သဂါထာဝဂ္ဂသံယုတ် ပါဠိတော်နိဿယ

သဂါထာဝဂ္ဂသံယုတ်ပါဠိ

၁၊ ဒေဝသံယုတ်

သံယုတ္တနိကာယ်

သဂါထာဝဂ္ဂသံယုတ်ပါဠိတော်နိဿယ

၁၊ နဠဝဂ်

၁၊ ဩဃတရဏသုတ်

၁။ (ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားကဿပ။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤဩဃတရဏသုတ်ကို။) မေ (မယာ)၊ အကျွန်ုပ်အာနန္ဒာသည်။ (ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်မှ။) ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။ (ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားအပ်ပါသနည်း။) ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာ ဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုသို့ နေတော်မူသော အခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ အဘိက္ကန္တဝဏ္ဏာ၊ အလွန်နှစ်လိုဖွယ်သော အဆင်းရှိသော။ ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ အဘိက္ကန္တာယ၊ ညဉ့်ဦးယံလွန်ပြီးသော။ ရတ္တိယာ၊ သန်းခေါင်အခါ၌။ ကေဝလကပ္ပံ၊ အလုံးစုံသော။ ဇေတဝနံ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်ကို။ ဩဘာသေတွာ၊ ကိုယ်ရောင်ကိုယ်ဝါဖြင့် ထွန်းလင်းစေဦး၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုဘုရားရှိတော်မူရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်လေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတာ ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ သာ ဒေဝတာ၊ ထိုနတ်သားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) “မာရိသ၊ ဆင်းရဲခြင်း ကင်းတော်မူသော မြတ်စွာဘုရား။ တွံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ ကထံ (ကေန ကာရဏေန)၊ အဘယ်သို့သော အကြောင်းကြောင့်။ ဩဃံ၊ ဩဃလေးပါးကို။ အတရိ နု၊ ကူးလေသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) “အာဝုသော (ဒေဝပုတ္တ)၊ ဒါယကာနတ်သား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ အပ္ပတိဋ္ဌံ (အပ္ပတိဋ္ဌဟန္တော)၊ မနစ်သည် ဖြစ်၍။ အနာယူဟံ (အနာယူဟန္တော)၊ အားမထုတ်သည် ဖြစ်၍။ ဩဃံ၊ ဩဃလေးပါးကို။ အတရိံ၊ ကူးတော်မူပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။) “မာရိသ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တွံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ ယထာ (ကထံ ပန)၊ အဘယ်သို့သော အကြောင်းကြောင့်။ အပ္ပတိဋ္ဌံ (အပ္ပတိဋ္ဌဟန္တော)၊ မနစ်သည် ဖြစ်၍။ အနာယူဟံ (အနာယူဟန္တော)၊ အားမထုတ်သည် ဖြစ်၍။ ဩဃံ၊ ဩဃလေးပါးကို။ အတရိ၊ ကူးတော်မူလေသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) “အာဝုသော (ဒေဝပုတ္တ)၊ ဒါယကာနတ်သား။ ယဒါ (ယသ္မိံ ကာလေ)၊ အကြင်အခါ၌။ သော အဟံ၊ ထိုငါဘုရားသည်။ သန္တိဋ္ဌာမိ၊ နစ်၏။ တဒါ (တသ္မိံ ကာလေ)၊ ထိုအခါ၌။ အဿု၊ စင်စစ်။ သံသီဒါမိ၊ ပြင်းစွာနစ်၏။ ယဒါ (ယသ္မိံ ကာလေ)၊ အကြင်အခါ၌။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ အာယူဟာမိ၊ အားထုတ်၏။ တဒါ (တသ္မိံ ကာလေ)၊ ထိုအခါ၌။ အဿု၊ စင်စစ်။ နိဗ္ဗုယှာမိ၊ မျော၏။ အာဝုသော (ဒေဝပုတ္တ)၊ ဒါယကာနတ်သား။ ဧဝံ (တထာ တေန ကာရဏေန)၊ ထိုသို့ သော အကြောင်းကြောင့်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ အပ္ပတိဋ္ဌံ (အပ္ပတိဋ္ဌဟန္တော)၊ မနစ်သည် ဖြစ်၍။ အနာယူဟံ (အနာယူဟန္တော)၊ အားမထုတ်သည် ဖြစ်၍။ ဩဃံ၊ ဩဃလေးပါးကို။ အတရိံ၊ ကူးတော်မူပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

“လောကေ၊ သတ္တလောက၌။ အပ္ပတိဋ္ဌံ (အပ္ပတိဋ္ဌဟန္တော)၊ မနစ်သည် ဖြစ်၍။ အနာယူဟံ (အနာယူဟန္တော)၊ အားမထုတ်သည် ဖြစ်၍။ ဝိသတ္တိကံ၊ တဏှာတည်းဟူသော။ တိဏ္ဏံ၊ ဩဃလေးပါးမှ ကူးမြောက်တော်မူပြီးသော။ ဗြာဟ္မဏံ၊ မကောင်းမှုကို အပပြုတော်မူပြီးသော။ ပရိနိဗ္ဗုတံ၊ ကိလေသာမှ ငြိမ်းတော်မူပြီးသော မြတ်စွာဘုရားကို။ စိရဿံ၊ ကြာမြင့်မှ။ ပဿာမိ ဝတ၊ မြင်ရပြီတကား။”

ဣတိ၊ ဤသို့။ Ä (၂) ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤသို့သော စကားကို။ သာ ဒေဝတာ၊ ထိုနတ်သားသည်။ အဝေါစ၊ လျှောက်လေ၏။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သမနုညော၊ နှစ်သက်တော်မူသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဒေဝတာ၊ ထိုနတ်သားသည်။ “မေ၊ ငါ့အား။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သမနုညော၊ နှစ်သက်တော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လကျ်ာရစ် လှည့်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်၌ပင်လျှင်။ အန္တရဓာယိ၊ ကွယ်လေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၂၊ နိမောက္ခသုတ်

၂။ သာဝတ္ထိနိဒါနံ၊ သာဝတ္ထိနိဒါန်းတည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ အဘိက္ကန္တဝဏ္ဏာ၊ အလွန်နှစ်လိုဖွယ်သော အဆင်းရှိသော။ ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ အဘိက္ကန္တာယ၊ ညဉ့်ဦးယံလွန်ပြီးသော။ ရတ္တိယာ၊ သန်းခေါင်အခါ၌။ ကေဝလကပ္ပံ၊ အလုံးစုံသော။ ဇေတဝနံ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်ကို။ ဩဘာသေတွာ၊ ကိုယ်ရောင်ကိုယ်ဝါဖြင့် ထွန်းလင်းစေဦး၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုဘုရားရှိတော်မူရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်လေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတာ ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ သာ ဒေဝတာ၊ ထိုနတ်သားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) “မာရိသ၊ ဆင်းရဲခြင်း ကင်းတော်မူသော မြတ်စွာဘုရား။ တွံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ သတ္တာနံ၊ သတ္တဝါတို့၏။ နိမောက္ခံ၊ ကိလေသာတည်းဟူသော အနှောင်အဖွဲ့မှ လွတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ပမောက္ခံ၊ ကိလေသာတည်းဟူသော အနှောင်အဖွဲ့မှ အပြားအားဖြင့် လွတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဝိဝေကံ၊ ခပ်သိမ်းသော ဆင်းရဲအပေါင်းမှ ဆိတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဇာနာသိ နော (ဇာနာသိ နု)၊ သိတော်မူသလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) “အာဝုသော (ဒေဝပုတ္တ)၊ ဒါယကာနတ်သား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ သတ္တာနံ၊ သတ္တဝါတို့၏။ နိမောက္ခံ၊ ကိလေသာတည်းဟူသော အနှောင်အဖွဲ့မှ လွတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ပမောက္ခံ၊ ကိလေသာတည်းဟူသော အနှောင်အဖွဲ့မှ အပြားအားဖြင့် လွတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဝိဝေကံ၊ ခပ်သိမ်းသော ဆင်းရဲအပေါင်းမှ ဆိတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဇာနာမိ၊ သိတော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။) “မာရိသ၊ ဆင်းရဲခြင်း ကင်းတော်မူသော မြတ်စွာဘုရား။ ယထာ (ကထံ ပန)၊ အဘယ်သို့သော အကြောင်းကြောင့်။ တွံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ သတ္တာနံ၊ သတ္တဝါတို့၏။ နိမောက္ခံ၊ ကိလေသာတည်းဟူသော အနှောင်အဖွဲ့မှ လွတ်ခြင်းကို။ ပမောက္ခံ၊ ကိလေသာတည်းဟူသော အနှောင်အဖွဲ့မှ အပြားအားဖြင့် လွတ်ခြင်းကို။ ဝိဝေကံ၊ ခပ်သိမ်းသော ဆင်းရဲအပေါင်းမှ ဆိတ်ခြင်းကို။ ဇာနာသိ၊ သိတော်မူသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။)

“နန္ဒီဘဝပရိက္ခယာ၊ နှစ်သက်ခြင်းအရင်းရှိသော ကမ္မဘဝ၏ကုန်ခြင်းကြောင့်။ သညာဝိညာဏံ၊ သညာဝိညာဉ်သည်။ သင်္ခယာ၊ ကုန်ခြင်းသို့ ရောက်၏။ ဝေဒနာနံ နိရောဓာ၊ ဝေဒနာတို့၏ ချုပ်ခြင်းကြောင့်။ ဥပသမာ၊ ငြိမ်း၏။”

“အာဝုသော (ဒေဝပုတ္တ)၊ ဒါယကာနတ်သား။ ဧဝံ (တထာ တေန ကာရဏေန)၊ ထိုသို့ သော အကြောင်းကြောင့်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ သတ္တာနံ၊ သတ္တဝါတို့၏။ နိမောက္ခံ၊ ကိလေသာတည်းဟူသော အနှောင်အဖွဲ့မှ လွတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ပမောက္ခံ၊ ကိလေသာတည်းဟူသော အနှောင်အဖွဲ့မှ အပြားအားဖြင့် လွတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဝိဝေကံ၊ ခပ်သိမ်းသော ဆင်းရဲအပေါင်းမှ ဆိတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဇာနာမိ၊ သိတော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၃၊ ဥပနီယသုတ်

၃။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတာ ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ သာ ဒေဝတာ၊ ထိုနတ်သားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“သတ္တာနံ၊ သတ္တဝါတို့၏။ ဇီဝိတံ၊ အသက်သည်။ ဥပနီယတိ၊ အိုခြင်းသေခြင်းသို့ ဆောင်တတ်၏။ ဣမေသံ သတ္တာနံ၊ ဤသတ္တဝါတို့၏။ အာယု၊ အသက်သည်။ အပ္ပံ၊ နည်း၏။ ဇရူပနီတဿ၊ အိုခြင်းတရားသည် သေခြင်း၏အနီးသို့ ဆောင်အပ်သော သူအား။ တာဏာ၊ ကိုးကွယ်လည်းလျောင်းရာတို့သည်။ န သန္တိ၊ မရှိကုန်။ မရဏေ၊ သေခြင်း၌။ ဧတံ ဘယံ၊ ထိုသုံးပါးသော ဘေးဖြစ်ကြောင်းကို။ ပေက္ခမာနာ၁၊ ပေက္ခမာနော (ဆဋ္ဌ) ရှုကုန်သည် ဖြစ်၍။ သုခါဝဟာနိ၊ ချမ်းသာကိုဆောင်တတ်ကုန်သော။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ ကရိယာထ၂၊ ၂၊ ကယိရာထ (ဆဋ္ဌ) ပြုကုန်ရာ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

“သတ္တာနံ၊ သတ္တဝါတို့၏။ ဇီဝိတံ၊ အသက်သည်။ ဥပနီယတိ၊ အိုခြင်းသေခြင်းသို့ ဆောင်တတ်၏။ ဣမေသံ သတ္တာနံ၊ ဤသတ္တဝါတို့၏။ အာယု၊ အသက်သည်။ အပ္ပံ၊ နည်း၏။ ဇရူပနီတဿ၊ အိုခြင်းတရားသည် သေခြင်း၏အနီးသို့ ဆောင်အပ်သော သူအား။ တာဏာ၊ ကိုးကွယ်လည်းလျောင်းရာတို့သည်။ န သန္တိ၊ မရှိကုန်။ မရဏေ၊ သေခြင်း၌။ ဧတံ ဘယံ၊ ထိုသုံးပါးသော ဘေးဖြစ်ကြောင်းကို။ ပေက္ခမာနော၊ ရှုသည် ဖြစ်၍။ သန္တိပေက္ခော၊ နိဗ္ဗာန်ကို ဆောင်တတ်သောသူသည်။ လောကာမိသံ၊ တေဘုမ္မကဝဋ်တရားကို။ ပဇဟေ၊ စွန့်ရာ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၄၊ အစ္စေန္တိသုတ်

၄။ Ä (၃) ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတာ ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ သာ ဒေဝတာ၊ ထိုနတ်သားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“ကာလာ၊ ပုရေဘတ္တစသော ကာလတို့သည်။ အစ္စေန္တိ၊ လွန်ကုန်၏။ ရတ္တိယော၊ ညဉ့်တို့သည်။ တရယန္တိ၊ လွန်ကုန်၏။ ဝယောဂုဏာ၊ ပဌမ, မဇ္ဈိမ, ပစ္ဆိမအရွယ်တို့၏ အစုတို့ကို။ အနုပုဗ္ဗံ၊ အစဉ်အတိုင်း။ ဇဟန္တိ၊ စွန့်ကုန်၏။ မရဏေ၊ သေခြင်း၌။ ဧတံ ဘယံ၊ ဤသို့သော ဘေးကို။ ပေက္ခမာနော၊ ရှုလျက်။ သုခါဝဟာနိ၊ ချမ်းသာကို ဆောင်တတ်ကုန်သော။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ ကရိယာထ၁၊ ၁၊ကယိရာထ (ဆဋ္ဌ) ပြုကုန်လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

“ကာလာ၊ ပုရေဘတ္တစသော ကာလတို့သည်။ အစ္စေန္တိ၊ လွန်ကုန်၏။ ရတ္တိယော၊ ညဉ့်တို့သည်။ တရယန္တိ၊ လွန်ကုန်၏။ ဝယောဂုဏာ၊ ပဌမ, မဇ္ဈိမ, ပစ္ဆိမအရွယ်တို့၏ အစုတို့ကို။ အနုပုဗ္ဗံ၊ အစဉ်အတိုင်း။ ဇဟန္တိ၊ စွန့်ကုန်၏။ မရဏေ၊ သေခြင်း၌။ ဧတံ ဘယံ၊ ဤသို့သော ဘေးကို။ ပေက္ခမာနော၊ ရှုလျက်။ လောကအာမိသံ၊ လောကာမိသကို။ ပဇဟေ၊ စွန့်ရာ၏။ သန္တိပေက္ခော၊ ငြိမ်းရာဖြစ်သော တရားကို ရှုလျက်။ လောကာမိသံ၊ လောကအာမိသကို။ ပဇဟေ၊ စွန့်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၅၊ ကတိဆိန္ဒသုတ်

၅။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတာ ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ သာ ဒေဝတာ၊ ထိုနတ်သားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“(ဆိန္ဒန္တော၊ ဖြတ်သည်ရှိသော်။) ကတိ၊ အဘယ်မျှကုန်သော မကောင်းမှုတို့ကို။ ဆိန္ဒေ၊ ဖြတ်ရာသနည်း။ (ဇဟန္တော၊ စွန့်သည်ရှိသော်။) ကတိ၊ အဘယ်မျှကုန်သော မကောင်းမှုတို့ကို။ ဇဟေ၊ စွန့်ရာသနည်း။ (ဘာဝေန္တော၊ ပွားစေသည်ရှိသော်။) ကတိ၊ အဘယ်မျှကုန်သော ကောင်းမှုတို့ကို။ ဥတ္တရိ၊ အထက်၌။ ဘာဝယေ၊ ပွားရာသနည်း။ ကတိ၊ အဘယ်မျှကုန်သော မကောင်းမှုတို့ကို။ သင်္ဂါတိဂေါ၊ ငြိမ်းခြင်း၌လွန်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ ဩဃတိဏ္ဏောတိ၊ ဩဃမှ လွန်မြောက်ပြီးသောသူဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

“(ဆိန္ဒန္တော၊ ဖြတ်သည်ရှိသော်။) ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော ဩရမ္ဘာဂိယသံယောဇဉ်တို့ကို။ ဆိန္ဒေ၊ ဖြတ်ရာ၏။ (ဇဟန္တော၊ စွန့်သည်ရှိသော်။) ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော ဥဒ္ဓမ္ဘာဂိယဖြစ်သော သံယောဇဉ်တို့ကို။ ဇဟေ၊ စွန့်ရာ၏။ (ဘာဝေန္တော၊ ပွားစေသည်ရှိသော်။) ပဉ္စ၊ ငါးပါးကုန်သော ဣန္ဒြေတို့ကို။ ဥတ္တရိ၊ အထက်၌။ ဘာဝယေ၊ ပွားရာ၏။ ပဉ္စ သံဂါတိဂေါ၁၊ ၁၊သင်္ဂါတိကော (ဆဋ္ဌ) ငါးပါးသော ရာဂသင်္ဂစသော ကပ်ငြိခြင်းတို့ကိုလွန်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ ဩဃတိဏ္ဏောတိ၊ ဩဃမှ လွန်မြောက်ပြီးသောသူဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၆၊ ဇာဂရသုတ်

၆။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတာ ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ သာ ဒေဝတာ၊ ထိုနတ်သားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“ဇာဂရတံ၊ နိုးသောသူတို့၏။ ကတိ၊ အဘယ်မျှသော တရားတို့သည်။ သုတ္တာ၊ အိပ်ကုန်သနည်း။ သုတ္တေသု၊ အိပ်ကုန်သော သူတို့၌။ ကတိ၊ အဘယ်မျှသော တရားတို့သည်။ ဇာဂရာ၊ နိုးကြားကုန်သနည်း။ ကတိဘိ၊ အဘယ်မျှတို့ဖြင့်။ ရဇံ၊ ကိလေသာတည်းဟူသော မြူကို။ အာဒေတိ၊ သုံးသပ်သနည်း။ ကတိဘိ၊ အဘယ်မျှတို့ဖြင့်။ ပရိသုဇ္ဈတိ၊ စင်ကြယ်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

“ဇာဂရတံ၊ နိုးကြားကုန်သော သူတို့၏။ ပဉ္စ၊ နီဝရဏငါးပါးတို့သည်။ သုတ္တာ၊ အိပ်ပျော်သည်မည်ကုန်၏။ သုတ္တေသု၊ အိပ်ပျော်ကုန်သော သူတို့၌။ ပဉ္စ၊ ဣန္ဒြေငါးပါးတို့သည်။ ဇာဂရာ၊ နိုးကြားသည်မည်ကုန်၏။ ပဉ္စဟိ၁၊ ၁၊ပဉ္စဘိ (ဆဋ္ဌ) ငါးပါးကုန်သော နီဝရဏတို့ဖြင့်။ ရဇံ၊ ကိလေသာတည်းဟူသော မြူကို။ အာဒေတိ၊ သုံးသပ်၏။ ပဉ္စဟိ၁၊ ငါးပါးကုန်သော ဣန္ဒြေတို့ဖြင့်။ ပရိသုဇ္ဈတိ၊ စင်ကြယ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၇၊ အပ္ပဋိဝိဒိတသုတ်

၇။ Ä (၄) ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတာ ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ သာ ဒေဝတာ၊ ထိုနတ်သားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“ယေသံ၊ အကြင်သူတို့အား။ ဓမ္မာ၊ သစ္စာလေးပါးတရားတို့ကို။ အပ္ပဋိဝိဒိတာ၊ ထိုးထွင်း၍ မသိအပ်ကုန်။ ပရဝါဒေသု၊ ခြောက်ဆယ့်နှစ်ပါးသော မိစ္ဆာအယူတို့၌။ နိယျရေ၁၊ ၁၊နီယရေ (ဆဋ္ဌ) တိုက်တွန်းကုန်၏။ (ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။) သုတ္တာ၊ အိပ်ပျော်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ နပ္ပဗုဇ္ဈန္တိ၊ မနိုးကုန်။ တေသံ၊ ထိုသူတို့အား။ ပဗုဇ္ဈိတုံ၊ နိုးခြင်းငှာ။ ကာလော၊ အခါမည်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

“ယေသံ၊ အကြင်သူတို့အား။ ဓမ္မာ၊ သစ္စာလေးပါးတရားတို့ကို။ သုပ္ပဋိဝိဒိတာ၊ ကောင်းစွာထိုးထွင်း၍ သိအပ်ကုန်၏။ ပရဝါဒေသု၊ ခြောက်ဆယ့်နှစ်ပါးသော မိစ္ဆာအယူတို့၌။ န နိယျရေ၁၊ မတိုက်တွန်းကုန်။ သမ္ဗုဒ္ဓါ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့သည်။ သမ္မာ၊ သင့်သောအကြောင်းဖြင့်။ အညာ (အညာယ)၊ သိ၍။ ဝိသမေ၊ ကိလေသာ၏ဖြစ်ခြင်း၌။ သမံ၊ အညီအညွတ်။ (ဆဋ္ဋေတွာ၊ စွန့်ကုန်၍။) စရန္တိ၊ သွားတော်မူကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၈၊ သုသမ္မုဋ္ဌသုတ်

၈။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတာ ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ သာ ဒေဝတာ၊ ထိုနတ်သားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“ယေသံ၊ အကြင်သူတို့အား။ ဓမ္မာ၊ သစ္စာလေးပါးတရားတို့သည်။ သုသမ္မုဋ္ဌာ၊ ဉာဏ်ဖြင့်ထိုးထွင်း၍ မသိသောကြောင့် ပျောက်ကုန်၏။ ပရဝါဒေသု၊ ခြောက်ဆယ့်နှစ်ပါးသော မိစ္ဆာအယူတို့၌။ နိယျရေ၊ တိုက်တွန်းကုန်၏။ (ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။) သုတ္တာ၊ အိပ်ပျော်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ နပ္ပဗုဇ္ဈန္တိ၊ မနိုးကုန်။ တေသံ၊ ထိုသူတို့အား။ ပဗုဇ္ဈိတုံ၊ နိုးခြင်းငှာ။ ကာလော၊ အခါမည်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

“ယေသံ၊ အကြင်သူတို့အား။ ဓမ္မာ၊ သစ္စာလေးပါးတရားတို့သည်။ အသမ္မုဋ္ဌာ၊ ဉာဏ်ဖြင့်ထိုးထွင်း၍ သိသောကြောင့် မပျောက်ကုန်။ ပရဝါဒေသု၊ ခြောက်ဆယ့်နှစ်ပါးသောမိစ္ဆာအယူတို့၌။ န နိယျရေ၊ မတိုက်တွန်းကုန်။ သမ္ဗုဒ္ဓါ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့သည်။ သမ္မာ၊ သင့်သောအကြောင်းဖြင့်။ အညာယ၊ သိတော်မူကုန်၍။ ဝိသမေ၊ ကိလေသာ၏ဖြစ်ခြင်း၌။ သမံ၊ အညီအညွတ်။ (ဆဋ္ဋေတွာ၊ စွန့်တော်မူကုန်၍။) စရန္တိ၊ သွားတော်မူကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၉၊ မာနကာမသုတ်

၉။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတာ ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ သာ ဒေဝတာ၊ ထိုနတ်သားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“ဣဓ၊ ဤလောက၌။ မာနကာမဿ၊ ကိုးပါးအပြားရှိသော မာန်ကို အလိုရှိသော သူအား။ ဒမော၊ စိတ်ကိုဆုံးမကြောင်း သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်အစရှိသော သမာဓိ၏အပင်းအသင်းသည်။ န အတ္ထိ၊ မရှိ။ အသမာဟိတဿ၊ ဥပစာရသမာဓိပြဋ္ဌာန်းသော အပ္ပနာသမာဓိဖြင့် ဆောက်တည်ခြင်းမရှိသော သူအား။ မောနံ၊ သစ္စာလေးပါးတရားကို သိခြင်းသည်။ န၊ မရှိ။ အရညေ၊ တော၌။ ဧကော၊ တစ်ယောက်အထီးတည်း။ ဝိဟရံ (ဝိဟရန္တော)၊ နေသော။ ပမတ္တော၊ မေ့လျော့သောသူသည်။ မစ္စုဓေယျဿ၊ သေခြင်း၏တည်ရာဖြစ်သော တေဘုမ္မကဝဋ်တရား၏။ ပါရံ၊ ကမ်းဟုဆိုအပ်သော နိဗ္ဗာန်သို့။ န တရေယျ၊ မရောက်နိုင်ရာ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

“မာနံ၊ ကိုးပါးအပြားရှိသော မာန်ကို။ ပဟာယ၊ အရဟတ္တမဂ်ဖြင့် ပယ်၍။ သုသမာဟိတတ္တော၊ ဥပစာရသမာဓိပြဋ္ဌာန်းခြင်းရှိသော အပ္ပနာသမာဓိဖြင့် ကောင်းစွာဆောက်တည်သည် ဖြစ်၍။ သုစေတသော၊ ဉာဏ်နှင့် ယှဉ်သည်၏အဖြစ်ကြောင့် ကောင်းသောစိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍။ သဗ္ဗဓိ၊ အလုံးစုံသော ခန္ဓာအာယတနစသည်တို့၌။ ဝိပ္ပမုတ္တော၊ လွတ်သောစိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍။ အရညေ၊ တော၌။ ဧကော၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း။ ဝိဟရံ (ဝိဟရန္တော)၊ နေသော။ အပ္ပမတ္တော၊ မမေ့လျော့သော။ သော၊ ထိုသူသည်။ မစ္စုဓေယျဿ၊ သေခြင်းတည်ရာဖြစ်သော တေဘုမ္မကဝဋ်တရား၏ ကမ်းဟုဆိုအပ်သော နိဗ္ဗာန်သို့။ တရေယျ၊ ရောက်ရာ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၁၀၊ အရညသုတ်

၁၀။ Ä (၅) ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတာ ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ သာ ဒေဝတာ၊ ထိုနတ်သားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“အရေညေ၊ တော၌။ ဝိဟရန္တာနံ၊ နေကုန်သော။ သန္တာနံ၊ ငြိမ်းပြီးသော ကိလေသာရှိကုန်သော။ ဗြဟ္မစာရီနံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်ကုန်သော။ ဧကဘတ္တံ၊ တစ်ထပ်သော ထမင်းကို။ ဘုဉ္ဇမာနာနံ၊ စားကုန်သော အရှင်ဘုရားတို့အား။ ကေန၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်။ ဝဏ္ဏော၊ အဆင်းသည်။ ပသီဒတိ၊ ကြည်ညိုဖွယ် ရှိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

“အတီတံ၊ လွန်လေပြီးသော လာဘ်ကို။ နာနုသောစန္တိ၊ မစိုးရိမ်ကုန်။ အနာဂတံ၊ မရောက်သေးသော လာဘ်ကို။ နာနုသောစန္တိ၊ မစိုးရိမ်ကုန်။ အနာဂတံ၊ မရောက်သေးသော လာဘ်ကို။ နပ္ပဇပ္ပန္တိ၊ မတောင့်တကုန်။ ပစ္စုပ္ပန္နေန၊ ပစ္စုပ္ပန်ဖြစ်သော လာဘ်ဖြင့်။ ယာပေန္တိ၊ မျှကုန်၏။ တေန၊ ထိုသုံးပါးသော အကြောင်းကြောင့်။ ဝဏ္ဏော၊ အဆင်းသည်။ ပသီဒတိ၊ ကြည်ညိုဖွယ် ရှိ၏။

အနာဂတပ္ပဇပ္ပာယ၊ မရောက်သေးသော လာဘ်ကို တောင့်တခြင်း၏။ အတီတဿ၊ လွန်လေပြီးသော လာဘ်ကို။ အနုသောစနာ၊ အဖန်တလဲလဲ စိုးရိမ်၏။ ဧတေန၊ ထိုသို့ သော အကြောင်းနှစ်ပါးဖြင့်။ ဗာလာ၊ သူမိုက်တို့သည်။ သုဿန္တိ၊ ခြောက်ကုန်၏။ (ကိမိဝ၊ ဥပမာအဘယ်ကဲ့သို့နည်း။) ဟရိတော၊ စိမ်းသော။ နဠော၊ ကျူကို။ လုတော၊ ရိတ်အပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ သုဿတိ ဣဝ၊ ခြောက်သကဲ့သို့တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

ပဌမော၊ ရှေးဦးစွာသော။ နဠဝဂ္ဂေါ၊ နဠဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။

တတြ၊ ထိုနဠဝဂ်၌။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းဂါထာကား။ ဩဃံ၊ ဩဃတရဏသုတ်လည်းကောင်း။ နိမောက္ခော၊ နိမောက္ခသုတ်လည်းကောင်း။ ဥပနေယျံ၊ ဥပနေယျသုတ်လည်းကောင်း။ အစ္စေန္တိ ကတိဆိန္ဒိ စ ဇာဂရံ၊ အစ္စေန္တိသုတ် ကတိဆိန္ဒိသုတ် ကတိဇာဂရသုတ်တို့လည်းကောင်း။ အပ္ပဋိဝိဒိတာ၊ အပ္ပဋိဝိဒိတသုတ်လည်းကောင်း။ သုသမ္မုဋ္ဌာ၊ သုသမ္မုဋ္ဌသုတ်လည်းကောင်း။ မာနကာမိနာ၊ မာနကာမိသုတ်လည်းကောင်း။ အရညေ၊ အရညသုတ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒသမော၊ ဆယ်ခုတို့၏ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သော။ ဝဂ္ဂေါ၊ နဠဝဂ်ကို။ ဝုတ္တော၊ ဆိုအပ်၏။ တေန၊ ထိုကြောင့်။ ပဝုစ္စတိ၊ အပြားအားဖြင့် ဆိုအပ်၏။

၂၊ နန္ဒနဝဂ်

၁၊ နန္ဒနသုတ်

၁၁။ (ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားကဿပ။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤနန္ဒသုတ်ကို။) မေ (မယာ)၊ အကျွန်ုပ်အာနန္ဒာသည်။ (ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်မှ။) ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။ (ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားအပ်ပါသနည်း။) ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာ ဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တတြ ခေါ၊ ထိုသို့ နေတော်မူသော အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဘိက္ခဝေါတိ၊ ရဟန်းတို့ဟူ၍။ အာမန္တေသိ၊ ခေါ်တော်မူ၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဒန္တေတိ၊ အရှင်ဘုရားဟူ၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ (ဝစနံ၊ စကားတော်ကို။) ပစ္စေဿာသုံ၊ ရှေးရှုနာကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘူတပုဗ္ဗံ၊ ရှေး၌ဖြစ်ဘူး၏။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ တာဝတိံသကာယိကာ၊ တာဝတိံသာနတ်ပြည်၌ဖြစ်သော။ ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ နန္ဒနေ ဝနေ၊ နန္ဒဝန်ဥယျာဉ်၌။ အစ္ဆရာသံဃပရိဝုတာ၊ နတ်သ္မီးအပေါင်းခြံရံလျက်။ ဒိဗ္ဗေဟိ၊ နတ်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ပဉ္စကာမဂုဏေဟိ၊ ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့ဖြင့်။ သမပ္ပိတာ၊ ခြံရံအပ်သည် ဖြစ်၍။ သမင်္ဂီဘူတာ၊ ပြည့်စုံသည် ဖြစ်၍။ ပရိစာရိယမာနာ၁၊ ပရိစာရယမာနာ (ဆဋ္ဌ) စမ္ပယ်လျက်။ တာယံ ဝေလာယံ၊ ထိုအခါ၌။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

Ä (၆) “ယသဿီနံ၊ များသော အခြံအရံနှင့် ပြည့်စုံကုန်သော။ တိဒသာနံ၊ သုံးကျိပ်ကုန်သော။ နရဒေဝါနံ၊ နတ်ယောကျ်ားတို့၏။ အာဝါသံ၊ နေရာဖြစ်သော။ နန္ဒနံ၊ နန္ဒဝန်ဥယျာဉ်ကို။ ယေ၊ အကြင်နတ်တို့သည်။ န ပဿန္တိ၊ မမြင်ကုန်။ တေ၊ ထိုနတ်တို့သည်။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ န ပဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဒေဝတာ၊ အရိယာသာဝကဖြစ်သော နတ်သားသည်။ တံ ဒေဝတံ၊ ထိုပုထုဇဉ်ဖြစ်သော နတ်သားကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ ပစ္စဘာသိ၊ တစ်ဖန်ရွတ်၏။ (ကိံ ပစ္စဘာသိ၊ အဘယ်သို့ တစ်ဖန်ရွတ်သနည်း။)

“ဗာလေ၊ နတ်မိုက်။ အရဟတံ၊ ရဟန္တာတို့၏။ ဝစော၊ စကားသည်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။) တွံ၊ သင်သည်။ န ပဇာနာသိ၊ မသိ။ သဗ္ဗသင်္ခါရာ၊ အလုံးစုံသော တေဘုမ္မကသင်္ခါရတို့သည်။ အနိစ္စာ၊ အမြဲမရှိကုန်။ (ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။) ဥပ္ပဇ္ဇိတွာ၊ ဖြစ်ပြီး၍။ နိရုဇ္ဈန္တိ၊ ချုပ်တတ်ကုန်၏။ (တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။) ဥပ္ပါဒဝယဓမ္မိနော၊ ဖြစ်တတ်ပျက်တတ်သောသဘောရှိကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုတေဘုမ္မကသင်္ခါရတရားတို့၏။ ဝူပသမော၊ ငြိမ်းရာဖြစ်သော နိဗ္ဗာန်သည်သာလျှင်။ သုခေါ၊ ချမ်းသာ၏။ (ဣဒံ၊ ဤရဟန္တာတို့၏စကားကို။) တွံ၊ သင်သည်။ န ပဇာနာသိ၊ မသိ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ပစ္စဘာသိ၊ တစ်ဖန်ရွတ်၏။)

၂၊ နန္ဒတိသုတ်

၁၂။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတာ ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ သာ ဒေဝတာ၊ ထိုနတ်သားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“ပုတ္တိမာ၊ များသော သားရှိသော သူသည်။ ပုတ္တေဟိ၊ သားတို့ဖြင့်။ နန္ဒတိ၊ နှစ်သက်၏။ ဂေါပိကော၁၊ ဂေါမာ (ဆဋ္ဌ) များသော နွားရှိသော သူသည်။ ဂေါဟိ၊ နွားတို့ဖြင့်။ တထေဝ၊ ထို့အတူသာလျှင်။ နန္ဒတိ၊ နှစ်သက်၏။ နရဿ၊ လူအား။ ဥပဓီဟိ၊ ဆိုအပ်ပြီးသော ကာမူပဓိတို့ဖြင့်။ နန္ဒနာ၊ နှစ်သက်ခြင်းရှိကုန်၏။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ နိရူပဓိ၊ ဆိုအပ်ပြီးသော ကာမူပဓိမရှိ။ သော၊ ထိုသူသည်။ န ဟိ နန္ဒတိ၊ မနှစ်သက်သည်သာလျှင်တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

“ပုတ္တိမာ၊ များသော သားရှိသော သူသည်။ သောစတိ၊ စိုးရိမ်၏။ ဂေါပိကော၊ များသော နွားရှိသော သူသည်။ ဂေါဟိ၊ နွားတို့ဖြင့်။ တထေဝ၊ ထို့အတူသာလျှင်။ သောစတိ၊ စိုးရိမ်၏။ နရဿ၊ လူအား။ ဥပဓီဟိ၊ ဆိုအပ်ပြီးသော ကာမူပဓိတို့ဖြင့်။ သောစနာ၊ စိုးရိမ်၏။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ နိရူပဓိ၊ ဆိုအပ်ပြီးသောကာမူပဓိမရှိ။ သော၊ ထိုသူသည်။ န ဟိ သောစတိ၊ မစိုးရိမ်သည်သာလျှင်တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၃၊ နတ္ထိပုတ္တသမသုတ်

၁၃။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတာ ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ သာ ဒေဝတာ၊ ထိုနတ်သားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“ပုတ္တသမံ၊ သားနှင့်တူသော။ ပေမံ၊ ချစ်ခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဂေါသမိတံ၊ နွားနှင့်တူသော။ ဓနံ၊ ဥစ္စာသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ သူရိယသမာ၊ နေ၏အရောင်နှင့်တူသော။ အာဘာ၊ အရောင်မည်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ သမုဒ္ဒပရမာ၊ သမုဒ္ဒရာထက်လွန်သော။ သရာ၊ အိုင်မည်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

“အတ္တသမံ၊ ကိုယ်နှင့်တူသော။ ပေမံ၊ ချစ်ခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဓညသမံ၊ စပါးနှင့်တူသော။ ဓနံ၊ ဥစ္စာသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ပညာသမာ၊ ပညာတည်းဟူသော အရောင်နှင့်တူသော။ အာဘာ၊ အရောင်မည်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဝေ၊ စင်စစ်။ ဝုဋ္ဌိပရမာ၊ မိုးရေထက်လွန်သော။ သရာ၊ အိုင်မည်သည်။ (နတ္ထိ၊ မရှိ၊)” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၄၊ ခတ္တိယသုတ်

၁၄။ Ä (၇) ဒွိပဒံ၊ အခြေနှစ်ချောင်းရှိကုန်သော သူတို့တွင်။ ခတ္တိယော၊ မင်းသည်။ သေဋ္ဌော၊ မြတ်၏။ စတုပ္ပဒံ၊ အခြေလေးချောင်းရှိသော သတ္တဝါတို့တွင်။ ဗလီဗဒ္ဒေါ၊ နွားလားဥသဘသည်။ သေဋ္ဌော၊ မြတ်၏။ ဘရိယာနံ၊ မယားတို့တွင်။ ကုမာရီ၁၊ ကောမာရီ (ဆဋ္ဌ) သတို့သ္မီးသည်။ သေဋ္ဌာ၊ မြတ်၏။ ပုဗ္ဗဇော၊ ရှေးဦးစွာဖွားသော။ ယော စ ပုတ္တော၊ အကြင်သားသည်လည်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ပုတ္တာနံ၊ သားတို့တွင်။ (သော စ ပုတ္တော၊ ထိုသားသည်လည်း။) သေဋ္ဌော၊ မြတ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

ဒွိပဒံ၊ အခြေနှစ်ချောင်းရှိကုန်သော သတ္တဝါတို့တွင်။ သမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သေဋ္ဌော၊ မြတ်၏။ စတုပ္ပဒံ၊ အခြေလေးချောင်းရှိသော သတ္တဝါတို့တွင်။ အာဇာနေယော၊ ဆင်အစရှိသော အာဇာနည်သည်။ သေဋ္ဌော၊ မြတ်၏။ ဘရိယာနံ၊ မယားတို့တွင်။ သုဿုသာ စ၊ လင်ကိုနှစ်သက်စေတတ်သော မယားသည်။ သေဋ္ဌာ၊ မြတ်၏။ ပုတ္တာနံ၊ သားတို့တွင်။ အဿဝေါ၊ မိဘတို့၏စကားကိုနာယူသော။ ယော စ ပုတ္တော၊ အကြင်သားသည်လည်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သော စ ပုတ္တော၊ ထိုသားသည်လည်း။) ပုတ္တာနံ၊ သားတို့ထက်။ သေဋ္ဌော၊ မြတ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၅၊ သဏမာနသုတ်

၁၅။ မဇ္ဈနှိကေ၊ မွန်းတည့်သော။ ကာလေ၊ အခါသည်။ ဌိတေ၊ တည်လတ်သော်။ ပက္ခီသု၊ ငှက်တို့သည်။ သန္နိသီဝေသု၊ စည်းဝေးကုန်သည်ရှိသော်။ မဟာရညံ၁၊ ဗျဟာရညံ (ဆဋ္ဌ) တောကြီးသည်။ သဏတေဝ၊ သည်းစွာသော အသံကို ပြုသကဲ့သို့။ (မုစ္စတိ၊ သည်းစွာသော အသံကို ပြု၏။) တံ ဘယံ၊ ထိုတော၏အုတ်အုတ်ကျက်ကျက်သော အသံဟုဆိုအပ်သော ဘေးသည်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်၏။ (ဉာဏေ၊ ဉာဏ်၌။) ပဋိဘာတိ၊ ရှေးရှုထင်လာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

မဇ္ဈနှိကေ၊ မွန်းတည့်သော။ ကာလေ၊ အခါသည်။ ဌိတေ၊ တည်လတ်သော်။ ပက္ခီသု၊ ငှက်တို့သည်။ သန္နိသီဝေသု၊ စည်းဝေးကုန်သည်ရှိသော်။ မဟာရညံ၁၊ တောကြီးသည်။ သဏတေဝ၊ သည်းစွာသော အသံကို ပြုသကဲ့သို့။ (မုစ္စတိ၊ သည်းစွာသော အသံကို ပြု၏။ ယာ ရတိ၊ အကြင်ဆိုအပ်ပြီးသော သဘောရှိသော ကာလ၌ တစ်ယောက်အထီးတည်း နေခြင်းဟူသော မွေ့လျော်ခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) သာ ရတိ၊ ထိုမွေ့လျော်ခြင်းသည်။ မံ၊ ငါဘုရား၏။ (ဉာဏေ၊ ဉာဏ်တော်၌။) ပဋိဘာတိ၊ ရှေးရှုထင်လာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၆၊ နိဒ္ဒါတန္ဒီသုတ်

၁၆။ နိဒ္ဒါ၊ အိပ်မွေ့ခြင်းလည်းကောင်း။ တန္ဒီ၊ ပျင်းရိခြင်းလည်းကောင်း။ ဝိဇမ္ဘိတာ၊ ကိုယ်၏စမ္ပယ်ခြင်းလည်းကောင်း။ အရတိ၊ ကုသိုလ်အဖို့တို့၌ မမွေ့လျော်ခြင်းလည်းကောင်း။ ဘတ္တသမ္မဒေါ၊ ထမင်းဖြင့်ယစ်ခြင်းလည်းကောင်း။ (ဣတိ၊ ဤသို့။) ဧတေန၊ ထိုအိပ်မွေ့ခြင်းအစရှိသော ညစ်ညူးခြင်းကြောင့်။ ဣဓ (လောကေ)၊ ဤလောက၌။ ပါဏိနံ၊ သတ္တဝါတို့အား။ အရိယမဂ္ဂေါ၊ အရိယမဂ်သည်။ န ပကာသေတိ၊ ထင်ရှားမဖြစ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

နိဒ္ဒံ၊ အိပ်မွေ့ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ တန္ဒိံ၊ ပျင်းရိခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဝိဇမ္ဘိတံ၊ ကိုယ်၏စမ္ပယ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ အရတိံ၊ ကုသိုလ်အဖို့တို့၌ မမွေ့လျော်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဘတ္တသမ္မဒံ၊ ထမင်းဖြင့်ယစ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဝီရိယေန၊ မဂ်နှင့်တကွဖြစ်သော ဝီရိယဖြင့်။ နံ၊ ထိုကိလေသာအပေါင်းကို။ ပနာမေတွာ၊ ထုတ်၍။ အရိယမဂ္ဂေါ၊ အရိယမဂ်သည်။ ဝိသုဇ္ဈတိ၊ စင်ကြယ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၇၊ ဒုက္ကရသုတ်

၁၇။ သာမညံ၊ ရဟန်း၏အဖြစ်ဟုဆိုအပ်သော အရိယမဂ်ကို။ အဗျတ္တေန၊ သိခြင်းငှာ စွမ်းနိုင်သော လိမ္မာသည်၏အစွမ်းဟုဆိုအပ်သော ပညာမရှိသောကြောင့်။ ဒုက္ကရဉ္စ၊ ပြုလည်းပြုနိုင်ခဲ၏။ ဒုတ္တိတိက္ခဉ္စ၊ သည်းလည်းခံနိုင်ခဲ၏။ ဗာလော၊ မလိမ္မာသောသူသည်။ ယတ္ထ၊ အကြင်ရဟန်း၏အဖြစ်ဟုဆိုအပ်သော အရိယမဂ်၌။ ဝိသီဒတိ၊ နစ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုရဟန်း၏အဖြစ်ဟုဆိုအပ်သော အရိယမဂ်၌။ ဗဟူ၊ များစွာ။ သမ္ဗာဓာ၊ ကျဉ်းမြောင်းခြင်းရှိကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

သင်္ကပ္ပါနံ၊ ကာမဝိတက်စသည်တို့၏။ ဝသာနု ခေါ၊ အလိုသို့လိုက်သော မလိမ္မာသောသူသည်။ ပဒေ ပဒေ၊ အာရုံတိုင်း အာရုံတိုင်း၌။ စေ ဝိသီဒေယျ၊ အကယ်၍ နစ်ငြားအံ့။ စိတ္တံ၊ မသင့်သောအားဖြင့် ဖြစ်သောစိတ်ကို။ စေ န နိဝါရေယျ၊ အကယ်၍ မမြစ်ငြားအံ့။ သာမညံ၊ ရဟန်း၏အဖြစ်ဟုဆိုအပ်သော အရိယမဂ်ကို။ ကတိဟံ၊ အဘယ်မျှသော ရက်တို့ပတ်လုံး။ စရေယျ၊ ကျင့်နိုင်ရအံ့နည်း။ (ကိမိဝ၊ ဥပမာအဘယ်ကဲ့သို့နည်း။) အင်္ဂါနိ၊ လည်လျှင်ငါးခုမြောက်ကုန်သော အင်္ဂင်္ါတို့ကို။ သကေ ကပါလေ၊ မိမိအခွန်၌။ သမောဒဟံ (သမောဒဟန္တော)၊ ကောင်းစွာသိမ်းဆည်းသော။ ကုမ္မောဝ (ကုမ္မော ဣဝ)၊ လိပ်ကဲ့သို့။ (ဧဝမေဝ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူသာလျှင်။) မနောဝိတက္ကေ၊ စိတ်၌ဖြစ်သော ဝိတက်တို့ကို။ သကေ ကပါလေ၊ မိမိအာရုံ၌။ သမောဒဟံ (သမောဒဟန္တော)၊ ကောင်းစွာသိမ်းဆည်းသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အနိဿိတော၊ တဏှာဒိဋ္ဌိဟူသော မှီရာတို့ကို မမှီသည် ဖြစ်၍။ အဟေဓယာနော၁၊ အဟေဌယာနော (ဆဋ္ဌ) မညှဉ်းဆဲသည် ဖြစ်၍။ ပရိနိဗ္ဗုတော၊ ကိလေသာဖြင့် ငြိမ်းသည်ဖြစ်၍။ အညံ၊ တပါးသော။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်ကို။ န ဥပဝဒေယျ၊ အပြစ်မဆိုရာ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၈၊ ဟိရီသုတ်

၁၈။ Ä (၈) ဘဒြော၊ ကောင်းသော။ အေဿာ၊ အာဇာနည်ဖြစ်သော မြင်းသည်။ ကသာ၊ ကြိမ်လုံးမှ။ (အပဗုဇ္ဈတိ) ဣဝ၊ ပယ်၍ သိသကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ ယော ပုရိသော၊ အကြင်ယောကျ်ားသည်။ နိန္ဒံ၊ ကဲ့ရဲ့ခြင်းကို။ အပဗောဓေတိ၁၊ အပဗောဓတိ (ဆဋ္ဌ) ပယ်၍ သိ၏။ ဟိရိနိသေဓော၁၊ ဟိရီနိသေသော (ဆဋ္ဌ) ရှက်အပ်သော အကုသိုလ်တရားကို မြစ်တတ်သော။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော။ (သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။) လောကသ္မိံ၊ လောက၌။ ဝိဇ္ဇတိ၊ ရှိသလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ သတာ၊ သတိပြန့်ပြောခြင်းနှင့် ပြည့်စုံကုန်သည် ဖြစ်၍။ ဟိရိနိသေဓာ၊ ရှက်အပ်သော အကုသိုလ်တရားတို့ကို မြစ်ကုန်သည် ဖြစ်၍။ စရန္တာ၊ သွားကုန်သော။ ယေ၊ အကြင်ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ တနုယာ၊ နည်းကုန်၏။ တေ၊ ထိုရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တံ၊ အဆုံးဖြစ်သော နိဗ္ဗာန်သို့။ အပ္ပေယျ၊ ရောက်၏။ ဝိသမေ၊ ကိလေသာ၏ဖြစ်ခြင်းတို့ကို။ (ဆဋ္ဋေတွာ၊ စွန့်ကုန်၍။) သမံ၊ ညီညွတ်စွာ။ စရန္တိ၊ သွားကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၉၊ ကုဋိကာသုတ်

၁၉။ (မာရိသ၊ ဆင်းရဲခြင်း ကင်းတော်မူသော မြတ်စွာဘုရား။) ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ တေ၊ အရှင်ဘုရားအား။ ကုဋိကာ၊ ကုဋိသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိသလော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ တေ၊ အရှင်ဘုရားအား။ ကုလာဝကာ၊ အသိုက်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိသလော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ တေ၊ အရှင်ဘုရားအား။ သန္တာနကာ၊ အမြှေးကွန်ယက်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိသလော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ တေ၊ အရှင်ဘုရားအား။ ဗန္ဓနာ၊ အနှောင်အဖွဲ့မှ။ မုတ္တော၊ လွတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

(အာဝုသော ဒေဝပုတ္တ၊ ဒါယကာနတ်သား။) တဂ္ဃ၊ စင်စစ်။ မေ၊ ငါဘုရားအား။ ကုဋိကာ၊ ကုဋိသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ တဂ္ဃ၊ စင်စစ်။ မေ၊ ငါဘုရားအား။ ကုလာဝကာ၊ အသိုက်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ တဂ္ဃ၊ စင်စစ်။ မေ၊ ငါဘုရားအား။ သန္တာနကာ၊ အမြှေးကွန်ယက်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ တဂ္ဃ၊ စင်စစ်။ မေ၊ ငါဘုရားအား။ ဗန္ဓနာ၊ အနှောင်အဖွဲ့မှ။ မုတ္တော၊ လွတ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

(မာရိသ၊ ဆင်းရဲခြင်း ကင်းတော်မူသော မြတ်စွာဘုရား။) တေ၊ အရှင်ဘုရားအား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကိံ၊ အဘယ်ကို။ ကုဋိကံ၊ ကုဋိကို။ (ကတွာ၊ ပြု၍။) ဗြူမိ၊ ဆိုသနည်း။ တေ၊ အရှင်ဘုရားအား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကိံ၊ အဘယ်ကို။ ကုလာဝကံ၊ အသိုက်ကို။ (ကတွာ၊ ပြု၍။) ဗြူမိ၊ ဆိုသနည်း။ တေ၊ အရှင်ဘုရားအား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကိံ၊ အဘယ်ကို။ သန္တာနကံ၊ အမြှေးကွန်ယက်ကို။ (ကတွာ၊ ပြု၍။) ဗြူမိ၊ ဆိုသနည်း။ တေ၊ အရှင်ဘုရားအား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကိံ၊ အဘယ်ကို။ ဗန္ဓနံ၊ အနှောင်အဖွဲ့ကို။ (ကတွာ၊ ပြု၍။) ဗြူမိ၊ ဆိုသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

(အာဝုသော ဒေဝပုတ္တ၊ ဒါယကာနတ်သား။) မာတရံ၊ အမိကို။ ကုဋိကံ၊ ကုဋိကို။ (ကတွာ၊ ပြု၍။) မေ၊ ငါဘုရားအား။ ဗြူမိ၊ ဆို၏။ ဘရိယံ၊ မယားကို။ ကုလာဝကံ၊ အသိုက်ကို။ (ကတွာ၊ ပြု၍။) မေ၊ ငါဘုရားအား။ ဗြူမိ၊ ဆို၏။ ပုတ္တေ၊ သားတို့ကို။ သန္တာနကံ၊ အမြှေးကွန်ယက်ကို။ (ကတွာ၊ ပြု၍။) မေ၊ ငါဘုရားအား။ ဗြူမိ၊ ဆို၏။ တဏှံ၊ တဏှာကို။ ဗန္ဓနံ၊ အနှောင်အဖွဲ့ကို။ (ကတွာ၊ ပြု၍။) မေ၊ ငါဘုရားအား။ ဗြူမိ၊ ဆို၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

(မာရိသ၊ ဆင်းရဲခြင်း ကင်းတော်မူသော မြတ်စွာဘုရား။) တေ၊ အရှင်ဘုရားအား။ ကုဋိကာ၊ အမိဟူသော ကုဋိသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိသည်ကား။ သာဟု (သာဓု)၊ ကောင်းစွတကား။ တေ၊ အရှင်ဘုရားအား။ ကုလာဝကာ၊ မယားဟူသော အသိုက်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိသည်ကား။ သာဟု (သာဓု)၊ ကောင်းစွတကား။ တေ၊ အရှင်ဘုရားအား။ သန္တာနကာ၊ သားတည်းဟူသော ကွန်ယက်အမြှေးတို့သည်။ နတ္ထိ (န သန္တိ)၊ မရှိကုန်သည်ကား။ သာဟု (သာဓု)၊ ကောင်းစွတကား။ တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဗန္ဓနာ၊ တဏှာတည်းဟူသော အနှောင်အဖွဲ့မှ။ မုတ္တော၊ လွတ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်သည်ကား။ သာဟု (သာဓု)၊ ကောင်းစွတကား။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

၁၀၊ သမိဒ္ဓိသုတ်

၂၀။ (ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားကဿပ။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤသမိဒ္ဓိသုတ်ကို။) မေ (မယာ)၊ အကျွန်ုပ်အာနန္ဒာသည်။ (ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်မှ။) ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။ (ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားအပ်ပါသနည်း။) ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ တပေါဒါရာမေ၊ တပေါဒါရုံကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ သမိဒ္ဓိ၊ အရှင်သမိဒ္ဓိသည်။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်၏။ ပစ္စူသသမယံ၊ မိုးသောက်ထအခါ၌။ ပစ္စုဋ္ဌာယ၊ စောစောထ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ တပေါဒါ၊ တပေါဒါမည်သော ရေအိုင်သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဂတ္တာနိ၊ ကိုယ်တို့ကို။ ပရိသိဉ္စိတုံ၊ သုတ်သင်အံ့သောငှာ။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တပေါဒေ၊ တပေါဒါမည်သော ရေအိုင်၌။ ဂတ္တာနိ၊ ကိုယ်တို့ကို။ ပရိသိဉ္စိတွာ၊ သုတ်သင်ပြီး၍။ ပစ္စုတ္တရိတွာ၊ ရေမှတက်၍။ ဧကစီဝရော၊ တစ်ထည်တည်းဝတ်သော သင်္ကန်းရှိသည် ဖြစ်၍။ ဂတ္တာနိ၊ ကိုယ်တို့ကို။ ပုဗ္ဗာပယမာနော၊ ခြောက်စေလျက်။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အဘိက္ကန္တဝဏ္ဏာ၊ အလွန်နှစ်လိုဖွယ် ရှိသာ အဆင်းရှိသော။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဒေဝတာ၊ ဘုမ္မစိုးနတ်သည်။ အဘိက္ကန္တာယ၊ ညဉ့်ဦးယံလွန်ပြီးသော။ ရတ္တိယာ၊ သန်းခေါင်အခါ၌။ ကေဝလကပ္ပံ၊ အလုံးစုံထက်ဝန်းကျင်သော။ တပေါဒံ၊ တပေါဒါရေအိုင်ကို။ ဩဘာသေတွာ၊ အရောင်အဝါဖြင့် ထွန်းလင်းစေဦး၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ သမိဒ္ဓိ၊ အရှင်သမိဒ္ဓိသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဝေဟာသံ၊ ကောင်းကင်၌။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ ဌတွာ၊ ရပ်ပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ သမိဒ္ဓိံ၊ အရှင်သမိဒ္ဓိကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

Ä (၉) “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အဘုတွာ၊ ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့ကို မခံစားမူ၍။ ဘိက္ခသိ၊ ဆွမ်းခံသွားသနည်း။ န ဟိ ဘုတွာ၁၊ ဘုတွာန (ဆဋ္ဌ) ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့ကို မခံစားမူ၍။ န ဘိက္ခသိ၊ ဆွမ်းခံမသွားလင့်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ဘုတွာန၊ ကာမဂုဏ်ငါးပါးကို ခံစားပြီးမှ။ ဘိက္ခဿု၊ ဆွမ်းခံသွားလော။ ကာလော၊ ကာမဂုဏ်ကို မှီဝဲခြင်းငှာ ခံ့သောအခါသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ မာ ဥပ္ပဇ္ဈဂါ၁၊ ဥပစ္စဂါ (ဆဋ္ဌ) မလွန်စေလင့်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

“(ဘော၊ အချင်းနတ်သား။) အဟံ၊ ငါသည်။ ကာလံ၊ သေအံ့သော အခါကို။ န ဇာနာမိ၊ မသိ။ ကာလော၊ သေအံ့သော ကာလသည်။ မယှံ၊ ငါ့အား။ ဆန္နော၊ ဖုံးလွှမ်းသည် ဖြစ်၍။ (ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။) န ဒိဿတိ၊ မထင်။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ အဘုတွာ၊ ကာမဂုဏ်ငါးပါးကို မခံစားမူ၍။ ဘိက္ခာမိ၊ ဆွမ်းခံသွား၏။ ကာလော၊ ရဟန်းတရားကို အားထုတ်အံ့သော အခါသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ မာ ဥပ္ပဇ္ဈဂါ၊ မလွန်စေလင့်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဒေဝတာ၊ ထိုဘုမ္မစိုးနတ်သည်။ ပထဝိယံ၊ မြေ၌။ ပတိဋ္ဌဟိတွာ၊ တည်၍။ အာယသ္မန္တံ သမိဒ္ဓံ၊ အရှင်သမိဒ္ဓိကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြုသည်ကား။ ဒဟရော၊ ငယ်သေး၏။ သုသု၊ ပျိုနုသေး၏။ ကာဠကေသော၊ မည်းနက်သောဆံရှိ၏။ ဘဒြေန၊ ကောင်းသော။ ယောဗ္ဗနေန၊ အရွယ်နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံ၏။ ပဌမေန ဝယသာ၊ ပဌမအရွယ်နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံ၏။ ကာမေသု၊ ကာမဂုဏ်တို့၌။ အနိကီဠိတာဝီ၊ ခံစားမြူးထူးခြင်းကို ပြုလေ့မရှိ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ မာနုဿကေ၊ လူ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ကာမေ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ ဘုဉ္ဇ၊ ခံစားလော။ သန္ဒိဋ္ဌိကံ၊ လူ၌ဖြစ်သော ကာမဂုဏ်ကို။ ဟိတွာ၊ စွန့်၍။ ကာလိကံ၊ နတ်၌ဖြစ်သော ကာမဂုဏ်ကို။ မာ အနုဓာဝ၊ မတောင့်တသလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။

“အာဝုသော (ဒေဝပုတ္တ)၊ ဒါယကာနတ်သား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ သန္ဒိဋ္ဌိကံ၊ လူ၌ဖြစ်သော ကာမဂုဏ်ကို။ ဟိတွာ၊ စွန့်၍။ ကာလိကံ၊ နတ်၌ဖြစ်သော ကာမဂုဏ်ကို။ န အနုဓာဝါမိ၊ မတောင့်တ။ အာဝုသော (ဒေဝပုတ္တ)၊ ဒါယကာနတ်သား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကာလိကဉ္စ၊ နတ်၌ဖြစ်သော ကာမဂုဏ်ကိုလည်း။ ဟိတွာ၊ စွန့်၌။ သန္ဒိဋ္ဌိကံ၊ မျက်မှောက်ဖြစ်သော လောကုတ္တရာတရားကို။ အနုဓာဝါမိ၊ ခံစား၏။ အာဝုသော (ဒေဝပုတ္တ)၊ ဒါယကာနတ်သား။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ ကာလိကာ၊ အခြားမဲ့သောကာလ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ကာမာ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ ဗဟုဒုက္ခာ၊ များသော ဆင်းရဲခြင်းရှိကုန်၏ဟူ၍။ ဗဟုပါယာသာ၊ များသော ပင်ပန်းခြင်းရှိကုန်၏ဟူ၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ ဧတ္ထ၊ ဤကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့၌။ အာဒီနဝေါ၊ အပြစ်သည်။ ဘိယျော၊ များ၏။ အယံ ဓမ္မော၊ ဤလောကုတ္တရာတရားသည်။ သန္ဒိဋ္ဌိကော၊ မျက်မှောက်၌ အကျိုးကို ပေးတတ်၏။ အကာလိကော၊ အခါမလင့် အကျိုးကို ပေးတတ်၏။ ဧဟိ ပဿိကော၊ လာလှည့် ရှုလှည့်ဟူသော စကားကို ဆိုခြင်းငှာ ထိုက်၏။ ဩပနေယျိကော၊ နတ်ရွာနိဗ္ဗာန်သို့ ဆောင်တတ်၏။ ဝိညူဟိ၊ မဂ္ဂဋ္ဌာန်လေးယောက်ဖြစ်ကုန်သော ပညာရှိတို့သည်။ ပစ္စတ္တံ၊ အသီးအသီး။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်ခံစား၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

“ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ကာလိကာ၊ ကာလအခြားမဲ့၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ကာမာ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ ဗဟုဒုက္ခာ၊ များသော ဆင်းရဲခြင်းရှိကုန်၏ဟူ၍။ ဗဟုပါယာသာ၊ များသော ပင်ပန်းခြင်းရှိကုန်၏ဟူ၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်သနည်း။ ဧတ္ထ၊ ဤငါးပါးသော ကာမဂုဏ်တို့၌။ အာဒီနဝေါ၊ အပြစ်သည်။ ဘိယျော၊ များသနည်း။ ကထံ၊ အဘယ်သို့။ အယံ ဓမ္မော၊ ဤလောကုတ္တရာတရားသည်။ သန္ဒိဋ္ဌိကော၊ မျက်မှောက်၌ အကျိုးကို ပေးတတ်သနည်း။ အကာလိကော၊ အခါမလင့် အကျိုးကို ပေးတတ်သနည်း။ ဧဟိ ပဿိကော၊ လာလှည့် ရှုလှည့်ဟူသော စကားကို ဆိုခြင်းငှာ ထိုက်သနည်း။ ဩပနေယျိကော၊ နတ်ရွာနိဗ္ဗာန်သို့ ဆောင်တတ်သနည်း။ ဝိညူဟိ၊ မဂ္ဂဋ္ဌာန်လေးယောက်ဖြစ်ကုန်သော ပညာရှိတို့သည်။ ပစ္စတ္တံ၊ အသီးအသီး။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ပုစ္ဆိ၊ မေးလျှောက်၏။) “အာဝုသော (ဒေဝပုတ္တ)၊ ဒါယကာနတ်သား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ နဝေါ၊ အငယ်သာတည်း။ အစိရပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြု၍မကြာမြင့်သေး။ အဓုနာ၊ ဤအခါ၌။ ဣမံ ဓမ္မဝိနယံ၊ ဤသုတ် အဘိဓမ္မာ ဝိနည်းသို့။ အာဂတော၊ ကျင့်၍လာဆဲသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ တံ ဓမ္မဝိနယံ၊ ထိုသုတ် အဘိဓမ္မာ ဝိနည်းတရားကို။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ အာစိက္ခိတုံ၊ ဟောကြားအံ့သောငှာ။ န သက္ကောမိ၊ မစွမ်းနိုင်။ အရဟံ၊ ပစ္စည်းလေးပါးကို ခံတော်မူထိုက်သော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ အလုံးစုံသောတရားတို့ကို သိတော်မူပြီးသော။ အယံ သော ဘဂဝါ၊ ဤမြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ တပေါဒါရာမေ၊ တပေါဒါရုံကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တံ ဘဂဝန္တံ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေ၍။ ဧတမတ္ထံ၊ ထိုအနက်ကို။ ပုစ္ဆ၊ မေးလေလော။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တေ၊ သင်နတ်သားအား။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ ဗျာကရောတိ၊ ဟောကြား၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ နံ (အတ္ထံ)၊ ထိုအနက်ကို။ (တွံ၊ သင်နတ်သားသည်။) ဓာရေယျာသိ၊ မှတ်လေလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။

“ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ အညာဟိ၊ တပါးကုန်သော။ မဟေသက္ခာဟိ၊ တန်ခိုးကြီးကုန်သော။ ဒေဝတာဟိ၊ နတ်တို့သည်။ ပရိဝုတော၊ ခြံရံအပ်သည် ဖြစ်၍။ အမှေဟိ၊ ငါတို့သည်။ ဥပသင်္ကမိတုံ၊ ကပ်အံ့သောငှာ။ န သုကရော၊ မလွယ်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တွံ၊ သင်သည်။ တံ ဘဂဝန္တံ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားကို။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဧတမတ္ထံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ သစေ ပုစ္ဆေယျာသိ၊ အကယ်၍ မေးပါမူကား။ မယမ္ပိ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်လည်း။ ဓမ္မဿဝနာယ၊ တရားနာအံ့သောငှာ။ အာဂစ္ဆေယျာမ၊ လာပါကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) “အာဝုသော (ဒေဝပုတ္တ)၊ ဒါယကာနတ်သား။ ဧဝံ (သာဓု)၊ ကောင်းပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ အာယသ္မာ သမိဒ္ဓိ၊ အရှင်သမိဒ္ဓိသည်။ တဿာ ဒေဝတာယ၊ ထိုနတ်သား၏။ (ဝစနံ၊ စကားကို။) ပဋိဿုတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ အာယသ္မာ သမိဒ္ဓိ၊ အရှင်သမိဒ္ဓိသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။)

Ä (၁၀) ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဣဓ၊ ဤရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်၏။ ပစ္စူသသမယံ၊ မိုးသောက်ထအခါ၌။ ပစ္စုဋ္ဌာယ၊ စောစောထ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ တပေါဒါ၊ တပေါဒါရေအိုင်သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဂတ္တာနိ၊ ကိုယ်တို့ကို။ ပရိသိဉ္စိတုံ၊ သုတ်သင်အံ့သောငှာ။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တပေါဒေ၊ တပေါဒါရေအိုင်၌။ ဂတ္တာနိ၊ ကိုယ်တို့ကို။ ပရိသိဉ္စိတွာ၊ သုတ်သင်ပြီး၍။ ပစ္စုတ္တရိတွာ၊ ရေမှတက်၍။ ဧကစီဝရော၊ တစ်ထည်တည်းဝတ်သော သင်္ကန်းရှိသည် ဖြစ်၍။ ဂတ္တာနိ၊ ကိုယ်တို့ကို။ ပုဗ္ဗာပယမာနော၊ ခြောက်စေလျက်။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်လေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အညတရာ၊ တစ်ယောက်သော။ အဘိကန္တဝဏ္ဏာ၊ အလွန်နှစ်လိုဖွယ်သော အဆင်းရှိသော။ ဒေဝတာ၊ ဘုမ္မစိုးနတ်သည်။ အဘိက္ကန္တာယ၊ ညဉ့်ဦးယံလွန်ပြီးသော။ ရတ္တိယာ၊ သန်းခေါင်အခါ၌။ ကေဝလကပ္ပံ၊ အလုံးစုံထက်ဝန်းကျင်သော။ တပေါဒံ၊ တပေါဒါရေအိုင်ကို။ ဩဘာသေတွာ၊ အရောင်အဝါဖြင့် ထွန်းလင်းစေဦး၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဝေဟာသံ၊ ကောင်းကင်၌။ ဌိတာ၊ ရပ်လျက်။ ဣဓ၊ ဤရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဣမာယ ဂါထာယ၊ ဤဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အဘုတွာ၊ ကာမဂုဏ်ငါးပါးကို မခံစားမူ၍။ ဘိက္ခသိ၊ ဆွမ်းခံသွားသနည်း။ န ဟိ ဘုတွာ၁၊ ကာမဂုဏ်ငါးပါးကို မခံစားမူ၍။ န ဘိက္ခသိ၊ ဆွမ်းခံမသွားလင့်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ဘုတွာန၊ ကာမဂုဏ်ငါးပါးကို ခံစားပြီးမှ။ ဘိက္ခသိ၊ ဆွမ်းခံသွားလော။ ကာလော၊ ကာမဂုဏ်ငါးပါးကို မှီဝဲခြင်းငှာ ခံ့သောအခါသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ မာ ဥပ္ပဇ္ဈဂါ၁၊ ဥပစ္စဂါ (ဆဋ္ဌ) မလွန်စေလင့်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တံ ဒေဝတံ၊ ထိုဘုမ္မစိုးနတ်ကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“(ဘော၊ အချင်းနတ်သား။) အဟံ၊ ငါသည်။ ကာလံ၊ သေအံ့သောအခါကို။ န ဇာနာမိ၊ မသိ။ ကာလော၊ သေအံ့သော အခါကာလသည်။ မယှံ၊ ငါ့အား။ ဆန္နော၊ ဖုံးလွှမ်းသည် ဖြစ်၍။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ န ဒိဿတိ၊ မထင်။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ အဘုတွာ၊ ကာမဂုဏ်ငါးပါးကို မခံစားမူ၍။ ဘိက္ခာမိ၊ ဆွမ်းခံသွား၏။ ကာလော၊ ရဟန်းတရားကို အားထုတ်အံ့သောအခါသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ မာ ဥပ္ပဇ္ဈဂါ၊ မလွန်စေလင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)”

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သာ ဒေဝတာ၊ ထိုဘုမ္မစိုးနတ်သည်။ ပထဝိယံ၊ မြေ၌။ ပတိဋ္ဌဟိတွာ၊ တည်၍။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြုသည်ကား။ ဒဟရော၊ ငယ်သေး၏။ သုသု၊ ပျိုနုသေး၏။ ကာဠကေသော၊ မည်းနက်သောဆံရှိ၏။ ဘဒြေန၊ ကောင်းသော။ ယောဗ္ဗနေန၊ အရွယ်နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံ၏။ ပဌမေန ဝယသာ၊ ပဌမအရွယ်နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံ၏။ ကာမေသု၊ ကာမဂုဏ်တို့၌။ အနိကီဠိတာဝီ၊ ခံစားမြူးထူးခြင်းကို ပြုလေ့မရှိ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ မာနုဿကေ၊ လူ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ကာမေ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ ဘုဉ္ဇ၊ ခံစားလော့။ သန္ဒိဋ္ဌိကံ၊ လူ၌ဖြစ်သော ကာမဂုဏ်ကို။ ဟိတွာ၊ စွန့်၍။ ကာလိကံ၊ နတ်၌ဖြစ်သော ကာမဂုဏ်ကို။ မာ အနုဓာဝ၊ မတောင့်တသလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။)

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တံ ဒေဝတံ၊ ထိုနတ်သားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစံ၊ ဆို၏။ (ကိံ အဝေါစံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။) “အာဝုသော (ဒေဝပုတ္တ)၊ ဒါယကာနတ်သား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ သန္ဒိဋ္ဌိကံ၊ လူ၌ဖြစ်သော ကာမဂုဏ်ကို။ ဟိတွာ၊ စွန့်၍။ ကာလိကံ၊ နတ်၌ဖြစ်သော ကာမဂုဏ်ကို။ န အနုဓာဝါမိ၊ မတောင့်တ။ အာဝုသော (ဒေဝပုတ္တ)၊ ဒါယကာနတ်သား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကာလိကဉ္စ၊ နတ်၌ဖြစ်သော ကာမဂုဏ်ကိုလည်း။ ဟိတွာ၊ စွန့်၍။ သန္ဒိဋ္ဌိကံ၊ မျက်မှောက်၌ဖြစ်သော လောကုတ္တရာတရားကို။ အနုဓာဝါမိ၊ ခံစား၏။ အာဝုသော (ဒေဝပုတ္တ)၊ ဒါယကာနတ်သား။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ ကာလိကာ၊ အခြားမဲ့သောကာလ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ကာမာ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ ဗဟုဒုက္ခာ၊ များသော ဆင်းရဲခြင်းရှိကုန်၏ဟူ၍။ ဗဟုပါယာသာ၊ များသော ပင်ပန်းခြင်းရှိကုန်၏ဟူ၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ ဧတ္ထ၊ ဤကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့၌။ အာဒီနဝေါ၊ အပြစ်သည်။ ဘိယျော၊ များ၏။ အယံ ဓမ္မော၊ ဤလောကုတ္တရာတရားသည်။ သန္ဒိဋ္ဌိကော၊ မျက်မှောက်၌ အကျိုးကို ပေးတတ်၏။ အကာလိကော၊ အခါမလင့် အကျိုးကို ပေးတတ်၏။ ဧဟိ ပဿိကော၊ လာလှည့်ဟူသော စကားကို ဆိုခြင်းငှာ ထိုက်၏။ ဩပနေယျိကော၊ နတ်ရွာနိဗ္ဗာန်သို့ ဆောင်တတ်၏။ ဝိညူဟိ၊ မဂ္ဂဋ္ဌာန်လေးယောက်ဖြစ်ကုန်သော ပညာရှိတို့သည်။ ပစ္စတ္တံ၊ အသီးအသီး။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်ခံစားအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစံ၊ ဆိုပါ၏။)

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ သာ ဒေဝတာ၊ ထိုဘုမ္မစိုးနတ်သည်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။) “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ကာလိကံ၊ ကာလအခြားမဲ့၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ကာမာ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ ဗဟုဒုက္ခာ၊ များသော ဆင်းရဲခြင်းရှိကုန်၏ဟူ၍။ ဗဟုပါယာသာ၊ များသော ပင်ပန်းခြင်းရှိကုန်၏ဟူ၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝုတ္တာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်သနည်း။ ဧတ္ထ၊ ဤကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့၌။ အာဒီနဝေါ၊ အပြစ်သည်။ ဘိယျော၊ များသနည်း။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ အယံ ဓမ္မော၊ ဤလောကုတ္တရာတရားသည်။ သန္ဒိဋ္ဌိကော၊ မျက်မှောက်၌ အကျိုးကို ပေးတတ်သနည်း။ အကာလိကော၊ အခါမလင့် အကျိုးကို ပေးတတ်သနည်း။ ဧဟိ ပဿိကော၊ လာလှည့် ရှုလှည့်ဟူသော စကားကို ဆိုခြင်းငှာ ထိုက်သနည်း။ ဩပနေယျိကော၊ နတ်ရွာနိဗ္ဗာန်သို့ ဆောင်တတ်သနည်း။ ဝိညူဟိ၊ မဂ္ဂဋ္ဌာန်လေးယောက်ဖြစ်ကုန်သော ပညာရှိတို့သည်။ ပစ္စတ္တံ၊ အသီးအသီး။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်ခံစားအပ်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ ဆို၏။) ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တံ ဒေဝတံ၊ ထိုဘုမ္မစိုးနတ်ကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစံ၊ ဆိုပါ၏။ (ကိံ အဝေါစံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။) “အာဝုသော (ဒေဝပုတ္တ)၊ ဒါယကာနတ်သား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ နဝေါ၊ အငယ်သာတည်း။ အစိရပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြု၍ မကြာမြင့်သေး။ အဓုနာ၊ ဤအခါ၌။ ဣမံ ဓမ္မဝိနယံ၊ ဤသုတ် အဘိဓမ္မာ ဝိနည်းသို့။ အာဂတော၊ ကျင့်၍ လာဆဲသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ တံ ဓမ္မဝိနယံ၊ ထိုသုတ် အဘိဓမ္မာ ဝိနည်းတရားကို။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ အာစိက္ခိတုံ၊ ဟောကြားအံ့သောငှာ။ န သက္ကောမိ၊ မစွမ်းနိုင်။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အရဟံ၊ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်သော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ အလုံးစုံသောတရားကို သိတော်မူပြီးသော။ အယံ သော ဘဂဝါ၊ ဤမြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ တပေါဒါရာမေ၊ တပေါဒါရုံကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တံ ဘဂဝန္တံ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားကို။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေ၍။ ဧတ္တမတ္ထံ၊ ထိုအနက်ကို။ ပုစ္ဆ၊ မေးလော။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တေ၊ သင်နတ်သားအား။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ ဗျာကရောတိ၊ ဟောကြား၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ နံ (အတ္ထံ)၊ ထိုအနက်ကို။ တွံ၊ သင်နတ်သားသည်။ ဓာရေယျာသိ၊ မှတ်လေလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစံ၊ ဆိုပါ၏။

Ä (၁၁) ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ သာ ဒေဝတာ၊ ထိုဘုမ္မစိုးနတ်သည်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ အညာဟိ၊ တပါးကုန်သော။ မဟေသက္ခာဟိ၊ တန်ခိုးကြီးကုန်သော။ ဒေဝတာဟိ၊ နတ်တို့သည်။ ပရိဝုတော၊ ခြံရံအပ်သည် ဖြစ်၍။ အမှေဟိ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဥပသင်္ကမိတုံ၊ ကပ်အံ့သောငှာ။ န သုကရော၊ မလွယ်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တွံ၊ သင်သည်။ တံ ဘဂဝန္တံ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေ၍။ ဧတမတ္ထံ၊ ထိုအနက်ကို။ သစေ ပုစ္ဆေယျာသိ၊ အကယ်၍ မေးပါမူကား။ မယမ္ပိ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်လည်း။ ဓမ္မဿဝနာယ၊ တရားနာအံ့သောငှာ။ အာဂစ္ဆေယျာမ၊ လာပါကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တဿာ ဒေဝတာယ၊ ထိုနတ်သား၏။ ဝစနံ၊ စကားသည်။ သစေ သစ္စံ၊ အကယ်၍ မှန်သည်ဖြစ်အံ့။ သာ ဒေဝတာ၊ ထိုနတ်သားသည်။ အဝိဒူရေ၊ မနီးမဝေးသော။ ဣဓေဝ၊ ဤအရပ်၌ပင်လျှင်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစံ၊ ဆိုပါ၏။) ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ သာ ဒေဝတာ၊ ထိုနတ်သားသည်။ အာယသ္မန္တံ သမိဒ္ဓိံ၊ အရှင်သမိဒ္ဓိကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပုစ္ဆ၊ မေးလော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပုစ္ဆ၊ မေးလော။ အဟံ၊ ငါသည်။ အာမ အနုပ္ပတ္တာ၊ ဩော် အစဉ်ရောက်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တံ ဒေဝတံ၊ ထိုနတ်သားကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်ဆိုတော်မူ၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်ဆိုတော်မူသနည်း။)

“အက္ခေယျသညိနော၊ ခန္ဓာငါးပါးတို့၌ သတ္တ ပုဂ္ဂလစသည်တို့ဖြင့် အမှတ်ရှိကုန်သော။ အက္ခေယျသ္မိံ၊ ခန္ဓာငါးပါးအပေါင်း၌။ ပတိဋ္ဌိတော၊ တည်ကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ အက္ခေယျေ၊ ခန္ဓာငါးပါးတို့ကို။ အပရိညာယ၊ ပိုင်းခြား၍ မသိသောကြောင့်။ မစ္စုနော၊ မစ္စုမာရ်၏။ ယောဂံ၊ နိုင်ငံသို့။ အာယန္တိ၊ လိုက်ရကုန်၏။

အက္ခေယျဉ္စ၊ ခန္ဓာငါးပါးကိုလည်း။ ပရိညာယ၊ ပိုင်းခြား၍ သိသောကြောင့်။ ခီဏာသဝေါ၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အက္ခာတာရံ၊ ကြားအပ်သော ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ န မညတိ (န ပဿတိ)၊ မရှု။ ယေန၊ အကြင်ရာဂစသည်ဖြင့်။ နံ၊ ထိုခန္ဓာငါးပါးကို။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူသည်။ ဝဇ္ဇာ (ဝဒေယျ)၊ တပ်ခြင်းစသည်ဖြင့် ဆိုငြားအံ့။ တံ ကာရဏံ၊ ထိုအကြောင်းသည်။ တဿ၊ ထိုရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်အား။ န အတ္ထိ၊ မရှိ။ တံ ဟိ (တံ ဧဝ)၊ ထိုရာဂစသည်သည်သာလျှင်။ တဿ၊ ထိုရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်အား။ န ဟောတိ၊ ရှိသည်မဖြစ်။

ယက္ခီ၁၊ ဘုမ္မစိုးနတ်။ သစေ ဝိဇာနာသိ၊ အကယ်၍ သိသည်ဖြစ်အံ့။ ဝဒေဟိ၊ ဆိုလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

“ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သံခိတ္တေန၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ ဘာသိတဿ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဣမဿ (ဓမ္မဿ)၊ ဤတရားတော်၏။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ န အာဇာနာမိ၊ မသိ။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သာဓု (အာယာစာမိ)၊ တောင်းပန်ပါ၏။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သံခိတ္တေန၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ ဘာသိတဿ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဣမဿ (ဓမ္မဿ)၊ ဤတရားတော်၏။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဇာနေယျံ၊ သိငြားအံ့။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဘာသတု၊ ဟောတော်မူပါလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။)

“ယော ပုဂ္ဂလော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ သမော ဝါ၊ တူ၏ဟူ၍လည်းကောင်း။ ဝိသေသီ ဝါ၊ အထူးသဖြင့် မြတ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း။ ဥဒ၊ ထိုမျှို့။ နိဟီနော ဝါ၊ ယုတ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း။ မညတိ၊ အောက်မေ့၏။ သော (ပိ ပုဂ္ဂလော)၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း။ တေနေဝ (မာနေန)၊ ထိုမာန်ဖြင့်ပင်လျှင်။ ဝဒေထ၁၊ (ဝိဝဒေထ) အနွယ်အမျိုးဂုဏ်ကို ဆိုရာ၏။ ယော (ပုဂ္ဂလော)၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ တီသု၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဝိဓာသု၊ မာန်တို့၌။ အဝိကမ္ပမာနော၊ တုန်လှုပ်ခြင်းမရှိ။ တဿ ပုဂ္ဂလဿ၊ ထိုရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်အား။ သမော ဝါ၊ တူ၏ဟူ၍လည်းကောင်း။ ဝိသေသီ ဝါ၊ အထူးသဖြင့် မြတ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း။ ဟီနော ဝါ၊ ယုတ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း။ (ဣတိ ဣဒံ ကာရဏံ၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော အကြောင်းသည်။) န ဟောတိ၊ မဖြစ်။

ယက္ခိ၁၊ ဘုမ္မစိုးနတ်။ သစေ ဝိဇာနာသိ၊ အကယ်၍ သိငြားအံ့။ ဝဒေဟိ၊ ဆိုလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

“ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သံခိတ္တန၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ ဘာသိတဿ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဣမဿ (ဓမ္မဿ)၊ ဤတရားတော်၏။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ န အာဇာနာမိ၊ မသိ။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သာဓု (အာယာစာမိ)၊ တောင်းပန်ပါ၏။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သံခိတ္တေန၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ ဘာသိတဿ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဣမဿ (ဓမ္မဿ)၊ ဤတရားတော်၏။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဇာနေယျံ၊ သိရာ၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဘာသတု၊ ဟောတော်မူပါလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။)

“ယော ပုဂ္ဂလော၊ အကြင်ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သင်္ခံ၊ တပ်ခြင်း ပြစ်မှားခြင်း တွေဝေခြင်းဟူသော ပညတ်ကို။ ပဟာသိ၊ ပယ်ပြီ။ နဝမာနံ၁၊ ကိုးပါးအပြားရှိသော မာန်ကို။ န အဇ္ဈဂါ၊ မကပ်။ ဣဓ နာမရူပေ၊ ဤနာမ်ရုပ်တရား၌။ တဏှံ၊ တဏှာကို။ အစ္ဆေဇ္ဇိ၁၊ ဖြတ်ပြီ။ ဆိန္နဂန္ထံ၊ ဂန္ထလေးပါးကို ဖြတ်၍ တည်သော။ အနီဃံ၊ ဆင်းရဲမရှိသော။ နိရာသံ၊ တပ်ခြင်းမရှိသော။ တံ (ပုဂ္ဂလံ)၊ ထိုရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ပရိယေသမာနာ၊ ရှာဖွေကြည့်ရှုကုန်သော။ ဒေဝါ၊ နတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်လည်းကောင်း။ ဣဓ ဝါ၊ ဤလူ့ပြည်၌လည်းကောင်း။ ဟုရံ ဝါ၊ နဂါးပြည် ဂဠုန်ပြည်၌လည်းကောင်း။ သဂ္ဂေသု ဝါ၊ နတ်ပြည်တို့၌လည်းကောင်း။ သဗ္ဗနိဝေသနေသု၊ အလုံးစုံသော သတ္တဝါတို့၌။ နဇ္ဈာဂမုံ၁၊ နာဇ္ဈဂမုံ (ဆဋ္ဌ) မမြင်ကုန်။

ယက္ခိ၁၊ ဘုမ္မစိုးနတ်။ သစေ ဝိဇာနာသိ၊ အကယ်၍ သိမူကား။ ဝဒေဟိ၊ ဆိုလေလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

Ä (၁၂) “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သံခိတ္တေန၊ အကျဉ်းအားဖြင့်။ ဘာသိတဿ၊ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဣမဿ (ဓမ္မဿ)၊ ဤတရားတော်၏။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ ဝိတ္ထာရေန၊ အကျယ်အားဖြင့်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဇာနာမိ၊ သိ၏။

သဗ္ဗလောကေ၊ အလုံးစုံသော လောက၌။ ကာယေန ဝါ၊ ကိုယ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝစသာ ဝါ၊ နှုတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ မနသာ ဝါ၊ စိတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ကိဉ္စနံ၊ တရံတဆစ်။ ပါပံ၊ မကောင်းမှုကို။ န ကရိယာ၁၊ န ကယိရာ (ဆဋ္ဌ) မပြုရာ။ သတိမာ၊ သတိနှင့် ပြည့်စုံသည် ဖြစ်၍။ သမ္ပဇာနော၊ ပညာအဆင်အခြင်နှင့် ပြည့်စုံသည် ဖြစ်၍။ ကာမေ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ အနတ္ထသဉှိတံ၊ အကျိုးစီးပွားနှင့် မစပ်သော။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲကို။ န သေဝေထ၊ မမှီဝဲရာ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။)

ဒုတိယော၊ နှစ်ခုတို့၏ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သော။ နန္ဒနဝဂ္ဂေါ၊ နန္ဒနဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။

တတြ၊ ထိုနန္ဒနဝဂ်၌။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းဂါထာသည်ကား။ နန္ဒနာ၊ နန္ဒနသုတ်လည်းကောင်း။ နန္ဒတိ စေဝ၊ နန္ဒတိသုတ်လည်းကောင်း။ နတ္ထိပုတ္တသမေန စ၊ နတ္ထိပုတ္တသမသုတ်လည်းကောင်း။ ခတ္တိယော၊ ခတ္တိယသုတ်လည်းကောင်း။ သဏမာနော စ၊ သဏမာနသုတ်လည်းကောင်း။ နိဒ္ဒါတန္ဒီ စ၊ နိဒ္ဒါတန္ဒီသုတ်လည်းကောင်း။ ဒုက္ကရံ၊ ဒုက္ကရသုတ်လည်းကောင်း။ ဟိရိ၊ ဟိရီ (ဆဋ္ဌ) ဟိရိသုတ်လည်းကောင်း။ နဝမော၊ ကိုးခုတို့၏ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သော။ ကုဋိကာ၊ ကုဋိကသုတ်လည်းကောင်း။ ဒသမော၊ ဆယ်ခုတို့၏ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သော။ သမိဒ္ဓိ၊ သမိဒ္ဓိသုတ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တော၊ ဟောတော်မူအပ်၏။

၃၊ သတ္တိဝဂ်

၁၊ သတ္တိသုတ်

၂၁။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတာ ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ သာ ဒေဝတာ၊ ထိုနတ်သားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“သတ္တိယာ၊ တစ်ဖက်အသွား စသည်ရှိသော လှံမဖြင့်။ ဩမဋ္ဌော၊ အောက်သို့ ရှေးရှုထိုးအပ်သော ယောကျ်ားသည်။ (ဝီရိယံ၊ အနာပျောက်ကြောင်းဖြစ်သော ဝီရိယကို။ အာရဘတိ ဝိယ စ၊ အားထုတ်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။) မတ္ထကေ၊ ဦးခေါင်းသည်။ ဍယှမာနေ၊ လောင်သည်ရှိသော်။ (အာဒိတ္တသိရော၊ ရဲရဲငြိသော ဦးခေါင်းရှိသော ယောကျ်ားသည်။ ဝီရိယံ၊ လောင်ခြင်း၏ ငြိမ်းခြင်းငှာ အားထုတ်သော ဝီရိယကို။ အာရဘတိ ဝိယ စ၊ အားထုတ်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။) ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ကာမရာဂပ္ပဟာနာယ၊ ကာမရာဂကို ပယ်ခြင်းငှာ။ သတော၊ သတိနှင့် ပြည့်စုံသည် ဖြစ်၍။ ပရိဗ္ဗဇေ၊ နေရာ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

သတ္တိယာ၊ တစ်ဖက်အသွားစသည်ရှိသော လှံမဖြင့်။ ဩမဋ္ဌော၊ အောက်သို့ ရှေးရှုထိုးအပ်သော ယောကျ်ားသည်။ (ဝီရိယံ၊ အနာပျောက်ကြောင်းဖြစ်သော ဝီရိယကို။ အာရဘတိ ဝိယ စ၊ အားထုတ်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။) မတ္ထကေ၊ ဦးခေါင်းသည်။ ဍယှမာနေ၊ လောင်သည်ရှိသော်။ (အာဒိတ္တသိရော၊ ရဲရဲငြိသော ဦးခေါင်းရှိသော ယောကျ်ားသည်။ ဝီရိယံ၊ လောင်ခြင်း၏ ငြိမ်းခြင်းငှာ အားထုတ်သော ဝီရိယကို။ အာရဘတိ ဝိယ စ၊ အားထုတ်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။) ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သက္ကာယဒိဋ္ဌိပ္ပဟာနာယ၊ သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ခြင်းငှာ။ သတော၊ သတိနှင့် ပြည့်စုံသည် ဖြစ်၍။ ပရိဗ္ဗဇေ၊ နေရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၂၊ ဖုသတိသုတ်

၂၂။ အဖုသန္တံ၊ ကံကိုမတွေ့သော ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ (ဝိပါကော၊ ဝိပါက်သည်။) န ဖုသတိ စ၊ တွေ့လည်း မတွေ့။ တတော၊ ထိုမျှို့။ ဖုသန္တဉ္စ၊ ကံကို တွေ့သောပုဂ္ဂိုလ်ကိုလည်း။ (ဝိပါကော၊ ဝိပါက်သည်။) ဖုသေ၊ တွေ့၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ အပ္ပဒုဋ္ဌပဒေါသိနံ၊ မပြစ်မှားအပ်သော သူတို့ကို ပြစ်မှားသောသူတို့အား။ ဖုသန္တံ၊ ကံကို တွေ့သောပုဂ္ဂိုလ်ကို။ (ဝိပါကော၊ ဝိပါက်သည်။) ဖုသတိ၊ တွေ့သည်မည်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

Ä (၁၃) ယော (ဗာလော)၊ အကြင်သူမိုက်သည်။ အပ္ပဒုဋ္ဌဿ၊ မပြစ်မှားအပ်သော။ သုဒ္ဓဿ၊ စင်ကြယ်သော။ အနင်္ဂဏဿ၊ ကိလေသာအင်္ဂဏမရှိသော။ ပေါသဿ၊ ယောကျ်ားဖြစ်သော။ နရဿ၊ ရဟန္တာအား။ ဒုဿတိ၊ ပြစ်မှား၏။ ပဋိဝါတံ၊ လေညာသို့။ ခိတ္တော၊ လွှင့်အပ်သော။ သုခုမော၊ သိမ်မွေ့သော။ ရဇော ဣဝ၊ မြူကဲ့သို့။ တမေဝ ဗာလံ၊ ထိုသူမိုက်ကိုသာလျှင်။ ပါပံ၊ မကောင်းမှုသည်။ ပစ္စေတိ၊ ကျက်စေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၃၊ ဇဋာသုတ်

၂၃။ အန္တောဇဋာ၊ ကိုယ်တွင်း၌ဖြစ်သော တဏှာတည်းဟူသော ကွန်ယက်လည်းကောင်း။ ဗဟိဇဋာ၊ ကိုယ်ပ၌ဖြစ်သော တဏှာတည်းဟူသော ကွန်ယက်လည်းကောင်း။ (ဣတိ၊ ဤသို့။ တာယ) ဇဋာယ၊ ထိုကိုယ်တွင်းကိုယ်ပ၌ဖြစ်သော တဏှာတည်းဟူသော ကွန်ယက်သည်။ ပဇာ၊ သတ္တဝါအပေါင်းကို။ (ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။) ဇဋိတာ၊ မြှေးယှက်အပ်၏။ တံ (တသ္မာ)၊ ထိုကြောင့်။ ဂေါတမ၊ ဂေါတမအနွယ်၌ ဖြစ်တော်မူသော မြတ်စွာဘုရား။ တံ၊ အရှင်ဘုရားကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေးလျှောက်၏။ ဣမံ ဇဋံ၊ ဤဘုံသုံးပါး၌ မြှေးယှက်၍တည်သော တဏှာတည်းဟူသော ကွန်ယက်ကို။ ကော၊ အဘယ်မည်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဝိဇဋယေ၊ ဖြေခြင်းငှာ စွမ်းနိုင်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

နရော၊ သတ္တဝါဟုဆိုအပ်သော။ သပညော၊ တိဟိတ်ပဋိသန္ဓေဖြင့် ပညာရှိသော။ အာတာပီ၊ ကိလေသာတို့ကို ပူပန်စေတတ်သော လုံ့လရှိသော။ နိပကော၊ ပါဋိဟာရိယပညာဖြင့် ပညာရှိသော။ (ယော) ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သီလေ၊ စတုပါရိသုဒ္ဓိသီလ၌။ ပတိဋ္ဌာယ၊ တည်၍။ စိတ္တဉ္စ၊ သမာဓိစိတ်ကိုလည်းကောင်း။ ပညဉ္စ၊ ဝိပဿနာပညာကိုလည်းကောင်း။ ဘာဝယံ (ဘာဝယန္တော)၊ ပွားစေလျက်။ ဣမံ ဇဋံ၊ ဤဘုံသုံးပါး၌ မြှေးယှက်၍တည်သော တဏှာတည်းဟူသော ကွန်ယက်ကို။ ဝိဇဋယေ၊ ဖြေခြင်းငှာ စွမ်းနိုင်၏။

ယေသံ၊ အကြင်ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့အား။ ရာဂေါ စ၊ ရာဂသည်လည်းကောင်း။ ဒေါသော စ၊ ဒေါသသည်လည်းကောင်း။ အဝိဇ္ဇာ စ၊ အဝိဇ္ဇာသည်လည်းကောင်း။ ဝိရာဇိတာ၊ ကင်းကုန်၏။ ခီဏာသဝါ၊ ကုန်ပြီးသော အာသဝေါလည်း ရှိကုန်၏။ အရဟန္တော၊ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်ကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့အား။ ဇဋာ၊ တဏှာတည်းဟူသော အထုံးအဖွဲ့ကို။ ဝိဇဋိတာ၊ ဖြေအပ်၏။

ယတ္ထ၊ အကြင်နိဗ္ဗာန်၌။ နာမဉ္စ၊ နာမ်သည်လည်းကောင်း။ (ရူပဉ္စ၊ ရုပ်သည်လည်းကောင်း။ Ä နိဿယ၌ ကျန်ခဲ့သည်။) ပဋိဃရူပသညာ စ၁၊ ပဋိဃံ ရူပသညာ စ (ဆဋ္ဌ) ပဋိဃသညာ ရူပသညာသည်လည်းကောင်း။ အသေသံ၊ အကြွင်းမဲ့။ ဥပရုဇ္ဈတိ၊ ချုပ်၏။ ဧတ္ထ၊ ဤနိဗ္ဗာန်၌။ ဧသာ ဇဋာ၊ ဤတဏှာတည်းဟူသော အထုံးအဖွဲ့သည်။ ဝိဇဋေ၂၊ ဆိဇ္ဇတေ (ဆဋ္ဌ) ဖြတ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၄၊ မနောနိဝါရဏသုတ်

၂၄။ (ယေန ပုဂ္ဂလေန၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။) ယတော ယတော၊ အကြင်အကြင်သော သဘောတရားမှ။ မနော၊ စိတ်ကို။ နိဝါရယေ၊ မြစ်အပ်၏။ သော (ပုဂ္ဂလော)၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ တတော တတော၊ ထိုထိုသော သဘောတရားမှ။ နံ (ဒုက္ခံ)၊ ထိုဖြစ်သော ဆင်းရဲသို့။ န ဧတိ၊ မရောက်။ (ယေန ပုဂ္ဂလေန၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။) သဗ္ဗတော၊ အလုံးစုံသော သဘောတရားမှ။ မနော၊ စိတ်ကို။ နိဝါရယေ၊ မြစ်အပ်၏။ သော (ပုဂ္ဂလော)၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သဗ္ဗတော၊ အလုံးစုံသော။ ဒုက္ခာ၊ ဆင်းရဲမှ။ ပမုစ္စတိ၊ လွတ်၏။ (ဣတိ၊ ဤသို့။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

သဗ္ဗတော၊ အလုံးစုံသော သဘောတရားမှ။ မနော၊ စိတ်ကို။ န နိဝါရယေ၊ မမြစ်အပ်။ (ယံ) မနော၊ အကြင်စိတ်သည်။ သံယတတ္တံ၊ ကောင်းစွာ စောင့်စည်းသည်၏ အဖြစ်သည်။ အာဂတံ၊ ဖြစ်၏။ (တံ) မနော၊ ထိုစိတ်ကို။ န နိဝါရယေ၊ မမြစ်အပ်။ ယတော ယတော စ၊ အကြင်အကြင်သော သဘောတရားမှလည်း။ ပါပံ၁၊ ပါပကံ (ဆဋ္ဌ) အကုသိုလ်သည်။ အာဂတံ၊ ဖြစ်၏။ တတော တတော၊ ထိုထိုသော သဘောတရားမှ။ (တံ) မနော၊ ထိုစိတ်ကို။ နိဝါရယေ၊ မြစ်အပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၅၊ အရဟန္တသုတ်

၂၅။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အရဟံ၊ ပူဇော်အထူးကို ခံထိုက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကတာဝီ၊ လေးပါးသော မဂ်တို့ဖြင့် ပြုအပ်ပြီးသော ကိစ္စလည်း ရှိ၏။ ခီဏာသဝေါ၊ ကုန်ပြီးသော အာသဝေါလည်း ရှိ၏။ အန္တိမဒေဟဓာရီ၊ အဆုံးစွန်သော ကိုယ်အဖြစ်ကိုလည်း ဆောင်လေ့ရှိ၏။ သော (ဘိက္ခု)၊ ထိုရဟန်းသည်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏။ ဣတိပိ (ဣဒံ ဝစနံ)၊ ဤသို့သော စကားကိုလည်း။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာမည်လော။ (နော ဝဒေယျ၊ မဆိုရာမည်လော။) သော (ဘိက္ခု)၊ ထိုရဟန်းသည်။ မမံ၊ ငါ့ကို။ (ပရေ၊ သူတပါးတို့သည်။) ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ ဣတိပိ (ဣဒံ ဝစနံ)၊ ဤသို့သော စကားကိုလည်း။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာသလော။ (နော ဝဒေယျ၊ မဆိုရာသလော။) ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

Ä (၁၄) ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အရဟံ၊ ပူဇော်အထူးကို ခံထိုက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကတာဝီ၊ လေးပါးသောမဂ်တို့ဖြင့် ပြုအပ်ပြီးသော ကိစ္စလည်း ရှိ၏။ ခီဏာသဝေါ၊ ကုန်ပြီးသော အာသဝေါလည်း ရှိ၏။ အန္တိမဒေဟဓာရီ၊ အဆုံးစွန်သော ကိုယ်၏အဖြစ်ကိုလည်း ဆောင်လေ့ရှိ၏။ သော (ဘိက္ခု)၊ ထိုရဟန်းသည်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏။ ဣတိပိ (ဣဒံ ဝစနံ)၊ ဤသို့သော စကားကိုလည်း။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ သော (ဘိက္ခု)၊ ထိုရဟန်းသည်။ မမံ၊ ငါ့ကို။ (ပရေ၊ သူတပါးတို့သည်။) ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ ဣတိပိ (ဣဒံ ဝစနံ)၊ ဤသို့သော စကားကိုလည်း။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ သော (ဘိက္ခု)၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကုသလော၊ ခန္ဓာစသည်တို့၌ လိမ်မာသည် ဖြစ်၍။ လောကေ၊ လောက၌။ သမညံ၊ ခေါ်ဝေါ်ခြင်းကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ ဝေါဟာရမတ္တေန၊ ဝေါဟာရမျှဖြင့်။ ဝေါဟရေယျ၊ ခေါ်ဝေါ်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အရဟံ၊ ပူဇော်အထူးကို ခံထိုက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကတာဝီ၊ လေးပါးသောမဂ်တို့ဖြင့် ပြုအပ်ပြီးသော ကိစ္စလည်း ရှိ၏။ ခီဏာသဝေါ၊ ကုန်ပြီးသော အာသဝေါလည်း ရှိ၏။ အန္တိမဒေဟဓာရီ၊ အဆုံးစွန်သော ကိုယ်၏အဖြစ်ကိုလည်း ဆောင်လေ့ရှိ၏။ သော (ဘိက္ခု)၊ ထိုရဟန်းသည်။ မာနံ၊ ကိုးပါးအပြားရှိသော မာန်သို့။ ဥပဂမ္မ၊ ကပ်၍။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏။ ဣတိပိ (ဣဒံ ဝစနံ)၊ ဤသို့သော စကားကို။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာသလော။ သော (ဘိက္ခု)၊ ထိုရဟန်းသည်။ မမံ၊ ငါ့ကို။ ဝဒန္တိ၊ သူတပါးတို့သည် ဆိုကုန်၏။ ဣတိပိ (ဣဒံ ဝစနံ)၊ ဤသို့သော စကားကိုလည်း။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာသလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

ပဟီနမာနဿ၊ ပယ်အပ်ပြီးသော မာန်ရှိသော။ (ယဿ ဘိက္ခုနော၊ အကြင်ရဟန်းအား။) ဂန္ထာ၊ ဂန္ထတရားတို့သည်။ န သန္တိ၊ မရှိကုန်။ အဿ (ဘိက္ခုနော)၊ ထိုရဟန်းအား။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ မာနဂန္ထာ၊ မာနဂန္ထတရားတို့ကို။ ဝိဓူပိတာ၊ ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်၏။ သုမေဓော၊ ကောင်းသော ပညာရှိသော။ သော (ဘိက္ခု)၊ ထိုရဟန်းသည်။ မညတံ၊ တဏှာမာနဒိဋ္ဌိတို့ဖြင့် မှတ်ခြင်းကို။ ဝီတိပ္ပတ္တော၁၊ ဝီတိဝတ္တော (ဆဋ္ဌ) လွန်လေပြီ။ သော (ဘိက္ခု)၊ ထိုရဟန်းသည်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏။ ဣတိပိ (ဣဒံ ဝစနံ)၊ ဤသို့သော စကားကိုလည်း။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ သော (ဘိက္ခု)၊ ထိုရဟန်းသည်။ မမံ၊ ငါ့ကို။ (ပရေ၊ သူတပါးတို့သည်။) ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ ဣတိပိ (ဣဒံ ဝစနံ)၊ ဤသို့သော စကားကိုလည်း။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ကုသလော၊ ခန္ဓာအစရှိသည်တို့၌ လိမ္မာသည် ဖြစ်၍။ လောကေ၊ လောက၌။ သမညံ၊ ခေါ်ဝေါ်ခြင်းကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိတော်မူ၍။ ဝေါဟာရမတ္တေန၊ ဝေါဟာရမျှဖြင့်။ ဝေါဟရေယျ၊ ခေါ်ဝေါ်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၆၊ ပဇ္ဇောတသုတ်

၂၆။ ယေဟိ၊ အကြင်အရောင်တို့ဖြင့်။ လောကော၊ လောကသည်။ ပကာသတိ၊ ထွန်းတောက်ပ၏။ လောကသ္မိံ၊ လောက၌။ ပဇ္ဇောတာ၊ ထွန်းတောက်ပကုန်သော။ (တေ၊ ထိုအရောင်တို့သည်။) ကတိ၊ အဘယ်မျှတို့နည်း။ ဘဝန္တံ၊ အရှင်ဘုရားကို။ ပုဋ္ဌုံ၊ မေးခြင်းငှာ။ အာဂမာ၁၊ အာဂမ္မ (ဆဋ္ဌ) ကပ်လာပါကုန်၏။ ဧတံ၁ (ဝစနံ)၊ တံ (ဆဋ္ဌ) ထိုယုံမှားသော စကားကို။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ကထံ ဇာနေမု၊ အဘယ်သို့ သိနိုင်ရာကုန်အံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

လောကေ၊ လောက၌။ ပဇ္ဇောတာ၊ ထွန်းတောက်ပကုန်သော အရောင်တို့သည်။ စတ္တာရော၊ လေးပါးတို့တည်း။ ဧတ္ထ၊ ဤလောက၌။ ပဉ္စမာ၊ ငါးခုမြောက်သော အရောင်သည်။ န ဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ အာဒိစ္စော၊ နေမင်းသည်။ ဒိဝါ၊ နေ့၌။ တပတိ၊ တောက်ပ၏။ စန္ဒိမာ၊ လသည်။ ရတ္တိံ၊ ညဉ့်၌။ အာဘာတိ၊ တောက်ပ၏။

အထ၊ ထိုမျှို့။ အဂ္ဂိ၊ မီးသည်။ ဒိဝါ၊ နေ့၌လည်းကောင်း။ ရတ္တိံ၊ ညဉ့်၌လည်းကောင်း။ အာဘာတိ၊ တောက်ပ၏။ တပတံ၊ ထိုအရောင်တို့ထက်။ သေဋ္ဌော၊ မြတ်သော။ သမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ ဘုရားတည်းဟူသော အရောင်သည်။ တတ္ထ တတ္ထ၊ ထိုထိုသို့ သော အရပ်၌။ ပကာသတိ၊ ထွန်းတောက်ပ၏။ ဧသာ အာဘာ၊ ထိုဘုရားတည်းဟူသော အရောင်သည်။ အနုတ္တရာ၊ အတုမရှိ လွန်မြတ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၇၊ သရသုတ်

၂၇။ Ä (၁၅) ကုတော၊ အဘယ်အရပ်၌။ သရာ၊ သံသရာတည်းဟူသော အယဉ်တို့သည်။ နိဝတ္တန္တိ၊ နစ်ကုန်သနည်း။ ကတ္ထ၊ အဘယ်အရပ်၌။ ဝဋ္ဋံ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲသည်။ န ဝတ္တတိ၊ မဖြစ်သနည်း။ ကတ္ထ၊ အဘယ်အရပ်၌။ နာမဉ္စ၊ နာမ်သည်လည်းကောင်း။ ရူပဉ္စ၊ ရုပ်သည်လည်းကောင်း။ အသေသံ၊ အကြွင်းမဲ့။ ဥပရုဇ္ဈတိ၊ ချုပ်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

ယတ္ထ၊ အကြင်နိဗ္ဗာန်၌။ အာပေါ စ၊ အာပေါဓာတ်သည်လည်းကောင်း။ ပထဝီ စ၊ ပထဝီဓာတ်သည်လည်းကောင်း။ တေဇော စ၊ တေဇောဓာတ်သည် လည်းကောင်း။ ဝါယော စ၊ ဝါယောဓာတ်သည်လည်းကောင်း။ န ဂါဓတိ၊ မတည်။ အတော၊ ထိုနိဗ္ဗာန်မှ။ သရာ၊ သံသရာတည်းဟူသော အယဉ်တို့သည်။ နိဝတ္တန္တိ၊ နစ်ကုန်၏။ ဧတ္ထ၊ ဤနိဗ္ဗာန်၌။ ဝဋ္ဋံ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲသည်။ န ဝတ္တတိ၊ မဖြစ်။ ဧတ္ထ၊ ဤနိဗ္ဗာန်၌။ နာမဉ္စ၊ နာမ်သည်လည်းကောင်း။ ရူပဉ္စ၊ ရုပ်သည်လည်းကောင်း။ အသေသံ၊ အကြွင်းမဲ့။ ဥပရုဇ္ဈတိ၊ ချုပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၈၊ မဟဒ္ဓနသုတ်

၂၈။ မဟဒ္ဓနာ၊ များသော ဥစ္စာရှိကုန်သော။ မဟာဘောဂါ၊ များသော အသုံးအဆောင်ရှိကုန်သော။ ရဋ္ဌဝန္တော၊ ပြည်တိုင်းကားကို အစိုးရကုန်သော။ ခတ္တိယာပိ၊ မင်းတို့သည်လည်း။ ကာမေသု၊ ကာမဂုဏ်တို့၌။ အနလင်္ကတာ၊ ကြီးစွာသော အလိုတို့ဖြင့် နှိပ်စက်အပ်ကုန်သည် ဖြစ်၍။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း၏ ဥစ္စာကို။ အဘိဂိဇ္ဈန္တိ၊ တောင့်တကုန်ဘိသနည်း။

ဥဿုက္ကဇာတေသု၊ အထူးထူးသော ကိစ္စတို့၌ ဖြစ်ကုန်သော လုံ့လရှိကုန်သော။ ဘဝသောတနိသာရီသု၁၊ ဘဝသောတာနုသာရိသု (ဆဋ္ဌ) ဘဝတည်းဟူသော အယဉ်ကို အစဉ်မှီးကုန်သော။ တေသု၊ ထိုသူတို့၌။ (ပဝတ္တံ၊ ဖြစ်သော။) ဂေဓတဏှံ၁၊ ကေဓတဏှံ (ဆဋ္ဌ) တပ်ခြင်းတည်းဟူသော တဏှာကို။ ယေ၊ အကြင်ရဟန္တာ ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ ပဝါဟိံသု၊ ပဇဟိံသု (ဆဋ္ဌ) မျှောလေကုန်ပြီ။ တေ၊ ထိုရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ လောကသ္မိံ၊ လောက၌။ အနုဿုက္ကာ၊ အနုဿုကာ (ဆဋ္ဌ) လုံ့လမပြုကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

ယေ၊ အကြင်ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ အဂါရံ၊ မာတုဂါမနှင့်တကွသော အိမ်ကို။ ဟိတွာ၊ စွန့်၍။ သမပ္ပိယံ၊ ပသုံ ပိယံ (ဆဋ္ဌ) ကောင်းစွာချစ်အပ်သော။ ပုတ္တံ၊ သားကို။ ဟိတွာ၊ စွန့်၍။ ရာဂဉ္စ၊ ရာဂကိုလည်းကောင်း။ ဒေါသဉ္စ၊ ဒေါသကိုလည်းကောင်း။ ဟိတွာ၊ စွန့်၍။ အဝိဇ္ဇဉ္စ၊ အဝိဇ္ဇာကိုလည်းကောင်း။ ဝိရာဇိယ၊ မတပ်မူ၍။ ပဗ္ဗဇိတာ၊ ရဟန်းပြုကုန်သော။ အရဟန္တော၊ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်ကုန်သော။ ခီဏာသဝါ၊ ကုန်ပြီးသော အာသဝေါလည်း ရှိကုန်သော။ တေ၊ ထိုရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ လောကသ္မိံ၊ လောကသုံးပါး၌။ အနုဿုက္ကာ၊ လုံ့လမပြုကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၉၊ စတုစက္ကသုတ်

၂၉။ မဟာဝီရ၊ ကြီးသောလုံ့လရှိတော်မူသော မြတ်စွာဘုရား။ စတုစက္ကံ၊ လေးပါးသော ဣရိယာပုထ်ဟုဆိုအပ်သော စက်လည်း ရှိသော။ နဝဒွါရံ၊ ကိုးပါးသော ဒွါရလည်း ရှိသော။ ပုဏ္ဏံ၊ မစင်တို့ဖြင့် ပြည့်သော။ လောဘေန၊ တဏှာနှင့်။ သံယုတ္တံ၊ စပ်ယှဉ်သော။ ပင်္ကဇံ၊ ပင်္ကဇာတံ (ဆဋ္ဌ) အမိဝမ်းဟုဆိုအပ်သော ညွန်၌ဖြစ်သော။ (ယံ သရီရံ၊ အကြင်ကိုယ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တဿ သရီရဿ၊ ထိုကိုယ်၏။) ယာတြာ၊ ထွက်မြောက်ခြင်းသည်။ ကထံ (ကေန ကာရဏေန)၊ အဘယ်သို့သော အကြောင်းဖြင့်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။)

နန္ဒိံ စ၊ နဒ္ဓိံ (ဆဋ္ဌ) အားကြီးသော အမျက်ကိုလည်းကောင်း။ ဝရတ္တဉ္စ၊ ကိလေသာတည်းဟူသော ကြိုးကိုလည်းကောင်း။ ဣစ္ဆာ စ၊ အားနည်းသော လောဘကိုလည်းကောင်း။ ပါပကံ၊ ယုတ်မာစွာသော။ လောဘဉ္စ၊ အားကြီးသော လောဘကိုလည်းကောင်း။ သမူလံ၊ အဝိဇ္ဇာလျှင် အရင်းရှိသော။ တဏှံ၊ တဏှာကို။ အဗ္ဗုယှ၊ အရဟတ္တမဂ်ဖြင့် နုတ်၍။ ဧဝံ (တထာ ကာရဏေန)၊ ထိုသို့ သော အကြောင်းဖြင့်။ ယာတြာ၊ ထွက်မြောက်ခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဿဇ္ဇေတိ၊ ဖြေတော်မူ၏။)

၁၀၊ ဧဏိဇင်္ဃသုတ်

၃၀။ ဧဏီဇင်္ဃံ၊ ဧဏီမည်သောသား၏ မြင်းခေါင်းနှင့်တူသော မြင်းခေါင်းတော်လည်း ရှိသော။ ကိသံ၊ ကြုံသော ကိုယ်တော်လည်း ရှိသော။ ဝီရံ၊ လုံ့လလည်း ရှိတော်မူသော။ အပ္ပဟာရံ၊ နည်းသောအာဟာရလည်း ရှိတော်မူသော။ အလောလုပ္ပံ၊ ပစ္စည်းလေးပါးတို့၌ လျှပ်ပေါ်ခြင်းလည်းကင်းသော။ ဧကစရံ၊ တစ်စီးတည်းကျက်စားသော။ သီဟံဝ (သီဟံ ဣဝ)၊ ခြင်္သေ့မင်းကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဧကစရံ၊ တစ်စီးတည်းကျက်စားသော။ နာဂံဝ (နာဂံ ဣဝ)၊ ဆင်ပြောင်ကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဧကစရံ၊ တစ်ကိုယ်တော်တည်းကျင့်တော်မူသော။ ကာမေသု၊ ကာမဂုဏ်တို့၌။ အနပက္ခိနံ၊ ငဲ့ခြင်းကင်းတော်မူသော။ (ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားသို့။) ဥပသင်္ကမ္မ၊ ကပ်ကုန်၍။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့နတ်အပေါင်းတို့သည်။ ပုစ္ဆာမ၊ မေးလျှောက်ကုန်အံ့။ ကထံ (ကေန ကာရဏေန)၊ အဘယ်သို့သော အကြောင်းဖြင့်။ ဒုက္ခာ၊ ဆင်းရဲအပေါင်းမှ။ ပမုစ္စတိ၊ လွတ်ပါအံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။

Ä (၁၆) လောကေ၊ လောက၌။ မနောဆဋ္ဌာ၊ မနလျှင် ခြောက်ခုမြောက်ဖြစ်ကုန်သော။ ပဉ္စကာမဂုဏာ၊ ငါးပါးသော ကာမဂုဏ်တို့ကို။ ပဝေဒိတာ၊ ပြအပ်ကုန်၏။ ဧတ္ထ၊ ဤနာမ်ရုပ်တရား၌။ ဆန္နံ၊ ဆန္ဒံ (ဆဋ္ဌ) ဖုံးလွှမ်းတတ်သော မောဟကို။ ဝိရာဇေတွာ၊ မတပ်မူ၍။ ဧဝံ (ဣမိနာ ကာရဏေန)၊ ဤသို့သော အကြောင်းဖြင့်။ ဒုက္ခာ၊ ဆင်းရဲအပေါင်းမှ။ ပမုစ္စတိ၊ လွတ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဿဇ္ဇေတိ၊ ဖြေတော်မူ၏။)

တတိယော၊ သုံးခုတို့၏ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သော။ သတ္တိယဝဂ္ဂေါ၊ သတ္တိယဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။

တတြ၊ ထိုသတ္တိယဝဂ်၌။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းဂါထာကား။ သတ္တိယာ၊ သတ္တိယသုတ်လည်းကောင်း။ ဖုသတိ စေဝ၊ ဖုသတိသုတ်လည်းကောင်း။ ဇဋာ၊ ဇဋာသုတ်လည်းကောင်း။ မနောနီဝါရဏာ၊ မနောနီဝါရဏသုတ်လည်းကောင်း။ အရဟန္တေန၊ အရဟန္တသုတ်လည်းကောင်း။ ပဇ္ဇောတော၊ ပဇ္ဇောတသုတ်လည်းကောင်း။ သရာ၊ သရသုတ်လည်းကောင်း။ မဟဒ္ဓေနေန၊ မဟဒ္ဓနသုတ်လည်းကောင်း။ နဝမံ (နဝမေန)၊ ကိုးခုတို့၏ ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သော။ စတုစက္ကေန၊ စတုစက္ကသုတ်လည်းကောင်း။ ဧဏိဇင်္ဃေန၊ ဧဏိဇင်္ဃသုတ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တေ (တာနိ)၊ ထိုသုတ်တို့သည်။ ဒသ၊ ဆယ်သုတ်တို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်။ (ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းတည်း။)

၄၊ သတုလ္လပကာယိကဝဂ်

၁၊ သဗ္ဘိသုတ်

၃၁။ (ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားကဿပ။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤသဗ္ဘိသုတ်ကို။) မေ (မယာ)၊ အကျွန်ုပ်အာနန္ဒာသည်။ (ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်မှ။) ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။ (ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားအပ်ပါသနည်း။) ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာ ဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုသို့ နေတော်မူသော အခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ သမ္ဗဟုလာ (ဆဋ္ဌ) များစွာကုန်သော။ သတုလ္လပကာယိကာ၊ သူတော်ကောင်းတို့တရားကို ဆောက်တည်သည်၏ အစွမ်းအားဖြင့် ပြောဟော၍ နတ်ပြည်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ အဘိက္ကန္တဝဏ္ဏာ၊ အလွန်နှစ်လိုဖွယ်သော အဆင်းရှိကုန်သော။ ဒေဝတာယော၊ နတ်သားတို့သည်။ အဘိက္ကန္တာယ၊ ညဉ့်ဦးယံလွန်ပြီးသော။ ရတ္တိယာ၊ သန်းခေါင်အခါ၌။ ကေဝလကပ္ပံ၊ အလုံးစုံထက်ဝန်းကျင်သော။ ဇေတဝနံ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်ကို။ ဩဘာသေတွာ၊ အရောင်အဝါဖြင့် ထွန်းလင်းစေဦး၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌံသု၊ ရပ်ကုန်၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတာ ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်သော။ (သာ) ဒေဝတာ၊ ထိုနတ်သားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“သဗ္ဘိရေဝ၊ သူတော်ကောင်းတို့နှင့်သာလျှင်။ သမာသေထ၊ ပေါင်းဖော်ရာ၏။ သဗ္ဘိ၊ သူတော်ကောင်းတို့နှင့်။ သန္ဓဝံ၁၊ သန္ထဝံ (ဆဋ္ဌ) ပေါင်းဖော်ခြင်းကို။ ကြုဗ္ဗေထ၁၊ ကုဗ္ဗေထ (ဆဋ္ဌ) ပြုရာ၏။ သတံ၊ ဘုရားအစရှိကုန်သော သူတော်ကောင်းတို့၏။ သဒ္ဓမ္မံ၊ ချီးမွမ်းအပ်သော ပဉ္စသီငါးပါးတည်းဟူသော သူတော်ကောင်းတရားကို။ အညာယ၊ သိ၍။ သေယျော၊ မြတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ န ပါပိယော၊ မယုတ်မာ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အပရာ၊ တစ်ယောက်သော။ ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“သဗ္ဘိရေဝ၊ သူတော်ကောင်းတို့နှင့်သာလျှင်။ သမာသေထ၊ ပေါင်းဖော်ရာ၏။ သဗ္ဘိ၊ သူတော်ကောင်းတို့နှင့်။ သန္ဓဝံ၊ ပေါင်းဖော်ခြင်းကို။ ကြုဗ္ဗေထ၊ ပြုရာ၏။ သတံ၊ ဘုရားအစရှိကုန်သော သူတော်ကောင်းတို့၏။ သဒ္ဓမ္မံ၊ ချီးမွမ်းအပ်သော ပဉ္စသီငါးပါးတည်းဟူသော သူတော်ကောင်းတရားကို။ အညာယ၊ သိ၍။ ပညံ၁၊ ပညာ (ဆဋ္ဌ) ပညာကို။ လဘတိ၁၊ လဗ္ဘတိ (ဆဋ္ဌ) ရ၏။ အညတော၊ သူမိုက်မှ။ ပညံ၊ ပညာ (ဆဋ္ဌ) ပညာကို။ န (လဘတိ)၊ လဗ္ဘတိ (ဆဋ္ဌ) မရ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အပရာ၊ တပါးသော။ ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“သဗ္ဘိရေဝ၊ သူတော်ကောင်းတို့နှင့်သာလျှင်။ သမာသေထ၊ ပေါင်းဖော်ရာ၏။ သဗ္ဘိ၊ သူတော်ကောင်းတို့နှင့်။ သန္ဓဝံ၊ ပေါင်းဖော်ခြင်းကို။ ကြုဗ္ဗေထ၊ ပြုရာ၏။ သတံ၊ ဘုရားအစရှိကုန်သော သူတော်ကောင်းတို့၏။ သဒ္ဓမ္မံ၊ ချီးမွမ်းအပ်သော ပဉ္စသီငါးပါးတည်းဟူသော သူတော်ကောင်းတရားကို။ အညာယ၊ သိ၍။ သောကမဇ္ဈေ၊ စိုးရိမ်ခြင်းသို့ အစဉ်လိုက်ကုန်သောသူတို့၏ အလယ်၌။ န သောစတိ၊ မစိုးရိမ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

Ä (၁၇) အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အပရာ၊ တစ်ယောက်သော။ ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“သဗ္ဘိရေဝ၊ သူတော်ကောင်းတို့နှင့်သာလျှင်။ သမာသေထ၊ ပေါင်းဖော်ရာ၏။ သဗ္ဘိ၊ သူတော်ကောင်းတို့နှင့်။ သန္ဓဝံ၊ ပေါင်းဖော်ခြင်းကို။ ကြုဗ္ဗေထ၊ ပြုရာ၏။ သတံ၊ ဘုရားအစရှိကုန်သော သူတော်ကောင်းတို့၏။ သဒ္ဓမ္မံ၊ ချီးမွမ်းအပ်သော ပဉ္စသီငါးပါးတည်းဟူသော သူတော်ကောင်းတရားကို။ အညာယ၊ သိ၍။ ဉာတိမဇ္ဈေ၊ ဆွေမျိုးတို့၏ အလယ်၌။ ဝိရောစတိ၊ တင့်တယ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အပရာ၊ တစ်ယောက်သော။ ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“သဗ္ဘိရေဝ၊ သူတော်ကောင်းတို့နှင့်သာလျှင်။ သမာသေထ၊ ပေါင်းဖော်ရာ၏။ သဗ္ဘိ၊ သူတော်ကောင်းတို့နှင့်။ သန္ဓဝံ၊ ပေါင်းဖော်ခြင်းကို။ ကြုဗ္ဗေထ၊ ပြုရာ၏။ သတံ၊ ဘုရားအစရှိကုန်သော သူတော်ကောင်းတို့၏။ သဒ္ဓမ္မံ၊ ချီးမွမ်းအပ်သော ပဉ္စသီငါးပါးတည်းဟူသော သူတော်ကောင်းတရားကို။ အညာယ၊ သိ၍။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ သုဂတိံ၊ သုဂတိဘဝသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အပရာ၊ တစ်ယောက်သော။ ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“သဗ္ဘိရေဝ၊ သူတော်ကောင်းတို့နှင့်သာလျှင်။ သမာသေထ၊ ပေါင်းဖော်ရာ၏။ သဗ္ဘိ၊ သူတော်ကောင်းတို့နှင့်။ သန္ဓဝံ၊ ပေါင်းဖော်ခြင်းကို။ ကြုဗ္ဗေထ၊ ပြုရာ၏။ သတံ၊ ဘုရားအစရှိကုန်သော သူတော်ကောင်းတို့၏။ သဒ္ဓမ္မံ၊ ချီးမွမ်းအပ်သော ပဉ္စသီငါးပါးတည်းဟူသော သူတော်ကောင်းတရားကို။ အညာယ၊ သိ၍။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ သာတတံ၊ ကြာမြင့်စွာ။ တိဋ္ဌန္တိ၊ ချမ်းသာ၌ တည်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အပရာ၊ တစ်ယောက်သော။ ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ကဿ၊ အဘယ်သူ၏။ (ဝစနံ၊ စကားသည်။) သုဘာသိတံ နု ခေါ၊ ကောင်းစွာဆိုသည် မည်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) သဗ္ဗာသံ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဝေါ (တုမှာကံ)၊ သင်နတ်သားတို့၏။ (ဝစနံ)၊ စကားသည်။ ပရိယာယေန၊ အကြောင်းအားဖြင့်။ သုဘာသိတံ၊ ကောင်းစွာဆိုသည်မည်၏။ အပိ စ၊ စင်စစ်သော်ကား။ မမံပိ၁၊ မမပိ (ဆဋ္ဌ) ငါဘုရား၏လည်း။ (ဝစနံ၊ စကားကို။) သုဏာထ၊ နာကုန်လော၊

“သဗ္ဘိရေဝ၊ သူတော်ကောင်းတို့နှင့်သာလျှင်။ သမာသေထ၊ ပေါင်းဖော်ရာ၏။ သဗ္ဘိ၊ သူတော်ကောင်းတို့နှင့်။ သန္ဓဝံ၊ ပေါင်းဖော်ခြင်းကို။ ကြုဗ္ဗေထ၊ ပြုရာ၏။ သတံ၊ ဘုရားအစရှိကုန်သော သူတော်ကောင်းတို့၏။ သဒ္ဓမ္မံ၊ ချီးမွမ်းအပ်သော ပဉ္စသီငါးပါးတည်းဟူသော သူတော်ကောင်းတရားကို။ အညာယ၊ သိ၍။ သဗ္ဗဒုက္ခာ၊ ခပ်သိမ်းသော ဆင်းရဲအပေါင်းမှ။ ပမုစ္စတိ၊ လွတ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ တာ ဒေဝတာယော၊ ထိုနတ်တို့သည်။ အတ္တမနာ၊ နှစ်သက်သောစိတ်ရှိကုန်သည် ဖြစ်၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လကျ်ာရစ်လည်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်၌ပင်လျှင်။ အန္တရဓာယိံသု၊ ကွယ်လေကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၂၊ မစ္ဆရိသုတ်

၃၂။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ သတုလ္လပကာယိကာ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ တရားကို ပြောဟောသည်၏ အစွမ်းအားဖြင့် နတ်ပြည်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ အဘိက္ကန္တဝဏ္ဏာ၊ အလွန်နှစ်လိုဖွယ်သော အဆင်းရှိကုန်သော။ ဒေဝတာ၊ နတ်တို့သည်။ အဘိက္ကန္တာယ၊ ညဉ့်ဦးယံလွန်ပြီးသော။ ရတ္တိယာ၊ သန်းခေါင်အခါ၌။ ကေဝလကပ္ပံ၊ အလုံးစုံထက်ဝန်းကျင်သော။ ဇေတဝနံ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်ကို။ ဩဘာသေတွာ၊ ကိုယ်ရောင်ကိုယ်ဝါဖြင့် ထွန်းလင်းစေဦး၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်ကြကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌံသု၊ ရပ်ကုန်၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတာ ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်သော။ သာ ဒေဝတာ၊ ထိုနတ်သားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“မစ္ဆေရာ စ၊ ဝန်တိုသောကြောင့်လည်းကောင်း။ ပမာဒါ စ၊ မေ့လျော့သောကြောင့်လည်းကောင်း။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ န ဒီယတိ၊ မပေးလှူအပ်။ ပုညံ၊ ကောင်းမှုကို။ အာကင်္ခမာနေန၊ အလိုရှိသော။ ဝိဇာနတာ (ဝိဇာနန္တေန)၊ ကောင်းမှု၏အကျိုးကို သိသောသူသည်။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒေယျံ၊ လှူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

Ä (၁၈) အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အပရာ၊ တစ်ယောက်သော။ ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမာ ဂါထာယော၊ ဤဂါထာတို့ကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“ယေဿဝ၊ အကြင်ဝန်တိုခြင်းကင်းသော သူအားသာလျှင်။ မစ္ဆရီ၊ ဝန်တိုခြင်းဟူသော တရားသည်။ ဘီတော၊ ကြောက်သည် ဖြစ်၍။ န ဒဒါတိ၊ တားမြစ်ခြင်းအခွင့်ကို မပေး။ (တဿေဝ၊ ထိုဝန်တိုခြင်းကင်းသော သူအားသာလျှင်။) တဒေဝ၊ ထိုဝန်တိုခြင်းဟူသော တရားသည်သာလျှင်။ အဒဒတော၊ တားမြစ်ခြင်းအခွင့်ကို မပေးသောကြောင့်။ ဘယံ၊ မွတ်သိပ်ခြင်းစသော ဘေးသည်။ န ဖုသတိ၊ မတွေ့။ ယဿ၊ အကြင်သူမိုက်သည်။ မစ္ဆရီ၊ ဝန်တိုခြင်းဟူသော တရားကို။ ဘာယတိ၊ ကြောက်အပ်၏။ တမေဝ ဗာလံ၊ ထိုကြောက်သော သူမိုက်ကိုသာလျှင်။ အသ္မိံ လောကေ စ၊ ဤလောက၌လည်းကောင်း။ ပရမှိ စ၊ တမလွန်လောက၌လည်းကောင်း။ ဇိဃစ္ဆာ စ၊ မွတ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပိပါသာ စ၊ သိပ်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဖုသတိ၊ တွေ့၏။

တသ္မာ၊ ထိုသို့ တွေ့သောကြောင့်။ မစ္ဆေရံ၊ ဝန်တိုခြင်းတည်းဟူသော အညစ်အကြေးကို။ ဝိနေယျ၊ ဖျောက်၍။ မလာဘိဘူ၊ ဝန်တိုခြင်းတည်းဟူသော အညစ်အကြေးကို နှိပ်စက်၍။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒဇ္ဇာ၊ ပေးလှူရာ၏။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့သည်။ ပရလောကသ္မိံ၊ တမလွန်ဘဝ၌။ ပါဏီနံ၊ သတ္တဝါတို့၏။ ပတိဋ္ဌာ၊ တည်ရာဖြစ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အပရာ၊ တစ်ယောက်သော။ ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“ပထာနံ၁၊ ပန္ထာနံ (ဆဋ္ဌ) ကန္တာရခရီးကို။ သဟဝဇ္ဇံ (သဟဝဇ္ဇန္တာ) ၁၊ သဟဗ္ဗဇံ (ဆဋ္ဌ) တကွသွားကုန်သော သူတို့သည်။ ပထာနံ (ပထိကာနံ)၊ ခရီးသွားတို့အား။ အပ္ပသ္မိံ၊ အနည်းငယ်သော ရိက္ခာ၌။ (သံဝိဘာဂံ၊ ခွဲဝေခြင်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။) ပဝေစ္ဆန္တိ ဣဝ၊ အချင်းချင်းပေးကုန်သကဲ့သို့။ (ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။) ပထာနံ၊ အစမထင် သံသရာတည်းဟူသော ခရီးခဲသို့။ သဟဝဇ္ဇံ (သဟဝဇ္ဇန္တာ)၊ တကွသွားကုန်သော။ ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ ပထာနံ (ပထိကာနံ)၊ အစမထင် သံသရာတည်းဟူသော ခရီးခဲသို့သွားကုန်သော သူတို့အား။ အပ္ပသ္မိံ၊ အနည်းငယ်သော ရိက္ခာ၌။ (သံဝိဘာဂံ၊ ခွဲဝေခြင်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။) ပဝေစ္ဆန္တိ၊ ပေးလှူကုန်၏။

(တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ မတေသု၊ အသက်ရှင်လျက် အလှူပေးလေ့မရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့် သူသေမည်ကုန်သော သူတို့ဘောင်၌။ န မိယျန္တိ၊ သေသည် မမည်ကုန်။) ဧသ ဓမ္မော၊ ဤတရားသည်။ သနန္တနော၊ ရှေးရှေး၌ ဖြစ်၏။ အပ္ပသ္မိံ၊ အနည်းငယ်သော အလှူဝတ္ထု၌။ (သံဝိဘာဂံ၊ ခွဲဝေခြင်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။) ဧကေ၊ အချို့သော သူတို့သည်။ ပဝေစ္ဆန္တိ၊ လှူကုန်၏။ ဗဟုနာ၊ များစွာသော စည်းစိမ်နှင့် ပြည့်စုံသော်လည်း။ ဧကေ၊ အချို့သော သူတို့သည်။ (ဒါနံ၊ အလှူကို။) န ဒိစ္ဆရေ၊ မလှူကုန်။ ဒိန္နာ၊ လှူအပ်သော။ အပ္ပသ္မာ၊ အနည်းငယ်သော။ ဒက္ခိဏာ၊ အလှူကို။ သဟေဿန၊ တစ်ထောင်သော အလှူနှင့်။ သမံ၊ အမျှ။ မိတာ၊ နှိုင်းယှဉ်အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အပရာ၊ တစ်ယောက်သော။ ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမာ ဂါထာယော၊ ဤဂါထာတို့ကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“ဒဒမာနာနံ၊ အလှူပေးကုန်သော သူတို့အား။ ဒုဒ္ဒဒံ (ဒုဒ္ဒန္တော)၊ ပေးလှူနိုင်ခဲသည် ဖြစ်၍။ အသန္တော၊ သူတော်မဟုတ် သူယုတ်တို့သည်။ နာနု ကုဗ္ဗန္တိ၊ မပေးကုန်။ ကမ္မကုဗ္ဗတံ၊ ကောင်းမှုကို ပြုကုန်သော သူတို့အား။ ဒုက္ကရံ (ဒုက္ကရန္တော)၊ ပြုနိုင်ခဲသည် ဖြစ်၍။ အသန္တော၊ သူတော်မဟုတ် သူယုတ်တို့သည်။ နာနု ကုဗ္ဗန္တိ၊ မပြုကုန်။ သတံ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ ဒုရနွယော (ဒုပ္ပူရော)၊ ပြည့်နိုင်ခဲသည် ဖြစ်၍။ အသန္တော၊ သူတော်မဟုတ် သူယုတ်တို့သည်။ နာနု ကုဗ္ဗန္တိ၊ မကျင့်ကုန်။

တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ သတဉ္စ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏လည်းကောင်း။ အသတဉ္စ၊ သူယုတ်တို့၏လည်းကောင်း။ ဣတော၊ ဤလူပြည်မှ။ ဂတိ၊ တမလွန်ဖြစ်သော လားရာဂတိသည်။ နာနာ၊ အသီးအသီး။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသန္တော၊ သူတော်မဟုတ် သူယုတ်တို့သည်။ နိရယံ၊ ငရဲသို့။ ယန္တိ၊ လားကုန်၏။ သန္တော၊ သူတော်ကောင်းတို့သည်။ သဂ္ဂပရာယနာ၊ နတ်ရွာသို့ လားကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အပရာ၊ တစ်ယောက်သော။ ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ကဿ၊ အဘယ်သူ၏။ (ဝစနံ၊ စကားသည်။) သုဘာသိတံ နု ခေါ၊ ကောင်းစွာဆိုအပ်သည် မည်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) “သဗ္ဗာသံ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဝေါ (တုမှာကံ)၊ သင်နတ်သားတို့၏။ (ဝစနံ၊ စကားသည်။) ပရိယာယေန၊ အကြောင်းအားဖြင့်။ သုဘာသိတံ၊ ကောင်းစွာဆိုအပ်သည် မည်၏။ အပိ စ၊ စင်စစ်သော်ကား။ မမံပိ၁၊ မမပိ (ဆဋ္ဌ) ငါဘုရား၏လည်း။ (ဝစနံ၊ စကားကို။ တုမှေ၊ သင်နတ်သားတို့သည်။) သုဏာထ၊ နာကုန်လော၊

“ယောပိ၊ အကြင်သူသည်လည်း။ သံမုဉ္ဇကံ၁၊ သမုဉ္ဇကံ (ဆဋ္ဌ) တလင်းစသည်ကို သုတ်သင်ခြင်းစသည်ဖြင့် ပေါင်းစည်းခြင်းကို။ စရံ (စရန္တော) ၁၊ စရေ (ဆဋ္ဌ) ပြုကျင့်သည် ဖြစ်၍။ ဒါရဉ္စ၊ မယားကိုလည်းကောင်း။ ပေါသံ (ပေါသန္တော)၊ မွေးကျွေးသည် ဖြစ်၍။ အပ္ပကသ္မိံ၊ အနည်းငယ်သော ဝတ္ထု၌။ (သံဝိဘာဂံ၊ ခွဲဝေခြင်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။) ဒဒံ (ဒဒန္တော)၊ ပေးသည် ဖြစ်၍။ ဓမ္မံ၊ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရားကို။ စရေ၊ ကျင့်၏။

သဟဿယာဂီနံ၊ အသပြာတစ်ထောင်ဖြင့် ဖြစ်စေအပ်သော ဆွမ်းဟူသော ဒါနရှိကုန်သော။ သတံ သဟဿာနံ၊ တစ်သိန်းကုန်သော ယောကျ်ားတို့၏။ (ယေ ယာဂိနော၊ အကြင်ဆယ်ကုဋေသောအလှူတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) တေ (ယာဂိနော)၊ ထိုဆယ်ကုဋေသော အလှူတို့သည်။ တထာ ဝိဓဿ၊ ထိုသို့ သဘောရှိသော။ (တဿ၊ ထိုသမုဉ္ဇကအလှူစသည်ကို ပြုသောသူ၏။) ကလမ္ပိ၊ အစိတ်တစ်ရာ၏ တစ်စိတ်သော အလှူအဖို့မျှကိုလည်း။ နာဂ္ဃန္တိ၊ မမှီကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

Ä (၁၉) အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အပရာ၊ တစ်ယောက်သော။ ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“သမေန၊ သင့်သောသဘောဖြင့်။ ဒိန္နဿ၊ ပေးအပ်သော။ (ယဿ၊ အကြင်အလှူ၏။ ကလံ၊ အစိတ်တစ်ရာစိတ်၍ တစ်စိတ်သော အလှူအဖို့သည်။) အဂ္ဃံ၊ မှီခြင်းသို့။ န ဧတိ၊ မရောက်။ ဝိပုလော၊ ပြန့်ပြောသော။ မဟဂ္ဂတော၊ များမြတ်သော။ ဧသ (ဧသော) ယညော၊ ဤအလှူသည်။ ကေန၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်။ အဂ္ဃံ၊ မှီခြင်းသို့။ န ဧတိ၊ မရောက်သနည်း။ သဟဿယာဂိနံ၊ အသပြာတစ်ထောင်ဖြင့် ဖြစ်စေအပ်သော ဆွမ်းဟူသော ဒါနရှိကုန်သော။ သတံ သဟဿာနံ၊ တစ်သိန်းကုန်သော ယောကျ်ားတို့၏။ (ယေ ယာဂိနော၊ အကြင်ဆယ်ကုဋေသော အလှူတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) တေ (ယာဂိနော)၊ ထိုဆယ်ကုဋေသော အလှူတို့သည်။ တထာဝိဓဿ၊ ထိုသို့ သဘောရှိသော။ (တဿ၊ ထိုသမုဉ္ဇကအမှုစသည်ကို ပြုသောသူ၏။) ကလမ္ပိ၊ အစိတ်တစ်ရာ၏ တစ်စိတ်သော အလှူအဖို့မျှကိုလည်း။ ကထံ (ကေန ကာရဏေန)၊ အဘယ်သို့သော အကြောင်းကြောင့်။ နာဂ္ဃန္တိ၊ မမှီကုန်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

(အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တံ ဒေဝတံ၊ ထိုနတ်သားကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။))

“ဧကေ၊ အချို့သော သူတို့သည်။ ဝိသမေ၊ မသင့်သော ကံသုံးပါး၌။ နိဝိဋ္ဌာ၊ တည်ကုန်သည် ဖြစ်၍။ ဆေတွာ၊ ပုတ်ခတ်ကုန်၍။ ဝဓိတွာ၊ သတ်ကုန်၍။ အထ၊ ထိုမျှို့။ သောစယိတွာ၊ စိုးရိမ်စေ၍။ (ဒါနံ၊ အလှူကို။) ဒဒန္တိ ဟိ၊ လှူကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ အဿုမုခါ၊ မျက်နှာ၌ မျက်ရည်ပြည့်လျှံစေသည် ဖြစ်၍။ သဒဏ္ဍာ၊ လှံတံ ဓားဖြင့် ပုတ်ခတ်သည်ဖြစ်၍။ ဒိန္နာ၊ လှူအပ်သော။ သာ ဒက္ခိဏာ၊ ထိုအလှူသည်။ သမေန၊ သင့်သောသဘောဖြင့်။ ဒိန္နဿ၊ ပေးအပ်သော အလှူ၏။ (ကလံ၊ အစိတ်တစ်ရာစိတ်၍ တစ်စိတ်ကိုမျှ။) အဂ္ဃံ၊ မှီခြင်းသို့။ န ဧတိ၊ မရောက်။ ဧဝံ (တထာ တေန ကာရဏေန)၊ ထိုသို့ သော အကြောင်းကြောင့်။ သဟဿယာဂိနံ၊ အသပြာတစ်ထောင်ဖြင့် ဖြစ်အပ်သော ဆွမ်းဟူသော ဒါနရှိကုန်သော။ သတံ သဟဿာနံ၊ တစ်သိန်းကုန်သော ယောကျ်ားတို့၏။ (ယေ ယာဂိနော၊ အကြင်ဆယ်ကုဋေသော အလှူတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) တေ (ယာဂိနော)၊ ထိုဆယ်ကုဋေသော အလှူတို့သည်။ တထာဝိဓဿ၊ ထိုသို့ သဘောရှိသော။ (တဿ၊ ထိုသံမုဉ္ဇကအမှု စသည်ကို ပြုသောသူ၏။) ကလမ္ပိ၊ အစိတ်တစ်ရာစိတ်၍ တစ်စိတ်သော အလှူအဖို့မျှကိုလည်း။ နာဂ္ဃန္တိ၊ မမှီကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်တော်မူ၏။

၃၊ သာဓုသုတ်

၃၃။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ သတုလ္လပ္ပကာယိကာ၊ သူတော်ကောင်းတို့တရားကို ဆောက်တည်သည်၏ အစွမ်းဖြင့် ဟောပြော၍ နတ်ပြည်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ အဘိက္ကန္တဝဏ္ဏာ၊ အလွန်နှစ်လိုဖွယ်သော အဆင်းရှိကုန်သော။ ဒေဝတာယော၊ နတ်တို့သည်။ အဘိက္ကန္တာယ၊ ညဉ့်ဦးယံလွန်ပြီးသော။ ရတ္တိယာ၊ သန်းခေါင်အခါ၌။ ကေဝလကပ္ပံ၊ အလုံးစုံထက်ဝန်းကျင်သော။ ဇေတဝနံ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်ကို။ ဩဘာသေတွာ၊ ကိုယ်ရောင်ကိုယ်ဝါဖြင့် ထွန်းလင်းစေဦး၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်ကြလေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကြလေကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးကုန်၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌံသု၊ ရပ်ကုန်၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတာ ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်သော။ ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမံ ဥဒါနံ၊ ဤဥဒါန်းစကားကို။ ဥဒါနေသိ၊ မြွက်၏။ (ကိံ ဥဒါနေသိ၊ အဘယ်သို့ မြွက်သနည်း။)

“မာရိသ၊ ဆင်းရဲခြင်း ကင်းတော်မူသော မြတ်စွာဘုရား။ ဒါနံ၊ အလှူသည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ (သာဟု) သာဓု၊ ကောင်း၏။ မစ္ဆေရာ စ၊ ဝန်တိုခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ ပမာဒါ စ၊ မေ့လျော့ခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ န ဒီယတိ၊ မပေးအပ်။ ပုညံ၊ ကောင်းမှုကို။ အာကင်္ခမာနေန၊ အလိုရှိသော။ ဝိဇာနတာ (ဝိဇနန္တေန)၊ အလှူ၏အကျိုးကို သိသောသူသည်။ ဒေယျံ၊ လှူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းစကားကို။ ဥဒါနေသိ၊ မြွက်၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အပရာ၊ တစ်ယောက်သော။ ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမံ ဥဒါနံ၊ ဤဥဒါန်းစကားကို။ ဥဒါနေသိ၊ မြွက်၏။ (ကိံ ဥဒါနေသိ၊ အဘယ်သို့ မြွက်သနည်း။)

“မာရိသ၊ ဆင်းရဲခြင်း ကင်းတော်မူသော မြတ်စွာဘုရား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒါနံ၊ အလှူပေးခြင်းသည်။ သာဓု၊ ကောင်း၏။ အပိ စ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဒါနံ၊ အလှူသည်။ အပ္ပကသ္မိံပိ၊ အနည်းငယ်သော်လည်း။ သာဟု (သာဓု)၊ ကောင်း၏။ အပ္ပသ္မိံ၊ အနည်းငယ်သော အလှူဝတ္ထု၌။ (သံဝိဘာဂံ၊ ခွဲဝေခြင်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။) ဧကေ၊ အချို့သော သူတို့သည်။ ပဝေစ္ဆန္တိ၊ လှူကုန်၏။ ဗဟုနာ၊ များစွာသော ဥစ္စာရှိသော်လည်း။ ဧကေ၊ အချို့သော သူတို့သည်။ န ဒိစ္ဆရေ၊ မလှူကုန်။ ဒိန္နာ၊ လှူအပ်သော။ အပ္ပသ္မာ၊ အနည်းငယ်သော။ ဒက္ခိဏာ၊ အလှူကို။ သဟေဿန၊ တစ်ထောင်သော အလှူနှင့်။ သမံ၊ အမျှ။ မိတာ၊ နှိုင်းယှဉ်အပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းကို။ ဥဒါနေသိ၊ မြွက်၏။)

Ä (၂၀) အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အပရာ၊ တစ်ယောက်သော။ ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမံ ဥဒါနံ၊ ဤဥဒါန်းစကားကို။ ဥဒါနေသိ၊ မြွက်၏။ (ကိံ ဥဒါနေသိ၊ အဘယ်သို့ မြွက်သနည်း။)

“မာရိသ၊ ဆင်းရဲခြင်း ကင်းတော်မူသော မြတ်စွာဘုရား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒါနံ၊ အလှူပေးခြင်းသည်။ သာဓု၊ ကောင်း၏။ ဒါနံ၊ အလှူပေးခြင်းသည်။ အပ္ပကသ္မိံပိ၊ အနည်းငယ်သော်လည်း။ သာဟု သာဓု၊ ကောင်း၏။ အပိ စ၊ စင်စစ်သော်ကား။ သဒ္ဓါယပိ၊ ကံ ကံ၏ အကျိုးကို ယုံကြည်သဖြင့်လည်း။ ဒါနံ၊ ပေးအပ်သော အလှူသည်။ သာဟု (သာဓု)၊ ကောင်း၏။ ဒါနဉ္စ၊ အလှူပေးခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ယုဒ္ဓဉ္စ၊ စစ်ထိုးခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သမာနံ၊ တူ၏ဟူ၍။ အာဟု၊ ဆိုကုန်ပြီ။ အပ္ပါ၊ နည်းကုန်သော။ သန္တာပိ၊ ဝီရိယနှင့် ပြည့်စုံကုန်သော သူတို့သည်လည်း။ ဗဟုကေ၊ များစွာသော ကြောက်တတ်သော သူတို့ကို။ ဇိနန္တိ၊ အောင်မြင်ကုန်၏။ (ယော၊ အကြင်သူသည်။) သဒ္ဓဟနော၁၊ သဒ္ဒဟာနော (ဆဋ္ဌ) ယုံကြည်သည် ဖြစ်၍။ အပ္ပံပိ၊ အနည်းငယ်သော အလှူကိုလည်း။ စေ ဒဒါတိ၊ အကယ်၍ လှူအံ့။ တေနေဝ၊ ထိုကြောင့်သာလျှင်။ သော၊ ထိုသူသည်။ ပရတ္ထ၊ တမလွန်ဘဝ၌။ သုခီ၊ ချမ်းသာခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဣမံ ဥဒါနံ၊ ဤဥဒါန်းစကားကို။ ဥဒါနေသိ၊ မြွက်၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အပရာ၊ တစ်ယောက်သော။ ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမံ ဥဒါနံ၊ ဤဥဒါန်းစကားကို။ ဥဒါနေသိ၊ မြွက်၏။ (ကိံ ဥဒါနေသိ၊ အဘယ်သို့ မြွက်သနည်း။)

“မာရိသ၊ ဆင်းရဲခြင်း ကင်းတော်မူသော မြတ်စွာဘုရား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒါနံ၊ အလှူပေးခြင်းသည်။ သာဓု၊ ကောင်း၏။ ဒါနံ၊ အလှူပေးခြင်းသည်။ အပ္ပကသ္မိံပိ၊ အနည်းငယ်သော အလှူဝတ္ထု၌လည်း။ သာဟု (သာဓု)၊ ကောင်း၏။ သဒ္ဓါယပိ၊ ကံ ကံ၏ အကျိုးကို ယုံကြည်သဖြင့်လည်း။ ဒါနံ၊ ပေးအပ်သော အလှူသည်။ သာဟု (သာဓု)၊ ကောင်း၏။ အပိ စ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဓမ္မလဒ္ဓဿာပိ၊ တရားသဖြင့် ရအပ်သော စည်းစိမ်ရှိသော သူ၏။ ဓမ္မလဒ္ဓဿပိ၊ ရအပ်ပြီးသော လောကုတ္တရာတရားရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဒါနံ၊ ပေးအပ်သော အလှူသည်။ သာဟု (သာဓု)၊ ကောင်း၏။

မစ္စော၊ သတ္တဝါဟုဆိုအပ်သော။ ယော ဇန္တု၊ အကြင်သူသည်။ ဥဋ္ဌာနဝီရိယာဓိဂတဿ၊ လုံ့လထကြွခြင်းဖြင့် ရအပ်သော စည်းစိမ်ရှိသော သူ၏။ ဓမ္မလဒ္ဓဿ၊ ရအပ်သော လောကုတ္တရာတရားရှိသော သူအား။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒဒါတိ၊ လှူ၏။ မစ္စော၊ သတ္တဝါဟုဆိုအပ်သော။ သော ဇန္တု၊ ထိုသူသည်။ ယမဿ၊ ယမမင်း၏။ ဝေတ္တရဏိံ ၁၊ ဝေတရဏိံ (ဆဋ္ဌ) ကြိမ်ပိုက်ငရဲကို။ အတိက္ကမ္မ၊ လွန်၍။ ဒိဗ္ဗာနိ၊ နတ်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဌာနာနိ၊ အကြောင်းတို့သို့။ ဥပေတိ၊ ရောက်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဣမံ ဥဒါနံ၊ ဤဥဒါန်းစကားကို။ ဥဒါနေသိ၊ မြွက်၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အပရာ၊ တစ်ယောက်သော။ ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမံ ဥဒါနံ၊ ဤဥဒါန်းစကားကို။ ဥဒါနေသိ၊ မြွက်၏။ (ကိံ ဥဒါနေသိ၊ အဘယ်သို့ မြွက်သနည်း။)

“မာရိသ၊ ဆင်းရဲခြင်း ကင်းတော်မူသော မြတ်စွာဘုရား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒါနံ၊ အလှူသည်။ သာဓု၊ ကောင်း၏။ ဒါနံ၊ အလှူသည်။ အပ္ပကသ္မိံပိ၊ အနည်းငယ်သော အလှူဝတ္ထု၌လည်း။ သာဟု (သာဓု)၊ ကောင်း၏။ သဒ္ဓါယပိ၊ ကံ ကံ၏ အကျိုးကို ယုံကြည်သဖြင့်လည်း။ ဒါနံ၊ ပေးအပ်သော အလှူသည်။ သာဟု (သာဓု)၊ ကောင်း၏။ အပိ စ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဓမ္မလဒ္ဓဿာပိ၊ တရားသဖြင့် ရအပ်သော စည်းစိမ်ရှိသော သူ၏။ ဓမ္မလဒ္ဓဿ၊ ရအပ်ပြီးသော လောကုတ္တရာတရားရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဒါနံ၊ အလှူသည်။ သာဟု (သာဓု)၊ ကောင်း၏။ အပိ စ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဝိစေယျဒါနံ၊ အလှူဝတ္ထု အလှူခံပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို ရွေးချယ်၍ လှူအပ်သော။ ဒါနံပိ၊ အလှူသည်လည်း။ သာဟု (သာဓု)၊ ကောင်း၏။

ဝိစေယျဒါနံ၊ အလှူဝတ္ထု အလှူခံပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို ရွေးချယ်၍ လှူသည်ကို။ သုဂတပ္ပသဋ္ဌံ၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ချီးမွမ်းတော်မူအပ်၏။ သုခေတ္တေ၊ ကောင်းသောလယ်မြေ၌။ ဝုတ္တာနိ၊ ပျိုးအပ်ကုန်သော။ ဗီဇာနိ၊ မျိုးစေ့တို့သည်။ မဟပ္ဖလာနိ ယထာ၊ ကောင်းသောအသီးအပွင့်နှင့် ပြည့်စုံကုန်သကဲ့သို့။ (တထာ၊ ထို့အတူ။) ဣဓ ဇီဝလောကေ၊ ဤပစ္စုပ္ပန်လောက၌။ ယေ ဒက္ခိဏေယျာ၊ အကြင်မြတ်သော အလှူကို ခံထိုက်ကုန်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) ဧတေသု၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်တို့အား။ ဒိန္နာနိ၊ ပေးအပ်ကုန်သော အလှူတို့သည်။ မဟပ္ဖလာနိ၊ များသော အကျိုးရှိကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဣမံ ဥဒါနံ၊ ဤဥဒါန်းစကားကို။ ဥဒါနေသိ၊ မြွက်၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အပရာ၊ တစ်ယောက်သော။ ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမံ ဥဒါနံ၊ ဤဥဒါန်းစကားကို။ ဥဒါနေသိ၊ မြွက်၏။ (ကိံ ဥဒါနေသိ၊ အဘယ်သို့ မြွက်သနည်း။)

“မာရိသ၊ ဆင်းရဲခြင်း ကင်းတော်မူသော မြတ်စွာဘုရား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒါနံ၊ အလှူသည်။ သာဓု၊ ကောင်း၏။ ဒါနံ၊ အလှူသည်။ အပ္ပကသ္မိံပိ၊ အနည်းငယ်သော အလှူဝတ္ထု၌လည်း။ သာဟု (သာဓု)၊ ကောင်း၏။ သဒ္ဓါယပိ၊ ကံ ကံ၏ အကျိုးကို ယုံကြည်သဖြင့်လည်း။ ဒါနံ၊ ပေးအပ်သော အလှူသည်။ သာဟု (သာဓု)၊ ကောင်း၏။ ဓမ္မလဒ္ဓဿာပိ၊ တရားသဖြင့် ရအပ်သော စည်းစိမ်ရှိသော သူ၏လည်း။ ဓမ္မလဒ္ဓဿ၊ ရအပ်ပြီးသော လောကုတ္တရာတရားရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဒါနံပိ၊ ပေးအပ်သော အလှူသည်လည်း။ သာဟု (သာဓု)၊ ကောင်း၏။ ဝိစေယျဒါနံ၊ အလှူဝတ္ထု အလှူခံပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို ရွေးချယ်၍ လှူအပ်သော။ ဒါနံပိ၊ အလှူသည်လည်း။ သာဟု (သာဓု)၊ ကောင်း၏။ အပိစ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ပါဏေသု၊ သတ္တဝါတို့၌။ သံယမောပိ၊ အသက်ကို ချခြင်းစသည်မှ စောင့်ရှောက်ခြင်းသည်လည်း။ သာဟု (သာဓု)၊ ကောင်း၏။

Ä (၂၁) ပါဏဘူတာနိ၊ သတ္တဝါအပေါင်းတို့ကို။ အဟေဌယံ (အဟေဌယန္တော)၊ မညှင်းဆဲသည် ဖြစ်၍။ စရံ (စရန္တော)၊ သွားသော။ ယော (နရော)၊ အကြင်သူသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သော နရော၊ ထိုသူသည်။) ပရူပဝါဒါ၊ သူတပါး၏ ကဲ့ရဲ့အံ့သည်မှ ကြောက်သောကြောင့်။ ပါပံ၊ မကောင်းမှုကို။ န ကရောတိ၊ မပြု။ တတ္ထ၊ ထိုမကောင်းမှု၌။ သူရံ၊ ရဲရင့်သော လူကို။ ဘီရူ၁၊ ဘီရုံ (ဆဋ္ဌ) သူတပါးကဲ့ရဲ့အံ့သည်မှ ကြောက်သောသူတို့သည်။ န ဟိ ပသံသန္တိ၊ မချီးမွမ်းကုန်။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သန္တော၊ သူတော်ကောင်းတို့သည်။ ဘယာ၊ သူတပါးကဲ့ရဲ့အံ့သည်မှ ကြောက်သောကြောင့်။ ပါပံ၊ မကောင်းမှုကို။ န ကရောန္တိ၊ မပြုကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဣမံ ဥဒါနံ၊ ဤဥဒါန်းစကားကို။ ဥဒါနေသိ၊ မြွက်၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အပရာ၊ တပါးသော။ ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ကဿ၊ အဘယ်သူ၏။ ဝစနံ၊ စကားသည်။ သုဘာသိတံ နု ခေါ၊ ကောင်းစွာဆိုအပ်သည် မည်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) သဗ္ဗာသံ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဝေါ တုမှာကံ၊ သင်နတ်သားတို့၏။ ဝစနံ၊ စကားသည်။ ပရိယာယေန၊ အကြောင်းအားဖြင့်။ သုဘာသိတံ၊ ကောင်းစွာဆိုအပ်သည် မည်၏။ အပိ စ၊ စင်စစ်သော်ကား။ မမံပိ၊ မမပိ (ဆဋ္ဌ) ငါဘုရား၏လည်း။ ဝစနံ၊ စကားကို။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ သုဏာထ၊ နာကုန်လော။

သဒ္ဓါ သဒ္ဓါယ၊ ယုံကြည်သဖြင့်။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဗဟုဓာ၊ များသော အပြားဖြင့်။ ပဿဋ္ဌံ ဟိ (ပဿဋ္ဌံ ဧဝ) ၁၊ ပသတ္ထံ (ဆဋ္ဌ) ချီးမွမ်းအပ်သည်သာလျှင်တည်း။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဒါနာ (ဒါနတော)၊ အလှူထက်။ ဓမ္မပဒံဝ၊ နိဗ္ဗာန်ဟုဆိုအပ်သော တရားအစုသည်သာလျှင်။ သေယျော၊ အထူးသဖြင့် ချီးမွမ်းအပ်၏။ ဟိ (ကသ္မာ)၊ အဘယ်ကြောင့်နည်း။ ပုဗ္ဗေ စ၊ ကဿပဘုရားစသည်တို့၏ လက်ထက်တော်၌လည်းကောင်း။ ပုဗ္ဗတရေ စ၊ ကောဏာဂုံဘုရားစသည်တို့၏ လက်ထက်တော်၌လည်းကောင်း။ သပညာ၊ အသိပညာနှင့် ပြည့်စုံကုန်သော။ သန္တော၊ ကဿပဘုရားစသော သူတော်ကောင်းတို့သည်။ နိဗ္ဗာနမေဝ၊ နိဗ္ဗာန်သို့သာလျှင်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ အဇ္ဈဂမုံ၊ သွားကုန်ပြီ။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ သေယျော၊ အထူးသဖြင့် ချီးမွမ်းအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ မိန့်တော်မူ၏။)

၄၊ န သန္တိသုတ်

၃၄။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ သတုလ္လပကာယိကာ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ တရားကို ဆောက်တည်သည်၏ အစွမ်းဖြင့် ဟောပြော၍ နတ်ပြည်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ အဘိက္ကန္တဝဏ္ဏာ၊ အလွန်နှစ်လိုဖွယ်သော အဆင်းရှိကုန်သော။ ဒေဝတာယော၊ နတ်တို့သည်။ အဘိက္ကန္တာယ၊ ညဉ့်ဦးယံလွန်ပြီးသော။ ရတ္တိယာ၊ သန်းခေါင်အခါ၌။ ကေဝလကပ္ပံ၊ အလုံးစုံထက်ဝန်းကျင်သော။ ဇေတဝနံ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်ကို။ ဩဘာသေတွာ၊ ကိုယ်ရောင်ကိုယ်ဝါဖြင့် ထွန်းလင်းစေဦး၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်ကြကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌံသု၊ ရပ်ကြကုန်၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတာ ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်သော။ သာ ဒေဝတာ၊ ထိုနတ်သားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ယေသု မနုဇေသု၊ အကြင်သူတို့၌။ နိစ္ဆာ၁၊ နိစ္စာ (ဆဋ္ဌ) အလိုမရှိကုန်။ (တေသု၊ ထိုသူတို့၌။) ကာမာ၊ ကာမဂုဏ်တို့သည်။ န သန္တိ၊ မရှိကုန်။ ယေသု မနုဇေသု၊ အကြင်သူတို့၌။ ကာမနီယာနိ၁၊ ကမနီယာနိ (ဆဋ္ဌ) အလိုရှိကုန်၏။ တေသု၊ ထိုသူတို့၌။ ကာမာ၊ ကာမဂုဏ်တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ (ကာမေသု၊ ကာမဂုဏ်တို့၌။) ဗန္ဓော၁၊ ဗဒ္ဓေါ (ဆဋ္ဌ) နှောင်ဖွဲ့သော စိတ်ရှိသော။ ပမတ္တော၊ မေ့လျော့ခြင်းရှိသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ မစ္စုဓေယျာ၊ သေခြင်း၏ တည်ရာဖြစ်သော တေဘုမ္မကဝဋ်မှ။ အပုနာဂမနံ၊ တစ်ဖန်မလည်မပြန်သော နိဗ္ဗာန်သို့။ အနာဂန္တာ၊ ရောက်ခြင်းငှာ မစွမ်းနိုင်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

အဃံ၊ ခန္ဓာငါးပါး၏ ဆင်းရဲခြင်းသည်။ ဆန္ဒဇံ၊ တဏှာဆန္ဒကြောင့် ဖြစ်၏။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲခြင်းသည်။ ဆန္ဒဇံ၊ တပ်ခြင်း ဆန္ဒကြောင့် ဖြစ်၏။ ဆန္ဒဝိနယာ၊ တဏှာဆန္ဒကို ဆုံးမသဖြင့်။ အဃဝိနယော၊ ခန္ဓာငါးပါးကို ဆုံးမအပ်သည် ဖြစ်၍။ အဃဝိနယာ၊ ခန္ဓာငါးပါးကို ဆုံးမသဖြင့်။ ဒုက္ခဝိနယော၊ ဝဋ်ဆင်းရဲကို ဆုံးမအပ်သည်ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

လောကေ၊ လောက၌။ ယာနိ၊ အကြင်အာရုံတို့သည်။ စိတြာနိ၊ ဆန်းကြယ်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုဝတ္ထုကာမဂုဏ်တို့သည်။ န ကာမာ၊ ကာမဂုဏ်မမည်ကုန်။ သင်္ကပ္ပရာဂေါ၊ ကြံအပ်သော ရာဂသည်သာ။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ ကာမော၊ ကာမဂုဏ်မည်၏။ လောကေ၊ လောက၌။ တထေဝ၊ ထို့အတူလျှင်။ စိတြာနိ၊ ဆန်းကြယ်ကုန်သော ဝတ္ထုကာမတို့သည်။ တိဋ္ဌန္တိ၊ တည်ကုန်၏။ အထ၊ ထိုမှတပါး။ ဧတ္ထ၊ ဤရူပါရုံစသော ဝတ္ထုကာမတို့၌။ ဓီရာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ ဆန္ဒံ၊ တပ်ခြင်းဟုဆိုအပ်သော ကိလေသာကာမကို။ ဝိနယန္တိ၊ ဆုံးမကုန်၏။

Ä (၂၂) (ယော၊ အကြင်သူသည်။) ကောဓံ၊ အမျက်ကို။ ဇဟေ၊ စွန့်ငြားအံ့။ မာနံ၊ မာန်ကို။ ဝိပ္ပဇဟေယျ၊ စွန့်ငြားအံ့။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ သံယောဇနံ၊ ဆယ်ပါးသော သံယောဇဉ်ကို။ အတိက္ကမေယျ၊ လွန်ငြားအံ့။ နာမရူပသ္မိံ၊ နာမ်ရုပ်၌။ အသဇ္ဇမာနံ၊ ကပ်ငြိခြင်းမရှိသော။ အကိဉ္စနံ၊ တုန်လှုပ်ခြင်းမရှိသော။ တံ၊ ထိုသူသို့။ ဒုက္ခာ၊ ဆင်းရဲခြင်းတို့သည်။ နာနုပတန္တိ၊ မကျကုန်။

(ယော ပုဂ္ဂလော၊ အကြင်ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်သည်။) သင်္ခံ၊ တပ်ခြင်း, ပြစ်မှားခြင်း, တွေဝေခြင်းတည်းဟူသော ပညတ်ကို။ ပဟာသိ၊ ပယ်ပြီ။ နဝမာနံ၁၊ န ဝိမာနံ (ဆဋ္ဌ) ကိုးပါးအပြားရှိသော မာန်ကို။ န အဇ္ဈဂါ၊ မကပ်။ ဣဓ နာမရူပေ၊ ဤနာမ်ရုပ်တရား၌။ တဏှံ၊ တဏှာကို။ အစ္ဆေဇ္ဇိ၊ ဖြတ်ပြီ။ ဆိန္နဂန္ထံ၊ ဂန္ထလေးပါးကို ဖြတ်၍ တည်သော။ အနီဃံ၊ ဆင်းရဲမရှိသော။ နိရာသံ၊ တပ်ခြင်းမရှိသော။ တံ (ပုဂ္ဂလံ)၊ ထိုရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ပရိယေသမာနာ၊ ရှာဖွေကြည့်ရှုကုန်သော။ ဒေဝါ၊ နတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ မနုဿာ၊ လူတို့သည်လည်းကောင်း။ ဣဓ ဝါ၊ ဤလူပြည်၌လည်းကောင်း။ ဟုရံ ဝါ၊ နဂါးပြည် ဂဠုန်ပြည်၌လည်းကောင်း။ သဂ္ဂေသု ဝါ၊ နတ်ပြည်တို့၌လည်းကောင်း။ သဗ္ဗနိဝေသနေသု၊ အလုံးစုံသော သတ္တဝါတို့၌။ နဇ္ဈာဂမုံ၁၊ နာဇ္ဈဂမုံ (ဆဋ္ဌ) မမြင်ကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။) ယေ ဒေဝါ၊ အကြင်နတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ယေ မနုဿာ၊ အကြင်လူတို့သည်လည်းကောင်း။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) တံ (တေ ဒေဝမနုဿာ)၊ ထိုနတ်လူတို့သည်။ (ဝိနာဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲမှ ကင်းတော်မူသော။) တထာဝိမုတ္တံ၊ ထိုထိုသို့ သော ကိလေသာမှ လွတ်တော်မူသော။ ဣဓ ဝါ၊ ဤပစ္စုပ္ပန်လောက၌လည်းကောင်း။ ဟုရံ ဝါ၊ တမလွန်လောက၌လည်းကောင်း။ နရုတ္တမံ၊ လူတို့ထက် မြက်သော။ နရာနံ၊ လူတို့၏။ အတ္ထစရံ၊ အစီးအပွားကို ကျင့်တော်မူတတ်သော။ တံ အရဟန္တံ၊ ထိုရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်ကို။ စေ နမဿန္တိ၊ အကယ်၍ ရှိခိုးကုန်အံ့။ တေ၊ ထိုရှိခိုးကုန်သော နတ်လူတို့ကို။ ပသံသိယာ၊ ချီးမွမ်းမည်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာယသ္မာ မောဃရာဇာ၊ အရှင်မောဃရာဇထေရ်သည်။ ဒေဝံ၊ နတ်ကို။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။)

အတိဘဂဝါ၊ လွန်သောဘုန်းနှင့် ပြည့်စုံသော။ မောဃရာဇ၊ မောဃရာဇအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တထာဝိမုတ္တံ၊ ထိုထိုသို့ သော ကိလေသာမှ လွတ်တော်မူသော။ တံ (အရဟန္တံ)၊ ထိုရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ယေ (ဒေဝမနုဿာ)၊ အကြင်နတ်လူတို့သည်။ နမဿန္တိ၊ ရှိခိုးကုန်၏။ တေ (ဒေဝမနုဿာ)၊ ထိုနတ်လူတို့ကို။ ပသံသိယာပိ၊ ချီးမွမ်းအပ်ကုန်သည်လည်း။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တေ (ဒေဝမနုဿာ)၊ ထိုရှိခိုးကုန်သော နတ်လူတို့သည်။ ဓမ္မံ၊ သစ္စာလေးပါးတရားကို။ အညာယ၊ သိသောကြောင့်။ ဝိစိကိစ္ဆံ၊ ဝိစိကိစ္ဆာကို။ ပဟာယ၊ ပယ်ရသောကြောင့်။ သင်္ဂါတိဂါပိ၊ ရဟန္တာဟူသော အရေအတွက်၌ ပေါင်းခြင်းသို့ အလွန်ရောက်ကုန်သည်လည်း။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

၅၊ ဥဇ္ဈာနသညိသုတ်

၃၅။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာ ဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဥဇ္ဈာနသညိကာ၊ ကဲ့ရဲ့ရှုတ်ချတတ်သောကြောင့် ဥဇ္ဈာနသညာအမည်ရှိကုန်သော။ အဘိက္ကန္တဝဏ္ဏာ၊ အလွန်နှစ်လိုဖွယ်သော အဆင်းရှိကုန်သော။ ဒေဝတာယော၊ နတ်တို့သည်။ အဘိက္ကန္တာယ၊ ညဉ့်ဦးယံလွန်ပြီးသော။ ရတ္တိယာ၊ သန်းခေါင်အခါ၌။ ကေဝလကပ္ပံ၊ အလုံးစုံထက်ဝန်းကျင်သော။ ဇေတဝနံ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်ကို။ ဩဘာသေတွာ၊ ကိုယ်ရောင်ကိုယ်ဝါဖြင့် ထွန်းလင်းစေဦး၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်ကြကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကြကုန်ပြီး၍။ ဝေဟာသံ၊ ကောင်းကင်၌။ အဋ္ဌံသု၊ ရပ်ကုန်၏။ ဝေဟာသံ၊ ကောင်းကင်၌။ ဌိတော ခေါ ၁၊ ဌိတာ ခေါ (ဆဋ္ဌ) ရပ်ပြီးသော။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်သော။ ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“ယော (ဒုဿီလော)၊ အကြင်သီလမရှိသော ရဟန်းသည်။ အညထာ၊ တပါးသော မစင်ကြယ်သော အကြောင်းဖြင့်။ သန္တံ၊ ထင်ရှားရှိသော။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ အညထာ၊ တပါးသော စင်ကြယ်သော အကြောင်းဖြင့်။ ပဝေဒယိ၁ (ပဝေဒေယျ)၊ ပဝေဒယေ (ဆဋ္ဌ) ကြားငြားအံ့။ နိကစ္စ၊ စဉ်းလဲစဉ်းစားလှည့်ပတ်၍။ ကိတဝဿ၊ ငှက်ခတ်မုဆိုးသည်။ မံသံ၊ ငှက်တို့၏ အသားကို။ ဘုတ္တံ ဣဝ၊ စားသကဲ့သို့။ အဿ၁ တဿ (ဆဋ္ဌ) (ဒုဿီလဿ)၊ ထိုသီလမရှိသော ရဟန်းအား။ တံ (ရဋ္ဌံ)၊ ထိုပြည်သူတို့၏ ဆွမ်းကို။ ထေယျေန၊ ခိုးသဖြင့်။ ဘုတ္တံ၊ စားသည်မည်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

ယဉှိ၊ အကြင်မှုကို။ ကရိယာ၁၊ ကယိရာ (ဆဋ္ဌ) ပြု၏။ တဉှိ၊ ထိုပြုသောအမှုကို။ ဝဒေ (ဝဒေယျ)၊ ဆိုရာ၏။ ယံ၊ အကြင်အမှုကို။ န ကရိယာ၊ မပြု။ တံ၊ ထိုမပြုသော အမှုကို။ န ဝဒေ၊ မဆိုရာ။ အကရောန္တံ၊ မိမိ မပြုဘဲလျက်။ ဘာသမာနံ၊ ဆိုသောသူကို။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ ပရိဇာနန္တိ၊ သိကုန်၏။

ယာယံ ပဋိပဒါ၊ အကြင်အကျင့်သည်။ ဒဠှာ၊ မြဲမြံသော သဘောရှိ၏။ ယာယ (ပဋိပဒါယ)၊ အကြင်အကျင့်ဖြင့်။ (ယေ) ဓီရာ၊ အကြင်ပညာရှိတို့သည်။ ဈာယိနော၊ မကောင်းမှုတို့ကို ဖုတ်ကြည်းတတ်ကုန်သည် ဖြစ်၍။ မာရဗန္ဓနာ၊ မာရ်တည်းဟူသော အနှောင်အဖွဲ့မှ။ ပမုစ္စန္တိ၊ လွတ်ကုန်၏။ (တေ) ဓီရာ၊ ထိုပညာရှိတို့သည်။ ဣဒံ (ပဒံ)၊ ဤအကျင့်ကို။ ဘာသိတ္တမတ္တေန ဝါ၊ ဆိုကာမျှဖြင့်လည်းကောင်း။ ဧကန္တသဝနေန ဝါ၊ စင်စစ်နာသဖြင့်လည်းကောင်း။ အနုက္ကမိတုံ၁၊ အနုက္ကမိတဝေ (ဆဋ္ဌ) ကျင့်ခြင်းငှာ။ န သက္ကာ၊ မတတ်နိုင်ကုန်။

Ä (၂၃) (ယေ) ဓီရာ၊ အကြင်ပညာရှိတို့သည်။ လောကပရိယာယံ၊ သင်္ခါရလောကတို့၏ အဖြစ်အပျက်ကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိကုန်၍။ လောကေ၊ လောက၌။ ဝိသတ္တိကံ၊ ကပ်ငြိသော တဏှာကို။ တိဏ္ဏာ၊ ကူးမြောက်ကုန်၏။ အညာယ၊ သစ္စာလေးပါးတရားကို သိ၍။ နိဗ္ဗုတာ၊ ကိလေသာမှ ငြိမ်းကုန်၏။ (တေ) ဓီရာ၊ ထိုပညာရှိတို့သည်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ (ဧဝံ၊ ဤသို့မသင့်သော စကားကို။) န ပကြုဗ္ဗန္တိ၁၊ ပကုဗ္ဗန္တိ (ဆဋ္ဌ) မဆိုကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တာ ဒေဝတာယော၊ ထိုနတ်တို့သည်။ ပထဝိယံ၊ မြေ၌။ ပတိဋ္ဌဟိတွာ၊ တည်ကုန်၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပါဒေသု၊ ခြေတော်တို့၌။ သိရသာ၊ ဦးခေါင်းဖြင့်။ နိပတိတွာ၊ ဝပ်ကုန်၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကြကုန်၏။ ((ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်ကြကုန်သနည်း။)) “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့ကို။ အစ္စယော၊ အပြစ်သည်။ အစ္စာဂမာ၊ နှိပ်စက်၏။ ယထာဗာလာ၊ မိုက်ကုန်သည်အလျောက်။ ယထာမုဠှာ၊ တွေဝေကုန်သည်အလျောက်။ ယထာအကုသလာ၊ မလိမ္မာကုန်သည်အလျောက်။ ၁ ယထာဗာလံ ယထာမူဠှံ ယထာအကုသလံ (ဆဋ္ဌ) ယာ မယံ၊ အကြင်အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အပသာဒေတဗ္ဗံ၁၊ အာသာဒေတဗ္ဗံ (ဆဋ္ဌ) ထိခိုက်အပ်၏ဟု။ အမညိမှာ၊ အောက်မေ့ကုန်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တာသံ နော၊ ထိုအကျွန်ုပ်တို့၏။ အစ္စယံ၊ အပြစ်ကို။ အစ္စယတော၊ အပြစ်အလျောက်။ အာယတိံ၊ နောင်အခါ၌။ သံဝရာယ၊ စောင့်ရှောက်စိမ့်သောငှာ။ ပဋိဂ္ဂဏှာတု၊ သည်းခံတော်မူစေချင်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကြကုန်၏။) အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သိတံ၊ ပြုံးတော်မူခြင်းကို။ ပါတွာကာသိ၊ ထင်ရှားပြုတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တာ ဒေဝတာယော၊ ထိုနတ်တို့သည်။ ဘိယျောသော မတ္တာယ၊ အတိုင်းထက်အလွန်။ ဥဇ္ဈာယန္တိယော၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်သည် ဖြစ်၍။ ဝေဟာသံ၊ ကောင်းကင်သို့။ အဗ္ဘုဂ္ဂစ္ဆုံ ၁၊ အဗ္ဘုဂ္ဂဉ္ဆုံ (ဆဋ္ဌ) ပျံလေကုန်၏။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်သော။ ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“ဒေသယန္တီနံ၊ အပြစ်ကို ကြားကုန်သော သူတို့၏။ အစ္စယံ၊ အပြစ်ကို။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ စေ န ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ အကယ်၍ သည်းမခံသည်ဖြစ်အံ့။ ကောပန္တရော၊ အတွင်း၌ဖြစ်သော အမျက်ရှိသည် ဖြစ်၍။ ဒေါသဂရု၊ ဒေါသကို အလေးပြု၍ နေသော။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဝေရံ၊ ရန်ကို။ ပဋိမုစ္စတိ၁၊ ပဋိမုဉ္စတိ (ဆဋ္ဌ) မိမိ၌ စွန့်သည်မည်၏။

အစ္စယော၊ လွန်ကျူးသောအပြစ်သည်။ စေ န ဝိဇ္ဇေထ (န ဘဝေယျ)၊ မဖြစ်အံ့။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ အပဂတံ၊ အပြစ်သည်။ နော စ သိယာ၊ ဖြစ်လည်းမဖြစ်ရာ။ ဝေရာနိ စ၊ ရန်တို့သည်လည်း။ စေ န သမ္မေယျုံ၊ အကယ်၍ မငြိမ်းကုန်အံ့။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ကေန ကာရဏေန၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်။ ကုသလော၊ လိမ္မာသည်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာအံ့နည်း။

ကဿ၊ အဘယ်သူအား။ အစ္စယာ (အစ္စယော)၊ လွန်ကြူးသော အပြစ်သည်။ န ဝိဇ္ဇန္တိ (န ဝိဇ္ဇတိ)၊ မရှိသနည်း။ ကဿ၊ အဘယ်သူအား။ အပဂတံ၊ အပါဂတံ (ဆဋ္ဌ) အပြစ်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိသနည်း။ ကော၊ အဘယ်မည်သောသူသည်။ သမ္မောဟံ၊ တွေဝေခြင်းသို့။ န အာပါဒိ၊ မရောက်သနည်း။ (ဣဓ၊ ဤလောက၌။) ကော၊ အဘယ်မည်သော သူသည်။ သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ သတော၊ သတိနှင့် ပြည့်စုံသော။ ဓီရော၊ ပညာရှိမည်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

သဗ္ဗဘူတာနုကမ္ပိနော၊ ခပ်သိမ်းသော သတ္တဝါတို့ကို သနားတော်မူတတ်သော။ တထာဂတဿ၊ ဝိပဿီအစရှိသော ရှေးဘုရားတို့၏လာခြင်းကဲ့သို့ ကောင်းသော လာခြင်းရှိတော်မူသော။ တဿ ဗုဒ္ဓဿ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားအား။ အစ္စယာ (အစ္စယော)၊ အပြစ်သည်။ န ဝိဇ္ဇန္တိ (န ဝိဇ္ဇတိ)၊ မရှိ။ တဿ (ဗုဒ္ဓဿ)၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားအား။ အပဂတံ၊ အပါဂတံ (ဆဋ္ဌ) အပြစ်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ သော ဗုဒ္ဓေါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ သမ္မောဟံ၊ တွေဝေခြင်းသို့။ န အာပါဒိ၊ မရောက်။ သောဝ ဗုဒ္ဓေါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်သာလျှင်။ သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ သတော၊ သတိနှင့် ပြည့်စုံသော။ ဓီရော၊ ပညာရှိမည်တော်မူ၏။

ဒေသယန္တီနံ၊ အပြစ်ကိုကြားကုန်သော သူတို့၏။ အစ္စယံ၊ အပြစ်ကို။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ စေ န ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ အကယ်၍ သည်းမခံသည်ဖြစ်အံ့။ ကောပန္တရော၊ အတွင်း၌ဖြစ်သော အမျက်ရှိသည် ဖြစ်၍။ ဒေါသဂရု၊ ဒေါသကို အလေးပြု၍ နေသော။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဝေရံ၊ ရန်ကို။ ပဋိမုစ္စတိ၊ မိမိ၌ စွန့်သည်မည်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ယံ ဝစနံ၊ အကြင်စကားကို။ တုမှေဟိ၊ သင်တို့သည်။ ဝုတ္တံ၊ ဆိုအပ်၏။ တံ ဝစနံ၊ ထိုဆိုအပ်သော စကားသည်။ သာဓု၊ ကောင်းစွာ ဆိုအပ်သည်မည်၏။ အဟံ ပန၊ ငါသည်ကား။) တံ ဝေရံ၊ ထိုရန်ကို။ နာဘိနန္ဒာမိ၊ မတောင့်တ။ (တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။) ဝေါ၊ သင်တို့၏။ အစ္စယံ၊ အပြစ်ကို။ ပဋိဂဏှာမိ၊ သည်းခံ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၆၊ သဒ္ဓါသုတ်

၃၆။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ သတုလ္လပကာယိကာ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ တရားကို ဆောက်တည်သည်၏ အစွမ်းဖြင့် ပြောဟော၍ နတ်ပြည်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ အဘိက္ကန္တဝဏ္ဏာ၊ အလွန်နှစ်လိုဖွယ်သော အဆင်းရှိကုန်သော။ ဒေဝတာယော၊ နတ်သားတို့သည်။ အဘိက္ကန္တာယ၊ ညဉ့်ဦးယံလွန်ပြီးသော။ ရတ္တိယာ၊ သန်းခေါင်အခါ၌။ ကေဝလကပ္ပံ၊ အလုံးစုံထက်ဝန်းကျင်သော။ Ä (၂၄) ဇေတဝနံ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်ကို။ ဩဘာသေတွာ၊ ကိုယ်ရောင်ကိုယ်ဝါဖြင့် ထွန်းလင်းစေဦး၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်ကြကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ အလွန်ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌံသု၊ ရပ်ကြကုန်၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတာ ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်သော။ သာ ဒေဝတာ၊ ထိုနတ်သားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ားအား။ သဒ္ဓါဒုတိယာ၊ သဒ္ဓါတရားလျှင် အဖော်ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဿဒ္ဓိယံ၊ မယုံကြည်ခြင်း၌။ နော စေ အဝတိဋ္ဌတိ၊ အကယ်၍ မတည်သည်ဖြစ်အံ့။ အဿ၊ ထိုသူအား။ တတော၊ ထိုယုံကြည်ခြင်း၌ မတည်သောကြောင့်။ ယသော စ၊ အခြံအရံသည်လည်းကောင်း။ ကိတ္တိ စ၊ ကျော်စောခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ သရီရံ၊ ခန္ဓာကိုယ်ကို။ ဝိဟာယ၊ စွန့်၍။ သဂ္ဂဉ္စ၊ နတ်ပြည်သို့လည်း။ ဂစ္ဆတိ၊ လားရ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အပရာ၊ တစ်ယောက်သော။ ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ ဘဂဝါတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမာ ဂါထာယော၊ ဤဂါထာတို့ကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“ကောဓံ၊ အမျက်ကို။ ဇဟေ၊ စွန့်ငြားအံ့။ မာနံ၊ မာန်ကို။ ဝိပ္ပဇဟေယျ၊ စွန့်ငြားအံ့။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ သညောဇနံ၊ ဆယ်ပါးသော သံယောဇဉ်ကို။ အတိက္ကမေယျ၊ လွန်ငြားအံ့။ နာမရူပသ္မိံ၊ နာမ်ရုပ်၌။ အသဇ္ဇမာနံ၊ ကပ်ငြိခြင်းမရှိသော။ အကိဉ္စနံ၊ တုန်လှုပ်ခြင်းမရှိသော။ တံ၊ ထိုသူသို့။ သင်္ဂါ၊ ငါးပါးသော ကပ်ငြိခြင်းတို့သည်။ နာနုပတန္တိ၊ မကျကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

ဗာလာ၊ မိုက်ကုန်သော။ ဒုမ္မေဓိနော၊ ပညာနည်းကုန်သော။ ဇနာ၊ လူတို့သည်။ ပမာဒံ၊ မေ့လျော့ခြင်းကို။ အနုယုဉ္ဇန္တိ၊ ဖြစ်စေကုန်၏။ မေဓာဝီ၊ ပညာရှိသည်။ သေဋ္ဌံ၊ မြတ်သော။ ဓနံ၊ ဥစ္စာကို။ ရက္ခတိ ဣဝ၊ စောင့်ရှောက်သကဲ့သို့။ အပ္ပမာဒဉ္စ၊ အပ္ပမာဒတရားကိုလည်း။ ရက္ခတိ၊ စောင့်ရှောက်၏။ ပမာဒံ၊ မေ့လျော့ခြင်းကို။ မာ အနုယုေဉ္ဇထ၊ မဖြစ်စေကုန်ရာ။ ကာမရတိသန္ဓဝံ၁၊ ကာမရတိသန္ထဝံ (ဆဋ္ဌ) ကာမဂုဏ်၌ မွေ့လျော့ခြင်းပေါင်းဖော်ခြင်းကို။ မာ အနုယုေဉ္ဇထ၊ မဖြစ်စေကုန်ရာ။ အပ္ပမတ္တော၊ မမေ့မလျော့သော။ ဈာယန္တော၊ မကောင်းမှုကို ဖုတ်ကြည်းသော သူသည်။ ပရမံ၊ အလွန်မြတ်သော။ သုခံ၊ နိဗ္ဗာန်ချမ်းသာသို့။ ပပ္ပေါတိ၊ ရောက်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၇၊ သမယသုတ်

၃၇။ (ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားကဿပ။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤသမယသုတ်ကို။) မေ (မယာ)၊ အကျွန်ုပ်အာနန္ဒာသည်။ ဘဂဝါတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်မှ။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။ (ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားအပ်ပါသနည်း။) ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သက္ကေသု၊ သက္ကတိုင်းတို့၌။ ကပိလဝတ္ထုသ္မိံ၊ ကပိလဝတ်ပြည်၌။ မဟာဝနေ၊ မဟာဝုန်တောကြီး၌။ မဟတာ၊ အရေအတွက်အားဖြင့် များသော။ ဘိက္ခုသံဃေန၊ ရဟန်းအပေါင်းနှင့်။ သဗ္ဗေဟေဝ အရဟန္တေဟိ၊ အလုံးစုံ ရဟန္တာဖြစ်ကုန်သော။ ပဉ္စမတ္တေဟိ ဘိက္ခုသတေဟိ၊ ငါးရာအတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော ရဟန်းအပေါင်းတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ ဒသဟိ စ လောကဓာတူဟိ၊ တစ်သောင်းသော လောကဓာတ်တို့မှ။ အာဂတာ၊ လာကုန်သော။ ဒေဝတာယော၊ နတ်အပေါင်းတို့သည်။ ဘဂဝန္တဉ္စ၊ မြတ်စွာဘုရားကိုလည်းကောင်း။ ဘိက္ခုသံဃဉ္စ၊ ရဟန်းအပေါင်းကိုလည်းကောင်း။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်အံ့သောငှာ။ ယေဘုယျေန၊ များသောအားဖြင့်။ သန္နိပတိတာ၊ စည်းဝေးကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ စတုန္နံ၊ လေးယောက်ကုန်သော။ သုဒ္ဓါဝါသကာယိကာနံ၊ သုဒ္ဓါဝါသဘုံ၌ နေကုန်သော။ ဒေဝတာနံ၊ ဗြဟ္မာတို့အား။ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) “အယံ ခေါ ဘဂဝါ၊ ဤမြတ်စွာဘုရားသည်။ သက္ကေသု၊ သက္ကတိုင်းတို့၌။ ကပိလဝတ္ထုသ္မိံ၊ ကပိလဝတ်ပြည်၌။ မဟာဝနေ၊ မဟာဝုန်တောကြီး၌။ မဟတာ၊ အရေအတွက်အားဖြင့် များသော။ ဘိက္ခုသံဃေန၊ ရဟန်းအပေါင်းနှင့်။ သဗ္ဗေဟေဝ အရဟန္တေဟိ၊ အလုံးစုံ ရဟန္တာသာလျှင် ဖြစ်ကုန်သော။ ပဉ္စမတ္တေဟိ ဘိက္ခုသတေဟိ၊ ငါးရာအတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော ရဟန်းအပေါင်းတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ ဒသဟိ စ လောကဓာတူဟိ၊ တစ်သောင်းသော လောကဓာတ်တို့မှ။ အာဂတာ၊ လာကုန်သော။ ဒေဝတာယော၊ နတ်အပေါင်းတို့သည်။ ဘဂဝန္တဉ္စ၊ မြတ်စွာဘုရားကိုလည်းကောင်း။ ဘိက္ခုသံဃဉ္စ၊ ရဟန်းအပေါင်းကိုလည်းကောင်း။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်အံ့သောငှာ။ ယေဘူယျေန၊ များသောအားဖြင့်။ သန္နိပတိတာ၊ စည်းဝေးကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ မယမ္ပိ၊ ငါတို့သည်လည်း။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမေယျာမ၊ ကပ်ရကုန်မူကား။ ယံနူန၊ ကောင်းလေစွ။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ပစ္စေကံ၊ အသီးအသီး။ ဂါထံ၊ ဂါထာကို။ ဘာသေယျာမ၊ ရွတ်ကုန်မူကား။ ယံနူန၊ ကောင်းလေစွ။ ဣတိ (ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။

Ä (၂၅) အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တာ ဒေဝတာယော၊ တာ ဒေဝတာ (ဆဋ္ဌ) ထိုဗြဟ္မာတို့သည်။ သေယျေထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဗလဝါ၊ အားရှိသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ သမဉ္ဆိတံ၊ သမိဉ္ဇိတံ (ဆဋ္ဌ) ကွေးအပ်သော။ ဗာဟံ ဝါ၊ လက်မောင်းကိုလည်း။ ပသာရေယျ ယထာ၊ ဆန့်ရာသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ပသာရိတံ၊ ဆန့်အပ်သော။ ဗာဟံ ဝါ၊ လက်မောင်းကိုလည်း။ သမဉ္ဆေယျ ယထာ၊ သမိဉ္ဇေယျ (ဆဋ္ဌ) ကွေးရာသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဧဝမေဝ (ဧဝံ တထာ)၊ ထို့အတူ။ သုဒ္ဓါဝါသေသု၊ သုဒ္ဓါဝါသဘုံတို့၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေဝေသု၊ ဗြဟ္မာတို့မှ။ အန္တရဟိတာ၊ ကွယ်ကုန်သည် ဖြစ်၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပုရတော၊ ရှေ့၌။ ပါတုရဟေတုံ၊ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တာ ဒေဝတာယော၊ ထိုဗြဟ္မာတို့သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးကုန်၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌံသု၊ ရပ်ကုန်၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတာ ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်သော။ ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“ပဝနသ္မိံ၊ မဟာဝုန်တောကြီး၌။ မဟာသမယော၊ များသော အစည်းအဝေးသည်။ (အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။) ဒေဝကာယာ၊ နတ်အပေါင်းတို့သည်။ သမာဂတာ၊ အညီအညွတ် စည်းဝေးလာကုန်၏။ (မယမ္ပိ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်လည်း။) အပရာဇိတသံဃံ၊ သူတပါးတို့သည် မအောင်အပ်သော မာရ်စစ်သည်ကို အောင်အပ်သော ရဟန်းအပေါင်းကို။ ဒက္ခိတာယေ၊ ဖူးမြော်အံ့သောငှာ။ ဣမံ ဓမ္မသမံ၊ ဓမ္မသမယံ (ဆဋ္ဌ) ဤတရားသဘင်သို့။ အာဂတမှာ၊ လာကုန်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အပရာ၊ တစ်ယောက်သော။ ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“တတြ၊ ထိုစည်းဝေးရာ အရပ်၌။ (ယေ) ဘိက္ခဝေါ၊ အကြင်ငါးရာသော ရဟန္တာတို့သည်။ သမာဒဟံသု၊ ကောင်းစွာ ဆောက်တည်ကုန်ပြီ။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ဥဇုကံ၊ ဖြောင့်စွာ။ အကံသု၊ ပြုကုန်ပြီ။ သာရထိ၊ ရထားထိန်းသည်။ နေတ္တာနိ၊ ကြိုးတို့ကို။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ (တိဋ္ဌတိ ဧဝ၊ မမောင်းဘဲ တည်သကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။) ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိကုန်သော။ (တေ) ဘိက္ခဝေါ၊ ထိုငါးရာသော ရဟန္တာတို့သည်။ ဣန္ဒြိယာနိ၊ စက္ခုစသောဣန္ဒြေတို့ကို။ ရက္ခန္တိ၊ စောင့်ကုန်၏။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တေ၊ ထိုရဟန္တာတို့ကို။ ဒဋ္ဌုံ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ ဣဓ၊ ဤအစည်းအဝေးသို့။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ အာဂတမှာ၊ ရောက်လာကုန်၏။)” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အပရာ၊ တစ်ယောက်သော။ ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“ယေ ဘိက္ခဝေါ၊ အကြင်ရဟန္တာတို့သည်။ ခိလံ၊ ခီလံ (ဆဋ္ဌ) ရာဂ, ဒေါသ, မောဟတည်းဟူသော ငြောင့်တံသင်းကို။ ဆေတွာ၊ ဖြတ်၍။ ပလိဃံ၊ ရာဂ, ဒေါသ, မောဟတည်းဟူသော တံခါးကျည်ကို။ ဆေတွာ၊ ဖြတ်၍။ ဣန္ဒခီလံ၊ ရာဂ, ဒေါသ, မောဟတည်းဟူသော တံခါးတိုင်ကို။ ဥဟစ္စ၊ ဦဟစ္စ (ဆဋ္ဌ) နုတ်၍။ အနေဇာ၊ တဏှာမရှိကုန်သည် ဖြစ်၍။ စရန္တိ၊ သွားကုန်၏။ တေ (ဘိက္ခဝေါ)၊ ထိုရဟန္တာတို့သည်။ သုဒ္ဓါ၊ စင်ကြယ်ကုန်၏။ ဝိမလာ၊ အညစ်အကြေးကင်းကုန်၏။ စက္ခုမန္တာ၊ စက္ခုမတာ (ဆဋ္ဌ) ငါးပါးသောစက္ခုနှင့် ပြည့်စုံကုန်၏။ သုဒန္တာ၊ စက္ခုအစရှိသော ဣန္ဒြေတို့၌ ကောင်းစွာ ယဉ်ကျေးကုန်၏။ သုသုနာဂါ၊ ပျိုနုသော ရဟန္တာငယ်ဖြစ်ကုန်၏။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တေ သုသုနာဂေ၊ ထိုပျိုနုသော ရဟန္တာငယ်တို့ကို။ ဒဋ္ဌုံ၊ ဖူးမြင်အံ့သောငှာ။ ဣဓ၊ ဤအစည်းအဝေးသို့။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ အာဂတမှာ၊ လာကုန်၏။)” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အပရာ၊ တစ်ယောက်သော။ ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ ပ။

“ယေ ကေစိ၊ အကြင်သူတို့သည်။ ဗုဒ္ဓံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ သရဏံ (သရဏံ ဣတိ)၊ ဆင်းရဲကို ဖျောက်၍ ချမ်းသာကို ဆောင်တတ်၏ဟူ၍။ ဂတာသေ၊ ဆည်းကပ်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ အပါယဘူမိံ၊ အပါယ်ဘုံသို့။ န ဂမိဿန္တိ၊ မလားရကုန်။ မနုဿဒေဟံ၊ မာနုသံ ဒေဟံ (ဆဋ္ဌ) လူ့ပြည်၌ ဖြစ်သော ကိုယ်ကို။ ပဟာယ၊ စွန့်၍။ ဒေဝကာယံ၊ နတ်ပြည်၌။ ပရိပူရိဿန္တိ၊ ပရိပူရေဿန္တိ (ဆဋ္ဌ) ပြည့်ကုန်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

၈၊ သကလိကသုတ်

၃၈။ (ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားကဿပ။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤသက္ခလိသုတ်ကို။) မေ (မယာ)၊ အကျွန်ုပ်အာနန္ဒာသည်။ (ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်မှ။) ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။ (ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားအပ်ပါသနည်း။) ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ မဒ္ဒကုစ္ဆိသ္မိံ၊ မဒ္ဒကုစ္ဆိအမည်ရှိသော။ မိဂဒါယေ၊ သမင်တော၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝတော၊ ထိုမြတ်စွာဘုရား၏။ ပါဒေါ၊ ခြေတော်သည်။ သက္ခလိကာယ၊ သကလိကာယ (ဆဋ္ဌ) ဒေဝဒတ်သည် ချအပ်သော ကျောက်ခြမ်းဖြင့်။ ခတော၊ ခပ်မိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သုဒံ၊ စင်စစ်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဘုသာ၊ ပြင်းစွာကုန်သော ဝေဒနာတို့သည်။ ဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သာရီရိကာ၊ ကိုယ်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဝေဒနာ၊ ဝေဒနာတို့သည်။ ဒုက္ခာ၊ ဆင်းရဲကုန်၏။ တိဗ္ဗာ၊ ပြင်းကုန်၏။ ခရာ၊ ကြမ်းကုန်၏။ ကဋုကာ၊ ထက်ကုန်၏။ အသာတာ၊ မသာယာအပ်ကုန်။ အမနာပါ၊ မနှစ်လိုအပ်ကုန်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တာ (ဝေဒနာ)၊ ထိုဝေဒနာတို့ကို။ အဝိဟညမာနော၊ မညှင်းဆဲသည် ဖြစ်၍။ သတော၊ သတိနှင့် ပြည့်စုံသည် ဖြစ်၍။ သမ္ပဇာနော၊ ပညာအဆင်အခြင်နှင့် ပြည့်စုံသည် ဖြစ်၍။ အဓိဝါသေတိ၊ သည်းခံတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ စတုဂုဏံ၊ စတုဂ္ဂုဏံ (ဆဋ္ဌ) လေးထပ်သော။ သံဃာဋိံ၊ ဒုကုဋ်တော်ကို။ ပညာပေတွာ၊ ခင်း၍။ ဒက္ခိဏေန ပေဿန၊ လကျ်ာနံတောင်းဖြင့်။ ပါဒေန၊ ပါဒေ (ဆဋ္ဌ) လကျ်ာခြေဖြင့်။ ပါဒံ၊ လက်ဝဲခြေကို။ အစ္စာဓာယ၊ ကျိတကျူတင်၍။ သတော၊ သတိနှင့် ပြည့်စုံသည် ဖြစ်၍။ သမ္ပဇာနော၊ ပညာအဆင်အခြင်နှင့် ပြည့်စုံသည် ဖြစ်၍။ သီဟသေယျံ၊ ခြင်္သေ့မင်း၏ အိပ်ခြင်းကဲ့သို့ ကျိန်းတော်မူခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ပြုတော်မူ၏။

Ä (၂၆) အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သတ္တသတာ၊ ခုနှစ်ရာကုန်သော။ သတုလ္လပကာယိကာ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ တရားကို ဆောက်တည်သည်၏ အစွမ်းဖြင့် ပြောဟော၍ နတ်ပြည်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ အဘိက္ကန္တာယ၊ အလွန်နှစ်လိုဖွယ်သော အဆင်းရှိကုန်သော။ ဒေဝတာယော၊ နတ်သားတို့သည်။ အဘိက္ကန္တာယ၊ ညဉ့်ဦးယံလွန်ပြီးသော။ ရတ္တိယာ၊ သန်းခေါင်အခါ၌။ ကေဝလကပ္ပံ၊ အလုံးစုံထက်ဝန်းကျင်သော။ မဒ္ဒကုစ္ဆိံ၊ မဒ္ဒကုစ္ဆိအမည်ရှိသော သမင်တောကို။ ဩဘာသေတွာ၊ ကိုယ်ရောင်ကိုယ်ဝါဖြင့် ထွန်းလင်းစေဦး၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်ကြကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌံသု၊ ရပ်ကြကုန်၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတာ ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်သော။ သာ ဒေဝတာ၊ ထိုနတ်သားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမံ ဥဒါနံ၊ ဤဥဒါန်းကို။ ဥဒါနေသိ၊ မြွက်ဆို၏။ (ကိံ၊ အဘယ်သို့ မြွက်ဆိုသနည်း။) “ဘော၊ အချင်းတို့။ သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ နာဂေါ ဝတ၊ ဆင်ပြောင်နှင့်တူစွတကား။ နာဂဝတာ စ၊ ဆင်ပြောင်နှင့် တူသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်လည်း။ သမုပ္ပန္နာ၊ ဖြစ်ကုန်သော။ သာရီရိကာ၊ ကိုယ်၌တည်ကုန်သော။ ဒုက္ခာ၊ ဆင်းရဲကုန်သော။ တိဗ္ဗာ၊ ပြင်းကုန်သော။ ခရာ၊ ကြမ်းကုန်သော။ ကဋုကာ၊ ထက်ကုန်သော။ အသာတာ၊ မသာယာအပ်ကုန်သော။ အမနာပါ၊ မနှစ်လိုအပ်ကုန်သော။ ဝေဒနာ၊ ဝေဒနာတို့ကို။ အဝိဟညမာနော၊ မညှင်းဆဲသည် ဖြစ်၍။ သတော၊ သတိနှင့် ပြည့်စုံသည် ဖြစ်၍။ သမ္ပဇာနော၊ ပညာအဆင်အခြင်နှင့် ပြည့်စုံသည် ဖြစ်၍။ အဓိဝါသေတိ၊ သည်းခံတော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဥဒါနေသိ၊ မြွက်ဆို၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အပရာ၊ တစ်ယောက်သော။ ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမံ ဥဒါနံ၊ ဤဥဒါန်းကို။ ဥဒါနေသိ၊ မြွက်ဆို၏။ (ကိံ ဥဒါနေသိ၊ အဘယ်သို့ မြွက်ဆိုသနည်း။) “ဘော၊ အချင်းတို့။ သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ သီဟော ဝတ၊ ခြင်္သေ့မင်းကဲ့သို့ ဖြစ်၏။ သီဟဝတာ စ၊ ခြင်္သေ့မင်းနှင့်တူသောကြောင့်လည်း။ သမုပ္ပန္နာ၊ ဖြစ်ကုန်သော။ သာရီရိကာ၊ ကိုယ်၌ တည်ကုန်သော။ ဒုက္ခာ၊ ဆင်းရဲကုန်သော။ တိဗ္ဗာ၊ ပြင်းကုန်သော။ ခရာ၊ ကြမ်းကုန်သော။ ကဋုကာ၊ ထက်ကုန်သော။ အသာတာ၊ မသာယာအပ်ကုန်သော။ အမနာပါ၊ မနှစ်လိုအပ်ကုန်သော။ ဝေဒနာ၊ ဝေဒနာတို့ကို။ အဝိဟညမာနော၊ မညှင်းဆဲသည် ဖြစ်၍။ သတော၊ သတိနှင့် ပြည့်စုံသည် ဖြစ်၍။ သမ္ပဇာနော၊ ပညာအဆင်အခြင်နှင့် ပြည့်စုံသည် ဖြစ်၍။ အဓိဝါသေတိ၊ သည်းခံတော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဥဒါနေသိ၊ မြွက်ဆို၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အပရာ၊ တစ်ယောက်သော။ ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမံ ဥဒါနံ၊ ဤဥဒါန်းကို။ ဥဒါနေသိ၊ မြွက်ဆို၏။ (ကိံ ဥဒါနေသိ၊ အဘယ်သို့ မြွက်ဆိုသနည်း။) “ဘော၊ အချင်းတို့။ သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ အာဇာနီယော ဝတ၊ အာဇာနည်နှင့် တူပေစွတကား။ အာဇာနီယဝတာ စ၊ အာဇာနည်နှင့် တူသည်၏အဖြစ်ကြောင့်လည်း။ သမုပ္ပန္နာ၊ ဖြစ်ကုန်သော။ သာရီရိကာ၊ ကိုယ်၌ တည်ကုန်သော။ ဒုက္ခာ၊ ဆင်းရဲကုန်သော။ တိဗ္ဗာ၊ ပြင်းကုန်သော။ ခရာ၊ ကြမ်းကုန်သော။ ကဋုကာ၊ ထက်ကုန်သော။ အသာတာ၊ မသာယာအပ်ကုန်သော။ အမနာပါ၊ မနှစ်လိုအပ်ကုန်သော။ ဝေဒနာ၊ ဝေဒနာတို့ကို။ အဝိဟညမာနော၊ မညှင်းဆဲသည် ဖြစ်၍။ သတော၊ သတိနှင့် ပြည့်စုံသည် ဖြစ်၍။ သမ္ပဇာနော၊ ပညာအဆင်အခြင်နှင့် ပြည့်စုံသည် ဖြစ်၍။ အဓိဝါသေတိ၊ သည်းခံတော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဥဒါနေသိ၊ မြွက်ဆို၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အပရာ၊ တစ်ယောက်သော။ ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမံ ဥဒါနံ၊ ဤဥဒါန်းကို။ ဥဒါနေသိ၊ မြွက်ဆို၏။ (ကိံ ဥဒါနေသိ၊ အဘယ်သို့ မြွက်ဆိုသနည်း။) “ဘော၊ အချင်းတို့။ သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ နိသဘော ဝတ၊ တစ်သိန်းသော နွားတို့၏ အမှူးဖြစ်သော ဥသဘနွားလားနှင့် တူပေစွတကား။ နိသဘဝတာ စ၊ တစ်သိန်းသော နွားတို့၏ အမှူးဖြစ်သော ဥသဘနွားလားနှင့် တူသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်လည်း။ သမုပ္ပန္နာ၊ ဖြစ်ကုန်သော။ သာရီရိကာ၊ ကိုယ်၌တည်ကုန်သော။ ဒုက္ခာ၊ ဆင်းရဲကုန်သော။ တိဗ္ဗာ၊ ပြင်းကုန်သော။ ခရာ၊ ကြမ်းကုန်သော။ ကဋုကာ၊ ထက်ကုန်သော။ အသာတာ၊ မသာယာအပ်ကုန်သော။ အမနာပါ၊ မနှစ်လိုအပ်ကုန်သော။ ဝေဒနာ၊ ဝေဒနာတို့ကို။ အဝိဟညမာနော၊ မညှင်းဆဲသည် ဖြစ်၍။ သတော၊ သတိနှင့် ပြည့်စုံသည် ဖြစ်၍။ သမ္ပဇာနော၊ ပညာအဆင်အခြင်နှင့် ပြည့်စုံသည် ဖြစ်၍။ အဓိဝါသေတိ၊ သည်းခံတော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဥဒါနေသိ၊ မြွက်ဆို၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အပရာ၊ တစ်ယောက်သော။ ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမံ ဥဒါနံ၊ ဤဥဒါန်းကို။ ဥဒါနေသိ၊ မြွက်ဆို၏။ (ကိံ ဥဒါနေသိ၊ အဘယ်သို့ မြွက်ဆိုသနည်း။) “ဘော၊ အချင်းတို့။ သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ ဓောရယှော ဝတ၊ ကြီးစွာသော ဝန်ကိုဆောင်နိုင်သော နွားလားနှင့် တူပေစွတကား။ ဓောရယှဝတာ စ၊ ကြီးစွာသော ဝန်ကိုဆောင်နိုင်သော နွားလားနှင့် တူသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်လည်း။ သမုပ္ပန္နာ၊ ဖြစ်ကုန်သော။ သာရီရိကာ၊ ကိုယ်၌တည်ကုန်သော။ ဒုက္ခာ၊ ဆင်းရဲကုန်သော။ တိဗ္ဗာ၊ ပြင်းကုန်သော။ ခရာ၊ ကြမ်းကုန်သော။ ကဋုကာ၊ ထက်ကုန်သော။ အသာတာ၊ မသာယာအပ်ကုန်သော။ အမနာပါ၊ မနှစ်လိုအပ်ကုန်သော။ ဝေဒနာ၊ ဝေဒနာတို့ကို။ အဝိဟညမာနော၊ မညှင်းဆဲသည် ဖြစ်၍။ သတော၊ သတိနှင့် ပြည့်စုံသည် ဖြစ်၍။ သမ္ပဇာနော၊ ပညာအဆင်အခြင်နှင့် ပြည့်စုံသည် ဖြစ်၍။ အဓိဝါသေတိ၊ သည်းခံတော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဥဒါနေသိ၊ မြွက်ဆို၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အပရာ၊ တစ်ယောက်သော။ ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမံ ဥဒါနံ၊ ဤဥဒါန်းကို။ ဥဒါနေသိ၊ မြွက်ဆို၏။ (ကိံ ဥဒါနေသိ၊ အဘယ်သို့ မြွက်ဆိုသနည်း။) “ဘော၊ အချင်းတို့။ သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ ဒန္တော ဝတ၊ ယဉ်ကျေးစွကား။ ဒန္တဝတာ စ၊ ယဉ်ကျေးသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်လည်း။ သမုပ္ပန္နာ၊ ဖြစ်ကုန်သော။ သာရီရိကာ၊ ကိုယ်၌ တည်ကုန်သော။ ဒုက္ခာ၊ ဆင်းရဲကုန်သော။ တိဗ္ဗာ၊ ပြင်းကုန်သော။ ခရာ၊ ကြမ်းကုန်သော။ ကဋုကာ၊ ထက်ကုန်သော။ အသာတာ၊ မသာယာအပ်ကုန်သော။ အမနာပါ၊ မနှစ်လိုအပ်ကုန်သော။ ဝေဒနာ၊ ဝေဒနာတို့ကို။ အဝိဟညမာနော၊ မညှင်းဆဲသည် ဖြစ်၍။ သတော၊ သတိနှင့် ပြည့်စုံသည် ဖြစ်၍။ သမ္ပဇာနော၊ ပညာအဆင်အခြင်နှင့် ပြည့်စုံသည် ဖြစ်၍။ အဓိဝါသေတိ၊ သည်းခံတော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဥဒါနေသိ၊ မြွက်ဆို၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အပရာ၊ တစ်ယောက်သော။ ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမံ ဥဒါနံ၊ ဤဥဒါန်းကို။ ဥဒါနေသိ၊ မြွက်ဆို၏။ (ကိံ ဥဒါနေသိ၊ အဘယ်သို့ မြွက်ဆိုသနည်း။) “ယဿ၊ ပဿ (ဆဋ္ဌ) အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်၏။ သုဘာဝိတံ၊ ကောင်းစွာပွားအပ်သော။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ သမာဓိ၊ သမာဓိံ (ဆဋ္ဌ) တည်ကြည်ခြင်းရှိ၏။ သုဝိမုတ္တံ၊ ကိလေသာတို့မှလွတ်၏။ န စာဘိနတံ၊ ဉာဏ်အမြင်မရှိသော ရာဂသို့ မလိုက်။ န စာပနတံ၊ ဒေါသသို့ မလိုက်။ Ä (၂၇) န စ သသင်္ခါရနိဂ္ဂယှဝါရိတဂတံ၊ လုံ့လပြုသဖြင့် ကိလေသာတို့ကို နှိပ်စက်ပိတ်ပင်၍ ကျင့်ခြင်းမရှိ။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ အဒဿနာ (အဒဿနံ)၊ ဉာဏ်အမြင်မရှိသော သူကို။ အညတြ (ဌပေတွာ)၊ ထား၍။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော စိတ်ကို။ ပုရိသနာဂံ၊ ပုရိသနာဂဖြစ်သော။ ပုရိသသီဟံ၊ ပုရိသသီဟဖြစ်သော။ ပုရိသအာဇနီယံ၊ ပုရိသအာဇာနည်ဖြစ်သော။ ပုရိသနိသဘံ၊ ပုရိသနိသဘဖြစ်သော။ ပုရိသဓောရယှံ၊ ပုရိသဓောရယှဖြစ်သော။ ပုရိသဒန္တံ၊ ယဉ်ကျေးသော ယောကျ်ားကို။ အတိက္ကမိတဗ္ဗံ၊ ပြစ်မှားအပ်၏ဟု။ မညေယျ၊ အောက်မေ့ရာအံ့နည်း။”

ပဉ္စဝေဒါ၊ ဣတိဟာသလျှင် ငါးခုမြောက်သော ဗေဒင်ကို တတ်ကုန်သော။ တပဿီ၊ ပုဏ္ဏားတို့၏ အကျင့်ကို မှီကုန်၍။ သတံ သမံ၊ အနှစ်တစ်ရာပတ်လုံး။ စရံ စရန္တော၊ ကျင့်ကုန်၏။ နေသံ၊ ထိုပုဏ္ဏားတို့၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ န သမ္မာဝိမုတ္တံ၊ ကိလေသာတို့မှ မလွတ်။ ဟီနတ္ထရူပါ၊ ယုတ်သော သဘောရှိကုန်သော။ တေ၊ ထိုပုဏ္ဏားတို့သည်။ ပါရံ၊ နိဗ္ဗာန်တည်းဟူသော ကမ်းတစ်ဖက်သို့။ န ဂမာ၊ မရောက်ကုန်။

တဏှာဓိပန္နာ၊ တဏှာဖြင့် လွှမ်းမိုးကုန်သော။ ဝတသီလဗန္ဓာ၊ ဝတသီလဗဒ္ဓါ (ဆဋ္ဌ) ဆိတ်အကျင့်သီလ ခွေးအကျင့်သီလ စသည်တို့ဖြင့် နှောင်ဖွဲ့ခြင်းရှိကုန်သော။ (ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။) လူခံ တပံ၊ စည်းလဲသော အကျင့်ကို။ ဝဿသတံ၊ အနှစ်တစ်ရာပတ်လုံး။ စရန္တာ၊ ကျင့်ကုန်၏။ နေသံ၊ ထိုသူတို့၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ န သမ္မာဝိမုတ္တံ၊ ကိလေသာတို့မှ မလွတ်။ ဟီနတ္ထရူပါ၊ ယုတ်သော သဘောရှိကုန်သော။ တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ ပါရံ၊ နိဗ္ဗာန်တည်းဟူသော ကမ်းတစ်ဖက်သို့။ န ဂမာ၊ မရောက်ကုန်။

ဣဓ၊ ဤလောက၌။ မာနကာမဿ၊ ကိုးပါးအပြားရှိသော မာန်ကို အလိုရှိသော သူအား။ ဒမော၊ စိတ်ကို ဆုံးမကြောင်းဖြစ်သော သတိသမ္ဗောဇ္ဈင် အစရှိသော သမာဓိ၏ အသင်းအပင်းသည်။ န အတ္ထိ၊ မရှိ။ အသမာဟိတဿ၊ ဥပစာသမာဓိပြဋ္ဌာန်းသော အပ္ပနာသမာဓိဖြင့် ဆောက်တည်ခြင်းမရှိသော သူအား။ မောနံ၊ သစ္စာလေးပါးတရားကို သိခြင်းသည်။ န အတ္ထိ၊ မရှိ။ အရညေ၊ တော၌။ ဧကော၊ တစ်ယောက်အထီးတည်း။ ဝိဟရံ (ဝိဟရန္တော)၊ နေသော။ ပမတ္တော၊ မေ့လျော့သောသူသည်။ မစ္စုဓေယျဿ၊ သေခြင်း၏ တည်ရာဖြစ်သော တေဘုမ္မကဝဋ်တရား၏။ ပါရံ၊ ကမ်းဟုဆိုအပ်သော နိဗ္ဗာန်သို့။ န တရေယျ၊ မရောက်နိုင်ရာ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

မာနံ၊ ကိုးပါးအပြားရှိသော မာန်ကို။ ပဟာယ၊ အရဟတ္တမဂ်ဖြင့် ပယ်၍။ သုသမာဟိတတ္တော၊ ဥပစာရသမာဓိပြဋ္ဌာန်းခြင်းရှိသော အပ္ပနာသမာဓိဖြင့် ကောင်းစွာဆောက်တည်သည် ဖြစ်၍။ သုစေတသော၊ ဉာဏ်နှင့် ယှဉ်သော ကောင်းသော စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍။ သဗ္ဗဓိ၊ အလုံးစုံသော ခန္ဓာ, အာယတနအစရှိသည်တို့၌။ ဝိပ္ပမုတ္တော၊ လွတ်သော စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍။ အရညေ၊ တော၌။ ဧကော၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း။ ဝိဟရံ (ဝိဟရန္တော)၊ နေသော။ အပ္ပမတ္တော၊ မမေ့မလျော့သော။ သော၊ ထိုသူတို့သည်။ မစ္စုဓေယျဿ၊ သေခြင်း၏တည်ရာဖြစ်သော တေဘုမ္မကဝဋ်တရား၏။ ပါရံ၊ ကမ်းဟုဆိုအပ်သော နိဗ္ဗာန်သို့။ တရေယျ၊ ရောက်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၉၊ ပဌမပဇ္ဇုန္နဓီတုသုတ်

၃၉။ (ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားကဿပ။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤပဇ္ဇုန္နဓီတရသုတ်ကို။) မေ (မယာ)၊ အကျွန်ုပ်အာနန္ဒာသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်မှ။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။ (ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားအပ်ပါသနည်း။) ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝေသာလိယံ၊ ဝေသာလီပြည်၌။ မဟာဝနေ၊ မဟာဝုန်တောကြီး၌။ ကူဋာဂါရသာလာယံ၊ စုလစ်မွန်းချွန်တပ်သောဇရပ်ကျောင်း၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အဘိက္ကန္တဝဏ္ဏာ၊ အလွန်နှစ်လိုဖွယ်သော အဆင်းရှိသော။ ပဇ္ဇုန္နဿ၊ ပဇ္ဇုန္နနတ်မင်း၏။ ဓီတာ၊ သ္မီးဖြစ်သော။ ကောကနဒါ၊ ကောကနဒအမည်ရှိသော နတ်သ္မီးသည်။ အဘိက္ကန္တာယ၊ ညဉ့်ဦးယံလွန်ပြီးသော။ ရတ္တိယာ၊ သန်းခေါင်အခါ၌။ ကေဝလကပ္ပံ၊ အလုံးစုံထက်ဝန်းကျင်သော။ မဟာဝနံ၊ မဟာဝုန်တောကြီးကို။ ဩဘာသေတွာ၊ ကိုယ်ရောင်ကိုယ်ဝါဖြင့် ထွန်းလင်းစေဦး၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်လေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတာ ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ ပဇ္ဇုန္နဿ၊ ပဇ္ဇုန္နနတ်မင်း၏။ ဓီတာ၊ သ္မီးဖြစ်သော။ ကောကနဒါ၊ ကောကနဒအမည်ရှိသော။ သာ ဒေဝတာ၊ ထိုနတ်သ္မီးသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမာ ဂါထာယော၊ ဤဂါထာတို့ကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကောကနဒါ၊ ကောကနဒအမည်ရှိသော နတ်သ္မီးသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ ပဇ္ဇုန္နဿ၊ ပဇ္ဇုန္နနတ်မင်း၏။ ဓီတာ၊ သ္မီးဖြစ်သော။ ကောကနဒါ၊ ကောကနဒါနတ်သ္မီးသည်။ ဝေသာလိယံ၊ ဝေသာလီပြည်၌။ မဟာဝနေ၊ မဟာဝုန်တောကြီး၌။ ဝိဟရန္တံ၊ နေတော်မူသော။ သတ္တဿ (သတ္တာနံ)၊ သတ္တဝါတို့ထက်။ အဂ္ဂံ၊ မြတ်တော်မူသော။ သမ္ဗုဒ္ဓံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝန္ဒေ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးပါ၏။

စက္ခုမတာ၊ ငါးပါးသော စက္ခုအမြင်ရှိတော်မူသော မြတ်စွာဘုရားသည်။ (သုဝုတ္တော၊ ကောင်းစွာဟောတော်မူအပ်သော။) ဓမ္မော၊ သစ္စာလေးပါးတရားသည်။ အနုဗုဒ္ဓေါ၊ အနုဗုဒ္ဓမည်၏။ (ဣတိ ဣဒံ ဝစနံ)၊ ဤသို့သော စကားကို။ မယာ၊ အကျွန်ုပ်သည်။) ပုရေ၊ ရှေးကာလ၌။ သုတမေဝ၊ ကြားအပ်ဖူးကာမျှသာလျှင်။ အာသိံ၊ အာသိ (ဆဋ္ဌ) ဖြစ်၏။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ သာဟံ (သာ အဟံ)၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ ဒေသယတော၊ သစ္စာလေးပါးတရားကို ဟောတော်မူသော။ သုဂတဿ၊ လာခြင်းကောင်းတော်မူသော။ မုနိနော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ (ဝစနံ၊ စကားတော်ကို။) သက္ခိ ဇာနာမိ၊ ထိုးထွင်း၍ သိသည်၏ အစွမ်းအားဖြင့် မျက်မှောက်သိပါ၏။

ယေ ကေစိ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ ဒုမ္မေဓာ၊ ပညာနည်းသော သူတို့သည်။ အရိယံ၊ မြတ်သော။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ ဝိဂရဟန္တာ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်သည် ဖြစ်၍။ (ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ တေ ဒုမ္မေဓာ၊ ထိုပညာနည်းသော သူတို့သည်။) ဃောရံ၊ ကြမ်းကြုတ်သော။ ရောရုဝံ၊ ရောရုဝငရဲသို့။ ဥပေန္တိ၊ ကျရောက်ကုန်၏။ စိရရတ္တံ၊ ကြာမြင့်စွာသော နေ့ညဉ့်ပတ်လုံး။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲကို။ အနုဘဝန္တိ၊ ခံစားရကုန်၏။

