊ အနီးသို့ဆောင်အပ်သော။ အတိထိသက္ကာရံ၊ ဧည့်သည်တို့အားပြုအပ်သော လာဘ်သပ္ပကာကို။ အနတ္တိကောပိ၊ အလိုမရှိသော်လည်း။ တဿ၊ ထိုဂေါဝိန္ဒပုဏ္ဏား၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ သမ္ပဟံသနတ္ထဉ္စ၊ ကောင်းစွာရွှင်စိမ့်သောငှာလည်းကောင်း။ ဝိဿာသကရဏတ္ထဉ္စ၊ အကျွမ်းဝင်စိမ့်သောငှာလည်းကောင်း။ သမ္ပဋိစ္ဆန္နော၊ ကောင်းစွာဝန်ခံလိုသည်ဖြစ်၍။ ဂေါဝိန္ဒ၊ အိုဂေါဝိန္ဒ။ တွံ၊ သင်သည်။ ယံအဂ္ဃံ၊ အကြင်ထိုက်ရာကို။ ဘာသတိ၊ ဆို၏။ တေ၊ သင်၏။ တံအဂ္ဃံ၊ ထိုထိုက်ရာကို။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ပဋိဂ္ဂဏှာမ၊ ဝန်ခံပါကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ဩကာသဒါနတ္ထဉ္စ၊ မေးမြန်းသောအခွင့်ကိုပေးအံ့သောငှာလည်းကောင်း။ ဒိဋ္ဌဓမ္မဟိတတ္ထာယစ၊ ပစ္စုပ္ပန်မျက်မှောက်အကျိုးဖြစ်စိမ့်သောငှာလည်းကောင်း။ သမ္ပရာယ၊ ဟိတာယစ၊ တမလွန် အစီးအပွားငှာလည်းကောင်း။ ကတာဝကာသော၊ ပြုအပ်သောအခွင့်ရှိပါ၏။ တွံ၊ သင်သည်။ အဘိပတ္ထိတံ၊ တောင့်တအပ်သော။ ယံကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုကို။ ပုစ္ဆဿု၊ မေးပါလော။ ဣတိ၊ သို့။ ဩကာသံ၊ အခွင့်ကို။ အကာသိ၊ ပြု၏၊

အထ၊ ထိုအခါ၌။ မဟာပုရိသော၊ ယောကျ်ားမြတ်သည်။ သနင်္ကုမာရံ၊ သနင်္ကုမာရအမည်ရှိသော။ နံဗြဟ္မာနံ၊ ထိုဗြဟ္မာကို။ သမ္ပရာယိကံဧဝ၊ တမလွန်ဘဝနှင့် စပ်ယှဉ်သည်သာလျှင် ဖြစ်သော။ အတ္ထံ၊ အကျိုးကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကင်္ခံ၊ တွေးတောယုံမှားရှိ၍။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေးပါ၏။ ပရိဝေဒိယေသု၊ သူတစ်ပါးသိစေအပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ အကခိံ၊ ယုံမားလေပြီ။ ကတ္ထ၊ အဘယ်တရား၌။ ဌိတော၊ တည်သော။ မစ္စော၊ သတ္တဝါသည်။ အမတံ၊ သေခြင်းကင်းသော။ ဗြဟ္မလောကံ၊ မြတ်သောဗြဟ္မပြည်သို့။ ပပ္ပောတိ၊ ရောက်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ တဿ၊ ထိုဂေါဝိန္ဒ ၁ ၁၇၇) ပုဏ္ဏားအား။ ဗြဟ္မာ၊ သနင်္ကုမာရဗြဟ္မာမင်းသည်။ ဗျာကရောန္တော၊ ထင်ရှားပြုလိုသည်ဖြစ်၍။ ဗြဟ္မေ၊ အိုဂေါဝိန္ဒပုဏ္ဏား။ မနုဇေသု၊ သတ္တဝါတို့၌လည်း။ မမတ္တံ၊ ငါ ငါ၏ကိုယ်ဟူ၍ တပ်မက်သော တဏှာကို။ ဟိတွာ၊ စွန့်ပစ်၍။ ဧကောဒိဘူတော၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း ဖြစ်၍ ဖြစ်သော။ တည်ကြည်သည်ဖြစ်၍ ဖြစ်သောလည်းဟူ၊) ကရုဏေ ကရုဏာရှိသောဈာန်၌။ အဓိမုတ္တော၊ ညွတ်သောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ နိရာမဂန္ဓော၊ ကိလေသာတည်းဟူသော အဆိပ်အနံ့မရှိသည်ဖြစ်၍။ မေထု နသ္မာ၊ မေထုန်အကျင့်မှ။ ဝိရတော၊ ကျဉ်သည်ဖြစ်၍။ ဧတ္ထ၊ ဤကရုဏာဈာန်၌။ သိက္ခမာနော၊ ကျင့်သော။ မစ္စော၊ သတ္တဝါသည်။ အမတံ၊ မသေသော။ ဗြဟ္မလောကံ၊ မြတ်သောဗြဟ္မာပြည်သို့။ မြတ်သောနိဗ္ဗာန် သို့လည်းဟူ။ ပပ္ပောတိ၊ ရောက်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြဟ္မလောကဂါမိမဂ္ဂံ၊ ဗြဟ္မာပြည်သို့ သွားရာခရီးကို။ ကထေသိ၊ ပြောဟောလေ၏၊

တတ္ထတာသုဂါထာသု၊ ထိုဂါထာတို့၌။ မံဝေကုမာရံဇာနန္တီတိ ဟူသည်ကား။ ဧကံသေန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ကုမာရံ၊ သနင်္ကုမာရဟူ၍။ ဇာနန္တိ၊ သိကြလေကုန်၏။ ဗြဟ္မလောကေတိ၊ ဟူသည်ကား။ သေဋ္ဌလောကေ၊ မြတ်သောပြည်၌။ သနန္တနန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ စိရတရံ၊ ရှေးကြာမြင်စွာသော။ ပေါရာဏံ၊ ရှေးဟောင်းဖြစ်သော အကျင့်တည်း။ ဧဝံ ဂေါဝိန္ဒဇာနာဟီတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဂေါဝိန္ဒ၊ ဂေါဝိန္ဒပုဏ္ဏား။ ဧဝံ၊ သို့။ မံ၊ ငါ့ကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ဓာရေဟိ၊ မှတ်လေလော။ အာသနန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ ဣဒံအာသနံ၊ ဤနေရာကို။ ဘောတောဗြဟ္မုဏော၊ ရှင်ဗြဟ္မာမင်းအား။ နိသီဒနတ္ထာယ၊ ထိုင်စိမ့်သောငှာ။ ပညတ္တံ၊ ခင်းအပ်ပြီ။ ဣဒံဥဒကံ၊ ဤရေကို။ ပရိဘောဇနိယံ၊ သုံးဆောင်အပ်၍။ ပါဒါနံ၊ ခြေတို့ကို။ ဓောနတ္ထံ၊ ဆေးကြောစိမ့်သောငှာ။ ဌပိတံ၊ ထားအပ်ပြီ။ ပါနိယံ၊ သောက်ရေကို။ ပိပါသဟရဏတ္ထာယ၊ ငတ်မွတ်ခြင်းကို ဖျောက်စိမ့်သောငှာ။ ဌပိတံ၊ ထားအပ်ပြီ။ ဣဒံပဇ္ဇံ၊ ဤခြေသုတ်စရာဆီကိုလည်း ပရိသမဝိနေ ၁ ၁၇၈) ဒနတ္ထံ၊ ညောင်းညာကိုက်ခဲခြင်းကို ပျောက်အံ့သောငှာ။ ပါဒဘဉ္စနတေလံ၊ ခြေလိမ်းစရာဆီတည်း။ ဣမံမဓုပါဏံ၊ ဤသစ်မည်စည်ရွက်ကျက်သည်။ အတက္ကံ၊ ချဉ်လည်းမရှိ။ အလောဏိကံ၊ ဆားလည်းမရှိ။ အဓူပနံ၊ ချင်းငရုတ်တို့ဖြင့် ထုံမွန်းခြင်းမရှိ။ ဥဒကေန၊ ရေဖြင့်။ သေဒိတသာကံ၊ ဖျောကာသာဖြစ်သော ဟင်းရွက်ကို။ သန္ဓာယ၊ ရည်၍။ ဝဒတိ၊ ဆို၏။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဗောဓိသတ္တဿ၊ ဘုရားလောင်းအား။ တံစတုမာသံ၊ ထိုလေးလပတ်လုံး။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သောအကျင့်သည်။ အဘိသလ္လေခဝုတ္တိံ၊ အလွန်ခေါင်ပါးသော အသက်မွေးခြင်း ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရမုက္ကဋ္ဌံ၊ အလွန်မြတ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုသနကမာရဗြဟ္မာအား။ ဣမေသဗ္ဗေ၊ ဤအလုံးစုံတို့ကို။ အဂ္ဃေ၊ အမြတ်တို့ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပုစ္ဆာမ၊ ငါတို့ပန်ကြားပါကုန်၏။ တဿ၊ ထိုနေရာအား။ ဣဒံ၊ ဤနေရာသည်။ အဂ္ဃန္တိထိုက်၏ဟု။ ကုရုတု၊ ပြုပါလော။ နော၊ ငါတို့အား။ ဘဝံ၊ အရှင်သည်။ ဣဒံ၊ ဤနေရာသည်။ အဂ္ဃန္တိ၊ ထိုက်၏ဟု။ ပဋိဏှာတု၊ သိမ်းဆည်းပါလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မဟာပုရိသော၊ ယောကျ်ားမြတ်သည်။ ဗြဟ္မုနော၊ ဗြဟ္မမင်းအား။ နေသံ၊ ထိုနေရာတို့ကို။ အပရိဘုဉ္ဇနံ၊ မသုံးဆောင်ခြင်းကို။ ဇာနန္တောပိ၊ သိသော်လည်း။ ဝတ္တသီသေ၊ ဝတ်ကို ပြုရာ၌။ ဌတွာ၊ တည်၍။ အတ္ထနော၊ မိမိ၏။ အာစိဏ္ဏံ၊ အလေ့အကျင့်ဖြစ်သော။ အတိထိပူဇနံ၊ ဧည့်သည်တို့အား ပူဇော်ခြင်းကို။ ဒဿေန္တော၊ ပြတော်မူလိုသည်ဖြစ်၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဗြဟ္မာပိ၊ ဗြဟ္မာမင်းသည်လည်း။ အဿထိုဂေါဝိန္ဒ၊ ဘုရားလောင်း၏။ အဓိပ္ပာယံ၊ အလိုကို။ ဇာနန္တော၊ သိသည်ဖြစ်။ ပဋိဂ္ဂဏှာမတေအဂ္ဃံ။ ယံတွံဂေါဝိန္ဒဘာသသီတိ၊ ပဋိဂ္ဂဏှာမတေ အဂ္ဃံ။ ယံတွံဂေါဝိန္ဒဘာသိ၊ ဟူ၍။ အာဟ၊ ၏။ တတ္ထ၊ ထိုဂါထာ၌။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အတ္ထော၊ အနက်ကို။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏၊

တဿတေ၊ ထိုသင်၏။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ နိသိန္နာနာမ၊ ထိုင်နေသည်မည်ကုန်သည်။ ဟောမ၊ ဖြစ်စေကုန်၏။ ပါဒေါဒကေန၊ ခြေဆေးရေဖြင့်။ ပါဒါ၊ ခြေတို့ကို။ ဓောတာနာမ၊ ၁ ၁၇၉) ဆေးကြောအပ်သည်မည်သည်။ ဟောန္တု၊ ဖြစ်စေကုန်။ ပါနိယံ၊ သောက်ရေကို။ ပီတာနာမ၊ သောက်သည်မည်ကုန်သည်။ ဟောမ၊ ဖြစ်စေကုန်။ ပါဒဘဉ္စနေန၊ ခြေသုတ်စရာဆီဖြင့်။ ပါဒါ၊ ခြေတို့ကို။ မက္ခိတာနာမ၊ လိမ်းအပ်သည်မည်ကုန်သည်။ ဟောန္တု၊ ဖြစ်စေကုန်။ ဥဒကသာဝကမ္ပိ၊ ရေဖြင့်ဖျောအပ်သော သစ်မည်စည်ရွက်ကိုလည်း။ ပရိဘုတ္တံနာမ၊ သုံးဆောင်အပ်သည်မည်သည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေလော။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း၊

ကင်္ခီအကခိံပရဝေဒီယေသုတိ၊ ဟူသည်ကား။ အဟံ၊ ငါသည်။ သဝိစိကိစ္ဆော၊ ယုံမှားခြင်းရှိ၏။ ပရေန၊ သူတစ်ပါးသည်။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ အဘိသင်္ခတတ္တာ၊ ပြုပြင်အပ်သည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ ပရဿ၊ သူတစ်ပါးအား။ ပါကဋေသု၊ ထင်ရှားကုန်သော။ ပရဒေဝီယေသု၊ သူတစ်ပါးတို့သည် သိစေအပ်ကုန်သော။ ပေဥှသု၊ ပြဿနာတို့၌။ နိဗ္ဗိစိကိစ္ဆံ၊ ယုံမှားမရှိအပ်၊

ဟိတွာမမတ္တန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ မမ၊ ငါ၏။ ဣဒံ၊ ဥစ္စာဖြစ်သော ကိုယ်တည်း။ မမ၊ ငါ၏။ ဣဒံ၊ ဥစ္စာတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဝတ္တနကံ၊ ဖြစ်စေတတ်သော။ ဥပကရဏတဏှံ၊ အဆောက်အဦးကို သိမ်းဆည်းတတ်သော တဏှာကို။ စဇိတွာ၊ ပစ်စွန့်၍။ မနုဇေသူတိ၊ ဟူသည်ကား။ သတ္တေသု၊ သတ္တဝါတို့၌။ ဗြဟ္မေတိပဒေန၊ ဗြဟ္မေဟူသောပုဒ်ဖြင့်။ ဗောဓိ သတ္တံ၊ ဘုရားလောင်းကို။ အာလပတိ၊ ခေါ်၏။ ဧကောဒိဘူတောတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဧကော၊ တစ်ယောက်အထီးတည်းသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဥဒေတိပဝတ္တတိ၊ ဖြစ်တတ်၏။ ဣတိ၊ ထို့ကြောင့်။ ဧကောဒိဘူတော၊ ဧကောဒိဘူတမည်၏။ ဧကောဘူတော၊ တစ်ယောက်အထီးတည်းဖြစ်၍ ဖြစ်သည်။ ဧကီဘူတော၊ တစ်ယောက်အထီးတည်းဖြစ်သည်။ ဧတေန၊ ဤဧကောဒိဘူတောပါဌ်ဖြင့်။ ကာယဝိဝေကံ၊ ကာယဝိကေကကို။ ကိုယ်၏ ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကိုလည်းဟူ။ ဒဿေတိ၊ ပြ၏။ အထဝါ၊ တစ်နည်းသော်ကား။ ဧကော၊ မြတ်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဥဒေတိ၊ ဖြစ်တတ်၏။ ၁ ၁၈၀) ဣတိ၊ ထို့ကြောင့်။ ဧကောဒိ၊ ဧကောဒိမည်၏။ သမာဓိ၊ သမာဓိဖြစ်၍ ဖြစ်၏။ ပတ္တော။ ဥပစာရအပ္ပနာသမာဓိ၊ သို့ရောက်၏။ ဣတိ၊ ထို့ကြောင့်။ ဧကောဒိဘူတော၊ ဧကောဒိဘူတမည်၏။ ဥပစာရ အပ္ပနာသမာဓီဟိ၊ ဥပစာရသမာဓိ အပ္ပနာသမာဓိတို့ဖြင့်။ သမာဟိတော၊ ကောင်းစွာတည် ကြည်၏။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထေည၊ အနက်တည်း။ တံဧကောဒိဘူတော၊ ဧကောဒိဘူတမည်၏။ ဥပစာရ အပ္ပနာသမာဓီဟိ၊ ဥပစာရသမာဓိ အပ္ပနာသမာဓိတို့ဖြင့်။ သမာဟိတော၊ ကောင်းစွာတည်ကြည်၏။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ တံဧကောဒိဘာဝံ၊ ထိုဥပစာအပ္ပနာသမာဓိ၏ အဖြစ်ကို။ ကရုဏာဗြဟ္မ ဝိဟာရဝသေန၊ ကရုဏာဗြဟ္မဝိဟာရ၏ အစွမ်းဖြင့်။ ဒဿေန္တော၊ ပြလိုသည်ဖြစ်၍။ ကရုဏေ၊ ကရုဏာတော်၌။ အဓိမုတ္တောတိ၊ ညွှတ်သောစိတ်ရှိ၏ဟု။ အာဟ၊ ဆို၏။ ကရုဏေ ကရုဏာဇ္ဈာနေ၊ ကရုဏာဈာန်၌။ အဓိမုတ္တော၊ ညွတ်သောစိတ်ရှိ၏။ တံဈာနံ၊ ထိုကရုဏာရှိသော ဈာန်ကို။ နိဗ္ဗတ္တိတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ နိရာမဂန္ဓောတိ၊ ဟူသည်ကား။ ကိလေသသင်္ခါ တဝိဿဂန္ဓရဟိတော၊ ကိလေသာတည်းဟူသော အဆိပ်နံ့မှကင်းသည် ဖြစ်၍။ ဧတ္ထဌိတောတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဧတေုဓမ္မေသု၊ ထိုကောင်းသော အကျင့်တို့၌ တရားတို့၌။ ဋ္ဌိတော၊ တည်သည်ဖြစ်၍။ ဧတေဓမ္မေ၊ ထိုဗြဟ္မဝိဟာရဈာန်တရားတို့ကို။ သမ္ပာဒေတွာ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဧတ္ထစ သိက္ခမာနောတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဧတေ၊ ထိုဗြဟ္မဝိဟာရတရားတို့၌။ သိက္ခမာနော၊ ကျင့်သော။ မစ္စော၊ သတ္တဝါသည်။ ဧတံဗြဟ္မဝိဟာရဘာဝနံ၊ ထိုဗြဟ္မဝိဟာရဘာဝနာကို။ ဘာဝေန္တော၊ ပွားများစေသောပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ အယံ၊ ဤဆိုအပ် ခဲ့ပြီးသည်အား။ ဧတံ၊ ဤအရာ၌။ သင်္ခေပေါ၊ အကျဉ်းတည်း။ ယေဝ၊ လာသည်သာတည်း။ ဣတိသဒ္ဒါကားပရိသမာပန၊

အထ၊ ထိုမခါ၌။ တဿဗြဟ္မုနော၊ ထိုသနင်္ကုမာရဗြဟ္မာမင်း၏။ ၁ ၁၈၁) ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြားရ၍။ မဟာပုရိသော၊ ယောကျ်ားမြတ်သည်။ အာမဂန္ဓေ၊ ကိလေသာတည်းဟူသော စိမ်းသောအနံ့တို့ကို။ ဇိဂုစ္ဆန္တော၊ စက်ဆုပ်သည်ဖြစ်၍။ ဣဒါနေဝ၊ ဤယခုပင်လျှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဗ္ဗဇိဿာမိတိ၊ ရဟန်းပြုအံ့ဟု။ အာဟ၊ ၏။ ဗြဟ္မာပိ၊ သနင်္ကု မာရဗြဟ္မာမင်းသည်လည်း။ သာဓု၊ ကောင်းပြီ။ မဟာပုရိသ၊ ယောကျ်ားမြတ်။ တွံ၊ သင်သည်။ ပဗ္ဗဇဿု၊ ရဟန်းပြုလေလော။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ရဟန်းပြုသည်ရှိသော်။ မယှံပိ၊ ငါ့အားလည်း။ တဝ၊ သင်၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ အာဂမနံ၊ လာခြင်းသည်။ သွာဂမနမေဝ၊ ကောင်းသောလာခြင်းသည်သာလျှင်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ တွံ၊ သင်သည်။ သကလဇမ္ဗုဒီပေ၊ အလုံးစုံသော ဇမ္ဗူဒီပါကျွန်း၌။ တာဝ၊ ရှေးဦးစွာ။ အဂ္ဂပူရိသော၊ ယောကျ်ားမြတ်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ပဋ္ဌမဝယေ၊ နုပျိုသောပဋ္ဌမအရွယ်၌။ ဋ္ဌိတော၊ တည်သောသူသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မဟန္တံ၊ များစွာသော။ နာမသမ္ပတ္တိဉ္စ၊ ငဲ့ကွက်အပ်သော စည်းစိမ်ချမ်းသာကိုလည်းကောင်း။ ဣဿရိယဉ္စ၊ အစိုးရခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ပဟာယ၊ စွန့်၍။ အဟောဗန္ဓနံ၊ သံကြိုးအဖွဲ့ကို။ ဆိန္ဒိတွာ၊ ဖြတ်၍။ ဝနဂမနံဝိယ၊ တောသို့သွားလေသကဲ့သို့။ အတိဥဠာရံ၊ အလွန်မြတ်လေစွ။ ဧသာပဗ္ဗဇာ၊ ဤသို့သောရဟန်း၏ အဖြစ်သည်။ ဗုဒ္ဓတန္တိနာမ၊ ပညာရှိတို့၏ အစဉ်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မဟာဗောဓိသတ္တဿ၊ မြတ်သော ဘုရားလောင်းအား။ ဒဠှီကမ္မံ၊ မြဲမြန်စိမ့်သောအမှုကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဗြဟ္မလောကမေဝ၊ ဗြဟ္မာ့ပြည်သို့သာလျှင်။ ဂတော၊ သွားလေ၏။ မဟာသတ္တောပိ၊ ဘုရားလောင်းသည်လည်း။ မမ၊ ငါ့အား။ ဣတော၊ ဤအိမ်မှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ ပဗ္ဗဇနံနာမ၊ ရဟန်းပြုခြင်းမည်သည်။ နယုတ္တံ၊ မသင့်တတ်လေသေး။ အဟံ၊ သည်။ ရာဇကုလာနံ၊ မင်းမျိုးတို့အား။ အတ္ထံ၊ အကျိုးကို။ အနုသာသာမိ၊ ဆုံးမပဲ့ပြင်ဦးအံ့။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တေသံ၊ ထိုမင်းမျိုးတို့အား။ အာရောစေတွာ၊ အကြောင်းကြားသည် ရှိသော်။ တေပိ၊ ထိုမင်းမျိုးတို့သည်လည်း။ သစေပဗ္ဗဇန္တိ၊ အကယ်၍။ ၁ ၁၈၂) ရဟန်းပြုကုန်အံ့။ သုန္ဒရမေဝ၊ ကောင်းကြလေသည်သာတည်း။ တေ၊ ထိုမင်းမျိုးတို့သည်။ နောစေပဗ္ဗဇန္တိ၊ အကယ်၍ ရဟန်းမပြုကုန်အံ့။ ပုရောဟိတဌာနံ၊ ပုရောဟိတ်၏အရာကို။ နိယျာတေတွာ၊ အပ်နှံဆောင်နှင်းခဲ့၍ ပုရောဟိတ်၏အရာကို။ နိယျာတေတွာ၊ အပ်နှံ ဆောင်နှင်းခဲ့၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဗ္ဗဇိဿာမိ၊ ရဟန်းပြုအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တောတွာ၊ ကြံ၍။ တာဝ၊ ရှေးဦးစွာ။ ရေဏုဿ၊ ရေဏုအမည်ရှိသော။ ရညော၊ မင်းအား။ အာရောစေတွာ၊ ကြားလေသော်။ တေန၊ ထိုရေဏုမင်းသည်။ ဘိယျောသောမတ္တာယ၊ အတိုင်းထက်အလွန်။ ကာမေဟိ၊ ပျော်ရွှင်မှုဖြစ်သော ကာမတရားတို့ဖြင့်။ နိမန္တိယမာနော၊ ပိတ်ဆို့အပ်သည်ရှိသော။ အတ္တနော၊ မိမိ၏ သံဝေဂ။ ဟေတုံ၊ သံဝေဂတရားဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ဧကန္တေန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ တဿ၊ ထိုဂေါဝိန္ဒပုဏ္ဏား၏။ ပဗ္ဗဇိတ ကာမတဉ္စ၊ ရဟန်းပြုခြင်းငှာ အလိုရှိသည်၏ အဖြစ်ကိုလည်း။ နိဝေဒေတွာ၊ သိစေသည်ဖြစ်၍။ တေန၊ ထိုရေဏှမင်းသည်။ တွံ၊ သင်ဆရာသည်။ ယဒိပဗ္ဗဇိဿသိ၊ အကယ်၍ ရဟန်းပြုအံ့။ အဟံ၊ ငါသည်လည်း။ ပဗ္ဗဇိဿာမိ၊ ရဟန်းပြုပါအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ သာဓူတိ၊ ကောင်းပြီဟု။ သမ္ပဋိစ္ဆိတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ ဧတေနေဝနယေန၊ ဤသို့သောနည်းဖြင့်သာလျှင်။ သတ္တဘူအာဒယော၊ သတ္တဘူအစရှိကုန်သော။ ဆခတ္တိယေဝ၊ ခြောက်ပါးသောမင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ သတ္တစဗြာဟ္မဏမယာ သာလေ၊ ခုနစ်ယောသော ဗြာဟ္မဏမဟာသာလ တို့ကိုလည်းကောင်း။ သတ္တစနှာတကသတာနိ၊ ခုနစ်ရာသော ဆတ္တာသည်တို့ကိုလည်းကောင်း။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဘရိယာယောစ၊ မယားတို့ကိုလည်းကောင်း။ ၁ ၁၈၃) အာပုစ္ဆိတွာ၊ ပန်ကြား၍။ သတ္တာဟမတ္တမေဝ၊ ခုနစ်ရက်မျှလောက်သာလျှင်။ တေသံ၊ ထိုသူတို့၏။ စိတ္တာနူရက္ခဏတ္ထံ၊ စိတ်ကိုအစဉ်စောင့်ရှောက်ခြင်းငှာ။ ဌတွာ၊ ရပ်တည်၍။ မဟာဘိနိက္ခမနသဒိသံ၊ မြတ်သော တောထွက်ခြင်းနှင့်တူသော။ နိက္ခမနံ၊ တောထွက်ခြင်းကို။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်သွားလေ၍။ ပဗ္ဗဇိ၊ ရဟန်းပြုလေ၏၊

တဿ၊ ထိုဂေါဝိန္ဒဘုရားလောင်း၏။ တေသတ္တရာဇနော၊ ထိုခုနစ်ပြည်ထောင်သောမင်းတို့ကို။ အာဒိံကတွာ၊ အစပြု၍။ သဗ္ဗေဝ၊ အလုံးစုံသောသူတို့သည်လျှင်။ အနုပဗ္ဗဇိံသု၊ အတူရဟန်းပြုကြကုန်၏။ သာပရိသာ၊ ထိုပရိသတ်သည်။ မဟတီ၊ များသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အနေကယောဇနဝိတ္ထာရာယ၊ များသောယူဇနာအကျယ်ရှိသော။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်သည်။ ပရိဝုတော၊ ခြံရံအပ်သည်ဖြစ်၍။ မဟာပုရိသော၊ ယောကျ်ားမြတ်သည်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေန္တော၊ ဟောလျက်။ ဂါမနိဂမနပဒရာဇဓာနီသု၊ ရွာနိဂုံးဇနပုဒ်မင်းနေပြည်တို့၌။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ စရိတိ၊ သွား၏။ မဟာဇနံ၊ လူများကို။ ပုညေ၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှု၌။ ပတိဋ္ဌ ပေတိ၊ တည်စေ၏။ ဂတဂတဋ္ဌာနေ၊ ရောက်ရာရောက်ရာအရပ်၌။ ဗုဒ္ဓကောလာဟလံဝိယ၊ ဘုရားဖြစ်မည်ကို ကျော်စောလင့်သကဲ့သို့။ ဟောတိ၊ ၏။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ဂေါဝိန္ဒပဏ္ဍိတော၊ ဂေါဝိန္ဒပညာရှိသည်။ အာဂစ္ဆတိကိရ၊ လာလေသတတ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သုတွာ၊ ကြားရ၍။ ပူရေတ ရမေဝ၊ ရှေးဦးစွာလျှင်။ မဏ္ဍပံ၊ မဏ္ဍပ်ကို။ ကာရေတွာ၊ ပြုစေ၍။ တံ၊ ထိုမဏ္ဍပ်ကို။ အလင်္ကရိတွာ၊ တန်ဆာဆင်စေ၍။ ပစ္စုဂ္ဂန္တွာ၊ ခရီးဦးကြိုဆို၍။ မဏ္ဍပံ၊ မဏ္ဍပ်သိုပ။ ပဝေသေတွာ၊ သွင်း၍။ နာနဂ္ဂရသေန၊ အထူးထူးသော အရသာရှိသော။ ဘောဇနေန၊ ဘောဇဉ်ဖြင့်။ ပတိမာနေန္တ္တိ၊ မြတ်နိုးနှစ်သက်စေကုန်၏။ မဟာလာဘသက္ကာရော၊ များသောလာဘ်သပ္ပကာသည်။ မဟာမေဃောဝိယ၊ မိုးကြီးရွာသကဲ့သို့။ အဇ္ဈောတ္တရန္တော၊ လွှမ်းမိုးလျက်။ ဥပ္ပဇ္ဇိ၊ ဖြစ်၏။ မဟာပုရိသော၊ ယောကျ်ားမြတ်သည်။ မဟာဇနံ၊ လူများအပေါင်းကို။ ပုညေ၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှု၌။ ပတိဋ္ဌပေသိ၊ တည်စေ၏။ သီလသမ္ပဒါယ၊ သီလ၏ ပြည့်စုံခြင်း၌လည်းကောင်း။ ၁ ၁၈၄) ဣန္ဒြိယသံဝရေ၊ ဣန္ဒြေကိုစောင့်ခြင်း၌။ ဘောဇနေ၊ အစာဘောဇဉ်၌။ မတ္တညုတာယ၊ အတိုင်းအရှည်ကို သိသည်၏အဖြစ်၌လည်းကောင်း။ ဇာဂရိယာနုယောဂေ၊ နိုးကြားခြင်း၌လည်းကောင်း။ အဋ္ဌသု၊ ရှစ်ပါးကုန်သော သမာပတ်တို့၌လည်းကောင်း။ ကသိကာပရိကမ္မေ၊ ကသိုဏ်ပရိကံရှိသော။ ဈာနေသုစ၊ ဈာန်တို့၌လည်းကောင်း။ အဘိညာသုစ၊ အဘိဉာဏ်တို့၌လည်းကောင်း။ ဗြဟ္မဝိဟာရေသုစ၊ ဗြဟ္မဝိဟာရတို့၌လည်းကောင်း။ ပတိဋ္ဌပေသိ၊ တည်စေ၏။ ဗုဒ္ဓုပ္ပါဒကာလောဝိယ၊ ဘုရားဖြစ်တော်မူသောအခါကဲ့သို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏၊

ဗောဓိသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းည်။ ယာဝတာယုကံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ ပါရမီယော၊ ပါရမီတို့ကို။ ပူရေန္တော၊ ဖြည့်လျက်။ သမာပတ္တိ သုခေန၊ သမာပတ်ချမ်းသာဖြင့်။ ဝိတိနာမေတွာ၊ လွန်စေ၍။ အာယုပရိယောသာနေ၊ အသက်၏ အဆုံး၌။ ဗြဟ္မလောကေ၊ ဗြဟ္မာပြည်၌။ နိဗ္ဗတ္တိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုမဟာဂေါဝိန္ဒဘုရားလောင်း၏။ တံဗြဟ္မစရိယံ၊ ထိုမြတ်သောအကျင့်သည်။ ဣဒ္ဓေဉ္စဝ၊ ပြည့်လည်းပြည့်စုံ၏။ ဖီလဉ္စ၊ နှစ်သက်ဖွယ်လည်းရှိ၏။ ဝိတ္ထာရိကဉ္စ၊ ပြန်လည်းပြန့်ပြော၏။ ဗဟုဇညံ၊ များစွာသောကောင်းမှုသည်။ ပုထုဘူတံ၊ ထူးထူးများစွာဖြစ်၍ ဖြစ်၏။ ယာဝဒေဝ၊ အကြင်ရွေ့လောက်။ ဒေဝမနုဿေဟိ၊ နတ်လူတို့သည်။ သုပ္ပကာသိတံ၊ ကောင်းစွာပြအပ်၏။ စီရံ၊ ကြာမြင့်စွာ။ ဒိဃမဒ္ဓါနံ၊ အဓွန့်ကာလရှည်စွာ။ ပဝတ္တိတ္ထ၊ ဖြစ်လေ၏။ တဿ၊ ထိုဘုရားလောင်း၏။ သာသနံ၊ အဆုံးအမကို။ သဗ္ဗေနသဗ္ဗံ၊ အချင်းခပ်သိမ်း။ ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ အာဇာနိံသု၊ သိကြကုန်၏။ တေ၊ ထိုလူအပေါင်းတို့သည်။ ကာယဿ၊ ကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်စီးသည်မှ။ ပရမရဏာ၊ သေသည်မှ နောင်ကာလ၌။ သုဂတိံ၊ ကောင်းသောသူတို့၏လားရာဖြစ်သော။ ဗြဟ္မ၊ ၁ ၁၈၅) လောကံ၊ ဗြဟ္မပြည်သို့။ ဥပပဇ္ဇိံသု၊ ဖြစ်လေကုန်၏။ ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ နအာဇာနိံသု၊ မသိကြကုန်။ အပ္ပေကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော သူတို့သည်။ ပရနိမ္မိတဝသဝတ္တီနံ၊ ပရနိမ္မိ တဝသဝတ္တီဟု ဆိုအပ်ကုန်သော။ ဒေဝါနံ၊ နတ်တို့၏။ သဟဗျတံ၊ ဗိမာန်၌။ ဥပပဇ္ဇိံသု၊ ဖြစ်လေကုန်၏။ အပ္ပေကစ္စေ၊ အချို့တို့သည်။ နိမ္မာနရတိနံ၊ နိမ္မာနရတိဘုံ၌။ အပ္ပေကစ္စေ၊ အချို့တို့သည်။ တုသိတာနံ၊ တုသိတာဟုဆိုအပ်ကုန်သော။ ယာမာနံ၊ သော။ တာဝတိံသာနံ၊ သော။ စတုမဟာရာဇိကာနံ၊ သော။ ဒေဝါနံ၊ နတ်တို့၏။ သဟဗျတံ၊ ဗိမာန်၌။ ဥပပဇ္ဇိံသု၊ ဖြစ်လေကုန်၏။ ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ သဗ္ဗနိဟီနာ၊ အလုံးစုံမှယုတ်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ ဂန္ဓဗ္ဗကာယံ၊ ဂန္ဓဗ္ဗနတ်အပေါင်းသို့။ ပရိပူရေသုံ၊ ပြည့်လေကုန်၏။ မဟာဇနော၊ လူများအပေါင်သည်။ ယေဘုယျေန၊ များသောအားဖြင့်။ ဗြဟ္မလောကူပဂေါဝ၊ ဗြဟ္မပြည်သို့လားသည်လည်း။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဒေဝဗြဟ္မလောကာ၊ နတ်ပြည် ဗြဟ္မာပြည်တို့သည်။ ပရိပူရေသုံ၊ ပြည့်လေကုန်၏။ စတ္တာရောအာပါယာ၊ အပါယ်လေးဘုံတို့သည်။ သုညာဝိယ၊ ဆိတ်ညံသကဲ့သို့။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။

ဣဓာပိ၊ ဤမဟာဂေါဝိန္ဒဇာတ်၌လည်း။ အကိတ္တိဇာတကေဝိယ၊ အကိတ္တိဇာတ်၌ကဲ့သို့။ ဗောဓိသမ္ဘာရနိဒ္ဓါရဏာ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်၏ အဆောက်အဦးတို့ကို။ ဝေဒိတဗ္ပါ၊ သိအပ်ကုန်၏။ တဒါ၊ ထိုဂေါဝိန္ဒ ပုဏ္ဏားဖြစ်သောအခါ၌။ သတ္တရာဇာနော၊ ခုနစ်ပြည်ထောင်သော မင်းတို့သည်။ မဟာထေရာ၊ မထေရ်ကြီးတို့သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်ပြီ။ သေသပရိသာ၊ ကျွင်းသောပရိသတ်တို့သည်။ ဗုဒ္ဓပရိသာ၊ ဘုရားပရိသတ်တို့သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်ပြီ။ သေသပရိသာ၊ ကျွင်းသောပရိသတ်တို့သည်။ ဗုဒ္ဓပရိသာ၊ ဘုရားပရိသတ်တို့သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်လာကုန်၏။ မဟာဂေါဝိန္ဒော၊ မဟာဂေါဝိန္ဒပုဏ္ဏားသည်။ လောကနာထော၊ လူနတ်တို့၏ ကိုးကွယ်ရာဖြစ်တော်မူသော ငါဘုရားသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်တော်မူလာ၏။ တထာ၊ ထိုဆိုအပ်ပြီးသည်မှတစ်ပါး။ ရေဏုအာဒီနံ၊ ရေဏုအစရှိကုန်သော။ သတ္တန္နံရာဇူနံ၊ ခုနစ်ပြည်ထောငသော မင်းတို့အား။ အညမည အဝိရောဓေန၊ ၁ ၁၈၆) အချင်းချင်း မဆန့်ကျင့်သဖြင့်။ ယထာသကံ၊ မိမိအားလျော်စွာ။ ရဇ္ဇေ၊ မင်းအဖြစ်၌။ ပတိဋ္ဌာပနံ၊ တည်စေချင်းဂုဏ်လည်းကောင်း။ တထာ၊ ထိုမှတစ်ပါး။ မဟတိ၊ ကျယ်ဝန်းသော။ သတ္တဝိဓရေဇ္ဇေ၊ ခုနစ်ခုဖြစ်သော တိုင်းနိုင်ငံ၌။ တေသံ၊ ထိုမင်းတို့အား။ အတ္ထဓမ္မနုဿသနေ၊ အကျိုးအကြောင်းကို ဆုံးမခြင်း၌။ အပ္ပမာဒေါ၊ မမေ့မလျော့သာဂုဏ်လည်းကောင်း။ ဗြဟ္မုနာပိ၊ သနင်္ကုမာရဗြဟ္မမင်းနှင့်လည်း။ သာကစ္ဆံ၊ တရားစကားပြောဟောခြင်းသို့။ သမာပဇ္ဇတီတိ၊ ရောက်၏ ဟူ၍။ ပဝတ္တသမ္ဘာဝနံ၊ ဖြစ်သဖြင့် ပွားများသောဂုဏ်လည်းကောင်း။ ယထာဘူတံ၊ ဟုတ်သောအတိုင်း။ ကာတုံ၊ ပြုအံသောငှာ။ စတ္တာရောမာသေ၊ လေးလတို့ပတ်လုံး။ ပရမုက္ကံသဂတော၊ အတိုင်းထက်အလွန် မြတ်ခြင်းသို့ရောက်သည်ဖြစ်၍။ ဗြဟ္မစရိယဝါယော၊ မြတ်သောအကျင်ကို သုံးခြင်းဂုဏ်လည်းကောင်း (ဝါ) တစ်နည်းကား။ တေဗြဟ္မုနော၊ ထိုဗြဟ္မာတို့သည်။ အတ္တနိ၊ မိမိသို့။ သမာပဇ္ဇနံ၊ ကိုယ်တိုင်ရောက်လာသောဂုဏ်လည်းကောင်း။ ဗြဟ္မုနော၊ ဗြဟ္မာ၏။ သဝါဒေ၊ အဆုံးအမ၌။ ဌတွာ၊ တည်၍။ သတ္တဟိရာဇူဟိစ၊ ခုနစ်ပြည်ထောင်သော မင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ သကလေနစလောကေန၊ အလုံးစုံသော လူအပေါင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဥပနိတံ၊ ရှေးရှုဆောင်ခဲ့အပ်သော။ လာဘသက္ကာရံ၊ လာဘ်သပ္ပကာကို။ ခေဠပိဏ္ဍံဝိယ၊ တံတွေးကဲ့သို့။ ဆဍ္ဍေတွာ၊ စွန့်၍။ အပရိမာဏာယ၊ အတိုင်းအရှည်မရှိသော။ ခတ္တိယ ဗြဟ္မဏာ ဒိပရိသာယ၊ မင်းပုဏ္ဏားစသော ပရိသတ်အား။ ပဗ္ဗဇ္ဇာယ၊ ရဟန်းပြုစိမ့်သောငှာ။ အနုပဗ္ဗဇ္ဇာနိမိတ္တာယ၊ အတူရဟန်းပြုအံ့ဟူသော အမှတ်ဖြင့်။ အနုပဋ္ဌာနံ၊ အစဉ်အတိုင်း ခံစားလာသောဂုဏ်လည်းကောင်း။ ဗုဒ္ဓါနံ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့၏။ သာသနာဿဝိယ၊ သာသနာတော်ကဲ့သိုပ။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ သာသနဿ၊ အဆုံးအမ၏။ စီရကာလာ နုပ္ပဗန္ဓော၊ ကြာမြင့်သောကာလနှင့် အစဉ်ယှဉ်သောဂုဏ်လည်းကောင်း။ ဣတိဧဝမာဒယော၊ ဤသို့အစရှိကုန်သော။ ဂုဏနုဘာဝါ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးအာနုဘော်တို့ကို။ ဝိဘာဝေတဗ္ဗာ၊ ထင်ရှားစွာပြအပ်ကုန်၏။ ဣတိသဒ္ဒါကား။ ၁ ၁၈၇) ပရိသမာပန၊

ပဉ္စမံ၊ ငါးကြိမ်မြောက်သော။ မဟာဂေါဝိန္ဒစရိယံ၊ မဟာဂေါဝိန္ဒပါရမီသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ၊

၁ ၁၈၈) ၅ ၆၊ နိမိရာဇစရိယာဝဏ္ဏနာ ၅

၃ ၄၀။ ဆဋ္ဌေ၊ ခြောက်ကြိမ်မြောက်သောပါရမီ၌။ မိထိလာယံပုရုတ္တမေတိ၊ ဟူသည်ကား။ မိထိလနာမကေ၊ မိထိလာအမည်ရှိသော။ ဝိဒေဟာနံ၊ ဝိဒေဟရာဇ်မင်းတို့၏။ ဥတ္တမနဂရေ၊ မြတ်သောမြို့၌။ နေမိနာမမဟာရာဇာတိ၊ ဟူသည်ကား။ နေမိံ၊ အကွပ်ကို။ ဃဋေန္တောဝိယ၊ ဆက်စပ်သကဲ့သို့။ ဥပ္ပန္နော၊ ဖြစ်သော။ နိမိတိ၊ နိမိဟူ၍ နေမိမင်းဟူ၍။ လဒ္ဓနာမော၊ ရအပ်သော အမည်ရှိ၏။ သော၊ ထိုနေမိမင်းသည်။ မဟန္တေဟိ၊ မြတ်နိုးကုန်သော။ ဒါနသိလာဒိဂုဏဝိသေသေဟိစ၊ ဒါနသီလ အစရှိသော ဂုဏ်ကျေးဇူးအထူးနှင့်လည်းကောင်း။ မဟတာ၊ မြတ်သော။ ရာဇာနုဘာဝေနစ၊ မင်း၏ အာနုဘော်အားဖြင့်လည်းကောင်း။ သမန္နာဂတတ္တာ၊ ဖြစ်စုံသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ မဟာန္တော၊ မြတ်သော။ ရာဇာ၊ မင်းတည်း။ ဣတိ၊ ထို့ကြောင့်။ မဟာရာဇာ၊ မည်၏။ ပဏ္ဍိတောကုသလတ္ထိကောတိ၊ ဟူသည်ကား။ အတ္တနောစ၊ မိမိ၏လည်းကောင်း။ ပရေသဉ္စ၊ သူတစ်ပါးတို့၏လည်းကောင်း။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ပုညတ္ထိကော၊ ကောင်းမှုဖြင့် အလိုရှိ၏၊

အတီတေ၊ လွန်လေပြီးသောကာလ၌။ ဝိဒေဟရဋ္ဌေ၊ ဝိဒေဟရာဇ်တိုင်း၌။ မိထိလနဂရေ၊ မိထိလာမြို့၌။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဗောဓိသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ မဃဒေဝေါနာမ၊ မဃဒေဝအမည်ရှိသော။ ရာဇ၊ မင်းသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ သော၊ ထိုမင်းသည်။ စတုရာသီ တိဝဿ၊ ၁ ၁၈၉) သဟဿာနိ၊ အနှစ်ရှစ်သောင်းလေးထောင်တို့ပတ်လုံး။ ကုမာရကိဠံ၊ သူငယ်တို့၏ကစားခြင်းကို။ ကိဠိတွာ၊ ကစား၍။ စတုရာသီတိဝဿ သဟဿာနိ၊ အနှစ်ရှစ်သောင်းလေးထောင်တို့ပတ်လုံး။ ရဇ္ဇံ၊ မင်း၏အဖြစ်ကို။ ကာရေန္တော၊ ပြုစေသည်ရှိသော်။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ မေ၊ ငါ၏။ သီရသ္မိံ၊ ဦးခေါင်း၌။ ပလိတာနီ၊ ဖြူသော ဆံပင်တို့ကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ပဿေယျာသိ၊ မြင်ငြားအံ့။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ မေ၊ ငါ့အား။ အာရောစေယျာ၊ ကြားလျှောက်လောဟု။ ကပ္ပကဿ၊ ဆတ္တာသည်အား။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ အပရဘာဂေ၊ နောင်အဖို့၌။ တေန၊ ထိုဆတ္တာသည်သည်။ ပလိတာနိ၊ ဖြူသောဆံပင်တို့ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်သည်ဖြစ်၍။ အာရောစိတေ၊ ကြားအပ်သည်ရှိသော်။ သုဝဏ္ဏသဏ္ဍာသေန၊ ရွှေမွေးညှပ်ဖြင့်။ ဥဒ္ဓရာပေတွာ၊ နှုတ်စေ၍။ ဟတ္ထေ၊ လက်၌။ ပတိဋ္ဌာပေတွာ၊ ထားစေ၍။ ပလိထံ၊ ဆံဖြူကို။ ဩလောကေတွာ၊ ကြည့်၍။ မယှံ၊ ါငါ့အား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒေဝဒူတော၊ သေမင်းတမန်သည်။ ပါတုဘူတော၊ ထင်ရှားစွာဖြစ်၍ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ သို့။ သံဝေဂဇာတော၊ ထိပ်လန့်သော သဘောရှိသည်ဖြစ်၍။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယာ၊ ငါသည်။ ပဗ္ဗဇိတုံ၊ ရဟန်းပြုခြင်းငှာ။ ဝဋ္ဋတိ၊ သင့်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တေတွာ၊ ကြံ၍။ သတသဟဿုဋ္ဌာနကံ၊ အခွန်တစ်သိန်းထွက်သော။ ဂါမဝရံ၊ ရွာဆုကို။ ကပ္ပကဿ၊ ဆတ္တာသည်အား။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ ဇေဋ္ဌကုမာရံ၊ သားအကြီးကို။ ပက္ကောသာပေတွာ၊ ခေါ်စေ၍။ တဿ၊ ထိုသားအကြီးဩရသအား။ တာတ၊ အိုချစ်သား။ မယှံ၊ ငါသည်၏။ ဥတ္တမင်္ဂရုဟာ၊ ဦးခေါင်းထိပ်၌ရောက်ကုန်သော။ ဣမေ၊ ဤဆံပင်ဖြူ ၁ ၁၉၀) တို့သည်။ ဇာတာ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဝယောဟရာ၊ အိုသောအရွယ်ကိုဆောင်ကုန်၏။ ဒေဝဒူတာ၊ သေမင်း၏ တမန်တို့သည်။ ပါတုဘူတာ၊ ထင်ရှားစွာဖြစ်ကုန်၏။ မမ၊ ငါ၏။ ပဗ္ဗဇ္ဇာ၊ ရဟန်း၏အဖြစ်သည်။ သမယော၊ အခါတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ သာဓုကံ၊ ကောင်းစွာ။ ရဇ္ဇေ၊ မင်း၏အဖြစ်၌။ အနုသာသေတွာ၊ ဆုံးမ၍။ အတ္တနော၊ မိမိအား။ အညာနိပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ စတုရာသီတိဝဿသဟဿာနိ၊ အနှစ် ရှစ်သောင်းလေးထောင်ပတ်လုံး။ အာယု၊ အသက်သည်။ ယဒိအတ္ထိ၊ အကယ်၍ရှိသေး၏။ ဧဝံသန္တေပိ၊ ဤသို့အသက်ကြွင်းရှိသေးလျက်လည်း။ မစ္စုနော၊ သေမင်း၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဋ္ဌိတံဝိယ၊ တည်သကဲ့သို့။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ မညမာနော၊ မှတ်အောင်းမေ့လျက်။ သံဝိဂ္ဂဟဒယော၊ ထိတ်လန့်သောနှလုံးရှိသည် ဖြစ်၍။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရဟန်းအဖြစ်ကို။ ရောစေသိ၊ နှစ်သက်၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ သိရသ္မိံ ပလိတံဒိသွာ ... ပဗ္ဗဇ္ဇံ သမရောဒယီတိ၊ ဟူသော။ ဂါထံ၊ ဂါထာကို။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏၊

ဂါထာ၏အတ္ထကား။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ဒိသံပတိ၊ အရပ်မျက်နှာတို့၏ အရှင်ဖြစ်သော။ ဓိရော၊ ပညာနှင့်ပြည့်စုံသော။ မဃဒေဝေါ၊ မဃဒေဝမင်းသည်။ သီရသ္မိံ၊ ဦးခေါင်း၌။ ပလိတံ၊ ဆံဖြူကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ သံဝေဂံ၊ သံဝေဂကို။ အလဘိ၊ ရလေ၏။ လဘိတွာ၊ ရ၍။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရဟန်း၏အဖြစ်ကို။ သမရောစယိ၊ ကောင်းစွာနှစ်သက်လေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏၊

သော၊ ထိုမဃဒေဝမင်းသည်။ ပုတ္တံ၊ သားကြီးဩရသကို။ တာတ၊ ချစ်သား။ မယာ၊ ငါသည်။ ယထာ၊ အကြင်အချင်းဖြင့်။ ပဋိပန္နံ၊ ကျင့်အပ်သော သဘောသည်။ အတ္ထိ၊ ၏။ ဣမိနာနိဟာရေနေဝစ၊ ဤငါကဲ့သို့သော နည်းဖြင့်သာလျှင်။ တွံ၊ သင်ချစ်သားသည်။ ဝတ္တေယျာသိ၊ ကျင့်ရစ်လေလော့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တွံ၊ သင်သည်။ အန္တိမပုရိသော၊ အန္တိမယောကျ်ားသည်။ မာအဟောသိ၊ မဖြစ်ရစ်လေသင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဩဝဒိတွာ၊ ဆုံးမခဲ့၍။ နဂရာ၊ မိထိလာပြည်မှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ ဘိက္ခုပဗ္ဗဇံ၊ ၁ ၁၉၁) ရဟန်း ရသေ့၏အဖြစ်ကို။ ပဗ္ဗဇိတွာ၊ ရဟန်းပြု၍။ စတုရာသီတိဝဿသဟဿာနိ၊ အနှစ်ရှစ်သောင်းလေးထောင်တို့ပတ်လုံး။ ဈာနသမာပတ္တီဟိ၊ ဈာန်သမာပတ်တို့ဖြင့်။ ဝိတိနာမေတွာ၊ လွန်စေ၍။ အာယုပရိယောသာနေ၊ အသက်၏အဆုံး၌။ ဗြဟ္မလောကပရာယနော၊ ဗြဟ္မပြည်သို့လားသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တထာ၊ ထိုမဃဒေဝမင်းအတူ။ တဿ၊ ထိုရဟန်းပြုသောမင်း၏။ ပုတ္တောပိ၊ သားသည်။ ဗဟူနိ၊ များစွာကုန်သော။ ဝဿသဟဿာနိ၊ အနှစ်တစ်ထောင်တို့ပတ်လုံး။ ဓမ္မေန၊ တရားနှင့်အညီ။ ရဇ္ဇံ၊ မင်းအဖြစ်ကို။ ကာရေတွာ၊ ပြု၍။ တေနေဝဥပါယေန၊ ထိုအကြောင်းဖြင့်သာလျှင်။ ပဗ္ဗဇိတွာ၊ ရဟန်းပြု၍။ ဗြဟ္မလောက ပရာယနော၊ ဗြဟ္မပြည်သို့လားသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တထာ၊ ထိုအတူ။ တဿ၊ ထိုမင်း၏။ ပုတ္တော၊ သားသည်။ ပဗ္ဗဇိ၊ ရဟန်းပြု၏။ ဣတိဧဝံ၊ ဤသို့။ ဒွိဟိ၊ နှစ်ယောက်သောမင်းတို့ဖြင့်။ ဦနာနိ၊ လျော့ကုန်သော။ စတုရာသီတိခတ္တိယသဟဿာနိ၊ ရှစ်သောင်းလေးထောင်သောမင်းတို့သည်။ သီသေ၊ ဦးခေါင်း၌။ ပလိတံ၊ ဆံဖြူကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ပဗ္ဗဇိတာနိ၊ ရဟန်းပြုကုန်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ဗောဓိသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ ဗြဟ္မလောကေ၊ ဗြဟ္မပြည်၌။ ဌိတောဝ၊ တည်လျက်လျှင်။ မယာ၊ ငါသည်။ မနုဿလောကေ၊ လူ့ပြည်၌။ ကတကလျာဏဝတ္တံ၊ ပြုအပ်သော ကုသိုလ်ကောင်းမှုတည်းဟူသော ကျင့်ဝတ်သည်။ ပဝတ္တတိနုခေါ၊ ဖြစ်ပါလေသေး၏လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဝဇ္ဇန္တော၊ ဆင်ခြင်သည်ရှိသော်။ ဧတ္ထကံအဒ္ဓါနံ၊ ဤမျှလောက်သော အဓွန့်သည်။ ပဝတ္တံ၊ ဖြစ်၏။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ နပ္ပဝတ္တိဿတိ၊ မဖြစ်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အပ္ပဝတ္တနံ၊ မဖြစ်လတ္တံ့သော အကြောင်းကို။ အဒ္ဒသ၊ မြင်လေ၏။ သော၊ ထိုမဃဒေဝဗြဟ္မာမင်းသည်။ ခေါပန၊ စင်စစ်သဖြင့်ကား။ အဟံ၊ ငါသည်။ မယှံ၊ ငါ၏။ ပဝေဏိယာ၊ အစဉ်အဆက်ကို။ ဥစ္ဆိဇ္ဇိတုံ၊ ဖြတ်ခြင်းငှာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ နဒဿာမိ၊ မမြင်ပေ။ ဣတိ၊ သို့။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဝံသေ၊ အမျိုးအနွယ်၌။ ဇာတရညောဧဝ၊ ဖြစ်သောမင်း၏သာလျှင်။ အဂ္ဂမဟေသိယာ၊ မိဖုရားကြီး၏။ ၁ ၁၉၂) ကုစ္ဆိမှိ၊ ဝမ်း၌။ ပဋိသန္ဓိံ၊ ပဋိသန္ဓေကို။ ဂဏှိတွာ၊ ယူ၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဝံသဿ၊ အနွယ်အဆက်၏။ နေမိ၊ အကွပ်ကို။ ဃဋေန္တောဝိယ၊ စပ်ဆက်ဘိသကဲ့သို့။ နိဗ္ဗတ္တော၊ ဖြစ်လေ၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ နေမိ၊ အကွပ်ကို။ ဃဋေန္တောဝိယ၊ စပ်ဆက်ဘိသကဲ့သို့။ ဥပ္ပန္နော၊ ဖြစ်လာ၏။ ဣတိ၊ ထို့ကြောင့်။ နေမီတိလဒ္ဓနာမော၊ နေမိဟူသော အမည်ရှိ၏၊

ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ တဿ၊ ထိုသတို့သားအား။ နာမဂ္ဂဟဏဒိဝသေ၊ အမည်မှည့်အံ့သောနေ့၌။ ပိတရာ၊ အဖမင်းသည်။ အာနိတာ၊ ဆောင်ယူအပ်ကုန်သော။ လက္ခဏာပါဌကာ၊ လက္ခဏာဖတ်တတ်ကုန်သော။ ဗြဟ္မဏာ၊ ပုဏ္ဏားတို့သည်။ လက္ခဏာနိ၊ လက္ခာဏာတို့ကို။ ဩလောကေတွာ၊ ကြည့်၍။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ အယံကုမာရော၊ ဤမင်းသားသည်။ တုမှာကံ၊ အရှင်မင်းကြီးတို့၏။ ဝံသံ၊ အနွယ်အဆက်ကို။ ပဂ္ဂဏှတိ၊ ချီးမြှောက်လာပေ၏။ ပိတာပိ၊ ဖခည်းတော်မင်းသည်လည်းကောင်း။ မဟေသိပိ၊ မယ်တော်မိဖုရားသည်လည်းကောင်း။ မဟာနုဘာဝေါ၊ ကြီးသောအာနုဘော်ရှိလတ္တံ့။ မဟာပုညော၊ ကြီးသောဘုန်းတော်ရှိလတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗျာကရိံသု၊ ကြားကြကုန်၏။ တံ၊ ထိုစကားကို။ သုတွာ၊ ကြားရ၍။ ရာဇာ၊ အဘမင်းသည်။ ယထာဝုတ္တေန၊ ဆရာပုဏ္ဏားတို့ဆိုတိုင်းဖြစ်သော။ အတ္ထေန၊ အကြောင်းအားဖြင့်။ အဿ၊ ထိုသတို့သားအား။ နိမိတိနာမံ၊ နေမိဟူသောအမည်ကို။ အကောသိ၊ မှည့်၏။ သော၊ ထိုနေမိသတို့သားသည်။ ဒဟရတော၊ ငယ်ရွယ်သောကာလမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ သီလေစ၊ ပဉ္စင်္ဂသီလကို ဆောက်တည်ခြင်း၌လည်းကောင်း။ ဥပေါသထကမ္မေစ၊ ဥပုသ်ဆောက်တည်ခြင်း၌လည်းကောင်း။ ယုတ္တပ္ပယုတ္တော၊ မပြတ်မလတ် ယှဉ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ အဿ၊ ထိုနေမိသတို့သား၏။ ပီတာ၊ အဖမင်းသည်။ ပုရိမနယေနေဝ၊ ရှေးနည်းဖြင့်သာလျှင်။ ပလိတံ၊ ဆံဖြူကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ကပ္ပကဿ၊ ဆတ္တာသည်အား။ ဂါမဝရံ၊ ရွာဆုကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ ပုတ္တံ၊ သားကြီးဩရသကို။ ရဇ္ဇေ၊ မင်း၏အဖြစ်၌။ အနုသာသေတွာ၊ ဆုံးမခဲ့၍။ နဂရာ၊ မိထိလာမြို့မှ။ နိက္ခမ္မ၊ ထွက်လေ၍။ ပဗ္ဗဇိတွာ၊ ရဟန်းပြုလေ၍။ ၁ ၁၉၃) ဈာနာနိ၊ ဈာန်တို့ကို။ နိဗ္ဗတ္တေတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ ဗြဟ္မလောကပရာယနော၊ ဗြဟ္မာပြည်သို့လားသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏၊

နိမိရာဇာ၊ နေမိမင်းသည်။ ဒါနဇ္ဈာသယတာယ၊ အလှူပေးခြင်း၌ ဆန္ဒရှိသည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ စတုသုဒွါရေသုစ၊ မြို့တံခါးလေးမျက်နှာတို့၌လည်းကောင်း။ နဂရမဇ္ဈေစ၊ မြို့၏အလယ်၌လည်းကောင်း။ ပဉ္စဒါနသာလာယော၊ ငါးဆောင်သော အလှူတင်းကုပ်တို့ကို။ ကာရေတွာ၊ ပြုစေ၍။ မဟာဒါနံ၊ အလှူကြီးကို။ ပဝတ္တေသိ၊ ဖြစ်စေ၏။ ဧကေကာယ၊ တစ်ဆောင်တစ်ဆောင်သော။ ဒါနသာလာယ၊ အလှူတင်းကုပ်၌။ သတသဟဿံ၊ တစ်သိန်းတစ်သိန်းသော ဥစ္စာကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဒေဝသိကံ၊ ဒေဝသိကံ၊ နေ့တိုင်းနေ့တိုင်း။ ပဉ္စသတသဟဿာနိ၊ ငါးသိန်းသော ဥစ္စာတို့ကို။ ပရိစ္စဇိ၊ ပေးလှူစွန့်ကြဲ၏။ ပဉ္စသီလာနိ၊ ပဉ္စင်္ဂသီလတို့ကို။ ရက္ခိ၊ စောင့်၏။ ပက္ခဒိဝေသေသု၊ လဆန်း လဆုတ်ပက္ခတို့၌။ ဥပေါသထကမ္မ၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံသောဥပုသ်ကို။ သမာဒိယိ၊ ကောင်းစွာဆောက်တည်၏။ မဟာဇနံ၊ လူအပေါင်းကို။ ဒါနာဒီသု၊ အလှူအစရှိကုန်သော။ ပုညေသု၊ ကောင်းမှုတို့၌။ သမာဒပေသိ၊ ကောင်းစွာဆောင်တည်စေ၏။ သဂ္ဂမဂ္ဂံ၊ နတ်ရွာမဂ်ဖိုလ်ခရီးကို။ အာစိက္ခိ၊ ကြား၏။ နိရယဘယေန၊ ငရဲဘေးဖြင့်။ တဇ္ဇေသိ၊ ခြိမ်းခြောက်၏။ ပါပတော၊ မကောင်းမှုမှ။ နိဝါရေသိ၊ တားမြစ်၏။ တဿ၊ ထိုနေမိမင်း၏။ ဩဝါဒေ၊ အဆုံးအမ၌။ ဌတွာ၊ တည်၍။ မဟာဇနော၊ လူများသည်။ ဒါနာဒီနိ၊ အလှူပေးခြင်းအစရှိကုန်သော။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တတော၊ ထိုလူ့ပြည့်မှ။ စုတော၊ စုတေကြသော်။ ဒေဝလေကေ၊ နတ်ပြည်၌။ နိဗ္ဗတ္တိ၊ ဖြစ်လေ၏။ ဒေဝလောကော၊ နတ်ပြည်သည်။ ပရိပူရိ၊ ပြည့်လေ၏။ နိရယော၊ ငရဲပြည်သည်။ တုစ္ဆောဝိယ၊ အချီးအနှီးကဲ့သို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တဒါပန၊ ထိုအခါ၌ကား။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဒါနဇ္ဈာ သယဿ၊ အလှူပေးခြင်းဆန္ဒ၏။ ဥဠောရဘာဝဉ္စ၊ မြတ်သည်၏အဖြစ်ကိုလည်းကောင်း။ သံဝိသေသံ၊ အထူးအခြားရှိ၍။ ဒါနပါရမီယာ၊ ဒါနပါရမီ၏။ ၁ ၁၉၄) ပူရိတဘာဝဉ္စ၊ ပြည့်သည်၏ အဖြစ်ကိုလည်းကောင်း။ ပဝေဒေန္တော၊ ထင်ရှားစွာသိတော်မူစေသည်ဖြစ်၍။ သတ္ထာ၊ သည်။ တဒါဟံ၊ မာပယိတွာ န ... နရာဒိနန္တိ၊ တဒါဟံမာပယိတွာန ... နရာဒီနံ၊ ဟူသော။ ဂါထံ၊ ဂါထာကို။ အာဟ၊ မိန့်တော်မူပေ၏၊

အတ္ထကား။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ တဒါ၊ ထိုနေမိမင်းဖြစ်သောကာလ၌။ စတုမုခံ၊ တံခါးလေးမျက်နှာရှိသော။ စတုသာလံ၊ တစ်ဆက်တည်းရှိသော လေးဆောင်ဇရပ်ကို။ မာပယိတွာန၊ ဖန်ဆင်းစီရင်စေ၍။ တတ္ထ၊ ထိုဇရပ်သို့။ အာဂတာနံ၊ ရောက်လာကုန်သော။ မိဂပက္ခီနဉ္စ၊ သားငှက်တို့အားလည်းကောင်း။ နရာဒီနဉ္စ၊ ယောကျ်ား မိန်းမတို့အားလည်းကောင်း။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ပဝတ္တေသိ၊ ဖြစ်စေ၏။ ဣတိအာဒိ၊ ဤသို့အစရှိသော စကားကို။ သတ္ထာ၊ သည်။ အာဟ၊ မိန့်တော်မူလေ၏။ တတ္ထ၊ ထိုဂါထာ၌။ တဒါတိ၊ ဟူသည်ကား။ တသ္မိံနိမိရာဇကာလေ၊ ထိုနေမိမင်းဖြစ်သောကာလ၌။ မာပယိတွာနာတိ၊ ဟူသည်ကား။ ကာရောပေတွာ၊ ပြုစေ၍။ စတုသာလန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ စတုသုဒိသာသု၊ အရပ်လေးမျက်နှာတို့၌။ သမ္ဗန္ဓသာလံ၊ စပ်၍ ဆောက်အပ်သောစရပ်တည်း။ စတုမုခန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ စတူသု၊ အရပ်လေးမျက်နှာတို့၌။ စတူဟိဒွါရေဟိ၊ လေးပေါက်သောတံခါးတို့၌။ ု ယုတ္တိ၊ ယှဉ်သော စရပ်ကို။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ ဒါနသာလာယ၊ အလှူတင်းကုပ်စရပ်၌။ မဟန္တဘာဝတောစ၊ ကျယ်ဝန်းသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်လည်းကောင်း။ ဒေယျဓမ္မဿစ၊ လှူဖွယ်ဝတ္ထု၏လည်းကောင်း။ ယာစကဇနဿစ၊ အလှူခံသော စကား၏လည်းကောင်း။ ဗဟုဘာဝတောစ၊ များလှသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်လည်းကောင်း။ ဧကေနေဝဒွါရေန၊ တစ်ပေါက်တည်းသော တံခါးဖြင့်လျှင်။ ဒါနဓမ္မံ၊ လှူဖွယ်ဝတ္ထုကို။ ပရိယန္တံ၊ ကုန်စင်သည်ကို။ ကာတုံ၊ ပြုအံ့သောငှာ။ နသက္ကာ၊ မတတ်နိုင်စကောင်း။ ဒေယျဓမ္မဉ္စ၊ လှူဖွယ်ဝတ္ထုကိုလည်း။ ပရိယောသာပေတုံ၊ ဆုံးစိမ့်သောငှာ။ နသက္ကာ၊ မတတ်နိုင်စကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မနသိကတွာ၊ နှလုံးထား၍။ သာလာယ၊ စရပ်၏။ စတုသုဒိသာသု၊ အရပ်လေးမျက်နှာတို့၌။ စတ္တာရိမဟာဒွါ၊ ၁ ၁၉၅) ရာနိ၊ တံခါးအကျယ်လေးပေါက်တို့ကို။ ကာရာပေသိ၊ ပြုစေ၏။ တတ္ထ၊ ထိုဇရပ်၌။ ဒွါရတော၊ တံခါးဝမှ။ ယာဝကောနာ၊ အထောင်တိုင်အောင်။ ဒေယျဓမ္မော၊ လှူဖွယ်ဝတ္ထုကို။ ရာသီကတော၊ အစုအပုံပြုအပ်သည်ဖြစ်၍။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်ထား၏။ အရုဏုဂ္ဂံ၊ နေအရုံတက်သောအခါကို။ အာဒိံကတွာ၊ အစပြု၍။ ပကတိယာ၊ ကြပတေ့ဖြင့်။ ယာဝသံဝေသန ကာလော၊ သွင်းသောအခါသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တာဝ၊ ထိုရွေ့လောက်။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ပဝတ္တေသိ၊ ဖြစ်စေ၏။ ကုတရသ္မိပ္ပိ၊ နေ့အခါမှ တစ်ပါးလည်းဖြစ်သော။ ကာလေ၊ ညဉ့်အခါ၌။ အနေကသတာ၊ အရာမကကုန်သော။ ပဒီပါ၊ ဆီမီးတို့ကို။ ဈာယန္တိ၊ ထွန်းကုန်၏။ ယဒါယဒါ၊ အကြင်အကြင် အခါ၌။ အတ္ထိကာ၊ အလိုရှိကုန်သောသူတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်၏။ တဒါတဒါ၊ ထိုထိုသောအခါ၌။ ဒိယတေဝ၊ လှူလေသည်သာတည်း။ တဉ္စဒါနံ၊ ထိုအလှူကိုလည်း။ ကပဏဒ္ဓိက ဝနိဗ္ဗကယာစကာနညေဝ၊ အထီးကျန်သော သူဆင်းရဲယာစကာတို့အား သာလျှင်။ နဒေတိ၊ ပေးသည် မဟုတ်။ အထခေါ၊ စင်စစ်သဖြင့်သော်ကား။ အဍ္ဎာနံ၊ ကြွယ်ဝကုန်သော။ မဟာဘောဂါနမ္ပိ၊ များသောဥစ္စာရှိသော သူတို့အားလည်း။ ဥပကပ္ပနဝသေန၊ အနီးသို့ရောက်လာသည်၏ အစွမ်းဖြင့်။ မဟာသုဒဿန ဒါနသဒိသဥဠာရတရပဏိတ တရာနံ၊ မဟာသုဒဿန စကြာမင်း၏ အလှူနှင့်တူသည်ဖြစ်၍ အထူးသဖြင့် မြတ်သည်ထက်မြတ်ကုန်သော။ ဒေယျဓမ္မာနံ၊ လှူဖွယ်ဝတ္ထုတို့ကို။ ပရိစ္စဇနတော၊ စွန့်ကြဲပေးလှူသောအားဖြင့်။ သဗ္ဗေပိ၊ အလုံးစုံလည်းဖြစ်ကုန်သော။ သကလဇမ္ပုဒိပဝါသိနော၊ အလုံးစုံဇမ္ပူဒီပါကျွန်း၌နေကုန်သော။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ ပဋိဂ္ဂဟေသုံစေဝ၊ ခံလည်းခံကြကုန်၏။ ပရိဘုဉ္ဇိံသုစ၊ သုံးဆောင်လည်း သုံးဆောင်ကြ၏။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ သကလဇမ္ဗုဒီပံ၊ ဇမ္ဗူဒီပါကျွန်းအလုံးကို။ ဥန္နင်္ဂလံ၊ ခုံလောက်စပ်ကာရှိသည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ မဟာပုရိသော၊ ယောကျ်ားမြတ်သည်။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ မဟာဒါနံ၊ ကြီးလှစွာသော အလှူကို။ ပဝတ္တေသိ၊ ဖြစ်စေ၏။ မနုဿနံ၊ လူတို့အား။ မဟာဒါနံ၊ အလှူကြီးကို။ ပဝတ္တေသိယထာစ၊ ၁ ၁၉၆) ဖြစ်စေကကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဧဝံတထာ၊ ထို့အတူ။ မိဂပက္ခိကေ၊ သားငှက်တို့ကို။ အာဒိံကတွာ၊ အစပြု၍။ ဒါနသာလာယ၊ အလှူတင်းကုတ်၏။ ဗဟိ၊ အပ၌။ ဧကမန္တေ၊ သင့်တင့်လျှောက်ပတ်သော အရပ်၌။ တိရစ္ဆာနဂတာနံ၊ တိရစ္ဆာန်ဖြစ်ကုန်သော။ တေသမ္ပိ၊ ထိုသတ္တဝါတို့အားလည်း။ ဥပကပ္ပနဝသေန၊ အနီးသို့ရောက်လာသည်၏ အစွမ်းဖြင့်။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ပဝတ္တေသိ၊ ဖြစ်စေ၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ တတ္ထဒါနံပဝတ္တေသိ၊ မိဂပက္ခိနရာဒိနန္တိ၊ တတ္ထဒါနံ ပဝတ္တေသိ၊ မိဂပက္ခိနရာဒီနံ၊ ဟူ၍။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏။ အနက်ကို ရွတ်ဆိုအပ်ပြီ။ ကေဝလဉ္စ၊ စင်စစ်သော်ကား။ တိရစ္ဆနာနမေဝ၊ တိရစ္ဆာန်တို့အားသာလျှင်။ ဒါနံ၊ ပေးလှူစွန့်ကြဲခြင်းသည်။ န၊ မဟုတ်လေသေး။ ပေတာနံပိ၊ ပိတ္တာတို့အားလည်း။ ဒိဝိသေ၊ ဒိဝသေ၊ နေ့တိုင်းနေ့တိုင်း။ ပတ္တိံ၊ ကောင်းမှု၏ အဖို့ကို။ ဒါပေသိ၊ ပေးဝေစေ၏။ ဧကိဿာ ဒါနသာလာယ၊ တစ်ဆောင်သော အလှူတင်းကုတ်၌။ ပဝတ္ထတိယထာစ၊ အလှူကိုဖြစ်စေသကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ ပဉ္စသုပိဒါနသာလာသု၊ ငါးဆောင်သောအလှူတင်ကုတ်တို့၌လည်း။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ပဝတ္တိတ္ထ၊ ဖြစ်စေ၏။ ပါဠိယံပန၊ ပါဠိတော်၌ကား။ တဒါဟံမာပယိတွာနစတုသာလံစတုမုခန္တိ၊ တဒါယံ မာပယိတွာန။ စတုသာလံ စတုမုခံ၊ ဟူ၍။ ဧကံဝိယ၊ တစ်ဆောင်သော အလှူတင်းကုတ်ကဲ့သို့။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏။ တံ၊ ထိုစကားကို။ နဂရမဇ္ဈေ၊ မြို့၏အလယ်၌။ ဒါနသာလံ၊ အလှူတင်းကုတ်ကို။ သန္ဓာယ၊ ရည်၍။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏၊

၃ ၄၂။ ဣဒါနိ၊ ဤယခုအခါ၌။ တတ္ထ၊ ထိုအလှူတို့တွင်။ ဒေယျဓမ္မံ၊ လှူဖွယ်ဝတ္ထုကို။ ဧကဒေသေန၊ တစ်စိတ်တစ်ဒေသဖြင့်။ ဒဿေန္တော၊ ပြတော်မူလိုသည်ဖြစ်၍။ အစ္ဆာဒနံသယနဉ္စ၊ အန္နပါနဉ္စဘောဇနန္တိ။ အစ္ဆာဒနံသယနဉ္စ၊ အန္နပါနဉ္စဘောဇနံ၊ ဟူ၍။ အာဟ၊ မိန့်တော်မူ၏။

တတ္ထ၊ ထိုဂါထာ၌။ အစ္ဆာဒနန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ ခေါမသုခုမာဒိနာ နာဝိဓနိဝါသနပါရုပနံ၊ ခေါမချည်သိမ်မွေ့သော ချည်အစရှိသည်တို့ဖြင့်ပြီးသော အထူးထူး အပြားပြားရှိသော အဝတ်ပုဆိုး အပေါ်ရုံပုဆိုးကို ၁ ၁၉၇) လည်းကောင်း။ သယနန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ မဉ္စပလ္လင်္ကာဒိဉ္စေဝ၊ ညောင်စောင်းပလ္လင် အစရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဂေါနကစိတ္တကာဒိံစ၊ ကောဇော အဆန်းအကြယ် အစရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ အနေကဝိဓံ၊ တစ်ပါးမက များသောအပြားရှိသော။ သယိတဗ္ဗကံ၊ အိပ်ရာကိုလည်းကောင်း။ ဧတ္ထ၊ ဤသယနံဟူသောပုဒ်၌။ အာသနမ္ပိ၊ နေရာကိုလည်း။ သယနဂ္ဂဟဏေနေဝ၊ သယနသဒ္ဒါဖြင့်သာလျှင်။ ဂဟိတံ၊ ယူအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒဋ္ဌဗ္ဗံ၊ မှတ်အပ်၏။ အန္နံပါနဉ္စဘော ဇနံတိ၊ ဟူသည်ကား။ တေသံတေသံ သတ္တာနံ၊ ထိုထိုသတ္တဝါတို့အား။ ယထာဘိရုစိတံ၊ ကြိုက်နှစ်သက်အပ်သော။ နာနဂ္ဂရသံ၊ အထူးထူးသော အရသာရှိသော။ အန္နဉ္စေဝ၊ ထမင်းကိုလည်းကောင်း။ ပါနဉ္စ၊ အဖျော်ကိုလည်းကောင်း။ အဝသိဋ္ဌနာနာ ဝိဓဘောဇနဝိကတိဉ္စ၊ ဆိုအပ်ပြီးသည်မှ အကြွင်းဖြစ်သော ဘောဇဉ်အထူးကိုလည်းကောင်း။ အဗ္ဗောစ္ဆိန္နံကရိတွာ နာတိ၊ ဟူသည်ကား။ အာရမ္ဘတော၊ အားထုတ်သောကာလမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ ယာဝအာယု ပရိယောသာနာ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ အဟောရတ္တံ၊ နေ့ညဉ့်ကို။ အဝိစ္ဆိန္နံ၊ မပြတ်မလပ်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍၊

၃ ၄၃၊ ၄။ ဣဒါနိ၊ ဤယခုအခါ၌။ တဿဒါနဿ၊ ထိုအလှူ၏။ သမ္မာ သမ္ဗောဓိံ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်ကို။ အာရဗ္ဘ၊ အကြောင်းပြု၍။ ဒါနပါရမိဘာဝေန၊ ဒါနပါရမီ၏ အဖြစ်ဖြင့်။ ပဝတ္တိတဘာဝံ၊ ဖြစ်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဒဿေန္တော၊ ပြတော်မူလိုသည်ဖြစ်၍။ ယထာ၊ အကြင်အချင်းဖြင့်။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အဇ္ဈာသယော၊ အလိုဆန္ဒည်။ ပဝတ္တော၊ ဖြစ်၏။ ကထာ၊ ထိုအချင်းဖြင့်။ တံ၊ ထိုအလိုကို။ ဥပမာယ၊ ဥပမာဖြင့်။ ဒဿေတုံ၊ ပြအံ့သောငှာ။ ယထာပိသေဝကောတိအာဒိ၊ ယထာပိသေဝကော အစရှိသော ဂါထာကို။ အာဟ၊ မိန့်တော်မူပေ၏။ တဿ၊ ထို၈ါထာ၏။ အတ္ထော၊ ကို။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ယထာနာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ သေဝကပုရိသော၊ သူရင်းငှားယောကျ်ားသည်။ အတ္တ ၁ ၁၉၈) နော၊ မိမိ၏။ သာမိကံ၊ အရှင်ကို။ ကာလာနုကာလံသေဝနဝသေန၊ အခါအခါ မှီဝဲသည်၏အစွမ်းဖြင့်။ ဥပဂတော၊ ချည်းကပ်သည်ရှိသော်။ လဒ္ဓဗ္ဗဓနဟေတု၊ ရအပ်သော ဥစ္စာဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝါစာယ၊ စကားဖြင့်လည်းကောင်း။ မနသာ၊ နှလုံးဖြင့်လည်းကောင်း။ သဗ္ဗထာပိ၊ အလုံးစုံ အချင်းအရာအားဖြင့်။ ကာယဝစီ မနောကမ္မေဟိ၊ ကာယကံ ဝစီကံ မနောကံတို့ဖြင့်။ သော၊ ထိုဥစ္စာရှင်ကို။ အာရာဓိကော၊ နှစ်သက်စေအပ်သည်။ ဟောတိယထာ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထိုအတူ။ အာရာဓနိယံ၊ နှစ်သက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ အာရာဓနမေဝ၊ နှစ်သက်အပ်သည်ကိုသာလျှင်။ ဧသတိယထာ၊ အလိုရှိသကဲ့သို့။ ဂဝေသတိယထာ၊ ရှာမှီးသကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ အဟံပိ၊ ငါသည်လည်း။ ဗောဓိသတ္တ ဘူတော၊ ဘုရားလောင်းဖြစ်၍ဖြစ်သော။ သဒေဝကဿ၊ နတ်နှင့်တကွသော။ လောကဿ၊ လူအပေါင်း၏။ သာမိဘူတံ၊ အရှင်ဖြစ်၍ဖြစ်သော။ အနုတ္တရံ၊ အတုမရှိသော။ ဗုဒ္ဓဘာဝံ၊ ဘုရား၏အဖြစ်ကို။ သေဝေတုကာမော၊ မှီဝဲလိုသည်ဖြစ်၍။ တဿ၊ ထိုလူအပေါင်းကို။ အာရာဓနတ္တံ၊ နှစ်သက်စိမ့်သောငှာ။ သဗ္ဗသ္မိံနိဗ္ဗတ္တဘဝေ၊ အလုံးစုံသော ဖြစ်ခြင်းရှိသောဘဝ၌။ ဒါနပါရမိံ၊ ဒါနပါရမီကို။ ပရိပူရဏဝသေန၊ ဖြည့်သည်၏အစွမ်းဖြင့်ဖြစ်သော။ ဓနေန၊ ဥစ္စာဖြင့်။ သဗ္ဗသတ္တေ၊ ခပ်သိမ်းသော သတ္တဝါတို့ကို။ သန္တပ္ပေတွာ၊ ရောင့်ရဲစေ၍။ ဗောဓိသင်္ခါတတော၊ အရဟတ္တမဂ်ဟုဆိုအပ်သော။ အရိယမဂ္ဂဉာဏတော၊ အရိယမဂ်တည်းဟူသောဉာဏ်ကြောင့်။ ဇာတတ္တာ၊ ဖြစ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ဗောဓိဇန္တိ၊ ဗောဓိဇံဟူ၍။ လဒ္ဓနာမံ၊ ရအပ်သောအမည်ရှိသော။ သဗ္ဗာညုတဉာဏံ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်ကို။ ပရတော၊ အတိုင်းထက်အလွန်။ သဗ္ဗထာနာနူပါယေဟိ၊ အလုံးစုံသော အကြောင်းအရာတို့ဖြင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဧဿိဿာမိ၊ အလိုရှိအံ့။ ဂဝေသိဿာမိ၊ ရှာမှီးအံ့။ ၁ ၁၉၉) ဥတ္တမံ၊ မြတ်သော။ ဗောဓိံ၊ ဗောဓိဟုဆိုအပ်သော။ တံသဗ္ဗောဓိံ၊ ထိုသဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်ကို။ ဇီဝိတပရိစာဂါဒိ၊ အသက်ကိုစွန့်ခြင်း အစရှိသော။ ယံကိဉ္စိ၊ အမှတ်မရှိသော တစ်စုံတစ်ခုကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။ အဘိပတ္ထေမိ၊ အလွန်တောင့်တ၏။

ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဣဓ၊ ဤစရိယာပိဋကကျမ်း၌။ ဒါနဇ္ဈာ သယဿ၊ အလှူပေးခြင်း၌ အလိုဆန္ဒ၏။ ဥဠာရဘာဝံ၊ မြတ်သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဒဿေတုံ၊ ပြအံ့သောငှာ။ ဒါနပါရမိဝသေနေဝ၊ ဒါနပါရမီ၏ အစွမ်းဖြင့်လျှင်။ ဒေသနာ၊ ဒေသနာတော်ကို။ ကထာ၊ ပြုအပ်၏။ ဇာတကဒေသနာ ယံပန၊ နေမိဇာတ်တော်၌ကား။ အဿ၊ ထိုဘုရားလောင်း၏။ သီလပါရမီ အာဒီနမ္ပိ၊ သီလအစရှိသော ပါရမီတို့၏လည်း။ ပရိပူရဏံ၊ ပြည့်စုံကြောင်းကို။ ဝိဘာဝိတမေဝ၊ ထင်ရှားစေအပ်သည်သာတည်း။ တထာဟိ တတောဧဝ၊ ထို့ကြောင့်လျှင်။ အဿ၊ ထိုနေမိမင်းအား။ ဟေဋ္ဌာ၊ အောက်၌။ ဝုတ္တနယေနေဝ၊ ဆိုအပ်ပြီးသော နည်းဖြင့်လျှင်။ သီလာဒိဂုဏေဟိ၊ သီလအစရှိသော ကျေးဇူးတို့ဖြင့်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ အလင်္ကရိတွာ၊ တန်ဆာဆင်၍။ မဟာဇနံ၊ လူအပေါင်းကို။ တတ္ထ၊ ထိုသီလအစရှိသော တရားတို့၌။ ပတိဋ္ဌပေန္တဿ၊ ၁ ၂၀၀) တည်စေလျက်။ ဩဝါဒေ၊ အဆုံးအမ၌။ ဌတွာ၊ တည်ကြကုန်၍။ နိဗ္ဗတ္တဒေဝတာ၊ ဖြစ်သောနတ်တို့သည်။ သုဓမ္မာယံ၊ သုဓမ္မာအမည်ရှိသော။ ဒေဝသဘာယံ၊ နတ်သဘင်၌။ သန္နိပတိတာ၊ အညီအညွတ် စည်းဝေးကြကုန်သည်ဖြစ်၍။ အမှာကံ၊ ငါတို့အား။ နိမိရာဇာနံ၊ နေမိမင်းကို။ နိဿာယ၊ မှီမိပေ၍။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဣဒံသမ္ပတ္တိံ၊ ဤသို့သော စည်းစိမ်ချမ်းသာသို့။ ပတ္တာ၊ ရောက်ကြကုန်လျက်။ ဧဝရူပါပိနာမ၊ ဤသို့သဘောရှိသော စည်းစိမ်ချမ်းသာတို့ကို။ ဗုဒ္ဓေ၊ ဘုရားသည်။ အနုပ္ပန္နေ၊ မဖြစ်သေးဘဲလျက်။ မဟာဇနဿ၊ လူအပေါင်းအား။ ဗုဒ္ဓကိစ္စံ၊ ဘုရားကိစ္စကို။ သာဓယမာနာ၊ ပြီးစေကုန်လျက်။ အစ္ဆရိယမနုဿာ၊ အံ့ဖွယ်သရဲနှင့်ယှဉ်သောသူတို့သည်။ လောကေ၊ လောက၌။ ဥပ္ပဇ္ဇန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်သည်ကား။ အဟော၊ အံ့ဩဖွယ်ရှိပေစွတကား။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မဟာပုရိသဿ၊ ယောကျ်ားမြတ်၏။ ဂုဏေ၊ ကျေးဇူးတို့ကို။ ဝဏ္ဏေန္တာ၊ ချီးမွမ်းကုန်လျက်။ အဘိတ္ထဝိံသု၊ ထင်ရှားစွာပြောဆိုကြကုန်၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ အစ္ဆေရံဝတလောကသ္မိံ ... မဏ္ဍိတောကုသလတ္ထိ ကောတိ၊ အစ္ဆေရံဝတလောကသ္မိံ ... ပဏ္ဍိတော ကုသလတ္ထိကော၊ ဟူ၍။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏၊

ဂါထာ၏အတ္ထကား။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ကုသလတ္ထိကော၊ ကုသိုလ်ကိုအလိုရှိသော။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသော။ နေမိရာဇာ၊ နေမိမင်းသည်။ အာဟု၊ ဖြစ်ပေ၏။ လောကသ္မိံ၊ လောက၌။ ဝိစက္ခဏာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ ဥပ္ပဇ္ဇန္တိ၊ ထင်ရှားစွာဖြစ်ကုန်၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ အစ္ဆေရံဝတ၊ အံ့ဩဖွယ်ရှိလေစွတကား။ ဣတိအာဒိ၊ ဤသို့အစရှိသော စကားကို။ အဘိတ္ထဝိံသု၊ အနှံ့ချီးမွန်းကုန်၏၊

တံ၊ ထိုချီးမွမ်းသောစကားကို။ ဒေဝါနမိန္ဒံ၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကံ၊ သကြားမင်းကို။ အာဒိံကတွာ၊ အစပြု၍။ သဗ္ဗေဒေဝါ၊ ခပ်သိမ်းသော နတ်တို့သည်။ ဗောဓိသတ္တံ၊ ဘုရားလောင်းကို။ ဒဋ္ဌုကာမာ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာအလိုရှိကုန်သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ၁ ၂၀၁) ဧကဒိဝသံ၊ တစ်နေ့သ၌။ မဟာပူရိသဿ၊ ယောကျ်ားမြတ်အား။ ဥပေါသထိကဿ၊ ဥပုသ်သီတင်းဆောက်တည်လျက်။ ဥပရိပါသာဒဝရဂတဿ၊ အထက်မြတ်သော နန်းပြဿဒ်၌နေစဉ်။ ပစ္ဆိမယာမေ၊ မိုးသောက်ယံ၌။ ပလ္လင်္ကံ၊ ထက်ဝယ်ကို။ အာဘုဇိတွာ၊ ခွေ၍။ နိသိန္နဿ၊ နေလျက်။ ဧဝံ၊ သို့။ စေတသော၊ စိတ်၏။ ပရိဝိတက္ကော၊ အကြံအစည်သည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားစွာဖြစ်၏။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒါနံ၊ အလှူပေးခြင်းကုသိုလ်သည်။ ဝရံ၊ မြတ်လိမ့်မည်လော။ ဥဒါဟု၊ ထိုသို့မဟုတ်မူကား။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ ဥပုသ်သတင်းသုံးခြင်းသည်။ ဝရံ၊ မြတ်လိမ့်မည်လော။ ဣတိ၊ သို့။ ပရိဝိတက္ကော၊ အကြံသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒါနံ၊ အလှူပေးခြင်းကုသိုလ်သည်။ ဝရံ၊ မြတ်လိမ့်မည်လော။ ဥဒါဟု၊ ထိုသို့မဟုတ်မူကား။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ ဥပုသ်သတင်းသုံးခြင်းသည်။ ဝရံ၊ မြတ်လိမ့်မည်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပရိဝိတက္ကော၊ အကြံသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ သော၊ ထိုနေမိမင်းသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကင်္ခံ၊ ယုံမှားသင်္ကာက။ ဆိန္ဒိတုံ၊ ဖြတ်အံ့သောငှာ။ နာသက္ခိ၊ မတတ်နိုင်လေ။ တသ္မိံခဏေ၊ ထိုခဏ၌။ သက္ကဿ၊ သိကြားမင်း၏။ ဘဝနံ၊ နေရာကျောက်ဖျာသည်။ ဥဏှာကာရံ၊ ပူသောအချင်းအရာကို။ ဒဿေသိ၊ ပြ၏။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ တံကာရဏံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ အာဝဇ္ဇန္တော၊ ဆင်ခြင်သည်ရှိသော်။ ဗောဓိသတ္တံ၊ ဘုရားလောင်းကို။ တထာဝိတက္ကံ၊ ထိုသို့သော အကြံအစည်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ဟန္ဒ၊ ယခု။ အဿ၊ ထိုနေမိမင်း၏။ ဝိတက္ကံ၊ အကြံကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဆိန္ဒိဿာမိတိ၊ ဖြတ်အံ့ဟု။ အာဂန္တွာ၊ လာ၍။ ပုရတော၊ ရှေ့ရှု။ ဠိတော၊ ရပ်လာသော်။ တေန၊ ထိုနေမိမင်းသည်။ တွံ၊ သင်သည်။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ အသိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုဋ္ဌော၊ မေးအပ်သော သိကြားမင်းသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဒေဝရာဇဘာဝံ၊ သိကြားနတ်မင်း၏အဖြစ်ကို။ အာရောစေတွာ၊ ကြား၍။ မဟာရာဇ၊ နေမိမင်းကြီး။ တွံ၊ သင်မင်းကြီးသည်။ ကိံ၊ အဘယ်သို့သော အကြံကို။ စိန္တေသိ၊ ကြံသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုသည်ရှိသော်။ တမတ္ထံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ အာရောစေသိ၊ ကြားလေ၏။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ ဗြဟ္မစရိယမေဝ၊ ဥပုသ်သီတင်းသုံးခြင်းကိုသာလျှင်။ ဥတ္တမံ၊ မြတ်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဒဿေန္တော၊ ပြလိုသည် ၁ ၂၀၂) ဖြစ်၍။ ဟီနေန၊ ဗြဟ္မစရိယေန ... အနဂါရာတပဿိနောတိ၊ ဟီနေန ဗြဟ္မစရိယေန ... အနဂါရာတပဿိနော၊ ဟူ၍။ အာဟ၊ ပြောဆိုလေ၏၊

ဂါထာ၏ အတ္ထကား။ မဟာရာဇ၊ နေမိမင်းကြီး။ ဟီနေန၊ မေထုံကိုကြဉ်ရှောင်ကာမျှလည်းဖြစ်သော။ ဗြဟ္မစရိယေန၊ ဥပုသ်သတင်းသုံးခြင်းဖြင့်။ ခတ္တိယေ၊ မင်း၏ အမျိုး၌။ ဥပပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်တတ်၏။ မဇ္ဈိမေနစ၊ အလတ်ဖြစ်သော ဥပုသ်သုံးခြင်းဖြင့်။ ဒေဝတ္တံ၊ နတ်၏အဖြစ်သည်။ ဥပပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်တတ်၏။ ဥတ္တမေဝ၊ မြတ်သောဥပုသ်ကိုသုံးခြင်းဖြင့်သာလျှင်။ ဝိသုဇ္ဈတိ၊ စင်ကြယ်၏။ မဟာရာဇ၊ နေမိမင်းကြီး။ အနာဂါရာ၊ အိမ်ရာ မထောင်ကုန်သော။ တပဿိနော၊ ခြို့ခြံသောအကျင့်ရှိကုန်သော။ ယေ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ ကာယေန၊ ဗြဟ္မာနှင့်စပ်ယှဉ်ခြင်း၌။ ဥပပဇ္ဇန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကေနစိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော။ ယာစယောဂေန၊ အလှူခံသော စကားနှင့်ယှဉ်သဖြင့်။ ဧတေကာယာ၊ ထိုဗြဟ္မာနှင့်စပ်ယှဉ်သော ကိုယ်တို့ကို။ နသုလဘာဟိ၊ မရလွယ်ကုန်သည်သာတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏၊

တတ္ထတာသု၊ ဂါထာသု၊ ထိုဂါထာတို့၌။ ပုတုတိတ္ထာယတ နေသု၊ အဓွန့်ရှည်စွာ သံသရာသို့ ကူးသွားကုန်သောသူတို့တွင်။ မေထုနဝိရတိ မတ္တံ၊ မေထုံရှောင်ကာမျှဖြစ်သော။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ ဥပုသ်သုံးခြင်းသည်။ ဟီနံနာမ၊ ဟီနသီလမည်၏။ တေန၊ ထိုဟီနသီလဖြင့်။ ခတ္တိယေ၊ မင်း၏အမျိုး၌။ ဥပပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်တတ်၏။ ဈာနဿ၊ ဈာန်တရား၏။ ဥပစာရမတ္တံ၊ ဥပစာရမျှတိုင်အောင်သော။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ ဥပုသ်ဆောက်တည်ခြင်းသည်။ မဇ္ဈိမံနာမ၊ မဇ္ဈိမသီလမည်၏။ တေန၊ ထိုမဇ္ဈိမသီလဖြင့်။ ဒေဝတ္တံ၊ နတ်၏ အဖြစ်သည်။ ဥပပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်တတ်၏။ အဋ္ဌသမာပတ္တိနိဗ္ဗတ္တနံ၊ ရှစ်ပါးသော သမာပတ်ကို ဖြစ်စေသော သီလသည်။ ဥတ္တမံ နာမ၊ မြတ်သော သီလမည်၏။ တေန၊ ထိုမြတ်သော သီလသည်။ ဥတ္တမံ နာမ၊ မြတ်သော သီလမည်၏။ တေန၊ ထိုမြတ်သော သီလဖြင့်။ ဗြဟ္မလောကေ၊ ဗြဟ္မပြည်၌။ နိဗ္ဗတ္တတိ၊ ဖြစ်တတ်၏။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ တံ၊ ထိုဗြဟ္မပြည်ကို။ ဗာဟိရကာ၊ ဗာဟိရကပုဂ္ဂိုလ် ၁ ၂၀၃) တို့သည်။ နိဗ္ဗာနန္တိ၊ နိဗ္ဗာန်ဟူ၍။ ကထေန္တိ၊ ဆိုကြပြောဟောကြကုန်၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ ဝိသုဇ္ဈတီတိ၊ ဝိသုဇ္ဈတိဟူ၍။ အာဟ၊ ဆို၏။ သာသနေပန၊ ဘုရားရှင် သာသနာတော်၌ကား။ ပရိသုဒ္ဓသီလဿ၊ စင်ကြယ်သောသီလရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ အညတရံ၊ တစ်ပါးသော။ ဒေဝနိကာယံ၊ နတ်၏ အဖြစ်ကို။ ပတ္ထေန္တဿ၊ တောင့်တလျက်။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ ဥပုသ်သတင်းသုံးခြင်းသည်။ စေတနာဟိနတာယ၊ စေတနာညံ့သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ဟီနံနာမ၊ ဟီနသီလမည်၏။ တေန၊ ထိုအညံဖြစ်သော စေတနာဖြင့်။ ယထာပတ္ထိတေ၊ မိမိတောင့်တတိုင်းသော။ ဒေဝလောကေ၊ နတ်ပြည်၌။ နိဗ္ဗတ္တိ၊ ဖြစ်၏။ ပရိသုဒ္ဓသီလဿ၊ စင်ကြယ်သောသီလရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ အဋ္ဌသမာပတ္တိယော၊ ရှစ်ပါးသောသမာပတ်တို့ကို။ နိဗ္ဗတ္တနံ၊ ဖြစ်စေတတ်သော သီလသည်။ မဇ္ဈိမံနာမ၊ မဇ္ဈိမဖြစ်သော အလတ်သီလမည်၏။ တေန၊ ထိုအလတ်သောသီလဖြင့်။ ဗြဟ္မလောကေ၊ ဗြဟ္မပြည်၌။ နိဗ္ဗတ္တိ၊ ဖြစ်၏။ ပရိသုဒ္ဓိသီလဿပန၊ စင်ကြယ်သောသီလရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အားကား။ ဝိပဿနံ၊ ဝိပဿနာကို။ ဝဍ္ဎေတွာ၊ ပွားစေ၍။ အရဟတ္တပ္ပတ္တိ၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်ခြင်းသည်။ ဥတ္တမံနာမ၊ မြတ်သောသီလမည်၏။ တေန၊ ထိုမြတ်သောသီလဖြင့်။ ဝိသုဇ္ဈတိ၊ ကိလေသာမှ စင်ကြယ်၏။ ဣတိအယံ၊ ဤသာလျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ ဣတိ၊ သို့။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ မဟာရာဇ၊ မင်းကြီး။ ဒါနတော၊ အလှူထက်။ ဗြဟ္မစရိယဝါသောဝ၊ မြတ်သော သတင်းကို သုံးခြင်းသည်လျှင်။ ၁ ၂၀၄) သတဂုဏေန၊ အရာသောကျေးဇူးဖြင့်လည်းကောင်း။ သဟဿဂုဏေန၊ အထောင်သော ကျေးဇူးဖြင့်လည်းကောင်း။ မဟပ္ဖလော၊ ကြီးမြတ်သော အကျိုးရှိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဏ္ဏေသီ၊ ချီးမွမ်း၏။ ကာယာတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဗြဟ္မဃဋာ၊ ဗြဟ္မာအပေါင်းတို့သည်။ ယာစယောဂေနာတိ၊ ဟူသည်ကား။ ယာစန ယုတ္တေန၊ အလှူခံယာစကာနှင့်ယှဉ်သဖြင့်။ ယဇယေဂေနာတိပိ၊ ယဇယောဂေန၊ ဟူ၍လည်း။ ပါဠိ၊ သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ယဇနယုတ္တေန၊ ပူဇော်အပ်သည်နှင့်ယှဉ်သော။ ဒါနယုတ္တေန၊ ပေးကမ်းလှူဒါန်းခြင်းနှင့် ယှဉ်သဖြင့်။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ တပဿိ နောတိ၊ ဟူသည်ကား။ တပနိဿိတကာ၊ ခြိုးခြံသော အကျင့်သီတင်းကို မှီကုန်သော။ ဣမာယပိဂါထာယ၊ ဤဂါထာဖြင့်လည်း။ ဗြဟ္မစရိယဝါသဘောဝ၊ မြတ်သောသီတင်းကို သုံးခြင်း၏သာလျှင်။ မဟာနုဘာဝတံ၊ ကြီးမြတ်သော အာနုဘော်ရှိသည်၏အဖြစ်ကို။ ဒိပေတိ၊ ပြ၏။ ဧဝဉ္စပန၊ ဤသို့သောစကားကိုလည်း။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ မဟာရာဇ၊ မင်းကြီး။ ဒါနတော၊ အလှူပေးသောထက်။ ဗြဟ္မစရိယမေဝ၊ မြတ်သောသီတင်းကို သုံးခြင်းသာလျှင်။ ကိဉ္စာပိမဟပ္ဖလံ၊ အကယ်၍ကား အကျိုးကြီးမြတ်၏ရှင့်။ ပနတထာပိ၊ ထိုသို့အလှူပေးခြင်းထက်မြတ်သော သတင်းသုံးခြင်း အကျိုးကြီးမြတ်သော်လည်း။ ဒွေပိ၊ နှစ်ပါးစုံခည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဧတေ၊ ထိုဒါနသီတရားတို့ကို။ မဟာပူရိသ၊ အိုယောကျ်ားမြတ်။ တယာ၊ သင်ယူတော်ကောင်းသည်။ ကတ္တဗ္ဗာဝ၊ ပြုအပ်ကုန်သည်သာတည်း။ ၁ ၂၀၅) မဟာရာဇာ၊ မင်းကြီး။ ဒွီသုပိ၊ နှစ်ပါးသော ဒါနသီလတရားတို့၌။ အပ္ပမတ္တော၊ မမေ့မလျော့သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ တံ၊ သင်မင်းကြီးသည်။ ဒါနဉ္စ၊ အလှူကိုလည်း။ ဒေဟိ၊ ပေးပါလော။ သီလဉ္စ၊ သီလကိုလည်း။ ရက္ခာဟိ၊ စောင့်ပါလော့။ ဣတိ၊ သို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ တံ၊ ထိုနေမိမင်းကို။ ဩဝဒိတွာ၊ ဆုံးမခဲ့၍။ သကဋ္ဌာန မေဝ၊ မိမိနေရာနတ်ရွာသို့လျှင်။ ဂတော၊ သွားလေ၏၊

အထ၊ ထိုအခါ၌။ ဒေဝဂဏော၊ နတ်အပေါင်းသည်။ မဟာရာဇ၊ သိကြားမင်းကြီး။ ကုဟိံ၊ အဘယ်အရပ်သို့။ တုမှေ၊ ရှင်မင်းကြီးတို့သည်။ ဂတတ္ထာတိ၊ ကြွသွားတော်မူလေသနည်းဟု။ အာဟ၊ ၏။ ဘောန္တော၊ အိုနတ်အပေါင်းတို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ မိထိလာယံ၊ မိထိလာမြို့၌။ နိမိရညော၊ နေမိမင်း၏။ နေမိမင်အားလည်းဟူ။ ကင်္ခါ၊ ယုံမှားသင်္ကာခြင်းကို။ ဆိန္ဒိတုံ၊ ဖြတ်အံ့သောငှာ။ မနုဿလောကံ၊ လူ့ပြည်သို့။ ဂတော၊ သွား၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ တမတ္ထံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ ပကာသေတွာ၊ ထင်ရှားစေလို၍။ ဗောဓိသတ္တဿ၊ ဘုရားလောင်း၏။ ဂုဏံ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို။ ဝိတ္ထာရတော၊ အကျယ်ချဲ့သောအားဖြင့်။ ဝဏ္ဏေသိ၊ ချီးမွမ်း၏။ တံ၊ ထိုချီးမွမ်းအပ်သော စကားကို။ သုတွာ၊ ကြားကြကုန်၍။ ဒေဝါ၊ နတ်အပေါင်းတို့သည်။ မဟာရာဇ၊ သိကြားမင်းကြီး။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ နေမိရာဇာနံ၊ နေမိမင်းကြီးကို။ ၁ ၂၀၆) ဒဋ္ဌုကာမာ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ အလိုရှိကုန်သည်။ အမှာ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သာဓုအာယာစာမ၊ အခွန့်တောင်းပါကုန်၏။ နံ၊ ထိုနေမိမင်းမြတ်ကို။ ဣဓ၊ ဤတာဝတိံသာနတ်ပြည်သို့။ ပက္ကောသာပေဟိ၊ ခေါ်ပင့်တော်မူပါလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒိံသု၊ ဆိုကြကုန်၏။ သက္ကော၊ သိကြားသည်။ သာဓူတိ၊ ကောင်း၏ဟု။ သမ္ပဋိစ္ဆိတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ မာတလိံ၊ မာတလိနတ်သားကို။ အာမန္တေသိ၊ ခေါ်၏။ သမ္မမာတလိ၊ အချင်းမာတလိ။ တွံ၊ သင်သည်။ မနုဿလောကံ၊ လူ့ပြည်သို့။ ဂစ္ဆ၊ သွားလေ။ နေမရာဇာနံ၊ နေမိမင်းမြတ်ကို။ ဝေဇယန္တရထံ၊ ဝေဇယန္တာရထားထက်သို့။ အာရောပေတွာ၊ တင်၍။ အာနေဟိ၊ ဆောင်ချေပင့်ချေလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေသိ၊ စေလိုက်၏။ သော၊ ထိုမာတလိနတ်သားသည်။ သာဓူတိ၊ ကောင်း၏ဟု။ သမ္ပဋိစ္ဆိတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ ရထေန၊ ဝေဇယန္တာရထားဖြင့်။ ဂန္တွာ၊ သွားလေ၍။ တတ္ထ၊ ထိုဝေဇယန္တာရထား၍။ မဟာသတ္တံ၊ ဘုရားလောင်းကို။ အာရောပေတွာ၊ တင်ပြီး၍။ တေန၊ ထိုနေမိမင်းသည်။ ယာစိတော၊ တောင်းပန်အပ်သော်။ မာတလိ၊ မာတလိနတ်သည်။ ယထာက္ကမံ၊ အစဉ်အတိုင်း၏။ ပါပကမ္မီနဉ္စ၊ မကောင်းမှုကို ပြုမိသောသူတို့၏လည်းကောင်း။ ပုည ကမ္မိနဉ္စ၊ ကောင်းမှုပြုသောသူတို့၏လည်းကောင်း။ ဋ္ဌာနာနိ၊ နေရာတို့ကို။ အာစိက္ခန္တော၊ ပြောကြားပြီး၍။ အနူက္ကမေန၊ အစဉ်သဖြင့်။ ဒေဝလောကံ၊ နတ်ပြည်သို့။ နေသိ၊ ဆောင်ခဲ့၏။ ဒေဝါပိခေါ၊ နတ်တို့သည်လည်း။ နိမိရာဇာ၊ နေမိမင်းမြတ်သည်။ အာဂတော၊ ရောက်လာလေပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဒိဗ္ဗဂန္ဓမာလာဝါသ ပုပ္ဖဟတ္ထာ၊ နတ်၌ ဖြစ်သော နံ့သာပန်း ထုံသင်းပန်းပွင့်တို့ဖြင့် လက်စွဲကုန်လျက်။ ယာဝစိတ္တကူဋဒွါရ ကောဋ္ဌကာ၊ စိတ္တကူဋတံခါးမုတ်ဝတိုင်အောင်။ ပစ္စုဂန္တွာ၊ ခရီးဦးကြိုဆို လာကုန်၍။ မဟာသတ္တံ၊ ဘုရားလောင်းကို။ ဒိဗ္ဗဂန္ဓာဒိဟိ၊ နတ်တို့၏ နံ့သာပန်း အစရှိသည်တို့ဖြင့်။ ပူဇေန္တာ၊ ပူဇော်ကုန်လျက်။ သုဓမ္မံ၊ သုဓမ္မာ အမည်ရှိသော။ ဒေဝသဘံ၊ နတ်၏သဘင်သို့။ အာနယိံသု၊ ဆောင်ကြလေကုန်၏။ ရာဇာ၊ နေမိမင်းသည်။ ၁ ၂၀၇) ရထာ၊ ရထားမှ။ ဩတရိတွာ၊ သက်၍။ ဒေဝသဘံ၊ သုဓမ္မာနတ်သဘင်တွင်းသို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ သက္ကေန၊ သိကြားမင်းနှင့်။ ဧကာသနေ၊ တူသောနေရာ၌။ နိသီဒိတွာ၊ နေ၍။ တေန၊ ထိုသိကြားမင်းသည်။ ဒိဗ္ဗေဟိ၊ နတ်၌ဖြစ်ကုန်သော။ ကာမေဟိ၊ ပျော်ရွှင်မှုကာမတရားတို့ဖြင့်။ နိမန္တိယမာနော၊ ဖိတ်မန္တကပြုသည်ရှိသော်။ မဟာရာဇ၊ သိကြားမင်းကြီး။ မယှံ၊ ငါ့အား။ ယာစိတကုပ မေဟိ၊ သူတစ်ပါး၏ဥစ္စာကို ငှားသည်နှင့် တူသော။ ဣမေဟိကာမေဟိ၊ ဤပျော်ရွှင်မှုကာမတရားတို့ဖြင့်။ အလံ၊ အလိုမရှိပါ။ ဣတိ၊ သို့။ ပဋိက္ခိပိတွာ၊ ပယ်လိုက်၍။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသောအကြောင်းဖြင့်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတွာ၊ ဟောပြော၍။ မနုဿလောကဂဏနာယ၊ လူတို့အရေအတွက်ဖြင့်။ သတ္တာဟမေဝ၊ ခုနစ်ရပ်အတိုင်းအရှည်လျှင်။ ဌတွာ၊ တည်၍။ သက္က၊ သိကြားမင်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ မနုဿလောကံ၊ လူ့ပြည်သို့။ ဂစ္ဆာမိ၊ သွားပါအံ့။ တတ္ထ၊ ထိုလူ့ပြည်၌၏။ ဒါနာဒီနိ၊ အလှူ အစရှိကုန်သော။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ ကရိဿာမိ၊ ပြုံအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ၏။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ နေမိရာဇာနံ၊ နေမိမင်းကို။ မိထိလံ၊ မိထိလာပြည်သို့။ နေဟိတိ၊ ပို့ဆောင်လေဦးလော့ဟု။ မာတလိံ၊ မာတလိ နတ်သားကို။ အာဏာပေသိ၊ စေ၏။ သော၊ ထိုမာတလိနတ်သားသည်။ ဝေဇယန္တရထံ၊ ဝေဇယန္တာရထားထက်သို့။ အာရောပေတွာ၊ တင်၍။ ပါစိနဒိသာဘာဂေန၊ အရှေ့မျက်နှာအဖို့ဖြင့်။ မိထိလံ၊ မိထိလာပြည်သို့။ ပါပုဏိ၊ ရောက်လေ၏။ မဟာဇနာ၊ လူအပေါင်းသည်။ ဒိဗ္ဗရထံ၊ နတ်ရထားကို။ ဒိသွာ၊ မြင်ကြ၍။ ရညော၊ နေမိမင်းအား။ ပစ္စုဂ္ဂမနံ၊ ခရီးဦးကြိုဆိုခြင်းကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ မာတလိ၊ မာတလိနတ်သားသည်။ သီဟပဉ္စရေ၊ ခြင်္သေ့ခံသော လေသာတံခါး၌။ မဟာသတ္တံ၊ ဘုရားလောင်းကို။ ဩတာရေတွာ၊ ချ၍။ အာပုစ္ဆိတွာ၊ ပန်ကြားခဲ့၍။ သကဌာနမေဝ၊ မိမိနေရာနတ်ရွသို့လျှင်။ ဂတော၊ သွားလေ၏။ မဟာဇနောပိ၊ လူအပေါင်းသည်လည်း။ ရာဇာနံ၊ နေမိမင်းကို။ ပရိဝါရေတွာ၊ ဝန်းရံ၍။ ဒေဝ၊ ၁ ၂၀၈) လူတို့သခင် အရှင်မင်းကြီး။ ဒေဝလာကော၊ တာဝတိံသာနတ်ပြည်သည်။ ကီဒိသော၊ အဘယ်သို့ သဘောရှိသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ ရာဇာ၊ နေမိမင်းသည်။ ဒေဝလောက သမ္ပတ္တိံ၊ တာဝတိံသာနတ်ပြည်၏ ပြည့်စုံကြောင်းကို။ ဝဏ္ဏေတွာ၊ ချီးမွမ်း၍။ တုမှေပိ၊ သင်လူအပေါင်းတို့သည်လည်း။ ဒါနာဒီနိ၊ အလှူအစရှိကုန်သော။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ ကရောထ၊ ပြုကြကုန်သော။ ဧဝံ၊ ဤသို့ကောင်းမှုနှင့် ပြည့်စုံသည်ရှိသော်။ တုမှေ၊ သင်လူအပေါင်းတို့သည်။ တသ္မိံဒေဝလောကေ၊ ထိုတာဝတိံသာနတ်ပြည်၌လျှင်။ ဥပ္ပဇ္ဇိဿထ၊ ဖြစ်ကြကုန်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေသိ၊ ဟော၏။ သော၊ ထိုမင်းကြီးသည်။ အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ ဝုတ္တနယေနေဝ၊ ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့်သာလျှင်။ ပလိတံ၊ ဆံဖြူကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ပုတ္တဿ၊ သားအား။ ရဇ္ဇံ၊ မင်းအဖြစ်ကို။ ပဋိစ္ဆာပေတွာ၊ ဆောင်နှင်းခဲ့၍။ ကာမေ၊ ကာမတရားတို့ကို။ ပဟာယ၊ စွန့်၍။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရသေ့ရဟန်း၏ အဖြစ်ကို။ ပဗ္ဗဇိတွာ၊ ရဟန်းပြု၍။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ ဗြဟ္မဝိဟာရေ၊ ဗြဟ္မဝိဟာရတရားတို့ကို။ ဘာဝေတွာ၊ ပွားစေ၍။ ဗြဟ္မလောကူပဂေါ၊ ဗြဟ္မပြည်သို့လားသည်သာလျှင်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တဒါ၊ ထိုနေမိမင်းဖြစ်တော်မူသောကာလ၌။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ အနုရုဒ္ဓေါ၊ ရှင်အနုရုဒ္ဓါသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်လာ၏။ မာတလိ၊ မာတလိသည်။ အာနန္ဒော၊ ရှင်အာနန္ဒာသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်လာ၏။ စတုရာသီတိ ရာဇသဟဿာနိ၊ ရှစ်သောင်း လေးထောင်သောမင်းတို့သည်။ ဗုဒ္ဓပရိသာ၊ ဘုရားပရိသတ်တို့သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်လာကုန်၏။ နေမိရာဇာ၊ နေမိမင်းသည်။ လောကနာထော၊ နတ်လူတို့ကိုးကွယ်ရာ ဖြစ်တော်မူသော ဘုရားသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်လာ၏၊

ဣဓါပိ၊ ဤနေမိဇာတ်တော်၌လည်း။ ဟေဋ္ဌာ၊ အောက်၌။ ဝုတ္တနယေနေဝ၊ ဆိုအပ်ပြီးသောနည်းဖြင့်လျှင်။ တဿ၊ ထိုနေမိဇာတ်တော်၏။ ဗောဓိသမ္ဘာရာ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ် အဆောက်အဦးတို့ကို။ နိဒ္ဓါရေတဗ္ဗာ၊ ၁ ၂၀၉) ထုတ်အပ်ကုန်၏။ တထာ၊ ထိုမှတစ်ပါး။ ဗြဟ္မလောကသမ္ပတ္တိံ၊ ဗြဟ္မာ့ပြည်၌ဖြစ်သော ချမ်းသာကို။ ပဟာယ၊ စွန့်၍။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးဘဝ၌။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ပဝတ္တိတံ၊ ဖြစ်စေအပ်သော။ ကလျာဏဝတ္တံ၊ ကုသိုလ်တည်းဟူသောဝတ်ကို။ အနုပ္ပဗန္ဓေဿာမိတိ၊ အစဉ်အတိုင်း စေ့စပ်ပြန်အံ့ဟု။ မဟာကရုဏာယ၊ မြတ်သောကရုဏာဖြင့်။ မနုဿလောကေ၊ လူ့ပြည်၌။ နိဗ္ဗတ္တနံ၊ ဖြစ်ခြင်းလည်းကောင်း။ ဥဠာရ ဒါနဇ္ဈာသယေသု၊ အလှူပေးခြင်းအစရှိသည်တို့၌။ ပဋိပတ္တိ၊ ကျင့်ခြင်း၌လည်းကောင်း။ မဟာဇနဿစ၊ လူအများကိုလည်း။ တတ္ထ၊ ထိုအလှူပေးခြင်း အစရှိသည်တို့၌။ ပတိဋ္ဌာပနံ၊ တည်စေခြင်းလည်းကောင်း။ ယာဝ၊ အကြင်ရွေ့လောက်။ ဒေဝမနုဿာ၊ နတ်လူတို့သည်။ နံ၊ ထိုနေမိမင်းကို။ ပတ္ထဋယသတာ၊ တောင့်တခြင်းရှိကုန်၏။ တာဝ၊ ထိုရွေ့လောက်။ အဿ၊ ထိုနေမိမင်း၏။ ပတ္တာ၊ နတ်ရွာသို့ရောက်ခြင်းလည်းကောင်း။ ဒေဝရာဇဿ၊ နတ်တို့၏ မင်းဖြစ်သော။ သက္ကဿ၊ သိကြားမင်း၏။ သန္တိကံ၊ အထံသို့။ ဥပသင်္ကမေ၊ ချဉ်းကပ်ခြင်း၌။ အတိဝိမှယတာ၊ အလွန်အံ့ဖွယ်ရှိသည်၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ တေန၊ ထိုသိကြားမင်းသည်။ ဒိဗ္ဗသမ္ပတ္တိယာ၊ နတ်၏ စည်းစိမ်ချမ်းသာဖြင့်။ နိမန္တိယမာနောပိ၊ ပန်ကြားဖိတ်ဆိုငြားသော်လည်း။ တံ၊ ထိုနတ်စည်းစိမ်ကို။ အနလင်္ကရိတွာ၊ တန်ဆာမဆင်မူ၍။ ပုညသမ္ဘရံ၊ ကောင်းမှုတည်းဟူသော အဆောက်အဦးကို။ ပရိဗြူဟနတ္ထံ၊ ပြင်းစွာအားထုတ်အံ့သောငှာ။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ မနုဿဝါသံ၊ လူ့ပြည်သို့။ ဥပဂမနံ၊ ကပ်ခြင်းလည်းကောင်း။ လာဘသမ္ပတ္တီသု၊ လဘ်သပ္ပကာတို့၏ ပြည့်စုံခြင်းတို့၌။ သဗ္ဗတ္ထ၊ အလုံးစုံတို့၌။ အလဂ္ဂဘာဝေါ၊ မငြိစွန်းသည်၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ ဣတိဧဝမာဒယော၊ ဤသို့အစရှိကုန်သော။ ဂုဏာနုဘာဝါ၊ ကျေးဇူးအာနုဘော်တို့ကို။ နိဒ္ဓါရေတဗ္ဗာ၊ ထုတ်အပ်ကုန်၏။ ဣတိသဒ္ဒါကား။ ပရိသမာပန၊

ဆဋ္ဌံ၊ ခြောက်ခုမြောက်သော။ နိမိဇာတကံ၊ နေမိဇာတော်သည်၊

နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ၊

၁ ၂၁၀) ၅ ၇။ စန္ဒကုမာရစရိယာဝဏ္ဏနာ ၅

၃ ၄၅။ သတ္တမေ၊ ခုနစ်ခုမြောက်သော ဇာတ်၌။ ဧကရာဇဿ၊ အတြဇောတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဧကရာဇဿနာမ၊ ဧကရာဇ်အမည်ရှိသော။ ကာသိကရညော၊ ကာသိကရာဇ်မင်း၏။ ဩရသပုတ္တော၊ သားအကြီးတည်း။ နဂရေပုပ္ဖဝတိယာတိ၊ ဟူသည်ကား။ ပုပ္ဖဝတိနာမကေ၊ ပုပ္ဖဝတိ အမည်ရှိသော။ နဂရေ၊ ပြည်၌။ စန္ဒသဝှယောတိ၊ ဟူသည်ကား။ စန္ဒသဒ္ဒေန၊ စန္ဒသဒ္ဒါဖြင့်။ အဝှာတဗ္ဗော၊ ခေါ်ဝေါ်အပ်၏။ စန္ဒနမော၊ စန္ဒကုမာရမင်းသားမည်၏။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း၊

အတီတေ၊ လွန်လေပြီးသောကာလ၌။ အယံဗာရာဏသီ၊ ဤဗာရာဏသီပြည်သည်။ ပုပ္ဖဝတီနာမ၊ ပုပ္ဖဝတီဟုအမည် တွင်ဖူးသည်။ အဟောသိကိရ၊ ဖြစ်လေသတတ်။ တတ္ထ၊ ထိုပုပ္ဖဝတီပြည်၌။ ဝသဝတ္တိရညော၊ ဝသဝတ္တိမင်း၏။ ပုတ္တော၊ သားဖြစ်သော။ ဧကရာဇာနာမ၊ ဧကရာဇ်မည်သောမင်းသည်။ ရဇ္ဇံ၊ မင်း၏အဖြစ်ကို။ ကာရေသိ၊ ပြု၏။ ဗောဓိသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ တဿ၊ ထိုဧကရာဇ်မင်း၏။ ဂေါတမိယာနာမ၊ ဂေါတမီအမည်ရှိသော။ အဂ္ဂမဟေသိယာ၊ မိဖုရားကြီး၏။ ကုစ္ဆိမှိ၊ ဝမ်း၌။ ပဋိသန္ဓိံ၊ ပဋိသန္ဓေကို။ အဂ္ဂဟေသိ၊ ယူလေ၏။ အဿ၊ ထိုသတို့သားအား။ စန္ဒကုမာရောတိနာမံ၊ စန္ဒကုမာရဟူသောအမည်ကို။ ၁ ၂၁၁) အကံသု၊ မှည့်ကြကုန်၏။ တဿ၊ ထိုစန္ဒကုမာရသတို့သားအား။ ပဒသာ၊ ခြေဖြင့်။ ဂမနကာလေ၊ သွားသောကာလ၌။ အပရောပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်သော။ ပုတ္တော၊ သားသည်။ ဥပ္ပန္နော၊ ဖြစ်ပြန်၏။ တဿ၊ ထိုသတို့သားအား။ သူရိယကုမာရောတိနာမံ၊ သူရိယကုမာရ ဟူသောအမည်ကို။ အကံသု၊ ပြုကြကုန်၏။ တဿ၊ ထိုသူရိယကုမာရ သတို့သားအား။ ပဒသာ၊ ခြေဖြင့်။ ဂမနကာလေ၊ သွားလေသောကာလ၌။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်သော။ ဓိတာ၊ သမီးသည်။ ဥပ္ပန္နာ၊ ဖြစ်၏။ တဿာ၊ ထိုသတို့သမီးအား။ သေလာတိနာမံ၊ သေလာဟူသောအမည်ကို။ အသု၊ ပြုကြကုန်၏။ နေသံ၊ ထိုစန္ဒကုမာရ မောင်နှမသုံးယောက်တို့အား။ ဝေမာတိကာ၊ အမိကွဲပြားသည်လည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဒွေဘာတရော၊ ညီနောင်နှစ်ယောက်တို့သည်။ ဘဒ္ဒသေနောစ၊ ဘဒ္ဒသေနဟူ၍လည်းကောင်း။ သူရောစ၊ သူရဟူ၍လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဗောဓိသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်သဖြင့်။ ဝုဒ္ဓိပ္ပတ္တော၊ ကြီးသောအရွယ်သို့ ရောက်သည်ရှိသော်။ သိပ္ပေသုစ၊ အတတ်တို့၌လည်းကောင်း။ ဝိဇ္ဇာဋ္ဌာနေသုစ၊ ပညာ၏ အရာ၌လည်းကောင်း။ ပါရံ၊ အပြီးအဆုံးသို့။ အဂမာသိ၊ ရောက်လေ၏။ တဿ၊ ထိုစန္ဒကုမာရမင်းသားအား။ အနုစ္ဆဝိကံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော။ စန္ဒံနာမ၊ စန္ဒာအမည်ရှိသော။ ရာဇဓီတရံ၊ မင်းသမီးကို။ အာနေတွာ၊ဆောင်ယူ၍။ ဥပရဇ္ဇံ၊ အိမ်ရှေ့အရာကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ ဗောဓိသတ္တဿ၊ ဘုရားလောင်းအား။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သော။ ပုတ္တော၊ သားသည်။ ဥပ္ပန္နော၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုသတို့သားအား။ ဝါသုလောတိနာမံ၊ ဝါသုလဟူသော အမည်ကို။ အကံသု၊ ပြုကြကုန်၏။ တဿပနရညော၊ ထိုဧကရာဇ်မင်းအား။ ခဏ္ဍဟာလောနမ၊ ခဏ္ဍဟာလ အမည်ရှိသော။ ပုရောဟိတော၊ ပုရောဟိတ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုခဏ္ဍဟာလပုဏ္ဏားကို။ ဝိနိစ္ဆယေ၊ တရားဆုံးဖြတ်ရာသဘင်၌။ ဌပေသိ၊ ထား၏။ သော၊ ထိုခဏ္ဍဟာလပုဏ္ဏားသည်။ လဉ္စဝိတ္တကော၊ တံစိုးစားသည်။ ၁ ၂၁၂) ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ လဉ္စံ၊ တံစိုးကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ အသာမိကေ၊ ဥစ္စာရှင်မဟုတ်သောသူတို့ကို။ သာမိကေတိ၊ ဥစ္စာရှင် ဖြစ်သောသူတို့ကိုလည်း။ အသာမိကေတိ၊ ဥစ္စာရှင်မဟုတ်ဟူ၍။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ဧကဒိဝသံ၊ တစ်နေ့သ၌။ အဋ္ဋပရာဇိတော၊ တရားရုံးသော။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဝိနိစ္ဆယဋ္ဌာနေ၊ တရားဆုံးဖြတ်ရာသဘင်၌။ ဥပက္ကောသေန္တော၊ ဟစ်ကျော်လျက်။ နိက္ခမိတွာ၊ထွက်လေသော်။ ရာဇူပဋ္ဌာနံ၊ မင်းရင်ပြင်အရပ်သို့။ ဂစ္ဆန္တံ၊ သွားလတ်သော။ ဗောဓိသတ္တံ၊ ဘုရားလောင်းကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ တဿ၊ ထိုစန္ဒကုမာရ မင်းသား၏။ ပါဒေသု၊ ခြေတို့၌။ နိပတိတွာ၊ ဝတ်၍။ သာမိ၊ အရှင်သား။ ခဏ္ဍဟာလော၊ ခဏ္ဍဟာလပုဏ္ဏားသည်။ ဝိနိစ္ဆယေ၊ တရားဆုံးဖြတ်ရာ၌။ ဝိလောပံ၊ တရားပျက်ကြောင်းတံစိုးကို။ ခါဒတိ၊ စားခဲ့၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ တေန၊ ထိုခဏ္ဍဟာလပုဏ္ဏားသည်။ လဉ္စံ၊ တံစိုးကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ပရာဇယံ၊ ရှုံးခြင်းသို့။ ပါပိတော၊ ရောက်စေအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဋ္ဋသာရံ၊ တရားရှုံးသောအသံကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ ဗောဓိသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ သမ္မ၊ အိုအချင်း ယောကျ်ား။ တွံ၊ သင်သည်။ မာဘာယိ၊ မကြောက်လင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တံ၊ ထိုတရားရှုံးသောယောကျ်ားကို။ အဿာသေတွာ၊ သက်သာရာရစေ၍။ ဝိနိစ္ဆယံ၊ တရားသဘင်သို့။ နေတွာ၊ ဆောင်၍။ သာမိကမေဝ၊ ဥစ္စာရှင်ကိုသာလျှင်။ သာမိကန္တိ၊ ဥစ္စာရှင်ဟူ၍။ အကာသိ၊ ၏။ မဟာဇနော၊ လူအပေါင်းသည်။ မဟာသဒ္ဒေန၊ သည်းစွာသောအသံဖြင့်။ သာဓုကာရံ၊ ကောင်းချီးကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏၊

ရာဇာ၊ အဖဧကရာဇ်မင်းသည်။ ဗောဓိသတ္တေန၊ ဘုရားလောင်းသည်။ အဋ္ဋော၊ တရားကို။ သုဝိနိစ္ဆိတောကိရ၊ ကောင်းစွာဆုံးဖြတ်ပေသတတ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သုတွာ၊ ကြားရလေသော်။ တံ၊ ထိုစန္ဒကုမာရမင်းသားကို။ အာမန္တေတွာ၊ ခေါ်၍။ တာတ၊ ချစ်သား။ ဣတော၊ ဤနေ့မှ ၁ ၂၁၃) ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ တွမေဝ၊ သင်ချစ်သားသည်သာလျှင်။ အဋ္ဋကာရဏေ၊ တရားဆုံးဖြတ်ခြင်းကိုပြုရာ၌။ ဝိနိစ္ဆိနာဟိ၊ ဆုံးဖြတ်လေလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိနိစ္ဆယံ၊ တရားဆုံးဖြတ်ခြင်းကို။ ဗောဓိသတ္တဿ၊ ဘုရားလောင်းအား။ အဒါသိ၊ ပေ၏။ ခဏ္ဍဟာလဿ၊ ခဏ္ဍဟာလပုဏ္ဏားအား။ အာယော၊ လက်ဆောင်သည်။ ပစ္ဆိဇ္ဇိ၊ ပြတ်လေ၏။ သော၊ ထိုခဏ္ဍဟာလပုဏ္ဏားသည်။ အဃာတံ၊ ရန်ညှိုးကို။ ဗန္ဓိတွာ၊ ဖွဲ့၍။ ဩတာရာပေတွာ၊ နှိပ်စက်လိုသော အခွင့်ကိုငံ့လျက်။ ဝိစရိ၊ ရှာဖွေ၏။ သောပနရာဇာ၊ ထိုဧကရာဇ်မင်းသည်။ မုဓပ္ပသန္နော၊ ချွတ်ယွင်းသောအမှု၌ ယုံကြည်၏။ သော၊ ထိုဧကရာဇ်မင်းသည်။ ဧကဒိဝသံ၊ တစ်နေ့သ၌။ သုပိနန္တေန၊ အိမ်မက်ဖြင်။ ဒေဝလောက၊ နတ်ပြည်ကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်မက်သည်ဖြစ်၍။ တတ္ထ၊ ထိုနတ်ပြည်သို့။ ဂန္တုကာမော၊ သွားလိုသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ပုရောဟိတံ၊ ပုရောဟိတ်ဖြစ်သော ခဏ္ဍကာလပုဏ္ဏားကို။ ဗြဟ္မလောက ဂါမိမဂ္ဂံ၊ ဗြဟ္မပြည်သို့လားအံ့သောအကြောင်းကို။ အာစိက္ခာဟိတိ၊ ကြားပါလောဟု။ အာဟ၊ ဆို၏။ သော၊ ထိုခဏ္ဍဟာလပုဏ္ဏားသည်။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ အတိဒါနံ၊ အလွန်သောအလှူကို။ ဒဒန္တော၊ ပေးလိုသည်ရှိသော်။ သဗ္ဗစတုက္ကေန၊ အလုံးစုံကို လေးခုစီစုသဖြင့်။ ယညံ၊ ယဇ်ကို။ ယဇဿု၊ ပူဇော်လေလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုဋ္ဌော၊ မေးအပ်သော ခဏ္ဍဟာလပုဏ္ဏားသည်။ မဟာရာဇ၊ မင်းကြီး။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပီယပုတ္တာ၊ ချစ်လှစွာသောသားတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပီယဓိတရော၊ ချစ်လှစွာသောသမီးတို့ကိုလည်းကောင်း။ မဟာဝိဘဝါ၊ များသောဥစ္စာရှိကုန်သော။ သေဋ္ဌိတော၊ သူဋ္ဌေးတို့ကိုလည်းကောင်း။ မင်္ဂလဟတ္ထိအဿာဒယော၊ မင်္ဂလာရှိသော ဆင်မြင်း အစရှိသည်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတေ၊ ထိုသူအပေါင်းတို့ကို။ စတ္တာရော၊ ၁ ၂၁၃) ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ တွမေဝ၊ သင်ချစ်သားသည်သာလျှင်။ အဋ္ဋကာရဏေ၊ တရားဆုံးဖြတ်ခြင်းကို ပြရာ၌။ ဝိနိစ္ဆိနာဟိ၊ ဆုံးဖြတ်လေလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိနိစ္ဆယံ၊ တရားဆုံးဖြတ်ခြင်းကို။ ဗောဓိသတ္တဿ၊ ဘုရားလောင်းအား။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ ခဏ္ဍဟာလဿ၊ ခဏ္ဍဟာလပုဏ္ဏားအား။ အာယော၊ လက်ဆောင်သည်။ ပစ္ဆိဇ္ဇိ၊ ပြတ်လေ၏။ သော၊ ထိုခဏ္ဍဟာလပုဏ္ဏားသည်။ တတော၊ ထိုကာလမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ ဗောဓိသတ္တေ၊ ဘုရားလောင်း၌။ အဃာတံ၊ ရန်ညှိုးကို။ ဗန္ဓိတွာ၊ ဖွဲ့၍။ ဩတာရာပေတွာ၊ နှိပ်စက်လိုသော အခွင့်ကိုငံ့လျက်။ ဝိစရိ၊ ရှာဖွေ၏။ သောပန ရာဇာ၊ ထိုဧကရာဇ်မင်းသည်။ မုဓပ္ပသန္နော၊ ချွတ်ယွင်းသော အမှု၌ ယုံကြည်၏။ သော၊ ထိုဧကရာဇ်မင်းသည်။ ဧကဒိဝသံ၊ တစ်နေ့သ၌။ သုပိနန္တေန၊ အိမ်မက်ဖြင့်။ ဒေဝလောက၊ နတ်ပြည်ကို။ ပဿိတွာ၊ မြင်မက်သည်ဖြစ်၍။ တတ္ထ၊ ထိုနတ်ပြည်သို့။ ဂန္တုကာမော၊ သွားလိုသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ပုရောဟိတံ၊ ပုရောဟိတ်ဖြစ်သော ခဏ္ဍဟာလပုဏ္ဏားကို။ ဗြဟ္မလောက ဂါမိမဂ္ဂ၊ ဗြဟ္မပြည်သို့လားအံ့သောအကြောင်းကို။ အာစိက္ခာဟိတိ၊ ကြားပါလောဟု။ အာဟ၊ ဆို၏။ သော၊ ထိုခဏ္ဍဟာလပုဏ္ဏားသည်။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ အတိဒါနံ၊ အလွန်သောအလှူကို။ ဒဒန္တော၊ ပေးလိုသည်ရှိသော်။ သဗ္ဗစတုက္ကေန၊ အလုံးစုံကို လေးခုစီစုသဖြင့်။ ယညံ၊ ယစ်ကို။ ယဇဿု၊ ပူဇော်လေလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆိုသည်ရှိသော်။ ရညာ၊ ဧကရာဇ်မင်းသည်။ အတိဒါနံ၊ အလွန်သော အလှူသည်။ ကိံ၊ အဘယ်သို့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုဋ္ဌော၊ မေးအပ်သော ခဏ္ဍဟာလပုဏ္ဏားသည်။ မဟာရာဇ၊ မင်းကြီး။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပီယပုတ္တာ၊ ချစ်လှစွာသော သားတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပီယဓိတရော၊ ချစ်လှစွာသော သမီးတို့ကိုလည်းကောင်း။ မဟာဝိဘဝါ၊ များသောဥစ္စာရှိကုန်သော။ သေဋ္ဌိနော၊ သူဋ္ဌေးတို့ကိုလည်းကောင်း။ မင်္ဂလဟတ္ထိ အဿာဒယော၊ မင်္ဂလာရှိသော ဆင်မြင်းအစရှိသည်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတေ၊ ထိုသူအပေါင်းတို့ကို။ စတ္တာရော၊ ၁ ၂၁၄) စတ္တာရော၊ လေးယောက်စီ လေးယောက်စီတို့ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဒိပဒစတုပ္ပဒေ၊ ခြေနှစ်ချောင်း, ခြေလေးချောင်းရှိသော သတ္တဝါတို့ကို။ ယညတ္ထာယ၊ ယစ်ပူဇော်အံ့သောငှာ။ ပရိစ္စဇိတွာ၊ စွန့်၍။ တေသံ၊ ထိုသူအပေါင်းတို့၏။ ဂလေလောဟိတေန၊ လည်ချောင်းသွေးဖြင့်။ ယဇနံ၊ ယစ်ပူဇော်ခြင်းသည်။ အတိဒါနံနာမ၊ အလွန်သောအလှူကြီးမည်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သညာပေတိ၊ သိစေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သော၊ ထိုခဏ္ဍဟြာလပုဏ္ဏားသည်။ သဂ္ဂမဂ္ဂံ၊ နတ်ရွာခရီးကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ အာစိက္ခိဿမီတိ၊ ကြားအံ့ဟု။ အာရောစိတေ၊ ကြားသည်ရှိသော်။ နိရယမဂ္ဂံ၊ ငရဲသို့ သွားအံ့သောခရီးကို။ အာစိက္ခိ၊ ကြားမှာလေ၏၊

ရာဇာပိ၊ ဧကရာဇ်မင်းသည်။ တသ္မိံ၊ ထိုခဏ္ဍဟာလပုဏ္ဏား၌။ ပဏ္ဍိတသညီ၊ ပညာရှိ၏ဟု အမှတ်ရှိမိသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ တေန၊ ထိုခဏ္ဍဟာလပုဏ္ဏားသည်။ ဝုတ္တဝိဓိ၊ ဆိုအပ်ပြီးသော အစီအရင်ကို။ သဂ္ဂမဂ္ဂေါတိ၊ နတ်ရွာခရီးဟူ၍။ သညာယ၊ အမှတ်ဖြင့်။ တံ၊ ထိုအစီရင်ကို။ ပဋိပဇ္ဇိတုကာမော၊ ကျင့်ခြင်းငှာအလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မဟန္တံ၊ ကြီးစွာသော။ ယညာဝါဋံ၊ ယစ်တွင်းကို။ ကာရာပေတွာ၊ ပြုစေ၍။ တတ္ထ၊ ထိုယစ်တွင်းသို့။ ဗောဓိသတ္တာဒိကေ၊ ဘုရားလောင်းအစရှိကုန်သော။ စတ္တာရော၊ လေးယောက်ကုန်သော။ ရာဇကုမာရေ၊ မင်းသားတို့ကို။ အာဒိံကတွာ၊ အစပြု၍။ ခဏ္ဍဟာလေန၊ ခဏ္ဍဟာလပုဏ္ဏားသည်။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်စီရင်အပ်သော။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ဒွိပဒစတုပ္ပဒံ၊ ခြေနှစ်ချောင်း ခြေလေးချောင်းရှိသော သတ္တဝါတို့ကို။ ယညပသုတဋ္ဌာနေ၊ ယစ်ပူဇော်ရာအရပ်သို့။ နေထ၊ ဆောင်လေကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဏာပေသိ၊ စေလိုက်၏။ သဗ္ဗဉ္စ၊ အလုံးစုံလည်းဖြစ်သော။ ယညာသမ္ဘာရံ၊ ယစ်ပူဇော်ရာ အဆောက်အဦးကို။ ဥပက္ခဋံ၊ စီရင်အပ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုစကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ မဟာဇနော၊ လူအပေါင်းသည်။ မဟန္တံ၊ ကြီးစွာသော။ ကောလာဟလံ၊ အုတ်အုတ်ကျက်ကျက်ကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ ရာဇာပိ၊ ဧကရာဇ် မင်းသည်လည်း။ ဝိပ္ပဋိသာရီ၊ နှလုံးမသာရှိသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ မော စန္တေ၊ လွှတ်စေသည်ရှိသော်။ ၁ ၂၁၅) ခန္ဓဟာလေန၊ ခဏ္ဍဟာလပုဏ္ဏားသည်။ ဥပ ထမ္ဘိတော၊ ထောက်ပံ့ခိုင်ခန့်စေအပ်သည်ဖြစ်၍။ ပုနပိ၊ တစ်ဖနန်လည်း။ တထာ၊ ထိုရှေးအတူ။ အာဏာပေသိ၊ စေပြန်၏။ မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ ခဏ္ဍဟာလေန၊ ခဏ္ဍဟာလပုဏ္ဏားသည်။ ဝိနိစ္ဆယဋ္ဌာနံ၊ တရားဆုံးဖြတ်သောအရာကို။ အလဘန္တေန၊ မရလေသဖြင့်။ မယိ၊ ငါ၌။ အာဃာတံ၊ ရန်ညှိုးကို။ ဗန္ဒိတွာ၊ ဖွဲ့၍။ မမေဝ၊ ငါ့အားသာလျှင်။ မရဏံ၊ သေခြင်းကို။ ဣစ္ဆန္တေန၊ အလိုရှိသောအားဖြင့်။ မဟာဇနဿ၊ လူအပေါင်းအား။ အနယဗျသနံ၊ အကျိုးမရှိ ပျက်စီးခြင်းကို။ ဥပ္ပါဒိတံ၊ ဖြစ်စေအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနိတွာ၊ သိ၍။ နာနာဝိဓေဟိ၊ အထူးထူးအပြားပြားရှိကုန်သော။ ဥပါယေဟိ၊ အကြောင်းတို့ဖြင့်။ ရာဇာနံ၊ အဖမင်းကြီးကို။ ဒုဂ္ဂဟိတဂ္ဂါဟကော၊ မကောင်းသောအယူကို ယူစေအပ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝိဝေစေတုံ၊ အယူကိုစွန့်စိမ့်သောငှာ။ ဝါယမိတွာပိ၊ လုံ့လပြုပါသော်လည်း။ နာသက္ခိ၊ မတတ်နိုင်ချေ။ မဟာဇနော၊ လူအပေါင်းသည်။ ပရိဒေဝိ၊ ငိုကျွေး၏။ မဟန္တံ၊ ကြီးစွာသော။ ကာရုညံ၊ သနားဖွယ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ မဟာဇနဿ၊ လူအပေါင်း၏။ ပရိဒေဝန္တဿေဓ၊ ငိုကျွေးစဉ်ပင်လျှင်။ ယညဝါဋေ၊ ယစ်တွင်း၌။ သဗ္ဗကမ္မာနိ၊ အလုံးစုံသော အမှုတို့ကို။ နိဋ္ဌာပေသိ၊ ပြိးစေ၏။ ရာဇပုတ္တံ၊ စန္ဒကုမာရမင်းသားကို။ နေတွာ၊ ဆောင်၍။ ဂီဝါယ၊ လည်ပင်းကို။ နာမေတွာ၊ ညွတ်စေ၍။ နသီဒါပေသုံ၊ နေစေကုန်၏။ ခဏ္ဍဟာလော၊ ခဏ္ဍဟာလပုဏ္ဏားသည်။ သုဝဏ္ဏပါတိံ၊ ရွှေခွက်ကို။ ဥပနာမေတွာ၊ ညွှတ်စေ၍။ ခဂ္ဂံ၊ သံလျက်ကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ တဿ၊ ထိုစန္ဒကုမာရမင်းသား၏။ ဂီဝံ၊ လည်ပင်းကို။ ဆိန္ဒိဿမိတိ၊ ငါဖြတ်အံ့ဟု။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်၏။ တံ၊ ထိုအမှုအရာကို။ ရာဇပုတ္တဿ၊ စန္ဒကုမာရမင်းသား၏။ ဒေဝီ၊ မိဖုရားဖြစ်သော။ စန္ဒာနာမ၊ စန္ဒာအမည်ရှိသော မင်းသမီးသည်။ မေ၊ ငါ့အား။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ပဋိသရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိပြီ။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ သစ္စဗလေန၊ သစ္စာ၏အစွမ်းဖြင့်။ သာမိကဿ၊ အရှင့်သားအား။ သောတ္ထိံ၊ ချမ်းသာခြင်းကို။ ကရိဿာ မိတိ၊ ပြုအံ့ဟု။ အဉ္စလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂယှ၊ ချီ၍။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်၏။ အန္တရေ၊ အလယ်၌။ ၁ ၂၁၆) ဝိစရန္တီ၊ လှည့်လည်သွားလျက်။ ခဏ္ဍဟာလော၊ ခဏ္ဍဟာလပုဏ္ဏားသည်။ ယံ၊ အကြင်ယစ်ပူဇော်သောအမှုကို။ သဂ္ဂမဂ္ဂေါတိ၊ နတ်ရွာခရီးဟူ၍။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ဣဒံ၊ ဤယစ်ပူဇော်သောအမှုကို။ ဧကန္တေန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ ပါပကမ္မံ၊ မကောင်းမှုသာတည်း။ မယှံ၊ ငါ၏။ ဣမိနာသစ္စ ဝစ္စေန၊ ဤသို့သော သစ္စာစကားဖြင့်။ မမ၊ ငါ၏။ သာမိကဿ၊ အရှင်သားအား။ သောတ္ထိ၊ ချမ်းသာခြင်းသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း၊

ဣဓလောကေ၊ ဤလောက၌။ သဗ္ဗာ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ယာဒေဝတာ၊ အကြင်နတ်တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တာသဗ္ဗာ၊ ထိုခပ်သိမ်းသော နတ်တို့သည်။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ခြင်းကို။ ဂတာ၊ ရောက်ကုန်၏။ ယထာ၊ အကြင်အချင်းဖြင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ အနာထံ၊ ကိုးကွယ်ရာမရှိပြီ။ တာယ၊ ထိုသို့သောအကြောင်းကြောင့်။ မမံ၊ ငါ့ကို။ တာယထ၊ စောင့်ရှောက်ကြပါကုန်လော့။ တထာ၊ ထိုအချင်းဖြင့်။ ပဋ္ဌမံ၊ ရှေးဦးစွာသော။ မေ၊ ငါ၏။ ပတိ၊ လင်ဖြစ်သော အရှင့်သားကို။ အာဒိယန္တိ၊ ယူပါစေကုန်သတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သစ္စကိရိယံ၊ သစ္စာအမူအရာကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ ဒေဝရာဇာ၊ နတ်တို့၏မင်းဖြစ်သော။ သက္ကော၊ သိကြားသည်။ တဿ၊ ထိုလူအပေါင်း၏။ ပရိဒေဝနသဒ္ဒံ၊ ငိုကြွေးသောအသံကို။ သုတွာ၊ ကြားရ၍။ တံပဝတ္တိံ၊ ထိုအကြောင်း အတ္ထုပ္ပတ္တိကို။ ညတွာ၊ သိ၍။ ဇလိတံ၊ ပြောင်ပြောင်တောက်သော။ အယောကုဋံ၊ သံဆောက်ပုတ်ကို။ အာဒါယ၊ ယူခဲ့၍။ အာဂန္တွာ၊ လာ၍။ ရာဇာနံ၊ ဧကရာဇ်မင်းကို။ တာသေတွာ၊ ခြိမ်းချောက်၍။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းသောသူတို့ကို။ ဝိဿဇ္ဇာပေသိ၊ လွှတ်စေ၏။ သက္ကောပိ၊ သိကြားမင်းသည်လည်း။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဒိဗ္ဗရူပံ၊ နတ်၏အသွင်ကို။ ဒဿောတွာ၊ ပြ၍။ သမ္ပဇ္ဇလိတံ၊ အလျှံပြောင်ပြောင်တောက်သော။ သဇောတိဘူတံ၊ အလျှံနှင့်တကွသော။ ဝဇီရံ၊ မိုးကြိုးလက်နက်ကို။ ပရိဗ္ဘမန္တော၊ ဝန်းဝန်းလှည့်လျက်။ အရေပါပရာဇ၊ ဟယ်ယုတ်မာလှစွာသောမင်း။ ကာဠကဏ္ဏီက၊ မိုက်သောမင်း။ ကဒါ၊ အဘယ်ကာလ၌။ တယာ၊ သည်။ ပါဏာတိပါတေန၊ သူတစ်ပါး၏ အသက်ကိုသတ်သဖြင့်။ သုဂတိဂမနံ၊ သုဂတိဘဝသို့သွားရခြင်းကို။ ဒိဋ္ဌပုဗ္ဗံ၊ ရှေးကာလမြင်ဖူးပါသလော။ စန္ဒကုမာရဉ္စ၊ စန္ဒကုမာရမင်းသားကို ၁ ၂၁၇) လည်းကောင်း။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ဣမံဇနဉ္စ၊ ဤလူအပေါင်းကိုလည်းကောင်း။ ဗန္ဒနတော၊ အနှောင်အဖွဲ့မှ။ မောစေဟိ၊ လွတ်စေလော့။ နောစေမောစေသိ၊ အကယ်၍ မလွှတ်သည်ဖြစ်အံ့။ ဧတ္ထေဝ၊ ဤအရပ်၌ပင်လျှင်။ တေ၊ သင်သူမိုက်၏။ သီသဉ္စ၊ ဦးခေါင်းကိုလည်းကောင်း။ ဣမဿစဒုဋ္ဌဗြဟ္မဏဿ၊ ဤဆိုးရွားသော ပုဏ္ဏား၏လည်းကောင်း။ သီသံ၊ ဦးခေါင်းကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဖာလေဿာမိတိ၊ ခွဲအံ့ဟု။ အာကာသေ၊ ကောင်းကင်၌။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်၏။ တံအစ္ဆရိယံ၊ ထိုအံ့ဖွယ်သရဲသော အမူအရာကို။ ဒိသွာ၊ မြင်ရ၍။ ရာဇာစ၊ ဧကရာဇ်မင်းသည်လည်းကောင်း။ ဗြဟ္မဏောစ၊ ခဏ္ဍဟာလပုဏ္ဏားသည်လည်းကောင်း။ သီဃံ၊ လျင်စွာ။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းသောသူတို့ကို။ ဗန္ဓနာ၊ အနှောင်အဖွဲ့မှ။ မောစေသုံ၊ လွှတ်စေကုန်၏၊

အထ၊ ထိုအခါ၌။ မဟာဇနော၊ လူအပေါင်းသည်။ ဧကကောလာဟလံ၊ တစ်ပြိုင်နက် အုတ်အုတ်ကျက်ကျက်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ သဟသာ၊ အဆောတလျှင်။ ယညာဝါဋံ၊ ယဇ်ကွင်းကို။ အဇ္ဈောတ္ထရိတွာ၊ လွှမ်းမိုး၍။ ခဏ္ဍဟာလဿ၊ ခဏ္ဍဟာလပုဏ္ဏား၏။ အား။ ဧကေကံ၊ ကိုယ်စီကိုယ်ငှ။ လေဍ္ဍုပ္ပဟာရံ၊ အုတ်ခဲဖြင့်ပစ်ခတ်ခြင်းကို။ ဒေန္တော၊ ပေးကြသည်ဖြစ်၍။ တတ္ထေဝ၊ ထိုယစ်တွင်းအရပ်၌ပင်လျှင်။ ဇီဝိတက္ခယံ၊ အသက်၏ကုန်ခြင်းသို့။ ပါပေတွာ၊ ရောက်စေ၍။ ရာဇာနံပိ၊ ဧကရာဇ်မင်းကိုလည်း။ မာရေတုံ၊ သေစိမ့်သောငှာ။ အာရဘိ၊ အားထုတ်၏။ ဗောဓိသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ ပုရေတရဝေ၊ ရှေးဦးစွာလျှင်။ ပိတရံ၊ အဖဖြစ်သော ဧကရာဇ်မင်းကို။ ပလိဿဇိတွာ၊ ကိုယ်အားဖြင့် ဖိ၍။ ဋ္ဌိတော၊ တည်လျက်။ မာရေတုံ၊ သေစိမ့်သောငှာ။ ကိုယ်အားဖြင့်ဖိ၍။ ဋ္ဌိတော၊ တည်လျက်။ မာရေတုံ၊ သေစိမ့်သောငှာ။ နအဒါသိ၊ မပေး။ မဟာဇနော၊ လူအပေါင်းသည်။ ဇိဝိတံ၊ အသက်ကို။ အဿပါပရညော၊ ဤမင်းယုတ်မာအား။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ တာဝ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဒေမ၊ ပေးကြကုန်ဦးအံ့။ အဿ၊ ထိုမင်းယုတ်မာအား။ ဆတ္တံဝါပန၊ ထီးဖြူကိုလည်းကောင်း။ နဂရေ၊ မြို့၌။ ဝါသံဝါ၊ နေခြင်းကိုလည်းကောင်း။ နဒဿာမ၊ မပေးကုန်အံ့။ တံ၊ ထိုမင်းမိုက်ကို။ စဏ္ဍာလံ၊ ဒွန်းစဏ္ဍားအမူအရာကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဗဟိနဂရေ၊ မြို့၏အပ၌။ ဝါသာပေဿာမာတိ၊ ၁ ၂၁၈) နေစေကုန်အံ့ဟု။ ရာဇဝေသံ၊ မင်း၏အသွင်ကို။ ပဟာရေတွာ၊ ပါယ်၍။ ကာသာဝံ၊ ဖန်ရည်ဆိုးအပ်သော ပုဆိုးကို။ နိဝါသာပေတွာ၊ ဝတ်စေ၍။ ဟလိဒ္ဒိပိလောတာယ၊ နနွင်းဖြင့်ဆိုးအပ်သော ပုဆိုးနွမ်းကို။ သီသံ၊ ဦးခေါင်းကို။ ဝေဋ္ဌေတွာ၊ ရစ်၍။ စဏ္ဍာလံ၊ ဒွန်းစဏ္ဍားအသွင်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ စဏ္ဍလဋ္ဌာနံ၊ ဒွန်းစဏ္ဍားနေရာအရပ်သို့။ ပဟိဏိံသု၊ စေကုန်၏။ ယေပန၊ အကြင်သူတို့သည်ကား။ တံပသုဃာတယညံ၊ ထိုသားကိုသတ်၍ ယစ်ပူဇော်ခြင်းကို။ ယဇိံသုစေဝ၊ မိမိတို့ကိုယ်တိုင်မူလည်း ပူဇော်ကုန်အံ့။ ယဇာပေသုဉ္စ၊ သူတစ်ပါးကို ပူဇော်သော်လည်း ပူဇော်စေကုန်အံ့။ ယဇာပေသုဉ္စ၊ သူတစ်ပါးကို ပူဇော်သော်လည်း ပူဇော်စေကုန်အံ့။ အနုမောဒိံသုစ၊ ဝမ်းမူလည်းမြောက်ကုန်အံ့။ တေသဗ္ဗေ၊ ထိုခပ်သိမ်းသောသူတို့သည်။ နိရယပရာယနာ၊ ငရဲသို့လားကုန်သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သဗ္ဗေပဝိဋ္ဌာနိရယံ ... လဗ္ဘာသုဂတိ ဣတောဂန္တုံ၊ ဟူသောဂါထာကို။ အာဟ၊ မိန့်တော်မူပေ၏၊