ယေ စ ခေါ၊ အကြင်သူတို့သည်လည်း။ အရိယေ၊ မြတ်သော။ ဓမ္မေ၊ တရားတော်၌။ ခန္တိယာ စ၊ သည်းခံခြင်းနှင့်လည်းကောင်း။ ဥပသမေန စ၊ ငြိမ်သက်ခြင်းနှင့်လည်းကောင်း။ ဥပေတာ၊ ပြည့်စုံကုန်၏။ (တေ၊ ထိုသူတို့သည်။) မာနုသံ၊ လူ၌ဖြစ်သော။ ဒေဟံ၊ ကိုယ်ကို။ ပဟာယ၊ စွန့်၍။ ဒေဝကာယံ၊ နတ်ပြည်၌။ ပရိပူရိဿန္တိ၊ ပြည့်စုံကုန်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

၁၀၊ ဒုတိယပဇ္ဇုန္နဓီတုသုတ်

၄၀။ Ä (၂၈) (ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားကဿပ။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤစူဠပဇ္ဇုန္နဓီတရသုတ်ကို။) မေ (မယာ)၊ အကျွန်ုပ်အာနန္ဒာသည်။ (ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်မှ။) ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။ (ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားအပ်ပါသနည်း။) ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝေသာလိယံ၊ ဝေသာလီပြည်၌။ မဟာဝနေ၊ မဟာဝုန်တောကြီး၌။ ကူဋာဂါရသာလာယံ၊ စုလစ်မွန်းချွန်တပ်အပ်သော ဇရပ်ကျောင်း၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အဘိက္ကန္တဝဏ္ဏာ၊ အလွန်နှစ်လိုဖွယ်သော အဆင်းရှိသည် ဖြစ်၍။ ပဇ္ဇုန္နဿ၊ ပဇ္ဇုန္နနတ်သား၏။ ဓီတာ၊ သ္မီးဖြစ်သော။ စူဠကောကနဒါ၊ စူဠကောကနဒါအမည်ရှိသော နတ်သ္မီးသည်။ အဘိက္ကန္တာယ၊ ညဉ့်ဦးယံလွန်ပြီးသော။ ရတ္တိယာ၊ သန်းခေါင်အခါ၌။ ကေဝလကပ္ပံ၊ အလုံးစုံထက်ဝန်းကျင်သော။ မဟာဝနံ၊ မဟာဝုန်တောကြီးကို။ ဩဘာသေတွာ၊ ကိုယ်ရောင်ကိုယ်ဝါဖြင့် ထွန်းလင်းစေဦး၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်လေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတာ ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ ပဇ္ဇုန္နဿ၊ ပဇ္ဇုန္နနတ်သား၏။ ဓီတာ၊ သ္မီးဖြစ်သော။ စူဠကောကနဒါ၊ စူဠကောကနဒါနတ်သ္မီးသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမာ ဂါထာယော၊ ဤဂါထာတို့ကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“ဝိဇ္ဇူပဘာဝဏ္ဏာ၊ ဝိဇ္ဇူပဘာသဝဏ္ဏာ (ဆဋ္ဌ) လျှပ်စစ်ရောင်နှင့်တူသော အဆင်းရှိသော။ ပဇ္ဇုန္နဿ၊ ပဇ္ဇုန္နနတ်မင်း၏။ ဓီတာ၊ သ္မီးဖြစ်သော။ ကောကနဒါ၊ ကောကနဒါနတ်သ္မီးသည်။ ဗုဒ္ဓဉ္စ၊ ဘုရားကိုလည်းကောင်း။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်းကောင်း။ နမဿမာနာ၊ ရှိခိုးလိုသည် ဖြစ်၍။ ဣဓ၊ ဤမဟာဝုန်တောသို့။ အာဂမာ၊ လာ၏။ သာ၊ ထိုနတ်သ္မီးသည်။ အတ္ထဝတီ၊ အနက်နှင့် ပြည့်စုံကုန်သော။ ဣမာ ဂါထာ၊ ဤဂါထာတို့ကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။

(ယံ ဓမ္မံ၊ အကြင်တရားကို။ သာ၊ ထိုကောကနဒါနတ်သ္မီးသည်။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။) တံ (ဓမ္မံ)၊ ထိုတရားကို။ ဗဟုနာပိ၊ များစွာလည်းဖြစ်သော။ ပရိယာယေန၊ အကြောင်းဖြင့်။ (အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။) ဝိဘဇေယျံ၊ ဝေဖန်လို၏။ တာဒိသော၊ တာဒိဂုဏ်နှင့် ပြည့်စုံသော။ ဓမ္မော၊ တရားတော်သည်။ (ဝိဘဇိတဗ္ဗယုတ္တကော၊ များစွာသော အကြောင်းတို့ဖြင့် ဝေဖန်အပ်သည်နှင့် ယှဉ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။) ယာဝတာ၊ အကြင်မျှလောက်။ မေ (မယာ)၊ အကျွန်ုပ်သည်။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ (ယံ ဓမ္မံ၊ အကြင်တရားကို။) ပရိယတ္တံ၊ သင်အပ်၏။ (တာဝ တတ္တကံ၊ ထိုမျှလောက်။) သံခိတ္တံ၊ ချုံးအပ်သော။ အတ္ထံ၊ အနက်ကို။ (အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။) လပယိဿာမိ၊ ဆိုပေအံ့။

သဗ္ဗလောကေ၊ အလုံးစုံသော လောက၌။ ကာယေန ဝါ၊ ကိုယ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝစသာ ဝါ၊ နှုတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ မနသာ ဝါ၊ စိတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ကိဉ္စနံ၊ တရံတဆစ်။ ပါပံ၊ မကောင်းမှုကို။ န ကရိယာ၊ ကယိရာ (ဆဋ္ဌ) မပြုရာ။ သတိမာ၊ သတိနှင့် ပြည့်စုံသည် ဖြစ်၍။ သမ္ပဇာနော၊ ပညာအဆင်အခြင်နှင့် ပြည့်စုံသည် ဖြစ်၍။ ကာမေ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ ပဟာယ၊ စွန့်၍။ အနတ္ထသဉှိတံ၊ အကျိုးစီးပွားနှင့် မစပ်သော။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲကို။ န သေဝေထ၊ မမှီဝဲရာ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဘာသိ၊ ရွတ်ဆို၏။

သတုလ္လပကာယိကဝဂ္ဂေါ၊ သတုလ္လပကာယိကဝဂ်သည်။ စတုတ္ထော၊ လေးခုတို့၏ ပြည့်ကြောင်းတည်း။

တဿ၊ ထိုသတုလ္လပကာယိကဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းဂါထာကား။ သဗ္ဘိ၊ သဗ္ဘိသုတ်လည်းကောင်း။ မစ္ဆရိယံ၊ မစ္ဆရိနာ (ဆဋ္ဌ) မစ္ဆရိယသုတ်လည်းကောင်း။ သာဓု န သန္တုဇ္ဈာနသညိနော၊ သာဓုသုတ် နသန္တိသုတ် ဥဇ္ဈာနသညီသုတ် လည်းကောင်း။ သဒ္ဓါသမယော၊ သဒ္ဓါသုတ် သမယသုတ်လည်းကောင်း။ သက္ခလိကံ၊ သက္ခလိကသုတ်လည်းကောင်း။ ဥဘော၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ပဇ္ဇုန္နဓီတရော၊ ပဇ္ဇုန္နဓီတရသုတ်တို့လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့လျှင်။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းတည်း။

၅၊ အာဒိတ္တဝဂ်

၁၊ အာဒိတ္တသုတ်

၄၁။ (ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားကဿပ။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤအာဒိတ္တသုတ်ကို။) မေ (မယာ)၊ အကျွန်ုပ်အာနန္ဒာသည်။ (ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်မှ။) ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာ ဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ Ä (၂၉) အဘိက္ကန္တဝဏ္ဏာ၊ အလွန်နှစ်လိုဖွယ်သော အဆင်းရှိသော။ ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ အဘိက္ကန္တာယ၊ ညဉ့်ဦးယံလွန်ပြီးသော။ ရတ္တိယာ၊ သန်းခေါင်အခါ၌။ ကေဝလကပ္ပံ၊ အလုံးစုံထက်ဝန်းကျင်သော။ ဇေတဝနံ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်ကို။ ဩဘာသေတွာ၊ ကိုယ်ရောင်ကိုယ်ဝါဖြင့် ထွန်းလင်းစေဦး၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်လေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတာ ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ သာ ဒေဝတာ၊ ထိုနတ်သားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမာ ဂါထာယော၊ ဤဂါထာတို့ကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“(ယော၊ အကြင်သူသည်။) အာဒိတ္တသ္မိံ၊ ရဲရဲငြိသော။ အဂါရသ္မိံ၊ အိမ်လောင်မီး၌။ ယံ ဘာဇနံ၊ အကြင်ဥစ္စာထုပ်ကို။ နီဟရတိ၊ ထုတ်ဆောင်၏။ တံ (ဘာဇနံ)၊ ထိုဥစ္စာထုပ်သည်။ တဿ၊ ထိုထုတ်ဆောင်သောသူ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဟောတိ (ယထာ စ)၊ ဖြစ်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ (ယော စ၊ အကြင်သူသည်လည်း။) တတ္ထ၊ ထိုအိမ်လောင်မီး၌။ ယံ (ဘာဇနံ)၊ အကြင်ဥစ္စာထုပ်ကို။ နော နီဟရတိ၊ မထုတ်ဆောင်။ တံ ဘာဇနံ၊ ထိုဥစ္စာထုပ်ကို။ ဍယှတိ၊ လောင်၏။ တဿ၊ ထိုမထုတ်ဆောင်သူ၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ နော ဟောတိ (ယထာ) စ၊ မဖြစ်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။

ဧဝံ (တထာ)၊ ထို့အတူ။ ဇရာယ စ၊ အိုခြင်းဟူသော မီးဖြင့်လည်းကောင်း။ မရဏေန စ၊ သေခြင်းဟူသော မီးဖြင့်လည်းကောင်း။ လောကော၊ လူအပေါင်းသည်။ အာဒိတ္တကော၊ ရဲရဲငြိ၏။ တတော၊ ထိုမီးမှ။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ဒါနေန၊ ဒါနစေတနာဖြင့်။ နီဟရေယျ၊ ထုတ်ဆောင်ရာ၏။ ဒိန္နံ၊ ဒါနစေတနာဖြင့် ပေးအပ်သော အလှူသည်။ သုနီဟတံ (သုနီဟတံ ဝိယ)၊ အိမ်လောင်မီးမှ ထုတ်ဆောင်သော ဥစ္စာကဲ့သို့။ (ဒါယကေဿဝ၊ လှူသော သူ၏သာလျှင်။) အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဒိန္နံ၊ ပေးအပ်သော အလှူသည်။ သုခံ ဖလံ၊ သုခဖလံ (ဆဋ္ဌ) ချမ်းသာသော အကျိုးရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဒိန္နံ၊ မလှူခြင်းသည်။ သုခံ ဖလံ၊ ချမ်းသာသော အကျိုးရှိသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ တထာ၊ ထိုမှတပါး။ တံ ဓနံ၊ ထိုမပေးသော ဥစ္စာကို။ စောရာ၊ ခိုးသူတို့သည်။ ဟရန္တိ၊ ခိုးကုန်၏။ ရာဇာနော၊ မင်းတို့သည်။ ဟရန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ အဂ္ဂိ၊ မီးသည်။ ဍယှတိ၊ လောင်၏။ နဿတိ၊ ပျက်၏။

အထ (ပစ္ဆာ)၊ ထိုနောင်မှ။ အန္တေန၊ သေသဖြင့်။ သရီရံ၊ ကိုယ်ကိုလည်းကောင်း။ သပရိဂ္ဂဟံ၊ မိမိသိမ်းဆည်းသော ဥစ္စာကိုလည်းကောင်း။ ဇဟတိ၊ စွန့်ရ၏။ ဧတံ၊ ဤသဘောကို။ အညာယ၊ သိ၍။ မေဓာဝီ၊ ပညာရှိသည်။ ဘုဉ္ဇေယျ၊ သုံးလည်း သုံးဆောင်ရာ၏။ ဒဒေယျ စ၊ လှူလည်း လှူရာ၏။ ဒတွာ စ၊ လှူပြီး၍လည်းကောင်း။ ဘုတွာ စ၊ သုံးဆောင်ပြီး၍လည်းကောင်း။ ယထာနုဘာဝံ၊ အလှူ၏ အာနုဘော်အလျောက်။ အနိန္ဒိတော၊ မကဲ့ရဲ့အပ်သည် ဖြစ်၍။ ဌာနံ၊ ကောင်းမှုကို ပြုသောသူတို့၏ တည်ရာဖြစ်သော။ သဂ္ဂံ၊ နတ်ပြည်သို့။ ဥပေတိ၊ ရောက်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၂၊ ကိံဒဒသုတ်

၄၂။ ကိံ ဒဒေါ၊ အဘယ်အလှူကို လှူသော သူသည်။ ဗလဒေါ၊ ခွန်အားကို လှူသည်မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ကိံ ဒဒေါ၊ အဘယ်အလှူကို လှူသော သူသည်။ ဝဏ္ဏဒေါ၊ အဆင်းကို လှူသည်မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ကိံ ဒဒေါ၊ အဘယ်အလှူကို လှူသော သူသည်။ သုခဒေါ၊ ချမ်းသာကို လှူသည်မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ကိံ ဒဒေါ၊ အဘယ်အလှူကို လှူသော သူသည်။ စက္ခုဒေါ၊ ဒိဗ္ဗစက္ခုကို လှူသည်မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ကော စ၊ အဘယ်အလှူသည်လည်း။ သဗ္ဗဒဒေါ၊ ခပ်သိမ်းသော အလှူကို ပေးလှူသည်မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆတော၊ ပုစ္ဆိတော (ဆဋ္ဌ) မေးအပ်သော။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ တံ၊ ထိုအလှူ၏ အကျိုးကို။ တွံ၊ ရှင်ပင်ဘုရားသည်။ အက္ခာဟိ၊ ဟောကြားတော်မူပါလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

အန္နဒေါ၊ ဆွမ်းဟူသော အလှူကို လှူသော သူသည်။ ဗလဒေါ၊ ခွန်အားကို လှူသည်မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝတ္ထဒေါ၊ အဝတ်သင်္ကန်းကို လှူသော သူသည်။ ဝဏ္ဏဒေါ၊ အဆင်းကို လှူသည်မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယာနဒေါ၊ ယာဉ်ဟူသော အလှူကို လှူသော သူသည်။ သုခဒေါ၊ ချမ်းသာကို လှူသည်မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒီပဒေါ၊ ဆီမီးဟူသော အလှူကို လှူသော သူသည်။ စက္ခုဒေါ၊ ဒိဗ္ဗစက္ခုကို လှူသည်မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဥပဿယံ၊ ကျောင်းဟူသော အလှူကို။ ဒဒါတိ၊ လှူ၏။ သော စ၊ ထိုအလှူသည်လည်း။ သဗ္ဗဒဒေါ၊ အလုံးစုံကို ပေးလှူသည်မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဓမ္မံ၊ ပါဠိတော်ကို သင်စေခြင်း အဋ္ဌကထာကို ဆိုခြင်း ပြဿနာကို ဖြေခြင်း ကမ္မဋ္ဌာန်းကို ကြားခြင်း တရားနာခြင်းဟုဆိုအပ်သော ဓမ္မအနုသာသနကို။ အနုသာသတိ၊ ဆုံးမ၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ အမတံဒဒေါ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်ကို ပေးလှူသော သူမည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၃၊ အန္နသုတ်

၄၃။ “ဥဘယေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ဒေဝမနုဿာ၊ ဒေဝမာနုသာ (ဆဋ္ဌ) နတ်လူတို့သည်။ အန္နမေဝ၊ ထမင်းကိုသာလျှင်။ အဘိနန္ဒန္တိ၊ တောင့်တကုန်၏။ အထ၊ ထိုသို့ တောင့်တလျက်။ ယံ ယော ယက္ခော၊ အကြင်နတ်သည်။ အန္နံ၊ ထမင်းကို။ နာဘိနန္ဒတိ၊ မတောင့်တ။ သော ယက္ခော၊ ထိုနတ်သည်။ ကော နာမ၊ အဘယ်နတ်နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။

Ä (၃၀) “ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ သဒ္ဓါယ၊ ယုံကြည်သဖြင့်။ ဝိပ္ပသန္နေန၊ ကြည်ညိုစွာသော။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ (အန္နံ၊ ထမင်းကို။) ဒဒန္တိ၊ ပေးလှူကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုသူတို့အား။ တမေဝ အန္နံ၊ ထိုပေးလှူအပ်သော ထမင်းသည်သာလျှင်။ အသ္မိံ လောကေ စ၊ ဤပစ္စုပ္ပန်လောက၌လည်းကောင်း။ ပရမှိ စ၊ တမလွန်လောက၌လည်းကောင်း။ ဘဇတိ၊ အစဉ်လိုက်၏။

တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ မစ္ဆေရံ၊ ဝန်တိုခြင်းတည်းဟူသော အညစ်အကြေးကို။ ဝိနေယျ၊ ဖျောက်၍။ မလာဘိဘူ၊ ဝန်တိုခြင်းတည်းဟူသော အညစ်အကြေးကို နှိပ်စက်သည် ဖြစ်၍။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒဇ္ဇာ၊ ပေးလှူရာ၏။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့သည်။ ပရလောကသ္မိံ၊ တမလွန်လောက၌။ ပါဏိနံ၊ သတ္တဝါတို့၏။ ပတိဋ္ဌာ၊ တည်ရာတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၄၊ ဧကမူလသုတ်

၄၄။ ဧကမူလံ၊ တဏှာဟုဆိုအပ်သော တစ်ခုသော အမြစ်လည်း ရှိသော။ ဒွိရာဝဋ္ဋံ၊ သဿတဒိဋ္ဌိ ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိဟုဆိုအပ်သော နှစ်ပါးသော လည်ခြင်းရှိသော။ တိမလံ၊ ရာဂအစရှိသော သုံးပါးသောအညစ်အကြေးလည်း ရှိသော။ ပဉ္စပတ္ထရံ၊ ကာမဂုဏ်ဟုဆိုအပ်သော ငါးပါးသော အပြန့်လည်း ရှိသော။ ဒွါဒသာဝဋ္ဋံ၊ အာယတနဟုဆိုအပ်သော တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးသော လည်ခြင်းရှိသော။ ပါတလံ၊ ပါတာလံ (ဆဋ္ဌ) မထောက်နိုင်သော။ သမုဒ္ဒံ၊ သံသရာတည်းဟူသော သမုဒ္ဒရာကို။ ဣသိ၊ ရဟန္တာသည်။ အတရိ၊ ကူးပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

၅၊ အနောမသုတ်

၄၅။ အနောမနာမံ၊ မယုတ်သော အမည်ရှိသော။ နိပုဏတ္ထဒဿိံ၊ သိမ်မွေ့နက်နဲသော အနက်ကို မြင်လေ့ရှိတော်မူသော။ ပညာဒဒံ၊ လောကုတ္တရာတရားအားလျော်သော ပညာကိုလည်းပေးတော်မူတတ်သော။ ကာမလယေ၊ ကာမာလယေ (ဆဋ္ဌ) ကာမဂုဏ်ငါးပါးတည်းဟူသော တပ်ခြင်း၌။ အသတ္တံ၊ ကပ်ငြိခြင်းရှိတော်မမူသော။ သဗ္ဗဝိဒုံ၊ ခပ်သိမ်းသော တရားကို သိလေ့ရှိတော်မူတတ်သော။ သုမေဓံ၊ ကောင်းသော ပညာရှိတော်မူတတ်သော။ အရိယေ ပထေ၊ အရိယာတို့၏ လမ်းခရီး၌။ ကမမာနံ၊ ကြွသွားတော်မူသော။ တံ မဟေသိံ၊ ထိုသီလက္ခန္ဓအစရှိသော ကျေးဇူးကို ရှာမှီးတော်မူတတ်သော မြတ်စွာဘုရားကို။ ပဿထ၊ ဖူးမြော်ကြကုန်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

၆၊ အစ္ဆရာသုတ်

၄၆။ အစ္ဆရာဂဏသံဃုဋ္ဌံ၊ နတ်သ္မီးအပေါင်းတို့သည် သီခြင်း တီးမှုတ်ခြင်းအစရှိသော အသံတို့ဖြင့် ချောက်ချားသော။ ပိသာစဂဏသေဝိတံ၊ နတ်သ္မီးအပေါင်းတို့သည် မှီဝဲအပ်သော။ မောဟနံ နာမ၊ မောဟနအမည်ရှိသော။ တံ ဝနံ၊ ထိုနန္ဒဝန်ဥယျာဉ်ကို။ ကထံ (ကေန ကာရဏေန)၊ အဘယ်သို့သော အကြောင်းဖြင့်။ ယာတြာ၊ လွန်မြောက်ခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်အံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

ယော မဂ္ဂေါ၊ အကြင်အရိယာမဂ်တည်းဟူသော ခရီးသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) သော မဂ္ဂေါ၊ ထိုအရိယာမဂ်တည်းဟူသော ခရီးသည်။ ဥဇုကော နာမ၊ ကာယကံစသည်တို့၏ မရှိသောကြောင့် ခရီးဖြောင့်မည်၏။ သာ ဒိသာ၊ နိဗ္ဗာန်ကဲ့သို့ ဘေးမရှိသည် ဖြစ်၍။ အဘယာ နာမ၊ ဘေးမရှိသော ခရီးမည်၏။ သော ရထော၊ ထိုအရိယမဂ်တည်းဟူသော ရထားသည်။ အကုဇနော နာမ၊ အကူဇနော နာမ (ဆဋ္ဌ) တစ်စုံတစ်ခုသော အသံမရှိသည် ဖြစ်၍အကုဇနမည်၏။ ဓမ္မစက္ကေဟိ၊ ကိုယ်နှုတ်ကြောင့် ဖြစ်သော ဝီရိယဟုဆိုအပ်သော ဓမ္မစက်တို့နှင့်။ သံယုတ္တော၊ ယှဉ်၏။

တဿ၊ ထိုအရိယမဂ်ဟူသော ရထားအား။ ဟိရိအပါလမ္ဗော၊ ဟိရီ အပါလမ္ဗော (ဆဋ္ဌ) ဟိရီဩတ္တပ္ပတည်းဟူသော အမှီတကဲရှိ၏။ အဿ၊ ထိုသူအား။ သတိပရိဝါရဏံ၊ သတိဟူသော အရံအကာရှိ၏။ သမ္မာဒိဋ္ဌိပုရေဇဝံ၊ သမ္မာဒိဋ္ဌိတရားလျှင် ရှေ့သွားရှိသော။ ဓမ္မံ၊ အရိယမဂ်တရားကို။ သာရထိံ၊ ရထားမှူးဟူ၍။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဗြူမိ၊ ဟောတော်မူ၏။

ယဿာ ဣတ္ထိယာ ဝါ၊ အကြင်မိန်းမအားလည်းကောင်း။ ယဿ ပုရိသဿ ဝါ၊ အကြင်ယောကျ်ားအားလည်းကောင်း။ ဧတာဒိသံ၊ ထိုသို့ သဘောရှိသော။ ယာနံ၊ ယာဉ်သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) သော၊ ထိုသူသည်။ ဝေ (ဧကန္တေန)၊ စင်စစ်သဖြင့်။ ဧတေန ယာနေန၊ ထိုယာဉ်ဖြင့်။ နိဗ္ဗာနဿေဝ၊ နိဗ္ဗာန်၏သာလျှင်။ သန္တိကံ၊ သန္တိကေ (ဆဋ္ဌ) အထံသို့။ (ပါပုဏိ၊ ရောက်၏။) ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၇၊ ဝနရောပသုတ်

၄၇။ ကေသံ၊ အဘယ်သူတို့အား။ ဒိဝါ စ၊ နေ့၌လည်းကောင်း။ ရတ္တော စ၊ ညဉ့်၌လည်းကောင်း။ သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ ပုညံ၊ ကောင်းမှုသည်။ ပဝဍ္ဎတိ၊ ပွားသနည်း။ ကေ၊ အဘယ်သူတို့သည်။ ဓမ္မဋ္ဌာ၊ တရား၌ တည်ကုန်သနည်း။ ကေ၊ အဘယ်သူတို့သည်။ သီလသမ္ပန္နာ၊ သီလနှင့် ပြည့်စုံကုန်သနည်း။ ကေ ဇနာ၊ အဘယ်သူတို့သည်။ သဂ္ဂဂါမိနော၊ နတ်ပြည်သို့ သွားရကုန်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

ယေ ဇနာ၊ အကြင်သူတို့သည်။ အာရာမရောပါ၊ သစ်သီးအရံ ပန်းအရံ စိုက်ပျိုးကုန်၏။ ဝနရောပါ၊ တောအရံ စိုက်ပျိုးကုန်၏။ သေတုကာရကာ၊ တံတားခင်းကုန်၏။ ပပဉ္စံ၊ ရေအိုးစင်ကိုလည်းကောင်း။ ဥဒပါနဉ္စ၊ ရေတွင်းရေကန်ကိုလည်းကောင်း။ (ကရောန္တိ၊ လုပ်ဆောင်ကုန်၏။) ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ ဥပဿယံ၊ ဇရပ် တန်ဆောင်း ကျောင်း ကန် အရိပ် အာဝါသကို။ ဒဒန္တိ စ၊ ဆောက်လုပ်လှူဒါန်းကုန်၏။

Ä (၃၁) တေသံ၊ ထိုသူတို့အား။ ဒိဝါ စ၊ နေ့၌လည်းကောင်း။ ရတ္တော စ၊ ညဉ့်၌လည်းကောင်း။ သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ ပုညံ၊ ကောင်းမှုသည်။ ပဝဍ္ဎတိ၊ ပွား၏။ တေ ဇနာ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဓမ္မဋ္ဌာ၊ တရား၌တည်ကုန်၏။ တေ ဇနာ၊ ထိုလူတို့သည်။ သီလသမ္ပန္နာ၊ သီလနှင့် ပြည့်စုံကုန်၏။ တေ ဇနာ၊ ထိုလူတို့သည်။ သဂ္ဂဂါမိနော၊ နတ်ပြည်သို့ သွားရကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၈၊ ဇေတဝနသုတ်

၄၈။ ဣဒံ ဇေတဝနံ၊ ဤဇေတဝန်ကျောင်းတော်သည်။ ဣသိသံဃနိသေဝိတံ၊ ရဟန်းအပေါင်းတို့သည် မှီဝဲအပ်၏။ ဓမ္မရာဇေန၊ တရားမင်းဘုရားသည်။ အာဝုတ္တံ၊ အာဝုတ္ထံ (ဆဋ္ဌ) သီတင်းသုံးတော်မူအပ်၏။ မမ၊ ငါ၏။ ပီတိသဉ္ဇနနံ၊ နှစ်လိုခြင်းကို ဖြစ်စေ၏။

ကမ္မဉ္စ၊ မဂ်စေတနာသည်လည်းကောင်း။ ဝိဇ္ဇာ စ၊ မဂ်ပညာသည်လည်းကောင်း။ ဓမ္မော စ၊ သမာဓိအပင်းအသင်းဖြစ်သော တရားသည်လည်းကောင်း။ ဇီဝိတမုတ္တမံ၊ မြတ်သောအားဖြင့် အသက်ရှည်ကြောင်းဖြစ်သော။ သီလဉ္စ၊ သီလသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဧတေန၊ ထိုတရားအပေါင်းဖြင့်။ မစ္စာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ သုဇ္ဈန္တိ၊ ကိလေသာတို့မှ စင်ကြယ်ကုန်၏။ ဂေါတ္တေန ဝါ၊ အမျိုးမြတ်သဖြင့်လည်းကောင်း။ ဓနေန ဝါ၊ ဥစ္စာပေါများသဖြင့်လည်းကောင်း။ န သုဇ္ဈန္တိ၊ မစင်ကြယ်ကုန်။

တသ္မာ ဟိ (တသ္မာ ဧဝ)၊ ထိုကြောင့်သာလျှင်။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသော။ ပေါသော၊ ယောကျ်ားသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အတ္ထံ၊ အကျိုးစီးပွားကို။ သမ္ပဿံ (သမ္ပဿန္တော)၊ မြင်သည် ဖြစ်၍။ ယောနိသော၊ အသင့်အားဖြင့်။ ဓမ္မံ၊ ခန္ဓာငါးပါးတရားကို။ ဝိစိနေ၊ ဆင်ခြင်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆင်ခြင်သဖြင့်။ တတ္ထ၊ ထိုသစ္စာလေးပါးတရားတို့၌။ ဝိသုဇ္ဈတိ၊ စင်ကြယ်၏။

ပညာယ၊ ပညာဖြင့်လည်းကောင်း။ သီလေန၊ သီလဖြင့်လည်းကောင်း။ ဥပသမေန၊ ငြိမ်သက်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ သာရိပုတ္တောဝ၊ သာရိပုတ္တရာသာလျှင်။ ပရမော၊ မြတ်၏။ ယောပိ ဘိက္ခု၊ အကြင်အမှတ်မရှိသော ရဟန်းသည်လည်း။ ပါရင်္ဂတော၊ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်၏။ ဧတ္ထ၊ ဤနိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်သောသူတို့တွင်။ (သော၊ ထိုရဟန်းသည်။) ဧတာဝ ပရမော၊ ထိုအရှင်သာရိပုတ္တရာလျှင် တူသောအတိုင်းအရှည်ရှိသည်သာလျှင်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

၉၊ မစ္ဆရိသုတ်

၄၉။ ဣဓ လောကေ၊ ဤလောက၌။ ယေ နရာ၊ အကြင်လူတို့သည်။ မစ္ဆရိနော၊ ဝန်တိုကုန်၏။ ကဒရိယာ၊ စဉ်းလဲကုန်၏။ ပရိဘာသကာ၊ ရေရွတ်ကုန်၏။ ဒဒမာနာနံ၊ ပေးကမ်းကုန်သော။ အညေသံ၊ တပါးသောသူတို့အား။ အန္တရာယကရာ၊ အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်၏။

တေသံ (နရာနံ)၊ ထိုလူတို့၏။ ဝိပါကော၊ အကျိုးသည်။ ကီဒိသော၊ အဘယ်သို့သော သဘောရှိသနည်း။ သမ္ပရာယော စ၊ တမလွန်သော ကိုယ်၏အဖြစ်သည်လည်း။ ကီဒိသော၊ အဘယ်သို့ သဘောရှိသနည်း။ ဘဝန္တံ၊ အရှင်ဘုရားကို။ ပုဋ္ဌုံ၊ မေးလျှောက်ခြင်းငှာ။ အာဂမာ၊ အာဂမ္မ (ဆဋ္ဌ) လာပါကုန်၏။ ကထံ (ကေန ကာရဏေန)၊ အဘယ်သို့သော အကြောင်းဖြင့်။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ တံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ ဇာနေမု၊ သိရကုန်အံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

ဣဓ လောကေ၊ ဤလောက၌။ ယေ နရာ၊ အကြင်လူတို့သည်။ မစ္ဆရိနော၊ ဝန်တိုကုန်၏။ ကဒရိယာ၊ စဉ်းလဲကုန်၏။ ပရိဘာသကာ၊ ရေရွတ်ကုန်၏။ ဒဒမာနာနံ၊ ပေးကမ်းကုန်သော။ အညေသံ၊ တပါးသောသူတို့အား။ အန္တရာယကရာ၊ အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်၏။

(တေ နရာ၊ ထိုလူတို့သည်။) နိရယံ၊ ငရဲသို့လည်းကောင်း။ တိရစ္ဆာနယောနိံ၊ တိရစ္ဆာန်အမျိုးသို့လည်းကောင်း။ ယမလောကံ၊ ယမမင်း၏ နိုင်ငံသို့လည်းကောင်း။ ဥပပဇ္ဇရေ၊ ကပ်၍ဖြစ်ကုန်၏။ မနုဿတ္တံ၊ လူ၏အဖြစ်သို့။ သစေ ဧန္တိ၊ အကယ်၍ ရောက်ကုန်သည်ဖြစ်အံ့။ ဒလိဒ္ဒေ၊ ဆင်းရဲသော။ ကုလေ၊ အမျိုး၌။ ဇာယရေ၊ ဖြစ်ကုန်၏။

ယတ္ထ၊ အကြင်အမျိုး၌။ စောဠံ၊ အဝတ်ပုဆိုးကိုလည်းကောင်း။ ပိဏ္ဍော၊ ထမင်းအဖျော်ကိုလည်းကောင်း။ ရတိ၊ ကာမဂုဏ်ငါးပါးဖြင့် မွေ့လျော်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ခိဋ္ဋာ၊ ခိဍ္ဍာ (ဆဋ္ဌ) ရွှင်မြူးခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ကိစ္ဆေန၊ ငြိုငြင်သဖြင့်။ လဗ္ဘတိ၊ ရအပ်၏။ (တတ္ထ၊ ထိုအမျိုး၌။ ဇာယရေ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ယသ္မိံ၊ အကြင်သူတပါးဥစ္စာ၌။) အာသီသရေ၊ တောင့်တခြင်းသို့ ရောက်သော်လည်း။ ဗာလာ၊ တုန်လှုပ်ရကုန်၏။ ပရတော၊ သူတပါးမှ။ တေသံ၊ ထိုဆင်းရဲသော အမျိုး၌ ဖြစ်ကုန်သော သူတို့အား။ တမ္ပိ၊ ထိုဥစ္စာကိုလည်း။ န လဗ္ဘတိ၊ မရအပ်။ သ (သော) ဝိပါကော၊ ထိုအကျိုးသည်ကား။ ဒိဋ္ဌေ ဓမ္မေ၊ ပစ္စုပ္ပန်အတ္တဘော၌။ (ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။) သမ္ပရာယေ စ၊ တမလွန်ဘဝ၌ကား။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ ဒုဂ္ဂတိဘဝသို့။ (ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။) ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

ဣတိ ဟိ (ဣမိနာ အာကာရေန ဧဝ)၊ ဤသို့သော အခြင်းအရာဖြင့်သာလျှင်။ ဧတံ (အတ္တံ)၊ ထိုအနက်ကို။ (မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။) ဝိဇာနာမ၊ သိကုန်၏။ ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ အညံ၊ တပါးသော ပြဿနာကို။ (မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။) ပုစ္ဆာမ၊ မေးကုန်၏။ ယေ စ၊ ယေဓ (ဆဋ္ဌ) အကြင်သူတို့သည်လည်း။ မနုဿတ္တံ၊ လူ၏အဖြစ်ကို။ လဒ္ဓါ၊ ရကုန်၍။ ဝဒညူ၊ အလှူခံပုဂ္ဂိုလ်ဆိုသည်ကို သိတတ်ကုန်၏။ ဝီတမစ္ဆရာ၊ ကင်းသော ဝန်တိုခြင်းရှိ၏။

Ä (၃၂) ဗုဒ္ဓေ စ၊ ဘုရား၌လည်းကောင်း။ ဓမ္မေ စ၊ တရား၌လည်းကောင်း။ သံဃေ စ၊ သံဃာ၌လည်းကောင်း။ ပသန္နာ၊ ကြည်ညိုကုန်၏။ တိဗ္ဗဂါရဝါ၊ ထက်သော ရိုသေခြင်းရှိကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုသူတို့အား။ ဝိပါကော၊ အကျိုးသည်။ ကီဒိသော၊ အဘယ်သို့ သဘောရှိသနည်း။ သမ္ပရာယော စ၊ တမလွန်သော ကိုယ်၏ အဖြစ်သည်လည်း။ ကီဒိသော၊ အဘယ်သို့ သဘောရှိသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝန္တံ၊ အရှင်ဘုရားကို။ ပုဋ္ဌုံ၊ မေးခြင်းငှာ။ အာဂမာ၊ လာကုန်၏။ တံ (အတ္ထံ)၊ ထိုအနက်ကို။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ကထံ (ကေန ကာရဏေန)၊ အဘယ်သို့သော အကြောင်းဖြင့်။ ဇာနေမု၊ သိရကုန်အံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။)

ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ယေ စ၊ အကြင်သူတို့သည်လည်း။ မနုဿတ္တံ၊ လူ၏အဖြစ်ကို။ လဒ္ဓါ၊ ရကုန်သည် ဖြစ်၍။ ဝဒညူ၊ အလှူခံပုဂ္ဂိုလ်ဆိုသည်ကို သိတတ်ကုန်၏။ ဝီတမစ္ဆရာ၊ ကင်းသော ဝန်တိုခြင်းရှိကုန်၏။ ဗုဒ္ဓေ စ၊ ဘုရား၌လည်းကောင်း။ ဓမ္မေ စ၊ တရား၌လည်းကောင်း။ သံဃေ စ၊ သံဃာ၌လည်းကောင်း။ ပသန္နာ၊ ကြည်ညိုကုန်၏။ တိဗ္ဗဂါရဝါ၊ ထက်သော ရိုသေခြင်းရှိကုန်၏။ တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ ယတ္ထ၊ အကြင်နတ်ရွာ၌။ ဥပပဇ္ဇရေ၊ ရောက်ကုန်၏။ (တတ္ထ၊ ထိုနတ်ရွာ၌။) ဧတေ၊ ထိုနတ်တို့သည်။ သဂ္ဂါ (သဂ္ဂံ)၊ နတ်ပြည်ကို။ ပကာသေန္တိ၊ ဗိမာန်ရောင်ဖြင့် ထွန်းတောက်ပကုန်၏။

မနုဿတ္တံ၊ လူပြည်သို့။ သစေ ဧန္တိ၊ အကယ်၍ ရောက်ကုန်သည်ဖြစ်အံ့။ အဒ္ဓေ၊ အဍ္ဎေ (ဆဋ္ဌ) ကြွယ်ဝသော။ ကုလေ၊ အမျိုး၌။ အဇာရယေ၊ အာဇာရယေ (ဆဋ္ဌ) ဖြစ်ကုန်၏။ ယတ္ထ၊ အကြင်အမျိုး၌။ စောဠံ၊ အဝတ်ပုဆိုးကိုလည်းကောင်း။ ပိဏ္ဍော၊ ထမင်းအဖျော်ကိုလည်းကောင်း။ ရတိ၊ ကာမဂုဏ်ငါးပါးဖြင့် မွေ့လျော်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ခိဋ္ဋာ၊ ခိဍ္ဍာ (ဆဋ္ဌ) ရွှင်မြူးခြင်းကိုလည်းကောင်း။ အကိစ္ဆေန၊ မငြိုငြင်သဖြင့်။ လဗ္ဘတိ၊ ရအပ်၏။ တတ္ထ၊ ထိုအမျိုး၌။ အဇာရယေ၊ ဖြစ်ကုန်၏။

ပရသမ္ဘတေသု၊ သူတပါးတို့သည် ဆည်းဘူးအပ်ကုန်သော။ ဘောဂေသု၊ ဥစ္စာတို့သည်။ ဝသဝတ္တီဝ၊ မိမိအလိုသို့ ပါသည်ဖြစ်၍သာလျှင်။ မောဒရေ၊ ဝမ်းမြောက်ရကုန်၏။ (ဧဝံ တထာ တေန ကာရဏေန၊ ထိုဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော အကြောင်းဖြင့်။) သ (သော) ဝိပါကော၊ ထိုအကျိုးသည်။ ဒိဋ္ဌေ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သော ကိုယ်၏အဖြစ်၌။ (ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။) သမ္ပရာယေ စ၊ တမလွန်ဘဝ၌လည်း။ သုဂတိံ၊ နတ်ရွာသုဂတိသို့။ (ဂစ္ဆတိ၊ ရောက်၏။) ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဿဇ္ဇေသိ၊ ဖြေတော်မူ၏။)

၁၀၊ ဃဋီကာရသုတ်

၅၀။ အဝိဟံ၊ အဝိဟာဘုံသို့။ ဥပပန္နာသေ၊ ရောက်ကုန်၏။ ဝိမုတ္တာ၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်ကုန်သော။ ရာဂဒေါသပရိက္ခီဏာ၊ ကုန်ပြီးသော ရာဂဒေါသရှိကုန်သော။ လောကေ၊ လောက၌။ ဝိသတ္တိကံ၊ တဏှာကို။ တိဏ္ဏာ၊ ကူးမြောက်ကုန်ပြီးသော။ သတ္တ ဘိက္ခဝေါ၊ ခုနစ်ယောက်သော ရဟန်းတို့သည်။ (ကေ၊ အဘယ်ရဟန်းတို့နည်း။)

ကေ စ၊ အဘယ်ရဟန်းတို့သည်။ မစ္စုဓေယျံ၊ သေမင်း၏ တည်ရာဖြစ်သော။ သုဒုတ္တရံ၊ ကူးမြောက်နိုင်ခဲသော။ ပင်္ကံ၊ ကိလေသာဟူသော ညွန်ပြောင်းကို။ အတရုံ၊ ကူးမြောက်ကုန်သနည်း။ ကေ၊ အဘယ်ရဟန်းတို့သည်။ မာနုသံ၊ လူ၌ဖြစ်သော။ ဒေဟံ၊ ကိုယ်ကို။ ဟိတွာ၊ စွန့်ကုန်၍။ ဒိဗ္ဗယောဂံ၊ နတ်ပြည်ကို။ ဥပစ္စဂုံ၊ လွန်ကုန်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

ဥပကော စ၊ ဥပကလည်းကောင်း။ ပလဘဏ္ဍော စ၊ ပလဂဏ္ဍော စ (ဆဋ္ဌ) ပလဘဏ္ဍလည်းကောင်း။ ပုက္ကုသာတိ စ၊ ပုက္ကုသာတိလည်းကောင်း။ တယော၊ သုံးယောက်ကုန်သော။ တေ စ၊ ထိုရဟန်းတို့လည်းကောင်း။ ဘဒ္ဒိယော စ၊ ဘဒ္ဒိယလည်းကောင်း။ ခဏ္ဍဒေဝေါ စ၊ ခဏ္ဍဒေဝလည်းကောင်း။ ဗာဟုရဂ္ဂိ စ၊ ဗာဟုရဂ္ဂိလည်းကောင်း။ သိင်္ဂိယော စ၊ သိင်္ဂိယလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တေ (သတ္တ ဘိက္ခဝေါ)၊ ထိုခုနစ်ယောက်သော ရဟန်းတို့သည်။ မာနုသံ၊ လူ၌ဖြစ်သော။ ဒေဟံ၊ ကိုယ်ကို။ ဟိတွာ၊ စွန့်ကုန်၍။ ဒိဗ္ဗယောဂံ၊ နတ်ပြည်ကို။ ဥပစ္စဂုံ၊ လွန်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

မာရပါသပ္ပဟာယိနံ၊ မာရ်တည်းဟူသော ကျော့ကွင်းကို ပယ်တတ်ကုန်သော။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့၏။ ကုသလံ၊ ကုသလီ (ဆဋ္ဌ) အပြစ်မရှိဟူသော စကားကို။ (တွံ၊ သင်နတ်သားသည်။) ဘာသသိ၊ ပြောဆို၏။ တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ ကဿ၊ အဘယ်သူ၏။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ အညာယ၊ သိကုန်၍။ ဘဝဗန္ဓနံ၊ ဘဝဟူသော အနှောင်အဖွဲ့ကို။ အစ္ဆိဒုံ၊ ဖြတ်ကုန်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ ယဿ (ဘဂဝတော)၊ အကြင်မြတ်စွာဘုရား၏။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ အညာယ၊ သိကုန်၍။ ဘဝဗန္ဓနံ၊ ဘဝဟူသော အနှောင်အဖွဲ့ကို။ အစ္ဆိဒုံ၊ ဖြတ်ကုန်၏။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အညတြ၊ ကြဉ်ထား၍။ န အစ္ဆိဒုံ၊ မဖြတ်ကုန်။ တဝ၊ အရှင်ဘုရား၏။ သာသနာ၊ သာသနာတော်ကို။ အညတြ၊ ကြဉ်၍။ (န အစ္ဆိဒုံ၊ မဖြတ်ကုန်။)

ယတ္ထ၊ အကြင်နိဗ္ဗာန်၌။ နာမဉ္စ၊ နာမ်သည်လည်းကောင်း။ ရူပဉ္စ၊ ရုပ်သည်လည်းကောင်း။ အသေသံ၊ အကြွင်းမဲ့။ ဥပရုဇ္ဈတိ၊ ချုပ်၏။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ တံ ဓမ္မံ၊ ထိုသူတော်ကောင်းတို့၏ တရားကို။ အညာယ၊ သိကုန်၍။ ဘဝဗန္ဓနံ၊ ဘဝဟူသော အနှောင်အဖွဲ့ကို။ အစ္ဆိဒုံ၊ ဖြတ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

ဂဗ္ဘီရံ၊ နက်နဲသော။ ဒုဗ္ဗိဇာနံ၊ သိနိုင်ခဲသော။ သုဒုဗ္ဗုဓံ၊ လွန်စွာသိနိုင်ခဲသော။ ဝါစံ၊ စကားကို။ ဘာသသိ၊ ဆိုဘိ၏။ တွံ၊ သင်နတ်သားသည်။ ကဿ၊ အဘယ်သူ၏။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ အညာယ၊ သိ၍။ ဧဒိသံ၊ ဤဒိသံ (ဆဋ္ဌ) ဤသို့သဘောရှိသော။ ဝါစံ၊ စကားကို။ ဘာသသိ၊ ဆိုဘိသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

Ä (၃၃) (ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။) ပုရေ၊ ရှေးအခါ၌။ ဝေကဠိင်္ဂေ၊ ဝေကဠိင်္ဂရွာ၌။ ဃဋိကာရော၊ ဃဋီကရော (ဆဋ္ဌ) ဃဋိကာရ အမည်ရှိသော။ ကုမ္ဘကာရော၊ အိုးထိန်းသည်သည်။ အာသိံ၊ ဖြစ်ခဲ့ဘူး၏။ မာတာပေတ္တိဘရော၊ အမိအဘကို လုပ်ကျွေးတတ်သော။ ကဿပဿ၊ ကဿပမြတ်စွာဘုရား၏။ ဥပါသကော၊ ဥပါသကာသည်။ အာသိံ၊ ဖြစ်ဘူး၏။

မေထုနာ ဓမ္မာ၊ မေထုန်အကျင့်မှ။ ဝိရတော၊ ကြဉ်၏။ ဗြဟ္မစာရီ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်လေ့ရှိ၏။ နိရာမိသော၊ အာမိသကင်း၏။ တေ (တယာ)၊ အရှင်ဘုရားနှင့်။ သင်္ဂါမေယျော၊ သဂါမေယျော (ဆဋ္ဌ) တစ်ရွာတည်းနေသည်။ အဟုဝါ၊ ဖြစ်ခဲ့ဘူး၏။ တေ (တယာ)၊ အရှင်ဘုရားနှင့်။ ပုရေ၊ ရှေးအခါ၌။ မေ (မမ)၊ အကျွန်ုပ်၏။ သခါ၊ အဆွေခင်ပွန်းသည်။ အဟုဝါ၊ ဖြစ်ခဲ့ဘူး၏။

သော အဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ ဝိမုတ္တေ၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်ကုန်ပြီးသော။ ရာဂဒေါသပရိက္ခီဏေ၊ ကုန်ပြီးသော ရာဂဒေါသ ရှိကုန်သော။ လောကေ၊ လောက၌။ ဝိသတ္တိကံ၊ တဏှာကို။ တိဏ္ဏေ၊ ကူးမြောက်ကုန်ပြီးသော။ ဧတေ သတ္တ ဘိက္ခဝေါ၊ ထိုခုနစ်ယောက်သော ရဟန်းတို့ကို။ ပဇာနာမိ၊ သိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

ဘဂဝါ၊ ဘဂ္ဂဝ (ဆဋ္ဌ) မြတ်စွာဘုရားသည်။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ အာသိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝံ (တထာ)၊ ထိုအခြင်းဖြင့်။ ဧတံ၊ ထိုတရားကို။ ဘာသသိ၊ ဟောတော်မူ၏။ (ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။) ပုရေ၊ ရှေးအခါ၌။ ဝေကဠိင်္ဂေ၊ ဝေကဠိင်္ဂရွာ၌။ ဃဋိကာရော၊ ဃဋိကာရ အမည်ရှိသော။ ကုမ္ဘကာရော၊ အိုးထိန်းသည်သည်။ အာသိံ၁၊ အာသိ (ဆဋ္ဌ) ဖြစ်ခဲ့ဘူး၏။ မာတာပေတ္တိဘရော၊ အမိအဘကို လုပ်ကျွေးတတ်သော။ ကဿပဿ၊ ကဿပမြတ်စွာဘုရား၏။ ဥပါသကော၊ အလုပ်အကျွေးသည်။ အာသိံ၁၊ ဖြစ်ဘူး၏။

မေထုနာ ဓမ္မာ၊ မေထုန်အကျင့်မှ။ ဝိရတော၊ ကြဉ်၏။ ဗြဟ္မစာရီ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်လေ့ရှိ၏။ နိရာမိသော၊ အာမိသကင်း၏။ တေ (တယာ)၊ အရှင်ဘုရားနှင့်။ သင်္ဂါမေယျော၊ သဂါမေယျော (ဆဋ္ဌ) တစ်ရွာတည်းနေသည်။ အဟုဝါ၊ ဖြစ်ခဲ့ဘူး၏။ တေ (တယာ)၊ အရှင်ဘုရားနှင့်။ ပုရေ၊ ရှေးအခါ၌။ မေ (မမ)၊ အကျွန်ုပ်၏။ သခါ၊ အဆွေခင်ပွန်းသည်။ အဟုဝါ၊ ဖြစ်ခဲ့ဘူး၏။

ပုရာဏာနံ၊ ရှေး၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဘာဝိတတ္တာနံ၊ ပွားစေအပ်သော အရိယမဂ်ရှိကုန်သော။ သရီရန္တိမဓာရီနံ၊ အဆုံးစွန်သော ကိုယ်၏အဖြစ်ကို ဆောင်ကုန်သော။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ သဟာယာနံ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့၏။ သင်္ဂမော၊ ပေါင်းဖက်မိခြင်းသည်။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ (တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ အာသိ၊ ဖြစ်၏။) ဧဝံ (တထာ)၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။) ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

ပဉ္စမော၊ ငါးခုတို့၏ ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သော။ အာဒိတ္တဝဂ္ဂေါ၊ အာဒိတ္တဝဂ်တည်း။

တဿ၊ ထိုအာဒိတ္တဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်သည်ကား။ အာဒိတ္တံ၊ အာဒိတ္တသုတ်လည်းကောင်း။ ကိံ ဒဒံ၊ ကိံ ဒဒသုတ်လည်းကောင်း။ အန္နံ၊ အန္နသုတ်လည်းကောင်း။ ဧကမူလ၊ ဧကမူလသုတ်လည်းကောင်း။ အနောမိယံ၊ အနောမိယသုတ်လည်းကောင်း။ အစ္ဆရာ၊ အစ္ဆရာသုတ်လည်းကောင်း။ ဝနရောပန၊ ဝနရောပဇေတံ (ဆဋ္ဌ) ဝနရောပနသုတ်လည်းကောင်း။ ဇေတံ၊ ဇေတဝနသုတ်လည်းကောင်း။ မစ္ဆရေန၊ မစ္ဆရသုတ်လည်းကောင်း။ ဃဋိကာရော၊ ဃဋိကာရသုတ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒသ၊ ဆယ်သုတ်တို့တည်း။ ဣတိ ဣဒံ၊ ဤသည်ကား။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းတည်း။

၆၊ ဇရာဝဂ်

၁၊ ဇရာသုတ်

၅၁။ ကိံသု၊ အဘယ်တရားသည်။ ယာဝ ဇရာ၊ အိုသည်တိုင်အောင်။ သာဓု၊ ကောင်းသနည်း။ ကိံသု၊ အဘယ်တရားသည်။ ပတိဋ္ဌိတာ၊ ပတိဋ္ဌိတံ (ဆဋ္ဌ) တည်မူကား။ သာဓု၊ ကောင်းသနည်း။ ကိံသု၊ အဘယ်တရားသည်။ နရာနံ၊ လူတို့၏။ ရတနံ၊ ရတနာမည်သနည်း။ ကိံသု၊ အဘယ်တရားကို။ စောရေဟိ၊ ခိုးသူတို့သည်။ ဒုဟရံ၁၊ ဒူဟရံ (ဆဋ္ဌ) ဆောင်နိုင်ခဲသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

သီလံ၊ သီလသည်။ ယာဝ ဇရံ၊ ယာဝ ဇရာ (ဆဋ္ဌ) အိုသည်တိုင်အောင်။ သာဓု၊ ကောင်း၏။ သဒ္ဓါ၊ သဒ္ဓါတရားသည်။ ပတိဋ္ဌိတာ၊ တည်မူကား။ သာဓု၊ ကောင်း၏။ ပညာ၊ ပညာသည်။ နရာနံ၊ လူတို့၏။ ရတနံ၊ ရတနာမည်၏။ ပုညံ၊ ကောင်းမှုကို။ စောရေဟိ၊ ခိုးသူတို့သည်။ ဒုဟရံ၁၊ ဆောင်နိုင်ခဲ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၂၊ အဇရသာသုတ်

၅၂။ Ä (၃၄) ကိံသု၊ အဘယ်တရားသည်။ အဇရသာ၊ မဆွေးမမြေ့သဖြင့်။ သာဓု၊ ကောင်းသနည်း။ ကိံသု၊ အဘယ်တရားသည်။ အဓိဋ္ဌိတံ၊ တည်မူကား။ သာဓု၊ ကောင်းသနည်း။ ကိံသု၊ အဘယ်တရားသည်။ နရာနံ၊ လူတို့၏။ ရတနံ၊ ရတနာမည်သနည်း။ ကိံသု၊ အဘယ်တရားသည်။ စောရေဟိ၊ ခိုးသူတို့မှ။ ဟာရိယံ၊ ယုတ်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

သီလံ၊ သီလသည်။ အဇရသာ၊ မဆွေးမြေ့သဖြင့်။ သာဓု၊ ကောင်း၏။ သဒ္ဓါ၊ သဒ္ဓါတရားသည်။ အဓိဋ္ဌိတာ၊ တည်မူကား။ သာဓု၊ ကောင်း၏။ ပညာ၊ ပညာသည်။ နရာနံ၊ လူတို့၏။ ရတနံ၊ ရတနာမည်၏။ ပုညံ၊ ကောင်းမှုသည်။ စောရေဟိ၊ ခိုးသူတို့မှ။ ဟာရိယံ၊ ယုတ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၃၊ မိတ္တသုတ်

၅၃။ ပထဝတော၁၊ ပဝသတော (ဆဋ္ဌ) ခရီးသွားသောသူ၏။ မိတ္တံ၊ အဆွေခင်ပွန်းသည်။ ကိံသု၊ အဘယ်နည်း။ သကေ ဃရေ၊ မိမိအိမ်၌။ မိတ္တံ၊ အဆွေခင်ပွန်းသည်။ ကိံသု၊ အဘယ်နည်း။ အတ္ထဇာတဿ၊ ပြုဖွယ် ရှိသော သူ၏။ မိတ္တံ၊ အဆွေခင်ပွန်းသည်။ ကိံ၊ အဘယ်နည်း။ သမ္ပရာယိကံ၊ တမလွန်၌ ဖြစ်သော။ မိတ္တံ၊ အဆွေခင်ပွန်းသည်။ ကိံ၊ အဘယ်နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

ပထဝတော၁၊ ခရီးသွားသောသူ၏။ မိတ္တံ၊ အဆွေခင်ပွန်းသည်။ သတ္ထော၊ ခြေကျင်အဖော်တည်း။ သကေ ဃရေ၊ မိမိအိမ်၌။ မိတ္တံ၊ အဆွေခင်ပွန်းသည်။ မာတာ၊ အမိတည်း။ အတ္ထဇာတဿ၊ ပြုဖွယ် ရှိသော သူ၏။ သဟာယော၊ အဖော်သည်ကား။ ပုနပ္ပုနံ၊ အဖန်တလဲလဲ။ မိတ္တံ၊ အဆွေခင်ပွန်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သယံ ကတာနိ၊ မိမိသည် ပြုအပ်ကုန်သော။ (ယာနိ) ပုညာနိ၊ အကြင်ကောင်းမှုတို့သည်။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) တံ (ပုညံ)၊ ထိုကောင်းမှုသည်။ သမ္ပရာယိကံ၊ တမလွန်၌ ဖြစ်သော။ မိတ္တံ၊ အဆွေခင်ပွန်းမည်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၄၊ ဝတ္ထုသုတ်

၅၄။ မနုဿာနံ၊ လူတို့၏။ ဝတ္ထု၊ မှီရာသည်။ ကိံသု၊ အဘယ်နည်း။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ပရမာ၁၊ ပရမော (ဆဋ္ဌ) မြတ်သော။ သခါ၊ ခင်ပွန်းသည်။ ကိံသု၊ အဘယ်နည်း။ ပါဏာ၊ ထွက်သက်ဝင်သက်နှင့် ပြည့်စုံကုန်သော။ ယေ ဘူတာ၊ အကြင်သတ္တဝါတို့သည်။ ပထဝိဿိတာ၊ မြေ၌ မှီရာရှိကုန်၏။ (တေ) ဘူတာ၊ ထိုသတ္တဝါတို့သည်။ ကိံသု၊ အဘယ်ကို။ ဥပဇီဝန္တိ၊ မှီ၍ အသက်မွေးကုန်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

မနုဿာနံ၊ လူတို့၏။ ဝတ္ထု၊ မှီရာသည်။ ပုတ္တာ၊ သားတို့တည်း။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ပရမာ၁၊ မြတ်သော။ သခါ၊ ခင်ပွန်းသည်။ ဘရိယာ၊ လျှို့ဝှက်အပ်သော စကားကို ဆိုအပ်သည်နှင့်ယှဉ်သော မယားတည်း။ ပါဏာ၊ ထွက်သက်ဝင်သက်နှင့် ပြည့်စုံကုန်သော။ ယေ ဘူတာ၊ အကြင်သတ္တဝါတို့သည်။ ပထဝိဿိတာ၊ မြေ၌ မှီရာရှိကုန်၏။ (တေ) ဘူတာ၊ ထိုသတ္တဝါတို့သည်။ ဝုဋ္ဌိံ၊ မိုးကို။ ဥပဇီဝန္တိ၊ မှီ၍ အသက်မွေးကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၅၊ ပဌမဇနသုတ်

၅၅။ ပုရိသံ၊ ယောကျ်ားကို။ ကိံသု၊ အဘယ်သည်။ ဇနေသိ၊ ဖြစ်စေသနည်း။ တဿ၊ ထိုယောကျ်ား၏။ ကိံသု၊ အဘယ်သည်။ ဝိဓာဝတိ၊ ထိုမှဤမှ ပြေးသနည်း။ သံသာရံ၊ သံသရာသို့။ ကိံသု၊ အဘယ်သည်။ အာပါဒိ၊ ရောက်သနည်း။ တဿ၊ ထိုယောကျ်ားအား။ မဟဗ္ဘယံ၊ ကြီးစွာသော ဘေးသည်။ ကိံသု၊ အဘယ်နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

ပုရိသံ၊ ယောကျ်ားကို။ တဏှာ၊ တပ်ခြင်းတဏှာသည်။ ဇနေသိ၊ ဖြစ်စေ၏။ အဿ၊ ထိုယောကျ်ား၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိဓာဝတိ၊ ထိုမှဤမှ ပြေး၏။ သတ္တော၊ သတ္တဝါသည်။ သံသာရံ၊ သံသရာသို့။ အာပါဒိ၊ ရောက်၏။ အဿ၊ ထိုယောကျ်ားအား။ မဟဗ္ဘယံ၊ ကြီးစွာသော ဘေးသည်။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲမည်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၆၊ ဒုတိယဇနသုတ်

၅၆။ Ä (၃၅) ပုရိသံ၊ ယောကျ်ားကို။ ကိံသု၊ အဘယ်သည်။ ဇနေတိ၊ ဖြစ်စေသနည်း။ တဿ၊ ထိုယောကျ်ား၏။ ကိံသု၊ အဘယ်သည်။ ဝိဓာဝတိ၊ ထိုမှဤမှ ပြေးသနည်း။ သံသာရံ၊ သံသာရာသို့။ ကိံသု၊ အဘယ်သည်။ အာပါဒိ၊ ရောက်သနည်း။ တဿ၊ ထိုသတ္တဝါအား။ ကသ္မာ၊ အဘယ်မှ။ န ပရိမုစ္စတိ၊ မလွတ်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

ပုရိသံ၊ ယောကျ်ားကို။ တဏှာ၊ တဏှာသည်။ ဇနေတိ၊ ဖြစ်စေ၏။ အဿ၊ ထိုယောကျ်ား၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိဓာဝတိ၊ ထိုမှဤမှ ပြေး၏။ သံသာရံ၊ သံသရာသို့။ သတ္တော၊ သတ္တဝါသည်။ အာပါဒိ၊ ရောက်၏။ အဿ၊ ထိုသတ္တဝါအား။ ဒုက္ခာ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲမှ။ န ပရိမုစ္စတိ၊ မလွတ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၇၊ တတိယဇနသုတ်

၅၇။ ပုရိသံ၊ ယောကျ်ားကို။ ကိံသု၊ အဘယ်သူသည်။ ဇနေတိ၊ ဖြစ်စေသနည်း။ တဿ၊ ထိုယောကျ်ား၏။ ကိံသု၊ အဘယ်သည်။ ဝိဓာဝတိ၊ ထိုမှဤမှ ပြေးသနည်း။ သံသာရံ၊ သံသရာသို့။ ကိံသု၊ အဘယ်သည်။ အာပါဒိ၊ ရောက်သနည်း။ တဿ၊ ထိုယောကျ်ား၏။ ပရာယနံ၊ ပြီးခြင်း၌ မှီရာ လည်းလျောင်းရာသည်။ ကိံသု၊ အဘယ်နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

ပုရိသံ၊ ယောကျ်ားကို။ တဏှာ၊ တဏှာသည်။ ဇနေတိ၊ ဖြစ်စေ၏။ အဿ၊ ထိုယောကျ်ား၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ဝိဓာဝတိ၊ ထိုမှဤမှ ပြေး၏။ သံသာရံ၊ သံသရာသို့။ သတ္တော၊ သတ္တဝါသည်။ အာပါဒိ၊ ရောက်၏။ အဿ၊ ထိုယောကျ်ား၏။ ကမ္မံ၊ မိမိပြုသော ကုသိုလ်ကံ အကုသိုလ်ကံသည်။ ပရာယနံ၊ ပြီးခြင်း၌ မှီရာ လည်းလျောင်းရာတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၈၊ ဥပ္ပထသုတ်

၅၈။ ကိံသု၊ အဘယ်ကို။ ဥပ္ပထော၊ နတ်ရွာနိဗ္ဗာန်သို့ သွားသောသူ၏ ခရီးမဟုတ်ဟူ၍။ အက္ခာတိ၁၊ အက္ခာတော (ဆဋ္ဌ) ဆိုအပ်သနည်း။ ကိံသု၊ အဘယ်သည်။ ရတ္တိဒိဝက္ခယော၁၊ ရတ္တန္ဒိဝက္ခယော (ဆဋ္ဌ) နေ့ညဉ့်တို့၌ ကုန်သနည်း။ ဗြဟ္မစရိယဿ၊ မြတ်သော အကျင့်၏။ မလံ၊ အညစ်အကြေးသည်။ ကိံ၊ အဘယ်နည်း။ (တံ မလံ၊ ထိုအညစ်အကြေးကို။) သိနာနံ၊ ဆေးကြောတတ်သော။ အနောဒကံ၊ ရေမဟုတ်သော ဝတ္ထုသည်။ ကိံ၊ အဘယ်နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

ရာဂေါ၊ ရာဂကို။ ဥပ္ပထော၊ နတ်ရွာနိဗ္ဗာန်သို့ သွားသောသူ၏ ခရီးမဟုတ်ဟူ၍။ အက္ခာတိ၁၊ ဆိုအပ်၏။ ဝယော၊ အရွယ်သည်။ ရတ္တိဒိဝက္ခယော၁၊ နေ့ညဉ့်တို့၌ ကုန်၏။ ဗြဟ္မစရိယဿ၊ မြတ်သော အကျင့်၏။ မလံ၊ အညစ်အကြေးသည်။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမတည်း။ ဧတ္ထ၊ ဤမိန်းမ၌။ အယံ ပဇာ၊ ဤသတ္တဝါအပေါင်းသည်။ သဇ္ဇတေ၊ ကပ်ငြိ၏။ တံပိ၊ ထိုအညစ်အကြေးကိုလည်း။ သိနာနံ၊ ဆေးကြောတတ်သော။ အနောဒကံ၊ ရေမဟုတ်သော ဝတ္ထုသည်။ တပေါ စ၊ ကိလေသာကို ပူပန်စေတတ်သော အကျင့်လည်းမည်၏။ ဗြဟ္မစရိယဉ္စ၊ မြတ်သော အကျင့်လည်းမည်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၉၊ ဒုတိယသုတ်

၅၉။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ ကိံသု၊ အဘယ်သည်။ ဒုတိယံ၊ ဒုတိယာ (ဆဋ္ဌ) အဖော်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ကိံသု စ၊ အဘယ်သည်လည်း။ ဧတံ၁၊ ဧနံ (ဆဋ္ဌ) ထိုယောကျ်ားကို။ ပသာသတိ၊ ဆုံးမသနည်း။ မစ္စော၊ သတ္တဝါသည်။ ကိဿ စ (ကိသ္မိံ)၊ အဘယ်တရား၌။ အဘိရတော၊ မွေ့လျော်သည် ဖြစ်၍။ သဗ္ဗဒုက္ခာ၊ ခပ်သိမ်းသော ဆင်းရဲမှ။ ပမုစ္စတိ၊ လွတ်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ သဒ္ဓါ၊ သဒ္ဓါတရားသည်။ ဒုတိယာ၊ အဖော်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပညာ စ (ပညာ ဧဝ)၊ ပညာသည်သာလျှင်။ ဧတံ၁၊ ထိုယောကျ်ားကို။ ပသာသတိ၊ ဆုံးမ၏။ မစ္စော၊ သတ္တဝါသည်။ နိဗ္ဗာနာဘိရတော၊ နိဗ္ဗာန်၌ မွေ့လျော်သည် ဖြစ်၍။ သဗ္ဗဒုက္ခာ၊ ခပ်သိမ်းသော ဆင်းရဲမှ။ ပမုစ္စတိ၊ လွတ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၁၀၊ ကဝိသုတ်

၆၀။ ဂါထာနံ၊ ဂါထာတို့၏။ နိဒါနံ၊ ဖြစ်ကြောင်းကား။ ကိံသု၊ အဘယ်နည်း။ ဂါထာနံ၊ ဂါထာတို့၏။ သဗျဉ္ဇနံ၊ ဝိယဉ္ဇနံ (ဆဋ္ဌ) အနက်ကို ပြကြောင်းကား။ ကိံသု၊ အဘယ်နည်း။ ဂါထာ၊ ဂါထာသည်။ ကိံသု သန္နိဿိတာ၊ အဘယ်ကို မှီသနည်း။ ဂါထာနံ၊ ဂါထာတို့၏။ အာသယော၊ တည်ရာသည်။ ကိံသု၊ အဘယ်နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

Ä (၃၆) ဂါထာနံ၊ ဂါထာတို့၏။ နိဒါနံ၊ ဖြစ်ကြောင်းကား။ ဆန္ဒော၊ ဂါယတ္တိစသော ဆန်းတည်း။ တာသံ ဂါထာနံ၊ ထိုဂါထာတို့၏။ ဝိယဉ္ဇနံ၊ အနက်ကို ပြကြောင်းကား။ အက္ခရာ၊ အက္ခရာတည်း။ ဂါထာ၊ ဂါထာသည်။ နာမသန္နိဿိတာ၊ သမုဒ္ဒရာစသော နာမပညတ်ကို မှီ၏။ ဂါထာနံ၊ ဂါထာတို့၏။ အာသယော၊ တည်ရာသည်။ ကဝိ၊ ပညာရှိတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

ဇရာဝဂ္ဂေါ၊ ဇရာဝဂ်သည်။ ဆဋ္ဌော၊ ခြောက်ခုတို့၏ ပြည့်ကြောင်းတည်း။

တဿ၊ ထိုဇရာဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ ဇရာ၊ ဇရာသုတ်လည်းကောင်း။ အဇရသာ၊ အဇရသာသုတ်လည်းကောင်း။ မိတ္တံ၊ မိတ္တသုတ်လည်းကောင်း။ ဝတ္ထု၊ ဝတ္ထုသုတ်လည်းကောင်း။ တီဏိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဇနာနိ စ၊ ဇနေတိသုတ်တို့လည်းကောင်း။ ဥပ္ပထော စ၊ ဥပ္ပထသုတ်လည်းကောင်း။ ဒုတိယော စ၊ ဒုတိယသုတ်လည်းကောင်း။ ကဝိနာ၊ ကဝိသုတ်နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ဝဂ္ဂေါ၊ ဝဂ်သည်။ ပူရိတော၊ ပြည့်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်။ (ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းတည်း။)

၇၊ အဒ္ဓဝဂ်

၁၊ နာမသုတ်

၆၁။ ကိံသု၊ အဘယ်သည်။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော ဝတ္ထုသို့။ အဒ္ဓဘဝိ၊ အစဉ်အတိုင်းကျသနည်း။ ကသ္မာ၊ ကိသ္မာ (ဆဋ္ဌ) အဘယ်မှ။ ဘိယျော၊ လွန်သော သဘောသည်။ န ဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိသနည်း။ သဗ္ဗေဝ၊ အလုံးစုံသော တရားတို့သည်သာလျှင်။ ကိဿဿ၊ ကိဿဿု (ဆဋ္ဌ) အဘယ်မည်သော။ ဧကဓမ္မဿ၊ တစ်ခုသော တရား၏။ ဝသံ၊ နိုင်ငံသို့။ အနွဂူ၊ အစဉ်လိုက်ကုန်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

နာမံ၊ အမည်သည်။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော ဝတ္ထုသို့။ အဒ္ဓဘဝိ၊ အစဉ်အတိုင်းကျ၏။ နာမာ ဘိယျော၊ အမည်ထက်လွန်သော သဘောသည်။ န ဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ သဗ္ဗေဝ၊ အလုံးစုံသော တရားတို့သည်သာလျှင်။ ဧကဓမ္မဿ၊ တစ်ခုသော တရားဟုဆိုအပ်သော။ နာမဿ၊ အမည်၏။ ဝသံ၊ နိုင်ငံသို့။ အနွဂူ၊ အစဉ်လိုက်ရကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၂၊ စိတ္တသုတ်

၆၂။ လောကော၊ လူကို။ ကေန၊ အဘယ်တရားသည်။ အဿု၊ စင်စစ်။ နိယျတိ၁၊ နီယတိ (ဆဋ္ဌ) ဆောင်အပ်သနည်း။ ကေန၊ အဘယ်တရားသည်။ အဿု၊ စင်စစ်။ ပရိကဿတိ၊ ငင်အပ်သနည်း။ သဗ္ဗေဝ၊ အလုံးစုံသော တရားတို့သည်သာလျှင်။ ကိဿဿ၊ ကိဿဿု (ဆဋ္ဌ) အဘယ်မည်သော။ ဧကဓမ္မဿ၊ တစ်ခုသောတရား၏။ ဝသံ၊ နိုင်ငံသို့။ အနွဂူ၊ အစဉ်လိုက်ရကုန်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

လောကော၊ လူကို။ စိတ္တေန၊ စိတ်သည်။ နိယျတိ၁၊ ဆောင်အပ်၏။ စိတ္တေန၊ စိတ်သည်။ ပရိကဿတိ၊ ငင်အပ်၏။ သဗ္ဗေဝ၊ အလုံးစုံသော တရားတို့သည်သာလျှင်။ ဧကဓမ္မဿ၊ တစ်ခုသောတရားဟုဆိုအပ်သော။ စိတ္တဿ၊ စိတ်၏။ ဝသံ၊ နိုင်ငံသို့။ အနွဂူ၊ အစဉ်လိုက်ရကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၃၊ တဏှာသုတ်

၆၃။ လောကော၊ သတ္တလောကကို။ ကေန၊ အဘယ်တရားသည်။ အဿု၊ စင်စစ်။ နိယျတိ၁၊ ဆောင်အပ်သနည်း။ ကေန၊ အဘယ်တရားသည်။ အဿု၊ စင်စစ်။ ပရိကဿတိ၊ ငင်အပ်သနည်း။ သဗ္ဗေဝ၊ အလုံးစုံသော တရားတို့သည်သာလျှင်။ ကိဿဿ၊ ကိဿဿု (ဆဋ္ဌ) အဘယ်မည်သော။ ဧကဓမ္မဿ၊ တစ်ခုသောတရား၏။ ဝသံ၊ နိုင်ငံသို့။ အနွဂူ၊ အစဉ်လိုက်ရကုန်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

လောကော၊ သတ္တလောကကို။ တဏှာယ၊ တဏှာသည်။ နိယျတိ၁၊ ဆောင်အပ်၏။ တဏှာယ၊ တဏှာသည်။ ပရိကဿတိ၊ ငင်အပ်၏။ သဗ္ဗေဝ၊ အလုံးစုံသော တရားတို့သည်သာလျှင်။ ဧကဓမ္မဿ၊ တစ်ခုသော တရားဟုဆိုအပ်သော။ တဏှာယ၊ တဏှာ၏။ ဝသံ၊ နိုင်ငံသို့။ အနွဂူ၊ အစဉ်လိုက်ရကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၄၊ သံယောဇနသုတ်

၆၄။ Ä (၃၇) လောကော၊ သတ္တလောကကို။ ကိံသု၊ အဘယ်သည်။ သညောဇနော၁၊ သံယောဇနော (ဆဋ္ဌ) နှောင်ဖွဲ့အပ်သနည်း။ တဿ၊ ထိုသတ္တလောက၏။ ဝိစာရဏံ (ဝိစာရဏာနိ)၊ ခြေတို့သည်။ ကိံသု၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ ကိဿဿ၊ ကိဿဿု (ဆဋ္ဌ) အဘယ်တရားမှ။ ဝိပ္ပဟာနေန၊ ကင်းခြင်းကြောင့်။ နိဗ္ဗာနံ ဣတိ၊ နိဗ္ဗာန်ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

လောကော၊ သတ္တလောကကို။ နန္ဒိ၊ နန္ဒီ (ဆဋ္ဌ) တပ်ခြင်းရာဂသည်။ သညောဇနော၁၊ နှောင်ဖွဲ့အပ်၏။ အဿ၊ ထိုသတ္တလောက၏။ ဝိစာရဏာ၊ ခြေတို့သည်။ ဝိတက္ကော၊ ဝိတက်တည်း။ တဏှာယ၊ တဏှာမှ။ ဝိပ္ပဟာနေန၊ ကင်းခြင်းကြောင့်။ နိဗ္ဗာနံ ဣတိ၊ နိဗ္ဗာန်ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၅၊ ဗန္ဓနသုတ်

၆၅။ လောကော၊ သတ္တလောကကို။ ကိံသု၊ အဘယ်သည်။ သမ္ဗန္ဓော၊ သမ္ဗန္ဓနော (ဆဋ္ဌ) နှောင်ဖွဲ့အပ်သနည်း။ တဿ၊ ထိုသတ္တလောက၏။ ဝိစာရဏံ (ဝိစာရဏာနိ)၊ ခြေတို့သည်။ ကိံသု၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ ကိဿ၊ အဘယ်တရားမှ။ ဝိပ္ပဟာနေန၊ ကင်းခြင်းကြောင့်။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ဗန္ဓနံ၊ အနှောင်အဖွဲ့ကို။ ဆိန္ဒတိ၊ ဖြတ်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

လောကော၊ သတ္တလောကကို။ နန္ဒီ၊ တပ်ခြင်းတဏှာသည်။ သမ္ဗန္ဓနော၊ နှောင်ဖွဲ့အပ်၏။ အဿ၊ ထိုသတ္တလောက၏။ ဝိစာရဏာ၊ ဝိစာရဏံ (ဆဋ္ဌ) ခြေတို့သည်။ ဝိတက္ကော၊ ဝိတက်တည်း။ တဏှာယ၊ တဏှာမှ။ ဝိပ္ပဟာနေန၊ ကင်းခြင်းကြောင့်။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ဗန္ဓနံ၊ အနှောင်အဖွဲ့ကို။ ဆိန္ဒတိ၊ ဖြတ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၆၊ အတ္တဟတသုတ်

၆၆။ လောကော၊ သတ္တလောကကို။ ကေနဿု၊ အဘယ်တရားသည်။ အဗ္ဘာဟတော၊ ဆောင်အပ်သနည်း။ ကေနဿု၊ အဘယ်တရားသည်။ ပရိဝါရိတော၊ ခြံရံအပ်သနည်း။ ကေန သလ္လေန၊ အဘယ်မည်သောငြောင့်ဖြင့်။ ဩတိဏ္ဏော၊ သက်သနည်း။ သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ ကိဿ၊ အဘယ်တရားဖြင့်။ ဓူပါယိကော၁၊ ဓူပါယိတော (ဆဋ္ဌ) ပြောင်ပြောင်တောက်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

လောကော၊ သတ္တလောကကို။ မစ္စုနာ၊ သေမင်းသည်။ အဗ္ဘာဟတော၊ ဆောင်အပ်၏။ ဇရာယ၊ အိုခြင်းတရားသည်။ ပရိဝါရိတော၊ ခြံရံအပ်၏။ တဏှာသလ္လေန၊ တဏှာဟူသော ငြောင့်ဖြင့်။ ဩတိဏ္ဏော၊ သက်၏။ သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ ဣစ္ဆာ (ဣစ္ဆာယ)၊ အလိုဟူသော တဏှာဖြင့်။ ဓူပါယိကော၁၊ ပြောင်ပြောင်တောက်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၇၊ ဥဍ္ဍိတသုတ်

၆၇။ လောကော၊ လူအပေါင်းကို။ ကေနဿု၊ အဘယ်တရားသည်။ ဥဍ္ဍိတော၊ ထိုးအပ်သနည်း။ လောကော၊ လူအပေါင်းကို။ ကေနဿု၊ အဘယ်တရားသည်။ ပရိဝါရိတော၊ ခြံရံအပ်သနည်း။ လောကော၊ လူအပေါင်းကို။ ကေနဿု၊ အဘယ်တရားသည်။ ပိဟိတော၊ ပိတ်အပ်သနည်း။ လောကော၊ လူအပေါင်းသည်။ ကိသ္မိံ၊ အဘယ်တရား၌။ ပတိဋ္ဌိတော၊ တည်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

လောကော၊ လူအပေါင်းကို။ တဏှာယ၊ တဏှာသည်။ ဥဍ္ဍိတော၊ ထိုးအပ်၏။ လောကော၊ လူအပေါင်းကို။ ဇရာယ၊ အိုခြင်းသည်။ ပရိဝါရိတော၊ ခြံရံအပ်၏။ လောကော၊ လူအပေါင်းကို။ မစ္စုနာ၊ သေမင်းသည်။ ပိဟိတော၊ ပိတ်ပင်အပ်၏။ လောကော၊ လူပေါင်းသည်။ ဒုက္ခေ၊ ဆင်းရဲ၌။ ပတိဋ္ဌိတော၊ တည်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၈၊ ပိဟိတသုတ်

၆၈။ လောကော၊ လူအပေါင်းကို။ ကေနဿု၊ အဘယ်တရားသည်။ ပိဟိတော၊ ပိတ်ပင်အပ်သနည်း။ လောကော၊ လူအပေါင်းသည်။ ကိသ္မိံ၊ အဘယ်တရား၌။ ပတိဋ္ဌိတော၊ တည်းသနည်း။ လောကော၊ လူအပေါင်းကို။ ကေနဿု၊ အဘယ်တရားသည်။ ဥဍ္ဍိတော၊ ထိုးအပ်သနည်း။ လောကော၊ လူအပေါင်းကို။ ကေနဿု၊ အဘယ်တရားသည်။ ပရိဝါရိတော၊ ခြံရံအပ်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

Ä (၃၈) လောကော၊ လူအပေါင်းကို။ မစ္စုနာ၊ သေမင်းသည်။ ပိဟိတော၊ ပိတ်ပင်အပ်၏။ လောကော၊ လူအပေါင်းသည်။ ဒုက္ခေ၊ ဆင်းရဲ၌။ ပတိဋ္ဌိတော၊ တည်၏။ လောကော၊ လူအပေါင်းကို။ တဏှာယ၊ တဏှာသည်။ ဥဍ္ဍိတော၊ ထိုးအပ်၏။ လောကော၊ လူအပေါင်းကို။ ဇရာယ၊ အိုခြင်းတရားသည်။ ပရိဝါရိတော၊ ခြံရံအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၉၊ ဣစ္ဆာသုတ်

၆၉။ လောကော၊ လူအပေါင်းကို။ ကေနဿု၊ အဘယ်တရားသည်။ ဗဇ္ဈတိ၊ နှောင်ဖွဲ့အပ်သနည်း။ ကိဿ၊ အဘယ်သူ၏။ ဝိနယာ၁၊ ဝိနယာယ (ဆဋ္ဌ) အဆုံးအမမှ။ မုစ္စတိ၊ လွတ်သနည်း။ ကိဿ၊ အဘယ်သူ၏။ ဝိပ္ပဟာနေန၊ ကင်းခြင်းကြောင့်။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ဗန္ဓနံ၊ အနှောင်အဖွဲ့ကို။ ဆိန္ဒတိ၊ ဖြတ်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

လောကော၊ လူအပေါင်းကို။ ဣစ္ဆာယ၊ အလိုသည်။ ဗဇ္ဈတိ၊ နှောင်ဖွဲ့အပ်၏။ ဣစ္ဆာ (ဣစ္ဆာယ)၊ အလို၏။ ဝိနယာ၁၊ အဆုံးအမမှ။ မုစ္စတိ၊ လွတ်၏။ ဣစ္ဆာယ၊ အလို၏။ ဝိပ္ပဟာနေန၊ ကင်းခြင်းကြောင့်။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ဗန္ဓနံ၊ အနှောင်အဖွဲ့ကို။ ဆိန္ဒတိ၊ ဖြတ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၁၀၊ လောကသုတ်

၇၀။ ကိသ္မိံ၊ အဘယ်တရားသည်။ သမုပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်လတ်သော်။ လောကော၊ လူအပေါင်းသည်။ သမုပ္ပန္နော၊ ဖြစ်သနည်း။ ကိသ္မိံ၊ အဘယ်တရား၌။ သန္ဓဝံ၊ သန္ထဝံ (ဆဋ္ဌ) ပေါင်းဖော်ခြင်းကို။ ကုဗ္ဗတိ၊ ပြုသနည်း။ လောကော၊ လူအပေါင်းသည်။ ကိသ္မိံ၊ ကိဿ (ဆဋ္ဌ) အဘယ်တရားကို။ ဥပါဒါယ၊ အကြောင်းပြု၍။ ဝတ္တတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ လောကော၊ လူအပေါင်းကို။ ကိသ္မိံ၊ အဘယ်တရားသည်။ ဝိဟညတိ၊ နှိပ်စက်အပ်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော အဇ္ဈတ္တိကာယတနတို့သည်။ ဥပ္ပန္နေသု၊ ဖြစ်ကုန်သည်ရှိသော်။ လောကော၊ လူအပေါင်းသည်။ သမုပ္ပန္နော၊ ဖြစ်၏။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော အဇ္ဈတ္တိကာယတနတို့နှင့်။ သန္ဓဝံ၊ သန္ထဝံ (ဆဋ္ဌ) ပေါင်းဖော်ခြင်းကို။ ကုဗ္ဗတိ၊ ပြု၏။ လောကော၊ လူအပေါင်းသည်။ ဆန္နမေဝ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော အဇ္ဈတ္တိကာယတနတို့ကိုသာလျှင်။ ဥပါဒါယ၊ အကြောင်းပြု၍။ ဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။ လောကော၊ လူအပေါင်းကို။ ဆသု၊ ခြောက်ပါးကုန်သော အဇ္ဈတ္တိကာယတနတို့သည်။ ဝိဟညတိ၊ နှိပ်စက်အပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

သတ္တမော၊ ခုနစ်တို့၏ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သော။ အဒ္ဓဘူဝဂ္ဂေါ၊ အဒ္ဓဝဂ္ဂေါ (ဆဋ္ဌ) အဒ္ဓဘူဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးပြီ။

တဿ၊ ထိုအဒ္ဓဘူဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ နာမံ၊ နာမသုတ်လည်းကောင်း။ စိတ္တဉ္စ၊ စိတ္တသုတ်လည်းကောင်း။ တဏှာ စ၊ တဏှာသုတ်လည်းကောင်း။ သံယောဇနဉ္စ၊ သံယောဇနသုတ်လည်းကောင်း။ ဗန္ဓနာ၊ ဗန္ဓနာသုတ်လည်းကောင်း။ အဗ္ဘာဟတုဍ္ဍိတော၊ အဗ္ဘာဟတသုတ် ဥဍ္ဍိတသုတ်လည်းကောင်း။ ပိဟိတော၊ ပိဟိတသုတ်လည်းကောင်း။ ဣစ္ဆာ၊ ဣစ္ဆာသုတ်လည်းကောင်း။ လောကေန၊ လောကသုတ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တေ (တာနိ)၊ ထိုဆိုအပ်ပြီးသောသုတ်တို့သည်။ ဒသ၊ ဆယ်သုတ်တို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်ဥဒါန်းတည်း။

၈၊ ဆေတွာဝဂ်

၁၊ ဆေတွာသုတ်

၇၁။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတာ ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ သာ ဒေဝတာ၊ ထိုနတ်သားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

ကိံသု၊ အဘယ်ကို။ ဆေတွာ၊ ဖျက်ဆီး၍။ သုခံ၊ ချမ်းသာစွာ။ သေတိ၊ အိပ်ရသနည်း။ ကိံသု၊ အဘယ်ကို။ ဆေတွာ၊ ဖျက်ဆီးသောကြောင့်။ န သောစတိ၊ မစိုးရိမ်သနည်း။ ဂေါတမ၊ ဂေါတမအနွယ်ဖြစ်တော်မူသော မြတ်စွာဘုရား။ ကိဿဿ၊ ကိဿဿု (ဆဋ္ဌ) အဘယ်မည်သော။ ဧကဓမ္မဿ၊ တစ်ခုသောတရား၏။ ဝဓံ၊ ပျက်စီးခြင်းကို။ (တွံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။) ရောစေသိ၊ နှစ်သက်တော်မူသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

Ä (၃၉) ဒေဝတေ၊ နတ်သား။ ကောဓံ၊ အမျက်ကို။ ဆေတွာ၊ ဖျက်ဆီး၍။ သုခံ၊ ချမ်းသာစွာ။ သေတိ၊ အိပ်ရ၏။ ကောဓံ၊ အမျက်ကို။ ဆေတွာ၊ ဖျက်ဆီးသောကြောင့်။ န သောစတိ၊ မစိုးရိမ်။ ဝိသမူလဿ၊ အဆိပ်လျင်သော အမြစ်အရင်းရှိသော။ မဓုရဂ္ဂဿ၊ ကောင်းခြင်းလျှင် အညွန့်အဖျားရှိသော။ ကောဓဿ၊ အမျက်၏။ ဝဓံ၊ ပျက်စီးခြင်းကို။ အရိယာ၊ ဘုရားစသော သူတော်ကောင်းတို့သည်။ ပသံသန္တိ၊ ချီးမွမ်းကုန်၏။ တံ ဟိ (တံ ဧဝ)၊ ထိုအမျက်ကိုပင်လျှင်။ ဆေတွာ၊ ဖျက်သောကြောင့်။ န သောစတိ၊ မစိုးရိမ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၂၊ ရထသုတ်

၇၂။ ရထဿ၊ ရထား၏။ ပညာဏံ၊ ထင်ရှားကြောင်းသည်။ ကိံသု၊ အဘယ်နည်း။ အဂ္ဂိနော၊ မီး၏။ ပညာဏံ၊ ထင်ရှားကြောင်းသည်။ ကိံသု၊ အဘယ်နည်း။ ရဋ္ဌဿ၊ တိုင်းနိုင်ငံ၏။ ပညာဏံ၊ ထင်ရှားကြောင်းသည်။ ကိံသု၊ အဘယ်နည်း။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမ၏။ ပညာဏံ၊ ထင်ရှားကြောင်းသည်။ ကိံသု၊ အဘယ်နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

ရထဿ၊ ရထား၏။ ပညာဏံ၊ ထင်ရှားကြောင်းသည်။ ဓဇော၊ တံခွန်တည်း။ အဂ္ဂိနော၊ မီး၏။ ပညာဏံ၊ ထင်ရှားကြောင်းသည်။ ဓုမော၊ အခိုးတည်း။ ရဋ္ဌဿ၊ တိုင်းနိုင်ငံ၏။ ပညာဏံ၊ ထင်ရှားကြောင်းသည်။ ရာဇာ၊ မင်းတည်း။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမ၏။ ပညာဏံ၊ ထင်ရှားကြောင်းသည်။ ဘတ္တာ၊ လင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၃၊ ဝိတ္တသုတ်

၇၃။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ သေဋ္ဌံ၊ မြတ်သော။ ဝိတ္တံ၊ ဥစ္စာကား။ ကိံသု၊ အဘယ်နည်း။ သုစိဏ္ဏော၊ ကောင်းစွာလေ့ကျက်အပ်သော။ ကိံသု၊ အဘယ်တရားသည်။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ အာဝဟတိ၊ ရွက်ဆောင်တတ်သနည်း။ ရသာနံ၊ အရသာတို့တွင်။ ဟဝေ (ဧကန္တေန)၊ စင်စစ်သဖြင့်။ သာဓုတရံ၊ ထူးမြတ်သော အရသာသည်။ ကိံသု၊ အဘယ်နည်း။ ကိံသု ဇီဝိံ၊ ကထံဇီဝိံ (ဆဋ္ဌ) အဘယ်ဖြင့် အသက်မွေးသောသူကို။ သေဋ္ဌံ၊ မြတ်သော။ ဇီဝိတံ၊ အသက်မွေးခြင်းရှိသော သူဟူ၍။ အာဟု၊ ဆိုကုန်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ သေဋ္ဌံ၊ မြတ်သော။ ဝိတ္တံ၊ ဥစ္စာကား။ သဒ္ဓါ၊ သဒ္ဓါတရားတည်း။ သုစိဏ္ဏော၊ ကောင်းစွာလေ့ကျက်အပ်သော။ ဓမ္မော၊ ဆယ်ပါးသော ကုသိုလ်ကမ္မပထတရားသည်။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ အာဝဟတိ၊ ရွက်ဆောင်တတ်၏။ ရသာနံ၊ အရသာတို့တွင်။ ဟဝေ (ဧကန္တေန)၊ စင်စစ်သဖြင့်။ သာဓုတရံ၊ ထူးမြတ်သောအရသာသည်။ သစ္စံ၊ သစ္စာတရားလျှင်တည်း။ ပညာဇီဝိံ၊ ပညာဖြင့် အသက်မွေးသောသူကို။ သေဋ္ဌံ၊ မြတ်သော။ ဇီဝိတံ၊ အသက်မွေးခြင်းရှိသော သူဟူ၍။ အာဟု၊ ဆိုကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၄၊ ဝုဋ္ဌိသုတ်

၇၄။ ဥပ္ပတတံ၊ တက်ကုန်သော ဝတ္ထုတို့တွင်။ ကိံသု၊ အဘယ်ဝတ္ထုသည်။ သေဋ္ဌံ၊ မြတ်သနည်း။ နိပတတံ၊ ကျကုန်သော ဝတ္ထုတို့တွင်။ ကိံသု၊ အဘယ်ဝတ္ထုသည်။ ဝရံ၊ မြတ်သနည်း။ ပဝဇမာနာနံ၊ ခြေဖြင့်သွားတတ်ကုန်သော သူတို့တွင်။ ကိံသု၊ အဘယ်သည်။ သေဋ္ဌော၊ မြတ်သနည်း။ ပဝဒတံ၊ အကျိုးစီးပွားကို ကြားတတ်ကုန်သော သူတို့တွင်။ ကိံသု၊ အဘယ်သူသည်။ ဝရံ၊ မြတ်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

ဥပ္ပတတံ၊ တက်ကုန်သော ဝတ္ထုတို့တွင်။ ဗီဇံ၊ မျိုးစေ့သည်။ သေဋ္ဌံ၊ မြတ်၏။ နိပတတံ၊ ကျကုန်သော ဝတ္ထုတို့တွင်။ ဝုဋ္ဌိ၊ မိုးပေါက်သည်။ ဝရာ၊ မြတ်၏။ ပဝဇမာနာနံ၊ ခြေဖြင့်သွားတတ်ကုန်သော သူတို့တွင်။ ဂါဝေါ၊ နွားတို့သည်။ သေဋ္ဌာ၊ မြတ်ကုန်၏။ ပဝဒတံ၊ အကျိုးစီးပွားကို ကြားတတ်သောသူတို့တွင်။ ပုတ္တော၊ သားသည်။ ဝရော၊ မြတ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

ဥပ္ပတတံ၊ တက်ကုန်သော ဝတ္ထုတို့တွင်။ ဝိဇ္ဇာ၊ လေးပါးသောမဂ်နှင့် ယှဉ်သော ပညာသည်။ သေဋ္ဌာ၊ မြတ်၏။ နိပတတံ၊ ကျကုန်သော ဝတ္ထုတို့တွင်။ အဝိဇ္ဇာ၊ ကြီးသောမောဟသည်။ ဝရာ၊ မြတ်၏။ ပဝဇမာနာနံ၊ ခြေဖြင့်သွားတတ်ကုန်သော သူတို့တွင်။ သံဃော၊ လယ်မြေကောင်းသဖွယ်ဖြစ်တော်မူသော သံဃာသည်။ ဝရော၊ မြတ်၏။ ပဝဒတံ၊ အကျိုးစီးပွားကိုကြားတတ်ကုန်သော သူတို့တွင်။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝရော၊ မြတ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၅၊ ဘီတာသုတ်

၇၅။ မဂ္ဂေါ၊ အဋ္ဌင်္ဂိကမဂ်ကို။ အနေကာယတနံ (အနေကာယတနေဟိ)၊ များသော အကြောင်းတို့ဖြင့်။ တုမှေဟိ၊ သင်တို့သည်။ ပဝုတ္တော၊ မိန့်အပ်၏။ အထ၊ ထိုသို့ မိန့်အပ်လျက်။ အနေကာ၊ များစွာသော။ ဇနတာ၊ လူအပေါင်းသည်။ ကိံသု၊ အဘယ်ကြောင့်။ ဘီတာ၊ ကြောက်သနည်း။ ဘူရိပည၊ ကြီးသောပညာ ရှိတော်မူသော။ ဂေါတမ၊ ဂေါတမဘုရား။ တံ၊ အရှင်ဘုရားကို။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေး၏။ ကိသ္မိံ၊ အဘယ်တရား၌။ ဌိတော၊ တည်သောသူသည်။ ပရလောကံ၊ တမလွန်လောကကို။ န ဘာယေ၊ မကြောက်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

Ä (၄၀) ဝါစဉ္စ၊ ဝစီသုစရိုက်ကိုလည်းကောင်း။ မနဉ္စ၊ မနောသုစရိုက်ကိုလည်းကောင်း။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပဏိဓာယ၊ ဆောက်တည်၍။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ပါပါနိ၊ မကောင်းမှုတို့ကို။ အကုဗ္ဗမာနော၊ ပြုခြင်းမရှိသည် ဖြစ်၍။ ဗဟုန္နပါနံ (ဗဟုန္နပါနေ)၊ များသော ထမင်းအဖျော်ရှိသော။ ဃရံ (ဃရေ)၊ အိမ်၌။ ဝသန္တော၊ အာဝသန္တော (ဆဋ္ဌ) နေသော။ (ယော၊ အကြင်သူသည်။) သဒ္ဓေါ၊ သဒ္ဓါတရားနှင့် ပြည့်စုံ၏။ မုဒု၊ နူးညံ့ခြင်းရှိ၏။ သံဝိဘာဂီ၊ ခွဲခြမ်းဝေဖန်လေ့ရှိ၏။ ဝဒညူ၊ စကားဆိုခြင်း၌ လိမ္မာ၏။ စတူသု၊ လေးပါးကုန်သော။ ဧတေသု ဓမ္မေသု၊ ထိုတရားတို့၌။ ဌိတော၊ တည်သော။ (သော၊ ထိုသူသည်။) ပရလောကံ၊ တမလွန်လောကကို။ န ဘာယေ၊ မကြောက်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၆၊ နဇီရတိသုတ်

၇၆။ ကိံ၊ အဘယ်သည်။ ဇီရတိ၊ ဆွေးမြည့်သနည်း။ ကိံ၊ အဘယ်သည်။ န ဇီရတိ၊ မဆွေးမြည့်သနည်း။ ကိံ၊ အဘယ်ကို။ ဥပ္ပထောတိ၊ ခရီးထောင့်ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်သနည်း။ ကိံသု၊ အဘယ်သည်။ ဓမ္မာနံ၊ ကုသိုလ်တရားတို့၏။ ပရိပန္ထော၊ ဘေးရန်မည်သနည်း။ ကိံသု၊ အဘယ်သည်။ ရတ္တိဒိဝက္ခယော၊ ရတ္တိန္ဒိဝက္ခယော (ဆဋ္ဌ) နေ့ညဉ့်တို့၌ ကုန်သနည်း။ ကိံ၊ အဘယ်သည်။ ဗြဟ္မစရိယဿ၊ မြတ်သော အကျင့်၏။ မလံ၊ အညစ်အကြေးနည်း။ သိနာနံ၊ စင်ကြယ်ကြောင်းဖြစ်သော။ အနောဒကံ၊ ရေမဟုတ်သော ဝတ္ထုသည်။ ကိံ၊ အဘယ်နည်း။

လောကသ္မိံ၊ လောက၌။ ဆိဒ္ဒါနိ၊ အပေါက်တို့သည်။ ကတိ၊ အဘယ်မျှတို့နည်း။ ယတ္ထ၊ အကြင်အပေါက်၌။ ဝိတ္တံ၊ ကုသိုလ်တည်းဟူသော ဥစ္စာသည်။ န တိဋ္ဌတိ၊ မတည်။ ဘဝန္တံ၊ ဘဂဝန္တံ (ဆဋ္ဌ) အရှင်ဘုရားကို။ ပုဋ္ဌုံ၊ မေးခြင်းငှာ။ အာဂမာ၊ အာဂမ္မ (ဆဋ္ဌ) လာပါကုန်၏။ တံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ ကထံ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဇာနေမု၊ သိရပါကုန်အံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

မစ္စာနံ၊ သတ္တဝါတို့၏။ ရူပံ၊ ရုပ်သည်။ ဇီရတိ၊ ဆွေးမြေ့တတ်၏။ နာမဂေါတ္တံ၊ အမည်အနွယ်သည်။ န ဇီရတိ၊ မဆွေးမြေ့တတ်။ ရာဂေါ၊ ရာဂကို။ ဥပ္ပထောတိ၊ ခရီးထောင့်ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။

လောဘော၊ လောဘသည်။ ဓမ္မာနံ၊ ကုသိုလ်တရားတို့၏။ ပရိပန္တော၊ ဘေးရန်မည်၏။ ဝယော၊ အရွယ်သည်။ ရတ္တိဒိဝက္ခယော၊ ရတ္တိန္ဒိဝက္ခယော (ဆဋ္ဌ) နေ့ညဉ့်တို့၌ကုန်၏။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမသည်။ ဗြဟ္မစရိယဿ၊ မြတ်သော အကျင့်၏။ မလံ၊ အညစ်အကြေးတည်း။ ဧတ္ထ၊ ဤမိန်းမ၌။ အယံ ပဇာ၊ ဤသတ္တဝါအပေါင်းသည်။ သဇ္ဇတေ၊ ကပ်ငြိ၏။ တပေါ စ၊ ခြိုးခြံသော အကျင့်သည်လည်းကောင်း။ ဗြဟ္မစရိယဉ္စ၊ မြတ်သော အကျင့်သည်လည်းကောင်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုမြတ်သော အကျင့်သည်။ သိနာနံ၊ စင်ကြယ်ကြောင်းဖြစ်သော။ အနောဒကံ၊ ရေမဟုတ်သော ဝတ္ထုမည်၏။

လောကသ္မိံ၊ လောက၌။ ဆိဒ္ဒါနိ၊ အပေါက်တို့သည်။ ဆ၊ ခြောက်ပါးတို့တည်း။ ယတ္ထ၊ အကြင်အပေါက်၌။ ဝိတ္တံ၊ ကုသိုလ်တည်းဟူသော ဥစ္စာသည်။ န တိဋ္ဌတိ၊ မတည်။ အာလသျဉ္စ၊ ပျင်းရိခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ပမာဒေါ စ၊ မေ့လျော့ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ အနုဋ္ဌာနံ၊ ထကြွလုံ့လမရှိခြင်းသည် လည်းကောင်း။ အသံယမော၊ သီလကို မစောင့်စည်းခြင်းသည်လည်းကောင်း။ နိဒ္ဒါ၊ အိပ်ကြူးခြင်းသည်လည်းကောင်း။ တန္ဒိ၊ တန္ဒီ (ဆဋ္ဌ) ကိုယ်လက်တဆန့်ဆန့် ရှိခြင်းသည်လည်းကောင်း။ (ဣတိ၊ ဤသို့။) တေ ဆိဒ္ဒေ၊ ထိုခြောက်ပါးသော အပေါက်တို့ကို။ သဗ္ဗသော၊ အချင်းခပ်သိမ်း။ ဝိဝဇ္ဇယေ၊ ကြဉ်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၇၊ ဣဿရိယသုတ်

၇၇။ လောကေ၊ လောက၌။ ဣဿရိယံ၊ အစိုးရသည်၏ အဖြစ်သည်။ ကိံသု၊ အဘယ်နည်း။ ဘဏ္ဍာနံ၊ ဘဏ္ဍာတို့တွင်။ ဥတ္တမံ၊ မြတ်သော ဘဏ္ဍာသည်။ ကိံသု၊ အဘယ်နည်း။ လောကေ၊ လောက၌။ သတ္ထမလံ၊ ပညာတည်းဟူသော လက်နက်၏ အညစ်အကြေးသည်။ ကိံသု၊ အဘယ်နည်း။ လောကသ္မိံ၊ လောက၌။ အဗ္ဗုဒံ၊ ဘေးရန်သည်။ ကိံသု၊ အဘယ်နည်း။

ဟရန္တံ၊ ဆောင်သောသူကို။ ကိံသု၊ အဘယ်သည်။ ဝါရေန္တိ၊ တားမြစ်ကုန်သနည်း။ ဟရန္တော၊ ဆောင်သော။ ကော (ဝါ) ပန၊ အဘယ်ကို။ ပိယော၊ ချစ်အပ်သနည်း။ ပုနပ္ပုနံ၊ အဖန်တလဲလဲ။ အာယန္တံ၊ ဆောင်သော။ ကိံသု၊ အဘယ်သူကို။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ အဘိနန္ဒန္တိ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။

Ä (၄၁) လောကေ၊ လောက၌။ ဣဿရိယံ၊ အစိုးရသည်၏ အဖြစ်သည်။ ဝသော၊ အာဏာဖြစ်ခြင်းတည်း။ ဘဏ္ဍာနံ၊ ဘဏ္ဍာတို့တွင်။ ဥတ္တမံ၊ မြတ်သော ဘဏ္ဍာသည်။ ဣတ္ထီ၊ မိန်းမတည်း။ လောကေ၊ လောက၌။ သတ္ထမလံ၊ ပညာတည်းဟူသော လက်နက်၏ အညစ်အကြေးသည်။ ကောဓော၊ အမျက်တည်း။ လောကသ္မိံ၊ လောက၌။ အဗ္ဗုဒါ၊ ဘေးရန်တို့သည်။ စောရာ၊ ခိုးသူတို့တည်း။

ဟရန္တံ၊ ဥစ္စာကိုဆောင်သော။ စောရံ၊ ခိုးသူကို။ (ပရေ၊ တပါးသောသူတို့သည်။) ဝါရေန္တိ၊ တားမြစ်ကုန်၏။ ဟရန္တော၊ စားရေးတံဘတ်စသည်တို့ကို ဆောင်ယူသော။ သမဏော၊ ရဟန်းကို။ (ပဏ္ဍိတေဟိ၊ ပညာရှိတို့သည်။) ပိယော၊ ချစ်အပ်၏။ ပုနပ္ပုနံ၊ အဖန်တလဲလဲ။ အာယန္တံ၊ ဆောင်သော။ သမဏံ၊ ရဟန်းကို။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ အဘိနန္ဒန္တိ၊ ဝမ်းမြောက်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၈၊ ကာမသုတ်

၇၈။ အတ္ထကာမော၊ အကျိုးစီးပွားကို အလိုရှိသောသူသည်။ ကိံ၊ အဘယ်ကို။ န ဒဒေ၊ မပေးသနည်း။ မစ္စော၊ သတ္တဝါသည်။ ကိံ၊ အဘယ်ကို။ န ပရိစ္စဇေ၊ မစွန့်သနည်း။ ကလျာဏံ၊ ကောင်းသော။ ကိံသု၊ အဘယ်ကို။ မုစ္စေယျ၊ စွန့်လွှတ်ရာသနည်း။ ပါပိကံ၊ ကြမ်းကြုတ်သော။ (ကိံ စ၊ အဘယ်ကို။) န စ မောဒရေ၊ မောစယေ (ဆဋ္ဌ) ဝမ်းမမြောက်ရာသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

ပေါသော၊ ယောကျ်ားသည်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ န ဒဒေ၊ သူတပါးတို့၏ ကျွန်အလို့ငှာ မပေး။ (မစ္စော၊ သတ္တဝါသည်။) အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ န ပရိစ္စဇေ၊ သစ်ကျားစသည်တို့၌ စားတော့ဟု မစွန့်။ (ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသည်။) ကလျာဏံ၊ ကောင်းသော။ ဝါစံ၊ စကားကို။ မုစ္စေယျ၊ မုဉ္စေယျ (ဆဋ္ဌ) စွန့်လွှတ်ရာ၏။ ပါပိကံ၊ ကြမ်းကြုတ်သော။ ဝါစံ၊ စကားကို။ န မောဒရေ၊ မောစယေ (ဆဋ္ဌ) ဝမ်းမမြောက်ရာ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၉၊ ပါထေယျသုတ်

၇၉။ ပါထေယျံ၊ ကုသိုလ်ဟူသော ရိက္ခာကို။ ကိံသု၊ အဘယ်သည်။ ဗန္ဓတိ၊ ဖွဲ့သနည်း။ ဘောဂါနံ၊ စည်းစိမ်ဥစ္စာတို့၏။ အာသယော၊ တည်ရာသည်။ ကိံသု၊ အဘယ်နည်း။ နရံ၊ လူကို။ ကိံသု၊ အဘယ်သည်။ ပရိကဿတိ၊ ငင်သနည်း။ လောကသ္မိံ၊ လောက၌။ ကိံသု၊ အဘယ်ကို။ ဒုဇ္ဇဟံ၊ စွန့်နိုင်ခဲသနည်း။ ပါသေန၊ ကျော့ကွင်းဖြင့်။ သကုဏိံ၊ သကုဏီ (ဆဋ္ဌ) ငှက်ကို။ (ဗန္ဓတိ) ယထာ၊ ဖွဲ့သကဲ့သို့။ ကိသ္မိံ (ကေန)၊ အဘယ်ဖြင့်။ ပုထုသတ္တာ၊ ပုထူ သတ္တာ (ဆဋ္ဌ) များစွာသော သတ္တဝါတို့ကို။ ဗန္ဓာ၊ ဗဒ္ဓါ (ဆဋ္ဌ) ဖွဲ့အပ်ကုန်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

ပါထေယျံ၊ ကုသိုလ်ဟူသော ရိက္ခာကို။ သဒ္ဓါ၊ သဒ္ဓါတရားသည်။ ဗန္ဓတိ၊ ဖွဲ့၏။ ဘောဂါနံ၊ စည်းစိမ်ဥစ္စာတို့၏။ အာသယော၊ တည်ရာသည်။ သိရီ၊ အစိုးရခြင်းတည်း။ နရံ၊ လူကို။ ဣစ္ဆာ၊ လောဘသည်။ ပရိကဿတိ၊ ငင်၏။ လောကသ္မိံ၊ လောက၌။ ဣစ္ဆာ၊ လောဘကို။ ဒုဇ္ဇဟာ၊ စွန့်နိုင်ခဲ၏။ ပါသေန၊ ကျော့ကွင်းဖြင့်။ သကုဏိံ၊ သကုဏီ (ဆဋ္ဌ) ငှက်ကို။ (ဗန္ဓတိ) ယထာ၊ ဖွဲ့သကဲ့သို့။ ဣစ္ဆာ (ဣစ္ဆာယ)၊ လောဘဖြင့်။ ပုထုသတ္တာ၊ ပုထူ သတ္တာ (ဆဋ္ဌ) များစွာသော သတ္တာဝါတို့ကို။ ဗန္ဓာ၊ ဗဒ္ဓါ (ဆဋ္ဌ) ဖွဲ့အပ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၁၀၊ ပဇ္ဇောတသုတ်

၈၀။ လောကသ္မိံ၊ လောက၌။ ပဇ္ဇောတော၊ အရောင်သည်။ ကိံသု၊ အဘယ်နည်း။ လောကသ္မိံ၊ လောက၌။ ဇာဂရော၊ နိုးကြားခြင်းသည်။ ကိံသု၊ အဘယ်နည်း။ ကမ္မေ (ကမ္မေန)၊ အမှုနှင့်။ သဇီဝါနံ၊ တကွအသက်မွေးကုန်သော သူတို့အား။ (သဟာယော၊ အဖော်သည်။) ကိံသု၊ အဘယ်နည်း။ အဿ၊ ထိုသတ္တဝါအပေါင်းအား။ ဣရိယာပထော၊ အသက်မွေးကြောင်းသည်။ ကိံ၊ အဘယ်နည်း။

အာလသျဉ္စ၊ ပျင်းသောသူကိုလည်းကောင်း။ အနာလသျဉ္စ၁၊ အလသံ အနလသဉ္စ (ဆဋ္ဌ) မပျင်းသောသူကိုလည်းကောင်း။ မာတာ၊ အမိသည်။ ပုတ္တံ၊ သားကို။ ပေါသတိ ဣဝ၊ မွေးသကဲ့သို့။ ကိံသု၊ အဘယ်သည်။ ပေါသတိ၊ မွေးသနည်း။ ပါဏာ၊ ထွက်သက်ဝင်သက်နှင့် ပြည့်စုံကုန်သော။ ယေ ဘူတာ၊ အကြင်သတ္တဝါတို့သည်။ ပထဝိဿိတာ၊ မြေကို မှီကုန်၏။ (တေ ဘူတာ၊ ထိုသတ္တဝါတို့သည်။) ကိံသု၊ ကိံ (ဆဋ္ဌ) အဘယ်ကို။ ဥပဇီဝန္တိ၊ မှီ၍ အသက်မွေးကုန်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

လောကသ္မိံ၊ လောက၌။ ပညာ၊ ပညာသည်။ ပဇ္ဇောတော၊ အရောင်မည်၏။ လောကသ္မိံ၊ လောက၌။ သတိ၊ သတိသည်။ ဇာဂရော၊ နိုးကြား၏။ ဂါဝေါ၊ နွားတို့သည်။ ကမ္မေ (ကမ္မေန)၊ အမှုနှင့်။ သဇီဝါနံ၊ တကွအသက်မွေးကုန်သော သူတို့အား။ (သဟာယော၊ အဖော်တည်း။) အဿ၊ ထိုလူအပေါင်းအား။ ဣရိယာပထော၊ အသက်မွေးကြောင်းသည်။ သိတံ၊ ထွန်မည်၏။ အာလသျဉ္စ၊ ပျင်းသောသူကိုလည်းကောင်း။ အနာလသျဉ္စ၁၊ မပျင်းသောသူကိုလည်းကောင်း။ မာတာ၊ အမိသည်။ ပုတ္တံ၊ သားကို။ ပေါသတိ ဣဝ၊ မွေးသကဲ့သို့။ ဝုဋ္ဌိ၊ မိုးသည်။ ပေါသတိ၊ မွေး၏။ ပါဏာ၊ ထွက်သက်ဝင်သက်နှင့် ပြည့်စုံကုန်သော။ ယေ ဘူတာ၊ အကြင်သတ္တဝါတို့သည်။ ပထဝိဿိတာ၊ မြေကို မှီကုန်၏။ (တေ ဘူတာ၊ ထိုသတ္တဝါတို့သည်။) ဝုဋ္ဌိံ၊ မိုးကို။ ဥပဇီဝန္တိ၊ မှီ၍အသက်မွေးကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၁၁၊ အရဏသုတ်

၈၁။ Ä (၄၂) ဣဓ လောကေ၊ ဤလောက၌။ အရဏာ၊ ကိလေသာကင်းသော သူတို့သည်။ ကေသု၊ အဘယ်သူတို့နည်း။ ကေသံ၊ အဘယ်သူတို့အား။ ဝုသိတံ၊ သုံးအပ်သော သီတင်းသည်။ န နဿတိ၊ မပျက်နည်း။ ကေ၊ အဘယ်သူတို့သည်။ ဣစ္ဆံ၊ တေဘုမ္မကခန္ဓာငါးပါးအပေါင်းကို။ ပရိဇာနန္တိ၊ ပိုင်းခြား၍ သိကုန်သနည်း။ ကေသံ၊ အဘယ်သူတို့အား။ သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ ဘောဇိဿိယံ၊ တော်လှန်သည်၏အဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။

ကံသု၊ ကိံသု (ဆဋ္ဌ) အဘယ်သူသည်။ မာတာ၊ အမိသည်လည်းကောင်း။ ပိတာ၊ အဘသည်လည်းကောင်း။ ဘာတာ၊ အစ်ကိုသည်လည်းကောင်း။ ဝန္ဒန္တီနံ၊ ဝန္ဒန္တိ နံ (ဆဋ္ဌ) ရှိခိုးသောသူတို့၏။ ပတိဋ္ဌိတံ၊ တည်ရာနည်း။ ဇာတိဟီနံ၊ အမျိုးယုတ်သော။ ကံသု၊ ကိံသု (ဆဋ္ဌ) အဘယ်သူကို။ ခတ္တိယာ၊ မင်းမျိုးတို့သည်။ အဘိဝါဒေန္တိ၊ ရှိခိုးကုန်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

ဣဓ လောကေ၊ ဤလောက၌။ အရဏာ၊ ကိလေသာကင်းသောသူတို့သည်။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့တည်း။ သမဏာနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဝုသိတံ၊ သုံးအပ်သော မဂ်ဟူသော သီးတင်းသည်။ န နဿတိ၊ မပျက်။ သမဏာ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဣစ္ဆံ၊ တေဘုမ္မကခန္ဓာငါးပါးအပေါင်းကို။ ပရိဇာနန္တိ၊ ပိုင်းခြား၍ သိကုန်၏။ သမဏာနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ ဘောဇိဿိယံ၊ တော်လှန်သည်၏ အဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

သမဏံ၊ ရဟန်းသည်။ မာတာ စ၊ အမိသည်လည်းကောင်း။ ပိတာ စ၊ အဘသည်လည်းကောင်း။ ဘာတာ စ၊ အစ်ကိုသည်လည်းကောင်း။ ဝန္ဒန္တီနံ၊ ဝန္ဒန္တိ နံ (ဆဋ္ဌ) ရှိခိုးသောသူတို့၏။ ပတိဋ္ဌိတံ၊ တည်ရာတည်း။ ဇာတိဟီနံ၊ အမျိုးယုတ်သော။ သမဏံ၊ ရဟန်းကို။ ခတ္တိယာ၊ မင်းမျိုးတို့သည်။ အဘိဝါဒေန္တိ၊ ရှိခိုးကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

ဆေတွာဝဂ္ဂေါ၊ ဆေတွာဝဂ်သည်။ အဋ္ဌမော၊ ရှစ်ခုတို့၏ ပြည့်ကြောင်းတည်း။

တဿ၊ ထိုဆေတွာဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ ဆေတွာ၊ ဆေတွာသုတ်လည်းကောင်း။ ရထဉ္စ၊ ရထသုတ်လည်းကောင်း။ စိတ္တဉ္စ၊ စိတ္တသုတ်လည်းကောင်း။ ဝုဋ္ဌိ၊ ဝုဋ္ဌိသုတ်လည်းကောင်း။ ဘီတာ၊ ဘီတသုတ်လည်းကောင်း။ န ဇီရတိ၊ န ဇီရတိသုတ်လည်းကောင်း။ ဣဿရံ၊ ဣဿရသုတ်လည်းကောင်း။ ကာမံ၊ ကာမသုတ်လည်းကောင်း။ ပါထေယျံ၊ ပါထေယျသုတ်လည်းကောင်း။ ပဇ္ဇောတော၊ ပဇ္ဇောတသုတ်လည်းကောင်း။ အရဏေန၊ အရဏသုတ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဧကာဒသ၊ တစ်ဆယ့်တစ်သုတ်တို့တည်း။) ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်။ (ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းတည်း။)

ဒေဝတာသံယုတ္တံ၊ ဒေဝတာသံယုတ်သည်။ သမတ္တံ၊ ပြီးပြီ။

၂၊ ဒေဝပုတ္တသံယုတ်

၁၊ ပဌမဝဂ်

၁၊ ပဌမကဿပသုတ်

၈၂။ Ä (၄၃) (ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားကဿပ။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤကဿပသုတ်ကို။) မေ (မယာ)၊ အကျွန်ုပ်အာနန္ဒာမထေရ်သည်။ (ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်မှ။) ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။ (ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားအပ်ပါသနည်း။) ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာ ဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အဘိက္ကန္တဝဏ္ဏော၊ အလွန်နှစ်လိုဖွယ်သော အဆင်းရှိသော။ ကဿပေါ၊ ကဿပ အမည်ရှိသော။ ဒေဝပုတ္တော၊ နတ်သားသည်။ အဘိက္ကန္တာယ၊ ညဉ့်ဦးယံလွန်ပြီးသော။ ရတ္တိယာ၊ သန်းခေါင်အခါ၌။ ကေဝလကပ္ပံ၊ အလုံးစုံထက်ဝန်းကျင်သော။ ဇေတဝနံ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်ကို။ ဩဘာသေတွာ၊ ကိုယ်ရောင်ကိုယ်ဝါဖြင့် ထွန်းလင်းစေဦး၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပက်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်လေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတာ ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ ကဿပေါ၊ ကဿပအမည်ရှိသော။ ဒေဝပုတ္တော၊ နတ်သားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ပကာသေတိ၊ ပြတော်မူ၏။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ အနုသာသံ၊ အဆုံးအမကို။ နော စ (ပကာသေသိ)၊ ပြတော်မမူ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) “ကဿပ၊ ကဿပနတ်သား။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့ တပြီးကား။ ဧတ္ထ၊ ဤအဆုံးအမကိုပြရာ၌။ တညေဝ၊ သင့်အားသာလျှင်။ ပဋိဘာတု၊ ထင်စွာဖြစ်စေလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

သုဘာသိတဿ၊ ကောင်းစွာဆိုအပ်သော လေးပါးသောဝစီသုစရိုက်ကိုလည်း။ သိက္ခေထ (သိက္ခေယျ)၊ သင်ရာ၏။ သမဏုပါသနဿ စ၊ သမဏူပါသနဿ စ (ဆဋ္ဌ) သုံးဆယ့်ရှစ်ပါးအပြားရှိသော ကမ္မဋ္ဌာန်းကိုလည်း။ (သိက္ခေယျ၊ သင်ရာ၏။) ဧကာသနဿ စ၊ တစ်ခုတည်းသော နေရာ၌လည်း။ ရတော၊ ရဟော (ဆဋ္ဌ) မွေ့လျော်သည် ဖြစ်၍။ စိတ္တသမုပသမဿ စ၊ စိတ္တဝူပသမဿ (ဆဋ္ဌ) စိတ်၏ငြိမ်းခြင်းကိုလည်း။ (သိက္ခေယျ၊ သင်ရာ၏။) ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။)

ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ ကဿပေါ၊ ကဿပအမည်ရှိသော။ ဒေဝပုတ္တော၊ နတ်သားသည်။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သမနုညော၊ နှစ်သက်တော်မူသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကဿပေါ၊ ကဿပ အမည်ရှိသော။ ဒေဝပုတ္တော၊ နတ်သားသည်။ “မေ၊ ငါ၏။ (ဝစနံ၊ စကားကို။) သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သမနုညော၊ နှစ်သက်တော်မူသည်။ (အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။) ဣတိ (မနသိ ကတွာ)၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ အလွန် ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လကျ်ာရစ်လှည့်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်၌သာလျှင်။ အန္တရဓာယိ၊ ကွယ်လေ၏။

၂၊ ဒုတိယကဿပသုတ်

၈၃။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတာ ခေါ၊ ဌိတော ခေါ (ဆဋ္ဌ) ရပ်ပြီးသော။ ကဿပေါ၊ ကဿပအမည်ရှိသော။ ဒေဝပုတ္တော၊ နတ်သားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွက်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဟဒယဿာနုပ္ပတ္တိံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ စေ အာကင်္ခေ၊ အကယ်၍ အလိုရှိသည်ဖြစ်အံ့။ (ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့အလိုရှိသည်ရှိသော်။) ဈာယီ၊ နှစ်ပါးသောဈာန်ဖြင့် ရှုလေ့ရှိသည်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဝိမုတ္တစိတ္တော၊ လွတ်သောစိတ်ရှိသည်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ လောကဿ၊ သင်္ခါရလောက၏။ ဥဒယဗ္ဗယဉ္စ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းကိုလည်း။ ဉတွာ၊ သိ၍။ သုစေတသော၊ ကောင်းသောစိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍။ အနိဿိတော၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ကို မမှီသည်။ (ဘဝေယျ၊ ဖြစ်ရာ၏။) တဒါနိသံသော၊ အရဟတ္တဖိုလ်ဟူသော အာနိသင်ရှိသည်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

၃၊ မာဃသုတ်

၈၄။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မာဃော၊ မာဃအမည်ရှိသော။ ဒေဝပုတ္တော၊ နတ်သားသည်။ အဘိက္ကန္တာယ၊ ညဉ့်ဦးယံလွန်ပြီးသော။ ရတ္တိယာ၊ သန်းခေါင်အခါ၌။ အဘိက္ကန္တဝဏ္ဏော၊ အလွန်နှစ်လိုဖွယ်သော အဆင်းရှိသည် ဖြစ်၍။ ကေဝလကပ္ပံ၊ အလုံးစုံထက်ဝန်းကျင်သော။ ဇေတဝနံ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်ကို။ ဩဘာသေတွာ၊ ကိုယ်ရောင်ကိုယ်ဝါဖြင့် ထွန်းလင်းစေဦး၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ Ä (၄၄) အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတာ ခေါ၊ ဌိတော ခေါ (ဆဋ္ဌ) ရပ်ပြီးသော။ မာဃော၊ မာဃအမည်ရှိသော။ ဒေဝပုတ္တော၊ နတ်သားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“ကိံသု၊ အဘယ်ကို။ ဆေတွာ၊ ဖြတ်သောကြောင့်။ သုခံ၊ ချမ်းသာစွာ။ သေတိ၊ နေရသနည်း။ ကိံသု၊ အဘယ်ကို။ ဆေတွာ၊ ဖြတ်သောကြောင့်။ န သောစတိ၊ မစိုးရိမ်သနည်း။ ဂေါတမ၊ ဂေါတမမြတ်စွာဘုရား။ ကဿ စ၊ ကိဿဿု (ဆဋ္ဌ) အဘယ်မည်သော။ ဧကဓမ္မဿ၊ တစ်ခုသောတရား၏။ ဝဓံ၊ ဖြတ်ခြင်းကို။ (တွံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။) ရောစေသိ၊ နှစ်သက်တော်မူသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

ဝတြဘူ၊ ဝတြဘူမည်သောအသူရာကို နှိမ်နင်းနိုင်သော သိကြား။ ကောဓံ၊ အမျက်ကို။ ဆေတွာ၊ ဖြတ်သောကြောင့်။ သုခံ၊ ချမ်းသာစွာ။ သေတိ၊ နေရာ၏။ ကောဓံ၊ အမျက်ကို။ ဆေတွာ၊ ဖြတ်သောကြောင့်။ န သောစတိ၊ မစိုးရိမ်။ ဝိသမူလဿ၊ အဆိပ်လျင်သော အရင်းရှိသော။ မဓုရဂ္ဂဿ၊ ကောင်းသောအဖျားရှိသော။ ကောဓဿ၊ အမျက်၏။ ဝဓံ၊ ဖြတ်ခြင်းကို။ အရိယာ၊ သူတော်ကောင်းတို့သည်။ ပသံသန္တိ၊ ချီးမွမ်းကုန်၏။ တံ ဟိ (တံ ဧဝ)၊ ထိုအမျက်ကိုပင်လျှင်။ ဆေတွာ၊ ဖြတ်သောကြောင့်။ န သောစတိ၊ မစိုးရိမ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၄၊ မာဂဓသုတ်

၈၅။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတော ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ မာဂဓော၊ မာဂဓအမည်ရှိသော။ ဒေဝပုတ္တော၊ နတ်သားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

ယေဟိ၊ အကြင်အရောင်တို့ဖြင့်။ လောကော၊ လောကသည်။ ပကာသတိ၊ ထင်ရှား၏။ လောကသ္မိံ၊ လောက၌။ ပဇ္ဇောတာ၊ ထွန်းတောက်ပကုန်သော။ (တေ၊ ထိုသူတို့သည်။) ကတိ၊ အဘယ်မျှတို့နည်း။ ဘဝန္တံ၊ အရှင်ဘုရားသို့။ ပုဋ္ဌုံ၊ မေးခြင်းငှာ။ အာဂမာ၊ အာဂမ္မ (ဆဋ္ဌ) လာပါကုန်၏။ တံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ကထံ ဇာနေမု၊ အဘယ်သို့ သိရကုန်အံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

လောကေ၊ လောက၌။ ပဇ္ဇောတာ၊ တောက်ပခြင်းတို့သည်။ စတ္တာရော၊ လေးပါးတို့တည်း။ ဧတ္ထ၊ ဤလောက၌။ ပဉ္စမံ၊ ငါးခုသည်။ န ဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ အာဒိစ္စော၊ နေမင်းသည်။ ဒိဝါ၊ နေ့အခါ၌။ တပတိ၊ တောက်ပ၏။ စန္ဒိမာ၊ လသည်။ ရတ္တိံ၊ ညဉ့်အခါ၌။ အာဘာတိ၊ ထွန်းလင်း၏။

အထ၊ ထိုမျှို့။ အဂ္ဂိ၊ မီးသည်။ ဒိဝါ၊ နေ့၌လည်းကောင်း။ ရတ္တိံ၊ ညဉ့်၌လည်းကောင်း။ အာဘာတိ၊ ထွန်းလင်း၏။ တပတံ၊ တောက်ပခြင်းတို့ထက်။ သေဋ္ဌော၊ မြတ်သော။ သမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ ဘုရားတည်းဟူသော အရောင်သည်။ တတ္ထ တတ္ထ၊ ထိုထိုသို့ သော အရပ်၌။ ပဘာသတိ၊ ပကာသတိ (ဆဋ္ဌ) တောက်ပ၏။ ဧသာ အာဘာ၊ ထိုဘုရားတည်းဟူသော အရောင်သည်။ အနုတ္တရာ၊ အတုမရှိလွန်မြတ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၅၊ ဒါမလိသုတ်

၈၆။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အဘိက္ကန္တဝဏ္ဏော၊ အလွန်နှစ်လိုဖွယ်သော အဆင်းရှိသော။ ဒါမလိ၊ ဒါမလိအမည်ရှိသော။ ဒေဝပုတ္တော၊ နတ်သားသည်။ အဘိက္ကန္တာယ၊ ညဉ့်ဦးယံလွန်ပြီးသော။ ရတ္တိယာ၊ သန်းခေါင်အခါ၌။ ကေဝလကပ္ပံ၊ အလုံးစုံထက်ဝန်းကျင်သော။ ဇေတဝနံ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်ကို။ ဩဘာသေတွာ၊ ကိုယ်ရောင်ကိုယ်ဝါဖြင့် ထွန်းလင်းစေဦး၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်လေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတော ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ ဒါမလိ၊ ဒါမလိအမည်ရှိသော။ ဒေဝပုတ္တော၊ နတ်သားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

ကာမာနံ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ ဝိပ္ပဟာနေန၊ ပယ်အပ်ပြီးသော။ ဗြာဟ္မဏေန၊ ရဟန္တာသည်။ အကိလာသုနာ၊ ပျင်းရိခြင်းမရှိသည် ဖြစ်၍။ ဧတံ ပဓာနံ၊ ထိုလုံ့လဝီရိယကို။ ကရဏီယံ၊ ပြုအပ်၏။ တေန (ကာရဏေန)၊ ထိုလုံ့လဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ဘဝံ၊ ဘဝကို။ န အာသိသတေ၊ အာသီသတေ (ဆဋ္ဌ) မတောင့်တ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

(ဒါမလိ၊ ဒါမလိနတ်သား။) ကတကိစ္စော၊ ပြုအပ်ပြီးသော ကိစ္စရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ရဟန္တာသည်။ Ä (၄၅) ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ ဂါဓံ၊ တည်ရာကို။ န လဘတိ၊ မရ။ (တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။) ဗြာဟ္မဏဿ၊ ရဟန္တာအား။ ကိစ္စံ၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ (ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။) သဗ္ဗဂတ္တေဟိ၊ သဗ္ဗဂတ္တေဘိ (ဆဋ္ဌ) အလုံးစုံနစ်သော ကိုယ်တို့ဖြင့်။ ယော ဇန္တု၊ အကြင်သတ္တဝါသည်။ နဒီသု၊ မြစ်တို့၌။ အာယူဟတိ၊ အားထုတ်၍ ကူး၏။ သော ဇန္တု၊ ထိုသတ္တဝါသည်။ ဂါဓဉ္စ၊ တည်ရာကိုလည်း။ လဒ္ဓါ၊ ရသည်ဖြစ်၍။ ထလေ၊ ကြည်း၌။ န ဌိတော၊ မတည်။ နာယူဟတိ၊ အားမထုတ်။ (ဧဝံပိ၊ ဤသို့လည်း။) ပါရင်္ဂတော၁၊ ပါရဂတော (ဆဋ္ဌ) ကမ်းတစ်ဖက်သို့ ရောက်သောသူမည်သည်။ (ဟောတိ) ဟိ (ဟောတိ ဧဝ)၊ ဖြစ်သည်သာလျှင်တည်း။

ဒါမလိ၊ ဒါမလိနတ်သား။ ဧသ (ဧသာ) ဥပမာ၊ ဤဥပမာသည်။ ဗြာဟ္မဏဿ၊ ရဟန္တာ၏။ ဥပမာ၊ ဥပမာတည်း။ ဈာယိနော၊ မကောင်းမှုကို ဖုတ်ကြည်းပြီးသော။ နိပကဿ၊ ရင့်ပြီးသော ပညာရှိသော။ ခီဏာသဝဿ၊ ကုန်ပြီးသော အာသဝေါတရားရှိသော။ ဗြာဟ္မဏဿ၊ ရဟန္တာအား။ ဇာတိမရဏဿ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်း သေခြင်းတရား၏။ အန္တံ၊ အဆုံးကို။ ပဗ္ဗုယှ၊ ပပ္ပုယျ (ဆဋ္ဌ) မျော၍။ နာယူဟတိ၊ အားမထုတ်။ (ဧဝံ၊ ဤသို့အားမထုတ်သော်လည်း။) ပါရင်္ဂတော၁၊ ကမ်းတစ်ဖက်သို့ ရောက်သောသူမည်သည်။ (ဟောတိ) ဟိ (ဟောတိ ဧဝ)၊ ဖြစ်သည်သာလျှင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၆၊ ကာမဒသုတ်

၈၇။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတော ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ ကာမဒေါ၊ ကာမဒအမည်ရှိသော။ ဒေဝပုတ္တော၊ နတ်သားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။)

“ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ (သမဏဓမ္မံ၊ ရဟန်းတရားကို။) ဒုက္ကရံ၊ ပြုနိုင်ခဲ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ (သမဏဓမ္မံ၊ ရဟန်းတရားကို။) သုဒုက္ကရံ၊ အလွန်ပြုနိုင်ခဲ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။)

(ကာမဒ၊ ကာမဒနတ်သား။) ဒုက္ကရံ ဝါပိ၊ ပြုနိုင်ခဲသောရဟန်းတရားကိုလည်း။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ သေခါ၊ သေက္ခခုနစ်ယောက်တို့သည်။ သီလသမာဟိတာ၊ သီလနှင့် ပြည့်စုံကုန်၏။ ဌိတတ္တာ၊ တည်ကြည်သော သဘောရှိကုန်၏။ အနဂါရိယုပေတဿ၊ ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်သောသူ၏။ တုဋ္ဌိ၊ ပစ္စည်းလေးပါး၌ ရောင့်ရဲခြင်းသည်။ သုခါဝဟော၊ သုခါဝဟာ (ဆဋ္ဌ) ချမ်းသာကို ဆောင်တတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

“ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယဒိဒံ (ယာ ဧသာ) တုဋ္ဌိ၊ အကြင်ရောင့်ရဲခြင်းသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သာ တုဋ္ဌိ၊ ထိုရောင့်ရဲခြင်းကို။) ဒုလ္လဘာ၊ ရခဲ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ကာမဒေါ၊ ကာမဒနတ်သားသည်။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။)

(ကာမဒ၊ ကာမဒနတ်သား။) ဒုလ္လဘံ ဝါပိ၊ ရခဲသော ရောင့်ရဲခြင်းကိုလည်း။ လဘန္တိ၊ ရကုန်၏။ ယေသံ၊ အကြင်သူတို့အား။ ဒိဝါ စ၊ နေ့၌လည်းကောင်း။ ရတ္တော စ၊ ညဉ့်၌လည်းကောင်း။ ဘာဝနာယ စ၊ စိတ်၏ငြိမ်းခြင်းကြောင့် ဖြစ်သော ဘာဝနာ၌လည်း။ မနော၊ စိတ်သည်။ ရတော၊ မွေ့လျော်၏။ (တေ၊ ထိုသူတို့သည်။) စိတ္တဝူပသမေ၊ စိတ်၏ငြိမ်းကြောင်းဖြစ်သော ဘာဝနာ၌။ ရတာ၊ မွေ့လျော်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

“ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယဒိဒံ (ယံ ဣဒံ) စိတ္တံ၊ အကြင်စိတ်သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ စိတ္တံ၊ ထိုစိတ်ကို။) ဒုဿမာဒဟံ၊ ဆောက်တည်နိုင်ခဲ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ကာမဒေါ၊ ကာမဒနတ်သားသည်။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။)

(ကာမဒ၊ ကာမဒနတ်သား။) ဒုဿမာဒဟံ ဝါပိ၊ ဆောက်တည်နိုင်ခဲသော စိတ်ကိုလည်း။ သမာဒဟန္တိ၊ ကောင်းစွာဆောက်တည်ကုန်၏။ (ယေ) အရိယာ၊ အကြင်အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ ဣန္ဒြိယူပသမေ၊ စက္ခုစသော ဣန္ဒြေတို့၏ ငြိမ်သက်ခြင်း၌။ ရတာ၊ မွေ့လျော်ကုန်၏။ (ကာမဒ၊ ကာမဒနတ်သား။) တေ အရိယာ၊ ထိုအရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ မစ္စုနော၊ သေမင်း၏။ ဇာလံ၊ ကွန်ယက်ကို။ ဆေတွာ၊ ဖြတ်ကုန်၍။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

Ä (၄၆) “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဝိသမော၊ မညီမညွတ်သော။ မဂ္ဂေါ၊ ခရီးကို။ ဒုဂ္ဂမော၊ သွားနိုင်ခဲ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ကာမဒေါ၊ ကာမဒနတ်သားသည်။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။)

(ကာမဒ၊ ကာမဒနတ်သား။) အရိယာ၊ အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ ဝိသမေ၊ မညီမညွတ်သော။ ဒုဂ္ဂမေ ဝါပိ၊ သွားနိုင်ခဲသောခရီး၌လည်း။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကုန်၏။ အနရိယာ၊ ပုထုဇဉ်ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ ဝိသမေ၊ မညီမညွတ်သော။ မဂ္ဂေ၊ ခရီး၌။ အဝံသိရာ၊ အောက်သို့ညွတ်သော ဦးခေါင်းရှိကုန်သည် ဖြစ်၍။ ပပတန္တိ၊ ကျကုန်၏။ အရိယာနံ၊ အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏။ မဂ္ဂေါ၊ ခရီးသည်။ သမော၊ ညီညွတ်၏။ အရိယာ ဟိ၊ အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်သာလျှင်။ ဝိသမေ၊ မညီမညွတ်သော သတ္တဝါအပေါင်း၌။ သမာ၊ ညီညွတ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၇၊ ပဉ္စာလစဏ္ဍသုတ်

၈၈။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတော ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ ပဉ္စာလစဏ္ဍော၊ ပဉ္စာလစဏ္ဍအမည်ရှိသော။ ဒေဝပုတ္တော၊ နတ်သားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

ဩကာသော၊ ဩကာသံ (ဆဋ္ဌ) ဈာန်ဟူသော တည်ရာသည်။ ဝတ၊ စင်စစ်။ သမ္ဗာဓော၊ သမ္ဗာဓေ (ဆဋ္ဌ) နီဝရဏတို့ကြောင့် ကျဉ်းမြောင်း၏။ ဘူရိမေဓသော၊ ကောင်းသောပညာရှိသော သူသည်။ အဝိန္ဒိ၊ ရပြီ။ မုနိ၊ သစ္စာလေးပါးတရားတို့ကို သိတော်မူသော။ ယော ဗုဒ္ဓေါ၊ အကြင်မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဈာနံ၊ ဈာန်ကို။ အဗုဒ္ဓိ၊ သိတော်မူပြီ။ (သော ဗုဒ္ဓေါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။) ပဋိလီနနိသဘော၊ မာနကို ပယ်သောသူတို့ထက် မြတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

(ပဉ္စာလစဏ္ဍေ၊ ပဉ္စာလစဏ္ဍနတ်သား။) သမ္ဗာဓေပိ စ၊ သမ္ဗာဓေ ဝါပိ (ဆဋ္ဌ) ကျဉ်းမြောင်းသောဈာန်၌လည်း။ (တိဋ္ဌန္တိ၊ တည်ကုန်၏။) ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ နိဗ္ဗာနပ္ပတ္တိယာ၊ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ခြင်းငှာ။ သတိံ၊ သတိဟုဆိုအပ်သော။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ပစ္စလဒ္ဓံသု၊ ပစ္စလတ္ထံသု (ဆဋ္ဌ) ရကုန်၏။ တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းသော လောကုတ္တရာသမာဓိဖြင့်။ သုသမာဟိတာ၊ ကောင်းစွာတည်ကြည်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၈၊ တာယနသုတ်

၈၉။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တာယနော၊ တာယနမည်သော။ ပုရာဏတိတ္ထကရော၊ ရှေး၌ခြောက်ဆယ့်နှစ်ပါးသော မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိအယူကို ပြုတတ်သော။ ဒေဝပုတ္တော၊ နတ်သားသည်။ အဘိက္ကန္တာယ၊ ညဉ့်ဦးယံလွန်ပြီးသော။ ရတ္တိယာ၊ သန်းခေါင်အခါ၌။ အဘိက္ကန္တဝဏ္ဏော၊ နှစ်လိုဖွယ်သော အဆင်းရှိသည် ဖြစ်၍။ ကေဝလကပ္ပံ၊ အလုံးစုံထက်ဝန်းကျင်သော။ ဇေတဝနံ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်ကို။ ဩဘာသေတွာ၊ ကိုယ်ရောင်ကိုယ်ဝါဖြင့် ထွန်းလင်းစေဦး၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်လေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတော ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ တာယနော၊ တာယနအမည်ရှိသော။ ဒေဝပုတ္တော၊ နတ်သားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမာ ဂါထာယော၊ ဤဂါထာတို့ကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

ဗြာဟ္မဏ၊ မကောင်းမှုကို အပပြုပြီးသောသူ။ ပရက္ကမ၊ ပရက္ကမ္မ (ဆဋ္ဌ) လုံ့လပြု၍။ သောတံ၊ တဏှာတည်းဟူသော အယဉ်ကို။ ဆိန္ဒ၊ ဖြတ်လော။ ကာမေ၊ ကိလေသာကာမ ဝတ္ထုကာမတို့ကို။ ပနုဒ၊ နုတ်လော။ ကာမေ၊ ကိလေသာကာမ ဝတ္ထုကာမတို့ကို။ နပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ မုနိ၊ ရဟန်းသည်။ ဧကတ္တံ၊ ဈာန်ကို။ န ဥပပဇ္ဇတိ၊ မရ။

ဧနံ၊ ထိုလုံ့လဝီရိယကို။ စေ ကရိယာထ၊ ကယိရာထ (ဆဋ္ဌ) အကယ်၍ ပြုသည်ဖြစ်တုံအံ့။ ဧနံ၊ ထိုပြုသောလုံ့လဝီရိယကို။ ကရိယာ၊ ကယိရာ (ဆဋ္ဌ) ပြုရာ၏။ ဧနံ၊ ထိုပြုသောလုံလဝီရိယကို။ ဒဠှံ၊ မြဲမြံစွာ။ ပရက္ကမေ၊ လုံ့လပြုရာ၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ သိထိလော၊ ဝီရိယလျော့သော။ ပရိဗ္ဗဇော၊ ပရိဗ္ဗာဇော (ဆဋ္ဌ) ရဟန်းသည်။ ဘိယျော၊ လွန်စွာ။ ရဇံ၊ ကိလေသာတည်းဟူသော မြူကို။ အာကိရတေ၊ မိမိအထက်၌ လွှင့်သည်မည်၏။

ဒုက္ကဋံ၊ မကောင်းသောအမှုကို။ အကတံ၊ မပြုခြင်းသည်။ သေယျော၊ မြတ်၏။ ဒုက္ကဋံ၊ မကောင်းသောအမှုသည်။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ တပတိ၊ ပူပန်တတ်၏။ ယံ ကမ္မံ၊ အကြင်အမှုကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ နာနုတပ္ပတိ၊ နောင်တတစ်ဖန် ပူပန်ခြင်းမရှိ။ သုကတံ၊ ကောင်းစွာပြုအပ်သော။ (တံ ကမ္မံ)၊ ထိုအမှုသည်။ သေယျော၊ မြတ်၏။

Ä (၄၇) ဒုဂ္ဂဟိတော၊ မကောင်းသဖြင့် ကိုင်အပ်သော။ ကုသော၊ သမန်းမြက်သည်။ ဟတ္ထမေဝ၊ လက်ကိုသာလျှင်။ အနုကန္တတိ ယထာ၊ ရှတတ်သကဲ့သို့။ (တထာ၊ ထို့အတူ။) ဒုပ္ပရာမဋ္ဌံ၊ မကောင်းသဖြင့် သုံးသပ်အပ်သော။ သာမညံ၊ ရဟန်းအဖြစ်သည်။ နိရယာယ၊ ငရဲသို့။ ဥပကဍ္ဎတိ၊ ငင်တတ်၏။

သိထိလံ၊ လျော့လျော့။ (ကတံ၊ ပြုအပ်သော။) ယံ ကိဉ္စိ၊ အလုံးစုံသော။ ကမ္မဉ္စ၊ ကံသည်လည်းကောင်း။ သံကိလိဋ္ဌံ၊ ညစ်ညူးသော။ ယံ ဝတဉ္စ၊ အကြင်ဓုတင်အကျင့်သည်လည်းကောင်း။ သင်္ကဿရံ၊ ရွံရှာအပ်သော။ ယံ ဗြဟ္မစရိယဉ္စ၊ အကြင်မြတ်သော အကျင့်သည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တံ (သဗ္ဗံ)၊ ထိုအလုံးစုံသည်။ မဟပ္ဖလံ၊ ကြီးသောအကျိုးရှိသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ တာယနော၊ တာယနအမည်ရှိသော။ ဒေဝပုတ္တော၊ နတ်သားသည်။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လကျ်ာရစ်လှည့်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်၌သာလျှင်။ အန္တရဓာယိ၊ ကွယ်လေ၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တဿာ ရတ္တိယာ၊ ထိုညဉ့်၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သော အခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။) “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣမံ ရတ္တိံ၊ ဤညဉ့်၌။ တာယနော နာမ၊ တာယနအမည်ရှိသော။ ပုရာဏတိတ္ထကရော၊ ရှေး၌ ခြောက်ဆယ့်နှစ်ပါးသော မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိအယူကို ပြုတတ်သော။ ဒေဝပုတ္တော၊ နတ်သားသည်။ အဘိက္ကန္တာယ၊ ညဉ့်ဦးယံလွန်ပြီးသော။ ရတ္တိယာ၊ သန်းခေါင်အခါ၌။ အဘိက္ကန္တဝဏ္ဏော၊ အလွန်နှစ်လိုဖွယ် ရှိသော အဆင်းရှိသည် ဖြစ်၍။ ကေဝလကပ္ပံ၊ အလုံးစုံထက်ဝန်းကျင်သော။ ဇေတဝနံ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်ကို။ ဩဘာသေတွာ၊ ကိုယ်ရောင်ကိုယ်ဝါဖြင့် ထွန်းလင်းစေဦး၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်လေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတော ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ တာယနော၊ တာယနအမည်ရှိသော။ ဒေဝပုတ္တော၊ နတ်သားသည်။ မမ၊ ငါဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမာ ဂါထာယော၊ ဤဂါထာတို့ကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

ဗြာဟ္မဏ၊ မကောင်းမှုကို အပပြုပြီးသောသူ။ ပရက္ကမ၊ လုံ့လပြု၍။ သောတံ၊ တဏှာတည်းဟူသော အယဉ်ကို။ ဆိန္ဒ၊ ဖြတ်လော။ ကာမေ၊ ကိလေသာကာမ ဝတ္ထုကာမတို့ကို။ ပနုဒ၊ နုတ်လော။ ကာမေ၊ ကိလေသာကာမ ဝတ္ထုကာမတို့ကို။ နပ္ပဟာယ၊ မပယ်မူ၍။ မုနိ၊ ရဟန်းသည်။ ဧကတ္တံ၊ ဈာန်ကို။ န ဥပပဇ္ဇတိ၊ မရ။

ဧနံ၊ ထိုလုံ့လဝီရိယကို။ စေ ကရိယာ၊ ကယိရာထ (ဆဋ္ဌ) အကယ်၍ ပြုသည်ဖြစ်တုံအံ့။ ဧနံ၊ ထိုပြုသောလုံ့လဝီရိယကို။ ကရိယာ၊ ကယိရာ (ဆဋ္ဌ) ပြုရာ၏။ ဧနံ၊ ထိုလုံ့လဝီရိယကို။ ဒဠှံ၊ မြဲမြံစွာ။ ပရက္ကမေ၊ လုံ့လပြုရာ၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ သိထိလော၊ ဝီရိယလျော့သော။ ပရိဗ္ဗဇော၊ ပရိဗ္ဗာဇော (ဆဋ္ဌ) ရဟန်းသည်။ ဘိယျော၊ လွန်စွာ။ ရဇံ၊ ကိလေသာတည်းဟူသော မြူကို။ အာကိရတေ၊ မိမိအထက်၌ လွှင့်သည်မည်၏။

ဒုက္ကဋံ၊ မကောင်းသောအမှုကို။ အကတံ၊ မပြုခြင်းသည်။ သေယျော၊ မြတ်၏။ ဒုက္ကဋံ၊ မကောင်းမှုသည်။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ တပတိ၊ ပူပန်တတ်၏။ ယံ (ကမ္မံ)၊ အကြင်အမှုကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ နာနုတပ္ပတိ၊ နောင်တတစ်ဖန် ပူပန်ခြင်းမရှိ။ သုကတံ၊ ကောင်းစွာပြုအပ်သော။ (တံ ကမ္မံ၊ ထိုအမှုသည်။) သေယျော၊ မြတ်၏။

ဒုဂ္ဂဟိတော၊ မကောင်းသဖြင့် ကိုင်အပ်သော။ ကုသော၊ သမန်းမြက်သည်။ ဟတ္ထမေဝ၊ လက်ကိုသာလျှင်။ အနုကန္တတိ ယထာ၊ ရှတတ်သကဲ့သို့။ (တထာ၊ ထို့အတူ။) ဒုပ္ပရာမဋ္ဌံ၊ မကောင်းသဖြင့် သုံးသပ်အပ်သော။ သာမညံ၊ ရဟန်း၏အဖြစ်သည်။ နိရယာယ၊ ငရဲသို့။ ဥပကဍ္ဎတိ၊ ငင်တတ်၏။

သိထိလံ၊ လျော့လျော့။ ကတံ၊ ပြုအပ်သော။ ယံ ကိဉ္စိ၊ အလုံးစုံသော။ ကမ္မဉ္စ၊ ကံသည်လည်းကောင်း။ သံကိလိဋ္ဌံ၊ ညစ်ညူးသော။ ယံ ဝတဉ္စ၊ အကြင်ဓုတင်အကျင့်သည်လည်းကောင်း။ သင်္ကဿရံ၊ ရွံရှာအပ်သော။ ယံ ဗြဟ္မစရိယဉ္စ၊ အကြင်မြတ်သော အကျင့်သည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တံ (သဗ္ဗံ)၊ ထိုအလုံးစုံသည်။ မဟပ္ဖလံ၊ များသော အကျိုးရှိသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တာယနော၊ တာယနအမည်ရှိသော။ ဒေဝပုတ္တော၊ နတ်သားသည်။ ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လကျ်ာရစ်လှည့်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်၌သာလျှင်။ အန္တရဓာယိ၊ ကွယ်လေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တာယနဂါထာ၊ တာယနနတ်သား၏ ဂါထာတို့ကို။ ဥဂ္ဂဏှာထ၊ သင်ကြကုန်လော့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တာယနဂါထာ၊ တာယနနတ်သား၏ဂါထာတို့ကို။ ပရိယာပုဏာထ၊ သူတပါးကိုလည်း သင်စေကုန်လော့။ တာယနဂါထာ၊ တာယနနတ်သား၏ ဂါထာတို့ကို။ ဓာရေထ၊ ဆောင်ကုန်လော။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တာယနဂါထာ၊ တာယနနတ်သား၏ဂါထာတို့သည်။ အတ္ထသံဟိတာ၊ အကျိုးစီးပွားနှင့် စပ်ကုန်၏။ အာဒိဗြဟ္မစရိယကာ၊ အရိယမဂ်ဟူသော မြတ်သော အကျင့်၏ ရှေ့သွားဖြစ်၍ဖြစ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၉၊ စန္ဒိမသုတ်

၉၀။ Ä (၄၈) သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ စန္ဒိမာ ဒေဝပုတ္တော၊ လနတ်သားကို။ ရာဟုနာ၊ ရာဟုအမည်ရှိသော။ အသုရိန္ဒေန၊ အသုရိန်သည်။ ဂဟိတော၊ ဖမ်းယူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ စန္ဒိမာ ဒေဝပုတ္တော၊ စန္ဒိမနတ်သားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အနုဿရမာနော၊ အောက်မေ့လျက်။ တာယံ ဝေလာယံ၊ ထိုဖမ်းသော အခါ၌။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

ဝီရ၊ ကြီးသောလုံ့လရှိတော်မူသော။ ဗုဒ္ဓ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တေ၊ အရှင်ဘုရားအား။ နမော၊ ရှိခိုးခြင်းသည်။ အတ္ထု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ သဗ္ဗဓိ၊ အလုံးစုံသော ခန္ဓာ အာယတနစသည်တို့၌။ ဝိပ္ပမုတ္တော၊ လွတ်သောစိတ်ရှိတော်မူသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ (အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။) သမ္ဗာဓပဋိပန္နော၊ ကျဉ်းမြောင်းခြင်းသို့ ရောက်သည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ မေ၊ ထိုအကျွန်ုပ်၏။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာသည်။ ဘဝ၊ ဖြစ်ပါစေလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ စန္ဒိမံ ဒေဝပုတ္တံ၊ လနတ်သားကို။ အာရဗ္ဘ၊ အကြောင်းပြု၍။ ရာဟုံ၊ ရာဟုအမည်ရှိသော။ အသုရိန္ဒံ၊ အသုရိန်ကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

အရဟန္တံ၊ ပစ္စည်းလေးပါးကို ခံတော်မူထိုက်သော။ တထာဂတံ၊ ငါဘုရားသို့။ စန္ဒိမာ၊ လနတ်သားသည်။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂတော၊ ဆည်းကပ်၏။ ရာဟု၊ ရာဟုအသုရိန်နတ်။ (တွံ၊ သင်သည်။) စန္ဒံ၊ လနတ်သားကို။ ပမုဉ္စဿု၊ လွှတ်လော။ ဗုဒ္ဓါ၊ ဘုရားရှင်တို့သည်။ လောကာနုကမ္ပကာ၊ လူနတ်တို့ကို အစဉ်သနားတော်မူကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ရာဟု၊ ရာဟုအမည်ရှိသော။ အသုရိန္ဒော၊ အသုရိန်သည်။ စန္ဒိမံ ဒေဝပုတ္တံ၊ လနတ်သားကို။ မုဉ္စိတွာ၊ လွှတ်၍။ တရမာနရူပေါ၊ လျင်သောအသွင်ရှိသည် ဖြစ်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဝေပစိတ္တိအသုရိန္ဒော၊ ဝေပစိတ္တိအသုရိန်သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ သံဝိဂ္ဂေါ၊ ထိတ်လန့်သည် ဖြစ်၍။ လောမဟဋ္ဌဇာတော၊ ထသောကြက်သီးမွေးညင်းရှိသည် ဖြစ်၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်လေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတံ ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ ရာဟုံ၊ ရာဟုအမည်ရှိသော။ အသုရိန္ဒံ၊ အသုရိန်ကို။ ဝေပစိတ္တိအသုရိန္ဒော၊ ဝေပစိတ္တိအသုရိန်သည်။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

ရာဟု၊ ရာဟုအသုရိန်။ ကိံ နု၊ အဘယ်ကြောင့်။ သန္တရမာနောဝ၊ အဆောတလျင်ကဲ့သို့။ စန္ဒံ၊ လနတ်သားကို။ ပမုဉ္စသိ၊ လွှတ်ခဲ့သနည်း။ သံဝိဂ္ဂရူပေါ၊ ထိတ်လန့်သောအသွင်ရှိသည် ဖြစ်၍။ ကိံ နု၊ အဘယ်မှ။ ဘီတောဝ၊ ကြောက်သည် ဖြစ်၍သာလျှင်။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

ဝေပစိတ္တိအသုရိန္ဒ၊ ဝေပစိတ္တိအသုရိန်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဗုဒ္ဓဂါထာ၊ ဘုရားမြတ်ရွတ်တော်မူသော ဂါထာမှ။ အဘိဘီတော၊ အဘိဂီတော (ဆဋ္ဌ) အလွန်ကြောက်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ စန္ဒိမံ၊ လနတ်သားကို။ နော စေ မုဉ္စေယျ၊ အကယ်၍ မလွှတ်သည်ဖြစ်အံ့။ မေ၊ ငါ၏။ မုဒ္ဓါ၊ ဦးခေါင်းသည်။ သတ္တဓာ၊ ခုနစ်စိတ်။ ဖလေ (ဖလေယျ)၊ ကွဲရာ၏။ ဇီဝန္တော၊ အသက်ရှင်သော ငါသည်။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ န လဘေ၊ မရရာ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဘာသိ၊ ရွတ်ဆို၏။

၁၀၊ သူရိယသုတ်

၉၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သူရိယော ဒေဝပုတ္တော၊ နေနတ်သားကို။ ရာဟုနာ၊ ရာဟုအမည်ရှိသော။ အသုရိန္ဒေန၊ အသုရိန်သည်။ ဂဟိတော၊ ဖမ်းယူအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သူရိယော ဒေဝပုတ္တော၊ နေနတ်သားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အနုဿရမာနော၊ အောက်မေ့လျက်။ တာယံ ဝေလာယံ၊ ထိုအခါ၌။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

ဝီရ၊ ကြီးသောလုံ့လရှိတော်မူသော။ ဗုဒ္ဓ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တေ၊ အရှင်ဘုရားအား။ နမော၊ ရှိခိုးခြင်းသည်။ အတ္ထု၊ ဖြစ်စေသတည်း။ သဗ္ဗဓိ၊ အလုံးစုံသော ခန္ဓာ အာယတနစသည်တို့၌။ ဝိပ္ပမုတ္တော၊ လွတ်သောစိတ် ရှိတော်မူသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ (အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။) သမ္ဗာဓပဋိပန္နော၊ ကျဉ်းမြောင်းခြင်းသို့ရောက်သည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ မေ၊ ထိုအကျွန်ုပ်၏။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာသည်။ ဘဝ၊ ဖြစ်ပါစေလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သူရိယံ ဒေဝပုတ္တံ၊ နေနတ်သားကို။ အာရဗ္ဘ၊ အကြောင်းပြု၍။ ရာဟုံ၊ ရာဟုအမည်ရှိသော။ အသုရိန္ဒံ၊ အသုရိန်ကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဟိ (ဆဋ္ဌ) ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

Ä (၄၉) အရဟန္တံ၊ ပစ္စည်းလေးပါးကို ခံတော်မူထိုက်သော။ တထာဂတံ၊ ငါဘုရားသို့။ သူရိယော၊ နေနတ်သားသည်။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂတော၊ ဆည်းကပ်၏။ ရာဟု၊ ရာဟုအသုရိန်။ သူရိယံ၊ နေနတ်သားကို။ ပမုဉ္စဿု၊ လွှတ်လေလော။ ဗုဒ္ဓါ၊ ဘုရားရှင်တို့သည်။ လောကာနုကမ္ပကာ၊ လူနတ်တို့ကို အစဉ်သနားတော်မူကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

အန္ဓကာရေ၊ စက္ခုဝိညာဏ်ဖြစ်ခြင်းကို မြစ်တတ်သော။ တမသိ၊ အမိုက်တိုက်၌။ ပဘင်္ကရော၊ အရောင်ကို ပြုတတ်သော။ ဝေရောစနော၊ ထွန်းတောက်ပသော အရောင်ရှိသော။ မဏ္ဍလိ၊ မဏ္ဍလီ (ဆဋ္ဌ) အဝန်းသဏ္ဌာန်ရှိသော။ ဥဂ္ဂတေဇော၊ ထက်သောတန်ခိုးရှိသော။ ယော သူရိယော၊ အကြင်နေနတ်သားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ အန္တလိက္ခေ၊ ကောင်းကင်၌။ စရံ၊ သွားသော။ (တံ) သူရိယံ၊ ထိုနေနတ်သားကို။ ရာဟု၊ ရာဟုအသုရိန်။ (တွံ၊ သင်သည်။) မာ ဂိလိ၊ မမျိုလင့်။ ရာဟု၊ ရာဟုအသုရိန်။ မမ၊ ငါဘုရား၏။ ပဇံ၊ သားတော်ဖြစ်သော။ တံ (သူရိယံ)၊ ထိုသောတာပန်ဖြစ်သော နေနတ်သားကို။ ပမုဉ္စ၊ လွှတ်လိုက်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ရာဟုအသုရိန္ဒော၊ ရာဟုအသုရိန်သည်။ သူရိယံ ဒေဝပုတ္တံ၊ နေနတ်သားကို။ မုဉ္စိတွာ၊ လွှတ်၍။ တရမာနရူပေါ၊ လျင်သောအသွင်ရှိသည် ဖြစ်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဝေပစိတ္တိအသုရိန္ဒော၊ ဝေပစိတ္တိအသုရိန်သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ သံဝိဂ္ဂေါ၊ ထိတ်လန့်သည် ဖြစ်၍။ လောမဟဋ္ဌဇာတော၊ ထသောကြက်သီးမွေးညင်းရှိသည် ဖြစ်၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်လေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတံ ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ ရာဟုံ အသုရိန္ဒံ၊ ရာဟုအသုရိန်ကို။ ဝေပစိတ္တိအသုရိန္ဒော၊ ဝေပစိတ္တိအသုရိန်သည်။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

ရာဟု၊ ရာဟုအသုရိန်။ ကိံ နု၊ အဘယ်ကြောင့်။ သန္တရမာနောဝ၊ အဆောတလျင်ကဲ့သို့။ သူရိယံ၊ နေမင်းကို။ ပမုဉ္စသိ၊ လွှတ်ခဲ့သနည်း။ သံဝိဂ္ဂရူပေါ၊ ထိတ်လန့်သောအသွင်ရှိသည် ဖြစ်၍။ အာဂမ္မ၊ ကပ်၍။ ကိံ နု၊ အဘယ်ကြောင့်။ ဘီတောဝ၊ ကြောက်သည် ဖြစ်၍သာလျှင်။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

(ဝေပစိတ္တိအသုရိန္ဒ၊ ဝေပစိတ္တိအသုရိန်။ အဟံ၊ ငါသည်။) ဗုဒ္ဓဂါထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်ရွတ်တော်မူအပ်သော ဂါထာမှ။ အဘိဘီတော၊ အဘိဂီတော (ဆဋ္ဌ) အလွန်ကြောက်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ သူရိယံ၊ နေမင်းကို။ နော စေ မုဉ္စေယျ၊ အကယ်၍ မလွှတ်သည်ဖြစ်အံ့။ မေ၊ ငါ၏။ မုဒ္ဓါ၊ ဦးခေါင်းသည်။ သတ္တဓာ၊ ခုနစ်စိတ်။ ဖလေ (ဖလေယျ)၊ ကွဲရာ၏။ ဇီဝန္တော၊ အသက်ရှင်သော ငါသည်။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ န လဘေ၊ မရရာ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ရာဟုအသုရိန္ဒော၊ ရာဟုအသုရိန်သည်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

ပဌမော၊ ရှေးဦးစွာသော။ ဝဂ္ဂေါ၊ ဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။

တဿ၊ ထိုပဌမဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ကဿပါ စ၊ ပဿပသုတ်တို့လည်းကောင်း။ မာဃော စ၊ မာဃသုတ်လည်းကောင်း။ မာဂဓော၊ မာဂဓသုတ်လည်းကောင်း။ ဒါမလိ၊ ဒါမလိသုတ်လည်းကောင်း။ ကာမဒေါ၊ ကာမဒသုတ်လည်းကောင်း။ ပဉ္စာလစန္ဒော၊ ပဉ္စာလစဏ္ဍော (ဆဋ္ဌ) ပဉ္စာလစန္ဒသုတ်လည်းကောင်း။ တာယနော၊ တာယနသုတ်လည်းကောင်း။ စန္ဒိမသူရိယေန၊ စန္ဒိမသုတ် သူရိယသုတ်နှင့်တကွ။ တေ၊ ထိုဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော သုတ်တို့သည်။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်။ (ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းတည်း။)

၂၊ အနာထပိဏ္ဍိကဝဂ်

၁၊ စန္ဒိမသသုတ်

၉၂။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အဘိက္ကန္တဝဏ္ဏော၊ အလွန်နှစ်လိုဖွယ်သော အဆင်းရှိသည် ဖြစ်၍။ စန္ဒိမာ၊ စန္ဒိမာအမည်ရှိသော။ ဒေဝပုတ္တော၊ ထိုနတ်သားသည်။ အဘိက္ကန္တာယ၊ ညဉ့်ဦးယံလွန်ပြီးသော။ ရတ္တိယာ၊ သန်းခေါင်အခါ၌။ ကေဝလကပ္ပံ၊ အလုံးစုံထက်ဝန်းကျင်သော။ ဇေတဝနံ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်ကို။ ဩဘာသေတွာ၊ ကိုယ်ရောင်ကိုယ်ဝါဖြင့် ထွန်းလင်းစေဦး၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ အလွန်ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ Ä (၅၀) အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်လေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတော ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ စန္ဒိမာ၊ စန္ဒိမာအမည်ရှိသော။ သော ဒေဝပုတ္တော၊ ထိုနတ်သားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

(ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။) ဈာနာနိ၊ ဈာန်တို့ကို။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေကုန်၍။ ဧကောဒိနိပကာ၊ တည်ကြည်သောစိတ် ရင့်သောပညာနှင့် ပြည့်စုံကုန်သည် ဖြစ်၍။ သတာ၊ သတိရှိကုန်သည် ဖြစ်၍။ (ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။)

တေ ဟိ (တေ ဧဝ)၊ ထိုသူတို့သည်သာလျှင်။ အာမကတေ၊ အာမကသေ (ဆဋ္ဌ) သေခြင်းမှ ကင်းသော။ ကစ္ဆေ၊ တောင်ကွေ့မြစ်ကွေ့၌။ မဂါ ဣဝ၊ သားတို့ကဲ့သို့။ သောတ္ထိံ၊ ချမ်းသာခြင်းသို့။ ဂမိဿန္တိ၊ ရောက်ကုန်လတ္တံ့။

(ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။) ဈာနာနိ၊ ဈာန်တို့ကို။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေကုန်၍။ အပ္ပမတ္တာ၊ မမေ့မလျော့ကုန်သည် ဖြစ်၍။ ရဏံ၊ ကိလေသာကို။ ဇဟာ၊ စွန့်ကုန်၏။ တေ ဟိ (တေ ဧဝ)၊ ထိုသူတို့သည်သာလျှင်။ ဇာလံ၊ ကွန်ယက်ကို။ ဆေတွာ၊ ဖြတ်၍။ (သောတ္ထိံ၊ ချမ်းသာရာ အရပ်သို့။ ဂတော၊ သွားသော။) အမ္ဗုဇောဝ၊ ငါးကဲ့သို့။ ပါရံ၊ နိဗ္ဗာန်တည်းဟူသော ကမ်းတစ်ဖက်သို့။ ဂမိဿန္တိ၊ သွားကုန်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

၂၊ ဝေဏ္ဍုသုတ်

၉၃။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတော ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ ဝေဏ္ဍုဒေဝပုတ္တော၊ ဝေဏ္ဍုနတ်သားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

(ယေ မနုဇာ)၊ အကြင်သတ္တဝါတို့သည်။ ဂေါတမသာသနေ၊ ဂေါတမမြတ်စွာဘုရား၏ သာသနာတော်၌။ ယုဉ္ဇံ (ယုဉ္ဇန္တာ)၊ လုံ့လပြုကုန်၏။ အပ္ပမတ္တာ၊ မမေ့မလျော့ကုန်သည် ဖြစ်၍။ အနုသိက္ခရေ၊ ကျင့်ကုန်၏။ တေ မနုဇာ၊ ထိုသတ္တဝါတို့သည်။ သုဂတံ၊ မြတ်စွာဘုရားသို့။ ပယိရုပါသိယ၊ ဆည်းကပ်ခြင်းကြောင့်။ သုခိတာဝ၊ ချမ်းသာကုန်သည်သာလျှင်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

(ဝေဏ္ဍု၊ ဝေဏ္ဍုနတ်သား။) ဈာယိနော၊ မကောင်းမှုကို ဖုတ်ကြဉ်းတတ်ကုန်သော။ ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ မေ (မယာ)၊ ငါဘုရားသည်။ ပဝုတ္တေ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်သော။ သိဋ္ဌိပဒေ၊ ဆုံးမတိုင်းကျင့်အပ်သော တရားတို့ကို။ အနုသိက္ခန္တိ၊ ကျင့်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ ကာလေ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော ကာလ၌။ အပ္ပမဇ္ဇန္တာ၊ မမေ့မလျော့ကုန်သည် ဖြစ်၍။ မစ္စုဝသဂါ၊ သေမင်း၏နိုင်ငံသို့ လိုက်ရကုန်သည်။ န သိယုံ၊ မဖြစ်ကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၃၊ ဒီဃလဋ္ဌိသုတ်

၉၄။ (ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားကဿပ။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤဒီဃလဋ္ဌိသုတ်ကို။) မေ (မယာ)၊ အကျွန်ုပ်အာနန္ဒာ မထေရ်သည်။ (ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်မှ။) ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။ (ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားအပ်ပါသနည်း။) ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ကလန္ဒကနိဝါပေ၊ ရှဉ့်နက်တို့အားအစာပေးရာဖြစ်သော။ ဝေဠုဝနေ၊ ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အဘိက္ကန္တဝဏ္ဏော၊ အလွန်နှစ်လိုဖွယ်သော အဆင်းရှိသော။ ဒီဃလဋ္ဌိ၊ ဒီဃလဋ္ဌိအမည်ရှိသော။ ဒေဝပုတ္တော၊ နတ်သားသည်။ အဘိက္ကန္တာယ၊ ညဉ့်ဦးယံလွန်ပြီးသော။ ရတ္တိယာ၊ သန်းခေါင်အခါ၌။ ကေဝလကပ္ပံ၊ အလုံးစုံထက်ဝန်းကျင်သော။ ဝေဠုဝနံ၊ ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်ကို။ ဩဘာသေတွာ၊ ကိုယ်ရောင်ကိုယ်ဝါဖြင့် ထွန်းလင်းစေဦး၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်လေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတော ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ ဒီဃလဋ္ဌိ၊ ဒီဃလဋ္ဌိ အမည်ရှိသော။ ဒေဝပုတ္တော၊ နတ်သားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဟဒယဿာနုပ္ပတ္တိံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ စေ အာကင်္ခေ၊ အကယ်၍ အလိုရှိသည်ဖြစ်အံ့။ (ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့အလိုရှိသည်ရှိသော်။) ဈာယီ၊ နှစ်ပါးသောဈာန်ဖြင့် ရှုလေ့ရှိသည်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဝိမုတ္တစိတ္တော၊ လွတ်သောစိတ် ရှိသည်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ လောကဿ၊ သင်္ခါရလောက၏။ ဥဒယဗ္ဗယဉ္စ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းကိုလည်း။ ဉတွာ၊ သိ၍။ သုစေတသော၊ ကောင်းသော စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍။ အနိဿိတော၊ တဏှာဒိဋ္ဌိကို မမှီသည်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ တဒါနိသံသော၊ ထိုအရဟတ္တဖိုလ်ဟူသော အာနိသင်ရှိသည်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

၄၊ နန္ဒနသုတ်

၉၅။ Ä (၅၁) ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတော ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ နန္ဒနော၊ နန္ဒနအမည်ရှိသော။ ဒေဝပုတ္တော၊ နတ်သားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“ဘူရိပည၊ မြေကြီးအထုနှင့်တူသော ပညာရှိတော်မူသော။ ဂေါတမ၊ ဂေါတမဘုရား။ တံ၊ အရှင်ဘုရားကို။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေးအံ့။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဉာဏဒဿနံ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်သည်။ အနာဝဋံ၊ အပိတ်အပင်မရှိ။ ကထံဝိဓံ၊ အဘယ်သို့ သဘောရှိသော သူကို။ သီလဝန္တံ၊ သီလရှိသော သူဟူ၍။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်သနည်း။ ကထံဝိဓံ၊ အဘယ်သို့ သဘောရှိသော သူကို။ ပညဝန္တံ၊ ပညာရှိသော သူဟူ၍။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်သနည်း။ ကထံဝိဓော၊ အဘယ်သို့ သဘောရှိသော သူသည်။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲကို။ အတိစ္စ၊ လွန်၍။ ဣရိယတိ၊ နေရသနည်း။ ကထံဝိဓံ၊ အဘယ်သို့ သဘောရှိသော သူကို။ ဒေဝတာ၊ နတ်တို့သည်။ ပူဇယန္တိ၊ ပူဇော်ကုန်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

“ယော၊ အကြင်သူသည်။ သီလဝါ၊ လောကီလောကုတ္တရာသီလရှိ၏။ ပညဝါ၊ လောကီလောကုတ္တရာပညာ ရှိ၏။ ဘာဝိတတ္တော၊ ပွားစေအပ်ပြီးသော ဘာဝနာရှိ၏။ သမာဟိတော၊ တည်ကြည်ခြင်းရှိ၏။ ဈာနရတော၊ ဈာန်၌ မွေ့လျော်၏။ သတိမာ၊ သတိနှင့် ပြည့်စုံ၏။ သဗ္ဗဿ (သဗ္ဗဒါ)၊ အခါခပ်သိမ်း။ သောကာ၊ စိုးရိမ်ခြင်းမှ။ ဝိဂတာ၊ ကင်း၏။ ပဟီနာ၊ ပယ်အပ်ပြီးသော ကိလေသာရှိ၏။ ခီဏာသဝေါ၊ ကုန်ပြီးသော အာသဝေါရှိ၏။ အန္တိမဒေဟဓာရီ၊ အဆုံးစွန်သော ကိုယ်၏အဖြစ်ကို ဆောင်လေ့ရှိ၏။

တထာဝိဓံ၊ ထိုသို့ သဘောရှိသော သူကို။ သီလဝန္တံ၊ သီလရှိသော သူဟူ၍။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ တထာဝိဓံ၊ ထိုသို့ သဘောရှိသော သူကို။ ပညဝန္တံ၊ ပညာရှိသော သူဟူ၍။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ တထာဝိဓော၊ ထိုသို့ သဘောရှိသော သူသည်။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲကို။ အတိစ္စ၊ လွန်၍။ ဣရိယတိ၊ နေရ၏။ တထာဝိဓံ၊ ထိုသို့ သဘောရှိသော သူကို။ ဒေဝတာ၊ နတ်တို့သည်။ ပူဇယန္တိ၊ ပူဇော်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၅၊ စန္ဒနသုတ်

၉၆။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတော ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ စန္ဒနော၊ စန္ဒနအမည်ရှိသော။ ဒေဝပုတ္တော၊ နတ်သားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

ကထံ (ကော)၊ အဘယ်သူသည်။ ရတ္တိဒိဝံ၊ ရတ္တိန္ဒိဝံ (ဆဋ္ဌ) နေ့ညဉ့်ပတ်လုံး။ အတန္ဒိတော၊ မပျင်းရိသည် ဖြစ်၍။ ဩဃံ၊ သံသရာတည်းဟူသော အလျဉ်ကို။ သုတရတိ၊ ကူးသနည်း။ အပ္ပတိဋ္ဌေ၊ အောက်၌ တည်ရာလည်းမရှိသော။ အနာလမ္ဗေ၊ အထက်၌ ဆွဲရာလည်းမရှိသော။ ဂဗ္ဘီရေ၊ နက်နဲစွာသော သံသရာတည်းဟူသော အလျဉ်၌။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ န သီဒတိ၊ မနစ်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

“ယော၊ အကြင်သူသည်။ သဗ္ဗဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ သီလသမ္ပန္နော၊ သီလနှင့် ပြည့်စုံ၏။ ပညဝါ၊ ပညာ ရှိ၏။ သုသမာဟိတော၊ ကောင်းစွာတည်ကြည်၏။ အာရဒ္ဓဝီရိယော၊ အားထုတ်အပ်သော လုံ့လဝီရိယရှိ၏။ ပဟိတတ္တော၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းသို့ လွှတ်သော စိတ်ရှိ၏။ (သော၊ ထိုသူသည်။) ဒုတ္တရံ၊ ကူးနိုင်ခဲသော။ ဩဃံ၊ သံသရာတည်းဟူသော အလျဉ်ကို။ တရတိ၊ ကူး၏။

ယော၊ အကြင်သူသည်။ ကာမသညာယ၊ ကာမသညာမှ။ ဝိရတော၊ ကင်း၏။ ရူပသညောဇနာတိဂေါ၊ ရူပသံယောဇနာတိဂေါ (ဆဋ္ဌ) ရူပရာဂသံယောဇဉ်ကို လွန်၏။ နန္ဒီရာဂပရိက္ခီဏော၊ ကုန်ပြီးသော နန္ဒီရာဂလည်း ရှိ၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဂမ္ဘီရေ၊ နက်နဲစွာသော သံသရာတည်းဟူသော အလျဉ်၌။ န သီဒတိ၊ မနစ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၆၊ ဝါသုဒတ္တသုတ်

၉၇။ Ä (၅၂) ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတော ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ သုဒတ္တော၊ ဝါသုဒတ္တော (ဆဋ္ဌ) သုဒတ္တအမည်ရှိသော။ ဒေဝပုတ္တော၊ နတ်သားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“သတ္တိယာ၊ လှံဖြင့်။ ဩမဋ္ဌော၊ အောက်သို့ ချ၍ ထိုးအပ်သော ယောကျ်ားသည်။ (ဝီရိယံ၊ အနာပျောက်ကြောင်းဖြစ်သော ဝီရိယကို။) (အာရဘတိ) ဝိယ (စ)၊ အားထုတ်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ မတ္ထကေ၊ ဦးခေါင်းသည်။ ဍယှမာနေ၊ မီးလောင်သည်ရှိသော်။ (အာဒိတ္တသိရော၊ ရဲရဲငြိသော ဦးခေါင်းရှိသော ယောကျ်ားသည်။ ဝီရိယံ၊ ထိုလောင်ခြင်း၏ ငြိမ်းခြင်းငှာ အားထုတ်သော ဝီရိယကို။ အာရဘတိ ဝိယ စ၊ အားထုတ်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဧဝမေဝ၊ ထို့အတူသာလျှင်။) ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ကာမရာဂပ္ပဟာနာယ၊ ကာမရာဂကို ပယ်ခြင်းငှာ။ သတော၊ သတိနှင့် ပြည့်စုံသည် ဖြစ်၍။ ပရိဗ္ဗဇေ၊ နေရာ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

“သတ္တိယာ၊ လှံဖြင့်။ ဩမဋ္ဌော၊ အောက်သို့ ချ၍ ထိုးအပ်သော ယောကျ်ားသည်။ (ဝီရိယံ၊ အနာပျောက်ကြောင်းဖြစ်သော ဝီရိယကို။ (အာရဘတိ) ဝိယ (စ)၊ အားထုတ်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ မတ္ထကေ၊ ဦးခေါင်းသည်။ ဍယှမာနေ၊ မီးလောင်သည် ရှိသော်။ (အာဒိတ္တသိရော၊ ရဲရဲငြိသော ဦးခေါင်းရှိသော။ ဝီရိယံ၊ ထိုမီးလောင်ခြင်း၏ ငြိမ်းခြင်းငှာ အားထုတ်သော ဝီရိယကို။ အာရဘတိ ဝိယ စ၊ အားထုတ်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။) ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သက္ကာယဒိဋ္ဌိပဟာနာယ၊ သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်ခြင်းငှာ။ သတော၊ သတိနှင့် ပြည့်စုံသည် ဖြစ်၍။ ပရိဗ္ဗဇေ၊ နေရာ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၇၊ သုဗြဟ္မသုတ်

၉၈။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတော ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ သုဗြဟ္မာ၊ သုဗြဟ္မာအမည်ရှိသော။ ဒေဝပုတ္တော၊ နတ်သားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“အနုပ္ပန္နေသု၊ မဖြစ်ကုန်သေးသော။ အထော၊ ထိုမျှို့။ ဥပ္ပတ္တိတေသု စ၊ ဥပ္ပတိတေသု (ဆဋ္ဌ) ဖြစ်ပြီးသည်လည်းဖြစ်ကုန်သော။ ကိစ္စေသု၊ ကိစ္ဆေသု (ဆဋ္ဌ) ကိစ္စတို့ကြောင့်။ (မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။) ဣဒံ စိတ္တံ၊ ဤစိတ်သည်။ နိစ္စံ၊ အမြဲ။ ဥတြသ္တံ၊ ထိတ်လန့်၏။ (မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။) ဣဒံ မနော၊ ဤစိတ်သည်။ ဥဗ္ဗိဂ္ဂံ၊ စိုးရိမ်၏။ အနုတြသ္တံ၊ မထိတ်လန့်အပ်သော။ (ယံ ကာရဏံ၊ အကြင်အကြောင်းသည်။) အတ္ထိ၊ ရှိသည်ဖြစ်အံ့။ တံ (ကာရဏံ)၊ ထိုအကြောင်းကို။ ပုစ္ဆိတော၊ မေးအပ်သော။ (တွံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။) မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ အက္ခာဟိ၊ ဟောကြားပါလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

“ဗောဇ္ဈာ တပသာ၊ ဗောဇ္ဈင်တရားကို ပွားစေခြင်း ခြိုးခြံသော အကျင့်ကို ကျင့်ခြင်းမှ။ အညတြ၊ ကြဉ်၍။ ပါဏိနံ၊ သတ္တဝါတို့၏။ သောတ္ထိံ၊ ချမ်းသာခြင်းကို။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) န ပဿာမိ၊ မြင်တော်မမူ။ ဣန္ဒြိယသံဝရာ၊ မနိန္ဒြေလျှင် ခြောက်ခုမြောက်ဖြစ်သော ဣန္ဒြေကို စောင့်ထိန်းခြင်းမှ။ အညတြ၊ ကြဉ်၍။ ပါဏိနံ၊ သတ္တဝါတို့၏။ သောတ္ထိံ၊ ချမ်းသာခြင်းကို။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) န ပဿာမိ၊ မြင်တော်မမူ။ သဗ္ဗနိဿဂ္ဂါ၊ အလုံးစုံ ငြိတွယ်ခြင်းကင်းသော နိဗ္ဗာန်မှ။ အညတြ၊ ကြဉ်၍။ ပါဏိနံ၊ သတ္တဝါတို့၏။ သောတ္ထိံ၊ ချမ်းသာခြင်းကို။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။) န ပဿာမိ၊ မြင်တော်မမူ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သုဗြဟ္မာ ဒေဝပုတ္တော၊ သုဗြဟ္မာနတ်သားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ အနုမောဒိတွာ၊ ဝမ်းမြောက်၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ အလွန်ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လကျ်ာရစ်လှည့်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်၌သာလျှင်။ အန္တရဓာယိ၊ ကွယ်ခဲ့၏။

၈၊ ကကုဓသုတ်

၉၉။ (ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားကဿပ။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤကကုဓသုတ်ကို။) မေ (မယာ)၊ အကျွန်ုပ်အာနန္ဒာသည်။ (ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်မှ။) ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။ (ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားအပ်ပါသနည်း။) ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာကေတေ၊ သာကေတမြို့၌။ မိဂဒါယေ၊ မိဂဒါဝုန်တော၌။ အဉ္ဇနဝနေ၊ စိမ်းညိုသောတော၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုသို့ နေတော်မူသော အခါ၌။ အဘိက္ကန္တဝဏ္ဏော၊ အလွန်နှစ်လိုဖွယ်သော အဆင်းရှိသော။ ကကုဓော၊ ကကုဓအမည်ရှိသော။ ဒေဝပုတ္တော၊ နတ်သားသည်။ အဘိက္ကန္တာယ၊ ညဉ့်ဦးယံလွန်ပြီးသော။ ရတ္တိယာ၊ သန်းခေါင်အခါ၌။ ကေဝလကပ္ပံ၊ အလုံးစုံထက်ဝန်းကျင်သော။ အဉ္ဇနဝနံ၊ စိမ်းညိုသော တောကို။ ဩဘာသေတွာ၊ ကိုယ်ရောင်ကိုယ်ဝါဖြင့် ထွန်းလင်းစေဦး၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်လေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတော ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ ကကုဓော၊ ကကုဓအမည်ရှိသော။ ဒေဝပုတ္တော၊ နတ်သားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) “သမဏ၊ အရှင်ရဟန်း။ နန္ဒသိ၊ ဝမ်းမြောက်၏လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) “အာဝုသော၊ ဒါယကာနတ်သား။ ကိံ၊ အဘယ်ကို။ လဒ္ဓါ၊ ရ၍။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ နန္ဒာမိ၊ ဝမ်းမြောက်ရမည်နည်း။)” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။) “သမဏ၊ ရဟန်း။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့ တပြီးကား။ သောစသိ၊ စိုးရိမ်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) “အာဝုသော၊ ဒါယကာနတ်သား။ ကိံ၊ အဘယ်ဝတ္ထုသည်။ ဇီယိတ္ထ (ဇီဏ္ဏော)၊ ဆွေးမြည့်ပျက်စီးသည် ဖြစ်၍။ (အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ သောစာမိ၊ စိုးရိမ်ရမည်နည်း။)” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။) “သမဏ၊ ရဟန်း။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့ တပြီးကား။ နေဝ နန္ဒသိ၊ ဝမ်းလည်းမမြောက်သလော။ န စ သောစသိ၊ စိုးရိမ်လည်းမစိုးရိမ်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) “အာဝုသော၊ ဒါယကာနတ်သား။ ဧဝံ၊ သင်တို့ဆိုတိုင်းဟုတ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

Ä (၅၃) “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ တွံ၊ သင်သည်။ အနီဃော၊ အနဃော (ဆဋ္ဌ) ဆင်းရဲမရှိသလော။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ နန္ဒိ၊ နန္ဒီ (ဆဋ္ဌ) ဝမ်းမြောက်ခြင်းသည်။ န ဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိသလော။ ဧကမာသိနံ၊ ဧကမာသိနံ (ဆဋ္ဌ) တစ်ယောက်အထီးတည်း နေလေ့ရှိသော သူတို့တွင်။ တွံ၊ တံ (ဆဋ္ဌ) သင့်ကို။ ကစ္စိ၊ အသို့မူ၍။ အရတိ၊ အရတီ (ဆဋ္ဌ) မမွေ့လျော်ခြင်းသည်။ နာဘိကီရတိ၊ မနှိပ်စက်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဒေဝပုတ္တော၊ နတ်သားသည်။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။)

“ယက္ခ၊ ကကုဓနတ်သား။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝေ (ဧကန္တေန)၊ စင်စစ်သဖြင့်။ အနီဃော၁၊ ဆင်းရဲကင်း၏။ အထော၊ ထိုမှတပါး။ နန္ဒိ၁၊ နှစ်သက်ခြင်းသည်။ န ဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ အထော၊ ထိုမှတပါး။ ဧကမာသိနံ၁၊ တစ်ယောက်အထီးတည်း နေလေ့ရှိသော သူတို့တွင်။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ အရတိ၁၊ မမွေ့လျော်ခြင်းသည်။ နာဘိကီရတိ၊ မနှိပ်စက်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

“ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ကထံ၊ အဘယ်သို့။ အနီဃော၁၊ ဆင်းရဲကင်းသနည်း။ ကထံ၊ အဘယ်သို့။ နန္ဒိ၁၊ နှစ်သက်ခြင်းသည်။ န ဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိသနည်း။ ကထံ (ကေန ကာရဏေန)၊ အဘယ်သို့သော အကြောင်းကြောင့်။ ဧကမာသိနံ၁၊ တစ်ယောက်အထီးတည်း နေလေ့ရှိသော သူတို့တွင်။ တံ၊ အရှင်ဘုရားကို။ အရတိ၁၊ မမွေ့လျော်ခြင်းသည်။ နာဘိကီရတိ၊ မနှိပ်စက်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဒေဝပုတ္တော၊ နတ်သားသည်။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။)

“အာဝုသော၊ ဒါယကာနတ်သား။ အဃဇာတဿ၊ ဆင်းရဲဖြစ်သော သူအား။ ဝေ (ဧကန္တေန)၊ စင်စစ်သဖြင့်။ နန္ဒိ၊ ဝမ်းမြောက်ခြင်းသည်။ (ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။) နန္ဒိဇာတဿ၊ ဝမ်းမြောက်ခြင်းဖြစ်သော သူအား။ ဝေ (ဧကန္တေန)၊ စင်စစ်သဖြင့်။ အဃံ၊ ဆင်းရဲသည်။ (ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။) အနန္ဒိ၁၊ နှစ်သက်ခြင်းမရှိ။ အနီဃော၁၊ ဆင်းရဲခြင်းမရှိ။ ဧကမာသိနံ၁၊ တစ်ယောက်အထီးတည်း နေလေ့ရှိသော သူတို့တွင်။ (တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ တေန ကာရဏေန၊ ထိုအကြောင်းကြောင့်။ အရတိ၊ မမွေ့လျော်ခြင်းသည်။ နာဘိကီရတိ၊ မနှိပ်စက်။) ဧဝံ၊ ဤသို့။ (တွံ၊ သင်သည်။) ဇာနာဟိ၊ သိလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

“ဗြဟ္မဏံ၊ မကောင်းမှုကို အပပြုပြီးသော။ ပရိနိဗ္ဗုတံ၊ ကိလေသာပရိနိဗ္ဗာန်ဖြင့် ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုပြီးသော။ အနန္ဒိံ၊ နှစ်သက်ခြင်းမရှိသော။ အနီဃံ၊ အနဃံ (ဆဋ္ဌ) ဆင်းရဲခြင်းမရှိသော။ လောကေ၊ လောက၌။ ဝိသတ္တိကံ၊ တဏှာကို။ တိဏ္ဏံ၊ ကူးမြောက်ပြီးသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ စိရဿံ၊ ကြာမြင့်မှ။ ပဿာမိ ဝတ၊ မြင်၏တကား။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒေဝပုတ္တော၊ နတ်သားသည်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။

၉၊ ဥတ္တရသုတ်

၁၀၀။ ရာဇဂဟနိဒါနံ၊ ရာဇဂြိုဟ်နိဒါန်းတည်း။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတော ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ ဥတ္တရော၊ ဥတ္တရာအမည်ရှိသော။ ဒေဝပုတ္တော၊ နတ်သားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“(သတ္တာနံ၊ သတ္တဝါတို့၏။) ဇီဝိတံ၊ အသက်သည်။ ဥပနီယတိ၊ အိုခြင်း သေခြင်းအနီးသို့ ဆောင်အပ်၏။ (ဣမေသံ သတ္တာနံ၊ ဤသတ္တဝါတို့၏။) အာယု၊ အသက်သည်။ အပ္ပံ၊ နည်း၏။ ဇရူပနီတဿ၊ အိုခြင်းတရားသည် သေခြင်း၏အနီးသို့ ဆောင်အပ်သော သူအား။ တာဏာ၊ ကိုးကွယ်လဲလျောင်းရာတို့သည်။ န သန္တိ၊ မရှိကုန်။ မရဏေ၊ သေခြင်း၌။ ဧတံ ဘယံ၊ ထိုသုံးပါးသော ဘေးဖြစ်ကြောင်းကို။ ပေက္ခမာနော၊ မြင်သည် ဖြစ်၍။ သုခါဝဟာနိ၊ ချမ်းသာကို ဆောင်တတ်ကုန်သော။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ ကရိယာထ၊ ကယိရာထ (ဆဋ္ဌ) ပြုရာ၏။”

(သတ္တာနံ၊ သတ္တဝါတို့၏။) ဇီဝိတံ၊ အသက်သည်။ ဥပနီယတိ၊ အိုခြင်း သေခြင်းအနီးသို့ ဆောင်အပ်၏။ (ဣမေသံ သတ္တာနံ၊ ဤသတ္တဝါတို့၏။) အာယု၊ အသက်သည်။ အပ္ပံ၊ နည်း၏။ ဇရူပနီတဿ၊ အိုခြင်းတရားသည် သေခြင်း၏အနီးသို့ ဆောင်အပ်သော သူအား။ တာဏာ၊ ကိုးကွယ်လဲလျောင်းရာတို့သည်။ န သန္တိ၊ မရှိကုန်။ မရဏေန၊ သေခြင်း၌။ ဧတံ၊ ထိုသုံးပါးသော ဘေးဖြစ်ခြင်းကို။ ပေက္ခမာနော၊ မြင်သည် ဖြစ်၍။ သန္တိပေက္ခော၊ နိဗ္ဗာန်ကို တောင့်တသော သူသည်။ လောကာမိသံ၊ လောကအာမိသကို။ ပဇဟေ (ပဇဟေယျ)၊ စွန့်ရာ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၁၀၊ အနာထပိဏ္ဍိကသုတ်

၁၀၁။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတော ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ အနာထပိဏ္ဍိကော၊ အနာထပိဏ်အမည်ရှိသော။ ဒေဝပုတ္တော၊ နတ်သားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမာ ဂါထာယော၊ ဤဂါထာတို့ကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“ဣဒံ ဇေတဝနံ၊ ဤဇေတဝန်ကျောင်းတော်သည်။ ဣသိသံဃနိသေဝိတံ၊ ရဟန်းအပေါင်းတို့သည် မှီဝဲအပ်၏။ ဓမ္မရာဇေန၊ တရားမင်းဘုရားသည်။ အာဝုဋ္ဌံ၊ အာဝုတ္ထံ (ဆဋ္ဌ) သီတင်းသုံးတော်မူအပ်၏။ မမ၊ ငါ၏။ ပီတိသဉ္ဇနနံ၊ နှစ်လိုခြင်းကိုဖြစ်စေ၏။

Ä (၅၄) ကမ္မဉ္စ၊ စေတနာသည်လည်းကောင်း။ ဝိဇ္ဇာ စ၊ မဂ်ပညာသည်လည်းကောင်း။ ဓမ္မော စ၊ သတိအပင်းအသင်းဖြစ်သော တရားသည်လည်းကောင်း။ ဇီဝိတမုတ္တမံ၊ မြတ်သောအားဖြင့် အသက်ရှည်ကြောင်းဖြစ်သော။ သီလဉ္စ၊ သီလသည်လည်းကောင်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧတေန၊ ထိုတရားအပေါင်းဖြင့်။ မစ္စာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ သုဇ္ဈန္တိ၊ ကိလေသာတို့မှ စင်ကြယ်ကုန်၏။ ဂေါတ္တေန ဝါ၊ အမျိုးမြတ်သဖြင့်လည်း။ န (သုဇ္ဈန္တိ)၊ ကိလေသာတို့မှ မစင်ကြယ်ကုန်။ ဓနေန ဝါ၊ ဥစ္စာပေါများသဖြင့်လည်း။ န (သုဇ္ဈန္တိ)၊ ကိလေသာတို့မှ မစင်ကြယ်ကုန်။

တသ္မာ ဟိ (တသ္မာ ဧဝ)၊ ထိုကြောင့်သာလျှင်။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသော။ ပေါသော၊ ယောကျ်ားသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အတ္ထံ၊ အကျိုးစီးပွားကို။ သမ္ပဿံ (သမ္ပဿန္တော)၊ မြင်သည် ဖြစ်၍။ ယောနိသော၊ အသင့်အားဖြင့်။ ဓမ္မံ၊ ခန္ဓာငါးပါးတရားကို။ ဝိစိနေ၊ ဆင်ခြင်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆင်ခြင်သဖြင့်။ တတ္ထ၊ ထိုသစ္စာလေးပါးတရားတို့၌။ ဝိသုဇ္ဈတိ၊ စင်ကြယ်၏။

ပညာယ၊ ပညာဖြင့်လည်းကောင်း။ သီလေန၊ သီလဖြင့်လည်းကောင်း။ ဥပသမေန၊ ငြိမ်သက်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ သာရိပုတ္တောဝ၊ သာရိပုတ္တရာသည်သာလျှင်။ ပရမော၊ မြတ်၏။ ယောပိ ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်လည်း။ ပါရင်္ဂတော၊ နိဗ္ဗာန်ဟူသော ကမ်းတစ်ဖက်သို့ ရောက်၏။ ဧတ္ထ၊ ဤနိဗ္ဗာန်ဟူသော ကမ်းတစ်ဖက်သို့ ရောက်သောသူတို့တွင်။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဧတာဝပရမော၊ ထိုအရှင်သာရိပုတ္တရာလျှင် အတိုင်းအရှည်ရှိသည်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

အနာထပိဏ္ဍိကော၊ အနာထပိဏ်အမည်ရှိသော။ ဒေဝပုတ္တော၊ နတ်သားသည်။ ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ ဝတွာ၊ လျှောက်ပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လကျ်ာရစ်လှည့်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်၌သာလျှင်။ အန္တရဓာယိ၊ ကွယ်လေ၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တဿာ ရတ္တိယာ၊ ထိုညဉ့်၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သောအခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။) “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣမံ ရတ္တိံ၊ ဤညဉ့်၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ အဘိက္ကန္တဝဏ္ဏော၊ အလွန်နှစ်လိုဖွယ်သော အဆင်းရှိသော။ ဒေဝပုတ္တော၊ နတ်သားသည်။ အဘိက္ကန္တာယ၊ ညဉ့်ဦးယံလွန်ပြီးသော။ ရတ္တိယာ၊ သန်းခေါင်အခါ၌။ ကေဝလကပ္ပံ၊ အလုံးစုံထက်ဝန်းကျင်သော။ ဇေတဝနံ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်ကို။ ဩဘာသေတွာ၊ ကိုယ်ရောင်ကိုယ်ဝါဖြင့် ထွန်းလင်းစေဦး၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်လေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတော ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ သော ဒေဝပုတ္တော၊ ထိုနတ်သားသည်။ မမ၊ ငါဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမာ ဂါထာယော၊ ဤဂါထာတို့ကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“ဣဒံ ဇေတဝနံ၊ ဤဇေတဝန်ကျောင်းတော်ကို။ ဣသိသံဃနိသေဝိတံ၊ ရဟန်းအပေါင်းတို့သည် မှီဝဲအပ်၏။ ဓမ္မရာဇေန၊ တရားမင်းဘုရားသည်။ အာဝုဋ္ဌံ၊ အာဝုဋ္ဌံ (ဆဋ္ဌ) သီတင်းသုံးတော်မူအပ်၏။ မမ၊ ငါ၏။ ပီတိသဉ္ဇနနံ၊ နှစ်လိုခြင်းကို ဖြစ်စေ၏။

ကမ္မဉ္စ၊ စေတနာသည်လည်းကောင်း။ ဝိဇ္ဇာ စ၊ မဂ်ပညာသည်လည်းကောင်း။ ဓမ္မော စ၊ သတိအပင်းအသင်းဖြစ်သော တရားသည်လည်းကောင်း။ ဇီဝိတမုတ္တမံ၊ မြတ်သောအားဖြင့် အသက်ရှည်ကြောင်းဖြစ်သော။ သီလဉ္စ၊ သီလသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဧတေန၊ ထိုတရားအပေါင်းဖြင့်။ မစ္စာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ သုဇ္ဈန္တိ၊ ကိလေသာတို့မှ စင်ကြယ်ကုန်၏။ ဂေါတ္တေန ဝါ၊ အမျိုးမြတ်သဖြင့်လည်း။ န (သုဇ္ဈန္တိ)၊ ကိလေသာတို့မှ မစင်ကြယ်ကုန်။ ဓနေန ဝါ၊ ဥစ္စာပေါများသဖြင့်လည်း။ န (သုဇ္ဈန္တိ)၊ ကိလေသာတို့မှ မစင်ကြယ်ကုန်။

တသ္မာ ဟိ (တသ္မာ ဧဝ)၊ ထိုကြောင့်သာလျှင်။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသော။ ပေါသော၊ ယောကျ်ားသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အတ္ထံ၊ အကျိုးစီးပွားကို။ သမ္ပဿံ (သမ္ပဿန္တော)၊ မြင်သည် ဖြစ်၍။ ယောနိသော၊ အသင့်အားဖြင့်။ ဓမ္မံ၊ ခန္ဓာငါးပါးတရားကို။ ဝိစိနေ၊ ဆင်ခြင်ရာ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆင်ခြင်သဖြင့်။ တတ္ထ၊ ထိုသစ္စာလေးပါးတရားတို့၌။ ဝိသုဇ္ဈတိ၊ စင်ကြယ်၏။

ပညာယ၊ ပညာဖြင့်လည်းကောင်း။ သီလေန၊ သီလဖြင့်လည်းကောင်း။ ဥပသမေန၊ ငြိမ်သက်ခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ သာရိပုတ္တောဝ၊ သာရိပုတ္တရာသည်သာလျှင်။ (ပရမော၊ မြတ်၏။) ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ပါရင်္ဂတော၊ နိဗ္ဗာန်ဟူသော ကမ်းတစ်ဖက်သို့ ရောက်၏။ (ဧတ္ထ၊ ဤနိဗ္ဗာန်ဟူသော ကမ်းတစ်ဖက်သို့ ရောက်သောသူတို့တွင်။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။) ဧတာဝပရမော၊ ထိုအရှင်သာရိပုတ္တရာလျှင် အတိုင်းအရှည်ရှိသည်။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

“ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သော ဒေဝပုတ္တော၊ ထိုနတ်သားသည်။ ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ အလွန်ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လကျ်ာရစ်လှည့်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်၌သာလျှင်။ အန္တရဓာယိ၊ ကွယ်လေ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ သော ဒေဝပုတ္တော၊ ထိုနတ်သားသည်။ အနာထပိဏ္ဍိကော၊ အနာထပိဏ္ဍိကအမည်ရှိသော။ ဒေဝပုတ္တော၊ နတ်သားသည်။ ဘဝိဿတိ နနု၊ ဖြစ်လေသလော။ အနာထပိဏ္ဍိကော၊ အနာထပိဏ်အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူကြွယ်သည်။ အာယသ္မန္တေ သာရိပုတ္တေ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာ၌။ အဘိပ္ပသန္နော၊ အလွန်ကြည်ညိုသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) Ä (၅၅) “အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ သာဓု သာဓု၊ ကောင်း၏ ကောင်း၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တယာ၊ သင်သည်။ ယာဝတကံ၊ အကြင်မျှလောက်။ တက္ကာယ၊ ကြံခြင်းငှာ။ ပတ္တဗ္ဗံ၊ ရောက်အပ်၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ အနုပ္ပတ္တဗ္ဗံ၊ အနုပ္ပတ္တံ (ဆဋ္ဌ) အစဉ်ရောက်အပ်၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ သော ဒေဝပုတ္တော၊ ထိုနတ်သားသည်။ အနာထပိဏ္ဍိကော၊ အနာထပိဏ်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

အနာထပိဏ္ဍိကဝဂ္ဂေါ၊ အနာထပိဏ္ဍိကဝဂ်သည်။ ဒုတိယော၊ နှစ်ခုတို့၏ ပြည့်ကြောင်းတည်း။

တဿ၊ ထိုအနာထပိဏ္ဍိကဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ စန္ဒိမာ စ၊ စန္ဒိမသော (ဆဋ္ဌ) စန္ဒိမသုတ်လည်းကောင်း။ ဝေဏ္ဍု စ၊ ဝေဏ္ဍုသုတ်လည်းကောင်း။ ဒီဃလဋ္ဌိ စ၊ ဒီဃလဋ္ဌိသုတ်လည်းကောင်း။ နန္ဒနော၊ နန္ဒနသုတ်လည်းကောင်း။ စန္ဒနော စ၊ စန္ဒနသုတ်လည်းကောင်း။ သုဒတ္တော စ၊ ဝါသုဒတ္တော (ဆဋ္ဌ) သုဒတ္တသုတ်လည်းကောင်း။ သုဗြဟ္မာ၊ သုဗြဟ္မသုတ်လည်းကောင်း။ ကကုဓေန၊ ကကုဓသုတ်လည်းကောင်း။ နဝမော၊ ကိုးခုမြောက်သော။ ဥတ္တရော၊ ဥတ္တရသုတ်လည်းကောင်း။ အနာထပိဏ္ဍိကော၊ အနာထပိဏ္ဍိကသုတ်ကို။ ဒသမော၊ ဆယ်ခုမြောက်သော သုတ်ဟူ၍။ ဝုတ္တော၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်။ (ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းတည်း။)

၃၊ နာနာတိတ္ထိယဝဂ်

၁၊ သိဝသုတ်

၁၀၂။ (ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားကဿပ။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤသိဝသုတ်ကို။) မေ (မယာ)၊ အကျွန်ုပ်အာနန္ဒာသည်။ (ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်မှ။) ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။ (ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားအပ်ပါသနည်း။) ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာ ဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုသို့ နေတော်မူသော အခါ၌။ သိဝေါ၊ သိဝအမည်ရှိသော။ ဒေဝပုတ္တော၊ နတ်သားသည်။ အဘိက္ကန္တဝဏ္ဏော၊ နှစ်လိုဖွယ်သော အဆင်းရှိသည် ဖြစ်၍။ အဘိက္ကန္တာယ၊ ညဉ့်ဦးယံလွန်ပြီးသော။ ရတ္တိယာ၊ သန်းခေါင်အခါ၌။ ကေဝလကပ္ပံ၊ အလုံးစုံထက်ဝန်းကျင်သော။ ဇေတဝနံ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်ကို။ ဩဘာသေတွာ၊ ကိုယ်ရောင်ကိုယ်ဝါဖြင့် ထွန်းလင်းစေဦး၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ အလွန်ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်လေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတော ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ သိဝေါ၊ သိဝအမည်ရှိသော။ ဒေဝပုတ္တော၊ နတ်သားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမာ ဂါထာယော၊ ဤဂါထာတို့ကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“သဗ္ဘိရေဝ၊ သူတော်ကောင်းတို့နှင့်သာလျှင်။ သမာသေထ၊ ပေါင်းဖော်ရာ၏။ သဗ္ဘိ၊ သူတော်ကောင်းတို့နှင့်။ သန္ဓဝံ၁၊ သန္ထဝံ (ဆဋ္ဌ) ပေါင်းဖော်ခြင်းကို။ ကြုဗ္ဗေထ၁၊ ကုဗ္ဗေထ (ဆဋ္ဌ) ပြုရာ၏။ သတံ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏။ သဒ္ဓမ္မံ၊ ချီးမွမ်းအပ်သော ပဉ္စသီငါးပါးတည်းဟူသော သူတော်ကောင်းတရားကို။ အညာယ၊ သိ၍။ သေယျော၊ မြတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပါပိယော၊ ယုတ်မာသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။

သဗ္ဘိရေဝ၊ သူတော်ကောင်းတို့နှင့်သာလျှင်။ သမာသေထ၊ ပေါင်းဖော်ရာ၏။ သဗ္ဘိ၊ သူတော်ကောင်းတို့နှင့်။ သန္ဓဝံ၁၊ ပေါင်းဖော်ခြင်းကို။ ကြုဗ္ဗေထ၁၊ ပြုရာ၏။ သတံ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏။ သဒ္ဓမ္မံ၊ ချီးမွမ်းအပ်သော ပဉ္စသီငါးပါးတည်းဟူသော သူတော်ကောင်းတရားကို။ အညာယ၊ သိ၍။ ပညံ၂၊ ပညာ (ဆဋ္ဌ) ပညာကို။ လဘတိ၂၊ လဗ္ဘတိ (ဆဋ္ဌ) ရ၏။ အညတော၊ တပါးမှ။ ပညံ၂၊ ပညာကို။ န လဘတိ၂၊ မရ။

သဗ္ဘိရေဝ၊ သူတော်ကောင်းတို့နှင့်သာလျှင်။ သမာသေထ၊ ပေါင်းဖော်ရာ၏။ သဗ္ဘိ၊ သူတော်ကောင်းတို့နှင့်။ သန္ဓဝံ၊ ပေါင်းဖော်ခြင်းကို။ ကြုဗ္ဗေထ၊ ပြုရာ၏။ သတံ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏။ သဒ္ဓမ္မံ၊ ချီးမွမ်းအပ်သော ပဉ္စသီငါးပါးတည်းဟူသော သူတော်ကောင်းတရားကို။ အညာယ၊ သိ၍။ သောကမဇ္ဈေ၊ စိုးရိမ်ခြင်းသို့ အစဉ်လိုက်ကုန်သောသူတို့၏ အလယ်၌။ န သောစတိ၊ မစိုးရိမ်။

သဗ္ဘိရေဝ၊ သူတော်ကောင်းတို့နှင့်သာလျှင်။ သမာသေထ၊ ပေါင်းဖော်ရာ၏။ သဗ္ဘိ၊ သူတော်ကောင်းတို့နှင့်။ သန္ဓဝံ၊ ပေါင်းဖော်ခြင်းကို။ ကြုဗ္ဗေထ၊ ပြုရာ၏။ သတံ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏။ သဒ္ဓမ္မံ၊ ချီးမွမ်းအပ်သော ပဉ္စသီငါးပါးတည်းဟူသော သူတော်ကောင်းတရားကို။ အညာယ၊ သိ၍။ ဉာတိမဇ္ဈေ၊ ဆွေမျိုးတို့၏ အလယ်၌။ ဝိရောစေတိ၊ တင့်တယ်၏။

Ä (၅၆) သဗ္ဘိရေဝ၊ သူတော်ကောင်းတို့နှင့်သာလျှင်။ သမာသေထ၊ ပေါင်းဖော်ရာ၏။ သဗ္ဘိ၊ သူတော်ကောင်းတို့နှင့်။ သန္ဓဝံ၊ ပေါင်းဖော်ခြင်းကို။ ကြုဗ္ဗေထ၊ ပြုရာ၏။ သတံ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏။ သဒ္ဓမ္မံ၊ ချီးမွမ်းအပ်သော ပဉ္စသီငါးပါးတည်းဟူသော သူတော်ကောင်းတရားကို။ အညာယ၊ သိ၍။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ သုဂတိံ၊ သုဂတိဘဝသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ သွားကုန်၏။

သဗ္ဘိရေဝ၊ သူတော်ကောင်းတို့နှင့်သာလျှင်။ သမာသေထ၊ ပေါင်းဖော်ရာ၏။ သဗ္ဘိ၊ သူတော်ကောင်းတို့နှင့်။ သန္ဓဝံ၊ ပေါင်းဖော်ခြင်းကို။ ကြုဗ္ဗေထ၊ ပြုရာ၏။ သတံ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏။ သဒ္ဓမ္မံ၊ ချီးမွမ်းအပ်သော ပဉ္စသီငါးပါးတည်းဟူသော သူတော်ကောင်းတရားကို။ အညာယ၊ သိ၍။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ သာတတံ၊ ကြာမြင့်စွာ။ တိဋ္ဌန္တိ၊ ချမ်းသာ၌တည်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သိဝံ၊ သိဝအမည်ရှိသော။ ဒေဝပုတ္တံ၊ နတ်သားကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ ပစ္စဘာသိ၊ တစ်ဖန်ရွတ်၏။ (ကိံ ပစ္စဘာသိ၊ အဘယ်သို့ တစ်ဖန်ရွတ်သနည်း။)

“သဗ္ဘိရေဝ၊ သူတော်ကောင်းတို့နှင့်သာလျှင်။ သမာသေထ၊ ပေါင်းဖော်ရာ၏။ သဗ္ဘိ၊ သူတော်ကောင်းတို့နှင့်။ သန္ဓဝံ၊ ပေါင်းဖော်ခြင်းကို။ ကြုဗ္ဗေထ၊ ပြုရာ၏။ သတံ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏။ သဒ္ဓမ္မံ၊ ချီးမွမ်းအပ်သော ပဉ္စသီငါးပါးတည်းဟူသော သူတော်ကောင်းတရားကို။ အညာယ၊ သိ၍။ သဗ္ဗဒုက္ခာ၊ ခပ်သိမ်းသော ဆင်းရဲမှ။ ပမုစ္စတိ၊ လွတ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ပစ္စဘာသိ၊ တစ်ဖန်ရွတ်၏။)

၂၊ ခေမသုတ်

၁၀၃။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတော ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ ခေမော၊ ခေမာ အမည်ရှိသော။ ဒေဝပုတ္တော၊ နတ်သားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမာ ဂါထာယော၊ ဤဂါထာတို့ကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“ဒုမ္မေဓာ၊ ပညာနည်းကုန်သော။ ဗာလာ၊ သူမိုက်တို့သည်။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ (အတ္တနော၊ မိမိ၏။) အမိတ္တေနေဝ၊ ရန်သူ၏အဖြစ်ဖြင့်သာလျှင်။ ပါပကံ၊ ယုတ်မာသော။ ကမ္မံ၊ မကောင်းမှုကို။ ကရောန္တော၊ ကရောန္တော (ဆဋ္ဌ) ပြုကုန်လျက်။ စရန္တိ၊ သွားလာကုန်၏။ ယံ (ကမ္မံ)၊ အကြင်အမှုသည်။ ကဋုကံ၊ ခါးစပ်သော။ ဖလံ၊ အကျိုးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (တံ ကမ္မံ၊ ထိုအမှုကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။)

ယံ (ကမ္မံ)၊ အကြင်အမှုကို။ ကတွာ၊ ပြုကုန်၍။ အနုတပ္ပတိ၊ နောင်တတစ်ဖန်ပူပန်၏။ ကတံ၊ ပြုအပ်သော။ တံ ကမ္မံ၊ ထိုအမှုသည်။ န သာဓု၊ မကောင်း။ ယဿ၊ အကြင်အမှု၏။ ဝိပါကံ၊ အကျိုးကို။ ပဋိသေဝတိ၊ ခံစားရ၏။ ယံ (ကမ္မံ)၊ အကြင်အမှုကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ အနုတပ္ပတိ၊ နောင်တတစ်ဖန် ပူပန်တတ်၏။ ကတံ၊ ပြုအပ်သော။ တံ ကမ္မံ၊ ထိုအမှုသည်။ န သာဓု၊ မကောင်း။ ယဿ၊ အကြင်အမှု၏။ ဝိပါကံ၊ အကျိူးကို။ အဿုမုခေါ၊ မျက်ရည်ရှိသော မျက်နှာရှိသည် ဖြစ်၍။ ရုဒံ (ရုဒန္တော)၊ ရောဒံ (ဆဋ္ဌ) ငိုယိုလျက်။ ပဋိသေဝတိ၊ ခံစားရ၏။

ယံ (ကမ္မံ)၊ အကြင်အမှုကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ နာနုတပ္ပတိ၊ နောင်တတစ်ဖန် ပူပန်ခြင်းမရှိ။ ကတံ၊ ပြုအပ်သော။ တံ ကမ္မံ၊ ထိုအမှုသည်။ သာဓု၊ ကောင်း၏။ ယဿ၊ အကြင်အမှု၏။ ဝိပါကံ၊ အကျိုးကို။ ပိတီတော၊ ပတိတော (ဆဋ္ဌ) နှစ်သက်သည် ဖြစ်၍။ သုမနော၊ ဝမ်းမြောက်သည် ဖြစ်၍။ ပဋိသေဝတိ၊ မှီဝဲ၏။

အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ယံ ဟိတံ၊ အကြင်အစီးအပွားကို။ ဇညာ၊ သိငြားအံ့။ တံ (ဟိတံ)၊ ထိုအစီးအပွားကို။ ပဋိကစ္စေဝ၊ မအိုမသေမီလျှင်။ ကယိရာ၊ ပြုရာ၏။ (သန္တော၊ သူတော်ကောင်းဖြစ်သော။) ဓီရော၊ ပညာရှိသည်။ သာကဋိကစိန္တာယ၊ လှည်းဝင်ရိုးကျိုးသော လှည်းသမား၏ ကြံခြင်းဖြင့်။ န ပရက္ကမေ၊ လုံ့လမထုတ်ရာ။

သာကဋိကော၊ လှည်းသ္မားသည်။ မဋ္ဌံ၊ နူးညံ့ပြေပြစ်သော။ သမံ၊ ညီညွတ်သော။ မဟာပထံ၊ ခရီးလမ်းမကို။ ဟိတွာ၊ စွန့်၍။ ဝိသမံ၊ မညီမညွတ်သော။ မဂ္ဂံ၊ ခရီးကို။ အာရုယှ၊ တက်၍။ အက္ခစ္ဆိန္နော၊ လှည်းဝင်ရိုးကျိုးသည် ဖြစ်၍။ အဝဈာယတိ ယထာ၊ အလွန်ကြံမှိုင်သကဲ့သို့။

ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ မန္ဒော၊ ပညာနည်းသောသူသည်။ ဓမ္မာ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ တရားမှ။ အပက္ကမ္မ၊ ဖဲ၍။ အဓမ္မံ၊ သူယုတ်တို့၏ တရားကို။ အနုဝတ္တိယ၊ အစဉ်လိုက်၍။ မစ္စုမုခံ၊ သေမင်း၏ ဘဝသို့။ ပတ္တော၊ ရောက်သည် ဖြစ်၍။ အက္ခစ္ဆိန္နောဝ၊ လှည်းဝင်ရိုးကျိုးသော လှည်းသမားကဲ့သို့။ (Ä မန္ဒော ပုဒ်ကျန်ခဲ့သည်။) ဈာယတိ၊ ကြံမှိုင်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဒေဝပုတ္တော၊ နတ်သားသည်။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

၃၊ သေရီသုတ်

၁၀၄။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတော ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ သေရိ၊ သေရီ (ဆဋ္ဌ) သေရိအမည်ရှိသော။ ဒေဝပုတ္တော၊ နတ်သားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

Ä (၅၇) “ဥဘယေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ဒေဝမနုဿာ၊ ဒေဝမာနုသာ (ဆဋ္ဌ) နတ်လူတို့သည်။ အန္နမေဝ၊ ထမင်းကိုသာလျှင်။ အဘိနန္ဒန္တိ၊ နှစ်သက်ကုန်၏။ အထ၊ ထိုသို့ နှစ်သက်လျက်။ ယံ (ယော ယက္ခော)၊ အကြင်နတ်သည်။ အန္နံ၊ ထမင်းကို။ နာဘိနန္ဒတိ၊ မနှစ်သက်။ သော ယက္ခော၊ ထိုနတ်သည်။ ကော နာမ၊ အဘယ်နတ်နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

“ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ သဒ္ဓါယ၊ သဒ္ဓါတရားဖြင့်။ ဝိပ္ပသန္နေန၊ ကြည်ညိုစွာသော။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ နံ (အန္နံ)၊ ထိုထမင်းကို။ ဒဒန္တိ၊ ပေးလှူကုန်၏။ (တေသံ၊ ထိုသူတို့အား။) တမေဝ အန္နံ၊ ထိုပေးလှူအပ်သော ထမင်းသည်သာလျှင်။ အသ္မိံ လောကေ စ၊ ဤလောက၌လည်းကောင်း။ ပရမှိ စ၊ တမလွန်ဘဝ၌လည်းကောင်း။ ဘဇတိ၊ အစဉ်လိုက်၏။

တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ မစ္ဆေရံ၊ ဝန်တိုခြင်းတည်းဟူသော အညစ်အကြေးကို။ ဝိနေယျ၊ ဖျောက်၍။ မလာဘိဘူ၊ ဝန်တိုခြင်းတည်းဟူသော အညစ်အကြေးကို နှိပ်စက်သည် ဖြစ်၍။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒဇ္ဇာ၊ ပေးရာ၏။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့သည်။ ပရလောကသ္မိံ၊ တမလွန်လောက၌။ ပါဏိနံ၊ သတ္တဝါတို့၏။ ပတိဋ္ဌာ၊ တည်ရာတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

“ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အစ္ဆရိယံ၊ အံ့ဖွယ် ရှိပေစွ။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဗ္ဘုတံ၊ မဖြစ်ဖူးမြဲ ဖြစ်ပေစွ။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ယာဝ (အတိဝိယ)၊ အလွန်လျှင်။ ဣဒဉ္စ (ဝစနံ)၊ ဤစကားတော်ကိုလည်းကောင်း။ သုဘာသိတံ၊ ကောင်းစွာဟောတော်မူအပ်၏။

“ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ သဒ္ဓါယ၊ သဒ္ဓါတရားဖြင့်။ ဝိပ္ပသန္နေန၊ ကြည်ညိုစွာသော။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ နံ (အန္နံ)၊ ထိုထမင်းကို။ ဒဒန္တိ၊ ပေးလှူကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုသူတို့အား။ တမေဝ အန္နံ၊ ထိုပေးလှူအပ်သော ထမင်းသည်သာလျှင်။ အသ္မိံ လောကေ စ၊ ဤလောက၌လည်းကောင်း။ ပရမှိ စ၊ တမလွန်လောက၌လည်းကောင်း။ ဘဇတိ၊ အစဉ်လိုက်၏။

တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ မစ္ဆေရံ၊ ဝန်တိုခြင်းတည်းဟူသော အညစ်အကြေးကို။ ဝိနေယျ၊ ဖျောက်၍။ မလာဘိဘူ၊ ဝန်တိုခြင်းတည်းဟူသော အညစ်အကြေးကို နှိပ်စက်သည် ဖြစ်၍။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒဇ္ဇာ၊ ပေးလှူရာ၏။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့သည်။ ပရလောကသ္မိံ၊ တမလွန်လောက၌။ ပါဏိနံ၊ သတ္တဝါတို့၏။ ပတိဋ္ဌာ၊ တည်ရာတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။” ဣတိ (ဣဒံ ဝစနံ)၊ ဤသို့သော စကားသည်။ (အစ္ဆရိယံ၊ အံ့ဖွယ် ရှိပေစွ။ အဗ္ဘုတံ၊ မဖြစ်ဖူးမြဲ ဖြစ်ပေစွ။)

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘူတပုဗ္ဗံ၊ ရှေး၌ ဖြစ်ဘူး၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ သေရိ နာမ၊ သိရီ (ဆဋ္ဌ) သေရိအမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ အဟောသိ၊ အဟောသိံ (ဆဋ္ဌ) ဖြစ်ဘူး၏။ ဒါနပတိ၊ အလှူရှင်သည်။ (ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။) ဒါယကော၊ ပေးလှူတတ်သော အလေ့ရှိ၏။ ဒါနဿ၊ ပေးလှူခြင်း၏။ ဝဏ္ဏဝါဒီ၊ ကျေးဇူးကို ဆိုလေ့ရှိ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တဿ မယှံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်၏။ (နဂရေ၊ ရောရုဝအမည်ရှိသော မြို့၌။) စတူသု ဒွါရေသု၊ တံခါးလေးမျက်နှာတို့၌။ သမဏ ဗြာဟ္မဏ ကပဏဒ္ဓိက ဝနိဗ္ဗက ယာစကာနံ၊ ရဟန်း ပုဏ္ဏား သူဆင်းရဲ ခရီးသွား ပုံးတောင်းယာစကာတို့အား။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒီယိတ္ထ၊ ပေးကမ်းလှူဒါန်းအပ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဣတ္ထာဂါရာ၊ ဣတ္ထာဂါရံ (ဆဋ္ဌ) မောင်းမအပေါင်းတို့သည်။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်၍။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ အဝေါစ (ဆဋ္ဌ) လျှောက်ကြကုန်၏။ (ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်ကြကုန်သနည်း။) “ဒေဝဿ ခေါ (ဒေဝဿ ဧဝ)၊ အရှင်မင်းကြီးသည်သာလျှင်။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒိယျတိ၁၊ ဒီယတိ (ဆဋ္ဌ) လှူအပ်၏။ အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ န ဒိယျတိ၁၊ မလှူအပ်။ သာဓု၊ တောင်းပန်ပါ၏။ မယမ္ပိ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်လည်း။ ဒေဝံ၊ အရှင်မင်းကြီးကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ ဒါနာနိ၊ အလှူတို့ကို။ ဒဒေယျာမ၊ ပေးလှူကုန်အံ့။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ ကရေယျာမ၊ ပြုကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။) ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တဿ မယှံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်အား။ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သောအကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) “အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒါနပတိ၊ အလှူရှင်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဒါယကော၊ ပေးလှူတတ်သော အလေ့ရှိသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ ဒါနဿ၊ ပေးလှူခြင်း၏။ ဝဏ္ဏဝါဒီ၊ ကျေးဇူးကို ဆိုလေ့ရှိ၏။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒဿာမ၊ ပေးလှူကုန်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တေ၊ ဆိုသောသူတို့ကို။ ကိန္တိ၊ အသို့မူ၍။ ဝဒေယျံ၊ ဆိုရအံ့နည်း။” ဣတိ (ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သော အဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာသော။ ဒွါရံ၊ တံခါးကို။ ဣတ္ထာဂါရဿ၊ မောင်းမအပေါင်းအား။ အဒါသိ၊ အဒါသိံ (ဆဋ္ဌ) ပေး၏။ တတ္ထ၊ ထိုတံခါး၌။ ဣတ္ထဂါရဿ၊ မောင်းမအပေါင်းသည်။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒီယိတ္ထ၊ ပေးလှူအပ်၏။ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဒါနံ၊ အလှူသည်။ ပဋိက္ကမိ၊ နစ်၏။

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ အနုယန္တော၊ အစဉ်လိုက်ကုန်သော။ ခတ္တိယာ၊ မင်းမျိုးတို့သည်။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်၍။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ (ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။) “ဒေဝဿ၊ အရှင်မင်းကြီးသည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒိယျတိ၊ ဒီယတိ (ဆဋ္ဌ) ပေးလှူအပ်၏။ ဣတ္ထာဂါရဿ၊ မောင်းမအပေါင်းသည်။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒိယျတိ၊ ပေးလှူအပ်၏။ အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ န ဒိယျတိ၊ မလှူအပ်။ သာဓု၊ တောင်းပန်ပါ၏။ မယမ္ပိ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်လည်း။ ဒေဝံ၊ အရှင်မင်းကြီးကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ ဒါနာနိ၊ အလှူတို့ကို။ ဒဒေယျာမ၊ လှူကုန်အံ့။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ ကရေယျာမ၊ ပြုကုန်အံ့။” ဣတိ (ဧတံ)၊ ဤစကားကို။ (အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။) ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တဿ မယှံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်အား။ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) “အဟံ၊ ငါသည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒါနပတိ၊ အလှူရှင်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဒါယကော၊ ပေးလှူတတ်သော အလေ့ရှိသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ ဒါနဿ၊ ပေးလှူခြင်း၏။ ဝဏ္ဏဝါဒီ၊ ကျေးဇူးကို ဆိုလေ့ရှိ၏။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒဿာမ၊ ပေးလှူကုန်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တေ၊ ဆိုသောသူတို့ကို။ ကိန္တိ၊ အသို့မူ၍။ Ä (၅၈) ဝဒေယျံ၊ ဆိုရာအံ့နည်း။” ဣတိ (ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ (အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။) ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သော အဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ ဒုတိယံ၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ ဒွါရံ၊ တံခါးကို။ အနုယန္တာနံ၊ အစဉ်လိုက်ကုန်သော။ ခတ္တိယာနံ၊ မင်းတို့အား။ အဒါသိ၊ အဒါသိံ (ဆဋ္ဌ) ပေး၏။ တတ္ထ၊ ထို တံခါး၌။ အနုယန္တာနံ၊ အစဉ်လိုက်ကုန်သော။ ခတ္တိယာနံ၊ မင်းမျိုးတို့သည်။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒီယိတ္ထ၊ ပေးလှူအပ်၏။ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဒါနံ၊ အလှူသည်။ ပဋိက္ကမိ၊ နစ်၏။

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဗလကာယော၊ ဗိုလ်အပေါင်းသည်။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေ၍။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) “ဒေဝဿ၊ အရှင်မင်းကြီးသည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒိယျတိ၊ ပေးလှူအပ်၏။ ဣတ္ထာဂါရဿ၊ မောင်းမအပေါင်းသည်။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒိယျတိ၊ ပေးလှူအပ်၏။ အနုယန္တာနံ၊ အစဉ်လိုက်ကုန်သော။ ခတ္တိယာနံ၊ မင်းမျိုးတို့သည်။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒိယျတိ၊ ပေးလှူအပ်၏။ အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ န ဒိယျတိ၊ မလှူအပ်။ သာဓု၊ တောင်းပန်ပါ၏။ မယမ္ပိ၊ အကျွန်ုတို့သည်လည်း။ ဒေဝံ၊ အရှင်မင်းကြီးကို။ နိဿာယ၊ အမှီပြု၍။ ဒါနာနိ၊ အလှူတို့ကို။ ဒဒေယျာမ၊ ပေးလှူကုန်အံ့။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ ကရေယျာမ၊ ပြုရကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တဿ မယှံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်အား။ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) “အဟံ၊ ငါသည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒါနပတိ၊ အလှူရှင်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဒါယကော၊ ပေးလှူတတ်သော အလေ့ရှိသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ ဒါနဿ၊ ပေးလှူခြင်း၏။ ဝဏ္ဏဝါဒီ၊ ကျေးဇူးကို ဆိုလေ့ရှိ၏။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒဿာမ၊ ပေးလှူကုန်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တေ၊ ဆိုသောသူတို့ကို။ ကိန္တိ၊ အသို့မူ၍။ ဝဒေယျံ၊ ဆိုရအံ့နည်း။” ဣတိ (ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ (အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။) ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သော အဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ တတိယံ၊ သုံးခုမြောက်သော။ ဒွါရံ၊ တံခါးကို။ ဗလကာယဿ၊ ဗိုလ်ပါအပေါင်းအား။ အဒါသိ၊ အဒါသိံ (ဆဋ္ဌ) ပေး၏။ တတ္ထ၊ ထိုတံခါး၌။ ဗလကာယဿ၊ ဗိုလ်ပါပေါင်းသည်။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒီယိတ္ထ၊ ပေးလှူအပ်၏။ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဒါနံ၊ အလှူသည်။ ပဋိက္ကမိ၊ နစ်၏။

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဗြာဟ္မဏဂဟပတိကာ၊ ပုဏ္ဏားသူကြွယ်တို့သည်။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကုန်၍။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ (ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်ကုန်သနည်း။) “ဒေဝဿ၊ အရှင်မင်းကြီးသည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒိယျတိ၊ ပေးလှူအပ်၏။ ဣတ္ထာဂါရဿ၊ မောင်းမအပေါင်းသည်။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒိယျတိ၊ ပေးလှူအပ်၏။ အနုယန္တာနံ၊ အစဉ်လိုက်ကုန်သော။ ခတ္တိယာနံ၊ မင်းမျိုးတို့သည်။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒိယျတိ၊ ပေးလှူအပ်၏။ ဗလကာယဿ၊ ဗိုလ်ပါအပေါင်းသည်။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒိယျတိ၊ ပေးလှူအပ်၏။ အမှာကံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ န ဒိယျတိ၊ မလှူအပ်။ သာဓု၊ တောင်းပန်ပါ၏။ မယမ္ပိ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်လည်း။ ဒေဝံ၊ အရှင်မင်းကြီးကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ ဒါနာနိ၊ အလှူတို့ကို။ ဒဒေယျာမ၊ ပေးလှူကုန်အံ့။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ ကရေယျာမ၊ ပြုပါကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။) ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တဿ မယှံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်အား။ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) “အဟံ၊ ငါသည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒါနပတိ၊ အလှူရှင်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဒါယကော၊ ပေးလှူတတ်သော အလေ့ရှိသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ ဒါနဿ၊ ပေးလှူခြင်း၏။ ဝဏ္ဏဝါဒီ၊ ကျေးဇူးကို ဆိုလေ့ရှိ၏။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒဿာမ၊ လှူကုန်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တေ၊ ဆိုသောသူတို့ကို။ ကိန္တိ၊ အသို့မူ၍။ ဒဒေယျံ၊ ဆိုရအံ့နည်း။” ဣတိ (ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ (အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။) ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သော အဟံ၊ ထို အကျွန်ုပ်သည်။ စတုတ္ထံ၊ လေးခုမြောက်သော။ ဒွါရံ၊ တံခါးကို။ ဗြာဟ္မဏဂဟပတိကာနံ၊ ပုဏ္ဏားသူကြွယ်တို့အား။ အဒါသိ၊ အဒါသိံ (ဆဋ္ဌ) ပေးပြီ။ တတ္ထ၊ ထိုတံခါး၌။ ဗြာဟ္မဏဂဟပတိကာနံ၊ ပုဏ္ဏားသူကြွယ်တို့သည်။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒီယိတ္ထ၊ ပေးလှူအပ်၏။ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဒါနံ၊ အလှူသည်။ ပဋိက္ကမိ၊ နစ်၏။

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ပုရိသာ၊ မင်းချင်းယောကျ်ားတို့သည်။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကုန်၍။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ (ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်ကုန်သနည်း။) “ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ဒေဝဿ၊ အရှင်မင်းကြီးသည်။ ကောစိ (ကတ္ထစိ)၊ တစ်စုံတစ်ခုသော အရပ်၌။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ န ခေါ ဒိယျတိ၊ မပေးအပ်ပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။) ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ တေ ပုရိသေ၊ ထိုမင်းချင်းယောကျ်ားတို့ကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစံ၊ ဆိုပါ၏။ (ကိံ အဝေါစံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။) “ဘဏေ၊ အချင်းတို့။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့ တပြီးကား။ ဗာဟိရေသု၊ အပဖြစ်ကုန်သော။ ဇနပဒေသု၊ ဇနပုဒ်တို့၌။ ယော အာယော၊ အကြင်အခွန်ဥစ္စာကို။ သဉ္ဇာယတိ၊ စုရုံးအပ်၏။ တတော၊ ထိုအခွန်ဥစ္စာမှ။ ဥပဍ္ဎံ၊ ထက်ဝက်ကို။ အန္တေပုရံ၊ အန္တေပုရေ (ဆဋ္ဌ) နန်းတော်တွင်းသို့။ ပဝေသေထ၊ သွင်းကုန်လော။ ဥပဍ္ဎံ၊ ထက်ဝက်ကို။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်၌သာလျှင်။ သမဏ ဗြာဟ္မဏ ကပဏဒ္ဓိက ဝနိဗ္ဗက ယာစကာနံ၊ ရဟန်း ပုဏ္ဏား သူဆင်းရဲ ခရီးသွား ပုံးတောင်းယာစကာတို့အား။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒေထ၊ ပေးကုန်လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစံ၊ ဆိုပါ၏။) ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သော အဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဒီဃရတ္တံ၊ ရှည်မြင့်စွာသော အနှစ်ရှစ်သောင်းကာလပတ်လုံး။ ကတာနံ၊ ပြုအပ်ကုန်သော။ ပုညာနံ၊ ကောင်းမှုတို့၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဒီဃရတ္တံ၊ ရှည်မြင့်စွာသော အနှစ်ရှစ်သောင်းကာလပတ်လုံး။ ကတာနံ၊ ပြုအပ်ကုန်သော။ ကုသလာနံ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မာနံ၊ တရားတို့၏။ ပရိယန္တံ၊ အပိုင်းအခြားကို။ နာဓိဂစ္ဆာမိ၊ မသိနိုင်။ (ကိံ နာဓိဂစ္ဆာမိ၊ အဘယ်သို့ မသိနိုင်သနည်း။) “ပုညံ၊ ကောင်းမှုသည်။ ဧတ္တကံ၊ ဤမျှအတိုင်းအရှည်ရှိ၏။” ဣတိ ဝါ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။ “ပုညဝိပါကော၊ ကုသိုလ်၏ အကျိုးသည်။ ဧတ္တကော၊ ဤမျှအတိုင်းအရှည်ရှိ၏။” ဣတိ ဝါ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။ “သဂ္ဂေ၊ နတ်ပြည်၌။ ဧတ္တကံ၊ ဤမျှလောက်။ ဋ္ဌာတဗ္ဗံ၊ တည်ရာ၏။” ဣတိ ဝါ၊ ဤသို့လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ပရိယန္တံ၊ အဆုံးကို။ နာဓိဂစ္ဆာမိ၊ မသိနိုင်။) ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အစ္ဆရိယံ၊ အံ့ဖွယ် ရှိပေစွ။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဗ္ဘုတံ၊ မဖြစ်ဖူးမြဲ ဖြစ်ပေစွ။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ယာဝ (အတိဝိယ)၊ အလွန်လျှင်။ ဣဒဉ္စ (ဝစနံ)၊ ဤစကားတော်ကိုလည်း။ သုဘာသိတံ၊ ကောင်းစွာဟောတော်မူအပ်၏။

“ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ သဒ္ဓါယ၊ သဒ္ဓါတရားဖြင့်။ ဝိပ္ပသန္နေန၊ ကြည်ညိုစွာသော။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ နံ (အန္နံ)၊ ထိုထမင်းကို။ ဒဒန္တိ၊ ပေးလှူကုန်၏။ (တေသံ၊ ထိုသူတို့အား။) တမေဝ အန္နံ၊ ထိုပေးလှူအပ်သော ထမင်းသည်သာလျှင်။ အသ္မိံ လောကေ စ၊ ဤလောက၌လည်းကောင်း။ ပရမှိ စ၊ တမလွန်ဘဝ၌လည်းကောင်း။ ဘဇတိ၊ အစဉ်လိုက်၏။

တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ မစ္ဆေရံ၊ ဝန်တိုခြင်းတည်းဟူသော အညစ်အကြေးကို။ ဝိနေယျ၊ ဖျောက်၍။ မလာဘိဘူ၊ ဝန်တိုခြင်းတည်းဟူသော အညစ်အကြေးကို နှိပ်စက်သည် ဖြစ်၍။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒဇ္ဇာ၊ ပေးလှူရာ၏။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့သည်။ ပရလောကသ္မိံ၊ တမလွန်လောက၌။ ပါဏိနံ၊ သတ္တဝါတို့၏။ ပတိဋ္ဌာ၊ တည်ရာတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၄၊ ဃဋီကာရသုတ်

၁၀၅။ Ä (၅၉) ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတော ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ ဃဋိကာရော၊ ဃဋီကာရော (ဆဋ္ဌ) ဃဋိကာရအမည်ရှိသော။ ဒေဝပုတ္တော၊ နတ်သားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“ဝိမုတ္တာ၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်ကုန်သော။ ရာဂဒေါသပရိက္ခီဏာ၊ ကုန်ပြီးသော ရာဂ ဒေါသ ရှိကုန်သော။ လောကေ၊ လောက၌။ ဝိသတ္တိကံ၊ တဏှာကို။ တိဏ္ဏာ၊ ကူးမြောက်ကုန်ပြီးသော။ သတ္တ ဘိက္ခဝေါ၊ ခုနှစ်ယောက်သော ရဟန်းတို့သည်။ အဝိဟံ၊ အဝိဟာဘုံသို့။ ဥပပန္နာသေ၊ ဖြစ်ကုန်၏။” (Äဣတိ သဒ္ဒါကျန်ခဲ့၏။)

“(ယေ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။) မစ္စုဓေယျံ၊ သေမင်း၏ တည်ရာဖြစ်သော။ သုဒုတ္တရံ၊ ကူးမြောက်နိုင်ခဲသော။ ပင်္ကံ၊ ကိလေသာဟူသော ညွန်ပြောင်းကို။ အတရုံ၊ ကူးမြောက်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ကေ စ၊ အဘယ်ရဟန်းတို့နည်း။ (ယေ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။) မာနုသံ၊ လူ၌ဖြစ်သော။ ဒေဟံ၊ ကိုယ်ကို။ ဟိတွာ၊ စွန့်ကုန်၍။ ဒိဗ္ဗယောဂံ၊ နတ်ပြည်ကို။ ဥပစ္စဂုံ၊ လွန်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ကေ စ၊ အဘယ်ရဟန်းတို့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

“ဥပကော စ၊ ဥပကလည်းကောင်း။ ပလဘဏ္ဍော စ၊ ပလဂဏ္ဍော စ (ဆဋ္ဌ) ပလဘဏ္ဍလည်းကောင်း။ ပုက္ကုသာတိ စ၊ ပုက္ကုသာတိလည်းကောင်း။ တယော၊ သုံးယောက်ကုန်သော။ တေ စ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဘဒ္ဒိယော စ၊ ဘဒ္ဒိယလည်းကောင်း။ ခဏ္ဍဒေဝပုတ္တော စ၊ ခဏ္ဍဒေဝေါ စ (ဆဋ္ဌ) ခဏ္ဍဒေဝပုတ္တလည်းကောင်း။ ဘာဟုရဂ္ဂိ စ၊ ဘာဟုရဂ္ဂိလည်းကောင်း။ သင်္ဂိယော စ၊ သင်္ဂိယလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တေ သတ္တ ဘိက္ခဝေါ၊ ထိုခုနှစ်ယောက်သော ရဟန်းတို့သည်။ မာနုသံ၊ လူ့ပြည်၌ ဖြစ်သော။ ဒေဟံ၊ ကိုယ်ကို။ ဟိတွာ၊ စွန့်ကုန်၍။ ဒိဗ္ဗယောဂံ၊ နတ်ပြည်ကို။ ဥပစ္စဂုံ၊ လွန်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

“မာရပါသပ္ပဟာယိနံ၊ မာရ်တည်းဟူသော ကျော့ကွင်းကို ပယ်တတ်ကုန်သော။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့၏။ ကုသလံ၊ ကုသလီ (ဆဋ္ဌ) အပြစ်မရှိဟူသော စကားကို။ (တွံ၊ သင်နတ်သားသည်။) ဘာသသိ၊ ပြောဆို၏။ တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ ကဿ၊ အဘယ်သူ၏။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ အညာယ၊ သိကုန်၍။ ဘဝဗန္ဓနံ၊ ဘဝဟူသော အနှောင်အဖွဲ့ကို။ အစ္ဆိဒုံ၊ ဖြတ်ကုန်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

“တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ ယဿ (ဘဂဝတော)၊ အကြင်မြတ်စွာဘုရား၏။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ အညာယ၊ သိကုန်၍။ ဘဝဗန္ဓနံ၊ ဘဝဟူသော အနှောင်အဖွဲ့ကို။ အစ္ဆိဒုံ၊ ဖြတ်ကုန်၏။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားမှ။ အညတြ၊ ကြဉ်၍။ န အစ္ဆိဒုံ၊ မဖြတ်ကုန်။ တဝ၊ အရှင်ဘုရား၏။ သာသနာ၊ သာသနာတော်မှ။ အညတြ၊ ကြဉ်၍။ န အစ္ဆိဒုံ၊ မဖြတ်ကုန်။”

“ယတ္ထ၊ အကြင်နိဗ္ဗာန်၌။ နာမဉ္စ၊ နာမသည်လည်းကောင်း။ ရူပဉ္စ၊ ရုပ်သည်လည်းကောင်း။ အသေသံ၊ အကြွင်းမဲ့။ ဥပရုဇ္ဈတိ၊ ချုပ်၏။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ တံ ဓမ္မံ၊ ထိုသူတော်ကောင်းတို့၏ တရားကို။ အညာယ၊ သိကုန်၍။ ဘဝဗန္ဓနံ၊ ဘဝဟူသော အနှောင်အဖွဲ့ကို။ အစ္ဆိဒုံ၊ ဖြတ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဒေဝပုတ္တော၊ နတ်သားသည်။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

“ဂမ္ဘီရံ၊ နက်နဲသော။ ဒုဗ္ဗိဇာနံ၊ သိနိုင်ခဲသော။ သုဒုဗ္ဗုဓံ၊ လွန်စွာ သိမြင်နိုင်ခဲသော။ ဝါစံ၊ စကားကို။ ဘာသသိ၊ ဆိုဘိ၏။ တွံ၊ သင်နတ်သားသည်။ ကဿ၊ အဘယ်သူ၏။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ အညာယ၊ သိ၍။ ဧဒိသံ၊ ဤဒိသံ (ဆဋ္ဌ) ဤသို့သဘောရှိသော။ ဝါစံ၊ စကားကို။ ဘာသသိ၊ ဆိုဘိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

“ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပုရေ၊ ရှေးအခါ၌။ ဝေကဠိင်္ဂေ၊ ဝေကဠိင်္ဂရွာ၌။ ဃဋိကာရော၊ ဃဋီကရော (ဆဋ္ဌ) ဃဋိကာရအမည်ရှိသော။ ကုမ္ဘကာရော၊ အိုးထိန်းသည်သည်။ အာသိံ၊ ဖြစ်ခဲ့ဘူး၏။ မာတာပေတ္တိဘရော၊ အမိအဘကို လုပ်ကျွေးတတ်သော။ ကဿပဿ၊ ကဿပမြတ်စွာဘုရား၏။ ဥပါသကော၊ ဥပါသကာသည်။ အာသိံ၊ ဖြစ်ခဲ့ဘူး၏။

မေထုနာ ဓမ္မာ၊ မေထုန်အကျင့်မှ။ ဝိရတော၊ ကြဉ်၏။ ဗြဟ္မစာရီ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်လေ့ရှိ၏။ နိရာမိသော၊ အာမိသကင်း၏။ တေ (တယာ)၊ အရှင်ဘုရားနှင့်။ သင်္ဂါမေယျော၊ သဂါမေယျော (ဆဋ္ဌ) တစ်ရွာတည်းနေသည်။ အဟုဝါ၊ ဖြစ်ခဲ့ဘူး၏။ တေ (တယာ)၊ အရှင်ဘုရားနှင့်။ ပုရေ၊ ရှေးအခါ၌။ မေ (မမ)၊ အကျွန်ုပ်၏။ သခါ၊ အဆွေခင်ပွန်းသည်။ အဟုဝါ၊ ဖြစ်ခဲ့ဘူး၏။

သော အဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ ဝိမုတ္တေ၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်ကုန်ပြီးသော။ ရာဂဒေါသပရိက္ခီဏေ၊ ကုန်ပြီးသော ရာဂဒေါသရှိကုန်သော။ လောကေ၊ လောက၌။ ဝိသတ္တိကံ၊ တဏှာကို။ တိဏ္ဏေ၊ ကူးမြောက်ကုန်ပြီးသော။ ဧတေ သတ္တ ဘိက္ခဝေါ၊ ထိုခုနှစ်ယောက်သော ရဟန်းတို့ကို။ ပဇာနာမိ၊ သိ၏။

ဘဂဝါ၊ ဘဂ္ဂဝ (ဆဋ္ဌ) မြတ်စွာဘုရားသည်။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ အာသိ၊ ဖြစ်၏။ ဧဝံ (တထာ)၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ ဧတံ၊ ဤတရားကို။ ဘာသသိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပုရေ၊ ရှေးအခါ၌။ ဝေကဠိင်္ဂေ၊ ဝေကဠိင်္ဂရွာ၌။ ဃဋိကာရော၊ ဃဋီကရော (ဆဋ္ဌ) ဃဋိကာရအမည်ရှိသော။ ကုမ္ဘကာရော၊ အိုးထိန်းသည်သည်။ အာသိံ၊ ဖြစ်ခဲ့ဘူးပြီ။

Ä (၆၀) မာတာပေတ္တိဘရော၊ အမိအဘကို လုပ်ကျွေးတတ်သော။ ကဿပဿ၊ ကဿပမြတ်စွာဘုရား၏။ ဥပါသကော၊ ဥပါသကာသည်။ အာသိ၊ ဖြစ်ခဲ့ဘူး၏။ မေထုနာ ဓမ္မာ၊ မေထုန်အကျင့်မှ။ ဝိရတော၊ ကြည်၏။ ဗြဟ္မစာရီ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို ကျင့်လေ့ရှိ၏။ နိရာမိသော၊ အာမိသကင်း၏။ တေ (တယာ)၊ အရှင်ဘုရားနှင့်။ သင်္ဂါမေယျော၊ တစ်ရွာတည်းနေသည်။ အဟုဝါ၊ ဖြစ်ခဲ့ဘူး၏။ (တေ တယာ၊ အရှင်ဘုရားနှင့်။) ပုရေ၊ ရှေးအခါ၌။ မေ (မမ)၊ အကျွန်ုပ်၏။ သခါ၊ အဆွေခင်ပွန်းသည်။ အဟုဝါ၊ ဖြစ်ခဲ့ဘူး၏။

ပုရာဏာနံ၊ ရှေး၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဘာဝိတတ္တာနံ၊ ပွားစေအပ်သော အရိယမဂ်ရှိကုန်သော။ သရီရန္တိမဓာရီနံ၊ အဆုံးစွန်သော ကိုယ်၏အဖြစ်ကို ဆောင်ကုန်သော။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ သဟာယာနံ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့၏။ သင်္ဂမော၊ ပေါင်းမိခြင်းသည်။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ (တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ အာသိ၊ ဖြစ်၏။) ဧဝံ (တထာ)၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ထိုစကားကို။ (ဒေဝပုတ္တော၊ နတ်သားသည်။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

၅၊ ဇန္တုသုတ်

၁၀၆။ (ဘန္တေ ကဿပ၊ အရှင်ကဿပ။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤဇန္တုသုတ်ကို။) မေ (မယာ)၊ အကျွန်ုပ်အာနန္ဒာသည်။ (ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်မှ။) ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။ (ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားအပ်ပါသနည်း။) ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကောသလေသု၊ ကောသလတိုင်းတို့၌။ ဟိမဝန္တပေဿ၊ ဟိမဝန္တာတောင်၏ နံပါး၌။ အရညကုဋိကာယ၊ တောကျောင်း၌။ ဥဒ္ဓတာ၊ ပျံ့လွင့်သော စိတ်ရှိကုန်သည် ဖြစ်၍။ ဥန္နဠာ၊ တက်ကြွသော အချည်းနှီးသော မာန်ရှိကုန်သည် ဖြစ်၍။ စပလာ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို တန်ဆာဆင်ခြင်းအစရှိသော လျှပ်ပေါ်ခြင်းနှင့် ယှဉ်ကုန်သည် ဖြစ်၍။ မုခရာ၊ ကြမ်းသော နှုတ်ရှိကုန်သည် ဖြစ်၍။ ဝိကိဏ္ဏဝါစာ၊ အကျိုးမရှိသော စကားကို ပြောဟောခြင်းရှိကုန်သည် ဖြစ်၍။ မုဋ္ဌဿတိနော၊ လွတ်သောသတိ ရှိကုန်သည် ဖြစ်၍။ အသမ္ပဇာနာ၊ ပညာအဆင်အခြင် မရှိကုန်သည် ဖြစ်၍။ အသမာဟိတာ၊ တည်ကြည်ခြင်းမရှိကုန်သည် ဖြစ်၍။ ဝိဗ္ဘန္တစိတ္တာ၊ မတည်တန့်သော စိတ်ရှိကုန်သည် ဖြစ်၍။ ပါကတိန္ဒြိယာ၊ ပွင့်သော ဣန္ဒြေရှိကုန်သည် ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဇန္တု၊ ဇန္တုအမည်ရှိသော။ ဒေဝပုတ္တော၊ နတ်သားသည်။ ပန္နရသေ၊ တစ်ဆယ့်ငါးရက်မြောက်သော။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အတ္ထိ (သန္တိ)၊ ရှိကုန်၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ ဂါထာဟိ၊ ဂါထာတို့ဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“ပုရေ၊ ရှေးအခါ၌။ ဂေါတမသာဝကာ၊ ဂေါတမမြတ်စွာဘုရား၏ တပည့်ဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သုခဇီဝိနော၊ ချမ်းသာစွာ အသက်မွေးခြင်းရှိကုန်သည်။ အာသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အနိစ္ဆာ၊ တပ်ခြင်းမရှိကုန်သည် ဖြစ်၍။ ပိဏ္ဍံ၊ အရောရောသော ဆွမ်းကို။ ဧသနာ၊ ရှာမှီးကုန်၏။ အနိစ္ဆာ၊ တပ်ခြင်းမရှိကုန်သည် ဖြစ်၍။ သယနာသနံ၊ အိပ်ရာနေရာကို။ (ဧသနာ၊ ရှာမှီးကုန်၏။) တေ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ လောကေ (လောကဿ)၊ လောက၏။ အနိစ္စတံ၊ အမြဲမရှိသည်၏ အဖြစ်ကို။ ဉတွာ၊ သိကုန်၍။ ဒုက္ခဿ၊ ဆင်းရဲ၏။ အန္တံ၊ အဆုံးကို။ အကံသု၊ ပြုကုန်၏။

(ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။) ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဂါမေ၊ ရွာ၌။ ဂါမဏိကာ ဝိယ၊ ရွာသူကြီးတို့ကဲ့သို့။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ဒုပ္ပေါသံ၊ မကောင်းသော အသက်မွေးခြင်းကို။ ကတွာ၊ ပြုကုန်၍။ ဘုတွာ ဘုတွာ၊ စားကုန် စားကုန်၍။ ပရာဂါရေသု၊ သူတပါးအိမ်ရာတို့၌။ မုစ္ဆိတာ၊ ကိလေသာဟူသော မိန်းမောခြင်းဖြင့် မိန်းမောကုန်သည် ဖြစ်၍။ နိပ္ပဇ္ဇန္တိ၊ အိပ်ကုန်၏။

သံဃဿ၊ သံဃာတော်အား။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ချီခြင်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဝန္ဒာမိ၊ ဝဒါမိ (ဆဋ္ဌ) ရှိခိုးပါ၏။ တေ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ အပဝိဋ္ဌာ၁၊ အပဝိဒ္ဓါ (ဆဋ္ဌ) စွန့်အပ်ကုန်သည်။ (ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။) အနာထာ၊ တည်ရာ မရှိကုန်သည်။ (ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။) ပေတာ၊ သူသေကောင်တို့ကို။ (အပဝိဋ္ဌာ၁၊ စွန့်အပ်ကုန်သည်။) (ဟောန္တိ) ယထာ၊ ဖြစ်ကုန်သကဲ့သို့။ တထေဝ၊ ထို့အတူသာလျှင်။ တေ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ (အပဝိဋ္ဌာ၁၊ စွန့်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။)

ယေ ခေါ (ဘိက္ခူ)၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ ပမတ္တာ၊ မေ့လျော့ကုန်သည် ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ တေ (ဘိက္ခူ)၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ သန္ဓာယ၊ ရည်၍။ မေ (မယာ)၊ အကျွန်ုပ်သည်။ (ဣဒံ ဝစနံ၊ ဤစကားကို။) ဘာသိတံ၊ ဆိုအပ်၏။ ယေ (ဘိက္ခူ)၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပမတ္တာ၊ မမေ့မလျော့ကုန်သည် ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ တေသံ (ဘိက္ခူနံ)၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ နမော၊ ရှိခိုးခြင်းကို။ ကရောမိ၊ ပြုပါ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

၆၊ ရောဟိတဿသုတ်

၁၀၇။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတော ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ ရောဟိတော၊ ရောဟိတေဿာ (ဆဋ္ဌ) ရောဟိတအမည်ရှိသော။ ဒေဝပုတ္တော၊ နတ်သားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ယတ္ထ၊ အကြင်စကြာဝဠာ၌။ (ယော၊ အကြင်သူသည်။) န ဇာယတိ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းမရှိ။ န ဇိယျတိ၊ န ဇီယတိ (ဆဋ္ဌ) အိုခြင်းမရှိ။ န မိယျတိ၊ န မီယတိ (ဆဋ္ဌ) သေခြင်းမရှိ။ န စဝတိ၊ ရွေ့ခြင်းမရှိ။ န ဥပပဇ္ဇတိ၊ တစ်ဖန်ပဋိသန္ဓေနေခြင်းမရှိ။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ (တတ္ထ၊ ထိုစကြာဝဠာ၌။) သော၊ ထိုသူသည်။ Ä (၆၁) လောကဿ၊ လောက၏။ အန္တံ၊ အဆုံးကို။ ဉာတုံ ဝါ၊ သိခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဒဋ္ဌုံ ဝါ၊ မြင်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဂမနေန၊ ခြေဖြင့် သွားသဖြင့်။ ပါပုဏိတုံ ဝါ၊ ရောက်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ သက္ကာ နု ခေါ၊ တတ်နိုင်မည်လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) “အာဝုသော၊ ဒါယကာရောဟိတနတ်သား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ယတ္ထ၊ အကြင်စကြာဝဠာ၌။ (ယော၊ အကြင်သူသည်။ န ဇာယတိ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းမရှိ။ န ဇိယျတိ၊ အိုခြင်းမရှိ။ န မိယျတိ၊ သေခြင်းမရှိ။ န စဝတိ၊ ရွေ့ခြင်းမရှိ။ န ဥပပဇ္ဇတိ၊ တစ်ဖန်ပဋိသန္ဓေနေခြင်းမရှိ။ (တတ္ထ၊ ထိုစကြာဝဠာ၌။ တေန၊ ထိုသူသည်။) လောကဿ၊ သင်္ခါရလောက၏။ အန္တံ၊ အဆုံးကို။ ဉာတေယျံ၊ သိအပ်၏။ ဒိဋ္ဌေယျံ၊ ဒဋ္ဌေယျံ (ဆဋ္ဌ) မြင်အပ်၏။ ဂမနေန၊ ခြေဖြင့်သွားသဖြင့်။ ပတ္တေယျံ၊ ရောက်အပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ န ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မမူ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

“ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အစ္ဆရိယံ၊ အံ့ဖွယ် ရှိပေစွ။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဗ္ဘုတံ၊ မဖြစ်ဖူးမြဲ ဖြစ်ပေစွ။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣဒဉ္စ (ဝစနံ)၊ ဤယတ္ထ ခေါ အစရှိသော စကားကိုလည်း။ ယာဝ (အတိဝိယ)၊ အလွန်လျှင်။ သုဘာသိတံ၊ ကောင်းစွာဟောတော်မူအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) “အာဝုသော၊ ဒါယကာနတ်သား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ယတ္ထ၊ အကြင်စကြာဝဠာ၌။ န ဇာယတိ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းမရှိ။ န ဇိယျတိ၊ အိုခြင်းမရှိ။ န မိယျတိ၊ သေခြင်းမရှိ။ န စဝတိ၊ ရွေ့ခြင်းမရှိ။ န ဥပပဇ္ဇတိ၊ တစ်ဖန်ပဋိသန္ဓေနေခြင်းမရှိ။ (တတ္ထ၊ ထိုစကြာဝဠာ၌။ တေန၊ ထိုသူသည်။) လောကဿ၊ သင်္ခါရလောက၏။ အန္တံ၊ အဆုံးကို။ ဉာတေယျံ၊ သိအပ်၏။ ဒိဋ္ဌေယျံ၊ ဒဋ္ဌေယျံ (ဆဋ္ဌ) မြင်အပ်၏။ ဂမနေန၊ ခြေဖြင့် သွားသဖြင့်။ ပတ္တေယျံ၊ ရောက်အပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ န ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မမူ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

“ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘူတပုဗ္ဗံ၊ ရှေး၌ ဖြစ်ဘူး၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ရောဟိတေဿာ နာမ၊ ရောဟိတဿ အမည်ရှိသော။ ဘောဇပုတ္တော၊ ရွာသူကြီး၏ သားဖြစ်သော။ ဣဒ္ဓိမာ၊ တန်ခိုးကြီးသော။ ဝေဟာသင်္ဂမော၊ ကောင်းကင်၌ သွားလာနိုင်သော။ ဣသိ၊ ရသေ့သည်။ အဟောသိ၊ အဟောသိံ (ဆဋ္ဌ) ဖြစ်ဘူး၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တဿ မယှံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်အား။ ဧဝရူပေါ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဇဝေါ၊ လျှင်ခြင်းသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ သေယျထာပိ နာမ၊ လျှင်ခြင်း၌ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဒဠှဓမ္မော၊ ဒဠှဓမ္မာ (ဆဋ္ဌ) လေးသန်ကို လက်စွဲသော။ သုသိက္ခိတော၊ သင်အပ်ပြီးသော လေးအတတ်ရှိသော။ ကတဟတ္ထော၊ လက်မှန်ကျသော။ (Äကတယောဂ္ဂေါ ပုဒ်ကျန်ခဲ့သည်။) ကတုပါသနော၊ ကတူပါသနော (ဆဋ္ဌ) ပြအပ်ပြီးသော လေးအတတ်ရှိသော။ ဓနုဂ္ဂဟော၊ လေးသ္မားကြီးသည်။ လဟုကေန၊ လျင်သော။ အသနေန၊ မြားဖြင့်။ အပ္ပကသိရေနေဝ၊ မပင်ပန်းသဖြင့်သာလျှင်။ တိရိယံ၊ ဖီလာ။ တာလစ္ဆာယံ၊ ထန်းလုံးရိပ်ကို။ အတိပါတေယျ၊ လွန်ရာ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တဿ မယှံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်အား။ ဧဝရူပေါ၊ ဤသို့သော သဘောရှိသော။ ပဒဝီတိဟာရော၊ ဖဝါးအလှမ်းသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ သေယျထာပိ နာမ၊ ဖဝါးလှမ်းခြင်း၌ ဥပမာမည်သည်ကား။ ပုရတ္ထိမာ သမုဒ္ဒါ၊ အရှေ့သမုဒ္ဒရာမှ။ ပစ္ဆိမော သမုဒ္ဒေါ၊ အနောက်သမုဒ္ဒရာသည်။ (ဒူရေ၊ ဝေး၏။) ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တဿ မယှံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်အား။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဣစ္ဆာဂတံ၊ အလိုသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ ဥပ္ပဇ္ဇိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဂမနေန၊ သွားသဖြင့်။ လောကဿ၊ လောက၏။ အန္တံ၊ အဆုံးကို။ ပါပုဏိဿာမိ၊ ရောက်အံ့။ ဣတိ (ဣစ္ဆာဂတံ)၊ ဤသို့သော အလိုသည်။ (ဥပ္ပဇ္ဇိ၊ ဖြစ်၏။) ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဧဝရူပေန၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဇဝေန စ၊ လျင်ခြင်းနှင့်လည်းကောင်း။ ဧဝရူပေန၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ပဒဝီတိဟာရေန စ၊ ဖဝါးလှမ်းနှင့်လည်းကောင်း။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ သော အဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ အသိတပီတခါယိတသာယိတာ၊ စားခြင်း သောက်ခြင်း ခဲခြင်း လျက်ခြင်းမှ။ အညတြေဝ၊ ကြဉ်၍လည်းကောင်း။ ဥစ္စာရပဿာဝကမ္မာ၊ ကျင်ကြီးကျင်ငယ်သွားသော အမှုမှ။ အညတြ၊ ကြဉ်၍လည်းကောင်း။ နိဒ္ဒါကိလမထပဋိဝိနောဒနာ၊ အိပ်မွေ့ခြင်း ပင်ပန်းခြင်းကို ဖျောက်ခြင်းမှ။ အညတြ၊ ကြဉ်၍လည်းကောင်း။ ဝဿသတာယုကော၊ အနှစ်တစ်ရာပတ်လုံး အသက်ရှည်၏။ ဝဿသတဇီဝိ၊ အနှစ်တစ်ရာပတ်လုံး အသက်ရှည်သည် ဖြစ်၍။ ဝဿသတံ၊ အနှစ်တစ်ရာပတ်လုံး။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ လောကဿ၊ သင်္ခါရလောက၏။ အန္တံ၊ အဆုံးသို့။ အပ္ပတွာဝ၊ မရောက်မူ၍သာလျှင်။ အန္တရာဝ၊ အကြား၌ပင်လျှင်။ ကာလင်္ကတော၊ သေခြင်းသို့ ရောက်၏။

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အစ္ဆရိယံ၊ အံ့ဖွယ် ရှိပေစွ။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဗ္ဘုတံ၊ မဖြစ်ဖူးမြဲ ဖြစ်ပေစွ။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣဒဉ္စ (ဝစနံ)၊ ဤစကားတော်ကိုလည်း။ ယာဝ (အတိဝိယ)၊ အလွန်လျှင်။ သုဘာသိတံ၊ ကောင်းစွာဟောအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) “အာဝုသော၊ ဒါယကာနတ်သား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ယတ္ထ၊ အကြင်စကြာဝဠာ၌။ န ဇာယတိ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းမရှိ။ န ဇိယျတိ၊ အိုခြင်းမရှိ။ န မိယျတိ၊ သေခြင်းမရှိ။ န စဝတိ၊ ရွေ့ခြင်းမရှိ။ န ဥပပဇ္ဇတိ၊ တစ်ဖန်ပဋိသန္ဓေနေခြင်းမရှိ။ (တတ္ထ၊ ထိုစကြာဝဠာ၌။ တေန၊ ထိုသူသည်။) လောကဿ၊ သင်္ခါရလောက၏။ အန္တံ၊ အဆုံးကို။ ဉာတေယျံ၊ သိအပ်၏။ ဒိဋ္ဌေယျံ၊ မြင်အပ်၏။ ဂမနေန၊ ခြေဖြင့် သွားသဖြင့်။ ပတ္တေယျံ၊ ရောက်အပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ န ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မမူ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

“အာဝုသော၊ ဒါယကာနတ်သား။ လောကဿ၊ သင်္ခါရလောက၏။ အန္တံ၊ အဆုံးကို။ အပ္ပတွာ၊ မရောက်မူ၍။ ဝဋ္ဋဒုက္ခဿ၊ ဒုက္ခဿ (ဆဋ္ဌ) ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ အန္တကိရိယံ၊ အဆုံးကို ပြုခြင်းကို။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ န စ ပန ဝဒါမိ၊ ဟောကားဟောတော်မမူ။ အာဝုသော၊ ဒါယကာနတ်သား။ အပိ စ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဗျာမမတ္တေ၊ တစ်လံမျှလောက်သော။ သသညမှိ၊ သညာရှိသော။ သမနကေ၊ စိတ်ရှိသော။ အသ္မိညေဝ ဣမသ္မိံယေဝ (ဆဋ္ဌ) ကဠေဝရေ၊ ဤအကောင်ပုပ်၌။ လောကဉ္စ၊ လောကဟုဆိုအပ်သော ဒုက္ခသစ္စာကိုလည်းကောင်း။ လောကသမုဒယဉ္စ၊ လောက၏ဖြစ်ကြောင်းဖြစ်သော သမုဒယသစ္စာကိုလည်းကောင်း။ လောကနိရောဓဉ္စ၊ လောက၏ချုပ်ရာဖြစ်သော နိရောဓသစ္စာကိုလည်းကောင်း။ လောကနိရောဓဂါမိနိပဋိပဒဉ္စ၊ လောက၏ချုပ်ရာ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ကြောင်းအကျင့်ဖြစ်သော မဂ္ဂသစ္စာကိုလည်းကောင်း။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ပညပေမိ၊ ပညတ်တော်မူ၏။

လောကဿ၊ လောက၏။ အန္တော၊ အဆုံးသို့။ ဂမနေန၊ ခြေဖြင့်သွားသဖြင့်။ ကုဒါစနံ၊ တရံတဆစ်မျှ။ န ပတ္တဗ္ဗော၊ မရောက်အပ်။ လောကန္တံ၊ လောက၏ အဆုံးသို့။ အပ္ပတွာ၊ မရောက်မူ၍။ ဒုက္ခာ၊ ဆင်းရဲမှ။ ပမောစနံ၊ လွတ်ခြင်းသည်။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ န စ အတ္ထိ၊ ရှိလည်းမရှိ၊

Ä (၆၂) တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ သုမေဓော၊ ကောင်းသော ပညာရှိသော။ လောကန္တဂူ၊ လောက၏ အဆုံးသို့ ရောက်ပြီးသော။ ဝုသိတဗြဟ္မစရိယော၊ သုံးပြီးသော အရိယမဂ်ဟူသော သီတင်းရှိသော။ သမိတာဝီ၊ ငြိမ်းစေအပ်ပြီးသော မကောင်းမှုရှိသော။ လောကဝိဒူ၊ လောကကို သိလေ့ရှိသော သူသည်။ ဟဝေ (ဧကန္တေန)၊ စင်စစ်သဖြင့်။ လောကဿ၊ လောက၏။ အန္တံ၊ အဆုံးကို။ ဉတွာ၊ အထူးသဖြင့် သိ၍။ ဣမဉ္စ လောကံ၊ ဤလောကကိုလည်းကောင်း။ ပရဉ္စ လောကံ၊ တမလွန်လောကကိုလည်းကောင်း။ နာသီသတိ၊ မတောင့်တ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၇၊ နန္ဒသုတ်

၁၀၈။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတော ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ နန္ဒော၊ နန္ဒအမည်ရှိသော။ ဒေဝပုတ္တော၊ နတ်သားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“ကာလာ၊ ပုရေဘတ္တစသော ကာလတို့သည်။ အစ္စေန္တိ၊ လွန်ကုန်၏။ ရတ္တိယော၊ ညဉ့်တို့သည်။ တရယန္တိ၊ လွန်ကုန်၏။ ဝယောဂုဏာ၊ ပဌမ မဇ္ဈိမ ပစ္ဆိမအရွယ်တို့၏ အစုတို့ကို။ အနုပုဗ္ဗံ၊ အစဉ်အတိုင်း။ ဇဟန္တိ၊ စွန့်ကုန်၏။ မရဏေ၊ သေခြင်း၌။ ဧတံ ဘယံ၊ ထိုသုံးပါးသော ဘေးဖြစ်ကြောင်းကို။ ပေက္ခမာနော၊ ရှုသည် ဖြစ်၍။ သုခါဝဟာနိ၊ ချမ်းသာကို ဆောင်တတ်ကုန်သော။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့ကို။ ကယိရာထ၊ ပြုရာ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

“ကာလာ၊ ပုရဘတ္တစသောကာလတို့သည်။ အစ္စေန္တိ၊ လွန်ကုန်၏။ ရတ္တိယော၊ ညဉ့်တို့သည်။ တရယန္တိ၊ လွန်ကုန်၏။ ဝယောဂုဏာ၊ ပဌမ မဇ္ဈိမ ပစ္ဆိမအရွယ်တို့၏ အစုတို့ကို။ အနုပုဗ္ဗံ၊ အစဉ်အတိုင်း။ ဇဟန္တိ၊ စွန့်ကုန်၏။ မရဏေ၊ သေခြင်း၌။ ဧတံ ဘယံ၊ ထိုသုံးပါးသော ဘေးဖြစ်ကြောင်းကို။ ပေက္ခမာနော၊ ရှုသည်ဖြစ်၌။ လောကာမိသံ၊ လောကအာမိသကို။ ပဇဟေ၊ စွန့်ရာ၏။ သန္တိပေက္ခော၊ နိဗ္ဗာန်ကို တောင့်တသည် ဖြစ်၍။ လောကာမိသံ၊ လောကအာမိသကို။ ပဇဟေ၊ စွန့်ရာ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၈၊ နန္ဒိဝိသာလသုတ်

၁၀၉။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတော ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ နန္ဒိဝိသာလော၊ နန္ဒိဝိသာလအမည်ရှိသော။ ဒေဝပုတ္တော၊ နတ်သားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“မဟာဝီရ၊ ကြီးသော လုံ့လရှိတော်မူသော မြတ်စွာဘုရား။ စတုစက္ကံ၊ လေးပါးသော ဣရိယာပုထ်ဟုဆိုအပ်သော စက်လည်း ရှိသော။ နဝဒွါရံ၊ ကိုးပါးသောဒွါရလည်း ရှိသော။ ပုဏ္ဏံ၊ မစင်တို့ဖြင့် ပြည့်သော။ လောဘေန၊ တဏှာနှင့်။ သံယုတ္တံ၊ စပ်ယှဉ်သော။ ပင်္ကဇံ၊ ပင်္ကဇာတံ (ဆဋ္ဌ) အမိဝမ်းဟုဆိုအပ်သော ညွန်၌ ဖြစ်သော။ (ယံ သရီရံ၊ အကြင်ကိုယ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တဿ သရီရဿ၊ ထိုကိုယ်၏။) ယာတြာ၊ ထွက်မြောက်ခြင်းသည်။ ကထံ (ကေန ကာရဏေန)၊ အဘယ်သို့သော အကြောင်းဖြင့်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

နန္ဒိံ စ၊ နဒ္ဓိံ စ (ဆဋ္ဌ) အားကြီးသော အမျက်ကိုလည်းကောင်း။ ဝရတ္တဉ္စ၊ ကြွင်းသော ကိလေသာကိုလည်းကောင်း။ ဣစ္ဆာ စ၊ အားနည်းသော လောဘကိုလည်းကောင်း။ ပါပကံ၊ ယုတ်မာစွာသော။ လောဘဉ္စ၊ အားကြီးသော လောဘကိုလည်းကောင်း။ သမူလံ၊ အဝိဇ္ဇာလျှင် အရင်းရှိသော။ တဏှံ၊ တဏှာကို။ အဗ္ဗုယှ၊ အရဟတ္တမဂ်ဖြင့် နုတ်၍။ ဧဝံ (တထာ တေန ကာရဏေန)၊ ထိုသို့ သော အကြောင်းဖြင့်။ ယာတြာ၊ ထွက်မြောက်ခြင်းသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၉၊ သုသိမသုတ်

၁၁၀။ သာဝတ္ထိနိဒါနံ၊ သာဝတ္ထိနိဒါန်းတည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နံ ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ အာယသ္မန္တံ အာနန္ဒံ၊ အရှင်အာနန္ဒာကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။) “အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ သာရိပုတ္တော၊ သာရိပုတ္တရာသည်။ တုယှံပိ၊ သင်အားလည်း။ ရုစ္စတိ နော၊ နှစ်သက်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

Ä (၆၃) “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဗာလဿ၊ မမိုက်သော။ အဒုဋ္ဌဿ၊ မပြစ်မှားသော။ အမုဠှဿ၊ အမူဠှဿ (ဆဋ္ဌ) မတွေဝေသော။ အဝိပလ္လတ္တစိတ္တဿ၊ အဝိပလ္လတ္ထစိတ္တဿ (ဆဋ္ဌ) မပျံ့လွင့်သော စိတ်ရှိသော။ ကဿ ဟိ နာမ၊ အဘယ်မည်သောသူအား။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ န ရုစ္စေယျ၊ မနှစ်သက်ဘဲ ရှိအံ့နည်း။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာ ရှိ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ မဟာပညော၊ ကြီးသောပညာ ရှိ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ ပုထုပညော၊ အသီးအသီးပညာစသည်ကို သိသောပညာလည်း ရှိ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ ဟာသပညော၊ ရွှင်သောပညာလည်း ရှိ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ ဇဝနပညော၊ လျင်သောပညာလည်း ရှိ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ တိက္ခပညော၊ ထက်သောပညာလည်း ရှိ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ နိဗ္ဗေဓိကပညော၊ ထိုးထွင်းသော ပညာလည်း ရှိ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ အပ္ပိစ္ဆော၊ အလိုနည်း၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ သန္တုဋ္ဌော၊ ရောင့်ရဲလွယ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ ပဝိဝိတ္တော၊ ဥပဓိမှ ဆိတ်သော စိတ်ရှိ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ အသံသဋ္ဌော၊ ငါးပါးသော ရောနှောခြင်းတို့မှ ကင်း၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ အာရဒ္ဓဝီရိယော၊ အားထုတ်အပ်သော ဝီရိယရှိ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ ဝတ္တာ၊ ဆုံးမတတ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ ဝစနက္ခမော၊ စကားကို သည်းခံတတ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ စောဒကော၊ ဆုံးမပေးတတ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ ပါပဂရဟီ၊ ယုတ်မာသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့၌ ရှုတ်ချသော ဝီရိယ ရှိ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဗာလဿ၊ မမိုက်သော။ အဒုဋ္ဌဿ၊ မပြစ်မှားသော။ အမုဠှဿ၊ မတွေဝေသော။ အဝိပလ္လတ္တစိတ္တဿ၊ မပျံ့လွင့်သောစိတ်ရှိသော။ ကဿ ဟိ နာမ၊ အဘယ်မည်သောသူအား။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ န ရုစ္စေယျ၊ မနှစ်သက်ဘဲ ရှိအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။)

“အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤ“ကဿ ဟိ နာမ”စသော စကားသည်။ ဧဝံ၊ သင်ဆိုတိုင်း မှန်၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤ“ကဿ ဟိ နာမ”စသော စကားသည်။ ဧဝံ၊ သင်ဆိုတိုင်း မှန်၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ အဗာလဿ၊ မမိုက်သော။ အဒုဋ္ဌဿ၊ မပြစ်မှားသော။ အမုဠှဿ၊ မတွေဝေသော။ အဝိပလ္လတ္တစိတ္တဿ၊ မပျံ့လွင့်သော စိတ်ရှိသော။ ကဿ ဟိ နာမ၊ အဘယ်မည်သောသူအား။ သာရိပုတ္တော၊ သာရိပုတ္တရာသည်။ န ရုစ္စေယျ၊ မနှစ်သက်ဘဲ ရှိအံ့နည်း။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ သာရိပုတ္တော၊ သာရိပုတ္တရာသည်။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာ ရှိ၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ သာရိပုတ္တော၊ သာရိပုတ္တရာသည်။ မဟာပညော၊ ကြီးသောပညာ ရှိ၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ သာရိပုတ္တော၊ သာရိပုတ္တရာသည်။ ပုထုပညော၊ အသီးအသီးသော ပညာစသည်ကို သိသောပညာလည်း ရှိ၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ သာရိပုတ္တော၊ သာရိပုတ္တရာသည်။ ဟာသပညော၊ ရွှင်သောပညာလည်း ရှိ၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ သာရိပုတ္တော၊ သာရိပုတ္တရာသည်။ ဇဝနပညော၊ လျင်သောပညာလည်း ရှိ၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ သာရိပုတ္တော၊ သာရိပုတ္တရာသည်။ တိက္ခပညော၊ ထက်သောပညာလည်း ရှိ၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ သာရိပုတ္တော၊ သာရိပုတ္တရာသည်။ နိဗ္ဗေဓိကပညော၊ ထိုးထွင်းသောပညာလည်း ရှိ၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ သာရိပုတ္တော၊ သာရိပုတ္တရာသည်။ အပ္ပိစ္ဆော၊ အလိုနည်း၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ သာရိပုတ္တော၊ သာရိပုတ္တရာသည်။ သန္တုဋ္ဌော၊ ရောင့်ရဲလွယ်၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ သာရိပုတ္တော၊ သာရိပုတ္တရာသည်။ ပဝိဝိတ္တော၊ ဥပဓိမှ ဆိတ်သော စိတ်ရှိ၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ သာရိပုတ္တော၊ သာရိပုတ္တရာသည်။ အသံသဋ္ဌော၊ ငါးပါးသော ရောနှောခြင်းတို့မှ ကင်း၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ သာရိပုတ္တော၊ သာရိပုတ္တရာသည်။ အာရဒ္ဓဝီရိယော၊ အားထုတ်အပ်သော ဝီရိယရှိ၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ သာရိပုတ္တော၊ သာရိပုတ္တရာသည်။ ဝတ္တာ၊ ဆုံးမတတ်၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ သာရိပုတ္တော၊ သာရိပုတ္တရာသည်။ ဝစနက္ခမော၊ စကားကို သည်းခံတတ်၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ သာရိပုတ္တော၊ သာရိပုတ္တရာသည်။ စောဒကော၊ ဆုံးမပေးတတ်၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ သာရိပုတ္တော၊ သာရိပုတ္တရာသည်။ ပါပဂရဟီ၊ ယုတ်မာသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့၌ ရှုတ်ချသော ဝီရိယ ရှိ၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ အဗာလဿ၊ မမိုက်သော။ အဒုဋ္ဌဿ၊ မပြစ်မှားသော။ အမုဠှဿ၊ မတွေဝေသော။ အဝိပလ္လတ္တစိတ္တဿ၊ မပျံ့လွင့်သော စိတ်ရှိသော။ ကဿ ဟိ နာမ၊ အဘယ်မည်သော သူအား။ သာရိပုတ္တော၊ သာရိပုတ္တရာသည်။ န ရုစ္စေယျ၊ မနှစ်သက်ဘဲ ရှိအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သုသိမော၊ သုသိမအမည်ရှိသော။ ဒေဝပုတ္တော၊ နတ်သားသည်။ အာယသ္မတော သာရိပုတ္တဿ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာ၏။ ဝဏ္ဏေ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘညမာနေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ မဟတိယာ၊ များစွာသော။ ဒေဝပုတ္တပရိသာယ၊ နတ်သား၏ ပရိသတ်သည်။ ပရိဝုတ္တော၊ ပရိဝုတော (ဆဋ္ဌ) ခြံရံအပ်သည် ဖြစ်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်လေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတော ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ သုသိမော၊ သုသိမအမည်ရှိသော။ ဒေဝပုတ္တော၊ နတ်သားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) Ä (၆၄) “ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤ“ကဿ ဟိ နာမ”စသောစကားသည်။ ဧဝံ၊ သင်ဆိုတိုင်း မှန်၏။ သုဂတ၊ လာခြင်းကောင်းတော်မူသော မြတ်စွာဘုရား။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤ“ကဿ ဟိ နာမ”စသောစကားသည်။ ဧဝံ၊ သင်ဆိုတိုင်း မှန်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ အဗာလဿ၊ မမိုက်သော။ အဒုဋ္ဌဿ၊ မပြစ်မှားသော။ အမုဠှဿ၊ မတွေဝေသော။ အဝိပလ္လတ္တစိတ္တဿ၊ မပျံ့လွင့်သော စိတ်ရှိသော။ ကဿ ဟိ နာမ၊ အဘယ်မည်သောသူအား။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ န ရုစ္စေယျ၊ မနှစ်သက်ဘဲ ရှိအံ့နည်း။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာ ရှိ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ မဟာပညော၊ ကြီးသောပညာ ရှိ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ ပုထုပညော၊ အသီးအသီးသော ပညာစသည်ကို သိသော ပညာလည်း ရှိ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ ဟာသပညော၊ ရွှင်သောပညာလည်း ရှိ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ ဇဝနပညော၊ လျင်သောပညာလည်း ရှိ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ တိက္ခပညော၊ ထက်သောပညာလည်း ရှိ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ နိဗ္ဗေဓိကပညော၊ ထိုးထွင်းသော ပညာလည်း ရှိ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ အပ္ပိစ္ဆော၊ အလိုနည်း၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ သန္တုဋ္ဌော၊ ရောင့်ရဲလွယ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ ပဝိဝိတ္တော၊ ဥပဓိမှ ဆိတ်သော စိတ်ရှိ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ အသံသဋ္ဌော၊ ငါးပါးသော ရောနှောခြင်းတို့မှ ကင်း၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ အာရဒ္ဓဝီရိယော၊ အားထုတ်အပ်သော ဝီရိယလည်း ရှိ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ ဝတ္တာ၊ ဆုံးမတတ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ ဝစနက္ခမော၊ စကားကို သည်းခံတတ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ စောဒကော၊ ဆုံးမပေးတတ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ ပါပဂရဟီ၊ ယုတ်မာသောပုဂ္ဂိုလ်တို့၌ ရှုတ်ချသောဝီရိယရှိ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဗာလဿ၊ မမိုက်သော။ အဒုဋ္ဌဿ၊ မပြစ်မှားသော။ အမုဠှဿ၊ မတွေဝေသော။ အဝိပလ္လတ္တစိတ္တဿ၊ မပျံ့လွင့်သောစိတ်ရှိသော။ ကဿဟိ နာမ၊ အဘယ်မည်သောသူအား။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ န ရုစ္စေယျ၊ မနှစ်သက်ဘဲ ရှိအံ့နည်း။

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အညဒေဝ၊ ယညဒေဝ (ဆဋ္ဌ) တပါးသာလျှင် ဖြစ်သော။ ဒေဝပုတ္တပရိသံ၊ နတ်သားပရိသတ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိံ (ဆဋ္ဌ) ကပ်လေ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ကပ်သည်ရှိသော်။ ဗဟုလံ၊ များစွာသော။ သစ္စံ၊ မှန်သော။ ဧတဒေဝ ဝစနံ၊ ထိုသာရိပုတ္တရာထေရ်၏ ကျေးဇူးစကားကိုလျှင်။ အဟံပိ၊ အကျွန်ုပ်သည်လည်း။ သုဏာမိ၊ ကြားရ၏။ (ကိံ သုဏာမိ၊ အဘယ်သို့ ကြားရသနည်းဟူမူကား။) အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာ ရှိ၏။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ မဟာပညော၊ ကြီးသောပညာ ရှိ၏။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ ပုထုပညော၊ အသီးအသီးသော ပညာစသည်ကို သိသော ပညာလည်း ရှိ၏။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ ဟာသပညော၊ ရွှင်သောပညာလည်း ရှိ၏။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ ဇဝနပညော၊ လျင်သောပညာလည်း ရှိ၏။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ တိက္ခပညော၊ ထက်သောပညာလည်း ရှိ၏။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ နိဗ္ဗေဓိကပညော၊ ထိုးထွင်းသော ပညာလည်း ရှိ၏။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ အပ္ပိစ္ဆော၊ အလိုနည်း၏။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ သန္တုဋ္ဌော၊ ရောင့်ရဲလွယ်၏။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ ပဝိဝိတ္တော၊ ဥပဓိမှ ဆိတ်သော စိတ်လည်း ရှိ၏။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ အသံသဋ္ဌော၊ ငါးပါးသော ရောနှောခြင်းတို့မှ ကင်း၏။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ အာရဒ္ဓဝီရိယော၊ အားထုတ်အပ်သော ဝီရိယလည်း ရှိ၏။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ ဝတ္တာ၊ ဆုံးမတတ်၏။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ ဝစနက္ခမော၊ စကားကို သည်းခံတတ်၏။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ စောဒကော၊ ဆုံးမပေးတတ်၏။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ ပါပဂရဟီ၊ ယုတ်မာသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့၌ ရှုတ်ချသော ဝီရိယလည်း ရှိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သုဏာမိ၊ ကြားရပါ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဗာလဿ၊ မမိုက်သော။ အဒုဋ္ဌဿ၊ မပြစ်မှားသော။ အမုဠှဿ၊ မတွေဝေသော။ အဝိပလ္လတ္တစိတ္တဿ၊ မပျံ့လွင့်သော စိတ်ရှိသော။ ကဿဟိ နာမ၊ အဘယ်မည်သောသူအား။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ န ရုစ္စေယျ၊ မနှစ်သက်ဘဲ ရှိအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သုသိမဿ၊ သုသိမအမည်ရှိသော။ ဒေဝပုတ္တဿ၊ နတ်သား၏။ ဒေဝပုတ္တပရိသာ၊ နတ်သားပရိသတ်သည်။ အာယသ္မတော သာရိပုတ္တဿ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာ၏။ ဝဏ္ဏေ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘညမာနေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ အတ္တမနာ၊ နှစ်သက်သော စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍။ ပမုဒိတာ၊ ဝမ်းမြောက်သည် ဖြစ်၍။ ပီတိသောမနဿဇာတာ၊ ဖြစ်သော ပီတိသောမနဿရှိသည် ဖြစ်၍။ ဥစ္စာဝစာ၊ မြတ်သောစကားကို ဆို၏။ (တာယ၊ ထိုနတ်ပရိသတ်၏။) ဝဏ္ဏနိဘာ၊ အဆင်းအရောင်သည်။ ဥပဒံသေတိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။

သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ သုဘော၊ ကောင်းသော။ ဇာတိမာ၊ ဇာတ်နှင့် ပြည့်စုံသော။ အဋ္ဌံသော၊ ရှစ်မြှောင့်ရှိသော။ သုပရိကမ္မကတော၊ ကောင်းစွာအပြေအပြစ်ပြုအပ်သော။ ပဏ္ဍုကမ္ဗလေ၊ ပဏ္ဍုကမ္ဗလာနီအပြင်၌။ နိက္ခိတ္တော၊ ထားအပ်သော။ မဏိ ဝေဠုရိယော၊ ပတ္တမြားကျောက်မျက်ရွဲသည်။ ဘာသတေ (ယထာ) စ၊ ထွန်းပသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ တပတေ (ယထာ) စ၊ တောက်ပသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဝိရောစတိ (ယထာ) စ၊ တင့်တယ်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဧဝမေဝံ၊ ထို့အတူသာလျှင်။ သုသိမဿ၊ သုသိမအမည်ရှိသော။ ဒေဝပုတ္တဿ၊ နတ်သား၏။ ဒေဝပုတ္တပရိသာ၊ နတ်သားပရိသတ်သည်။ အာယသ္မတော သာရိပုတ္တဿ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာ၏။ ဝဏ္ဏေ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘညမာနေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ အတ္တမနာ၊ နှစ်သက်သော စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍။ ပမုဒိတာ၊ ဝမ်းမြောက်သည် ဖြစ်၍။ ပီတိသောမနဿဇာတာ၊ ဖြစ်သော ပီတိသောမနဿရှိသည် ဖြစ်၍။ ဥစ္စာဝစာ၊ မြတ်သောစကားကို ဆိုတတ်၏။ (တာယ၊ ထိုနတ်သားပရိသတ်၏။) ဝဏ္ဏနိဘာ၊ အဆင်းအရောင်သည်။ ဥပဒံသေတိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။

သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဒက္ခကမ္မာရပုတ္တဥက္ကာမုခသုကုသလသမ္ပဟဋ္ဌံ၊ လိမ်မာသော ရွှေပန်းထိမ်သည်သားသည် ဖိုဝ၌ ကောင်းစွာချက်၍ အပြေအပြစ်ပြုအပ်သော။ ပဏ္ဍုကမ္ဗလေ၊ ပဏ္ဍုကမ္ဗလာနီအပြင်၌။ နိက္ခိတ္တံ၊ ထားအပ်သော။ နိက္ခံ ဇမ္ဗောနဒံ၊ ငါးစုဝန်ဖြင့် အလွန်ပြုအပ်သော ဇမ္ဗူရစ်ရွှေပန်းသည်။ ဘာသတေ (ယထာ) စ၊ ထွန်းပသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ တပတေ (ယထာ) စ၊ တောက်ပသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဝိရောစတိ (ယထာ) စ၊ တင့်တယ်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဧဝမေဝံ၊ ထို့အတူ။ သုသိမဿ၊ သုသိမအမည်ရှိသော။ ဒေဝပုတ္တဿ၊ နတ်သား၏။ ဒေဝပုတ္တပရိသာ၊ နတ်သားပရိသတ်သည်။ အာယသ္မတော သာရိပုတ္တဿ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာ၏။ ဝဏ္ဏေ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘညမာနေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ အတ္တမနာ၊ နှစ်သက်သောစိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍။ ပမုဒိတာ၊ ဝမ်းမြောက်သည် ဖြစ်၍။ ပီတိသောမနဿဇာတာ၊ ဖြစ်သော ပီတိသောမနဿရှိသည် ဖြစ်၍။ ဥစ္စာဝစာ၊ မြတ်သောစကားကို ဆိုတတ်၏။ (တာယ၊ ထိုနတ်ပရိသတ်၏။) ဝဏ္ဏနိဘာ၊ အဆင်းအရောင်သည်။ ဥပဒံသေတိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။

Ä (၆၅) သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ သရဒသမယေ၊ တန်ဆောင်မုန်းလ အခါ၌။ ဝိဒ္ဓေ၊ ဝေးစွာဖြစ်သော။ ဝိဂတဝလာဟကေ၊ ကင်းသောတိမ်တိုက်ရှိသော။ ဒေဝေ၊ ကောင်းကင်၌။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်၏။ ပစ္စူသသမယံ၊ မိုးသောက်ထ အခါ၌။ ဩသဓိတာရကာ၊ သောက်ရှူးကြယ်သည်။ ဘာသတေ (ယထာ) စ၊ ထွန်းပသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ တပတေ (ယထာ) စ၊ တောက်ပသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဝိရောစတိ (ယထာ) စ၊ တင့်တယ်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဧဝမေဝံ၊ ထို့အတူ။ သုသိမဿ၊ သုသိမအမည်ရှိသော။ ဒေဝပုတ္တဿ၊ နတ်သား၏။ ဒေဝပုတ္တပရိသာ၊ နတ်သားပရိသတ်သည်။ အာယသ္မတော သာရိပုတ္တဿ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာ၏။ ဝဏ္ဏေ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘညမာနေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ အတ္တမနာ၊ နှစ်သက်သော စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍။ ပမုဒိတာ၊ ဝမ်းမြောက်သည် ဖြစ်၍။ ပီတိသောမနဿဇာတာ၊ ဖြစ်သော ပီတိသောမနဿရှိသည် ဖြစ်၍။ ဥစ္စာဝစာ၊ မြတ်သောစကားကို ဆိုတတ်၏။ (တာယ၊ ထိုနတ်သားပရိသတ်၏။) ဝဏ္ဏနိဘာ၊ အဆင်းအရောင်သည်။ ဥပဒံသေတိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။

သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ သရဒသမယေ၊ တန်ဆောင်မုန်းလအခါ၌။ ဝိဒ္ဓေ၊ ဝေးစွာဖြစ်သော။ ဝိဂတဝလာဟကေ၊ ကင်းသော တိမ်တိုက်ရှိသော။ ဒေဝေ၊ ကောင်းကင်၌။ အာဒိစ္စော၊ နေမင်းသည်။ (နဘံ ပုဒ်ကျန်ခဲ့၏။) အဗ္ဘုဿက္ကမာနော၊ တက်သည် ဖြစ်၍။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ အာကာသဂတံ၊ ကောင်းကင်၌ ဖြစ်သော။ တမဂတံ၊ အမိုက်တိုက်ကို။ အဘိဝိဟစ္စ၊ ပယ်၍။ ဘာသတေ (ယထာ) စ၊ ထွန်းပသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ တပတေ (ယထာ) စ၊ တောက်ပသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဝိရောစတိ (ယထာ) စ၊ တင့်တယ်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဧဝမေဝံ၊ ထို့အတူ။ သုသိမဿ၊ သုသိမအမည်ရှိသော။ ဒေဝပုတ္တဿ၊ နတ်သား၏။ ဒေဝပုတ္တပရိသာ၊ နတ်သားပရိသတ်သည်။ အာယသ္မတော သာရိပုတ္တဿ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာ၏။ ဝဏ္ဏေ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘညမာနေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ အတ္တမနာ၊ နှစ်သက်သော စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍။ ပမုဒိတာ၊ ဝမ်းမြောက်သည် ဖြစ်၍။ ပီတိသောမနဿဇာတာ၊ ဖြစ်သော ပီတိသောမနဿရှိသည် ဖြစ်၍။ ဥစ္စာဝစာ၊ မြတ်သောစကားကို ဆိုတတ်၏။ (တာယ၊ ထိုနတ်ပရိသတ်၏။) ဝဏ္ဏနိဘာ၊ အဆင်းအရောင်သည်။ ဥပဒံသေတိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သုသိမော၊ သုသိမအမည်ရှိသော။ ဒေဝပုတ္တော၊ နတ်သားသည်။ အာယသ္မန္တံ သာရိပုတ္တံ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာကို။ အာရဗ္ဘ၊ အကြောင်းပြု၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“ပဏ္ဍိတောတိ၊ ပညာရှိ၏ဟူ၍။ သမညာတော၊ သမုတ်အပ်သော။ အကောဓနော၊ အမျက်မရှိသော။ အပိစ္ဆော၊ အလိုနည်းသော။ သောရတော၊ ရဲရင့်သော။ ဒန္တော၊ ယဉ်ကျေးသော။ ဣသိ၊ ရဟန္တာဖြစ်သော။ သာရိပုတ္တော၊ သာရိပုတ္တရာသည်။ သတ္ထုဝဏ္ဏာဘတော၊ မြတ်စွာဘုရားမှ ရအပ်သော ချီးမွမ်းခြင်းရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာယသ္မန္တံ သာရိပုတ္တံ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာကို။ အာရဗ္ဘ၊ အကြောင်းပြု၍။ သုသိမံ၊ သုသိမအမည်ရှိသော။ ဒေဝပုတ္တံ၊ နတ်သားကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ ပစ္စဘာသိ၊ တစ်ဖန်ရွတ်တော်မူ၏။ (ကိံ ပစ္စဘာသိ၊ အဘယ်သို့ တစ်ဖန်ရွတ်တော်မူသနည်း။)

“ပဏ္ဍိတောတိ၊ ပညာရှိ၏ဟူ၍။ သမညာတော၊ သမုတ်အပ်သော။ အကောဓနော၊ အမျက်မရှိသော။ အပ္ပိစ္ဆော၊ အလိုနည်းသော။ သောရတော၊ ရဲရင့်သော။ ဒန္တော၊ ယဉ်ကျေးသော။ (ဣသိ၊ ရဟန္တာဖြစ်သော။) သာရိပုတ္တော၊ သာရိပုတ္တရာသည်။ သုဒန္တော၊ အဆိပ်အတောက်ကင်းသော။ (ဘတိကော ဘတိကော ဝိယ၊ အခဥစ္စာကို ယူသော ယောကျ်ားကဲ့သို့။) ကာလံ၊ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုအံ့သော အခါကို။ ကင်္ခတိ၊ တောင့်တ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ပစ္စဘာသိ၊ တစ်ဖန်ရွတ်တော်မူ၏။)

၁၀၊ နာနာတိတ္ထိယသာဝကသုတ်

၁၁၁။ (ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားကဿပ။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤနာနာတိတ္ထိယသုတ်ကို။) မေ (မယာ)၊ အကျွန်ုပ်အာနန္ဒာသည်။ (ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်မှ။) ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။ (ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားအပ်ပါသနည်း။) ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ကလန္ဒကနိဝါပေ၊ ရှဉ့်နက်တို့အားအစာပေးရာဖြစ်သော။ ဝေဠုဝနေ၊ ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အသမော စ၊ အသမနတ်သားလည်းကောင်း။ သဟလီ စ၊ သဟလိ (ဆဋ္ဌ) သဟလီ နတ်သားလည်းကောင်း။ နိံကော စ၊ နီကော (ဆဋ္ဌ) နိံကနတ်သားလည်းကောင်း။ အာကောဋကော စ၊ အာကောဋကနတ်သားလည်းကောင်း။ ဝေဋံဘာရိ စ၊ ဝေဂဗ္ဘရိ (ဆဋ္ဌ) ဝေဋံဘာရိနတ်သားလည်းကောင်း။ မာဏဝဂါမိယော စ၊ မာဏဝဂါမိနတ်သားလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ နာနာတိတ္ထိယသာဝကာ၊ အထူးထူးသော တိတ္ထိတို့၏တပည့်ဖြစ်ကုန်သော။ အဘိက္ကန္တဝဏ္ဏာ၊ အလွန်နှစ်လိုဖွယ်သော အဆင်းရှိကုန်သော။ ဒေဝပုတ္တာ၊ နတ်သားတို့သည်။ အဘိက္ကန္တာယ၊ ညဉ့်ဦးယံလွန်ပြီးသော။ ရတ္တိယာ၊ သန်းခေါင်အခါ၌။ ကေဝလကပ္ပံ၊ အလုံးစုံထက်ဝန်းကျင်သော။ ဝေဠုဝနံ၊ ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်ကို။ ဩဘာသေတွာ၊ ကိုယ်ရောင်ကိုယ်ဝါဖြင့် ထွန်းလင်းစေဦး၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်ကြကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ Ä (၆၆) အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌံသု၊ ရပ်ကုန်၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတော ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ အသမော၊ အသမအမည်ရှိသော။ ဒေဝပုတ္တော၊ နတ်သားသည်။ ပုရာဏံ ကဿပံ၊ ပူရဏံ ကဿပံ (ဆဋ္ဌ) ပုရာဏကဿပကို။ အာရဗ္ဘ၊ အကြောင်းပြု၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“ဣဓ၊ ဤလောက၌။ (ယော) ကဿပေါ၊ အကြင်ပုရာဏကဿပသည်။ ဆိန္ဒိတမာရိတေ၊ ဖြတ်အပ်သတ်အပ်သည်၌လည်းကောင်း။ ဟတဇာနိသု၊ ဟတဇာနီသု (ဆဋ္ဌ) ပုတ်ခတ်ခြင်း ဥစ္စာရှုံးခြင်းတို့၌လည်းကောင်း။ ပါပံ၊ မကောင်းမှုကို။ န သမနုပဿတိ၊ အဖန်တလဲလဲ မရှုတတ်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပုညံ ဝါ ပန၊ ကောင်းမှုကိုလည်း။ န သမနုပဿတိ၊ အဖန်တလဲလဲ မရှုတတ်။ သော (ကဿပေါ)၊ ထိုပုရာဏကဿပသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပိသာသံ၊ ဝိဿာသံ (ဆဋ္ဌ) သတ္တဝါတို့၏တည်ရာကို။ အာစိက္ခိ၊ ကြား၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ သတ္ထာ၊ ငါတို့ဆရာဖြစ်သော ပုရာဏကဿပသည်။ မာနနံ၊ ပူဇော်ခြင်းကို။ အရဟတိ၊ ထိုက်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သဟလီ၊ သဟလီအမည်ရှိသော။ ဒေဝပုတ္တော၊ နတ်သားသည်။ မက္ခလိံ ဂေါသာလံ၊ မက္ခလိဂေါသာလကို။ အာရဗ္ဘ၊ အကြောင်းပြု၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“(ယော၊ အကြင်မက္ခလိဂေါသာလသည်။) တပေါဇိဂုစ္ဆာယ၊ ပင်ပန်းခြင်း မကောင်းမှုကို စက်ဆုပ်ခြင်းနှင့်။ သုသံဝုတတ္တော၊ ပြည့်စုံ၏။ ဇနေန၊ လူအပေါင်းသည်။ ဝါဒံ၊ ဝါစံ (ဆဋ္ဌ) မိမိတို့၏အယူကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ ကလဟံ၊ ငြင်းခုံခြင်းကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ သမောပဇ္ဇော၊ သမောသဝဇ္ဇာ (ဆဋ္ဌ) အညီအညွတ်ဆည်းကပ်၏။ ဝိရတော၊ မကောင်းမှု၌ မွေ့လျော်ခြင်းကင်း၏။ သစ္စဝါဒီ၊ မှန်သောစကားကို ဆိုလေ့ရှိ၏။ (သော၊ ထိုသူသည်။) ဟိ နူန၊ စင်စစ်။ တာဒိသံ၊ ထိုသို့ သဘောရှိသော။ ပါပံ၊ မကောင်းမှုကို။ န ကရောတိ၊ မပြု။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ နိံကော၊ နိံကအမည်ရှိသော။ ဒေဝပုတ္တော၊ နတ်သားသည်။ နာဋပုတ္တံ၊ နာဋ၏သားဖြစ်သော။ နိဂဏ္ဌံ၊ နိဂဏ္ဌရဟန်းကို။ အာရဗ္ဘ၊ အကြောင်းပြု၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“ဇေဂုစ္ဆိ၊ ဇေဂုစ္ဆီ (ဆဋ္ဌ) မကောင်းမှုကို စက်ဆုပ်သော။ နိပကော၊ ရင့်သောပညာ ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ နိဂဏ္ဌရဟန်းသည်။ စတုယာမသံဝုသော၊ စာတုယာမသုသံဝုတော (ဆဋ္ဌ) လေးပါးသောယာမဖြင့် စောင့်ရှောက်တတ်၏။ ဒိဋ္ဌဉ္စ၊ မြင်အပ်သည်ကိုလည်းကောင်း။ သုတဉ္စ၊ ကြားအပ်သည်ကိုလည်းကောင်း။ အာစိက္ခံ (အာစိက္ခန္တော)၊ ကြားတတ်၏။ သတ္ထာ၊ ငါတို့၏ဆရာဖြစ်သော နိဂဏ္ဌသည်။ ဟိ နူန၊ စင်စစ်။ ကိဗ္ဗိသံ၊ ကိဗ္ဗိသီ (ဆဋ္ဌ) မကောင်းမှုကို ပြုတတ်သည်။ န သိယာ၊ မဖြစ်ရာ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာကောဋကော၊ အာကောဋကအမည်ရှိသော။ ဒေဝပုတ္တော၊ နတ်သားသည်။ နာနာတိတ္ထိယေ၊ အထူးထူးသော တိတ္ထိတို့ကို။ အာရဗ္ဘ၊ အကြောင်းပြု၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“ပကုဓကော ကာတိယာနော၊ ပကုဓကစ္စာယနလည်းကောင်း။ နိဂဏ္ဌော၊ နိဂဏ္ဌလည်းကောင်း။ မက္ခလိပုရာဏာယေ၊ မက္ခလိပူရဏာသေ (ဆဋ္ဌ) မက္ခလိဂေါသာလ ပုရာဏကဿပတို့လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဂဏဿ၊ ဂိုဏ်း၏။ သတ္ထာရော၊ ဆရာချည်းဖြစ်ကုန်သော။ သာမညပတ္တာ၊ ရဟန်းအရာ၌ အထက်သို့ ရောက်ကုန်သော။ မေ၊ ငါ၏။ ယေ စ (သပ္ပုရိသာ)၊ အကြင်ဆရာ သူတော်ကောင်းတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဟိ နူန၊ စင်စစ်။ တေ သပ္ပုရိသေဟိ၊ ထိုဆရာသူတော်ကောင်းတို့နှင့်။ န ဒူရေ၊ မဝေးစကောင်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဝေဂဗ္ဘရိ၊ ဝေဂဗ္ဘရိအမည်ရှိသော။ ဒေဝပုတ္တော၊ နတ်သားသည်။ အာကောဋကံ၊ အာကောဋကအမည်ရှိသော။ ဒေဝပုတ္တံ၊ နတ်သားကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ ပစ္စဘာသိ၊ တစ်ဖန်ရွတ်၏။ (ကိံ ပစ္စဘာသိ၊ အဘယ်သို့ တစ်ဖန်ရွတ်သနည်း။)

“သီဟာစရိတေန၊ သဟာစရိတေန (ဆဋ္ဌ) ခြင်္သေ့သံကို မြည်ကာမျှဖြင့်။ ဆဝေါ၊ ယုတ်မာသော။ သိင်္ဂါလော ကောတ္ထကော၊ ကောတ္ထုကော (ဆဋ္ဌ) မြေခွေးသည်။ ကဒါစိ၊ တရံတဆစ်မျှ။ သီဟသမော၊ ခြင်္သေ့နှင့်တူသည်။ န (ဟောတိ)၊ မဖြစ်။ (သော၊ ထိုတိတ္ထိအပေါင်းသည်။) နဂ္ဂေါ၊ အသရေမရှိ။ မုသာဝါဒီ၊ ချွတ်ယွင်းသော စကားကို ဆိုလေ့ရှိ၏။ ဂဏဿ၊ ဂိုဏ်း၏။ သတ္ထာ၊ ဆရာဖြစ်၏။ သင်္ကဿရာစာရော၊ ရွံရှာအပ်သော အကျင့်ရှိ၏။ သတံ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏။ (ဂုဏေန၊ ဂုဏ်နှင့်။) န သရိက္ခော၊ မနှိုင်းယှဉ်သင့်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပစ္စာဘာသိ၊ တစ်ဖန်ရွတ်၏။

Ä (၆၇) အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သည်။ ဝေဋံဘရိံ၊ ဝေဋံဘရိအမည်ရှိသော။ ဒေဝပုတ္တံ၊ နတ်သားကို။ အနွာဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“ယေ၊ အကြင်ဆရာတို့သည်။ တပေါဇိဂုစ္ဆာယ၊ ပူပန်ခြင်း မကောင်းမှုကို စက်ဆုပ်ခြင်း၌။ အာယုတ္တာ၊ မပြတ်ယှဉ်ကုန်၏။ ပဝိဝေကိယံ၊ ပဝိဝေကအကျင့်ကို။ ပါလယံ (ပါလယန္တော)၊ စောင့်ရှောက်သည် ဖြစ်၍။ ရူပေ စ၊ အဆင်း၌လည်း။ နိဝိဋ္ဌာသေ၊ တည်ကုန်၏။ ဒေဝလောကာဘိနန္ဒိနော၊ နတ်ပြည်ကိုလည်း တောင့်တကုန်၏။ တေ၊ ထိုဆရာတို့သည်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ ပရလောကာယ၊ တမလွန်လောကအကျိုးငှာ။ ပရေသံ၊ သူတပါးတို့အား။ သမာနုသာသန္တိ၊ သမ္မာနုသာသန္တိ (ဆဋ္ဌ) ကောင်းစွာဆုံးမကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မာတိယ၊ သိလေလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ “အယံ၊ ဤသူကား။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သားတည်း။ “ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ ပါပိမန္တံ၊ ယုတ်မာသော။ မာရံ၊ မာရ်နတ်သားကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ ပစ္စဘာသိ၊ တစ်ဖန်ရွတ်တော်မူ၏။ (ကိံ ပစ္စဘာသိ၊ အဘယ်သို့ တစ်ဖန်ရွတ်တော်မူသနည်း။)

“ဣဓ ဝါ၊ ဤလူပြည်၌လည်းကောင်း။ ဟုရံ ဝါ၊ နတ်ပြည်၌လည်းကောင်း။ ယေ ကေစိ၊ အမှတ်မရှိကုန်သော။ ယေ ရူပါ၊ အကြင်အဆင်းတို့သည်။ အန္တလိက္ခသ္မိံ၊ ကောင်းကင်၌။ ပဘာသုဝဏ္ဏာ၊ ပဘာသဝဏ္ဏာ (ဆဋ္ဌ) ထွန်းလင်းသော အရောင်ရှိကုန်၏။ နမုစိ၊ မာရ်နတ်။ တေ (တယာ)၊ သင်သည်။ ပသဋ္ဌာ၊ ချီးမွမ်းအပ်ကုန်သော။ သဗ္ဗေဝ၊ အလုံးစုံသာလျှင်ဖြစ်ကုန်သော။ ဧတေ ရူပါ၊ ထိုအဆင်းတို့သည်။ မစ္ဆာနံ၊ ငါးတို့ကို။ ဝဓာယ၊ သတ်ခြင်းငှာ။ အာမိသံ၊ ငါးမျှားချိပ်၌ ငြိသော အာမိသကို။ (ခိပတိ ဣဝ၊ ပစ်သကဲ့သို့။ သတ္တာနံ၊ သတ္တဝါတို့အား။) ဝဓာယ၊ သတ်ခြင်းငှာ။ ခိတ္တာ၊ ပစ်အပ်ကုန်သည်။ (ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။) ဣတိ၊ ဤသို့။ (ပစ္စဘာသိ၊ တစ်ဖန်ရွတ်တော်မူ၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မာဏာဝဂါမိယော၊ မာဏာဝဂါမိအမည်ရှိသော။ ဒေဝပုတ္တော၊ နတ်သားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အာရဗ္ဘ၊ အကြောင်းပြု၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမာ ဂါထာယော၊ ဤဂါထာတို့ကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“ရာဇဂဟိယာနံ၊ ရာဇဂဟီယာနံ (ဆဋ္ဌ) ရာဇဂြိုဟ်ပြည် တောင်ရံတို့ထက်။ ဝိပုလော၊ ဝိပုလတောင်ကို။ ဂိရိသေဋ္ဌော၊ တောင်မြတ်ဟူ၍။ ပဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဟိမဝတံ၊ ဟိမဝန္တာတောင်တို့ထက်။ သေတော၊ ကေလာသတောင်သည်။ သေဋ္ဌော၊ မြတ်၏။ အဃဂါမိနံ၊ ကောင်းကင်၌ သွားကုန်သော နက္ခတ်တာရာတို့ထက်။ အာဒိစ္စော၊ နေမင်းသည်။ သေဋ္ဌော၊ မြတ်၏။ ဥဒဓီနံ၊ ရေ၏တည်ရာတို့ထက်။ သမုဒ္ဒေါ၊ မဟာသမုဒ္ဒရာသည်။ သေဋ္ဌော၊ မြတ်၏။ နက္ခတ္တာနံ၊ နက္ခတ်တို့ထက်။ စန္ဒိမာ စ၊ လသည်သာလျှင်။ သေဋ္ဌော၊ မြတ်၏။ သဒေဝကဿ၊ နတ်နှင့်တကွသော။ လောကဿ၊ လောကထက်။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဂ္ဂေါ၊ မြတ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

နာနာတိတ္ထိယဝဂ္ဂေါ၊ နာနာတိတ္ထိယဝဂ်သည်။ တတိယော၊ သုံးခုတို့၏ ပြည့်ကြောင်းတည်း။

တဿ၊ ထိုနာနာတိတ္ထိယဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ သိဝေါ၊ သိဝသုတ်လည်းကောင်း။ ခေမော စ၊ ခေမာသုတ်လည်းကောင်း။ သေရိ စ၊ သေရိသုတ်လည်းကောင်း။ ဃဋိ၊ ဃဋိကာရသုတ်လည်းကောင်း။ ဇန္တု စ၊ ဇန္တုသုတ်လည်းကောင်း။ ရောဟိတော၊ ရောဟိတသုတ်လည်းကောင်း။ နန္ဒော၊ နန္ဒသုတ်လည်းကောင်း။ နန္ဒိဝိသာလော စ၊ နန္ဒိဝိသာလသုတ်လည်းကောင်း။ သုသိမော၊ သုသိမသုတ်လည်းကောင်း။ တေ (တာနိ)၊ ထိုဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော သုတ်တို့သည်။ နာနာတိတ္ထိယေန၊ နာနာတိတ္ထိယသုတ်နှင့်တကွ။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့တည်း။

ဒေဝပုတ္တသံယုတ္တံ၊ ဒေဝပုတ္တသံယုတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။

၃၊ ကောသလသံယုတ်

၁၊ ပဌမဝဂ်

၁၊ ဒဟရသုတ်

၁၁၂။ Ä (၆၈) (ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားကဿပ။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤဒဟရသုတ်ကို။) မေ (မယာ)၊ အကျွန်ုပ်အာနန္ဒာမထေရ်သည်။ (ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်မှ။) ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။ (ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားအပ်ပါသနည်း။) ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပသေနဒိ၊ ပသေနဒီအမည်ရှိသော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သမ္မောဒိ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟော၏။ သမ္မောဒနီယံ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟောအပ်သော။ သာရဏီယံ၊ အသက်ထက်ဆုံးအောက်မေ့အပ်သော။ ကထံ၊ စကားကို။ ဝီတိသာရေတွာ၊ ပြီးဆုံးစေ၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ ပသေနဒိ၊ ပသေနဒီအမည်ရှိသော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) “ဘဝမ္ပိ ဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်လည်း။ အနုတ္တရံ၊ အတုမရှိသော။ သမ္မာသမ္ဗောဓိံ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်ကို။ အဘိသမ္ဗုဒ္ဓေါတိ၊ သိ၏ဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ နော၊ ဝန်ခံသလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) “မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ (ဘဝံ ဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်။) အနုတ္တရံ၊ အတုမရှိသော။ သမ္မာသမ္ဗောဓိံ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်ကို။ အဘိသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ သိပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယံ တံ (ဝစနံ)၊ အကြင်စကားကို။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝဒမာနော၊ ဆိုသောသူသည်။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ တံ (ဝစနံ)၊ ထိုစကားကို။ မမံ၊ ငါဘုရားကို။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝဒမာနော၊ ဆိုသောသူသည်။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ မဟာရာဇာ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ အနုတ္တရံ၊ အတုမရှိသော။ သမ္မာသမ္ဗောဓိံ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်ကို။ အဘိသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ သိပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

“ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ သံဃိနော၊ သံဃာတို့၏ အကြီးဖြစ်ကုန်သော။ ဂဏိနော၊ ဂိုဏ်းတို့၏ အဦးဖြစ်ကုန်သော။ ဂဏာစရိယာ၊ ဂိုဏ်း၏ဆရာဖြစ်ကုန်သော။ ဉာတာ၊ ကျော်စောထင်ရှားကုန်သော။ ယသဿိနော၊ များသော အခြံအရံရှိကုန်သော။ တိတ္ထကရာ၊ အယူကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ဗဟုဇနဿ၊ လူများ၏။ သာဓုသမ္မတာ၊ သူတော်ကောင်းဟု သမုတ်အပ်ကုန်သော။ ယေပိ တေ သမဏဗြာဟ္မဏာ၊ အကြင်ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့သည်လည်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဣဒံ (ဣမေ သမဏဗြာဟ္မဏာ)၊ ဤရဟန်းပုဏ္ဏားတို့သည်။ သေယျထာ (ကတမေ)၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ ပုရာဏော ကဿပေါ၊ ပုရာဏကသပလည်းကောင်း။ မက္ခလိဂေါသာလော၊ မက္ခလိဂေါသာလလည်းကောင်း။ နာဋပုတ္တော၊ နာဋ၏သားဖြစ်သော။ နိဂဏ္ဌော၊ နိဂဏ္ဌလည်းကောင်း။ ဗေလဋ္ဌပုတ္တော၊ ဗေလဋ္ဌ၏သားဖြစ်သော။ သိဉ္စယော၊ သဉ္စယော (ဆဋ္ဌ) သိဉ္စယလည်းကောင်း။ ပကုဓော၊ ပကုဓအနွယ်ဖြစ်သော။ ကစ္စာယနော၊ ကစ္စာယန လည်းကောင်း။ ကေသကမ္ဗလော၊ လူတို့၏ဆံပင်ဖြင့် ယက်သော ကမ္ဗလာတို့ကို ဆောင်သော။ အဇိတော၊ အဇိတလည်းကောင်း။ ဣတိ (ဣမေ)၊ ဤသည်တို့တည်း။ တေပိ၊ ထိုရဟန်းပုဏ္ဏားတို့သည်လည်း။ “မယာ၊ ငါသည်။ အနုတ္တရံ၊ အတုမရှိသော။ သမ္မာသမ္ဗောဓိံ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်ကို။ အဘိသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ သိပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိဇာနာထ၊ ဝန်ခံကုန်သလော။ “ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုဋ္ဌာ၊ မေးအပ်ကုန်သည်။ သမာနာ၊ ဖြစ်ကုန်သည်ရှိသော်။ အနုတ္တရံ၊ အတုမရှိသော။ သမ္မာသမ္ဗောဓိံ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်ကို။ အဘိသမ္ဗုဒ္ဓေါတိ၊ သိ၏ဟူ၍။ န ပဋိဇာနန္တိ၊ ဝန်မခံကုန်။ ဘဝံ ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ ဇာတိယာ၊ အဖြစ်အားဖြင့်။ ဒဟရော စေဝ၊ ငယ်လည်းငယ်၏။ ပဗ္ဗဇ္ဇာယ၊ ရဟန်းအဖြစ်အားဖြင့်။ နဝေါ စ၊ ငယ်လည်းငယ်၏။ ကိံ ပန (ပဋိဇာနာတိ)၊ အသို့ ဝန်ခံတော်မူသနည်း။ (န ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်မခံသင့်။) ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။)

“မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒဟရာတိ၊ ငယ်၏ဟူ၍။ န ဥညာတဗ္ဗာ၊ မထီမဲ့မြင် မပြုအပ်ကုန်သည်တို့ကား။ ဒဟရာတိ၊ ငယ်ကုန်၏ဟူ၍။ န ပရိဘောတ္တဗ္ဗာ၊ မနှိပ်စက်အပ်ကုန်သည်တို့ကား။ ဣမေ စတ္တာရော၊ ဤလေးပါးတို့တည်း။ စတ္တာရော၊ လေးပါးတို့သည်။ ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်းဟူမူကား။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ခတ္တိယော၊ မင်းမျိုးကို။ ဒဟရောတိ၊ ငယ်၏ဟူ၍။ န ဥညာတဗ္ဗော၊ မထီမဲ့မြင် မပြုအပ်။ ခတ္တိယော၊ မင်းမျိုးကို။ ဒဟရောတိ၊ ငယ်၏ဟူ၍။ န ပရိဘောတ္တဗ္ဗော၊ မနှိပ်စက်အပ်။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဥရဂေါ၊ မြွေကို။ ဒဟရောတိ၊ ငယ်၏ဟူ၍။ န ဥညာတဗ္ဗော၊ မထီမဲ့မြင် မပြုအပ်။ ဥရဂေါ၊ မြွေကို။ ဒဟရောတိ၊ ငယ်၏ဟူ၍။ န ပရိဘောတ္တဗ္ဗော၊ မနှိပ်စက်အပ်။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အဂ္ဂိ၊ မီးကို။ ဒဟရောတိ၊ ငယ်၏ဟူ၍။ န ဥညာတဗ္ဗော၊ မထီမဲ့မြင် မပြုအပ်။ အဂ္ဂိ၊ မီးကို။ ဒဟရောတိ၊ ငယ်၏ဟူ၍။ န ပရိဘောတ္တဗ္ဗော၊ မနှိပ်စက်အပ်။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ ဒဟရောတိ၊ ငယ်၏ဟူ၍။ န ဥညာတဗ္ဗော၊ မထီမဲ့မြင် မပြုအပ်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းကို။ ဒဟရောတိ၊ ငယ်၏ဟူ၍။ န ပရိဘောတ္တဗ္ဗော၊ မနှိပ်စက်အပ်။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒဟရာတိ၊ ငယ်၏ဟူ၍။ န ဥညာတဗ္ဗာ၊ မထီမဲ့မြင် မပြုအပ်ကုန်သည်တို့ကား။ ဒဟရာတိ၊ ငယ်ကုန်၏ဟူ၍။ န ပရိဘောတ္တဗ္ဗာ၊ မနှိပ်စက်အပ်ကုန်သည်တို့ကား။ ဣမေ စတ္တာရော၊ ဤလေးပါးတို့တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

Ä (၆၉) ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ သုဂတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ ဝတွာန၊ မိန့်တော်မူပြီး၍။ အထာ ပရံ၊ ထိုမှတပါး။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။)

“(မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။) ဇာတိသမ္ပန္နံ၊ အမျိုးနှင့် ပြည့်စုံသော။ အဘိဇာတံ၊ သုံးပါးသော အမျိုးကို လွန်၍ဖြစ်သော။ ယသဿိနံ၊ များသော အခြံအရံ အကျော်အစောရှိသော။ နံ ခတ္တိယံ၊ ထိုမင်းမျိုးကို။ နရော၊ လူသည်။ ဒဟရောတိ၊ ငယ်၏ဟူ၍။ နာဝဇာနေယျ၊ မထီမဲ့မြင် မပြုရာ။ န ပရိဘဝေ၊ မနှိက်စက်ရာ။

(မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။) ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ မနုဇိန္ဒော၊ လူအပေါင်းတို့ထက် မြတ်သော။ သော (ခတ္တိယော)၊ ထိုမင်းမျိုးသည်။ ရဇ္ဇံ၊ မင်းအဖြစ်ကို။ လဒ္ဓါ၊ ရ၍။ အပ္ပကော၊ ငယ်သည်။ န (ဟောတိ)၊ မဖြစ်။ သော (ခတ္တိယော)၊ ထိုမင်းသည်။ ကုဒ္ဓေါ၊ အမျက်ထွက်သည် ဖြစ်၍။ ရာဇဒဏ္ဍေန၊ ရာဇဒဏ်ဖြင့်။ တသ္မိံ၊ ထိုမထီမဲ့မြင် ပြုသောသူအား။ ဘုသံ၊ ပြင်းစွာ။ ပက္ကမတေ၊ လုံ့လပြုတတ်၏။ (ဣတိ ဧတံ) ဋ္ဌာနံ၊ ဤသို့သော အကြာင်းသည်။ (ဝိဇ္ဇတိ၊ ရှိ၏။) တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ ရက္ခံ (ရက္ခန္တော)၊ စောင့်သောသူသည်။ တံ (ခတ္တိယံ)၊ ထိုမင်းမျိုးကို။ ပရိဝဇ္ဇေယျ၊ ကြဉ်ရာ၏။

(မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။) ဂါမေ ဝါ၊ ရွာ၌ လည်းကောင်း။ ယဒိ၊ ထိုမှတပါး။ အရညေ ဝါ၊ တော၌လည်းကောင်း။ ယတ္ထ၊ အကြင်အရပ်၌။ ယံ ဘုဇင်္ဂမံ၊ အကြင်မြွေကို။ ပေဿ၊ မြင်ရာ၏။ (တတ္ထ၊ ထိုအရပ်၌။) နံ ဘုဇင်္ဂမံ၊ ထိုမြွေကို။ နရော၊ လူသည်။ ဒဟရောတိ၊ ငယ်၏ဟူ၍။ နာဝဇာနေယျ၊ မထီမဲ့မြင် မပြုရာ။ န ပရိဘဝေ၊ မနှိက်စက်ရာ။

(မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။) (ယော) ဥရဂေါ၊ အကြင်မြွေသည်။ တေဇသာ၊ တေဇသီ (ဆဋ္ဌ) မိမိတန်ခိုးဖြင့်။ ဥစ္စာဝစေဟိ၊ အထူးထူးအပြားအပြားရှိကုန်သော။ ဝဏ္ဏေဟိ၊ အဆင်းသဏ္ဌာန်တို့ဖြင့်။ စရတိ၊ သွားလာတတ်၏။ သော ဥရဂေါ၊ ထိုမြွေသည်။ အာသဇ္ဇ၊ မိမိအနီးသို့ ရောက်၍။ ဗာလံ၊ မလိမ်မာသော။ နရံ စ၊ လူယောကျ်ားကိုလည်းကောင်း။ နာရိံ စ၊ လူမိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဧကဒါ၊ တရံတခါ။ ဍံသေ၊ ကိုက်ရာ၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ ရက္ခံ (ရက္ခန္တော)၊ စောင့်ရှောက်သောသူသည်။ တံ၊ ထိုမြွေကို။ ပရိဝဇ္ဇေယျ၊ ကြဉ်ရာ၏။

(မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။) ပဟုတဘက္ခံ၊ ပဟူတဘက္ခံ (ဆဋ္ဌ) များသော အစာရှိသော။ ဇာလိနံ၊ အလျှံရှိသော။ ကဏှဝတ္တနိံ၊ မည်းသောသွားရာလမ်းရှိသော။ နံ ပါဝကံ၊ ထိုမီးကို။ နရော၊ လူသည်။ ဒဟရောတိ၊ ငယ်၏ဟူ၍။ နာဝဇာနေယျ၊ မထီမဲ့မြင် မပြုရာ။ န ပရိဘဝေ၊ မနှိပ်စက်ရာ။

(မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။) ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ သော ပါဝကော၊ ထိုမီးသည်။ ဥပါဒါနံ၊ မီးစာကို။ လဒ္ဓါ၊ ရသည်။ ဟုတွာန၊ ဖြစ်၍။ မဟာ၊ များသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော (ပါဝကော)၊ ထိုမီးသည်။ အာသဇ္ဇ၊ မိမိအနီးသို့ ရောက်၍။ ဗာလံ၊ မလိမ်မာသော။ နရံ စ၊ လူယောကျ်ားကိုလည်းကောင်း။ နာရိံ စ၊ လူမိန်းမကိုလည်းကောင်း။ ဧကဒါ၊ တရံတခါ။ ဒဟေ၊ လောင်ရာ၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ ရက္ခံ (ရက္ခန္တော)၊ စောင့်သောသူသည်။ တံ (ပါဝကံ)၊ ထိုမီးကို။ ပရိဝဇ္ဇေယျ၊ ကြဉ်ရာ၏။

(မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။) ပါဝကော၊ လောင်သည်၏အစွမ်းအားဖြင့် သုတ်သင်တတ်သော။ ကဏှဝတ္တနိ၊ ကဏှတ္တနီ (ဆဋ္ဌ) မည်းသောသွားရာ လမ်းခရီးရှိသော။ အဂ္ဂိ၊ မီးသည်။ ယံ ဝနံ၊ အကြင်တောကို။ ဒဟတိ၊ လောင်၏။ တတ္ထ၊ ထိုတော၌။ ပါရောဟာ၊ မြက်သစ်ပင်စသည်တို့သည်။ အဟောရတ္တာနံ၊ နေ့ညဉ့်တို့၏။ အစ္စယေ၊ လွန်သည်ရှိသော်။ ဇာယန္တိ၊ ပေါက်ရောက်တတ်ကုန်၏။

(မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။) ခေါ၊ စင်စစ်။ သီလသမ္ပန္နော၊ သီလနှင့် ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ တေဇသာ၊ သီလတည်းဟူသော တန်ခိုးမီးဖြင့်။ ယဉ္စ (နရံ)၊ အကြင်မထီမဲ့မြင် နှိပ်စက်ပြစ်မှားခြင်းရှိသော သူကို။ ဒဟတိ၊ လောင်တတ်၏။ တဿ နရဿ၊ ထိုသူအား။ ပုတ္တာ စ၊ သားသ္မီးတို့သည်လည်းကောင်း။ ပသဝေါ စ၊ ကြက်ဝက်စသော သတ္တဝါတို့သည်လည်းကောင်း။ န ဘဝန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ ဒါယာဒါ၊ အမွေခံတို့သည်။ ဓနံ၊ အမွေဥစ္စာကို။ န ဝိန္ဒရေ၊ မခံစားရကုန်။ တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ အနပစ္စာ၊ သားသ္မီးမရှိကုန်သည် ဖြစ်၍။ အဒါယာဒါ၊ အမွေခံမရှိကုန်သည် ဖြစ်၍။ တာလဝတ္ထု၊ လည်ဆစ်ကျိုးသော ထန်းပင်ငုတ်နှင့်တူကုန်သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။

(မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။) တသ္မာ ဟိ (တသ္မာ ဧဝ)၊ ထိုကြောင့်သာလျှင်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အတ္ထံ၊ အကျိုးစီးပွားကို။ သမ္ပဿံ (သမ္ပဿန္တော)၊ မြင်သော။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသော။ ပေါသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဘူဇင်္ဂမဉ္စ၊ ဘုဇင်္ဂမဉ္စ (ဆဋ္ဌ) မြွေကိုလည်းကောင်း။ ပါဝကဉ္စ၊ မီးကိုလည်းကောင်း။ ယသဿိနံ၊ များသော အခြံအရံရှိသော။ ခတ္တိယဉ္စ၊ မင်းကိုလည်းကောင်း။ သီလသမ္ပန္နံ၊ သီလနှင့် ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခုဉ္စ၊ ရဟန်းကိုလည်းကောင်း။ သမ္မာဒေဝ၊ သမ္မဒေဝ (ဆဋ္ဌ) အညီအညွတ်သာလျှင်။ သမာစရေ၊ ကျင့်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ မိန့်တော်မူအပ်သည်ရှိသော်။ ပသေနဒိ၊ ပသေနဒီအမည်ရှိသော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဘိက္ကန္တံ၊ အလွန်နှစ်လိုဖွယ် ရှိပေစွတကား။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဘိက္ကန္တံ၊ အလွန်နှစ်လိုဖွယ် ရှိပေစွတကား။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ နိက္ကုဇ္ဇိတံ၊ မှောက်၍ထားအပ်သော အိုးကို။ Ä (ရဝ) ဥက္ကုဇ္ဇေယျ (ယထာ) ဝါ၊ လှန်၍ပြဘိသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ပဋိစ္ဆန္နံ၊ မြက်သစ်ရွက်စသည်ဖြင့် ဖုံးလွှမ်းသောဝတ္ထုကို။ ဝိဝရေယျ (ယထာ) ဝါ၊ ဖွင့်၍ပြဘိသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ မုဠှဿ၊ မူဠှဿ (ဆဋ္ဌ) ခရီးမှား မျက်စိလည်သောသူအား။ မဂ္ဂံ၊ ခရီးကို။ အာစိက္ခေယျ (ယထာ) ဝါ၊ ကြားဘိသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ စက္ခုမန္တော၊ မျက်စိအမြင်ရှိသော သူတို့သည်။ ရူပါနိ၊ ရူပါရုံတို့ကို။ ဒက္ခန္တိ၊ မြင်ကုန်လတ္တံ့။ ဣတိ (မနသိ ကရိတွာ)၊ ဤသို့နှလုံးသွင်း၍။ အန္ဓကာရေ ဝါ၊ အမိုက်တိုက်၌လည်း။ တေလပဇ္ဇောတံ၊ ဆီမီးတန်ဆောင်ကို။ ဓာရေယျ (ယထာ) ဝါ၊ ညှိထွန်းဆောင်ဘိသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဧဝမေဝ (ဧဝံ တထာ)၊ ထို့အတူသာလျှင်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသော အကြောင်းဖြင့်။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ ပကာသိတော၊ ပြတော်မူအပ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧသာဟံ (ဧသော အဟံ)၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂစ္ဆာမိ၊ ဆည်းကပ်ပါ၏။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားတော်ကိုလည်းကောင်း။ ဘိက္ခုသံဃဉ္စ၊ ရဟန်းသံဃာကိုလည်းကောင်း။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂစ္ဆာမိ၊ ဆည်းကပ်ပါ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဇ္ဈတဂ္ဂေ၊ ယနေ့ကို အစပြု၍။ ပါဏုပေတံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ အယံ၊ ဤပေဿနဒီကောသလမင်းသည်။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂတံ၊ ဆည်းကပ်တတ်သော။ ဥပါသကံ၊ ဒါယကာဟူ၍။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဓာရေတု၊ မှတ်တော်မူပါလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၂၊ ပုရိသသုတ်

၁၁၃။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပသေနဒိ၊ ပသေနဒီအမည်ရှိသော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ ပသေနဒိ၊ ပသေနဒီအမည်ရှိသော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ ကတိ၊ အဘယ်မျှကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ အဇ္ဈတ္တံ၊ ကိုယ်တွင်း၌။ ဥပ္ပဇ္ဇမာနာ၊ ဖြစ်ကုန်သည်ရှိသော်။ အဟိတာယ၊ စီးပွားမရှိခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဒုက္ခာယ၊ ဆင်းရဲခြင်းငှာလည်းကောင်း။ အဖာသုဝိဟာရာယ၊ မချမ်းသာစွာ နေခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဥပ္ပဇ္ဇန္တိ နု ခေါ၊ ဖြစ်ကုန်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။)

“(မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။) ခေါ၊ စင်စစ်။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ အဇ္ဈတ္တံ၊ ကိုယ်တွင်း၌။ ဥပ္ပဇ္ဇမာနာ၊ ဖြစ်ကုန်သည်ရှိသော်။ အဟိတာယ၊ စိးပွားမရှိခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဒုက္ခာယ၊ ဆင်းရဲခြင်းငှာလည်းကောင်း။ အဖာသုဝိဟာရာယ၊ မချမ်းသာစွာ နေခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဥပ္ပဇ္ဇန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တယော၊ သုံးပါးသောတရားတို့ဟူသည်။ ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ခေါ၊ စင်စစ်။ လောဘော၊ လောဘဟုဆိုအပ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ အဇ္ဈတ္တံ၊ ကိုယ်တွင်း၌။ ဥပ္ပဇ္ဇမာနော၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ အဟိတာယ၊ စီးပွားမရှိခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဒုက္ခာယ၊ ဆင်းရဲခြင်းငှာလည်းကောင်း။ အဖာသုဝိဟာရာယ၊ မချမ်းသာစွာ နေခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒေါသော၊ ဒေါသဟုဆိုအပ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ အဇ္ဈတ္တံ၊ ကိုယ်တွင်း၌။ ဥပ္ပဇ္ဇမာနော၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ အဟိတာယ၊ စီးပွားမရှိခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဒုက္ခာယ၊ ဆင်းရဲခြင်းငှာလည်းကောင်း။ အဖာသုဝိဟာရာယ၊ မချမ်းသာစွာ နေခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မောဟော၊ မောဟဟုဆိုအပ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ အဇ္ဈတ္တံ၊ ကိုယ်တွင်း၌။ ဥပ္ပဇ္ဇမာနော၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ အဟိတာယ၊ စီးပွားမရှိခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဒုက္ခာယ၊ ဆင်းရဲခြင်းငှာလည်းကောင်း။ အဖာသုဝိဟာရာယ၊ မချမ်းသာစွာ နေခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ အဇ္ဈတ္တံ၊ ကိုယ်တွင်း၌။ ဥပ္ပဇ္ဇမာနော၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ အဟိတာယ၊ စီးပွားမရှိခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဒုက္ခာယ၊ ဆင်းရဲခြင်းငှာလည်းကောင်း။ အဖာသုဝိဟာရာယ၊ မချမ်းသာစွာနေခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဥပ္ပဇ္ဇန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ “(နိသျ၌ ဣတိ သဒ္ဒါနှင့် ဣဒမဝေစ စသည်ကျန်ခဲ့သည်။)

“(မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။) လောဘော၊ လောဘသည်လည်းကောင်း။ ဒေါသော စ၊ ဒေါသသည်လည်းကောင်း။ မောဟော စ၊ မောဟသည်လည်းကောင်း။ (ဣတိ၊ ဤသို့။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။) အတ္တသမ္ဘူတာ၊ ကိုယ်တွင်း၌ ဖြစ်ကုန်သည်ရှိသော်။ တစသာရံ၊ အနှစ်လျှင် အခွံ၌ တည်သော ဝါးပင် ကြူပင်ကို။ သဖလံ၊ သမ္ပလံ (ဆဋ္ဌ) မိမိအသီးသည်။ ဟိံသတိ ဣဝ၊ ညှင်းဆဲဖျက်ဆီးသကဲ့သို့။ ပုရိသံ၊ ယောကျ်ားကို။ ပါပစေတသာ၊ ပါပစေတသံ (ဆဋ္ဌ) မကောင်းသောစိတ်ဖြင့်။ ဟိံသန္တိ၊ ညှင်းဆဲကုန်၏။ “(နိသျ၌ ဣတိ သဒ္ဒါကျန်ခဲ့သည်။)

၃၊ ဇရာမရဏသုတ်

၁၁၄။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ပသေနဒိ၊ ပသေနဒီအမည်ရှိသော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဇာတဿ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းလျှင် အကြောင်းရှိသော သူအား။ ဇရာမရဏာ၊ အိုခြင်းသေခြင်းမှ။ အညတြ (မုတ္တော နာမ)၊ လွတ်ခြင်းမည်သည်။ အတ္ထိ နု ခေါ၊ ရှိပါမည်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဇာတဿ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းလျှင် အကြောင်းရှိသော သူအား။ ဇရာမရဏာ၊ အိုခြင်းသေခြင်းမှ။ အညတြ (မုတ္တော နာမ)၊ လွတ်ခြင်းမည်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ အဒ္ဓါ၊ ကြွယ်ဝကုန်သော။ မဟဒ္ဓနာ၊ များသော ဥစ္စာရှိကုန်သော။ မဟာဘောဂါ၊ များသော စည်းစိမ်ရှိကုန်သော။ Ä (၇၁) ပဟုတဇာတရူပရဇတာ၊ ပဟူတ (ဆဋ္ဌ) များသော ရွှေငွေရှိကုန်သော။ ပဟုတဝိတ္တူပကရဏာ၊ များသော နှစ်သက်အပ်သော အဆောက်အဦရှိကုန်သော။ ပဟုတဓနဓညာ၊ များသော ဥစ္စာစပါးရှိကုန်သော။ ယေပိ တေ ခတ္တိယမဟာသာလာ၊ အကြင်များသော ဥစ္စာနှစ်ရှိကုန်သော မင်းတို့သည်။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) ဇာတာနံ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းလျှင် အကြောင်းရှိကုန်သော။ တေသံပိ၊ ထိုများသော ဥစ္စာနှစ်ရှိကုန်သော မင်းတို့အားလည်း။ ဇရာမရဏာ၊ အိုခြင်းသေခြင်းမှ။ အညတြ (မုတ္တော နာမ)၊ လွတ်ခြင်းမည်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ယေပိ တေ ဗြာဟ္မဏမဟာသာလာ၊ အကြင်များသော ဥစ္စာနှစ်ရှိကုန်သော ပုဏ္ဏားတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ပ။ အဍ္ဎာ၊ ကြွယ်ဝကုန်သော။ မဟဒ္ဓနာ၊ များသော ဥစ္စာရှိကုန်သော။ မဟာဘောဂါ၊ များသော စည်းစိမ်ရှိကုန်သော။ ပဟုတဇာတရူပရဇတာ၊ များသော ရွှေငွေရှိကုန်သော။ ပဟုတဝိတ္တူပကရဏာ၊ များသော နှစ်သက်အပ်သော အဆောက်အဦရှိကုန်သော။ ပဟုတဓနဓညာ၊ များသော ဥစ္စာစပါးရှိကုန်သော။ ယေပိ တေ ဂဟပတိမဟာသာလာ၊ အကြင်များသော ဥစ္စာနှစ်ရှိကုန်သော သူကြွယ်တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဇာတာနံ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းလျှင် အကြောင်းရှိကုန်သော။ တေသံပိ၊ ထိုများသော ဥစ္စာနှစ်ရှိကုန်သော သူကြွယ်တို့အားလည်း။ ဇရာမရဏာ၊ အိုခြင်းသေခြင်းမှ။ အညတြ (မုတ္တော နာမ)၊ လွတ်ခြင်းမည်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ အရဟန္တော၊ ကိလေသာတို့မှ ဝေးကုန်ပြီးသော။ ခီဏာသဝါ၊ ကုန်ပြီးသော အာသဝေါလည်း ရှိကုန်ပြီးသော။ ဝုသိတဝန္တော၊ သုံးပြီးသော မဂ်ဟူသော သီတင်းလည်း ရှိကုန်သော။ ကတကရဏီယာ၊ ပြုအပ်ပြီးသော မဂ်ကိစ္စလည်း ရှိကုန်သော။ ဩဟိတဘာရာ၊ ချအပ်ပြီးသော ခန္ဓာဝန်ရှိကုန်သော။ အနုပ္ပတ္တသဒတ္ထာ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ဟုဆိုအပ်သော မိမိအကျိုးလည်း ရှိကုန်သော။ ပရိက္ခီဏဘဝသံယောဇနာ၊ ကုန်ပြီးသော ဘဝသံယောဇဉ်လည်း ရှိကုန်သော။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အညာ (အညာယ)၊ သိ၍။ ဝိမုတ္တာ၊ ကိလေသာတို့မှ လွတ်ကုန်ပြီးသော။ ယေပိ တေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန္တာဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) တေသံပိ၊ ထိုရဟန္တာဖြစ်ကုန်သော ရဟန်းတို့အားလည်း။ အယံ ကာယော၊ ဤခန္ဓာကိုယ်သည်။ ဘေဒနဓမ္မော၊ ပျက်တတ်သော သဘောရှိ၏။ နိက္ခေပဓမ္မော၊ နိက္ခေပနဓမ္မော (ဆဋ္ဌ) ပစ်ချခြင်းသဘောရှိ၏။ (နိသျ၌ ဣတိ သဒ္ဒါကျန်ခဲ့သည်။)

“(မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။) သုစိတ္တာ၊ ရွှေငွေအစရှိသဖြင့် ကောင်းစွာ ဆန်းကြယ်ကုန်သော။ ရာဇရထာ၊ မင်း၏ရထားတို့သည်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ ဇီရန္တိ၊ ဆွေးမြည့်တတ်ကုန်၏။ အထော၊ ထိုမှတပါး။ သရီရံပိ၊ ခန္ဓာကိုယ်သည်လည်း။ ဇရံ၊ အိုခြင်းသို့။ ဥပေတိ၊ ရောက်တတ်၏။ သတံ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏။ ဓမ္မော၊ တရားသည်ကား။ ဇရံ၊ အိုခြင်းသို့။ န ဥပေတိ၊ မရောက်တတ်။ သန္တာ၊ သန္တော (ဆဋ္ဌ) သူတော်ကောင်းတို့သည်။ ဟဝေ၊ စင်စစ်။ သဗ္ဘိ၊ နိဗ္ဗာန်ကို။ ပဝေဒယန္တိ၊ ကြားကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၄၊ ပိယသုတ်

၁၁၅။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ ပသေနဒိ၊ ပသေနဒီအမည်ရှိသော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ ရဟောဂတဿ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာအရပ်သို့ကပ်သည် ဖြစ်၍။ ပဋိသလ္လီဏဿ၊ တစ်ယောက်အထီးတည်း ကိန်းအောင်းသော။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေတသော၊ စိတ်၏။ ပရိဝိတက္ကော၊ အကြံသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ (ကိံ ဥဒပါဒိ၊ အဘယ်သို့ ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။) “ကေသံ၊ အဘယ်သူတို့အား။ အတ္တာ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ပိယော နု ခေါ၊ ချစ်အပ်သည်မည်သနည်း။ ကေသံ၊ အဘယ်သူတို့အား။ အတ္တာ၊ မိမိကိုယ်ကို။ အပ္ပိယော နု ခေါ၊ မချစ်အပ်သည်မည်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ပရိဝိတက္ကော၊ အကြံသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တဿ မယှံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်အား။ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြန်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်ပြန်သနည်း။) “ကေစိ၊ အချို့ကုန်သော။ ယေ ခေါ၊ အကြင်သူတို့သည်။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဒုစ္စရိတံ၊ ကာယဒုစရိုက်သုံးပါးကို။ စရန္တိ၊ ကျင့်ကုန်၏။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ ဒုစ္စရိတံ၊ ဝစီဒုစရိုက်လေးပါးကို။ စရန္တိ၊ ကျင့်ကုန်၏။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဒုစ္စရိတံ၊ မနောဒုစရိုက်သုံးပါးကို။ စရန္တိ၊ ကျင့်ကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုသူတို့အား။ အတ္တာ၊ မိမိကိုယ်ကို။ အပ္ပိယော၊ မချစ်အပ်သည်။ (ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။) “နော၊ ငါတို့အား။ အတ္တာ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ပိယော၊ ချစ်အပ်၏။ “ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ တေ၊ ထိုဒုစရိုက်ကို ကျင့်သောသူတို့သည်။ ကိဉ္စာပိ ဝဒေယျုံ၊ အကယ်၍ ဆိုကုန်ငြားအံ့။ အထ ခေါ၊ ထိုသို့ ပင် ဆိုကုန်သော်လည်း။ တေသံ၊ ထိုသူတို့အား။ အတ္တာ၊ မိမိကိုယ်ကို။ အပ္ပိယော၊ မချစ်အပ်သည်။ (ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။) တံ၊ ထိုမချစ်အပ်ဟူသည်။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်နည်း။ ဟိ (ယသ္မာ)၊ အကြင်ကြောင့်။ အပ္ပိယော၊ မိမိကိုယ်ကို မချစ်သောသူသည်။ အပ္ပိယဿ၊ မချစ်အပ်သော မိမိကိုယ်၏။ ယံ (ကမ္မံ)၊ အကြင်ဒုစရိုက်အမှုကို။ ကရေယျ၊ ပြုငြားအံ့။ အတ္တနာဝ၊ မိမိသည်ပင်လျှင်။ အတ္တနော၊ မိမိအား။ တံ (ကမ္မံ)၊ ထိုဒုစရိုက်အမှုကို။ တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ တေသံ၊ ထိုသူတို့အား။ အတ္တာ၊ မိမိကိုယ်ကို။ အပ္ပိယော၊ မချစ်အပ်သည်။ (ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။) ကေစိ၊ အချို့ကုန်သော။ ယေ စ ခေါ၊ အကြင်သူတို့သည်ကား။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ သုစရိတံ၊ ကာယသုစရိုက်သုံးပါးကို။ စရန္တိ၊ ကျင့်ကုန်၏။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ သုစရိတံ၊ ဝစီသုစရိုက်လေးပါးကို။ စရန္တိ၊ ကျင့်ကုန်၏။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ သုစရိတံ၊ မနောသုစရိုက်သုံးပါးကို။ စရန္တိ၊ ကျင့်ကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုလူတို့အား။ အတ္တာ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ပိယော၊ ချစ်အပ်သည်။ (ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။) “နော၊ ငါတို့အား။ အတ္တာ၊ မိမိကိုယ်ကို။ အပ္ပိယော၊ မချစ်အပ်သည်။ (ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။) “ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ ကိဉ္စာပိ ဝဒယျုံ၊ အကယ်၍ ဆိုကုန်ငြားအံ့။ အထ ခေါ၊ ထိုသို့ ဆိုကုန်သော်လည်း။ တေသံ၊ ထိုသူတို့အား။ အတ္တာ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ပိယော၊ ချစ်အပ်သည်။ (ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။) တံ၊ ထိုချစ်အပ်၏ဟူသည်။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်နည်း။ ဟိ (ယသ္မာ)၊ အကြင်ကြောင့်။ ပိယော၊ မိမိကိုယ်ကို ချစ်သောသူသည်။ ပိယဿ၊ ချစ်အပ်သော မိမိကိုယ်၏။ ယံ (ကမ္မံ)၊ အကြင်သုစရိုက်အမှုကို။ ကရေယျ၊ ပြုငြားအံ့။ အတ္တနာဝ၊ မိမိသည်ပင်လျှင်။ အတ္တနော၊ မိမိအား။ တံ (ကမ္မံ)၊ ထိုသုစရိုက်အမှုကို။ တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ တေသံ၊ ထိုသူတို့အား။ အတ္တာ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ပိယော၊ ချစ်အပ်သည်။ (ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။)” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။)

“မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဧတံ (ဧသော)၊ ဤသို့မင်းကြီးကြံသော အကြံသည်။ ဧဝံ၊ မင်းကြီးကြံတိုင်း မှန်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဧတံ (ဧသော)၊ ဤသို့မင်းကြီးကြံသော အကြံသည်။ ဧဝံ၊ မင်းကြီးကြံတိုင်း မှန်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ ကေစိ၊ အချို့ကုန်သော။ ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဒုစ္စရိတံ၊ ကာယဒုစရိုက်သုံးပါးကို။ စရန္တိ၊ ကျင့်ကုန်၏။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ ဒုစ္စရိတံ၊ ဝစီဒုစရိုက်လေးပါးကို။ စရန္တိ၊ ကျင့်ကုန်၏။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဒုစ္စရိတံ၊ မနောဒုစရိုက်သုံးပါးကို။ စရန္တိ၊ ကျင့်ကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုသူတို့အား။ အတ္တာ၊ မိမိကိုယ်ကို။ အပ္ပိယော၊ မချစ်အပ်သည်။ (ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။) “နော၊ ငါတို့အား။ အတ္တာ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ပိယော၊ ချစ်အပ်သည်။ (ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။) “ ဣတိ၊ ဤသို့။ တေ၊ ထိုဒုစရိုက်ကို ကျင့်သောသူတို့သည်။ ကိဉ္စာပိ ဝဒေယျုံ၊ အကယ်၍ ဆိုကုန်ငြားအံ့။ အထ ခေါ၊ ထိုသို့ ဆိုကုန်သော်လည်း။ တေသံ၊ ထိုသူတို့အား။ အတ္တာ၊ မိမိကိုယ်ကို။ အပ္ပိယော၊ မချစ်အပ်သည်။ (ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။) တံ၊ မချစ်အပ်ဟူသည်။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်နည်း။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဟိ (ယသ္မာ)၊ အကြင်ကြောင့်။ အပ္ပိယော၊ မိမိကိုယ်ကို မချစ်သောသူသည်။ အပ္ပိယဿ၊ မချစ်အပ်သော မိမိကိုယ်၏။ ယံ (ကမ္မံ)၊ အကြင်ဒုစရိုက်အမှုကို။ ကရေယျ၊ ပြုငြားအံ့။ အတ္တနာဝ၊ မိမိသည်ပင်လျှင်။ အတ္တနော၊ မိမိအား။ တံ (ကမ္မံ)၊ ထိုဒုစရိုက်အမှုကို။ တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ တေသံ၊ ထိုသူတို့အား။ အတ္တာ၊ မိမိကိုယ်ကို။ အပ္ပိယော၊ မချစ်အပ်သည်။ (ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။) မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ကေစိ၊ အချို့ကုန်သော။ ယေ စ ခေါ၊ အကြင်သူတို့သည်ကား။ Ä (၇၂) ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ သုစရိတံ၊ ကာယသုစရိုက်သုံးပါးကို။ စရန္တိ၊ ကျင့်ကုန်၏။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ သုစရိတံ၊ ဝစီသုစရိုက်လေးပါးကို။ စရန္တိ၊ ကျင့်ကုန်၏။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ သုစရိတံ၊ မနောသုစရိုက်သုံးပါးကို။ စရန္တိ၊ ကျင့်ကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုလူတို့အား။ အတ္တာ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ပိယော၊ ချစ်အပ်သည်။ (ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။) “နော၊ ငါတို့အား။ အတ္တာ၊ မိမိကိုယ်ကို။ အပ္ပိယော၊ မချစ်အပ်။ “ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ တေ၊ ထိုသုစရိုက်ကို ကျင့်သောသူတို့သည်။ ကိဉ္စာပိ ဝဒယျုံ၊ အကယ်၍ ဆိုကုန်ငြားအံ့။ အထ ခေါ၊ ထိုသို့ ဆိုကုန်သော်လည်း။ တေသံ၊ ထိုသူတို့အား။ အတ္တာ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ပိယော၊ ချစ်အပ်သည်။ (ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။) တံ၊ ထိုချစ်အပ်၏ဟူသည်။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်နည်း။ ဟိ (ယသ္မာ)၊ အကြင်ကြောင့်။ ပိယော၊ မိမိကိုယ်ကို ချစ်သောသူသည်။ ပိယဿ၊ ချစ်အပ်သော မိမိကိုယ်၏။ ယံ (ကမ္မံ)၊ အကြင်သုစရိုက်အမှုကို။ ကရေယျ၊ ပြုငြားအံ့။ အတ္တနာဝ၊ မိမိသည်ပင်လျှင်။ အတ္တနော၊ မိမိအား။ တံ (ကမ္မံ)၊ ထိုသုစရိုက်အမှုကို။ တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ တေသံ၊ ထိုသူတို့အား။ အတ္တာ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ပိယော၊ ချစ်အပ်သည်။ (ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။)” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

“(မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။) အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ပိယံ၊ ချစ်အပ်၏ဟူ၍။ စေ ဇညာ၊ အကယ်၍ သိသည်ဖြစ်အံ့။ နံ (အတ္တာနံ)၊ ထိုမိမိကိုယ်ကို။ ပါပေန၊ မကောင်းမှုနှင့်။ န သံယုဇေ၊ မယှဉ်စေရာ။ ဟိ (ကသ္မာ)၊ အဘယ်ကြောင့်နည်း။ ဒုက္ကဋကာရိနာ၊ မကောင်းမှုကို ပြုလေ့ရှိသော သူသည်။ တံ သုခံ၊ ထိုချမ်းသာကို။ သုလဘံ၊ ရလွယ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။

ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ အန္တကေန၊ သေမင်းသည်။ အဓိပန္နဿ၊ နှိပ်စက်အပ်သော သူအား။ မာနုသံ၊ လူ၌ဖြစ်သော။ ဘဝံ၊ ဘဝကို။ ဇဟတော၊ စွန့်သော။ တဿ၊ ထိုသူအား။ ကိံ၊ အဘယ်သည်လျှင်။ သကံ၊ ဥစ္စာမည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ကိံ စ၊ အဘယ်ကိုလျှင်။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားသနည်း။ အဿ၊ ထိုသူအား။ ဆာယာ၊ အရိပ်သည်။ အနုပါယိနီ ဣဝ၁၊ အနပါယိနီ (ဆဋ္ဌ) အစဉ်လိုက်သကဲ့သို့။ ကိဉ္စ၊ အဘယ်သည်လျှင်။ အနုဂံ၊ အစဉ်လိုက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။

ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ မစ္စော၊ သတ္တဝါသည်။ ဥဘော၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ ယံ ပုညဉ္စ၊ အကြင်ကောင်းမှုကိုလည်းကောင်း။ ယံ ပါပဉ္စ၊ အကြင်မကောင်းမှုကိုလည်းကောင်း။ ကုရုတေ၊ ပြု၏။ တံ၊ ထိုကောင်းမှု မကောင်းမှု ကံနှစ်ပါးသည်။ တဿ၊ ထိုသူအား။ သကံ၊ ဥစ္စာမည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဉ္စ၊ ထိုဥစ္စာကိုသာလျှင်။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ ဆာယာ၊ အရိပ်သည်။ အနုပါယိနီ ဣဝ၁၊ အစဉ်လိုက်သကဲ့သို့။ တဉ္စ၊ ထိုကောင်းမှု မကောင်းမှု နှစ်ပါးသည်သာလျှင်။ အဿ၊ ထိုသူအား။ အနုဂံ၊ အစဉ်လိုက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ သမ္ပရာယိကံ၊ တမလွန်၌ဖြစ်သော။ နိစယံ၊ ဆည်းပူးအပ်သော။ ကလျာဏံ၊ ကောင်းမှုကို။ ကရေယျ၊ ပြုရာ၏။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့သည်။ ပရလောကသ္မိံ၊ တမလွန်လောက၌။ ပါဏိနံ၊ သတ္တဝါတို့၏။ ပတိဋ္ဌာ၊ တည်ရာတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၅၊ အတ္တရက္ခိတသုတ်

၁၁၆။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ နေပြီးသော။ ပသေနဒိ၊ ပသေနဒီအမည်ရှိသော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ ရဟောဂတဿ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာအရပ်သို့ကပ်သည် ဖြစ်၍။ ပဋိသလ္လီဏဿ၊ တစ်ယောက်အထီးတည်း ကိန်းအောင်းသော။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေတသော၊ စိတ်၏။ ပရိဝိတက္ကော၊ အကြံသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ (ကိံ ဥဒပါဒိ၊ အဘယ်သို့ ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။) “ကေသံ၊ အဘယ်သူတို့အား။ အတ္တာ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ရက္ခိတော နု ခေါ၊ စောင့်အပ်သနည်း။ ကေသံ၊ အဘယ်သူတို့အား။ အတ္တာ၊ မိမိကိုယ်ကို။ အရက္ခိတော နု ခေါ၊ မစောင့်အပ်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။) ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တဿ မယှံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်အား။ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) “ခေါ၊ စင်စစ်။ ကေစိ၊ အချို့ကုန်သော။ ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဒုစ္စရိတံ၊ ကာယဒုစရိုက်သုံးပါးကို။ စရန္တိ၊ ကျင့်ကုန်၏။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ ဒုစ္စရိတံ၊ ဝစီဒုစရိုက်လေးပါးကို။ စရန္တိ၊ ကျင့်ကုန်၏။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဒုစ္စရိတံ၊ မနောဒုစရိုက်သုံးပါးကို။ စရန္တိ၊ ကျင့်ကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုသူတို့အား။ အတ္တာ၊ မိမိကိုယ်ကို။ အရက္ခိတော၊ မစောင့်ရှောက်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ (ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ (အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။) တေ၊ ထိုသူတို့ကို။ ဟတ္ထိကာယော ဝါ၊ ဆင်အပေါင်းသည်လည်း။ ကိဉ္စာပိ ရက္ခေယျ၊ အကယ်၍ စောင့်ငြားအံ့။ အဿကာယော ဝါ၊ မြင်းအပေါင်းသည်လည်း။ ကိဉ္စာပိ ရက္ခေယျ၊ အကယ်၍ စောင့်ငြားအံ့။ ရထကာယော ဝါ၊ ရထားအပေါင်းသည်လည်း။ ကိဉ္စာပိ ရက္ခေယျ၊ အကယ်၍ စောင့်ငြားအံ့။ ပတ္တိကာယော ဝါ၊ ခြေသည်သူရဲအပေါင်းသည်လည်း။ ကိဉ္စာပိ ရက္ခေယျ၊ အကယ်၍ စောင့်ငြားအံ့။ အထ ခေါ၊ ထိုသို့ ပင်စောင့်ငြားသော်လည်း။ တေသံ၊ ထိုသူတို့အား။ အတ္တာ၊ မိမိကိုယ်ကို။ အရက္ခိတော၊ မစောင့်ရှောက်အပ်သည်။ (ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။) တံ၊ ထိုမစောင့်အပ်ဟူသည်။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ်ကြောင့်နည်း။ ဟိ (ယသ္မာ)၊ အကြင်ကြောင့်။ ဧသာ ရက္ခာ၊ ဤဆင် မြင်း ရထား ခြေသည်ဟူသော အစောင့်အရှောက်သည်။ ဗာဟိရာ၊ အပဖြစ်သော အစောင့်အရှောက်မည်၏။ ဧသာ ရက္ခာ၊ ဤဆင် မြင်း ရထား ခြေသည်ဟူသော အစောင့်အရှောက်သည်။ န အဇ္ဈတ္တိကာ၊ ကိုယ်တွင်း၌ဖြစ်သော အစောင့်အရှောက်မဟုတ်။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ တေသံ၊ ထိုသူတို့အား။ အတ္တာ၊ မိမိကိုယ်ကို။ အရက္ခိတော၊ မစောင့်ရှောက်အပ်သည်။ (ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။) ကေစိ၊ အချို့ကုန်သော။ ယေ စ ခေါ၊ အကြင်သူတို့သည်ကား။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ သုစရိတံ၊ ကာယသုစရိုက်သုံးပါးကို။ စရန္တိ၊ ကျင့်ကုန်၏။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ သုစရိတံ၊ ဝစီသုစရိုက်လေးပါးကို။ စရန္တိ၊ ကျင့်ကုန်၏။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ သုစရိတံ၊ မနောသုစရိုက်သုံးပါးကို။ စရန္တိ၊ ကျင့်ကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုလူတို့အား။ အတ္တာ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ရက္ခိတော၊ စောင့်ရှောက်အပ်၏။ တေ၊ ထိုသူတို့ကို။ ဟတ္ထိကာယော၊ ဆင်အပေါင်းသည်။ ကိဉ္စာပိ နေဝ ရက္ခေယျ၊ အကယ်၍ မစောင့်ရှောက်ငြားအံ့။ အဿကာယော၊ မြင်းအပေါင်းသည်။ ကိဉ္စာပိ န ရက္ခေယျ၊ အကယ်၍ မစောင့်ရှောက်ငြားအံ့။ ရထကာယော၊ ရထားအပေါင်းသည်။ ကိဉ္စာပိ န ရက္ခေယျ၊ အကယ်၍ မစောင့်ရှောက်ငြားအံ့။ Ä (၇၃) ပတ္တိကာယော၊ ခြေသည်အပေါင်းသည်။ ကိဉ္စာပိ န ရက္ခေယျ၊ အကယ်၍ မစောင့်ရှောက်ငြားအံ့။ အထ ခေါ၊ ထိုသို့ ပင် မစောင့်ရှောက်သော်လည်း။ တေသံ၊ ထိုသူတို့အား။ အတ္တာ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ရက္ခိတော၊ စောင့်ရှောက်အပ်၏။ တံ၊ ထိုစောင့်ရှောက်အပ်၏ဟူသည်။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်နည်း။ ဟိ (ယသ္မာ)၊ အကြင်ကြောင့်။ ဧသာ ရက္ခာ၊ ဤသုစရိုက်အကျင့်ဟူသော အစောင့်အရှောက်သည်။ အဇ္ဈတ္တိကာ၊ ကိုယ်တွင်း၌ဖြစ်သော အစောင့်အရှောက်မည်၏။ ဧသာ ရက္ခာ၊ ဤသုစရိုက်အကျင့်ဟူသော အစောင့်အရှောက်သည်။ န ဗာဟိရာ၊ အပဖြစ်သော အစောင့်အရှောက်မဟုတ်။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ တေသံ၊ ထိုသူတို့အား။ အတ္တာ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ရက္ခိတော၊ စောင့်ရှောက်အပ်သည်။ (ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။) “ဣတိ (ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ (အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။) ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။)

“မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဧတံ၊ ဤမင်းကြီးကြံသော အကြံသည်။ ဧဝံ၊ မင်းကြီးကြံတိုင်း ဟုတ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဧတံ၊ ဤမင်းကြီးကြံသော အကြံသည်။ ဧဝံ၊ မင်းကြီးကြံတိုင်း ဟုတ်၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ ကေစိ၊ အချို့ကုန်သော။ ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဒုစ္စရိတံ၊ ကာယဒုစရိုက်သုံးပါးကို။ စရန္တိ၊ ကျင့်ကုန်၏။ ပ။ တေသံ၊ ထိုသူတို့အား။ အတ္တာ၊ မိမိကိုယ်ကို။ အရက္ခိတော၊ မစောင့်ရှောက်အပ်သည်။ (ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။) တံ၊ ထိုမစောင့်အပ်ဟူသည်။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ်ကြောင့်နည်း။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဟိ (ယသ္မာ)၊ အကြင်ကြောင့်။ ဧသာ ရက္ခာ၊ ဤဒုစရိုက်အကျင့်ဟူသော အစောင့်အရှောက်သည်။ ဗာဟိရာ၊ အပဖြစ်သော အစောင့်အရှောက်မည်၏။ ဧသာ ရက္ခာ၊ ဤဒုစရိုက်အကျင့်ဟူသော အစောင့်အရှောက်သည်။ န အဇ္ဈတ္တိကာ၊ ကိုယ်တွင်း၌ဖြစ်သော အစောင့်အရှောက်မမည်။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ တေသံ၊ ထိုသူတို့အား။ အတ္တာ၊ မိမိကိုယ်ကို။ အရက္ခိတော၊ မစောင့်ရှောက်အပ်သည်။ (ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။) မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ ကေစိ၊ အချို့ကုန်သော။ ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်ကား။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ သုစရိတံ၊ ကာယသုစရိုက်သုံးပါးကို။ စရန္တိ၊ ကျင့်ကုန်၏။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ သုစရိတံ၊ ဝစီသုစရိုက်လေးပါးကို။ စရန္တိ၊ ကျင့်ကုန်၏။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ သုစရိတံ၊ မနောသုစရိုက်သုံးပါးကို။ စရန္တိ၊ ကျင့်ကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုလူတို့အား။ အတ္တာ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ရက္ခိတော၊ စောင့်ရှောက်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တေ၊ ထိုသူတို့ကို။ ဟတ္ထိကာယော၊ ဆင်အပေါင်းသည်။ ကိဉ္စာပိ နေဝ ရက္ခေယျ၊ အကယ်၍ မစောင့်ရှောက်ငြားအံ့။ အဿကာယော၊ မြင်းအပေါင်းသည်။ ကိဉ္စာပိ န ရက္ခေယျ၊ အကယ်၍ မစောင့်ရှောက်ငြားအံ့။ ရထကာယော၊ ရထားအပေါင်းသည်။ ကိဉ္စာပိ န ရက္ခေယျ၊ အကယ်၍ မစောင့်ရှောက်ငြားအံ့။ ပတ္တိကာယော၊ ခြေသည်သူရဲအပေါင်းသည်။ ကိဉ္စာပိ န ရက္ခေယျ၊ အကယ်၍ မစောင့်ရှောက်ငြားအံ့။ အထ ခေါ၊ ထိုသို့ ပင်မစောင့်ရှောက်ငြားသော်လည်း။ တေသံ၊ ထိုသူတို့အား။ အတ္တာ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ရက္ခိတော၊ စောင့်ရှောက်အပ်သည်။ (ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။) တံ၊ ထိုစောင့်ရှောက်အပ်၏ဟူသည်။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်နည်း။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဟိ (ယသ္မာ)၊ အကြင်ကြောင့်။ ဧသာ ရက္ခာ၊ ဤဆင် မြင်း ရထား ခြေသည်ဟူသော အစောင့်အရှောက်သည်။ အဇ္ဈတ္တိကာ၊ ကိုယ်တွင်း၌ဖြစ်သော အစောင့်အရှောက်မည်၏။ ဧသာ ရက္ခာ၊ ဤဆင် မြင်း ရထား ခြေသည်ဟူသော အစောင့်အရှောက်သည်။ န ဗာဟိရာ၊ အပဖြစ်သော အစောင့်အရှောက်မဟုတ်။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ တေသံ၊ ထိုသူတို့အား။ အတ္တာ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ရက္ခိတော၊ စောင့်ရှောက်အပ်သည်။ (ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။)” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

“(မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။) ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ သံဝရော၊ ကာယဒုစရိုက်သုံးပါးကို ပိတ်ပင်ခြင်းသည်။ သာဓု၊ ကောင်း၏။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ သံဝရော၊ ဝစီဒုစရိုက်လေးပါးကို ပိတ်ပင်ခြင်းသည်။ သာဓု၊ ကောင်း၏။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ သံဝရော၊ မနောဒုစရိုက်သုံးပါးကို ပိတ်ပင်ခြင်းသည်။ သာဓု၊ ကောင်း၏။ သဗ္ဗတ္ထ၊ ကမ္မပထမမြောက်သော အလုံးစုံသော အကုသိုလ်တို့ကို။ သံဝရော၊ ပိတ်ပင်ခြင်းသည်။ သာဓု၊ ကောင်း၏။ သဗ္ဗတ္ထ၊ အလုံးစုံသော ကာယဒုစရိုက် ဝစီဒုစရိုက် မနောဒုစရိုက်တို့ကို။ သံဝုတော၊ ပိတ်ပင်သောသူကို။ လဇ္ဇီ၊ ဟိရိဩတ္တပ္ပနှင့် ပြည့်စုံသည် ဖြစ်၍။ ရက္ခိတောတိ၊ မိမိကိုယ်ကို စောင့်ရှောက်သောသူဟူ၍။ ပဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၆၊ အပ္ပကသုတ်

၁၁၇။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေသော။ ပသေနဒိ၊ ပသေနဒီအမည်ရှိသော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ ရဟောဂတဿ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာအရပ်သို့ကပ်သည် ဖြစ်၍။ ပဋိသလ္လီဏဿ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်းကိန်းအောင်းသော။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်အား။ စေတသော၊ စိတ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပရိဝိတက္ကော၊ အကြံသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ (ကိံ ဥဒပါဒိ၊ အဘယ်သို့ ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။) “လောကသ္မိံ၊ လောက၌။ ယေ (သတ္တာ)၊ အကြင်သတ္တဝါတို့သည်။ ဥဠာရေ ဥဠာရေ၊ မြတ်ကုန်များကုန်သော။ ဘောဂေ၊ စည်းစိမ်ဥစ္စာတို့ကို။ လဘိတွာ၊ ရကုန်၍။ န စေဝ မဇ္ဇန္တိ၊ မြတ်နိုးသော သုံးသပ်ခြင်းဖြင့်လည်း မသုံးသပ်ကုန်။ န စ ပမဇ္ဇန္တိ၊ အဖန်တလဲလဲ မြတ်နိုးသော သုံးသပ်ခြင်းဖြင့်လည်း မသုံးသပ်ကုန်။ ကာမေသု၊ ကာမဂုဏ်တို့၌။ ဂေဓံ၊ တပ်ခြင်းသို့။ န စ အာပဇ္ဇန္တိ၊ မရောက်ကုန်။ သတ္တေသု၊ သတ္တဝါတို့၌။ န စ ဝိပ္ပဋိပဇ္ဇန္တိ၊ လွန်ကျူး၍ မကျင့်ကုန်။ တေ သတ္တာ၊ ထိုသတ္တဝါတို့သည်။ အပ္ပကာ၊ နည်းကုန်၏။ အထ၊ ထိုမှတပါး။ ခေါ၊ စင်စစ်။ လောကသ္မိံ၊ လောက၌။ ယေ (သတ္တာ)၊ အကြင်သတ္တဝါတို့သည်။ ဥဠာရေ ဥဠာရေ၊ မြတ်ကုန်များကုန်သော။ ဘောဂေ၊ စည်းစိမ်ဥစ္စာတို့ကို။ လဘိတွာ၊ ရကုန်၍။ မဇ္ဇန္တိ စ၊ မြတ်နိုးသော သုံးသပ်ခြင်းဖြင့်လည်းသုံးသပ်ကုန်၏။ ပမဇ္ဇန္တိ၊ အဖန်တလဲလဲ မြတ်နိုးသော သုံးသပ်ခြင်းဖြင့်လည်းသုံးသပ်ကုန်၏။ ကာမေသု စ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌လည်း။ ဂေဓံ၊ တပ်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ သတ္တေသု စ၊ သတ္တဝါတို့၌လည်း။ ဝိပ္ပဋိပဇ္ဇန္တိ၊ လွန်ကျူး၍ ကျင့်ကုန်၏။ ဧတေ သတ္တာ စ၊ ထိုသတ္တဝါတို့သည်လည်း။ ဗဟုတရာ၊ အလွန်များကုန်၏။ ဣတိ ပရိဝိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။

မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဧတံ၊ ဤသင်မင်းကြီးကြံသော အကြံသည်။ ဧဝံ၊ မင်းကြီးကြံတိုင်း ဟုတ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဧတံ၊ ဤသင်မင်းကြီးကြံသော အကြံသည်။ ဧဝံ၊ မင်းကြီးကြံတိုင်း ဟုတ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ လောကသ္မိံ၊ လောက၌။ ယေ သတ္တာ၊ အကြင်သတ္တဝါတို့သည်။ ဥဠာရေ ဥဠာရေ၊ မြတ်ကုန်များကုန်သော။ ဘောဂေ၊ စည်းစိမ်ဥစ္စာတို့ကို။ လဘိတွာ၊ ရကုန်၍။ န စေဝ မဇ္ဇန္တိ၊ မြတ်နိုးသော သုံးသပ်ခြင်းဖြင့်လည်း မသုံးသပ်ကုန်။ န စ ပမဇ္ဇန္တိ၊ အဖန်တလဲလဲ မြတ်နိုးသော သုံးသပ်ခြင်းဖြင့်လည်း မသုံးသပ်ကုန်။ ကာမေသု၊ ကာမဂုဏ်တို့၌။ ဂေဓံ၊ တပ်ခြင်းသို့။ န စ အာပဇ္ဇန္တိ၊ မရောက်ကုန်။ သတ္တေသု စ၊ သတ္တဝါတို့၌လည်း။ န စ ဝိပ္ပဋိပဇ္ဇန္တိ၊ လွန်ကျူး၍ မကျင့်ကုန်။ တေ သတ္တာ၊ ထိုသတ္တဝါတို့သည်။ အပ္ပကာ၊ နည်းကုန်၏။ အထ၊ ထိုမှတပါး။ ခေါ၊ စင်စစ်။ လောကသ္မိံ၊ လောက၌။ ယေ (သတ္တာ)၊ အကြင်သတ္တဝါတို့သည်။ ဥဠာရေ ဥဠာရေ၊ မြတ်ကုန်များကုန်သော။ ဘောဂေ၊ စည်းစိမ်ဥစ္စာတို့ကို။ Ä (၇၄) လဘိတွာ၊ ရကုန်၍။ မဇ္ဇန္တိ စေဝ၊ မြတ်နိုးသော သုံးသပ်ခြင်းဖြင့်လည်း သုံးသပ်ကုန်၏။ ပမဇ္ဇန္တိ စ၊ အဖန်တလဲလဲ မြတ်နိုးသော သုံးသပ်ခြင်းဖြင့်လည်း သုံးသပ်ကုန်၏။ ကာမေသု စ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌လည်း။ ဂေဓံ၊ တပ်ခြင်းသို့။ အာပဇ္ဇန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ သတ္တေသု စ၊ သတ္တဝါတို့၌လည်း။ ဝိပ္ပဋိပဇ္ဇန္တိ၊ လွန်ကျူး၍ ကျင့်ကုန်၏။ ဧတေ သတ္တာ စ၊ ဧတေဝ သတ္တာ (ဆဋ္ဌ) ထိုသတ္တဝါတို့သည်လည်း။ ဗဟုတရာ၊ အထူးသဖြင့် များကုန်၏။ ဣတိ (ဧတံ ဝစနံ)၊ ဤသို့ဆိုသော စကားသည်။ (ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိုတိုင်း မှန်၏။)

(ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။) ကာမဘောဂေသု၊ ဝတ္ထုကာမတို့၌။ သာရတ္တာ၊ အလွန်တပ်ခြင်းကြောင့်။ ကာမေသု၊ ကိလေသာကာမတို့၌။ ဂိဒ္ဓါ၊ မက်မောခြင်းကြောင့်။ မုစ္ဆိတာ၊ တွေဝေမိန်းမောကုန်၏။ (တေ၊ ထိုသူတို့သည်။) အတိသာရံ၊ မိမိလွန်ကျူးခြင်းကို။ န ဗုဇ္ဈန္တိ၊ မသိကုန်။ (ကိမိဝ၊ အဘယ်ကဲ့သို့နည်း။) မိဂါ၊ သားတို့သည်။ ဩဍ္ဍိတံ၊ ထောင်အပ်သော။ ကူဋံ၊ ထောင်ချောက်ကျော့ကွင်းသို့။ (ပဝိသန္တာ၊ ဝင်ကုန်သည် ဖြစ်၍။) ကူဋံ၊ မိမိဝင်သော ကျော့ကွင်းထောင်ချောက်ကို။ န (ဗုဇ္ဈန္တိ) ဣဝ၊ မသိကုန်သကဲ့သို့။ ဧသံ၊ ထိုသူတို့အား။ ပစ္ဆာ၊ နောက်ကာလ၌။ တံ၊ ထိုလွန်ကျူးခြင်းကြောင့် ဖြစ်သော ကျော့ကွင်းသည်။ ကဋုကံ၊ ကျော့မိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟိ၊ ထိုစကားမှန်၏။ အဿ၊ ထိုလွန်ကျူးသောသူအား။ ပါပကော၊ ယုတ်မာသော။ ဝိပါကော၊ အကျိုးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၇၊ အဍ္ဍကရဏသုတ်

၁၁၈။ Äဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ ပသေနဒိ၊ ပသေနဒီအမည်ရှိသော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ အဍ္ဍကရဏေ၊ ဆုံးဖြတ်ရာ၌။ နိသိန္နော၊ နေသော။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ခတ္တိယမဟာသာလေပိ၊ ခတ္တိယမဟာသာလတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏမဟာသာလေပိ၊ ဗြာဟ္မဏမဟာသာလတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဂဟပတိမဟာသာလေပိ၊ ဂဟပတိ မဟာသာလတို့ကိုလည်းကောင်း။ အဍ္ဎေ၊ ကြွယ်ဝကုန်သော သူကိုလည်းကောင်း။ မဟဒ္ဓနေ၊ ဥစ္စာများကုန်သော သူတို့ကိုလည်းကောင်း။ မဟာဘောဂေ၊ စည်းစိမ်ကြီးကုန်သော သူတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဟုတဇာတရူပရဇတေ၊ များစွာသော ရွှေငွေရှိကုန်သော သူတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဟုတဝိတ္တူပကရဏေ၊ များစွာသော ဥစ္စာဖြစ်ကြောင်း အဆောက်အဦရှိကုန်သော သူတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဟုတဓနဓညေ၊ များစွာသော ဥစ္စာစပါးရှိကုန်သော သူတို့ကိုလည်းကောင်း။ ကာမဟေတု၊ ကာမလျှင်အရင်းရှိသည် ဖြစ်၍။ ကာမနိဒါနံ၊ ကာမလျှင်အကြောင်းရှိသည် ဖြစ်၍။ ကာမာဓိကရဏံ၊ ကာမလျှင်တည်ရာ ရှိသည် ဖြစ်၍။ သမ္ပဇာနမုသာဘာသန္တေ၊ သိလျက်ချွတ်ယွင်းသောစကားကို ဆိုသည်တို့ကို။ ပဿာမိ၊ မြင်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တဿ မယှံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်အား။ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) “ဒါနိ (ဣဒါနိ)၊ ယခုအခါ၌။ အဍ္ဍကရဏေန၊ တရားကို ဆုံးဖြတ်သဖြင့်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ အလံ၊ အကျိုးမရှိ။ ဒါနိ (ဣဒါနိ)၊ ယခုအခါ၌။ အဍ္ဍကရဏေန၊ တရားကို ဆုံးဖြတ်သဖြင့်။ ဘဒြမုခေါ၊ သာသောမျက်နှာသည်။ ပညာယိဿတိ၊ ထင်လတ္တံ့။ “ ဣတိ (ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ (အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။)” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။)

မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဧတံ၊ ဤမင်းကြီးဆိုသော စကားသည်။ ဧဝံ၊ သင်မင်းကြီးဆိုတိုင်း မှန်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဧတံ၊ ဤသင်မင်းကြီးဆိုသော စကားသည်။ ဧဝံ၊ သင်မင်းကြီးဆိုတိုင်း မှန်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ အဒ္ဓါ၊ ကြွယ်ဝကုန်သော။ မဟဒ္ဓနာ၊ ဥစ္စာများကုန်သော။ မဟာဘောဂါ၊ များသော စည်းစိမ်ရှိကုန်သော။ ပဟုတဇာတရူပရဇတာ၊ များစွာသော ရွှေငွေရှိကုန်သော။ ပဟုတဝိတ္တူပကရဏာ၊ များစွာသော ဥစ္စာဖြစ်ကြောင်းအဆောက်အဦရှိကုန်သော။ ပဟုတဓနဓညာ၊ များစွာသော ဥစ္စာစပါးရှိကုန်သော။ ယေပိ တေ ခတ္တိယမဟာသာလာ၊ အကြင်များစွာသော ဥစ္စာနှစ်ရှိကုန်သော မင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ယေပိ တေ ဗြာဟ္မဏမဟာသာလာ၊ အကြင်များစွာသော ဥစ္စာနှစ်ရှိကုန်သော ပုဏ္ဏားတို့သည်လည်းကောင်း။ ယေပိ တေ ဂဟပတိမဟာသာလာ၊ အကြင်များစွာသော ဥစ္စာနှစ်ရှိကုန်သော သူကြွယ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ကာမဟေတု၊ ကာမလျှင်အကြောင်းအရင်းရှိသည် ဖြစ်၍။ ကာမနိဒါနံ၊ ကာမလျှင်အကြောင်းရှိသည် ဖြစ်၍။ ကာမာဓိကရဏံ၊ ကာမလျှင်တည်ရာရှိသည် ဖြစ်၍။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက်ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ ဘာသန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုသူတို့အား။ တံ၊ ထိုချွတ်ယွင်းသော စကားသည်။ ဒီဃရတ္တံ၊ ရှည်စွာသော နေ့ညဉ့်ပတ်လုံး။ အဟိတာယ၊ စီးပွားမဖြစ်ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဒုက္ခာယ၊ ဆင်းရဲခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

(ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။) ကာမဘောဂေသု၊ ဝတ္ထုကာမတို့၌။ သာရတ္တာ၊ အလွန်တပ်ခြင်းကြောင့်။ ကာမေသု၊ ကိလေသာကာမတို့၌။ ဂိဒ္ဓါ၊ မက်မောခြင်းကြောင့်။ မုစ္ဆိတာ၊ တွေဝေမိန်းမောကုန်၏။ (တေ၊ ထိုသူတို့သည်။) အတိသာရံ၊ မိမိလွန်ကျူးခြင်းကို။ န ဗုဇ္ဈန္တိ၊ မသိကုန်။ (ကိမိဝ၊ အဘယ်ကဲ့သို့နည်း။) မစ္ဆာ၊ ငါးတို့သည်။ ဩဍ္ဍိတံ၊ ထောင်အပ်သော။ ခိပ္ပံ၊ မြှုံးကို။ (ပဝိသန္တာ၊ ဝင်ကုန်သည် ဖြစ်၍။) ခိပ္ပံ၊ မိမိဝင်သော မြှုံးကို။ န (ဗုဇ္ဈန္တိ) ဣဝ၊ မသိကုန်သကဲ့သို့တည်း။ ဧသံ၊ ထိုသူတို့အား။ ပစ္ဆာ၊ နောက်ကာလ၌။ တံ၊ ထိုလွန်ကျူးခြင်းကြောင့် ဖြစ်သော ကျော့ကွင်းသည်။ ကူဋကံ၊ ကဋုကံ (ဆဋ္ဌ) ကျော့မိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟိ၊ ထိုစကားမှန်၏။ အဿ၊ ထိုလွန်ကျူးသောသူအား။ ပါပကော၊ ယုတ်မာသော။ ဝိပါကော၊ အကျိုးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၈၊ မလ္လိကာသုတ်

၁၁၉။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ပသေနဒိ၊ ပသေနဒီအမည်ရှိသော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ မလ္လိကာယ၊ မလ္လိကာမည်သော။ ဒေဝိယာ၊ မိဖုရားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဥပရိပါသာဒဝရဂတော၊ မြတ်သောပြာသာဒ်ထက်၌ နေသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပသေနဒိ၊ ပသေနဒီအမည်ရှိသော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ မလ္လိကံ၊ မလ္လိကာအမည်ရှိသော။ ဒေဝိံ၊ မိဖုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။) “မလ္လိကေ၊ မလ္လိကာ။ တေ၊ သင်အား။ အတ္တနာ၊ မိမိထက်။ ပိယတရော၊ အလွန်ချစ်အပ်သော။ အညော၊ တပါးသော။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူသည်။ အတ္ထိ နု ခေါ၊ ရှိလေသလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။) “မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ အတ္တနာ၊ မိမိထက်။ ပိယတရော၊ အလွန်ချစ်အပ်သော။ အညော၊ တပါးသော။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူသည်။ နတ္ထိ ခေါ (နတ္ထိ ဧဝ)၊ မရှိသည်သာလျှင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) “မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ တုယှံ၊ သင့်အား။ Ä (၇၅) အတ္တနာ၊ မိမိထက်။ ပိယတရော၊ အလွန်ချစ်အပ်သော။ အညော၊ တပါးသော။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူသည်။ အတ္ထိ ပန၊ ရှိသလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) “မလ္လိကေ၊ မလ္လိကာ။ မယှံပိ၊ ငါ့အားလည်း။ အတ္တနာ၊ မိမိထက်။ ပိယတရော၊ အလွန်ချစ်အပ်သော။ အညော၊ တပါးသော။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူသည်။ န အတ္ထိ ခေါ (န အတ္ထိ ဧဝ)၊ မရှိသည်သာလျှင်တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပသေနဒိ၊ ပသေနဒီအမည်ရှိသော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ပါသာဒါ၊ ပြသာဒ်မှ။ ဩရောဟိတွာ၊ သက်ဆင်း၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ ပသေနဒိ၊ ပသေနဒီအမည်ရှိသော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ မလ္လိကာယ၊ မလ္လိကာအမည်ရှိသော။ ဒေဝိယာ၊ မိဖုယားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဥပရိပါသာဒဝရဂတော၊ မြတ်သောပြသာဒ်ထက်၌ နေသည် ဖြစ်၍။ မလ္လိကံ၊ မလ္လိကာအမည်ရှိသော။ ဒေဝိံ၊ မိဖုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစံ၊ ဆို၏။ (ကိံ အဝေါစံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။) “မလ္လိကေ၊ မလ္လိကာမိဖုရား။ တေ၊ သင်၏။ အတ္တနာ၊ မိမိထက်။ ပိယတရော၊ အလွန်ချစ်အပ်သော။ အညော၊ တပါးသော။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူသည်။ အတ္ထိ နု ခေါ၊ ရှိသလော။ “ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစံ၊ ဆို၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ မလ္လိကာ၊ မလ္လိကာအမည်ရှိသော။ ဒေဝီ၊ မိဖုရားသည်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) “မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ အတ္တနာ၊ မိမိထက်။ ပိယတရော၊ အလွန်ချစ်အပ်သော။ အညော၊ တပါးသော။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူသည်။ နတ္ထိ ခေါ (နတ္ထိ ဧဝ)၊ မရှိသလျှင်ကတည်း။ “ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) “မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ တုယှံ၊ သင်အား။ အတ္တနာ၊ မိမိထက်။ ပိယတရော၊ အလွန်ချစ်အပ်သော။ အညော၊ တပါးသော။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူသည်။ အတ္ထိ ပန၊ ရှိသလော။ “ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ အဟံ၊ ငါသည်။ မလ္လိကံ၊ မလ္လိကာအမည်ရှိသော။ ဒေဝိံ၊ မိဖုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစံ၊ ဆို၏။ (ကိံ အဝေါစံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။) မလ္လိကေ၊ မလ္လိကာမိဖုရား။ မယှံပိ၊ ငါ့အားလည်း။ အတ္တနာ၊ မိမိထက်။ ပိယတရော၊ အလွန်ချစ်အပ်သော။ အညော၊ တပါးသော။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူသည်။ န အတ္ထိ ခေါ (န အတ္ထိ ဧဝ)၊ မရှိသည်သာလျှင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။”

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတမတ္ထံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိတော်မူ၍။ တာယံ ဝေလာယံ၊ ထိုအခါ၌။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။

“သဗ္ဗာဒိသာ၊ အလုံးစုံသောအရပ်မျက်နှာမှ။ အနုပရိကမ္မစေတသာ၊ အနုပရိဂမ္မစေတသာ (ဆဋ္ဌ) အဖန်တလဲလဲ လုံ့လပြုသောစိတ်ဖြင့်။ အတ္တနာ၊ မိမိထက်။ ပိယတရံ၊ ချစ်အပ်သော။ ကွစိ (ကိဉ္စိ)၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူကို။ နေဝဇ္ဈဂါ၊ မရ။ ဧဝံ၊ ဤတစ်ယောက်သောသူ၏ မိမိကိုယ်ကို ချစ်အပ်သည်နှင့်အတူ။ ပရေသံ၊ တပါးကုန်သော။ ပုထုတ္တာ (ပုထုတ္တာနံ)၊ ပုထု အတ္တာ (ဆဋ္ဌ) များစွာကုန်သော သတ္တဝါတို့ထက်လည်း။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ပိယော၊ ချစ်အပ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုသို့ မိမိကိုယ်ကို ချစ်အပ်သောကြောင့်။ အတ္ထကာမော၊ ပရမတ္တကာမော (ဆဋ္ဌ) အကျိုးစီးပွားကို အလိုရှိသောသူသည်။ ပရံ၊ သူတပါးကို။ န ဟိံသေ၊ မညှင်းဆဲရာ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၉၊ ယညသုတ်

၁၂၀။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ပသေနဒိဿ၊ ပသေနဒီအမည်ရှိသော။ ကောသလဿ၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရညော၊ မင်းကြီးအား။ မဟာယညော၊ ကြီးစွာသောယဇ်သည်။ ပစ္စုပဋ္ဌိတော၊ ရှေးရှုစီရင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဉ္စ စ ဥသဘသတာနိ၊ ငါးရာသော ဥသဘတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဉ္စ စ ဝစ္ဆတရသတာနိ၊ ငါးရာသော နွားပိုက်ငယ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဉ္စ စ ဝစ္ဆတရိသတာနိ၊ ငါးရာသော နွားမငယ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဉ္စ စ အဇသတာနိ၊ ငါးရာသော ဆိတ်မြန်မာတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဉ္စ စ ဥရဗ္ဘသတာနိ၊ ငါးရာသော ဆိတ်ကုလားတို့ကိုလည်းကောင်း။ ယညတ္ထာယ၊ ယဇ်အလို့ငှာ။ ထူဏူပနီတာနိ၊ ယဇ်တိုင်တို့ဖြင့် ဖွဲ့အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အဿ၊ ထိုမင်းကြီး၏။ ဒါသာတိ ဝါ၊ ကျွန်ယောကျ်ားတို့ဟူ၍လည်းကောင်း။ (ဒါသီတိ ဝါ၊ ကျွန်မိန်းမတို့ဟူ၍လည်းကောင်း။) ပေသာတိ ဝါ၊ အစေအပါးတို့ဟူ၍လည်းကောင်း။ ကမ္မကာရာတိ ဝါ၊ အမှုလုပ်တို့ဟူ၍လည်းကောင်း။ (ဝုတ္တာ၊ ဆိုအပ်ကုန်သော။) ယေပိ တေ၊ အကြင်သူတို့သည်လည်း။ ဟောန္တိ၊ ရှိသည် ဖြစ်ကုန်၏။ တေပိ၊ ထိုသူတို့သည်လည်း။ ဒဏ္ဍတဇ္ဇိတာ၊ ဒဏ်မှ လန့်ကုန်သည် ဖြစ်၍။ ဘယတဇ္ဇိတာ၊ ဘေးမှ လန့်ကုန်သည် ဖြစ်၍။ အဿုမုခါ၊ မျက်ရည်ဖြင့်ပြည့်သော မျက်နှာရှိကုန်သည် ဖြစ်၍။ ရုဒမာနာ၊ ငိုကုန်သည် ဖြစ်၍။ ပရိကမ္မာနိ၊ ယဇ်အမှုတို့ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပုဗ္ဗနှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပါဝိသိံသု၊ ပဝိသိံသု (ဆဋ္ဌ) ဝင်ကုန်၏။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရိတွာ၊ သွား၍။ ပစ္ဆာဘတ္တံ၊ ဆွမ်းခံပြီးသည်မှ နောက်၌။ ပိဏ္ဍပါတပ္ပဋိက္ကန္တာ၊ ဆွမ်းခံရွာမှ ဖဲခဲ့ကုန်သည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်ကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိံသု၊ ထိုင်နေကုန်၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နာ ခေါ၊ ထိုင်နေကုန်ပြီးသော။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ (ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်ကုန်သနည်း။) “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ ပသေနဒိဿ၊ ပသေနဒီအမည်ရှိသော။ ကောသလဿ၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရညော၊ မင်းကြီးအား။ မဟာယညော၊ ကြီးစွာသောယဇ်သည်။ Ä (၇၆) ပစ္စုပဋ္ဌိတော၊ ရှေးရှုစီရင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပဉ္စ စ ဥသဘသတာနိ၊ ငါးရာသော ဥသဘတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဉ္စ စ ဝစ္ဆတရသတာနိ၊ ငါးရာသော နွားပိုက်ငယ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဉ္စ စ ဝစ္ဆတရိသတာနိ၊ ငါးရာသော နွားမငယ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဉ္စ စ အဇသတာနိ၊ ငါးရာသော ဆိတ်မြန်မာတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပဉ္စ စ ဥရဗ္ဘသတာနိ၊ ငါးရာသော ဆိတ်ကုလားတို့ကိုလည်းကောင်း။ ယညတ္ထာယ၊ ယဇ်အလို့ငှာ။ ထူဏူပနီတာနိ၊ ယဇ်တိုင်တို့ဖြင့် ဖွဲ့အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အဿ၊ ထိုမင်းကြီး၏။ ဒါသာတိ ဝါ၊ ကျွန်ယောကျ်ားတို့ဟူ၍လည်းကောင်း။ (ဒါသီတိ ဝါ၊ ကျွန်မိန်းမတို့ဟူ၍လည်းကောင်း။) ပေသာတိ ဝါ၊ အစေအပါးတို့ဟူ၍လည်းကောင်း။ ကမ္မကာရာတိ ဝါ၊ အမှုလုပ်တို့ဟူ၍လည်းကောင်း။ ဝုတ္တာ၊ ဆိုအပ်ကုန်သော။ ယေပိ တေ၊ အကြင်သူတို့သည်လည်း။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေပိ၊ ထိုသူတို့သည်လည်း။ ဒဏ္ဍတဇ္ဇိတာ၊ ဒဏ်မှ လန့်ကုန်သည် ဖြစ်၍။ ဘယတဇ္ဇိတာ၊ ဘေးမှ လန့်ကုန်သည် ဖြစ်၍။ အဿုမုခါ၊ မျက်ရည်ဖြင့် ပြည့်သော မျက်နှာရှိကုန်သည် ဖြစ်၍။ ရုဒမာနာ၊ ငိုကုန်သည် ဖြစ်၍။ ပရိကမ္မာနိ၊ ယဇ်အမှုတို့ကို။ ကရောန္တိ၊ ပြုကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတမတ္ထံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိတော်မူ၍။ တာယံ ဝေလာယံ၊ ထိုအခါ၌။ ဣမာ ဂါထာယော၊ ဤဂါထာတို့ကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်တော်မူ၏၊

“နိရဂ္ဂဠံ၊ တံခါးပွင့်ကြောင်းဖြစ်သော။ သဿမေဓံ၊ အဿမေဓံ (ဆဋ္ဌ) အခွန်အတုတ်ကို ဆယ်ဖို့တဖို့ယူခြင်းဟု ဆိုအပ်သော သဿမေဓယဇ်လည်းကောင်း။ ပုရိသမေဓံ၊ များစွာသော အမှုထမ်းတို့အား ခြောက်လတစ်ကြိမ် ရိက္ခာပေးခြင်းဟု ဆိုအပ်သော ပုရိသမေဓယဇ်လည်းကောင်း။ သမ္မာပါသံ၊ သူဆင်းရဲတို့အား ဥစ္စာနှီးရင်းပေးသဖြင့် သုံးနှစ်တစ်ကြိမ်အရင်းကို ယူခြင်းဟု ဆိုအပ်သော သမ္မာပါသယဇ်လည်းကောင်း။ ဝါစပေယျံ၊ ဝါဇပေယျံ (ဆဋ္ဌ) သာယာနာပျော်ဖွယ် ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုအပ်သော ဝါစာပေယျယဇ် လည်းကောင်း။ (ဣတိ၊ ဤသို့။) မဟာရမ္ဘာ၊ များသော ကိစ္စရှိကုန်သော။ (ယေ) ယညာ၊ အကြင်ယဇ်တို့သည်။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) တေ ယညာ၊ ထိုယဇ်တိုင်တို့သည်။ မဟပ္ဖလာ၊ များသော အကျိုးရှိကုန်သည်။ န ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။

ယတ္ထ၊ အကြင်ယဇ်၌။ ဝိဝိဓာ၊ အထူးထူးအပြားပြားရှိကုန်သော။ အဇေဠကာ စ၊ ဆိတ်မြန်မာ ဆိတ်ကုလားတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဂါဝေါ စ၊ နွားတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဟညရေ၊ ညှင်းဆဲအပ်ကုန်၏။ တံ ယညံ၊ ထိုယဇ်ကို။ သမ္မဂ္ဂတာ၊ အညီအညွတ်ကျင့်အပ်သော ယဇ်ဟူ၍။ မဟေသိနော၊ ဘုရားအစရှိသော သူတော်ကောင်းတို့သည်။ န ဥပယန္တိ၊ မဆောင်ကုန်။

နိရာရမ္ဘာ၊ နည်းသော ကိစ္စရှိကုန်သော။ ယေ စ ယညာ၊ အကြင်ယဇ်တို့သည်လည်း။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ ယညေ၊ ထိုယဇ်တို့ကို။) အနုကုလံ (အနုကုလေသု)၊ ယုတ်သောအမျိုးတို့၌။ သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ ယဇန္တိ၊ ပူဇော်ကုန်၏။ ဧတ္ထ၊ ဤယဇ်၌။ ဝိဝိဓာ၊ အထူးထူးအပြားပြားရှိကုန်သော။ အဇေဠကာ စ၊ ဆိတ်မြန်မာ ဆိတ်ကုလားတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဂါဝေါ စ၊ နွားတို့ကိုလည်းကောင်း။ န ဟညရေ၊ မညှင်းဆဲအပ်ကုန်။ ဧတံ ယညံ၊ ထိုယဇ်ကို။ သမ္မဂ္ဂတာ၊ အညီအညွတ် ကျင့်အပ်သော ယဇ်ဟူ၍။ မဟေသိနော၊ ဘုရားအစရှိသော သူတော်ကောင်းတို့သည်။ ဥပယန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။

ဧတံ (ယညံ)၊ ထိုယဇ်ကို။ မေဓာဝီ၊ ပညာရှိသည်။ ယဇေထ၊ ပူဇော်ရာ၏။ ဧသော ယညော၊ ဤယဇ်သည်။ မဟပ္ဖလော၊ များသော အကျိုးရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟိ၊ ထိုစကားမှန်၏။ ဧတံ ယညံ၊ ထိုယဇ်ကို။ ယဇမာနဿ၊ ပူဇော်သောသူအား။ သေယျော၊ မြတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပါပိယော၊ ယုတ်မာသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဝိပုလော၊ ပြန့်ပြောသော။ ယညော စ၊ ယဇ်မည်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒေဝတာ စ၊ နတ်တို့သည်လည်း။ ပသီဒန္တိ၊ ကြည်ညိုကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဘာသိ၊ ရွတ်တော်မူ၏။)

၁၀၊ ဗန္ဓနသုတ်

၁၂၁။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ပသေနဒိနာ၊ ပသေနဒီအမည်ရှိသော။ ကောသလေန၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရညာ၊ မင်းကြီးသည်။ မဟာဇနကာယော၊ များသော လူအပေါင်းကို။ ဗန္ဓာပိတော၊ နှောင်ဖွဲ့အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပ္ပေကစ္စေ၊ အချို့သော သူတို့ကို။ ရဇ္ဇူဟိ၊ ကြိုးတို့ဖြင့်။ အပ္ပေကစ္စေ၊ အချို့သော သူတို့ကို။ အဒ္ဒူဟိ၊ အန္ဒူဟိ (ဆဋ္ဌ) ထိတ်တို့ဖြင့်။ အပ္ပေကစ္စေ၊ အချို့သော သူတို့ကို။ သင်္ခလိကာဟိ၊ သံခြေကျင်းတို့ဖြင့်။ ဗန္ဓာပိတာ၊ နှောင်ဖွဲ့အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပုဗ္ဗနှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကိုဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပဝိသိံသု၊ ဝင်ကုန်၏။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရိတွာ၊ သွား၍။ ပစ္ဆာဘတ္တံ၊ ဆွမ်းခံပြီးသည်မှ နောက်၌။ ပိဏ္ဍပါတပ္ပဋိက္ကန္တာ၊ ဆွမ်းခံရာမှ ဖဲခဲ့ကုန်သည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်ကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးကုန်၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိံသု၊ ထိုင်နေကုန်၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နာ ခေါ၊ ထိုင်နေကုန်ပြီးသော။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ (ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်ကုန်သနည်း။) “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ ရညာ ပသေနဒိနာ ကောသလေန၊ ပသေနဒီကောသလမင်းကြီးသည်။ မဟာဇနကာယော၊ များသော လူအပေါင်းကို။ ဗန္ဓာပိတော၊ နှောင်ဖွဲ့အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပ္ပေကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော သူတို့ကို။ ရဇ္ဇူဟိ၊ ကြိုးတို့ဖြင့်။ အပ္ပေကစ္စေ၊ အချို့သော သူတို့ကို။ အဒ္ဒူဟိ၊ ထိတ်တို့ဖြင့်။ အပ္ပေကစ္စေ၊ အချို့သော သူတို့ကို။ သင်္ခလိကာဟိ၊ သံခြေခြင်းတို့ဖြင့်။ ဗန္ဓာပိတာ၊ နှောင်ဖွဲ့အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။)

Ä (၇၇) အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတမတ္ထံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိတော်မူ၍။ တာယံ ဝေလာယံ၊ ထိုအခါ၌။ ဣမာ ဂါထာယော၊ ဤဂါထာတို့ကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်တော်မူ၏။ ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်တော်မူသနည်း၊

အယသံ၊ သံဖြင့်ပြုအပ်သော။ ဒါရုဇံ၊ သစ်မှဖြစ်သော။ ပဗ္ဗဇဉ္စ၊ လျှော်မှဖြစ်သော။ ယံ (ဗန္ဓနံ)၊ အကြင်အဖွဲ့သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ (ဗန္ဓနံ)၊ ထိုအဖွဲ့ကို။ ဒဠှံ၊ မြဲမြံသော။ ဗန္ဓနံ၊ အဖွဲ့ဟူ၍။ ဓီရာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ န အာဟု၊ မဆိုကုန်။ မဏိကုဏ္ဍလေသု စ၊ ပတ္တမြားနားဍောင်းတို့၌လည်းကောင်း။ ပုတ္တေသု စ၊ သားတို့၌လည်းကောင်း။ ဒါရေသု စ၊ မယားတို့၌လည်းကောင်း။ သာရတ္တရတ္တာ၊ အမြတ်ဟုမှတ်သဖြင့် တပ်သည် ဖြစ်၍။ ယာ အပေက္ခာ၊ အကြင်ငဲ့ကွက်ခြင်းသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။)

ဩဟာရိတံ၊ ဩဟာရိနံ (ဆဋ္ဌ) အပါယ်လေးပါးသို့ ဆောင်တတ်သော။ သိထိလံ၊ မြဲစွာတည်သော။ ဒုပ္ပမုဉ္စံ၊ လောကုတ္တရာဉာဏ်မှ ကြဉ်၍ တပါးသောဉာဏ်သည် လွှတ်ခြင်းငှာ မစွမ်းနိုင်သော။ ဧတံ ဗန္ဓနံ၊ ဤငဲ့ခြင်းဟုဆိုအပ်သော နှောင်ဖွဲ့ခြင်းကို။ ဒဠှံ၊ မြဲမြံသော။ ဗန္ဓနံ၊ အဖွဲ့ဟူ၍။ ဓီရာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ အာဟု၊ ဆိုကုန်၏။ ဧတံပိ၊ ထိုအနှောင်အဖွဲ့ကိုလည်း။ ဆေတွာန၊ ဖြတ်ကုန်၍။ ကာမသုခံ၊ ကာမဂုဏ်ချမ်းသာကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ အနပေက္ခိနော၊ ငဲ့ခြင်းမရှိကုန်သည် ဖြစ်၍။ ပရိဗ္ဗဇ္ဇန္တိ၊ ထွက်မြောက်လေကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်တော်မူ၏။)

ပဌမော၊ ရှေးဦးစွာသော။ ဝဂ္ဂေါ၊ ဝဂ်တည်း။

တဿ၊ ထိုပဌမဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ ဒဟရော၊ ဒဟရသုတ်လည်းကောင်း။ ပုရိသော၊ ပုရိသသုတ်လည်းကောင်း။ ဇရာ၊ ဇရာမရဏသုတ်လည်းကောင်း။ ပိယအတ္တာနံ၊ ပိယအတ္တသုတ်လည်းကောင်း။ ရက္ခိတ၊ အတ္တာနရက္ခိတသုတ်လည်းကောင်း။ ပိယံ အတ္တာန ရက္ခိတော (ဆဋ္ဌ) အပ္ပကာ၊ အပ္ပကသုတ်လည်းကောင်း။ အဍ္ဍကရဏာ၊ အဍ္ဍကရဏံ (ဆဋ္ဌ) အဍ္ဍကရဏသုတ်လည်းကောင်း။ မလ္လိကာ၊ မလ္လိကာသုတ်လည်းကောင်း။ ယညဗန္ဓနံ၊ ယညဗန္ဓနသုတ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒသ၊ ဆယ်ပါးတို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်။ (ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းတည်း။)

၂၊ ဒုတိယဝဂ်

၁၊ သတ္တဇဋိလသုတ်

၁၂၂။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ပုဗ္ဗာရာမေ၊ ပုဗ္ဗာရုံကျောင်း၌။ မိဂါရမာတုပါသာဒေ၊ မိဂါရသူဌေး၏ အမိဖြစ်သော ဝိသာခါဒါယိကာမ၏ပြာသာဒ်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာယနှသမယံ၊ ညချမ်းသော အခါ၌။ ပဋိသလ္လာဏာ၊ တစ်ယောက်အထီးတည်း ကိန်းတော်မူရာအရပ်မှ။ ဝုဋ္ဌိတော၊ ထတော်မူသည် ရှိသော်။ ဗဟိဒွါရကောဋ္ဌကေ၊ တံခါးမုတ်၏အပ၌။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေတော်မူသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပသေနဒိ၊ ပသေနဒီအမည်ရှိသော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။

တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ပရုဠှကစ္ဆနခလောမာ၊ ပရူဠှကစ္ဆနခလောမာ (ဆဋ္ဌ) ရှည်သောလက်ကတီးမွေးခြေသည်းလက်သည်းရှိကုန်သော။ သတ္တ စ ဇဋိလာ၊ ခုနစ်ယောက်သော ဆံကျစ်တိတ္ထိတို့သည်လည်းကောင်း။ သတ္တ စ နိဂဏ္ဌာ၊ ခုနစ်ယောက်သော တက္ကတွန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ သတ္တ စ အစေလကာ၊ ခုနစ်ယောက်သော အဝတ်မဝတ်သော တိတ္ထိတို့သည်လည်းကောင်း။ သတ္တ စ ဧကသာဋကာ၊ ခုနစ်ယောက်သော တစ်ထည်တည်းသော အဝတ်ကိုဝတ်သော တိတ္ထိတို့သည်လည်းကောင်း။ သတ္တ စ ပရိဗ္ဗာဇကာ၊ ခုနစ်ယောက်သော ပရဗိုဇ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ခါရိဝိဝိဓံ၊ အထူးထူးအပြားပြားသော ရသေ့ဘဏ္ဍာကို။ အာဒါယ၊ ယူကုန်၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ အဝိဒူရေ၊ မနီးမဝေး၌။ အတိက္ကမန္တိ၊ လွန်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပသေနဒိ၊ ပသေနဒီအမည်ရှိသော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ဧကံသံ (ဧကသ္မိံ အံသေ)၊ ပခုံးတစ်ဖက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ စုလျားပုဆိုးစမ္ပာယ်တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ Ä (၇၈) ဒက္ခိဏဇာဏုမဏ္ဍလံ၊ လကျ်ာပဆစ်ဒူးဝန်းကို။ ပထဝိယံ၊ မြေ၌။ နီဟန္တာ၊ နိဟန္တွာ (ဆဋ္ဌ) ထောက်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ တေ သတ္တ ဇဋိလာ စ၊ ထိုခုနစ်ယောက်သော ဆံကျစ်တိတ္ထိတို့သည်လည်းကောင်း။ တေ သတ္တ နိဂဏ္ဌာ စ၊ ထိုခုနစ်ယောက်သော တက္ကတွန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ တေ သတ္တ အစေလကာ စ၊ ထိုခုနစ်ယောက်သော အဝတ်မဝတ်သော တိတ္ထိတို့သည်လည်းကောင်း။ တေ သတ္တ ဧကသာဋကာ စ၊ ထိုခုနစ်ယောက်သော တစ်ထည်တည်းသော အဝတ်ကိုဝတ်သော တိတ္ထိတို့သည်လည်းကောင်း။ တေ သတ္တ ပရိဗ္ဗာဇကာ စ၊ ထိုခုနစ်ယောက်သော ပရိဗိုဇ်တို့သည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဏာမေတွာ၊ ညွတ်၍။ “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပသေနဒိ၊ ပသေနဒီအမည်ရှိသော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းပါတည်း။ ပ။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားတို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပသေနဒိ၊ ပသေနဒီအမည်ရှိသော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းပါတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ တိက္ခတ္တုံ၊ သုံးကြိမ်။ နာမံ၊ အမည်ကို။ သာဝေတိ၊ သာဝေသိ (ဆဋ္ဌ) ကြား၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ရာဇာပသေနဒိကောသလော၊ ပသေနဒိကောသလမင်းသည်။ သတ္တသု၊ ခုနစ်ယောက်ကုန်သော။ တေသု ဇဋိလေသု စ၊ ထိုဆံကျစ်တိတ္ထိတို့သည်လည်းကောင်း။ သတ္တသု၊ ခုနစ်ယောက်ကုန်သော။ တေသု နိဂဏ္ဌေသု စ၊ ထိုတက္ကတွန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ သတ္တသု၊ ခုနစ်ယောက်ကုန်သော။ တေသု အစေလကေသု စ၊ ထိုအဝတ်မဝတ်သော တိတ္ထိတို့သည်လည်းကောင်း။ သတ္တသု၊ ခုနစ်ယောက်ကုန်သော။ တေသု ဧကသာဋကေသု စ၊ ထိုတစ်ထည်တည်းသော အဝတ်ကိုဝတ်သော တိတ္ထိတို့သည်လည်းကောင်း။ သတ္တသု၊ ခုနစ်ယောက်ကုန်သော။ တေသု ပရိဗ္ဗာဇကေသု စ၊ ထိုပရိဗိုဇ်တို့သည်လည်းကောင်း။ အစိရပ္ပက္ကန္တေသု စ၊ အစိရပက္ကန္တေသု (ဆဋ္ဌ) ဖဲသွား၍ မကြာမြင့်ကုန်မီ။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ ပသေနဒိ၊ ပသေနဒီအမည်ရှိသော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းကြီးသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ လောကေ၊ လောက၌။ အရဟန္တော၊ ရဟန္တာဖြစ်ကုန်သော။ ယေ တေ ပုဂ္ဂလာ ဝါ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်လည်းကောင်း။ အရဟတ္တမဂ္ဂံ၊ အရဟတ္တမဂ်ကို။ သမာပန္နာ၊ ဝင်စားကုန်သော။ ယေ တေ ပုဂ္ဂလာ ဝါ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေသံ ပုဂ္ဂလာနံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်တို့တွင်။ ဧတေ၊ ထိုဇဋိလအစရှိကုန်သော သူတို့သည်။ အညတရာ၊ တစ်ယောက်ဖြစ်ကုန်၏။” ဣတိ (ဧတံ ဝစနံ)၊ ဤသို့သော စကားကို။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။)

မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဂိဟိနာ၊ လူဖြစ်သော။ ကာမဘောဂိနာ၊ ကာမဂုဏ်ကို ခံစားလေ့ရှိသော။ ပုတ္တသမ္ဗာဓသယနံ (ပုတ္တသမ္ဗာဓသယနေ)၊ သားသ္မီးဖြင့် ကျဉ်းမြောင်းသောနေရာ၌။ အဇ္ဈာဝသန္တေန၊ နေသော။ ကာသိကစန္ဒနံ၊ သိမ်မွေ့နူးညံ့သော စန္ဒကူးကို။ ပစ္စနုဘောန္တေန၊ သုံးဆောင်သော။ မာလာဂန္ဓဝိလေပနံ၊ ပန်းနံ့သာပြောင်းကို။ ဓာရယန္တေန၊ ပန်ဆင်လေ့ရှိသော။ ဇာတရူပရဇတံ၊ ရွှေငွေကို။ သာဒိယန္တေန၊ သာယာသော။ တယာ၊ သင်မင်းကြီးသည်။ “ဣမေ၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ အရဟန္တော ဝါ၊ ရဟန္တာဖြစ်ကုန်၏။ ဣမေ၊ ဤသည်တို့သည်။ အရဟတ္တမဂ္ဂံ၊ အရဟတ္တမဂ်ကို။ သမာပန္နာ ဝါ၊ ဝင်စားနိုင်ကုန်၏။ “ ဣတိ ဧတံ (ကာရဏံ)၊ ဤအကြောင်းကို။ ဒုဇ္ဇာနံ ခေါ (ဒုဇ္ဇာနံ ဧဝ)၊ သိနိုင်ခဲသည်သာတည်း။

မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သီလံ၊ သီလကို။ သံဝါသေန၊ အတူတကွနေသဖြင့်။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ တဉ္စ ခေါ၊ ထိုသီလကိုလည်း။ ဒီဃေန၊ ရှည်သော။ အဒ္ဓုနာ၊ ကာလဖြင့်။ (ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။) ဣတ္တရံ (ဣတ္တရေန)၊ တိုသော။ (အဒ္ဓုနာ၊ ကာလဖြင့်။) န (ဝေဒိတဗ္ဗံ)၊ မသိအပ်။ မနသိကရောတာ၊ နှလုံးသွင်းသောသူသည်။ (ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။) အမနသိကာရာ၊ နော အမနသိကရောတာ (ဆဋ္ဌ) နှလုံးမသွင်းသောသူသည်။ န (ဝေဒိတဗ္ဗံ)၊ မသိအပ်။ ပညဝတာ၊ ပညာရှိသော သူသည်။ (ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။) ဒုပ္ပညေန၊ ပညာနည်းသောသူသည်။ နော (ဝေဒိတဗ္ဗံ)၊ မသိအပ်။

မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ သောစေယျံ၊ စင်ကြယ်သောအဖြစ်ကို။ သံဝေါဟာရေန၊ ထိုမှဤမှ ပြောဆိုသဖြင့်။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ ဣတ္တရံ (ဣတ္တရေန)၊ တိုသော။ (အဒ္ဓုနာ၊ ကာလဖြင့်။) န (ဝေဒိတဗ္ဗံ)၊ မသိအပ်။ မနသိကရောတာ၊ နှလုံးသွင်းသောသူသည်။ (ဝေဒိတဗ္ဗံ)၊ သိအပ်၏။ အမနသိကာရာ၊ နှလုံးမသွင်းသောသူသည်။ နော (ဝေဒိတဗ္ဗံ)၊ မသိအပ်။ ပညဝတာ၊ ပညာရှိသော သူသည်။ (ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။) ဒုပ္ပညေန၊ ပညာနည်းသော သူသည်။ နော (ဝေဒိတဗ္ဗံ)၊ မသိအပ်။

မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်ရှိသော အခါတို့၌။ ထာမော၊ ဉာဏ်စွမ်းကို။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ သော စ ခေါ၊ ထိုဉာဏ်စွမ်းကိုလည်း။ ဒီဃေန၊ ရှည်သော။ အဒ္ဓုနာ၊ ကာလဖြင့်။ (ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။) ဣတ္တရံ (ဣတ္တရေန)၊ တိုသော။ (အဒ္ဓုနာ၊ ကာလဖြင့်။) န (ဝေဒိတဗ္ဗော)၊ မသိအပ်။ မနသိကရောတာ၊ နှလုံးသွင်းသောသူသည်။ (ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။) အမနသိကာရာ၊ နှလုံးမသွင်းသောသူသည်။ နော (ဝေဒိတဗ္ဗော)၊ မသိအပ်။ ပညဝတာ၊ ပညာရှိသော သူသည်။ (ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။) ဒုပ္ပညေန၊ ပညာနည်းသောသူသည်။ နော (ဝေဒိတဗ္ဗော)၊ မသိအပ်။

မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ပညာ၊ ပညာကို။ သာကစ္ဆာယ၊ ဆွေးနွေးသဖြင့်။ ဝေဒိတဗ္ဗာ၊ သိအပ်၏။ သာ စ ခေါ၊ ထိုဉာဏ်စွမ်းကိုလည်း။ ဒီဃေန၊ ရှည်သော။ အဒ္ဓုနာ၊ ကာလဖြင့်။ (ဝေဒိတဗ္ဗာ၊ သိအပ်၏။) ဣတ္တရံ (ဣတ္တရေန)၊ တိုသော။ (အဒ္ဓုနာ၊ ကာလဖြင့်။) န (ဝေဒိတဗ္ဗော)၊ မသိအပ်။ မနသိကရောတာ၊ နှလုံးသွင်းသောသူသည်။ (ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။) အမနသိကာရာ၊ နှလုံးမသွင်းသောသူသည်။ န (ဝေဒိတဗ္ဗာ)၊ မသိအပ်။ ပညဝတာ၊ ပညာရှိသော သူသည်။ (ဝေဒိတဗ္ဗာ)၊ သိအပ်၏။ ဒုပ္ပညေန၊ ပညာနည်းသောသူသည်။ နော (ဝေဒိတဗ္ဗာ)၊ မသိအပ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

“ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အစ္ဆရိယံ၊ အံ့ဖွယ် ရှိပေစွ။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဗ္ဘုတံ၊ မဖြစ်ဘူးမြဲ ဖြစ်ပေစွ။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ယာဝ (အတိဝိယ)၊ အလွန်လျှင်။ ဣဒဉ္စ (ဝစနံ)၊ ဤ“ဒုဇ္ဇာနံ ခေါ”စသော စကားကိုလည်း။ သုဘာသိတံ၊ ကောင်းစွာဟောတော်မူအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) “မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဂိဟိနာ၊ လူဖြစ်သော။ ကာမဘောဂိနာ၊ ကာမဂုဏ်ကို ခံစားလေ့ရှိသော။ ပုတ္တသမ္ဗာဓသယနာ (ပုတ္တသမ္ဗာဓသယနေ)၊ သားသ္မီးဖြင့် ကျဉ်းမြောင်းသော နေရာ၌။ အဇ္ဈာဝသန္တေန၊ နေသော။ ကာသိကစန္ဒနံ၊ သိမ်မွေ့နူးညံ့သော စန္ဒကူးကို။ ပစ္စနုဘောန္တေန၊ သုံးဆောင်သော။ မာလာဂန္ဓဝိလေပနံ၊ ပန်းနံ့သာပြောင်းကို။ ဓာရယန္တေန၊ ပန်ဆင်လေ့ရှိသော။ ဇာတရူပရဇတံ၊ ရွှေငွေကို။ သာဒိယန္တေန၊ သာယာသော။ တယာ၊ သင်မင်းကြီးသည်။ “ဣမေ၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ အရဟန္တော ဝါ၊ ရဟန္တာဖြစ်ကုန်၏။ ဣမေ၊ ဤသူတို့သည်။ အရဟတ္တမဂ္ဂံ၊ အရဟတ္တမဂ်ကို။ သမ္မာပန္နာ ဝါ၊ ဝင်စားနိုင်ကုန်၏။ “ ဣတိ ဧတံ (ကာရဏံ)၊ ဤအကြောင်းကို။ ဒုဇ္ဇာနံ ခေါ (ဒုဇ္ဇာနံ ဧဝ)၊ သိနိုင်ခဲသည်သာတည်း။

မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သီလံ၊ သီလကို။ သံဝါသေန၊ အတူတကွနေသဖြင့်။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ တဉ္စ ခေါ၊ ထိုသီလကိုလည်း။ ဒီဃေန၊ ရှည်သော။ အဒ္ဓုနာ၊ ကာလဖြင့်။ (ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။) ဣတ္တရံ (ဣတ္တရေန)၊ တိုသော။ (အဒ္ဓုနာ၊ ကာလဖြင့်။) န (ဝေဒိတဗ္ဗံ)၊ မသိအပ်။ မနသိကရောတာ၊ နှလုံးသွင်းသောသူသည်။ (ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။) အမနသိကာရာ၊ နော အမနသိကရောတာ (ဆဋ္ဌ) နှလုံးမသွင်းသောသူသည်။ န (ဝေဒိတဗ္ဗံ)၊ မသိအပ်။ ပညဝတာ၊ ပညာရှိသော သူသည်။ (ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။) ဒုပ္ပညေန၊ ပညာနည်းသောသူသည်။ နော (ဝေဒိတဗ္ဗံ)၊ မသိအပ်။

Ä (၇၉) မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ သောစေယျံ၊ စင်ကြယ်သောအဖြစ်ကို။ သံဝေါဟာရေန၊ ထိုမှဤမှ ပြောဆိုသဖြင့်။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ ဣတ္တရံ (ဣတ္တရေန)၊ တိုသော။ (အဒ္ဓုနာ၊ ကာလဖြင့်။) န (ဝေဒိတဗ္ဗံ)၊ မသိအပ်။ မနသိကရောတာ၊ နှလုံးသွင်းသောသူသည်။ (ဝေဒိတဗ္ဗံ)၊ သိအပ်၏။ အမနသိကာရာ၊ နှလုံးမသွင်းသောသူသည်။ နော (ဝေဒိတဗ္ဗံ)၊ မသိအပ်။ ပညဝတာ၊ ပညာရှိသော သူသည်။ (ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။) ဒုပ္ပညေန၊ ပညာနည်းသော သူသည်။ နော (ဝေဒိတဗ္ဗံ)၊ မသိအပ်။

မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အာပဒါသု၊ ဘေးရန်ရှိသော အခါတို့၌။ ထာမော၊ ဉာဏ်စွမ်းကို။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။ သော စ ခေါ၊ ထိုဉာဏ်စွမ်းကိုလည်း။ ဒီဃေန၊ ရှည်သော။ အဒ္ဓုနာ၊ ကာလဖြင့်။ (ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။) ဣတ္တရံ (ဣတ္တရေန)၊ တိုသော။ (အဒ္ဓုနာ၊ ကာလဖြင့်။) န (ဝေဒိတဗ္ဗော)၊ မသိအပ်။ မနသိကရောတာ၊ နှလုံးသွင်းသောသူသည်။ (ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။) အမနသိကာရာ၊ နှလုံးမသွင်းသောသူသည်။ နော (ဝေဒိတဗ္ဗော)၊ မသိအပ်။ ပညဝတာ၊ ပညာရှိသော သူသည်။ (ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်၏။) ဒုပ္ပညေန၊ ပညာနည်းသောသူသည်။ နော (ဝေဒိတဗ္ဗော)၊ မသိအပ်။

မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ပညာ၊ ပညာကို။ သာကစ္ဆာယ၊ ဆွေးနွေးသဖြင့်။ ဝေဒိတဗ္ဗာ၊ သိအပ်၏။ သာ စ ခေါ၊ ထိုဉာဏ်စွမ်းကိုလည်း။ ဒီဃေန၊ ရှည်သော။ အဒ္ဓုနာ၊ ကာလဖြင့်။ (ဝေဒိတဗ္ဗာ၊ သိအပ်၏။) ဣတ္တရံ (ဣတ္တရေန)၊ တိုသော။ (အဒ္ဓုနာ၊ ကာလဖြင့်။) န (ဝေဒိတဗ္ဗော)၊ မသိအပ်။ မနသိကရောတာ၊ နှလုံးသွင်းသောသူသည်။ (ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။) အမနသိကာရာ၊ နှလုံးမသွင်းသောသူသည်။ န (ဝေဒိတဗ္ဗာ)၊ မသိအပ်။ ပညဝတာ၊ ပညာရှိသော သူသည်။ (ဝေဒိတဗ္ဗာ)၊ သိအပ်၏။ ဒုပ္ပညေန၊ ပညာနည်းသောသူသည်။ နော (ဝေဒိတဗ္ဗာ)၊ မသိအပ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

“ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ပုရိသာ၊ အချင်းယောကျ်ားဖြစ်ကုန်သော။ ဩစရကာ၊ အောက်သို့သက်ကုန်သော။ ဧတေ စောရာ၊ စရာ (ဆဋ္ဌ) ထိုခိုးသူတို့သည်။ ဇနပဒံ၊ ဇနပုဒ်ကို။ ဩစရိတွာ၊ စူးစမ်းဆင်ခြင်ကုန်၍။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်၏။ တေပိ၊ ထိုခိုးသူတို့သည်လည်း။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဩတိဏ္ဏာ၊ ကူးကုန်၏။ ဩစိဏ္ဏံ (ဆဋ္ဌ) အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပစ္ဆာ၊ နောက်မှ။ ဩပဘာယိဿာမိ၊ ဩသာပယိဿာမိ (ဆဋ္ဌ) သက်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ တေ၊ ထိုမင်းချင်းတို့သည်။ တံ ရဇောဇလ္လံ၊ ထိုကိုယ်၌ကပ်သော မြူအညစ်အကြေးကို။ ပဝါဟေတွာ၊ မျှောကုန်၍။ သုနှာတာ၊ ကောင်းစွာရေချိုးအပ်ကုန်သည် ဖြစ်၍။ သုဝိလိတ္တာ၊ ကောင်းစွာလိမ်းကျံအပ်ကုန်သည် ဖြစ်၍။ အပ္ပိတကေသမဿူ၊ ကပ္ပိတကေသမဿူ (ဆဋ္ဌ) ပြုပြင်အပ်ပြီးသော ဆံမုတ်ဆိတ်ရှိကုန်သည် ဖြစ်၍။ ဩဒါတဝတ္ထာ၊ ဖြူစင်သော အဝတ်ကိုဝတ်ဆင်ကုန်လျက်။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ကာမဂုဏေဟိ၊ ကာမဂုဏ်တို့နှင့်။ သမပ္ပိတာ၊ တကွရောင့်ရဲခြင်းရှိကုန်သည် ဖြစ်၍။ သမင်္ဂီဘူတာ၊ ပြည့်စုံကုန်သည် ဖြစ်၍။ ပရိစာရယိဿန္တိ၊ တင့်တယ်စမ္ပယ်ကုန်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတမတ္ထံ၊ ဤသို့သော အနက်ကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိတော်မူ၍။ တာယံ ဝေလာယံ၊ ထိုအခါ၌။ ဣမာ ဂါထာယော၊ ဤဂါထာတို့ကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်တော်မူ၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်တော်မူသနည်း။)

“ဝဏ္ဏရူပေန၊ အဆင်းသဏ္ဌာန်ဖြင့်။ နရော၊ လူကို။ သုဇာနော၊ သိလွယ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဣတ္တရဒဿနေန၊ အခိုက်ခေတ္တမြင်ကာမျှဖြင့်။ န ဝိဿသေ၊ အကျွမ်းမဝင်ရာ။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ ဣမံ လောကံ (ဣမသ္မိံ လောကေ)၊ ဤလောက၌။ အသညတာ၊ ကိုယ် နှုတ် နှလုံးသုံးပါးကို မစောင့်သောသူတို့သည်။ သုသညတာနံ၊ ကိုယ် နှုတ် နှလုံးသုံးပါးကို စောင့်သောအရှင်တို့၏။ ဝိယဉ္ဇနေန၊ ပရိက္ခရာဘဏ္ဍာဖြင့်။ စရန္တိ၊ သွားလာကုန်၏။

လောကေ၊ လောက၌။ (ဧကေ၊ အချို့သော သူတို့သည်။) ပဋိရူပကော၊ ရွှေနားဍောင်း၏အတုဖြစ်သော။ မတ္တိကာကုဏ္ဍလော ဣဝ၊ မြေကိုလုပ်သော နားဍောင်းကဲ့သို့လည်းကောင်း။ လောဟဍ္ဎမာသော၊ ကြေးပဲဝက်မျှထိုက်သော။ သုဝဏ္ဏဆန္နော ဣဝ (စ)၊ ရွှေရည်ပွတ်နားဍောင်းကဲ့သို့လည်းကောင်း။ (ဟုတွာ)၊ ဖြစ်၍။ အန္တော၊ အတွင်း၌။ အသုဒ္ဓါ၊ မစင်ကြယ်ကုန်သည် ဖြစ်၍။ ဗဟိ၊ အပ၌။ သောဘမာနာ၊ တင့်တယ်ကုန်သည် ဖြစ်၍။ ပရိဝါရဆန္နာ၊ အခြံအရံဖြင့် ဖုံးလွှမ်းကုန်သည် ဖြစ်၍။ စရန္တိ၊ သွားကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်တော်မူ၏။)

၂၊ ပဉ္စရာဇသုတ်

၁၂၃။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ကာမဂုဏေဟိ၊ ကာမဂုဏ်တို့ဖြင့်။ သမပ္ပိတာနံ၊ ကောင်းစွာရောင့်ရဲကုန်သော။ သမင်္ဂီဘူတာနံ၊ ပြည့်စုံကုန်သော။ ပရိစာရယမာနာနံ၊ စမ္ပယ်ကုန်သော။ ပသေနဒိပမုခါနံ၊ ပသေနဒီအမှူးရှိကုန်သော။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးယောက်ကုန်သော။ ရာဇူနံ၊ မင်းတို့၏။ အန္တရာ၊ အကြား၌။ အယံ ကထာ၊ ဤစကားသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ (ကိံ ဥဒပါဒိ၊ အဘယ်သို့ ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။) “ကာမာနံ၊ ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့တွင်။ ကိံ နု ခေါ၊ အဘယ်သည်လျှင်။ အဂ္ဂံ၊ မြတ်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အယံ ကထာ၊ ဤစကားသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။) တတြ၊ ထိုငါးယောက်သော မင်းတို့တွင်။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော မင်းတို့သည်။ “ကာမာနံ၊ ကာမဂုဏ်တို့တွင်။ ရူပါ၊ ရူပါရုံတို့သည်။ အဂ္ဂံ (အဂ္ဂါ)၊ မြတ်ကုန်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော မင်းတို့သည်။ Ä (၈၀) “ကာမာနံ၊ ကာမဂုဏ်တို့တွင်။ သဒ္ဒါ၊ သဒ္ဒါရုံတို့သည်။ အဂ္ဂံ (အဂ္ဂါ)၊ မြတ်ကုန်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော မင်းတို့သည်။ “ကာမာနံ၊ ကာမဂုဏ်တို့တွင်။ ဂန္ဓာ၊ ဂန္ဓာရုံတို့သည်။ အဂ္ဂံ (အဂ္ဂါ)၊ မြတ်ကုန်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော မင်းတို့သည်။ “ကာမာနံ၊ ကာမဂုဏ်တို့တွင်။ ရသာ၊ ရသာရုံတို့သည်။ အဂ္ဂံ (အဂ္ဂါ)၊ မြတ်ကုန်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော မင်းတို့သည်။ “ကာမာနံ၊ ကာမဂုဏ်တို့တွင်။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာ၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံတို့သည်။ အဂ္ဂံ (အဂ္ဂါ)၊ မြတ်ကုန်၏။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ယတော ခေါ၊ အကြင်အခါ၌။ တေ ရာဇာနော၊ ထိုမင်းတို့သည်။ အညမညံ၊ အချင်းချင်း။ သညာပေတုံ၊ သိစိမ့်သောငှာ။ နာသက္ခိံသု၊ မတတ်နိုင်ကုန်။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပသေနဒိ၊ ပသေနဒီအမည်ရှိသော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းကြီးသည်။ တေ ရာဇာနော၊ ထိုမင်းတို့ကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။) “မာရိသာ၊ အချင်းတို့။ အာယာမ၊ လာသွားကြကုန်စို့။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိဿာမ၊ ကပ်ကြကုန်စို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတမတ္ထံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ ပဋိပုစ္ဆိဿာမ၊ တစ်ဖန်မေးလျှောက်ကြကုန်စို့။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ နော၊ ငါတို့အား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဗျာကရိဿတိ၊ ဖြေကြားတော်မူလတ္တံ့။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ နံ (အတ္ထံ)၊ ထိုအနက်ကို။ ဓာရဿောမ၊ မှတ်ကြကုန်စို့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ ဆို၏။) “မာရိသ၊ အချင်း။ ဧဝံ သာဓု၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ တေ ရာဇာနော၊ ထိုမင်းတို့သည်။ ပသေနဒိကောသလဿ၊ ပသေနဒီကောသလအမည်ရှိသော။ ရညော၊ မင်း၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ ပစ္စေဿာသုံ၊ ဝန်ခံကုန်ပြီ။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပသေနဒိပမုခါ၊ ပသေနဒီအမှူးရှိကုန်သော။ တေ ပဉ္စရာဇာ၊ ထိုငါးယောက်သော မင်းတို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်ကြကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကြကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိံသု၊ ထိုင်နေကုန်၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နာ ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ ပသေနဒိ၊ ပသေနဒီအမည်ရှိသော။ ကောသလော၊ ကာသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ ပဉ္စဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ကာမဂုဏေဟိ၊ ကာမဂုဏ်တို့နှင့်။ သမပ္ပိတာနံ၊ တကွရောင့်ရဲခြင်းရှိကုန်သော။ သမင်္ဂီဘူတာနံ၊ ပြည့်စုံခြင်းရှိကုန်သော။ ပရိစာရယမာနာနံ၊ တင့်တယ်စမ္ပယ်ခြင်းရှိကုန်သော။ အမှာကံ ပဉ္စန္နံ ရာဇူနံ၊ အကျွန်ုပ်တို့ မင်းငါးယောက်တို့အား။ အန္တရာ၊ အကြား၌။ အယံ ကထာ၊ ဤစကားသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ (ကိံ ဥဒပါဒိ၊ အဘယ်သို့ ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။) “ကာမာနံ၊ ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့တွင်။ ကိံ နု ခေါ၊ အဘယ်သည်လျှင်။ အဂ္ဂံ၊ မြတ်သနည်း။ “ ဣတိ၊ ဤသို့။ အယံ ကထာ၊ ဤစကားသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော မင်းတို့သည်။ “ကာမာနံ၊ ကာမဂုဏ်တို့တွင်။ ရူပါ၊ ရူပါရုံတို့သည်။ အဂ္ဂံ (အဂ္ဂါ)၊ မြတ်ကုန်၏။ “ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော မင်းတို့သည်။ “ကာမာနံ၊ ကာမဂုဏ်တို့တွင်။ သဒ္ဒါ၊ သဒ္ဒါရုံတို့သည်။ အဂ္ဂံ (အဂ္ဂါ)၊ မြတ်ကုန်၏။ “ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော မင်းတို့သည်။ “ကာမာနံ၊ ကာမဂုဏ်တို့တွင်။ ဂန္ဓာ၊ ဂန္ဓာရုံတို့သည်။ အဂ္ဂံ (အဂ္ဂါ)၊ မြတ်ကုန်၏။ “ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော မင်းတို့သည်။ “ကာမာနံ၊ ကာမဂုဏ်တို့တွင်။ ရသာ၊ ရသာရုံတို့သည်။ အဂ္ဂံ (အဂ္ဂါ)၊ မြတ်ကုန်၏။ “ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော မင်းတို့သည်။ “ကာမာနံ၊ ကာမဂုဏ်တို့တွင်။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာ၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံတို့သည်။ အဂ္ဂံ (အဂ္ဂါ)၊ မြတ်ကုန်၏။ “ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟံသု၊ ဆိုကုန်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ကာမာနံ၊ ကာမဂုဏ်တို့တွင်။ ကိံ နု ခေါ၊ အဘယ်သည်လျှင်။ အဂ္ဂံ၊ မြတ်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။)

“မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ပဉ္စသု၊ ငါးပါးကုန်သော။ ကာမဂုဏေသု၊ ကာမဂုဏ်တို့၌။ မနာပပရိယန္တံ၊ နှစ်သက်ခြင်းလျှင် အဆုံးရှိသော ကာမဂုဏ်ကို။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အဂ္ဂန္တိ၊ မြတ်၏ဟူ၍။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏။ ဧကစ္စဿ၊ အချို့သော သူအား။ တေ စ ရူပါ၊ တေဝ (ဆဋ္ဌ) ထိုရူပါရုံတို့သည်လည်း။ မနာပါ၊ နှစ်သက်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧကစ္စဿ၊ အချို့သော သူအား။ တေ စ ရူပါ၊ ထိုရူပါရုံတို့သည်လည်း။ အမနာပါ၊ မနှစ်သက်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ယေဟိ စ ရူပေဟိ၊ အကြင်ရူပါရုံတို့ဖြင့်လည်း။ အတ္တမနော၊ နှစ်လိုဝမ်းသာသည်။ ပရိပုဏ္ဏသင်္ကပ္ပေါ၊ ပြည့်စုံသော အကြံ ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ တေဟိ ရူပေဟိ၊ ထိုရူပါရုံတို့မှ။ အညံ၊ တပါးသော။ ဥတ္တရိတရံ ဝါ၊ အထူးသဖြင့် လွန်သည်လည်းဖြစ်သော။ ပဏီတတရံ ဝါ၊ အထူးသဖြင့် မြတ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ရူပံ၊ ရူပါရုံကို။ န ပတ္ထေတိ၊ မတောင့်တ။ တဿ၊ ထိုသူအား။ တေ ရူပါ၊ ထိုရူပါရုံတို့သည်။ ပရမာ၊ မြတ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တဿ၊ ထိုသူအား။ တေ ရူပါ၊ ထိုရူပါရုံတို့သည်။ အနုတ္တရာ၊ အတုမရှိ မြတ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။

မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဧကစ္စဿ၊ အချို့သော သူအား။ တေ စ သဒ္ဒါ၊ ထိုသဒ္ဒါရုံတို့သည်လည်း။ မနာပါ၊ နှစ်သက်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧကစ္စဿ၊ အချို့သော သူအား။ တေ စ သဒ္ဒါ၊ ထိုသဒ္ဒါရုံတို့သည်လည်း။ အမနာပါ၊ မနှစ်သက်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ယေဟိ စ သဒ္ဒေဟိ၊ အကြင်သဒ္ဒါရုံတို့ဖြင့်လည်း။ အတ္တမနော၊ နှစ်လိုဝမ်းသာသည်။ ပရိပုဏ္ဏသင်္ကပ္ပေါ၊ ပြည့်စုံသော အကြံ ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ တေဟိ သဒ္ဒေဟိ၊ ထိုသဒ္ဒါရုံတို့မှ။ အညံ၊ တပါးသော။ Ä (၈၁) ဥတ္တရိတရံ ဝါ၊ အထူးသဖြင့် လွန်သည်လည်းဖြစ်သော။ ပဏီတတရံ ဝါ၊ အထူးသဖြင့် မြတ်သည်လည်းဖြစ်သော။ သဒ္ဒံ၊ သဒ္ဒါရုံကို။ န ပတ္ထေတိ၊ မတောင့်တ။ တဿ၊ ထိုသူအား။ တေ သဒ္ဒါ၊ ထိုသဒ္ဒါရုံတို့သည်။ ပရမာ၊ မြတ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တဿ၊ ထိုသူအား။ တေ သဒ္ဒါ၊ ထိုသဒ္ဒါရုံတို့သည်။ အနုတ္တရာ၊ အတုမရှိ မြတ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။

မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဧကစ္စဿ၊ အချို့သော သူအား။ တေ စ ဂန္ဓာ၊ ထိုဂန္ဓာရုံတို့သည်လည်း။ မနာပါ၊ နှစ်သက်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧကစ္စဿ၊ အချို့သော သူအား။ တေ စ ဂန္ဓာ၊ ထိုဂန္ဓာရုံတို့သည်လည်း။ အမနာပါ၊ မနှစ်သက်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ယေဟိ စ ဂန္ဓေဟိ၊ အကြင်ဂန္ဓာရုံတို့ဖြင့်လည်း။ အတ္တမနော၊ နှစ်လိုဝမ်းသာသည်။ ပရိပုဏ္ဏသင်္ကပ္ပေါ၊ ပြည့်စုံသောအကြံ ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ တေဟိ ဂန္ဓေဟိ၊ ထိုဂန္ဓာရုံတို့မှ။ အညံ၊ တပါးသော။ ဥတ္တရိတရံ ဝါ၊ အထူးသဖြင့် လွန်သည်လည်းဖြစ်သော။ ပဏီတတရံ ဝါ၊ အထူးသဖြင့် မြတ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဂန္ဓံ၊ ဂန္ဓာရုံကို။ န ပတ္ထေတိ၊ မတောင့်တ။ တဿ၊ ထိုသူအား။ တေ ဂန္ဓာ၊ ထိုဂန္ဓာရုံတို့သည်။ ပရမာ၊ မြတ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တဿ၊ ထိုသူအား။ တေ ဂန္ဓာ၊ ထိုဂန္ဓာရုံတို့သည်။ အနုတ္တရာ၊ အတုမရှိ မြတ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။

မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဧကစ္စဿ၊ အချို့သော သူအား။ တေ စ ရသာ၊ ထိုရသာရုံတို့သည်လည်း။ မနာပါ၊ နှစ်သက်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧကစ္စဿ၊ အချို့သော သူအား။ တေ စ ရသာ၊ ထိုရသာရုံတို့သည်လည်း။ အမနာပါ၊ မနှစ်သက်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ယေဟိ စ ရသေဟိ၊ အကြင်ရသာရုံတို့ဖြင့်လည်း။ အတ္တမနော၊ နှစ်လိုဝမ်းသာသည်။ ပရိပုဏ္ဏသင်္ကပ္ပေါ၊ ပြည့်စုံသောအကြံ ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ တေဟိ ရသေဟိ၊ ထိုရသာရုံတို့မှ။ အညံ၊ တပါးသော။ ဥတ္တရိတရံ ဝါ၊ အထူးသဖြင့် လွန်သည်လည်းဖြစ်သော။ ပဏီတတရံ ဝါ၊ အထူးသဖြင့် မြတ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ရသံ၊ ရသာရုံကို။ န ပတ္ထေတိ၊ မတောင့်တ။ တဿ၊ ထိုသူအား။ တေ ရသာ၊ ထိုရသာရုံတို့သည်။ ပရမာ၊ မြတ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တဿ၊ ထိုသူအား။ တေ ရသာ၊ ထိုရသာရုံတို့သည်။ အနုတ္တရာ၊ အတုမရှိ မြတ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။

မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဧကစ္စဿ၊ အချို့သော သူအား။ တေ စ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာ၊ ထိုဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံတို့သည်လည်း။ မနာပါ၊ နှစ်သက်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဧကစ္စဿ၊ အချို့သော သူအား။ တေ စ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာ၊ ထိုဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံတို့သည်လည်း။ အမနာပါ၊ မနှစ်သက်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ယေဟိ စ ဖောဋ္ဌဗ္ဗေဟိ၊ အကြင်ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံတို့ဖြင့်လည်း။ အတ္တမနော၊ နှစ်လိုဝမ်းသာသည်။ ပရိပုဏ္ဏသင်္ကပ္ပေါ၊ ပြည့်စုံသောအကြံ ရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ တေဟိ ဖောဋ္ဌဗ္ဗေဟိ၊ ထိုဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံတို့မှ။ အညံ၊ တပါးသော။ ဥတ္တရိတရံ ဝါ၊ အထူးသဖြင့် လွန်သည်လည်းဖြစ်သော။ ပဏီတတရံဝါ၊ အထူးသဖြင့် မြတ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗံ၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကို။ န ပတ္ထေတိ၊ မတောင့်တ။ တဿ၊ ထိုသူအား။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာ၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံတို့သည်။ ပရမာ၊ မြတ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တဿ၊ ထိုသူအား။ တေ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာ၊ ထိုဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံတို့သည်။ အနုတ္တရာ၊ အတုမရှိ မြတ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ စန္ဒနင်္ဂလိကော၊ စန္ဒနင်္ဂလိကမည်သော။ ဥပါသကော၊ ဥပါသကာသည်။ တဿံ ပရိသာယံ၊ ထိုပရိသတ်၌။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ စန္ဒနင်္ဂလိကော၊ စန္ဒနင်္ဂလိကမည်သော။ ဥပါသကော၊ ဥပါသကာသည်။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ဧကံသံ (ဧကသ္မိံ အံသေ)၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စမ္ပယ်တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဏာပေတွာ၊ ညွတ်စေ၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) “ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသောမြတ်စွာဘုရား။ မံ၊ အကျွန်ုပ်အား။ (ဧကံ ကာရဏံ၊ တစ်ခုသော အကြောင်းသည်။) ပဋိဘာတိ၊ ရှေးရှုထင်၏။ သုဂတ၊ ကောင်းသောစကားကို ဆိုတော်မူတတ်သော မြတ်စွာဘုရား။ မံ၊ အကျွန်ုပ်အား။ (ဧကံ ကာရဏံ၊ တစ်ခုသော အကြောင်းသည်။) ပဋိဘာတိ၊ ရှေးရှုထင်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) “စန္ဒနင်္ဂလိက၊ စန္ဒနင်္ဂလိက။ တံ၊ သင့်အား။ (ဧကံ ကာရဏံ၊ တစ်ခုသော အကြောင်းသည်။) ပဋိဘာတု၊ ရှေးရှုထင်သလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ စန္ဒနင်္ဂလိကော၊ စန္ဒနင်္ဂလိကမည်သော။ ဥပါသကော၊ ဥပါသကာသည်။ (ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်မှ။) တဒနုရူပါယ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားအားလျောက်ပတ်သော။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဘိတ္ထဝိ၊ ချီးမွမ်း၏။ (ကိံ အဘိတ္ထဝိ၊ အဘယ်သို့ ချီးမွမ်းသနည်း။)