အတ္ထကား။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းဖြင့်။ တံပါပကံမ္မံ၊ ထိုယဇ်ပူဇော်သောအမှုကို။ ကရိတွာန၊ ပြုကုန်သောကြောင့်။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းသော သူတို့သည်။ တထာ၊ ထိုအခြင်းဖြင့်။ နိရယံ၊ ငရဲသို့။ ပဝိဋ္ဌာ၊ ကျလေကုန်၏။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ ပါပကမ္မံ၊ မကောင်းမှုကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဣတော၊ ဤလူ့ပြည်မှ။ သုဂတိံ၊ သုဂတိသို့။ ဂန္တုံ၊ သွားအံ့သောငှာ။ နလဗ္ဘာ၊ မရနိုင်ကုန်ရာ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ မိန့်တော်မူ၏၊

အထ၊ ထိုခါ၌။ သဗ္ပေပိ၊ အလုံးစုံလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ရာဇပရိသာစ၊ မင်း၏ပရိသတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဇာနပဒါစ၊ ဇနပုဒ်သူ အပေါင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ သမာဂန္တွာ၊ အညီအညွတ်လာကုန်၍။ ဗောဓိသတ္တံ၊ ဗောဓိသတ္တ၊ ဘုရားလောင်းကို။ ရဇ္ဇေ၊ မင်း၏အဖြစ်၌။ အဘိသိဉ္ဇိံသု၊ အဘိသိက်သွန်းကုန်၏။ သော၊ ထိုစန္ဒကုမာရမင်းသားသည်။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ရဇ္ဇံ၊ မင်း၏အဖြစ်ကို။ အနုသာသန္တော၊ ဆုံးမသွန်သင်၍။ အတ္တနောစ၊ မိမိအားလည်းကောင်း။ မဟာဇနဿစ၊ လူအပေါင်းအားလည်းေကောင်း။ အကာရဏေနေဝ၊ အကြောင်းမဟုတ်ပဲလျက် ၁ ၂၁၉) လျှင် တံအနေယဗျသနံ၊ ထိုသို့ပျက်စီးအံ့သော အခြင်းအရာကို။ အနုဿရိတွာ၊ အောင်းမေ့၍။ သံဝေဂဇာတော၊ ထိပ်လန့်သော သဘောရှိသည်ဖြစ်၍။ ပုညကိရိယာသု၊ ပုညကိရိယဝတ္ထုတို့၌။ ဘိယျောသောမတ္တာယ၊ အတိုင်းထက်အလွန်။ ဥဿာဟဇာတော၊ အားထုတ်အပ်သည်ဖြစ်၍။ မဟာဒါနံ၊ အလှူကြီးကို။ ပဝတ္တေသိ၊ ဖြစ်စေ၏။ သီလာနိ၊ ပဉ္စသီလတို့ကို။ ရက္ခိ၊ စောင့်ရှောက်၏။ ဥပေါသထေကမ္မံ၊ ဥပုသ်ဆောက်တည်သောအမှုကို။ သမာဒိယိ၊ ကောင်းစွာဆောက်တည်၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ တဒါဟံယဇနာမုတ္တော ... မဟာဒါနံပဝတ္တယိန္တိ၊ တဒါဟံယဇနာမုတ္တော ... မဟာဒါနံပဝတ္တယိံ၊ အစရှိသောဂါထာကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏၊

၃ ၄၆။ အတ္ထကား။ အဟံ၊ ငါသည်။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ယဇနာ၊ ယစ်ပူဇော်ခြင်းမှ။ မုတ္တော၊ လွတ်သည်ဖြစ်၍။ ယညာဝါဋတော၊ ယစ်တွင်းမှ။ နိက္ခန္တော၊ ထွက်ရပြီးသည်ဖြစ်၍။ သံဝေဂံ၊ တရားသံဝေဂကို။ ဇနယိတွာန၊ ဖြစ်စေ၍။ မဟာဒါနံ၊ အလှူကြီးကို။ ပဝတ္တယိ၊ ဖြစ်စေ၏။ ဣတိအာဒိ၊ ဤသို့အစရှိသော ဂါထာကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏၊

တတ္ထ၊ ထိုဂါထာ၌။ ယဇနာမုတ္တောတိ၊ ဟူသည်ကား။ ခဏ္ဍဟာလေန၊ ခဏ္ဍဟာလပုဏ္ဏားသည်။ ဝိဟိတယညဝိဓိတော၊ စီရင်အပ် ယဇ်အစီအစဉ်မှ။ ဝုတ္တနယေန၊ ဆိုအပ်ပြီးသောနည်းဖြင့်။ ဃာတေတဗ္ဗတော၊ သတ်အပ်သည်မှ။ မုတ္တော၊ လွတ်သည်ဖြစ်၍။ နိက္ခန္တောယညဝါဋတောတိ၊ ဟူသည်ကား။ အဘိသေကကရဏတ္ထာယ၊ အဘိတ်သိက်သွန်းအံ့သောငှာ။ ဥဿာဟဇာတေန၊ အားထုတ်သောသဘောရှိသော။ မဟာဇနေန၊ လူအပေါင်းနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ တတောယညဘူမိတော၊ ထိုယဇ်တွင်းမှ။ နိဂ္ဂတော၊ ထွက်မြောက်သည်ဖြစ်၍။ သံဝေဂံဇယိတွာနာတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဧဝံ၊ သို့။ လောကသန္နိဝါသော၊ လောက၌ အစုအဝေးနေရခြင်းသည်။ ဗဟု အန္တရာယော၊ များသောအန္တရာယ်၌ရှိခဲ့၏တကား။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အတိဝိယ၊ အလွန်လျှင်။ သံဝေဂံ၊ ထိတ်လန့်ခြင်းကို။ ဥပ္ပါဒေတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ မဟာဒါနံ၊ ပဝတ္တယိန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ ဆဒါနသာလာယော၊ ခြောက်ဆောင်သော အလှူတင်းကုတ်တို့ကို။ ကာရာပေတွာ၊ ပြုစေ၍။ မဟတာ၊ များစွာသော။ ဓနပရိစ္စာဂေန၊ ဥစ္စာကိုစွန့်သဖြင့်။ ဝေဿန္တရ ၁ ၂၂၀) ဒါနသဒီသံ၊ မင်းဝေဿန္တရာ၏ အလှူနှင့်တူသော။ မဟာဒါနံ၊ အလှူကြီးကို။ အဒါသိံ၊ လှူ၏။ ဧတေန၊ ဤမဟာဒါနံ ပဝတ္တယိံဟူသော ပါဌ်ဖြင့်။ အဘိသေက ကရဏတော၊ အဘိသိက်သွန်းသောကာလမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ တဿ၊ ထိုစန္ဒကုမာရမင်းသားအား။ မဟာဒါနဿ၊ အလှူကြီး၏။ ပဝတ္တိတဘာဝံ၊ ဖြစ်စေသည်၏ အဖြစ်ကို။ ဒဿေသိ၊ ပြ၏၊

၃ ၄၇။ ဒက္ခိဏောယျေအဒတွာနာတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဒက္ခိဏာရဟ ပုဂ္ဂလေ၊ မြတ်သောအလှူခံထိုက်သောပုဂ္ဂိုလ်၌။ ဒေယျဓမ္မံ၊ လှူဖွယ်ဝတ္ထုကို။ အပရိစ္စဇိတွာ၊ မပေးစွန့်မူ၍။ အပိဆပ္ပဉ္စရတ္တိယောတိ ဟူသည်ကား။ အပ္ပေကဒါ၊ တရံသောကာလ၌။ ဆပိရတ္တိယော၊ ခြောက်ညဉ့်တို့လည်းကောင်း။ ပဉ္စပိရတ္တိယော၊ ငါးညဉ့်တို့လည်းကောင်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပိဝနခါဒနဘုဉ္စနာနိ၊ သောက်ဖွယ် ခဲဖွယ်စားဖွယ်တို့ကို။ နကရောမိ၊ မပြု။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒဿေသိ၊ ပြ၏။

တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဗောဓိသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ သကလ ဇမ္မူဒီပံ၊ ဇမ္မူဒီပါကျွန်းအလုံးကို။ ဥန္နင်္ဂလံ၊ ခုံလောက်စပ်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ မဟာမောဃော၊ မိုးကြီးသည်။ အဘိဝဿန္တောဝိယ၊ ရွာဘိသကဲ့သို့။ မဟာဒါနံ၊ အလှူကြီးကို။ ပဝတ္တေသိ၊ ဖြစ်စေ၏။ တတ္ထ၊ ထိုအခါ၌။ ဒါနသာလာသု၊ အလှူတင်းကုတ်တို့၌။ အန္နပါနာဒိ၊ ထမင်းအဖျော်အစရှိသော။ ဥဠာရုဠာရံ၊ မြတ်ရာများရာ။ ပဏိတပဏိတမေဝ၊ ကောင်းနိုးရာရာကိုလျှင်။ ယာစကာနံ၊ အလှူခံယာစကာတို့အား။ ယထာရုစီတံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ဒိဝသေဒိဝသ၊ နေ့တိုင်းနေ့တိုင်း။ ကိဉ္စာပိဒီယတိ၊ အကယ်၍ကား လှူအပ်၏ရှင့်။ တထာပိ၊ ထိုသို့လှူသော်ငြားလည်း။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အတ္ထာယ၊ အလို့ငှာ။ သဇ္ဇိတံ၊ စီရင်အပ်သော။ အဟာရံ၊ အာဟာရဖြစ်သော။ ရာဇာရဟဘောဇနံပိ၊ မင်းအား စားထိုက်သော ဘောဇဉ်ကိုလည်း။ ယာစကာနံ၊ အလှူခံတို့အား။ အဒတွာ၊ မပေးမူ၍။ နဘုဉ္ဇတိ၊ မစား။ တံ၊ ထိုစကားကို။ သန္ဓာယ၊ ရည်၍။ နာဟံပိဝါမိတိအာဒိနာ၊ နာဟံပိဝါမိ အစရှိသောဂါထာကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏၊

၁ ၂၂၁) ၃ ၄၈။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခ၌။ တထာ၊ ထိုအခြင်းဖြင့်။ ယာစကာနံ၊ အလှူခံယာစကာတို့အား။ ဒါနေ၊ ပေးလှူခြင်း၌။ ကာရဏံ၊ အကြောင်းကို။ ဒဿေန္တော၊ ပြလိုသည်ဖြစ်၍။ ယထာပိဝါဏိဇာနာမာတိအာဒိနာ၊ ယထာပိဝါဏိ ဇာနာမအစရှိသောစကားဖြင့်။ တာဝ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဥပမံ၊ ဥမာကို။ အာဟရာတိ၊ ဆောင်တော်မူပေ၏။ တဿာ၊ ထိုဂါထာ၏။ အတ္ထော၊ အနက်ကို။ ဧဝံ၊ သို့။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ယထာနာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဝါဏိဇော၊ ကုန်သည်သည်။ တံဘဏ္ဍဌာနံ၊ ထိုလိုအပ်သော ဥစ္စာရှိရာအရပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ အပ္ပေနပိ၊ အနည်းငယ်လည်းဖြစ်သော။ ပါဘတေန၊ ဆောင်ခဲ့အပ်သော ဥစ္စာဖြင့်။ ဗဟုဘဏ္ဍံ၊ များစွာသော ဥစ္စာကို။ ဝိက္ကိဏိတွာ၊ ရောင်း၍။ ဝိပုလံ၊ ပြန့်ပြောစွာ။ ဘဏ္ဍသန္နိစယံ၊ ဥစ္စာဆည်းပူးခြင်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဒေသကာလံ၊ ရောင်းအပ်သော အရပ်ကာလကို။ ဇာနန္တော၊ သိသည်ဖြစ်၍။ ယတ္ထ၊ အကြင်အရပ်၌။ အဿ၊ ထိုကုန်သည်အား။ လာဘော၊ ရအပ်သော။ ဥဒယော၊ ဆည်းပူးအပ်သော ဥစ္စာသည်။ မဟာ၊ များသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုအခါ၌။ ဒေသေဝါ၊ အရပ်၌လည်းကောင်း။ ကာလေဝါ၊ အခါကာလ၌လည်းကောင်း။ တံဘဏ္ဍံ၊ ထိုဥစ္စာကို။ ဟရတိ၊ ဆောင်၏။ ဥပနေတိ၊ ကပ်လေ၏။ ဝိက္ကိဏာတိ၊ ရောင်းသကဲ့သို့၊

၃ ၄၉။ သကဘုတ္တာပီတိ၊ ဟူသည်ကား။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ပရိဘုတ္တတောပိ၊ သုံးဆောင်စားသောက်သောထက်လည်း။ ပရေတိ၊ ပရေဟူသည်ကား။ ပရသ္မိံ၊ တစ်ပါးသော။ ပဋိဂ္ဂါဟက ပုဂ္ဂလေ၊ အလှူခံပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သတဘာဂေါတိ၊ ဟူသည်ကား။ အနေကသတဘာဂေါ၊ အရာမကများစွာသော အဖို့ရှိ၏။ အာယတိံ၊ နောင်သံသရာဘဝ၌။ ဘဝိဿတိ၊ အကျိုးဖြစ်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တံဝုတ္တော၊ ဆိုလိုသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဝါဏိဇေန၊ ကုန်သည်သည်။ ကီတဘဏ္ဏံ၊ ရောင်းအပ်သော ဥစ္စာသည်။ ဟောတိယထာ၊ ဖြစ်လေသကဲ့သို့။ တထေဝ၊ ထို့အတူလျှင်။ အဝိက္ကိဏိတွာ၊ မရောင်းမူ၍။ ကထာရူပေ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ ဒေသေ၊ အရပ်၌လည်းကောင်း။ ၁ ၂၂၂) ကာလေ၊ ကာလ၌လည်းကောင်း။ ဝိက္ကိဏိယမာနံ၊ ရောင်းအပ်သော။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ ဥဒယံ၊ ပွားများအပ်သော ဥစ္စာသည်။ ဝိပုလံ ဖလံ၊ ပြန့်ပြောသော အကျိုးရှိသည်။ ဟောတိယထာ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ တထေဝ၊ ထို့အတူလျှင်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ သန္တကံ၊ ဥစ္စာကို။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ အနူပဘုဉ္ဇိတွာ၊ မသုံးဆောင်မူ၍။ ပရသ္မိံ၊ တစ်ပါးသော။ ပဋိဂ္ဂါဟကပုဂ္ဂလေ၊ အလှူခံပုဂ္ဂိုလ်၌။ ဒိန္နံ၊ ပေးအပ်အလှူသည်။ မဟပ္ဖလံ၊ ကြီးမြတ်သောအကျိုး ရှိသည်ဖြစ်၍။ အနေကသတဘာဂေါ၊ တစ်ပါးမက များစွာသောအဖို့ရှိသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ အဘုဉ္ဇိတွာပိ၊ မစားမသုံးစွဲမူ၍လည်း။ ပရဿ၊ သူတစ်ပါးအား။ ဒါတဗ္ဗမေဝ၊ ပေးလှူအပ်သည်သာတည်း။ ဧတံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တိရစ္ဆာနဂတေ၊ တိရစ္ဆာန်တို့ကို။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒတွာ၊ ပေးလှူရ၍။ သတဂုဏာ၊ အရာ မကများသောကျေးဇူးရှိသော။ ဒက္ခိဏာ၊ အလှူကို။ ပါဋိကင်္ခိတဗ္ပာ၊ အလိုရှိအပ်၏။ ပုထုဇ္ဇနဒုဿီလေ၊ ပုထုဇဉ်ဒုဿီလတို့ကို။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒတွာ၊ ပေးဖူးသောကြောင့်။ သဟဿဂုဏာ၊ အတောင်မျှလောက်သောကျေးဇူးကို။ ပါဋိကင်္ခိတဗ္ပာ၊ အလိုရှိ အပ်၏။ ပုထုဇ္ဇနဒဿီလေ၊ ပုထုဇဉ်ဒုဿီလတို့ကို။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒတွာ၊ ပေးဖူးသောကြောင့်။ သဟဿဂုဏာ၊ အထောင်မျှလောက်သောကျေးဇူးကို။ ပါဋိကင်္ခိတဗ္ဗေ၊ သိအပ်၏။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်သား။ ဝိတ္ထာရော၊ အကျယ်တည်း။ အပရံမ္ပိ၊ ထိုထက်အလွန်ကိုလည်း။ ဘဂဝတ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ တို့။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ ဒါနသံဝိဘာဂဿ၊ အလှူကို ဝေဖန်ခြင်း၏။ ဝိပါကံ၊ အကျိုးကို။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဇာနာမိယထာ၊ သိတော်မူသကဲ့သို့။ သစေဇာနေ ယျုံ၊ အကယ်၍သိကြလေကုန်အံ့။ အဒတွာ၊ သူတစ်ပါးအား မပေးမူ၍။ နဘုဉ္ဇေယျုံ၊ မစားလေကုန်ရာ။ နေသံ၊ ထိုသတ္တဝါတို့အား။ မစ္ဆေရမလံ၊ မစ္ဆေရတည်းဟူသော အညစ်အကြေးရှိသော။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ပရိယာဒါယ၊ ဖြူစင်စေ၍။ နစတိဋ္ဌေယျ၊ မတည်သည်ဖြစ်အံ့။ နေသံ၊ ထိုသတ္တဝါတို့အား။ စရိမော၊ အဆုံးစွန်ဖြစ်သော။ ယောပအာလောပေါ၊ အကြင်ဆွမ်းလုပ်သည်လည်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တတောပိ၊ ထိုအဆုံးသောဆွမ်းလုပ်မှသည်။ စရိမံ၊ အဆုံးဖြစ်သော။ ကဗလံ၊ ဆွမ်းလုပ်ကို။ အသံဝိဘဇ္ဇိတွာ၊ မခွဲ မဝေမူ၍။ နဘုဉ္ဇေယျုံ၊ မစားကုန်ရာ။ ဣတိအာဒိ၊ ဤသို့ အစရှိသော ၁ ၂၂၃) တရားကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏၊

၃ ၅၀။ ဧတမတ္ထဝသံဉာတွာတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဒါနဿ၊ အလှူ၏။ ဧတံ မဟပ္ပလဘာဝသင်္ခါတဉ္စေဝ၊ ဤသို့ကြီးမြတ်သော အကျိုး၏အဖြစ်ကို ရေတွက်ခြင်းလည်းကောင်း။ သမ္မာသမ္ဗောဓိယာ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်၏။ ပစ္စယဘာဝသင်္ခါတဉ္စ၊ အကြောင်း၏အဖြစ်ကို ရေတွက်ခြင်းလည်းကောင်း။ အတ္ထဝသံ၊ လိုအပ်သော အကျိုးဟု ဆိုအပ်သော။ ကာရဏံ၊ အကြောင်းကို။ ဇာနိတွာ၊ သိ၍။ နပဋိက္ကမာမိဒါနတောတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဒါနပါရမီတော၊ ဒါနပါရမီမှ။ ဤသကမ္ပိ၊ စဉ်းငယ်မျှလည်း။ နနိဝတ္တာမိ၊ နောက်သို့မဆုတ်။ အဘိက္ကမာမိဧဝ၊ တိုး၍လှူအပ်သည်သာတည်း။ ကိမတ္ထံ၊ အဘယ်အကျိုးငှာ။ နနိဝတ္တတိ၊ မဆုတ်လေသနည်းဟူမူကား။ သမ္ဗောဓိမနုပတ္တိ ယာတိ၊ ဟူသည်ကား။ သမ္ဗောဓိံ၊ သမ္ဗောဓိဟုဆိုအပ်သော။ သဗ္ဗညုတဉာဏံ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်ကို။ အနုပ္ပတ္တိယာ၊ အစဉ်အတိုင်းရောက်တော် မူစိမ့်သောငှာ။ အနုပ္ပတ္တိယတ္ထံ၊ ရောက်ခြင်းအကျိုးငှာ။ အဓိဂန္တုံ၊ ရခြင်းငှာ။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း၊

တဒါ၊ ထိုစန္ဒကုမာရဖြစ်သောအခါ၌။ ဗောဓိသတ္တံ၊ ဘုရားလောင်းကို။ မဟာဇနေန၊ လူအပေါင်းသည်။ ပိတရိ၊ အဖဧကရာဇ်မင်းကို။ စဏ္ဍာလဝါသံ၊ ဒွန်းစဏ္ဍားနေရာအရပ်သို့။ ပဝေသိတေ၊ သွင်းအပ်ပြီးသော်။ ဒါတဗ္ဗယုတ္တကံ၊ ပေးအပ်သည်နှင့်ယှဉ်သော။ ပရိဗ္ဗယံ၊ မျိုးရိက္ခာကို။ ဒါပေသိ၊ ပေးစေ၏။ နိဝါသနပါရူပနာနိစ၊ ကိုယ်ဝတ်အပေါ်ရုံပုဆိုးတို့ကိုလည်း။ ဒါပေသိ၊ ပေးစေ၏။ နိဝါသနပါရူပနာနိစ၊ ကိုယ်ဝတ်အပေါ်ရုံပုဆိုးတို့ကိုလည်း။ ဒါပေသိ၊ ပေးစေ၏။ သောပိ၊ ထိုဧကရာဇ်မင်းသည်လည်း။ နဂရံ၊ မြို့တွင်းသို့။ ပဝီသိတုံ၊ ဝင်အံ့သောငှာ။ အလဘန္တော၊ မရသည်ဖြစ်၍။ ဗောဓိသတ္တေ၊ ဘုရားလောင်းသည်။ ဥယျာနကိဠာဒိအတ္ထံ၊ ဥယျာဉ်ကစားခြင်း အစရှိသော အလို့ငှာ။ ဗဟိ၊ မြို့အပသို့။ ဂတေ၊ ရောက်လာသော်။ ဥပသင်္ကမတိ၊ ချဉ်းကပ်လာ၏။ ပုတ္တသညာယပန၊ သားဟူသောအမှတ်ဖြင့်ကား။ နဝန္ဒ တိ၊ ရှိမခိုး။ အဉ္စလီကမ္မံ၊ လက်အုပ်ကို။ နကရောတိ၊ မပြု။ သာမိ၊ အရှင်။ စီရံ၊ ကြာမြင့်စွာ။ ဇိဝတု၊ အသက်ရှည်စေသတည်းဟု။ ဝဒတိ၊ ဆို၏။ ဗောဓိသတ္တောပိ၊ ဘုရားလောင်းသည်လည်း။ ဒိဋ္ဌဒိဝသေ၊ မြင်သောနေ့၌။ အတိရေကသမာနံ၊ အတိုင်းထက်အလွန်မြတ်နိုး ၁ ၂၂၄) ခြင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ သော၊ ထိုစန္ဒကုမာရမင်းသားသည်။ ဧဝံ၊ သို့။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ရဇ္ဇံ၊ မင်းအဖြစ်ကို။ ကာရေတွာ၊ ပြု၍။ အာယုပရိယော သာနေ၊ အသက်၏ အသုံး၌။ သပရိသော၊ ပရိသတ်နှင့်တကွ။ ဒေဝလောကံ၊ နတ်ရွာကို။ ပူရေသိ၊ ပြည့်စေ၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ခဏ္ဍဟာလော၊ ခဏ္ဍဟာလပုဏ္ဏားသည်။ ဒေဝဒတ္တေ၊ ဒေဝဒတ်သည်။ အဟောတိ၊ ဖြစ်လေ၏။ ဂေါတမီ ဒေဝီ၊ ဂေါတမီမိဖုရားသည်။ မဟာမာယာ၊ မယ်တော်မာယာသည်။ အဟေသိ၊ ဖြစ်၏။ စန္ဒာ၊ စန္ဒာအမည်ရှိသော။ ရာဇဓိတာ၊ မင်းသမီးသည်။ ရာဟူလမာတာ၊ ရာဟုလာအမိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်လာ၏။ ဝါသုလော၊ ဝါသုလမင်းသားသည်။ ရာဟုလော၊ ရာဟုလာသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်လာ၏။ အဟောသိ၊ ဖြစ်လာ၏။ သေလာ၊ သေလာမည်သော မင်းသမီးသည်။ ဥပ္ပလဝဏ္ဏာ၊ ဥပ္ပလဝဏ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်လာ၏။ ဘဒ္ဓသေနော၊ ဘဒ္ဒသေနမင်းသားသည်။ မဟာမောဂ္ဂလ္လာနော၊ မဟာမောဂ္ဂလာန်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်လာ၏။ သူရိယကုမာရော၊ သူရိယ မင်းသားသည်။ သာရိပုတ္တော၊ သာရိပုတ္တရာသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်လာ၏။ စန္ဒရာဇာ၊ စန္ဒကုမာရမင်းသည်။ လောက နာထော၊ လူနတ်တို့ကိုးကွယ်ရာဖြစ်သော ဘုရားသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်လာ၏၊

ဣဓာပိ၊ ဤဇာတ်တော်၌လည်း။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေ့၌။ ဝုတ္တနယေနေဝ၊ ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော နည်းဖြင့်လျှင်။ တဿ၊ ထိုစန္ဒကုမာရမင်းသား၏။ သေသပါရမီယော၊ ကြွင်းသောပါရမီတို့ကို။ ယထာရဟံ၊ ဖြစ်ထိုက်သည် အားလျော်စွာ။ နိဒ္ဓါရေတဗ္ဗာ၊ ထုတ်ဖော်အပ်ကုန်၏။ တထာ၊ ထိုမှတစ်ပါး။ ခဏ္ဍဟာလဿ၊ ခဏ္ဍဟာလပုဏ္ဏား၏။ ကက္ခဠဘာဝံ၊ ကြမ်းတမ်းရုံးရင်းသည်၏ အဖြစ်ကို။ ဇာနာန္တောပိ၊ သိလျက်လည်း။ အဇ္စူပေက္ခိတွာ၊ မငဲ့မကွက်မူ၍။ ဓမ္မေန၊ တရားနှင့်။ သမေန၊ ညီစွာ။ အဋ္ဋဝိနိစ္ဆယော၊ တရားကို ဆုံးဖြတ်ခြင်းဂုဏ်လည်းကောင်း။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ မာရေတုကာမ ဿေဝ၊ သေစေခြင်းငှာအလိုရှိသော။ ခဏ္ဍဟာလဿ၊ ခဏ္ဍဟာလပုဏ္ဏား၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းဖြင့်။ ယညဝိဓာနံ၊ ယဇ်၏အစီအရင်ကို။ ဇာနိတွာ၊ သိ၍။ တဿာပိ၊ ထိုခဏ္ဍဟာလပုဏ္ဏား၏။ အားလည်း။ ဥပရိ၊ လွန်စွာ။ စိတ္တပ္ပ ကောပါဘာဝေါ၊ စိတ်၏ အမျက်ထွက်ခြင်း မရှိသောဂုဏ်လည်း ၁ ၂၂၅) ကောင်း။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပရိသံ၊ ပရိသတ်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ပီတု၊ အဖ၏။ သတ္တု၊ ရန်သူသည်။ ဘဝိတုံ၊ ဖြစ်ခြင်းငှာ။ သမတ္တောပိ၊ စွမ်းနိုင်သော်လည်း။ မာဒိသဿနာမ၊ ငါမည်သောသူအား။ ဂုရုဟိ၊ ဝန်လေးသောအဖတို့နှင့်။ ဝိရောဓော၊ ဆန့်ကျင့်သောအမှုသည်။ နယုတ္တောတိ၊ မသင့်ဟူ၍။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ပုရိသပံသု၊ မြေမှုန်အလိမ်းလိမ်းကပ်သော ယောကျ်ားကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဃာတာပေတု ကာမဿ၊ သတ်စေခြင်းငှာ အလိုရှိသော။ ပိတု၊ အဖအား။ အာဏာယံ၊ အမိန့်၌။ အဝဠာနံ၊ မထားခြင်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ အဝတ္တာနံ၊ ပြီးစီး၍ တားခြင်းဂုဏ်လည်းကောင်း။ ကောသိယာ၊ သံလျက်အိမ်မှ။ အသိံ၊ သံလျက်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ သီသံ၊ ဦးခေါင်းကို။ ဆိန္ဒိတုံ၊ ဖြတ်အံ့သောငှာ။ ဥပက္ကမန္တေ၊ လုံ့လပြုသော။ ပုရောဟိတေစ၊ ခဏ္ဍာဟာလ ပုရောဟိတ်၌လည်းကောင်း။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပီတရိစ၊ အဖ၌လည်းကောင်း။ ပုတ္တေစ၊ သား၌လည်းကောင်း။ မဟာဇနေ၊ လူအပေါင်းသည်။ ပီတရံ၊ အဖကို။ မာရေတုံ၊ သတ်အံ့သောငှာ။ ဥပက္ကမန္တေ၊ လုံ့လပြုသည်ရှိသော်။ ဗလိဿဇ္ဇိတွာ၊ အားဖြင့်စီရင်၍။ တဿ၊ ထိုအဘအား။ ဇီဝိတဒါနဉ္စ၊ အသက်လှူပေးခြင်းဂုဏ်လည်းကောင်း။ ဒိဝသေဒိဝသေ၊ နေ့တိုင်းနေ့တိုင်း။ ဝေသန္တရဒါနသဒိသံ၊ မင်းဝေသန္တရာ၏ အလှူနှင့်တူသော။ မဟာဒါနံ၊ အလှူကြီးကို။ ဒဒတောပိ၊ ပေးသောဘုရားလောင်း၏။ ဒါနေန၊ အလှူပေးခြင်းဖြင့်။ အတိတ္တဘာဝေါ၊ မရောင့်ရဲသည်၏ အဖြစ်ဂုဏ်လည်းကောင်း။ မဟာဇနေန၊ လူအပေါင်းသည်။ စဏ္ဏာလေသု၊ ဒွန်းစဏ္ဍားအရပ်တို့၌။ ဝါသာပိတဿ၊ နေစေအပ်သော။ ပိတု၊ အဖအား။ ဒါတဗ္ဗယုတ္တကံ၊ ပေးအပ်သည်နှင့် ယှဉ်သည်ကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ ပေါသနံ၊ ကျွေးမွေးခြင်းဂုဏ်လည်းကောင်း။ မဟာဇနံ၊ လူအပေါင်းကို။ ပုညကိရိယာသု၊ ကောင်းမှုကိုပြုခြင်းတို့၌။ ပတိဋ္ဌာပနံ၊ တည်စေခြင်းဂုဏ်လည်းကောင်း။ ဣတိဧဝမာဒယော၊ ဤသို့အစရှိကုန်သော။ ဂုဏာနုဘာဝါ၊ ဂုဏ်အာနုဘော်တို့ကို။ နိဒ္ဓါရေတဗ္ဗာ၊ ထုတ်အပ်ကုန်၏။ ဣတိ သဒ္ဒါကား။ ပရိသမာပန၊

သတ္တမံ၊ ခုနစ်ခုတို့၏ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သော။ စန္ဒရာဇစရိယံ၊ စန္ဒကုမာရမင်း၏ ဇာတ်သည်၊

နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ။

၁ ၂၂၆) ၅ ၈။ သိဝိရာဇစရိယာဝဏ္ဏနာ ၅+

၃ ၅၁။ အဋ္ဌမေ၊ ရှစ်ကြိမ်မြောက်သော ဇာတ်တော်၌။ အရိဋ္ဌသဝှယေန ဂရေတိ၊ ဟူသည်ကား။ အရိဋ္ဌပုရအမည်ရှိသော။ နဂရေ၊ ပြည်၌။ သိဝနာမာသိခတ္တိယောတိ၊ ဟူသည်ကား။ သိဝိဂေါတ္တတော၊ သိဝိအမျိုးမှ။ ဧဝံနာမကော၊ ဤသို့သော အမည်ရှိသော။ ရာဇ၊ မင်းသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏၊

အတီတေ၊ လွန်လေပြီးသောကာလ၌။ သိဝိရဋ္ဌေ၊ သိဝိတိုင်း၌။ အရိဋ္ဌပုရနဂရေ၊ အရိဋ္ဌပုရမည်သောပြည်၌။ သိဝိရာဇေ၊ သိဝိအမည်ရှိသောမင်းသည်။ ရဇ္ဇံ၊ မင်း၏အဖြစ်ကို။ ကာရေန္တေ၊ ပြုသည်ရှိသော်။ မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ တဿ၊ ထိုသိဝိမင်း၏။ ပုတ္တော၊ သားသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ နိဗ္ဗတ္တိကိရ၊ ဖြစ်သတတ်။ အဿ၊ ထိုသတို့သားအား။ သိဝိကုမာရောတိနာမံ၊ သိဝိမင်းသားဟူသော အမည်ကို။ အကံသု၊ ပြုကြကုန်၏။ သော၊ ထိုသိဝိမင်းသားသည်။ တက္ကသီလံ၊ တက္ကသိုလ်ပြည်သို့။ အာဂန္တွာ၊ သွားခဲ့၍။ ဥဂ္ဂဟိတသိပ္ပေါ၊ သင်ယူအပ်ပြီးသော အတတ်ပညာရှိသည်ဖြစ်၍။ အာဂန္တွာ၊ ပြန်လာပြီး၍။ ပိတု၊ အဖသိဝိမင်းအား။ သိပ္ပံ၊ အတတ်ကို။ ဒဿေတွာ၊ ပြု၍။ ဥပရဇ္ဇံ၊ အိမ်ရှေ့မင်း၏ အဖြစ်ကို။ လဘိတွာ၊ ရ၍။ အပရဘာဂေ၊ နောင်ကာလ၌။ ပိတု၊ အဖသိဝိ သူရမင်း၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သဖြင့်။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ အဂတိ၊ ဂမနံ၊ မလိုက်အပ်သော အဂတိသို့လိုက်ခြင်းကို။ ပဟာယ၊ စွန့်၍။ ၁ ၂၂၇) ဒသရာဇဓမ္မေ၊ မင်းကျင့်တရားဆယ်ပါးတို့ကို။ အကောပေတွာ၊ မပျက်စေမူ၍။ ရဇ္ဇံ၊ မင်း၏အဖြစ်ကို။ ကာရေန္တော၊ ပြုလျက်။ နဂရဿ၊ မြို့၏။ စတူသုဒွါရေသု၊ တံခါးလေးမျက်နှာတို့၌လည်းကောင်း။ နဂရမဇ္ဈေ၊ မြို့၏အလယ်၌လည်းကောင်း။ နိဝေသနဒွါရေ၊ နန်းအိမ်တံခါးဝ၌လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဆဒါနသာလာယော၊ ခြောက်ဆောင်သော အလှူတင်းကုတ်တို့ကို။ ကာရေတွာ၊ ပြုစေ၍။ ဒေဝသိကံဒေဝသိကံ၊ နေ့တိုင်းနေ့တိုင်း။ ဆသတသဟ ဿပရိစ္စဂေန၊ ခြောက်သိန်းသော ဥစ္စာတို့ကို စွန့်သဖြင့်။ မဟာဒါနံ၊ အလှူကြီးကို။ ပဝတ္တေသိ၊ ဖြစ်စေ၏။ အဋ္ဌမီစတုဒ္ဒသီပန္နရသီသု၊ ရှစ်ရက်မြောက်သောနေ့ တစ်ဆယ့်လေးရက်မြောက်သောနေ့ တစ်ဆယ့်ငါးရက် မြောက်သောနေ့တို့၌။ သယံ၊ မိမိကိုယ်တိုင်။ ဒါနသာလံ၊ အလှူတင်းကုတ်ကို။ ဂန္တွာ၊ သွားလေ၍။ ဒါနဂ္ဂံ၊ အလှူအဖို့ကို။ ဩလောကေသိ၊ ကြည့်၏။ သော၊ ထိုသိဝိမင်းသည်။ ဧကဒါ၊ တစ်ရံသောအခါ၌။ ပုဏ္ဏမဒိဝသေ၊ လပြည့်နေ့၌။ ပါတောဝ၊ စောစောကလျှင်။ သမုဿိတသေတဆတ္တေ၊ ကောင်းစွာဆောက်အပ်သော ထီးဖြူရှိသော။ ရာဇပလ္လင်္ကေ၊ ရာဇပလ္လင်ထက်၌။ နိသိန္နော၊ နေလျက်။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ဒိန္နဒါနံ၊ ပေးအပ်သောအလှူကို။ အာဝဇ္ဇေန္တေ၊ ဆင်ခြင်လတ်သော်။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ဗာဟီရဝတ္ထုံ၊ ဗာဟီရဝတ္ထုကို။ အဒိန္နံနာမ၊ မပေးလှူအပ်သောမည်သည်ကို။ အဒိသွာ၊ မမြင်မူ၍။ မေ၊ ငါ၏။ ဗာဟိရကဒါနံ၊ အပဟူသော အလှူမည်သည်။ အဇ္ဈတ္တိကဒါနံယထာ၊ အဇ္ဈတ္တိကအလှူကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ နတောသေတိ၊ နှစ်သက်စေတတ်သည်မဟုတ်။ မမ၊ ငါ့အား။ ဒါနသာလံ၊ အလှူတင်းကုတ်သို့။ ဂတကာလေ၊ သွားသော ကာလ၌။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော။ ယာစကော၊ ယာစကာသည်။ ဗာဟီရဝတ္ထု၊ ကို။ အယာစိတွာ၊ မတောင်းမူ၍။ အဇ္ဈတ္တိကမေဝ၊ အဇ္ဈိတ္တိကအလှူကိုသာလျှင်။ အဟောဝတယာစေယျ၊ တောင်းလာပေ မူကားဩော်ကောင်းလေ၏။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော သူသည်။ မေ၊ ငါ၏။ သရီရေ၊ ကိုယ်၌။ မံသံဝါ၊ အသားကိုလည်းကောင်း။ လောဟိတံဝါ၊ အသွေးကိုလည်းကောင်း။ သီသံဝါ၊ ၁ ၂၂၈) ဦးခေါင်းကိုလည်းကောင်း။ ဟဒယံပါ၊ နှလုံးသားကိုလည်းကောင်း။ အက္ခီနိဝါ၊ မျက်စိတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဥပဍ္ဎသရီရံဝါ၊ ထက်ဝက်သော ကိုယ်ကိုလည်းကောင်း။ သကလပေဝ၊ အလုံးစုံသာလျှင် ဖြစ်သော။ အတ္တဘာဝံဝါ၊ ကိုယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဒါသဘာဝေန၊ ကျွန်၏အဖြစ်ဖြင့်။ ယာစေယျ၊ တောင်းလာညားအံ့။ အဿ၊ ထိုယာစကာအား။ တံတဒေဝအဓိပ္ပာယံ၊ ထိုထိုသောအလိုရှိရာကို။ ပူရေန္တော၊ ပြည့်စေလျက်။ ဒါတုံ၊ လှူခြင်းငှာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ သက္ကောမီဟိ၊ တတ်နိုင်၏ဟု။ သိဝိ၊ သိဝိမင်းသည်။ စိန္တေသိ၊ ကြံလေ၏။ ပါဠိယံပန၊ ပါဠိ၌ကား။ အက္ခီနံဧဝ၊ မျက်စိတို့၏သာလျှင်။ ဝသေန၊ အစွမ်းဖြင့်။ အာဂတာ၊ လာ၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ နိသဇ္ဇပါသာဒဝရေ ... ဒဒေယျံအဝိကမ္ပိတော တိ၊ နိသဇ္ဇပါသာဒဝရေ ... ဒဒေယျံအဝိကမ္ပိတော၊ ဟူသော။ ဂါထံ၊ ဂါထာကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏၊

ဂါထာ၏အတ္ထကား။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ တဒါ၊ ထိုသိဝိမင်းဖြစ်သောကာလ၌။ ပါသာဒဝရေ၊ မြတ်သောပြဿဒ်၌။ နိသဇ္ဇ၊ နေ၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စိန္တေသိ၊ ကြံဖူး၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌၊

၃ ၅၂။ ယံကိဉ္စိ၊ အမှတ်မရှိသော။ မာနုသံ၊ လူ၌ဖြစ်သော။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ အဒိန္နံ၊ မလှူအပ်သောမည်သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ နဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ ယောပိ၊ အကြင်သူသည်လည်း။ မံ၊ ငါ၏။ စက္ခုံ၊ မျက်စိကို။ ယာစေယျ၊ တောင်းညားအံ့။ အဟံ၊ ငါသည်။ အဝိကမ္ပိတော၊ မတုံမလှုပ်သည်ဖြစ်၍။ ဒဒေယျံ၊ ပေးလှူအံ့။ ဣတိ၊ သို့။ စိန္တေသိ၊ ကြံလေ၏၊

တတ္ထ၊ ထိုဂါထာ၌။ မာနုသံဒါနန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ ပကတိ မနုဿေဟိ၊ ပြကတေ့သောလူတို့သည်။ ဒါတဗ္ဗဒါနံ၊ ပေးအပ်သောအလှူသည်။ အန္နပါနာဒိ၊ ထမင်းအဖျော်အစရှိ၏။ ဧဝံပန၊ ဤသို့မူကား။ မဟာသတ္တဿ၊ ဘုရားလောင်း၏။ ဥဠာရဒါနဇ္ဈာသယေ၊ မြတ်သောအလိုဆန္ဒသည်။ ဥပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်လေသော်။ သက္ကဿ၊ သိကြားမင်း၏။ ပဏ္ဍုပမ္ပကသိလာသနံ၊ ပဏ္ဍုကမ္မလာကျောက်ဖျာသည်။ ဥဏှာကရံ၊ ပူပြင်းသော အခြင်းအရာကို။ ဒဿေတိ၊ ပြ၏။ သော၊ ထိုသိကြားမင်းသည်။ တံကာရဏံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ အာဝဇ္ဇေန္တော၊ ဆင်ခြင်သည်ရှိသော်။ ၁ ၂၂၉) ဗောဓိသတ္တဿ၊ ဘုရားလောင်းသိဝိမင်း၏။ အဇ္ဈာသယံ၊ အလိုဆန္ဒကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ သိဝိရာဇာ၊ သိဝိမင်းသည်။ အဇ္ဇ၊ ဤယခုအခါ၌။ သမ္ပတ္တယာစကာ၊ ရောက်လာသော ယာစကာတို့သည်။ စက္ခူနိ၊ မျက်စိတို့ကို။ စေယာစန္တိ၊ အကယ်၍ တောင်းကုန်အံ့။ နေသံ၊ ထိုယာစကာတို့အား။ စက္ခူနိ၊ မျက်စိတို့ကို။ ဥပ္ပာဋေတွာဝ၊ နှုတ်စေ၍လျှင်။ ဒဿာမိတိ၊ ငါလှူအံ့ဟု။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ ဒေဝပရိသာယ၊ နတ်ပရိသတ်အား။ ဝတွာ၊ ပြောဆို၍။ သော၊ ထိုသိဝိမင်းသားသည်။ တံဒါနံ၊ ထိုမျက်စိဟူသော အလှူကို။ ဒါတုံ၊ ပေးအံ့သောငှာ။ သက္ခိဿတိနုခေါ၊ တတ်နိုင်လတ္တံ့လော။ ဥဒါဟု၊ သို့မဟုတ်။ နောသက္ခိဿတိနုခေါ၊ မတတ်နိုင်လတ္တံ့လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ နံ၊ ထိုသိဝိမင်းကို။ တာဝ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဝီမံသိဿာမိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဝဇ္ဇေသိ၊ ဆင်ခြင်၏။ ဗောဓိသတ္တေ၊ ဘုရားလောင်းသည်။ သောဠသဟိ ဂန္ဓောဒကဃဋေဟိ၊ တစ်ဆယ့်ခြောက်လုံးသော နံ့သာရေအိုးတို့ဖြင့်။ နှတွာ၊ ရေချိုး၍။ သဗ္ဗာလင်္ကာရေဟိ၊ အလုံးစုံသောတန်ဆာတို့ဖြင့်။ ပဋိမဏ္ဍိတေ၊ ဆင်ယင်ပြီးသော်။ အလင်္ကတဟတ္ထိခန္ဓဝရဂတေ၊ တန်ဆာဆင်အပ်ပြီးသော မြတ်သောဆင်ကျောက်ကုံး၌နေလျက်။ ဒါနဂ္ဂံ၊ အလှူတင်းကုတ်သို့။ ဂစ္ဆန္တေ၊ သွားလေသော်။ ဇရာဇိဏ္ဏော၊ အိုမင်းမစွမ်းဖြစ်သော။ အန္ဓဗြာဟ္မဏောဝိယ၊ ကန်းသောပုဏ္ဏားအယောင်ကဲ့သို့။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ တဿ၊ ထိုသိဝိမင်း၏။ စက္ခုပထေ၊ မျက်စိမြင်ရာဖြစ်သော။ ဧကသ္မိံ၊ တစ်ခုသော။ ဥန္နတပ္ပဒေသေ၊ ကုန်းမြင့်ရာအရပ်၌။ ဥဘောဟတ္ထေ၊ လက်နှစ်ဖက်တို့ကို။ ပသာရေတွာ၊ ဆန့်၍။ ရာဇာနံ၊ သိဝိမင်းကို။ ဇယာပေတွာ၊ အောင်စေလိုသည်ဖြစ်၍။ ဋ္ဌိတော၊ တည်၏။ ဗောဓိသတ္တေန၊ ဘုရားလောင်းသည်။ တဒဘိမုခံ၊ ထိုပုဏ္ဏားကန်းသို့ရှေ့ရှု။ ဝါရဏံ၊ မင်္ဂလာရှိသောဆင်ကို။ ပေသေတွာ၊ နှင်၍။ ဗြာဟ္မာဏ၊ အိုပုဏ္ဏား။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံဣစ္ဆသိ၊ အဘယ်ကိုအလိုရှိသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိတော၊ မေးအပ်သည်ရှိသော်။ တဝ၊ သင်မင်းကြီး၏။ ဒါနဇ္ဈာသယံ၊ အလှူပေးလိုသောဆန္ဒကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ သမုဂ္ဂတေန၊ ကောင်းစွာတတ်သော။ ကိတ္တိဃောသေန၊ ကျော်ဇောသောအသံဖြင့်။ သကလလောက ၁ ၂၃၀) သန္နိဝါသော၊ အလုံးစုံသော လူအပေါင်းသည်။ နိရန္တံ၊ မပြတ်မလတ်။ ဖုဋော၊ အနှံ့ထင်ရှား၏။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်လည်း။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ အန္ဓော၊ ကန်း၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တံ၊ သင်မင်းကြီးကို။ ယာစာမိတိ၊ တောင်းအံ့ဟု။ ဥပစာရဝသေန၊ အနီးသို့ရောက်လာသည်၏ အစွမ်းဖြင့်။ ဧကံ၊ တစ်ဘက်သော။ စက္ခုံ၊ မျက်စိကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ယာစိံ၊ တောင်း၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ မမသင်္ကပ္ပမညာယ ... တွမ္ပိဧကေန ယာပယာတိ၊ မမသင်္ကပ္ပမညာယ ... တွမ္ပိဧကေနယာပယ ဟူသောဂါထာကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏၊

၃ ၅၃။ အတ္ထကား။ မမ၊ ငါ၏။ သင်္ကပ္ပံ၊ အကြံကို။ အညာယ၊ သိသကဲ့သို့ဖြစ်၍။ တွမ္ပိ၊ သင်မင်းကြီးသည်လည်း။ ဧကေန၊ တဖက်သော။ စက္ခုနာ၊ မျက်စိဖြင့်။ ယာပယ၊ မျှပါလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သက္ကော၊ သိကြားသည်။ ယာစိ၊ တောင်းလေ၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ဒေဝါနမိဿရော၊ နတ်ပရိတ်သတ်၌။ နိသန္နော၊ နေလျက်။ မမ၊ ငါ၏။ သင်္ကပ္ပံ၊ အကြံကို။ အညာယ၊ သိ၍။ ဒေဝလောကတော၊ နတ်ပြည်မှ။ အာဂန္တွာ၊ လာခဲ့၍။ ဣဒံဝစနံ၊ ဤသို့သောစကားကို။ အဗြဝိ၊ ဆိုလေ၏၊

၃ ၅၄။ ပါသာဒဝရေ၊ မြတ်သောပြဿဒ်၌။ နိသဇ္ဇ၊ နေ၍။ မဟိဒ္ဓိကော၊ ကြီးသောတန်ခိုးရှိသော။ သိဝိရာဇာ၊ သိဝိမင်းသည်။ ဝိဝိဓံ၊ အထူးအပြားပြားသော။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ စိန္တေန္တော၊ ကြံသည်ရှိသော်။ သောရာဇာ၊ ထိုမင်းသည်။ အဒေယျံ၊ မပေးဘူးသော အလှူဝတ္ထုမည်သည်ကို။ နပဿတိ၊ မမြင်လေ။

၃ ၅၅။ ဧတံ၊ ဤအကြောင်းသည်။ တထံနု၊ မှန်ရှာလေသလော။ ဝိတထံနု၊ ချွတ်ယွင်းလေရာသလော။ တံ၊ ထိုသိဝိမင်းကို။ ဟန္ဒ၊ ဤယခု။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝိမံသိဿာမိ၊ စုံစမ်းအံ့။ ယာဝ၊ အကြင်ရွေ့လောက်။ တံမနံ၊ ထို ၁ ၂၃၁) စိတ်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဇာနာမိ၊ သိရ၏။ တာဝ၊ ထိုရွေ့လောက်။ တုမှေ၊ သင်နတ်အပေါင်းတို့သည်။ မုဟုတ္တံ၊ အခိုက်အတန့်။ အာဂမေယျာထ၊ ငံ့လင့်ကြကုန်ဦးလော့၊

၃ ၅၆။ ပဝေဓနမာနော၊ တုံလှုပ်လျက်။ ပလိတသိရော၊ ဖြူသောဆံပင်ရှိသည်။ ဝလိဂတ္တော၊ တွန့်သောအရေရှိသည်။ ဇရာတုရော၊ အိုခြင်းတရားဖြင့် နာကျင်ခြင်းရှိသည်။ အန္ဓဝဏ္ဏောဝ၊ ကန်းသောအဆင်းသဏ္ဍာန်ရှိသကဲ့သို့။ ဟုတွာန၊ ဖြစ်၍။ ရာဇာနံ၊ သိဝိမင်းသို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ၏၊

၃ ၅၆။ သော၊ ထိုသိကြားသည်။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဝါမဒက္ခိဏဗာဟုံစ၊ လက်ဝဲလက်ယာလက်ရုံးကို။ ပဂ္ဂဟေတွာန၊ ချီ၍။ ဝါမဒက္ခိဏဗာဟုံစ၊ လက်ဝဲလက်ယာလက်ရုံးကို။ သိရသိံ၊ ဦးခေါင်း၌။ အဉ္စလိံ၊ လက်အပ်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဣဒံဝစနံ၊ ဤသို့သော်စကားကို။ အဗြဝိ၊ ဆိုလေ၏၊

၃ ၅၈။ ဓမ္မိက၊ တရားစောင့်သော။ ရဋ္ဌဝဍ္ဎ န၊ တိုင်းနိုင်ငံ၏ အစီးအပွားကို ဖြစ်စေတတ်သော။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ တံ၊ သင်မင်းကြီးကို။ ယာစာမိ၊ တောင်း၏။ တဝ၊ သင်မင်းကြီး၏။ ဒါနရတာ၊ အလှူပေးခြင်း၌ မွေ့လျော်ခြင်းသည်။ ဒေဝမနုဿေ၊ နတ်လူအပေါင်း၌။ ကိတ္တိ၊ ကျော်စေခြင်းသည်။ ဥဂ္ဂတာ၊ အနှံ့တက်၍ (ဝါ) နှံ့၍တက်၏၊

၃ ၅၉။ မမ၊ ငါ့အား။ ဥဘောပိ၊ နှစ်သက်လည်းဖြစ်ကုန်သော။ နေတ္တာ၊ ရှေ့ဆောင်ဖြစ်ကုန်သော။ နယနာ၊ မျက်စတို့သည်။ ဥပဟတာ၊ တိုက်ခိုက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အန္ဓာ၊ ကန်းကုန်၏။ မေ၊ ငါ့အား။ ဧကံနယနံ၊ တစ်ဖက်သော မျက်စိကို။ ဒေဟိ၊ ပေးပါလေ့။ တွမ္ပိ၊ သင်မင်းကြီးသည်လည်း။ ဧကေန၊ တစ်ဖက်သောမျက်စိဖြင့်။ ယာပယ၊ မျှတပါလော။ ဣဒံဝစနံ၊ ဤသို့သောစကားကို။ အဗြဝိ၊ ဆိုလေ၏၊

တတ္ထတာသုဂါထာသု၊ ထိုဂါထာတို့၌။ စိန္တေန္တောဝိဝိဓံဒါနန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ဒိန္နံ၊ လှူအပ်သော။ ဝိဝိဓံဒါနံ၊ အထူးထူး အပြားပြားရှိသော အလှူကို။ စိန္တေန္တော၊ ကြံလျက်။ အာဝဇ္ဇေန္တော၊ ဆင်ခြင်၍။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ဒိဠန္နံ၊ ပေးလှူအပ်သော။ ဝိဝိဓံ၊ အထူးထူးအပြားပြား ရှိသော။ ဗာဟိရံ၊ အပဖြစ်သော။ ဒေယျဓမ္မံ၊ လှူဖွယ် ၁ ၂၃၂) ဝတ္ထုဖြစ်သော။ ဒါနံဝါ၊ အလှူကိုလည်းကောင်း။ ဒိန္နံ၊ ပေးလအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တေန္တော၊ ကြံလျက်။ အဒေယျံသောနပဿတီတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဗာဟီရံဝိယ၊ ဗာဟီရကဲ့သို့။ အဇ္ဈတ္တိကဝတ္ထုသ္မိံ၊ အဇ္ဈတ္တိကအလှူ၌။ အဒေယျံ၊ မပေးမလှူအပ်သည်ကို။ ဒါတုံ၊ ပေးလှူခြင်းငှာ။ အသက္ကုဏေယျံ၊ မတတ်နိုင်သည်ကို။ နပဿတိ၊ မမြင်။ စက္ခူနိပိ၊ မျက်စိတို့ကိုလည်း။ ဥပ္ပာဋေတွာ၊ ခွာ၍ (ဝါ) ထုတ်၍။ ဒဿာမိတိ၊ ပေးလှူအံ့ဟု။ စိန္တေသိ၊ ကြံလေ၏။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အဓိပ္ပာယော၊ အဓိပ္ပာယ်တည်း။ တတံဋဝိတထံ နေတန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ အဇ္ဈတ္တိက ဝတ္ထုနောပိ၊ အဇ္ဈတ္တိကဝတ္ထုလည်း။ အဒေယျဿ၊ မပေးမလှူအပ်သည်၏။ ဧတံအဒဿနံ၊ ထိုသို့သော မမြင်ခြင်းသည်။ ဒေယျဘာဝေန၊ ပေးလှူအပ်သည်၏ အဖြစ်ဖြင့်လျှင်။ ဧတံဒဿနံ၊ ထိုသို့သောမြင်ခြင်းသည်။ ဧတံစိန္တနံ၊ ထိုသို့သော ကြံခြင်းသည်။ သစ္စံနုခေါ၊ မှန်လေအံ့လော။ ဥဒါဟု၊ ထိုသို့မဟုတ်မူကား။ အသစ္စံ၊ မမှန်လေအံ့လော။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ သောတဒါပဂ္ဂဟေ တွာနဝါမံဒက္ခိဏဟုဉ္စာတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဝါမဗာဟုံစ၊ လက်ဝဲလက်ရုံးကိုလည်းကောင်း။ ဒက္ခိဏဗာဟုံစ၊ လက်ယာလက်ရုံးကိုလည်းကောင်း။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ပဂ္ဂဟေတ၊ ချီ၍။ ဥဘောဗာဟူ၊ လက်နှစ်ဘက်တို့ကို။ ဥက္ခိပိတွာ၊ ချီ၍။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ ရဋ္ဌဝဍ္ဎနာတိ၊ ဟူသည်ကား။ ရဋ္ဌဝုဒ္ဓိကရ၊ ပြည်တိုင်းကား၏ အကျိုးစီးပွားကိုပြုတတ်သောမင်းကြီး။ တွဗ္ပိဧကေန ယာဂယာတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဧကေနစက္ခုနာ၊ တစ်ဖက်သောမျက်စိဖြင့်။ ၁ ၂၃၃) သမဝိသမံ၊ ညီညွတ်သည် မညီညွတ်သည်ကို။ ပဿန္တာ၊ ကြည့်ရှုလျက်။ သကံအတ္တဘာဝံ၊ မိမိကိုယ်၏သဘောကို။ တွံ၊ သင်မင်းမြတ်သည်။ ယာပေဟိ၊ မျှတပါလော။ အဟံပိ၊ ငါသည်လည်း။ ဘာဝတော၊ အရှင်ထံမှ။ လဒ္ဓေန၊ ရအပ်သော။ ဧကေန စက္ခုနာ၊ တစ်ဖက်သော မျက်စိဖြင့်။ သမဝိသမံ၊ ညီညွတ်သည်မညီညွတ်သည်ကို။ ယာပေမိ၊ မျှတနိုင်ပါလတ္တံ။ ဣတိ၊ သို့။ ဒဿေတိ၊ ပြ၏၊

တံ၊ ထိုစကားကို။ သုတွာ၊ ကြားရ၍။ မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ တုဋ္ဌမာနသော၊ နှစ်သက်သော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဣဒါနေဝ၊ ယခုနေ့ပင်လျှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပါသာဒေ၊ ပြသာဒ်၌။ နိသိန္နော၊ နေလျက်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စိန္တေတွာ၊ ကြံ၍။ အာဂတော၊ လာခဲ့၏။ အယဉ္စ၊ ဤပုဏ္ဏားအိုးသည်လည်း။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ညတွာဝိယ၊ သိလေသကဲ့သို့။ စက္ခုံ၊ မျက်စိကို။ ယာစတိ၊ တောင်း၏။ မေ၊ ငါ့အား။ လာဘာ၊ ရခြင်းသည်။ အဟောဝတ၊ ဩော်သင့်တင့်ပေစွတကား။ အဇ္ဇ၊ ဤယခု။ မေ၊ ငါ၏။ မနောရထော၊ နှလုံး၏အလိုသည်။ မတ္ထကံ၊ အပြီးသို့။ ပါပုဏိ ဿတိ၊ ရောက်လတ္တံ့။ ဝတ၊ စင်စစ်။ အဒိန္နံပုဗ္ဗံ၊ ရှေးကာလ၌ မလှူစဖူးသော။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒဿမီတိ၊ လှူရလတ္တံ့ဟု။ ဥဿာဟဇာတော၊ အားထုတ်ခြင်းသဘော ရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၍။ တမတ္တံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ ပကာသန္တော၊ ထင်ရှားပြတော်မူလိုသည်ဖြစ်၍။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာဟ၊ မိန့်တော်မူပေ၏။ ပကာသန ဂါထာ၏ အတ္ထကား၊

၃ ၆၀။ သရိပုတ္တရ၊ သာရိပုတ္တရာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ တဿ၊ ထိုပုဏ္ဏားအို၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြားရပေ၍။ ဟဋ္ဌော၊ ရွှင်သောစိတ်ရှိ၏။ သံဝိဂ္ဂမာနသော၊ သံဝေဂရသောစိတ်ရှိ၏။ ကတဉ္ဇလီ၊ လက်အုပ်ချီခြင်းကို။ ဝေဒဇာတော၊ နှစ်သက်သော သဘောရှိသည်ဖြစ်၍။ ဣဒံဝစနံ၊ ဤသို့သောစကားကို။ အဗြဝိံ၊ ဆိုလေ၏၊

၃ ၆၁။ ယာစက၊ အိုပုဏ္ဏား ယာစကာ။ ဣဒါနိ၊ ဤယခုပင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပါသာဒတော၊ ပြဿဒ်ထက်မှ။ စိန္တယိတွာ၊ ကြံခဲ့၍။ ဣဓ၊ ၁ ၂၃၄) ဤအလှူတင်းကုတ်သို့။ အာဂတော၊ လာ၏။ တွံ၊ သင်သည်။ မမ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ ကြံသောစိတ်ကို။ အညာယ၊ သိသကဲ့သို့ဖြစ်၍။ နေတ္တံ၊ မျက်စိကို။ ယာစိတုံ၊ တောင်းအံ့သောငှာ။ အာဂတော၊ လာပေ၏၊

၃ ၆၂။ မေ၊ ငါ၏။ မာနသံ၊ စိတ်သည်။ အဟောသိဒ္ဓံ၊ ဩော်ပြီးပေးအံ့။ သင်္ကပ္ပော၊ ကောင်းသောအကြံသည်။ ပရိပူရိတော၊ ပြည့်စုံစေအံ့။ အဇ္ဇ၊ ဤယခု။ ယာစကေ ယာစကဿ၊ ယာစကာအား။ အဟံ၊ ငါသည်။ အဒိန္နပုဗ္ဗံ၊ ရှေးကာလမလှူဖူးသော။ ဒါနဝရံ၊ မြတ်သောအလှူကို။ ဒဿာမိ၊ ပေးလှူရပေအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တမတ္ထံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ ပကာသန္တော၊ ၍။ သတ္ထာ၊ သည်။ အာဟ၊ မိန့်တော်မူပေ၏၊

တတ္ထတာသု၊ ဂါထာသု၊ ထိုဂါထာတို့၌။ တဿာတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဗြဟ္မဏရူပဓရဿ၊ ပုဏ္ဏားအို၏ အယောင်ကိုဆောင်သော။ တဿသက္ကဿ၊ ထိုသကြားအား။ ဟဋ္ဌောတိ၊ ဟူသည်ကား။ တုဋ္ဌော၊ ရွှင်သော စိတ်ရှိ၏။ သံဝိဂ္ဂမာနသောတိ၊ ဟူသည်ကား။ မမ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ဇာနိတွာဝိယ၊ သိလေသကဲ့သို့။ ဟူသည်ကား။ မမ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ဇာနိတွာဝိယ၊ သိလေသကဲ့သို့။ ဣမိနာ ဗြဟ္မေဏေန၊ ဤပုဏ္ဏားအိုသည်။ စက္ခုံ၊ မျက်စိကို။ ယာစိတံ၊ တောင်းလာပေ၏။ ဧတ္ထကံကာလံ၊ ဤမျှလောက်သော ကာလပတ်လုံး။ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကြံကို။ အစိန္တေတွာ၊ မကြံမိမူ၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝတ၊ စင်စစ်။ ပမဇ္ဇိတော၊ မေ့လျော့နေသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်ရလေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သံဝိဂ္ဂစိတ္တော၊ သံဝေဂစိတ်ရှိ၍။ ဝေဒဇာတောတိဟူသည်ကား။ ဇာတပိတိပါမောဇ္ဇော၊ သဘောအတိုင်း နှစ်သက်ဝမ်းမြောက်သည်ဖြစ်၍။ အဗြဝိန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ အဘာသိံ၊ ဆိုလေ၏။ မာနသန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ မနသိ၊ စိတ်၌။ ဘဝံ၊ ဖြစ်သည်တည်း။ မာနသံ၊ စိတ်၌ဖြစ်ခြင်း။ ဒါနဇ္ဈာသယော၊ လှူအံ့ဟူသော အလိုဆန္ဒရှိသည်။ စက္ခုံဒဿာမီတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဥပ္ပန္နာဒါနဇ္ဈာသယော၊ အလှူပေးခြင်း၌ ဆန္ဒဖြစ်ခြင်းရှိသည်။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ သင်္ကပ္ပောတိ၊ ဟူသည်ကား။ ပရိပုဏ္ဏော၊ ပြည့်စုံပေအံ့၊

အထ၊ ထိုအခါ၌။ ဗောဓိသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ စိန္တေသိ၊ ၁ ၂၃၅) ကြံ၏။ အယံဗြာဟ္မဏော၊ ဤပုဏ္ဏားသည်။ မမ၊ ငါ၏။ စိတ္တာစာရံ၊ စိတ်၏အကျင့်ကို။ ဉာတွာဝိယ၊ သိလေသကဲ့သို့။ ဒုစ္စဇမ္ပိ၊ သုတစ်ပါးစွန့်ခဲ့သည်လည်းဖြစ်သော။ စက္ခုံ၊ မျက်စိကို။ မံ၊ ငါ့အား။ ယာစတိ၊ တောင်းလာပေ၏။ ကာယစိဒေဝတာယ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်နတ်တည်း။ အနသိဋ္ဌော၊ တိုက်တွန်းနှိုးဆော်အပ်သည်။ သိယာနုခေါ၊ ဖြစ်ရှာလေသလော။ တာဝ၊ ရှေးဦးစွာ။ နံ၊ ထိုပုဏ္ဏားအိုကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပုစ္ဆိဿာမိ၊ မေးဦးအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တေတွာ၊ ကြံ၍။ တံဗြာဟ္မဏံ၊ ထိုပုဏ္ဏားအိုကို။ ပုစ္ဆိ၊ မေးလေ၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ ဘဝဂါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဇာတက ဒေသနာယံ၊ သိဝိဇာတ်တော်ဒေသနာ၌။ ကေနာနုသိဋ္ဌော ဣဓမာဂတော သိ ... ယမာဟုနေတ္တံပုရိသေနဒုစ္စဇန္တိ၊ ကေနာနုသိဋ္ဌော ဣဓမာဂတော သိ ... ယမာဟုနေတ္တံပူရိသေနဒုစ္စဇံ၊ ဟူသော။ ဂါထံ၊ ဂါထာကို။ အာဟ၊ မန့်တော်မူပေ၏။ ဂါထာ၏အတ္ထကား။ ဝနိဗ္ဗက၊ အိုယာစကာပုဏ္ဏား။ ကေန၊ အဘယ်သူသည်။ အနုသိဋ္ဌော၊ ဆုံးမစီရင်အပ်သည်ဖြစ်၍။ တိုက်တွန်းအပ်သည်ဖြစ်၍လည်းဟူ။ ဣဓ၊ ဤငါ၏အထံသို့။ တွံ၊ သင်သည်။ စက္ခုပထာနိ၊ ခရီးသွားကြောင်းဖြစ်သော မျက်စိတို့ကို။ ယာစိတုံ၊ တောင်းအံ့သောငှာ။ အာဂတော၊ ရောက်လာသည်။ အသိ၊ ဖြစ်သလော။ ပုရိသေန၊ ယောကျ်ားတကာသည်။ နေတ္တံ၊ မျက်စိကို။ ဒုစ္စဇန္တိ၊ စွန့်နိုင်ခဲ၏ဟု။ ယံဝစနံ၊ အကြင်စကားကို။ အာဟု၊ ဆိုကြကုန်၏။ တွံ၊ သင်ပုဏ္ဏားသည်။ မေ၊ ငါ၏။ ဥတ္တမင်္ဂံ၊ မြတ်သောအင်္ဂါဖြစ်သော။ သုဒုစ္စဇံ၊ သူတစ်ပါးတို့ စွန့်ခဲ့လှသော။ စက္ခုံ၊ မျက်စိကို။ ဣစ္ဆသိ၊ အလိုရှိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာတကဒေသနာယံ၊ ဇာတ်ဒေသနာတော်၌။ ဘဂဝါ၊ သည်။ အာဟ၊ မန့်တော်မူပေ၏၊

တံ၊ ထိုဘုရားလောင်းဆိုအပ်သောစကားကို။ သုတွာ၊ ကြားလေ၍။ ဗြာဟ္မဏရူပဓရော၊ ပုဏ္ဏား၏အသွင်ကို ဆောင်သော။ သက္ကော၊ သိကြားသည်။ ယမာဟုဒေဝသု၊ သုဇမ္ပတီသိ ... ယမာဟုနေတ္တံပုရိသေန ဒုစ္စဇံ၊ ဟူသော ဂါထာတို့ကို။ အာဟ၊ ဆို၏၊

ဂါထာ၏အတ္ထကား။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဒေဝေသု၊ ၁ (နိ၂၃၆) နတ်ပြည်တို့၌။ ယံ၊ အကြင်သိကြားကို။ သုဇမ္ပတီတိ၊ သူဇာနတ်သမီး၏ လင်ဟူ၍။ ဒေဝေသု၊ နတ်ပြည်တို့၌။ အာဟုကထေန္တိ၊ ခေါ်ဆိုကြကုန်၏။ မနုဿလောကေ၊ လူ့ပြည်၌။ မဃဝါတိ၊ မဃဝါဟူ၍။ အာဟုကထေန္တိ၊ ခေါ်ဆိုကြကုန်၏။ တေန၊ သကြားမင်းသည်။ အနုဒိဋ္ဌော၊ တိုက်တွန်းနှိုးဆောင်အပ်သော။ ဝနိဗ္ဗကော၊ သူတောင်းစားဖြစ်၍။ စက္ခုပထာနိ၊ ခရီးညွန်မျက်စိတို့ကို။ ယာစိတုံ၊ တောင်းအံ့သောငှာ။ ဣဓ၊ ဤလူ့ပြည်သို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ အာဂတော၊ ရောက်လာသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းကြီး။ ဝနိဗ္ဗကော၊ သူတောင်းစားအလှူခံဖြစ်သော။ မယှံ၊ ငါ၏။ ဝနိံ၊ တောင်းခံလာခြင်းသည်။ အနုတ္တရံ၊ အတုမရှိလေတကား။ မေ၊ ငါ့အား။ စက္ခုပထာနိ၊ ခရီးညွှန်မျက်စိတို့ကို။ ယာစိတော၊ တောင်းလာသောသူအား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒဒါမိတိ၊ ပေးလှူအံ့ဟု။ တွံ၊ သင်မင်းမြတ်သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ စက္ခုပထာနိ၊ ခရီးညွှန်မျက်စိတို့ကို။ ယာစိတော၊ တောင်းလာသောသူအား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒဒါမိတိ၊ ပေးလှူအံ့ဟု။ တွံ၊ သင်မင်းမြတ်သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ အနုတ္တရံ၊ အတုမရှိသော။ စက္ခပတံ၊ ခရီးညွှန်ဖြစ်သောမျက်စိကို။ ဒဒါဟိ၊ ပေးပါလော။ ပုရိသေန၊ ယောကျ်ားတော်ဒကာသည်။ နေတံ၊ မျက်စိကို။ ဒုစ္စဇန္တိ၊ စွန့်နိုင်ခဲ့၏ဟု။ ယံဝစနံ၊ အကြင်စကားကို။ အာဟုကထေန္တိ၊ ဆိုကြကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တံဝစနံ၊ ထိုစကားကို။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုလေသည်ရှိသော်။ မဟာသတ္တော၊ သည်။ အာဟ၊ မိန့်၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ အိုပုဏ္ဏား။ ယံအတ္ထိ၊ အကြင်အလိုကို။ အဘိပတ္ထယံ၊ အဘိပတ္ထ အန္တော၊ တောင့်တသည်ဖြစ်၍။ ယေနအတ္ထေန၊ အကြင်အလိုဖြင့်။ ယာစကော၊ ယာစကာသည်။ အာဂစ္ဆိ၊ ရောက်လာ၏။ စက္ခနိ၊ မျက်စိတို့ကို။ တွံ၊ သင်သည်။ လဘ၊ ရလေလော။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဥဘယာနိ၊ နှစ်ဖက်သောမျက်စိတို့ကို။ ဒဒါမိ၊ ပေးလှူအံ့။ တွံ၊ သင်သည်။ သစက္ခု မာ၊ မျက်စိနှင့်ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ ဇနဿ၊ လူအပေါင်းကို။ ပေက္ခတော၊ ကြည့်လျက်။ ဂစ္ဆ၊ သွားလေလော။ တွံ၊ သင်သည်။ ယံ၊ အကြင်မျက်စိကို။ ဣစ္ဆသေ၊ အလိုရှိအံ့။ တေ၊ သင်အား။ တံ၊ ထိုမျက်စိသ်ည။ သမိဇ္ဈိတု၊ ကောင်းစွာပြည့်စုံစေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ အာဟ၊ မိန့်၏၊

၁ ၂၃၇) တတ္ထတာသုဂါထာသု၊ ထိုဂါထာတို့၌။ ဝနိဗ္ဗကာတိပဒေန၊ ဝနိဗ္ဗကဟူသောပုဒ်ဖြင့်။ တံ၊ ထိုပုဏ္ဏားကို။ အာလပတိ၊ ခေါ်၏။ စက္ခုပတာနိတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဒဿနဿ၊ မြင်ခြင်း၏။ ပထဘာဝတော၊ အကြောင်းရင်း ဖြစ်သောကြောင့်။ စက္ခူနမေဝ၊ မျက်စိတို့၏သာလျှင်။ ဧတံနာမံ၊ ထိုသို့သောအမည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယမာဟူတိ၊ ဟူသည်ကား။ လောကေ၊ လောက၌။ ယံ၊ အကြင်မျက်စိအလှူကို။ ဇနာ၊ လူအပေါင်းတို့သည်။ ဒုစ္စဇန္တိ၊ စွန့်နိုင်ခဲ၏ဟူ၍။ ကထေန္တိ၊ ဆို ကြကုန်၏။ ဝနိဗ္ဗကောတိ၊ ဟူသည်ကား။ ယာစန္တဿ၊ တောင်းသောသူအား။ ဝနိန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ ယာစနံ၊ တောင်းလာခြင်းသည်။ တေတေတိ၊ ဟူသည်ကား။ တေတဝ၊ သင်၏။ တဿအန္ဓဿ၊ ထိုသူကန်း၏။ သင်္ကပ္ပါ၊ အကြံတို့သည်။ သစက္ခုမာတိ၊ ဟူသည်ကား။ သောတွံ၊ ထိုသင်သည်။ မမ၊ ငါ၏။ စက္ခူဟိ၊ မျက်စိတို့ဖြင့်။ စက္ခုမာ၊ မျက်စိနှင့်ပြည့်စုံသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ တံတေသမိဇ္ဈတူတိ၊ ဟူသည်ကား။ တွံ၊ သင်သည်။ မမ၊ ငါ၏။ သန္တိကာ၊ အထံမှ။ ယံ၊ အကြင်မျက်စိသည်။ ဣစ္ဆသိ၊ အလိုရှိ၏။ တေ၊ သင်အား။ တံ၊ ထိုလိုအပ်သောမျက်စိသည်။ သမိဇ္ဈတု၊ ပြည့်စုံစေသတည်း၊

ရာဇာ၊ သိဝိမင်းသည်။ ဧတ္တကံ၊ ဤမျှလောက်သော စကားကို။ ကထေတွာ၊ ပြောဆို၍။ အယံဗြာဟ္မဏော၊ ဤပုဏ္ဏားကို။ သက္ကေန၊ သိကြားသည်။ အနုသိဋ္ဌော၊ တိုက်တွန်းအပ်သည်ဖြစ်၍။ ဣဓ၊ ဤငါ၏ အထံသို့။ အာဂတော၊ ရောက်လာသည် အသိဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဏတိ၊ ဆို၏။ ဣမဿ၊ ဤပုဏ္ဏားအား။ ဣမိနာဥပါယေန၊ ဤသို့သောအကြောင်းဖြင့်။ စက္ခု၊ မျက်စိသည်။ သမ္ပဇ္ဇိဿတိ၊ ပြည့်စုံလတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥတွာ၊ သိ၍။ ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌ပင်လျှင်။ မယာ၊ ငါသည်။ ၁ ၂၃၈) စက္ခူနိ၊ မျက်စိတို့ကို။ ဥပ္ပာဋေတွာ၊ နှုတ်စေ၍။ ဒါတုံ၊ ပေးလှူခြင်းငှာ။ အသာရုပ္ပံနနု၊ မလျောက်ပတ်လေသေးတကား။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တေတွာ၊ ကြံ၍။ ဗြာဟ္မဏံ၊ ပုဏ္ဏားကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ အန္တေပူရံ၊ နန်းတွင်းသို့။ ဂန္တွာ၊ သွားလေ၍။ ရာဇာသနေ၊ မင်း၏ နေရာ၌။ နိသီဒိတွာ၊ နေ၍။ သိဝကံနာမ၊ သီဝကအမည်ရှိသော။ ဝဇ္ဇံ၊ ဆေးသမားကို။ ပက္ကောသာပေသိ၊ ကံနာမ၊ သီဝကအမည်ရှိသော။ ဝဇ္ဇံ၊ ဆေးသမားကို။ ပက္ကောသာပေသိ၊ ခေါ်စေ၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ရာဇ၊ မင်းသည်။ အက္ခီနိ၊ မျက်စိတို့ကို။ ဥပ္ပာဋေတွာ၊ နှုတ်စေ၍။ ဗြဟ္မဏဿ၊ ပုဏ္ဏားအား။ ဒါတုကာမောတိ၊ လှူခြင်းငှာ အလိုရှိ၏ဟု။ သကလနဂရေ၊ မြို့အလုံး၌။ ဧကကောလာဟလံ၊ တစ်ပြိုင်နက်အုတ်အုတ်ကျက်ကျက်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ နံ၊ ထိုသိဝိမင်းကို။ ရညော၊ မင်း၏။ ဉာတိသေနာပတိအာဒယောစ၊ အမျိုးအဆွေစစ်သူကြီးအစရှိကုန်သော။ ရာဇဝလ္လဘာ၊ မင်းနှင့်အကျွမ်းဝင်ကုန်သော။ အမစ္စာစ၊ အမတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ပါရိသဇ္ဇာစ၊ အလုပ်အကျွေးတို့သည်လည်းကောင်း။ နာဂရာစ၊ ပြည်သူတို့သည်လည်းကောင်း။ ဩရောဓာစ၊ မင်းမောင်းမတို့သည်လည်းကောင်း။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံသောသူတို့သည်။ သန္နိပတိတွာ၊ စုရုံးတိုင်ပင်ကြကုန်၍။ နာနာဥပါယေဟိ၊ အထူးထူးသော အကြောင်းတို့ဖြင့်။ နိဝါရေသုံ၊ တားမြစ်ကြကုန်၏။ ရာဇာပိ၊ သိဝိမင်းသည်လည်း။ နေ၊ ထိုသူအပေါင်းတို့ကို။ အနူဝါရေသိ၊ အလိုသို့မလိုက်။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ မာနောဒေဝအဒါစက္ခုံ ... ဧဝံဒေဟိရထေသဘာတိ၊ မာနောဒေဝအဒါစက္ခုံ ... ဧဝံဒေဟိရထေသဘ၊ ဟူသော။ ဂါထံ၊ ဂါထာတို့ကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာဟ၊ မိန့်တော်မူပေ၏၊

ဂါထာ၏အတ္ထေကား။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ စက္ခုံ၊ မျက်စိတော်ကို။ မာအဒါ၊ မပေးပါလင့်။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံသော။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့ကို။ မာပရာကရိ၊ မစွန့်ပါလင့်။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဓနံ၊ ဥစ္စာကို။ ဒေဟိ၊ ပေးတော်မူပါလော့။ မုတ္တော၊ ပုလဲရတနာသည်။ ဗဟူ၊ များပါ၏။ ဝေဠုရိယာ၊ ကျောက်မျက်ရွဲတို့သည်။ ဗဟူ၊ များပါကုန်၏။ ဒေဝ၊ ရှင်မင်းကြီး။ ယုတ္တေ၊ မြင်းတို့ဖြင့် ကအပ်ကုန်သော။ ရထေ၊ ရထားတို့ကို။ ၁ ၂၃၉) ဒေဟိ၊ ပေးပါလော။ အလင်္ကတေ၊ တန်ဆာဆင်အပ်ကုန်သော။ အာဇာနိယေ၊ အာဇာနည်မြင်းတို့ကို။ ဒေဟိ၊ လှူတော်မူပါလော။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဟေမကပ္ပနဝါသသေ၊ ရွှေကျူကွန်ရွက်တို့ဖြင့် ဆင်အပ်သောက ရှိကုန်သော။ နာဂေ၊ ဆင်ပြောင်ရတနာတို့ကို။ ဒေဟိ၊ လှူတော်မူပါလော။ စက္ခုံ၊ မျက်စိတော်ကို။ မာအဒါသိ၊ မလှူပါလင့်။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ တံ၊ ရှင်မင်းကြီးကို။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ သိဝယော၊ သီဝရာဇ်ပြည်သူတို့သည်။ သယောဂ္ဂါ၊ ယဉ်နှင့်တကွ။ သရထာ၊ ရထားနှင့်တကွ။ သမန္တာ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းဖြင့်။ ပရိကိရေယျုံ၊ ခြံရံကုန်၏။ ဧဝံတထာ၊ ထိုအခြင်းဖြင့်။ ရထေသဘ၊ မင်းမြတ်။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒေဟိ၊ ပေးတော်မူလော။ စက္ခုံ၊ မျက်စိတော်ကို။ မာအဒါသိ၊ မပေးမလှူပါလင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုသည်ရှိသော်။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ရာဇာ၊ သိဝိမင်းသည်။ တိဿောဂါထာ၊ သုံးဂါထာတို့ကို။ အဘာသိ၊ ဆိုလေ၏၊

ဂါထာ၏ အတ္ထကား။ ဘောန္တော၊ အိုလူများတို့။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ ဒဿန္တိ၊ ပေးလှူအံ့ဟု။ ဝတွာန၊ ဆိုပြီး၍။ အဒါနေ၊ မပေးမလှူသည်၌။ မနော၊ နှလုံးသည်။ ကုရုတေ၊ ပြုပြန်အံ့။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဘူမျံ၊ မြေ၌။ ပတိတံ၊ ကျသော။ ပါသံ၊ ကျော့ကွင်းသည်။ ဂီဝါယံ၊ လည်ပင်း၌။ ပဋိပုဉ္စတိယထာ၊ စွတ်မိပြန်သကဲ့သို့။ ပဋိမုဉ္စတိ၊ စကားမမှန်ရာသို့ဝင်၏။ ဘောန္တော၊ အိုလူအများတို့။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ နဒဿန္တိ၊ မပေးမလှူဟူ၍။ ဝတွာန၊ ဆို၍။ အဒါနေ၊ မလှူမပေးသည်၌။ မနော၊ နှလုံးသည်။ ကုရုတေ၊ အလေးပြုအံ့။ သော၊ ထိုသူသည်။ ပါပါ၊ မကောင်းသော သူယုတ်မာအောက်။ ပါပတရော၊ အထူးသဖြင့် ယုတ်မာသောသူသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်ခဲ့၏။ ယမသာဓနံ၊ ယမမင်းအာဏာဖြစ်ရာ အရပ်သို့။ သမ္ပတ္တော၊ ရောက်လေ၏။ ဘောန္တော၊ အိုလူများတို့။ ယံဟိ၊ အကြင်အလိုကိုလျှင်။ ယာစကော၊ ယာစကာသည်။ ယာစေ၊ တောင်းလာအံ့။ တံဟိ၊ ထိုအလိုကိုသာလျှင်။ ဒဒေ၊ ပေးရာ၏။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ ယံ၊ အကြင်မလိုအပ်သည်ကို။ နယာစေ၊ ၁ ၂၄၀) မတောင်းလာ။ တံ၊ ထိုမလိုအပ်သည်ကို။ နဒဒေ၊ မပေး။ အယံ ဗြာဟ္မဏော၊ ဤပုဏ္ဏားသည်။ ယံ၊ အကြင်အလိုရှိအပ်သော မျက်စိကို။ ယာစတိ၊ တောင်းလာ၏။ တမေဝ၊ တိုတောင်းလာသော မျက်စိကိုသာလျှင်။ သွာဟံသောအဟံ၊ ထိုငါသည်။ ဒဿာမိ၊ ပေးလှူအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တိဿောဂါထာ၊ သုံးဂါထာတို့ကို။ အဘာယံ၊ ဆိုလေ၏၊

တတ္ထ၊ ထိုဂါထာတို့၌။ မာနောဒေဝါတိဧတ္တ၊ မာနောဒေဝဟူသော ဤပုဒ်၌။ နောတိပဒံ၊ နောဟူသောပုဒ်သည်။ နိပါတမတ္တံ၊ နိပါတ်ပုဒ်မျှသာတည်း။ ဒေဝ၊ ရှင်မင်းကြီး။ စက္ခုံ၊ မျက်စိတော်ကို။ မာအဒါသိ၊ မပေး မလှူပါလင့်။ မာနောသဗ္ဗောပရာကရိတိ၊ ဟူသည်ကား။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ အမှေ၊ အကျွန်ုပ်တို့ကို။ မာပရိစ္စဇိ၊ မစွန့်ပါလင့်။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ အက္ခီသု၊ မျက်စိတော်တို့ကို။ မာပရိစ္စဇိ၊ မစွန့်ပါလင့်။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ အက္ခီသု၊ မျက်စိတော်တို့ကို။ ဒိန္နေသု၊ လှူခဲ့ကုန်သည်ရှိသော်။ တွံ၊ ရှင်မင်းကြီးသည်။ ရဇ္ဇံ၊ မင်း၏အဖြစ်ကို။ နကရိဿတိ၊ မပြုရလတ္တံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ မျက်စိကိုပေးလှူခဲ့သည်ရှိသော်။ တယာ၊ ရှင်မင်းကြီးသည်။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့ကို။ ပရိစ္စတ္တာနာမ၊ စွန့်အပ်ကုန်သော မည်သည်။ ဘဝိဿာမ၊ ဖြစ်ရကုန်လတ္တံ့။ ဣတိအဓိပ္ပါယေန၊ ဤသို့သောအလိုဖြင့်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကြကုန်၏။ ပရိကိရေယျန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ ပရိဝါ ရေယျုံ၊ ခြံရံကုန်ရာ၏။ ဧဝံဒေဟီတိ၊ ဟူသည်ကား။ အဝိကလစက္ခု၊ မျက်စိတော်မချို့ပါသော။ တံ၊ ရှင်မင်းကြီးကို။ သိဝယော၊ သိဝိပြည်သူအပေါင်းတို့သည်။ စီရံ၊ ကြာမြင့်စွာ။ ယထာ၊ အကြင်အချင်းဖြင့်။ ပရိဝါ ရေယျုံ၊ ခြံရံကုန်ရာ၏။ ဧဝံတထာ၊ ထိုအခြင်းဖြင့်။ စနမော၊ ဥစ္စာကိုသာလျှင်။ ဒေဟိ၊ ပေးပါလော။ အဿ၊ ထိုပုဏ္ဏားအား။ အက္ခီနိ၊ မျက်စိတို့ကို။ မာဒေဟိ၊ မပေးပါလင့်။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ အက္ခီသု၊ မျက်စိတို့ကို။ ဒိန္နေသု၊ လှူအပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ တွံ၊ ရှင်မင်းကြီးကို။ သိဝီဟိ၊ သိဝိရာဇ်ပြည်သူတို့သည်။ နပရိဝါရေဿတိ၊ မခြံရံလတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒဿေတိ၊ ပြ၏၊

ပဋိမုဉ္စတီတိ၊ ဟူသည်ကား။ ပဋိပဝေသေတိ၊ တစ်ဖန်စကား ဝင်ပြလာ၏။ ပါပါပါပတရောဟောတီတိ၊ ဟူသည်ကား။ လာမကာ၊ သူယုတ် ၁၂၄၁) မာအောက်။ လာမကတရောနာမ၊ အထူးသဖြင့် သူယုတ်မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်ခဲ့၏။ သမ္ပတ္တောယမသာဓနန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ ယမဿ၊ ယမမင်း၏။ အာဏာပဝတ္တိဌာနံ၊ အာဏာဖြစ်ရာအရပ်သို့။ သမ္ပတ္တော၊ ရောက်လေရာ၏။ ဧသဧသော၊ ဤစကားမမှန်သော သူသည်။ ဥဿဒနိရယံ၊ ဥဿဒရက်ငရဲသို့။ ပတ္တောနာမ၊ ရောက်သော်မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယဥှိယာစေတိ၊ ဟူသည်ကား။ ယံဝတ္ထုံ၊ အကြင်ဝတ္ထုကို။ ယာစကော၊ ယာစကာသည်။ ယာစတိ၊ တောင်းလာ၏။ ဒါယကောပိ၊ ဒါယကာသည်လည်း။ တဒေဝ၊ ထိုလိုအပ်သော ဝတ္ထုကိုသာလျှင်။ ဒဒေယျ၊ ပေးရာ၏။ အယာစိတံ၊ မတောင်းသော ဝတ္ထုကို။ နဒဒေယျ၊ မပေးရာ။ အယဉ္စဗြာဟ္မဏော၊ ဤပုဏ္ဏားသည်။ မံ၊ ငါ၏။ စက္ခုံ၊ မျက်စိကို။ ယာစတိ၊ တောင်းလာ၏။ မုတ္တာဒိကံ၊ ပုလဲအစရှိသော။ ဓနံ၊ ဥစ္စာကို။ နယာစတိ၊ တောင်းလာ၏။ မုတ္တာဒိကံ၊ ပုလဲအစရှိသော။ ဓနံ၊ ဥစ္စာကို။ နယာစတိ၊ မတောင်း။ တံ၊ ထိုတောင်းအပ်သော မျက်စိကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒဿာမိ၊ ပေးအံ့။ ဣတိ၊ သို့။ ဝဒတိ၊ ဆို၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ နံ၊ ထိုသိဝိမင်းကို။ အမစ္စာ၊ အမတ်တို့သည်။ ဒေဝ၊ ရှင်မင်းကြီး။ အာယုအာဒီသု၊ အသက်ရှည်ခြင်းအစရှိသည်တို့တွင်။ ကိံ၊ အဘယ်အကျိုးကို။ ပတ္ထေတွာ၊ တောင့်တ၍။ စက္ခူနိ၊ မျက်စိတော်တို့ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒေမိတိ၊ ပေးလှူအံ့ဟု။ ဝဒတိ၊ ဆိုတော်မူလေသနည်း။ ဣတိ၊ သို့။ ပုစ္ဆိံသု၊ မေးကုန်၏။ မဟာပုရိသော၊ ယောကျ်ားမြတ်သည်။ ဘောန္တော၊ အိုအမတ်တို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒိဋ္ဌဓမ္မိကံ၊ ပစ္စုပ္ပန်နှင့်စပ်သော။ သမ္မတ္တိံဝါ၊ စည်းစိမ်ချမ်းသာကိုလည်းကောင်း။ သမ္ပရာယိကံ၊ တမလွန်ဘဝသို့စပ်သော။ သမ္ပတ္တိံဝါ၊ စည်းစိမ်ချမ်းသာကို လည်းကောင်း။ ပတ္ထေတွာ၊ တောင့်တ၍။ နဒေမိ၊ မပေးမလှူ။ အပိစ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ယဒိဒံယံဒါနပါရမိပုရဏံနာမ၊ အကြင်ဒါနပါရမီကို ဖြည့်ခြင်းမည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧသဧသော၊ ဤသို့သော ပါရမီကို ဖြည့်ခြင်းသည်။ ဗောဓိသတ္တာနံ၊ ဘုရားလောင်းတို့၏။ အာစိဏ္ဏသမာစိဏ္ဏော၊ အဖန်တစ်လဲလဲ ကျင့်အပ်သော အကျင့်ဖြစ်သော။ ပေါရာဏကမဂ္ဂေါ၊ ရှေးသူတော်ကောင်းတို့ သွားရာလမ်းကြောင်း ကောင်းသောခရီးတည်း။ ဣတိ၊ သို့။ အာဟ၊ မိန့်၏။ ၁ ၂၄၂) တေန၊ ထို့ကြောင့်။ အာယုံနုဝဏ္ဏနုသုခံဗလံနု၊ ပေ။ ဣစ္စေဝဒါနေရ မတေမနောမမန္တိ။ အာယုံနုဝဏ္ဏံနုသုခံဗလံနု၊ ပေ။ ဣစ္စေဝဒါနေရမတေမနော မမံ၊ ဟူသော။ ဂါထံ၊ ဂါထာကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏၊

ဇနိန္ဒ၊ လူတို့၏ အရှင်သခင်မင်းမြတ်။ အာယုံနု၊ အသက်ရှည်ခြင်းကို တောင်းတတော်မူသလော။ သုခံနု၊ ချမ်းသာကိုတောင့်တတော်မူသလော။ ဗလံနု၊ ခွန်အားကို တောင့်တတော်မူသလော။ ကိံ၊ အဘယ်အလိုကို။ ပတ္ထယာနောနု၊ တောင့်တတော်မူလေသနည်း။ သိဝီနံ၊ သိဝိရာဇိတိုင်းသူတို့ထက်။ အနုတ္တရော၊ မြတ်သော။ ရာဇာ၊ မင်းမြတ်သည်။ ကထံဟိကထံဧဝ၊ အဘယ်ကြောင့်လျှင်။ ပရလောကဟေတု၊ တမလွန်ဘဝဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ စက္ခူနိ၊ မျက်စိတို့ကို။ ဒဇ္ဇာ၊ ပေးလှူလေအံ့နည်း။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ ဘောန္တော၊ အိုအမတ်တို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဧတံ၊ ဤမျက်စိဟူသော အလှူကို။ ဝေ၊ စင်စစ်။ ယသသာ၊ အခြံအရံကိုလိုသောကြောင့်။ နဒဒါမိ၊ မပေးမလှူ။ ပုတ္တံ၊ သားကို။ ဣစ္ဆေန၊ လိုသဖြင့်။ နဒေမိ၊ မလှူ။ ဓနံ၊ ဥစ္စာကို။ ဣစ္ဆေန၊ လိုသဖြင့်။ နဒေမိ၊ မလှူ။ ရဋ္ဌံ၊ ပြည်တိုင်းကားကို။ ဣစ္ဆေန၊ လိုသောကြောင့်။ နဒဒါမိ၊ မလှူ။ သတံ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏။ ပုရာဏော၊ ရှေး၌ဖြစ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ စရိတော၊ ကျင့်အပ်၏။ ဣစ္စေဝဣတိဧဝ၊ ဤ အကြောင်းကြောင့်လျှင်။ ဒါနေ၊ အလှူပေးခြင်း၌။ မမ၊ ငါ၏။ မနော၊ နှလုံးသည်။ ရမတေ၊ မွေ့လျော်ပျော်ပါး၏။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တံ၊ ဆို၏၊

တတ္ထ၊ ထိုဂါထာ၌။ ပရလောကဟေတူတိ၊ ဟူသည်ကား။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ကထံနာမ၊ အဘယ်မည်သောအကြောင်းကြောင့်။ တုမှာဒိသော၊ ရှင်မင်းကြီးနှင့်တူသော။ ပဏ္ဍိတပူရိသော၊ ပညာရှိသော ယောကျ်ားသည်။ သက္ကသမ္ပတ္တိသဒိသံ၊ သိကြားမင်းစည်းစိမ်နှင့်တူသော။ သန္ဒိဋ္ဌိကံ၊ မျက်မှောက်၌ဖြစ်ဖူးသော။ ဣဿရိယံ၊ အစိုးရခြင်းကို။ ပဟာယ၊ ပစ်စွန့်၍။ ပရလောကဟေတု၊ တမလွန်ဘဝဟူသောအကြောင်း ၁၂၄၃) ကြောင့်။ စက္ခူနိ၊ မျက်စိတို့ကို။ ဒဒေယျ၊ လှူရာလေအံ့နည်း၊

နဝါဟန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ ဝေ၊ စင်စစ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ယသသာတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဒိဗ္ဗဿဝါ၊ နတ်၏လည်းကောင်း။ မနုသဿဝါ၊ လူ၏လည်းကောင်း။ ဣဿရိယဿ၊ အစိုးရခြင်း၏။ ကာရဏာ၊ အကြောင်းကြောင့်။ စက္ခူနိ၊ မျက်စိတို့ကို။ နဒေမိ၊ မပေးမလှူပါ။ အပိစ၊ စင်စစ်သော်ကား။ သတံ၊ သူတော်ကောင်းဖြစ်ကုန်သော။ ဗောဓိသတ္တာနံ၊ ဘုရားလောင်းတို့၏။ ဗုဒ္ဓကာရကော၊ ဘုရား၏ အဖြစ်ကိုပြုတတ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ စရိတော၊ ကျင့်အပ်၏။ အာစိဏ္ဏော၊ လေ့ကျက်အပ်၏။ ပုရာတနော၊ ဖြည့်အပ်၏။ ဣစ္စေဝ၊ ဣမိနာကာရဏေန၊ ဤသို့သော အကြောင်းကြောင့်လျှင်။ ဣဒိသေ၊ ‏ဤသို့သဘောရှိသော။ ဒါနေယေဝ၊ အလှူပေးခြင်း၌လျှင်။ မမ၊ ငါ၏။ မနော၊ နှလုံးသည်။ နိရတော၊ အမြဲမွေ့လျော်ပျော်ပါး၏၊

ဣတိဧဝဉ္စပန၊ ဤသို့သောစကားကိုလည်း။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ရာဇာ၊ သိဝိမင်းသည်။ အမစ္စေ၊ အမတ်တို့ကို။ သညာပေတွာ၊ သိစေ၍။ သိဝကံ၊ သိဝကအမည်ရှိသော။ ဝဇ္ဇံ၊ ဆေးသမားကို။ အာဏာပေသိ၊ စေခိုင်း၏။ သိဝက၊ အချင်းသိဝက။ တွံ၊ သင်သည်။ ဧဟိ၊ လာလော့။ မမ၊ ငါ၏။ ဥဘောပိ၊ နှစ်ဘက်လည်းဖြစ်ကုန်သော။ စက္ခူနိ၊ မျက်စိတို့ကို။ ဣမဿ ဗြာဟ္မဏဿ၊ ဤပုဏ္ဏားအား။ ဒါတုံ၊ ပေးအံ့သောငှာ။ သီဃံ၊ လျင်စွာ။ ဥပ္ပာဋေတွာ၊ နှုတ်၍။ ဟတ္ထေ၊ လက်၌။ ပတိဋ္ဌပေဟိ၊ ထားပါလော။ ဣတိ၊ သို့။ အာဟ၊ မိန့်၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ ဧဟိသိဝကာဒိအာဒိဧဟိသိဝက၊ အစရှိသော ဂါထာကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏၊

တတ္ထ၊ ထိုဂါထာ၌။ ဥဋ္ဌေဟိတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဥဋ္ဌာနစရိယံ၊ ထကြွခြင်းကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ကရောဟိ၊ ပြုလော့။ မမ၊ ငါ၏။ ဣမသ္မိံစက္ခုဒါနေ၊ ‏ဤမျက်စိကို လှူခြင်း၌။ သဟာယကိစ္စံ၊ အပေါင်းအဖော်ကိစ္စကို။ ကရောဟိ၊ ပြုလော့။ ဣတိ၊ သို့။ ဒဿေတိ၊ ပြ၏။ မာဒန္ဓယီတိ၊ ဟူသည်ကား။ မာစိရာသိ၊ မကြာစေလင့်။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ မယာ၊ ငါသည်။ အယံပရိစ္စာဂေါ၊ ဤသို့စွန့်ကြဲခြင်းကို။ အတိဒုလ္လဘော၊ အလွန် ၁၂၄၄) ရခဲ၏။ စိရကာလံ၊ ကာလရှည်စွာ။ ဥတ္တမော၊ မြတ်သောအလှူကို။ ပတ္ထိတော၊ တောင့်တအပ်၏။ ဒါနက္ခဏော၊ မျက်စိလှူရသော အခွင့်ကို။ ပဋိလဒ္ဓေါ၊ အလွန်ရခဲ၏။ သောပရိစ္စာဂေါ၊ ထိုပေးလှူစွန့်ကြဲခြင်းသည်။ မာဝိရဇ္ဈိ၊ မချွတ်မယွင်းစေလင့်။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အဓိပ္ပာယော၊ အလိုတည်း။ မာပဝေဒယီတိ၊ ဟူသည်ကား။ အဟံ၊ ငါသည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ရညော၊ မင်းကြီး၏။ စက္ခူနိ၊ မျက်စိတို့ကို။ ဥပ္ပေါဋေမီတိ၊ နှုတ်မိချေ၏ဟု။ စိတ္တုတြာသဝသေန၊ ထိတ်လန့်သည်၏ အစွမ်းဖြင့်။ မာဝေဒယိ၊ မတုန်လှုပ်လေလင့်။ သရီရကမ္ပံ၊ ကိုယ်တုန်လှုပ်သော အမူ့သို့။ မာအာပဇ္ဇိ၊ မရောက်စေလင့်။ ဥဘောပိနယနန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ ဥဘောပိ၊ နှစ်ဖက်လည်းဖြစ်ကုန်သော။ နယနေ၊ မျက်စိတို့ကို။ ဝနိဗ္ဗကေတိ၊ ဟူသည်ကား။ ယာစကဿ၊ ယာစကာပုဏ္ဏားအား။ မယှန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ မာယာ၊ ငါသည်။ ဥဒ္ဓရိတွာ၊ နှုတ်၍။ ပါဒါသိ၊ ပေးလှူပါ၏။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုသည်ရှိသော်။ သောဝဇ္ဇော၊ ထိုဆေးသမားသည်။ ရညော၊ သိဝိမင်း၏။ အက္ခိကူပတော၊ မျက်ကွင်းမှ။ ဥဘောပိ၊ နှစ်ဖက်လည်းဖြစ်ကုန်သော။ အက္ခီနိ၊ မျက်စိတို့ကို။ ဥပ္ပာဋေတွာ၊ နှုတ်၍။ ရညော၊ သိဝိမင်း၏။ ဟတ္ထေ၊ လက်၌။ အဒါသိ၊ ပေး၏၊

ဒေန္တောစ၊ ပေးလှူသော်လည်း။ သတ္ထကေန၊ ဓားငယ်ဖြင့်။ ဥဒ္ဓရိတွာ၊ နှုတ်၍။ နအဒါသိ၊ မပေး။ ဟိသစ္စံ၊ ပွန်၏။ သော၊ ထိုဆေးသမားသည်။ သုသိက္ခိတဝဇ္ဇဿ၊ ကောင်းစွာသင်အပ်ပြီးသော ဆေးအတတ်ရှိသော။ မာရိသဿ၊ ငါတို့သော ဆေးသမားအား။ ရညော၊ ရှင်မင်းကြီး၏။ အက္ခီသု၊ မျက်စိတို့၌။ သတ္ထပါတနံ၊ ဓားငယ်ကျစေခြင်းသည်။ အယုတ္တံ၊ မသင့်။ ဣတိ၊ သို့။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ နီလုပ္ပလံ၊ ကြာညိုပွင့်ကို။ ပရိဘာဝေတွာ၊ ထုံမွမ်း၍။ ဒက္ခိဏက္ခိံ၊ လကျ်ာမျက်စိကို။ ဥပသိင်္ဃာပေသိ၊ တို့စေ၏။ အက္ခိ၊ လကျ်ာမျက်စိသည်။ ပရိဝတ္တီ၊ ပြောင်းပြန်လည်၏။ ဒုက္ခော၊ ဆင်းရဲသော။ ဝေဒနာ၊ ဝေဒနာသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုဆေးသမားသည်။ ပရိဘာဝေတွာ၊ ဆေးထုံမွမ်း၍။ ပုန၊ တစ်ဖန်လည်း။ ဥပသိင်္ဃာပေသိ၊ တို့စေ၏။ အက္ခိ၊ မျက်စိသည်။ ၁ ၂၄၅) အက္ခိကူပတော၊ မျက်ကွင်းမှ။ မုစ္စိ၊ လွတ်ထွက်၏။ ဗလဝတရာ၊ အလွန်ပြင်းထန်သော ဝေဒနာသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားစွာဖြစ်၏။ တတိယဝါရေ၊ သုံးကြိမ်သော ဝါရ၌။ ခရတရံ၊ ကြမ်းတမ်းလှသော ဆေးကို။ ပရိဘာဝေတွာ၊ ထုံမွမ်း၍။ ဥပနာမေသိ၊ ကပ်လေ၏။ အက္ခိ၊ မျက်လုံးသည်။ ဩသဓဗလေန၊ ဆေး၏အာနုဘော်တော်အစွမ်းဖြင့်။ ပရိဗ္ဘမိတွာ၊ ဝန်းဝန်းလည်၍။ အက္ခိကူပတော၊ မျက်ကွင်းမှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ နှာရုသုတ္တကေန၊ မျက်ကြောမျှင်ဖြင့်။ ဩလမ္ဗမာနံ၊ တွဲလဲဖြစ်၍။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်တည်၏။ အဓိမတ္တာ၊ လွန်စွာသော။ ဝေဒနာ၊ ဝေဒနာသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ဖြစ်၏။ လောဟိတံ၊ သွေးသည်။ ပဂ္ဃရိ၊ ယို၏။ နိဓတ္ထသာဋကာပိ၊ ဝတ်သောပုဆိုးတို့သည်လည်း။ လောဟိတေန၊ သွေးဖြင့်။ တေမိံသု၊ စွတ်ကုန်၏။ ဩရောဓာစ၊ မင်းမောင်းမတို့သည်လည်းကောင်း။ အမစ္စာစ၊ အမတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ရညော၊ သိဝိမင်း၏။ ပါဒူလေ၊ ခြေရင်း၌။ ပတိတွာ၊ ဝတ်၍။ ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ အက္ခီနိ၊ မျက်စိတော်တို့ကို။ မာဒေဟိ၊ ပေးတော်မမူပါလင့်။ မာဒေဟိ၊ ပေးတော်မမူပါလင့်။ ဣတိ၊ သို့။ မဟာပရိဒေဝံ၊ သည်းစွာသော ငိုကျွေးခြင်းကို။ ပရိဒေဝိံသု၊ ငိုကျွေးကုန်၏၊

ရာဇာ၊ သိဝိမင်းသည်။ ဝေဒနံ၊ ဝေဒနာကို။ အဓိဝါသေတွာ၊ သည်းခံ၍။ တာတ၊ အချင်းဆေးသမား။ တွံ၊ သင်သည်။ ပပဉ္စံ၊ ကြာမြင့်ခြင်းကို။ မာကရီတိ၊ မပြုလင့်ဟု။ အာဟ၊ ဆို၏။ သော၊ ထိုဆေးသမားသည်။ ဒေဝ၊ ရှင်မင်းကြီး။ သာဓု၊ ကောင်းပါပြီ။ ဣတိ၊ သို့။ ဝါမဟတ္တေန၊ လက်ဝဲလက်ဖြင့်။ အက္ခိံဝ၊ မျက်လုံးကို။ ဓာရေတွာ၊ ဆောင်၍။ ဒက္ခိဏဟတ္ထေန၊ လကျ်ာလက်ဖြင့်။ သတ္ထကံ၊ ဓားငယ်ကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ အက္ခိသုတ္တကံ၊ မျက်ကြောမျှင်ကို။ ဆိန္ဒိတွာ၊ ဖြတ်၍။ အက္ခိံ၊ လကျ်ာမျက်လုံးကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ မဟာသတ္တဿ၊ ဘုရားလောင်း၏။ ဟတ္ထေ၊ လက်၌။ ဋ္ဌပေသိ၊ ထား၏။ သော၊ ထိုသိဝိမင်းသည်။ ဝါမက္ခိနာ၊ လက်ဝဲမျက်စိဖြင့်။ ဒက္ခိဏက္ခိံ၊ လက်ယာမျက်လုံးကို။ ဩလောကေတွာ၊ ကြည့်၍။ ပရိစ္စာဂပိတိယာ၊ စွန့်ကြဲခြင်း၌ နှစ်သက်သဖြင့်။ အဘိဘုယျ ၁၂၄၆) မာနံ၊ အလွန်နှိပ်စက်သော။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲသော။ ဝေဒနံ၊ ဝေဒနာကို။ ဝေဒေန္တော၊ ခံစားလျက်။ ဗြာဟ္မဏ၊ အိုပုဏ္ဏား။ တွံ၊ သင်သည်။ ဧဟိတိ၊ လာလှည့်ဟု။ ဗြာဟ္မဏံ၊ ပုဏ္ဏားကို။ ပက္ကောသာပေတွာ၊ ခေါ်စေ၍။ မေ၊ ငါ၏။ ဣတောစက္ခုတော၊ ဤမျက်စိထက်။ သတဂုဏေန၊ အရာသော ကျေးဇူးဖြင့်လည်းကောင်း။ သဟဿဂုဏေန၊ အထောင်သော ကျေးဇူးဖြင့်လည်းကောင်း။ သတသဟဿဂုဏေန၊ တစ်သိန်း ကျေးဇူးဖြင့်လည်းကောင်း။ သမန္တစက္ခုမေဝ၊ ထက်ဝန်းကျင်မြင်ခြင်းတည်းဟူသော သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်ကိုသာလျှင်။ ပီယတရံ၊ အတိုင်းထက်အလွန် ချစ်ခင်ပါ၏။ မေ၊ ငါ့အား။ ဣဒံအက္ခိဒါနံ၊ ဤမျက်စိဟူသော အလှူသည်။ သမန္တစက္ခုနော၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်တည်းဟူသော မျက်စိအား။ ပစ္စယော၊ အထောက်အပံ့သည်။ ဟောတူတိ၊ ဖြစ်စေသတည်းဟု။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ဗြာဟ္မဏဿ၊ ပုဏ္ဏားအား။ အက္ခိံ၊ မျက်စိကို။ အဒါသိ၊ လှူလေ၏။ သော၊ ထိုပုဏ္ဏားသည်။ တံ၊ ထိုမျက်လုံးကို။ ဥက္ခိပိတွာ၊ ချီ၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အက္ခိမှိ၊ မျက်စိ၌။ ဌပေသိ၊ ထား၏။ တံ၊ ထိုသွင်းအပ်သော မျက်စိသည်။ တဿ၊ ထိုသိကြား၏။ အာနုဘာဝေန၊ အာနုဘော်အားဖြင့်။ ဝိကသိတနိလုပ္ပလံဝိယ၊ ကားကားပွင့်သော ကြာညိုပန်းကဲ့သို့။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဥပဋ္ဌာသိ၊ တည်၏။ မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ ဝါမအက္ခိဏာ၊ လက်ဝဲမျက်စိဖြင့်။ တဿ၊ ထိုပုဏ္ဏား၏။ တံအက္ခိံ၊ ထိုသွင်းသော မျက်စိကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ မယာ၊ ငါသည်။ အက္ခိ၊ မျက်စိကို။ အဟောသုဒိန္နံ၊ ပေးလှူရသည်ကား အော်ကောင်းလေစွ။ ဣတိ၊ သို့။ အန္တောသ မုဂ္ဂတာယ၊ ကိုယ်၏အတွင်း၌ ကောင်းစွာတက်သော။ ပီတိယာ၊ ပီတိဖြင့်။ နိရန္တရံ၊ မပြတ်။ ဖုဋသရီရော၊ တွေ့သောကိုယ်ရှိသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ အပရမ္မိ၊ အခြားတစ်လုံးတည်းသော မျက်စိကိုလည်း။ အဒါသိ၊ လှူပြန်လေ၏။ သက္ကောပိ၊ သိကြားသည်လည်း။ တံ၊ ထိုလက်ဝဲ မျက်စိကို။ တထေဝ၊ ထိုလကျ်ာမျက်စိအတူလျှင်။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ရာဇနိဝေသနာ၊ မင်းအိမ်မှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်ခဲ့၍။ မဟာဇနဿ၊ လူအပေါင်း၏။ ဩလောကေန္တဿေဝ၊ ၁၂၄၇) ကြည့်စဉ်ပင်လျှင်။ နဂရာ၊ မြို့မှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်လေ၍။ ဒေဝလောကမေဝ၊ နတ်ပြည်သို့သာလျှင်။ ဂတော၊ သွားလေ၏၊

ရညော၊ သိဝိမင်း၏။ အက္ခိနိ၊ မျက်စိတို့သည်။ နစိရဿေဝ၊ မကြာမြင့်မီလျှင်။ အာပါဋဘာဝံ၊ တွင်း၏အဖြစ်သို့။ အပ္ပတ္တာနိ၊ မရောက်ကုန်ဘဲ။ ကဗ္ဗလဂေဏ္ဍုတံဝိယ၊ ကဗ္ဗလာနီဖြင့်ပြီးသော ကျင်ပုကဲ့သို့။ ဥဂ္ဂတေန၊ အသားသစ်တက်သော။ မံသပိဏ္ဍေန၊ အသားတစ်ဖြင့်။ ပူရေတွာ၊ ပြည့်၍။ စိတ္တကမ္မရူပဿဝိယ၊ ပန်းချီဆေးရုပ်ကဲ့သို့။ ရုဟိံသု၊ ရောက်ကုန်၏။ ဝေဒနာ၊ ဝေဒနာသည်။ ပစ္ဆိဇ္ဇိ၊ ပြတ်လေ၏။ (အဓိပ္ပာယ်ကား။ မျက်လုံးကို လှူအပ်ပြီးသော် မျက်ကွင်းထဲက အသားပိုတက်၍ ပြည့်ပြန်လျှင်။ ပန်းချီဆေးရုပ်ကဲ့သို့သော မျက်စိအဟန်ရှိလေ၏။ ကမ္မဇရုပ်ဖြစ်သော ပသာဒစက္ခုမူကားမဖြစ်။ နောင်မှသစ္စာပြု၍ သစ္စာ၏ အာနိသင်အကျိုးဆက်အားဖြင့်။ ရူပါရုံကို မြင်ခြင်း၏ အကြောင်းပသာဒစက္ခု ရပြန်သည်ဟူလိုသည်၊) အထ၊ ထိုအခါ၌။ မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ ကတိပါဟံ၊ နှစ်ရက်သုံးရက်။ ပါသာဒေ၊ နန်းပြဿဒ်၌။ ဝသိတွာ၊ နေလေပြီး၍။ အန္ဓဿ၊ သူကန်းဖြစ်သောငါ့အား။ ရဇ္ဇေန၊ မင်း၏အဖြစ်ဖြင့်။ ကိံ၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။ ဣတိ၊ သို့။ အမစ္စာနံ၊ အမတ်တို့အား။ ရဇ္ဇံ၊ ပြည်ကို။ နိယျာဒေတွာ၊ ဆောင်နှင်းခဲ့၍။ ဥယျာနံ၊ ဥယျာဉ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွားလေ၍။ ပဗ္ဗဇ္ဇိတွာ၊ ရသေ့ပြု၍။ သမဏဓမ္မံ၊ ရဟန်းတရားကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကရိဿာမိတိ၊ ပြုအံ့ဟု။ စိန္တေတွာ၊ ကြံ၍။ အမစ္စာနံ၊ အမတ်တို့အား။ တမတ္ထံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ အာရောစေတွာ၊ ကြား၍။ မုခဓောဝနာဒီနိ၊ မျက်သစ်ရေ ချိုးပေးခြင်း အစရှိသည်တို့ကို။ ဒါယကော၊ ပေးတတ်သော။ ဧကောဝ၊ တစ်ယောက်သာလျှင်ဖြစ်သော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ မယှံ၊ ငါ၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေလော။ သရီရကိစ္စဋ္ဌာနေသုပိ၊ ကိုယ်လက်သုတ်သင်ရာ အရပ်တို့၌လည်း။ မေ၊ ငါ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ရဇ္ဈုံ၊ ကြိုးကို။ ဗန္ဓထ၊ ဖွဲ့လေကုန်လော့။ ဣတိ၊ သို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ သိဝိကာယ၊ ထမ်းစင်ဖြင့်။ ဂန္တွာ၊ သွားလေ၍။ ပေါက္ခရဏီတီရေ၊ ရေကန်နား၌။ ရာဇပလ္လင်္ကေ၊ ၁၂၄၈) ရာဇပလ္လင်ထက်၌။ နိသိဒိ၊ နေလေ၏။ အမစ္စာပိ၊ အမတ်တို့သည်လည်း။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုးခဲ့၍။ ပဋိက္ကမိံသု၊ ပြန်လေကုန်၏။ ဗောဓိသတ္တောပိ၊ ဘုရားလောင်းသည်လည်း။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ အာဝဇ္ဇေသိ၊ ဆင်ခြင်၏။ တသ္မိံခဏေ၊ ထိုခဏ၌။ သက္ကဿ၊ သိကြားမင်း၏။ အာသနံ၊ နေရာကျောက်ဖျာသည်။ ဥဏှာကာရံ၊ ပူသောအခြင်းအရာကို။ ဒဿေသိ၊ ပြ၏။ သက္ကော၊ သိကြားသည်။ တံ၊ ထိုဘုရားလောင်းကို။ ဒိသွာ၊ မြင်လေ၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ မဟာဇနဿ၊ သီဝိမင်းမြတ်အား။ ဝရံ၊ ဆုကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ စက္ခုံ၊ မျက်စိကို။ ပဋိပါကဋိကံ၊ ပြကတေ့ ရှိသည်ကို။ ကရိဿာမိတိ၊ ပြုအံ့ဟု။ ဗောဓိသတ္တဿ၊ ဘုရားလောင်း၏။ သမီပံ၊ အနီးသို့။ ဂန္တွာ၊ သွားလေ၍။ ပဒသဒ္ဒံ၊ ခြေသံကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ မဟာသတ္တေန၊ ဘုရားလောင်းသည်။ ဧသော၊ ဤလာသောသူသည်။ ကော၊ အဘယ်မည်သော သူပေနည်း။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်၊

ရာဇ၊ သိဝိမင်းမြတ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒေဝိန္ဒော၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သကြားသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ တဝ၊ သင်မင်းကြီး၏။ သန္တိကေ၊ အထံသို့။ အာဂတော၊ လာသည်။ အသ္မိံ၊ ဖြစ်၏။ တွံ၊ သင်မင်းမြတ်သည်။ ယံကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုလိုအပ်သော ဆုကို။ မနသိ၊ စိတ်၌။ ဣစ္ဆသိ၊ အလိုရှိအံ့။ ဝရံ၊ လိုအပ်သော ဆုကို။ ဝရဿု၊ အလိုရှိပါလော။ ဣတိ၊ သို့။ တေန၊ ထိုသိကြားသည်။ ဝတွာ၊ ဆိုသောကြောင့်။

သက္က၊ အိုသိကြားမင်း။ ဗလံ၊ အားသည်။ ပဟူတံ၊ စွမ်းနိုင်ကောင်းလျက်။ မေဓနံ၊ တုန်ယိုက်ခဲ့၏။ အန္ဓဿ၊ ကန်းသော။ မေ၊ ငါ့အား။ သတော၊ ဖြစ်ရခြင်းသည်။ ဝနိဗ္ဗကော၊ အထီးကျန်ခဲ့၏။ သော၊ ထိုအထီးကျန်သောသူဖြစ်ရခြင်းသည်။ ကော၊ အဘယ်အကျိုးရှိပါအံ့နည်း။ ဒါနိ ဣဒါနိ၊ ဤယခုအချိန်။ မရဏညေဝ၊ သေရခြင်းသည်သာလျှင်။ မေ၊ ငါ့အား။ ရုစ္စတိ၊ နှစ်သက်ပါ၏။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုသည်ရှိသော်။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ နံ၊ ထိုဘုရားလောင်းကို။ သက္ကော၊ သိကြားသည်။ အာဟ၊ ဆို၏။ သိဝိရာဇာ၊ သိဝိမင်းကြီး။ တွံ၊ သင်မင်းမြတ်သည်။ ကိံပန၊ ၁၂၄၉) အဘယ်အကြောင်းကြောင့်ကား။ မရိတုကာမော၊ သေခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ မရဏံ၊ သေခြင်းကို။ ရောစေသိ၊ နှစ်သက်လေသလော။ ဥဒါဟု၊ ထိုသို့မဟုတ်မူကား။ အန္ဓဘာဝေန၊ မျက်စိကန်းသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ မရဏံ၊ သေခြင်းကို။ ရောစေသိ၊ နှစ်သက်လေသနည်း။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုသည်ရှိသော်။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဒါနံနာမ၊ အလှူမည်သည်ကား။ ကေဝလံ၊ စင်စစ်။ သမ္ပရာယတ္တမေဝ၊ တမလွန်ဘဝ၌ အကျိုးကိုသာလျှင်။ ဒိယျတိ၊ ပေးသည်မဟုတ်။ ဒိဋ္ဌဓမ္မတ္ထာယပိ၊ မျက်မှောက်အကျိုး၏လည်း။ ပစ္စယော၊ အကြောင်းသည်။ ယသ္မာ၊ ကြောင့်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တဝ၊ သင်မင်းမြတ်အား။ ဒါနပုညမေဝ၊ အလှူကောင်းမှုကိုသာလျှင်။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ သစ္စကိရိယံ၊ သစ္စာပြုခြင်းကို။ ကရောဟိ၊ ပြုပါလော။ တဿ၊ ထိုသစ္စာ၏။ ဗလေနေဝ၊ အစွမ်းဖြင့်လျှင်။ တေ၊ သင်မင်းမြတ်အား။ စက္ခု၊ မျက်စိသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုသည်ရှိသော်။ သက္က၊ အို သိကြားမင်း။ တေနဟိ၊ သို့ဆိုတပြီးကား။ မယာ၊ ပါသည်။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ သုဒိန္နံ၊ ကောင်းစွာလှူအပ်ပြီ။ ဣတိ၊ သို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ သစ္စကိရိယံ၊ သစ္စာပြုခြင်းကို။ ကရောန္တော၊ ပြုလိုသည်ဖြစ်၍။

သက္က၊ အိုသိကြား။ နာနာဂေါတ္တာ၊ အထူးထူးသော အနွယ်ရှိကုန်သော။ ယေဝနိဗ္ဗကာ၊ အကြင်ကာစကာတို့သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ယာစိတုံ၊ တောင်းအံ့သောငှာ။ အာယန္တိ၊ လာကုန်၏။ ယောပိ၊ အကြင်သူသည်လည်း။ မံ၊ ငါ့ကို။ တတ္ထ၊ ထိုအခါ၌။ ယာစတေ၊ တောင်းလာ၏။ မေ၊ ငါသည်။ မနသာ၊ စိတ်နှလုံးဖြင့်။ သောပိ၊ ထိုတောင်းလာသောသူကိုလည်းကောင်း။ ပိယော၊ ချစ်ခင်မြတ်နိုးအပ်ပါ၏။ ဧတေနသစ္စဝဇ္ဇေန၊ ဤသို့သော သစ္စာစကားဖြင့်။ မေ၊ ငါ့အား။ စက္ခု၊ မျက်စိသည်။ ဥပပဇ္ဇထ၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဣတိ၊ သို့။ သစ္စံ၊ သစ္စာစကားကို။ အာဟ၊ မိန့်၏။

တတ္ထ၊ ထိုဂါထာ၌။ ယေမန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ယာစိတုံ၊ တောင်းအံ့သောငှာ။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်၏။ ၁ ၂၅၀) တေသုအာဂတေသု၊ ထိုလာသောတို့တွင်။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဣမံနာမံ၊ ဤမည်သော လိုဖွယ်ကို။ ဒေဟိ၊ ပေးပါလော့။ ဣတိ၊ သို့။ ဝါစံ၊ နှုတ်ကို။ နိစ္ဆာရေန္တော၊ မြွက်၍။ မံ၊ ငါ့ကို။ ယာစတိ၊ တောင်းလာအံ့။ သောပိ၊ ထိုတောင်းလာသောသူကိုလည်း။ မေ၊ ငါသည်။ မနသော၊ စိတ်နှလုံးဖြင့်။ ပီယော၊ ချစ်အပ်ပါ၏။ ဧတေနာတိ၊ ဟူသည်ကား။ မမ၊ ငါ့အား။ သဗ္ဗေပိ၊ အလုံးစုံလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ယာစကာ၊ အလှူခံယာစကာတို့သည်။ ပီယာ၊ ချစ်မြတ်နိုးပါကုန်၏။ ဧတံသစ္စမေဝ၊ ဤမှန်သောစကား၏ အချက်ကိုလျှင်။ သစေဝုတ္တံ၊ အကယ်၍ ဆိုမိပါအံ့။ ဧတေနသစ္စဝဇ္ဇေန၊ ဤသို့သော စကားဖြင့်။ ဧကံ၊ တစ်ဖက်သော။ စက္ခု၊ မျက်စိသည်။ ဥပပဇ္ဇထ၊ ဥပ္ပဇ္ဇတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း၊

အထ၊ ထိုအခါ၌။ အဿ၊ ထိုဘုရားလောင်း၏။ ဝစနသမနန္တရမေဝ၊ တောင်းသောသစ္စာစကား၏ အခြားမဲ့၌လျှင်။ ပထမံ၊ ရှေးဦးစွာသော။ စက္ခု၊ မျက်စိသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားစွာဖြစ်၏။ တတော၊ ထိုနောင်မှ။ ဒုတိယဿ၊ နှစ်ကြိမ်သော မျက်စိကို။ ဥပ္ပဇ္ဇနတ္ထာယ၊ ဖြစ်စိမ့်သောငှာ။ သက္က၊ အိုသိကြားမင်း။ ယံယောဗြာဟ္မဏယာစကော၊ အကြင်ပုဏ္ဏားယာစကာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သောဗြာဟ္မဏော၊ ထိုယာစကာပုဏ္ဏားသည်။ မံ၊ ငါ၏။ စက္ခုံ၊ မျက်စိကို။ ယာစိတုံ၊ တောင်းအံ့သောငှာ။ အာဂါ၊ ရောက်လာ၏။ ဝနိဗ္ဗကော၊ ယာစကာဖြစ်သော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ မဟာရာဇ၊ အရှင်မင်းကြီး။ မေ၊ ငါ့အား။ စက္ခုံ၊ မျက်စိကို။ ဒေဟိ၊ ပေးလော။ ဣတိ၊ သို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ တဿ၊ ဗြာဟ္မဏဿ၊ ထိုပုဏ္ဏားအား။ စက္ခူနိ၊ မျက်စိတို့ကို။ အဒါသိ၊ လှူ၏။ ဘိယျော၊ လွန်စွာ။ မံ၊ ငါ့အား။ ပီတိ၊ ပီတိတရားသည်။ ပဝိသိ၊ ဝင်၏။ အနပ္ပကံ၊ အတိုင်းမသိသော။ သောမနဿဉ္စ၊ ဝမ်းမြောက်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧတေနသစ္စဝဇ္ဇေန၊ ဤသို့သော သစ္စာစကားဖြင့်။ မေ၊ ငါ့အား။ ဒုတိယံ၊ နှစ်ခုမြောက်သော မျက်စိသည်။ ဥပပဇ္ဇတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ဣတိ၊ သို့။ သစ္စဝစနံ၊ သစ္စာစကားကို။ အာဟ၊ ဆို၏၊

၁၂၅၁) တတ္ထ၊ ထိုဂါထာ၌။ ယံမန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ ယော၊ အကြင်ယာစကာ ပုဏ္ဏားသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ သောတိ၊ ဟူသည်ကား။ သောစက္ခုယာစကော၊ ထိုမျက်စိကိုတောင်းသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ အာဂါတိ၊ ဟူသည်ကား။ အာဂတော၊ ရောက်လာ၏။ ပနိဗ္ဗကောတိ၊ ဟူသည်ကား။ ယာစန္တဿ၊ တောင်းလာသော။ မံအာဝိသိတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဗြာဟ္မဏဿ၊ ပုဏ္ဏားအား။ စက္ခူနိ၊ မျက်စိတို့ကို။ ဒတွာ၊ ပေးပြီး၍။ အန္ဓကာလေပိ၊ ကန်းသောကာလ၌လည်း။ တထာရူပံ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ ဝေဒနံ၊ ဝေဒနာကို။ အဂဏေတွာ၊ မရေတွက်မူ၍။ မေမယာ၊ ငါသည်။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ အဟောသုဒိန္နံ၊ အော်ကောင်းစွာလှူအပ်လေပြီတစ်ကား။ ဣတိ၊ သို့။ ပစ္စဝေက္ခန္တံ၊ ဆင်ခြင်စဉ်။ ဘိယျောအတိရေကတရာ၊ အတိုင်းထက်အလွန်။ ပီတိ၊ ပီတိတရားသည်။ အာဝိသိ၊ ဝင်၏။ သောမနဿဉ္စနပ္ပကန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ အပရိမာနံ၊ အတိုင်းမသိသော။ သောမနဿံ၊ ဝမ်းမြောက်ခြင်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇိ၊ ဖြစ်၏။ ဧတေနာတိ၊ ဟူသည်ကား။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ မေ၊ ငါ့အား။ အနပ္ပကံ၊ အတိုင်းမသိသော။ ဝီတိသောမနဿံ၊ နှစ်လိုဝမ်းမြေက်ဝမ်းသာခြင်းသည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်ပါ၏။ ဧတံသစ္စမေဝ၊ ဤမှန်သောစကားကိုသာလျှင်။ မယာ၊ ငါသည်။ သစေဝုတ္တံ၊ အကယ်၍ဆိုမိပါအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဆိုမိပါသည်ရှိသော်။ ဧတေနသစ္စဝစနေန၊ ဤသို့သောစကားဖြင့်။ မေ၊ ငါ့အား။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ခုမြောက်ဖြစ်သော။ စက္ခု၊ မျက်စိသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတု၊ ဖြစ်ပါစေသတည်း။ ဣတိ၊ သို့။ သစ္စကိရိယာ၊ သစ္စာပြုသည်ရှိသော်။ တံခဏညေဝ၊ ထိုခစ၌ပင်လျှင်။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်းဖြစ်သော။ စက္ခု၊ မျက်စိသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားစွာဖြစ်လေ၏။ (ယခုအခါ ဆရာကား။ သိဝိမင်းအား မျက်စိသစ်ဖြစ်သင့်သည် မဖြစ်သင့်သည်ကို စောဒနာ အာဘော်ကို နှလုံးထား၍ ပြအံ့သောငှာ။ တာနိပနဿ၊ အစရှိသော အထက်စကားကို မိန့်တော်မူအပ်သတည်း၊)

ထိုပါဌ်တို့၏ အတ္ထကား။ အဿ၊ ထိုသိဝိမင်းအား။ တာနိစက္ခူနိ၊ ထိုအသစ်ဖြစ်သော မျက်စိတို့သည်။ ပါကတိကာနိ၊ ပြကတေ့ မျက်စိတို့ ၁၂၅၂) သည်။ နေဝဘဝေယျုံ၊ မဖြစ်ကုန်ရာ။ ဒိဗ္ဗာနိ၊ နတ်မျက်စိတို့သည်။ နဘဝေယျုံ၊ မဖြစ်နိုင်ကုန်ရာ။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ သက္ကဗြာဟ္မဏဿ၊ ပုဏ္ဏားအယောင်ဆောင်သော သိကြားအား။ ဒိန္နံ၊ လှူအပ်လေပြီးသော။ စက္ခုံ၊ မျက်စိကို။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပါကတိကံ၊ ပြကတေ့ရှိသည်ကို။ ကာတုံ၊ ပြုအံ့သောငှာ။ နသက္ကာ၊ မတတ်နိုင်စကောင်း။ ဥပဟတစက္ခုနောစ၊ ပျက်စီးလေပြီးသော။ မျက်စိရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အားလည်း။ ဒိဗ္ဗစက္ခုနာမ၊ ဒိဗ္ဗစက္ခုဖြစ်သောမည်သည်။ နုပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်ဖူးသည်မရှိ။ ဝုတ္တနယေနပန၊ ဆိုအပ်ပြီးသောနည်းဖြင့်ကား။ အဿ၊ ထိုသိဝိမင်း၏။ အာဒိမဇ္ဈပရိယောသာနေသု၊ အစ အလယ် အဆုံးတို့၌။ အဝိပရီတံ၊ မဖောက်မပြန်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဒါနပီတိံ၊ အလှူ၌နှစ်သက်ခြင်းပီတိကို။ ဥဒါဟရဏ ဝသေန၊ ဆောင်သည်၏ အစွမ်းဖြင့်။ နိဗ္ဗတ္တာနိ၊ ဖြစ်ကုန်သော။ စက္ခူနိ၊ မိန့်တော်မူအပ်ကုန်၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ ဒဒမာနဿဒေန္တဿ၊ ပေ။ ဗောဓိယာယေဝကာရဏာတိ၊ ဒဒမာနဿဒေန္တဿ၊ ပေ။ ဗောဓိယာယေဝကာရဏာ၊ ဟူသည့်ဂါထာကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏၊

၆၅။ ဂါထာ၏ အတ္ထကား။ သရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ဒဒမာနဿ၊ မျက်စိကို လှူခြင်းငှာ အလိုရှိသော၏။ ဒေန္တဿ၊ ပုဏ္ဏား၏ လက်၌ ပေးလှူအပ်ပြီးသော။ ဒိန္နဒါနဿ၊ မျက်စိတည်းဟူသော အလှူရှိထသော။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တဿ၊ စိတ်၏။ အညထာ၊ တစ်ပါးသော အခြင်းအရာဖြင့်။ သတော၊ ဖြစ်ခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဗောဓိယာယေဝ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်၏သာလျှင်။ ကာရဏာ၊ အကြောင်းကြောင့်။ အညထာ၊ တစ်ပါးသော အခြင်းဖြင့်။ စိတ္တဿ၊ စိတ်၏။ သတော၊ ဖြစ်ခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏၊

တတ္ထ၊ ထိုဂါထာ၌။ ဒဒမာနဿာတိ၊ ဟူသည်ကား။ စက္ခူနိ၊ မျက်စိတို့ကို။ ဒါတုံ၊ ပေးလှူခြင်းငှာ။ ဝဇ္ဇေန၊ ဆေးသမားကို။ ဥပ္ပာဋေန္တဿ၊ နှုတ်စေသော။ ဒေန္တဿာတိ၊ ဟူသည်ကား။ စက္ခူနိ၊ မျက်စိတို့ကို။ ဒါတုံ၊ ပေးလှူခြင်းငှာ။ ဝဇ္ဇေန၊ ဆေးသမားကို။ ဥပ္ပာဋေန္တဿ၊ နှုတ်စေ ၁၂၅၃) သော။ ဒေန္တဿာတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဥပ္ပာဒိတာနိ၊ နှုတ်အပ်ပြီးသော။ နေတ္တာနိ၊ မျက်စိတို့ကို။ သက္ကဿဗြဟ္မဏဿ၊ သကြားဖြစ်သော ပုဏ္ဏား၏။ ဟတ္ထေ၊ လက်၌။ ဋ္ဌပေန္တဿ၊ ထားသော။ ဒိန္နဒါနဿာတိ၊ ဟူသည်ကား။ စက္ခုဒါနံဒိန္နဝတော၊ မျက်စိအလှူကို လှူခြင်းရှိသော။ စိတ္တဿ အညာထာတိ၊ ဟူသည်ကား။ တဉ္စ၊ ထိုမျက်စိဟူသော အလှူသည်လည်း။ သဗ္ဗညုတဉာဏဿေဝ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်၏လျှင်။ ဟေတု၊ အကြောင်းတည်း။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ ၆၆။ သဗ္ဗညုတဉာဏဿ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်၏။ သုဒုလ္လဘတာယ၊ အလွန်ရခဲသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ဧဝံ၊ သို့။ သုဒုက္ကရံ၊ အလွန်ပြုခဲလှသော အလှူကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ကတံ၊ ပြုအပ်၏။ စက္ခူနံ၊ မျက်စိတို့၏။ အတ္တဘာဝဿပိ၊ အတ္တဘော၏လည်း။ အပ္ပိယတာယ၊ မချစ်မနှစ်လိုသည်၏ အဖြစ်ဖြင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ နဒေမိ၊ မပေးမလှူပါ။ ဣတိ၊ သို့။ ဒဿေန္တော၊ ပြလိုသည်ဖြစ်၍။ နမေဒေဿာတိ၊ နမေဒေဿာဟူသော။ ဩသာနဂါထံ၊ အဆုံးဖြစ်သော ဂါထာကို။ အာဟ၊ မိန့်တော်မူ၏။ တတ္ထ၊ ထိုဂါထာ၌။ အတ္ထာနမေနဒေဿိယောတိ ဧထ အတ္တာန မေနဒေဿိယော၊ ဟူသော ဤပုဒ်၌။ ပဋ္ဌမော၊ ရှေးဦးစွာသော။ နကာရော၊ နအက္ခရာသည်။ နိပါတမတ္တံ၊ နိပါတ်ပုဒ်မျှသာတည်း။ မေမယာ၊ ငါသည်။ အတ္တာပိ၊ မိမိကိုယ်ကိုလည်း။ နကုဇ္ဈိတဗ္ဂောအနပ္ပိယော၊ မချစ်သည်မဟုတ်။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ (အတ္တာနမေနဒေဿိယန္တိပိ၊ အတ္တာနမေနဒေဿိယံ ဟူ၍လည်း။ ပါဌော၊ ပါဌ်သည်။ အတ္ထိ၊ ဖြစ်၏၊) တဿ၊ ထိုပါဌ်၏။ အတ္ထော၊ အနက်ကို။ ဧဝံ၊ သို့။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ မေ၊ ငါ၏။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ အဟံနဒေဿိယံနကုဇ္ဈေယျံ၊ အမျက်မထွက်အပ်။ ကုဇ္ဈိတုံ၊ အမျက်ထွက်အံ့သောငှာ။ နအရဟာမိ၊ မထိုက်။ သော၊ ထိုကိုယ်ကို။ နကုဇ္ဈိတဗ္ဗော၊ အမျက်မထွက်အပ်။ အတ္တာပိ မေနဒေသိယောတိပိ၊ အတ္တာပိမေန၊ ဒေသိယော ဟူ၍လည်း။ ပဋ္ဌန္တိ၊ ရွတ်ကြကုန်၏။ မေ၊ ငါသည်။ အတ္တာပိ၊ မိမိကိုယ်ကိုလည်း။ နဒေဿိယော၊ အမျက်မထွက်အပ်။ အဒါသဟန္တိ၊ ၁၂၅၄) ဟူသည်ကား။ အဟံ၊ ငါသည်။ အဒါသိံ၊ လှူလေ၏။ (အဒါသိဟန္တိပိ၊ အဒါသိဟံဟူ၍လည်း။ ပါဌော၊ ပါဌ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ အနက်တူပင်၊)

တဒါပန၊ ထိုအခါ၌ကား။ ဗောဓိသတ္တဿ၊ ဘုရားလောင်း၏။ သစ္စကိရိယာယ၊ သစ္စာပြုသဖြင့်။ စက္ခူသု၊ မျက်စိတို့သည်။ ဥပ္ပန္နေသု၊ ဖြစ်ကုန်သည်ရှိသော်။ သက္ကာနုဘာဝေန၊ သိကြားမင်း၏ အာနုဘော်ဖြင့်။ သဗ္ဗာ၊ အလုံးစုံသော။ ရာဇပရိသာ၊ မင်း၏ပရိသတ်သည်။ သန္နိပတိတာဝ၊ အညီအညွတ် စည်းဝေးသည်သာလျှင်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ (ဂတော၌စပ်လေ) အဿ၊ ထိုမင်း၏။ မဟာဇနမဇ္ဈေ၊ လူများ၏ အလယ်၌။ အာကာသေ၊ ကောင်းကင်၌။ ဌတွာ၊ ရပ်၍။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဘာသိတာ၊ ဆိုအပ်၏။ သိဝိနံ၊ သိဝိပြည်သူတို့၏။ ရဋ္ဌဝနံ၊ တိုင်းသားပြည်သူတို့၏ အစီးအပွားဖြစ်သော။ မဟာရာဇ၊ သိဝိမင်းမြတ်။ တဝ၊ သင်မင်းမြတ်အား။ ဧတာနိနေတ္တာနိ၊ ထိုမျက်စိတို့သည်။ ပဋိဒိဿရေ၊ ထင်မြင်ကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တေ၊ သင်မင်းမြတ်၏။ စက္ခူနိ၊ မျက်စိတို့သည်။ တိရောကုဋ္ဋံ၊ နံရံ၏ တစ်ဖက်ကိုလည်းကောင်း။ တိရောသေလံ၊ ကျောက်ဖျာ၏ တစ်ဖက်ကိုလည်းကောင်း။ ပဗ္ဗတံ၊ တောင်တစ်ဖက်ကိုလည်းကောင်း။ သမတိဂ္ဂယှ၊ လွန်ကြူး၍။ သမန္တာ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ ယောဇနသတံ၊ ယူဇနာတစ်ရာတိုင်တိုင်။ ဒဿနံ၊ မြင်ခြင်းကို။ အနုဘောန္တိ၊ ခံစားနိုင်ကုန်၏။ ဣတိ၊ သို့။ ဣမာဟိ၊ ဂါထာဟိ၊ ဤဂါထာတို့ဖြင့်။ ထုတိ၊ ချီးမွမ်းခြင်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဒေဝလောကမေဝ၊ နတ်ရွာသို့သာလျှင်။ ဂတော၊ သွားလေ၏။ ဗောဓိသတ္တောပိ၊ ဘုရားလောင်းသည်လည်း။ မဟာဇနပရိဝုတော၊ လူများအပေါင်း ခြံရံလျှက်။ မဟန္တေန၊ များစွာသော။ သက္ကာရေန၊ ပူဇော်သကာဖြင့်။ နဂရံ၊ မြို့သို့။ ပဝီသေတွာ၊ ဝင်လေ၍။ ရာဇဂေဟဒွါရေ၊ မင်းအိမ်တံခါးဝ၌။ သုသဇ္ဇိတေ၊ ကောင်းစွာစီရင်အပ်သော။ မဟာမဏ္ဍပေ၊ ကျယ်သောမဏ္ဍပ်၌။ သမုဿိတသေတဆတ္တေ၊ ကောင်းစွာဆောက်တည်အပ်သော ထီးဖြူရှိသော။ ရာဇပလ္လင်္ကေ၊ ရာဇပလ္လင်၌။ နိသိန္နော၊ နေလျက်။ စက္ခုပဋိလာဘေန၊ ၁၂၅၅) မျက်စိသစ်ရသဖြင့်။ ဒဋ္ဌုံ၊ ဖူးမြင်အံ့သောငှာ။ တုဋ္ဌဟဋ္ဌပမုဒိတာနံ၊ အလွန်ဝမ်းမြောက်ကုန်သော။ အာဂတာနံ၊ ရောက်လာကုန်သော။ နာဂရာနဉ္စ၊ ပြည်သူတို့အားလည်းကောင်း။ ဇနပဒါနဉ္စ၊ ဇနပုဒ်သားတို့အားလည်းကောင်း။ ရာဇပရိသာယစ၊ မင်း၏ ပရိသတ်အားလည်းကောင်း။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေန္တော၊ ဟောလိုသည်ဖြစ်၍။ ကောနိဓဝိတ္တံ နဒဒေယျယာစိတော၊ ပေ။ အနိန္ဒိတာ သဂ္ဂမုပေထဋ္ဌာနန္တိ။ ကောနိဓဝိတ္တံ၊ နဒဒေယျယာစိတော၊ ပေ။ အနိန္ဒိတာသဂ္ဂမုပေထဋ္ဌာနံ၊ ဟူ၍။ ဣမံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ဟောလေ၏၊

ဂါထာတို့၏ အတ္ထကား။ ဘောန္တော၊ အိုလူအပေါင်းတို့။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ အတ္တနော၊ မိမိသည်။ သုပိယမ္ပိ၊ ကောင်းစွာချစ်ခင်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ အပိဝိသိဋ္ဌံ၊ စင်စစ်မြတ်သော။ ဝိတ္တံ၊ မျက်စိတည်းဟူသော ဥစ္စာကို။ ယာစိတော၊ တောင်းလာသောသူအား။ ကေန၊ အဘယ်သူသည်။ နဒဒေယျ၊ မပေးမလှူနေအံ့နည်း။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ သိဝယော၊ သီဝိရာဇ်ပြည်သူတို့သည်။ သမာဂတာ၊ အညီအညွတ် စည်းဝေးရောက်လာကုန်ပြီ။ တံ၊ ထိုအလှူပေးခြင်းကို။ ဣင်္ဃ၊ တိုက်တွန်းနိုးဆော်ပါ၏။ ကေနု၊ အဘယ်သူသည်။ ယာစိတော၊ တောင်းလာသော သူအား။ ဝိတ္တံ၊ ဥစ္စာကို။ နဒဒေယျ၊ မပေးမလှူနေအံ့နည်း။ အဇ္ဈ၊ ဤယခု။ မမ၊ ငါ့အား။ ဒိဗ္ဗါနိ၊ နတ်၌ဖြစ်ကုန်သော။ နေတ္တာနိ၊ မျက်စိတို့ကို။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ပဿထ၊ ကြည့်ရှုကြကုန်လော။ တိရောကုဋ္ဋံ၊ နံရံ၏ တစ်ဖက်ကိုလည်းကောင်း။ တိရောသေလံ၊ ကျောက်ဖြာ၏ တစ်ဖက်ကိုလည်းကောင်း။ ပဗ္ဗတံ၊ တောင်ကိုလည်းကောင်း။ သမတိဂ္ဂယှ၊ လွန်ကျူး၍။ သမန္တာ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ ယောဇနသတံ၊ ယူဇနာတစ်ရာတိုင်တိုင်။ မေ၊ ငါ့အား။ ဒဿနံ၊ မြင်ခြင်းကို။ စက္ခူနိ၊ မျက်စိတို့သည်။ အနုဘောန္တိ၊ ခံစားနိုင်ကုန်၏။ စာဂပတ္တာ၊ ပေးကမ်းစွန့်ခြင်းအတိုင်းအရှည်ထက်။ ပရမံ၊ လွန်မြတ်သော။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသည်။ ပဇာနံ၊ သတ္တဝါတို့၏။ ဣဓဇိဝိတေ၊ ဤအသက်ရှင်သော လူ့ရွာ၌။ နတ္တိ၊ မရှိ။ မေမယာ၊ ငါသည်။ မာနုသံ၊ လူ၌ဖြစ်သော။ စက္ခုံ၊ မျက်စိကို။ ၁ ၂၅၆) ဒတွာန၊ လှူသောကြောင့်။ အမာနုသံ၊ နတ်၌ဖြစ်သော။ စက္ခု၊ မျက်စိကို။ လဒ္ဓံ၊ ရအပ်ပေ၏။ ဘောန္တော၊ အိုပြည်သူတို့။ သိဝယော၊ သိဝရာဇ်ပြည်သူတို့သည်။ ဧတမ္ပိ၊ ထိုမျက်စိတို့ကိုလည်း။ ဒိသွာ၊ မြင်ရ၍။ ဒါနာနိ၊ အလှူတို့ကို။ ဒေထ၊ ပေးလှူကြကုန်သော။ ဘုဉ္ဇထ၊ သုံးဆောင်ကုန်လော။ ဒတွာစ၊ အလှူပေး၍ လည်းကောင်း။ ဘုတွာစ၊ သုံးဆောင်၍လည်းကောင်း။ ယထာနုဘာဝံ၊ ဖြစ်သင့်သည်အားလျော်စွာ။ အနိန္ဒိတာ၊ သူတစ်ပါးတို့ မကဲ့ရဲ့ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သဂ္ဂံ၊ နတ်ပြည်ဖြစ်သော။ ဌာနံ၊ အရပ်သို့။ ဥပေထ၊ ချဉ်းကပ်ကြကုန်လော။ ဣတိ၊ သို့။ ဣမာဂါထာ၊ ဤဂါထာတို့ကို။ အဘာသိ၊ ဟောလေ၏၊

တတံတာသုဂါထာသု၊ ထိုဂါထာတို့၌။ ဓမ္မေနဘာသိတာနိတိ၊ ဟူသည်ကား။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တေ၊ ရှင်မင်းမြတ်၏။ ဣမာဂါထာ၊ ဤဂါထာတို့ကို။ ဓမ္မေနသဘာဝေနေဝ၊ သဘောအားဖြင့်လျှင်။ ဘာသိတာ၊ ဟောအပ်ကုန်၏။ ဒိဗ္ဗါနိတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဒိဗ္ဗါနုဘာဝယုတ္တာနိ၊ နတ်၏အာနုဘော်နှင့်ယှဉ်ကုန်သော။ ပဋိဒိဿရေတိ၊ ဟူသည်ကား။ ပဋိဒိဿန္တိ၊ တစ်ဖန် မျက်စိမြင်လာကုန်၏။ တိရောကုဋ္ဋန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ ပရကုဋံ၊ နံရံ၏ တစ်ဖက်ကိုလည်းကောင်း။ တိရောသေလန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ ပရသေလံ၊ ကျောက်ဖျာ၏ တစ်ဖက်ကိုလည်းကောင်း။ သမတိဂ္ဂယှတိ၊ ဟူသည်ကား။ အတိက္ကမိတွာ၊ လွန်၍။ သမန္တာဒသဒိသာ၊ ထက်ဝန်းကျင်အရပ်ဆယ်မျက်နှာမှ။ ယောဇနသတံ၊ ယူဇနာတစ်ရာတိုင်တိုင်။ ရူပဒဿနံ၊ ရူပါရုံဖြစ်ခြင်းကို။ စက္ခူနိ၊ မျက်စိတို့သည်။ အာနုဘောန္တု၊ ခံစားနိုင်ကုန်၏။ သာဓေန္တိ၊ ပြီးစေနိုင်ကုန်၏။ ကောနိဓာတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဣဓ၊ ‏ဤလူ့ပြည်၌။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ အပိဝိသိဋ္ဌန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ ဥတ္တမံ၊ မြတ်သည်။ သမာနံပိ၊ ဖြစ်လျက်လည်း။ နစာဂမတ္တာတိ၊ ဟူသည်ကား။ စာဂပ္ပမာဏတော၊ စာဂအတိုင်းအရှည်ထက်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ပရံနာမ၊ လွန်သောတရားမည်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဣဓဇီဝိတေတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဣမသ္မိံဇီဝလောကေ၊ ဤအသက်ရှည်သောသူ၏ရွာ၌။ (ဣဓဇီဝိ တန္တိပိ၊ ဣဓဇီဝိတံ ၁၂၅၇) ဟူ၍လည်း။ ပဋ္ဌန္တိ၊ ရွတ်ကြကုန်၏၊) ဣမသ္မိံ လောကေ၊ ဤလောက၌။ ဇီဝမာနာနံ၊ အသက်ရှင်ကုန်သော။ မစ္စာနံ၊ သတ္တဝါတို့အား။ (မစ္စာနံ ဟူ၍။ ပါဋ္ဌသေသထည့်၍ ယောဇနာသည်) ဣတိအယံ၊ ‏ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ အမာနုသန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ မယာ၊ ငါသည်။ ဒိဗ္ဗစက္ခုံ၊ နတ်မျက်စိကို။ လဒ္ဓံ၊ ရအပ်၏။ ဣမိနာကာရဏေန၊ ‏ဤလူ့ပြည်၌ဖြစ်သော မျက်စိကို လှူသောကြောင့်။ ဧတံ၊ ထိုဒိဗ္ဗစက္ခုမျက်စိကို။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ စာဂတော၊ စာဂတရားထက်။ ဥတ္တမံနာမ၊ မြတ်သောတရားမည်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဧတံပိဒိ သွာတိ၊ ဟူသည်ကား။ မယာ၊ ငါသည်။ လဒ္ဓံ၊ ရအပ်သော။ ဧတံဒိဗ္ဗစက္ခုံ၊ ဤနတ်မျက်စိကို။ ဒိသွာပိ၊ မြင်ရ၍လည်း၊

ဣတိ၊ သို့။ ဣမာဟိ၊ ဤသို့သဘောရှိကုန်သော။ စတူဟိဂါတာဟိ၊ လေးဂါထာတို့ဖြင့်။ ကေဝလံ၊ စင်စစ်။ တသ္မိံယေဝခဏေ၊ ထိုခဏ၌လျှင်။ နဒေသေသိ၊ ဟောသည်မဟုတ်လေသေး။ အထခေါ၊ စင်စစ်သဖြင့်သော်ကား။ အန္တဒ္ဓမာသံပိ၊ လခွဲတစ်ကြိမ်။ ဥပေါသထေ၊ ဥပုသ်နေ့၌။ မဟာဇနံ၊ လူအပေါင်းကို။ သန္နိပါတေတွာ၊ စည်းဝေးစေ၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေသိ၊ ဟောလေ၏။ တံ၊ ထိုတရားစကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ မဟာဇနော၊ လူများသည်။ ဒါနာဒီနိ၊ အလှူအစရှိကုန်သော။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဒေဝလောကပရာယနော၊ နတ်ရွာသို့လားသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ သက္ကော၊ သိကြားသည်။ အနုရုဒ္ဓထေရော၊ အနုရုဒ္ဓါမထေရ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်လာ၏။ သေသပရိသာ၊ ကြွင်းသောပရိသတ်တို့သည်။ ဗုဒ္ဓပရိသာ၊ ဘုရားပရိသတ်တို့သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်လာကုန်၏။ သိဝိရာဇာ၊ သိဝိမင်းသည်။ လောကနာထော၊ နတ်လူတို့ကိုးကွယ်ရာဖြစ်သော ဘုရားသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်လာ၏၊

တဿ၊ ထိုသိဝိမင်း၏။ (ပါရမီယော၌ သမ္ပာန်စပ်လေ၊) ဣဓပိ၊ ဤသိဝိဇာတ်၌လည်း။ ဝုတ္တနယေနေဝ၊ ဆိုအပ်ပြီးသော နည်းဖြင့်လျှင်။ ယထာရဟံ၊ ဖြစ်ထိုက်သည်အားလျော်စွာ။ ပါရမီယော၊ ပါရမီတို့ကို။ နိဒ္ဓါရေတဗ္ဗာ၊ ထုတ်အပ်ကုန်၏။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းဖြင့်။ အဒိန္နပုဗ္ဗံ၊ ၁ (၂၅၈) ရှေးကာလ မလှူစဖူးသော။ ဗာဟိရံ၊ ဗာဟီရဖြစ်သော။ ဒေယျဓမ္မဝတ္ထု၊ လှူဖွယ်ဝတ္ထုမည်သည်။ နဟောတိ၊ မဖြစ်သေး။ တထာ၊ ထိုအခြင်းဖြင့်။ ဒိဝသေဒိဝေသ၊ နေ့တိုင်းနေ့တိုင်း။ မဟာဒါနံ၊ အလှူကြီးကို။ ဒေတိ၊ ပေး၏။ ဧဝံ၊ သို့။ အပရိမိတံ၊ မနှိုင်းယှဉ်အပ်သော။ မဟာဒါနံ၊ အလှူကြီးကို။ ပဝတ္တေန္တဿ၊ ဖြစ်စေသော။ တေန၊ ထိုသိဝိမင်းသည်။ အပရိတုဋ္ဌဿ၊ မနှစ်သက်အပ်သည်ဖြစ်၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ အဇ္ဈတ္တိကဝတ္ထုကံ၊ အဇ္ဈတ္တိကဖြစ်သော။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ကထံနုခေါ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဒဒေယျုံ၊ ပေးလှူရအံ့နည်း။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော ယာစကာသည်။ အာဂန္တွာ၊ လာ၍။ အဇ္ဈတ္တိကံ၊ အဇ္ဈတ္တိကဖြစ်သော။ ဒေယျဓမ္မံ၊ လှူဖွယ်ဝတ္ထုကို။ ယာစေယျနု ခေါ၊ တောင်းပန်လတ္တံ့နည်း။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော။ ယာစကော၊ ယာစကာသည်။ မေ၊ ငါ၏။ ဟဒယမံ သဿနာမ၊ နှလုံးသားကို။ သစေဂဏှေယျ၊ အကယ်၍ အလှူခံလိုအံ့။ နံ၊ ထိုနှလုံးသားကို။ နိဟရိတွာ၊ ဆောင်၍။ ကဏယေန၊ ကျိုးသေဖြင့်။ ပသန္နဥဒကတော၊ ကြည်သောရေမှ။ သနာဠံ၊ အရိုးတံနှင့်တကွ။ ပဒုမံ၊ ကြာပဒုမ္မာကို။ ဥဒ္ဓါရန္တောဝိယ၊ နှုတ်ယူဘိသကဲ့သို့။ လောဟိတဗိန္ဒုပဂ္ဃရန္တံ၊ တစ်စက်စက်ယိုသော သွေးပေါက်ရှိသော။ ဟဒယံ၊ နှလုံးသားကို။ နိဟရိတွာ၊ ထုတ်၍။ အဟံပိ၊ ငါသည်လည်း။ ဒဿာမိ၊ ပေးချင်လှပါ၏။ သရိရမံသဿ၊ ကိုယ်၏ အသားကို။ သစေပိဂဏှေယျ၊ အကယ်၍ ယူလိုအံ့။ အဝလေခဏေန၊ ပြတ်သောဓားဖြင့်။ တာလရုဠှပဋလံ၊ ထန်းသီးစိုင်ကို။ ဥပ္ပာဋေန္တောဝိယ၊ နှုတ်ယူဘိသကဲ့သို့။ သရိရမံသံ၊ ကိုယ်၏အသားကို။ ဥပ္ပာဋေတွာ၊ နှုတ်၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒဿာမိ၊ ပေးလှူအံ့။ ဟောဟိ တဿနာမ၊ သွေးမည်သည်ကို။ သစေဂဏှေယျ၊ အကယ်၍ ယူလိုအံ့။ အသိနာ၊ သံလျက်ဖြင့်။ ဝိဇ္ဈိတွာ၊ ထိုး၍။ ယန္တမုခေဝါ၊ ယန္တရား၏ အဝ၌လည်း။ ပတိတွာ၊ ဆင်း၍။ ဥပနိတံ၊ ဆောင်ခဲ့အပ်သော။ ဘာဇနံ၊ အိုးကို။ အိုးဖြင့်လည်းဟူ။ ပူရေတွာ၊ ပြည့်စေ၍။ လောဟိတံ၊ သွေးကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒဿာမိ၊ ပေးလှူအံ့။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူသည်။ မေ၊ ငါ၏။ ဂေဟေ၊ အိမ်၌။ ၁ ၂၅၉) ကမ္မံ၊ အမှုကြီးငယ်သည်။ နပဝတ္တတိ၊ မဖြစ်တတ်သေး။ မေ၊ ငါ၏။ တတ္ထ၊ ထိုအိမ်၌။ ဒါသကမ္မံ၊ ကျွန်အမှုလုပ်ကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ကရောဟိ၊ ပြုလာလော့။ ဣတိ၊ သို့။ စေဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုလာပေအံ့။ ရာဇဝေသံ၊ မင်း၏အသွင်ကို။ အပနေတွာ၊ ပယ်၍။ တဿ၊ ထိုသူအား။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ သာဝေတွာ၊ ကြားစေ၍။ ဒါသကမ္မံ၊ ကျွန်မှုလုပ်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကရိဿာမိ၊ ပြုပါအံ့။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူသည်။ မေ၊ ငါ၏။ အက္ခိနိနာမ၊ မျက်စိတို့ကို။ သစေဂဏှေယျ၊ အကယ်၍ယူလိုအံ့။ တာလိမိဉ္စံ၊ ထန်းသီးညှောင့်ကို။ နီဟရန္တောဝိယ၊ ထုတ်ယူသကဲ့သို့။ အက္ခီနိ၊ မျက်စိတို့ကို။ ဥပ္ပာဋေတွာ၊ နှုတ်စေ၍။ တဿ၊ ထိုလိုသောသူအား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒဿာမိ၊ ပေးလှူအံ့။ ဣတိဧဝံ၊ ဤသို့။ အနညသာဓာရဏာ၊ သူတစ်ပါးနှင့်မဆက်ဆံသော ဂုဏ်ကျေးဇူးလည်းကောင်း။ ဝသိဘာဝပတ္တာနံ၊ အလေ့အကျက်သို့ ရောက်ကုန်သော။ မဟာဗောဓိသတ္တာနံယေဝ၊ မြတ်သောဘုရားလောင်းတို့အားသာလျှင်။ အာဝေနိကာ၊ အသီးအခြားဖြစ်သော။ ဥဠာရိကတရာ၊ အထူးသဖြင့်မြတ်သော။ ပရိဝိတက္ကုပ္ပတ္တိ၊ အဖန်တစ်လဲလဲ အထူးကြံခြင်းဂုဏ်လည်းကောင်း။ စက္ခုယာစကံ၊ မျက်စိကိုတောင်းလာသော ယာစကာကို။ လဘိတွာ၊ ရလေ၍။ အမစ္စပါရိသဇ္ဇာဒီဟိ၊ အမတ်အလုပ်အကျွေး အစရှိသောသူတို့သည်။ နိဝါရိယမာနဿာပိ၊ တားဆီးအပ်သော်လည်း။ တေသံ၊ ထိုသူတို့၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ အနာဒိယိတွာ၊ မယူမူ၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပရိဝိတက္ကာနုရူပံ၊ အကြံအားလျော်စွာ။ ပဋိပတ္တိကတာ၊ ကျင့်သည်၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ ယာဝ၊ အကြင်ရွေ့လောက်။ ပရမာပီတိပဋိသံဝေဒနာ၊ လွန်မြတ်သော ပီတိကို အဖန်တစ်လဲလဲခံစားခြင်း ဂုဏ်ကျေးဇူးလည်းကောင်း။ တာဝ၊ ထိုရွေ့လောက်။ ပီတိမနတာယ၊ နှစ်သက်သော စိတ်ရှိသည်၏ အဖြစ်ဖြင့်။ အဝိတထဘာဝံ၊ မဖောက်မပြန်သည်၏အဖြစ်ကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ သက္ကဿ၊ သိကြား၏။ ပူရတော၊ ရှေ့မှ။ သစ္စကိရိယာ၊ သစ္စာမူသဖြင့်။ ကရဏံ၊ ပြုခြင်းဂုဏ်လည်းကောင်း။ တေနစ၊ ထိုသစ္စာမူသဖြင့်။ အတ္တ ၁၂၆၀) နော၊ မိမိ၏။ စက္ခူနံ၊ မျက်စိတို့၏။ ပကတိကဘာဝေါ၊ ပြကတေ့မြင်သောဂုဏ်လည်းကောင်း။ တေသဉ္စ၊ ထိုမျက်စိတို့၏လည်း။ ဒိဗ္ဗာနုဘာဝတာ၊ နတ်၏အာနုဘော်နှင့်တူသည်၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ သို့။ မဟာသတ္တဿ၊ ဘုရားလောင်း၏။ ဧဝမာဒယော၊ ဤသို့အစရှိကုန်သော။ ဂုဏနုဘာဝါ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူး အာနုဘော်တို့ကို။ ဝေဒိတဗ္ဗာ၊ သိအပ်ကုန်၏။

အဋ္ဌမံ၊ ရှစ်ကြိမ်မြောက်သော။ သိဝိရာဇစရိယံ၊ သိဝိမင်း၏ကျင့်ခြင်းပါရမီသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ၊

၁၂၆၁) ၉။ ဝေဿန္တရစရိယာဝဏ္ဏနာ

နဝမေ၊ ကိုးခုမြောက်သောဇာတ်၌။ ယာမေအဟောသိ၊ ဇနိကာတိဧတ္ထ၊ ယာမေအဟောသိဇနိကာ၊ ဟူသော ဤပုဒ်၌။ မေတိပဒံ၊ မေဟူသောပုဒ်ကို။ ဝေဒန္တရဘူတံ၊ ဝေသန္တရာဖြစ်၍ ဖြစ်ဖူးသော။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ သန္ဓာယ၊ ရည်၍။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝဒတိ၊ ဟောတော်မူပေ၏။ တေနေဝ၊ ထို့ကြောင့်လျှင်။ ဖုဿတီနာမခတ္တိ ယာတိအာဒိ၊ ဖုဿတီနာမခတ္တိယာ အစရှိသောစကားကို။ အာဟ၊ မိန့်တော်မူပေ၏။ ဟိသဒ္ဒါကား ဝါကျာရမ္ဘပုဒ်တည်း။ တဒါ၊ ထိုကာလ၌။ အဿ၊ ထိုဝေသန္တရာမင်း၏။ မာတာ၊ မိခင်သည်။ ဖုဿတီတိ၊ ဖုဿတီဟူ၍။ ဧဝံနာ မိကာ၊ ဤသို့သော အမည်ရှိသော။ ခတ္တိယာနီ၊ မင်းမိန်းမသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ဖူး၏။ သာအတီတာသုဇာတီသုတိ၊ ကား။ အတီတတော၊ လွန်လေပြီးသော ဘဝအားဖြင့်။ အန္တရာတီတဇာတိယံ၊ အခြားမဲ့လွန်လေပြီးသော ဘဝ၌။ ဧတံ၊ ဤအတီတာသုဇာတီသုဟူသောပုဒ်သည်။ ဧကတ္ထေ၊ ဧကဝုစ်အနက်၌။ ဗဟုဝစနံ၊ ဗဟုဝုစ်အနက်ကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်၏။ အဓိပ္ပါယ်ကား။ အတီတာသုဇာတီသုဟူသောပုဒ်၌။ ဗဟုဝုစ်ဝိဘတ်ဖြင့်ရှိသည်။ (ဝေသန္တရာမင်းဇာတ်တော်မဖြစ်မီ အခြားမဲ့သော ဘဝကိုလိုအပ်သောကြောင့်။ ဧကဝုစ်လိုသည်ဟု ဧကတ္တေဗဟုဝစနံဟု အဋ္ဌကထာ ဆရာဖွင့်အပ်သတည်း။ အချို့ပါဠိတော်၌။ သာအတိတာယဇာတိယာဟူ၍ပင် ပါဠိရှိ၏။ အဋ္ဌကထာဆရာ အလိုကား ၁၂၆၂) ဝစနဝိပ္ပလ္လာသ ဝိဘတ်ပြန်ဟူလိုသည်။ အဋ္ဌကထာအလိုတော်။ အတီတာယဇာတိယာ ရှိသောပါဌ်သည်။ ပမာဒလေခလက္ခဏာရှိ၏၊) သက္ကဿ၊ သိကြားမင်းသည်။ ပီယာ၊ ချစ်အပ်သော။ မဟေသိ၊ မိဖုရားသည်။ အဟောသိ၊ ၏။ ဣတိ၊ သို့။ သမ္ဗန္ဓော၊ ပုဒ်၏စပ်ခြင်းကို။ ကာတဗ္ဗေ၊ ပြုအပ်၏။ အထဝါ၊ တစ်နည်သော်ကား။ ဣမသ္မိံစရိမတ္တဘဝေ၊ ဤအဆုံးစွန်သော ကိုယ်တော်၏အဖြစ်၌။ မေ၊ ငါ၏။ ဇနိကာ၊ မိခင်ဖြစ်သော။ ယာမာယ၊ အကြင်မာယာမိဖုရားသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုမာယာ မယ်တော်သည်။ အတီတာသုဇာတီသု၊ ရှေးလွန်လေပြီးသောဘဝ၌။ ဖုဿတီနာမ၊ ဖုဿတီမည်၏။ တတ္ထအတီတဇာတိယာ၊ ထိုရှေးလွန်လေပြီးသော ဘဝ၌။ ခတ္တိယာ၊ မင်းမိန်းမသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ဖူး၏။ တတြ၊ ထိုရှေးဘဝ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ တဿာ၊ ထိုဖုဿတီမိဖုရား၏။ ကုစ္ဆိမှိ၊ ဝမ်း၌။ ဝေဿန္တရော၊ ဝေဿန္တရာသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ နိဗ္ဗတ္တိ၊ ဖြစ်ဖူး၏။ တတောအန္တရာတီတာယ၊ ထိုအခြားမဲ့လွန်လေပြီးသော ဘဝ၌။ သက္ကဿ၊ သိကြားသည်။ ပီယာ၊ ချစ်အပ်သော။ မဟေသီ၊ နတ်မိဖုရားသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ဖူး၏။ တတြဝစနေ၊ ထိုစကား၌။ အယံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား။ အနုပုဗ္ဗိကထာ၊ အစဉ်အတိုင်းဖြစ်သောစကားတည်း၊

ဟိဝိတ္ထာရယိဿာမိ၊ ထိုစကားကို အကျယ်ချဲ့လိုက်အံ့။ ဣတော၊ ဤဘဒ္ဒကပ်ကမ္ဘာမှ။ ဧကနဝုတိကပ္ပေ၊ ကိုးဆယ်တစ်ကမ္ဘာထက်၌။ ဝိပဿီနာမ၊ ဝိပဿီအမည်တော်ရှိသော။ သတ္တာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ လောကေ၊ လောက၌။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်တော်မူပေ၏။ တသ္မိံ၊ ထိုဝိပဿီဘုရားရှင်သည်။ ဗန္ဓုမတီနဂရံ၊ ဗန္ဓုပတီပြည်ကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ ခေမေ၊ ခေမအမည်ရှိသော။ မိဂဒါယေ၊ မိဂဒါဝုန်တောအရပ်၌။ ဝိဟရန္တေ၊ နေတော်မူသည်ရှိသော်။ ဗန္ဓုမာရာဇာ၊ ဗန္ဓုမည်သောမင်းသည်။ အဒါသိ၊ ၌။ ဝုတ္တကတ္တားစပ်။ ကေနစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော။ ရညော၊ မင်းသည်။ ပေသိတံ၊ စေအပ်သော။ မဟဂ္ဃစန္ဒနသာရံ၊ အဖိုးများစွထိုက်သော စန္ဒကူးနှစ်ကို။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဇေဋ္ဌဓီတာယ၊ သမီးအကြီးအား။ ၁ ၂၆၃) အဒါသိ၊ ပေး၏။ သော၊ ထိုသမီးအကြီးသည်။ တေန၊ ထိုစန္ဒကူးဖြင့်။ သုခုမစန ဝ၁၈၀ နစုဏ္ဏံ၊ သိမ်းမွေ့နူးညံ့သော နံ့သောမှုန့်ကို။ ကာရေတွာ၊ ပြုစေ၍။ သမုဂ္ဂံ၊ တံတင်ကို ပုံတောင်ကိုလည်းဟူ။ ပူရေတွာ၊ ပြည့်စေ၍။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းတော်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွားလေ၍။ သတ္ထု၊ ဝိပဿီဘုရားရှင်၏။ သုဝဏ္ဏဝဏ္ဏံ၊ ရွှေ၏ အဆင်းကဲ့သို့ အဆင်းရှိသော။ သရီရံ၊ ကိုယ်တော်ကို။ ပူဇေတွာ၊ ပူဇော်ပြီး၍။ သေသစုဏ္ဏာနိ၊ ကြွင်းသော နံ့သာမှုန့်တို့ကို။ ပူဇေတွာ၊ ပူဇော်ပြီး၍။ သေသစုဏ္ဏာနိ၊ ကြွင်းသော နံ့သာမှုန့်တို့ကို။ ဂန္ဓကုဋိယံ၊ ဂန္ဓကုဋိကျောင်းတော်၌။ ဝိကိရိတွာ၊ ကြဲ၍။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ အနာဂတေ၊ လာလတ္တံ့သော။ ကာလေ၊ ကာလ၌။ တုမှာဒိသဿ၊ အရှင်ဘုရားနှင့်တူသော ဘုရားရှင်၏။ မာတာ၊ မိခင်သည်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဘဝေယျံ၊ ဖြစ်ရပါလို၏။ ဣတိ၊ သို့။ ပတ္ထနံ၊ ဆုတောင်းခြင်းကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ သာ၊ ထိုမင်းသမီးသည်။ တတော၊ ထိုကိုယ်၏အဖြစ်မှ။ စုတော၊ စုတေသည်ရှိသော်။ တဿ၊ ထိုဝိပဿီဘုရားရှင်အား။ စန္ဒနစုဏ္ဏပူဇာယ၊ စန္ဒကူးမှုန့်ပူဇော်ခြင်း၏။ ဗလေန၊ အကျိုးအားဖြင့်။ ရတ္တစန္ဒန ပရိဗ္ဗေသိတေန ဝိယ၊ ဒန့်စကူးနီရည်ဖြင့် ဖျန်းဆွတ်သကဲ့သို့သော။ သရိရေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဒေဝေသုစ၊ နတ်ပြည်တို့၌လည်းကောင်း။ မနုဿေသုစ၊ လူ့ပြည်တို့၌လည်းကောင်း။ သံသရန္တိ၊ ကျင်လည်လေသည်ရှိသော်။ တာဝတိံသဘဝနေ၊ တာဝတိံသာနတ်ပြည်၌။ သက္ကဿ၊ သိကြားဖြစ်သော။ ဒေဝရညော၊ နတ်မင်း၏။ အဂ္ဂမဟေသီ၊ မိဖုရားကြီးသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ နိပ္ပတ္တိိ၊ ဖြစ်လေ၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ တဿာ၊ ထိုဖုဿတီနတ်သမီး၏။ အာယုပရိယောသာနေ၊ အသက်၏အဆုံး၌။ ပုဗ္ဗနိမိတ္တေသု၊ ပုဗ္ဗနိမိတ်တို့သည်။ ဥပ္ပန္နေသု၊ ဖြစ်လေကုန်သော်။ သက္ကော၊ သိကြားဖြစ်သော။ ဒေဝရာဇာ၊ နတ်မင်းသည်။ တဿ၊ ထိုဖုဿတီနတ်သမီး၏။ ပရိက္ခိဏာယုကံ၊ သက်တမ်းကုန်သည်ကို။ ဉာတွာ၊ သိ၍။ တဿာ၊ ထိုဖုဿတီနတ်သမီးအား။ အနုကမ္ပာယ၊ သနားသဖြင့်။ တေ၊ သင့်အား။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဝရေ၊ ဆုတို့ကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ဂဏှဿု၊ ယူပါလော။ ဣတိ၊ သို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ တဿာအာယုက္ခယံဉာတွာ၊ ပေ။ ဝယဘဒ္ဒေယဒိစ္ဆသီတိ၊ ၁၂၆၃) တဿာအာယုက္ခယံဉာတွာ၊ ပေ။ ဝယဘဒ္ဒေယဒိစ္ဆိဟူသော။ ဂါထံ၊ ဂါထာကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏၊

၆၈။ ဂါထာ၏အတ္ထကား။ တဿာ၊ ထိုနတ်သမီး၏။ အာယုက္ခယံ၊ အသက်၏ကုန်ခြင်းကို။ ဉာတွာ၊ သိ၍။ ဒေဝိန္ဒော၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားသည်။ ဘဒ္ဒေ၊ အိုနှမ။ တွံ၊ သင်နှမသည်။ ယံဝရံ၊ အကြင်ဆုကို။ ဣစ္ဆသိ၊ အလိုရှိအံ့။ တေ၊ သင်နှမသည်။ ယံဝရံ၊ အကြင်ဆုကို။ ဣစ္ဆသိ၊ အလိုရှိအံ့။ တေ၊ သင်နှမအား။ ဒသဝရေ၊ ဆယ်ပါးသော ဆုတို့ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒဒါမိ၊ ပေး၏။ ဣတိဧတံဝစနံ၊ ဤသို့သောစကားကို။ အဗြဝိ၊ ဆိုလေ၏၊

တတ္ထ၊ ထိုဂါထာ၌။ ဝရာတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဝရံသုဝရံ၊ လိုအပ်သော ဆုကို။ တွံ၊ သင်နှမသည်။ ဂဏှ၊ ယူလော။ ဘဒ္ဒေယဒိစ္ဆသီတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဘဒ္ဓေဖုဿတိ၊ အိုဖုဿတီနတ်သမီး။ တွံ၊ သင်နှမသည်။ ယံ၊ အကြင်အလိုကို။ ဣစ္ဆသိ၊ အလိုရှိ၏။ ယံ၊ အကြင်ဝတ္ထုကို။ တဝ၊ သင်အား။ (သင်သည်လည်းဟူ၊) ပီယံ၊ ချစ်အပ်၏။ ဒသဟိကောဋ္ဌာသေဟိ၊ ဆယ်ခုသော အဖို့တို့ဖြင့်။ တံဝရံ၊ ထိုဆုကို။ ဝရိညု၊ အလိုကိုသိ၍။ ပတိဂဏှာဟိ၊ ယူပါလော့။ ဣတိ၊ သို့။ ဝဒတိ၊ ဆို၏၊

၆၉။ ပုနိဒမဗြဝီတိ၊ ဟူသည်ကား။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဣဒံစဝနဓမ္မတံ၊ ဤစူတေအပ်သော သဘောကို။ အဇာနန္တိ၊ မသိအပ်သည်ဖြစ်၍။ ကိနုမေအပရာဝတ္တိကံတိအာဒိကံ၊ ကိနုမေအပရာဝတ္တိကံ၊ အစရှိသောစကားကို။ အဘာသိ၊ ဆိုလေ၏။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ သာ၊ ထိုဖုဿတီနတ်သမီးသည်။ ပမတ္တာ၊ မေ့လျော့သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ အတ္တနာ၊ မိမိ၏။ အာယုက္ခယံ၊ အသက်၏ကုန်ခြင်းကို။ အဇာနန္တိ၊ မသိသည်ဖြစ်၍။ အယံ၊ ဤသိကြားသည်။ ဝရံ၊ ဆုကို။ ဂဏှ၊ ယူလော။ ဣတိ၊ သို့။ ဝဒေန္တော၊ ဆိုသည်ရှိသော်။ ကတ္တစိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော အရပ်၌။ မမ၊ ကျွန်ုပ်၏။ ဥပ္ပဇ္ဇနံ၊ ဖြစ်ခြင်းကို။ ဣစ္ဆတီတိ၊ အလိုရှိချေ၏ဟူ၍။ ဉာတွာ၊ သိ၍။ ဧဝံ၊ သို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ တတ္ထဝစနေ၊ ထိုစကား၌။ အပရာဝတ္တီတိ၊ ဟူသည်ကား။ အပရာဓေါ၊ ပြစ်မှားခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိသလော။ ကိံနုဒေါသာအဟန္တဝါတိ၊ ဟူသည်ကား။ ကိံကာရဏာ၊ အဘယ်ကြောင့် ၁၂၆၅) အဟံ၊ ငါသည်။ တဝ၊ သင်အား။ ဒေါသာကုစ္ဆိတဗ္ဗာ၊ အမျက်ထွက်အံ့နည်း။ အပ္ပိယဇာတာ၊ မချစ်သောသဘောရှိလေအံ့နည်း။ ရမ္ပာစာဝေသိမံဌာနာတိ၊ ဟူသည်ကား။ တွံ၊ သင်နှမသည်။ ရမ္မဏိယာ၊ မွေ့လျော်ပျော်ဖွယ်ရှိသော။ ဣမသ္မာဌာနာ၊ ဤနတ်ရွာမှ။ စာဝေသိ၊ စုတေလတ္တံ့။ ဝါတောဓရဏန္တိရုဟန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ ယေနကာရဏေန၊ အကြင်ပုဗ္ဗနိမိတ်ကြောင့်။ ဗလဝါ၊ အားကြီးသော။ မာလုတော၊ လေသည်။ ရုက္ခံ၊ သစ်ပင်ကို။ ဥပိလေန္တောဝိယ၊ နှိပ်စက်လေသကဲ့သို့။ ဣမသ္မာဒေဝလောကာ၊ ဤနတ်ပြည်မှ။ တွံ၊ သင်နှမသည်။ စာဝေတုကာမော၊ ရွေ့လျောလိုသည်။ အသိ၊ ဖြစ်ခဲ့၏။ ကာရဏံ၊ အကြောင်းကား။ ကိံနု၊ အဘယ်နည်း။ ဣတိ၊ သို့။ ပုစ္ဆတိ၊ မေး၏၊

၇၀။ တဿိဒန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ တဿာ၊ ထိုဖုဿတီအား။ ဣဒံ၊ ဤစကားကို။ အဗြဝိ၊ ဆိုလေ၏။ နစေဝတေကတံပါပန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ တယာ၊ သင်နှမသည်။ ယံကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော။ ပါပံ၊ မကောင်းမှုကို။ နစေဝကတံ၊ မပြုအပ်သည်သာတည်း။ (မပြုစဖူးသည်သာတည်းလည်းဟူ၊) ယေန၊ အကြင်စုတေလိုသော ပုဗ္ဗနိမိတ်ဖြင့်။ တေ၊ သင်အား။ အပရာဓော၊ အပြစ်သည်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ နစမေတွမသိအပ္ပိယာတိ၊ ဟူသည်ကား။ မမ၊ ငါ့အား။ တွံ၊ သင်နှမသည်။ နစာပိအပ္ပိယာ၊ မချစ်သည်လည်းမဟုတ်ပေ။ ယေန၊ အကြင်နိမိတ်ထင်သောကြောင့်။ မမ၊ ငါ့အား။ ဒေါသာနာမ၊ အမျက်ဒေါသရှိသောမည်သည်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဣိတိအယံ၊ ဤ‏ယခုအခါ၌။ ယေနအဓိပ္ပာယေန၊ အကြင်အလိုဖြင့်။ ဝရေ၊ ဆုတို့ကို။ ဒါတုကာမော၊ ပေးခြင်းငှာ အလိုရှိ၏။ တံ၊ ထိုအလိုကို။ ဒဿေန္တော၊ ပြလိုသည်ဖြစ်၍။ တေ၊ သင်နှမ၏။ အာယု၊ အသက်သည်။ ဧတ္တကံယေဝ၊ ဤမျှလောက်သာလျှင်တည်း။ စဝနကာလော၊ စုတေအံ့သောအခါသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ သို့။ ဝတွာ၊ ၍။ ဝရေ၊ ဆုတို့ကို။ ဂဏှာပေန္တော၊ ယူစေလိုသည်ဖြစ်၍။ ပဋိဂ္ဂဏှမယာဒိန္နေ၊ ဝရေဒသဝရုတ္တမေတိအာဒိ၊ ပဋိဂ္ဂဏှမယာဒိန္နေ၊ ဝရေဒသဝရုတ္တမေ၊ အစ ၁၂၆၆) ရှိသော အထက်ဂါထာတို့ကို။ အာဟ၊ ဆို၏။ တတ္ထတာသုဂါထာသု၊ ထိုဂါထာတို့၌။ ဝရုတ္တမေတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဝရေသု၊ လိုအပ်သော ဆုတို့တွင်။ ဥတ္တမေအဂ္ဂဝရေ၊ မြတ်သောဆုတို့ကို၊

၇၂။ ဒိန္နဝရာတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဝရေ၊ ဆုတို့ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒဿာမိတိ၊ ပေးအံ့ဟု။ ပဋိညာဒါနဝသေန၊ ဝန်ခံပေဖူးသည်၏ အစွမ်းဖြင့်။ ဒိန္နဝရာ၊ ပေးအပ်သောဆုရှိသော။ တုဋ္ဌဟဋ္ဌာတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဣစ္ဆိတလာဘပရိ၊ လိုအပ်ရအပ်သော ဆုရှိသည်ဖြစ်၍။ တောသေန၊ နှစ်သက်ခြင်းဖြင့်။ တုဋ္ဌာစေဝ၊ နှစ်သက်သည်သာဖြစ်၍လည်းကောင်း။ တဿ၊ ထိုသကြားမင်းအားလည်း။ သိခါပတ္တဒဿနေန၊ အဆုံးသို့ရောက်သောမြင်ရခြင်းဖြင့်။ ဟာသဝသေန၊ ရွှင်သည်၏ အစွမ်းဖြင့်။ တုဋ္ဌာစ၊ ရွှင်သည်ဖြစ်၍လည်းကောင်း။ ပမောဒိတာတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဗလဝပါမောဇ္ဇန၊ အားကြီးသော ဝမ်းမြောက်ခြင်းဖြင့်။ ပမောဒိတာ၊ ဝမ်းမြောက်သည်ဖြစ်၍။ မမအဗ္ဘန္တရံကတွာတိ၊ ဟူသည်ကား။ တေသုဝရေသု၊ ထိုလိုအပ်သော ဆုတို့၌။ မံ၊ ငါ၏။ အဗ္ဘန္တရိမံ၊ ကိုယ်တွင်း၌ရှိသည်ကို။ ကွာ၊ ပြု၍။ ဒသဝရေ၊ ဆယ်ပါးသော ဆိုတို့ကို။ ဝရိ၊ အလိုရှိပါလော။ ဣတိ၊ သို့။ သက္ကော၊ သိကြားသည်။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဖုဿတီဒဝီ၊ ဖုဿတီနတ်သမီးသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ခိဏာယုကဘာဝံ၊ အသက်ကုန်အံ့သည်၏ အဖြစ်ကို။ ဉာတွာ၊ သိ၍။ သက္ကေန၊ သိကြားသည်။ ဝရဒါနတ္ထံ၊ ဆုပေးအပ်သော အကျိုးကို။ ကတောကာသာ၊ ပြုအပ်သော အခွင့်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သကလဇမ္ဗု ဒီပတလံ၊ အလုံးစုံသော ဇမ္ဗူဒီပါမြေအပြင်ကို။ ဩလောကေန္တိ၊ ကြည့်လိုသော်။ အတ္တနော၊ မိမိအား။ အနုစ္ဆဝိကံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော။ သိဝိရညော၊ သိဝိမင်း၏။ နိဝေသနံ၊ နန်းအိမ်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ တတ္ထ၊ ထိုနန်းအိမ်၌။ တဿ၊ ထိုသိဝိမင်း၏။ အဂ္ဂမဟေသိဘာဝေါစ၊ မိဖုရားကြီး၏ အဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ နီလနေတ္တတာစ၊ ညိုသောမျက်စိရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်လည်းကောင်း။ နီလဘမုကထာစ၊ ညိုသောမျက်မှောင်ရှိသည်၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ ဖုဿတီတိနာမဉ္စ၊ ဖုဿတီဟူသောအမည်လည်းကောင်း။ ဂုဏဝိသေသ ၁၂၆၇) ယုတ္တပုတ္တပဋိလာဘောစ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးအထူးနှင့်ယှဉ်သော သားကိုရခြင်းလည်းကောင်း။ အနုန္နတကုစ္ဆိဘာဝေါစ၊ မကောမဝန်းသော ဝမ်းရှိသည်၏အဖြစ်လည်းကောင်း။ အလမ္ဗတ္ထထနတာစ၊ သမြတ်တွဲလွဲမရှိသည်၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ အပလိတဘာဝေါစ၊ ဆံပင်မဖြူသည်၏အဖြစ်လည်းကောင်း။ သုခုဆဝိတာစ၊ သိမ်မွေ့သောအရေရှိသည်၏အဖြစ်လည်းကောင်း။ ဝဇ္ဈဇနာနံ၊ နှောင်အိမ်သင့်အပ်သော သူတို့ကို။ မောစနသမတ္တတာစ၊ လွှတ်ခြင်းငှာ စွမ်းနိုင်သည်၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ သို့။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ဣမေဝရေ၊ ဤဆုတို့ကို။ ဂဏှိ၊ ယူလေ၏။

ဣတိ၊ သို့။ သာ၊ ထိုဖုဿတီနတ်သမီးသည်။ ဒသဝရေ၊ ဆယ်ပါးသော ဆုတို့ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ တတော၊ ထိုတာဝတိံသာ နတ်ပြည်မှ။ စုတော၊ စုတေသည်ရှိသော်။ မဒ္ဓရညော၊ မဒ္ဓရာဇ်မင်း၏။ အဂ္ဂမဟေသီယာ၊ မိဖုရားကြီး၏။ ကုစ္ဆိမှိ၊ ဝမ်း၌။ နိဗ္ဗတ္တိ၊ ဖြစ်လေ၏။ ဇာယမာနာစ၊ ဖွားမြင်သည်ရှိသော်ကား။ စန္ဒစုဏ္ဏပရိပ္ဖေါသိတေနဝိယ၊ စန္ဒကူးရေပေါက်တို့ဖြင့် ဖြန်းဘိသကဲ့သို့သော။ သရီရေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဇာတာ၊ ဖွားမြင်လေ၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ အဿ၊ ထိုသတို့သမီးအား။ နာမဂ္ဂဟဏဒိဝသေ၊ အမည်မှည့်အံ့သောနေ့၌။ ဖုဿတီတွေဝနာမံ၊ ဖုဿတီဟူသော အမည်ကို။ ကရိံသု၊ မှည့်ကြကုန်၏။ သာ၊ ထိုဖုဿတီသတို့သမီးသည်။ မဟန္တေန၊ များစွာသော။ ပရိဝါရေန၊ အခြံအရံဖြင့်။ ဝဍ္ဎေ တွာ၊ ကြီး၍။ သောဠသဝဿကာလေ၊ တစ်ဆယ့်ခြောက်နှစ်ရှိသောကာလ၌။ ဥတ္တမရူပဓရာ၊ မြတ်သောအဆင်းကိုဆောင်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ နံ၊ ထိုဖုဿတီသတို့သမီးကို။ ဇေတုတ္တရနဂရေ၊ ဇေတုတ္တရာမြို့၌။ သိဝိမဟာရာဇာ၊ သိဝိမည်သောမင်းမြတ်သည်။ ပုတ္တဿ၊ သားဖြစ်သော။ သဉ္စယကုမာရဿ၊ သိမ်းဆည်းမည်သော သတို့သား၏။ အတ္ထာယ၊ အလို့ငှာ။ တံ၊ ထိုဖုဿတီသတို့သမီးကို။ အာနေတွာ၊ ဆောင်ယူ၍။ သေတဆတ္တံ၊ ထီးဖြူကို။ ဥဿာပေတွာ၊ ဆောင်းစေ၍။ တံ၊ ထိုဖုဿတီသတို့သမီးကို။ သောသန္နံဣတ္ထိသဟဿာနံ၊ တစ်သောင်း ၁၂၆၈) ခြောက်ထောင်သော မောင်းမတို့တွင်။ ဇေဋ္ဌကံ၊ အကြီးကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ အဂ္ဂမဟေသီ၊ မိဖုရားကြီး၏ အရာ၌။ ဌပေသိ၊ ထားလေ၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ တတော စုတာသာဖုဿတီ၊ ပေ။ သဉ္စယျေန၊ သမာဂမိတိ၊ တတောစုတာသာဖုဿတီ၊ ပေ။ သဉ္စယေန၊ သမာဂမိ၊ ဟူ၍။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူ၏၊

၇၃။ ဂါထာ၏အတ္ထကား။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တတော၊ ထိုတာဝတိံသာနတ်ပြည်မှ။ သာဖုဿတီ၊ ထိုဖုဿတီနတ်သမီးသည်။ ဇေတုတ္တရမှိ၊ ဇေတုတ္တရာအမည်ရှိသော။ နဂရေ၊ မြို့၌။ ခတ္ထိယေ၊ မင်း၏အမျိုး၌။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်လေ၏။ ဥပ္ပဇ္ဇိတွာ၊ ဖြစ်၍။ သဉ္စယေန၊ သဉ္စယမင်းသားနှင့်။ သမာဂမိ၊ ပေါင်းဖော်မိလေ၏။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏။ သာ၊ ထိုဖုဿတီနတ်သမီးကို။ သဉ္စယဿရညော၊ သဉ္စယမင်းသည်။ ပီယာ၊ ချစ်အပ်သည်။ မနာပါ၊ နှစ်လိုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ သက္ကော၊ သိကြားသည်။ အာဝဇ္ဇန္တော၊ ကြည့်လတ်သော်။ မယာ၊ ငါသည်။ ဖုဿတီယာ၊ ဖုဿတီနတ်သမီးအား။ ဒိန္နဝရေသု၊ ပေးအပ်သော ဆုတို့တွင်။ နဝဝရာ၊ ကိုးပါးသော ဆုတို့သည်။ သမိဒ္ဓါ၊ ပြည့်စုံကုန်လေပြီ။ (မြတ်သောသားသာကြွင်းသေးသောကြောင့်။ ကိုးပါးသော ဆုမူကား ကိုယ်၌ထင်ရှားရှိပြီဖြစ်၍။ ကိုးပါးသောဆုဟု ဆိုအပ်သတည်း၊) ဣတိ၊ သို့။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ပုတ္တဝရော၊ သားဆုသည်။ နသမိဒ္ဓေါ၊ မပြည့်စုံသေး။ တံပိ၊ ထိုသားဆုကိုလည်း။ အဿ၊ ထိုဖုဿတီအား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒဿာမိတိ၊ ပေးအံ့ဟု။ စိန္တေတွာ၊ ကြံ၍။ ဗောဓိသတ္တံ၊ ဘုရားလောင်းကို။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ တာဝတိံသဒေဝလောကေ၊ တာဝတိံသာနတ်ပြည်၌။ ခိဏာယုကံ၊ အသက်ကုန်သည်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ တဿ၊ ထိုဘုရားလောင်း၏။ သန္တိကံ၊ အထံသို့။ ဂန္တွာ၊ သွားလေ၍။ ဟရိသ၊ အချင်းနတ်သား။ တယာ၊ သင်သည်။ မနုဿလောကေ၊ လူ့ပြည်၌။ သိဝိရညော၊ သိဝိမင်း၏။ ပုတ္တဿ၊ သားဖြစ်သော။ သဉ္စယဿ၊ သဉ္စယမင်း၏။ အဂ္ဂမဟေသီယာ၊ မိဖုရားကြီး၏။ ကုစ္ဆိမှိ၊ ဝမ်း၌။ ပဋိသန္ဓိ၊ ပဋိသန္ဓေကို။ ဂဏှိတုံ၊ ယူအံ့သောငှာ။ ဝဋ္ဋတိ၊ ၁၂၆၉) သင့်၏။ ဣတိ၊ သို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ တဿစေဝ၊ ထိုအလောင်းနတ်သား၏လည်းကောင်း။ အညေသံ၊ အလောင်းနတ်သားမှတစ်ပါးကုန်သော။ စဝနဓမ္မာနံ၊ စုတေအပ်သော သဘောရှိကုန်သော။ သဋ္ဌိသဟဿာနံ၊ ခြောက်သောင်းအတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော။ ဒေဝပုတ္တာနံ၊ နတ်သားတို့၏။ ပဋိညံ၊ ဝန်ခံကြောင်းစကားကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ သကဋ္ဌာနမေဝ၊ မိမိနေရာအရပ်သို့လျှင်။ ဂတော၊ သွားလေ၏။ မဟာသတ္တောပိ၊ ဘုရားလောင်းသည်လည်း။ တတော၊ ထိုတာဝတိံသာနတ်ပြည်မှ။ စဝိတွာ၊ စုတေ၍။ တတ္ထ၊ ထိုမိဖုရားဝမ်း၌။ ဥပပန္နော၊ ဖြစ်လေ၏။ သေသာ၊ ကြွင်းကုန်သော။ ဒေဝပုတ္တာပိ၊ နတ်သားတို့သည်လည်း။ သဋ္ဌိသဟဿာနံ၊ ခြောက်သောင်းအတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော။ အမစ္စာနံ၊ အမတ်တို့၏။ ဂေဟေသု၊ အိမ်တို့၌။ နိပ္ပတ္တိံသု၊ ဖြစ်လေကုန်၏။ (အမတ်တို့၏ အိမ်တို့၌ ဟူ၍ဆိုငြားသော်လည်း။ မဉ္စာဃောသန္တိ၊ ညောင်စောင်းကျွေးကြော်၏ဟု ဆိုအပ်သကဲ့သို့။ ဌာနူပစာရအားဖြင့် အမတ်တို့၏ မယားဝမ်း၌ ပဋိသန္ဓေနေကြကုန်သည်ဟု ယူလေအပ်သည်၊) မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ ကုစ္ဆိဂတေ၊ ပဋိသန္ဓေသို့ရောက်သည်ရှိသော်။ ဒေဝီ၊ ဖုဿတီမိဖုရားသည်။ စတူသုနဂရဒွါရေသု၊ မြို့တံခါးလေးမျက်နှာတို့၌ လည်းကောင်း။ နဂရမဇ္ဈေ၊ မြို့၏အလယ်၌လည်းကောင်း။ နိဝေသနဒွရေ၊ နန်းအိမ်တံခါးဝ၌လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ သို့။ ဆဒါနသာဃေယော၊ ခြောက်ဆောင်သော အလှူတင်းကုတ်တို့ကို။ ကာရေတွာ၊ ပြုစေ၍။ ဒေဝသိကံ ဒေဝသိကံ၊ နေ့တိုင်းနေ့တိုင်း။ ဆသတသဟဿာနိ၊ ခြောက်သိမ်းသော ဥစ္စာတို့ကို။ ဝိဿဇ္ဇိတွာ၊ စွန့်၍။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒါတုံ၊ ပေးအံ့သောငှာ။ ဒေါဟဠိနိ၊ ချင်ချင်းရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ရာဇာ၊ သဉ္စယမင်းသည်။ တဿာ၊ ထိုဖုဿတီမိဖုရား၏။ ဒေါဟဠံ၊ ချင်ချင်းကို။ သုတွာ၊ ကြားရ၍။ နိမိတ္တကေ၊ နိမိတ်ဖတ်တတ်ကုန်သော။ ဗြဟ္မဏေ၊ ပုဏ္ဏားတို့ကို။ ပက္ကောသာပေတွာ၊ ခေါ်စေ၍။ ပုစ္ဆိတွာ၊ မေးမြန်းသည်ရှိသော်။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဒေဝိယာ၊ ဖုဿတီမိဖုရားကြီး၏။ ကုစ္ဆိမှိ၊ ဝမ်း၌။ ဒါနာဘိရတော၊ အလှူပေးခြင်း၌မွေ့လျော်သော။ ၁ (၂၇၀) ဥဠာရော၊ မြတ်သော။ သတ္တော၊ သတ္တဝါသည်။ ဥပ္ပန္နော၊ ဖြစ်၏။ ဒါနေန၊ အလှူပေးခြင်းဖြင့်။ တိတ္ထိံ၊ ရောင့်ရဲခြင်းသို့။ နပါပုဏိဿတိ၊ မရောက်နိုင်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တဝစနံ၊ ပုဏ္ဏားတို့ဆိုသော စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ တုဋ္ဌမာနသော၊ နှစ်သက်သော နှလုံးရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝုတ္တပ္ပကာရံ၊ ဆိုအပ်ပြီးသော အပြားရှိသော။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ပဋ္ဌပေသိ၊ ဖြစ်စေ၏။ သမဏဗြဟ္မဏဇိဏ္ဏာတုရ ကပဏဒ္ဓိက ဝနဗ္ဗကယာစကေ၊ ရဟန်း ရသေ့ ပုဏ္ဏား လူအိုလူနာ အထီးကျန်သူဆင်းရဲ ဘုန်းတောင်းယာစကာတို့ကို။ သန္တပ္ပေသိ၊ ကောင်းစွာရောင့်ရဲစေ၏။ ဗောဓိသတ္တဿ၊ ဘုရားလောင်း၏။ ပဋိသန္ဓိဂဟဏကာလတော၊ ပဋိသန္ဓေယူသောကာလမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ ရညော၊ သဉ္စယမင်းအား။ အာယဿ၊ လတ်သပ်ကကာအတုတ်အခွန်၏။ ပမာဏံ၊ အတိုင်းအရှည်ရှိသည်။ နဟောသိ၊ မဖြစ်။ တဿ၊ ထိုဘုရားလောင်း၏။ ပုညာနုဘာဝေန၊ ကောင်းမှု၏ အာနုဘော်အားဖြင့်။ သကလဇမ္ပူဒီပေ၊ အလုံးစုံသော ဇမ္ပူဒီပါကျွန်း၌။ ရာဇာနော၊ မင်းတို့သည်။ ပဏ္ဏာကာရံ၊ လက်ဆောင်ကို။ ပဟိဏန္တိ၊ ဆက်သလာကုန်၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ ယဒါဟံဖုဿတိယာကုစ္ဆိ၊ ပေ။ ဒေတိဒါနံ၊ အကိဉ္စနေတိ၊ ယဒါဟံဖုဿတိယာကုစ္ဆိ၊ ပေ။ တေိဒါနံအကိဉ္စနေဟူသော။ ဂါထံ၊ ဂါထာကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏၊

၇၄။ ဂါထာ၏ အတ္ထကား။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဖုဿတိယာ၊ ဖုဿတီအမည်ရှိသော။ ပိယမာတုယာ၊ ချစ်လှစွာသော မိခင်၏။ ကုစ္ဆိ၊ ဝမ်းသို့။ ဩက္ကန္တော၊ သက်၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ မမ၊ ငါ၏။ တေဇေန၊ တန်ခိုးအာနုဘော်ကြောင့်။ မေ၊ ငါ၏။ မာတာ၊ မိခင်သည်။ သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ ဒါနရတာ၊ အလှူပေးခြင်း၌ မွေ့လျော်သည်။ အဟု၊ ဖြစ်၏၊

၇၅။ အဓနေ၊ ဥစ္စာမရှိသော သူ၌လည်းကောင်း။ အာတုရေ၊ အနာနှိပ်စက်သော သူ၌လည်းကောင်း။ ဇိဏ္ဏေ၊ အိုမင်းသောသူ၌လည်းကောင်း။ ယာစကေ၊ သူဘုန်းစား၌လည်းကောင်း။ အဒ္ဓိကေ၊ ခရီးသွားသော။ ဇနေ၊ လူ၌လည်းကောင်း။ (အချို့သော စာတို့၌ ပလိတေဟူ၍ရှိ၏။ အချို့သော စာတို့၌။ သန္ဓိကေဟုရှိ၏။ ပန္တိကေ၊ ရှိသောပါဋ္ဌ်မူကား။ မှား၏၊) သမ ၁၂၇၁) ဏေ၊ ရဟန်းရသေ့၌လည်းကောင်း။ ဗြဟ္မဏေ၊ ပုဏ္ဏား၌လည်းကောင်း။ အကိဉ္စနေ၊ သိမ်းဆည်းခြင်း၌လည်း ကြောင့်ကြမရှိသော။ ခီဏေ၊ ဥစ္စာကုန်သော သူ၌လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ သို့။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒေတိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏၊

တတ္ထ၊ ထိုဂါထာ၌။ မမတေဇေနာတိ၊ ဟူသည်ကား။ မမ၊ ငါ၏။ ဒါနဇ္ဈာသယာနုဘာဝေန၊ အလှူပေးခြင်း၌ ဆန္ဒ၏။ အာနုဘော်အားဖြင့်။ ခိဏေတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဘောဂါဒီဟိ၊ ဥစ္စာအစရှိသည်တို့ဖြင့်။ ပရိက္ခိဏေ၊ ကုန်ခမ်းခြင်းရှိသော။ ပါရိဇုညပ္ပတ္တေ၊ ဆုံးရှိခြင်းသို့ ရောက်သောသူ၌လည်းကောင်း။ အကိဉ္စနေတိ၊ ဟူသည်ကား။ အပရိဂ္ဂဟေ၊ သိမ်းဆည်းအပ်သော ဥစ္စာမရှိသော သူ၌လည်းကောင်း။ သဗ္ဗတ္ထ၊ အလုံးစုံသော ပုဒ်တို့၌။ ဝိသယေ၊ အာဓာရအနက်၌။ ဘုမ္မံ၊ သတ္တမီဝိဘတ်တည်း။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ အဓနဒယော၊ အဓန အစရှိသောဂါထာပုဒ်တို့သည်။ ဒါနဓမ္မဿ၊ အလှူပေးခြင်းသဘော၏။ ပဝတ္တိယာ၊ ဖြစ်ခြင်းကြောင့်။ ဝိသယာ၊ အာဓာရပုဒ်တို့တည်း။ (သတ္တမီဝိဘတ်တို့လည်းဟူ) (အဓိပ္ပါယ်ကား။ ဒေတိဒါနံဟု ကံပုဒ်ထင်ရှားလည်းရှိပြီ။ ဒါဓာတ်သည်။ သမ္ပဒါန်ရှိမြဲဖြစ်၍။ အဓနေအာတုရေ၊ အစရှိသောပုဒ်အပေါင်းသည်။ သမ္ပဒါန်ဖြစ်ကောင်းလျက်။ အဋ္ဌကထာဆရာသည်။ အလှူခံပုဂ္ဂိုလ် အပေါင်းသည်။ အလှူပေးပုဂ္ဂိုလ်၏တည်ရာ အာဓာရဖြစ်ကောင်းသောကြောင့်။ အာဓာရသတ္တမီပုဒ်ချည်းကြံသော် သင့်၏ဟု အကြံရှိတော်မူ၏။ သဗ္ဗတ္ထဝိသယေဘုမ္မံ အဓနာဒယော ဟိဒါနဓမ္မဿ ဝိသယောဟု အနက်လည်း အာဓာရ၊ ဝိဘတ်မူလည်း သတ္တမီဟု ပြတော်မူအပ်သည်။ ဤအရာ၌ထူးခြား၏ မှတ်လေအပ်သည်၊)

ဒေဝီ၊ ဖုဿတီမိဖုရားသည်။ မဟန္တေန၊ များစွာသော။ ပရိဝါရေန၊ အခြံအရံဖြင့်။ ဂဗ္ဘံ၊ ကိုယ်ဝန်ကို။ ဓာရေန္တိ၊ ဆောင်လျက်။ ဒသမာသေ၊ ဆယ်လသည်။ ပရိပုဏ္ဏေ၊ ပြည့်လသော်။ နဂရံ၊ မြို့အလုံးကို။ ဒဋ္ဌုကာမာ၊ မြင်ခြင်းငှာအလိုရှိသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ရညော၊ သဉ္စယမင်းအား။ အာရောစေသိ၊ ကြား၏။ ရာဇာ၊ သဉ္စယမင်းသည်။ ဒေဝနဂရံဝိယ၊ နတ်တို့၏ပြည်ကဲ့သို့။ အလင်္ကရာပေတွာ၊ တန်ဆာဆင်စေ၍။ ၁ ၂၇၂) ဒေဝီ၊ ဖုဿတီမိဖုရားကို။ ရထဝရံ၊ မြတ်သောရထားထက်သို့။ အာရောပေတွာ၊ တင်၍။ နဂရံ၊ မြို့အလုံးကို။ ပဒက္ခိဏံ၊ လက်ယာရစ်လည်သည်ကို။ ကာရေသိ၊ ပြုစေ၏။ တဿ၊ ထိုဖုဿတီမိဖုရားအား။ ဝေဿဝိထိယာ၊ ကုန်သည်တို့သွားရာခရီး၏။ မဇ္ဈပတ္တကာလေ၊ အလယ်သို့ရောက်သောကာလ၌။ ကမ္မဇဝါတာ၊ ကမ္မဇလေတို့သည်။ စလိံသု၊ လှုပ်ရှားကုန်၏။ အမစ္စာ၊ အမတ်တို့သည်။ ရညော၊ သဉ္စယမင်းအား။ အာရောစေသုံ၊ ကြားကုန်၏။ သော၊ ထိုသဉ္စယမင်းသည်။ ဝေဿဝိထိသိခါယံယေဝ၊ ကုန်သည်တို့၏ ခရီးလမ်းလယ်၌ပင်လျှင်။ အဿ၊ ထိုဖုဿတီမိဖုရားအား။ သုတိဃရံ၊ သားဖွားရာအိမ်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ အာရက္ခံ၊ အစောင့်အရှောက်ကို။ ဂဏှာပေသိ၊ ယူစေ၏။ သာ၊ ထိုဖုဿတီသည်။ တတ္ထ၊ ထိုခရီးလယ်၌။ ပုတ္တံ၊ သားကို။ ဝိဇာယိ၊ ဖွား၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ ဒသမာသေဓာရယိတွာန၊ ပေ။ တသ္မာဝေဿန္တရောအဟူတိ၊ ဒသမာသေဓာရယိတွာန၊ ပေ။ တသ္မာ၊ ဝေဿန္တရောအဟုဟူ၍။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာဟ၊ မိန့်တော်မူပေ၏၊

၇၆။ ဂါထာ၏ အတ္ထကား။ သာရိပုတ္တ၊ ချစ်သားသာရိပုတ္တရာ။ မမံ၊ ငါ့ကို။ ဖုဿတီ၊ ဖုဿတီမိဖုရားသည်။ ဒသမာသေ၊ ဆယ်လတို့ပတ်လုံး။ ဓာရယိတွာ၊ ဆောင်၍။ ပူရပဒက္ခိဏံ၊ မြို့ကို လကျ်ာရစ်လှည့်သည်ကို။ ကရောန္တေ၊ ပြုစေသည်ရှိသော်။ ဝေဿာနံ၊ ကုန်သည်တို့၏။ ဝိထိယာ၊ ခရီး၏။ မဇ္ဇေ၊ အလယ်၌။ ဇနေသိ၊ ဖွားမြင်၏၊

၇၇။ မယှံ၊ ငါ၏။ နာမံ၊ အမည်သည်။ မတ္တိကံ၊ မိခင်မှည့်အပ်သောအမည်သည်။ န၊ မဟုတ်။ မေ၊ ငါ၏။ နာမံ၊ အမည်သည်။ ပေတ္တိကသမ္ဘဝံ၊ ဖခင်မှည့်၍ဖြစ်သော။ နာမံ၊ အမည်သည်။ န၊ မဟုတ်။ ဧတ္ထ၊ ထိုအခါ၌။ ဝေဿဝိထိယံ၊ ကုန်သည်တို့၏ခရီး၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ဇာတော၊ ဖွား၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဝေဿန္တရော၊ ဝေဿန္တရာဟူသော အမည်သည်။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ သို့။ အာဟ၊ မိန့်တော်မူပေ၏၊

တတ္ထ၊ ထိုဂါထာ၌။ ကရောန္တေပုရဒက္ခိဏန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ ဒေဝီ၊ ဖုဿတီမိဖုရားကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ သဉ္စယမဟာရာဇေန၊ သဉ္စယ ၁၂၇၃) မင်းမြတ်သည်။ နဂရံ၊ ဇေတုတ္တရာမြို့ကို။ ပဒက္ခိဏံ၊ လကျ်ာရစ်လှည့်သည်ကို။ ကုရုမာနေ၊ ပြုစေသည်ရှိသော်။ ဝေဿာနန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ ဝါဏိဇ္ဇာနံ၊ ကုန်သည်တို့၏၊

နမတ္ထိကံ၊ နာမန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ မာတုအာဘဋံ၊ မိခင်သည် ဆောင်အပ်သော။ မတာမဟာဒိနံ၊ အဖွားကြီး အစရှိသောသူတို့၏။ နာမံ၊ အမည်သည်။ န၊ မဟုတ်။ ပေတ္တိကသမ္ဘဝန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ ပီတု၊ အဖ၏။ ဣဒံ၊ ဥစ္စာဟူသော အမည်တည်း။ ဣတိ၊ ထို့ကြောင့်။ ပေတ္တိကံ၊ ပေတ္တိကမည်၏။ အဖ၏ ဥစ္စာဖြစ်သော အမည်ကိုရစေ။ ဧတသ္မာ၊ ထိုအဘဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ နာမာ၊ အမည်တို့သည်။ သမ္ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်တတ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ထို့ကြောင့်။ ဧတသ္မာတိပဒေန၊ ဧတသ္မာဟူသောပုဒ်ဖြင့်။ နိဒိဋ္ဌော၊ ညွှန်အပ်သော။ သောနာမော၊ ထိုအမည်သည်။ သမ္ဘဝေါ၊ သမ္ဘဝမည်၏။ အဖအကြောင်းကြောင့်ဖြစ်သော အမည်ကိုရစေ။ ဧတဿ၊ ထိုသားအား။ ပေတ္တိကော၊ အဖကြောင့်ဖြစ်သော။ သမ္ဘဝေါ၊ အမည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဣတိ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ပေတ္တိကသမ္ဘဝံ၊ အဖကြောင့်ဖြစ်သော။ နာမံ၊ အမည်တည်း။ အဖကြောင့်ဖြစ်သော နာမပညတ်ကိုရစေ။ မာတာပီတု သမ္ဗန္ဓဝသေန၊ မိခင်ဖခင်နှင့် စပ်သည်၏အစွမ်းဖြင့်။ နကတံ၊ မမှည့်အပ်။ ဣတိ၊ သို့။ ဒဿေတိ၊ ပြ၏။ အဓိပ္ပာယ်ကား။ မိခင်တို့မှည့်အပ်သော အမည်သည်။ မတ္တိက၊ အဖတို့မှည့်အပ်သော အမည်သည်။ ပေတ္တိက၊ ဖြစ်သည်။ မင်းဝေဿန္တရာမူကား ထိုကဲ့သို့မဟုတ်ဟု သိစေလို၍။ နကတံဟု ပဋိသေဓပုဒ်ဖြင့် ပြအပ်သည်။ ဇာတေတ္ထာတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဧတံ၊ ထိုအခါ၌။ ဇာတော၊ ဖွား၏။ ဇာတောမှိတိပိ၊ ဇာတောမှိဟူ၍လည်း။ ပါဌော၊ ပါဌ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တသ္မာဝေဿန္တရောအာဟုတိ၊ ဟူသည်ကား။ ယသ္မာ၊ ကြောင့်။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဝေဿဝိထိယံ၊ ကုန်သည်တို့၏ ခရီး၌။ ဇာတော၊ ဖွား၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဝေဿန္တရောတိနာမံ၊ ဝေဿန္တရာဟူသော အမည်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဝေဿန္တရောတိနာမံ၊ ဝေဿန္တရာဟူသောအမည်ကို။ အကံသု၊ ပြုကြကုန်၏။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း၊

မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ မာတုကုစ္ဆိတော၊ အမိဝမ်းမှ။ ၁ ၂၇၄) နိက္ခန္တော၊ ဖွားသည်ရှိသော်။ ဝိသဒေါ၊ သန့်ရှင်းသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ အက္ခိနိ၊ မျက်စိတို့ကို။ ဥမ္မိလိတွာဝ၊ ဖွင့်၍လျှင်။ နိက္ခမိတွာ၊ ဖွား၏။ နိက္ခန္တမတ္တောဧဝ၊ ဖွားကာမျှပင်လျှင်။ မာတု၊ မိခင်အား။ ဟတ္ထံ၊ လက်ကို။ ပသာရေတွာ၊ ဆန့်၍။ အမ္မ၊ အိုမိခင်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒဿာမိ၊ ပေးလှူအံ့။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော လှူဖွယ်ဝတ္ထုသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိပါ၏လော။ ဣတိ၊ သို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ အဿ၊ ထိုဝေဿန္တရာ၏။ မာတာ၊ မိခင်ဖုဿတီမိဖုရားသည်။ တာတ၊ ချစ်သား။ တွံ၊ သင်ချစ်သားသည်။ ယထဇ္ဈာသယံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒေဟိ၊ ပေးပါလော့။ ဣတိ၊ သို့။ ဟတ္ထသမီပေ၊ လက်၏အနီး၌။ သတသဟဿထဝိကံ၊ ဥစ္စာအသပြာ ထောင်ထုပ်ကို။ ဌပေသိ၊ ထားလေ၏။ ဗောဓိသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ ဥမင်္ဂဇာတကေ၊ မဟောသဓဇာတ်၌လည်းကောင်း။ ဣမသ္မိံဇာတကေ၊ ဤဝေဿန္တရာဇာတ်၌လည်းကောင်း။ ပစ္ဆိမတ္တဘဝေ၊ အဆုံးစွန်းသောကိုယ်တော်၏ အဖြစ်၌လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ သို့။ တီသုဋ္ဌာနေသု၊ သုံးပါးသော အရာတို့၌။ ဇာတမတ္တောဝ၊ ဖွားတည့်သောကာလပင်လျှင်။ ကထေသိ၊ စကားပြောတတ်၏။ ရာဇာ၊ သဉ္စယမင်းသည်။ မဟာသတ္တဿ၊ ဘုရားလောင်း၏။ အတ္ထာယ၊ အလို့ငှာ။ အတိဒီဃာဒိဒေါသဝဇ္ဇိတာ၊ အလွန်မြင့်ခြင်းအစရှိသော အပြစ်ရှိသော မိန်းမတို့ကို ကြဉ်၍။ မဓုရခိရာ၊ ချိုမြိန်သော နို့ရည်ရှိကုန်သော။ စတုသဋ္ဌိဓာတိယော၊ ခြောက်ကျိပ်လေးယောက်သော နို့ထိန်းတို့ကို။ ဥပဋ္ဌပေသိ၊ နှံထား၏။ တေန၊ ထိုဝေဿန္တရာမင်းသားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ အချိန်ကာလ။ တစ်ချက်တည်း။ ဇာတာနံ၊ ဖွားကုန်သော။ သဋ္ဌိ၊ ဒါရကသဟဿာနမ္ပိ၊ ခြောက်သောင်းသော သတို့သားတို့အားလည်း။ ဓါတိယော၊ နို့ထိန်းတို့ကို။ ဌပေသိ၊ ထားလေ၏။ သော၊ ထိုဝေဿန္တရာမင်းသားသည်။ သဋ္ဌိဒါရကသဟဿေဟိ၊ ခြောက်သောင်းသော သတို့သားတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ မဟန္တေန၊ များစွာသော။ ပရိဝါရေန၊ အခြံအရံဖြင့်။ ဝဍ္ဎ တိ၊ ကြီးရင့်၏။ တဿ၊ ထိုဝေဿန္တရာသတို့သား၏။ အတ္ထာယ၊ အလို့ငှာ။ ရာဇာ၊ သဉ္စယမင်းသည်။ တသဟဿဂ္ဃနိကံ၊ အဖိုးတစ်သိန်းထိုက်သော။ ကုမာရပိလန္ဓနံ၊ သတို့သားတို့ ဆင်စရာ ၁၂၇၅) သော တန်ဆာကို။ ကရောသိ၊ ပြုလုပ်စေ၏။ သော၊ ထိုဝေဿန္တရာမင်းသားသည်။ စတုပဉ္စဝဿိကကာလေ၊ လေးငါးနှစ်ရှိသော ကာလ၌။ တံ၊ ထိုအဖိုးတစ်သိန်းထိုက်သော တန်ဆာကို။ ဩမုဉ္စတွာ၊ ချွတ်၍။ ဓာတီနံ၊ နို့ထိန်းတို့အား။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ တာဟိ၊ နို့ထိန်းတို့သည်။ ဒိယမာနံ၊ ပေးပြန်အပ်သော တန်ဆာကို။ နဂဏှာထိ၊ မယူလေ။ ဣတိ၊ သို့။ တံ၊ ထိုစကားကို။ ရာဇာ၊ သဉ္စယမင်းသည်။ သုတွာ၊ ကြား၍။ မမ၊ ငါ၏။ ပုတ္တေန၊ သားတော်သည်။ ဒိန္နံ၊ ပေးခြင်းသည်။ သုဒိန္နံ၊ ကောင်းသောပေးခြင်းတည်း။ ဣတိ၊ သို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ အပရမ္ပိ၊ တစ်ပါးသော တန်ဆာကိုလည်း။ ကာရေသိ၊ ပြုပြန်လုပ်ပြန်စေ၏။ တမ္ပိ၊ ထိုတန်ဆာကိုလည်း။ ကာရေိ၊ ပြုပြန်လုပ်ပြန်စေ၏။ တမ္ပိ၊ ထိုတန်ဆာကိုလည်း။ ဒါရကကာလေယေဝ၊ သူငယ်ဖြစ်သော ကာလ၌လျှင်။ ဓာတီနံ၊ နို့ထိန်းတို့အား။ နဝဝါရေပိ၊ ကိုးကြိမ်တိုင်တိုင်။ ပိလန္ဓနံ၊ တန်ဆာကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏၊

အဋ္ဌဝဿိကကာလေပန၊ ရှစ်နှစ်ရှိသော ကာလ၌ကား။ သယနပိဋ္ဌေ၊ အိပ်ရာအင်းပြင်ထက်၌။ နိသိန္နေ၊ ထိုင်လျက်။ စိန္တေသိ၊ ကြံလေ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဗာဟိရဒါနံ၊ ဗာဟီရအလှူကို။ ဒေသိ၊ လှူ၏။ တံ၊ ထိုဗာဟီရအလှူသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ နပရိတောသေတိ၊ မနှစ်သက်တတ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ အဇ္ဈိတ္တိကဒါနံ၊ အဇ္ဈတ္တိကအလှူကို။ ဒါတုကာမော၊ လှူခြင်းငှာအလိုရှိသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မံ၊ ငါ့ကို။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူသည်။ ဟဒယံ၊ နှလုံးသားကို။ သစေပိယာစေယျ၊ အကယ်၍ တောင်းလာအံ့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဟဒယံ၊ နှလုံးသားကို။ နိဟရိတွာ၊ ထုတ်၍။ ဒဒေယျံ၊ ပေးခြင်း၏။ အက္ခီနိ၊ မျက်စိတို့ကို။ သစေယာစေယျ၊ အကယ်၍တောင်းလာအံ့။ အက္ခီနိ၊ မျက်စိတို့ကို။ သစေယာစေယျ၊ အကယ်၍တောင်းလာအံ့။ အက္ခီနိ၊ မျက်စိတို့ကို။ ဥပ္ပာဋေတွာ၊ နှုတ်၍။ ဒဒေယျံ၊ ပေးခြင်၏ (ဝါ) တစ်နည်းကား။ သကလသရိရမံသရုဟိရံပိ၊ ကိုယ်၏အလုံး၌ရှိသော အသားအကြောကိုလည်း။ ယာစေယျ၊ တောင်းလာအံ့။ အဟံ၊ ငါသည်။ သကလသရိရတော၊ အလုံးစုံသော ကိုယ်မှ။ မံသံ၊ အသားကို။ ဆိန္ဒိတွာ၊ ဖြတ်၍။ ရုဟိရံ၊ အကြောကို။ အသိနာ၊ ဓားသံလျက်ဖြင့်။ ဝဇ္ဈိတွာ၊ ဖြတ်၍။ ဒဒေယျံ၊ ပေးခြင်း၏။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူသည်။ တွံ၊ သင်မင်းသား ၁၂၇၆) သည်။ မေ၊ ငါ၏။ ဒါသော၊ ကျွန်သည်။ ဟောဟိတိ၊ ဖြစ်လေလောဟု၊ အထာပိဝဒေယျ၊ အကယ်၍ဆိုလာငြားအံ့။ အဟံ၊ ငါသည်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ တဿ၊ ထိုသူ၏။ ဒါသဘာဝံ၊ ကျွန်၏အဖြစ်ကို။ သာဝေတွာ၊ ကြားစေ၍။ ဒဒေယျံ၊ လှူခြင်၏။ သရသံ၊ အလှူပေးလိုသောကိစ္စနှင့်တကွသော။ သဘာဝံ၊ သဘောတရားကို။ စိန္တေန္တဿ၊ ကြံစဉ်။ စတုနဟုတာဓိကဒွိသတသဟဿယောဇနဗဟလာ၊ နှစ်သိန်းလေးသောင်းသော ယူဇနာအထုထူသော။ အယံမဟာပထဝီ၊ ဤမြေကြီးသည်။ ဥဒကပရိယန္တံ၊ ရေအဆုံးရှိသည့်တိုင်အောင်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ကမ္ပိ၊ တုန်လှုပ်၏။ သိနေရုပဗ္ဗတရာဇာ၊ မြင်းမိုရ်တောင်မင်းသည်။ ဩနမိတွာ၊ ကိုင်းညွှတ်၍။ ဇေတုတ္တရနဂရာဘိမုခေါ၊ ဇေတုတ္တရာမြို့သို့ ရှေးရှု။ အဋ္ဌာသိ၊ တည်လေ၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ ယဒါဟံဒါရကောဟောမိ၊ ပေ။ သိနေ ရုဝနဝဋံသကာတိ၊ ယဒါဟံ၊ ဒါရကောဟောမိ၊ ပေ။ သိနေရုဝနဝဋံသကာ၊ ဟူသောဂါထာကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏၊

၇၈။ ဂါထာ၏ အတ္ထကား။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဇာတိကာ၊ ဖွားမြင်သောအားဖြင့်။ အဋ္ဌဝဿိကော၊ ရှစ်နှစ်ရှိသော။ ဒါရကော၊ သူငယ်သည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါသာဒေ၊ ပြဿဒ်၌။ နိသဇ္ဇ၊ နေ၍။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒါတုံ၊ ပေးလှူခြင်းငှာ။ ဝိစိန္တယိ၊ အထူးကြံ၏၊

၇၉။ မေ၊ ငါ၏။ ဟဒယံ၊ နှလုံးကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒဒေယျံ၊ ပေးလှူခြင်၏။ စက္ခုံ၊ မျက်စိကို။ ဒဒေယျံ၊ ပေးလှူခြင်း၏။ မံသံပိ၊ အသားကိုလည်း။ ဒဒေယျံ၊ ပေးလှူခြင်၏ (ဝါ) တစ်နည်းကား။ ရုဓိရံပိ၊ အကြောကိုလည်း။ ဒဒေယျံ၊ ပေးလှူခြင်၏။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူသည်။ မံ၊ ငါ့အား။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ ဒါသဘာဝံ၊ ကျွန်ပြုလိုသည်၏အဖြစ်ကို။ သာဝေတွာ၊ ကြားစေ၍။ ယဒိယာစယေ၊ အကယ်၍တောင်းလာအံ့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒဒေယျံ၊ လှူခြင်၏၊

၈၀။ ဣတိ၊ သို့။ သဘာဝံ၊ အလှူပေးလိုသော သဘောကို။ စိန္တယန္တဿ၊ ကြံစဉ်။ အကမ္ပိတံ၊ စိတ်၏တုန်လှုပ်ခြင်းကင်းသည်ဖြစ်၍။ အသဏ္ဌိတံ၊ စိတ်၏တွန့်တိုခြင်း မရှိသည်ဖြစ်၍။ တတ္ထ၊ ထိုအခါ၌။ ပထဝီ၊ ၁၂၇၇) နှစ်သိန်းလေးသောင်းအထုထူသော မြေကြီးသည်။ အကမ္ပိ၊ ပြင်းစွာလှုပ်လေ၏။ သိနေရုဝနဝဋံသကာ၊ တောတောင်မြင့်မိုရ်တို့သည် ကိုင်းညွတ်လေကုန်၏။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏၊

တတ္ထ၊ ထိုဂါထာ၌။ သာဝေတွာတိ၊ ဟူသည်ကား။ အဇ္ဇပဋ္ဌာယ၊ ဤယနေ့မှစ၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣမဿ၊ ဤသူ၏။ ဒါသောတိ၊ ကျွန်တည်းဟု။ ဒါသဘာဝံ၊ ကျွန်၏အဖြစ်ကို။ သာဝေတွာ၊ ကြားစေ၍။ ယဒိကောစိယာစေယျမမန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော သူသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ယဒိယာစေယျ၊ အကယ်၍တည်းတောင်းလာအံ့။ သဘာဝံစိန္တယဿာတိ၊ ဟူသည်ကား။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အဝိပရိတံ၊ မဖောက်မပြန်သော။ ယထာဘူတံ၊ ဟုတ်မှန်တိုင်းသော။ သဘာဝံ၊ တရားသဘောကို။ အတိတ္တိကံ၊ ရောင့်ရဲခြင်းမရှိသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ယထဇ္ဈာသယံ၊ အလိုရှိတိုင်းကို။ မမ၊ ငါ့အား။ စိန္တေန္တဿ၊ ကြံစဉ်။ မယံ၊ ငါသည်။ စိန္တေန္တေ၊ ကြံသည်ရှိသော်။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ အကမ္ပိတန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ ကမ္ပိတရဟိတံ၊ တုန်လှုပ်ခြင်းမှကင်းသော။ အသဏ္ဌိတန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ သင်္ကောစရဟိတံ၊ တွန့်တိုခြင်းမရှိသော။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ ယေနလောဘာဒိနာ၊ အကြင်မက်မောသော လောဘအစရှိသည်ဖြင့်။ အဗောဓိသတ္တာနံ၊ ဘုရားလောင်းမဟုတ်သောသူတို့အား။ စက္ခာဒိဒါနေ၊ စက္ခုအစရှိသည် ပေးလှူသောအခါ၌။ စိတ္တုတြာသသင်္ခတံ၊ စိတ်၏ထိတ်လန့်ခြင်းဟု ဆိုအပ်သော။ ကမ္ပိတဉ္စ၊ တုန်လှုပ်ခြင်းသည်လည်း။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ သင်္ကောစ၊ သင်္ခါတံ၊ တွန့်တိုခြင်းဟု ဆိုအပ်သော။ သဏ္ဌိတဉ္စ၊ တည်တံ့ခြင်းရှိသည်လည်း။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ တေန၊ ထိုမက်မောသော လောဘအစရှိသည်နှင့်။ ဝိနာ၊ ကင်း၍။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ အကမ္ပီတိ၊ ဟူသည်ကား။ အစလိ၊ မတုန်လှုပ်။ သိနေရှဝနဝဋံသကာတိ၊ ဟူသည်ကား။ သိနေရုမှိ၊ မြင့်မိုရ်တောင်၌။ ဥဋ္ဌိတနန္ဒနဝန ဖာရုသကဝန မိဿကဝန စိတ္တလတာဝနာ ဒိကပ္ပကတရုဝနံ၊ ဝနနဝ၁၈၀၀န်ဥယျာဉ် ဖက်သက်တယော် ဥယျာဉ်မိဿကဥယျာဉ်စိတ္တလတာ ဥယျာဉ်တော အစရှိသော ပဒေသာပင် ဥယျာဉ်အပေါင်းသည်။ သိနေရုဝနံ၊ သိနေရုဝနမည်၏။ အထဝါ၊ ၁၂၇၈) တစ်နည်းသော်ကား။ သိနေရုစ၊ မြင့်မိုရ်တောင်၌ တည်သောတောသည်လည်းကောင်း။ ဇမ္ဗူဒီပါဒီသု၊ ဇမ္ဗူဒီပါကျွန်းအစရှိသည်တို့၌။ ရမဏီယဝနဉ္စ၊ မွေ့လျော်ဖွယ်ရှိသော တောအပေါင်းသည် လည်းကောင်း။ သိနေရုဝနံ၊ သိနေရုဝနမည်၏။ ဧတိဿာဒါနပါရမိယာ၊ ထိုဒါနပါရမီအား။ တံ၊ ထိုတောတောင်မြင့်မိုရ်သည်။ ဝဋံသကံ၊ ကိုင်းညွှတ်ခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဣတိ၊ ထို့ကြောင့်သာ။ ဒါနပါရမီ၊ ထိုဒါနပါရမီသည်။ သိနေရုဝနဝဋံသကာ၊ သိနေရုဝနဝဋံသကာမည်၏၊

ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့လျှင်။ ပထဝီကမ္ပနေ၊ မြေတုန်လှုပ်ခြင်းသည်။ ဝတ္တမာနေ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ မဓုရဂမ္ဘီရဒေဝေါ၊ ချိုမြိန်သော နက်နဲသောမိုးသည်။ ဂဇ္ဇေန္တော၊ ကျိုးထစ်လျှက်။ ခဏိကဝဿံ၊ ကျသောခဏနှင့် ယှဉ်သောမိုးသည်။ ဝဿိ၊ ရွာ၏။ ဝိဇ္ဇုလတာ၊ လျှပ်စစ်နွယ်တို့သည်။ နိစ္ဆရိံသု၊ ပျက်ကုန်၏။ မဟာသမုဒ္ဓေါ၊ မဟာသမုဒ္ဓရာသည်။ ဥဗ္ဘိဇ္ဇိ၊ လှိုင်းတံပိုးဖြစ်၏။ ဒေဝရာဇာ၊ နတ်တို့၏ မင်းဖြစ်သော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ အပ္ဖောဒေတိ၊ လက်ပန်းပေါက်ခတ်၏။ မဟာဗြဟ္မာ၊ ဗြဟ္မာကြီးသည်။ သာဓုကာရံ၊ ကောင်းချီးကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ ယာဝဗြဟ္မလောကာ၊ ဗြဟ္မပြည်သို့တိုင်အောင်။ ဧကကောလာဟလံ၊ တစ်ပြိုက်နက် အုတ်အုတ်ကျက်ကျက်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ မဟာသတ္တောပိ၊ ဘုရားလောင်းသည်လည်း။ သောဠသဝဿကာလေယေဝ၊ တစ်ဆယ့်ခြောက်နှစ်ရှိသော ကာလ၌လျှင်။ သဗ္ဗသိပ္ပနိပ္ဖတ္တိ၊ ခပ်သိမ်းသောအတတ်တို့၌ အပြီးသို့။ ပါပုဏိ၊ ရောက်၏။ ပီတာ၊ အဖသဉ္စယမင်းသည်။ တဿ၊ ထိုဝေဿန္တရာမင်းအား။ ရဇ္ဇံ၊ ပြည်ကို။ ဒါတုကာမော၊ ပေးအပ်နှင်းခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မာတရာ၊ မိခင်ဖုဿတီမိဖုရားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ အတူတကွ။ မန္တေတွာ၊ တိုင်ပင်၍။ မဒ္ဓရာဇကုလတော၊ မဒ္ဓရာဇ်မင်း၏ အမျိုးမှ။ မာတုလဓီတရံ၊ အရီး၏ သမီးဖြစ်သော။ မဒ္ဓီနာမ၊ မဒ္ဓီအမည်ရှိသော။ ရာဇကညံ၊ မင်းသမီးကို။ အာနေတွာ၊ ဆောင်၍။ သောဠသန္နံဣတ္ထိသဟဿာနံ၊ တစ်သောင်းခြောက်ထောင်သောမိန်းမတို့တွင်။ ဇေဋ္ဌကံ၊ အကြီးဖြစ်သော။ အဂ္ဂမဟေသိံ၊ မြတ်သောမိဖုရားကြီးကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ မဟာသတ္တံ၊ ဘုရားလောင်းကို။ ၁ ၂၇၉) ရဇ္ဇေ၊ မင်း၏အဖြစ်၌။ အဘိသိဉ္စိ၊ အဘိသိတ်သွန်း၏။ မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ ရဇ္ဇေ၊ မင်းအဖြစ်ကို။ ဋ္ဌိတေ၊ တည်ပြီးသော်။ ပတိဋ္ဌိတကာလတော၊ တည်သောကာလမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ ဒေဝသိကံ၊ နေ့တိုင်း။ ဆသတသဟဿာနိ၊ ခြောက်သိန်းသော ဥစ္စာတို့ကို။ ဝိဿေဇ္ဇေတွာ၊ စွန့်၍။ မဟာဒါနံ၊ အလှူကြီးကို။ ပဝတ္တေန္တော၊ ဖြစ်စေသော်။ အဒ္ဓဍ္ဎ မာသေ၊ လခွဲတစ်ကြိမ်၌။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဩလောကေတုံ၊ ကြည့်အံ့သောငှာ။ ဥပသင်္ကမတိ၊ ချဉ်းကပ်လေ၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ ဒါနံဒါတုံဥပသင်္ကမီတိ၊ ဒါနံဒါတုံ ဥပသင်္ကမိဟူ၍။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်အပ်၏။ အပရဘာဂေ၊ နောင်အဖို့၌။ မဒ္ဓီဒေဝီ၊ မဒ္ဓီမိဖုရားသည်။ ပုတ္တံ၊ သားယောကျ်ားကို။ ဝိဇာယိ၊ ဖွား၏။ တံ၊ ထိုသတို့သားကို။ ကဉ္စနဇာလေန၊ ရွှေကွန်ရက်ဖြင့်။ သမ္ပဋိစ္ဆိံသု၊ ခံကုန်၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ အဿ၊ ထိုသတို့သားအား။ ဇာလိကုမာရောတွေဝ၊ ဇာလီသတို့သားဟူ၍သာလျှင်။ နာမံ၊ အမည်ကို။ ကရိံသု၊ မှည့်ကြကုန်၏။ တဿ၊ ထိုဇာလီသတို့သား၏။ ပဒသာ၊ ခြေဖြင့်။ ဂမနကာလေ၊ သွားနိုင်သောကာလ၌။ သာ၊ ထိုမဒ္ဓီမိဖုရားသည်။ ဓီတရံ၊ သတို့သမီးကို။ ဝိဇာယိ၊ ဖွား၏။ တံ၊ ထိုသတို့သမီးကို။ ဂဏှာဇိနေန၊ သစ်နက်ရေဖြင့်။ သမ္ပဋိစ္ဆိံသု၊ ခံကုန်၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ အဿ၊ ထိုသတို့သမီးအား။ ဂဏှာဇိနာတွေဝ၊ ဂဏှာဇိန်ဟူ၍သာလျှင်။ နာမံ၊ အမည်ကို။ ကရိံသု၊ မှည့်ကြကုန်၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ အနွဒ္ဓမာသေ ပန္နရသေ၊ ပေ။ ဒါနံဒါတံဥပါဂမိန္တိ။ အနွဒ္ဓမာသေ၊ ပန္နရသေ၊ ပေ။ ဒါနံဒါတုံပါဂမိ၊ ဟူသော။ ဂါထံ၊ ဂါထာကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏၊

၈၁။ ဂါထာ၏အတ္ထကား။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တဒါ၊ ထိုဝေဿန္တရာမင်းဖြစ်သော ကာလ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ အနွဒ္ဓမာသေ၊ လခွဲတစ်ကြိမ် အစဉ်အတိုင်း၌လည်းကောင်း။ ပန္နရသေ၊ တစ်ဆယ့်ငါးရက်မြောက်သော။ ပုဏ္ဏမာသေ၊ လပြည့်နေ့ဖြစ်သော။ ဥပေါသထေ၊ ဥပုသ်နေ့၌လည်းကောင်း။ ပစ္စယံ၊ ပစ္စယအမည်ရှိသော။ နာဂံ၊ ဆင်ပြောင်ကို။ အာရုယှ၊ စီး၍။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒါတုံ၊ ပေးလှူအံ့သောငှာ။ ဥပါဂမိ၊ ချဉ်းကပ်၏။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏၊

၁၂၈၀) တတ္ထ၊ ထိုဂါထာ၌။ အနွဒ္ဓမာသေတိ၊ ဟူသည်ကား။ အနုအနုအဒ္ဓမာသေအဒ္ဓမာသေ၊ အစဉ်အတိုင်း။ လခွဲတစ်ကြိမ်လခွဲတစ်ကြိမ်၌။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ ပုဏ္ဏမာသေတိ၊ ဟူသည်ကား။ ပုဏ္ဏမာသာယံ၊ လပြည့်နေ့၌။ မာသပရိပူရိယာစ၊ တစ်လပြည့်ခြင်းနှင့်လည်းကောင်း။ စန္ဒပရိယာစ၊ လပြည့်ခြင်းနှင့်လည်းကောင်း။ သမန္နာဂတေ၊ ပြည့်စုံသော။ ပန္နရသေ၊ တစ်ဆယ့်ငါးရက် မြောက်သောနေ့၌။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒါတုံ၊ ပေးလှူအံ့သောငှာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဥပါဂမိ၊ ချဉ်းကပ်၏။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ တတြဝစနေ၊ ထိုစကား၌။ အယံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား။ ယောဇနာ၊ အနက်ယောဇနာခြင်းတည်း။ ပစ္စယံ၊ ပစ္စယအမည်ရှိသော။ နာဂံ၊ ဆင်ပြောင်ကို။ အာရုယှ၊ တက်စီး၍။ အဍ္ဎ မာသေမဍ္ဎ မာသေ၊ လခွဲတိုင်းလခွဲတိုင်း။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒါတုံ၊ ပေးလှူအံ့သောငှာ။ ဒါနသာလံ၊ အလှူတင်းကုတ်သို့။ ဥပါဂမိ၊ ချဉ်းကပ်လေ၏။ ဧဝံ၊ သို့။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ဥပဂစ္ဆန္တော၊ ကပ်သည်ရှိသော်။ ပန္နရသေ၊ တစ်ဆယ့်ငါးရက်မြောက်သော။ ပုဏ္ဏမာသိ၊ လပြည့်နေ့လည်းဖြစ်သော။ ဧကသ္မိံဥပေါသထေ၊ တစ်ရက်သော ဥပုသ်နေ့၌။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒါတုံ၊ ပေးခြင်းငှာ။ ဥပါဂမိ၊ ချဉ်းကပ်လေ၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ကလိင်္ဂရဋ္ဌဝိသယာ၊ ကလိင်္ဂရာဇ် တိုင်းနိုင်ငံမှ။ ဗြဟ္မဏာ၊ ပုဏ္ဏားတို့သည်။ မံ၊ ငါသို့။ ဥပဂစ္ဆုံ၊ ချဉ်းကပ်လာကုန်၏။ တတ္ထဝစနေ၊ ထိုစကား၌။ ပစ္စယံနာဂန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ ပစ္စယနာမကံ၊ ပစ္စယအမည်ရှိသော။ မင်္ဂလဟတ္ထိံ၊ မင်္ဂလာရှိသော ဆင်ကို။ ဟိဝိတ္ထာရယိဿာမိ၊ ထိုစကားကို အကျယ်ချဲ့အံ့။ ဗောဓိသတ္တဿ၊ ဘုရားလောင်းအား။ ဇာတဒိဝသေ၊ ဖွားသောနေ့၌။ ဧကာ၊ တစ်စီးသော။ အာကာသစာရိနိ၊ ကောင်းကင်ပျံသော။ ကရေဏုကာ၊ ဆင်မသည်။ အတိမင်္ဂလသမတံ၊ အလွန်သော မင်္ဂလာဟုသမုတ်အပ်သော။ သဗ္ဗသေတံ၊ ကိုယ်လုံးဖြူသော။ ဟတ္ထိပေါသကံ၊ ဆင်ငယ်ကို။ အာနေတွာ၊ ဆောင်ခဲ့၍။ မင်္ဂလဟတ္ထိဌာနေ၊ မင်္ဂလာဆင်ထားရာအရပ်၌။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ ပက္ကာမိ၊ သွားလေ၏။ တဿ၊ ထိုဆင်အား။ မဟာသတ္တံ၊ ဘုရားလောင်းကို။ ပစ္စယံ၊ အထောက်အပံ့ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ လဒ္ဓတ္တာ၊ ရသည်၏အဖြစ် ၁၂၈၁) ကြောင့်။ ပစ္စယောတွေဝ၊ ပစ္စယဟူ၍သာလျှင်။ နာမံ၊ အမည်ကို။ ကရိံသု၊ မှည့်ကြကုန်၏။ ပစ္စယနာမကံ၊ ပစ္စယအမည်ရှိသော ဆင်ကို။ ဩပရုယှံ၊ ကတင်၍။ တံဟတ္ထိနာဂံ၊ ထိုဆင်ကို။ အာရုယှ၊ တက်စီး၍။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒါတုံ၊ ပေးအံ့သောငှာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဥပါဂမိ၊ ချဉ်းကပ်လေ၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ ကလိင်္ဂရဋ္ဌဝိသယာ၊ ပေ။ သဗ္ဗသေတံဂဇုတ္တမန္တိ။ ကလိင်္ဂရဋ္ဌဝိသယာ၊ ပေ။ သဗ္ဗသေတံ၊ ဂဇုတ္တမံ၊ ဟူသော။ ဂါထံ၊ ဂါထာကို။ ဝုတ္တံ၊ ဆို၏၊

၈၂။ ဂါထာ၏ အတ္ထကား။ ကလိင်္ဂရဋ္ဌဝိသဟာ၊ ကလိင်္ဂရာဇ်တိုင်းနိုင်ငံမှ။ ဗြဟ္မာဏာ၊ ပုဏ္ဏားတို့သည်။ မံ၊ ငါတို့။ ဥပဂစ္ဆုံ၊ ချဉ်းကပ်လာကုန်၏။ မံ၊ ငါကို။ ပုညံ၊ ဘုန်းလက္ခဏာနှင့်ပြည့်စုံသော။ မင်္ဂလသမတံ၊ မင်္ဂလာဟုသမုတ်အပ်သော။ ဟတ္ထိနာဂံ၊ ဆင်ဖြူရတနာကို။ အယာစုံ၊ တောင်းလာကုန်၏၊

၈၃။ မဟာရာဇာ၊ မြတ်သေမင်းကြီး။ ဇနပဒေါ၊ ဇနပုဒ်တိုင်းနိုင်ငံသည်။ အဝုဋ္ဌိကော၊ မိုးမရွာသည်ဖြစ်၍။ မဟာ၊ များစွာ။ ဒုဗ္ဘိက္ခော၊ ငတ်မွတ်ရှားပါးခဲ့၏။ ဆာတကော၊ ခေါင်းပါးခဲ့၏။ တွံ၊ သင်မင်းကြီးသည်။ သဗ္ဗသေတံ၊ ကိုယ်လုံးဖြူသော။ ပဝရံ၊ ဘုန်းကြံလက္ခဏာတို့ဖြင့် မြတ်သော။ ဂဇုတ္တမံ၊ ဆင်တကာတို့ထက် မြတ်သော။ နာဂံ၊ ဆင်ဖြူရတနာကို။ ဒဒါဟိ၊ ပေးလှူတော်မူပါလော့။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တံ၊ ၏၊

တတ္ထ၊ ထိုဂါထာ၌။ ကလိင်္ဂရဋ္ဌဝိသယာတိအာဒိ၊ ကလိင်္ဂရဋ္ဌဝိသယာအစရှိသော။ ဂါထာ၊ ဂါထာသည်။ ဟေဋ္ဌာ၊ အောက်၌။ ကုရုရာဇစရိယေပိ၊ ကုရုဓမ္မမင်း၏ ပါရမီ၌လည်း။ အာဂတာဧဝ၊ လာပြီးသည်သာတည်း။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တေသံ၊ ထိုဂါထာတို့၏။ အတ္ထောစ၊ အနက်ကိုလည်းကောင်း။ ကထာမဂ္ဂေါစ၊ စကား၏အစဉ်ကို လည်းကောင်း။ တတ္ထ၊ ထိုကုရုဓမ္မဇာတ်၌။ ဝုတ္တနယေနဝ၊ ဆိုအပ်ပြီးသောနည်းဖြင့်လျှင်။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ (အဓိပ္ပာယ်ကား။ အောက်၌ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော။ ကုရုဓမ္မဇာတ်၌ ဆင်ရတနာသည် ဘုန်းလက္ခဏာနှင့် ပြည့်စုံသော ဆင်နက်ဖြစ်သည်။ ဤဝေဿန္တရာဇာတ်၌ကား။ ဘုန်းကြံလက္ခဏာနှင့်ပြည့်စုံသော ဆင်ဖြူရတနာဖြစ်သည်ဟု ဆိုလိုသည်။ ထို့ကြောင့်။ ဣဓပန၊ ၁၂၈၂) ‏ဤဝေဿန္တရာဇာတ်၌။ မင်္ဂလဟတ္ထိနော၊ မင်္ဂလာရှိသော ဆင်၏။ သေတတ္တာ၊ ကိုယ်လုံးဖြူသည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ သဗ္ဗသေတံ၊ ဂဇုတ္တမန္တိ၊ သဗ္ဗသေတံဂဇုတ္တမံဟူ၍။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏။ ဗောဓိသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ ဟတ္ထိခန္ဓဝရဂတော၊ မြတ်သောဆင်ကျောက်ကုန်းထက်နေလျက်၊

၈၄။ ဘောန္တော၊ အိုပုဏ္ဏားတို့။ ဗြဟ္မာဏာ၊ ပုဏ္ဏားတို့သည်။ ယံ၊ အကြင်ငါ့ကို။ ယာစန္တိ၊ တောင်းလာကုန်၏။ သောအဟံ၊ ထိုငါသည်။ နဝိကမ္ပာမိ၊ မတုန်လှုပ်။ ဟတ္ထိနာဂံ၊ ဆင်ဖြူရတနာကို။ သန္တံ၊ ထင်ရှားစွာ။ ဒဒါမိ၊ ပေးလှူပါ၏။ နပတိဝူဟာမိ၊ မလျှို့ဝှက်။ မေ၊ ငါ၏။ မနော၊ စိတ်နှလုံးသည်။ ဒါနေ၊ အလှူပေးခြင်း၌။ ရမတိ၊ မွေ့လျော်၏။ ဣတိ၊ သို့။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဒါနာဘိရတိ၊ အလှူပေးခြင်း၌ မွေ့လျော်သည်ကို။ ပဝေဒေန္တော၊ သူတစ်ပါးအား သိစေလိုသည်ဖြစ်၍၊

၈၅။ ဘောန္တော၊ အိုလူအပေါင်းတို့။ မေ၊ ငါ၏။ သန္တိကံ၊ အထံသို့။ ယာစကေ၊ ယာစကာသည်။ အနုပ္ပတ္တေ၊ ရောက်လာသည်ရှိသော်။ ပဋိက္ခေပေါ၊ ပါယ်လိုက်ခြင်းသည်။ အနုစ္ဆဝေါ၊ လျှောက်ပတ်သည်။ န၊ မဟုတ်။ မေ၊ ငါ၏။ သမာဒါနံ၊ ကောင်းစွာဆောက်တည်အပ်သောအလှူသည်။ မာဘိဇ္ဇိ၊ မပျက်စီးစေလင့်။ ဝိပုလံ၊ ပြန့်ပြောစွာ။ ဂဇံ၊ ဆင်ဖြူရတနာကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒဒါမိ၊ ပေးလှူအံ့။ ဣတိ၊ သို့။ ပဋိဇာနိတွာ၊ သူတစ်ပါးအားသိစေ၍။ ဟတ္ထိခန္ဓတော၊ ဆင်ကျောက်ကုန်းမှ။ ဩရူယှ၊ သက်၍။ အနလင်္ကတဋ္ဌာနံ၊ ဆင်အပ်သော တန်ဆာမရှိသောအရပ်၌။ ဩလောကနတ္ထံ၊ ကြည့်ရှုအံ့သောငှာ။ အနုပရိယာရိတွာ၊ ရှာဖွေလှည့်ပတ်၍။ အနလင်္ကတ တဋ္ဌာနံ၊ တန်ဆာမရှိသောအရပ်ကို။ အဒိသွာ၊ မမြင်မူ၍။ ကုသုမ မိဿဂန္ဓောဒက ပုရိတသုဝဏ္ဏ ဘိင်္ဂါရံ၊ ဝတ်ပန်းမှုန့်တို့ဖြင့်ပြွမ်းသော နံ့သာရည်ဖြင့် ပြည့်သော ရွှေကရားကို။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ ဘော၊ အိုပုဏ္ဏားတို့။ ဣတော၊ ဤအရပ်သို့။ ဧထာတိ၊ လာလှည့်ကုန်လောဟု။ အလင်္ကတရဇတဒါမသဒိသံ၊ ငွေပန်းကုံးရတနာနှင့်တူသော။ ဟတ္ထိသောဏ္ဍံ၊ ဆင်နှာမောင်းကို။ တေသံ၊ ထိုပုဏ္ဏားတို့၏။ ဟတ္ထေ၊ လက်၌။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ ဥဒကံ၊ ရေစက်ကို။ ပါတေတွာ၊ ချ၍။ ၁ ၂၈၃) အလင်္ကတ ပဝါရဏံ၊ တန်ဆာဆင်ခြင်းရှိသော ဆင်ဖြူရတနာကို။ အဒါသိ၊ ပေးလှူ၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ နာဂံဂဟေတွာ သောဏ္ဍာယ၊ ပေ။ ဗြဟ္မဏာနံအဒံဂဇံန္တိ။ နာဂံ ဂဟေတွာ၊ သောဏ္ဍာယ၊ ပေ။ ဗြဟ္မဏာနံအဒဂဇံ ဟူသော။ ဂါထံ၊ ဂါထာကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏၊

၈၆။ ဂါထာ၏ အတ္ထကား။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ တဒါ၊ ထိုဝေဿန္တရာမင်းဖြစ်သောကာလ၌။ နာဂံ၊ ဆင်ဖြူရတနာကို။ သောဏ္ဍာယ၊ နှာမောင်း၌။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ ရတနမယေ၊ ရတနာဖြင့်ပြီးသော။ ဘိင်္ဂါရေ၊ ရွှေကရား၌။ ဇလံ၊ ရေကို။ ဗြဟ္မဏာနံ၊ ပုဏ္ဏားတို့၏။ ဟတ္ထေ၊ လက်၌။ အာကိရိတွာ၊ လောင်း၍။ ဂဇံ၊ ဆင်ဖြူရတနာကို။ အဒံဒဒါမိ၊ လှူ၏။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏၊

တတ္ထတာသုဂါထာသု၊ ထိုဂါထာတို့၌။ သန္တန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ ဝိဇ္ဇမာနံ၊ ထင်ရှားရှိသော။ ဒေယျဓမ္မံ၊ လှူဖွယ်ဝတ္ထုကို။ နပဋိဝူဟာမိတိ၊ ဟူသည်ကား။ နပဋိစ္ဆာဒေမိ၊ ငါမလျှို့ဝှက်။ (နပဋိဂူဟာမိ၊ ငါမလျှို့ဝှက်ဟူသော စကား၌။ ပဋိဂူဟန လက္ခဏာအနွယ်နှင့်တကွ ထင်ရှားစွာပြတော်မူလို၍။ ယောဟိ၊ အစရှိသော အထက်စကားကို ဆရာမိန့်တော်မူအပ်သည်။ ဟိသဒ္ဒါ ကား။ တပ္ပါကဋီကရဏနိပါတ်ပုဒ်ဟု ကြံလေ၊) ဟိ၊ ထိုစကားကို ထင်စွာပြအံ့။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ သန္တကံ၊ ဥစ္စာသည်။ မယှမေဝ၊ ငါ့အားသာလျှင်။ ဟောတုတိ၊ ဖြစ်စေသတည်းဟု။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ ယာစိတောဝါ၊ တောင်းလာသောသူအားလည်း။ ပဋိက္ခိပတိ၊ ပယ်တတ်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ယာစကာနံ၊ အလှူခံယာစကာတို့အား။ အဘိမုခေ၊ ရှေးရှုသောအရပ်၌။ ဋ္ဌိတံပိ၊ ရပ်လာသည်ကိုလည်း။ အတ္ထတော၊ အနက်အားဖြင့်။ ပဋိစ္ဆာဒေတိနာမ၊ ဖုံးလွှမ်းအပ်သည်မည်၏။ မဟာသတ္တောပန၊ ဘုရားလောင်းသည်ကား။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ သီသံ၊ ဦးခေါင်းကို။ အာဒိံကတွာ၊ အစပြု၍။ အဇ္ဈတ္တိကဒါနံ၊ အဇ္ဈတ္တိကအလှူကို။ ဒါတုကာမောဝ၊ ပေးလှူခြင်းငှာ အလိုရှိသည်သာတည်း။ ဗာဟိရံ၊ ဗာဟီရအလှူကို။ ကိံပဋိက္ခိပတိ၊ အဘယ်သို့ပယ်လေအံ့သနည်း။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ သန္တံနပိဋိဝူဟာမိတိ၊ ဟူ၍။ အာဟ၊ ဆိုလေ၏။ တေနေဝ၊ ထို့ကြောင့်လျှင်။ ဒါနေမေရမတိမနော ၁၂၈၄) တိ၊ ဒါနေမေရမတိမနော၊ ဟူ၍။ အာဟ၊ ဆို၏။ သေသံ၊ ဆိုအပ်ပြီးသည်မှ ကြွင်းသောစကားသည်။ ဟေဋ္ဌာ၊ အောက်၌။ ဝုတ္တနယေနေဝ၊ ဆိုအပ်ပြီးသည်သာတည်း။

တဿပနဟတ္ထိနော၊ ထိုဆင်၏ကား။ စတူသုပါဒေသု၊ ခြေလေးဘက်တို့၌။ အလင်္ကာရာ၊ တန်ဆာတို့သည်။ စတ္တာရိသတသဟဿာနိ၊ လေးသိန်းသော အဖိုးတို့သည်။ အဂ္ဃန္တိ၊ ထိုက်ကုန်၏။ ဥဘောသုပဿေသု၊ နံပါးနှစ်ဖက်တို့၌။ အလင်္ကာရာ၊ တန်ဆာတို့သည်။ ဒွေသတသဟဿာနိ၊ နှစ်သိန်းသောအဖိုးတို့သည်။ အဂ္ဃန္တိ၊ ထိုက်ကုန်၏။ ဟေဋ္ဌာဥဒရေ၊ အောက်ဝမ်း၌။ ကမ္ဗလံ၊ ကမ္ဗလာတထည်သည်။ သတသဟဿံ၊ အဖိုးတစ်သိန်းသည်။ အဂ္ဃတိ၊ ထိုက်၏။ ပိဋ္ဌိယံ၊ ကျောက်ကုန်း၏။ မုတ္တာဇာလံ၊ ပုလဲကွန်ရက်လည်းကောင်း။ မဏိဇာလံ၊ ပတ္တမြားကွန်ရက်လည်းကောင်း။ ကဉ္စနဇာလံ၊ ရွှေကွန်ရက်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ သို့။ တီဏိဇာလာနိ၊ သုံးခုသော ကွန်ရက်တို့သည်။ တိဏိသတသဟဿာနိ၊ သုံးသိန်းသော အဖိုးတို့သည်။ အဂ္ဃန္တိ၊ ထိုက်ကုန်၏။ ဥဘောကဏ္ဏာ၊ အလင်္ကာရော၊ နားနှစ်ဖက်၌ဆင်အပ်သော တန်ဆာသည်။ ဒွေသတသဟဿာနိ၊ နှစ်သိန်းသောအဖိုးလည်း။ အဂ္ဃန္တိ၊ ထိုက်ကုန်၏။ ပိဋ္ဌိယံ၊ ကျောက်ကုန်း၌။ အတ္တရဏံ၊ ခင်းအပ်သော။ ကမ္ဗလံ၊ ကမ္ဗလာသည်။ သတသဟဿံ၊ အဖိုးတစ်သိန်းသည်။ အဂ္ဃတိ၊ ထိုက်၏။ ကုမ္ဘာင်္လာရော၊ ဦးကင်း၌ ဆင်အပ်သော တန်ဆာသည်။ သတသဟဿံ၊ တစ်သိန်းသော အဖိုးသည်။ အဂ္ဃတိ၊ ထိုက်၏။ တယော၊ သုံးသွယ်ကုန်သော။ ဝဋံသကာ၊ ထိပ်စိုက်ပန်းတို့သည်။ တိဏိသတသဟဿာနိ၊ သုံးသိန်းသော အဖိုးတို့သည်။ အဂ္ဃန္တိ၊ ထိုက်ကုန်၏။ ကဏ္ဏစုလင်္ကာရော၊ နားသွယ်တန်ဆာသည်။ သတသဟဿံ၊ တစ်သိန်းသော အဖိုးသည်။ အဂ္ဃတိ၊ ထိုက်၏။ ဒွိန္နံဒန္တာနံ၊ အစွယ်နှစ်ချောင်းတို့၏။ အလင်္ကာရော၊ တန်ဆာသည်။ ဒွေသတသဟဿာနိ၊ နှစ်သိန်းသော အဖိုးတို့သည်။ အဂ္ဃန္တိ၊ ထိုက်ကုန်၏။ သောဏ္ဍာယ၊ နှာမောင်း၌။ သာဝတ္ထိကာ လင်္ကာရော၊ ပတ်သောတန်ဆာသည်။ သတသဟဿံ၊ အဖိုးတစ်သိန်းသည်။ အဂ္ဃတိ၊ ထိုက်၏။ နင်္ဂုဋ္ဌာလင်္ကာရော၊ အမြီးတန်ဆာသည်။ သတသဟဿံ၊ တစ်သိန်းသော ၁၂၈၅) အဖိုးသည်။ အဂ္ဃတိ၊ ထိုက်၏။ အာရောဟဏနိသေနိ၊ တက်သောလှေကားသည်။ သတသဟဿံ၊ အဖိုးတစ်သိန်းသည်။ အဂ္ဃတိ၊ ထိုက်၏။ ဘုဉ္ဇနကဋာယံ၊ ဆင်သောက်ရာအင်သည်။ သတသဟဿံ၊ တစ်သိန်းသော အဖိုးသည်။ အဂ္ဃတိ၊ ထိုက်၏။ အနဂ္ဃဘဏ္ဍံ၊ အဖိုးမထိုက်သော ဥစ္စာကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ ဣဒံ၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော အဖိုး၏ အပိုင်းအခြားသည်။ ဧတ္တကံတာဝ၊ ဤမျှအတိုင်းအရှည်ရှိ၏။ စတုဝီသတိသတသဟဿာနိ၊ နှစ်သန်းလေးသိန်းသော အဖိုးတို့သည်။ အဂ္ဃန္တိ၊ ထိုက်ကုန်၏။ ဆတ္တပိဏ္ဍိယံ၊ ထီးချက်၌။ မဏိ၊ တပ်အပ်သော ပတ္တမြားလည်းကောင်း။ စူဠာမုဏိ၊ ထီးထွဋ်၌ တပ်အပ်သော ပတ္တမြားလည်းကောင်း။ မုတ္တာဟာရော၊ ပုလဲသွယ်လည်းကောင်း။ အင်္ကုသောမဏိ၊ ချွန်တောင်း၌တတ်သော ပတ္တမြားလည်းကောင်း။ ဟတ္ထိနော၊ ဆင်၏။ ကဏ္ဏဝေဋ္ဌနမုတ္တာ၊ နားသယ်ချအပ်သော ပုလဲသွယ်လည်းကောင်း။ ကုမ္ဘေ၊ ဦးကင်း၌။ မဏိ၊ တင်အပ်သော ပတ္တမြားလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ သို့။ ဣမာနိဆ၊ ဤခြောက်ပါးသော တန်ဆာတို့သည်။ အနဂ္ဂါနိ၊ အဖိုးအတိုင်းအရှည်မရှိကုန်။ ဟတ္ထိ၊ ဆင်ဖြူရတနာသည်။ အနဂ္ဃာဝ၊ အဖိုးအတိုင်းအရှည်မရှိသည်သာတည်း။ တေန၊ ဆင်ဖြူရတနာနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးသော ဥစ္စာတို့သည်။ အနဂ္ဃာနိ၊ အဖိုး အတိုင်းမသိနိုင်သော။ သဗ္ဗာနိ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ တာ၊ တာနိ၊ ထိုဥစ္စာတို့ကို။ ဗြဟ္မဏာနံ၊ ပုဏ္ဏားတို့အား။ အဒါသိ၊ ပေးလှူလေ၏။ တထာ၊ ထိုမှတစ်ပါး။ ဟတ္ထိနော၊ ဆင်၏။ ပရိစာရိကာနိ၊ အလုပ်အကျွေးဖြစ်ကုန်သော။ ပဉ္စကုလသတာနိ၊ ငါးရာသော အမျိုးတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဟတ္တိမေဏ္ဍဟတ္ထိ။ ဂေါပကေ၊ ဆင်မှူးဆင်ထိန်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဟတ္တိမေဏ္ဍဟတ္ထိ။ ဂေါပေကေ၊ ဆင်မှူးဆင်ထိန်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ သို့။ သမာဒါနေနပန၊ ကောင်းစွာဆောက်တည်သဖြင့်ကား။ အဿ၊ ထိုဘုရားလောင်းအား။ ဟေဋ္ဌာ၊ အောက်၌။ ဝုတ္တန ယေနဝ၊ ဆိုအပ်ပြီးသောနည်းဖြင့်လျှင်။ ဘူမိကမ္ပာဒယော၊ မြေလှုပ်ခြင်း အစရှိသည်တို့သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ ပုနာပရံဒဒန္တဿ၊ ပေ။ သိနေရုဝနဝဋံ သကာတိ၊ ပုနာပရံဒဒန္တဿ၊ ပေ။ သိနေရုဝန ဝဋံသကာ၊ ဟူသော။ ဂါထံ၊ ဂါထာကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏။ ၁ ၂၈၆) ၈၇၊ အတ္ထကား။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ အပရံ၊ တစ်ပါးဖြစ်သော။ သဗ္ဗသေတံ၊ ကိုယ်လုံးဖြူသော။ ဂဇုတ္တမံ၊ ဆင်တကာတို့ ထက်မြတ်သော ဆင်ဖြူရတနာကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ဒဒါမိ၊ ပေးလှူ၏။ တဒါပိ၊ ထိုအခါ၌လည်း။ ဒဒန္တဿ၊ ပေးလှူသောငါ့အား။ ပထဝီ၊ နှစ်သိန်းလေးသောင်း အထုထူသော မြေကြီးသည်။ ကမ္ပိ၊ တုန်လှုပ်၏။ သိနေရုဝနဝဋံသကာ၊ တောတောင်မြင့်မိုရ်တို့သည်လည်း ကိုင်းညွှတ်ကုန်၏၊

ဇာတကေပိ၊ ဝေဿန္တရာဇာတ်တော်၌လည်း။ တဒါသိယံဘိံ သနကံ၊ ပေ။ မေဒနိသံပကမ္ပထာတိ၊ တဒါသိယံဘိံသနကံ၊ ပေ။ မေဒနိသံပကမ္ပထ၊ ဟူသော။ ဂါထံ၊ ဂါထာကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏။ ဂါထာ၏အတ္ထကား။ လောကေ၊ လောက၌။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ယံဘိံသနကံ၊ အကြင်ကြောက်မက်ဖွယ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ တံဘိသနကံ၊ ထိုသို့သော ကြောက်မက်ဖွယ်သည်။ အာသိ၊ ဖြစ်၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ လောမဟံသနံ၊ ကြက်သီးမွေးညှင်းထခြင်းသည်။ အာသိ၊ ဖြစ်စေ၏။ ဟတ္ထိနာဂေ၊ ဆင်ဖြူရတနာကို။ ပဒိနမှိ၊ ပေးလှူအပ်ပြီးသော်။ မေဒနီ၊ နှစ်သိန်းလေးသောင်းသော အထုထူသော မြေကြီးသည်။ သမ္ပကမ္ပထ၊ ပြင်းစွာတုန်လှုပ်၏။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏၊

၈၈။ တဿနာဂဿဒါနေနာတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဆဟိ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ အနဂ္ဃေဟိ၊ အဖိုးအတိုင်းမသိသော ဥစ္စာတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ စတုဝီသတိသတသဟဿဂ္ဃနိကအလင်္ကာရဘဏ္ဍာသဟိတဿ၊ နှစ်သန်းလေးသိန်းအဖိုးထိုက်သော တန်ဆာဥစ္စာနှင့်တကွသော။ တဿမင်္ဂလဟတ္ထိဿ၊ ထိုမင်္ဂလာရှိသော ဆင်ဖြူရတနာကို။ ပရိစ္စာဂေန၊ စွန့်ကြဲပေးကမ်းသဖြင့် သိဝိယောတိဟူသည်ကား။ သိဝိရာဇကုမာရောစေဝ၊ သိဝိရာဇ်မင်းသားတို့သည် လည်းကောင်း။ သိဝိရဋ္ဌဝါသိနောစ၊ သိဝိတိုင်း၌နေသော သူအပေါင်းတို့လည်းကောင်း။ သိဝိယောတိဧတံနာမံ၊ သိဝိယောဟူသော ဤအမည်သည်။ ဒေသနာသီသံ၊ ဒေသနာအရင်းတည်း။ (အဓိပ္ပါယ်ကား။ သိဝိယောဟူသော စကား၏အရသည်။ သိဝိတိုင်း၌ ၁၂၈၇) နေသော အမတ်ပုဏ္ဏားသူကြွယ်အပေါင်းတို့ သိမ်းရုံး၍ ဆိုအပ်သော စကားဖြစ်သည်။ ဟူလိုသည်။ ထိုစကားကို ထင်စွာပြုလို၍။ တတ္ထဟိ အစရှိသော အထက်စကားကို ဆရာမိန့်အပ်သတည်း၊) တတ္ထ၊ ထိုသိဝိယောဟူသောစကား၌။ အမစ္စာစ၊ အမတ်အပေါင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ပါရိသဇ္ဇာစ၊ ခြေရင်းအလုပ်အကျွေးတို့သည် လည်းကောင်း။ ဗြဟ္မဏဂဟပတိကာစ၊ ပုဏ္ဏားသူကြွယ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဖုဿတီဒေဝီစ၊ ဖုဿတီမိဖုရားကိုလည်းကောင်း။ မဒ္ဓီဒေဝီစ၊ မဒ္ဓီမိဖုရားကိုလည်းကောင်း။ ဋ္ဌပေတွာ၊ ထား၍။ သဗ္ဗေဧဝကုဒ္ဓါတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဒေဝတာဝတ္တနေန၊ နတ်တို့လည့်ပတ်သဖြင့်။ ဗောဓိသတ္တဿ၊ ဘုရားလောင်းအား။ ကုဒ္ဓါ၊ အမျက်ထွက်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ သမာဂတာတိ၊ ဟူသည်ကား။ သန္နိပတိတာ၊ အညီအညွတ်စည်းဝေးကုန်၍။ တေဗြဟ္မဏာ၊ ပုဏ္ဏားတို့သည်။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ဟတ္ထိ၊ ဆင်ဖြူရတနာကို။ ကုတော၊ အဘယ်ကြောင့်။ အဘိရုဠှာ၊ တက်စီးကုန်သနည်း။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုသည်ရှိသော်။ ဝေဿန္တရာမဟရာဇေန၊ ဝေဿန္တရာမင်းမြတ်သည်။ နော၊ ငါတို့အား။ ဟတ္ထိ၊ ဆင်ဖြူရတနာကို။ ဒိန္နော၊ လှူအပ်လေပြီ။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကေ၊ အဘယ်သူတို့နည်း။ ဣတိ၊ သို့။ ဟတ္ထိဝိကာရာဒီဟိ၊ လက်လှုပ်ခြင်း အစရှိသည်တို့ဖြင့်။ ဃဋေန္တော၊ တိုက်ခိုက်ကုန်လျှက်။ အဂမံသုံ၊ သွားကြကုန်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ အမစ္စာ၊ အမတ်တို့ကို။ အာဒိံကတွာ၊ အစပြု၍။ မဟာဇနော၊ လူအပေါင်းသည်။ ရာဇဒွါရေ၊ မင်းအိမ်တံခါး၌။ သန္နိပတိတွာ၊ စည်းဝေး၍။ ရညာနာမ၊ မင်းမည်သည်ကား။ ဗြဟ္မဏာနံ၊ ပုဏ္ဏားတို့အား။ ဓနံဝါ၊ ဥစ္စာကိုလည်းကောင်း။ ဓညံဝါ၊ စပါးကိုလည်းကောင်း။ ခေတ္တံဝါ၊ လယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဝတ္ထုံဝါ၊ ယာကိုလည်းကောင်း။ ဒါသိဒါသပရိစာ ရိကံဝါ၊ ကျွန်မိန်းမ ကျွန်ယောကျ်ား အလုပ်အကျွေးတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးလှူအပ်သည်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ကထညှိ နာမ၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်။ အယံဝေဿန္တရ မဟာရာဇာ၊ ဤဝေဿန္တရာမင်းမြတ်သည်။ ရာဇရဟံ၊ မင်းတို့သာ သုံးစွဲခြင်းငှာထိုက်သော။ မင်္ဂလဟတ္တိံ၊ မင်္ဂလာရှိသော ဆင်ဖြူရတနာကို။ ဒဿတိ၊ ပေးလှူပစ်လေသနည်း။ ၁ ၂၈၈) ဣဒါနိဧဝ၊ ဤယခုပင်လျှင်။ ရဇ္ဇံ၊ ပြည်ကို။ ဝိနာသေတုံ၊ ဖျက်စီးအံ့သောငှာ။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဒဿာမာတိ၊ ပေးကုန်အံ့ဟု။ ဥဇ္ဈာယိတွာ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၍။ သဉ္စယမဟာရာဇဿ၊ သဉ္စယမင်းမြတ်အား။ တံအတ္ထံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ အာရောစေတွာ၊ ကြားကုန်၏။ တေန၊ ထိုသားတော်ဝေဿန္တရာမင်းသည်။ အနုနိယျမာနာ၊ ဆောင်ယူစေအပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အနုနယန္တာ၊ အစဉ်အတိုင်းဆောင်ကုန်လျက်။ အာဂမိံသု၊ သွားရလေကုန်ပြီ၊

ကေဝလံပန၊ စင်စစ်သော်ကား။ နံ၊ ထိုမင်းဝေဿန္တရာကို။ ဒဏ္ဍေန၊ လှံဒဏ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ သတ္ထေန၊ ဓားဖြင့်လည်းကောင်း။ ဃဋနာရဟော၊ ရိုက်ခတ်သတ်ညှင်းထိုက်သည်။ မာဟောတု၊ မဖြစ်စေသင့်။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ သော၊ ထိုဝေဿန္တရာသည်။ ဗန္ဓနာရဟော၊ နှောင်ဖွဲ့ခြင်းငှာထိုက်သည်။ န၊ မဟုတ်ပချေ။ နံ၊ ထိုမင်းဝေဿန္တရာကို။ ရဋ္ဌာဝ၊ တိုင်းနိုင်ငံတော်မှလျှင်။ ပဗ္ဗာဇေဟိ၊ နှင်ထုတ်ပါလော့။ ဝင်္ဂေ၊ ဝင်္ဂအမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတေ၊ တောင်၌။ ဝသတု၊ နေစေလော့။ ဣတိ၊ သို့။ ဝဒိံသု၊ ဆိုကြကုန်၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ ပဗ္ဗာဇေသုံ၊ သကာရဋ္ဌာ။ ဝင်္ဂေဂစ္ဆတုပဗ္ဗတန္တိ၊ ပဗ္ဗာဇေသုံသကာရဋ္ဌာ။ ဝင်္ဂေဂစ္ဆတုပဗ္ဗတံ၊ ဟူသောစကားကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏။ ဝင်္ဂေ၊ ဝင်္ဂအမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတေ၊ တောင်သို့။ ဂစ္ဆတုတိ၊ သွားစေလောဟု။ သကာရဋ္ဌာ၊ မိမိတိုင်းနိုင်ငံမှ။ ပဗ္ဗာဇေသုံ၊ နှင်ထုတ်ကုန်၏၊

တတ္ထဝစနေ၊ ထိုစကား၌။ ပဗ္ဗာဇေသုံတိ၊ ဟူသည်ကား။ ရဇ္ဇတော၊ တိုင်းနိုင်ငံမှ။ ဗဟိ၊ အပ၌။ ဝါသတ္ထာယ၊ နေစိမ့်သောငှာ။ ဥသုကံ၊ ဖြောင့်ဖြောင့်။ အကံသု၊ ပြုကြကုန်၏။ ရာဇာပိ၊ သဉ္စယမင်းသည်လည်း။ အယံပတိပက္ခော၊ ဤပြည်သူအပေါင်းအသင်းအပင်းသည်။ မဟာခေါတိ၊ များ၏တစ်ကားဟု။ ဘော၊ အိုအချင်းပြည်သူတို့။ ဟန္ဒ၊ ဤယခု။ မမ၊ ငါ၏။ ပုတ္တော၊ သားသည်။ ကတိပါဟံ၊ နှစ်ရက်သုံးရက်ခန့်။ အစ္ဆတု၊ နေပါစေဦးလော့။ ရဇ္ဇတော၊ တိုင်းနိုင်ငံမှ။ ဗဟိ၊ အပ၌။ ဝသတု၊ နေစေရလတ္တံ့။ ဣတိ၊ သို့။ စိန္တေတွာ၊ ကြံ၍။ ဧသော၊ ဤအလိုဆန္ဒသည်။ နပ္ပဒါမသေ၊ ငါတို့မလိုက်မိသည်ဖြစ်အံ့။ သော၊ ထိုသားဝေဿန္တရာသည်။ ၁ ၂၈၉) ဣမံ ရတ္တံ၊ ဤညဉ့်ကို။ ဝသတု၊ နေစေလော့။ ကာမေစ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ ပရိဘုဉ္စတု၊ သုံးဆောင်စေလော့။ တတောရတျာ၊ ထိုညဉ့်၏။ ဝိဝသာနေ၊ လင်းပြီးသော်။ သူရိယုဂ္ဂမနံ၊ နေအာရုံသည်။ ပတိ၊ ရှေးရှုတတ်လတ်သော်။ သိဝိယော၊ သိဝိပြည်သူတို့သည်။ သမဂ္ဂေါ၊ ညီညွတ်ကုန်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ရဋ္ဌာ၊ နိုင်ငံမှ။ နံ၊ ထိုဝေဿန္တရာကို။ ပဗ္ဗဇယန္တု၊ နှင်ထုတ်ကုန်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ သို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ပုတ္တဿ၊ သား၏။ သန္တိကံ၊ အထံသို့။ ကတ္တာရံ၊ အမတ်ကို။ ပေသေသိ၊ စေလွှတ်၏။ ကတ္တ၊ အိုအမတ်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဣမံပဝတ္တိံ၊ ဤအကြောင်းအတ္ထုပ္ပတ္တိကို။ မမ၊ ငါ၏။ ပုတ္တဿ၊ သားတော်ဝေဿန္တရာအား။ အာရောစေသိ၊ ကြားပါလေလော။ ဣတိ၊ သို့။ ပေသေသိ၊ စေလိုက်၏။ သော၊ ထိုစေအပ်သော အမတ်သည်။ တထာ၊ ထိုသဉ္စယမင်းဆိုတိုင်း။ အကာသိ၊ ပြုလေ၏၊

မဟာသတ္တောပိ၊ ဘုရားလောင်းသည်လည်း။ တံ၊ ထိုစကားကို။ သုတွာ၊ ကြားရသည်ရှိသော်။ ကိသ္မိံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ မမ၊ ငါ့အား။ သိဝယော၊ သိဝိပြည်သူတို့သည်။ ကုဒ္ဓါ၊ အမျက်ထွက်လေကုန်သနည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒုက္ကရံ၊ မကောင်းသော အမှုကို။ နပဿာမိ၊ မမြင်။ တံ၊ ထိုအမှုကို။ မေ၊ ငါ့အား။ တွံ၊ သင်သည်။ ဝိယာစိက္ခ၊ ထင်စွကြားပါလော။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ပဗ္ဗဇယန္တိ၊ နှင်ထုတ်ကြလေကုန်သနည်း။ ဣတိ၊ သို့။ ကာရဏံ၊ အကြောင်းကို။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ တေန၊ ထိုစေအပ်သော အမတ်သည်။ တုမှာကံ၊ သင်မင်းသားတို့သည်။ ဟတ္ထိဒါနေန၊ ဆင်ဖြူရတနာကို လှူအပ်သောကြောင့်။ သိဝယော၊ သိဝိပြည်သူတို့သည်။ ပဗ္ဗါဇယန္တိ၊ နှင်ထုတ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုသည်ရှိသော်။ သောမနဿပတ္တော၊ ဝမ်းသာခြင်းသို့ရောက်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ကတ္တ၊ အိုအမတ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဟဒယံစက္ခု၊ နှစ်လုံးမျက်စိကို။ ဒဇ္ဇံ၊ ပေးလှူအံ့။ မေ၊ ငါ့အား။ ဗာဟီရကံ၊ အပဖြစ်သော။ ဓနံ၊ ဥစ္စာသည်။ ကိံ၊ အဘယ်ပြုအံ့။ ဟိရညံ ဝါ၊ ငွေကိုလည်းကောင်း။ သုဝဏ္ဏံဝါ၊ ရွှေကို လည်းကောင်း။ မုတ္တဝါ၊ ပုလဲကုလည်းကောင်း။ ဝေဠုရိယာ၊ မဏိကျောက်မျက်ရွဲတို့ကိုလည်းကောင်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒက္ခိဏံ၊ လကျ်ာဖြစ်သော။ ဗာဟုံဝါ၊ လက်ရုံးကိုလည်းကောင်း။ ဝါမံ၊ လက်ဝဲဖြစ်သော။ ၁ ၂၉၀) ဗာဟုံဝါ၊ လက်ရုံးကိုလည်းကောင်း။ အာဂတံ၊ ရောက်လာသော။ ယာစကံ၊ ယာစကာကို။ ဒိသွာ၊ မြင်ရသော်။ ဒဒေယျံ၊ ပေးလှူခြင်၏။ နဝိကမ္ပေယျ၊ မတုန်လှုပ်လေရာ။ မေ၊ ငါ၏။ မနော၊ နှလုံးသည်။ ဒါနေ၊ အလှူပေးခြင်း၌။ ရမတေ၊ မွေ့လျော်ပါ၏။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ သိဝယော၊ သိဝိပြည်သူတို့သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ကာမံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ပဗ္ဗာဇေတုံဝါ၊ နှင်ထုတ်လိုလည်း နှင်ထုတ်စေကုန်။ ဟနန္တုဝါ၊ သတ်လိုသည်းသတ်စေကုန်။ ဒါနာ၊ အလှူပေးခြင်းမှ။ အဟံ၊ ငါသည်။ နေဝဝိရ မိဿံ၊ မကြဉ်မရှောင်ပေအံ့။ သတ္တဓာ၊ ခုနစ်စိတ်ခုနစ်ဖြာ။ ကာမံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ဆိန္ဒန္တု၊ ဖြတ်စေကုန်။ ဣတိ၊ သို့။ ဝတွာ၊ ဆို၌၊

နာဂရာ၊ ပြည်သူအပေါင်းတို့သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ ဧကဒိဝသံ၊ တစ်နေ့မျှ။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒါတုံ၊ ပေးခြင်းငှာ။ ဩကာသံ၊ အခွင့်ကို။ ဒေန္တု၊ ပေးစေကုန်။ သွေ၊ နက်ဖန်။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ တတိယဒိဝသေ၊ သုံးရက်မြောက်သောနေ့၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂမိဿာမိ၊ သွားပါအံ့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ကတ္တာရံ၊ အမတ်ကို။ တေသံ၊ ထိုပြည်သူတို့၏။ သန္ဓိကေ၊ အထံသို့။ ပေသေတွာ၊ စေလိုက်၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ သွေ၊ နက်ဖန်။ သတ္တသတသတ္တကံနာမ၊ ခုနစ်ရာခုနစ်လီဖြစ်သော။ မဟာဒါနံ၊ အလှူကြီးကို။ ဒဿာမိ၊ ပေးအံ့။ သတ္တသတ္တာနိ၊ ခုနစ်ပါးခုနစ်လီတို့သည်ကား။ သတ္တဟတ္ထိသတာနိ၊ ခုနစ်ရာသော ဆင်တို့လည်းကောင်း။ သတ္တအဿသတာနိ၊ ခုနစ်ရာသောမြင်းတို့လည်းကောင်း။ သတ္တရထသတာနိ၊ ခုနစ်ရာသောရထားတို့လည်းကောင်း။ သတ္တဣတ္ထိသတာနိ၊ ခုနစ်ရာသောမိန်းမတို့လည်းကောင်း။ သတ္တဓေနုသတာနိ၊ ခုနစ်ရာသောနို့ညှစ်နွားတို့လည်းကောင်း။ သတ္တဒါသသတာနိ၊ ခုနစ်ရာသောကျွန်ယောကျ်ားတို့လည်းကောင်း။ သတ္တဒါသိသတာနိ၊ ခုနစ်ရာသော ကျွန်မိန်းမတို့ လည်းကောင်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပဋိယာဒေဟိ၊ စီရင်လေလော။ နာနပ္ပကာရဉ္စ၊ အထူးထူးအပြားပြားလည်းဖြစ်သော။ အန္နပါနာဒိ၊ ထမင်းအဖျော်အစရှိသော။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ဒါတဗ္ဗယုတ္တကံ၊ ပေးအပ်ခြင်းနှင့်ယှဉ်သည်ကို။ ဥပဋ္ဌပေသိ၊ ဖြစ်စေလော။ ဣတိ၊ သို့။ သဗ္ဗကမ္မိကံ၊ လုံးစုံအမူနှင့်ယှဉ်သော။ အမစ္စံ၊ အမတ်ကို။ အာဏာပေတွာ၊ စေ၍။ ဧကကောဝ၊ ၁၂၉၁) တစ်ယောက်အထီးတည်းလျှင်။ မဒ္ဓီဒေဝိယာ၊ မဒ္ဓီမိဖုရား၏။ ဝသနဋ္ဌာနံ၊ နေရာအရပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွားလေ၍။ ဘဒ္ဒေမဒ္ဒီ၊ နှမမဒ္ဒီ။ အနုဂါမိကနိဓိ၊ အစဉ်အတိုင်းသောရွှေအိုးကို။ နိဒယမာနာ၊ သိုမှီးလိုသည်ရှိသော်။ တွံ၊ သင်နှမသည်။ သီလဝန္တေသု၊ သီလရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့အား။ ဒဒေယျာသိ၊ ပေးလှူရာ၏လော။ ဣတိ၊ သို့။ တမ္ပိ၊ ထိုမ္ဒီမိဖုရားကိုလည်း။ ဒါနေ၊ အလှူပေးခြင်း၌။ နိယောဇေတွာ၊ ဆောင်နှင်း၍။ တယာ၊ သင်နှမသည်။ (နုကဏ္ဍိတာ၌ အဝုတ္တကတ္တားစပ်လေ၊) အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဂမနကာရဏံ၊ သွားအံ့သောအကြောင်းကို။ အာစိက္ခိတွာ၊ ကြားခဲ့၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝနံ၊ တောသို့။ ဝသနတ္ထာယ၊ နေအံ့သောငှာ။ ဂမိဿာမိ၊ သွားအံ့။ တွံ၊ သင်နှမသည်။ ဣဓေဝ၊ ဤနန်းအိမ်၌သာလျှင်။ အနုက္ကဏ္ဌိတာ၊ မဆန့်ကျင်သည်ဖြစ်၍။ မမွေ့လျော်သည်ဖြစ်၍။ ဝသာဟိ၊ နေရစ်လော့။ ဣတိ၊ သို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ သာ၊ ထိုမဒ္ဓိမိဖုရားသည်။ မဟာရာဇ၊ အရှင်မင်းမြတ်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တုမှေဟ၊ ရှင်မင်းကြီးတို့နှင့်။ ဝိနာ၊ ကွာရှင်းရ၍။ ဧကဒိဝသမ္ပိ၊ တစ်နေ့မျှလည်း။ နဝသိဿာမိ၊ မနေချင်ပါ။ ဣတိ၊ သို့။ အာဟ၊ ဆို၏၊

မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ ဒုတိယဒိဝသေ၊ နှစ်ရက်မြောက်သောနေ့၌။ သတ္တသတကံ၊ ခုနစ်ရာခနှစ်လီရှိသော။ မဟာဒါနံ၊ အလှူကြီးကို။ ပဝတ္တေသိံ၊ ဖြစ်စေ၏။ တဿ၊ ထိုမင်းဝေဿန္တရာ၏။ သတ္တသတကံ၊ ခုနစ်ရာ ခုနစ်လီရှိသော။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒေန္တဿေဝ၊ ပေးလှူစဉ်လျှင်။ တဿာ၊ ထိုမဒ္ဓီမိဖုရားအား။ သာအယံစိန္တနာ၊ ဤသို့သောအကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အလင်္ကတရထေန၊ တန်ဆာဆင်အပ်သောရထားဖြင့်။ မာတာပီတုနံ၊ မိခင် ဖခင်တို့၏။ ဝသနဋ္ဌာနံ၊ နေရာအရပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွားလေ၍။ အမ္မာ၊ အိုမိခင်တို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သွေ၊ မနက်ဖန်။ ဂမိဿာမိတိ၊ သွားပါအံ့ဟု။ တေ၊ ထိုမိခင် ဖခင်တို့ကို။ အာပုစ္ဆိတွာ၊ ပန်ကြားသည်ရှိသော်။ အကာမကာနံ၊ အလိုမတူကုန်သော။ အဿုမုခါနံ၊ ယိုသော မျက်ရည်ရှိကုန်သော။ တေသံ၊ ထိုမိခင်ဖခင်တို့၏။ ရောဒန္တာနံယေဝ၊ ငိုကြွေးကုန်စဉ်လျှင်။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လကျ်ာရစ်လှည့်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တတော၊ ထိုနောင်မှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ၁၂၉၂) ထွက်၍။ တံဒိဝသံ၊ ထိုနေ့၌။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ နိဝေသနေ၊ အိမ်၌။ ဝသိတွာ၊ နေ၍။ ပုနဒိဝသေ၊ မိုးသောက်သောနေ့၌။ ဂမိဿာမိတိ၊ ငါသွားအံ့ဟု။ ပါသာဒတော၊ ပြဿဒ်မှ။ ဩတရိ၊ သက်၏။ မဒ္ဓီဒေဝီ၊ မဒ္ဓီမိဖုရားသည်။ သဿုသဿုယေဟိ၊ ယောက္ခမယောကျ်ားမိန်းမတို့သည်။ နာနာနယေဟိ၊ အထူးထူးသော နည်းတို့ဖြင့်။ ယာစေတွာ၊ တောင်းပန်ကြသော်။ နိဝတ္တယမာနာပိ၊ ပြန်လိုသော်လည်း။ တေသံ၊ ထိုယောက္ခမတို့၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ အနာဒိယိတွာ၊ နားမထောင်မူ၍။ တေ၊ ထိုယောက္ခမတို့ကို။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လကျ်ာရစ်လည်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ သေသိတ္ထိယော၊ ကြွင်းသောမိန်းမတို့ကို။ အပလောကေတွာ၊ ပန်ကြား၍။ ဒွေပုတ္တေ၊ သားနှစ်ယောက်တို့ကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ဝေဿန္တရဿ၊ ဝေဿန္တရာမင်း၏။ ပထမတရံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဂံတွာ၊ သွားလေ၍။ ရထေ၊ ရထား၌။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်လင့်၏၊

မဟာပုရိသော၊ ယောကျ်ားမြတ်သည်။ ရထံ၊ ရထားထက်သို့။ အဘိရူဟိတွာ၊ တက်၍။ ရထေ၊ ရထား၌။ ဋ္ဌိတော၊ ရပ်လျက်။ မဟာဇနံ၊ လူအပေါင်းကို။ အာပုစ္ဆိ၊ ပန်ကြား၏။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အပ္ပမတ္တာ၊ မမေ့မလျော့ကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဒါနာဒိနိ၊ အလှူအစရှိကုန်သော။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ ကရောထာတိ၊ ပြုရစ်ကြကုန်လောဟု။ အဿ၊ ထိုလူအပေါင်းအား။ ဩဝါဒံ၊ အဆုံးအမကို။ ဒတွာ၊ ပေးခဲ့၍။ နဂရတော၊ မြို့မှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်လေ၍။ ဗောဓိသတ္တဿ၊ ဘုရားလောင်း၏။ မာတာ၊ အမိဖုဿတီမိဖုရားသည်။ မေ၊ ငါ၏။ ပုတ္တော၊ သားသည်။ ဒါနစိတ္တကော၊ အလှူပေးခြင်း၌ စိတ်ရှိ၏။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒေတုတိ၊ ပေးစေလောဟု။ အာဘရဏေဟိ၊ တန်ဆာတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သတ္တရတနပုရာနိ၊ ရတနာခုနစ်ပါးတို့ဖြင့် ပြည့်စုံကုန်သော။ သကဋာနိ၊ လှည်းတို့ကို။ ဥဘောသု၊ ပဿေသု၊ နံပါးနှစ်ဖက်တို့၌။ ပေသေသိ၊ စေလွှတ်လိုက်၏။ သောပိ၊ ထိုဝေဿန္တရာသည်လည်း။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကာယာရုဠှမေဝ၊ ကိုယ်၌ရှိအပ်တင်အပ်သည်သာလျှင်ဖြစ်သော။ အာဘရဏဘဏ္ဍံ၊ ဆင်အပ်သော တန်ဆာကို။ သမ္ပတ္တိယာစကာနံ၊ ရောက်လာကုန်သော ယာစကာတို့အား။ အဋ္ဌာရသဝါရေ၊ တစ်ဆယ့်ရှစ်ကြိမ်တို့ကို။ ဒတွာ၊ ၁ (၂၉၃) ပေး၍။ သေသံ၊ အကြွင်းဖြစ်သော။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ နဂရာ၊ မြို့မှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍လျှင်။ နိဝတ္တိတွာ၊ ပြန်၍။ ဩလောကေတုကာမော၊ ကြည့်ခြင်းငှာအလိုရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ အဿ၊ ထိုမင်းစေဿန္တရာ၏။ ပုညာနုဘာဝေန၊ ကောင်းမှုအာနုဘော်အားဖြင့်။ ရထပ္ပမာဏေ၊ ရထားအတိုင်းအရှည်ရှိသော။ ဌာနေ၊ အရပ်၌။ မဟာပထဝီ၊ မြေကြီးသည်။ ဘိဇ္ဈိတွာ၊ ကွဲ၍။ ပရိဝတ္တိတွာ၊ ပြန်၍။ ရထံ၊ ရထားကို။ နဂရာဘိမုမံ၊ မြို့သို့ရှေးရှု။ အကာသိ၊ ပြု၏။ သော၊ ထိုမင်းဝေဿန္တရာသည်။ မတာပီတု၊ မိခင် ဖခင်တို့၏။ ဝသနဋ္ဌာနံ၊ နေရာအရပ်ကို။ ဩေလောကေသိ၊ ကြည့်၏။ တေနကာရုညေန၊ ထိုသို့သောကရုဏာကြောင့်။ ပထဝီကမ္ပော၊ မြေကြီးလှုပ်ခြင်းသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ တေသံနိစ္ဆုဘမာနာနန္တိ။ အာဒိ၊ တေသံနိစ္ဆုဘမာနာနံအစရှိသော စကားကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏၊

၈၉၊ ၉၀။ တတ္ထဝစနေ၊ ထိုစကား၌။ နိစ္ဆုဘမာနာနန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ တေသုသိဝီသု၊ ထိုသိဝိပြည်သူတို့သည်။ နိကဍ္ဎ န္တေသု၊ ထွန်လိုက်အပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ ပဗ္ဗာဇေန္တေသု၊ နှင်ထုတ်အ်ကုန်သည်ရှိသော်။ ဣတိအယံ၊ ‏ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း (ဝါ) တစ်နည်းကား။ တေသံ၊ ထိုမင်းဝေဿန္တရာတို့သည်။ နိက္ခမန္တာနံ၊ ထွက်သွားကုန်သည်ရှိသော်။ မဟာဒါနံ၊ ပဝတ္တေတန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ သတ္တသတကမဟာဒါနံ၊ ခုနစ်ရာ ခုနစ်လီရှိသော အလှူကို။ ဒါတုံ၊ ပေးခြင်းငှာ။ အယာစိဿန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ ယာစိဿံ၊ ငါခွင့်တောင်း၏။ သာဝယိတွာတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဃောသာ ပေတွာ၊ ကြွေးကြော်စေ၍။ ကဏ္ဏဘေရိန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ ယုဂ္ဂဠမဟာဘေရံ၊ အစုံသောစည်ကြီးကို။ ဒဒါမဟန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒဒါမိ၊ လှူလေ၏၊

၉၁။ အထေတ္တာတိ၊ ဟူသည်ကား။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဒါနေ၊ အလှူကို။ ဒီယမာနေ၊ လှူအပ်သည်ရှိသော်။ ဧတသ္မိံဒါနဂ္ဂေ၊ ထိုအလှူတင်းကုတ်၌။ တုမူလောတိ၊ ဟူသည်ကား။ တုမူလော။ ဧကကောလာဟလီဘူတော၊ တစ်ပြိုင်နက် အုတ်အုတ်ကျက်ကျက်ဖြစ်၍။ ဘေရဝေါတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဘယာဝဟော၊ ကြောက်ဖွယ်ကို ဆောင်၏။ ၁ ၂၉၄) ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ မဟာသတ္တံ၊ ဘုရားလောင်းကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ အညေသံ၊ တစ်ပါးသောသူတို့အား။ သောဘိယျံ၊ ကြောက်ရွံ့ထိတ်လန့်ခြင်းကို။ ဇနေတိ၊ ဖြစ်စေတတ်၏။ တဿ၊ ထုလူအပေါင်းအား။ ဘယနာကာရံ၊ ကြောက်မက်ဖွယ်ကို ဖြစ်စေတတ်သော အခြင်းအရာကို။ ဒဿေတုံ၊ ပြအံ့သောငှာ။ အနေနတံနိဟရန္တိအာဒိ၊ အနေနတံနိဟရန္တိ၊ အပိုင်းအခြားကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်၏။ ဣမံဝေဿန္တရမဟာရာဇာနံ၊ ဤဝေဿန္တရာမင်းမြတ်ကို။ ဒါနေနဟေတုနာ၊ အလှူပေးခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ သိဝယော၊ သိဝိတိုင်းသားတို့သည်။ ရဋ္ဌတော၊ တိုင်းနိုင်ငံမှ။ နိဟရန္တိ။ ပဗ္ဗာဇေန္တိ၊ နှင်ထုတ်ကုန်၏။ တထာပိ၊ ထိုမှတစ်ပါးလည်း။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ အယံ၊ ဤမင်းဝေဿန္တရာသည်။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒေတိ၊ ပေးပြန်၏၊

၉၂၊ ၉၄။ ဣဒါနိ၊ ဤယခုအခါ။ တံ၊ ဒါနံ၊ ထိုဆင်ဖြူလှူပြီးသည်မှ နောက်ဖြစ်သော။ အလှူကို ဒဿေတုံ၊ ပြအံ့သောငှာ။ ဟတ္ထီတိဂါထံ၊ ဟတ္ထိအစရှိသော ဂါထာကို။ အာဟ၊ မိန့်တော်မူ၏။ တတ္ထ၊ ထိုဂါထာတို့၌။ ဂဝန္တိ၊ ဂဝံဟူသည်ကား။ ဓေနုနံ၊ နို့ညှစ်သောနွားမတို့ကိုလည်းကောင်း။ စတုဝါဟိံရထံ၊ ဒတွာတိ၊ ဧတ္ထစတုဝါဟိံရထံဒတွာ ဟူသောပါဌ်၌။ အဿာ၊ မြင်းတို့သည်။ ရထံဘာရံ၊ ရထားတည်းဟူသောဝန်ကို။ ဝဟန္တိ၊ ဆောင်ရွက်တတ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ထို့ကြောင့်။ ဝါဟိနော၊ ဝါဟိနမည်ကုန်၏။ စတုရော၊ လေးစီးကုန်သော။ အာဇညသိန္ဓဝေ၊ အဿဇာနည်သိန္ဓောမြင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ ရထဉ္စ၊ ရထားကိုလည်းကောင်း။ ဗြဟ္မဏာနံ၊ ပုဏ္ဏားတို့အား။ ဒတွာ၊ လှူပြီး၍။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ မဟာသတ္တော၊ ဘရားလောင်းသည်။ တထာ၊ ထိုအချင်းဖြင့်။ နဂရတော၊ မြို့မှ။ နိက္ခမန္တေ၊ ထွက်လာသော်။ သဟဇာတေ၊ ဖွားဖက်ဖြစ်ကုန်သော။ သဋ္ဌိသဟဿေ၊ ခြောက်သောင်းအတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော။ အမစ္စေစ၊ အမတ်တို့လည်းကောင်း။ သေသဇနဉ္စ၊ ကြွင်းသောလူအပေါင်းတို့လည်းကောင်း။ အဿုပုဏ္ဏမုခံ၊ ပြည့်သောမျက်ရည်ရှိလျက်။ အနုဗန္ဓံ၊ အစဉ်အတိုင်းလိုက်လေသည်ကို။ နိဝတ္တေတွာ၊ ပြန်ရစ်စေ၍။ ရထံ၊ ရထားကို။ ပါဇေန္တော၊ နှင်လျက်။ မဒ္ဓီ၊ ၁၂၉၅) မဒ္ဓီမိဖုရားကို။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဘဒ္ဒေ၊ အိုနှမ။ ပစ္ဆတော၊ နောက်မှ။ ယာစကာ၊ အလှူခံတို့သည်။ သစေအာဂစ္ဆန္တိ၊ အကယ်၍လိုက်လေကုန်အံ့။ တွံ၊ သင်နှမသည်။ ဥပဓာရေယျာသိ၊ စုံစမ်းဆင်ခြင်ကြည့်လိုက်လော။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုသည်ရှိသော်။ သာ၊ ထိုမဒ္ဓီမိဖုရားသည်။ ဩလောကေန္တိ၊ ကြည့်လျက်။ နိသီဒိ၊ နေ၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ အဿ၊ ထိုဘုရားလောင်းအား။ သတ္တသတကမဟာဒါနဂမနကာလေ၊ ခုနစ်ရာ ခုနစ်လီ အလှူကြီးကိုပေးခြင်းသို့ ရောက်သောအခါ၌။ ကတဒါနဉ္စ၊ ပြုအပ်သော အလှူကိုလည်း။ သမ္ပာပုဏိတုံ၊ မှီရောက်ခြင်းငှာ။ အသက္ကောန္တော၊ မတတ်နိုင်ကုန်သော။ စတ္တောရော၊ လေးယောက်ကုန်သော။ ဗြဟ္မဏာ၊ ပုဏ္ဏားတို့သည်။ အာဂန္တွာ၊ လာလတ်ကုန်၍။ ဝဿန္တရော၊ ဝေဿန္တရာမင်းသည်။ ကုဟိံ၊ အဘယ်မှာနည်း။ ဣတိ၊ သို့။ ပုစ္ဆိတွာ၊ မေးမြန်းသည်ရှိသော်။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒတွာ၊ ပေးလှူပြီး၍။ ရထေန၊ ရထားဖြင့်။ ဂတော၊ သွားလေ၏။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုသည်ရှိသော်။ အဿေ၊ မြင်းတို့ကို။ ယာစိဿာမာတိ၊ ငါတို့တောင်းကုန်အံ့ဟု။ အနုဗန္ဓိံသု၊ အစဉ်အတိုင်းလိုက်လေကုန်၏။ မဒ္ဓီ၊ မဒ္ဓီမိဖုရားသည်။ အာဂစ္ဆန္တေ၊ လိုက်လေကုန်သော။ တေ၊ ထိုလေးယောက်သောပုဏ္ဏားတို့ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ဒေဝ၊ ရှင်မင်းကြီး။ ယာစကာ၊ တို့သည်။ အာဂတာ၊ လိုက်လာကုန်၏။ ဣတိ၊ သို့။ အာရောစေသိ၊ ကြားလေ၏။ မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ ရထံ၊ ရထားကို။ ဌပေသိ၊ ရပ်ထား၏။ တန့်ရပ်၏လည်းဟူ။ ဗြဟ္မဏာ၊ ပုဏ္ဏားတို့သည်။ အဿေ၊ မြင်းတို့ကို။ ယာစိံသု၊ တောင်းကုန်၏။ မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ အဿေ၊ ထိုမြင်းတို့ကို။ အဒါသိ၊ လှူလေ၏။ တေ၊ ထိုပုဏ္ဏားတို့သည်။ တေ၊ ထိုမြင်းတို့ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ဂတော၊ သွားလေကုန်၏။ အဿေသု၊ မြင်းတို့ကို။ ဒိန္နေသုပန၊ ပေးလှူအပ်လေပြီးကုန်သော်ကား။ ရထဓုရံ၊ ရထားဦးပွတ်သည်။ အာကာသေယေဝ၊ ကောင်းကင်၌သာလျှင်။ အဋ္ဌာသိ၊ တည်လေ၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ စတ္တောရော၊ လေးယောက်ကုန်သော။ ဒေဝပုတ္တာ၊ နတ်တို့သည်။ ရောဟိစ္စမိဂဝဏ္ဏေန၊ စိုင်၏အသွင်ဖြင့်။ အာဂန္တွာ၊ လာခဲ့ကြ၍။ ရထဓုရံ၊ ရထားဦးပွတ်ကို။ သမ္ပဋိစ္ဆိတွာ၊ ကောင်းစွာခံ၍။ ၁ ၂၉၆) အာဂမံသု၊ သွားလေကုန်၏။ မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ တေသံ၊ ထိုစိုင်တို့၏။ ဒေဝပုတ္တဘာဝံ၊ နတ်သား၏အဖြစ်ကို။ ဉာတွာ၊ သိ၍။ မဒ္ဓီ၊ အိုနှမ မဒ္ဓီ။ ဣင်္ဃ၊ တိုက်တွန်း၏။ တွံ၊ သင်နှမသည်။ နိယာမေဟိ၊ မှတ်လင့်ပါလော့။ စိတ္တရူပံဝ၊ အံ့ဖွယ်သရဲသော အဆင်းကဲ့သို့။ ဒိဿတိ၊ ထင်၏။ ရောဟိစ္စဝဏ္ဏေန၊ စိုင်၏။ အသွင်သဏ္ဌာန်ဖြင့်။ မိဂါ၊ သားတို့သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဒက္ခိဏာယ၊ လကျ်ာရစ်လှည့်ကုန်သော။ အဿာဝိယ၊ မြင်းကဲ့သို့။ ဝဟန္တိ၊ ဆောင်ရွက်ကုန်၏။ ဣတိ၊ သို့။ ဝဟန္တိ၊ ရွက်ဆောင်ကုန်၏။ ဣတိ၊ သို့။ မဒ္ဓီယာ၊ မဒ္ဓီမိဖုရားအား။ အာဟ၊ ဆို၏၊