“သုဂန္ဓံ၊ ကောင်းသောအနံ့ ရှိသော။ ကောကနုဒံ၊ ကောကနဒံ (ဆဋ္ဌ) ကောကနုဒဟု ဆိုအပ်သော။ ပဒုမံ၊ ပဒုမ္မာ ကြာသည်။ ပါတော၊ နံနက်အခါ၌။ အဝီတဂန္ဓံ၊ မကင်းသောအနံ့ ရှိသည် ဖြစ်၍။ ဖုလ္လံ၊ ပွင့်သည်။ သိယာ ယထာ၊ ဖြစ်ရာသကဲ့သို့။ (ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။) အန္တလိက္ခေ၊ ကောင်းကင်၌။ တပန္တံ၊ ထွန်းတောက်ပသော။ အဒိစ္စံ ဣဝ၊ နေမင်းကဲ့သို့။ ဝိရောစမာနံ၊ တင့်တယ်တော်မူသော။ အင်္ဂီရသံ၊ ကိုယ်တော်မှ ပြိုးပြိုးပြက် ထွက်သောအရောင် ရှိတော်မူသော မြတ်စွာဘုရားကို။ ပဿ၊ ရှုလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘိတ္ထဝိ၊ ချီးမွမ်း၏။)

Ä (၈၂) အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ပဉ္စရာဇာနော၊ ထိုငါးယောက်သော မင်းတို့သည်။ စန္ဒနင်္ဂလိကံ၊ စန္ဒနင်္ဂလိကမည်သော။ ဥပါသကံ၊ ဥပါသကာကို။ ပဉ္စဟိ ဥတ္တရာသင်္ဂေဟိ၊ ငါးထည်သော စုလျားပုဆိုးတို့ဖြင့်။ အစ္ဆာဒေသုံ၊ ပေးကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ စန္ဒနင်္ဂလိကော၊ စန္ဒနင်္ဂလိကမည်သော။ ဥပါသကော၊ ဥပါသကာသည်။ တေဟိ ပဉ္စဟိ ဥတ္တရာသင်္ဂေဟိ၊ ထိုငါးထည်သော စုလျားပုဆိုးတို့ဖြင့်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အစ္ဆာဒေသိ၊ လှူ၏။

၃၊ ဒေါဏပါကသုတ်

၁၂၄။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ပသေနဒိ၊ ပသေနဒီအမည်ရှိသော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ဒေါဏပါကကူရံ၊ ဒေါနပါကကုရံ (ဆဋ္ဌ) တစ်စိတ်ချက်သော ထမင်း ထိုထမင်းအားလျော်သော ဟင်းလျာကို။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စား၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပသေနဒိ၊ ပသေနဒီအမည်ရှိသော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ဘုတ္တာဝီ၊ ထမင်းစားပြီးသည် ဖြစ်၍။ မဟဿာသီ၊ သည်းစွာသော သက်သာခြင်းတို့ဖြင့် သက်သာရာရသော ထမင်းဆိပ်ရှိသည် ဖြစ်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပသေနဒိကောသလံ၊ ပသေနဒိံ ကေသလံ (ဆဋ္ဌ) ပသေနဒီကောသလအမည်ရှိသော။ ရာဇာနံ၊ မင်းကြီးကို။ ဘုတ္တာဝိံ၊ ထမင်းစားပြီးသည်ကို။ မဟဿာသိံ၊ သည်းစွာသော သက်သာခြင်းတို့ဖြင့် သက်သာရာရသော ထမင်းဆိပ်ရှိသည်ကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိတော်မူ၍။ တာယံ ဝေလာယံ၊ ထိုအခါ၌။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်တော်မူ၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ သတိမတော၊ သတိနှင့် ပြည့်စုံသော။ မတ္တံ၊ ဘောဇဉ်၌ အတိုင်းအရှည်ကို။ ဇာနတော၊ သိသော။ (ယဿ) မနုဇဿ၊ အကြင်သူအား။ လဒ္ဓဘောဇနံ၊ လဒ္ဓဘောဇနေ (ဆဋ္ဌ) ရအပ်သော ဘောဇဉ်ကို။ (ဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်၏။) အဿ (မနုဇဿ)၊ ထိုသူအား။ (ဘုတ္တပ္ပစ္စယာ၊ သုံးဆောင်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။) ဝေဒနာ၊ ဝေဒနာတို့သည်။ တနုကာ၊ နည်းပါးကုန်သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ (ဘတ္တာဟာရော၊ သုံးဆောင်သော အာဟာရသည်လည်း။) အာယု၊ အသက်ကို။ ပါလယံ (ပါလယန္တော)၊ စောင့်သည် ဖြစ်၍။ သဏိကံ၊ နူးညံ့စွာ။ ဇီရတိ၊ ကျက်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်တော်မူ၏။)

တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သုဒဿနော၊ သုဒဿနအမည်ရှိသော။ မာဏဝေါ၊ လုလင်သည်။ ပသေနဒိကောသလဿ၊ ပသေနဒီကောသလအမည်ရှိသော။ ရညော၊ မင်းကြီး၏။ ပိဋ္ဌိတော၊ နောက်၌။ ဌိတော၊ တည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပသေနဒိ၊ ပသေနဒီအမည်ရှိသော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းကြီးသည်။ သုဒဿနံ၊ သုဒဿန အမည်ရှိသော။ မာဏဝံ၊ လုလင်ကို။ အာမန္တေသိ၊ ခေါ်၏။ (ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ ခေါ်သနည်း။) “တာတ သုဒဿန၊ အမောင်သုဒဿန။ တွံ၊ သင်သည်။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ ပရိယာပုဏိတွာ၊ သင်၍။ မမ၊ ငါ၏။ ဘတ္တာဘိဟာရေ ဘတ္တာဘိဟာရေ၊ ထမင်းစားတိုင်း ထမင်းစားတိုင်း၌။ ဘာသ၊ ရွတ်လော။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်လည်း။ တေ၊ သင်အား။ ဒေဝသိကံ၊ နေ့တိုင်း။ ကဟာပဏသတံ ကဟာပဏသတံ၊ အသပြာတစ်ရာ အသပြာတစ်ရာကို။ နိစ္စံ ဘိက္ခံ၊ အမြဲ။ ပဝတ္တယိဿာမိ၊ ဖြစ်စေအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာမန္တေသိ၊ ခေါ်၏။) “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ ဧဝံ (သာဓု)၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ သုဒဿနော၊ သုဒဿနအမည်ရှိသော။ မာဏဝေါ၊ လုလင်သည်။ ပသေနဒိကောသလဿ၊ ပသေနဒီကောသလအမည်ရှိသော။ ရညော၊ မင်းကြီးအား။ ပဋိသုဏိတွာ၊ ဝန်ခံ၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ ပရိယာပုဏိတွာ၊ သင်၍။ ပသေနဒိကောသလဿ၊ ပသေနဒီကောသလအမည်ရှိသော။ ရညော၊ မင်းကြီး၏။ ဘတ္တာဘိဟာရေ ဘတ္တာဘိဟာရေ၊ ထမင်းစားတိုင်း ထမင်းစားတိုင်း။ ဘာသတိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ ဘာသတိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ သတိမတော၊ သတိနှင့် ပြည့်စုံသော။ မတ္တံ၊ ဘောဇဉ်၌ အတိုင်းအရှည်ကို။ ဇာနတော၊ သိသော။ (ယဿ) မနုဇဿ၊ အကြင်သူအား။ လဒ္ဓဘောဇနံ၊ လဒ္ဓဘောဇနေ (ဆဋ္ဌ) ရအပ်သော ဘောဇဉ်ကို။ (ဘုဉ္ဇတိ၊ စား၏။) အဿ (မနုဇဿ)၊ ထိုသူအား။ ဘုတ္တပ္ပစ္စယာ၊ သုံးဆောင်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ဝေဒနာ၊ ဝေဒနာတို့သည်။ တနုကာ၊ နည်းပါးကုန်သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ (ဘတ္တာဟာရော၊ သုံးဆောင်သော အာဟာရသည်လည်း။) အာယုံ၊ အသက်ကို။ ပါလယံ (ပါလယန္တော)၊ စောင့်သည် ဖြစ်၍။ သဏိကံ၊ နူးညံ့စွာ။ ဇီရတိ၊ ကျက်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘာသတိ၊ ရွတ်၏။)

Ä (၈၃) အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပသေနဒိ၊ ပသေနဒီအမည်ရှိသော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းကြီးသည်။ အနုပုဗ္ဗေန၊ အစဉ်သဖြင့်။ နာဠိကောဒနမတ္တာယ၊ နာဠိကောဒနပရမတာယ (ဆဋ္ဌ) တစ်ကွမ်းစားချက်သော ထမင်းအတိုင်းအရှည်ဖြင့်။ သဏ္ဌာတိ၊ တည်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပသေနဒိ၊ ပသေနဒီအမည်ရှိသော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းကြီးသည်။ အပရေန သမယေန၊ တပါးသော အခါ၌။ သုသလ္လိခိတဂတ္တော၊ ကောင်းစွာလျော့ပါးသောကိုယ် ရှိသည် ဖြစ်၍။ ဂတ္တာနိ၊ ကိုယ်တို့ကို။ ပါဏိနာ၊ လက်ဖြင့်။ အနုမဇ္ဇန္တော၊ အဖန်တလဲလဲ သုံးသပ်လျက်။ တာယံ ဝေလာယံ၊ ထိုအခါ၌။ ဣမံ ဥဒါနံ၊ ဤဥဒါန်းစကားကို။ ဥဒါနေသိ၊ မြွက်၏။ (ကိံ ဥဒါနေသိ၊ အဘယ်သို့ မြွက်သနည်း။) “ဒိဋ္ဌဓမ္မိကေန၊ ပစ္စုပ္ပန်အတ္တဘော၌ ဖြစ်သော။ အတ္ထေန စေဝ၊ အကျိုးဖြင့်လည်းကောင်း။ သမ္ပရာယိကေန၊ တမလွန်ဘဝ၌ ဖြစ်သော။ အတ္ထေန စ၊ အကျိုးဖြင့်လည်းကောင်း။ (ဣတိ၊ ဤသို့။) ဥဘယေန၊ နှစ်ပါးစုံသော။ အတ္ထေန၊ အကျိုးဖြင့်။ သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ အနုကမ္ပီ (ဝတ)၊ အနုကမ္ပိ (ဆဋ္ဌ) အစဉ်သနားသဖြင့် ဆုံးမတော်မူပေစွတကား။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဥဒါနေသိ၊ မြွက်၏။)

၄၊ ပဌမသင်္ဂါမသုတ်

၁၂၅။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မာဂဓော၊ မာဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ ဝေဒေဟိပုတ္တော၊ ဝေဒေဟီမိဖုရား၏ သားဖြစ်သော။ အဇာတသတ္တု၊ အဇာတသတ်အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ စတုရင်္ဂိနိံ သေနံ၊ အင်္ဂါလေးပါးရှိသော စစ်သည်ကို။ သန္နယှိတွာ၊ ရုံးစု၍။ ပသေနဒိကောသလံ၊ ပသေနဒီကောသလအမည်ရှိသော။ ရာဇာနံ၊ မင်းကို။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ကာသိ၊ ကာသိရွာသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တတ္ထ၊ ထိုအရပ်သို့။ အဗ္ဘုယျာသိ၊ ချီလေ၏။ ပသေနဒိ၊ ပသေနဒီအမည်ရှိသော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းကြီးသည်။ အဿောသိ ခေါ (အဿောသိ ခေါ ဧဝ)၊ ကြားသည်သာလျှင်တည်း။ (ကိံ အဿောသိ၊ အဘယ်သို့ ကြားသနည်း။) “မာဂဓော၊ မာဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ ဝေဒေဟိပုတ္တော၊ ဝေဒေဟီမိဖုရား၏ သားဖြစ်သော။ အဇာတသတ္တု၊ အဇာတသတ် အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ စတုရင်္ဂိနိံ သေနံ၊ အင်္ဂါလေးပါးရှိသော စစ်သည်ကို။ သန္နယှိတွာ၊ ရုံးစု၍။ မမံ၊ ငါ့ကို။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ကာသိ၊ ကာသိရွာသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တတ္ထ၊ ထိုအရပ်သို့။ အဗ္ဘုယျာတော ကိရ၊ ချီလေသတတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿောသိ ခေါ (အဿောသိ ခေါ ဧဝ)၊ ကြားသည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပသေနဒိ၊ ပသေနဒီအမည်ရှိသော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းကြီးသည်။ စတုရင်္ဂိနိံ၊ အင်္ဂါလေးပါးရှိသော။ သေနံ၊ စစ်သည်ကို။ သန္နယှိတွာ၊ ရုံးစု၍။ မာဂဓံ၊ မာဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ ဝေဒေဟိပုတ္တံ၊ ဝေဒေဟီမိဖုရား၏ သားဖြစ်သော။ အဇာတသတ္တုံ၊ အဇာတသတ်အမည်ရှိသော။ ရာဇာနံ၊ မင်းကို။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ကာသိ၊ ကာသိရွာသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်သို့။) ပစ္စုယျာသိ၊ ကြို၍ ချီလေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မာဂဓော၊ မာဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ ဝေဒေဟိပုတ္တော၊ ဝေဒေဟီမိဖုရား၏ သားဖြစ်သော။ အဇာတသတ္တု၊ အဇာတသတ်အမည်ရှိသော။ ရာဇာ စ၊ မင်းသည်လည်းကောင်း။ ပသေနဒိ၊ ပသေနဒီအမည်ရှိသော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ စ၊ မင်းသည်လည်းကောင်း။ သင်္ဂါမေသုံ၊ စစ်ထိုးကြကုန်၏။ တသ္မိံ ခေါ ပန သင်္ဂါမေ၊ ထိုစစ်မြေပြင်၌။ မာဂဓော၊ မာဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ ဝေဒေဟိပုတ္တော၊ ဝေဒေဟီမိဖုရား၏ သားဖြစ်သော။ အဇာတသတ္တု၊ အဇာတသတ်အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ပသေနဒိကောသလံ၊ ပသေနဒီကောသလအမည်ရှိသော။ ရာဇာနံ၊ မင်းကို။ ပရာဇေသိ၊ ရှုံးစေ၏။ သင်္ဂါမေ၊ စစ်မြေ၌။ ပရာဇိတော၊ ရှုံးပြီးသော။ ပသေနဒိ၊ ပသေနဒီအမည်ရှိသော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ စ၊ မင်းသည်လည်း။ ရာဇဋ္ဌာနိံ၊ မင်းနေပြည်ဖြစ်သော။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ပစ္စုယျာသိ၊ တစ်ဖန်ချီပြန်လေ၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပုဗ္ဗနှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပါဝိသိံသု၊ ဝင်ကုန်၏။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရိတွာ၊ လှည့်လည်၍။ ပစ္ဆာဘတ္တံ၊ ဆွမ်းခံပြီးသည်မှ နောက်၌။ ပိဏ္ဍပါတပ္ပဋိက္ကန္တာ၊ ဆွမ်းခံရာမှ ဖဲခဲ့ကုန်သည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်ကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိံသု၊ ထိုင်နေကုန်၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နာ ခေါ၊ ထိုင်နေကုန်ပြီးသော။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ (ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်ကုန်သနည်း။)

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ မာဂဓော၊ မာဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ ဝေဒေဟိပုတ္တော၊ ဝေဒေဟီမိဖုရား၏ သားဖြစ်သော။ အဇာတသတ္တု၊ အဇာတသတ်အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ စတုရင်္ဂိနိံ သေနံ၊ အင်္ဂါလေးပါးရှိသော စစ်သည်ကို။ သန္နယှိတွာ၊ ရုံးစု၍။ ပသေနဒိကောသလံ၊ ပသေနဒီကောသလအမည်ရှိသော။ ရာဇာနံ၊ မင်းကို။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ကာသိ၊ ကာသိရွာသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်သို့။) အဗ္ဘုယျာသိ၊ ချီလေ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ပသေနဒိ၊ ပသေနဒီအမည်ရှိသော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ အဿောသိ ခေါ (အဿောသိ ခေါ ဧဝ)၊ ကြားသည်သာလျှင်တည်း။ (ကိံ အဿောသိ၊ အဘယ်သို့ ကြားသနည်း။) “မာဂဓော၊ မာဂဓတိုင်းကိုအစိုးရသော။ ဝေဒေဟိပုတ္တော၊ ဝေဒေဟီမိဖုရား၏သားဖြစ်သော။ အဇာတသတ္တု၊ အဇာတသတ်အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ စတုရင်္ဂိနိံ သေနံ၊ အင်္ဂါလေးပါးရှိသော စစ်သည်ကို။ သန္နယှိတွာ၊ ရုံးစု၍။ မမံ၊ ငါ့ကို။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ကာသိ၊ ကာသိရွာသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်သို့။) အဗ္ဘုယျာတော ကိရ၊ ချီလေသတတ်။ “ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿောသိ ခေါ (အဿောသိ ခေါ ဧဝ)၊ ကြားသည်သာလျှင်တည်း။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပသေနဒိ၊ ပသေနဒီအမည်ရှိသော။Ä (၈၄) ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ စတုရင်္ဂိနိံ သေနံ၊ အင်္ဂါလေးပါးရှိသော စစ်သည်ကို။ သန္နယှိတွာ၊ ရုံးစု၍။ မာဂဓံ၊ မာဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ ဝေဒေဟိပုတ္တံ၊ ဝေဒေဟီမိဖုရား၏ သားဖြစ်သော။ အဇာတသတ္တုံ၊ အဇာတသတ်အမည်ရှိသော။ ရာဇာနံ၊ မင်းကို။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ကာသိ၊ ကာသိရွာသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်သို့။) ပစ္စုယျာသိ၊ ကြို၍ ချီလေ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မာဂဓော၊ မာဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ ဝေဒေဟိပုတ္တော၊ ဝေဒေဟီမိဖုရား၏ သားဖြစ်သော။ အဇာတသတ္တု၊ အဇာတသတ် အမည်ရှိသော။ ရာဇာ စ၊ မင်းသည်လည်းကောင်း။ ပသေနဒိ၊ ပသေနဒီအမည်ရှိသော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ စ၊ မင်းသည်လည်းကောင်း။ သင်္ဂါမေသုံ၊ စစ်ထိုးကြကုန်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တသ္မိံ ခေါ ပန သင်္ဂါမေ၊ ထိုစစ်မြေ၌။ မာဂဓော၊ မာဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ ဝေဒေဟိပုတ္တော၊ ဝေဒေဟီမိဖုရား၏ သားဖြစ်သော။ အဇာတသတ္တု၊ အဇာတသတ်အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ပသေနဒိကောသလံ၊ ပသေနဒီကောသလအမည်ရှိသော။ ရာဇာနံ၊ မင်းကို။ ပရာဇေသိ၊ ရှုံးစေ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ပရာဇိတော၊ ရှုံးပြီးသော။ ပသေနဒိကောသလော၊ ပသေနဒီကောသလအမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ (သင်္ဂါမာ၊ စစ်မြေပြင်မှ။) ရာဇဋ္ဌာနိံ၊ မင်းနေပြည်ဖြစ်သော။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ပစ္စုယျာသိ၊ တစ်ဖန်ချီပြန်လေ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။)

“ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မာဂဓော၊ မာဂဓတိုင်းကိုအစိုးရသော။ ဝေဒေဟိပုတ္တော၊ ဝေဒေဟီမိဖုရား၏ သားဖြစ်သော။ အဇာတသတ္တု၊ အဇာတသတ် အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ပါပမိတ္တော၊ ဒေဝဒတ်အစရှိသော ယုတ်မာသော အဆွေခင်ပွန်းရှိ၏။ ပါပသဟာယော၊ ဒေဝဒတ်အစရှိသော ယုတ်မာသော အပေါင်းအဖော်ရှိ၏။ ပါပသမ္ပဝင်္ကော၊ ဒေဝဒတ်အစရှိသော ယုတ်မာသောသူတို့၌ ကိုင်းညွတ်သော စိတ်ရှိ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ပသေနဒိကောသလော၊ ပသေနဒီကောသလအမည်ရှိသော။ ရာဇာ စ၊ မင်းသည်လည်း။ ကလျာဏမိတ္တော၊ သာရိပုတ္တရာအစရှိသော ကောင်းသော အဆွေခင်ပွန်းရှိ၏။ ကလျာဏသဟာယော၊ သာရိပုတ္တရာအစရှိသော ကောင်းသော အပေါင်းအဖော်ရှိ၏။ ကလျာဏသမ္ပဝင်္ကော၊ သာရိပုတ္တရာအစရှိသော ကောင်းသောသူတို့၌ ကိုင်းညွတ်သော စိတ်ရှိ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဇ္ဇေဝ၊ ယနေ့ပင်လျှင်။ ပသေနဒိကောသလော၊ ပသေနဒီကောသလအမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ပရာဇိတော၊ စစ်ရှုံးသည် ဖြစ်၍။ ဣမံ ရတ္တိံ၊ ဤညဉ့်ပတ်လုံး။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲစွာ။ သေတိ၊ အိပ်ရလတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

“ဇယံ (ဇယန္တော)၊ အောင်သောသူသည်။ ဝေရံ၊ ရန်ကို။ ပသဝတိ၊ ပွားစေ၏။ ပရာဇိတော၊ ရှုံးသောသူသည်။ (အနုသောစန္တော၊ ယူဆောင်လေပြီးသော ဆင်မြင်းစသည်တို့ကို အဖန်တလဲလဲ စိုးရိမ်သည် ဖြစ်၍။) ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲစွာ။ သေတိ၊ အိပ်ရလတ္တံ့။ ဇယံ ပရာဇယံ၊ ဇယပရာဇယံ (ဆဋ္ဌ) အောင်ခြင်းရှုံးခြင်းကို။ ဟိတွာ၊ စွန့်၍။ ဥပသန္တော၊ ငြိမ်သက်စွာ နေသောသူသည်။ သုခံ၊ ချမ်းသာစွာ။ သေတိ၊ အိပ်ရလတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၅၊ ဒုတိယသင်္ဂါမသုတ်

၁၂၆။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မာဂဓော၊ မာဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ ဝေဒေဟိပုတ္တော၊ ဝေဒေဟီမိဖုရား၏ သားဖြစ်သော။ အဇာတသတ္တု၊ အဇာတသတ် အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ စတုရင်္ဂိနိံ၊ အင်္ဂါလေးပါးရှိသော။ သေနံ၊ စစ်သည်ကို။ သန္နယှိတွာ၊ ရုံးစု၍။ ပသေနဒိ၊ ပသေနဒီအမည်ရှိသော။ ကောသလံ၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာနံ၊ မင်းကို။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ကာသိ၊ ကာသိရွာသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်သို့။) အဗ္ဘုယျာသိ၊ ချီလေ၏။ ပသေနဒိကောသလော၊ ပသေနဒီကောသလမင်းသည်။ အဿောသိ ခေါ (အဿောသိ ခေါ ဧဝ)၊ ကြားသည်သာလျှင်တည်း။ (ကိံ အဿောသိ၊ အဘယ်သို့ ကြားသနည်း။) “မာဂဓော၊ မာဂဓတိုင်းကိုအစိုးရသော။ ဝေဒေဟိပုတ္တော၊ ဝေဒေဟီမိဖုရား၏သားဖြစ်သော။ အဇာတသတ္တု၊ အဇာတသတ်အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ စတုရင်္ဂိနိံ၊ အင်္ဂါလေးပါးရှိသော။ သေနံ၊ စစ်သည်ကို။ သန္နယှိတွာ၊ ရုံးစု၍။ မမံ၊ ငါ့ကို။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ကာသိ၊ ကာသိရွာသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်သို့။) အဗ္ဘုယျာတော ကိရ၊ ချီလေသတတ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿောသိ ခေါ (အဿောသိ ခေါ ဧဝ)၊ ကြားသည်သာလျှင်တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပသေနဒိ၊ ပသေနဒီအမည်ရှိသော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ စတုရင်္ဂိနိံ၊ အင်္ဂါလေးပါးရှိသော။ သေနံ၊ စစ်သည်ကို။ သန္နယှိတွာ၊ ရုံးစု၍။ မာဂဓံ၊ မာဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ ဝေဒေဟိပုတ္တံ၊ ဝေဒေဟီမိဖုရား၏ သားဖြစ်သော။ အဇာတသတ္တုံ၊ အဇာတသတ်အမည်ရှိသော။ ရာဇာနံ၊ မင်းကို။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ကာသိ၊ ကာသိရွာသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်သို့။) ပစ္စုယျာသိ၊ တစ်ဖန်ချီပြန်လေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မာဂဓော၊ မာဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ ဝေဒေဟိပုတ္တော၊ ဝေဒေဟီမိဖုရား၏ သားဖြစ်သော။ အဇာတသတ္တု၊ အဇာတသတ် အမည်ရှိသော။ ရာဇာ စ၊ မင်းသည်လည်းကောင်း။ ရာဇာပသေနဒီကောသလော စ၊ ပသေနဒီကောသလမင်းသည်လည်းကောင်း။ သင်္ဂါမေသုံ၊ စစ်ထိုးကြကုန်၏။ တသ္မိံ ခေါ ပန သင်္ဂါမေ၊ ထိုစစ်မြေ၌။ ရာဇာပသေနဒိကောသလော၊ ပသေနဒီကောသလမင်းသည်။ မာဂဓံ၊ မာဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ ဝေဒေဟိပုတ္တံ၊ ဝေဒေဟီမိဖုရား၏ သားဖြစ်သော။ အဇာတသတ္တုံ၊ အဇာတသတ်အမည်ရှိသော။ ရာဇာနံ၊ မင်းကို။ ပရာဇေသိ၊ ရှုံးစေ၏။ နံ၊ ထိုအဇာတသတ်မင်းကို။ ဇီဝဂ္ဂါဟဉ္စ၊ အရှင်ဖမ်းယူခြင်းကို။ အဂ္ဂဟေသိ၊ ဖမ်း၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပသေနဒိကောသလဿ၊ ပသေနဒီကောသလအမည်ရှိသော။ ရညော၊ မင်းအား။ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) Ä (၈၅) “မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ ဝေဒေဟိပုတ္တော၊ ဝေဒေဟီမိဖုရား၏သားဖြစ်သော။ အဇာတသတ္တု၊ အဇာတသတ်အမည်ရှိသော။ အယံ ရာဇာ၊ ဤမင်းသည်။ အဒုဗ္ဘန္တဿ၊ မပြစ်မှားအပ်သော။ မေ၊ ငါ့အား။ ကိဉ္စာပိ ဒုဗ္ဘတိ၊ အကယ်၍ကား ပြစ်မှား၏ရှင့်။ အထ ခေါ၊ ထိုသို့ ပြစ်မှားသော်လည်း။ သော၊ ထိုအဇာတသတ်မင်းသည်။ မေ၊ ငါ၏။ ဘာဂိနေယျော၊ တူသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ မာဂဓဿ၊ မဂဓတိုင်းကိုအစိုးရသော။ ဝေဒေဟိပုတ္တဿ၊ ဝေဒေဟီမိဖုရား၏ သားဖြစ်သော။ အဇာတသတ္တုနော၊ အဇာတသတ်အမည်ရှိသော။ ရညော၊ မင်းအား။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ဟတ္ထိကာယံ၊ ဆင်အပေါင်းကို။ ပရိယာဒိယိတွာ၊ ဆောင်နှင်း၍။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ အဿကာယံ၊ မြင်းအပေါင်းကို။ ပရိယာဒိယိတွာ၊ ဆောင်နှင်း၍။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ရထကာယံ၊ ရထားအပေါင်းကို။ ပရိယာဒိယိတွာ၊ ဆောင်နှင်း၍။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ပတ္တိကာယံ၊ ခြေသည်အပေါင်းကို။ ပရိယာဒိယိတွာ၊ ဆောင်နှင်း၍။ ဇီဝန္တမေဝ၊ အသက်ရှင်လျက်ပင်လျှင်။ နံ၊ ထိုအဇာတသတ်မင်းကို။ ဩဿဇ္ဇေယျံ၊ ဩသဇ္ဇေယျံ (ဆဋ္ဌ) လွှတ်ရမူကား။ ယံနူန၊ ကောင်းစွတကား။” ဣတိ (ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပသေနဒိကောသလော၊ ပသေနဒီကောသလအမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ မာဂဓဿ၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ ဝေဒေဟိပုတ္တဿ၊ ဝေဒေဟီမိဖုရား၏ သားဖြစ်သော။ အဇာတသတ္တုနော၊ အဇာတသတ်အမည်ရှိသော။ ရညော၊ မင်းအား။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ဟတ္ထိကာယံ၊ ဆင်အပေါင်းကို။ ပရိယာဒိယိတွာ၊ ဆောင်နှင်း၍။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ အဿကာယံ၊ မြင်းအပေါင်းကို။ ပရိယာဒိယိတွာ၊ ဆောင်နှင်း၍။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ရထကာယံ၊ ရထားအပေါင်းကို။ ပရိယာဒိယိတွာ၊ ဆောင်နှင်း၍။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ပတ္တိကာယံ၊ ခြေသည်အပေါင်းကို။ ပရိယာဒိယိတွာ၊ ဆောင်နှင်း၍။ ဇီဝန္တမေဝ၊ အသက်ရှင်လျက်ပင်လျှင်။ နံ၊ ထိုအဇာတသတ်မင်းကို။ ဩဿဇ္ဇိ၊ ဩသဇ္ဇိ (ဆဋ္ဌ) လွှတ်၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ပုဗ္ဗနှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိံ (ဆဋ္ဌ) သာဝတ္ထိပြည်၌။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပါဝိသိံသု၊ ပဝိသိံသု (ဆဋ္ဌ) ဝင်ကုန်၏။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရိတွာ၊ လှည့်လည်၍။ ပစ္ဆာဘတ္တံ၊ ဆွမ်းခံပြီးသည်မှ နောက်၌။ ပိဏ္ဍပါတပ္ပဋိက္ကန္တာ၊ ဆွမ်းခံရာမှ ဖဲခဲ့ကုန်သည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိံသု၊ ထိုင်နေကုန်၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နာ ခေါ၊ ထိုင်နေကုန်ပြီးသော။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ (ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်ကုန်သနည်း။)

“ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ မာဂဓော၊ မာဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ ဝေဒေဟိပုတ္တော၊ ဝေဒေဟီမိဖုရား၏ သားဖြစ်သော။ အဇာတသတ္တု၊ အဇာတသတ် အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ စတုရင်္ဂိနိံ၊ အင်္ဂါလေးပါးရှိသော။ သေနံ၊ စစ်သည်ကို။ သန္နယှိတွာ၊ ရုံးစု၍။ ပသေနဒိကောသလံ၊ ပသေနဒီကောသလအမည်ရှိသော။ ရာဇာနံ၊ မင်းကို။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ကာသိ၊ ကာသိရွာသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်သို့။) အဗ္ဘုယျာသိ၊ ချီလေ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ပသေနဒိ၊ ပသေနဒီအမည်ရှိသော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ အဿောသိ ခေါ (အဿောသိ ခေါ ဧဝ)၊ ကြားသည်သာလျှင်တည်း။ “မာဂဓော၊ မာဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ ဝေဒေဟိပုတ္တော၊ ဝေဒေဟီမိဖုရား၏ သားဖြစ်သော။ အဇာတသတ္တု၊ အဇာတသတ်အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ စတုရင်္ဂိနိံ၊ အင်္ဂါလေးပါးရှိသော။ သေနံ၊ စစ်သည်ကို။ သန္နယှိတွာ၊ ရုံးစု၍။ မမံ၊ ငါ့ကို။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ကာသိ၊ ကာသိရွာသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်သို့။) အဗ္ဘုယျတော ကိရ၊ ချီလေသတတ်။ “ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿောသိ ခေါ (အဿောသိ ခေါ ဧဝ)၊ ကြားသည်သာလျှင်တည်း။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပသေနဒိ၊ ပသေနဒီအမည်ရှိသော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ စတုရင်္ဂိနိံ၊ အင်္ဂါလေးပါးရှိသော။ သေနံ၊ စစ်သည်ကို။ သန္နယှိတွာ၊ ရုံးစု၍။ ဝေဒေဟိပုတ္တံ၊ ဝေဒေဟီမိဖုရား၏ သားဖြစ်သော။ အဇာတသတ္တုံ၊ အဇာတသတ်အမည်ရှိသော။ ရာဇာနံ၊ မင်းကို။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ကာသိ၊ ကာသိရွာသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်သို့။) ပစ္စုယျာသိ၊ တစ်ဖန်ချီပြန်လေ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မာဂဓော၊ မာဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ ဝေဒေဟိပုတ္တော၊ ဝေဒေဟီမိဖုရား၏ သားဖြစ်သော။ အဇာတသတ္တု၊ အဇာတသတ် အမည်ရှိသော။ ရာဇာ စ၊ မင်းသည်လည်းကောင်း။ ပသေနဒိ၊ ပသေနဒီအမည်ရှိသော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ စ၊ မင်းသည်လည်းကောင်း။ သင်္ဂါမေသုံ၊ စစ်ထိုးကြကုန်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တသ္မိံ ခေါ ပန သင်္ဂါမေ၊ ထိုစစ်မြေ၌။ ပသေနဒိ၊ ပသေနဒီိအမည်ရှိသော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ မာဂဓံ၊ မာဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ ဝေဒေဟိပုတ္တံ၊ ဝေဒေဟီမိဖုရား၏ သားဖြစ်သော။ အဇာတသတ္တုံ၊ အဇာတသတ်အမည်ရှိသော။ ရာဇာနံ၊ မင်းကို။ ပရာဇေသိ၊ ရှုံးစေ၏။ နံ၊ ထိုအဇာတသတ်မင်းကို။ ဇီဝဂ္ဂါဟဉ္စ၊ အရှင်ဖမ်းယူခြင်းကိုလည်း။ အဂ္ဂဟေသိ၊ ဖမ်းယူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပသေနဒိကောသလဿ၊ ပသေနဒီကောသလအမည်ရှိသော။ ရညော၊ မင်းအား။ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) “မာဂဓော၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ ဝေဒေဟိပုတ္တော၊ ဝေဒေဟီမိဖုရား၏ သားဖြစ်သော။ အဇာတသတ္တု၊ အဇာတသတ်အမည်ရှိသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ အဒုဗ္ဘန္တဿ၊ မပြစ်မှားအပ်သော။ မေ၊ ငါ့အား။ ကိဉ္စာပိ ဒုဗ္ဘတိ၊ အကယ်၍ကား ပြစ်မှား၏ရှင့်။ အထ စ ပန၊ ထိုသို့ ပြစ်မှားသော်လည်း။ သော၊ ထိုအဇာတသတ်မင်းသည်။ မေ၊ ငါ၏။ ဘာဂိနေယျော၊ တူသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ မာဂဓဿ၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ ဝေဒေဟိပုတ္တဿ၊ ဝေဒေဟီမိဖုရား၏ သားဖြစ်သော။ အဇာတသတ္တုနော၊ အဇာတသတ်အမည်ရှိသော။ ရညော၊ မင်းအား။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ဟတ္ထိကာယံ၊ ဆင်အပေါင်းကို။ ပရိယာဒိယိတွာ၊ ဆောင်နှင်း၍။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ အဿကာယံ၊ မြင်းအပေါင်းကို။ ပရိယာဒိယိတွာ၊ ဆောင်နှင်း၍။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ရထကာယံ၊ ရထားအပေါင်းကို။ ပရိယာဒိယိတွာ၊ ဆောင်နှင်း၍။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ပတ္တိကာယံ၊ ခြေသည်အပေါင်းကို။ ပရိယာဒိယိတွာ၊ ဆောင်နှင်း၍။ ဇီဝန္တမေဝ၊ အသက်ရှင်လျက်ပင်လျှင်။ နံ၊ ထိုအဇာတသတ်မင်းကို။ ဩဿဇ္ဇေယျံ၊ လွှတ်ရမူကား။ ယံနူန၊ ကောင်းစွတကား။” ဣတိ (ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။

Ä (၈၆) ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပသေနဒိ၊ ပသေနဒီအမည်ရှိသော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ မာဂဓဿ၊ မဂဓတိုင်းကို အစိုးရသော။ ဝေဒေဟိပုတ္တဿ၊ ဝေဒေဟီမိဖုရား၏ သားဖြစ်သော။ အဇာတသတ္တုနော၊ အဇာတသတ်အမည်ရှိသော။ ရညော၊ မင်းအား။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ဟတ္ထိကာယံ၊ ဆင်အပေါင်းကို။ ပရိယာဒိယိတွာ၊ ဆောင်နှင်း၍။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ အဿကာယံ၊ မြင်းအပေါင်းကို။ ပရိယာဒိယိတွာ၊ ဆောင်နှင်း၍။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ရထကာယံ၊ ရထားအပေါင်းကို။ ပရိယာဒိယိတွာ၊ ဆောင်နှင်း၍။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ပတ္တိကာယံ၊ ခြေသည်အပေါင်းကို။ ပရိယာဒိယိတွာ၊ ဆောင်နှင်း၍။ ဇီဝန္တမေဝ၊ အသက်ရှင်လျက်ပင်လျှင်။ နံ၊ ထိုအဇာတသတ်မင်းကို။ ဩဿဇ္ဇိ၊ လွှတ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတမတ္ထံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိတော်မူ၍။ တာယံ ဝေလာယံ၊ ထိုအခါ၌။ ဣမာ ဂါထာယော၊ ဤဂါထာတို့ကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်တော်မူ၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်တော်မူသနည်း။)

“ယော ပုရိသော၊ အကြင်ယောကျ်ားသည်။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ အဿ၊ ထိုမိမိအား။ ဥပကမ္ပတိ၊ ဥပကပ္ပတိ (ဆဋ္ဌ) မဖျက်ဆီး။ (တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။) သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ပရံ၊ သူတပါးကို။ ဝိလုမ္ပတေဝ၊ လုယက်ဖျက်ဆီးသည်သာလျှင်တည်း။ ယဒါ စ၊ အကြင်အခါ၌။ တံ ပုရိသံ၊ ထိုလုယက်ဖျက်ဆီးသော ယောကျ်ားကို။ အညေ၊ တပါးသော သူတို့သည်။ ဝိလုမ္ပန္တိ၊ လုယက်ဖျက်ဆီးကုန်၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌။ ဝိလုတ္တော ဝိလုမ္ပကော၊ လုယက်ဖျက်ဆီးတတ်သော။ သော ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ဝိလုမ္ပတိ၊ ဝိလုပ္ပတိ (ဆဋ္ဌ) တစ်ဖန်ဖျက်ဆီးပြန်၏။

ဗာလော၊ သူမိုက်သည်။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ ပါပံ၊ မကောင်းမှုသည်။ (အတ္တနော၊ မိမိအား။) န ပစ္စတိ၊ အကျိုးမပေး။ (တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။) (သော) ဗာလော၊ ထိုသူမိုက်သည်။ ဋ္ဌာနံ ဟိ၊ သင့်သောအကြောင်းဟူ၍လျှင်။ မညတိ၊ အောက်မေ့၏။ ယဒါ စ၊ အကြင်အခါ၌လည်း။ (ယဿ ဗာလဿ၊ အကြင်သူမိုက်အား။) ပါပံ၊ မကောင်းမှုသည်။ ပစ္စတိ၊ အကျိုးပေး၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ (သော) ဗာလော၊ ထိုသူမိုက်သည်။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲသို့။ နိဂစ္ဆတိ၊ ရောက်၏။

ဟန္တော၊ ဟန္တာ (ဆဋ္ဌ) သူတပါးကို ညှင်းဆဲတတ်သောသူသည်။ ဟန္တာရံ၊ မိမိအားသူတပါးညှင်းဆဲခြင်းကို။ လဘတိ၊ ရ၏။ ဇယံ (ဇယန္တော)၊ သူတပါးကို အောင်သောသူသည်။ ဇေတာရံ၊ မိမိအား သူတပါးအောင်ခြင်းကို။ လဘတေ၊ ရ၏။ အက္ကောသကော စ၊ သူတပါးကို ဆဲရေးတတ်သော သူသည်လည်း။ အက္ကောသံ၊ မိမိအားသူတပါးဆဲရေးခြင်းကို။ လဘတေ၊ ရ၏။ ရောသကော၊ သူတပါးကို ချုပ်ချယ်တတ်သော သူသည်။ ရောသေတာရဉ္စ၊ မိမိအား သူတပါးချုပ်ချယ်ခြင်းကိုလည်း။ လဘတေ၊ ရ၏။ အထ၊ ထိုမျှို့။ ကမ္မဝိဝဋ္ဋေန၊ မိမိသည် လုယက်ဖျက်ဆီးအပ်သော ကံ၏ ဝိပါက်လည်သဖြင့်။ ဝိလုတ္တော (ဝိလုမ္ပကော)၊ လုယက်ဖျက်ဆီးတတ်သော။ သော (ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။) ဝိလုမ္ပတိ၊ တစ်ဖန်ဖျက်ဆီးပြန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဘာသိ၊ ရွတ်တော်မူ၏။

၆၊ မလ္လိကာသုတ်

၁၂၇။ သာဝတ္ထိနိဒါနံ၊ သာဝတ္ထိနိဒါန်းတည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပသေနဒိ၊ ပသေနဒီအမည်ရှိသော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ တစ်ယောက်သော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ပသေနဒိ၊ ပသေနဒီအမည်ရှိသော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ပသေနဒိကောသလဿ၊ ပသေနဒီကောသလအမည်ရှိသော။ ရညော၊ မင်း၏။ ဥပကဏ္ဏကေ၊ နားရင်း၌။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ (ကိံ အာရောစေသိ၊ အဘယ်သို့ ကြားလျှောက်သနည်း။) “ဒေဝ၊ အရှင်မင်းကြီး။ မလ္လိကာ၊ မလ္လိကာအမည်ရှိသော။ ဒေဝီ၊ မိဖုရားသည်။ ဓီတရံ၊ သ္မီးတော်ကို။ ဝိဇာတာ၊ ဖွားမြင်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အာရောစေသိ၊ ကြားလျှောက်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ကြားလျှောက်အပ်သည်ရှိသော်။ ပသေနဒိ၊ ပသေနဒီအမည်ရှိသော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ အနတ္တမနော၊ နှလုံးမသာယာသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပသေနဒိကောသလံ၊ ပသေနဒီကောသလအမည်ရှိသော။ ရာဇာနံ၊ မင်းကို။ အနတ္တမနတံ၊ နှလုံးမသာယာသည်၏ အဖြစ်ကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ တာယံ ဝေလာယံ၊ ထိုအခါ၌။ ဣမာ ဂါထာယော၊ ဤဂါထာတို့ကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်တော်မူ၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်တော်မူသနည်း၊)

ဇနာဓိပ၊ လူအပေါင်းတို့ကို အစိုးရသော မင်းကြီး။ မေဓာဝိနီ၊ ပညာရှိသော။ သီလဝတီ၊ အကျင့်သီလရှိသော။ သဿုဒေဝါ၊ ယောက္ခမ၏ နတ်ဖြစ်သော။ ပတိဗ္ဗတာ၊ လင်ကို လုပ်ကျွေးသော။ ဣတ္ထီပိ ဟိ၊ သ္မီးမိန်းမသည်လျှင်။ ဧကစ္စိယာ၊ အချို့သော မိန်းမ၏။ (ပုတ္တတော၊ ပညာနုသော သားယောကျ်ားထက်။) သေယျော၊ မြတ်၏။ ပေါသ၊ မွေးကျွေးသုတ်သင်လော့။

ဒိသမ္ပတိ၊ အရပ်မျက်နှာတို့၏ အရှင်ဖြစ်သော မင်းကြီး။ တဿာ (ဣတ္ထိယာ)၊ ထိုမိန်းမအား။ ယော ပေါသော၊ အကြင်ယောကျ်ားသည်။ ဇာယတိ၊ ဖွားမြင်၏။ (သော ပေါသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။) သူရော၊ ရဲရင့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သုဘရိယာ၊ သုဘဂိယာ (ဆဋ္ဌ) ကောင်းသော သားတည်းဟူသော မျိုးစေ့၏ စိုက်ပျိုးရာဖြစ်သော။ တာဒိသာယ၊ တာဒိသာ (ဆဋ္ဌ) ထိုပညာသီလစသည်ရှိသော မိန်းမကောင်း၏။ ပုတ္တော၊ သားသည်။ ရဇ္ဇံပိ၊ ပြည်တိုင်းကားကိုလည်း။ အနုသာသတိ၊ ဆုံးမအုပ်ချုပ်နိုင်၏။ (တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ပေါသ၊ မွေးကျွေးသုတ်သင်လော။)” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဘာသိ၊ ရွတ်တော်မူ၏။

၇၊ အပ္ပမာဒသုတ်

၁၂၈။ Ä (၈၇) သာဝတ္ထိ၊ သာဝတ္ထိနိဒါန်းတည်း။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ ပသေနဒိ၊ ပသေနဒီအမည်ရှိသော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းကြီးသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧကော၊ တပါးသော။ (ယော) ဓမ္မော၊ အကြင်တရားသည်။ ဒိဋ္ဌဓမ္မိကံ၊ ပစ္စုပ္ပန်အတ္တဘော၌ ဖြစ်သော။ အတ္ထဉ္စေဝ၊ အကျိုးကိုလည်းကောင်း။ သမ္ပရာယိကံ၊ တမလွန်ဘဝ၌ ဖြစ်သော။ အတ္ထဉ္စ၊ အကျိုးကိုလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဘော အတ္ထေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော အကျိုးတို့ကို။ သမဓိဂ္ဂယှ၊ အသင့်အားဖြင့် အလွန်ယူ၍။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။ (သော ဓမ္မော၊ ထိုတရားသည်။) အတ္ထိ နု ခေါ၊ ရှိသလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) “မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဧကော၊ တပါးသော။ ယော ဓမ္မော၊ အကြင်တရားသည်။ ဒိဋ္ဌဓမ္မိကံ၊ ပစ္စုပ္ပန်အတ္တဘော၌ ဖြစ်သော။ အတ္ထဉ္စေဝ၊ အကျိုးကိုလည်းကောင်း။ သမ္ပရာယိကံ၊ တမလွန်ဘဝ၌ ဖြစ်သော။ အတ္ထဉ္စ၊ အကျိုးကိုလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဘော အတ္ထေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော အကျိုးတို့ကို။ သမဓိဂ္ဂယှ၊ အသင့်အားဖြင့် အလွန်ယူ၍။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။ (သော ဓမ္မော၊ ထိုတရားသည်။) အတ္ထိ ခေါ (အတ္ထိ ဧဝ)၊ ရှိသည်သာလျှင်တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧကော၊ တပါးသော။ ယော ဓမ္မော၊ အကြင်တရားသည်။ ဒိဋ္ဌဓမ္မိကံ၊ ပစ္စုပ္ပန်အတ္တဘော၌ ဖြစ်သော။ အတ္ထဉ္စေဝ၊ အကျိုးကိုလည်းကောင်း။ သမ္ပရာယိကံ၊ တမလွန်ဘဝ၌ ဖြစ်သော။ အတ္ထဉ္စ၊ အကျိုးကိုလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဘော အတ္ထေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော အကျိုးတို့ကို။ သမဝိဂ္ဂယှ၊ သမဓိဂ္ဂယှ (ဆဋ္ဌ) အသင့်အားဖြင့် အလွန်ယူ၍။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။ (သော ဓမ္မော၊ ထိုတရားသည်။) ကတမော ပန၊ အဘယ်နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဧကော၊ တပါးသော။ ယော ဓမ္မော၊ အကြင်တရားသည်။ ဒိဋ္ဌဓမ္မိကံ၊ ပစ္စုပ္ပန်အတ္တဘော၌ ဖြစ်သော။ အတ္ထဉ္စေဝ၊ အကျိုးကိုလည်းကောင်း။ သမ္ပရာယိကံ၊ တမလွန်ဘဝ၌ ဖြစ်သော။ အတ္ထဉ္စ၊ အကျိုးကိုလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဘော အတ္ထေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော အကျိုးတို့ကို။ သမဝိဂ္ဂယှ၊ အသင့်အားဖြင့် အလွန်ယူ၍။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။ (သော ဓမ္မော၊ ထိုတရားသည်။) အပ္ပမာဒေါ ခေါ၊ သုံးပါးသော ပုညကြိယာဝတ္ထုတို့ကို ဖြစ်စေတတ်သော အပ္ပမာဒတရားလျှင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။) မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဇင်္ဂလာနံ၊ ကြည်း၌ သွားကုန်သော။ ပါဏာနံ၊ နွားစသော သတ္တဝါတို့၏။ ယာနိ ကာနိစိ၊ အမှတ်မရှိကုန်သော။ (ပဒါနိ) ပဒဇာတာနိ၊ ခြေရာတို့သည်။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) သဗ္ဗာနိ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ တာနိ၊ ထိုခြေရာတို့သည်။ ဟတ္ထိပဒေ၊ ဆင်ခြေရာ၌။ သမောဓာနံ၊ ပေါင်းဝင်ခြင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ ယဒိဒံ (ယံ ဣဒံ ဟတ္ထိပဒံ)၊ အကြင်ဆင်ခြေရာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ (တဒိဒံ တံ ဣဒံ) ဟတ္ထိပဒံ၊ ထိုဆင်ခြေရာကို။ မဟန္တတ္တေန၊ ကြီးသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ တေသံ၊ ထိုနွားအစရှိသော သတ္တဝါတို့၏ ခြေရာတို့ထက်။ အဂ္ဂံ၊ ကဲလွန်၏ဟူ၍။ အက္ခာယတိ ယထာ၊ ကြားအပ်သကဲ့သို့။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဧကော၊ တပါးသော။ ယော ဓမ္မော၊ အကြင်တရားသည်။ ဒိဋ္ဌဓမ္မိကံ၊ ပစ္စုပ္ပန်အတ္တဘော၌ ဖြစ်သော။ အတ္ထဉ္စေဝ၊ အကျိုးကိုလည်းကောင်း။ သမ္ပရာယိကံ၊ တမလွန်ဘဝ၌ ဖြစ်သော။ အတ္ထဉ္စ၊ အကျိုးကိုလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဘော အတ္ထေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော အကျိုးတို့ကို။ သမဓိဂ္ဂယှ၊ အသင့်အားဖြင့် အလွန်ယူ၍။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။ (သော ဓမ္မော၊ ထိုတရားသည်။) အပ္ပမာဒေါ၊ အပ္ပမာဒတရားလျှင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

အာယုံ၊ အသက်ရှည်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ အာရောဂိယံ၊ အနာမရှိသည်၏ အဖြစ်ကိုလည်းကောင်း။ ဝဏ္ဏံ၊ အဆင်းလှခြင်းကိုလည်းကောင်း။ သဂ္ဂံ၊ နတ်ပြည်ကိုလည်းကောင်း။ ဥစ္စာကုလိနကံ၊ ဥစ္စာကုလီနတံ (ဆဋ္ဌ) အမျိုးမြတ်သည်၏ အဖြစ်ကိုလည်းကောင်း။ ရတိယော၊ မွေ့လျော်ခြင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဥဠာရာ၊ မြတ်ကုန်သော။ အပရာပရာ၊ တပါးတပါးသော အလိုတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပတ္ထယန္တေန၊ တောင့်တသဖြင့်။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ ပုညကိရိယာသု၊ သုံးပါးကုန်သော ပုညကြိယာဝတ္ထုတို့၌။ အပ္ပမာဒံ၊ မမေ့လျော့ခြင်းကို။ ပသံသန္တိ၊ ချီးမွမ်းကုန်၏။ အပ္ပမတ္တော၊ မေ့လျော့ခြင်းကင်းသော။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသည်။ ဒိဋ္ဌေဓမ္မေ၊ ပစ္စုပ္ပန်အတ္တဘော၌။ (ပဝတ္တော၊ ဖြစ်သော။) ယော အတ္ထော စ၊ အကြင်အကျိုးသည်လည်းကောင်း။ သမ္ပရာယိကော၊ တမလွန်ဘဝ၌ ဖြစ်သော။ ယော အတ္ထော စ၊ အကြင်အကျိုးသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဘော၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ တေ အတ္ထေ၊ ထိုအကျိုးတို့ကို။ အဓိဂ္ဂဏှာတိ၊ ယူ၏။ အတ္ထာဘိသမယာ၊ အကျိုးနှစ်ပါးကို ရခြင်းကြောင့်။ ဓီရော၊ ပညာရှိသော သူကို။ ပဏ္ဍိတောတိ၊ ပဏ္ဍိတဟူ၍။ ပဝုစ္စတိ၊ မိန့်အပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၈၊ ကလျာဏမိတ္တသုတ်

၁၂၉။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ ပသေနဒိ၊ ပသေနဒီအမည်ရှိသော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းကြီးသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ ရဟောဂတဿ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာအရပ်သို့ ကပ်သည်ဖြစ်၍။ ပဋိသလ္လီနဿ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်းကိန်းအောင်းသော။ မယှံ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေတသော၊ စိတ်၏။ ပရိဝိတက္ကော၊ အကြံသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ယော ဓမ္မော၊ အကြင်တရားကို။ သွာက္ခာတော၊ သွာက္ခာတော (ဆဋ္ဌ) ကောင်းစွာ ဟောတော်မူအပ်၏။ (သော) ဓမ္မော၊ ထိုတရားကိုလည်း။ ကလျာဏမိတ္တဿ၊ ကောင်းသော အဆွေခင်ပွန်းရှိသောသူအား။ ကလျာဏသဟာယကဿ၊ ကောင်းသော အဖော်ရှိသော သူအား။ ကလျာဏသမ္ပဝင်္ကဿ၊ သူတော်ကောင်းတို့၌ ညွတ်သောစိတ်ရှိသော သူအား။ သွာက္ခာတော၊ ကောင်းစွာဟောတော်မူအပ်သည် မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပါပမိတ္တဿ၊ မကောင်းသော အဆွေခင်ပွန်းရှိသောသူအား။ နော ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ပါပသဟာယကဿ၊ မကောင်းသော အဖော်ရှိသောသူအား။ နော ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ပါပသမ္ပဝင်္ကဿ၊ သူယုတ်တို့၌ ညွတ်သောစိတ်ရှိသောသူအား။ နော ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဧတံ၊ ဤအကြံသည်။ ဧဝံ၊ သင်မင်းကြီးကြံတိုင်းဟုတ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဧတံ၊ ဤအကြံသည်။ ဧဝံ၊ သင်မင်းကြီးကြံတိုင်းဟုတ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ မယာ၊ ငါသည်။ ယော ဓမ္မော၊ အကြင်တရားကို။ Ä (၈၈) သွာက္ခာတော၊ ကောင်းစွာဟောတော်မူအပ်၏။ (သော) ဓမ္မော၊ ထိုတရားကိုလည်း။ ကလျာဏမိတ္တဿ၊ ကောင်းသော အဆွေခင်ပွန်းရှိသောသူအား။ ကလျာဏသဟာယကဿ၊ ကောင်းသော အဖော်ရှိသောသူအား။ ကလျာဏသမ္ပဝင်္ကဿ၊ သူတော်ကောင်းတို့၌ ညွတ်သောစိတ်ရှိသောသူအား။ သွာက္ခာတော၊ ကောင်းစွာဟောတော်မူအပ်သည် မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပါပမိတ္တဿ၊ မကောင်းသော အဆွေခင်ပွန်းရှိသောသူအား။ နော ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ပါပသဟာယကဿ၊ မကောင်းသော အဖော်ရှိသောသူအား။ နော ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ပါပသမ္ပဝင်္ကဿ၊ သူယုတ်တို့၌ ညွတ်သောစိတ်ရှိသောသူအား။ နော ဟောတိ၊ မဖြစ်။

မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ သက္ကေသု၊ သက္ကတိုင်းတို့၌။ သကျာနံ၊ သာကီဝင်မင်းတို့၏။ နဂရကံ နာမ၊ နဂရကံအမည်ရှိသော။ (ယော) နိဂမော၊ အကြင်နိဂုံးသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) (တတ္ထ၊ ထိုနိဂုံး၌။) ဝိဟရာမိ၊ နေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာနန္ဒော၊ အာနန္ဒာမည်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ မံ၊ ငါ့ကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေသော။ အာနန္ဒော၊ အာနန္ဒာမည်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) “ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ယဒိဒံ (ယာ ဧသာ) ကလျာဏမိတ္တတာ၊ အကြင်ကောင်းသော အဆွေခင်ပွန်းရှိသောသူ၏ အဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ ယဒိဒံ (ယာ ဧသာ) ကလျာဏသဟာယတာ၊ အကြင်ကောင်းသော အဖော်ရှိသောသူ၏ အဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ ယဒိဒံ (ယာ ဧသာ) ကလျာဏသမ္ပဝင်္ကတာ၊ အကြင်သူတော်ကောင်းတို့၌ ညွတ်သောစိတ်ရှိသောသူ၏ အဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) (တတော၊ ထိုသူမှ။ ယံ ဗြဟ္မစရိယံ၊ အကြင်အရိယမဂ်တရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဣဒံ ဗြဟ္မစရိယံ၊ ဤအရိယမဂ်တရားသည်။ ဥပဍ္ဎံ၊ ထက်ဝက်။ (အာဂစ္ဆတိ၊ လာ၏။)” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။)

မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ လျှောက်အပ်သည်ရှိသော်။ အဟံ၊ ငါသည်။ အာနန္ဒံ၊ အာနန္ဒာမည်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစံ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစံ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။) “အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မာ အာဟ၊ မဆိုလင့်။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မာ အာဟ၊ မဆိုလင့်။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ယဒိဒံ (ယာ ဧသာ) ကလျာဏမိတ္တတာ၊ အကြင်ကောင်းသော အဆွေခင်ပွန်းရှိသောသူ၏ အဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ ယဒိဒံ (ယာ ဧသာ) ကလျာဏသဟာယတာ၊ အကြင်ကောင်းသော အဖော်ရှိသောသူ၏ အဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ ယဒိဒံ (ယာ ဧသာ) ကလျာဏသမ္ပဝင်္ကတာ၊ အကြင်သူတော်ကောင်းတို့၌ ညွတ်သောစိတ်ရှိသောသူ၏ အဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) (တတော၊ ထိုသူမှ။ ယံ ဗြဟ္မစရိယံ၊ အကြင်အရိယမဂ်တရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဣဒံ (ဗြဟ္မစရိယံ)၊ ဤအရိယမဂ်တရားသည်။ သကလမေဝ၊ အလုံးစုံသည်သာလျှင်။ ဟိ (ယသ္မာ)၊ အကြင်ကြောင့်။ (ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။) မာ အာဟ၊ မဆိုလင့်။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ကလျာဏမိတ္တဿ၊ ကောင်းသော အဆွေခင်ပွန်းရှိသောသူအား။ ကလျာဏသဟာယကဿ၊ ကလျာဏသဟာယဿ (ဆဋ္ဌ) ကောင်းသော အဖော်ရှိသောသူအား။ ကလျာဏသမ္ပဝင်္ကဿ၊ သူတော်ကောင်းတို့၌ ညွတ်သောစိတ်ရှိသောသူအား။ အရိယံ၊ မြတ်သော။ အဋ္ဌင်္ဂိကံ၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံသော။ (ယံ) မဂ္ဂံ၊ အကြင်မဂ်တရားကို။ ဘာဝေဿတိ၊ ပွားလတ္တံ့။ အရိယံ၊ မြတ်သော။ အဋ္ဌင်္ဂိကံ၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံသော။ (ယံ) မဂ္ဂံ၊ အကြင်တရားကို။ ဗဟုလီကရိဿတိ၊ များစွာအလေ့အကျက် ပြုလတ္တံ့။ (ဧတံ မဂ္ဂံ)၊ ထိုမဂ်ကို။ ကလျာဏမိတ္တဿ၊ ကောင်းသော အဆွေခင်ပွန်းရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းသည်။ ပါဋိကင်္ခါ၊ အလိုရှိအပ်၏။

အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ကလျာဏမိတ္တော၊ ကောင်းသော အဆွေခင်ပွန်းရှိသည် ဖြစ်၍။ ကလျာဏသဟာယော၊ ကောင်းသော အဖော်ရှိသည် ဖြစ်၍။ ကလျာဏသမ္ပဝင်္ကော၊ သူတော်ကောင်းတို့၌ ညွတ်သောစိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍။ အရိယံ၊ မြတ်သော။ အဋ္ဌင်္ဂိကံ၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံသော။ မဂ္ဂံ၊ မဂ်ကို။ ဘာဝေတိ၊ ပွားသနည်း။ အရိယံ၊ မြတ်သော။ အဋ္ဌင်္ဂိကံ၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံသော။ မဂ္ဂံ၊ မဂ်ကို။ ဗဟုလီကရောတိ၊ များစွာအလေ့အကျက်ပြုသနည်း။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ကလျာဏမိတ္တော၊ ကောင်းသော အဆွေခင်ပွန်းရှိသည် ဖြစ်၍။ ဝိဝေကနိဿိတံ၊ သုံးပါးသော ဝိဝေကကို မှီသည် ဖြစ်၍။ ဝိရာဂနိဿိတံ၊ ရာဂကင်းခြင်းကို မှီသည် ဖြစ်၍။ နိရောဓနိဿိတံ၊ ဝဋ်တရားတို့၏ ချုပ်ခြင်းကို မှီသည် ဖြစ်၍။ ဝေါဿဂ္ဂပရိဏာမိံ၊ ကိလေသာကို စွန့်ခြင်း နိဗ္ဗာန်သို့ စိတ်ကို လွှတ်ခြင်းအကျိုးငှာ ဝိပဿနာကို ရင့်စေသည် ဖြစ်၍။ သမ္မာဒိဋ္ဌိံ၊ သမ္မာဒိဋ္ဌိကို။ ဘာဝေတိ၊ ပွား၏။ သမ္မာဝါစံ၊ သမ္မာဝါစာကို။ ဘာဝေတိ၊ ပွား၏။ သမ္မာကမ္မန္တံ၊ သမ္မာကမ္မန္တကို။ ဘာဝေတိ၊ ပွား၏။ သမ္မာအာဇီဝံ၊ သမ္မာအာဇီဝကို။ ဘာဝေတိ၊ ပွား၏။ သမ္မာဝါယာမံ၊ သမ္မာဝါယာမကို။ ဘာဝေတိ၊ ပွား၏။ သမ္မာသတိံ၊ သမ္မာသတိကို။ ဘာဝေတိ၊ ပွား၏။ ဝိဝေကနိဿိတံ၊ သုံးပါးသော ဝိဝေကကို မှီသည် ဖြစ်၍။ ဝိရာဂနိဿိတံ၊ ရာဂကင်းခြင်းကို မှီသည် ဖြစ်၍။ နိရောဓနိဿိတံ၊ ဝဋ်တရားတို့၏ ချုပ်ခြင်းကို မှီသည် ဖြစ်၍။ ဝေါဿဂ္ဂပရိဏာမိံ၊ ကိလေသာကို စွန့်ခြင်းနိဗ္ဗာန်သို့ စိတ်ကို လွှတ်ခြင်းအကျိုးငှာ ဝိပဿနာကို ရင့်စေသည် ဖြစ်၍။ သမ္မာသမာဓိံ၊ သမ္မာသမာဓိကို။ ဘာဝေတိ၊ ပွားစေ၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ကလျာဏမိတ္တော၊ ကောင်းသော အဆွေခင်ပွန်းရှိသည် ဖြစ်၍။ ကလျာဏသဟာယော၊ ကောင်းသော အဖော်ရှိသည် ဖြစ်၍။ ကလျာဏသမ္ပဝင်္ကော၊ သူတော်ကောင်းတို့၌ ညွတ်သောစိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍။ အရိယံ၊ မြတ်သော။ အဋ္ဌင်္ဂိကံ၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံသော။ (ယံ) မဂ္ဂံ၊ အကြင်မဂ်ကို။ ဘာဝေတိ၊ ပွား၏။ အရိယံ၊ မြတ်သော။ အဋ္ဌင်္ဂိကံ၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံသော။ (ယံ) မဂ္ဂံ၊ အကြင်မဂ်ကို။ ဗဟုလီကရောတိ၊ များစွာအလေ့အကျက် ပြု၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ တံ ဧတံ မဂ္ဂံ၊ ထိုမဂ်ကို။ ဣမိနာ ပရိယာယေန၊ ဤသို့ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော အကြောင်းဖြင့်။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ ယဒိဒံ (ယာ ဧသာ) ကလျာဏမိတ္တတာ၊ အကြင်ကောင်းသော အဆွေခင်ပွန်းရှိသောသူ၏ အဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ ယဒိဒံ (ယာ ဧသာ) ကလျာဏသဟာယတာ၊ အကြင်ကောင်းသော အဖော်ရှိသောသူ၏ အဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ ယဒိဒံ (ယာ ဧသာ) ကလျာဏသမ္ပဝင်္ကတာ၊ အကြင်သူတော်ကောင်းတို့၌ ညွတ်သောစိတ်ရှိသောသူ၏ အဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) (တတော၊ ထိုသူမှ။) ယံ ဗြဟ္မစရိယံ၊ အကြင်အရိယမဂ်တရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဣဒံ (ဗြဟ္မစရိယံ)၊ ဤအရိယမဂ်တရားသည်။ သကလမေဝ၊ အလုံးစုံသည်သာလျှင်။ (အာဂစ္ဆတိ၊ လာ၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။)

အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ မမံ၊ ငါ၏။ ကလျာဏမိတ္တံ၊ ကလျာဏမိတ္တကို။ အာဂမ္မ၊ အကြောင်းပြု၍။ ဇာတိဓမ္မာ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းသဘော ရှိကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ ဇာတိယာ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းမှ။ ပရိမုစ္စန္တိ၊ လွတ်ကုန်၏။ ဇရာဓမ္မာ၊ အိုခြင်းသဘော ရှိကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ ဇရာယ၊ အိုခြင်းမှ။ ပရိမုစ္စန္တိ၊ လွန်ကုန်၏။ ဗျာဓိဓမ္မာ၊ နာခြင်းသဘော ရှိကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ ဗျာဓိတော၊ နာခြင်းမှ။ ပရိမုစ္စန္တိ၊ လွတ်ကုန်၏။ မရဏဓမ္မာ၊ သေခြင်းသဘော ရှိကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ မရဏေန၊ သေခြင်းမှ။ ပရိမုစ္စန္တိ၊ လွတ်ကုန်၏။ သောကပရိဒေဝဒုက္ခဒေါမနဿုပါယာသာ၊ စိုးရိမ်ခြင်း ငိုကြွေးခြင်း ဆင်းရဲခြင်း နှလုံးမသာယာခြင်း သက်ကြီးရှိုက်တငင်ပင်ပန်းခြင်းသဘော ရှိကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ သောကပရိဒေဝဒုက္ခဒေါမနဿုပါယာသေဟိ၊ စိုးရိမ်ခြင်း ငိုကြွေးခြင်း ဆင်းရဲခြင်း နှလုံးမသာယာခြင်း သက်ကြီးရှိုက်တငင်ပင်ပန်းခြင်းတို့မှ။ ပရိမုစ္စန္တိ၊ လွတ်ကုန်၏။ အာနန္ဒ၊ အာနန္ဒာ။ ဧတံ မဂ္ဂံ၊ ထိုမဂ်ကို။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဣမိနာ ပရိယာယေန၊ ဤသို့သော ပရိယာယ်ဖြင့်။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ Ä (၈၉) ယဒိဒံ (ယာ ဧသာ) ကလျာဏမိတ္တတာ၊ အကြင်ကောင်းသော အဆွေခင်ပွန်းရှိသောသူ၏ အဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ ယဒိဒံ (ယာ ဧသာ) ကလျာဏသဟာယတာ၊ အကြင်ကောင်းသော အဖော်ရှိသောသူ၏ အဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ ယဒိဒံ (ယာ ဧသာ) ကလျာဏသမ္ပဝင်္ကတာ၊ အကြင်ကောင်းသောသူတို့၌ ညွတ်သောစိတ်ရှိသောသူ၏ အဖြစ်သည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) (တတော၊ ထိုသူမှ။) ယံ ဗြဟ္မစရိယံ၊ အကြင်အရိယမဂ်တရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဣဒံ (ဗြဟ္မစရိယံ)၊ ဤအရိယမဂ်တရားသည်။ သကလမေဝ၊ အလုံးစုံသည်သာလျှင်။ (အာဂစ္ဆတိ၊ လာ၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ ဝေဒိတဗ္ဗံ၊ သိအပ်၏။)

မဟာရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တသ္မာ၊ ထိုသို့ အလုံးစုံသော အရိယမဂ်ကိုလည်း ကလျာဏမိတ်ကို မှီ၍ ရသည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ ဣဟ၊ ဤအခါ၌။ တေ (တယာ)၊ သင်သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သိက္ခိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။ (ကိံ သိက္ခိတဗ္ဗံ၊ အဘယ်သို့ ကျင့်အပ်သနည်း။) အဟံ၊ ငါသည်။ “ကလျာဏမိတ္တော၊ ကောင်းသော အဆွေခင်ပွန်းရှိသည်။ ဘဝိဿာမိ၊ ဖြစ်အံ့။ ကလျာဏသဟာယော၊ ကောင်းသော အဖော်ရှိသည်။ ဘဝိဿာမိ၊ ဖြစ်အံ့။ ကလျာဏသမ္ပဝင်္ကော၊ ကောင်းသောသူတို့၌ ညွတ်သောစိတ်ရှိသည်။ ဘဝိဿာမိ၊ ဖြစ်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ သိက္ခိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ တေ (တယာ)၊ သင်သည်။ ဧဝံ ဟိ၊ ဤသို့လျှင်။ သိက္ခိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။

မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ကလျာဏမိတ္တဿ၊ ကောင်းသော အဆွေခင်ပွန်းရှိသော။ ကလျာဏသဟာယကဿ၊ ကောင်းသော အဖော်ရှိသော။ ကလျာဏသမ္ပဝင်္ကဿ၊ ကောင်းသော သူတို့၌ ညွတ်သောစိတ်ရှိသော။ တေ၊ သင့်အား။ (မယာ၊ ငါသည်။) ဧကော၊ တစ်ခုသော။ ကုသလေသု၊ ကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တရားတို့၌။ အပ္ပမာဒေါ၊ မမေ့မလျော့သော။ အယံ ဓမ္မော၊ ဤတရားကို။ ဥပနိဿာယ၊ မှီ၍။ ဝိဟာတဗ္ဗော၊ နေအပ်၏။

မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ အပ္ပမာဒံ၊ အပ္ပမာဒတရားကို။ ဥပနိဿာယ၊ မှီ၍။ ဝိဟရတော၊ နေသော။ အပ္ပမတ္တဿ၊ မေ့လျော့ခြင်းကင်းသော။ တေ၊ သင်၏။ ဣတ္ထာဂါရဿ၊ မင်းမောင်းမအပေါင်းအား။ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကျင့်သည်။ ဘဝိဿာမိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ (ကိံ ဘဝိဿတိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်လတ္တံ့နည်း။) “ခေါ၊ စင်စစ်။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ အပ္ပမာဒံ၊ အပ္ပမာဒတရားကို။ ဥပနိဿာယ၊ မှီ၍။ အပ္ပမတ္တော၊ မမေ့မလျော့။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဟန္ဒ၊ ယခု။ မယမ္ပိ၊ ငါတို့သည်လည်း။ အပ္ပမာဒံ၊ အပ္ပမာဒတရားကို။ ဥပနိဿာယ၊ မှီကုန်၍။ အပ္ပမတ္တာ၊ မမေ့မလျော့ကုန်သည် ဖြစ်၍။ ဝိဟရာမ၊ နေကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကျင့်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။

မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ အပ္ပမာဒံ၊ အပ္ပမာဒတရားကို။ ဥပနိဿာယ၊ မှီ၍။ ဝိဟရတော၊ နေသော။ အပ္ပမတ္တဿ၊ မမေ့မလျော့သော။ တေ၊ သင်၏။ အနုယန္တာနံ၊ သင်သို့ အစဉ်လိုက်ကုန်သော။ ခတ္တိယာနံပိ၊ မင်းတို့အားလည်း။ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကျင့်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ (ကိံ ဘဝိဿတိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်လတ္တံ့နည်း။) “ခေါ၊ စင်စစ်။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ အပ္ပမာဒံ၊ အပ္ပမာဒတရားကို။ ဥပနိဿာယ၊ မှီ၍။ အပ္ပမတ္တော၊ မမေ့မလျော့။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဟန္ဒ၊ ယခု။ မယမ္ပိ၊ ငါတို့သည်လည်း။ အပ္ပမာဒံ၊ အပ္ပမာဒတရားကို။ ဥပနိဿာယ၊ မှီကုန်၍။ အပ္ပမတ္တာ၊ မမေ့မလျော့ကုန်သည် ဖြစ်၍။ ဝိဟရာမ၊ နေကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကျင့်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။

မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ အပ္ပမာဒံ၊ အပ္ပမာဒတရားကို။ ဥပနိဿာယ၊ မှီ၍။ ဝိဟရတော၊ နေသော။ အပ္ပမတ္တဿ၊ မမေ့မလျော့သော။ တေ၊ သင်၏။ ဗလကာယဿပိ၊ ဗိုလ်ပါအပေါင်းအားလည်း။ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကျင့်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ (ကိံ ဘဝိဿတိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်လတ္တံ့နည်း။) “ခေါ၊ စင်စစ်။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ အပ္ပမာဒံ၊ အပ္ပမာဒတရားကို။ ဥပနိဿာယ၊ မှီ၍။ အပ္ပမတ္တော၊ မမေ့မလျော့သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဟန္ဒ၊ ယခု။ မယမ္ပိ၊ ငါတို့သည်လည်း။ အပ္ပမာဒံ၊ အပ္ပမာဒတရားကို။ ဥပနိဿာယ၊ မှီ၍။ အပ္ပမတ္တာ၊ မမေ့မလျော့ကုန်သည် ဖြစ်၍။ ဝိဟရာမ၊ နေကုန်အံ့။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကျင့်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။

မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ အပ္ပမာဒံ၊ အပ္ပမာဒတရားကို။ ဥပနိဿာယ၊ မှီ၍။ ဝိဟရတော၊ နေသော။ အပ္ပမတ္တဿ၊ မမေ့မလျော့သော။ တေ၊ သင်၏။ နေဂမဇနပဒဿပိ၊ နိဂုံးဇနပုဒ်၌ နေကုန်သော သူအား။ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကျင့်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ (ကိံ ဘဝိဿတိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်လတ္တံ့နည်း။) “ခေါ၊ စင်စစ်။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ အပ္ပမာဒံ၊ အပ္ပမာဒတရားကို။ ဥပနိဿာယ၊ မှီ၍။ အပ္ပမတ္တော၊ မမေ့မလျော့သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဟန္ဒ၊ ယခု။ မယမ္ပိ၊ ငါတို့သည်လည်း။ အပ္ပမာဒံ၊ အပ္ပမာဒတရားကို။ ဥပနိဿာယ၊ မှီကုန်၍။ အပ္ပမတ္တာ၊ မမေ့မလျော့ကုန်သည် ဖြစ်၍။ ဝိဟရာမ၊ နေကုန်အံ့။” ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့သော အကျင့်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။

မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ အပ္ပမာဒံ၊ အပ္ပမာဒတရားကို။ ဥပနိဿာယ၊ မှီ၍။ အပ္ပမတ္တဿ၊ မမေ့မလျော့သည်ဖြစ်၍။ (ဝိဟရတော၊ နေသော။) တေ၊ သင်၏။ အတ္တာပိ၊ ကိုယ်ကိုလည်း။ ဂုတ္တော၊ လုံခြုံစေအပ်သည်။ ရက္ခိတော၊ စောင့်ရှောက်အပ်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဣတ္ထာဂါရံပိ၊ မောင်းမအပေါင်းကိုလည်း။ ဂုတ္တံ၊ လုံခြုံစေအပ်သည်။ ရက္ခိတံ၊ စောင့်ရှောက်အပ်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ကောသကောဋ္ဌာဂါရံပိ၊ ကျီကြကိုလည်း။ ဂုတ္တံ၊ လုံခြုံစေအပ်သည်။ ရက္ခိတံ၊ စောင့်ရှောက်အပ်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

ဘောဂေ၊ စည်းစိမ်ဥစ္စာတို့ကိုလည်းကောင်း။ အပရာပရေ၊ ထိုမှဤမှ ဖြစ်ကုန်သော။ ဥဠာရေ၊ မြတ်သော အလိုတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပတ္ထယမာနေန၊ တောင့်တသဖြင့်။ ပုညကိရိယာသု၊ သုံးပါးကုန်သော ပုညကြိယာဝတ္ထုတို့၌။ အပ္ပမာဒံ၊ မမေ့မလျော့ခြင်းကို။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ ပသံသန္တိ၊ ချီးမွမ်းကုန်၏။ အပ္ပမတ္တော၊ မေ့လျော့ခြင်းကင်းသော။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသည်။ Ä (၉၀) ဒိဋ္ဌေဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သော ကိုယ်၏ အဖြစ်၌။ ပဝတ္တော၊ ဖြစ်သော။ ယော အတ္ထော စ၊ အကြင်အကျိုးသည်လည်းကောင်း။ သမ္ပရာယိကော၊ တမလွန်၌ ဖြစ်သော။ ယော အတ္ထော စ၊ အကြင်အကျိုးသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ဥဘော၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ တေ အတ္ထေ၊ ထိုအကျိုးတို့ကို။ (အဓိဂ္ဂဏှာတိ၊ ယူ၏။) အတ္ထဘိသမယာ၊ အကျိုးနှစ်ပါးကို ရခြင်းကြောင့်။ ဓီရော၊ ပညာရှိသော သူကို။ ပဏ္ဍိတောတိ၊ ပဏ္ဍိတဟူ၍။ ပဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၉၊ ပဌမအပုတ္တကသုတ်

၁၃၀။ သာဝတ္ထိနိဒါနံ၊ သာဝတ္ထိနိဒါန်းတည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပသေနဒိ၊ ပသေနဒီအမည်ရှိသော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ဒိဝါ ဒိဝဿ၊ နေတော့တော့၌။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နံ ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ ပသေနဒိကောသလံ၊ ပသေနဒီကောသလအမည်ရှိသော။ ရာဇာနံ၊ မင်းကြီးကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။) “မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဟန္ဒ၊ ယခု။ ဒိဝါ ဒိဝဿ၊ နေတော့တော့၌။ ကုတော၊ အဘယ်အရပ်မှ။ တွံ၊ သင်သည်။ အာဂစ္ဆသိ နု ခေါ၊ လာခဲ့သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

“ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣဓ သာဝတ္ထိယံ၊ ဤသာဝတ္ထိပြည်၌။ သေဋ္ဌိ ဂဟပတိ၊ သူဌေးကြီးသည်။ ကာလင်္ကတော၊ သေခဲ့၏။ အပုတ္တကံ၊ အမွေခံသားမရှိသော။ (တဿ၊ ထိုသူဌေး၏။) တံ သာပတေယျံ၊ ထိုဥစ္စာနှစ်ကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ရာဇန္တေပုရံ၊ မင်းအိမ်တွင်းသို့။ အတိဟရိတွာ၊ သွင်းပြီး၍။ အာဂစ္ဆာမိ၊ လာခဲ့၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဟိရညေဿဝ၊ သုံးဆောင်ပြီးေသော ရွှေ၏သာလျှင်။ အသီတိသတသဟဿာနိ၊ ရှစ်သန်းရှိကုန်၏။ ရူပိယဿ၊ မသုံးဆောင်သေးသော ရွှေငွေစသည်ကား။ ကော ပန ဝါဒေါ၊ အဘယ်ဆိုဖွယ်ရာရှိအံ့နည်း။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တဿ ခါ ပန သေဋ္ဌိဿ ဂဟပတိဿ၊ ထိုသူဌေး၏။ ဧဝရူပေါ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဘတ္တဘောဂေါ၊ ထမင်းကို သုံးဆောင်ခြင်းသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ “ဗိလင်္ဂဒုတိယံ၊ ပအုံးရည်လျှင် နှစ်ခွက်မြောက်သော။ ကဏာဇကံ၊ ဆန်ကွဲထမင်းကို။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စား၏။ “ ဧဝရူပေါ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဝတ္ထဘောဂေါ၊ အဝတ်ကို သုံးဆောင်ခြင်းသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ’တိပက္ခဝသနံ၊ သုံးဖို့စပ်၍ ချုပ်သော။ သာဏံ၊ ပိုက်ဆံလျှော်ပုဆိုးကို။ ဓာရေတိ၊ ဝတ်၏။ “ ဧဝရူပေါ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ယာနဘောဂေါ၊ ယာဉ်ကို သုံးဆောင်ခြင်းသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ “ဇဇ္ဇရရထကေန၊ ဆွေးမြေ့သော ရထားငယ်၌ စီးသဖြင့်။ ယာတိ၊ သွား၏။ “ ပဏ္ဏဆတ္တကေန (ပဏ္ဏဆတ္တကံ)၊ သစ်ရွက်မိုးသော ထီးကို။ ဓာရိယမာနေန၊ ဆောင်းသဖြင့်။ ယာတိ၊ သွား၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။)

“မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဧတံ၊ ဤစကားသည်။ ဧဝံ၊ မင်းကြီးဆိုတိုင်း ဟုတ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဧတံ၊ ဤစကားသည်။ ဧဝံ၊ မင်းကြီးဆိုတိုင်း ဟုတ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အသပ္ပုရိသော၊ သူတော်ကောင်းမဟုတ် ယုတ်သောသူသည်။ ဥဠာရေ၊ မြတ်ကုန်သော။ ဘောဂေ၊ စည်းစိမ်တို့ကို။ လဘိတွာ၊ ရ၍။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ နေဝ သုခေတိ၊ မချမ်းသာစေ။ နေဝ ပီဏေတိ၊ မနှစ်သက်စေ။ မာတာပိတရော၊ အမိအဘတို့ကို။ န သုခေတိ၊ မချမ်းသာစေ။ န ပီဏေတိ၊ မနှစ်သက်စေ။ ပုတ္တဒါရံ၊ သားမယားကို။ န သုခေတိ၊ မချမ်းသာစေ။ န ပီဏေတိ၊ မနှစ်သက်စေ။ ဒါသကမ္မကရပေါရိသေ၊ ကျွန်အမှုလုပ်သော ယောကျ်ားတို့ကို။ န သုခေတိ၊ မချမ်းသာစေ။ န ပီဏေတိ၊ မနှစ်သက်စေ။ မိတ္တာမစ္စေ၊ အဆွေခင်ပွန်းဖြစ်သော သူတို့ကို။ န သုခေတိ၊ မချမ်းသာစေ။ န ပီဏေတိ၊ မနှစ်သက်စေ။ သမဏေသု၊ ရဟန်းတို့၌လည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏေသု၊ ပုဏ္ဏားတို့၌လည်းကောင်း။ ဥဒ္ဓဂ္ဂိကံ၊ အထက်အထက်ဘုံတို့၌ မြတ်သော အကျိုးကို ဖြစ်စေတတ်သော။ သောဝဂ္ဂိကံ၊ ကမ္မဘဝ ဥပပတ္တိဘဝနှင့်တကွ ထိုနတ်ပြည်၌ ဥပပါတ်ပဋိသန္ဓေကို ဖြစ်စေတတ်သော။ သုခဝိပါကံ၊ ချမ်းသာသော အကျိုးရှိသော။ သဂ္ဂသံဝတ္တနိကံ၊ နတ်ရွာ၌ ဖြစ်စေတတ်သော။ ဒက္ခိဏံ၊ အလှူကို။ န ပတိဋ္ဌာပေတိ၊ မဖြစ်စေ။ တဿ၊ ထိုသူ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိုခဲ့တိုင်း။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အပရိဘုဉ္ဇမာနေ၊ အပရိဘုဉ္ဇိယမာနေ (ဆဋ္ဌ) မသုံးဆောင်ကုန်သော။ တေ ဘောဂေ၊ ထိုစည်းစိမ်ဥစ္စာတို့ကို။ ရာဇာနော ဝါ၊ မင်းတို့သည်လည်း။ ဟရန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ စောရာ ဝါ၊ ခိုးသူတို့သည်မူလည်း။ ဟရန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ အဂ္ဂိ ဝါ၊ မီးသည်မူလည်း။ ဒဟတိ၊ လောင်၏။ ဥဒကံ ဝါ၊ ရေသည်မူလည်း။ ဝဟတိ၊ မျှော၏။ အပ္ပိယာ၊ မချစ်မနှစ်လိုအပ်ကုန်သော။ ဒါယာဒါ ဝါ၊ အမွေခံတို့သည်မူလည်း။ ဟရန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ထိုသူ၏။ တေ ဘောဂါ၊ ထိုစည်းစိမ်ဥစ္စာတို့သည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အပရိဘုဉ္ဇမာနာ၊ မသုံးဆောင်ကုန်သည် ဖြစ်၍။ ပရိက္ခယံ၊ ကုန်ခြင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ ပရိဘောဂံ၊ သုံးဆောင်ခြင်းသို့။ နော ဂစ္ဆန္တိ၊ မရောက်ကုန်။

မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ အမနုဿဋ္ဌာနေ၊ လူမရှိရာ အရပ်၌။ အစ္ဆောဒကာ၊ ကြည်သော ရေရှိသော။ သီကောဒကာ၊ ချမ်းအေးသော ရေရှိသော။ သာတောဒကာ၊ မြိန်မြတ်သော ရေရှိသော။ သေတောဒကာ၊ လှိုင်းထမ်းပိုးပစ်သဖြင့် ဖြူသော ရေရှိသော။ သုပ္ပတိတ္ထာ၊ ကောင်းသော ရေဆိပ်ရှိသော။ ရမ္မဏီယာ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ဖွယ်ရှိသော။ ပေါက္ခရဏီ၊ ရေကန်သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တသ္မိံ၊ ထိုရေကန်၌။) တံ ဥဒကံ၊ ထိုရေကို။ ဇနော၊ လူအပေါင်းသည်။ နေဝ ဟရေယျ၊ မဆောင်ယူရာ။ န ပိဝေယျ၊ မသောက်ရာ။ န နှာယေယျ၊ န နဟာယေယျ (ဆဋ္ဌ) မချိုးရာ။ ယထာပစ္စယံ ဝါ၊ အလိုရှိတိုင်းသော ရေကိစ္စကိုလည်း။ န ကရေယျ၊ မပြုရာ။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဧဝံ ဟိ၊ ဤသို့မပြုသည်ရှိသော်သာလျှင်။ တံ ဥဒကံ၊ ထိုရေသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အပရိဘုဉ္ဇိယမာနံ၊ မသုံးဆောင်ဘဲလျက်။ ပရိက္ခယံ၊ ကုန်ခြင်းသို့။ Ä (၉၁) ဂစ္ဆေယျ သေယျထာပိ၊ ရောက်ရာသကဲ့သို့။ ပရိဘောဂံ၊ သုံးဆောင်ခြင်းသို့။ နော ဂစ္ဆေယျ သေယျထာပိ၊ မရောက်ရာသကဲ့သို့။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ထို့အတူသာလျှင်။ အသပ္ပုရိသော၊ သူတော်မဟုတ် ယုတ်သောသူသည်။ ဥဠာရေ၊ မြတ်ကုန်သော။ ဘောဂေ၊ စည်းစိမ်တို့ကို။ လဘိတွာ၊ ရ၍။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ နေဝ သုခေတိ၊ မချမ်းသာစေ။ န ပီဏေတိ၊ မနှစ်သက်စေ။ မာတာပိတရော၊ အမိအဘတို့ကို။ န သုခေတိ၊ မချမ်းသာစေ။ န ပီဏေတိ၊ မနှစ်သက်စေ။ ပုတ္တဒါရံ၊ သားမယားကို။ န သုခေတိ၊ မချမ်းသာစေ။ န ပီဏေတိ၊ မနှစ်သက်စေ။ ဒါသကမ္မကရပေါရိသေ၊ ကျွန်အမှုလုပ်သော ယောကျ်ားတို့ကို။ န သုခေတိ၊ မချမ်းသာစေ။ န ပီဏေတိ၊ မနှစ်သက်စေ။ မိတ္တာမစ္စေ၊ အဆွေခင်ပွန်းဖြစ်သော သူတို့ကို။ န သုခေတိ၊ မချမ်းသာစေ။ န ပီဏေတိ၊ မနှစ်သက်စေ။ သမဏေသု၊ ရဟန်းတို့၌လည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏေသု၊ ပုဏ္ဏားတို့၌လည်းကောင်း။ ဥဒ္ဓဂ္ဂိကံ၊ အထက်အထက်ဘုံတို့၌ မြတ်သောအကျိုးကို ဖြစ်စေတတ်သော။ သောဝဂ္ဂိကံ၊ ကမ္မဘဝ ဥပပတ္တိဘဝနှင့်တကွ ထိုနတ်ပြည်၌ ဥပပါတ်ပဋိသန္ဓေကို ဖြစ်စေတတ်သော။ သုခဝိပါကံ၊ ချမ်းသာသော အကျိုးရှိသော။ သဂ္ဂသံဝတ္တနိကံ၊ နတ်ရွာ၌ ဖြစ်စေတတ်သော။ ဒက္ခိဏံ၊ အလှူကို။ န ပတိဋ္ဌာပေတိ၊ မဖြစ်စေ။ တဿ၊ ထိုသူ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိုခဲ့တိုင်း။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အပရိဘုဉ္ဇမာနေ၊ မသုံးဆောင်ကုန်သော။ တေ ဘောဂေ၊ ထိုစည်းစိမ်ဥစ္စာတို့ကို။ ရာဇာနော ဝါ၊ မင်းတို့သည်လည်း။ ဟရန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ စောရာ ဝါ၊ ခိုးသူတို့သည်မူလည်း။ ဟရန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ အဂ္ဂိ ဝါ၊ မီးသည်မူလည်း။ ဒဟတိ၊ လောင်၏။ ဥဒကံ ဝါ၊ ရေသည်မူလည်း။ ဝဟတိ၊ မျှော၏။ အပ္ပိယာ၊ မချစ်မနှစ်လိုအပ်ကုန်သော။ ဒါယာဒါ ဝါ၊ အမွေခံတို့သည်မူလည်း။ ဟရန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ထိုသူ၏။ တေ ဘောဂါ၊ ထိုစည်းစိမ်ဥစ္စာတို့သည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ အပရိဘုဉ္ဇမာနာ၊ မသုံးဆောင်ကုန်သည် ဖြစ်၍။ ပရိက္ခယံ၊ ကုန်ခြင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ ပရိဘောဂံ၊ သုံးဆောင်ခြင်းသို့။ နော ဂစ္ဆန္တိ၊ မရောက်ကုန်။

မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သပ္ပုရိသော၊ သူတော်ကောင်းဖြစ်သော သူသည်။ ဥဠာရေ၊ မြတ်ကုန်သော။ ဘောဂေ၊ စည်းစိမ်တို့ကို။ လဘိတွာ၊ ရ၍။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ သုခေတိ၊ ချမ်းသာစေ၏။ ပီဏေတိ၊ နှစ်သက်စေ၏။ မာတာပိတရော၊ အမိအဘတို့ကို။ သုခေတိ၊ ချမ်းသာစေ၏။ ပီဏေတိ၊ နှစ်သက်စေ၏။ ပုတ္တဒါရံ၊ သားမယားကို။ သုခေတိ၊ ချမ်းသာစေ၏။ ပီဏေတိ၊ နှစ်သက်စေ၏။ ဒါသကမ္မကရပေါရိသေ၊ ကျွန်အမှုလုပ်သော ယောကျ်ားတို့ကို။ သုခေတိ၊ ချမ်းသာစေ၏။ ပီဏေတိ၊ နှစ်သက်စေ၏။ မိတ္တာမစ္စေ၊ အဆွေခင်ပွန်းဖြစ်သော သူတို့ကို။ သုခေတိ၊ ချမ်းသာစေ၏။ ပီဏေတိ၊ နှစ်သက်စေ၏။ သမဏေသု၊ ရဟန်းတို့၌လည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏေသု၊ ပုဏ္ဏားတို့၌လည်းကောင်း။ ဥဒ္ဓဂ္ဂိကံ၊ အထက်အထက်ဘုံတို့၌ မြတ်သောအကျိုးကို ဖြစ်စေတတ်သော။ သောဝဂ္ဂိကံ၊ ကမ္မဘဝ ဥပပတ္တိဘဝနှင့်တကွ ထိုနတ်ပြည်၌ ဥပပါတ်ပဋိသန္ဓေကို ဖြစ်စေတတ်သော။ သုခဝိပါကံ၊ ချမ်းသာသော အကျိုးရှိသော။ သဂ္ဂသံဝတ္တနိကံ၊ နတ်ရွာ၌ ဖြစ်စေတတ်သော။ ဒက္ခိဏံ၊ အလှူကို။ ပတိဋ္ဌာပေတိ၊ ဖြစ်စေ၏။ တဿ၊ ထိုသူ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိုခဲ့တိုင်း။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိဘုဉ္ဇမာနေ၊ သုံးဆောင်ကုန်သော။ တေ ဘောဂေ၊ ထိုစည်းစိမ်ဥစ္စာတို့ကို။ ရာဇာနော၊ မင်းတို့သည်။ နေဝ ဟရန္တိ၊ မဆောင်ကုန်။ စောရာ၊ ခိုးသူတို့သည်။ န ဟရန္တိ၊ မဆောင်ကုန်။ အဂ္ဂိ၊ မီးသည်။ န ဒဟတိ၊ မလောင်။ ဥဒကံ၊ ရေသည်။ န ဝဟတိ၊ မမျှော။ အပ္ပိယာ၊ မချစ်မနှစ်လိုအပ်ကုန်သော။ ဒါယာဒါ၊ အမွေခံတို့သည်။ န ဟရန္တိ၊ မဆောင်ကုန်။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ထိုသူ၏။ တေ ဘောဂါ၊ ထိုစည်းစိမ်ဥစ္စာတို့သည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိဘုဉ္ဇမာနာ၊ သုံးဆောင်ကုန်သည် ဖြစ်၍။ ပရိဘောဂံ၊ သုံးဆောင်ခြင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ ပရိက္ခယံ၊ ကုန်ခြင်းသို့။ နော ဂစ္ဆန္တိ၊ မရောက်ကုန်။

မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဂါမဿ ဝါ၊ ရွာ၏လည်းကောင်း။ နိဂမဿ ဝါ၊ နိဂုံး၏လည်းကောင်း။ အဝိဒူရေ၊ မနီးမဝေး၌။ အစ္ဆောဒကာ၊ ကြည်သော ရေရှိသော။ သီတောဒကာ၊ ချမ်းအေးသော ရေရှိသော။ သာတောဒကာ၊ မြိန်မြတ်သော ရေရှိသော။ သေတောဒကာ၊ လှိုင်းထမ်းပိုးပစ်သဖြင့် ဖြူသော ရေရှိသော။ သုပ္ပတိတ္ထာ၊ ကောင်းသော ရေဆိပ်ရှိသော။ ရမ္မဏီယာ၊ ရမဏီယာ (ဆဋ္ဌ) နှလုံးမွေ့လျော်ဖွယ် ရှိသော။ ပေါက္ခရဏီ၊ ရေကန်သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တသ္မိံ၊ ထိုရေကန်၌။) တဉ္စ ဥဒကံ၊ ထိုရေကိုလည်း။ ဇနော၊ လူများအပေါင်းသည်။ ဟရေယျပိ၊ ဆောင်လည်း ဆောင်ယူရာ၏။ ပိဝေယျပိ၊ သောက်လည်းသောက်ရာ၏။ နှာယေယျပိ၊ ချိုးလည်းချိုးရာ၏။ ယထာပစ္စယံ၊ အလိုရှိတိုင်းသော ရေကိစ္စကို။ ကရေယျပိ၊ ပြုလည်းပြုရာ၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဧဝံ ဟိ၊ ဤသို့ပြုသည်ရှိသော်သာလျှင်။ တံ ဥဒကံ၊ ထိုရေသည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိဘုဉ္ဇမာနံ၊ သုံးဆောင်သည် ဖြစ်၍။ ပရိဘောဂံ၊ သုံးဆောင်ခြင်းသို့။ ဂစ္ဆေယျ သေယျထာပိ၊ ရောက်ရာသကဲ့သို့။ ပရိက္ခယံ၊ ကုန်ခြင်းသို့။ နော ဂစ္ဆေယျ သေယျထာပိ၊ မရောက်ရာသကဲ့သို့။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ထို့အတူသာလျှင်။ သပ္ပုရိသော၊ သူတော်ကောင်းသည်။ ဥဠာရေ၊ မြတ်ကုန်သော။ ဘောဂေ၊ စည်းစိမ်တို့ကို။ လဘိတွာ၊ ရ၍။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ သုခေတိ၊ ချမ်းသာစေ၏။ ပီဏေတိ၊ နှစ်သက်စေ၏။ မာတာပိတရော၊ အမိအဘတို့ကို။ သုခေတိ၊ ချမ်းသာစေ၏။ ပီဏေတိ၊ နှစ်သက်စေ၏။ ပုတ္တဒါရံ၊ သားမယားကို။ သုခေတိ၊ ချမ်းသာစေ၏။ ပီဏေတိ၊ နှစ်သက်စေ၏။ ဒါသကမ္မကရပေါရိသေ၊ ကျွန်အမှုလုပ်သော ယောကျ်ားတို့ကို။ သုခေတိ၊ ချမ်းသာစေ၏။ ပီဏေတိ၊ နှစ်သက်စေ၏။ မိတ္တာမစ္စေ၊ အဆွေခင်ပွန်းဖြစ်သော သူတို့ကို။ သုခေတိ၊ ချမ်းသာစေ၏။ ပီဏေတိ၊ နှစ်သက်စေ၏။ သမဏေသု၊ ရဟန်းတို့၌လည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏေသု၊ ပုဏ္ဏားတို့၌လည်းကောင်း။ ဥဒ္ဓဂ္ဂိကံ၊ အထက်အထက်ဘုံတို့၌ မြတ်သောအကျိုးကို ဖြစ်စေတတ်သော။ သောဝဂ္ဂိကံ၊ ကမ္မဘဝ ဥပပတ္တိဘဝနှင့်တကွ ထိုနတ်ပြည်၌ ဥပပါတ်ပဋိသန္ဓေကို ဖြစ်စေတတ်သော။ သုခဝိပါကံ၊ ချမ်းသာသော အကျိုးရှိသော။ သဂ္ဂသံဝတ္တနိကံ၊ နတ်ရွာ၌ ဖြစ်စေတတ်သော။ ဒက္ခိဏံ၊ အလှူကို။ ပတိဋ္ဌာပေတိ၊ ဖြစ်စေ၏။ တဿ၊ ထိုသူ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိုခဲ့တိုင်း။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိဘုဉ္ဇမာနေ၊ သုံးဆောင်ကုန်သော။ တေ ဘောဂေ၊ ထိုစည်းစိမ်ဥစ္စာတို့ကို။ ရာဇာနော၊ မင်းတို့သည်။ နေဝ ဟရန္တိ၊ မဆောင်ကုန်။ စောရာ၊ ခိုးသူတို့သည်။ န ဟရန္တိ၊ မဆောင်ကုန်။ အဂ္ဂိ၊ မီးသည်။ န ဒဟတိ၊ မလောင်။ ဥဒကံ၊ ရေသည်။ န ဝဟတိ၊ မမျှော။ အပ္ပိယာ၊ မချစ်မနှစ်လိုအပ်ကုန်သော။ ဒါယာဒါ၊ အမွေခံတို့သည်။ န ဟရန္တိ၊ မဆောင်ကုန်။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အဿ၊ ထိုသူ၏။ တေ ဘောဂါ၊ ထိုစည်းစိမ်ဥစ္စာတို့သည်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိဘုဉ္ဇမာနာ၊ သုံးဆောင်ကုန်သည် ဖြစ်၍။ ပရိဘောဂံ၊ သုံးဆောင်ခြင်းသို့။ ဂစ္ဆန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ ပရိက္ခယံ၊ ကုန်ခြင်းသို့။ နော ဂစ္ဆန္တိ၊ မရောက်ကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

“အမနုဿဋ္ဌာနေ၊ လူမရှိရာ အရပ်၌။ သီတံ၊ ချမ်းအေးသော ရေရှိသော။ အပေယျမာနံ၊ မသောက်သော။ ယံ ဥဒကံ၊ အကြင်ရေသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တံ ဥဒကံ၊ ထိုရေသည်။ ပရိသောသံ၊ အလိုလိုခြောက်ခမ်းခြင်းသို့။ ဧတိ ဣဝ၊ ရောက်သကဲ့သို့။ ဧဝံ (တထာ)၊ ထို့အတူ။ ကာပုရိသော၊ ယုတ်မာသော ယောကျ်ားသည်။ ဓနံ၊ မြတ်သော ဥစ္စာကို။ လဘိတွာ၊ ရ၍။ အတ္တနာ၊ မိမိသည်။ နေဝ ပရိဘုဉ္ဇတိ၊ မသုံးဆောင်။ (ပရံပိ၊ သူတပါးကိုလည်း။) နော ဒဒါတိ၊ မပေး။ တံ (ဓနံ)၊ ထိုဥစ္စာသည်။ ပရိသောသံ၊ အလိုလိုကုန်ခမ်းခြင်းသို့။ ဧတိ၊ ရောက်၏။

ဓီရော၊ ပညာဖြင့် ဖြစ်သော။ (ယော) ဝိညူ၊ အကြင်ပညာရှိသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) သော စ ဝိညူ၊ ထိုပညာရှိသည်လည်း။ ဘောဂေ၊ မြတ်သောစည်းစိမ်ဥစ္စာတို့ကို။ အဓိဂမ္မ၊ ရ၍။ ဘုဉ္ဇတိ၊ သုံးဆောင်ခံစား၏။ ကိစ္စကရော စ၊ မိမိသုံးဆောင်ခြင်းကိစ္စ အလှူပေးခြင်းကိစ္စပြုသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော (ဝိညူ)၊ ထိုပညာရှိသည်။ ဉာတိသံဃေ၊ ဉာတိသံဃံ (ဆဋ္ဌ) ဆွေမျိုးအပေါင်းတို့၏ အလယ်၌။ နိသဘော၊ နိသဘအတူ။ စရိတွာ၊ ဘရိတွာ (ဆဋ္ဌ) သွား၍။ အနိန္ဒိတော၊ မကဲ့ရဲ့အပ်သည် ဖြစ်၍။ ဌာနံ၊ ကောင်းမှုကို ပြုသော သူတို့၏ တည်ရာဖြစ်သော။ သဂ္ဂံ၊ နတ်ပြည်သို့။ ဥပေတိ၊ ရောက်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၁၀၊ ဒုတိယအပုတ္တကသုတ်ျ

၁၃၁။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပသေနဒိ၊ ပသေနဒီအမည်ရှိသော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ဒိဝါ ဒိဝဿ၊ နေတော့တော့၌။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နံ ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ ပသေနဒိကောသလံ၊ ပသေနဒီကောသလအမည်ရှိသော။ ရာဇာနံ၊ မင်းကြီးကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။) “မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဟန္ဒ၊ ယခု။ ဒိဝါ ဒိဝဿ၊ နေတော့တော့၌။ ကုတော၊ အဘယ်အရပ်မှ။ တွံ၊ သင်သည်။ အာဂစ္ဆသိ နု ခေါ၊ လာခဲ့သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

“ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣဓ သာဝတ္ထိယံ၊ ဤသာဝတ္ထိပြည်၌။ သေဋ္ဌိ ဂဟပတိ၊ သူဌေးသည်။ ကာလင်္ကတော၊ သေခဲ့၏။ အပုတ္တကံ၊ အမွေခံသားမရှိသော။ (တဿ၊ ထိုသူဌေး၏။) တံ သာပတေယျံ၊ ထိုဥစ္စာနှစ်ကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ရာဇန္တေပုရံ၊ မင်း၏နန်းတော်တွင်းသို့။ အတိဟရိတွာ၊ သွင်းပြီး၍။ အာဂစ္ဆာမိ၊ လာပါ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဟိရညေဿဝ၊ သုံးဆောင်ပြီးေသော ရွှေ၏သာလျှင်။ သတံ၊ အရာတို့၏။ သတသဟဿာနိ၊ တစ်သိန်းရှိကုန်၏။ ရူပိယဿ၊ မသုံးဆောင်သော ရွှေငွေစသည်၏ကား။ ကော ပန ဝါဒေါ၊ အဘယ်မှာဆိုဖွယ်ရာရှိအံ့နည်း။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တဿ ခါ ပန သေဋ္ဌိဿ ဂဟပတဿ၊ ထိုသူကြွယ်၏။ ဧဝရူပေါ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဘတ္တဘောဂေါ၊ ထမင်းကိုသုံးဆောင်ခြင်းသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ “ဗိလင်္ဂဒုတိယံ၊ ပအုံးရည်လျှင် နှစ်ခွက်မြောက်သော။ ကဏာဇကံ၊ ဆန်ကွဲထမင်းကို။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စား၏။ “ ဧဝရူပေါ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဝတ္ထဘောဂေါ၊ အဝတ်ကိုသုံးဆောင်ခြင်းသည်။ အဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ’တိပက္ခဝသနံ၊ သုံးဖို့စပ်၍ ချုပ်သော။ သာဏံ၊ ပိုက်ဆံလျှော်ပုဆိုးကို။ ဓာရေတိ၊ ဝတ်၏။ “ ဧဝရူပေါ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ယာနဘောဂေါ၊ ယာဉ်ကိုသုံးဆောင်ခြင်းသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဇဇ္ဇရရထကေန၊ ဆွေးမြေ့သော ရထားငယ်၌ စီးသဖြင့်။ ယာတိ၊ သွား၏။ ပဏ္ဏဆတ္တကေန (ပဏ္ဏဆတ္တကံ)၊ သစ်ရွက်မိုးသောထီးကို။ ဓာရိယမာနေန၊ ဆောင်းသဖြင့်။ ယာတိ၊ သွား၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ ဆို၏။)

“မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဧတံ၊ ဤစကားသည်။ ဧဝံ၊ သင်မင်းကြီးဆိုတိုင်း ဟုတ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဧတံ၊ ဤစကားသည်။ ဧဝံ၊ သင်မင်းကြီးဆိုတိုင်း ဟုတ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဘူတပုဗ္ဗံ၊ ရှေး၌ဖြစ်ဘူး၏။ သော သေဋ္ဌိဂဟပတိ၊ ထိုသူကြွယ်သည်။ တဂ္ဂရသိခိံ နာမ၊ တဂ္ဂရသိခီအမည်ရှိသော။ ပစ္စေကသမ္ဗုဒ္ဓံ၊ ပစ္စေကသမ္ဗုဒ္ဓါကို။ ပိဏ္ဍပါတေန၊ ဆွမ်းဖြင့်။ ပဋိပါဒေတိ၊ ပဋိပါဒေသိ (ဆဋ္ဌ) ပြည့်စုံစေ၏။ (ဣမဿ) “သမဏဿ၊ ဤပစ္စေကဗုဒ္ဓါအား။ ပိဏ္ဍံ၊ ဆွမ်းကို။ ဒေထ၊ လှူကုန်လော။ “ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ပက္ကမိ၊ ဖဲလေ၏။ ဒတွာ စ ပန၊ လှူပြီး၍။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ ဝိပ္ပဋိသာရီ၊ နှလုံးမသာယာသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) “ဝရံ၊ မြတ်သော။ ဧတံ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ထိုဆွမ်းကို။ ဒါသာ ဝါ၊ ကျွန်ယောကျ်ားတို့သည်လည်းကောင်း။ ကမ္မကာရာ ဝါ၊ ကမ္မကရာ ဝါ (ဆဋ္ဌ) အမှုလုပ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဘုဉ္ဇေယျုံ၊ စားစေရကုန်မူကား။ (သာဓု ဝတ၊ ကောင်းလေစွတကား။) ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိပ္ပဋိသာရီ၊ နှလုံးမသာယာသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ သော သေဋ္ဌိ၊ ထိုသူဌေးသည်။ ဘာတု စ ပန၊ အစ်ကို၏လည်း။ ဧကပုတ္တကံ၊ တစ်ယောက်တည်းသော သားကို။ သာပတေယျဿ၊ ဥစ္စာနှစ်၏။ ကာရဏာ၊ အကြောင်းကြောင့်။ ဇီဝိတာ၊ အသက်မှ။ ဝေါရောပေသိ၊ ချဘူး၏။

မဟာရာဇ၊ မြတ်ေသောမင်းကြီး။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သေဋ္ဌိ ဂဟပတိ၊ သူကြွယ်သည်။ တဂ္ဂရသိခိံ၊ တဂ္ဂရသိခီအမည်ရှိသော။ ပစ္စေကသမ္ဗုဒ္ဓံ၊ ပစ္စေကသမ္ဗုဒ္ဓါကို။ ပိဏ္ဍပါတေန၊ ဆွမ်းဖြင့်။ ယံ ပဋိပါဒေသိ၊ အကြင်ကြောင့်ပြည့်စုံစေ၏။ တဿ ကမ္မဿ၊ ထိုကံ၏။ ဝိပါကေန၊ အကျိုးကြောင့်။ သတ္တက္ခတ္တုံ၊ ခုနှစ်ကြိမ်။ သုဂတိံ၊ ကောင်းမှုကို ပြုသောသူတို့၏ လားရာဖြစ်သော။ သဂ္ဂံ၊ မြတ်သော ရူပါရုံစသည်တို့၏ တည်ရာဖြစ်သော။ လောကံ၊ နတ်ပြည်သို့။ ဥပပဇ္ဇိ၊ ကပ်၍ဖြစ်၏။ တဿေဝ ကမ္မဿ၊ ထိုကံ၏သာလျှင်။ ဝိပါကာဝသေသေန၊ ဝိပါက်အကြွင်းဖြင့်။ ဣမိဿာယေဝ Ä (၉၃) သာဝတ္ထိယာ၊ ဤသာဝတ္ထိပြည်၌ပင်လျှင်။ သတ္တက္ခတ္တုံ၊ ခုနှစ်ကြိမ်။ သေဋ္ဌိဂ္ဂံ၊ သေဋ္ဌိတ္တံ (ဆဋ္ဌ) သူဌေး၏အဖြစ်ကို။ ကာရေသိ၊ ပြုစေ၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သော သေဋ္ဌိဂဟပတိ၊ ထိုသူကြွယ်သည်။ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ဆွမ်းကို။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ ဝိပ္ပဋိသာရီ၊ နှလုံးမသာယာသည်။ ယံ အဟောသိ၊ အကြင်ကြောင့် ဖြစ်၏။ “ဝရံ၊ မြတ်သော။ ဧတံ ပိဏ္ဍပါတံ၊ ထိုဆွမ်းကို။ ဒါသာ ဝါ၊ ကျွန်ယောကျ်ားတို့သည်လည်းကောင်း။ ကမ္မကာရာ ဝါ၊ အမှုလုပ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဘုဉ္ဇေယျုံ၊ စားစေရကုန်မူကား။ ([သာဓု ဝတ၊ ကောင်းလေစွတကား။) ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိပ္ပဋိသာရီ၊ နှလုံးမသာယာသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တဿ ကမ္မဿ၊ ထိုကံ၏။ ဝိပါကေန၊ အကျိုးကြောင့်။ အဿ၊ ထိုသူ၏။ ဥဠာရာယ၊ မြတ်သော။ ဘတ္တဘောဂါယ၊ ထမင်းကို သုံးဆောင်ခြင်း၌။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ န နမတိ၊ မညွှတ်။ အဿ၊ ထိုသူ၏။ ဥဠာရာယ၊ မြတ်သော။ ဝတ္ထဘောဂါယ၊ အဝတ်ကို သုံးဆောင်ခြင်းဖြင့်။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ န နမတိ၊ မညွှတ်။ အဿ၊ ထိုသူ၏။ ဥဠာရာယ၊ မြတ်သော။ ယာနဘောဂါယ၊ ယာဉ်ကို သုံးဆောင်ခြင်းဖြင့်။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ န နမတိ၊ မညွတ်။ အဿ၊ ထိုသူ၏။ ဥဠာရာနံ၊ မြတ်ကုန်သော။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ကာမဂုဏာနံ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ ဘောဂါယ၊ သုံးဆောင်ခြင်းဖြင့်။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ န နမတိ၊ မညွှတ်။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ သော သေဋ္ဌိဂဟပတိ၊ ထိုသူဌေးသည်။ ဘာတု စ ပန၊ အစ်ကို၏လည်း။ ဧကပုတ္တကံ၊ တစ်ယောက်ထည်းသော သားကို။ သာပတေယျဿ၊ ဥစ္စာနှစ်၏။ ကာရဏာ၊ အကြောင်းကြောင့်။ ဇီဝိတာ၊ ဇီဝိတိန္ဒြေမှ။ ယံ ဝေါရောပေသိ၊ အကြင်ကြောင့် ချ၏။ တဿ ကမ္မဿ၊ ထိုချသောကံ၏။ ဝိပါကေန၊ အကျိုးကြောင့်။ ဗဟူနိ ဝဿာနိ၊ များစွာသော နှစ်တိ့ုပတ်လုံးလည်းကောင်း။ ဗဟူနိ ဝဿသတာနိ၊ များစွာသော အနှစ်တစ်ရာတို့ပတ်လုံးလည်းကောင်း။ ဗဟူနိ ဝဿသဟဿာနိ၊ များစွာသော အနှစ်တစ်ထောင်တို့ပတ်လုံးလည်းကောင်း။ ဗဟူနိ ဝဿသတသဟဿာနိ၊ များစွာသော အနှစ်တစ်သိန်းတို့ပတ်လုံးလည်းကောင်း။ နိရယေ၊ ငရဲ၌။ ပစ္စိတ္ထ၊ ကျက်ဘူးပြီ။ တဿေဝ ကမ္မဿ၊ ထိုကံ၏သာလျှင်။ ဝိပါကာဝသေသေန၊ ဝိပါက်ကြွင်းဖြင့်။ အပုတ္တကံ၊ အမွေခံသားမရှိသော။ သတ္တမံ၊ ခုနှစ်ကြိမ်မြောက်သော။ ဣဒံ သာပတေယျံ၊ ဤဥစ္စာနှစ်ကို။ ရာဇကောသံ၊ မင်း၏တိုက်တော်သို့။ ပဝေသန္တိ၊ ပဝေသေတိ (ဆဋ္ဌ) သွင်းကုန်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်ကား။ တဿ သေဋ္ဌိဿ ဂဟပတိဿ၊ ထိုသူကြွယ်အား။ ပုရာဏံ၊ အဟောင်းဖြစ်သော။ ပုညဉ္စ၊ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါအား ဆွမ်းလှူသော ကုသိုလ်စေတနာသည်လည်း။ ပရိက္ခီဏံ၊ ကုန်ပြီ။ နဝံ၊ အသစ်ဖြစ်သော။ ပုညဉ္စ၊ ကုသိုလ်စေတနာကိုလည်း။ အနုပစိတံ၊ မဆည်းပူအပ်။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ အဇ္ဇ ပန၊ ယနေ့ကား။ သေဋ္ဌိဂဟပတိ၊ သူကြွယ်သည်။ မဟာရောရုဝေ၊ မဟာရောရုဝမည်သော။ နိရယေ၊ ငရဲ၌။ ပစ္စတိ၊ ကျက်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။) ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိုတိုင်း။ သေဋ္ဌိဂဟပတိ၊ သူဌေးသည်။ မဟာရောရုဝံ၊ မဟာရောရုဝမည်သော။ နိရယံ၊ ငရဲသို့။ ဥပပန္နော၊ ကပ်၍ဖြစ်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဆိုတိုင်း။ သေဋ္ဌိဂဟပတိ၊ သူဌေးသည်။ မဟာရောရုဝံ၊ မဟာရောရုဝမည်သော။ နိရယံ၊ ငရဲ၌။ ဥပပန္နော၊ ကပ်၍ဖြစ်သည်မှန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

ဓညံ၊ စပါးသည်လည်းကောင်း။ ဓနံ၊ ဥစ္စာသည်လည်းကောင်း။ ရဇတံ၊ ငွေသည်လည်းကောင်း။ ဇာတရူပံ၊ ရွှေသည်လည်းကောင်း။ ပရိဂ္ဂတံ၊ သိမ်းဆည်းအပ်သော။ ကိဉ္စိ ဝါ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော ဝတ္ထုသည်လည်းကောင်း။ (လောကေ၊ လောက၌။) ယဒိ အတ္ထိ၊ အကယ်၍ ရှိသည်ဖြစ်အံ့။ အဿ၊ ထိုသူအား။ ယေ ဒါသာ စ၊ အကြင်ကျွန်ယောကျ်ားတို့သည်လည်းကောင်း။ ယေ ကမ္မကာရာ စ၊ အကြင်အမှုလုပ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ယေ ပေသာ စ၊ အကြင်အစေအပါးခံ သူတို့သည်လည်းကောင်း။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ၊ ထိုသူတို့သည်။) အနုဇီဝိနော၊ မှီ၍ အသက်မွေးကုန်၏။

သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော ဥစ္စာကျေးကျွန်ကို။ နိက္ခိပဂါမီနံ၊ နိက္ခိပ္ပဂါမိနံ (ဆဋ္ဌ) စွန့်အပ်သော သဘောသို့ အစဉ်လိုက်ကုန်သော။ (တေသံ၊ ထိုဥစ္စာကို သိမ်းဆည်းကုန်သော သူတို့အား။) မတေ၊ သေသည်ရှိသော်။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော ဥစ္စာကျေးကျွန်ကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ န ဂန္တဗ္ဗံ၊ မသွားရရာ။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဥဒ၊ ထိုမျှို့။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ယဉ္စ ကမ္မံ၊ အကြင်ကုသိုလ်ကံ အကုသိုလ်ကံကိုလည်း။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ တံ ဟိ (တံ ဧဝ)၊ ထိုပြုသော ကုသိုလ်ကံ အကုသိုလ်ကံသည် သာလျှင်။ တဿ၊ ထိုသူအား။ သကံ၊ ဥစ္စာမည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တဉ္စ၊ ထိုကုသိုလ်ကံ အကုသိုလ်ကံကိုလည်း။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။ ဆာယာ၊ အရိပ်သည်။ အနုပါယိနီ ဣဝ၊ ကိုယ်သို့ အစဉ်လိုက်သကဲ့သို့။ တဉ္စ၊ ထိုကုသိုလ် အကုသိုလ်သည်သာလျှင်။ အဿ၊ ထိုသူအား။ အနုဂံ၊ အစဉ်လိုက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

တသ္မာ၊ ထိုသို့ အစဉ်လိုက်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ သမ္ပရာယိကံ၊ တမလွန်၌ ဖြစ်သော။ နိစယံ၊ ဆည်းပူးအပ်သော။ ကလျာဏံ၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှုကို။ ကရေယျ၊ ဆည်းပူးရာ၏။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့သည်။ ပရလောကသ္မိံ၊ တမလွန်ဘဝ၌။ ပါဏီနံ၊ သတ္တဝါတို့၏။ ပတိဋ္ဌာ၊ တည်ရာတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

ဒုတိယော၊ နှစ်ခုတို့၏ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သော။ ဝဂ္ဂေါ၊ ဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

တဿ၊ ထိုဒုတိယဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား၊

ဇဋိလော၊ ဇဋိလသုတ်လည်းကောင်း။ ပဉ္စရာဇာနော၊ ပဉ္စရာဇသုတ် လည်းကောင်း။ ဒေါဏပါကကုရေ စ၊ ဒေါဏပါကကုရသုတ်လည်းကောင်း။ သင်္ဂါမေန သင်္ဂါမာနာနိ၊ သင်္ဂါမသုတ်တို့ကို။ ဒွေ၊ နှစ်သုတ်တို့ဟူ၍။ ဝုတ္တာနိ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ ဓီတရာ၊ ဓီတရသုတ်လည်းကောင်း။ အပ္ပမာဒေန စ၊ အပ္ပမာဒသုတ်တို့သည်။ ဒွေ၊ နှစ်သုတ်တို့တည်း။ အပုတ္တကေန၊ အပုတ္တကသုတ်တို့ကို။ ဒွေ၊ နှစ်သုတ်တို့ဟူ၍။ ဝုတ္တာနိ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ တေန၊ ထိုအပုတ္တကသုတ်နှင့်တကွ။ ဝဂ္ဂေါ၊ ဝဂ်ကို။ ပဝုစ္စတိ၊ အပြားအားဖြင့် မိန့်အပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်။ (ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းတည်း။)

၃၊ တတိယဝဂ်

၁၊ ပုဂ္ဂလသုတ်

၁၃၂။ Ä (၉၄) သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပသေနဒိ၊ ပသေနဒီအမည်ရှိသော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နံ ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ ပသေနဒိကောသလံ၊ ပသေနဒီကောသလအမည်ရှိသော။ ရာဇာနံ၊ မင်းကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။) “မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ လောကသ္မိံ၊ လောက၌။ စတ္တာရော၊ လေးယောက်ကုန်သော။ ဣမေ ပုဂ္ဂလော၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ သန္တော သံဝိဇ္ဇမာနာ၊ ထင်ရှားရှိကုန်၏။ စတ္တာရော၊ လေးပါးတို့သည်။ ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ တမော၊ အမိုက်နှင့် ယှဉ်သည် ဖြစ်၍။ တမပရာယနော၊ အမိုက်လျှင် လည်းလျောင်းရာရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်လည်းကောင်း။ တမော၊ အမိုက်နှင့် ယှဉ်သည် ဖြစ်၍။ ဇောတိပရာယနော၊ အလင်းလျှင် လည်းလျောင်းရာရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်လည်းကောင်း။ ဇောတိ၊ အလင်းနှင့် ယှဉ်သည် ဖြစ်၍။ တမပရာယနော၊ အမိုက်လျှင် လည်းလျောင်းရာရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်လည်းကောင်း။ ဇောတိ၊ အလင်းနှင့် ယှဉ်သည် ဖြစ်၍။ ဇောတိပရာယနော၊ အလင်းလျှင် လည်းလျောင်းရာရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်လည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမေ စတ္တာရော၊ ဤလေးယောက်တို့တည်း။

မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ တမော၊ အမိုက်နှင့် ယှဉ်သည် ဖြစ်၍။ တမပရာယနော၊ အမိုက်လျှင် လည်းလျောင်းရာရှိသော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ မဟာရာဇာ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ နီစေ ကုလေ၊ နိမ့်သောအမျိုး၌။ ပစ္စာဇာတော၊ ယုတ်သောဖြစ်ခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စဏ္ဍာလကုလေ ဝါ၊ ဒွန်းစဏ္ဍား အမျိုး၌လည်းကောင်း။ ဝေနကုလေ ဝါ၊ ဒေါင်းရွေသမား အမျိုး၌လည်းကောင်း။ ဝေဿကုလေ ဝါ၊ ယက်ကန်းသည် အမျိုး၌လည်းကောင်း။ နေသာဒကုလေ ဝါ၊ မုဆိုးတံငါ အမျိုး၌လည်းကောင်း။ ရထကာရကုလေ ဝါ၊ သားရေနယ်သမား အမျိုး၌လည်းကောင်း။ ပုက္ကုသကုလေ ဝါ၊ ပန်းမှိုက်သွန် အမျိုး၌လည်းကောင်း။ ပစ္စာဇာတော၊ ယုတ်သော အမျိုး၌ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပ္ပန္နပါနဘောဇနေ၊ မျှလောက်အောင်ထမင်းအဖျော်ကို မသုံးဆောင်ရသော။ ကသိရပုတ္တိကေ၊ ကသိရဝုတ္တိကေ (ဆဋ္ဌ) ဆင်းရဲငြိုငြင်သဖြင့် အသက်မွေးခြင်းရှိသော။ ဒလိဒ္ဒေ၊ သူဆင်းရဲအမျိုး၌။ ပစ္စာဇာတော၊ ဖြစ်ပြန်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယတ္ထ ကုလေ၊ အကြင်အမျိုး၌။ ကသိရေန၊ ဆင်းရဲငြိုငြင်သဖြင့်။ ဃာသစ္ဆာဒေါ၊ စားလောက်ရုံ ဝတ်လောက်ရုံကို။ လဗ္ဘတိ၊ ရအပ်၏။ သော စ၊ ထိုအမျိုးသည်လည်း။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏော၊ အဆင်းမလှသည်။ ဒုဒ္ဒဿိကော၊ ရှုချင်ဖွယ်မရှိသည်။ ဩကောဋိမကော၊ ကွသည်။ ဗဟွာဗာဓော၊ ဗဝှါဗာဓော (ဆဋ္ဌ) များသော အနာရှိသည်။ ကာဏော ဝါ၊ ကန်းသည်လည်းကောင်း။ ကုဏီ ဝါ၊ ကောက်သည်လည်းကောင်း။ ခေဉ္ဇာ ဝါ၊ ခွင်သည်လည်း။ ပက္ခပါဒေါ ဝါ၊ ဆွံ့သော ခြေရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုဆင်းရဲသောသူသည်။ အန္နဿ၊ ထမင်းကိုလည်းကောင်း။ ပါနဿ၊ အဖျော်ကိုလည်းကောင်း။ ဝတ္ထဿ၊ အဝတ်ကိုလည်းကောင်း။ ယာနဿ၊ ယာဉ်ကိုလည်းကောင်း။ မာလာဂန္ဓဝိလေပနဿ၊ ပန်းနံ့သာ နံ့သာပြောင်းကိုလည်းကောင်း။ သေယျဝသထပဒီပေယျဿ၊ အိပ်ရာနေရာ ဆီမီးအဆောက်အဦကိုလည်းကောင်း။ လာဘီ၊ ရခြင်းရှိသည်။ န (ဟောတိ)၊ မဖြစ်။ သော၊ ထိုသူဆင်းရဲသည်။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဒုစ္စရတံ၊ ကာယဒုစရိုက်သုံးပါးကို။ စရတိ၊ ကျင့်၏။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ ဒုစ္စရိတံ၊ ဝစီဒုစရိုက်လေးပါးကို။ စရတိ၊ ကျင့်၏။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဒုစ္စရိတံ၊ မနောဒုစရိုက်သုံးပါးကို။ စရတိ၊ ကျင့်၏။ သော၊ ထိုသူဆင်းရဲသည်။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဒုစ္စရိတံ၊ ကာယဒုစ္စရိုက်သုံးပါးကို။ စရိတွာ၊ ကျင့်၍။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ ဒုစ္စရိတံ၊ ဝစီဒုစရိုက်လေးပါးကို။ စရိတွာ၊ ကျင့်၍။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဒုစ္စရိတံ၊ မနောဒုစရိုက်သုံးပါးကို။ စရိတွာ၊ ကျင့်၍။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ အပါယံ၊ ချမ်းသာကင်းသော။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ မကောင်းမှုကို ပြုသောသူတို့၏ လားရာဖြစ်သော။ ဝိနိပါတံ၊ မကောင်းမှုကို ပြုသောသူတို့၏ ကျရာဖြစ်သော။ နိရယံ၊ ငရဲသို့။ ဥပပဇ္ဇတိ၊ ကပ်၍ဖြစ်၏။

မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ အန္ဓကာရာဝ၊ အမိုက်တိုက်မှလည်း။ အန္ဓကာရံ၊ အမိုက်တိုက်သို့။ ဂစ္ဆေယျ သေယျထာပိ၊ ရောက်ရာသကဲ့သို။ တမာ ဝါ၊ အမိုက်မှလည်း။ တမံ၊ အမိုက်သို့။ ဂစ္ဆေယျ ယထာ၊ ရောက်ရာသကဲ့သို့။ လောဟိတမလာ ဝါ၊ လိမ်းကျံအပ်သော အညစ်အကြေးမှမူလည်း။ လောဟိတမလံ၊ လိမ်းကျံအပ်သော အညစ်အကြေးသို့။ ဂစ္ဆေယျ ယထာ၊ ရောက်ရာသကဲ့သို့။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ တထူပမံ (တထာ ဥပမံ)၊ ထိုအမိုက်လျှင် ဥပမာရှိသော။ ဣမံ ပုဂ္ဂလံ၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ တမော၊ အမိုက်နှင့် ယှဉ်သည်ဖြစ်၍။ တမပရာယနော၊ အမိုက်လျှင် လည်းလျောင်းရာရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။

မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ တမော၊ အမိုက်နှင့် ယှဉ်သည်ဖြစ်၍။ ဇောတိပရာယနော၊ အလင်းလျှင် လည်းလျောင်းရာရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ နီစေ ကုလေ၊ ယုတ်နိမ့်သော အမျိုး၌။ ပစ္စဇာတော၊ ယုတ်သော ဖြစ်ခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ စဏ္ဍာလကုလေ ဝါ၊ ဒွန်းစဏ္ဍား အမျိုး၌လည်းကောင်း။ ဝေနကုလေ ဝါ၊ ဒေါင်းရွေသမား အမျိုး၌လည်းကောင်း။ ဝေဿကုလေ ဝါ၊ ယက်ကန်းသည် အမျိုး၌လည်းကောင်း။ နေသာဒကုလေ ဝါ၊ မုဆိုးတံငါ အမျိုး၌လည်းကောင်း။ ရထကာရကုလေ ဝါ၊ သားရေနယ်သမား အမျိုး၌လည်းကောင်း။ ပုက္ကုသကုလေ ဝါ၊ ပန်းမှိုက်သွန် အမျိုး၌လည်းကောင်း။ ပစ္စာဇာတော၊ ယုတ်သော အမျိုး၌ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အပ္ပန္နပါနဘောဇနေ၊ မျှလောက်အောင်ထမင်းအဖျော်ကို မသုံးဆောင်ရသော။ ကသိရဝုတ္တိကေ၊ ဆင်းရဲငြိုငြင်သဖြင့် အသက်မွေးခြင်းရှိသော။ ဒလိဒ္ဒေ၊ သူဆင်းရဲအမျိုး၌။ ပစ္စာဇာတော၊ ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ယတ္ထ ကုလေ၊ အကြင်အမျိုး၌။ ကသိရေန၊ ဆင်းရဲငြိုငြင်သဖြင့်။ ဃာသစ္ဆာဒေါ၊ စားလောက်ဝတ်လောက်ရုံကို။ လဗ္ဘတိ၊ ရအပ်၏။ သော စ ခေါ၊ ထိုအမျိုးသည်လည်း။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏော၊ အဆင်းမလှသည်။ Ä (၉၅) ဒုဒ္ဒဿိကော၊ ရှုချင်ဖွယ်မရှိသည်။ ဩကောဋိမကော၊ ကွသည်။ ဗဟွာဗာဓော၊ များသော အနာရှိသည်။ ကာဏော ဝါ၊ ကန်းသည်လည်းကောင်း။ ကုဏိ ဝါ၊ ကောက်သည် လည်းကောင်း။ ခေဉ္ဇာ ဝါ၊ ခွင်သည်လည်း။ ပက္ခပါဒေါ ဝါ၊ ဆွံ့သော ခြေရှိသည်လည်းကောင်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ (သော၊ ထိုဆင်းရဲသောသူသည်။) အန္နဿ၊ ထမင်းကိုလည်းကောင်း။ ပါနဿ၊ အဖျော်ကိုလည်းကောင်း။ ဝတ္ထဿ၊ အဝတ်ကိုလည်းကောင်း။ ယာနဿ၊ ယာဉ်ကိုလည်းကောင်း။ မာလာဂန္ဓဝိလေပနဿ၊ ပန်းနံ့သာ နံ့သာပြောင်းကိုလည်းကောင်း။ သေယျာဝသထပဒီပေယျဿ၊ အိပ်ရာနေရာ ဆီမီးအဆောက်အဦကိုလည်းကောင်း။ လာဘီ၊ ရခြင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ သော၊ ထိုသူသည်။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ သုစရိတံ၊ ကာယသုစရိုက်သုံးပါးကို။ စရတိ၊ ကျင့်၏။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ သုစရိတံ၊ ဝစီသုစရိုက်လေးပါးကို။ စရတိ၊ ကျင့်၏။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ သုစရိတံ၊ မနောသုစရိုက်သုံးပါးကို။ စရတိ၊ ကျင့်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ သုစရိတံ၊ ကာယသုစရိုက်သုံးပါးကို။ စရိတွာ၊ ကျင့်၍။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ သုစရိတံ၊ ဝစီသုစရိုက်လေးပါးကို။ စရိတွာ၊ ကျင့်၍။ မနာသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ သုစရိတံ၊ မနောသုစရိုက်သုံးပါးကို။ စရိတွာ၊ ကျင့်၍။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ သုဂတိံ၊ ကောင်းမှုကို ပြုသောသူတို့၏ လားရာဖြစ်သော။ သဂ္ဂံ၊ မြတ်သော ရူပါရုံစသည်တို့၏ တည်ရာဖြစ်သော။ လောကံ၊ နတ်ပြည်သို့။ ဥပပဇ္ဇတိ၊ ကပ်၍ဖြစ်၏။

မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ပုရိသော၊ သုစရိုက်ကို ကျင့်သောယောကျ်ားသည်။ ပထဝိယာ ဝါ၊ မြေမှလည်း။ ပလ္လင်္ကံ၊ ပလ္လင်သို့။ အာရောဟေယျ သေယျထာပိ၊ တက်ရာသကဲ့သို့။ ပလ္လင်္ကာ ဝါ၊ ပလ္လင်မှမူလည်း။ အဿပိဋ္ဌိံ၊ မြင်းကျောက်ကုန်းသို့။ အာရောဟေယျ သေယျထာပိ၊ တက်ရာသကဲ့သို့။ အဿပိဋ္ဌိယာ ဝါ၊ မြင်းကျောက်ကုန်းမှမူလည်း။ ဟတ္ထိက္ခန္ဓံ၊ ဆင်ကျောက်ကုန်းသို့။ အာရောဟေယျ သေယျထာ၊ တက်ရာသကဲ့သို့။ ဟတ္ထိက္ခန္ဓာ ဝါ၊ ဆင်ကျောက်ကုန်းမှမူလည်း။ ပါသာဒံ၊ ပြသာဒ်ထက်သို့။ အာရောဟေယျ သေယျထာ၊ တက်သကဲ့သို့။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ တထူပမံ (တထာ ဥပမံ)၊ ထိုသုစရိုက်ကို ကျင့်သောယောကျ်ားလျှင် ဥပမာရှိသော။ ဣမံ ပုဂ္ဂလံ၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဧဝံ၊ ဤသို့လျှင်။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ တမော၊ အမိုက်နှင့် ယှဉ်သည်ဖြစ်၍။ ဇောတိပရာယနော၊ အလင်းလျှင် လည်းလျောင်းရာရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဇောတိ၊ အလင်းနှင့် ယှဉ်သည်ဖြစ်၍။ တမပရာယနော၊ အမိုက်လျှင် လည်းလျောင်းရာရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဥစ္စေ ကုလေ၊ မြင့်မြတ်သောအမျိုး၌။ ပစ္စာဇာတော၊ မြတ်သော ဖြစ်ခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဍ္ဎေ၊ ကြွယ်ဝသော။ မဟဒ္ဓနေ၊ များစွာသော ဥစ္စာရှိသော။ မဟာဘောဂေ၊ များသော အသုံးအဆောင်ရှိသော။ ပဟုတဇာတရူပရဇတေ၊ ပဟူတ (ဆဋ္ဌ) များစွာသော ရွှေငွေရှိသော။ ပဟုတဝိတ္တူပကရဏေ၊ များသော နှစ်သက်ဖွယ်သော အဆောက်အဦရှိသော။ ပဟုတဓနဓညေ၊ များသော ဥစ္စာစပါးရှိသော။ ခတ္တိယမဟာသာလကုလေ ဝါ၊ များသော ဥစ္စာနှစ်ရှိသော မင်းမျိုး၌လည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏမဟာသာလကုလေ ဝါ၊ များသော ဥစ္စာနှစ်ရှိသော ပုဏ္ဏားမျိုး၌လည်းကောင်း။ ဂဟပတိမဟာသာလကုလေ ဝါ၊ များသော ဥစ္စာနှစ်ရှိသော သူဌေးသူကြွယ်အမျိုး၌လည်းကောင်း။ ပစ္စာဇာတော၊ မြတ်သောဖြစ်ခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော စ၊ ထိုသူသည်လည်း။ အဘိရူပေါ၊ အလွန်ဆင်းလှသည်။ ဒဿနီယော၊ ရှုချင်ဖွယ်ရှိသည်။ ပါသာဒိကော၊ ကြည်ညိုဖွယ်ရှိသည်။ ပရမာယ၊ လွန်မြတ်သော။ ဝဏ္ဏပေါက္ခရတာယ၊ ကိုယ်အဆင်းကောင်းခြင်းနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ အန္နဿ၊ ထမင်းကိုလည်းကောင်း။ ပါနဿ၊ အဖျော်ကိုလည်းကောင်း။ ဝတ္ထဿ၊ အဝတ်ကိုလည်းကောင်း။ ယာနဿ၊ ယာဉ်ကိုလည်းကောင်း။ မာလာဂန္ဓဝိလေပနဿ၊ ပန်းနံ့သာ နံ့သာပြောင်းကိုလည်းကောင်း။ သေယျာဝသထပဒီပေယျဿ၊ အိပ်ရာနေရာ ဆီးမီးအဆောက်အဦကိုလည်းကောင်း။ လာဘီ၊ ရခြင်းရှိသည်။ (ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။) သော စ၊ ထိုသူသည်လည်း။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဒုစ္စရိတံ၊ ကာယဒုစရိုက်သုံးပါးကို။ စရတိ၊ ကျင့်၏။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ ဒုစ္စရိတံ၊ ဝစီဒုစရိုက်လေးပါးကို။ စရတိ၊ ကျင့်၏။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဒုစ္စရိတံ၊ မနောဒုစရိုက်သုံးပါးကို။ စရတိ၊ ကျင့်၏။ သော စ၊ ထိုသူသည်လည်း။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ ဒုစ္စရိတံ၊ ကာယဒုစရိုက်သုံးပါးကို။ စရိတွာ၊ ကျင့်၍။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ ဒုစ္စရိတံ၊ ဝစီဒုစရိုက်လေးပါးကို။ စရိတွာ၊ ကျင့်၍။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ဒုစ္စရိတံ၊ မနောဒုစရိုက်လေးပါးကို။ စရိတွာ၊ ကျင့်၍။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ အပါယံ၊ ချမ်းသာကင်းသော။ ဒုဂ္ဂတိံ၊ မကောင်းမှုကို ပြုသောသူတို့၏ လားရာဖြစ်သော။ ဝိနိပါတံ၊ မကောင်းမှုကို ပြုသောသူတို့၏ ကျရာဖြစ်သော။ နိရယံ၊ ငရဲသို့။ ဥပပဇ္ဇတိ၊ ကပ်၍ဖြစ်၏။

မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ပါသာဒါ ဝါ၊ ပြဿာဒ်မှမူလည်း။ ဟတ္ထိက္ခန္ဓံ၊ ဆင်ကျောက်ကုန်းသို့။ ဩရောဟေယျ သေယျထာပိ၊ သက်ရာသကဲ့သို့။ ဟတ္ထိက္ခန္ဓာ ဝါ၊ ဆင်ကျောက်ကုန်းမှမူလည်း။ အဿပိဋ္ဌံ၊ မြင်းကျောက်ကုန်းသို့။ ဩရောဟေယျ သေယျထာပိ၊ သက်ရာသကဲ့သို့။ အဿပိဋ္ဌိယာ ဝါ၊ မြင်းကျောက်ကုန်းမှမူလည်း။ ပလ္လင်္ကံ၊ ပလ္လင်သို့။ ဩရောဟေယျ သေယျထာပိ၊ သက်ရာသကဲ့သို့။ ပလ္လင်္ကာ ဝါ၊ ပလ္လင်မှမူလည်း။ ပထဝိံ၊ မြေသို့။ ဩရောဟေယျ သေယျထာပိ၊ သက်ရာသကဲ့သို့။ ပထဝိယာ ဝါ၊ မြေမှမူလည်း။ အန္ဓကာရံ၊ အမိုက်တိုက်သို့။ ပဝိသေယျ သေယျထာပိ၊ ဝင်ရာသကဲ့သို့။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ တထူပမံ (တထာ ဥပမံ)၊ ထိုဒုစရိုက်ကို ကျင့်သောယောကျ်ားလျှင် ဥပမာရှိသော။ ဣမံ ပုဂ္ဂလံ၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဇောတိ၊ အလင်းနှင့် ယှဉ်သည်ဖြစ်၍။ တမပရာယနော၊ အမိုက်လျှင် လည်းလျောင်းရာရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ကထဉ္စ၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဇောတိ၊ အလင်းနှင့် ယှဉ်သည်ဖြစ်၍။ ဇောတိပရာယနော၊ အလင်းလျှင် လည်းလျောင်းရာရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စော၊ အချို့သော။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဥစ္စေ ကုလေ၊ မြင့်မြတ်သောအမျိုး၌။ ပစ္စာဇာတော၊ မြတ်သောဖြစ်ခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဍ္ဎေ၊ ကြွယ်ဝသော။ မဟဒ္ဓနေ၊ များသော ဥစ္စာရှိသော။ မဟာဘောဂေ၊ များသော အသုံးအဆောင်ရှိသော။ ပဟုတဇာတရူပရဇတေ၊ များသော ရွှေငွေရှိသော။ ပဟုတဝိတ္တူပကရဏေ၊ များသော နှစ်သက်ဖွယ်သော အဆောက်အဦရှိသော။ ပဟုတဓနဓညေ၊ များသော ဥစ္စာစပါးရှိသော။ ခတ္တိယမဟာသာလကုလေ ဝါ၊ များသော ဥစ္စာနှစ်ရှိသော မင်းမျိုး၌လည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏမဟာသာလကုလေ ဝါ၊ များသော ဥစ္စာနှစ်ရှိသော ပုဏ္ဏားမျိုး၌လည်းကောင်း။ Ä (၉၆) ဂဟပတိမဟာသာလကုလေ ဝါ၊ များသော ဥစ္စာနှစ်ရှိသော သူဌေးသူကြွယ်အမျိုး၌ လည်းကောင်း။ ပစ္စာဇာတော၊ မြတ်သောဖြစ်ခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော စ၊ ထိုသူသည်လည်း။ အဘိရူပေါ၊ အလွန်အဆင်းလှသည်။ ဒဿနီယော၊ ရှုချင်ဖွယ် ရှိသည်။ ပါသာဒိကော၊ ကြည်ညိုဖွယ် ရှိသည်။ ပရမာယ၊ လွန်မြတ်သော။ ဝဏ္ဏပေါက္ခရတာယ၊ ကိုယ်အဆင်းကောင်းခြင်းနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ အန္နဿ၊ ထမင်းကိုလည်းကောင်း။ ပါနဿ၊ အဖျော်ကိုလည်းကောင်း။ ဝတ္ထဿ၊ အဝတ်ကိုလည်းကောင်း။ ယာနဿ၊ ယာဉ်ကိုလည်းကောင်း။ မာလာဂန္ဓဝိလေပနဿ၊ ပန်းနံ့သာ နံ့သာပြောင်းကိုလည်းကောင်း။ သေယျာဝသထပဒီပေယျဿ၊ အိပ်ရာနေရာ ဆီးမီးအဆောက်အဦကိုလည်းကောင်း။ လာဘီ၊ ရခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော (စ)၊ ထိုသူသည်လည်း။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ သုစရိတံ၊ ကာယသုစရိုက်သုံးပါးကို။ စရတိ၊ ကျင့်၏။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ သုစရိတံ၊ ဝစီသုစရိုက်လေးပါးကို။ စရတိ၊ ကျင့်၏။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ သုစရိတံ၊ မနောသုစရိုက်သုံးပါးကို။ စရတိ၊ ကျင့်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်။ သုစရိတံ၊ ကာယသုစရိုက်သုံးပါးကို။ စရိတွာ၊ ကျင့်၍။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်။ သုစရိတံ၊ ဝစီသုစရိုက်လေးပါးကို။ စရိတွာ၊ ကျင့်၍။ မနာသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ သုစရိတံ၊ မနောသုစရိုက်သုံးပါးကို။ စရိတွာ၊ ကျင့်၍။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ သုဂတိံ၊ ကောင်းမှုကို ပြုသောသူတို့၏ လားရာဖြစ်သော။ သဂ္ဂံ၊ မြတ်သော ရူပါရုံစသည်တို့၏ တည်ရာဖြစ်သော။ လောကံ၊ နတ်ပြည်သို့။ ဥပပဇ္ဇတိ၊ ကပ်၍ဖြစ်၏။

မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ပလ္လင်္ကာ ဝါ၊ တစ်ခုသော ပလ္လင်မှမူလည်း။ ပလ္လင်္ကံ၊ တစ်ခုသော ပလ္လင်သို့။ သင်္ကမေယျ သေယျထာပိ၊ ပြောင်းရာသကဲ့သို့။ အဿပိဋ္ဌိယာ ဝါ၊ မြင်းကျောက်ကုန်းမှမူလည်း။ အဿပိဋ္ဌိံ၊ မြင်းကျောက်ကုန်းသို့။ သင်္ကမေယျ သေယျထာပိ၊ ပြောင်းရာသကဲ့သို့။ ဟတ္ထိက္ခန္ဓာ ဝါ၊ ဆင်ကျောက်ကုန်းမှမူလည်း။ ဟတ္ထိက္ခန္ဓံ၊ ဆင်ကျောက်ကုန်းသို့။ သင်္ကမေယျ သေယျထာပိ၊ ပြောင်းရာသကဲ့သို့။ ပါသာဒါ ဝါ၊ ပြာသာဒ်မှမူလည်း။ ပါသာဒံ၊ ပြာသာဒ်သို့။ သင်္ကမေယျ သေယျထာပိ၊ ပြောင်းရာသကဲ့သို့။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ တထူပမံ (တထာ ဥပမံ)၊ ထိုသုစရိုက်ကို ကျင့်သော ယောကျ်ားလျှင် ဥပမာရှိသော။ ဣမံ ပုဂ္ဂလံ၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝဒါမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဇောတိ၊ အလင်းနှင့် ယှဉ်သည်ဖြစ်၍။ ဇောတိပရာယနော၊ အလင်းလျှင် လည်းလျောင်းရာရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ခေါ၊ စင်စစ်။ လောကသ္မိံ၊ လောက၌။ စတ္တာရော၊ လေးယောက်ကုန်သော။ ဣမေ ပုဂ္ဂလာ၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သန္တော သံဝိဇ္ဇမာနာ၊ ထင်ရှားရှိကုန်၏ဟူ၍။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဒလိဒ္ဒေါ၊ ဆင်းရဲသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ အသဒ္ဓေါ၊ အဿဒ္ဓေါ (ဆဋ္ဌ) သဒ္ဓါတရားမရှိသည်။ မစ္ဆရီ၊ ဝန်တိုခြင်းရှိသည်။ ကဒရိယော၊ ခက်ထန်ခြင်းရှိသည်။ ပါပသင်္ကပ္ပေါ၊ ယုတ်မာသော အကြံရှိသည်။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသောအယူရှိသည်။ အနာဒရော၊ ရိုသေခြင်းမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

သမဏေ ဝါပိ၊ ရဟန်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏေ ဝါပိ၊ ပုဏ္ဏားတို့ကိုလည်းကောင်း။ အညေ၊ တပါးကုန်သော။ ဝနိဗ္ဗကေ ဝါပိ၊ အထီးကျန်သော သူတို့ကိုလည်းကောင်း။ အက္ကောသတိ၊ ဆဲရေးတတ်၏။ ပရိဘာသတိ၊ ရေရွတ်တတ်၏။ အတ္ထိကော၊ အလိုရှိသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ရောသကော၊ ချုပ်ချယ်တတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘောဇနံ၊ အစာကို။ ယာစမာနာနံ၊ တောင်းကုန်သော သူတို့အား။ ဒဒမာနံ၊ ပေးသည်ကို။ နိဝါရေတိ၊ မြစ်၏။ ဇနာဓိပ၊ လူအပေါင်းတို့ကို အစိုးရသော။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တာဒိသော၊ ထိုသို့ သဘောရှိသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ မိယျမာနော၊ မီယမာနော (ဆဋ္ဌ) သေသည်ရှိသော်။ ဃောရံ၊ ကြောက်မက်ဖွယ် ရှိသော။ နိရယံ၊ ငရဲသို့။ ဥပေတိ၊ ရောက်၏။ (သော) ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ တမောတမပရာယနော၊ အမိုက်မှ သည်အမိုက်သို့ သွားသော ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏။

ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဒလိဒ္ဒေါ၊ ဆင်းရဲသော။ နရော၊ သတ္တဝါဟုဆိုအပ်သော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ သဒ္ဓေါ၊ သဒ္ဓါခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အမစ္ဆရီ၊ ဝန်တိုခြင်းမရှိ။ ဒဒါတိ၊ ပေးတတ်၏။ သေဋ္ဌသင်္ကပ္ပေါ၊ မြတ်သော အကြံရှိ၏။ အဗျဂ္ဂမနသော၊ တည်ကြည်သောစိတ်ရှိ၏။

သမဏေ ဝါပိ၊ ရဟန်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏေ ဝါပိ၊ ပုဏ္ဏားတို့ကိုလည်းကောင်း။ အညေ၊ တပါးကုန်သော။ ဝနိဗ္ဗိကေ ဝါပိ၊ အထီးကျန်သော သူတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ အဘိဝါဒေတိ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၏။ သမစရိယာယ၊ အညီအညွတ်ကျင့်ခြင်းငှာ။ သိက္ခတိ၊ ကျင့်၏။

ဘောဇနံ၊ အစာကို။ ယာစမာနာနံ၊ တောင်းကုန်သော သူတို့အား။ ဒဒမာနံ၊ ပေးသည်ကို။ န နိဝါရေတိ၊ န ဝါရေတိ (ဆဋ္ဌ) မမြစ်။ ဇနာဓိပ၊ လူအပေါင်းတို့ကို အစိုးရသော။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တာဒိသော၊ ထိုသို့ သဘောရှိသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ မိယျမာနော၊ သေသည်ရှိသော်။ ဌာနံ၊ ကောင်းမှုကို ပြုသောသူတို့၏ တည်ရာဖြစ်သော။ တိဒိဝံ၊ နတ်ပြည်သို့။ ဥပေတိ၊ ရောက်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ တမောဇောတိပရာယနော၊ အမိုက်မှ သည်အလင်းသို့ သွားသော ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏။

Ä (၉၇) ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဝေ၊ စေ (ဆဋ္ဌ) စင်စစ်။ အဍ္ဎော၊ ကြွယ်ဝသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ အသဒ္ဓေါ၊ သဒ္ဓါခြင်းမရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မစ္ဆရီ၊ ဝန်တိုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကဒရိယော၊ ခက်ထန်၏။ ပါပသင်္ကပ္ပေါ၊ ယုတ်မာသော အကြံရှိ၏။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ၊ မှားသော အယူရှိ၏။ အနာဒရော၊ ရိုသေခြင်းမရှိ၊

သမဏေ ဝါပိ၊ ရဟန်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏေ ဝါပိ၊ ပုဏ္ဏားတို့ကိုလည်းကောင်း။ အညေ၊ တပါးကုန်သော။ ဝနိဗ္ဗကေ ဝါပိ၊ အထီးကျန်သော သူတို့ကိုလည်းကောင်း။ အက္ကောသတိ၊ ဆဲရေးတတ်၏။ ပရိဘာသတိ၊ ရေရွတ်တတ်၏။ အတ္ထိကော၊ အလိုရှိသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ရောသကော၊ ချုပ်ချယ်တတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘောဇနံ၊ အစာကို။ ယာစမာနာနံ၊ တောင်းကုန်သော သူတို့အား။ ဒဒမာနံ၊ ပေးသည်ကို။ နိဝါရေတိ၊ မြစ်၏။ ဇနာဓိပ၊ လူအပေါင်းတို့ကို အစိုးရသော။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တာဒိသော၊ ထိုသို့ သဘောရှိသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ မိယျမာနော၊ သေသည်ရှိသော်။ ဃောရံ၊ ကြောက်မက်ဖွယ် ရှိသော။ နိရယံ၊ ငရဲသို့။ ဥပေတိ၊ ရောက်၏။ (သော) ပုရိသော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ ဇောတိတမပရာယနော၊ အလင်းမှ သည်အမိုက်သို့ သွားသော ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏။

ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ အဍ္ဎော၊ ကြွယ်ဝသော။ ဇနော၊ သတ္တဝါဟုဆိုအပ်သော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ သဒ္ဓေါ၊ သဒ္ဓါခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အမစ္ဆရီ၊ ဝန်တိုခြင်းမရှိ။ ဒဒါတိ၊ ပေးတတ်၏။ သေဋ္ဌသင်္ကပ္ပေါ၊ မြတ်သော အကြံရှိ၏။ အဗျဂ္ဂမနသော၊ တည်ကြည်သောစိတ်ရှိ၏။

သမဏေ ဝါပိ၊ ရဟန်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏေ ဝါပိ၊ ပုဏ္ဏားတို့ကိုလည်းကောင်း။ အညေ၊ တပါးကုန်သော။ ဝနိဗ္ဗကေ ဝါပိ၊ အထီးကျန်သော သူတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ အဘိဝါဒေတိ၊ အလွန်ရိုသေစွာ ရှိခိုး၏။ သမစရိယာယ၊ အညီအညွတ်ကျင့်ခြင်းငှာ။ သိက္ခတိ၊ ကျင့်၏။

ဘောဇနံ၊ အစာကို။ ယာစမာနာနံ၊ တောင်းကုန်သော သူတို့အား။ ဒဒမာနံ၊ ပေးသည်ကို။ န နိဝါရေတိ၊ မမြစ်။ ဇနာဓိပ၊ လူအပေါင်းတို့ကို အစိုးရသော။ ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ တာဒိသော၊ ထိုသို့ သဘောရှိသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ မိယျမာနော၊ သေသည်ရှိသော်။ ဌာနံ၊ ကောင်းမှုကို ပြုသောသူတို့၏ တည်ရာဖြစ်သော။ တိဒိဝံ၊ နတ်ပြည်သို့။ ဥပေတိ၊ ရောက်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဇောတိဇောတိပရာယနော၊ အလင်းမှ သည်အလင်းသို့ သွားသော ပုဂ္ဂိုလ်မည်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၂၊ အယျိကာသုတ်

၁၃၃။ သာဝတ္ထိနိဒါနံ၊ သာဝတ္ထိနိဒါန်းတည်း။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နံ ခေါ၊ ထိုင်နေသော။ ပသေနဒိကောသလံ၊ ပသေနဒီကောသလ အမည်ရှိသော။ ရာဇာနံ၊ မင်းကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။) “မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဟန္ဒ၊ ယခု။ ဒိဝါ ဒိဝဿ၊ နေတော့တော့လျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ကုတော၊ အဘယ်အရပ်မှ။ အာဂစ္ဆသိ နု၊ လာခဲ့သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

“ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဇိဏ္ဏာ၊ အိုမင်းသော။ ဝုဍ္ဎာ၊ အရွယ်ဖြင့်ကြီးသော။ မဟလ္လိကာ၊ အမျိုးဖြင့်မြတ်သော။ အဒ္ဓဂတာ၊ မင်းနှစ်ဆက်သုံးဆက်ကို လွန်သော။ ဝယောအနုပ္ပတ္တာ၊ ပစ္ဆိမအရွယ်သို့ ရောက်သော။ ဇာတိယာ၊ ဇာတ်အားဖြင့်။ ဝီသဝဿသတိကာ၊ အသက်တစ်ရာ့နှစ်ဆယ် ရှည်သော။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ အယျိကာ၊ မယ်တော်အရာ၌ ထားအပ်သော အဘွားကြီးသည်။ ကာလင်္ကတာ၊ သေခဲ့၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ မေ (မယာ)၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အယျိကာ၊ အဘွားကို။ ပိယာ၊ ချစ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ မနာပါ၊ နှစ်သက်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ “မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ အယျိကာ၊ အဘွားကို။ မာ ကာလမကာသိ၊ မသေပါစေလင့်။ “ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဟတ္ထိရတနေန၊ အဘိုးတစ်သိန်းထိုက်သော တန်ဆာဖြင့် တန်ဆာဆင်အပ်သော ဆင်ရတနာဖြင့်။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ စေပိ လဘေယျံ၊ အကယ်၍ လည်းရငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ပေး၍ ရသည်ရှိသော်။ “မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ အယျိကာ၊ အဘွားကို။ မာ ကာလမကာသိ၊ မသေပါစေလင့်။ “ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဟတ္ထိရတနံပိ၊ အဘိုးတစ်သိန်းထိုက်သော တန်ဆာဖြင့် တန်ဆာဆင်အပ်သော ဆင်ရတနာကိုလည်း။ ဒဒေယျံ၊ ပေးပါအံ့။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ “မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ အယျိကာ၊ အဘွားကို။ မာ ကာလမကာသိ၊ မသေပါစေလင့်။ “ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အဿရတနေန၊ အဘိုးတစ်သိန်းထိုက်သော တန်ဆာဖြင့် တန်ဆာဆင်အပ်သော မြင်းရတနာဖြင့်။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ စေပိ လဘေယျံ၊ အကယ်၍ လည်းရငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ရသည်ရှိသော်။ “မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ အယျိကာ၊ အဘွားကို။ မာ ကာလမကာသိ၊ မသေပါစေလင့်။ “ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အဿရတနံပိ၊ အဘိုးတစ်သိန်းထိုက်သော တန်ဆာဖြင့် တန်ဆာဆင်အပ်သော မြင်းရတနာကိုလည်း။ ဒဒေယျံ၊ ပေးပါအံ့။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ “မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ အယျိကာ၊ အဘွားကို။ မာ ကာလမကာသိ၊ မသေပါစေလင့်။ “ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဂါမဝရေန၊ အခွန်တစ်သိန်းထွက်သော ရွာမြတ်ဖြင့်။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ စေပိ လဘေယျံ၊ အကယ်၍လည်း ရငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ရသည်ရှိသော်။ “မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ အယျိကာ၊ အဘွားကို။ မာ ကာလမကာသိ၊ မသေပါစေလင့်။ “ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဂါမဝရံပိ၊ အဘိုးတစ်သိန်းထွက်သော ရွာမြတ်ကိုလည်း။ ဒဒေယျ၊ ပေးပါအံ့။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ “မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ အယျိကာ၊ အဘွားကို။ မာ ကာလမကာသိ၊ မသေပါစေလင့်။ “ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဇနပဒေန၊ ဇနပဒပဒေသေန (ဆဋ္ဌ) အခွန်တစ်သိန်းထွက်သော ဇနပုဒ်ဖြင့်။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ Ä (၉၈) စေပိ လဘေယျံ၊ အကယ်၍လည်း ရငြားအံ့။ (ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ရသည်ရှိသော်။) “မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ အယျိကာ၊ အဘွားကို။ မာ ကာလမကာသိ၊ မသေပါစေလင့်။ “ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဇနပဒံပိ၊ အခွန်တစ်သိန်းထွက်သော ဇနပုဒ်ကိုလည်း။ ဒဒေယျံ၊ ပေးပါအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ “သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ မရဏဓမ္မာ၊ သေခြင်း သဘောတရားရှိကုန်၏။ မရဏပရိယောသာနာ၊ သေခြင်းလျှင် အဆုံးရှိကုန်၏။ မရဏံ၊ သေခြင်းကို။ အနတီတာ၊ မလွန်နိုင်ကုန်။ “ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။) “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အစ္ဆရိယံ၊ အံ့ဖွယ် ရှိပါပေစွ။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဗ္ဘုတံ၊ မဖြစ်ဖူးမြဲ ဖြစ်ပေစွ။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣဒဉ္စ၊ ဤသဗ္ဗေသတ္တာ အစရှိသော စကားတော်ကိုလည်း။ ယာဝ (အတိဝိယ)၊ အလွန်လျှင်။ သုဘာသိတံ၊ ကောင်းစွာ ဟောတော်မူအပ်၏။ “သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ မရဏဓမ္မာ၊ သေခြင်း သဘောတရားရှိကုန်၏။ မရဏပရိယောသာနာ၊ သေခြင်းလျှင် အဆုံးရှိကုန်၏။ မရဏံ၊ သေခြင်းကို။ အနတီတာ၊ မလွန်နိုင်ကုန်။ “ “ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။)

“မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဧတံ၊ ဤမရဏတရားသည်။ ဧဝံ၊ သင်ချီးမွမ်းတိုင်း ဟုတ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဧတံ၊ ဤမရဏတရားသည်။ ဧဝံ၊ သင်ချီးမွမ်းတိုင်း ဟုတ်၏။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ မရဏဓမ္မာ၊ သေခြင်း သဘောတရားရှိကုန်၏။ မရဏပရိယောသာနာ၊ သေခြင်းလျှင် အဆုံးရှိကုန်၏။ မရဏံ၊ သေခြင်းကို။ အနတီတာ၊ မလွန်နိုင်ကုန်။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ယာနိ ကာနိစိ၊ အမှတ်မရှိကုန်သော။ အာမကာနိ စေဝ၊ မဖုတ်သေးသည်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ ပက္ကာနိ စ၊ ဖုတ်ပြီးသည်လည်း ဖြစ်ကုန်သော။ ကုမ္ဘကာရဘာဇနာနိ၊ အိုးသည်တို့၏ အိုးတို့သည်။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) သဗ္ဗာနိ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ တာနိ၊ ထိုအိုးတို့သည်။ ဘေဒနဓမ္မာနိ သေယျထာပိ၊ ကွဲခြင်း သဘောရှိကုန်သကဲ့သို့။ ဘေဒနပရိယောသာနိ သေယျထာပိ၊ ကွဲခြင်းလျှင် အဆုံးရှိကုန်သကဲ့သို့။ ဘေဒနံ၊ ကွဲခြင်းကို။ အနတီတာနိ သေယျထာပိ၊ မလွန်နိုင်ကုန်သကဲ့သို့။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ မရဏဓမ္မာ၊ သေခြင်း သဘောရှိကုန်၏။ မရဏပရိယောသာနာ၊ သေခြင်းလျှင် အဆုံးရှိကုန်၏။ မရဏံ၊ သေခြင်းကို။ အနတီတာ၊ မလွန်နိုင်ကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။) အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ မရိဿန္တိ၊ သေကုန်လတ္တံ့။ ဟိ၊ ထိုစကားမှန်၏။ ဇီဝိတံ၊ အသက်သည်။ မရဏန္တံ၊ သေခြင်းလျှင် အဆုံးရှိ၏။ ပုညပါပဖလူပဂါ၊ ကောင်းကျိုး မကောင်းကျိုးသို့ လိုက်ကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ ယထာကမ္မံ၊ မိမိတို့ကံအလျောက်။ ဂမိဿန္တိ၊ သွားရကုန်လတ္တံ့။ ပါပကမ္မန္တာ၊ မကောင်းမှုကို ပြုသောသူတို့သည်။ နိရယံ၊ ငရဲသို့။ ဂမိဿန္တိ၊ ရောက်ကုန်လတ္တံ့။ ပုညကမ္မာ စ၊ ကောင်းမှုပြုသော သူတို့သည်ကား။ သုဂတိံ၊ နတ်ပြည်သို့။ ဂမိဿန္တိ၊ ရောက်ကုန်လတ္တံ့။

တသ္မာ၊ ထိုသို့ အလားရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ သမ္ပရာယိကံ၊ တမလွန်၌ ဖြစ်သော။ နိစယံ၊ ဆည်းပူးအပ်သော။ ကလျာဏံ၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှုကို။ ကရေယျ၊ ဆည်းပူရာ၏။ ပုညာနိ၊ ကောင်းမှုတို့သည်။ ပရလောကသ္မိံ၊ တမလွန်လောက၌။ ပါဏိနံ၊ သတ္တဝါတို့၏။ ပတိဋ္ဌာ၊ တည်ရာတို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၃၊ လောကသုတ်

၁၃၄။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ဝိဟာရတိ၊ နေတော်မူ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ ပသေနဒိ၊ ပသေနဒီအမည်ရှိသော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ကတိ နု ခေါ၊ အဘယ်မျှကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ လောကဿ၊ လူအပေါင်းအား။ ဥပ္ပဇ္ဇမာနာ၊ ဖြစ်ကုန်သည်ရှိသော်။ အဟိတာယ၊ စီးပွားမရှိခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဒုက္ခာယ၊ ဆင်းရဲခြင်းငှာလည်းကောင်း။ အဖာသုဝိဟာရာယ၊ ချမ်းသာစွာ မနေရခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဥပ္ပဇ္ဇန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) “မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တရားတို့သည်။ လောကဿ၊ လူအပေါင်းအား။ ဥပ္ပဇ္ဇမာနာ၊ ဖြစ်ကုန်သည်ရှိသော်။ အဟိတာယ၊ စီးပွားမရှိခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဒုက္ခာယ၊ ဆင်းရဲခြင်းငှာလည်းကောင်း။ အဖာသုဝိဟာရာယ၊ ချမ်းသာစွာ မနေရခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဥပ္ပဇ္ဇန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တယော၊ သုံးပါးတို့ဟူသည်။ ကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ခေါ၊ စင်စစ်။ လောကဿ၊ လူအပေါင်းအား။ လောဘော၊ လောဘဟု ဆိုအပ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇမာနော၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ အဟိတာယ၊ စီးပွားမရှိခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဒုက္ခာယ၊ ဆင်းရဲခြင်းငှာလည်းကောင်း။ အဖာသုဝိဟာရာယ၊ ချမ်းသာစွာ မနေရခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ခေါ၊ စင်စစ်။ လောကဿ၊ လူအပေါင်းအား။ ဒေါသော၊ ဒေါသဟု ဆိုအပ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇမာနော၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ အဟိတာယ၊ စီးပွားမရှိခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဒုက္ခာယ၊ ဆင်းရဲခြင်းငှာလည်းကောင်း။ အဖာသုဝိဟာရာယ၊ ချမ်းသာစွာ မနေရခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ခေါ၊ စင်စစ်။ လောကဿ၊ လူအပေါင်းအား။ မောဟော၊ မောဟဟု ဆိုအပ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇမာနော၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ အဟိတာယ၊ စီးပွားမရှိခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဒုက္ခာယ၊ ဆင်းရဲခြင်းငှာလည်းကောင်း။ အဖာသုဝိဟာရာယ၊ ချမ်းသာစွာ မနေရခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဥပ္ပဇ္ဇတိ၊ ဖြစ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ခေါ၊ စင်စစ်။ လောကဿ၊ လူအပေါင်းအား။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဣမေ ဓမ္မာ၊ ဤတရားတို့သည်။ ဥပ္ပဇ္ဇမာနာ၊ ဖြစ်ကုန်သည်ရှိသော်။ အဟိတာယ၊ စီးပွားမရှိခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဒုက္ခာယ၊ ဆင်းရဲခြင်းငှာလည်းကောင်း။ အဖာသုဝိဟာရာယ၊ ချမ်းသာစွာ မနေရခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဥပ္ပဇ္ဇန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

Ä (၉၉) လောဘော စ၊ လောဘလည်းကောင်း။ ဒေါသော စ၊ ဒေါသလည်းကောင်း။ မောဟော စ၊ မောဟလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ အတ္တသမ္ဘူတာ၊ ကိုယ်တွင်း၌ ဖြစ်ကုန်သော။ (ယေ ဓမ္မာ၊ အကြင်တရားတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ ဓမ္မာ၊ ထိုတရားတို့သည်။) ပါပစေတသံ၊ ယုတ်မာသော စိတ်နှင့်ပြည့်စုံသော။ ပုရိသံ၊ ယောကျ်ားကို။ ဟိံသန္တိ၊ ညှဉ်းဆဲကုန်၏။ (ကိမိဝ၊ ဥပမာအဘယ်ကဲ့သို့နည်း။) တစသာရံ၊ အခွံလျှင် အနှစ်ရှိသော ဝါးကျူကို။ သဖလံ၊ မိမိအသီးသည်။ ဟိံသတိ ဣဝ၊ သတ်သကဲ့သို့တည်း။

၄၊ ဣဿတ္တသုတ်

၁၃၅။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ဝိဟာရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ ပသေနဒိ၊ ပသေနဒီအမည်ရှိသော။ ကောသလော၊ ကောသလတိုင်းကို အစိုးရသော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ကတ္ထ၊ အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်၌။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒါတဗ္ဗံ နု ခေါ၊ ပေးအပ်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) “မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ယတ္ထ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်၌။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ပသီဒတိ၊ ကြည်ညို၏။ တဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဒါတဗ္ဗံ၊ ပေးအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။) “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ကတ္ထ၊ အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်၌။ ဒိန္နံ၊ လှူအပ်သည်ရှိသော်။ မဟပ္ဖလံ၊ အကျိုးကြီးသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) “မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ကတ္ထ ဒါနံ ဒါတဗ္ဗန္တိ၊ ကတ္ထ ဒါနံ ဒါတဗ္ဗံဟူ၍။ တယာ၊ သင်သည်။ ပဌမံ၊ ရှေ့ဦးစွာ။ (ပုစ္ဆိတံ၊ မေးအပ်၏။) အညံ ခေါ၊ နောက်၌လျှင်။ ဧတံ၊ ဤအဖြေကို။ သလ္လက္ခေဟိ၊ ကောင်းစွာမှတ်လော။ ကတ္ထ ဒိန္နံ မဟပ္ဖလန္တိ၊ ကတ္ထ ဒိန္နံ မဟပ္ဖလံဟူ၍။ တယာ၊ သင်သည်။ ပဌမံ၊ ရှေ့ဦးစွာ။ (ပုစ္ဆိတံ၊ မေးအပ်၏။) အညံ ပန၊ နောက်၌လည်း။ ဧတံ၊ ဤအဖြေကို။ သလ္လက္ခေဟိ၊ ကောင်းစွာမှတ်လော။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သီလဝတော၊ သီလရှိသော ရဟန်းအား။ ဒိန္နံ၊ ပေးလှူခြင်းသည်။ မဟပ္ဖလံ၊ အကျိုးကြီး၏။ ဒုဿီလေ၊ သီလမရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ တထာ၊ ထို့အတူ။ ဒိန္နံ၊ ပေးလှူခြင်းသည်။ မဟပ္ဖလံ၊ အကျိုးကြီးသည်။ နော (ဟောတိ)၊ မဖြစ်။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ တေနဟိ၊ ထိုသို့ တပြီးကား။ ဧတ္ထ၊ ဤပြဿနာကို ဖြေရာ၌။ တညေဝ (တံ ဧဝ)၊ သင်မင်းကြီးကိုပင်လျှင်။ ပဋိပုစ္ဆိဿာမိ၊ တစ်ဖန်မေးပြန်အံ့။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ တေ၊ သင်အား။ ခမေယျ၊ နှစ်သက်ရာ၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ နံ၊ ထိုသူကို။ ဗျာကရေယျာသိ၊ ကြားလေလော။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ (မယာ၊ ငါသည်။ ဝုစ္စမာနံ၊ ဆိုအပ်လတ္တံ့သော။ ယံ ဝစနံ၊ အကြင်စကားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တံ (ဝစနံ)၊ ထိုစကားကို။ (တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ မညသိ၊ အဘယ်သို့ အောက်မေ့သနည်း။) မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ တေ၊ သင်အား။ သင်္ဂါမော၊ စစ်သည်ဗိုလ်ပါအပေါင်းသည်။ သမုပဗျူဠှော၊ ကောင်းစွာ စစ်မြေအရပ်သို့ တက်သည်ဖြစ်၍။ ယုဒ္ဓံ၊ စစ်ထိုးခြင်းသည်။ ပစ္စုပဋ္ဌိတံ၊ ထင်ရှားဖြစ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်၏။ အထ၊ ထိုသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ အသိက္ခိတော၊ မသင်အပ်သော လေးအတတ်ရှိသော။ အကတဟတ္ထော၊ လေးကိုင် မကျွမ်းသော။ အကတယောဂ္ဂေါ၊ မလေ့ကျက်အပ်သော လေးအကျင့်ရှိသော။ အကတုပါသနော၊ အကတူပါသတေနော (ဆဋ္ဌ) မပြုအပ်သော မြားပစ်ခြင်းရှိသော။ ဘီရူ၊ ဘီရု (ဆဋ္ဌ) ကြောက်တတ်သော။ ဆမ္ဘီ၊ တုန်လှုပ်တတ်သော။ ဥတြာသီ၊ ထိတ်လန့်တတ်သော။ ပလာယီ၊ ပြေးတတ်သော။ ခတ္တိယကုမာရော၊ မင်းသားသည်။ အာဂစ္ဆေယျ၊ လာငြားအံ့။ တံ ပုရိသံ၊ ထိုလာသော ယောကျ်ားကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ဘရေယျာသိ၊ မွေးမည်လော။ တေ၊ သင်အား။ တာဒိသေန၊ ထိုသို့ သဘောရှိသော။ ပုရိသေန၊ ယောကျ်ားဖြင့်။ အတ္ထော စ၊ အလိုလည်း ရှိမည်လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။) “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တံ ပုရိသံ၊ ထိုသို့ သဘောရှိသော ယောကျ်ားကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ န ဘရေယျံ၊ မမွေးလို။ မေ၊ ငါ့အား။ တာဒိသေန၊ ထိုသို့ သဘောရှိသော။ ပုရိသေန၊ ယောကျ်ားဖြင့်။ န စ အတ္ထော၊ အလိုလည်းမရှိ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) “အထ၊ ထိုသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ အသိက္ခိတော၊ မသင်အပ်သော လေးအတတ်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏကုမာရော၊ ပုဏ္ဏားလုလင်သည်။ အာဂစ္ဆေယျ၊ လာငြားအံ့။ အထ၊ ထိုသို့ လာသည်ရှိသော်။ ဝေဿကုမာရော၊ ကုန်သည်လုလင်သည်။ အာဂစ္ဆေယျ၊ လာငြားအံ့။ အထ၊ ထိုသို့ လာသည်ရှိသော်။ အသိက္ခိတော၊ မသင်အပ်သော လေးအတတ်ရှိသော။ သုဒ္ဒကုမာရော၊ သူဆင်းရဲလုလင်သည်။ အာဂစ္ဆေယျ၊ လာငြားအံ့။ ပ။ တာဒိသေန၊ ထိုသို့ သဘောရှိသော။ ပုရိသေန၊ ယောကျ်ားဖြင့်။ န စ အတ္ထော၊ အလိုလည်းမရှိ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

“မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ (မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝုစ္စမာနံ၊ ဆိုအပ်လတ္တံ့သော။ ယံ ဝစနံ၊ အကြင်စကားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တံ (ဝစနံ)၊ ထိုစကားကို။ (တွံ၊ သင်သည်။) ကိံ မညသိ၊ အဘယ်သို့ အောက်မေ့သနည်း။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ တေ၊ သင်အား။ သင်္ဂါမော၊ စစ်သည်ဗိုလ်ပါ အပေါင်းသည်။ သမုပဗျုဠှော၊ ကောင်းစွာ စစ်မြေအရပ်သို့ တက်သည်ဖြစ်၍။ ယုဒ္ဓံ၊ စစ်ထိုးခြင်းသည်။ ပစ္စုပဋ္ဌိတံ၊ ထင်ရှားဖြစ်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်၏။ အထ၊ ထိုသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သုသိက္ခိတော၊ ကောင်းစွာ သင်အပ်သော လေးအတတ်ရှိသော။ ကတဟတ္ထော၊ လေးကိုင် ကျွမ်းကျင်သော။ ကတယောဂ္ဂေါ၊ လေ့ကျင့်အပ်သော လေးအကျင့်ရှိသော။ ကတုပါသနော၊ ကတူပါသနော (ဆဋ္ဌ) ပြုအပ်ပြီးသော မြားပစ်ခြင်းရှိသော။ အဘီရူ၊ မကြောက်တတ်သော။ အစ္ဆမ္ဘီ၊ မတုန်လှုပ်တတ်သော။ အနုတြာသီ၊ မထိတ်လန့်တတ်သော။ အပလာယီ၊ မပြေးတတ်သော။ ခတ္တိယကုမာရော၊ မင်းသားသည်။ အာဂစ္ဆေယျ၊ လာငြားအံ့။ တံ ပုရိသံ၊ ထိုယောကျ်ားကို။ (တွံ၊ သင်သည်။) ဘရေယျာသိ၊ မွေးမည်လော။ တေ၊ သင်အား။ တာဒိသေန၊ ထိုသို့ သဘောရှိသော။ ပုရိသေန၊ ယောကျ်ားဖြင့်။ အတ္ထော စ၊ အလိုလည်း ရှိမည်လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဝုတ္တေ၊ ဆိုသည်ရှိသော်။) “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တံ ပုရိသံ၊ ထိုယောကျ်ားကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဘရေယျံ၊ မွေးလို၏။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ တာဒိသေန၊ ထိုသို့ သဘောရှိသော။ ပုရိသေန၊ ယောကျ်ားဖြင့်။ အတ္ထော စ၊ အလိုလည်း ရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) အထ၊ ထိုသို့ လျှောက်သည်ရှိသော်။ ဗြာဟ္မဏကုမာရော၊ ပုဏ္ဏားလုလင်သည်။ အာဂစ္ဆေယျ၊ လာငြားအံ့။ အထ၊ ထိုသို့ လာသည်ရှိသော်။ ဝေဿကုမာရော၊ သူဆင်းရဲလုလင်သည်။ အာဂစ္ဆေယျ၊ လာငြားအံ့။ အထ၊ ထိုသို့ လာသည်ရှိသော်။ သုသိက္ခိတော၊ ကောင်းစွာ သင်အပ်သော လေးအတတ်ရှိသော။ ကတဟတ္ထော၊ လေးကိုင် ကျွမ်းကျင်သော။ ကတယောဂ္ဂေါ၊ လေ့ကျက်အပ်သော လေးအကျင့်ရှိသော။ ကတုပါသနော၊ ပြုအပ်သော မြားပစ်ခြင်းရှိသော။ အဘီရူ၊ မကြောက်တတ်သော။ အစ္ဆမ္ဘီ၊ မတုန်လှုပ်တတ်သော။ အနုတြာသီ၊ မထိတ်လန့်တတ်သော။ အပလာယီ၊ မပြေးတတ်သော။ သုဒ္ဒကုမာရော၊ သူဆင်းရဲသူတို့ သားသည်။ အာဂစ္ဆေယျ၊ လာငြားအံ့။ တံ ပုရိသံ၊ ထိုယောကျ်ားကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ဘရေယျာသိ၊ မွေးမည်လော။ တေ၊ သင်အား။ တာဒိသေန၊ ထိုသို့ သဘောရှိသော။ ပုရိသေန၊ ယောကျ်ားဖြင့်။ အတ္ထော စ၊ အလိုလည်း ရှိမည်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။) “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တံ ပုရိသံ၊ ထိုသို့ သဘောရှိသော ယောကျ်ားကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဘရေယျံ၊ မွေးလို၏။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ တာဒိသေန၊ ထိုသို့ သဘောရှိသော။ ပုရိသေန၊ ယောကျ်ားဖြင့်။ အတ္ထော စ၊ အလိုလည်း ရှိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။)

“မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ယသ္မာ တသ္မာ၊ ယသ္မာ ကသ္မာ (ဆဋ္ဌ) ဟုတ်ဟုတ်ညားညားသော။ ကုလာ၊ အမျိုးမှ။ (ဝိဝဇ္ဇေတွာ၊ ကြဉ်ကုန်၍။) အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာထောင်သော လူတို့၏ဘောင်မှ။ အနာဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင်သော ရဟန်း၏ဘောင်၌။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြုသည်။ စေပိ ဟောတိ၊ အကယ်၍လည်း ဖြစ်အံ့။ သော စ၊ ထိုရဟန်းသည်လည်း။ ပဉ္စင်္ဂဝိပ္ပဟီနော၊ အင်္ဂါငါးပါးတို့ကို ပယ်အပ်ပြီးသည် ဖြစ်၍။ ပဉ္စင်္ဂသမန္နာဂတော၊ အင်္ဂါငါးပါးနှင့် ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ Ä (၁၀၀) တသ္မိံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်၌။ ဒိန္နံ၊ ပေးအပ်သော အလှူသည်။ မဟပ္ဖလံ၊ အကျိုးကြီးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကတမာနိ၊ အဘယ်မျှကုန်သော။ ပဉ္စင်္ဂါနိ၊ အင်္ဂါငါးပါးတို့ကို။ ပဟီနာနိ၊ ပယ်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်သနည်း။ ကာမစ္ဆန္ဒော၊ ကာမစ္ဆန္ဒနီဝရဏကို။ ပဟီနော၊ အရဟတ္တမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗျာပါဒေါ၊ ဗျာပါဒနီဝရဏကို။ ပဟီနော၊ အနာဂါမ်မဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ထိနမိဒ္ဓံ၊ ထိနမိဒ္ဓနီဝရဏကို။ ပဟီနံ၊ အရဟတ္တမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဥဒ္ဓစ္စကုက္ကုစ္စံ၊ ဥဒ္ဓစ္စကုက္ကုစ္စနီဝရဏကို။ ပဟီနံ၊ သကဒါဂါမိမဂ် အနာဂါမိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိစိကိစ္ဆာ၊ ဝိစိကိစ္ဆာနီဝရဏကို။ ပဟီနာ၊ သောတာပတ္တိမဂ်ဖြင့် ပယ်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣမာနိ ပဉ္စအင်္ဂါနိ၊ ဤအင်္ဂါ ငါးပါးတို့ကို။ ပဟီနာနိ၊ ပယ်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကတမေဟိ၊ အဘယ်မျှကုန်သော။ ပဉ္စဟင်္ဂေဟိ၊ ငါးပါးကုန်သော အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ အသေက္ခေန၊ ရဟန္တာတို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ သီလက္ခန္ဓေန၊ သီလကျေးဇူးနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသေက္ခေန၊ ရဟန္တာတို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ သမာဓိက္ခန္ဓေန၊ သမာဓိကျေးဇူးနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသေက္ခေန၊ ရဟန္တာတို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ပညက္ခန္ဓေန၊ ပညာကျေးဇူးနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသေက္ခေန၊ ရဟန္တာတို့၏ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဝိမုတ္တိက္ခန္ဓေန၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကျေးဇူးနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသေက္ခေန၊ ရဟန္တာတို့၏ ဥစ္စာဖြစ်သော။ ဝိမုတ္တိညာဏဒဿနေန၊ ပစ္စဝေက္ခဏာ ဉာဏ်အမြင်နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣမေဟိ ပဉ္စဟင်္ဂေဟိ၊ ဤငါးပါးသော အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စင်္ဂဝိပ္ပဟီနေ၊ ငါးပါးသော အင်္ဂါတို့ကို ပယ်အပ်ပြီးသော။ ပဉ္စင်္ဂသမန္နာဂတေ၊ ငါးပါးသော အင်္ဂါတို့နှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်၌။ ဒိန္နံ၊ ပေးအပ်သော အလှူသည်။ မဟပ္ဖလံ၊ အကျိုးကြီးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။) ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ပ။ သတ္ထာ၊ လူနတ်တို့၏ ဆရာဖြစ်တော်မူသော မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

“ရာဇ၊ မင်းမြတ်။ ယသ္မိံ မာဏဝေ၊ အကြင်လုလင်၌။ ဣဿတ္တဉ္စ၊ ဣဿတ္တံ (ဆဋ္ဌ) လေးအတတ်သည်လည်းကောင်း။ ဗလဝီရိယဉ္စ၊ ခွန်အားလုံ့လသည်လည်းကောင်း။ ဝိဇ္ဇေထ (ဝိဇ္ဇတိ)၊ ရှိ၏။ အထ၊ ထိုသို့ ရှိသည်ရှိသော်။ တံ (မာဏဝံ)၊ ထိုလုလင်ကို။ ယုဒ္ဓေ၊ စစ်ထိုးရာ၌။ အတ္ထော၊ အလိုရှိ၏။ ဘရေယျ၊ ဘရေ (ဆဋ္ဌ) မွေးလည်းမွေးရာ၏။ ဇာတိပ္ပစ္စယာ၊ အမျိုးမြတ်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ အသူရံ၊ ရဲရင့်ခြင်း မရှိသောသူကို။ (န ဘရေယျ ယထာ၊ မမွေးရာသကဲ့သို့။)

တထေဝ၊ ထို့အတူသာလျှင်။ ယသ္မိံ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်၌။ ခန္တီ စ၊ သည်းခံခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သောရဇ္ဇံ၊ ရဲရင့်သည်၏ အဖြစ်ဟုဆိုအပ်သော အရဟတ္တဖိုလ်သည်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဓမ္မာ၊ တရားနှစ်ပါးတို့သည်။ ပတိဋ္ဌိတာ၊ တည်ကုန်၏။ မေဓာဝီ၊ မေဓာဝိံ (ဆဋ္ဌ) ပညာရှိသော။ ဟီနဇစ္စံပိ၊ ယုတ်သော အမျိုးလည်းဖြစ်သော။ အရိယဝုတ္တိံ၊ အရိယာတို့၏ အသက်မွေးခြင်းဖြင့် မွေးသော။ (တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။) ပူဇယေ၊ ပူဇော်ရာ၏။

ဗဟုဿုတေ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိသော။ ဧတ္ထ၊ ဤအရိယာပုဂ္ဂိုလ်၌။ ရမ္မေ၊ နှလုံးမွေ့လျော်ရာဖြစ်သော။ အဿမေ ဝါ၊ သင်္ခမ်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ အာသယေ ဝါ၊ နေရာတို့ကိုလည်းကောင်း။ ကာရယေ၊ ပြုရာ၏။ ပဝနေ၊ ရေမရှိသော တော၌။ ပပဉ္စ၊ လေးထောင့်ကန် ရေအိုးစင်အစရှိသော ရေ၏တည်ရာတို့ကိုလည်း။ ကာရယေ၊ ပြုရာ၏။ ဒုဂ္ဂေ၊ မညီမညွတ်သော အရပ်၌။ သင်္ကမနာနိ စ၊ တံတားစင်္ကြံလမ်းတို့ကိုလည်း။ ကယိရာ၊ ပြုရာ၏။

ဥဇုဘူတေသု (ဥဇုဘူတာနံ)၊ ဖြောင့်ဖြောင့်ကျင့်ကုန်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့အား။ ဝိပ္ပသန္နေန၊ ကြည်ညိုစွာသော။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ အန္နဉ္စ၊ ဆွမ်းကိုလည်းကောင်း။ ပါနဉ္စ၊ အဖျော်ကိုလည်းကောင်း။ ခါဒနီယဉ္စ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဝတ္ထသေနာသနာနိ စ၊ အဝတ်သင်္ကန်း ညောင်းစောင်းအင်းပျဉ် စသော အိပ်ရာနေရာတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒဒေယျ၊ ပေးလှူရာ၏။

ထနယံ (ထနယန္တော)၊ ချုန်းလျက်။ ဝသုန္ဒရံ၊ ဝသုန္ဓရံ (ဆဋ္ဌ) မြေအဆုံး။ အဘိဝဿံ (အဘိဝဿန္တော)၊ ရွာသော။ ဝိဇ္ဇုမာလိ၊ ဝိဇ္ဇုမာလီ (ဆဋ္ဌ) လျှပ်စစ်နွယ်နှင့် ပြည့်စုံသော။ သတက္ကကု၊ အရာသောတိမ်တွင်ရှိသော။ မေဃော၊ မိုးသည်။ ထလဉ္စ၊ ကြည်းကုန်းကိုလည်းကောင်း။ နိန္နဉ္စ၊ နိမ့်ရာကိုလည်းကောင်း။ ပူရေတိ ယထာပိ၊ ပြည့်စေသကဲ့သို့လည်း။

တထေဝ၊ ထို့အတူသာလျှင်။ သဒ္ဓေါ၊ သဒ္ဓါတရားရှိသော။ သုတဝါ၊ အကြားအမြင်များသော။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသည်။ ဘောဇနံ၊ ဘောဇဉ်ကို။ အဘိသံခဇ္ဇ၊ အဘိသင်္ခဇ္ဇ (ဆဋ္ဌ) စီရင်၍။ အန္နပါနေန၊ ထမင်းအဖျော်ဖြင့်။ ဝနိဗ္ဗကေ၊ အထီးကျန်သော ဆင်းရဲသောသူတို့ကို။ တပ္ပယတိ၊ ရောင့်ရဲစေ၏။

အာမောဒမာနော၊ အလွန်ဝမ်းမြောက်သော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ပကိရေတိ၊ ကြဲသကဲ့သို့ လှူ၏။ ဒေထ ဒေထ၊ လှူကြကုန် လှူကြကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘာသတိ၊ ဆို၏။ ပဝဿတော၊ ပြင်းထန်စွာသော။ ဒေဝဿ၊ မိုး၏။ (ဂဇ္ဇိတံ ဣဝ၊ ချုန်းသကဲ့သို့။) တံ ဟိ၊ ထိုသို့ ဆိုခြင်းသည်သာလျှင်။ အဿ၊ ထိုပညာရှိအား။ ဂဇ္ဇိတံ၊ ချုန်းသည်မည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိပုလာ၊ ပြန့်ပြောသော။ သာ ပုညဓာရာ၊ ထိုကောင်းမှုတည်းဟူသော ရေယဉ်သည်။ ဒါတာနံ၊ ဒါတာရံ (ဆဋ္ဌ) လှူကုန်သော သူတို့အား။ အဘိဝဿတိ၊ ပြင်းစွာရွာ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၅၊ ပဗ္ဗတူပမသုတ်

၁၃၆။ Ä (၁၀၁) သာဝတ္ထိနိဒါနံ၊ သာဝတ္ထိနိဒါန်းတည်း။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နံ ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ ရာဇာနံ ပသေနဒိကောသလံ၊ ပသေနဒီကောသလမင်းကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။) “မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဟန္ဒ၊ ယခု။ ဒိဝါ ဒိဝဿ၊ နေတော့တော့၌။ ကုတော၊ အဘယ်အရပ်မှ။ တွံ၊ သင်သည်။ အာဂစ္ဆသိ နု၊ လာသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။) “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခတ္တိယာနံ၊ ရေမြေကို အစိုးရကုန်သော။ မုဒ္ဓါဝသိတ္တာနံ၊ ထိပ်၌ အဘိသိက်သွန်းအပ်ကုန်ပြီးသော။ ဣဿရိယမဒမတ္တာနံ၊ အစိုးရခြင်းတည်းဟူသော မာန်ဖြင့် ယစ်ကုန်သော။ ကာမဂေဓပရိယုဋ္ဌိတာနံ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ တပ်ခြင်းဖြင့် နှိပ်စက်အပ်ကုန်သော။ ဇနပဒထာဝရိယပ္ပတ္တာနံ၊ ဇနပဒတ္ထာဝရိယပ္ပတ္တာနံ (ဆဋ္ဌ) ဇနပုဒ်၌ မြဲမြံစွာ တည်သောအဖြစ်သို့ ရောက်ကုန်သော။ မဟန္တံ၊ ကြီးသော။ ပထဝိမဏ္ဍလံ၊ မြေပြင်အလုံးကို။ အဘိဝိဇိယ၊ အောင်၍။ အဇ္ဈာဝသန္တာနံ၊ နေကုန်သော။ ရညံ၊ မင်းတို့အား။ ယာနိ တာနိ ရာဇကရဏီယာနိ၊ အကြင်မင်း၏ ပြုဖွယ်ကိစ္စတို့သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တေသု၊ ထိုမင်းပြုဖွယ်ကိစ္စတို့တွင်။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ ဥဿုက္ကံ၊ ကြောင့်ကြခြင်းသို့။ အာပန္နော၊ ရောက်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။)

“မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ (မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝုစ္စမာနံ၊ ဆိုအပ်လတ္တံ့သော။ ယံ ဝစနံ၊ အကြင်စကားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တံ (ဝစနံ)၊ ထိုစကားကို။ (တွံ၊ သင်သည်။) ကိံ မညသိ၊ အဘယ်သို့ အောက်မေ့သနည်း။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ တေ၊ သင်၏။ သဒ္ဓါယိကော၊ ယုံကြည်အပ်သော စကားရှိသော။ ပစ္စယိကော၊ ယုံအပ်သော စကားရှိသော။ ပုရိသော၊ မင်းချင်းယောကျ်ားသည်။ ပုရတ္ထိမာယ ဒိသာယ၊ အရှေ့မျက်နှာ အရပ်မှ။ အာဂစ္ဆေယျ၊ လာရာ၏။ သော၊ ထိုလာသော ယောကျ်ားသည်။ တံ၊ သင်မင်းကြီးသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေ၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ (ကိံ ဝဒေယျ၊ အဘယ်သို့ ဆိုရာသနည်း။) “မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်ကြီး။ ယဂ္ဃေ ဇာနေယျာသိ၊ သိတော်မူဘိလော။ အဟံ၊ အကျွန်ု်ပ်သည်။ ပုရတ္ထိမာယ ဒိသာယ၊ အရှေ့မျက်နှာ အရပ်မှ။ အာဂစ္ဆာမိ၊ လာခဲ့၏။ တတ္ထ၊ ထိုအရှေ့မျက်နှာ အရပ်၌။ မဟန္တံ၊ ကြီးသော။ အဗ္ဘသမံ၊ တိမ်နှင့်မျှသော။ (ယံ) ပဗ္ဗတံ၊ အကြင်တောင်ကို။ အဒ္ဒသံ၊ မြင်ခဲ့၏။ (သော ပဗ္ဗတော၊ ထိုတောင်သည်။) သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ပါဏေ၊ သတ္တဝါတို့ကို။ နိပ္ပေါထေန္တော၊ မှုန့်မှုန့်ညက်ညက်ကြိတ်လျက်။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာ၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ တေ၊ သင်မင်းကြီးအား။ ယံ ကရဏီယံ၊ အကြင်ပြုဖွယ်ကိစ္စသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တံ ကရဏီယံ၊ ထိုပြုဖွယ်ကိစ္စကို။ ကရောဟိ၊ ပြုလော။ “ ဣတိ (ဧဝံ)၊ ဤသို့။ (ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။) အထ (ပစ္ဆာ)၊ ထိုနောင်မှ။ ဒုတိယော၊ နှစ်ယောက်မြောက်သော။ ပုရိသော၊ မင်းချင်းယောကျ်ားသည်။ ပစ္ဆိမာယ ဒိသာယ၊ အနောက်မျက်နှာ အရပ်မှ။ အာဂစ္ဆေယျ၊ လာရာ၏။ ပ။ အထ (ပစ္ဆာ)၊ ထိုနောင်မှ။ တတိယော၊ သုံးယောက်မြောက်သော။ ပုရိသော၊ မင်းချင်းယောကျ်ားသည်။ ဥတ္တရာယ ဒိသာယ၊ မြောက်မျက်နှာ အရပ်မှ။ အာဂစ္ဆေယျ၊ လာရာ၏။ ပ။ အထ (ပစ္ဆာ)၊ ထိုနောင်မှ။ သဒ္ဓါယိကော၊ ယုံကြည်အပ်သော စကားရှိသော။ ပစ္စယိကော၊ ယုံအပ်သော စကားရှိသော။ စတုတ္ထော၊ လေးယောက်မြောက်သော။ ပုရိသော၊ မင်းချင်းယောကျ်ားသည်။ ဒက္ခိဏာယ ဒိသာယ၊ တောင်မျက်နှာ အရပ်မှ။ အာဂစ္ဆေယျ၊ လာရာ၏။ သော၊ ထိုလာသော ယောကျ်ားသည်။ တံ၊ သင်မင်းကြီးသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေ၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။ (ကိံ ဝဒေယျ၊ အဘယ်သို့ ဆိုရာသနည်း။) “မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ယဂ္ဃေ ဇာနေယျာသိ၊ သိတော်မူဘိလော။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဒက္ခိဏာယ ဒိသာယ၊ တောင်မျက်နှာ အရပ်မှ။ အာဂစ္ဆေမိ၊ အာဂစ္ဆာမိ (ဆဋ္ဌ) လာခဲ့ပါ၏။ တတ္ထ၊ ထိုအရှေ့မျက်နှာ အရပ်၌။ မဟန္တံ၊ ကြီးသော။ အဗ္ဘသမံ၊ တိမ်နှင့်မျှသော။ (ယံ) ပဗ္ဗတံ၊ အကြင်တောင်ကို။ အဒ္ဒသံ၊ မြင်ခဲ့၏။ (သော ပဗ္ဗတော၊ ထိုတောင်သည်။) သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ပါဏေ၊ သတ္တဝါတို့ကို။ နိပ္ပေါထေန္တော၊ မှုန့်မှုန့်ညက်ညက်ကြိတ်လျက်။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာ၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ တေ၊ သင်မင်းကြီးအား။ ယံ ကရဏီယံ၊ အကြင်ပြုဖွယ်ကိစ္စသည်။ (အတ္တိ၊ ရှိ၏။) တံ (ကရဏီယံ)၊ ထိုပြုဖွယ်ကိစ္စကို။ ကရောဟိ၊ ပြုလော။ “ ဣတိ (ဧဝံ)၊ ဤသို့။ (ဝဒေယျ၊ ဆိုရာ၏။) မဟာရာဇ၊ မင်းကြီး။ တေ၊ သင်အား။ ဧဝရူပေ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ မဟတိ မဟဗ္ဘယေ၊ အလွန်ကြီးစွာသော ဘေးသည်။ သမုပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်လတ်သော်။ မနုဿတ္တေ၊ လူ၏အဖြစ်ကို။ ဒုလ္လဘေ၊ ရခဲလျက်။ မနုဿကာယေ၊ မနုဿက္ခယေ (ဆဋ္ဌ) လူအပေါင်းအား။ ဒါရုဏေ၊ ကြမ်းကြုတ်သော ဘေးသည်။ သမုပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်လတ်သော်။ အဿ၊ ထိုဘေးအား။ ကရဏီယံ၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စသည်။ ကိံ (အတ္ထိ)၊ အဘယ်သို့ ရှိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။)

“ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဧဝရူပေ၊ ဤသို့ သဘောရှိသော။ မဟတိ မဟဗ္ဘယေ၊ အလွန်ကြီးစွာသော ဘေးသည်။ သမုပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်လတ်သော်။ မနုဿတ္တေ၊ လူ၏အဖြစ်ကို။ ဒုလ္လဘေ၊ ရခဲလျက်။ မနုဿကာယေ၊ လူအပေါင်းအား။ ဒါရုဏေ၊ ကြမ်းကြုတ်သော ဘေးသည်။ သမုပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်လတ်သော်။ အဿ၊ ထိုဘေးအား။ ဓမ္မစရိယာယ၊ တရားကိုကျင့်ခြင်းမှ။ အညတြ၊ ကြဉ်၍။ သမစရိယာယ၊ တရားနှင့်ညီသော အကျင့်မှ။ အညတြ၊ ကြဉ်၍။ ကုသလကြိယာယ၊ ကုသလကိရိယာယ (ဆဋ္ဌ) ကုသိုလ်ကို ပြုခြင်းမှ။ အညတြ၊ ကြဉ်၍။ ပုညကြိယာယ၊ ပုညကိရိယာယ (ဆဋ္ဌ) ပညာကြိယာဝတ္ထုမှ။ အညတြ၊ ကြဉ်၍။ ကရဏီယံ၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စသည်။ “(ကိံ အတ္ထိ၊ အဘယ်သို့ ရှိသနည်း။) ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။)

“မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ တေ၊ သင့်အား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အာရောစေမိ၊ ကြားတော်မူအံ့။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ တေ၊ သင့်အား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ပဋိဝေဒေမိ၊ သိစေအံ့။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ တေ၊ သင့်အား။ ဇရာမရဏံ၊ ဇရာမရဏ တရားသည်။ အဓိဝတ္တတိ ခေါ၊ လွှမ်းမိုးသည်သာလျှင်တည်း။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ တေ၊ သင့်အား။ ဇရာမရဏေ၊ ဇရာမရဏ တရားသည်။ အဓိဝတ္တမာနေ၊ လွှမ်းမိုးသည်ရှိသော်။ အဿ၊ ထိုဇရာမရဏ တရားအား။ ကရဏီယံ၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စသည်။ ကိံ (အတ္ထိ)၊ အဘယ်သို့ ရှိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။) “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဇရာမရဏေ၊ ဇရာမရဏ တရားသည်။ အဓိဝတ္တမာနေ စ၊ လွှမ်းမိုးအပ်သည်ရှိသော်ကား။ အဿ၊ ထိုဘေးအား။ ဓမ္မစရိယာယ၊ တရားကို ကျင့်ခြင်းမှ။ အညတြ၊ ကြည်၍။ သမစရိယာယ၊ တရားနှင့်ညီသော အကျင့်မှ။ အညတြ၊ ကြည်၍။ ကုသလကြိယာယ၊ ကုသိုလ်ကိုပြုခြင်းမှ။ အညတြ၊ ကြည်၍။ ပုညကြိယာယ၊ ပုညကြိယာဝတ္ထုမှ။ အညတြ၊ ကြည်၍။ (အညံ၊ တပါးသော။) ကရဏီယံ၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စသည်။ ကိံ (အတ္ထိ)၊ အဘယ်သို့ ရှိသနည်း။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခတ္တိယာနံ၊ ရေမြေကို အစိုးရကုန်သော။ မုဒ္ဓါဝသိတ္တာနံ၊ ထိပ်၌ အဘိသိက်သွန်းအပ်ကုန်ပြီးသော။ Ä (၁၀၂) ဣဿရိယမဒမတ္တာနံ၊ အစိုးရခြင်းတည်းဟူသော မာန်ဖြင့်ယစ်ကုန်သော။ ကာမဂေဓပရိယုဋ္ဌိတာနံ၊ ကာမဂုဏ်တို့၌ တပ်ခြင်းဖြင့် နှိပ်စက်အပ်ကုန်သော။ ဇနပဒထာဝရိယပ္ပတ္တာနံ၊ ဇနပုဒ်၌ မြဲမြံစွာ တည်သည်၏အဖြစ်သို့ ရောက်ကုန်သော။ မဟန္တံ၊ ကြီးသော။ ပထဝိမဏ္ဍလံ၊ မြေပြင်အလုံးကို။ အဘိဝိဇိယ၊ အောင်၍။ အဇ္ဈာဝသန္တာနံ၊ နေကုန်သော။ ရညံ၊ မင်းတို့အား။ ယာနိ တာနိ၊ အကြင်ဆင်တို့ဖြင့် စစ်ထိုးခြင်းတို့သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဟတ္ထိယုဒ္ဓါနံ၊ ဆင်ဖြင့် စစ်ထိုးအပ်ကုန်သော။ တေသံပိ၊ ထိုသူတို့အားလည်း။ ဇရာမရဏေ၊ ဇရာမရဏ တရားသည်။ အဓိဝတ္တမာနေ၊ လွှမ်းမိုးသည်ရှိသော်။ ဂတိ၊ အလားသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဝိသယော၊ ဖြစ်ခွင့်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခတ္တိယာနံ၊ ရေမြေကို အစိုးရကုန်သော။ မုဒ္ဓါဝသိတ္တာနံ၊ ထိပ်၌ အဘိသိက်သွန်းကုန်ပြီးသော။ ပ။ အဇ္ဈာဝသန္တာနံ၊ နေကုန်သော။ ရညံ၊ မင်းတို့အား။ ယာနိ တာနိ အဿယုဒ္ဓါနိ၊ အကြင်မြင်းတို့ဖြင့် စစ်ထိုးခြင်းတို့သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ (ယာနိ တာနိ) ရထယုဒ္ဓါနိ၊ အကြင်ရထားတို့ဖြင့် စစ်ထိုးခြင်းတို့သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ (ယာနိ တာနိ) ပတ္တိယုဒ္ဓါနိ၊ အကြင်ခြေသည်တို့ဖြင့် စစ်ထိုးခြင်းတို့သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ပတ္တိယုဒ္ဓါနံ၊ ခြေသည်တို့ဖြင့် စစ်ထိုးကုန်သော။ သေသံပိ၊ ထိုသူတို့အားလည်း။ ဇရာမရဏေ၊ အိုခြင်းသေခြင်း တရားသည်။ အဓိဝတ္တမာနေ၊ လွှမ်းမိုးသည်ရှိသော်။ ဂတိ၊ အလားသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဝိသယော၊ ဖြစ်ခွင့်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်အားဖြင့်။ ဣမသ္မိံ ရာဇကုလေ၊ ဤမင်းမျိုး၌။ မန္တိနော၊ မဟောသဓာဝိဓူရ ပညာရှိနှင့်တူသော အတိုင်အပင်နှင့် ပြည့်စုံကုန်သော။ မဟာမတ္တာ၊ အမတ်ကြီးတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ယေသံ၊ ယေ (ဆဋ္ဌ) အကြင်အမတ်ကြီးတို့သည်။ အာဂတေ၊ လာကုန်သော။ ပစ္စတ္ထိကေ၊ ရန်သူတို့ကို။ မန္တေဟိ၊ အတိုင်အပင်တို့ဖြင့်။ ဘေဒယိတုံ၊ ကွဲပြားစိမ့်သောငှာ။ ပဟောန္တိ၊ စွမ်းနိုင်ကုန်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မန္တယုဒ္ဓါနံ၊ အတိုင်အပင်ဖြင့် စစ်ထိုးကုန်သော။ တေသံပိ၊ ထိုသူတို့အားလည်း။ ဇရာမရဏေ၊ အိုခြင်းသေခြင်း တရားသည်။ အဓိဝတ္တမာနေ၊ လွှမ်းမိုးသည်ရှိသော်။ ဂတိ၊ အလားသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဝိသယော၊ ဖြစ်ခွင့်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်ဖြင့်ကား။ ဣမသ္မိံ ရာဇကုလေ၊ ဤမင်းမျိုး၌။ ဘူမိဂတဉ္စေဝ၊ ကြီးစွာသော ကြေးအိုးဖြင့် ပြည့်စေ၍ မြေ၌မြှုပ်ထားသည်လည်းဖြစ်သော။ ဝေဟသဋ္ဌဉ္စ၊ သားရေအိပ်တို့ဖြင့် ပြည့်စေ၍ ထုတ်လျောက်အစရှိသည်တို့၌ ဆွဲထားသည်လည်းဖြစ်သော။ ပဟုတံ၊ ပဟူတံ (ဆဋ္ဌ) များစွာသော။ ဟိရညသုဝဏ္ဏံ၊ ရွှေငွေသည်။ သံဝိဇ္ဇတိ၊ ရှိ၏။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ အာဂတေ၊ လာကုန်သော။ ပစ္စတ္ထိကေ၊ ရန်သူတို့ကို။ ယေန ဓနေန၊ အကြင်ရွှေငွေစသော ဥစ္စာဖြင့်။ ဥပလာပေတုံ၊ ဖြားယောင်းအံ့သောငှာ။ ပဟောမ၊ စွမ်းနိုင်ကုန်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဓနယုဒ္ဓါနံ၊ ရွှေငွေစသောဥစ္စာဖြင့် စစ်ထိုးကုန်သော။ တေသံပိ၊ တေသမ္ပိ (ဆဋ္ဌ) ထိုမင်းတို့အားလည်း။ ဇရာမရဏေ၊ အိုခြင်းသေခြင်း တရားသည်။ အဓိဝတ္တမာနေ၊ လွှမ်းမိုးသည်ရှိသော်။ ဂတိ၊ အလားသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဝိသယော၊ ဖြစ်ခွင့်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဇရာမရဏေ၊ အိုခြင်းသေခြင်း တရားသည်။ အဓိဝတ္တမာနေ၊ လွှမ်းမိုးသည်ရှိသော်။ အဿ၊ ထိုဘေးအား။ ဓမ္မစရိယာယ၊ တရားကို ကျင့်ခြင်းမှ။ အညတြ၊ ကြဉ်၍။ သမစရိယာယ၊ တရားနှင့်ညီသော အကျင့်မှ။ အညတြ၊ ကြဉ်၍။ ကုသလကိရိယာယ၊ ကုသိုလ်ပြုခြင်းမှ။ အညတြ၊ ကြဉ်၍။ ပုညကိရိယာယ၊ ပုညကြိယာဝတ္ထုမှ။ အညတြ၊ ကြဉ်၍။ အညော၊ တပါးသော။ ကရဏီယော၊ ပြုဖွယ်သည်။ ကိံ (အတ္ထိ)၊ အဘယ်မှာ ရှိအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။)

“မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဧတံ၊ ဤကုသိုလ်ကောင်းမှုမှတပါး ပြုဖွယ်ကိစ္စမရှိဟူသော စကားသည်။ ဧဝံ၊ သင်မင်းကြီးဆိုတိုင်း ဟုတ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဧတံ၊ ဤကုသိုလ်ကောင်းမှုမှတပါး ပြုဖွယ်ကိစ္စမရှိဟူသော စကားသည်။ ဧဝံ၊ သင်မင်းကြီးဆိုတိုင်း ဟုတ်၏။ မဟာရာဇ၊ မြတ်သောမင်းကြီး။ ဧတံ၊ ဤကုသိုလ်ကောင်းမှုမှတပါး ပြုဖွယ်ကိစ္စမရှိဟူသော စကားသည်။ ဧဝံ၊ သင်မင်းကြီးဆိုတိုင်း ဟုတ်၏။ ဇရာမရဏေ၊ ဇရာမရဏ တရားသည်။ အဓိဝတ္တမာနေ၊ လွှမ်းမိုးသည်ရှိသော်။ အဿ၊ ထိုဘေးအား။ ဓမ္မစရိယာယ၊ တရားကိုကျင့်ခြင်းမှ။ အညတြ၊ ကြဉ်၍။ သမစရိယာယ၊ တရားနှင့်ညီသော အကျင့်မှ။ အညတြ၊ ကြဉ်၍။ ကုသလကိရိယာယ၊ ကုသိုလ်ပြုခြင်းမှ။ အညတြ၊ ကြဉ်၍။ ပုညကိရိယာယ၊ ပုညကြိယာဝတ္ထုမှ။ အညတြ၊ ကြဉ်၍။ အညံ၊ တပါးသော။ ကရဏီယံ၊ ပြုဖွယ်သည်။ ကိံ (အတ္ထိ)၊ အဘယ်မှာ ရှိအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။) ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤသို့သော စကားကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ပ။ သတ္ထာ၊ လူနတ်တို့၏ ဆရာဖြစ်တော်မူသော မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

“ဝိပုလာ၊ ကြီးစွာကုန်သော။ သေလာ၊ တခဲနက် ကျောက်အတိပြီးကုန်သော။ ပဗ္ဗတာ၊ တောင်တို့သည်။ နဘံ၊ ကောင်းကင်ကို။ အာဟစ္စ၊ ထိ၍။ သမန္တာ၊ ထက်ဝန်းကျင်သော။ စတုဒ္ဒိသာ၊ အရပ်လေးမျက်နှာမှ။ နိပ္ပေါထေန္တော၊ သတ္တဝါတို့ကို မှုန့်မှုန့်ညက်ညက် ကြိတ်ကုန်လျက်။ အနုပရိယာယေယျုံ ယထာပိ၊ အစဉ်လိမ့်၍ လာကုန်သကဲ့သို့။ ဧဝံ (တထာ)၊ ထို့အတူ။ ဇရာ စ၊ အိုခြင်း တရားသည်လည်းကောင်း။ မစ္စု စ၊ သေခြင်း တရားသည်လည်းကောင်း။ ပါဏိနေ၊ သတ္တဝါတို့ကို။ အဓိဝတ္တန္တိ၊ လွှမ်းမိုးနှိပ်စက်ကုန်၏။ ခတ္တိယေ၊ မင်းတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏေ၊ ပုဏ္ဏားတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဝေေဿ၊ ကုန်သည်တို့ကိုလည်းကောင်း။ သုဒ္ဒေ၊ သူဆင်းရဲတို့ကိုလည်းကောင်း။ စဏ္ဍာလပုက္ကုသေ၊ ဒွန်းစဏ္ဍား ပန်းမှိုက်သွန်အမျိုးတို့ကိုလည်းကောင်း။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုကိုမျှ။ န ပရိဝဇ္ဇေတိ၊ မကြဉ်။ သဗ္ဗေဝ၊ အလုံးစုံသော မင်းမျိုးစသည်ကိုလျှင်။ အဘိမဒ္ဒတိ၊ နှိပ်စက်၏။

တတ္ထ၊ ထိုဇရာမရဏတရား၌။ ဟတ္ထီနံ၊ ဆင်စစ်သည်တို့၏။ န ဘူမိ၊ အရာမဟုတ်။ ရထာနံ၊ ရထားစစ်သည်တို့၏။ န (ဘူမိ)၊ အရာမဟုတ်။ ပတ္တိယာ၊ ခြေသည်စစ်သည်၏။ န (ဘူမိ)၊ အရာမဟုတ်။ မန္တယုဒ္ဓေန ဝါ၊ အတိုင်အပင်ဖြစ်ေသော စစ်သည်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဓနေန ဝါ၊ ရွှေငွေဥစ္စာ ပေးသဖြင့်လည်းကောင်း။ ဇေတုံ၊ အောင်စိမ့်သောငှာ။ ဟိ (ယသ္မာ)၊ အကြင်ကြောင့်။ န စာပိ သက္ကာ၊ မတတ်ကောင်း။

တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အတ္ထံ၊ အကျိုးကို။ သမ္ပဿံ (သမ္ပဿန္တော)၊ ကောင်းစွာမြင်သော။ ပဏ္ဍိတော၊ ပညာရှိသော။ ဓိရော၊ မြဲမြံတည်ကြည်ခြင်းရှိသော။ ပေါသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဗုဒ္ဓေ စ၊ ဘုရား၌လည်းကောင်း။ ဓမ္မေ စ၊ တရား၌လည်းကောင်း။ သံဃေ စ၊ သံဃာ၌လည်းကောင်း။ သဒ္ဓံ၊ ယုံကြည်ခြင်းကို။ နိဝေသယေ (နိဝေသေယျ)၊ တည်စေရာ၏။

Ä (၁၀၃) ယော၊ အကြင်သူသည်။ ကာယေန၊ ကိုယ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝါစာယ၊ နှုတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဥဒ၊ ထိုမှတပါး။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ စရိ၊ ကျင့်၏။ ဣဓေဝ၊ ဤပစ္စုပ္ပန်ဘဝ၌ပင်လျှင်။ နံ၊ ထိုသူကို။ ပသံသန္တိ၊ ချီးမွမ်းကုန်၏။ ပစ္စ၊ ပေစ္စ (ဆဋ္ဌ) တမလွန်ဘဝ၌။ သဂ္ဂေ၊ နတ်ပြည်၌။ ပမောဒတိ၊ မွေ့လျော်ရ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

တတိယော၊ သုံးခုတို့၏ ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သော။ ဝဂ္ဂေါ၊ ဝဂ်တည်း။

တဿ၊ ထိုတတိယဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ ပုဂ္ဂလော၊ ပုဂ္ဂလသုတ်ကိုလည်းကောင်း။ အယျိကာ၊ အယျိကာသုတ်ကိုလည်းကောင်း။ လောကော၊ လောကသုတ်ကိုလည်းကောင်း။ ဣဿတ္တံ၊ ဣဿတ္တသုတ်ကိုလည်းကောင်း။ ပဗ္ဗတူပမံ၊ ပဗ္ဗတူပမသုတ်ကိုလည်းကောင်း။ ပဉ္စကံ၊ ငါးခုမြောက်သော။ ဣမံ ကောသလံ၊ ဤကောသလသံယုတ်ကို။ ဗုဒ္ဓသေဋ္ဌေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒေသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်။ (ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းတည်း။)

ကောသလသံယုတ္တံ၊ ကောသလသံယုတ်သည်။ သမတ္တံ၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

၄၊ မာရသံယုတ်

၁၊ ပဌမဝဂ်

၁၊ တပေါကမ္မသုတ်

၁၃၇။ Ä (၁၀၄) (ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားကဿပ။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤတပေါကမ္မသုတ်ကို။) မေ (မယာ)၊ အကျွန်ုပ်အာနန္ဒာသည်။ (ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်မှ။) ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။ (ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားအပ်ပါသနည်း။) ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဥရုဝေလာယံ (ဥရုဝေလသမီပေ)၊ ဥရုဝေလရွာ၏ အနီး၌။ နေရဉ္ဇရာယ၊ နေရဉ္ဇရာမည်သော။ နဇ္ဇာ၊ မြစ်၏။ တီရေ၊ ကမ်းနား၌။ အဘိသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်ကို သိတော်မူသည်ဖြစ်၍။ ပထမံ (ပထမသ္မိံ ယေဝ)၊ ရှေးဦးစွာသော သတ္တသတ္တဟ၏ အတွင်း၌သာလျှင်။ အဇပါလနိဂြောဓေ၊ အဇပါလနိဂြောဓမူလေ (ဆဋ္ဌ) အဇပါလပညောင်ပင်၏ အနီး၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ရဟောဂတဿ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာအရပ်သို့ ကပ်လျက်။ ပဋိသလ္လီနဿ၊ တစ်ယောက်အထီးတည်း ကိန်းအောင်းသော။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေတသော၊ စိတ်၏။ ပရိဝိတက္ကော၊ အကြံသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ (ကိံ ဥဒပါဒိ၊ အဘယ်သို့ ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။) “ဝတ (ဧကံသေန)၊ စင်စစ်သဖြင့်။ တာယ ဒုက္ကရကာရိကာယ၊ ထိုပြုနိုင်ခဲလှစွာသော ခြောက်နှစ်ပတ်လုံး ဒုက္ကရစရိယအကျင့်ကို ပြုသည်မှ။ (အဟံ၊ ငါသည်။) မုတ္တော၊ လွတ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ အနတ္ထသံဟိတာယ၊ အကျိုးစီးပွားနှင့် မစပ်သော။ တာယ ဒုက္ကရကာရိကာယ၊ ထိုပြုနိုင်ခဲလှစွာသော ခြောက်နှစ်ပတ်လုံး ဒုက္ကရစရိယအကျင့်ကို ပြုသည်မှ။ (အဟံ၊ ငါသည်။) မုတ္တော၊ လွတ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်သည်ကား။ သာဓု ဝတ၊ ကောင်းစွတကား။ ဗောဓိံ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်ကို။ သမဇ္ဈဂုံ၊ သမဇ္ဈဂံ (ဆဋ္ဌ) ကောင်းစွာရခြင်းသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်သည်ကား။ သာဓု ဝတ၊ ကောင်းစွတကား။ ဣတိ (ဧဝံ)၊ ဤသို့။ (စေတသော၊ စိတ်၏။ ပရိဝိတက္ကော၊ အကြံသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော အမှု၌ယှဉ်သော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ စေတော၊ စိတ်တော်၏။ ပရိဝိတက္ကံ၊ အကြံကို။ စေတသာ၊ မာရ်နတ်သား၏ စိတ်ဖြင့်။ အညာယ၊ သိ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“ယေ မာဏဝါ၊ အကြင်လုလင်တို့သည်။ န သုဇ္ဈန္တိ၊ မစင်ကြယ်ကုန်။ (သော မာဏဝေါ၊ ထိုလုလင်သည်။) တပေါကမ္မာ၊ ချိုးခြံစွာကျင့်သော ဒုက္ကရစရိယာအကျင့်မှ။ အပ္ပက္ကမ္မ၊ အပက္ကမ္မ (ဆဋ္ဌ) ဖဲ၍။ အသုဒ္ဓေါ၊ မစင်ကြယ်ဘဲလျက်။ သုဒ္ဓေါ၊ စင်ကြယ်၏ဟူ၍။ မညတိ၊ အောက်မေ့၏။ သုဒ္ဓိမဂ္ဂါ၊ စင်ကြယ်ကြောင်းဖြစ်သော ခရီးမှ။ အပရဒ္ဓေါ၊ ဝေးလေစွ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ “အယံ၊ ဤသူကား။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သားတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ ပါပိမန္တံ၊ ယုတ်မာသော။ မာရံ၊ မာရ်နတ်သားကို။ ဂါထာဟိ၊ ဂါထာတို့ဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်တော်မူ၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်တော်မူသနည်း။)

“ယံ ကိဉ္စိ၊ အလုံးစုံသော။ အပရံ၊ အမရံ (ဆဋ္ဌ) နောက်ကို ပွားစေခြင်းငှာ။ တပံ၊ ခေါင်းပါးသော အကျင့်သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) အနတ္ထသံဟိတံ၊ အကျိုးစီးပွားနှင့် မစပ်သော။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော အကျင့်သည်။ ဇမ္မနိ၊ ဓမ္မနိ (ဆဋ္ဌ) ကုန်းကြည်း၌။ ဖိယာ၊ တက်သည်။ ရိတ္တံ ဣဝ၊ အချည်းနှီးဖြစ်သကဲ့သို့။ (မယှံ၊ ငါ့အား။) အတ္ထာဝဟံ၊ အကျိုးစီးပွားကိုဆောင်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ (ဣတိ၊ ဤသို့။) ဉတွာ၊ သိသောကြောင့်။ (ဝိဿဇ္ဇေတိ၊ ဖြေပြီ။)

မဂ္ဂံ၊ အရိယာမဂ်ကို။ ဗောဓာယ၊ သိခြင်းငှာ။ သီလဉ္စ၊ သီလကိုလည်းကောင်း။ သမာဓိံ (စ)၊ သမာဓိ (ဆဋ္ဌ) သမာဓိကိုလည်းကောင်း။ ပညဉ္စ၊ မဂ်ပညာကိုလည်းကောင်း။ ဘာဝယံ (ဘာဝယန္တော)၊ ပွားစေသည်ဖြစ်၍။ (အဟံ၊ ငါသည်။) ပရမံ၊ မြတ်သော။ သုဒ္ဓိံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့။ ပတ္တော၊ ရောက်သည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ အန္တက၊ မာရ်နတ်။ (မယာ၊ ငါသည်။) တွံ၊ သင့်ကို။ နိဟတော၊ ရှုံးစေအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်တော်မူ၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သားသည်။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဇာနာတိ၊ သိတော်မူ၏။ သုဂတော၊ ကောင်းသောစကားကို ဆိုတော်မူတတ်သော မြတ်စွာဘုရားသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဇာနာတိ၊ သိတော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒုက္ခီ၊ ဆင်းရဲခြင်း ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒုမ္မနော၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ တတ္ထေဝ၊ ထို အရပ်၌ပင်လျှင်။ အန္တရဓာယိ၊ ကွယ်လေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၂၊ ဟတ္ထိရာဇဝဏ္ဏသုတ်