တတ္ထဝစနေ၊ ထိုစကား၌။ စိတ္တရူပံဝါတိ၊ ဟူသည်ကား။ အစ္ဆရိယရူပံဝိယ၊ အံ့ဖွယ်သရဲရှိသော အဆင်းသဏ္ဌာန်ကဲ့သို့တစ်ကား။ ဒက္ခိဏဿတိ၊ ဟူသည်ကား။ သုသိက္ခိတအဿာဝိယ၊ ကောင်းစွာသင်အပ်ပြီးသော မြင်းတို့ကဲ့သို့။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဝဟန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏၊

အထ၊ ထိုအခါ၌။ ဧဝံ၊ သို့။ ဂစ္ဆန္တံ၊ သွားသော။ နံ၊ ထိုဘုရားလောင်းကို။ အပရော၊ တစ်ယောက်သော။ ဗြဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ အာဂံတွာ၊ လာပြန်၍။ ရထံ၊ ရထားကို။ ယာစိ၊ တောင်းလေ၏။ မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ ပုတ္တဒါရံ၊ သားမယားကို။ ဩတာရေတွာ၊ ချ၍။ ရထံ၊ ရထားကို။ အဒါသိ၊ လှူလေ၏။ ရထေ၊ ရထားကို။ ဒိန္နေပန၊ လှူအပ်သည်ရှိသော်ကား။ ဒေဝပုတ္တာ၊ နတ်သားတို့သည်။ အန္တရဓာယိံသု၊ ကွယ်လေကုန်၏။ တတော၊ ထိုနောင်မှ။ ပဋ္ဌာယပန၊ စ၍ကား။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော သားမယားတစ်စုတို့သည်။ ပတ္တိကာဝ၊ ခြေချည်းသို့သာလျှင်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ မဒ္ဒီ၊ တွံ၊ သင်နှမသည်။ ဂဏှာဇိနံ၊ ဂဏှာဇိန်သတို့သမီးကို။ ဂဏှာဟိ၊ ပိုက်ယူလော့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဇာလီကုမာရံ၊ ဇာလီသတို့သားကို။ ဂဏှာမိ၊ ပိုက်ယူအံ့။ ဣတိ၊ သို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ဥဘောပိ၊ နှစ်ယောက်လည်း ဖြစ်ကုန်သောသူတို့သည်။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဒါရကေ၊ သူငယ်တို့ကို။ အင်္ဂေန၊ ရင်ခွင်ဖြင့်။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ ပီယသလ္လာပါ၊ ချစ်ဖွယ်သော ၁၂၉၇) စကားကို ပြောကြကုန်လျက်။ ပတိပထံ၊ ခရီးရင်ဆိုင်။ ဂစ္ဆန္တေ၊ သွားကုန်သော။ မနုသေ၊ လူတို့ကို။ ဝင်္ဂပဗ္ဗတဿ၊ ဝင်္ဂပါတောင်၏။ မဂ္ဂံ၊ ခရီးကို။ ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးမြန်းကုန်လျက်။ သယမေဝ၊ အလိုလိုတို့သာလျှင်။ ဩနတေသု၊ ကိုင်းညွှတ်ကုန်သော။ ဖလရုက္ခေသု၊ အသီးရှိသောသစ်ပင်တို့၌။ ဖလာနိ၊ သစ်သီးတို့ကို။ ဒါရကာနံ၊ သူငယ်တို့အား။ ဒေန္တာ၊ ပေးကုန်သည်ဖြစ်၍။ အတ္ထကာမေဟိ၊ အကျိုးကို အလိုရှိကုန်သော။ ဒေဝတာဟိ၊ နတ်တို့သည်။ မဂ္ဂဿ၊ ခရီး၏။ သင်္ခိပိတတ္တာ၊ ချဉ်းအပ်ရုံးအပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ မြေကြောရှုံ့အပ်သည်၏ အဖြစ်လည်းဟူ။ တဒဟေဝ၊ ထိုနေ့၌ပင်လျှင်။ စေတရဋ္ဌံ၊ စေတတိုင်းသို့။ သမ္ပာပုဏိံသု၊ ကောင်းစွာရောက်ကုန်၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ စတုဝါဟိရထံဒတွာတိအာဒိ၊ စတုဝါဟိရထံ၊ ဒတွာအစရှိသောစကားကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏၊

တတ္ထဝစနေ၊ ထိုစကား၌။ ကတွာစာတုမဟာပထေတိ၊ ဟူသည်ကား။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဂမနမဂ္ဂေနစ၊ သွားသောခရီးဖြင့်လည်းကောင်း။ ပဿတော၊ နံပါးမှ။ အာဂတေန၊ လာသော။ ဗြဟ္မဏေန၊ ပုဏ္ဏားသည်။ အာဂတမဂ္ဂေနစ၊ လာသောခရီးဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝိနိဝိဇ္ဈိတွာ၊ ထုတ်ချင်းတွင်း၍။ ဂတဋ္ဌာနတ္တာ၊ ခရီးတည်၏ဖြစ်ကြောင့်။ စတုက္ကသင်္ခါတေ၊ ခရီးလေးဆောင်ဟုဆိုအပ်သော။ စတုမဟာပထေ၊ လေးကြောင်းသောခရီးမ၌။ ဋ္ဌတွာ၊ ရပ်၍။ တဿဗြဟ္မဏဿ၊ ထိုပုဏ္ဏား၏။ ရထံ၊ ရထားကို။ ဒတွာ၊ ပေးလှူ၍။ ဧကာကိကောတိ၊ ဟူသည်ကား။ အမစ္စသေဝကာဒိသဟာယာဘာဝေန၊ အမတ်အလုပ်အကျွေးအစရှိသောသူ အဆွေခင်ပွန်းမရှိသည်၏ အဖြစ်ဖြင့်။ ဧကကောဝ၊ တစ်ယောက်အထီးတည်းလျှင်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ တေနေဝ၊ ထို့ကြောင့်လျှင်။ အဒုတိယောတိ၊ အဒုတိယောဝိံဟူ၍။ အာဟ၊ မိန့်တော်မူ၏။ မဒ္ဓီဒေဝိံဣဒမဗြဝီတိ၊ ဟူသည်ကား။ မဒ္ဓီဒေဝီ၊ မဒ္ဓီမိဖုရားကို။ ဣဒံဝစနံ၊ ဤသို့သောစကားကို။ အဘာသိ၊ ဆို၏၊

၉၆၊ ၉၉။ ပဒုမံပုဏ္ဍာရိကံဝါတိ၊ ဟူသည်ကား။ ပဒုမံဝိယစ၊ ကြာပဒုမ္မာကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ပုဏ္ဍရိကံဝိယစ၊ ပုဏ္ဏရိတ်ကြာဖြကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဂဏှာဇိနိဂ္ဂဟိတိ၊ ဟူသည်ကား။ မဒ္ဓီ၊ မဒ္ဓီမိဖုရားသည်။ ဂဏှာဇိနံ၊ ၁၂၉၈) ဂဏှာဇိန်သတို့သမီးကို။ အဂ္ဂဟေသိ၊ ပိုက်သိမ်းချီယူလေ၏။ အဘိဇာတာတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဇာတိသမ္ပန္နာ၊ ဇာတ်နှင့်ပြည့်စုံကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိသမံသမန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ ဝိသမံ၊ မညီညွတ်သည်လည်းဖြစ်သော။ သမဉ္စ၊ ညီညွတ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဘူမိပဒေသ၊ မြေအရပ်ကို။ ဧန္တိတိ၊ ဧန္တိဟူသည်ကား။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်၏။ အနုမဂ္ဂေပတိပထေတိ၊ ဟူသည်ကား။ အနုမဂ္ဂေဝါ၊ အစဉ်အတိုင်းသော ခရီးလည်းကောင်း။ ပတိပထေဝါ၊ ခရီးရင်ဆိုင်၌လည်းကောင်း။ ဝါသဒ္ဒဿ၊ ဝါသဒ္ဒါ၏။ လောပေါ၊ ကျေခြင်းကို။ ဒဋ္ဌဗ္ဗော၊ မှတ်အပ်၏။ (အဓိပ္ပာယ်ကား။ အနုမဂ္ဂေပဋိပထေဟူသောပုဒ်၌။ ဝါသဒ္ဒါကျေသည်ဟူလိုသည်။ ကရုဏန္တိ။ ဧသောသဒ္ဒေါ၊ ကရုဏံ၊ ဟူသော ဤသဒ္ဒါသည်။ ဘာဝနပုံသကနိဒ္ဒေသော၊ ကြိယာနပုလ္လိင်ကို ပြကြောင်းဖြစ်သောပုဒ်တည်း။ ကရုဏာယိကံ၊ ကရုဏာနှင့်စပ်ယှဉ်သော။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ (အဓိပ္ပာယ်ကား။ ကရုဏာသဒ္ဒါသည်။ ဣတ္ထိလိင်ဖြစ်သည်။ သို့ဣတ္ထိလိင်သဒ္ဒဖြစ်လျက် ဤအရာ၌။ ကရုဏံဟုကြိယာနပုလ္လိင် ရှိလေသည်ကား။ ဂီရံသဒ္ဒါသို့လိုက်၍။ ကရုဏံ၊ သနားကြင်နာစွာသော။ ဂီရံ၊ စကားကို။ ဥဒိရယုံ၊ မြွက်ဆိုလင့်ကုန်၏ဟု ယောဇနာသင့်သည် ဟူလိုသည်၊) ဒုက္ခံတေပဋိဝေ ဒေန္တီတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုခုမာလာ၊ သိမ်မွေ့နူးညံ့ကုန်သော။ ဣမေ၊ ဤသားမယားတစ်စုတို့သည်။ ပဒသာ၊ ခြေချည်းဖြင့်။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကြကုန်၏။ ဒူရေဝဣတောဝင်္ဂ ပဗ္ဗတောတိ၊ ဟူသည်ကား။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ၊ ထိုသူအပေါင်းတို့သည်။ ကာရုညဝသေန၊ သနားသည်၏ အစွမ်းဖြင့်။ အမှေသု၊ ငါတို့ကြောင့်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲခြင်းကို။ ပဋိလဘန္တိ၊ ရကုန်၏။ တထာ၊ ထို့အတူ။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဥပ္ပန္နဒုက္ခံ၊ ဖြစ်သောဆင်းရဲကို။ ပဋိဝေဒေန္တိ၊ တစ်ဖန်ခံစားကြကုန်၏။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း၊

၁၀၀၊ ၁။ ပဝနေတိ၊ ဟူသည်ကား။ မဟာဝနေ၊ တောကြီးထဲ၌။ ဖလိတေတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဖလဝန္တေ၊ အသီးရှိကုန်သော။ ဥဗ္ဗိဒ္ဓါတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဥဒ္ဒဂ္ဂတာ၊ အထက်သို့တက်ကုန်သော ဥစ္စမြင့်ကုန်သော။ ဥပဂစ္ဆ ၁၂၉၉) န္တိဒါရကေတိ၊ ဟူသည်ကား။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းဖြင့်။ ဖလာနိ၊ သစ်သီးတို့သည်။ ဒါရကာနံ၊ သူငယ်တို့၏။ ဟတ္ထုပဂယှာနိ၊ လက်လှမ်းယူနိုင်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧဝံတထာ၊ ထိုအခြင်းဖြင့်။ ရုက္ခာ၊ သင်ပင်တို့သည်။ သယမေဝ၊ မိမိတို့အလိုလိုလျှင်။ သာခါဟိ၊ အခက်တို့ဖြင့်။ ဩနမိတွာ၊ ညွှတ်၍။ ဒါရကေ၊ သူငယ်တို့ကို။ ဥပေန္တိ၊ ချဉ်းကပ်လာကုန်၏၊

၁၀၂။ အစ္ဆရိယန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ အစ္ဆရာယောဂ္ဂံ၊ အံ့ဖွယ်သရဲနှင့်ယှဉ်သော။ အစ္ဆရံ၊ လက်ဖြင့်ကို။ ပဟရိတုံ၊ ထိုးအံ့သောငှာ။ ယုတ္တံ၊ ရှဉ်၏။ အဘူတပုဗ္ဗံဘူတန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ အဘူတံ၊ ရှေးကာလမဖြစ်စဖူးသော။ လောမာနံ၊ အမွေးတို့၏။ ဟံသနသမတ္တတာယ၊ ထခြင်း ရွှင်ခြင်း၌ စွမ်းနိုင်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ လောမဟံသနံ၊ လောမဟံသနမည်၏။ သာဟုကာရန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ သာဓုကာရံ၊ ကောင်းချီးကို (ဝါ) တစ်နည်းကား။ အယမေဝ၊ ဤသာဓုကာရဟူသော ပါဌ်သည်ပင်လျှင်။ ပါဋ္ဌော၊ ပါဋ္ဌ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ (သာဟုကာရရှိသော ပါဌ်ကို။ သာဓုကာရဟု ဖွင့်အပ်သည်။ သာဓုကာရပင်သော်လည်း ပါဌ်ရှိလျှင် ဖွင့်ဖွယ်မရှိပြီဖြစ်သည်ဟူလိုသည်၊) ဣတ္ထိရတနဘာဝေ၊ မိန်းမရတနာ၏အဖြစ်၌။ သဗ္ဗဟိ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါဖြစ်ကုန်သော။ အဝယဝေဟိ၊ အစိတ်တို့ဖြင့်။ သေဘတိ၊ တင့်တယ်၏။ ဣတိ၊ ထို့ကြောင့်။ သဗ္ဗင်္ဂသောဘဏာ၊ သဗ္ဗင်္ဂသောဘဏမည်၏။ အလုံးစုံအင်္ဂါကြီးငယ်တို့ဖြင့် တင့်တယ်ခြင်းရှိ၏လည်းဟူ၊

၁၀၃၊ ၄။ အစ္ဆေရံဝတာတိ၊ ဟူသည်ကား။ အစ္ဆရိယံဝတ၊ အံ့ဖွယ်ရှိစွတစ်ကား။ ဝေဿန္တရဿတေဇေနာတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဝေဿန္တရဿ၊ မင်းဝေဿန္တရာ၏။ ပုညာနုဘာဝေန၊ ကောင်းမှု၏အာနုဘော်အားဖြင့်။ သံခိပိံ သုပထံယက္ခာတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဒေဝတာ၊ နတ်တို့သည်။ မဟာသတ္တဿ၊ ဘုရားလောင်း၏။ ပုညတေဇေန၊ ကောင်းမှု၏ တန်ခိုးအာနုဘော်သည်။ စောဒိတာ၊ တိုက်တွန်းအပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ တံမဂ္ဂံ၊ ထိုခရီးကို။ ပရိက္ခယံ၊ ကုန်ခြင်းသို့။ ခြင်ခြင်းသို့လည်းဟူ။ ပါပေသုံ၊ ရောက်စေကုန်၏။ အပ္ပကံ၊ အနည်းငယ်ကို။ အကံသု၊ ပြုကြကုန်၏။ တံပန ၁၃၀၀) ဝစနံ၊ ထိုစကားကို။ ဒါရကေ၊ သူငယ်တို့၌။ ကရုဏာယ၊ သနားကြင်နာသဖြင့်။ ကတံဝိယ၊ ပြုအပ်သကဲ့သို့။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်၏။ (အဓိပ္ပာယ်ကား။ ဇေတုတ္တရာမြို့၌။ ဇေတတိုင်းသည်။ ယူဇနာသုံးဆယ်ခရီးအကြားရှည်ဝေး၏။ ထိုသွားသောခရီးကို နေ့ချင်းရောက်သည်ကား။ ဘုရားလောင်းကောင်းမှု၏ အာနုဘော်သည်။ တိုက်တွန်းအပ်ကုန်သော နတ်တို့သည်။ ခရီးကို နေ့ချင်းရောက်စေသည်ကို။ မြေကျောရှုံ့သည်ဟု ဆိုလိုသည်။ ထိုစကားကိုလည်း သူငယ်တို့၌ မပင်ပန်းစေလိုသောကရုဏာဖြင့် ပြုအပ်သကဲ့သို့ဖြစ်သည်ဟု ဆိုလိုသည်၊) အနုကမ္ပာယဒါရကေတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဟိဝိတ္ထာရယိဿာမိ၊ ထိုစကားကို အကျယ်ဆိုပေအံ့။ ဇေတုတ္တရနဂရတော၊ ဇေတုတ္တရာမြို့မှ။ သုဝဏ္ဏဂီရိတာလောနာမ၊ သုဝဏ္ဏဂီရိတာလအမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတော၊ တောင်သည်။ ပဉ္စယောဇနာနိ၊ ငါးယူဇနာကွာကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တတော၊ ထိုတောင်မှ။ ကောန္တိမာယာနာမ၊ ကောန္တိမာယာအမည်ရှိသော။ နဒီ၊ မြစ်သည်။ ပဉ္စယောဇနာနိ၊ ငါးယူဇနာကွာကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တတော၊ ထိုကောန္တိမာယာမြစ်မှ။ မာရဉ္ဇနာဂိရိနာမ၊ မာရဉ္ဇနာဂီရိမည်သော။ ပဗ္ဗတော၊ တောင်သည်။ ပဉ္စယောဇနာနိ၊ ငါးယူဇနာကွာကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တတော၊ ထိုမာရဉ္ဇနာဂီရိတောင်မှ။ ဒဏ္ဍဗြဟ္မဏဂါမော၊ ဒဏ္ဍမည်သော ပုဏ္ဏားရွာသည်။ ပဉ္စယောဇနာနိ၊ ငါးယူဇနာကွာကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တတော၊ ထိုပုဏ္ဏားရွာမှ။ မာတုလနဂရံ၊ ဦးရီးမြို့သည်။ ဒသယောဇနာနိ၊ ဆယ်ယူဇနာကွာကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ သို့။ တံရဋ္ဌံ၊ ထိုတိုင်းသည်။ ဇေတုတ္တရနဂရတော၊ ဇေတုတ္တရာမြို့မှ။ တိံသယောဇနာနိ၊ ယူဇနာသုံးဆယ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒေဝတာ၊ နတ်တို့သည်။ ဗောဓိသတ္တဿ၊ ဘုရားလောင်း၏။ ပုညတေဇေန၊ ကောင်းမှု၏ တန်ခိုးအာနုဘော်သည်။ စောဒိတာ၊ တိုက်တွန်းနှိုးဆော်အပ်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ မဂ္ဂံ၊ ခရီးကို။ ပရိက္ခယံ၊ ကုန်ခြင်းသို့။ ပါပေသုံ၊ ရောက်စေကုန်၏။ တံသဗ္ဗံ၊ ထိုအလုံးစုံသော အရပ်ကို။ ဧကာဟေနေဝ၊ တစ်နေ့ခြင်းဖြင့်။ အတိက္ကမိံသု၊ လွန်လေကုန်၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ နိက္ခန္တဒိဝသေယေဝ၊ စေတရဋ္ဌမုပါဂမုန္တိ။ နိက္ခန္တဒိဝသေယေဝ၊ စေတရဋ္ဌမုပါ ၁၃၀၁) ဂမုံ၊ ဟူ၍။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏၊

ဧဝံ၊ သို့။ မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ သယနသမယေ၊ ညချမ်းသောအခါ၌။ စေတရဋ္ဌမာတုလနဂရံ၊ စေတတိုင်းဖြစ်သော ဦးရီးမြို့သို့။ ပတွာ၊ ရောက်၍။ တဿနဂရဿ၊ ထိုစေတမြို့၏။ ဒွါရသမီပေ၊ တံခါး၏အနီး၌။ သာလာယ၊ စရပ်၌။ နိသီဒိ၊ နေ၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ မဒ္ဓီဒေဝီ၊ မဒ္ဓီမိဖုရားသည်။ အဿ၊ ထိုမင်းဝေဿန္တရာ၏။ ပါဒေသု၊ ခြေတို့၌။ ရဇံ၊ မြူကို။ မုဉ္စိတွာ၊ သုတ်၍။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ သမ္ပာဟိတွာ၊ ဆုတ်နယ်ပြီးသော်။ ဝေဿန္တရဿ၊ မင်းဝေဿန္တရာ၏။ အာဂတဘာဝံ၊ ရောက်လာသည်၏ အဖြစ်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ မဟာဇနံ၊ လူများအပေါင်းကို။ ဇနာပေဿာမိတိ၊ သိစေအံ့ဟု။ သာလတော၊ စရပ်မှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်လာ၍။ တဿ၊ ထိုလူအပေါင်း၏။ စက္ခုပထေ၊ မျက်စိမြင်ရာဖြစ်သော။ ဒွါရေ၊ တံခါး၌။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်လေ၏။ နဂရံ၊ စေတမြို့သို့။ ပဝေသန္တိယော၊ ဝင်ကုန်သော။ ဣတ္ထိယောစ၊ မိန်းမတို့သည်လည်းကောင်း။ နဂရတော၊ မြို့မှ။ နိက္ခမန္တယော၊ ထွက်ကုန်သော။ ဣတ္ထိယောစ၊ မိန်းမတို့သည်လည်းကောင်း။ တံ၊ ထိုမဒ္ဓီမိဖုရားကို။ ဒိသွာ၊ မြင်ကုန်၍။ ပရိဝါရေသုံ၊ ခြံရံကုန်၏။ မဟာဇနော၊ လူအပေါင်းသည်။ တဉ္စ၊ ထိုမဒ္ဓီမိဖုရားကိုလည်းကောင်း။ ဝေဿန္တရဉ္စ၊ မင်းဝေဿန္တရာကိုလည်းကောင်း။ အဿ၊ ထိုမင်းဝေဿန္တရာ၏။ ပုတ္တေစ၊ သားငယ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ အာဂတေ၊ ရောက်လာသည်တို့ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ရာဇာနံ၊ မင်းတို့အား။ အာစိက္ခိ၊ ကြားလေ၏။ သဋ္ဌိသဟဿရာဇာနော၊ ခြောက်သောင်းသော မင်းအပေါင်းတို့သည်။ ရောဒန္တော၊ ငိုးကျွေးကုန်လျက်။ ဝိရဝန္တာ၊ မည်တမ်းကုန်လျက်။ တဿ၊ ထိုမင်းဝေဿန္တရာ၏။ သန္တိကံ၊ အထံသို့။ အာဂန္တွာ၊ လာကြကုန်၍။ မဂ္ဂပရိဝိသမံ၊ ခရီးသွားခြင်းကြောင့် မညီမညွတ်သော အညောင်းအညာကို။ ဝိနောဒေတွာ၊ ငြိမ်စေပြီးသော်။ တထာ၊ ထိုအခြင်းဖြင့်။ အာဂမနကာရဏံ၊ လာသောအကြောင်းကို။ ပုစ္ဆိံသု၊ မေးကုန်၏၊

မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ ဟတ္ထိဒါနံ၊ ဆင်ဖြူရတနာ လှူသောအဖြစ်ကို။ အာဒိံကတွာ၊ အစပြု၍။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသောစကားကို။ ၁ ၃၀၂) ကထေသိ၊ ပြောဆို၏။ တံ၊ ထိုအလုံးစုံသော အခြင်းအရာကို။ သုတွာ၊ ကြားရ၍။ တေ၊ ထိုစေတရဋ္ဌမင်းတို့သည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ရဇ္ဇေန၊ မင်း၏အဖြစ်ဖြင့်။ နိမန္တယိံသု၊ ဖိတ်ကြကုန်၏။ မဟာပူရိသော၊ ယောကျ်ားမြတ်သည်။ မယာ၊ ငါသည်။ တုမှာကံ၊ သင်မင်းတို့၏။ ရဇ္ဇံ၊ ပြည်ကို။ ပဋိဂ္ဂဟိတမေဝ၊ ယူအပ်ခံအပ်ပေသည်သာလျှင်။ ဟောတု၊ ဖြစ်လင့်စေဦး။ ရာဇာပန၊ ခမည်းတော်သဉ္စယမင်းမြတ်သည်ကား။ မံ၊ ငါ့ကို။ ရဋ္ဌံ၊ တိုင်းနိုင်ငံမှ။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ပဗ္ဗာဇေသိ၊ နှင်ထုတ်တော်မူလေ၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဝင်္ဂပဗ္ဗတမေဝ၊ ဝင်္ဂပါတောင်သို့သာလျှင်။ ဂမိဿာ မိတိ၊ ငါသွားအံ့ဟု။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ တေသံ၊ ထိုစေတရဋ္ဌမင်းတို့သည်။ နာနပ္ပကာရံ၊ အထူးထူးအပြားပြား။ တတ္ထ၊ ထိုစေတရဋ္ဌမင်းတို့သည်။ နာနပ္ပကာရံ၊ အထူးထူးအပြားပြား။ တတ္ထ၊ ထိုစေတရဋ္ဌမြို့၌။ ဝါသံ၊ နေခြင်းကို။ ယာစိယမာနောပိ၊ တောင်းပန်အပ်သော်လည်း။ တံ၊ ထိုမင်း၏အဖြစ်ကို။ အနလင်္ကရိတွာ၊ တန်ဆာဆင်လိုခြင်းမရှိသည်ဖြစ်၍။ တေဟိ၊ ထိုစေတရဋ္ဌမင်းတို့သည်။ ဂဟိတာရက္ခော၊ ယူအပ်သော အစောင့်အရှောက်ရှိသည်ဖြစ်၍။ တံရတ္တိံ၊ ထိုညဉ့်ပတ်လုံး။ သာလယမေဝ၊ ဇရပ်၌ပင်လျှင်။ ဝသိတွာ၊ နေ၍။ ပုနဒိဝသေ၊ မိုးသောက်သောနေ့၌။ ပါတောဝ၊ စောစောကလျှင်။ နာနဂ္ဂရသဘောဇနံ၊ အထူးထူးအရသာရှိသော ဘာဇဉ်ကို။ ဘုဉ္ဇိတွာ၊ စားပြီးသော်။ တေဟိ၊ ထိုစေတရဋ္ဌမင်းတို့ကို။ ပရိဝုတော၊ ခြံရံအပ်သည်ဖြစ်၍။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်လေ၍။ ပန္နရသယောဇနံ၊ တစ်ဆယ့်ငါးယူဇနာရှိသော။ မဂ္ဂံ၊ ခရီးသို့။ ဂန္တွာ၊ ရောက်၍။ ဝနဒွါရေ၊ တော၏အဝ၌။ ဌတွာ၊ ရပ်၍။ တေ၊ ထိုစေတရဋ္ဌမင်းတို့ကို။ နိဝတ္တေတွာ၊ ပြန်စေ၍။ ပူရတော၊ ရှေ့မှ။ ပန္နရသယောဇနံ၊ တစ်ဆယ့်ငါးယူဇနာရှိသော။ မဂ္ဂံ၊ ခရီးကို။ တေဟိ၊ ထိုစေတရဋ္ဌမင်းတို့သည်။ အာစိက္ခိတနိ ယာမေနေဝ၊ ကြားအပ်။ မှာထားအပ်သော အမှတ်ဖြင့်သာလျှင်။ အဂမာသိ၊ သွားလေ၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ သဋ္ဌိသဟဿာနိတဒါ၊ ဝင်္ကမာဂမုပဗ္ဗတန္တိ။ သဋ္ဌိသဟဿာနိတဒါ၊ ပေ။ ဝင်္ကမာဂမုပဗ္ဗတံ၊ ဟူသောဂါထာကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏၊

၁၀၅။ ဂါထာ၏ အတ္ထကား။ အတ္ထ၊ ထိုစေတရဋ္ဌမြို့၌။ သဋ္ဌိသဟဿာ ၁ ၃၀၃) နိ၊ ခြောက်သောင်းကုန်သော။ မာတုလာ၊ ဦးရီးမင်းတို့သည်။ ဝသန္တိ၊ နေကုန်၏။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော မင်းတို့သည်။ အဉ္စလိကာ၊ လက်အုပ်ချီကုန်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်ကုန်၍။ ရောဒမာနာ၊ ငိုကျွေးကုန်လျက်။ ဥပါဂမုံ၊ ချဉ်းကပ်လာကုန်၏၊

၁၀၆။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ေတေဟိ၊ စေတရဋ္ဌမင်းတို့နှင့်လည်းကောင်း။ စေတပုတ္တေဟိ၊ စေတမင်းသားတို့နှင့်လည်းကောင်း။ သလ္လာပံ၊ စကားပြောဟောခြင်းကို။ ဝတ္တေတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ တေ၊ ထိုစေတရဋ္ဌမင်းတို့ကို။ တတော၊ ထိုအရပ်မှ။ နိဝတ္တေတွာ၊ ပြန်ရစ်စေ၍။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်လေ၍။ ဝင်္ကံ၊ ဝင်္ကအမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတံ၊ တောင်သို့။ စတ္တာရောဇနာ၊ လေးယောက်သားတို့သည်။ အာဂမံသု၊ သွားလေကုန်၏၊

တတ္ထဝတ္တေတွာသလ္လာပန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်၌။ ရာဇူဟိ၊ မင်းဖြစ်ကုန်သော။ တေဟိသမာဂမေဟိ၊ ထိုအပေါင်းအပါတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ပီတိသမ္မောဒမာနာ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာရှိကုန်လျက်။ ကထံ၊ စကားကို။ ပဝတ္တေတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ ပြောဟောခဲ့၍လည်းဟူ။ စေတပုတ္တေဟီတိ၊ ဟူသည်ကား။ စေတရာဇာပုတ္တေဟိ၊ စေတရဋ္ဌမင်းသားတို့နှင့်။ တေတတောနိက္ခမိတွာနာတိ၊ ဟူသည်ကား။ တေရာဇာနော၊ ထိုစေတရဋ္ဌမင်းတို့ကို။ တတောဝနဒွါရတော၊ ထိုတောဝင်ဝအရပ်မှ။ နိဝတ္တေတွာ၊ ပြန်စေ၍။ ဝင်္ကမာဂမုပဗ္ဗတန္တိ။ ဝင်္ကမာဂမုပဗ္ဗတံ၊ ဟူသည်ကား။ စတ္တာရော၊ လေးယောက်ကုန်သော။ ဣမေဇနာ၊ ဤသူတို့သည်။ ဝင်္ကပဗ္ဗတံ၊ ဝင်္ကပါတောင်သို့။ ကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်၌။ အာဂမာ၊ သွားကြကုန်၏၊

အထ၊ ထိုအခါ၌။ မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ တေဟိ၊ ထိုစေတရဋ္ဌမင်းသားတို့သည်။ အာစိက္ခိတမဂ္ဂေန၊ ကြာအပ်သော ခရီးဖြင့်။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားကြကုန်သော်။ ဂန္ဓမာဒနပဗ္ဗတံ၊ ဂန္ဓမာဒနတောင်သို့။ ပတွာ၊ ရောက်၍။ တံဒိဝသံ၊ ထိုနေ့၌။ တတ္ထ၊ ထိုဂန္ဓမာဒနတောင်၌။ ဝသိတွာ၊ နေ၍။ တတော၊ ထိုဂန္ဓမာဒနတောင်မှ။ ဥတ္တရာဘိမုခေါ၊ မြောက်အရပ်သို့ရှေးရှု။ ဝေပုလ္လပဗ္ဗတပါဒေန၊ ဝေပုလ္လမည်သော တောင်ခြေရင်းသို့။ ဂန္တွာ၊ သွားလေ၍။ ကေတုမတီနာမ၊ ကေတုမတီ ၁၃၀၄) မည်သော။ နဒီတီရေ၊ မြစ်နား၌။ နိသိဒိတွာ၊ နေ၍။ ဝနစရကေန၊ တောမုဆိုးသည်။ ဒိန္နံ၊ သော။ မဓုမံသံ၊ ကောင်းမြတ်သောအမြိန်အရသာရှိသော အသားကို။ ခါဒိတွာ၊ စား၍။ တတော၊ ထိုမုဆိုးအား။ သုဝဏ္ဏသုစိံ၊ ရွှေဆံကျင် ရွှေဆံတို့ကို။ ဒတွာ၊ ပေးပြီး၍။ နှတွာ၊ ရေချိုး၍။ ပိဝိတွာ၊ ရေသောက်၍။ ပဋိပဿဒ္ဒဒရ ထော၊ ပူပန်ခြင်း ငြိမ်းပြီးသော်။ နဒီ၊ မြစ်သို့။ ဩတရိတွာ၊ သက်၍။ သာနုပဗ္ဗတသိခရရေ၊ တောင်လျင်အဖျား၌။ ဌိတသာ၊ တည်သော။ နိဂြော ဓဿ၊ ပညောင်ပင်၏။ မူလေ၊ အရင်း၌။ ထောကံ၊ အတန်ငယ်။ နိသိဒိတွာ၊ နေ၍။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ နာလိကပဗ္ဗတံ၊ နာလိကမည်သောတောင်ကို။ ပရိဟရန္တော၊ တစ်ဖန်တက်၍။ မုစလိန္ဒ သရံ၊ မုံစလိန္ဒာအိုင်သို့။ ဂန္တွာ၊ ရောက်၍။ သရတီရေန၊ အိုင်နားဖြင့်။ ပဗ္ဗုတ္တ ရကောဏံ၊ အရှေ့မြောက်ထောင့်အရပ်သို့။ ပတွာ၊ ရောက်၍။ ဧကပဒိက မဂ္ဂေနေဝ၊ တစ်ယောက်သာသွားလောက်သောခရီးဖြင့်လျှင်။ ဝနဃဋံ၊ တောအုပ်သို့။ ပဝိသိတာ၊ ဝင်လေ၍။ တံ၊ ထိုတောအုပ်ကို။ အတိက္ကမ္မ၊ လွန်၍။ ဂီရိဝဒုဂ္ဂါနံ၊ ကူးသွားခြင်းငှာ ခဲရင်းသော နဒီပဘဝါနံ မြတ်တောင်တို့၏။ ပူရတော၊ ရှေ့မှ။ စတုရဿံ၊ လေးထောင့်ရှိသော။ ပေါက္ခရဏိံ၊ ရေကန်သို့။ ပါပုဏိ၊ ရောက်လေ၏၊

၁၀၇။ တသ္မိံခဏေ၊ ထိုခဏ၌။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ အာဝဇ္ဇန္တော၊ ကြည့်လတ်သော်။ မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ ဟိမဝန္တံ၊ ဟိမဝန္တာသို့။ ပဝိဋ္ဌော၊ ဝင်သည်ဖြစ်၍။ ဝသနဋ္ဌာနံ၊ နေရာအရပ်ကို။ လဒ္ဓုံ၊ ရအံ့သောငှာ။ ဝဋ္ဋတီတိ၊ သင့်မြတ်၏ဟု။ စိန္တေတွာ၊ ကြံ၍။ ဝိသုကမ္မံ၊ ဝိသကြုံနတ်သားကို။ ပေသေသိ၊ စေလွှတ်၏။ သမ္မ၊ အချင်ဝိသကြုံ။ တွံ၊ သင်သည်။ ဝင်္ကပဗ္ဗတကုစ္ဆိမှိ၊ ဝင်္ကပါတောင်၌။ ရမ္မဏိယဋ္ဌာနေ၊ မွေ့လျော်သောအရပ်၌။ အဿမပဒံ၊ ကျောင်းသင်္ခမ်းကို။ မာပေဟိ၊ ဖန်ဆင်းလေလော့။ ဣတိ၊ သို့။ ပေသေသိ၊ စေလိုက်၏။ သော၊ ထိုဝိသကြုံနတ်သားသည်။ တတ္ထ၊ ထိုတောင်အဝှမ်း၌။ ဒွေပဏ္ဏသာလာယောစ၊ နှစ်ဆောင်သောကျောင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒွေစင်္ကမေစ၊ နှစ်ခုသောစင်္ကြန်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒွေရတ္ထိဋ္ဌနဒိဝဋ္ဌာနာနိစ၊ ၁၃၀၅) နှစ်ခုသောနေ့သန့်စရာ, ညဉ့်သန့်စရာ ကုဋိတို့ကိုလည်းကောင်း။ မာပေတွာ၊ ဖန်ဆင်း၍။ တေသု တေသုဌာနေသု၊ ထိုထိုသော အရပ်တို့၌။ နာနာပုပ္ဖဝိစိတ္တရုက္ခေစ၊ အထူးထူးပွင့်သော ပန်းတို့ဖြင့် ဆန်းကြယ်သောသစ်ပင်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ပုပ္ဖဂ္ဂစ္ဆေစ၊ ပန်းချုံတို့ကိုလည်းကောင်း။ ကဒလိဝနာဒီနိစ၊ ငှက်ပျောတော အစရှိသည်တို့ကိုလည်းကောင်း။ မာပေတွာ၊ ဖန်ဆင်းစီရင်ပြီး၍။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ ပဗ္ဗဇ္ဇိတ ပရိက္ခာရေ၊ ရဟန်းတို့ ပရိက္ခရာတို့ကို။ ပဋိယာဒေတွာ၊ စီရင်၍။ ယေကေစိ၊ အကြင်သူတို့သည်။ ပဗ္ဗဇ္ဇိတုကာမာ၊ ရဟန်းပြုခြင်းငှာ အလိုရှိကုန်၏။ တေ၊ ထိုရဟန်းပြုလိုသောသူတို့သည်။ ဂဏှာန္တုတိ၊ ယူကြပါကုန်လောဟု။ အက္ခရာနိ၊ အက္ခရာတို့ကို။ လိက္ခိတွာ၊ ရေး၍။ အမနုဿေစ၊ ဘီလူးတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဘေရဝသဒ္ဓမိဂ ပက္ခိနေစ၊ ကြောက်မက်ဖွယ်သော အသံရှိသော သားကောင်ငှက်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ပတိက္ကမာပေတွာ၊ ဖယ်စေ၍။ သကဋ္ဌာနမေဝ၊ မိမိနေရာ နတ်ရွာသို့လျှင်။ ဂတော၊ သွားလေ၏၊

မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ ဧကပဒိကမဂ္ဂံ၊ တစ်ယောက်သွားလောက်သောခရီးကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ပပ္ပဇိတာနံ၊ ရဟန်းရသေ့တို့၏။ ဝသနဋ္ဌာနံ၊ နေရာအရပ်သည်။ ဘဝိဿတီတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့ဟု။ မဒ္ဓိဉ္စိ၊ မဒ္ဓီမိဖုရားကိုလည်းကောင်း။ ပုတ္တေစ၊ သားသမီးတို့ကိုလည်းကောင်း။ တတ္ထေဝ၊ ထိုမြင်ရာအရပ်၌ပင်လျှင်။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ အဿမပဒံ၊ ကျောင်းသင်္ခမ်းသို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ အက္ခရာနိ၊ အက္ခရာတို့ကို။ ဩလောကေတွာ၊ ကြည့်၍။ အဟံ၊ ငါ့ကို။ သက္ကေန၊ သိကြားမင်းသည်။ ဒိဋ္ဌော၊ မြင်အပ်သည်။ အသ္မိတိ၊ ဖြစ်၏ဟု။ ပဏ္ဏသာလံ၊ ကျောင်းသင်္ခမ်းကို။ ဝိဝရိတွာ၊ ဖွင့်လှစ်၍။ ပဝိဋ္ဌော၊ ဝင်သည်ရှိသော်။ ခဂ္ဂဉ္စ၊ သံလျက်ကိုလည်းကောင်း။ ဓနဉ္စ၊ လေးကိုလည်းကောင်း။ အပနေတွာ၊ ပါယ်၍။ သာဋကေ၊ လူဝတ်ပုဆိုးတို့ကို။ ဩမုဉ္စိတွာ၊ ချွတ်၍။ ဣသိဝေသံ၊ ရသေ့၏အသွင်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ကတ္တရဒဏ္ဍံ၊ တောင်ဝှေးကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်ခဲ့၍။ ပစ္စေကဗုဒ္ဓသဒိသေန၊ ရှင်ပစ္စေကဗုဒ္ဓါ နှင့်တူသော။ ဥပသမေန၊ ငြိမ်သက်တည်ကြည်ခြင်းဖြင့်။ ဒါရကာနံ၊ ၁၃၀၆) သားငယ်တို့၏။ သန္တိကံ၊ အထံသို့။ အဂမာသိ၊ သွားလေ၏။ မဒ္ဓီဒေဝီပိ၊ မဒ္ဓီမိဖုရားသည်လည်း။ မဟာသတ္တံ၊ ဘုရားလောင်းကို။ ဒိသွာ၊ မြင်ရ၍။ ပါဒေသု၊ ခြေတို့၌။ ပတိတွာ၊ ဝပ်၍။ ရောဒေတွာ၊ ငို၍။ တေနေဝ၊ ထိုမင်းဝေဿန္တရာနှင့်လျှင်။ သဒ္ဓိံ၊ အတူတကွ။ အဿမံ၊ ကျောင်းသင်္ခမ်းသို့။ ဂန္တွာ၊ သွားလေ၍။ ဣသိဝေသံ၊ ရသေ့မ၏အသွင်ကို။ ဂဏှိ၊ ယူလေ၏။ ပစ္ဆာ၊ နောက်မှ။ ပုတ္တေပိ၊ သားသမီးတို့ကိုလည်း။ တာပသကုမာရကေ၊ ရသေ့သူငယ်တို့ကို။ ကရိံသု၊ ပြုကြကုန်၏။ ဗောဓိသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ မဒ္ဓိံ၊ မဒ္ဓီမိဖုရားကို။ ဝရံ၊ ဆုကို။ ယာစိ၊ တောင်းပန်၏။ ဘဒ္ဒေမဒ္ဒီ၊ အိုနှမမဒ္ဒီ။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဣတော၊ ဤအခါမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ ပဗ္ဗဇိတာနာမ၊ ရသေ့မည်ကုန်၏။ ဣတ္ထီစနာမ၊ မိန်းမမည်သည်ကား။ ဗြဟ္မစရိယဿ၊ မြတ်သောအကျင့်သတင်း၏။ မလံ၊ အညစ်အကြေးတည်း။ ဒါနိဣဒါနိ၊ ‏ဤအခါ။ ဝိကာလေ၊ နေမွန်းလွဲသောအခါ၌။ မမ၊ ငါ၏။ သန္တိကံ၊ အထံသို့။ တွံ၊ သင်နှမသည်။ မာအာဂစ္ဆ၊ မလာပါနှင့်။ ဣတိ၊ သို့။ ဝရံ၊ ဆုကို။ ယာစိ၊ တောင်း၏။ သာ၊ ထိုမဒ္ဓီမိဖုရားသည်။ သာဓုတိ၊ ကောင်း၏ဟု။ သမ္ပဋိစ္ဆိတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ မဟာသတ္တံ၊ ပိ၊ ဘုရားလောင်းကိုလည်း။ ဝရံ၊ ဆုကို။ ယာစိ၊ တောင်း၏။ ဒေဝ၊ ရှင်မင်းကြီး။ တုမှေ၊ ရှင်မင်းကြီးတို့သည်။ ပုတ္တေ၊ သားသမီးတို့ကို။ ဂဟေတွာ၊ ထိန်းသိမ်းတော်မူ၍။ ဣဒေဝ၊ ဤကျောင်းသင်္ခမ်း၌သာလျှင်။ ဟောထ၊ နေသည်ဖြစ်တော်မူကုန်လေ။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဖလာဖလံ၊ သစ်သီးကြီးငယ်ကို။ အာဟရိဿာမိ၊ ဆောင်ယူပါအံ့။ ဣတိ၊ သို့။ ဝရံ၊ ဆုကို။ ယာစိ၊ တောင်း၏။ သာ၊ ထိုမဒ္ဓီမိဖုရားသည်။ တတော၊ ထိုနောင်မှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ အရညတော၊ တောအရပ်မှ။ ဖလာဖလာနိ၊ သစ်သီးကြီးငယ်တို့ကို။ အာဟရိတွာ၊ ဆောင်ယူခဲ့၍။ တယောဇနေ၊ သားအဖသုံးယောက်တို့ကို။ ပဋိဇဂ္ဂိ၊ လုပ်ကျွေး၏။ ဣတိ၊ သို့။ စတ္တာရော၊ လေးယောက်ကုန်သော။ ခတ္တိယာ၊ မင်းတို့သည်။ ဝင်္ကပဗ္ဗတကုစ္ဆိယံ၊ ဝင်္ကပါတောင်အဝှမ်း၌။ သတ္တမာသတ္တံ၊ ခုနစ်လပတ်လုံး။ ဝသိံသု၊ နေကြကုန်၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ အာမန္တယိတွာဒေဝိန္ဒော၊ ပေ။ ဝိသုကမ္မံမဟိဒ္ဓိကန္တိအာဒိ၊ အာမန္တယိတွာဒေဝိန္ဒော၊ ပေ။ ဝိသုကမ္မံမဟိဒ္ဓိကံ အစရှိသောဂါထာ ၁၃၀၇) ကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏၊

တတ္ထ၊ ထိုဂါထာ၌။ အာမန္တယိတွာတိ၊ ဟူသည်ကား။ ပက္ကောသာပေတွာ၊ ခေါ်စေ၍။ မဟိဒ္ဓိကန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ မဟတိယာ၊ များစွာသော။ ဒေဝိဒ္ဓိယာ၊ နတ်တို့၏တန်ခိုးနှင့်။ သမန္နာဂတံ၊ ပြည့်စုံသော။ အဿမံသုကတန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ အဿမပဒံ၊ ကျောင်းသင်္ခမ်းကို။ သုဂတံ၊ ကောင်းစွာပြုပြင်ခြင်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ရမ္မဏိယံ၊ နှစ်သက်မွေ့လျော်ပျော်ဖွယ်ရှိသော။ ဝေဿန္တရဿ၊ မင်းဝေဿန္တရာအား။ ဝသနာနုစ္ဆဝိကံ၊ နေခြင်းငှာ လျှောက်ပတ်သော။ ပဏ္ဏသာလံ၊ သစ်ရွက်မိုးသောကျောင်းကို။ သုမာပယာတိ၊ ဟူသည်ကား။ သုဋ္ဌုံ၊ ကောင်းစွာ။ မာပယာဟိ၊ ဖန်ဆင်းလေလော့။ အာနာပေသိ၊ စေလိုက်၏။ ဣတိ၊ သို့။ ဝစနသေသော၊ ပါဋ္ဌသေသကို။ ပဝေသိတဗ္ဗော၊ သွင်းအပ်၏။ (အဓိပ္ပာယ်ကား။ ပါဠိတော်၌ ပဏ္ဏသာလံသုမာပယ၊ ဟူသောပါဋ္ဌ်၌။ ပဏ္ဏသာသံ၊ ကျောင်းသင်္ခမ်းကို။ မာပယ၊ ဖန်ဆင်းစီရင်လေလော။ ဣတိ၊ သို့။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ အာဏာပေသိ၊ စေလိုက်၏။ ဟုပါဋ္ဌသေသတည့်၍။ ယောဇနာလေဟူလိုသည်၊) သုမာပယိတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဝိသုကမ္မော၊ ဝိသကြုံနတ်သားသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ မာပေသိ၊ ဖန်ဆင်းလေ၏။ ၁၁၁။ အသုညောတိ၊ ဟူသည်ကား။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းဖြင့်သော။ အသမော၊ ထိုကျောင်းသင်္ခမ်းသည်။ အသုညော၊ မဆိတ်ညံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝံတထာ၊ ထိုအခြင်းဖြင့်။ တဿ၊ ထိုသင်္ခမ်း၏။ အသုညဘာဝကရဏေန၊ မဆိတ်ညံသည်၏ အဖြစ်ကိုပြုသဖြင့်။ အသုညော၊ မဆိတ်ညံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏ (ဝါ) တစ်နည်းကား။ အသုညေတိ၊ အသုညေဟူ၍။ ပါဋ္ဌော၊ ပါဋ္ဌ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ မမ၊ ငါ၏။ ဝသနေနေဝ၊ နေသဖြင့်လျှင်။ အသုညေ၊ မဆိတ်ညံသော။ အဿမေ၊ ကျောင်းသင်္ခမ်း၌။ ဒါရကေ၊ သူငယ်တို့ကို။ အနုရက္ခန္တေ၊ အစဉ်အတိုင်းစောင့်ရှောက်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုသင်္ခမ်း၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ တိဋ္ဌာမိ၊ တည်၏။ ဗောဓိသတ္တဿ၊ ဘုရားလောင်း၏။ မေတ္တာနုဘာဝေန၊ မေတ္တာ၏ အာနုဘော်အားဖြင့်။ သမန္တာ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ တိယောဇနေ၊ သုံးယူဇနာသော အရပ်တိုင်အောင်။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ တိရိစ္ဆာနာပိ၊ တိရစ္ဆာန်တို့သည်လည်း။ မေတ္တံ၊ မေတ္တာစိတ်ကို။ ၁ ၃၀၈) ပဋိလဘိံသု၊ ရလေကုန်၏၊

ဣတိ၊ သို့။ တေသု၊ ထိုမင်းဝေဿန္တရာတို့သည်။ ဝသန္တေသု၊ နေကုန်သော်။ ကလိင်္ဂရဋ္ဌသိ၊ ကလိင်္ဂရာဇ်တိုင်း၌နေသော။ ဇူဇကောနာမ၊ ဇူဇကာအမည်ရှိသော။ ဗြဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ အမိတ္တတာပဋာယနာမ၊ အမိတ္တာပုံ အမည်ရှိသော။ ဘရိယာယ၊ မယားသည်။ ဝုတ္တော၌စပ်လေ။ အဟံ၊ ငါသည်။ တေ၊ သင်ပုဏ္ဏားအိုအား။ နိစ္စံ၊ အမြဲ။ ဓညကောဋ္ဋနဥဒကဟရဏယာဂုတတ္တပစနာဒီနိ၊ စပါးထောင်းရခြင်း။ ရေခတ်ယူရခြင်း ယာဂုထမင်းချက်ရခြင်း အစရှိသည်တို့ကို။ ကာတုံ၊ ပြုအံ့သောငှာ။ နသက္ကောမိ၊ မရနိုင်ချေ။ မေ၊ ငါ၏။ အတ္ထာယ၊ အလို့ငှာ။ ပရိစာရိကံ၊ အလုပ်အကျွေးဖြစ်သော။ ဒါသံဝါ၊ ကျွန်ယောကျ်ားကိုလည်းကောင်း။ ဒါသိဝါ၊ ကျွန်မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ အာနေဟိတိ၊ ဆောင်ယူလေလောဟု။ ဝုတ္တော၊ ဆိုအပ်သော ဇူဇကာပုဏ္ဏားသည်။ ဘော၊ အိုအမိတ္တာပုံ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒုဂ္ဂတော၊ ဆင်းရဲခဲ့၏။ တေ၊ သင်၏။ အတ္ထယ၊ အကျိုးငှာ။ ဒါသံဝါ၊ ကျွန်ယောကျ်ားကိုလည်းကောင်း။ ဒါသီဝါ၊ ကျွန်မိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ကုတော၊ အဘယ်မှာ။ လဘိဿာမိ၊ ရနိုင်ပေအံ့နည်း။ ဣတိ၊ သို့။ ဝတွာ၊ ဆိုသည်ရှိသော်။ တာယ၊ ထိုအမိတ္တာပုံသည်။ ဝေဿန္တရော၊ ဝေဿန္တရာအမည်ရှိသော။ ဧသဧသောရာဇာ၊ ထိုမင်းသည်။ ဝင်္ကပဗ္ဗတေ၊ ဝင်္ကပါတောင်အဝှမ်း၌။ ဝသတိ၊ နေ၏။ တဿ၊ ထိုမင်းဝေဿန္တရာ၏။ ပုတ္တေ၊ သားတို့ကို။ မယှံ၊ ငါ၏။ ပရိစာရိကေ၊ အလုပ်အကျွေးတို့ကို။ ယာစိတွာ၊ တောင်းခဲ့၍။ အာနေဟိ၊ ဆောင်ယူချေလော့။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုသည်ရှိသော်။ ကိလေသဝသေန၊ မယား၌ တပ်မက်မောသော ကိလေသာ၏ အစွမ်းဖြင့်။ တဿာ၊ ထိုအမိတ္တာပုံ ပုဏ္ဏေးမအား။ ပဋိဗဒ္ဓစိတ္တတာယ၊ တတ်သောစိတ်ရှိသည်အဖြစ်ဖြင့်။ တဿာ၊ ထိုအမိတ္တာပုံ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ အတိက္ကမိတုံ၊ လွန်ခြင်းငှာ။ အသက္ကောန္တေ၊ မတတ်နိုင်သည်ဖြစ်၍။ ပါထေယျံ၊ ရိက္ခာကို။ ပတိယာဒါပေတွာ၊ စီရင်စေ၍။ အနုက္ကမေန၊ အစဉ်သဖြင့်။ ဇေတုတ္တရနဂရံ၊ ဇေတုတ္တရာမြို့သို့။ ပတွာ၊ ရောက်၍။ ဝေဿန္တရမဟာရာဇာ၊ ဝေဿန္တရာမင်းမြတ်သည်။ ကုဟိံ၊ အဘယ်၌ရှိသနည်း။ ဣတိ၊ သို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။

၁၃၀၉) မဟာဇနော၊ လူအများသည်။ ဣမေသံယာစကာနံ၊ ဤယာစကာပုဏ္ဏားတို့အား။ အတိဒါနေန၊ အလှူပေးကြူးသောကြောင့်။ အမှာကံ၊ ငါတို့သည်။ ရာဇာ၊ မင်းဝေဿန္တရာကို။ ရဋ္ဌာ၊ တိုင်းနိုင်ငံမှ။ ပဗ္ဗဇိတော၊ နှင်ထုတ်အပ်၏။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ ရာဇာနံ၊ ဝေဿန္တရာမင်းကြီးကို။ နာသေတွာ၊ ဖျက်ဆီး၍။ ပုနပိ၊ တစ်ဖန်လျှင်။ ဣဓေဝ၊ ဤမြို့သို့လျှင်။ အာဂစ္ဆတီတိ၊ ရောက်ပြန်လာ၏ဟု။ လေဍ္ဍုဒဏ္ဍာဒိဟတ္ထော၊ အုတ်ကျောက်လှံတံ အစရှိသည်လက်စွဲ၌။ အက္ကောသန္တော၊ ဆဲရေးလျှက်။ ဗြဟ္မဏံ၊ ဇူဇကာပုဏ္ဏားကို။ အနုဗန္ဓိ၊ အစဉ်တစိုက်လိုက်ကြလေ၏။ သော၊ ထိုဇူဇကာပုဏ္ဏားသည်။ ဒေဝတာဝိဂ္ဂဟိတော၊ နတ်တို့လှည့်ပတ်ခြင်းရှိသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ တတော၊ ထိုဇေတုတ္တရာမြို့မှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်လေ၍။ ဝင်္ကပဗ္ဗတဂါမိမဂ္ဂံ၊ ဝင်္ကပါတောင်သို့သွားရာခရီးကို။ အဘိရုဠှော၊ သွားတတ်မိလေ၏။ အနုက္ကမေန၊ အစဉ်သဖြင့်။ ဝနဒွါရံ၊ တောင်ဝင်ဝသို့။ ဝန္တွာ၊ ရောက်သည်ဖြစ်၍။ မဟာဝနံ၊ တောကြီးသို့။ အဇ္ဈာဂါဟေတွာ၊ ဝင်၍။ မဂ္ဂမုဠှော၊ ခရီးမှားပြန်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဝိစရန္တော၊ လှည့်ပတ်သွားသည်ရှိသော်။ တေဟိရာဇူဟိ၊ ထိုစေတရဋ္ဌမင်းတို့သည်။ ဗောဓိသတ္တဿ၊ ဘုရားလောင်းကို။ အာရက္ခနတ္ထာယ၊ စောင့်ရှောက်အံ့သောငှာ။ ဋ္ဌပိတေန၊ ကင်းထားအပ်သော။ စေတပုတ္တေန၊ စေတရစ်မင်းသားနှင့်။ သမာဂစ္ဆိ၊ ပေါင်းမိလေ၏။ တေန၊ ထိုစေတရစ်မင်းသားသည်။ ဘောဗြဟ္မဏ၊ အိုပုဏ္ဏား။ တွံ၊ သင်ပုဏ္ဏားသည်။ ကဟံ၊ အဘယ်အရပ်သို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားအံ့နည်း။ ဣတိ၊ သို့။ ပုဋ္ဌော၊ မေးအပ်သော ဇူဇကာသည်။ ဝေဿန္တရမဟာရာဇဿ၊ ဝေဿန္တရာမင်းမြတ်၏။ သန္တိကံ၊ အထံသို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂစ္ဆာမိ၊ သွားအံ့။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တေ၊ ပြောဆိုသည်ရှိသော်။ အဒ္ဓါ၊ မချွတ်။ အယံဗြဟ္မဏော၊ ဤပုဏ္ဏားသည်။ တဿ၊ ထိုဝေဿန္တရာမင်းမြတ်၏။ ပုတ္တေဝါ၊ သားငယ်သမီးငယ်တို့ကို လည်းကောင်း။ ဒေဝိဝါ၊ မဒ္ဓီမိဖုရားကို လည်းကောင်း။ ယာစိတုံ၊ တောင်းအံ့သောငှာ။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ ဣတိ၊ သို့။ စိန္တေတွာ၊ ကြံ၍။ ဗြဟ္မဏ၊ အိုပုဏ္ဏား။ တွံ၊ သင်သည်။ တတ္ထ၊ ထိုဝေဿန္တရာ ရှိရာသို့။ မာဂစ္ဆ၊ မသွားလင့်။ သစေဂစ္ဆထ၊ အကယ်၍ သင်သွားအံ့။ ဧတ္ထေဝ၊ ဤအရပ်၌ပင်လျှင်။ ၁ ၃၁၀) တေ၊ သင်၏။ သီသံ၊ ဦးခေါင်းကို။ ဆိန္ဒိတွာ၊ ဖြတ်၍။ မယှံ၊ ငါ၏။ သုနခါနံ၊ ခွေးတို့၏။ ဃာသံ၊ အစာကို။ ကရိဿာမိ၊ ငါပြုအံ့။ ဣတိ၊ သို့။ တေန၊ ထိုစေတမင်းသားသည်။ သန္တဇ္ဇိတော၊ ခြိမ်းခြောက်အပ်၏။ မရဏဘယဘီတော၊ သေအံ့သောဘေးမှ ကြောက်သည်ဖြစ်၍။ သမ္မ၊ အချင်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ အဿ၊ ထိုမင်းဝေဿန္တရာ၏။ ပီတရာ၊ အဖသိဉ္စယမင်းမြတ်သည်။ ပေသိတော၊ စေအပ်သော။ ဒူတော၊ တမန်တည်း။ တံ၊ ထိုဝေဿန္တရာမင်းမြတ်ကို။ အာနေဿာမိတိ၊ ငါဆောင်ယူအံ့ဟု။ အာဂတော၊ လာပါခဲ့၏။ ဣတိ၊ သို့။ စိန္တေတွာ၊ ကြံ၍။ မုသာဝါဒံ၊ မဟုတ်သောမုသာဝါဒကို။ အဘာသိ၊ ဆိုလေ၏။ တံ၊ ထိုစကားကို။ သုတွာ၊ ကြားရ၍။ စေတပုတ္တော၊ စေတရာဇ်မင်းသားသည်။ ဟဋ္ဌတုဋ္ဌော၊ အလွန်ရွှင်သော စိတ်ရှိ၏။ ဗြဟ္မဏဿ၊ ဇူဇကာပုဏ္ဏားအား။ သက္ကာယသမာနံ၊ လဘ်သပ္ပကာမြတ်နိုးရတနာကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဝင်္ကပဗ္ဗတဂါမိမဂ္ဂံ၊ ဝင်္ကပါတောင်သို့ သွားရာခရီးကို။ အာစိက္ခိ၊ ကြားလေ၏။ သော၊ ထိုဇူဇကာပုဏ္ဏားသည်။ တတောပရံ၊ ထိုမှနောက်၌။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ အန္တရမဂ္ဂေ၊ ခရီး၏အကြား၌။ အစ္စုတေနနာမ၊ အစ္စုတအမည်ရှိသော။ တာပသေန၊ ရသေ့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သမာဂန္တွာ၊ အညီအညွတ်ပေါင်းမိ၍။ တမ္ပိ၊ ထိုအစ္စုတရသေ့ကိုလည်း။ မဂ္ဂံ၊ ခရီးကို။ ပုစ္ဆိတွာ၊ မေးမြန်း၍။ တေနာပိ၊ ထိုအစ္စုတရသေ့သည်လည်း။ အာစိက္ခိတသညာယ၊ ကြားအပ်သော အမှတ်ဖြင့်။ မဂ္ဂံ၊ ခရီးကို။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ အနုက္ကမေန၊ အစဉ်သဖြင့်။ ဗောဓိသတ္တဿ၊ ဘုရားလောင်း၏။ အဿမ ပဒဋ္ဌာန သမီပံ၊ ကျောင်းသင်္ခမ်းအရပ်ဌာန၏ အနီးသို့။ ဂန္တွာ၊ ရောက်လေသော်။ မဒ္ဓီဒေဝီယာ၊ မဒ္ဓီမိဖုရားသည်။ ဖလာဖလတ္ထံ၊ သစ်သီးကြီးငယ် အလို့ငှာ။ ဂတကာလေ၊ သွားလေပြီးသော်။ ဗောဓိသတ္တံ၊ ဘုရားလောင်းသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ချဉ်းကပ်လေ၍။ ဥဘောဒါရကေ၊ သားသူငယ် နှစ်ယောက်တို့ကို။ ယာစိ၊ တောင်း၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ ပဝနေ ဝသမာနဿ၊ ပေ။ ဇာလီကဏှာဇီနာစုဘောတိ၊ ပဝနေ ဝသမာနဿ၊ ပေ။ ဇာလီကဏှာ ဇိနာစုဘော၊ ဟူသောဂါထာကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏၊

၁၁၂။ သာရိပုတ္တ၊ ချစ်သား သာရိပုတ္တရာ။ ပဝနေ၊ တောအရပ်၌။ ၁ ၃၁၁) ဝသမာနဿ၊ နေသော။ မံ၊ ငါ၏။ သန္တိကံ၊ အထံသို့။ အတ္ထိကော၊ အလိုရှိသော ဇူဇကာပုဏ္ဏားသည်။ ဥပါဂမိ၊ ချဉ်းကပ်ရောက်လာ၏။ ဥပသင်္ဂမိတွာ၊ ချဉ်းကပ်ရောက်လာပြီး၍။ ဇာလီစ၊ ဇာလီကိုလည်းကောင်း။ ကဏှာဇိနဉ္စ၊ ကဏှာဇိန်ကိုလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ သို့။ မယှံ၊ ငါ၏။ ဥဘော၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ပုတ္တကေ၊ သားငယ်တို့ကို။ အာယာစိ၊ တောင်းလေ၏။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏၊

ဧဝံ၊ သို့။ ဗြဟ္မဏေန၊ ပုဏ္ဏားဇူဇကာသည်။ ဒါရကေသု၊ သားသူငယ်တို့ကို။ ယာစိတေသု၊ တောင်းလာအပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ မေ၊ ငါ့အား။ ယာစကာ၊ အလှူခံယာစကာကို။ အဓိဂတော၊ ရခြင်းသည်။ စီရသံဝတ၊ ကြာမြင့်လှလေပြီတကား။ အနဝသေသတော၊ အကြွင်းမရှိသောအားဖြင့်။ ဒါနံ၊ ဒါနပါရမီကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပုရေဿာမိတိ၊ ဖြည့်အံ့ဟု။ ဣတိအဓိပ္ပါယေန၊ ဤသို့သော အလိုအားဖြင့်။ သောပန၊ ထိုဝေဿန္တရာမင်းသည်ကား။ ဇာတော၊ ဖွားမြင်သည်ရှိသော်။ အဿ၊ ထိုမင်းဝေဿန္တရာ၏။ ပသာရိတဟတ္တေ၊ ဖြန့်သောလက်ဝါးပြင်၌။ သဟဿထဝိကံ၊ ဥစ္စာထောင်ထုတ်ကို။ ဌပေန္တာဝိယ၊ ထားအပ်သကဲ့သို့။ ဗြဟ္မဏဿ၊ ဇူဇကာပုဏ္ဏား၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ပရိတောသေန္တော၊ ပြင်းပြစွာ နှစ်သက်စေလျက်။ သကလဉ္စ၊ အလုံးစုံလည်းဖြစ်သော။ တံပဗ္ဗတကုစ္ဆိံ၊ ထိုဝင်္ကပါတောင်အဝှမ်းကို။ ဥန္နာဒေန္တော၊ ပဲ့တင်ထပ်စေလျက်။ အဟံ၊ ငါသည်။ တဝ၊ သင်ပုဏ္ဏားအား။ မယှံ၊ ငါ၏။ ပုတ္တကေ၊ ချစ်လှစွာသော သားသူငယ်တို့ကို။ ဒါဒါမိ၊ ပေးလှူပါအံ့။ အပိစ၊ စင်စစ်သော်ကား။ မဒ္ဓီဒေဝီပန၊ မဒ္ဓီမိဖုရားသည်ကား။ ပါတောဝ၊ စောစောကလျှင်။ ဖလာဖလတ္ထာယ၊ သစ်သီးကြီးငယ်အလို့ငှာ။ ဝနံ၊ တောအရပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွားလေ၍။ သာယံ၊ ညချမ်းအခါ၌။ အာဂမိဿတိ၊ လာလတ္တံ့။ တာယ၊ ထိုမဒ္ဓီမိဖုရားသည်။ အာဂတာယ၊ လာလေပြီးသော်။ တေပုတ္တကေ၊ ထိုသားသူငယ်တို့ကို။ ဒသေတွာ၊ မြင်၍။ တွဉ္စ၊ သင်ပုဏ္ဏားသည်လည်း။ ဖလာဖလံ၊ သစ်သီးကြီးငယ်ကို။ ခါဒိတွာ၊ စား၍။ ဧကရတ္တိံ၊ တစ်ညဉ့်မျှ။ ဝသိတွာ၊ နေ၍။ ဝိဂတပရိသမော၊ ခရီးပင်ပန်းခြင်းငြိမ်းပြီးသော်။ ပါတောဝ၊ နံနက်စောစော။ ဂမိဿတိ၊ သွား ၁၃၁၂) ရလတ္တံ့။ ဣတိ၊ သို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဗြဟ္မဏော၊ ဇူဇကာပုဏ္ဏားသည်။ ဧသဧသောရာဇာ၊ ဤမင်းဝေဿန္တရာသည်။ ဥဠရဇ္ဇာသယတာယ၊ မြတ်သော အလိုဆန္ဒရှိသည် အဖြစ်ဖြင့်။ ပုတ္တကေ၊ သားသူငယ်တို့ကို။ ကာမဉ္စဒဒါတိ၊ အကယ်၍ကား ပေးလှူပေအံ့တစ်ကား။ ပနတထာပိ၊ ထိုသို့ပေးလှူစွန့်ရက်သော်လည်း။ မာတာ၊ မဒ္ဓီမိခင်သည်။ ပုတ္တဝစ္ဆလာ၊ သားသူငယ်အလိုရှိတတ်၏။ အာဂန္တွာ၊ လာလသော။ ဒါနဿ၊ အလှူ၏။ အန္တရာယံပိ၊ အန္တရာယ်ကိုလည်း။ ကရေယျ၊ ပြုလေရာ၏။ ယံနုနယဒိပန၊ အကယ်၍ကား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣမံ၊ ဤဝေဿန္တရာမင်းကို။ နိပ္ပီဠေတွာ၊ အမြဲမှတ်သား၍။ ဒါရကေ၊ သူငယ်မောင်နှမတို့ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ အဇ္ဇေဝ၊ ယနေ့ပင်လျှင်။ ဂစ္ဆေယျံ၊ သွားရမူကားကောင်း၏။ ဣတိ၊ သို့။ စိန္တေတွာ၊ ကြံ၍။ မယှံ၊ ငါယာစကာအား။ ဧတေစပုတ္တာ၊ ထိုသားနှစ်ယောက်တို့ကိုလျှင်။ ဒိန္နာ၊ လှူအပ်ကုန်ပြီ။ ဒါနိဣဒါနိ၊ ဤယခု။ မာတရံ၊ မိခင်ကို။ ဒဿေတွာ၊ ပြခြင်းကြောင့်။ ကိံ၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ ပေသိတေ၊ စေအပ်ကုန်သော။ ဒါရကေ၊ သူငယ်တို့ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ အဇ္ဇေဝ၊ ယနေ့ပင်လျှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂမိဿာမိ၊ သွားအံ့။ ဣတိ၊ သို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဗြဟ္မဏ၊ အိုပုဏ္ဏား။ တွံ၊ သင်သည်။ ရာဇပုတ္တိ၊ မင်းသမီး ရှင်မဒ္ဓီကို။ ဒဋ္ဌုံ၊ မြင်ခြင်းငှာ။ သစေနဣစ္ဆသိ၊ အကယ်၍အလိုမရှိအံ့။ ဣမေဒါရကေ၊ ဤသားသူငယ်တို့ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ဇေတုတ္တရနဂရံ၊ ဇေတုတ္တရာမြို့တော်သို့။ ဂစ္ဆ၊ သွားပါလေ။ တတ္ထ၊ ထိုဇေတုတ္တရာမြို့တော်၌။ သဉ္စယမဟာရာဇာ၊ သဉ္စယမင်းမြတ်သည်။ ဒါရကေ၊ သားသူငယ်တို့ကို။ ဂဟေတွာ၊ သိမ်းပိုက်တော်မူ၍။ တေ၊ သင်ပုဏ္ဏားအား။ မဟန္တံ၊ များစွာသော။ ဓနံ၊ ဥစ္စာကို။ ဒဿတိ၊ ပေးလတ္တံ့။ တေန၊ ထိုရွေးသည် အပ်သော ဥစ္စာဖြင့်။ ဒါသဒါသိယော၊ ကျွန်ယောကျ်ား ကျွန်မိန်းမတို့ကို။ ဂဏှိဿသိ၊ ရပါလတ္တံ့။ သခဉ္စ၊ ချမ်းသာစွာလျှင်။ ဇိဝိဿသိ၊ အသက်မွေးရလတ္တံ့။ အညထာ၊ တစ်ပါးသောအချင်းအရာ အစေအပါးဖြင့်။ ဣမေ၊ ဤမောင်နှမနှစ်ယောက်တို့သည်။ သုခုမာလာ၊ သိမ်မွေ့နူးညံ့ကုန်၏။ ရာဇဒါရကာ၊ မင်းသားသူငယ်တို့သည်။ တေ၊ သင်ပုဏ္ဏား၏။ ဝေယျာ ၁ ၃၁၃) ဝစ္စံ၊ အမှုကြီးငယ်ကို။ ကိံကရိဿန္တိ၊ အဘယ်ပြုနိုင်ကုန်အံ့နည်း။ ဣတိ၊ သို့။ အာဟ၊ ဆို၏၊

ဗြဟ္မဏော၊ ဇူဇကာပုဏ္ဏားသည်။ ဧဝံပိ၊ ဤသို့ဆိုစီရင်လိုက်သော်လည်း။ မယာ၊ ငါတို့သည်။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ နသက္ကာ၊ မတတ်နိုင်စကောင်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ရာဇဒဏ္ဍိတော၊ မင်းဒါဏ်ရာဇဝတ်မှ။ ဘာယာမိ၊ ကြောက်ခဲ့၏။ မယှမေဝ၊ ငါ၏သာလျှင်။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ နေဿာမိ၊ ဆောင်အံ့။ ဣတိ၊ သို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ တေသံ၊ ထိုပုဏ္ဏားတို့၏။ ဣမံကထာသလ္လာပံ၊ ဤသို့သော စကားပြောဟောခြင်းကို။ သုတွာ၊ ကြားသောကြောင့်။ ဒါရကာ၊ သူငယ်တို့သည်။ နော၊ ငါတို့၏။ ပီတာ၊ ခမည်းတော်သည်။ အမှေ၊ ငါတို့ကို။ ဗြဟ္မဏဿ၊ ပုဏ္ဏားအား။ ဒါတုကာမောတိ၊ ပေးခြင်းငှာအလိုရှိ၏ဟု။ ပက္ကမိတွာ၊ ထွက်ပြေးလေ၍။ ပေါက္ခရဏိံ၊ ရေကန်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွားလေ၍။ ပဒုမိနိဂဗ္ဘေ၊ ပဒုမ္မာကြာတိုက်၌။ နိလယိံသု၊ ပုန်းလျှိုကုန်၏။ ဗြဟ္မဏော၊ ဇူဇကာပုဏ္ဏားသည်။ တေ၊ ထိုသူငယ်တို့ကို။ အဒိသွာဝ၊ မမြင်၍လျှင်။ တွံ၊ သင်မင်းကြီးသည်။ ဒါရကေ၊ သားသူငယ်တို့ကို။ ဒဒါမိတိ၊ ငါပေးလှူ၏ဟု။ ဝတွာ၊ ဆိုပြီး၍။ အပက္ကမာပေသိ၊ ထွက်ပြေးစေ၏။ ဧသော၊ ဤအမှုအရာသည်။ တေ၊ သင်မင်းကြီး၏။ သာဓုဘာဝေါ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ သဘောလော။ ဣတိ၊ သို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ သဟသာဝ၊ အဆောတလျှင်။ ဥဋ္ဌဟိတွာ၊ ထ၍။ ဒါရကေ၊ သူငယ်တို့ကို။ ဂဝေသန္တော၊ ရှာဖွေသည်ရှိသော်။ ပဒုမိနိဂစ္ဆေ၊ ကြာပဒုမ္မာချုံ၌။ နိလိနေ၊ ပုန်းလျှိုးသည်တို့ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ တာတ၊ အိုချစ်သားမောင်နှမတို့။ ဧထ၊ လာလှည့်ကြကုန်။ မယှံ၊ ငါ့ဖခင်အား။ ဒါနပါရမိဿ၊ ဒါနပါရမီ၏။ အန္တရာယံ၊ အန္တရာယ်ကို။ အကတ္ထ၊ မပြုကြပါကုန်လင့်။ မမ၊ ငါ့ဖခင်၏။ အဇ္ဈာသယံ၊ အလိုဆန္ဒကို။ မတ္ထကံ၊ အပြီးအစီးသို့။ ပါပေသုံ၊ ရောက်ပါစေကုန်လော။ အယဉ္စ ဗြဟ္မဏော၊ ဤပုဏ္ဏားသည်။ တုမှေ၊ သင်ချစ်သားတို့ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ တုမှေ၊ သင်ချစ်သားတို့၏။ အယျကဿ၊ အဘိုးတော်ဖြစ်သော။ သဉ္စယ မဟာရာဇဿ၊ သဉ္စယမင်းမြတ်၏။ သန္တိကံ၊ အထံသို့။ ဂမိဿတိ၊ သွားလတ္တံ့။ ၁ ၃၁၄) တတ္ထ၊ ထိုဘိုးတော်အထံ၌။ ဇာလီ၊ ချစ်သားဇာလီ။ တွံ၊ သင်ချစ်သားသည်။ ဘူဇိဿော၊ တော်လှန်သော သူတော်ကောင်းသည်။ ဟောတုကာမော၊ ဖြစ်ခြင်းငှာအလိုရှိအံ့။ ဗြဟ္မဏဿ၊ ဇူဇကာပုဏ္ဏားအား။ နိက္ခသဟဿံ၊ အဖိုးနိက္ခတစ်ထောင်ကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ ဘူဇိဿော၊ တော်လှန်သည်။ ဘဝေယျာသိ၊ ဖြစ်လေလော။ ဂဏှာဇိနေ၊ ဂဏှာဇိန်။ တွံ၊ သင်ချစ်သမီးသည်။ ဘူမိဿော၊ တော်လှန်သည်။ ဟောတုကာမော၊ ဖြစ်ခြင်းငှာ အလိုရှိကုန်အံ့။ ဒါသသတံ၊ ကျွန်အရာလည်းကောင်း။ ဒါသိသတံ၊ ကျွန်မိန်းမအရာလည်းကောင်း။ ဟတ္ထိသတံ၊ ဆင်အရာလည်းကောင်း။ အဿသတံ၊ မြင်းအရာလည်းကောင်း။ ဥသဘသတံ၊ ဥသဘအရာလည်းကောင်း။ နိက္ခသတံ၊ နိက္ခအရာလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ သို့။ သဗ္ဗသတံ၊ အလုံးစုံအရာစီကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ ဘူဇိဿော၊ တော်လှန်သည်။ ဘဝေယျာသိ၊ ဖြစ်လေလော့။ ဣတိ၊ သို့။ ကုမာရေ၊ သတို့သားမောင်နှမတို့ကို။ အဂ္ဃာပေတွာ၊ အဖိုးဖြတ်စေ၍။ သမာသာသေတွာ၊ သက်သာရာရစေ၍။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ အဿမပဒံ၊ ကျောင်းသင်္ခမ်းသို့။ ဂန္တွာ၊ သွားလေ၍။ ကမဏ္ဍလုနာ၊ ရေကရားဖြင့်။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ သဗ္ဗ ညုတညာဏဿ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်အား။ ပစ္စယံ၊ အကြောင်း အထောက်ပံ့ကို။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ဗြဟ္မဏဿ၊ ပုဏ္ဏား၏။ ဟတ္တေ၊ လက်၌။ ဥဒကံ၊ ရေစက်ကို။ ပါတေတွာ၊ ချ၍။ အတိဝိယ၊ အလွန်လျှင်။ ပိတိ သောမနဿံ၊ နှစ်လိုဝမ်းသာသော သဘောရှိသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ပထဝီ၊ မြေကြီးကို။ ဒိန္နဥန္နဒေန္တောဝိယ၊ ပဲ့တင်ထပ်စေသကဲ့သို့။ ပုတ္တဒါနံ၊ သားသမီးအလှူကို။ အဒါသိ၊ လှူလေ၏။ ဣဓာပိ၊ ဤသားသမီး အလှူကိုလည်း။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေးကာလ၌။ ဝုတ္တနယေနေဝ၊ ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော နည်းဖြင့်လျှင်။ ပထဝီကမ္ပာဒယော၊ မြေတုန်လှုပ်ခြင်းအစရှိသည်တို့သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ ယာစကံပဂတံဒိသွာ၊ ပေ။ သိနေရုဝနဝဋံသကာတိ၊ ယာစကံဥပဂတံဒိ သွာ၊ ပေ။ သိနေရုဝနဝဋံ သကာ၊ ဟူသော။ ဂါထံ၊ ဂါထာကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏၊

၁၁၃။ ဂါထာ၏အတ္ထကား။ သာရိပုတ္တ၊ ချစ်သားသာရိပုတ္တရာ။ ၁ ၃၁၅) ယာစကံ၊ အလှူခံယာစကာကို။ ဥပဂတံ၊ အနီးသို့ရောက်လာသည်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ မေ၊ ငါ့အား။ ဟာသော၊ ရွှင်ခြင်းသည်။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ဥပပဇ္ဇထ၊ ဖြစ်လေ၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥဘောပုတ္တေ၊ သားနှစ်ယောက်တို့ကို။ ဂဟေတွာန၊ ကိုင်၍။ ဗြဟ္မဏေ၊ ပုဏ္ဏားအား။ ပုဏ္ဏား၌လည်းဟူ။ အဒါသိ၊ ပေးလှူ၏။ ဗြဟ္မဏေ၊ ပုဏ္ဏား၌။ ဟုယောဇနာသော အနက်သည်။ ဝိသယေဘုမ္မံဟု အောက်၌ဖွင့်ဆိုဖူးသော စကားနှင့်အညီတည်း၊

၁၁၄။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ သကေပုတ္တေ၊ မိမိဥစ္စာဖြစ်သောသားသမီးတို့ကို။ ဇူဇကာ၊ ဇူဇကာအမည်ရှိသော။ ဗြဟ္မဏေ၊ ပုဏ္ဏားအား။ ဒဇ္ဇတိ၊ ပေးစွန့်၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ သိနေရုဝနဝဋံသကာ၊ မြင့်မိုရ်တောတောင် ကိုင်းညွတ်ခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ပထဝီ၊ မြေကြီးသည်။ ကမ္ပိ၊ တုန်လှုပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏၊

အထ၊ ထိုအခါ၌။ ဗြဟ္မဏော၊ ဇူဇကာပုဏ္ဏားသည်။ ဒါရကေ၊ သူငယ်တို့ကို။ အဂန္တုကာမတာယ၊ လိုက်ခြင်းငှာ အလိုမရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ လတာယ၊ နွယ်ဖြင့်။ ဟတ္ထေသု၊ လက်တို့၌။ ဗန္ဓိတွာ၊ ဖွဲ့၍။ အာဂဏှိ၊ ငင်၏။ တေသံ၊ ထိုသူငယ်တို့၏။ ဆဝိ၊ အရေသည်။ ဗန္ဓနဋ္ဌာနေ၊ ဖွဲ့ရာအရပ်၌။ ဆိဇ္ဇိ၊ ပြတ်၏။ လောဟိတံ၊ သွေးသည်။ ပဂ္ဃရိ၊ ယို၏။ သော၊ ထိုဇူဇကာပုဏ္ဏားသည်။ လတာယ၊ နွယ်၏။ ဒဏ္ဍေန၊ အရိုးဖြင့်။ ပဟာရန္တော၊ ရိုက်ခတ်လျက်။ အာဂဏှိ၊ ငင်၏။ တေ၊ ထိုသားငယ် မောင်နှမတို့သည်။ ပိတရံ၊ အဖကို။ ဩလောကေတွာ၊ ကြည့်၍။ တာတ၊ ဖခင်။ အမ္မာစ၊ မိခင်သည်လည်း။ နိက္ခန္တာ၊ တောသို့တက်သွားခဲ့လေပြီ။ တာတ၊ ဖခင်။ တွဉ္စ၊ ဖခင်သည်လည်း။ နေ၊ အကျွန်ုပ်တို့ကို။ ဒဿတိ၊ ပေးလှူတော်မူလိုသည်ဖြစ်အံ့။ တာတ၊ ဖခင်။ တွံ၊ ဖခင်မင်းကြီးသည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မာအဒါသိ၊ မလှူပါလင့်ဦး။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ အမ္မာပိ၊ မွေးမိခင်သည်လည်း။ ဧဟိ၊ လာပါရောက်ပါလတ္တံ့။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ အယံဗြဟ္မဏော၊ ဤပုဏ္ဏားသည်။ ကာမံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ဝိက္ကိနာတုဝါ၊ ရောင်းစားလိုလည်း ၁၃၁၆) ရောင်းစားပါစေလော့။ ဃနာတုဝါ၊ သတ်လိုလည်းသတ်ပါစေလော့။ ဣတိ၊ သို့။ ဝတွာ၊ ဆိုပြီး၍။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ အယံဗြဟ္မဏော၊ ဤပုဏ္ဏားသည်။ ဧဝရူပေါ၊ ဤသို့သဘောရှိ၏။ ဃောရသဒဿနော၊ ကြောက်ဖွယ်ကြည့်ရှု၏။ ကုရူရကမ္ပန္တော၊ အမှောင်တကြုတ်ကြုတ် အမူအရာရှိ၏။ မနုဿော၊ လူစင်စစ်ပင်လော။ ဥဒါဟု၊ ထိုသို့မဟုတ်မူကား။ မံသလောဟိတဘောဇနော၊ လူသွေးလူသားကို။ စားတတ်သော။ ယက္ခော၊ ဘီလူးစင်စစ်ဖြစ်သလော။ တာတ၊ ဖခင်။ ဂါမာ၊ ရွာမှ။ အရညံ၊ တောအရပ်သို့။ အာဂမ၊ လာပြန်၍။ တံဓနံ၊ ထိုသားတည်းဟူသော ဥစ္စာကို။ ယာစတိ၊ တောင်းပြန်လာ၏။ တာတ၊ ဖခင်။ ပိသာစေန၊ ဘီလူးသည်။ နိယမာနေ၊ ဆောင်ယူအပ်သည်တို့ကို။ ကိံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ဥဒိက္ခသိ၊ ကြည့်တော်မူဘိသနည်း။ ဣတိ၊ အာဒိနိ၊ ဤသို့အစရှိသော စကားတို့ကို။ ဝဒန္တာ၊ ဆိုကုန်လျက်။ ပရိ ဒေဝိံသု၊ ငိုကြွေးကုန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုဂါထာ၌။ နေန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ ပုတ္တ ဓနံ၊ သားတည်းဟူသော ဥစ္စာကို၊

ဇူဇကောပိ၊ ဇူဇကာပုဏ္ဏားသည်ကား။ ဒါရကေ၊ သူငယ်တို့ကို။ တထာ၊ ထိုအချင်းဖြင့်။ ပရိဒေဝေန္တေယေဝ၊ ငိုကြွေးစဉ်ပင်လျှင်။ ပါဒေန္တောဝ၊ ရိုက်ခတ်၍လျှင်။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ပက္ကာမိ၊ သွားလေ၏။ မဟာသတ္တဿ၊ ဘုရားလောင်းအား။ ဒါရကာနံ၊ သူငယ်တို့၏။ ကရုဏံ၊ သနားကြင်နာစွာ။ ပရိဒေဝေန္တေန၊ ငိုကြွေးလေသဖြင့် လည်းကောင်း။ တဿစ ဗြဟ္မဏဿ၊ ထိုပုဏ္ဏားဇူဇကာ၏လည်း။ အကာရုညဘာဝေန၊ သနားကြင်နာခြင်းမရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်လည်းကောင်း။ ဗဝလသောကော၊ ပြင်းပြသော စိုးရိမ်ခြင်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိပ္ပဋိသာရောစ၊ နှလုံးမသာသည်လည်း။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ပြန်၏။ သော၊ ထိုမင်းဝေဿန္တရာသည်။ တံခဏညေဝ၊ ထိုခဏ၌လျှင်။ ဗောဓိသတ္တာနံ၊ ဘုရားလောင်းတို့၏။ ပဝေဏိ၊ အစဉ်အဆက်ကျင့်ကြောင်းကို။ အနုဿရိ၊ အောက်မေ့၏။ သဗ္ဗေဝ၊ အလုံးစုံသာဖြစ်ကုန်သော။ ဟိသဒ္ဒါကး။ တပ္ပါကဋီ၊ ကရဏတည်း။ ဗောဓိသတ္တာ၊ ဘုရားလောင်းတို့သည။ ပဉ္စမဟာပရိစ္စာဂေ၊ ငါးပါးသော စွန့်ခြင်းကြီးတို့ကို။ ပရိစ္စဇိတွာ၊ ပေးစွန့်၍။ ဗုဒ္ဓါ၊ ဘုရားတို့သည်။ ဘဝိဿန္တိ၊ ဖြစ်လေကုန်လတ္တံ့။ အဟံပိ၊ ငါသည်လည်း။ တေသံ၊ ထို ၁၃၁၇) ဘုရားတို့၏။ အဗ္ဘန္တရော၊ အတွင်းသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ မဟာပရိစ္စာဂါနံ၊ စွန့်ခြင်းကြီးတို့တွင်။ ပုတ္တဒါနဉ္စ၊ သားဟူသော အလှူသည်။ အညတရံ၊ တစ်ပါးသော စွန့်ခြင်းကြီးတည်း။ ဝေဿန္တရ၊ အိုဝေဿန္တရာ။ ကသ္မာ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒတွာ၊ ပေးလှူပြီး၍။ ပစ္ဆာနုတာပေါ၊ နောင်တပူပန်ရှိအံ့နည်း။ တေ၊ သင့်အား။ အနုစ္ဆဝိကော၊ လျှောက်ပတ်သည်။ န၊ မဟုတ်။ ဣတိ၊ သို့။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ပရိဘာသေတွာ၊ ရေရွတ်မည်တမ်း၏။ ဒိန္နကာလတော၊ ပေးလှူပြီး သောကာလမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ မမ၊ ငါ့အား။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုမျှ။ တေ၊ ထိုးစိုးရိမ်ပူပန်ခြင်းတို့သည်။ နဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ ဣတိ၊ သို့။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ဥပထမ္ဘေတွာ၊ ခိုင်ခန့်စေ၍။ ဒဠှသမာဒါနံ၊ မြဲစွာဆောက်တည်ခြင်းကို။ အဓိဋ္ဌာယ၊ ကောင်းစွာဆောက်တည်၍။ ပဏ္ဏသာလဒွါရေ၊ ကျောင်းသင်္ခမ်းတံခါးဝ၌။ ပါသာဏဖလကေ၊ ကျောက်ဖျာထက်၌။ ကဉ္စနပဋိမာဝိယ၊ ရွှေဆင်းတုကဲ့သို့။ နိသိဒိ၊ နေလေ၏၊

အထ၊ ထိုအခါ၌။ မဒ္ဓီဒေဝီ၊ မဒ္ဓီမိဖုရားသည်။ အရညတော၊ တာအရပ်မှ။ ဖလာဖလံ၊ သစ်သီးကြီးငယ်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူခဲ့၍။ နိဝတ္တန္တိ၊ ပြန်လေသော်။ မဟာသတ္တဿ၊ ဘုရားလောင်းအား။ ဒါနန္တရာယော၊ အလှူ၏ အန္တရာယ်သည်။ မာဟောတု၊ မဖြစ်စေသတည်းဟု။ ဝါဠမိဂပရူရောဟိ၊ သားရဲရုပ်၏ အသွင်ကို ဆောင်ကုန်သော။ ဒေဝတာဟိ၊ နတ်တို့သည်။ ဥပရုဒ္ဓမဂ္ဂါ၊ ခရီး၌ပိတ်ဆီးအပ်သည်ဖြစ်၍။ တေသု၊ ထိုကျားခြင်္သေ့တည်းဟူသော သားရဲတို့သည်။ အပဂတေသု၊ ဖဲကြဉ်ကြကုန်သော်။ စိရေန၊ ကာလကြာသဖြင့်။ အသမံ၊ သင်္ခမ်းသို့။ ပတွာ၊ ရောက်၍။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ မေ၊ ငါ့အား။ ဒုဿုပိနံ၊ မကောင်းသော အတိတ်နိမိတ်တို့သည်လည်း။ ဥပ္ပန္နာနိ၊ ဖြစ်ခဲ့ကုန်၏။ ကိံနုခေါ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့နည်း။ ဣတိ၊ သို့။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ စိန္တေတွာ၊ ကြံပြီး၍။ အသမံ၊ ကျောင်းသို့။ ပဝီသေတွာ၊ ဝင်လေ၍။ ပုတ္တကေ၊ သားငယ်တို့ကို။ အပဿန္တီ၊ မမြင်သည်ရှိသော်။ ဗောဓိသတ္တဿ၊ ဘုရားလောင်း၏။ သန္တိကံ၊ အထံသို့။ ဂန္တွာ၊ သွားလေ၍။ ဒေဝ၊ ရှင်မင်းကြီး။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ ပုတ္တကေ၊ သားငယ် မောင်နှမတို့ကို။ အဟံ၊ ၁၃၁၈) အကျွန်ုပ်သည်။ နပဿာမိ၊ မမြင်ရတစ်ကား။ တေ၊ ထိုသားမောင်နှမတို့သည်။ ကုဟိံ၊ အဘယ်အရပ်သို့။ ဂတာ၊ သားလေသနည်း။ ဣတိ၊ သို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ သော၊ ထိုဝေဿန္တရာသည်။ တုဏှိ၊ တိတ်တိတ်နေသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ သာ၊ ထိုမဒ္ဓီမိခင်သည်။ ပုတ္တေ၊ သားသမီးတို့ကို။ ဥပဒါရေန္တီ၊ စူးစမ်းရှာဖွေသော်။ တဟိံတဟိံ၊ ထိုထိုသောအရပ်သို့။ ဥပဓာဝိတွာ၊ ပြေးလေ၍။ ဂဝေသန္တီ၊ ရှာဖွေသည်ရှိသော်။ အဒိသွာ၊ မမြင်၍။ ပုနပိ၊ တစ်ဖန်လည်း။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ ဗောဓိသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ ကက္ခဠကထာယ၊ ငေါက်ငန်းသော စကားဖြင့်။ နံ၊ ထိုမဒ္ဓီကို။ ပုတ္တသောကံ၊ သား၌စိုးရိမ်ခြင်းကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဇဟာပေဿာမိတိ၊ စွန့်စေအံ့ဟု။ စိန္တေတွာ၊ ကြံ၍။

မဒ္ဓီ၊ အိုမဒ္ဓီ။ တွံ၊ သင်သည်။ ဝရာရောဟာ၊ မြတ်သောအဆင်းကို လည်းဆောင်၏။ ရာဇပုတ္ထီ၊ မင်းသမီးလည်းဖြစ်၏။ ယသသိနိ၊ ကျော်ဇောထင်ရှားလည်းရှိ၏။ ဥဉ္ဆာယ၊ အစာရှာစားအံ့သောငှာ။ ပါတော၊ နံနက်စောစော။ ဂတာ၊ သွားလေသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣဒံသာယံ၊ အချိန်မဲ့ ‏ဤညဉ့်အခါ။ ကိံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ အာဂတာ၊ ရောက်လာသနည်း။ ဣတိ၊ သို့။ ဝတွာ၊ ပြစ်တင်စကားဆိုသည်ရှိသော်။ တာယ၊ ထိုမဒ္ဓီမိဖုရားသည်။ စိရာယနကာရဏေ၊ တောအရပ်၌ကြာကြောင်းကို။ ကထိတေ၊ ပြောဆိုသည်ရှိသော်။ ပုနပိ၊ တစ်ဖန်လည်း။ ဒါရကေ၊ သူငယ်တို့ကို။ သန္ဒာယ၊ ရည်၍။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော စကားကို။ နအာဟ၊ မပြောဆိုဝံ့လေ။ သာ၊ ထိုမဒ္ဓီမိဖုရားသည်။ ပုတ္တသောကေန၊ သား၌ စိုးရိမ်ခြင်းဖြင့်။ တေ၊ ထိုသားငယ်တို့ကို။ ဥပဓာရေန္တီ၊ လှည့်ပတ်ရှာဖွေသော်။ ပုနပိ၊ တစ်ဖန်လည်း။ ဝါတဝေဂေန၊ အဆောတလျှင်။ ထသော၊ လေဟုန်ဖြင့်။ ဝနာနိ၊ တောအရပ်တို့ကို။ ဝိစရိ၊ လှည့်ပတ်ရှာဖွေ၏။ တာယ၊ ထိုမဒ္ဓီမိဖုရားသည်။ ဧကရတ္တံ၊ တညဉ့်တည်း၌။ ဝိစရိတဋ္ဌာနံ၊ လှည့်ပတ်ရှာဖွေသော အရပ်ကို။ ပရိဂဏန္တံ၊ ပေါင်းစုရေတွက်သိမ်းစည်းလိုက်သည် ရှိသော်။ ပန္နရသယောဇနမတ္တံ၊ တစ်ဆယ့်ငါးယူဇနာမျှလောက်သော အတိုင်းအရှည်ရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်သည်။ ဝိဘာယ၊ လင်းပြီးသော်။ မဟာသတ္တဿ၊ ဘုရားလောင်း၏။ ၁ ၃၁၉) သန္တိကံ၊ အထံသို့။ ဂန္တွာ၊ သွားလေ၍။ ဋ္ဌိတော၊ ရပ်လျှက်။ ဒါရကာနံ၊ သားသူငယ်တို့ကို။ အဒဿနေန၊ မမြင်ခြင်းကြောင့်။ ဗလဝသောကဘိဘူတာ၊ ပြင်းစွာစိုးရိမ်ခြင်းဖြင့် နှိပ်စက်ခြင်းရှိ၍။ တဿ၊ ထိုမင်းဝေဿန္တရာ၏။ ပါဒမူလေ၊ ခြေရင်း၌။ ဆိန္ဒကဒလိဝိယ၊ ဖြတ်အပ်သောငှက်ပျောပင်ကဲ့သို့။ ဘူမိယံ၊ မြေထက်၌။ ဝိသညီ၊ မိန်းမောသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ပတိ၊ လဲလေ၏။ သော၊ ထိုမင်းဝေဿန္တရာသည်။ မတာတိ၊ သေခဲ့ပြီတစ်ကားဟု။ သညာယ၊ အမှတ်ဖြင့်။ ကမ္ပမာနော၊ တုန်လှုပ်သောစိတ်ရှိလျက်။ ဥပ္ပန္နဗလဝသောကော၊ ပြင်းစွာဖြစ်သော စိုးရိမ်ခြင်းရှိ၏။ သတိံ၊ သတိကို။ ပစ္စုပ္ပဋ္ဌာပေတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ တာဝ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဇိဝတိ၊ အသက်ရှိသေးသလော။ နဇိဝတီတိ၊ အသက်မရှိလေသလောဟု။ ဇာနိဿာမိတိ၊ ငါသိရလတ္တံ့ဟု။ သတ္တမာသေ၊ ခုနစ်လပတ်လုံး။ ကာယသံသဂ္ဂံ၊ ကိုယ်လက်သုံးသပ်ခြင်းကို။ အနာသန္နပုဗ္ဗောပိ၊ မရှိစဘူးသော်လည်း။ အညဿ၊ တစ်ပါး၏။ အဘာဝေန၊ မရှိသောကြောင့်။ တဿာ၊ ထိုမဒ္ဓီမိဖုရား၏။ သီသံ၊ ဦးခေါင်းကို။ ဥက္ခိပိတွာ၊ ချီ၍။ ဥရုသု၊ ပေါင်နှစ်ဖက်တို့၌။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ ဥဒကေန၊ ရေဖြင့်။ ပရိပ္ဖေါသိတွာ၊ ဆွတ်၍။ မုခဉ္စ၊ မျက်နှာကိုလည်းကောင်း။ ဟဒယဉ္စ၊ ရင်ဘတ်ကိုလည်းကောင်း။ ပရိမဇ္ဇိ၊ သုံးသပ်၏။ မဒ္ဓီပိခေါ၊ မဒ္ဓီမိဖုရားသည်လည်း။ ထောကံဝိတိနာမေတွာ၊ အခါကိုလွန်စေ၍။ သတိံ၊ သတိကို။ ပဋိလဘိတွာ၊ ရ၍။ ဟိရောတ္တပ္ပံ၊ အရှက်အကြောက်ကို။ ပစ္စုပ္ပဋ္ဌပေတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ ဒေဝ၊ ရှင်မင်းကြီး။ တေဒါရကာ၊ ထိုသူငယ်မောင်နှမတို့သည်။ ကုဟိံ၊ အဘယ်အရပ်သို့။ ဂတာ၊ သွားရှာတို့လေကုန်သနည်း။ ဣတိ၊ သို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ သော၊ ထိုဝေဿန္တရာမင်းသည်။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဒေဝီ၊ ဆိုမဒ္ဓီမိဖုရား။ မေမယာ၊ ငါသည်။ ဧကဿ၊ တစ်ယောက်သော။ အာဂတဿ၊ ငါ့ထံရောက်လာသော။ ဗြဟ္မဏဿ၊ ပုဏ္ဏားအား။ ဒိန္နာ၌သမ္ပဒါန်စပ်လေ။ မံ၊ ငါ့ကို။ ယာစိတွာ၊ တောင်းလာသောကြောင့်။ ဒါသတ္ထာယ၊ ကျွန်အလို့ငှာ။ ဒိန္နာ၊ ပေးလှူအပ်ချေပြီ။ ဣတိ၊ သို့။ ဝတွာ၊ ပြောဆိုသည်ရှိသော်။ တာယ၊ ထိုမဒ္ဓီမိဖုရားသည်။ ဒေဝ၊ ရှင်မင်းကြီး။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ပုတ္တေ၊ သားသမီးတို့ကို။ ဒတွာ၊ ပေးလှူပြီး၍။ မမ၊ အကျွန်ုပ်အား။ သဗ္ဗ ၁ ၃၂၀) ရတ္တိံ၊ တညဉ့်ပတ်လုံး။ ပရိဒေဝိတွာ၊ ငိုကြွေး၍။ ဝိဝရန္တိဝါ၊ လှည့်ပတ်သွားလာပြီးမှ။ အာစိက္ခိ၊ ကြားတော်မူသနည်း။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုသည်ရှိသော်။ ပထမမေဝ၊ ရှေးဦးစွာလျှင်။ မယာ၊ ငါသည်။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ တဝ၊ သင်နှမ၏။ စိတ္တဒုက္ခံ၊ စိတ်ဆင်းရဲခြင်းသည်။ ဗဟု၊ များသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဣဒါနိပန၊ ယခုမူကား။ သရိရဒုက္ခေန၊ ကိုယ်၏ဆင်းရဲခြင်းဖြင့်။ တနုကံ၊ ငယ်နုသည်။ ဘဝိဿတီတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့ဟု။ အာစိက္ခိ၊ ကြား၏။ ဣတိ၊ သို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍၊

မဒ္ဒီ၊ အိုနှမမဒ္ဒီ။ တွံ၊ သင်နှမသည်။ မံ၊ ငါ၏။ ပုတ္တေ၊ သားတို့ကို။ မာပသိဿတိ၊ မမြင်ရပြီဟု။ ဗာဠံ၊ ပြင်းပြစွာ။ မာပရိဒေဝေသိ၊ မငိုကြွေးပါလင့်။ ပုတ္တေ၊ သားသမီးတို့ကို။ ဇီဝန္တာ၊ အသက်ရှင်ကြကုန်လျက်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ လစ္ဆာမ၊ ရပါဦးအံ့။ အရောဂါစ၊ အနာမရှိကုန်သည်လည်း။ ဘဝါမသေ၊ ဖြစ်ရကုန်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ သို့။ သော၊ ထိုမင်းဝေဿန္တရာသည်။ သမသာသေတွာ၊ သက်သာရာရစေ၍။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ မဒ္ဒီ၊ အိုနှမမဒ္ဒီ။ သပ္ပူရိသော၊ သူတော်ကောင်းဖြစ်သော။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပုတ္တပသဉ္စ၊ မွေးသောသား ခြေလေးချောင်းရှိသော သားကိုလည်းကောင်း။ ဓညဉ္စ၊ စပါးဥစ္စာကိုလည်းကောင်း။ ဃရေ၊ နန်းအိမ်၌။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ ယဉ္စဓနံ၊ အကြင်ဥစ္စာကိုလည်းကောင်း။ အာဂတံ၊ ရောက်လာသော။ ယာစကံ၊ ယာစကာကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒဒါမိ၊ ပေးလှူပြီ။ မဒ္ဒီ၊ အိုနှမမဒ္ဒီ။ ပုတ္တကေ၊ သားသမီးတို့ကို။ ဒါနံ၊ ပေးလှူခြင်းသည်။ ဥတ္တမံ၊ မြတ်လှ၏။ တွံ၊ သင်နှမသည်။ အနုမောဒါဟိ၊ ဝမ်းမြောက်ပါလော။ ဣတိ၊ သို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပုတ္တဒါနံ၊ သားသမီးတည်းဟူသော အလှူကို။ တံ၊ ထိုမဒ္ဒီမိဖုရားကို။ အနုမောဒါသိ၊ ဝမ်းမြောက်စေ၏။ သာပန၊ ထိုမဒ္ဒီမိဖုရားသည်ကား။ ဒေဝ၊ ရှင်မင်းကြီး။ တေ၊ ရှင်မင်းကြီး၏။ ပုတ္တကေ၊ သားသမီးတို့ကို။ ဒါနံ၊ ပေးလှူခြင်းသည်။ ဥတ္တမံ၊ မြတ်ပေ၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အနုမောဒါမိ၊ ဝမ်းမြောက်ပါ၏။ ဒတွာ၊ လှူတော်မူပြီး၍။ စိတ္တံ၊ စိတ်တော်ကို။ ပသာဒေဟိ၊ ကြည်လင်စေဦးလော့။ ဘိယျော၊ လွန်စွာ။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒဒေါ၊ လှူတော်မူသည်။ ဘဝ၊ ဖြစ်တော်မူလော။ ဣတိ၊ သို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ၁ ၃၂၁) မဒ္ဒီ၊ မဒ္ဒီမိဖုရားသည်။ အနုမောဒတိ၊ ဝမ်းမြောက်လေ၏၊

ဧဝံ၊ သို့။ တေသု၊ ထိုမင်းနှစ်ပါးတို့သည်။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ သမ္မောဒနိယံ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာခြင်းနှင့်ယှဉ်သော။ ကထံ၊ စကားကို။ ကထေန္တေသု၊ ပြောဆိုကြကုန်သော်။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ မဟာပူရိသော၊ ယောကျ်ားမြတ်သည်။ ဟိယော၊ ယမန်နေ့။ ဇူဇကဿ၊ ဇူဇကာပုဏ္ဏားအား။ ပထဝီ၊ မြေကြီးကို။ ဥန္နဒေတွာ၊ ပဲ့တင်ထပ်စေလျက်။ ဒါရကေ၊ သားသူငယ်တို့ကို။ အဒါသိ၊ လှူ၏။ ဣဒါနိ၊ ‏ဤယခု။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော။ ဟီနကော၊ သူယုတ်ဖြစ်သော ယောကျ်ားသည်။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ချဉ်းကပ်လေ၍။ မဒ္ဒီဒေဝိံ၊ မဒ္ဒီမိဖုရားကို။ ယာစိတွာ၊ တောင်း၍။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ယာစေယျ၊ တောင်းလာလေရာ၏။ တတော၊ ထိုနောင်မှ။ ရာဇာ၊ မင်းဝေဿန္တရာသည်။ နိပ္ပစ္စယော၊ အထောက်အပံ့ကင်းသည်။ ဘဝေယျ၊ ဖြစ်ခဲ့ရာ၏။ ဟန္ဒ၊ ‏ဤယခု။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဗြဟ္မဏဝဏ္ဏေန၊ ပုဏ္ဏား၏အသွင်ဖြင့်။ နံ၊ ထိုမင်းဝေဿန္တရာသို့။ ဥပသင်္ဂမိတွာ၊ ချဉ်းကပ်၍။ မဒ္ဒိံ၊ မဒ္ဒီမိဖုရားသည်။ ယာစိတွာ၊ တောင်း၍။ ပါရမီကုဋံ၊ ပါရမီအထွဋ်ကို။ ဂါဟာပေတွာ၊ ယူစေ၍။ ကဿစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော သူအား။ အဝိသဇ္ဇိယံ၊ မပေးစွန့်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ တံ၊ ထိုမိဖုရားကို။ တဿေဝ၊ ထိုမင်းဝေဿန္တရာအားပင်လျှင်။ ဒတွာ၊ ပေးအပ်ခဲ့၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ အာဂမိဿာမိ၊ လာခဲ့အံ့။ ဣတိ၊ သို့။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ သော၊ ထိုသိကြားသည်။ သူရိယုဂ္ဂမနဝေလာယံ၊ နေအာရုံတက်သောကာလ၌။ ဗြဟ္မဏဝဏ္ဏေန၊ ပုဏ္ဏား၏အသွင်ဖြင့်။ တဿ၊ ထိုမင်းဝေဿန္တရာ၏။ သန္တိကံ၊ အထံသို့။ အဂမာသိ၊ သွားလေ၏။ တံ၊ ထုလာသောပုဏ္ဏားကို။ မဟာပုရိသော၊ ယောကျ်ားမြတ်သည်။ နော၊ ငါတို့၏။ သန္တိကံ၊ အထံသို့။ အတိထိ၊ ဧည့်သည်သည်။ အာဂတောတိ၊ လာပြန်ပြီဟု။ ပီတိသောမနဿဇာတော၊ နှစ်လိုဝမ်းသာသော သဘောရှိ၍။ တေန၊ ထိုသကြားပုဏ္ဏားတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ မဓုရံ၊ ကောင်းသော။ ပဋိသန္ဓာရံ၊ စကားအစေ့အစပ်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဗြဟ္မဏ၊ အိုပုဏ္ဏား။ ကေနတ္ထေန၊ အဘယ်အလိုဖြင့်။ ဣဓ၊ ဤငါတို့နေရာသို့။ အာဂတော၊ ရောက်လာသနည်း။ ၁ ၃၂၂) ဣတိ၊ သို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ သက္ကော၊ သိကြားသည်။ မဒ္ဒီဒေဝိံ၊ မဒ္ဒီမိဖုရားကို။ ယာစိ၊ တောင်း၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ ပုနဒေဝသက္ကော၊ ဩရုယှ၊ ပေ။ သီလဝန္တိံပတိဗ္ဗတံန္တိ၊။ ပုနဝေသက္ကော၊ ဩရုယှ၊ ပေ။ သီလဝန္တိံပဟိဗ္ဗတံ ဟူသောဂါထာကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏၊

၁၁၅။ ဂါထာ၏ အတ္ထကား။ သရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ပုနဒေဝ၊ တစ်ဖန်လျှင်။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ ဩရုယှ၊ သက်ခဲ့၍။ ဗြဟ္မဏသန္နိဘော၊ ပုဏ္ဏာအယောင်ဆောင်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ သီလဝန္တိံ၊ သီလနှင့်ပြည့်စုံသော။ ပတိဗ္ဗတံ၊ လင်ကိုရိုသေစွာလုပ်ကျွေးမွေးသော။ မဒ္ဒီဒေဝိံ၊ မဒ္ဒီမိဖုရားကို။ မံ၊ ငါ့ကို။ ယာစိ၊ တောင်းလာ၏။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏၊

တတ္ထ၊ ထိုဂါထာ၌။ ပုနဒေဝါတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဒါရကေ၊ သားသူငယ်တို့ကို။ ဒိန္နဒိဝသာ၊ ပေးလှူသောနေ့မှ။ ပစ္ဆာဧဝ၊ နောက်မှလျှင်။ တဒနန္တရမေဝ၊ ထိုအလှူပြီးသည်၏ အခြားမဲ့၌လျှင်။ ဣတိအယံ၊ ‏ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ ဩရုယှာတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဒေဝလောကတော၊ နတ်ရွာမှ။ ဩတရိတွာ၊ သက်ခဲ့၍။ ဗြဟ္မဏသန္နိဘောတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဗြဟ္မဏသမဏဝဏ္ဏော၊ ပုဏ္ဏားနှင့်တူသော အဆင်းသဏ္ဌာန်ရှိသည်ဖြစ်၍၊

အထ၊ ထိုအခါ၌။ မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ ဟိယျော၊ ယမန်နေ့။ ဒွေပိဒါရကာ၊ သားသူငယ်နှစ်ယောက်တို့ကိုလျှင်။ ဗြဟ္မဏဿ၊ ပုဏ္ဏားအား။ ဒိန္နာ၊ ပေးအပ်ကုန်ပြီ။ အဟံ၊ ငါသည်။ အရညေ၊ တော၌။ ဧကကော၊ တစ်ယောက်အထီးတည်း။ ကထံ၊ အဘယ့်ကြောင့်လျှင်။ တေ၊ သင့်အား။ သီလဝတီ၊ သီလနှင့်ပြည့်စုံသော။ ပတိဗ္ဗတံ၊ လင်ကိုလုပ်ကျွေးမွေးပေသော။ မဒ္ဒီ၊ မဒ္ဒီမိဖုရား။ တေ၊ သင်ပုဏ္ဏားအား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒဿာမိတိ၊ ပေးလှူအံ့။ ဣတိ၊ သို့။ အဝတွာ၊ မဆိုမူ၍။ ပသာရိတဟတ္တေ၊ ဆန့်လက်ဝန်းပြင်၌။ အနဂ္ဃျရတနံ၊ အဖိုးအတိုင်း မသိထိုက်သော ရတနာကို။ ဌပေန္တောဝိယ၊ ထားလာသကဲ့သို့။ အသဇ္ဇိတွာ၊ အထူးမစီရင်မူ၍။ အပဇ္ဇိတွာ၊ တပ်မက်ခြင်းမရှိသည်ဖြစ်၍။ အနောလနမာနသော၊ မငြိမစွန်းသောအားဖြင့်။ အဇ္ဇ၊ ဤအခါ၌။ မေ၊ ငါ့အား။ ၁ ၃၂၃) ဒါနပါရမီ၊ ဒါနပါရမီသည်။ မတ္ထကံ၊ အပြီးသို့။ ပါပုဏိ၊ ရောက်ပေ၏။ ဣတိ၊ သို့။ ဟဋ္ဌတုဋ္ဌော၊ အလွန်ရွှင်လန်းသောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဂီရိံ၊ ဝင်္ကပါတောင်ကို။ ဥပ္ပာဒေန္တောဝိယ၊ ပဲ့တင်ထပ်စေသကဲ့သို့၊

ဗြဟ္မဏ၊ အိုပုဏ္ဏား။ မံ၊ ငါ့ကို။ ယံ၊ အကြင် မဒ္ဒီမိဖုရားကို။ တွံ၊ သင်ပုဏ္ဏားသည်။ ယာစသိ၊ တောင်း၏။ သောအဟံ၊ ထိုငါသည်။ သန္တံ၊ ထင်ရှားစွာ။ ဒဒါမိ၊ လှူ၏။ နဝိကမ္ပာမိ၊ မတုန်လှုပ်။ နပ္ပတိဝူဟာမိ၊ မလျှို့ဝှက်။ မေ၊ ငါ၏။ မနော၊ နှလုံးသည်။ ဒါနေ၊ အလှူပေးခြင်း၌။ ရမ္မတေ၊ မွေ့လျော်၏။ ဣတိ၊ သို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ သိင်္ဃမေဝ၊ အလျင်တဆောလျှင်။ ကမဏ္ဍလုနာ၊ ကရားဖြင့်။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ ဟရိတွာ၊ ဆောင်၍။ ဗြဟ္မဏဿ၊ ပုဏ္ဏား၏။ ဟတ္ထေ၊ လက်၌။ ဥဒကံ၊ ရေစက်ကို။ ပါတေတွာ၊ ချ၍။ ဘရိယံ၊ မယားမဒ္ဒီကို။ အဒါသိ၊ ပေးလှူ၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ မဒ္ဒီဟတ္ထေဂဟေတွာန၊ ပေ။ တဿမဒ္ဒီအဒါသဟန္တိ။ မဒ္ဒီဟတ္ထေဂဟေတွာန၊ ပေ။ တဿမဒ္ဒီအဒါသဟံဟူသော။ ဂါထာ၊ ကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏၊

၁၁၆။ ဂါထာ၏ အတ္တကား။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ မဒ္ဓိံ၊ မဒ္ဒီမိဖုရားကို။ ဟတ္ထေ၊ လက်၌။ ဂဟေတွာန၊ ကိုင်၍။ ဥဒကဉ္စလိံ၊ ရေဖြင့်။ ပုဏ္ဏား၏ လက်ဝါးများကို။ ပုရိယ၊ ပြည့်စေ၍။ ပသန္နမန သင်္ကပ္ပေ၊ ကြည်သောစိတ်အကြံရှိ၍။ တဿ၊ ထိုပုဏ္ဏားအား။ မဒ္ဓိံ၊ မဒ္ဒီမိဖုရားကို။ အဒါသိ၊ လှူလေ၏၊

တတ္ထ၊ ထိုဂါထာ၌။ ဥဒကဉ္စလိန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ ဥဒကံ၊ ရေဖြင့်။ အဉ္စလိံ၊ ပုဏ္ဏား၏ လက်ဝါးပြင်ကို။ ဥဒကန္တိစ၊ ဥဒကံဟူသောပုဒ်သည်ကား။ ကရဏတ္ထေ၊ ကရိုဏ်းအနက်၌။ ပစ္စတ္တိဝစနံ၊ ပထာမာဝိဘတ်တည်း။ ဥဒကေန၊ ရေစက်ဖြင့်။ တဿဗြဟ္မဏဿ၊ ထိုပုဏ္ဏား၏။ အဉ္စလိပသာရိ တဟတ္ထတလံ၊ ဖြန့်အပ်သော လက်ဝါးပြင်ကို။ ပုရေတွာ၊ ပြည့်စေ၍။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ ပသန္နမနသင်္ကပ္ပောတိ၊ ဟူသည်ကား။ အဒ္ဓါ၊ မချွတ်။ ဣမိနာဒါနပရိစ္စာဂေန၊ ‏ဤသို့သော အလှူပေးကမ်းစွန့်ကြဲခြင်းဖြင့်။ ဒါနပါရမီမတ္တကံ၊ ဒါနပါရမီ၏ အဆုံးသို့။ ပါပေတွာ၊ ရောက်စေ၍။ သမ္ဗောဓိံ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်ကို။ အဓိဂမိဿာမိတိ၊ ငါရပါလတ္တံ့ဟု။ ဥပ္ပန္နသဒ္ဓါပသာဒေန၊ ဖြစ်သောသဒ္ဒါယုံကြည်ခြင်းဖြင့်။ ပသန္နစိတ္တသင်္ကပ္ပော၊ ကြည်လင်သော စိတ်အကြံရှိ၍။ တံခဏံဧဝ၊ ထိုမဒ္ဒီကို ပေးလှူသောခဏ၌ပင်လျှင်။ ဟေဋ္ဌာ၊ အောက်၌။ ဝုတ္တပ္ပကရာ၊ ဆိုအပ်ပြီးသော အပြားရှိကုန်သော။ သဗ္ဗပါဋိဟာရိယာ၊ အလုံးစုံသော ဗျာဋိဟာတို့သည်။ ပါတုရဟေသုံ၊ ထင်ရှားစွာဖြစ်ကုန်၏။ ဣဒါနိ၊ ဤယခု။ သမ္မာသမ္ဗောဓိံ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်သည်။ ဒူရေ၊ ဝေးသောအရပ်၌။ နတ္ထီတိ၊ မရှိပြီဟု။ ဒေဝဂဏာ၊ နတ်အပေါင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဗြဟ္မဏဂဏာ၊ ပုဏ္ဏားအပေါင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ အတိဝိယ၊ အလွန်လျှင်။ ပီတိသောမနဿဇာတာ၊ နှစ်လိုဝမ်းသာသော သဘောရှိကုန်သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ မဒ္ဒီယာဒိန္နမာနာယ၊ ပေ။ သိနေရုဝနဝဋံသကာတိ၊ မဒ္ဒီယာ ဒိန္နမာနာယ၊ ပေ။ သိနေရုဝနဝဋံသကာဟူသော ဂါထာကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏၊

၁၁၇။ ဂါထာ၏အတ္ထကား။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ မယာ၊ ငါသည်။ မဒ္ဒိယာ၊ မဒ္ဒီမိဖုရားကို။ ဒိယမာနယ၊ ပေးလှူအပ်ပြီးသော်။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ဂဂဏေ၊ ကောင်းကင်ပြင်၌။ ဒေဝါ၊ နတ်အပေါင်းတို့သည်။ ပမောဒိတာ၊ ဝမ်းမြောက်ခြင်းရှိကုန်၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ သိနေရုဝနဝဋံသကာ၊ မြင့်မိုရ်တောင်ညွတ်သော သဘောရှိကုန်၏။ ပထဝီ၊ မြေကြီးသည်။ အကမ္ပိ၊ တုန်လှုပ်၏။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏။ တထာပန တသ္မိံကာလေ၊ ထိုအခါ၌။ မဒ္ဒိဒေဝိယာ၊ မဒ္ဒီမိဖုရားသည်ကို။ ဒိယမာနာယ၊ ပေးလှူအပ်ပြီးသော်။ တဿာ၊ ထိုမဒ္ဒီမိဖုရားအား။ ရုဏ္ဏံဝါ၊ ငိုကြွေးခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဒုမ္မုခံဝါ၊ မျက်နှာမသာခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဘာကုတိမတ္တံဝါ၊ မျက်မှောင်တကြုတ်ကြုတ်လည်းကောင်း။ နအဟောသိ၊ မဖြစ်လေ။ အဿာ၊ ထိုမဒ္ဒီမိဖုရားအား။ ဧဝဉ္စ၊ ဤသို့သောအကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်လေ၏။ ဒေဝ၊ ရှင်မင်းကြီး။ ဗြဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ယံ၊ အကြင်အလိုကို။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏။ တံ၊ ထိုအလိုရှိတိုင်းကို။ ကရောတု၊ ပြုစေလော။ ဣတိ၊ သို့။ ဧတံ၊ ဤအကြံသည်။ အဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊

သာမဒ္ဒီ၊ ထိုမဒ္ဒီမိဖုရားသည်လည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကောမာရိက ၁၃၂၅) ဿ၊ ဝေဿန္တရာမင်းသား၏။ ဘရိယာ၊ မယားဖြစ်ခဲ့၏။ မမ၊ ငါ၏။ သာမိကော၊ အရှင်သည်။ ဣဿရော၊ အစိုးရပေ၏။ ယဿ၊ အကြင်ပုဏ္ဏားအား။ ဒါတုံ၊ ပေးခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆေ၊ အလိုတော်ရှိ၏။ တဿ၊ ထိုပုဏ္ဏားအား။ ယထိစ္ဆိတံ၊ အလိုရှိတိုင်း။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဒဇ္ဇာ၊ ပေးတော်မူ၏။ ဗြဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဝိက္ကိနေယျဝါ၊ ရောင်းလိုလည်းရောင်းစေ။ ဟနေယျဝါ၊ သတ်လိုလည်းသတ်စေ။ ဣတိ၊ သို့။ အာဟ၊ ဆို၏၊

မဟာပူရိသောပိ၊ ယောကျ်ားမြတ်သည်လည်း။ အမ္ဘောဗြဟ္မဏ၊ အိုပုဏ္ဏား။ မဒ္ဒိတော၊ မိဖုရားထက်။ မေမယာ၊ ငါသည်။ သတဂုဏေန၊ အရာမကသော ကျေးဇူးဖြင့်လည်းကောင်း။ သဟဿဂုဏေန၊ အထောင်ကသော ကျေးဇူးဖြင့်လည်းကောင်း။ သတသဟဿဂုဏေန၊ အသိန်းမကသော ကျေးဇူးဖြင့်လည်းကောင်း။ သဗ္ဗညုတဉာဏမေဝ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်ကို။ ပီယတရံ၊ အထူးသဖြင့် ချစ်အပ်၏။ မေ၊ ငါ၏။ ဣဒံဒါနံ၊ ဤမယားဟူသော အလှူသည်။ သဗ္ဗညုတဉာဏ ပဋိဝေဓဿ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်ကိုရခြင်း၏။ ပစ္စယော၊ အထောက်အပံ့သည်။ ဟောတုတိ၊ ဖြစ်စေသတည်းဟု။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ဒါနံ၊ မယားဟူသော အလှူကို။ အဒါသိ၊ ပေးလှူ၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ ဇာလီကဏှာဇိနံပိယံ၊ ပေ။ တသ္မာပိယေအဒါသဟန္တိ။ ဇာလီကဏှာဇီနံပိယံ၊ ပေ။ တသ္မာပိယေအဒါသဟံ၊ ဟူသော ဂါထာကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏၊

၁၁၈။ ဂါထာ၏ အတ္ထကား။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဇာလိံ၊ ဇာလီသားကိုလည်းကောင်း။ ကဏှာဇိနံ၊ ကဏှာဇိန်သမီးကိုလည်းကောင်း။ ပိယံ၊ နှစ်သက်အပ်သော။ ပတိဗ္ဗတံ၊ လင်ကိုလုပ်ကျွေးမွေးသော။ မဒ္ဒီဒေဝိံ၊ မဒ္ဒီမိဖုရားကိုလည်းကောင်း။ စဇမာနော၊ စွန့်လှူသည်ရှိသော်။ နစိန္တေသိ၊ အထူးမကြံ။ ဗောဓိယာယေဝ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်၏သာလျှင်။ ကာရဏာ၊ အကြောင်းကြောင့်၊

၁၁၉။ မေမယာ၊ ငါသည်။ ဥဘောပုတ္တာ၊ သားနှစ်ယောက်တို့ကို။ နဒေဿာ၊ မချစ်အပ်ကုန်။ မဒ္ဒီဒေဝီ၊ မဒ္ဒီမိဖုရားကို။ နဒေဿ၊ မချစ်အပ်လေ။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ပိယေ၊ ချစ်မြတ်နိုးသော သားမယားတို့ကို။ အဟံ၊ ၁၃၂၆) ငါသည်။ အဒါသိ၊ ပေးလှူလေ၏၊

တတ္ထ၊ ထိုဂါထာ၌။ စဇမာနောနစိန္တေသိန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ ပရိစ္စဇန္တောစ၊ ပေးလှူသော်လည်း။ သန္တာပဝသေန၊ ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်သည်၏ အစွမ်းဖြင့်။ နစိန္တေသိ၊ ငါမကြံ။ ဝိဿဋ္ဌော၊ လွှတ်သောစိတ်ရှိသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ပရိစ္စဇိ၊ စွန့်ကြဲ၏။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း၊

ဧတ္ထ၊ ဤစကား၌။ စောဒကော၊ စောဒကဆရာသည်။ အာဟ၊ ဆို၏။ ကသ္မာပန၊ အဘယ်ကြောင့်ကား။ အယံမဟာပူရိသော၊ ဤယောကျ်ားမြတ်သည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပုတ္တဒါရေ၊ သားမယားဖြစ်ကုန်သော။ ဇာတိသမ္ပန္နေ၊ အမျိုးအနွယ်နှင့်ပြည့်စုံကုန်သော။ ခတ္တိယေ၊ မင်းမျိုးတို့ကို။ ပရဿ၊ သူတစ်ပါးအား။ ဒါသဘာဝေန၊ ကျွန်၏အဖြစ်ဖြင့်။ ပရိစ္စဇ္ဇိ၊ စွန့်ပစ်လေသနည်း။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ ယေသံကေသဉ္စိပိ၊ အမှတ်မရှိသည်လည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဘုဇိဿာနံ၊ တော်လှန်သောသူတို့ကို။ အဘုဇိဿဘာဝကရဏံ၊ သူ့ကျွန်၏ အဖြစ်ကိုပြုခြင်းသည်။ သာဓုဓမ္မော၊ သူတော်ကောင်းတရားသည်။ န၊ မဟုတ်လေစတောင်းတစ်ကား။ ဣတိ၊ သို့။ စောဒကော၊ စောဒကဆရာသည်။ အာဟ၊ ဆို၏။ ပရိဟာရော၊ အဖြေကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ဝုစ္စတေ၊ ဆိုပေအံ့။ အနုဓမ္မတာ၊ အစဉ်ဓမ္မတာသဘောအားဖြင့်။ လောကုတ္တရာတရားအားလျော်သဖြင့်လည်းဟူ။ ပရိစ္စဇိ၊ စွန့်လှူလေ၏။ (အဓိပ္ပာယ်ကား။ စောဒကာဆရာ စောဒကအာဘော်သည် အဘယ့်ကြောင့် မင်းဝေဿန္တရာသည်မိမိ၏ သားမယား အမျိုးမြတ်သော မင်းတို့ကို။ သူတစ်ပါးအား ကျွန်၏အဖြစ်ဖြင့် စွန့်လေသနည်းဟု စောဒနာရှိသည်။ ထိုသို့ ငါ စောဒနာသည်လည်းမှန်၏။ အကြောင်းကား တော်လှန်သော သူကောင်းသားတို့ကို မတော်လှန်သော သူ့ကျွန်၏ အဖြစ်ကို ပြုခြင်းသည် သူတော်ကောင်းတရားမဟုတ်လေ တစ်ကားဟု အာဘော်ရှိသည်။ ထိုအာဘော်စောဒနာကို။ ဝုစ္စတေ ဟူသောပါဌ်ဖြင့် ဝန်ခံ၍။ အနုဓမ္မဘာဝတောဟူသော ပါဋ္ဌ်ဖြင့် အကျဉ်းပြအပ်၏။ အကျယ်ကား။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ အတ္တနိယဿ၊ မိမိသည်မြတ်နိုးအပ်သော။ သဗ္ဗဿ၊ အလုံးစုံသော။ မမန္တိပရိဂ္ဂဟိတဝတ္ထုနော၊ မရက်မစက် ၁၃၂၇) မြတ်နိုးသိမ်းဆည်းအပ်သော ဝတ္ထုကို။ ယဒိဒံယံ ဣဒံယော ဧသောအနဝသေသပရိစ္စာဂေါ၊ အကြင်အကြွင်းမဲ့စွန့်ကြဲခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ၏။ အယံပရိစ္စာဂေါ၊ ဤသို့သော စွန့်ကြဲခြင်းသည်။ ဗုဒ္ဓကာရကေ၊ ဘုရား၏အဖြစ်ကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့သို့။ အနုဂတော၊ အစဉ်ရောက်သောအားဖြင့်။ ဓမ္မတာ၊ သဘောဓမ္မတာတည်း။ ဟဝိသေသော၊ အထူးကား။ ဒေယျပဋိဂ္ဂါဟဝိကပ္ပရဟိတံ၊ လှူဖွယ်ဝတ္ထု အလှူခံပုဂ္ဂိုလ်၌ အထူးကြံခြင်းမှကင်းသည်ဖြစ်၍။ ဒါနပါရမီ၊ ဒါနပါရမီကို။ ပူရေတုံ၊ ပြည့်ခြင်းငှာ။ ဥဿုက္ကံ၊ လုံ့လပြုခြင်းသို့။ အာပန္နာနံ၊ ရောက်ကုန်သော။ ဗောဓိသတ္တာနံ၊ ဘုရားလောင်းတို့အား။ မမန္တိပရိဂ္ဂဟိတဝတ္ထုံ၊ မရက်မစက် မြတ်နိုးသိမ်းဆည်းအပ်သော ဥစ္စာကို။ ငါ၏ဥစ္စာဟု သိမ်းဆည်းအပ်သောဥစ္စာကိုလည်းဟူ။ ယာစန္တဿ၊ တောင်းလာသော။ ယာစကဿ၊ ယာစကာအား။ ပရိစ္စဇိတုံ၊ စွန့်အံ့သောငှာ။ နယုတ္တံ၊ မသင့်မလျော်သည်။ န၊ မဟုတ်။ အယံပရိစ္စာဂဓမ္မော၊ ဤသို့သောစွန့်ကြဲခြင်း သဘောတရားသည်။ ပေါရာဏောပိ၊ ရှေ့၌ဖြစ်သော။ အနုဓမ္မော၊ အစဉ်တရားတည်း။ ပရိယာယ်ဆရာ၏ စကားကား။ စောဒကဆရာ မိမိသည် မရက်မစက်မြတ်နိုးအပ်သော ဥစ္စာစည်းစိမ်သားမယားတို့ကို စွန့်ကြဲခြင်းသည်။ ဘုရား၏အဖြစ်ကို ပြုတတ်သော အစဉ်တရားတည်း။ အထူးဝိသေသဖြစ်ဟန်ကား။ အလှူဝတ္ထုအလှူခံပုဂ္ဂိုလ်၌ အထူးမကြံ မရွေးမဆည်း ဒါ နပါရမီကို ပြည့်စုံစေခြင်းငှာ။ လုံ့လပြုသော ဘုရားလောင်းတို့အား။ မရက်မစက် ငါမြတ်နိုးအပ်သော ဥစ္စာစည်းစိမ်တစ်ကားဟု ယာစကာအားပေးလှူစွန့် ကြဲခြင်းငှာ မသင့်လျော်သည်မဟုတ်။ ယာစကာအားကြိုက်နှစ်သက်ရာကို ပေးလှူစွန့်ကြဲအပ်သည်ရှိသော် သင့်တင့်လျောက်ပတ်သည်သာတည်း ဟူလိုသည်၊) သဗ္ဗေသံ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဟိသဒ္ဒါကား။ တပ္ပါကဋီ ကရဏတည်း။ ဗောဓိသတ္တာနံ၊ ဘုရားလောင်းတို့အား။ သဗ္ဗဿ၊ အလုံးစုံကို။ ယဒိဒံယံဣဒံယောဧသောပရိစ္စာဂေါ၊ အကြင်စွန့်ကြဲခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ၏။ အယံပရိစ္စာဂေါ၊ ဤသို့သော စွန့်ကြဲခြင်းသည်။ အာစိဏ္ဏသမာစိဏ္ဏော၊ အဖန်တစ်လဲလဲကောင်းသော အလေ့အကျင့်တည်း။ ကုလဝံသော၊ ဘုရားလောင်းတို့၏ အနွယ်တည်း။ ကုလပ ၁၃၂၈) ဝေဏီ၊ ဘုရားလောင်းတို့၏ အစဉ်တည်း။ တတ္ထေစ၊ ထိုဘုရားလောင်းသားမယားကိုစွန့်ရာ၌ကား။ ဝိသေသတော၊ အထူးအားဖြင့်။ ပီယတရဝတ္ထုပရိစ္စာဂေါ၊ ချစ်လှစွာသော သားမယားတည်းဟူသော ဝတ္ထုကိုစွန့်ကြဲခြင်းတည်း။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ ကေစိ၊ အချို့ကုန်သော။ ဗောဓိသတ္တာ၊ ဘုရားလောင်းတို့သည်။ ဝံသာနုဂတရာ ဇိဿရိ ယာဒိဇန ပရိစ္စာဂံ၊ အနွယ်သို့ အစဉ်လျောက်သဖြင့် မင်းတို့သည်။ အစိုးရခြင်း အစရှိသော ဥစ္စာကို ပေးစွန့်ခြင်းလည်းကောင်း။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပီယနယနာဒိအင်္ဂပရိစ္စာဂံ၊ မြတ်နိုးအပ်သော မျက်စိ အစရှိသော အင်္ဂါကို စွန့်ခြင်းလည်းကောင်း။ ပီယဇီဝိတပရိစ္စာဂံ၊ မြတ်နိုးအပ်သောအသက်ကို စွန့်ကြဲခြင်းလည်းကောင်း။ ကုလဝံသပတိဋ္ဌာပကံ၊ အမျိုးအနွယ်ကို တည်စေတတ်သော။ ပီယပုတ္တပရိစ္စာဂံ၊ ချစ်လှစွာသော သားကိုစွန့်ကြဲခြင်းလည်းကောင်း။ မနာပစာရီ၊ နှစ်လိုဖွယ်ကို ကျင့်လေ့ရှိသော။ ပီယဘရိယ ပရိစ္စာဂံ၊ ချစ်သောမယားကို စွန့်ကြဲခြင်းလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ သို့။ ဣမေပဉ္စပရိစ္စာဂေ၊ ဤငါးပါး မြတ်သောစွန့်ကြဲခြင်းတို့ကို။ အပရိစ္စဇိတွာ၊ မပေးမစွန့်မူ၍။ ဗုဒ္ဓါ၊ ဘုရားတို့သည်။ ဘူတပုဗ္ဗာ နာမ၊ ဖြစ်ဖူးသောမည်ကုန်သည်။ နအတ္ထိ။ နသန္တိ၊ မရှိလေကုန်။ တထာဟိ တတောဧဝ၊ ထို့ကြောင့်လျှင်။ မင်္ဂလေ၊ မင်္ဂလာအမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝတိ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဗောဓိသတ္တဘူတေ၊ ဘုရားလောင်းဖြစ်၍ ဖြစ်သောဘဝ၌။ ဗောဓိပရိသေနံ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်ကို ရှာမှီးခြင်းကို။ စရမာနေ၊ ကျင့်သည်ရှိသော်။ စရိမတ္တဘာဝတော၊ အဆုံးစွန်သော ကိုယ်တော်၏အဖြစ်မှ။ တတိယေ၊ သုံးကြိမ်မြောက်သော။ အတ္တဘာဝေ၊ ကိုယ်၏အဖြစ်၌။ သပုတ္တဒါရော၊ သားမယားနှင့်တကွ။ ဧကသ္မိံပဗ္ဗတေ၊ တစ်ခုသောတောင်၌။ ဝသန္တော၊ နေသည်ရှိသော်။ ခရဒါတိကောနာမ၊ ခရဒါတိကအမည်ရှိသော။ ယက္ခော၊ ဘီလူးသည်။ မဟာပူရိသဿ၊ ယောကျ်ားမြတ်၏။ ဒါနဇ္ဇာသယတံ၊ အလှူ၌ အလိုဆန္ဒရှိသည်၏ အဖြစ်ကို။ သုတွာ၊ ကြားရ၍။ ဗြဟ္မဏဝဏ္ဏေ၊ ပုဏ္ဏား၏ အသွင်ဖြင့်။ ဥပသင်္ဂမိတွာ၊ ချဉ်းကပ်လေ၍။ မဟာသတ္တံ၊ မင်္ဂလာဘုရားရှင်၏ အလောင်းတော်ကို။ ဒွေဒါရကေ၊ သားငယ်နှစ်ယောက်တို့ကို။ ယာစိ၊ တောင်း၏၊

၁၃၂၉) မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဗြဟ္မဏဿ၊ ပုဏ္ဏားအား။ ဒါရကေ၊ သားသူငယ်တို့ကို။ ဒဒါမိ၊ ပေးလှူအံ့။ ဣတိ၊ သို့။ ဟဋ္ဌပဟဋ္ဌော၊ အလွန်ရွှင်သော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဥဒကပရိယန္တံ၊ ရေလျှင်အဆုံးရှိသော။ ပထဝီ၊ မြေကြီးကို။ ကမွေန္တော၊ တုန်လှုပ်စေလျက်။ ဒွေပိ၊ နှစ်ယောက်လည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဒါရကေ၊ သားသူငယ်တို့ကို။ အဒါသိ၊ လှူလေ၏။ ယက္ခော၊ ခရဒါတိက၊ ဘီလူးသည်။ စင်္ကမန ကောဋိယံ၊ စင်္ကြံ၏အစွန်း၌။ အာလမ္ဗနဖလကံ၊ တကဲပျဉ်ကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ ဋ္ဌိတော၊ ရပ်လျက်။ မဟာသတ္တဿ၊ ဘုရားလောင်း၏။ ပဿန္တဿေ ဝ၊ မြင်စဉ်ပင်လျှင်။ မုဠာလကလာပံဝိယ၊ ကြာရင်းမြစ်ကဲ့သို့။ တေဒါရ ကေ၊ ထိုသူငယ်တို့ကို။ ခါဒိ၊ စား၏။ အဂ္ဂိဇာလံဝိယ၊ မီးလျှံကဲ့သို့။ လောဟိတဒါရံ၊ သွေးအယဉ်သည်။ ဥဂ္ဂိရမာနံ၊ ယိုစီးလာသည်ကို။ ယက္ခဿ၊ ဘီလူး၏။ မုခံ၊ မျက်နှာကို။ ဩလောကေန္တဿ၊ ကြည့်သော။ မဟာပူရိသဿ၊ ယောကျ်ားမြတ်၏။ အား။ ဥပ္ပဇ္ဇိ၌စပ်သော။ မံ၊ ငါ့ကို။ ယက္ခော၊ ဘီလူးသည်။ တဝ၊ စင်စစ်။ ဝဉ္စေသိ၊ လှည့်စား၏။ ဣတိ၊ သို့။ ဥပ္ပဇ္ဇနက စိတ္တုပ္ပါဒဿ၊ ဥပ္ပဇ္ဇနကစိတ္တုပ္ပါဒ်၏အားလည်းဟူ။ ဩကာသံ၊ အခွင့်ကို။ အဒေန္တံ၊ မပေးဘဲ။ ဥပါယကောသလ္လဿ၊ အကြောင်း၌ လိမ္မာသောပညာ၏။ သုဘာဝိတ္တာ၊ ကောင်းစွာထင်ရှားသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ အတီတဓမ္မာနံ၊ လွန်လေပြီးသော တရား၏။ အပ္ပဋိသန္ဓိသယဘာဝတောစ၊ တစ်ဖန်မစပ်သောအားဖြင့်လည်းကောင်း။ သင်္ခါရာနံ၊ သင်္ခါရတရားတို့၏။ အနိစ္စာဒိဝသေန၊ အနိစ္စအစရှိသည်၏ အစွမ်းဖြင့်။ သုပရိမဒ္ဒိတဘာဝတောစ၊ ကောင်းစွာသုံးသပ်ဖန်တီးသောအားဖြင့် လည်းကောင်း။ ဧဝံ၊ သို့။ ဣတ္တ ရဋ္ဌိတိကေနစ၊ ဖျန်၍တည်ခြင်းရှိသော အားဖြင့်လည်းကောင်း။ ပဘင်္ဂုနာစ၊ ပျက်စီးတတ်သောအားဖြင့်လည်းကောင်း။ အသာရေနစ၊ အနှစ်သာရကင်းသောအားဖြင့်လည်းကောင်း။ သင်္ခါရကလာပေနစ၊ သင်္ခါရအပေါင်းအစုဖြင့်လည်းကောင်း။ မေမယာ၊ ငါသည်။ ဝတ၊ စင်စစ်။ ဒါန ပါရမီ၊ ဒါနပါရမီကို။ ပူရိတော၊ ဖြည့်အပ်လေပြီ။ မေ၊ ငါ့အား။ ဝတ၊ စင်စစ်။ မဟန္တံ၊ မြတ်စွာသော။ အတ္ထံ၊ အကျိုးကို။ သာဓေတွာ၊ ပြီးစေခြင်းလက္ခဏာရှိ၍။ ဣဒံဒါနံ၊ ၁၃၃၀) ဤသို့သော အလှူပေးခြင်းသည်။ အဓိဂတံ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်ကို ရလတ္တံ့။ ဣတိ၊ သို့။ သောမနဿမေဝ၊ ငါ့အား ဝမ်းမြောက်ခြင်းသည်သာလျှင်။ ဥပ္ပဇ္ဇိ၊ ဖြစ်လေ၏။ (အဓိပ္ပာယ်ကား မင်္ဂလာဘုရားရှင်၏။ အလောင်းတော်သည်။ သားငယ်နှစ်ယောက်တို့ကို။ ခရဒါတိကမည်သော ဘီလူးအား လှူလေသော် ထိုဘီလူးသည်။ စင်္ကြံဦးတကဲ ပျဉ်ကိုမှီ၍။ ကြာစွယ်ကြယ်ရင်းကဲ့သို့စားသော ကာလဘီလူးသည် ငါ့ကိုလှည့်စားသောသူဟူ၍။ ဒေါသစိတ်အား။ အခွင့်ကိုမပေးဘဲ အကြောင်းတရား၌ လိမ္မာသောပညာရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့် လွန်လေပြီးသော တရားနှင့်မစပ်ရအောင် နှလုံးသွင်းခြင်းဟုဆိုရာ၌။ အတီတတရား၏ လက္ခဏာသည် သားသူငယ်တို့၌။ ဂေဟသိတပေမတဏှာပေမ၊ ရှေးကာလအတိုင်း။ သင်္က၊ အလွန်ချစ်ခြင်းရှိသည်ဖြစ်လျက်။ ဘီလူးစားသောကာလ ထိုချစ်ခြင်းတရားနှင့်မစပ်စေဘဲလျက်။ သင်္ခါရတရား၏ အနိစ္စ၏အစရှိသည် သဘောအားဖြင့် လည်းကောင်း။ ပျက်စီးတတ်သော တရား။ အနှစ်သာရမရှိသောတရား။ သင်္ခါရတရားအပေါင်း အစုဖြင့် တသွယ်တဝ နနှလုံးသွင်းခြင်းရှိ၍။ ငါသည် ဒါနပါရမီကို ဖြည့်ရပေပြီ။ ငါ့အားဤသားဟူသော အလှူသည် သဗ္ဗညုတဉာဏ်ကို ရလတ္တံ့ဟု အယူရှိသောကြောင့်။ အတိတဓမ္မာနံ အပ္ပဋိသန္ဓိသဘာဝတောဟု ရှေးကာလနှင့် ကာလတရားမစပ်ဟု အယူရှိ၍ ဖွင့်တော်မူအပ်သတည်း။ ကြံလေစကားထူး၏၊) သော၊ ထိုမင်္ဂလာဘုရားအလောင်းတော်သည်။ တသ္မိံခဏေ၊ ထိုခဏ၌။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အနညသာဓာရဏံ၊ သူတစ်ပါးနှင့်မဆက်ဆံသော။ ဣဒံစိတ္တာစာရံ၊ ‏ဤသို့သောစိတ်၏ အလေ့အကျက်ကို။ ဉာတွာ၊ သိ၍။ ဣမဿ၊ သားဟူသော အလှူဒါနပါရမီ၏။ နိဿန္ဒေန၊ အကျိုးဆက်ဖြင့်။ အနာဂတေ၊ လာလတ္တံ့သော ဘုရားဖြစ်သောဘဝ၌။ ဣမိနာဝနီဟာရေန၊ ဤသို့သောနည်းဖြင့်။ သရီရတော၊ ကိုယ်မှ။ ရသ္မိံယော၊ အရောင်တို့သည်။ နိက္ခမန္တု၊ ထွက်စေသတည်း။ ဣတိ၊ သို့။ ပတ္ထနံ၊ ဆုတောင်းခြင်းကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ တဿ၊ ထိုမင်္ဂလာဘုရားရှင်၏ အလောင်းတော်အား။ တံပတ္ထနံ၊ ထိုသို့သော ဆုတောင်းခြင်းကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ ဗုဒ္ဓဘူတဿ၊ ဘုရားဖြစ်၍ ဖြစ်ပြီးသော်။ ၁ ၃၃၁) သရိရပ္ပဘာ၊ ကိုယ်တော်အရောင်သည်။ နိစ္စမေဝ၊ အမြဲလျှင်။ ဒသသဟဿလောကဓာတုံ၊ တစ်သောင်းသော လောကဓာတ်ကို။ ဖရိတွာ၊ နှံ့၍။ အဋ္ဌာသိ၊ တည်လေ၏။ ဣတိသဒ္ဒါကား။ ပရိသမာပနတည်း။ ဧဝံ၊ သို့။ အညေပိ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဗောဓိသတ္တာ၊ ဘုရားလောင်းတို့သည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပီယတရံ၊ အထူးသဖြင့် ချစ်လှစွာသော။ ပုတ္တဒါရဉ္စ၊ သားမယားကိုလည်း။ ပရိစ္စဇိတွာဝ၊ ပေးလှူစွန့်ကြဲ၍သာလျှင်။ သဗ္ဗညုတဉာဏံ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်ကို။ ပဋိဝိဇ္ဈိံသု၊ ထိုးထွင်း၍ သိလေကုန်၏၊

အပိစအပရောနယော၊ နည်းတစ်ပါးကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ဝုစ္စတေ၊ ပြဆိုအပ်၏။ ယထာနာမ၊ ဥပမာသော်ကား။ ကောစိဒေဝ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သာလျှင်ဖြစ်သော။ ပူရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ကဿစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သောမင်း၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဂါမံဝါ၊ ရွာကိုလည်းကောင်း။ ဇနပ္ပဒံဝါ၊ ဇနပုဒ်ကိုလည်းကောင်း။ ကေဏိယာ၊ အခဖြင့်။ ဂဟေတွာ၊ သိမ်းယူ၍။ ကမ္မံ၊ ပြုအပ်သောအမှုကို။ ရောန္တော၊ ပြုသည်ရှိသော်။ အတ္တနောဝါ၊ မိမိ၏လည်းကောင်း။ အန္တေဝါသိကာနံဝါ၊ တပည့်တို့၏လည်းကောင်း။ ပမာဒေန၊ မေ့လျော့သဖြင့်။ သတိသုတစနံ၊ မင်းအား တစ်ဖန် ကြားအပ်သော ဥစ္စာကို။ ဓာရေယျ၊ ဆောင်ယူလေညားအံ့။ တမေနံ၊ ထိုယောကျ်ားကို။ သောရာဇာ၊ ထိုမင်းသည်။ ဂါဟာပေတွာ၊ ဖမ်းစေ၍။ ဗန္ဓနာဂါရေ၊ နှောင်အိမ်၌။ ပဝေသေယျ၊ သွင်းအံ့။ တဿ၊ ထိုယောကျ်ားအား။ ဧဝံပရိဝိတက္ကံ၊ ဤသို့သောအကြံသည်။ အဿဘဝေယျ၊ ဖြစ်အံ့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဣမဿရညော၊ ဤမင်း၏။ ကမ္မံ၊ ပြုအပ်သောအမှုကို။ ကရောန္တော၊ ပြုသည်ဖြစ်၍။ ဧတ္ထကံနာမ၊ ဤမျှလောက်သော။ ဓနံ၊ ဥစ္စာကို။ ဓာရေမိ၊ ဆောင်မိ၏။ တေန၊ ထိုသို့ဆောင်ယူမိသောကြောင့်။ အဟံ၊ ငါ့ကို။ ရညာ၊ မင်းသည်။ ဗန္ဓနာဂါရေ၊ နှောင်အိမ်၌။ ပဝေသိတော၊ သွင်းအပ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣဓေဝ၊ ‏ဤနှောင်အိမ်၌လျှင်။ သစေဟောမိ၊ အကယ်၍နေသည်ဖြစ်အံ့။ အတ္တာနဉ္စ၊ မိမိကိုယ်တိုင်လည်း။ ဇိယေယျ၊ သေခဲ့ရ၏။ မေ၊ ငါ၏။ ပုတ္တဒါရဒါသ ကမ္မကရပေါရိသာစ၊ သားမယား ကျွန်အမှုလုပ်ယောကျ်ားတို့သည် ၁၃၃၂) လည်း။ ဇိဝိကာပဂတာ၊ အသက်မှကင်းရှာလေကုန်၏။ မဟန္တံ၊ များစွာ။ အနယဗျသနံ၊ အကျိုးမရှိပျက်စီးခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇေယျုံ၊ ရောက်ကုန်ရာ၏။ ယံနုနယဒိပန၊ အကယ်၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ ရညော၊ မင်းကြီးအား။ အာရောစေတွာ၊ အကြောင်းကြား၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပုတ္တံဝါ၊ သားကိုလည်းကောင်း။ ကနိဋ္ဌဘာတရံဝါ၊ ညီကိုလည်းကောင်း။ ဣဓ၊ ဤနှောင်အိမ်၌။ ဋ္ဌပေတွာ၊ ကိုယ်စလှယ်ထား၍။ နိက္ခမေယျံနနု၊ ထွက်သွားရမူကောင်း၏။ ဣတိ၊ သို့။ ဧဝံပရိဝိတက္ကံ၊ ဤသို့သောအကြံသည်။ တဿ၊ ထိုယောကျ်ားအား။ အဿဘဝေယျ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ထွက်သွားသည်ရှိသော်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣတောဗန္ဓနတော၊ ဤအနှောင်အဖွဲ့မှ။ မုတ္တော၊ လွတ်သည်ဖြစ်၍။ နစီရဿေဝ၊ မကြာမြင့်မီလျှင်။ ယထာမိတ္တံ၊ အဆွေခင်ပွန်းရှိတိုင်း။ ယထာသန္ဒိဋ္ဌံ၊ မြင်ဖူးတိုင်း။ ဓနံ၊ ဥစ္စာကို။ သံဟရိတွာ၊ ရုံးစု၍။ ရညော၊ မင်းအား။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ တတောဗန္ဓနတော၊ ထိုနှောင်အိမ်မှ။ မောစေမိ၊ လွတ်စေ၏။ အပ္ပမတ္တောဝ၊ မမေ့မလျော့သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဥဌာနဗလေန၊ ထကြွလုံ့လ၏အစွမ်းဖြင့်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ သမ္ပတ္တိ၊ စည်းစိမ်ချမ်းသာကို။ ပဋိပါကတိကံ၊ ပြကတေ့သဘောကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကရိဿာမိ၊ ပြုအံ့။ ဣတိ၊ သို့။ စိန္တေတွာ၊ ကြံ၍။ သော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ တထာ၊ ထိုကြံသောအတိုင်း။ ကရောယထာ၊ ပြုလေသကဲ့သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထို့အတူ။ ဣဒံသမ္ပဒံ၊ ဤဥပမာ၏ ပြည့်စုံခြင်းကို။ ဒဋ္ဌဗ္ဗံ၊ မှတ်အပ်၏၊

(ဥပမာကို ပြုတော်မူပြီး၍။ ဥပမာနှင့် ဥပမေယျကို နှီးနှော၍ပြတော်မူလိုသောငှာ။ တကြိဒံဩပမ္မသံသန္ဒနံအစ၊ ပေ။ သမ္ပတ္တိသမ္ပန္နာဂမောစတိအဆုံးရှိသော ပါဋ္ဌ်တို့ဖြင့် ပြတော်မူအပ်၏။ ထိုပါဋ္ဌ်တို့၏ အတ္တကား၊) တတြဝစနေ၊ ထိုစကား၌။ ဣဒံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား။ ဩပမ္မသံသန္ဒနံ၊ ဥပမာနှင့် ဥပမေယျကို နှီးနှောခြင်းတည်း။ ရာဇာဝိယ၊ မင်းကဲ့သို့။ ကမ္မံ၊ ကံတရားကို။ ဒဋ္ဌဗ္ဗံ၊ မှတ်အပ်၏။ ဗန္ဓနာဂါရောဝိယ၊ နှောင်အိမ်ကဲ့သို့။ သံသာရော၊ သံသရာကို။ ဒဋ္ဌဗ္ဗော၊ မှတ်အပ်၏။ ရညာ၊ မင်းသည်။ ဗန္ဓနာဂါရေ၊ နှောင်အိမ်၌။ ဋ္ဌပိတပူရိသောဝိယ၊ ထားအပ်သောယောကျ်ားကဲ့သို့။ ကမ္မဝသေန၊ ကံတရား၏အစွမ်းဖြင့်။ သံသာရစာရ ၁၃၃၃) ကေ၊ ကြင်လည်ရာသံသရာ၌။ ဋ္ဌိတော၊ တည်သော။ မဟာပူရိသော၊ ယောကျ်ားမြတ်ကို။ ဒဋ္ဌဗ္ဗော၊ မှတ်အပ်၏။ ဗန္ဓနာဂါရေ၊ နှောင်အိမ်၌။ ဋ္ဌိတပူရိသဿ၊ တည်သောယောကျ်ားဖြစ်သော ထိုသူ၏။ တတ္ထ၊ ထိုနှောင်အိမ်၌။ ပုတ္တဿဝါ၊ သားကိုလည်းကောင်း။ ဘာတုနောဝါ၊ ညီကိုလည်းကောင်း။ ပရာဓီနဘာဝကရဏေန၊ အပြစ်ရှိသည်၏ အဖြစ်ကိုပြုခဲ့သဖြင့်။ တေသဉ္စ၊ ထိုသားညီအစ်ကိုတို့အးလည်းကောင်း။ အတ္တနောစ၊ မိမိ၏လည်းကောင်း။ ဒုက္ခ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲမှ။ ဝိမောစနံဝိယ၊ လွတ်စေသကဲ့သို့။ မဟာပုရိသဿ၊ ယောကျ်ားမြတ်အား။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပုတ္တာဒိကေ၊ သားအစရှိသော သူတို့ကို။ ပရေသံ၊ သူတစ်ပါးတို့ကို။ ဒတွာ၊ ပေးလှူ၍။ သဗ္ဗညုတပဋိလာဘေန၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်ကိုရသဖြင့်။ သဗ္ဗသတ္တာနံ၊ ခပ်သိမ်းသော ကျွတ်ထိုက်သော သတ္တဝါတို့အား။ ဝဋ္ဋဒုက္ခပမောစနံ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲမှ လွတ်စေခြင်းကို။ ဒဋ္ဌဗ္ဗံ၊ မှတ်အပ်၏။ ဝိဂတ ဒုက္ခသုခဿ၊ ကင်းပြီးသောဆင်းရဲချမ်းသာရှိသော။ တဿ၊ ထိုယောကျ်ားအား။ တေဟိ၊ သားညီအစ်ကိုတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ အတူတကွ။ ယထာဓိပ္ပေတသမ္ပတ္တိယံ၊ အရှိတိုင်းသော စည်းစိမ်ကို။ ပတိဋ္ဌာပနံဝိယ၊ တည်စေသကဲ့သို့။ အရဟတ္တမဂ္ဂေန၊ အရဟတ္တမဂ်ဖြင့်။ အပဂတဝဋ္ဋဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲကင်းခြင်းရှိသော။ မဟာပူရိသဿ၊ ယောကျ်ားမြတ်အား။ ဗုဒ္ဓဘာဝေန၊ ဘုရား၏အဖြစ်ဖြင့်။ ဒသဗလာဒိသဗ္ဗညုတဉာဏသမ္ပတ္တိ သမ္ပန္နာဂမော၊ ဒသဗလဉာဏ်တော် အစရှိသည်ဖြစ်၍။ သဗ္ဗညုတဉာဏ်တည်းဟူသော စည်းစိမ်နှင့် ပြည့်စုံခြင်းကို။ ဒဋ္ဌဗ္ဗော၊ မှတ်အပ်၏။ ဣတိဧဝံ၊ သို့။ မဟာပုရိသာနံ၊ ယောကျ်ားမြတ်တို့အား။ ပုတ္တဒါရပရိစ္စာဂေါ၊ သားမယားကိုစွန့်ကြဲခြင်းသည်။ အနဝဇ္ဇသဘာဝေါ၊ အပြစ်မရှိသော သဘောတည်း။ ဧတေနေဝနယေန၊ ဤသို့သောနည်းဖြင့်။ နေသံ၊ ထိုဘုရားလောင်းအား။ အင်္ဂဇိဝိတပရိစ္စာဂေ၊ အင်္ဂါကြီးငယ် အသက်စွန့်ကြဲခြင်းတို့ကို။ ယာစောဒနာ၊ အကြင်စောဒနာဖွယ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ၁ ၃၃၄) သာပိ၊ ထိုစောဒနာဖွယ်ကိုလည်း။ ဝိသောဓိတာ၊ သုတ်သင်အပ်၏။ ရှေးနည်းသို့လိုက်၍ စောဒနာဖွယ်ရှိ၏။ ရှေးနည်းသို့လိုက်၍။ ပရိဟာယ်ဆရာအဖြေကို ပြအပ်၏။ ဟူလိုသည်၊

ဧဝံပန၊ ဤသို့ကား။ မဟာသတ္တေန၊ ဘုရားလောင်းမင်းဝေဿန္တရာသည်။ မဒ္ဒိဒေဝိယာ၊ မဒ္ဒီမိဖုရားကို။ ဒိန္နာယ၊ ပေးလှူအပ်ပြီးသော်။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ အရိယဘူတစိတ္တဇာတော၊ ဖြူစင်သည် ဖြစ်၍ဖြစ်သော စိတ်သဘောရှိသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တေ၊ သင်မင်းမြတ်အား။ ဒိဗ္ဗာ၊ နတ်၌ဖြစ်ကုန်သော။ ယေစပစ္စယာ၊ အကြင်မစ္ဆေရတရား ရန်သူတို့သည်လည်းကောင်း။ မနုဿာ၊ လူ၌ဖြစ်ကုန်သော။ ယေစပစ္စယာ၊ အကြင်မစ္ဆေရ ရန်သူတို့သည်လည်းကောင်း။ အတ္ထိသန္တိ၊ ရှိကုန်အံ့။ တေသဗ္ဗေ၊ ထိုအလုံးစုံတို့ကို။ ဇိတာ၊ အောင်အပ်ကုန်ပြီ။ တေ၊ သင်မင်းကြီး၏။ သဒ္ဒေါ၊ ကျော်ဇော်သော အသံသည်။ ပထဝီ၊ မြေကြီးကို။ နိန္နာဒိတာ၊ ပဲ့တင်ထပ်လေပြီ။ တေ၊ သင်မင်းမြတ်၏။ သဒ္ဒေါ၊ ကျော်စောသောအသံသည်။ တိဒိဝံဂတော၊ တာဝတိံသာနတ်ပြည်သို့ ရောက်လေပြီ။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဒုဒ္ဒဒံ၊ သားမယားအစရှိသော ပေးလှူခဲ့သော အလှူကို။ ဒဒမာနာနံ၊ ပေးလှူလိုကုန်သော သာဝက ပစ္စေကဗုဒ္ဓါအလောင်းတို့သည်။ ဒုက္ကရံ၊ ပြုနိုင်ခဲ့သည်မည်၏။ ကုဗ္ဗတံ၊ သားမယားဟူသော အလှူကို ပြုပေသောမင်းကြီးတို့၏။ ကမ္မံ၊ စွန့်ခြင်းကြီးတည်းဟူသော အမှုကို။ အညေ၊ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါသာဝကအလောင်းတို့သည်။ နာနုကပ္ပန္တိ၊ အတုလိုက်၍ မပြုနိုင်လေကုန်။ အသန္တော၊ သူတော်ကောင်းအလောင်း မဟုတ်သောသူတို့သည်။ ပဂေဝ၊ အဘယ်ဆိုရာရှိအံ့နည်း။ နာနုကပ္ပန္တိဧဝ၊ မပြုနိုင်လေကုန်သည်သာတည်း။ သတံ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ ယသ္မာ၊ ကြောင့်။ ဒုရန္နယော၊ သူတစ်ပါးနည်းသို့လိုက်နိုင်ခဲ၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဣတော၊ ဤလူ့ပြည်မှ။ သတဉ္စ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏လည်းကောင်း။ အသတဉ္စ၊ မသူတော်တို့၏ လည်းကောင်း။ ဂတိ၊ အလားသည်။ နာနာ၊ အသီးသီးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသန္တော၊ မသူတော်တို့သည်။ နိရိယံ၊ ငရဲသို့။ ယန္တိ၊ ရောက်လေကုန်၏။ သန္တော၊ သူတော်ကောင်းတို့သည်။ သဂ္ဂပရာယနာ၊ နတ်ရွာသို့ လားကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိအာဒိနာ၊ ဤသို့အစရှိသော။ နယေန၊ နည်းဖြင့်။ မာပူရိသဿ၊ ယောကျ်ားမြတ်အား။ ဒါနနုမောဒနဝသေန၊ အလှူပေးသည်ကို ဝမ်းမြောက်သည်၏အစွမ်းဖြင့်။ ထုတိံ၊ ချီးမွမ်းခြင်းကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ တတ္ထ၊ ထိုဂါထာ၌။ ပစ္စူဟာတိ၊ ဟူသည်ကား။ ပစ္စတ္တိကာ၊ ရန်သူတို့သည်။ ဒိဗ္ဗာတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဒိဗ္ဗဿ၊ နတ်၏အဖြစ်ကို။ ပဋိဗာဟကာ၊ တားဆီးတတ်ကုန်သော။ မာနုဿာတိ၊ ဟူသည်ကား။ မာနုဿံ၊ လူ၏အဖြစ်ကို။ ပဋိဗာဟကာ၊ တားဆီးတတ်ကုန်သော။ တေ၊ ထိုလူနတ်တို့၏အဖြစ်ကို တားတတ်ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ ကေပန၊ အဘယ်တရားတို့နည်းဟူမူကား။ မစ္ဆရိယဓမ္မာ၊ မစ္ဆေရတရားတို့သည်။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ တေ၊ ထိုမစ္ဆေရတရားတည်းဟူသော ရန်သူတို့ကို။ ပုတ္တဒါရံ၊ သားမယားဟူသော အလှူကို။ ဒဒေန္တေန၊ ပေးလှူသဖြင့်။ မဟာသတ္တေန၊ ဘုရားလောင်းသည်။ ဇိတာ၊ အောင်အပ်ကုန်ပြီ။ ဣတိ၊ သို့။ ဒဿေတိ၊ ပြ၏။ ဒုဒ္ဒဒန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ ဒုဒ္ဒဒံ၊ သူတစ်ပါးတို့ ပေးလှူခဲ့သော။ ပုတ္တဒါရာဒိ၊ သားမယားအစရှိသည်တို့ကို။ ဒဒမာနာနံ၊ ပေလှူကုန်သော။ တုမှာဒိသာနံ၊ သင်မင်းကြီးနှင့်တူကုန်သော သူတို့၏။ ဒုက္ကရံ၊ ပြုခဲလှစွာသောအမှုကို။ ကုဗ္ဗတံ၊ ပြုအပ်သော။ တမေဝကမ္မံ၊ ထိုသို့စွန့်ခြင်းကြီးအမှုကိုလျှင်။ အညေ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ သာဝကပစ္စေကဗောဓိသတ္တာ၊ သာဝကပစ္စေကဗုဒ္ဓအလောင်းတို့သည်။ နာနုကုဗ္ဗန္တိ၊ အတုမပြုနိုင်လေကုန်။ အသန္တော၊ သူတော်မဟုတ်သောသူတို့သည်။ ပဂေဝ၊ အဘယ်ဆိုဖွယ်ရာရှိအံ့နည်း။ နာနုကုဗ္ဗန္တိဧဝ၊ အတုမပြုနိုင်ကုန်သည်သာတည်း။ ကသ္မာ၊ အဘယ့်ကြောင့်နည်းဟူမူကား။ မစ္ဆရိနော၊ ဝန်တိုတတ်ကုန်၏။ သတံဓမ္မောဒုရန္နယောတိ၊ ဟူသည်ကား။ သတံသာဓုနံ၊ သူတော်ကောင်းဖြစ်ကုန်သော။ မဟာဗောဓိသတ္တာနံ၊ ဘုရားလောင်းတို့၏။ ပဋိပတ္တိဓမ္မော၊ ကျင့်ရိုးဖြစ်သော တရားပေတည်း။ အညေဟိ၊ သူတစ်ပါးတို့သည်။ ဒုရာနုဂမော၊ အတုလိုက်နိုင်ခဲလှ၏၊

ဧဝံ၊ သို့။ သက္ကော၊ သိကြားသည်။ မဟာပူရိသဿ၊ ယောကျ်ား ၁၃၃၆) မြတ်အား။ အနုမောဒနဝသေန၊ ဝမ်းမြောက်သည်၏ အစွမ်းဖြင့်။ ထုတိံ၊ ကောင်းချီးကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ မဒ္ဒီဒေဝိံ၊ မဒ္ဒီမိဖုရားကိုလျှင်။ နိယျာတေန္တော၊ ဆောင်နှင်းအပ်နှံခဲ့လိုသည်ဖြစ်၍။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဘောတော၊ သင်မင်းမြတ်၏။ ဘရိယံ၊ မယားဖြစ်သော။ သဗ္ဗင်္ဂသောဘဏံ၊ အလုံးစုံသောအင်္ဂါကြီးငယ်တို့ဖြင့် တင့်တယ်စွာသော မဒ္ဒီမိဖုရားကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒဒါမိ၊ ပေးခဲ့ပြန်၏။ တွညေဝ၊ သင်မင်းကြီးသည်ပင်လျှင်။ မဒ္ဒိယာ၊ မဒ္ဒီမိဖုရားအား။ ဆန္ဒော၊ ဆန္ဒရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်ရစ်ပါလော။ မဒ္ဒီစ၊ မဒ္ဒီမိဖုရားသည်။ ပတိနာ၊ လင်နှင့်။ သဟ၊ အတူတကွ။ အစ္ဆသိ၊ နေရစ်လော။ ကတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ မဒ္ဒိံ၊ မဒ္ဒီမိဖုရားကို။ ပဋိဒတွာ၊ တစ်ဖန်ပေးပြန်ခဲ့၍။ ဒိဗ္ဗတ္တဘာဝေန၊ နတ်တို့၏ အဖြစ်ဖြင့်။ ဇလန္တော၊ ထွန်းတောက်ပလျက်။ တရုဏာသူရိယောဝိယ၊ နေလုလင်ကဲ့သို့။ အာကာသေ၊ ကောင်းကင်၌။ ဌတွာ၊ ရပ်တည်၍။ အာစိက္ခန္တော၊ ကြားလိုသည်ဖြစ်၍၊

မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒေဝိန္ဒော၊ နတ်တို့ကိုအစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားသည်။ အသ္မိံ၊ ဖြစ်၏။ တဝန္တိကေ၊ သင်မင်းကြီး၏။ အထံသို့။ အာဂတော၊ လာခဲ့သည်။ အသ္မိံ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ သို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ရာဇိသိ၊ မင်းမြတ်။ ဝရံ၊ ဆုကို။ ဝရဿ၊ ယူပါလော့။ တေ၊ သင်မင်းမြတ်အား။ အဋ္ဌဝရေ၊ ရှစ်ပါးသောဆုတို့ကို။ ဒဒါမိ၊ ငါပေး၏။ ဣတိ၊ သို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ဝရေဟိ၊ လိုအပ်သောဆုတို့ဖြင့်။ နိမန္တေသိ၊ ဖိတ်၏။ မဟာသတ္တောပိ၊ ဘုရားလောင်းသည်လည်း။ ကား။ တာသံ၊ ထိုလိုအပ်သော ဆုတို့တွင်။ ပုနဒေဝ၊ တစ်ဖန်လျှင်။ ရဇ္ဇေ၊ မင်း၏အဖြစ်၌။ ပတိဋ္ဌပေတု၊ တည်စေဦးထားဘိဦးလည်းဟူ။ ဝဇ္ဈပတ္တံပိ၊ ထိုသတ်အပ်သော သူကိုလည်း။ ဝဓတော၊ သတ်ခြင်းမှ။ မောစေယျံ၊ လွှတ်ရလို၏။ သဗ္ဗသတ္တာနံ၊ ခပ်သိမ်းသော သတ္တဝါတို့၏။ အဝဿယော၊ မချွတ်မှီခိုရာသည်။ ဘဝေယျံ၊ ဖြစ်ရလို၏။ ပရဒါရံ၊ သူတစ်ပါးတို့၏ မယားသို့။ နဂစ္ဆေယျံ၊ မသွားရလို။ မေ၊ ငါ၏။ ပုတ္တော၊ သားသည်။ ဒီဃာယုကော၊ အသက်ရှည်သည်။ သိယာဘဝေယျံ၊ ဖြစ်ရလို၏။ အန္နပါနာဒိဒေယျဓမ္မော၊ ထမင်းအဖျော်အစရှိသော လှူဖွယ်ဝတ္ထုသည်။ ဗဟုကော၊ များ ၁၃၃၇) သည်။ သိယာဘဝေယျံ၊ ဖြစ်ရလို၏။ တဉ္စ၊ ထိုလှူဖွယ်ဝတ္ထုသည်လည်း။ အပရိက္ခယံ၊ မကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဿန္နစိတ္တော၊ ကြည်ညိုသောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒဒေယျံ၊ လှူရပါလို၏။ မဟာဒါနာနိ၊ အလှူကြီးတို့ကို။ ပဝတ္တေတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ ဒေဝလောကံ၊ နတ်ရွာသို့။ ဂံတွာ၊ သွားရ၍။ တတော၊ ထိုနတ်ပြည်မှ။ စဝိတွာ၊ စုတေခဲ့၍။ ဣဓ၊ ဤလူ့ပြည်သို့။ အာဂတေ၊ ရောက်လာသောဘဝ၌။ သဗ္ဗညုတံ၊ သဗ္ဗညုတဘုရားအဖြစ်သို့။ ပါပုဏေယျံ၊ ရောက်ရပါလို၏။ ဣတိ၊ သို့။ ဣမေအဋ္ဌဝရေ၊ ‏ဤရှစ်ပါးသော ဆုတို့ကို။ ယာစိ၊ တောင်း၏။ သက္ကော၊ သိကြားသည်။ နစီရဿေဝ၊ မကြာမြင့်မှီလျှင်။ တေ၊ သင်မြင်းမြတ်၏။ ပီတာ၊ အဖဖြစ်သော။ သဉ္စယမဟာရာဇာ၊ သဉ္စယမင်းမြတ်သည်။ ဣဓေဝ၊ ဤဝင်္ကပါတောင်အရပ်သို့လျှင်။ အာဂန္တွာ၊ လာ၍။ တံ၊ သင်မင်းမြတ်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ရဇ္ဇေ၊ မင်း၏ အဖြစ်၌။ ပတိဋ္ဌာပေဿတိ၊ တည်စေလတ္တံ့။ ဣတရော၊ ဤမင်း၏အဖြစ်မှ တစ်ပါးသော။ သဗ္ဗောဝ၊ အလုံးစုံသာလျှင် ဖြစ်သော။ မနောရထော၊ နှလုံး၏အလိုသည်။ တေ၊ သင်မြင်းမြတ်အား။ မတ္ထကံ၊ အပြီးသို့။ ပါပုဏိဿတိ၊ ရောက်လတ္တံ့။ တွံ၊ သင်မင်းမြတ်သည်။ မာစိန္တယိ၊ မကြံလေလင့်။ အပ္ပမတ္တော၊ မမေ့မလျော့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်တော်မူလော။ ဣတိ၊ သို့။ ဩဝါဒံ၊ အဆုံးအမကို။ ဒတွာ၊ ပေးခဲ့၍။ သကဋ္ဌာနမေဝ၊ မိမိနေရာနတ်ရွာသို့လျှင်။ ဂတော၊ သွားလေ၏။ ဗောဓိသတ္တောစ၊ ဘုရားလောင်းသည်လည်းကောင်း။ မဒ္ဒီဒေဝီစ၊ မဒ္ဒီမိဖုရားသည်လည်းကောင်း။ သမ္မောဒမာနာ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်လျက်။ သက္ကဒတ္တိယေ၊ သိကြားသည်ပေးအပ်သော။ အဿမေ၊ သင်္ခမ်း၌။ ဝသိံသု၊ နေလေကုန်၏၊

ဇူဇကောပိ၊ ဇူဇကာပုဏ္ဏားသည်လည်း။ ကုမာရေ၊ မင်းသားတို့ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ဂစ္ဆန္တေယေဝ၊ သွားသည်ရှိသော်လျှင်။ ဒေဝတာ၊ နတ်တို့သည်။ အာရက္ခံ၊ အစောင့်အရှောက်ကို။ အကံသု၊ ပြုကြကုန်၏။ ဒိဝသေဒိဝသေ၊ နေ့တိုင်းနေ့တိုင်း။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်သော။ ဒေဝဓီတာ၊ နတ်သမီးသည်။ ရတ္တိဘာဂေ၊ ညဉ့်အဖို့၌။ အာဂံတွာ၊ လာ၍။ မဒ္ဒီဝဏ္ဏေန၊ မဒ္ဒီမင်းသမီး၏အသွင်းဖြင့်။ ကုမာရေ၊ သူငယ်တို့ကို။ ပဋိဇဂ္ဂိ၊ လုပ်ကျွေးသုတ်သင်ပြင်ဆင်၏။ သော၊ ထိုဇူဇကာပုဏ္ဏားကို။ ဒေဝတာ၊ ၁၃၃၈) နတ်တို့သည်။ ဝိဂ္ဂဟိတော၊ လှည့်ပတ်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ကလိင်္ဂရဋ္ဌံ၊ ကလိင်္ကရာဇ်ပြည်သို့။ ဂမိဿာမိတိ၊ ငါသွားအံ့ဟု။ စိန္တေန္တောပိ၊ ကြံငြားသော်လည်း။ အဒ္ဓမာသေန၊ လခွဲကာလဖြင့်။ ဇေတုတ္တရနဂရမေဝ၊ ဇေတုတ္တရာမြို့သို့သာလျှင်။ သံပါပုဏိ၊ ရောက်လေ၏။ ရာဇာ၊ သဉ္စယမင်းသည်။ ဝိနိစ္ဆယေ၊ တရားဆုံးဖြတ်ရာသဘင်၌။ နိသိန္နော၊ နေ့စဉ်။ ဗြဟ္မဏေန၊ ဇူဇကာပုဏ္ဏားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ အတူအကွ။ ဒါရကေ၊ သူငယ်တို့ကို။ ရာဇင်္ဂဏေ၊ မင်းရင်ပြင်၌။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်တို့ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ သဉ္ဇာနိတွာ၊ သိလေ၍။ ဗြဟ္မဏေန၊ ဇူဇကာပုဏ္ဏားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ အတူတကွ။ တေ၊ ထိုသူငယ်တို့ကို။ ပက္ကောသာပေတွာ၊ ခေါ်စေ၍။ တံပဝတ္တိံ၊ ထိုလှူလိုက်သော အကြောင်းကို။ သုတွာ၊ ကြားရသည်ရှိသော်။ ဗောဓိသတ္တေန၊ ဘုရားလောင်းသည်။ ကထိတနိယာနေဝ၊ ဆိုလိုက်အပ်သော နည်းဖြင့်လျှင်။ ဓနံ၊ ဥစ္စာကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ ကုမာရေ၊ မင်းသားတို့ကို။ ဝိက္ကိဏိတွာ၊ ဝယ်၍။ နှာပေတွာ၊ ရေးချိုးစေ၍။ ဘောဇိတွာ၊ အစာစားစေ၍။ သဗ္ဗာလင်္ကာရပဋိမဏ္ဍိတေ၊ အလုံးစုံသော တန်ဆာတို့ဖြင့် ဆင်ယင်သည်တို့ကို။ ကတွာ၊ ပြုပြီး၍။ ရာဇာ၊ အဖိုးသဉ္စယမင်းသည်။ ဒါရကံ၊ ဇာလီသတို့သားကို။ ဖုဿတိဒေဝီ၊ ဖုဿတီမိဖုရားသည်။ ဒရိကံ၊ ကဏှာဇိန် သတို့သမီးကို။ ဥစ္စင်္ဂေ၊ ရင်ခွင်၌။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဗောဓိသတ္တဿစ၊ ဘုရားလောင်း၏ လည်းကောင်း။ မဒ္ဒိယာစ၊ မဒ္ဒီမိဖုရား၏ လည်းကောင်း။ ပဝတ္တိံ၊ ဖြစ်ကြောင်းကို။ သုဏိံသု၊ ၏၊

တံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ ရာဇာ၊ သဉ္စယမင်းသည်။ သုတွာ၊ ကြား၍။ မယာ၊ ငါသည်။ ဘူနဟစ္စံ၊ နှိပ်စက်ညှင်းဆဲခြင်းကို။ ကတံဝတ၊ စင်စစ်ပြုအပ်မိလေ၏တစ်ကား။ ဣတိ၊ သို့။ သံဝဂ္ဂမာနသော၊ ထိတ်လန့်သော နှလုံးရှိ၍။ တာဝဒေဝ၊ ထိုခဏ၌လျှင်။ ဒွါဒသအက္ခောဘဏီပရိမာဏဝသေန၊ တစ်ဆယ့်နှစ်ခေါဘဏီအတိုင်းအရှည်ရှိသော စစ်သည်ကို။ သန္နယှိတွာ၊ ရုံးစု၍။ ဝင်္ကပဗ္ဗတာဘိမုခေါ၊ ဝင်္ဂပါတောင်သို့ ရှေးရှု။ ဖုဿတိဒေဝိယာစ၊ ဖုဿတီမိဖုရားနှင့်လည်းကောင်း။ ဒါရကေဟိစ၊ သူငယ်မောင်နှမတို့နှင့်လည်းကောင်း။ သဒ္ဓိံ၊ အတူတကွ။ အနုက္ကမေန၊ အစဉ်သဖြင့်။ ဂံတွာ၊ သွားလေသော်။ ပုတ္တေနစ၊ သားမင်းဝေဿန္တရာနှင့် ၁၃၃၉) လည်းကောင်း။ သုဏိသာယာစ၊ ချွေးမ မဒ္ဒီနှင့်လည်းကောင်း။ သမာဂစ္ဆိ၊ ပေါင်းမိလေ၏။ ဝေဿန္တရော၊ မင်းဝေဿန္တရာသည်။ ပီယပုတ္တေ၊ ချစ်လှစွာသော သားတို့ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်ရ၍။ သောကံ၊ စိုးရိမ်ခြင်းကို။ သန္ဓာရေတုံ၊ တည်စိမ့်သောငှာ။ အသက္ကောန္တော၊ မတတ်နိုင်သည်ဖြစ်၍။ ဝိသညံ၊ မိန်းမောသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်၌လျှင်။ ပတိ၊ လဲလေ၏။ တထာ၊ ထို့အတူ။ မဒ္ဒီ၊ မဒ္ဒီမိဖုရားသည်။ ပတိ၊ လဲလေ၏။ မာတာပီတရောစ၊ မိခင်ဖခင်သည်လည်းကောင်း။ သဟဇာတာ၊ ဖွားဖက်ဖြစ်ကုန်သော။ သဋ္ဌိသဟဿအမစ္စာ၊ ခြောက်သောင်းသော အမတ်တို့သည်။ တံကာရုညံ၊ ထိုသို့သော သနားဖွယ်ကို။ ပဿန္တေသု၊ မြင်ကြရကုန်သော်။ ဧကောပိ၊ တစ်ယောက်သော သူမျှလည်း။ သကဘာဝေန၊ မိမိ၏သဘောအားဖြင့်။ သန္ဓာရေတုံ၊ တည်စိမ့်သောငှာ။ နာသက္ခိ၊ မတတ်နိုင်လေ။ အဿမပဒံ၊ ကျောင်းသင်္ခမ်းသည်။ ယုဂန္တရဝါတပဒ္ဒိတံ၊ အစုံသော ယုဂန္တရလေသည် ရိုက်ခတ်သော။ သာလဝနံဝိယ၊ အင်ကြောတောကဲ့သို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဒေဝရာဇာ၊ နတ်တို့၏မင်းဖြစ်သော။ သက္ကော၊ သိကြားသည်။ တေသံ၊ ထိုသူအပေါင်းတို့၏။ ဝိသင်္ညီ ဘာဝဝိနောဒနတ္တံ၊ မိန်းမောသည်၏ အဖြစ်ကို ဖျောက်အံ့သောငှာ။ ပေါက္ခရဝဿံ၊ ပေါက္ခရဝဿမည်သောမိုးကို။ ဝသာပေသိ၊ ရွာစေ၍။ တေမေန္တကာမာ၊ စွတ်စေခြင်းငှာ အလိုရှိသောသူတို့သည်။ တေမေန္တိ၊ စွတ်စေ၏။ ပေါက္ခရေ၊ ကြာရွက်ပေါ်၌။ ပတိတဝဿံဝိယ၊ ကျသောရေပေါက်ကဲ့သို့။ ဝိနိဝတ္တိတွာ၊ လိမ့်၍။ ဥဒကံ၊ ရေပေါက်သည်။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ သဗ္ဗ၊ ခပ်သိမ်းသော သူတို့သည်။ သညံ၊ အမှတ်သညာကို။ ပဋိလဘိသု၊ ရကြကုန်၏။ တဒါပိ၊ ထိုအခါ၌လည်း။ ပထဝီကမ္ပာဒယော၊ မြေကြီးလှုပ်ခြင်းအစရှိသည်တို့သည်။ ဟေဋ္ဌာ၊ အောက်၌။ ဝုတ္တပ္ပကာရာ၊ ဆိုအပ်ခဲ့ကုန်ပြီးသော။ အစ္ဆရိယာ၊ အံ့ဖွယ်သရဲတို့ဥည်။ ပါတုရဟေသုံ၊ ထင်ရှားလေကုန်၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ ပုနာပရံ ဗြဟ္မရညေ၊ ပေ။ သိနေရုဝနဝဋံသကာတိ၊ ပုနာပရံဗြဟ္မရညေ၊ ပေ။ သိနေရုဝနဝဋံသကာဟူသော ဂါထာကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်၏၊

၁၂၀။ ဂါထာ၏ အတ္ထကား။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ၁ ၃၄၀) အပရံ၊ တစ်ပါးလည်း။ ဗြဟ္မာရညေ၊ တောကြီးထဲ၌။ မာတာပီတုသမာဂမေ၊ မိခင်ဖခင်တို့နှင့် ပေါင်းဖော်မိရာ၌။ ကရုဏံ၊ သနားဖွယ်။ ပရိဒေဝန္တေ၊ ငိုကြွေးလျက်။ သုခဒုက္ခံ၊ ချမ်းသာဆင်းရဲကို။ သလ္လပေန္တေ၊ ပြောဟောလျက်၊

၁၂၁။ ဟိရောတ္တပ္ပေန၊ ရှက်ခြင်းကြောက်ခြင်းဖြင့်။ ဂရုနံ၊ ရိုသေအပ်ကုန်သော။ ဥဘိန္နံ၊ မိဘနှစ်ပါးတို့၏။ သန္တိကံ၊ အထံသို့။ မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ ဥပသင်္ကမိ၊ ချဉ်းကပ်ကြလေ၏။ တဒါပိ၊ ထိုအခါ၌လည်း။ ပထဝီ၊ မြေကြီးသည်။ ကမ္ပိ၊ လှုပ်လေ၏။ သိနေရုဝနဝဋံသကာ၊ မြင့်မိုရ်တောတောင်ညွှတ်လေ၏။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏၊

တတ္ထ၊ ထိုဂါထာ၌။ ကရုဏံပရိဒေဝန္တေတိ၊ ဟူသည်ကား။ မာတာပီတရော၊ အမိအဖတို့ကို။ အာဒိံကတွာ၊ အစပြု၍။ သဗ္ဗသ္မိံ၊ အလုံးစုံသော။ အာဂတဇနေ၊ လာသောသူအပေါင်းတို့သည်။ ကရုဏံ၊ သနားဖွယ်။ ပရိဒေဝမာနေ၊ ငိုကြွေးကြလျှက်။ သလ္လာပေန္တေသုခဒုက္ခန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ သုခဒုက္ခံ၊ ချမ်းသာဆင်းရဲကို။ ပုစ္ဆိတွာ၊ မေးမြန်းကြ၍။ ပဋိသန္ထာရဝသေန၊ အစေ့အစပ်စကားပြောဟောသည်၏ အစွမ်းဖြင့်။ အာလာပသလ္လာပံ၊ စကားတုံ့ဖယ်ပြောဟောခြင်းကို။ ကရောန္တေန၊ ပြုလျှက်။ ဟိရောတ္ထပ္ပေ နဂရုနံအဘိနန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ ဣမေ၊ ဤမိခင်ဖခင်တို့သည်။ သိဝိနံ၊ သိဝိပြည်သူတို့၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ အဒူသကံ၊ အပြစ်မရှိ။ ဓမ္မေ၊ သူတော်တရား၌။ ဌိတံ၊ သော။ မံ၊ ငါ့ကို။ ပဗ္ဗာဇယိံသုတိ၊ နှင်ထုတ်ကုန်ပြီဟု။ စိတ္တပ္ပကောပံ၊ စိတ်ဒေါသအမျက်ကို။ အကတွာ၊ မပြုမူ၍။ ဥဘောသု၊ စိတ္တပ္ပကောပံ၊ စိတ်ဒေါသအမျက်ကို။ အကတွာ၊ မပြုမူ၍။ ဥဘောသု၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဧတေသုမာတာပီတုသု၊ ထိုမိခင်ဖခင်တို့၌။ ဓမ္မဂါရဝသမုဋ္ဌိတေန၊ တရား၌ရိုသေသဖြင့်ကောင်းစွာဖြစ်သော။ ဟိရောတ္တပ္ပေနေဝ၊ ရှက်ခြင်းကြောက်ခြင်းဖြင့်လျှင်။ ပူရေယထာ၊ ရှေးကာလအခါကဲ့သို့။ ဥပသင်္ဂမိ၊ ချဉ်းကပ်လေ၏။ မမ၊ ငါ၏။ တေနတေဇေန၊ ထိုသို့သောဂါရဝတရား၏ တန်ခိုးအာနုဘော်ဖြင့်။ ပထဝီ၊ မြေကြီးသည်။ ကမ္ပိ၊ လှုပ်လေ၏၊

၁၃၄၁) အထ၊ ထိုအခါ၌။ သဉ္စယမဟာရာဇာ၊ သဉ္စယမင်းမြတ်သည်။ ဗောဓိသတ္တံ၊ ဘုရားလောင်းကို။ ခမာပေတွာ၊ သည်းခံစေ၍။ ရဇ္ဇံ၊ မင်း၏အဖြစ်ကို။ ပဋိစ္ဆာပေတွာ၊ ဆောင်နှင်း၍။ တံခဏညေဝ၊ ထိုခဏ၌ပင်လျှင်။ ကေသမဿုကမ္မာဒီနိ၊ ဆံမုတ်ဆိတ်ပြုပြင်ခြင်းအစရှိသည်တို့ကို။ ကာရောပေတွာ၊ ပြုစေ၍။ နှာပေတွာ၊ ရေချိုးစေ၍။ သဗ္ဗာဘရဏဝိဘူသိတံ၊ ခပ်သိမ်းစုံသော တန်ဆာတို့ဖြင့်။ တန်ဆာဆင်အပ်ပြီးသည်ဖြစ်၍။ ဒေဝရာ ဇာနံဝိယ၊ သကြားနတ်မင်းကဲ့သို့။ ဝိရောစမာနံ၊ တင့်တယ်လျှက်။ မဒ္ဒီဒေဝီယာ၊ မဒ္ဒီမိဖုရားနှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ရဇ္ဇေ၊ မင်း၏အဖြစ်၌။ အဘိသိဉ္စိတွာ၊ အဘိတ်သိတ်သွန်းပြီး၍။ တာဝဒေဝ၊ ထိုခဏ၌ပင်လျှင်။ တတော၊ ထိုအခါမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ ဒွါဒသအက္ခောဘဏီပရိမာဏာယ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်ခေါဘဏီအရေအတွက်ရှိသော။ သေနာယ၊ စစ်သည်ဖြင့်။ ပုတ္တံ၊ သားမင်းဝေဿန္တရာကို။ ပရိဝါရေတွာ၊ ဝန်းရံ၍။ ဝင်္ကပဗ္ဗတတော၊ ဝင်္ကပါတောင်မှ။ ယာဝဇေတုတ္တရနဂရာ၊ ဇေတုတ္တရာမြို့တိုင်အောင်။ သဋ္ဌိယောဇနမဂ္ဂံ၊ ယူဇနာခြောက်ဆယ်ရှိသောခရီးကို။ အလင်္ကရာပေတွာ၊ တန်ဆာဆင်စေ၍။ ဒွိဟိမာသေဟိ၊ နှလတို့ဖြင့်။ သုခေနေဝ၊ ချမ်းသာစွာလျှင်။ နဂရံ၊ ဇေတုတ္တရာမြို့သို့။ ပဝေသေသိ၊ သွင်းလေ၏။ မဟာဇနော၊ လူအပေါင်းသည်။ ဥဠာရပိတိသောမနဿံ၊ မြတ်သောနှစ်လိုဝမ်းသာခြင်းကို။ ပဋိသံဝေဒေသိ၊ ခံစားကြ၏။ စေလုက္ခေပါဒယော၊ ဥရဇ်ပုဆိုးပစ်မြှောက်သည်တို့ကို။ ပဝတ္တိံသု၊ ဖြစ်စေကုန်၏။ နဂရေ၊ မြို့၌။ နန္ဒိဘေရိံ၊ နှစ်သက်သော အခြင်းအရာစည်ကို။ စရာပေသုံ၊ လည်စေကုန်၏။ အန္တမသော၊ ယုတ်သောအပိုင်းအခြားအားဖြင့်။ ဗိဠာရေ၊ နှောင်အိမ်၌။ ဋ္ဌိတံ၊ တည်သောသူကို။ ဥပါဒါယ၊ အစပြု၍။ ဗန္ဓနေ၊ နှောင်အိမ်၌။ ဋ္ဌိတာနံ၊ တည်ကုန်သော။ သဗ္ဗေသံ၊ ခပ်သိမ်းသော သူတို့အား။ ဗန္ဓနာ၊ လှောင်အိမ်မှ။ မောက္ခော၊ လွှတ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုဝေဿန္တရာမင်းသည်။ နဂရံ၊ ဇေတုတ္တရာမြို့သို့။ ပဝိဋ္ဌဒိဝသေဧဝ၊ ဝင်သောနေ့၌ပင်လျှင်။ ပစ္စုသကာလေ၊ မိုးသောက်ထ၌။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ သွေ၊ နက်ဖန်။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်သည်။ ဝိဘာတာယ၊ လင်းလသော်။ မေ၊ ငါ၏။ သမာဂတဘာဝံ၊ ကောင်းစွာရောက်ခြင်း၏အဖြစ်ကို။ သုတွာ၊ ၁၃၄၂) ကြားရ၍။ ယာစကာ၊ ယာစကာတို့သည်။ အာဂမိဿန္တိ၊ လာကုန်လတ္တံ့။ တေသံ၊ ထိုယာစကာတို့အား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ ဒဿာမိ၊ လှူရအံ့နည်း။ ဣတိ၊ သို့။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ တသ္မိံခဏေ၊ ထိုခဏ၌။ သက္ကဿ၊ သိကြားမင်း၏။ အာသနံ၊ နေရာကျောက်ဖျာသည်။ ဥဏှာကာရံ၊ ပူလေသောအခြင်းအရာကို။ ဒဿေတိ၊ ပြ၏။ သော၊ ထိုသိကြားသည်။ အာဝဇ္ဇေန္တော၊ ကြည့်ရှုဆင်ခြင်လေသော်။ တံကာရဏံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ ဉာတွာ၊ သိ၍။ ရာဇနိဝေသနဿ၊ မင်းနန်းအိမ်၏။ ပစ္ဆိမဝတ္ထဉ္စ၊ အနောက် အရပ်ကိုလည်းကောင်း။ ပုရိမဝတ္ထဉ္စ၊ အရှေ့အရပ်ကိုလည်းကောင်း။ ကဋိပ္ပမာဏံ၊ ခါးပမာဏရှိသောအရပ်ကို။ ပူရန္တော၊ ပြည့်စေလျက်။ ဃနမေဃောဝိယ၊ တစ်ခဲနက်ရွာသောမိုးကြီးကဲ့သို့။ သတ္တရတနဝဿံ၊ ခုနစ်ပါးသော ရတနာမိုးကို။ ဝဿာပေသိ၊ ရွာစေ၏။ သကလနဂရေစ၊ မြို့တွင်း၌လည်း။ ဇာဏုပ္ပမာဏံ၊ ပုဆစ်ပမာဏရှိသော အရပ်ကို။ ဝဿာပေသိ၊ ရွာစေ၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ ပုနာပရံဗြဟာရညာ၊ ပေ။ သိနေရုဝနဝဋံသကာတိ၊ ပုနာပရံဗြဟာရညာ၊ ပေ။ သိနေရုဝနဝဋံသကာ၊ ဟူသော ဂါထာကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏၊

၁၂၂။ ဂါထာ၏အတ္ထကား။ သာရိပုတ္တ၊ ချစ်သားသာရိပုတ္တရာ။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ အပရံ၊ ထိုမှတစ်ပါး။ အဟံ၊ ငါသည်။ သညာတီဟိ၊ အဆွေအမျိုးတို့နှင့်တကွ။ ဗြဟာရညေ၊ တောကြီးမှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်ခဲ့၍။ ပုရံရမ္မံ၊ ပျော်မွေ့ဖွယ်ရာဌာနဖြစ်သော။ ဇေတုတ္တရံ၊ ဇေတုတ္တရာ အမည်ရှိသော။ ပူရုတ္တမံ၊ ပြည်မြတ်သို့။ ပဝိသာမိ၊ ဝင်လာ၏၊

၁၂၃။ ယဒါ၊ အကြင်ဝင်သောကာလ၌။ သတ္တရတနာနိ၊ ခုနစ်ပါးသော ရတနာမိုးတို့သည်။ ဝဿိံသု၊ ရွာစေကုန်၏။ မဟာမေဃော၊ ပြင်းစွာသော မိုးကြီးသည်။ ဝဿတိ၊ ရွာလေ၏။ တဒါပိ၊ ထိုအခါ၌လည်း။ ပထဝီ၊ မြေကြီးသည်။ ကမ္ပိ၊ လှုပ်လေ၏။ သိနေရုဝနဝဋံသကာ၊ မြင့်မိုရ်တောတောင်တို့သည်။ ညွှတ်လေကုန်၏၊

၁၂၄။ အစေတနာ၊ စိတ်စေတနာမရှိသော။ သုခံဒုခံ၊ ချမ်းသာဆင်းရဲကို။ အဝိညာယ၊ မသိပါဘဲလျက်။ အယံပထဝီ၊ ဤမဟာပထဝီမြေကြီးသည်။ သတ္တက္ခတ္တုံ၊ ခုနစ်ကြိမ်။ ပကမ္ပထ၊ လှုပ်လေ၏။ သာပိ၊ ထိုသို့ မြေခုနစ် ၁၃၄၃) ကြိမ်လှုပ်ခြင်းသည်လည်း။ မယှံ၊ ငါဘုရားလောင်း ဝေဿန္တရာ၏။ ဒါနဗလာ၊ ဒါနစွမ်းအားကြောင့်ပင်တည်း၊

ဣတိဧဝံ၊ သို့။ သတ္တရတနဝဿေ၊ ရတနာခုနစ်ပါးမိုးသည်။ ဝုဋ္ဌေ၊ ရွာပြီးသော်။ ပုနဒိဝသေ၊ မိုးသောက်သောနေ့၌။ မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ ယေသံကုလာနံ၊ အကြင်အမျိုးတို့၏။ ပုရိမပစ္ဆိမ ဝတ္ထူသု၊ အိမ်ရှေ့အိမ်နောက် အရပ်တို့၌။ ဝုဋ္ဌဓနံ၊ ရွာသောဥစ္စာသည်။ တေသညေဝ၊ ထိုသူတို့အားသာလျှင်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်းဟု။ ဒါပေတွာ၊ ပေးစေ၍။ အဝသေသံ၊ ထိုအိမ်ရှေ့အိမ်နောက်မှ အကြွင်းဥစ္စာကို။ အာဟရာပေတွာ၊ ဆောင်ယူစေ၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဂေဟဝတ္ထုသ္မိံ၊ နန်းအိမ်၌။ ဓနေန၊ ဥစ္စာနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ကောဋ္ဌာဂါရေသု၊ ကျီကျတို့၌။ ဩကိရာပေတွာ၊ သွင်းစေလောင်းစေ၍။ မဟာဒါနံ၊ အလှူကြီးကို။ ပဝတ္တေသိ၊ ဖြစ်စေ၏။ အစေတနာယံပထဝီတိ၊ ဟူသည်ကား။ စေတနာရဟိတာ၊ စိတ်စေတနာမရှိသော။ ဘူတာ၊ မဟာဘုတ်ဖြစ်သော။ အယံပထဝီ၊ ဤမြေကြီးသည်။ ကပ္ပိတံ၌။ စပ်လေ။ ဒေဝတာပန၊ နတ်တို့သည်ကား။ စေတနာသဟိတာ၊ စိတ်စေတနာနှင့်တကွဖြစ်ကုန်သော။ အဝိညာယသုခံဒုခန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ အစေတနတ္တာ၊ စိတ်စေတနာမရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ သုခဒုက္ခံ၊ ချမ်းသာဆင်းရဲသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့လျှင်တည်း။ ဣတိ၊ သို့။ အဇာနိတွာ၊ မသိမူ၍။ ဒေဝတာ၊ နတ်တို့သည်။ သုခဒုက္ခပ္ပစ္စယသံယောဂေ၊ ချမ်းသာဆင်းရဲ၏ အကြောင်းနှင့်ယှဉ်သည်။ သတိပိ၊ ရှိသော်လည်း။ တံ၊ ထိုမြေလှုပ်ခြင်းရတနာမိုးရွာခြင်းကို။ နာနုဘဝန္တိ၊ မခံစားကြကုန်။ သာပိဒါနဖလာမယှန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ ဧဝံ၊ သို့။ ဘူတာပိ၊ ထင်ရှားစွာလည်းဖြစ်သော။ သာမဟာပထဝီ၊ ထိုမြေကြီးသည်။ မမ၊ ငါ၏။ ဒါနပုညာနုဘာဝဟေတု၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှု၏ အာနုဘော်လျှင် အကြောင်းဖြစ်၍။ သတ္တက္ခတ္တုံ၊ ခုနစ်ကြိမ်။ ကမ္မထ၊ လှုပ်လေ၏။ (ဤယခုအခါ မြေခုနစ်ကြိမ်လူပ်သော သရုပ်ကိုထုတ်၍ ပြအံ့သောငှာ။ အဋ္ဌဝသဿိက အစရှိသော အထက်စကားကို ဆရာမိန့်တော်မူအပ်သတည်း။ ထိုပါဌ်တို့၏ အတ္ထကား၊) အဋ္ဌဝဿိကကာလေ၊ ရှစ်နှစ်မြောက်သော ကာလ၌။ ဟဒယမံသာဒိနိပိ၊ နှလုံးသားအစရှိသည်တို့ကိုလည်း။ ၁ ၃၄၄) ယာဒကာနံ၊ ယာစကာတို့အား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒဒေယျန္တိ၊ ပေးလှူခြင်းပါ၏ဟု။ ဒါနဇ္ဈာသယုပ္ပာဒေစ၊ ပေးလှူလိုသောဆန္ဒရှိသော ကာလ၌လည်းကောင်း။ မင်္ဂလဟတ္ထိဒါနေစ၊ မင်္ဂလာဆင်ဖြူတော်ကိုလှူသော ကာလ၌လည်းကောင်း။ ပဗ္ဗာဇနကာလေ၊ နှင်ထုတ်လေသော ကာလ၌လည်းကောင်း။ ပဝတ္တိတမဟာဒါနေစ၊ သတ္တသတ္တက၊ အလှူကြီးကို ပေးသောကာလ၌လည်းကောင်း။ ပုတ္တဒါနေစ၊ သားသမီးတို့ကို လှူသောကာလ၌လည်းကောင်း။ ဘရိယဒါနေစ၊ မယားကိုလှူသောကာလ၌ လည်းကောင်း။ ဝင်္ကပဗ္ဗတေ၊ ဝင်္ကပါတောင်၌။ ဉာတိသမာမေ၊ အဆွေအမျိုးတို့နှင့်ပေါင်းမိသော ကာလ၌လည်းကောင်း။ နဂရပဝိဋ္ဌဒိဝသေ၊ ဇေတုတ္တရာမြို့သို့ဝင်သောကာလ၌လည်းကောင်း။ သတ္တရ တနဝဿကာလေစ၊ ရတနာခုနစ်ပါး မိုးရွာသောကာလ၌လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ သို့။ ဣမေသုဋ္ဌာနေသု၊ ဤကိုးပါးသောအရပ်တို့၌။ သတ္တဝါရံ၊ ခုနစ်ကြိမ်။ ပထဝီ၊ မြေကြီးသည်။ ကမ္ပိထ၊ လှုပ်လေ၏။ မြေကြီးခုနစ်ကြိမ်လှုပ်၏ဟု ဆိုအပ်သောစကား၌။ တကာလတကာလကို ခုနစ်ကြိမ်လှုပ်အပ်သည်။ အဘယ့်ကြောင့်နည်းဟူမူကား။ ကာလအချိန်ကို ရေတွက်သော်ကိုးကြိမ်သော ဌာနရသောကြောင့်။ တကာလကို ခုနစ်ကြိမ်လှုပ်ယူမှသင့်မည်ထင်သည်။ ဘုရားလောင်းဖြစ်သော ဘဝကို ယူသော်။ တစ်ဘဝ၌ မြေကြီးခုနစ်ကြိမ်လှုပ်၏ဟု ယူသင့်ကြောင်းကို ကသ္မိံယေဝအတ္တဘာဝေသတ္တက္ခတ္တုံ၊ အစရှိသောစကားကို မိန့်တော်မူအပ်သတည်း။ ထိုပါဌ်တို့၏ အတ္ထကား။ ဧကသ္မိံဧဝ၊ တစ်ကြိမ်သာလျှင်ဖြစ်သော။ အတ္တဘာဝေ၊ ကိုယ်၏အဖြစ်၌။ သတ္တက္ခတ္တုံ၊ ခုနစ်ကြိမ်။ မဟာပထဝီကမ္ပနာဒိအစ္ဆရိယာ၊ မြေကြီး၏ တုန်လှုပ်ခြင်း အရှိသော အံ့ဖွယ်သရဲသည်။ ပါတုဘာဝဟေတုဘူတာနိ၊ ထင်ရှားစွာဖြစ်သော အကြောင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ ဖြစ်ကုန်သော။ ယာဝတာယုကံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ ဘူတာနိ၊ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်သော။ မဟာဒါနာနိ၊ အလှူကြီးတို့ကို။ ပဝတ္တေတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ အာယုပရိယောသာနေ၊ အသက်၏အဆုံး၌။ တုဿီတဘဝနေ၊ တုဿီတာနတ်ပြည်၌။ ဥပ္ပဇ္ဇိ၊ ဖြစ်၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တတောဝေဿန္တရော ရာဇာ၊ ပေ။ ၁၃၄၅) သဂ္ဂံ သော။ ဥပပဇ္ဇထာတိ၊ တတောဝေဿန္တရောရာဇာ၊ ပေ။ သဂ္ဂံ သော။ ဥပပဇ္ဇထ၊ ဟူသော ဂါထာကို။ အာဟအဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏၊

ဂါထာ၏ အတ္ထကား။ ဝေဿန္တရော၊ ဝေဿန္တရာအမည်ရှိသော။ ခတ္တိယော၊ လယ်မြေကို အစိုးရသော။ သောရာဇာ၊ ထိုမင်းသည်။ သပ္ပညော၊ ပညာနှင့်ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒတွာန၊ ပေးလှူစွန့်ကြဲ၍။ တတော၊ ထိုကိုယ်၏ အဖြစ်မှ။ စုတော၊ စုတေသည်ရှိသော်။ ကာယဿ၊ ကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်စီးသည်မှ။ သဂ္ဂံ၊ ကောင်းသောသူတို့၏ လားရာဖြစ်သော တုဿီတာနတ်ပြည်သို့။ ဥပပဇ္ဇထ၊ ဖြစ်လေ၏။ ဣတိ၊ သို့။ ဘဂဝါ၊ သည်။ အာဟ၊ မိန့်တော်မူ၏။ တဒါ၊ ထိုဝေဿန္တရာဖြစ်သောဘဝ၌။ ဇူဇကော၊ ဇူဇကာပုဏ္ဏားသည်။ ဒေဝဒတ္တော၊ ဒေဝဒတ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်လာ၏။ အမိတ္တတာပနာ၊ အမိတ္တာပုဏ္ဏေးမသည်။ စိဉ္စမာနဝိကာ၊ စိဉ္စမာနမိန်းမသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်လာ၏။ စေတပုတ္တော၊ စေတမင်းသားသည်။ ဆန္နော၊ ဆန္နသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်လာ၏။ အစ္စုတတာပသော၊ အစ္စုတရသေ့သည်။ သာရိပုတ္တော၊ သာရိပုတ္တရာသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်လာ၏။ သက္ကော၊ သိကြားသည်။ အနုရုဒ္ဓေါ၊ အနုရုဒ္ဓါသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်လာ၏။ သက္ကော၊ သိကြားသည်။ အနုရုဒ္ဓေါ၊ အနုရုဒ္ဓါသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်လာ၏။ မဒ္ဒီ၊ မဒ္ဒီမိဖုရားသည်။ ရာဟုလမာတာ၊ ရာဟုလာအမိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်လာ၏။ ဇာလိကုမာရော၊ ဇာလီမင်းသားသည်။ ရာဟုလော၊ ရာဟုလာသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်လာ၏။ ကဏှာဇိနာ၊ ကဏှာဇိန်သတို့သမီးသည်။ ဥပ္ပလဝဏ္ဏာ၊ ဥပ္ပလဝဏ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်လာ၏။ မာတာပီတရော၊ မိခင်ဖခင်တို့သည်။ မဟာရာဇကုလာနိ၊ မြတ်သောမင်းမျိုးတို့သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်လာကုန်၏။ သေသပရိသာ၊ ကြွင်းသောပရိသတ်တို့သည်။ ဗုဒ္ဓပရိသာ၊ ငါဘုရားပရိသတ်တို့သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်လာကုန်၏။ ဝေဿန္တရော၊ ဝေဿန္တရာအမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ သည်။ လောကနာထော၊ လူသုံးပါးတို့၏ ဆရာငါဘုရားလောင်းတည်း။ ဣဓာပိ၊ ဤဝေဿန္တရာဇာတ်တော်၌လည်း။ ဟေဋ္ဌာ၊ အောက်၌။ ဝုတ္တန ယေနေဝ၊ ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့်သာလျှင်။ ယထာရဟံ၊ ထိုက်သင့်သည့်အားလျှော်စွာ။ သေသပါရမိယော၊ ကြွင်းသော ပါရမီတို့ကို။ နိဒ္ဓါရေတဗ္ဗာ၊ ထုတ်အပ်ကုန်၏။ မဟာသတ္တော၊ ၁၃၄၆) ဘုရားလောင်းသည်။ ကုစ္ဆိဂတေ၊ ပဋိသန္ဓေသို့ ရောက်ပြီးသော်။ မာတု၊ ဖုဿတီ မိခင်အား။ ဒေဝသိကံဒေဝသိကံ၊ နေ့တိုင်းနေ့တိုင်း။ ဆသတသဟဿာနိ၊ ခြေက်သိန်းသော ဥစ္စာတို့ကို။ ဝိဿဇ္ဇိတွာ၊ စွန့်၍။ ဒနံ၊ အလှူကို။ ဒါတုကာမတာ၊ ပေးခြင်းငှာ အလိုရှိသည်၏ အဖြစ်ဖြင့်။ ဒေါဟဠော၊ ချင်ချင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ဖြစ်၏။ တထာ၊ ထိုအချင်းဖြင့်။ ဒိယျမာနေပိ၊ ပေးလှူသော်လည်း။ ဓနဿ၊ ဥစ္စာ၏။ ပရိက္ခာရာဘာဝေါ၊ ကုန်ခြင်းမရှိသည်၏ အဖြစ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဇာတက္ခဏေဧဝ၊ ဖွားဆဲကာလ၌ပင်လျှင်။ ဟတ္ထံ၊ လက်ကို။ ပသာရေတွာ၊ ဆန့်၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒဿာမိ၊ ပေးလှူပါအံ့။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော လှူဖွယ်ဝတ္ထုသည်။ အတ္ထိတိ၊ ရှိပါ၏လောဟု။ ဝါစာနိစ္ဆာရဏံ၊ နှုတ်မြွက်ခြင်းလည်းကောင်း။ စတုပဉ္စဝဿိကကာလေ၊ လေးပါးနှစ်ရှိသောကာလ၌။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဒါတိနံ၊ နို့ထိမ်းတို့၏။ ဟတ္ထဂတဿ၊ လက်သို့ရောက်လေပြီးသော်။ အလင်္ကာရဿ၊ တန်ဆာကို။ တန်ဆာ၏လည်းဟူ။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ အဂဟေတုကာမတာ၊ ယူခြင်းငှာ အလိုမရှိသည်၏ အဖြစ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ အလင်္ကာရဿပုဒ်ကိုကား အနက်ပေးသော်အဟေတု၌ ယူခြင်းကြိယာ၏ ဆဋ္ဌီကံစပ်လေ။ တန်ဆာ၏ဟူပေးသော်ကား မတာ၌တာ၏အရှဉ် သမ္ဗာန်စပ်လေ။ အဋ္ဌဝဿိကကာလေ၊ ရှစ်နှစ်ရှိ သောကာလ၌။ ဟဒယမံဿ၊ နှလုံးသားအစရှိသည်နှင့် ယှဉ်သော။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ သရီရာဝယဝဿ၊ ကိုယ်အစိတ်၏။ ဒါတုကာမတာ၊ လှူခြင်းငှာ အလိုရှိသည်၏ အဖြစ်သည်။ အတ္ထိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိဧဝမာဒိ၊ ‏ဤသို့အစရှိသောအခါ၌။ သတ္တက္ခတ္တုံ၊ ခုနစ်ကြိမ်။ မဟာပထဝီ၊ မြေကြီးသည်။ ကမ္မနာဒိအနေကစ္ဆရိယပါတုဘာဝဟေတုဘူတာ၊ တုန်လှုပ်ခြင်း အစရှိသည်ဖြင့် များစွာသော အံ့ဖွယ်သရဲ၏ ထင်ရှားစွာဖြစ်ခြင်း အကြောင်းဖြစ်ကုန်သော။ မဟာပူရိသဂုဏာနုဘာဝါ၊ ယောကျ်ားမြတ်၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးအာနုဘော်တို့ကို။ ဝိဘာဝေတဗ္ဗာ၊ ထင်ရှားဖြစ်စေအပ်ကုန်၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ ဧဝံအစ္ဆရိယာစေဝ၊ ပေ။ ဓမ္မဿအနုဓမ္မတာတိ၊ ဧဝံအစ္ဆရိယာစေဝ၊ ပေ။ ဓမ္မဿအနုဓမ္မတာ၊ ဟူသော။ ဧတံဝစနံ၊ ဤစကားကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏၊

၁၃၄၇) အတ္ထကား။ မဟေသိနော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အစ္ဆရိယာစေဝ၊ အံ့ဖွယ်သရဲတို့သည်လည်း။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ဖူးလေ၏။ တေသု၊ ထိုမယားတို့သည်လည်း။ စိတ္တပ္ပသာဒေါပိ၊ စိတ်၏ ကြည်ညိုခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍လည်း။ ဒုက္ခတော၊ ဆင်းရဲမှ။ ပရိမောစယေ၊ လွတ်စေ၏။ တေသံ၊ ထိုဘုရားလောင်းတို့အား။ ဓမ္မဿ၊ တရား၏။ အနုဓမ္မတော၊ အစဉ်အတိုင်းကို လျှောက်ပတ်သောအားဖြင့်။ အနုကိရိယာ၊ အတုလိုက်၍ ကျင့်ခြင်းကို။ ပဂေဝ၊ အဘယ်ဆိုရာရှိအံ့နည်း။ အနုကိရိယာဧဝ၊ အတုလိုက်၍ကျင့်အပ်ပြုအပ်သည်သာတည်း၊

နဝမံ၊ ကိုးကြိမ်မြောက်သော။ ဝေဿန္တရစရိယံ၊ ဝေဿန္တရာ၏။ ပါရမီသည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ၊

၁၃၄၈) ၅ ၁၀။ သသပဏ္ဍိတစရိယာဝဏ္ဏနာ xဝ၅

၁၂၅၊ ၆။ ဒသမေ၊ ဆယ်ကြိမ်မြောက်သောဇာတ်၌။ ယဒါဟောမိသ သကောတိ၊ ဟူသည်ကား။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ဗောဓိပရိယေသနံ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်ကို ရှာဖွေခြင်းကို။ စရမာနော၊ ကျင့်၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ သသပဏ္ဍိတော၊ ပစ္စုပ္ပန်သံသရာဘဝနှစ်ပါးကိုမြင်သော ပညာနှင့်ပြည့်စုံသောယုန်သည်။ ယုန်ပညာရှိသည်လည်းဟူ။ ဟောမိ၊ ဖြစ်ဖူး၏။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ ဗောဓိသတ္တာ၊ ဘုရားလောင်းတို့သည်။ ကမ္မိုသိပ္ပတ္တာပိ၊ ကံတရား၏။ အလိုသို့ရောက်ရသည်၏အဖြစ်ကြောင့်လည်း။ တာဒိသာနံ၊ ထိုသို့သဘောရှိကုန်သော။ တိရစ္ဆာနာနံ၊ တိရစ္ဆာန်အမျိုးတို့ကို။ အနုဂ္ဂဏှနတ္ထံ၊ အစဉ်အတိုင်း ချီးမြှောက်အံ့သောငှာ။ တိရစ္ဆာနယောနိယံ၊ တိရစ္ဆာန်တို့၏အမျိုး၌။ နိဗ္ဗတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ (အဓိပ္ပာယ်ကား။ ဘုရားရှင်အလောင်းတော်သည်။ ဒီပင်္ကရာဘုရားရှင်လက်ထက် သုမေဓာရသေ့ဖြစ်၍။ ဗျာဒိတ်ရတော်မူသည်မှစ၍။ လေးအသင်္ချေနှင့် ကမ္ဘာတစ်သိန်းဖြည့်အပ်သော ပါရမီကုသိုလ်များစွာရှိလျက် တိရစ္ဆာန်အမျိုး၌ ဖြစ်ရခြင်းသည် အကုသိုလ်ကံအကျိုးပေးခွင့်ရသည်ဖြစ်၍ဖြစ်၏။ ထိုသို့ဖြစ်ငြားသော်လည်း။ တိရစ္ဆာန်အမျိုး သတ္တဝါတို့ကို။ အစဉ်အတိုင်း ကုသိုလ်အရာကို သင်္ဂြိုဟ်ချိမြှောက်အံ့သောငှာဖြစ်၍ဟု ဆိုလိုသည်၊) ပဝနစရကောတိ၊ ဟူသည်ကား။ မဟာဝနစာရီ၊ ကျယ်သောတောအရပ်၌ ကျက်စားလေ့ရှိသော။ သသကောဟူသောပုဒ်ကိုငဲ့၍ ဝိသေသနပေးလိုက်သည်။ ၁ ၃၄၉) ဒဗ္ဗာဒိတိဏာနိစ၊ နေဇာမြက်အစရှိသော မြက်ကိုလည်းကောင်း။ ရုက္ခဂစ္ဆေသု၊ ချုံသစ်ပင်တို့၌။ ပဏ္ဏာနိစ၊ သစ်ရွက်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ယံကိဉ္စိ၊ အမှတ်မရှိသော။ သာကဉ္စ၊ သစ်ရွက်ကိုလည်းကောင်း။ ရုက္ခတော၊ သစ်ပင်မှ။ ပတိတဖလာနိစ၊ ကျသောသစ်သီးတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဧတဿ၊ ထိုယုန်မင်း၏။ ဘက္ခော၊ အစာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဣတိ တသ္မာ၊ ထိုသို့မြက်သစ်ရွက်သစ်သီးလျှင် အစာရှိသည်၏ သတ္တိကြောင့်။ သော၊ ထိုယုန်ပညာရှိသည်။ တိဏပဏ္ဏသာကဖလ က္ခော၊ တိဏပဏ္ဏသကဖလဘက္ခမည်၏။ (တိဏပဏ္ဏသာကဖလပုဒ်တို့ကို ဒွန်သမာသ်တွဲလေ။ ဘက္ခပုဒ်နှင့်ယှဉ်သောအခိုက် ဗဟုဗ္ဗိဟိသမာသ်တွဲ၍ ယုန်မင်းဘုရားလောင်းကို ရစေဟူလိုသည်၊) ပရဟေဌနဝိဝဇ္ဇိတောတိ၊ ဟူသည်ကား။ ပရပီဠာ၊ သူတစ်ပါးကို နှိပ်စက်ခြင်းမှ။ ဝိရဟိတော၊ ကင်း၏။ သုတ္တပေါတောစာတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဥဒ္ဒပေါတောစ၊ ဖျံလည်းကောင်း။ (ပါဠိတော်၌ သုက္ကပေါတောဟုပါဌ်ရှိ၏။ အဋ္ဌကထာ၌ ပုကပေါတောရှိ၏၊) အဟံတဒါတိ၊ ဟူသည်ကား။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ သသကော၊ ယုန်ပညာရှိသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ မက္ကဋာဒယော၊ မျောက်အစရှိကုန်သော။ ဧတေသဟာယေ၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်းတို့ကို။ ဩဝဒါမိ၊ ဆုံးမ၏၊

၁၂၇။ ကိရိယေကလျာဏ၊ ပါပကေတီ၊ ဟူသည်ကား။ ကုသလေစေဝ၊ ကုသိုလ်လည်းဖြစ်ကုန်သော။ အကုသလေစ၊ အကုသိုလ်လည်ဖြစ်ကုန်သော။ ကမ္မေ၊ ကံတရားတို့ကို။ ပါပါနိတိပဒံ၊ ပါပါနိ၊ ဟူသောပုဒ်သည်။ အနုသာသနာကာရဒဿနံ၊ အစဉ်အတိုင်း ဆုံးမသောအခြင်းအရာကိုပြသောပုဒ်တည်း။ တတ္ထဝစနေ၊ ထိုစကား၌။ ပါပါနိပရိဝဇ္ဇေတာတိ၊ ဟူသည်ကား။ ပါဏာတိပါတော၊ သူ၏အသက်ကို သတ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ အဒိန္နာဒါနံ၊ သူ၏ဥစ္စာကိုခိုးယူခြင်းသည်လည်းကောင်း။ (အကုသိုလ်ဒုစရိုက်ကို အကုန်အစင်ထုတ်၍ ယောဇနာလေ၊) ပ။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသောအယူကိုယူခြင်းလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ သို့။ ဣမာနိပါပါနိ၊ ဤအကုသိုလ်တရားတို့ကို။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ပရိဝဇ္ဇေထ၊ ကြဉ်ရှောင်ကြကုန်လော့။ ကလျာဏေအဘိနိဝိဿထာတိ၊ ဟူသည်ကား။ ၁ ၃၅၀) ဒါနံ၊ အလှူပေးခြင်းလည်းကောင်း။ ပစာယနံ၊ အရိုအသေပြုခြင်းသည် လည်းကောင်း။ (ဤအရာ၌လည်း ကုသိုလ်ကမ္မထ တရားဆယ်ပါးကို အကုန်အစင်ထုတ်၍ ယောဇနာလေ၊) ပ။ ဒိဋ္ဌိဇုကမ္မံ၊ ဖြောင့်မတ်စွာသော အယူကိုယူခြင်းလည်းကောင်း။ ဣတိဣဒံ၊ ဤသည်လျှင်။ ကလျာဏံ၊ ကောင်းသောအကျင့်တရားတည်း။ ဣမံသ္မိံကလျာဏေ၊ ဤကုသိုလ်ကမ္မထတရား၌။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကာယဝါစာစိတ္တာနိ၊ ကိုယ်နှုတ်စိတ်တို့ကို။ အဘိမုခဘာဝေန၊ ရှေးရှုသည်၏အဖြစ်ဖြင့်။ နိဝိဿထ၊ အမြဲမှီဝဲကြကုန်လော့။ ဣမံကလျာဏပဋိပ္ပတ္တိံ၊ ဤသို့သော ကောင်းသောအကျင့်ကို။ ပဋိပဇ္ဇထ၊ ကျင့်ကြကုန်လော။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း၊

ဧဝံ၊ သို့။ မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ တိရစ္ဆနယောနိယံ၊ တိရစ္ဆာန်အမျိုး၌။ နိဗ္ဗတ္တောပိ၊ ဖြစ်သော်လည်း။ ဉာဏသမ္ပန္နတာယ၊ ဉာဏ်နှင့်ပြည့်စုံသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ကလျာမိတ္တော၊ အဆွေခင်ပွန်းကောင်းသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ကာလေနကာလံ၊ အခါအခါ။ ဥပဂတာနံ၊ အနီးသို့ရောက်လာကုန်သော။ တေသံတိဏ္ဏံဇနာနံ၊ ထိုမျောက်, မြေခွေး, ဖျံတို့အား။ ဩဝါဒဝသေန၊ ဆုံးမသည်၏ အစွမ်းဖြင့်။ မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းယုန်မင်းသည်။ ဒေသေသိ၊ ဟော၏။ တေ၊ ထိုသုံးယောက်သားတို့သည်။ တဿ၊ ထိုအလောင်းတော်ယုန်မင်း၏။ ဩဝါဒံ၊ အဆုံးအမကို။ သမ္ပဋိစ္ဆိတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဝသနဌာနံ၊ နေရာအရပ်သို့။ ပဝီသိတွာ၊ ဝင်လေကုန်၍။ ဝသန္တိ၊ နေကြကုန်၏။ ဧဝံ၊ သို့။ ကာလေ၊ အခါသည်။ ဂစ္ဆန္တေ၊ ရောက်လတ်သော်။ ဗောဓိသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ အာကာသံ၊ ကောင်းကင်ကို။ ဩလောကေတွာ၊ ကြည့်လတ်သော်။ စန္ဒံ၊ လမင်းကို။ ပါရိပူရိံ၊ ပြည့်သည်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဥပေါသထကဗ္ဗံ၊ ဥပုသ်သတင်းသုံးခြင်းကို။ ကရောထ၊ ပြုကြကုန်လော။ ဣတိ၊ သို့။ ဩဝဒိ၊ ဆုံးမ၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ ဥပေါသတမှိဒိဝသေ၊ ပ။ ဥပဝသိထုပေါသထံ၊ ဟူသော။ ဂါထံ၊ ဂါထာကို။ ဘဂဝါ၊ သည်။ အာဟ၊ မိန့်တော်မူ၏၊

၁၂၈။ ဂါထာ၏အတ္ထကား။ ဥပေါသထမှိဒိဝသေ၊ ဥပုသ်နေ့၌။ ပူရိ ၁၃၅၁) တံ၊ ပြည့်သော။ စန္ဒံ၊ လမင်းကို။ မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ တတ္ထ၊ ထိုအခါ၌။ တေသံ၊ ထိုသုံးယောက်တို့အား။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ ဥပေါသထော၊ ဥပုသ်သုံးသော။ ဒိဝသော၊ နေ့တည်း၊

၃ ၁၂၉။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဒက္ခိဏေယျဿ၊ အလှူခံပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဒါတဝေ၊ လှူလိုသည်ဖြစ်၍။ ဒါနာနိ၊ လှူဖွယ်ဝတ္ထုတို့ကို။ ပဋိယာဒေထ၊ စီရင်ကြကုန်လော့။ ဒက္ခိဏေယျေ၊ အလှူခံပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒတွာ၊ ပေးလှူ၍။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ဥပဝဿထ၊ သုံးကြဆောက်တည်ကြကုန်လော့။ ဣတိ၊ သို့။ ဘဂဝါ၊ သည်။ အာဟ၊ မိန့်၏၊

တတ္ထတာသုဂါထာသု၊ ထိုဂါထာ၌။ စန္ဒံဒိသွာနပုရိတန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ ဇုဏှပက္ခစာတုဒ္ဒသိယံ၊ လဆန်းတစ်ဆယ့်လေးရက်မြောက်သော အဖိတ်နေ့၌။ ဤသကံ၊ စဉ်းငယ်။ အပရိပုဏ္ဏဘာဝေန၊ မပြည့်တတ်သေးသည်၏ အစွမ်းဖြင့်။ တံစန္ဒံ၊ ထိုလမင်းသည်။ နပူရိတံ၊ မပြည့်တတ်သေးသည်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်ရ၍။ တတော၊ ထိုနေ့မှ။ ရတ္တိယာ၊ သည်။ ဝိဘာတာယ၊ လင်းလသော်။ အရုဏုဂ္ဂမနဝေလာယ မေဝ၊ နေအရုံတက်သော ကာလ၌လျှင်။ ပန္နရသေ၊ တစ်ဆယ့်ငါးရက်မြောက်သော။ ဥပေါသထမှိဒိဝသေ၊ ဥပုသ်နေ့၌။ မယှံ၊ ငါ၏။ သဟာယာနံ၊ အဆွေခင်ပွန်းဖြစ်ကုန်သော။ မက္ကဋာဒီနံ၊ မျောက်အစရှိကုန်သော။ ဧတေသံ၊ ထိုသုံးယောက်တို့အား။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ ဥပေါသထော၊ ဥပုသ်သုံးအံ့သော။ ဒိဝသော၊ နေ့သည်။ ယသ္မာ၊ ကြောင့်။ ဟောတိ၊ ၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဒါနာနိ၊ လှူဖွယ်ဝတ္ထုတို့ကို။ ပဋိယာဒေထ၊ စီရင်ကုန်လော့။ ဣတိအာဒိနာ၊ ဤသို့အစရှိသည်ဖြင့်။ တတ္ထဝစနေ၊ ထိုစကား၌။ ဒါနာနီတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဒေယျဓမ္မေ၊ လှူဖွယ်ဝတ္ထုတို့ကို။ ပဋိယာဒေထာတိ၊ ဟူသည်ကား။ ယထာသတ္ထိံ၊ အစွမ်းသတ္တိအားလျော်စွာ။ ယထာဗလံ၊ အားနှင့် လျော်စွာ။ သဇ္ဇေထ၊ စီရင်ကြလေကုန်။ ဒါတဝေတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဒါတုန၊ ပေးလိုသည်ဖြစ်၍။ ဥပဝဿထာတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဥပေါသထကမ္မံ၊ ဥပုသ် ၁၃၅၂) ဆောက်တည်သော အမှုကို။ ကရောထ၊ ပြုကြကုန်လော။ ဥပေါသထ သီလာနိ၊ ဥပုသ်တည်းဟူသော သီလတို့ကို။ ရက္ခထ၊ စောင့်ရှောက်ကုန်လော့။ သီလေ၊ သီလ၌။ ပတိဋ္ဌာယ၊ ဆောက်တည်၍။ ဒိန္နဒါနံ၊ ပေးအပ်သော အလှူသည်။ မဟပ္ဖလံ၊ ကြီးသော အကျိုးရှိသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ဟောတိ၊ ၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ယာစကေ၊ အလှူခံ ယာစကာသည်။ သမ္ပတ္တေ၊ ရောက်လာသော်။ တုမှေဟိ၊ သင်တို့သည်။ ခါဒိတဗ္ဗာဟာရတော၊ စားအပ်ခဲ့သော အစာမှ။ ဒတွာ၊ ခွဲဝေပေးကမ်း၍။ ခါဒေယျာထ၊ ခဲရာစားရာ၏။ ဣတိ၊ သို့။ ဒဿေတိ၊ ပြ၏၊

တေ၊ ထိုသုံးယောက်သားတို့သည်။ သာဓူတိ၊ ကောင်းပြီဟု။ ဗောဓိသတ္တဿ၊ ဘုရားလောင်း၏။ ဩဝါဒံ၊ အဆုံးအမကို။ သိရသာ၊ ဦးဖြင့်။ သမ္ပဋိစ္ဆိတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ ဥပေါသထင်္ဂါနိ၊ ဥပုသ်အင်္ဂါတို့ကို။ အဓိဋ္ဌဟိံသု၊ ဆောက်တည်ကုန်၏။ တေသု၊ ထိုသုံးယောက်သားတို့တွင်။ ဥဒ္ဒေါ၊ ဖျံသည်။ ပါတောဝ၊ စောစောကလျှင်။ ဂေါစရံ၊ အစာကို။ ပရိယေသိ ဿာမိတိ၊ ငါရှမှီးအံ့ဟု။ နဒီတီရံ၊ မြစ်နားသို့။ ဂတော၊ သွားလေ၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သော။ ဗာဠိသိကော၊ ငါးမျှားသော ယောကျ်ားသည်။ သတ္တ၊ ခုနစ်ခုကုန်သော။ ရောဟိတမစ္ဆေ၊ ငါးကြင်းတို့ကို။ ဥဒ္ဓရိတွာ၊ ရေမှ ထုတ်၍။ ဝလ္လိယာ၊ နွယ်ဖြင့်။ အာဝုဏိတွာ၊ သီ၍။ နဒီတီရေ၊ မြစ်နား၌။ ဝါလုကာယ၊ သဲဖြင့်။ ပဋိစ္ဆာဒေတွာ၊ ဖုံးလွှမ်း၍။ မစ္ဆေ၊ ငါးတို့ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ နီဟရိတွာ၊ ထုတ်ပြီးသော်။ ဧတေသံ၊ ဤငါးတို့၏။ သာမိကော၊ အရှင်သည်။ အတ္ထိနုခေါတိ၊ ရှိလေသည်လောဟု။ တိက္ခတ္ထုံ၊ သုံးကြိမ်။ ဃောသိတွာ၊ ကြွေးကြော်၍။ သာမိကံ၊ အရှင်ကို။ အပဿန္တော၊ မမြင်သည်ရှိသော်။ ဝလ္လိယံ၊ နွယ်၌။ ဍံသိတွာ၊ ကိုက်၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဝသနဂုမ္ဗေ၊ နေရာချုံ၌။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝေလာယမေဝ၊ အခါရောက်သော ကာလ၌ပင်လျှင်။ ခါဒိဿာမိတိ၊ စားအံ့ဟု။ အတ္တနော၊ ၁၃၅၃) မိမိ၏။ သိလံ၊ ဆောက်တည်အပ်သော သီလကို။ အာဝဇ္ဇန္တော၊ ဆင်ခြင်လျက်။ နိပ္ပဇ္ဇိ၊ အိပ်၏။ သိင်္ဂါလောပိ၊ မြေခွေးသည်လည်း။ ဂေါစရံ၊ အစာကို။ ပရိယေသန္တော၊ ရှာသည်ရှိသော်။ ဧကဿ၊ တစ်ယောက်သော။ ခေတ္တ ဂေါပကဿ၊ လယ်စောင့်ယောကျ်ား၏။ ကုဋိယံ၊ တတင်းကုတ်၌။ ဒွေမံသသူလာနိစ၊ နှစ်ခုသော အမဲတံစို့ကိုလည်းကောင်း။ ဧကဉ္စဂေါမံ၊ တစ်စီးသော ဖွတ်ကိုလည်းကောင်း။ ဧကဉ္စဒဓိဝါရကံ၊ တစ်ခုသော နို့ဓမ်းအိုးကိုလည်းကောင်း။ (ကျွဲနို့အိုးကိုလည်းကောင်းလည်းဟူ၊) ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ဧတဿ၊ ဤခဲဖွယ်၏။ သာမိကော၊ အရှင်သည်။ အတ္ထိနုခေါ၊ ရှိလေသလောဟု။ တိက္ခတ္တုံ၊ သုံးကြိမ်။ ဃောသေတွာ၊ ကြွေးကြော်၍။ သာမိကံ၊ ဥစ္စာရှင်ကို။ အဒိသွာ၊ မမြင်သည်ရှိသော်။ ဒဓိဝါရကဿ၊ နို့ဓမ်းအိုးကို။ ဥဂ္ဂဟဏရဇ္ဇုကံ၊ ဆွဲယူအံ့သောငှာ။ ဆွဲသော ကြိုးကျော့ကွင်းကို။ ဂီဝါယ၊ လည်ပင်း၌။ ပဝေသေတွာ၊ သွင်း၍။ မံသသူလေစ၊ အမဲတံစို့တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဂေါဓဉ္စ၊ ဖွတ်ကိုလည်းကောင်း။ မုခေန၊ ခံတွင်းဖြင့်။ ဍံသိတွာ၊ ကိုက်၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဝသနဂုမ္ဗေ၊ နေရာချုံ၌။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ ဝေလာယ၊ အခါ၌။ ခါဒိဿာမီတိ၊ ငါစားအံ့ဟု။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ သီလံ၊ သီလကို။ အာဝဇ္ဇန္တော၊ ဆင်ခြင်လျက်။ နိပ္ပဇ္ဇိ၊ အိပ်၏။ မက္ကဋောပိ၊ မျောက်သည်လည်း။ ဝနသဏ္ဍံ၊ တောအုပ်သို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်လေ၍။ အမ္မပိဏ္ဍံ၊ သရက်သီးအခိုင်ကို။ အာဟရိတွာ၊ ဆောင်ခဲ့၍။ ဝသနဂုမ္ဗေ၊ နေရာချုံ၌။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ ဝေလာယမေဝ၊ အခါ၌လျှင်။ ခါဒိဿာမီတိ၊ စားအံ့ဟု။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ သီလံ၊ သီလကို။ အာဝဇ္ဇေန္တော၊ ဆင်ခြင်လျက်။ နိပ္ပဇ္ဇိ၊ အိပ်၏။ တိဏ္ဏံပိ၊ သုံးယောက်သော သူတို့အားလည်း။ ယာစကော၊ အလှူခံ ယာစကာသည်။ အဟောနုနအာဂစ္ဆေယျ၊ ဩော်။ ဩလာပါမူကား ကောင်း၏။ ဣတိ၊ သို့။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဥပ္ပဇ္ဇိ၊ ဖြစ်၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ တေပေသာဓုတိဝတွာ၊ ပေ။ ဒက္ခိဏေယျံဂဝေသိသုန္တိ။ တေမေသာဓုတိဝတွာ၊ ပေ။ ဒက္ခိဏေယျံဂဝေသိသုံ၊ ဟူသော ဂါထာကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏၊

၃ ၁၃၀။ ဂါထာ၏ အတ္ထကား။ တေ၊ ထိုသုံးယောက်သော သူတို့သည်။ မေ၊ ငါ၏။ ဝစနံ၊ ကို။ သဓုတိ၊ ကောင်း၏ဟု။ ဝတွာန၊ ဆို၍။ ယထာ ၁၃၅၄) သတ္တိ၊ အစွမ်းသတ္တိအားလျော်စွာ။ ယထာဗလံ၊ အားနှင့် လျော်စွာ။ ယထာဗလံ၊ အားနှင့် လျော်စွာ။ ဒါနာနိ၊ လှူဖွယ်ဝတ္ထုတို့ကို။ ပဋိယာဒေတွာ၊ ရှာမှီးစီရင်၍။ ဒက္ခိဏေယျံ၊ အလှူခံပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ဂဝေသိသုံ၊ ကြံကြရှာကြကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တံ၊ ဆို၏၊

ဗောဓိသတ္တောပန၊ ဘုရားလောင်းယုန်မင်းသည်ကား။ ဝေလာယမေဝ၊ အခါ၌လျှင်။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ ဒဗ္ဗာဒိတိဏာနိ၊ နေဇာမြက်စသော မြက်တို့ကို။ ခါဒိဿာမိတိ၊ ငါးစားအံ့ဟု။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဝသန ဂုမ္ဗေယေဝ၊ နေရာချုံ၌လျှင်။ နိသိန္နော၊ နေလျက်။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ မမ၊ ငါ ၏။ သန္တိကံ၊ အထံသို့။ အာဂတာနံ၊ ရောက်လာကုန်သော။ ယာစကာ နံ၊ ယာစကာတို့အား။ တိဏာနိ၊ ငါစားအပ်သော မြက်တို့ကို။ ခါဒိတုံ၊ စားအံ့သောငှာ။ နသက္ကာ၊ မတတ်နိုင်ကုန်ရာ။ တိလတဏ္ဍုလာဒယောပိ၊ နှမ်းဆံအစရှိသည်တို့သည်လည်း။ မယှံ၊ ငါ့အား။ နတ္ထိနသန္တိ၊ မရှိကုန်။ မေ၊ ငါ၏။ သန္တိကံ၊ အထံသို့။ ယာစကော၊ အလှူခံယာစကာသည်။ သစေအာဂမိဿတိ၊ အကယ်၍။ ရောက်လာအံ့။ အဟံ၊ ငါသည်။ တိကောန၊ မြက်ဖြင့်။ ယာပေမိ၊ မျှတတဲ့။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ သရီရမံသံ၊ ကိုယ်အသားကို။ ဒဿာမီတိ၊ ပေးလှူအံ့ဟု။ စိန္တေသိံ၊ ကြံ၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဟံနိသဇ္ဇစိန္တေသိံ၊ ပေ။ နသော တုစ္ဆောဂမိဿတီတိ၊ အဟံနိသဇ္ဇစိန္တေသိံ၊ ပေ။ နသောတုစ္ဆောဂမိဿတိဟူသော ဂါထာကို။ အာဟအဝေါစ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏၊

၃ ၁၃၁။ ထိုဂါထာ၏ အတ္ထကား။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ တဒါ၊ ထိုယုန်ပညာရှိဖြစ်သော ဘဝ၌။ နိသဇ္ဇ၊ နေ၍။ ဒက္ခိဏနုစ္ဆဝံ၊ အလှူခံပုဂ္ဂိုလ်အား လျှောက်ပတ်သော။ ဒါနံ၊ လှူဖွယ်ဝတ္ထုကို။ စိန္တေသိံ၊ ကြံ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒက္ခိဏေယျံ၊ အလှူခံပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ယဒိ လဘေ၊ အကယ်၍ ရငြားအံ့။ မေ၊ ငါ့အား။ ကိံဒါနံ၊ အဘယ်လှူဖွယ် ဝတ္ထုသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်နိုင်ပါအံ့နည်း၊

၃ ၁၃၂။ မေ၊ ငါ့အား။ တိလာစ၊ နှမ်းတို့သည်လည်းကောင်း။ မုဂ္ဂါစ၊ ပဲနောက်တို့သည်လည်းကောင်း။ တဏ္ဍုလာစ၊ ဆန်တို့သည်လည်းကောင်း။ နတ္ထိနသန္တိ၊ မရှိကုန်။ ဃတဉ္စ၊ ထောပတ်အိုးသည်လည်း။ နတ္ထိ ၁၃၅၅)၊ မရှိ။ အဟံ၊ ငါသည်။ တိဏေန၊ မြက်ဖြင့်။ ယာပေမိ၊ မျှတ၏။ တိဏံ၊ မြက်ကို။ ဒါတဝေ၊ ပေးလှူအံ့သောငှာ။ နသက္ကာ၊ မတတ်ကောင်းချေ။ ၁၃၃။ မမ၊ ငါ၏။ သန္တိကံ၊ အထံသို့။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော။ ဒက္ခိဏေယျော၊ အလှူခံသည်။ ဘိက္ခာယ၊ ထမင်းအလို့ငှာ။ ယဒိဧတိ၊ အကယ်၍ ရောက်လာအံ့။ အဟံ၊ ငါသည်။ သကမတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ဒဇ္ဇံဒဇ္ဇာမိ၊ ပေးလှူအံ့။ သော၊ ထိုအလှူခံယာစကာသည်။ တုစ္ဆော၊ အချည်းနှီးသည်။ နဂမိဿာတိ၊ မသွားရလတ္တံ့။ ဣတိ၊ သို့။ အာဟ၊ ဆို၏၊

တတ္ထ၊ ထိုဂါထာ၌။ ဒါနံဒက္ခိဏနုစ္ဆဝန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ ဒက္ခိဏဘာဝေန၊ အလှူခံပုဂ္ဂိုလ်၏အဖြစ်ဖြင့်။ အနုစ္ဆဝိကံ၊ လျှောက်ပတ်သော။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒက္ခဏေယျဿ၊ အလှူခံပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။ ဒေယျဓမ္မံ၊ လှူဖွယ်ဝတ္ထုကို။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ ဟဒိဟံလဘေတိ၊ ဟူသည်ကား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော။ ဒက္ခိဏေယျံ၊ လှူဖွယ်ဝတ္ထုကို။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ ယဒိလဘေယျံ၊ အကယ်၍ ရငြားပါအံ့။ ကိမေဒါနံဘဝိဿတီတိ၊ ဟူသည်ကား။ မမ၊ ငါ့အား။ ဒါတဗ္ဗံ၊ လှူဖွယ်ဝတ္ထုသည်။ ကိံဘဝီဿတိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်ပါအံ့နည်း။ နသက္ကာတိဏ ဒါတဝေတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဒက္ခိဏေယျဿ၊ အလှူခံပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဒါတုံ၊ လှူအံ့သောငှာ။ ယံတိလမုဂ္ဂါဒိကံ၊ အကြင်နှမ်ပဲအစရှိသော လှူဖွယ်ဝတ္ထုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်ခဲ့၏။ တံတိလမုဂ္ဂံ၊ ထိုနမ်းပဲအစရှိသော လှူဖွယ်ဝတ္ထုသည်။ မယှံ၊ ငါ့အား။ နတ္ထိ၊ မရှိချေ။ မမ၊ ငါ့အား။ ယံတိဏံ၊ အကြင် မြက်သည်။ အာဟာရဘူတံ၊ အစာဖြစ်၍ဖြစ်၏။ တံတိဏံ၊ ထိုငါ၏ အစာမြက်ကို။ ဒက္ခိဏေယျဿ၊ အလှူခံပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဒါတုံ၊ ပေးလှူအံ့သောငှာ။ နသက္ကာ၊ မတတ်ကောင်းချေ။ ဒဇ္ဇာယံသကမတ္တာနန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ မယှံ၊ ငါ၏။ ဧတာယဒေယျ ဓမ္မစိန္တာယ၊ ဤသို့သော လှူဖွယ်ဝတ္ထုကို ကြံလေသဖြင့်။ ကိံဝါ၊ အဘယ်အကျိုးရှိလေအံ့နည်း။ မယှံ၊ ငါ၏။ (သရီရံ၌ သမ္မာန်စပ်လေ၊) အနဝဇ္ဇံ၊ အပြစ်မရှိသော။ (သရီရံ၌ ဝိသေသနစပ်လေ၊) အပရာဓိနတာယ၊ သူတစ်ပါးတို့ကို မနှိပ်စက်သဖြင့်။ သုလဘံ၊ ရလွယ်သော။ ပရေသဉ္စ၊ သူတစ်ပါးတို့အား ၁၃၅၆) လည်း။ ပရိဘောဂါရဟံ၊ သုံးဆောင်ခြင်းငှာထိုက်သော။ သရီရံ၊ ကိုယ်ကို။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော။ ဒက္ခိဏေယျော၊ အလှူခံပုဂ္ဂိုလ်သည်။ မမ၊ ငါ၏။ သန္တိကံ၊ အထံသို့။ သစေအာဂစ္ဆတိ၊ အကယ်၍ ရောက်လာအံ့။ တယိဒံတံ၊ ဣဒံ သကမတ္တာနံ၊ ဤမိမိကိုယ်ကို။ တဿ၊ ထိုအလှူခံပုဂ္ဂိုလ်အား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒဇ္ဇာမိ၊ ပေးလှူအံ့။ ဧဝံသန္တေ၊ ဤသို့ ကိုယ်ကို လှူလေသည်ရှိသော်။ မမ၊ ငါ၏။ သန္တိကံ၊ အထံသို့။ အာဂတော၊ ရောက်လာသော။ သော၊ ထိုအလှူခံပုဂ္ဂိုလ်သည်။ တုစ္ဆော၊ အချည်းနှီးသည်။ န၊ မဟုတ်လေ။ အရိတ္တဟတ္တော၊ လက်ချည်းသက်သက်မရှိသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဂမိဿတိ၊ သွားရလတ္တံ့၊

ဣတိဧဝံ၊ သို့။ မဟာပူရိသဿ၊ ယောကျ်ားမြတ်အား။ ယထာ ဘူတံ၊ ဟုတ်မှန်သောအတိုင်း။ သဘာဝံ၊ သဘောကို။ ဝိတက္ကေန္တဿ၊ ကြံစီစဉ်။ ပရိဝိတက္ကာနုဘာဝေန၊ အဖန်တလဲလဲကြံသော အကြံ၏ အာနုဘော်အားဖြင့်။ သက္ကဿ၊ သိကြားမင်း၏။ ပဏ္ဍုကမ္ဗလသီလာသနံ၊ ပဏ္ဍုကမ္ဗလာကျောက်ဖျာသည်။ ဥဏှာကာရံ၊ ပူသော အခြင်းအရာကို။ ဒဿေသိ၊ ပြလေ၏။ သော၊ ထိုသိကြားမင်း၏။ အာဝဇ္ဇေန္တော၊ ဆင်ခြင်သည်ရှိသော်။ ဣမံကာရဏံ၊ ဤအကြောင်းကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ သသရာဇံ၊ ယုန်မင်းကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝီမံသိဿာမိတိ၊ စုံစမ်းအံ့ဟု။ ပဋ္ဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဥဒ္ဒဿ၊ ဖျံ၏။ ဝသနဋ္ဌာနံ၊ နေရာအရပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွားလေ၍။ ဗြာဟ္မဏဝေသေန၊ ပုဏ္ဏား၏ အသွင်ဖြင့်။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်လေ၏။ တေန၊ ထိုဖျံသည်။ ဗြာဟ္မဏ၊ အိုပုဏ္ဏား။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိမတ္ထံ၊ အဘယ်အကျိုးငှာ။ ဌိတော၊ ရပ်လာသည်။ အသိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့လျှင်။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကိဉ္စိအာဟာရံ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော အဟာရကို။ သစေလဘေယျံ၊ အကယ်၍တည်းရငြားပါအံ့။ ဥပေါသထိကော၊ ဥပုသ်ဆောက်တည်ခြင်းရှိသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ သမဏဓမ္မံ၊ ရဟန်းတရားကို။ ကရေယျံ၊ ပြုလိုပါ၏။ ဣတိ၊ သို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ သော၊ ထိုဖျံသည်။ သာဓု၊ ကောင်း၏။ တေ၊ သင်ပုဏ္ဏားအား။ အာဟာရံ၊ အဟာရကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒဿာမိတိ၊ ပေးလှူအံ့ဟု။ အာဟ၊ ဆို၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ သတ္တမေရောဟိတာမစ္ဆာ၊ ၁၃၅၇) ပ၊ ဧတံဘုတွာဝနေဝသာတိ၊ သတ္တမေရောဟိတာမစ္ဆာ၊ ပေ။ ဧတံဘုတွာဝနေဝသ၊ ဟူသော ဂါထာကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်၏၊

ဂါထာ၏ အတ္ထကား။ ဥဒကာ၊ ရေမှ။ ထလံ၊ ကြည်းကုန်းထက်သို့။ ဥဗ္ဘတာ၊ ထုတ်အပ်ကုန်သော။ သတ္တ၊ ခုနစ်ခုကုန်သော။ ရောဟိတမစ္ဆာ၊ ငါးကြင်းတို့ကို။ မေမယာ၊ ငါသည်။ ဂဟိတာ၊ ယူခဲ့အပ်ကုန်၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ အိုပုဏ္ဏား။ မေ၊ ငါ့အား။ ဣဒံ၊ ဤငါးကြင်းလှူဖွယ်ဝတ္ထုသည်။ အတ္ထိ၊ ၏။ ဧတံ၊ ဤငါးကြင်းကို။ ဘုတွာ၊ စား၍။ ဝနေ၊ တောအရပ်၌။ တွံ၊ သင်သည်။ ဥပေါသထိကော၊ ဥပုသ်ဆောက်တည်ခြင်းရှိ၍။ ဝသ၊ နေပါလော့။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တံ၊ ဆို၏၊

ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ပဂေဝ၊ အဘယ်ဆိုဖွယ်ရာရှိပေအံ့နည်း။ တာဝဟောတု၊ ရှိရစ်သည်ဖြစ်စေဦး။ ပစ္ဆာ၊ နောက်မှ။ ဇာနိဿာမိ၊ ငါသိပါအံ့ ငါးယူပါအံ့လည်းဟူ။ ဣတိ၊ သို့။ ဝတွာ၊ ဆိုခဲ့၍။ တထေဝ၊ ထိုရှေးအတူလျှင်။ သိင်္ဂါလဿစ၊ မြေခွေး၏လည်းကောင်း။ မက္ကဋဿစ၊ မျောက်၏လည်းကောင်း။ သန္တိကံ၊ အထံသို့။ ဂန္တွာ၊ သွားလေ၍။ တေဟိပိ၊ ထိုမြေခွေးမျောက်တို့သည်လည်း။ အတ္တနော၊ မိမိအား။ ဝိဇ္ဇမာနေဟိ၊ ထင်ရှားရှိကုန်သော။ ဒေယျဓမ္မေဟိ၊ လှူဖွယ်ဝတ္ထုတို့ဖြင့်။ နိမန္တိတော၊ ဖိတ်အပ်သည်ရှိသော်။ ပဂေဝ၊ အဘယ်ဆိုရာရှိပေအံ့နည်း။ တာဝဟောတု၊ ရှိရစ်သည်ဖြစ်စေဦး။ ပစ္ဆာ၊ နောက်မှ။ ဇနိဿာမိ၊ ငါသိပါအံ့။ ဣတိ၊ သို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ ဒုဿမေခေတ္တပါလဿ၊ ပေ။ ဧတံဘုတွာဝနေဝသာတိ၊ ဒုဿမေခေတ္တပါလဿ၊ ပေ။ ဧတံ ဘုတွာဝနေဝသ၊ ဟူသော ဂါထာကို။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်၏၊

ဂါထာ၏အတ္ထကား။ ဗြာဟ္မဏ၊ အိုပုဏ္ဏား။ ခေတ္တပါလော၊ လယ်စောင့်ယောကျ်ားသည်။ ဒွေ၊ နှစ်ခုကုန်သော။ မံသဘူလောစ၊ အမဲတံစို့တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဂေါဓဉ္စ၊ ဖွတ်ကိုလည်းကောင်း။ ဧကံ၊ တစ်ခုသော။ ဒဓိဝါရကဉ္စ၊ နွားနို့အိုးကိုလည်းကောင်း။ ဒုဿ၊ မေ့လျော့လေပြီ။ အဿ မေ၊ ထိုငါ့အား။ ရတ္ထိဘတ္တံ၊ ညစာစားခြင်းကို။ အပါဘတံ၊ ဆောင်ထားခဲ့၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ အိုပုဏ္ဏား။ မေ၊ ငါ့အား။ ဣဒံ၊ ဤသို့သော စားဖွယ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧတံ၊ ဤစားဖွယ်ကို။ ဘုတွာ၊ စား၍။ ဝနေ၊ ၁၃၅၈) တောအရပ်၌။ ဝသ၊ နေလော့။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ အိုပုဏ္ဏား။ အမ္ဗပက္ကံ၊ သရက်သီးမှည့်သည်လည်းကောင်း။ ဒကံ၊ ရေသည်လည်းကောင်း။ သိတံ၊ ချမ်းအေး၏။ သိတစ္ဆာယံ၊ ချမ်းအေးသော အရိပ်၌ ရှိ၏။ မနောရမာ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဖွယ်ရှိ၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ မေ၊ ငါ့အား။ ဣဒံ၊ ဤသရက်သီးမှည့်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧတံ၊ ဤသရက်သီးမှည့်ကို။ ဘုတွာ၊ စား၍။ ဝနေ၊ တောအရပ်၌။ ဝသ၊ နေလော့။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တံ၊ ဆို၏၊

တတ္ထ၊ ထိုဂါထာ၌။ ဒုဿာတိ၊ ဒုဿာဟူသည်ကား။ အမုဿ၊ မေ့လျော့လေပြီ။ ရတ္တိဘတ္တံအပါဘကန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ ရတ္တိဘောဇနတော၊ ထမင်းညစာစားခြင်းမှ။ အပနီတံ၊ ဖဲကြဉ်အပ်၏။ မံသသုလာစ၊ ဒွေ ဂေါဓာတိ၊ ဟူသည်ကား။ အင်္ဂါရပက္ကာနိ၊ မီးသွေးစု၌ကင်အပ်ချက် အပ်ကုန်သော။ ဒွေမံသသူလာနိ၊ အမဲနှစ်ခုတံစို့တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဧကာစဂေါဓာ၊ တစ်စီးသော ဖွတ်လည်းကောင်း။ ဒဓိဝါရကန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ ဒဓိဝါရကော၊ နွားနို့အိုး၊

၃ ၁၃၄။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ သဿပဏ္ဍိတဿ၊ ယုန်ပညာရှိ၏။ သန္တိကံ၊ အထံသို့။ အာဂတော၊ သွားလေ၏။ တေနပိ၊ ထိုယုန်ပညာရှိသည်လည်း။ ကိံမတ္ထံ၊ ဘယ်အကျိုးငှာ။ အာဂတော၊ လာသည်။ အသိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ တထေဝ၊ ထိုရှေးအတူသာလျှင်။ အာဟ၊ ဆို၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ မမသင်္ကပ္ပ မညာယာတိအာဒိ၊ မမသင်္ကပ္ပမညာယအစရှိသည်ကို။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်၏၊

တတ္ထ၊ ထိုဂါထာတို့၌။ မမသင်္ဂပ္ပမညာယာတိ၊ ဟူသည်ကား။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေ့၌။ ဝုတ္တပ္ပကာရံ၊ ဆိုအပ်ပြီးသော အပြားရှိသော။ ပရိဝိတက္ကံ၊ အကြံကို။ ဇာနိတွာ၊ သိ၍။ ဗြာဟ္မဏဝဏ္ဏိနာတိ၊ ဟူသည်ကား။ အတ္တဘာဝေန၊ အတ္တဘောအားဖြင့်။ ဗြဟ္မဏရူပဝတာ၊ ပုဏ္ဏားအသွင်သန္တာန်ရှိသော။ အာသယန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ ဝသနဂုမ္ဗံ၊ နေရာချုံသို့၊

၃ ၁၃၅၊ ၇။ သန္တုဋ္ဌောတိ၊ ဟူသည်ကား။ သမံ၊ အမျှ။ သဗ္ဗဘာဂေနေဝ၊ အလုံးစုံ၏ အဖြစ်ဖြင့်သာလျှင်။ တုဋ္ဌော၊ နှစ်သက်သည်ဖြစ်၍။ ဃာသဟေတူတိ၊ ဟူသည်ကား၏။ အာဟာရဟေတု၊ အာဟာရဟူသော အကြောင်း ၁၃၅၉) ကြောင့်။ အဒိန္နပုဗ္ဗန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ ယေဟိကေဟိစိ၊ အမှတ်မရှိကုန်သော။ ဗောဓိသတ္တေဟိ၊ ဘုရားလောင်းတို့သည်။ အဒိန္နပုဗ္ဗံ၊ မလှူစဖူးသော။ ဒါနဝရန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ ဥတ္တမဒါနံ၊ မြတ်သော အလှူကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ တေ၊ သင်အား။ အဇ္ဇ၊ ဤယခု။ ဒဿာမိတိ၊ ပေးလှူအံ့ဟု။ ဝတွာ၊ ဆိုသည်ရှိသော်။ တုဝံ၊ သင်ယုန်မင်းသည်။ သိလဂုဏူပေတော၊ သီလဂုဏ်ကျေးဇူးနှင့် ပြည့်စုံပေ၏တကား။ ပရဟေဌနံ၊ သူတစ်ပါးတို့အား သတ်ဖြတ်ညှင်းဆဲခြင်းသည်။ အယုတ္တံ၊ မသင့်ချေ။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုသည်ရှိသော်။ တံ၊ သင်ပုဏ္ဏားကို။ ပါဏာတိပါတတော၊ သူ၏ အသက်ကို သတ်ခြင်းမှ။ အပနေတွာ၊ ပယ်၍။ ဣဒါနိ၊ ဤယခု။ တဿ၊ ထိုပုဏ္ဏားအား။ ပရိဘောဂယောဂ္ဂံ၊ သုံးဆောင်ခြင်းနှင့် ယှဉ်သော။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဒါတုံ၊ ပေးလှူအံ့သောငှာ။ ဧဟိ အဂ္ဂိံ ပဒီပေဟီတိအာဒိ၊ ဧဟိ အဂ္ဂိံ ပဒီပေဟိ၊ အစရှိသော ဂါထာကို။ မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ အာဟ၊ ဆို၏၊

တတ္ထ၊ ထိုဂါထာ၌။ အဟံပစိဿမတ္တာနန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ တယာ၊ သင်သည်။ ကတေ၊ ပြုအပ်သော။ အင်္ဂါရဂဗ္ဘေ၊ မီးကျီးတိုက်၌။ အဟ မေဝ၊ ငါသည်ပင်လျှင်။ ပတိတွာ၊ ဆင်း၍။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ပစိဿံ၊ ချက်အံ့။ ပက္ကံတွံ၊ ဘက္ခယိဿတီတိ၊ ဟူသည်ကား။ တထာပန၊ ထိုမီးပုံသို့ ဆင်းပြီးသဖြင့်ကား။ ပက္ကံ၊ ကျက်သော အသားကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ခါဒယိဿတိ၊ စားရပါလတ္တံ့၊

၃ ၁၃၈၊ ၉။ နာနာကဋ္ဌေ၊ သမာနယီတိ၊ နာနာကဋ္ဌေ သမာနယီဟူသည်ကား။ ဗြာဟ္မဏဝေဿဓာရီ၊ ပုဏ္ဏား၏ အသွင်ကို ဆောင်ခြင်းရှိသော။ သောသက္ကော၊ ထိုသိကြားသည်။ နာနာဒါရူနိ၊ အထူးထူးသော ထင်းတို့ကို။ သမာနေန္တောဝိယ၊ ကောင်းစွာ ဆောင်ယူသကဲ့သို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ မဟန္တံ အကောသိ စိတကံ၊ ကတွာအင်္ဂါရဂဗ္ဘကန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ ဝိတစ္ဆိ တံ၊ မီးလျှံမရှိသော။ ဝိဂတဓူမအင်္ဂါရဆရိတဗ္ဘန္တရံ၊ မီးခိုးမရှိ မီးကြေးစုတို့ဖြင့် ပြည့်သော မီးပုံတွင်း၌။ သမန္တတော၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ ဇလမာနံ၊ ရဲရဲညီးသော။ (စိတကံ၌ ဝိသေသနစပ်လေ၊) မမ၊ ငါ၏။ ၁ ၃၆၀) သရီရဿ၊ ကိုယ်၏။ နိမုဇ္ဇနပ္ပဟောနကံ၊ ငုတ်၍ နေခြင်းငှာ လောက်သော။ တံခဏညေဝ၊ ထိုအခါ၌ပင်လျှင်။ မဟန္တံ၊ ကြီးစွာသော။ စိတကံ၊ မီးကြေးစုကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ သက္ကော၊ သိကြားသည်။ သဟသာ၊ အဆောတလျှင်။ ဣဒ္ဓိယာ၊ တန်ခိုးဖြင့်။ အဘိနိမ္မိနီ၊ ဖန်ဆင်း၏။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အဓိပ္ပါယော၊ အဓိပ္ပါယ်တည်း။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ အဂ္ဂိံ တတ္ထ ပဒီပေသိ၊ ယထာသော ခိပ္ပံ မဟာဘဝေတိ၊ အဂ္ဂိံ တတ္ထ ပဒီပေသိ၊ ယထာ သော ခိပ္ပံ မဟာဘဝေဟူသော ဂါထာကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာဟ၊ မိန့်တော်မူပေ၏၊

တတ္ထ၊ ထိုဂါထာ၌။ သောတိ၊ ဟူသည်ကား။ သောအဂ္ဂိခန္ဓော၊ ထိုမီးပုံကြီးသည်။ သီဃ၊ လျင်စွာ။ မဟန္တော၊ ကြီးသည်။ ယထာ၊ အကြင်အချင်းဖြင့်။ ဘဝေယျ၊ ဖြစ်ရာ၏။ တတာ၊ ထိုအချင်းဖြင့်။ ပဒီပေသိ၊ လင်းစေ၏။ ပေါဋေတွာ ရဇဂတေ ဂတ္တေတိ၊ ဟူသည်ကား။ လောမန္တရေသု၊ အမွှေး၏ အကြားတို့၌။ ပါဏကာ၊ ပိုးတို့သည်။ အတ္ထိသန္တိ၊ ရှိကုန်အံ့။ တေ၊ ထိုပိုးတို့သည်။ မာ မရိံသု၊ မသေစေကုန်သတည်း။ ဣတိ၊ သို့။ မမ၊ ငါ၏။ ပံသုဂတေ၊ မြေမှုန့်အလိမ်းလိမ်းကပ်သော။ ဂတ္တေ၊ ကိုယ်ကို။ တိက္ခတ္တုံ၊ သုံးကြိမ်။ ဝိဓုနိတွာ၊ ခါချ၍။ ဧကမန္တံ ဥပါဝိသိန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ ကဋ္ဌာနိ၊ ထင်းတို့သည်။ နတာဝတာဒိတ္တာနီတိ၊ ရဲရဲမညီးလေးကုန်သေးဟု။ တေသံ၊ ထိုထင်းတို့၏။ အာဒီပနံ၊ မီးတောက်လောင်ခြင်းကို။ ဥဒိက္ခန္တော၊ စောင့်ကြည့်လျက်။ ထောကံ၊ အနည်းငယ်။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တော်ရာအရပ်၌။ နိသီဒိံ၊ နေ၏၊

၃ ၁၄၀။ ယဒါမဟာကဋ္ဌပုဉ္စော။ အာဒိတော ဓမဓမာယတီတိ၊ ဟူသည်ကား။ ယဒါပန၊ အကြင်အခါ၌ကား။ သောဒါရုရာသိ၊ ထိုထင်းပုံသည်။ သမန္တတော၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ အာဒိတ္တော၊ တောက်လောင်၏။ ဝါယု ဝေဂ္ဂသမုဒ္ဓဋာနံ၊ လေအဟုန်ဖြင့် မှုတ်အပ်ကုန်သော။ ဇာလသိခါနံ၊ မီးတောက်မီးလျှံတို့၏။ ဝသေန၊ အစွမ်းဖြင့်။ ဓမဓမာတိ၊ ဓမဓမာဟူ၍။ ဧဝံတထာ၊ ထိုအချင်းဖြင့်။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ တဒုပ္ပတိတွာပပတိ၊ မဇ္ဈေဇာလသိခန္တရေတိ၊ ဟူသည်ကား။ တဒါတသ္မိံကာလေ၊ ထိုအခါ၌။ အယံ အင်္ဂါရရာသိ၊ ဤမီးကျီးအစုသည်။ မမ၊ ငါ၏။ သရီရဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်အား။ ဈာပန သမတ္တော၊ လောင်ခြင်းငှာ စွမ်းနိုင်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ၁ ၃၆၁) စိန္တေတွာ၊ ကြံ၍။ ဇာလသိခါနံ၊ မီးတောက်မီးလျှံတို့၏။ အဗ္ဘန္တရဘူတေ၊ အတွင်း၌။ ကတွာ၊ ပြုအပ်ပြီးသော်။ တဿအင်္ဂါရရာသိဿ၊ ထိုမီးကျေးစု၏။ မဇ္ဈေ၊ အလယ်၌။ ပဒုမပုဉ္စေ၊ ပဒုမာကြာပန်းပေါ်၌။ ရာဇဟံသောဝိယ၊ ဟင်္သာမင်းကဲ့သို့။ ပမုဒိတစိတ္တော၊ ဝမ်းမြောက်သော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ သကလသရီရံ၊ ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးကို။ ဒါနမုခေ၊ အလှူဟူသောအကြောင်း၌။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ အဂ္ဂိခန္ဓံ၊ မီးပုံသို့။ ပတတိ၊ ဆင်းလေ၏၊

၃ ၁၄၁၊ ၂။ ပဝိဋ္ဌံ ယဿ ကဿစီတိ၊ ဟူသည်ကား။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ပဝိဋ္ဌဿ၊ ဝင်သော။ မမ၊ ငါ့အား။ ဥဿုမမတ္တံပိ၊ မီးခိုးမျှင်သင့်သည်လည်း။ နဟောတိ၊ မဖြစ်လေ။ အညဒတ္ထု၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဒါနပိတိယာ၊ အလှူ၌ နှစ်သက်ခြင်းဖြင့်။ သဗ္ဗဒရထပရိဋ္ဌာဟ ဝူပသမောဧဝ၊ အလုံးစုံသော မီးပူခြင်း လောင်ခြင်း၏ ငြိမ်းခြင်းရှိသည်သာလျှင်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ မေ၊ ငါ၏။ ဆဝိစမ္မာဒိကော၊ အရေပါး အရေထူအစရှိသော။ သဗ္ဗော၊ အလုံးစုံသော။ သရီရာဝယဝေါ၊ ကိုယ်အစိတ်အဝက်သည်။ စီရဿံဝတ၊ ကြာမြင့်စွာလျှင်။ ဒါနမုခေ၊ အလှူဟူသော အကြောင်း၌။ ဇုဟိတဗ္ဗတံ၊ လှူဒါန်းပူဇော်အပ်သည်၏ အဖြစ်သို့။ ဥပဂတော၊ ရောက်၏။ မနောရထော၊ နှလုံး၏ အလိုသည်။ မတ္ထကံ၊ အပြီးအစီးသို့။ ပတ္တောတီ၊ ရောက်ပေပြီဟု။ အဘိပတ္ထိတော၊ အလွန်နှစ်သက်၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ ဆဝိံ စမ္မံ မံသံ နှာရုံ၊ ပေ။ ဗြာဟ္မဏဿအဒါသဟန္တ၊ ဆဝိံ စမ္မံ မံသံ နှာရုံ၊ ပေ။ ဗြာဟ္မဏဿ အဒါသဟံ၊ ဟူသော ဂါထာကို။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်၏၊

၃ ၁၃၄။ ဂါထာ၏ အတ္ထကား။ အဟံ၊ ငါ သည်။ တဒါ၊ ထိုယုန်မင်းဖြစ်သော ကာလ၌။ ဆဝိံစမ္မဉ္စ၊ အရေးပါး အရေထူကိုလည်းကောင်း။ မံသဉ္စ၊ အသားကိုလည်းကောင်း။ နှာရုံစ၊ အကြောကိုလည်းကောင်း။ အဋ္ဌိံစ၊ အရိုးကိုလည်းကောင်း။ ဟဒယဗန္ဓနဉ္စ၊ နှလုံးသားအတစ်ကိုလည်းကောင်း။ ကေဝလံသကလံ၊ အလုံးစုံသော။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ ဗြာဟ္မဏဿ၊ ပုဏ္ဏားအား။ အဒါသိံ၊ လှူလေ၏၊

တတ္ထ၊ ထိုဂါထာ၌။ ဟဒယဗန္ဓနန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ ဟဒယမံသပေသိ၊ နှလုံးသားတစ်ကို။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ တံ၊ ထိုနှလုံးသားတစ်သည်။ ၁ ၃၆၂) ဟဒယဝတ္ထုံ၊ ဟဒယဝတ္ထုကို။ ဗန္ဓိတွာဝိယ၊ ဖွဲ့သကဲ့သို့။ ဋ္ဌိတတ္တာ၊ တည်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ဟဒယဗန္ဓနန္တိ။ ဟဒယဗန္ဓနံ၊ ဟူ၍။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်အပ်၏။ (အဓိပ္ပါယ်ကား။ ကံကြောင့် ဖြစ်သော ဟဒယဝတ္ထုကို နှလုံးသားသည် ဖွဲ့၍ ထားသကဲ့သို့ တည်၏။ ထို့ကြောင့် ဟဒယဗန္ဓနဟု ဆိုလိုသည်ဟု ဖွင့်အပ်သည်။ ဟဒယံ၊ ကံကြောင့် ဖြစ်သော ဟဒယဝတ္ထုကို။ ဗန္ဒနံ၊ ဖွဲ့၍ ထားသကဲ့သို့တည်း။ ဟဒယဗန္ဓနံ၊ ကံကြောင့်ဖြစ်သော ဟဒယဝတ္ထုကို ဖွဲ့လျက် ရှိသည်။ ဒုတိယာတပ္ပူရိသ်သမာသ်ပြု၍ နှလုံးသား အတစ်ကို ရစေ။ တစ်နည်းပြပြန်လို၍။ အထဝါအစရှိသော အထက်စကားကို ဖွင့်ပြန်သတည်း။ ရှေးနည်းမှ အကြောင်းတစိတ်သာ ထူးမူ။ အထဝါသဒ္ဒါဖြင့်။ အထက်စားကို တက်ရာသော ရှေးနည်းမှ အချင်းအရာအလုံးစုံ ထူးမူကား။ အပရောနယောသဒ္ဒါဖြင့် တက်ရာသော ဟူ၍ နိယံဆရာဆိုသောကြောင့် ဤအရာ၌ ရှေးနည်းမှ အကြောင်းတစ်စိတ်သာ ထူးသည်ဟု မှတ်လေအပ်သတည်း၊) အထဝါ၊ တစ်နည်းသော်ကား။ ဟဒယဗန္ဓနန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ ဟဒယဉ္စ၊ နှလုံးသားလည်းကောင်း။ ဗန္ဓနဉ္စ၊ သည်းပွက်လည်းကောင်း။ တံဟဒယမံသဉ္စေဝ၊ ထိုနှလုံးသားကိုလျှင်။ ဗန္ဓိတွာဝိယ၊ ဖွဲ့သကဲ့သို့။ ဌိတယကနမံသဉ္စ၊ တည်သော အသည်းလည်းကောင်း။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ (ရှေးနည်းအလိုကား။ ဟဒယသဒ္ဒါ၊ ကံကြောင့် ဖြစ်သော ဟဒယဝတ္ထုလိုအပ်သည်။ ဗန္ဓနသဒ္ဒါကား နှလုံးသားအတစ်ကို လိုအပ်သည်။ နောက်နည်း၌ကား။ ဟဒယသဒ္ဒါ၊ နှလုံးသားကို လိုအပ်သည်။ ဗန္ဓနသဒ္ဒါ၊ သည်းပွက်ကို လိုအပ်သည်ဟု ဖွင့်တော်မူအပ်သည်။ ထို့ကြောင့် ရှေးနည်းအကြောင်း တစ်စိတ်သာ ထူးသည်ဟု ဆိုလိုသည်၊) ကေဝလံ သကလံ ကာယန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ အနဝသေသံ၊ အကြွင်းမရှိသော။ သဗ္ဗံ သရီရံ၊ အလုံးစုံသော ကိုယ်ကို

ဧဝံ၊ သို့။ တသ္မိံ အဂ္ဂိမှိ၊ ထိုမီးပုံ၌။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ သရီရေ၊ ကိုယ်၌။ လောမကူပမတ္တံပိ၊ မွေးတွင်းတစ်ချောင်းမျှလည်း။ ဥဏှံ၊ ပူစိမ့်သည်ကို။ ကာတုံ၊ ပြုအံ့သော။ အသက္ကောန္တော၊ မတတ်နိုင်သည်ရှိသော်။ မဟာသတ္တောပိ၊ ဘုရားလောင်းသည်လည်း။ ဟိမဂဗ္ဘံ၊ ဆီးနှင်းတိမ်တိုက် ၁၃၆၃) သို့။ ပဝိဋ္ဌောဝိယ၊ ဝင်သကဲ့သို့။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဗြာဟ္မဏရူပဓရံ၊ ပုဏ္ဏား၏ အသွင်ကို ဆောင်သော။ သက္ကံ၊ သိကြားမင်းကို။ ဧဝံ၊ သို့။ အာဟ၊ မိန့်၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ အိုပုဏ္ဏား။ တယာ၊ သင်သည်။ ကတော၊ ပြုအပ်တိုက်အပ်သော။ အဂ္ဂိ၊ မီးသည်။ အတိသီတလော၊ အလွန်ချမ်းအေး၏။ ဧတံ၊ ဤသို့သော အချင်းအရာသည်။ ကိံနာမကရဏံ၊ အကြောင်းအဘယ်သို့နည်း။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ ပဏ္ဍိတ၊ အိုပညာရှိ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားစစ်သည်။ န၊ မဟုတ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ သက္ကော၊ သိကြားသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ တဝ၊ သင်ယုံမင်းကို။ ဝိမံသနတ္ထံ၊ စုံစမ်းအံ့သောငှာ။ အာဂတော၊ လာခဲ့၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ အလိုစမ်းခြင်းကို။ အာအာသိံ၊ ပြုပေ၏။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ သက္က၊ အိုသိကြား။ တွံ၊ သင်သိကြားသည်။ တာဝတိဋ္ဌတု၊ တားလေဘိဦး။ သကလောပိ၊ အလုံးစုံလည်းဖြစ်သော။ လောကော၊ လူအပေါင်းသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဒါနေန၊ အလှူဖြင့်။ ဝိမံသေယျံ၊ စုံစမ်းလေအံ့။ မေ၊ ငါ့အား။ အဒါတုကာမတံ၊ မပေးမလှူသည်၏ အဖြစ်ကို။ ကိဉ္စိပိ၊ တစိုးတစိမျှလည်း။ နေဝဥပ္ပါဒေယျ၊ မဖြစ်စေနိုင်ရာ။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ နံ၊ ထိုအခြင်းအရာကို။ ပဿထ၊ ကြည့်ကြကုန်လော့။ ဣတိ၊ သို့။ ဗောဓိ သတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ သီဟနာဒံ၊ ရဲရင့်သော အသံကို။ နဒီ၊ ရင့်ကျူး၏၊

အထ၊ ထိုအခါ၌။ နံ၊ ထိုယုန်မင်းကို။ သက္ကော၊ သိကြားသည်။ သသပဏ္ဍိတ၊ အိုယုန်မင်းပညာရှိ။ တဝ၊ သင်ယုန်မင်း၏။ ဂုဏာ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးတို့သည်။ သကလကပ္ပမ္ပိ၊ တစ်ကမ္ဘာပတ်လုံးလျှင်။ ပါကဋာ၊ ထင်ရှားကုန်သည်။ ဟောန္တုတိ၊ ဖြစ်စေကုန်သတည်းဟု။ ပဗ္ဗတံ၊ တောင်ကို။ ပိဠှေတွာ၊ ညှစ်၍။ ပဗ္ဗတရသံ၊ တောင်၏ အဆီကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ စဏ္ဍစဏ္ဍလေ၊ လဝန်း၌။ သသလက္ခဏံ၊ ယုန်ရုပ်တံဆိပ်ကို။ အာလိက္ခိတွာ၊ ထင်ရှားစွာ ရေး၍။ ဗောဓိသတ္တံ၊ ဘုရားလောင်းကို။ တသ္မိံဝန သဏ္ဍေ၊ ထိုတောအုပ်၌။ တတ္ထေဝ ဝနဂုမ္ဗေ၊ ထိုချုံ၌ပင်လျှင်။ တရူဏဒဗ္ဗတိဏပီဋ္ဌေ၊ နေဇာမျက်အပေါ်၌။ နိပဇ္ဇာပေတွာ၊ အိပ်စေ၍။ အတ္တနော၊ ၁၃၆၄) မိမိ၏။ ဒေဝလောကမေဝ၊ နတ်ရွာသို့သာလျှင်။ ဂတော၊ သွားလေ၏။ စတ္တရော၊ လေးယောက်ကုန်သော။ တေပိပဏ္ဍိတာ၊ ထိုပညာရှိတို့သည်။ သမဂ္ဂါ၊ ညီညွတ်ကုန်လျက်။ သမောဒမာနာ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်လျက်။ နိစ္စသီလဉ္စ၊ ပဉ္စင်္ဂဖြစ်သော နိစ္စသီလကိုလည်းကောင်း။ ဥပေါသထသီလဉ္စ၊ ဥပုသ်ဆောက်တည်ခြင်း စာရိတ္တသီလကိုလည်းကောင်း။ ပူရေတွာ၊ ပြည့်စေ၍။ ယထာရဟံ၊ ဖြစ်ထိုက်သည့်အားလျော်စွာ။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ယထာကမ္မံ၊ ကံတရားအားလျော်စွာ။ ဂတာ၊ သွားကြလေကုန်၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥဒ္ဒေါ၊ ဖျံသည်။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်လာ၏။ သိင်္ဂါလော၊ မြွေခွေးသည်။ မဟာမောဂ္ဂလာနော၊ မဟာမောဂ္ဂလ္လာန်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်လာ၏။ မက္ကဋော၊ မြောက်သည်။ သာရိပုတ္တော၊ သာရိပုတ္တရာသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်လာ၏။ သသပဏ္ဍိတောပန၊ ယုန်ပညာရှိသည်ကား။ လောကနာထော၊ နတ်လူတို့ကိုးကွယ်ရာဖြစ်သော။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်တော်မူလာ၏၊

ဣဓာပိ၊ ဤယုန်မင်းဇာတ်၌လည်း။ တဿ၊ ထိုယုန်မင်း၏။ သီလာဒိပါရမီယော၊ သီလအစရှိသော ပါရမီတို့ကို။ ဟေဋ္ဌာ၊ အောက်၌။ ဝုတ္တနယေနေဝ၊ ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော နည်းဖြင့်လျှင်။ ယထာရဟံ၊ ဖြစ်ထိုက်သည့်အားလျော်စွာ။ နိဒ္ဓါရေတဗ္ဗာ၊ ထုတ်အပ်ကုန်၏။ တထာ၊ ထိုမှ တစ်ပါး။ တိရစ္ဆာနုပပတ္တိယံ၊ တိရစ္ဆာန်အမျိုး၌ဖြစ်ခြင်းသည်။ သတိပိ၊ ရှိငြားသော်လည်း။ ကုသလာဒိဓမ္မေ၊ ကုသိုလ်အစရှိသော တရားတို့ကို။ ကုသလာဒိတော၊ ကုသိုလ်အစရှိသော အားဖြင့်။ ယထာဘူတာဝဗောဓော၊ အဟုတ်အမှန်သိတတ်သော ပညာရှိ၏။ တေသု၊ ထိုကုသိုလ်, အကုသိုလ်တို့တွင်။ အဏုမတ္တမ္ပိ၊ မြူလုံးမျှလည်း။ ဝဇ္ဇံ၊ အပြစ်ရှိသည်မရှိသည်ကို။ ဘယတော၊ ဘေးအားဖြင့်။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ သုဋ္ဌု၊ ကောင်းစွာ။ အကုသလတော၊ အကုသိုလ်မှ။ ဩရမ္မဏံ၊ ကြဉ်ရှောင်ခြင်းဂုဏ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သမ္ပဒေဝ၊ ကောင်းစွာလျှင်။ ကုသလဓမ္မေသု၊ ကုသိုလ်တရားတို့၌။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပတိဋ္ဌာပနံ၊ တည်စေခြင်းဂုဏ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ပရေသဉ္စ၊ သူတစ်ပါးတို့အားလည်း။ (နိယောဇနံ၌ သမ္မဒါန်စပ်လေ၊) ပါပ ၁၃၆၅) ဓမ္မာ၊ မကောင်းသော အကုသိုလ်တရားတို့သည်။ ဣမေနာမပါပဓမ္မာ၊ ဤသို့သော အကုသိုလ်တရားတို့ကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဂဟိတာ၊ စွဲလမ်းကြကုန်၏ တကား။ ဧဝံ ပရာမဋ္ဌာ၊ ဤသို့ သုံးသပ်ကြကုန်၏တကား။ ဧဝံဂတိကာ၊ ဤသို့ အလားရှိကုန်သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကြကုန်၏တကား။ ဧဝံ၊ သို့။ အဘိသမ္ပရာယာတိအာဒီနဝံ၊ လာလတ္တံ့သော သံသရာဘဝ၌ အပြစ်ကို။ ဒဿေတွာ၊ ပြ၍။ တတော၊ ထိုအကုသိုလ်တရားမှ။ ဝိရမဏေ၊ ကြဉ်ရှောင်ခြင်း၌။ နိယောဇနံ၊ ယှဉ်စေခြင်းဂုဏ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဣဒံ၊ ဤသည်ကား။ ဒါနံ၊ နာမ၊ အလှူမည်၏။ ဣဒံ၊ ဤသည်ကား။ သီလံနာမ၊ ပဉ္စင်္ဂသီလမည်၏။ ဣဒံ၊ ဤသည်ကား။ ဥပေါသထကမ္မံနာမ၊ ဥပုသ်ဆောက်တည်သော အမှုမည်၏။ ဧတ္ထ၊ ဤဒါနသီလတို့၌။ ပတိဋ္ဌိတာနံ၊ တည်ကုန်သော သူတို့အား။ ဒေဝမနုဿ သမ္ပတ္တိယော၊ နတ်လူတို့၏ စည်းစိမ်းချမ်းသာတို့သည်။ ဟတ္ထဂတာဧဝ၊ လက်သို့ ရောက်သည်မည်ကုန်သည်သာတည်း။ ဣတိအာဒိနာ၊ ဤသို့ အစရှိသည်ဖြင့်။ ပုည ကမ္မေသု၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှုတို့၌။ အာနိသံသံ၊ အကျိုးဆက်ကို။ ဒဿေတွာ၊ ပြ၍။ ပတိဋ္ဌပနံ၊ တည်ပေသော ဂုဏ်သည်။ အတ္ထိ၊ ဖြစ်၏။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ သရီရဇီဝိတနိရ ပေက္ခံ၊ ကိုယ့်အသက်ကို ငဲ့ခြင်းမရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ ပရေသံ သတ္တာ နံ၊ တစ်ပါးကုန်သော သတ္တဝါတို့အား။ အနုဂ္ဂဏှနံ၊ ချီးမြှောက်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဥဠှာရောစ၊ မြတ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဒါနဇ္ဈာသယော၊ ပေးလှူခြင်း အလှူအစရှိကုန်သော။ ဣတိဧဝမာဒယော၊ ဤသို့အစရှိသော ဂုဏ်တို့ကို။ ဣဓ၊ ဤအရာ၌။ ဗောဓိသတ္တဿ၊ ဘုရားလောင်း၏။ ဂုဏာ နုဘာဝါ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူး အာနုဘော်တို့ကို။ ဝိဘာဝေတဗ္ဗာ၊ ထင်ရှားစေအပ်ကုန်၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ ဧဝံ အစ္ဆရိယာ ဟေတ၊ ပေ။ ဓမ္မဿအနုဓမ္မတောတိ၊ ဧတံ ဝစနံ၊ ဧဝံ အစ္ဆရိယာ ဧတေ၊ ပေ။ ဓမ္မဿအနုဓမ္မတော၊ ဟူသော ဤစကားကို။ ဝုတ္တံ၊ ဆို၏။ ဂါထာ၏ အတ္ထကား။ ရှေ့၌ ဆိုအပ်ပြီ၊

ဒသမံ၊ ဆယ်ခုတို့၏ ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သော။ သသပဏ္ဍိ တစရိယာ၊ ယုန်ပညာရှိ၏ ပါရမီသည်။ နိဋ္ဌိတာ၊ ပြီးပြီ၊

ဣဒါနိ၊ ဤယခုအခါ၌။ အကိတ္တိဗြဟ္မဏောတိ အာဒိနာ၊ ၁၃၆၆) အကိတ္တိပုဏ္ဏား အစရှိသဖြင့်။ ယထာဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော။ ဒသပိ၊ ဆယ်ပါးအပြားရှိသည်လည်းဖြစ်ကုန်သော။ စရိယာဝိသေသေ၊ ပါရမီအထူးတို့ကို။ ဥဒါနေတွာ၊ နှုတ်မြွက်တော်မူ၍။ နိဂမေတိ၊ နိဂုံးချုပ်တော်မူပေ၏။ တတ္ထ၊ ထိုနိဂုံးဂါထာ၌။ အဟမေဝ တဒါ အာသိံ၊ ယော တေ ဒါနဝရေ အဒါတိ၊ ဟူသည်ကား။ ယော၊ အကြင် အကိတ္တိပုဏ္ဏား အစရှိသော သူသည်။ တာနိဥတ္တမဒါနာနိ၊ ထိုမြတ်သော အလှူတို့ကို။ အဒါသိ၊ လှူ၏။ အကိတ္တိဗြဟ္မာဏာဒိကော၊ အကိတ္တိပုဏ္ဏားအစရှိသော သူသည်။ အဟမေဝ၊ ငါသည်သာလျှင်။ တဒါတသ္မိံကာလေ၊ ထိုကာလ၌။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အညော၊ တစ်ပါးသော သူသည်။ န၊ မဟုတ်လေ။ ဣတိ၊ သို့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာဟ၊ မိန့်၏။ ဣတိ၊ သို့။ တေသုအတ္တ ဘာဝေသု၊ ထိုကိုယ်တော်၏ အဖြစ်တို့၌။ သီလာဒိပါရမီနံ၊ သီလအစရှိသော ပါရမီတော်တို့၏။ ယထာရဟံ၊ ဖြစ်ထိုက်သည့်အားလျော်စွာ။ ပူရိတဘာဝေ၊ ဖြစ်တော်မူသည်၏ အဖြစ်သည်။ သတိပိ၊ ရှိသော်လည်း။ အတ္တနောပန၊ မိမိကိုယ်၏ ကား။ တဒါ၊ ထိုကာလ၌။ ဒါနဇ္ဈာသယဿ၊ အလှူပေးခြင်း၏။ အတိဝိယ၊ အလွန်လျှင်၊

ဥဠာရဘာဝံ၊ မြတ်သည်၏ အဖြစ်ကို။ သန္ဓာယ၊ ရည်ညွှန်း၍။ ဒါနပါရမိ ဝသေနေဝ၊ ဒါနပါရမီ၏ အစွမ်းဖြင့်သာလျှင်။ ဒေသနံ၊ ဒေသနာတော်ကို။ အာရောပေသိ၊ ထင်တော်မူ၏။ (ထိုထိုသော ဘဝတို့၌ သီလအစရှိသော ပါရမီတို့ကို ဖြည့်သင့်သည်အားလျော်စွာ ဖြည့်တော်မူသည်ပင်ဖြစ်သည်။ ထိုသို့ဖြစ်သော်လည်း အလှူပေးခြင်း၌ အားကြီးသော အလွန်ပြင်းပြသော ဆန္ဒ၏ မြတ်သော အဖြစ်ကို ရည်၍။ ဒါနပါရမီကို ထင်ရှားစွာ ဒေသနာတော်သို့ တင်၍ ဟောတော်မူသည်ဟူလိုသည်၊) ဧတေ ဒါနပရိက္ခာရာ ဧတေ ဒါနဿ ပါရမိတိ၊ ဟူသည်ကား။ အကိတ္တိ ဇာတကာဒီသု၊ အကိတ္တိဇာတ်အစရှိသည်တို့၌။ မယာ၊ ငါသည်။ အနေကာကာရ ဝေါကာရ၊ တစ်ပါးမကများသော အခြင်းအရာရှိကုန်သော။ ယေဣမေဒေယျဓမ္မပရိဓမ္မပရိစ္စာဂါ၊ အကြင်လှူဖွယ်ဝတ္ထုတို့ကို စွန့်ကြဲခြင်းတို့ကို။ ပဝတ္တိတာ၊ ဖြစ်စေအပ်ကုန်ပြီ။ ပရမကောဋိယာ၊ မွန်မြတ် ၁၃၆၇) သော အဆုံးသို့ ရောက်ကုန်သော။ မမ၊ ငါ၏။ ယေ ဣမေ သရီရာ ဝယဝပုတ္တဒါရပရိံစ္စာဂါ၊ အကြင် ကိုယ်၏ အစိတ်ဖြစ်သော ခြေလက်အင်္ဂါသားမယားစွန့်ကြဲခြင်းတို့ကို။ ပဝတ္တိယာ၊ ဖြစ်စေအပ်ကုန်ပြီ။ တေ၊ ထိုစွန့်ခြင်းကြီးငါးပါးတရားတို့သည်။ ကာရဏူပါယကောသလ္လပရိဂ္ဂဟိတတ္တာစ၊ အကြောင်း၌ လိမ္မာသော ဉာဏ်ဖြင့် သိမ်းဆည်းအပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်လည်းကောင်း။ သဗ္ဗညုတဉာဏမေဝ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်ကိုလျှင်။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်၍။ ပဝတ္တိတတ္တာစ၊ ဖြစ်စေအပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်လည်းကောင်း။ ဒါနဿ၊ အလှူ၏။ ပရမုက္ကံသဂမနေန၊ အလွန်မြတ်သော အဖြစ်သို့ ရောက်သဖြင့်။ ဒါနပါရမီဧဝ၊ ဒါနပါရမီတို့သည်သာလျှင်။ ကိဉ္စာပိဟောန္တိ၊ အကယ်၍ကား ဖြစ်ကုန်၏ရှင့်။ တထာပိ၊ ထိုသို့ဖြစ်ကုန်သော်လည်း။ မမ၊ ငါ့အား။ ပရမတ္ထပါရမီဘူတဿ၊ ပရမတ္ထပါရမီဖြစ်၍ဖြစ်သော။ ဒါနဿ၊ အလှူ၏။ ပရိက္ခရဏတော၊ အဆောက်အဦးဖြစ်သော အားဖြင့်။ သန္တာနဿ၊ ပါရမီအစဉ်၏။ ပရိဘာဝနာဝသေန၊ အမှန်ဖြစ်သည်၏ အစွမ်းဖြင့်။ အဘိသင်္ခရဏတော၊ အလွန်ပြုပြင်အပ်သောအားဖြင့်။ ဧတေ၊ ထိုစွန့်ခြင်းကြီးငါးပါးတို့သည်။ ဒါနပရိက္ခာရာနာမ၊ အလှူ၏ အဆောက်အဦးမည်ကုန်၏။ ယဿပန၊ အကြင်ဘုရားလောင်းယုန်မင်းအားကား။ ဧတေပရိက္ခာရာ၊ ထိုအလှူပေးခြင်း အဆောက်အဦးတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တံ၊ ထိုအဆောက်အဦးကို။ ဒဿေတုံ၊ ပြအံ့သောငှာ။ ဇိဝိတံ ယာစကေ ဒတွာ၊ ဣမံ ပါရမိ ပူရယိန္တိ။ ဇီဝိတံ ယာစကေဒတွာ၊ ဣမံ ပါရမိ ပူရယိ၊ ဟူသော စကားကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏။ (သသပဏ္ဍိ တဇာတ်ကို ထားဦး၍။ ကြွင်းသော ကိုးပါးသော ဇာတ်တို့၌။ ဖြစ်ထိုက်သည်အားလျော်စွာ။ ဒါနပါရမီ ဥပပါရမီတို့ကို ယူအပ်ကုန်သည်။ ယုန်မင်းဇာတ်ကို မူကား ဒါနပရမတ္ထပါရမီကို ယူရမည်ဟု သိစေလိုသောငှာ။ ဧတ္ထဟိဋ္ဌတွာ၊ အစရှိသော အထက်စကားကို ဆရာဖွင့်တော်မူအပ်သတည်း။ ဟိသဒ္ဒါကား။ တပ္ပာကဋီကရဏနိပါတ်တည်း၊) အတ္ထကား။ ဟိ၊ ထိုစကားကို ထင်စွာပြဦးအံ့။ ဧတ္ထဧတေ သုစရိယာသု၊ ထိုအကိတ္တိအစရှိသော ပါရမီပြည့်သော ဇာတ်တော်တို့တွင်။ သသပဏ္ဍိတ စရိယံ၊ သသပဏ္ဍိတဇာတ်တော်ကို။ ဌပေတွာ၊ ထားဦး၍။ ၁ ၃၆၈) သေသာသု၊ ကြွင်းကုန်သော။ နဝသုစရိယာသု၊ ကိုးပါးသော ပါရမီပြည့် ဇာတ်တော်တို့၌။ ယထာရဟံ၊ ဖြစ်ထိုက်သည်အားလျော်စွာ။ ဒါနပါရမီ ဥပပါရမီယော၊ ဒါနပါရမီ ဥပပါရမီတို့ကို။ ဝေဒိတဗ္ဗာ၊ သိအပ်ကုန်၏။ သသပဏ္ဍိတ စရိယေပန၊ သသပဏ္ဍိတပါရမီ၌ကား။ ဒါနံ၊ အလှူသည်။ ပရမတ္ထ ပါရမီ၊ ပရမတ္ထ ပါရမီမည်၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ ဘိက္ခာယ ဥပဂတံ ဒိသွာ၊ ပေ။ ဧသာ မေ ဒါနပါရမီတိ၊ ဘိက္ခာယ ဥပဂတံ ဒိသွာ၊ ပေ။ ဧသာ မေဒါနပါရမီဟူသော ဂါထာကို။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်၏၊

အတ္ထ၊ ကား။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ဘိက္ခာယ၊ ထမင်းအလို့ငှာ။ ဥပဂတံ၊ ကပ်ရောက်လာသော။ ဗြာဟ္မဏံ၊ ပုဏ္ဏားကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ သကတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ပရိစ္စဇိံ၊ စွန့်၏။ မေ၊ ငါ့၏။ ဒါနေန၊ အလှူနှင့်။ သမော၊ တူသော အလှူမည်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ မေ၊ ငါ့အား။ ဧသာ၊ ဤပါရမီသည်။ ဒါနပါရမီ၊ မြတ်လှစွာသော ဒါနပရမတ္ထ ပါရမီမည်၏။ (အထူးစောဒနာထုတ်လိုပြန်သောကြောင့်။ ကိဉ္စာပိဟိ အစရှိသော အထက်စကားကို ဆရာတက်ပြန်သတည်း။ ထိုပါဌ်တို့၏ အတ္ထကား။ ဟိသဒ္ဒါပက္ခန္တရနိပါတ်တည်း။ ဟိသဒ္ဒါ အနက်ကို ယောဇနာလိုသော်။ ဟိ၊ တစ်ကြောင်းတစ်သွယ် ဆိုဦးအံ့ဟူလိုသည်၊) မဟာပူရိသဿ၊ ဘုရားလောင်းတော် ယောကျ်ားမြတ်အား။ ယထာဝုတ္တေ၊ ပိုင်းခြား၍ ဆိုအပ်ပြီးသော်။ အကိတ္တိဗြာဟ္မဏာ ဒိကာလေစ၊ အကိတ္တိပုဏ္ဏားအစရှိသည်ဖြစ်သော ကာလ၌လည်းကောင်း။ အညသ္မိဉ္စ၊ တစ်ပါးလည်းဖြစ်သော။ မဟာဇနကမဟာသုတသော မကာလေစ၊ မဟာဇနကဇာတ် မဟာသုတသောမဇာတ်ဖြစ်သော ကာလ၌လည်းကောင်း။ ဒါန ပါရမီယာ၊ ဒါနပါရမီ၏။ ပူရတတ္တဘာဝါနံ၊ ပြည့်သော ဇာတ်တော်တို့၏။ ပရိမာဏံနာမ၊ အတိုင်းအရှည်မည်သည်။ ကိဉ္စာပိနတ္ထိ၊ အကယ်၍ကား မရှိပါအံ့ရှင့်။ တထာပိ၊ ထိုသို့ အတိုင်းအရှည်မရှိငြားသော်လည်း။ ဧကန္တေနေဝ၊ စင်စစ်သဖြင့်လျှင်။ သသပဏ္ဍိတကာလေ၊ ယုန်မင်းပညာရှိဖြစ်သော ဇာတ်တော်၌။ ဒါနပါရမီယာ၊ ဒါနပါရမီ၏။ ပရမတ္ထပါရမီ ဘာဝေါ၊ ပရမတ္ထပါရမီ၏ အဖြစ်ကို။ ဝိဘာဝေတဗ္ဗော၊ ထင်ရှားစေအပ်၏။ (စောဒကဆရာ၏ စောဒနာဖွယ်ရှိဟန်ကား။ အဋ္ဌကထာဆရာ။ ဘုရားလောင်း ယောကျ်ားမြတ်သည်။ အကိတ္တိအစရှိသော ဇာတ် မဟာဇနက ၁၃၆၉) သုတသောမဇတ် အစရှိသော ကာလဘဝတို့၌ ကိုယ်၏ အသက်စည်းစိမ် အင်္ဂါကြီးငယ်တို့ကိုပင်မက ဖြည့်အပ်သော ပါရမီ ထင်ရှားစွာရှိပါလျက် ဒါနပါရမီ ဥပပါရမီဟူသော နှစ်ပါးသော ပါရမီတို့ကိုသာ ယူအပ်ကုန်သည်။ ဒါနပရမတ္ထပါရမီကိုမူကား ယုန်ပညာရှိဇာတ်၌သာ ယူအပ်သည်ဟု ဆရာဆိုခြင်းသည် အသို့သင့်ပါအံ့နည်းဟု စောဒနာလိုသည်။ အဖြေကား။ စောဒနာဆရာ ထိုထိုသော ဇာတ်တော်တို့၌ ဒါနပါရမီ၏ ပြည့်စုံကြောင်းကို ဖြည့်သော ကိုယ်တော်၏ အဖြစ်ကို အတိုင်းအရှည်မည်သည် အကယ်၍ကား မရှိပလေ၏ရှင့်။ ထိုသို့မရှိငြားသော်လည်း ဧကန္တစင်စစ်လျှင် ယုန်မင်းပညာရှိဖြစ်သော ကာလဘဝ၌ ဖြည့်အပ်သော ဒါနပါရမီ၏ မြတ်လှစွာသော ဒါနပရမတ္ထပါရမီ၏ အဖြစ်ကို ထင်ရှားစေအပ်သည်ဟူလိုသည်။ ကိဉ္စာပိကား။ တစိတ်ဝန်ခံ။ မထိန်ချန်သူတို့ပင်ဟု နိယံဆရာဆိုအပ်သော စကားနှင့် ထောက်သော် စောဒက ဆရာ၏ စကားကို တစ်စိတ်တစ်ချမ်းဝန်ခံ၍ တထာပိတု အရုစိဖြင့် ထူးကဲ၍ တက်သည်။ တွေ့ခဲ၏မှတ်လေ၊)

စရိယာပိဋကသံဝဏ္ဏနာယ၊ စရိယာပိဋကပါဠိတော်၏ အဖွင့်ဖြစ်သော။ ပရမတ္တဒီပနီယာ၊ ပရမတ္ထဒီပနီအမည်ရှိသော ကျမ်း၌ ဧကန်မုချ ဖြစ်သော ပါရမီကို ပြရာပြကြောင်းဖြစ်သော ကျမ်း၌လည်းဟူ။ ဝိသေသ တော၊ အထူးအားဖြင့်။ ဒသဝိဓစရိယာသင်္ဂဟဿ၊ ဆယ်ပါးအပြားရှိသော ပါရမီကို သင်္ဂြိုဟ်ရာဖြစ်သော။ ဒါနပါရမိဝိဘာဝနဿ၊ ဒါနပါရမီ၏ ထင်စွာဖြစ်သော။ ပဋ္ဌမဝဂ္ဂဿ၊ ပဋ္ဌမဝဂ်၏။ အတ္ထဝဏ္ဏနာ၊ အနက်၏ ဖွင့်ရာ ဖွင့်ကြောင်းသည်။ နိဋ္ဌိတာ၊ ပြီးပြည့်စုံပြီ၊

၁၃၇၀) ၅ ၂။ ဟတ္ထိနာဂဝဂ် xဝ၅

၅ ၁။ မာတုပေါသကစရိယာဝဏ္ဏနာ xဝ၅

၃ ၁။ (ပထမဝဂ်၏ သံဝဏ္ဏနာကို ဖွင့်တော်မူအပ်ပြီးသည်ဖြစ်၍ ဒုတိယဝဂ်၏ သံဝဏ္ဏနာကို ဖွင့်တော်မူလိုသောငှာ။ ဒုတိယဝဂ္ဂဿ ပထမေ၊ အစရှိသော စကားကို ဆရာမိန့်အပ်သတည်း။ ထိုပါဌ်တို့၏ အတ္တကား၊) ဒုတိယဝဂ္ဂဿ၊ ဒုတိယဝဂ်၏။ ပဌမေ၊ ရှေးဦးစွာသော ဇာတ်၌။ ကုဉ္စရောတိ၊ ကုဉ္စရောဟူသည်ကား။ ဟံတ္ထီ၊ ဆင်သည်။ မာတုပေါ သကောတိ၊ ဟူသည်ကား။ အန္ဓာယ၊ ကန်းသော။ ဇရာဇိဏ္ဏာယ၊ အိုမင်းမစွမ်းဖြစ်သော။ မာတုယာ၊ အမိဆင်မအား။ ပဋိဇဂ္ဂနကော၊ လုပ်ကျွေးမွေးသော။ မဟိယာတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဘုမိယံ၊ မြေ၌။ ဂုဏေနတိ၊ ဟူသည်ကား။ သီလဂု ဏေန၊ သီလဂုဏ်ကျေးဇူးဖြင့်။ တဒါ၊ ထိုဆင်ဖြစ်သော ဘဝ၌။ မမ၊ ငါ့အား။ သဒိသော၊ တူသော သူသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ၊

ဟိဝိတ္ထာရယိဿာမိ၊ ထိုစကားကို အကျယ်ဆိုအံ့။ ဗောဓိသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းည်။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဟိမဝန္တပဒေသေ၊ ဟိမဝန္တာတော အရပ်၌။ ဟတ္ထိယောနိယံ၊ ဆင်၏ အမျိုး၌။ နိဗ္ဗတ္တိ၊ ဖြစ်၏။ သဗ္ဗသေတော၊ ကိုယ်လုံးဖြူ၏။ အဘိရူပေါ၊ အလွန်အဆင်းလှ၏။ လက္ခဏသမ္ပန္နော၊ ကြံလက္ခဏာနှင့် ပြည့်စုံသော။ သောမဟာဟတ္ထိ၊ ထိုဆင်မြတ်သည်။ အနေကဟတ္ထိသဟဿပရိဝါရော၊ အထောင်မကများစွာသော ဆင်တို့ဖြင့် ခြံရံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အဿ၊ ထိုဆင်မင်း၏။