၁၃၈။ Ä (၁၀၅) (ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားကဿပ။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤနာဂသုတ်ကို။) မေ (မယာ)၊ အကျွန်ုပ်အာနန္ဒာသည်။ (ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်မှ။) ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။ (ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားအပ်ပါသနည်း။) ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဥရုဝေလာယံ (ဥရုဝေလသမီပေ)၊ ဥရုဝေလရွာ၏ အနီး၌။ နေရဉ္ဇရာယ၊ နေရဉ္ဇရာမည်သော။ နဇ္ဇာ၊ မြစ်၏။ တီရေ၊ ကမ်းနား၌။ အဘိသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်ကို သိတော်မူသည် ဖြစ်၍။ ပထမံ (ပထမသ္မိံ ယေဝ)၊ ရှေးဦးစွာသော သတ္တသတ္တာဟ၏ အတွင်း၌သာလျှင်။ အဇပါလနိဂြောဓေ၊ အဇပါလပညောင်ပင်၏ အနီး၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရတ္တန္ဓကာရတိမိလာယ၊ ရတ္တန္ဓကာရတိမိသာယံ (ဆဋ္ဌ) အမိုက်အင်္ဂါ လေးပါးရှိသော ညဉ့်၌။ အဗ္ဘောကာသေ၊ လွင်တီးခေါင်၌။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒေဝေါ စ၊ မိုးသည်လည်း။ ဧကမေကံ၊ တစ်ပေါက်တစ်ပေါက်။ ဖုသာယတိ၊ ဖျန်း၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဘယံ၊ ကြောက်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဆမ္ဘိတတ္တံ၊ ကိုယ်၏ တုန်လှုပ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ လောမဟံသံ၊ ကြက်သီးမွေးညင်း ထခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဥပ္ပါဒေတုကာမော၊ ဖြစ်စေလိုသည်ဖြစ်၍။ မဟန္တံ၊ ကြီးသော။ ဟတ္ထိရာဇဝဏ္ဏံ၊ ဆင်မင်းအသွင်ကို။ အဘိနိမ္မိနိတွာ၊ ဖန်ဆင်း၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ မဟာ၊ ကြီးသော။ အရိဋ္ဌကော၊ မည်းသော အဆင်းရှိသော။ မဏိ (ယထာ)၊ ကျောက်ကဲ့သို့။ ဧဝံ (တထာ)၊ ထို့အတူ။ အဿ၊ ထိုဆင်၏။ သီသံ၊ ဦးခေါင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ သုဒ္ဓံ၊ စင်ကြယ်စွာသော။ ရူပိယံ (ယထာ)၊ ရွှေချောင်းကဲ့သို့။ ဧဝံ (တထာ)၊ ဤအတူ။ အဿ (ပိ)၊ ထိုဆင်၏လည်း။ ဒန္တာ၊ အစွယ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ မဟတိ၊ မဟတီ (ဆဋ္ဌ) ကြီးစွာသော။ နင်္ဂလသီသာ (ယထာ)၊ နင်္ဂလီသာ

(ဆဋ္ဌ) ထွန်တုံးကဲ့သို့။ ဧဝံ (တထာ)၊ ထို့အတူ။ အဿ၊ ထိုဆင်၏။ သောဏ္ဍော၊ နှာမောင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ “အယံ၊ ဤသူကား။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သားတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဒိတွာ၊ သိတော်မူ၍။ ပါပိမန္တံ၊ ယုတ်မာသော။ မာရံ၊ မာရ်နတ်သားကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်တော်မူ၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်တော်မူသနည်း။)

“ပါပိမ၊ မာရ်နတ်။ ဒီဃမဒ္ဓါနံ၊ ဝသဝတ္တီနတ်ပြည်မှ ဥရုဝေဠတိုင်အောင် ရှည်စွာသော ခရီးကို။ သံသရံ (သံသရန္တော)၊ လာသည်ဖြစ်၍။ သုဘာသုဘံ၊ ကောင်း မကောင်းသော။ ဝဏ္ဏံ၊ အဆင်းကို။ ကတွာ၊ ဖန်ဆင်း၍။ (တွံ၊ သင်သည်။ အာဂတော၊ လာသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။) ပါပိမ၊ မာရ်နတ်။ ဧတေန၊ ဤကြောက်မက်ဖွယ်သော အခြင်းအရာကိုပြသော ဗျာပါရဖြင့်။ တေ၊ သင်အား။ အလံ၊ အကျိုးမရှိ။ အန္တက၊ မာရ်နတ်။ (မယာ၊ ငါသည်။) တွံ၊ သင့်ကို။ နီဟတော၊ နိဟတော (ဆဋ္ဌ) ရှုံးစေအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်တော်မူ၏။)

[အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သားသည်။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဇာနာတိ၊ သိတော်မူ၏။ သုဂတော၊ ကောင်းသောစကားကို ဆိုတော်မူတတ်သော မြတ်စွာဘုရားသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဇာနာတိ၊ သိတော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒုက္ခီ၊ ဆင်းရဲခြင်း ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဒုမ္မနော၊ နှလုံးမသာယာသည်ဖြစ်၍။ တတ္ထေဝ၊ ထို အရပ်၌ပင်လျှင်။ အန္တရဓာယိ၊ ကွယ်လေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)] မူရင်းနိဿယ၌မပါ။

၃၊ သုဘသုတ်

၁၃၉။ (ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားကဿပ။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤသုဘသုတ်ကို။) မေ (မယာ)၊ အကျွန်ုပ်အာနန္ဒာသည်။ (ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်မှ။) ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။ (ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားအပ်ပါသနည်း။) ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဥရုဝေလာယံ (ဥရုဝေလသမီပေ)၊ ဥရုဝေလရွာ၏ အနီး၌။ နေရဉ္ဇရာယ၊ နေရဉ္ဇရာမည်သော။ နဇ္ဇာ၊ မြစ်၏။ တီရေ၊ ကမ်းနား၌။ အဘိသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်ကို သိတော်မူသည်ဖြစ်၍။ ပထမံ (ပထမသ္မိံ ယေဝ)၊ ရှေးဦးစွာသော သတ္တသတ္တာဟ၏ အတွင်း၌သာလျှင်။ အဇပါလနိဂြောဓေ၊ အဇပါလပညောင်ပင်၏ အနီး၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရတ္တန္ဓကာရတိမိသာယံ၊ အမိုက်အင်္ဂါ လေးပါးရှိသော ညဉ့်၌။ အဗ္ဘောကာသေ၊ လွင်တီးခေါင်၌။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒေဝေါ စ၊ မိုးသည်လည်း။ ဧကမေကံ၊ တစ်ပေါက်တစ်ပေါက်။ ဖုသာယတိ၊ ဖျန်း၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဘယံ၊ ကြောက်ခြင်းကို။ ဆမ္ဘိတတ္တံ၊ ကိုယ်၏ တုန်လှုပ်ခြင်းကို။ လောမဟံသံ၊ ကြက်သီးမွေးညှင်း ထခြင်းကို။ ဥပ္ပါဒေတုကာမော၊ ဖြစ်စေလိုသည်ဖြစ်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ အဝိဒူရေ၊ အနီး၌။ သုဘာ စေဝ၊ တင့်တယ်သည်လည်းဖြစ်ကုန်သော။ အသုဘာ စ၊ မတင့်တယ်သည်လည်းဖြစ်ကုန်သော။ ဥစ္စာဝစာ၊ ယုတ်ယုတ်မြတ်မြတ်ကုန်သော။ ဝဏ္ဏနိဘာ၊ အဆင်းအရောင်တို့ကို။ ဥပဒံသေတိ၊ ပြ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ “အယံ၊ ဤသည်ကား။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သားတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ ပါပိမန္တံ၊ ယုတ်မာသော။ မာရံ၊ မာရ်နတ်ကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဟိ (ဆဋ္ဌ) ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်တော်မူ၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်တော်မူသနည်း။)

“(ပါပိမ၊ မာရ်နတ်။) ဒီဃမဒ္ဓါနံ၊ ဝသဝတ္တီနတ်ပြည်မှ ဥရုဝေလတိုင်အောင် ရှည်စွာသော ခရီးကို။ သံသရံ (သံသရန္တော)၊ လာသည်ဖြစ်၍။ သုဘာသုဘံ၊ ကောင်း မကောင်းသော။ ဝဏ္ဏံ၊ အဆင်းကို။ ကတွာ၊ ဖန်ဆင်း၍။ (တွံ၊ သင်သည်။ အာဂတော၊ လာသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။) ပါပိမ၊ မာရ်နတ်။ ဧတေန၊ ထိုကြောက်မက်ဖွယ်သော အခြင်းအရာကိုပြသော ဗျာပါရဖြင့်။ တေ၊ သင်အား။ အလံ၊ အကျိုးမရှိ။ အန္တက၊ မာရ်နတ်။ (မယာ၊ ငါသည်။) တွံ၊ သင်ကို။ နီဟတော၊ ရှုံးစေအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ (ဣတိ၊ ဤသို့။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်တော်မူ၏။)

Ä (၁၀၆) ယေ၊ အကြင်သူတို့ကို။ ကာယေန စ၊ ကိုယ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝါစာယ (စ)၊ နှုတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ မနသာ စ၊ စိတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ သုသံဝုတာ၊ ကောင်းစွာ စောင့်ရှောက်အပ်ကုန်၏။ မာရ၊ မာရနတ်။ တေ၊ ထိုစောင့်ရှောက်အပ်ကုန်သော သူတို့သည်။ တေ၊ သင်မာရ်နတ်၏။ ဝသာနုဂါ၊ အလိုသို့ လိုက်ကုန်သည်။ (န ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။) တေ မာရဿ၊ အသင်မာနတ်၏။ ဗဒ္ဓဘူ၊ ဗဒ္ဓဂူ (ဆဋ္ဌ) အစဉ်လိုက်ကုန်သော။ (အန္တေဝါသိကာ၊ တပည့်တို့သည်။) န (ဟောန္တိ)၊ ရှိသည် မဖြစ်ကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်တော်မူ၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပ။ မာရော၊ မာရ်နတ်သည်။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်၌ပင်လျှင်။ အန္တရဓာယိ၊ ကွယ်လေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၄၊ ပဌမမာရပါသသုတ်

၁၄၀။ (ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားကဿပ။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤပါသသုတ်ကို။) မေ (မယာ)၊ အကျွန်ုပ်အာနန္ဒာသည်။ (ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်မှ။) ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။ (ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားအပ်ပါသနည်း။) ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဗာရာဏသိယံ၊ ဗာရာဏသီပြည်၌။ ဣသိပတနေ၊ ရသေ့တို့၏ ကျရာဖြစ်သော။ မိဂဒါယေ၊ သမင်တော၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တတြ ခေါ၊ ထိုသို့ နေတော်မူသော အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “ဘိက္ခဝေါ”တိ၊ ရဟန်းတို့ဟူ၍။ အာမန္တေသိ၊ ခေါ်တော်မူ၏။ “ဘဒန္တေ”တိ၊ အရှင်ဘုရားဟူ၍။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ ပစ္စေဿာသုံ၊ ရိုသေစွာ နာကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။)

“ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မယှံ၊ ငါ့အား။ ယောနိသော၊ အကြောင်းအားဖြင့်။ မနသိကာရာ၊ နှလုံးသွင်းခြင်းကြောင့်။ ယောနိသော၊ အကြောင်းအားဖြင့်။ သမ္မပ္ပဓာနာ၊ လုံ့လပြုခြင်းကြောင့်။ အနုတ္တရာ၊ အတုမရှိ လွန်မြတ်သော။ ဝိမုတ္တိ၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့။ အနုပ္ပတ္တာ၊ အစဉ်ရောက်တော်မူအပ်၏။ အနုတ္တရာ၊ အတုမရှိ လွန်မြတ်သော။ ဝိမုတ္တိ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ သစ္ဆိကတာ၊ မျက်မှောက်ပြုတော်မူအပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေပိ၊ သင်တို့သည်လည်း။ ယောနိသော၊ အကြောင်းအားဖြင့်။ မနသိကာရာ၊ နှလုံးသွင်းခြင်း ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ယောနိသော၊ အကြောင်းအားဖြင့်။ သမ္မပ္ပဓာနာ၊ လုံ့လပြုကုန်သည် ဖြစ်၍။ အနုတ္တရံ၊ အတုမရှိ လွန်မြတ်သော။ ဝိမုတ္တိံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့။ ပါပုဏာထ၊ အနုပါပုဏာထ (ဆဋ္ဌ) ရောက်ကုန်လော။ အနုတ္တရံ၊ အတုမရှိ လွန်မြတ်သော။ ဝိမုတ္တိံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို။ သစ္ဆိကရောထ၊ မျက်မှောက်ပြုကြကုန်လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။) အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“သမဏ၊ ရှင်ရဟန်း။ ဒိဗ္ဗာ၊ နတ်၌ဖြစ်သော ကာမဂုဏ်ဟု ဆိုအပ်ကုန်သော။ ယေ (စ)၊ အကြင်မာရ်တည်းဟူသော ကျော့ကွင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ မာနုသာ၊ လူ၌ဖြစ်သော ကာမဂုဏ်ဟု ဆိုအပ်ကုန်သော။ ယေ စ၊ အကြင်မာရ်တည်းဟူသော ကျော့ကွင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) (တေန) မာရပါသေန၊ ထိုကိလေသာ မာန်တည်းဟူသော ကျော့ကွင်းဖြင့်။ ဗန္ဓော၊ ဗဒ္ဓေါ (ဆဋ္ဌ) ဖွဲ့အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ မာရဗန္ဓနဗန္ဓော၊ မာရဗန္ဓနဗဒ္ဓေါ (ဆဋ္ဌ) မာရ်တည်းဟူသော အဖွဲ့ဖြင့် ဖွဲ့အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ သမဏ၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါ၏။ ဝိသယတော၊ အရာမှ။ န မောက္ခသိ၊ မလွတ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

“အန္တက၊ မာရ်နတ်။ ဒိဗ္ဗာ၊ နတ်၌ဖြစ်ကုန်သော ကာမဂုဏ်ဟု ဆိုအပ်ကုန်သော။ ယေ (စ)၊ အကြင်မာရ်တည်းဟူသော ကျော့ကွင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ မာနုသာ၊ လူ၌ဖြစ်သော ကာမဂုဏ်ဟု ဆိုအပ်ကုန်သော။ ယေ စ၊ အကြင်မာရ်တည်းဟူသော ကျော့ကွင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) (တေန) မာရပါသေန၊ ထိုကိလေသာ မာရ်တည်းဟူသော ကျော့ကွင်းမှ။ အဟံ၊ ငါသည်။ မုတ္တော၊ လွတ်သည်။ (အမှိ၊ ဖြစ်၏။) မာရဗန္ဓနမုတ္တော၊ မာရဗန္ဓနဗဒ္ဓေါ (ဆဋ္ဌ) မာရ်တည်းဟူသော အဖွဲ့မှ လွတ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ အန္တက၊ မာရ်နတ်။ (မယာ၊ ငါသည်။) တွံ၊ သင့်ကို။ နီဟတော၊ ရှုံးစေအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သည်။ ပ။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်၌ပင်လျှင်။ အန္တရဓာယိ၊ ကွယ်လေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၅၊ ဒုတိယမာရပါသသုတ်

၁၄၁။ (ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားကဿပ။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤပါသသုတ်ကို။) မေ (မယာ)၊ အကျွန်ုပ်အာနန္ဒာသည်။ (ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်မှ။) ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။ (ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားအပ်ပါသနည်း။) ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဗာရာဏသိယံ၊ ဗာရာဏသီပြည်၌။ ဣသိပတနေ၊ ဣသိပတနမည်သော။ မိဂဒါယေ၊ မိဂဒါဝုန်တော၌။ ဝိဟာရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တတြ ခေါ၊ ထိုသို့ နေတော်မူသော အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “ဘိက္ခဝေါ”တိ၊ ရဟန်းတို့ဟူ၍။ အာမန္တေသိ၊ ခေါ်တော်မူ၏။ “ဘဒန္တေ”တိ၊ အရှင်ဘုရားဟူ၍။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ ပစ္စေဿာသုံ၊ ရိုသေစွာ နာကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။)

“ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဒိဗ္ဗာ၊ နတ်၌ဖြစ်သော ကာမဂုဏ်ဟု ဆိုအပ်ကုန်သော။ ယေ (စ)၊ အကြင်မာရ်တည်းဟူသော ကျော့ကွင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ မာနုသာ၊ လူ၌ဖြစ်သော ကာမဂုဏ်ဟု ဆိုအပ်ကုန်သော။ ယေ စ၊ အကြင်မာရ်တည်းဟူသော ကျော့ကွင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) (တေဟိ) သဗ္ဗပါသေဟိ၊ ထိုအလုံးစုံသော ကိလေသာမာရ်တည်းဟူသော ကျော့ကွင်းတို့မှ။ မုတ္တော၊ လွတ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေပိ၊ သင်တို့သည်လည်း။ ဒိဗ္ဗာ၊ နတ်၌ဖြစ်သော ကာမဂုဏ်ဟု ဆိုအပ်ကုန်သော။ ယေ (စ)၊ အကြင်မာရ်တည်းဟူသော ကျော့ကွင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ မာနုသာ၊ လူ၌ဖြစ်သော ကာမဂုဏ်ဟု ဆိုအပ်ကုန်သော။ ယေ စ၊ အကြင်မာရ်တည်းဟူသော ကျော့ကွင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) (တေဟိ) သဗ္ဗပါသေဟိ၊ ထိုအလုံးစုံသော ကိလေသာမာရ်တည်းဟူသော ကျော့ကွင်းတို့မှ။ မုတ္တာ၊ လွတ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဗဟုဇနဟိတာယ၊ လူတို့၏ အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဗဟုဇနသုခါယ၊ လူတို့၏ ချမ်းသာခြင်းငှာလည်းကောင်း။ လောကာနုကမ္ပာယ၊ လူတို့အား သနားခြင်းကို ပြုခြင်းငှာလည်းကောင်း။ ဒေဝမနုဿာနံ၊ နတ်လူတို့၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဟိတာယ၊ အစီးအပွားငှာလည်းကောင်း။ သုခါယ၊ ချမ်းသာခြင်းငှာလည်းကောင်း။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီိကို။ စရထ၊ သွားကုန်လော။ ဧကေန၊ တကြောင်းတည်းသော ခရီးဖြင့်။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ မာ အဂမိတ္ထ၊ မသွားကုန်လင့်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အာဒိကလျာဏံ၊ အစ၏ကောင်းခြင်းနှင့် ပြည့်စုံသော။ မဇ္ဈေကလျာဏံ၊ အလယ်၏ကောင်းခြင်းနှင့် ပြည့်စုံသော။ ပရိယောသာနကလျာဏံ၊ အဆုံး၏ကောင်းခြင်းနှင့် ပြည့်စုံသော။ သာတ္ထံ၊ အနက်နှင့် ပြည့်စုံသော။ Ä (၁၀၇) သဗျဉ္ဇနံ၊ သဒ္ဒါနှင့် ပြည့်စုံသော။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေထ၊ ဟောကုန်လော။ ကေဝလပရိပုဏ္ဏံ၊ အလုံးစုံထက်ဝန်းကျင်မှ ပြည့်စုံသော။ ပရိသုဒ္ဓံ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ စင်ကြယ်သော။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ ပကာသေထ၊ ပြကုန်လော။ အပ္ပရဇက္ခဇာတိကာ၊ ပညာမျက်စိ၌ ကိလေသာတည်းဟူသော မြူနီးသော သဘောရှိကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဓမ္မဿ၊ တရားတော်ကို။ အဿဝနတာယ၊ အဿဝနတာ (ဆဋ္ဌ) မနာရသောကြောင့်။ ဓမ္မဿ၊ တရားတော်မှ။ ပရိဟာယန္တိ၊ ယုတ်ကုန်၏။ ဓမ္မဿ၊ တရားတော်ကို။ အညာတာရော၊ သိလွယ်ကုန်သော သူတို့သည်။ ဘဝိဿန္တိ၊ ရှိသည်ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟံပိ၊ အဟမ္ပိ (ဆဋ္ဌ) ငါသည်လည်း။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဥရုဝေလာ၊ ဥရုဝေလတောသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သေနနိဂမော၊ သေနာနိဂမော (ဆဋ္ဌ) သေနမည်သော နိဂုံးသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဓမ္မဒေသနာယ၊ တရားဟောခြင်းငှာ။ ဥပသင်္ကမိဿာမိ၊ ကပ်တော်မူအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။) အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“သမဏ၊ ရှင်ရဟန်း။ ဒိဗ္ဗာ၊ နတ်၌ဖြစ်သော ကာမဂုဏ်ဟု ဆိုအပ်ကုန်သော။ ယေ (စ)၊ အကြင်မာရ်တည်းဟူသော ကျော့ကွင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ မာနုသာ၊ လူ၌ဖြစ်သော ကာမဂုဏ်ဟု ဆိုအပ်ကုန်သော။ ယေ စ၊ အကြင်မာရ်တည်းဟူသော ကျော့ကွင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) (တေဟိ) သဗ္ဗပါသေဟိ၊ ထိုအလုံးစုံသော ကိလေသာမာရ်တည်းဟူသော ကျော့ကွင်းတို့ဖြင့်။ ဗန္ဓော၊ ဖွဲ့အပ်သည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ မာရဗန္ဓနဗန္ဓော၊ မဟာဗန္ဓနဗဒ္ဓေါ (ဆဋ္ဌ) မာရ်တည်းဟူသော အဖွဲ့ဖြင့် ဖွဲ့အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ သမဏ၊ ရှင်ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါ၏။ ဝိသယတော၊ အရာမှ။ န မောက္ခသိ၊ မလွတ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

“အန္တက၊ မာရ်နတ်။ ဒိဗ္ဗာ၊ နတ်၌ဖြစ်သော ကာမဂုဏ်ဟု ဆိုအပ်ကုန်သော။ ယေ (စ)၊ အကြင်မာရ်တည်းဟူသော ကျော့ကွင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ မာနုသာ၊ လူ၌ဖြစ်သော ကာမဂုဏ်ဟု ဆိုအပ်ကုန်သော။ ယေ စ၊ အကြင်မာရ်တည်းဟူသော ကျော့ကွင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) (တေဟိ) သဗ္ဗာပါသေဟိ၊ ထိုအလုံးစုံသော ကိလေသာမာရ်တည်းဟူသော ကျော့ကွင်းတို့မှ။ အဟံ၊ ငါသည်။ မုတ္တော၊ လွတ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ မာရဗန္ဓနမုတ္တော၊ မဟာဗန္ဓနမုတ္တော (ဆဋ္ဌ) မာရ်မင်း၏ နှောင်အဖွဲ့မှ လွတ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ (မယာ၊ ငါသည်။) တွံ၊ သင်ကို။ နီဟတော၊ ရှုံးစေအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

[အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သည်။ ပ။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်၌ပင်လျှင်။ အန္တရဓာယိ၊ ကွယ်လေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)] မူရင်းနိဿယ၌မပါ။

၆၊ သပ္ပသုတ်

၁၄၂။ (ဘန္တေ၊ အရှင်ကဿပ။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤသပ္ပသုတ်ကို။) မေ (မယာ)၊ အကျွန်ုပ်အာနန္ဒာသည်။ (ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်မှ။) ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။ (ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားအပ်ပါသနည်း။) ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ကလန္ဒကနိဝါပေ၊ ရှဉ့်နက်တို့အား အစာပေးရာဖြစ်သော။ ဝေဠုဝနေ၊ ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရတ္တန္ဓကာရတိမိသာယ၊ အမိုက်အင်္ဂါလေးပါးရှိသော ညဉ့်အခါ၌။ အဗ္ဘောကာသေ၊ လွင်တီးခေါင်၌။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေတော်မူသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒေဝေါ စ၊ မိုးသည်လည်း။ ဧကမေကံ၊ တစ်ပေါက်တစ်ပေါက်။ ဖုသာယတိ၊ ဖျန်း၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဘယံ၊ ကြောက်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဆမ္ဘိတတ္တံ၊ ကိုယ်၏ ခက်တရော်ရှိခြင်းကိုလည်းကောင်း။ လောမဟံသံ၊ ကြက်သီးမွေးညင်း ထခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဥပ္ပါဒေတုကာမော၊ ဖြစ်စေခြင်းငှာ အလိုရှိသည် ဖြစ်၍။ မဟန္တံ၊ ကြီးစွာသော။ သပ္ပရာဇဝဏ္ဏံ၊ မြွေမင်း၏ အသွင်ကို။ အဘိနိမ္မိနိတွာ၊ ဖန်ဆင်း၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ မဟတိ၊ ကြီးစွာသော။ ဧကာ ရုက္ခိကာ၊ ဧကရုက္ခိကာ (ဆဋ္ဌ) သစ်တလုံးတည်းထွင်းသော။ နာဝါသေယျထာပိ၊ ပိန်ကောလှေကဲ့သို့။ ဧဝံ (တထာ)၊ ထို့အတူ။ အဿ၊ ထိုမြွေမင်း၏။ ကာယော၊ ကိုယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ မဟန္တံ၊ ကြီးစွာသော။ သောဏ္ဍိကာကိလဉ္ဇံ (သေယျထာပိ)၊ သေရက်သမားတို့၏ မုန့်ညက်ကို ဖြန့်၍လှန်းသော ဖျာကဲ့သို့။ ဧဝံ (တထာ)၊ ထို့အတူ။ အဿ၊ ထိုမြွေမင်း၏။ ဖဏော၊ ပါးပျဉ်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ မဟတိ၊ ကြီးသော။ ကောသလကာ ကံသပါတိ၊ ကောသလမင်းကြီး၏ ရထားလှည်းဘီး ပမာဏရှိသော ကြေးခွက်ကဲ့သို့။ ဧဝံ (တထာ)၊ ထို့အတူ။ အဿ၊ ထိုမြွေမင်း၏။ အက္ခီနိ၊ မျက်စိတို့သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဒေဝေ၊ မိုးသည်။ ဂဠဂဠာယန္တေ၊ အလွန်ချုန်းသည်ဖြစ်၍။ ဝိဇ္ဇုလတာ၊ ဝိဇ္ဇုလ္လတာ (ဆဋ္ဌ) လျှပ်စစ်နွယ်တို့သည်။ နိစ္ဆရန္တိ (သေယျထာပိ)၊ ထွက်ကုန်သကဲ့သို့။ ဧဝံ (တထာ)၊ ထို့အတူ။ အဿ၊ ထိုမြွေမင်း၏။ ဇီဝှာ၊ လျှာတို့သည်။ မုခတော ဇိဝှာ နိစ္ဆရတိ (ဆဋ္ဌ) နိစ္ဆရန္တိ၊ ထွက်ကုန်၏။ သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ကမ္မာရဂဂ္ဂရိယာ၊ ပန်းဘဲဖိုမှ။ ဓမမာနာယ၊ မှုတ်ခြင်းကြောင့်။ သဒ္ဒေါ၊ ဟူးဟူးထွက်သော အသံသည်။ ဟောတိ (သေယျထာပိ)၊ ဖြစ်ရာသကဲ့သို့။ ဧဝံ (တထာ)၊ ထို့အတူ။ အဿ၊ ထိုမြွေမင်း၏။ အဿာသ ပဿာသာနံ၊ ထွက်သက်ဝင်သက်တို့၏။ သဒ္ဒေါ၊ ဟူးဟူးသော အသံသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ “အယံ၊ ဤမြွေသည်ကား။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဒိတွာ၊ လျှပ်စစ်ရောင်ဖြင့် သိတော်မူ၍။ ပါပိမန္တံ၊ ယုတ်မာသော။ မာရံ၊ မာရ်နတ်ကို။ ဂါထာဟိ၊ ဂါထာတို့ဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်တော်မူ၏။ ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်တော်မူသနည်း။

“ယော (မုနိ)၊ အကြင်မြတ်စွာဘုရားသည်။ သေယျာ၊ အိပ်ခြင်းငှာ။ သုညဂေဟာနိ၊ ဆိတ်ငြိမ်သော အိမ်တို့ကို။ သေဝတိ၊ မှီဝဲ၏။ သော မုနိ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္တသညိတော၊ အတ္တသညတော (ဆဋ္ဌ) ကိုယ်ကိုစောင့်ရှောက်သည် ဖြစ်၍။ (သေဝတိ၊ မှီဝဲ၏။ သော မုနိ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။) တတ္ထ၊ ထိုအတ္တဘော၌။ (နိကန္တိံ၊ တပ်ခြင်းကို။) ဝေါဿဇ္ဇ၊ စွန့်၍။ စရေယျ၊ ကျင့်ရာ၏။ တထာဝိဓဿ၊ ထိုသို့ အတ္တဘောကို စောင့်ရှောက်ခြင်းတည်းဟူသော မြတ်စွာဘုရား၏။ တံ၊ ထိုသို့ အတ္တဘောကို တပ်ခြင်း၌ စွန့်ခြင်းသည်။ ပတိရူပံ ဟိ (ပတိရူပံ ဧဝ)၊ ခန့်သည်သာလျှင်တည်း။

Ä (၁၀၈) ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ စရကာ၊ သွားတတ်ကုန်သော ခြင်္သေ့သစ်ကျားစသော သတ္တဝါတို့သည်။ ဗဟူ၊ များစွာ။ ဘေရဝါ၊ ကြောက်မက်ဖွယ် ရှိကုန်၏။ အထော၊ ထိုမှတပါး။ ဍံသသရီသပါ၊ ကိုက်တတ်သော မြွေစသော သတ္တဝါတို့သည်လည်း။ ဗဟူ၊ များစွာ။ (ဘေရဝါ၊ ကြောက်မက်ဖွယ် ရှိကုန်၏။) တတ္ထ၊ ထိုကြောက်မက်ဖွယ်တို့၌။ သုညာဂါရဂတော၊ ကိုယ်ကို စောင့်စည်းသည်ဖြစ်၍ ဆိတ်ငြိမ်ရာအရပ်သို့ ကပ်သော။ မဟာမုနိ၊ အတ္တဘော၌ တပ်ခြင်းကင်းသော မြတ်စွာဘုရားသည်။ လောမံပိ၊ လောမမ္ပိ (ဆဋ္ဌ) မွေးတော်တချောင်းမျှလည်း။ န ဣဉ္ဇယေ၊ မလှုပ်ရာ။

(ယော၊ အကြင်သူသည်။) နဘံ၊ တိမ်ကို။ ဖလေယျ၊ အမြွာမြွာခွဲငြားအံ့။ ပထဝိံ၊ ပထဝီ (ဆဋ္ဌ) မြေကို။ စလေယျ၊ လှုပ်ငြားအံ့။ ဥဒ၊ ထိုမျှို့။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ပါဏာပိ၊ သတ္တဝါတို့သည်လည်း။ သန္တသေယျုံ၊ ထိတ်လန့်စေကုန်ငြားအံ့။ ဥရသိကံ၊ ဥရသိ (ဆဋ္ဌ) ရင်၌။ သလ္လံပိ၊ သလ္လမ္ပိ (ဆဋ္ဌ) ထက်စွာသော လှံကိုလည်း။ စေ ဖလေယျုံ၊ အကယ်၍ ထိုးကုန်ငြားအံ့။ (ဧဝံ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။) ဗုဒ္ဓါ၊ ဘုရားတို့သည်ကား။ ဥပဓီသု၊ ကိုယ်ခန္ဓာတို့၌။ တာဏံ၊ ပုန်းအောင်းရာကို။ န ကရောန္တိ၊ မပြုကုန်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်တော်မူ၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သည်။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဇာနာတိ၊ သိတော်မူ၏။ သုဂတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မံ၊ ငါကို။ ဇာနာတိ၊ သိတော်မူ၏။” ဣတိ (ကတွာ)၊ ဤသို့ နှလုံးပြု၍။ (ဒုက္ခီ ဒုမ္မနော) နိဿယ၌မပါ။ တတ္ထေဝ၊ ထို အရပ်၌ပင်လျှင်။ အန္တရဓာယိ၊ ကွယ်လေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၇၊ သုပတိသုတ်

၁၄၃။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ကလန္ဒကနိဝါပေ၊ ရှဉ့်နက်တို့အား အစာပေးရာဖြစ်သော။ ဝေဠုဝနေ၊ ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဗဟုဒေဝရတ္တိံ၊ များစွာသော ညဉ့်ပတ်လုံးသာလျှင်။ အဗ္ဘောကာသေ၊ လွင်တီးခေါင်၌။ စင်္ကမိတွာ၊ စင်္ကြံသွား၍။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်၏။ ပစ္စူသသမယံ၊ မိုးသောက်ထအခါ၌။ ပါဒေ၊ ခြေတော်တို့ကို။ ပက္ခာလေတွာ၊ ဆေး၍။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းတွင်းသို့။ ပါဝိသိတွာ၊ ဝင်တော်မူ၍။ ပါဒေနပါဒံ၊ ပါဒေ ပါဒံ (ဆဋ္ဌ) ခြေချင်းချင်း။ အစ္စာဓာယ၊ ကျိတကျုတင်၍။ သတော၊ သတိနှင့် ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ သမ္ပဇာနော၊ ပညာ အဆင်အခြင်နှင့် ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ ဥဋ္ဌာနသညံ၊ ထခြင်း၌အမှတ်ကို။ မနသိ ကရိတွာ၊ နှလုံးပြုတော်မူ၍။ ဒက္ခိဏေန ပေဿန၊ လကျ်ာနံပါးဖြင့်။ သီဟသေယျံ၊ ကေသရာဇာခြင်္သေ့မင်း၏ အိပ်ခြင်းကဲ့သို့သော အိပ်ခြင်းကို။ ကပ္ပေသိ၊ ပြုတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“(တွံ၊ သင်သည်။) ကိံ၊ အဘယ်သို့။ သောပ္ပသိ၊ အိပ်သနည်း။ (တွံ၊ သင်သည်။) ကိံ နု၊ အဘယ်ကြောင့်။ သောပ္ပသိ၊ အိပ်သနည်း။ ဣဒံ၊ ဤအိပ်ခြင်းကို။ ကိံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုမည်နည်း။ ဒုဗ္ဘဂေါဝိယ၊ မိန်းမောသော သူကဲ့သို့။ မေ၊ ငါ့အား။ သုညံ၊ ဆိတ်ငြိမ်သော။ အဂါရံ၊ အိမ်ကို။ (လဒ္ဓံ၊ ရအပ်၏။) (ဣတိ မနသိ ကတွာ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။) ဣတိ၊ ဤသို့။ (တွံ၊ သင်သည်။) သောပ္ပသိ၊ အိပ်သလော။ သူရိယေ၊ နေသည်။ ဥဂ္ဂတေ၊ တက်အောင်။ တွံ၊ သင်သည်။ သောပ္ပသိ၊ အိပ်၏။ ဣဒံ၊ ဤသို့အိပ်ခြင်းသည်။ ကိံ၊ အသို့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

ကုဟိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော ဘဝ၌။ နေတဝေ၊ ခပ်သိမ်းသော အခြင်းအရာအားဖြင့် ဆောင်ခြင်းငှာ။ ယဿ၊ အကြင်ဘုရားအား။ ဇာလိနိ၊ ဇာလိနီ (ဆဋ္ဌ) ကွန်ယက်သဖွယ်ဖြစ်သော။ ဝိသတ္တိကာ၊ အာရုံ၌ ငြိတတ်သော။ တဏှာ၊ တဏှာသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ (သော) ဗုဒ္ဓေါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ သဗ္ဗူပဓီပရိက္ခယာ၊ သဗ္ဗူပဓိပရိက္ခယာ (ဆဋ္ဌ) ခပ်သိမ်းသော ဥပဓိတို့၏ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ သောပ္ပတိ၊ အိပ်၏။ မာရ၊ မာရ်နတ်။ ဧတ္ထ၊ ဤအလုံးစုံသော ဥပဓိ၏ ကုန်ခြင်းကြောင့် စင်ကြယ်သော အိပ်ခြင်းအကျင့်၌။ တဝ၊ သင်မာရ်နတ်၏။ (ဥဇ္ဈာယနံ၊ ငြူစူခြင်းသည်။) ကိံ၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။ (ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၈၊ နန္ဒတိသုတ်

၁၄၄။ Ä (၁၀၉) (ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားကဿပ။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤနန္ဒနသုတ်ကို။) မေ (မယာ)၊ အကျွန်ုပ်အာနန္ဒာသည်။ (ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်မှ။) ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။ (ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားအပ်သနည်း။) ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“ပုတ္တိမာ၊ များသော သားရှိသော သူသည်။ ပုတ္တေတိ၊ သားတို့ဖြင့်။ နန္ဒတိ၊ နှစ်သက်၏။ ဂေါမာ၊ နွားရှိသော သူသည်။ ဂေါဘိ၊ နွားတို့ဖြင့်။ တထေဝ၊ ထို့အတူသာလျှင်။ နန္ဒတိ၊ နှစ်သက်၏။ နရဿ၊ လူအား။ ဥပဓီဟိ၊ ဆိုအပ်ပြီးသော ကာမူပဓိတို့ဖြင့်။ နန္ဒနာ၊ နှစ်သက်ခြင်း ရှိကုန်၏။ (ယော၊ အကြင်သူသည်။) နိရူပဓိ၊ ဆိုအပ်ပြီးသော ကာမူပဓိ မရှိ။ သော၊ ထိုသူသည်။ န ဟိ နန္ဒတိ၊ မနှစ်သက်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

ပုတ္တိမာ၊ များသော သားရှိသော သူသည်။ ပုတ္တေဟိ၊ သားတို့ဖြင့်။ သောစတိ၊ စိုးရိမ်၏။ ဂေါမာ၊ နွားရှိသော သူသည်။ ဂေါဟိ၊ ဂေါဘိ (ဆဋ္ဌ) နွားတို့ဖြင့်။ တထေဝ၊ ထို့အတူသာလျှင်။ သောစတိ၊ စိုးရိမ်၏။ နရဿ၊ လူအား။ ဥပဓီဟိ၊ ဆိုအပ်ပြီးသော ကာမူပဓိတို့ဖြင့်။ သောစနာ၊ စိုးရိမ်ကုန်၏။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ နိရူပဓိ၊ ဆိုအပ်ပြီးသော ကာမူပဓိ မရှိ။ သော၊ ထိုသူသည်။ န ဟိ သောစတိ၊ မစိုးရိမ်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သည်။ “မံ၊ ငါ့ကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဇာနာတိ၊ သိတော်မူ၏။ မံ၊ ငါ့ကို။ သုဂတော၊ ကောင်းသောစကားကို ဆိုတော်မူတတ်သော မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဇာနာတိ၊ သိတော်မူ၏။ “ပ။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်၌ပင်လျှင်။ အန္တရဓာယိ၊ ကွယ်လေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၉၊ ပဌမအာယုသုတ်

၁၄၅။ (ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားကဿပ။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤအာယုသုတ်ကို။) မေ (မယာ)၊ အကျွန်ုပ်အာနန္ဒာသည်။ (ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်မှ။) ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။ (ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားအပ်ပါသနည်း။) ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ကလန္ဒကနိဝါပေ၊ ရှဉ့်နက်တို့အား အစာပေး၍ ကျွေးမွေးရာဖြစ်သော။ ဝေဠုဝနေ၊ ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တတြ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ “ဘိက္ခဝေါ”တိ၊ ရဟန်းတို့ဟူ၍။ အာမန္တေသိ၊ ခေါ်တော်မူ၏။ “ဘဒန္တေ”တိ၊ အရှင်ဘုရားဟူ၍။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ (ဝစနံ၊ စကားကို။) ပစ္စေဿာသုံ၊ ရိုသေစွာ နာကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။)

“ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မနုဿာနံ၊ လူတို့၏။ ဣဒံ အာယု၊ ဤအသက်သည်။ အပ္ပံ၊ နည်း၏။ သမ္ပရာယော၊ တမလွန်ဘဝသို့။ ဂမနီယော၊ သွားအပ်၏။ ကုသလံ၊ ကုသိုလ်ကို။ ကာတဗ္ဗံ၊ ကတ္တဗ္ဗံ (ဆဋ္ဌ) ပြုအပ်၏။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။ ဇာတဿ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်း ရှိသောသူအား။ အမရဏံ၊ မသေသောမည်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ စိရံ၊ မြင့်ရှည်စွာသော ကာလပတ်လုံး။ ဇီဝတိ၊ အသက်ရှင်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ အပ္ပံ ဝါ၊ နည်းသည်မူလည်းဖြစ်သော။ ဘိယျော ဝါ၊ များသည်မူလည်းဖြစ်သော။ ဝဿသတံ၊ အနှစ်တစ်ရာပတ်လုံး။ (ဇီဝတိ၊ အသက်ရှင်၏။)” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“မနုဿာနံ၊ လူတို့၏။ အာယု၊ အသက်သည်။ ဒီဃံ၊ ရှည်၏။ နံ (အာယုံ)၊ ထိုအသက်ကို။ (ဣဒံ၊ ဤအသက်သည်။ အပ္ပကန္တိ၊ နည်း၏ဟူ၍။) သုပေါရိသော၊ သူတော်ကောင်းသည်။ န ဟီဠေ၊ မကဲ့ရဲ့ရာ။ ခီရမတ္တော၊ နို့ရည်ဖြင့်ယစ်သော ပက်လက်အိပ်တတ်ကာမျှသော သူငယ်သည်။ အာယုံ၊ အသက်တိုရှည်ကို။ (န စိန္တတိ) ဣဝ၊ မကြံသကဲ့သို့။ (တထာ၊ ထိုသူငယ်အတူ။ သုပေါရိသော၊ သူတော်ကောင်းသည်။) စရေယျ၊ ကျင့်ရာ၏။ မစ္စုဿ၊ သေမင်း၏။ အာဂမော၊ လာခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

မနုဿာနံ၊ လူတို့၏။ အာယု၊ အသက်သည်။ အပ္ပံ၊ နည်း၏။ နံ (အာယုံ)၊ ထိုအသက်ကို။ (ဣဒံ၊ ဤအသက်သည်။ အပ္ပကန္တိ၊ နည်း၏ဟူ၍။) သုပေါရိသော၊ သူတော်ကောင်းသည်။ ဟီဠေယျ၊ စက်ဆုပ်ရာ၏။ အာဒိတ္တသီသောဝ၊ အသက်၏ နည်းခြင်းကိုသိ၍ ပြောင်ပြောင်တောက်သော ဦးခေါင်းရှိသော ယောကျ်ားကဲ့သို့။ (သုပေါရိသော၊ သူတော်ကောင်းသည်။) စရေယျ၊ ကျင့်ရာ၏။ မစ္စုဿ၊ သေမင်း၏။ အာဂမော၊ လာခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိသည်ကား။ န၊ မဟုတ်။ (အတ္ထိ ဧဝ၊ ရှိသည်သာလျှင်တည်း။)” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သည်။ ပ။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်၌သာလျှင်။ အန္တရဓာယိ၊ ကွယ်လေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၁၀၊ ဒုတိယအာယုသုတ်

၁၄၆။ Ä (၁၁၀) ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တတြ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။)

“ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မနုဿာနံ၊ လူတို့၏။ ဣဒံ အာယု၊ ဤအသက်သည်။ အပ္ပံ၊ နည်း၏။ သမ္ပရာယော၊ တမလွန်ဘဝသို့။ ဂမနီယော၊ သွားအပ်၏။ ကုသလံ၊ ကုသိုလ်ကို။ ကာတဗ္ဗံ၊ ပြုအပ်၏။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရိတဗ္ဗံ၊ ကျင့်အပ်၏။ ဇာတဿ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်း ရှိသောသူအား။ အမရဏံ၊ မသေသောမည်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ စိရံ၊ မြင့်ရှည်စွာသော ကာလပတ်လုံး။ ဇီဝတိ၊ အသက်ရှင်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ အပ္ပံ ဝါ၊ နည်းသည်မူလည်းဖြစ်သော။ ဘိယျော ဝါ၊ များသည်မူလည်းဖြစ်သော။ ဝဿသတံ၊ အနှစ်တစ်ရာပတ်လုံး။ ဇီဝတိ၊ အသက်ရှင်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်မင်းသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“အဟောရတ္တာ၊ နေ့ညဉ့်တို့သည်။ နာစ္စယန္တိ၊ မလွန်ကုန်။ ဇီဝိတံ၊ အသက်သည်လည်း။ နုပရုဇ္ဈတိ၊ နူပရုဇ္ဈတိ (ဆဋ္ဌ) မချုပ်။ မစ္စာနံ၊ သတ္တဝါတို့၏။ အာယု၊ အသက်သည်။ (ဂတံပိ၊ သွားသော်လည်း။) အနုပရိယာယတိ၊ သတ္တဝါတို့ပင် အစဉ်လိုက်၏။ (ကိမိဝ၊ အဘယ်ကဲ့သို့နည်း။) နေမိ၊ ရထားလှည်းဘီး၏ အကွပ်သည်။ ရထကုဗ္ဗရံ၊ ရထားပန်းတောင်းသို့။ (အနုပရိယာယတိ) ဣဝ၊ အစဉ် လိုက်သကဲ့သို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

အဟောရတ္တာ၊ နေ့ညဉ့်တို့သည်။ အစ္စယန္တိ၊ လွန်ကုန်၏။ ဇီဝိတံ၊ အသက်သည်လည်း။ ဥပရုဇ္ဈတိ၊ ချုပ်၏။ မစ္စာနံ၊ သတ္တဝါတို့၏။ အာယု၊ အသက်သည်။ ခီယတိ၊ ကုန်၏။ (ကိမိဝ၊ ဥပမာအဘယ်ကဲ့သို့နည်း။) ကုန္နဒီနံ၊ မြစ်ငယ်တို့၏။ ဩဒကံ၊ ရေသည်။ ခီယတိ ဣဝ၊ ကုန်သကဲ့သို့တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သည်။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဇာနာတိ၊ သိတော်မူ၏။ သုဂတော၊ ကောင်းသောစကားကို ဆိုတော်မူတတ်သော မြတ်စွာဘုရားသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဇာနာတိ၊ သိတော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒုက္ခီ၊ ဆင်းရဲသည် ဖြစ်၍။ ဒုမ္မနော၊ နှလုံး မသာယာသည်ဖြစ်၍။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်၌သာလျှင်။ အန္တရဓာယိ၊ ကွယ်လေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

ပဌမော၊ ရှေးဦးစွာသော။ ဝဂ္ဂေါ၊ ဝဂ်တည်း။

အဿ၊ ထိုဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ တပ္ပေါကမ္မဉ္စ၊ တပ္ပေါကမ္မသုတ်လည်းကောင်း။ နာဂေါ စ၊ နာဂသုတ်လည်းကောင်း။ သုဘံ၊ သုဘသုတ်လည်းကောင်း။ ပါဒေန၊ ပါဒသုတ်လည်းကောင်း။ တေ၊ ထိုပါဒသုတ်တို့သည်။ ဒုဝေ၊ နှစ်ပါးတို့တည်း။ သပ္ပေါ၊ သပ္ပသုတ်လည်းကောင်း။ သုပ္ပတိ၊ သုပတိ (ဆဋ္ဌ) သုပ္ပတိသုတ်လည်းကောင်း။ နန္ဒနံ၊ နန္ဒနသုတ်လည်းကောင်း။ အပရေ၊ ထိုမှတပါး။ အာယုနာ၊ အာယုသုတ်ကား။ ဒုဝေ၊ နှစ်ပါးတို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသည်လျှင်ဥဒါန်းတည်း။

၂၊ ဒုတိယဝဂ်

၁၊ ပါသာဏသုတ်

၁၄၇။ (ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားကဿပ။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤပါသာဏသုတ်ကို။) မေ (မယာ)၊ အကျွန်ုပ်အာနန္ဒာသည်။ (ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်မှ။) ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။ (ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားအပ်ပါသနည်း။) ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ဂိဇ္ဈကုဋေ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ်မည်သော။ ပဗ္ဗတေ၊ တောင်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရတ္တန္ဓကာရတိမိသာယ၊ အမိုက်အင်္ဂါ လေးပါးရှိသော ညဉ့်၌။ အဗ္ဘောကာသေ၊ လွင်တီးခေါင်၌။ နိသိန္နော၊ နေတော်မူသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒေဝေါ စ၊ မိုးသည်လည်း။ ဧကမေကံ၊ တစ်ပေါက်တစ်ပေါက်။ ဖုသာယတိ၊ ဖျန်း၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဘယံ၊ ကြောက်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဆမ္ဘိတတ္တံ၊ နှလုံး၏ တုန်လှုပ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ လောမဟံသံ၊ ကြင်သီးမွေးညင်း ထခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဥပ္ပါဒေတုကာမော၊ ဖြစ်စေခြင်းငှာ အလိုရှိသည် ဖြစ်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ Ä (၁၁၁) ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ အဝိဒူရေ၊ အနီး၌။ မဟန္တေ (မဟန္တေ)၊ ကြီးကုန်ကြီးကုန်သော။ ပါသာဏေ၊ ကျောက်တို့ကို။ ပဒါလေသိ၊ လှိမ့်၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ “အယံ၊ ဤသည်ကား။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ ပါပိမန္တံ၊ ယုတ်မာသော။ မာရံ၊ မာရ်နတ်သားကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“(မာရ၊ မာရ်နတ်။) ကေဝလံ၊ သက်သက်။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ဂိဇ္ဈကူဋံပိ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ်တောင်ကိုလည်း။ သစေ စလေယျာသိ၊ စလေဿသိ (ဆဋ္ဌ) အကယ်၍ လှုပ်ငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ လှုပ်ငြားသော်လည်း။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝိမုတ္တာနံ၊ ကိလေသာမှ လွတ်ကုန်သော။ ဗုဒ္ဓါနံ၊ ဘုရားရှင်တို့အား။ ဣဉ္ဇနံ၊ ဣဉ္ဇိတံ (ဆဋ္ဌ) တုန်လှုပ်ခြင်းသည်။ နေဝ အတ္ထိ၊ မရှိသလျှင်ကတည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သည်။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဇာနာတိ၊ သိတော်မူ၏။ သုဂတော၊ ကောင်းသောစကားကို ဆိုတော်မူတတ်သော မြတ်စွာဘုရားသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဇာနာတိ၊ သိတော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒုက္ခီ၊ ဆင်းရဲသည်ဖြစ်၍။ ဒုမ္မနော၊ နှလုံး မသာယာသည်ဖြစ်၍။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်၌ပင်လျှင်။ အန္တရဓာယိ၊ ကွယ်လေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၂၊ ကိန္နုသီဟသုတ်

၁၄၈။ (ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားကဿပ။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤသီဟသုတ်ကို။ မေ မယာ၊ အကျွန်ုပ်အာနန္ဒာသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်မှ။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။ ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားအပ်သနည်း။) ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မဟတိယာ၊ များစွာသော။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်သည်။ ပရိဝုတော၊ ခြံရံအပ်သည်ဖြစ်၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟောတော်မူ၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမတော၊ ယုတ်မာသော။ မာရဿ၊ မာရ်နတ်အား။ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) “အယံ သမဏော ဂေါတမော၊ ဤရဟန်း ဂေါတမသည်။ မဟတိယာ၊ များစွာသော။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်သည်။ ပရိဝုတော၊ ခြံရံအပ်သည်ဖြစ်၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဝိစက္ခုကမ္မာယ၊ ပရိသတ်၏ ပညာမျက်စိကို ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ။ ဥပသင်္ကမေယျံ၊ ကပ်ရမူကား။ ယံနူန၊ ကောင်းစွတကား။” ဣတိ (ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ (အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။) အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“(သမဏ၊ ရှင်ရဟန်း။) ပရိသာယ၊ ပရိသာယံ (ဆဋ္ဌ) ပရိသတ်အလယ်၌။ ဝိသာရဒေါ၊ ရဲရင့်သည်ဖြစ်၍။ သီဟောဝ၊ ကေသရာဇာ ခြင်္သေ့မင်းကဲ့သို့။ ကိံ နု၊ အဘယ်ကြောင့်။ နဒသိ၊ ကြုံးဝါးဘိသနည်း။ ဟိ၊ ထိုစကားသင့်၏။ တေ၊ သင်အား။ ပဋိမလ္လော၊ တစ်ဖက် လက်ပန်းသည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိသလော။ (တွံ၊ သင်သည်။) ကိံ နု၊ အဘယ်ကြောင့်။ ဝိဇိတာဝီ၊ ငါသည် အောင်အပ်ပြီးသော မာရ်ရှိ၏ဟူ၍။ မညသိ၊ အောက်မေ့လေသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

“(အန္တက၊ မာရ်ယုတ်။) မဟာဝီရာ၊ ကြီးသော လုံ့လရှိကုန်သော ဘုရားတို့သည်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ ပရိသာသု၊ ပရိသတ်တို့၌။ ဝိသာရဒါ၊ ရဲရင့်ကုန်သည်ဖြစ်၍။ နဒန္တိ၊ ကြုံးဝါးကုန်၏။ လောကေ၊ လောက၌။ ဝိသတ္တိကံ၊ တဏှာကို။ တိဏ္ဏာ၊ လွန်မြောက်လေကုန်ပြီးသော။ တထာဂတာ၊ ဘုရားရှင်တို့သည်။ ဗလပ္ပတ္တာ၊ အားဆယ်ပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်တော်မူ၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သည်။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဇာနာတိ၊ သိတော်မူ၏။ သုဂတော၊ ကောင်းသောစကားကို ဆိုတော်မူတတ်သော မြတ်စွာဘုရားသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဇာနာတိ၊ သိတော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒုက္ခီ၊ ဆင်းရဲသည်ဖြစ်၍။ ဒုမ္မနော၊ နှလုံး မသာယာသည် ဖြစ်၍။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်၌သာလျှင်။ အန္တရဓာယိ၊ ကွယ်လေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၃၊ သက္ခလိကသုတ် သကလိကသုတ္တံ (ဆဋ္ဌ)

၁၄၉။ (ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားကဿပ။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤသက္ခလိကသုတ်ကို။ မေ မယာ၊ အကျွန်ုပ်အာနန္ဒာသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်မှ။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။ ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားအပ်ပါသနည်း။) ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ မဒ္ဒကုစ္ဆိမှိ၊ မဒ္ဒကုစ္ဆိသ္မိံ (ဆဋ္ဌ) မဒ္ဒကုစ္ဆိမည်သော။ မိဂဒါယေ၊ သမင်တော၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပါဒေါ၊ ခြေတော်သည်။ Ä (၁၁၂) သက္ခလိကာယ၊ သကလိကာယ (ဆဋ္ဌ) ဒေဝဒတ်သည် ချအပ်သော ကျောက်ခြမ်းဖြင့်။ ခတော၊ ခပ်မိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သုဒံ၊ စင်စစ်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဘုသာ၊ ပြင်းစွာကုန်သော။ ဝေဒနာ၊ ဝေဒနာတို့သည်။ ဝတ္တန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သာရီရိကာ၊ ကိုယ်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဝေဒနာ၊ ဝေဒနာတို့သည်။ ဒုက္ခာ၊ ဆင်းရဲကုန်၏။ တိဗ္ဗာ၊ ပြင်းကုန်၏။ ခရာ၊ ကြမ်းကုန်၏။ ကဋုကာ၊ ထက်ကုန်၏။ အသာတာ၊ မသာယာအပ်ကုန်။ အမနာပါ၊ မနှစ်လိုအပ်ကုန်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သုဒံ၊ စင်စစ်။ တာ (ဝေဒနာ)၊ ထိုဝေဒနာတို့ကို။ အဝိဟညမာနော၊ မညှဉ်းဆဲသည်ဖြစ်၍။ သတော၊ သတိနှင့် ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ သမ္ပဇာနော၊ ပညာအဆင်အခြင်နှင့် ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ အဓိဝါသေတိ၊ သည်းခံတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ စတုဂ္ဂုဏံ၊ လေးထပ်သော။ သင်္ဃာဋိံ၊ သံဃာဋိံ (ဆဋ္ဌ) ဒုကုဋ်တော်ကို။ ပညာပေတွာ၊ ပညပေတွာ (ဆဋ္ဌ) ခင်း၍။ ဒက္ခိဏေန ပေဿန၊ လကျ်ာနံတောင်းဖြင့်။ ပါဒေန၊ ပါဒေ (ဆဋ္ဌ) လကျ်ာခြေတစ်ဖက်ဖြင့်။ ပါဒံ၊ လက်ဝဲခြေတစ်ဖက်ကို။ အစ္စာဓာယ၊ ကျိတကျူတင်၍။ သတော၊ သတိနှင့် ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍။ သမ္ပဇာနော၊ ပညာအဆင်အခြင်နှင့် ပြည့်စုံသည် ဖြစ်၍။ သီဟသေယျံ၊ ခြင်္သေ့မင်း၏ အိပ်ခြင်းကဲ့သို့ အိပ်တော်မူခြင်းကို။ ကပ္ပေတိ၊ ကပ္ပေသိ (ဆဋ္ဌ) ပြုတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“(သမဏ၊ ရှင်ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။) မန္ဒိယာ၊ မိန်းမောသဖြင့်။ သေသိ နု၊ အိပ်သလော။ ဥဒါဟု၊ ထိုသို့ မဟုတ်မူကား။ ကာဝေယျမတ္တော၊ ဆိုအပ်သည်ကို ကြံသောအကြောင်းဖြင့် ယစ်သည်ဖြစ်၍။ (သေသိ နု၊ အိပ်သလော။) တေ၊ သင်အား။ သံပစုရာ၊ သမ္ပစုရာ (ဆဋ္ဌ) များစွာကုန်သော။ အတ္ထာ၊ ရောက်ကုန်သော အကျိုးတို့သည်။ န သန္တိ နု၊ မရှိကုန်သလော။ ဧကော၊ တစ်ယောက်အထီးတည်း။ ဝိဝိတ္တေ၊ ဆိတ်ငြိမ်သော။ သယနာသနမှိ၊ ကျောင်းအိပ်ရာနေရာ၌။ နိဒ္ဒါမုခေါ၊ အိပ်ခြင်းကို ရှေးရှုသည် ဖြစ်၍။ ဣဒံ၊ ဤအိပ်ခြင်းကို။ ကိံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ သောပ္ပသေဝ၊ အိပ်လေဘိသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

“အန္တက၊ မာရ်ယုတ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ မန္ဒိယာ၊ မိန်းမောသဖြင့်။ န သယာမိ၊ မအိပ်။ ကာဝေယျမတ္တော၊ ဆိုအပ်သည်ကို ကြံသောအကြောင်းဖြင့် ယစ်သည်ဖြစ်၍။ နာဘိသယာမိ၊ နာပိ သယာမိ (ဆဋ္ဌ) အိပ်လည်းမအိပ်။ အတ္ထံ၊ ရောက်အပ်သော နိဗ္ဗာန်ဟူသော အကျိုးသို့။ သမေစ္စ၊ ကောင်းစွာ ရောက်ပြီး၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ အပေတသောကော၊ စိုးရိမ်ကြောင့်ကြ မရှိဘဲ။ ဧကော၊ တစ်ယောက်အထီးတည်း။ ဝိဝိတ္တေ၊ ဆိတ်ငြိမ်သော။ သယနာသနမှိ၊ ကျောင်းအိပ်ရာနေရာ၌။ သဗ္ဗဘူတာနုကမ္ပီ၊ အလုံးစုံသော သတ္တဝါတို့အား အစဉ်သနားခြင်း ရှိသည်ဖြစ်၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ သယာမိ၊ အိပ်၏။

ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ယေသံပိ၊ ယေသမ္ပိ (ဆဋ္ဌ) အကြင်သူတို့၏လည်း။ ဥရသိ၊ ရင်၌။ မုဟုံ မုဟုံ၊ လျင်စွာလျင်စွာ။ ဟဒယံ သေဝမာနံ၊ ဟဒယံ ဝေဓမာနံ (ဆဋ္ဌ) နှလုံး၌ မှီဝဲအပ်သော။ သလ္လံ၊ ထက်လှစွာသော လှံသည်။ ပဝိဋ္ဌံ၊ စူးဝင်၏။ တေပိ၊ ထိုလှံသင့်သော သူတို့သည်လည်း။ သသလ္လာ၊ လှံနှင့်တကွ။ သောပ္ပံ၊ အိပ်ခြင်းကို။ လဘရေ၊ ရကုန်ရာ၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝီတသလ္လော၊ ကင်းသောလှံ ရှိသည်ဖြစ်၍။ န သုပေ၊ မအိပ်။

(အန္တက၊ မာရ်ယုတ်။) အဟံ၊ ငါသည်။ ဇဂ္ဂံ (ဇဂ္ဂန္တော)၊ ခရီးကို သုတ်သင်သော်လည်း။ န သင်္ကေ (န သင်္ကာမိ)၊ မရွံ့ရှား။ သောတ္တုံ၊ ခရီးဆိုး၌ အိပ်ခြင်းငှာလည်း။ (အဟံ၊ ငါသည်။) န ဘေမိ၊ မကြောက်။ မမံ၊ မာမံ (ဆဋ္ဌ) ငါ့အား။ (ပရိနိဋ္ဌိတကမ္မတ္တာ၊ ပြီးပြီးသော ကိစ္စရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။) ရတ္တိဒါဝါ၊ ရတ္တိန္ဒိဝါ (ဆဋ္ဌ) နေ့ညဉ့်တို့ကို။ နာနုတပန္တိ၊ မမြတ်နိုးကုန်။ ကုဟိဉ္စိ လောကေ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော လောက၌။ (မေ၊ ငါ့အား။) ဟာနိံ၊ တစ်စုံတစ်ခု၏ မပြည့်စုံခြင်းကို။ (အဟံ၊ ငါသည်။) န ပဿာမိ၊ မမြင်။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ သဗ္ဗဘူတာနုကမ္ပီ၊ အလုံးစုံသော သတ္တဝါတို့အား အစဉ်သနားခြင်း ရှိသည်ဖြစ်၍။ သုပေ၊ အိပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သည်။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဇာနာတိ၊ သိတော်မူ၏။ သုဂတော၊ ကောင်းသောစကားကို ဆိုတော်မူတတ်သော မြတ်စွာဘုရားသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဇာနာတိ၊ သိတော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒုက္ခီ၊ ဆင်းရဲသည်ဖြစ်၍။ ဒုမ္မနော၊ နှလုံးမသာယာသည် ဖြစ်၍။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်၌သာလျှင်။ အန္တရဓာယိ၊ ကွယ်လေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၄၊ ပတိရူပသုတ်

၁၅၀။ (ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားကဿပ။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤပတိရူပသုတ်ကို။ မေ မယာ၊ အကျွန်ုပ်အာနန္ဒာသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်မှ။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။ ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားအပ်ပါသနည်း။) ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကောသလေသု၊ ကောသလတိုင်းတို့၌။ ဧကသာလာယံ၊ ဇရပ်တစ်ဆောင်သာ ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏဂါမေ၊ ပုဏ္ဏားရွာ၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မဟတိယာ၊ များစွာသော။ ဂိဟိပရိသာယ၊ လူပရိသတ်သည်။ ပရိဝုတော၊ ခြံရံအပ်သည်ဖြစ်၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟောတော်မူ၏။

Ä (၁၁၃) အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမတော၊ ယုတ်မာသော။ မာရဿ၊ မာရ်နတ်အား။ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) “ခေါ၊ စင်စစ်။ အယံ သမဏော ဂေါတမော၊ ဤရဟန်း ဂေါတမသည်။ မဟတိယာ၊ များစွာသော။ ဂိဟိပရိသာယ၊ လူပရိသတ်သည်။ ပရိဝုတော၊ ခြံရံအပ်သည် ဖြစ်၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဝိစက္ခုကမ္မာယ၊ လူပရိသတ်တို့၏ ပညာမျက်စိကို ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ။ ဥပသင်္ကမေယျံ၊ ကပ်ရမူကား။ ယံနူန၊ ကောင်းစွတကား။” ဣတိ (ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ (အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။) အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

(သမဏ၊ ရှင်ရဟန်း။) ယံ (ဓမ္မံ)၊ အကြင်တရားကို။ အညံ (အညေသံ)၊ သူတပါးတို့အား။ အနုသာသတိ၊ အနုသာသသိ (ဆဋ္ဌ) ဆုံးမတော်မူ၏။ ဧတံ၊ ဤတရားဖြင့် ဆုံးမခြင်းသည်။ တဝ၊ သင်အား။ န ပတိရူပံ၊ မလျောက်ပတ်။ တံ၊ ထိုတရားဟောခြင်းကို။ အာစရံ (အာစရန္တော)၊ ပြုသော။ (တွံ၊ သင်သည်။) အနုရောဓ ဝိရောဓေသု၊ ရာဂဒေါသတို့၌။ မာ သိဇ္ဇိတ္ထော၊ မကပ်ငြိစေလင့်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

“(အန္တက၊ မာရ်ယုတ်။) သမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဟိတာနုကမ္ပီ၊ ဝေနေယျတို့၏ အစီးအပွားကို အလိုရှိသည် ဖြစ်၍။ ယံ (ဓမ္မံ)၊ အကြင်တရားကို။ အညံ (အညေသံ)၊ သူတပါးတို့အား။ အနုသာသတိ၊ ဆုံးမတော်မူ၏။ တသ္မာ၊ ထိုသို့ ဝေနေယျတို့၏ အစီးအပွားကို အလိုရှိသည် ဖြစ်၍ ဆုံးမသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ တထာဂတော၊ တရားကိုဟောသော ငါဘုရားသည်။ အနုရောဓဝိရောဓေဟိ၊ ရာဂဒေါသတို့မှ။ ဝိမုတ္တော၊ ဝိပ္ပမုတ္တော (ဆဋ္ဌ) လွတ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သည်။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဇာနာတိ၊ သိတော်မူ၏။ သုဂတော၊ ကောင်းသောစကားကို ဆိုတော်မူတတ်သော မြတ်စွာဘုရားသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဇာနာတိ၊ သိတော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒုက္ခီ၊ ဆင်းရဲသည်ဖြစ်၍။ ဒုမ္မနော၊ နှလုံး မသာယာသည်ဖြစ်၍။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်၌သာလျှင်။ အန္တရဓာယိ၊ ကွယ်လေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၅၊ မာနသသုတ်

၁၅၁။ (ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားကဿပ။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤမာနသသုတ်ကို။ မေ မယာ၊ အကျွန်ုပ်အာနန္ဒာသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်မှ။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။ ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားအပ်ပါသနည်း။) ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာ ဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“(သမဏ၊ ရှင်ရဟန်း။) မနသော၊ မာနသော (ဆဋ္ဌ) စိတ်နှင့်ပြည့်စုံသော။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ စရတိ၊ သွား၏။ တံ၊ ထိုသူကို။ ယွာယံ (ယော အယံ) ပါသော၊ အကြင်ရာဂတည်းဟူသော ကျော့ကွင်းသည်။ အန္တလိက္ခစရော၊ ကောင်းကင်၌ သွားသော်လည်းဖွဲ့၏။ တေန၊ ထိုကြောင့်။ တံ၊ ထိုသူကို။ (အဟံ၊ ငါသည်။) ဗာဓယိဿာမိ၊ တားမြစ်အံ့။ သမဏ၊ ရှင်ရဟန်း။ (တွံ၊ သင်သည်။) မေ၊ ငါ၏။ (ဝိသယတော၊ အရာမှ။) န မောက္ခသိ၊ မလွတ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

“မနောရမ္မာ၊ မနောရမာ (ဆဋ္ဌ) စိတ်ကို မွေ့လျော်စေတတ်ကုန်သော။ ရူပါ စ၊ ရူပါရုံတို့သည်လည်းကောင်း။ သဒ္ဒါ (စ)၊ သဒ္ဒါရုံတို့သည်လည်းကောင်း။ ဂန္ဓာ (စ)၊ ဂန္ဓာရုံတို့သည်လည်းကောင်း။ ရသာ (စ)၊ ရသာရုံတို့သည်လည်းကောင်း။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာ (စ)၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံတို့သည်လည်းကောင်း။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) ဧတ္ထ၊ ဤအာရုံငါးပါးတို့၌။ မေ၊ ငါ့အား။ ဆန္ဒော၊ မွေ့လျော်ခြင်း ဆန္ဒသည်။ ဝိဂတော၊ ကင်း၏။ အန္တက၊ မာရ်နတ်။ တွံ၊ သင်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ နီဟတော၊ ရှုံးစေအပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်တော်မူ၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သည်။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မံ၊ ငါကို။ ဇာနာတိ၊ သိတော်မူ၏။ သုဂတော၊ ကောင်းသောစကားကို ဆိုတော်မူတတ်သော မြတ်စွာဘုရားသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဇာနာတိ၊ သိတော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒုက္ခီ၊ ဆင်းရဲသည်ဖြစ်၍။ ဒုမ္မနော၊ နှလုံး မသာယာသည်ဖြစ်၍။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်၌သာလျှင်။ အန္တရဓာယိ၊ ကွယ်လေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၆၊ ပတ္တသုတ်

၁၅၂။ သာဝတ္ထိနိဒါနံ၊ သာဝတ္ထိနိဒါန်းတည်း။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဥပါဒါနက္ခန္ဓာနံ၊ ဥပါဒါနက္ခန္ဓာတို့ကို။ ဥပါဒါယ၊ အကြောင်းပြု၍။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒေဿတိ၊ ကောင်းစွာ ပြတော်မူပေ၏။ သမာဒပေတိ၊ ကောင်းစွာ ဆောက်တည်စေတော်မူ၏။ သမုတ္တေဇေတိ၊ ကောင်းစွာ ထက်စေတော်မူ၏။ သံပဟံသေတိ၊ သမ္ပဟံသေတိ (ဆဋ္ဌ) ကောင်းစွာ ရွှင်စေတော်မူ၏။ တေ စ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်လည်း။ အဋ္ဌိံ ကတွာ၊ အကျိုးရှိ၏ဟု မှတ်ကုန်၍။ Ä (၁၁၄) မနသိ ကတွာ၊ နှလုံးသွင်းကုန်၍။ သဗ္ဗံ (သဗ္ဗေန)၊ အလုံးစုံသော။ စေတသာ (စိတ္တေန)၊ စိတ်ဖြင့်။ သမ္မန္နာဟရိတွာ၊ သမန္နာဟရိတွာ (ဆဋ္ဌ) ကောင်းစွာ ဆောင်ကုန်၍။ ဩဟိတသောတာ၊ ထောင်သော နားရှိကုန်သည် ဖြစ်၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ သုဏန္တိ၊ နာကုန်၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမတော၊ ယုတ်မာသော။ မာရဿ၊ မာရ်နတ်အား။ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ “ခေါ၊ စင်စစ်။ အယံ သမဏော ဂေါတမော၊ ဤရဟန်းဂေါတမသည်။ ပဉ္စန္နံ၊ ငါးပါးကုန်သော။ ဥပါဒါနက္ခန္ဓာနံ၊ ဥပါဒါနက္ခန္ဓာတို့ကို။ ဥပါဒါယ၊ အကြောင်းပြု၍။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒေဿတိ၊ ကောင်းစွာ ပြတော်မူ၏။ သမာဒပေတိ၊ ကောင်းစွာ ဆောက်တည်စေတော်မူ၏။ သမုတ္တေဇေတိ၊ ကောင်းစွာ ထက်စေတော်မူ၏။ သံပဟံသေတိ၊ သမ္ပဟံသေတိ (ဆဋ္ဌ) ကောင်းစွာ ရွှင်စေတော်မူ၏။ တေ စ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်လည်း။ အဋ္ဌိံ ကတွာ၊ အကျိုးရှိ၏ဟု မှတ်ကုန်၍။ မနသိ ကတွာ၊ နှလုံးသွင်းကုန်၍။ သဗ္ဗံ (သဗ္ဗေန)၊ အလုံးစုံသော။ စေတသာ (စိတ္တေန)၊ စိတ်ဖြင့်။ သမ္မန္နာဟရိတွာ၊ သမန္နာဟရိတွာ (ဆဋ္ဌ) ကောင်းစွာ ဆောင်ကုန်၍။ ဩဟိတသောတာ၊ ထောင်သော နားရှိကုန်သည် ဖြစ်၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ သုဏန္တိ၊ နာကုန်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဝိစက္ခုကမ္မာယ၊ ရဟန်းပရိသတ်၏ ပညာမျက်စိကို ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ။ ဥပသင်္ကမေယျံ၊ ကပ်ရမူကား။ ယံနူန၊ ကောင်းစွတကား။” ဣတိ (ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။

တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ သမ္ဗဟုလာ (ဆဋ္ဌ) များစွာကုန်သော။ ပတ္တာ၊ သပိတ်တို့ကို။ အဗ္ဘောကာသေ၊ လွင်တီးခေါင်၌။ နိက္ခိတ္တာ၊ နေပူလှန်းခြင်းအကျိုးငှာ ထားအပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သည်။ ဗလီဗဒ္ဒဝဏ္ဏံ၊ နွားလားအသွင်ကို။ အဘိနိမ္မိနိတွာ၊ ဖန်ဆင်း၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ တေ ပတ္တာ၊ ထိုသပိတ်တို့သည်။ (အတ္ထိ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ တစ်ယောက်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အညတရံ၊ တစ်ယောက်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။) “ဘိက္ခု ဘိက္ခု၊ ရဟန်း ရဟန်း။ ဧသော ဗလီဗဒ္ဒေါ၊ ဤနွားလားသည်။ ပတ္တေ၊ သပိတ်တို့ကို။ ဘိန္ဒေယျ၊ ခွဲရာ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ ဆို၏။) ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။) “ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သော၊ ထိုနွားသည်။ န ဗလီဗဒ္ဒေါ၊ နွားလားမဟုတ်။ မာရော၊ မာရ်နတ်တည်း။ ဧသော ပါပိမာ၊ ထိုမာနတ်သည်။ တုမှာကံ၊ သင်တို့၏။ ဝိစက္ခုကမ္မာယ၊ ရဟန်းပရိတ်သတ်၏ ပညာမျက်စိကို ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ။ အာဂတော၊ လာ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ ဆို၏။) အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ “အယံ၊ ဤနွားလားသည်။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာနတ်တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ ပါပိမန္တံ၊ ယုတ်မာသော။ မာရံ၊ မာရ်နတ်ကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်တော်မူ၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်တော်မူသနည်း။)

“(အန္တက၊ မာရ်ယုတ်။) (ယဉ္စ) ရူပံ၊ အကြင် ရူပက္ခန္ဓာသည်လည်းကောင်း။ (ယဉ္စ) ဝေဒယိတံ၊ အကြင် ဝေဒနက္ခန္ဓာသည်လည်းကောင်း။ (ယဉ္စ) သညံ၊ အကြင် သညာက္ခန္ဓာသည်လည်းကောင်း။ (ယဉ္စ) ဝိညာဏံ၊ အကြင် ဝိညာဏက္ခန္ဓာသည်လည်းကောင်း။ ယဉ္စ သင်္ခတံ၊ အကြင် သင်္ခါရက္ခန္ဓသည်လည်းကောင်း။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တတ္ထ၊ ထိုခန္ဓာငါးပါးတို့၌။ ဧသော အဟံ၊ ထိုငါသည်။ န အသ္မိ၊ မဖြစ်။ ဧတံ၊ ဤသည်ကား။ မေ၊ ငါ့အား။ န (အတ္ထိ)၊ မရှိ။ ဧဝံ၊ ဤသို့ရှုသည်ဖြစ်၍။ ဝိရဇ္ဇတိ၊ တပ်ခြင်းကင်း၏။

ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝိရတ္တံ၊ ခန္ဓာငါးပါးတို့၌ တပ်ခြင်းကင်းသည် ဖြစ်၍။ ခေမန္တံ၊ ခေမတ္တံ (ဆဋ္ဌ) ဘေးမဲ့ဖြစ်သော အတ္တဘောရှိသည် ဖြစ်၍။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ သံယောဇနာတိဂံ၊ သံယောဇဉ်ကို လွန်သည်ဖြစ်၍။ (အမှာကံ၊ ငါတို့၏။) သဗ္ဗဋ္ဌာနေသု၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော ဘဝယောနိဂတိစသော အရပ်တို့၌။ မာရသေနံပိ၊ ကြွင်းသော ကိလေသာ မာရ်စစ်သည်ကိုလည်း။ အနွေသံ (အနွေသမာနော)၊ ရှာမှီးသော်လည်း။ နဇ္ဈဂါ (န ပဿတိ)၊ နာဇ္ဈဂါ (ဆဋ္ဌ) မမြင်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။) ပ။ တတ္ထေဝ၊ (ထိုအရပ်၌သာလျှင်။) အန္တရဓာယိ၊ ကွယ်လေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၇၊ ဆဖဿာယတနသုတ်

၁၅၃။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝေသာလိယံ၊ ဝေသာလီပြည်၌။ မဟာဝနေ၊ မဟာဝုန်တော၌။ ကူဋာဂါရသာလာယံ၊ စုလစ်မွန်းချွန်တပ်သော ကျောင်း၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဆန္နံ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဖဿာယတနာနံ၊ ဖဿာယတနတို့ကို။ ဥပါဒါယ၊ အကြောင်းပြု၍။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒေဿတိ၊ ကောင်းစွာ ပြတော်မူ၏။ သမာဒပေတိ၊ ကောင်းစွာ ဆောက်တည်စေတော်မူ၏။ သမုတ္တေဇေတိ၊ ကောင်းစွာ ထက်စေတော်မူ၏။ သံပဟံသေတိ၊ ကောင်းစွာ ရွှင်စေတော်မူ၏။ တေ စ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်လည်း။ အဋ္ဌိံ ကတွာ၊ အကျိုးရှိ၏ဟု မှတ်ကုန်၍။ မနသိ ကတွာ၊ နှလုံးသွင်းကုန်၍။ သဗ္ဗံ (သဗ္ဗေန)၊ အလုံးစုံသော။ စေတသာ (စိတ္တေန)၊ စိတ်ဖြင့်။ သမ္မန္နာဟရိတွာ၊ ကောင်းစွာဆောင်ကုန်၍။ ဩဟိတသောတာ၊ ကောင်းသော နားရှိကုန်သည် ဖြစ်၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ သုဏန္တိ၊ နာကုန်၏။

Ä (၁၁၅) အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမတော၊ ယုတ်မာသော။ မာရဿ၊ မာရ်နတ်အား။ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) “ခေါ၊ စင်စစ်။ အယံ သမဏော ဂေါတမော၊ ဤရဟန်းဂေါတမသည်။ ဆန္နံ၊ ခြောက်ပါးကုန်သော။ ဖဿာယတနာနံ၊ ဖဿာယတနတို့ကို။ ဥပါဒါယ၊ အကြောင်းပြု၍။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒေဿတိ၊ ကောင်းစွာ ပြတော်မူ၏။ သမာဒပေတိ၊ ကောင်းစွာ ဆောက်တည်စေတော်မူ၏။ သမုတ္တေဇေတိ၊ ကောင်းစွာ ထက်စေတော်မူ၏။ သံပဟံသေတိ၊ ကောင်းစွာ ရွှင်စေတော်မူ၏။ တေ စ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်လည်း။ အဋ္ဌိံ ကတွာ၊ အကျိုးရှိ၏ဟု မှတ်ကုန်၍။ မနသိ ကတွာ၊ နှလုံးသွင်းကုန်၍။ သဗ္ဗံ (သဗ္ဗေန)၊ အလုံးစုံသော။ စေတသာ (စိတ္တေန)၊ စိတ်ဖြင့်။ သမ္မန္နာဟရိတွာ၊ ကောင်းစွာဆောင်ကုန်၍။ ဩဟိတသောတာ၊ ထောင်အပ်သော နားရှိကုန်သည် ဖြစ်၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ သုဏန္တိ၊ နာကုန်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဝိစက္ခုကမ္မာယ၊ ရဟန်းပရိသတ်၏ ပညာမျက်စိကို ဖျက်ဆီးခြင်ငှာ။ ဥပသင်္ကမေယျံ၊ ကပ်ရမူကား။ ယံနူန၊ ကောင်းလေစွတကား။” ဣတိ (ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ (အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။) အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ အဝိဒူရေ၊ အနီး၌။ မဟန္တံ၊ ကြီးစွာသော။ ဘယဘေရဝံ၊ အလွန် ကြောက်မက်ဖွယ်သော။ သဒ္ဒံ၊ အသံကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ အပိဿုဒံ၊ စင်စစ်။ ပထဝီ၊ မြေသည်။ ဥန္ဒြိယတိ မညေ၊ ပြိုအံ့သကဲ့သို့ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ တစ်ယောက်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အညတရံ၊ တစ်ယောက်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။) “ဘိက္ခု ဘိက္ခု၊ ရဟန်း ရဟန်း။ ဧသာ ပထဝီ၊ ဤမြေကြီးသည်။ ဥန္ဒြိယတိ မညေ၊ ဥန္ဒြီယတိ (ဆဋ္ဌ) ပြိုအံ့သကဲ့သို့ ဖြစ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ ဆို၏။) ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။) ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ဧသာ ပထဝီ၊ ဤမြေကြီးသည်။ န ဥန္ဒြိယတိ၊ မပြို။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ ဧသော မာရော၊ ဤမာရ်နတ်သည်။ တုမှာကံ၊ သင်တို့၏။ ဝိစက္ခုကမ္မာယ၊ ရဟန်းပရိသတ်၏ ပညာမျက်စိကို ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ။ အာဂတော၊ လာ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။) အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ “အယံ၊ ဤသူကား။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ ပါပိမန္တံ၊ ယုတ်မာသော။ မာရံ၊ မာရ်နတ်ကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်တော်မူ၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွက်တော်မူသနည်း။)

“(အန္တက၊ မာရ်ယုတ်။) ကေဝလာ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ ရူပါ (စ)၊ ရူပါယတနတို့သည်လည်းကောင်း။ သဒ္ဒါ (စ)၊ သဒ္ဒါယတနတို့သည်လည်းကောင်း။ ရသာ (စ)၊ ရသာယတနတို့သည်လည်းကောင်း။ ဂန္ဓာ (စ)၊ ဂန္ဓာယတနတို့သည်လည်းကောင်း။ ဖဿာ (စ)၊ ဖဿာယတနတို့သည်လည်းကောင်း။ ဓမ္မာ စ၊ ဓမ္မာယတနတို့သည်လည်းကောင်း။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) လောကာမိသံ၊ လောကနှင့်စပ်သော။ ဧတံ၊ ဤအာယတန ခြောက်ပါးသည်။ ဃောရံ၊ ကြောက်မက်ဖွယ်ရှိ၏။ ဧတ္ထ၊ ဤအာရုံခြောက်ပါးတို့၌။ လောကော၊ လူအပေါင်းသည်။ အဓိမုစ္ဆိတော၊ ဝိမုစ္ဆိတော (ဆဋ္ဌ) ဝင်၏။

သတော၊ သတိနှင့်ပြည့်စုံသော။ ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သာဝကော၊ တပည့်သည်။ ဧတဉ္စ၊ ဤအာရုံခြောက်ပါးကိုလျှင်။ သမတိက္ကမ္မ၊ ကောင်းစွာလွန်၍။ မာရဓေယျံ၊ ကိလေသာမာရ်၏ တည်ရာဖြစ်သော တေဘုမ္မကဝဋ်ကို။ အတိက္ကမ္မ၊ လွန်၍။ အာဒိစ္စောဝ၊ နေမင်းကဲ့သို့။ ဝိရောစတိ၊ မကြောက်မရွံ့ တင့်တယ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်တော်မူ၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ ပ။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်၌သာလျှင်။ အန္တရဓာယိ၊ ကွယ်လေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၈၊ ပိဏ္ဍသုတ်

၁၅၄။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မာဂဓေသု၊ မဂဓေသု (ဆဋ္ဌ) မဂဓတိုင်းတို့၌။ ပဉ္စသာလာယံ၊ ဇရပ်ငါးဆောင်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏဂါမေ၊ ပုဏ္ဏားရွာ၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ပဉ္စသာလာယံ၊ ပဉ္စသာလအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏဂါမေ၊ ပုဏ္ဏားရွာ၌။ ကုမာရိကာနံ၊ သတို့သမီးတို့အား။ ပါဟုနကာနိ၊ ဧည့်သည်တို့အား ပေးဖွယ်လက်ဆောင် ရောက်ကုန်သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပုဗ္ဗနှသမယံ၊ ပုဗ္ဗဏှသမယံ (ဆဋ္ဌ) နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ပဉ္စသာလံ၊ ဇရပ်ငါးဆောင်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏဂါမံ၊ ပုဏ္ဏားရွာသို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပါဝိသိ၊ ဝင်တော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ပဉ္စသာလေယကာ ဗြာဟ္မဏဂဟပတိကာ၊ ပဉ္စသာလေယျကာ ဗြာဟ္မဏဂဟပတိကာ (ဆဋ္ဌ) ဇရပ်ငါးခုရှိသော ပုဏ္ဏားရွာ၌ နေသော သူကြွယ်တို့သည်။ ပါပိမတာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရေန၊ မာရ်နတ်သည်။ အနွာဝိဋ္ဌာ၊ ပူးဝင်အပ်ကုန်သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ (ကိံ၊ အဘယ်ကို။ မနသိ ကတွာ၊ နှလုံးသွင်း၍။ အနုပဝိဋ္ဌာ၊ ပူးဝင်အပ်ကုန်သနည်း။) သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ ပိဏ္ဍံ၊ ဆွမ်းကို။ မာ အလတ္ထ၊ မရစေလင့်။ ဣတိ မနသိ ကတွာ၊ ဤသို့နှလုံးပြု၍။ (အနွာဝိဋ္ဌာ၊ ပူးဝင်အပ်ကုန်သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ယထာ၊ အကြင် အခြင်းအရာဖြင့်။ ဓောတေန၊ ဆေးအပ်သော။ ပတ္တေန၊ သပိတ်ဖြင့်။ ပဉ္စသာလံ၊ ဇရပ်ငါးဆောင်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏဂါမံ၊ ပုဏ္ဏားရွာသို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပါဝိသိ၊ ဝင်တော်မူ၏။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ ဓောတေန၊ ဆေးအပ်သော။ ပတ္တေန၊ သပိတ်ဖြင့်။ ပဋိက္ကမိ၊ ဖဲတော်မူခဲ့၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) Ä (၁၁၆) “သမဏ၊ ရှင်ရဟန်း။ ပိဏ္ဍံ၊ ဆွမ်းကို။ အလတ္ထအပိ၊ ရပါ၏လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) “ပါပိမ၊ မာရ်နတ်ယုတ်။ ယထာ၊ အကြင် အခြင်းအရာဖြင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပိဏ္ဍံ၊ ဆွမ်းကို။ န လဘေယျံ၊ မရရာ။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ အကာသိနု၊ ပြုသည်မဟုတ်လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါ စ၊ မိန့်တော်မူ၏။) “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့ တပြီးကား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ပဉ္စသာလံ၊ ဇရပ်ငါးဆောင်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏဂါမံ၊ ပုဏ္ဏားရွာသို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်အလို့ငှာ။ ပဝိသတု၊ ဝင်လေလော။ ယထာ၊ အကြင် အခြင်းအရာဖြင့်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပိဏ္ဍံ၊ ဆွမ်းကို။ လစ္ဆတိ၊ ရလတ္တံ့။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကရိဿာမိ၊ ပြုအံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ ဆို၏။)

“(ပါပိမ၊ မာရ်နတ်။) တထာဂတံ၊ ငါဘုရားကို။ အာသဇ္ဇ၊ ချုပ်ချယ်၍။ မာရော၊ မာရ်နတ်သည်။ အပုညံ၊ မကောင်းမှုကို။ ပသဝိ၊ ပွားစေ၏။ ပါပိမ၊ မာရ်နတ်။ မေ၊ ငါ့အား။ ပါပံ၊ မကောင်းမှုသည်။ န ဝိပဇ္ဇတိ၊ န ဝိပစ္စတိ (ဆဋ္ဌ) အကျိုးမပေး။ (ဣတိ၊ ဤသို့။) ကိံ နု၊ အဘယ်ကြောင့်။ မညတိ၊ မညသိ (ဆဋ္ဌ) အောက်မေ့ဘိသနည်း။

(ပါပိမ၊ မာနတ်ယုတ်။) ယေသံ၊ အကြင်သူတော်ကောင်းတို့အား။ ကိဉ္စနံ၊ နှိပ်စက်ခြင်းငှာခံ့သော ရာဂကိဉ္စနစသော ကိလေသာ၏အဖြစ်သည်။ နော နတ္ထိ၊ မရှိသည်သာလျှင်တည်း။ (တေ၊ ထိုသူတို့သည်။) ဝတ၊ စင်စစ်။ သုသုခံ၊ ချမ်းသာစွာ။ ဇီဝါမ၊ အသက်ရှင်ကုန်အံ့။ အာဘဿရာ၊ အာဘဿရာဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေဝါ၊ ဗြဟ္မာတို့သည်။ ပီတိဘက္ခာ၊ ပီတိသာလျှင် အစာရှိကုန်သည်။ (ဘဝန္တိ) ယထာ၊ ဖြစ်ကုန်သကဲ့သို့။ (ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ မယံ၊ ငါတို့သည်။) ဘဝိဿာမ၊ ဖြစ်ကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်တော်မူ၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သည်။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဇာနာတိ၊ သိတော်မူ၏။ သုဂတော၊ ကောင်းသောစကားကို ဆိုတော်မူတတ်သော မြတ်စွာဘုရားသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဇာနာတိ၊ သိတော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒုက္ခီ ဒုမ္မနော (ဆဋ္ဌ)။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်၌သာလျှင်။ အန္တရဓာယိ၊ ကွယ်လေ၏။ (ဣတိ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားပါ၏။)

၉၊ ကဿကသုတ်

၁၅၅။ သာဝတ္ထိနိဒါနံ၊ သာဝတ္ထိနိဒါန်းတည်း။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူ၊ ဘိက္ခူနံ (ဆဋ္ဌ) ရဟန်းတို့ကို။ နိဗ္ဗာနပ္ပဋိသံယုတ္တာယ၊ နိဗ္ဗာနပဋိသံယုတ္တာယ (ဆဋ္ဌ) နိဗ္ဗာန်နှင့်စပ်သော။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒေဿတိ၊ ကောင်းစွာ ပြတော်မူ၏။ သမာဒပေတိ၊ ကောင်းစွာ ဆောက်တည်စေတော်မူ၏။ သမုတ္တေဇေတိ၊ ကောင်းစွာ ထက်စေတော်မူ၏။ သမ္ပဟံသေတိ၊ ကောင်းစွာ ရွှင်စေတော်မူ၏။ တေ စ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်လည်း။ အဋ္ဌိံ ကတွာ၊ အကျိုးရှိ၏ဟု မှတ်ကုန်၍။ မနသိ ကတွာ၊ နှလုံးသွင်းကုန်၍။ သဗ္ဗံ (သဗ္ဗေန)၊ အလုံးစုံသော။ စေတသာ (စိတ္တေန)၊ စိတ်ဖြင့်။ သမန္နာဟရိတွာ၊ ကောင်းစွာ ဆောင်ကုန်၍။ ဩဟိတသောတာ၊ ထောင်အပ်သော နားရှိကုန်သည် ဖြစ်၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ သုဏန္တိ၊ ကြားကုန်၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမတော၊ ယုတ်မာသော။ မာရဿ၊ မာရ်နတ်အား။ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) “ (အထ) ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အယံ သမဏော ဂေါတမော၊ ဤရဟန်း ဂေါတမသည်။ ဘိက္ခူ၊ ဘိက္ခူနံ (ဆဋ္ဌ) ရဟန်းတို့ကို။ နိဗ္ဗာနပ္ပဋိသံယုတ္တာယ၊ နိဗ္ဗာန်နှင့် စပ်သော။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒေဿတိ၊ ကောင်းစွာ ပြတော်မူ၏။ ပ။ အဟံ၊ ငါသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဝိစက္ခုကမ္မာယ၊ ရဟန်းပရိတ်သတ်၏ ပညာမျက်စိကို ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ။ ဥပသင်္ကမေယျံ၊ ထင်ရမူကား။ ယံနူန၊ ကောင်းလေစွတကား။” ဣတိ (ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ (အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။) အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သည်။ ကဿကဝဏ္ဏံ၊ လယ်ထွန်ယောကျ်ားအသွင်ကို။ အဘိနိမ္မိနိတွာ၊ ဖန်ဆင်း၍။ မဟန္တံ၊ ကြီးစွာသော။ နင်္ဂလံ၊ ထွန်တုံးကို။ ခန္ဓေ၊ ပခုံး၌။ ကရိတွာ၊ ထမ်းသည်ကို ပြု၍။ ဒီဃံ၊ ရှည်စွာသော။ ပါစနယဋ္ဌိံ၊ နှင်တံကို။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ ဟဋဟဋကေသော၊ ဖရိုဖရဲသော ဆံရှိသည်ဖြစ်၍။ သာဏသာဋိ၊ ပိုက်ဆံဖြင့် ယက်သော ပုဆိုးကို။ နိဝတ္ထော၊ ဝတ်လျက်။ ကဒ္ဒမမက္ခိတေဟိ၊ ညွန်အလိမ်းလိမ်းကပ်ကုန်သော။ ပါဒေဟိ၊ ခြေတို့ဖြင့်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) “သမဏ၊ ရှင်ရဟန်း။ ဗလီဗဒ္ဒေ၊ နွားလားတို့ကို။ အဒ္ဒသအပိ၊ မြင်ပါ၏လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) “ပါပိမ၊ မာရ်နတ်ယုတ်။ တေ၊ သင်၏။ ဗလီဗဒ္ဒေဟိ၊ နွားလားတို့ဖြင့်။ ကိံ ပန၊ အဘယ်မူစအံ့နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။) “သမဏ၊ ရှင်ရဟန်း။ မမေဝ၊ ငါ့အားသာလျှင်။ စက္ခု၊ မျက်စိသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) မမ၊ ငါ့အား။ ရူပါ၊ ရူပါရုံတို့သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိကုန်၏။) မမ၊ ငါ့အား။ စက္ခုသမ္ဖဿဝိညာဏာယတနံ၊ စက္ခုသမ္ဖဿဝိညာဏာယတနသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တွံ၊ သင်သည်။) ကုဟိံ၊ အဘယ်အရပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ မေ၊ ငါ၏။ (ဝိသယတော၊ အရာမှ။) မောက္ခသိ၊ လွတ်မည်နည်း။ သမဏ၊ ရှင်ရဟန်း။ မမေဝ၊ ငါ့အားသာလျှင်။ သောတံ၊ နားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) မမ၊ ငါ့အား။ သဒ္ဒါ၊ သဒ္ဒါရုံတို့သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိကုန်၏)။ ပ။ သမဏ၊ ရှင်ရဟန်း။ မမေဝ၊ ငါ့အားသာလျှင်။ ဃာနံ၊ နှာခေါင်းသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) မမ၊ ငါ့အား။) ဂန္ဓာ၊ ဂန္ဓာရုံတို့သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိကုန်၏။) သမဏ၊ ရှင်ရဟန်း။ မမ၊ ငါ့အားသာလျှင်။ ဇိဝှာ၊ လျှာသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) မမ၊ ငါ့အား။ ရသာ၊ ရသာရုံတို့သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိကုန်၏။) သမဏ၊ ရှင်ရဟန်း။ မမေဝ၊ ငါ့အားသာလျှင်။ ကာယော၊ ကိုယ်သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) မမ၊ ငါ့အား။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာ၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံတို့သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိကုန်၏။) သမဏ၊ ရှင်ရဟန်း။ မမေဝ၊ ငါ့အားသာလျှင်။ မနော၊ စိတ်သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) မမ၊ ငါ့အား။ ဓမ္မာ၊ ဓမ္မာရုံတို့သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိကုန်၏။) မမ၊ ငါ့အား။ မနောသမ္ဖဿဝိညာဏာယတနံ၊ မနောသမ္ဖဿဝိညာဏာယတနသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) သမဏ၊ ရှင်ရဟန်း။ (တွံ၊ သင်သည်။) ကုဟိံ၊ အဘယ်အရပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ မေ၊ ငါ၏။ (ဝိသယတော၊ အရာမှ။) မောက္ခသိ၊ လွတ်မည်နည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။)

Ä (၁၁၇) “ပါပိမ၊ မာရ်နတ်ယုတ်။ စက္ခု၊ ကန်းသော မျက်စိသည်။ တဝေဝ၊ သင်အားသာလျှင်။ (ဘဝတု၊ ဖြစ်စေလော။) ရူပါ၊ စက်ဆုပ်ဖွယ်ရှိသော အဆင်းတို့သည်။ တဝ၊ သင်အား။ ဘဝန္တု၊ ဖြစ်စေကုန်လော။ စက္ခုသမ္ဖဿဝိညာဏာယတနံ၊ မကောင်းသော စက္ခု၏ အတွေ့ဖြစ်သော ဝိညာဉ်၏ တည်ရာသည်။ တဝ၊ သင်အား။ (ဘဝတု၊ ဖြစ်စေလော။) ပါပိမ၊ မာရ်နတ်ယုတ်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ယတ္ထ စ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်၌လည်း။ စက္ခု၊ ကန်းသော မျက်စိသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ရူပါ၊ မကောင်းသော ရူပါရုံတို့သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိကုန်။ စက္ခုသမ္ဖဿဝိညာဏာယတနံ၊ မကောင်းသော စက္ခု၏ အတွေ့ဖြစ်သော ဝိညာဉ်၏ တည်ရာသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ပါပိမ၊ မာရ်နတ်ယုတ်။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်၌။ တဝ၊ သင်၏။ (ဝသံ၊ အလိုသို့။) အဂတိ၊ လိုက်ခြင်းမရှိ။ ပါပိမ၊ မာရ်နတ်ယုတ်။ သောတံ၊ ပင်းသောနားသည်။ တဝေဝ၊ သင်အားသာလျှင်။ (ဘဝတု၊ ဖြစ်စေလော။) သဒ္ဒါ၊ စက်ဆုပ်ဖွယ်ရှိသော သဒ္ဒါရုံတို့သည်။ တဝ၊ သင်အား။ (ဘဝန္တု၊ ဖြစ်စေကုန်လော။) သောတသမ္ဖဿဝိညာဏာယတနံ၊ မကောင်းသော သောတ၏ အတွေ့ဖြစ်သော ဝိညာဉ်၏ တည်ရာသည်။ တဝ၊ သင်အား။ (ဘဝတု၊ ဖြစ်စေလော။) ပါပိမ၊ မာရ်နတ်ယုတ်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ယတ္ထ စ၊ အကြင် ပုဂ္ဂိုလ်၌လည်း။ သောတံ၊ ပင်းသောနားသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ သဒ္ဒါ၊ မကောင်းသော သဒ္ဒါရုံတို့သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိကုန်။ သောတသမ္ဖဿဝိညာဏာယတနံ၊ မကောင်းသော သောတ၏ အတွေ့ဖြစ်သော ဝိညာဉ်၏ တည်ရာသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ပါပိမ၊ မာရ်နတ်ယုတ်။ တတ္ထ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်၌။ တဝ၊ သင်အား။ (ဝသံ၊ အလိုသို့။) အဂတိ၊ လိုက်ခြင်းမရှိ။ ပါပိမ၊ မာရ်နတ်ယုတ်။ ဃာနံ၊ ချို့သောနှာခေါင်းသည်။ တဝေဝ၊ သင်အားသာလျှင်။ (ဘဝတု၊ ဖြစ်စေလော။) ဂန္ဓာ၊ မကောင်းသော ဂန္ဓာရုံတို့သည်။ တဝ၊ သင်အား။ (ဘဝန္တု၊ ဖြစ်စေကုန်လော။) ဃာနသမ္ဖဿဝိညာဏာယတနံ၊ မကောင်းသော ဃာန၏ အတွေ့ဖြစ်သော ဝိညာဉ်၌ တည်ရာသည်။ တဝ၊ သင်အား။ (ဘဝတု၊ ဖြစ်စေလော။) ပါပိမ၊ မာရ်နတ်ယုတ်။ ယတ္ထ စ၊ အကြင် ပုဂ္ဂိုလ်၌လည်း။ ဃာနံ၊ ချို့သောနှာခေါင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဂန္ဓာ၊ မကောင်းသော ဂန္ဓာရုံတို့သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိကုန်။ ဃာနသမ္ဖဿဝိညာဏာယတနံ၊ မကောင်းသော ဃာန၏ အတွေ့ဖြစ်သော ဝိညာဉ်၏ တည်ရာသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ပါပိမ၊ မာရ်နတ်ယုတ်။ တတ္ထ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်၌။ တဝ၊ သင်၏။ (ဝသံ၊ အလိုသို့။) အဂတိ၊ လိုက်ခြင်းမရှိ။ ပါပိမ၊ မာရ်နတ်ယုတ်။ ဇိဝှာ၊ ချို့သောလျှာသည်။ တဝေဝ၊ သင့်အားသာလျှင်။ (ဘဝတု၊ ဖြစ်စေလော။) ရသာ၊ မကောင်းသော ရသာရုံတို့သည်။ တဝ၊ သင်အား။ (ဘဝန္တု၊ ဖြစ်စေကုန်လော။) ဇိဝှာသမ္ဖဿဝိညာဏာယတနံ၊ မကောင်းသော ဇိဝှာ၏ အတွေ့ဖြစ်သော ဝိညာဉ်၏ တည်ရာသည်။ တဝ၊ သင့်အား။ (ဘဝတု၊ ဖြစ်စေလော)။ ပ။ ပါပိမ၊ မာရ်နတ်ယုတ်။ ကာယော၊ ချို့သောကိုယ်သည်။ တဝေဝ၊ သင့်အားသာလျှင်။ (ဘဝတု၊ ဖြစ်စေလော။) ဖောဋ္ဌဗ္ဗာ၊ မကောင်းသော ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံတို့သည်။ တဝ၊ သင်အား။ (ဘဝန္တု၊ ဖြစ်စေကုန်လော။) ကာယသမ္ဖဿဝိညာဏာယတနံ၊ မကောင်းသော ကာယ၏ အတွေ့ဖြစ်သော ဝိညာဉ်၏ တည်ရာသည်။ တဝ၊ သင့်အား။ (ဘဝတု၊ ဖြစ်စေလော။)။ ပ။ ပါပိမ၊ မာရ်ယုတ်။ မနော၊ မကောင်းသော စိတ်သည်။ တဝေဝ၊ သင်အားသာလျှင်။ (ဘဝတု၊ ဖြစ်စေလော။) ဓမ္မာ၊ မကောင်းသော ဓမ္မာရုံတို့သည်။ တဝ၊ သင့်အား။ (ဘဝန္တု၊ ဖြစ်စေကုန်လော။) မနောသမ္ဖဿဝိညာဏာယတနံ၊ မကောင်းသောစိတ်၏ အတွေ့ဖြစ်သော ဝိညာဉ်၏ တည်ရာသည်။ တဝ၊ သင့်အား။ (ဘဝတု၊ ဖြစ်စေလော။) ပါပိမ၊ မာရ်နတ်ယုတ်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ယတ္ထ စ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်၌လည်း။ မနော၊ မကောင်းသော စိတ်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဓမ္မာ၊ မကောင်းသော ဓမ္မာရုံတို့သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ မနောသမ္ဖဿဝိညာဏာယတနံ၊ မကောင်းသော စိတ်၏ အတွေ့ဖြစ်သော ဝိညာဉ်၏ တည်ရာသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိကုန်။ ပါပိမ၊ မာရ်နတ်ယုတ်။ တတ္ထ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်၌။ တဝ၊ သင့်၏။ (ဝသံ၊ အလိုသို့။) အဂတိ၊ လိုက်ခြင်းမရှိ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

“(လောကေ၊ လောက၌။) ယေ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ ယံ၊ အကြင် ရွှေငွေသပိတ် သင်္ကန်းစသော ဘဏ္ဍာသည်။ မမ၊ ငါ၏။ ဣဒံ၊ ဤဘဏ္ဍာတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ (ယေ စ ပုဂ္ဂလော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်လည်း။) မမ၊ ငါ၏။ (ပရိဂ္ဂဟော၊ သိမ်းဆည်းအပ်သော ဥစ္စာတည်း။) ဣတိ စ၊ ဤသို့လည်း။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ ဧတ္ထ (ဌာနေသု)၊ ဤအရာတို့၌။ တေ၊ သင်ရဟန်း၏။ မနော၊ စိတ်သည်။ စေ အတ္ထိ၊ အကယ်၍ ရှိသည်ဖြစ်အံ့။ (ဧဝံ၊ ဤသို့ ရှိသည်ရှိသော်။) သမဏ၊ ရှင်ရဟန်း။ (တွံ၊ သင်သည်။) မေ၊ ငါ၏။ (ဝိသယတော၊ အရာမှ။) န မောက္ခသိ၊ မလွတ်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (မာရော၊ မာရ်နတ်သည်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

“(ပါပိမ၊ မာရ်နတ်ယုတ်။) ယေ၊ အကြင်သူသည်။ ယံ၊ အကြင် ရွှေငွေသင်္ကန်းစသော ဘဏ္ဍာသည်။ (မမ၊ ငါ၏။ ဣဒံ၊ ဤဘဏ္ဍာတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။) ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ တံ၊ ထိုသို့ စွဲလမ်းခြင်းသည်။ မယှံ၊ ငါ့အား။ (နတ္ထိ၊ မရှိ၊) (ယေ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။) ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ အဟံ၊ ငါသည်။ န (ဟောန္တိ၊) မဖြစ်ကုန်။ ပါပိမ၊ မာရ်နတ်ယုတ်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ တွံ၊ သင်သည်။ ဇာနာဟိ၊ သိလော။ မေ၊ ငါ၏။ မဂ္ဂံ၊ ဘဝ, ယောနိ, ဂတိစသည်သို့ သွားရာခရီးကို။ န ဒက္ခသိ၊ မမြင်။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်တော်မူ၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သည်။ ပ။ (တတ္ထေဝ၊ နိဿယ၌မပါ) အန္တရဓာယိ၊ ကွယ်လေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၁၀၊ ရဇ္ဇသုတ်

၁၅၆။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကောသလေသု၊ ကောသလတိုင်းတို့၌။ ဟိမဝန္တပဒေသေ၊ ဟိမဝန္တာအရပ်၌။ အရညကုဋိကာယံ၊ တောကျောင်းကုဋိ၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ရဟောဂတဿ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာအရပ်သို့ ကပ်သည်ဖြစ်၍။ ပဋိသလ္လီနဿ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း ကိန်းအောင်းသော။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေတသော၊ စိတ်၏။ ပရိဝိတက္ကော၊ အကြံသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ (ကိံ ဥဒပါဒိ၊ အဘယ်သို့ ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။) “အဟနံ (အဟနန္တေန)၊ မသတ်သဖြင့်။ အဃာတယံ (အဃာတယန္တေန)၊ သူတပါးကို မသတ်စေသဖြင့်။ အဇိနံ (အဇိနန္တေန)၊ သူတပါး၏ ဥစ္စာရှုံးခြင်းကို မပြုသဖြင့်။ အဇာပယံ (အဇာပယန္တေန)၊ သူတပါး၏ ဥစ္စာရှုံးခြင်းကို မပြုစေသဖြင့်။ အသောစံ (အသောစန္တေန)၊ မစိုးရိမ်သဖြင့်။ အသောစာပယံ (အသောစာပယန္တေန)၊ သူတပါးကို မစိုးရိမ်စေသဖြင့်။ ဓမ္မေန၊ တရားနှင့်ညီစွာ။ ရဇ္ဇံ၊ မင်းအဖြစ်ကို။ ကာရေတုံ၊ ပြုစိမ့်သောငှာ။ သက္ကာ နု ခေါ၊ တတ်နိုင်အံ့လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ပရိဝိတက္ကော၊ အကြံသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ စေတောပရိဝိတက္ကံ၊ စိတ်အကြံကို။ စေတသာ၊ မိမိစိတ်ဖြင့်။ အညာယ၊ သိ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) အဟနံ (အဟနန္တေန)၊ မသတ်သဖြင့်။ အဃာတယံ (အဃာတယန္တေန)၊ သူတပါးကို မသတ်စေသဖြင့်။ အဇိနံ (အဇိနန္တေန)၊ သူတပါး၏ ဥစ္စာရှုံးခြင်းကို မပြုသဖြင့်။ အဇာပယံ (အဇာပယန္တေန)၊ သူတပါး၏ ဥစ္စာရှုံးခြင်းကို မပြုစေသဖြင့်။ အသောစံ (အသောစန္တေန)၊ မစိုးရိမ်သဖြင့်။ အသောစာပယံ (အသောစာပယန္တေန)၊ သူတပါးကို မစိုးရိမ်စေသဖြင့်။ ဓမ္မေန၊ တရားနှင့်လျော်စွာ။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ရဇ္ဇံ၊ မင်းအဖြစ်ကို။ ကာရေတု၊ ပြုစေတော်မူပါလော။ သုဂတော၊ ကောင်းသောစကားကို ဆိုတော်မူတတ်သော မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရဇ္ဇံ၊ မင်းအဖြစ်ကို။ ကာရေတု၊ ပြုစေတော်မူပါလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝါစ၊ လျှောက်၏။)” “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟနံ (အဟနန္တေန)၊ မသတ်သဖြင့်။ အဃာတယံ (အဃာတယန္တေန)၊ သူတပါးကို မသတ်စေသဖြင့်။ အဇိနံ (အဇိနန္တေန)၊ သူတပါး၏ ဥစ္စာရှုံးခြင်းကို မပြုသဖြင့်။ အဇာပယံ (အဇာပယန္တေန)၊ သူတပါး၏ ဥစ္စာရှုံးခြင်းကို မပြုစေသဖြင့်။ အသောစံ (အသောစန္တေန)၊ မစိုးရိမ်သဖြင့်။ အသောစာပယံ (အသောစာပယန္တေန)၊ သူတပါးကို မစိုးရိမ်စေသဖြင့်။ ဓမ္မေန၊ တရားနှင့်ညီစွာ။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ရဇ္ဇံ၊ မင်းအဖြစ်ကို။ ကာရေတု၊ ပြုတော်မူပါလော။ သုဂတော၊ ကောင်းသောစကားကို ဆိုတော်မူတတ်သော မြတ်စွာဘုရား။ ရဇ္ဇံ၊ မင်းအဖြစ်ကို။ ကာရေတု၊ ပြုတော်မူပါလော။ “ ပါပိမ၊ မာရ်ယုတ်။ မံ၊ ငါကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ယံ (ဝစနံ)၊ အကြင် ရဇ္ဇံကာရေတု စသောစကားကို။ ဝဒေသိ၊ ဆို၏။ တံ (ဝစနံ)၊ ထိုစကားကို။ မေ၊ ငါ့အား။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ ပန၊ အဘယ်သို့လျှင်။ ပဿသိ၊ မြင်၍ဆိုသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ ဆို၏။) Ä (၁၁၈) “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ ဣဒ္ဓိပါဒါ၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်တို့ကို။ ဘာဝိတာ၊ ပွားစေအပ်ကုန်သည်။ ဗဟုလီကတာ၊ အဖန်တလဲလဲ အလေ့အလာ ပြုအပ်ကုန်၏။ ယာနိကတာ၊ ယာနီကတာ (ဆဋ္ဌ) ကအပ်သော ယာဉ်ကဲ့သို့ ပြုအပ်ကုန်၏။ ဝတ္ထုကတာ၊ တည်ရာကဲ့သို့ ပြုအပ်ကုန်၏။ အနုဋ္ဌိတာ၊ မပြတ်အားထုတ်အပ်ကုန်၏။ ပရိစိတာ၊ ဆည်းဘူးအပ်ကုန်၏။ သုသမာရဒ္ဓါ၊ ကောင်းစွာ အားထုတ်အပ်ကုန်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာကင်္ခမာနော စ၊ အလိုရှိတော်မူသည်ရှိသော်လည်း။ ဟိမဝန္တံ၊ ဟိမဝန္တာမည်သော။ ပဗ္ဗတရာဇံ၊ တောင်မင်းကို။ သုဝဏ္ဏံ တွေဝ၊ ရွှေဟူ၍သာလျှင်။ အဓိမုစ္စေယျ၊ နှလုံးသွင်းငြားအံ့။ (ဧဝံ၊ ဤသို့ နှလုံးသွင်းသည်ရှိသော်။) သုဝဏ္ဏဉ္စ ပန၊ ရွှေသည်သာလျှင်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။” ဣတိ (ဣဒံ ကာရဏံ)၊ ဤအကြောင်းကို။ (ပဿိတွာ၊ ရှု၍။ ဝဒေသိ၊ ဆို၏။)

“(ပါပိမ၊ မာရ်နတ်ယုတ်။) ကေဝလော၊ သက်သက်။ ပဗ္ဗတော၊ ရွှေတောင်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ (တာဝ တိဋ္ဌတု၊ တောင်ကိုထားဘိဦး။) ဒွိ၊ ဒွိတ္တာဝ (ဆဋ္ဌ) နှစ်ကြိမ်လည်း။ ပဗ္ဗတော၊ ကြီးစွာသော ရွှေတောင်သည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ သုဝဏ္ဏဿ၊ ရွှေအဆင်းနှင့်တူသော အဆင်းရှိသော။ ဇာတရူပဿ၊ ငွေအဆင်းနှင့်တူသော အဆင်းရှိသော။ ဧကဿ၊ ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော သဘောရှိသော တစ်ယောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ နာလံ၊ မစွမ်းနိုင်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဒွါ၊ သိသည်ဖြစ်၍။ သမဉ္စရေ၊ ကောင်းစွာ ကျင့်ရာ၏။

ယော (ဇန္တု)၊ အကြင် သူတော်ကောင်းသည်။ ယတောနိဒါနံ၊ အကြင်ကာမဂုဏ် ငါးပါးဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲကို။ အဒက္ခိ၊ အဒ္ဒက္ခိ (ဆဋ္ဌ) မြင်ပြီ။ သော ဇန္တု၊ ထိုသူတော်ကောင်းသည်။ ကာမေသု၊ ဆင်းရဲခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော ကာမဂုဏ်တို့၌။ ကထံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ နမေယျံ၊ ညွတ်ရအံ့နည်း။ ဥပဓိ၊ ဥပဓိံ (ဆဋ္ဌ) ကာမဂုဏ် ငါးပါးတည်းဟူသော ဥပဓိသည်။ သင်္ဂေါ၊ ငြိတွယ်တတ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ လောကေ၊ လောက၌။ သော ဇန္တု၊ ထိုသူတော်ကောင်းသည်။ တဿေဝ၊ ထိုဥပဓိကိုလျှင်။ ဝိနယာယ၊ ပယ်ဖျောက်ခြင်းငှာ။ သိက္ခေ၊ ကျင့်ရာ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်တော်မူ၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သည်။ “ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မံ၊ ငါကို။ ဇာနာတိ၊ သိတော်မူ၏။ သုဂတော၊ ကောင်းသောစကားကို ဆိုတော်မူတတ်သော မြတ်စွာဘုရားသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဇာနာတိ၊ သိတော်မူ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒုက္ခီ၊ ဆင်းရဲသည်ဖြစ်၍။ ဒုမ္မနော၊ နှလုံး မသာယာသည်ဖြစ်၍။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်၌သာလျှင်။ အန္တရဓာယိ၊ ကွယ်လေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

ဒုတိယော၊ နှစ်ခုတို့၏ ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သော။ ဝဂ္ဂါ၊ ဝဂ်တည်း။

တဿ၊ ထိုဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းဂါထာသည်ကား။ ပါသာဏော၊ ပါသာဏသုတ်လည်းကောင်း။ သီဟော၊ သီဟသုတ်လည်းကောင်း။ သက္ခလိကံ၊ သက္ခလိကသုတ်လည်းကောင်း။ ပတိရူပဉ္စ၊ ပတိရူပသုတ်လည်းကောင်း။ မာနသံ၊ မာနသသုတ်လည်းကောင်း။ ပတ္တံ၊ ပတ္တသုတ်လည်းကောင်း။ အာယတနံ၊ အာယတနသုတ်လည်းကောင်း။ ပိဏ္ဍံ၊ ပိဏ္ဍသုတ်လည်းကောင်း။ ကဿကံ၊ ကဿကသုတ်လည်းကောင်း။ ရဇ္ဇေန၊ ရဇ္ဇသုတ်နှင့်တကွ။ တေ၊ ထိုသုတ်တို့သည်။ ဒသ၊ ဆယ်သုတ်တို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသည်ကား။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းဂါထာတည်း။

၃၊ တတိယဝဂ်

၁၊ သမ္ဗဟုလသုတ်

၁၅၇။ (ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားကဿပ။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤသမ္ဗဟုလသုတ်ကို။ မေ မယာ၊ အကျွန်ုပ်အာနန္ဒာသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်မှ။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။ ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားအပ်ပါသနည်း။) ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သက္ကေသု၊ သက္ကတိုင်းတို့၌။ သိလာဝတိယံ၊ ကျောက်ဖြင့်စီသော စောင်ရမ်း၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ အဝိဒူရေ၊ မနီးမဝေး၌။ အပ္ပမတ္တာ၊ မမေ့လျော့ကုန်သည်ဖြစ်၍။ အာတာပိနော၊ ကိလေသာကို ပူပန်စေတတ်သော လုံ့လရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ပဟိတတ္တာ၊ နိဗ္ဗာန်သို့ စေလွှတ်အပ်သော စိတ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သည်။ ဗြာဟ္မဏဝဏ္ဏံ၊ ပုဏ္ဏားအသွင်ကို။ အဘိနိမ္မိနိတွာ၊ ဖန်ဆင်း၍။ မဟန္တေန၊ ကြီးစွာသော။ ဇဋဏ္ဍုဝေန၊ ဦးစွန်းထုံးခြင်းနှင့်တကွ။ အဇိနက္ခိပနိဝတ္ထော၊ သစ်နက်ရေကို ဝတ်ရုံသည်ဖြစ်၍။ ဇိဏ္ဏော၊ အိုမင်းသည်ဖြစ်၍။ ဂေါပါနသိ၊ အိမ်အခြင်နှင့်တူသော နံရိုးရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝင်္ကော၊ ကိုင်းသော ခါးရှိသည်ဖြစ်၍။ ကုရုကုရုပဿာသီ၊ ဃုရုဃုရုပဿာသီ (ဆဋ္ဌ) ကြုတ်ကြုတ်ရှုသော ဝင်သက်ရှိသည် ဖြစ်၍။ ဥဒုမ္ဗရဒဏ္ဍံ၊ ရေသဖန်းသား တောင်ဝှေးကောက်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တေ ဘိက္ခု၊ တေ ဘိက္ခူ (ဆဋ္ဌ) ထိုရဟန်းတို့ကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။) Ä (၁၁၉) “ဘဝန္တော၊ အရှင်ဘုရားတို့။ ပဗ္ဗဇိတာ၊ ရဟန်းပြုကုန်သည်ကား။ ဒဟရာ၊ ငယ်ကုန်သေး၏။ သုသု၊ သုသူ (ဆဋ္ဌ) ပျိုနုကုန်သေး၏။ ကာဠကေသာ၊ နက်မည်းသော ဆံရှိကုန်၏။ ဘဒြေန၊ ကောင်းသော။ ယောဗ္ဗနေန၊ အရွယ်နှင့်။ သမန္နာဂတာ၊ ပြည့်စုံကုန်၏။ ပဌမေန ဝယသာ၊ ပဌမအရွယ်ဖြင့်။ အနိကီဠိတာဝိနော၊ အနိက္ကီဠိတာဝိနော (ဆဋ္ဌ) ကစားလေ့ မပျောက်ကုန်သေး။ ကာမေသု၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ ဘုဉ္ဇန္တု၊ ခံစားကုန်လော။ ဘဝန္တော၊ အရှင်ဘုရားတို့။ မာနုဿကေ၊ လူ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ကာမေ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ သန္ဒဋ္ဌိကံ၊ မျက်မှောက်။ မာ ဟိတွာ၊ မစွန့်ကုန်မူ၍။ ကာလိကံ၊ ကာလ၌ဖြစ်သော ကာမဂုဏ်အကျိုးကို။ အနုဓာဝိတ္ထ၊ လိုက်ကုန်လော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ ဆို၏။) “ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သန္ဒိဋ္ဌိကံ၊ မျက်မှောက်၌ဖြစ်သော ကာမဂုဏ်အကျိူးကို။ ဟိတွာ၊ စွန့်၍။ ကာလိကံ၊ ကာလ၌ဖြစ်သော ကာမဂုဏ်အကျိုးကို။ န အနုဓာဝါမ၊ မလိုက်ကုန်။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ကာလိကဉ္စ၊ ကာလ၌ဖြစ်သော ကာမဂုဏ်အကျိုးကိုလည်း။ ဟိတွာ၊ စွန့်ကုန်၍။ သန္ဒဋ္ဌိကံ၊ မျက်မှောက်၌ဖြစ်သော အရိယမဂ်ကို။ အနုဓာဝါမ၊ လိုက်ကုန်အံ့။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ကာလိကာ၊ ကာလ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ကာမာ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဗဟုဒုက္ခာ၊ များသော ဆင်းရဲခြင်းရှိကုန်၏ဟူ၍။ ဗဟုပါယာသာ၊ များသော ပင်ပန်းခြင်းရှိကုန်၏ဟူ၍။ ဝုတ္တာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ ဧတ္ထ၊ ဤကာမဂုဏ်တို့၌။ အာဒီနဝေါ၊ အပြစ်သည်။ ဘိယျော၊ များ၏။ အယံ ဓမ္မော၊ ဤအရိယမဂ် တရားသည်ကား။ သန္ဒိဋ္ဌိကော၊ မျက်မှောက်၌ ကောင်းသောအကျိုးကို ပေးတတ်၏။ အကာလိကော၊ အခါမလင့် အကျိုးကို ပေးတတ်၏။ ဧဟိပဿိကော၊ လာလှည့် ရှုလှည့်ဟူသော စကားကို ဆိုခြင်းငှာ ထိုက်၏။ ဩပနေယျိကော၊ နတ်ရွာနိဗ္ဗာန်သို့ ဆောင်တတ်၏။ ဝိညူဟိ၊ မဂ္ဂဋ္ဌာန်လေးယောက် ဖလဋ္ဌာန်လေးယောက်ဖြစ်ကုန်သော ပညာရှိတို့သည်။ ပစ္စတ္တံ၊ အသီးသီး။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်ခံစားအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။) ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သည်။ သီသံ၊ ဦးခေါင်းကို။ ဩကမ္ပေတွာ၊ လှုပ်၍။ ဇိဝှံ၊ လျှာကို။ နိလ္လာဠေတွာ၊ ထိုမှဤမှ ထုတ်၍။ တိဝိသာခံ၊ သုံးရေး။ နလာဋေ၊ နဖူး၌။ နလာဋိကံ၊ အရေအတွန့်ကို။ ဝုဋ္ဌာပေတွာ၊ ထစေ၍။ ဒဏ္ဍံ၊ တောင်ဝှေးကို။ ဩလုဗ္ဘ၊ ထောက်၍။ ပက္ကမိ၊ ဖဲလေ၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိံသု၊ ထိုင်နေကုန်၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နာ ခေါ၊ ထိုင်နေကုန်ပြီးသော။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကြကုန်၏။ (ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်ကြကုန်သနည်း။) “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ အဝိဒူရေ၊ အနီး၌။ အပ္ပမတ္တာ၊ မမေ့မလျော့ကုန်သည် ဖြစ်၍။ အာတာပိနော၊ ကိလေသာကို ပူပန်စေတတ်သော လုံ့လရှိကုန်သည် ဖြစ်၍။ ပဟိတတ္တာ၊ နိဗ္ဗာန်သို့ စေလွှတ်အပ်သော စိတ်ရှိကုန်သည် ဖြစ်၍။ ဝိဟရာမ၊ နေကြပါကုန်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ တစ်ယောက်သော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ မဟန္တေန၊ ကြီးစွာသော။ ဇဋဏ္ဍုဝေန၊ ဦးစွန်းထုံးခြင်းနှင့်တကွ။ အဇိနက္ခိပနိဝတ္ထော၊ သစ်နက်ရေကို ဝတ်ရုံသည်ဖြစ်၍။ ဇိဏ္ဏော၊ အိုမင်းသည်ဖြစ်၍။ ဂေါပါနသိ၊ အိမ်အခြင်နှင့်တူသော နံရိုးရှိသည် ဖြစ်၍။ ဝင်္ကော၊ ကိုင်းသော ခါးရှိသည်ဖြစ်၍။ ကုရုကုရုပဿာသီ၊ ကြုတ်ကြုတ်ရှုသော ဝင်သက်ရှိသည် ဖြစ်၍။ ဥဒုမ္ဗရဒဏ္ဍံ၊ ရေသဖန်းသား တောင်ဝှေးကောက်ကို။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အမှေ၊ အကျွန်ုပ်တို့ကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ စကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။) “ဘဝန္တော၊ အရှင်ဘုရားတို့။ ပဗ္ဗဇိတာ၊ ရဟန်းပြုကုန်သည်ကား။ ဒဟရာ၊ ငယ်ကုန်သေး၏။ သုသု၊ ပျိုနုကုန်သေး၏။ ကာဠကေသာ၊ နက်မည်းသော ဆံရှိကုန်၏။ ဘဒြေန၊ ကောင်းသော။ ယောဗ္ဗနေန၊ အရွယ်နှင့်။ သမန္နာဂတာ၊ ပြည့်စုံကုန်၏။ ပဌမေန ဝယသာ၊ ပဌမအရွယ်ဖြင့်။ အနိကီဠိတာဝိနော၊ ကစားလေ့ မပျောက်ကုန်သေး။ ကာမေသု၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ ဘုဉ္ဇန္တု၊ ခံစားကုန်လော။ ဘဝန္တော၊ အရှင်ဘုရားတို့။ မာနုဿကေ၊ လူ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ကာမေ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ သန္ဒိဋ္ဌိကံ၊ မျက်မှောက်၌ဖြစ်သော အကျိုးကို။ မာ ဟိတွာ၊ မစွန့်မူ၍။ ကာလိကံ၊ ကာလ၌ဖြစ်သော ကာမဂုဏ်အကျိုးကို။ အနုဓာဝိတ္ထ၊ လိုက်ကုန်လော။ “ ဣတိ၊ ဤသို့။ “(အဝေါစ၊ ဆို၏။) ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ တံ ဗြာဟ္မဏံ၊ ထိုပုဏ္ဏားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုမှ၊ ဆိုကုန်၏။ (ကိံ အဝေါစုမှ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။) “ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သန္ဒိဋ္ဌိကံ၊ မျက်မှောက်၌ဖြစ်သော အကျိုးကို။ ဟိတွာ၊ စွန့်ကုန်၍။ ကာလိကံ၊ ကာလ၌ဖြစ်သော ကာမဂုဏ်အကျိုးကို။ န အနုဓာဝါမ၊ မလိုက်ကုန်။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ကာလိကဉ္စ၊ ကာလ၌ဖြစ်သော ကာမဂုဏ်အကျိုးကိုလည်း။ ဟိတွာ၊ စွန့်ကုန်၍။ သန္ဒိဋ္ဌိကံ၊ မျက်မှောက်၌ဖြစ်သော အရိယမဂ်ကို။ အနုဓာဝါမ၊ လိုက်ကုန်အံ့။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ ကာလိကာ၊ ကာလ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ကာမာ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဗဟုဒုက္ခာ၊ များသော ဆင်းရဲရှိကုန်၏ဟူ၍။ ဗဟုပါယာသာ၊ များသော ပင်ပန်းခြင်းရှိကုန်၏ဟူ၍။ ဝုတ္တာ၊ ဟောတော်မူအပ်ကုန်၏။ ဧတ္ထ၊ ဤကာမဂုဏ်၌။ အာဒီနဝေါ၊ အပြစ်သည်။ ဘိယျော၊ များ၏။ အယံ ဓမ္မော၊ ဤအရိယမဂ် တရားသည်ကား။ သန္ဒိဋ္ဌိကော၊ မျက်မှောက်၌ ကောင်းသော အကျိူးကို ပေးတတ်၏။ အကာလိကော၊ အခါမလင့်အကျိုးကို ပေးတတ်၏။ ဧဟိပဿိကော၊ လာလှည့် ရှုလှည့်ဟူသော စကားကိုဆိုခြင်းငှာ ထိုက်၏။ ဩပနေယျိကော၊ နတ်ရွာနိဗ္ဗာန်သို့ ဆောင်တတ်၏။ ဝိညူဟိ၊ မဂ္ဂဋ္ဌာန်လေးယောက် ဖလဋ္ဌာန်လေးယောက် ဖြစ်ကုန်သော ပညာရှိတို့သည်။ ပစ္စတ္တံ၊ အသီးအသီး။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်ခံစားအပ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစုမှ၊ ဆိုကုန်၏။) ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ သော ဗြာဟ္မဏော၊ ထိုပုဏ္ဏားသည်။ သီသံ၊ ဦးခေါင်းကို။ ဩကမ္ပေတွာ၊ လှုပ်၍။ ဇီဝှံ၊ ဇိဝှံ (ဆဋ္ဌ) လျှာကို။ နိလ္လာဠေတွာ၊ နိလ္လာလေတွာ (ဆဋ္ဌ) ထိုမှဤမှ ထုတ်၍။ တိဝိသာခံ၊ သုံးရေး။ နလာဋေ၊ နဖူး၌။ နလာဋိကံ၊ အရေအတွန့်ကို။ ဝုဋ္ဌာပေတွာ၊ ထစေ၍။ ဒဏ္ဍံ၊ တောင်ဝှေးကို။ ဩလုဗ္ဘ၊ ထောက်၍။ ပက္ကမိ၊ ပက္ကန္တောတိ (ဆဋ္ဌ) ဖဲလေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။)

“ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧသော၊ ဤသူကား။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ န၊ မဟုတ်။ ဧသော၊ ဤသူကား။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်တည်း။ တုမှာကံ၊ သင်တို့အား။ ဝိစက္ခုကမ္မာယ၊ ပညာမျက်စိကို ဖျက်ဆီးလိုခြင်းငှာ။ အာဂတော၊ လာ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။) အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတမတ္ထံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ တာယံ ဝေလာယံ၊ ထိုအခါ၌။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

Ä (၁၂၀) “ယော (ဇန္တု)၊ အကြင်သူတော်ကောင်းသည်။ ယတောနိဒါနံ၊ အကြင်ကာမဂုဏ် ငါးပါးဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲကို။ အဒက္ခိ၊ မြင်ပြီ။ သော ဇန္တု၊ ထိုသူတော်ကောင်းသည်။ ကာမေသု၊ ဆင်းရဲခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော ကာမဂုဏ်တို့၌။ ကထံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ နမေယျ၊ ညွတ်ရအံ့နည်း။ ဥပဓိ၊ ကာမဂုဏ် ငါးပါးတည်းဟူသော ဥပဓိသည်။ သင်္ဂေါ၊ ငြိတွယ်တတ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ လောကေ၊ လောက၌။ (သော) ဇန္တု၊ ထိုသူတော်ကောင်းသည်။ တဿေဝ၊ ထိုဥပဓိကိုသာလျှင်။ ဝိနယာယ၊ ပယ်ဖျောက်ခြင်းငှာ။ သိက္ခေ၊ ကျင့်ရာ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်တော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၂၊ သမိဒ္ဓိသုတ်

၁၅၈။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သက္ကေသု၊ သက္ကတိုင်းတို့၌။ သိလာဝတိယံ၊ ကျောက်ဖြင့်စီသော စောင်ရန်း၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ သမိဒ္ဓိ၊ အရှင်သမိဒ္ဓိသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ အဝိဒူရေ၊ အနီး၌။ အပ္ပမတ္တော၊ မမေ့မလျော့သည် ဖြစ်၍။ အာတာပီ၊ ကိလေသာကို ပူပန်စေတတ်သော လုံ့လရှိသည် ဖြစ်၍။ ပဟိတတ္တော၊ နိဗ္ဗာန်သို့ စေလွှတ်အပ်သော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ရဟောဂတဿ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာအရပ်သို့ ကပ်သည်ဖြစ်၍။ ပဋိသလ္လီနဿ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်းနေစဉ်။ အာယသ္မတော သမိဒ္ဓိဿ၊ အရှင်သမိဒ္ဓိအား။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေတသော၊ စိတ်၏။ ပရိဝိတက္ကော၊ အကြံသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ (ကိံ ဥဒပါဒိ၊ အဘယ်သို့ ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။) “ယဿ မေ၊ အကြင်ငါ့အား။ သတ္ထာ၊ လူနတ်တို့၏ ဆရာဖြစ်တော်မူသော။ အရဟံ၊ ပစ္စည်းလေးပါးတို့ကို ခံတော်မူထိုက်သော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) (တဿ) မေ၊ ထိုငါ့အား။ လာဘာ ဝတ၊ ရတော်စွတကား။ (တဿ) မေ၊ ထိုငါအား။ သုလဒ္ဓံ ဝတ၊ ကောင်းစွာ ရအပ်ပေစွတကား။ ယွာဟံ (ယော အဟံ)၊ အကြင်ငါသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သွာက္ခာတေ၊ ကောင်းစွာ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယေ၊ သုတ် အဘိဓမ္မာ ဝိနည်း၌။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြု၏။ (တဿ) မေ၊ ထိုငါ့အား။ လာဘာ ဝတ၊ ရတော်စွတကား။ (တဿ) မေ၊ ထိုငါသည်။ သုလဒ္ဓံ ဝတ၊ ကောင်းစွာ ရအပ်ပေစွတကား။ ယဿ မေ၊ အကြင်ငါ၏။ သဗြဟ္မစာရိနော၊ သီတင်းသုံးဖော်တို့သည်။ သီလဝန္တော၊ သီလရှိကုန်၏။ ကလျာဏဓမ္မာ၊ ကောင်းသော သဘောရှိကုန်၏။ (တဿ မေ၊ ထိုငါ့အား။ လာဘ ဝတ၊ ရတော်မူစွတကား။ တဿ မေ၊ ထိုငါသည်။ သုလဒ္ဓံ ဝတ၊ ကောင်းစွာ ရအပ်ပေစွတကား။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပရိဝိတက္ကော၊ အကြံသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။) အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်မင်းသည်။ အာယသ္မတော သမိဒ္ဓိဿ၊ အရှင်သမိဒ္ဓိ၏။ စေတောပရိဝိတက္ကံ၊ စိတ်၏အကြံကို။ စေတသာ၊ မိမိစိတ်ဖြင့်။ အညာယ၊ သိ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ သမိဒ္ဓိ၊ အရှင်သမိဒ္ဓိသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အာယသ္မတော သမိဒ္ဓိဿ၊ အရှင်သမိဒ္ဓိ၏။ အဝိဒူရေ၊ အနီး၌။ မဟန္တံ၊ ကြီးစွာသော။ ဘယဘေရဝံ၊ ကြောက်မက်ဖွယ်သော။ သဒ္ဒံ၊ အသံကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။ အပိဿုဒံ၊ စင်စစ်။ ပထဝီ၊ မြေကြီးသည်။ ဥန္ဒြိယတိ မညေ၊ ပြိုအံ့သကဲ့သို့ ဖြစ်၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ သမိဒ္ဓိ၊ အရှင်သမိဒ္ဓိသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ အာယသ္မာ သမိဒ္ဓိ၊ အရှင်သမိဒ္ဓိသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ အဝိဒူရေ၊ အနီး၌။ အပ္ပမတ္တော၊ မမေ့မလျော့သည် ဖြစ်၍။ အာတာပီ၊ ကိလေသာကို ပူပန်စေတတ်သော လုံ့လရှိသည် ဖြစ်၍။ ပဟိတတ္တော၊ နိဗ္ဗာန်သို့ စေလွှတ်အပ်သော စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍။ ဝိဟာရာမိ၊ နေရ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ရဟောဂတဿ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာအရပ်သို့ ကပ်သည်ဖြစ်၍။ ပဋိသလ္လီနဿ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း ကိန်းအောင်းသော။ တဿ မယှံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်အား။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေတသော၊ စိတ်၏။ ပရိဝိတက္ကော၊ အကြံသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ (ကိံ ဥဒပါဒိ၊ အဘယ်သို့ ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။) “ယဿ မေ၊ အကြင်ငါ့အား။ သတ္ထာ၊ လူနတ်တို့၏ ဆရာဖြစ်တော်မူသော။ အရဟံ၊ ပစ္စည်းလေးပါးကို ခံတော်မူထိုက်သော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) (တဿ) မေ၊ ထိုငါ့အား။ လာဘာ ဝတ၊ ရတော်ပေစွတကား။ (တဿ) မေ၊ ထိုငါသည်။ သုလဒ္ဓံ ဝတ၊ ကောင်းစွာ ရအပ်ပေစွတကား။ ယွာဟံ (ယော အဟံ)၊ အကြင်ငါသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သွာက္ခာတေ၊ ကောင်းစွာ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယေ၊ သုတ် အဘိဓမ္မာ ဝိနည်း၌။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြု၏။ (တဿ) မေ၊ ထိုငါ့အား။ လာဘာ ဝတ၊ ရတော်စွတကား။ (တဿ) မေ၊ ထိုငါ့အား။ သုလဒ္ဓံ ဝတ၊ ကောင်းစွာ ရအပ်ပေစွတကား။ (တဿ) မေ၊ ထိုငါ၏။ သဗြဟ္မစာရိနော၊ သီတင်းသုံးဖော်တို့သည်။ သီလဝန္တော၊ သီလရှိကုန်၏။ ကလျာဏဓမ္မာ၊ ကောင်းသော သဘောရှိကုန်၏။ ([တဿ မေ၊ ထိုငါ့အား။ လာဘာ ဝတ၊ ရတော်စွတကား။ တဿ မေ၊ ထိုငါသည်။ သုလဒ္ဓံ ဝတ၊ ကောင်းစွာ ရအပ်စွတကား။) ဣတိ၊ ဤသို့။ (ပရိဝိတက္ကော၊ အကြံသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။) ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တဿ မယှံ၊ ထိုအကျွန်ု်ပ်၏။ အဝိဒူရေ၊ အနီး၌။ မဟာဘယဘေရဝေါ၊ သည်းစွာသော ကြောက်မက်ဖွယ်ရှိသော။ သဒ္ဒေါ၊ အသံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အပိဿုဒံ၊ စင်စစ်။ ပထဝီ၊ မြေကြီးသည်။ ဥန္ဒြိယတိ မညေ၊ ပြိုအံ့သကဲ့သို့ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။)

သမိဒ္ဓိ၊ သမိဒ္ဓိ။ ဧသာ ပထဝီ၊ ဤမြေကြီးသည်။ န ဥန္ဒြိယတိ၊ ဥန္ဒြီယတိ (ဆဋ္ဌ) မပြို။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ ဧသော မာရော၊ ဤမာရ်နတ်သည်။ တုယှံ၊ သင့်အား။ ဝိစက္ခုကမ္မာယ၊ ပညာမျက်စိကို ဖျက်ဆီးလိုခြင်းငှာ။ အာဂတော၊ လာ၏။ သမိဒ္ဓိ၊ သမိဒ္ဓိ။ တွံ၊ သင်သည်။ ဂစ္ဆ၊ သွားလေ။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်၌သာလျှုင်။ အပ္ပမတ္တော၊ မမေ့မလျော့သည် ဖြစ်၍။ အာတာပီ၊ ကိလေသာကို ပူပန်စေတတ်သော လုံ့လရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဟိတတ္တော၊ နိဗ္ဗာန်သို့ စေလွှတ်အပ်သော စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍။ ဝိဟရာဟိ၊ နေလော။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။) “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ၊ ကောင်းပါပြီ။ “ ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ အာယသ္မာ သမိဒ္ဓိ၊ အရှင်သမိဒ္ဓိသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ Ä (၁၂၁) ပဋိဿုဏိတွာ၊ ရိုသေစွာ နာ၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လကျ်ာရစ်လှည့်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပက္ကာမိ၊ ဖဲသွားလေ၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အာယသ္မာ သမိဒ္ဓိ၊ အရှင်သမိဒ္ဓိသည်။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်၌သာလျှင်။ အပ္ပမတ္တော၊ မမေ့မလျော့သည် ဖြစ်၍။ အာတာပီ၊ ကိလေသာကို ပူပန်စေတတ်သော လုံ့လရှိသည် ဖြစ်၍။ ပဟိတတ္တော၊ နိဗ္ဗာန်သို့ စေလွှတ်အပ်သော စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍။ ဝိဟာသိ၊ နေ၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ရဟောဂတဿ၊ ဆိပ်ငြိမ်ရာအရပ်သို့ ကပ်သည်ဖြစ်၍။ ပဋိသလ္လီနဿ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်းနေစဉ်။ အာယသ္မတော သမိဒ္ဓိ၊ အရှင်သမိဒ္ဓိအား။ ပ။ ဒုတံယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သည်။ အာယသ္မတော သမိဒ္ဓိဿ၊ အရှင်သမိဒ္ဓိ၏။ စေတောပရိဝိတက္ကံ၊ စိတ်၏ အကြံကို။ စေတသာ၊ မိမိစိတ်ဖြင့်။ အညာယ၊ သိ၍။ ပ။ အပိဿုဒံ၊ စင်စစ်။ ပထဝီ၊ မြေကြီးသည်။ ဥန္ဒြိယတိ မညေ၊ ပြိုအံ့သကဲ့ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ သမိဒ္ဓိ၊ အရှင်သမိဒ္ဓိသည်။ ပါပိမန္တံ၊ ယုတ်မာသော။ မာရံ၊ မာရ်နတ်ကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“(ပါပိမ၊ မာရ်နတ်ယုတ်။) အဟံ၊ ငါသည်။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာထောင်သော လူ၏ဘောင်မှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင်သော ရဟန်း၏ ဘောင်၌။ သဒ္ဓါယ၊ သဒ္ဓါသဖြင့်။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြု၏။ မေ (မယာ)၊ ငါသည်။ သတိ စ၊ သတိကိုလည်းကောင်း။ ပညာ စ၊ ပညာကိုလည်းကောင်း။ ဗုဒ္ဓါ၊ သိအပ်၏။ စိတ္တဉ္စ၊ စိတ်ကိုလည်း။ သုသမာဟိတံ၊ ကောင်းစွာ ဆောက်တည်အပ်၏။ (တွံ၊ သင်သည်။) ရူပါနိ၊ ကြောက်မက်ဖွယ်သော ဘေးတို့ကို။ ကာမံ၊ အလိုအတိုင်း။ ကရဿု၊ ပြုလတ္တံ့။ (ဧဝံ၊ ဤသို့ပြုသော်လည်း။ တွံ၊ သင်သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။) နေဝ ဗျာဓယိဿသိ၊ မတုန်လှုပ်စေနိုင်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သည်။ “သမိဒ္ဓိ၊ သမိဒ္ဓိအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒုက္ခီ၊ ဆင်းရဲသည်ဖြစ်၍။ ဒုမ္မနော၊ နှလုံးမသာယာသည် ဖြစ်၍။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်၌သာလျှင်။ အန္တရဓာယိ၊ ကွယ်ခဲ့၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၃၊ ဂေါဓိကသုတ်

၁၅၉။ (ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားကဿပ။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤဂေါဓိကသုတ်ကို။) မေ (မယာ)၊ အကျွန်ုပ်အာနန္ဒာသည်။ (ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်မှ။) ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။ (ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားအပ်ပါသနည်း။) ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ကလန္ဒကနိဝါပေ၊ ရှဉ့်နက်တို့အား အစာပေးရာသော။ ဝေဠုဝနေ၊ ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဂေါဓိကော၊ အရှင်ဂေါဓိကသည်။ ဣသိဂိလိပေဿ၊ ဣသိဂိလိတောင်ယံ၌။ ကာဠသိလာယံ၊ မည်းသော အဆင်းရှိသော ကျောက်ဖျာ၌။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဂေါဓိကော၊ အရှင်ဂေါဓိကသည်။ အပ္ပမတ္တော၊ မမေ့မလျော့သည် ဖြစ်၍။ အာတာပီ၊ ကိလေသာကို ပူပန်စေတတ်သော လုံ့လရှိသည် ဖြစ်၍။ ပဟိတတ္တော၊ နိဗ္ဗာန်သို့ စေလွှတ်အပ်သော စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တော၊ နေလျက်။ သာမာယိကံ၊ သာမယိကံ (ဆဋ္ဌ) ကိလေသာကို ပူပန်စေတတ်သော ခဏ၌ အကုသိုလ်တရားမှ လွတ်သော။ စေတောဝိမုတ္တိံ၊ အာရုံ၌ နှလုံးသွင်းခြင်းကို။ ဖုသိ၊ ရ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဂေါဓိကော၊ အရှင်ဂေါဓိကသည်။ တမှာ သာမာယိကာယ၊ သာမယိကာယ (ဆဋ္ဌ) ထိုကိလေသာကို ပူပန်စေတတ်သော ခဏ၌ အကုသိုလ်တရားမှ လွတ်သော။ စေတောဝိမုတ္တိယာ၊ အာရုံ၌ နှလုံးသွင်းခြင်းမှ။ ပရိဟာယိ၊ ယုတ်၏။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ အာယသ္မာ ဂေါဓိကော၊ အရှင်ဂေါဓိကသည်။ အပ္ပမတ္တော၊ မမေ့မလျော့သည် ဖြစ်၍။ အာတာပီ၊ ကိလေသာကို ပူပန်စေတတ်သော လုံ့လရှိသည်ဖြစ်၏။ ပဟိတတ္တော၊ နိဗ္ဗာန်သို့ စေလွှတ်အပ်သော စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တော၊ နေလျက်။ သာမာယိကံ၊ သာမာယိကံ (ဆဋ္ဌ) ကိလေသာကို ပူပန်စေတတ်သော ခဏ၌ အကုသိုလ်တရားမှ လွတ်သော။ စေတောဝိမုတ္တိံ၊ အာရုံ၌ နှလုံးသွင်းခြင်းကို။ ဖုသိ၊ ရ၏။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ အာယသ္မာ ဂေါဓိကော၊ အရှင်ဂေါဓိကသည်။ တမှာ သာမာယိကာယ၊ ထိုကိလေသာကို ပူပန်စေတတ်သော ခဏ၌ အကုသိုလ်တရားမှ လွတ်သော။ စေတောဝိမုတ္တိယာ၊ အာရုံ၌ နှလုံးသွင်းခြင်းမှ။ ပရိဟာယိ၊ ယုတ်၏။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ အာယသ္မာ ဂေါဓိကော၊ အရှင်ဂေါဓိကသည်။ အပ္ပမတ္တော၊ မမေ့မလျော့သည် ဖြစ်၍။ အာတာပီ၊ ကိလေသာကို ပူပန်စေတတ်သော လုံ့လရှိသည် ဖြစ်၍။ ပဟိတတ္တော၊ နိဗ္ဗာန်သို့ စေလွှတ်သော စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တော၊ နေလျက်။ သာမာယိကံ၊ ကိလေသာကို ပူပန်စေသော ခဏ၌ အကုသိုလ်တရားမှ လွတ်သော။ စေတောဝိမုတ္တိံ၊ အာရုံ၌ နှလုံးသွင်းခြင်းကို။ ဖုသိ၊ ရ၏။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ အာယသ္မာ ဂေါဓိကော၊ အရှင်ဂေါဓိကသည်။ တမှာ သာမာယိကာယ၊ ထိုကိလေသာကို ပူပန်စေတတ်သော ခဏ၌ အကုသိုလ်တရားမှ လွတ်သော။ ပ။ ပရိဟာယိ၊ ယုတ်၏။ စတုတ္ထံပိ ခေါ၊ လေးကြိမ်မြောက်လည်း။ အာယသ္မာ ဂေါဓိကော၊ အရှင်ဂေါဓိကသည်။ ပ။ စေတောဝိမုတ္တိံ၊ အာရုံ၌ နှလုံးသွင်းခြင်းကို။ ဖုသိ၊ ရ၏။ စတုတ္ထံပိ ခေါ၊ လေးကြိမ်မြောက်လည်း။ အာယသ္မာ ဂေါဓိကော၊ အရှင်ဂေါဓိကသည်။ ပ။ တမှာ စေတောဝိမုတ္တိယာ၊ ထိုအာရုံ၌ နှလုံးသွင်းခြင်းမှ။ ပရိဟာယိ၊ ယုတ်၏။ ပဉ္စမံပိ ခေါ၊ ငါးကြိမ်မြောက်လည်း။ အာယသ္မာ ဂေါဓိကော၊ အရှင်ဂေါဓိကသည်။ ပ။ စေတောဝိမုတ္တိံ၊ အာရုံ၌ နှလုံးသွင်းခြင်းကို။ ဖုသိ၊ ရ၏။ ပဉ္စမံပိ ခေါ၊ ငါးကြိမ်မြောက်လည်း။ အာယသ္မာ ဂေါဓိကော၊ အရှင်ဂေါဓိကသည်။ ပ။ ပရိဟာယိ၊ ယုတ်၏။ ဆဋ္ဌံပိ ခေါ၊ ခြောက်ကြိမ်မြောက်လည်း။ အာယသ္မာ ဂေါဓိကော၊ အရှင်ဂေါဓိကသည်။ အပ္ပမတ္တော၊ မမေ့မလျော့သည် ဖြစ်၍။ အာတာပီ၊ ကိလေသာကို ပူပန်စေတတ်သော လုံ့လရှိသည်ဖြစ်၍။ ပဟိတတ္တော၊ နိဗ္ဗာန်သို့ စေလွှတ်သော စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တော၊ နေလျက်။ သာမာယိကံ၊ ကိလေသာကို ပူပန်စေတတ်သော ခဏ၌ အကုသိုလ်တရားမှ လွတ်သော။ စေတောဝိမုတ္တိံ၊ အာရုံ၌ နှလုံးသွင်းခြင်းကို။ ဖုသိ၊ ရ၏။ ဆဋ္ဌံပိ ခေါ၊ ခြောက်ကြိမ်မြောက်လည်း။ အာယသ္မာ ဂေါဓိကော၊ အရှင်ဂေါဓိကသည်။ ပ။ သာမာယိကာယ၊ ကိလေသာကို ပူပန်စေတတ်သော ခဏ၌ အကုသိုလ်တရားမှ လွတ်သော။ တမှာ စေတောဝိမုတ္တိယာ၊ ထိုအာရုံ၌ နှလုံးသွင်းခြင်းမှ။ ပရိဟာယိ၊ ယုတ်၏။ Ä (၁၂၂) သတ္တမံပိ ခေါ၊ သတ္တမမ္ပိ ခေါ (ဆဋ္ဌ) ခုနှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ အာယသ္မာ ဂေါဓိကော၊ အရှင်ဂေါဓိကသည်။ အပ္ပမတ္တော၊ မမေ့မလျော့သည် ဖြစ်၍။ အာတာပီ၊ ကိလေသာကို ပူပန်စေတတ်သော လုံ့လရှိသည် ဖြစ်၍။ ပဟိတတ္တော၊ နိဗ္ဗာန်သို့ စေလွှတ်သော စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တော၊ နေလျက်။ သာမာယိကံ၊ ကိလေသာကို ပူပန်စေတတ်သော ခဏ၌ အကုသိုလ် တရားမှ လွတ်သော။ စေတောဝိမုတ္တိံ၊ အာရုံ၌ နှလုံးသွင်းခြင်းကို။ ဖုသိ၊ ရ၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော ဂေါဓိကဿ၊ အရှင်ဂေါဓိကအား။ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) “ခေါ၊ စင်စစ်။ ယာဝ ဆဋ္ဌံ၊ ခြောက်ကြိမ်တိုင်အောင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ သာမာယိကာယ၊ ကိလေသာကို ပူပန်စေတတ်သော ခဏ၌ အကုသိုလ်တရားမှ လွတ်သော။ စေတောဝိမုတ္တိယာ၊ အာရုံ၌ နှလုံးသွင်းခြင်းမှ။ ပရိဟီနော၊ ယုတ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ သတ္ထံ၊ ဓားငယ်ကို။ အာဟရေယျံ၊ ဆောင်ရမူကား။ ယံနူန၊ ကောင်းစွတကား။” ဣတိ (ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ (အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။) အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်သည်။ အာယသ္မတော ဂေါဓိကဿ၊ အရှင်ဂေါဓိက၏။ စေတောပရိဝိတက္ကံ၊ စိတ်၏အကြံကို။ စေတသာ၊ မိမိစိတ်ဖြင့်။ အညာယ၊ သိ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။

“မဟာဝီရ၊ ကြီးသောလုံ့လ ရှိတော်မူသော။ မဟာပည၊ ကြီးသောပညာ ရှိတော်မူသော မြတ်စွာဘုရား။ ဣဒ္ဓိယာ၊ တန်ခိုးဖြင့်လည်းကောင်း။ ယသသာ၊ အခြံအရံ အကျော်အစောဖြင့်လည်းကောင်း။ ဇလံ ဇလမာနံ၊ ဇလ (ဆဋ္ဌ) ထွန်းပတော်မူသော။ သဗ္ဗဝေရဘယတီတံ၊ သဗ္ဗဝေရဘယတီတ (ဆဋ္ဌ) အလုံးစုံသော ဘေးရန်တို့ကို လွန်တော်မူသော။ (တံ၊ အရှင်ဘုရားကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဝန္ဒာမိ၊ ရှိခိုးပါ၏။) စက္ခုမ၊ စက္ခုငါးပါးနှင့် ပြည့်စုံတော်မူသော မြတ်စွာဘုရား။ (တေ၊ အရှင်ဘုရား၏။) ပါဒေ၊ ခြေတော်တို့ကို။ (အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။) ဝန္ဒာမိ၊ ရှိခိုးပါ၏။

မဟာဝီရ၊ ကြီးသောလုံ့လ ရှိတော်မူသော မြတ်စွာဘုရား။ တေ၊ အရှင်ဘုရား၏။ သာဝကော၊ တပည့်ဂေါဓိကသည်။ မရဏာဘိဘူ၊ သေခြင်းဖြင့် နှိပ်စက်ခြင်းရှိသည် ဖြစ်၍။ မရဏံ၊ သေခြင်းကို။ အာကင်္ခတိ၊ တောင့်တ၏။ စေတယတိ၊ စေ့ဆော်၏။ ဇုတိန္ဓရ၊ ဘုန်းတန်ခိုးကို ဆောင်တော်မူသော မြတ်စွာဘုရား။ (တွံ၊ သင်သည်။) တံ၊ ထိုဂေါဓိကကို။ နိသေဓ၊ တားမြစ်တော်မူပါလော။

ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ခြောက်ပါးနှင့် ပြည့်စုံတော်မူသော မြတ်စွာဘုရား။ သာသနေ၊ သာသနာတော်၌။ ရတော၊ မွေ့လျော်သော။ အပ္ပတ္တမာနသော၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့ မရောက်သေးသော။ သေခေါ၊ သေက္ခော (ဆဋ္ဌ) ကျင့်ဆဲသာဖြစ်သော။ ဇနေ၊ လူ၌။ သုတာ (သုတော)၊ ထင်ရှားကျော်စောသော။ တုယှံ၊ အရှင်ဘုရား၏။ သာဝကော၊ တပည့်သည်။ ကထဉှိ၊ ကထံ ဟိ (ဆဋ္ဌ) အဘယ်ကြောင့်သာလျှင်။ ကာလံ ကရိယာ၊ သေရအံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတာ ဂေါဓိကေန၊ အရှင်ဂေါဓိကသည်။ သတ္ထံ၊ ဓားငယ်ကို။ အာဟရိတံ၊ ဆောင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ “အယံ၊ ဤသည်ကား။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဒိတွာ၊ သိတော်မူ၍။ ပါပိမန္တံ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်ကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်တော်မူ၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်တော်မူသနည်း။)

“(ပါပိမ၊ မာရ်နတ်ယုတ်။) ဧဝံ ဟိ၊ ဤသို့လျှင်။ ဓီရာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ ကုဗ္ဗန္တိ၊ ပြုကုန်၏။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ နာဝ မင်္ခန္တိ၊ နာဝကင်္ခန္တိ (ဆဋ္ဌ) မတောင့်တကုန်။ သမူလံ၊ အဝိဇ္ဇာနှင့် တကွသော။ တဏှံ၊ တပ်ခြင်းတဏှာကို။ အဗ္ဗုယှ၊ အရဟတ္တမဂ်ဖြင့် နှုတ်၍။ ဂေါဓိကော၊ တပည့်ဂေါဓိကသည်။ ပရိနိဗ္ဗုတော၊ အနုပါဒိသေသ ပရိနိဗ္ဗာန်ဖြင့် ပရိနိဗ္ဗာန်ပြု၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်တော်မူ၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။) “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ (မယံ၊ ငါတို့သည်။) အာယာမ၊ လာသွားကြကုန်စို့။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဣသိဂိလိပဿ၊ ဣသိဂိလိ တောင်ယံသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ကာဠသိလာ၊ ကျောက်ညိုသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ (မယံ၊ ငါတို့သည်။) ဥပသင်္ကမိဿာမ၊ ကပ်ကြကုန်စို့။ ယတ္ထ၊ အကြင်ဣသိဂိလိတောင်ယံ ကျောက်ဖျာ၌။ ဂေါဓိကေန၊ ဂေါဓိကနာမည်ရှိသော။ ကုလပုတ္တေန၊ အမျိုးသားသည်။ သတ္ထံ၊ ဓားငယ်ကို။ အာဟရိတံ၊ ဆောင်အပ်၏။ “(တတ္ထ၊ ထိုဣသိဂိလိတောင်ယံ ကျောက်ဖျာသို့။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အာယာမ၊ လာသွားကြကုန်စို့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။) “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ သာဓု၊ ကောင်းပါပြီ။” ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ပစ္စေဿာသုံ၊ ဝန်ခံကုန်ပြီ။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သမ္ဗဟုလေဟိ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဣသိဂိလိပဿ၊ ဣသိဂိလိ တောင်ယံသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) ကာဠသိလာ၊ ကျောက်ညိုသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒူရတောဝ၊ ဝေးမှသာလျှင်။ မဉ္စကေ၊ ညောင်းစောင်း၌။ ဝိဝတ္တက္ခန္ဓံ၊ တုံးလုံးလဲသော ခန္ဓာရှိသော။ သောပ္ပမာနံ၊ သေမာနံ (ဆဋ္ဌ) ပက်လက်အိပ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဂေါဓိက၊ အရှင်ဂေါဓိကကို။ အဒ္ဒသ ခေါ အဒ္ဒသ ဧဝ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဓူမာယိတတ္တံ၊ အခိုးကဲ့သို့ ထင်သော အခြင်းအရာသည်။ တိမိရာယိတတ္တံ၊ အမိုက်မှောင်ကဲ့သို့ ထင်သော အခြင်းအရာသည်။ ပုရိမံ ဒိသံ၊ အရှေ့အရပ်သို့။ ဂစ္ဆတေဝ၊ သွားသည်သာလျှင်တည်း။ ပစ္ဆိမဒိသံ၊ အနောက်အရပ်သို့။ ဂစ္ဆတိ ဧဝ၊ သွားသည်သာလျှင်တည်း။ ဥတ္တရံ ဒိသံ၊ မြောက်အရပ်သို့။ ဂစ္ဆတိ ဧဝ၊ သွားသည်သာလျှင်တည်း။ ဒက္ခိဏံ ဒိသံ၊ တောင်အရပ်သို့။ ဂစ္ဆတိ ဧဝ၊ သွားသည်သာလျှင်တည်း။ ဥဒ္ဓံ၊ အထက်သို့။ ဂစ္ဆတိ ဧဝ၊ သွားသည်သာလျှင်တည်း။ အဓော၊ အောက်သို့။ ဂစ္ဆတိ ဧဝ၊ သွားသည်သာလျှင်တည်း။ အနုဒိသံ၊ ထောင့်အရပ်သို့။ ဂစ္ဆတိ ဧဝ၊ သွားသည်သာလျှင်တည်း။

Ä (၁၂၃) အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။) “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧတံ၊ ဤအကြောင်းကို။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ပဿထ နော၊ ရှုကြကုန်၏လော။ ဓူမာယိတတ္တံ၊ အခိုးကဲ့သို့ ထင်သော အခြင်းအရာသည်။ တိမိရာယိတတ္တံ၊ အမိုက်မှောင်ကဲ့သို့ ထင်သော အခြင်းအရာသည်။ ပုရိမံ ဒိသံ၊ အရှေ့အရပ်သို့။ ဂစ္ဆတေဝ၊ သွားသည်သာလျှင်တည်း။ ပစ္ဆိမံဒိသံ၊ အနောက်အရပ်သို့။ ဂစ္ဆတိ ဧဝ၊ သွားသည်သာလျှင်တည်း။ ဥတ္တရဒိသံ၊ မြောက်အရပ်သို့။ ဂစ္ဆတိ ဧဝ၊ သွားသည်သာလျှင်တည်း။ ဒက္ခိဏံဒိသံ၊ တောင်အရပ်သို့။ ဂစ္ဆတိ ဧဝ၊ သွားသည်သာလျှင်တည်း။ ဥဒ္ဓံ၊ အထက်သို့။ ဂစ္ဆတိ ဧဝ၊ သွားသည်သာလျှင်တည်း။ အဓော၊ အောက်သို့။ ဂစ္ဆတိ ဧဝ၊ သွားသည်သာလျှင်တည်း။ အနုဒိသံ၊ ထောင့်အရပ်သို့။ ဂစ္ဆတိ ဧဝ၊ သွားသည်သာလျှင်တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။) “ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ (ပဿာမ)၊ ဤသို့မြင်ပါကုန်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။) “ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ ဧသော မာရော၊ ဤမာရ်နတ်သည်။ ဂေါဓိကဿ၊ ဂေါဓိကအမည်ရှိသော။ ကုလပုတ္တဿ၊ အမျိုးသား၏။ ဝိညာဏံ၊ ပဋိသန္ဓေဝိညာဉ်ကို။ သမနွေသတိ၊ ထက်ဝန်ကျင်မှ ရှာမှီး၏။ ကိံ သမနွေသတိ၊ အဘယ်သို့ ထက်ဝန်းကျင်မှ ရှာမှီးသနည်း။ “ကတ္ထ၊ အဘယ်အရပ်၌။ ဂေါဓိကဿ၊ ဂေါဓိကအမည်ရှိသော။ (ကုလပုတ္တဿ၊ အမျိုးသား၏)။ ဝိညာဏံ၊ ပဋိသန္ဓေဝိညာဉ်သည်။ ပတိဋ္ဌိတံ၊ တည်လေသနည်း။ “ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သမနွေသတိ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ ရှာမှီး၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝိညာဏေန၊ ပဋိသန္ဓေဝိညာဉ်ဖြင့်။ အပ္ပဋိဋ္ဌိတေန (အပ္ပဋိဋ္ဌိတတ္တာ)၊ မတည်ခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ဂေါဓိကော၊ ဂေါဓိကအမည်ရှိသော။ ကုလပုတ္တော၊ အမျိုးသားသည်။ ပရိနိဗ္ဗုတော၊ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။) အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်ယုတ်သည်။ ဗေလုဝပဏ္ဍုဝီဏံ၊ ဥသျှစ်သီးမှည့် အဆင်းနှင့်တူသော စောင်းကို။ အာဒါယ၊ လက်ကတီးကြား၌ ထား၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်ရွတ်သနည်း။)

“(သမဏ၊ ရှင်ရဟန်း။) သွာဟံ (သော အဟံ)၊ ထိုငါသည်။ ဥဒ္ဓံ၊ အထက်သို့လည်းကောင်း။ အဓော၊ အောက်သို့လည်းကောင်း။ တိရိယံ၊ ဖီလာသို့လည်းကောင်း။ ဒိသံ၊ ဒိသာ (ဆဋ္ဌ) အရပ်မျက်နှာသို့လည်းကောင်း။ အနုဒိသံ၊ အနုဒိသာ (ဆဋ္ဌ) အထောင့်အရပ်သို့လည်းကောင်း။ (ဂစ္ဆန္တော၊ သွားသည်ရှိသော်။) အနွေသံ (အနွေသန္တော)၊ ရှာမှီးသည်ရှိသော်။ (တံ၊ ထိုဂေါဓိကကို။) နာဓိဂစ္ဆာမိ၊ မမြင်ရပါ။ သော ဂေါဓိကော၊ ထိုဂေါဓိကသည်။ ကုဟိံ၊ အဘယ်အရပ်သို့။ ဂတော၊ သွားသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

“ဓီရော၊ မြဲမြံသော ပညာရှိသော။ ဓိတိသမ္ပန္နော၊ တည်ကြည်ခြင်းနှင့် ပြည့်စုံသော။ ယော၊ အကြင်ဂေါဓိကသည်။ ဈာယီ၊ ဈာန်ဝင်စားလေ့ရှိ၏။ သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ ဈာနရတော၊ ဈာန်၌ မွေ့လျော်၏။ အဟောရတ္တံ၊ နေ့ညဉ့်ပတ်လုံး။ အနုယုဉ္ဇံ (အနုယုဉ္ဇန္တော)၊ အားထုတ်သော လုံ့လရှိ၏။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ကို။ အနကာမယံ (အနကာမယန္တော)၊ အနိကာမယံ (ဆဋ္ဌ) မငဲ့ကွက်။

(သော) ဂေါဓိကော၊ ထိုဂေါဓိကသည်။ မစ္စုနော၊ သေမင်း၏။ သေနံ၊ စစ်သည်ကို။ ဇေတွာန၊ အောင်ပြီး၍။ ပုနဗ္ဘဝံ၊ တစ်ဖန်ဘဝသစ်သို့။ အနာဂန္တွာ၊ မလည်ပြန်မူ၍။ သမူလံ၊ အဝိဇ္ဇာနှင့် တကွသော။ တဏှံ၊ တဏှာကို။ အဗ္ဗုယှ၊ အရဟတ္တမဂ်ဖြင့် နုတ်၍။ ပရိနိဗ္ဗုတော၊ အနုပါဒိသေသ ပရိနိဗ္ဗာန်ဖြင့် ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုပြီ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။) သောကပရေတဿ၊ သောကဖြင့် နှိပ်စက်သော။ တဿ၊ ထိုမာရ်နတ်၏။ ကစ္ဆာ၊ လက်ကတီးမှ။ ဝီဏာ၊ စောင်းသည်။ အဘဿထ၊ လွတ်၍ကျပြီ။ တတော၊ ထိုနောင်မှ။ သော ယက္ခော၊ ထိုမာရ်နတ်သည်။ ဒုမ္မနော၊ နှလုံးမသာယာသည် ဖြစ်၍။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်၌သာလျှင်။ အန္တရဓာယိ၊ ကွယ်လေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၄၊ သတ္တဝဿာနုဗန္ဓသုတ်

၁၆၀။ (ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားကဿပ။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤသတ္တဝဿသုတ်ကို။) မေ (မယာ)၊ အကျွန်ုပ်အာနန္ဒာသည်။ (ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်မှ။) ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားလိုက်ရ၏။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဥရုဝေလာယံ (ဥရုဝေလသမီပေ)၊ ဥရုဝေလရွာ၏ အနီး၌။ နေရဉ္ဇရာယ၊ နေရဉ္ဇရာအမည်ရှိသော။ နဇ္ဇာ၊ မြစ်၏။ တီရေ၊ အနား၌။ အဇပါလနိဂြောဓေ၊ ဆိတ်ကျောင်းသားတို့သည် စိုက်အပ်သော ပညောင်ပင်၏ အနီး၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သည်။ သတ္တဝဿာနိ၊ ခုနစ်နှစ်တို့ပတ်လုံး။ ဩတာရာပေက္ခော၊ အခွင့်ကို ရှုလျက်။ ဩတာရံ၊ အခွင့်ကို။ အလဘမာနော၊ မရသည်ဖြစ်၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားသို့။ အနုဗန္ဓော၊ အစဉ်လိုက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်မင်းသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“(သမဏ၊ ရှင်ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။) သောကာဝတိဏ္ဏော၊ စိုးရိမ်ခြင်းဖြင့် စွတ်သည်ဖြစ်၍။ ဝနသ္မိံ၊ ဝနမှိ (ဆဋ္ဌ) တော၌။ ဈာယသိ နု၊ မှိုင်၍ နေသလော။ ဥဒ၊ ထိုမျှို့။ ပတ္ထယာနော၊ တောင့်တသော။ ဝိတ္တံ၊ တစ်ရာ တစ်ထောင်သော ဥစ္စာသည်။ ဇိဏ္ဏော၊ ဇိနော (ဆဋ္ဌ) ရှုံးသည်။ အသိ နု၊ ဖြစ်သလော။ ဂါမသ္မိံ၊ ရွာတွင်း၌။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော။ အာဂုံ၊ လေးစွာသော မကောင်းမှုကို။ တွံ၊ သင်သည်။ အကာသိ နု၊ ပြုမိသလော။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ဇနေ၊ ဇနေန (ဆဋ္ဌ) လူ၌။ သက္ခိံ၊ အဆွေခင်ပွန်းကို။ (တွံ၊ သင်သည်။) န ကရောသိ၊ မပြုသနည်း။ တေ၊ သင်အား။ ကေနစိ (ကောစိ)၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော။ သက္ခိ၊ အဆွေခင်ပွန်းသည်။ န သမ္ပဇ္ဇတိ၊ မပြည့်စုံသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

Ä (၁၂၄) “ပမတ္တဗန္ဓု၊ မေ့လျော့သော သူအပေါင်းတို့၏ အဆွေခင်ပွန်းဖြစ်သော မာနတ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ သောကဿ၊ စိုးရိမ်ခြင်း၏။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ မူလံ၊ အမြစ်ကို။ ပလိခါယ၊ တူး၍။ အနာဂူ၊ အနာဂု (ဆဋ္ဌ) လေးစွာသော မကောင်းမှုကင်းသည် ဖြစ်၍။ အသောစမာနော၊ မစိုးရိမ်သည်ဖြစ်၍။ ဈာယာမိ၊ နှစ်ပါးသော ဈာန်ဖြင့်နေ၏။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ ဘဝလောဘဇပ္ပံ၊ ဥစ္စာစည်းစိမ်၌ တပ်တတ်သော ဘဝလောဘဟု ဆိုအပ်သော တဏှာကို။ ဇေတွာန၊ ဆေတွာန (ဆဋ္ဌ) အောင်ပြီး၍။ အနာသဝေါ၊ အာသဝေါကင်းသည် ဖြစ်၍။ ဈာယာမိ၊ နှစ်ပါးသော ဈာန်ဖြင့်နေ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်တော်မူ၏။)

“(လောကေ၊ လောက၌။) ယေ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ ယံ၊ အကြင်ရွှေငွေစသော ဘဏ္ဍာသည်။ မမ၊ ငါ၏။ ဣဒံ၊ ဤဘဏ္ဍာတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ ယေ စ (ပုဂ္ဂလာ)၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်လည်း။ မမ၊ ငါ၏။ (ပရိဂ္ဂဟော၊ သိမ်းဆည်းအပ်သော ဥစ္စာတည်း။) ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ ဧတ္ထ (စ ဌာနေသု)၊ ဤအရာတို့၌လည်း။ တေ၊ သင်၏။ မနော၊ စိတ်သည်။ စေ အတ္ထိ၊ အကယ်၍ ရှိသည်ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ရှိသည် ရှိသော်။ သမဏ၊ ရှင်ရဟန်း။ (တွံ၊ သင်သည်။) မေ၊ ငါ၏။ (ဝိသယတော၊ အရာမှ။) န မောက္ခသိ၊ မလွတ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

“ပါပိမ၊ မာရ်နတ်ယုတ်။ ယေ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ ယံ၊ အကြင် သပိတ်သင်္ကန်းစသော ဘဏ္ဍာသည်။ မယှံ၊ ငါ၏။ (ဣဒံ၊ ဘဏ္ဍာတည်း။) ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ တံ၊ ထိုသို့ စွဲလမ်းခြင်းသည်။ မယှံ၊ ငါ့အား။ န (အတ္ထိ)၊ မရှိ။ ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ တေ၊ ထိုသို့ဆိုသော ရဟန်းတို့သည်။ အဟံ၊ ငါသည်။ (န ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။) ဧဝံ၊ ဤသို့။ (တွံ၊ သင်သည်။) ဇာနာဟိ၊ သိလော။ မေ၊ ငါ၏။ မဂ္ဂံ၊ ဘဝ, ယောနိ, ဂတိစသည်တို့၌ သွားရာခရီးကို။ န ဒက္ခသိ၊ မမြင်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်တော်မူ၏။)

“ခေမံ၊ ဘေးမရှိသော။ မဂ္ဂံ၊ ခရီးကို။ အနုဗန္ဓံ၊ အနုဗုဒ္ဓံ (ဆဋ္ဌ) အစဉ်လိုက်သည်။ သစေ (ဟောတိ)၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ အမတဂါမိနံ၊ နိဗ္ဗာန်သို့ သွားလိုကုန်သော သူတို့အား။ တွံ၊ သင်သည်။ ဧကော၊ တစ်ယောက်အထီးတည်း။ အပေဟိ၊ ဖဲလေလော။ ဂစ္ဆ၊ သွားလေလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အနုသာသတိ၊ အနုသာသသိ (ဆဋ္ဌ) ဆုံးမ၏။ (တွံ၊ သင်သည်။) ကိံ မညသိ၊ ကိမညမနုသာသသိ (ဆဋ္ဌ) အဘယ်သို့ အောက်မေ့သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ မာရော၊ မာရ်နတ်သည်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။

“(မာရော၊ မာရ်နတ်ယုတ်။) ပါရဂါမိနော၊ နိဗ္ဗာန်သို့ သွားလိုကုန်သော။ ယေ ဇနာ၊ အကြင်လူတို့သည်။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ ဇနာ၊ ထိုလူတို့သည်။) အမစ္စုဓေယျံ၊ နိဗ္ဗာန်ကို။ (မေ၊ ငါ့အား။) ပုစ္ဆန္တိ၊ မေးကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုသူတို့အား။ ပုဋ္ဌော၊ မေးအပ်သော။ အဟံ၊ ငါသည်။ နိရူပဓိ၊ ကြွင်းသော ဥပဓိမရှိ။ ယံ သစ္စံ၊ အကြင်မဖောက်မပြန် မှန်သော နိဗ္ဗာန်သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တံ၊ ထိုနိဗ္ဗာန်သို့။ ဂစ္ဆ၊ သွားလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အက္ခာမိ၊ ဖြေ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

“ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဂါမဿ ဝါ၊ ရွာ၏လည်းကောင်း။ နိဂမဿ ဝါ၊ နိဂုံး၏လည်းကောင်း။ အဝိဒူရေ၊ အနီး၌။ ပေါက္ခရဏီ၊ ရေကန်သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တတြ၊ ထိုရေကန်၌။ ကက္ကဋကော၊ ပုဇွန်သည်။ အဿ၊ ရှိသည်ဖြစ်ရာ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ကုမာရကာ ဝါ၊ သတို့သားတို့သည်လည်းကောင်း။ ကုမာရိကာယော ဝါ၊ သတို့သ္မီးတို့သည်လည်းကောင်း။ တမှာ ဂါမာ ဝါ၊ ထိုရွာမှလည်းကောင်း။ (တမှာ) နိဂမာ ဝါ၊ ထိုနိဂုံးမှလည်းကောင်း။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်ကုန်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သာ ပေါက္ခရဏီ၊ ထိုရေကန်သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမေယျုံ၊ ကပ်ကုန်ရာ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကုန်ပြီး၍။ တံ ကက္ကဋကံ၊ ထိုပုဇွန်ကို။ ဥဒကာ၊ ရေမှ။ ဥဒ္ဓရိတွာ၊ ထုတ်၍။ ထလေ၊ ကြည်း၌။ ပတိဋ္ဌပေယျုံ၊ ထားကုန်ရာ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သော ကက္ကဋော၊ ထိုပုဇွန်သည်။ ယညဒေဝအာဠံ၊ ယံ ယဒေဝ အဠံ (ဆဋ္ဌ) အကြင်အကြင်လက်မကိုသာလျှင်။ အဘိနိန္နာမေယျုံ ဝါ၊ အထက်သို့မူလည်းထောင်ကုန်ငြားအံ့။ တံ တဒေဝ၊ ထိုထိုထောင်သော လက်မကိုသာလျှင်။ တေ ကုမာရကာ ဝါ၊ ထိုသတို့သားတို့သည်လည်းကောင်း။ တာ ကုမာရိကာယော ဝါ၊ ထိုသတို့သ္မီးတို့သည်လည်းကောင်း။ ကဋ္ဌေန ဝါ၊ သစ်သားဖြင့်လည်းကောင်း။ ကထလာယ ဝါ၊ ကျောက်စရစ် အိုးခြမ်းဖြင့်လည်းကောင်း။ သံဆိန္ဒေယျုံ (ဝါ)၊ သဉ္ဆိန္ဒေယျုံ (ဆဋ္ဌ) ဖြတ်မူလည်းဖြစ်ကုန်ရာ၏။ သမ္ဘေဉ္ဇယျုံ (ဝါ)၊ ချိုးမူလည်းချိုးကုန်ရာ၏။ သမ္ပလိဘေဉ္ဇယျုံ (ဝါ)၊ ဖဲ့မူလည်းဖဲ့ကုန်ရာ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ ဟိ၊ ဤသို့ဖဲ့သော်သာလျှင်။ သော ကက္ကဋကော၊ ထိုပုဇွန်သည်။ သံဆိန္နေဟိ၊ သဉ္ဆိန္နေဟိ (ဆဋ္ဌ) ဖြတ်အပ်ကုန်ပြိီးသော။ သံဘေဉ္ဇဟိ၊ ချိုးအပ်ကုန်ပြီးသော။ သမ္ပလိဘဂ္ဂေဟိ၊ ဖဲ့အပ်ကုန်ပြီးသော။ သဗ္ဗေဟိ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ အာဠေဟိ၊ အဠေဟိ (ဆဋ္ဌ) လက်မတို့ဖြင့်။ တံ ပေါက္ခရဏိံ၊ ထိုရေကန်သို့။ ဩတရိတုံ၊ သက်အံ့သောငှာ။ အဘဗ္ဗော (ယထာ)၊ မထိုက်သကဲ့သို့။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝ မေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဝိသုကာယိကာနိ၊ မာရ်၏ တံကျင်သဖွယ် ဖြစ်ကုန်သော။ ဝိသေပိတာနံ၊ ဝိသေဝိတာနိ (ဆဋ္ဌ) ဆန့်ကျင်သဖြင့် မှီဝဲအပ်ကုန်သော။ ဝိပ္ဖန္ဒိတာနိ၊ တုန်လှုပ်စေအပ်ကုန်သော။ ယာနိ ကာနိစိ၊ အမှတ်မရှိကုန်သော။ သဗ္ဗာနိ၊ အလုံးစုံကုန်သော ဆင်၏အသွင် မြွေမင်း၏အသွင စသည်တို့ကို ပြခြင်းတို့သည်။ (သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။) တာနိ၊ ထိုအလုံးစုံတို့ကို။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သံဆိန္နာနိ၊ ဖြတ်အပ်ကုန်၏။ သံဘဂ္ဂါနိ၊ သမ္ဘဂ္ဂါနိ (ဆဋ္ဌ) ချိုးအပ်ကုန်၏။ သံပလိဘဂ္ဂါနိ၊ သမ္ပလိဘဂ္ဂါနိ (ဆဋ္ဌ) ဖဲ့အပ်ကုန်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဒါနိ (ဣဒါနိ)၊ ယခုအခါ၌။ ယဒိဒံ (ယော အယံ) ဩတာရာပေက္ခော၊ အကြင်နှောင့်ယှက်ခြင်း အခွင့်ကို ငဲ့ခြင်းသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုသို့ ငဲ့သဖြင့်။) အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဥပသင်္ကမိတုံ၊ ကပ်ခြင်းငှာ။ အဘဗ္ဗော (စ)၊ မထိုက်သည်သာလျှင်တည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမာ နိဗ္ဗေဇနိယာ ဂါထာယော၊ ဤဆန့်ကျင်သော ဂါထာတို့ကို။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“ဝါယသော၊ ကျီးသည်။ မေဒဝဏ္ဏံ၊ အဆီခဲနှင့်တူသော အဆင်းရှိသော။ ပါသာဏံ၊ ကျောက်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဧတ္ထ၊ ဤအဆီနှင့်တူသော အဆင်းရှိသော ကျောက်၌။ မုဒု၊ မုဒုံ (ဆဋ္ဌ) နူးညံ့စွာ။ အဝိန္ဓေမ၊ ဝိန္ဒေမ (ဆဋ္ဌ) ရငြားအံ့လည်းမသိ။ အဿာဒနာ၊ သာယာကောင်းမွန်ခြင်းသည်။ အပိ သိယာ၊ ဖြစ်မူလည်းမသိ။ ဣတိ မနသိ ကတွာ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ အနုပရိယဂါ (အနုပရိဂစ္ဆေယျ)၊ ကပ်ငြားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ (ဝါယမန္တေ၊ လုံ့လအားထုတ်သည်ရှိသော်။)

Ä (၁၂၅) တတ္ထ၊ ထိုအဆီခဲနှင့်တူသော ကျောက်၌။ အဿာဒံ၊ သာယာကောင်းမွန်သည်ကို။ အလဒ္ဓါ၊ မရသည်ဖြစ်၍။ အပက္ကမေ (အပက္ကမတိ ဣဝ)၊ ဖဲသကဲ့သို့။ (ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ မယံ၊ ငါတို့သည်။) ကာကောဝ၊ ကျီးကဲ့သို့။ သေလံ၊ ကျောက်နှင့်တူသော ရှင်ဂေါတမသို့။ အာပဇ္ဇ၊ အာသဇ္ဇ (ဆဋ္ဌ) ကပ်ကုန်၍။ (အဿာဒံ၊ သက်သာရာကို။ အလဘန္တာ၊ မရကုန်သည် ဖြစ်၍။) ဂေါတမာ၊ အရှင်ဂေါတမမှ။ နိဗ္ဗဇ္ဇ၊ ငြီးငွေ့ကုန်၍။ အပေမ၊ ဖဲတော့ကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (မာရော၊ မာရ်မင်းသည်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

၅၊ မာရဓီတုသုတ်

၁၆၁။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမာ နိဗ္ဗေဇနိယာ ဂါထာယော၊ ဤဆန့်ကျင်သော ဂါထာတို့ကို။ အဘာသိတွာ၊ ရွတ်ပြီး၍။ တမှာ ဌာနာ၊ ထိုအရပ်မှ။ အပက္ကမ၊ အပက္ကမ္မ (ဆဋ္ဌ) ဖဲ၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ အဝိဒူရေ၊ အနီး၌။ ပထဝိယံ၊ မြေ၌။ ပလ္လင်္ကေန၊ ထက်ဝယ်ဖြင့်။ တုဏှီဘူတော၊ ဆိတ်ဆိတ်နေလျက်။ မင်္ကုဘူတော၊ မျက်မှောင်တကြုတ်ကြုတ်။ ပတ္တက္ခန္ဓော၊ လည်ငိုက်ဆိုက်။ အဓောမုခေါ၊ ဥက္ခောင်းစောက်ထိုး။ ပဇ္ဈာယန္တော၊ ကြံမှိုင်လျက်။ အပ္ပဋိဘာနော၊ စကားမဆိုဘဲ။ ကဋ္ဌေန၊ သစ်သားဖြင့်။ ဘူမိံ၊ မြေကို။ ဝိလိခန္တော၊ ရေးခြစ်လျက်။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။) အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တဏှာ စ၊ တဏှာသည်လည်းကောင်း။ အရတိ စ၊ အရတိသည်လည်းကောင်း။ ရာဂါ စ၊ ရဂါ စ (ဆဋ္ဌ) ရာဂသည်လည်းကောင်း။ (ဣတိ၊ ဤသို့။) မာရဓီတရော၊ မာရ်နတ်၏ သ္မီးတို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာနတ်သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ ပါပိမန္တံ၊ ယုတ်မာသော။ မာရံ၊ မာရ်နတ်ကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိံသု၊ ရွတ်ကုန်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိံသု၊ အဘယ်သို့ ရွတ်ကုန်သနည်း။)

“တာတ၊ ဘခင်။ ကေန၊ အဘယ်ကြောင့်။ ဒုမ္မနော၊ နှလုံးမသာယာသည်။ အသိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ကံ ပုရိသံ၊ အဘယ်ယောကျ်ားကို။ သောစသိ နု၊ ကြံသနည်း။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ တံ ပုရိသံ၊ ထိုယောကျ်ားကို။ ရာဂပါသေန၊ ရာဂတည်းဟူသော ကျော့ကွင်းဖြင့်။ အရညံ၊ အာရညံ (ဆဋ္ဌ) တော၌နေသော။ ကုဉ္ဇရံ၊ ဆင်ကို။ ဗန္ဓိတွာ၊ ဖွဲ့၍။ (အာနယတိ ဣတိ၊ ဆောင်သကဲ့သို့။ ဗန္ဓိတွာ၊ ဖွဲ့ကုန်၍။) အာနယိဿာမ၊ ဆောင်ပါကုန်အံ့။ တေ၊ သင်၏။ ဝသဂေါ၊ နိုင်ငံသို့လိုက်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိံသု၊ ရွတ်ကုန်၏။)

“(ဓီတရော၊ သ္မီးတို့။ ဂေါတမော၊ ဂေါတမသည်။) လောကေ၊ လောက၌။ အရဟံ၊ ပစ္စည်းလေးပါးကို ခံထိုက်၏။ သုဂတော၊ ကောင်းသော စကားကို ဆိုတတ်၏။ မာရဓေယျံ၊ တေဘုမ္မကဝဋ်ကို။ အတိက္ကန္တော၊ လွန်၏။ ရာဂေန၊ ရာဂတည်းဟူသော ကျော့ကွင်းဖြင့်။ သုဓာရယော၊ သုဝါနယော (ဆဋ္ဌ) သင်တို့ဆောင်လွယ်ကုန်သည်။ န (ဟောန္တိ)၊ မဖြစ်ကုန်။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဘူသံ၊ ဘုသံ (ဆဋ္ဌ) ပြင်းစွာ။ သောစာမိ၊ စိုးရိမ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (မာရော၊ မာရ်မင်းသည်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တဏှာ စ၊ တဏှာသည်လည်းကောင်း။ အရတိ စ၊ အရတိသည်လည်းကောင်း။ ရာဂါ စ၊ ရာဂသည်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မာရဓီတရော၊ မာရ်နတ်၏ သ္မီးတို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကြကုန်၏။ (ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်ကြကုန်သနည်း။) “သမဏ၊ ရှင်ရဟန်း။ (မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။) တေ၊ သင်၏။ ပါဒေ၊ ခြေရင်း၌။ ပရိစာရေမ၊ လုပ်ကျွေးပါကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။) အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနုတ္တရေ၊ အတုမရှိသော။ ဥပဓိသင်္ခယေ၊ ဥပဓိ၏ ကုန်ရာဖြစ်သော နိဗ္ဗာန်၌။ ယထာ (ယေန ကာရဏေန)၊ အကြင်သို့သော အကြောင်းကြောင့်။ ဝိမုတ္တော၊ အာရုံပြုသောအားဖြင့် ဖြစ်သော အရဟတ္တဖိုလ်စိတ်သည်။ (အတ္တိ၊ ရှိ၏။ တေန ကာရဏေန၊ ထိုအကြောင်းကြောင့်။) မနသာ၊ စိတ်မျှဖြင့်။ န အကာသိ၊ ခွင့်ပြုတော်မမူ။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တဏှာ စ၊ တဏှာသည်လည်းကောင်း။ အရတိ စ၊ အရတိသည်လည်းကောင်း။ ရာဂါ စ၊ ရာဂသည်လည်းကောင်း။ (ဣတိ၊ ဤသို့။) မာရဓီတရော၊ မာရ်နတ်၏ သ္မီးတို့သည်။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အပက္ကမ္မ၊ ဖဲကုန်၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သမစိန္တေသုံ၊ အညီအညွတ် ကြံကြကုန်၏။ (ကိံ သမစိန္တေသုံ၊ အဘယ်သို့ အညီအညွတ် ကြံကြကုန်သနည်း။) “ပုရိသာနံ၊ ယောကျ်ားတို့၏။ အဓိပ္ပါယာ၊ အလိုတို့သည်။ ဥစ္စာဝစာ ခေါ၊ အထူးထူး အပြားပြားရှိကုန်၏။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဧကသတံ ဧကသတံ၊ တစ်ယောက် တစ်ရာစီ တစ်ရာစီ။ ကုမာရိဝဏ္ဏသတံ၊ သတို့သ္မီးအဆင်းနှင့်တူသော အဆင်းရှိသော အတ္တဘောတစ်ရာကို။ အဘိနိမ္မိနေယျာမ၊ ဖန်ဆင်းရကုန်မူကား။ ယံနူန၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (သမစိန္တေသုံ၊ အညီအညွတ် ကြံကြကုန်၏။) အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တဏှာ စ၊ တဏှာသည်လည်းကောင်း။ အရတိ စ၊ အရတိသည်လည်းကောင်း။ ရာဂါ စ၊ ရာဂသည်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မာရဓီတရော၊ မာရ်မင်း၏ သ္မီးတို့သည်။ ဧကသတံ ဧကသတံ၊ တစ်ယောက် တစ်ရာစီ တစ်ရာစီ။ ကုမာရိဝဏ္ဏသတံ၊ သတိုးသ္မီးအဆင်းနှင့် တူသောအဆင်းရှိသော အတ္တဘောတစ်ရာကို။ အဘိနိမ္မိနိတွာ၊ ဖန်ဆင်း၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကြကုန်၏။ (ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်ကြကုန်သနည်း။) “သမဏ၊ ရှင်ရဟန်း။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ တေ၊ သင်၏။ ပါဒေ၊ ခြေရင်း၌။ ပရိစာရေမ၊ လုပ်ကျွေးကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကြကုန်၏။) တံပိ၊ ထိုစကားကိုလည်း။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနုတ္တရေ၊ အတုမရှိသော။ ဥပဓိသင်္ခယေ၊ ဥပဓိ၏ ကုန်ရာဖြစ်သော နိဗ္ဗာန်၌။ ယထာ (ယေန ကာရဏေန)၊ အကြင်သို့သော အကြောင်းကြောင့်။ ဝိမုတ္တော၊ အာရုံပြုသော အားဖြင့် ဖြစ်သော အရဟတ္တဖိုလ်စိတ်သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တထာ (တေန ကာရဏေန)၊ ထိုအကြောင်းကြောင့်။ မနသာ၊ စိတ်မျှဖြင့်။ န အကာသိ၊ ခွင့်ပြုတော်မမူ။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တဏှာ စ၊ တဏှာသည်လည်းကောင်း။ အရတိ စ၊ အရတိသည်လည်းကောင်း။ ရာဂါ စ၊ ရာဂသည်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မာရဓီတရော၊ မာရ်နတ်သ္မီးတို့သည်။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အပက္ကမ္မ၊ ဖဲကုန်၍။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သမစိန္တေသုံ၊ အညီအညွတ် ကြံကြကုန်၏။ (ကိံ သမစိန္တေသုံ၊ အဘယ်သို့ အညီအညွတ် ကြံကုန်သနည်း။) “ခေါ၊ စင်စစ်။ ပုရိသာနံ၊ ယောကျ်ားတို့၏။ အဓိပ္ပါယာ၊ အလိုတို့သည်။ ဥစ္စာဝစာ၊ အထူးထူးအပြားပြားရှိကုန်၏။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဧကသတံ Ä (၁၂၆) ဧကသတံ၊ တစ်ယောက် တစ်ရာစီ တစ်ရာစီ။ အဝိဇာတဝဏ္ဏသတံ၊ သားမဖွားသေးသော မိန်းမပျိုအဆင်းနှင့် တူသော အတ္တဘောတစ်ရာကို။ အဘိနိမ္မိနေယျာမ၊ ဖန်ဆင်းရကုန်မူကား။ ယံနူန၊ ကောင်း၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (သမစိန္တေသုံ၊ အညီအညွတ် ကြံကြကုန်၏။) အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တဏှာ စ၊ တဏှာသည်လည်းကောင်း။ အရတိ စ၊ အရတိသည်လည်းကောင်း။ ရာဂါ စ၊ ရာဂသည်လည်းကောင်း။ (ဣတိ၊ ဤသို့။) မာရဓီတရော၊ မာရ်မင်း၏ သ္မီးတို့သည်။ ဧကသတံ ဧကသတံ၊ တစ်ယောက် တစ်ရာစီ တရာစီ။ အဝိဇာတဝဏ္ဏံသတံ၊ သားမဖွားသေးသော မိန်းမပျိုအဆင်းနှင့် တူသောအတ္တဘောတစ်ရာကို။ အဘိနိမ္မိနိတွာ၊ ဖန်ဆင်း၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကြကုန်၏။ (ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်ကြကုန်သနည်း။) “သမဏ၊ ရှင်ရဟန်း။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ တေ၊ အရှင်ဘုရား၏။ ပါဒေ၊ ခြေတော်ရင်း၌။ ပရိစာရေမ၊ လုပ်ကျွေးပါကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။) တံပိ၊ တမ္ပိ (ဆဋ္ဌ) ထိုစကားကိုလည်း။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနုတ္တရေ၊ အတုမရှိသော။ ဥပဓိသင်္ခယေ၊ ဥပဓိ၏ ကုန်ရာဖြစ်သော နိဗ္ဗာန်၌။ ယထာ (ယေန ကာရဏေန)၊ အကြင်သို့သော အကြောင်းကြောင့်။ ဝိမုတ္တော၊ အာရုံပြုသော အားဖြင့် ဖြစ်သော အရဟတ္တဖိုလ်စိတ်သည်။ (အတ္တိ၊ ရှိ၏။ တထာ တေန ကာရဏေန၊ ထိုအကြောင်းကြောင့်။) မနသာ၊ စိတ်မျှဖြင့်။ န အကာသိ၊ ခွင့်ပြုတော်မမူ။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တဏှာ စ၊ တဏှာသည်လည်းကောင်း။ အရတိ စ၊ အရတိသည်လည်းကောင်း။ ရာဂါ စ၊ ရာဂသည်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မာရဓီတရော၊ မာရ်မင်း၏ သ္မီးတို့သည်။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အပက္ကမ္မ၊ ဖဲ၍။ (ဧဝံ၊ ဤသို့။) သမစိန္တေသုံ၊ အညီအညွတ် ကြံကုန်၏။ (ကိံ သမစိန္တေသုံ၊ အဘယ်သို့ အညီအညွတ်ကြကုန်သနည်း။) “ခေါ၊ စင်စင်။ ပုရိသာနံ၊ ယောကျ်ားတို့၏။ အဓိပ္ပါယာ၊ အလိုတို့သည်။ ဥစ္စာဝစာ၊ အထူးထူးအပြားပြားရှိကုန်၏။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဧကသတံ ဧကသတံ၊ တစ်ယောက် တစ်ရာစီ တရာစီ။ သကိံ ဝိဇာတဝဏ္ဏသတံ၊ တစ်ကြိမ်သားဖွားပြီးသော မိန်မအဆင်းနှင့် တူသောအဆင်းရှိသော အတ္တဘော တစ်ရာကို။ အဘိနိမ္မိနေယျာမ၊ ဖန်ဆင်းရကုန်မူကား။ ယံနူန၊ ကောင်းလေစွ။” ဣတိ (ဧဝံ)၊ ဤသို့။ (သမစိန္တေသုံ၊ အညီအညွတ်ကြံကြကုန်၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တဏှာ စ၊ တဏှာသည်လည်းကောင်း။ ပ။ သကိံ ဝိဇာတဝဏ္ဏသတံ၊ တစ်ကြိမ်သားဖွားပြီးသော မိန်မအဆင်းနှင့် တူသောအဆင်းရှိသော အတ္တဘောတစ်ရာကို။ အဘိနိမ္မိနိတွာ၊ ဖန်ဆင်း၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်ကြကုန်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်ကြကုန်သနည်း။) “သမဏ၊ ရှင်ရဟန်း။ (မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။) တေ၊ အရှင်ဘုရား၏။ ပါဒေ၊ ခြေတော်ရင်း၌။ ပရိစာရေမ၊ လုပ်ကျွေးပါကုန်အံ့။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။) တံပိ၊ ထိုစကားကိုလည်း။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနုတ္တရေ၊ အတုမရှိသော။ ဥပဓိသင်္ခယေ၊ ဥပဓိ၏ ကုန်ရာဖြစ်သော နိဗ္ဗာန်၌။ ယထာ (ယေန ကာရဏေန)၊ အကြင်သို့သော အကြောင်းကြောင့်။ ဝိမုတ္တော၊ အာရုံပြုသော အားဖြင့် ဖြစ်သော အရဟတ္တဖိုလ်စိတ်သည်။ (အတ္တိ၊ ရှိ၏။ တထာ တေန ကာရဏေန၊ ထိုအကြောင်းကြောင့်။) မနသာ၊ စိတ်မျှဖြင့်။ န အကာသိ၊ ခွင့်ပြုတော်မမူ။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တဏှာ စ၊ တဏှာသည်လည်းကောင်း။ ပ။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဧကသတံ ဧကသတံ၊ တစ်ယောက် တစ်ရာစီ တရာစီ။ ဒုဝိဇာတဝဏ္ဏသတံ၊ သားနှစ်ယောက်မွေးဖွားသော မိန်းမအဆင်းနှင့် တူသောအဆင်းရှိသော အတ္တဘောတစ်ရာကို။ အဘိနိမ္မိနေယျာမ၊ ဖန်ဆင်းရကုန်မူကား။ ယံနူန၊ ကောင်းလေစွ။ ဣတိ (ဧဝံ)၊ ဤသို့။ (သမစိန္တေသုံ၊ အညီအညွတ်ကြံကြကုန်၏။) အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တဏှာ စ၊ တဏှာသည်လည်းကောင်း။ ပ။ ဒုဝိဇာတဝဏ္ဏသတံ၊ သားနှစ်ယောက်မွေးဖွားသော မိန်းမအဆင်းနှင့် တူသောအဆင်းရှိသော အတ္တဘောတစ်ရာကို။ အဘိနိမ္မိနိတွာ၊ ဖန်ဆင်း၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပ။ အနုတ္တရေ၊ အတုမရှိသော။ ဥပဓိသင်္ခယေ၊ ဥပဓိ၏ ကုန်ရာဖြစ်သော နိဗ္ဗာန်၌။ ယထာ (ယေန ကာရဏေန)၊ အကြင်သို့သော အကြောင်းကြောင့်။ ဝိမုတ္တော၊ အာရုံပြုသော အားဖြင့် ဖြစ်သော အရဟတ္တဖိုလ်စိတ်သည်။ (အတ္တိ၊ ရှိ၏။ တထာ တေန ကာရဏေန၊ ထိုအကြောင်းကြောင့်။) မနသာ၊ စိတ်မျှဖြင့်။ န အကာသိ၊ ခွင့်ပြုတော်မမူ။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တဏှာ စ၊ တဏှာသည်လည်းကောင်း။ ပ။ မဇ္ဈိမိတ္ထိဝဏ္ဏသတံ၊ မဇ္ဈိမအရွယ်သို့ရောက်သော မိန်းမအဆင်းနှင့် တူသောအဆင်းရှိသော အတ္တဘောတစ်ရာကို။ အဘိနိမ္မိနေယျာမ၊ ဖန်ဆင်းရမူကား။ ယံနူန၊ ကောင်းလေစွ။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သမစိန္တေသု၊ အညီအညွတ် ကြံကြကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တဏှာ စ၊ တဏှာသည်လည်းကောင်း။ ပ။ မဇ္ဈိမိတ္ထိဝဏ္ဏသတံ၊ မဇ္ဈိမအရွယ်သို့ရောက်သော မိန်းမအဆင်းနှင့် တူသောအဆင်းရှိသော အတ္တဘောတစ်ရာကို။ အဘိနိမ္မိနိတွာ၊ ဖန်ဆင်း၍။ ပ။ အနုတ္တရေ၊ အတုမရှိသော။ ဥပဓိသင်္ခယေ၊ ဥပဓိ၏ ကုန်ရာဖြစ်သော နိဗ္ဗာန်၌။ (ယထာ ယေန ကာရဏေန၊ အကြင်သို့သော အကြောင်းကြောင့်။) ဝိမုတ္တော၊ အာရုံပြုသောအားဖြင့် ဖြစ်သော အရဟတ္တဖိုလ်စိတ်သည်။ (အတ္တိ၊ ရှိ၏။) တထာ (တေန ကာရဏေန)၊ ထိုသို့ သော အကြောင်းကြောင့်။ မနသာ၊ စိတ်မျှဖြင့်။ န အကာသိ၊ ခွင့်ပြုတော်မမူ။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တဏှာ စ၊ တဏှာသည်လည်းကောင်း။ ပ။ မဟိတ္ထိဝဏ္ဏသတံ၊ အရွယ်ကြီးသော မိန်းမအဆင်းနှင့်တူသော အဆင်းရှိသော အတ္တဘောတစ်ရာကို။ အဘိနိမ္မိနေယျာမ၊ ဖန်ဆင်းရကုန်မူကား။ ယံနူန၊ ကောင်းလေစွ။ ဣတိ (ဧဝံ)၊ ဤသို့။ (သမစိန္တေသုံ၊ အညီအညွတ် ကြံကြကုန်၏။) အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တဏှာ စ၊ တဏှာသည်လည်းကောင်း။ ပ။ မဟိတ္ထိဝဏ္ဏသတံ၊ အရွယ်ကြီးသော မိန်းမအဆင်းနှင့် တူသောအဆင်းရှိသော အတ္တဘောတစ်ရာကို။ အဘိနိမ္မိနိတွာ၊ ဖန်ဆင်း၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပ။ အနုတ္တရေ၊ အတုမရှိသော။ ဥပဓိသင်္ခယေ၊ ဥပဓိ၏ ကုန်ရာဖြစ်သော နိဗ္ဗာန်၌။ (ယထာ ယေန ကာရဏေန၊ အကြင်သို့သော အကြောင်းကြောင့်။) ဝိမုတ္တော၊ အာရုံပြုသော အားဖြင့် ဖြစ်သော အရဟတ္တဖိုလ်စိတ်သည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိ၏။) တထာ (တေန ကာရဏေန)၊ ထိုသို့သော အကြောင်းကြောင့်။ မနသာ၊ စိတ်မျှဖြင့်။ န အကာသိ၊ ခွင့်ပြုတော်မမူ။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တဏှာ စ၊ တဏှာသည်လည်းကောင်း။ အရတိ စ၊ အရတိသည်လည်းကောင်း။ ရာဂါ စ၊ ရာဂသည်လည်းကောင်း။ (ဣတိ၊ ဤသို့။) မာရဓီတရော၊ မာရ်မင်း၏ သ္မီးတို့သည်။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အပက္ကမ္မ၊ ဖဲ၍။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်ကြကုန်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) “နော၊ အကျွန်ုပ်တို့၏။ ပိတာ၊ အဘသည်။ သစ္စံ၊ မှန်သော စကားကို။ အဝေါစ ကိရ၊ ဆိုပေသတတ်။ “(ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုပေသနည်း။)

“(ဓီတရေ၊ သ္မီးတို့။ ဂေါတမော၊ ဂေါတမသည်။) လောကေ၊ လောက၌။ အရဟံ၊ ပစ္စည်းလေးပါးကို ခံတော်မူထိုက်၏။ သုဂတော၊ ကောင်းသောစကားကို ဆိုတော်မူတတ်၏။ မာရဓေယျံ၊ မာရ်၏ တည်ရာဖြစ်သော တေဘုမ္မကဝဋ်ကို။ အတိက္ကန္တော၊ လွန်၏။ ရာဂေန၊ ရာဂတည်းဟူသော ကျော့ကွင်းဖြင့်။ သုဓာရယော၊ သင်တို့ဆောင်လွယ်ကုန်သည်။ န (ဟောန္တိ)၊ မဖြစ်ကုန်။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဘုသံ၊ ပြင်းစွာ။ သောစာမိ၊ စိုးရိမ်၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ ကိရ၊ ဆိုပေသတတ်။)

ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ အဝီတရာဂံ၊ မကင်းသော ရာဂရှိသော။ ယံ သမဏံ ဝါ၊ အကြင်ရဟန်းကိုလည်းကောင်း။ (ယံ) ဗြဟ္မဏံ ဝါ၊ အကြင်ပုဏ္ဏားကိုလည်းကောင်း။ ဣမိနာ ပရက္ကမေန၊ ဣမိနာ ဥပက္ကမေန (ဆဋ္ဌ) ဤဆိုအပ်ခဲ့ပြိီးသော လုံ့လဖြင့်။ ဥပက္ကမေယျာမ၊ လုံ့လကြိုးကုတ် အားထုတ်ကုန်ငြားအံ့။ အဿ၊ ထိုရဟန်းပုဏ္ဏား၏။ ဟဒယံ ဝါ၊ နှလုံးသည်မူလည်း။ ဖလေယျ၊ ကွဲရာ၏။ မုခတော၊ ခံတွင်းမှ။ ဥဏှံ လောဟိတံ ဝါ၊ သွေးပူသည်လည်း။ ဥဂ္ဂစ္ဆေယျ၊ အန်ရာ၏။ ဥမ္မာဒံ ဝါ၊ ရူးသွပ်ခြင်းသို့လည်း။ ပါပုဏေယျ၊ ရောက်ရာ၏။ သေယျထာ ဝါ ပန၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ လုတော၊ ရိတ်၍ ထားအပ်သော။ ဟရိတော၊ စိမ်းသော။ နဠော၊ ကျူသည်။ သုဿတိ (သေယျထာပိ)၊ ဥဿုဿတိ ဝိသုဿတိ (ဆဋ္ဌ) ခြောက်သကဲ့သို့။ မိလာယတိ (သေယျထာပိ)၊ ညှိုးသကဲ့၏။ ဧဝမေဝံ၊ ဧဝမေဝ (ဆဋ္ဌ) ဤအတူ။ သုဿေယျ၊ ဥဿုဿတိ ဝိသုဿတိ (ဆဋ္ဌ) ခြောက်ရာ၏။ မိလာယေယျ၊ ညှိုးရာ၏။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကြကုန်၏။)

Ä (၁၂၇) အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တဏှာ စ၊ တဏှာသည်လည်းကောင်း။ အရတိ စ၊ အရတိသည်လည်းကောင်း။ ရာဂါ စ၊ ရာဂသည်လည်းကောင်း။ (ဣတိ၊ ဤသို့။) မာရဓီတရော၊ မာရ်မင်း၏ သ္မီးတို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကုန်ပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌံသု၊ ရပ်လေကုန်၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတာ ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ တဏှာ မာရဓီတာ၊ တဏှာမည်သော မာရ်နတ်၏ သ္မီးသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“(သမဏ၊ ရှင်ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။) သောကာဝတိဏ္ဏော၊ စိုးရိမ်ခြင်းဖြင့် စွတ်သည် ဖြစ်၍။ ဝနသ္မိံ၊ ဝနသ္မိံ (ဆဋ္ဌ) တော၌။ ဈာယတိ နု၊ မှိုင်၍ နေသလော။ ဥဒ၊ ထိုမျှို့။ ပတ္ထယာနော၊ တောင့်တသော။ (တွံ၊ သင်သည်။) ဝိတ္တံ၊ တစ်ရာတစ်ထောင်သော ဥစ္စာကို။ ဇီဏ္ဏော၊ ဇီနော (ဆဋ္ဌ) ရှုံးသည်။ (အသိ) နု၊ ဖြစ်သလော။ ဂါမသ္မိံ၊ ရွာတွင်း၌။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော။ အာဂုံ၊ လေးစွာသော မကောင်းမှုကို။ (တွံ၊ သင်သည်။) အကာသိ နု၊ ပြုမိသလော။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ဇနေ၊ လူ၌။ သက္ခိံ၊ အဆွေခင်ပွန်းဖွဲ့ခြင်းကို။ (တွံ၊ သင်သည်။) န ကရောသိ၊ မပြုသနည်း။ တေ၊ သင်အား။ ကေနစိ (ကောစိ)၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော။ သက္ခီ၊ အဆွေခင်ပွန်းသည်။ န သမ္ပဇ္ဇတိ၊ မပြည့်စုံသနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

“(တဏှေ၊ တဏှာ။) ပိယသာတရူပံ၊ ချစ်အပ်သာယာအပ်သော ရုပ်ဟု ဆိုအပ်သော။ သေနံ၊ ကိလေသာစစ်သည်ကို။ ဇေတွာန၊ အောင်ပြီး၍။ ဧကော၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း။ ဈာယံ (ဈာယန္တော)၊ နှစ်ပါးသော ဈာန်ဖြင့် နေသော။ အဟံ၊ ငါသည်။ အတ္ထဿ ပတ္တိံ၊ စင်စစ်အကျိုးစီးပွားသို့ ရောက်သော။ ဟဒယဿ သန္တိံ၊ လွန်စွာစိတ်၏ ငြိမ်းခြင်းရှိသော။ သုခံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ချမ်းသာကို။ အနုဗောဓိံ၊ သိတော်မူ၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဇနေ၊ ဇနေန (ဆဋ္ဌ) လူအပေါင်း၌။ သက္ခိံ၊ အဆွေခင်ပွန်းဖွဲ့ခြင်းကို။ န ကရောမိ၊ မပြု။ မေ၊ ငါ့အား။ ကေနစိ (ကောစိ)၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော။ သက္ခီ၊ အဆွေခင်ပွန်းသည်။ န သမ္ပဇ္ဇတိ၊ မပြည့်စုံ။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အရတိ စ မာရဓီတာ၊ အရတိ (ဆဋ္ဌ) မာရ်နတ်၏သ္မီး အရတိသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

“(သမဏ၊ ရှင်ရဟန်း။) ကထံ ဝိဟာရိဗဟုလော၊ ဝိဟာရိဗဟုလောဓ (ဆဋ္ဌ) အဘယ်မည်သော နေခြင်းဖြင့် များစွာနေသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပေဉ္စာဃံ၊ ငါးဒွါရ၌ ဖြစ်သော ကိလေသာတည်းဟူသော ဩဃကို။ တိဏ္ဏော၊ ကူးမြောက်သနည်း။ ဆဋ္ဌံ၊ ခြောက်ခုမြောက်သော မနောဒွါရ၌ ဖြစ်သော ကိလေသာကို။ အတရိ စ၊ အတရီဓ (ဆဋ္ဌ) ကူပြီးသနည်း။ (ကတဇ္ဈာယံ ကတမေန) ဈာယေန၊ ဈာယိံ (ဆဋ္ဌ) အဘယ်မည်သော ဈာန်ဖြင့်။ ဗဟုလံ၊ များစွာ ဖုတ်ကြည်းတတ်သော။ တံ (ပုဂ္ဂလံ)၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ကာမသညာ၊ ကာမသညာတို့သည်။ အလဒ္ဓါ၊ အလဒ္ဓ (ဆဋ္ဌ) မရကုန်မူ၍။ ပရိဗာဟိရာ၊ အပပြုကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်သနည်း။” ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

“အရတိ၊ အရတိမည်သော နတ်သ္မီး။ ပဿဒ္ဓကာယော၊ ငြိမ်းပြီးသော အဿာသ ပဿာသကာယရှိသော။ သုဝိမုတ္တစိတ္တော၊ ကောင်းစွာကိလေသာမှ လွတ်သော စိတ်ရှိသော။ အသင်္ခရောန္တော၊ အသင်္ခရာနော (ဆဋ္ဌ) သုံးပါးသော ကမ္မာဘိသင်္ခါရတို့သည် မပြုပြင်အပ်သော။ သတိမာ၊ သတိနှင့် ပြည့်စုံသော။ အနောကော၊ ကိလေသာ၏ တည်ရာမဟုတ်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဓမ္မံ၊ သစ္စာလေးပါးတရားကို။ အညာယ၊ သိ၍။ အဝိတက္ကဇ္ဈာယီ၊ အဝိတက္ကဈာယီ (ဆဋ္ဌ) စတုတ္ထဈာန်ဖြင့် နေလေ့ရှိ၏။ န ကုပ္ပတိ၊ ဒေါသဖြင့် အမျက်မထွက်။ န သရတိ၊ ရာဂဖြင့် မအောက်မေ့။ န ထီနော၊ န ထိနော (ဆဋ္ဌ) မောဟဖြင့် ထီနမိဒ္ဓကင်းသော စိတ်ရှိ၏။ ဧဝံ ဝိဟာရိဗဟုလော စ၊ ဤသို့သော စတုတ္ထဈာန်ဖြင့် နေခြင်းဖြင့် များစွာနေသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပေဉ္စာဃံ၊ ငါးဒွါရ၌ဖြစ်သော ကိလေသာတည်းဟူသော ဩဃကို။ တိဏ္ဏော၊ ကူးမြောက်၏။ ဆဋ္ဌံ၊ ခြောက်ခုမြောက်သော မနောဒွါရ၌ဖြစ်သော ကိလေသာကို။ အထရိ စ၊ ကူးမြောက်ပြီ။ ဧဝံ ဈာယေန၊ ဤသို့သော စတုတ္ထဈာန်ဖြင့်။ ဗဟုလံ၊ များသော။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ကာမသညာ၊ ကာမသညာတို့သည်။ ပရိဗာဟိရာ၊ အပပြုကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်တော်မူ၏။

Ä (၁၂၈) အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ရာဂါ စ မာရဓီတာ၊ မာရ်မင်း၏သ္မီးရာဂသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမာ ဂါထာယော၊ ဤဂါထာတို့ကို။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

သမဏ၊ ရှင်ရဟန်း။ ဂဏသံဃစာရီ၊ ဂိုဏ်းသံဃာအလယ်၌ သွားတတ်သောသူသည်။ တဏှံ၊ တဏှာကို။ အစ္ဆေဇ္ဇိ၊ ဖြတ်ပြီ။ အဒ္ဓါ၊ မချွတ်။ ဗဟူ၊ များကုန်သော။ သတ္တာ စ၊ သတ္တဝါတို့သည်လည်း။ စရိဿန္တိ၊ လှည့်လည်ကုန်လတ္တံ့။ ဗဟုဝတံ၊ များသော အကျင့်ရှိသော။ ဇနတံ၊ သတ္တဝါအပါင်းကို။ အနောကော၊ ကိလေသာ၏ တည်ရာမဟုတ်သော။ အယံ၊ ဤတဏှာကို ဖြတ်ပြီးသော အရာသည်။ မစ္စုရာဇဿ၊ သေမင်း၏။ ဟတ္ထတော၊ လက်မှ။ အစ္ဆေဇ္ဇ၊ ဖဲ၍။ ပါရံ၊ နိဗ္ဗာန်ဟူသော ကမ်းတစ်ဖက်သို့။ နေဿတိ၊ ဆောင်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ ရာဂေ၊ ရာဂမည်သော နတ်သ္မီး။ မဟာဝီရာ၊ ကြီးသောလုံ့လ ရှိကုန်သော။ တထာဂတာ၊ လာခြင်းကောင်းကုန်သော ဘုရားတို့သည်။ သဒ္ဓမ္မေန၊ သူတော်ကောင်းတရားဖြင့်။ စေ နယန္တိ၊ အကယ်၍ ဆောင်ကုန်လတ္တံ့။ ဓမ္မေန၊ သူတော်ကောင်းတရားဖြင့်။ နိယျမာနာနံ၊ ဆောင်ကုန်စဉ်။ ဝိဇာနတံ၊ ပညာရှိတို့အား။ ဥဿုယာ၊ ငြူစူခြင်းသည်။ ကာ၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်တော်မူ၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တဏှာ စ၊ တဏှာသည်လည်းကောင်း။ အရတိ စ၊ အရတိသည်လည်းကောင်း။ ရာဂါ စ၊ ရာဂသည်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မာရဓီတရော၊ မာရ်မင်း၏သ္မီးတို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်ကုန်ပြီ။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်မင်းသည်။ တဏှဉ္စ၊ တဏှာကိုလည်းကောင်း။ အရတိံ စ၊ အရတိကိုလည်းကောင်း။ ရာဂဉ္စ၊ ရာဂကိုလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒူရတောဝ၊ အဝေးမှလျှင်။ အာဂစ္ဆန္တိယော၊ လာကုန်သော။ မာရဓီတရော၊ မာရ်မင်း၏ သ္မီးတို့ကို။ အဒ္ဒသ ခေါ အဒ္ဒသ ဧဝ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်သောကြောင့်။ ဂါထာဟိ၊ ဂါထာတို့ဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

ဓီတရော၊ သ္မီးတို့။ ဗာလာ၊ မိုက်ကုန်သော။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကုမုဒနာဠီဟိ၊ ကြာရိုးတို့ဖြင့်။ ပဗ္ဗတံ၊ တောင်ကို။ အဓိမတ္ထထ၊ နှိပ်စက်ကုန်ပြီ။ ဂိရိံ၊ တောင်ကို။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ နခေန၊ လက်သည်းဖြင့်။ ခနထ၊ ကုတ်ကုန်ပြီ။ အယောဒန္တေဟိ၊ လှံတံတို့ဖြင့်။ ခါဒထ၊ တူးကုန်ပြီ။

သိရသိ၊ ဥက္ခောင်းထက်၌။ သေလံ၊ တောင်ထွဋ်ပမာဏရှိသော ကျောက်ကို။ ဥဟစ္စ၊ ရွက်၍။ ပါတာလေ၊ ကိုးကွယ်ရာမရသော အရပ်၌။ ဂါဓံ၊ တည်ရာကို။ ဧသထ ဣဝ၊ ရှာကုန်ဘိသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ခါဏု၊ သစ်ငုတ်သည်။ ဥရသိ၊ ရင်၌။ အာသဇ္ဇ ဣဝ၊ ဆောက်မိသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ တုမှာကံ၊ သင်တို့အား။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဂေါတမာ၊ ဂေါတမမှ။ နိဗ္ဗိဇ္ဇ၊ ပြီးငွေ့ကုန်၍။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အပေထ၊ ဖဲကြကုန်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

တဏှာ စ၊ တဏှာသည်လည်းကောင်း။ အရတိ စ၊ အရတိသည်လည်းကောင်း။ ရာဂါ စ၊ ရာဂသည်လည်းကောင်း။ ဒဒ္ဒဠှမာနာ စ၊ ထွန်းတောက်ပကုန်သည် ဖြစ်၍။ အာဂဉ္ဆုံ၊ လာကုန်ပြီ။ တာ၊ ထိုသုံးယောက်သော မာရ်နတ်မင်းသ္မီးတို့သည်။ တတ္ထ၊ ထိုဘုရား၌။ သတ္ထာ၊ မိမိတို့ လက်နက်တို့ကို။ ပနုဒိ၊ လွှင့်ပြီ။ ကိမိဝ၊ အဘယ်ကဲ့သို့နည်း။ မာလုတော၊ လေသည်။ တူလံ၊ လဲဝါကို။ ဘဋ္ဌံ ဣဝ၊ လွှင့်သကဲ့သို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

တတိယော၊ သုံးခုတို့၏ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သော။ ဝဂ္ဂေါ၊ ဝဂ်တည်း။

တတြ၊ ထိုတတိယဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်။ ဘဝတိ၊ ဖြစ်၏၊

သမ္ဗဟုလာ၊ သမ္ဗဟုလာသုတ်လည်းကောင်း။ သမိဒ္ဓိ စ၊ သမိဒ္ဓိသုတ်လည်းကောင်း။ ဂေါဓိကံ၊ ဂေါဓိကသုတ်လည်းကောင်း။ သတ္တဝဿာနိ၊ သတ္တဝါဿသုတ်လည်းကောင်း။ ဓီတရံ၊ ဓီတရသုတ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗုဒ္ဓသေဋ္ဌေန၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣမံ မာရပဉ္စကံ၊ ဤမာရ်ငါးပါးသုတ်ကို။ ဒေသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်ပြီ။

မာရသံယုတ္တံ၊ မာရသံယုတ်သည်။ သမတ္တံ၊ ပြီးပြီ။

၅၊ ဘိက္ခုနီသံယုတ်

၁၊ အာဠဝိကာသုတ်

၁၆၂။ Ä (၁၂၉) (ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားကဿပ။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤအာဠာဝိကာသုတ်ကို။) မေ (မယာ)၊ အကျွန်ုပ်အာနန္ဒသည်။ (ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်မှ။) ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။ ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားအပ်သနည်း။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာ ဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာဠဝိကာ၊ အာဠဝီပြည်၌ နေသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ပုဗ္ဗနှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပါဝိသိ၊ ဝင်၏။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရိတွာ၊ လုည့်လည်၍။ ပစ္ဆာဘတ္တံ၊ ဆွမ်းခံပြီးသည်မှ နောက်၌။ ပိဏ္ဍပါတပ္ပဋိက္ကန္တာ၊ ဆွမ်းခံရွာမှ ဖဲခဲ့သည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အန္ဓဝနံ၊ အမိုက်တောသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဝိဝေကတ္ထိနိ၊ ဆိတ်ငြိမ်စွာနေခြင်းကိုအလိုရှိသည် ဖြစ်၍။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သည်။ အာဠဝိကာယ၊ အာဠဝီပြည်၌ နေသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမအား။ ဘယံ၊ ကြောက်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဆမ္ဘိတတ္တံ၊ ကိုယ်ခက်တရော်ရှိခြင်းကိုလည်းကောင်း။ လောမဟံသံ၊ ကြက်သီးမွေးညင်းထခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဥပ္ပါဒေတုကာမော၊ ဖြစ်စေလိုသည် ဖြစ်၍။ ဝိဝေကမှာ၊ ဆိတ်ငြိမ်စွာနေခြင်းမှ။ စာဝေတုကာမော၊ ရွေ့လျောစေလိုသည် ဖြစ်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာဠဝိကာ၊ အာဠဝီပြည်၌ နေသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အာဠဝိကံ၊ အာဠဝီပြည်၌ နေသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

အယျေ၊ အရှင်မ။ လောကေ၊ လောက၌။ နိဿရဏံ၊ ထွက်ရာဖြစ်သော နိဗ္ဗာန်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ကိံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဝိဝေကေန၊ ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းဖြင့်။ ကာမာ၊ အလိုရှိသည်။ အသိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ကာမရတိယော၊ ကာမဂုဏ်၌ မွေ့လျော်ခြင်းတို့ကို။ ဘုဉ္ဇဿု၊ ခံစားလော။ တေ၊ သင့်အား။ ပစ္ဆာနုတာပိနီ၊ နောင်တတစ်ဖန် ပူပန်ခြင်းသည်။ မာ အဟု၊ မဖြစ်ပါစေလင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာဠဝိကာယ၊ အာဠဝီပြည်၌ နေသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမအား။ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) အယံ၊ ဤသူသည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ကောနု ခေါ၊ အဘယ်သူနည်း။ မနုဿော ဝါ၊ လူလော။ အမနုဿော ဝါ၊ နတ်လော။ ဣတိ (ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ (အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။) အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာဠဝိကာယ၊ အာဠဝီပြည်၌ နေသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမအား။ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ အယံ မာရော၊ ဤမာရ်နတ်သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ ဘယံ၊ ကြောက်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဆမ္ဘိတတ္တံ၊ ကိုယ်ခက်တရော်ရှိခြင်းကိုလည်းကောင်း။ လောမဟံသံ၊ ကြက်သီးမွေးညင်းထခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဥပ္ပါဒေတုကာမော၊ ဖြစ်စေလိုသည် ဖြစ်၍။ ဝိဝေကမှာ၊ ဆိတ်ငြိမ်စွာ နေခြင်းမှ။ စာဝေတုကာမော၊ ရွေ့လျောစေလိုသည် ဖြစ်၍။ ဂါထံ၊ ဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ ဣတိ (ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ (အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။) အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာဠဝိကာ၊ အာဠဝီပြည်၌ နေသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ဘိက္ခုနီမသည်။ အယံ၊ ဤသူသည်ကား။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်မာနတ်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ ပါပိမန္တံ၊ ယုတ်မာသော။ မာရံ၊ မာရ်နတ်ကို။ ဂါထာဟိ၊ ဂါထာတို့ဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

ပမတ္တဗန္ဓု၊ မေ့လျော့သောသူ၏ အဆွေဖြစ်သော။ ပါပိမ၊ မာရ်နတ်ယုတ်။ လောကေ၊ လောက၌။ နိဿရဏံ၊ ထွက်မြောက်ရာဖြစ်သော နိဗ္ဗာန်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ မေ၊ ငါ့အား။ ပညာယ၊ ပစ္စဝေက္ခနာပညာဖြင့်။ သုဖုသိတံ၊ ကောင်းစွာရ၏။ တွံ၊ သင်သည်။ တံ ပဒံ၊ ထိုနိဗ္ဗာန်သို့ သွားအံ့သော အကြောင်းကို။ န ဇာနာသိ၊ မသိ။ ပါပိမ၊ မာရ်နတ်ယုတ်။ ကာမာ၊ ကာမဂုဏ်တို့သည်။ သတ္တိသူလူပမာ၊ လှံသွားနှင့် တူသောဥပမာ ရှိကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုသူတို့၏။ ခန္ဓာ၊ ခန္ဓာတို့သည်။ အဓိကုဋ္ဋနာ၊ အဖန်တလဲလဲ ခုတ်စဉ်းအပ်သော ဘဏ္ဍာဖြစ်ကုန်၏။ တွံ၊ သင်သည်။ ယံ ကာမရတိံ၊ အကြင်ကာမဂုဏ်၌ မွေ့လျော်ခြင်းတည်းဟူသော စကားကို။ ဗြူသိ၊ ဆို၏။ သာ အရတိ၊ ထိုကာမဂုဏ်မွေ့လျော်ခြင်းတည်းဟူသော ကိစ္စသည်။ မယှံ၊ ငါ့အား။ မာ အဟု၊ မဖြစ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သည်။ အာဠဝိကာ၊ အာဠဝီပြည်၌ နေသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ ဒုက္ခီ၊ ဆင်းရဲသည် ဖြစ်၍။ ဒုမ္မနော၊ နှလုံးမသာယာသည် ဖြစ်၍။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်၌သာလျှင်။ အန္တရဓာယိ၊ ကွယ်လေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၂၊ သောမာသုတ်

၁၆၃။ Ä (၁၃၀) သာဝတ္ထိနိဒါနံ၊ သာဝတ္ထိနိဒါန်းတည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သောမာ၊ သောမာအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ပုဗ္ဗနှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပါဝိသိ၊ ဝင်လေ၏။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရိတွာ၊ လှည့်လည်၍။ ပစ္ဆာဘတ္တံ၊ ဆွမ်းခံပြီးသည်မှ နောက်၌။ ပိဏ္ဍပါတပ္ပဋိက္ကန္တာ၊ ဆွမ်းခံရွာမှ ဖဲပြီးသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အန္ဓဝနံ၊ သူကန်းတောသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဒိဝါဝိဟာရာယ၊ နေ့သန့်ခြင်းအကျိုးငှာ။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အန္ဓဝနံ၊ သူကန်းတောသို့။ အဇ္ဈောဂါဟေတွာ၊ သက်ဝင်၍။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိ တစ်ခုခုသော။ ရုက္ခမူလေ၊ သစ်ပင်ရင်း၌။ ဒိဝါဝိဟာရံ၊ နေ့နေခြင်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သည်။ သောမာယ၊ သောမာအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမအား။ ဘယံ၊ ကြောက်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဆမ္ဘိတတ္တံ၊ ကိုယ်ခက်တရော်ရှိခြင်းကိုလည်းကောင်း။ လောမဟံသံ၊ ကြက်သီးမွေးညင်းထခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဥပ္ပါဒေတုကာမော၊ ဖြစ်စေလိုသည် ဖြစ်၍။ သမာဓိံမှာ၊ သမာဓိမှ။ စာဝေတုကာမော၊ ရွေ့လျောစေလိုသည်ဖြစ်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သောမာ၊ သောမာအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ သောမံ၊ သောမာအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

အယျေ၊ အရှင်မ။ ဒုရဘိသမ္ဘဝံ၊ ရောက်နိုင်ခဲသော။ ယံ ဌာနံ၊ အကြင်အရဟတ္တဖိုလ်သို့။ ဣသီဟိ၊ ဘုရားပစ္စေကဗုဒ္ဓါသာဝကတို့သည်။ ပတ္တဗ္ဗံ၊ ရောက်အပ်၏။ တံ ဌာနံ၊ ထိုအရဟတ္တဖိုလ်အရပ်သို့။ တွံ၊ သင်သည်။ ဒွင်္ဂုလပညာယ၊ လက်နှစ်ချောင်းမျှသာရှိသော နည်းသောပညာရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ ဣတ္ထိယာ၊ မိန်းမအား။ ပပ္ပေါတုံ၊ ရောက်ခြင်းငှာ။ န သက္ကာ၊ မတတ်ကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သောမာယ၊ သောမာအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမအား။ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) အယံ၊ ဤသူသည်။ ဂါထံ၊ ဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ကောနု ခေါ၊ အဘယ်သူနည်း။ မနုဿော ဝါ၊ လူလော။ အမနုဿော ဝါ၊ နတ်လော။ ဣတိ (ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ (အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။) အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သောမာယ၊ သောမာအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမအား။ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြန်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်ပြန်သနည်း။) ခေါ၊ စင်စစ်။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ အယံ မာရော၊ ဤမာရ်နတ်သည်။ မမ၊ ငါ့အား။ ဘယံ၊ ကြောက်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဆမ္ဘိတတ္တံ၊ ကိုယ်ခက်တရော်ရှိခြင်းကို လည်းကောင်း။ လောမဟံသံ၊ ကြက်သီးမွေးညင်းထခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဥပ္ပါဒေတုကာမော၊ ဖြစ်စေလိုသည် ဖြစ်၍။ သမာဓိမှာ၊ သမာဓိမှ။ စာဝေတုကာမော၊ ရွေ့လျောစေလိုသည် ဖြစ်၍။ ဂါထံ၊ ဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ ဣတိ (ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သောမာ၊ သောမာအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အယံ၊ ဤသူသည်ကား။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ ပါပိမန္တံ၊ ယုတ်မာသော။ မာရံ၊ မာရ်နတ်ကို။ ဂါထာဟိ၊ ဂါထာတို့ဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

သုသမာဟိတေ၊ ကောင်းစွာတည်ကြည်သော။ စိတ္တမှိ၊ စိတ်၌။ ဉာဏမှိ၊ ဖလသမာပတ္တိဉာဏ်သည်။ ဝတ္တမာနမှိ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ သမ္မာ၊ အကြောင်းဖြင့်။ ဓမ္မံ၊ သစ္စာလေးပါးတရားကို။ ဝိပဿတော၊ မြင်သောသူအား။ ဣတ္ထိဘာဝေါ၊ မိန်းမအဖြစ်သည်။ ကိံ ကယိရာ၊ အဘယ်ပြုအံ့နည်း။

ဣတ္ထိ ဝါ၊ မိန်းမသည်လည်းကောင်း။ ပုရိသော ဝါ၊ ယောကျ်ားသည်လည်းကောင်း။ အဘသ္မိံ ဝါ ပန၊ တပါးလည်းဖြစ်သော။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော သူသည်။ အဟံ၊ ငါသည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ တဏှာမာနဒိဋ္ဌိဝသေန၊ တဏှာမာနဒိဋ္ဌိ၏ အစွမ်းဖြင့်။ ယဿ၊ အကြင်သူအား။ သိယာနနု၊ ဖြစ်သည်မဟုတ်တုံလော။ တံ ဝစနံ၊ ထိုမိန်းမအားအရဟတ္တဖိုလ်သို့ရောက်ခြင်းငှာ မစွမ်းနိုင်ဟူသော စကားကို။ မာရော၊ မာရ်နတ်သည်။ ဝတ္တုံ၊ ဆိုခြင်းငှာ။ အရဟတိ၊ ထိုက်မည်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ သောမာ၊ သောမာအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒုက္ခီ၊ ဆင်းရဲသည်ဖြစ်၏။ ဒုမ္မနော၊ နှလုံးမသာယာသည် ဖြစ်၍။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်၌သာလျှင်။ အန္တရဓာယိ၊ ကွယ်လေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၃၊ ကိသာဂေါတမီသုတ်

၁၆၄။ သာဝတ္ထိနိဒါနံ၊ သာဝတ္ထိနိဒါန်းတည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကိသာဂေါတမီ၊ ကိသာဂေါတမီအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ပုဗ္ဗနှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပါဝိသိ၊ ဝင်လေ၏။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ ပစ္ဆာဘတ္တံ၊ ဆွမ်းခံပြီးသည်မှ နောက်၌။ ပိဏ္ဍပါတပ္ပဋိက္ကန္တော၊ ဆွမ်းခံရွာမှ ဖဲခဲ့သည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အန္ဓဝနံ၊ သူကန်းတောသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ Ä (၁၃၁) တေန၊ ထိုသူကန်းတောရှိရာအရပ်သို့။ ဒိဝါဝိဟာရာယ၊ နေ့နေခြင်းငှာ။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အန္ဓဝနံ၊ သူကန်းတောသို့။ အဇ္ဈောဂါဟေတွာ၊ သက်ဝင်၍။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ ရုက္ခမူလေ၊ သစ်ပင်ရင်း၌။ ဒိဝါ ဝိဟာရံ၊ နေ့နေခြင်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မာရော၊ မာရ်နတ်သည်။ ကိသာဂေါတမိယာ၊ ကိသာဂေါတမီအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီယာ၊ ရဟန်းမိန်းမအား။ ဘယံ၊ ကြောက်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဆမ္ဘိတတ္တံ၊ ကိုယ်ခက်တရော်ရှိခြင်းကိုလည်းကောင်း။ လောမဟံသံ၊ ကြက်သီးမွေးညင်းထခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဥပ္ပါဒေတုကာမော၊ ဖြစ်စေခြင်းငှာ အလိုရှိသည် ဖြစ်၍။ သမာဓိမှာ၊ သမာဓိမှ။ စာဝေတုကာမော၊ ရွေ့လျောခြင်းငှာ အလိုရှိသည် ဖြစ်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ကိသာဂေါတမီ၊ ကိသာဂေါတမီအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုရဟန်းမိန်းမရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ကိသာဂေါတမိံ၊ ကိသာဂေါတမီအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

အယျေ၊ အရှင်မဂေါတမီ။ ကိံ၊ အဘယ်နည်း။ တွံ၊ သင်သည်။ မတပုတ္တာဝ၊ သားသေသောသူကဲ့သို့။ ရုဒမ္မုခီ၊ ငိုသောမျက်နှာရှိသည် ဖြစ်၍။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း။ အသိနု၊ ဖြစ်သလော။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း။ ဝနမဇ္ဈဂတာ၊ တောကြီးအလယ်သို့ရောက်သည်ကား။ ပုရိသံ၊ ယောကျ်ားကို။ ဂဝေသသိနု၊ ရှာလေသလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကိသာဂေါတမိယာ၊ ကိသာဂေါတမီအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီယာ၊ ရဟန်းမိန်းမအား။ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သန်ည်း။ အယံ၊ ဤသူသည်။ ဂါထံ၊ ဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ကောနု ခေါ၊ အဘယ်သူနည်း။ မနုဿော ဝါ၊ လူလော။ အမနုဿော ဝါ၊ နတ်လော။ ဣတိ (ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ (အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။) အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကိသာဂေါတမိယာ၊ ကိသာဂေါတမီအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမအား။ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြန်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်ပြန်သနည်း။) ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ အယံ မာရော၊ ဤမာရ်နတ်သည်။ မမ၊ ငါ့အား။ ဘယံ၊ ကြောက်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဆမ္ဘိတတ္တံ၊ ကိုယ်ခက်တရော်ရှိခြင်းကိုလည်းကောင်း။ လောမဟံသံ၊ ကြက်သီးမွေးညင်းထခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဥပ္ပါဒေတုကာမော၊ ဖြစ်စေခြင်းငှာ အလိုရှိသည် ဖြစ်၍။ သမာဓိမှာ၊ သမာဓိမှ။ စာဝေတုကာမော၊ ရွေ့လျောစေခြင်းငှာ အလိုရှိသည် ဖြစ်၍။ ဂါထံ၊ ဂါထာကို။ ဘာသတိ၊ ရွတ်၏။ ဣတိ (ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြန်၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကိသာဂေါတမီ၊ ကိသာဂေါတမီအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အယံ၊ ဤသူသည်ကား။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ ပါပိမန္တံ၊ ယုတ်မာသော။ မာရံ၊ မာရ်နတ်ကို။ ဂါထာဟိ၊ ဂါထာတို့ဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

အာဝုသော ပါပိမ၊ အချင်းမာရ်နတ်ယုတ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ မတပုတ္တာ၊ သားသေခြင်းသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပုတ္တမရဏံ နာမ၊ သားသေခြင်းမည်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိတော့ပြီ။ ပုရိသာ၊ ယောကျ်ားတို့သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ ဧတံ၊ ဤမှီဝဲခြင်းကိစ္စကို။ ကာတုံ၊ ပြုခြင်းငှာ။ အန္တိကာ၊ မထိုက်ကုန်။ အဟံ၊ ငါသည်။ န သောစာမိ၊ မစိုးရိမ်။ န ရောဒါမိ၊ မငိုကြွေး။ တံ၊ သင်ကို။ န ဘာယာမိ၊ မကြောက်။

သဗ္ဗတ္ထ၊ ခပ်သိမ်းသော ခန္ဓာ, အာယတန, ဘဝ, ယောနိ, ဂတိတို့၌။ နန္ဒီ၊ တပ်ခြင်းတဏှာသည်။ ဝိဟတာ၊ ကင်းပြီ။ တမောခန္ဓော၊ အဝိဇ္ဇာတည်းဟူသော ခန္ဓာကို။ ပဒါလိတော၊ ဉာဏ်ဖြင့်ဖျက်ဆီးအပ်ပြီ။ မစ္စုနော၊ သေမင်း၏။ သေနံ၊ စစ်သည်ကို။ ဇေတွာန၊ အောင်ပြီး၍။ အနာသဝါ၊ အာသဝေါကင်းသည် ဖြစ်၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝိဟရာမိ၊ နေရ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သည်။ ကိသာဂေါတမီ၊ ကိသာဂေါတမီအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒုက္ခီ၊ ဆင်းရဲခြင်းရှိသည် ဖြစ်၍။ ဒုမ္မနော၊ နှလုံးမသာယာသည် ဖြစ်၍။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်၌ပင်လျှင်။ အန္တရဓာယိ၊ ကွယ်လေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၄၊ ဝိဇယာသုတ်

၁၆၅။ သာဝတ္ထိနိဒါနံ၊ သာဝတ္ထိနိဒါန်းတည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဝိဇယာ၊ ဝိဇယာအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ပုဗ္ဗနှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပ။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ ရုက္ခမူလေ၊ သစ်ပင်ရင်း၌။ ဒိဝါဝိဟာရံ၊ နေ့နေခြင်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သည်။ ဝိဇယာယ၊ ဝိဇယာအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမအား။ ဘယံ၊ ကြောက်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဆမ္ဘိတတ္တံ၊ ကိုယ်ခက်တရော်ရှိခြင်းကိုလည်းကောင်း။ လောမဟံသံ၊ ကြက်သီးမွေးညင်းထခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဥပ္ပါဒေတုကာမော၊ ဖြစ်စေခြင်းငှာ အလိုရှိသည် ဖြစ်၍။ သမာဓိမှာ၊ သမာဓိမှ။ စာဝေတုကာမာ၊ ရွေ့လျောစေခြင်းငှာ အလိုရှိသည် ဖြစ်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဝိဇယာ၊ ဝိဇယာအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဝိဇယံ၊ ဝိဇယာအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

Ä (၁၃၂) အယျေ၊ အရှင်မ။ တွံ၊ သင်သည်။ ဒဟရာ၊ ငယ်နုသေး၏။ ရူပဝတီ၊ အဆင်းလှ၏။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်လည်း။ ဒဟရော၊ ငယ်နုသေး၏။ သုသု၊ နက်မည်းသောဆံရှိ၏။ ပဉ္စင်္ဂိကေန၊ အင်္ဂါငါးပါးရှိသော။ တူရိယေန၊ တူရိယာနှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံ၏။ အယျေ၊ အရှင်မ။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ အဘိရမာမသေ၊ အလွန်မွေ့လျော်ကုန်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဝိဇယာယ၊ ဝိဇယာအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမအား။ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) အယံ၊ ဤသူသည်။ ဂါထံ၊ ဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်ဆို၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ကောနု ခေါ၊ အဘယ်သူနည်း။ မနုဿော ဝါ၊ လူလော။ အမနုဿော ဝါ၊ နတ်လော။ ဣတိ (ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ (အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။) အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဝိဇယာယ၊ ဝိဇယာအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမအား။ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြန်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်ပြန်သနည်း။) ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ အယံ မာရော၊ ဤမာရ်နတ်သည်။ ဂါထံ၊ ဂါထာကို။ ဘာသတိ၊ ရွတ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဝိဇယာ၊ ဝိဇယာအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အယံ၊ ဤသူသည်ကား။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ ပါပိမန္တံ၊ ယုတ်မာသော။ မာရံ၊ မာရ်နတ်ကို။ ဂါထာဟိ၊ ဂါထာတို့ဖြင့်။ အဇ္ဈဘာတိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

မာရ၊ မာရ်နတ်။ မနောရမာ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ် ရှိကုန်သော။ ရူပါ၊ ရူပါရုံတို့သည်လည်းကောင်း။ သဒ္ဒါ၊ သဒ္ဒါရုံတို့သည်လည်းကောင်း။ ဂန္ဓာ၊ ဂန္ဓာရုံတို့သည်လည်းကောင်း။ ရသာ၊ ရသာရုံတို့သည်လည်းကောင်း။ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာ၊ ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံတို့သည်လည်းကောင်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံသော အာရုံငါးပါးတို့ကို။ တုယှေဝ၊ သင့်အားသာလျှင်။ နိယျာတယာမိ၊ ငါမေး၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ တေန၊ ထိုအာရုံငါးပါးဖြင့်။ န အတ္ထိကာ၊ အလိုမရှိ။ ဘိန္ဒနေန၊ ကွဲပျက်သောသဘော ရှိသော။ ပဘင်္ဂုနာ၊ မှုန့်မှုန့်ညက်ညက်ပျက်ခြင်းသဘောရှိသော။ ဣမိနာ ပူတိကာယေန၊ ဤအကောင်ပုပ်ဖြင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ အဋ္ဋိယာမိ၊ ငြီးငွေ့၏။ ဟရာယာမိ၊ ရှက်၏။ ကာမတဏှာ၊ ကာမဂုဏ်၌ တပ်ခြင်းကို။ သမူဟကာ၊ နုတ်အပ်ပြီ။

ရူပူပဂါ၊ ရူပဘုံသို့ ရောက်ကုန်သော။ ယေသတ္တာ စ၊ အကြင်သတ္တဝါတို့သည်လည်းကောင်း။ အရူပဈာယိနော၊ အရူပဈာန်ကို ဝင်စားကုန်သော။ ယေသတ္တာ စ၊ အကြင်သတ္တဝါတို့သည်လည်းကောင်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေသံ သတ္တာနံ၊ ထိုသတ္တဝါတို့အား။ သန္တာ၊ ငြိမ်သက်ကုန်သော။ ယာ သမာပတ္တိ စ၊ အကြင်ရှစ်ပါးသော လောကီဈာန်သမာပတ်တို့သည်လည်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ သဗ္ဗတ္ထ၊ အလုံးစုံသော ရူပအရူပဘုံ ရှစ်ပါးသောလောကီဈာန် သမာပတ်တည်းဟူသော အရာတို့၌။ မယှံ၊ ငါ့အား။ တမော၊ ဖုံးလွှမ်းတတ်သော အဝိဇ္ဇာတည်းဟူသော မောဟသည်။ ဝိဟတော၊ ကင်းပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဝိဇယာ၊ ဝိဇယာအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒုက္ခီ၊ ဆင်းရဲသည် ဖြစ်၍။ ဒုမ္မနော၊ နှလုံးမသာယာသည် ဖြစ်၍။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်၌သာလျှင်။ အန္တရဓာယိ၊ ကွယ်လေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၅၊ ဥပ္ပလဝဏ္ဏာသုတ်

၁၆၆။ သာဝတ္ထိနိဒါနံ၊ သာဝတ္ထိနိဒါန်းတည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥပ္ပလဝဏ္ဏာ၊ ဥပ္ပလဝဏ်အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ပုဗ္ဗနှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပ။ အဘတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ သုပုပ္ဖိတသာလရုက္ခမူလေ၊ အဖျားမှစ၍ ကောင်းစွာပွင့်သောအင်ကြင်းပင်ရင်း၌။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်လေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သည်။ ဥပ္ပလဝဏ္ဏာယ၊ ဥပ္ပလဝဏ်အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမအား။ ဘယံ၊ ကြောက်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဆမ္ဘိတတ္တံ၊ ကိုယ်ခက်တရော်ရှိခြင်းကိုလည်းကောင်း။ လောမဟံသံ၊ ကြက်သီးမွေးညင်းထခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဥပ္ပါဒေတုကာမော၊ ဖြစ်စေခြင်းငှာ အလိုရှိသည် ဖြစ်၍။ သမာဓိမှာ၊ သမာဓိမှ။ စာဝေတုကာမော၊ ရွေ့လျောစေခြင်းငှာ အလိုရှိသည် ဖြစ်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဥပ္ပလဝဏ္ဏာ၊ ဥပ္ပလဝဏ်အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဥပ္ပလဝဏ္ဏံ၊ ဥပ္ပလဝဏ်အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမ။ တုဝံ၊ သင်သည်။ ဧကာ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း။ သုပုပ္ဖိတဂ္ဂံ၊ အဖျားမှစ၍ ကောင်းစွာပွင့်သော အင်ကြင်းပင်သို့။ ဥပဂမ္မ၊ ကပ်၍။ သာလမူလေ၊ အင်ကြင်းပင်ရင်း၌။ တိဋ္ဌသိ၊ ရပ်သနည်း။ တေ၊ သင်၏။ ဝဏ္ဏဓာတု၊ ဝဏ္ဏဓာတ်နှင့်တူသော။ ဒုတိယာ၊ နှစ်ယောက်မြောက်သော ရဟန်းမိန်းမ၏ဝဏ္ဏဓာတ်သည်။ န စ အတ္ထိ၊ ရှိလည်းမရှိခဲ့။ ဗာလေန ဗာလာနံ၊ မလိမ္မာကုန်သော။ ဒုတ္တကာနံ၊ သေသောက်ကြူးတို့ကို။ တွံ၊ သင်သည်။ န ဘာယသိ၊ မကြောက်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏

Ä (၁၃၃) အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥပ္ပလဝဏ္ဏာယ၊ ဥပ္ပလဝဏ်အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမအား။ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) အယံ၊ ဤသူသည်။ ဂါထံ၊ ဂါထာကို။ ဘာသတိ၊ ရွတ်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ကောနု ခေါ၊ အဘယ်သူနည်း။ မနုဿော ဝါ၊ လူလော။ အမနုဿော ဝါ၊ နတ်လော။ ဣတိ (ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ (အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။) အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥပ္ပလဝဏ္ဏာယ၊ ဥပ္ပလဝဏ်အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ ယာ၊ ရဟန်းမိန်းမအား။ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြန်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်ပြန်သနည်း။) ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ အယံ မာရော၊ ဤမာရ်နတ်သည်။ မမ၊ ငါ့အား။ ဘယံ၊ ကြောက်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ပ။ ဂါထံ၊ ဂါထာကို။ ဘာသတိ၊ ရွတ်၏။ ဣတိ (ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥပ္ပလဝဏ္ဏာ၊ ဥပ္ပလဝဏ်အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အယံ၊ ဤသူသည်ကား။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ ပါပိမန္တံ၊ ယုတ်မာသော။ မာရံ၊ မာရ်နတ်ကို။ ဂါထာဟိ၊ ဂါထာတို့ဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

ဒုတ္တကာနိ၊ သေသောက်ကြူးတို့သည်။ သတံ၊ တစ်ရာသည်လည်းကောင်း။ သဟဿာနိပိ၊ တစ်ထောင်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဣဓ၊ ဤအရပ်သို့။ အာဂတာ၊ လာကုန်သည် ဖြစ်၍။ တာဒိသကာ၊ သင်နှင့် တမူတူကုန်သည်။ ဘဝေယျုံ၊ ဖြစ်ကုန်အံ့။ ဧဝံပိ၊ ဤသို့လည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ လောမံ၊ အမွေးတချောင်းမျှ။ န ဣဉ္ဇာမိ၊ မလှုပ်။ န သန္တာသာမိ၊ မလန့်။ ဧတိကာပိ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်းဖြစ်သော ငါသည်။ တံ၊ သင်ကို။ န ဘာယာမိ၊ မကြောက်။ ဧသာ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ အဟံ၊ ငါသည်။ အန္တရဓာယာမိ၊ ကွယ်အံ့။ တေ၊ သင်၏။ ကုစ္ဆိယံ၊ ဝမ်း၌။ ပဝိဿာမိ၊ ဝင်အံ့။ ပခုမန္တရိကာယံ၊ မျက်မှောင်တံကြား၌။ တိဋ္ဌန္တိ၊ တည်သော။ မံ၊ ငါ့ကို။ တွံ၊ သင်သည်။ န ဒက္ခသိ၊ မမြင်လတ္တံ့။

အဟံ၊ ငါသည်။ စိတ္တသ္မိံ၊ စိတ်၌။ ဝသီဘူတာ၊ အလေ့အလာပြုအပ်ပြီးသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဣဒ္ဓိပါဒါသု၊ ဣဒ္ဓိပါဒ်တို့၌။ ဘာဝိတာ၊ ပွားစေအပ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ သဗ္ဗဗန္ဓနာမုတ္တာ၊ အလုံးစုံသော အနှောင်အဖွဲ့မှ လွတ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ အာဝုသော၊ အချင်းမာရ်နတ်။ တံ၊ သင့်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ န ဘယာမိ၊ မကြောက်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သည်။ ဥပ္ပလဝဏ္ဏာ၊ ဥပ္ပလဝဏ်အမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒုက္ခီ၊ ဆင်းရဲသည် ဖြစ်၍။ ဒုမ္မနော၊ နှလုံးမသာယာသည် ဖြစ်၍။ တတ္တေဝ၊ ထိုအရပ်၌သာလျှင်။ အန္တရဓာယိ၊ ကွယ်လေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၆၊ စာလာသုတ်

၁၆၇။ သာဝတ္ထိနိဒါနံ၊ သာဝတ္ထိနိဒါန်းတည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ စာလာ၊ စာလာအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ပုဗ္ဗနှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပ။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ ရုက္ခမူလေ၊ သစ်ပင်ရင်း၌။ ဒိဝါဝိဟာရံ၊ နေ့နေခြင်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ စာလာ၊ စာလာအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ စာလံ၊ စာလာအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။) “ဘိက္ခုနိ၊ ရဟန်းမိန်းမ။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ နု၊ အဘယ်ကြောင့်။ ဇာတိံ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းကို။ န ရောစေသိ၊ မနှစ်သက်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ ဆို၏။) အာဝုသော ပါပိမ၊ အချင်းမာရ်နတ်ယုတ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဇာတိံ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းကို။ န ရောစေမိ၊ မနှစ်သက်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။

ဘိက္ခုနိ၊ ရဟန်းမိန်းမ။ ကိံ နု၊ အဘယ်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဇာတိံ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းကို။ န ရောစေသိ၊ မနှစ်သက်သနည်း။ ဇာတော၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းရှိသော သူသည်။ ကာမာနိ၊ ကာမဂုဏ်တို့ကို။ ဘုဉ္ဇတိ၊ ခံစား၏။ ကောနု၊ အဘယ်မည်သော ပညာနည်းသောသူသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ ဣဒံ၊ ဤအယူကို။ အာဒယိ၊ လှည့်ပတ်၍ ယူစေသနည်း။ ဘိက္ခုနိ၊ ရဟန်းမိန်းမ။ တွံ၊ သင်သည်။ ဇာတိံ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းကို။ မာရောစေသိ၊ မနှစ်သက်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

ပါပိမ၊ မာရ်နတ်ယုတ်။ ဇာတဿ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းရှိသော သူအား။ မရဏံ၊ သေခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဇာတော၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းရှိသော သူသည်။ ဒုက္ခာနိ၊ ဆင်းရဲတို့ကို။ ဖုသတိ၊ တွေ့ရ၏။ ဗန္ဓံ၊ နှောင်ဖွဲ့ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဝဓံ၊ သတ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ပရိက္လေသံ၊ ယုတ်မာသော အထူးထူးအပြားပြားသော ဥပဒ္ဒဝေါကိုလည်းကောင်း။ ဖုဿတိ၊ တွေ့ရ၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဇာတိံ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းကို။ န ရောစယေ၊ မနှစ်သက်။

ပါပိမ၊ မာရ်နတ်ယုတ်။ ဇာတိယာ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းမှ။ သမတိက္ကမံ၊ လွန်ကြောင်းဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဒေသေသိ၊ ဟောတော်မူ၏။ သော ဗုဒ္ဓေါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ သဗ္ဗဒုက္ခာပဟာနာယ၊ ခပ်သိမ်းသော ဆင်းရဲကို ပယ်ခြင်းငှာ။ မံ၊ ငါ့ကို။ သစ္စေ၊ ပရမတ္ထသစ္စာ၌။ နိဝေသယိ၊ သွင်းတော်မူ၏။

နိရောဓံ၊ နိရောဓသစ္စာကို။ အပ္ပဇာနန္တာ၊ မသိကုန်သော။ ရူပူပဂါ၊ ရုပ်ရှိသော ဘုံ၌ တည်ကုန်သော။ ယေ စ သတ္တာ၊ အကြင်သတ္တဝါတို့သည်လည်းကောင်း။ အရူပဋ္ဌာယိနော၊ နာမ်ရှိသော ဘုံတို့၌ တည်ကုန်သော။ ယေ စ သတ္တာ၊ အကြင်သတ္တဝါတို့သည်လည်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ သတ္တာ၊ ထိုသတ္တဝါတို့သည်။ ပုနဗ္ဘဝံ၊ တစ်ဖန်ဘဝသစ်သို့။ အာဂန္တာရော၊ အဖန်တလဲလဲ လာရကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သည်။ စာလာ၊ စာလာအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဇာနာသိ၊ သိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒုက္ခီ၊ ဆင်းရဲသည် ဖြစ်၍။ ဒုမ္မနော၊ နှလုံးမသာယာသည် ဖြစ်၍။ သတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်၌သာလျှင်။ အန္တရဓာယိ၊ ကွယ်လေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၇၊ ဥပစာလာသုတ်

၁၆၈။ သာဝတ္ထိနိဒါနံ၊ သာဝတ္ထိနိဒါန်းတည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥပစာလာ၊ ဥပစာလာအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ပုဗ္ဗနှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပ။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ ရုက္ခမူလေ၊ သစ်ပင်ရင်း၌။ ဒိဝါဝိဟာရံ၊ နေ့နေခြင်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ပ။ ဥပစာလံ၊ ဥပစာလာအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။) “ဘိက္ခုနိ၊ ရဟန်းမ။ တွံ၊ သင်သည်။ ကတ္ထ၊ အဘယ်အရပ်၌။ ဥပ္ပဇ္ဇိတုကာမာ၊ ဖြစ်ခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ အသိနု၊ ဖြစ်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ ဆို၏။) အာဝုသော ပါပိမ၊ အချင်းမာရ်နတ်ယုတ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ကတ္ထစိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော အရပ်၌။ န ဥပ္ပဇ္ဇိတုကာမာ၊ ဖြစ်ခြင်းငှာ အလိုမရှိ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။

ဘိက္ခုနိ၊ ရဟန်းမိန်းမ။ တာဝတိံသာ၊ တာဝတိံသာဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ယေ စ ဒေဝါ၊ အကြင်နတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ယာမာ၊ ယာမာဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ယေ စ ဒေဝါ၊ အကြင်နတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ တုသိတာ၊ တုသိတာဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ယာ စာပိ ဒေဝတာ၊ အကြင်နတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ နိမ္မာနရတိနော၊ နိမ္မာနရတိဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ယေ ဒေဝါ၊ အကြင် နတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဝသဝတ္တိနော၊ ဝသဝတ္တိဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ယေ ဒေဝါ၊ အကြင်နတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ ဒေဝါ၊ ထိုနတ်တို့သည်။ ရတိံ၊ မွေ့လျော်ခြင်းကို။ ပစ္စနုဘောန္တိ၊ ခံစားကုန်၏။ တတ္တ၊ ထိုနတ်ပြည်၌။ တွံ၊ သင်သည်။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ပဏိဓေဟိ၊ ဆောက်တည်လော။ ရတိံ၊ မွေ့လျော်ခြင်းကို။ ပစ္စနုဘောဿသိ၊ ခံစားရလတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။

ပါပိမ၊ မာရ်နတ်ယုတ်။ တာတိသာ၊ တာဝတိံသာဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ယေ စ ဒေဝါ၊ အကြင်နတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ယာမာ၊ ယာမာဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ယေ စ ဒေဝါ၊ အကြင်နတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ တုသိတာ၊ တုသိတာဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ယာ စာပိ ဒေဝတာ၊ အကြင်နတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ နိမ္မာ နရတိနော၊ နိမ္မာနရတိဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ယေ စ ဒေဝါ၊ အကြင်နတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဝသဝတ္တိနော၊ ဝသဝတ္တိဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ယေ ဒေဝါ၊ အကြင်နတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ယေ ဒေဝါ၊ အကြင်နတ်တို့သည်။ ကာမဗန္ဓနဗန္ဓာ၊ ကာမဂုဏ်တည်းဟူသော အနှောင်အဖွဲ့ဖြင့် ဖွဲ့အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ မာရဝသံ၊ မစ္စုမာရ် ကိလေသာမာရ် ဒေဝပုတ္တမာရ်၏နိုင်ငံသို့။ ဧန္တိ၊ ရောက်ကုန်၏။ ယေန၊ အကြင်ကာမဂုဏ်သည်။ သဗ္ဗော၊ အလုံးစုံသော။ လောကော၊ လူအပေါင်းကို။ အာဒီဝိတော၊ ရဲရဲငြိစေအပ်၏။ သဗ္ဗော၊ အလုံးစုံသော။ လောကော၊ လူအပေါင်းကို။ ပဓူပိတော၊ တုန်လှုပ်စေအပ်၏။ သဗ္ဗော၊ အလုံးစုံသော။ လောကော၊ လူအပေါင်းကို။ ပဇ္ဇလိတော၊ ပြောင်ပြောင်တောက်စေအပ်၏။ သဗ္ဗော၊ အလုံးစုံသော။ လောကော၊ လူအပေါင်းကို။ ပကမ္ပိတော၊ တုန်လှုပ်စေအပ်၏။

ပါပိမ၊ မာရ်နတ်ယုတ်။ ယတ္ထ၊ အကြင်အရပ်၌။ အကမ္ပိတံ၊ မတုန်လှုပ်စေအပ်။ အပဇ္ဇလိတံ၊ ပြောင်ပြောင်မတောက်စေအပ်။ အပုထုဇ္ဇနသေဝိတံ၊ ပုထုဇဉ်တို့သည် မမှီဝဲအပ်။ မာရဿ၊ ဒေဝပုတ္တမာရ် ကိလေသာမာရ်၏။ အဂတိ၊ လားရာမဟုတ်။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်၌။ မေ၊ ငါ၏။ မနော၊ စိတ်သည်။ နိရတော၊ မွေ့လျော်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သည်။ ဥပစာလာ၊ ဥပစာလာအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒုက္ခီ၊ ဆင်းရဲသည် ဖြစ်၍။ ဒုမ္မနော၊ နှလုံးမသာယာသည် ဖြစ်၍။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်၌သာလျှင်။ အန္တရဓာယိ၊ ကွယ်လေ၏။

၈၊ သီသုပစာလာသုတ်

၁၆၉။ Ä (၁၃၅) သာဝတ္ထိနိဒါနံ၊ သာဝတ္ထိနိဒါန်းတည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သီသုပစာလာ၊ သီသုပစာလာအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ပုဗ္ဗနှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပ။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ ရုက္ခမူလေ၊ သစ်ပင်ရင်း၌။ ဒိဝါဝိဟာရံ၊ နေ့နေခြင်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သီသုပစာလာ၊ သီသုပစာလာအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ သီသုပစာလံ၊ သီသုပစာလာအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။) “ဘိက္ခုနိ၊ ရဟန်းမိန်းမ။ တွံ၊ သင်သည်။ ကဿ၊ အဘယ်သူ၏။ ပါသဏ္ဍံ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတည်းဟူသော ကျော့ကွင်းကို။ ရောစေသိ နု၊ နှစ်သက်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ ဆို၏။) အာဝုသော ပါပိမ၊ အချင်းမာရ်နတ်ယုတ်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကဿစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သော သူ၏။ ပါသဏ္ဍံ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတည်းဟူသော ကျော့ကွင်းကို။ န ရောစေမိ၊ မနှစ်သက်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။

ဘိက္ခုနိ၊ ရဟန်းမိန်းမ။ တွံ၊ သင်သည်။ ကံ၊ အဘယ်မည်သောပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်မှတ်၍။ မုဏ္ဍာ၊ ဦးပြည်းသည်။ အသိ နု၊ ဖြစ်သနည်း။ သမဏီဝိယ၊ ရဟန်းမိန်းမနှင့်အတူ။ ဒိဿသိ၊ ထင်သနည်း။ ပါသဏ္ဍံ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတည်းဟူသော ကျော့ကွင်းကို။ န ရောစေသိ၊ မနှစ်သက်။ ကိံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ မောမုဟာ ဣဝ၊ တွေဝေသကဲ့သို့။ စရသိ၊ ကျင့်ဘိသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။

ပါပိမ၊ မာရ်နတ်ယုတ်။ ပါသဏ္ဍာ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတည်းဟူသော ကျော့ကွင်းကို ထောင်တတ်ကုန်သော။ ဣတော၊ ဤသာသနာတော်မှ။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ အပဖြစ်ကုန်သော။ ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ ဒိဋ္ဌီသု၊ အယူတို့၌။ ပသီဒန္တိ လဂ္ဂန္တိ၊ ငြိကုန်၏။ တေသံ၊ တိုသူတို့၏။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ န ရောစေမိ၊ မနှစ်သက်။ တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ ဓမ္မဿ၊ တရား၌။ ကောဝိဒါ၊ လိမ္မာကုန်သည်။ န ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ န ရောစေမိ၊ မနှစ်သက်။

သကျကုလေ၊ သာကီဝင်မင်းမျိုး၌။ ဇာတော၊ ဖြစ်သော။ အပ္ပဋိပုဂ္ဂလော၊ ပြိုင်ဘက်ကင်းသော။ သဗ္ဗာဘိဘူ၊ အလုံးစုံသော ခန္ဓာအယတနစသည်တို့ကို လွှမ်းမိုး၍တည်သော။ မာရနုဒေါ၊ မစ္စုမာရ်စသည်တို့ကို ပယ်တော်မူပြီးသော။ သဗ္ဗတ္ထ၊ လုံးစုံသော ရာဂစသည်တို့၌။ အပရာဇိတော၊ သူတပါးတို့သည် မအောင်အပ်သော။ သဗ္ဗတ္ထ၊ အလုံးစုံသော ခန္ဓာစသည်တို့မှ။ မုတ္တော၊ လွတ်သောစိတ်ရှိသော။ အဿိတော၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့သည် မမှီအပ်သော။ ယော ဗုဒ္ဓေါ၊ အကြင်မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ သော ဗုဒ္ဓေါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ စက္ခုမာ၊ စက္ခုငါးပါးနှင့် ပြည့်စုံတော်မူသည် ဖြစ်၍။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော တရားကို။ ပဿတိ၊ မြင်တော်မူ၏။ သဗ္ဗကမ္မက္ခယံ၊ အလုံးစုံသော ကသိုလ်ကံ အကုသိုလ်ကံတို့၏ ကုန်ရာဖြစ်သော အရဟတ္တဖိုလ်သို့။ ပတ္တော၊ ရောက်တော်မူ၏။ ဥပဓိသင်္ခယေ၊ ဥပဓိ၏ကုန်ရာဖြစ်သော နိဗ္ဗာန်၌။ ဝိမုတ္တော၊ အာရုံပြုသောအားဖြင့် ဖြစ်သော အရဟတ္တဖိုလ်စိတ်ရှိတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ခြောက်ပါးနှင့် ပြည့်စုံတော်မူသော။ သော ဗုဒ္ဓေါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ မယှံ၊ ငါ၏။ သတ္တာ၊ ဆရာတည်း။ တဿ၊ ထိုမြတ်စွဘုရား၏။ သာသနံ၊ အဆုံးအမတော်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ရောစေမိ၊ နှစ်သက်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သည်။ သီသုပစာလာ၊ သီသုပစာလာအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒုက္ခီ၊ ဆင်းရဲသည် ဖြစ်၍။ ဒုမ္မနော၊ နှလုံးမသာယာသည် ဖြစ်၍။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်၌သာလျှင်။ အန္တရဓာယိ၊ ကွယ်လေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၉၊ သေလာသုတ်

၁၇၀။ သာဝတ္ထိနိဒါနံ၊ သာဝတ္ထိနိဒါန်းတည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုခါ၌။ သေလာ၊ သေလာအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ပုဗ္ဗနှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပ။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ ရုက္ခမူလေ၊ သစ်ပင်ရင်း၌။ ဒိဝါဝိဟာရံ၊ နေ့နေခြင်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်ယုတ်သည်။ သေလာယ၊ သေလာအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမအား။ ဘယံ၊ ကြောက်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ပ။ သေလံ၊ သေလာအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သိုရွတ်သနည်း၊

ကေန၊ အဘယ်သူသည်။ ဣဒံ ဗိမ္ဗံ၊ ဤဆင်းရဲတုံးကို။ ပကတံ၊ ပြုအပ်သနည်း။ ကွစိ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ဗိမ္ဗဿ၊ ဆင်းရဲတုံးကို။ ကာရကော၊ ပြုတတ်သနည်း။ ကွစိ၊ အဘယ်မှ။ ဗိမ္ဗံ၊ ဆင်းရဲတုံးသည်။ သမုပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သနည်း။ ကွစိ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ဗိမ္ဗံ၊ ဆင်းရဲတုံးသည်။ နိရုဇ္ဈတိ၊ ပျက်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သေလာယ၊ သေလာအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမအား။ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) အယံ၊ ဤသူသည်။ ဂါထံ၊ ဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ကော နု ခေါ၊ အဘယ်သူနည်း။ မနုဿော ဝါ၊ လူလော။ အမနုဿော ဝါ၊ နတ်လော။ ဣတိ (ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သေလာယ၊ သေလာအမည်ရှိသော။ Ä (၁၃၆) ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမအား။ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြန်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်ပြန်သနည်း။) ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သည်။ မမ၊ ငါ့အား။ ဘယံ၊ ကြောက်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဆမ္ဘိတတ္တံ၊ ကိုယ်ခက်တရော်ရှိခြင်းကို၎င်း။ လောမဟံသံ၊ ကြက်သီးမွေးညင်းထခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဥပ္ပါဒေတုကာမော၊ ဖြစ်စေခြင်းငှာ အလိုရှိသည် ဖြစ်၍။ သမာဓိမှာ၊ သမာဓိမှ။ စာဝေတုကာမော၊ ရွေ့လျောစေခြင်းငှာ အလိုရှိသည် ဖြစ်၍။ ဂါထံ၊ ဂါထာကို။ ဘာသတိ၊ ရွတ်၏။ ဣတိ (ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ (အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။) အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သေလာ၊ သောလာအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အယံ၊ ဤသူသည်။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ ပါပိမန္တံ၊ ယုတ်မာသော။ မာရံ၊ မာရ်နတ်ကို။ ဂါထာဟိ၊ ဂါထာတို့ဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

ပါပိမ၊ မာရ်နတ်ယုတ်။ ဣမံ ဗိမ္ဗံ၊ ဤအတ္တဘောဟုဆိုအပ်သော ဆင်းရဲတုံးကို။ န အတ္တကထံ၊ မိမိမပြုအပ်။ ဣဒံ အဃံ၊ ဤဆင်းရဲတုံး၏ တည်ရာဖြစ်သော အတ္တဘောကို။ န ပရကတံ၊ သူတပါးလည်းမပြုအပ်။ ဟေတုံ၊ အကြောင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ သံဘူတံ၊ ဖြစ်၏။ ဟေတုဘင်္ဂါ၊ အကြောင်း၏ပျက်ခြင်းကြောင့်။ နိရုဇ္ဈတိ၊ ချုပ်၏။ ခေတ္တေ၊ လယ်၌။ ဝုတ္တံ၊ ပျိုးအပ်သော။ အညတရံ၊ အမှတ်မရှိသော။ ဗီဇံ၊ မျိုးစေ့သည်။ ပထဝီရသဉ္စ၊ မြေ၏အရသာကိုလည်း။ အာဂမ္မ၊ စွဲ၌။ သိနေဟဉ္စ၊ မြေ၏အစေးကိုလည်း။ အာဂမ္မ၊ ကပ်၍။ တဒုဘယဉ္စ၊ ထိုနှစ်ပါးစုံကိုလည်း။ အာဂမ္မ၊ ကပ်၍။ ဝိရူဟတိ ယထာ၊ ပေါက်သကဲ့သို့။

ဧဝံ တထာ၊ ဤအတူ။ ခန္ဓာ စ၊ ခန္ဓာတို့လည်းကောင်း။ ဓာတုယော စ၊ ဓာတ်တို့လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣမေ၊ ဤခန္ဓာဓာတ်အာယတနတို့သည်။ ဟေတုံ၊ အကြောင်းကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ သံဘူတံ၊ ဖြစ်၏။ ဟေတုဘင်္ဂါ၊ အကြောင်း၏ပျက်ခြင်းကြောင့်။ နိရုဇ္ဈရေ၊ ချုပ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သည်။ သေလာ၊ သေလာအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒုက္ခီ၊ ဆင်းရဲသည် ဖြစ်၍။ ဒုမ္မနော၊ နှလုံးမသာယာသည် ဖြစ်၍။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်၌သာလျှင်။ အန္တရဓာယိ၊ ကွယ်လေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၁၀၊ ဝဇိရာသုတ်

၁၇၁။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဝဇိရာ၊ ဝဇိရာအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ ပုဗ္ဗနှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပါဝိသိ၊ ဝင်လေ၏။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရိတွာ၊ လှည့်လည်၍။ ပစ္ဆာဘတ္တံ၊ ဆွမ်းခံပြီးသည်မှ နောက်၌။ ပိဏ္ဍပါတပ္ပဋိက္ကန္တာ၊ ဆွမ်းခံရွာမှ ဖဲခဲ့ပြီးသည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အန္ဓဝနံ၊ သူကန်းတောသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဒိဝါဝိဟာရာယ၊ နေ့သန့်ခြင်းငှာ။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အန္ဓဝနံ၊ သူကန်းတောသို့။ အဇ္ဈောဂါဟေတွာ၊ သက်ဝင်၍။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ ရုက္ခမူလေ၊ သစ်ပင်ရင်း၌။ ဒိဝါဝိဟာရံ၊ နေ့နေခြင်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သည်။ ဝဇိရာယ၊ ဝဇိရာအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမအား။ ဘယံ၊ ကြောက်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဆမ္ဘိတတ္တံ၊ ကိုယ်ခက်တရော်ရှိခြင်းကိုလည်းကောင်း။ လောမဟံသံ၊ ကြက်သီးမွေးညင်းထခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဥပ္ပါဒေတုကာမော၊ ဖြစ်စေခြင်းငှာ အလိုရှိသည် ဖြစ်၍။ သမာဓိမှာ၊ သမာဓိမှ။ စာဝေတုကာမော၊ ရွေ့လျောစေခြင်းငှာ အလိုရှိသည် ဖြစ်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဝဇိရာ၊ ဝဇိရအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဝဇိရံ၊ ဝဇိရာအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိံ၊ ရဟန်းမိန်းမကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

အယျေ၊ အရှင်မ။ ကေန၊ အဘယ်သူသည်။ အယံ သတ္တော၊ ဤသတ္တဝါကို။ ပကတော၊ ပြုအပ်သနည်း။ ကုဝံ၊ အဘယ်မည်သောသူသည်။ သတ္တဿ၊ သတ္တဝါကို။ ကာရကော၊ ပြုတတ်သနည်း။ ကုဝံ၊ အဘယ်ကို စွဲ၍။ သတ္တော၊ သတ္တဝါသည်။ သမုပ္ပန္နော၊ ဖြစ်သနည်း။ ကုဝံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ သတ္တော၊ သတ္တဝါသည်။ နိရုဇ္ဈတိ၊ ပျက်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဝဇိရာယ၊ ဝဇိရာအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမအား။ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) အယံ၊ ဤသူသည်။ ဂါထံ၊ ဂါထာကို။ ဘာသတိ၊ ရွတ်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ကောနု ခေါ၊ အဘယ်သူနည်း။ မနုဿော ဝါ၊ လူလော။ အမနုဿော ဝါ၊ နတ်လော။ ဣတိ (ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ (အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။) အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဝဇိရာယ၊ ဝဇိရာအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမအား။ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြန်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ အယံ မာရော၊ ဤမာရ်နတ်သည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မမ၊ ငါ့အား။ ဘယံ၊ ကြောက်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဆမ္ဘိတတ္တံ၊ ကိုယ်ခက်တရော်ရှိခြင်းကိုလည်းကောင်း။ လောမဟံသံ၊ ကြက်သီးမွေးညင်းထခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဥပ္ပါဒေတုကာမော၊ ဖြစ်စေခြင်းငှာ အလိုရှိသည် ဖြစ်၍။ သမာဓိမှာ၊ သမာဓိမှ။ စာဝေတုကာမော၊ ရွေ့လျောစေခြင်းငှာ အလိုရှိသည် ဖြစ်၍။ ဂါထံ၊ ဂါထာကို။ ဘာသတိ၊ ရွတ်၏။ ဣတိ (ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ (အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။) အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ Ä (၁၃၇) ဝဇိရာ၊ ဝဇိရာအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ အယံ၊ ဤသူသည်ကား။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဒိတွာ၊ သိ၍။ ပါပိမန္တံ၊ ယုတ်မာသော။ မာရံ၊ မာရ်နတ်ကို။ ဂါထာဟိ၊ ဂါထာတို့ဖြင့်။ ပစ္စဘာသိ၊ တစ်ဖန်ရွတ်၏။ (ကိံ ပစ္စဘာသိ၊ အဘယ်သို့ တစ်ဖန်ရွတ်သနည်း။)

မာရ၊ မာရ်နတ်ယုတ်။ တေ၊ သင်၏။ သတ္တောတိ၊ သတ္တဝါဟူ၍။ ဒိဋ္ဌိဂတံ၊ မိစ္ဆာအယူကို။ ကိံ နု၊ အဘယ်ကြောင့်။ ပစ္စေသိ၊ ယုံကြည်သဖြင့် ယူဘိသနည်း။ အယံ၊ ဤသတ္တဝါဟူသော အမည်သည်။ သုဒ္ဓသင်္ခါရပုဉ္ဇော၊ သက်သက်သောသင်္ခါရအစုသာတည်း။ ဣဓ၊ ဤသက်သက်သော သင်္ခါရအစု၌။ သတ္တော၊ သဘောအားဖြင့် သတ္တဝါဟူသော အမည်ကို။ န ဥပလဗ္ဘတိ၊ မရအပ်။ အင်္ဂသမ္ဘာရာ၊ အစိတ်သောအဆောက်အဦရှိသောကြောင့်။ သတ္ထော၊ လှည်းသည်။ ရထော၊ ရထားမည်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္မုတိ၊ သမုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ ယထာပိ၊ ဖြစ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ ခန္ဓေသု၊ ခန္ဓာငါးပါးတို့သည်။ သန္တေသု၊ ထင်ရှားရှိကုန်သည်ရှိသော်။ သတ္တောတိ၊ သတ္တဝါဟူ၍။ သမ္မုတိ၊ သမုတ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟိ၊ ထိုစကားမှန်၏။ ဒုက္ခမေဝ၊ ပဉ္စက္ခန္ဓာဟုဆိုအပ်သော ဆင်းရဲသည်သာလျှင်။ သမ္ဘောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ခံ၊ ပဉ္စက္ခန္ဓာဟုဆိုအပ်သော ဆင်းရဲသည်။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။ ဝေ၊ စင်စစ်။ ဣတိ စ၊ ဤသို့လျှင်။ ဒုက္ခာ၊ ပဉ္စက္ခန္ဓာဟုဆိုအပ်သော ဆင်းရဲမှ။ အညတြ၊ ကြဉ်၍။ အညော၊ တပါးသည်။ န သမ္ဘောတိ၊ မဖြစ်။ ဒုက္ခာ၊ ပဉ္စက္ခန္ဓာဟုဆိုအပ်သော ဆင်းရဲမှ။ အညတြ၊ ကြဉ်၍။ အညံ၊ တပါးသောဝတ္ထုသည်။ န နိရုဇ္ဈတိ၊ မချုပ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ပစ္စဘာသိ၊ တစ်ဖန်ရွတ်၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပါပိမာ၊ ယုတ်မာသော။ မာရော၊ မာရ်နတ်သည်။ ဝဇိရာ၊ ဝဇိရာအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒုက္ခီ၊ ဆင်းရဲသည် ဖြစ်၍။ ဒုမ္မနော၊ နှလုံးမသာယာသည် ဖြစ်၍။ တတ္ထေဝ၊ ဤအရပ်၌သာလျှင်။ အန္တရဓာယိ၊ ကွယ်လေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

တဿ၊ ထိုဘိက္ခုနိသံယုတ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ အာဠဝိကာ စ၊ အာဠဝီသုတ်လည်းကောင်း။ သောမာ စ၊ သောမာသုတ်လည်းကောင်း။ ဂေါတမီ၊ ကိသာဂေါတမီသုတ်လည်းကောင်း။ ဝိဇယာ၊ ဝိဇယာသုတ်လည်းကောင်း။ သောမာ၊ သောမမည်သော။ ဥပ္ပလဝဏ္ဏာ စ၊ ဥပ္ပလဝဏ္ဏသုတ်လည်းကောင်း။ စာလာ စ၊ စာလာသုတ်လည်းကောင်း။ ဥပစာလာ စ၊ ဥပစာလာသုတ်လည်းကောင်း။ သီသုပစာလာ စ၊ သီသုပစာလာသုတ် လည်းကောင်း။ သေလာ၊ သေလာသုတ်လည်းကောင်း။ ဝဇီရာယ၊ ဝဇီရသုတ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တေ၊ ထိုသုတ်တို့သည်။ ဒသ၊ ဆယ်သုတ်တို့တည်း။

ဘိက္ခုနိသံယုတ္တံ၊ ဘိက္ခုနိသံယုတ်သည်။ သမတ္တံ၊ ပြီးပြီ။

၆၊ ဗြဟ္မသံယုတ်

၁၊ ပဌမဝဂ်

၁၊ ဗြဟ္မာယာစနသုတ်

၁၇၂။ (ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားကဿပ။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤဗြဟ္မယာစနသုတ်ကို။) မေ (မယာ)၊ အကျွန်ုပ်အာနန္ဒာသည်။ (ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်မှ။) ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။ (ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားအပ်ပါသနည်း။) ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဥရုဝေလာယံ (ဥရုဝေလသမီပေ)၊ ဥရုဝေလရွာ၏ အနီး၌။ နေရဉ္ဇရာယ၊ နေရဉ္ဇရာမည်သော။ နဇ္ဇာ၊ မြစ်၏။ တီရေ၊ ကမ်းနား၌။ အဘိသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ ဘုရားအဖြစ်သို့ ရောက်တော်မူ၍။ ပဌမံ ပဌမသ္မိံ၊ ရှေးဦးစွာသော သတ္တသတ္တာဟ၏ အတွင်း၌။ အဇပါလနိဂြောဓေ၊ အဇပါလပညောင်ပင်ရင်း၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ရဟောဂတဿ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာသို့ကပ်သည် ဖြစ်၍။ ပဋိသလ္လီဏဿ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်းကိန်းအောင်းတော်မူသော။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေတသော၊ စိတ်၏။ ပရိဝိတက္ကော၊ အကြံသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ (ကိံ ဥဒပါဒိ၊ အဘယ်သို့ ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။) မေ (မယာ)၊ ငါဘုရားသည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အဓိဂတော၊ ရအပ်သော။ အယံ ဓမ္မော၊ ဤသစ္စာလေးပါးတရားသည်။ ဂမ္ဘီရော၊ နက်နဲ၏။ ဒုဒ္ဒသော၊ မြင်နိုင်ခဲ၏။ ဒုရနုဓောဓော၊ သိနိုင်ခဲ၏။ သန္တော၊ ငြိမ်သက်၏။ ပဏီတော၊ မြတ်၏။ အတက္ကာဝစရော၊ ကြံဆ၍ သိနိုင်ခဲ၏။ နိပုဏော၊ သိမ်မွေ့၏။ ပဏ္ဍိတဝေဒနီယော၊ ပညာရှိတို့သာ သိအပ်၏။ အယံ ပဇာ၊ ဤသတ္တဝါအပေါင်းသည်။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်လျှင်။ အာလယရာမာ၊ ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့ဖြင့် မွေ့လျော်၏။ အာလယရတာ၊ ကာမရဂုဏ်ငါးပါး၌ နှစ်သက်၏။ အာလယသမ္မုဒိတာ၊ ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့၌ ပျော်ပါး၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်လျှင်။ အာလယရာမာယ၊ ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့ဖြင့် မွေ့လျော်သော။ အာလယရတာယ၊ ကာမဂုဏ်ငါးပါး၌ နှစ်သက်သော။ အာလယသမ္မုဒိတာယ၊ ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့၌ ပျော်ပါးသော။ ပဇာယ၊ သတ္တဝါအပေါင်း၌။ ယဒိဒံ ယော အယံ ဣဒပ္ပစ္စယတာပဋိစ္စသမုပ္ပါဒေါ၊ အကြင်သင်္ခါရစသည်တို့၏အကြောင်းဖြစ်သော ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဣဒံပိ ခေါ ဌာနံ၊ ဤပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်တရားသည်လည်း။ ဒုဒ္ဒသံ၊ မြင်နိုင်ခဲ၏။ သဗ္ဗသင်္ခါရသမထော၊ ခပ်သိမ်းသော သင်္ခါရတရားတို့၏ ငြိမ်းရာဖြစ်သော။ သဗ္ဗူပဓိပဋိနိဿဂ္ဂေါ၊ ခပ်သိမ်းသော ဥပဓိတို့ကို စွန့်ရာဖြစ်သော။ တဏှက္ခယော၊ တဏှာ၏ကုန်ရာလည်းဖြစ်သော။ ဝိရာဂေါ၊ တပ်ခြင်းကင်းရာလည်းဖြစ်သော။ နိရောဓော၊ ခပ်သိမ်းသော သင်္ခါရတရားတို့၏ ချုပ်ရာလည်းဖြစ်သော။ ယဒိဒံ (ယံ ဣဒံ) နိဗ္ဗာနံ၊ အကြင်နိဗ္ဗာန်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဣဒံပိ ဌာနံ၊ ဤနိဗ္ဗာန်ဟူသော အရာသည်လည်း။ ခေါ၊ စင်စစ်လျှင်။ ဒုဒ္ဒသံ၊ မြင်နိုင်ခဲ၏။ အဟဉ္စေဝ၊ ငါသည်သာလျှင်။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေေသေယျံ၊ ဟောငြားအံ့။ ပရေ စ၊ တပါးသော သတ္တဝါတို့သည်လည်း။ မေ၊ ငါ၏။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ န အာဇာနေယျုံ၊ မသိနိုင်ကုန်ရာ။ သော၊ ထိုတရားဟောခြင်းဟုဆိုအပ်သော ကာယပယောဂ, ဝစီပယောဂသည်။ မမ၊ ငါ့အား။ ကိလမထော၊ ကိုယ်၏ပင်ပန်းခြင်းသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ သာ ဒေသနာ၊ ထိုကာယပယောဂ, ဝစီပယောဂဟုဆိုအပ်သော ဟောခြင်းသည်။ မမ၊ ငါ့အား။ ဝိဟေသာ၊ ကိုယ်၏ဆင်းရဲခြင်းသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပရိဝိတက္ကော၊ အကြံသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ ဘဂဝန္တံ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဉာဏေ၊ ဉာဏ်တော်၌။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အဿုတပုဗ္ဗာ၊ မကြားဘူကုန်သော။ အနစ္ဆရိယာ၊ အဖန်တလဲလဲ အံ့အပ်ကုန်သော။ ဣမာ ဂါထာယောအပိ၊ ဤဂါထာတို့သည်လည်း။ ပဋိဘံသု၊ ထင်ကုန်၏။ ကိံ ပဋိဘံသု၊ အဘယ်သို့ ထင်ကုန်သနည်း၊

မေ (မယာ)၊ ငါသည်။ ကိစ္ဆေန၊ ဆင်းရဲငြိုငြင်သဖြင့်။ အဓိဂတံ၊ ရအပ်သော တရားကို။ ဒါနိ ဣဒါနိ၊ ယခု။ ပကာသိတုံ၊ ဟောခြင်းငှာ။ အလံ၊ အကျိုးမရှိ။ ရာဂဒေါသပရေတေဟိ၊ ရာဂဒေါသတို့ဖြင့် နှိပ်စက်အပ်ကုန်သော သတ္တဝါတို့သည်။ အယံ ဓမ္မော၊ ဤငါဟောသောတရားကို။ သုသမ္ဗုဓော၊ ကောင်းစွာသိလွယ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။

ပဋိသောတဂါမိံ၊ နိဗ္ဗာနိသို့ရောက်စေတတ်သော။ နိပုဏံ၊ သိမ်မွေ့သော။ ဂမ္ဘီရံ၊ နက်နဲသော။ ဒုဒ္ဒသံ၊ မြင်နိုင်ခဲသော။ အဏုံ၊ ပရမာဏုမြူအလားရှိသော တရားကို။ ရာဂရတ္တာ၊ ရာဂဖြင့်တပ်ကုန်သော သတ္တဝါတို့သည်။ တမောခန္ဓေန၊ အဝိဇ္ဇာတည်းဟူသော မောဟအစုဖြင့်။ အာဝုတာ၊ ဖုံးလွှမ်းအပ်ကုန်သည် ဖြစ်၍။ န ဒက္ခန္တိ၊ မမြင်ကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိဘံသု၊ ထင်ကုန်၏။

ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိသဉ္စိက္ခတော၊ ဆင်ခြင်တော်မူသော။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်တော်သည်။ အပ္ပေါဿုက္ကတာယ၊ တရားမဟောလိုခြင်းငှာ။ နမတိ၊ ညွတ်တော်၏။ ဓမ္မဒေသနာယ၊ တရားဟောခြင်းငှာ။ နော နမတိ၊ ညွတ်တော်မမူ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပရိဝိတက္ကော၊ အကြံသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။

အထ တသ္မိံ ကာလေ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ စေတောပရိဝိတက္ကံ၊ စိတ်၏အကြံကို။ စေတသာ၊ မိမိစိတ်ဖြင့်။ အညာယ၊ သိ၍။ သဟံပတိဿ၊ သဟံပတိအမည်ရှိသော။ ဗြဟ္မုနော၊ ဗြဟ္မာအား။ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) ဘော၊ အချင်းတို့။ လောကော၊ လူအပေါင်းသည်။ နဿတိ ဝတ၊ ပျက်စီးခဲ့၏တကား။ ဘော၊ အချင်းတို့။ လောကော၊ လူအပေါင်းသည်။ ဝိနဿတိ ဝတ၊ ပျက်စီးခဲ့၏တကား။ ယတြ ဟိ နာမ ယသ္မိံ ဟိ နာမ လောကေ၊ အကြင်လူအပေါင်း၌။ အရဟတော၊ ပူဇော်သကာအထူးကို ခံတော်မူထိုက်သော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓဿ၊ ခပ်သိမ်းသော တရားတို့ကို မဖောက်မပြန် ကိုယ်တော်တိုင်သိတော်မူသော။ တထာဂတဿ၊ ဘုရားရှင်၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်တော်သည်။ အပ္ပေါဿုက္ကတာယ၊ တရားမဟောလိုခြင်းငှာ။ နမတိ၊ ညွတ်တော်မူ၏။ ဓမ္မဒေသနာယ၊ ဘုရားဟောခြင်းငှာ။ နော နမတိ၊ ညွတ်တော်မမူ။ ဣတိ (ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ (အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။) Ä (၁၃၉) အထ ပစ္ဆာ၊ ထိုသို့ ကြံပြီးသည်မှ နောက်၌။ သဟံပတိ၊ သဟံပတိအမည်ရှိသော။ ဗြဟ္မာ၊ ဗြဟ္မာကြီးသည်။ သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဗလဝါ၊ အားရှိသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ သမဉ္ဆိတံ၊ ကွေးအပ်သော။ ဗာဟံ ဝါ၊ လက်မောင်းကိုမူလည်း။ ပသာရေယျ ယထာ၊ ဆန့်ရာသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ပသာရိတံ၊ ဆန့်အပ်သော။ ဗာဟံ ဝါ၊ လက်မောင်းကိုမူလည်း။ သမိဉ္ဆေယျ ယထာ၊ ကွေးရာသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဧဝမေဝ၊ ထို့အတူသာလျှင်။ ဗြဟ္မလောကေ၊ ဗြဟ္မာ့ပြည်မှ။ အန္တရဟိတော၊ ကွယ်ခဲ့သည် ဖြစ်၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပုရတော၊ ရှေ့တော်၌။ ပါတုရဟောသိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သဟံပတိ၊ သဟံပတိအမည်ရှိသော။ ဗြဟ္မာ၊ ဗြဟ္မာသည်။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ စုလျားပုဆိုးကို။ ဧကံသံ (ဧကသ္မိံ အံသေ)၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ကရိတွာ၊ စမ္ပယ်တင်သည်ကို ပြု၍။ ဒက္ခိဏဇာဏုမဏ္ဍလံ၊ လကျ်ာပဆစ်ဒူးဝန်းကို။ ပထဝိယံ၊ မြေ၌။ နိဟန္တွာ၊ ထောက်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေတော်မူ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဏာမေတွာ၊ ညွတ်စေ၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတု၊ ဟောတော်မူပါလော။ သုဂတော၊ ကောင်းသော စကားကို ဆိုတော်မူတတ်သော မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတု၊ ဟောတော်မူပါလော။ အပ္ပရဇက္ခဇာတိကာ၊ ပညာမျက်စိ၌ ကိလေသာတည်းဟူသော မြူနည်းသော သဘောရှိကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဓမ္မဿ၊ တရားကို။ အဿ ဝနတာ အဿဝနတာယ၊ မကြားနာရခြင်းကြောင့်။ ပရိဟာယန္တိ၊ ယုတ်ကုန်၏။ ဓမ္မဿ၊ တရားကို။ အညာတာရော၊ သိလွယ်သော ဝေနယျသတ္တဝါတို့သည်။ ဘဝိဿန္တိ၊ ရှိသည်ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) သဟံပတိ၊ သဟံပတိအမည် ရှိသော။ ဗြဟ္မာ၊ ဗြဟ္မာသည်။ ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ ဝတွာ၊ လျှောက်ပြီး၍။ အထာပရံ၊ ထိုမှတပါးသော။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။)

ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ မဂဓေသု၊ မဂဓတိုင်းတို့၌။ သမလေဟိ၊ ရာဂအစရှိသော အညစ်ကြေးနှင့် တကွဖြစ်ကုန်သော။ ဆသတ္ထာရေဟိ၊ ပုရာဏကဿပအစရှိသော ခြောက်ယောက်သော ဆရာကြီးတို့သည်။ စိန္တိတော၊ ကြံဆအပ်သော။ အသုဒ္ဓေါ၊ မစင်ကြယ်သော။ ဓမ္မော၊ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိတရားသည်။ ပါတုရဟောသိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ အမတဿ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်၏။ ဧတံ ဒွါရံ၊ ထိုအရိယမဂ်တည်းဟူသော တံခါးကို။ အပါပုရ ဝိဝရ၊ ဖွင့်တော်မူပါလော။ ဝိမလေန၊ ရာဂအစရှိသော အညစ်ကြေးကင်းတော်မူသော မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနုဗုဒ္ဓံ၊ အဖန်တလဲလဲ သိတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မံ၊ သစ္စာလေးပါးတရားကို။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ သုဏန္တု၊ နာပါစေကုန်လော။

ယထာ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ သေလေ သေလမယေ၊ တခဲနက် ကျောက်အတိပြီးသော။ ပဗ္ဗတမုဒ္ဓနိ၊ တောင်ထိပ်၌။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ယထာဋ္ဌိတော၊ ရပ်တိုင်းပင်လျှင်။ သမန္တတော၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ ဇနတံ၊ လူအပေါင်းကို။ ပေဿယျ ယထာ၊ မြင်သကဲ့သို့။ သုမေဓ၊ ကောင်းသော ပညာရှိတော်မူသော မြတ်စွာဘုရား။ သမန္တစက္ခု၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ မြင်နိုင်သော သဗ္ဗညုတဉာဏ်မျက်စိနှင့် ပြည့်စုံတော်မူသော။ တွံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ တထူပမံ၊ ထိုတခဲနက်ကျောက်အတိပြီးသော တောင်ဥပမာရှိသော။ ဓမ္မမယံ၊ လောကုတ္တရာတရားဖြင့်ပြီးသော။ ပါသာဒံ၊ ပညာတည်းဟူသော ပြာသာဒ်ထက်သို့။ အာရုယှ၊ တက်တော်မူ၍။ အပေတသောကော၊ စိုးရိမ်ခြင်းကင်းသည် ဖြစ်၍။ သောကာဝတိဏ္ဏံ၊ စိုးရိမ်ခြင်းမှ မကူးမြောက်နိုင်သေးသော။ ဇာတိဇရာဘိဘူတံ၊ ဇာတိဇရာတရားတို့သည်နှိပ်စက်အပ်သော။ ဇနတံ၊ လူအပေါင်းကို။ အဝေက္ခဿု၊ ကြည့်ရှုတော်မူပါလော။

ဝီရ၊ ကြီးသောလုံ့လရှိတော်မူသော။ ဝိဇိတသင်္ဂါမ၊ အောင်ပြီးသော စစ်မြေ ရှိသော်မူသော။ သတ္ထဝါဟ၊ ခရီးခဲမှ ကယ်တင်ပေတတ်သော ယာဉ်မှူးနှင့် တူတော်မူသော။ အဏဏ၊ ကာမစ္ဆန္ဒတည်းဟူသော ကင်းသောမြီ ရှိတော်မူသော မြတ်စွာဘုရား။ ဥဋ္ဌေဟိ၊ ထတော်မူလော။ လောကေ၊ လောက၌။ ဝိစရ၊ ဒေသစာရီကြွချီတော်မူပါလော။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မံ၊ တရားတော်ကို။ ဒေသေတု၊ ဟောတော်မူပါလော။ အညာတာရော၊ တရားကို သိလွယ်သော ဝေနေယျသတ္တဝါတို့သည်။ ဘဝိဿန္တိ၊ ရှိသည်ဖြစ်ပါကုန်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဗြဟ္မုနော စ၊ သဟံပတိဗြဟ္မာ၏လည်း။ အဇ္ဈေသနံ၊ တောင်းပန်ခြင်းကို။ ဝိဒိတွာ၊ သိတော်မူ၍။ သတ္တေသု စ၊ သတ္တဝါတို့၌လည်း။ ကာရုညတံ၊ သနားတော်မူသည်၏အဖြစ်ကို။ ပဋိစ္စ၊ စွဲ၍။ ဗုဒ္ဓစက္ခုနာ၊ ဣန္ဒြိယပရောပရိယတ္တိဉာဏ်, အာသယာနုသယဉာဏ်တော်ဖြင့်။ လောကံ၊ လောကကို။ ဝေါလောကေသိ၊ ကြည့်ရှုတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဗုဒ္ဓစက္ခုနာ၊ ဣန္ဒြိယပရောပရိယတ္တိဉာဏ်, အာသယာနုသယဉာဏ်တော်ဖြင့်။ လောကံ၊ လောကကို။ ဝေါလောကေန္တော၊ ကြည့်တော်မူသည်ရှိသော်။ အပ္ပရဇက္ခေ၊ ပညာမျက်စိ၌ ကိလေသာတည်းဟူသော နည်းသောမြူ ရှိကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း။ မဟာရဇက္ခေ၊ ပညာမျက်စိ၌ ကိလေသာတည်းဟူသော များသော မြူရှိကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း။ တိက္ခိန္ဒြိယေ၊ ထက်သော ဣန္ဒြေရှိကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း။ မုဒိန္ဒြိယေ၊ နူးညံ့သော ဣန္ဒြေရှိကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း။ သွာကာရေ၊ သဒ္ဓါခြင်းစသော ကောင်းသော အခြင်းအရာရှိကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့သည်လည်းကောင်း။ ဒွါကာရေ၊ မသဒ္ဓါခြင်းစသော မကောင်းသောအခြင်းအရာရှိကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း။ သုဝိညာပယေ၊ သိစေလွယ်ကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒုဝိညာပယေ၊ သိစေနိုင်ခဲကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း။ Ä (၁၄၀) ပရလောကဝဇ္ဇဘယဒဿာဝိနော၊ တမလွန်လောက၏ အပြစ်ကို ဘေးဟုရှုကုန်လျက်။ ဝိဟရန္တေ၊ နေကုန်သော။ အပ္ပေကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း။ အဒ္ဒသ ခေါ အဒ္ဒသ ဧဝ၊ မြင်တော်မူသည်သာလျှင်တည်း။ သေယျထာပိ နာမ၊ ထိုသတ္တဝါတို့၏ ဥပမာအဘယ်ကဲ့သို့နည်း။ ဥပ္ပလိနိယံ ဝါ၊ ကြာညိုကြာဖြူကြာနီတော၌လည်းကောင်း။ ပဒုမိနိယံ ဝါ၊ ကြာပဒုမာတော၌လည်းကောင်း။ ပုဏ္ဍရီကိနိယံ ဝါ၊ ကြာတံဆိပ်တော၌လည်းကောင်း။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ ဇာတာနိ၊ ဖြစ်ကုန်သော။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ သံဝဍ္ဎာနိ၊ ကြီးပွားကုန်သော။ ဥဒကာနုဂ္ဂတာနိ၊ ရေမှမတက်ကုန်သေးသော။ အန္တော နိမုဂ္ဂပေါသီနိ၊ ရေထဲ၌ နစ်လျက်ရင့်ကုန်သော။ အပ္ပေကစ္စာနိ၊ အချို့ကုန်သော။ ဥပ္ပလာနိ ဝါ၊ ကြာညိုကြာဖြူကြာနီတို့သည်လည်းကောင်း။ အပ္ပေကစ္စာနိ၊ အချို့ကုန်သော။ ပဒုမာနိ ဝါ၊ ကြာပဒုမာတို့သည်လည်းကောင်း။ အပ္ပေကစ္စာနိ၊ အချို့ကုန်သော။ ပုဏ္ဍရိကာနိ ဝါ၊ ကြာ တံဆိပ်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတ္ထိ (သန္တိ)၊ ရှိကုန်၏။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ ဇာတာနိ၊ ဖြစ်ကုန်သော။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ သံဝဍ္ဎာနိ၊ ကြီးပွားကုန်သော။ သမောဒကံ၊ ရေမျက်နှာနှင့် ထပ်ထူထပ်မျှ။ ဌိတာနိ၊ တည်ကုန်သော။ အပ္ပေကစ္စာနိ၊ အချို့ကုန်သော။ ဥပ္ပလာနိ ဝါ၊ ကြာညိုကြာဖြူကြာနီတို့ကိုလည်းကောင်း။ အပ္ပေကစ္စာနိ၊ အချို့ကုန်သော။ ပဒုမာနိ ဝါ၊ ကြာပဒုမာတို့သည်လည်းကောင်း။ အပ္ပေကစ္စာနိ၊ အချို့ကုန်သော။ ပုဏ္ဍရီကာနိ ဝါ၊ ကြာတံဆိပ်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတ္ထိ (သန္တိ)၊ ရှိကုန်၏။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ ဇာတာနိ၊ ဖြစ်ကုန်သော။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ သံဝဍ္ဎာနိ၊ ကြီးပွားကုန်သော။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ အစ္စုဂ္ဂမ္မ၊ လွန်၍။ ဌိတာနိ၊ တည်ကုန်သော။ ဥဒကေန၊ ရေဖြင့်။ အနုပလိတ္တာနိ၊ မလိမ်းကျံအပ်ကုန်သော။ အပ္ပေကစ္စာနိ၊ အချို့ကုန်သော။ ဥပ္ပလာနိ ဝါ၊ ကြာညိုကြာဖြူကြာနီတို့သည်လည်းကောင်း။ အပ္ပေကစ္စာနိ၊ အချို့ကုန်သော။ ပဒုမာနိ ဝါ၊ ကြာပဒုမာတို့သည်လည်းကောင်း။ အပ္ပေကစ္စာနိ၊ အချို့ကုန်သော။ ပုဏ္ဍရီကာနိ ဝါ၊ ကြာတံဆိပ်တို့သည်လည်းကောင်း။ အတ္ထိ (သန္တိ)၊ ရှိကုန်၏။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဗုဒ္ဓစက္ခုနာ၊ ဣန္ဒြိယပရောပရိယတ္တိဉာဏ်, အာယယာနုသယဉာဏ်တော်ဖြင့်။ လောကံ၊ လောကကို။ ဝေါလောကေန္တော၊ ကြည့်တော်မူသည်ရှိသော်။ အပ္ပရဇက္ခေ၊ ပညာမျက်စိ၌ ကိလေသာတည်းဟူသော နည်းသောမြူရှိကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း။ မဟာရဇက္ခေ၊ ပညာမျက်စိ၌ ကိလေသာတည်းဟူသော များသောမြူရှိကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း။ တိက္ခိန္ဒြိယေ၊ ထက်သောဣန္ဒြေရှိကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း။ မုဒိန္ဒြိယေ၊ နူးညံ့သောဣန္ဒြေရှိကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း။ သွာကာရေ၊ သဒ္ဓါခြင်းစသော ကောင်းသောအခြင်းအရာရှိကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒွါကာရေ၊ မသဒ္ဓါခြင်းစသော မကောင်းသောအခြင်းအရာ ရှိကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း။ သုဝိညာပယေ၊ သိစေလွယ်ကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဒုဝိညာပယေ၊ သိစေနိုင်ခဲကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း။ ပရလောကဝဇ္ဇဘယဒဿာဝိနော၊ တမလွန်လောက၏ အပြစ်ကို ဘေးဟုရှုကုန်လျက်။ ဝိဟရန္တေ၊ နေကုန်သော။ အပ္ပေကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ သတ္တေ၊ သတ္တဝါတို့ကိုလည်းကောင်း။ အဒ္ဒသ ခေါ အဒ္ဒသ ဧဝ၊ မြင်တော်မူသည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်သောကြောင့်။ သဟံပတိ၊ သဟံပတိအမည်ရှိသော။ ဗြဟ္မာနံ၊ ဗြဟ္မာကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ ပစ္စဘာသိ၊ တစ်ဖန်ရွတ်တော်မူ၏။ (ကိံ ပစ္စဘာသိ၊ အဘယ်သို့ တစ်ဖန်ရွတ်တော်မူသနည်း။)

ဗြဟ္မေ၊ ဗြဟ္မာ။ ယေ သတ္တာ၊ အကြင်သတ္တဝါတို့သည်။ သောတဝန္တော၊ တရားကို နာကုန်၏။ တေသံ သတ္တာနံ၊ ထိုသတ္တဝါတို့အား။ အမတဿ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်၏။ ဒွါရာ၊ အရိယမဂ်ဟူသော တံခါးကို။ အပါရုတာ၊ ဖွင့်လှစ်တော်မူအပ်ပြီ။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော သူတို့သည်။ သဒ္ဓံ၊ ယုံ ကြည်ခြင်းကို။ ပမုဉ္စန္တု၊ ဖြစ်စေကုန်လော။ ပဂုဏံ၊ မိမိလေ့လာလျှင်မူလည်း။ ပဏီတံ၊ မြတ်သော။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဝိဟိံသသညီ၊ ကိုယ်နှုတ်ပင်ပန်းအံ့ဟုအမှတ်ရှိသည် ဖြစ်၍။ မနုဇေသု မနုဇာနံ၊ လူနတ်တို့အား။ န ဘာသိံ၊ ဟောတော်မမူ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ပစ္စဘာသိ၊ တစ်ဖန်ရွတ်တော်မူ၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သဟံပတိ၊ သဟံပတိအမည်ရှိသော။ ဗြဟ္မာ၊ ဗြဟ္မာသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဓမ္မဒေသနာယ၊ တရားဟောခြင်းငှာ။ ကတာဝကာသော၊ ခွင့်ပြုတော်မူအပ်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လကျ်ာရစ်လှည့်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တတ္တေဝ၊ ထိုရှေ့တော်၌ပင်လျှင်။ အန္တရဓာယိ၊ ကွယ်လေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၂၊ ဂါရဝသုတ်

၁၇၃။ (ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားကဿပ။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤဂါရဝသုတ်ကို။) မေ (မယာ)၊ အကျွန်ုပ်အာနန္ဒာသည်။ (ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်မှ။) ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။ (ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားအပ်ပါသနည်း။) ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဥရုဝေလာယံ (ဥရုဝေလသမီပေ)၊ ဥရုဝေလတော၏အနီး၌။ နေရဉ္ဇရာယ၊ နေရဉ္ဇရာအမည်ရှိသော။ နဇ္ဇာ၊ မြစ်၏။ တီရေ၊ ကမ်းနား၌။ အဇပါလနိဂြောဓေ၊ ဆိတ်ကျောင်းသားတို့သည်စိုက်ပျိုးအပ်သော ပညောင်ပင်အရင်း၌။ ပဌမာဘိသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ ခပ်သိမ်းသော သတ္တဝါတို့၏ သစ္စာလေးပါးကို ကိုယ်တော်တိုင်သိတော်မူသည် ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ရဟောဂတဿ၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာအရပ်သို့ကပ်သည် ဖြစ်၍။ ပဋိသလ္လီဏဿ၊ တစ်ယောက်ထီးတည်းကိန်းအောင်းတော်မူသော။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေတသော၊ စိတ်၏။ ပရိဝိတက္ကော၊ အကြံသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ (ကိံ ဥဒပါဒိ၊ အဘယ်သို့ ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။) အဂါရဝေါ၊ သူတပါးမှ အရိုအသေပြုခြင်း ကင်းသည် ဖြစ်၍။ အပ္ပဋိဿော၊ တုပ်ဝပ်ကျိုနွံ့ပြုခြင်းမှ ကင်းသည်ဖြစ်၏။ ဒုက္ခံ ခေါ၊ ဆင်းရဲညိုငြင်စွာသာလျှင်။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ကထံ (ကေန ကာရဏေန)၊ အဘယ်မည်သော အကြောင်းကြောင့်။ အဟံ၊ ငါသည်။ သမဏံ ဝါ၊ ရဟန်းကိုလည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏံ ဝါ၊ ပုဏ္ဏားကိုလည်းကောင်း။ သက္ကတွာ၊ အရိုအသေပြု၍။ ဂရုံကတွာ၊ အလေးအမြတ်ပြု၍။ ဥပနိဿာယ၊ အမှီပြု၍။ ဝိဟရေယျံ နု ခေါ၊ နေရအံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပရိဝိတက္ကော၊ အကြံသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြန်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်ပြန်သနည်း။) အပရိပုဏ္ဏဿ၊ မပြည့်စုံသေးသော။ သီလက္ခန္ဓဿ၊ သီလကျေးဇူး၏။ ပါရိပူရိယာ၊ ပြည့်စေခြင်းငှာ။ အညံ၊ တပါးသော။ သမဏံ ဝါ၊ ရဟန်းကိုလည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏံ ဝါ၊ ပုဏ္ဏားကိုလည်းကောင်း။ သက္ကတွာ၊ အရိုအသေပြု၍။ ဂရုံကတွာ၊ အလေးအမြတ်ပြု၍။ ဥပနိဿာယ၊ အမှီပြု၍။ Ä (၁၄၁) ဝိဟရေယျံ၊ နေရမူကား။ သာဓု၊ ကောင်း၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ သဒေဝကေ၊ နတ်ပြည်ငါးထပ်နှင့်တကွသော။ သမာရကေ၊ ဝသဝတ္တီနတ်ပြည်နှင့်တကွသော။ သဗြဟ္မကေ၊ ဗြဟ္မာ့ပြည်နှင့်တကွသော။ လောကေ၊ ဩကာသလော၌လည်းကောင်း။ သဿမဏဗြာဟ္မဏိယာ၊ သာသနာတော်၏ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သော ရဟန်းပုဏ္ဏားနှင့် တကွသော။ သဒေဝမနုဿာယ၊ သမ္မုတိနတ်တည်းဟူသော မင်း, ကြွင်းသောလူနှင့် တကွသော။ ပဇာယ၊ သတ္တလောက၌လည်းကောင်း။ အတ္တနာ၊ မိမိထက်။ သီလသမ္ပန္နတရံ၊ သီလကျေးဇူးနှင့် လွန်စွာပြည့်စုံသော။ အညံ၊ တပါးသော။ သမဏံ ဝါ၊ ရဟန်းကိုလည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏံ ဝါ၊ ပုဏ္ဏားကိုလည်းကောင်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ သက္ကတွာ၊ အရိုအသေပြု၍။ ဂရုံကတွာ၊ အလေးအမြတ်ပြု၍။ ဥပနိဿာယ၊ အမှီပြု၍။ ယံ ဝိဟရေယျံ၊ အကြင်ကြောင့် နေရာ၏။ တံ၊ ထိုနေခြင်းအကြောင်းကို။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ န ပဿာမိ၊ မမြင်။

အပရိပုဏ္ဏဿ၊ မပြည့်စုံသေးသော။ သမာဓိက္ခန္ဓဿ၊ သမာဓိကျေးဇူး၏။ ပါရိပူရိယာ၊ ပြည့်စေခြင်းငှာ။ အညံ၊ တပါးသော။ သမဏံ ဝါ၊ ရဟန်းကိုလည်းကောင်း။ ဗြဟ္မဏံ ဝါ၊ ပုဏ္ဏားကိုလည်းကောင်း။ သက္ကတွာ၊ အရိုအသေပြု၍။ ဂရုံကတွာ၊ အလေးအမြတ်ပြု၍။ ဥပနိဿာယ၊ မှီ၍။ ဝိဟရေယျံ၊ နေရမူကား။ သာဓု၊ ကောင်း၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ သဒေဝကေ၊ နတ်ပြည်ငါးထပ်နှင့်တကွသော။ လောကေ၊ ဩကာသလောက၌လည်းကောင်း။ ပ။ အတ္တနာ၊ မိမိထက်။ သမာဓိသမ္ပန္နတရံ၊ သမာဓိကျေးဇူနှင့် လွန်စွာပြည့်စုံသော။ အညံ၊ တပါးသော။ သမဏံ ဝါ၊ ရဟန်းကိုလည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏံ ဝါ၊ ပုဏ္ဏားကိုလည်းကောင်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ သက္ကတွာ၊ အရိုအသေပြု၍။ ဂရုံကတွာ၊ အလေးအမြတ်ပြု၍။ ဥပနိဿယ၊ မှီ၍။ ယံ ဝိဟရေယျံ၊ အကြင်ကြောင့်နေရာ၏။ တံ၊ ထိုနေရာခြင်းအကြောင်းကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ န ပဿာမိ၊ မြင်တော်မမူ။

အရိပုဏ္ဏဿ၊ မပြည့်စုံသေးသော။ ပညာက္ခန္ဓဿ၊ ပညာကျေးဇူး၏။ ပါရိပူရိယာ၊ ပြည့်စုံစေခြင်းငှာ။ အညံ၊ တပါးသော။ သမဏံ ဝါ၊ ရဟန်းကိုလည်းကောင်း။ ဗြဟ္မဏံ ဝါ၊ ပုဏ္ဏားကိုလည်းကောင်း။ သက္ကတွာ၊ အရိုအသေပြု၍။ ဂရုံကတွာ၊ အလေးအမြတ်ပြု၍။ ဥပနိဿာယ၊ မှီ၍။ ဝိဟရေယျံ၊ နေရမူကား။ သာဓု၊ ကောင်း၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ သဒေဝကေ၊ နတ်ပြည်ငါးထပ်နှင့်တကွသော။ လောကေ၊ ဩကာသလောက၌လည်းကောင်း။ ပ။ အတ္တနာ၊ မိမိထက်။ ပညာသမ္ပန္နတရံ၊ ပညာကျေးဇူးနှင့် လွန်စွာပြည့်စုံသော။ အညံ၊ တပါးသော။ သမဏံ ဝါ၊ ရဟန်းကိုလည်းကောင်း။ ဗြဟ္မဏံ ဝါ၊ ပုဏ္ဏားကိုလည်းကောင်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ သက္ကတွာ၊ အရိုအသေပြု၍။ ဂရုံကတွာ၊ အလေးအမြတ်ပြု၍။ ဥပနိဿာယ၊ မှီ၍။ ယံ ဝိဟရေယျံ၊ အကြင်ကြောင့်နေရာ၏။ တံ၊ ထိုနေခြင်းအကြောင်းကို။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ န ပဿာမိ၊ မြင်တော်မမူ။

ခေါ၊ စင်စစ်။ အပရိပုဏ္ဏဿ၊ မပြည့်စုံသေးသော။ ဝိမုတ္တိက္ခန္ဓဿ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကျေးဇူး၏။ ပါရိပူရိယာ၊ ပြည့်စုံစေခြင်းငှာ။ အညံ၊ တပါးသော။ သမဏံ ဝါ၊ ရဟန်းကိုလည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏံ ဝါ၊ ပုဏ္ဏားကိုလည်းကောင်း။ သက္ကတွာ၊ အရိုအသေပြု၍။ ဂရုံကတွာ၊ အလေးအမြတ်ပြု၍။ ဥပနိဿာယ၊ မှီ၍။ ဝိဟရေယျံ၊ နေရမူကား။ သာဓု၊ ကောင်း၏။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သဒေဝကေ၊ နတ်ပြည်ငါးထပ်နှင့်တကွသော။ လောကေ၊ ဩကာသလောက၌လည်းကောင်း။ ပ။ အတ္တနာ၊ မိမိထက်။ ဝိမုတ္တိသမ္ပန္နတရံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကျေးဇူးနှင့် လွန်စွာပြည့်စုံသော။ အညံ၊ တပါးသော။ သမဏံ ဝါ၊ ရဟန်းကိုလည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏံ ဝါ၊ ပုဏ္ဏားကိုလည်းကောင်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ သက္ကတွာ၊ အရိုအသေ။ ဂရုံကတွာ၊ အလေးအမြတ်ပြု၍။ ဥပနိဿာယ၊ မှီ၍။ ယံ ဝိဝရေယျံ၊ အကြင်ကြောင့်နေရာ၏။ တံ၊ ထိုနေခြင်းအကြောင်းကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ န ပဿာမိ၊ မြင်တော်မမူ။

ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ အပရိပုဏ္ဏဿ၊ မပြည့်စုံသေးသော။ ဝိမုတ္တိညာဏဒဿနက္ခန္ဓဿ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကိုမြင်တတ်သော ပစ္စဝေက္ခနာဉာဏ်ကျေးဇူး၏။ ပါရိပူရိယာ၊ ပြည့်စုံစေခြင်းငှာ။ အညံ၊ တပါးသော။ သမဏံ ဝါ၊ ရဟန်းကိုလည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏံ ဝါ၊ ပုဏ္ဏားကိုလည်းကောင်း။ သက္ကတွာ၊ အရိုအသေပြု၍။ ဂရုံကတွာ၊ အလေးအမြတ်ပြု၍။ ဥပနိဿာယ၊ မှီ၍။ ဝိဟရေယျံ၊ နေရမူကား။ သာဓု၊ ကောင်း၏။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ သဒေဝကေ၊ နတ်ပြည်ငါးထပ်နှင့်တကွသော။ သမာရကေ၊ ဝသဝတ္တီနတ်ပြည်နှင့် တကွသော။ သဗြဟ္မကေ၊ ဗြဟ္မာပြည်နှင့် တကွသော။ လောကေ၊ ဩကာသလောက၌လည်းကောင်း။ သဿမဏဗြဟ္မဏိသာ၊ သာသနာတော်၏ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သော ရဟန်းပုဏ္ဏားနှင့် တကွသော။ သဒေဝမနုဿာယ၊ သမ္မုတိနတ်တည်းဟူသော မင်း, ကြွင်းသောလူနှင့် တကွသော။ ပဇာယ၊ သတ္တလောက၌လည်းကောင်း။ အတ္တနာ၊ မိမိထက်။ ဝိမုတ္တိညာဏဒဿနသမ္ပန္နတရံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ကို သိမြင်တတ်သော ပစ္စဝေက္ခနာဉာဏ်ကျေးဇူးနှင့် လွန်စွာပြည့်စုံသော။ အညံ၊ တပါးသော။ သမဏံ ဝါ၊ ရဟန်းကိုလည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏံ ဝါ၊ ပုဏ္ဏားကိုလည်းကောင်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ သက္ကတွာ၊ အရိုအသေပြု၍။ ဂရုံကတွာ၊ အလေးအမြတ်ပြု၍။ ဥပနိဿာယ၊ မှီ၍။ ယံ ဝိဟရေယျံ၊ အကြင်ကြောင့်နေရာ၏။ တံ၊ ထိုနေခြင်းအကြောင်းကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ န ပဿာမိ၊ မြင်တော်မမူ။ မယာ၊ ငါသည်။ ယွာယံ ယော အယံ ဓမ္မော၊ အကြင်ကိုးပါးသော လောကုတ္တရာတရားကို။ အဘိသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ ထိုးထွင်း၍ သိတော်မူအပ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ တမေဝဓမ္မံ၊ ထိုကိုးပါးသော လောကုတ္တရာတရားကိုသာလျှင်။ သက္ကတွာ၊ အရိုအသေပြု၍။ အရိုအလေးအမြတ်ပြု၍။ ဥပနိဿာယ၊ အမှီပြု၍။ ဝိဟရေယျံ၊ နေရမူကား။ ယံနူန၊ ကောင်းလေစွ။ ဣတိ (ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြန်၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သဟံပတိ၊ သဟံပတိအမည်ရှိသော။ ဗြဟ္မာ၊ ဗြဟ္မာသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ စေတောပရိဝိတက္ကံ၊ စိတ်၏အကြံကို။ စေတသာ၊ မိမိစိတ်ဖြင့်။ အညာယ၊ သိ၍။ သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဗလဝါ၊ အားရှိသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ သမဉ္ဆိတံ၊ ကွေးအပ်သော။ ဗာဟံ ဝါ၊ လက်မောင်းကိုမူလည်း။ ပသာရေယျ ယထာ၊ ဆန့်ရာသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ပသာရိတံ၊ ဆန့်အပ်သော။ ဗာဟံ ဝါ၊ လက်မောင်းကိုမူလည်း။ သမဉ္ဆေယျ ယထာ၊ ကွေးရာသကဲ့သို့၎င်း။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဗြဟ္မလောကေ၊ ဗြဟ္မာဘုံမှ။ အန္တရဟိတော၊ ကွယ်ခဲ့သည် ဖြစ်၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပုရတော၊ ရှေ့၌။ ပါတုရဟောသိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သဟံပတိ၊ သဟံပတိအမည်ရှိသော။ ဗြဟ္မာ၊ ဗြဟ္မာသည်။ ဧကံသံ (ဧကသ္မိံ အံသေ)၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးတစ်ဖက်၌။ ဥတ္တရသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်ကို။ ကရိတွာ၊ တင်သည်ကို ပြု၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေတော်မူ၏။ တေန၊ ထို အရပ်၌။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဏာမေတွာ၊ ညွတ်စေ၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား။ ဧတံ၊ ဤသို့သော အကြံတော်သည်။ ဧဝံ၊ ကြံတော်မူတိုင်း မှန်၏။ သုဂတ၊ ကောင်းသောစကားကို ဆိုတော်မူတတ်သော မြတ်စွာဘုရား။ ဧတံ၊ ဤသို့သော အကြံတော်သည်။ ဧဝံ၊ ကြံတော်မူတိုင်း မှန်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အတီတမဒ္ဓါနံ အတီတမဒ္ဓေသု၊ လွန်လေပြီးသောကာလ အဓွန့်တို့၌။ အရဟန္တော၊ ပစ္စည်းလေးပါးကို ခံတော်မူထိုက်ကုန်သော။ ယေပိ တေ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓါ၊ အကြင်မြတ်စွာဘုရားတို့သည်လည်း။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်တော်မူကုန်ပြီ။ Ä (၁၄၂) တေပိ ဘဂဝန္တော၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားတို့သည်လည်း။ ဓမ္မဉ္စေဝ၊ ကိုးပါးသော လောကုတ္တရာတရားကိုသာလျှင်။ သက္ကတွာ၊ အရိုအသေပြုကုန်၍။ ဂရုံကတွာ၊ အလေးအမြတ်ပြုကုန်၍။ ဥပနိဿာယ၊ အမှီပြုကုန်၍။ ဝိဟရိံသု၊ နေတော်မူကုန်ပြီ။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အနာဂတမဒ္ဓါနံ အနာဂတမဒ္ဓေသု၊ လာလတ္တံ့သောကာလအဓွန့်တို့၌။ အရဟန္တော၊ ပစ္စည်းလေးပါးကို ခံတော်မူထိုက်ကုန်သော။ ယေပိ တေ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓါ၊ အကြင်မြတ်စွာဘုရားတို့သည်လည်း။ ဘဝိဿန္တိ၊ ဖြစ်တော်မူကုန်လတ္တံ့။ တေပိ ဘဂဝန္တော၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားတို့သည်လည်း။ ဓမ္မဉ္စေဝ၊ ကိုးပါးသော လောကုတ္တရာတရားကိုသာလျှင်။ သက္ကတွာ၊ အရိုအသေပြုကုန်၍။ ဂရုံကတွာ၊ လေးအမြတ်ပြုကုန်၍။ ဥပနိဿာယ၊ အမှီပြုကုန်၍။ ဝိဟရိဿန္တိ၊ နေတော်မူကုန်လတ္တံ့။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ အရဟံ၊ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်သော။ သမ္မာသမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ အလုံးစုံသောတရားကို ကိုယ်တော်တိုင် သိတော်မူတတ်သော။ ဘဂဝါပိ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်လည်း။ ဓမ္မဉ္စေဝ၊ ကိုးပါးသောလောကုတ္တရာတရားကိုသာလျှင်။ သက္ကတွာ၊ အရိုအသေပြု၍။ ဂရုံကတွာ၊ အလေးအမြတ်ပြု၍။ ဥပနိဿာယ၊ အမှီပြု၍။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) သဟံပတိ၊ သဟံပတိအမည်ရှိသော။ ဗြဟ္မာ၊ ဗြဟ္မာသည်။ ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ ဝတွာ၊ လျှောက်ပြီး၍။ အထာပရံ၊ ထိုမှတပါး။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။)

အတီတာ၊ လွန်လေကုန်ပြီးသော။ ယေ စ သမ္ဗုဒ္ဓါ၊ အကြင်မြတ်စွာဘုရားတို့သည်လည်းကောင်း။ အနာဂတာ၊ လာလတ္တံ့ကုန်သော။ ယေ စ ဗုဒ္ဓါ၊ အကြင်မြတ်စွာဘုရားတို့သည်လည်းကောင်း။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ ဗဟူနံ၊ များသော ဝေနေယျသတ္တဝါတို့၏။ သောကနာသနော၊ စိုးရိမ်ခြင်းကိုဖျောက်တတ်သော။ ယော စ သမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ အကြင်မြတ်စွာဘုရားသည်လည်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ တေ သမ္ဗုဒ္ဓါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားတို့သည်။ သဒ္ဓမ္မဂရုနော၊ သူကောင်းတရားကိုအလေးအမြတ်ပြုကုန်သည် ဖြစ်၍။ ဝိဟရိံသု၊ နေတော်မူကုန်ပြီ။ ဝိဟရန္တိ စ၊ နေလည်းနေတော်မူကုန်ဆဲ။ တထာပိ၊ ထိုမှတပါးလည်း။ ဝိဟရိဿန္တိ၊ နေတော်မူကုန်လတ္တံ့။ ဧသာ၊ ဤသို့နေခြင်းသည်ကား။ ဗုဒ္ဓါနံ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့၏။ ဓမ္မတာ၊ သဘောတံထွာဓမ္မတာတည်း။ တသ္မာ ဟိ၊ ထို့ကြောင့်သာလျှင်။ အတ္ထကာမေန၊ အကျိုးစီးပွားကို အလိုရှိသော သူသည်။ မဟတ္ထံ၊ မြတ်သည်၏အဖြစ်ကို။ အဘိကင်္ခတာအဘိကင်္ခတာယ၊ တောင့်တသဖြင့်။ ဗုဒ္ဓါနံ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့၏။ သာသနံ၊ အဆုံးအမတော်ကို။ သရံ သရန္တေန၊ အောက်မေ့သဖြင့်။ သဒ္ဓမ္မော၊ သူတော်ကောင်းတရားကို။ ဂရုကာတဗ္ဗော၊ အလေးအမြတ်ပြု၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) ဣတိ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏

၃၊ ဗြဟ္မဒေဝသုတ်

၁၇၄။ (ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားကဿပ။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤဗြဟ္မဒေသုတ်ကို။) မေ (မယာ)၊ အကျွန်ုပ်အာနန္ဒာသည်။ (ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်မှ။) ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။ ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားအပ်သနည်း။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာယပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာ ဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရိဿာ၊ တစ်ယောက်သော။ ဗြဟ္မဏိယာ၊ ပုဏ္ဏေးမ၏။ ဗြဟ္မဒေဝါ နာမ၊ ဗြဟ္မဒေဝအမည်ရှိသော။ ပုတ္တော၊ သားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာထောင်သောလူ၏ဘောင်မှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင်သောရဟန်း၏ဘောင်၌။ ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဗြဟ္မဒေဝေါ၊ အရှင်ဗြဟ္မဒေဝသည်။ ဧကော၊ တစ်ယောက်အထီးတည်း။ ဝူပကဋ္ဌော၊ ကိုယ်ဖြင့် ငြိမ်းချမ်းရာသို့ကပ်လျက်။ အပ္ပမတ္တော၊ မမေ့မလျော့သောသတိရှိသည် ဖြစ်၍။ အာတာပီ၊ ကိလေသာကို ပူပန်စေတတ်သောလုံ့လရှိသည် ဖြစ်၍။ ပဟိတတ္တော၊ နိဗ္ဗာနိသို့ စေလွှန်အပ်သော စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တော၊ နေသည်ရှိသော်။ န စိရေဿဝ၊ မကြာမြင့်မီသာလျှင်။ ယဿ၊ အကြင်အရဟတ္တဖိုလ်၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ကုလပုတ္တာ၊ အမျိုးကောင်းသားတို့သည်။ သမ္မဒေဝ၊ ကောင်းစွာသာလျှင်။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာထောင်သောလူ၏ဘောင်မှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင်ရာသော ရဟန်း၏ဘောင်၌။ ပဗ္ဗဇန္တိ၊ ရဟန်းပြုကုန်၏။ အနုတ္တရံ၊ အတုမရှိသော။ ဗြဟ္မစရိယပရိယောသာနံ၊ မဂ်ဟူသော ဗြဟ္မစရိယ၏အဆုံးဖြစ်သော။ တံ၊ ထိုအရဟတ္တဖိုလ်ကို။ ဒိဋ္ဌေဝဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏အဖြစ်၌သာလျှင်။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ အဘိညာ အဘိညာယ၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့်သိ၍။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ပြည့်စုံစေ၍။ ဝိဟာသိ၊ နေ၏။ မေ၊ ငါ၏။ ဇာတိ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းသည်။ ခီဏာ၊ ကုန်ပြီ။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မဂ်ဟူသော မြတ်သော အကျင့်ကို။ ဝုသိတံ၊ သုံးအပ်ပြီ။ ကရဏီယံ၊ တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးသောမဂ်ကိစ္စကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်ပြီ။ ဣတ္ထတ္တာယ၊ ဤတစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးသော မဂ်ကိစ္စအလို့ငှာ။ အပရံ၊ တပါးသောပြုဖွယ် ကိစ္စသည်။ န၊ မရှိပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဗ္ဘညာသိ၊ သိ၏။ အာယသ္မာ ဗြဟ္မဒေဝေါ စ ပန၊ အရှင်ဗြဟ္မဒေဝသည်ကား။ အရဟတံ အရဟန္တာနံ၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့တွင်။ အညတရော၊ တစ်ယောက်အဝင်အပါသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဗြဟ္မဒေဝေါ၊ အရှင်ဗြဟ္မဒေဝသည်။ ပုဗ္ဗနှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်းကိုပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပါဝိသိ၊ ဝင်လေ၏။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ သပဒါနံ၊ အိမ်စဉ်မပြတ်။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရမာနော၊ လှည့်လည်သည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သကမာတုနိဝေသနံ၊ မိမိအမိအိမ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော ဗြဟ္မဒေဝဿ၊ အရှင်ဗြဟ္မဒေဝ၏။ မာတာ၊ အမိဖြစ်သော။ ဗြဟ္မာဏီ၊ ပုဏ္ဏေးမသည်။ ဗြဟ္မုနော၊ မဟာဗြဟ္မာအား။ နိစ္စံ၊ အခါခပ်သိမ်း၌။ အာဟုတိံ၊ အလှူဖြစ်သော ဂဏှာဆွမ်းကို။ Ä (၁၄၃) ပဂ္ဂဏှာတိ၊ ချီးမြောက်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သဟံပတိဿ၊ သဟံပတိအမည်ရှိသော။ ဗြဟ္မုနော၊ ဗြဟ္မာအား။ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) ခေါ၊ စင်စစ်။ အာယသ္မတော ဗြဟ္မဒေဝဿ၊ အရှင်ဗြဟ္မဒေဝ၏။ မာတာ၊ အမိဖြစ်သော။ အယံ ဗြာဟ္မဏီ၊ ဤပုဏ္ဏေးမသည်။ ဗြဟ္မုနော၊ ဗြဟ္မာအား။ နိစ္စံ၊ အခါခပ်သိမ်း၌။ အာဟုတိံ၊ အလှူဖြစ်သော ဂဏှာဆွမ်းကို။ ပဂ္ဂဏှာတိ၊ ချီးမြောက်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ တံ၊ ထိုပုဏ္ဏေးမသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေ၍။ သံဝေဇေယျံ၊ တိုက်တွန်းနှိုးဆော်ရမူကား။ ယံနူန၊ ကောင်းစွတကား။ ဣတိ (ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ (အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။) အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သဟံပတိ၊ သဟံပတိ အမည်ရှိသော။ ဗြဟ္မာ၊ ဗြဟ္မာသည်။ သေယျနာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဗလဝါ၊ အားရှိသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ သမဉ္ဆိတံ၊ ကွေးအပ်သော။ ဗာဟံ ဝါ၊ လက်မောင်းကိုမူလည်း။ ပသာရေယျ ယထာ၊ ဆန့်ရာသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ပသာရိတံ၊ ဆန့်အပ်သော။ ဗာဟံ ဝါ၊ လက်မောင်းကိုမူလည်း။ သမဉ္ဆေယျ ယထာ၊ ကွေးရာသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဗြဟ္မလောကေ၊ ဗြဟ္မာ့ပြည်မှ။ အန္တရဟိတော၊ ကွယ်ခဲ့သည် ဖြစ်၍။ အာယသ္မာတော ဗြဟ္မဒေဝဿ၊ အရှင်ဗြဟ္မဒေဝ၏။ မာတုနိဝေသနေ၊ အမိအိမ်၌။ ပါတုရဟောသိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ အထ တသ္မိံ ကာလေ၊ ထိုအခါ၌။ သဟံပတိ၊ သဟံပတိအမည်ရှိသော။ ဗြဟ္မာ၊ ဗြဟ္မာသည်။ ဝေဟာသံ၊ ကောင်းကင်၌။ ဌိတော၊ ရပ်လျက်။ အာယသ္မတော ဗြဟ္မဒေဝဿ၊ အရှင်ဗြဟ္မဒေဝ၏။ မာတရံ၊ အမိဖြစ်သော။ ဗြဟ္မာဏိံ၊ ပုဏ္ဏေးမကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာတို့ဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

ဗြာဟ္မဏိ၊ ပုဏ္ဏေးမ။ ယဿ၊ အကြင်ဗြဟ္မာအား။ တွံ၊ သင်သည်။ နိစ္စံ၊ အခါခပ်သိမ်း၌။ အာဟုတိံ၊ အလှူဖြစ်သော ဂဏှာဆွမ်းကို။ ပဂ္ဂဏှာတိ၊ ချီးမြှောက်၏။ တဿ၊ ထိုဗြဟ္မာ၏။ ဗြဟ္မလောကော၊ ဗြဟ္မာပြည်သည်။ ဣတော၊ ဤလူ့ပြည်မှ။ ဒူရေ၊ ဝေး၏။ ဗြာဟ္မဏိ၊ ပုဏ္ဏေးမ။ ဧတာ ဒိသော၊ ဤသို့သဘောရှိသော ဂဏှာဆွမ်းသည်။ န ဗြဟ္မဘက္ခော၊ ဗြဟ္မာ၏ အစာမဟုတ်။ ဗြဟ္မပထံ၊ ဗြဟ္မာတို့၏ အသက်မွေးခြင်းအစဉ်ကို။ အဇာနန္တီ၊ မသိသော။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ဇပ္ပသိ၊ တောင့်တဘိသနည်း။

ဗြာဟ္မဏိ၊ ပုဏ္ဏေးမ။ တေ၊ သင်၏။ ဧသော ဟိ ဗြဟ္မဒေဝေါ၊ ထိုဗြဟ္မဒေဝထေရ်သည်သာလျှင်။ နိရူပဓိတော၊ ကင်းသောဥပဓိရှိ၏။ အတိဒေဝပ္ပတ္တော၊ ဗြဟ္မာတို့ထက်လွန်သော ဗြဟ္မာ၏အဖြစ်သို့ ရောက်၏။ အကိဉ္စနော၊ ရာဂဖြင့် ဆင်းရဲခြင်းမရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းဖြစ်၏။ အနညပေါသိယော၊ မိမိမှတပါးသော သားမယားတို့ကို မမွေးကျွေးအပ်။ တေ၊ သင်၏။ သော ဗြဟ္မဒေဝေါ၊ ထိုဗြဟ္မဒေဝသည်။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ဃရံ၊ အိမ်သို့။ ပဝိဋ္ဌော၊ ဝင်၏။

အာဟုနေယျော၊ ဧည့်သည်တို့အား ရည်၍ထားသော အလှူကို ခံထိုက်၏။ ဝေဒဂူ၊ မဂ်ပညာတို့ဖြင့် ဆင်းရဲ၏အဆုံးသို့ ရောက်၏။ ဘာဝိတတ္တော၊ မိမိကိုပွားစေ၍ တည်၏။ နရာနဉ္စ၊ လူတို့၏လည်းကောင်း။ ဒေဝါနဉ္စ၊ နတ်တို့၏လည်းကောင်း။ ဒက္ခိဏေယျော၊ မြတ်သော အလှူကို ခံထိုက်၏။ ပါပါနိ၊ မကောင်းမှုတို့ကို။ ဗာဟိတွာ၊ အပပြုသောကြောင့်။ အနုပလိတ္တော၊ တဏှာစသည်တို့ဖြင့် မလိမ်းကျံအပ်။ ဃာသေသနံ၊ အစာရှာမှီးခြင်းကို။ ဣရိယတိ၊ သွား၏။ သီတိဘူတော၊ မြဲမြံစွာဖြစ်၏။

တဿ၊ ထိုဗြဟ္မဒေဝရဟန်းအား။ ပစ္ဆာ၊ နောက်အဖို့သည်။ န အတ္ထိ၊ မရှိ။ ပုရတ္တိမာ၊ ရှေးအဖို့သည်။ န အတ္ထိ၊ မရှိ။ သန္တော၊ ရာဂစသည်တို့မှ ငြိမ်း၏။ ဝိဓူမော၊ အမျက်ဟူသော အခိုးကင်း၏။ အနီဃော၊ ဆင်းရဲမရှိ။ နိရာသော၊ ကြောင့်ကြမရှိ။ နိက္ခိတ္တဒဏ္ဍော၊ ချအပ်ပြီးသော လက်နက်ရှိ၏။ တသထာဝရေသု၊ ပုထုဇဉ်ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့တွင်။ သော၊ ထိုရဟန္တာဖြစ်သော ဗြဟ္မဒေဝသည်။ တေ၊ သင်၏။ အာဟုတိံ၊ အလှူဖြစ်သော။ အဂ္ဂပိဏ္ဍံ၊ မြတ်သော ဂဏှာဆွမ်းကို။ ဘုဉ္ဇတု၊ ဘုဉ်းပေးစေလော။

ဝိသေနိဘူတော၊ ကိလေသာဟူသော စစ်သည်ဖြင့် ကင်းသော စစ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ဥပသန္တစိတ္တော၊ ငြိမ်းပြီးသော စိတ်လည်း ရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ဗြဟ္မဒေဝရဟန်းသည်။ ဒန္တော၊ ယဉ်ကျေးသော။ နာဂေါဝ၊ ဆင်ပြောင်ကဲ့သို့။ စရတိ၊ သွား၏။ အနေဇော၊ တဏှာကင်းသော။ သုသီလော၊ ကောင်းသောသီလရှိသော။ သုဝိမုတ္တစိတ္တော၊ ကောင်းစွာကိလေသာတို့မှ လွတ်သော အရဟတ္တဖိုလ်စိတ်ရှိသော။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တေ၊ သင်၏။ အာဟုတိံ၊ အလှူဟု ဆိုအပ်သော။ အဂ္ဂပိဏ္ဍံ၊ မြတ်သော ဂဏှာဆွမ်းကို။ ဘုဉ္ဇတု၊ ဘုဉ်းပေးစေလော။

Ä (၁၄၄) ဒက္ခိဏေယျေ၊ မြတ်သောအလှူကို ခံထိုက်သော။ တသ္မိံ၊ ထိုဗြဟ္မဒေဝရဟန်း၌။ ပသန္နာ၊ ကြည်ညိုသည် ဖြစ်၍။ အဝိကမ္ပမာနာ၊ တုန်လှုပ်ခြင်းမရှိသည် ဖြစ်၍။ ဒက္ခိဏံ၊ ပစ္စည်းလေးပါးဟူသော အလှူကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ပတိဋ္ဌပေဟိ၊ ဖြစ်စေလော။ ဗြာဟ္မဏိ၊ ပုဏ္ဏေးမ။ ဩဃတိဏ္ဏံ၊ ဩဃလေးပါးမှ ကူးမြောက်ပြီးသော။ မုနိံ၊ ဗြဟ္မဒေဝရဟန်းကို။ ဒိသွာ၊ ဖူးမြင်၍။ သုခမာယတိကံ၊ နောင်အခါ၌ ချမ်းသာသော အကျိုးကို ဆောင်တတ်သော။ ပုညံ၊ ကောင်းမှုကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ကရောတိ၊ ပြုလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

ဒက္ခိဏေယျေ၊ မြတ်သောအလှူကို ခံထိုက်သော။ တသ္မိံ၊ ထိုဗြဟ္မဒေဝရဟန်း၌။ ဗြဟ္မဏီ၊ ပုဏ္ဏေးမသည်။ ပသန္နာ၊ ကြည်ညိုသည် ဖြစ်၍။ အဝိကမ္ပမာနာ၊ တုန်လှုပ်ခြင်းမရှိသည် ဖြစ်၍။ ဒက္ခိဏံ၊ ပစ္စည်းလေးပါးဟူသော အလှူကို။ ပတိဋ္ဌာပေသိ၊ ဖြစ်စေ၏။ ဩဃတိဏ္ဏံ၊ ဩဃလေးပါးမှ ကူးမြောက်ပြီးသော။ မုနိံ၊ ဗြဟ္မဒေဝရဟန်းကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ သုခမာယတိကံ၊ နောက်အခါ၌ အကျိုးကို ဆောင်တတ်သော။ ပုညံ၊ ကောင်းမှုကို။ အကာသိ၊ ပြု၏။

၄၊ ဗကဗြဟ္မသုတ်

၁၇၅။ (ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားကဿပ။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤဗကသုတ်ကို။) မေ (မယာ)၊ အကျွန်ုပ်အာနန္ဒာသည်။ (ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်မှ။) ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။ ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားအပ်သနည်း။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာ ဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဗကဿ၊ ဗကအမည်ရှိသော။ ဗြဟ္မုနော၊ ဗြဟ္မာအား။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ပါပကံ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိဂတံ၊ သဿတဒိဋ္ဌိအယူသည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ ဟောတိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ ဣဒံ၊ ဤကိုယ်နှင့်တကွသော ဗြဟ္မာပြည်သည်။ နိစ္စံ၊ မြဲ၏။ ဣဒံ၊ ဤကိုယ်နှင့်တကွသော ဗြဟ္မာပြည်သည်။ ဓုဝံ၊ ခိုင်ခန့်၏။ ဣဒံ၊ ဤကိုယ်နှင့်တကွသော ဗြဟ္မာသည်။ သဿတံ၊ အခါခပ်သိမ်းရှိ၏။ ဣဒံ၊ ဤကိုယ်နှင့်တကွသော ဗြဟ္မာပြည်သည်။ ကေဝလံ၊ မကျိုးမပျက် ပြည့်စုံ၏။ ဣဒံ၊ ဤကိုယ်နှင့်တကွသော ဗြဟ္မာပြည်သည်။ အစဝနဓမ္မံ၊ မရွေ့တတ်သော သဘောရှိ၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ ဣဒံ ဣမသ္မိံ ဌာနေ၊ ဤအရပ်၌။ န ဇာယတိ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းမရှိ။ န ဇိယျတိ၊ အိုခြင်းမရှိ။ န မိယျတိ၊ သေခြင်းမရှိ။ န စဝတိ၊ ရွေ့ခြင်းမရှိ။ န ဥပပဇ္ဇတိ၊ တစ်ဖန်ဖြစ်ခြင်းသဘောမရှိ။ ဣတော၊ ဤကိုယ်နှင့်တကွသော ဗြဟ္မာ့ပြည်မှ။ ဥတ္တရိ၊ အလွန်။ အညံ၊ တပါးသော။ နိဿရဏံ စ ပန၊ ထွက်မြောက်ခြင်းမည်သည်ကား။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒိဋ္ဌိဂတံ၊ သဿတဒိဋ္ဌိအယူသည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဗကဿ၊ ဗကအမည်ရှိသော။ ဗြဟ္မုနော၊ ဗြဟ္မာ၏။ စေတောပရိဝိတက္ကံ၊ စိတ်အကြံကို။ စေတသာ၊ မိမိစိတ်ဖြင့်။ အညာယ၊ သိ၍။ သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဗလဝါ၊ အားရှိသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ သမဉ္ဆိတံ၊ ကွေးအပ်သော။ ဗာဟံ ဝါ၊ လက်မောင်းကိုလည်း။ ပသာရေယျ ယထာ၊ ဆန့်ရာသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ပသာရိတံ၊ ဆန့်အပ်သော။ ဗာဟံ ဝါ၊ လက်မောင်းကိုလည်း။ သမဉ္ဆေယျ ယထာ၊ ကွေးရာသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်မှ။ အန္တရဟိတော၊ ကွယ်ခဲ့သည် ဖြစ်၍။ တသ္မိံ ဗြဟ္မလောကေ၊ ထိုဗြဟ္မဘုံ၌။ ပါတုရဟောသိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ ဗကော၊ ဗကအမည်ရှိသော။ ဗြဟ္မာ၊ ဗြဟ္မာသည်။ ဒူရတောဝ၊ အဝေးမှသာလျှင်။ အာဂစ္ဆန္တံ၊ ကြွလာတော်မူသော။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဒ္ဒသ ခေါ အဒ္ဒသ ဧဝ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) မာရိသ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဟိ၊ လာလှည့်။ မာရိသ၊ မြတ်စွာဘုရား။ တေ၊ သင်၏။ အာဂတံ၊ လာခြင်းကား။ သွာဂတံ သုအာဂတံ၊ ကောင်းသော လာခြင်းတည်း။ မာရိသ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဣဓ၊ ဤဗြဟ္မာပြည်သို့။ အာဂမာနယ၊ လာခြင်းငှာ။ ယဒိဒံ ယော အယံ ပရိယာယော၊ အကြင်အလှည့်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဣဒံ ပရိယာယံ၊ ဤအလှည့်ကို။ စိရဿံ၊ ကြာမြင့်မှ။ တွံ၊ သင်သည်။ အကာသိ၊ ပြု၏။ မာရိသ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ ဣဒံ၊ ဤကိုယ်နှင့်တကွသော ဗြဟ္မာ့ပြည်သည်။ နိစ္စံ၊ မြဲ၏။ ဣဒံ၊ ဤကိုယ်နှင့်တကွသော ဗြဟ္မာ့ပြည်သည်။ ဓုဝံ၊ ခိုင်ခန့်၏။ ဣဒံ၊ ဤကိုယ်နှင့်တကွသော ဗြဟ္မာ့ပြည်သည်။ ကေဝလံ၊ မကျိုးမပျက်ပြည့်စုံ၏။ ဣဒံ၊ ဤကိုယ်နှင့်တကွသော ဗြဟ္မာ့ပြည်သည်။ အစဝနဓမ္မံ၊ မရွေ့တတ်သောသဘောရှိ၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ ဣမသ္မိံ ဌာနေ၊ ဤအရပ်၌။ န ဇာယတိ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းမရှိ။ န ဇိယျတိ၊ အိုခြင်းမရှိ။ န မိယျတိ၊ သေခြင်းမရှိ။ န စဝတိ၊ ရွေ့ခြင်းမရှိ။ န ဥပပဇ္ဇတိ၊ တစ်ဖန်ဖြစ်ခြင်းသဘောမရှိ။ ဣတော၊ ဤကိုယ်နှင့်တကွသော ဗြဟ္မာ့ပြည်မှ။ ဥတ္တရိ၊ အလွန်။ အညံ၊ တပါးသော။ နိဿရဏံ စ ပန၊ ထွက်မြောက်ခြင်း မည်သည်ကား။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။)

ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ လျှောက်အပ်သည်ရှိသော်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဗကံ၊ ဗကအမည်ရှိသော။ ဗြဟ္မာနံ၊ ဗြဟ္မာကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။) ဘော၊ အချင်းတို့။ Ä (၁၄၅) ယတြဟိ နာမ ယော ဗကောဗြဟ္မာ၊ အကြင်ဗကဗြဟ္မာသည်။ အနိစ္စံ ယေဝ၊ မမြဲသည်သာလျှင်။ သမာနံ၊ ဖြစ်လျက်။ နိစ္စန္တိ၊ မြဲ၏ဟူ၍။ ဝက္ခတိ၊ ဆိုဘိ၏။ အဓုဝံ ယေဝ၊ မခိုင်ခံ့သည်သည်လျှင်။ သမာနံ၊ ဖြစ်လျှင်။ ဓုဝန္တိ၊ ခိုင်ခံ့၏ဟူ၍။ ဝက္ခတိ၊ ဆိုဘိ၏။ အသဿတံ ယေဝ၊ အခါခပ်သိမ်း ထင်ရှားမရှိသည်သာလျှင်။ သမာနံ၊ ဖြစ်လျက်။ သဿတန္တိ၊ အခါခပ်သိမ်း ထင်ရှားရှိ၏ဟူ၍။ ဝက္ခတိ၊ ဆိုဘိ၏။ အကေဝလံ ယေဝ၊ ကျိုးပျက်သောသဘောရှိသည်။ သမာနံ၊ ဖြစ်လျက်။ ကေဝလန္တိ၊ မကျိုးမပျက်သောသဘောရှိ၏ဟူ၍။ ဝက္ခတိ၊ ဆိုဘိ၏။ စဝနဓမ္မံ ယေဝ၊ ရွေ့တတ်သောသဘောရှိသည်။ သမာနံ၊ ဖြစ်လျက်။ အစဝနဓမ္မန္တိ၊ မရွေ့တတ်သောသဘောရှိ၏ဟူ၍။ ဝက္ခတိ၊ ဆိုဘိ၏။ ဗကော၊ ဗကအမည်ရှိသော။ သော ဗြဟ္မာ၊ ထိုဗြဟ္မာသည်။ အဝိဇ္ဇာဂတော ဝတ၊ အဝိဇ္ဇာနှင့် ပြည့်စုံစွတကား။ ဘော၊ အချင်းတို့။ ဗကော၊ ဗကအမည်ရှိသော။ သော ဗြဟ္မာ၊ ထိုဗြဟ္မာသည်။ အဝိဇ္ဇာဂတော ဝတ၊ အဝိဇ္ဇာနှင့် ပြည့်စုံစွတကား။ ယတ္ထစ ပန၊ အကြင်အရပ်၌သာလျှင်။ ဇာယတိ စ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းလည်း ရှိ၏။ ဇိယျတိ စ၊ အိုခြင်းလည်း ရှိ၏။ မိယျတိ စ၊ သေခြင်းလည်း ရှိ၏။ စဝတိ စ၊ ရွေ့ခြင်းလည်း ရှိ၏။ ဥပပဇ္ဇတိ စ၊ တစ်ဖန်ဖြစ်ခြင်းလည်း ရှိ၏။ တတ္ထ၊ ထို အရပ်၌။ သဉ္စ၊ ထိုအကြောင်းကိုလည်း။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ ဝက္ခတိ၊ ဆိုဘိ၏။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ ဣဒံ၊ ဤကိုယ်နှင့်တကွသော ဗြဟ္မာ့ပြည်၌။ န ဇာယတိ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းမရှိ။ န ဇိယျတိ၊ အိုခြင်းမရှိ။ န မိယျတိ၊ သေခြင်းမရှိ။ န စဝတိ၊ ရွေ့ခြင်းမရှိ။ န ဥပပဇ္ဇတိ၊ တစ်ဖန်ဖြစ်ခြင်းသဘောမရှိ။ ဣတော၊ ဤကိုယ်နှင့်တကွသော ဗြဟ္မာ့ပြည်မှ။ ဥတ္တရိ၊ အလွန်။ အညံ၊ တပါးသော။ နိဿရဏံ၊ ထွက်မြောက်ခြင်းမည်သည်။ သန္တဉ္စ ပန၊ ထင်ရှားရှိသည်သာလျှင်တည်း။ ဥတ္တရိ၊ အလွန်။ အညံ၊ တပါးသော။ နိဿရဏံ၊ ထွက်မြောက်ခြင်းမည်သည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝက္ခတိ၊ ဆိုဘိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

ဂေါတမ၊ ဂေါတမ။ ဒွါသတ္တတိ၊ ခုနစ်ကျိပ်နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ပုညကမ္မာ၊ ကောင်းမှုကို ပြုကုန်သော သူတို့သည်။ ဣဓ၊ ဤဗြဟ္မာ့ပြည်သို့။ နိဗ္ဗတ္တာ၊ ဖြစ်လာကုန်၏။ ဝသဝတ္တိနော၊ သူတပါးတို့ကို မိမိအလိုသို့ လိုက်စေကုန်၏။ ဇာတိဇရံ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်း အိုခြင်းကို။ အတီတာ၊ လွန်ကုန်၏။ ဝေဒဂူ၊ မဂ်ဉာဏ်တို့ကြောင့် ဆင်းရဲ၏အဆုံးသို့ ရောက်သည်၏အဖြစ်ကြောင့် ဝေဒဂူဟုဆိုအပ်သော။ အယံ ဘဂဝါ၊ ဤငါတို့ဘုရားသည်။ အန္တိမာ၊ အဆုံးစွန်သော ဘဝနှင့် ယှဉ်၏။ အသ္မေ၊ ငါတို့ကို။ ဗြဟ္မုပပတ္တိံ၊ ဗြဟ္မာ့ဘုံ၌ ဖြစ်ခြင်းကို။ အနေကာ၊ များစွာကုန်သော။ ဇနာ၊ လူတို့သည်လည်း။ အဘိဇပ္ပန္တိ၊ တောင့်တကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

ဗကေ၊ ဗကဗြဟ္မာ။ ဣဓ၊ ဤဗြဟ္မာပြည်၌။ တဝ၊ သင်၏။ သတံ သဟဿာနံ၊ တစ်သိန်းအရေအတွက် ရှိကုန်သော။ နိရဗ္ဗုဒါနံ၊ နိရဗ္ဗုဒတို့၏။ ဂဏနာယ၊ အရေအတွက်ဖြင့်။ ယံ အာယုံ၊ အကြင်အသက်ကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ဒီဃံ၊ ရှည်၏ဟူ၍။ မညတိ၊ အောက်မေ့ဘိ၏။ ဧတံ အာယု၊ ထိုအသက်သည်။ အပ္ပံဟိ၊ နည်းသည်သာလျှင်တည်း။ ဒီဃံ၊ ရှည်သည်။ န ဟိ ဟောတိ၊ မဖြစ်သည်သာလျှင်တည်း။ ဗြဟ္မေ၊ ဗကဗြဟ္မာ။ အဟံ၊ ငါသည်။ တဝ၊ သင်၏။ အာယုံ၊ အသက်ကြွင်းကို။ ပဇာနာမိ၊ အပြားအားဖြင့် သိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဇာတိံ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဇရံ၊ အိုခြင်းကိုလည်းကောင်း။ သောကံ၊ စိုးရိမ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဥပါတိဝတ္တော၊ လွန်မြောက်ပြီးသည် ဖြစ်၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ အနန္တဒဿီ၊ အဆုံးမရှိ မြင်တော်မူနိုင်သည်။ အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝဒထ၊ ဆိုတော်မူကုန်၏။ မေ၊ ငါ၏။ ပုရာဏံ၊ ရှေး၌ ဖြစ်သော။ ဝတသီလဝတ္တံ၊ အကျင့်သီလဝတ်သည်။ ကိံ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ ယံ၊ အကြင်အကြောင်းကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝိဇညာ၊ သိရာ၏။ တံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ မေ၊ ငါ့အား။ အာစိက္ခ၊ ကြားတော်မူပါလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗကော၊ ဗကဗြဟ္မာသည်။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။

ဗကေ၊ ဗကဗြဟ္မာ။ ဃမ္မနိ၊ နွေလ၌။ သမ္ပရေတေ၊ အပူဖြင့် နှိပ်စက်ကုန်သော။ ဝိပါသိတေ၊ ရေသိပ်ကုန်သော။ ဗဟူ၊ များစွာကုန်သော။ မနုဿေ၊ လူတို့ကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ဥဒကံ၊ ရေကို။ အပါယေသိ၊ သောက်ဘူးစေပြီ။ ယံ၊ အကြင်ရေသောက်စေခြင်း အကျင့်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုအကျင့်သည်။ တေ၊ သင်၏။ ပုရာဏံ၊ ရှေး၌ဖြစ်သော။ ဝတသီလဝတ္တံ၊ အကျင့်သီလဝတ်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ တံ ကာရဏံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ သုတ္တပ္ပဗုဒ္ဓေါ ဝ၊ အိပ်ပျော်ခြင်းမှနိုးသော ယောကျ်ားကဲ့သို့။ အနုဿရာမိ၊ တစ်ဖန်အလဲလဲ အောက်မေ့နိုင်၏။

ဗကေ၊ ဗကဗြဟ္မာ။ ကရမရံ၊ သုံ့လက်ရကို။ နိယျမာန၊ ဆောင်အပ်သည်ရှိသော်။ ဂဟိတံ၊ သိမ်းရုံး၍ဖမ်းယူအပ်သော။ ဇနံ၊ လူအပေါင်းကို။ ဧဏိကုလမှိ၊ ဧဏိကုလမည်သောဂင်္ဂါနား၌။ တွံ၊ သင်သည်။ အမောစယိ၊ လွတ်စေဘူးပြီ။ ယံ၊ အကြင်လွတ်စေခြင်း အကျင့်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုအကျင့်သည်။ တေ၊ သင်၏။ ပုရာဏံ၊ ရှေး၌ဖြစ်သော်။ ဝတသီလဝတ္တံ၊ အကျင့်သီလဝတ်တည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ တံ ကာရဏံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ သုတ္တပ္ပဗုဒ္ဓေါဝ၊ အိပ်ပျော်ခြင်းမှနိုးသော ယောကျ်ားကဲ့သို့။ အနုဿရာမိ၊ အဖန်တလဲလဲ အောက်မေ့၏။

Ä (၁၄၆) ဗကေ၊ ဗကဗြဟ္မာ။ ဂင်္ဂါယ၊ ဂင်္ဂါမြစ်၏။ သောတသ္မိံ၊ အလျဉ်၌။ ဂဟိတနာဝံ၊ လူတို့သည် ဆောင်ယူအပ်သော လှေကို။ မနုဿကမျာ၊ လူတို့ကို ညှဉ်းဆဲအံ့သောငှာ။ ကရောန္တေန၊ ခြိမ်းခြောက်ခြင်းကို ပြုသော။ လုဒ္ဒေန၊ ကြမ်းကြုတ်သော။ နာဂေန၊ ဂင်္ဂေယျကမည်သော နဂါးဘေးမှ။ ဗလဝါ၊ အဘိညာဉ်အားနှင့် ပြည့်စုံသော။ တွံ၊ သင်သည်။ ပသယှ၊ လွှမ်းမိုးနှိပ်နင်း၍။ အမောစယိတ္ထ၊ လွတ်စေဘူးပြီ။ ယံ၊ အကြင်လွတ်စေခြင်း အကျင့်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုအကျင့်သည်။ တေ၊ သင်၏။ ပုရာဏံ၊ ရှေး၌ဖြစ်သော။ ဝတသီလဝတ္တံ၊ အကျင့်သီလဝတ်တည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ တံ ကာရဏံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ သုတ္တပ္ပဗုဒ္ဓေါဝ၊ အိပ်ပျော်ခြင်းမှနိုးသော ယောကျ်ားကဲ့သို့။ အနုဿရာမိ၊ အဖန်တလဲလဲ အောက်မေ့နိုင်၏။

ဗကေ၊ ဗကဗြဟ္မာ။ နံ အယံ၊ ဤသူသည်။ သမ္ဗုဒ္ဓိဝန္တ သမ္မာဗုဒ္ဓိမာ၊ ကောင်းသောပညာ ရှိ၏။ ဝတိဝတိမာ၊ အကျင့်နှင့် ပြည့်စုံ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အမညိမညမာနော၊ အောက်အပ်သော။ ကပ္ပေါ၊ ကပ္ပမည်သော။ တေ၊ သင်၏။ ဗန္ဓစရော၊ အန္တေဝါသိကတပည့်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ သော၊ ထိုကပ္ပမည်သောသူသည်ကား။ တေန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အဟံ၊ ငါပင်တည်း။ ယံ၊ အကြင်ဆိုအပ်ပြီးသော အကျင့်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုအကျင့်သည်။ တေ၊ သင်၏။ ပုရာဏံ၊ ရှေး၌ဖြစ်သော။ ဝတ္တသီလဝတ္တံ၊ အကျင့်သီလဝတ်တည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ တံ ကာရဏံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ သုတ္တပ္ပဗုဒ္ဓေါဝ၊ အိပ်ပျော်ခြင်းမှနိုးသော ယောကျ်ားကဲ့သို့။ အနုဿရာမိ၊ အဖန်အောက်မေ့နိုင်၏။

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မမ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဧတံ အာယုံ၊ ဤအသက်ကို။ တွံ၊ သင်သည်။ အဒ္ဓါ၊ မချွတ်။ ပဇာနာသိ၊ အပြားအားဖြင့် သိတော်မူ၏။ အညေပိ၊ တပါးသော အကြောင်းတို့ကိုလည်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ပဇာနာသိ၊ အပြားအားဖြင့် သိတော်မူ၏။ တထာ ဟိ တတော ဧဝ၊ ထိုသို့ သိတော်မူသောကြောင့်သာလျှင်။ ဗုဒ္ဓေါ၊ ဗုဒ္ဓမည်တော်မူ၏။ တထာဟိ တတော ဧဝ၊ ထိုသို့ ဗုဒ္ဓမည်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်သာလျှင်။ တေ၊ သင်၏။ ဇလိတော၊ ထွန်းတောက်ပတော်မူသော။ အယံ အာနုဘာဝေါ၊ ဤအာနုဘော်တော်သည်။ ဗြဟ္မလောကံ၊ ဗြဟ္မာ့ပြည်ကို။ ဩဘာသယံ ဩဘာသယန္တော၊ ထွန်းတောက်ပလျက်။ တိဋ္ဌတိ၊ တည်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗကော၊ ဗကဗြဟ္မာသည်။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၅၊ အညတရဗြဟ္မသုတ်

၁၇၆။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ တစ်ယောက်သော။ ဗြဟ္မုနော၊ ဗြဟ္မာအား။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ပါပကံ၊ ယုတ်မာသော။ ဒိဋ္ဌိဂတံ၊ ဒိဋ္ဌိအယူသည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ ဟောတိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ ယော သမဏော ဝါ၊ အကြင်ရဟန်းသည်လည်းကောင်း။ ယော ဗြာဟ္မဏော ဝါ၊ အကြင်ပုဏ္ဏားသည်လည်းကောင်း။ ဣဓ၊ ဤဗြဟ္မာပြည်သို့။ အာဂစ္ဆေယျ၊ လာနိုင်ရာ၏။ သော သမဏော ဝါ၊ ထိုရဟန်းသည်လည်းကောင်း။ သော ဗြာဟ္မဏော ဝါ၊ ထိုပုဏ္ဏားသည်လည်းကောင်း။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဣတိ၊ ဤသို့သော အယူသည်။ ဥပ္ပန္နံ၊ ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တဿ ဗြဟ္မုနော၊ ထိုဗြဟ္မာ၏။ စေတော ပရိဝိတက္ကံ၊ စိတ်၏အကြံကို။ စေတသာ၊ မိမိစိတ်ဖြင့်။ အညာယ၊ သိ၍။ သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဗလဝါ၊ အားရှိသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ပ။ တသ္မိံ ဗြဟ္မလောကေ၊ ထိုဗြဟ္မာ့ပြည်၌။ ပါတုရဟောသိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တဿ ဗြဟ္မုနော၊ ထိုဗြဟ္မာအား။ ဥပရိဝေဟာသံ၊ အထက်ကောင်းကင်၌။ ပလ္လင်္ကေန၊ ထက်ဝယ်ဖြင့်။ တေဇောဓာတုံ၊ တေဇောကသိုဏ်းပရိကံကို။ သမာပဇ္ဇိတွာ၊ ဝင်စားတော်မူ၍။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေတော်မူ၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော မဟာမောဂ္ဂလာနဿ၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်အား။ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကထံ၊ အဘယ်အရပ်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူသနည်း။ ဣတိ (ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ (အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။) အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလာနော၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည်။ ဝိသုဒ္ဓေန၊ အထူးသဖြင့် စင်ကြယ်သော။ အတိက္ကမ္မမာနုဿကေန၊ လူတို့၏မျက်စိအမြင်ကို လွန်သော။ ဒိဗ္ဗေနစက္ခုနာ၊ ဒိဗ္ဗစက္ခုအဘိညာဉ်ဖြင့်။ တဿ ဗြဟ္မုနော၊ ထိုဗြဟ္မာ၏။ ဥပရိဝေဟာသံ၊ အထက်ကောင်းကင်၌။ ပလ္လင်္ကေန၊ ထက်ဝယ်ဖြင့်။ တေဇောဓာတုံ၊ တေဇောကသိုဏ်း ပရိကံကို။ သမာပန္နံ၊ ဝင်စားလျက်။ နိသိန္နံ၊ ထိုင်နေတော်မူသော။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဒ္ဒသ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်ပြီး၍။ သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဗလဝါ၊ အားရှိသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ သမဉ္ဆိတံ၊ ကွေးအပ်သော။ ဗာဟံ ဝါ၊ လက်မောင်းကိုလည်း။ ပသာရေယျ ယထာ၊ ဆန့်ရာသကဲ့သို့။ ပသာရိတံ၊ ဆန့်အပ်သော။ ဗာဟံ ဝါ၊ လက်မောင်းကိုလည်း။ သမဉ္ဆေယျ၊ ကွေးရာသကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်မှ။ အန္တရဟိတော၊ ကွယ်ခဲ့သည် ဖြစ်၍။ တသ္မိံ ဗြဟ္မလောကေ၊ ထိုဗြဟ္မာ့ပြည်၌။ ပါတုရဟောသိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ Ä (၁၄၇) အာယသ္မာ မောဂ္ဂလာနော၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည်။ ပုရတ္တိမံဒိသံ၊ အရှေ့အရပ်မျက်နှာကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ တဿ ဗြဟ္မုနော၊ ထိုဗြဟ္မာ၏။ ဥပရိဝေဟာသံ၊ အထက်ကောင်းကင်၌။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ နီစတရံ၊ ရိုသေစွာ။ ပလ္လင်္ကေန၊ ထက်ဝယ်ဖြင့်။ တေဇောဓာတုံ၊ တေဇောကသိုဏ်းပရိကံကို။ သမာပဇ္ဇိတွာ၊ ဝင်စား၍။ နသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော မဟာကဿပဿ၊ အရှင်မဟာကဿပအား။ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကတံ၊ အဘယ်အရပ်၌။ ဝိဟရတိနု ခေါ၊ နေတော်မူသနည်း။ ဣတိ (ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ (အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။) အာယသ္မာ မဟာကဿပေါ၊ အရှင်မဟာကဿပသည်။ ဒိဗ္ဗေနစက္ခုနာ၊ ဒိဗ္ဗစက္ခုဖြင့်။ တေဇောဓာတုံ၊ တေဇောကသိုဏ်းပရိကံကို။ သမာပန္နံ၊ ဝင်စားလျက်။ နိသိန္နံ၊ ထိုင်နေတော်မူသော။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဒ္ဒသ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်ပြီး၍။ သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဗလဝါ၊ အားရှိသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ပ။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်မှ။ အန္တရဟိတော၊ ကွယ်ခဲ့သည် ဖြစ်၍။ တသ္မိံ ဗြဟ္မလောကေ၊ ထိုဗြဟ္မာ့ပြည်၌။ ပါတုရဟောသိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ မဟာကဿပေါ၊ အရှင်မဟာကဿပသည်။ ဒက္ခိဏံဒိသံ၊ တောင်အရပ်မျက်နှာကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ တဿ ဗြဟ္မုနော၊ ထိုဗြဟ္မာ၏။ ဥပရိဝေဟာသံ၊ အထက်ကောင်းကင်၌။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ နီစတရံ၊ ရိုသေစွာ။ ပလ္လင်္ကေန၊ ထက်ဝယ်ဖြင့်။ တေဇောဓာတုံ၊ တေဇောကသိုဏ်းပရိကံကို။ သမာပဇ္ဇိတွာ၊ ဝင်စား၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော မဟာကပ္ပိနဿ၊ အရှင်မဟာကပ္ပိနအား။ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကတံ၊ အဘယ်အရပ်၌။ ဝိဟရတိနု ခေါ၊ နေတော်မူသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အာယသ္မာ မဟာကပ္ပိနော၊ အရှင်မဟာကပ္ပိနသည်။ ဒိဗ္ဗေနစက္ခုနာ၊ ဒိဗ္ဗစက္ခုဖြင့်။ ပ။ တေဇောဓာတုံ၊ တေဇောကသိုဏ်းပရိကံကို။ သမာပန္နံ၊ ဝင်စားလျက်။ နိသိန္နံ ခေါ၊ ထိုင်နေသော။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဒ္ဒသ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်၍။ သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဗလဝါ၊ အားရှိသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ပ။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်မှ။ အန္တရဟိတော၊ ကွယ်ခဲ့သည် ဖြစ်၍။ တသ္မိံ ဗြဟ္မလောကေ၊ ထိုဗြဟ္မာ့ပြည်၌။ ပါတုရဟောသိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ မဟာကပ္ပိနော၊ အရှင်မဟာကပ္ပိနသည်။ ပစ္ဆိမံဒိသံ၊ အနောက်မျက်နှာကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ တဿ ဗြဟ္မုနော၊ ထိုဗြဟ္မာ၏။ ဥပရိဝေဟာသံ၊ အထက်ကောင်းကင်၌။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ နီစပရံ၊ ရိုသေစွာ။ ပလ္လင်္ကေန၊ ထက်ဝယ်ဖြင့်။ တေဇောဓာတုံ၊ တေဇောကသိုဏ်းကို။ သမာပဇ္ဇိတွာ၊ ဝင်စား၍။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော အနုရုဒ္ဓဿ၊ အရှင်အနုရုဒ္ဓါအား။ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကတံ၊ အဘယ်အရပ်၌။ ဝိဟရတိနု ခေါ၊ နေတော်မူသနည်း။ ဣတိ (ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ (အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။) အာယသ္မာ အနုရုဒ္ဓေါ၊ အရှင်အနုရုဒ္ဓါသည်။ တေဇောဓာတုံ၊ တေဇောကသိုဏ်းကို။ သမာပန္နံ၊ ဝင်စားလျက်။ နိသိန္နံ၊ ထိုင်နေသော။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဒ္ဒသ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်၍။ သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဗလဝါ၊ အားရှိသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ပ။ တသ္မိံ ဗြဟ္မလောကေ၊ ထိုဗြဟ္မာ့ပြည်၌။ ပါတုရဟောသိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ အနုရုဒ္ဓေါ၊ အရှင်အနုရုဒ္ဓါသည်။ ဥတ္တရံဒိသံ၊ မြောက်မျက်နှာကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ တဿ ဗြဟ္မုနော၊ ထိုဗြဟ္မာ၏။ ဥပရိဝေဟာသံ၊ ကောင်းကင်၌။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ နီစတရံ၊ ရိုသေစွာ။ ပလ္လင်္ကေန၊ ထက်ဝယ်ဖြင့်။ တေဇောဓာတုံ၊ တေဇောကသိုဏ်းကို။ သမာပဇ္ဇိတွာ၊ ဝင်စား၍။ နသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလာနော၊ အရှင်မဟာမေဂ္ဂလာန်သည်။ တံ ဗြဟ္မာနံ၊ ထိုဗြဟ္မာကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

အာဝုသော၊ အချင်းဗြဟ္မာ။ တေ၊ သင်အား။ ပုရေ၊ ရှေးအခါ၌။ ယာ ဒိဋ္ဌိ၊ အကြင်မိစ္ဆာအယူသည်။ အဟု၊ ဖြစ်ပြီ။ အဇ္ဇာပိ၊ ယခုဘဝလည်း။ တေ၊ သင့်အား။ သာ ဒိဋ္ဌိ၊ ထိုမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိအယူသည်။ အဟု၊ ဖြစ်ပြန်၏။ တွံ၊ သင်သည်။ ဗြဟ္မလောကေ၊ ဗြဟ္မာပြည်၌။ ပရာယဏံ၊ လည်းလျောင်းရာ ဖြစ်၍နေသော။ ဝီတိဝတ္တန္တံ၊ လွန်လေပြီးသော ဘဝကို။ ပဿသိ၊ ရှုလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

မာရိသ၊ အချင်းမောဂ္ဂလာန်။ မေ၊ ငါ့အား။ ပုရေ၊ ရှေးအခါ၌။ ယာ ဒိဋ္ဌိ၊ အကြင်မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ အယူသည်။ န အဟု၊ မဖြစ်။ အဇ္ဇာပိ၊ ယခုဘဝ၌လည်း။ မေ၊ ငါ့အား။ သာ ဒိဋ္ဌိ၊ ထိုမိစ္ဆာဒိဋ္ဌိအယူသည်။ န အဟု၊ မဖြစ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဗြဟ္မလောကေ၊ ဗြဟ္မာပြည်၌။ ပရာယဏံ၊ လည်းလျောင်းရာ ဖြစ်၍နေရသော။ ဝီတိဝတ္တန္တံ၊ လွန်လေပြီးသော ဘဝကို။ ပဿာမိ၊ မြင်ပါ၏။ သွာအဟံ သော အဟံ၊ ထိုငါသည်။ အဇ္ဇ၊ ယခု။ ကထံ ဝဇ္ဇံ၊ အဘယ်အပြစ်ရှိသနည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ နိစ္စော၊ မြဲသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ သဿတော၊ မြဲသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြဟ္မာ၊ ဗြဟ္မာသည်။ အဝေါစ၊ ဆို၏။

Ä (၁၄၈) အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တံ ဗြဟ္မာနံ၊ ထိုဗြဟ္မာကို။ သံဝေဇေတွာ၊ တိုက်တွန်းနှိုးဆော်တော်မူပြီး၍။ သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဗလဝါ၊ အားရှိသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ သမဉ္ဆိတံ၊ ကွေးအပ်သော။ ဗာဟံ ဝါ၊ လက်မောင်းကိုလည်း။ ပသာရေယျ ယထာ၊ ဆန့်ရာသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ပသာရိတံ၊ ဆန့်အပ်သော။ ဗာဟံ ဝါ၊ လက်မောင်းကိုလည်း။ သမဉ္ဆေယျ ယထာ၊ ကွေးရာသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ တသ္မိံ ဗြဟ္မလောကေ၊ ထိုဗြဟ္မာ့ပြည်မှ။ အန္တရဟိတော၊ ကွယ်ခဲ့သည် ဖြစ်၍။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ပါတုရဟောသိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဗြဟ္မာ၊ ထိုဗြဟ္မာသည်။ အညတရံ၊ တစ်ယောက်သော။ ဗြဟ္မပါရိသဇ္ဇံ၊ ဗြဟ္မာတို့၏ အလုပ်အကျွေးဖြစ်သော ဗြဟ္မာကို။ အာမန္တေသိ၊ ဆို၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ မာရိသ၊ အချင်း။ ဧဟိ၊ လာလော့။ တွံ၊ သင်သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလာနော၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမ၊ ကပ်လေလော။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ မဟာမောဂ္ဂလာနံ၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်ကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေဟိ၊ ဆိုပါချေလော။ ကိံ ဝဒေမိ၊ အဘယ်သို့ ဆိုရအံ့နည်း။ မာရိသ မောဂ္ဂလာန၊ အရှင်မာဟာမောဂ္ဂလာန်။ သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဘဝံ မောဂ္ဂလာနော သေယျထာပိ၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်ကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဘဝံ ကပ္ပိနော သေယျထာပိ၊ အရှင်ကပ္ပိနကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဘဝံ အနုရုဒ္ဓေါ သေယျထာပိ၊ အရှင်အနုရုဒ္ဓါကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ မဟိဒ္ဓိကာ၊ ကြီးသောတန်ခိုး ရှိကုန်သော။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ မဟာနုဘာဝါ၊ ကြီးသောအာနုဘော် ရှိကုန်သော။ တဿ ဘဂဝတော၊ ထိုမြတ်စွာဘုရား၏။ အညေပိ၊ တပါးလည်း ဖြစ်ကုန်သော။ သာဝကာ၊ တပည့်သားတော်တို့သည်။ အတ္ထိ သန္တိနု ခေါ၊ ရှိကုန်သေးသလော။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒေဟိ၊ ဆိုပါချေလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ ဆို၏။ မာရိသ၊ အချင်းဗြဟ္မာ။ ဧဝံ သာဓု၊ ကောင်းပါပြီ။ ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ သော ဗြဟ္မပါရိသဇ္ဇော၊ ထိုဗြဟ္မာတို့၏ အလုပ်အကျွေးဖြစ်သော ဗြဟ္မာသည်။ တဿ ဗြဟ္မုနော၊ ထိုဗြဟ္မာ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ ပဋိဿုဏိတွာ၊ ရိုသေစွာနာ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလာနော၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ မဟာမောဂ္ဂလာနံ၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်ကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။) “မာရိသ မောဂ္ဂလာန၊ အချင်းမောဂ္ဂလာန်။ သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဘဝံ မောဂ္ဂလာနော သေယျထာပိ၊ အရှင်မောဂ္ဂလာန်ကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဘဝံ ကဿပေါ သေယျထာပိ၊ အရှင်ကဿပကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဘဝံ ကပ္ပိနော သေယျထာပိ၊ အရှင်ကပ္ပိနကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဘဝံ အနုရုဒ္ဓေါ သေယျထာပိ၊ အရှင်အနုရုဒ္ဓါကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဧဝံ တထာ၊ ဤအတူ။ မဟိဒ္ဓိကာ၊ ကြီးသောတန်ခိုး ရှိကုန်သော။ ဧဝံ တထာ၊ ဤအတူ။ မဟာနုဘာဝါ၊ ကြီးသောအာနုဘော် ရှိကုန်သော။ တဿ ဘဂဝတော၊ ထိုမြတ်စွာဘုရား၏။ အညေပိ၊ တပါးလည်း ဖြစ်ကုန်သော။ သာဝကာ၊ တပည့်သားတော်တို့သည်။ အတ္ထိ သန္တိနု ခေါ၊ ရှိကုန်သေးသလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ ဆို၏။) အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၏။ အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလာနော၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည်။ တံ ဗြဟ္မပါရိသဇ္ဇံ၊ ထိုဗြဟ္မာတို့၏ အလုပ်အကျွေးဖြစ်သော ဗြဟ္မာကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

ဗြဟ္မေ၊ ဗြဟ္မပါရိသဇ္ဇာဗြဟ္မာ။ ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ တေဝိဇ္ဇာ၊ ဝိဇ္ဇာသုံးပါးနှင့် ပြည့်စုံကုန်သော။ ဣဒ္ဓိပ္ပတ္တာ စ၊ ဣဒ္ဓိဝိဓဉာဏ်သို့ ရောက်ကုန်ပြီးသော။ စေတောပရိယာယ ကောဝိဒါ၊ သူတပါးတို့၏ စိတ်ကို ပိုင်းခြား၍ သိခြင်း၌ လိမ္မာကုန်သော။ ခီဏာသဝါ၊ ကုန်ပြီးသော အာသဝေါ ရှိကုန်သော။ အရဟန္တော၊ ရဟန္တာဖြစ်ကုန်သော။ သာဝကာ၊ တပည့်တို့သည်။ ဗဟူ၊ များကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သောဗြဟ္မပါရိသဇ္ဇော၊ ထိုဗြဟ္မာတို့၏ အလုပ်အကျွေးဖြစ်သော ဗြဟ္မာသည်။ အာယသ္မတော မဟာမောဂ္ဂလာနဿ၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်၏။ ဘာသိတံ၊ မိန့်တော်မူအပ်သော စကားတော်ကို။ အဘိနိန္ဒိတွာ၊ အလွန်နှစ်သက်၍။ အနုမောဒိတွာ၊ ဝမ်းမြောက်၍။ ယေန၊ အကြင်အရက်၌။ သော မဟာဗြဟ္မာ၊ ထိုမဟာဗြဟ္မာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီိး၍။ တံ ဗြဟ္မာနံ၊ ထိုဗြဟ္မာကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အာဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) မာရိသ၊ အရှင်မဟာဗြဟ္မာ။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလာနော၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ကိံ အာဟ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း၊

ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ တေဝိဇ္ဇာ၊ ဝိဇ္ဇာသုံးပါးနှင့် ပြည့်စုံကုန်သော။ ဣဒ္ဓိပ္ပတ္တာ စ၊ ဣဒ္ဓိဝိဓဉာဏ်သို့ ရောက်ကုန်ပြီးသော။ စေတောပရိယာယ ကောဝိဒါ၊ သူတပါးတို့၏စိတ်ကို ပိုင်းခြား၍ သိခြင်း၌ လိမ်မာကုန်သော။ ခီဏာသဝါ၊ ကုန်ပြီးသော အာသဝေါ ရှိကုန်သော။ အရဟန္တော၊ ရဟန္တာဖြစ်ကုန်သော။ သာဝကာ၊ တပည့်တို့သည်။ ဗဟူ၊ များကုန်၏။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။

သော ဗြဟ္မာပါရိသဇ္ဇော၊ ထိုဗြဟ္မာတို့၏ အလုပ်အကျွေးဖြစ်သော ဗြဟ္မာသည်။ ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ သောမဟာဗြဟ္မာ၊ ထိုမဟာဗြဟ္မာသည်။ အတ္တမနော စ၊ နှစ်လိုဝမ်းသာသည် ဖြစ်၍။ တဿ ဗြဟ္မပါရိသဇ္ဇဿ၊ ထိုဗြဟ္မာတို့၏ အလုပ်အကျွေးဖြစ်သော ဗြဟ္မာသည်။ ဘာသိတံ၊ ဆိုအပ်သော စကားကို။ အဘိနန္ဒတိ၊ နှစ်သက်၏။

၆၊ ဗြဟ္မလောကသုတ်

၁၇၇။ သာဝတ္ထိနိဒါနံ၊ သာဝတ္ထိနိဒါန်းတည်း။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပဋိသလ္လီနော၊ တစ်ယောက်ထီးတည်းကိန်းအောင်းလျက်။ ဒိဝါဝိဟာရဂတော၊ နေ့သန့်နေတော်မူသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သုဗြဟ္မာ၊ သုဗြဟ္မာအမည်ရှိသော။ ပစ္စေကဗြဟ္မာ စ၊ ပစ္စေကဗြဟ္မာသည်လည်းကောင်း။ Ä (၁၄၉) ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ ပစ္စေကံ၊ အသီးအသီးသော။ ဒွါရဗာဟံ၊ ဂန္ဓကုဋိတိုက်တံခါးဘောင်ကို။ ဥပနိဿာယ၊ အမှီပြု၍။ အဋ္ဌံ သု၊ ရပ်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သုဗြဟ္မာ၊ သုဗြဟ္မာအမည်ရှိသော။ ပစ္စေကဗြဟ္မာ၊ ပစ္စေကဗြဟ္မာသည်။ သုဒ္ဓါဝါသံ၊ သုဒ္ဓါဝါသအမည်ရှိသော။ ပစ္စေကဗြဟ္မာနံ၊ ပစ္စေကဗြဟ္မာကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။) “မာရိသ၊ အချင်း။ တာဝ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ပယိရုပါသိတုံ၊ ဆည်းကပ်အံ့သောငှာ။ အကာလော ခေါ၊ အခါမဟုတ်သေး။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပဋိသလ္လီနော စ၊ တစ်ယောက်အထီးတည်း ကိန်းအောင်းတော်မူလျက်လည်း။ ဒိဝါဝိဟာရဂတော စ၊ နေ့သန့်ရာသို့ကပ်တော်မူသေး၏။ အသုကော၊ ဤအမည်ရှိသော။ ဣဒ္ဓေါစေဝ၊ ဈန်ချမ်းသာဖြင့် ပြည့်စုံသည်လည်းဖြစ်သော။ ဖီတော စ၊ အဘိညာဉ်တည်းဟူသော ပန်းတို့ဖြင့် ကောင်းစွာလည်း ပွင့်သော။ ဗြဟ္မလောကော စ၊ ဗြဟ္မာပြည်သည်လည်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တတ္ထ၊ ထိုဗြဟ္မာပြည်၌။ ဗြဟ္မာ စ၊ ဗြဟ္မာသည်လည်း။ ပမာဒဝိဟာရံ၊ မေ့လျော့၍နေခြင်းကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ မာရိသ၊ အချင်း။ အာယာမ၊ လာသွားကြကုန်စို့။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဗြဟ္မလောကော၊ ဗြဟ္မာ့ပြည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိဿာမ၊ ကပ်ကြကုန်စို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကြကုန်ပြီး၍။ တံ ဗြဟ္မာနံ၊ ထိုဗြဟ္မာကို။ သံဝေဇေယျာမ၊ တိုက်တွန်းနိုးဆော်ကုန်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ ဆို၏။) မာရိသ၊ အချင်း။ ဧဝံ သာဓု၊ ကောင်းပါပြီ။ ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ သုဒ္ဓါဝါသော၊ သုဒ္ဓါဝါသအမည်ရှိသော။ ပစ္စေကဗြဟ္မာ၊ ပစ္စေကဗြဟ္မာသည်။ သုဗြဟ္မုနော၊ သုဗြဟ္မအမည်ရှိသော။ ပစ္စေကဗြဟ္မုနော၊ ပစ္စေကဗြဟ္မာ၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ ပစ္စေဿာသိ၊ ရိုသေစွာ နာခံ၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သုဗြဟ္မာ၊ သုဗြဟ္မာအမည်ရှိသော။ ပစ္စေကဗြဟ္မာ စ၊ ပစ္စေကဗြဟ္မာသည်လည်းကောင်း။ သုဒ္ဓါဝါသော၊ သုဒ္ဓါဝသအမည်ရှိသော။ ပစ္စေကဗြဟ္မာ စ၊ ပစ္စေကဗြဟ္မာသည်လည်းကောင်း။ သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဗလဝါ၊ အားရှိသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ပ။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပုရတော၊ ရှေ့မှ။ အန္တရဟိတာ၊ ကွယ်ကုန်သည် ဖြစ်၍။ တသ္မိံ ဗြဟ္မလောကေ၊ ထိုဗြဟ္မာပြည်၌။ ပါတုရဟေသုံ၊ ထင်ရှားကုန်ပြီ။ သော ဗြဟ္မာ၊ ထိုဗြဟ္မာသည်။ ဒူရတောဝ၊ အဝေးမှသာလျှင်။ အာဂစ္ဆန္တေ၊ လာကုန်သော။ တေ ဗြဟ္မာနော၊ ထိုဗြဟ္မာတို့ကို။ အဒ္ဒသ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်ပြီး၍။ တေ ဗြဟ္မာနော၊ ထိုဗြဟ္မာတို့ကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။) “မာရိသာ၊ အချင်းတို့။ ဟန္ဒ၊ ယခု။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ကုတော၊ အဘယ်အရပ်မှ။ အာဂစ္ဆထ နု၊ လာကုန်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ ဆို၏။) မာရိသ၊ အချင်း။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အာဂတေ၊ လာကုန်သော။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အရဟတော၊ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်သော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓဿ၊ ခပ်သိမ်းတရားတို့ကို သိတော်မူပြီးသော။ တဿ ဘဂဝတော၊ ထိုမြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကာ၊ အထံတော်မှ။ အာဂစ္ဆာမ၊ လာပါကုန်၏။ မာရိသ၊ အချင်း။ တွံ၊ သင်သည်။ အရဟတော၊ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်သော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓဿ၊ ခပ်သိမ်းသော တရားတို့ကို သိတော်မူပြီးသော။ တဿ ဘဂဝတော၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားအား။ ဥပဋ္ဌာနံ၊ ခစားခြင်းသို့။ ဂစ္ဆသိ ပန၊ သွားသလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။

ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သော ဗြဟ္မာ၊ ထိုဗြဟ္မာသည်။ တံ ဝစနံ၊ ထိုစကားကို။ အနဓိဝါသေန္တော၊ သည်းမခံနိုင်သည် ဖြစ်၍။ သဟဿက္ခတ္တုံ၊ အကြိမ်တစ်ထောင်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ အဘိနိမ္မိနိတွာ၊ ဖန်ဆင်း၍။ သုဗြဟ္မာနံ၊ သုဗြဟ္မာအမည်ရှိသော။ ပစ္စေကဗြဟ္မာနံ၊ ပစ္စေကဗြဟ္မာကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။) “မာရိသ၊ အချင်း။ တွံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါ၏။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဣဒ္ဓါနုဘာဝံ၊ တန်ခိုးအာနုဘော်ကို။ ပဿသိ နော ပဿသိ နု၊ မြင်၏လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ ဆို၏။) မာရိသ၊ အချင်း။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ တေ၊ သင်၏။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဣဒ္ဓါနုဘာဝံ၊ တန်ခိုးအာနုဘော်ကို။ ပဿာမိ၊ မြင်ပါ၏။ မာရိသ၊ အချင်း။ ခေါ၊ စင်စစ်။ သော အဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မဟိဒ္ဓိတော၊ ကြီးသောတန်ခိုးရှိ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မဟာနုဘာဝေါ၊ ကြီးသောအာနုဘော်ရှိ၏။ ကဿ၊ အဘယ်မည်သော။ အညဿ၊ တပါးသော။ သမဏဿ ဝါ၊ ရဟန်းအားလည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏဿ ဝါ၊ ပုဏ္ဏားအားလည်းကောင်း။ ဥပဋ္ဌာနံ၊ ခစားခြင်းသို့။ ဂမိဿာမိ၊ သွားရအံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သုဗြဟ္မာ၊ သုဗြဟ္မာအမည်ရှိသော။ ပစ္စေကဗြဟ္မာ၊ ပစ္စေကဗြဟ္မာသည်။ ဒွိသဟဿက္ခတ္တုံ၊ အကြိမ်နှစ်ထောင်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ အဘိနိမ္မိနိတွာ၊ ဖန်ဆင်း၍။ တံ ဗြဟ္မာနံ၊ ထိုဗြဟ္မာကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ့ဆိုသနည်း။ မာရိသ၊ အချင်း။ တွံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါ၏။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဣဒ္ဓါနုဘာဝံ၊ တန်ခိုးအာနုဘော်ကို။ ပဿသိ နော ပဿသိ နု၊ မြင်၏လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ ဆို၏။) မာရိသ၊ အချင်း။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ တေ၊ သင့်အား။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဣဒ္ဓါနုဘာဝံ၊ တန်ခိုးအာနုဘော်ကို။ ပဿာမိ၊ မြင်ပါ၏။ မာရိသ၊ အချင်း။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တယာ စ၊ သင်ထက်လည်းကောင်း။ မယာ စ၊ ငါထက်လည်းကောင်း။ သွေဝ သော ဧဝ ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်သာလျှင်။ မဟိဒ္ဓိကတရော စေဝ၊ အထူးသဖြင့် တန်ခိုးလည်း ကြီးမြတ်တော်မူ၏။ မဟာနုဘာဝတရော စ၊ အထူးသဖြင့် အာနုဘော်လည်း ကြီးမြတ်တော်မူ၏။ မာရိသ၊ အချင်း။ အရဟတော၊ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်သော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓဿ၊ မဖောက်မပြန် ကိုယ်တော်တိုင်သိတော်မူတတ်သော။ တဿ ဘဝဂတော၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားအား။ ဥပဋ္ဌာနံ၊ ခံစားခြင်းသို့။ အာဂစ္ဆေယျာသိ၊ လာသလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ ဆို၏။) အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဗြဟ္မာ၊ ထိုဗြဟ္မာသည်။ သုဗြဟ္မာနံ၊ သုဗြဟ္မာအမည်ရှိသော။ ပစ္စေကဗြဟ္မာနံ၊ ပစ္စေကဗြဟ္မာကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

Ä (၁၅၀) ဗြဟ္မေ၊ ဗြဟ္မာမည်သော ပစ္စေကဗြဟ္မာ။ တယော သုပဏ္ဏာ တီဏိ သုပဏ္ဏာနိ၊ ဂဠုန်ရုပ်သုံးရာတို့လည်းကောင်း။ စတုရော စ ဟံသာ စတ္တာရိ ဟံသာနိ စ၊ ဟင်္သာရုပ်လေးရာတို့လည်းကောင်း။ ဗျဂ္ဃိနိသာ ပဉ္စသတာ ဗျဂ္ဃိနိသာနိ ပဉ္စသတာနိ စ၊ ကျားနှင့်တူသော အရုပ်ငါးရာတို့လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဈာယိနော၊ ဈာန်ဝင်စားသောငါ၏။ ဝိမာနေ၊ ရွှေဗိမာန်၌။ အယံ ဝိဘူတီ၊ ဤမည်သော တင့်တယ်ခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တယိဒံ တံ ဣဒံ ဝိမာနံ၊ ဤတင့်တယ်ခြင်းရှိသော ငါ၏ ရွှေဗိမာန်သည်။ ဥတ္တရဿံဒိသာယံ၊ သင်တို့နေရာမှ မြောက်အရပ်မျက်နှာ၌။ ဩဘာသယံ ဩဘာသယမာနံ၊ ထွန်းပလျက်။ ဇလတေဝ၊ တောက်ပသည်သာလျှင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

ဗြဟ္မေ၊ ဗြဟ္မာ။ တေ၊ သင်၏။ တံ ဝိမာနံ၊ ထိုတင့်တယ်ခြင်းရှိသော ရွှေဗိမာန်သည်။ ဥတ္တရဿံဒိသာယံ၊ ငါတို့နေရာမှ မြောက်အရပ်၌။ ဩဘာသံ ဩဘာသယမာနံ၊ ထွန်းပလျက်။ ကိဉ္စာပိ ဇလတိ၊ အကယ်၍ကား တောက်ပ၏ရှင့်။ ပန၊ ထိုသို့ တောက်ပသော်လည်း။ ရူပေ၊ အဆင်းသဏ္ဌာန်၌။ ရဏံ၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်း အိုခြင်းဟုဆိုအပ်သော အပြစ်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ ပဝေဓိတံ၊ တုန်လှုပ်ခြင်းနှင့်စပ်သော အဆင်းသဏ္ဌာန်ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ ပဿတိ၊ ရှု၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ သုမေဓော၊ ဘုရားအစရှိသော ကောင်းသောပညာရှိသည်။ ရူပေ၊ ရူပါရုံ၌။ န ရမတိ၊ မမွေ့လျော်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြဟ္မာ၊ ဗြဟ္မာသည်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သုဗြဟ္မာ၊ သုဗြဟ္မာအမည်ရှိသော။ ပစ္စေကဗြဟ္မာ စ၊ ပစ္စေကဗြဟ္မာသည်လည်းကောင်း။ သုဒ္ဓါဝါသော၊ သုဒ္ဓါဝါသအမည်ရှိသော။ ပစ္စေကဗြဟ္မာ စ၊ ပစေကဗြဟ္မာသည်လည်းကောင်း။ တံ ဗြဟ္မာနံ၊ ထိုဗြဟ္မာကို။ သံဝေဇေတွာ၊ တိုက်တွန်း၍။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်၌သာလျှင်။ အန္တရဓာယိံသု၊ ကွယ်လေကုန်၏။ သော ဗြဟ္မာ၊ ထိုဗြဟ္မာသည်။ အပရေနသမယေန၊ တပါးသော အခါ၌။ အရဟတော၊ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်သော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓဿ၊ ခပ်သိမ်းသော တရားတို့ကို သိတော်မူပြီးသော။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဥပဋ္ဌာနံ၊ ခံစားခြင်းသို့။ အာဂမာသိ စေ ခေါ၊ ရောက်သည်သာလျှင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။

၇၊ ကောကာလိကသုတ်

၁၇၈။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပဋိသလ္လီနော၊ တစ်ယောက်အထီးတည်း ကိန်းအောင်းတော်မူလျက်။ ဒိဝါဝိဟာရဂတော၊ နေ့သန့်ရာသို့ ကပ်တော်မူသေးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သုဗြဟ္မာ၊ သုဗြဟ္မာအမည်ရှိသော။ ပစ္စေကဗြဟ္မာ စ၊ ပစ္စေကဗြဟ္မာသည် လည်းကောင်း။ သုဒ္ဓါဝါသော၊ သုဒ္ဓါဝါသအမည်ရှိသော။ ပစ္စေကဗြဟ္မာ စ၊ ပစ္စေကဗြဟ္မာသည်လည်းကောင်း။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်ကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကုန်ပြီး၏။ ပစ္စေကံ၊ အသီးအသီးသော။ ဒွါရဗာဟံ၊ ဂန္ဓကုဋိတိုက်တံခါးဘောင်ကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ အဋ္ဌံသု၊ ရပ်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သုဗြဟ္မာ၊ သုဗြဟ္မာအမည်ရှိသော။ ပစ္စေကဗြဟ္မာ၊ ပစ္စေကဗြဟ္မာသည်။ ကောကာလိကံ၊ ကောကာလိကအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ အာရဗ္ဘ၊ အကြောင်းပြု၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။

ကောကာလိက၊ ကောကာလိက။ အပ္ပမေယျံ၊ မနှိုင်းယှဉ်အပ်သော ခီဏာသဝပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ပမိနန္တော၊ ဤမျှသမာဓိရှိ၏ဟူ၍ နှိုင်းယှဉ်သော်လည်း။ ဣဓ၊ ဤနှိုင်းယှဉ်ရာ၌။ ကော ဝိဒွါ၊ အဘယ်မည်သော ပညာရှိသည်။ ဝိကပ္ပယေ၊ နှိုင်းယှဉ်အံ့နည်း။ ယော ပုထုဇ္ဇနော၊ အကြင်ပုထုဇဉ်သည်။ နံအပ္ပမေယျံ၊ ထိုမနှိုင်းယှဉ်အပ်သော ခီဏာသဝပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ပမာယိ၊ ဤမျှသီလသမာဓိပညာဟု နှိုင်းယှဉ်ခြင်းငှာ အားထုတ်၏။ တံ ပုထုဇ္ဇနံ၊ ထိုပုထုဇဉ်ကို။ နိဝုတံ၊ မှောက်မှားသောပညာရှိသော ပုထုဇဉ်ဟူ၍။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ မညေ မညေမ၊ အောက်မေ့ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြဟ္မာ၊ ဗြဟ္မာသည်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။

၈၊ ကတမောဒကတိဿသုတ်

၁၇၉။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပဋိသလ္လီနော၊ တစ်ယောက်ထီးတည်းကိန်းအောင်းတော်မူလျက်။ ဒိဝါဝိဟာရဂတော၊ နေ့သန့်ရာသို့ကပ်တော်မူသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သုဗြဟ္မာ၊ သုဗြဟ္မာအမည်ရှိသော။ ပစ္စေကဗြဟ္မာ စ၊ ပစ္စေကဗြဟ္မာသည်လည်းကောင်း။ သုဒ္ဓါဝါသော၊ သုဒ္ဓါဝါသအမည်ရှိသော။ ပစ္စေကဗြဟ္မာ စ၊ ပစ္စေကဗြဟ္မာသည်လည်းကောင်း။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်ကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကုန်ပြီး၍။ ပစ္စေကံ၊ အသီးအသီးသော။ ဒွါရဗာဟံ၊ ဂန္ဓကုဋီတိုက်တံခါးဘောင်ကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ အဋ္ဌံသု၊ ရပ်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သုဒ္ဓါဝါသော၊ သုဒ္ဓါဝါသအမည်ရှိသော။ ပစ္စေကဗြဟ္မာ၊ ပစ္စေကဗြဟ္မာသည်။ ကတမောဒကတိဿကံ၊ ကတမောဒကတိဿကအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ အာရဗ္ဘ၊ အကြောင်းပြု၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

Ä (၁၅၁) သကမောဒကတိဿ၊ အပ္ပမေယျံ၊ မနှိုင်းယှဉ်အပ်သော ခီဏာသဝပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ပမိနန္တော၊ ဤမျှသမာဓိရှိ၏ဟူ၍ နှိုင်းယှဉ်သော်လည်း။ ဣဓ၊ ဤနှိုင်းယှဉ်ရာ၌။ ကော ဝိဒွါ၊ အဘယ်မည်သော ပညာရှိသည်။ ဝိကပ္ပယေ၊ နှိုင်းယှဉ်အံ့နည်း။ ယော ပုထုဇ္ဇနော၊ အကြင်ပုထုဇဉ်သည်။ နံအပ္ပမေယျံ၊ ထိုမနှိုင်းယှဉ်အပ်သော ခီဏာသဝပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ပမာယိ၊ ဤမျှသော သီလသမာဓိပညာရှိ၏ဟူ၍ နှိုင်းယှဉ်ခြင်းငှာ အားထုတ်၏။ တံ ပုထုဇ္ဇနံ၊ ထိုပုထုဇဉ်ကို။ အကိဿဝံ၊ နည်းသောပညာရှိသော။ နိဝုတံ၊ မှောက်မှားသောပညာရှိသော ပုထုဇဉ်ဟူ၍။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ မညေ မညေမ၊ အောက်မေ့ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

၉၊ တုရူဗြဟ္မသုတ်

၁၈၀။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ကောကာလိကော၊ ကောကာလိကအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အာဗာဓိကော၊ အဖူးပေါက်သောအနာရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗာဠှဂိလာနော၊ ပြင်းစွာနာသည် ဖြစ်၍။ ဒုက္ခိတော၊ ဆင်းရဲသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အဘိက္ကန္တဝဏ္ဏော၊ အလွန်နှစ်လိုဖွယ်သော အဆင်းရှိသော။ တုရူ၊ တုရူအမည်ရှိသော။ ပစ္စေကဗြဟ္မာ၊ ပစ္စေကဗြဟ္မာသည်။ အဘိက္ကန္တာယ၊ ညဉ့်ဦးယံလွန်ပြီးသော။ ရတ္တိယာ၊ သန်းခေါင်အခါ၌။ ကေဝလကပ္ပံ၊ အလုံးစုံထက်ဝန်းကျင်သော။ ဇေတဝနံ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်ကို။ ဩဘာသေတွာ၊ ကိုယ်ရောင်ကိုယ်ဝါဖြင့် ထွန်းလင်းစေ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၏။ ကောကာလိကော၊ ကောကာလိကအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဝေဟာသံ၊ ကောင်းကင်၌။ ဌိတော၊ ရပ်လျက်။ ကောကာလိကံ၊ ကောကာလိကအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။) “ကောကာလိက၊ ကောကာလိက။ သာရိပုတ္တမောဂ္ဂလာနာ၊ သာရိပုတ္တရာမောဂ္ဂလာန်တို့သည်။ ပေသလာ၊ သီလကို ချစ်ကုန်၏။ သာရိပုတ္တမောဂ္ဂလာနေသု၊ သာရိပုတ္တရာမောဂ္ဂလာန်တို့၌။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ပသာဒေဟိ၊ ကြည်ညိုစေလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ ဆို၏။) အာဝုသော၊ အချင်း။ တွံ၊ သင်သည်ကား။ ကော၊ အဘယ်သူသည်။ အသိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ အဟံ၊ ငါသည်။ တုရူ၊ တုရူအမည်ရှိသော။ ပစ္စေကဗြဟ္မာ၊ ပစ္စေကဗြဟ္မာတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ ဆို၏။) အာဝုသော၊ အချင်းဗြဟ္မာ။ တွံ၊ သင်ကို။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနာဂါမိ၊ အနာဂါမ်ဟူ၍။ ဗျာကတောနု၊ ကြားအပ်သည်မဟုတ်လော။ အထ၊ ထိုသို့ ကြားအပ်လျက်။ ကိဉ္စရဟိ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ဣဓ၊ ဤအရပ်သို့။ အာဂတော၊ လာသည် ဖြစ်၍။ တေ၊ သင်၏။ ယာဝဉ္စအတိဝိယ၊ အလွန်လျှင်။ ဣဒံ အပရဒ္ဓံ၊ ဤအနည်းငယ်သော အပြစ်မျှကို။ ပဿ၊ ရှုဘိလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကောကာလိကော၊ ကောကာလိသည်။ အဝေါစ၊ ဆို၏။

ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ ဇာတဿ၊ ပဋိသန္ဓေနေသော။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ မုခေ၊ ခံတွင်း၌။ ကုဓာရီ၊ ဓားမနှင့်တူသော ကြမ်းကြုတ်သောစကားသည်။ ဇာယတေ၊ ဖြစ်၏။ ဒုဗ္ဘာသိတံ၊ မကောင်းသဖြင့် ဆိုအပ်သော စကားကို။ ဘဏံ ဘဏန္တော၊ ဆိုသော။ ဗာလော၊ လူမိုက်သည်။ ယာယ၊ အကြင်စကားဖြင့်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ဆိန္ဒတိ၊ ဖြတ်၏။

ယော ဗာလော၊ အကြင်လူမိုက်သည်။ နိန္ဒိယံ၊ ကဲ့ရဲ့အပ်သော ဒုဿီလပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ပသံသတိ၊ ချီးမွမ်း၏။ ယော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ပသံသိယော၊ ချီးမွမ်းအပ်၏။ တံ ဝါ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကိုလည်း။ နိန္ဒတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ သော၊ ထိုလူမိုက်သည်။ မုခေန၊ ခံတွင်းဖြင့်။ ကလိံ၊ မကောင်းသော အပြစ်ကို။ ဝိစိနာတိ၊ ဆည်းပူး၏။ သော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ တေန ကလိနာ၊ ထိုမကောင်းသော အပြစ်ကြောင့်။ သုခံ၊ ချမ်းသာသော အကျိုးကို။ န ဝိန္ဒတိ၊ မရ။

သဗ္ဗဿာပိ သဗ္ဗေန၊ အလုံးစုံသော။ အတ္တနာ၊ မိမိနှင့်။ သဟာပိ၊ တကွလည်း။ အက္ခေသု၊ အန်လောင်းရာတို့၌။ ယော ဓနပရာဇယော၊ အကြင် ဥစ္စာရှုံးသောမည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ အယံ၊ ဤဥစ္စာရှုံးခြင်းဟူသော အပြစ်သည်။ အပ္ပမတ္တော၊ အနည်းငယ်သော။ ကလိ၊ မကောင်းသော အပြစ်မည်၏။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ သုဂတေသု သမဂ္ဂေတေသု၊ အညီအညွတ်ဖြစ်ကုန်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့၌။ မနံ၊ စိတ်မျှကို။ ပဒေါသယေ၊ ပြစ်မှားအံ့။ အယမေဝ၊ ဤပြစ်မှားသော အပြစ်သည်လျှင်။ တတော၊ ထိုဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသောအပြစ်ထက်။ မဟန္တတရော၊ ကြီးမားသော။ ကလိ၊ မကောင်းသော အပြစ်မည်၏။

ပါပကံ၊ ယုတ်မာသော။ ဝါစဉ္စ၊ စကားကိုလည်းကောင်း။ မနဉ္စ၊ စိတ်ကိုလည်းကောင်း။ ပဏိဓာယ၊ ဆောက်တည်၍။ အရိယံ၊ အရိယာသူတော်ကောင်းကို။ ဂရဟံ ဂရဟန္တော၊ ကဲ့ရဲ့သော။ ဗာလော၊ သူမိုက်သည်။ ယံ နိရယံ၊ အကြင်ငရဲသို့။ ဥပေတိ၊ ရောက်၏။ သတံ သဟဿာနံ၊ တစ်သိန်းကုန်သော။ နိရဗ္ဗုဒါနံ၊ နိရဗ္ဗုဒတို့၏။ ပမာဏဉ္စ၊ အတိုင်းအရှည်လည်းကောင်း။ ဆတ္တိံသတိ စ၊ သုံးဆယ့်ခြောက်ကြိမ်ကုန်သော နိရဗ္ဗုဒတို့လည်းကောင်း။ ပဉ္စစအဗ္ဗုဒါနိ၊ ငါးကြိမ်ကုန်သော အဗ္ဗုဒတို့လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တတ္ထ၊ ထိုငရဲ၌။ အာယုပ္ပမာဏံ၊ အသက်တိုင်းအရှည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

၁၀၊ ကောကာလိကသုတ်

၁၈၁။ Ä (၁၅၂) သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကောကာလိကော၊ ကောကာလိကအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ ကောကာလိကော၊ ကောကာလိကအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သာရိပုတ္တမောဂ္ဂလာနာ၊ သာရိပုတ္တရာမောဂ္ဂလာန်တို့သည်။ ပါပိစ္ဆာ၊ ယုတ်မာသော အလိုရမက်ရှိကုန်၏။ ပါပိကာနံ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ ဣစ္ဆာနံ၊ အလိုတို့၏။ ဝသံ၊ နိုင်ငံသို့။ ဂတာ၊ လိုက်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ လျှောက်အပ်သည်ရှိသော်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကောကာလိကံ၊ ကောကာလိကအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။) ကောကာလိက၊ ကောကာလိက။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မာ အဝစ၊ အဆိုလင့်။ ကောကာလိက၊ ကောကာလိက။ သာရိပုတ္တမောဂ္ဂလာနာ၊ သာရိပုတ္တရာမောဂ္ဂလာန်တို့သည်။ ပေသလာ၊ သီလကို ချစ်ကုန်၏။ သာရိပုတ္တမောဂ္ဂလာနေသု၊ သာရိပုတ္တရာမောဂ္ဂလာန်တို့၌။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ပသာဒေဟိ၊ ကြည်ညိုစေလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။) ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ကောကာလိကော၊ ကောကာလိကအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မေ၊ ငါ့အား။ ကိဉ္စာပိ ပစ္စာယိကော၊ အကယ်၍ ရောက်အပ်သော စကားရှိ၏ရှင့်။ အထ ခေါ၊ ထိုသို့ ယုံကြည်အပ်သော စကားရှိသော်လည်း။ သာရိပုတ္တမောဂ္ဂလာနာ၊ သာရိပုတ္တရာမောဂ္ဂလာန်တို့သည်။ ပါပိစ္ဆာ၊ ယုတ်မာသော အလိုဆိုးရှိကုန်၏။ ပါပိကာနံ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ ဣစ္ဆာနံ၊ အလိုတို့၏။ ဝသံ၊ နိုင်ငံသို့။ ဂတာ၊ လိုက်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကောကာလိကံ၊ ကောကာလိကအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။) ကောကာလိက၊ ကောကာလိက။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မာ အဝစ၊ မဆိုလင့်။ ကောကာလိက၊ ကောကာလိက။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ မာ အဝစ၊ မဆိုလင့်။ ကောကာလိက၊ ကောကာလိက။ သာရိပုတ္တမောဂ္ဂလာနာ၊ သာရိပုတ္တရာမောဂ္ဂလာန်တို့သည်။ ပေသလာ၊ သီလကို ချစ်ကုန်၏။ သာရိပုတ္တမောဂ္ဂလာနေသု၊ သာရိပုတ္တရာမောဂ္ဂလာန်တို့၌။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ပသာဒေဟိ၊ ကြည်ညိုစေလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။) တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံကြိမ်မြောက်လည်း။ ကောကာလိကော၊ ကောကာလိကအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။ ပ။ ဣစ္ဆာနံ၊ အလိုတို့၏။ ဝသံ၊ နိုင်ငံသို့။ ဂတာ၊ လိုက်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်းမြောက်လည်း။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကောကာလိကံ၊ ကောကာလိကအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။) သာရိပုတ္တမောဂ္ဂလာနာ၊ သာရိပုတ္တရာမောဂ္ဂလာန်တို့သည်။ ပေသယာ၊ သီလကို ချစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကောကာလိကော၊ ကောကာလိကအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လကျ်ာရစ်လှည့်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပက္ကမိ၊ ဖဲသွားလေ၏။ အစိရပ္ပက္ကန္တဿ စ၊ ဖဲသွား၍ ကြာမြင့်မီသာလျှင်။ ကောကာလိကဿ၊ ကောကာလိကအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ သာသပမတ္တိယာဟိ၊ မုံညင်းစေ့အတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော။ ပီဠကာဟိ၊ အဖူးတို့ဖြင့်။ ဖုဋော၊ ဖေါင်းသော။ သဗ္ဗော၊ အလုံးစုံသော။ ကာယော၊ ကိုယ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ သာသပမတ္တိယော၊ မုံညင်းစေ့အတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်ကုန်ပြီး၍။ မုဂ္ဂမတ္တိယော၊ ပဲနောက်အတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ မုဂ္ဂမတ္တိယော၊ ပဲနောက်အတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်ကုန်ပြီး၍။ ကလာယမတ္တိယော၊ ပဲလွန်းအတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကလာယမတ္တိယော၊ ပဲလွန်းအတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်ကုန်ပြီး၍။ ကောလဋ္ဌိမတ္တိယော၊ ဆီးစေ့အတိုင်းအရှည်ရှိကုန်၏။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကောလဋ္ဌိမတ္တိယော၊ ဆီးစေ့အတိုင်းအရှည်ရှိကုန်၏။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်ကုန်၍။ အာမလကမတ္တိယော၊ ရှစ်ရှားသီးအတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အာမလကမတ္တိယော၊ ရှစ်ရှားသီးအတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်ကုန်ပြီး၍။ ဗေလုဝသလာဋုကမတ္တိယော၊ ဥသျှစ်သီးငယ်အတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဗေလုဝသလာဋုကမတ္တိယော၊ ဥသျှစ်သီးငယ်အတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်ကုန်ပြီး၍။ ဗလ္လမတ္တိယော၊ ဥသျှစ်သီးကြီးအတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဗလ္လမတ္တိယော၊ ဥသျှစ်သီးကြီးအတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်ကုန်၍။ ဘိဇ္ဇိံသု၊ ကွဲပေါက်ကုန်၏။ ပုဗ္ဗဉ္စ၊ ပြည်သည်လည်းကောင်း။ လောဟိတဉ္စ၊ သွေးသည်လည်းကောင်း။ ပဂ္ဃရိံသု၊ ယိုစီးကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကောကာလိကော၊ ကောကာလိကအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ တေနေဝ အာဗာဓေန၊ ထိုအနာကြောင့်သာလျှင်။ ကာလမကာသိ၊ သေခဲ့၏။ ကာလင်္ကတော၊ သေသော။ ကောကာလိကော၊ ကောကာလိကအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သာရိပုတ္တမောဂ္ဂလာနော၊ သာရိပုတ္တရာမောဂ္ဂလာန်တို့၌။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ အာဃာတေတွာ၊ ရန်ငြိုးဖွဲ့သောကြောင့်။ ပဒုမံနိရယံ၊ ပဒုမငရဲ၌။ ဥပပဇ္ဇိ၊ ဖြစ်လေ၏။

Ä (၁၅၃) အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အဘိက္ကန္တဝဏ္ဏော၊ အလွန်နှစ်လိုဖွယ်သော အဆင်းရှိသော။ သဟံပတိ၊ သဟံပတိအမည်ရှိသော။ ဗြဟ္မာ၊ ဗြဟ္မာသည်။ အဘိက္ကန္တာယ၊ ညဉ့်ဦးယံလွန်ပြီးသော။ ရတ္တိယာ၊ သန်းခေါင်အခါ၌။ ကေဝလပ္ပံ၊ အလုံးစုံထက်ဝန်းကျင်သော။ ဇေတဝနံ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်ကို။ ဩဘာသေတွာ၊ ကိုယ်ရောင်ကိုယ်ဝါဖြင့် ထွန်းလင်းစေဦး၏။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးဦး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်လေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတော ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ သဟံပတိ၊ သဟံပတိအမည်ရှိသော။ ဗြဟ္မာ၊ ဗြဟ္မာသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ကောကာလိကော၊ ကောကာလိကအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ကာလင်္ကတော၊ သေပြီ။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ကာလင်္ကတော၊ သေသော။ ကောကာလိကော၊ ကောကာလိကမည်သော။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ သာရိပုတ္တမောဂ္ဂလာနေသု၊ သာရိပုတ္တရာမောဂ္ဂလာန်တို့၌။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ အာဃာတေတွာ၊ ရန်ငြိုးဖွဲ့မိလေသောကြောင့်။ ပဒုမနိရယံ၊ ပဒုမငရဲ၌။ ဥပပန္နော၊ ဖြစ်လေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) သဟံပတိ၊ သဟံပတိအမည်ရှိသော။ ဗြဟ္မာ၊ ဗြဟ္မာသည်။ ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ ဝတွာ၊ လျှောက်ပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လကျ်ာရစ်လှည့်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်၌ပင်လျှင်။ အန္တရဓာယိ၊ ကွယ်လေ၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တဿာ ရတ္တိယာ၊ ထိုညဉ့်၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သော အခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣမံ ရတ္တိံ၊ ဤညဉ့်၌။ အဘိက္ကန္တဝဏ္ဏော၊ အလွန်နှစ်လိုဖွယ်သော အဆင်းရှိသော။ သဟံပတိ၊ သဟံပတိအမည်ရှိသော။ ဗြဟ္မာ၊ ဗြဟ္မာသည်။ အဘိက္ကန္တာယ၊ ညဉ့်ဦးယံလွန်ပြီးသော။ ရတ္တိယာ၊ သန်းခေါင်အခါ၌။ ကေဝလကပ္ပံ၊ အလုံးစုံထက်ဝန်းကျင်သော။ ဇေတဝနံ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်ကို။ ဩဘာသေတွာ၊ ကိုယ်ရောင်ကိုယ်ဝါဖြင့် ထွန်းလင်းစေဦး၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လာ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လာပြီး၍။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်လေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတော ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ သဟံပတိ၊ သဟံပတိအမည်ရှိသော။ ဗြဟ္မာ၊ ဗြဟ္မာသည်။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ကောကာလိကော၊ ကောကာလိကအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ကာလင်္ကကော၊ သေပြီ။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ကာလင်္ကတော၊ သေပြီးသော။ ကောကာလိကော၊ ကောကာလိကအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်း။ သာရိပုတ္တမောဂ္ဂလာနေသု၊ သာရိပုတ္တရာမောဂ္ဂလာန်တို့၌။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ အာဃာတေတွာ၊ ရန်ညိုးဖွဲ့မိသောကြောင့်။ ပဒုမနိရယံ၊ ပဒုမငရဲ၌။ ဥပပန္နော၊ ဖြစ်လေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သဟံပတိ၊ သဟံပတိအမည်ရှိသော။ ဗြဟ္မာ၊ ဗြဟ္မာသည်။ ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ ဝတွာ စ၊ လျှောက်ပြီး၍လည်း။ မံ၊ ငါဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ အလွန်ရိုသေစွာ ရှိခိုးဦး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လကျ်ာရစ်လှည့်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တတ္ထေဝ၊ ထို အရပ်၌ပင်လျှင်။ အန္တရဓာယိ၊ ကွယ်လေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ အညတရော၊ တစ်ယောက်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ပဒုမနိရယေ၊ ပဒုမငရဲ၌။ အာယုပ္ပမာဏံ၊ အသက်အတိုင်းအရှည်သည်။ ကီဝ ဒီဃံ နုခေါ၊ အဘယ်မျှရှည်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ပဒုမနိရယေ၊ ပဒုမငရဲ၌။ အာယုပ္ပမာဏံ၊ အသက်အတိုင်းအရှည်သည်။ ဒီဃံ ခေါ၊ ရှည်သည်သာလျှင်တည်း။ တံ၊ ထိုပဒုမငရဲ၏ အသက်အတိုင်းအရှည်ကို။ ဧတ္တကာနိ၊ ဤမျှကုန်သော။ ဝဿာနိ ဣတိ ဝါ၊ နှစ်တို့ဟူ၍လည်းကောင်း။ ဧတ္တကာနိ၊ ဤမျှအတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော။ ဝဿသတာနိ ဣတိ ဝါ၊ အနှစ်တစ်ရာတို့ဟူ၍လည်းကောင်း။ ဧတ္တကာနိ၊ ဤမျှအတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော။ ဝဿသဟဿာနိ ဣတိ ဝါ၊ အနှစ်တစ်ထောင်တို့ဟူ၍လည်းကောင်း။ ဧတ္တကာနိ၊ ဤမျှအတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော။ ဝဿသတသဟဿာနိ ဣတိ ဝါ၊ အနှစ်တစ်သိန်းတို့ဟူ၍လည်းကောင်း။ သင်္ခါတုံ၊ ရေတွက်အံ့သောငှာ။ န သုကရံ၊ မလွယ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။) ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဥပမံ၊ ဥပမာကို။ ကာတုံ၊ ပြုအံ့သောငှာ။ သက္ကာ ပန၊ တတ်နိုင်အံ့လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သက္ကာ၊ တတ်ကောင်း၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ကောသလကော၊ ကောသလတိုင်း၌ ဖြစ်သော။ ဝီသတိခါရိကော၊ အတို့နှစ်ဆယ်ဝင်သော။ တိလဝါဟော၊ နှမ်းလှည်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတော၊ ထိုနှမ်းလှည်းမှ။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဝဿသတဿ၊ အနှစ်တစ်ရာ၏။ ဝဿသဟဿ၊ အနှစ်တစ်ထောင်၏။ အစ္စယေန၊ လွန်သဖြင့်။ ဧကမေကံ၊ တစေ့တစေ့သော။ တိလံ၊ နှမ်းကို။ ဥဒ္ဓရေယျ၊ ထုတ်ငြားအံ့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ကောသလကော၊ ကောသလတိုင်း၌ ဖြစ်သော။ ဝီသတိခါရိကော၊ အတို့နှစ်ဆယ်ဝင်သော။ သော တိလဝါဟော၊ ထိုနှမ်းလှည်းသည်။ ဣမိနာ ဥပက္ကမေန၊ ဤလုံ့လဖြင့်။ ပရိက္ခယံ၊ ကုန်ခြင်းသို့။ ပရိယာဒါနံ၊ ခန်းခြင်းသို့။ ဂစ္ဆေယျ၊ ရောက်ရာ၏။ ဧကော၊ တစ်ခုသော။ အဗ္ဗုဒေါ နိရယော၊ အဗ္ဗုဒငရဲသည်။ နတွေဝ ဂစ္ဆေယျ၊ ကုန်ခြင်းသို့ မရောက်ရာ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဝီသတိအဗ္ဗုဒါ နိရယာ၊ အဗ္ဗုဒငရဲနှစ်ဆယ်တို့သည်။ ဟောန္တိ ယထာ၊ ဖြစ်ကုန်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ နိဓဗ္ဗုဒေါနိရယော၊ နိရဗ္ဗုဒငရဲသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဝီသတိနိရဗ္ဗုဒါ နိရယာ၊ နိရဗ္ဗုဒငရဲနှစ်ဆယ်တို့သည်။ ဟောန္တိ ယထာ၊ ဖြစ်ကုန်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ ဧကော၊ တစ်ခုသော။ အဗဗော နိရယော၊ အဗဗငရဲသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဝီသတိအဗဗနိရယာ၊ အဗဗငရဲနှစ်ဆယ်တို့သည်။ ဟောန္တိ ယထာ၊ ဖြစ်ကုန်သကဲ့သို့။ Ä (၁၅၄) ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ ဧကော၊ တစ်ခုသော။ အဋဋော နိရယော၊ အဋဋငရဲသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဝီသတိအဋဋနိရယာ၊ အဋဋငရဲနှစ်ဆယ်တို့သည်။ ဟောန္တိ ယထာ၊ ဖြစ်ကုန်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ ဧကော၊ တစ်ခုသော။ အဟဟော နိရယော၊ အဟဟငရဲသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဝီသတိအဟဟာ နိရယာ၊ အာဟဟငရဲနှစ်ဆယ်တို့သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ ဧကော၊ တခူသော။ ကုမုဒေါနိရယော၊ ကုမုဒငရဲသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဝီသတိကုမုဒါ နိရယာ၊ ကုမဒငရဲနှစ်ဆယ်တို့သည်။ ဟောန္တိ ယထာ၊ ဖြစ်ကုန်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ ဧကော၊ တစ်ခုသော။ သောဂန္ဓိကော နိရယော၊ သောဂန္ဓိကငရဲသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဝီသတိသောဂန္ဓိကာ နိရယာ၊ သောဂန္ဓိကငရဲနှစ်ဆယ်တို့သည်။ ဟောန္တိ ယထာ၊ ဖြစ်ကုန်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ ဧကော၊ တစ်ခုသော။ ဥပ္ပလကော နိရယော၊ ဥပ္ပလငရဲသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဝီသတိဥပ္ပလကာ နိရယာ၊ ဥပ္ပလကငရဲနှစ်ဆယ်တို့သည်။ ဟောန္တိ ယထာ၊ ဖြစ်ကုန်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ ဧကော၊ တစ်ခုသော။ ပုဏ္ဍရီကော နိရယော၊ ပုဏ္ဍရီကငရဲသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဝီသတိပုဏ္ဍရိကာ နိရယာ၊ ပုဏ္ဍိရိကငရဲနှစ်ဆယ်တို့သည်။ ဟောန္တိ ယထာ၊ ဖြစ်ကုန်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ ဧကော၊ တစ်ခုသော။ ပဒုမော နိရယော၊ ပဒုမငရဲသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ကောကာလိကော၊ ကောကာလိကအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သာရိပုတ္တမောဂ္ဂလာနေသု၊ သာရိပုတ္တရာမောဂ္ဂလာန်တို့၌။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ အာဃာတေတွာ၊ ရန်ငြိုးဖွဲ့မိသောကြောင့်။ ပဒုမကေ ပန နိရယေ၊ ပဒုမအသက်ရှိသော အဝိစိငရဲ၌။ ဥပပန္နော၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။) ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤသို့သော စကားကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ သုဂတော၊ ကောင်းသောစကားကို ဆိုတော်မူတက်သော မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ ဝတွာ၊ မိန့်တော်မူပြီး၍။ အထာပရံ၊ ထိုမှတပါး။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။)

ဇာတဿ၊ ပဋိသန္ဓေနေသော။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ မုခေ၊ ခံတွင်း၌။ ကုဓာရီ၊ ဓားမနှင့်တူသောကြမ်းကြုတ်သောစကားသည်။ ဇာယတေ၊ ဖြစ်၏။ ဒုဗ္ဘာသိတံ၊ မကောင်းသဖြင့်ဆိုအပ်သော စကားကို။ ဘဏံ ဘဏန္တော၊ ပြောဆိုသော။ ဗာလော၊ သူမိုက်သည်။ ယာယ၊ အကြင်မိမိဆိုသော စကားဖြင့်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ဆိန္ဒတိ၊ ဖြတ်၏။

ယော ဗာလော၊ အကြင်သူမိုက်သည်။ နိန္ဒိယံ၊ ကဲ့ရဲ့အပ်သော ဒုဿီလပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ပသံသတိ၊ ချီးမွမ်း၏။ ယော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ပသံသိယော၊ ချီးမွမ်းအပ်၏။ တံ ဝါ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကိုမူလည်း။ နိန္ဒတိ၊ ကဲ့ရဲ့၏။ သော၊ ထိုသူမိုက်သည်။ မုခေန၊ ခံတွင်းဖြင့်။ ကလိံ၊ မကောင်းသော အပြစ်ကို။ ဝိစိနာတိ၊ ဆည်းဘူး၏။ သော၊ ထိုသူမိုက်သည်။ တေန ကလိနာ၊ ထိုမကောင်းမှုကြောင့်။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ န ဝိန္ဒတိ၊ မရ။

သဗ္ဗဿာပိ သဗ္ဗေန၊ အလုံးစုံသော။ အတ္တနာ၊ မိမိနှင့်။ သဟာပိ၊ အတူတကွလည်း။ အက္ခေသု၊ အန်လောင်းရာတို့၌။ ယော ဓနပရာဇယော၊ အကြင်ဥစ္စာရှုံးခြင်းမည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ အယံ၊ ဤဥစ္စာရှုံးခြင်းဟူသော အပြစ်သည်။ အပ္ပမတ္တော၊ အနည်းငယ်သော။ ကလိ၊ မကောင်းသောအပြစ်မည်၏။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ သုဂတေသုသမဂ္ဂတေသု၊ အညီအညွတ်ဖြစ်ကုန်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့၌။ မနံ၊ စိတ်ကိုမျှ။ ပဒေါသယေ၊ ပြစ်မှားအံ့။ အယမေဝ၊ ဤပြစ်မှားသော အပြစ်သည်လျှင်။ တတော၊ ထိုဆိုအပ်ပြီးသော အပြစ်ထက်။ မဟန္တတရော၊ ကြီးမားသော။ ကလိ၊ မကောင်းသော အပြစ်မည်၏။

ပါပကံ၊ ယုတ်မာသော။ ဝါစဉ္စ၊ စကားကိုလည်းကောင်း။ မနဉ္စ၊ စိတ်ကိုလည်းကောင်း။ ပဏိဓာယ၊ ဆောက်တည်၍။ အရိယံ၊ အရိယာသူတော်ကောင်းကို။ ဂရဟံဂရဟန္တော၊ ကဲ့ရဲ့သော။ ဗာလော၊ လူမိုက်သည်။ ယံ နိရယံ၊ အကြင်ငရဲသို့။ ဥပေတိ၊ ရောက်၏။ သတံ သဟဿာနံ၊ တစ်သိန်းကုန်သော။ နိရဗ္ဗုဒါနံ၊ နိရဗ္ဗုဒတို့၏။ ပမာဏဉ္စ၊ အတိုင်းအရှည်လည်းကောင်း။ ဆတ္တိံသတိ စ၊ သုံးဆယ့်ခြောက်ကြိမ်ကုန်သော နိရဗ္ဗုဒတို့လည်းကောင်း။ ပဉ္စစ အဗ္ဗုဒါနံ၊ ငါးကြိမ်ကုန်သော အဗ္ဗုဒတို့လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တတ္ထ၊ ထိုငရဲ၌။ အာယုပ္ပမာနံ၊ အသက်အတိုင်းအရှည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ပဌမော၊ ရှေးဦးစွာသော။ ဝဂ္ဂေါ၊ ဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။

တဿ၊ ထိုဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ အာယာစနံ၊ အာယာစနသုတ်လည်းကောင်း။ ဂါရဝေါ၊ ဂါရဝသုတ်လည်းကောင်း။ ဗြဟ္မဒေဝေါ၊ ဗြဟ္မဒေဝသုတ်လည်းကောင်း။ ဗကော စ ဗြဟ္မာ၊ ဗကဗြဟ္မာသုတ်လည်းကောင်း။ အပရာ စ၊ တပါးလည်း။ ဒိဋ္ဌိ၊ ဒိဋ္ဌိသုတ် လည်းကောင်း။ ပမာဒေါ၊ ပမာဒသုတ်လည်းကောင်း။ ကောကာလိက၊ ကောကာလိကသုတ်လည်းကောင်း။ တိဿကော စ၊ တိဿကသုတ်လည်းကောင်း။ တုရူ စ ဗြဟ္မာ၊ တုရူဗြဟ္မာသုတ်လည်းကောင်း။ အပရာ စ၊ တပါးလည်း။ ကောကာလိကော၊ ကောကာလိကသုတ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒသ၊ ဆယ်သုတ်တို့တည်း။

၂၊ ဒုတိယဝဂ်

၁၊ သနင်္ကုမာရသုတ်

၁၈၂။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားကဿပ။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤသနင်္ကုမာရသုတ်ကို။) မေ (မယာ)၊ အကျွန်ုပ်အာနန္ဒာသည်။ (ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်မှ။) ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။ (ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားအပ်ပါသနည်း။) ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ သပ္ပိနီတီရေ၊ သပ္ပိနီမြစ်နား၌။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အဘိက္ကန္တဝဏ္ဏော၊ အလွန်နှစ်လိုဖွယ်သော အဆင်းရှိသော။ သနင်္ကုမာရော၊ သမင်္ကုမာရအမည်ရှိသော။ ဗြဟ္မာ၊ ဗြဟ္မာသည်။ အဘိက္ကန္တာယ၊ ညဉ့်ဦးယံလွန်ပြီးသော။ ရတ္တိယာ၊ သန်းခေါင်အခါ၌။ ကေဝလကပ္ပံ၊ အလုံးစုံထက်ဝန်းကျင်သော။ သပ္ပိနီတီရံ၊ သပ္ပိနီမြစ်နားကို။ ဩဘာသေတွာ၊ ကိုယ်ရောင်ကိုယ်ဝါဖြင့် ထွန်းလင်းစေဦး၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်လေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတော ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ သနင်္ကုမာရော၊ သနင်္ကုမာရအမည်ရှိသော။ ဗြဟ္မာ၊ ဗြဟ္မာသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော၌။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

ဇနေတသ္မိံ၊ သတ္တဝါအပေါင်း၌။ ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ ဂေါတ္တပ္ပဋိသာရိနော၊ အမျိုးသို့ အစဉ်အောက်မေ့ကုန်၏။ တေသု၊ ထိုအမျိုးသို့ လိုက်ကုန်သော သူတို့တွင်။ ခတ္တိယော၊ မင်းသည်။ သေဋ္ဌော၊ မြတ်၏။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဝိဇ္ဇာစရဏသမ္ပန္နော၊ ဝိဇ္ဇာရှစ်ပါး, စရဏတစ်ဆယ့်ငါးပါးနှင့် ပြည့်စုံ၏။ သော ပုဂ္ဂလော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဒေဝမနုဿေဒေဝမနုဿေသု၊ နတ်လူအပေါင်းတို့တွင်။ သေဋ္ဌော၊ မြတ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

သနင်္ကုမာရော၊ သနင်္ကုမာရအမည်ရှိသော။ ဗြဟ္မာ၊ ဗြဟ္မာသည်။ ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သမနုညော၊ နှစ်သက်တော်မူသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သနင်္ကုမာရော၊ သနင်္ကုမာရအမည်ရှိသော။ ဗြဟ္မာ၊ ဗြဟ္မာသည်။ မေ၊ ငါ့အား။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သမနုညော၊ နှစ်သက်တော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝန္ဒိတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ပဒက္ခိဏံ၊ လကျ်ာရစ်လှည့်သည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ တတ္ထေဝ၊ ထို အရပ်၌ပင်လျှင်။ အန္တရဓာယိ၊ ကွယ်လေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၂၊ ဒေဝဒတ္တသုတ်

၁၈၃။ (ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားကဿပ။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤဒေဝဒတ္တသုတ်ကို။) မေ (မယာ)၊ အကျွန်ုပ်အာနန္ဒာသည်။ (ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်မှ။) ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။ (ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားအပ်ပါသနည်း။) ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒေဝဒတ္တေ၊ ဒေဝဒတ်သည်။ အစိရပ္ပက္ကန္တေ၊ ဖဲသွား၍ မကြာမြင့်မီ။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ဂိဇ္ဈကူဋေ၊ ဂိဇ္ဈကူဋအမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတေ၊ တောင်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အဘိက္ကန္တဝဏ္ဏော၊ အလွန်နှစ်လိုဖွယ်သော အဆင်းရှိသော။ သဟံပတိ၊ သဟံပတိအမည်ရှိသော။ ဗြဟ္မာ၊ ဗြဟ္မာသည်။ အဘိက္ကန္တာယ၊ ညဉ့်ဦးယံလွန်ပြီးသော။ ရတ္တိယာ၊ သန်းခေါင်အခါ၌။ ကေဝလကပ္ပံ၊ အလုံးစုံထက်ဝန်းကျင်သော။ ဂိဇ္ဈကူဋံ ပဗ္ဗတံ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ်တောင်ကို။ ဩဘာသေတွာ၊ ကိုယ်ရောင်ကိုဝါဖြင့် ထွန်းလင်းစေဦး၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိးပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်လေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတော ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ ဗြဟ္မာသဟံပတိ၊ သဟံပတိဗြဟ္မာသည်။ ဒေဝဒတ္တံ၊ ဒေဝဒတ်ကို။ အာရမ္ဘ၊ အကြောင့်ပြု၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

Ä (၁၅၆) ဝေ၊ စင်စစ်။ ကဒလိံ၊ ငှက်ပျောပင်ကို။ ဖလံ၊ မိမိအသီးသည်။ ဟန္တိ၊ ဖျက်၏။ ဝေဠုံ၊ ဝါးပင်ကို။ ဖလံ၊ မိမိအသီးသည်။ ဟန္တိ၊ ဖျက်၏။ နဠံ၊ ကျူကို။ ဖလံ၊ မိမိအသီးသည်။ ဟန္တိ၊ ဖျက်၏။ ကာပုရိသံ၊ ယောကျ်ားယုတ်ကို။ သက္ကာရော၊ မိမိပြုသောအမှုသည်။ ဟန္တိ၊ ဖျက်၏။ (ကိမိဝ၊ ဥပမာအဘယ်ကဲ့သို့နည်း။) ဂဗ္ဘော၊ ကိုယ်ဝန်ဆောင်မြင်းငယ်သည်။ အဿတရိံ၊ အဿတိုရ်မြင်းမကို။ ဟန္တိ ယထာ၊ ဖျက်သကဲ့သို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

၃၊ အန္ဓကဝိန္ဓသုတ်

၁၈၄။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မဂဓေသု၊ မဂဓတိုင်းတို့၌။ အန္ဓကဝိန္ဒေ၊ အန္ဓကဝိန္ဒရွာ၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရတ္တန္ဓကာရတိမိသာယ၊ အမိုက်အင်္ဂါလေးပါးရှိသော ညဉ့်၌။ အဗ္ဘောကာသေ၊ လွင်တီးခေါင်၌။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေတော်မူသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အဘိက္ကန္တဝဏ္ဏော၊ အလွန်နှစ်လိုဖွယ်သော အဆင်းရှိသော။ သဟံပတိ၊ သဟံပတိအမည်ရှိသော။ ဗြဟ္မာ၊ ဗြဟ္မာသည်။ အဘိက္ကန္တာယ၊ ညဉ့်ဦးယံလွန်ပြီးသော။ ရတ္တိယာ၊ သန်းခေါင်အခါ၌။ ကေဝလကပ္ပံ၊ အလုံးစုံထက်ဝန်းကျင်သော။ အန္ဓကဝန္ဒံ၊ အန္ဓကဝိန္ဒရွာကို။ ဩဘာသေတွာ၊ ကိုယ်ရောင်ကိုယ်ဝါဖြင့် ထွန်းလင်းဝေဦး၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်လေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတော ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ သဟံပတိ၊ သဟံပတိအမည်ရှိသော။ ဗြဟ္မာ၊ ဗြဟ္မာသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမာ ဂါထာယော၊ ဤဂါထာတို့ကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

ပန္တာနိ၊ လူတို့၏ဥပစာရမဟုတ်သော အရပ်၌တည်ကုန်သော။ သယနာသနာနိ၊ ကျောင်းအိပ်ရာနေရာတို့ကို။ သေဝေထ၊ မှီဝဲရာ၏။ သေဝန္တော၊ မှီဝဲရသော ရဟန်းသည်။ သညောဇနဝိပ္ပမောက္ခော၊ သံယောဇဉ်ဆယ်ပါးမှ လွတ်လိုသည် ဖြစ်၍။ စရေယျ၊ ကျင့်ရာ၏။ တတ္ထ၊ ထိုကျောင်းအိပ်ရာနေရာ၌။ ရတိံ၊ မွေ့လျော်ခြင်းကို။ သစေ နာဓိဂစ္ဆေယျ၊ အကယ်၍ မရသည်ဖြစ်အံ့။ သံဃေ၊ သံဃဘောင်၌။ ဝသေ၊ နေရာ၏။ ဝသန္တော၊ သံဃာဘောင်၌ နေသောရဟန်းသည်။ ရက္ခိတတ္တော၊ စောင့်ရှောက်သောအကျင့်ရှိသည် ဖြစ်၍။ သတိမာ၊ သတိနှင့် ပြည့်စုံသည် ဖြစ်၍။ ဝသေ၊ နေရာ၏။ ဝသန္တော၊ သံဃဘောင်၌ နေသောရဟန်းသည်။ ဣန္ဒြိယဂုတ္တော၊ ဣန္ဒြေကိုစောင့်ရှောက်သည် ဖြစ်၍။ နိပကော၊ ရင့်သောပညာရှိသည် ဖြစ်၍။ သတိမာ၊ သတိနှင့် ပြည့်စုံသည် ဖြစ်၍။ ကုလာကုလံ၊ အိမ်တိုင်းအိမ်တိုင်းသို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရန္တော၊ သွားသည် ဖြစ်၍။ ဝသေ၊ နေရာ၏။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ပန္တာနိ၊ လူတို့၏ဥပစာရမဟုတ်သော အရပ်၌ တည်ကုန်သော။ သယနာသနာနိ၊ ကျောင်းအိပ်ရာနေရာတို့ကို။ သေဝေထ၊ မှီဝဲရာ၏။ ဘယာ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲဘေးမှ။ ပမုတ္တော၊ လွတ်သောစိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍။ အဘယေ၊ ဘေးမဲ့ရာဖြစ်သော နိဗ္ဗာန်၌။ ဝိမုတ္တော၊ အာရုံပြုသောအားဖြင့် လွတ်သောစိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍။ ဝသေ၊ နေရာ၏။

ယတ္ထ၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘေရဝါ၊ ကြောက်မက်ဖွယ် ရှိကုန်သော သစ်ကျားခြင်္သေ့စသော သဝိညာဏကဘေး ညဉ့်အခါသစ်ငုတ်တောင်ပို့စသော အဝိညာဏကဘေးတို့သည်လည်းကောင်း။ သရီသပါ၊ မြွေကင်းသန်းဘေးတို့သည် လည်းကောင်း။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်၏။ အန္ဓကာရတိမိသာယ၊ အမိုက်အင်္ဂါလေးပါးရှိသော သန်းခေါင်အခါ၌။ ဝိဇ္ဇု၊ လျှပ်စင်နွယ်သည်။ သဉ္စရတိ၊ ပျက်၏။ ဒေဝေါ၊ မိုးသည်။ ထနယတိ၊ ချုန်း၏။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဝိဂတလောမဟံသော၊ ကြက်သီးမွေးညင်းထခြင်းကင်းသည် ဖြစ်၍။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။

ဟိ၊ ထိုစကားသင့်စွ။ ဣဒံ၊ ဤသို့သော အရပ်၌ နေခြင်းကို။ ဇာတု၊ စင်စစ်။ မေ (မယာ)၊ ငါသည်။ ဒိဋ္ဌံ၊ မြင်အပ်၏။ ဣဒံ၊ ဤအကြောင်းကို။ ဣတိဟံ ဣတိဟံ၊ ဟုတ်ဟုတ်ညားညား။ အဟံ၊ ငါသည်။ န ဝဒါမိ၊ မဆို။ ဧကသ္မိံ၊ တပါးသော။ ဗြဟ္မစရိယသ္မိံ၊ ဒေသနာတော်၌။ မစ္စုဟာယိနံ၊ သေခြင်းသဘောကို စွန့်ကုန်သော ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏။ သဟဿံ၊ အထောင်ကိုလည်းကောင်း။ ဘိယျော၊ အလွန်။ ပဉ္စသတာ၊ ငါးရာတို့ကိုလည်းကောင်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဿာမိ၊ မြင်၏။ အညေ၊ တပါးကုန်သော။ ဒသ၊ တကျိပ်ကုန်သော။ သေက္ခာ စ၊ သေက္ခပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို လည်းကောင်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဿာမိ၊ မြင်၏။ သောတံ၊ သောတာပတ္တိမဂ်သို့။ သမာပန္နာ၊ ရောက်ကုန်သော။ အတိရစ္ဆာနဂါမိနော၊ အပါယ်သို့မလားကုန်သော။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဿာမိ၊ မြင်၏။

Ä (၁၅၇) အထ၊ ထိုမျှို့။ ဣတရာ၊ ဤမှတပါးသော။ အယံ ပဇာ၊ ဤသတ္တဝါအပေါင်းသည်။ ပုညဘာဂါ၊ ကောင်းမှုအဖို့ရှိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မေ၊ ငါ၏။ မနော၊ စိတ်သည်။ သင်္ခါတုံ၊ ရေတွက်ခြင်းငှာ။ န ဝိသက္ကောမိ၊ တတ်လည်းမတတ်နိုင်။ ကသ္မာ၊ အဘယ့်ကြောင့်နည်း။ မုသာဝါဒဿ၊ မုသာဝါဒမှ။ ဩတ္တပ္ပတ္တာ၊ ကြောက်သောကြောင့်လည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