၅ စရိယာပိဋကဋ္ဌကထာနိဿယ xဝ၅၊

၁၃၇၁) မာတာ၊ အမိသည်ကား။ အန္ဓာ၊ မျက်မမြင်ရှိခဲ့၏။ သော၊ ထိုဆင်မင်းသည်။ မဓုရဖလာဖလာနိ၊ ချိုသောသစ်သီးကြီးငယ်တို့ကို။ ဟတ္ထီနံ၊ အခြံအရံဆင်တို့၏။ ဟတ္ထေ၊ နှာမောင်း၌။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ မာတု၊ မိခင်အား။ ပေသေသိ၊ ပို့စေ၏။ ဟတ္ထိနော၊ စေအပ်သော ဆင်တို့သည်။ တဿာ၊ ထိုဆင်မအား။ အဒတွာ၊ မပေးမူ၍။ သယံ၊ မိမိတို့သည်။ ခါဒန္တိ၊ စားကုန်၏။ သော၊ ထိုဆင်မင်းသည်။ ပရိဂ္ဂဏှန္တော၊ အရာကိုသိမ်းဆည်းတည်ရှိသော်။ တံပဝတ္တိံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ ဉာတွာ၊ သိ၍။ ယူထံ၊ ဆင်အပေါင်းကို။ ပဟာယ၊ ပယ်စွန့်၍။ မာတရမေဝ၊ အမိကိုသာလျှင်။ ပေါသေဿာမိတိ၊ ငါကျွေးမွေးအံ့ဟု။ ရတ္တိဘာဂေ၊ ညဉ့်၏အဖို့၌။ အညေသံ၊ တစ်ပါးကုန်သော။ ဟတ္ထီနံ၊ ဆင်တို့၏။ အဇာနန္တာနံ၊ မသိကုန်စဉ်။ မာတရံ၊ မိခင်ဆင်မကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ စဏ္ဍောရဏပဗ္ဗတပါဒံ၊ စဏ္ဍောရဏအမည်ရှိသော တောင်ခြေရင်းသို့။ ဂန္တွာ၊ သွားလေ၍။ ဧကံနဋ္ဌိနိံ၊ စိမ်းညိုသော အရွက်ရှိသော သစ်တစ်ပင်ကို။ ဥပနိဿာယ၊ အမှီပြု၍။ ဌိတာယ၊ တည်သော။ ပဗ္ဗတဂုဟာယ၊ တောင်ခေါင်း၌။ မာတရံ၊ မိခင်ကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ ပေါသေသိ၊ ကျွေးမွေး၏။ ၂၊ ၃။ ပဝနေ ဒိသွာဝနစရောတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဝနစရကော၊ တော၌ကျက်စားလေ့ရှိသော။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သောယောက်ျားသည်။ တသ္မိံမဟာဝနေ၊ ထိုတောအုပ်ကြီး၌။ ဝိစရန္တော၊ သွားလာသည်ရှိသော်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်လေ၍။ ရညောမံပဋိဝေဒယိတိ၊ ဟူသည်ကား။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဗာရဏသိရညော၊ ဗာရာဏသီမင်းအား။ အာရောစေသိ၊ ကြားလေ၏။ သော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ (ဟိသဒ္ဒါကား တပါကဋီကရဏနိပါတ်ပုဒ်တည်း၊) မဂ္ဂမုဠော၊ ခရီးမှားသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဒိသံ၊ အရပ်မျက်နှာကို။ ဝဝတ္ထပေတုံ၊ ပိုင်းခြား၍မှတ်အံ့သောငှာ။ အသက္ကောန္တော၊ မတတ်နိုင်သည်ဖြစ်၍။ မဟန္တေနသဒ္ဒေန၊ ပြင်းသောအသံဖြင့်။ ပရိဒေဝိ၊ ငိုကျွေး၏။ ဗောဓိသတ္တောပိ၊ ဘုရားလောင်းဆင်မင်းသည်လည်း။ တဿ၊ ထိုယောကျ်ား၏။ သဒ္ဒံ၊ ငိုသံကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ အယံပူရိသော၊ ဤယောကျ်ားသည်။ အနာထော၊ ခိုးကိုးရာမဲ့ဖြစ်၏။ ဣဓ၊ ၁၃၇၂) ဤတောအရပ်၌။ မယိ၊ ငါသည်။ ဋ္ဌိတေ၊ တည်လျက်။ ယံဝိနာသနံ၊ အကြင်ပျက်စီးခြင်းသို့။ ပတ္တော၊ ရောက်လေ၏။ အံ့။ ဧတံ၊ ဤသို့သောပျက်စီးခြင်းသည်။ မေ၊ ငါ့အား။ နပတိ ရူပံ၊ မလျောက်ပတ်။ ဝိနာဿေယျာတိ၊ ပျက်စီးလေအံ့ဟု။ တဿ၊ ထိုညဉ်းညူသူ၏။ သန္တိကံ၊ အထံသို့။ ဂန္တွာ၊ သွားလေသော်။ ဘယေန၊ ကြောက်သဖြင့်။ ပလာယန္တံ၊ ပြေးသော။ တံ၊ ထိုယောကျ်ားကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အမ္ဘောပူရိသ၊ အိုယောကျ်ား။ တေ၊ သင့်အား။ မံ၊ ငါ့ကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ ဘယံ၊ ကြောက်ဖွယ်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ မာပလာယိ၊ သင်မပြေးလင့်။ ကသ္မာ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ပရိဒေဝန္တော၊ ငိုကျွေးဟစ်အော်လျက်။ စရသိ၊ သွားရာသနည်း။ ဣတိ၊ သို့။ ပုစ္ဆိတွာ၊ မေးသည်ရှိသော်။ သာမိ၊ အရှင်ဆင်မင်း။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ မဂ္ဂမုဠော၊ ခရီးမှား၏။ အဇ္ဇ၊ ဤယခုနေ့။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ သတ္တမောဒိဝသော၊ ခုနစ်ရက်မြောက်ပြီ။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုသည်ရှိသော်။ ဘောပူရိသ၊ အိုယောကျ်ား။ တွံ၊ သင်သည်။ မာဘာယိ၊ မကြောက်လင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ မနုဿပထေ၊ လူတို့ခရီး၌။ ဌပေဿာမီတိ၊ ထားအံ့ဟု။ တံ၊ ထိုမုဆိုးကို။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပိဋ္ဌိယံ၊ ကျောက်ကုန်း၌။ နိသီဒါပေတွာ၊ နေစေ၍။ အရညတော၊ တောအရပ်မှ။ နီဟရိတွာ၊ ထုတ်ဆောင်လိုက်၍။ နိဝတ္တိ၊ ပြန်လေ၏။ သောပိ၊ ထိုယောကျ်ားသည်ကား။ ပါပေါ၊ သူယုတ်မာတည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ နဂရံ၊ မြို့သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ရညော၊ မင်းကြီးအား။ အာရောစေဿာမီတိ၊ ကြားလျှောက်အံ့ဟု။ ရုက္ခသညဉ္ဆ၊ သစ်ပင်အမှတ်ကိုလည်းကောင်း။ ပဗ္ဗတသညဉ္ဆ၊ တောင်အမှတ်ကိုလည်းကောင်း။ ကရောန္တောဝ၊ ပြုလျက်ပင်လျှင်။ ဗာရာဏသိံ၊ ဗာရာဏသီပြည်သို့။ အဂမာသိ၊ သွားလေ၏။ တသ္မိံကာလေ၊ ထိုကာလ၌။ ရညော၊ ဗာရာဏသီမင်း၏။ မင်္ဂလဟတ္ထီ၊ မင်္ဂလာရှိသောဆင်သည်။ မတော၊ သေလေ၏။ သောပူရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ရာဇာနံ၊ ယောကျ်ားမြတ်ကို။ အတ္တနော၊ မိမိသည်။ ဒိဋ္ဌဘာဝံ၊ မြင်အပ်သည်၏အဖြစ်ကို။ အာရောစေသိ၊ ကြား၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ တဝါနုစ္ဆဝေါ ၁၃၇၃) မဟာရာဇဂဇောဝသတိကာနနေတိအာဒိ၊ တဝါနစ္ဆဝေါမဟာရာဇ။ ဂဇောဝသတိ ကာနနေ အစရှိသောဂါထာကို။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်၏။ အတ္ထ၊ ကား။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တဝ၊ အရှင်မင်းကြီးအား။ အနုစ္ဆဝေါ၊ လျှောက်ပတ်သော။ နာဂေါ၊ ဆင်ဖြူရတနာသည်။ ကာနနေ၊ တောအရပ်၌။ ဝသတိ၊ နေ၏။ ဣတိအာဒိ၊ ဤသို့အစရှိသောစကားကို။ ဝုတ္တံ၊ ဆို၏၊

တတ္ထ၊ ထိုဂါထာ၌။ တဝါနုစ္ဆဝေါတိ၊ ဟူသည်ကား။ တဝ၊ ရှင်မင်းကြီး၏။ ဩပဂယှံ၊ ရွှေကတင်ခြင်းကို။ ကာတုံ၊ ပြုအံ့သောငှာ။ အနုစ္ဆဝိကော၊ လျှောက်ပတ်၏။ ယုတ္တော၊ သင့်ပါ၏။ နတဿ ပရိက္ခာယတ္ထောတိ၊ ဟူသည်ကား။ တဿ၊ ထိုဆင်ဖြူရတနာကို။ ဂဟဏေ၊ ဖမ်းတော်မူအပ်သည်ရှိသော်။ ဂမနုပစ္ဆေဒနတ္ထံ၊ အသွားကိုဖြတ်စိမ့်သောငှာ။ သမန္တတော၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ ခဏိတဗ္ဗရိက္ခာယဝါ၊ တူးအပ်သောကျုံးဖြင့်လည်းကောင်း။ ကရေဏုယာဝါ၊ ဆင်မဖြင့်လည်းကောင်း။ ကဏ္ဏပုဋေနဝါ၊ နားသံကွင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ အတ္တာနံ၊ ကိုယ်ကို။ ပဋိစ္ဆာဒေတွာ၊ ဖုံးလွှမ်း၍။ ခိတ္တပါသရဇ္ဇုယာဝါ၊ ပစ်အပ်သောလွန်ကွင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ဗန္ဓိတဗ္ဗအာဠက သင်္ခါတအာလာနေနဝါ၊ ဖွဲ့အပ်သောရဲလောင်ချည်တိုင်ဟုဆိုအပ်သော အမြောင်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ယတ္ထ၊ အကြင်တွင်းသို့။ ပဝိဋ္ဌော၊ ဝင်သည်ရှိသော်။ ကတ္ထစိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသောအရပ်သို့။ ဂန္တုံ၊ သွားသောငှာ။ နသက္ကောတိ၊ မတတ်နိုင်ကောင်း။ တာဒိသဝဉ္စနကာသုယာဝါ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော်လည်း များသောတွင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ အတ္ထောပယောဇနံ၊ အကျိုးရှိသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ သဟရဟိတေတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဂဟဏသမကာလံဧဝ၊ ဖမ်းယူသောကာလနှင့် အမျှပင်လျှင်။ ဧဟိတီတိ၊ ဟူသည်ကား။ အာဂမိဿတိ၊ လိုက်ပါလာပါလတ္တံ့။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း၊

ရာဇာ၊ ဗာရာဏသီမင်းသည်။ ဣမံ၊ ဤယောကျ်ားကို။ မဂ္ဂဒေသကံ၊ ခရီးညွှန်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ အရညံ၊ တောသို့။ ဂန္တွာ၊ သွားလေ၍။ ဣမိနာ၊ ဤယောကျ်ားသည်။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်သော။ ဟတ္ထိနာဂံ၊ ဆင်ဖြူကို။ အာနေယီတိ၊ ဆောင်ယူလော့ဟု။ ဟတ္ထာစရိယံ၊ ဆင်ကြံတတ်သောဆရာကို။ ပရိဝါရေန၊ အခြံအရံနှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ပေသေ ၁၃၇၄) သိ၊ စေလွှတ်၏။ သော၊ ထိုဆင်ကြံတတ်သောယောကျ်ားသည်။ တေန၊ ထိုအခြံအရံနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဂန္တွာ၊ သွားလေ၍။ ဗောဓိသတ္တံ၊ ဘုရားလောင်းကို။ နဠိနိံ၊ စိမ်းညိုသောသစ်ပင်သို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ ဂေါစရံ၊ အစာကို။ ဂဏှန္တိ၊ ယူသည်ကို။ ပဿိ၊ မြင်လေ၏။ တေန၊ ထိုကြောင့်။ တဿတံဝစနံသုတွာ၊ ပေ။ ယာပနတ္ထာယ မာတုယာတီ၊ တဿတံဝစနံသုတွာ၊ ပေ။ ယာပနတ္တာယ၊ ဟူသောဂါထာကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်အပ်၏၊

၄။ ဂါထာ၏အတ္ထကား။ တဿ၊ ထိုယောကျ်ား၏။ တံဝစနံ၊ ထိုစကားကို။ သုတွာ၊ ကြားရ၍။ ရာဇာပိ၊ ဗာရာဏသီမင်းသည်လည်း။ တုဋ္ဌမာနသော၊ နှစ်သက်သောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဟတ္ထိဒမကံ၊ ဆင်ကိုယဉ်ကျေးအောင် ဆုံးမတတ်သော။ သုသိက္ခိတံ၊ ကောင်းစွာသင်အပ်သော အတတ်ရှိသော။ ဆေကာစရိယံ၊ ဆင်ကြံတတ်သောဆရာကို။ ပေသေသိ၊ စေလိုက်၏၊

၅။ ဟတ္တိဒမကော၊ ဆင်ကိုဆုံးမတတ်သော ဆရာသည်။ ဂန္တွာ၊ သွားလေသော်။ မာတုယာ၊ အမိအား။ ယာပနတ္ထာယ၊ မျှစိမ့်သောငှာ။ ပဒုမဿရေ၊ ကြာပဒုမ္မာအိုင်၌။ ဘိလမူဠာလံ၊ ကြာစွယ်ကို။ ဥဒ္ဓရန္တံ၊ နှုတ်ယူသည်ကို။ အဒ္ဒသ၊ မြင်လေ၏။ တတ္ထ၊ ထိုဂါထာ၌။ တေကာစရိယန္တိ၊ ကား။ ဟတ္ထီနံ၊ ဆင်တို့ကို။ ဗန္ဓနာဒိဝိဓိမှိ၊ ဖမ်းယူခြင်းအစရှိသော အစီအရင်၌။ ကုသလံ၊ လိမ္မာသော။ ဟတ္ထာစရိယံ၊ ဆင်လက္ခဏာတတ်သောဆရာကို။ သုသိက္ခိတန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ ဟတ္ထီနံ၊ ဆင်တို့ကို။ သိက္ခာပနဝိဇ္ဇာယ၊ ကြင်လည်တတ်သော အတတ်၌။ နိဋ္ဌင်္ဂမနေန၊ အပြီးသို့ရောက်သဖြင့်။ သုဋ္ဌုံ၊ ကောင်းစွာ။ သိက္ခိတံ၊ သင်အပ်သောအတတ်ရှိသော၊

၆။ ဝိညာယမေသီလဂုဏန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ အယံ၊ ဤဆင်မျိုးသည်။ ဟတ္ထာဇာနိယော၊ ဟတ္ထိအာဇာနည်ဆင်မျိုးဖြစ်၍။ ဘဒ္ဒေါ၊ ကောင်း၏။ မန္ဒော၊ နှုတ်နှေးသည်။ န၊ မဟုတ်။ စဏ္ဍော၊ ကြမ်းကြုတ်သည်။ န၊ မဟုတ်။ ဝေါမိဿသီလောဝါတိ၊ ကောင်းသောအလေ့နှင့် ရောသည်သာတည်းဟု။ မမ၊ ငါ၏။ သီလဂုဏံ၊ သီလအလေ့ ၁၃၇၅) အကျက်ဂုဏ်ကျေးဇူးကို။ ဇာနိတွာ၊ သိ၍။ တထံ၊ ဟုတ်မှန်တိုင်းသော။ လက္ခဏံ၊ လက္ခဏာကို။ ဥပဓာရယိ၊ စုံစမ်းဆင်ခြင်၏။ မှတ်လေသိလေ၏လည်းဟူ။ သုသိက္ခိတဟတ္ထိ သိပ္ပတ္တာ၊ ကောင်းစွာသင်အပ်သောဆင်အတက်ရှိသည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ မမ၊ ငါ၏။ လက္ခဏံ၊ ကြံအင်လက္ခဏာကို။ သမန္တတော၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ ဥပဓာရေသိ၊ စုံစမ်းဆင်ခြင်၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ သော၊ ထိုဆင်အတတ်ကိုတတ်သောဆရာသည်။ ဧဟိ ပုတ္တာဟိဝတွာန၊ မမသောဏ္ဍာယအဂ္ဂဟိတိ၊ ဧဟိပုတ္တာတိဝတွာန၊ မမသောဏ္ဍာယအဂ္ဂဟိဟူသော ဂါထာစကားကို။ အာဟ၊ ဆိုလေ၏၊

အတ္ထ၊ ကား။ သော၊ ထိုဆင်ဆရာသည်။ ပုတ္တ၊ ချစ်သား။ တွံ၊ သင်သည်။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ ဣတိ၊ သို့။ ဝတွာန၊ ဆိုဦး၍။ မမ၊ ငါ၏။ သောဏ္ဍာယ၊ နှာမောင်း၌။ အဂ္ဂဟိ၊ ကိုင်၏။၊

၇။ ဗောဓိသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ ဟတ္ထာစရိယံ၊ ဆင်မင်း၏လက္ခဏာကို တတ်သော ဆရာကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ မယှံ၊ ငါ့အား။ ဣဒံဘယံ၊ ဤဘေးသည်။ တဿပူရိသဿ၊ ထိုငါပို့လိုက်သောယောကျ်ား၏။ သန္တိကာ၊ အထံမှ။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်၏။ ခေါပန၊ စင်စစ်သော်ကား။ အဟံ၊ ငါသည်။ မဟာဗလော၊ ကြီးသောအားရှိ၏။ ဟတ္ထိသဟဿမ္ပိ၊ တစ်ထောင်မျှလောက်သောဆင်ကိုလည်း။ ဝိဒ္ဓံသေတုံ၊ ဖျက်စီးအံ့သောငှာ။ သမတ္ထော၊ စွမ်းနိုင်၏။ ကုဇ္ဈိတွာ၊ အမျက်ထွက်သည်ရှိသော်။ သရဋ္ဌကံ၊ တိုင်းနိုင်ငံနှင့်တကွသော။ သေနာဝါဟနံ၊ စစ်သည်ဗိုလ်ပါကို။ နာသေတုံ၊ ဖျက်ဆီးစေအံ့သောငှာ။ ပဟောမိ၊ စွမ်းနိုင်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ သစေပနကုဇ္ဈိဿာမိ၊ အကယ်၍အမျက်ထွက်လိုက်အံ့။ မေ၊ ငါ့အား။ သီလံ၊ ဆောက်တည်အပ်သောသီလသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ဘိဇ္ဇိဿတိ၊ ပျက်စီးလတ္တံ့။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ သတ္တီဟိ၊ လှံတို့ဖြင့်။ ကောဋ္ဋိယမာနောပိ၊ နှိပ်စက်အပ်သော်လည်း။ နကုဇ္ဈိဿာမိတိ၊ အမျက်မထွက်အံ့ဟု။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ အဓိဋ္ဌာယ၊ အမြဲဆောက်တည်၍။ သီသံ၊ ဦးခေါင်းကို။ ဩနာမေတွာ၊ ညွတ်၍။ နိစ္စလောဝ၊ မတုန်မလှုပ်လျှင်။ ၁ ၃၇၆) အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်လေ၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ယံမေတဒါပါကတိကံ၊ သရိရာနုဂတံ ဗလန္တိအာဒိ၊ ယံမေတဒါပါကတိကံသရိရာနုဂတံဗလံ အစရှိသောဂါထာကို။ အာဟ၊ မိန့်တော်မူပေ၏၊

အတ္ထ၊ ကား။ မေ၊ ငါ့အား။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါကတိကံ၊ ပြကတေ့သော။ သရီရာနုဂတံ၊ ကိုယ်၌အစဉ်အတိုင်းတည်သော။ ယံဗလံ၊ အကြင်ကိုယ်အားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏၊

တတ္ထ၊ ထိုဂါထာ၌။ ပါကတိကန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ သဘာဝသိဒ္ဓံ၊ သဘောအားဖြင့်ပြီးသော။ သရီရာနုဂတန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ သရိရမေဝ၊ ကိုယ်ကိုသာလျှင်။ အနုဂတံ၊ အစဉ်လိုက်၍တည်သော။ ကာယဗလံ၊ ကိုယ်အားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဥပါယကုသလတာ သင်္ခါတဉာဏာနုဂတံ၊ အကြောင်း၌လိမ္မာသည်၏အဖြစ်ဟုဆိုအပ်သော ဉာဏ်အစဉ်သို့ လိုက်သော။ ပညာဗလံ၊ ပညာ၏အစွမ်းသတ္တိအားသည်။ န၊ မဟုတ်လေသေး။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အဓိပ္ပာယော၊ အဓိပ္ပာယ်တည်း။ အဇ္ဇနာဂသဟဿာနန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ အဇ္ဇကာလေ၊ ဤယခုအခါ၌။ အနေကေသံ၊ တစ်ပါးမကများစွာကုန်သော။ ဟတ္ထိသဟဿာနံ၊ တစ်ထောင်သောဆင်တို့သည်။ သမုဒိတာနံ၊ ပေါင်းစု၍ဖြစ်စေအပ်ကုန်သော။ တေသံ၊ ထိုဆင်တို့၏။ ဗလံ၊ အားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဗလေနသမသာဒိ သန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ တေသံ၊ ထိုတစ်ထောင်သောဆင်တို့၏။ သရီရဗလေန၊ ကိုယ်အားနှင့်။ သမမေဝ၊ မျှသည်သာလျှင်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဥပမာမတ္တေန၊ ဥပမာအတိုင်းအရှည်ဖြင့်။ သဒိသံ၊ တူသည်။ န၊ မဟုတ်သေး။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဗောဓိသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ မင်္ဂလဟတ္ထိကုလေ၊ မင်္ဂလာမည်သောဆင်၏အမျိုး၌။ ဥပ္ပန္နော၊ ဖြစ်၏။ (အဓိပ္ပယ်ကား။ ဘုရားလောင်းဆင်မင်းသည်။ ပြကတေ့ဆင် တစ်ထောင်သောအားကို ဆောင်၏ဟုဆိုခြင်းသည်။ ထိုအခါမင်္ဂလာမည်သော ဆင်၏အမျိုး၌ ဖြစ်သောဟုယူလေအပ်သည်)၊

၈။ ယဒိဟံတေသံ ပကုပ္ပေယျန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဂဟဏာ ၁၃၇၇) ယ၊ ဖမ်းယူအံ့သောငှာ။ ဥပဂတာနံ၊ ကပ်လာကုန်သော။ တေသံ၊ ထိုသူတို့အား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ယဒိကုဇ္ဈေယျံ၊ အကယ်၍အမျက်ထွက်အံ့။ တေသံ၊ ထိုသူတို့၏။ ဇိဝိတမဒ္ဒနေ၊ အသက်ကိုနှိမ်နင်းနိုင်သော။ ပဋိဗလော၊ အစွမ်းသတ္တိအားသည်။ ဘဝေယျံ၊ ဖြစ်နိုင်ရာ၏။ ကေဝလံ၊ စင်စစ်။ တေသံညေဝ၊ ထိုတစ်ထောင်မျှလောက်သော သူတို့အားသာလျှင်။ န၊ မဟုတ်သေး။ အထခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ယာဝရဇ္ဇမ္ပိမာနုသန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ ယတောရဇ္ဇတော၊ အကြင်မြို့မှ။ အာဂတာနံ၊ လာကုန်သော။ တေသံမနုဿာနံ၊ ထိုလူအပေါင်းတို့၏။ သဗ္ဗပ္ပိ၊ အလုံးစုံလည်ဖြစ်ကုန်သော။ ရဇ္ဇံ၊ မြို့ကို။ ပေါထေတွာ၊ ရိုက်ခတ်၍။ စုဏ္ဏံ၊ မှုန့်မှုန့်ညက်ညက်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကရေယျံ၊ ပြုနိုင်ပါ၏၊

၉။ အပိစာဟံသီသရက္ခယာတိ၊ သီလရက္ခာယဟူသည်ကား။ ဧဝံ၊ သို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ သမတ္တောပိ၊ စွမ်းနိုင်သော်လည်း။ အတ္တနိ၊ မိမိ၌။ ပတိဋ္ဌိတာယ၊ အမြဲတည်အပ်သော။ သီလရက္ခာယ၊ သီလကိုစောင့်သဖြင့်။ သီလဂုတ္တိယာ၊ သီလ၏လုံခြုံခြင်းဖြင့်။ ဗန္ဓောဝိယ၊ ဖွဲ့သကဲ့သို့။ ဂုတ္တော၊ လုံခြုံ၏။ နကရောမိစိတ္တေ အညထတ္တန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ တဿသီလဿ၊ ထိုဆောက်တည်အပ်သောသီလ၏။ အညထတ္တဘူတံ၊ တစ်ပါးသောအခြင်းဖြင့် ဖောက်ပြန်သည်ဖြစ်၍ဖြစ်သော။ ပေါထနာဒိဝိဓိံ၊ ရိုက်ခတ်ခြင်းအစရှိသည်ကို။ တေသံသတ္တာနံ၊ ထိုသတ္တဝါတို့အား။ မယှံ၊ ငါ၏။ စိတ္တေန၊ စိတ်ဖြင့်။ ကရောမိ၊ ပြုလေအံ့။ တတာစိတ္တံပိ၊ ထိုသို့သောဒေါသစိတ်ကိုလည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ နဥပ္ပာဒေပိ၊ မဖြစ်စေသင့်။ ပက္ခိပန္တံမမာဠကေတိ၊ ဟူသည်ကား။ အာလာနတ္ထမ္ဘော၊ ချည်အပ်ဖွဲ့အပ်သောတိုင်၌။ မံ၊ ငါ့ကို။ ပက္ခိပန္တံ၊ ထည့်သွင်းသူကို။ ဒိသွာပိ၊ မြင်ရ၍လည်း။ ဣတိ၊ သို့။ ဝစနသေသော၊ သဒ္ဒါအကြွင်းကို။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ (အဓိပ္ပာယ်ကား။ ပက္ခမန္တေမမဠကေ၊ ဟူ၍ပါဠိတော်၌ရှိ၏။ ဒိသွာပိ၊ ကြိယာဝိသေသန ပါဌသေသပုဒ်သွင်း၍ ယောဇနာလေဟူလိုသည်၊) ကသ္မာ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ ဒိသွာပိတိဝစနသေသောဒိသွာ၊ ဟူသော။ သဒ္ဒါ၊ အကြွင်းကို။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်လေသနည်း။ ဣတိ၊ သို့။ စေဝဒေယျံ၊ အကယ်၍ဆိုအံ့။ (အဓိပ္ပယ်ကား ၁၃၇၈) မံ၊ ငါ့ကို။ အာလကေ၊ ချည်အပ်ဖွဲ့အပ်သောတိုင်၌။ ပက္ခိပန္တေ၊ ထည့်သွင်းသည်ရှိသော်ဟု အနက်ယောဇနာသော်သင့် ကောင်းပါပြီဖြစ်လျက်။ ဒိသွာပိဟု ပါဌသေသထည့်၍ ယောဇနာလိုသည်။ အဋ္ဌကထာ ဖွင့်တော်မူချက်သည်။ ဖွင့်စုဖွင့်ခွင့်မရှိပြီ တကားဟု စောဒကဆရာ စေဒနာလိုသည်ကိုရည်၍။ ကသ္မာတိစေဟု ပုစ္ဆာကိုထုတ်အပ်သတည်း၊) သိလပါရမီပူရိယာအစ၊ ပေ။ နကရောမိ အဆုံးရှိသောပါဌ်တို့ဖြင့်ကား ထိုစောဒကဆရာ၏ ပုစ္ဆာကို ဖြေလိုသောစကားတည်း၊) အတ္ထကား။ သီလပါရမီပူရိယာ၊ သီလပါရမီပြည့်စုံစိမ့်သောငှာ။ ဤဒိသေသု၊ ဤသို့သဘောရှိကုန်သော။ ဌာနေသု၊ အရာတို့၌။ အခဏ္ဍေန္တဿ၊ မကျိုးမပြတ်သော။ မေ၊ ငါ၏။ သိလံ၊ ဆောက်တည် အပ်သောသီလသည်။ နစီရဿေဝ၊ မကြာမြင့်မီလျှင်။ သိလပါရမီ၊ သီလပါရမီကို။ ပရိဖူရေဿတိ၊ ပြည့်စုံစေလတ္တံ့။ ဣတိ၊ သို့။ သီလပါရမီ ပရိပူရဏတ္ထံ၊ သီလပါရမီကိုပြည့်စုံစေသောငှာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ တဿ၊ ထိုသူအား။ အညတတ္ထံ၊ တစ်ပါးကိုနှလုံးသွင်းခြင်းကို။ စိတ္တေ၊ စိတ်၌။ နကရောမိ၊ မပြု။ ဣတိ၊ သို့။ ယောဇနာ၊ အနက်ယောဇနာခြင်းကို။ ကာတဗ္ဗာ၊ ပြုအပ်၏၊

၁၀။ ယဒိတေမန္တိဂါထာယပိ၊ ယဒိတေမံအစရှိသော အထက်စကား၌ကား။ သီလရက္ခာယ၊ သီလကိုစောင့်ခြင်း၌။ ဒဠံကတွာ၊ မြဲစွာပြု၍။ သီလဿ၊ သီလ၏။ အဓိဋ္ဌိတမေဝ၊ ဆောက်တည်သည်၏အဖြစ်ကိုလျှင်။ ဒဿေတိ၊ ပြ၏။ တတ္ထ ကောဋ္ဋေယျန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ တတ္ထ၊ ထိုအခါ၌။ တေ၊ ထိုလူတို့သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ယဒိဘိန္ဒေယျုံ၊ အကယ်၍ ဖျက်ဆီးကုန်အံ့။ သိလခဏ္ဍဘယာမမာတိ၊ ဟူသည်ကား။ မမ၊ ငါ့အား။ သိလခန္ဓေန၊ သီလပျက်အံ့သောငှာ။ ဘယေန၊ ဘေးကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ နကုပ္ပေယျံ၊ အမျက်မထွက်လေ၊

ဧဝံပန၊ ဤသို့ကား။ စိန္တေတွာ၊ ကြံ၍။ ဗောဓိသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ နိစ္စလေ၊ မတုံမလှုပ်။ ဋ္ဌိတေ၊ တည်သည်ရှိသော်။ ဟတ္ထာစရိယော၊ ဆင်လက္ခဏာတတ်သောဆရာသည်။ ပဒုမသရံ၊ ကြာပဒုံမာအိုင်သို့။ ဩတရိတွာ၊ သက်၍။ တဿ၊ ထိုဆင်မင်းဘုရားလောင်း၏။ လက္ခဏသမ္ပတ္တိံ၊ လက္ခဏာနှင့်ပြည့်စုံခြင်းကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ပုတ္တ၊ ချစ် ၁၃၇၉) သား။ ဧဟီတိ၊ လာလှည့်ဟု။ ရဇတဒါမသဒိသာယ၊ ငွေပန်းကုံးနှင့်တူသော။ သောဏ္ဍာယ၊ နှာမောင်း၌။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ သတ္တမေဒိဝသေ၊ ခုနစ်ရက်မြောက်သောနေ့၌။ ဗာရာဏသိံ၊ ဗာရာဏသီပြည်သို့။ ပါပုဏိ၊ ရောက်လေ၏။ သော၊ ထိုဆင်လက္ခဏာတတ်သောဆရာသည်။ အန္တရာမဂ္ဂေ၊ ခရီး၏အကြား၌။ ဝတ္တမာနောဝ၊ ငန့်ဆွဲလျက်လျှင်။ ရညော၊ ဗာရာဏသီမင်းအား။ သာသနံ၊ သတင်းစကားကို။ ပေသေသိ၊ စေလေ၏။ ရာဇာ၊ ဗာရာဏသီမင်းသည်။ နဂရံ၊ မြို့ကို။ အလင်္ကရာပေသိ၊ တန်ဆာဆင်စေ၏။ ဟတ္တာစရိယော၊ ဆင်ဆရာသည်။ ဗောဓိသတ္တံ၊ ဘုရားလောင်းကို။ ကတဂန္ဓပရိဘဏ္ဍံ၊ ပြုအပ်သောနံ့သာတို့ဖြင့် လိမ်းကျံခြင်းရှိသော။ အလင်္ကတပဋိယတ္တံ၊ တန်ဆာဆင်ခြင်းနှင့်ယှဉ်သော။ ဟတ္ထိသာလံ၊ ဆင်တင်းကုတ်သို့။ နေတွာ၊ ဆောင်၍။ ဝိစိတြသာဏိယာ၊ ဆန်းကြယ်သောတင်းတိမ်ဖြင့်။ ပရိက္ခိပါပေတွာ၊ ရံစေ၍။ ရညော၊ ဗာရာဏသီ မင်းအား။ အာရောစေသိ၊ ကြား၏။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ နာနဂ္ဂရသဘောဇနံ၊ အထူးထူးအရသာ ရှိသောဘောဇဉ်ကို။ အာဒါယ၊ ယူခဲ့၍။ ဂန္တွာ၊ သွားလေ၍။ ဗောဓိသတ္တဿ၊ ဘုရားလောင်းအား။ ဒါပေသိ၊ ပေးစေ၏။ သော၊ ထိုဘုရားလောင်းဆင်မင်းသည်။ မာတရံ၊ မိခင်ကို။ ဝိနာ၊ ကင်း၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂေါစရံ၊ အစာကို။ နဂဏှိဿာမီတိ၊ မယူအံ့ဟု။ ပိဏ္ဍံ၊ အစာစုကို။ နဂဏှိ၊ မယူ။ ယာစိတောပိ၊ စားစိမ့်သောငှာတောင်းပန်ငြားသော်လည်း။ အဂဟေတွာ၊ မယူမလှမ်းမူ၍၊

မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ မေ၊ ငါ၏။ မာတာ၊ အမိသည်။ အန္ဓာ၊ မျက်မမြင်ဖြစ်၍။ သာနူနကပဏိကာဝ၊ တောင်စဉ်တစ်လျှောက် အထီးကျန်ရှိရစ်သည်သာတည်း။ အပရိဏာယိကာ၊ အလုပ်အကျွေးမရှိသောကြောင့်။ ခါဏုံ၊ သစ်ငုတ်ကို။ ပါဒေန၊ ခြေဖြင့်။ ဃဋ္ဋေတိ၊ ခတ်မိလေ၏။ ဂိရိံစဏ္ဍောရဏံ၊ စဏ္ဍောရဏတောင်သို့။ ပတိ၊ ကျလေ၏။ ဣတိ၊ သို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ တံ၊ ထိုစကားကို။ သုတွာ၊ ကြားရ၍။ ရာဇာ၊ ဗာရာဏသီမင်းသည်။ အာဟ၊ မိန့်၏၊

မဟာနာဂ၊ မြတ်သောဆင်မင်း။ တေ၊ သင်၏။ အန္ဓာ၊ မျက်မမြင်ဖြစ်သော။ အပရိဏာယိကာ၊ အလုပ်အကျွေးမရှိသော။ သာမာတာ၊ ထိုအမိ ၁၃၈၀) သည်။ ခါဏုံ၊ သစ်ငုတ်ကို။ ပါဒေန၊ ခြေဖြင့်။ ကာနု၊ အဘယ့်ကြောင့်။ ဃဋ္ဋေတိ၊ တိုက်ခိုက်မိရာလေအံ့နည်း။ ဂီရိစဏ္ဍောရဏံ၊ ကြမ်းတမ်းသောတောင်ချောက်ကမ်းပါးသို့။ ကာနု၊ အဘယ့်ကြောင့်။ ပတိ၊ ကျရာလေသနည်း။ ဣတိ၊ သို့။ ပုစ္ဆိတွာ၊ မေးမြန်းသည်ရှိသော်၊

မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ မေ၊ ငါ၏။ မာတာ၊ အမိသည်။ အန္ဓာ၊ မျက်မမြင်ဖြစ်၍။ အပရိဏာယိကာ၊ အလုပ်အကျွေးမရှိပါသောကြောင့်။ ခါဏုံ၊ သစ်ငုတ်ကို။ ပါဒေန၊ ခြေဖြင့်။ ဃဋ္ဋေတိ၊ ခတ်မိလေ၏။ ဂိရိံစဏ္ဍောရဏံ၊ ကြမ်းတမ်းသောတောင်ချောက်အရပ်သို့။ ပတိ၊ ကျလေရာ၏။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ သတ္တမောဒိဝသော၊ ခုနစ်ရက်ရှိခဲ့ပေပြီ။ မာတာ၊ အမိသည်။ ဂေါစရံ၊ အစာကို။ နလဘိတ္ထ၊ မရရှာလေပြီ။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုသည်ရှိသော်။ ရာဇာ၊ ဗာရာဏသီမင်းသည်။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဂေါစရံ၊ အစာကို။ အဂဏှန္တဿ၊ မယူသော။ ဣမဿ၊ ဤဆင်အား။ ကာရဏံ၊ အကြောင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ သို့။ ဝဒတိ၊ ဆို၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်၊

ဘောန္တော၊ အိုအခြင်းတို့။ ယောအယံနာဂေါ၊ ဤဆင်သည်။ မာတရံ၊ မိခင်ကို။ ဘရတိ၊ ကျွေးမွေး၏။ ဧတံမဟာနာဂံ၊ ဤဆင်မြတ်ကို။ မုဉ္စေထ၊ လွှတ်ကြကုန်လော့။ နာဂေါ၊ ဆင်မြတ်သည်။ မာတရာ၊ မိခင်နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ သဗ္ဗေဟိ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဉာတီဟိ၊ အဆွေအမျိုးတို့နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ သမေတု၊ ပေါင်းမိစေလော့။ ဣတိ၊ သို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ မုဉ္စာပေသိ၊ လွှတ်စေ၏၊

နာဂေါ၊ ဆင်မင်းသည်။ ဗန္ဓနာ၊ အနှောင်အဖွဲ့မှ။ မုတ္တောစ၊ လွတ်ပြီးသော်လျှင်။ ကုဉ္စရော၊ ဆင်မင်းသည်။ ဒါဟတော၊ နှလုံးပူဆာခြင်းမှ။ မုတ္တော၊ လွတ်ပြီးသော်။ မုဟုတ္တံ၊ အတန်ငယ်။ အဿာယိတွာန၊ သက်သာရာရ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ပဗ္ဗတော၊ နေရာတောင်သည်။ အတ္ထိ၊ ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ အဂမာ၊ သွားလေ၏၊

တတ္ထ၊ ထိုဂါထာ၌။ ကပဏိကာတိ၊ ဟူသည်ကား။ အနာထာ၊ ကိုးကွယ်ရာမရှိ။ ခါဏုံပါဒေန ဃဋ္ဋေတီတိ၊ ဟူသည်ကား။ အန္ဓတာယ၊ ၁၃၈၁) မျက်စိမမြင်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ပုတ္တဝိယောဂဒုက္ခေနစ၊ သားနှင့်ကွေကွင်းသောဆင်းရဲတို့ဖြင့်။ ပရိဒေဝမာနာ၊ ငိုမည်တန်းလျက်။ တတ္ထ တတ္ထရုက္ခကဠိင်္ဂရေ၊ ထိုထိုသောသစ်ပင်ငုတ်၌။ ပါဒေန၊ ခြေဖြင့်။ ဃဋ္ဋေတိ၊ ခိုက်မိစေ၏။ စဏ္ဍောရဏံပတီတိ၊ ဟူသည်ကား။ စဏ္ဍောရဏပဗ္ဗတာဘိမုခီ၊ ကြမ်းတမ်းသောကမ်းပါး ချောက်တောင်သို့ ရှေ့ရှုသည်ဖြစ်၍။ တသ္မိံပဗ္ဗတပါဒေ၊ ထိုတောင်ခြေရင်း၌။ ပရိဗ္ဘမမာနာ၊ တဝန်းလည်လည်။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ အဂမာယေနပဗ္ဗတောတိ၊ ဟူသည်ကား။ သောဟတ္ထိနာဂေါ၊ ထိုဆင်မင်းသည်။ ဗန္ဓနာ၊ အနှောင်အဖွဲ့မှ။ မုတ္တော၊ လွတ်သည်ရှိသော်။ ထောကံ၊ အတန်ငယ်။ ဝိဿမိတွာ၊ အပန်းဖြေအိပ်၍။ ရညော၊ ဗာရာဏသီမင်းအား။ ဒသရာဇဓမ္မကထာဟိ၊ ဆယ်ပါးသောမင်းကျင့်တရားစကားတို့ဖြင့်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတွာ၊ ပြောဟော၍။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ အပ္ပမတ္တော၊ တရားကို မမေ့မလျော့ သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်တော်မူရစ်လော့။ ဣတိ၊ သို့။ ဩဝါဒံ၊ အဆုံးအမကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ မဟာဇနေန၊ လူအပေါင်းသည်။ ဂန္ဓမာလာဒီဟိ၊ ပန်းနံ့သာအစရှိသည်တို့ဖြင့်။ ပူဇိယမာနော၊ ပူဇော်အပ်သည်ဖြစ်၍။ နဂရာ၊ မြို့မှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်လေ၍။ တဒဟေဝ၊ ထိုနေ့၌ပင်လျှင်။ မာတရာ၊ မိခင်ဆင်မနှင့်။ သမာဂန္တွာ၊ ပေါင်းမိခြင်းသို့ရောက်၍။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ပဝတ္တိံ၊ အကြောင်းကို။ အာစိက္ခိ၊ ကြားလေ၏။ သာ၊ ထိုမိခင်ဆင်မသည်။ တုဋ္ဌမာနာသာ၊ နှစ်သက်သောစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ကာသီနံ၊ ကာသိတိုင်းသူတို့၏။ ရဋ္ဌဝဍ္ဎနော၊ တိုင်းသူတို့၏အစီးအပွားဖြစ်သော။ ယောရာဇာ၊ အကြင်မင်းကြီးသည်။ မေ၊ ငါ၏။ ပုတ္တံ၊ သားကို။ ပမောစေသိ၊ လွတ်စေ၏။ သောရာဇာ၊ ထိုဗာရာဏသီမင်းကြီးသည်။ သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ ဝုဍ္ဎာပစာယိကံ၊ ကြီးသူတို့အားရိုသေခြင်းရှိ၍။ စီရံ၊ ကြာမြင့်စွာ။ ဇိဝတု၊ အသက်ရှင်စေသတည်း။ ဣတိ၊ သို့။ ရာဇာ၊ ဗာရာဏသီမင်းသည်။ ဗောဓိသတ္တဿ၊ ဘုရားလောင်း၏။ ဂုဏေ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးတို့ကို။ ပသိဒိတွာ၊ ကြည်ညို၍။ နဠိနိယာ၊ စိမ်းညိုသောတောအုပ်၏။ အဝိဒူရေ၊ မနီးမဝေးသောတောအရပ်၌။ ဂါမံ၊ ရွာကို။ မာပေတွာ၊ ၁၃၈၂) ဖန်ဆင်း၍။ ဗောဓိသတ္တဿ၊ ဘုရားလောင်း၏။ မာတု၊ အမိ၏။ ဝသနိဗဒ္ဓဝတ္တံ၊ အမြဲနေစိမ့်သောဝတ်ကို။ ပဋ္ဌပေသိ၊ ဖြစ်စေ၏။ အပရဘာဂေ၊ နောင်အဖို့၌။ ဗောဓိသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ မာတရိ၊ အမိဆင်မသည်။ မတာယ၊ သေလွန်သည်ရှိသော်။ တဿာ၊ ထိုအမိ၏။ သရီရပရိဟာရံ၊ အကောင်ပုတ်ကိုလုပ်ကျွေးသင်္ဂြိုဟ်သောအမှုကို။ ကတွာ၊ ပြုပြီး၍။ ကုရဏ္ဍကအဿမပဒံနာမ၊ ကုရဏ္ဍကအမည်ရှိသောရသေ့တို့နေရာကျောင်းသို့။ ဂတော၊ သွားလေ၏။ တသ္မိံပနဋ္ဌာေ၊ ထိုအရပ်၌။ ဟိမဝန္တတော၊ ဟိမဝန္တာတောင်မှ။ ဩတရိတွာ၊ သက်ခဲ့၍။ ပဉ္စသတာ ဣသယော၊ ငါးရာသောရသေ့တို့သည်။ ဝသိံသု၊ နေကုန်၏။ ရာဇာ၊ ဗာရာဏသီမင်းသည်။ တံဝတ္တံ၊ ထိုဆင်မအား ပြုရာသောဝတ်ကို။ တေသံ၊ ထိုရသေ့တို့အား။ ဒတွာ၊ ပေးလှူ၍။ ဗောဒိသတ္တဿ၊ ဘုရားလောင်းအား။ သမာနရူပံ၊ တူသောသဘောရှိသော။ သိလာပဋိမံ၊ ကျောက်ရုပ်အတုကို။ ကာရေတွာ၊ ပြုစေ၍။ မယာသက္ကာရံ၊ မြတ်သောပူဇော်သကာကို။ ပဝတ္တေသိ၊ ဖြစ်စေ၏။ ဇမ္ဗူဒီပဝါသိနော၊ ဇမ္ဗူဒီပါကျွန်း၌နေသောသူတို့သည်။ အနူသံဝစ္ဆရံ၊ နှစ်စဉ်မပြတ်။ သန္နိပတိတွာ၊ စည်းဝေး၍။ ဟတ္တိမဟံနာမ၊ ဆင်မင်းအား ပူဇော်သက္ကာကို။ ကရိံသု၊ ပြုကြကုန်၏။ သာရိပုတ္တ၊ ရာ။ တဒါ၊ ထိုဆင်မင်းဖြစ်သောကာလ၌။ ရာဇာ၊ ဗာရာဏသီမင်းသည်။ အာနန္ဒော၊ အာနန္ဒာသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်လာ၏။ ဟတ္ထိနိ၊ အမိဆင်မသည်။ မဟာမာယာ၊ မယ်တော်မဟာသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်လာ၏။ ဝနစရကော၊ တောသွားယောကျ်ားသည်။ ဒေဝဒတ္တော၊ ဒေဝဒတ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်လာ၏။ မာတုပေါသကော၊ မိခင်ဆင်ကို လုပ်ကျွေးသော။ ဟတ္ထိနာဂေါ၊ ဆင်ပြောင်သည်။ လောကနာထော၊ နတ်လူတို့ကိုးကွယ်ရာ ဖြစ်သော ငါဘုရားသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်တော်မူလာ၏၊

ဣဓာပိ၊ ဤဆင်မင်းဇာတ်တော်၌လည်း။ ဒါနပါရမိအာဒယော၊ ဒါနအစရှိသောပါရမီတို့ကို။ ယထာရဟံ၊ ဖြစ်ထိုက်သည့်အားလျော်စွာ။ နိဒ္ဓါရေတဗ္ဗာ၊ ထုတ်ဖော်အပ်ကုန်၏။ သိလပါရမီပန၊ သီလပါရမီကိုကား။ အတိသယဝတီတိ၊ အလွန်ပွားစေ၏ဟု။ သာဧဝ၊ ထိုသီလပါရမီ ၁၃၈၃) ကိုသာလျှင်။ ဒေသနံ၊ ဒေသနာတော်သို့။ အာရုဠာ၊ တင်တော်မူအပ်၏။ (အဓိပ္ပာယ်ကား။ ဤဆင်မင်းဇာတ်၌။ ဒါနပါရမီအစရှိသော ကိုးပါးသောပါရမီတို့ကို ဖြစ်သင့်သည်အားလျော်စွာ ထုတ်ဘေအပ်ကုန်သည်။ သီလပါရမီကို အထူးထုတ်၍ ဟောတော်မူကြောင်းကား အလွန်သီလ ကိုပွားစေသောဇာတ်တော် ဖြစ်သောကြောင့် သီလရမီကို ဒေသနာတော်သို့ဖွင့်တော်မူအပ်သည် ဟူလိုသည်။ ကိုးပါးသောပါရမီရအောင် ရွေးနည်းကိုမှီ၍ထုတ်လေ၊) တထာ၊ ထိုမှတပါး။ တိရစ္ဆာနယောနိယံ၊ တိရစ္ဆာန်၏အမျိုး၌။ ဥပ္ပန္နောပိ၊ ဖြစ်တော်မူငြားသော်လည်း။ ဗြဟ္မပုဗ္ဗဒေဝ ပုဗ္ဗာစရိယာ၊ အာဟုနေယျာဒိဘာဝေန၊ ဗြဟ္မာမင်းမည်သောအမိ, အိမ်ရှေ့နတ်မည်သောအမိ, လက်ဦးဆရာမည်သောအမိ, ပူဇော်သကာတို့ဖြင့် လုပ်ကျွေးမွေးမြူထိုက်သောအမိ အစရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ သဗ္ဗညုဗုဒ္ဓေနပိ၊ သဗ္ဗညုတဘုရားရှင်သည်လည်း။ ပသတ္ထဘာဝါနရူပံ၊ ချီးမွမ်းတော်မူခြင်းငှာ လျှောက်ပတ်သည်ဖြစ်၍။ မာတုယာ၊ မိခင်အား။ ဂရုစိတ္တံ၊ ရိုသေ လေးမြတ်သောစိတ်ကို။ ဥပဋ္ဌပေတွာ၊ အမြဲဖြစ်စေ၍။ မေ၊ ငါ၏။ သာမာတာ၊ ထိုမိခင်သည်။ ပုတ္တဿ၊ သားအား။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ဗဟုပကာရာ၊ များသောကျေးဇူးရှိ၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ မာတုပဋ္ဌာနံနာမ၊ အမိကို လုပ်ကျွေးခြင်းမည်သည်ကား။ ပဏ္ဍိတေန၊ ဘုရားအစရှိသောပညာရှိသည်။ ပညတ္တံ၊ ပညတ်တော်မူအပ်သောတရားတည်း။ ဣတိ မနသီကတွာ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်း၍။ အနေကေသံဟတ္ထိသဟဿာနံ၊ အထောင်မကသောဆင်တို့ကို။ ဣဿရာဓိပတိ၊ အစိုးရသောအရှင်ဖြစ်သော။ မဟာနုဘာဝေါ၊ ကြီးသောအာနုဘော်ရှိသော။ ယူထပတိ၊ ဆင်တကာတို့၏ အကြီးသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ တေဟိ၊ ထိုဆင်အပေါင်းတို့သည်။ အနုဝတ္တိယမာနော၊ အစဉ်အတိုင်းလိုက်ကြသည်ရှိသော်။ ဧကကဝိဟာရေ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း နေခြင်း၌။ အန္တရာယံ၊ အန္တရာယ် ရောက်လတ္တံ့သည်ကို။ အဂဏေတွာ၊ မရေမတွက်မူ၍။ ယူထံ၊ ဆင်အပေါင်းကို။ ပဟာယ၊ စွန့်၍။ ဧကကော၊ တစ်ယောက်အထီးတည်းသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဥပကာရိခေတ္တံ၊ ကျွေးမွေးထုံစစ်ဖြစ်သော မိခင်ကို။ ပူဇေဿာမိတိ၊ ငါပူဇော်အံ့ဟု။ ၁၃၈၄) မာတုပေါသနံ၊ မိခင်ကို ကျွေးမွေးသောဂုဏ်လည်းကောင်း။ မဂ္ဂမူဠပုရိသံ၊ ခရီးမှားသော ယောကျ်ားကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အနုကမ္ပာယ၊ သနားသဖြင့်။ တံ၊ ထိုယောကျ်ားကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ မနုဿဂေါစရံ၊ လူတို့ကြဉ်လည်ရာခရီးသို့။ သမ္ပာပနံ၊ ရောက်စေသော ဂုဏ်လည်းကောင်း။ တေနစ၊ ထိုယောကျ်ားသည်လည်း။ ကတ ပရာဓသဟနံ၊ ပြုအပ်သောအပြစ်ကို သည်းခံပြီး ဂုဏ်လည်းကောင်း။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ဗန္ဓိတုံ၊ ချည်နှောင်ဖွဲ့အံ့သောငှာ။ ဟတ္ထာစရိယ ပ္ပမုခါနံ၊ ဆင်လက္ခဏာတတ်သောဆရာလျှင် အမှူးရှိကုန်သော။ အာဂတ ပူရိသာနံ၊ လာကုန်သောယောကျ်ားတို့အား။ သမတ္ထော၊ နှိပ်စက်ခြင်းငှာ စွမ်းနိုင်သည်။ သမာနောပိ၊ ဖြစ်ညားသော်လည်း။ သန္တာသနမတ္တေနပိ၊ ခြိမ်းခြောက်ကာမျှဖြင့်လည်း။ တေသံ၊ ထိုသူတို့အား။ ပိဠနာ၊ နှိပ်စက်ခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်အံ့။ မယှဉ္စ၊ ငါ့အားကား။ သိလဿ၊ သီလ၏။ ခဏ္ဍာဒိဘာဝေါ၊ ကျိုးပျက်ခြင်းအစရှိသည်၏အဖြစ်သည်။ ဘဝေယျ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဣတိ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တထာ၊ ထိုအကြံအစည်အတိုင်း။ အကတွာ၊ မပြုမူ၍။ သုဒန္တေန၊ ကောင်းစွာယဉ်ကျေးပြီးသော။ ဩပဝုယှောဝိယ၊ ရွှေကတင်သောဆင်ကဲ့သို့။ သုခေနေဝ၊ အလွယ်ဖြင့်လျှင်။ ဂဟပဂမနံ၊ ယူခြင်းသို့ကပ်သောဂုဏ်လည်းကောင်း။ မာတရံ၊ မိခင်ကို။ ဝိနာ၊ ကင်း၍။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသောအစာကို။ နအဇ္ဈာဟရိဿာမီတိ၊ ငါမမျိုဟု။ သတ္တာဟမ္ပိ၊ ခုနစ်ရက်ပတ်လုံး။ အနာဟာရတာ၊ အစာအဟာရကိုကင်းသောဂုဏ်လည်းကောင်း။ ဣမိနာ၊ ဤဗာရာဏသီမင်းသည်။ အဟံ၊ ငါ့ကို။ ပန္ဓာပိတော၊ ဖမ်းစေအပ်၏။ ဣတိ၊ သို့။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ အနုပ္ပါဒေတွာ၊ မဖြစ်စေမူ၍။ ရာဇာနံ၊ ဗာရဏသီမင်းကို။ မေတ္တာယ၊ မေတ္တာစိတ်ဖြင့်။ ဖရဏံ၊ နှံ့ခြင်းဂုဏ်လည်းကောင်း။ တဿစ၊ ထိုဗာရာဏသီမင်းအားလည်း။ နာနာနယေဟိ၊ အထူးထူးသောနည်းတို့ဖြင့်။ ဓမ္မဒေသနာ၊ တရားသောခြင်းဂုဏ်လည်းကောင်း။ ဣဓ၊ ဤဇာတ်တော်၌။ မဟာပူရိသဿ၊ ယောကျ်ားမြတ်၏။ ဣတိဧဝမာဒယော၊ ဤသို့အစရှိကုန် သော။ ဂုဏာနုဘာဝါ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးအာနုဘော်တို့ကို။ ဝိဘာဝေတဗ္ဗာ၊ ထင်စွာပြအပ်ကုန် ၁၃၈၅) ၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ ဧဝံအစ္ဆရိယာဧတေ၊ ပေ။ ဓမ္မဿအနုဓမ္မတောတိ၊ ဧဝံအစ္ဆရိယာဧတေ၊ ပေ။ ဓမ္မဿအနုဓမ္မတော ဟူသောဂါထာကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်၏၊

ပထမံ၊ ရှေးဦးစွာသော။ မာတုပေါသကစရိယာ ဝဏ္ဏနာ၊ မိခင်ကို လုပ်ကျွေးသောပါရမီသည်။ အဖွင့်သည်။ နိဋ္ဌိတာ၊ ပြီးပြီ၊

၂။ ဘူရိဒတ္တစရိယာဝဏ္ဏနာ၊

၁၁။ ဒုတိယေ၊ နှစ်ခုမြောက်သောဇာတ်တော်၌။ ဘူရိဒတ္တောတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဘူရိဒတ္တော၊ ဘူရိဒတ်အမည်ရှိ၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဗောဓိသတ္တဿ၊ ဘုရားလောင်း၏။ ဒတ္တောတိနာမံ၊ ဒတ္တဟူသောအမည်ကို။ မာတာပိတုဟိ၊ မိခင်ဖခင်တို့သည်။ ကတံ၊ မှည့်အပ်သော။ နာမံ၊ အမည်တည်း။ သော၊ ထိုဘူရိဒတ်နဂါးမင်းသည်။ နာဂဘဝနေစ၊ နဂါးပြည်၌လည်းကောင်း။ ဝိရူပက္ခမဟာရာဇဘဝနေစ၊ ဝိရူပက္ခနတ်မင်း၏ပြည်၌လည်းကောင်း။ တာဝတိံသာဘဝနေစ၊ တာဝတိံသာနတ်ပြည်၌လည်းကောင်း။ ပေဥှ၊ ပြဿနာသည်။ ဥပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သမ္မဒေဝ၊ အကြောင်းအားဖြင့်လျှင်။ ဝိနိစ္ဆိနာတိ၊ ဆုံးဖြတ်၏။ ဧကဒိဝသဉ္စ၊ တစ်နေ့သ၌ကား။ ဝိရူပက္ခမဟာရာဇာ၊ နဂါးတို့ကို အစိုးရသောဝိရူပက္ခနတ်မင်းကြီးသည်။ နာဂပရိသာယ၊ နဂါရိသတ်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ တိဒသပူရံ၊ တာဝတိံသာနတ်ပြည်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွားကြလေ၍။ သက္ကံ၊ သိကြားမင်းကို။ ပရိဝါရေတွာ၊ ခြံရံ၍။ နိသိန္နေ၊ နေပြီးသော်။ (နေစဉ်ခိုက်လည်းဟူ၊) ဒေဝါနံ၊ နတ်တို့၏။ အန္တရေ၊ အလယ်၌။ ပေဥှာ၊ ပြဿနာသည်။ သမုဋ္ဌာသိ၊ ကောင်းစွာဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုပြဿနာကို။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူသည်။ ကထေတုံ၊ ပြောဆိုအံ့သောငှာ။ နာသက္ခိ၊ မတတ်နိုင်လေ။ သက္ကေနပန၊ သိကြားမင်းသည်ကား။ အနုညာတော၊ ခွင့်လွှတ်အပ်သည်ဖြစ်၍။ ပလ္လင်္ကဝရဂတော၊ မြတ်သောပလ္လင်ထက်၌နေ ၁၃၈၇) သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ မဟာသတ္တောဝ၊ ဘုရားလောင်းဘူရိဒတ်သည်သာလျှင်။ ကတေသိ၊ ပြောဆို၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ နံ၊ ထိုဘူရိဒတ်နဂါးမင်းကို။ ဒေဝရာဇာ၊ သိကြားမင်းသည်။ ဒိဗ္ဗဂန္ဓပုပ္ဖေတိ၊ နတ်၌ဖြစ်သောနံ့သာပန်းတို့ဖြင့်။ ပူဇေတွာ၊ ပူဇော်၍။ “ဒတ္ထ၊ အိုဒတ္ထ။ တွံ၊ သင်သည်။ ပထဝီသမာယ၊ မြေကြီးနှင့်တူသော။ ဝိပုလာယ၊ ပြန့်ပြောသော။ ပညာယ၊ ပညာနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံပေ၏။ ဣတော၊ ဤအခါမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ ဘူရိဒတ္တောနာမ၊ ဘူရိဒတ်ဟူသောအမည်သည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေလော့။ ဣတိ၊ သို့။ အာဟ၊ မိန့်၏။ (ထိုစကားကိုထင်ရှားစေလိုသောကြောင့်ဘူရီတိဟိ အစရှိသောအထက်စကားကို ဆရာတက်သတည်း။ ဟိသဒ္ဒါကား။ တပ္ပာဋီကရဏနိပါတ်ပုဒ်တည်း၊) ဟိ၊ ထိုစကားကိုထင်စွာပြဦးအံ့။ ဘူရီတိပဒံ၊ ဘူရီဟူသောပုဒ်သည်။ ပထဝိယာ၊ မြေကြီး၏။ နာမံ၊ အမည်တည်း။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဘူရိသမတာယ၊ မြေကြီးနှင့်တူသော ပညာရှိသည်အဖြစ်ကြောင့်။ ဘူတေ၊ ဟုတ်မှန်သော။ အတ္ထေ၊ အနက်၌။ ရမတိ၊ မွေ့လျော်၏။ ဣတိစ၊ ထို့ကြောင့်လည်း။ ဘူရိသင်္ခါတာယ၊ ဘူရိဟုဆိုအပ်သော။ မဟတိယာ၊ ကျယ်စွာထသော။ ပညာယ၊ ပညာနှင့်။ သမန္နာဂတတ္တာ၊ ပြည့်စုံသည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ ဘူရိဒတ္တောတိ၊ ဘူရိဒတ်ဟူ၍။ ပညာယိတ္တ၊ ထင်ရှား၏။ (အဓိပ္ပာယ်ကား။ အဋ္ဌကထာဆရာသည် ဘူရိသဒ္ဒါကို အနိပ္ဖန္နပုဒ်ကြံ၍။ ဘူရီတိပထဝိယာနာမံလဒ္ဓံကို ဖွင့်တော်မူအပ်သည်။ တစ်နည်းကား။ ဘူတေအတ္ထေရမတီ တိစဘူရိဟု နိပါတ်ပုဒ်ကြံ၍ဖွင့်တော်မူအပ်သည်၊) ယာပညာ၊ အကြင်ပညာသည်။ ဘူတေ၊ ဟုတ်မှန်သော။ အတ္ထေ၊ အနက်၌။ ရမတိ၊ မွေ့လျော်တတ်၏။ ဣတိစ၊ ထို့ကြောင့်လည်း။ သာပညာ၊ ထိုပညာသည်။ ဘူရိ၊ ဘူရိမည်၏ အနက်ကြံလေ။ ပညာကိုရစေဦး။ ထိုပညာကို ရစေပြီးမှ ဘူရိယာသမန္နာဂတောဒတ္တောဘူရိဒတ္တောဟု မဇ္ဈေလောပီတပ္ပုရိသ်သမာသ်ပြုလေ၊) ဘူရိယာ၊ ဟုတ်မှန်သောအနက်ကို သိတတ်သောပညာနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဒတ္တော၊ ဒတ္တတည်း။ ဘူရိဒတ္တော၊ ဟုတ်မှန်သောအနက်ကို ၁၃၈၈) သိတတ်သောပညာနှင့် ပြည့်စုံသောဒတ္တ။ မဟတိယာ၊ ကြီးစွာသော။ နာဂိဒ္ဓိယာ၊ နဂါးတို့၏တန်ခိုးနှင့်။ သမန္နာဂတတ္ထာ၊ ပြည့်စုံသည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ မဟိဒ္ဓိကော၊ မဟိဒ္ဓိကမည်၏၊

ဟိဝိတ္တာရယိဿာမိ၊ ထိုစကားကိုအကျယ်ချဲ့အံ့။ အတီတေ၊ လွန်လေပြီးသောကာလ၌။ ဣမသ္မိံကပ္ပေ၊ ဤကမ္ဘာ၌။ ဗာရာဏသိရညော၊ ဗာရာဏသီမင်း၏။ ပုတ္တော၊ သားကို။ ပိတရာ၊ အဘသည်။ ရဋ္ဌတော၊ တိုင်းနိုင်ငံမှ။ ပဗ္ဗာဇိတော၊ နှင်ထုတ်အပ်သည်ဖြစ်၍။ ဝနေ၊ တော၌။ ဝသန္တော၊ နေသည်ရှိသော်။ အညတရာယ၊ တစ်ယောက်သော။ နာဂမာဏဝိကာယ၊ နဂါးမနှင့်။ သံဝါသံ၊ ရောနှောပေါင်းဖော်ခြင်းကို။ ကပ္ပေသိ၊ ပြု၏။ တေသံ၊ ထိုသူတို့၏။ သံဝါသမနွာယ၊ ပေါင်းဖော်ခြင်းကိုစွဲ၍။ ပုတ္တောစ၊ သားယောကျ်ားလည်းကောင်း။ ဓီတာစ၊ သမီးလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ သို့။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဒါရကာ၊ သူငယ်တို့သည်။ ဇာယိံသု၊ ဖွားမြင်ကုန်၏။ ပုတ္တဿ၊ သားယောကျ်ားအား။ “သာဂရဗြဟ္မဒတ္တော'' တိနာမံ၊ သာဂရဗြဟ္မဒတ္တဟူသော အမည်ကို။ ကရိံသု၊ မှည့်ကြကုန်၏။ ဓီတာယစ၊ သမီးအားကား။ သမုဒ္ဒဇာတိနာမံ၊ သမုဒ္ဒဇာ ဟူသောအမည်ကို။ ကရိံသု၊ မှည့်ကြကုန၏။ သော၊ ထိုမင်းသားသည်။ အပရဘာဂေ၊ နောင်အဖို့၌။ ပိတု၊ အဖ၏။ အစ္ဆယေန၊ လွန်သဖြင့်။ ဗာရာဏသိံ၊ ဗာရာဏသီပြည်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ရဇ္ဇံ၊ မင်း၏အဖြစ်ကို။ ကာရေသိ၊ ပြု၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ဓာတရဋ္ဌောနာမ၊ ဓတရဋ္ဌအမည်ရှိသော။ နာဂရာဇာ၊ နဂါးမင်းသည်။ ပဉ္စယောဇနသတိကေ၊ ယူဇနာငါးရာရှိသော။ နာဂဘဝနေ၊ နဂါးပြည်၌။ နာဂရဇ္ဇံ၊ နဂါးမင်း၏အဖြစ်ကို။ ကာရေန္တော၊ ပြုသည်ရှိသော်။ တံ၊ ထိုနဂါမင်းကို။ အဘူတဝါဒိကေန၊ ဟုတ်မှန်သောစကားကို ဆိုလေ့မရှိသော။ စိတ္တစူဠေနနာမ၊ စိတ္တစူဠအမည်ရှိသော။ ကစ္ဆပေန၊ လိပ်သည်။ မဟာနာဂ၊ နဂါးမင်းကြီး။ ဗာရာဏသိရာဇာ၊ ဗာရာဏသီမင်းသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဓီတရံ၊ သမီးတော်ကို။ တုယှံ၊ ရှင်နဂါးမင်းကြီးအား။ ဒါတုကာမော၊ ပေးခြင်းငှာအလိုရှိတော်မူ၏။ သာခေါပနရာဇဓီတာ၊ ထိုမင်းသမီးသည်ကား။ သမုဒ္ဒဇာနာမ၊ သမုဒ္ဒဇာအမည်ရှိ၏။ အဘိရူပါ၊ အလွန်အဆင်းလှ၏။ ဒဿနိယာ၊ ရှုချင် ၁၃၈၉) ဖွယ်ရှိ၏။ ပါသာဒိကာစ၊ ကြည်ညိုဖွယ်လည်းရှိ၏။ ဣတိ၊ သို့။ ကထိတံ၊ ဆိုအပ်သောစကားကို။ သုတွာ၊ ကြားရ၍။ ဓတရဋ္ဌော၊ ဓတရဋ္ဌနဂါးမင်းသည်။ စတ္တာရော၊ လေးယောက်ကုန်သော။ နာဂမာဏနဝကေ၊ နဂါး လုလင်တို့ကို။ ပေသေတွာ၊ တမန်စေလိုက်သော်။ ဒါတုံ၊ ပေးခြင်းငှာ။ အနိစ္ဆန္တံ၊ အလိုမရှိသော။ တံ၊ ထိုဗာရာဏသီမင်းကို။ နဂဝိံ၊ နဂါးမကို။ ဘိံသာပေတွာ၊ ချောက်စေ၍။ ဒမ္မီတိ၊ ငါပေးပါအံ့ဟု။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုသည်ရှိသော်။ မဟန္တံ၊ များမြောင်စွာသော။ ပဏ္ဏာကာရံ၊ လက်ဆောင်ကို။ ပေသေတွာ၊ စေလိုက်၍။ မဟတိယာ၊ များစွာသော။ နာဂိဒ္ဓိယာ၊ နဂါးတို့၏တန်ခိုးဖြင့်။ မဟန္တေန၊ များစွာသော။ ပရိဝါရေန၊ အခြံအရံဖြင့်။ တဿ၊ ထိုဗာရာဏသီ ဗြဟ္မဒတ်မင်း၏။ ဓီတရံ၊ သမီးဖြစ်သော သမုဒ္ဒဇာကို။ နာဂဘဝနံ၊ နဂါးပြည်သို့။ နေတွာ၊ ဆောင်၍။ အဂ္ဂမဟေသိဋ္ဌာနေ၊ မိဖုရားကြီး၏အရာ၌။ ဌပေသိ၊ ထား၏၊

သာ၊ ထိုသမုဒ္ဒဇာမင်းသမီးသည်။ အပရဘာဂေ၊ နောင်အဖို့၌။ ဓတရဋ္ဌံ၊ ဓတရဋ္ဌနဂါးမင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ သုဒဿနော၊ သုဒဿနလည်းကောင်း။ ဒတ္တော၊ ဒတ္တလည်းကောင်း။ သုဘောဂေါ၊ သုဘောဂလည်းကောင်း။ အရိဋ္ဌော၊ အရိဋ္ဌလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ သို့။ စတ္တာရော၊ လေးယောက်ကုန်သော။ ပုတ္တေ၊ သားတို့ကို။ ပဋိလဘိ၊ ရလေ၏။ တေသု၊ ထိုလေးယောက်သောသားတို့တွင်။ ဒတ္တော၊ ဒတ္တသည်။ ဗောဓိသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းတည်း။ သော၊ ထိုဘုရားလောင်းသည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေ့၌။ ဝုတ္တနယေနေဝ၊ ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့်လျှင်။ သက္ကေန၊ သိကြားသည်။ တုဋ္ဌစိတ္တေန၊ နှစ်သက်သောစိတ်ဖြင့်။ “ဘူရိဒတ္တော''တိ၊ ဘူရိဒတ်ဟူ၍။ ဂဟိတနာမတ္တာ၊ မှည့်အပ်သောအမည်ရှိသည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ ဘူရိဒတ္တောတွေဝ၊ ဘူရိဒတ်ဟူသော အမည်သည်သာလျှင်။ ပညာယိတ္ထ၊ ထင်ရှား၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ နေသံ၊ ထိုသားလေးယောက်တို့အား။ ပိတာ၊ အဘဓတရဋ္ဌ နဂါးမင်းသည်။ ယောဇနသတိကံ ယောဇန သတိကံ၊ ယူဇနာတစ်ရာစီ။ ရဇ္ဇံ၊ မင်းအဖြစ်ကို။ ဘာဇေတွာ၊ ခွဲဝေ၍။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ မဟန္တော၊ များစွာသော။ ယသော၊ အခြံအရံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တေ၊ ထိုညီအစ်ကိုလေးယောက် တို့သည်။ သောဠ ၁၃၉၀) သသောဠသနာဂကညာသဟဿာနိ၊ တစ်သောင်း ခြောက်ထောင်။ တစ်သောင်းခြောက်ထောင်စီ နဂါးသမီးတို့သည်။ ပရိဝါယိံသု၊ ခြံရံကုန်၏။ ပိတုပိ၊ အဖအားလည်း။ ဧကယောဇနသတမေဝ၊ ယူဇနာတစ်ရာလျှင်။ ရဇ္ဇံ၊ မင်း၏အဖြစ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တယော၊ သုံးယောက်ကုန်သော။ ပုတ္တာ၊ သားတို့သည်။ မာသေမာသေ၊ လတိုင်းလတိုင်း။ မာတာပိတရော၊ အမိအဖတို့ကို။ ပဿိတုံ၊ ဖူးမြင်အံ့သောငှာ။ အဂစ္ဆန္တိ၊ လာကြကုန်၏။ ဗောဓိသတ္တောပန၊ ဘုရားလောင်းသည်ကား။ အန္ဓဒ္ဓမာသံ၊ လခွဲတကြိမ်။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာ၏၊

သော၊ ထိုဘုရားလောင်းသည်။ ဧကဒိဝသံ၊ တစ်နေ့သ၌။ ဝိရူပက္ခမဟာရာဇေန၊ ဝိရူပက္ခနတ်မင်းကြိးနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သက္ကဿ၊ သိကြားမင်းအား။ ဥပဋ္ဌာနံ၊ ခစားရာအရပ်သို့။ ဂတော၊ ရောက်လေ၏။ ဝေဇယန္တပါသာဒံ၊ ဝေဇယန္တာနန်းပြသာဒ်ကိုလည်းကောင်း။ သုဓမ္မဒေဝသဘံ၊ သုဓမ္မာနတ်သဘင်ကိုလည်းကောင်း။ ပါရိစ္ဆတ္တကံ၊ ထက်ဝန်းကျင်ထီးကဲ့သို့သော။ ကောဝိဠာရံ၊ ပင်လယ်ကသစ်ပင်ကိုလည်းကောင်း။ ပဏ္ဍုကမ္ဗလသီလာသနံ၊ ပဏ္ဍုကမ္ဗလာ ကျောက်နေရာကို လည်းကောင်း။ ဒေဝစ္ဆရာပရိဝါရံ၊ နတ်သမီးအပေါင်းတို့ဖြင့် ခြံရံခြင်းရှိသော။ အတိမနောဟရံ၊ အလွန်နှစ်လိုဖွယ်ကိုဆောင်သော။ သက္ကသမ္ပတ္တိံ၊ သိကြားမင်း၏စည်းစိမ်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ဧတ္တကမတ္တမ္ပိ၊ ဤမျှလောက်သော လောကီစည်းစိမ်ကိုလျက်လည်း။ နာဂတ္တဘာဝေ၊ နဂါးကိုယ်၏အဖြစ်၌။ ဋ္ဌိတဿ၊ တည်သော။ မေ၊ ငါ့အား။ ဒုလ္လဘံ၊ ရခဲလှ လေ၏။ သမ္မာသမ္ဗောဓိ၊ သဗ္ဗညုတညာဏ်တော်ကို။ ကုတော၊ အတီမှာ။ လဘေယျံ၊ ရနိုင်လေအံ့နည်း။ ဣတိ၊ သို့။ နာဂတ္တဘာဝံ၊ နဂါးကိုယ်၏အဖြစ်ကို။ ဇိဂုဆိတွာ၊ စက်ဆုပ်၍။ နာဂဘဝနံ၊ နဂါးပြည်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွားလေ၍။ ဥပေါသထဝါသံ၊ ဥပုသ်သတင်းသုံးခြင်းကို။ ဝသိတွာ၊ ဆောက်တည်၍။ သီလမေဝ၊ သီလကိုသာလျှင်။ ပဂ္ဂဏှိဿာမိ၊ ငါဆောက်တည်အံ့။ တံ၊ ထိုသီလသည်။ ဗောဓိပရိပါစနံ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်ကို ရင့်စေတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣမသ္မိံဒေဝလောကေ၊ ဤတာဝတိံသာနတ်ပြည်၌။ ဥပ္ပတ္တိကာရဏံ၊ ပဋိသန္ဓေနေရအံ့သောအကြောင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ၁၃၉၁) ဖြစ်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ သို့။ စိန္တေတွာ၊ ကြံ၍။ နာဂဘဝနံ၊ နဂါးပြည်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွားလေ၍။ မာတာပိတရော၊ မိဘတို့ကို။ အာဟ၊ ဆို၏။ အမ္မတာတ၊ အိုမိခင်ဖခင်တို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဥပေါသထကမ္မံ၊ ဥပုသ်သတင်းသုံးခြင်းအမှုကို။ ကရိဿာမိ၊ ပြုပါအံ့။ ဣတိ၊ သို့။ အာဟ၊ မိန့်၏။ တေဟိ၊ ထိုမိခင်ဖခင်တို့သည်။ ဣဓေဝ၊ ဤငါတို့အရပ်၌ပင်လျှင်။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ဥပဝသာဟိ၊ သုံးပါလော့။ ဗဟိ၊ အပသို့။ ဂတာနံ၊ သွားကုန်သော။ နာဂါနံ၊ နဂါးတို့အား။ မဟန္တံ၊ ကြီးစွာသော။ ဘယံ၊ ဘေးသည်။ ဇာတံ၊ ဖြစ်တတ်၏။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုသည်ရှိသော်။ ဧကဝါရံ၊ တစ်ကြိမ်။ တထာ၊ ထိုမိခင်ဆိုသော အတိုင်း။ ကထွာ၊ ပြု၍။ နာဂကညာဟိ၊ နဂါးမတို့သည်။ ဥပ္ပဒ္ဒုတော၊ နှိပ်စက်သည်ဖြစ်၍။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ဝါရေ၊ တစ်ကြိမ်၌။ မာတာပိတူနံ၊ မိခင်ဖခင်တို့ကို။ အနာရောစေတွာ၊ မကြားမူ၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဘရိယံ၊ မယားကို။ အာမန္တေတွာ၊ ခေါ်၍။ ဘဒ္ဒေ၊ အိုနှမ။ အဟံ၊ ငါသည်။ မနုဿလောကံ၊ လူ့ပြည်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွားလေ၍။ ယမုနာတီရေ၊ ယမုန်နာမြစ်နား၌။ မဟာနိဂြောဓရုက္ခော၊ ပညောင်ပင်ကြီးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ကဿ၊ ထိုပညောင်ပင်ကြီး၏။ အဝိဒူရေ၊ မနီးမဝေးသော။ ဝမ္မိကမတ္တကေ၊ တောင်ပို့၏အထက်၌။ ဘောဂေ၊ အခွေတို့ကို။ အာဘုဇိတွာ၊ ခွေ၍။ စတုရင်္ဂသမန္နာဂတံ၊ အင်္ဂါလေးပါးနှင့်ပြည်စုံသော။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ အဓိဋ္ဌာယ၊ ဆောက်တည်လျက်။ နိပဇ္ဇိတွာ၊ အိပ်၍။ ဥပေါသထကမ္မံ၊ ဥပုသ်ဆောက်တည်သောအမှုကို။ ကရိဿာမီတိ၊ ပြုအံ့ဟု။ နာဂဘဝနတော၊ နဂါးပြည်မှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်လေ၍။ တထာ၊ ထိုရှေးအတူ။ ဥပေါသထကမ္မံ၊ ဥပုသ်ဆောက်တည်သောအမှုကို။ မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ တေန၊ ထိုကြောင့်။ ဝိရူပက္ခေန၊ မဟာရညာ၊ ဒေဝလောကံ မဂဉ္ဆမန္တိအာဒိ၊ ဝိရူပက္ခေန မဟာရညာ ဒေဝလောကမဂဉ္ဆဟံအစရှိသောဂါထာကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏၊

တတ္ထ၊ ထိုဂါထာ၌။ ဝိရူပက္ခေန မဟာရညာတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဝိရူပက္ခေနနာမ၊ ဝိရူပက္ခအမည်ရှိသော။ နာဂါဓိပတိမဟာရာဇေန၊ နဂါးမင်းတို့ကို အစိုးရသောနတ်မင်းကြီးနှင့်။ ဒေဝလောကန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ ၁ ၃၉၂) တာဝတိံသဒေဝလောကံ၊ တာဝတိံသာနတ်ပြည်သို့။ အာဂဉ္ဆဟန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ အဟံ၊ ငါသည်။ အာဂစ္ဆိံ၊ သွား၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဥပသင်္ကမိံ၊ ကပ်လေ၏။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။၊

၁၂။ တတ္ထာတိ၊ ဟူသည်ကား။ တသ္မိံဒေဝလောကေ၊ ထိုတာဝတိံသာနတ်ပြည်၌။ ပဿိံတွာဟန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ အဟံ၊ ငါသည်။ အဒက္ခိံ၊ မြင်ရ၏။ တုသဒ္ဒေါ၊ တုသဒ္ဒါသည်။ နိပါတမတ္တံ၊ နိပါတ်ပုဒ်မျှသာတည်း။ (ပဿိတွာဟံဟူသောပုဒ်ကိုပဿိတု အဟံဟု ပုဒ်ဖြတ်ပဿိတုံဟု တုံပစ္စည်းကိုမလိုအပ်။ တုသဒ္ဒါကို နိပါတ်ပုဒ်အနက်မရှိဟု ဖွင့်တော်မူအပ်သတည်း၊) ဧကန္တသုခသမပ္ပိတေတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဧကန္တံ အစ္စန္တမေဝ၊ ဧကံစင်စစ်လျှင်။ သုခေန၊ ချမ်းသာခြင်းနှင့်။ သမင်္ဂိဘူတေ၊ ရောနှောသည်ဖြစ်၍ဖြစ်သော။ ဧတံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခဝေ၊ ချစ်သားရဟန်းတို့။ ဆ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဖဿာယတနိကာနာမ၊ ဖဿာယတနနှင့်ယှဉ်သောအရပ်တို့မည်သည်။ သဂ္ဂါ၊ နတ်ရွာတို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ထို။ ဣဒံသဂ္ဂံ၊ ဤချမ်းသာသောနတ်ရွာကို။ အက္ခာနေန၊ အခွင့်အရာမဟုတ်သဖြင့်။ ပါပုဏိတုံ၊ ရောက်အံ့သောငှာ။ နသုကရံ၊ မပြုလွယ်။ သဂ္ဂါ၊ နတ်ပြည်တို့သည်။ သုခါ၊ ချမ်းသာကုန်၏။ ဣတိစ၊ ဤသို့လျှင်။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်၏။ တံသဂ္ဂဂမနတ္ထာယာတိ၊ ဟူသည်ကား။ တသ္မိံသဂ္ဂသ္မိံ၊ ထိုနတ်ရွာ၌။ ဥပ္ပတ္တိဝသေန၊ ပဋိသန္ဓေ၏အဖြစ်ဖြင့်။ ဂမနတ္ထာယ၊ ရောက်အံ့သောငှာ။ သီလဗ္ဗတန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ သီလသင်္ခါတံ၊ သီလဟုဆိုအပ်သော။ ဝတံ၊ ဥပုသ်သုံးခြင်းကို။ အထဝါ၊ တစ်နည်းသော်ကား။ သီလဗ္ဗတန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ ဥပေါသထ သီလဉ္စေဝ၊ ဥပုသ်တည်းဟူသော သီလကိုလျှင်။ မမ၊ ငါ၏။ စမ္မံ၊ အရေကို။ စမ္မတ္ထိကာ၊ အရေကိုအလိုရှိသောသူတို့သည်။ ဟရန္တု၊ ဆောင်ကုန်လော့။ ဣတိအာဒိနာ၊ ဤသို့အစရှိသည်ဖြင့်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ သရီရာဝယပရိစ္စာဂသမာဒိယနသင်္ခါတံ၊ ကိုယ်၏အစိတ်ကို စွန့်ကြဲသဖြင့်ကောင်းစွာသော ဆောက်တည်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော။ ဝတဉ္စ၊ အကျင့်ကိုလည်းကောင်း။ (ရှေးနည်းကား သီလဗ္ဗတပုဒ်ကို သီလဆောက်တည်ခြင်းတည်းဟု ဆိုအပ်သောအကျင့်ဟု ကမ္မစရာယ်လက္ခဏာကြံသည်။ ၁ ၃၉၃) နောက် တစ်နည်းကား။ သီလ၏အရကို ဥပေါသထသီလယူ၍ပုဒ်တို့ကို အစိတ်ကိုစွန့်ကြဲခြင်းဟု ကောင်းစွာဆောက်တည် သောအကျင့်ဟု ဒွန်ပုဒ်ကြံ၍ ဖွင့်တော်မူအပ်သည်)၊

၁၃။ သရီရကိစ္စန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ မုခဓောဝနာ ဒိသရီရပဋိဇဂ္ဂနံ၊ မျက်နှာသစ်ခြင်း ပလုတ်ဆေးခြင်း အစရှိသည်ဖြင့် ကိုယ်ကိုသုတ်သင်ခြင်းကို။ ဘုတွာယာပနမတ္တကန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ ဣန္ဒြိယာနိ၊ စက္ခုအစရှိသောအိန္ဒြေတို့ကို။ နိဗ္ဗိသေဝနာနိ၊ ငြိမ်သက်သည်တို့ကို။ ကာတုံ၊ ပြုအံ့သောငှာ။ သရီရဋ္ဌိတိမတ္တကံ၊ ကိုယ်တည်ကာမျှဖြစ်သော။ အာဟာရံ၊ အာဟာရကို။ အာဟရိတွာ၊ ဆောင်၍။ စတုရောအင်္ဂေတိ၊ ဟူသည်ကား။ စတ္တာရိ၊ လေးပါးကုန်သော။ အင်္ဂါနိ၊ အင်္ဂါတို့ကို။ အဓိဋ္ဌာယာတိ၊ ဟူသည်ကား။ အဓိဋ္ဌဟိတွာ၊ ဆောက်တည်၍။ သေမိတိ၊ ဟူသည်ကား။ သာယာမိ၊ အိပ်၏။ (အင်္ဂါလေးပါးဟူသည် အရိုးအသား အရေအကြောကို ဆိုလိုသည်)၊

၁၄။ ဆဝိယာတိအာဒိဝစနံ၊ ဆဝိယာအစရှိသောစကားသည်။ စတုန္နံ၊ လေးပါးကုန်သော။ တေသံအင်္ဂါနံ၊ ထိုအင်္ဂါတို့ကို။ ဒဿနံ၊ ပြသောပုဒ်တည်း။ တတ္ထ၊ ထိုဆဝိယာအစရှိသောစကား၌။ ဆဝိစမ္မာနံ၊ အရေထူ အရေပါးတို့ကို။ ဝိဿဇ္ဇနံ၊ စွန့်ခြင်းသည်။ ဧကံ၊ တစ်ခုသော။ အင်္ဂံ၊ အင်္ဂါတည်း။ သေသာနိ၊ ကျွင်းသောပုဒ်တို့သည်။ ဧကေကမေဝ၊ တစ်ပါးပါးစီသာလျှင်။ ဟောန္တိ၊ မှန်၏။ ဧတ္ထ၊ ဤအင်္ဂါတို့တွင်။ မံသဂ္ဂဟဏေနေဝ၊ မံသသဒ္ဒါဖြင့်လျှင်။ ရုဓိရမ္ပိ၊ အသွေးကိုလည်း။ သင်္ဂဟိတံ၊ သင်္ဂြိုဟ်အပ်၏။ ဣတိ၊ သို့။ ဒဋ္ဌဗ္ဗံ၊ မှတ်အပ်၏။ ဧတေနာတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဧတေဟိ၊ ထိုအရိုးအရေအသားအကြောတို့ဖြင့်။ ဟရာတုသောတိ၊ ဟူသည်ကား။ ယဿ၊ အကြင်သူအား။ ဧတေဟိ၊ ထိုသို့သဘောရှိကုန်သော။ ဆဝိအာဒိဟိ၊ အရေအစရှိသည်တို့ဖြင့်။ ကရဏိယံ၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တဿ၊ ထိုသူအား။ မယာ၊ ငါသည်။ ဒိန္နံယေဝ၊ လှူအပ်သည်သာတည်း။ သော၊ ထိုအလိုရှိသောယောကျ်ားသည်။ ဧတံသဗ္ဗံ၊ ထိုအလုံးစုံကို။ ဟရတုတိ၊ ဆောင်စေလော့ဟု။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အတ္တဘာဝေ၊ အတ္တဘော၌။ အနပေက္ခ ပဝါရဏံ၊ ငဲ့ကွက်ခြင်းမရှိသည်ဖြစ်၍ ၁၃၉၄) ဖိတ်မှန်ခြင်းကို။ ပဝါရေတိ၊ ဖိတ်၏၊

ဧဝံ၊ သို့။ မဟာသတ္တဿ၊ ဘုရားလောင်းအား။ ဣမိနာနိယာမေနေဝ၊ ဤသို့သောနည်းဖြင့်လျှင်။ အန္ဓဒ္ဓမာသံ၊ လခွဲတစ်ကြိမ်။ ဥပေါသထကမ္မံ၊ ဥပုသ်သတင်းသုံးခြင်းအမှုကို။ ကရောန္တဿ၊ ပြုလျှက်။ ဒီဃော၊ ကာလရှည်စွာ။ အဒ္ဓါ၊ အဓွန့်ကို။ ဝိတိဝတ္တော၊ လွန်စေ၏။ ဧဝံ၊ သို့။ ကာလေ၊ ကာလသည်။ ဂစ္ဆန္တေ၊ ရောက်လတ်သော်။ ဧကဒိဝသံ၊ တစ်နေ့သ၌။ အညတရော၊ တစ်ယောက်သော။ နေသာဒဗြာဟ္မဏော၊ နေသာဒပုဏ္ဏားသည်။ သောမဒ္ဒတ္တေနနာမ၊ သောမဒတ်အမည်ရှိသော။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပုတ္တေန၊ သားနှင့်။ သဟ၊ အတူတကွ။ တံဌာနံ၊ ထိုဘုရားလောင်းနေရာအရပ်သို့။ ပတွာ၊ ရောက်၍။ အရုဏုဂ္ဂမနသမယေ၊ နေအာရုံတက်သောအခါ၌။ နာဂကညာဟိ၊ နဂါးသမီးတို့သည်။ ပရိဝါရိယမာနံ၊ ခြံရံအပ်သော။ မဟာသတ္တံ၊ ဘုရားလောင်းကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ တဿ၊ ထိုဘုရားလောင်း၏။ သန္တိကံ၊ အထံသို့။ အဂမာသိ၊ သွားလေ၏။ တာဝဒေဝ၊ ထိုခဏ၌ပင်လျှင်။ နာဂကညာယော၊ နငါးမပျိုတို့သည်။ ပထဝိယံ၊ မြေ၌။ နိမုဇ္ဇိတွာ၊ ငုတ်လျှိုး၍။ နာဂဘဝနမေဝ၊ နဂါးပြည်သို့သာလျှင်။ ဂတာ၊ သွားကုန်၏။ ဗြာဟ္မဏော၊ နေသာဒပုဏ္ဏားသည်။ မဟာသတ္တံ၊ ဘုရားလောင်းကို။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ မာရိသ၊ အချင်းယောကျ်ား။ တွံ၊ သင်သည်။ ကော၊ အဘယ်သူနည်း။ ဒေဝေါဝါ၊ နတ်သည်လည်း။ အသိနု၊ ဖြစ်လေသလော။ ယက္ခောဝါ၊ ဘီလူးသည်လည်း။ အသိနု၊ ဖြစ်လေသလော။ နာဂေါဝါ၊ နဂါးသည်လည်း။ အသိနု၊ ဖြစ်လေသလော။ ဣတိ၊ သို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ ယထာဘူတံ၊ ဟုတ်မှန်သောအတိုင်း။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ အာဝိကတွာ၊ ထင်ရှားပြုပြီး၍။ အယံ၊ ဤပုဏ္ဏားသည်။ ဣတော၊ ဤအရပ်သို့။ သစေအာဂစ္ဆေယျ၊ အကယ်၍ လာချေအံ့။ မေ၊ ငါ၏။ ဣဓဝါသံ၊ ဤ၌နေခြင်းကို။ မဟာဇနဿ၊ လူအပေါင်းအား။ ပါကဋံ၊ ထင်ရှားသည်ကို။ ကရေယျ၊ ပြုရာ၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ မေ၊ ငါ၏။ ဥပေါသထဝါသဿ၊ ဥပုသ်သတင်းသုံးခြင်း၏။ အန္တရာယောပိ၊ အန္တရာယ်သည်လည်း။ ၁ ၃၉၅) သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣမံ၊ ဤနေသာဒပုဏ္ဏားကို။ နာဂဘဝနံ၊ နဂါးပြည်သို့။ နေတွာ၊ ဆောင်၍။ မဟတိယာ၊ များစွာသော။ သမ္ပတ္တိယာ၊ စည်းစိမ်၌။ ယံနုနယဒိပန၊ ယောဇေယျံ၊ အကယ်၍ယှဉ်စေရမူကား ကောင်း၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့စည်းစိမ်၌ယှဉ်စေအပ်သည်ရှိသော်။ အယံ၊ ဤပုဏ္ဏားသည်။ တတ္ထေဝ၊ ထိုနဂါးပြည်၌ပင်လျှင်။ အဘိရမိဿတိ၊ အလွန်မွေ့လျော်ပျော်လတ္တံ့။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ မေ၊ ငါ့အား။ ဥပေါသထကမ္မံ၊ ဥပုသ်ဆောက်တည်သောအမှုသည်။ အဒ္ဓနိယံ၊ အဓွန့်ရှည်ခံ့သည်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဣတိ၊ သို့။ စိန္တေသိ၊ ကြံလေ၏။ စိန္တေတွာ၊ ကြံပြီး၍။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ နံ၊ ထိုပုဏ္ဏားကို။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ အဟံ၊ ငါသည်။ တေ၊ သင်အား။ မဟန္တံ၊ များစွာသော။ ယသံ၊ အခြံအရံစည်းစိမ်ဥစ္စာကို။ ဒဿာမိ၊ ပေးပါအံ့။ တွံ၊ သင်သည်။ ရမဏိယံ၊ မွေ့လျော်ဖွယ်ရှိသော။ နာဂဘဝနံ၊ နဂါးပြည်သို့။ ဇဟိ၊ လိုက်လာလှည့်။ တတ္ထ၊ ထိုနဂါးပြည်သို့။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဂစ္ဆာမ၊ သွားကြကုန်အံ့။ ဣတိ၊ သို့။ အာဟ၊ မိန့်၏။ သာမိ၊ အရှင့်သား။ မေ၊ ငါ့အား။ ပုတ္တော၊ သားဖြစ်သောသောမဒတ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိသေး၏။ တသ္မိံ၊ ထိုသောမဒတ်သည်။ ဂစ္ဆန္တေ၊ သွားပါသည်ရှိသော်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂမိဿာမိ၊ သွားပါအံ့။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုသည်ရှိသော်။ ဗြာဟ္မဏ၊ အိုပုဏ္ဏား။ ဂစ္ဆ၊ သွားချေဦး။ ပုတ္တံ၊ သားကို။ အာနေဟိ၊ ဆောင်ချေလော့။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုသည်ရှိသော်။ ဗြဟ္မဏော၊ နေသာဒပုဏ္ဏားသည်။ ဂန္တွာ၊ သွားလေ၍။ ပုတ္တဿ၊ သားအား။ တမတ္ထံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ အာရောစေတွာ၊ ကြား၍။ အာနေသိ၊ ဆောင်လေ၏။ တေသံ၊ ထိုသားအဖတို့အား။ ဒိဗ္ဗော၊ နတ်၏အသွင်ဖြစ်သော။ အတ္တဘာဝေါ၊ ကိုယ်၏အဖြစ်သည်။ ပါတုဘဝတိ၊ ထင်ရှားစွာဖြစ်လေ၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ တေသံ၊ ထိုသားအဖတို့အား။ မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ ဒိဗ္ဗသမ္ပတ္တိံ၊ နတ်၏စည်းစိမ်ကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ စတ္တာရိ စတ္တာရိ နာဂကညာသတာနိ၊ လေးရာ လေးရာစီဖြစ်သောနဂါးသမီးတို့ကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ တေ၊ ထိုသားအဖနှစ်ယောက်တို့သည်။ မဟတိံသမ္ပတ္တိံ၊ များမြတ်သောစည်းစိမ်ချမ်းသာကို။ အနုဘဝိံသု၊ ခံစားကြကုန်၏၊

၁၃၉၆) ဗောဓိသတ္တောပိ၊ ဘုရားလောင်းသည်လည်း။ အပ္ပမတ္တော၊ မမေ့လျော့။ ဥပေါသထကမ္မံ၊ ဥပုသ်ဆောက်တည်သောအမှုကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ အနွဒ္ဓမာသံ၊ လခွဲတကြိမ်။ မာတာပိတူနံ၊ မိခင်ဖခင်တို့အား။ ဥပဋ္ဌာနံ၊ အညီအညွတ်ခစားရာအရပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွားလေ၍။ ဓမ္မကထံ၊ တရားစကားကို။ ကထေတွာ၊ ပြောဟောပြီး၍။ တတောစ၊ ထိုနောင်မှလည်း။ ဗြာဟ္မဏဿ၊ ပုဏ္ဏား၏။ သန္တိကံဂန္တွာ၊ သွား၍။ အာရောဂျံ၊ အနာကင်းသည်၏အဖြစ်ကို။ ပုစ္ဆိတွာ၊ မေးမြန်းပြီး၍။ တေ၊ သင့်အား။ ယေန၊ အကြင်ဝတ္ထုဖြင့်။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏။ တံ၊ ထိုလိုအပ်သောဝတ္ထုကို။ ဝဒေယျာသိ၊ ပြောဆိုပါလော။ ဣတိ၊ သို့။ အာပုစ္ဆိတွာ၊ ပန်ကြား၍။ အနုက္ကဏ္ဌမာနော၊ မငြီးငွေ့မူ၍။ အဘိရမ၊ မွေ့လျော်ပါလော့။ ဣတိ၊ သို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ သောမဒတ္တေနပိ၊ သောမဒတ္တနှင့်လည်း။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ပဋိသန္ထာရံ၊ အညီအညွတ်ဆွေးနွေးခြင်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ နိဝေသနံ၊ နေရာသို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားလေ၏။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ သံဝစ္ဆရံ၊ တစ်နှစ်ပတ်လုံး။ တတ္ထ၊ ထိုနဂါးပြည်၌။ ဝသိတွာ၊ နေရပြီး၍။ မန္ဒပုညတာယ၊ ဘုန်းအာနုဘော်နည်းသည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ ဥက္ကဏ္ဌိတွာ၊ မမွေ့လျော်သည်ဖြစ်၍။ အနိစ္ဆမာနံပိ၊ အလိုမတူသည်လည်းဖြစ်သော။ ပုတ္တံ၊ သားသောမဒတ်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ဗောဓိသတ္တံ၊ ဘုရားလောင်းကို။ အာပုစ္ဆိတွာ၊ ပန်ကြား၍။ တေန၊ ထိုဘုရားလောင်းသည်။ ဒိယျမာနံ၊ ပေးအပ်သော။ ဗဟုဓနံပိ၊ များစွာသောဥစ္စာကိုလည်းကောင်း။ သဗ္ဗကာမဒဒံ၊ ခပ်သိမ်းသောအလိုကို ပေးတတ်သော။ မဏိရတနမ္ပိ၊ ပတ္တမြားရတနာကိုလည်းကောင်း။ အလက္ခိကတာယ၊ မထိုက်သည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ အဂ္ဂဟေတွာ၊ မယူမူ၍။ မနုဿလောကံ၊ လူ့ပြည်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွားလေ၍။ ပဗ္ဗဇိဿာမီတိ၊ ရဟန်းပြုအံ့ဟု။ အာဟ၊ ဆို၏။ မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ နာဂမာဏဝကေ၊ နဂါးလုလင်တို့ကို။ အာဏာပေတွာ၊ စေလိုက်၍။ တံ၊ ထိုနေသာဒပုဏ္ဏားကို။ သပုတ္တကံ၊ သားနှင့်တကွ။ မနုဿလောကံ၊ လူ့ပြည်သို့။ ပါပေသိ၊ ပို့စေ၏။ တေဥဘောပိ၊ ထိုသားအဖနှစ်ယောက်တို့သည်လည်း။ ဒိဗ္ဗာဘရဏာနိ၊ နတ်တန်ဆာတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒိဗ္ဗဝတ္ထာနိစ၊ နတ်ပုဆိုး ၁၃၉၇) တို့ကိုလည်းကောင်း။ ဩမုဉ္စိတွာ၊ ချွတ်၍။ နှာယိတုံ၊ ရေချိုးအံ့သောငှာ။ ဧကံ၊ တစ်ခုသော။ ပေါက္ခရဏိံ၊ ရေကန်သို့။ ဩတရိံသု၊ သက်ကုန်၏။ တသ္မိံခဏေ၊ ထိုခဏ၌။ တာနိ၊ ထိုတန်ဆာပုဆိုးတို့သည်။ အန္တရဓာယိတွာ၊ ကွယ်လေ၍။ နာဂဘဝနမေဝ၊ နဂါးပြည်သို့သာလျှင်။ အဂမံသု၊ သွားလေကုန်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ပထမနိဝတ္တာ၊ ရှေးဦးစွာဝတ်ကုန်သော။ ကာသာဝပိလောတိကာဝ၊ ညစ်နွမ်းသော သစ်ခေါက်ပုဆိုးတို့သာလျှင်။ သရီရေ၊ ကိုယ်၌။ ပဋိမုဉ္စိ၊ ဝတ်ကြရ၏။ ဓနုသရသတ္တိယော၊ လေးမြှားလှံတို့ကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ အရညံ၊ တောအုပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွားလေ၍။ မိဂေ၊ သားသမင်တို့ကို။ ဝဓိတွာ၊ သတ်၍။ ပုရိမနိယာမေနေဝ၊ ရှေးနည်းဖြင့်သာလျှင်။ ဇီဝိကံ၊ အသက်ကို။ ကပ္ပေသုံ၊ ပြုကြကုန်၏၊

တေနစသမယေန၊ ထိုအခါ၌ကား။ အညတရော၊ တစ်ယောက်သော။ တာပသော၊ ရသေ့သည်။ သုပဏ္ဏရာဇတော၊ ဂဠုံမင်းမှ။ လဒ္ဓံ၊ ရအပ်သော။ အလမ္ပာယနမန္တံဉ္စ၊ အလမ္ပာယနမန္တန်ကို လည်းကောင်း။ တဿ၊ ထိုမန္တန်အား။ အနုစ္ဆဝိကာနိ၊ လျောက်ပတ်ကုန်သော။ ဩသဓာနိစ၊ ဆေးတို့ကိုလည်းကောင်း။ မန္တူပစာရဉ္စ၊ မန္တန်၏အစီအရင်ကိုလည်းကောင်း။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ဥပဋ္ဌဟန္တဿ၊ လုပ်ကျွေးခယသော။ အညတရဿ၊ တစ်ယောက်သော။ ဗြဟ္မဏဿ၊ ပုဏ္ဏားအား။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ သော၊ ထိုပုဏ္ဏားသည်။ မေ၊ ငါ့အား။ ဇိဝိကူပါယော၊ အသက်မွေးခြင်း၏အကြောင်းသည်။ လဒ္ဓေါ၊ ရပေပြီ။ ဣတိ၊ သို့။ စိန္တေတွာ၊ ကြံ၍။ ကတိပါဟံ၊ နှစ်ရက်သုံးရက်။ ဝသိတွာ၊ နေ၍။ တာပသံ၊ ရသေ့ကို။ အာပုစ္ဆိတွာ၊ ပန်ကြား၍။ ပက္ကမန္တော၊ ဖဲလေသော်။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်သဖြင့်။ ယမုနာတီရံ၊ ယမုနာမြစ်နားသို့။ ပတွာ၊ ရောက်၍။ တံမန္တံ၊ ထိုအာလမ္ပယနမန္တန်ကို။ သဇ္ဈာယန္တော၊ ရွတ်လျက်။ မဟာမဂ္ဂေန၊ ခရီးမဖြင့်။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဗောဓိသတ္တဿဘဝနတော၊ ဘုရားလောင်းနေရာမှ။ တဿ၊ ထိုဘုရားလာင်း၏။ ပရိစာရိကာ၊ အလုပ်အကျွေးဖြစ်ကုန်သော။ နာဂမာဏဝိကာ၊ နဂါးမတို့သည်။ သဗ္ဗကာမဒဒံ၊ ခပ်သိမ်းသောအလိုကိုပေးတတ်သော။ တံမဏိ ၁၃၉၈) ရတနံ၊ ထိုပတ္တမြားရတနာကို။ အာဒါယ၊ ယူခဲ့၍။ ယမုနာတီရေ၊ ယမုနာမြစ်နား၌။ ဝါလုကရာသိမတ္ထကေ၊ သဲပုံစု၏အထက်၌။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ တဿောဘာသေန၊ ထိုပတ္တမြား၏အရောင်ဖြင့်။ ရတ္တိယံ၊ ညဉ့်အခါ၌။ ကီဠိတွာ၊ ကစား၍။ အရုဏှဂ္ဂမနေ၊ နေအရုဏ်တက်သောအခါ၌။ တဿဗြာဟ္မဏဿ၊ ထိုပုဏ္ဏား၏။ မန္တသဒ္ဒံ၊ မန္တန်ရွတ်သောအသံကို။ သုတွာ၊ ကြားလေ၍။ သုပဏ္ဏောတိသညာယ၊ ဂဠုံဟူသောအမှတ်ဖြင့်။ ဘယတဇ္ဇိတာ၊ ဘေးကိုကြောက်သောကြောင့်။ မဏိရတနံ၊ ပတ္တမြားရတနာကို။ အဂဟေတွာဝ၊ မယူမူ၍လျှင်။ ပထဝိယံ၊ မေမြ၌။ နိမုဇ္ဇိတွာ၊ ငုတ်လျှိုး၍။ နာဂဘဝနံ၊ နဂါးပြည်သို့။ အဂမံသုံ၊ သွားလေကုန်၏၊

ဗြာဟ္မဏော၊ အလမ္ပာယ်ပုဏ္ဏားသည်။ တံမဏိရတနံ၊ ထိုပတ္တမြားရတနာကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ပါယာသိ၊ သွားလေ၏။ တသ္မိံခဏေ၊ ထိုခဏ၌။ သောနေသာဒဗြာဟ္မဏော၊ ထိုနေသာဒပုဏ္ဏားသည်။ ပုတ္တေန၊ သားသောမဒတ်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ မိဂဝဓာယ၊ သားသမင်တို့ကို သတ်အံ့သောငှာ။ အရညံ၊ တောသို့။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။ တဿ၊ ထိုအလမ္ပာယ်ပုဏ္ဏား၏။ ဟတ္ထေ၊ လက်၌။ တံမဏီရတနံ၊ ထိုပတ္တမြားရတနာကို။ ဒိသွာ၊ မြင်လေ၍။ ဣဒံ၊ ဤပတ္တမြားသည်။ ဘူရိဒတ္တဿ၊ ဘူရိဒတ်၏။ သဗ္ဗကာမဒဒံ၊ ခပ်သိမ်းသောအလိုကိုပေးတတ်သော။ မဏိရတနန္တိ၊ ပတ္တမြားရတနာဟူ၍။ သဉ္ဇာနိတ၊ သိ၍။ တံ၊ ထိုပတ္တမြားကို။ ဂဏှိတုကာမော၊ ယူခြင်းငှာအလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ တေန၊ ထိုအလမ္ပာယ်ပုဏ္ဏားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ အာလာပ သလ္လာပံ၊ စကားပြောဟောခြင်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ မန္တဝါဒိဘာဝံ၊ မန္တရားသရဇ္ဈယ်သည်၏အဖြစ်ကို။ ဇာနိတွာ၊ သိ၍။ ဧဝံ၊ သို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ သမ္မ၊ အချင်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ဣမံမဏိရတနံ၊ ဤပတ္တမြားရတနာကို။ သစေဒဿသိ၊ အကယ်၍ပေးအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ပေးသည်ရှိသော်။ အဟံ၊ ငါသည်။ တေ၊ သင်အား။ မဟာနုဘာဝံ၊ ကြီးသောအာနုဘော်ရှိသော။ နာဂံ၊ နဂါးကို။ ဒဿေဿာမိ၊ ပြပေအံ့။ တွံ၊ သင်သည်။ ယံ၊ အကြင်နဂါးမင်းကို။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်ယူ၍။ ဂါမနိဂမရာဇဓာနီယော၊ ရွာနိဂုံးမင်းနေပြည်တို့သို့။ စရန္တော၊ လှည့်ပတ်သွားလာသည်ရှိသော်။ ဗဟုဓနံ၊ များစွာသောဥစ္စာကို။ လစ္ဆသိ၊ ၁၃၉၉) ရလတ္တံ့။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုသည်ရှိသော်။ တေနဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ တံ၊ ထိုနဂါးကို။ ဒဿေတွာ၊ ပြ၍။ တွံ၊ သင်သည်။ ဂဏှာဟိ၊ ယူလော့။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုသည်ရှိသော်။ တံ၊ ထိုအလမ္ပာယ်ပုဏ္ဏားကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ဗောဓိသတ္တံ၊ ဘုရားလောင်းကို။ ဥပေါသထကရဏဋ္ဌာနေ၊ ဥပုသ်ဆောက်တည်ရာဖြစ်သော။ ဝမ္မိကမတ္ထကေ၊ တောင်ပို့၌။ ဘောဂေ၊ အခွေတို့ကို။ အာဘုဇိတွာ၊ ခွေ၍။ နိပန္နံ၊ အိပ်သောဘုရားလောင်းကို။ အဝိဒူရေ၊ မနီးမဝေးသောအရပ်။ ဋ္ဌိတော၊ ရပ်လျက်။ ဟတ္တံ၊ လက်ကို။ ပသာရေတွာ၊ ဆန့်၍။ ဒဿေတိ၊ ပြလေ၏၊

မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ တံနေသာဒံ၊ ထိုနေသာဒပုဏ္ဏားကို။ ဒိသွာ၊ မြင်ရသည်ရှိသော်။ အယံ၊ ဤနေသာဒပုဏ္ဏားသည်။ မေ၊ ငါ၏။ ဥပေါသထဿ၊ ဥပုသ်ဆောက်တည်ခြင်း၏။ အန္တရာယံ၊ အန္တရာယ်ကို။ ကရေယျာတိ၊ ပြုခဲ့ရာ၏ဟု။ နာဂဘဝနံ၊ နဂါးပြည်သို့။ နေတွာ၊ ဆောင်၍။ မဟာသမ္ပတ္တိယံ၊ များစွာသောစည်းစိမ်ချမ်းသာ၌။ ပတိဋ္ဌာပိတောပိ၊ တည်စေသော်လည်း။ နဣစ္ဆိ၊ အလိုမရှိလေ။ တတော၊ ထိုငါတို့နဂါးပြည်မှ။ ပက္ကမိတွာ၊ ဖဲ၍။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ ဂန္တုကာမော၊ သွားခြင်းငှာအလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ မယာ၊ ငါသည်။ ဒီယမာနံ၊ ပေးလိုက်အပ်သော။ မဏိရတနံ၊ ပတ္တမြားရတနာကို။ ဂဏှိတုံ၊ ယူခြင်းငှာ။ နဣစ္ဆသိ၊ အလိုမရှိလေ။ ဣဒါနိပန၊ ဤယခုမူကား။ အဟိတုဏ္ဌိကံ၊ မြွေဖမ်းသောယောကျ်ားကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူခဲ့၍။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာခဲ့၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ မိတ္တဒုဗ္ဘိနော၊ ခင်ပွန်းပြစ်မှားသော။ ဣမဿ၊ ဤယောကျ်ားအား။ သစေကုဇ္ဈေယျံ၊ အကယ်၍အမျက်ထွက်အံ့။ မေ၊ ငါ့အား။ သီလံ၊ သီလသည်။ ခဏ္ဍံ၊ ကျိုးပျက်စီးသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ခေါပန၊ စင်စစ်သော်ကား။ မယာ၊ ငါသည်။ ပထမံယေဝ၊ ရှေးဦးစွာလျှင်။ စတုရင်္ဂသပန္နာဂတော၊ အင်္ဂါလေးပါးနှင့်ပြည့်စုံသော။ ဥပေါသထော၊ ဥပုသ်ကို။ အဓိဋ္ဌိတော၊ ဆောက်တည်အပ်၏။ သော၊ ထိုဆောက်တည်အပ်သောဥပုသ်သည်။ ယထာအဓိဋ္ဌိတောဝ၊ ဆောက်တည်တိုင်းသာလျှင်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ အလမ္ပာယနော၊ အလမ္ပာယ်ပုဏ္ဏားသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဆိန္ဒတုဝါ၊ ဖြတ်လိုသည်လည်းဖြတ်စေ။ မာဝါဆိန္ဒတုဝါ၊ မဖြတ်လည်းနေစေ။ ၁ ၄၀၀) အဟံ၊ ငါသည်။ အဿ၊ ထိုပုဏ္ဏားအား။ နေဝကုဇ္ဈိဿာမီတိ၊ အမျက်မထွက်အံ့ဟု။ စိန္တေတွာ၊ ကြံ၍။ အက္ခီနိ၊ မျက်စိတို့ကို။ နိမ္မီလေတွာ၊ မှိတ်၍။ အဓိဋ္ဌာနပါရမိံ ပူရေစာရိကံ၊ အဓိဋ္ဌာန်ပါရမီလျှင် ရှေ့သွားရှိသည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဘောဂန္တရေ၊ အခွေ၏အကြား၌။ သီသံ၊ ဦးခေါင်းကို။ ပက္ခိပိတွာ၊ သွင်း၍။ နိစ္စလောဝ၊ မတုန်မလှုပ်လျှင်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ နိပဇ္ဇိ၊ အိပ်၏။ နေသာဒဗြာဟ္မဏောပိ၊ နေသာဒပုဏ္ဏားသည်လည်း။ ဘောအလမ္ပာယန၊ အိုအလမ္ပာယ်ပုဏ္ဏား။ ဣမံနာဂံ၊ ဤနဂါးကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ဂဏှ၊ ယူလော့။ မေ၊ ငါ့အား။ မဏိံ၊ ပတ္တမြားကို။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့။ ဣတိ၊ သို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ အလမ္ပာယနော၊ အလမ္ပာယ်ပုဏ္ဏားသည်။ နာဂံ၊ ဘူရိဒတ်နဂါးမင်းကို။ ဒိသွာ၊ မြင်ရ၍။ တုဋ္ဌော၊ နှစ်သက်သည်ဖြစ်၍။ ကိသ္မိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုအကြောင်း၌။ အဂဏေတွာ၊ မရေတွက်မူ၍။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ မဏိံ၊ ပတ္တမြားကို။ ဂဏှ၊ ယူလော့။ ဣတိ၊ သို့။ ဟတ္ထေ၊ လက်၌။ ခိပိ၊ ပစ်လိုက်၏။ သောမဏိ၊ ထိုပတ္တမြားသည်။ တဿ၊ ထိုပုဏ္ဏား၏။ ဟတ္ထတော၊ လက်မှ။ ဘဿိတွာ၊ လျှော၍။ ပထဝီယံ၊ မြေ၌။ ပတိတမတ္တောဝ၊ ကျကာမျှလျှင်။ ပထဝိံ၊ မြေသို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်လျှိုး၍။ နာဂဘဝနမေဝ၊ နဂါးပြည်သို့လျှင်။ ဂတော၊ သွားလေ၏။ နေသာဒဗြာဟ္မဏော၊ နေသာဒပုဏ္ဏားသည်။ မဏိရတနတော၊ ပတ္တမြားရတနာကြောင့်။ ဘူရိဒတ္တေန၊ ဘူရိဒါတ်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ မိတ္တဘာဝတော၊ အဆွေခင်ပွန်း၏အဖြစ်မှလည်း။ ပရိဟာယိတွာ၊ ယုတ်လျော့၍။ နိပ္ပစ္စယောဝ၊ အထောက်အပံ့ကင်းလျက်လျှင်။ ညှာတာခြင်းကင်းလျက်လျှင်ဟူ။ ပက္ကန္တော၊ အရပ်တပါးသို့ ဖဲလေ၏၊

၁၅။ အာလမ္ပာယနောပိ၊ အလမ္ပာယ်ပုဏ္ဏားသည်လည်း။ မဟာနုဘာဝေဟိ၊ ကြီးသော အာနုဘော် ရှိကုန်သော။ ဩသဓေဟိ၊ ဆေးတို့ဖြင့်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ သရီရံ၊ ကိုယ်ကို။ မက္ခေတွာ၊ လိမ်းကြံ၍။ ထောကံ၊ အတန်ငယ်။ ခါဒိတွာ၊ စား၍။ ခေဠံ၊ တံတွေးကို။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကာယသ္မိံ၊ ကိုယ်၌လည်း။ ပရိဘာဝေတွာ၊ ဖွဖွဆို၍။ ဒိဗ္ဗမန္တံ၊ နတ်မန္တရားကို။ ဇပ္ပန္တော၊ စုပ်လျက်။ ဗောဓိသတ္တံ၊ ဘုရားလောင်းသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ချည်းကပ်၍။ နင်္ဂုဋ္ဌေ၊ အမြီး၌။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ အာကဏ္ဋိတွာ၊ ငင်၍။ ၁ ၄၀၁) သိသေ၊ ဦးခေါင်း၌။ ဒဠံ၊ မြဲစွာ။ ဂဏှန္တော၊ ကိုင်လျက်။ အဿ၊ ထိုဘူရိဒတ်နဂါးမင်း၏။ မုခံ၊ ခံတွင်းကို။ ဝိဝရိတွာ၊ ဖွင့်၍။ ဩသဓံ၊ ဆေးကို။ ခါဒိတွာ၊ တိုက်ထည့်၍။ မုခေ၊ ဘုရားလောင်း၏ခံတွင်း၌။ သဟခေဠံ၊ တံတွေးနှင့်တကွ။ ဩသိဉ္စိ၊ သွန်းလောင်း၏။ သုစိဇာတိကော၊ ကောင်းမွန်စင်ကြယ်သောသဘောရှိသော။ မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ သီလဘေဒဘယေန၊ သီလပျက်စီးအံ့သည်ကိုကြောက်သောအားဖြင့်။ အကုဇ္ဈိတွာ၊ အမျက်မထွက်မူ၍။ အက္ခီနိ၊ မျက်စိတို့ကို။ နဥမ္မိလေသိ၊ မဖွင့်။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ဩသဓမန္တဗလေန၊ ဆေးမန္တရား၏ အာနုဘော်အားဖြင့်။ နင်္ဂုဋ္ဌေ၊ အမြီး၌။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ ဟေဋ္ဌာသီသံ၊ ဦးခေါင်းစောက်ထိုးရှိသည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ သဉ္စာလေတွာ၊ လှုပ်၍။ ဂဟိတဂေါစရံ၊ ယူအပ်သောအစာကို။ ဆဍ္ဍာပေတွာ၊ စွန့်၍။ ဘူမိယံ၊ မြေ၌။ ဒီဃသော၊ အလျားမှ။ နိပဇ္ဇာပေတွာ၊ အိပ်စေ၍။ မသူရကံ၊ သုရကံကျောက်ကို။ မဒ္ဒန္တောပိယ၊ ဖွတ်နင်းဘိသကဲ့သို့။ ဟတ္ထေဟိ၊ လက်တို့ဖြင့်။ ပရိမဒ္ဒိ၊ နယ်လေ၏။ အဋ္ဌီနိ၊ အရိုးတို့သည်။ စုဏ္ဏိယမာနာနိဝိယ၊ မှုန့်မှုန့်ညက်ညက်ပြုကုန်ဘိသကဲ့သို့။ အဟေသုံ၊ ပြုကုန်၏၊

ပုန၊ တစ်ဖန်။ နင်္ဂုဋ္ဌေ၊ အမြီး၌။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်ပြန်၍။ ဒုဿံ၊ ပုဆိုးကို။ ပေါထေန္တောဝိယ၊ ဖွပ်လေဘိသကဲ့သို့။ ပေါထေသိ၊ ဖွပ်လေ၏။ မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲကို။ အနုဘောန္တောပိ၊ အစဉ်အတိုင်းခံစားငြားသော်လည်း။ နေဝကုဇ္ဈိတ္ထ၊ အမျက်မထွက်။ အညဒတ္တု၊ စင်စစ်သော်ကား။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ သီလမေဝ၊ သီလကိုသာလျှင်။ အာဝဇ္ဇေသိ၊ ဆင်ခြင်၏။ ဣတိ၊ သို့။ သော၊ ထိုအလမ္ပာယ်ပုဏ္ဏားသည်။ မဟာသတ္တံ၊ ဘုရားလောင်းကို။ ဒုဗ္ဗလံ၊ အားနည်းသည်ကို။ ကတွာ၊ ပြုပြီး၍။ ဝလ္လီဟိ၊ နွယ်တို့ဖြင့်။ ပေဠံ၊ ပခြုပ်ကို။ သဇ္ဇေတွာ၊ စီရင်၍။ မဟာသတ္တံ၊ ဘုရားလောင်းကို။ တတ္ထ၊ ထိုပခြုပ်၌။ ပက္ခိပိ၊ ထည့်၏။ အဿ၊ ထိုဘုရားလောင်း၏။ သရီရံပန၊ ကိုယ်သည်ကား။ မဟန္တံ၊ ကြီးသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ တတ္ထ၊ ထိုပခြုပ်၌။ နပဝိသတိ၊ မဝင်နိုင်လေ။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ နံ၊ ထိုဘုရားလောင်းကို။ ပဏှိယာ၊ ဖနောင့်ဖြင့်။ ကောဋ္ဋေန္တော၊ နှိပ်လျက်။ ပဝေသေ ၁၄၀၂) တွာ၊ သွင်းလိုက်၍။ ပေဠံ၊ ပခြုပ်ကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ဧကံ၊ တပါးသော။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဂါမမဇ္ဈေ၊ ရွာ၏အလယ်၌။ ဩတရိတွာ၊ ချ၍။ နာဂဿ၊ နဂါး၏။ နစ္စံ၊ ကခြင်းကို။ ဒဋ္ဌုကာမာ၊ ကြည့်ခြင်းငှာအလိုရှိသောသူတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တူတိ၊ လာကြကုန်လော့ဟု။ သဒ္ဒံ၊ အသံကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ သကလဂါမဝါသိနော၊ အလုံးစုံသောရွာသူအပေါင်းတို့သည်။ သန္နိပတိံသု၊ စည်းဝေးကြကုန်၏။ တသ္မိံခဏေ၊ ထိုခဏ၌။ အလမ္ပာယနော၊ အလမ္ပာယ်ပုဏ္ဏားသည်။ မဟာနာဂ၊ နဂါးကြီး။ နိက္ခမ၊ ထွက်လော့။ ဣတိ၊ သို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ အဇ္ဇ၊ ဤယခု။ မယာ၊ ငါသည်။ ပရိသံ၊ ပရိသတ်ကို။ တောသေန္တေန၊ နှစ်သက်စေသဖြင့်။ ကီဠိတုံ၊ ကစားအံ့သောငှာ။ ဝဋ္ဋတိ၊ သင့်၏။ ဣတိဧဝံ၊ ဤသို့နှစ်သက်ကြသည်ရှိသော်။ အလမ္ပာယနော၊ အလမ္ပာယ်ပုဏ္ဏားသည်။ ဗဟုဓနံ၊ များစွာသောဥစ္စာကို။ လဘိတွာ၊ ရသည်ရှိသော်။ တုဋ္ဌော၊ နှစ်သက်သည်ဖြစ်၍။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဝိဿဇ္ဇေဿတိ၊ လွှတ်ပါလတ္တံ့။ ဧသော၊ ဤအလမ္ပာယ်သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ယံယံ၊ အကြင်အလိုကို။ ကာရေတိ၊ ပြုစေလိုအံ့။ တံတံ၊ ထိုထိုသောအမှုကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကရိဿာမိ၊ ပြုပါအံ့။ ဣတိ၊ သို့။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏၊

အထ၊ ထိုအခါ၌။ သော၊ ထိုအလမ္ပာယ်သည်။ ပေဠတော၊ ပခြုပ်မှ။ နိက္ခမန္တံ၊ ထွက်သော။ မံ၊ ငါ့ကို။ မဟာနာဂ၊ နဂါးကြီး။ တွံ၊ သင်သည်။ မဟာ၊ ကြီးသောကိုယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်လော့။ ဣတိ၊ သို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ သော၊ ထိုဘုရားလောင်းသည်။ မဟာ၊ ကြီးစွာသောကိုယ်ရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုဒ္ဒုကော၊ ငယ်သောကိုယ်ရှိသည်။ ဝဋ္ဋော၊ လုံးသောကိုယ်ရှိသည်။ ဝိဖဏော၊ များစွာသောပါးပျဉ်းရှိသည်။ ဧကဖဏော၊ တစ်ခုသောပါးပျဉ်းရှိသည်။ ဒွိဖဏော၊ နှစ်ခုသော ပါးပျဉ်းရှိသည်။ ယာဝသဟဿဖဏော၊ ပါးပျဉ်တစ်ထောင်တိုင်အောင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်လော့။ ဣတိ၊ သို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဥစ္စော၊ မြင့်သောကိုယ်ရှိသည်။ နိစော၊ နိမ့်သောကိုယ်ရှိသည်။ ဒိဿမာနကာယော၊ ထင်ရှားသောကိုယ်ရှိသည်။ အဒိဿမာနကာယော၊ မထင်ရှားသော ကိုယ်ရှိသည်။ ဒိဿမာန ဥပဍ္ဎု ၁၄၀၃) ကာယော၊ ထင်သောထက်ဝက်သောကိုယ်ရှိသည်။ နိလော၊ ညိုသောကိုယ်ရှိသည်။ ပိတော၊ ရွှေသောကိုယ်ရှိသည်။ လောဟိတော၊ နီသောကိုယ်ရှိသည်။ ဩဒါတော၊ ဖြူသောကိုယ်ရှိသည်။ မဉ္စိဋ္ဌော၊ မောင်းသောကိုယ်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်လော့။ ဣတိ၊ သို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ဓူမံ၊ အခိုးကို။ ဝိဿဇ္ဇေဟိ၊ လွှတ်လော့။ ဇာလသိခံ၊ မီးလျှံကို။ ဝိဿဇ္ဇေဟိ၊ လွှတ်လော့။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ ဝိဿဇ္ဇေဟိ၊ လွှတ်လော့။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုသည်ရှိသော်။ တေန၊ ထိုအလမ္ပာယ်သည်။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်သော။ တံတံအာကာရံ၊ ထိုထိုသောအခြင်းအရာကို။ နိမ္မိနိတွာ၊ ဖန်ဆင်း၍။ နစ္စံ၊ ကခြင်းကို။ ဒဿေတိ၊ ပြ၏။ တံ၊ ထိုအခြင်းအရာကို။ ဒိသွာ၊ မြင်ရ၍။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်။ အစ္ဆရိယဘူမတစိတ္တဇာတာ၊ အံ့ဖွယ်သရဲဖြစ်၍ဖြစ်သော စိတ်သဘောရှိကုန်၏။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ ဟိရညသုဝဏ္ဏဝတ္ထာ၊ လင်္ကာရာဒိံ၊ ရွှေငွေအဝတ်တန်ဆာ အစရှိသည်ကို။ အဒံသု၊ ပေးကြကုန်၏။ ဣတိ၊ သို့။ တသ္မိံဂါမေ၊ ထိုရွာ၌။ သတသဟဿမတ္တံ၊ တစ်သိန်းလောက်သောဥစ္စာကို။ လဘိ၊ ရလေ၏။ သော၊ ထိုအလမ္ပာယ်သည်။ မဟာသတ္တံ၊ ဘုရားလောင်းကို။ ဂဏှန္တော၊ ဖမ်းယူသည်။ သဟဿံ၊ တစ်ထောင်သောဥစ္စာကို။ လဘိတွာ၊ ရ၍။ တံ၊ သင်နဂါးကို။ ဝိဿဇ္ဇေဿာမိတိ၊ ငါလွှတ်အံ့ဟု။ ကိဉ္စာပိအာဟ၊ အကယ်၍ကားဆိုဆူးလေ၏ရှင့်။ ပနတထာပိ၊ ထိုသို့ဆိုဖူးသော်လည်း။ တံဓနံ၊ ထိုဥစ္စာကို။ ဂါမကေပိ၊ ရွာငယ်၌လည်း။ တာဝ၊ ရှေးဦးစွာ။ မယာ၊ ငါသည်။ ဧတ္တကံ၊ ဤမျှလောက်သော။ ဓနံ၊ ဥစ္စာကို။ လဒ္ဓံ၊ ရအပ်ပြီ။ နဂရေ၊ မြို့၌။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ ဓနံ၊ ဥစ္စာကို။ လဘိဿာမိ၊ ရလိမ့်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ သို့။ ဓနလောဘေန၊ ဥစ္စာ၌တက်သောလောဘဖြင့်။ နမုဉ္စိကိရ၊ မလွှတ်လေသတတ်၊

သော၊ ထိုအလမ္ပာယ်သည်။ တသ္မိံဂါမေ၊ ထိုရွာ၌။ ကုဋုမ္ဗံ၊ ကြွေးမြီကို။ သဏ္ဍပေတွာ၊ ပြန့်ပွားစေ၍။ ရတနမယံ၊ ရတနာဖြင့်ပြီးသော။ ပေဠံ၊ ပခြုပ်ကို။ ကာရေတွာ၊ ပြုစေ၍။ တတ္ထ၊ ထိုရတနာပခြုပ်၌။ မဟာသတ္တံ၊ ဘုရားလောင်းကို။ ပက္ခိပေတွာ၊ ထည့်၍။ သုခယာနကံ၊ ကောင်းသောလှည်းယဉ်ကို။ အာရူယှ၊ စီး၍။ မဟန္တေန၊ များစွာသော။ ၁ ၄၀၄) ပရိဝါရေန၊ အခြံအရံဖြင့်။ ဂါမနိဂမာရာဇဓာနီသု၊ ရွာနိဂုံးမင်းနေပြည်အစရှိသည်တို့၌။ တံ၊ ထိုဘုရားလောင်းကို။ ကီဠာပေတွာ၊ ကစေ၍။ ဗာရာဏသိံ၊ ဗာရာဏသီပြည်သို့။ ပါပုဏိ၊ ရောက်လေ၏။ နာဂရာဇဿ၊ နဂါးမင်းအား။ မဓုလာဇံ၊ ချိုသောပေါက်ပေါက်ကို။ ဒေတိ၊ ပေး၏။ အဗဒ္ဓသတ္ထုံစ၊ မုံ့ယှက်ကိုလည်း။ ဒေတိ၊ ပေး၍။ သော၊ ထိုနဂါးမင်းသည်။ ဂေါစရံ၊ အစာကို။ နဂဏှာတိ၊ မယူ။ အဝိဿဇ္ဇနဘယေန၊ မလွတ်အံ့သောဘေးကိုကြောက်သဖြင့်။ ဂေါစရံ၊ အစာကို။ နဂဏှာတိ၊ မယူ။ အဝိဿဇ္ဇေနဘယေန၊ မလွတ်အံ့သောဘေးကို ကြောက်သဖြင့်။ ဂေါစရံ၊ အစာကို။ အဂဏှန္တမ္ပိမယူသည်ကိုလည်း။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ နံ၊ ထိုဘုရားလောင်းကို။ စတ္တာရောနဂရဒွါရေ၊ မြို့တံခါးလေးမျက်နှာတို့ကို။ အာဒိံကတွာ၊ အစပြု၍။ တတ္ထ တတ္ထ၊ ထိုထိုသောအရပ်၌။ မာသမတ္တံ၊ တစ်လအတိုင်းအရှည်။ ကီဠာပေသိ၊ ကစေ၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ သံသိတော အကတညုနာတိအာဒိ၊ သံသိတောအကတညုနာ အစရှိသောဂါထာကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏။၊

တတ္ထ၊ ထိုဂါထာ၌။ သံသိတောတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဧသောနာဂေါ၊ ဤနဂါးကို။ မယာ၊ ငါသည်။ အမုကဿ၊ ဤအမည်ရှိသော။ နိဂြောဓရုက္ခဿ၊ ပညောင်ပင်၏။ သမီပေ၊ အနီးဖြစ်သော။ ဝမ္မိကမတ္ထကေ၊ တောင်ပို့၏အထက်၌။ ပဿိတော၊ မြင်အပ်၏။ ဣတိဧဝံ၊ သို့။ ဋ္ဌာနံ၊ အရပ်ကို။ ဒဿေတွာ၊ ပြ၍။ ကထိတော၊ ဆိုအပ်၏။ အကတညုနာတိ၊ ဟူသည်ကား။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ ကတံ၊ ပြုအပ်သော။ ဥပကာရံ၊ အထောက်အပံ့ကို။ အဇာနန္တေန၊ မသိသော။ မိတ္တဒုဗ္ဘိနာ၊ ခင်ပွန်းကောင်းကိုပစ်မှားသော။ နေသာဒဗြာဟ္မဏေန၊ နေသာဒပုဏ္ဏားနှင့်။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်ကား။ အဓိပ္ပါယော၊ အဓိပ္ပာယ်တည်း။ အလမ္ပာယနောတိ၊ ဟူသည်ကား။ အလမ္ပာယနဝိဇ္ဇာပရိဇပ္ပနေန၊ အလမ္ပာယ်မန္တရားကိုစုပ်သဖြင့်။ အလမ္ပာယနော၊ အလမ္ပာယ်မည်၏။ ဣတိဧဝံ၊ သို့။ လဒ္ဓနာမော၊ ရအပ်သောအမည်ရှိသော။ အဟိတုဏ္ဌိကဗြဟ္မဏော၊ မြွေဖမ်းပုဏ္ဏားသည်။ မမဂ္ဂဟီတိ၊ ဟူသည်ကား။ မံ၊ ငါ့ကို။ အဂ္ဂိဟေသိ၊ ဖမ်း၏။ ကိဠေတိမံတဟိံတဟိန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ တတ္ထတတ္ထဂါမနိဂမရာဇဓာနီသု၊ ထိုထိုသောရွာနိဂုံးမင်းနေပြည်တို့၌။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဇိဝိကတ္ထံ၊ အသက်ကိုမွေးလိုအံ့သောငှာ။ မံ၊ ငါ့ကို။ ကီဠာပေတိ၊ ကစေ၏။၊

၁၄၀၅) ၁၇။ တိဏတောပိလဟုကောမမာတိ၊ ဟူသည်ကား။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဇိဝိတပရိစ္စာဂေါ၊ အသက်ကိုစွန့်ခြင်းသည်။ တိဏသလာကပရိစ္စာဂတောပိ၊ မျက်ဝါးခြမ်းစိတ်ကိုစွန့်ကြသောထက်လည်း။ မမ၊ ငါ့အား။ လဟုကော၊ ပေါ့ပါးသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ မမ၊ ငါ့အား။ ဥပဋ္ဌာတိ၊ ထင်နိုး၏။ ဣတိ အယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ ပထဝီဥပ္ပတနံဝိယာတိ၊ ဟူသည်ကား။ သီလဝိတိက္ကမောပန၊ သီလကို လွန်ကျူးရသည်ကား။ စတုနဟုတာဓိကဒွိယောဇနသတသဟဿဗလလာယ၊ ယူဇနာနှစ်သိန်းလေးသောင်းတူသော အထုရှိလေသော။ မဟာပထဝီယာ၊ မြေကြီး၏။ ပရိဝတ္တနာဝိယ၊ ပြောင်းပြန်ရှိလေသကဲ့သို့။ တတောပိ၊ ထိုထက်လည်း။ တံ၊ ထိုသီလ၏ပျက်ခြင်းသည်။ ဘာရိယတရံ၊ အထူးသဖြင့်ဝန်လေးသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ မယုံ၊ ငါ့အား။ ဥပဋ္ဌာတိ၊ ထင်နိုး၏။ ဣတိ၊ သို့။ ဒဿေတိ၊ ပြ၏၊

၁၈။ နိရန္တရံဇာတိသတန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ မမ၊ ငါ၏။ ဇာတီနံ၊ ဇာတိတို့၏။ အနေကသတမ္ပိ၊ အရာမကသောဘဝပတ်လုံးသည်။ အနေကသတာသု၊ အရာမက သည်လည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဇာတီသု၊ ဇာတိတို့၌။ နိရန္တရမေဝ၊ မပြတ်လျှင်။ သီလဿ၊ သီလ၏။ အဝိတိက္ကမနဟေတု၊ မလွန်ကြူးဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ မမ၊ ငါ၏။ ဇိဝိတံ၊ အသက်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ စဇေယျံ၊ စွန်ရာ၏။ ဇိဝိတံ၊ အသက်ကို။ စဇိတုံ၊ စွန့်အံ့သောငှာ။ သက္ကောမိ၊ တတ်နိုင်၏။ နေဝသီလံပဘိန္ဒေယျန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ ဧကပ္ပိ၊ တစ်ကြိမ်မျှလည်း။ နေဝဘိန္ဒေယျ၊ မခွဲရာ။ နဝိနာ သေယျံ၊ မဖျက်ဆီးရာ။ စတုဒ္ဒီပါနဟေတူတိ၊ ဟူသည်ကား။ စက္ကဝတ္ထိရဇ္ဇသီရိယာပိ၊ စကြဝတေးမင်း၏ အသရေ၏လည်း။ ကာရဏာ၊ အကြောင်းကြောင့်။ ဣတိ၊ သို့။ ဒဿေသိ၊ ပြ၏၊

၁၉။ ဣဒါနိ၊ ဤယခုအခါ၌။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဇီဝိတမ္ပိ၊ အသက်ကိုလည်း။ ပရိစ္စဇိတွာ၊ စွန့်၍။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ သီလမေဝ၊ သီလကိုသာလျှင်။ ရက္ခိတံ၊ စောင့်အပ်၏။ တာယစသီလရက္ခာယ၊ ထိုသို့သော သီလကိုစောင့်ရှောက်ခြင်းကြောင့်။ အနတ္ထကာရကေသု၊ အကျိုးမရှိသည်ကိုပြုတတ်ကုန်သော။ နေသာဒအလမ္ပာယနဗြဟ္မဏေသု၊ နေသာဒပုဏ္ဏား။ ၁ ၄၀၆) အလမ္ပာယ်ပုဏ္ဏားတို့၌။ စိတ္တဿ၊ စိတ်၏။ အညထတ္တံ၊ တစ်ပါး၏အဖြစ်ကို။ ဒဿေတုံ၊ ပြအံ့သောငှာ။ အပိစာတိ ဩသာနဂါထံ၊ အပိစ ဟူသော အဆုံးဂါထာကို။ အာဟ၊ မိန့်တော်မူ၏။ တံ၊ ထိုဂါထာသည်။ ဟေဋ္ဌာ၊ အောက်၌။ ဝုတ္ထတ္ထမေဝ၊ ဆိုအပ်ပြီးသော အနက်ရှိသည်သာတည်း။ (အောက်ဆင်မင်းဇာတ်ဂါထာနှင့် အနက်ယောဇနာသော် အလားတူပင် ဟူလိုသည်၊)၊

ဧဝံ ပန၊ ဤသို့ကား။ မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ အဟိ တုဏ္ဍိကဟတ္ထဂတေ၊ မြွေဖမ်းသော ယောကျ်ား၏ လက်သို့ရောက်သော်။ တဿ၊ ထိုဘုရားလောင်း၏။ မာတာ၊ အမိဖြစ်သော သမုဒ္ဒဇာသည်။ ဒုဿုပိနံ၊ မကောင်းသောအိပ်မက်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်လေ၍။ ပုတ္တဉ္စ၊ သားဘူရိဒတ်ကိုလည်း။ တတ္ထ၊ ထိုနဂါးပြည်၌။ အပဿန္တီ၊ မမြင်သည်ဖြစ်၍။ သောကာဘိဘူတာ၊ စိုးရိမ်ခြင်းဖြင့်နှိပ်စက်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ အဿာ၊ ထိုသမုဒ္ဒဇာ၏။ ဇေဋ္ဌပုတ္တော၊ သားအကြီးဖြစ်သော။ သုဒဿနော၊ သုဒဿနသည်။ တံပဝတ္တိံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ သုတွာ၊ ကြားရ၍။ သုဘောဂံ၊ သုဘောဂကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ဟိမဝန္တံ၊ ဟိမဝန္တာသို့။ ဂန္တွာ၊ သွားလေ၍။ ပဉ္စသုမဟာနဒီသုစ၊ မြစ်ကြီးငါးစင်းတို့၌လည်းကောင်း။ သတ္တသုမဟာသရေသုစ၊ အိုင်ကြီးခုနစ်အိုင်တို့၌လည်းကောင်း။ ဘူရိဒတ္တံ၊ ဘူရိဒတ်ကို။ ဥပဓာရေတွာ၊ စုံစမ်းရှာဖွေ၍။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ ဣတိ၊ သို့။ ပဟိဏိ၊ စေလေ၏။ ကာဏာရိဋ္ဌံ၊ ကာဏာရိတ်ကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ဒေဝလောကံ၊ နတ်ပြည်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွားလေ၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ သောတုကာမေဟိ၊ နာခြင်းငှာအလိုရှိကုန်သော။ ဒေဝတာဟိ၊ နတ်တို့သည်။ ဘူရိဒတ္တော၊ ဘူရိဒတ်ကို။ တတ္ထ၊ ထိုနတ်ပြည်သို့။ သစေနီတော၊ အကယ်၍ဆောင်အပ်သည်ဖြစ်ရာ၏။ တတော၊ ထိုနတ်ပြည်မှ။ နံ၊ ထိုဘူရိဒတ်ကို။ အာနေဟိ၊ ဆောင်ချေလော့။ ဣတိ၊ သို့။ ပဟိဏိ၊ စေလေ၏။ သယံပန၊ မိမိသည်ကား။ အဟံ၊ ငါသည်။ မနုဿလောကေ၊ လူ့ပြည်၌။ ဂဝေသိဿာမိတိ၊ ရှာအံ့ဟု။ တာပသ ဝေသေန၊ ရသေ့၏ အသွင့်ဖြင့်။ နာဂဘဝတော၊ နဂါးပြည်မှ။ နိက္ခမိ၊ ထွက်လေ၏။ အဿ၊ ထိုသုဒဿန၏။ ဝေမာတိကာ၊ အမိကွဲသော အမိများ၍ အဖ ၁၄၀၇) တစ်ဦးတည်းဖြစ်သော်လည်းဟူ။ အစ္စိမုခိနာမ၊ အစ္စိမုခိအမည်ရှိသော။ ဘဂီနိ၊ နှမသည်။ ဗောဓိသတ္တေ၊ ဘုရားလောင်း၌။ အဓိမတ္တသိန္နေဟာ၊ လွန်သောချစ်ခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ တံ၊ ထိုသုဒဿနနောက်သို့။ အနုဗန္ဓိ၊ အစဉ်အစိုက်လိုက်လေ၏။ တံ၊ ထိုအစ္စိမုခိနှမကို။ မဏ္ဍုကစ္ဆာပိံ၊ ဖားသူငယ်မအသွင်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဇဋန္တရေ၊ ဆံကျစ်၏ အတွင်း၌။ ပက္ခိပိတွာ၊ ထည့်၍။ မဟာသတ္တဿ၊ ဘုရားလောင်း၏။ ဥပေါသထကရဏဋ္ဌာနံ၊ ဥပုသ်ဆောက်တည်ရာအရပ်ကို။ အာဒိံကတွာ၊ အစပြု၍။ သဗ္ဗတ္ထ၊ အလုံးစုံသော အရပ်တို့၌။ ဂဝေသန္တော၊ ရှာဖွေလျက်။ အနုက္ကမေန၊ အစဉ်သဖြင့်။ ဗာရာဏသိံ၊ ဗာရာဏသီပြည်သို့။ ပတွာ၊ ရောက်၍။ ရာဇဒွါရံ၊ မင်းအိမ်တံခါးဝသို့။ အဂမာသိ၊ ရောက်လေ၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ အလမ္ပာယနော၊ အလမ္ပာယ်ပုဏ္ဏားသည်။ ရာဇင်္ဂဏေ၊ မင်းယဉ်ပြင်၌။ မဟာဇနဿ၊ လူများ၏။ မဇ္ဈေ၊ အလယ်၌။ ရညော၊ ဗာရာဏသီမင်းအား။ ဘူရိဒတ္တဿ၊ ဘူရိဒတ်၏။ ကီဠံ၊ ကစားခြင်းကို။ ဒဿေတုံ၊ ပြအံ့သောငှာ။ ပေဠံ၊ ပခြုပ်ကို။ ဝိဝရိတွာ၊ ဖွင့်၍။ မဟာနာဂ၊ နဂါးမင်း။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ ဣတိ၊ သို့။ သညံ၊ အမှတ်ကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏၊

မဟာသတ္တော၊ သည်။ သီသံ၊ ဦးခေါင်းကို။ နိဟရိတွာ၊ ထုတ်၍။ ဩလောကေန္တော၊ ကြည့်လတ်သော်။ ဇေဋ္ဌဘာတိကံ၊ သုဒဿနအစ်ကိုကြီးကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ပေဠတော၊ ပခြုပ်မှ။ နိက္ခမ္မ၊ ထွက်ခဲ့၍။ တဒဘိမုခေါ၊ ထိုသုဒဿနသို့ ရှေးရှု။ ပါယာသိ၊ သွားလေ၏။ မဟာဇနော၊ လူအများအပေါင်းသည်။ ဘီတော၊ ကြောက်သည်ဖြစ်၍။ ပဋိက္ကမိ၊ ဆုတ်သွားကြလေ၏။ သော၊ ထိုဘုရားလောင်းသည်။ ဂန္တွာ၊ သွားလေ၍။ တံ၊ ထိုသုဒဿနကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ အရိုအသေရှိခိုးခဲ့၍။ နိဝတ္တိတွာ၊ ပြန်၍။ ပေဠမေဝ၊ ပခြုပ်သို့သာလျှင်။ ပါဝိသိ၊ ဝင်လေ၏။ အလမ္ပာယနော၊ အလမ္ပာယ်ပုဏ္ဏားသည်။ အယံတာပသော၊ ဤရသေ့ကို။ ဣမိနာ၊ ဤနဂါးသည်။ ဒဋ္ဌော၊ ကိုက်အပ်လေပြီ။ ဣတိသညာယ၊ ဤသို့သော အမှတ်ဖြင့်။ တွံ၊ ရှင်ရသေ့သည်။ မာဘာယိ၊ မကြောက်လင့်။ မာဘာယိ၊ မကြောက်လင့်။ ဣတိ၊ သို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ သုဒဿနော၊ သုဒဿနသည်။ မယှံ၊ ငါ့အား။ အယံနာဂေါ၊ ဤနဂါးသည်။ ကိံကရိဿတိ၊ ၁၄၀၈) အဘယ်သို့ပြုအံ့နည်း။ မယာ၊ ငါနှင့်။ သဒိတော၊ တူသော။ အဟိကုဏ္ဍိကောနမ၊ မြွေဖမ်းယောကျ်ားမည်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဣတိ၊ သို့။ တေန၊ ထိုသုဒဿနသည်။ ဝါဒပဋိပဝါဒံ၊ စကားတုံ့ဆိုသည်ကို။ သမုဋ္ဌာပေတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ တွံ၊ သင်သည်။ ဣမံနာဂံ၊ ဤနဂါးကို။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍ဖမ်းယူ၍လည်းဟူ။ ဂဇ္ဇသိ၊ ကြုံးဝါး၏။ (အချို့သောပါဌ်တို့၌။ ဂမိဿသိ ရှိ၏။ သင့်မည်မထင်၊) အဟံ၊ ငါသည်။ ဣစ္ဆန္တော၊ အလိုရှိသော။ တံ၊ ထိုနဂါးကို။ ဣမာယမဏ္ဍုကစ္ဆာပိယာ၊ ဤဖားသူငယ်မဖြင့်။ ဣစ္ဆန္တော၊ အလိုရှိသည်ရှိသော်။ နာသယိဿာမိတိ၊ ဖျက်စီးစေအံ့ဟု။ ဘဂီနိံ၊ အစ္စိမုခိနှမကို။ ပက္ကောသိတွာ၊ ခေါ်၍။ ဟတ္ထံ၊ လက်ကို။ ပဿာရေသိ၊ ဆန့်၏။ သာ၊ ထိုအစ္စိမုခိသည်။ တဿ၊ ထိုသုဒဿန၏။ သဒ္ဒံ၊ အသံကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဇဋန္တရေ၊ ဆံ၏အတွင်း၌။ နိပန္နော၊ အိပ်လျက်။ တိက္ခတ္တုံ၊ သုံးကြိမ်။ မဏ္ဍုကဝဿိတံ၊ ဖား၏ ဝပ်ခြင်းဖြင့်။ ဝဿိတွာ၊ ဝပ်၍။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ အံသကုဋေ၊ ပခုံးစွန်း၌။ နိသီဒိတွာ၊ နေ၍။ ဥပ္ပတိတွာ၊ ခုံ၍။ တဿ၊ ထိုသုဒဿနရသေ့၏။ ဟတ္ထတလေ၊ လက်ဝါးပြင်၌။ တီဏိဝိသဗိန္ဓူနိ၊ သုံးပေါက်သော အဆိပ်ပေါက်ကို။ ပါတေတွာ၊ ကျစေ၍။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ တဿ၊ ထိုသုဒဿနရသေ့၏။ ဇဋန္တရမေဝ၊ ဆံကျစ်၏အတွင်းသို့သာလျှင်။ ပါဝိသိ၊ ဝင်လေ၏၊

သုဒဿနော၊ သုဒဿနရသေ့သည်။ ဝိသဗိန္ဒုံ၊ အဆိပ်ပေါက်ကို။ ဒဿေတွာ၊ ပြ၍။ အမ္ဘော၊ အိုအချင်းတို့။ ဣဒံဗိန္ဒုံ၊ ဤအဆိပ်ပေါက်ကို။ ပထဝီယံ၊ မြေ၌။ သစေပါတေဿတိ၊ အကယ်၍ပစ်ချအံ့။ ဩသဓိတိဏဝနပ္ပတယော၊ ဆေးပင် မြက်ပင် တောစိုးသစ်ပင်ဖြစ်ကုန်သော။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံသော သစ်ပင်တို့သည်။ နဿိဿန္တိ၊ ပျက်စီးကုန်လတ္တံ့။ အာကာသေ၊ ကောင်းကင်၌။ သစေခိပိဿတိ၊ အကယ်၍ ပစ်လိုက်အံ့။ သတ္တဝဿာနိ၊ ခုနစ်နှစ်ပတ်လုံး။ ဒေဝေါ၊ မိုးသည်။ နဝဿိဿတိ၊ မရွာလတ္တံ့။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ သစေပါတေဿတိ၊ အကယ်၍ ချလိုက်အံ့။ တတ္ထ၊ ထိုရေ၌။ ယာဝတာ၊ အကြင်မျှလောက်ကုန်သော။ ဥဒကဇာတပါဏာ၊ ရေ၌ဖြစ်ကုန်သော သတ္တဝါတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တာဝတာ၊ ထိုရွေ့လောက်။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းသော သတ္တဝါတို့သည်။ မရေယျုံ၊ သေလေကုန် ၁၄၀၉) ရာ၏။ ဣတိ၊ သို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ရာဇာနံ၊ ဗာရာဏသီမင်းကို။ သဒ္ဒဟာပေတုံ၊ ယုံကြည်စေခြင်းငှာ။ တယောအာဝါဋေ၊ တွင်းသုံးတွင်းတို့ကို။ ခဏာပေတွာ၊ တူးစေ၍။ ဧကံ၊ တွင်းတစ်ခုကို။ နာနာဘေသဇ္ဇာနံ၊ အထူးထူးသော ဆေးတို့ဖြင့်။ ပူရေသိ၊ ပြည့်စေ၏။ ဒုတိယံ၊ နှစ်ခုမြောက်သော တွင်းကို။ ဂေါမယဿ၊ နွားချေးဖြင့်။ ပူရေသိ၊ ပြည့်စေ၏။ တတိယံ၊ သုံးခုမြောက်သော တွင်းကို။ ဒိဗ္ဗောသဓာနညေဝ၊ နတ်ဆေးခါးတို့ဖြင့်လျှင်။ ပူရေတွာ၊ ပြည့်စေ၍။ မဇ္ဈိမေ၊ အလယ်ဖြစ်သော။ အာဝါဋေ၊ တွင်း၌။ ဝိသဗိန္နုံ၊ အဆိပ်ပေါက်ကို။ ပက္ခိပိ၊ ပစ်ချ၏။ တံခဏညေဝ၊ ထိုခဏ၌လျှင်။ ဓုမာယိတွာ၊ အခိုးထ၍။ ဇာလာ၊ မီးလျှံသည်။ ဥဋ္ဌဟိ၊ ထ၏။ သော၊ ထိုမီးလျှံသည်။ ဂေါမယအာဝဋံ၊ နွားချေးဖြင့်ပြီးသောတွင်းကို။ ဂဏှိ၊ စွဲညိလေ၏။ တတောပိ၊ ထိုနွားချေးတွင်းမှလည်း။ ဇာလာ၊ မီးလျှံသည်။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ဒိဗ္ဗောသဓပုဏ္ဏံ၊ နတ်ဆေးတို့ဖြင့်ပြည့်သော တွင်းကို။ ဂဟေတွာ၊ ကူး၍။ ဒီဗ္ဗောသဓံ၊ နတ်ဆေးကို။ ဈာပေတွာ၊ လောင်စေ၍။ နိဗ္ဗာယိ၊ ငြိမ်း၏။ တတ္ထ၊ ထိုအခါ၌။ အာဝါဋဿ၊ တွင်း၏။ အဝိဒူရေ၊ မနီးမဝေးသောအရပ်၌။ ဋ္ဌိတံ၊ တည်သော။ နံ၊ ထိုအလမ္ပာယ်ယောကျ်ားကို။ ဥသုမာ၊ အဆိပ်ငွေ့သည်။ ဖရိတွာ၊ နှံ့၍။ သရီရစ္ဆဝိံ၊ ကိုယ်၏အရေသည်။ ဥပ္ပာဋေတွာ၊ အလွှားကွာ၍။ ဂတာ၊ သွားလေ၏။ သေတကုဋ္ဌီ၊ အနူဖြူသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုအလမ္ပာယ်ယောကျ်ားသည်။ ဘယတဇ္ဇိတော၊ သေဘေးမှ ကြောက်လန့်သည်ဖြစ်၍။ နာဂရာဇနံ၊ ဘူရိဒတ်နဂါးမင်းကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝိဿေဇေမိတိ၊ လွှတ်ပါအံ့ဟု။ တိက္ခတ္တုံ၊ သုံးကြိမ်။ ဝါစံ၊ စကားကို။ နိစ္ဆာရေသိ၊ မြွက်၏။ တံ၊ ထိုစကားကို။ သုတွာ၊ ကြားရ၍။ ဗောဓိသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ ရတနပေလာယ၊ ရတနာပခြုပ်မှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ သဗ္ဗာလင်္ကာရပဋိမဏ္ဍိတံ၊ အလုံးစုံသော တန်းဆာတို့ဖြင့် တန်းဆာဆင်ခြင်းရှိသော။ အတ္တဘာဝံ၊ ကိုယ်၏အဖြစ်ကို။ မာပေတွာ၊ ဖန်ဆင်း၍။ ဒေဝဠိလာယ၊ နတ်သား၏ တင့်တယ်ခြင်းဖြင့်။ ဋ္ဌိတော၊ တည်၏။ သုဒဿနောစ၊ သုဒဿနလည်းကောင်း။ အစ္စိမုခိစ၊ အစ္စိမုခိနဂါးမသည်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ သို့။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော မောင်နှမတို့သည်။ တထေဝ၊ ထို ၁၄၁၀) ဘုရားလောင်းအတူလျှင်။ အဋ္ဌံသုံ၊ တည်ကြကုန်၏၊