၄၊ အရုဏဝတီသုတ်

၁၈၅။ (ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားကဿပ။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤအရုဏဝတီသုတ်ကို။) မေ (မယာ)၊ အကျွန်ုပ်အာနန္ဒာသည်။ (ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်မှ။) ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။ (ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားအပ်ပါသနည်း။) ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ ပ။ တတြ ခေါ၊ ထိုသို့ နေတော်မူသော အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဘိက္ခဝေါတိ၊ ရဟန်းတို့ဟူ၍။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဒန္တေတိ၊ ရှင်ပင်ဘုရားဟူ၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ (ဝစနံ၊ စကားတော်ကို။) ပစ္စေဿာသုံ၊ ရိုသေစွာ နာကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘူတပုဗ္ဗံ၊ ရှေး၌ဖြစ်ဘူး၏။ အရုဏဝါ နာမ၊ အရုဏဝါမည်သော။ ရာဇာ၊ မင်းသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ အရုဏဝတော၊ အရုဏဝါမည်သော။ ရညော၊ မင်း၏။ အရုဏဝတီ နာမ၊ အရုဏဝတီမည်သော။ ရာဇဋ္ဌာနီ၊ မင်းနေပြည်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အရဟံ၊ ပူဇောအထူးကို ခံတော်မူထိုက်သော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ အလုံးစုံသော တရားတို့ကို ကိုယ်တော်တိုင်သိတော်မူသော။ သိခီ၊ သိခီအမည်ရှိသော။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အရုဏဝတိယံ ခေါ ပန၊ အရုဏဝတီမည်သော။ ရာဇဋ္ဌာနိယံ၊ မင်းနေပြည်ကို။ ဥပနိဿာယ၊ မှီ၍။ ဝိဟာသိ၊ နေတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ အရဟတော၊ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်သော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓဿ၊ ခပ်သိမ်းသော တရားတို့ကို သိတော်မူပြီးသော။ သိခိဿ၊ သိခီအမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ အဘိဘူသမ္ဘဝံ နာမ၊ အဘိဘူသမ္ဘဝံအမည်ရှိသော။ သာဝကယုဂံ၊ တပည့်သားအစုံသည်။ အဂ္ဂံ၊ မြတ်သော။ ဘဒ္ဒယုဂံ၊ ကောင်းသောအစုံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အရဟံ၊ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်သော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ ခပ်သိမ်းသော တရားတို့ကို သိတော်မူပြီးသော။ သိခီ၊ သိခီအမည်ရှိသော။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဘိတုံ၊ အဘိဘူအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။) ဗြာဟ္မဏ၊ မကောင်းမှုကို အပပြုပြီးသော အဘိဘူရဟန်း။ အာယာမ၊ လာသွားကြကုန်စို့။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဗြဟ္မလောကော၊ ဗြဟ္မာပြည်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ ဘတ္တဿ၊ ဆွမ်းခံဘုဉ်းပေးပြီးသည်၏။ ကာလော၊ အခါသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ ဥပသင်္ကမိဿာမ၊ ကပ်ကြကုန်စို့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ သာဓု၊ ကောင်းပါပြီ။ ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ အဘိဘူ၊ အဘိဘူအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အရဟတော၊ ပူဇော်အထူးကိုတော်မူထိုက်သော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓဿ၊ ခပ်သိမ်းသော တရားတို့ကို သိတော်မူပြီးသော။ သိခိဿ၊ သိခိအမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ (ဝစနံ၊ စကားတော်ကို။) ပစ္စေဿာသိ၊ ရိုသေစွာ နာ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အရဟံ၊ ပူဇောအထူးကို ခံတော်မူထိုက်သော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ ခပ်သိမ်းသော တရားတို့ကို သိတော်မူပြီးသော။ သခီ၊ သိခီအမည်ရှိသော။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဘိဘူဘိက္ခု စ၊ အဘိဘူရဟန်းသည်လည်း။ သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဗလဝါ၊ အားရှိသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ သမဉ္ဆိတံ၊ ကွေးအပ်သော။ ဗာဟံ ဝါ၊ လက်မောင်းကိုလည်း။ ပသာရေယျ ယထာ၊ ဆန့်ရာသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ပသာရိတံ၊ ဆန့်အပ်သော။ ဗာဟံ ဝါ၊ လက်မောင်းကိုမူလည်း။ သမဉ္ဆေယျ ယထာ၊ ကွေးရာသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဧဝမေဝ၊ ထို့အတူသာလျှင်။ အရုဏဝတိယာ၊ အရုဏဝတီအမည်ရှိသော။ ရာဇဋ္ဌာနိယာ၊ မင်းနေပြည်မှ။ အန္တရဟိတာ၊ ကွယ်ကုန်သည် ဖြစ်၍။ တသ္မိံ ဗြဟ္မလောကေ၊ ထိုဗြဟ္မာ့ပြည်၌။ ပါတုရဟေသုံ၊ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အရဟံ၊ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်သော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ ခပ်သိမ်းသော တရားတို့ကို သိတော်မူပြီးသော။ သိခီ၊ သိခီအမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဘိဘုံ၊ အဘိဘူအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။) ဗြာဟ္မဏ၊ မကောင်းမှုကို အပပြုပြီးသော အဘိဘူရဟန်း။ ဗြဟ္မုနော စ၊ ဗြဟ္မာအားလည်းကောင်း။ ဗြဟ္မပါရိသာယ စ၊ ဗြဟ္မာပရိသတ်အားလည်းကောင်း။ ဗြဟ္မာပါရိသဇ္ဇာနဉ္စ၊ ဗြဟ္မာတို့၏အလုပ်အကျွေးဖြစ်သော ဗြဟ္မာတို့အားလည်းကောင်း။ ဓမ္မီကထာ၊ တရားဟောခြင်းသည်။ တံ၊ သင်၏။ ဉာဏေ၊ ဉာဏ်၌။ ပဋိဘာတု၊ ရှေးရှုထင်စေလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ သာဓု၊ ကောင်းပါပြီ။ ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ အဘိဘူ၊ အဘိဘူအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အရဟတော၊ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်သော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓဿ၊ ခပ်သိမ်းသော တရားတို့ကို သိတော်မူပြီးသော။ သိခိဿ၊ သိခီအမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ (ဝစနံ၊ စကားတော်ကို။) ပဋိဿုဏိတွာ၊ ရိုသေစွာ နာ၍။ ဗြဟ္မာနဉ္စ၊ ဗြဟ္မာကိုလည်းကောင်း။ ဗြဟ္မပါရိသဉ္စ၊ ဗြဟ္မာပရိသတ်ကိုလည်းကောင်း။ ဗြဟ္မာပရိသဇ္ဇေ စ၊ ဗြဟ္မာတို့၏ အလုပ်အကျွေးဖြစ်ကုန်သော ဗြဟ္မာတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒေဿသိ၊ ကောင်းစွာပြတော်မူ၏။ သမာဒပေသိ၊ ကောင်းစွာ ဆောက်တည်စေတော်မူ၏။ သမုတ္တေဇေသိ၊ ကောင်းစွာထက်စေတော်မူ၏။ သမ္ပဟံသေသိ၊ ကောင်းစွာရွှင်စေတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သုဒံ၊ စင်စစ်။ တတြ တသ္မိံ သမယေ၊ ထိုအခါ၌။ ဗြဟ္မာ စ၊ ဗြဟ္မာသည်လည်းကောင်း။ ဗြဟ္မာပရိသာ စ၊ ဗြဟ္မာပရိသတ်သည် လည်းကောင်း။ ဗြဟ္မပါရိသဇ္ဇာ စ၊ ဗြဟ္မာတို့၏အလုပ်အကျွေးဖြစ်ကုန်သော ဗြဟ္မာတို့သည်လည်းကောင်း။ ဘော၊ အချင်းတို့။ အစ္ဆရိယံ ဝတ၊ အံ့ဖွယ် ရှိစွတကား။ Ä (၁၅၈) ဘော၊ အချင်းတို့။ အဗ္ဘုတံ ဝတ၊ မဖြစ်ဖူးမြဲ ဖြစ်စွတကား။ ကထဉှိ၊ အဘယ်ကြောင့်သာလျှင်။ သာဝကော၊ တပည့်သားသည်။ သမ္မုခီဘူတေ၊ မျက်မှောက် ဖြစ်၍ဖြစ်သော။ သတ္ထရိ၊ ဆရာဖြစ်သော မြတ်စွာဘုရားအထံတော်၌။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေဿတိ နာမ၊ ဟောဘိသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခီယန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲ ကြဲသောစကားကို ဆိုကုန်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အရဟံ၊ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်သော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ ခပ်သိမ်းသော တရားတို့ကို သိတော်မူပြီးသော။ သိခီ၊ သိခီအမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဘိဘုံ၊ အဘိဘုံအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။) ဗြာဟ္မဏ၊ မကောင်းမှုကို အပပြုပြီးသော အဘိဘူရဟန်း။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တေ၊ သင်အား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဗြဟ္မာ စ၊ ဗြဟ္မာသည်လည်းကောင်း။ ဗြဟ္မပါရိသာ စ၊ ဗြဟ္မာပရိသတ်သည်လည်းကောင်း။ ဗြဟ္မပါရိသဇ္ဇာ စ၊ ဗြဟ္မာတို့၏အလုပ်အကျွေး ဖြစ်ကုန်သော ဗြဟ္မာတို့သည်လည်းကောင်း။ ဘော၊ အချင်းတို့။ အစ္ဆရိယံ ဝတ၊ အံ့ဖွယ် ရှိစွတကား။ ဘော၊ အချင်းတို့။ အဗ္ဘုတံ ဝတ၊ မဖြစ်ဖူးမြဲ ဖြစ်စွတကား။ ကထဉ္စိ၊ အဘယ်ကြောင့်သာလျှင်။ သာဝကော၊ သာဝကသည်။ သမ္မုခီဘူတေ၊ မျက်မှောက် ဖြစ်၍ဖြစ်သော။ သတ္ထရိ၊ ဆရာဖြစ်သော မြတ်စွာဘုရား၏အထံတော်၌။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေဿတိ နာမ၊ ဟောဘိသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ မကောင်းမှုကို အပပြုပြီးသောအဘိဘူရဟန်း။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့ ကဲ့ရဲ့ကုန်ပြီးတကား။ တွံ၊ သင်သည်။ ဘိယျောသော မတ္တာယ၊ အတိုင်းထက်အလွန်။ ဗြဟ္မာနဉ္စ၊ ဗြဟ္မာကို လည်းကောင်း။ ဗြဟ္မပါရိသဉ္စ၊ ဗြဟ္မာပရိသတ်ကိုလည်းကောင်း။ ဗြဟ္မပါရိသဇ္ဇေ စ၊ ဗြဟ္မာတို့၏အလုပ်ကျွေးဖြစ်ကုန်သော ဗြဟ္မာတို့ကိုလည်းကောင်း။ သံဝေဇေဟိ၊ တိုက်တွန်းနှိုးေဆော်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ သာဓု၊ ကောင်းပါပြီ။ ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ အဘိဘူ၊ အဘိဘူအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အရဟတော၊ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်သော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓဿ၊ ခပ်သိမ်းသော တရားတို့ကို သိတော်မူပြီးသော။ သိခိဿ၊ သိခီအမည်ရှိသော။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ (ဝစနံ၊ စကားတော်ကို။) ပဋိဿုဏိတွာ၊ ရိုသေစွာနာ၍။ ဒိဿမာနေန၊ ထင်သော။ ကာယေနပိ၊ ကိုယ်ဖြင့်လည်း။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟော၏။ အဒိဿမာနေန၊ မထင်သော။ ကာယေနပိ၊ ကိုယ်ဖြင့်လည်း။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟော၏။ ဒိဿမာနေန၊ ထင်သော။ ဟေဋ္ဌိမေန၊ အောက်၌ဖြစ်သော။ ဥပဍ္ဎကာယေန၊ ထက်ဝက်သောကိုယ်ဖြင့်။ အဒိဿမာနေန၊ မထင်သော။ ဥပရိမေန၊ အထက်၌ဖြစ်သော။ ဥပဍ္ဎကာယေန၊ ထက်ဝက်သောကိုယ်ဖြင့်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟော၏။ ဒိဿမာနေန၊ ထင်သော။ ဥပရိမေန၊ အထက်၌ဖြစ်သော။ ဥပဍ္ဎကာယေန၊ ထက်ဝက်သောကိုယ်ဖြင့်။ အဒိဿမာနေန၊ မထင်သော။ ဟေဋ္ဌိမေန၊ အောက်၌ဖြစ်သော။ ဥပဍ္ဎကာယေန၊ ထက်ဝက်သောကိုယ်ဖြင့်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သုဒံ၊ စင်စစ်။ တတြ တသ္မိံ သမယေ၊ ထိုအခါ၌။ ဗြဟ္မာ စ၊ ဗြဟ္မာသည်လည်းကောင်း။ ဗြဟ္မာပရိသာ စ၊ ဗြဟ္မာပရိသတ်သည်လည်းကောင်း။ ဗြဟ္မပါရိသဇ္ဇာ စ၊ ဗြဟ္မာတို့၏အလုပ်ကျွေးဖြစ်ကုန်သော ဗြဟ္မာတို့သည်လည်း။ အစ္ဆရိယဗ္ဘုတစိတ္တဇာတာ၊ အံ့ဖွယ်သရဲမဖြစ်ဖူးမြဲသောစိတ်၏ ဖြစ်ခြင်းတို့သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ကိံ အဟေသုံ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်ကုန်သနည်း။ ဘော၊ အချင်းတို့။ သမဏဿ၊ ရဟန်းအား။ မဟိဒ္ဓိကတာ၊ ကြီးသောတန်ခိုးရှိသည်၏အဖြစ်သည်။ မဟာနုဘာဝတာ၊ ကြီးသောအာနုဘော်ရှိသည်၏အဖြစ်သည်။ အစ္ဆရိယံ ဝတ၊ အံ့ဖွယ်သရဲ ဖြစ်စွတကား။ ဘော၊ အချင်းတို့။ အဗ္ဘုတံ ဝတ၊ အဖြစ်ဘူးမြဲ ဖြစ်စွတကား။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အဘိဘူ၊ အဘိဘူအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အရဟန္တံ၊ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်သော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓံ၊ ခပ်သိမ်းသော တရားတို့ကို သိတော်မူပြီးသော။ သိခီ၊ သိခီအမည်ရှိသော။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ တပည့်တော်သည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဘိက္ခုသံဃဿ၊ ရဟန်းအပေါင်း၏။ မဇ္ဈေ၊ အလယ်၌။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ဝါစံ၊ စကားကို။ ဘာသိတာ၊ လျှောက်ဘူး၏ဟူ၍။ အဘိဇာနာမိ၊ သိပါ၏။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်တို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဗြဟ္မလောကေ၊ ဗြဟ္မာပြည်၌။ ဌိတော၊ တည်လျက်။ သဟဿိလောကဓာတုံ၊ တစ်ထောင်သောလောကဓာတ်ကို။ သရေန၊ အသံဖြင့်။ ဝိညာပေတုံ၊ သိစေခြင်းငှာ။ ပဟောမိ၊ စွမ်းနိုင်ပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) ဗြာဟ္မဏ၊ မကောင်းမှုကို အပပြုပြီးသောအဘိဘူရဟန်း။ ယံ ယေန ကာရဏေန၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဗြဟ္မလောကေ၊ ဗြဟ္မာ့ပြည်၌။ ဌိတော၊ တည်လျက်။ သဟဿိလောကဓာတုံ၊ တစ်ထောင်သော လောကဓာတ်ကို။ သရေန၊ အသံဖြင့်။ ဝိညာပေယျာသိ၊ သိဝေရာ၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ မကောင်းမှုကို အပပြုပြီးသော အဘိဘူရဟန်း။ ဧတဿ၊ ဤသိစေခြင်း၏။ ကာလော၊ အခါတန်ပြီ။ ဗြာဟ္မဏ၊ မကောင်းမှုကို အပပြုပြီးသော အဘိဘူရဟန်း။ ဧတဿ၊ ဤသိစေခြင်း၏။ ကာလော၊ အခါတန်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ သာဓု၊ ကောင်းပါပြီ။ ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ အဘိဘူ၊ အဘိဘူအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အရဟတော၊ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်သော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓဿ၊ ခပ်သိမ်းသော တရားကို သိတော်မူပြီးသော။ သိခိဿ၊ သိခိအမည်တော်ရှိသော။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ (ဝစနံ၊ စကားတော်ကို။) ပဋိဿုဏိတွာ၊ ရိုသေစွာနာ၍။ ဗြဟ္မလောကေ၊ ဗြဟ္မာ့ပြည်၌။ ဌိတော၊ ရပ်လျက်။ ဣမာ ဂါထာယော၊ ဤဂါထာတို့ကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

ဗုဒ္ဓသာသနေ၊ မြတ်စွာဘုရားသာသနာတော်၌။ အာရမ္ဘထ၊ အားထုတ်ကြကုန်။ နိက္ကမထ၊ ပျင်းခြင်းမှ ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော လုံ့လကို အားထုတ်ကြကုန်။ ယုဉ္ဇထ၊ ဘာဝနာနှင့် ယှဉ်သောလုံ့လကို အားထုတ်ကြကုန်။ ကုဉ္ဇရော၊ ဆင်ပြောင်သည်။ နဠာဂါရံ၊ ကျူတောကို။ ဓုနာတိ ဣဝ၊ နှိပ်နင်းသကဲ့သို့။ မစ္စုနော၊ သေမင်း၏။ သေနံ၊ စစ်သည်ဟုဆိုအပ်သော ကိလေသာကို။ ဓုနာထ၊ နှိပ်နင်းကြကုန်။

ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဣမသ္မိံ ဓမ္မဝိနယေ၊ ဤသုတ်အဘိဓမ္မာ ဝိနည်းဟုဆိုအပ်သော မြတ်စွာဘုရားသာသနာတော်၌။ အပ္ပမတ္တော၊ မမေ့မလျော့သည် ဖြစ်၍။ ဝိဟေဿတိ၊ နေလတ္တံ့။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဇာတိသံသာရံ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းဟုဆိုအပ်သော သံသာရာကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ ဒုက္ခဿန္တံ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏အပိုင်းအခြားအဆုံးကို။ ကရိဿတိ၊ ပြုလတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

Ä (၁၅၉) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အရဟံ၊ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်သော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ ခပ်သိမ်းသော တရားတို့ကို သိတော်မူပြီသော။ သိခီ၊ သိခီအမည်ရှိသော။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်လည်းကောင်း။ အဘိဘူ၊ အဘိဘူအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခု စ၊ ရဟန်းသည်လည်းကောင်း။ ဗြဟ္မာနဉ္စ၊ ဗြဟ္မာကိုလည်းကောင်း။ ဗြဟ္မပါရိသဉ္စ၊ ဗြဟ္မာပရိသတ်ကိုလည်းကောင်း။ ဗြဟ္မပါရိသဇ္ဇေ စ၊ ဗြဟ္မာတို့၏အလုပ်အကျွေးဖြစ်ကုန်သော ဗြဟ္မာတို့ကိုလည်းကောင်း။ သံဝေဇေတွာ၊ တိုက်တွန်းနှိုးဆော်၍။ သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ပ။ တသ္မိံ ဗြဟ္မလောကေ၊ ထိုဗြဟ္မာပြည်၌။ အန္တရဟိတာ၊ ကွယ်ခဲ့ကုန်သည်ဖြစ်ု၍။ အရုဏဝတိယာ၊ အရုဏဝတီမည်သော။ ရာဇဋ္ဌာနိယာ၊ မင်းနေပြည်၌။ ပါတုရဟေသုံ၊ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အရဟံ၊ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်သော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ ခပ်သိမ်းသော တရားတို့ကို သိတော်မူပြီးသော။ သိခီ၊ သိခီအမည်တော် ရှိသော။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဗြဟ္မလောကေ၊ ဗြဟ္မာပြည်၌။ ဌိတဿ၊ တည်စဉ်။ ဘာသမာနဿ၊ ဟောသော။ အဘိဘုဿ၊ အဘိဘူအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ ဂါထာယော၊ ဂါထာတို့ကို။ အဿုတ္ထနော အဿုတ္ထ နု၊ ကြားရကုန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဗြဟ္မလောကေ၊ ဗြဟ္မာပြည်၌။ ဌိတဿ၊ တည်စဉ်။ ဘာသမာနဿ၊ ဟောသော။ အဘိဘုဿ၊ အဘိဘူအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခနော၊ ရဟန်း၏။ ဂါထာယော၊ ဂါထာတို့ကို။ အဿုမှ၊ ကြားရပါကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ယထာ ယေန ကာရဏေန၊ အကြင်အကြောင်းဖြင့်။ ဗြဟ္မလောကေ၊ ဗြဟ္မာပြည်၌။ ဌိတဿ၊ တည်စဉ်။ ဘာသမာနဿ၊ ဟောသော။ အဘိဘုဿ၊ အဘိဘူအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ ဂါထာယော၊ ဂါထာတို့ကို။ အဿုတ္ထ၊ ကြားကုန်ပြီ။ တထာ တေန ကာရဏေန၊ ထိုအကြောင်းဖြင့်။ ကထံ ပန၊ အသို့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။) ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ဗြဟ္မလောကေ၊ ဗြဟ္မာ့ပြည်၌။ ဌိတဿ၊ တည်စဉ်။ ဘာသမာနဿ၊ ဟောသော။ အဘိဘုဿ ဘိက္ခုနော၊ အဘိဘူရဟန်း၏။ ဂါထာယော၊ ဂါထာတို့ကို။ အဿုမှ၊ ကြားရကုန်ပြီ။ ကိံ အဿုမှ၊ အဘယ်သို့ ကြားရကုန်သနည်း၊

ဗုဒ္ဓသာသနေ၊ မြတ်စွာဘုရား၏သာသနာတော်၌။ အာရမ္ဘထ၊ အားထုတ်ကြကုန်။ နိက္ကမထ၊ ပျင်းခြင်းမှ ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော လုံးလကို အားထုတ်ကြကုန်။ ယုဉ္စထ၊ ဘာဝနာနှင့် ယှဉ်သောလုံးလကို အားထုတ်ကြကုန်။ ကုဉ္ဇရော၊ ဆင်းပြောင်သည်။ နဠာဂါရံ၊ ကျူတောကို။ ဓုနာတိ ဣဝ၊ နှိပ်နင်းသကဲ့သို့။ မစ္စုနော၊ သေမင်း၏။ သေနံ၊ စစ်သည်ဟုဆိုအပ်သော ကိလေသာကို။ ဓုနာထ၊ နှိပ်နင်းကြကုန်။

ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဣမသ္မိံ ဓမ္မဝိနယေ၊ ဤသုတ်အဘိဓမ္မာ ဝိနည်းဟုဆိုအပ်သော မြတ်စွာဘုရားသာသနာတော်၌။ အပ္ပမတ္တော၊ မမေ့မလျှော့သည် ဖြစ်၍။ ဝိဟေဿတိ၊ နေလတ္တံ့။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဇာတိသံသာရံ၊ ပဋိသန္ဓေတည်နေခြင်းဟုဆိုအပ်သော သံသရာကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ ဒုက္ခဿန္တံ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏အပိုင်းအခြားကို။ ကရိဿတိ၊ ပြုလတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿုမှ၊ ကြားရကုန်ပြီ။

ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဗြဟ္မလောကေ၊ ဗြဟ္မာ့ပြည်၌။ ဌိတဿ၊ တည်စဉ်။ ဘာသမာနဿ၊ ဟောသော။ အဘိဘုဿ၊ အဘိဘူအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ ဂါထာယော၊ ဂါထာတို့ကို။ ဧဝံ ခေါ၊ ဤဆိုတိုင်းသာလျှင်။ အဿုမှ၊ ကြားရကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သာဓု သာဓု၊ ကောင်းစွ ကောင်းစွ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဗြဟ္မလောကေ၊ ဗြဟ္မာ့ပြည်၌။ ဌိတဿ၊ တည်စဉ်။ ဘာသမာနဿ၊ ဟောသော။ အဘိဘုဿ၊ အဘိဘူအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်း၏။ ဂါထာယော၊ ဂါထာတို့ကို။ အဿုတ္ထ၊ ကြားကုန်သည်ကား။ သာဓု၊ ကောင်းသည်သာလျှင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ တေဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အတ္တမာနာ၊ နှစ်လိုဝမ်းမြောက်ကုန်သည် ဖြစ်၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဘာသိတံ၊ ဟောတော်မူအပ်သော တရားတော်ကို။ အဘိနန္ဒုံ၊ အလွန်နှစ်သက်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၅၊ ပရိနိဗ္ဗာနသုတ်

၁၈၆။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကုသိနာရာယံ၊ ကုသိနာရုံပြည်၌။ ဥပဝတ္တနေ၊ အကွေ့၌။ မလ္လာနံ၊ မလ္လာမင်းတို့၏။ သာလဝနေ၊ အကြင်းဥယျာဉ်တော၌။ ယမကသာလာနံ၊ ခြေရင်းခေါင်းရင်းအစုံရောက်သော အင်ကြင်းပင်ပျိုတို့၏။ အန္တရေ ဝေမဇ္ဈေ၊ အလယ်၌။ ပရိနိဗ္ဗာနသမယေ၊ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုသော အခါ၌။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဟန္ဒ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ဝေါ၊ သင်ချစ်သားတို့ကို။ အာမန္တယာမိ၊ သိစေအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သင်္ခါရာ၊ သင်္ခါရာတရားတို့သည်။ ဝယဓမ္မာ၊ ပျက်တတ်သောသဘောရှိကုန်၏။ တေ သင်္ခါရေ၊ ထိုသင်္ခါရတရားတို့ကို။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အပ္ပမာဒေန၊ မမေ့မလျှော့သဖြင့်။ သမ္ပာဒေထ၊ ပြည့်စုံစေကုန်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အယံ၊ ဤဟန္ဒဒါနိအစရှိသော စကားသည်။ တထာဂတဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပစ္ဆိမာ၊ နောက်ဆုံးဖြစ်သော။ ဝါစာ၊ စကားတော်တည်း။

Ä (၁၆၀) အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ သမ္မာပဇ္ဇိ၊ ဝင်စားတော်မူ၏။ ပဌမဇ္ဈာနာ၊ ပဌမဈာန်မှ။ ဝုဋ္ဌဟိတွာ၊ ထတော်မူ၍။ ဒုတိယံ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိ၊ ဝင်စားတော်မူ၏။ ဒုတိယဇ္ဈာနာ၊ ဒုတိယဈာန်မှ။ ဝုဋ္ဌဟိတွာ၊ ထတော်မူ၍။ တတိယံ ဈာနံ၊ တတိယဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိ၊ ဝင်စားတော်မူ၏။ တတိယဇ္ဈာနာ၊ တတိယဈာန်မှ။ ဝုဋ္ဌဟိတွာ၊ ထတော်မူ၍။ စတုတ္ထံ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိ၊ ဝင်စားတော်မူ၏။ စတုတ္ထဇ္ဈာနာ၊ စတုတ္ထဈာန်မှ။ ဝုဋ္ဌဟိတွာ၊ ထတော်မူ၍။ အာကာသာနဉ္စာယတနံ၊ အာကာသာနဉ္စာယတနဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိ၊ ဝင်စားတော်မူ၏။ အာကာသာနဉ္စာယတနာ၊ အာကာသာနဉ္စာယတနဈာန်မှ။ ဝုဋ္ဌဟိတွာ၊ ထတော်မူ၍။ ဝိညာဏဉ္စာယတနံ၊ ဝိညာဏဉ္စာယတနဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိ၊ ဝင်စားတော်မူ၏။ ဝိညာဏဉ္စာယတနာ၊ ဝိညာဏဉ္စာယတနဈာန်မှ။ ဝုဋ္ဌဟိတွာ၊ ထတော်မူ၍။ အာကိဉ္စာညာယတနံ၊ အာကိဉ္စညာယတနဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိ၊ ဝင်စားတော်မူ၏။ အာကိဉ္စညာယတနာ၊ အာကိဉ္စညာယတနဈာန်မှ။ ဝုဋ္ဌဟိတွာ၊ ထတော်မူ၍။ နေဝသညာနာသညာယတနံ၊ နေဝသညာနာသညာယတနဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိ၊ ဝင်စားတော်မူ၏။ နေဝသညာနာသညာယတနာ၊ နေဝသညာနာသညာယတနဈာန်မှ။ ဝုဋ္ဌဟိတွာ၊ ထတော်မူ၍။ အာကိဉ္စညာယတနံ၊ အာကိဉ္စညာယတနဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိ၊ ဝင်စားတော်မူ၏။ အာကိဉ္စညာယတနာ၊ အာကိဉ္စညာယတနဈာန်မှ။ ဝုဋ္ဌဟိတွာ၊ ထတော်မူ၍။ ဝိညာဏဉ္စာယတနံ၊ ဝိညာဏဉ္စာယတနဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိ၊ ဝင်စားတော်မူ၏။ ဝိညာဏဉ္စာယတနာ၊ ဝိညာဏဉ္စာယတနဈာန်မှ။ ဝုဋ္ဌဟိတွာ၊ ထတော်မူ၍။ အာကာသာနဉ္စာယတနံ၊ အာကာသာနဉ္စာယတနဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိ၊ ဝင်စားတော်မူ၏။ အာကာသာဉ္စာယတနာ၊ အာကာသာနဉ္စာယတနဈာန်မှ။ ဝုဋ္ဌဟိတွာ၊ ထတော်မူ၍။ စတုတ္ထဇ္ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိ၊ ဝင်စားတော်မူ၏။ စတုတ္ထဇ္ဈာနာ၊ စတုတ္ထဈာန်မှ။ ဝုဋ္ဌဟိတွာ၊ ထတော်မူ၍။ တတိယံ ဈာနံ၊ တတိယဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိ၊ ဝင်စားတော်မူ၏။ တတိယဇ္ဈာနာ၊ တတိယဈာန်မှ။ ဝုဋ္ဌဟိတွာ၊ ထတော်မူ၍။ ဒုတိယံ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိ၊ ဝင်စားတော်မူ၏။ ဒုတိယဇ္ဈာနာ၊ ဒုတိယဈာန်မှ။ ဝုဋ္ဌဟိတွာ၊ ထတော်မူ၍။ ပဌမံ ဈာနံ၊ ပဌမဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိ၊ ဝင်စားတော်မူ၏။ ပဌမဇ္ဈာနာ၊ ပဌမဈာန်မှ။ ဝုဋ္ဌဟိတွာ၊ ထတော်မူ၍။ ဒုတိယံ ဈာနံ၊ ဒုတိယဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိ၊ ဝင်စားတော်မူ၏။ ဒုတိယဇ္ဈာနာ၊ ဒုတိယဈာန်မှ။ ဝုဋ္ဌဟိတွာ၊ ထတော်မူ၍။ တတိယံ ဈာနံ၊ တတိယဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိ၊ ဝင်စားတော်မူ၏။ တတိယဇ္ဈာနာ၊ တတိယဈာန်မှ။ ဝုဋ္ဌာဟိတွာ၊ ထတော်မူ၍။ စတုတ္ထံ ဈာနံ၊ စတုတ္ထဈာန်ကို။ သမာပဇ္ဇိ၊ ဝင်စားတော်မူ၏။ စတုတ္ထဇ္ဈာနာ၊ စတုတ္ထဈာန်မှ။ ဝုဋ္ဌိဟိတွာ၊ ထတော်မူ၍။ သမနန္တရံ၊ ဈာန်၏အခြားမဲ ့ပစ္စဝေက္ခဏာဝီထိ၏အခြားမဲ့၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပရိနိဗ္ဗာယိ၊ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုတော်မူ၏။ ဘဂဝတိ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပရိနိဗ္ဗုတေ၊ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုတော်မူသည်ရှိသော်။ ပရိနိဗ္ဗာနာ၊ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုသည်နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ သဟံပတိ၊ သဟံပတိအမည်ရှိသော။ ဗြဟ္မာ၊ ဗြဟ္မာသည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

ဘောန္တော၊ အရှင်တို့။ ယတ္ထ ယသ္မိံ လောကေ၊ အကြင်လောက၌။ ပရိယာပန္နော၊ အကျုံးဝင်သော။ ဧတာဒိသော၊ ထိုသို့ သဗ္ဗညုတဉာဏ်နှင့် ပြည့်စုံသောသဘောရှိသော။ သတ္ထာ၊ နတ်နှင့်တကွသော လူတို့၏ဆရာ ဖြစ်တော်မူသော။ အပ္ပဋိပုဂ္ဂလော၊ တုဘက်ကင်းသော ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်တော်မူသော။ ဗလပ္ပတ္တော၊ ဆယ်ပါးအပြားရှိသော ဉာဏ်တည်းဟူသော အားသို့ ရောက်တော်မူသော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ အလုံးစုံသောတရားတို့ကို သယံဘူဉာဏ်ဖြင့် သိတော်မူပြီးသော။ တထာဂတောအပိ၊ မြတ်စွာဘုရားသော်မှလည်း။ ပရိနိဗ္ဗုတော၊ ပရိနိဗ္ဗာန်စံရသေး၏ရှင့်။ တတ္ထ တသ္မိံ လောကေ၊ ထိုလောက၌။ ပရိယာပန္နာ၊ အကျုံးဝင်ကုန်သော။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဘူတာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ သမုဿယံ၊ ခန္ဓာငါးပါးအပေါင်းဟုဆိုအပ်သော အတ္တဘောကို။ နိက္ခိပိဿန္တိ ဧဝ၊ အဘယ်မှာမစွန့်ရဘဲရှိကုန်အံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

ဘဂဝတိ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပရိနိဗ္ဗုတေ၊ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုတော်မူသည်ရှိသော်။ ပရိနိဗ္ဗာနာ၊ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုသည်နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ဒေဝါနံ၊ နတ်တို့ကို။ ဣန္ဒော၊ အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားသည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

ဘောန္တော၊ အရှင်တို့။ သင်္ခါရာ၊ သင်္ခါရတို့သည်။ အနိစ္စာ ဝတ၊ အမြဲမရှိကုန်စွတကား။ ဥပ္ပါဒဝယဓမ္မိနော၊ ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းသဘောရှိကုန်၏။ ဥပ္ပဇ္ဇိတွာ၊ ဖြစ်ကုန်ပြီး၍။ နိရုဇ္ဈန္တိ၊ ချုပ်တတ်ကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုသင်္ခါရတရားတို့၏။ ဝူပသမော၊ ငြိမ်းရာဖြစ်သော နိဗ္ဗာန်တရားသည်သာလျှင်။ သုခေါ၊ အလွန်မြတ်သောချမ်းသာတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

Ä (၁၆၁) ဘဂဝတိ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပရိနိဗ္ဗုတေ၊ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုတော်မူသည်ရှိသော်။ ပရိနိဗ္ဗာနာ၊ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုသည်နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

သဗ္ဗာကာရဝရူပေတေ၊ အလုံးစုံသော မြတ်သောအခြင်းအရာနှင့် ပြည့်စုံသော။ သမ္ဗုဒ္ဓေ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပရိနိဗ္ဗုတေ၊ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုသည်ရှိသော်။ တဒါ၊ ထိုပရိနိဗ္ဗာန်ပြုသော အခါ၌။ ဘီသနကံ၊ ကြောက်ခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်သော မြေကြီးလှုပ်ခြင်းသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ တဒါ၊ ထိုပရိနိဗ္ဗာန်ပြုတော်မူသော အခါ၌။ လောမဟံသနံ၊ ကြက်သီးမွေးညင်းထခြင်းကို ဖြစ်စေတတ်သော မြေကြီးလှုပ်ခြင်းသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

ဘဂဝတိ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပရိနိဗ္ဗုတေ၊ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုတော်မူသည်ရှိသော်။ ပရိနိဗ္ဗာနာ၊ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုတော်မူသည်နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ အာယသ္မာ အနုရုဒ္ဓေါ၊ အရှင်အနုရုဒ္ဓါသည်။ ဣမာ ဂါထာယော၊ ဤဂါထာတို့ကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

ဘောန္တော၊ အရှင်တို့။ ဌိတစိတ္တဿ၊ တည်ကြည်သောစိတ်ရှိတော်မူတတ်သော။ တာဒိနော၊ သည်းခံခြင်းကျေးဇူးနှင့် ပြည့်စုံတော်မူသော မြတ်စွာဘုရား၏။ ပရိနိဗ္ဗာနံ၊ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုခြင်းသည်။ အဿာသပဿာသော၊ ထွက်သက်ဝင်သက်သည်။ နာဟု န အဟု၊ မဖြစ်။ အနေဇော၊ ရာဂကင်းတော်မူသော။ စက္ခုမာ၊ စက္ခုငါးပါးနှင့် ပြည့်စုံတော်မူသော မြတ်စွာဘုရားသည်။ သန္တိံ၊ ဝိပါက်ကမ္မဇရုပ်အကြွင်းမရှိသော နိဗ္ဗာန်ကို။ အာရဗ္ဘ၊ အကြောင်းပြု၍။ ပရိနိဗ္ဗုတော၊ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုတော်မူ၏။ အသလ္လီနေန၊ တွန့်တိုခြင်းမရှိသော။ စိတ္တေန၊ စိတ်ဖြင့်။ သော မုနိ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝေဒနံ၊ ကာယိကဒုက္ခဝေဒနာကို။ အဇ္ဈာဝါသယိ၊ သည်းခံတော်မူ၏။ ပဇ္ဇောတဿ၊ ဆီမီး၏။ နိဗ္ဗာနံ ဣဝ၊ ငြိမ်းသကဲ့သို့။ တဿ မုနိနော၊ ထိုမြတ်စွာဘုရား၏။ စေတသော၊ စိတ်၏။ ဝိမောက္ခော၊ သင်္ခါရတရားတို့မှလွတ်ခြင်းသည်။ အဟု၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

ဗြဟ္မသံယုတ္တံ၊ ဗြဟ္မသံယုတ်သည်။ သမတ္တံ၊ ပြီးပြီ။

တတြ၊ ထိုဗြဟ္မာသံယုတ်၌။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ ဘဝတိ၊ ဖြစ်၏၊

ဗြဟ္မာယာစနံ၊ ဗြဟ္မယာစနသုတ်လည်းကောင်း။ အဂါရဝဉ္စ၊ အဂါရဝသုတ်လည်းကောင်း။ ဗြဟ္မဒေဝေါ၊ ဗြဟ္မဒေဝသုတ်လည်းကောင်း။ ဗကော စ ဗြဟ္မာ၊ ဗကဗြဟ္မာသုတ်လည်းကောင်း။ အညတရောဗြဟ္မာ၊ တပါးသော ဗြဟ္မာသုတ်လည်းကောင်း။ ကောကာလိကဉ္စ၊ ကောကာလိကသုတ်လည်းကောင်း။ တိဿကဉ္စ၊ ကတမောဒကတိဿသုတ်လည်းကောင်း။ တုရူ စ ဗြဟ္မာ၊ တုရူပစ္စေကဗြဟ္မာသုတ်လည်းကောင်း။ ကောကာလိကဘိက္ခု၊ ကောကာလိကဘိက္ခုသုတ်လည်းကောင်း။ သနင်္ကုမာရေန၊ သနင်္ကုမာရသုတ်လည်းကောင်း။ ဒေဝဒတ္တံ၊ ဒေဝဒတ်သုတ်လည်းကောင်း။ အန္ဓကဝိန္ဒံ၊ အန္ဓကဝိန္ဒသုတ်လည်းကောင်း။ အရုဏဝတီ၊ အရုဏဝတီသုတ်လည်းကောင်း။ ပရိနိဗ္ဗာနေန၊ ပရိနိဗ္ဗာနသုတ်နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ပန္နရသ၊ တဆယ့်ငါးသုတ်တို့တည်း။

၇၊ ဗြဟ္မဏသံယုတ်

၁၊ အရဟန္တဝဂ်

၁၊ ဓနဉ္ဇာနီသုတ်

၁၈၇။ Ä (၁၆၂) (ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားကဿပ။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤဓနဉ္ဇာနီသုတ်ကို။) မေ (မယာ)၊ အကျွန်ုပ်အာနန္ဒာသည်။ (ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်မှ။) ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။ (ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားအပ်ပါသနည်း။) ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ကလန္ဒကနိဝါပေ၊ ရှဉ့်နက်တို့အား အစာကျွေးရာဖြစ်သော။ ဝေဠုဝနေ၊ ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ တစ်ယောက်သော။ ဘာရဒွါဇဂေါတ္တဿ၊ ဘာရဒွါဇအနွယ်၌ဖြစ်သော။ ဗြာဟ္မဏဿ၊ ပုဏ္ဏား၏။ ဓနဉ္ဇာနီ နာမ၊ ဓနဉ္ဇာနီမည်သော။ ဗြာဟ္မဏီ၊ ပုဏ္ဏေးမသည်။ ဗုဒ္ဓေ စ၊ ဘုရား၌လည်းကောင်း။ ဓမ္မေ စ၊ တရားတော်၌လည်းကောင်း။ သံဃေ စ၊ သံဃာတော်၌လည်းကောင်း။ အဘိပ္ပသန္နာ၊ အလွန်ကြည်ညိုသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဓနဉ္ဇာနီ၊ ဓနဉ္ဇာနီမည်သော။ ဗြာဟ္မဏီ၊ ပုဏ္ဏေးမသည်။ ဘာရဒွါဇဂေါတ္တဿ၊ ဘာရဒွါဇအနွယ်၌ဖြစ်သော။ ဗြာဟ္မဏဿ၊ ပုဏ္ဏား၏။ သတ္တံ၊ ထမင်းကို။ ဥပသံဟရန္တိ၊ ဆောင်သည်ရှိသော်။ ဥပက္ခလိတွာ၊ ချော်၍။ တိက္ခတ္တုံ၊ သုံးကြိမ်။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းကို။ ဥဒါနေသိ၊ ကျူးရင့်၏။

အရဟတော၊ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်သော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓဿ၊ ခပ်သိမ်းသော တရားတို့ကို မဖောက်မပြန် ကိုယ်တော်တိုင်သိတော်မူတတ်သော။ တဿ ဘဂဝတော၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားအား။ နမော၊ ရှိခိုးပါ၏။

အရဟတော၊ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်သော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓဿ၊ ခပ်သိမ်းသော တရားတို့ကို မဖောက်မပြန် ကိုယ်တော်တိုင်သိတော်မူတတ်သော။ တဿ ဘဂဝတော၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားအား။ နမော၊ ရှိခိုးပါ၏။

အရဟတော၊ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်သော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓဿ၊ ခပ်သိမ်းသော တရားတို့ကို မဖောက်မပြန် ကိုယ်တော်တိုင်သိတော်မူတတ်သော။ တဿ ဘဂဝတော၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားအား။ နမော၊ ရှိခိုးပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒါနေသိ၊ ကျူးရင့်၏။

ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ ဘာရဒွါဇဂေါတ္တော၊ ဘာရဒွါဇအနွယ်၌ ဖြစ်သော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဓနဉ္ဇာနိံ၊ ဓနဉ္ဇာနီအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏိံ၊ ပုဏ္ဏေးမကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။) “အယံ ဝသလီ၊ ဤသူယုတ်မသည်။ ဧဝမေဝံ ပန၊ ဤသို့ဘုရားဘုရားဟူ၍သာလျှင်။ ယသ္မိံ တသ္မိံ ဝါ၊ ဟုတ်ဟုတ်ညားညား။ မုဏ္ဍကဿ၊ ဦးပြည်းသော။ တဿ သမဏဿ၊ ထိုရဟန်း၏။ ဝဏ္ဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ ဘာသတိ၊ ဆိုခဲ့၏။ ဝသလီ၊ သူယုတ်မ။ ဣဒါနိ၊ ယခု။ တေ၊ သင်၏။ တဿ သတ္ထုနော၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားအား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝါဒံ၊ အယူကို။ အာရောပေဿာမိ၊ တင်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ ဆို၏။) ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ သဒေဝကေ၊ နတ်ပြည်ငါးထပ်နှင့်တကွသော။ သမာရကေ၊ ဝသဝတ္တီနတ်ပြည်နှင့်တကွသော။ သဗြဟ္မကေ၊ ဗြာဟ္မပြည်နှင့်တကွသော။ လောကေ၊ သတ္တလော၌လည်းကောင်း။ သဿမဏဗြဟ္မဏိယာ၊ သာသနာတော်၏ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သော ရဟန်းပုဏ္ဏားနှင့် တကွသော။ သဒေဝမနုဿာယ၊ သမ္မုတိနတ်တည်းဟူသော မင်း, ကြွင်းသောလူနှင့် တကွသော။ ပဇာယ၊ သတ္တလောက၌လည်းကောင်း။ အရဟတော၊ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်သော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓဿ၊ သစ္စာလေးပါတရားကို သိတော်မူတတ်သော။ တဿ ဘဂဝတော၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားအား။ ယော ဗြဟ္မဏော၊ အကြင်ပုဏ္ဏားသည်။ ဝါဒံ၊ အယူကို။ အာရောပေယျ၊ တင်ရာ၏။ တံ ဗြဟ္မဏံ၊ ထိုပုဏ္ဏားကို။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ န ပဿာမိ၊ မမြင်။ အပိ စ၊ အကယ်မလွဲသဖြင့်။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ တွံ၊ သင်သည်။ ဂစ္ဆ၊ သွားလော။ ဂန္တွာပိ၊ သွား၍လည်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ဇာနိဿတိ၊ သိလတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြာဟ္မဏီ၊ ပုဏ္ဏေးမသည်။ အဝေါစ၊ ဆို၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘာရဒွါဇဂေါတ္တော၊ ဘာရဒွါဇအနွယ်၌ဖြစ်သော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ကုပိတော၊ အမျက်ထွက်သည် ဖြစ်၍။ အနတ္တမနော၊ နှလုံးမသာယာသည် ဖြစ်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သမ္မောဒိ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟော၏။ သမ္မောဒနီယံ၊ နှလုံးဝမ်းသာပြောဟောအပ်သော။ သာရဏီယံ၊ အသက်ထက်ဆုံးအောက်မေ့အပ်သော။ ကထံ၊ စကားကို။ ဝီတိသာရေတွာ၊ ပြီးဆုံးစေ၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ ဘာရဒွါဇဂေါတ္တော၊ ဘာရဒွါဇအနွယ်၌ဖြစ်သော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ လျှောက်၏၊

ကိံသု၊ အဘယ်ကို။ ဆေတွာ၊ ဖျက်ဆီးသောကြောင့်။ သုခံ၊ ချမ်းသာစွာ။ သေတိ၊ နေရသနည်း။ ကိံသု၊ အဘယ်ကို။ ဆေတွာ၊ ဖျက်ဆီးသောကြောင့်။ န သောစတိ၊ မစိုးရိမ်သနည်း။ ဂေါတမ၊ ဂေါတမအနွယ်ဖြစ်တော်မူသော မြတ်စွာဘုရား။ ကိဿဿ၊ အဘယ်မည်သော။ ဧကဓမ္မဿ၊ တစ်ခုသောတရား၏။ ဝဓံ၊ ပျက်စီးခြင်းကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ရောစေသိ၊ နှစ်သက်တော်မူသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

Ä (၁၆၃) ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ကောဓံ၊ အမျက်ကို။ ဆေတွာ၊ ဖျက်ဆီးသောကြောင့်။ သုခံ၊ ချမ်းသာစွာ။ သေတိ၊ နေရ၏။ ကောဓံ၊ အမျက်ကို။ ဆေတွာ၊ ဖျက်ဆီးသောကြောင့်။ န သောစတိ၊ မစိုးရိမ်။ ဝိသမူလဿ၊ အဆိပ်လျှင် အမြစ်အရင်းရှိသော။ မဓုရဂ္ဂဿ၊ ကောင်းခြင်းလျှင် အညွန့်အဖျားရှိသော။ ကောဓဿ၊ အမျက်၏။ ဝဓံ၊ ပျက်စီးခြင်းကို။ အရိယာ၊ ဘုရားစသော သူတော်ကောင်းတို့သည်။ ပသံသန္တိ၊ ချီးမွမ်းကုန်၏။ တံ ဟိ (တံ ဧဝ)၊ ထိုအမျက်ကိုပင်လျှင်။ ဆေတွာ၊ ဖျက်ဆီးသောကြောင့်။ န သောစတိ၊ မစိုးရိမ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ မိန့်တော်မူအပ်သည်ရှိသော်။ ဘာရဒွါဇဂေါတ္တော၊ ဘာရဒွါဇအနွယ်၌ဖြစ်သော။ ဗြဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်အဂေါတမ။ အဘိက္ကန္တံ၊ အလွန်နှစ်သက်ဖွယ် ရှိစွတကား။ ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ အဘိက္ကန္တံ၊ အလွန်နှစ်သက်ဖွယ် ရှိစွတကား။ ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ နိက္ကုဇ္ဇိတံ ဝါ၊ မှောက်၍ထားအပ်သော အိုးကိုမူလည်း။ ဥက္ကုဇ္ဇေယျ သေယျထာပိ၊ လှန်၍ပြရာဘိသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ပဋိစ္ဆန္နံ၊ မြေမှုန့်မြက်သစ်ရွတ်စသည်ဖြင့် ဖုံးလွှမ်းသောဝတ္ထုကိုမူလည်း။ ဝိဝရေယျ သေယျထာပိ၊ ဖွင့်၍ပြရာဘိသကဲ့သို့ လည်းကောင်း။ မူဠဿ ဝါ၊ ခရီးမှားမျက်စိလည်သောသူအားလည်း။ မဂ္ဂံ၊ ခရီးကို။ အာစိက္ခေယျ ယထာ၊ ပြောကြားရာဘိသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ စက္ခုမန္တော၊ မျက်စိအမြင်ရှိသော သူတို့သည်။ ရူပါနိ၊ အဆင်းတို့ကို။ ဒက္ခန္တိ၊ မြင်ကုန်လတ္တံ့။ ဣတိ မနသိ ကရိတွာ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်း၍။ အန္ဓကာရေ ဝါ၊ အမိုက်တိုက်၌မူလည်း။ တေလပ္ပဇ္ဇောတံ၊ ဆီမီးတန်ဆောင်ကို။ ဓာရေယျ သေယျထာပိ၊ ထွန်းတောက်ဘိသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဧဝမေဝ၊ ထို့အတူသာလျှင်။ ဘောတာ ဂေါတမေန၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသောအကြောင်းဖြင့်။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ ပကာသိတော၊ ပြတော်မူအပ်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧသာဟံ ဧသော အဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ ဘဝန္တံ ဂေါတမံ၊ အရှင်ဂေါတမကို။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂစ္ဆာမိ၊ ဆည်းကပ်ပါ၏။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားတော်ကိုလည်းကောင်း။ ဘိက္ခုသံဃဉ္စ၊ ရဟန်းသံဃာကိုလည်းကောင်း။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂစ္ဆာမိ၊ ဆည်းကပ်ပါ၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဘောတော ဂေါတမဿ၊ အရှင်ဂေါတမ၏။ သန္တကေ၊ အထံတော်၌။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရှင်သာမဏေအဖြစ်ကို။ လဘေယျံ၊ ရလိုပါ၏။ ဥပသမ္ပဒံ၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို။ လဘေယျံ၊ ရလိုပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။)

ဘာရဒွါဇဂေါတ္တော၊ ဘာရဒွါဇအနွယ်၌ဖြစ်သော။ ဗြဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရှင်သာမဏေအဖြစ်ကို။ အလတ္ထ ခေါ အလတ္ထ ဧဝ၊ ရသည်သာလျှင်တည်း။ ဥပသမ္ပဒံ၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို။ အလတ္ထ ဧဝ၊ ရသည်သာလျှင်တည်း။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ အစိရူပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်၍မကြာမြင့်သေးသော။ အာယသ္မာ ဘာရဒွါဇော၊ အရှင်ဘာရဒွါဇသည်။ ဧကော၊ တစ်ယောက်အထီးတည်း။ ဝူပကဋ္ဌော၊ အပေါင်းအဖော်မှ ခွါသည် ဖြစ်၍။ အပ္ပမတ္တော၊ မမေ့မလျော့သည် ဖြစ်၍။ အာတာပီ၊ ကိလေသာကို ပူပန်စေတတ်သော လုံ့လရှိသည် ဖြစ်၍။ ပဟိတတ္တာ၊ နိဗ္ဗာန်သို့စေလွှတ်အပ်သော စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တော၊ နေသည်ရှိသော်။ န စိရေဿဝ၊ မကြာမြင့်မီလျှင်။ ယဿ၊ အကြင်အရဟတ္တဖိုလ်၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ကုလပုတ္တာ၊ အမျိုးကောင်းသားတို့သည်။ သမ္မဒေဝ၊ ကောင်းစွာသာလျှင်။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာထောင်သောလူ၏ဘောင်မှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင်သောရဟန်း၏ဘောင်၌။ ပဗ္ဗဇ္ဇန္တိ၊ ရဟန်းပြုကုန်၏။ အနုတ္တရံ၊ အတုမရှိ လွန်မြတ်သော။ ဗြဟ္မစရိယပရိယောသာနံ၊ မြတ်သော အကျင့်၏အဆုံးဖြစ်သော။ တံ၊ ထိုအရဟတ္တဖိုလ်ကို။ ဒိဋ္ဌေဝဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သော ကိုယ်၏အဖြစ်၌သာလျှင်။ သယံ၊ အလိုလို။ အဘိညာ အဘိညာယ၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့် သိ၍။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ကပ်၍။ ဝိဟာသိ၊ နေ၏။ မေ၊ ငါ၏။ ဇာတိ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းသည်။ ခီဏာ၊ ကုန်ပြီ။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မဂ်ဟူသော မြတ်သောအကျင့်ကို။ ဝုသိတံ၊ သုံးအပ်ပြီ။ ကရဏီယံ၊ တစ်ဆယ့်ခြောက်ချက်သော မဂ်ကိစ္စကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်ပြီ။ ဣတ္ထတ္တာယ၊ တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးသော မဂ်ကိစ္စအလို့ငှာ။ အပရံ၊ တပါးသော ပြုဘွတ်ကိစ္စသည်။ န၊ မရှိပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဗ္ဘညာသိ၊ သိ၏။ အရဟတံ အရဟန္တာနံ၊ ရဟန္တာဖြစ်ကုန်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့တွင်။ အာယသ္မာ ဘာရဒွါဇော စ ပန၊ အရှင်ဘာရဒွါဇသည်လည်း။ အညတရော၊ တစ်ယောက်အဝင်အပါသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၂၊ အက္ကောသကသုတ်

၁၈၀။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ကလန္ဒကနိဝါပေ၊ ရှဉ့်နက်တို့အား အစာပေး၍ ကျွေးမွေးရာဖြစ်သော။ ဝေဠုဝနေ၊ ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟိရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အက္ကောသကဘာရဒွါဇော၊ ဆဲရေးတတ်သောကြောင့် အက္ကောသကဘာရဒွါဇမည်သော။ ဗြဟ္မဏော၊ ညီဖြစ်သော ပုဏ္ဏားသည်။ ဘာရဒွါဇဂေါတ္တော၊ ဘာရဒွါဇအနွယ်၌ဖြစ်သော။ ဗြဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ သမဏဿ ဂေါတမဿ၊ အရှင်ဂေါတမ၏။ သန္တိ၊ အထံတော်၌။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာထောင်သော လူ၏ဘောင်မှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင်သောရဟန်း၏ဘောင်၌။ ပဗ္ဗဇိတော ကိရ၊ ရဟန်းပြုသတတ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿောသိ ခေါ အဿောသိ ဧဝ၊ ကြားသည်သာလျှင်တည်း။ သုတွာန၊ ကြားသောကြောင့်။ ကုပိတော၊ အမျက်ထွက်သည် ဖြစ်၍။ အနတ္တမနော၊ နှလုံးမသာယာသည် ဖြစ်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အသဗ္ဘာဟိ၊ အလျောက်ပတ်ကုန်သော။ ဖရုသာဟိ၊ ကြမ်းကြုတ်ကုန်သော။ ဝါစာဟိ၊ စကားတို့ြုဖင့်။ အက္ကောသတိ၊ ဆဲရေး၏။ ပရိဘာသတိ၊ ရေရွတ်၏။

ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အက္ကောသဘာရဒွါဇံ၊ အက္ကောသကဘာရဒွါဇမည်သော။ ဗြဟ္မဏံ၊ ပုဏ္ဏားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။) ဗြဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ မယာ၊ ငါဘုရားသည်။ ဝုစ္စမာနံ၊ ဆိုအပ်လတ္တံ့သော။ ယံ ဝစနံ၊ အကြင်စကားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ ဝစနံ၊ ထိုစကားကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ မညသိ၊ အဘယ်သို့ အောက်မေ့မှတ်ထင်သနည်း။ အပိနု၊ စင်စစ်။ တေ၊ သင်၏။ အတိတ္တိယော၊ နှလုံးရောင့်ရဲခြင်း မရှိကုန်သော။ မိတ္တာမစ္စာ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဉာတိသာလောဟိတာ၊ ဆွေမျိုးသားချင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်၏လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။) ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ အပ္ပေကဒါ၊ တရံတခါ။ မေ၊ ငါ၏။ အတိတ္တိယော၊ နှလုံးရောင့်ရဲခြင်း မရှိကုန်သော။ Ä (၁၆၄) မိတ္တာမစ္စာ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဉာတိသာလောဟိတာ၊ ဆွေမျိုးသားချင်းတို့သည် လည်းကောင်း။ အာဂစ္ဆန္တိ၊ လာကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) ဗြဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ တံ၊ ထိုငါဘုရားဆိုအပ်လတ္တံ့သော စကားကို။ ကိံ မညသိ၊ အဘယ်သို့ အောက်မေ့မှတ်ထင်သနည်း။ အပိနု၊ စင်စစ်။ တေ (တယာ)၊ သင်သည်။ တေသံ၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်းဆွေးမျိုးသားချင်းတို့အား။ ခါဒနီယံ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ စားဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ သာယနီယံ ဝါ၊ လျက်ဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ အနုပ္ပဒေသိ၊ ပေးသည်မဟုတ်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။) ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ အပ္ပေကဒါ၊ တရံတခါ။ အဟံ၊ ငါသည်။ နေသံ၊ ထိုအဆွေခင်ပွန်း ဆွေမျိုးသားချင်းတို့အား။ ခါဒနီယံ ဝါ၊ ခဲဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘောဇနီယံ ဝါ၊ စားဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ သာယနီယံ ဝါ၊ လျက်ဖွယ်ကိုလည်းကောင်း။ အနုပ္ပဒေမိ၊ ပေး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ သစေ ပန န ပဋိဂ္ဂဏှန္တိ၊ အကယ်၍ကား မခံကုန်သည်ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သန္တေသု၊ ဤသို့မခံကုန်သည်ရှိသော်။ တံ၊ ထိုခဲဖွယ်စားဖွယ်လျက်ဖွယ်သည်။ ကဿ၊ အဘယ်သူအား။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။) ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ သစေ ပန န ပဋိဂ္ဂဏှန္တိ၊ အကယ်၍ကား မခံကုန်သည်ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သန္တေသု၊ ဤသို့မခံကုန်သည်ရှိသော်။ တံ၊ ထိုခဲဖွယ်စားဖွယ်လျက်ဖွယ်သည်။ အမှာကမေဝ၊ အကျွန်ုပ်တို့အားသာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဧဝမေ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ယံ ယေန ကာရဏေန၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ အနက္ကောသန္တေ၊ မဆဲရေးထိုက်ကုန်သော။ အမှေ၊ ငါတို့ကို။ အက္ကောသတိ၊ ဆဲရေး၏။ အရောသန္တေ၊ မချုတ်ချယ်ထိုက်ကုန်သော။ အမှေ၊ ငါတို့ကို။ ရောသတိ၊ ချုတ်ချယ်၏။ အဘဏ္ဍန္တေ၊ မတုန်လှုပ်စေထိုက်ကုန်သော။ အမှေ၊ ငါတို့ကို။ ဘဏ္ဍသိ၊ တုန်လှုပ်၏။ တေ၊ သင်၏။ တံ၊ ထိုဆဲရေးခြင်းစသည်ကို။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ န ပဋိဂ္ဂဏှာမ၊ ဝန်မခံကုန်။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဧတံ၊ ဤဆဲရေးခြင်းစသည်သည်။ တဝေဝ၊ သင့်အားသာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဧတံ၊ ဤဆဲရေးခြင်းစသည်သည်။ တဝေဝ၊ သင့်အားသာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ အက္ကောသန္တံ၊ ဆဲရေးတတ်သောသူကို။ ပစ္စက္ကောသတိ၊ တစ်ဖန်ပြန်၍ ဆဲရေး၏။ ရောသန္တံ၊ ချုတ်ချယ်တတ်သောသူကို။ ပဋိရောသတိ၊ တစ်ဖန်ပြန်၍ ချုတ်ချယ်၏။ ဘဏ္ဍန္တံ၊ တုန်လှုပ်စေတတ်သောသူကို။ ပဋိဘဏ္ဍတိ၊ အဖန်တုန်လှုပ်စေ၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ အယံ၊ ဤဆဲရေးတုန်လှုပ်ခြင်းစသည်ကို ပြုသောသူကို။ သံဘုဉ္ဇတိ၊ တကွနက်ဆဲရေးခြင်းစသည်ကို ခံစားသည်မည်၏။ ဝီတိဟရတိ၊ ပြုတုံပြုသည်မည်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ တေ မယံ၊ ထိုငါတို့သည်။ ဘယာ၊ ကြောက်ခြင်းကြောင့်။ နေဝ သံဘုဉ္ဇာမ၊ တကွနက်မခံစားကုန်။ န ဝီတိဟရာမ၊ ပြုတုံ့မပြုကုန်။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဧတံ၊ ဤဆဲရေးခြင်းစသည်သည်။ တဝေဝ၊ သင့်အားသာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။) ဘဝန္တံ ဂေါတမံ၊ အရှင်ဂေါတမကို။ သရာဇိကာ၊ မင်းနှင့် တကွသော။ ပရိသာ၊ ပရိသတ်သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ ကိံ ဇာနာတိ၊ အဘယ်သို့ သိသနည်း။ သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ အရဟံ၊ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်၏။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ အထ စ ပန၊ ထိုသိို့သိလျက်။ ဘဝံ ဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ မေ၊ ငါ့အား။ ကုဇ္ဈတိ၊ အမျက်ထွက်ခဲ့၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဘီတော၊ ကြောက်သည် ဖြစ်၍။ အဝေါစ၊ ဆို၏။

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဒန္တဿ၊ ယဉ်ကျေးသော။ သမဇီဝိနော၊ တရားနှင့်အညီ အသက်မွေးလေ့ရှိသော။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဓမ္မံ၊ သစ္စာလေးပါးတရားကို။ အညာအညာယ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်ဖြင့်သိ၍။ ဝိမုတ္တဿ၊ ကိလေသာမှ လွတ်သော စိတ်ရှိသော။ ဥပသန္တဿ၊ ကိလေသာမှ ငြိမ်းသော စိတ်ရှိသော။ တာဒိနော၊ သည်းခံခြင်းကျေးဇူးနှင့် ပြည့်စုံသော။ အက္ကောဓဿ၊ အမျက်မထွက်ကောင်းသော သူအား။ ကောဓော၊ အမျက်ထွက်ခြင်းသည်။ ကုတော၊ အဘယ်မှာ။ ဖလံ၊ အကျိုးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိအံ့နည်း။

ယော၊ အကြင်သူသည်။ ကုဒ္ဓံ၊ သူတပါးအား အမျက်ထွက်သည်ကို။ ပဋိက္ကုဇ္ဈတိ၊ တစ်ဖန်အမျက်ထွက်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ တဿေဝ၊ ထိုအမျက်ထွက်သော သူတပါးအားသာလျှင်။ တေန၊ ထိုတစ်ဖန်အမျက်ထွက်ခြင်းကြောင့်။ ပါပိယော၊ ယုတ်မာသောသူတို့အောက် အထူးသဖြင့် ယုတ်မာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကုဒ္ဓံ၊ သူတပါးအား အမျက်ထွက်သည်ကို။ အပ္ပဋိက္ကုဇ္ဈန္တော၊ တစ်ဖန်အမျက်မထွက်သည်ရှိသော်။ ဒုဇ္ဇယံ၊ အောင်နိုင်ခဲသော။ သင်္ဂါမံ၊ စစ်ကို။ ဇေတိ၊ အောင်နိုင်၏။

ယော၊ အကြင်အမျက်ကို မတုံ့သော သူတော်ကောင်းသည်။ အတ္တနော စ၊ မိမိ၏လည်းကောင်း။ ပရဿ စ၊ သူတပါး၏လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၏။ အတ္ထံ၊ အကျိုးစီးပွားကို။ စရတိ၊ ကျင့်သည်မည်၏။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ သင်္ကုပိတံ၊ အမျက်ထွက်သော။ ပရံ၊ သူတပါးကို။ ဉတွာ၊ သိ၍။ သတော၊ သတိနှင့် ပြည့်စုံ ဖြစ်၍။ ဥပသမ္မတိ၊ ငြိမ်း၏။

ယော၊ အကြင်သူသည်။ အတ္တနော စ၊ မိမိအားလည်းကောင်း။ ပရဿ စ၊ သူတပါးအားလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့အား။ တိကိစ္ဆန္တာနံ တိကိစ္ဆန္တံ၊ ဆေးကုခြင်းကိစ္စကို။ သာဓေတိ၊ ပြီးစေသည်မည်၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုအင်္ဂါသုံးပါးနှင့် ပြည့်စုံသောပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ယေ ဇနာ၊ အကြင်သူတပါးတို့သည်။ ဓမ္မဿ၊ တရား၌။ အကောဝိဒါ၊ မလိမ္မာကုန်။ တေ ဇနာ၊ ထိုသူတပါးတို့သည်။ ဗာလောတိ၊ သူမိုက်ဟူ၍။ မညန္တိ၊ မှတ်ထင်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ မိန့်တော်မူအပ်သည်ရှိသော်။ အက္ကောသကဘာရဒွါဇော၊ အက္ကောသကဘာရဒွါဇအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ အဘိက္ကန္တံ၊ အလွန်နှစ်သက်ဖွယ် ရှိစွတကား။ ပ။ ဧသာဟံ ဧသော အဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ ဘဝန္တံ ဂေါတမံ၊ အရှင်ဂေါတမကို။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂစ္ဆာမိ၊ ဆည်းကပ်ပါ၏။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားကိုလည်းကောင်း။ ဘိက္ခုသံဃဉ္စ၊ ရဟန်းသံဃာကိုလည်းကောင်း။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂစ္ဆာမိ၊ ဆည်းကပ်ပါ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ တပည့်တော်သည်။ ဘောတော ဂေါတမဿ၊ အရှင်ဂေါတမ၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရှင်သာမဏေအဖြစ်ကို။ လဘေယျံ၊ ရလိုပါ၏။ ဥပသမ္ပဒံ၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို။ လဘေယျံ၊ ရလိုပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှော့၏။ ပ။

အက္ကောသကဘာဒွါဇော၊ အက္ကောသကဘာရဒွါဇသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရှင်သာမဏေအဖြစ်ကို။ အလတ္ထ ခေါ အလတ္ထ ဧဝ၊ ရသည်သာလျှင်တည်း။ ဥပသမ္ပဒံ၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို။ အလတ္ထ ဧဝ၊ ရသည်သာလျှင်တည်း။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ အစိရူပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်၍မကြာမြင့်သေးသော။ အာယသ္မာ အက္ကောသကဘာရဒွါဇော၊ အရှင်အက္ကောသကဘာရဒွါဇသည်။ ဧကော၊ တစ်ယောက်အထီးတည်း။ ဝူပကဋ္ဌော၊ အပေါင်းအဖော်မှ ခွါသည်ဖြစ်၍။ အပ္ပမတ္တော၊ မမေ့မလျော့သည် ဖြစ်၍။ အာတာပီ၊ ကိလေသာကို ပူပန်စေတတ်သော လုံ့လရှိသည် ဖြစ်၍။ ပဟိတတ္တော၊ နိဗ္ဗာန်သို့ စေလွှတ်အပ်သော စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍။ Ä (၁၆၅) ဝိဟရန္တော၊ နေသည်ရှိသော်။ န စိရေဿဝ၊ မကြာခင်သာလျှင်။ ယဿ၊ အကြင်အရဟတ္တဖိုလ်၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ကုလပုတ္တာ၊ အမျိုးကောင်းသားတို့သည်။ သမ္မဒေဝ၊ ကောင်းစွာသာလျှင်။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာထောင်သော လူ၏ဘောင်မှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင်သော ရဟန်း၏ဘောင်၌။ ပဗ္ဗဇန္တိ၊ ရဟန်းပြုကုန်၏။ အနုတ္တရံ၊ လွန်မြတ်သော။ ဗြဟ္မစရယပရိယောသနံ၊ မြတ်သောအကျင့်၏ အဆုံးဖြစ်သော။ တံ၊ ထိုအရဟတ္တဖိုလ်ကို။ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏အဖြစ်၌သာလျှင်။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ အဘိညာ အဘိညာယ၊ ထူးသောညဏ်ဖြင့် သိ၍။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ကပ်၍။ ဝိဟာသိ၊ နေ၏။ မေ၊ ငါ့အား။ ဇာတိ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းသည်။ ခီဏာ၊ ကုန်ပြီ။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မဂ်ဟူသော မြတ်သော အကျင့်ကို။ ဝုသိတံ၊ သုံးအပ်ပြီ။ ကရဏီယံ၊ တစ်ဆယ့်ခြောက်ချက်သော မဂ်ကိစ္စကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်ပြီ။ ဣတ္တတ္ထာယ၊ ဤတစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးသော မဂ်ကိစ္စအလို့ငှာ။ အပရံ၊ တပါးသော ပြုဖွယ်ကိစ္စသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဗ္ဘညာသိ၊ သိ၏။ အရဟတံ အရဟန္တာနံ၊ ရဟန္တာဖြစ်ကုန်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့တွင်။ အာယသ္မာ ဘာရဒွါဇော ပန၊ အရှင်ဒွါရဘာဇသည်လည်း။ အညတရော၊ တစ်ယောက်အဝင်အပါသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၃၊ အသုရိန္ဒကသုတ်

၁၈၉။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကလန္ဒကနိဝါပေ၊ ရှဉ့်နက်တို့အား အစာပေး၍ မွေးရာဖြစ်သော။ ဝေဠုဝနေ၊ ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အသုန္ဒရိကအာရဒွါဇော၊ အသုန္ဒရိကဒွါဇအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဘာရဒွါဇဂေါတ္တော၊ ဘာရဒွါဇအနွယ်၌ဖြစ်သော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ သမဏဿ ဂေါတမဿ၊ ရဟန်းဂေါတမ၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာထောင်သောလူ၏ဘောင်မှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင်သော ရဟန်း၏ဘောင်၌။ ပဗ္ဗဇိတော ကိရ၊ ရဟန်းပြုသတတ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿောသိ ခေါ အဿောသိ ဧဝ၊ ကြားသည်သာလျှင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သုတွာန၊ ကြား၍။ ကုပိတော၊ အမျက်ထွက်သည် ဖြစ်၍။ အနတ္တမနော၊ နှလုံးမသာယာသည် ဖြစ်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အသဗ္ဘာဟိ၊ မလျောက်ပတ်ကုန်သော။ ဖရုသာဟိ၊ ကြမ်းကြုတ်ကုန်သော။ ဝါစာဟိ၊ စကားတို့ဖြင့်။ အက္ကောသတိ၊ ဆဲရေး၏။ ပရိဘာသတိ၊ ရေရွတ်၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေတော်မူသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အသုန္ဒရိကဘာရဒွါဇော၊ အသုန္ဒရိကဘာရဒွါဇအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) သမဏ၊ ရဟန်း။ ဇိတော၊ အောင်အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ သမဏ၊ ရဟန်း။ ဇိတော၊ အောင်အပ်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။)

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဖရုသံ၊ ကြမ်းကြုတ်သောစကားကို။ ဘဏံ ဘဏန္တော၊ ဆိုသော။ ဗာလော၊ လူမိုက်သည်။ ဝါစာယ၊ စကားမျှဖြင့်။ ပရံ၊ သူတပါးကို။ ဝေ၊ စင်စစ်။ ဇယံ ဇယံ ဣတိ၊ အောင်၏ဟူ၍။ မညတိ၊ အောက်မေ့၏။ တံ ဇယံ၊ ထိုစကားဖြင့် အောင်ခြင်းသည်။ အဿ ဧဝ၊ ထိုကြမ်းကြုတ်သော စကားကို ဆိုသောသူအားသာလျှင်။ ဝိဇာနတော၊ သည်းခံခြင်းကျေးဇူးကို သိသော။ ယဿ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်၏။ ယာ တိတိက္ခာ၊ အကြင်သည်းခံခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သာ တိတိက္ခာ၊ ထိုသည်းခံခြင်းသည်။ တဿ၊ ထိုသည်ခံခြင်းကျေးဇူးကို သိသောသူအား။ ဇယံ၊ အောင်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ယော၊ အကြင်သူသည်။ ကုဒ္ဓံ၊ သူတပါးအမျက်ထွက်သည်ကို။ ပဋိက္ကုဇ္ဈတိ၊ တစ်ဖန်အမျက်ထွက်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ တဿေဝ၊ ထိုအမျက်ထွက်သော သူတပါးအားသာလျှင်။ တေန၊ ထိုတစ်ဖန်အမျက်ထွက်ခြင်းကြောင့်။ ပါပိယော၊ ယုတ်မာသောသူတို့အောက် အထူးသဖြင့်ယုတ်မာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကုဒ္ဓံ၊ သူတပါးအမျက်ထွက်သည်ကို။ အပ္ပဋိက္ကုဇ္ဈန္တော၊ တစ်ဖန်အမျက်မထွက်သည်ရှိသော်။ ဒုဇ္ဇယံ၊ အောင်နိုင်ခဲသော။ သင်္ဂါမံ၊ စစ်ကို။ ဇေတိ၊ အောင်နိုင်၏။

ယော၊ အကြင်အမျက်ကိုမတုန့်သော သူတော်ကောင်းသည်။ အတ္တနော စ၊ မိမိ၏လည်းကောင်း။ ပရဿ စ၊ သူတပါး၏လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၏။ အတ္ထံ၊ အကျိုးစီးပွားကို။ စရတိ၊ ကျင့်သည်မည်၏။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ သင်္ကုပိတံ၊ အမျက်ထွက်သော။ ပရံ၊ သူတပါးကို။ ဉတွာ၊ သိ၍။ သတော၊ သတိနှင့် ပြည့်စုံသည် ဖြစ်၍။ ဥပသမ္မတိ၊ ငြိမ်း၏။

ယော၊ အကြင်သူသည်။ အတ္တနော စ၊ မိမိအားလည်းကောင်း။ ပရဿ စ၊ သူတပါးအားလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်သောသူတို့အား။ တိကိစ္ဆန္တာနံ တိကိစ္ဆန္တံ၊ ဆေးကုခြင်းကိစ္စကို။ သုဓေတိ၊ ပြီးစေသည်မည်၏။ တံ ပုဂ္ဂံလံ၊ ထိုအင်္ဂါသုံးပါးနှင့် ပြည့်စုံသောပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ယေ ဇနာ၊ အကြင်သူတပါးတို့သည်။ ဓမ္မဿ၊ တရား၌။ အကောဝိဒါ၊ မလိမ္မာကုန်။ တေ ဇနာ၊ ထိုသူတပါးတို့သည်။ ဗာလောတိ၊ လူမိုက်ဟူ၍။ မညန္တိ၊ မှတ်ထင်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ မိန့်တော်မူအပ်သည်ရှိသော်။ အသုန္ဒရိကဘာရဒွါဇော၊ အသုန္ဒရိကဘာရဒွါဇအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ အဘိက္ကန္တံ၊ အလွန်နှစ်သက်ဖွယ် ရှိပေစွတကား။ ပ။ အဗ္ဘညာသိ၊ သိ၏။ အရဟတံ အရဟန္တာနံ၊ ရဟန္တာဖြစ်ကုန်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့တွင်။ အာယသ္မာ ဘာရဒွါဇော ပန၊ အရှင်ဘာရဒွါဇသည်လည်း။ အညတရော၊ တစ်ယောက်အဝင်အပါသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၄၊ ဗိလင်္ဂိကသုတ်

၁၉၀။ Ä (၁၆၆) ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ကလန္ဒကနိဝါပေ၊ ရှဉ့်နက်တို့အား အစာပေး၍ ကျွေးမွေးရာဖြစ်သော။ ဝေဠုဝနေ၊ ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ ဗိလင်္ဂိကဘာရဒွါဇော၊ ဗိလင်္ဂိကဘာရဒွါဇအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဘာရဒွါဇဂေါတ္တော၊ ဘာရဒွါဇအနွယ်၌ဖြစ်သော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ သမဏဿ ဂေါတမဿ၊ ရဟန်းဂေါတမ၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ အဂါရသ္မာ၊ လူ၏ဘောင်မှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ အနဂါရိယံ၊ ရဟန်းဘောင်၌။ ပဗ္ဗဇိတော ကိရ၊ ရဟန်းပြုသတတ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အေဿာတိ ခေါ အဿောသိ ဧဝ၊ ကြားသလျှင်ကတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ကုပိတော၊ အမျက်ထွက်သည် ဖြစ်၍။ အနတ္တမနော၊ နှလုံးမသာယာသည် ဖြစ်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တုဏှီဘူတော၊ ဆိတ်ဆိတ်နေလျက်။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်လေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဗိလင်္ဂိကဿ ဘာရဒွါဇဿ၊ ဗိလင်္ဂိကဘာရဒွါဇအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏဿ၊ ပုဏ္ဏား၏။ စေတောပရိဝိတက္ကံ၊ စိတ်၏အကြံကို။ စေတသာ၊ ကိုယ်တော်၏စိတ်ဖြင့်။ အညာယ၊ သိတော်မူ၍။ ဗိလင်္ဂိကံ ဘာရဒွါဇံ၊ ဗိလင်္ဂိကဘာရဒွါဇအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏံ၊ ပုဏ္ဏားကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်တော်မူ၏။ ကိံ ဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်တော်မူသနည်း၊

ယော ဗာလော၊ အကြင်သူမိုက်သည်။ အပ္ပဒုဋ္ဌဿ၊ မပြစ်မှားအပ်သော။ သုဒ္ဓဿ၊ စင်ကြယ်သော။ အနင်္ဂဏဿ၊ ကိလေသာမရှိသော။ ပေါသဿ၊ ယောကျ်ားဖြစ်သော။ နရဿ၊ ရဟန္တာအား။ ဒုဿတိ၊ ပြစ်မှား၏။ ပဋိဝါတံ၊ လေညာသို့။ ခိတ္တော၊ လွှင့်အပ်သော။ သုခုမော၊ သိမ်မွေ့သော။ ရဇော ဣဝ၊ မြူကဲ့သို့။ တမေဝ ဗာလံ၊ ထိုသူမိုက်ကိုပင်လျှင်။ ပါပံ၊ မကောင်းမှုသည်။ ပစ္စေတိ၊ ကျက်စေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ မိန့်တော်မူအပ်သည်ရှိသော်။ ဗိလင်္ဂိကဘာရဒွါဇော၊ ဗိလင်္ဂိကဘာရဒွါဇအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ အဘိက္ကန္တံ၊ အလွန်နှစ်လိုဖွယ် ရှိပေစွ။ ပ။ အဗ္ဘညာသိ၊ သိ၏။ အရဟတံ အရဟန္တာနံ၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂုလ်တို့တွင်။ အာယသ္မာ ဘာရဒွါဇော ပန၊ အရှင်ဘာရဒွါဇသည်ကား။ အညတရော၊ တစ်ယောက်အဝင်အပါသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၅၊ အဟိံသကသုတ်

၁၉၁။ သာဝတ္ထိနိဒါနံ၊ သာဝတ္ထိနိဒါန်းတည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အဟိံသကဘာရဒွါဇော၊ အဟိံသကဘာရဒွါဇအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သမ္မောဒိ၊ နှစ်လိုဝမ်းသာပြောဟော၏။ သမ္မောဒနီယံ၊ နှစ်လိုဝမ်းသာ ပြောဟောအပ်သော။ သာရဏီယံ၊ အသက်ထက်ဆုံးအောက်မေ့အပ်သော။ ကထံ၊ စကားကို။ ဝီတိသာရေတွာ၊ ပြီးဆုံးစေ၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ အဟိံသကဘာရဒွါဇော၊ အဟိံသကဘာရဒွါဇအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ ဝစနံ၊ ဣစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ အဟိံသကော၊ အဟိံသကမည်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဇာနာတု၊ သိတော်မူလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။)

ဗြာဟ္မဏ၊ အဟိံသကပုဏ္ဏား။ ယထာနာမံ၊ အမည်အလျောက်။ စေ အဿ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ တထာ၊ ထိုအမည်အားလျော်စွာ။ တွံ၊ သင်သည်။ အဟိံသကော၊ အဟိံသကမည်ထိုက်သည်။ သိယာ ခေါ၊ ဖြစ်သည်သာလျှင်တည်း။ ယော စ၊ အကြင်သူသည်လည်း။ ကာယေန စ၊ ကိုယ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဝါစာယ စ၊ နှုတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ မနသာ စ၊ စိတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ပရံ၊ သူတပါးကို။ န ဟိံသတိ၊ မညှဉ်းဆဲတတ်။ သော၊ ထိုသူသည်။ အဟိံသကော၊ အဟိံသကမည်ထိုက်၏။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ အဟိံသကော၊ အဟိံသကမည်သည်။ သစေ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်အံ့။ သော၊ ထိုသူသည်။ ပရံ၊ သူတပါးကို။ န ဝိဟိံသတိ၊ မညှဉ်းဆဲတတ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ မိန့်တော်မူအပ်သည်ရှိသော်။ အဟိံသကဘာရဒွါဇော၊ အဟိံသကဘာရဒွါဇအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ အဘိက္ကန္တံ၊ အလွန်နှစ်လိုဖွယ် ရှိပေစွ။ ပ။ အရဟတံ အရဟန္တာနံ၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့တွင်။ အာယသ္မာ ဘာရဒွါဇော စ ပန၊ အရှင်ဘာရဒွါဇသည်ကား။ အညတရော၊ တစ်ယောက်အဝင်အပါသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၆၊ ဇဋာသုတ်

၁၉၂။ Ä (၁၆၇) သာဝတ္ထိနိဒါနံ၊ သာဝတ္ထိနိဒါန်းတည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဇဋာဘာရဒွါဇော၊ ဇဋာဘာရဒွါဇအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သမ္မောဒိ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟော၏။ သမ္မောဒနီယံ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟောအပ်သော။ သာရဏီယံ၊ အသက်ထက်ဆုံးအောက်မေ့အပ်သော။ ကထံ၊ စကားကို။ ဝီတိသာရေတွာ၊ ပြီးဆုံးစေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ ဇဋာဘာရဒွါဇော၊ ဇဋာဘာရဒွါဇ အမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

အန္တောဇဋာ၊ ကိုယ်တွင်း၌ဖြစ်သော တဏှာတည်းဟူသော ကွန်ယက်လည်းကောင်း။ ဗဟိဇဋာ၊ ကိုယ်ပ၌ဖြစ်သော တဏှာတည်းဟူသော ကွန်ယက်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တာယ ဇဋာယ၊ ထိုကိုယ်တွင်းကိုယ်ပ၌ ဖြစ်သော တဏှာတည်းဟူသော ကွန်ယက်သည်။ ပဇာ၊ သတ္တဝါအပေါင်းကို။ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ ဇဋိတာ၊ မြှေးရှက်အပ်၏။ ဂေါတမ၊ ဂေါတမအနွယ် ဖြစ်တော်မူသော မြတ်စွာဘုရား။ တံ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ တံ၊ အရှင်ဘုရားကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ပုစ္ဆာမိ၊ မေးလျှောက်ပါ၏။ ဣမံ ဇဋံ၊ ဤဘုံသုံးပါ၌ မြှေးရှက်၍ တည်သောတဏှာတည်းဟူသော ကွန်ယက်ကို။ ကော၊ အဘယ်မည်သောပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဝိဇဋယေ၊ ဖြေခြင်းငှာ စွမ်းနိုင်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

နရော၊ သတ္တဝါဟု ဆိုအပ်သော။ သပညော၊ တိဟိတ်ပဋိသန္ဓေပညာဖြင့် ပညာရှိသော။ အာတာပီ၊ ကိလေသာတို့ကို ပူပန်စေတတ်သောလုံ့လရှိသော။ နိပကော၊ ပါဋိဟာရိယပညာဖြင့် ပညာရှိသော။ ယော ဘိက္ခု၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ သီလေ၊ စတုပါရိသုဒ္ဓိသီလ၌။ ပတိဋ္ဌာယ၊ တည်၍။ စိတ္တဉ္စ၊ သမာဓိစိတ်ကိုလည်းကောင်း။ ပညဉ္စ၊ ဝိပဿနာပညာကို လည်းကောင်း။ ဘာဝယံ ဘာဝယန္တော၊ ပွားစေလျက်။ ဣမံ ဇဋံ၊ ဤဘုံသုံးပါး၌ မြှေးရှက်၍တည်သောတဏှာတည်းဟူသော ကွန်ယက်ကို။ ဝိဇဋယေ၊ ဖြေခြင်းငှာ စွမ်းနိုင်၏။

ယေသံ၊ အကြင်ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့အား။ ရာဂေါ စ၊ ရာဂသည်လည်းကောင်း။ ဒေါသော စ၊ ဒေါသသည်လည်းကောင်း။ အဝိဇ္ဇာ စ၊ အဝိဇ္ဇာသည်လည်းကောင်း။ ဝိရာဇိတာ၊ ကင်းကုန်၏။ ခီဏာသဝါ၊ ကုန်ပြီးသော အာသဝေါလည်း ရှိကုန်၏။ အရဟန္တော၊ ပစ္စည်းလေးပါးကို ခံတော်မူထိုက်ကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့အား။ ဇဋာ၊ တဏှာတည်းဟူသော အထုံးအဖွဲ့တို့ကို။ ဝိဇဋိတာ၊ ဖြေအပ်ကုန်၏။

ယတ္ထ၊ အကြင်နိဗ္ဗာန်၌။ နာမဉ္စ၊ နာမ်သည်လည်းကောင်း။ ရူပဉ္စ၊ ရုပ်သည်လည်းကောင်း။ ပဋိဃရူပသညာ စ၊ ပဋိဃသညာ ရူပသညာသည် လည်းကောင်း။ အသေသံ၊ အကြွင်းမဲ့။ ဥပရုဇ္ဈတိ၊ ချုပ်၏။ ဧတ္ထ၊ ဤနိဗ္ဗာန်၌။ ဧသာ ဇဋာ၊ ဤတဏှာတည်းဟူသော အထုံးအဖွဲ့သည်။ ဆိဇ္ဇတေ၊ ပြတ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ မိန့်တော်မူအပ်သည်ရှိသော်။ ဇဋာဘာရဒွါဇော၊ ဇဋာဘာရဒွါဇအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ အဘိက္ကန္တံ၊ အလွန်နှစ်လိုဖွယ် ရှိပေစွ။ ပ။ အရဟတံ အရဟန္တာနံ၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့တွင်။ အာယသ္မာ ဘာရဒွါဇော ပန၊ အရှင်ဘာရဒွါဇသည်ကား။ အညတရော၊ တယောအဝင်အပါသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၇၊ သုဒ္ဓိကသုတ်

၁၉၃။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သုဒ္ဓိကဘာရဒွါဇော၊ သုဒ္ဓိကဘာရဒွါဇအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သမ္မောဒိ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟော၏။ သမ္မောဒနီယံ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟောအပ်သော။ သာရဏီယံ၊ အသက်ထက်ဆုံးအောက်မေ့အပ်သော။ ကထံ၊ စကားကို။ ဝီတိသာရေတွာ၊ ပြီးဆုံးစေ၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျေက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေပြီးသော။ သုဒ္ဓိကဘာရဒွါဇော၊ သုဒ္ဓိကဘာရဒွါဇအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ လောကေ၊ လောက၌။ ကောစိ၊ အစုံတစ်ယောက်သော။ ယော ဗြာဟ္မဏော၊ အကြင်ပုဏ္ဏားသည်။ သီလဝါပိ၊ သီလရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တပေါကရံ တပေါကရန္တောပိ၊ ခြိုးခြံသောအကျင့်ကို ကျင့်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဗြာဟ္မဏော၊ ထိုပုဏ္ဏားသည်။ န သုဇ္ဈတိ၊ မစင်ကြယ်။ ယော ဗြာဟ္မဏော၊ အကြင်ပုဏ္ဏားသည်။ ဝိဇ္ဇာစရဏာသမ္ပေန္နော၊ ဗေဒင်သုံးပုံဟုဆိုအပ်သော ဝိဇ္ဇာသုံးပါး အမျိုး၏ အကျင့်ဟုဆိုအပ်သော စရဏနှင့် ပြည့်စုံ၏။ သော ဗြာဟ္မဏော၊ ထိုပုဏ္ဏားသည်သာ။ သုဇ္ဈတိ၊ စင်ကြယ်၏။ အညာ၊ ဝိဇ္ဇာစရဏကို သိသော။ ဣတရာ၊ ဤမှတပါးသော။ ပဇာ၊ သတ္တဝါအပေါင်းသည်။ နသုဇ္ဈတိ၊ မစင်ကြယ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဇ္ဈဘာသိ၊ လျှောက်၏။

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဗဟုံ၊ များစွာ။ ပလပံ၊ စင်ကြယ်၏ဟူသော တစ်ထောင်သောစကားကို။ ဇပ္ပံ ဇပ္ပန္တောပိ၊ ဆိုသော်လည်း။ အန္တောကသမ္ဗု၊ ယောက်သွားပုပ်ကဲ့သို့ အတွင်း၌ကိလေသာဖြင့် ပုပ်သော။ ကိလိဋ္ဌော၊ ကာယကံစသည်ဖြင့် ညစ်ညူးခြင်းရှိသော။ ကုမာနာ၊ စက်ဆုပ်အပ်သော မာနကို။ ဥပနိဿိတော၊ မှီသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဇစ္စော၊ စင်ကြယ်သော သဘောရှိသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။

Ä (၁၆၈) ခတ္တိယော၊ မင်းသည်လည်းကောင်း။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်လည်းကောင်း။ ဝေေဿာ၊ ကုန်သည်သည်လည်းကောင်း။ သုဒ္ဒေါ၊ သူဆင်းရဲသည်လည်းကောင်း။ စဏ္ဍာလပုက္ကုသော၊ ဒွန်းစဏ္ဍား, ပန်းမှိုက်သွန်အမျိုးဖြစ်သော သူသည်လည်းကောင်း။ အာရဒ္ဓဝီရိယော၊ အားထုတ်အပ်သော ဝီရယနှင့် ပြည့်စုံ၏။ ပဟိတတ္တော၊ နိဗ္ဗာန်သို့ စေလွှတ်အပ်သော စိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍။ နိစ္စံ၊ အမြဲ။ ဒဠှပရက္ကမော၊ မြဲမြံသောလုံ့လနှင့် ပြည့်စုံ၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ပရမံ၊ မြတ်သော။ သုဒ္ဓိံ၊ စင်ကြယ်ခြင်းသို့။ ပပ္ပေါတိ၊ ရောက်၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဇာနာဟိ၊ သိလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ မိန့်တော်မူအပ်သည်ရှိသော်။ သုဒ္ဓိကဘာရဒွါဇော၊ သုဒ္ဓိကဘာရဒွါဇအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ အဘိက္ကန္တံ၊ အလွန်နှစ်လိုဖွယ် ရှိပေစွ။ ပ။ အရဟတံ အရဟန္တာနံ၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့တွင်။ အာယသ္မာ ဘာရဒွါဇော ပန၊ အရှင်ဘာရဒွါဇသည်ကား။ အညတရော၊ တစ်ယောက်အဝင်အပါသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၈၊ အဂ္ဂိကသုတ်

၁၉၄။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ကလန္ဒကနိဝါပေ၊ ရှဉ့်နက်တို့အား အစာပေး၍ ကျွေးမွေးရာဖြစ်သော။ ဝေဠုဝနေ၊ ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အဂ္ဂိကဘာဒွါဇဿ၊ အဂ္ဂိကဘာရဒွါဇအမည်ရှိသော။ ဗြဟ္မာဏဿ၊ ပုဏ္ဏားသည်။ သပ္ပိနာ၊ ထောပတ်ဖြင့်။ ပါယာသော၊ နို့ဃနာကို။ သန္နိဟိတော၊ စီရင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ၊ အဘယ်သို့။ မနသိ ကရိတွာ၊ နှလုံးသွင်း၍။ သန္နိဟိတော၊ စီရင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ အဂ္ဂိံ၊ မီးကို။ ဇုဟိဿာမိ၊ ပူဇော်အံ့။ အဂ္ဂိဟုတ္တံ၊ မီးဟုံးကို။ ပရိစရိဿာမိ၊ လုပ်ကျွေးအံ့။ ဣတိ မနသိ ကရိတွာ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်း၍။ သန္နိဟိတော၊ စီရင်အပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပုဗ္ဗဏှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ရာဇဂဟံ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်သို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပါဝိသိ၊ ဝင်တော်မူ၏။ ရာဇဂဟံ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ သပဒါနံ၊ အိမ်စဉ်မလပ်။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရမာနော၊ သွားသည်ရှိသော။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အဂ္ဂိကဘာရဒွါဇဿ၊ အဂ္ဂိကဘာရဒွါဇအမည်ရှိသော။ ဗြဟ္မာဿ၊ ပုဏ္ဏား၏။ နိဝေသနံ၊ အိမ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်လေ၏။ အဂ္ဂိကဘာရဒွါဇော၊ အဂ္ဂိကဘာရဒွါဇအမည်ရှိသော။ ဗြဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရန္တံ၊ ကြွတော်မူသော။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဒ္ဒသ ခေါ အဒ္ဒသ ဧဝ၊ မြင်လေသည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်ပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ နားတော်လျှောက်၏။ ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ နားတော်လျှောက်သနည်း၊

ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ ယော ဗြာဟ္မဏော၊ အကြင်ပုဏ္ဏားသည်။ တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဝိဇ္ဇာဟိ၊ ဗေဒင်တို့နှင့်။ သမ္ပန္နော၊ ပြည့်စုံ၏။ ဇာတိမာ၊ စင်ကြယ်သောအမျိုးနှင့်လည်း ပြည့်စုံ၏။ ဗဟု၊ အထူးထူးအပြားပြားသော။ သုတဝါ၊ ကျမ်းဂန်သုတနှင့်လည်း ပြည့်စုံ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝိဇ္ဇာစရဏသမ္ပန္နော၊ ဗေဒင်သုံးပုံဟုဆိုအပ်သော ဝိဇ္ဇာသုံးပါးအမျိုး အကြားအမြင်ဟုဆိုအပ်သော စရဏနှင့် ပြည့်စုံသော။ သော ဗြာဟ္မဏော၊ ထိုပုဏ္ဏားသည်။ ဣမံ ပါယာသံ၊ ဤထောပတ်ဖြင့် စီရင်အပ်သော ဂဏှာဆွမ်းကို။ ဘုဉ္ဇေယျ၊ သုံးဆောင်ထိုက်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဇ္ဈဘာသိ၊ နားတော်လျှောက်၏။

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဗဟုံ၊ များစွာသော။ ပလပံ၊ စင်ကြယ်၏ဟူသော တစ်ထောင်သော စကားကို။ ဇပ္ပံ ဇပ္ပန္တောပိ၊ ဆိုသော်လည်း။ အန္တောကသမ္ဗု၊ ယောက်သွားပုပ်ကဲ့သို့ အတွင်း၌ ကိလေသာဖြင့်ပုပ်သော။ ကိလိဋ္ဌော၊ ကာယကံစသည်တို့ဖြင့် ညစ်ညူးခြင်းရှိသော။ ကုမာနာ၊ စက်ဆုပ်အပ်သော မာနဖြင့်။ ပရိဝါရိတော၊ ခြံရံအပ်သော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဇစ္စော၊ စင်ကြယ်သောဇာတ်ရှိသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ယော မုနိ၊ အကြင်မုနိသည်။ ပုဗ္ဗေနိဝါသံ၊ ရှေး၌ နေခဲ့ဘူးသော ခန္ဓာဇာတိကို။ ဝေဒိ၊ ပုဗ္ဗေနိဝါသဉာဏ်ဖြင့် ထိုးထွင်း၍ သိ၏။ သဂ္ဂဉ္စ၊ နတ်ပြည်ကိုလည်းကောင်း။ အပါယဉ္စ၊ အပါယ်ကိုလည်းကောင်း။ ပဿတိ၊ ဒိဗ္ဗစက္ခုဉာဏ်ဖြင့် မြင်၏။ အထော၊ ထိုမျှို့။ ဇာတိက္ခယံ၊ ဇာတိ၏ကုန်ရာဖြစ်သော အရဟတ္တဖိုလ်သို့။ ပတ္တော၊ ရောက်၏။ သော မုနိ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ အဘိညာအဘိညာယ၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့် သိပြီး၍။ ဝေါသိတော၊ သုံးအပ်သော သီတင်း၏အဆုံးသို့ ရောက်၏။

တီဟိ၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဧတာဟိ ဝိဇ္ဇာဟိ၊ ဤဝိဇ္ဇာတို့ဖြင့်။ တေဝိဇ္ဇော၊ ဝိဇ္ဇာသုံးပါးရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်သာ။ ဝိဇ္ဇာစရဏသမ္ပန္နော၊ ဝိဇ္ဇာစရဏနှင့် ပြည့်စုံသော ပုဏ္ဏားမည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သော ဗြာဟ္မဏော၊ ထိုပုဏ္ဏားသည်။ ဣမံ ပါယာသံ၊ ဤထောပတ်ဖြင့် စီရင်အပ်သော ဂဏှာဆွမ်းကို။ ဘုဉ္ဇေယျ၊ စားရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်တော်မူ၏။

ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ ဘဝံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ ဗြာဟ္မဏော၊ ဗြာဟ္မဏမည်တော်မူပေ၏။ ဘဝံ ဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ ဘုဉ္ဇတု၊ ဘုဉ်းပေးတော်မူပါလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။

Ä (၁၆၉) ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဂါထာဘိဂီတံ၊ ဘုရားကျေးဇူးနှင့် စပ်သော ဂါထာတို့ဖြင့် ဟော၍ရအပ်သော။ ဣမံ၊ ဤဂဏှာဆွမ်းကို။ မေ၊ ငါ့အား။ အဘောဇနေယျံ၊ သုံးဆောင်ခြင်းငှာ မထိုက်။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ သမ္ပဿတံ သမ္ပဿန္တာနံ၊ အကျိုးအကြောင်းကို သိမြင်ကုန်သော သူတော်ကောင်းတို့အား။ ဧသဓမ္မော၊ ထိုသို့ ဆိုအပ်သော သဘောသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဗုဒ္ဓါ၊ ဘုရားတို့သည်။ ဂါထာဘိဂီတံ၊ ဘုရားကျေးဇူးနှင့် စပ်သော ဂါထာတို့ဖြင့် ဟော၍ ရအပ်သော ဘောဇဉ်ကို။ ပနုဒန္တိ၊ ပယ်ကုန်၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဓမ္မေ၊ အရိယာတို့၏အကျင့်တရားသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ ဇီတိတကပ္ပန္တာနံ၊ တရားသဖြင့်အသက်မွေးကုန်သော သူတော်ကောင်းတို့အား။ ဧတာ၊ ဤတရားသဖြင့် အသက်မွေးခြင်းသည်။ ဝုတ္တိ၊ ကောင်းသောအသက် မွေးခြင်းမည်၏။

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ကေဝလံ၊ စင်စစ်။ မဟေသိံ၊ သီလစသော ကျေးဇူးကို ရှာမှီးတတ်သော။ ကုက္ကုစ္စဝူပသန္တံ၊ ငြိမ်းပြီးသောကုက္ကုစ္စရှိသော။ နံ ခီဏာသဝံ၊ ထိုရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်ကို။ အညေန၊ ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော ဆွမ်းမှတပါးသော။ အန္နေန စ၊ ဆွမ်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ပါနေန စ၊ အဖျော်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဥပဋ္ဌဟဿု၊ လုပ်ကျွေးလော။ တံ သော၊ ထိုခီဏာသဝပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ပုညပေက္ခဿ၊ ကောင်းမှုကို အလိုရှိသော သူ၏။ ခေတ္တဉှိ ခေတ္တံ ဧဝ၊ လယ်မြေကောင်းသဖွယ်ဖြစ်သည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ မိန့်တော်မူအပ်သည်ရှိသော်။ အဂ္ဂိကဘာရဒွါဇော၊ အဂ္ဂိကဘာရဒွါဇအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ အဘိက္ကန္တံ၊ အလွန်နှစ်လိုဖွယ် ရှိပေစွ။ ပ။ အရဟတံ အရဟန္တာနံ၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့တွင်။ အာယသ္မာ အဂ္ဂိကဘာရဒွါဇော စ ပန၊ အရှင်အဂ္ဂိကဘာရဒွါဇသည်ကား။ အညတရော၊ တစ်ယောက်အဝင်အပါသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၉၊ သုန္ဒရိကသုတ်

၁၉၅။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကောသလေသု၊ ကောသလတိုင်းတို့၌။ သုန္ဒရိကာယ၊ သုန္ဒရိကမည်သော။ နဒိယာ၊ မြစ်၏။ တီရေ၊ ကမ်းနား၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သုန္ဒရိကဘာရဒွါဇော၊ သုန္ဒရိကဘာရဒွါဇအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ သုန္ဒရိကာယ၊ သုန္ဒရိကမည်သော။ နဒိယာ၊ မြစ်၏။ တီရေ၊ ကမ်းနား၌။ အဂ္ဂိံ၊ မီးကို။ ဇုဟတိ၊ ပူဇော်၏။ အဂ္ဂိဟုတ္တံ၊ မီးဟုံးကို။ ပရိစရတိ၊ လုပ်ကျွေး၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သုန္ဒရိကဘာရဒွါဇော၊ သုန္ဒရိကဘာရဒွါဇအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ အဂ္ဂိံ၊ မီးကို။ ဇုဟိတွာ၊ ပူဇော်ပြီး၍။ အဂ္ဂိဟုတ္တံ၊ မီးဟုံးကို။ ပရိစရတွာ၊ လုပ်ကျွေး၍။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ သာမန္တာ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ စတုဒ္ဒိသာ၊ အရပ်လေးမျက်နှာတို့ကို။ အနုဝိလောကေသိ၊ လှည့်၍ကြည့်၏။ ကော နု ခေါ၊ အဘယ်သူသည်။ ဣမံ ဟဗျသေသံ၊ ဤဟုံးပူဇော်ကြွင်းဖြစ်သော ဂဏှာထမင်းကို။ ဘုဉ္ဇေယျ၊ စားအံ့နည်း။ ဣတိ မနသိ ကတွာ၊ ဤသို့နှလုံးပိုက်၍။ အနဝပိလောကေသိ၊ လှည့်၍ကြည့်၏။ သုန္ဒရိကဘာရဒွါဇော၊ သုန္ဒရိကဘာရဒွါဇအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ ရုက္ခမူလေ၊ သစ်ပင်ရင်း၌။ သသီသံ၊ ဦးခေါင်းနှင့်တကွ။ ပါရုပိတံ၊ ခြုံလျက်။ နိသိန္နံ၊ ထိုင်နေတော်မူသော။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဒ္ဒသ ခေါ အဒ္ဒသ ဧဝ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်ပြီး၍။ ဝါမေန ဟတ္ထေန၊ လက်ဝဲလက်ဖြင့်။ ဟဗျသေသံ၊ ဟုံးပူဇော်ကြွင်းသောထမင်းကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ဒက္ခိဏဟတ္ထေန၊ လကျ်ာလက်ဖြင့်။ ကမဏ္ဍလုံ၊ ရေကရားကို။ ဂဟေတွာ၊ ယူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သုန္ဒရိကဘာရဒွါဇဿ၊ သုန္ဒရိကဘာရဒွါဇအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏဿ၊ ပုဏ္ဏား၏။ ပဒသဒ္ဒေန၊ ခြေသံဖြင့်။ သီသံ၊ ဦးခေါင်းကို။ ဝိဝရိ၊ ဖွင့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သုန္ဒရိကဘာရဒွါဇော၊ သုန္ဒရိကဘာရဒွါဇအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ အယံ ဘဝံ၊ ဤအရှင်သည်။ မုဏ္ဍော၊ ဦးပြည်း၏။ အယံ ဘဝံ၊ ဤအရှင်သည်။ မုဏ္ဍော၊ ဦးပြည်း၏။ ဣတိ မနသိ ကတွာ၊ ဤသို့နှလုံးပြု၍။ တတော စ၊ ထိုအရပ်မှလည်း။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ နိဝတ္တိတုကာမော၊ ပြန်နစ်ခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သုန္ဒရိကဘာရဒွါဇဿ၊ သုန္ဒရိကဘာရဒွါဇအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏဿ၊ ပုဏ္ဏားအား။ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ဗြာဟ္မဏာ၊ ပုဏ္ဏားတို့သည်။ မုဏ္ဍာပိ၊ ဦးပြည်းကုန်သည်လည်း။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ တံ၊ ထိုဦးပြည်းသောသူသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်၍။ ဇာတိံ၊ အမျိုးကို။ ပုစ္ဆေယျံ၊ မေးရမူကား။ ယံနူန၊ ကောင်းစွတကား။ ဣတိ (ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သုန္ဒရိကဘာရဒွါဇော၊ သုန္ဒရိကဘာရဒွါဇအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) ဘဝံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ ကိံ ဇစ္စော၊ အဘယ်ဇာတ်ရှိသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။)

Ä (၁၇၀) ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဇာတိံ၊ အလှူဖြစ်ခြင်း၏ အကြောင်းမဟုတ်သောဇာတ်ကို။ မာ ပုစ္ဆ၊ မမေးလင့်။ စရဏဉ္စ၊ အလှူဖြစ်ခြင်း၏အကြောင်းဖြစ်သော သီလအစရှိသော ဂုဏ်ကျေးဇူးအထူးရှိသော အကျင့်ကိုမူကား။ ပုစ္ဆ၊ မေးလော။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဟဝေ၊ စင်စစ်။ ဇာတဝေဒေါ၊ မီးသည်။ ကဋ္ဌာ၊ ထင်းမှ။ ဇာယတိ၊ ဖြစ်၏။ နီစာကုလီနောပိ၊ အမျိုးပင် ယုတ်သော် လည်း။ မုနိ၊ ရဟန္တာသည်။ ဓီတိမာ၊ တည်ကြည်ခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာဇာနီယော၊ အကြောင်းဟုတ်သည်မဟုတ်သည်ကို သိတတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဟိရိနိသေဓော၊ ရှက်သဖြင့် မကောင်းမှုတို့ကို မြစ်၍တည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

သစ္စေန၊ ပရမတ္ထသစ္စာဖြင့်။ ဒန္တော၊ ယဉ်ကျေး၏။ ဒမသာ၊ ဣန္ဒြေကိုဆုံးမခြင်းနှင့်။ ဥပေတော၊ ပြည့်စုံ၏။ ဝေဒန္တဂူ၊ လေးပါးသော မဂ်ပညာတို့၏ အဆုံးသို့ရောက်၏။ ဝုသိတဗြဟ္မစရိယော၊ သုံးအပ်ပြီးသော မဂ်ဟူသော သီတင်းရှိ၏။ ယညောပနီတော၊ ဆောင်နှင်းအပ်ပြီးသောယဇ်လည်း ရှိ၏။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ တံ၊ ထိုဆောင်နှင်းအပ်ပြီးသောယဇ် ပရမတ္တဗြာဟ္မဏကို။ ကာလေန၊ လျောက်ပတ်သော အခါ၌။ ဥပဝှယေထ၊ ခေါ်ရာ၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဒက္ခိဏေယျေ၊ မြတ်သောဟုံးတို့ကို။ ဇုဟတိ၊ ပူဇောသည်မည်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ အဒ္ဓါ၊ မချွတ်။ ဣဒံ၊ ဤယဇ်ကို။ မမ၊ ငါ့အား။ သုယိဋ္ဌံ၊ ကောင်းစွာပူဇော်အပ်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ သုဟုတံ၊ ကောင်းစွာလုပ်ကျွေးအပ်သည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ယံ ဣဒံ၊ အကြင်ယဇ်ကို။ တာဒိသံ၊ ထိုသို့ ကျေးဇူးနှင့် ပြည့်စုံ၏။ ဝေဒဂူ၊ လေးပါးသော မဂ်ပညာတို့ကြောင့် ကိလေသာတို့၏အဆုံးသို့ ရောက်သောခီဏာသဝပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အဒ္ဒသာမ၊ မြင်ကုန်၏။ ဟိ၊ ထိုစကားသင့်စွ။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ တုမှာဒိသာနံ၊ အရှင်ဘုရားတို့ကဲ့သို့သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ အဒဿနေန၊ မဖူးမျှော်ရသောကြောင့်။ ဟဗျသေသံ၊ ဟုံးကြွင်းဖြစ်သော ဂဏှာထမင်းကို။ အညောဇနော၊ တပါးသောသူသည်သာ။ ဘုဉ္ဇတိ၊ စား၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။

ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ ဘဝံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ ဗြာဟ္မဏော၊ ဗြာဟ္မဏမည်တော်မူပေ၏။ ဘဝံ ဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ ဘုဉ္ဇတု၊ ဘုဉ်းပေးတော်မူပါလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဂါထာဘိဂီတံ၊ ဘုရားကျေးဇူးနှင့် စပ်သော ဂါထာတို့ဖြင့် ဟော၍ရအပ်သော။ ဣဒံ၊ ဤဂဏှာဆွမ်းကို။ မေ၊ ငါ့အား။ အဘောဇနေယျံ၊ သုံးဆောင်ခြင်းငှာ မထိုက်။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ သမ္ပဿတံ သမ္ပဿန္တာနံ၊ အကျိုးအကြောင်းကို သိမြင်ကုန်သော သူတော်ကောင်းတို့အား။ ဧသဓမ္မော၊ ဤသို့ဆိုအပ်သော သဘောသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဗုဒ္ဓါ၊ ဘုရားတို့သည်။ ဂါထာဘိဂီတံ၊ ဘုရားကျေးဇူးနှင့် စပ်သောဂါထာတို့ဖြင့် ဟော၍ရအပ်သော ဘောဇဉ်ကို။ ပနုဒန္တိ၊ ပယ်ကုန်၏။

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဓမ္မေ၊ အရိယာတို့၏အကျင့်တရားသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ ဇီဝိတကပ္ပန္တာနံ၊ တရားသဖြင့် အသက်မွေးကုန်သော သူတော်ကောင်းတို့အား။ ဧသာ၊ ဤတရားသဖြင့် အသက်မွေးခြင်းသည်။ ဝုတ္တိ၊ ကောင်းသော အသက်မွေးခြင်းမည်၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ကေဝလံ၊ စင်စစ်။ မဟေသိံ၊ သီလစသောကျေးဇူးကို ရှာမှီးတက်သော။ ကုက္ကုစ္စဝူပသန္တံ၊ ငြိမ်းပြီးသော ကုက္ကုစ္စရှိသော။ နံ ခီဏာသဝံ၊ ထိုရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်ကို။ အညေန၊ ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော ဆွမ်းမှတပါးသော။ အန္နေန စ၊ ဆွမ်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ပါနေန စ၊ အဖျော်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဥပဋ္ဌဟဿု၊ လုပ်ကျွေးလော။ တံ၊ ထိုခီဏာသဝပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ပုညပေက္ခဿ၊ ကောင်းမှုကို အလိုရှိသော သူ၏။ ခေတ္တဉှိ ခေတ္တံ ဧဝ၊ လယ်မြေကောင်းသဖွယ် ဖြစ်သည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။

ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ အထ၊ ထိုသို့ လျက်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣမံ ဟဗျသေသံ၊ ဤဟုံးကြွင်းဖြစ်သော ဂဏှာထမင်းကို။ ကဿ စ၊ အဘယ်သူအားလည်း။ ဒမ္မိ၊ ပေးအံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ သဒေဝကေ၊ နတ်ပြည်ငါးထပ်နှင့်တကွသော။ သမာရကေ၊ ဝသဝတ္တီနတ်ပြည်နှင့်တကွသော။ သဗြဟ္မကေ၊ ဗြဟ္မာ့ပြည်နှင့်တကွသော။ လောကေ၊ သတ္တလောက၌လည်းကောင်း။ သဿမဏဗြဟ္မဏိယာ၊ သာသနာတော်၏ဆန့်ကျင်ဘက် ဖြစ်သော ရဟန်းပုဏ္ဏားနှင့် တကွသော။ သဒေဝမနုဿာယ၊ သမ္မုတိနတ်တည်းဟူသော မင်း, ကြွင်းသောလူနှင့် တကွသော။ ပဇာယ၊ သတ္တလောက၌လည်းကောင်း။ တထာဂတဿ ဝါ၊ ငါဘုရားကိုလည်းကောင်း။ တထာဂတသာဝကဿ ဝါ၊ ငါဘုရား၏ တပည့်သားကိုလည်းကောင်း။ အညတြ ဌပေတွာ၊ ထား၍။ ယဿ၊ အကြင်သူအား။ သော ဟဗျသေသော၊ ထိုဟုံးကြွင်းကို။ ဘုတ္တော၊ စားအပ်သည်ရှိသော်။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ပရိဏာမံ၊ အစာကြေခြင်းသို့။ ဂစ္ဆေယျ၊ ရောက်ငြားအံ့။ တံ၊ ထိုသူကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ န ခေါ ပဿာမိ၊ မြင်တော်မမူ။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့ တပြီးကား။ တွံ၊ သင်သည်။ တံ ဟဗျသေသံ၊ ထိုဟုံးကြွင်းကို။ အပ္ပဟရိတေ ဝါ၊ စိမ်းသောမြက်သစ်ပင်မရှိရာ၌မူလည်း။ ဆဋ္ဋေဟိ၊ စွန့်လေလော။ အပ္ပါဏကေ၊ ပိုးမရှိသော။ ဥဒကေ ဝါ၊ ရေ၌မူလည်း။ ဩပိလာပေဟိ၊ သွန်လေလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သုန္ဒရိကဘာရဒွါဇော၊ သုန္ဒရိကဘာရဒွါဇအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ တံ ဟဗျသေသံ၊ ထိုဟုံးကြွင်းကို။ အပ္ပါဏကေ၊ ပိုးမရှိသော။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ ဩပိလာပေသိ၊ သွန်စေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဟဗျသေသော၊ ထိုဟုံးကြွင်းသည်။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ ပက္ခိတ္တော၊ ထည့်အပ်သည်ရှိသော်။ Ä (၁၇၁) စိစ္စိဋာယတိ၊ ဖျစ်ဖျစ်ဟူသော အသံကို ပြု၏။ စိဋိစိဋာယတိ၊ အလွန်ဖျစ်ဖျစ်ဟူသော အသံကို ပြု၏။ သန္ဓူပါယတိ၊ ထက်ဝန်းကျင်ခုန်၏။ သမ္ပဓူပါယတိ၊ ထက်ဝန်းကျင်ပြင်းစွာခုန်၏။ သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဒိဝသသန္တတ္တော၊ တနေ့လုံးပူသော။ လောဟော၊ သံတွေကို။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ ပက္ခိတော၊ ထည့်အပ်သည်ရှိသော်။ စိစ္စိဋာယတိ ယတာ၊ ဖျစ်ဖျစ်ဟူသော အသံကို ပြုသကဲ့သို့။ စိဋိစိဋာယတိ ယထာ၊ အလွန်ဖျစ်ဖျစ်ဟူသော အသံကို ပြုသကဲ့သို့။ သန္ဓူပါယတိ ယထာ၊ ထက်ဝန်းကျင်ခုံသကဲ့သို့။ သမ္ပဓူပါယတိ ယထာ၊ ထက်ဝန်းကျင်ပြင်းစွာခုံသကဲ့သို့။ ဧဝမေဝ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ သောဟဗျသေသော၊ ထိုဟုံးကြွင်းကို။ ဥဒကေ၊ ရေ၌။ ပက္ခိတ္တော၊ ထည့်အပ်သည်ရှိသော်။ စိစ္စိဋာယတိ၊ ဖျစ်ဖျစ်ဟူသော အသံကို ပြု၏။ စိဋိစိဋာယတိ၊ အလွန်ဖျစ်ဖျစ်ဟူသော အသံကို ပြု၏။ သန္ဓူပါယတိ၊ ထက်ဝန်းကျင်ခုန်၏။ သမ္ပဓူပါယတိ၊ ထက်ဝန်းကျင်ပြင်းစွာခုန်၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သုန္ဒရိကဘာရဒွါဇော၊ သုန္ဒရိကဘာရဒွါဇအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ သံဝိဂ္ဂေါ၊ ထိတ်လန့်သည် ဖြစ်၍။ လောမဟဋ္ဌဇာတော၊ ကြက်သီးမွေးညင်းထသည် ဖြစ်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်လေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတံ ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ သုန္ဒရိကဘာရဒွါဇံ၊ သုန္ဒရိကဘာရဒွါဇအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏံ၊ ပုဏ္ဏားကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်တော်မူ၏။ ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်တော်မူသနည်း၊

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဒါရုသမာဒဟာနော၊ ဟုံးမီးကို ဖြစ်စေသည်ရှိသော်။ သုဒ္ဓိ၊ စင်ကြယ်၏ဟူ၍။ မာ အမညိ၊ မအောက်မေ့လင့်။ ဟိ (ကသ္မာ)၊ အဘယ်ကြောင့်နည်း။ ဧတံ၊ ဤဟုံးမီးကိုဖြစ်စေခြင်းသည်။ ဗဟိဒ္ဓါ၊ အရိယာတို့၏တရားမှ အပဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ မာ အမညိ၊ မအောက်မေ့လင့်။ ဟိ၊ ထိုစကားသင့်စွ။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဗာဟိရေန၊ အရိယာတို့၏တရားမှ အပဖြစ်သော ဟုံးမီးပူဇော်ခြင်းဖြင့်။ သုဒ္ဓိံ၊ စင်ကြယ်ခြင်းကို။ ဣစ္ဆေ ဣစ္ဆတိ၊ အလိုရှိ၏။ တံ၊ ထိုသူကို။ တေန၊ ထိုဟုံးမီးကို ဖြစ်စေခြင်းကြောင့်။ သုဒ္ဓိံ၊ စင်ကြယ်ခြင်းကို။ ကုသလာ၊ ခန္ဓာ အာယတနစသည်တို့၌ လိမ္မာကုန်သော ပညာရှိတို့သည်။ န ဝဒန္တိ၊ မဆိုကုန်။

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဒါရုဒါဟံ၊ ဟုံးမီးကို ဖြစ်စေခြင်းကို။ ဟိတွာ၊ ပယ်တော်မူ၍။ အဇ္ဈတ္တမေဝ၊ အဇ္ဈတ္တသန္တာန်၌သာလျှင်။ ဇောတိံ၊ ဉာဏ်တည်းဟူသော ဟုံးမီးကို။ ဇလယာမိ၊ တောက်ပစေ၏။ နိစ္စဂ္ဂိနိ၊ အာဝဇ္ဇန်းနှင့် စပ်သော သဗ္ဗညုတဉာဏ်ဖြင့် မပြတ်တောက်ပသော မီးရှိ၏။ နိစ္စသမာဟိတတ္တော၊ မပြတ်ဆောက်တည်အပ်သော စိတ်လည်း ရှိ၏။ အရဟံ၊ သံသရာစက်၏ အကန့်ကိုလည်း ဖျက်ဆီးတတ်၏။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကိုလည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ စရာမိ၊ ကျင့်၏။

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ တေ၊ သင်၏။ မာနော ဟိ၊ မာနသည်သာလျှင်။ ခါရိဘာရော၊ အပါယ်တို့၌ နစ်စေတတ်သည်၏အဖြစ်ကြောင့် ထမ်းပိုးဖြင့် ထမ်းသော ဝန်သဖွယ်ဖြစ်၏။ ကောဓော၊ သင်၏အမျက်သည်။ ဓူမော၊ ဉာဏ်တည်းဟူသော မီး၏အညစ်အကြေးဖြစ်သောကြောင့် မီးခိုးသဖွယ်ဖြစ်၏။ မောသဝဇ္ဇံ၊ သင်၏မုသာဝါဒသည်။ ဘသ္မနိ၊ ဉာဏ်တည်းဟူသော မီးကို ဖုံးလွှမ်းတတ်သည်၏အဖြစ်ကြောင့် ပြာသဖွယ်ဖြစ်၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ မယှံ၊ ငါ့အား။ ဇိဝှာ၊ ပြန့်ရှည်သောလျှာသည်။ သုဇာ၊ တရားတည်းဟူသော ယဇ်ကို ပူဇော်ခြင်းငှာ အဆောက်အဦသဖွယ်ဖြစ်၏။ ဟဒယံ၊ ဝေနေယျသတ္တဝါတို့၏နှလုံးသည်။ ဇောတိဋ္ဌာနံ၊ တရားတည်းဟူသော ယဇ်ကို ပူဇော်ရာအရပ်သဖွယ်ဖြစ်၏။ ပုရိသဿ၊ သတ္တဝါအပေါင်း၏။ သုဒန္တော၊ ကောင်းစွာယဉ်ကျေးသော။ အတ္တာ၊ စိတ်သည်။ ဇောတိ၊ မီးသဖွယ်ဖြစ်၏။

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဓမ္မော၊ အဋ္ဌင်္ဂိကမဂ်တရားသည်။ ရဟဒေါ၊ များစွာသော သတ္တဝါတို့၏ရေချိုးရာဖြစ်သောကြောင့် အိုင်သဖွယ်ဖြစ်၏။ သီလံ၊ စတုပါရိသုဒ္ဓိသီလသည်။ တိတ္ထော၊ ရေချိုးရာ ဆိပ်သဖွယ်ဖြစ်၏။ အနာဝိလော၊ များစွာသောသတ္တဝါတို့သည် သက်၍ ရေချိုးကုန်သော်လည်း မနောက်သည်၏အဖြစ်ကြောင့် အလွန်ကြည်၏။ သဗ္ဘိ၊ သူတော်ကောင်းတို့သည်။ သတံ၊ သူတော်ကောင်းတို့အား။ ပသဋ္ဌော၊ ချီးမွမ်းအပ်၏။ ယတ္ထ၊ အကြင်အိုင်၌။ ဟဝေ၊ စင်စစ်။ ဝေဒဂုနော၊ ရဟန္တာတို့သည်။ သိနာတာ၊ ရေချိုးကုန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုအိုင်၌။ အနလ္လဂတ္တာဝ၊ မစွတ်သောကိုယ်ရှိကုန်သည် ဖြစ်၍သာလျှင်။ ပါရံ၊ ကမ်းတစ်ဖက်သို့။ တရန္တိ၊ ကူးကုန်၏။

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ တဿ၊ ထိုအိုင်၏။ အင်္ဂံ၊ အင်္ဂါကား။ သစ္စံ၊ ပရမတ္ထဟုဆိုအပ်သော နိဗ္ဗာန်လည်းကောင်း။ ဓမ္မော၊ သမ္မာဒိဋ္ဌိစသော ငါးပါးသောတရားလည်းကောင်း။ သံယမော၊ စောင့်စည်းကြောင်းဖြစ်သော ဝီရိယလည်းကောင်း။ ဧတံ ဗြဟ္မစရိယံ၊ ဤအဋ္ဌင်္ဂိကမဂ်နိဗ္ဗာန်သည်။ အင်္ဂံ နာမ၊ အင်္ဂါမည်၏။ သော ရဟဒေါ၊ ထိုအင်္ဂါနှင့် ပြည့်စုံသောအိုင်သည်။ မဇ္ဈေ၊ သဿတဒိဋ္ဌိ ဥစ္ဆေဒဒိဋ္ဌိ၏အလယ်၌။ သိတာ၊ မှီ၏။ ဗြဟ္မပတ္တိ၊ မြတ်သောအဖြစ်သို့ ရောက်၏။ သော တွံ၊ ထိုသင်ပုဏ္ဏားသည်။ ဥဇုဘူတေသု၊ ဖြောင့်စွာဖြစ်ကုန်သော ခီဏာသဝါပုဂ္ဂိုလ်တို့၌။ နမော၊ ရှိခိုးခြင်းကို။ ကရောဟိ၊ ပြုလော။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ပဋိပဇ္ဇတိ၊ ကျင့်၏။ တံ နရံ၊ ထိုကျင့်သောသူကို။ ဓမ္မသာရထိ၊ တရားထိန်းဟူ၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဗြူမိ၊ ဆို၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။

Ä (၁၇၂) ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ မိန့်တော်မူအပ်သည်ရှိသော်။ သုန္ဒရိကဘာရဒွါဇော၊ သုန္ဒရိကဘာရဒွါဇအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ အဘိက္ကန္တံ၊ အလွန်နှစ်လိုဖွယ် ရှိပေစွ။ ပ။ အရဟတံ အရဟန္တာနံ၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့တွင်။ အာယသ္မာ ဘာရဒွါဇော စ ပန၊ အရှင်ဘာရဒွါဇသည်ကား။ အညတရော၊ တစ်ယောက်အဝင်အပါသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၁၀၊ ဗဟုဓီတရသုတ်

၁၉၆။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကောသလေသု၊ ကောသလတိုင်းတို့၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ ဝနသဏ္ဍေ၊ တောအုပ်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရဿ၊ အမှတ်မရှိသော။ ဘာရဒွါဇဂေါတ္တဿ၊ ဘာရဒွါဇအနွယ်၌ဖြစ်သော။ ဗြာဟ္မဏဿ၊ ပုဏ္ဏား၏။ စတုဒ္ဒသ၊ တစ်ဆယ့်လေးခုကုန်သော။ ဗလီဗဒ္ဒါ၊ နွားလားတို့သည်။ နဋ္ဌာ၊ ပျောက်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘာရဒွါဇဂေါတ္တော၊ ဘာရဒွါဇအနွယ်၌ ဖြစ်သော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ တေ ဗလီဗဒ္ဒေ၊ ထိုနွားလားတို့ကို။ ဂဝေသန္တော၊ ရှာမှီးသည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သော ဝနသဏ္ဍော၊ ထိုတောအုပ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တသ္မိံ ဝနသဏ္ဍေ၊ ထိုတောအုပ်၌။ ပလ္လင်္ကံ၊ ထက်ဝယ်ကို။ အာဘဇိတွာ၊ ခွေ၍။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ ဥဇုံ၊ ဖြောင့်စွာ။ ပဏိဓာယ၊ ဆောက်တည်၍။ ပရိမုခံ၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းသို့ ရှေးရှု။ သတိံ၊ သတိကို။ ဥပဋ္ဌပေတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ နိသိန္နံ၊ ထိုင်နေတော်မူသော။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဒ္ဒသ၊ မြင်၏။ ဒိသွာန၊ မြင်ပြီး၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်၌။ ဣမာ ဂါထာယော၊ ဤဂါထာတို့ကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

ဣမဿ သမဏဿ၊ ဤရဟန်းအား။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ သဋ္ဌိံ၊ ပျောက်၍ ခြောက်ရက်အတိုင်းအရှည်မှစ၍။ စတုဒ္ဒသ၊ တစ်ဆယ့်လေးကောင်ကုန်သော။ ဗလီဗဒ္ဒါ၊ နွားလားတို့သည်။ ဟဝေ၊ စင်စစ်။ န ဒိဿန္တိ၊ မထင်ကုန်လေသလော။ တေန၊ ထိုသို့ မထင်သောကြောင့်။ အယံ သမဏော၊ ဤရဟန်းသည်။ သုခီ နူန၊ ချမ်းသာစွာနေသည်ထင်၏။

ဣမဿ သမဏဿ၊ ဤရဟန်းအား။ တိလခေတ္တသ္မိံ၊ နှမ်းခင်း၌။ ဧကပဏ္ဏာဒုပဏ္ဏာ စ၊ တစ်ရွက်နှစ်ရွက်သာ ကြွင်းကုန်သော။ ပါပကာ၊ နှမ်းငုတ်တို့သည်။ ဟဝေ၊ စင်စစ်။ န ဒိဿန္တိ၊ မထင်ကုန်လေသလော။ တေန၊ ထိုသို့ မထင်သောကြောင့်။ အယံ သမဏော၊ ဤရဟန်းသည်။ သုခီ နူန၊ ချမ်းသာစွာနေသည်ထင်၏။

ဣမဿ သမဏဿ၊ ဤရဟန်းအား။ တုစ္ဆကောဋ္ဌသ္မိံ၊ အချည်းနှီးသော ကျည်၌။ မူသိကာ၊ ကြွက်တို့သည်။ ဥဿောဠှီကာယ၊ စင်စစ်ပြည့်သဖြင့်။ ဟဝေ၊ စင်စစ်။ န နစ္စန္တိ၊ မမြူးတူးကုန်လေသလော။ တေန၊ ထိုကြောင့်။ အယံ သမဏော၊ ဤရဟန်းသည်။ သုခီ နူန၊ ချမ်းသာစွာနေသည်ထင်၏။

ဣမဿ သမဏဿ၊ ဤရဟန်းအား။ သတ္တမာသိကော၊ ခုနစ်လပတ်လုံးသုတ်သင်ခြင်းကင်းသော။ သန္ထရော၊ မြက်အခင်းသည်။ ဥပ္ပါဋကေဟိ၊ ဥပ္ပါဋ်ကို ပြုတတ်ကုန်သော ပိုးတို့ဖြင့်။ ဟဝေ၊ စင်စစ်။ န သဉ္ဆန္နော၊ မဖုံးလွှမ်းလေသလော။ တေန၊ ထိုကြောင့်။ အယံ သမဏော၊ ဤရဟန်းသည်။ သုခီ နူန၊ ချမ်းသာစွာနေသည်ထင်၏။

ဣမဿ သမဏဿ၊ ဤရဟန်းအား။ ဝိဓဝါ၊ မုဆိုးမဖြစ်ကုန်သော။ ဧကပုတ္တဒုပုတ္တာ စ၊ သားတစ်ယောက် နှစ်ယောက်စီရှိသည်လည်းဖြစ်ကုန်သော။ သတ္တဓီတရော၊ ခုနစ်ယောက်သောသ္မီးတို့သည်။ ဟဝေ၊ စင်စစ်။ န သန္တိ၊ မရှိကုန်လေသလော။ တေန၊ ထိုကြောင့်။ အယံ သမဏော၊ ဤရဟန်းသည်။ သုခီ နူန၊ ချမ်းသာစွာနေသည်ထင်၏။

ဣမဿ သမဏဿ၊ ဤရဟန်းအား။ ပိင်္ဂလာ၊ မျက်စိနီကြောင်ရှိကုန်သည် ဖြစ်၍။ တိလကာဟတာ၊ နှမ်းမှည့်အဆင်းရှိကုန်သော မှည့်တို့ဖြင့် စွန်းသောကိုယ်ရှိသည် ဖြစ်၍။ သောတ္တံ၊ အိပ်သည်ကို။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ပါဒေန၊ ခြေဖြင့်။ ဟဝေ၊ စင်စစ်။ န ဗောဓေတိ၊ ကျောက်ကန်၍မနှိုးလေသလော။ တေန၊ ထိုကြောင့်။ အယံ သမဏော၊ ဤရဟန်းသည်။ သုခီ နူန၊ ချမ်းသာစွာနေသည် ထင်၏။

ဣမဿ သမဏဿ၊ ဤရဟန်းအား။ ပစ္စူသမှိ၊ မိုးသောက်ထအခါ၌။ ဣဏာယိကာ၊ မြီရှင်တို့သည်။ ဒေထ ဒေထ၊ ပေးကုန်လော ပေးကုန်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဟဝေ၊ စင်စစ်။ န စောဒေန္တိ၊ မတိုက်တွန်းလေကုန်သလော။ တေန၊ ထိုကြောင့်။ အယံ သမဏော၊ ဤရဟန်းသည်။ သုခီ နူန၊ ချမ်းသာစွာနေသည်ထင်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

Ä (၁၇၃) ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ မယှံ၊ ငါ့အား။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့။ သဋ္ဌိံ၊ ပျောက်၍ ခြောက်ရက်အတိုင်းအရှည်မှစ၍။ စတုဒ္ဒသ၊ တစ်ဆယ့်လေးကောင်ကုန်သော။ ဗလီဗဒ္ဒါ၊ နွားလားတို့သည်။ ဟဝေ၊ စင်စစ်။ န နဒိဿန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ တေန၊ ထိုသို့ ထင်ကုန်သောကြောင့်။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ သုခီ၊ ချမ်းသာစွာနေသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ မယှံ၊ ငါ့အား။ တိလခေတ္တသ္မိံ၊ နှမ်းခင်း၌။ ဧကပဏ္ဏာ ဒုပဏ္ဏာ စ၊ တစ်ရွက်နှစ်ရွက်သာ ကြွင်းကုန်သော။ ပါပကာ၊ နှမ်းငုတ်တို့သည်။ ဟဝေ၊ စင်စစ်။ နဒိဿန္တိ၊ မထင်ကုန်။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ တေန၊ ထိုကြောင့်။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ သုခီ၊ ချမ်းသာစွာ နေသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ မယှံ၊ ငါ့အား။ တုစ္ဆကောဋ္ဌသ္မိံ၊ အချည်းနှီးသော ကျည်၌။ မူသိကာ၊ ကြွက်တို့သည်။ ဥဿောဠှီကာယ၊ စင်စစ်ပြည့်သဖြင့်။ ဟဝေ၊ စင်စစ်။ န နစ္စန္တိ၊ မမြူးတူးကုန်။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ တေန၊ ထိုကြောင့်။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ သုခီ၊ ချမ်းသာစွာနေရသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ မယှံ၊ ငါ့အား။ သတ္တမာသိကော၊ ခုနစ်လပတ်လုံး သုတ်သင်ခြင်းကင်းသော။ သန္ထရော၊ မြက်အခင်းသည်။ ဥပ္ပါဋကေဟိ၊ ဥပ္ပါဋ်ကို ပြုတတ်ကုန်သော ပိုးတို့ဖြင့်။ ဟဝေ၊ စင်စစ်။ န သဉ္ဆန္နော၊ မဖုံးလွှမ်း။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ တေန၊ ထိုကြောင့်။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ သုခီ၊ ချမ်းသာစွာနေရသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ မယှံ၊ ငါ့အား။ ဝိဓဝါ၊ လင်ကင်းကုန်သော။ ဧကပုတ္တဒုပုတ္တာ စ၊ သားတစ်ယောက် နှစ်ယောက်စီရှိကုန်သော။ သတ္တဓီတရော၊ ခုနစ်ယောက်သော သ္မီးတို့သည်။ ဟဝေ၊ စင်စစ်။ န သန္တိ၊ မရှိကုန်။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ တေန၊ ထိုကြောင့်။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ သုခီ၊ ချမ်းသာစွာနေရသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ မယှံ၊ ငါ့အား။ ပိင်္ဂလာ၊ မျက်စိနီကြောင်ရှိကုန်သည် ဖြစ်၍။ တိလကာဟတာ၊ နှမ်းမှည့်အဆင်းရှိကုန်သော မှည့်တို့ဖြင့် စွန်းသော ကိုယ်ရှိကုန်သည် ဖြစ်၍။ သောတ္တံ၊ အိပ်သည်ကို။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ပါဒေန၊ ခြေဖြင့်။ ဟဝေ၊ စင်စစ်။ န ဗောဓေသိ၊ ကျောက်ကန်၍မနှိုး။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ တေန၊ ထိုကြောင့်။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ သုခီ၊ ချမ်းသာစွာနေရသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ မယှံ၊ ငါ့အား။ ပစ္စူသမှိ၊ မိုးသောက်ထအခါ၌။ ဣဏာယိကာ၊ မြီရှင်တို့သည်။ ဒေထ ဒေထ၊ ပေးကုန်လော ပေးကုန်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဟဝေ၊ စင်စစ်။ န စောဒန္တိ၊ မတိုက်တွန်းကုန်။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ တေန၊ ထိုကြောင့်။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ သုခီ၊ ချမ်းသာစွာနေရသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဘာသိ၊ ရွတ်တော်မူ၏။

ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဟောတော်မူအပ်သည်ရှိသော်။ ဘာရဒွါဇဂေါတ္တော၊ ဘာရဒွါဇအနွယ်၌ဖြစ်သော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ အဘိက္ကန္တံ၊ အလွန်နှစ်လိုဖွယ် ရှိပေစွ။ ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ အဘိက္ကန္တံ၊ အလွန်နှစ်လိုဖွယ် ရှိပေစွ။ ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ နိက္ကုဇ္ဇိတံ ဝါ၊ မှောက်၍ထားသော အိုးကိုမူလည်း။ ဥက္ကုဇ္ဇေယျ ယထာ၊ လှန်၍ပြရာဘိသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ပဋိစ္ဆန္နံ ဝါ၊ မြေမှုန့်မြက် သစ်ရွက်စသည်ဖြင့် ဖုံးလွှမ်းအပ်သော ဝတ္ထုကိုမူလည်း။ ဝိဝရေယျ ယထာ၊ ဖွင့်၍ပြရာဘိသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ မူဠှဿ ဝါ၊ ခရီးမှားမျက်စိလည်သောသူအားလည်း။ မဂ္ဂံ၊ ခရီးကို။ အာစိက္ခေယျ ယထာ၊ ကြားရာဘိသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ စက္ခုမန္တော၊ မျက်စိအမြင်ရှိသော သူတို့သည်။ ရူပါနိ၊ အဆင်းတို့ကို။ ဒက္ခန္တိ၊ မြင်ကုန်လတ္တံ့။ ဣတိ မနသိ ကရိတွာ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်း၍။ အန္ဓကာရေ ဝါ၊ အမိုက်တိုက်၌မူလည်း။ တေလပ္ပဇ္ဇေတံ၊ ဆီမီးတန်ဆောင်ကို။ ဒါရေယျ ယထာ၊ ထွန်းဆောင်ဘိသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဘောတာ ဂေါတမေန၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသောအကြောင်းဖြင့်။ ဓမ္မော၊ တရားတော်ကို။ ပကာသိတော၊ ပြတော်မူအပ်၏။ ဧသာဟံ ဧသော အဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ ဘဝန္တံ ဂေါတမံ၊ အရှင်ဂေါတမကို။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍လည်းကောင်း။ ဂစ္ဆာမိ၊ ဆည်းကပ်ပါ၏။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားတော်ကိုလည်းကောင်း။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍လည်းကောင်း။ ဂစ္ဆာမိ၊ ဆည်းကပ်ပါ၏။ ဘိက္ခုသံဃဉ္စ၊ ရဟန်းသံဃာတော်ကိုလည်းကောင်း။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍လည်းကောင်း။ ဂစ္ဆာမိ၊ ဆည်းကပ်ပါ၏။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဘောတော ဂေါတမဿ၊ အရှင်ဂေါတမ၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရှင်အဖြစ်ကို။ လဘေယျံ၊ ရလို၏။ ဥပသမ္ပဒံ၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို။ လဘေယျံ၊ ရလို၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။)

ဘာရဒွါဇဂေါတ္တော၊ ဘာရဒွါဇအနွယ်၌ဖြစ်သော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရှင်အဖြစ်ကို။ အလတ္ထ ခေါ အလတ္ထ ဧဝ၊ ရသည်သာလျှင်တည်း။ ဥပသမ္ပဒံ၊ ပဉ္စင်းအဖြစ်ကို။ အလတ္ထ ဧဝ၊ ရသည်သာလျှင်တည်း။ အစိရူပသမ္ပန္နော၊ ပဉ္စင်းဖြစ်၍မကြာမြင့်သေးသော။ အာယသ္မာ ဘာရဒွါဇော ပန၊ အရှင်ဘာရဒွါဇသည်လည်း။ ဧကော၊ တစ်ယောက်အထီးတည်း။ ဝူပကဋ္ဌော၊ အပေါင်းအဖော်မှ ခွါသည် ဖြစ်၍။ အပ္ပမတ္တော၊ မမေ့မလျော့သည် ဖြစ်၍။ အာတာပီ၊ ကိလေသာကို ပူပန်စေတတ်သော လုံ့လရှိသည် ဖြစ်၍။ ပဟိတတ္တော၊ နိဗ္ဗာန်သို့ စေလွှတ်အပ်သောစိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တော၊ နေသည်ရှိသော်။ န စိရေဿဝ၊ မကြာခင်လျှင်။ ယဿ၊ အကြင်အရဟတ္တဖိုလ်၏။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ ကုလပုတ္တာ၊ အမျိုးကောင်းသားတို့သည်။ သမ္မဒေဝ၊ ကောင်းစွာသာလျှင်။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ရာထောင်သော လူ၏ဘောင်မှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင်သော ရဟန်း၏ဘောင်၌။ ပဗ္ဗဇန္တိ၊ ရဟန်းပြုကုန်၏။ အနုတ္တရံ၊ လွန်မြတ်သော။ ဗြဟ္မစရိယပရိယောသာနံ၊ မြတ်သော အကျင့်၏အဆုံးဖြစ်သော။ တံ၊ ထိုအရဟတ္တဖိုလ်ကို။ ဒိဋ္ဌေဝဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်ပြုသော ကိုယ်၏အဖြစ်၌သာလျှင်။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ အဘိညာ အဘိညာယ၊ ထူးသောဉာဏ်ဖြင့် သိ၍။ သစ္ဆိကတွာ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ ဥပသမ္ပဇ္ဇ၊ ကပ်၍။ ဝိဟာသိ၊ နေ၏။ မေ၊ ငါ၏။ ဇာတိ၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းသည်။ ခီဏာ၊ ကုန်ပြီ။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ ဝုသိတံ၊ သုံးအပ်ပြီ။ ကရဏီယံ၊ ပြုအပ်သော တစ်ဆယ့်ခြောက်ချက်သော မဂ်ကိစ္စကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်ပြီ။ Ä (၁၇၄) ဣတ္ထတ္တာယ၊ ဤတဆယ့်ခြောက်ပါးသော မဂ်ကိစ္စအလို့ငှာ။ အပရံ၊ တပါးသောပြုဖွယ်ကိစ္စသည်။ န၊ မရှိ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဗ္ဘညာသိ၊ သိ၏။ အရဟတံ အရဟန္တာနံ၊ ရဟန္တာဖြစ်ကုန်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့တွင်။ အာယသ္မာ ဘာရဒွါဇော စ ပန၊ အရှင်ဘာရဒွါဇသည်လည်း။ အညတရော၊ တစ်ယောက်အဝင်အပါသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

ပဌမော၊ ရှေးဦးစွာသော။ အရဟန္တဝဂ္ဂေါ၊ အရဟန္တဝဂ်တည်း။

တဿ၊ ထိုအရဟန္တဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ ဓနဉ္ဇာနိ စ၊ ဓနဉ္ဇာနီသုတ်လည်းကောင်း။ အက္ကောသံ၊ အက္ကောသသုတ်လည်းကောင်း။ အသုန္ဒရိ စ၊ အသုန္ဒရသုတ်လည်းကောင်း။ ဗိလိင်္ဂိကံ၊ ဗိလိင်္ဂိကသုတ်လည်းကောင်း။ အဟိံသကံ၊ အဟိံသကသုတ် လည်းကောင်း။ ဇဋာ စေဝ၊ ဇဋသုတ်လည်းကောင်း။ သုဒ္ဓိကံ စေဝ၊ သုဒ္ဓိကသုတ်လည်းကောင်း။ အဂ္ဂိကာ၊ အဂ္ဂိကသုတ်လည်းကောင်း။ ဗဟုဓီတရေန စ၊ ဗဟုဓီတသုတ်နှင့်။ သဟ၊ ကတွ။ သုန္ဒရိကံ၊ သုန္ဒရိကသုတ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒသ၊ ဆယ်သုတ်တို့တည်း။

၂၊ ဥပါသကဝဂ်

၁၊ ကသိဘာရဒွါဇသုတ်

၁၉၇။ (ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားကဿပ။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤကသိကသုတ်ကို။) မေ (မယာ)၊ အကျွန်ုပ်အာနန္ဒာသည်။ (ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်မှ။) ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါသည်။ (ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားအပ်ပါသနည်း။) ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မာဂဓေသု၊ မဂဓတိုင်းတို့၌။ ဒက္ခိဏဂိရိသ္မိံ၊ ဒက္ခိဏဂိရိဇနပုဒ်၌။ ဧကနာဠာယံ၊ ဧကနာဠမည်သော။ ဗြာဟ္မဏဂါမေ၊ ပုဏ္ဏားရွာ၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ကသိကဘာရဒွါဇဿ၊ ကသိကဘာရဒွါဇအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏဿ၊ ပုဏ္ဏား၏။ ဝပ္ပကာလေ၊ ပျိုးကြဲသော အခါ၌။ ပဉ္စမတ္တာနိ နင်္ဂလသတာနိ၊ ငါးရာအတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော ထွန်တို့သည်။ သမ္ပယုတ္တာနိ၊ နွားတို့ဖြင့် ကအပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပုဗ္ဗနှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ကသိကဘာရဒွါဇဿ၊ ကသိကဘာရဒွါဇအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏဿ၊ ပုဏ္ဏား၏။ ကမ္မန္တော၊ အမူလုပ်ရာ အရပ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်တော်မူ၏။

တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ကသိကဘာရဒွါဇဿ၊ ကသိကဘာရဒွါရဇအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏဿ၊ ပုဏ္ဏား၏။ ပရိဝေသနာ၊ လုပ်ကျွေးရာအရပ်သည်။ ဝတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ပရိဝေသနာ၊ လုပ်ကျွေးရာအရပ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီ၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်လေ၏။ ကသိကဘာရဒွါဇော၊ ကသိကဘာရဒွါဇအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှါ။ စရန္တံ၊ ကြွလာတော်မူသော။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဒ္ဒသ ခေါ အဒ္ဒသ ဧဝ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာ၊ မြင်ပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) သမဏ၊ ရှင်ရဟန်း။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကသာမိ စ၊ ထွန်လည်းထွန်၏။ ဝပါမိ စ၊ ကြဲလည်းကြဲ၏။ ကသိတွာ စ၊ ထွန်၍လည်း။ ဝပိတွာ စ၊ ကြဲ၍လည်း။ ဘုဉ္ဇာမိ၊ စား၏။ သမဏ၊ ရှင်ရဟန်း။ တွံ ပိ၊ သင်သည်လည်း။ ကသဿု စ၊ ထွန်သည်ထွန်လော။ ဝပဿု စ၊ ကြဲလည်းကြဲလော။ ကသိတွာ စ၊ ထွန်၍လည်း။ ဝပိတွာ စ၊ ကြဲ၍လည်း။ ဘုဉ္ဇဿု၊ စားလေလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အဟမ္ပိ၊ ငါဘုရားသည်လည်း။ ကသာမိ စ၊ ထွန်လည်းထွန်၏။ ဝပါမိ စ၊ ကြဲလည်းကြဲ၏။ ကသိတွာ စ၊ ထွန်၍လည်း။ ဝပိတွာ စ၊ ကြဲ၍လည်း။ ဘုဉ္ဇာမိ၊ စား၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဘောတော ဂေါတမဿ၊ အရှင်ဂေါတမ၏။ ယုဂံ ဝါ၊ ထမ်းပိုးကိုလည်းကောင်း။ နင်္ဂလံ ဝါ၊ ထွန်တုံးကိုလည်းကောင်း။ ဖာလံ ဝါ၊ ထွန်သွားကိုလည်းကောင်း။ ပါစနံ ဝါ၊ နှင်တံကိုလည်းကောင်း။ ဗလီဗဒ္ဒေ ဝါ၊ နွားလားတို့ကိုလည်းကောင်း။ န ခေါ ပဿာမ၊ မမြင်ကုန်။ အထ ပန၊ ထိုသို့ မမြင်ဘဲလျက်။ ဘဝံ ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ အာဟ၊ ဆို၏။ ကိံ အာဟ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ အဟံပိ၊ ငါသည်လည်း။ ကသာမိ စ၊ ထွန်လည်းထွန်၏။ ဝပါမိ စ၊ ကြဲလည်းကြဲ၏။ ကသိတွာ စ၊ ထွန်၍လည်း။ ဝပိတွာ စ၊ ကြဲ၍လည်း။ Ä (၁၇၅) ဘုဉ္ဇာမိ၊ စား၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။) အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ကသိကဘာရဒွါဇော၊ ကသိကဘာရဒွါဇအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ တွံ၊ သင်သည်။ ကဿကော၊ လယ်ထွန်၏ဟူ၍။ ပဋိဇာနာတိ၊ ဝန်ခံ၏။ တေ၊ သင်၏။ ကသိံ၊ လယ်ထွန်ခြင်းကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ န စ ပဿာမိ၊ မမြင်စဘူး။ ကဿကော၊ လယ်ထွန်ခြင်းကို။ ပုစ္ဆိတော၊ မေးအပ်သော။ တွံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ ဗြူဟိ၊ ဟောဘိလော။ တံ ကသိံ၊ ထိုလယ်ထွန်ခြင်းကို။ ကထံ၊ အဘယ်သို့သော အကြောင်းဖြင့်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဇာနေမု၊ သိရကုန်အံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ မေ၊ ငါဘုရားအား။ သဒ္ဓါ၊ သဒ္ဓါတရားသည်။ ဗီဇံ၊ မျိုးစေ့သဖွယ်ဖြစ်၏။ မေ၊ ငါ၏။ တပေါ၊ ဣန္ဒြိယသံဝရသီလသည်။ ဝုဋ္ဌိ၊ ရွာသောမိုးသဖွယ်ဖြစ်၏။ မေ၊ ငါ၏။ ပညာ၊ ဝိပဿနာနှင့် ယှဉ်သောပညာ, မဂ်နှင့် ယှဉ်သောပညာသည်။ ယုဂနင်္ဂလံ၊ ထမ်းပိုးထွန်တုံးသဖွယ်ဖြစ်၏။ မေ၊ ငါ၏။ ဟိရီ၊ ဟိရီဩတ္တပ္ပတရားသည်။ ဤသာ၊ ထွန်ကိုင်းသဖွယ်ဖြစ်၏။ မေ၊ ငါ၏။ မနော၊ သမာဓိစိတ်သည်။ ယောတ္တံ၊ ထမ်းပိုးဖွဲ့ကြိုးနွားဖွဲ့ကြိုးသဖွယ်ဖြစ်၏။ မေ၊ ငါ၏။ သတိ၊ ဝိပဿနာနှင့်ယှဉ်သောသတိ မဂ်နှင့်ယှဉ်သောသတိသည်။ ဖာလပါစနံ၊ ထွန်သွားနှင်တံသဖွယ်ဖြစ်၏။

ကာယဂုတ္တော၊ ကာယသုစရိုက်သုံးပါးတည်းဟူသော စောင်းရမ်းဖြင့် လုံခြုံ၏။ ဝစီဂုတ္တော၊ ဝစီသုရိုက်လေးပါးတည်းဟူသော စောင်းရမ်းဖြင့်လည်း လုံခြုံ၏။ အာဟာရေ၊ ပစ္စည်းလေးပါးတို့ကို။ သံယတော၊ စောင့်ရှောက်ခြင်းတည်းဟူသော စောင်းရမ်းလည်း ရှိ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ သစ္စံ၊ မှန်သောစကားကို။ နိဒါနံ၊ ဖြတ်ခြင်းရိပ်ခြင်းနှုတ်ခြင်းအကြောင်းကို။ ကရောမိ၊ ပြု၏။ မေ၊ ငါ၏။ သောရစ္စံ၊ ကောင်းသောနိဗ္ဗာန်၌ မွေ့လျော်သည်၏အဖြစ်ဟုဆိုအပ်သော အရဟတ္တဖိုလ်သည်။ ပမောစနံ၊ တစ်ဖန်ထွန်ကြဲခြင်းဟုဆိုအပ်သော ကြောင့်ကြခြင်းမှ လွတ်သည်မည်၏။

မေ၊ ငါ၏။ ဝီရိယံ၊ ကာယိကစေတသိကဝီရိယသည်။ ဓုရဓောရယှံ၊ ထွန်ဦးရုံးသော နွားလားသဖွယ်ဖြစ်၏။ ယောဂက္ခမာဓိဝါဟနံ၊ နိဗ္ဗာန်အရပ်သို့ ရှေရှုရုန်းသည်လည်းဖြစ်၏။ ယတ္ထ၊ အကြင်နိဗ္ဗာန်အရပ်သို့။ ဂန္တွာ၊ သွား၍။ န သောစတိ၊ မစိုးရိမ်။ တတ္ထ၊ ထိုနိဗ္ဗာန်သို့။ တံ၊ ထိုထွန်ဦး၌ ရုန်းသောနွားလားသည်။ အနိဝတ္တံ အနိဝတ္တန္တော၊ မနစ်သည် ဖြစ်၍။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဧဝံ၊ ဤဆိုတိုင်း။ ဧသာ ကသိကဋ္ဌာ၊ ဤလယ်ထွန်ခြင်း အပြီးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သာ၊ ထိုလယ်ထွန်ခြင်းသည်ကား။ အမတပ္ဖလာ၊ နိဗ္ဗာန်ဟူသော အသီးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧတံ ကသိံ၊ ဤသို့သော လယ်ထွန်ခြင်းကို။ ကသိတွာန၊ လုပ်ပြီး၍။ သဗ္ဗဒုက္ခာ၊ ခပ်သိမ်းသော ဆင်းရဲမှ။ ပမုစ္စတိ၊ လွတ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်တော်မူ၏။

ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ ယံ ဟိ ယေန ကာရဏေန၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်။ ဘဝံ ဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ အမတပ္ဖလံ၊ အမြိုက်နိဗ္ဗာန်ဟုဆိုအပ်သော အသီးနှင့် ပြည့်စုံသော။ ကသိံ၊ လယ်လုပ်ခြင်းကို။ ဘာသိတံ၊ ဆို၏။ တေန ကာရဏေန၊ ထိုသို့ သော အကြောင်းကြောင့်။ ဘဝံ၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ ကဿကော၊ လယ်ထွန်ယောကျ်ား ဖြစ်တော်မူ၏။ ဘဝံ၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ ဘုဉ္ဇတု၊ ဘုန်းပေးတော်မူပါလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဂါထာဘိီဂီတံ၊ ဘုရားကျေးဇူးနှင့် စပ်သောဂါထာတို့ဖြင့် ဟော၍ရအပ်သော။ ဣမံ၊ ဤဂဏှာဆွမ်းကို။ မေ၊ ငါ့အား။ အဘောဇနေယျံ၊ သုံးဆောင်ခြင်းငှာ မထိုက်။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ သမ္ပဿတံ သမ္ပဿန္တာနံ၊ အကျိုးအကြောင်းကို သိမြင်ကုန်သော သူတော်ကောင်းတို့အား။ ဧသဓမ္မော၊ ဤသို့ဆိုအပ်သော သဘောသည်။ န ဟောသိ၊ မဖြစ်။ ဗုဒ္ဓါ၊ ဘုရားရှင်တို့သည်။ ဂါထာဘိဂီတံ၊ ဘုရားကျေးဇူးနှင့် စပ်သော ဂါထာတို့ဖြင့် ဟော၍ရအပ်သော ဘောဇဉ်ကို။ ပနုဒန္တိ၊ ပယ်ကုန်၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဓမ္မော၊ အရိယာတို့၏ အကျင့်တရားသည်။ သတိ၊ ရှိသော်။ ဇီဝိတကပ္ပန္တာနံ၊ တရားသဖြင့် အသက်မွေးကုန်သော သူတော်ကောင်းတို့အား။ ဧသာ၊ ဤတရားဖြင့် အသက်မွေးကုန်သည်။ ဝုတ္တိ၊ ကောင်းသောအသက်မွေးသည်မည်၏။

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ကေဝလံ၊ စင်စစ်။ မဟေသိံ၊ သီလကျေးဇူးကို ရှာမှီးတတ်သော။ ကုက္ကုစ္စဝူပသန္တံ၊ ငြိမ်းပြီသောက္ကုစ္စရှိသော။ နံ ခီဏာသဝံ၊ ထိုရဟန္တာကို။ အညေန၊ ဆိုအပ်ခဲ့ပြီးသော ဆွမ်းမှတပါးသော။ အန္နေန စ၊ ဆွမ်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ပါနေန စ၊ အဖျော်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ဥပဋ္ဌဟဿု၊ လုပ်ကျွေးလော။ တံ၊ ထိုခီဏာသဝပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ပုညပေက္ခဿ၊ ကောင်းမှုကို အလိုရှိသော သူ၏။ ခေတ္တဦိ ခေတ္တံ ဧဝ၊ လယ်မြေကောင်းသဖွယ်ဖြစ်သည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်တော်မူ၏။

ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဟောတော်မူအပ်သည်ရှိသော်။ ကသိကဘာရဒွါဇော၊ ကသိကဘာရဒွါဇအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ အတိက္ကန္တံ၊ အလွန်နှစ်လိုဖွယ် ရှိပေစွ။ ပ။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဘဝံ ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ အဇ္ဇတဂ္ဂေ၊ ယနေ့ကို အစပြု၍။ ပါဏုပေတံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ သရဏံ၊ ကိုကွယ်ရာဟူ၍။ ဂတံ၊ ဆည်းကပ်သော။ ဥပါသကံ၊ ဒါယကာဟူ၍။ ဓာရေတု၊ မှတ်တော်မူပါလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဣတိ၊ ဤသို။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။

၂၊ ဥဒယသုတ်

၁၉၈။ သာဝတ္ထိနိဒါနံ၊ သာဝတ္ထိနိဒါန်းတည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပုဗ္ဗနှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ယေန၊ အကြင်ရပ်၌။ ဥဒယဿ၊ ဥဒယအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏဿ၊ ပုဏ္ဏား၏။ နိဝေသနံ၊ အိမ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ Ä (၁၇၆) အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဥဒယော၊ ဥဒယအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပတ္တံ၊ သပိတ်တော်ကို။ ဩဒနေန၊ ဆွမ်းဖြင့်။ ပူရေသိ၊ ပြည့်စေ၏။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြေက်လည်း။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပုဗ္ဗနှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဥဒယဿ၊ ဥဒယအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏဿ၊ ပုဏ္ဏား၏။ နိဝေသနံ၊ အိမ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ပ။ တတိယမ္ပိ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဥဒယော၊ ဥဒယအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရာ၏။ ပတ္တံ၊ သပိတ်တော်ကို။ ဩဒနေန၊ ဆွမ်းဖြင့်။ ပူရေတွာ၊ ပြည့်စေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျေက်သနည်း။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အယံ သမဏော ဂေါတမော၊ ဤရဟန်းဂေါတမသည်။ ပကဋ္ဌကော၊ အရသာ၌ တက်မက်သည် ဖြစ်၍။ ပုနပ္ပုနံ၊ အဖန်ဘန်တလဲလဲ။ အာဂစ္ဆတိ၊ လာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။)

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဗီဇံ၊ မျိုးစေ့ကို။ ပုနပ္ပုနံ စေဝ၊ အဖန်တလဲလဲ သာလျှင်။ ဝပ္ပန္တိ၊ စိုက်ပျိုးကုန်၏။

ဒေဝရာဇာ၊ ပဇ္ဇုန်နတ်မင်းသည်။ ပုနပ္ပုနံ၊ အဖန်တလဲလဲ။ ဝဿတိ၊ မိုးရွာစေ၏။

ကဿကာ၊ လယ်ထွန်ယောကျ်ားတို့သည်။ ပုနပ္ပုနံ၊ အဖန်တလဲလဲ။ ခေတ္တံ၊ လယ်ကို။ ကသန္တိ၊ လုပ်ကုန်၏။

ရဋ္ဌံ၊ တိုင်း၌ နေသောသူသည်။ ပုနပ္ပုနံ၊ အဖန်တလဲလဲ။ ဓညံ၊ စပါးလုပ်ရာသို့။ ဥပေတိ၊ ကပ်၏။

ယာစကာ၊ ပုံတောင်းယာစကာတို့သည်။ ပုနပ္ပုနံ၊ အဖန်တလဲလဲ။ ယာစယန္တိ၊ တောင်းကုန်၏။

ဒါနပတိ၊ အလှူရှင်သည်။ ပုနပ္ပုနံ၊ အဖန်တလဲလဲ။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒဒန္တိ၊ လှူကုန်၏။

ဒါနပတိ၊ အလှူရှင်သည်။ ပုနပ္ပုနံ၊ အဖန်တလဲလဲ။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ ဒဒိတွာ၊ ပေးလှူ၍။ ပုနပ္ပုနံ၊ အဖန်တလဲလဲ။ သဂ္ဂံ၊ ကောင်းမှုကို ပြုသောသူတို့၏ မွေ့လျော်ရာဖြစ်သော။ ဌာနံ၊ ဌာနသို။ ဥပေတိ၊ ကပ်၏။

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ခီရနိကာ၊ နို့ရေကို သုံးဆောင်လိုသောသူတို့သည်။ ပုနပ္ပုနံ၊ အဖန်တလဲလဲ။ ဓေနုံ၊ နွားမကို။ ဒုဟန္တိ၊ နို့ညှစ်ကုန်၏။

ဝစ္ဆော၊ နွားငယ်သည်။ ပုနပ္ပုနံ၊ အဖန်တလဲလဲ။ မာတရံ၊ အမိဖြစ်သော နွားမသို့။ ဥပေတိ၊ ကပ်၏။

ပုနပ္ပုနံ၊ အဖန်တလဲလဲ။ ကိလမတိ စ၊ ဣရိယာပုထ်ဖြင့်လည်း ပင်ပန်း၏။ ဖန္ဒတိ စ၊ ဣရိယာပုထ်ဖြင့်လည်း တုန်တုန်လှုပ်၏။ မန္ဒော၊ နုံ့သောပညာရှိသော သူသည်။ ပုနပ္ပုနံ၊ အဖန်တလဲလဲ။ ဂဗ္ဘံ၊ အိမ်ခွေး မြေခွေးစသော ထိုတိရစ္ဆာန်တို့၏ဝမ်းသို့။ ဥပေတိ၊ ကပ်၏။

ပုနပ္ပုနံ၊ အဖန်တလဲလဲ။ ဇာယတိ စ၊ ပဋိသန္ဓေလည်းနေ၏။ မိယျတိ စ၊ သေလည်းသေ၏။

ပုနပ္ပုနံ၊ အဖန်တလဲလဲ။ သိဝထိတံ၊ သင်းချိုင်းသို့။ ဟရန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။ ဘူရိပညော၊ ပညာကြီးသောသူတော်ကောင်းသည်။ မဂ္ဂဉ္စ၊ နိဗ္ဗာန်ကိုလည်း။ လဒ္ဓါ၊ ရ၍။ အပုနဗ္ဘဝါယ၊ တစ်ဖန်မဖြစ်ခြင်းငှာ။ ပုနပ္ပုနံ၊ အဖန်တလဲလဲ။ ဇာယတိ၊ လုံးလကိုဖြစ်စေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ မိန့်တော်မူသည်ရှိသော်။ ဥဒေယ၊ ဥဒေယအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) ဘော ဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမ။ အဘိက္ကန္တံ၊ အလွန်နှစ်လိုဖွယ်ရှပေစွ။ ပ။ အဇ္ဇတဂ္ဂေ၊ ယနေ့ကို အစပြု၍။ ပါဏုပေတံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ သရဏံ ဂတံ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍ဆည်းကပ်သော။ ဥပါသကံ၊ ဒါယကာဟူ၍။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဘဝံ ဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ ဓာရေတု၊ မှတ်တော်မူပါလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။

၃၊ ဒေဝဟိတသုတ်

၁၉၉။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ပ။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၍။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝါတေဟိ၊ ဝမ်း၌ဖြစ်သော လေတို့ကြောင့်။ အာဗာဓိကော၊ အနာရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အာယသ္မာ ဥပဝါနော၊ ရှင်ဥပဝါနသည်လည်း။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဥပဋ္ဌကော၊ အလုပ်အကျွေးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာယသ္မန္တံ ဥပဝါနံ၊ အရင်ဥပဝါနကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။) ဥပဝါန၊ ဥပဝါန။ ဣင်္ဃ၊ ငါတိုက်တွန်း၏။ တွံ၊ သင်သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ ဥဏှောဒကံ၊ ရေနွေးကို။ ဇာနာဟိ၊ သိလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧဝံ သာဓု၊ ကောင်းပါပြီ။ ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ အာယသ္မာ ဥပဝါနော၊ အရှင်ဥပဝါနသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ (ဝစနံ၊ စကားတော်ကို။) ပဋိဿုဏိတွာ၊ ရိုသေစွာနာ၍။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဒေဝဟိတဿ၊ ဒေဝဟိအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏဿ၊ ပုဏ္ဏား၏။ နိဝေသနံ၊ အိမ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထို အရပ်၌။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ပြီး၍။ တုဏှိဘူတော၊ ဆိပ်ဆိပ်နေသည် ဖြစ်၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်လေ၏။ ဒေဝဟိတော၊ ဒေဝဟိတအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတံ၊ ရပ်သော။ တုဏှိဘူတံ၊ ဆိပ်ဆိပ်နေသည် ဖြစ်၍ဖြစ်သော။ အာယသ္မန္တံ ဥပဝါနံ၊ အရင်ဥပဝါနကို။ အဒ္ဒသ ခေါ အဒ္ဒါသ ဧဝ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်ပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ ဥပဝါနံ၊ အရှင်ဥပဝါနကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

Ä (၁၇၇) သိင်္ဃာဋိပါရုတော၊ ဒုကုဋ်မည်သောနှစ်သင်္ကန်းကိုရုံလျက်။ တိဋ္ဌံ တိဋ္ဌန္တော၊ ရပ်လျက်။ တုဏှိဘူတော၊ ဆိပ်ဆိပ်နေလျက်။ မုဏ္ဍော၊ ဦးပြည်းသော။ ဘဝံ၊ အရှင်သည်။ ကိံ၊ အဘယ်ကို။ ပတ္ထယာနော၊ တောင့်တသည် ဖြစ်၍။ ကိံ၊ အဘယ်ကို။ ဧသံ ဧသန္တော၊ ရှာမှီးသည်ဖြစ်၍။ ကိံ၊ အဘယ်ကို။ ယာစိတုံ၊ တောင်းပန်စိမ့်သောငှာ။ အာဂတော နု၊ လာသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ လောကေ၊ လောက၌။ အရဟံ၊ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်ထိုက်သော။ သုဂတော၊ ကောင်းသောစကားကို ဆိုတော်မူတတ်သော။ မုနိ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝါတေဟိ၊ ဝမ်း၌ဖြစ်သော လေတို့ကြောင့်။ အာဗာဓိကော၊ အနာဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ တေ၊ သင့်အား။ ဥဏှောဒကံ၊ ရေနွေးသည်။ သစေ အတ္ထိ၊ အကယ်၍ ရှိအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ရှိသည်ရှိသော်။ မုနိနော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ဒေဟိ၊ ပေးလှူလော။

ပူဇနေယျာနံ၊ ပူဇော်ထိုက်ကုန်သော သူတို့အား။ ပူဇိတော၊ ပူဇော်အပ်သော။ သက္ကရေယျာနံ၊ အလေးအမြတ်ပြုထိုက်ကုန်သော သူတို့အား။ သက္ကတော၊ အလေးအမြတ်ပြူအပ်သော။ အပစေယျာနံ၊ အရိုအသေပြုထိုက်ကုန်သော သူတို့အား။ အပစိတော၊ အရိုအသေ ပြုအပ်သော။ တဿ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရား၏။ တံ ဥဏှောဒကံ၊ ထိုရေနွေးကို။ ဟာတဝေ၊ ဆောင်ခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥပဝါနော၊ ဥပဝါနသည်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒေဝဟိတော၊ ဒေဝဟိတအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဥဏှောဒကဿ၊ ရေနွေးကို။ ပုရိသေန၊ ယောကျ်ားကို။ ကာဇံ၊ တထမ်းကို။ ဂါဟာပေတွာ၊ ယူစေ၍။ ဖာဏိတဿ စ၊ တင်လဲကိုလည်း။ ပုဋံ၊ တထုပ်။ ဂါဟာပေတွာ၊ ယူစေ၍။ အာယသ္မတော ဥပဝါနဿ၊ အရှင်ဥပဝါနအား။ ပါဒါသိ၊ လှူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဥပဝါနော၊ အရှင်ဥပဝါနသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဥဏှောဒကေန၊ ရေနွေးဖြင့်။ နှာပေတွာ၊ ရေချိုးစေ၍။ ဥဏှောဒကေန၊ ရေနွေးဖြင့်။ ဖာဏိတံ၊ တင်လဲကို။ အာလောလေတွာ၊ ဖျော်၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ပါဒါသိ၊ ကပ်လှူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ သော အာဗာဓော၊ ထိုအနာသည်။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘိ၊ ငြိမ်း၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒေဝဟိတော၊ ဒေဝဟိတအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်၌။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သမ္မောဒိ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟော၏။ သမ္မောဒနိယံ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟောအပ်သော။ သာရဏီယံ၊ အသက်ထက်ဆုံးအောက်မေ့အပ်သော။ ကထံ၊ စကားကို။ ဝီတိသာရေတွာ၊ ပြီးဆုံးစေ၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီသော။ ဒေဝဟိတော၊ ဒေဝဟိတအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ ကတ္ထ၊ အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်၌။ ဒေယျဓမ္မံ၊ လှူဖွယ်ဝတ္ထုကို။ ဒဇ္ဇာ၊ လှူရအံ့နည်း။ ကတ္ထ၊ အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်၌။ ဒိန္နံ၊ လှူအပ်သော ဝတ္ထုသည်။ မဟပ္ဖလံ၊ အကျိုးကြီးသနည်း။ ယဇမာနဿ၊ လှူသော သူအား။ ကထံ ဟိ၊ အဘယ်သို့သော အကြောင်းကြောင့်သာလျှင်။ ဣဇ္ဈတိ၊ ပြည့်စုံသနည်း။ ကထံ၊ အဘယ်သို့သော အကြောင်းကြောင့်။ ဒက္ခိဏာ၊ အလှူတို့သည်။ ဣဇ္ဈတိ၊ ပြည့်စုံသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ယော မုနိ၊ အကြင်မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပုဗ္ဗေနိဝါသံ၊ ရှေး၌ နေခဲ့ဘူးသောခန္ဓာအစဉ်ကို။ ဝေဒိ၊ ပုဗ္ဗေနိသဉာဏ်ဖြင့် ထိုးထွင်း၍ သိတော်မူ၏။ သဂ္ဂဉ္စ၊ နတ်ပြည်ကိုလည်းကောင်း။ အပါယဉ္စ၊ အပါယ်ကိုလည်းကောင်း။ ပဿတိ၊ ဒိဗ္ဗစက္ခုဉာဏ်ဖြင့်မြင်၏။ အထော၊ ထိုမျှို့။ ဇာတိက္ခယံ၊ ဇာတ်ိ၏ကုန်ရာဖြစ်သော အရဟတ္တဖိုလ်သို့။ ပတ္တော၊ ရောက်တော်မူ၏။ သော မုနိ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ အဘိညာ အဘိညာယ၊ သိပြီး၍။ ဝေါသိတော၊ သုံးအပ်သော သီတင်း၏အဆုံးသို့ ရောက်၏။

ဧတ္ထ၊ ဤရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်၌။ ဒေယျဓမ္မံ၊ လှူဖွယ်ဝတ္ထုကို။ ဒဇ္ဇာ၊ လှူရာ၏။ ဧတ္ထ၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်၌။ ဒိန္နံ၊ အလှူသည်။ မဟပ္ဖလံ၊ များသော အကျိုးရှိ၏။ ယဇမာနဿ၊ လှူသော သူအား။ ဧဝံ ဟိ၊ ဤသို့ရဟန္တာကို လှူခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ ဣဇ္ဈတိ၊ ပြည့်စုံ၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဒက္ခိဏာ၊ အလှူသည်။ ဣဇ္ဈတိ၊ ပြည့်စုံ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ မိန်တော်မူ၏။

ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ မိန့်တော်မူအပ်သည်ရှိသော်။ ဒေဝဟိတော၊ ဒေဝဟိတအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျေက်သနည်း။ ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ အဘိက္ကန္တံ၊ အလွန်နှစ်လိုဖွယ် ရှိစွတကား။ ပ။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဘဝံ ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ အဇ္ဇတဂ္ဂေ၊ ယနေ့ကိုအစပြု၍။ ပါဏုပေတံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂတံ၊ ဆည်းကပ်သော။ ဥပါသကော၊ ဒါယကာဟူ၍။ ဓာရေတု၊ မှတ်တော်မူပါလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။)

၄၊ မဟာသာလသုတ်

၂၀၀။ Ä (၁၇၈) သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုသို့ နေတော်မူသော အခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ လူခေါ၊ အိုမင်းသော။ လူခပါဝုရဏော၊ အိုနွမ်းသော အဝတ်အရုံရှိသော။ ဗြာဟ္မဏမဟာသာလော၊ များသော ဥစ္စာနှစ်ရှိသော ပုဏ္ဏားသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သမ္မောဒိ၊ နှစ်လိုဝမ်းသာပြောဟော၏။ သမ္မောဒနီယံ၊ နှစ်လိုဝမ်းသာပြောဟောအပ်သော။ သာရဏီယံ၊ အသက်ထက်ဆုံး အောက်မေ့အပ်သော။ ကထံ၊ စကားကို။ ဝီတိသာရေတွာ၊ ပြီးစေ၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသန္နံ ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ တံ ဗြာဟ္မဏမဟာသာလံ၊ ထိုများစွာသောဥစ္စာနှစ်ရှိသော ပုဏ္ဏားကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။) ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ကိံ နု၊ အဘယ်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ လူခေါ၊ အိုမင်းသည် ဖြစ်၍။ လူခပါဝုရဏော၊ အိုနွမ်းသော အဝတ်အရုံရှိသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။) ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ ဣဓ၊ ဤအရပ်၌။ မေ၊ ငါ၏။ စတ္တာရော၊ လေးယောက်ကုန်သော။ ယေ ပုတ္တာ၊ အကြင်သားတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ ပုတ္တာ၊ ထိုသားတို့သည်။ ဒါရေဟိ၊ မယားတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သံပုစ္ဆ၊ တိုင်ပင်၍။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဃရာ၊ အိမ်မှ။ နိက္ခန္တိ၊ ထွက်စေကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့ တပြီးကား။ တွံ၊ သင်သည်။ ဣမာ ဂါထာယော၊ ဤဂါထာတို့ကို။ ပရိယာပုဏိတွာ၊ ရအောင်သင်၍။ သဘာယံ၊ သဘင်၌။ မဟာဇနကာယေ၊ လူများအပေါင်းသည်။ သန္နိပတိတေ၊ စည်းဝေးသည်ရှိသော်။ ပုတ္တေသု စ၊ သားတို့သည်လည်း။ သန္နိသိန္နေသု၊ ကောင်းစွာထိုင်နေကုန်သည်ရှိသော်။ ဘာသတု၊ ရွတ်ဆိုလော။

ယေဟိ ဇာတေဟိ၊ အကြင်ငါ့သားတို့သည်။ နန္ဒိဿံ၊ နှစ်သက်ဝမ်းမြောက်ပြီ။ ယေသဉ္စ၊ အကြင်သားတို့အားလည်း။ ဘဝံ၊ ပွားစီးခြင်းကို။ ဣစ္ဆိသံ၊ တောင့်တပြီ။ တေ၊ ထိုငါ့သားတို့သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဒါရေဟိ၊ မယားတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သံပုစ္ဆ၊ တိုင်ပင်၍။ သာ၊ ခွေးတို့သည်။ သူကရံ၊ ဝက်ကို။ ဝါရေန္တိ ဣဝ၊ ဟောင်သဖြင့် မြစ်ကုန်သကဲ့သို့။ ဝါရေန္တိ၊ မြည်တမ်းသဖြင့် မြစ်ကြကုန်၏။

အသန္တာ၊ သူတော်မဟုတ်ကုန်သော။ ဇမ္မာ၊ ယုတ်ကုန်သော သားတို့သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ တာတတာတာတိ၊ ဘခင်ဘခင်ဟူ၍။ ဘာသရေ ကိရ၊ ဆိုကုန်သတတ်။ ပုတ္တရူပေန၊ သား၏အသွင်ဖြင့်။ တေ ရက္ခသာ၊ ထိုရက္ခိုက်ဘီလူးတို့သည်။ ဝယောဂတံ၊ အရွယ်လွန်သောငါ့ကို။ ဇဟန္တိ၊ စွန့်ကုန်လေယောင်တကား။ ဇိဏ္ဏော၊ အိုမင်းသော။ အေဿာ၊ မြင်းကို။ ဇာနေန၊ လူအပေါင်းသည်။ ခါဒနာ၊ ကောင်းသောအရသာရှိသော ခဲဖွယ်မှ။ အပနိယတိ ဣဝ၊ ဖယ်အပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ နိဗ္ဘောဂေါ၊ ဥစ္စာမရှိသော။ မာဒိသောပိ၊ ငါ့ကဲ့သိ့ုသောသူသည်လည်း။ ဗာလကာနံ၊ သူမိုက်တို့၏။ ပိတာ၊ အဘဖြစ်၏။ ထေရော၊ အိုမင်းသည် ဖြစ်၍။ ပရာဂါရေသု၊ သူတပါးအိမ်တို့၌။ ဘိက္ခတိ၊ တောင်းရ၏။

ယေ ပုတ္တာ၊ အကြင်သားတို့သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ အနဿဝါ၊ မရိုသေ မတုန့်ဝပ်ကုန်။ တေဟိ၊ ထိုသားတို့ထက်။ မေ၊ ငါ၏။ ဒဏ္ဍောဝ၊ လက်စွဲတောင်ဝှေးသည်သာလျှင်။ သေယျော ကိရ၊ မြတ်သေးသတတ်။ အထော၊ ထိုစကားမှန်၏။ ဒဏ္ဍော၊ တောင်ဝှေးသည်။ စဏ္ဍံ၊ ကြမ်းသော။ ဂေါဏံပိ၊ နွားကိုလည်း။ ဝါရေတိ၊ မြစ်၏။ စဏ္ဍံ၊ ကြမ်းသော။ ကုက္ကုရံပိ၊ ခွေးကိုလည်း။ ဝါရေတိ၊ မြစ်၏။

အန္ဓကာရေ၊ အမိုက်တိုက်၌။ ပုရေ၊ ရှေ့သွားသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂမ္ဘီရေ၊ နက်သောရေ၌။ ဂါဓံ၊ ထောက်ဖော်ကို။ ဧဓတိ၊ ရ၏။ ခလိတွာ၊ ချော်သော်လည်း။ ဒဏ္ဍဿ၊ တောင်ဝှေး၏။ အာနုဘာဝေန၊ အစွမ်းကြောင့်။ ပဋိတိဋ္ဌတိ၊ တစ်ဖန်တည်ပြန်ရ၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ ပုတ္တေဟိ၊ သားတို့ထက်။ သေယျော ကိရ၊ မြက်သေးသတတ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သောဗြာဟ္မဏမဟာသာလော၊ ထိုပုဏ္ဏားသူကြွယ်သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဣမာ ဂါထာယော၊ ဤဂါထာတို့ကို။ ပရိယာပုဏိတွာ၊ ရအောင်သင်၍။ သဘာယံ၊ သဘင်အလယ်၌။ မဟာဇနကာရေ၊ လူများအပေါင်းသည်။ သန္နိပတိတေ၊ စည်းဝေးသည်ရှိသော်။ ပုတ္တေသု၊ သားတို့သည်။ သန္နိသိန္နေသု၊ ကောင်းစွာနေကုန်သည်ရှိသော်။ အဘာသိ၊ ရွတ်ဆိုလေ၏။ ကိံ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်ဆိုသနည်း၊

ယေဟိဇာတေဟိ၊ အကြင်ငါ့သားတို့သည်။ နန္ဒိဿံ၊ နှစ်သက်ဝမ်းမြောက်အပ်ပြီ။ ယေသဉ္စ၊ အကြင်သားတို့အားလည်း။ ဘဝံ၊ စည်းပွားခြင်းကို။ ဣစ္ဆိသံ၊ တောင့်တပြီ။ တေ၊ ထိုသာတို့သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဒါရေဟိ၊ မယားတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သံပုစ္ဆ၊ တိုင်ပင်၍။ သာ၊ ခွေးတို့သည်။ သူကရံ၊ ဝက်ကို။ ဝါရေန္တိ ဣဝ၊ ဟောင်သဖြင့် မြစ်ကုန်သကဲ့သို့။ ဝါရေန္တိ၊ မြည်တမ်းသဖြင့် မြစ်ကုန်၏။

အသန္တာ၊ သူတော်မဟုတ်ကုန်သော။ ဇမ္မာ၊ ယုတ်မာသောသားတို့သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ တာတတာတာတိ၊ ဘခင်ဘခင်ဟူ၍။ ဘာသာရေ ကိရ၊ ဆိုကုန်သတတ်။ ပုတ္တရူပေန၊ သား၏အသွင်ဖြင့်။ တေ ရက္ခာသာ၊ ထိုရက္ခိုက်ဘီလူးတို့သည်။ ဝယောဂတံ၊ အရွယ်လွန်သောငါ့ကို။ ဇဟန္တိ၊ စွန့်ကုန်လေယောင်တကား။

Ä (၁၇၉) ဇိဏ္ဏော၊ အိုမင်းပြီးသော။ အေဿ၊ မြင်းကို။ ဇနေန၊ လူအပေါင်းတို့သည်။ ခါဒနာ၊ ကောင်းသောအရသာရှိသော ခဲဖွယ်မှ။ အပနိယတိ ဣဝ၊ ဖယ်အပ်သကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ နိဗ္ဘောဂေါ၊ ဥစ္စာမရှိသော။ မာဒိသောပိ၊ ငါ့ကဲ့သို့သော သူသည်လည်း။ ဗာလကာနံ၊ သူမိုက်တို့၏။ ပိတာ၊ အဘဖြစ်၏။ ထေရော၊ အိုမင်းသည် ဖြစ်၍။ ပရာဂါရေသု၊ သူတတို့၏အိမ်၌။ ဘိက္ခတိ၊ တောင်းရ၏။

ယေ ပုတ္တာ၊ အကြင်သားတို့သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ အနဿဝါ၊ မရိုသေမတုံ့ဝပ်ကုန်။ တေဟိ၊ ထိုသားတို့ထက်။ မေ၊ ငါ့၏။ ဒဏ္ဍောဝ၊ လက်စွဲတော်ဝှေးသည်သာလျှင်။ သေယျော ကိရ၊ မြတ်သေးသတတ်။ အထော၊ ထိုစကားမှန်၏။ ဒဏ္ဍော၊ တောင်ဝှေးသည်။ စဏ္ဍံ၊ ကြမ်းသော။ ဂေါဏမ္ပိ၊ နွားကိုလည်း။ ဝါရေတိ၊ မြစ်၏။ စဏ္ဍံ၊ ကြမ်းသော။ ကုက္ကုရမ္ပိ၊ ခွေးကိုလည်း။ ဝါရေတိ၊ တားမြစ်၏။

အန္ဓကာရေ၊ အမိုက်တိုက်၌။ ပုရေ၊ ရှေ့သွားသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဂမ္ဘီရေ၊ နက်သောရေ၌။ ဂါဓံ၊ ထောက်ဘော်ကို။ ဧဓတိ၊ ရ၏။ ခလိတွာ၊ ချော်သော်လည်း။ ဒဏ္ဍဿ၊ တောင်ဝှေး၏။ အာနုဘာဝေန၊ အစွမ်းကြောင့်။ ပဋိတိဋ္ဌတိ၊ တစ်ဖန်တည်ပြန်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ပုတ္တေဟိ၊ သားတို့ထက်။ သေယျော ကိရ၊ မြတ်သတတ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဘာသိ၊ ရွတ်ဆို၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ နံ ဗြာဟ္မဏမဟာသာလံ၊ ထိုများစွာသောဥစ္စာနှစ်ရှိသော ပုဏ္ဏားကို။ ပုတ္တာ၊ သားတို့သည်။ ဃရံ၊ အိမ်သို့။ နေတွာ၊ ဆောင်၍။ နှာပေတွာ၊ ရေချိုးစေ၍။ ပစ္စေကံ၊ အသီးအသီး။ ဒုဿယုဂေန၊ ပုဆိုးအစုံဖြင့်။ အာစ္ဆာဒေသုံ၊ ဖုံးလွှမ်းကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဗြာဟ္မဏမဟာသာလော၊ ထိုများစွာသောဥစ္စာနှစ်ရှိသော ပုဏ္ဏားသည်။ ဧကံ၊ တစ်ခုသော။ ဒုဿယုဂံ၊ ပုဆိုးအစုံကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုဘုရားရှိတော်မူသော အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သမ္မောဒိ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟော၏။ သမ္မောဒနီယံ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟောအပ်ပြီးသော်။ သာရဏီယံ၊ အသက်ထက်ဆုံးအောက်မေ့အပ်သော။ ကထံ၊ စကားကို။ ဝီတိသာရေတွာ၊ ပြီးဆုံးစေ၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ ဗြာဟ္မဏမဟာသာလော၊ များသော ဥစ္စာနှစ်ရှိသော ပုဏ္ဏားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်းဟူမူကား။ ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ မယံ ဗြာဟ္မဏာနာမ၊ အကျွန်ုပ်တို့ပုဏ္ဏားမည်သည်တို့သည်။ အာစရိယဿ၊ ဆရာ၏။ အာစရိယဓနံ၊ ဆရာ၏ဥစ္စာကို။ ပရိယေသာမ၊ ရှာမှီးကုန်၏။ ဘဝံ ဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်၏။ အာစရိယဓနံ၊ ဆရာ၏ဥစ္စာကို။ ပဋိဂ္ဂဏှာတု၊ ခံတော်မူပါလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာနုကမ္ပံ၊ အစဉ်သနားသည်ကို။ ဥပါဒါယ၊ စွဲ၍။ ပဋိဂ္ဂဟေသိ၊ ခံတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုသို့ နေတော်မူသောအခါ၌။ သော ဗြာဟ္မဏမဟာသာလော၊ ထိုများစွာသော ဥစ္စာနှစ်ရှိသော ပုဏ္ဏားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဝေါစ၊ လျှောက်သနည်း။ ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ အဘိက္ကန္တံ၊ အလွန်နှစ်လိုဖွယ် ရှိပေစွတကား။ ပ။ အဇ္ဇတဂ္ဂေ၊ ယနေ့ကိုအစပြု၍။ ပါဏုပေတံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂတံ၊ ဆည်းကပ်သော။ ဥပါသကံ၊ ဒါယကာဟူ၍။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဘဝံ ဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ ဓာရေတု၊ မှတ်တော်မူပါလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၅၊ မာနတ္ထဒ္ဓသုတ်

၂၀၁။ သာဝတ္ထိနိဒါနံ၊ သာဝတ္ထိနိဒါန်းတည်း။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ မာနတ္ထဒ္ဓေါ နာမ၊ မာနခက်ထန်သောကြောင့် မာနတ္ထဒ္ဓမည်သော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ပဋိဝသတိ၊ နေ၏။ သော၊ ထိုပုဏ္ဏားသည်။ မာတရံ၊ အမိကို။ နေဝ အဘိဝါဒေတိ၊ ရှိမခိုး။ ပိတရံ၊ အဘကို။ န အဘိဝါဒေတိ၊ ရှိမခိုး။ အာစရိယံ၊ ဆရာကို။ န အဘိဝါဒေတိ၊ ရှိမခိုး။ ဇေဋ္ဌဘာတရံ၊ အစ်ကိုကို။ န အဘိဝါဒေတိ၊ ရှိမခိုး။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မဟတိယာ၊ များစွာသော။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်သည်။ ပရိဝုတော၊ ခြံရံအပ်သည် ဖြစ်၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မာနတ္ထဒ္ဓဿ၊ မာနခက်ထန်သော။ ဗြာဟ္မဏဿ၊ ပုဏ္ဏားအား။ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) ခေါ၊ စင်စစ်။ အယံ သမဏော ဂေါတမော၊ ဤရဟန်းဂေါတမသည်။ မဟတိယာ၊ များစွာသော။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်သည်။ ပရိဝုတော၊ ခြံရံအပ်သည် ဖြစ်၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟောတော်မူ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သမဏော ဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုရဟန်းဂေါတမရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမေယျံ၊ ကပ်ရမူကား။ ယံနူန၊ ကောင်းလေစွ။ မံ၊ ငါကို။ သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ သစေ အာလပိဿတိ၊ အကယ်၍ စကားပြောဆိုအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့စကားပြောဆိုသည်ရှိသော်။ အဟံပိ၊ ငါသည်လည်း။ တံ၊ ထိုရဟန်းဂေါတမကို။ အာလဝိဿာမိ၊ စကားပြောဆိုအံ့။ မံ၊ ငါ့ကို။ သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ နော စေ အာလပိဿတိ၊ အကယ်၍ စကားမပြောဆိုသည်ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့စကားမပြောဆိုသည်ရှိသော်။ အဟံ၊ ငါသည်လည်း။ တံ၊ ထိုရဟန်းဂေါတမကို။ နာလပိဿာမိ၊ စကားမပြောဆိုအံ့။ ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိပိတက္ကော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မာနတ္ထဒ္ဓေါ၊ မာနခက်ထန်သော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုဘုရားရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တုဏှီဘူတော၊ ဆိတ်ဆိတ်နေလျက်။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်လေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တံ၊ ထိုမာနတ္ထဒ္ဓပုဏ္ဏားကို။ နာလပိ၊ စကားပြောဆိုတော်မမူ။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မာနတ္ထဒ္ဓေါ၊ မာနခက်ထန်သော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ Ä (၁၈၀) အယံ သမဏော ဂေါတမော၊ ဤရဟန်းဂေါတမသည်။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသောအကြောင်းကို။ န ဇာနာတိ၊ မသိ။ ဣတိ မနသိ ကတွာ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်း၍။ တတောဝ၊ ထိုအရပ်မှသာလျှင်။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ နိဝတ္ထိတုကာမော၊ ပြန်နစ်ခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာသခင်သည်။ မာနတ္ထဒ္ဓဿ၊ မာနခက်ထန်သော။ ဗြာဟ္မဏဿ၊ ပုဏ္ဏား၏။ စေတောပရိဝိတက္ကံ၊ စိတ်၏ကြံသည်ကို။ စေတသာ၊ ကိုယ်တော်၏စိတ်ဖြင့်။ အညာယ၊ သိ၍။ မာနတ္ထဒ္ဓံ၊ မာနခက်ထန်သော။ ဗြာဟ္မဏံ၊ ပုဏ္ဏားကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်တော်မူ၏။ ကိံ ဇ္ဈဘသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်တော်မူသနည်း၊

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ မာနံ၊ မာန်ခက်ထန်ခြင်းသည်။ န သာဓု၊ မကောင်း။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ အတ္ထိကဿ၊ အကျိုးစီပွားကို အလိုရှိသော သူအား။ ယေန အတ္ထေန၊ အကြင်အကျိုးစီပွားကြောင့်။ အာဂစ္ဆိ၊ လာရောက်၏။ တမေဝအတ္ထံ၊ ထိုအလိုရှိအပ်သော အကျိုးစီပွားကိုသာလျှင်။ အနုဗြူဟယေ၊ အဖန်တလဲလဲ ပွားစေရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်တော်မူ၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မာနတ္ထဒ္ဓေါ၊ မာနခက်ထန်သော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်ဂေါတမသည်။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ဇာနာတိ၊ သိ၏။ ဣတိ မနသိ ကတွာ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်း၍။ တတ္ထေဝ၊ ထိုခဏ၌ပင်လျှင်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပါဒေသု၊ ခြေတော်တို့၌။ သိရသာ၊ ဦးဖြင့်။ နိပတိတွာ၊ ဝပ်၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပါဒါနိ၊ ခြေတို့ကို။ မုခေန၊ မျက်နှာဖြင့်။ ပရိစုမ္ဗတိ၊ ထိုခိုက်၏။ ပါဏီဟိ စ၊ လက်တို့ဖြင့်လည်း။ ပရိသမ္ဗာဟတိ၊ ဆုပ်နှယ်၏။ နာမဉ္စ၊ အမည်ကိုလည်း။ သာဝေတိ၊ ကြား၏။ ကိံ သာဝေတိ၊ အဘယ်သို့ ကြားသနည်း။ ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ မာနတ္ထဒ္ဓေါ၊ မာနဖြင့် ခက်ထန်၏။ ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ မာနတ္ထဒ္ဓေါ၊ မာနဖြင့် ခက်ထန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သာဝေတိ၊ ကြား၏။ အထေ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ပရိသာ၊ ထိုပရိသတ်သည်။ အစ္ဆရိယဗ္ဘုတစိတ္တဇာတာ၊ ဖြစ်သော အံ့ဖွယ်သရဲ မဖြစ်ဖူးမြဲစိတ်ရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) ဘော၊ အချင်းတို့။ အစ္ဆရံ ဝတ၊ အံ့ဖွယ် ရှိစွတကား။ ဘော၊ အချင်းတို့။ အဗ္ဘုတံ ဝတ၊ မဖြစ်ဖူးမြဲ ဖြစ်စွတကား။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ မာနတ္ထဒ္ဓေါ၊ မာနဖြင့်ခက်ထန်သော။ အယံ ဗြာဟ္မဏော၊ ဤပုဏ္ဏားသည်။ မာတရံ၊ အမိကို။ နေဝ အဘိဝါဒေတိ၊ ရှိမခိုး။ ပိတရံ၊ အဘကို။ န အဘိဝါဒေတိ၊ ရှိမခိုး။ အာစရိယံ၊ ဆရာကို။ န အဘိဝါဒေတိ၊ ရှိမခိုး။ ဇေဋ္ဌဘာတရံ၊ အစ်ကိုကို။ န အဘိဝါဒေတိ၊ ရှိမခိုး။ အထ စ ပန၊ ထိုသို့ မာန်ခက်ထန်သည်ဖြစ်လျက်။ သမဏေ ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမ၌။ ဧဝရူပံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ပရမံ၊ မြတ်သော။ နိပစ္စကာရံ၊ အရိုအသေပြုခြင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြု၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အစ္ဆရိယဗ္ဘုတစိတ္တဇာတာ၊ အံ့ဖွယ်သရဲ မဖြစ်ဖူးမြဲသောစိတ်ရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မာနတ္ထဒ္ဓံ၊ မာနဖြင့်ခက်ထန်သော။ ဗြာဟ္မဏံ၊ ပုဏ္ဏားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။) ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ယတော ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ မယိ၊ ငါ၌။ တေ၊ သင်၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ပသန္နံ၊ ကြည်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တတော တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ အလံ၊ သင့်ပြီ။ ဥပဋ္ဌေဟိ၊ ထလော။ သကေ အာသနေ၊ မိမိနေရာ၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။) အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မာနတ္ထဒ္ဓေါ၊ မာနဖြင့်ခက်ထန်သော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ သကေ အာသနေ၊ မိမိနေရာ၌။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုနေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြက်စွာဘုရားကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။

ဘော ဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမ။ ကေသု၊ အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်တို့၌။ နမာနံ၊ ရှိခိုးခြင်းကို။ ကယိရာထ၊ ပြုရာအံ့နည်း။ ကေသု၊ အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်တို့၌။ သဂါရဝေါ၊ အရိုအသေပြုခြင်းသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာသနည်း။ ကေ၊ အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ အဿ ပုဂ္ဂလဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်အား။ အပစိတာ၊ အရိုအသေပြုအပ်ကုန်၏။ အဿု ဘဝေယျုံ၊ ဖြစ်ကုန်ရာသနည်း။ ကေ၊ အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ အဿ ပုဂ္ဂလဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သာဓု၊ ကောင်းစွာ။ သုပူဇိတာ၊ ကောင်းစွာပူဇော်အပ်ကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်ရာသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ မာတရိ ဝါပိ၊ အမိ၌လည်းကောငမ်း။ ပိပရိ ဝါပိ၊ အဘ၌လည်းကောင်း။ အထော၊ ထိုမှတပါး။ ဇေဋ္ဌမှိပိ၊ အကြီးလည်းဖြစ်သော။ ဘာတရိ ဝါပိ၊ အကို၌လည်းကောင်း။ စတုတ္တမှိ၊ လေးယောက်မြောက်ဖြစ်သော။ အာစရိယေ စ၊ ဆရာ၌လည်းကောင်း။ တေသု၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်တို့၌။ နမာနံ၊ ရှိခိုးခြင်းကို။ ကယိရာထ၊ ပြုရာ၏။ တေသု၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်တို့၌။ သဂါရဝေါ၊ အရိုအသေပြုခြင်းသည်။ အဿ ဘဝေယျ၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။ တေ၊ ပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ အဿ ပုဂ္ဂလဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အပစိတာ၊ အရိုအသေပြုအပ်ကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။ တေ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ အဿ ပုဂ္ဂလဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သာဓု၊ ကောင်းစွာ။ သုပူဇိတာ၊ ကောင်းစွာပူဇော်အပ်ကုန်သည်။ အဿု၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။

အရဟန္တေ၊ ပစ္စည်းလေးပါးကို ခံထိုက်ကုန်သော။ သီတိဘူတေ၊ ပြေပြစ်စွာပြုကုန်သော။ ကတကိစ္စေ၊ ပြုအပ်ပြီးသော တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးသော ကိစ္စရှိကုန်သော။ အနာသဝေ၊ အာသဝေါကင်းကုန်ပြီးသော။ အနုတ္တရေ၊ အလွန်ဘက်မရှိကုန်သော။ တေ၊ ထိုရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ မာနံ၊ မာနကို။ နိဟစ္စ၊ နှိပ်၍။ အတ္ထဒ္ဓေါ၊ မခက်ထန်သည် ဖြစ်၍။ ဘဝံ၊ သင်သည်။ နမေဿ နမေဿယျ၊ ရှိခိုးရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်ဆို၏။

Ä (၁၈၁) ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ မာနတ္ထဒ္ဓေါ၊ မာနဖြင့်ခက်ထန်သော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ အဘိက္ကန္တံ၊ အလွန်နှစ်လိုဖွယ် ရှိစွတကား။ ပ။ အဇ္ဇတဂ္ဂေ၊ ယနေ့ကိုအစပြု၍။ ပါဏုပေတံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂတံ၊ ဆည်းကပ်သော။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဘဝံ ဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ ဥပါသကံ၊ ဒါယကာဟူ၍။ ဓာရေတု၊ မှတ်တော်မူပါလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။

၆၊ ပစ္စနီကသုတ်

၂၀၂။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုသို့ နေတော်မူသော အခါ၌။ ပစ္စနီကသာတော နာမ၊ ပစ္စနီကသာတအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ပဋိဝသတိ၊ နေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပစ္စနီကသာတဿ၊ ပစ္စနီကသာတအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏဿ၊ ပုဏ္ဏားအား။ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော ကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) အဟံ၊ ငါသည်။ ယေန၊ အကြင်ရပ်၌။ သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမေယျံ၊ ဆည်းကပ်ရမူကား။ ယံနူန၊ ကောင်းလေစွ။ ယညဒေဝ ယံ ယံ ဧဝ၊ အကြင်အကြင်စကားကိုသာလျှင်။ သမဏော ဂေါတမော၊ ရဟန်းဂေါတမသည်။ ဘာသိဿတိ၊ ဆိုလတ္တံ့။ တံ တဒေဝ၊ ထိုထိုစကားကိုသာလျှင်။ သော အဟံ၊ ထိုငါသည်။ ပစ္စနီကသာတံ၊ ဆန့်ကျင်သောအားဖြင့် သာယာအပ်သည်။ ဘဝိဿာမိ၊ ဖြစ်အံ့။ ဣတိ (ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ (အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။) တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဗ္ဘောကာသေ၊ လွင်တီးခေါင်၌။ စင်္ကမတိ၊ စင်္ကြံသွား၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပစ္စနီကသာတော၊ ပစ္စနီကသာတအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ စင်္ကမန္တံ၊ င်္ကြံသွားတော်မူသော။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အနုစင်္ကမမာနော၊ အတုလိုက်၍ စင်္ကြံသွားသည် ဖြစ်၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) သမဏ၊ ရှင်ရဟန်း။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဘဏ၊ ဟောလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။)

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ သုဘာသိတံ၊ ကောင်းစွာဟောအပ်သော တရားကို။ ပစ္စနီကသာတေန စ၊ ဆန့်ကျင်သော သာယာခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ဥပက္ကိလိဋ္ဌစိတ္တေန စ၊ ကိလေသာညစ်နွမ်းသော စိတ်ဖြင့်လည်းကောင်း။ သာရမ္ဘဗဟုလေန စ၊ အကြောင်းကိုလွန်ခြင်း လက္ခဏာရှိသော ဘေးရန်များသဖြင့်လည်းကောင်း။ သုဏာတိ၊ နာ၏။ သော၊ ထိုနာသောသူသည်။ သုဝိဇာနံ၊ သိလွယ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ယော စ၊ အကြင်သူသည်ကား။ သာရမ္ဘဉ္စ၊ အကြောင်းကိုလွန်ခြင်းလက္ခဏာရှိသော ဘေးရန်ကိုလည်းကောင်း။ စေတသော၊ စိတ်၏။ အပ္ပသာဒဉ္စ၊ မသာယာခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဝိနေယျ၊ ဖျောက်၍။ အာဃာတံ၊ ချုပ်ချယ်ခြင်းကို။ ပဋိနိဿဇ္ဇ၊ စွန့်၍။ သုဘာသိတံ၊ ကောင်းစွာဟောတော်မူအပ်သော တရားတော်ကို။ စေ သုဏာတိ၊ အကယ်၍ နာအံ့။ သော၊ ထိုသူသည်။ ဇညာ၊ သိလွယ်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ မိန့်တော်မူအပ်သည်ရှိသော်။ ပစ္စနီကသာတော၊ ပစ္စနိကသာတအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ အဘိက္ကန္တံ၊ အလွန်နှစ်လိုဖွယ် ရှိစွတကား။ ပ။ ဘဝံ ဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ အဇ္ဇတဂ္ဂေ၊ ယနေ့ကိုအစပြု၍။ ပါဏုပေတံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ သရဏံ၊ ကိုကွယ်ရာဟူ၍။ ဂတံ၊ ဆည်းကပ်သော။ ဥပါသကံ၊ ဒါယကာဟူ၍။ ဓာရေတု၊ မှတ်တော်မူပါလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။)

၇၊ နဝကမ္မိကသုတ်

၂၀၃။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကောသလေသု၊ ကောသလတိုင်းတို့၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိတစ်ခုခုသော။ ဝနသဏ္ဍေ၊ တောအုပ်၌။ ဝိဟရဂတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုသို့ နေတော်မူသော အခါ၌။ နဝကမ္မိကဘာရဒွါဇော၊ နဝကမ္မိကဘာရဒွါဇအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ တသ္မိံ ဝနသဏ္ဍေ၊ ထိုတောအုပ်၌။ ကမ္မန္တံ၊ သစ်ခုတ်၍ အသက်မွေးသော အမှုကို။ ကာရာပေတိ၊ ပြုစေ၏။ နဝကမ္မိကဘာရဒွါဇော၊ နဝကမ္မိကဘာရဒွါဇအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ အညတရသာလရုက္ခမူလေ၊ မထင်ရှားသောအင်ကြင်းပင်ရင်း၌။ ပလ္လင်္ကံ၊ ပလ္လင်ကို။ အာဘုဇိတွာ၊ ဖွဲ့၍။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ ဥဇုံ၊ ဖြောင့်စွာ။ မဏိဓာယ၊ ဆောက်တည်၍။ ပရိမုခံ၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းသို့ ရှေးရှု။ သတိံ၊ သတိကို။ ဥပဋ္ဌတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ နိသိန္နံ၊ ထိုင်နေတော်မူသော။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဒ္ဒသ ခေါ အဒ္ဒသ ဧဝ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်သောကြောင့်။ အဿ၊ ထိုနဝကမ္မိကဘာရဒွါဇပုဏ္ဏားအား။ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) ခေါ၊ စင်စစ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣမသ္မိံ ဝနသဏ္ဍေ၊ ဤတောအုပ်၌။ ကမ္မန္တံ၊ သစ်ခုတ်၍ အသက်မွေးသောအမှုကို။ ကာရာပေန္တော၊ ပြုစေလျက်။ ရမာမိ၊ မွေ့လျော်၏။ အယံ သမဏော ဂေါတမော၊ ဤရဟန်းဂေါတမသည်။ ကိံ၊ အဘယ်အမှုကို။ ကာရာပေန္တော၊ ပြုစေလျက်။ ရမတိ၊ မွေ့လျော်သနည်း။ ဣတိ (ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ (အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။) Ä (၁၈၂) အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ နဝကမ္မိကဘာရဒွါဇော၊ နဝကမ္မိကဘာရဒွါဇအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုဘုရားရှိတော်မူရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၏။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ နားတော်လျှောက်ပေ၏။ ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ နားတော်လျှောက်သနည်း၊

ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သာလဝနေ၊ အင်ကြင်းတော၌။ ကေ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ ကမ္မန္တေ၊ အမှုတို့ကို။ ကရိယန္တိ နု၊ ပြုကုန်သနည်း။ ယဒိ၊ ထိုမျှို့။ ဂေါတမော၊ ဂေါတမ။ တဝ၊ သင့်အား။ အညသ္မိံ၊ တပါးသော တော၌။ ဧကကော၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း။ ရတိ၊ မွေ့လျော်ခြင်းကို။ ဝိန္ဒတိ၊ ရ၏လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဇ္ဈဘာသိ၊ နားတော်လျှောက်၏။

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ မေ၊ ငါ့အား။ ဝနသ္မိံ၊ တောအုပ်၌။ ကရဏီယံ၊ ပြုဖွယ်ကိစ္စသည်။ န အတ္ထိ၊ မရှိ။ မေ၊ ငါ့အား။ ဥစ္ဆိန္နမူလံ၊ ဖြတ်အပ်ပြီးသော အမြစ်ရှိသော။ ဝနံ၊ တောသည်။ ဝိသူကံ၊ သုတ်သင်အပ်ပြီးသော ငြောင့်တံသင်းရှိ၏။ သွာဟံ သော အဟံ၊ ထိုငါသည်။ ဝနေ၊ တော၌။ နိဗ္ဗနတော၊ တောမရှိသည် ဖြစ်၍။ ဝိသလ္လော၊ ငြောင့်တံသင်းကင်းသည် ဖြစ်၍။ အရတိံ၊ ဆန့်ကျင်ခြင်းကို။ ဝိပ္ပဟာယ၊ ပယ်၍။ ဧကော၊ တစ်ယောက်တည်း။ ရမေ ရမာမိ၊ မွေ့လျော်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ နားတော်လျှောက်၏။

ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ လျှောက်အပ်သည်ရှိသော်။ နဝကမ္မိကဘာရဒွါဇော၊ နဝကမ္မိကဘာရဒွါဇအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ အဘိက္ကန္တံ၊ အလွန်နှစ်လိုဖွယ် ရှိပါပေ၏။ ပ။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဘဝံ ဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ အဇ္ဇတဂ္ဂေ၊ ယနေ့ကို အစပြု၍။ ပါဏုပေတံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂတံ၊ ဆည်းကပ်သော။ ဥပါသကံ၊ ဒါယကာဟူ၍။ ဓာရေတု၊ မှတ်တော်မူပါလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။

၈၊ ကဋ္ဌဟာရသုတ်

၂၀၄။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကောသလေသု၊ ကောသလတိုင်းတို့၌။ အညတရသ္မိံ၊ မထင်ရှားသော။ ဝနသဏ္ဍေ၊ တောအုပ်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုသို့ နေတော်မူသော အခါ၌။ အညတရဿ၊ မထင်ရှားသော။ ဘာရဒွါဇဂေါတ္တဿ၊ ဘာရဒွါဇအနွယ်၌ဖြစ်သော။ ဗြာဟ္မဏဿ၊ ပုဏ္ဏား၏။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ အန္တေဝါသိကာ၊ အနီးနေတပည့်ဖြစ်ကုန်သော။ ကဋ္ဌဟာရိကာ၊ ထင်းခွေသွားကုန်သော။ မာဏဝကာ၊ လုလင်တို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဝနသဏ္ဍော၊ တောအုပ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်ကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကုန်ပြီး၍။ တသ္မိံ ဝနသဏ္ဍေ၊ ထိုတောအုပ်၌။ ပလ္လင်္ကံ၊ ထက်ဝယ်ကို။ အာဘုဇိတွာ၊ ခွေ၍။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ ဥဇုံ၊ ဖြောင့်စွာ။ ပဏိဓာယ၊ ဆောက်တည်၍။ ပရိမုခံ၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းသို့ရှေးရှု။ သတိံ၊ သတိကို။ ဥပဋ္ဌပေတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ နိသိန္နံ၊ ထိုင်နေတော်မူသော။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဒ္ဒသံသု၊ မြင်ကုန်၏။ ဒိသွာန၊ မြင်ကုန်ပြီး၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘာရဒွါဇဂေါတ္တော၊ ဘာရဒွါဇအနွယ်၌ဖြစ်သော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုပုဏ္ဏားရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်ကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကုန်ပြီး၍။ ဘာရဒွါဇဂေါတ္တံ၊ ဘာရဒွါဇအနွယ်၌ဖြစ်သော။ ဗြာဟ္မဏံ၊ ပုဏ္ဏာကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ ဘဝံ၊ အရှင်ပုဏ္ဏားသည်။ ယဂ္ဃေ ဇာနေယျာသိ၊ သိဘိလော။ အသုကသ္မိံ၊ ဤမည်သော။ ဝနသဏ္ဍေ၊ တောအုပ်၌။ သမဏော၊ ရဟန်းသည်။ ပလ္လင်္ကံ၊ ထက်ဝယ်ကို။ အာဘုဇိတွာ၊ ခွေ၍။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ ဥဇုံ၊ ဖြောင့်စွာ။ ပဏိဓာယ၊ ဆောက်တည်၍။ ပရိမုခံ၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းသို့ရှေးရှု။ သတိံ၊ သတိကို။ ဥပဋ္ဌပေတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘာရဒွါဇဂေါတ္တော၊ ဘာရဒွါဇအနွယ်၌ဖြစ်သော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ တေဟိ မာဏဝကေဟိ၊ ထိုလုလင်တို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သော ဝနသဏ္ဍော၊ ထိုတောအုပ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ တသ္မိံ ဝနသဏ္ဍေ၊ ထိုတောအုပ်။ ပလ္လင်္ကံ၊ ထက်ဝယ်ကို။ အာဘုဇိတွာ၊ ခွေ၍။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ ဥဇုံ၊ ဖြောင့်စွာ။ ပဏိဓာယ၊ ဆောင်တည်၍။ ပရိမုခံ၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းသို့ရှေးရှု။ သတိံ၊ သတိကို။ ဥပဋ္ဌပေတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ နိသိန္နံ၊ ထိုင်နေတော်မူ၏။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဒ္ဒသ ခေါ အဒ္ဒသ ဧဝ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်ပြီး၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုဘုရားရှိတော်မူရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ နားတော်လျှောက်၏။ ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ နားတော်လျှောက်သနည်း၊

ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ ဂမ္ဘီရရူပေ၊ နက်နည်းသော သဘောလည်း ရှိသော။ ဗဟုဘေရဝေ၊ များစွာသော သဝိညာဏကအဝိညာဏဘေးတို့ဖြင့် ကြောက်ဖွယ် ရှိသော။ ဝနေ၊ တော၌။ သုညံ၊ ဆိတ်ငြိမ်၏။ အရညံ၊ လူသံလည်းကင်း၏။ ဝိဇနံ၊ လူလည်းကင်း၏။ ဣမံ၊ ဤတောသို့။ ဝိဂါဟိယ၊ ဝင်၍။ အနိဉ္ဇမာနေန ဌိတေန ဝဂ္ဂုနာ၊ မတုန်မလှုပ် တည်တံ့ပြေပြစ်တော်မူသော ကိုယ်တော်ဖြင့်။ လက္ခိတော၊ မှတ်အပ်သော။ ဘိက္ခု၊ အရှင်ရဟန်းသည်။ ဈာယတိ၊ ဈာန်ကိုနှလုံးသွင်းတော်မူ၏။

Ä (၁၈၃) သုန္ဒရရူပံ ဝတ၊ အလွန်ကောင်းပေစွတကား။ ယတ္ထအရညေ၊ အကြင်တော၌။ ဂီတံပိ၊ သီခြင်းသည်လည်း။ န၊ မရှိ။ ယတ္တအရညေ၊ အကြင်တော၌။ ပါဒိထံပိ၊ တီးမှုတ်ခြင်းသည်လည်း။ န၊ မရှိ။ တံ ဝနံ၊ ထိုတောကို။ မုနိ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧကော၊ တစ်ယောက်တည်း။ အဿိတော၊ မှီ၍နေတော်မူ၏။ ဣဒံ၊ ဤသို့တော၌ နေခြင်း၏အကြောင်းသည်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်အား။ အစ္ဆေရရူပံ၊ အံ့ဖွယ်သရဲသောသဘောသည်။ ပဋိဘာတိ၊ ရှေးရှုထင်၏။ ယဒိ၊ ထိုမျှို့။ ဧကကော၊ တစ်ယောက်ထီးတည်း။ ပီတိမာနော၊ ပီတိနှင့် ယှဉ်သောစိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍။ ဝနေ၊ တော၌။ ဝသေ၊ နေတော်မူ၏။ အနုတ္တရံ၊ အတုမရှိမြတ်သော။ တိဒိဝံ၊ ဗြဟ္မာပြည်ကို။ အာကင်္ခမာနော၊ တောင့်တသည် ဖြစ်၍။ လောကာဓိပတိသဟဗျတံ၊ ဗြဟ္မာမင်းနှင့် တကွအဖော်၏အဖြစ်ကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ မညာမိ၊ အောက်မေ့မိ၏။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ ဘဝံ၊ အရှင်သည်။ ဝိဇာနံ၊ လူကင်းသော။ အရညံ၊ တောကို။ အဿိတော၊ မှီတော်မူသနည်း။ တွံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ ဗြဟ္မပတ္တိယာ၊ မြတ်သောအဖြစ်သို့ရောက်ခြင်းငှာ။ ဣဓ၊ ဤတော၌။ တပေါ၊ ခြိုးခြံသောအကျင့်ကို။ ကြုဗ္ဗသိ၊ ကျင့်တော်မူလေသလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဇ္ဈဘာသိ၊ နားတော်လျှောက်၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ယာကာစိ၊ အမှတ်မရှိသော။ ကင်္ခါ၊ တောင့်တတတ်သောလောဘသည်လည်းကောင်း။ အဘိနန္ဒနာ ဝါပုထုနာနပ္ပကာရာ၊ အထူးထူးအပြားပြားများသော အလွန်နှစ်လိုတတ်သော လောဘသည်လည်းကောင်း။ ပုထုနာနပ္ပကာရာ၊ အထူးထူးအပြားပြားသော ဒိဋ္ဌိမနစသော ကိလေသာသည်လည်ကောင်း။ အနေကဓာတုသု၊ များသော သဘောရှိကုန်သော အာရုံတို့၌။ သဒါသိထာ၊ အခါခပ်သိမ်းမှီ၏။ သာပဇပ္ပိထာ၊ ထိုလျှပ်ပေါ်တတ်သောလောဘသည်။ အညာဏမူလပ္ပဘဝါ၊ အဝိဇ္ဇာလျှင်အရင်းရှိသည် ဖြစ်၍ဖြစ်၏။ သမူလိကာ၊ အဝိဇ္ဇာဟူသော မူလနှင့် တကွဖြစ်သော။ သဗ္ဗာ၊ အလုံးစုံသောကိလေသာကို။ မယာ၊ ငါသည်။ ဗျန္တိကထာ၊ အရဟတ္တမဂ်ဉာဏ်ဖြင့်ကင်းသည်ကို ပြုအပ်၏။ သွာဟံသောဟံ၊ ထိုငါသည်။ အကင်္ခေါ၊ တောင့်တခြင်းကင်းသည်ကို ဖြစ်၍။ အသိတော၊ မမှီသည် ဖြစ်၍။ အနုပယော၊ အစဉ်လိုက်ခြင်းကင်းသည် ဖြစ်၍။ သဗ္ဗေသု၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ သစ္စာလေးပါးတရားတို့၌။ ဝိသုဒ္ဓဒဿနော၊ စင်ကြယ်သော သဗ္ဗညုတဉာဏ်အမြင်ရှိသည် ဖြစ်၍။ အနုတ္တရံ၊ အလွန်အကဲမရှိသော။ သိဝံ၊ မြတ်သော။ သဗ္ဗောဓိံ၊ အရဟတ္တမဂ် ဉာဏ်သို့။ ပပ္ပုယျ၊ ရောက်၍။ ရဟော၊ ဆိတ်ငြိမ်သော။ ဗြဟေ၊ တောကြီး၌။ ဝိသာရဒေါ၊ ရဲရင့်သည် ဖြစ်၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဈာယာမိ၊ နှစ်ပါသောဈာန်ဖြင့်နေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်တော်မူ၏။

ဧဝံ၊ ဣသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ ဘာရဒွါဇ ဂေါတ္တော၊ ဘာရဒွါဇအနွယ်၌ဖြစ်သော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ အဘိက္ကန္တံ၊ အလွန်နှစ်လိုဖွယ် ရှိစွတကား။ ပ။ အဇ္ဇတဂ္ဂေ၊ ယနေ့ကိုအစပြု၍။ ပါဏုပေတံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂတံ၊ ဆည်းကပ်သော။ ဥပါသကံ၊ ဒါယကာဟူ၍။ ဓာရေတု၊ မှတ်တော်မူပါလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ ဆို၏။)

မာတုပေါသကသုတ်

၂၀၅။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုသို့ နေတော်မူသော အခါ၌။ မာတုပေါသကော၊ မာတုပေါသကအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုဘုရားရှိတော်မူရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီ၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သမ္မေဒိ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟော၏။ သမ္မောဒနိယံ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟောအပ်သော။ သာရဏီယံ၊ အသက်ထက်ဆုံးအောက်မေ့အပ်သော။ ကထံ၊ စကားကို။ ဝိတိသာရေတွာ၊ ပြီးဆုံးစေ၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ မာတုပေါသကော၊ မာတုပေါသကအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဓမ္မေန၊ တရားဖြင့်။ ဘိက္ခံ၊ ထမင်းကို။ ပရိယေသာမိ၊ ရှာမှီး၏။ ပရိယေသိတွာ၊ ရှာမှီး၍။ မာတာပိတရော၊ အမိအဘတို့ကို။ ပေါသေမိ၊ လုပ်ကျွေး၏။ ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ အဟံ၊ အကျွန်ု်ပ်သည်။ ဧဝံကာရီ၊ ဤသို့ပြုလေ့ရှိသည်။ ကိစ္စကာရီ၊ ကိစ္စကို ပြုလေ့ရှိသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ တဂ္ဃ၊ စင်စစ်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဧဝံကာရီ၊ ဤသို့ပြုလေ့ရှိသည်။ ကိစ္စကာရီ၊ ကိစ္စကို ပြုလေံရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဘိက္ခံ၊ ထမင်းကို။ ပရိယေသတိ၊ ရှာမှီး၏။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဘိက္ခံ၊ ထမင်းကို။ ပရိယေသိတွာ၊ ရှာမှီး၍။ မာတာပိတရော၊ အမိအဘတို့ကို။ ပေါသေတိ၊ လုပ်ကျွေး၏။ သော၊ ထိုသို့ လုပ်ကျွေးသောသူသည်။ ဗဟုံ၊ များသော။ ပုညံ၊ ကောင်းမှုကို။ ပသဝတိံ၊ ပွားစေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

Ä (၁၈၄) ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ယောမစ္စော၊ အကြင်သူသည်။ မာတရံ ဝါ၊ အမိကိုလည်းကောင်း။ ပိတရံ ဝါ၊ အဘကိုလည်းကောင်း။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဘိက္ခံ၊ ထမင်းကို။ ပရိယေသိတွာ၊ ရှားမှီ၍။ ပေါသတိ၊ လုပ်ကျွေး၏။ မာတာပိတူသု၊ အမိအဘတို့၌။ တာယပါရိစရိယာယ၊ ထိုသို့ လုပ်ကျွေးခြင်းကြောင့်။ နံ၊ ထိုလုပ်ကျွေးသောသူကို။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ ဣဓေဝ၊ ဤပစ္စုပ္ပန်ဘဝ၌လျှုင်။ ပသံသန္တိ၊ ချီးမွမ်းကုန်၏။ ပစ္စ၊ တမလွန်ဘဝသို့ရောက်၍။ သဂ္ဂေ၊ နတ်ပြည်၌။ ပမောဒတိ၊ မွေ့လျော်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ မိန့်တော်မူအပ်သည်ရှိသော်။ မာတုပေါသကော၊ မာတုပေါသကအမည်ရှိသော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) ဘောဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ အဘိက္ကန္တံ၊ အလွန်နှစ်လိုဖွယ် ရှိစွတကား။ ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ အဘိက္ကန္တံ၊ အလွန်နှစ်လိုဖွယ် ရှိစွတကား။ ပ။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဘဝံ ဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ အဇ္ဇတဂ္ဂေ၊ ယနေ့ကိုအစပြု၍။ ပါဏုပေတံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ သရဏံ၊ ကိုကွယ်ရာဟူ၍။ ဂတံ၊ ဆည်းကပ်သော။ ဥပါသကံ၊ ဒါယကာဟူ၍။ ဓာရေတု၊ မှတ်တော်မူပါလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။)

ဘိက္ခကသုတ်

၂၀၆။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘိက္ခကော၊ တောင်းတတ်သော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုဘုရားရှိတော်မူရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သမ္မောဒိ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟော၏။ သမ္မောဒနီယံ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟောအပ်သော။ သာရဏီယံ၊ အသက်ထက်ဆုံးအောက်မေ့အပ်သော။ ကထံ၊ စကားကို။ ဝီတိသာရေတွာ၊ ပြီဆုံးစေ၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ နိသိန္နောခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ ဘိက္ခကော၊ တောင်းတတ်သော။ ဗြာဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ အဟံပိ၊ အကျွန်ုပ်သည်လည်း။ ဘိက္ခကော၊ တောင်းတတ်၏။ ဘဝံပိ၊ အရှင်ဘုရားသည်လည်း။ ဘိက္ခကော၊ တောင်းတတ်၏။ ဣဓ၊ ဤဘိက္ခမည်သည်၏အဖြစ်၌။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့အား။ နာနာကရဏံ၊ အသီးသီးပြုခြင်းသည်။ ကိံ၊ အသို့နည်း။ ဤတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။

ဗြာဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ တေန၊ ထိုတောင်းတတ်သောကြောင့်။ ဘိက္ခကော၊ ဘိက္ခမည်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဝိဿံ၊ မကောင်းသောအနံ့ကိုလှိုင်စေတတ်သော။ ဓမ္မံ၊ အကုသိုလ်တရားကို။ သမာဒါယ၊ ဆောက်တည်၍။ အပရေ၊ တပါးကုန်သော။ ဘိက္ခဝေါ၊ ဘိက္ခုမည်ကုန်သူတို့သည်။ ယာဝတာ၊ အကြင်မျှလောက်ရှိကုန်၏။ တာဝတာ၊ ထိုမျှလောက်ကုန်သော သူတို့သည်။ ဘိက္ခု၊ စင်စစ်ဘိက္ခူမည်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ လောကေ၊ လောက၌။ ယော စ၊ အကြင်သူသည်ကား။ ပုညဉ္စ၊ ကုသိုလ်ကိုလည်း။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ပါပဉ္စ၊ မကောင်းမှုကိုလည်း။ ဗာယိတွာ၊ အရဟတ္တမဂ်ဉာဏ်ဖြင့်ပယ်၍။ ဗြဟ္မစရယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကိုလည်း။ သင်္ခါယ၊ ပညာဖြင့်ဆင်ခြင်၍။ စရတိ၊ ကျင့်၏။ သော၊ ထိုသူကို။ ဝေ၊ စင်စစ်။ ဘိက္ခု၊ ဘိက္ခုဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ မိန့်တော်မူအပ်သည်ရှိသော်။ ဘိက္ခကော၊ တောင်းတတ်သော။ ဗြဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ အဘိက္ခန္တံ၊ အလွန်နှစ်လိုဖွယ် ရှိစွတကား။ ပ။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဘဝံဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ အဇ္ဇတဂ္ဂေ၊ ယနေ့ကို အစပြု၍။ ပါဏုပေတံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂတံ၊ ဆည်းကပ်သော။ ဥပါသကံ၊ ဒါယကာဟူ၍။ ဓာရေတု၊ မှတ်ထင်တော်မူပါလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ လျောက်၏။