တတော၊ ထိုနောင်မှ။ သုဒဿနော၊ သုဒဿနသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဘာဂိနေယျဘာဝံ၊ တူတော်သည်၏အဖြစ်ကို။ ရညော၊ ဗာရာဏသီဗြဟ္မဒတ်မင်းအား။ အာရောစေသိ၊ ရှင်းပြ၏။ တံ၊ ထိုစကားကို။ သုတွာ၊ ကြားရ၍။ ရာဇာ၊ ဗြဟ္မဒတ်မင်းသည်။ အာင်္လိဂိတွာ၊ လည်ဘက်၍။ သီသေ၊ ဦးခေါင်း၌။ စုမ္ဗိတွာ၊ နန်း၍။ အန္တေပူရံ၊ နန်းတွင်းသို့။ နေတွာ၊ ဆောင်၍။ မဟန္တံ၊ များစွာသော။ သက္ကာရံ၊ လာဘ်သပ္ပကာကို။ သမာနံ၊ မြတ်နိုးစရာကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဘူရိဒတ္တေန၊ ဘူရိဒတ်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ အတူတကွ။ ပဋိသန္ထာရံ၊ စကားပြောဟောခြင်းကို။ ကရောန္တော၊ ပြုလိုသည်ဖြစ်၍။ တာတ၊ ချစ်သား။ ဧဝံ၊ သို့။ မဟာနုဘာဝံ၊ ကြီးသော တန်ခိုးအာနုဘော်ရှိသော။ တံ၊ သင်ချစ်သားကို။ အလမ္ပာယနော၊ အလမ္ပာယ်ပုဏ္ဏားသည်။ ကတံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဂဏှိ၊ ဖမ်းနိုင်လေသနည်း။ ဣတိ၊ သို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ သော၊ ထိုဘုရားလောင်းသည်။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော အခြင်းအရာကို။ ဝိတ္တာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ ကထေတွာ၊ ပြောဆို၍။ မဟာရာဇ၊ ဦးရီးတော်မင်းမြတ်။ ရညာနာမ၊ မင်းမည်သည်။ ဣမိနာနိယာမေန၊ ဤသို့သော သည်းခံခြင်းနည်းဖြင့်။ ရဇ္ဇံ၊ မင်း၏အဖြစ်ကို။ ကာရေတုံ၊ ပြုအံ့သောငှာ။ ဝဋ္ဋတိ၊ သင့်၏။ ဣတိ၊ သို့။ မာတုလဿ၊ ဦးရီးအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေသိ၊ ဟောလေ၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ သုဒဿနော၊ သုဒဿနသည်။ မာတုလ၊ ဦးရီးတော်မင်း။ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ မာတာ၊ မိခင်သည်။ ဘူရိဒတ္တံ၊ ဘူရိဒတ်ကို။ အပဿန္တီ၊ မမြင်၍။ ကိလမတိ၊ ပင်ပန်း၏။ အမှေဟိ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဣဓ၊ ဤဦးရီးတော် အထံ၌။ ပပဉ္စံ၊ ကြာမြင့်သည်ကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ နသက္ကာ၊ မတတ်ကောင်း။ ဣတိ၊ သို့။ မာတုလံ၊ ဦးရီးကို။ အာပုစ္ဆိတွာ၊ ပန်ကြား၍။ ဘူရိဒတ္တအစ္စိမုခိဟိ၊ ဘူရိဒတ်အစ္စိမုခိ နဂါးမတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ အတူတကွ။ နာဂဘဝနမေဝ၊ နဂါးပြည်သို့သာလျှင်။ ဂတော၊ သွားလေ၏၊

အထ၊ ထိုအခါ၌။ တတ္ထ၊ ထိုနဂါးပြည်၌။ မဟာပုရိသော၊ ယောကျ်ားမြတ်သည်။ ဂီလာနသေယျာယ၊ သူနာ၏အိပ်ခြင်းဖြင့်။ နိပန္နော၊ အိပ်သည်ရှိသော်။ ဂီလာနပုစ္ဆနတ္ထံ၊ သူနာအားမေးမြန်းအံ့သော ၁၄၁၁) ငှာ။ အာဂတာယ၊ လာသော။ မဟတိယာ၊ များစွာသော။ နာဂပရိသာယ၊ နဂါးပရိတ်သတ်၌။ ဝေဒေစ၊ ဗေဒင်ကျမ်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ ယညေစ၊ ယစ်ပူဇော်ခြင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏေစ၊ ပုဏ္ဏားတို့ကိုလည်းကောင်း။ သမ္ဘာဝေတွာ၊ ချီးမွမ်းပြောဆို၍။ ကာဏာရိဋ္ဌေ၊ ကာဏာရိဋ္ဌသည်။ ကထေန္တေ၊ ပြောဆိုသည်ရှိသော်။ သော၊ ထိုဘုရားလောင်းသည်။ တံဝါဒံ၊ ထိုကာဏာရိဋ္ဌအယူကို။ ဘိန္ဒိတွာ၊ ဖျက်ဆီး၍။ နာနာနယေဟိ၊ အထူးထူးသောနည်းတို့ဖြင့်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတွာ၊ ပြောဟော၍။ သီလသမ္ပဒါယ၊ သီလ၏ပြည့်စုံခြင်း၌လည်းကောင်း။ ဒိဋ္ဌိသမ္ပဒါယစ၊ သမ္မာဒိဋ္ဌိအယူ၏ ပြည့်စုံခြင်း၌လည်းကောင်း။ ပတိဋ္ဌာပေတွာ၊ အမြဲတည်စေ၍။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ သီလာနိ၊ ပဉ္စင်္ဂသီလတို့ကို။ ရက္ခိတွာ၊ စောင့်ရှောက်၍။ ဥပေါသထကမ္မံ၊ ဥပုသ်ဆောက်တည်ခြင်းအမှုကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ အာယူပရိယောသာနေ၊ အသက်၏အဆုံး၌။ သဂ္ဂပူရံ၊ နတ်ပြည်ကို။ ပူရေသိ၊ ပြည့်စေ၏၊

တဒါ၊ ထိုဘူရိဒတ်ဖြစ်သောအခါ၌။ မာတာပိတရော၊ မိခင် ဖခင်တို့သည်။ မဟာရာဇကုလာနိ၊ မြတ်သောမင်းတို့သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်လာကုန်၏။ နေသာဒဗြာဟ္မဏော၊ နေသာဒပုဏ္ဏားသည်။ ဒေဝဒတ္တော၊ ဒေဝဒတ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်လာ၏။ သောမဒတ္တော၊ သောမဒတ်သည်။ အာနန္ဒော၊ အာနန္ဒာသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်လာ၏။ အစ္စိမုခိ၊ အစ္စိမုခီနဂါးမသည်။ ဥပ္ပလဝဏ္ဏော၊ ဥပ္ပလဝဏ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ သုဒဿနော၊ သုဒဿနသည်။ သာရိပုတ္တော၊ သာရိပုတ္တရာသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ သုဘောဂေါ၊ သုဘောဂသည်။ မဟာမောဂ္ဂလ္လာနော၊ မဟာမောဂ္ဂလ္လန်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကာဏာရိဋ္ဌော၊ ကာဏရိဋ္ဌသည်။ သုနက္ခတ္တော၊ သုနက္ခတ္တသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘူရိဒတ္တော၊ ဘူရိဒတ်သည်။ လောကနာထော၊ လူသုံးပါးတို့၏ ကိုးကွယ်ရာဘုရားသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏၊

ဣဓာပိ၊ ဤဘူရိဒတ်ဇာတ်တော်၌လည်း။ တဿ၊ ထိုဘုရားလောင်း၏။ သေသပါရမီယော၊ ကြွင်းသောပါရမီတို့ကို။ ဟေဋ္ဌာ၊ အောက်ဇာတ်၌။ ဝုတ္တနယေနေဝ၊ ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့်လျှင်။ နိဒ္ဓါရေတဗ္ဗာ၊ ၁၄၁၂) ထုတ်အပ်ကုန်၏။ ဣဓာပိ၊ ဤဘူရိဒတ်ဇာတ်တော်၌လည်း။ ယောဇနသတိကေ၊ ယူဇနာတစ်ရာရှိသော။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ နာဂဘဝနဋ္ဌာနေ၊ နဂါးပြည်အရပ်၌။ သောဠသဟိနာဂကညာသဟသေဟိ၊ တစ်သောင်းခြောက်ထောင်ကုန်သော နဂါးသမီးငယ်တို့သည်။ စိတ္တရူပံဝိယ၊ ပန်းချီရုပ်ကဲ့သို့။ ပရိစာရိယမာနော၊ ခြံရံအပ်သည်ဖြစ်၍။ ဒေဝလောကသမ္ပတ္တိသဒိသေ၊ နတ်စည်းစိမ်နှင့်တူသော။ နာဂလောကိဿရိယေ၊ နဂါးပြည်ကို အစိုးရလျက်။ ဋ္ဌိတေပိ၊ တည်ငြားသော်လည်း။ ဣဿရိယမဒ္ဒံ၊ အစိုးရသောမန်၏ယဇ်ခြင်းကို။ အကတွာ၊ မပြုမူ၍။ အနွဒ္ဓမာသံ၊ လခွဲတစ်ကြိမ်။ မာတာပိတုဉ္စ၊ အမိအဖကို။ ဥပဋ္ဌာနဉ္စ၊ ခစားသောဂုဏ်လည်းကောင်း။ ကုလေ၊ အမျိုး၌။ ဇေဋ္ဌပစာယနဉ္စ၊ ကြီးသောသူတို့အားအရိုအသေပြုခြင်းလည်းကောင်း။ သကလာယ၊ အလုံးစုံသော။ နာဂပရိသာယစ၊ နဂါးပရိသတ်၌လည်းကောင်း။ စတုမဟာရာဇိကပရိသာယစ၊ စတုမဟာရာဇ်ပရိသတ်၌လည်းကောင်း။ တာဝတိံသာပရိသာယစ၊ တာဝတိံသာပရိသတ်၌ လည်းကောင်း။ သမုဋ္ဌိတပဥှာနံ၊ ကောင်းစွာဖြစ်သောပြဿနာတို့ကို။ တံတံပရိသမဇ္ဈေ၊ ထိုထိုပရိသတ်၏အလယ်၌။ ကုမုဒနာလကလာပံ၊ ကုမုဒြာကြာရိုးအစည်းကို။ သုနိသိတသတ္ထေန၊ ထက်လှစွာသောဓားဖြင့်။ ပစ္ဆိန္ဒတိဝိယ၊ ဖြတ်လေဘိသကဲ့သို့။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပညာသတ္ထေန၊ ပညာဟူသောဓားဖြင့်။ တာဝဒေဝ၊ ထိုခဏ၌ပင်လျှင်။ ပစ္ဆိန္ဒိတွာ၊ ဖြစ်၍။ တေသံ၊ ထိုသူတို့၏။ စိတ္တာနုကုလံ၊ စိတ်အားလျော်သော။ ဓမ္မဒေသနဉ္စ၊ တရာဟောခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဝုတ္တပ္ပကာရံ၊ ဆိုအပ်ပြီးသောအပြားရှိသော။ ဘောဂသမ္ပတ္တိံ၊ ဥစ္စာစည်းစိမ်ကို။ ပဟာယ၊ စွန့်၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ သရီရဇိဝိတနိရပေက္ခံ၊ ကိုယ့်အသက်ကိုငဲ့ကွက်ခြင်းကင်းသည်ဖြစ်၍။ စတုရင်္ဂသမန္နာဂတံ၊ အင်္ဂါလေးပါးနှင့်ပြည့်စုံသော။ ဥပေါသထာဓိဋ္ဌာနဉ္စ၊ ဥပုသ်ဆောက်တည်ခြင်းဂုဏ်လည်းကောင်း၊

တတ္ထစ၊ ထိုဆောက်တည်အပ်သောတရား၌။ ပဋိညာယ၊ ဝန်ခံပြီးသည်မှ။ ဝိသံဝါဒနဘယေန၊ ချွတ်ယွင်းအံ့သော အပြစ်ဘေးမှကြောက်သဖြင့်။ အဟိတုဏ္ဍိကဟတ္ထာဂမနဉ္စ၊ အလမ္ပာယ်ပုဏ္ဏား၏လက်သို့ ရောက်ခြင်းလည်းကောင်း။ တသ္မိံစ၊ ထိုအခါ၌လည်း။ မုခေ၊ ခံတွင်းသို့။ ၁ ၄၁၃) ဝိသမိဿခေဠပါတနဉ္စ၊ ဆေး၏အဆိပ်နှင်ရောသော တံတွေးကိုပစ်ချလိုက်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ နင်္ဂုဋ္ဌေ၊ အမြီး၌။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ အာဝိဉ္စနကဍ္ဎုနဉ္စ၊ အာဝိဉ္စနဓရွတ် တသီငင်ခြင်းလည်းကောင်း။ ဘူမိယံ၊ မြေ၌။ ဃံသနဉ္စ၊ ပွတ်ခြင်းလည်းကောင်း။ မဒ္ဒနဉ္စ၊ နင်းခြင်းလည်းကောင်း။ ဧဝမာဒိံ နာနပ္ပကာရဝိပ္ပကာရံ၊ ဤသို့အစရှိသော ထူးထူးပြားပြားဖောက်ပြန်ခြင်းကို။ ကရောန္တောပိ၊ ပြုသော်လည်း။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ မဟာဒုက္ခံ၊ ကြီးစွာသောဆင်းရဲကို။ အနုဘာဝတောပိ၊ ခံစားရငြားသော်လည်း။ ကုဇ္ဈိတွာ၊ အမျက်ထွက်၍။ ဩလောကနမတ္တေန၊ ကြည့်ကာမျှဖြင့်။ တံ၊ ထိုအလမ္ပာယ်ပုဏ္ဏားကို။ ဆာရိကံ၊ ဖွဲပြာကို။ ကာတုံ၊ ပြုအံ့သောငှာ။ သမတ္ထဿာပိ၊ စွမ်းနိုင်သော်လည်း။ သီလပါရမိံ၊ သီလပါရမီကို။ အာဝဇ္ဇိတွာ၊ ဆင်ခြင်၍။ သီလခဏ္ဍနဘယေန၊ သီလအကျိုးပျက်အံ့သည်မှကြောက်သောကြောင့်။ ဤသကမ္ပိ၊ စဉ်းကယ်မျှလည်း။ စိတ္တဿ၊ စိတ်၏။ ဝိကာရာဘာဝေါ၊ ဖောက်ပြန်ခြင်းမရှိသော ဂုဏ်လည်းကောင်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ အလမ္ပာယနဿ၊ အလမ္ပယ်ပုဏ္ဏားအား။ ဓနံ၊ ဥစ္စာကို။ လာဘာပေမီတိ၊ ရစေအံ့ဟု။ တဿ၊ ထိုအလမ္ပာယ်ပုဏ္ဏား၏။ စိတ္တာနုဝတ္တနံ၊ စိတ်၏အလိုသို့လိုက်ခြင်းဂုဏ်လည်းကောင်း။ သုဘောဂေန၊ သုဘောဂသည်။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ အာနိတဿ၊ နဂါးပြည်သို့ဆောင်ခဲ့အပ်သော။ အကတညုနော၊ သူတစ်ပါး၏ကျေးဇူးကိုမသိတတ်သော။ မိတ္တဒုဗ္ဘိဿ၊ ခင်ပွန်းယုတ်ဖြစ်သော။ နေသာဒဗြာဟ္မဏဿ၊ နေသာဒပုဏ္ဏားအား။ သီလံ၊ သီလကို။ အနဓိဋ္ဌဟိတွာပိ၊ မဆောက်တည်သည်ဖြစ်၍လည်း။ အကုဇ္ဈနံ၊ အမျက်မထွက်ခြင်းဂုဏ်လည်းကောင်း။ ကာဏာရိဋ္ဌေန၊ ကာဏာရိဋ္ဌသည်။ ကထိတံ၊ ဆိုအပ်ပြောအပ်သော။ မိစ္ဆာဝါဒံ၊ မှားသောအယူကို။ ဘိန္ဒိတွာ၊ ဖျက်ဆီး၍။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသောအကြောင်းဖြင့်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဘာသိတွာ၊ ပြောဟော၍။ နာဂပရိသာယ၊ နဂါးပရိသတ်အား။ သီလေသု၊ ပဉ္စသီလတို့၌လည်းကောင်း။ သမ္ဗာဒိဋ္ဌိယဉ္စ၊ ကောင်းသောအယူဝါဒ၌လည်းကောင်း။ ပတိဋ္ဌာပနံ၊ တည်စေခြင်းဂုဏ်လည်းကောင်း။ ဣတိဧဝမာဒယော၊ ဤသို့အစရှိကုန် ၁၄၁၃) သော။ ဗောဓိသတ္တဿ၊ ဘုရားလောင်း၏။ ဂုဏနုဘာဝါ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးအာနုဘော်တို့ကို။ ဝေဒိတဗ္ဗာ၊ သိအပ်ကုန်၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ ဧဝအစ္ဆရိယာဧတေ၊ ပေ။ ဓမ္မဿအနုဓမ္မတောတိ၊ ဧဝံအစ္ဆရိယာ ဧတေ၊ ပေ။ ဓမ္မ္မဿအနုဓမ္မတောဧတံဝစနံ၊ ဤစကားကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏။ ဂါထာအနက်ကား ရှေးနည်းအတူ၊

ဒုတိယာ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်သော။ ဘူရိဒတ္တစရိယာ၊ ဝဏ္ဏနာဘူရိဒတ်ဘုရားလောင်း၏ပါရမီကို ဖွင့်ပြခြင်းသည်။ နိဋ္ဌိတာ၊ ပြီးပြီ၊

၁၄၁၅) ၃။ ဓမ္ပေယျနာဂစရိယာဝဏ္ဏာနာ၊

၂၀။ တတိယေ၊ သုံးကြိမ်မြောက်သောဇာတ်၌။ စမ္ပေယျကောတိ၊ ဟူသည်ကား။ အင်္ဂမာဂဓရဋ္ဌာနံ၊ အင်္ဂတိုင်းမဂဓတိုင်းတို့၏။ အန္တရေ၊ အကြား၌။ စမ္ပာနာမနဒီ၊ စမ္ပာအမည်ရှိသောမြစ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တဿာ၊ ထိုစမ္ပာမြစ်၏။ ဟေဋ္ဌာ၊ အောက်၌။ နာဂဘဝနမ္ပိ၊ နဂါးပြည်သည်လည်း။ အဒူရဘာဝတ္တာ၊ မဝေးသောအရပ်၌ဖြစ်သည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ စမ္ပနာမ၊ စမ္ပာမည်၏။ တတ္ထ၊ ထိုစမ္ပာနဂါးပြည်၌။ နာဂရာဇာ၊ နဂါးမင်းသည်။ စမ္ပေယျကော၊ စမ္ပေယျကမည်၏။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ တဒါပိဓမ္ပိကော အာသိန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ တသ္မိံစမ္ပေယျကနာဂရာဇကာလေပိ၊ ထိုစမ္ပေယျနဂါးဖြစ်သောကာလ၌လည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဓမ္မစာရီ၊ တရားကိုကျင့်လေ့ရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏၊

ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ ဗောဓိသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ စမ္ပာနာဂဘဝနေ၊ စမ္ပာနဂါးပြည်၌။ နိဗ္ဗတ္တိတွာ၊ ဖြစ်၍။ စမ္ပေယျောနာမ၊ စမ္ပေယျအမည်ရှိသော။ နာဂရာဇာ၊ နဂါးမင်းသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ မဟိဒ္ဓိကော၊ ကြီးသောတန်ခိုးရှိ၏။ မဟာနုဘာဝေါ၊ ကြီးသောအာနုဘော်ရှိ၏။ သော၊ ထိုစမ္ပေယျနဂါးမင်းသည်။ တတ္ထ၊ ထိုနဂါးပြည်၌။ နာဂရဇ္ဇံ၊ နဂါးမင်း၏အဖြစ်ကို။ ကရောန္တော၊ ပြုသည်ဖြစ်၍။ ဒေဝရာဇဘောဂသမ္ပတ္တိသဒိသံ၊ သိကြားမင်း၏စည်းစိမ်ဥစ္စာချမ်းသာ ၁၄၁၆) နှင့်တူသော။ ဣဿရိယသမ္ပတ္တိံ၊ အစိုးရသောချမ်းသာကို။ အနုဘဝန္တော၊ အစဉ်အတိုင်းခံစားသည်ရှိသော်။ ဣမာယတိရစ္ဆာနယော နိယာ၊ ဤတိရစ္ဆာန်အမျိုး၌။ ပါရမီပူရဏဿ၊ ပါရမီဖြည့်ခြင်း၏။ အနောကာသဘာဝတော၊ အရာအခွင့်မဟုတ်သည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ မေ၊ ငါ့အား။ ကိံ၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။ ဥပေါသထဝါသံ၊ ဥပုသ်သီတင်းသုံးခြင်းကို။ ဝသိတွာ၊ သုံး၍။ ဣတော၊ ဤကိုယ်၏အဖြစ်မှ။ မုဉ္စိတွာ၊ လွတ်၍။ သမ္မဒေဝ၊ ကောင်းစွာလျှင်။ ပါရမီယော၊ ပါရမီတို့ကို။ ပုရိဿာမိတိ၊ ဖြည့်အံ့ဟု။ တတော၊ ထိုနောင်မှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပါသာဒေယေဝ၊ ပြဿဒ်၌လျှင်။ ဥပေါသထကမ္မံ၊ ဥပုသ်သတင်းသုံးခြင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ အလင်္ကတနာဂမာဏဝိကာ၊ တန်ဆာဆင်ခြင်းရှိသောနဂါးသတို့သမီးတို့သည်။ တဿ၊ ထိုစမ္ပေယျနဂါး၏။ သန္တိကံ၊ အထံသို့။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကြကုန်၏။ သော၊ ထိုစမ္ပေယိနဂါးမင်းသည်။ ဣဓ၊ ဤနဂါးပြည်၌။ မေ၊ ငါ့အား။ သီလဿ၊ ဆောက်တည်အပ်သောသီလ၏။ အန္တရာယော၊ အန္တရာယ်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဣတိမနသီကတွာ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်း၍။ ပါသာဒတော၊ ပြဿဒ်မှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်လေ၍။ ဥယျာနေ၊ ဥယျာဉ်၌။ နိသိဒိ၊ နေ၏။ တတြာပိ၊ ထိုဥယျာဉ်သို့လည်း။ တာ၊ ထိုနဂါးမတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်၏။ သော၊ ထိုစမ္ပေယျနဂါးမင်းသည်။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ ဣဓ၊ ဤဥယျာဉ်၌။ မေ၊ ငါ့အား။ သီလဿ၊ သီလ၏။ သံကိလေသော၊ ညစ်နွမ်းခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဣတောနာဂဘဝနတော၊ ဤနဂါးပြည်မှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ မနုဿလောကံ၊ လူ့ပြည်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဥပေါသထဝါသံ၊ ဥပုသ်သတင်းသုံးခြင်းကို။ ဝသိဿာမိတိ၊ ငါသုံးအံ့ဟု။ သော၊ ထိုစမ္ပေယျနဂါးမင်းသည်။ တတော၊ ထိုနောင်မှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ ဥပေါသသဒိဝသေသု၊ ဥပုသ်နေ့တို့၌။ နာဂဘဝနာ၊ နဂါးပြည်မှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်လေ၍။ ဧကဿ၊ တစ်ခုသောပစ္စန္တရာဇ်ရွာ၏။ အဝိဒူရေ၊ မနီးမဝေးသော။ မဂ္ဂသမိပေ၊ ခရီး၏အနီး၌။ ဝမ္မိကမတ္ထကေ၊ တောင်ပို့၏အထက်၌။ မမ၊ ငါ၏။ စမ္မာဒီဟိ၊ အရေအစရှိသည်တို့ဖြင့်။ အတ္ထိကာ၊ အလိုရှိကုန်သောသူတို့သည်။ စမ္မာနိ၊ အရေတို့ကို။ ဂဏှန္တု၊ ယူစေကုန်လော့။ ကိဠာ ၁၄၁၇) သပ္ပံဝါ၊ မြွေကစားလိုသည်ကိုလည်း။ ကာတုကာမာ၊ ပြုခြင်းငှာအလိုရှိသောသူတို့သည်။ ကီဠာသပ္ပံ၊ မြွေ၏ကစားခြင်းကို။ ကရောန္တု၊ ပြုကြကုန်လော့။ ဣတိ၊ သို့။ သရီရံ၊ ကိုယ်ကို။ ဒါနမုခေ၊ အလှူဟူသောအကြောင်း၌။ ဝိဿဇ္ဇေတွာ၊ စီရင်၍။ ဘောဂေန၊ အခွေဖြင့်။ အဘုဇိတွာ၊ ခွေ၍။ နိပန္နော၊ အိပ်လျက်။ ဥပေါသထဝါသံ၊ ဥပုသ်သတင်းသုံးခြင်းကို။ စာတုဒ္ဒသိယဉ္စ၊ စာတုဒ္ဒသီနေ့၌လည်းကောင်း။ ပန္နရသိယဉ္စ၊ ပန္နရသီနေ့၌လည်းကောင်း။ ဝသတိ၊ သုံး၏။ ပါဋိပဒေပန၊ အထွက်တစ်ရက်နေ့၌ကား။ နာဂဘဝနံ၊ နဂါးပြည်သို့။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ တဿ၊ ထိုစမ္ပေယျနဂါးမင်းအား။ ဧဝံ၊ သို့။ ဥပေါသတံ၊ ဥပုသ်ဆောက်တည်ခြင်းကို။ ကရောန္တဿ၊ ပြုစဉ်။ ဒီဃော၊ ရှည်သော။ အဒ္ဓါ၊ အဓွန့်သည်။ ဝီတိဝတ္တော၊ လွန်လေ၏၊

အထ၊ ထိုအခါ၌။ ဗောဓိသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ သုမနာယနာမ၊ သုမနာအမည်ရှိသော။ အဂ္ဂမဟေသီယာ၊ မိဖုရားကြီးသည်။ တွံ၊ ရှင်နဂါးမင်းသည်။ မနုဿလောကံ၊ လူ့ပြည်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ဆောက်တည်ခြင်းကို။ နေဝဥပဝသိ၊ မသုံးမဆောက်တည်ပါလင့်။ သောစမနုဿလောကော၊ ထိုလူ့ပြည်သည်ကား။ သာသင်္ကော၊ တွေးတောသင်္ကာဖွယ်ရှိ၏။ သပ္ပဋိဘယော၊ ဘေးရန်ရှိတတ်၏။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုသည်ရှိသော်။ မင်္ဂလပေါက္ခရဏီတိရေ၊ မင်္ဂလာရှိသောရေကန်နား၌။ ဋ္ဌတွာ၊ ရပ်၍။ ဘဒ္ဓေ၊ အိုနှမ။ မံ၊ ငါ့ကို။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူသည်။ ပဟရိတွာ၊ ရိုက်ခတ်၍။ သစေကိလမေဿတိ၊ အကယ်၍ပင်ပန်းအံ့။ ဣမိဿာပေါက္ခရဏိယာ၊ ဤရေကန်၏။ ဥဒကံ၊ ရေသည်။ အာဝိလံ၊ နောက်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ သုပဏ္ဏော၊ ဂဠုန်သည်။ သစေဂဏှိဿတိ၊ အကယ်၍ဖမ်းယူမိငြားအံ့။ ဥဒကံ၊ ရေသည်။ ပက္ကုထိဿတိ၊ ကျိုက်ကျိုက်ဆူအံ့။ အဟိတုဏ္ဍိကော၊ မြွေလမ္ပာယ်ဆရာသည်။ သစေဂဏှိဿတိ၊ အကယ်၍ဖမ်းယူမိပါက။ ဥဒကံ၊ ရေသည်။ လောဟိတဝဏ္ဏံ၊ သွေးချင်းချင်းနီးသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ သို့။ တိဏိနိမိတ္တာနိ၊ သုံးပါးသော ၁၄၁၈) အကြောင်းနိမိတ်တို့ကို။ တဿာ၊ ထိုသုမနာမည်သောနဂါးမအား။ အာစိက္ခိတွာ၊ မှာကြားခဲ့၍။ စာတုဒ္ဒသီ၊ စာတုဒ္ဒသီနေ့၌။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ အဓိဋ္ဌာယ၊ ဆောက်တည်၍။ နာဂဘဝနာ၊ နဂါးပြည်မှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်လေ၍။ တတ္ထ၊ ထိုလူ့ပြည်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွားလေ၍။ ဝမ္မိကမတ္ထကေ၊ တောင်ပို့၏အထက်၌။ နိပဇ္ဇိ၊ အိပ်၏။ သရီရသောဘာယ၊ ကိုယ်၏အရောင်ဖြင့်။ ဝမ္မိကံ၊ တောင်ပို့ကို။ သောဘယမာနော၊ တင့်တယ်ထွန်းပစေလျက်။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ အဿ၊ ထိုစမ္ပေယျနဂါးမင်း၏။ သရီရံ၊ ကိုယ်သည်။ ရဇတဒါမံဝိယ၊ ငွေပန်းကုန်းကဲ့သို့။ သေတံ၊ ဖြူသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ မတ္ထကော၊ ဥခေါင်းဖျားသည်။ အမောက်ဖျားသည်လည်းဟူ။ ရတ္တကမ္ဗလဂေဏ္ဍုကောဝိယ၊ နီလှစွာသောကမ္ဗလာနီဖြင့် မွှေးအပ်သောကျင်ရုပ်ကဲ့သို့။ ကျင်ဖူးကဲ့သို့လည်းဟူ။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ သရီရံ၊ ကိုယ်သည်။ နင်္ဂလသီသဗ္ဗမာဏံ၊ ထွန်တုံးအတိုင်းအရှည်ရှိ၏။ ဘူရိဒတ္တကာလေပန၊ ဘူရိဒတ်နဂါးမင်းဖြစ်သော ကာလ၌ကား။ ဥရုပ္ပမာဏံ၊ ပေါင်ပမာဏရှိ၏။ သင်္ခပါလကာလေ၊ သင်္ခပါလနဂါးဖြစ်သောကာလ၌။ ဧကဒေါဏိက နာဝပ္ပမာဏံ၊ တစ်ခုသောဆိုခြင်း ပမာဏရှိ၏၊

တဒါ၊ ထိုစမ္ပေယျနဂါးမင်းဖြစ်သောကာလ၌။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သော။ ဗာရာဏသိဝါသိ မာဏဝေါ၊ ဗာရာဏသီပြည်၌ နေသောလုလင်သည်။ တက္ကသီလံ၊ တက္ကသိုလ်ပြည်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွားလေ၍။ အလမ္ပာယနမန္တံ၊ အလမ္ပာယနမန္တရားကို။ မြွေမန္တရားကိုလည်းဟူ။ ဥဂ္ဂဏှိတွာ၊ သင်ကြားခဲ့၍။ တေနမဂ္ဂေန၊ ထိုစမ္ပာနဂါးမင်း၏အနီးဖြစ်သောခရီးဖြင့်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဂါမံ၊ ရွသို့။ ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော။ မဟာသတ္တံ၊ ဘုရားလောင်းကို။ ဒိသွာ၊ မြင်လေ၍။ မေ၊ ငါ့အား။ တုစ္ဆဟတ္တေန၊ လက်ချည်းသက်သက်ဖြင့်။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ဂန္တုံ၊ သွားခြင်းငှာ။ ကိံ၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။ ဣမံနာဂံ၊ ဤနဂါးကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ဂါမနိဂါမရာဇဓာနိသု၊ ရွာနိဂုံးမင်းနေပြည်တို့၌။ ကီဠာပေန္တော၊ ကစားစေလျှင်။ ဓနံ၊ ဥစ္စာကို။ ဥပ္ပာဒေတွာဝ၊ ဖြစ်စေ၍လျှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ၁ ၄၁၉) ဂမိမိဿမီတိ၊ သွားအံ့ဟု။ စိန္တေတွာ၊ ကြံ၍။ ဒိဗ္ဗောသဓာနိ၊ ထက်မြက်သောဆေးတို့ကို။ နတ်ဆေးတို့ကိုလည်းဟူ။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ဒိဗ္ဗမန္တံ၊ ထက်စွာသောမန္တရားကို။ ပရိဝတ္တေတွာ၊ အဖန်ဖန်စုတ်၍။ တဿ၊ ထိုစမ္ပေယျနဂါးမင်း၏။ သန္တိကံ၊ အထံသို့။ အဂမာသိ၊ သွားလေ၏။ ဒိဗ္ဗမန္တံ၊ ထက်လှစွာသောမန္တရားကို။ သုတကာလတော၊ ကြားသောကာလမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ မဟာသတ္တဿ၊ ဘုရားလောင်း၏။ ကဏ္ဏေသု၊ နားတို့၌။ တတ္တသလာကာပဝေသနကာလောဝိယ၊ ပြောင်ပြောင်တောက်သောလှံတန်ဝင်ဘိသောအခါကဲ့သို့။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ တံ၊ ထိုအလမ္ပာယ်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ မမ၊ ငါ၏။ ဝိသံ၊ အဆိပ်သည်။ ဥဂ္ဂတေဇံ၊ ထက်သောတန်ခိုးရှိ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကုဇ္ဈိတွာ၊ အမျက်ထွက်လိုက်၍။ နာသာဝါတံ၊ နှာခေါင်းလေကို။ သစေဝိဿဇ္ဇေဿာမိ၊ အကယ်၍လွှတ်လိုက်အံ့။ တဿ၊ ထိုအလမ္ပာယ်ပုဏ္ဏား၏။ သရီရံ၊ ကိုယ်သည်။ ဘုသမုဋ္ဌိဝိယ၊ ဖွဲပြာကဲ့သို့။ ဝိပ္ပကိရိဿတိ၊ ဖရိုဖရဲဖြစ်လတ္တံ့။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ အဿမေ၊ ထိုငါ၏။ သီလံ၊ ဆောက်တည်အပ်သောသီလသည်။ ခဏ္ဍ၊ ကျိုးပျက်ခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ နံ၊ ထိုယောကျ်ားကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ နဩလောကေဿာမိတိ၊ မကြည့်အံ့ဟု။ သော၊ ထိုနဂါးမင်းသည်။ အက္ခီနိ၊ မျက်စိတို့ကို။ နိမ္မီလေတွာ၊ မှိတ်၍။ သီသံ၊ ဦးခေါင်းကို။ ဘောဂန္တရေ၊ အခွေ၏အကြား၌။ ဋ္ဌပေသိ၊ ထား၏။ အဟိတုဏ္ဍိကဗြာဟ္မဏော၊ မြွေဖမ်းယောကျ်ားသည်။ ပုဏ္ဏားသည်။ ဩသဓံ၊ ဆေးကို။ ခါဒိတွာ၊ တိုက်၍။ မန္တံ၊ မန္တရားကို။ ပရိဝတ္တေတွာ၊ စုတ်၍။ ခေဠံ၊ တံတွေးကို။ မဟာသတ္တဿ၊ ဘုရားလောင်း၏။ သရီရေ၊ ကိုယ်၌။ ကိုယ်သို့လည်းဟူ။ ဩသိဉ္စိ၊ ပစ်ချလိုက်၏။ မဟာသတ္တဿ၊ ဘုရားလောင်း၏။ သရီရေ၊ ကိုယ်သည်။ ဩသဓာနံ၊ ဆေးတို့၏။ အာနုဘာဝေနစ၊ အာနုဘော်ကြောင့်လည်း။ (စသဒ္ဒါဖြင့်မန္တရား၏ အာနုဘော်ကြောင့်လည်း ယူလေအပ်သည်၊) ခေဠေန၊ တံတွေးဖြင့်။ ဖုဋ္ဌဖုဋ္ဌဋ္ဌာနေ၊ ထိရာထိရာအရပ်၌။ ပေါဋာနံ၊ ဖူးရရူးတို့၏။ ဥဋ္ဌာနကာလောဝိယ၊ ထလေသကဲ့သို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (မန္တရားဆေးတို့၏တန်ခိုးအာနုဘော်သည် ဖူးဖူးပေါက်သည်စင်စစ်မဟုတ်။ ကိုယ်ပူစာ၍ ဖူးဖူး ၁၄၂၀) ပေါက်အံ့သကဲ့သို့သာဖြစ်သည်ဟူလိုသည်၊)

အထ၊ ထိုအခါ၌။ သော၊ ထိုအလမ္ပာယ်ပုဏ္ဏားသည်။ နင်္ဂုဋ္ဌေ၊ မြီး၌။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ အာကဍ္ဎိတွာ၊ ဒရွတ်ငင်ခဲ့၍။ ဒီဃသော၊ အလျားအားဖြင့်။ နိပဇ္ဇာပေတွာ၊ အိပ်စေ၍။ အဇပဒေန၊ ဆိတ်ခွာနှင့်။ သဒိသေန၊ တူသော။ ဒဏ္ဍေန၊ လှံတန်ဖြင့်။ ဥပ္ပီဠေတွာ၊ နှိပ်၍။ ဒုဗ္ဗလံ၊ အားနည်းသည်ကို။ ကတွာ၊ ပြုပြီး၍။ သီသေ၊ ဦးခေါင်း၌။ ဒဠံ၊ မြဲစွာ။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ နိပ္ပီဠေသိ၊ ကြပ်ကြပ်နှိပ်၏။ မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ မုခံ၊ ခံတွင်းကို။ ဝိဝရိ၊ ဖွင့်ရ၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ အဿ၊ ထိုဘုရားလောင်း၏။ မုခေ၊ ခံတွင်း၌။ ခေဠံ၊ တံတွေးကို။ ဩသဉ္စိတွာ၊ ချလိုက်သော်။ ဩသဓမန္တဗလေန၊ ဆေး၏အာနုဘော်မန္တရား၏ အာနုဘော်ကြောင့်။ ဒန္တော၊ အစွယ်သည်။ ဘိန္ဒိ၊ ကျိုး၏။ မုခံ၊ ခံတွင်းသည်။ လောဟိတဿ၊ သွေးဖြင့်။ ပူရိ၊ ပြည့်၏။ မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ သီလဘေဒ ဘယေန၊ သီလပျက်စီးခြင်းမှကြောက်သဖြင့်။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲကို။ အဓိဝါသေန္တော၊ သည်းခံလျက်။ အက္ခီနိ၊ မျက်စိတို့ကို။ ဥမ္မီလေတွာ၊ ဖွင့်၍။ ဩလောကနမတ္တမ္ပိ၊ ဖွင့်ကာမျှကိုလည်း။ နအကာသိ၊ မပြု။ သောပိ၊ ထိုအလမ္ပာယ်သည်လည်း။ နာဂရာဇာနံ၊ နဂါးမင်းကို။ ဒုဗ္ဗလံ၊ အားနည်းသည်ကို။ ကရိဿာမိတိ၊ ငါပြုအံ့ဟု။ နင်္ဂုဋ္ဌတော၊ အမြီးမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ အဋ္ဌီနိ၊ အရိုးတို့ကို။ စုဏ္ဏယမာနောဝိယ၊ မှုံ့မှုံ့ညက်ညက်ပြုဘိသကဲ့သို့။ သကလသရီရံ၊ ကိုယ်အလုံးကို။ မဒ္ဒိတွာ၊ နယ်၍။ ဝဋ္ဋံ၊ လုံးသောကိုယ်ရှိသည်ကို။ ကတေ၊ ပြုအပ်ပြီးသော်။ ပဋ္ဋကဝေဌနံနာမ၊ အခွေမည်သည်ကို။ ကတေ၊ ပြုအပ်ပြီးသော်။ ပဋ္ဋကဝေဌနံနာမ၊ အခွေမည်သည်ကို။ ဝေဌေသိ၊ ခွေစေ၏။ တန္တမဇ္ဇိတံနာမ၊ အစဉ်အတိုင်းသုံးသပ်သောအားဖြင့်။ မဇ္ဇိ၊ သုံးသတ်၏။ နင်္ဂုဋ္ဌေ၊ အမြီးတူး၌။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ ဒုဿပေါထနံနာမ၊ ပုဆိုးဖွပ်သကဲ့သို့သော ဖွပ်ခြင်းဖြင့်။ ပေါတေသိ၊ ဖွပ်လေ၏။ မဟာသတ္တဿ၊ ဘုရားလောင်း၏။ သကလသရီရံ၊ ကိုယ်အလုံးသည်။ လောဟိတမက္ခိတံ၊ သွေးအလိမ်းလိမ်းကပ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ ဝေဒနံ၊ ပြင်းပြစွာသော ၁၄၂၁) ဝေဒနာကို။ အဓိဝါသေသိ၊ သည်းခံ၏၊

အထ၊ ထိုအခါ၌။ အဿ၊ ထိုစမ္ပေယျနဂါးမင်း၏။ ဒုဗ္ဗလဘာဝံ၊ အားနည်းသည်၏အဖြစ်ကို။ ဉတွာ၊ သိ၍။ ဝလ္လီဟိ၊ နွယ်တို့ဖြင့်။ ပေဠံ၊ ပခြုပ်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ တတ္ထ၊ ထိုပခြုပ်၌။ နံ၊ ထိုနဂါးမင်းကို။ ပက္ခိပိတွာ၊ ထည့်၍။ ပစ္စန္တဂါမံ၊ ပစ္စန္တရာဇ်ရွာသို့။ နေတွာ၊ ဆောင်၍။ မဟာဇနမဇ္ဈေ၊ လူများ၏အလယ်၌။ ကီဠာပေသိ၊ ကစားစေ၏။ နိလာဒီသု၊ အညိုအစရှိကုန်သော။ ဝဏ္ဏေသုစ၊ အဆင်းတို့၌လည်းကောင်း။ ဝဋ္ဋစတုရဿာဒီသု၊ အလုံးလေးထောင့်အစရှိကုန်သော။ သဏ္ဍာနေသုစ၊ သဏ္ဍာန်တို့၌လည်းကောင်း။ အဏုထူလာဒီသု၊ အငယ်အကြီးအစရှိကုန်သော။ ပမာဏေသုစ၊ ပမာဏတို့၌လည်းကောင်း။ ယံယံ၊ အကြင်အကြင်အလိုကို။ ဗြာဟ္မာဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏။ မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ တံတဒေဝ၊ ထိုထိုသောအလိုကိုသာလျှင်။ ကတော၊ ပြုလျက်။ နစ္စတိ၊ က၏။ ဖဏသတံပိ၊ အရာသောပါးပျဉ်းကိုလည်းကောင်း။ ဖဏသဟဿံပိ၊ အထောင်သောပါးပျဉ်းကိုလည်းကောင်း။ ကရောတိယေဝ၊ ပြုသည်သာတည်း။ မဟာဇနော၊ လူများသည်။ ပသီဒိတွာ၊ ကြည်ညို၍။ ဗဟုဓနံ၊ များစွာသောဥစ္စာကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ ဧကဒိဝသမေဝ၊ တစ်နေ့ခြင်း၌ပင်လျှင်။ ကဟာပဏသဟဿဉ္စ၊ တစ်ထောင်မျှလောက်သော အသပြာကိုလည်းကောင်း။ သဟဿဂ္ဃနိကေ၊ တစ်ထောင်မျှလောက် အစုအပုံဖြစ်ကုန်သော။ ပရိက္ခာရေစ၊ ပရိက္ခရာတို့ကိုလည်းကောင်း။ လဘိ၊ ရလေ၏။ ဗြဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ အာဒိတောဝ၊ အစကလျှင်။ သဟဿံ၊ တစ်ထောင်မျှလောက်သောဥစ္စာကို။ လဘိတွာ၊ ရသည်ရှိသော်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝိဿဇ္ဇေဿာမိတိ၊ လွှတ်အံ့ဟု။ စိန္တေသိ၊ ကြံဖူး၏။ တံပနဓနံ၊ ထိုသို့သောဥစ္စာကို။ လဘိတွာ၊ ရအပ်ပြီးသော်။ မေမယာ၊ ငါသည်။ ပစ္စန္တဂါမေယေဝ၊ ပစ္စန္တရာဇ်၌ပင်လျှင်။ ဧတ္တကံ၊ ဤမျှလောက်သော။ ဓနံ၊ ဥစ္စာကို။ လဒ္ဓံ၊ ရအပ်၏။ ရာဇရာဇမဟာမတ္တာနံ၊ မင်း, မင်း၏အမတ်ကြီးတို့အား။ ဒဿိတေ၊ ပြအပ်သည်ရှိသော်။ ဗဟုဓနံ၊ များစွာသောဥစ္စာကို။ လဘိဿာ ၁ ၄၂၂) မိ၊ ရလတ္တံ့။ ဣတိ၊ သို့။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ သကဋဉ္စ၊ လှည်းကိုလည်းကောင်း။ သုခယာနကဉ္စ၊ ကောင်းသောလှည်းယဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ သကလေ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ ပရိက္ခာရေ၊ ပရိက္ခရာတို့ကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ သုခယာနကေ၊ ကောင်းသောလှည်းယဉ်၌။ နိသိန္နော၊ နေလျက်။ မဟန္တေန၊ များစွာသော။ ပရိဝါရေန၊ အခြံအရံဖြင့်။ မဟာသတ္တံ၊ ဘုရားလောင်းကို။ ဂါမနိဂမရာဇဓာနိသု၊ ရွာနိဂုံးမင်းနေပြည်အရပ်တို့၌။ ကီဠာပေန္တော၊ ကစေလျက်။ ဗာရာဏသီယံ၊ ဗာရာဏသီပြည်၌။ ဥဂ္ဂသေနရညော၊ ဥဂ္ဂသေနမင်း၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ကီဠာပေတွာ၊ ကစေ၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝိဿဇ္ဇေဿာမိတိ၊ လွှတ်အံ့ဟု။ အဂမာသိ၊ သွားလေ၏။ သော၊ ထိုအလမ္ပာယ်ပုဏ္ဏားသည်။ မဏ္ဍုကေ၊ ဖားတို့ကို။ မာရေတွာ၊ သတ်၍။ နဂရညော၊ နဂါးမင်းအား။ ဒေတိ၊ ပေး၏။ နာဂရာဇာ၊ နဂါးမင်းသည်။ ပုနပ္ပုနံ၊ အဖန်တလဲလဲ။ ဧသဧသော၊ ဤသူသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ မဏ္ဍကံ၊ ဖားကို။ မာရေဿတိ၊ သတ်ပြန်လတ္တံ့။ ဣတိမနသိကတွာ၊ ဤသို့နှလုံးထား၍။ နခါဒိ၊ မစား။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ အဿ၊ ထိုနဂါးမင်းအား။ မဓုလာဇေ၊ ချိုသောပေါက်ပေါက်တို့ကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ သောပိ၊ ထိုနဂါးမင်းသည်ကား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဂေါစရံ၊ အစာကို။ သစေဂဏှိဿာမိ၊ အကယ်၍လှမ်းယူအံ့။ ဣတိဧဝံ၊ ဤသို့အစာကိုယူသည်ရှိသော်။ အန္တောပေဠာ ယမေဝ၊ ပခြုပ်တွင်း၌ပင်လျှင်။ မရဏံ၊ သေရခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ သို့။ စိန္တေတွာ၊ ကြံ၍။ နခါဒိ၊ မစား၊

၂၁။ ဗြဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ မာသမတ္တေန၊ တစ်လမျှဖြင့်။ ဗာရာဏသိံ၊ ဗာရာဏသီပြည်သို့။ ပတွာ၊ ရောက်၍။ ဒွါရဂါမကေ၊ မြို့တံခါးရွာ၌။ ကိဠာပေန္တော၊ ကစေသည်ရှိသော်။ ဗဟုံဓနံ၊ များစွာသောဥစ္စာကို။ လဘိ၊ ရ၏။ ရာဇာ၊ ဗာရာဏသီမင်းသည်။ နံပိ၊ ထိုအလမ္ပာယ်ပုဏ္ဏားကိုလည်း။ ပက္ကောသာပေတွာ၊ ခေါ်စေ၍။ အမှာကံ၊ ငါတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ကိဠာပေဟိ၊ ကစားစေလော့။ ဣတိ၊ သို့။ အာဟ၊ မိန့်၏။ ဒေဝ၊ ရှင်မင်းကြီး။ သာဓု၊ ကောင်း၏။ သွေ၊ နက်ဖန်။ ပန္နရသေ၊ တစ်ဆယ့် ၁၄၂၃) ငါးရက်မြောက်သောနေ့၌။ တုမှာကံ၊ ရှင်မင်းကြီးတို့၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကီဠာပေဿာမိတိ၊ ကစားစေအံ့ဟု။ အာဟ၊ ဆို၏။ ရာဇာ၊ ဗာရာဏသီမင်းသည်။ သွေ၊ နက်ဖန်။ နာဂရာဇာ၊ နဂါးမင်းသည်။ ရာဇင်္ဂဏေ၊ မင်းရင်ပြင်၌။ နစ္စိဿတိ၊ ကလတ္တံ့။ မဟာဇနော၊ လူအပေါင်းသည်။ သန္နိပတိတွာ၊ စည်းဝေး၍။ ပသိဿတူတိ၊ မြင်လတ္တံ့ဟု။ ဘေရိံ၊ စည်ကြီးကို။ စရာပေတွာ၊ လည်စေ၍။ ပုနဒိဝသေ၊ မိုးသောက်သောနေ့၌။ ရာဇင်္ဂဏံ၊ မင်းရင်ပြင်ကို။ အလင်္ကာရာပေတွာ၊ တန်ဆာဆင်စေ၍။ ဗြာဟ္မဏံ၊ အလမ္ပယ်ပုဏ္ဏားကို။ ပက္ကောသာပေသိ၊ ခေါ်စေ၏။ သော၊ ထိုအလမ္ပာယ်ပုဏ္ဏားသည်။ ရတနပေဠာယ၊ ရတနာပခြုပ်ဖြင့်။ မဟာသတ္တံ၊ ဘုရားလောင်းကို။ နေတွာ၊ ဆောင်၍။ ဝိစိတ္တတ္ထရေ၊ သန့်ဖွယ်သောအခင်း၌။ ပေဠံ၊ ပခြုပ်ကို။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ နိသိဒိ၊ နေ၏။ ရာဇာ၊ ဗာရာဏသီမင်းသည်။ ပါသာဒါ၊ ပြဿဒ်ထက်မှ။ ဩရုယှ၊ သက်ခဲ့၍။ မဟာဇနပရိဝုတော၊ လူများအပေါင်းခြံရံလျက်။ ရာဇာသနေ၊ မင်း၏နေရာ၌။ နိသိဒိ၊ နေ၏။ ဗြာဟ္မဏော၊ အလမ္ပာယ်ပုဏ္ဏားသည်။ မဟာသတ္တံ၊ ဘုရားလောင်းကို။ နိဟရိတွာ၊ ထုတ်၍။ နစ္စာပေသိ၊ ကစေ၏။ မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ စိန္တိတစိန္တိတာကာရံ၊ ကြံတိုင်းကြံတိုင်းသောအခြင်းအရာကို။ ဒသေတိ၊ ပြ၏။ မဟာဇနော၊ လူများအပေါင်းသည်။ သကဘာဝေန၊ မိမိ၏သဘောဖြင့်။ သန္ဓာရေတုံ၊ တည်စိမ့်သောငှာ။ နသက္ကောတိ၊ မတတ်နိုင်။ စေလုက္ခေပသဟဿာနိ၊ အထောင်မျှလောက်သော ဦးရစ်ပုဆိုးပစ်မြှောက်ခြင်းတို့သည်။ ပဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဗောဓိသတ္တဿ၊ ဘုရားလောင်း၏။ ဥပရိ၊ အထက်၌။ ရတနဝဿံ၊ ရတနာမိုးသည်။ ဝဿိ၊ ရွာလေ၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ တဒါပိမံဓမ္မစာရိန္တိအာဒိ၊ တဒါပိမံဓမ္မစာရိံ အစရှိသော ဂါထာကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏။

အထ၊ ထိုဂါထာ၌။ တဒါပိမန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ စမ္ပေယျကောနာမ၊ စမ္ပေယျအမည်ရှိသော။ နာဂရာဇာ၊ နဂါးမင်းသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်၏။ တဒါပိ၊ ထိုစမ္ပေယျနဂါးဖြစ် ၁၄၂၄) သောကာလ၌လည်း။ ဓမ္မစာရိန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ ဒသကုသလကမ္မပထဓမ္မံဧဝ၊ ဆယ်ပါးသောကုသိုလ်ကမ္မပထတရားကိုသာလျှင်။ ဝဒတိ၊ ဆို၏။ မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ အဏုမတ္တမ္ပိ၊ မြူလုံးမျှလည်းဖြစ်သော။ အဓမ္မံ၊ အဓမ္မတရားကို။ နစရတိ၊ မကျင့်။ ဣတိ၊ ထို့ကြောင့်။ ဓမ္မစာရီ၊ ဓမ္မစာရီမည်၏။ ဥပေါသထန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ အဋ္ဌင်္ဂသမန္နာဂတဿ၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့်ပြည့်စုံသော။ အရိယုပေါသထသီလဿ၊ အရိယဥပုသ်ဟု ဆိုအပ်သောသီလကို။ ရက္ခနဝသေန၊ စောင့်သည်၏အစွမ်းဖြင့်။ ဥပဝသိတံ၊ သုံးအပ်သော။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ရာဇဒွါရမှိကိဠတီတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဗာရာဏသီယံ၊ ဗာရဏသီပြည်၌။ ဥဂ္ဂသေနရညော၊ ဥဂ္ဂသေနမင်း၏။ ဂေဟဒွါရေ၊ နန်းအိမ်တံခါးဝ၌။ ကီဠာပေတိ၊ ကစေ၏၊

၂၂။ ယံယံသောဝဏ္ဏံစိန္တယတီတိ၊ ဟူသည်ကား။ သောအဟိတုဏ္ဍကဗြာဟ္မဏော၊ ထိုအလမ္ပာယ်သမားသည်။ ယံယံနီလာဒိဝဏ္ဏံ၊ အကြင်အညိုအစရှိသောအဆင်းသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေလော့။ ဣတိ၊ သို့။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ နိလံဝပိတလောဟိတန္တိ၊ နီလံဝပီတလောဟိတံဟူ၍။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုနိလအစရှိသောပုဒ်တို့၌။ နိလံဝါ၊ ညိုသောအရောင်ကိုလည်းကောင်း။ ပါသဒ္ဒေါ၊ ဝါသဒ္ဒါသည်။ အနိယမတ္ထော၊ မြဲသောအနက်မရှိ။ ဂါထာသုခတ္တံ၊ ဂါထာကိုခေါ်လွယ် ရွတ်လွယ်စိမ့်သောငှာ။ ရဿတ္တံ၊ ရဿ၏အဖြစ်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဝုတ္တော၊ ဆိုအပ်၏။ (အဓိပ္ပာယ်ကား။ နိလံဝပိတလောဟိတံ၊ ဟူသောဂါထာပုဒ်၌ နိလံဝဟုရှိခြင်းသည်။ ဂါထာဗန္ဓသုခုစ္စာရဏံ၊ ရွတ်စိမ့်သောငှာ ရဿနှင့်ရှိလေသည်။ ဝါသဒ္ဒါသည် လည်း။ နိလံဝါဟူ၍။ နိလသဒ္ဒါ၊ နှောင်းသော်အမြဲရှိသင့်သည်မဟုတ်။ ပိတံဝါလောဟိ တံဝါဩဒါတံ ဝါအစရှိသောပုဒ်တို့၌လည်း ယှဉ်သင့်သည်ချည်းဟူလိုသည်။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ ဝုတ္တာဝသိဋ္ဌံ၊ ဆိုအပ်ပြီးသည်မှကြွင်းသေးသော။ ဩဒါတာဒိဝဏ္ဏဝိသေသဉ္စ၊ အဖြူ အစရှိသော ထူးသောအဆင်း ကိုလည်းကောင်း။ ဝဋ္ဋာဒိသဏ္ဍာနဝိသေသဉ္ဇ၊ လုံးသောကိုယ်အစရှိသော သဏ္ဍာန်အထူးတို့ကို လည်းကောင်း။ အဏုံထူလာဒိပမာဏဝိသေ ၁ ၄၂၅) သဉ္စ၊ အငယ်အကြီးပမာဏ အထူးကို လည်းကောင်း။ သင်္ဂဏှာတိ၊ သင်္ဂြိုဟ်သင့်၏။ တဿစိတ္တာနုဝတ္တန္တောတိ၊ ဟူသည်ကား။ တဿအဟိ တုဏ္ဍိကဿ၊ ထိုအလမ္ပာယ်သမား၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သို့။ အနုဝတ္တန္တော၊ အစဉ်အတိုင်းလိုက်သည်ဖြစ်၍။ စိန္တိတသန္နိဘောတိ၊ ဟူသည်ကား။ တေန၊ ထိုအလမ္ပာယ်ပုဏ္ဏားသည်။ စိန္တိတသမာနသော၊ ကြံသည်နှင့်တူသောသဘောရှိ၏။ တေန၊ ထိုအလမ္ပာယ်သည်။ စိန္တိတာကာရေန၊ ကြံတိုင်းသော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ ပေက္ခဇနဿ၊ ကြည့်သောသူအပေါင်းအား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဥပဋ္ဌဟာမိ၊ ထင်စေ၏။ ထောက်ပံ့၏လည်းဟူလို။ ဣတိ၊ သို့။ ဒဿေထိ၊ ပြ၏၊

၂၃။ ကေဝလဉ္စ၊ စင်စစ်သော်ကား။ တေန၊ ထိုအလမ္ပာယ်ပုဏ္ဏားသည်။ စိန္တိတာကာရဒဿနေနဧဝ၊ ကြံအပ်သောအခြင်းအရာကို ပြကာမျှဖြင့်လျှင်။ မယှံ၊ ငါ့အား။ အာနုဘာဝေါ၊ အာနုဘော်ရှိသည်။ န၊ မဟုတ်လေသေး။ အပိစထလံကရေယျမုဒကံ။ ဥဒကမ္ပိထလံ ကရေတိ၊ ဟူသည်ကား။ တလံ၊ ကျေးအရပ်ဟုဆိုအပ်သော။ မဟာပထဝိံ၊ မြေကြီးကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ ကာတုံ၊ ပြုအံ့သောငှာ။ သက္ကုဏေယျ၊ တတ်နိုင်၏။ ဥဒကမ္ပိ၊ ရေကိုလည်း။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ပထဝိံ၊ မြေကြီးကို။ ကာတုံ၊ ပြုအံ့သောငှာ။ သက္ကုဏေယျံ၊ တတ်နိုင်၏။ ဧဝံ၊ သို့။ မဟာနုဘာဝေါစ၊ ကြီးသောအာနုဘော်လည်းရှိသေး၏။ ယဒိဟံတဿကုပ္ပေယျန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ တဿအဟိတုဏ္ဍိကဿ၊ ထိုအလမ္ပာယ်အား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ယဒိကုဇ္ဈေယျံ၊ အကယ်၍အမျက်ထွက်အံ့။ ခဏေနဆာရိကံကရေတိ၊ ဟူသည်ကား။ ကောဓုပ္ပါဒက္ခဏေဧဝ၊ ဒေါသကိုဖြစ်စေသောခဏ၌လျှင်။ ဘသ္မိံ၊ ဖွဲပြာကို။ ကာရေယျံ၊ ပြုနိုင်ရာ၏၊

၂၄။ ဧဝံ၊ သို့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကိုယ်တော်၏လည်းဟူ။ ဥပ္ပဇ္ဇနကာနတ္ထံ၊ အကျိုးမရှိသဖြင့် ဖြစ်ခြင်းရှိသည်ကို။ ပဋိဗာဟနေ၊ တားမြစ်ကောင်းလျှက်။ သမတ္ထတံ၊ စွမ်းနိုင်သည်၏အဖြစ်ကို။ ဒဿေတွာ၊ ပြ၍။ ဣဒါနိ၊ ဤယခု။ ယေနအဓိပ္ပါ ၁၄၂၆) ယေန၊ အကြင်အလိုဖြင့်။ တံပဋဗာဟနံ၊ ထိုသို့သောတားမြစ်ခြင်းကို။ နကတံ၊ မပြုအပ်။ တံ၊ ထိုကိုယ်စိတ်၏အလိုကို။ ဒဿေတုံ၊ ပြအံ့သောငှာ။ ယဒိစိတ္တဝသီဟေဿန္တိ တိ၊ အာဒိ၊ ယဒိစိတ္တဝသီဟေဿံ၊ အစရှိသောဂါထာကို။ အာဟ၊ ဆို၏၊

တဿ၊ ထိုဂါထာ၏။ အတ္ထော၊ အနက်ကို။ ဧဝံ၊ သို့။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ အယံအဟိတုဏ္ဍိကော၊ ဤအလမ္ပာယ်ပုဏ္ဏားသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ အတိဝိယ၊ အလွန်လျှင်။ ဗာဓတိ၊ ညှင်းဆဲ၏။ မေ၊ ငါ၏။ အာနုဘာဝံ၊ အာနုဘော်ကို။ နဇာနာတိ၊ မသိတတ်လေ။ ဟန္ဒ၊ ယခု။ အဿ၊ ထိုအလမ္ပာယ်ပုဏ္ဏားအား။ မေ၊ ငါ၏။ အာနုဘာဝံ၊ အာနုဘော်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒဿေဿာမိတိ၊ ပြအံ့ဟု။ ကုဇ္ဈိတွာ၊ အမျက်ထွက်၍။ ဩလောကိတမတ္တေနဝိ၊ ကြည့်ကာမျှဖြင့်လည်း။ စိတ္တဝသီ၊ စိတ်၏အလိုသို့လိုက်သည်။ ယဒိအဘဝိဿံ၊ အကယ်၍တည်းမဖြစ်အံ့။ အထ၊ ထိုမျက်စောင်းထိုးကာမျှသောခဏ၌။ သော၊ ထိုအလမ္ပာယ်သည်။ ဘုသမုဋ္ဌိဝိယ၊ ဖွဲပြာကဲ့သို့။ ဝိပ္ပကိရိဿတိ၊ ဖရိုဖရဲရှိလတ္တံ့။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အဓိပ္ပာယော၊ အဓိပ္ပာယ်တည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းဖြင့်။ သမာဓိန္နတော၊ ဆောက်တည်အပ်ပြီးသော။ သီလတော၊ သီလမှ။ ပရိဟာယိဿာမိ၊ ယုတ်ချေအံ့။ တထာစ၊ ထိုအခြင်းဖြင့်လည်း။ သတိသီလေန၊ နှလုံးသွင်းအပ်သောသီလမှ။ ပရိဟီနဿ၊ ယုတ်သော။ ခဏ္ဍိတသီလဿ၊ ကျိုးပျက်သောသီလရှိသော။ မေ၊ ငါ့အား။ မယာ၊ ငါသည်။ ဒီပင်္ကရဿ၊ ဒီပင်္ကရာအမည်ရှိသော။ ဒသဗလဿ၊ အားဆယ်ပါးနှင့်ပြည့်စုံတော်မူသောဘုရားရှင်၏။ ပါဒမူလတော၊ ခြေရင်းတော်မှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ ဥတ္တမတ္ထော၊ မြတ်သောသဘောရှိသော။ ယွာယံဗုဒ္ဓဘာဝေါ၊ အကြင်ဘုရား၏အဖြစ်ကို။ အဘိပတ္ထိတော၊ အလွန်လျှင်တောင့်တအပ်၏။ သောဗုဒ္ဓဘာဝေါ၊ ထိုဘုရား၏အဖြစ်သည်။ နသိဇ္ဈတိ၊ မပြီးပြီ၊

၁၄၂၇) ၂၅။ ကာမံဘိဇ္ဇတုယံကာယောတိ၊ ဟူသည်ကား။ စတုမဟာဘူတိကော၊ လေးပါး သောမဟာဘုတ်ကြောင့်ဖြစ်သော။ ဩဒနကုမ္မာသူပစယော၊ ထမင်းမုန့်လျှင် အထောက်အပံ့ရှိ သော။ အနိစ္စုစ္ဆာဒနပရိမဒ္ဒနဘေဒန ဝိဒ္ဓံသနဓမ္မော၊ အနိစ္စတရားတည်းဟူသော အမိုးအကာကိုနှိမ်နင်းဖျက်ဆီးခြင်းကြောင့်။ ဖျက်ဆီးတတ်သောသဘောရှိသော။ အယံကာယော၊ ဤကိုယ်သည်။ ကိဉ္စာပိဘိဇ္ဇတု၊ အကယ်၍ကားကျိုးလည်းကျိုးစေ။ ဝိနဿတု၊ ပျက်စီးလိုလည်းပျက်စီးစေ။ ဣမေဝဣမသ္မိံဧဝဋ္ဌာနေ၊ ဤအရပ်၌ပင်လျှင်။ မဟာဝါတေ၊ မုန်တိုင်းလာသောအခါ၌ပင်လျှင်။ ခိတ္တဘုသမုဋ္ဌိဝိယ၊ ပစ်အပ်သောဖွဲပြာကဲ့သို့။ ဝိပ္ပကီရိယဘု၊ ဖရိုဖရဲဖြစ်စေ။ သီလံ၊ သိလကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ နေဝဘိန္ဒေယျံ၊ မဖျက်ရာ။ ဝိကိရန္တေဘူသံဝိယာတိ၊ ဟူသည်ကား။ သီလံပန၊ သီလသည်ကား။ ဥတ္တမတ္ထသိဒ္ဓိယာ၊ မြတ်သောအကျိုးတရားကို ပြီးစိမ့်သောငှာ။ ဟေတုဘူတံ၊ အကြောင်းရင်းဖြစ်၏။ ဣမသ္မိံကဠေဝရေ၊ ဤအကောင်ပုတ်သည်။ ဘူသမုဋ္ဌိဝိယ၊ ဖွဲပြာကဲ့သို့။ ဝိပ္ပကိရန္တေပိ၊ ဖရိုဖရဲရှိသော်လည်း။ သီလံ၊ သီလကို။ နေဝဘိန္ဒေယျံ၊ မဖျက်ပေရာ။ ကာယဇီဝိတေသု၊ ကိုယ်အသက်တို့၌။ နိရပေက္ခော၊ ငဲ့ကွက်ခြင်းမရှိသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ သီလပါရမိံယေဝ၊ သီလပါရမီကိုသာလျှင်။ ပူရေမိတိ၊ ငါဖြည့်အံ့ဟု။ စိန္တေတွာ၊ ကြံ၍။ တံတာဒိသံ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲကို။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ အဓိဝါသေသိန္တိ၊ သည်းခံ၏ဟု။ ဒဿေတိ၊ ပြ၏၊

အထ၊ ထိုအခါ၌။ အဟိတုဏ္ဍိကဟတ္ထဂတဿ၊ အလမ္ပာယ်လက်သို့ရောက်သော။ မဟာသတ္တဿ၊ ဘုရားလောင်းအား။ ၁ ၄၂၈) မာသော၊ တစ်လသည်။ ပရိပူရိ၊ ပြည့်လေ၏။ ဧတ္ထကံ၊ ဤမျှလောက်သော။ ကာလံ၊ ကာလပတ်လုံး။ နိရာဟာရောဝ၊ ကင်းသောအဟာရအစာ ရှိသည်သာလျှင်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ သုမနာ၊ သုမနာမည်သောနဂါးမသည်။ မေ၊ ငါ၏။ သာမိကော၊ အရှင်သည်။ စီရာယတိ၊ ကြာမြင့်လေစွ။ ပဝတ္တိ၊ အကြောင်းသည်။ ကောနုခေါ၊ အသို့နည်း။ ဣတိ၊ သို့။ ပေါက္ခရဏိ၊ ရေကန်ကို။ ဩလောဧကန္တီ၊ ကြည့်လိုက်သော်။ လောဟိတဝဏ္ဏံ၊ သွေး၏အဆင်းကဲ့သို့သော။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အဟိကုဏ္ဍိကေန၊ မြွေသမားသည်။ ဂဟိတော၊ ဖမ်းယူအပ်သည်။ ဘဝိဿတီတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့ဟု။ ဉတွာ၊ သိ၍။ နာဂဘဝနာ၊ နဂါးပြည်မှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ ဝမ္မိကသန္တိကံ၊ တောင်ပို့၏အနီးသို့။ ဂန္တွာ၊ သွားလေသော်။ မဟာသတ္တဿ၊ ဘုရားလောင်း၏။ ဂဟိတဋ္ဌာနဉ္စ၊ ယူလေရာအရပ်ကိုလည်းကောင်း။ ကီဠာပိတဋ္ဌာနဉ္စ၊ ကစေရာအရပ်ကိုလည်းကောင်း။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ရောဒိတွာ၊ ငိုကျွေး၍။ ကန္ဒိတွာ၊ မြည်တမ်း၍။ ပစ္စန္တဂါမံ၊ ပစ္စန္တရာဇ်ရွာသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ပုစ္ဆိတွာ၊ မေးမြန်းသည်ရှိသော်။ တံပဝတ္တိ၊ ထိုအလမ္ပာယ်ယူလေသောအကြောင်းကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဗာရာဏသိံ၊ ဗာရာဏသီပြည်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ရာဇဒွါရေ၊ မင်းအိမ်တံခါး၌။ အာကာသေ၊ ကောင်းကင်၌။ ရောဒမာနာ၊ ငိုကျွေးလျက်။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်၏။ မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ နစ္စန္တော၊ ကစဉ်ပင်လျှင်။ အာကာသံ၊ ကောင်းကင်သို့။ ဩလောကေန္တော၊ ကြည့်လိုက်သည်ရှိသော်။ တံ၊ ထိုသုမနာနဂါးမကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ လဇ္ဇိတော၊ ရှက်နိုးသည်ဖြစ်၍။ ပေဠံ၊ ပခြုပ်သို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ နိပဇ္ဇိ၊ အိပ်၏၊

ရာဇာဥဂ္ဂသေန၊ ဗာရာဏသီမင်းသည်။ တဿ၊ ထိုနဂါးမင်း၏။ ပေဠံ၊ ပခြုပ်သို့။ ပဝိဋ္ဌကာလေ၊ ဝင်သောကာလ၌။ ကာရဏံ၊ အကြောင်းသည်။ ကိံနုခေါ၊ အသို့နည်း။ ဣတိ၊ သို့။ ဣတောစိတောစ၊ ထိုမှဤမှလည်း။ ဩလောကေန္တော၊ ကြည့်လသော်။ အာကာသေ၊ ကောင်းကင်၌။ ဌိတံ၊ တည်သော။ တံ၊ ထိုသုမနာမည်သောနဂါးမကို။ ဒိသွာ၊ မြင်လေ၍။ ၁ ၄၂၉) တွံ၊ သင်သည်။ ကာနု၊ အဘယ်မိန်းမနည်း။ ဣတိ၊ သို့။ ပုစ္ဆိတွာ၊ မေးသည်ရှိသော်။ တဿ၊ ထိုဥဂ္ဂသေနမင်းအား။ နာဂကညာဘာဝံ၊ နဂါးမင်းသမီး၏အဖြစ်ကို။ သုတွာ၊ ကြားရ၍။ နိဿံသယံခေါ၊ ယုံမှားမဲ့လျှင်။ နာဂရာဇာ၊ နဂါးမင်းသည်။ ဣမံ၊ ဤနဂါးသမီးကို။ ဒိသွာ၊ မြင်လေ၍။ လဇ္ဇိတော၊ ရှက်နိုးသည်ဖြစ်၍။ ပေဠံ၊ ပခြုပ်သို့။ ပဝိဋ္ဌော၊ ဝင်လေ၏။ အယဉ္စ၊ ဤဗာရာဏသီမင်းသည်ကား။ နာဂရာဇဿ၊ နဂါးမင်း၏။ ဣဒ္ဓါနုဘာဝေါ၊ ဤသို့သောအာနုဘော်သည်။ အဟိတုဏ္ဍိကဿ၊ မြွေဖမ်းယောကျ်ားအား။ ယထာဒဿိတောဧဝ၊ ပြအပ်ပြီးသောအတိုင်းသာလျှင်။ န၊ မဟုတ်လေသေး။ ဣတိ၊ သို့။ နိဋ္ဌံဂန္တွာ၊ အပြီးသို့ရောက်၍။ အယံနာဂရာဇာ၊ ဤနဂါးမင်းသည်။ ဧဝံ၊ သို့။ မဟာနုဘာဝေါ၊ ကြီးသောတံခိုးအာနုဘော်ရှိ၏။ ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဣမဿ၊ ဤအလမ္ပာယ်ယောကျ်ား၏။ ဟတ္ထဂတော၊ လက်သို့ရောက်ရလေသနည်း။ ဣတိ၊ သို့။ ပုစ္ဆိတွာ၊ မေးမြန်းသည်ရှိသော်။ ဓမ္မစာရီ၊ တရားကိုကျင့်လေ့ရှိသော။ သီလဝါ၊ သီလနှင့်ပြည့်စုံသော။ အယံနာဂရာဇာ၊ ဤဓမ္ပေယျနဂါးမင်းသည်။ စတုဒ္ဒသီပန္နရသီသု၊ စတုဒ္ဒသီပန္နရသီနေ့တို့၌။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်သီတင်းကို။ ဥပဝသန္တော၊ စောင့်သုံးအပ်သည်ဖြစ်၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ သရီရံ၊ ကိုယ်ကို။ ဒါနမုခေ၊ အလှူဟူသောအကြောင်း၌။ နိယာဒေတွာ၊ ဆောင်နှင်း၍။ မဟာမဂ္ဂဿ၊ ခရီးမ၏။ သမီပေ၊ အနီး၌။ ဝမ္မိကမတ္ထကေ၊ တောင်ပို့၏အထက်၌။ နိပဇ္ဇတိ၊ အိပ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုအခါ၌။ ဧတေန၊ ဤအလမ္ပာယ်သည်။ အယံနာဂေါ၊ ဤနဂါးမင်းကို။ ဂဟိတော၊ ဖမ်းယူအပ်၏။ ဣမဿ၊ ဤနဂါးမင်းအား။ ဒေဝစ္ဆရပဋိဘာဂါ၊ နတ်သမီးနှင့်တူသော အဖို့ရှိကုန်သော။ အနေကသဟဿဣတ္ထိယော၊ အထောင်မကသောမိန်းမတို့သည်။ ဒေဝလောကသမ္ပတ္တိသဒိသာ၊ တာဝတိံသာနတ်စည်းစိမ်နှင့်တူကုန်သော။ နာဂဘဝနသမ္ပတ္တီ၊ နဂါးပြည်စည်းစိမ်းတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ အယံ၊ ဤနဂါးမင်းသည်။ မဟိဒ္ဓိကော၊ ကြီးသောတန်ခိုးရှိ၏။ မဟာနုဘာဝေါ၊ ကြီးသေအာနုဘော်ရှိ၏။ သကလံ၊ အလုံးစုံသော။ ပထဝိံ၊ မြေကြီးကို။ ပရိ ၁၄၃၀) ဝတ္တေတုံ၊ လှန်ခြင်းငှာ။ သမတ္ထော၊ စွမ်းနိုင်၏။ ကေဝလံ၊ စင်စစ်။ မေ၊ ငါ၏။ သီလံ၊ သီလသည်။ မေ၊ ငါ့အား။ ဘိဇ္ဇိဿတိ၊ ပျက်စီးလတ္တံ့။ ဣတိ၊ သို့။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဝိပ္ပကာရံ၊ ဖောက်ပြန်သော။ ဒုက္ခဉ္စ၊ ဆင်းရဲကိုလည်း။ အနုဘောသိ၊ ခံစား၏။ ဣတိ၊ သို့။ သုတွာ၊ ကား၍။ သံဝေဂပတ္တော၊ ထိတ်လန့်ခြင်းသို့ရောက်သည်ဖြစ်၍။ တာဝဒေဝ၊ ထိုခဏ၌လျှင်။ အဟိတုဏ္ဍိကဿ၊ အလမ္ပာယ်ဖြစ်သော။ တဿဗြာဟ္မဏဿ၊ ထိုပုဏ္ဏားအား။ ဗဟု၊ များစွာသော။ ဓနဉ္စ၊ ဥစ္စာကိုလည်းကောင်း။ မဟန္တံ၊ များစွာသော။ ယသဉ္စ၊ အခြံအရံကိုလည်းကောင်း။ ဣဿရိယဉ္စ၊ အစိုးရခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ ဟန္ဒ၊ ဤယခု။ ဘော၊ အချင်းတို့။ ဣမံနာဂရာဇံ၊ ဤနဂါးမင်းကို။ တွံ၊ သင်အလမ္ပာယ်သည်။ ဝိဿဇ္ဇေဟိတိ၊ လွှတ်လော့ဟု။ ဝိဿဇ္ဇာပေသိ၊ လွှတ်စေ၏၊

မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ နာဂဝဏ္ဏံ၊ နဂါးမင်း၏အသွင်ကို။ အန္တရဓာပေတွာ၊ ကွယ်စေ၍။ မာဏဝကဝဏ္ဏေန၊ လုလင်၏သဏ္ဌန်ဖြင့်။ ဒေဝကုမာရောဝိယ၊ နတ်သားလုလင်ကဲ့သို့။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်လေ၏။ သုမနာပိ၊ သုမနာမည်သောနဂါးမသည်လည်း။ အာကာသတော၊ ကောင်းကင်မှ။ ဩတရိတွာ၊ သက်ခဲ့၍။ တဿ၊ ထိုဘုရားလောင်း၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်၏။ နာဂရာဇာ၊ စမ္ပေယျနဂါးမင်းသည်။ ရညော၊ ဥဂ္ဂသေနမင်းအား။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ မဟာရာဇာ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဧဟိ၊ ကြွတော်မူလော့။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်၏။ နိဝေသနံ၊ နန်းအိမ်ကို။ ပဿိတုံ၊ ကြည့်ရှုတော်မူအံ့သောငှာ။ အာဂစ္ဆဟိတိ၊ လိုက်တော်မူလှည့်လော့ဟု။ ယာစိ၊ တောင်းပန်၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မုတ္တောစမ္ပေယျကောနာဂေါ၊ ပေ။ ပဿေယျမေနိဝေသနန္တိ။ မုတ္တောစမ္ပေယျကောနာဂေါ၊ ပေ။ ပဿေယျံမေနိဝေသနံ၊ ဟူသောဂါထာကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏၊

ဂါထာ၏အတ္ထကား။ စမ္ပေယျကော၊ စမ္ပေယျအမည်ရှိသော။ နာဂေါ၊ နဂါးမင်းသည်။ မုတ္တော၊ အလမ္ပာယ်လက်မှလွတ်ပြီးသော်။ ရာဇာ ၁၄၃၁) နံ၊ ဗာရာဏသီဥဂ္ဂသေနမင်းကို။ ဧတံဝစနံ၊ ဤသို့သောစကားကို။ အဗြဝိ၊ ဆိုလေ၏။ ကာသိကရာဇာ၊ ကာသိကရာဇ်မင်းကြီး။ တေ၊ ရှင်မင်းကြီးအား။ နမော၊ ရှိခိုးခြင်းသည်။ အတ္ထု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ ကာသိဝဍ္ဎန၊ ကာသိတိုင်းကို တိုးတက်အောင်မြင်စေသောမင်းကြီး။ တေ၊ သင်မင်းကြီးအား။ နမော၊ ရှိခိုးခြင်းသည်။ အတ္ထု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ တေ၊ ရှင်မင်းကြီးအား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဂ္ဂယဏှာမိ၊ ချီပါ၏။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ နိဝေသနံ၊ နေရာအိမ်ကို။ တွံ၊ ရှင်မင်းကြီးသည်။ ပသောယျာသိ၊ ကြည့်တော်မူပါဦးလော့။ ဣတိ၊ သို့။ အဗြဝိ၊ ဆိုလေ၏၊

အထ၊ ထိုအခါ၌။ ရာဇာ၊ ဗာရာဏသီမင်းသည်။ တဿ၊ ထိုစမ္ပေယျနဂါးမင်းအား။ နာဂဘဝနာဂမနံ၊ နဂါးပြည်သို့သွားအံ့သည်ကို။ အနုဇာနိ၊ ခွင့်ပြု၏။ မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ တံ၊ ထိုဗာရာဏသီမင်းကို။ သပရိသံ၊ ပရိတ်သတ်နှင့်တကွ။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ နာဂဘဝနံ၊ နဂါးပြည်သို့။ နေတွာ၊ ဆောင်၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဣဿရိယသမ္ပတ္တိံ၊ အစိုးရသောစည်းစိမ်ကို။ ဒဿေတွာ၊ ပြ၍။ ကတိပါဟံ၊ နှစ်ရက်သုံးရက်။ တတ္ထ၊ ထိုနဂါးပြည်၌။ ဝသာပေတွာ၊ နေစေ၍။ သဗ္ဗာ၊ အလုံးစုံသော။ ရာဇပရိသာ၊ မင်းကြီးပရိသတ်သည်။ ယာဝဒိစ္ဆကံ၊ အလိုရှိတိုင်းသော။ ဟိရညသုဝဏ္ဏာဒိကံ၊ ရွှေငွေအစရှိသော။ ဓနံ၊ ဥစ္စာကို။ ဂဏှာတု၊ ယူပါလော့။ ဣတိ၊ သို့။ ဘေရိံ၊ စည်ကြီးကို။ စရာပေသိ၊ လည်စေ၏။ ရညောစ၊ ဗရာဏသီမင်းအားကား။ အနေကေဟိ၊ သကဋသတေဟိ၊ အရာမကများစွာသောလှည်းတို့ဖြင့်။ ပေသေသိ၊ ပို့စေ၏။ နာဂရာဇာ၊ နဂါးမင်းသည်။ မဟာရာဇာ၊ မင်းမြတ်။ ရညာနာမ၊ မင်းမည်သည်ကား။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒါတဗ္ဗံ၊ အပ်၏။ သီလံ၊ သီလကို။ ရက္ခိတဗ္ဗံ၊ စောင့်အပ်၏။ ဓမ္မိကာရက္ခာဝရဏံ၊ တရားတည်းဟူသော အစောင့်အရှောက် အပိတ်အပင်ကို။ ဂုတ္တိ၊ လုံခြုံစွာ။ သဗ္ဗတ္ထ၊ ခပ်သိမ်းသောအရာတို့၌။ သံဝိဒဟိတဗ္ဗာ၊ ကောင်းစွာစီရင်အပ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ သို့။ ဒသဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော။ ရာဇဓမ္မနကထာဟိ၊ မင်းတို့ကျင့်ရာတရားစကားတို့ ၁၄၃၂) ဖြင့်။ ဩဝဒိတွာ၊ ဆုံးမလိုက်၍။ ဝိဿဇ္ဇေသိ၊ လွှတ်လိုက်၏။ ရာဇာ၊ ဥဂ္ဂသေနမင်းသည်။ မဟန္တေန၊ များစွာသော။ ယသေန၊ အခြံအရံဖြင့်။ နာဂဘဝနာ၊ နဂါးပြည်မှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်လေ၍။ ဗာရာဏသီမေဝ၊ ဗာရာဏသီပြည်သို့သာလျှင်။ အာဂတော၊ ရောက်လေ၏။ တတော၊ ထိုနောင်မှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ ဇမ္ပုဒီပတလံ၊ ဇမ္ပူဒီပါကျွန်း၏အပြင်သည်။ ဟိရညသုဝဏ္ဏံ၊ ရွှေငွေနှင့်တကွသည်။ ဇာတံ၊ ဖြစ်၏။ မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ သီလာနိ၊ ပဉ္စသီလတို့ကို။ ရက္ခိတွာ၊ စောင့်ရှောက်၍။ အနွဒ္ဓမာသံ၊ လခွဲတစ်ကြိမ်။ ဥပေါသထကမ္မံ၊ ဥပုသ်ဆောက်တည်သောအမှုကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ သပရိသော၊ ပရိသတ်နှင့်တကွ။ သဂ္ဂပူရံ၊ နတ်ပြည်ကို။ ပူရေသိ၊ ပြည့်စေ၏။ တဒါ၊ ထိုအခါဤ။ အဟိတုဏ္ဍိကော၊ အလမ္ပာယ်ယောကျ်ားသည်။ ဒေဝဒတ္တော၊ ဒေဝဒတ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်လာ၏။ သုမနာ၊ သုမနမည်သော နဂါးမင်းသမီးသည်။ ရာဟုလမာတာ၊ ရာဟုလာအမိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဂ္ဂသေနော၊ ဥဂ္ဂသေနမင်းသည်။ သာရိပုတ္တော၊ သာရိပုတ္တရာသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ စမ္ပေယျကော၊ စမ္ပေယျကအမည်ရှိသော။ နာဂရာဇာ၊ နဂါးမင်းသည်။ လောကနာထော၊ လူတို့ကိုးကွယ်ရာငါဘုရားသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏၊

ဣဓာပိ၊ ဤဇာတ်၌လည်း။ တဿ၊ ထိုစမ္ပေယျနဂါးမင်း၏။ သေသပါရမီယော၊ ကျွင်းသောပါရမီတို့ကို။ ယထာရဟံ၊ ဖြစ်သင့်သည်အားလျော်စွာ။ နိဒ္ဓါရေတဗ္ဗာ၊ ထုတ်အပ်ကုန်၏။ ဣဓ၊ ဤဇာတ်၌။ ဗောဓိသတ္တဿ၊ ဘုရားလောင်း၏။ အစ္ဆရိယာနုဘာဝါ၊ အံ့ဖွယ်သရဲရှိသော ဂုဏ်ကျေးဇူး အာနုဘော်တို့ကို။ ဟေဋ္ဌာ၊ အောက်ဖြစ်သော ဘူရိဒတ်ဇာတ်တော်၌။ ဝုတ္တနယာဧဝ၊ ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းရှိကုန်သည်သာတည်း။ (ဣတိသဒ္ဒါကား။ ပရိသမာပနတည်း၊)

တတိယ၊ သုံးကြိမ်မြောက်သော။ စမ္ပေယျကနာဂရာဇစရိယာ၊ စမ္ပေယျနဂါးမင်း၏ပါရမီသည်။ နိဋ္ဌိတာ၊ ပြီးပြီ၊

၁၄၃၃) ၄။ စူဠဗောဓိစရိယာဝဏ္ဏာနာ+

၂၆။ စတုတ္ထေ၊ လေးကြိမ်မြောက်သောဇာတ်တော်၌။ စူဠဗောဓီတိ၊ စူဠဗောဓိဟူသည်ကား။ မဟာဗောဓိ၊ မြတ်သောသဗ္ဗညုတညာဏ်တော်သည်။ ပရိဗ္ဗာဇကတ္တဘာဝံ၊ ပရပိုဇ်၏အဖြစ်ကို။ ဥပါဒါယ၊ စွဲ၍။ ဣဓ၊ ဤဇာတ်၌။ စူဠဗောဓိသမညာ၊ စူဠဗောဓိဟူသောအမည်ကို။ အာရောပိတာ၊ တင်အပ်၏။ ဣမသ္မိံဧဝဇာတကေ၊ ဤဇာတ်၌လျှင်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဇေဋ္ဌဘာတိကာဒိနော၊ အစ်ကိုကြီးအစရှိသော။ မဟာဗောဓိဿ၊ အစ်ကိုမဟာဗောဓိ၏။ သမ္ဘာဝတော၊ ကောင်းမွန်စွာအဖြစ်ဖြစ်သောကြောင့်။ စူဠဗောဓိသမညာ၊ စူဠဗောဓိဟူသောအမည်ကို။ အာရောပိတာ၊ တင်အပ်သည်။ န၊ မဟုတ်။ ဣတိ၊ သို့။ ဒဋ္ဌဗ္ဗံ၊ မှတ်အပ်၏၊

သုသီလဝါတိ၊ ဟူသည်ကား။ သုဋ္ဌုသီလဝါ၊ ကောင်းသောသီလရှိ၏။ သမ္ပန္နသီလော၊ ပြည့်စုံသောသီလရှိ၏။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ ဘဝံဒိသွာနဘယတောတိ၊ ဟူသည်ကား။ ၁ ၄၃၄) ကာမာဒိဘဝံ၊ ကာမအစရှိသောဘဝကို။ ဘာယိတဗ္ဗဘာဝေနဝ၊ ကြောက်အပ်သည်၏အဖြစ်ဖြင့်။ ပဿိတွာ၊ မြင်၍။ နေက္ခမ္မန္တိဧတ္ထ၊ နေက္ခမ္မံဟူသောဤပုဒ်၌။ စသဒ္ဒဿလောပေါ၊ စသဒ္ဒါ၏ကြေခြင်းကို။ ဒဋ္ဌဗ္ဗော၊ မှတ်အပ်၏။ တေန၊ ထိုစသဒ္ဒါဖြင့်။ ဒိသွာနာတိပဒံ၊ ဒိသွာနဟူသောပုဒ်ကို။ အာကဍ္ဎီယတိ၊ ငင်အပ်၏။ ဣဒံ၊ ဤစကားကို။ ဝုတ္တံဝုတ္တော၊ ဆိုလိုသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဇာတိ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းလည်းကောင်း။ ဇရာ၊ အိုခြင်းလည်းကောင်း။ ဗျာဓိ၊ နာခြင်းလည်းကောင်း။ မရဏံ၊ သေခြင်းလည်းကောင်း။ အပါယဒုက္ခံ၊ အပါယ်ဆင်းရဲလည်းကောင်း။ အတီတေ၊ လွန်လေပြီးသောဘဝ၌။ ဝဋ်ဆင်းရဲလျှင် အကြောင်းရင်းဖြစ်သော။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲလည်းကောင်း။ အနာဂတေ၊ လာလတ္တံ့သောဘဝ၌။ ဝဋ္ဋမူလကံ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲလျှင်အကြောင်းရင်းဖြစ်သော။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲသည်လည်းကောင်း။ ပစ္စုပ္ပန္နေ၊ ပစ္စုပ္ပန်၌။ အာဟာရပရိယေဋ္ဌိမူလကံ၊ အဟာရကိုရှာမှီးခြင်းလျှင် အကြောင်းရင်းဖြစ်သော။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ သို့။ အဋ္ဌန္နံ၊ ရှစ်ပါးကုန်သော။ ဣမေသံသံဝေဂဝတ္ထူနံ၊ ဤသံဝေဂဝတ္ထု တို့ကို။ ပစ္စဝေက္ခဏေန၊ ဆင်ခြင်သဖြင့်။ သဗ္ဗမ္ပိ၊ အလုံးစုံလည်းဖြစ်သော။ ကာမာဒိဘေဒံ၊ ကာမဘဝ အစရှိသည်ဖြစ်၍ပြားသော။ ဘဝံ၊ ဘဝကို။ သံသာရဘယတော၊ သံသရာဘေးအားဖြင့်။ ဥပဋ္ဌ ဟမာနံ၊ ထင်ရှားစွာ။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ နိဗ္ဗာနံ၊ နိဗ္ဗာန်သည်လည်းကောင်း။ တဿ၊ ထိုနိဗ္ဗာန်သို့။ ၏။ ဥပါယဘူတာ၊ အကြောင်းဖြစ် ၁၄၃၅) ၍ဖြစ်သော။ သမထဝိပဿနာစ၊ သမထ ဝိပဿနာ သည်လည်းကောင်း။ တဒုပါယဘူတာစ၊ ထိုသမထဝိပဿနာ၏ အကြောင်းဖြစ်၍ဖြစ်သော။ ပဗ္ဗဇ္ဇာစ၊ ရဟန်းရသေ့၏ အဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ အတ္ထိ၊ ဖြစ်၏။ တိဝိဓမ္ပိ၊ သုံးပါးအပြား ရှိသည်လည်းဖြစ်သော။ ဣဒံနေက္ခမ္မံ၊ ဤဘဝသုံးပါးမှထွက်မြောက်နိုင်သောတရားကို။ အနုဿဝါဒိ သိဒ္ဓေန၊ အဆင့်ဆင့်ကြားဖူးခြင်း အစရှိသည်ဖြင့်ပြီးသော။ ဉာဏစက္ခုနာ၊ ဉာဏ်တည်းဟူသော မျက်စိဖြင့်။ တပ္ပဋိပက္ခတော၊ ထိုဘဝသုံးပါးဝဋ်တရား၏ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သောအားဖြင့်။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ တာပသပဗ္ဗဇ္ဇူပဂမနေန၊ ရသေ့ရဟန်း၏အဖြစ်သို့ကပ်သဖြင့်။ အနေကာဒီနဝါကုလာ၊ တစ်ပါးမကများသောအဖြစ်တို့ဖြင့် နှောင့်ယှက်ခြင်းရှိသော။ ဂဟဋ္ဌဘာဝါ၊ အိမ်ရာထောင်သောလူ၏ဘောင်မှ။ အဘိနိက္ခမိတွာ၊ ထွက်မြောက်နိုင်သည်ဖြစ်၍။ ဂတော၊ သွားလေ၏။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တံဝုတ္တော၊ ဆိုလိုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏၊

၂၇။ ဒုတိယိကာတိ၊ ဟူသည်ကား။ ပေါရာဏဒုတိယိကာ၊ ရှေးလူဖြစ်သော ကာလအပါင်းအဖော် ဖြစ်ဖူးသော။ ဂီဟိကာလေ၊ လူဖြစ်သောကာလ၌။ ပဇာပတိဘူတာ၊ မယားဖြစ်၍ုဖြစ်ဖူးသော။ ကနကသန္နိဘာတိ၊ ဟူသည်ကား။ ကဉ္စနသန္နိဘတ္တစာ၊ ရွှေအဆင်းနှင့်တူသော အရေရှိသော။ ဝဋ္ဋေ အနပေက္ခာတိ၊ ဟူသည်ကား။ သံသာရေ၊ သံသရာဝဋ်၌။ နိရာလယာ၊ တက်ခြင်းကင်းသည်ဖြစ်၍။ နေက္ခမ္မံ၊ အဘိနိက္ခမီတိ၊ ဟူသည်ကား။ နေက္ခမ္မတ္ထာယ၊ တောထွက်အံ့သောငှာ။ ဂေဟတော၊ အိမ်မှ။ နေက္ခမ္မ၊ ထွက်၏။ ပဗ္ဗဇ္ဇိ၊ ရဟန်းပြု၏။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း၊

၂၈။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ ဧတေန၊ ဤလောဘဖြင့်။ အာလယန္တိ၊ တပ်တတ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ထို့ကြောင့်။ ဧတေနာတိပဒေန၊ ဧတေနဟူသောပုဒ်ဖြင့်။ နိဒ္ဒိဋ္ဌော၊ ပြအပ်သော။ သောလောဘော၊ ထိုလောဘသည်။ အာလယော၊ အာလယမည်၏။ တဏှာ၊ တဏှာကို။ လဗ္ဘတိ၊ ရအပ်၏။ တဒဘာဝေန၊ ထိုလောဘတည်းဟူသော တဏှာ၏မရှိခြင်း ၁၄၃၆) ကြောင့်။ နိရာလယာ၊ နိရာလယမည်၏။ တတောဧဝ၊ ထိုတတ်ခြင်းကင်းသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်လျှင်။ ဉာတီသု၊ အဆွေအမျိုးတို့၌။ တဏှာဗန္ဓနဿ၊ တဏှာတည်းဟူသော နှောင်ဖွဲ့ခြင်း၏။ ဆိန္နတ္တာ၊ ဖြတ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ဆိန္နဗန္ဓု၊ ဆိန္နဗန္ဓုမည်၏။ ဧဝံ၊ သို့။ ဂီဟိဗန္ဓနာဘာဝံ၊ လူတို့၏အနှောင်အဖွဲ့ မရှိသည်၏အဖြစ်ကို။ ဒသေတွာ၊ ပြပြီး၍။ ဣဒါနိ၊ ဤယခုအခါ၌။ ပဗ္ဗဇ္ဇိတာနံပိ၊ ရသေ့ရဟန်း တို့တွင်လည်း။ ကေသဉ္စိ၊ အချို့သောရဟန်းတို့အား။ ယံဗန္ဓနံ၊ အကြင်အနှောင်အဖွဲ့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဿာပိ၊ ထိုအနှောင်အဖွဲ့၏လည်း။ အဘာဝံ၊ မရှိသည်ကို။ ဒဿေတုံ၊ ပြအံ့သောငှာ။ အနပေက္ခာကုလေဂဏေတိ၊ အနပေက္ခာကုလေဂဏေဟူသောပုဒ်ကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်အပ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုပုဒ်၌။ ကုလေတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဥပဋ္ဌာကကုလေ၊ အလုပ်ကျွေးဖြစ်သောအမျိုးတို့ကို။ ဂဏေတိ၊ ဟူသည်ကား။ တာပသဂဏေ၊ ဂိုဏ်းရသေ့တို့ကို။ ဗြဟ္မစာရိနောတိ၊ သတင်းသုံးဖော်တို့ဟူ၍။ ဝုစ္စန္တိ၊ ဆိုအပ်ကုန်၏။ ဥပါဂမုန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ ဥဘောပိ၊ နှစ်ယောက်လည်းဖြစ်ကုန်သော။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဥပါဂမိမှာ၊ ချဉ်းကပ်ကြကုန်၏၊

၂၉။ တတ္ထာတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဗာရာဏသီသာမန္တေ၊ ဗရာဏသီပြည်၏အနီးဖြစ်သော။ နိပကာတိ၊ ဟူသည်ကား။ ပညဝန္တော၊ ပညာရှိကုန်သော။ နိရာကုလေတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဇနသဉ္ဇာရရဟိတတ္တာ၊ လူသွားလူလာမှ ကင်းသည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ ဇနေဟိ၊ လူတို့ဖြင့်။ အနာကူလေ၊ နှောင့်ယှက်ခြင်းမရှိသော။ အပ္ပသဒ္ဒေတိ၊ ဟူသည်ကား။ မိဂပက္ခီနံ၊ သားငှက်တို့၏။ ဥပဋ္ဌပနတောပိ၊ အနီး၌တည်ရှိခြင်းမှလည်းကောင်း။ တေသံ၊ ထိုသားငှက်တို့၏။ ဟသိတသဒ္ဒေနပိ၊ ရွှင်မြူးထူးသေအသံမှလည်းကောင်း။ ဝိရဟိတတ္တာ၊ ကင်းသည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ အပ္ပသဒ္ဒေန၊ နည်းသောအသံရှိသော။ ရာဇုယျာနေဝသာမုတောတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဗာရာဏသိရညော၊ ဗာရာဏသီမင်း၏။ ရာဇုယျာနေ၊ မင်း၏ဥယျာဉ်၌။ ဥဘောဇနာ၊ နှစ်ယောက်ဖြစ်ကုန် ၁၄၃၇) သော။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဝသာမ၊ နေကြကုန်၏။ တတြဝစနေ၊ ထိုစကား၌။ အယံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား။ အနုပုဗ္ဗိကထာ၊ အစဉ်အတိုင်းသောစကားတည်း။ အတီတေ၊ လွန်လေပြီးသောကာလ၌။ ဣမသ္မိံဧဝဘဒ္ဒကပ္ပေ၊ ဤဘဒ္ဒကပ်ကမ္ဘာ၌လျှင်။ ဗောဓိသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ ဗြဟ္မလောကတော၊ ဗြဟ္မာပြည်မှ။ စဝိတွာ၊ စုတေခဲ့၍။ အညတရသ္မိံ၊ မထင်ရှားသော။ ကာသိကဂါမေဝ၊ ကာသိကမည်သောရွာ၌။ ဧကဿ၊ တစ်ယောက်သော။ မဟာဝိဘဝဿ၊ များသောဥစ္စာရှိသော။ ဗြာဟ္မဏဿ၊ ပုဏ္ဏား၏။ ပုတ္တော၊ သားသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ နိဗ္ဗတ္တိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုသတို့သားအား။ နာမဂ္ဂဟနသမယေ၊ အမည်မှည့်အံ့သောကာလ၌။ ဗောဓိကုမာရောတိနာမံ၊ ဗောဓိသတို့သားဟူသောအမည်ကို။ ကရိံသု၊ မှည့်ကြကုန်၏။ အဿ၊ ထိုဗောဓိသတို့သားအား။ ဝယပတ္တကာလေပန၊ အရွယ်ကာလသို့ရောက်သည်ရှိသော်ကား။ တက္ကသီလံ၊ တက္ကသိုလ်ပြည်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွားလေ၍။ သဗ္ဗသိပ္ပာနိ၊ ခပ်သိမ်းသောအတတ်တို့ကို။ ဥဂ္ဂဏှိတွာ၊ သင်ကြား၍။ ပစ္စဂတဿ၊ တစ်ဖန်ပြန်ခဲ့သော်။ အနိစ္ဆမာနကဿေဝ၊ အလိုမတူဘဲလျှင်။ မာတာပိတရော၊ အမိအဖတို့သည်။ သမဇာတိကံကုလကုမာရိကံ၊ အမျိုးတူသောသတို့သမီးကို။ အာနေသုံ၊ ဆောင်ကုန်၏။ သာပိ၊ ထိုသတို့သမီးသည်လည်း။ ဗြဟ္မလောကာ၊ ဗြဟ္မပြည်မှ။ စုတာဝ၊ စုတေခဲ့သောမိန်းမဖြစ်၍လျှင်။ ဥတ္တမရူပဓရာ၊ မြတ်သောအဆင်းကိုဆောင်သော။ ဒေဝစ္ဆရာပဋိဘာဂါ၊ နတ်သမီးနှင့်တူသော အဖို့ရှိ၏။ တေသံ၊ ထိုနှစ်ယောက်သောသူတို့အား။ အနိစ္ဆမာနာနံဧဝ၊ အလိုမတူကြကုန်ဘဲလျှက်။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ အာဝါဟဝိဝါဟံ၊ ပေးစားထိမ်းမြားခြင်းကို။ ကရိံသု၊ ပြုကြကုန်၏။ ဥဘိန္နံပိ၊ နှစ်ယောက်လည်းဖြစ်ကုန်သော။ နေသံပန၊ ထိုသူတို့အားကား။ ကိလေသသမုဒါစာရော၊ ကိလေသာတည်းဟူသောအကျင့်ကို။ နဘူတပုဗ္ဗော၊ မကျင့်စဖူးအပ်လေ။ သရာဂဝသေန၊ ရာဂနှင့်တကွသောစိတ်ဖြင့်။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ ဩလောကနံ၊ ကြည့်ခြင်းသည်။ နဟောသိ၊ မဖြစ်စဖူး။ သဂ္ဂေ၊ လူ့ပြည်နတ်ပြည်၌။ ပဝတ္တာနံ၊ ဖြစ်ကုန်သော။ ဣတရေသံ၊ ၁၄၃၈) ဤသူတို့မှတစ်ပါးကုန်သောသူတို့အား။ ကာပနကထာ၊ အဘယ်ဆိုရာရှိအံ့နည်း။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ ဩလောကနံ၊ ကြည်ြ့ခင်းသည်။ အဟောသိဧဝ၊ ဖြစ်သည်သာလျှင်ကတည်း။ ဧဝံ၊ သို့။ တေ၊ ထိုသူနှစ်ယောက်တို့သည်။ ပရိသုဒ္ဓသီလာ၊ စင်ကြယ်သောသီလရှိကုန်သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏၊

အပရဘာဂေ၊ နောက်အဖို့၌။ မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ မာတာပိတူသု၊ မိခင် ဖခင်တို့သည်။ ကာလင်္ကတေသု၊ သေလွန်ကြကုန်သော်။ တေသံ၊ ထိုမိခင်ဖခင်တို့၏။ သရီရကိစ္စံ၊ မီးသင်္ဂြိုဟ်သောကိစ္စကို။ ကတွာ၊ ပြုပြီး၍။ တံ၊ ထိုသတို့သမီးကို။ ပက္ကောသာပေတွာ၊ ခေါ်စေ၍။ ဘဒ္ဒေ၊ အိုနှမ။ တွံ၊ သင်နှမသည်။ ဣမံအသီတိကောဋိဓနံ၊ ဤကုဋေရှစ်ဆယ်ရှိသောဥစ္စာကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ သုခေန၊ ချမ်းသာသဖြင့်။ ဇီဝါဟိ၊ အသက်မွေးပါလော။ ဣတိ၊ သို့။ အာဟ၊ မိန့်၏။ အယျပုတ္တ၊ အရှင့်သား။ တွံပန၊ အရှင်သားသည်ကား။ ကိံ၊ အသို့နည်း။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုသည်ရှိသော်။ မယှံ၊ ငါ့အား။ ဓနေန၊ ဥစ္စာဖြင့်။ ကိစ္စံ၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ အဟံ၊ ငါသည်လည်း။ ပဗ္ဗဇ္ဇိဿာမိ၊ ရဟန်းပြုလေအံ့။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုသည်ရှိသော်။ ကိံပန၊ အသို့နည်း။ ဣတ္ထီနံပိ၊ မိန်းမတို့အားလည်း။ ပဗ္ဗဇ္ဇာ၊ ရသေ့ရဟန်းအဖြစ်သည်။ နိဝဋ္ဋတိ၊ မအပ်ပါသလော။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုသည်ရှိသော်။ ဘဒ္ဒေ၊ အိုနှမ။ ဣတ္ထီနံပိ၊ မိန်းမတို့အားလည်း။ ပဗ္ဗဇ္ဇာ၊ ရသေ့ရဟန်း၏အဖြစ်သည်။ ဝဋ္ဋတိ၊ အပ်ပေ၏။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုသည်ရှိသော်။ တေနဟိ၊ ထိုသို့တပြီးကား။ မယှံပိ၊ အကျွန်ုပ်အားလည်း။ ဓနေန၊ ဥစ္စာဖြင့်။ ကိစ္စံ၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ အဟံပိ၊ အကျွန်ုပ်သည်လည်း။ ပဗ္ဗဇ္ဇိဿာမိ၊ ရဟန်းပြုပါအံ့။ ဣတိ၊ သို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ တေဥဘောပိ၊ ထိုနှစ်ယောက်သောသူတို့သည်လည်း။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ဝိဘဝံ၊ စည်းစိမ်ဥစ္စာကို။ ပရိစ္စဇိတွာ၊ စွန့်၍။ မဟာဒါနံ၊ အလှူကြီးကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ နိက္ခာမိတွာ၊ အိမ်မှထွက်၍။ အရညံ၊ တောသို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်လေ၍။ ပဗ္ဗဇိတွာ၊ ရသေ့ရဟန်းပြု၍။ ဥဉ္ဆာစရိယာယ၊ ခွက်လက်စွဲ ၁၄၃၉) လျက်။ ဖလာဖလေဟိ၊ သစ်သီးကြီးငယ်တို့ဖြင့်။ ယာပေန္တော၊ မျှတကြကုန်လျှက်။ ပဗ္ဗဇ္ဇာသုခေနေဝ၊ ရဟန်း၏ချမ်းသာဖြင့်လျှင်။ ဒသသံဝစ္ဆရာနိ၊ ဆယ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဝသိတွာ၊ နေ၍။ လောဏမ္ဗိလသေဝနတ္ထာယ၊ ချဉ်ဆားမှီဝဲအံ့သောငှာ။ ဇနပဒစရိကံ၊ ဇနပုဒ်ဒေသစာရီကို။ စရန္တာ၊ သွားကုန်လျက်။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်သဖြင့်။ ဗာရာဏသိံ၊ ဗာရာဏသီပြည်သို့။ ပတွာ၊ ရောက်၍။ ရာဇုယျာနေ၊ မင်း၏ဥယျာဉ်၌။ ဝသိံသု၊ နေကုန်၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ ရာဇုယျာနေဝသာမုဘောတိအာဒိ၊ ရာဇုယျာနေဝသာမုဘော အစရှိသောဂါထာကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်အပ်၏၊

၃၀။ အထ၊ ထိုနောင်မှ။ ဧကဒိဝသံ၊ တစ်နေ့သ၌။ ရာဇာ၊ ဗာရာဏသီမင်းသည်။ ဥယျာနကီဠံ၊ ဥယျာဉ်ကစားခြင်းသို့။ ဂတော၊ သွားသည်ရှိသော်။ ဥယျာနဿ၊ ဥယျာဉ်ကစားခြင်းသို့။ ဂတော၊ သွားသည်ရှိသော်။ ဥယျာနဿ၊ ဥယျာဉ်၏။ ဧကပဿေ၊ နံပါးတတစ်ဖက်၌။ ပဗ္ဗဇ္ဇာသုခေန၊ ရသေ့ရဟန်းချမ်းသာဖြင့်။ ဝိတိနာမေန္တာနံ၊ လွန်စေကုန်သော။ တေသံ၊ ထိုနှစ်ယောက်သောရသေ့တို့၏။ သမိပဋ္ဌာနံ၊ အနီးဖြစ်သောအရပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွားလေ၍။ ပရမပါသာဒိကံ၊ အလွန်လျှင်ကြည်ညိုဖွယ်ရှိသော။ ဥတ္တမရူပဓရံ၊ မြတ်သောအဆင်းကိုဆောင်သော။ ပရိဗ္ဗာဇိကံ၊ ပရပိုက်ရသေ့မကို။ ဩလောကေန္တော၊ ကြည့်သည်ရှိသော်။ ကိလေသဝသေန၊ ကိလေသာ၏အစွမ်းဖြင့်။ ပဋိဗဒ္ဓစိတ္တော၊ ကြိုက်နှစ်သောစိတ်ရှိသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဗောဓိသတ္တံ၊ ဘုရားလောင်းကို။ အယံပရိဗ္ဗာဇိကာ၊ ဤပရပိုက်ရသေ့မသည်။ တေ၊ အရှင်ရသေ့အား။ ကိံဟောတိ၊ အဘယ်သို့ရှိသနည်း။ ဣတိ၊ သို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ တေနစ၊ ထိုဆရာနှင့်ကား။ ပရိဗ္ဗာဇိကာယ၊ ပရပိုက်ရသေ့မအား။ ကိဉ္ဇိ၊ တစ်စုံတစ်ခုမျှသောကိစ္စသည်။ နဟောတိ၊ မဖြစ်ဘူး။ ကေဝလံ၊ စင်စစ်။ ဧကပဗ္ဗဇ္ဇာယ၊ ရသေ့ရဟန်းတူသည်၏အဖြစ်ဖြင့်။ ပဗ္ဗဇိတာ၊ ရဟန်းပြု၏။ အပိစခေါပန၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဂီဟိကာလေ၊ လူဖြစ်သောကာလ၌။ ပါဒပရိစာရိကာ၊ ခြေရင်းအလုပ်အကျွေးသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုသည်ရှိသော်။ ရာဇာ၊ ဗာရာဏသီမင်းသည်။ အယံ၊ ဤရသေ့သည်။ ဧတဿ၊ ထိုရသေ့မအား။ ကိဉ္စိ၊ တစ်ခုတစ်ခုယှက်ဖူးသောအမှုသည်။ နဟောတိ၊ ၁၄၄၀) မဖြစ်စဖူး။ အပိစခေါပန၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဂီဟိကာလေ၊ လူဖြစ်သောကာလ၌။ အဿ၊ ဤရသေ့၏။ ပါဒပရိစာရိကာ၊ ခြေရင်းအလုပ်အကျွေးသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ယံနုနာယဒိပန၊ အကယ်၍ကား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣမံ၊ ဤရသေ့မကို။ အန္တေပူရံ၊ နန်းတွင်းသို့။ ပဝေသေယျံ၊ သွင်းရမူကား။ ယန္နူန၊ ကောင်းလေစွ။ တေနေဝ၊ ထို့ကြောင့်လျှင်။ အဿ၊ ဤရသေ့၏။ ဣမိဿာ၊ ဤရသေ့မအား။ ပဋိပတ္တိံ၊ အမူအရာအကျင့်ကို။ ဇာနိဿာမီတိ၊ သိရလတ္တံ့ဟု။ အန္ဓဗာလော၊ အလွန်မိုက်သည်ဖြစ်၍။ တတ္ထ၊ ထိုရသေ့မ၌။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပဋိဗဒ္ဓစိတ္တံ၊ နှစ်သက်သောစိတ်ကို။ နိဝါရေတုံ၊ တားမြစ်အံ့သောငှာ။ အသက္ကောန္တော၊ မတတ်နိုင်သည်ဖြစ်၍။ အညတရံ၊ တစ်ယောက်သော။ ပုရိသံ၊ ယောကျ်ားကို။ အာဏာပေသိ၊ စေ၏။ ဣမံပရိဗ္ဗာဇိကံ၊ ဤပရပိုက်ရသေ့မကို။ ရာဇနိဝေသနံ၊ မင်းနန်းအိမ်သို့။ တွံ၊ သင်သည်။ နေဟိ၊ ဆောင်လေလော့။ ဣတိ၊ သို့။ အာဏာပေသိ၊ စေလိုက်၏၊

သော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ တဿ၊ ထိုဗာရာဏသီမင်း၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ ပဋိဿုဏိတွာ၊ တစ်ဖန်ကြားရလေ၍။ လောကေ၊ လူ၌။ အဓမ္မော၊ မတရားသောမှုသည်။ ဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိအာဒိနိ၊ ဤသို့အစရှိသောစကားတို့ကို။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ တံ၊ ထိုရသေ့မကို။ ပရိဒေဝမာနံဧဝ၊ ငိုကျွေးစဉ်ပင်လျှင်။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ပါယာသိ၊ သွားလေ၏။ ဗောဓိသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ တဿာ၊ ထိုရသေ့မ၏။ ပရိဒေဝနံ၊ ငိုကျွေးသော။ သဒ္ဒံ၊ အသံကို။ သတွာ၊ ကြား၍။ ဧကဝါရံ၊ တစ်ကြိမ်။ ဩလောကေတွာ၊ ကြည့်လိုက်၍။ ပုန၊ တဖန်။ နဩလောကေသိ၊ မကြည့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ တေသု၊ ထိုမင်းတို့၌။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ပဒေါသေတွာ၊ အမျက်ရှိစေ၍။ သစေပနဝါရေဿာမိ၊ အကယ်၍တားထားဘိအံ့။ မယှံ၊ ငါ့အား။ သီလဿ၊ သီလ၏။ အန္တရာယော၊ အန္တရာယ်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ သို့။ သီလပါရမိံယေဝ၊ သီလပါရမီကိုသာလျှင်။ အာဝဇ္ဇေန္တော၊ ဆင်ခြင်လျက်။ နိသီဒိ၊ နေ၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ ဥယျာနဒဿနံ ဂန္တွာရာဇာ အဒ္ဒသ ဗြာဟ္မဏန္တိအာဒိ၊ ဥယျာနဒဿနံ ၁၄၄၁) ဂန္တွာ၊ ရာဇာအဒ္ဒဿဗြာဟ္မဏိံ၊ အစရှိသော ပုဒ်ကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်၏၊

တတ္ထ၊ ထိုဂါထာ၌။ တုယှေသာကာကဿဘရိယာတိ၊ ဟူသည်ကား။ တာပသ၊ ရှင်ရသေ့။ တုယှံတဝ၊ ရှင်ရသေ့အား။ ဧသာ၊ ဤရသေ့မသည်။ ကာ၊ အဘယ်သို့တုံနည်း။ ကိံဘရိယာ၊ အဘယ်သူ၏မယားနည်း။ ဥဒါဟု၊ ထိုသို့မဟုတ်မူကား။ ဘဂိနီ၊ နှမဖြစ်သလော။ ဣတိဝါ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။ သမာနာကဿ၊ အမျိုးအဆွေဟူသောသဘောရှိသော။ အညဿ၊ တစ်ပါးသောသူ၏။ ဘရိယာ၊ မယားလော။ ဣတိဝါ၊ ဤသို့လည်းကောင်း၊

၃၁။ နမယှံဘရိယာဧသာတိ၊ ဟူသည်ကား။ မဟာရာဇ၊ မင်းကြီး။ ဧသာ၊ ဤရသေ့မသည်။ မယှံ၊ ငါ့အား။ ဂီဟိကာလေ၊ လူဖြစ်သောကာလ၌။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ကာမဉ္စအဟောသိ၊ အကယ်၍ကားဖြစ်ဖူးလေ၏ရှင့်။ ပနတထာပိ၊ ထိုသို့ဖြစ်လေငြားသော်လည်း။ ပဗ္ဗဇ္ဇိတကာလတော၊ ရဟန်းပြုသောကာလမှ။ ပဋ္ဌာယ၊ စ၍။ ဧသော၊ ဤမိန်းမသည်။ မယှံ၊ ငါ၏။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ န၊ မဟုတ်။ အဟံပိ၊ ငါသည်လည်း။ ဧတိဿာ၊ ထိုရသေ့မ၏။ နသာမိကော၊ အရှင်မဟုတ်။ ကေဝလံပန၊ စင်စစ်သော်ကား။ သဟဓမ္မာ၊ အတူတကွတရားကျင့်သော။ ဧကသာသနီ၊ သတင်းသုံးဘော်တည်းဟု။ အဟမ္ပိ၊ ငါသည်လည်း။ ပရိဗ္ဗာဇကော၊ ပရပိုက်ရသေ့တည်း။ အယမ္ပိ၊ ဤရသေ့မသည်လည်း။ ပရိဗ္ဗာဇိကာ၊ ပရပိုက်ရသေ့မတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမာနဓမ္မာ၊ တူသောရဟန်းအကျင့်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဗ္ဗာဇကသာသနေ၊ ပရပိုက်တို့၏သာသနာ၌။ ဧကသာသနီ၊ တူသောအဆုံးအမရှိသော။ သဗြဟ္မစာရိနီ၊ အတူတကွသတင်းသုံးဘော်တည်း။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း၊

၃၂။ တိဿာသာရတ္တဂမိတောတိ၊ ဟူသည်ကား။ ကာမရာဂေန၊ ကာမရာဂဖြင့်။ သာရတ္တော၊ တတ်မက်သောစိတ်ရှိသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ပဋိဗဒ္ဓေါ၊ ကြိုက်နှစ်သက်၏။ ဂါဟာပေတွာနစေဋကေတိ၊ ဟူသည်ကား။ စေဋကေဟိ၊ စေအပ်သောသူတို့ကို။ ဂဏှာပေ ၁၄၄၂) တွာ၊ ယူစေ၍ (ဝါ) တစ်နည်းကား။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ စေဋကေ၊ အစေအပါးဖြစ်ကုန်သော။ ရာဇပူရိသေ၊ မင်းချင်းယောကျ်ားတို့ကို။ အာဏာပေတွာ၊ စေလိုက်၍။ တံပရိဗ္ဗာဇိကံ၊ ထိုပရပိုက်မကို။ ဂဏှာပေတွာ၊ ယူစေ၍။ နိပ္ပီဠယန္တောဗလသာတိ၊ ဟူသည်ကား။ တံ၊ ထိုရသေ့မကို။ အနိစ္ဆမာနံဧဝ၊ အလိုမတူဘဲလျှင်။ အာကဍ္ဎနပရိကဍ္ဎနာဒီနာ၊ ရှေ့သို့ငင်ခြင်း။ နောက်သို့တွန်းခြင်း အစရှိသည်ဖြင့်။ နိပ္ပီဠယန္တော၊ နှိပ်စက်လျက်။ ဗာဓေန္တော၊ ညှင်းဆဲလျက်။ တထာပိ၊ ထိုသို့သော အမူအရာဖြင့်။ အဂစ္ဆန္တိံ၊ လိုက်ရလေသော်။ ဗလသာဗလက္ကာရေန၊ အနိုင်အထက်ဖြင့်။ ရာဇပူရိသေဟိ၊ မင်းချင်းယောကျ်ားတို့ကို။ ဂဏှာပေတွာ၊ ယူစေ၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အန္တေပူရံ၊ နန်းအိမ်တွင်းသို့။ ပဝေသေသိ၊ သွင်းစေ၏၊

၃၃။ ဩဒပတ္တကိယာတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဥဒကပတ္တံ၊ ရေခွက်ကို။ အာမသိတွာ၊ သုံးသပ်၍။ ဂဟိတဘရိယာ၊ ယူအပ်သောမယားသည်။ ဩဒပတ္တိကာနာမ၊ ပေးစားထိမ်းမြားသောမယားမည်၏။ ဣဒံဝစနံ၊ ဤဩဒပတ္တကိနိ မယားဟူသောစကားကို။ ပုရာဏဒုတိယိကာဘာဝေန၊ မယားကြီး၏ အဖြစ်ဖြင့်။ ဥပလက္ခဏမတ္တန္တိ၊ မှတ်အပ်သော အပိုင်းအခြားစကားဟူ၍။ ဒဋ္ဌဗ္ဗံ၊ မှတ်အပ်၏။ သာပနဘရိယာ၊ ထိုပေးစားထိမ်းမြားသော မယားသည်ကား။ ဗြာဟ္မဏဝိဝါဟဝသေန၊ ပုဏ္ဏားတို့၏ ပေးစားထိမ်းမြားခြင်း၏အစွမ်းဖြင့်။ မာတာပိထူဟိ၊ မိခင် ဖခင်တို့သည်။ သမ္ပတ္တိံ၊ စည်းစိမ်ဥစ္စာ တို့ကို။ သမ္မပဋိပါဒိတာ၊ ရောက်စေအပ်သောမယားတည်း။ ဩဒပတ္တကိယာတိပဒံ၊ ဩဒပတ္တကိယာဟူသောပုဒ်သည်။ ဘာဝေန၊ ကြိယာတစ်ခုဖြင့်။ ဘာဝလက္ခဏေ၊ ကြိယာတစ်ခုကို မှတ်ကြောင်း၌။ ဘုမ္မံ၊ သတ္တမိဝိဘတ်တည်း။ ၁ ၄၄၃) မယှံ၊ ငါ၏။ သဟဇာတာ၊ သဟဇာတာယ၊ ရဟန်း၏အဖြစ်ဖြင့်တူသော။ ဧကသာသနီ၊ ဧကသာသနိယာ၊ တူသောအဆုံးအမ ရှိသော။ ဩဒပတ္တကိယာ၊ မိဘပေးစားထိမ်းမြားသောမယားကို။ အာကဍ္ဎိတွာ၊ ငင်၍။ နိယန္တိယာ၊ ဆောင်အပ်လေသည်ရှိသော်ဟု။ ဘာဝေန၊ ဘာဝလက္ခဏာအနက် ယောဇနာလေဟူလိုသည်။ သဟဇာတာ ဧကသာသနိပုဒ်နောင်လည်း။ ဘုမ္မတ္ထေပစ္စတ္တံဟု ဖွင့်တော်မူအပ်သောကြောင့် ဂါထာဗန္ဓအားဖြင့်။ ပထမာဝိဘတ်ရှိလေသည်။ အနက်အားဖြင့်မူကား။ ဘုမ္မတ္ထေ လက္ခဏ ဝန္တသတ္တမီဟု ယူစေလိုသည်။ သဟဇာတာ၊ တူသောသဘောရှိသော။ တေနေဝ၊ ထို့ကြောင့်လျှင်။ ဧကသာသနီတိ၊ ဧကသာသနီဟူ၍။ အာဟ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဧကသာသနီတိစဣဒံပဒံ၊ ဧကသာသနီ ဟူသော ဤပုဒ်သည်လည်း။ ဘုမ္ပတ္ထေလက္ခဏဝန္တသတ္တမီအနက်၌။ ပစ္စတ္တံ၊ ပထမာဝိဘတ်တည်း။ ဧကသာသနိယာ၊ တူသောအဆုံးအမရှိသော။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ နယန္တိယာတိ၊ ဟူသည်ကား။ နီယန္တိယာ၊ ဆောင်ယူအပ်လေသည်ရှိသော်။ ကောပေါမေ ဥပပဇ္ဇထာ တိ၊ ဟူသည်ကား။ အယံ၊ ဤရသေ့မသည်။ တေ၊ သင်ရှင်ရသေ့၏။ ဂီဟိကာလေ၊ လူဖြစ်သော ကာလ၌။ ဘရိယာ၊ မယားတည်း။ ဗြာဟ္မဏီ၊ ရသေ့မသည်။ သီလဝတီ၊ သီလနှင့်ပြည့်စုံ၏။ ပဗ္ဗဇ္ဇိတကာလေစ၊ ရဟန်းဖြစ်သောကာလ၌ကား။ သဗြဟ္မစာရိနီဘာဝတော၊ သီတင်းသုံးဘော်ဖြစ်သောအားဖြင့်။ သဟဇာတာ၊ အတူတကွဖြစ်သော။ ဘဂိနီ၊ နှမတည်း။ ဗြာဟ္မဏ၊ အိုရသေ့။ သာ၊ ထိုရသေ့မကို။ တုယှံ၊ သင်၏။ ပူရတော၊ ရှေ့မှ။ ဗလက္ကာရေန၊ အနိုင်အထက်ဖြင့်။ အာကဍ္ဎိတွာ၊ ယူငင်၍။ နီယတိ၊ ဆောင်အပ်၏။ တေ၊ သင်ရသေ့၏။ ပုရိသဘာဝံ၊ ယောကျ်ား၏အဖြစ်ကို။ ဝိဗာဓတိ၊ ညှင်းဆဲ၏။ ဣတိ၊ သို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ နိယျာတေ၊ ဆောင်အပ်သည်ရှိသော်။ ပုရိသမာနေန၊ ယောကျ်ား၏မာနဖြင့်။ ဥဿာဟိတော၊ အားထုတ်သည်ရှိသော်။ စီရကာလသယိတော၊ ကြာမြင့်စွာကာလကြာသည်ရှိသော်။ ၁ ၄၄၄) ကေနစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော။ ပုရိသေန၊ ယောကျ်ားသည်။ ဝမ္မိကဗိလတော၊ တောင်ပို့၏အတွင်းမှ။ နိဟရိတွာ၊ ထုတ်၍။ ဃဋ္ဋိတော၊ ရိုက်ခတ်အပ်သည်ဖြစ်၍။ သုသူတိ၊ သုသုဟူ၍။ ဖြုတ်ဖြုတ်ဟူ၍လည်းဟူ။ ဖဏံ၊ ပါးပျဉ်းကို။ ကရောန္တော၊ ပြုသော။ အာသိဝိသောဝိယ၊ မြွေဟောက်ကဲ့သို့။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တကောပေါ၊ စိတ်ဒေါသသည်။ သဟသာ၊ အလျင်တဆော။ ဝုဋ္ဌာသိ၊ ထသည်ဖြစ်အံ့၊

၃၄၊ ၅။ သဟကောပေသမုမ္ပန္နေတိ၊ ဟူသည်ကား။ ကောပုပ္ပတ္တိယာ၊ ဒေါသဖြစ်သည်နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ တဿ၊ ထိုဒေါသစိတ်၏။ ဥပ္ပတ္တိသမနန္တရမေဝ၊ ဖြစ်သောအခြား၌ပင်လျှင်။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ သိလဗ္ဗတမနုဿရိန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ သီလပါရမိံ၊ သီလပါရမီကို။ အာဝဇ္ဇေတိ၊ ဆင်ခြင်၏။ တတ္ထေဝကောပံနိဂ္ဂဏှိန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ တသ္မိံဧဝအာသနေ၊ ထိုနေရာ၌ပင်လျှင်။ ယထာနိသိန္နောဝ၊ တိုင်လျှက်ပင်လျှင်။ တံကောပံ၊ ထိုအမျက်ကို။ နိဝါရေသိ၊ တားမြစ်၏။ နာဒါသိံဝဍ္ဎိတူပရီတိ၊ ဟူသည်ကား။ တတောဧကဝါရုပ္ပတ္တိတော၊ ထိုတစ်ကြိမ်ဒေါသဖြစ်သည်မှ။ ဥပရိဥဒ္ဓံ၊ အထက်နောက်ကာလ၌။ ဝဍ္ဎိတုံ၊ ပွားများခြင်းငှာ။ နအဒါသိ၊ မပေး။ ဣဒံ၊ ဤစကားကို။ ဝုတ္တံဝုတ္တော၊ ဆိုလိုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကောပေ၊ ဒေါသသည်။ ဥပန္နမတ္တေဧဝ၊ ဖြစ်ကာမျှ၌ပင်လျှင်။ ဗောဓိပရိဗ္ဗာဇက၊ ဘုရားဆုကို ကိုတောင်းသောအိုပရပိုက်။ တွံ၊ သင်သည်။ သဗ္ဗပါရမီယော၊ ခပ်သိမ်းကုန်သောပါရမီတို့ကို။ ပူရေတွာ၊ ပြည့်စေ၍။ သဗ္ဗညုတဉာဏံ၊ သဗ္ဗာညုတဉာဏ်တော်ကို။ ပဋိဝိဇ္ဈိတုကာမောနနု၊ ထိုးထွင်း၍သိခြင်းငှာ အလိုရှိသည်မဟုတ်လေလော့။ တဿတေ၊ ထိုသင်အား။ သီလမတ္တေ၊ သီလဆောက်တည်ကာမျှသည်။ သတိပိ၊ ရှိသော်လည်း။ ဣဒံ၊ ဤသီလပါရမီသည်။ ဥပလက္ခဏံကိံ၊ မှတ်ကာမျှသာမဟုတ်လေလော့။ တယိဒံတံဣဒံသီသံ၊ ဤသီလပါရမီသည်။ ဂုန္နံ၊ နွားတို့၏။ ခုရမတ္တောဒကေ၊ ခွာအတိုင်းအရှည်ရှိသောရေ၌။ ဩသီဒန္တဿ၊ နစ်သောယောကျ်ားအား။ မဟာသမုဒ္ဒဿ၊ မဟာသမုဒ္ဒရာ၏။ ပရတီရံ၊ ထိုမှာဘက်ကမ်းကို။ ဂဏှိ ၁၄၄၅) တုကာမတာဝိယ၊ လှမ်းယူခြင်းငှာ အလိုရှိသည်၏အဖြစ်ကဲ့သို့။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ သို့။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ပရိဘာသိတွာ၊ မည်တမ်း၍။ ပဋိသင်္ခါနဗလေန၊ ဆင်ခြင်ခြင်းအားအစွမ်းဖြင့်။ တသ္မိံဧဝခဏေ၊ ထိုခဏ၌ပင်လျှင်။ ကောပံ၊ အမျက်ဒေါသကို။ နိဂ္ဂဟေတွာ၊ နှိပ်၍။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ဥပ္ပဇ္ဇနဝသေန၊ ဖြစ်ပြန်သည်၏အစွမ်းဖြင့်။ အဿ၊ ထိုဒေါသစိတ်အား။ ဝဍ္ဎိတုံ၊ ပွားများစိမ့်သောငှာ။ နအဒါသိ၊ ငါမပေး။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ တေန၊ ထိုကြောင့်။ ယဒိနံဗြာဟ္မဏိန္တိအာဒိ၊ ယဒိနံဗြဟ္မဏိံအစရှိသောစကားကို။ အာဟ၊ မိန့်တော်မူ၏၊

တဿ၊ ထိုဂါထာ၏။ အတ္ထော၊ အနက်ကို။ ဧဝံ၊ သို့။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ပရိဗ္ဗာဇက၊ အိုပရပိုက်ရဟန်း။ တေ၊ သင်၏။ တံဗြာဟ္မဏိံ၊ ထိုသီတင်းသုံးဘော်ရသေ့မကို။ သောရာဇာဝါ၊ ထိုမင်းသည်လည်းကောင်း။ အညော၊ တစ်ပါးသော။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော သူသည် လည်းကောင်း။ နိသိတာယ၊ သေအပ်ပြီးသော်။ တိဏှာယပိ၊ ထက်လှစွာသော။ သတ္တိယာ၊ ဒါးလှံဖြင့်။ ကောဋ္ဋေယျ၊ ထိုးငြားအံ့။ ခဏ္ဍာခဏ္ဍိကံ၊ အပိုင်းအပိုင်း။ ယဒိဆိန္ဒေယျ၊ အကယ်၍ဖြတ်ငြားအံ့။ ဧဝံသန္တေပိ၊ ဤသို့အပိုင်းအပိုင်းဖြတ်လေသော်လည်း။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ သီလံ၊ ဆောက်တည်အပ်သော။ သီလပါရမိံ၊ သီလပါရမီကို။ နေဝဘိန္ဒေယျံ၊ မဖျက်ရာ။ ကသ္မာ၊ အဘယ့်ကြောင့်နည်းဟူမူကား။ ဗောဓိယာဧဝ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်၏သာလျှင်။ ကာရဏာ၊ အကြောင်းကြောင့်။ နေဝဘိန္ဒေယျ၊ မဖျက်ရာ။ သဗ္ဗတ္ထ၊ အလုံးစုံသောအရာတို့၌။ အခဏ္ဍိတသိလေနေဝ၊ မကျိုးမပျက်သောသီလဖြင့်သာလျှင်။ သမ္ဗောဓိံ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်ကို။ ပါပုဏိတုံ၊ ရောက်ခြင်းငှာ။ သက္ကာ၊ တတ်နိုင်ကောင်း၏။ ဣတရေန၊ ဤမှတစ်ပါးကျိုးပျက်သောသီလဖြင့်။ ပါပုဏိတုံ၊ ရောက်ခြင်းငှာ။ နသက္ကာ၊ မတတ်နိုင်စကောင်း၊

၃၆။ နမေသာဗြဟ္မဏီဒေဿာတိ၊ ဟူသည်ကား။ သာဗြာဟ္မဏီ၊ ထိုရသေ့မသည်။ ဇာတိယာစ၊ ဇာတိအားဖြင့်လည်းကောင်း။ ဂေါတ္တေနစ၊ အနွယ်အားဖြင့်လည်းကောင်း။ ကုလပ္ပဒေသေနစ၊ အမျိုးအားဖြင့် ၁၄၄၅) လည်းကောင်း။ အာစာရသမ္ပတ္တိယာစ၊ အကျင့်နှင့်ပြည်စုံသော အားဖြင့်လည်းကောင်း။ စိရပရိစယေန၊ ကြာမြင့်စွာလုပ်ကျွေးလေသဖြင့်လည်းကောင်း။ ပဗ္ဗဇ္ဇာ ဒိဂုဏသမ္ပတ္တိယာစ၊ ရဟန်းဂုဏ်ကျေးဇူးနှင့်ပြည့်စုံသဖြင့်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ သို့။ သဗ္ဗပ္ပကာရေန၊ အလုံစုံသောအခြင်းအရာအားဖြင့်။ မေမယာ၊ ငါသည်။ နဒေဿာ နအပ္ပိယာဧဝ၊ မချစ်အပ်သည်သာတည်း။ တဿာ၊ ထိုရသေ့မအား။ မမ၊ ငါ၏။ အပိယဘာဝေါ၊ မချစ်အပ်သောသဘောသည်။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ခုမျှသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ နပိမေဗလံနဝိဇ္ဇတီတိ၊ ဟူသည်ကား။ မယှံပိ၊ ငါ့အားလည်း။ ဗလံ၊ အစွမ်းသတ္တိသည်။ နဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိသည်။ န၊ မဟုတ်။ အတ္ထိဧဝ၊ ရှိသည်သာတည်း။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ နာဂဗလော၊ ဆင်ပြောင်၏အားကဲ့သို့သောအားရှိသည်ဖြစ်၍။ ထာမသမ္ပန္နော၊ အစွမ်းသတ္တိနှင့်ပြည့်စုံ၏။ ဣစ္ဆမာနော၊ အလိုရှိသော်။ သဟသာ၊ အဆောတလျှင်။ ဝုဋ္ဌဟိတွာ၊ ထ၍။ တံ၊ ထိုရသေ့မကို။ အာကဍ္ဎေန္တေ၊ ငင်ကုန်သော်။ ပူရိသေ၊ ယောကျ်ားတို့ကို။ နိပ္ပေါထေတွာ၊ ရိုက်ခတ်လိုက်၍။ တံ၊ ထိုရသေ့မကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ယထိစ္ဆိတဋ္ဌာနံ၊ အလိုရှိတိုင်းသောအရပ်သို့။ ဂန္တုံ၊ သွားအံ့သောငှာ။ သမတ္ထော၊ စွမ်းနိုင်၏။ သဗ္ဗညုတံပိယံမယှန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ တတောပရိဗ္ဗာဇိကတော၊ ထိုပရပိုက်ရသေ့မထက်။ သတဂုဏေန၊ အရာသောကျေးဇူးဖြင့်လည်းကောင်း။ သဟဿဂုဏေန၊ အထောင်သောကျေးဇူးဖြင့်လည်းကောင်း။ သတသဟဿဂုဏေန၊ အသိန်းသောကျေးဇူးဖြင့်လည်းကောင်း။ သဗ္ဗညုတဉာဏ မေဝ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်ကိုသာလျှင်။ မယှံမယာ၊ ငါသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ပီယံ၊ ချစ်အပ်၏။ တသ္မာသီလံမနုရက္ခိဿန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ တေနကာရဏေန၊ ထိုသဗ္ဗညုတဉာဏ်ဟူသောအကြောင်းကြောင့်။ သီလမေဝ၊ သီလကိုသာလျှင်။ မယာ၊ ငါသည်။ အနုရက္ခိဿံ၊ အစဉ်အတိုင်းစောင့်အပ်၏၊

အထ၊ ထိုအခါ၌။ သောရာဇာ၊ ထိုဗာရာဏသီမင်းသည်။ ဥယျာ ၁၄၄၇) နေ၊ ဥယျာဉ်၌။ ပပဉ္စံ၊ ကြာသည်ကို။ အကတွာဝ၊ မပြုမူ၍လျှင်။ သီဃတရံ၊ လျင်စွာ။ ဃရံ၊ နန်းအိမ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွားလေ၍။ တံပရိဗ္ဗာဇိကံ၊ ထိုပုရပိုက်မရသေ့ကို။ ပက္ကောသာပေတွာ၊ ခေါ်စေ၍။ မဟန္တေန၊ များစွာသော။ ယသေန၊ အခြံအရံဖြင့်။ နိမန္တေသိ၊ ဖိတ်၏။ သာ၊ ထိုရသေ့မသည်။ ယသဿ၊ အခြံအရံ၏။ အဂုဏဉ္စ၊ ကျေးဇူးမဲ့ကိုလည်းကောင်း။ ပဗ္ဗဇ္ဇာယ၊ ရဟန်းရသေ့၏။ ဂုဏဉ္စ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးကိုလည်းကောင်း။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဗောဓိသတ္တဿစ၊ ဘုရားလောင်း၏လည်းကောင်း။ မဟန္တံ၊ များစွာသော။ ဘောဂက္ခန္ဓံ၊ များသောဥစ္စာစုကို။ ပဟာယ၊ စွန့်၍။ သံဝေဂေန၊ သံဝေဂဖြင့်။ ပဗ္ဗဇ္ဇိတဘာဝဉ္စ၊ ရဟန်း၏အဖြစ်ကိုလည်းကောင်း။ ကထေသိ၊ ဟောပြော၏။ ရာဇာ၊ ဗာရာဏသီမင်းသည်။ ကေနစိပရိယာယေန၊ တစ်စုံတစ်ခုသောပရိယာယ်ဖြင့်။ တဿာ၊ ထိုရသေ့မ၏။ မနံ၊ စိတ်ကို။ အလဗ္ဘန္တော၊ မရသည်ဖြစ်၍။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၏။ အယံပရိဗ္ဗာဇိကာ၊ ဤရသေ့မသည်။ သီလဝတီ၊ သီလရှိ၏။ ကလျာဏဓမ္မော၊ ကောင်းသောအကျင့်ရှိ၏။ သောပိပရိဗ္ဗာဇကောဝ၊ ထိုပရဗိုဇ်သည်လည်း။ ဣမာယ၊ ဤရသေ့မကို။ အာကဍ္ဎိတွာ၊ ငင်၍။ နီယမာနာယ၊ ဆောင်အပ်သည်ရှိသော်။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော်။ ဝိပ္ပကာရံ၊ ဖောက်ပြန်ခြင်းကို။ နဒဿေသိ၊ မပြ။ သဗ္ဗတ္ထ၊ အလုံးစုံသောအမူအရာတို့၌။ နိရပေက္ခစိတ္တော၊ ငဲ့ကွက်ခြင်းကင်းသောစိတ်ရှိ၏။ ဧဝရူပေသု၊ ဤသို့သဘောရှိကုန်သော။ ဂုဏဝန္တေသု၊ ဂုဏ်ရှိသောသူတို့၌။ မေ၊ ငါ့အား။ ယံ၊ အကြင်အမှုကို။ ဝိပ္ပကာရော၊ ဖောက်ပြန်မိခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိချေ၏။ ဧတံ၊ ဤအမှုသည်။ မေ၊ ငါ့အား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ နပတိရူပံ၊ မလျောက်ပတ်။ ယံနုနယဒိပန၊ အကယ်၍ကား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣမံပရိဗ္ဗာဇိကံ၊ ဤပုရပိုက်ရသေ့မကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ဥယျာနံ၊ ဥယျာဉ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဣမဉ္စ၊ ဤရသေ့မကိုလည်းကောင်း။ တဉ္စပရိဗ္ဗာဇကံ၊ ရသေ့ကိုလည်းကောင်း။ ခမာပေယျံနုန၊ ကန်တော့ရမူကားကောင်း၏။ ဣတိဧဝရူပံ၊ ဤသို့ကား။ စိန္တေတွာ၊ ကြံ၍။ ပရိဗ္ဗာဇိကံ၊ ပရပိုက်ရသေ့မကို။ ဥယျာနံ၊ ဥယျာဉ်သို့။ ပုရိသေ၊ မင်းစေယောကျ်ား ၁၄၄၈) တို့ကို။ အာနေထာတိ၊ ဆောင်ကြကုန်ဟု။ အာဏာပေတွာ၊ စေလိုက်၍။ သယံပိ၊ မိမိကိုယ်တိုင်လည်း။ ပဌမတရံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ ဗောဓိသတ္တံ၊ ဘုရားလောင်းသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေ၍။ ဘောပဗ္ဗဇ္ဇိတ၊ အိုရှင်ရသေ့။ မယာ၊ ကျွန်ုပ်သည်။ တာယပဗ္ဗဇ္ဇိကာယ၊ ထိုရသေ့မကို။ နီယမာနာယ၊ ဆောင်အပ်သည်ရှိသော်။ တေ၊ အရှင်ရသေ့အား။ ကိံ၊ အသို့နည်း။ ကောပေါ၊ အမျက်ဒေါသသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇိတ္ထ၊ ဖြစ်လေသလော။ ဣတိ၊ သို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုသည်ရှိသော်။ မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇိမေနမုစ္စိတ္ထ၊ ပေ။ ခိပ္ပမေဝနိဝါရယိန္တိ။ ဥပ္ပဇ္ဇိမေနမုစ္စိတ္ထ၊ ပေ။ ခိပ္ပမေဝ နိဝါရယိ၊ ဟူသောဂါထာကို။ အာဟ၊ ဆို၏၊

ဂါထာ၏အတ္ထကား။ မဟာရာဇ၊ မင်းကြီး။ မေ၊ ငါ့အား။ ကောပေါ၊ ဒေါသသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇိ၊ ဖြစ်၏။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ကောပံ၊ ဒေါသကို။ နမုစ္စိတ္ထ၊ မလွှတ်။ မေ၊ ငါ၏။ ဇီဝတော၊ ကိုယ်မှ။ ကောပေါ၊ ဒေါသသည်။ နမုစ္စိတ္ထ၊ မလွှတ်။ ယထာ၊ ဥပမာသော်ကား။ ဝိပုလာ၊ အခါမဲ့ပြန့်ပြောသော။ ဝုဋ္ဌိ၊ မိုးရည်သည်။ ရဇံ၊ မြူကို။ ခိပ္ပမေဝ၊ လျင်စွာလျှင်။ နိဝါရေတိဣဝ၊ တားဘိသကဲ့သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထို့အတူ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကောပံ၊ အမျက်ဒေါသကို။ နိဝါရယိ၊ တားမြစ်ပါ၏။ ဣတိ၊ သို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ တံ၊ ထိုစကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ရာဇာ၊ ဗာရာဏသီမင်းသည်။ ဧသဧသော၊ ပရိဗ္ဗာဇကော၊ ဤပရပိုက်ရသေ့သည်။ ကောပမေဝ၊ ဒေါသကိုသာလျှင်။ သန္ဓာယ၊ ရည်ရွယ်၍။ ကိံနုခေါ၊ အသို့လျှင်။ ဝဒတိ၊ ဆိုလေသလော။ ဥဒါဟု၊ ထိုသို့မဟုတ်မူကား။ အညံ၊ တပါးသော။ ကိဉ္စိသိပ္ပာဒိကံ၊ စိုးစဉ်းသောအတတ်ရှိသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဝဒတိ၊ ဆိုလေသလော။ ဣတိ၊ သို့။ စိန္တေတွာ၊ ကြံ၍။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပုစ္ဆိ၊ မေးပြန်၏၊

မေးသောဂါထာကား။ ဘောပဗ္ဗဇ္ဇိတ၊ အိုရှင်ရသေ့။ တေ၊ ရှင်ရသေ့အား။ ကိံ၊ အဘယ်ကြောင့်ကား။ ကောပေါ၊ ဒေါသသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ၊ အဘယ်ကြောင့်ကား။ တေ၊ သင်၏။ ကောပံ၊ ဒေါသကို။ နောမုစ္စိ၊ မလွှတ်သနည်း။ ကိံ၊ အဘယ်ကြောင့်ကား။ ဇိဝတော၊ ကိုယ်မှ။ ကောပေါ၊ ဒေါသသည်။ နောမုစ္စိ၊ မလွှတ်လေသနည်း။ ဝိပုလံ၊ အခါမဲ့ ၁၄၄၉) ပြန့်ပြောစွာရွာသော။ ဝုဋ္ဌိ၊ မိုးရည်သည်။ ရဇံ၊ မြူကို။ နိဝါရေတိဧဝ၊ တားဘိနိုင်သကဲ့သို့။ ကတမံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ နိဝါရယိ၊ တားမြစ်နိုင်သနည်း။ ဣတိ၊ သို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးပြန်၏။

တတ္ထ၊ ထိုဂါထာ၌။ ဥပ္ပဇ္ဇိတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဧကဝါရံ၊ တစ်ကြိမ်။ မေ၊ ငါ့အား။ ကောပေါ၊ အမျက်ဒေါသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ နဥပ္ပဇ္ဇိ၊ မဖြစ်။ နမုစိတ္ထာတိ၊ ဟူသည်ကား။ ကာယဝစီဝိကာရုပ္ပာဒနဝသေန၊ ကာယဝိညာတ်။ ဝစီဝိညာတ်ကိုဖြစ်စေသည်၏အစွမ်းဖြင့်။ ပုန၊ တဖန်။ နမုစ္စိတ္ထ၊ မလွှတ်။ နံ၊ ထိုဒေါသကို။ ဗဟိ၊ အပသို့။ ပဝတ္တိတုံ၊ ဖြစ်စေသောငှာ။ နဝိဿဇ္ဇေသိံ၊ မလွှတ်။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ ရဇံဝဝိပူလာဝုဋ္ဌီတိ၊ ဟူသည်ကား။ ယထာနာမ၊ ဥပမာသော်ကား။ ဂိမှာနံ၊ နွေလတို့၏။ ပစ္ဆိမေ၊ အဆုံးဖြစ်သော။ မာသေ၊ နယုန်လ၌။ ဥပ္ပန္နရဇံ၊ ဖြစ်သောမြူကို။ ဝိပုလံ၊ ပြန့်ပြောစွာထသော။ အကာလဝုဋ္ဌိ၊ အခါမဲ့စွာရွာသောမိုးသည်။ ဋ္ဌာနသော၊ တစ်ခဏခြင်းလည်ရာဖြစ်သောအကြောင်းအားဖြင့်။ နိဝါရေတိယထာ၊ တားမြစ်နိုင်လေ သကဲ့သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထို့အတူ။ တံ၊ ထိုဒေသကို။ ဝူပသမန္တော၊ ငြိမ်းစေလျက်။ အဟံ၊ ငါသည်။ နိဝါရယိံနိဝါရေသိံ၊ တားမြစ်နိုင်၏။ ဣတိ အယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။

အထ၊ ထိုအခါ၌။ အဿ၊ ထိုဗာရာဏသီမင်းအား။ မဟာပုရိသော၊ ယောကျ်ားမြတ်သည်။ နာနပ္ပကာရေန၊ အထူးထူး အပြားပြားအားဖြင့်။ ကောပေ၊ အမျက်ဒေါသ၌။ အာဒီနဝံ၊ အပြစ်ကို။ ပကာသေန္တော၊ ပြလိုသည်ဖြစ်၍။ ယမှိဇာတောနပဿတီ၊ ပေ။ သုက္ကပက္ခေဝစန္ဒိမာတိဂါထာဟိ၊ ယမှိဇာတေနပဿတိ၊ ပေ။ သုက္ကပက္ခေဝစန္ဒိမာဟူသောဂါထာတို့ဖြင့်။ ဓမ္မံ၊ တရားတို့ကို။ ဒေသေသိ၊ ဟော၏။

ဤဂါထာကိုကား။ ဤစရိယောပိဋကတ်၌။ မဟာစူဠဗောဓိဇာတ်နိပါတ်ကျမ်း၌ ဟောတော်မူ အပ်၏။ ဂါထာတို့၏အတ္ထကား။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဒုမ္မေဓော၊ ပညာမရှိသောသူသည်။ ယမှိ၊ အကြင်အမျက်ဒေါသသည်။ ဇာတေ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ အတ္ထံ၊ မိမိ၏အကျိုးသူတစ်ပါး၏ ၁၄၅၀) အကျိုးကို။ နပဿတိ၊ မမြင်လေ။ သာဓု၊ သူတော်ကောင်းသည်။ ယမှိ၊ အကြင်အမျက် ဒေါသသည်။ အဇာတေ၊ မဖြစ်သည်ရှိသော်။ အတ္ထံ၊ မိမိ၏အကျိုး တစ်ပါးသူ၏အကျိုးကို။ ပဿတိ၊ မြင်၏။ သော၊ ထိုအကျိုးမရှိသောဒေါသသည်။ မေ၊ ငါ့အား။ ဧကဝါရံ၊ တစ်ကြိမ်။ ဥပ္ပဇ္ဇိ၊ ဖြစ်၏။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ မေ၊ ငါ့အား။ ကောပေါ၊ ဒေါသသည်။ နမုစ္စိ၊ မလွှတ်။ မဟာရာဇ၊ မင်းကြီး။ ကောပေါ၊ ဒေါသသည်။ ဒုမ္မေဓဂေါစရော၊ ပညာမရှိသောသူတို့၏ ကျက်စားရာအကြောင်းတည်း။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ယေနဇာတေန၊ အကြင်ဖြစ်သောဒေါသဖြင့်။ ဒုက္ခမေသိနော၊ ဆင်းရဲကိုရှာကုန်သော။ အမိတ္တာ၊ ရန်သူတို့သည်။ နန္ဒန္တိ၊ နှစ်သက်တတ်ကုန်၏။ သောဒေါသော၊ ထိုဒေါသသည်။ ယသ္မိံ၊ အကြင်ဒေါသသည်။ ဇာယမာနသ္မိံ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သဒတ္ထံ၊ မိမိ၏အကျိုးစီးပွားကို။ နာဝဗုဇ္ဈတိ၊ မသိ။ ပရတ္ထံ၊ သူတစ်ပါး၏အကျိုးစီးပွားကို။ ပဂေဝ၊ အဘယ်ဆိုရာရှိအံ့နည်း။ နာဗုဇ္ဈတိဧဝ၊ မသိလေသည်သာလတည်း။ သောဒေါသော၊ ထိုဒေါသသည်။ မေ၊ ငါ့အား။ ဧကဝါရံ၊ တစ်ကြိမ်။ ဥပ္ပဇ္ဇိ၊ ဖြစ်ခြေ၏။ နောမုစ္စိ၊ တစ်ဖန်မလွှတ်။ ကောပေါ၊ ဒေါသသည်။ ဒုမ္မေဓဂေါစရော၊ ပညာမရှိသောသူတို့၏ ကျက်စားရာဓလေ့တည်း။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ယေန၊ အကြင်ဒေါသဖြင့်။ အဘိဘူတော၊ နှိပ်စက်ခြင်းရှိသောသူသည်။ ကုသလံ၊ ကုသိုလ်ကို။ ဇဟာတိ၊ စွန့်၏။ ဝိပုလံ၊ ပြန့်ပြောစွာသော။ အတ္ထဉ္ဆာပိ၊ အကျိုးစီးပွားကိုလည်း။ ပရက္ကရေ၊ ဖျက်ဆီးတတ်၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဗလဝါ၊ အားကြီးသော။ ဘီမသေနော၊ ဘေးကိုသာဖြစ်စေတတ်သော ကိလေသာတည်း ဟူသော စစ်သည်နှင့်ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ သသော၊ ထိုဒေါသသည်။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကို။ ပမဒ္ဒီ၊ နှိမ်နင်း၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းကြီး။ သောကောပေါ၊ ထိုအမျက်သည်။ မေ၊ ငါ၏။ သန္တိကာ၊ အထံမှ။ အမုစ္စထ၊ မလွှတ်ပါ။ မဟာရာဇ၊ မင်းကြီး။ ကဋ္ဌသ္မိံ၊ ထင်းကို။ မန္ထမာနသ္မိံ၊ ပွတ်ကျည်ဖြင့်ပွတ်အပ်သည်ရှိသော်။ ပါဝကောနာမ၊ မီးမည်သည်။ ဇာယတိ၊ ဖြစ်တတ်၏။ တမေဝကဋ္ဌံ၊ ထိုလောင်စာထင်းသည်သာလျှင်။ ဂိနိ၊ မီးသည်။ ဇာယတိ၊ ဖြစ်တတ်၏။ တမေဝကဋ္ဌံ၊ ထိုထင်းကိုသာလျှင်။ ဍဟတိ၊ လောင်၏။ သောဂိနိ၊ ထိုမီးသည်။ ယသ္မာ၊ ထင်းဟူသောအကြောင်းကြောင့်။ ဇာယတိယထာ၊ ဖြစ်လေသကဲ့သို့။ ၁ ၄၅၁) ဧဝံတထာ၊ ထို့အတူ။ အဝိဇာနတော၊ ပညာအဆင်အခြင်မရှိထသော။ ဗာလဿ၊ မိုက်သော။ မန္ဒဿ၊ ပညာမရှိသော။ ပေါသဿ၊ ယောကျ်ားအား။ သာရမ္ဘာ၊ ခိုက်ရန်ကိုလိုသောကြောင့်။ ကောပေါ၊ အမျက်ဒေါသသည်။ ဇာယတေ၊ ဖြစ်တတ်၏။ သပိသောပိဗာလော၊ ထိုသူမိုက်ကိုလည်း။ တေနေဝ၊ ထိုဒေါသအမျက်သည်လျှင်။ ဍယှတိ၊ လောင်အပ်၏။ မဟာရာဇာ၊ မင်းမြတ်။ အဂ္ဂိ၊ မီးသည်။ တိဏကဋ္ဌသ္မိံ၊ မျက်ထင်း၌။ ဒုယှတိဣဝ၊ လောင်သကဲ့သို့။ ယဿ၊ အကြင်သူအား။ ကောပေါ၊ အမျက်ဒေါသသည်။ ပဝဍ္ဎတိ၊ ပွားများအံ့။ တဿ၊ ထိုသူအား။ ကာဠပက္ခေ၊ လကွယ်ပက္ခ၌။ စန္ဒိမာဝ၊ လမင်းကဲ့သို့။ ယသော၊ အခြံအရံသည်။ နိဟိယတိ၊ ယုတ်လျော့၏။ ယဿ၊ အကြင်သူအား။ ကောဓော၊ အမျက်သည်။ ဥပသမ္မတိ၊ ငြိမ်း၏။ တဿ၊ ထိုသူအား။ ယသော၊ အခြံအရံသည်။ သုက္ကပက္ခေ၊ လဆန်းပက္ခ၌။ စန္ဒိမာဝ၊ လကဲ့သို့။ အာပူရတိ၊ ပြည့်စုံ၏။ အနိန္ဓော၊ သူတစ်ပါးတို့မကဲ့ရဲ့အပ်သည်ဖြစ်၍။ ဓူမကေတုဝ၊ မီးလျှံကဲ့သို့။ ဒိဗ္ဗတိ၊ ထွန်းပ၏။ ဣတိ၊ သို့။ ဣမာဟိဂါထာဟိ၊ ဤဂါထာတို့ဖြင့်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေသိ၊ ဟော၏၊

တတ္ထတာသုဂါထာသု၊ ထိုဂါထာတို့၌။ နပဿတီတိ၊ ဟူသည်ကား။ အတ္တတ္ထံမ္ပိ၊ မိမိ၏အကျိုးကိုလည်း။ နပဿတိ၊ မမြင်။ ပရတ္ထံ၊ သူတစ်ပါး၏အကျိုးစီးပွားကို။ ပဂေဝ၊ အဘယ်ဆိုရာရှိအံ့နည်း။ နပဿတိဧဝ၊ မမြင်လေသည်သာတည်း။ သာဓုပဿတီတိ၊ ဟူသည်ကား။ သာဓု၊ သူတော်ကောင်းသည်။ အတ္တတ္ထဉ္စ၊ မိမိ၏အကျိုးကိုလည်းကောင်း။ ပရတ္ထဉ္စ၊ သူတစ်ပါး၏အကျိုးကိုလည်းကောင်း။ ဥဘယတ္ထံ၊ နှစ်ပါးစုံသောအကျိုးကို။ သမ္မဒေဝ၊ ကောင်းစွာလျှင်။ အညီအမျှလျှင်။ ပဿတိ၊ မြင်၏။ ဒုမ္မေဓဂေါစရောတိ၊ ဟူသည်ကား။ နိပ္ပညာနံ၊ ပညာမရှိသောသူတို့၏။ ဝိသယဘူတော၊ အာရုံဖြစ်၍ဖြစ်၏ (ဝါ) တစ်နည်းသော်ကား။ နိပ္ပညော၊ ပညာကင်းသော။ ဂေါစရော၊ အလေ့အကျက်တည်း။ ဧတဿ၊ ထိုဒေါသအား။ အာဟာရော၊ အကြောင်းရင်းသည်။ ဣန္ဓနံ၊ အမိုက်တည်းဟူသော မောဟသည်။ အတ္ထိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ထို့ကြောင့်။ ဒုမ္မေဓဂေါစရော၊ ဒုမ္မေဓဂေါစရမည်၏။ ဒုမ္မေဓဂေါစရော၊ အမိုက်မောဟလည်းဟူသော အကြောင်း ရှိသည်။ ၁ ၄၅၂) ဒုက္ခမေသိနောတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲကို။ ဣစ္ဆန္တာ၊ အလိုရှိတတ်ကုန်၏။ သဒတ္ထန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အတ္ထံ၊ အကျိုးကို။ ဝုဍ္ဎိံ၊ အစီးအပွားကို။ ပရက္ကရေတိ၊ ဟူသည်ကား။ အပနေယျ၊ ပယ်ရာ၏။ ဝိနာသေယျ၊ ဖျက်ဆီးရာ၏။ သဘီမသေနောတိ၊ ဟူသည်ကား။ သော၊ ထိုဒေါသသည်။ ဘိမာယ၊ ကြောက်မက်ဖွယ်ရှိသော။ ဘယဇနနိယာ၊ ဘေးကိုဖြစ်စေတတ်ကောင်း။ မဟတိယာ၊ များစွာသော။ ကိလေသသေနာယ၊ ကိလေသာတည်းဟူသော စစ်သည်နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံ၏။ ပမဒ္ဒီတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဗလဝဘာဝေန၊ အားကြီးသည်၏အဖြစ်ဖြင့်။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကို။ ပမဒ္ဒနသီလော၊ နှိမ်နင်းတတ်သောသဘောရှိ၏။ နမေအမုစ္စထာတိ၊ ဟူသည်ကား။ မမ၊ ငါ၏။ သန္တိကာ၊ အထံမှ။ မောက္ခံ၊ လွှတ်ခွင့်ကို။ နလဘိ၊ မရပါ။ အဗ္ဘန္တရေဧဝ၊ ကိုယ်၏အတွင်း၌လျှင်။ ဒမိတော၊ ဆုံးမအပ်၏။ နိဗ္ဗိသေဝနော၊ အဆိပ်အတောက်မရှိသည်ကို။ ကတော၊ ပြုအပ်၏။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း (ဝါ) တစ်နည်းသော်ကား။ မုဟုတ္တံ၊ အနည်းငယ်သော။ ခီရံ၊ နို့ရည်သည်။ ဒဓိဘာဝေန၊ နို့ဓမ်း၏အဖြစ်ဖြင့်။ နပတိဋ္ဌတိဝိယ၊ မတည်သကဲ့သို့။ စိတ္တေန၊ စိတ်၌။ မုဟုတ္တံ၊ တစ်ခဏမျှ။ ဒေါသော၊ ဒေါသသည်။ နပတိဋ္ဌဟိတ္တ၊ မတည်ဘူးပါ။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း၊

မန္ထမာနသ္မိံတိ၊ ဟူသည်ကား။ အရဏိသဟိတေန၊ မီးပွတ်ကျည်ပွေ့ဖြင့်။ မထိယမာနေ၊ ပွတ်အပ်သည်ရှိသော်။ ပထမာနသ္မိံန္တိပိ၊ ပထမာနသ္မိံဟူ၍လည်း။ ပါဌော၊ ပါဌ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ပထမာနသ္မိံ၊ ကောင်းစွာပွတ်အပ်သည်ရှိသော်ဟု အနက်ယောဇနာသည်။ ယသ္မာတိ၊ ဟူသည်ကား။ ယတောကဋ္ဌာ၊ အကြင်ထင်းဟူသောအကြောင်းကြောင့်။ ဂိနီတိ၊ ဟူသည်ကား။ အဂ္ဂိ၊ မီးသည်။ ဗာလဿ အဝိဇာနတောတိ၊ ၁၄၅၃) ဟူသည်ကား။ ဗာလဿ၊ မိုက်သော။ အဝိဇာနန္တဿ၊ မသိမလိမ္မာသောသူအား။ သာရမ္ဘာဇာယတေတိ၊ ဟူသည်ကား။ သာရမ္ဘာ၊ ခိုက်ရန်ပွားခြင်းသည်။ ကရဏုတ္တရိယ၊ ကရဏာလက္ခဏာပြုအပ်သည်ထက်လွန်စွာပြုခြင်းလက္ခဏာရှိ၏။ အရဏိမန္ထနတော၊ ပွတ်ခုံပွတ်ကျည်ကိုပွတ်သောအားဖြင့်။ ပါဝကောဝိယ၊ မီးဖြစ်သကဲ့သို့။ ကောဓော၊ ဒေါသသည်။ ဇာယတေ၊ ဖြစ်၏။ သပိတေနေဝါတိ၊ ဟူသည်ကား။ သောပိဗာလော၊ ထိုသူမိုက်သည်။ တေနေဝကောဓေန၊ ထိုဒေါသဖြင့်လျှင်။ ကဋ္ဌံ၊ ထင်းကို။ အဂ္ဂိနာ၊ မီးဖြင့်။ ဍယှတိဝိယ၊ လောင်သကဲ့သို့။ ကောဓေန၊ ထိုမိမိ၏ဒေါသသည်ပင်လျှင်။ ဍယှတိ၊ လောင်အပ်၏။ အနိန္ဒောဓူမကေတူဝါတိ၊ ဟူသည်ကား။ အနိန္ဓနော၊ မကဲ့ရဲ့အပ်သည်ဖြစ်၍။ အဂ္ဂိဝိယ၊ မီးလျှံကဲ့သို့။ တဿတိ၊ ဟူသည်ကား။ အဓိဝါသနခန္တိယာ၊ သည်းခံခြင်းခန္တီတရားနှင့်။ သမန္နာဂတဿ၊ ပြည့်စုံသော။ တဿ၊ ပုဂ္ဂလဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ လဒ္ဓေါ၊ ရအပ်သော။ ယသော၊ အခြံအရံသည်။ သုက္ကပက္ခေ၊ လဆန်းပက္ခ၌။ စန္ဒောဝိယ၊ လမင်းကဲ့သို့။ အပရာပရံ၊ အဆင့်အဆင့်။ အာပူရတိ၊ ပြည့်၏၊

ဣတိ၊ သို့။ ရာဇာ၊ ဗာရာဏသီမင်းသည်။ မဟာသတ္တဿ၊ ဘုရားလောင်း၏။ ဓမ္မကတံ၊ တရားစကားကို။ သုတွာ၊ ကြားရ၍။ မဟာပူရိသံပိ၊ ယောကျ်ားမြတ်သည်လည်းကောင်း။ ရာဇဂေဟတော၊ မင်းအိမ်မှ။ အာဂတံ၊ ရောက်လာသော။ တံပရိဗ္ဗာဇိကမ္ပိ၊ ထိုပရပိုက်ရသေ့မကိုလည်းကောင်း။ ခမာပေတွာ၊ သည်းခံစေ၍။ တုမှေ၊ ရှင်ရသေ့တို့သည်။ ပဗ္ဗဇ္ဇာသုခံ၊ ရဟန်းချမ်းသာကို။ အဘဝန္တာ၊ ခံစားကြလျှက်။ ဣဓေဝဥယျာနေ၊ ဤဥယျာဉ်၌လျှင်။ ဝသထ၊ နေကြကုန်လော့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဝေါ၊ ရှင်ရသေ့တို့အား။ ဓမ္မိကံ၊ တရားနှင့်လျော်စွာ။ ရက္ခာဝရဏဂုတ္တိံ၊ စောင့်ရှောက်တားမြတ်ပိတ်ပင်သဖြင့် အလုံအခြုံကို။ ကရိဿာမီတိ၊ ပြုအံ့ဟု။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ဝန္ဒိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ပက္ကာမိ၊ သွားလေ၏။ တေဥဘောပိ၊ ထိုနှစ်ယောက်သော သူတို့သည် လည်း။ တတ္ထေဝ၊ ထိုဥယျာဉ်၌ပင်လျှင်။ ဝသိံသု၊ နေလေကုန်၏။ အပရဘာဂေ၊ နောင်ကာလ အပိုင်း၌။ ပရိဗ္ဗာဇိကာ၊ ပုရပိုက်ရသေ့မသည်။ ကာလံ၊ စုတေသောကာလကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ ဗောဓိသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ ဟိမဝန္တံ၊ ဟိမဝန္တာသို့။ ၁ ၄၅၄) ပဝိသိတွာ၊ ဝင်လေ၍။ ဈာနဘိညာယော၊ ဈာန်အဘိဉာဏ်တို့ကို။ နိဗ္ဗတ္တိတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ အာယုပရိယောသာနေ၊ အသက်၏အဆုံး၌။ ဗြဟ္မလောကပရာယနော၊ ဗြဟ္မပြည်သို့လားသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တဒါ၊ ထိုကာလ၌။ ပရိဗ္ဗာဇိကာ၊ ပရပိုက်မသည်။ ရာဟုလမာတာ၊ ရာဟုလာအမိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်လာ၏။ ရာဇာ၊ ဗာရာဏသီမင်းသည်။ အာနန္ဒတ္ထေရော၊ အာနန္ဒာမထေရ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်လာ၏။ ဗောဓိပရိဗ္ဗာဇကော၊ စူဠဗောဓိပရပိုဇ်ရသေ့သည်။ လောကနာထော၊ လူနတ်တို့၏။ ကိုးကွယ်ရာဖြစ်သော ငါဘုရားသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်တော်မူလာ၏၊

ဣဓာပိ၊ ဤဇာတ်၌လည်း။ တဿ၊ ဘုရားလောင်းအား။ ယထာရဟံ၊ ဖြစ်ထိုက်သည့်အားလျော်စွာ။ သေသပါရမီယော၊ ကြွင်းသောပါရမီတို့ကို။ နိဒ္ဓါရေတဗ္ဗာ၊ ထုတ်အပ်ကုန်၏။ တထာ၊ ထိုမှတစ်ပါး။ မဟန္တံ၊ များစွာသော။ ဘောဂက္ခန္ဓဉ္စ၊ စည်းစိမ်ဥစ္စာစုကိုလည်းကောင်း။ မဟန္တံ၊ များစွာသော။ ဉာတိပရိဝတ္တဉ္စ၊ ဆွေအစဉ်မျိုးအဆက်ကိုလည်းကောင်း။ ပဟာယ၊ စွန့်၍။ မဟာဘိနိက္ခမနသဒိသံ၊ မြတ်သောတောထွက်ခြင်းနှင့်တူသော။ ဂေဟတော၊ အိမ်မှ။ နိက္ခမနံ၊ ထွက်မြောက်ခြင်းဂုဏ် လည်းကောင်း။ တထာ၊ ထိုမှတစ်ပါး။ နိက္ခမိတွာ၊ တောထွက်၍။ ပဗ္ဗဇိတဿ၊ ရဟန်းပြုသော။ ဗဟုဇနသမ္မတဿ၊ လူများအပေါင်းသည်သမုတ်အပ်သည်။ သတော၊ ဖြစ်၍။ ပရမပ္ပိစ္ဆတာယ၊ မြတ်သောဆန္ဒရှိသည်၏အဖြစ်ဖြင့်။ ကူလေသုစ၊ အမျိုးတို့၌လည်းကောင်း။ ဂဏေသုစ၊ ဂိုဏ်းအပေါင်းအဖော်၌ လည်းကောင်း။ အလဂ္ဂတာ၊ မငြိစွမ်းသည်၏ အဖြစ်လည်းကောင်း။ အစ္စန္တမေဝ၊ စင်စစ်လျှင်။ လာဘသက္ကာရဇိဂုစ္ဆာယ၊ လပ်သပ္ပကာတို့၌ စက်ဆုပ်ခြင်းရှိသောကြောင့်။ ပရမဝိဝေကာဘိရတိ၊ လွန်စွာဆိပ်ငြိမ်ရာအရပ်၌ မွေ့လျော်ခြင်းဂုဏ်လည်းကောင်း။ အတိသယ ဝတီစ၊ အလွန်ပွားသော။ အဘိသလ္လေခဝုတ္တိ၊ အလွန်လျှင်ခေါင်းပါးသော အသက်မွေးခြင်းဂုဏ် လည်းကောင်း။ တထာရူပါယ၊ ထိုသို့သဘောရှိသော။ သီလဝတိယာ၊ သီလနှင့်ပြည့်စုံသော။ ကလျာဏဓမ္မာယ၊ ကောင်းသောအကျင့်ရှိသော။ ပရိဗ္ဗာဇိကာယ၊ ပရပိုက်ရသေ့မကို။ အနနုညာတာ ယ၊ ခွင့်မပြုအပ်သောအားဖြင့်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပူရတော၊ ရှေ့မှ။ ဗလက္ကာ ၁၄၅၅) ရေန၊ အနိုင်အထက်ဖြင့်။ ပရာမသိယမာနာယ၊ သုံးသတ်သည်ရှိသော်။ သီလပါရမိံ၊ သီလပါရမီကို။ အာဝဇ္ဇိတွာ၊ ဆင်ခြင်၍။ ဝိကာရာနာပတ္တိ၊ စိတ်၏ဖောက်ပြန်ခြင်းသို့ မရောက်ခြင်းဂုဏ်လည်း။ တသ္မိံ၊ ထိုရသေ့၌။ ကတာပရာမေစ၊ လွန်ကြူးသောအပြစ်သာလျှင်ရှိသော။ ရာဇိနိ၊ မင်းသည်။ ဥပဂတေ၊ ရောက်လာသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ ဟိတစိတ္တတံ၊ အစီးအပွားနှင့်ယှဉ်သော စိတ်ရှိသည်၏အဖြစ်ကိုလည်းကောင်း။ မေတ္တစိတ္တတံ၊ မေတ္တာစိတ်ရှိသည်၏အဖြစ်ကိုလည်းကောင်း။ ဥပဋ္ဌပေတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ ဒိဋ္ဌဓမ္မိကသမ္ပရာယိကေဟိ၊ ပစ္စုပ္ပာန်သံသရာနှင့်စပ်သောအကျိုးတို့ဖြင့်။ သမနုသာသနံ၊ အစဉ်အတိုင်းဆုံးမခြင်းဂုဏ်လည်းကောင်း။ မဟာပူရိသဿ၊ ယောကျ်ားမြတ်၏။ ဣတိဧဝမာဒယော၊ ဤသို့အစရှိကုန်သော။ ဂုဏာနုဘာဝေါ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးအာနုဘော်တို့ကို။ ဣဓ၊ ဤဇာတ်တော်၌။ ဝိဘာဝေတဗ္ဗာ၊ ထင်ရှားစွာပြအပ်ကုန်၏။ တေန၊ ထိုကြောင့်။ ဧဝံအစ္ဆရိယာ ဟေတေ၊ လ၊ ဓမ္မဿဧဝံ ဓမ္မတောတိ၊ ဧတံဂါထံ၊ ဧဝံအစ္ဆရိယာ ဟေတေ၊ ပေ။ ဓမ္မဿ အနုဓမ္မတော ဟူသောဂါထာကို။ ဝုတ္တံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဂါထာ၏အနက်ကား ရှေး၌ယောဇနာအပ်ပြီ။

စတုတ္တံ၊ လေးကြိမ်မြောက်သော။ စူဠဗောဓိစရိယာဝဏ္ဏနာ၊ စူဠဗောဓိဘုရားလောင်း၏ ပါရမီအဖွင့် သည်။

နိဋ္ဌိတာ၊ ပြီးပြီ၊

၁၄၅၆) ၅။ မဟိံသရာဇ စရိယာဝဏ္ဏနာ+

၃၇။ ပဉ္စမေ၊ ငါးကြိမ်မြောက်သော ဇာတ်တော်၌။ မဟိံသောပဝနစရကောတိ၊ ဟူသည်ကား။ မဟာဝနစာရီ၊ တောကြီးအရပ်၌ကျက်စားလေ့ရှိသော။ မဟိံသော၊ ကျွဲသည်။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်ဘူး၏။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ ယောဇနာ၊ အနက်ယောဇနာခြင်း တည်း။ ပဝဍ္ဎကာယောတိ၊ ဟူသည်ကား။ ပယသမ္ပတ္တိယာ၊ အရွယ်သို့ရောက်သည်ရှိသော်။ အင်္ဂပစ္စင်္ဂါနဉ္စ၊ အင်္ဂါကြီးငယ်တို့၏လည်း။ ထူလဘာဝေန၊ ဆူဖြိုးဝသည်၏အဖြစ်ဖြင့်။ အဘိဝဍ္ဎာ ကာယော၊ အလွန်ပွားသောကြီးသောကိုယ်ရှိ၏။ ဗလဝါတိ၊ ဟူသည်ကား။ မဟာဗလော၊ ကြီးသောအားရှိ၏။ ထာမသမ္ပန္နော၊ အစွမ်းသတ္တိနှင့်ပြည့်စုံ၏။ မဟန္တောတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဝိပုလသရီရော၊ ပြန့်ပြောသောကိုယ်ရှိ၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဗောဓိသတ္တဿ၊ ဘုရားလောင်း၏။ ကာယော၊ ကိုယ်သည်။ ဟတ္ထိကလဘပ္ပမာဏော၊ ဆင်၏လည်ပင်းအတိုင်းအရှည်ရှိသည်။ ဟောတိ ကိရ၊ ဖြစ်သတတ်။ ဘီမဒဿနောတိ၊ ဟူသည်ကား။ မဟာသရီရတာယ၊ ကြီးသောကိုယ် ရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ဝနမဟိံသဇာတိတာစ၊ တောကျွဲ၏အဖြစ်၌လည်း။ သီသံ၊ သီလကို။ အဇာနန္တာနံ၊ မသိကုန်သောသူတို့အား။ ဘယဇနနတော၊ ကြောက်ခြင်းကို ဖြစ်စေတတ် သောအားဖြင့်။ ဘယာနကဒဿနော၊ ကြောက်ဖွယ်ကိုပြတတ်၏။

၃၈။ ပဗ္ဗာရေတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဩလမ္ဘကသိလာကုစ္ဆိယံ၊ တွဲရရွဲဆွဲ ၁၄၅၇) လျက်သောကျောက်ခေါင်း၌။ ဒကာသယေတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဇလာသယသမိပေ၊ ရေလူးရာရေအိုင်၏အနီး၌။ ဟောတေတ္ထဋ္ဌာနန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ ဧတ္ထမဟာဝနေ၊ ထိုတောအရပ်၌။ ယောကောစိပဒေသော၊ အကြင်အမှတ်မရှိသောအရပ်သည်။ ဝနမဟိသာနံ၊ တောကျွဲတို့၏။ တိဋ္ဌနဋ္ဌာနံ၊ နေရာအရပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဟိံတဟိန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ တတ္ထတတ္ထ၊ ထိုထိုသောအရပ်၌၊

၃၉။ ဝိစရန္တောတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဝိဟာရဖာသုကံ၊ ချမ်းသာသောနေရာကို။ ဝီမံသိတုံ၊ စုံစမ်းရှာဖွေအံ့သောငှာ။ ဝိစရန္တော၊ လှည့်ပတ်သွားလာသည်ရှိသော်။ ဌာနံအဒ္ဒသဘဒ္ဒကန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ ဧဝံ၊ သို့။ ဝိစရန္တော၊ လှည့်ပတ်သွားလာသည်ရှိသော်။ တသ္မိံမြဟာရညေ၊ ထိုတောအုပ်ကြီး၌။ မယှံ၊ ငါ၏။ အတ္ထာယ၊ နေရာအလို့ငှာ။ ဘဒ္ဒကံ၊ ကောင်းမြတ်သော။ ဖာသုကံ၊ ချမ်းသာရာဖြစ်သော။ ရုက္ခမူလဋ္ဌာနံ၊ သစ်ပင်ရင်းတည်းဟူသောအရပ်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ အဒက္ခိံ၊ မြင်လေ၏။ ဒိသွာစ၊ မြင်၍လည်း။ တံဌာနံ၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပဂန္တွာန၊ ကပ်လေ၍။ တိဋ္ဌာမိစ၊ ရပ်လည်းရပ်၏။ သာယာမိစ၊ အိပ်လည်းအိပ်၏။ ဂေါစရံ၊ အစာကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ဒိဝါ၊ နေ့အခါ၌။ တံရုက္ခမူလဋ္ဌာနံ၊ ထိုသစ်ပင်ရင်းနေရာသို့။ ဂန္တွာ၊ သွားလေ၍။ ဌာနသယနေဟိ၊ ရပ်ခြင်းအိပ်ခြင်းတို့ဖြင့်။ ဝီတိနာမေမိတိ၊ လွန်စေ၏ဟု။ ဒဿေတိ၊ ပြ၏၊

၄၀။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဗောဓိသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ ဟိမဝန္တပ္ပဒေသေ၊ ဟိမဝန္တာတော အရပ်၌။ မဟိံသယောနိယံ၊ ကျွဲ၏အမျိုး၌။ နိဗ္ဗတ္တိတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဝယပ္ပတ္တော၊ အရွယ်သို့ရောက်သည် ရှိသော်။ ထာမသမ္ပန္နော၊ အားအစွမ်းနှင့်ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ ဟတ္ထိကလဘပ္ပမာဏော၊ ဆင်၏ လည်ပင်းပမာဏရှိသော။ မဟာသရီရော၊ ကြီးသောကိုယ်ရှိ၏။ ပဗ္ဗတပါဒေ၊ တောင်ခြေရင်း၌။ ပဗ္ဘာရဂိရိနုဂ္ဂဝနဃဋာဒီသု၊ တောင်ဝှမ်းခရီးခဲတောအုပ် အစရှိသည်တို့၌။ ဝိစရန္တော၊ လှည့်ပတ် သွားလာသည်ရှိသော်။ ဧကံ၊ တစ်ခုသော။ ဖာသုကံ၊ ချမ်းသာရာဖြစ်သော။ မဟာရုက္ခမူလံ၊ သစ်ပင်ကြီးရင်းကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ဂေါစရံ၊ အစာကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ဒိဝါ၊ နေ့၌။ တတ္ထ၊ ထိုသစ်ပင်ရင်း၌။ ဝသတိ၊ နေ၏။ အထ၊ ထို ၁၄၅၈) အခါ၌။ ဧကော၊ တစ်ခုသော။ လောလမက္ကဋော၊ လျှပ်ပေူသောမျောက်သည်။ ရုက္ခာ၊ သစ်ပင်မှ။ ဩတရိတွာ၊ သက်၍။ မဟာသတ္တဿ၊ ဘုရားလောင်း၏။ ပိဋ္ဌံ၊ ကျောက်ကုန်းကို။ အဘိရူဟိတွာ၊ တက်စီး၍။ ဥစ္စာရပသာဝံ၊ ကျင်ကြီးကျင်ငယ်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ သိင်္ဂေသု၊ ဦးချိုတို့၌။ ဂဏှိတွာ၊ ကိုင်၍။ ဩလမ္ဗန္တော၊ ပုခက်ဧယဉ်စက်ကဲ့သို့။ နင်္ဂုဋ္ဌေ၊ အမြီး၌။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်ဆွဲ၍။ ဂေါလာယန္တော၊ ပုခက်ဧယဉ်ကဲ့သို့ဆွဲလျက်။ ကီဠိ၊ ကစား၏။ ဗောဓိသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ ခန္တီမေတ္တာ နုဒ္ဒယသမ္ပဒါယ၊ သည်းခံခြင်း, မေတ္တာမျှခြင်း, သနားခြင်းတရားနှင့်ပြည့်စုံသောကြောင့်။ တဿ၊ ထိုမျောက်၏။ တံအနာစာရံ၊ ထိုမကောင်းသောအကျင့်ကို။ မနသာ၊ နှလုံးဖြင့်။ နအကာသိ၊ အလေးမပြု။ မက္ကဋော၊ မျောက်သည်။ ပုနပ္ပုနံ၊ အဖန်တလဲလဲ။ တထေဝ၊ ထိုအတူလျှင်။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ အထေတ္ထကပိမာဂန္တွာတိ၊ အာဒိ၊ အထေတ္ထကပိမာဂန္တွာ အစရှိသော ဂါထာကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏၊

တတ္ထ၊ ထိုဂါထာ၌။ ကပိမာဂန္တွာတိ၊ ဟူသည်ကား။ ကပိ၊ မျောက်သည်။ အာဂန္တွာ၊ လာ၍။ မကာရော၊ မအက္ခရာသည်။ ပဒသန္ဓိကရော၊ သန္ဓိပုဒ်၏စပ်ခြင်းကိုပြုခြင်းတည်း။ ပါပေါတိ၊ ဟူသည်ကား။ လာမကော၊ ယုတ်မာသောသဘောရှိသော။ အနရိယောတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဣရိယနေန၊ မြတ်သောပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အနယေ၊ မဖြစ်အပ်သောအကျင့်၌။ စရတိ၊ ကျင့်တတ်၏။ ဣရိယနေန၊ မြတ်သောပုဂ္ဂိုလ်သ်ည။ အယေစ၊ ဖြစ်အပ်သောအကျင့်၌။ နစရတိ၊ မကျင့်တတ်။ ဣတိ၊ ထို့ကြောင့်။ အနရိယော၊ အနရိယမည်၏။ နိဟီနစာရော၊ ယုတ်သောအကျင့်ကိုကျင့်တတ်၏။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ လဟူတိ၊ ဟူသည်ကား။ လောလော၊ လျှပ်ပေါ်၏။ ခန္ဓေတိ၊ ဟူသည်ကား။ ခန္ဓပ္ပဒေသေ၊ ပခုံးကျောအရပ်၌။ မုတ္တေတီတိ၊ ဟူသည်ကား။ ပသာဝံ၊ ကျင်ငယ်ကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ဩဒဟေတီတိ၊ ဟူသည်ကား။ ကရိသံ၊ ကျင်ကြီးကို။ ဩသဇ္ဇတိ၊ စွန့်၏။ တန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ တံမံ၊ ထိုငါ့ကို။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ မဟိံသဘူတံ၊ ကျွဲဖြစ်၍ဖြစ်သော။ မံ၊ ငါ့ကို၊

၄၁။ သကိမ္ပိဒိဝသန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ ဧကဒိဝသမ္ပိ၊ တစ်နေ့သ၌လည်း။ ၁ ၄၅၉) ဒူသေတိ၊ ဖျက်ဆီး၏။ သဗ္ဗကာလမ္ပိ၊ အခါခပ်သိမ်းလည်း။ ဒူသေတိ၊ ဖျက်ဆီး၏။ တေန၊ ထိုကြောင့်။ ဒုသေတိမံသဗ္ဗကာလန္တိ၊ ဒုသေတိမံသဗ္ဗကာလံဟူ၍။ အာဟ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကေဝလဉ္စ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဒုတိယ တတိယ စတုတ္ထ ဒိဝသမတ္တံ၊ နှစ်ရက် သုံးရက် လေးရက်မျှသည်။ န၊ မဟုတ်။ အထခေါ၊ စင်စစ်သဖြင့်ကား။ သဗ္ဗကာလမ္ပိ၊ အခါခပ်သိမ်းလျှင်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ပဿာဝါဒီဟိ၊ ကျင်ငယ်အစရှိသည်တို့ဖြင့်။ ဒူသေတိ၊ ဖျက်ဆီး၏။ ယဒါယဒါ၊ အကြင်အကြင်အခါ၌။ မုတ္တာဒီနိ၊ ကျင်ငယ်အစရှိသည်တို့ကို။ ကာတုကာမော၊ ပြုခြင်းငှာအလိုရှိ၏။ တဒါတဒါ၊ ထိုထိုသောအခါ၌။ မယှမေဝ၊ ငါ၏သာလျှင်။ ဥပရိ၊ အထက်၌။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ဣတိ၊ သို့။ ဒဿေတိ၊ ပြ၏။ ဥပ္ပဒ္ဒုတောတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဗာဓိတော၊ နှိပ်စက်ခြင်းရှိ၍။ တေန၊ ထိုမျောက်သည်။ သိင်္ဂေသု၊ ဦးချိုတို့၌။ ဩလမ္ဗနာဒိနာစ၊ တွဲလွဲဆွဲခြင်းအစရှိသည်ဖြင့် လည်းကောင်း။ မုတ္တာဒိအသုစိ မက္ခဏေ နစ၊ ကျင်ငယ်အစရှိသော မစင်ကိုလိမ်းကျံခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ တဿစ၊ ထိုကျင်ငယ်အစရှိသည်ကိုလည်း။ အပဟရဏတ္ထံ၊ တစ်ပါးသို့ပစ်ခြင်းဖြစ်အံ့သောငှာ။ အနေကဝါရံ၊ အကြိမ်များစွာ။ သိင်္ဂကောဋီဟိစ၊ ဦးချိုစွန်းတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝါလဂ္ဂေနစ၊ အမြီးဖျားဖြင့်လည်းကောင်း။ အနေကဝါရံ၊ အကြိမ်များစွာ။ ကဒ္ဒမပံသုမိဿိတံ၊ ရွှံ့ညွန်မြေတို့ဖြင့် ရောနှောသော။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ သိဉ္စိတွာ၊ သွန်၍။ ဓောဝနေနစ၊ ဆေးကြောပြန်သဖြင့်လည်ကောင်း။ နိပ္ပီဠိတော၊ မပြတ်လျှင်နှိပ်စက်အပ်သည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း၊

၄၂။ ယက္ခောတိ၊ ဟူသည်ကား။ တသ္မိံရုက္ခေ၊ ထိုသစ်ပင်၌။ အဓိဝတ္ထာ၊ စောင့်သော။ ဒေဝတာ၊ နတ်သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဣဒမဗြဝီတိ၊ ဟူသည်ကား။ ရုက္ခက္ခန္ဓေ၊ သစ်ပင်၏ပင်စည်၌။ ဌတွာ၊ ရပ်၍။ မဟိံစရာဇ၊ ကျွဲမင်း။ ကသ္မာ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ ဣမဿဒုဋ္ဌမက္ကဋဿ၊ ဤဆိုးရွားသောမျောက်၏။ အဝမာနံ၊ အထေမဲ့မြင်ပြုသည်ကို။ သဟသိ၊ သည်းခံလေသနည်း။ ဣတိ၊ သို့။ ဣမမတ္ထံ၊ ဤသို့သော အနက်ကို။ ပကာသန္တေ၊ ထင်ရှားပြလိုသည်ဖြစ်၍။ နာသေဟေတံ ဆဝံပါပံ၊ သိင်္ဂေဟိ ၁၄၆၀) စခုရေဟိ စာတိဣဒံဝစနံ၊ နာသေဟေတံ ဆဝံပါပံ၊ သိင်္ဂေဟိစခုရေဟိစ၊ ဟူသောစကားကို။ အဘာသိ၊ ဆိုလေ၏။ ပကာသနနှစ်ပုဒ်၏အတ္ထကား။ မဟိံသရာဇ၊ ကျွဲမင်း။ တွံ၊ သင်ကျွဲမင်းသည်။ ပါပံ၊ ယုတ်မာသော။ ဧတံဆဝံ၊ ဤမျောက်ကို။ သိင်္ဂေဟိစ၊ ဦးချိုတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ခုရေဟိစ၊ ခွါတို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ နာသေဟိ၊ ဖျက်ဆီးပါလော။ ဣဒံဝစနံ၊ ဤသို့သောစကားကို။ အဘာသိ၊ ဆို၏၊

၄၃။ ဧဝံဝုတ္တေတဒါယက္ခေတိ၊ ဟူသည်ကား။ တဒါတသ္မိံကာလေ၊ ထိုအခါ၌။ ယက္ခေ၊ ရုက္ခစိုးနတ် သည်။ ဧဝံ၊ သို့။ ဝုတ္တေ၊ သတိဆိုသည်ရှိသော်။ အဟံတံဣဒမဗြဝိန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ယက္ခံ၊ ရုက္ခစိုးနတ်ကို။ ဣဒံဝက္ခာမနံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သောစကားကို။ ဣဒါနိ၊ ဤယခုအခါ၌။ အဗြဝိံ အဘာသိံ၊ ပြောဆို၏။ ကုဏပေနာတိ၊ ဟူသည်ကား။ ကိလေသာသုစိပဂ္ဃရဏေန၊ ကိလေသာ တည်းဟူသောမစင်ယိုသဖြင့်။ သုစိဇာတိကာနံ၊ စင်ကြယ်သောသဘောရှိကုန်သော။ သာဓူနံ၊ သူတော်ကောင်းတို့သည်။ ပရမဇိဂုဝနီယတာယ၊ အလွန်လျှင်စက်ဆုပ်အပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ အတိဒုဂ္ဂန္ဓဝါယနေနစ၊ အကျော်အစောမဲ့ဖြစ်၍ မကောင်းသောအနံ့ကို လှိုင်စေတတ်သဖြင့်လည်း။ ကုဏပသဒိသတာယ၊ အကောင်ပုတ်နှင့် တူသည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ ကုဏပေန၊ ကိလေသာတည်း ဟူသောအပုတ်နံ့ဖြင့်။ ပါပေနာတိ၊ ဟူသည်ကား။ ပါဏာတိပါတပါပေန၊ သူ၏အသက်ကို သတ်ခြင်းဟု ဆိုအပ်သောယုတ်မာသော။ အနရိယေနာတိ၊ ဟူသည်ကား။ အနရိယာနံ၊ အရိယာ မဟုတ်ကုန်သော။ အသာဓူနံ၊ သူတော်ကောင်းမဟုတ်ကုန်သော။ မာဂဝိကနေသာဒါဒိနံ၊ မုဆိုးတငါ အစရှိကုန်သော။ ဟီနပုရိသာနံ၊ ယုတ်မာသောယောကျ်ားတို့၏။ ဓမ္မတ္တာ၊ အကျင့်ဖြစ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ အနရိယေန၊ ယုတ်မာသော မမြတ်သောအကျင့်ဖြင့်။ ကိံကေနကာရဏေန၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်။ ဒေဝတေ၊ အိုရုက္ခစိုးနတ်။ တွံ၊ သင်သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ မက္ခေသိ၊ လိမ်းကျံဘိသနည်း။ တယာ၊ သင်နတ်သည်။ အယုတ္တံ၊ မလျောက်ပတ်သောစကားကို။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်၏။ မံ၊ ငါ့ကို။ ၁ ၄၆၁) ပါပေ၊ မကောင်းမှု၌။ နိယောဇေန္တိယာ၊ ရှင်စေအပ် လေဘိသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒဿေတိ၊ ပြ၏၊

၃ ၄၄။ ဣဒါနိ၊ ဤယခုအခါ၌။ တသ္မိံ ပါပဓမ္မေ၊ ထိုမကောင်းသော အကျင့်တရား၌။ အာဒီနဝံ၊ အပြစ်ကို။ ပကာသေန္တော၊ ပြလိုသည်ဖြစ်၍။ ယဒိဟန္တိအာဒိ၊ ယဒိယံ အစရှိသောဂါထာပုဒ်ကို။ အာဟ၊ မိန့်တော်မူ၏။ တဿာ၊ ထိုဂါထာ၏။ အတ္ထော၊ အနက်ကို။ ဧဝံ၊ သို့။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သ်အပ်၏။ ဘဒ္ဒေဒေဝတေ၊ အိုကောင်းသောရုက္ခစိုးနတ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ တဿ၊ ထိုယုတ်မာသောမျောက်အား။ ယဒိကုဇ္ဈေယျံ၊ အကယ်၍ အမျက်ထွက်အံ့။ တတောပိ၊ ထိုယုတ်မာသော မျောက်အောက်လည်း။ လာမကတရော၊ အထူးသဖြင့် ယုတ်မာသည်။ ဘဝေယျ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ ယေနအဓမ္မစရဏေန၊ အကြင်အဓမ္မကို ကျင့်သောကြောင့်။ သောဗာလမက္ကဋော၊ ထိုမျောက်မိုက်သည်။ နိပါနောနာမ၊ ယုတ်မာသည်မည်သည်။ ဇာတော၊ ဖြစ်၏။ တတောပိ၊ ထိုယုတ်မာသောမျောက်ထက်လည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဗလဝတာရံ၊ လွန်စွာသော။ ပါပဓမ္မံ၊ မကောင်းသော အကျင့်ကို။ သစေပနစရေယျံ၊ အကယ်၍ ကျင့်မိချေသည်ဖြစ်အံ့။ တေန၊ ထိုမကောင်းသော အကျင့်ကြောင့်။ တတော၊ ထိုယုတ်မာသောသူအောက်။ ပါပတရော၊ အထူးသဖြင့် သူယုတ်မာသည်။ ဘဝေယျံနနု၊ ဖြစ်ရာသည် မဟုတ်လေလော့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣဓလောကပရလောကဉ္စ၊ ဤပစ္စုပ္ပန်လောက တမလွန်လောကကိုလည်းကောင်း။ တဒုတ္တရိစ၊ ထိုထက်အလွန် လောကုတ္တရာတရားကိုလည်းကောင်း။ ဇာတိတွာ၊ သိလိုသည်ဖြစ်၍။ ယဒိဋ္ဌိတော၊ အကယ်၍တည်အံ့။ ဧကန္တေနေဝ၊ စင်စစ်သဖြင့်လျှင်။ ပရဟိတာယ၊ သူတစ်ပါး၏ အကျိုးစီးပွားငှာ။ ယဒိပဋိပန္နော၊ အကယ်၍တည်းကျင့်လိုအံ့။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ပါပဓမ္မံ၊ မကောင်းသော အကျင့်ကို။ စရေယျံ၊ ကျင့်သည်ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ၊ ဤအကျင့်သည်။ အဋ္ဌာနံ၊ အကြောင်းအရင်း မဟုတ်ချေ။ ကိဉ္စဘိယျော၊ အလွန်ဆိုဖွယ်ရှိသေး၏။ မေ၊ ငါ့အား။ သီလဉ္စ၊ ဆာက်တည်အပ်သော သီလသည်လည်း။ ဘိဇ္ဇေယျ၊ ပျက်စီးခဲ့ရာ၏။ ခေါပန၊ စင်စစ်သော်ကား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဧဝရူပံ ၁ ၄၆၂) ဤသို့သဘောရှိသော။ ပါပဓမ္မံ၊ မကောင်းသောအကျင့်ကို။ စေတရေယျံ၊ အကယ်၍ ပြုမိအံ့။ မယှံ၊ ငါ၏။ သီလပါရမီ၊ သီလပါရမီသည်။ ခဏ္ဍိတာ၊ ကျိုးပျက်သည်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဝိညူစ၊ ပညာရှိတို့သည်လည်း။ ဂရဟေယျုံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်ရာ၏။ မန္တိ၊ မံဟူသည်ကား။ မံ၊ ငါ့ကို။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိကုန်သော။ ဒေဝမနုဿာစ၊ နတ်လူတို့သည်လည်း။ ဂရဟေယျုံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်ရာ၏။ ဘော၊ အိုလူနတ်တို့။ တုမှေ၊ သင်လူနတ်တို့သည်။ ပဿထ၊ ကြည့်ကြကုန်လော့။ အယံ ဗောဓိသတ္တော၊ ဤဘုရားလောင်းသည်။ ဗောဓိပရိယေသနံ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်ကိုရှာမှီးခြင်းကို။ စရမာနော၊ ကျင့်လျက်။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ပါပံ၊ မကောင်းမှုကို။ အကာသိ၊ ပြုဘိ၏ တကား။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဂရဟေယျုံ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်ရာ၏၊

၃ ၄၅။ ဟီဠိတာ ဇီဝိတာ ပါပီတိဧတ္ထ၊ ဟီဠိတာ ဇီဝိတာ ဝါပိဟူသော ဤပုဒ်၌။ ဝါသဒ္ဒေါ၊ ဝါသဒ္ဒါသည်။ အဝဓာရဏတ္ထေဧဝ၊ အဝဓာရဏ အနက်၌သာလျှင်။ နိပါတော၊ နိပါတ်ပုဒ်တည်း။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ ဝိညူဟိ၊ ပညာရှိတို့သည်။ ဇီဝိတာပိ၊ အသက်ရှည်ခြင်းကိုလည်း။ ဂရဟိတာ၊ ကဲ့ရဲ့အပ်၏။ ပရိသုဒ္ဒေန ပရိသုဒ္ဒသီလေန၊ စင်ကြယ်သော သီလရှိသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ မတံဝါမရဏမေဝ၊ သေရခြင်းသည်သာလျှင်။ ဝရံဥတ္တမံဗဥယျော၊ အထူးသဖြင့်မြတ်၏။ (ဇိဝိကာဝါပုဒ်၌ဝါသဒ္ဒါသည်။ အဝဓာရဏအနက်၌ ဖြစ်ကြောင်းကို သိစေလို၍။ မတံ ဝါ မရဏမေဝ ဟူသောပုဒ်၌ယှဉ်၍ ယောဇနာလိုသောကြောင့်။ မတံ ဝါ မရဏမေဝ ဝရံ ဥတ္တမံ သေယျောဟု အဋ္ဌကထာဆရာဖွင့်တော်မူအပ်သတည်း၊) ကျာဟံ ဇီဝိတဟေတုပိ ကာဟာပိ ပရဟေဌနန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ ဧဝံ၊ သို့။ ဇာနန္တောစ၊ တရားကိုသိလျက်လည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဇိဝိတနိမိတ္တံပိ၊ အသက်ရှင်လိုသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ ပရသတ္တဝိဟိံသနံ၊ တစ်ပါးသောသတ္တဝါတို့အားညဉ်းဆဲခြင်း, သက်ခြင်းကို။ ကိံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ကာဟာ မိကရဿာမိ၊ ပြုပေအံ့နည်း။ ဧတဿ၊ ထိုမျောက်ယုတ်မာအား။ ကာရဏေ၊ ညှဉ်းဆဲသောအမှုကိုပြုခြင်း၌။ ကာရဏံ၊ ၁ ၄၆၃) အကြောင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း၊

အယံ ပန၊ ဤမျောက်သည်ကား။ အညေပိ၊ တစ်ပါးသောကျွဲတို့ကိုလည်း။ မံဝိယ၊ ငါကဲ့သို့။ မညမာနော၊ အမှတ်ရှိ၏။ ဧဝံ၊ ဤအတူ။ အနာစာရံ၊ မကျင့်အပ်သောအကျင့်ကို။ ကရိဿတိ၊ ပြုလတ္တံ့။ တတော တသ္မိံကာလေ၊ ထိုအခါ၌။ ယေသံ စဏ္ဍမဟိံသာနံ၊ အကြင်ကြမ်းတမ်းသော ကျွဲတို့အား။ ဧဝံတထာ၊ ထိုငါကိုပြုသည်နှင့်အတူ။ ကရိဿတိ၊ ပြုလတ္တံ့။ တေဧဝ၊ ထိုတစ်ပါးသောကျွဲတို့သည်လျှင်။ ဧတံ၊ ဤမျောက်မိုက်ကို။ ဝဓိဿန္တိ၊ သက်ကုန်လတ္တံ့။ ဧတဿ၊ ထိုမျောက်မိုက်၏။ သာမရဏာ၊ ထိုသို့သေရခြင်းသည်။ အညေဟိ၊ တစ်ပါးသောကျွဲတို့ကြောင့်။ မရိဿတိ၊ သေလတ္တံ့။ မယှံ၊ ါငါ့အား။ ဒုက္ခတောစ၊ ဆင်းရဲမှလည်းကောင်း။ ပါဏာတိပါတတောစ၊ သူ၏ အသက်ကိုသတ်ခြင်းမှလည်းကောင်း။ ပါဏာတိပါတတောစ၊ သူ၏အသက်ကိုသတ်ခြင်းမှလည်းကောင်း။ သုမုတ္တိ၊ ကောင်းစွာလွတ်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ သို့။ အာဟ၊ မိန့်၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ မမေဝါယံ မညာမာနော ... သာ မေမုတ္တိ ဘဝိဿတီတိ၊ မမေဝါယံ မညမာနော ...သာ မေ မုတ္တိ ဘဝိဿတိ ဟူသော။ ဂါထံ၊ ဂါထာကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏၊

၃ ၄၆။ ဂါထာ၏အတ္ထကား။ မမေဝ၊ ငါကဲ့သို့လျှင်။ အယံ၊ ဤမျောက်မိုက်သည်။ မညာမာနော၊ အမှတ်ရှိ၍။ အညေပိ၊ တစ်ပါးသောကျွဲတို့ကိုလည်း။ ဧဝံ၊ ဤငါ၏အတူ။ ကရိဿတိ၊ ပြုလတ္တံ့။ တေ၊ ထိုတစ်ပါးသော ကျွဲတို့သည်။ နံ၊ ထိုမျောက်မိုက်ကို။ တတ္ထ၊ ထိုအခါ၌။ ဝဓိဿန္တိ၊ သက်ကုန်လတ္တံ့။ ဧတဿ၊ ထိုမျောက်မိုက်၏။ ယာမရဏာ၊ အကြင်သေခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သာမရဏာ၊ ထိုသေခြင်းသည်။ မေ၊ ငါ့အား။ မုတ္တိ၊ လွတ်ခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ တတ္ထ၊ ထိုဂါထာ၌။ မမေဝါယန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ အယံ၊ ဤမျောက်မိုက်သည်။ မံဝိယ၊ ငါကဲ့သို့။ အညေပီတိ၊ ဟူသည်ကား။ အယံ၊ ဤမျောက်မိုက်သည်။ မံဝိယ၊ ငါကဲ့သို့။ အညသ္မိံပိ၊ တစ်ပါး သောကျွဲ၌လည်း။ သေသံ၊ ဆိုအပ် ၁ ၄၆၃) ခဲ့ပြီးသည်မှ ကြွင်းသောစကားသည်။ ဝုတ္တတ္ထမေဝ၊ ဆိုအပ်ပြီးသောအနက် ရှိသည်သာတည်း၊

၃ ၄၇။ ဟိနမဇ္ဈိမဥက္ကဋ္ဌေတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဟိနေစ၊ ယုတ်သည်လည်းဖြစ်သော။ မဇ္ဈိမေစ၊ အလတ်လည်းဖြစ်သော။ ဥက္ကဋ္ဌေစ၊ အမြတ်လည်းဖြစ်သော။ နိမိတ္တဘူတေ၊ အာရုံဖြစ်၍ဖြစ်ရာ၌။ သဟန္တော အဝမာနိတန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ တံအဝမာနံ၊ ထိုမထေမဲ့မြင်ပြုသည်ကို။ ပရိဘဝံ၊ နှိပ်စက်သည်ကို။ သဟန္တောခမန္တော၊ သည်းခံသောသူသည်။ ဧဝံလဗ္ဘတိသပ္ပညောတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဧဝံ၊ သို့။ ဟိနာဒိဝိဘာဝံ၊ အယုတ်အစရှိသည်တို့၌ ဝေဖန်ခြင်းကို။ အကတွာ၊ မပြုမူ၍။ ခန္တီမေတ္တာနုဒ္ဒယံ၊ သည်းခံခြင်း မေတ္တာမျှခြင်း သနားခြင်းတရားကို။ ဥပဋ္ဌပေတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ တဒပရာဓံ၊ ထိုအပြစ်ကို။ သဟန္တော၊ သည်းခံသော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သီလာဒိပါရမီယော၊ သီလအစရှိသော ပါရမီတို့ကို။ ဗြူဟေတွာ၊ ပွားစေ၍။ မနဿာ၊ နှလုံးဖြင့်။ ယထာပတ္ထိတံ၊ ဆောင်တည်တိုင်းသော။ ယထိစ္ဆိတံ၊ အလိုရှိတိုင်းသော။ သဗ္ဗညုတဉာဏံ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်ကို။ လဘတိ၊ ရနိုင်၏။ ပဋိဝိဇ္ဈတိ၊ ထိုးထွင်း၍သိနိုင်၏။ တဿ၊ ထိုသီလအစရှိသော ပါရမီကိုပွားစေသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ တံ၊ ထိုသဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်သည်။ နဒူရေ၊ မဝေး။ ဝေးသည်မဟုတ်ဟူ၍လည်းဟူ၊

ဣတိဧဝံ၊ သို့။ မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အဇ္ဈာသယံ၊ အလိုကို။ ပကာသေန္တော၊ ထင်ရှားပြလျက်။ ဒေဝတာယ၊ ရုက္ခစိုးနတ်အား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေသိ၊ ဟော၏။ သော၊ ထိုအလောင်းတော်ကျွဲမင်းသည်။ ကတိပါဟစ္စယေန၊ နှစ်ရက်သုံးရက်လွန်သဖြင့်။ အညတ္ထ၊ တစ်ပါးသောအရပ်သို့။ ဂတော၊ သွားလေ၏။ အညော၊ တစ်ပါးသော။ စဏ္ဍမဟိံသော၊ ကြမ်းတမ်းသောကျွဲသည်။ နိဝါသနဖာသုကာယ၊ နေခြင်း၌ချမ်းသာလိုသဖြင့်။ တံဌာနံ၊ ထိုအရပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ ရောက်၍။ အဌာသိ၊ ရပ်နေ၏။ ဒုဋ္ဌမက္ကဋော၊ မျောက်ဆိုးသည်။ အယံ၊ ဤကျွဲသည်။ သောဧဝ၊ ထိုငါကစားသောကျွဲပင်တည်း။ ဣတိ၊ သို့။ သညာယ၊ မှားသောအမှတ်ဖြင့်။ တဿ၊ ထိုကျွဲ၏။ ပဋ္ဌိံ၊ ကျောက် ၁ ၄၆၅) ကုန်ကို။ အဘိရူဟိတွာ၊ တက်စီး၍။ တထေဝ၊ ထိုရှေးအတူလျှင်။ အနာစရံ၊ ယုတ်မာသောအကျင့်ကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ နံ၊ ထိုမျောက်မိုက်ကို။ သော၊ ထိုကျွဲကြမ်းသည်။ ဝိဓုနန္တော၊ ခါတွက်လိုက်၍။ ဘူမိယံ၊ မြေ၌။ ပါတေတွာ၊ ကျစေ၍။ သိင်္ဂေန၊ ဦးချိုဖြင့်။ ဟဒယေ၊ ရင်ဘတ်၌။ ဝိဇ္ဈိတွာ၊ ခတ်လိုက်တွတ်လိုက်၍။ ပါဒေဟိ၊ ခြေတို့ဖြင့်။ မဒ္ဒိတွာ၊ နင်းလိုက်၍။ သဉ္စုဏ္ဏေသိ၊ မှုန့်မှုန့်ညက်ညက်ကြေစေ၏။ (ဣတိသဒ္ဒါကား ပရိသမာပနတည်း၊) တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ သီလဝါ၊ သီလနှင့်ပြည့်စုံသော။ မဟိံသရာဇာ၊ ကျွဲမင်းသည်။ လောကနာထော၊ နတ်လူတို့ကိုးကွယ်ရာဖြစ်သော ငါဘုရားသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်လာ၏။ ဣဓာပိ၊ ဤဇာတ်တော်၌လည်း။ တဿ၊ ထိုဘုရားလောင်းကျွဲမင်း၏။ သေသပါရမီယော၊ ကျွင်းသောပါရမီတို့ကို။ ဟေဋ္ဌာ၊ အောက်၌။ ဝုတ္တနယေနေဝ၊ ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့်လျှင်။ နိဒ္ဓါရေတဗ္ဗာ၊ ထုတ်အပ်ကုန်၏။ တထာ၊ ထို့အတူ။ ဟတ္ထိနာဂ၊ ဘူရိဒတ္တ၊ စမ္ပေယျနာဂရာဇစရိယာ သုဝိယ၊ ဇာတ်တို့၌ကဲ့သို့။ ဣဓ၊ ဤကွဲမင်းဇာတ်၌။ မဟာသတ္တဿ၊ ဘုရားလောင်း၏။ ဂုဏာနုဘာဝါ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးအာနုဘော်တို့ကို။ ဝေဒိတဗ္ဗာ၊ သိအပ်ကုန်၏၊

ပဉ္စမံ၊ ငါးကြိမ်မြောက်သော မဟိံသရာဇစရိယာဝဏ္ဏနာ ကျွဲမင်း၏ ပါရမီတော်သည်။ နိဋ္ဌိတာ၊ ပြီးပြီ၊

၁ ၄၆၆) ၆။ ရုရုမိဂရာဇစရိယာဝဏ္ဏာနာ+

ဆဋ္ဌေ၊ ခြောက်ကြိမ်မြောက်သော ဇာတ်တော်၌။ သုတတ္တကနက သန္နိဘောတိဟူသည်ကား။ သုဋ္ဌု၊ ကောင်းစွာ။ အပဂတသဗ္ဗကာလိဠကော၊ တစ်ကိုယ်လုံးမှဲ့မြည်းကင်းသည်။ (အလုံးစုံအနက်မရှိသည်လည်းဟူ၊) ဟောတိယထာ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ ဧဝံတထာ၊ ထို့အတူ။ အဂ္ဂိမှိ၊ မီး၌။ ပက္ခိပိတွာ၊ ထည့်သည်ရှိသော်။ သုတတ္တကနကသန္နိဘော၊ ကောင်းစွာ လှော်အပ်ပြီး။ ဦးပြီးသောရွှေနှင့်တူသော အရောင်ရှိ၏။ (အဓိပ္ပယ်ကား ဆတ်မင်း၏အရေကို မီးဖုတ်ခံသည်ဟူလိုသည်၊) မိဂရာဇာရုရုနာမာတိ ဟူသည်ကား။ ဇာတိသိဒ္ဓေန၊ ဇာတ်အားဖြင့်ပြီးသော။ နာမေန၊ အမည်အားဖြင့်။ ရုရုနာမ၊ ရုရုမည်၏။ ဆတ်မည်၏လည်းဟူ။ မိဂရာဇဇာတိကော၊ ဆက်မင်းဇာတ်၌ဖြစ်သော သဘောရှိ၏။ ရုရုမိဂါနဉ္စ၊ ဆတ်အမျိုးတို့၏လည်း။ ရာဇာ၊ မင်းတည်း။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ ပရမသီလတောတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဥတ္တမသီလသမာဟိတော၊ မြတ်သောသီလနှင့်ပြည့်စုံ၏။ ဝိသုဒ္ဓသီလောစေဝ၊ စင်ကြယ်သော သီလရှိလည်းရှိ၏။ သမာဟိတစိတ္တောစ၊ တည်ကြည်သောစိတ်လည်းရှိ၏ (ဝါ) တစ်နည်းကား။ ဝိသုဒ္ဓသီလေ၊ စင်ကြယ်သောသီလ၌။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အာဟိတစိတ္တော၊ ရွက်ဆောင်သောစိတ်ရှိ၏။ ဣတိဧဝံ၊ သို့။ ဧတ္ထ၊ ဤအရာ၌။ အတ္ထော၊ အနက်ကို။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ တဒါ၊ ၁၄၆၇) ထိုအခါ၌။ ဗောဓိသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ ရုရုမိဂယောနိယံ၊ ဆတ်၏ အမျိုး၌။ နိဗ္ဗတ္တိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ၊ ထိုဆတ်မင်း၏။ သရိရစ္ဆဝိ၊ ကိုယ်၏အရေကို။ သုဋ္ဌု၊ ကောင်းစွာ။ တာပေတွာ၊ မီးပူစေသော်။ (မီးကင်သော်လည်းဟူ၊) မဇ္ဇိတကဉ္စနပဋ္ဋဝဏ္ဏော၊ ပွတ်အပ်သော ရွှေပြားအဆင်းနှင့်တူသော အဆင်းရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဟတ္ထပါဒါ၊ လက်ခြေတို့သည်။ လာခါရသပရိကမ္မကတာဝိယ၊ ချိပ်ရေတို့ဖြင့် အပြေအပြစ်ပြုကုန်ဘိသကဲ့သို့။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ နင်္ဂုဋ္ဌံ၊ မြီးထူးသည်။ စာမရီနင်္ဂုဋ္ဌံဝိယ၊ စာမရီ၏မြီးထူးကဲ့သို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ သိင်္ဂါနိ၊ ဦးချိုတို့သည်။ ရဇတဒါမဝဏ္ဏာနိ၊ ငွေပန်းကဲ့သို့ အဆင်းရှိကုန်သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အက္ခီနိ၊ မျက်စိတို့သည်။ သုမဇ္ဇိတမဏိဂုဠိကာဝိယ၊ ကောင်းစွာပွတ်အပ်သော ပတ္တမြားရွဲကဲ့သို့။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ မုခံ၊ နှုတ်ခမ်းသည်။ ဩဒဟိတွာ၊ ပိတ်၍။ ဌပိတရတ္တကမ္ဗလဂေဏ္ဍုကာဝိယ၊ ထားအပ်သော ကမ္ဗလာနီကျင်ဘု ရုပ်ကဲ့သို့။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုဆက်မင်းဘုရားလောင်းသည်။ ဇနသံသဂ္ဂံ၊ အပေါင်းအဖော်တို့နှင့် ရောနှောခြင်းကို။ ပဟာယ၊ စွန့်၍။ ဝိဝေကဝါသံ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာအရပ်၌ နေခြင်းကို။ ဝသိတုကာ၊ မောနေခြင်းငှာအလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ ပရိဝါရံ၊ အခြံအရံကို။ ဆဍ္ဍေတွာ၊ စွန့်၍။ ဇကကောဝ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်းလျှင်။ ဂင်္ဂါနိဝတ္တနေ၊ အင်္ဂါမြစ်၏ အကွေ့ဖြစ်သော။ ရမဏိယေ၊ မွေ့လျော်ဖွယ်ရှိသော။ သာလမိဿကေ၊ အင်ကြင်းပင်တို့ဖြင့်ရောနှောသော။ သုပုပ္ဖိတ ပဝနေ၊ ကောင်းစွာပွင့်သော တောအရပ်၌။ ဝသတိ၊ နေ၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ ရမ္မေ ပဒေသေ ရမဏိယေ ... ဂင်္ဂါကူလေ မနောရမေတိ၊ ရမ္မေပဒေသေ ရမဏိယေ ... ဂင်္ဂါကူလေ မနောရမေဟူသောဂါထာကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်အပ်၏၊

၃ ၄၉။ ဂါထာ၏ အတ္ထကား။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တဒါ၊ ထိုဘုရားလောင်းဖြစ်သောအခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ရမ္မေ၊ သားမွေးယာတို့ဖြင့် ခင်းအပ်သည်ဖြစ်၍ ပျော်ဖွယ်ရှိသော။ ပဒေသေ၊ မြေအရပ်ရှိထသော။ ရမ္မဏိယေ၊ ပန်းပွင့်ပန်းသီးတို့ဖြင့် တင့်တယ်ထသော။ ဝိဝိတ္တေ၊ ဆိတ်ညံသော။ အမနုဿကေ၊ လူမရှိသော။ ဂင်္ဂါကူလေ၊ ဂင်္ဂါမြစ်၏ အကွေ့ဖြစ် ၁ ၄၆၈) သော။ ရမ္မေ၊ ပျော်ဖွယ်ရှိသော။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်၌။ ဝါသံ၊ နေခြင်းသို့။ ဥပဂစ္ဆိ၊ ကပ်လေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်၏၊

တတ္ထ၊ ထိုဂါထာ၌။ ရမ္မေပဒေသေတိ၊ ဟူသည်ကား။ မုတ္တာတလသဒိသဝါလုကာ၊ ပုလဲစနှင့်တူသော သဲပြင်ရှိသည်ဖြစ်၍။ စုဏ္ဏပဏ္ဍရေဟိ၊ ဖြူသောသဲမှုန့်ရှိကုန်သော။ ဘူမိတာဂေဟိစ၊ မြေအဖို့တို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ သိနိဒ္ဓဟရိတတိဏသဉ္စရိတေဟိ၊ ပြေပြစ်သော စိမ်းသောမြက်တို့သည်လည်းကောင်းစွာဖုံးလွှမ်းခြင်းရှိကုန်သော။ ဝနတ္ထလေဟိစ၊ တော အပြင်တို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝိစိတ္တတ္ထရဏေဟိဝိယ၊ ဆန်းကြယ်သော အခင်းတို့ဖြင့် ခင်းကုန်ဘိသကဲ့သိုပ။ နာနာဝဏ္ဏဝိစိတ္တေဟိ၊ အထူးထူးအဆင်းရှိ၍ ဆန်းကြယ်ကုန်သော။ သိလာတလေဟိစ၊ ကျောက်ဖျာအပြင်တို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ မဏိက္ခန္ဓနိမ္မလသလိလေဟိ၊ ပတ္တမြား ညိုအဆင်းနှင့် တူသောအညစ်အကြေးမရှိကုန်သော။ ဇလာသယေဟိစ၊ ရေအိုင်တို့ဖြင့်လည်းကောင်း။ သမန္နာဂတတ္တာ၊ ပြည့်စုံသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ယေဘူယျေနစ၊ များသောအားဖြင့်လည်းကောင်း။ ဣန္ဒဂေါပကဝဏ္ဏာယ၊ ပိုးဖလံ၏အဆင်းနှင့်တူသော အဆင်းရှိသော။ ရတ္တာယ၊ ရဲရဲနီသော။ သုခသမ္ဖဿာယ၊ ကောင်းသောအတွေ့ရှိသော။ တိဏဇာတိယာ၊ မြက်မျိုးဖြင့်။ သဉ္ဆန္နတ္တာ၊ ဖုံးလွှမ်းသည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ ရမ္မေ၊ မွေ့လျော်ဖွယ်ရှိသော။ အရညပဒေသေ၊ တောအရပ်၌။ ရမ္မဏိယေတိဟူသည်ကား။ ပုပ္ဖဖလ ပလ္လဝါလင်္ကတဝိပုလ သာခါဝိနဒ္ဓေဟိ၊ အပွင့်, အသီး, အညွန့် ဟူသော တန်ဆာတို့ဖြင့် ပြန့်ပြောစွာ ညွန်သောအကိုင်း အခက်ရှိကုန်သော။ နာနာဝိဓဒိဇဂဏူပကူဇိတေဟိ၊ အထူးထူးသော ငှက်အပေါင်းတို့ဖြင့် တွန်မြူးခြင်းရှိကုန်သော။ ဝိဝိဓတရုလတာဝနဝိရာဇိ တေဟိ၊ အထူးထူးအပြားပြားရှိကုန်သော သစ်ပင်နွယ်တောအရေအလျင်အစဉ်တို့ဖြင့်။ ယေဘုယျေန၊ မျာသောအားဖြင့်။ အမ္ဗသာလဝန သဏ္ဍမဏ္ဍိတေဟိ၊ သရက်တော အင်ကြင်းတောအုပ်တို့ဖြင့် တန်ဆာဆင်ခြင်းရှိကုန်သော။ ဝနဂဟနေဟိ၊ တောခြုံတို့ဖြင့်။ ဥပသောဘိတတ္တာ၊ တင့်တယ်ခြင်းရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ တတ္ထ၊ ထိုတောအရပ်သို့။ ပဝိသိဋ္ဌဿ၊ ဝင်သော။ ဇနဿ၊ လူအား။ ရတိဇနနဋ္ဌေန၊ မွေ့လျော်ခြင်းကို ၁ ၄၆၉) ဖြစ်စေတတ်သော အနက်ကြောင့်။ ရမဏီယေ၊ မွေ့လျော်ဖွယ်ရှိသော။ ဧတံပိစ၊ ထိုအကြောင်းကိုလည်း။ ရုရုမိဂဇာတကေ၊ ဆက်မင်းဇာတ်တော်၌။ ဧတသ္မိံဝနသဏ္ဍသ္မိံ ... ဧတ္ထေသော တိဋ္ဌတေမိဂေါတိ၊ ဧတသ္မိံဝနသဏ္ဍသ္မိံ ... ဧတ္ထေသော တိဋ္ဌတေမိဂေါ ဟူသောဂါထာကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏၊

ဂါထာ၏အတ္ထထား။ ဧတသ္မိံ ဝနသဏ္ဍသ္မိံ ... ဧတ္ထေသော တိဋ္ဌတေမိဂေါ ဟူသောဂါထာကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏၊ ဂါထာ၏အတ္ထကား။ ဧတသ္မိံ ဝနသဏ္ဍသ္မိံ၊ ထိုဆက်မင်းနေသော တောအရပ်၌။ အမ္ဗာစ၊ သရပ်ပင်တို့သည်လည်းကောင်း။ သာလာစ၊ အင်ကြင်ပင်တို့သည်လည်းကောင်း။ ပုပ္ဖိတာ၊ ပွင့်ကုန်၏။ ဣန္ဒဂေါပက သဉ္ဆန္နာ၊ ပိုးဖလံအဆင်းကဲ့သို့ နီသောမြက်တို့ဖြင့် ဖုံးလွှမ်းကုန်၏။ ဧတ္ထ၊ ဤတောအရပ်၌။ ဧသော မိဂေါ၊ ထိုဆက်မင်းသည်။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏၊

ဝိဝိတ္တေတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဇနဝါသဝိရဟေန၊ လူတို့နေခြင်းမှ ကင်းသဖြင့်။ သုညေ၊ ဆိတ်ညံသော။ အမနုဿကေတိ၊ ဟူသည်ကား။ သဉ္စရဏမနုဿာနံပိ၊ သွားလာသောလူတို့၏လည်း။ တတ္ထ၊ ထိုတော အရပ်၌။ အဘာဝေန၊ မရှိသောကြောင့်။ မနုဿရဟိတေ၊ လူမရှိသော။ မနောရမေတိ၊ ဟူသည်ကား။ ယထာဝုတ္တဂုဏသမ္ပတ္တိယာ၊ ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော ဂုဏ်ကျေးဇူးနှင့်ပြည့်စုံသောကြောင့်။ ဝိသေသတော၊ အထူးအားဖြင့်။ ဝိကေကကာမာနံ၊ ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကို အလိုရှိသောသူတို့၏။ မနော၊ နှလုံးကို။ ရမေတိ၊ မွေ့လျော်စေတတ်၏။ ဣတိ၊ ထို့ကြောင့်။ မနောရမေ၊ နှလုံးကိုပျော်စေတတ်သော။ (မရမေဟူသောပုဒ်၌ မနနောင် သိဝိဘတ်ကို ဩပြု၍ပြီးသည်မဟုတ် မနောဂိုဏ်းဖြစ်၍ မနပုဒ်နောင် ဩအက္ခရာလာ၍။ မနောရမေရှိသည်ဟု ယူလေအပ်သည်။ အနက်ကား ဒုတိယာ အနက် ယောဇနာလေ၊)

၃ ၅၀။ အထဥပရိဂင်္ဂါယာတိဧတ္ထ၊ အထဥပရိဂင်္ဂါယဟူသော ဤပုဒ်၌။ အထာတိ ဧသော သဒ္ဒေါ၊ အထဟူသော ဤသဒ္ဒါသည်။ အဓိကာရေ၊ ဆုံးဖြတ်အပ်သောအနက်၌။ နိပါတော၊ နိပါတ်ပုဒ်တည်း။ ထိုအထသဒ္ဒါဖြင့်။ မယိ၊ ငါသည်။ တတ္ထ၊ ထိုတောအရပ်၌။ တထာဝ သန္တေ၊ အမြဲ နေသည်ရှိသော်။ အဓိကာရန္တရံ၊ အမြဲနေသည်၏ အခြားမဲ့၌။ ဣဒံ၊ ဤသို့သော အချင်းအရာစကာသည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ၁ ၄၆၉) ဖြစ်စေတတ်သော အနက်ကြောင့်။ ရမဏီယေ၊ မွေ့လျော်ဖွယ်ရှိသော။ ဧတံပိစ၊ ထိုအကြောင်းကိုလည်း။ ရုရုမိဂဇာတကေ၊ ဆက်မင်းဇာတ်တော်၌။ ဧတသ္မိံ ဝနသဏ္ဍသ္မိံ ... ဧတ္ထေသော တိဋ္ဌတေမိဂေါတိ၊ ဧတသ္မိံဝနသဏ္ဍသ္မိံ ... ဧတ္ထေသော တိဋ္ဌတေမိဂေါ ဟူသောဂါထာကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏၊

ဂါထာ၏ အတ္ထကား။ ဧတသ္မိံ ဝနသဏ္ဍသ္မိံ၊ ထိုဆက်မင်းနေသော တောအရပ်၌။ အမ္ဗာစ၊ သရက်ပင်တို့သည်လည်းကောင်း။ သာလာစ၊ အင်ကြင်ပင်တို့သည်လည်းကောင်း။ ပုပ္ဖိတာ၊ ပွင့်ကုန်၏။ ဣန္ဒဂေါပကသဉ္ဆန္နာ၊ ပိုးဖလံအဆင်းကဲ့သို့ နီသောမြက်တို့ဖြင့် ဖုံးလွှမ်းကုန်၏။ ဧတ္ထ၊ ဤတောအရပ်၌။ ဧသော မိဂေါ၊ ထိုဆက်မင်းသည်။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏၊

ဝိဝိတ္တေတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဇနဝါသဝိရဟေန၊ လူတို့နေခြင်းမှ ကင်းသဖြင့်။ သုညေ၊ ဆိတ်ညံသော။ အမနုဿကေတိ၊ ဟူသည်ကား။ သဉ္စရဏမနုဿာနံပိ၊ သွားလာသောလူတို့၏လည်း။ တတ္ထ၊ ထိုတော အရပ်၌။ အဘာဝေန၊ မရှိသောကြောင့်။ မနုဿရဟတေ၊ လူမရှိသော။ မနောရမေတိ၊ ဟူသည်ကား။ ယထာဝုတ္တဂုဏသမ္ပတ္တိယာ၊ ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော ဂုဏ်ကျေးဇူးနှင့် ပြည့်စုံသောကြောင့်။ ဝိသေသတော၊ အထူးအားဖြင့်။ ဝိဝေကကာမာနံ၊ ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကို အလိုရှိသောသူတို့၏။ မနော၊ နှလုံးကို။ ရမေတိ၊ မွေ့လျော်စေတတ်၏။ ဣတိ၊ ထို့ကြောင့်။ မနောရမေ၊ နှလုံးကို ပျော်စေတတ်သော။ (မနောရမေဟူသောပုဒ်၌ မနနောင် သိဝိဘတ်ကို ဩပြု၍ ပြီးသည်မဟုတ် မနောဂိုဏ်းဖြစ်၍ မနပုဒ်နောင် ဩအက္ခရာလာ၍။ မနောရမေရှိသည်ဟု ယူလေအပ်သည်။ အနက်ကား ဒုတိယာ အနက် ယောဇနာလေ၊)

၃ ၅၀။ အထဥပရိဂင်္ဂါယာတိဧတ္ထ၊ အထဥပရိဂင်္ဂါယဟူသော ဤပုဒ်၌။ အထာတိ ဧသော သဒ္ဒေါ၊ အထဟူသော ဤသဒ္ဒါသည်။ အဓိကာရေ၊ ဆုံးဖြတ်အပ်သော အနက်၌။ နိပါတော၊ နိပါတ်ပုဒ်တည်း။ တေန၊ ထိုအထသဒ္ဒါဖြင့်။ မယိ၊ ငါသည်။ တတ္ထ၊ ထိုတောအရပ်၌။ တထာဝ သန္တေ၊ အမြဲ နေသည်ရှိသော်။ အဓိကာရန္တရံ၊ အမြဲနေသည်၏ အခြားမဲ့၌။ ဣဒံ၊ ဤသို့သော အချင်းအရာစကားသည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ သို့။ ၁ ၄၇၀) ဒီပေတိ၊ ပြ၏။ (အဓိပ္ပာယ်ကား။ အထသဒ္ဒါအခိုက်အတံ့ကာလ၌ ဖြစ်သော သဘောကိုဟောတတ်၏။ ဤအရာကား။ အခိုက်အတံ့ကာလ အာဓာရ အနက်ကိုမလို။ ဘုရားလောင်းဆတ်မင်းသည် အမြဲနေသော အရပ်ပင်ဖြစ်သည်ဟု သိစေလို၍။ အထာတိ အဓိကာရေ နိပါတောဟု ဖွင့်တော်မူအပ်သတည်း၊) ဥပရိဂင်္ဂါယာတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဂင်္ဂါနဒီယာ၊ ဂင်္ဂါမြစ်၏။ ဥပဂိသောတေ၊ အထက်ဖြစ်သောရေယဉ်၌။ ဓနိကေဟိပရိပီ ဠိတောတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဣဏံ၊ သူတစ်ပါး၏ ကြွေးမြီကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ တံ၊ ထိုသူ၏ ကြွေးမြီကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ တံ၊ ထိုသူ၏ ကြွေးမြီကို။ ဒါတုံ၊ ပေးဆပ်အံ့သောငှာ။ အသေက္ကောန္တော၊ မတတ်နိုင်သည်ဖြစ်၍။ ဣဏာယိကေဟိ၊ မြီရှင်တို့သည်။ စောဒိယမာနော၊ တောင်းအပ်သည်ရှိသော်၊

ကိရ၊ ကြားရသည်ကား။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သော။ ဗာရာဏသိသေဋ္ဌိ၊ ဗာရာဏသီသူဌေးသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပုတ္တံ၊ သားကို။ အယံ၊ ဤငါ၏သားသည်။ သိပ္ပံ၊ အတတ်ပညာကို။ ဥဂ္ဂဏှန္တော၊ သင်သည်ရှိသော်။ ကိလမိဿတီတိ၊ ပင်ပန်းလတ္တံ့ဟု။ ကိဉ္စိသိပ္ပံ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော အတတ်ကို။ နဥဂ္ဂဏှာပေသိ၊ မသင်မယူစေ။ ဂိတဝါဒိတနစ္စ ခါဒနဘောဇနတော၊ သီချင်းတီးမှုတ်ခြင်း, ကခြင်းခုံခြင်း, ခဲခြင်းစားခြင်း အမှုမှ။ ဥဒ္ဓံ၊ အထတ်ဖြစ်သော။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော အတတ်ကို။ နအညာသိ၊ မသိစေ။ ဝယပ္ပတ္တံ၊ အရွယ်သို့ရောက်သော်။ တံ၊ ထိုသားကို။ ပတိရူပေန၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော။ ဒါရေန၊ မယားနှင့်။ သံယောဇေတွာ၊ ယှဉ်စေ၍။ ဓနံ၊ ဥစ္စာကို။ နိယျာတေတွာ၊ ဆောင်နှင်း၍။ မာတာပိတရော၊ မိခင် ဖခင်တို့သည်။ ကာလံ၊ စုတေသောအခါကို။ အကံသု၊ ပြုကြကုန်၏။ သော၊ ထိုသားသည်။ တေသံ၊ ထိုအမိ အဖတို့၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သဖြင့်။ ဣတ္ထိဓုတ္တိသူရာဓုတ္တာဒိပရိဝုတော၊ မိန်းမကျူးသော သူ သေသောက်ကျူးသောသူ အစရှိသည်တို့ဖြင့် ခြံရလျက်။ နာနာဗျသနမုခေဟိ၊ အထူးထူးသော ပျက်စီးကြောင်းတို့ဖြင့်။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ဓနံ၊ ဥစ္စာကို။ ဝိဒ္ဓံသေတွာ၊ ဖျက်ဆီး၍။ တတ္ထတတ္ထ၊ ထိုထိုသောအရပ်တို့၌။ ဣဏံ၊ သူ၏ ကြွေးမြီကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ တတ္ထတတ္ထ၊ ထိုထိုသောအရပ်တို့၌။ ဣဏံ၊ သူ၏ကြွေးမြီကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ တမ္ပိ၊ ထိုသူတစ်ပါး၏ ကြွေးမြီကိုလည်း။ ဒါတုံ၊ ပေးဆပ်အံ့သောငှာ။ အသက္ကောန္တော၊ မတတ်နိုင်သည်ဖြစ်၍။ ဓနိကေဟိ၊ ဥစ္စာရှင်တို့သည်။ စောဒိယမာနော၊ တောင်းအပ် ၁ ၄၇၁) သည်ရှိသော်။ မယှံ၊ ငါ့အား။ ဇိဝိတေန၊ အသက်ရှင်ရသဖြင့်။ ကိံ၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။ တေနေဝအတ္တဘာဝေန၊ ထိုကိုယ်၏အဖြစ်ဖြင့်လျှင်။ အညောဝိယ၊ မထင်ရှားသောသူ၏ သားကဲ့သို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဇာတော၊ ဖြစ်ရ၏။ (အမှိ၊ ဖြစ်ခဲ့၏တကား၊) မေ၊ ငါ့အား။ မရဏံ၊ သေရခြင်းသည်။ သေယျော၊ မြတ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စိန္တေတွာ၊ ကြံ၍။ ဣဏာယိကေ၊ မြီရှင်တို့ကို။ အာဟ၊ ဆို၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ တုမှာကံ၊ သင်တို့၏။ ဣဏပဏ္ဏာနိ၊ ကြွေးမြီစာရင်းကို။ (ဒဿာမိ၌ အဝုတ္တကံစပ်လေ) ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အာဂစ္ဆထ၊ လာလှည့်ကုန်။ ဂင်္ဂါတီရေ၊ ဂင်္ဂါမြစ်ကမ်းနား၌။ မေ၊ ငါ့အား။ နိဟိတံ၊ မြှုပ်ထားအပ်သော။ ကုလသန္တကံ၊ အမိအဖတို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဓနံ၊ ဥစ္စာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုမြှုပ်ထားသောဥစ္စာကို။ ဝေါ၊ သင်တို့အား။ ဒဿာမိ၊ ပေးဆပ်ပါအံ့။ ဣတိ၊ သို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ တေန၊ ထိုဥစ္စာရှင်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ အဂမံသု၊ သွားလေကုန်၏။ သော၊ ထိုသူဌေးသားသည်။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ ဓနံ၊ ဥစ္စာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧတ္ထ၊ ထိုအရပ်၌။ ဓနံ၊ ဥစ္စာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧတ္ထ၊ ထိုအရပ်၌။ ဓနံ၊ ဥစ္စာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ နိဓိဋ္ဌာနံ၊ ရွှေအိုးထာရာအရပ်ကို။ အာစိက္ခန္တောဝိယ၊ ကြားသကဲ့သို့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ကြားသည်ရှိသော်။ မေ၊ ငါ့အား။ ဣဏာမောက္ခော၊ တင်သောကြွေင်းမြီးမှလွတ်သည်။ ဘဝိဿ တိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ သို့။ စိန္တေတွာ၊ ကြံ၍။ ပလာယိတွာ၊ ပြေးလေသော်။ ဂင်္ဂါယံ၊ ဂင်္ဂါမြစ်၌။ ပတိ၊ ကျလေ၏။ သော၊ ထိုသူဌေးသားသည်။ စဏ္ဍသောတေန၊ ကြမ်းတမ်းသောရေယဉ်ဖြင့်။ ဝုယှန္တော၊ မျောသည်ဖြစ်၍။ ကာရုညရဝံ၊ သနားဖွယ်သောအသံကို။ ရဝိ၊ မြည်တမ်းငိုယို၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ အထ ဥပရိဂင်္ဂါယာတိ အာဒိ၊ အထဥပရိ ဂင်္ဂါယအစရှိသော ဂါထာကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်အပ်၏၊

တတ္ထ၊ ထိုဂါထာ၌။ ဇိဝါမိဝါမရာမိဝါတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဣမသ္မိံ ဂင်္ဂါသောတေ၊ ဤဂင်္ဂါမြစ်ရေအယဉ်၌။ ပတိတော၊ ကျသော။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဇိဝါမိဝါ၊ ရှင်လိုလည်းရှင်စေ။ မရာမိဝါ၊ သေလိုလည်းသေစေ။ ဧတ္ထ၊ ဤဂင်္ဂါမြစ်၌။ မေ၊ ငါ့အား။ ဇိဝိတံဝါ၊ အသက်ရှင်လိုမူလည်း။ ဟေတု၊ ဖြစ်စေ။ မရဏံဝါ၊ သေသည်မူလည်း။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေ။ ဥဘယထာပိ၊ နှစ်ပါးစုံကြောင့်လည်း။ ဣဏာယိကပီဠာ၊ မြီးရှင်နှိပ်စက်ခြင်းသည်။ ၁ ၄၇၂) နဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အဓိပ္ပာယော၊ အဓိပ္ပာယ်တည်း၊

၃ ၅၁။ မဇ္ဈေဂင်္ဂါယဂစ္ဆတီတိ၊ ဟူသည်ကား။ သောပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ရတ္တိဒိဝံ၊ နေညဉ့်ပတ်လုံး။ ဂင်္ဂါယ၊ ဂင်္ဂါ၌။ ဝုယှ မာနော၊ မျောသည်ရှိသော်။ ဇိဝိတသေသဿ၊ အသက်ကြွင်း၏။ ဝိဇ္ဇ မာနတ္တာ၊ ထင်ရှားရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ မရဏံ၊ သေခြင်းသို့။ အပ္ပတ္တော၊ မရောက်သည်ဖြစ်၍။ မရဏဘယတဇ္ဇိတော၊ သေဘေးဖြင့် ထိတ်လန့်ခြင်းရှိသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ကရုဏံ၊ သနားဖွယ်သော။ ရဝံ၊ အသံကို။ ရဝန္တော၊ မည်တမ်းတဆိုလျက်။ ဂင်္ဂါယ၊ ဂင်္ဂါမြစ်၏။ မဇ္ဈေ၊ အလယ်၌။ မဟာဒကေန၊ ရေများရာအရပ်ဖြင့်။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏၊

၃ ၅၂။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ မဟာပုရိသော၊ ယောကျ်ားမြတ်ဆတ်မင်းသည်။ အဍ္ဎရတ္တသမယေ၊ ညဉ့်သန်းခေါင်ကာလ၌။ တဿ၊ ထိုသူဌေးသား၏။ ကရုဏံ၊ သနားဖွယ်သော။ တံပရိဒေဝိတသဒ္ဒံ၊ ငိုယိုမြည်တမ်းသောအသံကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ မယာ၊ ငါသည်။ မနုဿသဒ္ဒေါ၊ လူ၏အသံကို။ သုယျတိ၊ ကြားအပ်၏။ မယိ၊ ငါသည်။ ဣဓ၊ ဤအခါ၌။ ဓရန္တေ၊ ထင်ရှားရှိပါလျက်။ မာမရတု၊ မသေစေသတည်း။ အဿ၊ ထိုငိုသော လူအား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ ဒဿာမိတိ၊ ပေးအံ့ဟု။ စိန္တေတွာ၊ ကြံ၍။ သယနဂုမ္ဗာ၊ အိပ်ရာခြုံကြီးမှ။ ဝုဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ နဒီတီရံ၊ မြစ်နားသို။ ဂန္တွာ၊ သွားလေ၍။ အမ္ဘောပုရိသ၊ အိုယောကျ်ား။ တွံ၊ သင်သည်။ မာဘာယိ၊ မကြောက်လင့်။ တေ၊ သင့်အား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ ဒဿာမိ၊ ပေးအံ့။ ဣတိ၊ သို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ အဿာ သေတွာ၊ သက်သာရာရစေ၍။ သောတံ၊ ဂင်္ဂါမြစ်ရေယဉ်ကို။ ဆိန္ဒန္တော၊ ဖြတ်လျက်။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ တံ၊ ထိုသူဌေးသားကို။ ပိဋ္ဌိယံ၊ ကျောက်ကုန်၌။ အာရောပေတွာ၊ တင်၍။ တီရံ၊ ကမ်းပါးသို့။ ပါပေတွာ၊ ရောက်စေ၍။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဝသနဋ္ဌာနံ၊ နေရာအရပ်သို့။ နေတွာ၊ ခေါ်ဆောင်၍။ ပရိဿမံ၊ ပင်ပန်းခြင်းကို။ ဝိနောဒေတွာ၊ ပယ်ဖျောက်၍။ ဖလာဖလာနိ၊ သစ်သီးကြီးငယ်တို့ကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ ဒွီဟတီဟစ္စယေန၊ နှစ်ရက် ၁ ၄၇၃) သုံးရက်လွန်သဖြင့် (ဝါ) လွန်သောအခါ၌။ တံ၊ ထိုသူဌေးသားကို။ အမ္ဘော ပုရိသ၊ အိုယောကျ်ား။ အဟံ၊ ငါသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ ဗာရာဏသိဂါမိမဂ္ဂံ၊ ဗာရာဏသီပြည်သို့ သွားသောလမ်းကို။ ပါပေဿာမိ၊ ရောက်စေအံ့။ တွံ၊ သင်သည်။ အသုကဌာနေနာမ၊ ဤမည်သောအရပ်၌။ ကဉ္စနမိဂေါ၊ ရွှေအဆင်းရှိသော ဆတ်သည်။ ဝသတိ၊ နေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကဿစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူအား။ တွံ၊ သင်သည်။ မာအာရောစေဟိ၊ မကြားလေလင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုသည်ရှိသော်။ သော၊ ထိုသူဌေးသားသည်။ သာမိ၊ အရှင်။ သာဓူတိ၊ ကောင်း၏ဟု။ သမ္ပဋိစ္ဆိ၊ ဝန်ခံ၏။ မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ တံ၊ ထိုယောကျ်ားကို။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပဋ္ဌိံ၊ ကျောက်ကုန်းထက်သို့။ အာရောပေတွာ၊ တင်၍။ ဗာရာဏသိမဂ္ဂေ၊ ဗာရာဏသီပြည်သို့ သွားရာခရီး၌။ ဩတာရေတွာ၊ ချခဲ့၍။ နိဝတ္တိ၊ ပြန်လေ၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ တဿာဟံ သဒ္ဒံ သုတွာနကာရုညံ ပရိဒေဝတော အစရှိသော ဂါထာပုဒ်ကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်တော်မူအပ်၏။ (ဂါထာပုဒ်အကုန် အဋ္ဌကထာ၌မလာ။ ပါဠိတော်၌ကားလာ၏။ ထိုပကြောင့် အနက်ကို မယောဇနာလိုက်သည်။ ဂါထာအနက်ကို သိလိုသော် ပါဠိတော်အနက်ကြည့်လေ၊)

တတ္ထ၊ ထိုဂါထာ၌။ ကောသိတွံနရောတိ၊ ဟူသည်ကား။ တွံ၊ သင်သည်။ မနုဿော၊ လူသည်။ အသိ၊ ဖြစ်သလော။ ကုတော၊ အဘယ်အရပ်မှ။ ဣဓ၊ ဤအရပ်သို့။ ဝုယှမာနော၊ မျောပါလျက်။ အာဂတော၊ ရောက်လာသည်။ အသိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း၊

၃ ၅၃။ အတ္တနော ကရဏန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ကိရိယံ၊ အမူအရာကို။ ဓနိကေဟိ ဘီတောတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဣဏာယိကေဟိ၊ မြီရှင်တို့မှ။ ဥဗ္ဗိဂ္ဂေါ၊ ကြောက်လန့်သည်ဖြစ်၍။ တသိတောတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဥတြသ္တော၊ ထိတ်လန့်သည်ဖြစ်၍၊

၃ ၅၄။ တဿကတွာန ကာရုညံ၊ စဇိတွာ မမ ဇီဝိတန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ ၁ ၄၇၄) ကာရုညံ၊ သနားသည်၏ အဖြစ်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ မဟာကရုဏာယ သမုဿာဟိတော၊ ပြင်းစွာသော ကရုဏာသည် တိုက်တွန်းအပ်သည်ဖြစ်၍။ မမ၊ ငါ၏။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ တဿ ပုရတဿ၊ ထိုယောကျ်ားအား။ ပရိစ္စဇိတွာ၊ စွန့်၍။ ပဝိဿိတွာ နိဟရိံတိံတဿတိ၊ ဟူသည်ကား။ နဒိံ၊ ဂင်္ဂါမြစ်သို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ (ဆင်း၍လည်းဟူ၊) သောတံ ရေအယဉ်ကို။ ဆိန္ဒန္တော၊ ဖြတ်လျက်။ ဥဇုကမေဝ၊ ဖြောင့်ဖြောင့်သာလျှင်။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ မမ၊ ငါ၏။ ပဋ္ဌိံ၊ ကျောက်ကုန်းထက်သို့။ အာရောပေတွာ၊ တင်၍။ တတော၊ ထိုရေအယဉ်မှ။ တံ၊ ထိုသူဌေးသားကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ နီဟရိံ၊ ထုတ်၏။ တဿာတိပဒေ၊ တဿာဟူသောပုဒ်၌။ ဥပယောဂတ္တေ၊ ဒုတိယအနက်၌။ သာမိဝစနံ၊ သာမိဝိဘတ်ကို။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ တတ္ထာပီတိ၊ တတ္ထာပိဟူ၍လည်း။ ပါဠိ၊ ပါဠိသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တတ္ထ နဒီယံ၊ ထိုဂင်္ဂါမြစ်၌။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ (အဓိပ္ပာယ်ကား။ ပဝီသိတွာ နိဟရိ တဿဟုရှိသော ပါဠိတော် ပါဌ်၌။ တဿဟူသောပုဒ်၏ အနက်ကို ယောဇနာသော်။ တဿတံ၊ ထို သူဌေးသားကို ဟုယောဇနာလိုသည်ဟု ဥပယောဂတ္ထေ သာမိဝစနံဟု ဖွင့်တော်မူအပ်သတည်း။ တတ္ထရှိသော ပါဋ္ဌိတော် အလိုသော်ကား။ တတ္ထ နဒီယံဟု မြစ်ကို အာဓာရစွဲလေဟု ဖွင့်တော်မူအပ်သတည်း၊) အန္ဓကာရမှိ ရတ္တိယာတိ၊ ဟူသည်ကား။ ရတ္ထိယာ၊ ညဉ့်၏။ အန္ဓကာရသမယေ၊ မိုက်သောကာလ၌။ ကာလပက္ခရတ္ထိယံ၊ လကွယ်ပက္ခညဉ့်အခါ၌။ ဣတိ အယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း၊

၃ ၅၅။ အဿတ္ထကာလမညာယာတိ၊ ဟူသည်ကား။ ပရိဿမံ၊ ပင်ပန်းခြင်းကို။ အပနေတွာ၊ ပယ်ပြီး၍။ ဖလာဖလာနိ၊ သစ်သီးကြီးငယ်တို့ကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ ဒွီဟတီဟစ္စယေန၊ တစ်ရပ်နှစ်ရက်လွန်သဖြင့်။ ကိလေမထဿ၊ ပင်ပန်းခြင်း၏။ ဝိဂတကာလံ၊ ကင်းငြိမ်းပြီးသောကာလကို။ ဇာနိတွာ၊ သိပြီး၍။ ဧကံ တံ ဝရံ ယာစာမီတိ ဟူသည်ကား။ အဟံ၊ ငါသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ ဧကံ၊ တစ်ခုသော။ ဝရံ၊ ဆုကို။ ယာစာမိ၊ ၁ ၄၇၅) တောင်း၏။ မယှံ၊ ငါ့အား။ ဧကံ၊ တစ်ခုသော။ ဝရံ၊ ဆုကို။ ဒေဟိ၊ ပေးလော့။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ တံဝရံ၊ ထိုလိုအပ်သောဆုသည်။ ကိံဝရံ၊ အဘယ်ဆုနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စေဝဒေယျ၊ အကယ်၍ ဆိုငြားအံ့။ မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ကဿစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူအား။ တွံ၊ သင်သည်။ မာပါဝဒ၊ မပြောမဆိုလေလင့်။ အသုကဌာနေ၊ ဤမည်သောအရပ်၌။ သုဝဏ္ဏမိဂေါ၊ ရွှေအဆင်းရှိသော ဆတ်မင်းသည်။ ဝသတိ၊ နေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကဿစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော။ ရညောဝါ၊ မင်းအားလည်းကောင်း။ ရာဇ၊ မဟာမတ္တဿဝါ၊ မင်း၏အမတ်ကြီးအားလည်းကောင်း။ မံ၊ ငါ့ကို။ မာ ပါဝဒ၊ မပြောမဆိုလေလင့်၊

အထ ထိုနောက်မှ။ တသ္မိံရပုရိသေ၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ဗာရာဏသိံပဝိဋ္ဌဒိဝသေယေဝ၊ ဗာရာဏသီပြည်သို့ ဝင်သောနေ့၌လျှင်။ သောရာဇာ၊ ထိုဗာရာဏသီမင်းသည်။ ဒေဝ၊ မင်းကြီး။ အဟံ၊ ငါသည်။ သုဝဏ္ဏ ဝဏ္ဏံ၊ ရွှေအဆင်းကဲ့သို့ အဆင်းရှိသော။ မိဂံ၊ ဆတ်ကို။ မယှံ၊ ငါ့အား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေန္တေံ၊ ပြောဟောသည်ကို။ သုပိနေန၊ အိပ်မက်ဖြင့်။ အဒ္ဒသံ၊ မြင်မက်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ သစ္စသုပိနာ၊ မှန်သောအိပ်မက်ကြောင့်။ အဒ္ဓါ၊ မချွတ်။ သော၊ ထိုရွှေအဆင်းကဲ့သို့သော ဆတ်သည်။ ဝိဇ္ဇတိ၊ ထင်ရှားရှိ၏။ ဣတိ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ကဉ္စနမိဂဿ၊ ရွှေဆတ်မင်း၏။ ဓမ္မ၊ တရားကို။ သောတုကာမော၊ နာခြင်းငှာအလိုရှိ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ သောတုံ၊ နာခြင်းငှာ။ စေလဘိဿာမိ၊ အကယ်၍ရငြားအံ့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဇီဝိဿာမိ၊ အသက်ရှင်အံ့။ နောစေလဘိဿာမိ၊ အကယ်၍ မရသည်ဖြစ်အံ့။ မေ၊ ငါ့အား။ ဇိဝိတံ၊ အသက်သည်။ နတ္ထီတိ၊ မရှိဟူ၍။ အဂ္ဂမဟေသိယာ၊ မိဖုရားကြီးအား။ ဝုတ္တော၊ ပြောဆိုသည်ရှိသော်။ တံ၊ ထိုမိဖုရားကို။ အဿာသေတွာ၊ သက်သာရာရစေ၍။ မနုဿလောကေ၊ လူ့ပြည်၌။ သုဝဏ္ဏမိဂေါ၊ ရွှေဆတ်မင်းသည်။ သစေအတ္ထိ၊ အကယ်၍ ရှိအံ့။ လဘိဿတိ၊ ရပါလတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆိုသည်ရှီသော်။ ဗြဟ္မဏေ၊ ပုဏ္ဏားတို့ကို။ ပက္ကောသာပေတွာ၊ ခေါ်စေ၍။ သုဝဏ္ဏမိဂါနာမ၊ ၁ ၄၇၆) ရွှေဆတ်တို့မည်သည်။ ဟောန္တိ၊ ရှိစကောင်းသည် ဖြစ်ကုန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိတွာ၊ မေးသည်ရှိသော်။ ဒေဝ၊ ရှင်မင်းကြီး။ အာမဟောန္တိ၊ အော်ရှိသည် ဖြစ်ကုန်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုသော်။ သဟဿတ္တဝိကံ၊ ဥစ္စာထောင်ထုပ်ကို။ သုဝဏ္ဏစင်္ကော ဋကေ၊ ရွှေပန်တောင်း၌။ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ တံ၊ ထိုဥစ္စာထောင်ထုပ်ကို။ ဟတ္ထိက္ခန္ဓံ၊ ဆင်ကျောင်ကုန်းသို့။ အာရောပေတွာ၊ တင်စေ၍။ နဂရေ၊ မြို့၌။ ဘေရိံ၊ စည်ကြီးကို။ စရာပေသိ၊ လည်စေ၏။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ သုဝဏ္ဏမိဂံ၊ ရွှေဆတ်ကို။ အာစိက္ခိဿတိ၊ ကြားလေပေအံ့။ တဿ၊ ထိုသူအား။ ဟတ္ထိနာ၊ ဆင်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဣမံ၊ ဤအသပြာထော်ထုပ်ကို။ ဒဿာမိ၊ ပေးအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ဘေရိံ၊ စည်းကို။ စရာပေသိ၊ လည်စေ၏။ တတော၊ ထိုအသပြာထောင်ထုပ်ထက်။ ဥတ္တရိမ္ပိ၊ အလွန်လည်း။ ဒါတုကာမော၊ ပေးခြင်းငှာအလိုရှိသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ တဿ ဂါမဝရံ၊ ဒမ္မိ။ နာရိယော စ အလင်္ကတာ၊ ယော မေတံမိဂမက္ခာတိ၊ မိဂါနံ မိဂမုတ္တမန္တိ၊ တဿဂါမဝရံ ဒမ္မိ ... မိဂါနံ မိဂမုတ္တမံ၊ ဟူသော။ ဣတိ ဣမံဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ သုဝဏ္ဏပဋ္ဋေ၊ ရွှေပြား၌။ လိခါပေတွာ၊ ရေးစေ၍။ သကလနဂရေ၊ မြို့အလုံး၌။ ဝါစာပေသိ၊ ဖတ်စေ၏။ (ဂါထာ၏ အတ္ထကား) ဘောန္တော၊ အိုလူအပေါင်းတို့။ မိဂါနံ၊ ဆတ်အမျိုးတို့တွင်။ မိဂမုတ္တမံ၊ ဆက်မင်းမြတ်ဖြစ်သော။ ဧတံမိဂံ၊ ထိုသားမြတ်ဖြစ်သောဆတ်ကို။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ မေ၊ ငါ့အား။ အက္ခာတိ၊ ကြားပေအံ့နည်း။ တဿ၊ ထိုကြားလာသောသူအား။ ဂါမဝရံ၊ အခွန်တစ်သိန်းထွက်သော ရွာဆုကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒမ္မိ၊ ပေးအံ့။ သမလင်္ကတာ၊ ကောင်းသောတန်ဆာဆင်ခြင်း ရှိကုန်သော။ နာရိယောစ၊ မိန်းမတို့ကိုလည်း။ ဒမ္မိ၊ ပေးအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝါစာပေသိ၊ ဖတ်စေ၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ သောသေဋ္ဌိပုတ္တော၊ ထိုသူဌေးသားသည်။ တံဂါတံ၊ ထိုဂါထာကို။ သုတွာ၊ ကြားရသော်။ ရာဇပုရိသာနံ၊ မင်းချင်း ယောကျ်ားတို့၏။ သန္တိကံ၊ အထံသို့။ ဂန္တွာ၊ သွားလေ၍။ ရညော၊ မင်းကြီအား။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ မိဂံ၊ သားမြတ်ကို။ အာစိက္ခိဿာမိ၊ ၃ (နိ၊ ၄၇၇) ကြားပါအံ့။ မံ၊ ငါ့ကို။ ရာဇာနံ၊ မင်းကြီးကို။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဒဿေထာတိ၊ ပြကုန်လော့ဟု။ အာဟ၊ ဆို၏။ ရာဇပုရိသာ၊ မင်းချင်းယောကျ်ားတို့သည်။ တံ၊ ထိုသူဌေးသားကို။ ရညော၊ ဗာရာဏသီမင်း၏။ သန္တိကံ၊ အထံသို့။ နေတွာ၊ ဆောင်၍။ တမတ္ထံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ အာရောစေသုံ၊ ကြားကုန်၏။ ရာဇ၊ ဗာရာဏသီမင်းသည်။ ဘော၊ အချင်းယောကျ်ား။ သစ္စံ၊ မှန်၏။ တွံ၊ သင်သည်။ အဒ္ဒသ၊ မြင်ဖူးသလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ သော၊ ထိုသူဌေးသည်။ ဒေဝ၊ ရှင်မင်းကြီး။ သစ္စံ၊ မှန်ပါ၏။ မယာ၊ ကျွန်ုပ်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဂစ္ဆန္တာ၊ သွားလိုကုန်သောသူတို့သည်။ အာဂစ္ဆန္တု၊ လိုက်စေကုန်လော့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တံ၊ ထိုသားမြတ်ဖြစ်သောဆတ်ကို။ ဒဿေ ဿာမိတိ၊ ပြပါအံ့ဟု။ အာဟ၊ ဆို၏။ ရာဇာ၊ ဗာရာဏသီမင်းသည်။ တမေဝပုရိသံ၊ ထိုသူဌေးသားယောကျ်ားကိုပင်လျှင်။ မဂ္ဂဒေသကံ၊ ခရီးညွှန်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ မဟန္တေန၊ များစွာသော။ ပရိဝါရေန၊ အခြံအရံဖြင့်။ တံဌာနံ၊ ထိုသာမြတ်ရှိရာတောအရပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွားလေ၍။ မိတ္တဒုဗ္ဘိနာ၊ ခင်ပွန်းကောင်းကို ပြစ်မှားသော။ တေနပုရိ သေန၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ဒဿိတပဒေသံ၊ ညွှန်အပ်သောအရပ်ကို။ အာဝုဓဟတ္ထေ၊ လက်နက်လက်၌ ရှိကုန်သော။ ပူရိသေ၊ ယောကျ်ားတို့ကို။ သမန္တတော၊ ဝထက်ဝန်းကြင်မှလျှင်။ ပရိဝါရေတွာ၊ ဝန်းရံစေ၍။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဥက္ကုဋ္ဌိံ၊ ကြွေးကြော်ခြင်းကို။ ကရောထ၊ ပြုကြကုန်လော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ သယံ၊ မိမိသည်။ ကတိပယေဟိ၊ နှစ်ယောက်သုံးယောက်ကုန်သော။ ဇနေဟိ၊ လူတို့နှင့်။ သဒ္မိံ၊ တကွ။ ဧကမန္တေ၊ သင့်တင့်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်၏။ သောပိပုရိသော၊ ထိုသူဌေးသားယောကျ်ားလည်း။ အဝိဒူရေ၊ မနီးမဝေးသောအရပ်၌။ အဌာသိ၊ ရပ်၏။ မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ တံသဒ္ဒံ၊ ထို ထိုအသံကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ မဟတော၊ များစွာသော။ ဗလကာယဿ၊ ဗိုလ်အပေါင်း၏။ သဒ္ဒေါ၊ အသံသည်။ အဒ္ဓါ၊ မချွတ်။ မေ၊ ငါ့အား။ တမှာပုရိသာ၊ ထိုငါကယ်ဆက်လိုက်သော ယောကျ်ားမှ။ ဥပ္ပန္နေန၊ ဖြစ်သော။ ဘယေန၊ ၁ ၄၇၈) ဘေးကြောင့်။ ဘဝိတဗ္ဗံ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဉတွာ၊ သိ၍။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ သကလံ၊ အလုံးစုံသော။ ပရိသံ၊ ပရိသတ်ကို။ ဩလောကေတွာ၊ ကြည့်လိုက်သော်။ ရညော၊ ဗာရာဏသီမင်း၏။ ဋ္ဌိတဋ္ဌာနေယေဝ၊ တည်သောအရပ်၌ပင်လျှင်။ မေ၊ ငါ့အား။ သောတ္တိ၊ ချမ်းသာခြင်းသည်။ ဘဝိဿတီတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့ဟု။ ရာဇာဘိမုခေါ၊ မင်းသို့ ရှေးရှု။ ပါယာသိ၊ သွားလေ၏။ ရာဇာ၊ ဗာရာဏသီမင်သသည်။ တံ၊ ထိုသားမြတ်ဆတ်မင်းကို။ အာဂတံ၊ လာလတ်သည်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ နာဂဗလော၊ ဆင်ပြောင်၏ အားကဲ့သို့အားရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘဝတ္ထရန္တော၊ ကဲမိုးလျှက်။ အဂစ္ဆေယျာတိ၊ လာလေပြီဟု။ သရံ၊ မြှားဖြင့်ပစ်လိုက်၍။ ဒုဗ္ဗလံ၊ အားနည်းသည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဂဏှိဿာမိတိ၊ ဖမ်းယူအံ့ဟု။ ဗောဓိသတ္တာဘိမုခေါ၊ ဘုရားလောင်းသို့ ရှေးရှုသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ အာဂမေဟိ မဟာရာဇ၊ မာ မံ ဝိဇ္ဈိရဋ္ဌေသဘ။ ကောနု တေ ဣဓ မက္ခာသိ၊ ဧတ္ထေ သော တိဋ္ဌတေ မိဂေါတိ အာဂမေဟိ မဟာရာဇ ... ဧတ္ထေသော တိဋ္ဌတေ မိဂေါ၊ ဟူသော။ ဂါထံ၊ ဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ဆို၏၊

ဂါထာ၏အတ္ထကား။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ အာဂမေဟိ၊ နေတော်မူပါဦးလော့။ ရဋ္ဌေသဘ၊ တိုင်းနိုင်ငံ၏ အကြီးဖြစ်သော မင်းမြတ်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ မာဝိဇ္ဈိ၊ မပစ်ပါလင့်။ ဧတ္ထ၊ ဤတောအရပ်၌။ ဧသောမိဂေါ၊ ဤသို့သောသားသည်။ တိဋ္ဌတီတိ၊ တည်၏ဟူ၍။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ တေ၊ ရှင်မင်းကြီးအာ။ ဣဓ၊ ဤတောအရပ်၌။ နိသိန္နံ၊ နေသည်ကို။ အက္ခာသိနု၊ ကြားလေဘိသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဂါထံ၊ ဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ဆို၏။ ရာဇာ၊ ဗာရာဏသီမင်းသည်။ တဿ၊ ထိုဘုရားလောင်း၏။ မဓုရကထာယ၊ သာယာစွာသော စကားဖြင့်။ ဗဇ္ဈိတွာ၊ နှောင်ဖွဲ့၍။ သရံ၊ မြားကို။ ပဋိသံမဟရိတွာ၊ ရုံးစု၍။ ဂါရဝေန၊ ရိုသေ ၁ ၄၇၉) သဖြင့်။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်၏။ မဟာသတ္တောပိ၊ ဘုရားလောင်းသည်လည်း။ ရာဇာနံ၊ ဗာရာဏသီမင်းသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ချဉ်းကပ်လေ၍။ မဓူရပဋိသန္ထာရံ၊ ကောင်းသော အစေ့စပ်စကားကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ မဟာဇနောပိ၊ လူအပေါင်းသည်လည်း။ သဗ္ဗာဝုဓာနိ၊ အလုံးစုံသော လက်နက်တို့ကို။ အပနေတွာ၊ ပယ်၍။ အာဂံတွာ၊ လာကြ၍။ ရာဇာနံ၊ ဗာရာဏသီမင်းကို။ ပရိဝါရေသိ၊ ခြံရံ၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ နာဂရံ ဂန္တွာန အာစိက္ခိ ... ဥပဂဉ္ဆိ မမန္တိကံဟူသော။ ဂါထံ၊ ဂါထာကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်အပ်၏၊

တဿ၊ ထိုဂါထာ၏။ အတ္ထော၊ အနက်ကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ ယောမိတ္တဒုဗ္ဘိပါပပုရိသော၊ အကြင်ခင်ပွန်းကောင်းကို ပစ်မှားသော ယုတ်မာသောယောကျ်ားသည်။ ဇိဝိတံ၊ အသက်ကို။ ပရိစ္စဇိတွာ၊ စွန့်၍။ မယာ၊ ငါသည်။ တထာ၊ ထိုအချင်းဖြင့်။ ပါဏသံသယတော၊ အသက်သေအံ့ဟူသော တွေးတောခြင်းမှ။ မောစိတော၊ လွတ်သည်ဖြစ်၍။ ဗာရာဏသီနဂရံ၊ ဗာရာဏသီပြည်သို့။ ဂံန္တွာ၊ သွားလေသော်။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ လဒ္ဓဗ္ဗဓနံ၊ ရအပ်သောဥစ္စာကို။ နိမိတ္တံ၊ အာရုံအမှတ်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ရညော၊ ဗာရာဏသီမင်းအား။ အာစိက္ခိ၊ ပြောကြား၏။ အစိက္ခိတွာ၊ ကြားသောကြောင့်။ ရညော၊ ဗာရာဏသီမင်းကို။ ဂါဟာပေတုံ၊ ဖမ်းယူစိမ့်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ခေါ်ခဲ့၍။ မမ၊ ငါ၏။ သန္တိကံ၊ အထသို့။ ဥပါဂမိ၊ ရောက်လာ၏၊

မဟာသတ္တော၊ ဘရားလောင်းသည်။ သုဝဏ္ဏ ကိင်္ကိဏိကံ၊ ရွှေချူးကို။ စာလေန္တောဝိယ၊ လှုပ်ဘိသကဲ့။ မဓုရဿရေန၊ သာယာစွာသော အသံဖြင့်။ ရာဇာနံ၊ ဗာရာဏသီမင်းကို။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ ဧတ္ထ၊ ဤတောအရပ်၌။ ဧသောမိဂေါ၊ ဤသားမျိုးဖြစ်သော ဆတ်သည်။ တိဋ္ဌတေတိ၊ တည်၏ဟု။ ကောနု၊ အဘယ်သူသည်လျှင်။ တေ၊ ရှင်မင်းကြီးအား။ ဣဓ၊ ဤတောအရပ်သို့။ အက္ခာသိ၊ ကြားလေသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ တသ္မိံခဏေ၊ ထိုခဏ၌။ ၁ ၄၈၀) သောပါပပုရိသော၊ ထိုသူယုတ်မာယောကျ်ားသည်။ ထောကံ၊ အတန်ငယ်။ ပဋိက္ကမိတွာ၊ ရှေးသို့တိုင်၍။ သောတပထေ၊ နာကြားရာခရီး၌။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်လေ၏။ ရာဇာ၊ ဗာရာဏသီမင်းသည်။ ဣမိနာ၊ ဤယောကျ်ားသည်။ မေ၊ ငါ့အား။ တွံ၊ သင့်ကို။ ဒဿိတော၊ ပြညွှန်အပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တံပါပပူရိသံ၊ ထိုယောကျ်ားယုတ်ကို။ နိဒ္ဒိသိ၊ ညွှန်ပြလေ၏။ တတော၊ ထိုနောင်မှ။ ဗောဓိသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ သစ္စံ ကိရေဝမာဟံ၊ သုနရာ ဧကစ္စိယာ ဣမ။ ကဌံ နပ္လဝိတံ သေယျော။ န တွေဝေကစ္စိယော နရောတိ၊ သစ္စိ ကိရေဝ မာဟံသု ... န တွေဝေကစ္စိယော န ရောဟူသော။ ဂါထံ၊ ဂါထာကို။ အာဟ၊ ဆို၏၊

ဂါထာ၏ အတ္ထကား။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဣဓလောကေ၊ ဤလောက၌။ ကဋ္ဌံ၊ ရေ၌မျောသောထင်းကို။ နိပ္လဝိတံ၊ ကုန်သို့ တင်ခြင်း ဆယ်ခြင်းသည်။ သောယျော၊ မြတ်၏။ ဧကစ္စိယာ၊ အချို့ကုန်သော။ နရာ၊ လူတို့သည်။ အာဟံသုကိရ၊ ဆိုကြကုန်ဖူးသတတ်။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိုကြခြင်းသည်။ သစ္စံဧဝ၊ မှန်လေသည်သာတည်း။ (ဧကစ္စိယောနှစ်ပုဒ်ရှိ၏။ နိပါတ်ပုဒ်ဖြစ်သောကြောင့် တစ်ပုဒ်၌ ဧကဝုစ်တစ်ပုဒ်၌ ဗဟုဝုစ်ဆင်းဆောင် ယောဇနာလိုက်သည်၊) တံ၊ ထိုဘုရားလောင်းဆိုအပ်သောစကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ရာဇာ၊ ဗာရာဏသီမင်းသည်။ သံဝေဂာတော၊ ထိတ်လန့်သောသဘောရှိသည်ဖြစ်၍။ ကိံနု ရုရုဂရဟသိ မိဂါနံ။ ကိံနုပက္ခီနံကိံ ပန မိနုဿာနံ။ ဘယံ ဟိ မံ ဝိန္ဒတိနပ္ပရူပံ။ သုတွာန တံ မာနုသိံ ဘာသ မာနန္တိ၊ ကိံ နုရုရု ပရဟသိ မိဂါနံ ... သုတွာန တံ မာနုသိံ ဘာသမာနံဟူသော။ ဂါထံ၊ ဂါထာကို။ အာဟ၊ ဆို၏၊

ဂါထာ၏ အတ္ထကား။ ရုရု၊ အိုသားမြတ်ဖြစ်သော ဆတ်မင်း။ ကိံ၊ အသို့နည်း။ မိဂါနံ၊ သားအပေါင်းတို့တွင်။ အညတရံ၊ တစ်ပါးပါးသော သားမျိုးကို။ ဂရဟသိ၊ ကဲ့ရဲ့လေသလော။ ဥဒါဟု၊ ထိုသို့မဟုတ်မူကား။ ကိံ၊ အသို့နည်း။ ပက္ခိနံ၊ ငှက်တို့တွင်။ အညတရံ၊ တစ်ပါးသော ၁ ၄၈၀) ငှက်မျိုးကို။ ဂရဟသိ၊ ကဲ့ရဲ့လေသလော။ ဥဒါဟု၊ ထိုသို့မဟုတ်မူကား။ မနုဿာနံ၊ လူတို့တွင်။ အညတရံ၊ တစ်ယောက်ယောက်ကို။ ဂရဟသိ၊ ကဲ့ရဲ့သလော။ မိဂရာဇာ၊ ဆတ်မျိုးတကာတို့၏ မင်းမြတ်။ မာနုသိဘာသမာ နံ၊ လူ၌ဖြစ်သော ဘာသာဖြင့်ဆိုအပ်သော။ တံ၊ ထိုစကားကို။ သုတွာန၊ ကြားရသောကြောင့်။ မံ၊ ငါ့အား။ ဘယံဟိ၊ ကြောက်မက်ဖွယ်ကိုလျှင်။ ဝိန္ဒတိ၊ ရခဲ့၏။ နပ္ပရူပံ၊ မလျှောက်ပတ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဂါထံ၊ ဂါထာကို။ အာဟ၊ မိန့်၏။ တတော၊ ထိုနောက်မှ။ မဟာပုရိသော၊ ယောကျ်ားမြတ်သည်။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ မိဂံ၊ သားအမျိုးကို။ နဂရဟာမိ၊ မကဲ့ရဲ့။ ပက္ခိံ၊ ငှက်အမျိုးကို။ နဂရဟာမိ၊ မကဲ့ရဲ့ပါ။ မနုဿံပန၊ လူကိုကား။ ဂရဟာမိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒဿေန္တေ၊ ပြလိုသည်ဖြစ်၍။ ယုမုဒ္ဓရိံဝဟနေ ဝုယှမာနံ၊ မဟောဒကေ သလိလေ သီဃ သောတေ။ တတောနိဒါနံ ဘယမာဂတံ မမ။ ဒုက္ခောဟဝေ ရာဇ အသဗ္ဘိ သင်္ဂမောတိ၊ ယုမုဒ္ဓရိံ ဝါဟနေ ဝုယှမာနံ ... အသဗ္ဘိသင်္ဂမောဟူသော။ ဂါထံ၊ ဂါထာကို။ အာဟ၊ ဆို၏၊

ဂါထာ၏ အတ္ထကား။ ရာဇာ၊ မင်းမြတ်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ မဟောဒကေ၊ များသောရေဟုဆိုအပ်သော။ သလိလေ၊ ရေအပြင်ရှိထသော။ သိင်္ဃသောတေ၊ ပြင်းသောရေအလျင်ရှိထသော။ ဝါဟနေ၊ ကျတိုင်းကျတိုင်းကို မျောတတ်သော ဂင်္ဂါမြစ်၌။ ဝုယှမာနံ၊ မျောသော။ ဣမံပုရိသံ၊ ဤယောကျ်ားကို။ သုမုဒ္ဓရိံ၊ ကောင်းစွာထုတ်ကယ်ဖူးပါ၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တတောနိဒါနံ၊ ထိုအကြောင်းကြောင့်။ မမ၊ ကျွန်ုပ်အား။ ဘံယံ၊ ဘေးသည်။ အာဂတံ၊ ရောက်လာ၏။ ရာဇာ၊ မင်းမြတ်ကြီး။ အသဗ္ဘိသင်္ဂ မော၊ မသူတော်နှင့် ပေါင်းဖော်မိခြင်းသည်။ ဟဝေ၊ စစ်စစ်။ ဒုက္ခော၊ ဆင်းရဲ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏၊

ဂါထာ၏အတ္ထကား။ ရာဇာ၊ မင်းမြတ်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ မဟောဒကေ၊ များသောရေဟုဆိုအပ်သော။ သလိလေ၊ ရေအပြင်ရှိထသော။ သိင်္ဃသောတေ၊ ပြင်းသော ရေအလျင်ရှိထသော။ ဝါဟနေ၊ ကျတိုင်းကျတိုင်းကို မျောတတ်သော ဂင်္ဂါမြစ်၌။ ဝုယှမာနံ၊ မျောသော။ ဣမံပုရိသံ၊ ဤယောကျ်ားကို။ သုမုဒ္ဓရိံ၊ ကောင်းစွာထုတ်ကယ်ဖူးပါ၏။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တတောနိဒါနံ၊ ထိုအကြောင်းကြောင့်။ မမ၊ ကျွန်ုပ်အား။ ဘံယံ၊ ဘေးသည်။ အာဂတံ၊ ရောက်လာ၏။ ရာဇာ၊ မင်းမြတ်ကြီး။ အသဗ္ဘိသင်္ဂ မော၊ မသူတော်နှင့် ပေါင်းဖော်မိခြင်းသည်။ ဟဝေ၊ စစ်စစ်။ ဒုက္ခော၊ ဆင်းရဲ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏၊

တတ္ထ၊ ထိုဂါထာ၌။ နိပ္လဝိတန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ ဥဒ္ဓရိတံ၊ ကယ်တင်အပ်၏။ ဧကစ္စိယောတိ၊ ဟူသည်ကား။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော။ မိတ္တဒုဗ္ဘိ ပါပပုရိသော၊ ခင်ပွန်းကောင်းကို ပြစ်မှားသော ယုတ်မာသောယောကျ်ားသည်။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ မရန္တောပိ၊ သေလေသော်လည်း။ သေယျော၊ မြတ် ၁ ၄၈၂) ၏။ ဥတ္တာရိတော၊ ရေမှထုတ်ဆင်ခြင်းသည်။ နတွေဝသေယျော၊ မမြတ်။ ဟိသစ္စံ၊ မှန်၏။ ကဋ္ဌံ၊ ရေမှဆယ်အပ်သောထင်းသည်။ နာနပ္ပကာရေန၊ အထူးထူးအပြားပြားဖြင့်။ ဥပကာရာယ၊ အဆောက်အဦးအလို့ငှာ။ သံဝတ္တတိ၊ ကောင်းစွာဖြစ်လေ၏။ မိတ္တဒုဗ္ဘိပန၊ ခင်ပွန်းကောင်းကို ပစ်မှားသောသူသည်ကား။ ဝိနာသာယ၊ ပျက်စီးခြင်းငှာ။ သံဝတ္တတိ၊ ကောင်းစွာဖြစ်လေ၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တတော၊ ထိုသူယုတ်မာကို ဆယ်ရလေသောထက်။ ကဋ္ဌမေဝ၊ ထင်းကိုသာလျှင်။ ဥဒ္ဓရိတံ၊ ဆယ်ခြင်းသည်။ ဝရတရံ၊ အထူးသဖြင့် မြတ်၏။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ မိဂါနန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ ရုရုမိဂရာဇ၊ ဆတ်သားအမျိုးတို့၏ မင်းမြတ်။ မိဂါနံ၊ အမျိုးတူသောသားမျိုးတို့တွင်။ အညတရံ၊ တစ်ပါးပါးကို။ ဂရဟသိ၊ ကဲ့ရဲ့သလော။ ဥဒါဟု၊ ထိုသို့မဟုတ်မူကား။ ပက္ခိနံ၊ ငှက်တို့တွင်။ အညတရံ၊ တစ်ပါးပါးကို။ ဂရဟသိ၊ ကဲ့ရဲ့သလော။ ဥဒါဟု၊ ထိုသို့မဟုတ်မူကား။ မနုဿနံ၊ လူတို့တွင်။ အညတရံ၊ တစ်ယောက်ယောက်ကို။ ဂရဟသိ၊ ကဲ့ရဲ့သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ ဘယံ ဟိ မံ ဝိန္ဒတိ နပ္ပရူပန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ မံ၊ ငါ့အား။ မဟန္တံ၊ ကြီးစွာသော။ ဘယံ၊ ဘေးသည်။ ပဋိလဘတိ၊ ရ၏။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ သန္တကံဝိယ၊ ဥစ္စာကဲ့သို့။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း၊

ဝါဟနေတိ၊ ဟူသည်ကား။ ပတိတပတိတေ၊ ကျလာတိုင်းကျလာတိုင်းတို့ကို။ ဝဟိတုံ၊ မျောခြင်းငှာ။ သမတ္တော၊ စွမ်းနိုင်၏။ ဂင်္ဂါဝဟေ၊ မျောတတ်သော ဂင်္ဂါမြစ်၌။ မဟောဒကေ၊ သလိလေတိ၊ ဟူသည်ကား။ မဟောဒကီဘူတေ၊ များသော ရေရှိသည် ဖြစ်၍ ဖြစ်သော။ သလိလေ၊ ပြင်းသောရေအယဉ်၌။ ဥဘယေနာပိ၊ နှစ်ပုဒ်ဖြင့်လည်း။ ဂင်္ဂါဝဟဿ၊ မျောသောရေ၏။ ဗဟုဒကတ္တံ၊ များသောရေရှိသည်၏ အဖြစ်ကို။ ဒဿေတိ၊ ပြ၏။ တတောနိဒါ နန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ မဟာရာဇ၊ မင်းကြီး။ တယာ၊ ရှင်မင်းကြီးသည်။ ယောပုရိသော၊ အကြင်ယောကျ်ားကို။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဒဿိတော၊ ညွှန်အပ်၏။ ဧသော၊ ဤယောကျ်ား ၁ ၄၇၃) ကို။ မယာ၊ ကျွန်ုပ်သည်။ ဂင်္ဂါယ၊ မြစ်၌။ ဝုယှမာ နော၊ မျောသည်ဖြစ်၍။ အဍ္ဎရတ္တသမယေ၊ ညဉ့်သန်းခေါင် ကာလ၌။ ကရုဏံ၊ သနားဖွယ်။ ပရိဒေဝန္တော၊ ငိုကျွေး၏။ တတော၊ ထိုဂင်္ဂါမြစ်မှ။ ဥတ္တရိတော၊ ကယ်တင်ဖူးပါ၏။ တတောနိဒါနံ၊ ထိုသို့ကယ်တင်မိသောကြောင့်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဣဒံဘယံ၊ ဤသို့သောဘေးသည်။ အာဂတံ၊ ရောက်၏။ အသပ္ပုရိသေဟိ၊ မသူတော်တို့နှင့်။ သမာဂမောနာမ၊ ပေါင်းဖော်ရခြင်းသည်ကား။ ဒုက္ခော၊ ဆင်းရဲ တွေ့ရခေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုသည်ရှိသော်၊

တံ၊ ထိုစကားကို။ ရာဇ၊ မင်းသည်။ သုတွာ၊ ကြားရလေသော်။ တဿ၊ ထိုသူဌေးသားအား။ ကုဇ္ဈိတွာ၊ အမျက်ထွက်၍။ ဧဝံ၊ သို့။ ဗဟုပကာဂဿ၊ များစွာကျေးဇူးရှိသောသူ၏။ နာမဂုဏံ၊ အမည်ဂုဏ်ကျေးဇူးကို။ အယံ၊ ဤယောကျ်ားမိုက်သည်။ နဇာနာတိ၊ မသိ။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲကို။ ဥပ္ပာဒေသိ၊ ဖြစ်စေဘိ၏။ နံ၊ ထိုယောကျ်ားကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝိဇ္ဈိတွာ၊ လေးဖြင့်ပစ်၍။ ဇီဝိတက္ခယံ၊ အသက်၏ ကုန်ခြင်းသို့။ ပါပေဿာမိတိ၊ ရောက်စေအံ့ဟု။ သရံ၊ မြားကို။ သံန္နယှီ၊ တင်၏။ ဖွဲ့၏လည်းဟူ။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ ယာဝတာ ကရဏံ သဗ္ဗံ ... မိတ္တဒုဗ္ဘိံ အနရိယံဟူသော။ ဂါထံ၊ ဂါထာကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်အပ်၏၊

၃ ၅၇။ ဂါထာ၏အတ္ထကား။ ယာဝတာ၊ အကြင်မျှလောက်။ ကရဏံ၊ ပြုအပ်သော။ ယံ၊ အကြင်ကျေးဇူးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တထာ၊ ထိုမျှလောက်။ တံသဗ္ဗံ၊ ထိုအလုံးစုံကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ရညော၊ ဗာရာဏသီမင်းအား။ အာရောစိတံ၊ ကြားအပ်၏။ ရာဇာ၊ ဗာရာဏသီမင်းသည်။ ဝစနံ၊ စကားကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌ပင်လျှင်။ မိတ္တဒုဗ္ဘိံ၊ ခင်ပွန်းကောင်းကို ပစ်မှားသော။ အနရိယံ၊ သူယုမာကို။ ဃာတယိဿာမိ၊ သေစေအံ့ဟု။ တဿ၊ ထိုသူဌေးသား၏။ အတ္ထာယ၊ အလို့ငှာ။ ဥသုံ၊ မြားကို။ ပကပ္ပယိ၊ ဖွဲ့၏။ ပြင်ဆင်၏လည်းဟူ၊

တတ္ထ၊ ထိုဂါထာ၌။ ယာဝတာ ကရဏန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ တဿ၊ ၁ ၄၈၄) ထိုသူဌေးသားအား။ မယာ၊ ငါသည်။ ယံ ဥပကာရကရဏံ၊ အကြင် ပြုအပ်သောကျေးဇူးကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်ပြီ။ တံ သဗ္ဗံ၊ ထိုအလုံးစုံသော ကျေးဇူးကို။ ပကပ္ပယီတိ၊ ဟူသည်ကား။ သန္နယှိ၊ ဖွဲ့၏။ မိတ္တဒုဗ္ဘိန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ မိတ္တေသု၊ ခင်ပွန်းကောင်းဖြစ်ကုန်သော။ ဥပကာရီသု၊ ကျေးဇူးရှိဖူးသောသူတို့၌။ ဒုဗ္ဘနသီလံ၊ ပျက်ဆီးတတ်သော အလေ့ရှိသော။ (ဣတိသဒ္ဒါကား ပရိသမာပနတည်း၊)

တတော၊ ထိုနောင်မှ။ မဟာသတ္တော၊ ဘုရားလောင်းဆတ်မင်းသည်။ ဧသောဗာလော၊ ဤယောကျ်ားမိုက်သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ မာနဿီတိ၊ မပျက်စီးရာဟု။ စိန္တေတွာ၊ ကြံ၍။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သော မင်းကြီး။ ဧသဧသောဝဓောနာမ၊ သူတစ်ပါးကို သတ်ခြင်းမည်သည်ကား။ ဗာလဿဝါ၊ မိုက်သောသူအားလည်းကောင်း။ ပဏ္ဍိတဿဝါ၊ ပညာရှိအားလည်းကောင်း။ သာဓူဟိ၊ သူတော်ကောင်းတို့သည်။ နပသံသိတော၊ ချီးမွမ်းအပ်သည်မဟုတ်။ အညဒတ္ထု၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဂဂဟိတောဧဝ၊ ကဲ့ရဲ့အပ်သည်သာတည်း။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ဣမံ၊ ဤသူမိုက်ကို။ မာဃာတေဟိ၊ သတ်တော်မမူပါလင့်။ အယံ၊ ဤယောကျ်ားမိုက်သည်။ ယထာရုစိ၊ အလိုရှိတိုင်း။ ဂစ္ဆတု၊ သွားပါလေစေလော့။ တဿ၊ ထိုသူမိုက်အား။ ယံ၊ အကြင်အသက်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧတံ၊ ဤအသက်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒဿာမိတိ၊ ပေးလှူအံ့ဟု။ တဿ၊ ထို ဘုရားလောင်းဆတ်မင်းအား။ ပဋိညာတံ၊ ဝန်ခံသည်၏ အဖြစ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တမ္မိ၊ ထိုဝန်ခံသောစကားကိုလျှင်။ တွံ၊ ရှင်မင်းကြီးသည်။ ဝဒေဟိ၊ ဆိုပါဦးလော့။ အဟဉ္စ၊ အကျွန်ုပ်သည်လည်း။ တေတယာ၊ ရှင်မင်းကြီးသည်။ ယံယံ၊ အကြင်အကြင်လိုဖွယ်ကို။ ဣစ္ဆိတံ၊ အလိုရှိအပ်၏။ တံတံ၊ ထိုထိုအလိုရှိတိုင်းကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကရိဿာမိ၊ ပြုပါအံ့။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ တုယှံ၊ ရှင်မင်းကြီးအား။ ဒမ္မိ၊ ပေးလှူပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ တေန၊ ထို့ကြောင့်။ တမဟံ အနုရက္ခန္တော ... ကာမကာရော ဘဝါမိ တေတိ၊ တမဟံ အနုရက္ခန္တော ... ကာမကာရော ဘဝါမိ တေ၊ ဟူသော။ ဂါထံ၊ ဂါထာကို။ ဝုတ္တံ၊ မိန့်အပ်၏။

၁ ၄၈၅) ၃ ၅၈။ ဂါထာ၏ အတ္ထကား။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရ၊ အဟံ၊ ငါသည်။ တံ၊ ထိုသူမိုက်ယောကျ်ားကို။ အနုရက္ခန္တော၊ အစဉ်အတိုင်း စောင့်ရှောက်လိုသည်ဖြစ်၍။ မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဧသော၊ ဤသူယုတ်မာသည်။ တိဋ္ဌတု၊ တည်ပါစေလော့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တေ၊ ရှင်မင်းကြီးအား။ ကာမကာရော၊ အလိုရှိတိုင်းသည်။ ဘဝမိ၊ ဖြစ်ပါစေအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ မမ၊ ငါ၏။ အတ္တနော၊ ကိုယ်၏ အဖြစ်ဖြင့်။ နိမ္မိနိံ၊ ဖလှယ်၏၊

တတ္ထ၊ ထိုဂါထာ၌။ နိမ္မိနိန္တိ၊ ဟူသည်ကား။ တံမိတ္တဒုဗ္ဘိ၊ ပါပပုဂ္ဂလံ၊ ထိုခင်ပွန်းကောင်းကို မှားသောပုဂ္ဂိုလ်ကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အနု ရက္ခန္တော၊ အစဉ်အတိုင်းစောင့်ရှောက်၏။ မမ၊ ငါ၏။ အတ္တနာအတ္တဘာဝေန၊ ကိုယ်၏ အဖြစ်ဖြင့်။ တံ၊ ထိုသူမိုက်ကို။ ပရိဝတ္တေသိ၊ ဖလှယ်၏။ (နိမ္ပိနိဟူသောပါဋ္ဌ်ကို ပရိဝတ္တေသိဟု ဖွင့်တော်မူအပ်သတည်း။ ထို့ကြောင့် ဖလှယ်၏ဟု ယောဇနာလိုက်သည်၊) အတ္တာနံ၊ မိမိကို။ ရညော၊ ဗာရာဏသီမင်အား။ နိယျာတေတွာ၊ ဆောင်နှင်း၍။ မတန္တဿ၊ သေခါနီးသို့ ရောက်သောသူမိုက်၏။ မရဏံ၊ သေခြင်းကို။ ရာဇဟတ္ထတော၊ မင်း၏လက်မှ။ အဟံ၊ ငါသည်။ နိဝါရေသိ၊ ဆီးကာ၏။ ဣတိအယံ၊ ဤသည်လျှင်။ အတ္ထော၊ အနက်တည်း။ တိဋ္ဌတေ သောတိအာဒိ၊ တိဋ္ဌတေ သော အစရှိသောစကားသည်။ ဝိနိမယာ ကာရဒဿနံ၊ ဖလှယ်သောအခြင်းအရာကို ပြသောပုဒ်တည်း၊

၃ ၅၉။ ဣဒါနိ၊ ဤယခု၌။ ယဒတ္တံ၊ အကြင်အသက်ရှင်ခြင်းအကျိုးငှာ။ ယောအတ္တဝိနိမယော၊ အကြင် မိမိကိုယ်နှင့် ဖလှယ်ခြင်းကို။ ကတော၊ ပြုအပ်၏။ တဒတ္တံ၊ ထိုအကျိုးကို။ ဒဿေတုံ၊ ပြအံ့သောငှာ။ ဩသာနဂါထံ၊ အဆုံးဖြစ်သောဂါထာကို။ အာဟ၊ ဆို၏။ တဿ၊ ထိုဂါထာ၏။ အတ္ထော၊ အနက်ကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ မံ၊ ငါ့ကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ မိတ္တဒုဗ္ဘိံ၊ ခင်ပွန်းကောင်းကိုပစ်မှားသော။ တံပုရိသံ၊ ထိုယောကျ်ားကို။ တသ္မိံရညေ၊ ထိုဗာရာဏသင်းသည်။ ဇီဝိတာ၊ အသက်မှ။ ဝေါရောပေတုကာမေ၊ ချခြင်းငှာအလိုရှိ ၁ ၄၈၆) သော်။ အဟံ၊ ငါသည်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ရညော၊ ဗာရာဏသီမင်းအား။ ပရိစ္စ ဇန္တော၊ စွန့်လျက်။ မမ၊ ငါ၏။ သီလမေဝ၊ သီလကိုသာလျှင်။ အနုရက္ခတိ၊ အစဉ်အတိုင်း စောင့်ရှောက်၏။ ဇီဝိတံပန၊ အသက်ကို မူကား။ နာရက္ခိ၊ မစောင့်။ ယံပနသီလံ၊ အကြင်သီလကိုကား။ အဟံ၊ ငါသည်။ အာသာမေဝ၊ အချင်းချင်းရှိ၍သာလျှင်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ နိရပေက္ခံ၊ မငဲ့ကွက်။ တံသီလံ၊ ထိုသီလကို။ အနုရက္ခိ၊ အစဉ်အတိုင်း စောင့်ရှောက်၏။ သိလဝါအပိ၊ သီလနှင့် ပြည့်စုံရခြင်းသည်ကား။ သမ္မာသမ္ဗောဓိယာဧဝ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်၏သာလျှင်။ ကာရဏာ၊ အကြောင်းတည်း။ (ဣတိသဒ္ဒါကား။ ပရိသမာပနတည်း) (နိရပေက္ခံ၊ ဟူသောပုဒ်ကို အခြားတစ်ပုဒ်အံ ဝိဘတ်မှ ယောဂကြံလေ၊)

အထ၊ ထိုအခါ၌။ ရာဇာ၊ ဗာရာဏသီမင်းသည်။ (ဒါပေသိ၌ စပ်လေ၊) ဗောဓိသတ္တော၊ ဘုရားလောင်း ဆတ်မင်းသည်။ (နိဝါရေန္တေ၌ လက္ခဏဝန္တစပ်လေ၊) အတ္ထနော၊ မိမိ၏။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ ပရိစ္စဇိတွာ၊ စွန့်၍။ တဿပုရိသဿ၊ ထိုသူမိုက်ယောကျ်ား၏။ မရဏေ၊ သေခြင်းကို။ နိဝါရေန္တေ၊ မြစ်တားသည်ရှိသော်။ တုဋ္ဌမာနသော၊ နှစ်သက်သော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဘော၊ အချင်းယောကျ်ား။ တွံ၊ သင်သည်။ ဂစ္ဆ၊ သွားလေ။ မိဂရာဇဿ၊ ဆတ်မင်းအား။ အနုဂ္ဂဟေန၊ ငါချီးမြှောက်သဖြင့်။ မမ၊ ငါ၏။ ဟတ္ထတော၊ လက်မှ။ မရဏာ၊ သေခြင်းမှ။ မုတ္တော၊ လွတ်လေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ယထာပဋိညာယ၊ ရှေးဝန်ခံတိုင်းဖြင့်။ အဿ၊ ထိုယောကျ်ားအား။ တဉ္စဓနံ၊ ထိုဥစ္စာကိုလည်း။ ဒါပေသိ၊ ပေးစေ၏။ မဟာသတ္တဿ၊ ဘုရားလောင်းအား။ ယထာရုစိယာဝ၊ အလိုရှိသဖြင့်ပင်လျှင်။ အနုဇာနိတွာ၊ အခွင့်ပြု၍။ တံ၊ ထိုဘုရားလောင်းကို။ နဂရံ၊ မြို့သို့။ နေတွာ၊ ဆောင်၍။ နဂရဉ္စ၊ ဗာရာဏသီမြို့ကိုလည်းကောင်း။ ဗောဓိ သတ္တဉ္စ၊ ဘုရားလောင်းကို လည်းကောင်း။ အလင်္ကာရာပေတွာ၊ တန်ဆာဆင်စေ၍။ ဒေဝိယာ၊ မိဖုရားအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသာပေတိ၊ ပြောဟောစေ၏။ မဟာ ၁ ၄၈၇) သတ္တော၊ ဘုရားလောင်းသည်။ ဒေဝိံ၊ မိဖုရားကို။ အာဒိံကတွာ၊ အစပြု၍။ ရညောစ၊ ဗာရာဏသီမင်းအားလည်းကောင်း။ ရာဇပဂိသာယစ၊ မင်း၏ ပရိသတ်အားလည်းကောင်။ မဓုရာယ၊ ကောင်းမြတ်သော။ မနုဿဘာသာယ၊ လူ၏ဘာသာဖြင့်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတွာ၊ ပြောဟော၍။ ရာဇာနံ၊ ဗာရာဏသီမင်းကို။ ဒသဟိရာဇဓမ္မေဟိ၊ ဆယ်ပါးကုန်သော မင်းကျင့်တရားတို့ဖြင့်။ ဩဝဒိတွာ၊ ဆုံးမပြီး၍။ မဟာဇနဉ္စ၊ လူအပေါင်းကိုလည်း။ အနုသာသေတွာ၊ ဆုံးမပဲ့ပြင်ခဲ့၍။ အရညံ၊ တောအရပ်သိုပ။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်လေ၍။ မိဂဂဏပရိပုတ္တော၊ ဆတ်အပေါင်းခြံရံလျက်။ ဝါသံ၊ နေခြင်းကို။ ကပ္ပေသိ၊ ပြ။ ရာဇာပိ၊ ဗာရာဏသီမင်းသည်လည်း။ မဟာသတ္တဿ၊ ဘုရားလောင်း၏။ ဩဝါဒေ၊ အဆုံးအမ၌။ ဌတွာ၊ တည်၍။ သဗ္ဗသတ္တာနိ၊ ခပ်သိမ်းသော သတ္တဝါတို့အား။ အဘယ ဒါနံ၊ ဘေးမဲ့ဟူသော အလှူကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ ဒါနာဒီနိ၊ အလှူအစရှိကုန်သော။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ သုဂတိ ပရာယနော၊ သုဂတိသို့လားသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ သုဂတိ ပရာယနော၊ သုဂတိသို့လားသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တဒါ၊ ထိုဆက်မင်းဖြစ်သော ဘဝ၌။ သေဋ္ဌိပုတ္တော၊ သူဌေးသားသည်။ ဒေဝဒတ္တော၊ ဒေဝဒတ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်လာ၏။ ရာဇာ၊ ဗာရာဏသီမင်းသည်။ အာနန္ဒတ္ထေရော၊ အာနန္ဒာမထေရ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ရုရုမိဂရာဇာ၊ ဆတ်မင်းသားမြတ်သည်။ လောကနာထော၊ နတ်လူတို့ကိုးကွယ်ရာဖြစ်သော ငါဘုရားသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်လာ၏၊

ဣဓာပိ၊ ဤဇာတ်တော်၌လည်း။ ဟေဋ္ဌာ၊ အောက်၌။ ဝုတ္တနယေနေဝ၊ ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောနည်းဖြင့်လျှင်။ ယထာရဟံ၊ ဖြစ်ထိုက်သည့်အားလျော်စွာ။ သေသပါရမီယော၊ ကြွင်းသော ပါရမီတို့ကို။ နိဒ္ဓါရေတဗ္ဗာ၊ ထုတ်အပ်ကုန်၏။ တထာ၊ ထိုမှတစ်ပါး။ ဣဓာပိ၊ ဤဆတ်မင်းဇာတ်တော်၌လည်း။ ပဝိဝေကာရာမတာယ၊ ဆိတ်ငြိမ်ခြင်း၌ မွေ့လျော်သည်၏ အဖြစ်ဖြင့်။ ဇနသံသဂ္ဂံ၊ သူတစ်ပါးတို့နှင့် ရောနှောခြင်းကို။ အနိစ္ဆတော၊ အလိုမရှိသောအားဖြင့်။ ယူထံ၊ အပေါင်းအဖော်ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ ဧကဝိဟာရော၊ တစ်ယောက်အထီးတည်းနေခြင်းဂုဏ်လည်းကောင်း။ အဍ္ဎရတ္တေ၊ ညဉ့်သန်းခေါင်းအခါဖြစ်သော။ သမယေ၊ ကာလ၌။ နဒိယာ ၁ ၄၈၈) မြစ်၌။ ဝုယှမာနဿ၊ မျောသော။ ကရုဏံ၊ သနားဖွယ်။ ပရိဒေဝန္တဿ၊ ငိုကျွေးလျက်။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ အဋ္ဋဿရံ၊ မြည်တမ်းသော အသံကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ သယိတဋ္ဌာနတော၊ အိပ်ရာအရပ်မှ။ နဒီတီရံ၊ မြစ်နားသို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ မဟာဂင်္ဂါယ၊ ကြီးသော ဂင်္ဂါမြစ်၌။ ၏။ မဟတိ၊ ပြင်းစွာသော။ ဥဒကောဃေ၊ ရေအယဉ်သည်။ ဝတ္တမာနေ၊ စီးလျက်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ ပရိစ္စဇိတွာ၊ စွန့်စား၍။ ဩတရိတွာ၊ သက်၍။ သောတံ၊ ရေအယဉ်ကို။ မစ္ဆိန္ဓိတွာ၊ ဖြတ်၍။ တံပုရိသံ၊ ထိုယောကျ်ားကို။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပိဋ္ဌိယံ၊ ကျောက်ကုန်း၌။ အာရောပေတွာ၊ တင်၍။ အရညတော၊ တောအရပ်မှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်လေ၍။ မဟာမဂ္ဂေ၊ ခရီးမ၌။ ဩတရဏံ၊ ချခြင်းဂုဏ်လည်းကောင်း။ သရံ၊ မြားကို။ သန္နယှိတွာ၊ ပြင်ဆင်၍။ ဝိဇ္ဇိဿာမိတိ၊ ငါပစ်အံ့ဟု။ အဘိမုခေ၊ ရှေးရှုရာအရပ်၌။ ဌိတဿ၊ တည်းသော။ ရညော၊ ဗာရာဏသီမင်းအား။ နိဗ္ဘယေန၊ ဘေးမရှိသည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ပတိမုခမေဝ၊ မျက်နှာစာသို့လျှင်။ ဂန္တွာ၊ သွားလေ၍။ ပဌမတရံ၊ ရှေးဦးစွာ။ မနုဿဘာသာယ၊ လူ၏ဘာသာဖြင့်။ အလပိတွာ၊ ပြောဟော၍။ မဓုရပဋိသန္ထာရကရဏံ၊ သာယာစွာသော စကားကို ပြောဆိုခြင်းဂုဏ်လည်းကောင်း။ မိတ္တဒုဗ္ဘိပါပပုရိသံ၊ ခင်ပွန်းကောင်းကို ပစ်မှားသောယောကျ်ားမိုက်ကို။ ဟန္တ ကာမံ၊ သတ်ခြင်းငှာအလိုရှိသော။ ရာဇာနံ၊ ဗာရာဏသီမင်းကို။ ဓမ္မကတံ၊ တရားစကားကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပုနပိ၊ တဖန်လည်း။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဇိဝိတံ၊ အသက်ကို။ ပရိစ္စဇိတွာ၊ စွန့်၍။ မရဏတော၊ သေခြင်းမှ။ ပမောစနံ၊ လွတ်စေခြင်းဂုဏ်လည်းကောင်း။ တဿရညော၊ ထိုဗာရာဏသီမင်း၏လည်း။ ယထာပဋိညံ၊ ဝန်ခံတိုင်းသော။ ဓနံ၊ ဥစ္စာကို။ တဿ၊ ထိုသူမိုက်အား။ ဒါပနံ၊ ပေးစေခြင်းဂုဏ်လည်းကောင်း။ အတ္တနော၊ မိမိအား။ ဝရေ၊ ဆုတို့ကို။ ယာစိတွာ၊ တောင်း၍။ ဒိယမာနေ၊ ၁ ၄၈၉) ပေးအပ်ပြီးသော်။ တေန၊ ထိုဗာရာဏသီမင်းသည်။ သဗ္ဗသတ္တာနံ၊ ခပ်သိမ်းသော သတ္တဝါတို့အား။ အဘယဒါနံ၊ ဘေးမဲ့ကို ပေးစေခြင်း ဂုဏ်အားလည်းကောင်း။ ရာဇာနဉ္ဇ၊ ဗာရာဏသီမင်းကိုလည်းကောင်း။ ဒေဝိဉ္ဇ၊ မိဖုရားကိုလည်းကောင်း။ ပမုခံ၊ အကြီးအမှူးကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ မဟာဇနဿ၊ လူအပေါင်းအား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတွာ၊ ပြောဟော၍။ ဒါနာဒီသု၊ အလှူအစရှိကုန်သော။ ပုညေသု၊ ကောင်းမှုတို့၌။ တေသံ၊ ထိုလူအပေါင်းတို့ကို။ ပတိဋ္ဌာပနံ၊ တည်စေခြင်းဂုဏ်လည်းကောင်း။ လဒ္ဓါဘယာနံ၊ ရအပ်သောဘေးမရှိကုန်သော။ မိဂါနံ၊ သားအပေါင်းတို့အား။ ဩဝါဒံ၊ အဆုံးအမကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ မနုဿာနံ၊ လူတို့၏။ သဿခါဒနတော၊ ကောက်ပင်ကိုစားခြင်းမှ။ နိဝါရဏံ၊ တားမြစ်နိုင်သော ဂုဏ်လည်းကောင်း။ ပဏ္ဏသညာယစ၊ သစ်ရွက်သစ်ခက်အမှတ်ဖြင့်။ တဿ၊ ထိုဘုရားလောင်း၏။ ယာဝဇ္ဇကာလာ၊ ယနေ့ ထက်တိုင်အောင်။ ထာဝရက ရဏံ၊ မြဲမြန်စွာပြုခြင်းလည်းကောင်း။ ဣတိဧဝမာဒေယော၊ ဤသို့အစရှိကုန်သော။ မဟာသတ္တဿ၊ ဘုရားလောင်းဆတ်မင်း၏။ ဂုဏာနု ဘာဝါ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးအာနုဘော်တို့ကို။ ဝိဘာဝေတဗ္ဗာ၊ ထင်ရှားစွာဖြစ်စေအပ်ကုန်၏။ (ဣတိသဒ္ဒကား။ ပရိသမာပနတည်း၊) (အဘယဒါနလက္ခဏာကား။ ဆတ်မင်းတရားဟောသော ကာလမှစ၍ သားအမျိုးတို့ ဘေးမရိုချမ်းသာကြ၏ ဤယခုထက်တိုင်အောင်မူကား လူတို့စိုက်ပျိုးသော ကောက်ပင်ပဲပင်အစရှိသည်တို့၌ လင်းလတ်လွှားသည်ကို မြင်လျှင်ဆတ်တို့မစားကြလေ။ လင်းလတ်မရှိ လူတို့သိမ်းဆည်းပြီးမှ ကောက်ပင် ပဲပင်တို့ကို ဝင်၍စားကြကုန်သည် ဟူလိုသော်၊)

ဆဋ္ဌံ၊ ခြောက်ကြိမ်မြောက်သော။ ရုရုမိဂရာဇစရိယံ၊ ဆတ်မင်းသားမြတ်၏ ပါရမီတည်း။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးပြီ၊