၁၁၊ သင်္ဂါရဝသုတ်

၂၀၇။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုသို့ နေတော်မူသော အခါ၌။ သင်္ဂါရဝေါ နာမ၊ သင်္ဂါရဝအမည်ရှိသော။ ဗြဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ပဋိဝသတိ၊ နေ၏။ ဥဒကသုဒ္ဓိကော၊ ရေဖြင့် စင်ကြယ်ခြင်းကို အလိုရှိသည် ဖြစ်၍။ ဥဒကေန၊ ရေဖြင့်။ ပရိသုဒ္ဓိံ၊ စင်ကြယ်ခြင်းကို။ ပစ္စေတိ၊ တောင့်တ၏။ သာယံ၊ ညဉ့်ဆည်းဆာ၌လည်းကောင်း။ ပါတံ၊ နံနက်ဆည်ဆာ၌လည်းကောင်း။ ဥဒကောရောဟနာနုယောဂံ၊ ရေသို့သက်ခြင်းဟူသော လုံ့လကို။ အနုယုတ္တော၊ လုံ့လပြုသည် ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုသို့ နေသော အခါ၌။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ပုဗ္ဗနှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ သာဝတ္ထိံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပါဝိသိ၊ ဝင်လေ၏။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ စရိတွာ၊ လှည့်လည်၍။ ပစ္ဆာဘတ္တံ၊ ဆွမ်းခံပြီးသည်မှ နောက်၌။ ပိဏ္ဍပါတပ္ပဋိက္ကန္တော၊ ဆွမ်းခံရွာမှ ဖဲခဲ့သည်ရှိသော်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုရှိတော်မူရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရာိးကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ အလွန်ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သင်္ဂါရဝေါ နာမ၊ သင်္ဂါရဝအမည်ရှိသော။ ဗြဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဣဓ သာဝတ္ထိယံ၊ ဤသာဝတ္ထိပြည်၌။ ပဋိဝသတိ၊ နေ၏။ Ä (၁၈၅) ဥဒကသုဒ္ဓိကော၊ ရေဖြင့် စင်ကြယ်ခြင်းကို အလိုရှိသည် ဖြစ်၍။ ဥဒကေန၊ ရေဖြင့်။ သုဒ္ဓိံ၊ စင်ကြယ်ခြင်းကို။ ပစ္စေတိ၊ တောင့်တ၌။ သာယံ၊ ညဉ့်ဆည်းဆာ၌လည်းကောင်း။ ပါတံ၊ နံနက်ဆည်းဆာ၌လည်းကောင်း။ ဥဒကောရောဟနာနုယောဂံ၊ ရေသို့သက်ဆင်းခြင်းဟူသော လုံ့လကို။ အနုယုတ္တော၊ လုံ့လပြုသည် ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သာဓု (အာယာစာမိ)၊ တောင်းပန်ပါ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သင်္ဂါရဝဿ၊ သင်္ဂါရဝအမည်ရှိသော။ ဗြဟ္မဏဿ၊ ပုဏ္ဏား၏။ နိဝေသနံ၊ အိမ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအိမ်ရှိရာအရပ်သို့။ အနုကမ္ပံ၊ အစဉ်သနားသည်ကို။ ဥပါဒါယ၊ စွဲ၍။ ဥပသင်္ကမတု၊ ကပ်တော်မူပါလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တုဏှီဘာဝေန၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်။ အဓိဝါသေတိ၊ သည်းခံတော်မူ၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပုဗ္ဗနှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သင်္ဂါရဝဿ၊ သင်္ဂါရဝအမည်ရှိသော။ ဗြဟ္မဏဿ၊ ပုဏ္ဏား၏။ နိဝေသနံ၊ အိမ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအိမ်ရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ပညတ္တေ၊ ခင်းထားအပ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုသို့ နေတော်မူသော အခါ၌။ သင်္ဂါရဝေါ၊ သင်္ဂါရဝအမည်ရှိသော။ ဗြဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုဘုရားရှိတော်မူရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သမ္မောဒိ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟော၏။ သမ္မောဒနီယံ၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြောဟောအပ်သော။ သာရဏီယံ၊ အသက်ထက်ဆုံးအောက်မေ့အပ်သော။ ကထံ၊ စကားကို။ ဝီတိသာရေတွာ၊ ပြီးဆုံးစေ၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ သင်္ဂါရဝံ၊ သင်္ဂါရဝအမည်ရှိသော။ ဗြဟ္မဏံ၊ ပုဏ္ဏားကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။) ဗြဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ တွံ၊ သင်သည်။ ဥဒကသုဒ္ဓိကော၊ ရေဖြင့် စင်ကြယ်ခြင်းကို အလိုရှိသည် ဖြစ်၍။ ဥဒကေန၊ ရေဖြင့်။ သုဒ္ဓိံ၊ စင်ကြယ်ခြင်းကို။ ပစ္စေတိ၊ တောင့်တ၏။ သာယံ၊ ညဉ့်ဆည်းဆာ၌လည်းကောင်း။ ပါတံ၊ နံနက်ဆည်းဆာ၌လည်းကောင်း။ ဥဒကောရောဟနာနုယောဂံ၊ ရေသို့သက်ခြင်းဟူသော လုံးလကို။ အနုယုတ္တော၊ လုံ့လပြုသည် ဖြစ်၍။ ဝိဟရသိ၊ နေ၏။ (ဤ၌ဝိဟရသိရှိမှသင့်)။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကိရ၊ အဆင့်စကားကြားရသည်ကား။ သစ္စံ၊ မှန်ပေသလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။) ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ ဧဝံ၊ မိန့်တော်မူတိုင်း မှန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) ဗြဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ တွံ၊ သင်သည်။ ကိံ ပန၊ အဘယ်မည်သော။ အတ္ထဝသံ၊ အကျိုးအထူးကို။ သမ္ပဿမာနော၊ ကောင်းစွာမြင်သည် ဖြစ်၍။ ဥဒကသုဒ္ဓိကော၊ ရေဖြင့် စင်ကြယ်ခြင်းကို အလိုရှိသည် ဖြစ်၍။ ဥဒကေန၊ ရေဖြင့်။ သုဒ္ဓိံ၊ စင်ကြယ်ခြင်းကို။ ပစ္စေသိ၊ တောင့်တသနည်း။ သာယံ၊ ညဉ့်ဆည်းဆာ၌လည်းကောင်း။ ပါတံ၊ နံနက်ဆည်းဆာ၌လည်းကောင်း။ ဥဒကောရောဟနာနုယောဂံ၊ ရေသို့သက်ခြင်းဟူသော လုံ့လကို။ အနုယုတ္တော၊ လုံ့လပြုသည် ဖြစ်၍။ ဝိဟရသိ၊ နေသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုစ္ဆိ၊ မေးတော်မူ၏။ ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ ဣဓ၊ ဤလုံ့လပြုရာ၌။ မေ၊ ငါ၏။ ယံ ပါပကမ္မံ၊ အကြင်မကောင်းမှုကို။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ဒိဝါ၊ နေ့အခါ၌။ ကတံ၊ ပြုမိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုနံနက်ဆည်းဆာ၌ပြုမိသောမကောင်းမှုကို။ သာယံ၊ ညဥ့်ဆည်းဆာ၌။ နှာနေန၊ ရေချိုးသဖြင့်။ ပဝါဟေမိ၊ မျှော၏။ ရတ္တိံ၊ ညဉ့်အခါ၌။ ယံ ပါပကမ္မံ၊ အကြင်မကောင်းမှုကို။ ကတံ၊ ပြုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ၊ ထိုညဉ့်အခါ၌ပြုမိသောမကောင်းမှုကို။ ပါတံ၊ နံနက်ဆည်းဆာ၌။ နှာနေန၊ ရေချိုးသဖြင့်။ ပဝါဟေမိ၊ မျှော၏။ ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣမံ အတ္ထဝသံ၊ ဤအကျိုးထူးကို။ သမ္ပဿမာနော၊ ကောင်းစွာမြင်သည် ဖြစ်၍။ ဥဒကသုဒ္ဓိကော၊ ရေဖြင့် စင်ကြယ်ခြင်းကို အလိုရှိသည် ဖြစ်၍။ ဥဒကေန၊ ရေဖြင့်။ သုဒ္ဓိံ၊ စင်ကြယ်ခြင်းကို။ ပစ္စေမိ၊ တောင့်တ၏။ သာယံ၊ ညဉ့်ဆည်းဆာ၌လည်းကောင်း။ ပါတံ၊ နံနက်ဆည်းဆာ၌လည်းကောင်း။ ဥဒကောရောဟနာနုယောဂံ၊ ရေသို့သက်ခြင်းဟူသော လုံ့လကို။ အနုယုတ္တော၊ လုံ့လပြုသည် ဖြစ်၍။ ဝိဟရာမိ၊ နေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။)

ဗြဟ္မဏ၊ ပုဏ္ဏား။ ဓမ္မော၊ အဋ္ဌင်္ဂိကမဂ်တရားသည်။ ရဟဒေါ၊ များစွာသောသတ္တဝါတို့၏ ရေချိုးရာဖြစ်သောကြောင့် အိုင်သဖွယ်ဖြစ်၏။ သီလံ၊ စတုပါရိသုဒ္ဓိသီလသည်။ တိတ္ထော၊ ရေချိုးရာဆိပ်သဖွယ်ဖြစ်၏။ အနာဝိလော၊ များစွာသောသတ္တဝါတို့သည် သက်၍ ရေချိုးကုန်သော်လည်း မနောက်သည်၏အဖြစ်အကြောင့် အလွန်ကြည်၏။ သဗ္ဘိ၊ သူတော်ကောင်းတို့သည်။ သတံ၊ သူတော်ကောင်းတို့အား။ ပသဋ္ဌော၊ ချီးမွမ်းအပ်၏။ ယတ္ထ၊ အကြင်အိုင်၌။ ဟဝေ၊ စင်စစ်။ ဝေဒဂုနော၊ ရဟန္တာတို့သည်။ သိနာတာ၊ ရေချိုးကုန်၏။ တတ္ထ၊ ထိုရေချိုးရာ၌။ အနလ္လိဂတ္တာဝ၊ မစွတ်သောကိုယ်ရှိကုန်သည် ဖြစ်၍သာလျှင်။ ပါရံ၊ ကမ်းတစ်ဖက်သို့။ တရန္တိ၊ ကူးကုန်၏။

ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ သင်္ဂါရဝေါ၊ သင်္ဂါရဝအမည်ရှိသော။ ဗြဟ္မဏော၊ ပုဏ္ဏားသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ အဘိက္ကန္တံ၊ အလွန်နှစ်လိုဖွယ် ရှိပေစွတကား။ ပ။ မံ၊ အကျွန်ုပ်ကို။ ဘဝံ ဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ အဇ္ဇတဂ္ဂေ၊ ယနေ့ကိုအစပြု၍။ ပါဏုပေတံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂတံ၊ ဆည်းကပ်သော။ ဥပါသကံ၊ ဒါယကာဟူ၍။ ဓာရေတု၊ မှတ်တော်မူပါလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။)

၁၂၊ ခေါမဒုဿသုတ်

၂၀၈။ (ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားကဿပ။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤခေါမဒုဿသုတ်ကို။) မေ (မယာ)၊ အကျွန်ုပ်အာနန္ဒာသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မခါ၊ မျက်မှောက်တော်မှ။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။ (ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားအပ်ပါသနည်း။) ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သက္ကေသု၊ သက္ကတိုင်းတို့၌။ ခေါမဒုဿာနံ၊ ခေါမဒုဿအမည်ရှိကုန်သော။ သကျာနံ၊ သာကီဝင်မင်းတို့၏။ နိဂမော၊ နိဂုံးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တတ္တ၊ ထိုနိဂုံး၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုသို့ နေတော်မူသော အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသခင်သည်။ ပုဗ္ဗနှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ Ä (၁၈၆) နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ် သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ခေါမဒုဿံ၊ ခေါမဒုဿအမည်ရှိသော။ နိဂမံ၊ နိဂုံးသို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပါဝိသိ၊ ဝင်တော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ခေါမဒုဿကာ၊ ခေါမဒုဿနိဂုံး၌ နေကုန်သော။ ဗြဟ္မဂဟပတိကာ၊ ပုဏ္ဏားသူကြွယ်တို့သည်။ သဘာယံ၊ သဘင်အလယ်၌။ ကေနစိဒေဝကရဏီယေန၊ တစ်စုံတစ်ခုသော ပြုဖွယ်ကိစ္စကြောင့်သာလျှင်။ သန္နိပတိဘာ၊ စည်းဝေးကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဒေဝေါ စ၊ မိုးသည်လည်း။ ဧကမေကံ၊ တစ်ပေါက်တစ်ပေါက်။ ဖုသာယတိ၊ ဖျန်း၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သာ သဘာ၊ ထိုသဘင်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုသဘင်ရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ခေါမဒုဿကာ၊ ခေါမဒုဿနိဂုံး၌ နေကုန်သော။ ဗြာဟ္မဏဂဟပတိကာ၊ ပုဏ္ဏားသူကြွယ်တို့သည်။ ဒူရတောဝ၊ အဝေးကသာလျှင်။ အာဂစ္ဆန္တံ၊ ကြွလာတော်မူသော။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဒ္ဒသံသု၊ မြင်ကြကုန်၏။ ဒိသွာန၊ မြင်ကုန်ပြီး၍။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်ကြကုန်သနည်း။ ကေ စ မုဏ္ဍကာ၊ အဘယ်ဦးပြည်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ကေ စ သမဏကာ၊ အဘယ်ရဟန်းယုတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ သဘာဓမ္မံ၊ သဘင်ကျင်းပရာတရားကို။ ဇာနိဿန္တိ၊ သိနိုင်ကုန်လတ္တံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကြကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ခေါမဒုဿကေ၊ ခေါမဒုဿနိဂုံး၌ နေကုန်သော။ ဗြာဟ္မဏဂဟပတိကေ၊ ပုဏ္ဏားသူကြွယ်တို့ကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်တော်မူ၏။ ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်တော်မူသနည်း၊

ဗြာဟ္မဏဂဟပတိကာ၊ ပုဏ္ဏားသူကြွယ်တို့။ ယတ္ထ၊ အကြင်သဘင်၌။ သန္တော၊ သူတော်ကောင်းတို့သည်။ န သန္တိ၊ မရှိကုန်။ ဧသာ၊ ဤသဘင်သည်။ န သဘာ၊ သဘင်မမည်။ ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ န ဝဒန္တိ၊ မဟောတတ်ကုန်။ တေ၊ ထိုမဟောတတ်ကုန်သော သူတို့သည်။ န သန္တော၊ သူတော်ကောင်းမမည်ကုန်။ ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ ရာဂဉ္စ၊ ရာဂကိုလည်းကောင်း။ ဒေါသဉ္စ၊ ဒေါသကိုလည်းကောင်း။ မောဟဉ္စ၊ မောဟကိုလည်းကောင်း။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဘဏန္တာ စ၊ ဟောတတ်ကုန်သည်လည်း။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ သန္တော၊ သူတော်ကောင်းမည်ကုန်သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်တော်မူ၏။

ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ မိန့်တော်မူအပ်သည်ရှိသော်။ ခေါမဒုဿကာ၊ ခေါမဒုဿနိဂုံး၌ နေကုန်သော။ ဗြာဟ္မဏဂဟပတိကာ၊ ပုဏ္ဏားသူကြွယ်တို့သည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကြကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်ကြကုန်သနည်း။ ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ အဘိက္ကန္တံ၊ အလွန်နှစ်လိုဖွယ် ရှိစွတကား။ ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာသည်ကား။ နိက္ကုဇ္ဇိတံ၊ မှောက်၍ထားသောအိုးကိုလည်း။ ဥက္ကုဇ္ဇေယျ ယထာ၊ လှန်၍ပြရာသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ပဋိစ္ဆန္နံ ဝါ၊ တိုက်နံရံမြက်သစ်ရွက်တို့ဖြင့် ဖုံးလွှမ်းအပ်သော ဝတ္ထုကိုလည်း။ ဝိဝရေယျ ယထာ၊ ဖွင့်၍ပြရာဘိသကဲ့သို့။ မုဠှဿ ဝါ၊ ခရီးမှားသောသူအားလည်း။ မဂ္ဂံ၊ ခရီးကို။ အာစိက္ခေယျ ယထာ စ၊ ပြောကြားသကဲ့သို့။ စက္ခုမန္တော၊ စက္ခုအမြင်ရှိသော သူတို့သည်။ ရူပါနိ၊ ရူပါရုံတို့ကို။ ဒက္ခန္တိ၊ မြင်ကုန်လတ္တံ့။ ဣတိ မနသိ ကရိတွာ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်း၍။ အန္ဓကာရေ၊ အမိုက်တိုက်၌။ တေလပဇ္ဇောဘံ၊ ဆီမီးတန်ဆောင်ကို။ ဓာရေယျ ယထာ၊ ညှိထွန်းဆောင်ရာသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ ဘောတာ ဂေါတမေန၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ အနေကပရိယာယေန၊ များစွာသောအကြောင်းဖြင့်။ ဓမ္မော၊ တရားကို။ ပကာသိတော၊ ပြတော်မူအပ်၏။ ဧတေ မယံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်တို့သည်။ ဘဝန္တံ ဂေါတမံ၊ အရှင်ဂေါတမကို။ ဂစ္ဆာမ၊ ဆည်းကပ်ပါကုန်၏။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားတော်ကိုလည်းကောင်း။ သံဃဉ္စ၊ သံဃာတော်ကိုလည်းကောင်း။ ဂစ္ဆာမ၊ ဆည်းကပ်ပါကုန်၏။ နော၊ အကျွန်ုပ်တို့ကို။ ဘဝံ ဂေါတမော၊ အရှင်ဂေါတမသည်။ အဇ္ဇတဂ္ဂေ၊ ယနေ့ကိုအစပြု၍။ ပါဏုပေတံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ သရဏံ၊ ကိုးကွယ်ရာဟူ၍။ ဂတေ၊ ဆည်းကပ်ကုန်သော။ ဥပါသကေ၊ ဒါယကာတို့ဟူ၍။ ဓာရေတု၊ မှတ်တော်မူပါလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကြကုန်၏။

ဒုတိယော၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ ဥပါသကဝဂ္ဂေါ၊ ဥပါသကဝဂ်တည်း။

တဿ၊ ထိုဒုတိယဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ ကာသိ၊ ကာသိသုတ်လည်းကောင်း။ ဥဒယော၊ ဥဒယသုတ်လည်းကောင်း။ ဒေဝဟိတော၊ ဒေဝဟိတသုတ်လည်းကောင်း။ အညတြမဟာသာလံ၊ အညတြမဟာသာလသုတ်လည်းကောင်း။ မာနတ္ထဒ္ဓဉ္စ၊ မာနတ္ထဒ္ဓသုတ်လည်းကောင်း။ ပစ္စနီကံ၊ ပစ္စနီကသုတ်လည်းကောင်း။ နဝကမ္မကဋ္ဌဟာရံ၊ နဝကမ္မသုတ် ကဋ္ဌဟာရသုတ်လည်းကောင်း။ မာတုပေါသကဘိက္ခကော၊ မာတုပေါသကသုတ် ဘိက္ခသုတ်လည်းကောင်း။ သင်္ဂါရဝေါ စ၊ သင်္ဂါရဝသုတ်လည်းကောင်း။ ခေါမဒုဿေန၊ ခေါမဒုဿသုတ်နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ဒွါဒသ၊ တဆယ့်နှစ်သုတ်တို့တည်း။

ဗြာဟ္မဏသံယုတ္တံ၊ ဗြာဟ္မဏသံယုတ်သည်။ သမတ္တံ၊ ပြီးပြီ။

၈၊ ဝင်္ဂီသသံယုတ်

၁၊ နိက္ခန္တသုတ်

၂၀၉။ Ä (၁၈၇) (ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားကဿပ။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤနိက္ခန္တသုတ်ကို။) မေ (မယာ)၊ အကျွန်ုပ်အာနန္ဒာသည်။ ဘဂဝါတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်မှ။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။ ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားအပ်ပါသနည်း။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယ၊ အခါ၌။ အာယသ္မာ ဝင်္ဂီသော၊ အရှင်ဝင်္ဂီသသည်။ အာဠာဝိယံ၊ အာဠာဝီပြည်၌။ အဂ္ဂါဠဝေ၊ အဂ္ဂါဠဝဘီလူးသည် စောင့်အပ်သော။ စေတီယေ၊ စေတီယကျောင်း၌။ အာယသ္မတာ၊ သက်တော်ရှည်သော။ နိဂြောဓကပ္ပေန၊ နိဂြောဓကပ္ပမည်သော။ ဥပဇ္ဈာယေန၊ ဥပဇ္ဈယ်ဆရာနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုသို့ နေတော်မူသော အခါ၌။ အာယသ္မာ ဝင်္ဂီသော၊ အရှင်ဝင်္ဂီသသည်။ နဝကော၊ ပဉ္စင်းငယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အစိရပ္ပဗ္ဗဇိတော၊ ရဟန်းပြု၍ မကြာမြင့်သေးသည်။ ဝိဟာရပါလော၊ ကျောင်းစောင့်သည်။ ဩဟိယျကော၊ ကျန်ရစ်ခဲ့သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ သမလင်္ကရိတွာ၊ မိမိအားလျောက်ပတ်သော တန်ဆာဖြင့် ဆင်ယင်ကုန်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အဂ္ဂါဠဝေါ၊ အဂ္ဂါဠဝမည်သော။ အာရာမော၊ အရံသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဝိဟာရပေက္ခိကာယော၊ ကျောင်းကို ကြည့်ရှုလိုကုန်သည် ဖြစ်၍။ ဥပသင်္ကမိသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော ဝင်္ဂီသဿ၊ အရှင်ဝဂင်္ဂီသအား။ တာဣတ္ထိယော၊ ထိုမိန်းမတို့ကို။ ဒိသွာ၊ မြင်၍။ အနဘိရတိ၊ မမွေ့လျော်ခြင်းသည်။ ဥပ္ပဇ္ဇိ၊ ဖြစ်၏။ ရာဂေါ၊ ရာဂသည်။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ အနုဒ္ဓသေတိ၊ ဖျက်ဆီး၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော ဝင်္ဂီသဿ၊ အရှင်ဝင်္ဂီသအား။ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတတ္တော၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) ယသာမေ၊ အကြင်ငါ့အား။ အနဘိရတိ၊ မမွေ့လျော်ခြင်းသည်။ ဥပ္ပန္နာ၊ ဖြစ်၏။ ရာဂေါ၊ ရာဂသည်။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ အနုဒ္ဓံသေတိ၊ ဖျက်ဆီး၏။ တဿ မေ၊ ထိုငါ့အား။ ယံ မနုဿတ္တံ၊ အကြင်လူ၏အဖြစ်ကို။ လာဘာ၊ ရ၏။ တံ မနုဿတ္တံ၊ ထိုလူ၏အဖြစ်ကို။ ဝတ ဧကန္တေန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ အလာဘာ၊ မရတော်။ တဿ မေ၊ ထိုငါ့အား။ ယံ မနုဿတ္တံ၊ အကြင်လူ၏အဖြစ်ကို။ လာဘာ၊ ရ၏။ တံ မနုဿတ္တံ၊ ထိုလူ၏အဖြစ်ကို ရခြင်းသည်။ ဝတ ဧကန္တေန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ န လာဘာ၊ ရသည်မမည်။ တဿ မေ၊ ထိုငါ့အား။ ယံ ပဗ္ဗဇ္ဇာဒိဂုဏံ၊ အကြင်ရဟန်းအဖြစ်စသော ကျေးဇူးကို။ လဒ္ဓံ၊ ရ၏။ တံ ပဗ္ဗဇ္ဇာဒိဂုဏံ၊ ထိုရဟန်းအဖြစ်စသော ကျေးဇူးကို။ ဝတ ဧကန္တေန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ ဒုလ္လဒ္ဓံ၊ မရတော်။ တဿ မေ၊ ထိုငါ့အား။ ယံ ပဗ္ဗဇ္ဇာဒိဂုဏံ၊ အကြင်ရဟန်းအဖြစ်စသော ကျေးဇူးကို။ လဒ္ဓံ၊ ရ၏။ တံ ပဗ္ဗဇ္ဇာဒိဂုဏံ၊ ထိုရဟန်းအဖြစ်စသော ကျေးဇူးကို။ ဝတ ဧကန္တေန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ သုလဒ္ဓံ၊ ရတော်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဧတ္ထ ဧတသ္မိံ ရာဂေ၊ ထိုရာဂသည်။ ဥပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ယံ ယေန ကာရဏေန၊ အကြင်အကြောင်းဖြင့်။ မေ၊ ငါ့အား။ ပရော၊ တပါးသော သူသည်။ န အဘိရတိံ၊ မမွေ့လျော်ခြင်းကို။ ဝိနောဒေတွာ၊ ဖျောက်၍။ အဘိရတိံ၊ မွေ့လျော်ခြင်းကို။ ဥပ္ပါဒေယျ၊ ဖြစ်စေနိုင်ရာ၏။ တံ ကာရဏံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ ကုတော၊ အဘယ်မှာ။ လာဘာ၊ ရအံ့နည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ အတ္တနာဂ၊ မိမိသည်ပင်လျှင်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အနဘိရတိံ၊ မမွေ့လျော်ခြင်းကို။ ဝိနောဒေတွာ၊ ဖျောက်၍။ အဘိရတိံ၊ မွေ့လျော်ခြင်းကို။ ဥပ္ပါဒေယျံ၊ ဖြစ်စေနိုင်ရမူကား။ ယံနူန၊ ကောင်းစွတကား။ ဣတိ (ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ (အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။) အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဝင်္ဂီသော၊ အရှင်ဝင်္ဂီသသည်။ အတ္တနာဝ၊ မိမိသည်ပင်လျှင်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အနဘိရတိံ၊ မမွေ့လျော်ခြင်းကို။ ဝိနောဒေတွာ၊ ဖျောက်၍။ အဘိရတိံ၊ မွေ့လျော်ခြင်းကို။ ဥပ္ပါဒေတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ တာယံ ဝေလာယံ၊ ထိုအခါ၌။ ဣမာ ဂါထာယော၊ ဤဂါထာတို့ကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

အဂါရသ္မာ၊ လူ၏ဘောင်မှ။ နိက္ခန္တံ၊ ထွက်သော။ အနဂါရိယံ၊ ရဟန်းဘောင်သို့ ကပ်သော။ သန္တံ၊ ငြိမ်သက်သော။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဝိတက္ကာ၊ ကာမဝိတက်တို့သည်။ ဥပဓာဝန္တိ ဝတ၊ လွှမ်းမိုး၍ ပြေးကုန်ပြီတကား။ တဏှတော၊ မည်းသောမာန်၏ အသင်းအပင်းမှ။ ပဝတ္တာ၊ ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ ပဂဗ္ဘာ၊ ဤခက်ထန်ခြင်းတို့သည်။ ဥပဓာပန္တိ ဝတ၊ နှလုံးကိုလွှမ်းမိုး၍ ပြေးကုန်ပြီတကား။ ကဏှတော၊ မည်းသောမာန်၏ အပင်းအသင်းမှ။ ပဝတ္တာ၊ ဖြစ်ကုန်သော။ ဣမေ ပဂဗ္ဘာ၊ ဤခက်ထန်ခြင်းတို့သည်။ ဥပဓာဝန္တိ ဝတ၊ နှလုံးကိုလွှမ်းမိုး၍ ပြေးကုန်ပြီတကား။

မဟိဿာသာ၊ များစွာလေ့ကျက်အပ်သော မြားအတတ်ရှိကုန်သော။ သိက္ခိတာ၊ သင်အပ်ကုန်ပြီးသော လေးအတတ်ရှိကုန်သော။ ဒဠဓမ္မိနော၊ လေးသန်ကိုလည်း စွဲကုန်သော။ ယေ ဥဂ္ဂပုတ္တာ၊ အကြင်တန်ခိုးကြီးကုန်သော မင်းသားတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေ၊ ထိုမင်းသားတို့ကို။ သမန္တာ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ အပရေဟိ၊ တပါးသော လေးသမားတို့ကိုသည်။ ပရိကိရေယျုံ၊ ဝန်းရံ၍ပစ်ကြကုန်အံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ပစ်ကြကုန်သော်လည်း။ အပလာယိနံ၊ မပြေးကုန်သော။ တေသံ၊ ထိုမင်းသားတို့သည်။ သဟဿံ၊ တစ်ထောင်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဧတ္ထကောဘိယျော ဧတ္ထကာအတိရေကတရာ၊ ဤမျှတစ်ထောင်အတိုင်းအရှည်ရှိသော မင်းသားထက်အလွန်။ ပဉ္စသရေ၊ ရူပါရုံစသော မြှားငါးစင်းတို့ကို။ ဧကတော၊ တပြိုင်နက်။ ခိပန္တိယော၊ ပစ်ခြင်းငှာ စွမ်းနိုင်ကုန်သော။ ဣတ္ထိယော၊ မိန်းမတို့သည်။ သစေ အာဂမိဿန္တိ၊ အကယ်၍ လာကုန်လတ္တံ့။

ဧဝံ၊ ဤသို့ လာကုန်သော်လည်း။ သာ ဣတ္ထိယော၊ ထိုမိန်းမတို့သည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ နေဝ ဗျာဓယိဿန္တိ၊ တုန်လှုပ်ခြင်းငှာ မစွမ်းနိုင်ကုန်လတ္တံ့။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်နည်း။ သမှိဓမ္မေ၊ မမွေ့လျော်ခြင်းကိုဖျောက်၍ မွေ့လျော်ခြင်းကိုဖြစ်ခြင်းငှာ စွမ်းနိုင်သော မိမိအဆုံးအမတရား၌။ ပတိဋ္ဌိတံ၊ တည်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ နေဝဗျာဓယိဿန္တိ၊ တုန်လှုပ်ခြင်းငှာ မစွမ်းနိုင်ကုန်လတ္တံ့။

ဟိ၊ ထိုစကားမှန်၏။ မေ (မယာ)၊ ငါသည်။ နိဗ္ဗာနဂမနံ နိဗ္ဗာနဂမနော၊ နိဗ္ဗာန်ကို ရကြောင်းဖြစ်သော။ ယော မဂ္ဂံမဂ္ဂေါ၊ အကြင်ဝိပဿနာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧတံ ဧသော မဂ္ဂေါ၊ ထိုနိဗ္ဗာန်ကိုရကြောင်းဖြစ်သော ဝိပဿနာကို။ အာဒိစ္စ ဗန္ဓုနော၊ နေမင်း၏အဆွေ ဖြစ်တော်မူသော။ ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်မှ။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားဘူးသည်ကား။ သက္ခိ၊ မတုန်လှုပ်စေနိုင်ရ၌ သက်သေတည်း။ တတ္ထ၊ ထိုနိဗ္ဗာန်ကိုရကြောင်းဖြစ်သော ဝိပဿနာ၌။ မေ၊ ငါ၏။ မနော၊ စိတ်သည်။ နိရတော၊ မွေ့လျော်ခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ပါပိမ၊ ကိလေသာယုတ်။ ဧဝံ၊ ဤသို့ဝိပဿနာ၌ မွေ့လျော်သည် ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တံ၊ နေသော။ မံ၊ ငါသို့။ သစေ ဥပဂစ္ဆတိ၊ အကယ်၍ ကပ်အံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ကပ်သော်လည်း။ မစ္စု၊ သေတတ်သော ကိလေသာယုတ်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ မေ (မယာ)၊ ငါသည်။ မဂ္ဂံပိ၊ ဘဝ ယောနိ စသည်တို့၍ သွားသောခရီးကိုလည်း။ န ဒက္ခသိ၊ မမြင်လတ္တံ့။ တထာ၊ ထိုအခြင်းအရာဖြင့်။ ရတိံ၊ ဝိပဿနာ၌မွေ့လျော်ခြင်းကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကရိဿာမိ၊ ပြုလတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဘာသိ၊ ဆို၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၂၊ အရတီသုတ်

၂၁၀။ Ä (၁၈၈) ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ပ။ အာယသ္မာ ဝင်္ဂီသော၊ အရှင်ဝင်္ဂီသသည်။ အာဠဝိယံ၊ အာဠဝီပြည်၌။ အဂ္ဂဠဝေ၊ အဂ္ဂဠဝအမည်ရှိသော။ စေတေိယေ၊ စေတီ၌။ အာယသ္မတာ၊ ရှည်သောသက်တော်ရှိသော။ နိဂြောဓကပ္ပေနေန၊ နိဂြေဓကပ္ပအမည်ရှိသော။ ဥပဇ္ဈာယေန၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာနှင့်။ သဒ္ဓံ၊ တကွ။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ နိဂြောဓကပ္ပော၊ အရှင်နိဂြောဓကပ္ပသည်။ ပစ္ဆာဘတ္တံ၊ ဆွမ်းစားပြီးသည်မှ နောက်၌။ ပိဏ္ဍပါတပ္ပဋိက္ကန္တော၊ ဆွမ်းခံရွာမှ ဖဲပြီးသော်။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းသို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ အပရဇ္ဇု ဝါ၊ နှစ်ရက်မြောက်သောနေ့၌လည်း။ ကာလေ၊ ဆွမ်းခံသော အခါ၌။ သာယံ၊ ညဉ့်ဆည်းဆာ၌။ ပဋိနိက္ခမတိ၊ တစ်ဖန်ကျောင်းမှထွက်၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော ဝင်္ဂီသဿ၊ အရှင်ဝင်္ဂီသအား။ အနဘိရတိ၊ မမွေ့လျော်ခြင်းသည်။ ဥပ္ပန္နာ၊ ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ရာဂေါ၊ ရာဂသည်။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ အနုဒ္ဓံသေတိ၊ ဖျက်ဆီး၏။ အထခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော ဝင်္ဂီသဿ၊ အရှင်ဝင်္ဂီသအား။ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) ယဿ မေ၊ အကြင်ငါ့အား။ အနဘိရတိ၊ မမွေ့လျော်ခြင်းသည်။ ဥပ္ပန္နာ၊ ဖြစ်၏။ ရာဂေါ၊ ရာဂသည်။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ အနုဒ္ဓံသေတိ၊ ဖျက်ဆီး၏။ တဿ မေ၊ ထိုငါ့အား။ ယံ မနုဿတ္တံ၊ အကြင်လူ၏အဖြစ်ကို။ လာဘာ၊ ရ၏။ တံ မနုဿတ္တံ၊ ထိုလူ၏အဖြစ်ကို။ ဝတ ဧကန္တေန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ အလာဘာ၊ မရတော်။ တဿ မေ၊ ထိုငါ့အား။ ယံ မနုဿတ္တံ၊ အကြင်လူ၏ အဖြစ်ကို။ လာဘာ၊ ရ၏။ တံ မနုဿတ္တံ၊ ထိုလူ၏အဖြစ်ကိုရခြင်းသည်။ ဝတ ဧကန္တေန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ န လာဘာ၊ ရသည်မမည်။ တဿ မေ၊ ထိုငါ့အား။ ယံ ပဗ္ဗဇ္ဇာဒိဂုဏံ၊ အကြင်ရဟန်းအဖြစ်စသောကျေးဇူးကို။ လဒ္ဓံ၊ ရ၏။ တံ ပဗ္ဗဇ္ဇာဒိဂုဏံ၊ ထိုရဟန်းအဖြစ်စသောကျေးဇူးကို။ ဝတ ဧကန္တေန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ ဒုလ္လဒ္ဓံ၊ မရတော်။ တဿ မေ၊ ထိုငါ့အား။ ယံ ပဗ္ဗဇ္ဇာဒိဂုဏံ၊ အကြင်ရဟန်းအဖြစ်စသောကျေးဇူးကို။ လဒ္ဓံ၊ ရ၏။ တံ ပဗ္ဗဇ္ဇာဒိဂုဏံ၊ ထိုရဟန်းအဖြစ်စသောကျေးဇူးကို။ ဝတ ဧကန္တေန၊ စင်စစ်သဖြင့်။ သုလဒ္ဓံ၊ ကောင်းသောရခြင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဧတ္ထ ဧတသ္မိံ ရာဂေ၊ ထိုရာဂသည်။ ဥပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ ယံ ယေန ကာရဏေန၊ အကြင်အခြင်းဖြင့်။ မေ၊ ငါ့အား။ ပရော၊ တပါးသောသူသည်။ အနဘိရတိ၊ အလွန်မမွေ့လျော်ခြင်းကို။ ဝိနောဒေတွာ၊ ဖျောက်၍။ အဘိရတိံ၊ အလွန်မွေ့လျော်ခြင်းကို။ ဥပ္ပါဒေယျ၊ ဖြစ်စေနိုင်ရာ၏။ တံ ကရဏံ၊ ထိုအကြောင်းကို။ ကုတော၊ အဘယ်မှ။ လာဘာ၊ ရပါအံ့နည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ အတ္တနာဝ၊ မိမိသည်ပင်လျှင်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အနဘိရတိံ၊ မမွေ့လျော်ခြင်းကို။ ဝိနောဒေတွာ၊ ဖျောက်၍။ အဘိရတိံ၊ အလွန်မွေ့လျော်ခြင်းကို။ ဥပ္ပါဒေယျံ၊ ဖြစ်စေနိုင်မူကား။ ယံနူန၊ ကောင်းစွတကား။ ဣတိ (ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ (အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။) အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဝင်္ဂီသော၊ အရှင်ဝင်္ဂီသသည်။ အတ္တနာဝ၊ မိမိသည်ပင်လျှင်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အနဘိရတိံ၊ မမွေ့လျော်ခြင်းကို။ ဝိနောဒေတွာ၊ ဖျောက်၍။ အဘိရတိံ၊ အလွန်မွေ့လျော်ခြင်းကို။ ဥပ္ပါဒေတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ တာယံ ဝေလာယံ၊ ထိုအခါ၌။ ဣမာ ဂါထာယော၊ ဤဂါထာတို့ကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

ယော ပုဂ္ဂလော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အရတိဉ္စ၊ သာသနာတော်၌ မမွေ့လျော်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ရတိဉ္စ၊ ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့၌ မွေ့လျော်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဂေဟသိတံ၊ ငါးပါးသောကာမဂုဏ်ဟုဆိုအပ်သော အိမ်ကိုမှီသော။ ဝိတက္ကဉ္စ၊ ကာမဝိတက်ကိုလည်းကောင်း။ သဗ္ဗသော၊ အချင်းခပ်သိမ်း။ ပဟာယ၊ ပဟာန်သုံးပါးဖြင့်ပယ်၍။ ဝနထံ၊ ကိလေသာတည်းဟူသော တောအုပ်ကြီးကို။ ကုဟိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသောအာရုံ၌။ န ကရေယျ၊ မပြုရာ။ နိဗ္ဗာနတော၊ ကိလေသာတည်းဟူသော တောအုပ်ကင်းသော။ အရတော၊ တဏှာကင်းသော။ သော ပုဂ္ဂလော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဘိက္ခု၊ ဘိက္ခုမည်၏။

ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ပထဝိဉ္စ၊ မြေ၌တည်သည်လည်းဖြစ်သော။ ယံ ရူပဂတံ၊ အကြင်မိန်းမ ယောကျ်ားအဝတ်တန်ဆာစသော ရူပါရုံသည်လည်းကောင်း။ ဝေဟာသဉ္စ၊ ကောင်းကင်၌တည်သည်လည်းဖြစ်သော။ ယံ ရူပဂတံ၊ အကြင်လနေအရောင်စသောရူပါရုံသည်လည်းကောင်း။ ဇဂတောဂဓံ၊ မြေ၏အတွင်းနဂါးဘုံ၌ဖြစ်သော။ ယံ ရူပဂတံ၊ အကြင်ရူပါရုံသည်လည်းကောင်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုရူပါရုံသည်။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုမျှ။ န ပရိဇိယျတိ၊ အမြဲမတည်။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသည်။ အနိစ္စံ၊ အနိစ္စသာတည်း။ ဧဝံ၊ ဤသို့သော ဝိပဿနာကို။ သမေစ္စ၊ ဉာဏ်ဖြင့်ကပ်၍။ မုတတ္တာ၊ သိအပ်သည်၏အဖြစ်သည်ကြောင့်။ သန္တာ၊ သူတော်ကောင်းဖြစ်ကုန်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ စရန္တိ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ ဒိဋ္ဌသုတေ စ၊ မြင်အပ်သော ရူပါရုံ သဒ္ဒါရုံ၌လည်းကောင်း။ ပဋိဃေ စ၊ နမ်းအပ်လျက်အပ်သော ဂန္ဓာရုံ ရသာရုံ၌လည်းကောင်း။ ဖုတေ စ၊ တွေ့ထိအပ်သော ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ၌လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥပဓိသု၊ ကာမူပဓိတို့၌။ ယော ပုဂ္ဂလော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဆန္ဒံ၊ တပ်ခြင်းဆန္ဒကို။ ဝိနောဒယ၊ ဖျောက်၍။ အနေဇော၊ တဏှာမရှိသည် ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ သော ပုဂ္ဂလော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဧတ္ထ၊ ဤကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့၌။ န လိမ္ပတိ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ဖြင့် မလိမ်းကျံ။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ မုနိ၊ မုနိမည်၏ဟူ၍။ အာဟု၊ ဆိုကုန်၏။

အထ၊ ထိုမှတပါး။ ပုထုဇ္ဇနတာယ၊ များစွာသောလူအပေါင်းသည်။ သဋ္ဌိနိဿိတာ၊ အာရုံခြောက်ပါးကိုမှီသည်ဖြစ်၍။ သဝိတက္ကာ၊ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိဝိတက်ရှိသည် ဖြစ်၍။ အဓမ္မနိဝိဋ္ဌာ၊ မကောင်းသောတရား၌တည်၏။ ယော ပုဂ္ဂလော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်ကား။ ကုဟိဉ္စိ၊ တစိုးတစိ၌။ ဝဂ္ဂဂတော၊ ကိလေသာဟုဆိုအပ်သော ဂိုဏ်းသို့ဝင်သည်။ န စ အဿ၊ မဖြစ်ရာ။ ဒုဋ္ဌုလ္လဘာသီ၊ ကာမဂုဏ်နှင့် စပ်သောရုန့်ရင်းသောစကားကိုဆိုသည်။ နော ပန သိယာ၊ မဖြစ်ရာ။ သော ပုဂ္ဂလော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်သာ။ ဘိက္ခု၊ ဘိက္ခုမည်၏။

ဒဗ္ဗော၊ မြဲမြံသော ပညာရှိသော။ စိရရတ္တသမာဟိတော၊ ရှည်မြင့်စွာသော ကာလပတ်လုံးဆောက်တည်အပ်သော စိတ်လည်း ရှိသော။ အကုဟကော၊ မကောင်းမူကို အပပြုပြီးသော။ နိပကော၊ ရင့်ပြီးသော ပညာလည်း ရှိသော။ အဝိဟာလု၊ တပ်ခြင်းတဏှာလည်းကင်းသော။ အဇ္ဈဂမာ အဓိဂတော၊ သိအပ်ပြီးသော သစ္စာလေးပါးတရားရှိသော။ သော မုနိ၊ ထိုရဟန်းသည်။ သန္တံ၊ ငြိမ်သက်စွာသော။ ပဒံ၊ နိဗ္ဗာန်ကို။ ပဋိစ္စ၊ အာရုံပြု၍။ ပရိနိဗ္ဗုတော၊ ကိလေသာငြိမ်းသည် ဖြစ်၍။ ကာလံ၊ ဝိပါက်ကမ္မဇရုပ်အကြွင်းမရှိသော နိဗ္ဗာန်၏ကာလကို။ ကင်္ခတိ၊ ငံ့၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာယသ္မာ ဝင်္ဂီသော၊ အရှင်ဝင်္ဂီသသည်။ အဘာသိ၊ ဆို၏။

၃၊ ပေသလသုတ်

၂၁၁။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ အာယသ္မာ ဝင်္ဂီသော၊ အရှင်ဝင်္ဂီသသည်။ အာဠဝိယံ၊ အာဠဝီပြည်၌။ အဂ္ဂါဠဝေ၊ အဂ္ဂါဠဝမည်သော။ စေတိယေ၊ စေတိယကျောင်း၌။ အာယသ္မတာ၊ ရှည်သောသက်တော်ရှိသော။ နိဂြောဓကပ္ပေန၊ နိဂြောဓကပ္ပအမည်ရှိသော။ ဥပဇ္ဈာယေန၊ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ Ä (၁၈၉) အာယသ္မာ ဝင်္ဂီသော၊ အရှင်ဝင်္ဂီသသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပဋိဘာနေန၊ ပညာဖြင့်။ အညေ၊ တပါးကုန်သော။ ပေသလေ၊ သီလကိုချစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အတိမညတိ၊ မထီမဲ့မြင်ပြု၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော ဝင်္ဂီသဿ၊ အရှင်ဝင်္ဂီသအား။ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) ယွာဟံ ယော အဟံ၊ အကြင်ငါသည်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ ပဋိဘာနေန၊ ပညာဖြင့်။ အညေ၊ တပါးကုန်သော။ ပေသလေ၊ သီလကိုချစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အတိမညာမိ၊ မထီမဲ့မြင်ပြုမိ၏။ တဿ မေ၊ ထိုငါ့အား။ ယံ မနုဿတ္တံ၊ အကြင်လူ၏အဖြစ်ကို။ လာဘာ၊ ရ၏။ တံ မနုဿတ္တံ၊ ထိုလူ၏အဖြစ်ကို။ ဝတ ဧကန္တေန၊ ရသဖြင့်။ အလာဘာ၊ မရတော်။ တဿ မေ၊ ထိုငါ့အား။ ယံ မနုဿတ္တံ၊ အကြင်လူ၏အဖြစ်ကို။ လာဘာ၊ ရ၏။ တံ မနုဿတ္တံ၊ ထိုလူ၏ အဖြစ်ကိုရခြင်းသည်။ ဝတ ဧကန္တေန၊ ရသဖြင့်။ န လာဘာ၊ ရသည်မမည်။ တဿ မေ၊ ထိုငါ့အား။ ယံ ပဗ္ဗဇ္ဇာဒိဂုဏံ၊ အကြင်ရဟန်းအဖြစ်စသော ကျေးဇူးကို။ လဒ္ဓံ၊ ရ၏။ တံ ပဗ္ဗဇ္ဇာဒိဂုဏံ၊ ထိုရဟန်းအဖြစ်စသော ကျေးဇူးကို။ ဝတ ဧကန္တေန၊ ရသဖြင့်။ ဒုလ္လဒ္ဓံ၊ မရတော်။ တဿ မေ၊ ထိုငါ့အား။ ယံ ပဗ္ဗဇ္ဇာဒိဂုဏံ၊ အကြင်ရဟန်းအဖြစ်စသော ကျေးဇူးကို။ လဒ္ဓံ၊ ရ၏။ တံ ပဗ္ဗဇ္ဇာဒိဂုဏံ၊ ထို ရဟန်းအဖြစ်စသော ကျေးဇူးကို။ ဝတ ဧကန္တေန၊ ရသဖြစ်။ သုလဒ္ဓံ၊ ရတော်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ဣတိ (ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ (အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။) အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဝင်္ဂီသော၊ အရှင် ဝင်္ဂီသသည်။ အတ္တနာဝ၊ မိမိသည်ပင်လျှင်။ အတ္တနော၊ မိမိအား။ ဝိပ္ပဋိသာရံ၊ နှလုံးမသာယာခြင်းကို။ ဥပ္ပါဒေတွာ၊ ဖြစ်စေ၍။ တာယံ ဧဝလာယံ၊ ထိုအခါ၌။ ဣမာ ဂါထာယော၊ ဤဂါထာတို့ကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

ဂေါတမ၊ ဂေါတမ။ ဘဝံ၊ အရှင်သည်။ မာနပထသ္မိံ၊ မာန်၏သွားရာခရီး၌။ သမုစ္ဆိတော၊ တွေဝေမိန်းမောသည် ဖြစ်၍။ စိရရတ္တံ၊ ရှည်မြင့်စွာသော နေ့ညဉ့်ပတ်လုံး။ ဝိပ္ပဋိသာရီ၊ နှလုံးမသာသည်။ အဟုဝါ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဘဝံ၊ အရှင်သည်။ မာနံ၊ ကိုးပါးအပြားရှိသော မာန်ကို။ ပဇဟဿု၊ ပယ်ဘိလော။ မာနပထဉ္စ၊ မာန်၏သွားရာဖြစ်သော အာရုံအာရမ္မဏိကတရားဟုဆိုအပ်သော ခရီးကိုလည်း။ အသေသံ၊ အကြွင်းမဲ့။ ပဇဟဿု၊ ပယ်ဘိလော။

မက္ခေန၊ မထီမဲ့မြင်ပြုခြင်းဖြင့်။ မက္ခိတာ၊ လိမ်းကျံအပ်ကုန်သော။ ပဇာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ မာနဟတာ၊ မာန်သည်နှိပ်စက်အပ်ကုန်သည် ဖြစ်၍။ နိရယံ၊ ငရဲသို့။ ပပတန္တိ၊ ကျကုန်၏။ မာနဟတာ၊ မာန်သည်နှိပ်စက်အပ်ကုန်သည် ဖြစ်၍။ နိရယံ၊ ငရဲသို့။ ဥပပန္နာ၊ ဖြစ်ကုန်သော။ ဇနာ၊ လူတို့သည်။ စိရရတ္တံ၊ ရှည်မြင့်သော နေ့ညဉ့်ပတ်လုံး။ သောစန္တိ၊ စိုးရိမ်ရကုန်၏။

မဂ္ဂဇိနော၊ မဂ်ဖြင့်အောင်အပ်ပြီးသော ကိလေသာရှိသော။ သမ္မာပဋိပန္နော၊ ကောင်းသောအကြင့်နှင့် ပြည့်စုံသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ကဒါစိ၊ တရံတဆစ်မျှ။ န သောစတိ၊ မစိုးရိမ်။ ကိတ္တိဉ္စ၊ ကျော်စောခြင်းကိုလည်းကောင်း။ သုခဉ္စ၊ ကိုယ်စိတ်၏ ချမ်းသာခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ယံ ယထာ ယေန ပကာရေန၊ အကြင်သို့သော အပြားအားဖြင့်။ အနုဘောတိ၊ ခံစား၏။ တံ တထာ တေန ပကာရေန၊ ထိုသို့ သော အပြားအားဖြင့်။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုဆိုအပ်ပြီးသောဂုဏ်နှင့် ပြည့်စုံသောပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ဓမ္မရသောတိ၊ ဓမ္မရသဟူ၍။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ ဟိ (ယသ္မာ)၊ အကြင်ကြောင့်။ အာဟု၊ ဆိုကုန်၏။

တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ အခိလော၊ ဒေါသတည်းဟူသော ငြောင့်တံသင်းကင်းသော။ ပဓာနဝါ၊ ဝီရိယနှင့် ပြည့်စုံသော။ သော ပုဂ္ဂလော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ နီဝရဏာနိ၊ နီဝရဏတို့ကို။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ ဝိသုဒ္ဓေါ၊ စင်ကြယ်သည်။ ဘဝေယျ၊ ဖြစ်ရာ၏။ မာနဉ္စ၊ ကိုးပါးအပြားရှိသော မာန်ကိုလည်း။ အသေသံ၊ အကြွင်းမဲ့။ ပဟာယ၊ ပယ်၍။ သမိတာဝီ၊ ငြိမ်းပြီးသော ကိလေသာရှိသော။ သော ပုဂ္ဂလော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဝိဇ္ဇာယ၊ အရဟတ္တမဂ် ဝိဇ္ဇာဖြင့်။ အန္တံ၊ ကိလေသာတို့၏အဆုံးကို။ ကရော၊ ပြု၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဘာသိ၊ ဆို၏။

၄၊ အာနန္ဒသုတ်

၂၁၂။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ သာဝတ္တိယံ၊ သာဝတ္တိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုသို့ နေတော်မူသော အခါ၌။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ပုဗ္ဗနှသမယံ၊ နံနက်အခါ၌။ နိဝါသေတွာ၊ သင်းပိုင်ကို ပြင်ဝတ်၍။ ပတ္တစီဝရံ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ပစ္ဆာသမဏေန၊ နောက်လိုက်ရဟန်းဖြစ်သော။ အာယသ္မတာ ဝင်္ဂီသေန၊ အရှင်ဝင်္ဂီသနှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်သို့။ ပိဏ္ဍာယ၊ ဆွမ်းအလို့ငှာ။ ပါဝိသိ၊ ဝင်၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော ဝင်္ဂီသဿ၊ အရှင်ဝင်္ဂီသအား။ အနဘိရတိ၊ မမွေ့လျော်ခြင်းသည်။ ဥပ္ပန္နာ၊ ဖြစ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ရာဂေါ၊ ရာဂသည်။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ အနုဒ္ဓံသေတိ၊ ဖျက်ဆီး၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဝင်္ဂီသော၊ အရှင်ဝင်္ဂီသသည်။ အာယသ္မန္တံ အာနန္ဒံ၊ အရှင်အာနန္ဒာကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

ဘော ဂေါတမ၊ အရှင်ဂေါတမ။ ကာမရာဂေန၊ ကာမရာဂဟုဆိုအပ်သော မီးဖြင့်။ မေ၊ ငါ့အား။ ဍယှာမိ၊ လောင်၏။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ပရိဍယှတိ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ လောင်၏။ မေ၊ ငါ့အား။ အနုကမ္ပာယ၊ အစဉ်သနားသဖြင့်။ သာဓု၊ ကောင်းစွာ။ နိဗ္ဗာပနံ၊ ရာဂကိုငြိမ်းတတ်သောတရားကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ဗြူဟိ၊ ဟောတော်မူလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ဆို၏။

ဝင်္ဂီသ၊ ဝင်္ဂီသ။ သညာယ၊ အမှတ်၏။ ဝိပရိယေသာ၊ ဖောက်ပြန်ခြင်းကြောင့်။ တေ၊ သင်၏။ စိတ္တံ၊ စိတ်သည်။ ပရိဍယှတိ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ လောင်၏။ နိမိတ္တံ၊ နိစ္စစသည်ဖြင့် ထင်သောအာရုံကို။ ပရိဝဇ္ဇေဟိ၊ ကြဉ်ဘိလော။ ရာဂုပသညိတံ၊ ရာဂ၏ဖြစ်ကြောင်းဖြစ်သော ဣဋ္ဌာရုံဟုဆိုအပ်သော။ သုဘံ၊ သုဘအာရုံကို။ ပရိဝဇ္ဇေတိ၊ ကြဉ်ဘိလော။

သင်္ခါရေ၊ သင်္ခရတရားတို့ကို။ ပရတော၊ အနိစ္စအားဖြင့်။ ပဿ၊ ရှုလော။ ဒုက္ခတော၊ ဒုက္ခအားဖြင့်။ ပဿ၊ ရှုလော။ အတ္တဘော၊ အတ္တအားဖြင့်။ မာ ပဿ၊ မရှုလင့်။ မဟာရာဂံ၊ ပြင်းစွာသောကဖိခြင်းကို။ နိဗ္ဗာပေဟိ၊ ငြိမ်းစေလော့။ ပုနပ္ပုနံ၊ အဖန်တလဲလဲ။ မာဍယှိတ္ထော၊ မလောင်စေလင့်။

Ä (၁၉၀) ဝင်္ဂီသ၊ ဝင်္ဂီသ။ တွံ၊ သင်သည်။ အသုဘာယ၊ အသုဘနိမိတ်ဖြင့်။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ဘာဝေဟိ၊ ပွားစေလော့။ ဧကဂ္ဂံ၊ တည်ကြည်သော။ သုသမာဟိတံ၊ ကောင်းစွာဆောက်တည်အပ်သော သမာဓိကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ဘာဝေဟိ၊ ပွားလော။ သတိကာယဂတာ၊ ကာယဂတာသတိကမ္မဋ္ဌာန်းသည်။ တေ၊ သင်အား။ အတ္ထု၊ ဖြစ်စေလော။ နိဗ္ဗိဒါဗဟုလော၊ ရာဂ၌ ပြင်းစွာငြီးငွေ့သည်။ ဘဝ၊ ဖြစ်လော။

ဝင်္ဂီသ၊ ဝင်္ဂီသ။ တွံ၊ သင်သည်။ အနိမိတ္တဉ္စ၊ အနိစ္စစသည်ကို အနိစ္စအားဖြင့် ရှုသောဝိပဿနာကိုလည်း။ ဘာဝေဟိ၊ ပွားလော။ မာနာနုသယံ၊ မာနာနုသယကို။ ဥဇ္ဇဟ၊ စွန့်ဘိလော။ တတော မာနာဘိသမယာ၊ ထိုမာနကို ရှုခြင်းပယ်ခြင်းကြောင့်။ ဥပသန္တော၊ ရာဂစသည်မှ ငြိမ်းသည် ဖြစ်၍။ စရိဿတိ၊ သွားရလတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဘာသိ၊ ဆို၏။

၅၊ သုဘာသိတသုတ်

၂၁၃။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်တော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ တတြ ခေါ၊ ထိုသို့ နေတော်မူသော အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဘိက္ခဝေါ၊ ရဟန်းတို့ဟူ၍။ အာမန္တေသိ၊ ခေါ တော်မူ၏။ တေ ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဒ္ဒန္တေတိ၊ အရှင်ဘုရားဟူ၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ပစ္စေဿသုံ၊ ဝန်ခံကုန်ပြီ။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ စတူဟိ၊ လေးပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂတို့နှင့်။ သမန္နာဂတော၊ ပြည့်စုံသော။ ဝါစာ၊ စကားသည်။ သုဘာသိတာ၊ ကောင်းစွာဆိုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုဗ္ဘာသိတာ၊ မကောင်းသဖြင့် ဆိုအပ်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အနဝဇ္ဇာ စ၊ အပြစ်မရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိညူနံ၊ ပညာရှိတို့အား။ အနနုဝဇ္ဇာ စ၊ မကဲ့ရဲ့အပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကတမေဟိ၊ အဘယ်မည်ကုန်သော။ စတူဟိ၊ လေပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတာ၊ ပြည့်စုံသော။ ဝါစာ၊ စကားသည်။ သုဘာသိတာ၊ ကောင်းစွာဆိုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဒုဗ္ဘာသိတာ၊ မကောင်းသဖြင့် ဆိုအပ်သည်။ နော ဟောတိ၊ မဖြစ်သနည်း။ အနဝဇ္ဇာ စ၊ အပြစ်မရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဝိညူနံ၊ ပညာရှိတို့သည်။ အနနုဝဇ္ဇာ စ၊ မကဲ့ရဲ့အပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ သုဘာသိတံ ယေဝ၊ ကောင်းစွာဆိုအပ်သော စကားကိုသာလျှင်။ ဘာသတိ၊ ဆို၏။ အဓမ္မံ၊ တရားနှင့် မညီသောစကားကို။ နော ဘာသတိ၊ မဆို။ ပိယံ ယေဝ၊ ချစ်ဖွယ်သော စကားကိုသာလျှင်။ ဘာသတိ၊ ဆို၏။ အပ္ပိယံ၊ မနှစ်လိုဖွယ်သော စကားကို။ နော ဘာသတိ၊ မဆို။ သစ္စံ ယေဝ၊ မှန်သောစကားကိုသာလျှင်။ ဘာသတိ၊ ဆို၏။ အဓမ္မံ၊ တရားနှင့် မညီသော။ အလီကံ၊ မမှန်သောစကားကို။ နော ဘာသသိ၊ မဆိုရာ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ စတူဟိ၊ လေးပါးကုန်သော။ အင်္ဂေဟိ၊ အင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတာ၊ ပြည့်စုံသော။ ဝါစာ၊ စကားသည်။ သုဘာသိတာ၊ ကောင်းစွာဆိုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုဗ္ဘာသိတာ၊ မကောင်းသဖြင့် ဆိုအပ်သည်။ နော ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အနဝဇ္ဇာ စ၊ အပြစ်မရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိညူနံ၊ ပညာရှိတို့သည်။ အနနုဝဇ္ဇာ စ၊ မကဲ့ရဲ့အပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ စတူဟိ၊ လေးပါးကုန်သော။ ဣမေဟိ ခေါ အင်္ဂေဟိ၊ ဤအင်္ဂါတို့နှင့်။ သမန္နာဂတာ၊ ပြည့်စုံသော။ ဝါစာ၊ စကားသည်။ သုဘာသိတာ၊ ကောင်းစွာဆိုအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုဗ္ဘာသိတာ၊ မကောင်းသဖြင့် ဆိုအပ်သည်။ နော ဟောတိ၊ မဖြစ်။ အနဝဇ္ဇာ စ၊ အပြစ်မရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝိညူနံ၊ ပညာရှိတို့သည်။ အနနုဝဇ္ဇာ စ၊ မကဲ့ရဲ့အပ်သည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။) ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ သုဂတော၊ ကောင်းသောစကားကို ဆိုတော်မူတတ်သော မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ ဝတွာန၊ မိန့်တော်မူပြီး၍။ အထာပရံ၊ ထိုမှနောက်၌။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏၊

သုဘာသိတံ၊ ကောင်းစွာဆိုအပ်သော စကားကို။ ဥတ္တမံ၊ မြတ်၏ဟူ၍။ သန္တော၊ သူတော်ကောင်းတို့သည်။ အာဟု၊ ဆိုကုန်ပြီ။ ဒုတိယံ၊ နှစ်ခုတို့၏ ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သော။ ဓမ္မံ၊ တရားနှင့် လျှော်သောစကားကို။ ဘဏေ၊ ဆို၏။ အဓမ္မံ၊ တရားနှင့် မလျှော်သော။ တံ ဝါစံ၊ ထိုစကားကို။ န ဘဏေ၊ မဆို။ ပိယံ၊ ချစ်ဖွယ်သော စကားကို။ ဘဏေ၊ ဆို၏။ တတိယံ၊ သုံခုတို့၏ ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သော။ အပ္ပိယံ၊ ချစ်ဖွယ်မရှိသော။ တံ ဝါစံ၊ ထိုစကားကို။ န ဘဏေ၊ မဆို။ စတုတ္ထံ၊ လေးခုမြောက်သော။ သစ္စွံ၊ မှန်သောစကားကို။ ဘဏေ၊ ဆို၏။ အလီကံ၊ မမှန်သော။ တံ ဝစနံ၊ ထိုစကားကို။ န ဘဏေ၊ မဆို။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဝင်္ဂီသော၊ အရှင်ဝင်္ဂီသသည်။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ဧကံသံ (ဧကသ္မိံ အံသေ)၊ လက်ဝဲတစ်ဖက်ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စမ္ပယ်တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုဘုရားရှိတော်မူသော အရပ်သို့။ အဉ္စလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဏာမေတွာ၊ ညွတ်၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီသောမြတ်စွာဘုရား။ မံ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဉာဏေ၊ ဉာဏ်၌။ ပဋိဘာတိ၊ ထင်၏။ သုဂတ၊ ကောင်းသောစကားကို ဆိုတော်မူတတ်သော မြတ်စွာဘုရား။ မံ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဉာဏေ၊ ဉာဏ်၌။ ပဋိဘာတိ၊ ထင်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) ဝင်္ဂီသ၊ ဝင်္ဂီသ။ တံ၊ သင်၏။ ဉာဏေ၊ ဉာဏ်၌။ ပဋိဘာတု၊ ရှေးရှုထင်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဝင်္ဂီသော၊ အရှင်ဝင်္ဂီသသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်၌။ သာရုပ္ပါဟိ၊ လျောက်ပတ်ကုန်သော။ ဂါထာဟိ၊ ဂါထာတို့ဖြင့်။ အဘိတ္ထဝိ၊ ချီးမွမ်း၏။ (ကိံ အဘိတ္ထဝိ၊ အဘယ်သို့ ချီးမွမ်းသနည်း။)

ယာ ဝါစာ၊ အကြင်စကားသည်။ သတ္တာနံ၊ သတ္တဝါတို့အား။ န တာပယေ၊ မပူပန်စေရာ။ ပရေ စ၊ သူတပါးကိုလည်း။ န ဝိဟိံသေယျ၊ မထိပါးရာ။ တမေဝ ဝါစံ၊ ထိုစကားကိုသာလျှင်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။ ဝေ၊ စင်စစ်။ သာ ဝါစာ၊ ထိုစကားသည်။ သုဘာသိတာ၊ ကောင်းစွာဆိုအပ်သော စကားမည်၏။

ပိယံ၊ ချစ်ဖွယ်သော။ ဝါစံ၊ စကားကိုသာလျှင်။ ဘာသေယျ၊ ဆိုးရာ၏။ ယာ ဝါစာ၊ အကြင်စကားကို။ ပဋိနန္ဒိတာ၊ နှစ်လိုအပ်၏။ တံ ဝါစံ၊ ထိုစကားကို။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။ ဝါစံ၊ စကားကို။ ပရေသံ၊ သူတပါးတို့အား။ ဘာသန္တော၊ ဆိုသည်ရှိသော်။ ပါပါနိ၊ ယုတ်မာကြမ်းကြုတ်သော စကားတို့ကို။ အနာဒါယ၊ မယူမူ၍။ ပိယံ၊ အနက်သဒ္ဒါသာယာစွာသော။ ယံ ဝစနံ၊ အကြင်စကားကို။ ဘာသေတေ၊ ဆိုရာ၏။ တံ ဝစနံ၊ ထိုစကားကို။ ဘာသေယျ၊ ဆိုရာ၏။

Ä (၁၉၁) သစ္စံ၊ မှန်သောစကားသည်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ အမတာဝါစာ၊ အမြိုက်သုဓာဘုတ်နှင့် တူသောစကားမည်၏။ ဧသဓမ္မော၊ ဤမှန်သောစကားကို ပြောခြင်းသဘောသည်ကား။ သနန္တနော၊ ရှေး၌ဖြစ်၏။ သန္တော၊ သူတော်ကောင်းတို့သည်။ သစ္စေဝ၊ မှန်သောစကား၌လည်း။ ပတိဋ္ဌိတာ၊ တည်ကုန်၏။ အတ္ထေ စ၊ မိမိအကျိုး သူတပါးအကျိုး၌လည်း။ ပတိဋ္ဌိတာ၊ တည်ကုန်၏။ ဓမ္မေ စ၊ သူတော်ကောင်းတရား၌လည်း။ ပတိဋ္ဌိတာ၊ တည်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာဟု၊ ဆိုကုန်ပြီ။

နိဗ္ဗာနပတ္တိယာ၊ နိဗ္ဗာန်သို့ရောက်ခြင်းငှာ။ ဒုက္ခဿ၊ ဆင်းရဲ၏။ အန္တကိရိယာယ၊ အဆုံးကို ပြုခြင်းငှာ။ ခေမံ၊ ဘေးမရှိသော နိဗ္ဗာန်ကိုပြတတ်သော။ ယံ ဝါစံ၊ အကြင်စကားကို။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘာသတေ၊ ဆိုတော်မူ၏။ ဝေ၊ စင်စစ်။ သာ ဝါစာ၊ ထိုစကားသည်။ ဝါစာနံ၊ စကားတို့ထက်။ ဥတ္တမံ၊ လွန်မြတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဘတ္ထဝိ၊ ချီးမွမ်း၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၆၊ သာရိပုတ္တသုတ်

၂၁၄။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒေဿတိ၊ ကောင်းစွာပြတော်မူ၏။ သမာဒပေတိ၊ ကောင်းစွာ ဆောက်တည်စေတော်မူ၏။ သမုတ္တေဇေတိ၊ ကောင်းစွာထက်စေတော်မူ၏။ သမ္ပဟံသေတိ၊ ကောင်းစွာရွှင်စေတော်မူ၏။ အတ္ထဿ၊ ပစ္စုပ္ပန်သံသရာ အကျိုးနှစ်ပါးကို။ ဝိညာပနီယာ၊ သိစေခြင်းငှာ စွမ်းနိုင်သော။ ပေါရိယာ၊ အက္ခရာပုဒ်အစရှိသည်နှင့် ပြည့်စုံသော။ ဝိဿဋ္ဌာယ၊ သန့်ရှင်းပြေပြစ်သော။ အနေဠဂလာယ၊ အပြစ်မရှိသော ပုဒ်ဗျည်းနှင့် ပြည့်စုံသော။ ဝါစာယ၊ စကားဖြင့်။ သန္ဒေဿတိ၊ ကောင်းစွာပြတော်မူ၏။ သမာဒပေတိ၊ ကောင်းစွာဆောက်တည်စေတော်မူ၏။ သမုတ္တေဇေတိ၊ ကောင်းစွာထက်စေတော်မူ၏။ သမ္ပဟံသေတိ၊ ကောင်းစွာရွှင်စေတော်မူ၏။ တေ စ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်လည်း။ အဋ္ဌိံကတွာ၊ အရိုအသေပြု၍။ မနသိ ကတွာ၊ နှလုံးသွင်း၍။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံကို။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ သမန္နာဟရိတွာ၊ ကောင်းစွာဆောင်၍။ ဩဟိတသောတာ၊ ထောင်အပ်သော နားရှိကုန်သည် ဖြစ်၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ သုဏန္တိ၊ နာကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော ဝင်္ဂီသဿ၊ အရှင်ဝင်္ဂီသအား။ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒေဿတိ၊ ကောင်းစွာပြတော်မူ၏။ သမာဒပေတိ၊ ကောင်းစွာဆောက်တည်စေတော်မူ၏။ သမုတ္တေဇေတိ၊ ကောင်းစွာထက်စေတော်မူ၏။ သမ္ပဟံသေတိ၊ ကောင်းစွာရွှင်စေတော်မူ၏။ အတ္ထဿ၊ ပစ္စုပ္ပန်သံသရာ အကျိုးနှစ်ပါးကို။ ဝိညာပနီယာ၊ သိစေခြင်းငှာ စွမ်းနိုင်သော။ ပေါရိယာ၊ အက္ခရာပုဒ်နှင့် ပြည့်စုံသော။ ဝိဿဋ္ဌာယ၊ သန့်ရှင်းပြေပြစ်သော။ အနေဠဂလာယ၊ အပြစ်မရှိသော ပုဒ်ဗျည်းနှင့် ပြည့်စုံသော။ ဝါစာယ၊ စကားဖြင့်။ သန္ဒေဿတိ၊ ကောင်းစွာပြတော်မူ၏။ သမ္မာဒပေတိ၊ ကောင်းစွာဆောက်တည်စေတော်မူ၏။ သမုတ္တေဇေတိ၊ ကောင်းစွာထက်စေတော်မူ၏။ သမ္ပဟံသေတိ၊ ကောင်းစွာရွှင်စေတော်မူ၏။ တေ စ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်လည်း။ အဋ္ဌိံ ကတွာ၊ အရိုအသေပြု၍။ မနသိ ကတွာ၊ နှလုံးသွင်း၍။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံကို။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ သမန္နာဟရိတွာ၊ ကောင်းစွာဆောင်ကုန်၍။ ဩဟိတသောတာ၊ ထောင်အပ်သော နားရှိကုန်သည် ဖြစ်၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ သုဏန္တိ၊ နာကုန်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ အာယသ္မန္တံ သာရိပုတ္တံ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်၌။ သာရုပ္ပါဟိ၊ လျောက်ပတ်ကုန်သော။ ဂါထာဟိ၊ ဂါထာတို့ဖြင့်။ အဘိဝိတ္ထဝေယျံ၊ ချီးမွမ်းရမူကား။ ယံနူန၊ ကောင်းလေစွ။ ဣတိ (ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဝင်္ဂီသော၊ အရှင်ဝင်္ဂီသသည်။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ဧကံသံ (ဧကသ္မိံ အံသေ)၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စမ္ပာယ်ရုံသည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်သာရိပုတ္တရာရှိရာ အရပ်သို့။ အဉ္စလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဏာမေတွာ၊ ညွတ်၍။ အာယသ္မန္တံ သာရိပုတ္တံ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) အာဝုသော သာရိပုတ္တ၊ ငါ့ရှင်သာရိပုတ္တရာ။ မံ၊ ငါ၏။ ဉာဏေ၊ ဉာဏ်၌။ ပဋိဘာတိ၊ ရှေးရှုထင်၏။ အာဝုသော သာရိပုတ္တ၊ ငါ့ရှင်သာရိပုတ္တရာ။ မံ၊ ငါ၏။ ဉာဏေ၊ ဉာဏ်၌။ ပဋိဘာတိ၊ ရှေးရှုထင်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) အာဝုသော ဝင်္ဂီသ၊ ငါ့ရှင်ဝင်္ဂီသ။ တံ၊ သင်၏။ ဉာဏေ၊ ဉာဏ်၌။ ပဋိဘာတု၊ ရှေးရှုထင်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဝင်္ဂီသော၊ အရှင်ဝင်္ဂီသသည်။ အာယသ္မန္တံသာရိပုတ္တံ၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာကို။ သမုခါ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ သာရုပ္ပါဟိ၊ လျောက်ပတ်ကုန်သော။ ဂါထာဟိ၊ ဂါထာတို့ဖြင့်။ အဘိတ္ထဝိ၊ ချီးမွမ်း၏။ (ကိံ အဘိတ္ထဝိ၊ အဘယ်သို့ ချီးမွမ်းသနည်း။)

သာရိပုတ္တော၊ သာရိပုတ္တရာသည်။ ဂမ္ဘီရပညော၊ နက်နဲသော ပညာ ရှိ၏။ မေဓာဝီ၊ အကျိုးအကြောင်းကို သိသော ပညာလည်း ရှိ၏။ မဂ္ဂါမဂ္ဂဿ၊ အကြောင်းဟုတ်သည် အကြောင်းမဟုတ်သည်၌။ ကောဝိဒေါ၊ လိမ္မာ၏။ မဟာပညော၊ ကြီးသောပညာလည်း ရှိ၏။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့အား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟောဘိ၏။

သာရိပုတ္တော၊ သာရိပုတ္တရာသည်။ ဓမ္မံ၊ သစ္စာလေးပါးတရားကို။ သာလိကာယ၊ သာလိကာငှက်မ၏။ နိဂ္ဃောသော ဣဝ၊ သာယာစွာ ကြွေးကြော်သော အသံကဲ့သို့။ မဓုရေန၊ သာယာစွာသော အသံဖြင့်။ သံခိတ္တေနပိ၊ အကျဉ်းအားဖြစ်လည်း။ ဘာသတိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ပဋိဘာနံ၊ အဆုံအမရှိသော ပညာကိုလည်း။ ဥဒီရယိ၊ လှိုင်းထမ်းပိုးကဲ့သို့ထစေ၏။

Ä (၁၉၂) တံ ဓမ္မံ၊ ထိုတရားကို။ ဒေသယန္တဿ၊ ဟောတော်မူသော။ တဿ၊ ထိုအရှင်သာရိပုတ္တရာ၏။ ရဇ္ဇနိယေန၊ တပ်မက်ဖွယ် ရှိသော။ သဝနီယေန၊ နာပျော်ဖွယ် ရှိသော။ ဝဂ္ဂုနာ၊ သာယာစွာသော။ သရေန၊ အသံဖြင့်။ မဓုရံ၊ သာယာစွာ ဟောအပ်သော။ ဂိရံ၊ တရားစကားကို။ ဘိက္ခဝေါ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သုဏန္တိ၊ နာကြကုန်၏။ ဥဒဂ္ဂစိတ္တာ၊ တက်ကြွသောစိတ် ရှိကုန်သည် ဖြစ်၍။ မုဒိတာ၊ ဝမ်းမြောက်သောစိတ် ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍။ ဘိက္ခဝေါ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သောတံ၊ နားကို။ ဩဓေန္တိ၊ ထောင်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဘိတ္ထဝိ၊ ချီးမွမ်း၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၇၊ ပဝါရဏာသုတ်

၂၁၅။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ပုဗ္ဗာရာမေ၊ ပုဗ္ဗာရုံကျောင်း၌။ မိဂါရမာတုပါသာဒေ၊ မိဂါရသူဌေး၏ မယ်တော်အရာ၌ တည်သော ဝိသာခါဒါယိကာမ၏ ပြာသာဒ်၌။ မဟတာ၊ အရေအတွက်အားဖြင့် များသော။ ဘိက္ခုသံဃေန၊ ရဟန်းအပေါင်းနှင့်။ သဗ္ဗေဟေဝ၊ အလုံးစုံသာလျှင် ဖြစ်ကုန်သော။ အရဟန္တေဟိ၊ ရဟန္တာ ဖြစ်ကုန်သော။ ပဉ္စမတ္တေဟိ ဘိက္ခုသတေဟိ၊ ငါးရာအတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော ရဟန်းတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပန္နရသေ၊ တစ်ဆယ့်ငါးရက်တို့၏ ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သော။ တဒဟုပေါသထေ၊ ထိုဥပုသ်နေ့၌။ ပဝါရဏာယ၊ ပဝါရဏာပြုအံ့သောငှာ။ ဘိက္ခုသံဃပရိဝုတော၊ ရဟန်းအပေါင်း ခြံရံလျက်။ အဗ္ဘောကာသေ၊ လွင်တီးခေါင်၌။ နိသန္နော၊ နေသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ တုဏှီဘူတံ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသော။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းသံဃာကို။ အနုဝိလောကေတွာ၊ တစောင်းကြည့်တော်မူ၍။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဟန္ဒဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဝါရေမိ၊ ပဝါရဏာပြုအံ့။ န စ၊ အသို့နည်း။ ဝေါ၊ သင်ချစ်သားတို့သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော။ ကာယိကံ ဝါ၊ ကိုယ်၌ဖြစ်သော အမှုကိုလည်းကောင်း။ ဝါစသိကံ ဝါ၊ နှုတ်၌ဖြစ်သော အမှုကိုလည်းကောင်း။ ဝရဟထ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ မိန့်တော်မူအပ်သည်ရှိသော်။ အာယသ္မာ သာရိပုတ္တော၊ အရှင်သာရိပုတ္တရာသည်။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ဧကံသံ (ဧကသ္မိံ အံသေ)၊ လက်ဝဲတစ်ဖက်ပခုံးဘက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စမ္မယ်တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုဘုရားရှိတော်မူရာအရပ်သို့။ အဉ္စလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဏာမေတွာ၊ ညွတ်၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော။ ကာယကံ ဝါ၊ ကိုယ်၌ဖြစ်သော အမှုကိုလည်းကောင်း။ ဝါစသိကံ ဝါ၊ နှုတ်၌ဖြစ်သော အမှုကိုလည်းကောင်း။ န ဂရဟာမ၊ မကဲ့ရဲ့ကုန်။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အနုပ္ပန္နဿ၊ သူတပါးတို့သည် မဖြစ်စေအပ်သော။ မဂ္ဂဿ၊ မဂ်ကို။ ဥပ္ပါဒေတာ၊ ဖြစ်စေတော်မူတတ်၏။ အသဉ္ဇာတဿ၊ သူတပါးတို့သည် မထင်အပ်သော။ မဂ္ဂဿ၊ မဂ်ကို။ သဉ္ဇာနေတာ၊ ထင်စေတော်မူတတ်၏။ အနက္ခာတဿ၊ သူတပါးတို့သည် မဟောသော။ မဂ္ဂဿ၊ မဂ်ကို။ အက္ခာတာ၊ ကောင်းစွာဟောတော်မူတတ်၏။ မဂ္ဂညူ၊ မဂ်ကို သိတော်မူတတ်၏။ မဂ္ဂဝိဒူ၊ မဂ်ကိုတတ်ကျွမ်းတော်မူတတ်၏။ မဂ္ဂကောဝိဒေါ၊ မဂ်၌လိမ္မာ တော်မူ၏။ မဂ္ဂါနုဂါဝ၊ မဂ်သို့ အစဉ်လိုက်တော်မူ၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဧတရဟိ၊ ယခုအခါ၌။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ သမန္နာဂတာ သမနုအာဂတာ၊ အစဉ်မှီး၍ လာကုန်သော။ သာဝကာ၊ တပည့်တို့သည်။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အဟဉ္စ၊ အကျွန်ုပ်သည်လည်း။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ပဝါရေမိ၊ ဘိတ်ပါ၏။ န စ၊ အသို့နည်း။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော။ ကာယိကံ ဝါ၊ ကိုယ်၏ဖြစ်သော အမှုကိုလည်းကောင်း။ ဝါစသိကံ ဝါ၊ နှုတ်၌ဖြစ်သော အမှုကိုလည်းကောင်း။ ဂရဟတိ၊ ကဲ့ရဲ့တော်မူသလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။)

သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ တေ၊ သင်အား။ ကိဉ္စ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော။ ကာယိကံ ဝါ၊ ကိုယ်၌ဖြစ်သော အမှုကိုလည်းကောင်း။ ဝါစသိကံ ဝါ၊ နှုတ်၌ဖြစ်သော အမှုကိုလည်းကောင်း။ န ဂဟာမိ၊ မကဲ့ရဲ့။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တွံ၊ သင်သည်။ မဟာပညော၊ ကြီးသောပညာ ရှိ၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တွံ၊ သင်သည်။ ပုထုပညော၊ မြေကြီိးအထုနှင့် တူသောပညာ ရှိ၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တွံ၊ သင်သည်။ ဟာသပညော၊ ရွှင်သောပညာ ရှိ၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တွံ၊ သင်သည်။ ဇဝနပညော၊ လျင်သောပညာ ရှိ၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တွံ၊ သင်သည်။ တိက္ခပညော၊ ထက်သောပညာ ရှိ၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ တွံ၊ သင်သည်။ နဗ္ဗေဓိကပညော၊ ထိုးထွင်းနိုင်သောပညာ ရှိ၏။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ သေယျထာပိ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ရညောစက္ကဝတ္တိဿ၊ စကြားဝတေးမင်း၏။ ဇေဋ္ဌပုတ္တော၊ သာကြီးရတနာသည်။ ပိတရာ၊ အဘသည်။ ပဝတ္တတံ၊ ဖြစ်စေအပ်သော။ စက္ကံ၊ အာဏာစက်ကို။ သမ္မာဒေဝ၊ သင့်သော အကြောင်းဖြင့်သာလျှင်။ အနုပဝတ္တေတိ သေယျထာပိ၊ အတုဖြစ်သကဲ့သို့။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ဧဝမေဝ ခေါ၊ ဤအတူသာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ မယာ၊ ငါသည်။ အနုတ္တရံ၊ အတုမရှိသော။ ပဝတ္တတံ၊ ဖြစ်စေအပ်သော။ ဓမ္မစက္ကံ၊ ဓမ္မစက်ကို။ သမ္မဒေဝ၊ သင့်သောအကြောင်းဖြင့်သာလျှင်။ အနုပ္ပဝတ္တေတိ၊ အတုဖြစ်စေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မေ၊ ငါ့အား။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော။ ကာယကံ ဝါ၊ ကိုယ်၌ဖြစ်သော အမှုကိုလည်းကောင်း။ ဝါစသိကံ ဝါ၊ နှုတ်၌ဖြစ်သော အမှုကိုလည်းကောင်း။ နောစေဂရဟတိ၊ အကယ်၍ မကဲ့ရဲ့သည်ဖြစ်အံ့။ ပန၊ ထို့သို့ကဲ့ရဲ့တော်မမူသည်ရှိသော်။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ န စ၊ အသို့နည်း။ ဣမေသံ ပဉ္စန္နံ ဘိက္ခုသတာနံ၊ ဤငါးရာသော ရဟန်းတို့အား။ Ä (၁၉၃) ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော။ ကာယိကံ ဝါ၊ ကိုယ်၌ဖြစ်သော အမှုကိုလည်းကောင်း။ ဝါစသိကံ ဝါ၊ နှုတ်၌ဖြစ်သော အမှုကိုလည်းကောင်း။ ဂရဟတိ ကိရ၊ ကဲ့ရဲ့သတတ်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဣမေသံ ပိ ပဉ္စန္နံ ဘိက္ခုသတာနံ၊ ဤငါးရာသော ရဟန်းတို့အားလည်း။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော။ ကာယိကံ ဝါ၊ ကိုယ်၌ဖြစ်သော အမှုကိုလည်းကောင်း။ ဝါစသိကံ ဝါ၊ နှုတ်၌ဖြစ်သော အမှုကိုလည်းကောင်း။ န ဂရဟာမိ၊ မကဲ့ရဲ့။ သာရိပုတ္တ၊ သာရိပုတ္တရာ။ ဟိ (သစ္စံ)၊ မှန်၏။ ဣမေသံ ပဉ္စန္နံ ဘိက္ခုသတာနံ၊ ဤငါးရာသော ရဟန်းတို့တွင်။ သဋ္ဌိဘိက္ခု၊ ခြောက်ကျိပ်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ တေဝိဇ္ဇာ၊ ဝိဇ္ဇာသုံးပါးနှင့် ပြည့်စုံကုန်၏။ သဋ္ဌိဘိက္ခု၊ ခြောက်ကျိပ်ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ဆဠာဘိညာ၊ အဘိညာဉ်ခြောက်ပါးနှင့် ပြည့်စုံ၏။ သဋ္ဌိဘိက္ခု၊ ခြောက်ကျိပ်သောရဟန်းတို့သည်။ ဥဘတောဘာဂဝိမုတ္တာ၊ နှစ်ပါးသော အဖို့မှ လွတ်ကုန်၏။ အထ၊ ထိုမျှို့။ ဣတရေ၊ ဤမှတပါးကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ပညာဝိမုတ္တာ၊ ပညာဖြင့် ကိလေသာတို့မှ လွတ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

အထ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဝင်္ဂီသော၊ အရှင်ဝင်္ဂီသသည်။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ဧကံသံ (ဧကသ္မိံ အံသေ)၊ လက်ဝဲတစ်ဖက် ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စမ္ပယ်ရုံသည်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဏာမေတွာ၊ ညွတ်၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မံ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဉာဏေ၊ ဉာဏ်၌။ ပဋိဘာတိ၊ ရှေးရှုထင်၏။ သုဂတော၊ ကောင်းသောစကားကို ဆိုတော်မူတတ်သော မြတ်စွာဘုရား။ မံ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဉာဏေ၊ ဉာဏ်၌။ ပဋိဘာတိ၊ ရှေးရှုထင်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) ဝင်္ဂီသ၊ ဝင်္ဂီသ။ တံ၊ သင်၏။ ဉာဏေ၊ ဉာဏ်၌။ ပဋိဘာတု၊ ရှေးရှုထင်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။) အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာသသ္မာ ဝင်္ဂီသ၊ အရှင်ဝင်္ဂီသသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ သာရုပ္ပါဟိ၊ လျောက်ပတ်ကုန်သော။ ဂါထာဟိ၊ ဂါထာတို့ဖြင့်။ အဘိတ္ထဝိ၊ ချီးမွမ်း၏။ (ကိံ အဘိတ္ထဝိ၊ အဘယ်သို့ ချီးမွမ်းသနည်း။)

အဇ္ဇပန္နရသေ၊ ဤတစ်ဆယ့်ငါးရက်မြောက်ဖြစ်သော ဥပုသ်နေ့၌။ ဝိသုဒ္ဓိယာ စ၊ စင်ကြယ်စွာ ပဝါရဏာပြုခြင်းငှာ။ သံယောဇနဗန္ဓနစ္ဆိန္နာ၊ သံယောဇဉ်အနှောင်အဖွဲ့ဟုဆိုအပ်သော ကိလေသာကို ဖြတ်၍ တည်ကုန်သော။ အနီဃာ၊ ဆင်းရဲ မရှိကုန်သော။ ခီဏပုနဗ္ဘဝါ၊ ကုန်ပြီးသောဘဝသစ် ရှိကုန်သော။ ဣသီ၊ ရဟန္တာချည်း ဖြစ်ကုန်သော။ ပဉ္စသတာ၊ ငါးရာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သမာဂတာ၊ အညီအညွတ်စည်းဝေးကုန်၏။

သမန္တာ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ။ အမစ္စပရိဝါရိတော၊ အမတ်အပေါင်းသည် ခြံရံအပ်သော။ စက္ကဝတ္တိရာဇာ၊ စကြာယာဉ်မှူးဖြစ်သော စကြာမင်းမြတ်သည်။ သာဂရန္တံ၊ သမုဒ္ဒရာအဆုံးရှိသော။ ဣမံ မဟိံ၊ ဤမြြေုကီးကို။ အနုပရိယေတိ ယထာ၊ အောင်သဖြင့် အစိုးရခြင်းသို့ ရောက်သကဲ့သို့။

ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ ဝိဇိတသင်္ဂါမံ၊ အောင်အပ်ပြီးသော ရာဂဒေါသမောဟဟုဆိုအပ်သော စစ်မြေပြင်လည်း ရှိသော။ သတ္ထဝါဟံ၊ အဋ္ဌင်္ဂီကမဂ်စက်ရထားဖြင့် ဝေနေယျသတ္တဝါတို့ကို သံသရာတည်းဟူသော ကမ်းတစ်ဖက်သို့ ဆောင်တော်မူတတ်သောကြောင့် သတ္တဝါဟယာဉ်မှူးတော်လည်း ဖြစ်သော။ အနုတ္တရံ၊ အတုမရှိသောမင်းဖြစ်တော်မူသော မြတ်စွာဘုရားကို။ တေဝိဇ္ဇာ၊ ဝိဇ္ဇာသုံးပါးနှင့် ပြည့်စုံသော။ မစ္စုဟာယိနော၊ မစ္စုမာရ်ကို အောင်မြင်ကုန်ပြီးသော။ သာဝကာ၊ တပည့်တော်ဖြစ်ကုန်သော မှူးမတ်တို့သည်။ ပယိရုပါသန္တိ၊ ဆည်းကပ်ကြရကုန်၏။

ဧတ္ထ၊ ဤမြတ်စွာဘုရားအထံတော်၌။ ပယိရုပါသန္တာ၊ ဆည်းကပ်ကြရကုန်သော။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ပုတ္တာ၊ သားတို့သည်။ ပလာသော၊ အတွင်း၌ အချည်းနှီး သီလမရှိသည်။ န ဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိပေ။ တဏှာပလ္လဿ၊ တဏှာတည်းဟူသော ညွန်ပြောင်းမှ။ သန္တာရံ၊ နိဗ္ဗာန်သို့ ထုတ်ဆယ်ကယ်တင်တော်မူတတ်သော။ အာဒိစ္စဗန္ဓုနံ၊ နေမင်းကြီး၏ အဆွေဖြစ်တော်မူသော မြတ်စွာဘုရားကို။ ဝန္ဒေ ဝန္ဒာမိ၊ ရှိခိုးပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဘိတ္ထဝိ၊ ချီးမွမ်း၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါသည်။

၈၊ ပရောသဟဿသုတ်

၂၁၆။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ မဟတာ၊ အရေအတွက်အားဖြင့် များသော။ ဘိက္ခုသံဃေန၊ ရဟန်းသံဃာတို့နှင့်။ အဒ္ဓသေလသေဟိ ဘိက္ခုသတေဟိ၊ နှစ်ရာ့ငါးဆယ်ကုန်သော ရဟန်းတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ နိဗ္ဗာနပ္ပဋိသံယုတ္တာယ၊ နိဗ္ဗာန်နှင့် စပ်သော။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒေဿတိ၊ ကောင်းစွာပြတော်မူ၏။ သမ္မာဒပေတိ၊ ကောင်းစွာဆောက်တည်စေတော်မူ၏။ သမုတ္တေဇေတိ၊ ကောင်းစွာထက်စေတော်မူ၏။ သမ္ပဟံသေတိ၊ ကောင်းစွာရွှင်စေတော်မူ၏။ တေ စ ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းတို့သည်လည်း။ အဋ္ဌိံကတွာ၊ အရိုအသေပြု၍။ မနသိ ကတွာ၊ နှလုံးသွင်းကုန်၍။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံကို။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ သမန္နာဟရိတွာ၊ ကောင်းစွာဆောင်ကုန်၍။ ဩဟိတသောတာ၊ ထောင်အပ်သောနား ရှိကုန်သည် ဖြစ်၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ သုဏန္တိ၊ နာကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော ဝင်္ဂီသဿ၊ အရှင်ဝင်္ဂီသအား။ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ကိံ ဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အယံ ဘဂဝါ၊ ဤမြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ နိဗ္ဗာနပ္ပဋိသံယုတ္တာယ၊ နိဗ္ဗာန်နှင့် စပ်သော။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒေဿတိ၊ ကောင်းစွာပြတော်မူ၏။ သမ္မာဒပေတိ၊ ကောင်းစွာဆောက်တည်စေတော်မူ၏။ သမုတ္တေဇေတိ၊ ကောင်းစွာထက်စေတော်မူ၏။ သမ္ပဟံသေတိ၊ ကောင်းစွာရွှင်စေတော်မူ၏။ တေ စ ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းတို့သည်လည်း။ အဋ္ဌိံကတွာ၊ အရိုအသေပြုကုန်၍။ မနသိ ကတွာ၊ နှလုံးပြု၍။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ သမန္နာဟရိတွာ၊ ကောင်းစွာ ဆောင်ကုန်၍။ ဩဟိတသောတာ၊ ထောင်အပ်သောနား ရှိကုန်သည် ဖြစ်၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ သုဏန္တိ၊ နာကုန်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ သာရုပ္ပါဟိ၊ လျောက်ပတ်ကုန်သော။ ဂါထာဟိ၊ ဂါထာတို့ဖြင့်။ အဘိဝတ္ထဝေယျံ၊ ချီးမွမ်းမူကား။ ယံနူန၊ ကောင်းလေစွ။ ဣတိ (ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။

Ä (၁၉၄) အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဝင်္ဂီသော၊ အရှင်ဝင်္ဂီသသည်။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ဧကံသံ (ဧကသ္မိံ အံသေ)၊ လက်ဝဲတစ်ဖက်ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စမ္ပယ်တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ အဉ္စလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဏာမေတွာ၊ ညွတ်၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မံ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဉာဏေ၊ ဉာဏ်၌။ ပဋိဘာတိ၊ ရှေးရှုထင်၏။ သုဂတ၊ ကောင်းသောစကားကို ဆိုတော်မူတတ်သော မြတ်စွာဘုရား။ မံ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဉာဏေ၊ ဉာဏ်၌။ ပဋိဘာတိ၊ ရှေးရှုထင်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) ဝင်္ဂီသ၊ ဝင်္ဂီသ။ တံ၊ သင်၏။ ဉာဏေ၊ ဉာဏ်၌။ ပဋိဘာတု၊ ရှေးရှုထင်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဝင်္ဂီသော၊ အရှင်ဝင်္ဂီသသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ သာရုပ္ပါဟိ၊ လျောက်ပတ်ကုန်သော။ ဂါထာဟိ၊ ဂါထာတို့ဖြင့်။ အဘိတ္ထဝိ၊ ချီးမွမ်း၏။ (ကိံ အဘိတ္ထဝိ၊ အဘယ်သို့ ချီးမွမ်းသနည်း။)

ဝိရဇံ၊ အညစ်အကြေးလည်း ကင်းသော။ အကုတောဘယံ၊ တရံတဆစ်မျှ ဘေးမရှိသော။ နိဗ္ဗာနံ၊ နိဗ္ဗာန်ဟု ဆိုအပ်သော။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေန္တံ၊ ဟောတော်မူတတ်သော။ သုဂတံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဘိက္ခူနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ ပရောသဟဿံ၊ တစ်ထောင်အလွန်။ ပယိရူပါသတိ၊ ဆည်းကပ်၏။

ဝိမယံ၊ အညစ်အကြေးကင်းသော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓဒေသိတံ၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သုဏန္တိ၊ နာကုန်၏။ ဘိက္ခုသံဃပုရက္ခတော၊ ရဟန်းအပေါင်းတို့ဖြင့် ခြံရံအပ်သော။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဒေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သောဘတိ ဝတ၊ တင့်တယ်တော်မူစွတကား။

ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ နာဂနာမော၊ နာဂအမည် ရှိတော်မူသည်။ အသိ၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ ဣသီနံ၊ ပစ္စေဗုဒ္ဓါ အဂ္ဂသာဝက ဗာဟိရကရသေ့တို့ထက်။ သတ္တမောသေဋ္ဌော၊ မြတ်တော်မူသော။ ဣသိ၊ ဣသိမည်တော်မူသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ မဟာမေဃောဝ၊ မိုးကြီးသဖွယ်သည်လျှင်။ ဟုတွာန၊ ဖြစ်၍။ သာဝကေ၊ တပည့်သားအပေါင်း၌။ အဘိဝဿတိ၊ ရွာ၏။

ဒိဝါဝိဟာရာ၊ နေ့သန့်ရာ အရပ်မှ။ နိက္ခမ္မ၊ ထွက်၍။ သတ္ထုဒဿနကမျကာ၊ မြတ်စွာဘုရားကို ဖူးမြင်လိုသောငှာ။ မဟာဝိရ၊ ကြီးသောလုံ့လ ရှိတော်မူသော မြတ်စွာဘုရား။ သာဝကော၊ တပည့်ဖြစ်သော။ ဝင်္ဂီသော၊ ဝင်္ဂီသသည်။ တေ၊ သင်၏။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ ဝန္ဒတိ၊ ရှိခိုး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘိတ္ထဝိ၊ ချီးမွမ်း၏။)

ဝင်္ဂီသ၊ ဝင်္ဂီသ။ ကိံ နု၊ အသို့နည်း။ တေ၊ သင်အား။ ဣမာ ဂါထာယော၊ ဤဂါထာတို့ကို။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ ပရိဝိတက္ကိတာ၊ ကြံအပ်ဖူးကုန်ပြီလော။ ဥဒါဟု၊ ထိုသို့ မဟုတ်မူကား။ ဌာနသောဝ၊ ထိုခဏ၌ပင်လျှင်။ တံ၊ သင်၏။ ဉာဏေ၊ ဉာဏ်၌။ ပဋိလာဘန္တိ၊ ထင်ကုန်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ ဆို၏။) ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဣမာ ဂါထာယော၊ ဤဂါထာတို့ကို။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ န ဝိတက္ကတာ၊ မကြံအပ်ဘူးပေကုန်။ အထ ခေါ၊ စင်စစ်သော်ကား။ ဌာနသောဝ၊ ထိုခဏ၌ပင်လျှင်။ မံ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဉာဏေ၊ ဉာဏ်၌။ ပဋိလာဘန္တိ၊ ထင်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) ဝင်္ဂီသ၊ ဝင်္ဂီသ။ တေန ဟိ၊ ထိုသို့ ထပြီးကား။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ ဘိယျောသောမတ္တာယ၊ အတိုင်းထက်အလွန်။ အပရိဝိတက္ကိတာ၊ မကြံအပ်ဘူးကုန်သော။ ဂါထာယော၊ ဂါထာတို့သည်။ တံ၊ သင်၏။ ဉာဏေ၊ ဉာဏ်၌။ ပဋိဘန္တု၊ ထင်စေကုန်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။) အာယသ္မာ ဝင်္ဂီသော၊ အရှင်ဝင်္ဂီသသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ ပဋိဿုဏိတွာ၊ ရိုသေစွာ နာ၍။ ဘိယျောသော မတ္တာယ၊ အတိုင်းထက်အလွန်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ အပရိဝိတက္ကိတဟိ၊ မကြံဘူးကုန်သော ဂါထာတို့ဖြင့်။ အဘိတ္ထဝိ၊ ချီးမွမ်း၏၊

ယော ဘဂဝါ၊ အကြင်မြတ်စွာဘုရားသည်။ မာရဿ၊ ကိလေသာမာရ်၏။ ဥမ္မဂ္ဂသတံ၊ တပ်ခြင်းယစ်ခြင်းစသည်ဖြင့် တစ်ရာမကတပ်ကုန်သည်တို့ကို။ အဘိဘုယျ၊ နှိပ်စက်၍။ ခိလာနိ၊ ရာဂစသော ငြောင့်ငါးစင်းတို့ကို။ ပဘိဇ္ဇ၊ ချိုးဖျက်၍။ စရသိ၊ သွားတော်မူ၏။ အသိတံ၊ ရာဂစသည်တို့သည် မမှီအပ်သော။ ဘာဂသော၊ အဖို့အားဖြင့်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ပဘိဇ္ဇံ ပဘိဇ္ဇန္တံ၊ ဝေဖန်၍ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဗန္ဓမုစ္စကာရံ၊ အနှောင်အဖွဲ့မှ လွတ်ခြင်းကို ပြုတတ်သော။ တံ ဘဂဝန္တံ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားကို။ ပဿထ၊ ရှုကြကုန်။

ဟိ (သစ္စံ)၊ ထိုစကားမှန်၏။ သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ ဩဃဿ၊ ဩဃလေးပါးမှ။ နိတ္တရဏတ္ထံ၊ ကူးမြောက်ခြင်း အကျိုးငှာ။ အနေကဝိဟိတံ၊ သတိပဋ္ဌာန်စသောအားဖြင့် များသောအပြားရှိသော။ မဂ္ဂံ၊ မဂ်ကို။ အက္ခာသိ၊ ဟောကြားတော်မူ၏။ အမတော၊ အမြိုက်သုဓာဘုတ်သဖွယ်ဖြစ်သော။ တသ္မိံ၊ ထိုမဂ်တရားကို။ အက္ခာတေ၊ ဟောကြားတော်မူအပ်ပြီးသည်ရှိသော်။ ဓမ္မဒ္ဒသာ၊ တရားကိုရှုကုန်သည် ဖြစ်၍။ အသံဟီရာ၊ မယုတ်ကုန်သည် ဖြစ်၍။ စေ ဌိတာ၊ အကယ်၍ တည်ကုန်အံ့။

ပဇ္ဇောတကရော၊ ဉာဏ်တည်းဟူသော ထွန်းတောက်ပခြင်းကို ပြုတော်မူတတ်သော။ သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ သဗ္ဗဋ္ဌိတီနံ၊ အလုံးစုံသော ဒိဋ္ဌိတို့၏ ဌာနတို့ကို။ အတိဝိဇ္ဈ၊ ထိုးထွင်း၍။ အဒ္ဒဿံ၊ မြင်နိုင်ခဲသော။ အတိက္ကမံ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲကို လွန်မြောက်သော နိဗ္ဗာန်ကို။ ဉတွာ စ၊ သိပြီး၍ လည်းကောင်း။ သစ္ဆိကတွာ စ၊ မျက်မှောက်ပြုပြီး၍လည်းကောင်း။ အဂ္ဂံ၊ မြတ်သော တရားကို။ သဒ္ဓါနံ၊ သဒ္ဓါတရားရှိကုန်သော ပဉ္စဝဂ္ဂီငါးယောက်တို့အား။ အဒေသယိ၊ ဟောတော်မူပြီ။

Ä (၁၉၅) ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဓမ္မေ၊ တရားကို။ သုဒေသိတေ၊ ဟောတော်မူအပ်သည် ရှိသော်။ ဝိဇာနတံ၊ အသင့်အားဖြင့် နှလုံးသွင်းကုန်သော ပညာရှိတို့အား။ ကော ပမာဒေါ၊ အဘယ်မှာ မေ့လျော့နိုင်အံ့နည်း။ တသ္မာ ဟိ တတော ဧဝ၊ ထိုကြောင့်သာလျှင်။ တဿ ဘဂဝတော၊ ထိုမြတ်စွာဘုရား၏။ သာသနေ၊ သာသနာတော်၌။ သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ အပ္ပမတ္တော၊ မေ့လျောခြင်း ကင်းသည် ဖြစ်၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ နမဿိ နမဿာမိ၊ ရှိလည်းခိုးအံ့။ အနုသိက္ခေ၊ သိက္ခာသုံးပါးကိုလည်း သင်ရာ၏။ ဣတ၊ ဤသို့။ အဘိတ္ထဝိ၊ ချီးမွမ်း၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါသည်။

၉၊ ကောဏ္ဍညသုတ်

၂၁၇။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ကလန္ဒကနိဝါပေ၊ ရှဉ့်နက်တို့အား အစာပေးရာဖြစ်သော။ ဝေဠုဝနေ၊ ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ အညာသိကောဏ္ဍညော၊ အရှင်ကောဏ္ဍညသည်။ သုစိရေဿဝ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်နှစ် ကြာမှသာလျှင်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုဘုရားရှိတော်မူရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပါဒေသု၊ ခြေတို့၌။ သိရသော၊ ဦးခေါင်းဖြင့်။ နိပတိတွာ၊ ဝပ်၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပါဒါနိ၊ ခြေတော်တို့ကို။ မုခေန၊ မျက်နှာဖြင့်။ ပရိစုမ္ဗတိ၊ ထိခိုက်၏။ ပါဏေဟိ စ၊ လက်တို့ဖြင့်လည်း။ ပရိသမ္ဗာဟတိ၊ ဆုပ်နယ်၏။ နာမဉ္စ၊ အမည်ကိုလည်း။ သာဝေတိ၊ ကြား၏။ ကိံ သာဝေတိ၊ အဘယ်သို့ ကြားသနည်း။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကောဏ္ဍညော၊ ကောဏ္ဍညတည်း။ သုဂတ၊ ကောင်းသောစကားကို ဆိုတော်မူတတ်သော မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကောဏ္ဍညော၊ ကောဏ္ဍညတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သာဝေတိ၊ ကြား၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော ဝင်္ဂီသဿ၊ အရှင်ဝင်္ဂီသအား။ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သောအကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) ခေါ၊ စင်စစ်။ အယံ အာယသ္မာ အညသိကောဏ္ဍညော၊ ဤအရှင်အညာသိကောဏ္ဍညသည်။ သုစိရေဿဝ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်နှစ်ကြာမှသာလျှင်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုဘုရားရှိတော်မူရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပါဒေသု၊ ခြေတော်တို့၌။ သိရသာ၊ ဦးခေါင်းဖြင့်။ နိပတိတွာ၊ ဝပ်၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပါဒါနိ၊ ခြေတော်တို့ကို။ မုခေန၊ မျက်နှာဖြင့်။ ပရိမ္ဗတိ၊ ထိခိုက်၏။ ပါဏီဟိ စ၊ လက်တို့ဖြင့်လည်း။ ပရိသမ္ဗာဟတိ၊ ဆုပ်နယ်၏။ နာမဉ္စ၊ အမည်ကိုလည်း။ သာဝေတိ၊ ကြား၏။ ကိံ သာဝေတိ၊ အဘယ်သို့ ကြားသနည်း။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသောမြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကောဏ္ဍညော၊ ကောဏ္ဍညတည်း။ သုဂတ၊ ကောင်းသောစကားကို ဆိုတော်မူတတ်သော မြတ်စွာဘုရား။ အဟံ၊ အကျွန်ုပ်သည်။ ကောဏ္ဍညော၊ ကောဏ္ဍညတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သာဝေတိ၊ ကြားစေ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ အာယသ္မန္တံ အညာသိကောဏ္ဍညံ၊ အရှင်အညသိကောဏ္ဍညကို။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ သာရုပ္ပါဟိ၊ လျောက်ပတ်ကုန်သော။ ဂါထာဟိ၊ ဂါထာတို့ဖြင့်။ အဘိတ္ထဝေယျံ၊ ချီးမွမ်းရမူကား။ ယံနူန၊ ကောင်းလေစွ။ ဣတိ (ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဝင်္ဂီသော၊ အရှင်ဝင်္ဂီသသည်။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ဧကံသံ (ဧကသ္မိံ အံသေ)၊ လက်ဝဲတစ်ဖက်ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စမ္ပယ်တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဏာမေတွာ၊ ညွတ်၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား။ မံ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဉာဏေ၊ ဉာဏ်၌။ ပဋိဘာတိ၊ ထင်၏။ သုဂတော၊ ကောင်းသောစကားကို ဆိုတော်မူတတ်သော မြတ်စွာဘုရား။ မံ၊ မကျွန်ုပ်၏။ ဉာဏေ၊ ဉာဏ်၌။ ပဋိဘာတိ၊ ထင်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) ဝင်္ဂီသ၊ ဝင်္ဂီသ။ တံ၊ သင်၏။ ဉာဏေ၊ ဉာဏ်၌။ ပဋိဘာတု၊ ထင်စေလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။) အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဝင်္ဂီ၊ အရှင်ဝင်္ဂီသသည်။ အာယသ္မန္တံ အညာသိကောဏ္ဍညော၊ အရှင်အညာသိကောဏ္ဍညကို။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်၌။ သာရုပ္ပါဟိ၊ လျောက်ပတ်ကုန်သော။ ဂါထာဟိ၊ ဂါထာတို့ဖြင့်။ အဘိတ္ထဝိ၊ ချီးမွမ်း၏။ (ကိံ အဘိတ္ထဝိ၊ အဘယ်သို့ ချီးမွမ်းသနည်း။)

ကောဏ္ဍညော၊ ကောဏ္ဍညမည်သော။ ယော ထေရော၊ အကြင်မထေရ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။ သော ထေရော၊ ထိုမထေရ်သည်။ ဗုဒ္ဓါနုဗုဒ္ဓေါ၊ ဘုရားကို အတုလိုက်၍ သစ္စာလေးပါးတရားကို သိသည် ဖြစ်၍။ တိဗ္ဗနိက္ကမော၊ အားကြီးသော ဝီရိယနှင့်လည်း ပြည့်စုံ၏။ သုခဝိဟာရာနံ၊ ချမ်းသာစွာနေလေ့ရှိကုန်သော သူတို့တွင်။ အဘိဏှသော၊ မပြတ်ချမ်းသာစွာ နေလေ့ရှိ၏။ ဝိလေကာနံ၊ ဆိတ်ငြိမ်စွာနေလေ့ရှိကုန်သော သူတို့တွင်။ အဘိဏှသော၊ မပြတ်ဆိတ်ငြိမ်စွာ နေလေ့ရှိ၏။

သတ္ထုသာသနကာရိနာ၊ မြတ်စွာဘုရားဆုံးမတော်မူတိုင်း ကျင့်လေ့ရှိသော။ သာဝကေန၊ သာဝကသည်။ ယံ ဓမ္မံ၊ အကြင်လောကုတ္တရာတရားသို့။ ပတ္တဗ္ဗံ၊ ရောက်အပ်၏။ အပ္ပမတ္တဿ အပ္ပမတ္တေန၊ မမေ့လျော့သော။ သိက္ခတော သိက္ခံတေန၊ ကျင့်သော အရှင်ကောဏ္ဍညထေရ်သည်။ သဗ္ဗတ္ထသဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ တံ ဓမ္မံ၊ ထိုလောကုတ္တရာတရားသို့။ အနုပ္ပတ္တံ၊ အစဉ်ရောက်၏။

မဟာနုဘာဝေါ၊ ကြီးသောအာနုဘော်ရှိသော။ တေဝိဇ္ဇော၊ ဝိဇ္ဇာသုံးပါးနှင့် ပြည့်စုံသော။ စေတောပရိယ၊ အဘိညာဉ်၌။ ကောဝိဒေါ၊ လိမ္မာသော။ ဗုဒ္ဓဒါယာဒေါ၊ မြတ်စွာဘုရား၏ အမွေခံဖြစ်သော။ ကောဏ္ဍညော၊ ကောဏ္ဍညသည်။ သတ္ထုနော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပါဒေ၊ ခြေတို့ကို။ ဝန္ဒတိ၊ ရှိခိုး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘိတ္ထဝိ၊ ချီးမွမ်း၏။)

၁၀၊ မောဂ္ဂလာနသုတ်

၂၁၈။ Ä (၁၉၆) ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ဣသိဂိလိပေဿ၊ ဣသိဂိလိတောင်ယံ၌။ ကာဠသိလာယံ၊ ညိုသောအဆင်းရှိသော ကျောက်ဖျာ၌။ မဟာတာ၊ သီလအစရှိသော ကျေးဇူးဖြင့် မြတ်သော။ ဘိက္ခုသံဃေန၊ ရဟန်းသံဃာနှင့်။ သဗ္ဗေဟေဝ အရဟန္တေဟိ၊ အလုံးစုံသော ရဟန္တာချည်းသာလျှင်ဖြစ်ကုန်သော။ ပဉ္စမတေတ္တဟိ ဘိက္ခုသတေဟိ၊ ငါးရာအတိုင်းအရှည် ရှိကုန်သော ရဟန်းတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့၏။ နိရုပဓိံ၊ ဥပဓိမရှိသော။ ဝိပ္ပမုတ္တံ၊ ကိလေသာမှ လွတ်သော။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလာနော၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည်။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ သမန္နေသတိ၊ ဆင်ခြင်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ အာယသ္မန္တံ မဟာမောဂ္ဂလာနံ၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည်။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ သမန္နေသတိ၊ ဆင်ခြင်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ အာယသ္မန္တံ မဟာမောဂ္ဂလာနံ၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်ကို။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်၌။ သာရုပ္ပါဟိ၊ လျောက်ပတ်ကုန်သော။ ဂါထာဟိ၊ ဂါထာတို့ဖြင့်။ အဘိတ္ထဝေယျံ၊ ချီးမွမ်းရမူကား။ ယံနူန၊ ကောင်းလေစွ။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော ဝင်္ဂီသဿ၊ အရှင်ဝင်္ဂီသအား။ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) ခေါ၊ စင်စစ်။ အယံ ဘဂဝါ၊ ဤမြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ဣသိဂိလိပေဿ၊ ဣသိဂိလိတောင်ယံ၌။ ကာဠသိကာယံ၊ ညိုသောအဆင်းရှိသော ကျောက်ဖျာ၌။ မဟာတာ၊ သီလရှိသော ကျေးဇူးဖြင့် မြတ်သော။ ဘိက္ခုသံဃေန၊ ရဟန်းသံဃာနှင့်။ သဗ္ဗေဟေဝ အရဟန္တေဟိ၊ အလုံးစုံရဟန္တာချည်းသာလျှင် ဖြစ်ကုန်သော။ ပဉ္စမတ္တေဟိ ဘိက္ခုသတေဟိ၊ ငါးရာအတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သော ရဟန်းတို့နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့၏။ နိရုပဓိံ၊ ဥပဓိမရှိသော။ ဝိပ္ပမုတ္တံ၊ ကိလေသာမှ လွတ်သော။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ အာယသ္မာ မဟာမောဂ္ဂလာနော၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်သည်။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ သမန္နေသတိ၊ ဆင်ခြင်၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ အာယသ္မန္တံ မဟာမောဂ္ဂလာနံ၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်ကို။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်၌။ သာရုပ္ပါဟိ၊ လျောက်ပတ်ကုန်သော။ ဂါထာဟိ၊ ဂါထာတို့ဖြင့်။ အဘိတ္ထဝေယျံ၊ ချီးမွမ်းရမူကား။ ယံနူန၊ ကောင်းလေစွ။ ဣတိ (ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သောအကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဝင်္ဂီသော၊ အရှင်ဝင်္ဂီသသည်။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ဧကံသံ (ဧကသ္မိံ အံသေ)၊ လက်ဝဲတစ်ဖက်ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စမ္ပယ်တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဏာမေတွာ၊ ညွတ်၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ကြီးသော မြတ်စွာဘုရား။ မံ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဉာဏေ၊ ဉာဏ်၌။ ပဋိဘာတိ၊ ရှေးရှုထင်၏။ သုဂတ၊ ကောင်းသောစကားကို ဆိုတော်မူတတ်သော မြတ်စွာဘုရား။ မံ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဉာဏေ၊ ဉာဏ်၌။ ပဋိဘာတိ၊ ရှေးရှုထင်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) ဝင်္ဂီသ၊ ဝင်္ဂီသ။ တံ၊ သင်၏။ ဉာဏေ၊ ဉာဏ်၌။ ပဋိဘာတု၊ ရှေးရှုထင်စေလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။) အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဝင်္ဂီသော၊ အရှင်ဝင်္ဂီသသည်။ အာယသ္မန္တံ မဟာမောဂ္ဂလာနံ၊ အရှင်မဟာမောဂ္ဂလာန်ကို။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်၌။ သာရုပ္ပါဟိ၊ လျောက်ပတ်ကုန်သော။ ဂါထာဟိ၊ ဂါထာတို့ဖြင့်။ အဘိတ္ထဝိ၊ ချီးမွမ်း၏။ (ကိံ အဘိတ္ထဝိ၊ အဘယ်သို့ ချီးမွမ်းသနည်း။)

နာဂဿ၊ ဣသိပိလိတောင်၏။ ပေဿ၊ နံပါးဖြစ်သော ကျောက်ညို၌။ အာသိနံ၊ သီတင်သုံးတော်မူသော။ ဒုက္ခဿ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏။ ပါရဂုံ၊ ကမ်းတစ်ဖက်သို့ ရောက်တော်မူသော။ မုနိံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ တေဝိဇ္ဇာ၊ သုံးပါးသောဝိဇ္ဇာတို့နှင့် ပြည့်စုံကုန်သော။ မစ္စုဟာယိနော၊ မစ္စုမာရ်ကို အောင်ကုန်ပြီးသော။ သာဝကာ၊ တပည့်ဖြစ်သော ငါးရာသော ရဟန္တာတို့သည်။ ပယိရုပါသန္တိ၊ ဆည်းကပ်ကုန်၏။

မဟိဒ္ဓိကော၊ ကြီးသောတန်ခိုးရှိသော။ မောဂ္ဂလာနော၊ မောဂ္ဂလာန်သည်။ နေသံ၊ ထိုရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏။ ဝိပ္ပမုတ္တံ၊ ကိလေသာမှ လွတ်သော။ နိရုပဓိံ၊ ဥပဓိ မရှိသော။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ သမန္နေသံ သမန္နေသန္တော၊ ဆင်ခြင်သည်ရှိသော်။ တေ၊ ထိုရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ အနုပရိယေသိ၊ ပိုင်းခြား၍ သိ၏။

ဧဝံ၊ ဤသို့။ သဗ္ဗင်္ဂသမ္ပန္နံ၊ အလုံးစုံသော အင်္ဂါကြီးငယ်နှင့် ပြည့်စုံသော။ ဒုက္ခဿ၊ ဆင်းရဲအပေါင်း၏။ ပါရဂုံ၊ ကမ်းတစ်ဖက်သို့ ရောက်တော်မူသော။ မုနိံ၊ မုနိငါးပါးကို အစိုးရတော်မူသော။ အနေကာကာရသမ္ပန္နံ၊ များစွာကုန်သော ဂုဏ်ကျေးဇူးတို့ဖြင့် ပြည့်စုံတော်မူသော။ ဂေါတမံ၊ ဂေါတမကို။ သာဝကာ၊ တပည့်အပေါင်းတို့သည်။ ပယိရုပါသန္တိ၊ ဆည်းကပ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဘိတ္ထဝိ၊ ချီးမွမ်း၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါသည်။

၁၁၊ ဂဂ္ဂရာသုတ်

၂၁၉။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ စမ္ပာယံ၊ စမ္ပာပြည်၌။ ဂဂ္ဂရာ၊ ဂဂ္ဂရာအမည်ရှိသော။ ပေါက္ခရဏိယာ၊ ရေကန်၏။ တီရေ၊ ကမ်းနား၌။ မဟတာ၊ သီလအစရှိသော ကျေးဇူးဖြင့်မြတ်သော။ ဘိက္ခုသံဃေန၊ ရဟန်းသံဃာနှင့်။ ပဉ္စမတ္တေဟိ ဘိက္ခုသတေဟိ စ၊ ငါးရာကုန်သော ရဟန်းတို့နှင့်လည်းကောင်း။ သတ္တဟိ ဥပါသကေဟိ စ၊ ခုနှစ်ရာအတိုင်းအရှည်ရှိသော ဒါယကာယောကျ်ားတို့နှင့်လည်းကောင်း။ သတ္တဟိ ဥပါသကေဟိ စ၊ ခုနှစ်ရာအတိုင်းအရှည်ရှိသော ဒါယိကာမိန်းမတို့နှင့် လည်းကောင်း။ အနေကေဟိ ဒေဝတာသဟေဿဟိ စ၊ တစ်ထောင်မကကုန်သော နတ်တို့နှင့်လည်းကောင်း။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေ၊ ထိုရဟန်းနတ်လူတို့ကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝဏ္ဏေန စေဝ၊ အဆင်းတော်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ယသသာ စ၊ အခြံအရံဖြင့်လည်းကောင်း။ အတိဝိရောစတိ၊ အလွန်တင့်တယ်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မတော ဝင်္ဂီသဿ၊ အရှင်ဝင်္ဂီသအား။ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) Ä (၁၉၇) ခေါ၊ စင်စစ်။ အယံ ဘဂဝါ၊ ဤမြတ်စွာဘုရားသည်။ စမ္ပာယံ၊ စမ္ပာပြည်၌။ ဂဂ္ဂရာယ၊ ဂဂ္ဂရာအမည်ရှိသော။ ပေါက္ခရဏိယာ၊ ရေကန်၏။ တီရေ၊ ကမ်းနား၌။ မဟတာ၊ သီလအစရှိသော ကျေးဇူးဖြင့် မြတ်သော။ ဘိက္ခုသံဃေန၊ ရဟန်းသံဃာနှင့်။ ပဉ္စမတ္တေဟိ ဘိက္ခုသတေဟိ စ၊ ငါးရာကုန်သော ရဟန်းတို့နှင့်လည်းကောင်း။ သတ္တဟိ ဥပါသကေဟိ စ၊ ခုနှစ်ရာအတိုင်း အရှည်ရှိသော ဒါယကာယောကျ်ားတို့နှင့်လည်းကောင်း။ သတ္တဟိ ဥပါသိကာသတေဟိ စ၊ ခုနှစ်ရာအတိုင်းအရှည်ရှိသော ဒါယိကာမိန်းမတို့နှင့်လည်းကောင်း။ အနေကေဟိ ဒေဝတာသဟေဿဟိ စ၊ တစ်ထောင်မကကုန်သော နတ်တို့နှင့်လည်းကောင်း။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေ၊ ထိုရဟန်းနတ်လူတို့ကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝဏ္ဏေန၊ အဆင်းတော်ဖြင့်လည်းကောင်း။ ယသသာ စ၊ အခြံအရံဖြင့်လည်းကောင်း။ အတိဝိရောစတိ၊ အလွန်တင့်တယ်တော်မူ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်ပြု၍။ သာရုပ္ပါယ၊ လျောက်ပတ်သော။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဘိတ္ထဝေယျံ၊ ချီးမွမ်းရမူကား။ ယံနူန၊ ကောင်းလေစွ။ ဣတိ (ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဝင်္ဂီသော၊ အရှင်ဝင်္ဂီသသည်။ အာသနာ၊ နေရာမှ။ ဥဋ္ဌာယ၊ ထ၍။ ဧကံသံ (ဧကသ္မိံ အံသေ)၊ လက်ဝဲတစ်ဖက်ပခုံးထက်၌။ ဥတ္တရာသင်္ဂံ၊ ကိုယ်ဝတ်စမ္ပယ်တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုဘုရားရှိတော်မူရာအရပ်သို့။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဏာမေတွာ၊ ညွတ်၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရား။ မံ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဉာဏေ၊ ဉာဏ်၌။ ပဋိဘာတိ၊ ရှေးရှုထင်၏။ သုဂတ၊ ကောင်းသောစကားကို ဆိုတော်တတ်မူသော မြတ်ဘုရား။ မံ၊ အကျွန်ုပ်၏။ ဉာဏေ၊ ဉာဏ်၌။ ပဋိဘာတိ၊ ရှေးရှုထင်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) ဝင်္ဂီသ၊ ဝင်္ဂီသ။ တံ၊ သင်၏။ ဉာဏေ၊ ဉာဏ်၌။ ပဋိဘာတု၊ ရှေးရှုထင်စေလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဝင်္ဂီသော၊ အရှင်ဝင်္ဂီသ။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်၌။ သာရုပ္ပါယ၊ လျောက်ပတ်သော။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဘိတ္ထဝိ၊ ချီးမွမ်း၏။ ကိံ အဘိတ္ထဝိ၊ အဘယ်သို့ ချီးမွမ်းသနည်း၊

ဝိဂတဝလာဟကေ၊ ကင်းသောတိမ်တိုက်ရှိသော။ နဘေ၊ ကောင်းကင်၌။ စန္ဒော၊ လပြည့်ဝန်းသည်။ ဝိရောစတိ ယထာ၊ တင့်တယ်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဝိဂတမလော၊ တိမ်မြူဆီနှင်းစသော အညစ်အကြေးကင်းသော။ ဘာဏုမာ၊ နေမင်းသည်။ ဝိရောစတိ ဣဝ၊ တင့်တယ်သကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဧဝံပိ၊ ဤအတူလည်း။ မဟာမုနိ၊ မုနိတကာတို့ထက် မြတ်တော်မူသော။ အင်္ဂီရသ၊ ကိုယ်တော်မှ ပြိုးပြိုးပြက်ထွက်သော ရောင်ခြည်တော်ရှိသော မြတ်စွာဘုရား။ တွံ၊ အရှင်ဘုရားသည်။ ယသသာ၊ အခြံအရံအားဖြင့်။ သဗ္ဗလောကံ၊ အလုံးစုံသော သတ္တလောကကို။ အတိရောစတိ၊ လွန်၍တင့်တယ်တော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဘိတ္ထဝိ၊ ချီးမွမ်း၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါသည်။

၁၂၊ ဝင်္ဂီသသုတ်

၂၂၀။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ အာယသ္မာ ဝင်္ဂီသော၊ အရှင်ဝင်္ဂီသသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ္ဍသူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ဝင်္ဂီသော၊ အရှင်ဝင်္ဂီသသည်။ အစိရံ၊ ရဟန်းဖြစ်၍ မမြင့်မီ။ အရဟတ္တပတ္တော၊ အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်သည်။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဝိမုတ္တိသုခံ၊ အရဟတ္တဖိုလ်ချမ်းသာကို။ ပဋိသံဝေဒိ၊ ခံစား၏။ တာယံ ဝေလာယံ၊ ထိုအခါ၌။ ဣမာ ဂါထာယော၊ ဤဂါထာတို့ကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်ဆို၏။ ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်ဆိုသနည်း၊

မယံ၊ ငါတို့သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ ဂါမံ ဂါမံ၊ ရွာတိုင်းရွာတိုင်းသို့လည်းကောင်း။ ပုရံ ပုရံ၊ ပြည်တိုင်းပြည်တိုင်းသို့လည်းကောင်း။ စရန္တော၊ သွားကုန်သည် ဖြစ်၍။ ကာဝေယျမတ္တာ၊ ကဗျာဖွဲ့ခြင်းလျှင် အတိုင်းအရှည်ရှိကုန်သည် ဖြစ်၍။ ဝိဟရိမှာ၊ နေရကုန်၏။ အထ၊ ထိုမှတပါး။ သမ္ဗုဒ္ဓံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ အဒ္ဒဿာမ၊ ဖူးမြင်ရကုန်၏။ ဥဒ၊ ထိုမျှို့။ နော၊ ငါတို့အား။ သဒ္ဓါ၊ ကြည်ညိုခြင်းတို့သည်။ ပဇ္ဇထ၊ ဖြစ်ကုန်၏။

သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ ခန္ဓေ စ၊ ခန္ဓာတိ့ုကိုလည်းကောင်း။ အာယတနာနိ စ၊ အာယတနတို့ကိုလည်းကောင်း။ ဓာတုယော စ၊ ဓာတ်တို့ကိုလည်းကောင်း။ ပကာသန္တော၊ ပြတော်မူလျက်။ မေ၊ ငါ့အား။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ အဒေသေသိ၊ ဟောတော်မူပြီ။ အဟံ၊ ငါသည်။ တဿ သမ္ဗုဒ္ဓဿ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရား၏။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ သုတွာန၊ ကြားနာရ၍။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ရာမထောင်သော ရဟန်းတို့၏ဘောင်၌။ ပဗ္ဗဇ္ဇံ၊ ရဟန်းပြုပြီ။

ယေ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ နိယာမဂတဒ္ဒသာ၊ အမြဲကပ်ကုန် ဖူးမြင်ကုန်၏။ ဗဟူနံ၊ များစွာကုန်သော။ တေသံ ဘိက္ခူနဉ္စ၊ ထိုရဟန်းယောကျ်ားတို့သည် လည်းကောင်း။ တေသံ ဘိက္ခုနီနဉ္စ၊ ထိုရဟန်းမိန်းမတို့၏လည်းကောင်း။ အတ္ထာယ၊ အကျိုးငှာ။ မုနိ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဗောဓိံ၊ သဗ္ဗညူတဉာဏ်ကို။ အဇ္ဈဂမာ ဝတ၊ ရတော်မူ၏တကား။

Ä (၁၉၈) မမ၊ ငါ၏။ ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံတော်သို့။ အာဂတံ၊ လာခြင်းသည်ကား။ သွာဂတံ သုအာဂတံ၊ ကောင်းသောလာခြင်းသည်။ အာသိ ဝတ၊ ဖြစ်ပြီတကား။ တိဿော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဝိဇ္ဇာ၊ ဝိဇ္ဇာတို့သို့။ အနုပ္ပတ္တာ၊ အစဉ်ရောက်ကုန်ပြီ။ ဗုဒ္ဓဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သာသနံ၊ အဆုံးအမတော်ကို။ ဂတံ၊ လိုက်နာအပ်ပြီ။

ပုဗ္ဗေနိဝါသံ၊ ပုဗ္ဗေနိဝါသဉာဏ်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဇာနာမိ၊ သိ၏။ ဒိဗ္ဗစက္ခုံ၊ ဒိဗ္ဗက္ခုဉာဏ်ကို။ ဝိသောဓိတံ၊ သုတ်သင်အပ်၏။ တေဝိဇ္ဇော၊ ဝိဇ္ဇာသုံးပါးနှင့် ပြည့်စုံသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဣဒ္ဓိပ္ပတ္တော၊ ဣဒ္ဓိဝိဓအဘိညာဉ်ကိုရသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ စေတောပရိယာယကောဝိဒေါ၊ စေတောပရိယအဘိညာဉ်၌လိမ္မာသည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာယသ္မာ ဝင်္ဂီသော၊ အရှင်ဝင်္ဂီသသည်။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

ဝင်္ဂီသတ္ထေရသံယုတ္တံ၊ ဝင်္ဂီသတ္ထေရသံယုတ်သည်။ သမတ္တံ၊ ပြီးပြီ။

တဿ၊ ထိုဝင်္ဂီသတ္ထေရသံယုတ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ နိက္ခန္တံ၊ နိက္ခန္တသုတ်လည်းကောင်း။ အရတီ စေဝ၊ အရတီသုတ်လည်းကောင်း။ ပေသလာအတိမညနာ၊ ပေသလာအတိမညနာသုတ်လည်းကောင်း။ အာနန္ဒေန၊ အာနန္ဒာသုတ်လည်းကောင်း။ သုဘာသိတံ၊ သုဘာသိတသုတ်လည်းကောင်း။ သာရိပုတ္တပဝါရဏာ၊ သာရိပုတ္တသုတ် ပဝါရဏာသုတ်လည်းကောင်း။ ပရောသဟဿကောဏ္ဍညော၊ ပရောသဟဿကောဏ္ဍညသုတ်လည်းကောင်း။ မောဂ္ဂလာနေန၊ မောဂ္ဂလာနသုတ်လည်းကောင်း။ ဂဂ္ဂရာ၊ ဂဂ္ဂရသုတ်လည်းကောင်း။ ဝင်္ဂီသေန၊ ဝင်္ဂီသသုတ်နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ ဒွါဒသ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်သုတ်တို့တည်း။

၉၊ ဝနသံယုတ်

၁၊ ဝိဝေကသုတ်

၂၂၁။ Ä (၁၉၉) (ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားကဿပ။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤဝိဝေကသုတ်ကို။) မေ (မယာ)၊ အကျွန်ုပ်အာနန္ဒာသည်။ (ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်မှ။) ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားလိုက်ရ၏။ ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားလိုက်ရသနည်း။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ကောသလေသု၊ ကောသလတိုင်းတို့၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ ဝနသဏ္ဍေ၊ တောအုပ်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဒိဝါဝိဟာရဂတော၊ နေ့နေခြင်းငှာ ကပ်သည် ဖြစ်၍။ ပါပကေ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလေ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဂေဟနိဿိတေ၊ အိမ်၌ မှီ၍ဖြစ်ကုန်သော။ ဝိတက္ကေ၊ ဝိတက်တို့ကို။ ဝိတက္ကေတိ၊ ကြံ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တသ္မိံ ဝနသဏ္ဍေ၊ ထိုတောအုပ်၌။ အဓိဝတ္ထာ၊ စိုးအုပ်၍နေသော။ ယာ ဝဒေဝတာ၊ အကြင်နတ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သာ ဒေဝတာ၊ ထိုနတ်သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ အနုကမ္ပိကာ၊ အစဉ်သနားခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍။ အတ္ထကာမာ၊ အကျိုးစီးပွားကို အလိုရှိသည်ဖြစ်၍။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ သံဝေဇေတုကာမာ၊ ထိန့်လန့်စေလိုသည်ဖြစ်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုရဟန်းရှိရာသို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဂါထာဟိ၊ ဂါထာတို့ဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်ဆို၏။ ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်ဆိုသနည်း၊

ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ဝိဝေကကာမော၊ သုံးပါသော ဝိဝေကတို့ကို တောင့်တသည်ဖြစ်၍။ ဝနံ၊ တောသို့။ ပဝိဋ္ဌော၊ ဝင်သည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ၊ ထိုသို့ ဖြစ်လျက်။ တေ၊ သင်၏။ မနော၊ နှလုံးသည်။ ဗဟိဒ္ဓါ ဗာဟိရေသု၊ အပဖြစ်သော အာရုံတို့၌။ နိစ္ဆရတိ၊ သွား၏။ ဇနော၊ အရှင်ရဟန်းသည်။ ဇနသ္မိံ၊ တပါးသောသူ၌။ ဆန္ဒံ၊ တပ်ခြင်းဆန္ဒကို။ ဝိနယဿု၊ ဆုံးမလော။ တတော၊ ထိုသို့ ဆုံးမခြင်းကြောင့်။ တွံ၊ သင်သည်။ သုခီ၊ ချမ်းသာခြင်းရှိသည်။ ဟောဟိသိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဝီတရာဂေါ၊ ကင်းသောရာဂရှိသည်။ ဟောဟိသိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။

ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အရတိံ၊ သာသာနာတော်၌ မမွေ့လျော်ခြင်းကို။ ပဇဟာသိ၊ စွန့်လော။ သတော၊ သတိနှင့် ပြည့်စုံသည်။ ဘဝသိ၊ ဖြစ်လော။ သတံ၊ သတိနှင့် ပြည့်စုံသည်။ ဘဝသိ၊ ဖြစ်လော။ သတံ၊ သတိနှင့် ပြည့်စုံသော။ တံ၊ သင်ပညာရှိကို။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ သာဒယာမသေ၊ ကြည်ညိုကုန်၏။ ဟိ၊ ထိုစကားသင့်၏။ ပါတာလရဇော၊ တည်ရာမရသေးသော ကိလေသာဟူသော မြူသည်။ ဒုရုတ္တမော၊ လွန်နိုင်ခဲသောကြောင့် ဒုရုတ္တမမည်။ တံ၊ သင်ပညာရှိကို။ ကာမရဇော၊ ကာမတည်းဟူသော မြူသည်။ မာ အဝါဟရိ၊ အပယ်သို့ မဆောင်စေလင့်။

ပံသုကုန္တိတော၊ မြေမှုန့်ကပ်သော။ သကုဏော၊ ငှက်သည်။ သိတံ၊ ကိုယ်၌ကပ်သော။ ရဇံ၊ မြူကို။ ဝိဓူနံ ဝိဓူနန္တော၊ ခါသည်ဖြစ်၍။ ပါတယတိ ယထာ၊ ကျစေသကဲ့သို့။ ဧဝံ တထာ၊ ထို့အတူ။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ပဓာနဝါ၊ ဝီရိယနှင်ြ့ပည့်စုံသည် ဖြစ်၍။ သတိမာ၊ သတိနှင့် ပြည့်စုံသည် ဖြစ်၍။ သိတံ၊ ကိုယ်၌ကပ်သော။ ရဇံ၊ ကိလေသာတည်းဟူသော မြူကို။ ပါတယတိ၊ ကျစေလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်ဆို၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုအကုသလဝိတတ်ရှိသော ရဟန်းသည်။ တာယ ဒေဝတာယ၊ ထိုနတ်သားသည်။ သံဝေဇိတော၊ ထိတ်လန့်စေအပ်သည် ဖြစ်၍။ သံဝေဂံ၊ ထိတ်လန့်ခြင်းသို့။ အာပါဒိ၊ ရောက်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၂၊ ဥပဋ္ဌာနသုတ်

၂၂၂။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန္တာဖြစ်သော ရဟန်းသည်။ ကောသလေသု၊ ကောသလတိုင်းတို့၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ ဝနသဏ္ဍေ၊ တောအုပ်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဒိဝါဝိဟာရဂတော၊ နေ့သန့်ရာသို့ကပ်သည် ဖြစ်၍။ သုပ္ပတိ၊ အိပ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တသ္မိံ ဝနသဏ္ဍေ၊ ထိုတောအုပ်၌။ အဓိဝတ္ထာ၊ စိုးအုပ်၍နေသော။ ယာ ဒေဝတာ၊ အကြင်နတ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သာ ဒေဝတာ၊ ထိုနတ်သည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ အနုကမ္ပိကာ၊ အစဉ်သနားခြင်းရှိသည် ဖြစ်၍။ အတ္ထကာမာ၊ အကျိုးစီးပွားကိုအလိုရှိသည် ဖြစ်၍။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ သံဝိဇေတုကာမာ၊ ထိပ်လန့်စေလိုသည် ဖြစ်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုရဟန်းရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တံ ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းကို။ ဂါထာဟိ၊ ဂါထာတို့ဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ဥဋ္ဌေဟိ၊ ထလော။ ကိံ၊ အဘယ်ကြောင့်။ သေတိ၊ အိပ်သနည်း။ တေ၊ သင်အား။ သုပိတေန၊ အိပ်သဖြင့်။ ကော အတ္ထော၊ အဘယ်မှာ အကျိုးရှိအံ့နည်း။ ဟိ၊ ထိုစကားသင့်စွ။ အာတုရဿ၊ ကိလေသာဟူသော ကျင်နာခြင်းရှိသော။ သလ္လဝိဒ္ဓဿ၊ တဏှာတည်းဟူသော မြားသည် စူးဝင်အပ်သော။ ရုပ္ပတော၊ ကိလေသာသည် နှိပ်စက်အပ်သော။ ဘိက္ခုနော၊ ရဟန်းအား။ နိဒ္ဒါ၊ အိပ်ခြင်းသည်။ ကာ၊ အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း။

ယာယ သဒ္ဓါယ၊ အကြင်ကြည်ညိုခြင်းကြောင့်။ အဂါရသ္မာ၊ အိမ်ယာထောင်သော လူတို့၏ဘောင်မှ။ နိက္ခမိတွာ၊ ထွက်၍။ အနဂါရိယံ၊ အိမ်ယာမထောင်သော ရဟန်း၏ဘောင်၌။ ပဗ္ဗဇ္ဇိတော၊ ရဟန်းပြု၏။ တမေဝ သဒ္ဓံ၊ ထိုသဒ္ဓါတရားကိုသာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဗြူဟေဟိ၊ ပွားစေလော။ နိဒ္ဒါယ၊ အိပ်ခြင်း၏။ ဝသံ၊ နိုင်ငံသို့။ မာဂမိ၊ မလိုက်လင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

ဒေဝတေ၊ နတ်သား။ ကာမာ၊ ကာမဂုဏ်တို့သည်။ အနိစ္စာ၊ အမြဲမရှိကုန်။ အဓုဝါ၊ အတည်မရှိကုန်။ ယေသု၊ အကြင်ကာမဂုဏ်အဖွဲ့တို့၌။ မန္ဒော၊ ပညာနည်းသောသူသည်။ သမုစ္ဆိတော၊ ပြင်းစွာတွေဝေ၏။ တေသု ဗန္ဓေသု၊ ထိုကာမဂုဏ်အဖွဲ့တို့မှ။ မုတ္တံ၊ လွတ်ပြီးသော။ အသိတံ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ကို မမှီအပ်သော။ ပဗ္ဗဇိတံ၊ ငါကဲ့သို့သော ရဟန္တာရဟန်းကို။ ဒိဝါသောပ္ပနံ၊ နေ့၌အိပ်ခြင်းတရားသည်။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ တပေ တပေဿတိ၊ ပူပန်ရအံ့နည်း။ န တပေဿတိ ဧဝ၊ မပူပန်သည်သာလျှင်တည်း။

ဒေဝတေ၊ နတ်သား။ ဆန္ဒရာဂဿ၊ ဆန္ဒရာဂကို။ ဝိနယာ၊ ဆုံမခြင်းကြောင့်။ အဝိဇ္ဇာ၊ အဝိဇ္ဇာမှ။ သမတိက္ကမာ၊ လွန်ခြင်းကြောင့်။ ပရမောဒါနံ၊ လွန်စွာစင်ကြယ်ခြင်းရှိသော။ ယံ ဉာဏံ၊ အကြင်စတုသစ္စဉာဏ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ ဉာဏံ၊ ထိုစတုသစ္စဉာဏ်နှင့် ပြည့်စုံသော။ ပဗ္ဗဇိတံ၊ ရဟန်းအဖြစ်ကို။ ဒိဝါသောပ္ပနံ၊ နေ့၌အိပ်ခြင်းတရားသည်။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ တပေ တပေဿတိ၊ ပူပန်ရအံ့နည်း။ န တပေဿတိ ဧဝ၊ မပူပန်သည်သာလျှင်တည်း။

ဒေဝတေ၊ နတ်သား။ အဝိဇ္ဇံ၊ အဝိဇ္ဇာကို။ ဝိဇ္ဇာယ၊ စတုမဂ္ဂဝိဇ္ဇာဖြင့်။ ဆေတွာ၊ ဖျက်ဆီး၍။ အာသဝါနံ၊ အာသဝေါတရားလေးပါးတို့၏။ ပရိက္ခာယ၊ ကုန်ခြင်းကြောင့်။ အသောကံ၊ စိုးရိမ်ခြင်းမရှိသော။ အနုပါယာသံ၊ ပူပန်ခြင်းမရှိသော။ ပဗ္ဗဇိတံ၊ ငါကဲ့သို့သော ရဟန္တာရဟန်းကို။ ဒိဝါသောပ္ပနံ၊ နေ့၌အိပ်ခြင်းတရားသည်။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ တပေ တပေဿတိ၊ ပူပန်ရအံ့နည်း။ န တပေဿတိ ဧဝ၊ မပူပန်အံ့သည်သာလျှင်တည်း။

ဒေဝတေ၊ နတ်သား။ အာရဒ္ဓဝီရိယံ၊ အားထုတ်သောဝီရိယရှိသော။ ပဟိတတ္တံ၊ နိဗ္ဗာန်သို့ စေလွတ်အပ်သော စိတ်လည်း ရှိသော။ နိစ္စဒဠှပရက္ကမံ၊ အလွန်မြဲစွာ အားထုပ်အပ်သော လုံးလရှိသော။ နိဗ္ဗာနံ၊ အနုပါဒိသေသနိဗ္ဗာန်ကို။ အဘိကင်္ခတံ၊ တောင့်တအပ်သော။ ပဗ္ဗဇိတံ၊ ငါကဲ့သို့သော ရဟန္တာရဟန်းကို။ ဒိဝါသောပ္ပနံ၊ နေ့၌အိပ်ခြင်းတရားသည်။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ တပေ တပေဿတိ၊ ပူပန်ရအံ့နည်း။ န တပေဿတိ ဧဝ၊ မပူပန်အံ့သည်သာလျှင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားအပ်ပါသည်။

၃၊ ကဿပဂေါတ္တသုတ်

၂၂၃။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ အာယသ္မာ ကဿပဂေါတ္တော၊ အရှင်မဟာကဿပဂေါတ္တသည်။ ကောသလေသု၊ ကောသလတိုင်းတို့၌။ အညတရသ္မိံ၊ တစ်ခုသော။ ဝနသဏ္ဍေ၊ တောအုပ်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ကဿပဂေါတ္တော၊ အရှင်မဟာကဿပဂေါတ္တသည်။ ဒိဝါဝိဟာရဂတော၊ နေ့နေခြင်းသို့ ကပ်သည် ဖြစ်၍။ အညတရံ၊ အမှတ်မရှိသော။ ဆေတံ၊ သားမုဆိုးကို။ ဩဝဒတိ၊ ဆုံးမ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တသ္မိံ ဝနသဏ္ဍေ၊ ထိုတောအုပ်၌။ အဓိဝတ္တာ၊ စိုးအုပ်၍ နေသော။ ယာ ဒေဝတာ၊ အကြင်နတ်သားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သာ ဒေဝတာ၊ ထိုနတ်သားသည်။ အာယသ္မတော ကဿပဂေါတ္တဿ၊ အရှင်ကဿပဂေါတ္တအား။ အနုကမ္ပိကာ၊ အစဉ်သနားသည် ဖြစ်၍။ အတ္ထကာမာ၊ အကျိုစီးပွားကို အလိုရှိသည် ဖြစ်၍။ အာယသ္မန္တံ ကဿပဂေါတ္တံ၊ အရှင်ကဿပဂေါတ္တကို။ သံဝေဇေတုကာမာ၊ ထိတ်လန့်စေလိုသည် ဖြစ်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၍။ အာယသ္မာ ကဿပဂေါတ္တော၊ အရှင်ကဿပဂေါတ္တသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ ကဿပဂေါတ္တံ၊ အရှင်မဟာကဿပဂေါတ္တကို။ ဂါထာဟိ၊ ဂါထာတို့ဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ဂိရိဒုဂ္ဂစရံ၊ ထောင်ချောက်ကြား၌ သွားလာသော။ အပ္ပပညံ၊ ပညာ မရှိသော။ အစေတသံ၊ အကျိုးအကြောင်းကို သိတတ်သောစိတ် မရှိသော။ အကာလေ၊ အခါမဟုတ်သည်၌။ ဩစရံ၊ အယုတ်သဖြင့် သွားတတ်သော။ ဆေတံ၊ သားတို့၏အသက်ကို ဖြတ်တတ်သော မုဆိုးကို။ မန္ဒောဝ၊ အလွန်မိုက်သကဲ့သို့။ မံ၊ ငါ၏။ ဉာဏေ၊ ဉာဏ်၌။ ပဋိဘာတိ၊ ထင်၏။

ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တဝ၊ သင်ရဟန်း၏။ ဓမ္မီကထံ၊ တရားစကားကို။ သုဏာတိ၊ နာကားနာ၏။ န ဝိဇာနာတိ၊ ထိုတရား၏ အနက်အဓိပ္ပါယ်ကိုမသိ။ တဝ၊ သင်ရဟန်း၏။ ဇလန္တံ၊ ထွန်းတောက်ပသော။ အင်္ဂုလိတံ၊ တရားနာစိမ့်သောငှာ ပြသော လက်ချောင်းကို။ အာလောကေတိ၊ ကြည့်ကားကြည့်၏။ န ပဿတိ၊ ပညာစက္ခုဖြင့် ထွန်းလင်းကြောင်းကိုမျှမမြင်။ ဓမ္မသ္မိံ၊ ပါဏာတိပါတမှ ကြဉ်ခြင်းဖြစ်သော တရားကို။ အညမာနသ္မိံ၊ ဟောအပ်သည်ရှိသော်။ ဗာလော၊ မုဆိုးမိုက်သည်။ အတ္ထံ၊ ထိုတရား၏ အနက်ကို။ န ဗုဇ္ဈတိ၊ အဘယ်မှာသိအံ့နည်း။

ကဿပ၊ ကဿပ။ တွံ၊ သင်သည်။ ဒသပဇ္ဇောတေ၊ ဆယ်ချောင်းသောလက်တို့၌ ဆယ်ပွင့်သောတန်ခိုးမီးတို့ကို။ သစေပိ ဓာရယိဿသိ၊ အကယ်၍ ထွန်းတောက်အံ့။ သော ဆေတော၊ ထိုသားမုဆိုးသည်။ ရူပါနိ၊ ထွန်းလင်းကြောင်းသဘောတို့ကို။ နေဝ ဒက္ခတိ၊ မမြင်လတ္တံ့။ ဟိ (ကသ္မာ)၊ အဘယ်ကြောင့်နည်း။ အဿ၊ ထိုတောမုဆိုးအား။ စက္ခု၊ စက္ခုသည်။ န ဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ နေဝ ဒက္ခတိ၊ မမြင်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဇ္ဈဘာသိ၊ လျှောက်၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ ကဿပဂေါတ္တော၊ အရှင်ကဿပဂေါတ္တသည်။ တာယ ဒေဝတာယ၊ ထိုနတ်သားသည်။ သံဝေဇိတော၊ ထိတ်လန့်စေအပ်သည် ဖြစ်၍။ သံဝေဂံ၊ ထိတ်လန့်ခြင်းသို့။ အာပါဒိ၊ ရောက်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၄၊ သမ္ဗဟုလသုတ်

၂၂၄။ Ä (၂၀၁) ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကောသလေသု၊ ကောသလတိုင်းတို့၌။ အညတရသ္မိံ၊ မထင်ရှားသော။ ဝနသဏ္ဍေ၊ တောအုပ်၌။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဝဿံဝုဋ္ဌာ၊ ဝါကျွတ်ကုန်ပြီးသော်။ တေမာသစ္စယေန၊ သုံးလလွန်သဖြင့်။ စာရိကံ၊ ဒေသစာရီကို။ ပက္ကမိံသု၊ ဖဲသွားကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တသ္မိံ ဝနသဏ္ဍေ၊ ထိုတောအုပ်၌။ အဓိဝတ္တာ၊ စိုးအုပ်၍နေသော။ ယာ ဒေဝကာ၊ အကြင်နတ်သားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သာ ဒေဝတာ၊ ထိုနတ်သားသည်။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ အပ္ပဿန္တိ၊ မမြင်သည် ဖြစ်၍။ ပရိဒေဝမာနာ၊ ငိုမြည်တမ်းလျက်။ တာယံ ဝေလာယံ၊ ထိုအခါ၌။ ဣမံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

ဗဟုကေ၊ များစွာကုန်သော။ ဝိဝိတ္တေ၊ ဆိတ်ငြိမ်ကုန်သော။ တေ အာသနေ၊ ထိုနေရာတို့ကို။ ဒိသွာန၊ မြင်ရသောကြောင့်။ မေ၊ ငါ့အား။ အဇ္ဇ၊ ယခု။ အရတိဝိယ၊ မမွေ့လျော်သကဲ့သို့။ ခါယတိ၊ ထင်၏။ စိတ္တကထာ၊ ဆန်းကြယ်သောစကားကို ဟောတတ်ကုန်သော။ ဗဟုဿုတာ၊ များသော အကြားအမြင်ရှိကုန်သော။ ဣမေ ဂေါတမသာဝကာ၊ ဤအရှင်ဂေါတမတပည့်တို့သည်။ ကု၊ အဘယ်အရပ်သို့။ ဂတာ၊ သွားကုန်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဘာသိ၊ ဆို၏။

ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ တံ ဒေတံ၊ ထိုငိုသော နတ်သားကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်ဆို၏။ ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်ဆိုသနည်း၊

သမ္မ၊ အချင်းနတ်။ ဧကစ္စိယာ၊ အချို့ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်ကား။ မဂဓံ၊ မဂဓတိုင်းသို့။ ဂတာ၊ သွားကုန်၏။ ဧကစ္စိယာ၊ အချို့ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်ကား။ ကောသလံ၊ ကောသလတိုင်းသို့။ ဂတာ၊ သွားကုန်၏။ ဧကစ္စိယာ၊ အချို့ကုန်သော ရဟန်းတို့သည်ကား။ ဝဇ္ဇိဘူမိယာ၊ ဝဇ္ဇိတိုင်းမြေအရပ်သို့။ ဂတာ၊ သွားကုန်၏။ သင်္ဃစာရိနော၊ အပေါင်းဖြင့်သာ သွားလေ့ရှိကုန်သော။ မိဂါဝိယ၊ သားတို့ကဲ့သို့။ ဘိက္ခဝေါ၊ ရဟန်းတို့သည်။ အနိကေတာ၊ အိမ်မရှိကုန်သည် ဖြစ်၍။ တတ္ထ တတ္ထ၊ ထိုထိုသို့ သော ဥတုဘောဇဉ်စသည် သပ္ပါယဖြစ်သော အရပ်၌။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်ဆို၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၅၊ အာနန္ဒသုတ်

၂၂၅။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ကောသလေသု၊ ကောသလတိုင်းတို့၌။ အညတရသ္မိံ၊ မထင်ရှားသော။ ပန သဏ္ဍေ၊ တောအုပ်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ ဂိဟိသညတ္တိဗဟုလော၊ များစွာသောနေ့ညဉ့်ပတ်လုံး လူတို့ကို ကောင်းစွာမှတ်စေသည် ဖြစ်၍။ အတိဝေလံ၊ အခါလေးမြင့်။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တသ္မိံ ဝနသဏ္ဍေ၊ ထိုတောအုပ်၌။ အဓိဝတ္ထာ၊ စိုးအုပ်၍နေသော။ ယာ ဒေဝတာ၊ အကြင်နတ်သားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သာ ဒေဝတာ၊ ထိုနတ်သားသည်။ အာယသ္မတော အာနန္ဒဿ၊ အရှင်အာနန္ဒာအား။ အနုကမ္ပိကာ၊ အစဉ်သနားခြင်းရှိသည် ဖြစ်၍။ အတ္ထကာမာ၊ အကျိုးစီးပွားကို အလိုရှိသည် ဖြစ်၍။ အာယသ္မန္တံ အာနန္ဒံ၊ အရှင်အာနန္ဒာကို။ သံဝေဇေတုကာမာ၊ ထိတ်လန့်စေလိုသည် ဖြစ်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုရှင်အာနန္ဒာရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ အာနန္ဒံ၊ အရှင်အာနန္ဒာကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း၊

ဂေါတမ၊ ဂေါတမ။ ရုက္ခမူလဂဟနံ၊ သစ်ပင်ရင်း တောချုံသို့။ ပသက္ကိယ၊ သက်ဝင်၍။ နိဗ္ဗာနံ၊ နိဗ္ဗာန်ကို။ ဟဒယသ္မိံ၊ နှလုံး၌။ ဩပိယ၊ ကိစ္စအာရုံအားဖြင့် ကိန်းစေ၍။ ဈာယ၊ နှစ်ပါးသောဈာန်နှင့် ယှဉ်သည်ကို ဖြစ်စေလော။ ပမာဒေါ၊ မေ့လျော့ခြင်းသည်။ မာ စ ဘဝ၊ မပြုလင့်။ တေ၊ သင်၏။ ပီဠိ ပီဠိတာ၊ လူတို့နှင့် တကွ ငါ၏ဉာဏ်ကို ပြင်းစွာနှိပ်စက်ခြင်းကို ပြုသည်။ ကိံ ကရိဿတိ၊ အဘယ်မူစအံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဇ္ဈဘာသိ၊ လျှောက်၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ အာနန္ဒော၊ အရှင်အာနန္ဒာသည်။ တာယဒေဝတာယ၊ ထိုနတ်သားသည်။ သံဝေဇိတော၊ ထိတ်လန့်စေအပ်သည် ဖြစ်၍။ သံဝေဂံ၊ ထိတ်လန့်ခြင်းသို့။ အာပါဒိ၊ ရောက်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၆၊ အနုရုဒ္ဓသုတ်

၂၂၆။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ အာယသ္မာ အနုရုဒ္ဓေါ၊ အရှင်အနုရုဒ္ဓါသည်။ ကောသလေသု၊ ကောသလတိုင်းတို့၌။ အညတရသ္မိံ၊ မထင်ရှားသော။ ဝနသဏ္ဍေ၊ တောအုပ်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အညတရာ၊ မထင်ရှားသော။ တာဝတိံသကာယိကာ၊ တာဝတိံသာနတ်ပြည်၌ နေသော။ Ä (၂၀၂) အာယသ္မတော အနုရုဒ္ဓဿ၊ အရှင်အနုရုဒ္ဓါ၏။ ပုရာဏဒုတိယိကာ၊ ရှေးဘဝက နတ်ပြည်၌ မိဘုရားဖြစ်ဘူးသော။ ဇာလိနီ နာမ၊ ဇာလိနီမည်သော။ ဒေဝတာ၊ နတ်သ္မီးသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ အနုရုဒ္ဓေါ၊ အရှင်အနုရုဒ္ဓါသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်အနုရုဒ္ဓါရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ အနုရုဒ္ဓံ၊ အရှင်အနုရုဒ္ဓါကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

ယတ္ထ၊ အကြင်အရပ်၌။ တေ (တယာ)၊ သင်သည်။ ဝုသိတံ၊ နေဖူး၏။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်၌။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ပဏိဒေဟိ၊ ဆောက်တည်လော။ ပုရေ၊ ရှေး၌။ သဗ္ဗကာမသမိဒ္ဓီသု၊ အလုံးစုံသော ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့နှင့် ပြည့်စုံကုန်သော။ တာဝတိံသေသု ဒေဝေသု၊ တာဝတိံသာနတ်ပြည်တို့၌။ ဒေဝကညာဟိ၊ နတ်သ္မီးအပေါင်းတို့ဖြင့်။ ပုရက္ခတော၊ ရှေးရှုခြံရံအပ်သည် ဖြစ်၍။ ပရိဝုတော၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ ခြံရံအပ်သည် ဖြစ်၍။ သောဘတိ၊ တင့်တယ်၏။

တေ၊ သင်၏။ ဒေဝကညာယော၊ နတ်သ္မီးတို့သည်ကား။ ဒုဂ္ဂတာ၊ မကောင်းသော အကျင့်ရှိကုန်သည် ဖြစ်၍။ သက္ကာယသ္မိံ၊ သက္ကာယဒိဋ္ဌိ၌။ ပတိဋ္ဌိတာ၊ သက်ဝင်ကုန်၏။ တေ စာပိ တာ စ အပိ ဒေဝကညာယော၊ ထိုနတ်သ္မီးတို့သည်လည်း။ ဒုဂ္ဂတပ္ပတ္တာ၊ ဒုဂ္ဂတိသို့ ရောက်ကုန်၏။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ပတ္တိကာပတ္တိကာဟိ၊ ရောက်လာကုန်သော။ ဒေဝကညာဟိ၊ နတ်သ္မီးတို့ဖြင့်။ သောဘတိ၊ တင့်တယ်၏။ ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ ယသဿိနံ၊ များသော အခြံအရံရှိကုန်သော။ တိဒသာနံ၊ တာဝတိံသာနတ်ပြည်၌ နေကုန်သော။ နရဒေဝါနံ၊ နတ်သားတို့၏။ အာဝါသံ၊ နေရာဖြစ်သော။ နန္ဒနံ၊ နန္ဒဝန်ဥယျဉ်ကို။ န ပဿန္တိ၊ မမြင်ဘူးကုန်။ တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ န ပဇာနန္တိ၊ မသိကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

ဗာလေ၊ နတ်မိဘုရားငယ်။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ အရဟတံ၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏။ ဝစော၊ စကားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ ဝစနံ၊ ထိုစကားကို။ တွံ၊ သင်သည်။ န ဝိဇာနာသိ၊ မသိ။ သဗ္ဗသင်္ခါရာ၊ အလုံးစုံသော သင်္ခါရတို့သည်။ အနိစ္စာ၊ အမြဲမရှိကုန်။ ဥပ္ပါဒဝယဓမ္မိနော၊ ဖြစ်တတ်ပျက်တတ်သောသဘော ရှိကုန်၏။ ဥပ္ပဇ္ဇိတွာ၊ ဖြစ်ကုန်ပြီး၍။ နိရုဇ္ဈန္တိ၊ ချုပ်တတ်ကုန်၏။ တေသံ၊ ထိုသင်္ခါရတရားတို့၏။ ဝူပသမော၊ ငြိမ်းရာဖြစ်သော နိဗ္ဗာန်သည်သာလျှင်။ သုခေါ၊ ချမ်းသာ၏။ ဣတိ ဧတံ ဝစနံ၊ ဤသို့သော စကားကို။ န ဝိဇာနာသိ၊ မသိ။

ဇာလိနီ၊ ဇာလိနီနတ်သ္မီး။ ဒေဝကာယသ္မိံ၊ နတ်ပြည်၌။ ဒါနိ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မေ၊ ငါ၏။ ပုနာဝါသော၊ တစ်ဖန်နေခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိပြီ။ ဇာတိသံသာရော၊ ပဋိသန္ဓေနေခြင်းဟုဆိုအပ်သော သံသရာသည်။ ဝိက္ခီဏော၊ ကုန်ပြီးသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒါနိ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ မေ၊ ငါ့အား။ ပုနဗ္ဘဝေါ၊ တစ်ဖန်ဘဝသစ်၌ ဖြစ်ခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်ဆို၏။

၇၊ နာဂဒတ္တသုတ်

၂၂၇။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ အာယသ္မာ နာဂဒတ္တော၊ အရှင်နာဂဒတ္တ္တသည်။ ကောသလေသု၊ ကောသလတိုင်းတို့၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ ဝနသဏ္ဍေ၊ တောအုပ်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ နာဂဒတ္တော၊ အရှင်နာဂဒတ္တ္တသည်။ အတိကာလေန၊ အလွန်စောလွန်းသဖြင့်။ ဂါမံ၊ ရွာတွင်းသို့။ ပဝိသတိ၊ ဝင်၏။ အတိဒိဝါ၊ အလွန်နေမြင့်မှ။ ပဋိက္ကမတိ၊ ဖဲခဲ့၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တသ္မိံ ဝနသဏ္ဍေ၊ ထိုတောအုပ်၌။ အဓိဝတ္ထာ၊ စိုးအုပ်၍နေသော။ ယာ ဒေဝတာ၊ အကြင်နတ်သားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သာ ဒေဝတာ၊ ထိုနတ်သားသည်။ အာယသ္မတော နာဂဒတ္တ္တဿ၊ အရှင်နာဂဒတ္တအား။ အနုကမ္ပိကာ၊ အစဉ်သနားခြင်းရှိသည် ဖြစ်၍။ အတ္ထကာမာ၊ အကျိုးစီးပွားကို အလိုရှိသည် ဖြစ်၍။ အာယသ္မန္တံ နာဂဒတ္တ္တံ၊ အရှင်နာဂဒတ္တ္တကို။ သံဝေဇေတုကာမာ၊ ထိတ်လန့်စေလိုသည် ဖြစ်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ အာယသ္မာ နာဂဒတ္တော၊ အရှင်နာဂဒတ္တ္တသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရှင်နာဂဒတ္တ္တရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အာယသ္မန္တံ နာဂဒတ္တံ၊ အရှင်နာဂဒတ္တကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာတို့ဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

နာဂဒတ္တ၊ နာဂဒတ္တ။ တွံ၊ သင်သည်။ ကာလေ၊ နံနက်စောစော။ ဂါမံ၊ ရွာသို့။ ပဝိသတိ၊ ဝင်၏။ ဒိဝါ စ၊ နေမြင့်မှလည်း။ အာဂစ္ဆန္တော၊ လာတတ်သည် ဖြစ်၍။ အတိဝေလစာရီ၊ အတိဝေလအကျင့်ကို ကျင့်လေ့ရှိ၏။ သမာနသုခဒုက္ခော၊ တူသောချမ်းသာဆင်းရဲရှိသည် ဖြစ်၍။ ဂဟဋ္ဌေဟိ၊ လူတို့နှင့်။ သံသဋ္ဌော၊ ရောနှောသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ကုလေသု၊ ဒါယကာဖြစ်သော မင်းမျိုးစသည်တို့၌။ ဝိနိဗန္ဓံ၊ ဖွဲ့သောစိတ်ရှိသော။ သုပ္ပဂဗ္ဘံ၊ လွန်စွာခက်ထန်သော။ နာဂဒတ္တံ၊ နာဂဒတ္တကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဘာယာမိ၊ ကြောက်၏။ အန္တကဿ၊ အဆုံးကို ပြုတတ်သော။ ဗလဝတော၊ ခွန်အားကြီးသော။ မစ္စုရညော၊ သေမင်း၏ နိုင်ငံသို့။ တွံ၊ သင်သည်။ မာ ဟေဝဥပေသိ၊ မလိုက်လင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

Ä (၂၀၃) အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ နာဂဒတ္တော၊ အရှင်နာဂဒတ္တသည်။ တာယ ဒေဝတာယ၊ ထိုနတ်သားသည်။ သံဝေဇိတော၊ ထိတ်လန့်စေအပ်သည် ဖြစ်၍။ သံဝေဂံ၊ ထိတ်လန့်ခြင်းသို့။ အာပါဒိ၊ ရောက်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၈၊ ကုလဃရဏီသုတ်

၂၂၈။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန္တာဖြစ်သော ရဟန်းသည်။ ကောသလေသု၊ ကောသလတိုင်းတို့၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ ဝနသဏ္ဍေ၊ တောအုပ်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ ကုလေ၊ အမျိုး၌။ အဇ္ဈောဂါဠှပ္ပတ္တော၊ အကျွမ်းဝင်သောအားဖြင့် နှလုံးသက်ဝင်ခြင်းသို့ ရောက်သည် ဖြစ်၍။ အတိဝေလံ၊ အခါလေးမြင့်။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တသ္မိံ ဝနသဏ္ဍေ၊ ထိုတောအုပ်၌။ အဓိဝတ္ထာ၊ စိုးအုပ်၍နေသော။ ယာ ဒေဝတာ၊ အကြင်နတ်သားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သာ ဒေဝတာ၊ ထိုနတ်သားသည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ အနုကမ္ပိကာ၊ အစဉ်သနားခြင်း ရှိသည် ဖြစ်၍။ အတ္ထကာမာ၊ အကျိုးစီးပွားကို အလိုရှိသည် ဖြစ်၍။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ သံဝေဇေတုကာမာ၊ ထိတ်လန့်စေလိုသည် ဖြစ်၍။ တသ္မိံ ကုလေ၊ ထိုအမျိုး၌။ ယာ ကုလဃရဏီ၊ အကြင်အိမ်ရှင်မသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တဿ၊ ထိုအိမ်ရှင်မ၏။ ဝဏ္ဏံ၊ အဆင်းကို။ အဘိနိမ္မိနိတွာ၊ ဖန်ဆင်း၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုရဟန်းရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ နဒီတီရေသု စ၊ မြစ်နားတို့၌လည်းကောင်း။ သဏ္ဍာနေ စ၊ မြို့တပါး၏အနီး လူတို့၏နေရာ ဝန်ချရာဖြစ်သော မညီမညွတ်သော အရပ်၌လည်းကောင်း။ သဘာသု စ၊ ပွဲသဘင်အလယ်တို့၌လည်းကောင်း။ ရထိယာသု စ၊ ခရီးမတို့၌လည်းကောင်း။ ဇနာ၊ လူတို့သည်။ သံဂမ္မ၊ ရုံးစု၍။ မဉ္စ၊ ငါ့ကိုလည်းကောင်း။ တွဉ္စ၊ သင့်ကိုလည်းကောင်း။ ကိမန္တရံ၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်။ မန္တေန္တိ၊ တိုးတိုးပြောကုန်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

ဘောတိ ဃရဏီ၊ အို အိမ်ရှင်မိန်းမ။ လောကေ၊ လောက၌။ ပစ္စူဟာသဒ္ဒါ၊ စက်ဆုပ်ဖွယ်သော စကားသံတို့သည်။ ဗဟူဟိ၊ များကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ တပဿိနာ၊ ခြိုးခြံသော အကျင့်ရှိသော သူသည်။ ခမိတဗ္ဗံ၊ သည်းခံအပ်၏။ တေန ကာရဏေန၊ ထိုသို့ စက်ဆုပ်ဖွယ်သော စကားဟူသော အကြောင်းကြောင့်။ တပဿိနာ၊ ခြိုးခြံသော အကျင့်ရှိသောသူသည်။ မင်္ကု၊ မျက်နှာမသာသည်။ န ဟောတဗ္ဗံ၊ မဖြစ်ရာ။ တေန၊ ထိုသူတပါးတို့သည်ဆိုသော ဆန့်ကျင်သော စကားဖြင့်။ သတော၊ သတိနှင့် ပြည့်စုံသောသူသည်။ န ဟိ ကိလိဿတိ၊ မညှိုးနွမ်းလတ္တံ့။

ဘောတိ ဃရဏီ၊ အိုအိမ်ရှင်မိန်းမ။ ဝနေ၊ တော၌။ ဝါတမိဂေါ၊ ဝါတမိဂမည်သောသားသည်။ သဒ္ဒေန၊ လေခပ်အပ်သော သစ်ရွက်စသည်တို့၏ အသံမျှဖြင့်။ ပရိတ္တာသိ ယထာ၊ ထိတ်လန့်သကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ ယော ပုဂ္ဂလော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ သဒ္ဒပရိတ္တာသီ၊ သူတပါးတို့သည်ဆိုသော ဆန့်ကျင်သော စကားမျှဖြင့် ထိတ်လန့်လေ့ရှိ၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ လဟုစိတ္တောတိ၊ ပေါ့သောစိတ်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ အာဟု၊ ဆိုကုန်ပြီ။ အဿ၊ ထိုပေါ့သောစိတ်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ဝတံ၊ အကျင့်သည်။ န သမ္ပဇ္ဇတေ၊ မပြည့်စုံရာ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန္တာသည်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ဆို၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၉၊ ဝဇ္ဇိပုတ္တသုတ်

၂၂၉။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဝဇ္ဇိပုတ္တကော၊ ဝဇ္ဇိတိုင်းကို အစိုးရသောမင်း၏ သားဖြစ်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဝေသာလိယံ၊ ဝေသာလီပြည်၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ ဝနသဏ္ဍေ၊ တောအုပ်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သဗ္ဗရတ္တိစာရော၊ တညဉ့်ပတ်လုံး ကြတ္တိကာနက္ခတ်သဘင်ဖြင့် စမ္ပယ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဝေသာလိယံ၊ ဝေသာလီပြည်၌။ တူရိယ တာဠိတ ဝါဒိတ နိဃောသသဒ္ဒံ၊ စည်ကြီးစသည်ကိုတီးသောအသံ စောင်းစသည်ကိုတီးသောအသံ ကြွေးကြော်သောအသံကို။ သုတွာ၊ ကြား၍။ ပရိဒေဝမာနော၊ ငိုကြွေးလျက်။ တာယံ ဝေလာယံ၊ ထိုအခါ၌။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ဆို၏။ ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း၊

မယံ၊ ငါတို့သည်။ ဝနသ္မိံ၊ တောအုပ်၌။ အပ္ပဝိဋ္ဌံ၊ အသုံးမဝင်သော။ ဒါရုကံ ဣဝ၊ ထင်းဆွေးကဲ့သို့။ ဧကကာ၊ တစ်ယောက်အထီးတည်း။ အရညေ၊ တော၌။ ဝိဟရာမ၊ နေရကုန်၏။ ဧတာဒိသိကာယ၊ ဤသို့သဘောရှိသော။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်၌။ အမှေဟိ၊ ငါတို့အောက်။ ပါပိယော၊ အထူးသဖြင့် ယုတ်မာသော။ အသု နာမ၊ ဤမည်သောသူ တစ်ယောက်မျှ။ ကော အတ္ထိ၊ အဘယ်မှာရှိအံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဘာသိ၊ ဆို၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တသ္မိံ ဝနသဏ္ဍေ၊ ထိုတောအုပ်၌။ အဓိဝတ္ထာ၊ စိုးအုပ်၍နေသော။ ယာ ဒေဝတာ၊ အကြင်နတ်သားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သာ ဒေဝတာ၊ ထိုနတ်သားသည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ အနုကမ္ပိကာ၊ အစဉ်သနားခြင်းရှိသည် ဖြစ်၍။ အတ္ထကာမာ၊ အကျိုးစီးပွားကို အလိုရှိသည် ဖြစ်၍။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ သံဝေဇေတုကာမာ၊ ထိတ်လန့်စေလိုသည် ဖြစ်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေနံ၊ ထိုရဟန်းရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

Ä (၂၀၄) ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ဝနသ္မိံ၊ တောအုပ်၌။ အပ္ပဝိဋ္ဌံ၊ အသုံးမဝင်သော။ ဒါရုကံ ဣဝ၊ ထင်းဆွေးကဲ့သို့။ ဧကကောဝ၊ တစ်ယောက်အထီးတည်း သာလျှင်။ အရညေ၊ တော၌။ ဝိဟရသိ၊ နေ၏။ တဿ တေ၊ ထိုတစ်ယောက်ထီးတည်းနေသောသင့်အား။ နေရယိကာ၊ ငရဲသူသတ္တဝါတို့သည်။ သဂ္ဂဂါမိနံ၊ နတ်ရွာလားကုန်သော သူတို့အား။ ဝိဟယန္တိဝိယ၊ တောင့်တကုန်သကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ ဗဟုကာ၊ များစွာကုန်သော သူတို့သည်။ ဝိဟယန္တိ၊ တောင့်တကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ဆို၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တာယ ဒေဝတာယ၊ ထိုနတ်သည်။ သံဝေဇိတော၊ ထိတ်လန့်စေအပ်သည် ဖြစ်၍။ သံဝေဂံ၊ ထိတ်လန့်ခြင်းသို့။ အာပါဒိ၊ ရောက်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၁၀၊ သဇ္ဈာယသုတ်

၂၃၀။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ကောသလေသု၊ ကောသလတိုင်းတို့၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ ဝနသဏ္ဍေ၊ တောအုပ်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ သဇ္ဈာယဗဟုလော၊ များစွာသောကာလပတ်လုံး ပရိယတ်ကို သရဇ္ဈာယ်သည် ဖြစ်၍။ အတိဝေလံ၊ အခါလေးဖြင့်။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အပရေနသမယေန၊ တပါးသော အခါ၌။ အပ္ပေါဿုက္ကော၊ ကြောင့်ကြမဲ့။ တုဏှီဘူတော၊ ဆိတ်ဆိတ်နေလျက်။ သင်္ကသာယတိ၊ ဖလသမာပတ်ချမ်းသာဖြင့် ကာလကို လွန်စေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တသ္မိံ ဝနသဏ္ဍေ၊ ထိုတောအုပ်၌။ အဓိဝတ္ထာ၊ စိုးအုပ်၍နေသော။ ယာ ဒေဝတာ၊ အကြင်နတ်သားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သာ ဒေဝတာ၊ ထိုနတ်သားသည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ ဓမ္မံ၊ သရဇ္ဈာယ်သောတရားကို။ အဿုဏန္တိ၊ မကြားရသည် ဖြစ်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုရဟန်းရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ တုဝံ၊ သင်သည်။ ဓမ္မပဒါနိ၊ ဘုရားတရားတော်တို့ကို။ နာဓိယျသိ၊ မသရဇ္ဈာယ်သနည်း။ ဘိက္ခူဟိ၊ ရဟန်းတို့နှင့်။ သံဝသန္တော၊ ပေါင်းဖော်သောသူသည်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ သုတွာန၊ နာရသောကြောင့်။ အဿ၊ ထိုတရားကို သရဇ္ဈာယ်သော ရဟန်းအား။ ပသာဒံ၊ ကြည်ညိုခြင်းကို။ ဒိဋ္ဌေဝဓမ္မေ၊ မျက်မှောက်သောကိုယ်၏ အဖြစ်၌သာလျှင်။ လဘတိ၊ ရ၏။ ပသံသံ၊ ချီးမွမ်းခြင်းကိုလည်း။ လဘတိ၊ ရ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ဆို၏။

ဒေဝတေ၊ နတ်သား။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ပုရေ၊ ရှေး၌။ ဓမ္မပဒေသု၊ အလုံးစုံသော ဘုရားတရားတော်တို့၌။ ဆန္ဒော၊ ရွတ်ဖတ်သရဇ္ဈာယ်ခြင်းဆန္ဒသည်။ အဟုအဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ယာဝ (အတိဝိယ)၊ အလွန်လျှင်။ ဝိရာဂေန၊ အရိယမဂ်ဖြင့်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ သမာဂဓိမှ၊ ကောင်းစွာနေကုန်ပြီ။ ယတော၊ အကြင်ကြောင့်။ ဝိရောဂေန၊ အရိယမဂ်ဖြင့်။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ သမာဂမိမှ၊ ကောင်းစွာနေကုန်ပြီ။ တတော၊ ထိုကြောင့်။ ဒိဋ္ဌံ ဝါ၊ မြင်အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ သုတံ ဝါ၊ ကြားအပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ မုတံ ဝါ၊ တွေ့အပ်သည်လည်းဖြစ်သော။ ယံ ကိဉ္စိ၊ အလုံးစုံသောတရားကို။ အညာယ၊ သိပြီး၍။ နော၊ ငါတို့အား။ နိက္ခေပနံ၊ ရွတ်ဘတ်သရဇ္ဈာယ်ခြင်းကို ပယ်ခြင်းကို။ သန္တော၊ သူတော်ကောင်းတို့သည်။ အာဟု၊ ချီးမွမ်းပြောဆိုကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ဆို၏။

၁၁၊ အကုသလဝိတက္ကသုတ်

၂၃၁။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ကောသလေသု၊ ကောသလတိုင်းတို့၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ ဝနသဏ္ဍေ၊ တောအုပ်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ ဒိဝါဝိဟာရဂတော၊ နေ့သန့်ရာသို့ကပ်သည် ဖြစ်၍။ ပါပကေ၊ ယုတ်မာကုန်သော။ အကုသလေ၊ အကုသိုလ်ဖြစ်ကုန်သော။ ဝိတက္ကေ၊ ကာမဝိတက်စသည်တို့ကို။ ဝိတက္ကေတိ၊ ကြံ၏။ ဣဒံ ဣမေ ဝိတက္ကာ၊ ဤဝိတက်တို့ဟူသည်။ သေယျထာကတမေ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ ကာမဝိတက္ကံ၊ ကာမဝိတက်လည်းကောင်း။ ဗျာပါဒဝိတက္ကံ၊ ဗျာပါဒဝိတက်လည်းကောင်း။ ဝိဟိံသာဝိတက္ကံ၊ ဝိဟိံသာဝိတက်လည်းကောင်း။ ဣတိ ဣမေ၊ ဤသည်တို့တည်း။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တသ္မိံ ဝနသဏ္ဍေ၊ ထိုတောအုပ်၌။ အဓိဝတ္ထာ၊ စိုးအုပ်၍နေသော။ ယာ ဒေဝတာ၊ အကြင်နတ်သားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သာ ဒေဝတာ၊ ထိုနတ်သားသည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ အနုကမ္ပိကာ၊ အစဉ်သနားခြင်းရှိသည် ဖြစ်၍။ အတ္ထကာမာ၊ အကျိုးစီးပွားကို အလိုရှိသည် ဖြစ်၍။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ သံဝေဇေတုကာမာ၊ ထိတ်လန့်စေလိုသည် ဖြစ်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဂါထာဟိ၊ ဂါထာတို့ဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ အယောနိသောမနသိကာရာ၊ မသင့်သောအားဖြင့် နှလုံးသွင်းခြင်းကြောင့်။ ပဝတ္တေ၊ ဖြစ်ကုန်သော။ ဝိတက္ကေ၊ အကုသလဝိတက် သုံးပါးတို့ကို။ သော တွံ၊ ထိုသင်သည်။ ဘဇ္ဇသိ၊ ဖျက်ဆီးလော။ အယောနိံ၊ မသင့်သော နှလုံးသွင်းခြင်းကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ပဋိနိဿဇ္ဇ၊ စွန့်လော။ ယောနိသော၊ အသင့်အားဖြင့်။ အနုဝိစိန္တယ၊ အဖန်တလဲလဲ နှလုံးသွင်းလော။

Ä (၂၀၅) ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ သတ္ထာရဉ္စ၊ ဗုဒ္ဓါနုဿတိကမ္မဋ္ဌာန်းကိုလည်းကောင်း။ ဓမ္မဉ္စ၊ ဓမ္မာနုဿတိကမ္မဋ္ဌာန်းကိုလည်းကောင်း။ သံဃဉ္စ၊ သံဃာနုဿတိကမ္မဋ္ဌာန်းကိုလည်းကောင်း။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ သီလာနိစ၊ သီလတို့ကိုလည်းကောင်း။ အာရဗ္ဘ၊ အားထုတ်ကုန်လော။ ပါမောဇ္ဇံ၊ ဝမ်းမြောက်ခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ပီတိသုခံ၊ ဥပစာရဈာန်နှင့်တကွဖြစ်သော ဗလဝပီတိသုခကိုလည်းကောင်း။ အသံသယံ၊ ယုံမှားမဲ့။ အဓိဂစ္ဆသိ၊ ရလတ္တံ့။ တတော၊ ထိုနောင်မှ။ ပါမောဇ္ဇဗဟုလော၊ များသော ကာလပတ်လုံး ဝမ်းမြောက်ခြင်းရှိသည် ဖြစ်၍။ ဒုက္ခဿ၊ ဆင်းရဲ၏။ အန္တံ၊ အဆုံးကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ကရိဿတိ၊ ပြုရလတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဇ္ဈဘာသိ၊ လျှောက်၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တာယဒေဝတာယ၊ ထိုနတ်သားသည်။ သံဝေဇိတော၊ ထိတ်လန့်စေအပ်သည် ဖြစ်၍။ သံဝေဂံ၊ ထိတ်လန့်ခြင်းသို့။ အာဝါဒိ၊ ရောက်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၁၂၊ မဇ္ဈနှိကသုတ်

၂၃၂။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ကောသလေသု၊ ကောသလတိုင်းတို့၌။ အညတရသ္မိံ ဝနံသဏ္ဍေ၊ မထင်ရှားသော တောအုပ်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တသ္မိံ ဝနသဏ္ဍေ၊ ထိုတောအုပ်၌။ အဓိဝတ္ထာ၊ စိုးအုပ်၍နေသော။ ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုရဟန်းရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

မဇ္ဈနိကေ၊ မွန်းတည့်သော။ ကာလေ၊ အခါသည်။ ဌိတေ၊ တည့်လတ်သော်။ ပက္ခီသု၊ ငှက်တို့သည်။ သန္နိသိန္နေသု၊ စည်းဝေးကုန်သည်ရှိသော်။ ဗြဟာရညံ၊ တောအုပ်ကြီးသည်။ သဏတေဝ၊ သည်းစွာသောအသံကို ပြုသကဲ့သို့။ မုစ္စတိ၊ သည်းစွာသောအသံကို ပြု၏။ တံ ဘယံ၊ ထိုအုတ်အုတ်ကျက်ကျက်သော အသံဟုဆိုအပ်သော ဘေးသည်။ မံ၊ ငါ၏။ ဉာဏေ၊ ဉာဏ်၌။ ပဋိဘာတိ၊ ရှေးရှုထင်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဘာသိ၊ လျှောက်၏။

မဇ္ဈနိကေ၊ မွန်းတည့်သော။ ကာလေ၊ အခါသည်။ ဌိတေ၊ တည်လတ်သော်။ ပက္ခီသု၊ ငှက်တို့သည်။ သန္နိသိန္နေသု၊ စည်းဝေးကုန်သည်ရှိသော်။ ဗြဟာရညံ၊ တောအုပ်ကြီးသည့်။ သဏတေဝ၊ သည်းစွာသော အသံကို ပြုသကဲ့သို့။ မုစ္စတိ၊ သည်းစွာသောအသံကို ပြု၏။ ယာ ရတိ၊ အကြင်ဆိုအပ်ပြီးသောသဘောရှိသော ကာလ၌ တစ်ယောက်အထီးတည်း နေခြင်းဟူသော မွေ့လျော်ခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သာ ရတိ၊ ထိုမွေ့လျော်ခြင်းသည်။ မံ၊ ငါ၏။ ဉာဏေ၊ ဉာဏ်၌။ ပဋိဘာတိ၊ ရှေးရှုထင်၏။ သာ ရတိ၊ ထိုမွေ့လျော်ခြင်းသည်။ မံ၊ ငါ၏။ ဉာဏေ၊ ဉာဏ်၌။ ပဋိဘာတိ၊ ရှေးရှုထင်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အဘာသိ၊ ဆို၏။

၁၃၊ ပါကတိန္ဒြိယသုတ်

၂၃၃။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ကောသလေသု၊ ကောသလတိုင်းတို့၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ ဝနသဏ္ဍေ၊ တောအုပ်၌။ ဥဒ္ဓတာ၊ ပျံလွင့်သောစိတ်ရှိကုန်သည် ဖြစ်၍။ ဥန္နဠာ၊ တက်ကြွသော အချည်းနှီးသောမာန်ရှိကုန်သည် ဖြစ်၍။ စပလာ၊ သပိတ်သင်္ကန်းကို တန်ဆာဆင်ခြင်းအစရှိသော လျှပ်ပေါ်ခြင်းနှင့် ယှဉ်ကုန်သည် ဖြစ်၍။ မုခရာ၊ ကြမ်းသောနှုတ်ရှိကုန်သည် ဖြစ်၍။ ဝိကိဏ္ဏဝါစာ၊ အကျိုးမရှိသော စကားကို ပြောဟောခြင်းရှိကုန်သည် ဖြစ်၍။ မုဋ္ဌဿတိနော၊ လွတ်သောသတိ ရှိကုန်သည် ဖြစ်၍။ အသမ္ပဇာနာ၊ ပညာအဆင်ခြင်မရှိကုန်သည် ဖြစ်၍။ အသမာဟိတာ၊ တည်ကြည်ခြင်း မရှိကုန်သည် ဖြစ်၍။ ဝိဗ္ဘန္တစိတ္တာ၊ မတည်တန့်သော စိတ် ရှိကုန်သည် ဖြစ်၍။ ပါကတိန္ဒြိယာ၊ ပွင့်သော ဣန္ဒြေရှိကုန်သည် ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တသ္မိံ ဝနသဏ္ဍေ၊ ထိုတောအုပ်၌။ အဓိဝတ္ထာ၊ စိုးအုပ်၍ နေသော။ ယာ ဒေဝတာ၊ အကြင်နတ်သားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သာ ဒေဝတာ၊ ထိုနတ်သားသည်။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ အနုကမ္ပိကာ၊ အစဉ်သနားသည် ဖြစ်၍။ အတ္ထကာမာ၊ အကျိုးစီးပွားကိုအလိုရှိသည် ဖြစ်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တေန၊ ထိုရဟန်းတို့ရှိရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ ဂါထာဟိ၊ ဂါထာတို့ဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ လျှောက်၏၊

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပုရေ၊ ရှေး၌။ ဂေါတမသာဝကာ၊ ဂေါတမသာဝကဖြစ်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သုခဇီဝိနော၊ ချမ်းသာစွာ အသက်မွေးကုန်သည်။ အာသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အနိစ္ဆာ၊ အလိုမရှိကုန်သည် ဖြစ်၍။ ပိဏ္ဍံ၊ ဆွမ်းကို။ ဧသနာ၊ ရှာမှီးကုန်၏။ အနိစ္ဆာ၊ အလိုမရှိကုန်သည် ဖြစ်၍။ သယနာသနံ၊ အိပ်ရာနေရာကို။ ဧသနာ၊ ရှာမှီးကုန်၏။ တေ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ လောကေလောကဿ၊ လူအပေါင်း၏။ အနိစ္စတံ၊ မမြဲသည်၏ အဖြစ်ကို။ ဉတွာ၊ သိ၍။ ဒုက္ခဿ၊ ဆင်းရဲ၏။ အန္တံ၊ အဆုံးကို။ အကံသု၊ ပြုကုန်၏။

ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ဧကစ္စေ၊ အချို့ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ ဂါမေ၊ ရွာ၌။ ဂါမဏိကာ ဝိယ၊ ရွာသူတို့ကဲ့သို့။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ဒုပ္ပေါသံ၊ မကောင်းသော အသက်မွေးခြင်းကို။ ကတွာ၊ ပြုကုန်၍။ ဘုတွာ ဘုတွာ၊ စားကုန်၍ စားကုန်၍။ ပရာဂါရေသု၊ သူတပါးတို့၏ အိမ်ရာတို့၌။ မုစ္ဆိတာ၊ မိန်းမောကုန်သည် ဖြစ်၍။ နိပ္ပဇ္ဇန္တိ၊ အိပ်ကုန်၏။

Ä (၂၀၆) သံဃဿ၊ သံဃအား။ အဉ္စလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝန္ဒာမိ၊ ရှိခိုး၏။ တေ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပဝိဋ္ဌာ၊ စွန့်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အနာထာ၊ ကိုးကွယ်ရာ မရှိကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ပေတာ၊ သူသေတို့ကို။ အပ္ပဝိဋ္ဌာ၊ စွန့်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ ယထာ၊ ဖြစ်ကုန်သကဲ့သို့။ တထေဝ၊ ထို့အတူပင်လျှင်။ တေ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပဝိဋ္ဌာ၊ စွန့်အပ်ကုန်သည်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။

ယေ ခေါ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ ပမတ္တာ၊ မေ့လျော့ကုန်သည် ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ သန္ဓာယ၊ ရည်၏။ မေ (မယာ)၊ ငါသည်။ ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ ဘာသိတံ၊ ဆိုအပ်၏။ ယေ ဘိက္ခူ၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ အပ္ပမတ္တာ၊ မမေ့မလျော့ကုန်သည် ဖြစ်၍။ ဝိဟရန္တိ၊ နေကုန်၏။ တေသံ ဘိက္ခူနံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ အဟံ၊ ငါသည်။ နမော၊ ရှိခိုးခြင်းကို။ ကရောမိ၊ ပြု၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဘာသိ၊ လျှောက်၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ တာယ ဒေဝတာယ၊ ထိုနတ်သားသည်။ သံဝေဇိတာ၊ ထိတ်လန့်စေအပ်သည် ဖြစ်၍။ သံဝေဂံ၊ ထိတ်လန်ခြင်းသို့။ အာပါဒုံ၊ ရောက်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၁၄၊ ဂန္ဓတ္ထေနသုတ်

၂၄၃။ ဧကံ၊ တပါးသော။ ယမယံ၊ အခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းသည်။ ကောသလေသု၊ ကောသလတိုင်းတို့၌။ အညတရသ္မိံ၊ အမှတ်မရှိသော။ ဝနသဏ္ဍေ၊ တောအုပ်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းသည်။ ပစ္ဆာဘတ္တံ၊ ဆွမ်းခံပြီးသည်မှ နောက်၌။ ပိဏ္ဍပါတပ္ပဋိက္ကန္တော၊ ဆွမ်းခံရွာမှ ဖဲခဲ့သည် ဖြစ်၍။ ပေါက္ခရဏိံ၊ ရေကန်သို့။ ဩဂါဟေတွာ၊ သက်ဆင်း၍။ ပဒုမံ၊ ပဒုမာကြာပွင့်ကို။ ဥပသိင်္ဃတိ၊ နမ်း၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တသ္မိံ ဝနသဏ္ဍေ၊ ထိုတောအုပ်၌။ အဓိဝတ္ထာ၊ စိုးအုပ်၍နေသော။ ယာ ဒေဝတာ၊ အကြင်နတ်သားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သာ ဒေဝတာ၊ ထိုနတ်သားသည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်းအား။ အနုကမ္ပိကာ၊ အစဉ်သနားသည် ဖြစ်၍။ အတ္ထကာမာ၊ အကျိုးစီးပွားကို အလိုရှိသည် ဖြစ်၍။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ သံဝေဇေတုကာမာ၊ ထိတ်လန့်စေလိုသည် ဖြစ်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုရဟန်းရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တံ ဘိက္ခုံ၊ ထိုရဟန်းကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

မာရိသ၊ အချင်းရဟန်း။ အဒိန္နံ၊ အရှင်သည်ကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့် မပေးအပ်သော။ ယံ ဝါရိဇံပုပပ္ဖံ၊ အကြင်ပဒုမာကြာပန်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဧတံ၊ ထိုကြာပန်းကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ဥပသိင်္ဃသိ၊ ကပ်၍နမ်း၏။ ထေယျာနံ၊ ခိုးအပ်သော ရူပါရုံအစရှိသော အဖို့တို့တွင်။ ဧတံ၊ ဤနံ့သာကိုခိုးခြင်းသည်ကား။ ဧကင်္ဂံ၊ တပါးသောအဖို့တည်း။ မာရိသ၊ အချင်းရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ဂန္ဓထေနော၊ နံ့သာကို ခိုးသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဇ္ဈဘာသိ၊ လျှောက်၏။

ဒေဝတေ၊ နတ်သား။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဝါရိဇံ၊ ပဒုမာကြာကို။ န ဟရာမိ၊ တပါးသို့ မဆောင်။ န ဘဉ္ဇာမိ၊ ချိုးလည်းမချိုး။ အာရာ၊ အဝေးမှကား။ သိင်္ဃာမိ၊ နမ်းမိ၏။ အထ၊ ထိုသို့ ဖြစ်လျက်။ ကေန နု ဝဏ္ဏေန၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဂန္ဓထေနောတိ၊ နံ့သာခိုးဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်သနည်း။

ယွာယံ ယော အယံ တာပသော၊ အကြင်ရသေ့သည်ကား။ ဘိသာနိ၊ ကြာစွယ်တို့ကို။ ခဏတိ၊ တူး၏။ ပုဏ္ဍရိကာနိ၊ ကြာဖြူပွင့်တို့ကို။ ဘဉ္ဇတိ၊ ချိုး၏။ ဧဝံ၊ ဤသို့ချိုးလျက်။ အာကိဏ္ဏကမ္မန္တော၊ မစင်ကြယ်သော အကျင့်ရှိသော။ ဧသော၊ ဤရသေ့ကိုကား။ ထေနောတိ၊ ကြာခိုးဟူ၍။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ န ဝုစ္စတိ၊ မဆိုအပ်သနည်း။

မက္ခိတံ၊ ကျင်ကြီးကျင်ငယ်စသည်တို့ဖြင့် လိမ်းကျံအပ်သော။ ဓာတိစေလံဝ၊ ညစ်နွမ်းသော ပုဆိုးကဲ့သို့။ မက္ခိတော၊ ရာဂဒေါသစသည်တို့ဖြင့် လိမ်းကျံအပ်သော။ အာကိဏ္ဏလုဒ္ဓေါ၊ အလွန်ကြမ်းတမ်းသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားကို။ ထေနောတိ၊ နံ့သာခိုးဟူ၍။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ န ဝုစ္စတိ၊ မဆိုအပ်သနည်း။ မေ၊ ငါ့အား။ တသ္မိံ၊ ထိုသို့ သော တရား၌။ ဝစနံ၊ ဝေဖန်အပ်သော စကားသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ တဉ္စ၊ ထိုစကားကိုလည်း။ ဝတ္တဝေ၊ ဆိုခြင်းငှာ။ မေ၊ ငါ့အား။ အရဟာမိ၊ ထိုက်၏။

အနင်္ဂဏဿ၊ ကိလေသာမရှိသော။ နိစ္စံ၊ မမြဲ။ သုစိဂဝေသိနော၊ စင်ကြယ်သော သီလသမာဓိ ပညာကိုရှားမှီးလေ့ရှိသော။ ပေါသဿ၊ ယောကျ်ားအား။ ပါပဿ၊ မကောင်းမှု၏။ ဝါလဂ္ဂမတ္တံ၊ သာမြီးဖျားမျှကို။ အဗ္ဘာမတ္တံဝ၊ တိမ်ထွဋ်အတိုင်းအရှည်ကဲ့သို့။ ခါယတိ၊ ထင်၏။

ယက္ခ၊ တောစောင့်နတ်။ အဒ္ဓါ၊ စင်စစ်။ မံ၊ ငါ့ကို။ အယံ၊ ဤသူသည်။ သုဒ္ဓေါ၊ စင်ကြယ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တွံ၊ သင်သည်။ ဇာနာသိ၊ သိလေလော။ အထော၊ ထိုမှတပါး။ မံ၊ ငါ့ကို။ တွံ၊ သင်သည်။ အနုကမ္ပသိ၊ အစဉ်သနားသည်ဖြစ်အံ့။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ ဧဒိသံ၊ ဤသို့သဘောရှိသော အမှုကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ပဿသိ၊ ရှုလော။ ယက္ခ၊ တောစောင့်နတ်။ ပုနပိ၊ တစ်ဖန်လည်း။ တွံ၊ သင်သည်။ ဝဇ္ဇာဟိ၊ ဆိုဘိလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ဆို၏။

Ä (၂၀၇) ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ တံ၊ သင့်ကို။ နေဝ ဥပဇီဝါမ၊ မှီး၍ အသက်မမွေးကုန်။ တေ၊ သင်၏။ ကတကမ္မသေ၊ အမှုဆောင်ခြင်းတို့ကို။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ နပိ သမ္ပဋိစ္ဆာမ၊ ဝန်လည်းမခံကုန်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်း။ ယေန ကမ္မေန၊ အကြင်ကံဖြင့်။ သုဂတိံ၊ သုဂတိဘုံသို့။ ဂစ္ဆေယျ၊ ရောက်ရာ၏။ တံ ကမ္မံ၊ ထိုအမှုကို။ တွမေဝ၊ သင်သည်ပင်လျှင်။ ဇာနေယျ ဇာနေယျာသိ၊ သိလေလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒေဝတာ၊ နတ်သားသည်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တာယ ဒေဝတာယ၊ ထိုနတ်သားသည်။ သံဝေဇိတော၊ ထိတ်လန့်စေအပ်သည် ဖြစ်၍။ သံဝေဂံ၊ ထိတ်လန့်ခြင်းသို့။ အာပါဒိ၊ ရောက်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

ဝနသံယုတ္တံ၊ ဝနသံယုတ်သည်။ သမတ္တံ၊ ပြီးပြီ။

တဿ၊ ထိုဝနသံယုတ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ ဝိဝေကဥပဋ္ဌာနဉ္စ၊ ဝိဝေကသုတ် ဥပဋ္ဌာနသုတ် လည်းကောင်း။ ကဿပဂေါတ္တေန စ၊ ကဿပဂေါတ္တသုတ်လည်းကောင်း။ သမ္ဗဟုလာ၊ သမ္ဗဟုလာသုတ်လည်းကောင်း။ အာနန္ဒော၊ အာနန္ဒာသုတ်လည်းကောင်း။ အနုရုဒ္ဓဉ္စ၊ အနုရုဒ္ဓါသုတ်လည်းကောင်း။ နာဂဒတ္တဉ္စ၊ နာဂဒတ္တဉ္စသုတ်လည်းကောင်း။ ကုလဃရဏီ၊ ကုလဃရဏီသုတ်လည်းကောင်း။ ဝဇ္ဇိပုတ္တောဝေသာလိ၊ ဝဇ္ဇိပုတ္တဝေသာလိသုတ်လည်းကောင်း။ သဇ္ဈာယေန၊ သဇ္ဈာယသုတ်လည်းကောင်း။ အယောနိသော၊ အယောနိသုတ်လည်းကောင်း။ မဇ္ဈနှိကာလမှိ စ၊ မဇ္ဈိနှိကာလသုတ်လည်းကောင်း။ ပါကတိန္ဒြိယာ၊ ပါကတိန္ဒြိယသုတ်လည်းကောင်း။ ပဒုမပုပ္ဖေန၊ ပဒုမပုပ္ဖသုတ်နှင့်။ သဟ၊ တကွ။ စုဒ္ဒသ၊ တစ်ဆယ့်လေးသုတ်တို့သည်။ ဘဝေ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။

၁၀၊ ယက္ခသံယုတ်

၁၊ ဣန္ဒကသုတ်

၂၃၅။ Ä (၂၀၈) (ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားကဿပ။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤဣန္ဒကသုတ်ကို။) မေ (မယာ)၊ အကျွန်ုပ်အာနန္ဒာသည်။ (ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်မှ။) ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားလိုက်ရ၏။ ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ သို့ကြားလိုက်ရသနည်း။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ဣန္ဒကူဋေ၊ ဣန္ဒကူဋမည်သော။ ပဗ္ဗတေ၊ တောင်၌။ ဣန္ဒကဿ၊ ဣန္ဒကအမည်ရှိသော။ ယက္ခဿ၊ ဘီလူး၏။ ဘဝနေ၊ ဗိမာန်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဣန္ဒကော၊ ဣန္ဒကအမည်ရှိသော။ ယက္ခော၊ ဘီလူးသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဂါထာဟိ၊ ဂါထာတို့ဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း၊

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဗုဒ္ဓ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့သည်။ ရူပံ၊ ရူပက္ခန္ဓာကို။ ဇီဝန္တိ၊ ဇီဝဟူ၍။ န ဝဒန္တိ၊ ဆိုတော်မမူကုန်။ ကထံနု၊ အဘယ်သို့သော အကြောင်းကြောင့်။ အယံ သတ္တော၊ ဤသတ္တဝါသည်။ ဣမံ သရီရံ၊ ဤကိုယ်ကို။ ဝိန္ဒတိ၊ ရလေသနည်း။ အဿ သတ္တဿ၊ ဤသတ္တဝါကိုယ်အား။ အဋ္ဌိယကပိဏ္ဍံ၊ အရိုးစုအစိုင်သည်။ ကုတော၊ အဘယ်မှ။ ဧတိ၊ ရောက်လာသနည်း။ ကထံ နု၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်။ အယံ သတ္တော၊ ဤသတ္တဝါသည်။ ဂဗ္ဘသ္မိံ၊ အမိဝမ်း၌။ သဇ္ဇတိ၊ ကပ်ငြိလေသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဇ္ဈဘာသိ၊ လျှောက်ဆို၏။

ယက္ခ၊ ဘီလူး။ ပဌမံ၊ ရှေးဦးစွာ။ ကာလလံ၊ ရေကြည့်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကလလာ၊ ရေကြည်ဖြစ်သည်မှ။ အဗ္ဗုဒံ၊ အမြှုပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အဗ္ဗုဒါ၊ အမြှုပ်ဖြစ်သည်မှ။ ပေသီ၊ သားတစ်သည်။ ဇာယတေ၊ ဖြစ်၏။ ပေသီ၊ သားတစ်ဖြစ်သည်မှ။ ဃနော၊ အခဲသည်။ နိဗ္ဗတ္တတိ၊ ဖြစ်၏။ ဃနာ၊ အခဲဖြစ်သည်မှ။ ပသာခါ၊ ခက်မငါးဖြာတို့သည်။ ဇာယန္တိ၊ ဝ ဖြစ်ကုန်၏။ ပသာခါ၊ ခက်မငါးဖြာတို့သည်။ ဇာယန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ပသာခါ၊ ခက်မငါးဖြာ ဖြစ်သည့်မှ။ ကေသာလောမာနခါပိ စ၊ ဆံမွေးခြေသည်းလက်သည်းတို့သည်လည်း။ ဇာယန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။

ယက္ခ၊ ဘီလူး။ အဿ သတ္တဿ၊ ဤသတ္တဝါ၏။ မာတာ၊ အမိသည်။ ယဉ္စ အန္နံ၊ အကြင်တမင်းကိုလည်းကောင်း။ ယံ ပါနဉ္စ၊ အကြင်အဖျော်ကိုလည်းကောင်း။ ယဉ္စ ဘောဇနံ၊ အကြင်ဘောဇဉ်ကိုလည်းကောင်း။ ဘုဉ္စတိ၊ စား၏။ မာတုကုစ္ဆိကတော၊ အမိဝမ်း၌ တည်သော။ သော နရော၊ ထိုသတ္တဝါသည်။ တေန၊ ထိုအမိသုံးဆောင်သော အစာဖြင့်။ တတ္ထ၊ ထိုအမိဝမ်း၌။ ယာပေတိ၊ မျှ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၂၊ သက္ကနာမသုတ်

ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ဂိဇ္ဈကုဋေ၊ ဂိဇ္ဈကုဋ်အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတေ၊ တောင်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သက္ကနာမကော၊ သက္ကအမည်ရှိသော။ ယက္ခော၊ ဘီလူးသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဂါထာဟိ၊ ဂါထာတို့ဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဇ္ဈေဘာသိ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း၊

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သဗ္ဗဂန္ထပ္ပဟီနဿ၊ အလုံးစုံသော ဂန္ထတရားမှ ကင်းတော်မူသော။ ဝိပ္ပမုတ္တဿ၊ ကိလေသာမှ လွတ်သော။ သတော၊ သတိနှင့် ပြည့်စုံသော။ သမဏဿ၊ ရဟန်းဖြစ်သော။ တေ၊ သင်အရှင်ဘုရားအား။ ယံ၊ အကြင်အမှုကို။ အညံ အညဿ၊ သူတပါးအား။ အနုသာသတိ၊ ဆုံးမ၏။ တံ၊ ထိုအမှုသည်။ န သာဓု၊ မကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို။ အဇ္ဈဘာသိ၊ လျှောက်၏။

သက္က၊ သက္ကမည်သော ဘီလူး။ ယော ပုရိသော၊ အကြင်ယောကျ်ားသည်။ ယေန ကေနစိ ဝဏ္ဏေန၊ အမှတ်မရှိသော အကြောင်းဖြင့်။ သံဝါသော၊ လူ ရဟန်းတို့နှင့် ခင်ပွန်းဖွဲ့ခြင်းသည်။ ဇာယတိ၊ ဖြစ်၏။ တံ ပုရိသံ၊ ထိုယောကျ်ားကို။ သပ္ပညော၊ တိဟိတ်ပဋိသန္ဓေပညာဖြင့် ပညာရှိသော သူသည်။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ အနုကမ္ပိတုံ၊ အစဉ်သနားခြင်းငှာ။ န အရဟတိ၊ မထိုက်။

ပသန္နေန၊ ကြည်ညိုစွာသော။ မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ ယံ၊ အကြင်အမှုကို။ အညံ အညဿ၊ သူတပါးအား။ စေအနုသာသတိ၊ အကယ်၍ ဆုံးမသည်ဖြစ်အံ့။ တေန၊ ထိုအမှုနှင့်။ သံယုတ္တော၊ ယှဉ်ခြင်းသည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ ယာ အနုကမ္ပာ၊ အကြင်အစဉ်သနားခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ယာ အနုဒ္ဒယာ၊ အကြင်အစဉ်ကရုဏာသက်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တဿ၊ ထိုအစဉ်သနားခြင်းကရုဏာသက်ခြင်း၏။ ဝသေန၊ အစွမ်းအားဖြင့်။ သံယုတ္တော၊ ယှဉ်ခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၃၊ သူစိလောမသုတ်

၂၃၇။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဂယာယံ၊ ဂယာရွာ၌။ ဋင်္ကိတမေဉ္စ၊ ရှည်သော ညောင်စောင်း၌။ သူစိလောမယက္ခဿ၊ အပ်အမွေးရောက်သောဘိီလူး၏။ ဘဝနေ၊ ဗိမာန်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ခရော၊ ကြမ်းသောအမွေးရှိသော။ ယက္ခော စ၊ ဘီလူးသည်လည်းကောင်း။ Ä (၂၀၉) သူစိလောမော၊ အပ်အမွေးရောက်သော။ ယက္ခော စ၊ ဘီလူးသည်လည်းကောင်း။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ အဝိဒူရေ၊ အနီး၌။ အတိက္ကမန္တိ၊ သွားကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ခရော၊ ကြမ်းသော အမွေးရှိသော။ ယက္ခော၊ ဘီလူးသည်။ သူစိလောမံ၊ အပ်အမွေးရောက်သော။ ယက္ခံ၊ ဘီလူးကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။) “ဧသော၊ ဤသူသည်။ သမဏော၊ ရဟန်းတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ ဆို၏။) ဧသော၊ ဤသူသည်။ န သမဏော၊ ရဟန်းမဟုတ်။ ဧသော၊ ဤသူသည်ကား။ သမဏကော၊ ပြေးတတ်သော သူတည်း။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ သော၊ ထိုသူသည်။ သမဏော၊ သမဏမည်သည်။ ယဒိ ဝါ ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ သော၊ ထိုသူသည်။ သမဏကော၊ သမဏမည်သည်။ ယဒိ ဝါ ပန ဟောတိ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ ဇာနာမိ၊ သိရအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သူစိလောမော၊ သူစိလောမအမည်ရှိသော။ ယက္ခော၊ ဘီလူးသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ ဥပနာမေတိ၊ ညွတ်၏။ အထ ခေါ၊ ဆိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ကာယံ၊ ကိုယ်ကို။ အပနာမေတိ၊ စဉ်းငယ်ဖဲတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သူစိလောမော၊ သူစိလောမမည်သော။ ယက္ခော၊ ဘီလူးသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ သမဏ၊ ရဟန်း။ တွံ၊ သင်သည်။ မံ၊ င့ါကို။ ဘာယသိ၊ ကြောက်သလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ ဆို၏။) အာဝုသော၊ ဘီလူး။ အဟံ၊ ငါသည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တံ၊ သင့်ကို။ န ဘာယာမိ၊ မကြောက်။ အပိ စ၊ စင်စစ်သော်ကား။ တေ၊ သင်၏။ သမ္ဖဿော၊ အတွေ့သည်။ ပါပကော၊ ယုတ်မာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။) သမဏ၊ ရဟန်း။ တံ၊ သင့်ကို။ ပဉှံ၊ ပြဿနာလို။ ပုစ္ဆိဿာမိ၊ ငါမေးအံ့။ မေ၊ ငါ့အား။ သစေ ဗျာကရိဿတိ၊ အကယ်၍ မဖြေဆိုအံ့။ တေ၊ သင်၏။ စိတ္တံ ဝါ၊ စိတ်ကိုလည်း။ ခိပိဿာမိ၊ ပျံလွင့်စေအံ့။ တေ၊ သင်၏။ ဟဒယံ ဝါ၊ နှလုံးကိုလည်း။ ဖာလေဿာမိ၊ ခွဲအံ့။ ပါဒေသု ဝါ၊ ခြေတို့၌မူလည်း။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ ပါရဂင်္ဂါယံ၊ ဂင်္ဂါတစ်ဖက်သို့။ ခိပိဿာမိ၊ ပစ်လိုက်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ ဆို၏။) အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်ဘီလူး။ သဒေဝကေ၊ နတ်ပြည်ငါးထပ်နှင့်တကွသော။ သမာရကာ၊ ဝသဝတ္ထီနတ်ပြည်နှင့် တကွသော။ သဗြဟ္မာကေ၊ ဗြဟ္မာ့ပြည်နှင့် တကွသော။ လောကေ၊ ဩကာသလောက၌လည်းကောင်း။ သဿမဏဗြဟ္မဏိယာ၊ သာသနာတော်၏ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သော ရဟန်းပုဏ္ဏားနှင့် တကွသော။ သဒေဝမနုဿာယ၊ သမ္မုတိနတ်တည်းဟူသော မင်း ကြွင်းသောလူနှင့် တကွသော။ ပဇာယ၊ သတ္တလောက၌လည်းကောင်း။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ ဝါ၊ စိတ်ကိုမူလည်း။ ခိပေယျ၊ ပျံလွင့်စေအံ့။ ဟဒယံ ဝါ၊ နှလုံးကိုမူလည်း။ ဖာလေယျ၊ ခွဲအံ့။ ပါဒေသု ဝါ၊ ခြေတို့၌မူလည်း။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ ပါရဂင်္ဂါယံ၊ ဂင်္ဂါတစ်ဖက်သို့။ ခိပေယျ၊ ပစ်လိုက်အံ့။ တံ၊ ထိုသူကို။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ န ပဿာမိ၊ မမြင်။ အပိ စ၊ စင်စစ်သော်ကား။ အာဝုသော၊ ငါ့ရှင်ဘီလူး။ တွံ၊ သင်သည်။ ယဒိ အာကင်္ခသိ၊ အကယ်၍ အလိုရှိအံ့။ ပုစ္ဆ၊ မေးလော့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ ဆို၏။)

သမဏ၊ ရဟန်း။ ရာဂေါ စ၊ ရာဂသည်လည်းကောင်း။ ဒေါသော စ၊ ဒေါသသည်လည်းကောင်း။ ကုတောနိဒါနာ၊ အဘယ်တရားလျှင် အကြောင်းရင်း ရှိကုန်သနည်း။ အရတိ၊ မမွေ့လျော်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ရတိ၊ မွေ့လျော်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ လောမဟံသော၊ ကြက်သီးမွေးညင်း ထခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ကုတောဇာ၊ အဘယ်တရားမှ ဖြစ်ကုန်သနည်း။ ကုမာရကာ၊ သူငယ်တို့သည်။ ဓင်္ကံ၊ ကျီးကို။ ဩဿဇ္ဇန္တိ ဣဝ၊ ဖမ်း၍လွှတ်ကုန်သကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ မနောဝိတက္ကာ၊ မိစ္ဆာဝိတက်တို့သည်။ ကုတောသမုဋ္ဌာယ၊ အဘယ်တရားလျှင် အကြောင်းရှိသောကြောင့်။ စိတ္တံ၊ ကုသိုလ်စိတ်ကို။ ဩဿဇ္ဇန္တိ၊ လွှတ်ကုန်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယက္ခော၊ ဘီလူးသည်။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။

ယက္ခ၊ ဘီလူး။ ရာဂေါ စ၊ ရာဂသည်လည်းကောင်း။ ဒေါသော စ၊ ဒေါသသည်လည်းကောင်း။ ဣတော နိဒါနာ၊ ဤခန္ဓာကိုယ်လျှင် အကြောင်းရှိကုန်၏။ အရတိ စ၊ မမွေ့လျော်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ရတိ စ၊ မွေ့လျော်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ လောမဟံသော၊ ကြက်သီးမွေးညင်းထခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဣတောဇာ၊ ဤခန္ဓာကိုယ်မှ ဖြစ်ကုန်၏။ ကုမာရကာ၊ သူငယ်တို့သည်။ မင်္ကံ၊ ကျီးကို။ ဩဿဇ္ဇန္တိ ဣဝ၊ ဖမ်း၍လွှတ်ကုန်သကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ မနောဝိတက္ကာ၊ မိစ္ဆာဝိတက်တို့သည်။ ဣတော သမုဋ္ဌာယ၊ ဤခန္ဓာကိုယ်ဟူသော အကြောင်းရှိသောကြောင့်။ စိတ္တံ၊ စိတ်ကို။ ဩဿဇ္ဇန္တိ၊ ဖမ်း၍လွှတ်ကုန်၏။

အတ္တသမ္ဘူတာ၊ အတ္တဘော၌ ဖြစ်ကုန်သော မိစ္ဆာဝိတက် ထိုမိစ္ဆာဝိတက်နှင့် သမ္ပယုတ်ဖြစ်ကုန်သော တရားတို့သည်။ နိဂြောဓဿ၊ ပညောင်ပင်၏။ ခန္ဓဇာ ဣဝ၊ ပါးပျဉ်းကဲ့သို့။ သေဟဇာ၊ တဏှာမှ ဖြစ်ကုန်၏။ ဝနေ၊ တော၌။ မာလုဝါ၊ မာလောနွယ်သည်။ ရုက္ခံ၊ မိမိနွယ်သော သစ်ပင်ကို။ ဝိတတာ ဣဝ၊ ထက်ဝန်းကျင်မှ ပိတ်သကဲ့သို့။ ကာမေသု၊ ဝတ္ထုကာမတို့၌။ ကိလေသကာမာ၊ ကိလေသာ ကာမတို့သည်။ ပုထု ဝိသတ္တာ၊ များစွာငြိတွယ်ကုန်၏။

Ä (၂၁၀) ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ နံ၊ ထိုအတ္တဘောကို။ ပဇာနန္တိ၊ အပြားအားဖြင့် သိကုန်၏။ ယတောနိဒါနံ၊ အကြင်အတ္တဘောလျှင် အကြောင်းရှိသော တဏှာကို။ ပဇာနန္တိ၊ အပြားအားဖြင့် သိကုန်၏။ တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ နံ၊ ထိုအတ္တဘောဟုဆိုအပ်သော ဒုက္ခသစ္စာကို ဒုက္ခသစ္စာ၏အကြောင်းဖြစ်သော သမုဒယသစ္စာကို။ ဝိနောဒေန္တိ၊ မဂ္ဂသစ္စာဖြင့် ပယ်ကုန်၏။ ယက္ခ၊ ဘီလူး။ သုဏောဟိ၊ နာလော။ တေ၊ ထိုသူတော်ကောင်းတို့သည်။ အပုနဗ္ဘဝါယ၊ တစ်ဖန် မဖြစ်စေခြင်းငှာ။ အတိဏ္ဏပုဗ္ဗံ၊ အိမ်မက်မျှဖြင့်လည်း မကူးမြောက်နိုင်သေးသော။ ဒုတ္တရံ၊ ကူးခတ်နိုင်ခဲသော။ ဣမံ ဩဃံ၊ ဤကိလေသာတည်းဟူသော ဩဃကို။ တရန္တိ၊ ကူးကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဿဇ္ဇေသိ၊ ဖြေတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၄၊ မဏိဘဒ္ဒသုတ်

၂၃၈။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားလည်း။ မာဂဓေသု၊ မဂဓတိုင်းတို့၌။ မဏိမာလိကေ၊ မဏိမာလိကမည်သော။ စေတိယေ၊ စေတီ၌။ မဏိဘဒ္ဒဿ၊ မဏိဘဒ္ဒမည်သော။ ယက္ခဿ၊ ဘီလူး၏။ ဘဝနေ၊ ဗိမာန်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ မဏိဘဒ္ဒေါ၊ မဏိဘဒ္ဒမည်သော။ ယက္ခော၊ ဘီလူးသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုဘုရားရှိတော်မူရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဇ္ဈဘာသိ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း၊

သတိမတော၊ သတိရှိသော သူအား။ သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ ဘဒ္ဒံ၊ ကောင်းခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သတိမာ၊ သတိရှိသော သူသည်။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ ဧဓတိ၊ ရ၏။ သတိမတော၊ သတိရှိသော သူအား။ သုဝေ၊ အမြဲသာလျှင်။ သေယျော၊ မြတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝေရာ စ၊ ရန်မှလည်း။ ပရိမုစ္စသိ၊ လွတ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဇ္ဈဘာသိ၊ လျှောက်၏။

သတိမတော၊ သတိရှိသော သူအား။ သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ ဘဒ္ဒံ၊ ကောင်းခြင်းသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ သတိမာ၊ သတိရှိသော သူသည်။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ ဧဓတိ၊ ရ၏။ သတိမတော၊ သတိရှိသော သူအား။ သုဝေ၊ အမြဲလျှင်။ သေယျော၊ မြတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဝေရာ စ၊ ရန်မှလည်း။ န ပရိမုစ္စတိ၊ မလွတ်။

ယဿ၊ အကြင်ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်အား။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ အဟောရတ္တိံ၊ နေ့ညဉ့်ပတ်လုံး။ အဟိံသာယ၊ သူတပါးတို့မညှဉ်းဆဲခြင်း၌။ ရတောမနော၊ မွေ့လျော်သောစိတ်ရှိသည် ဖြစ်၍။ သဗ္ဗသူတေသု၊ အလုံးစုံသော သတ္တဝါတို့၌။ မေတ္တံသော၊ မေတ္တာဟူသော အဖို့ရှိသည် ဖြစ်၍။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ တဿ၊ ထိုသူအား။ ကေနစိံ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သောပုဂ္ဂိုလ်နှင့်။ သဒ္ဓိံ၊ တကွ။ ဝေရံ၊ ခိုက်ရန်သည်။ န အတ္ထိ၊ မရှိ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်တော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၅၊ သာနုသုတ်

၂၃၉။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရိဿာ၊ မထင်ရှားသော။ ဥပါသိကာယ၊ ဒါယိကာမ၏။ သာနုနာမ၊ သာနုမည်သော။ ပုတ္တော၊ သားကို။ ယက္ခေန၊ ဘီလူးသည်။ ဂဟိတော၊ ဖမ်းအပ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သာ ဥပါသိကာ၊ ထိုဥပါသိကာမသည်။ ပရိဒေဝမာနာ၊ ငိုကြွေးလျက်။ တာယံ ဝေလာယံ၊ ထိုအခါ၌။ ဣမာ ဂါထာယော၊ ဤဂါထာတို့ကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်ဆို၏။ ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်ဆိုသနည်း၊

မေ (မယာ)၊ ငါသည်။ သီလဝတံ၊ သီလနှင့် ပြည့်စုံကုန်သော သူတို့အား။ သာဟု၊ ကောင်း၏။ အရဟတံ၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏။ ဣတိ ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤသို့သော စကားကို။ သုတံ၊ ကြားဘူး၏။ မေ (မယာ)၊ ငါသည်။ သီလဝတံ၊ သီလနှင့် ပြည့်စုံကုန်သော သူတို့အား။ ရတိ၊ မွေ့လျော်ခြင်းရှိ၏။ အရဟတံ၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏။ ဣတိ ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ သုတံ၊ ကြားဘူး၏။ ဒါနိ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ယက္ခာ၊ ဘီလူးတို့သည်။ သီလဝန္တံ၊ သီလရှိသော သူကို။ ကိလမန္တိ၊ ပင်ပန်းစေကုန်၏။ ဣဒံ၊ ဤပင်ပန်းခြင်းကို။ သာနုနာ၊ သာနုမည်သောသားကြောင့်။ သာ အဟံ၊ ထိုငါသည်။ အဇ္ဇ၊ ယခု။ ပဿာမိ၊ မြင်ရ၏။

စာတုဒ္ဒသီ၊ တစ်ဆယ့်လေးရက်မြောက်သော နေ့သည်လည်းကောင်း။ ပဉ္စဒသီ၊ တစ်ဆယ့်ငါးရက်မြောက်သောနေ့သည်လည်းကောင်း။ ပက္ခဿ၊ ပက္ခ၏။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ အဋ္ဌမီ၊ ရှစ်ရက်မြောက်သောနေ့သည်လည်းကောင်း။ ပါဋိဟာရိယပက္ခဉ္စ၊ ပဋိဟာရိယဥပုသ်နေ့သည်လည်းကောင်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်သော ကာလပတ်လုံး။ အဋ္ဌင်္ဂံ သုသမာဟိတံ၊ ရှစ်ပါးသောအင်္ဂါတို့နှင့် ပြည့်စုံသော။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ ဥပဝသန္တိ၊ သုံးကုန်၏။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရန္တိ၊ ကျင့်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုသီလနှင့် ပြည့်စုံသော သူတို့ကို။ ယက္ခာ၊ ဘီလူးတို့သည်။ န ဟိ ကိလမန္တိ၊ မပင်ပန်းစေကုန်။

အရဟတံ၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏။ ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ မေ (မယာ)၊ ငါသည်။ သုတံ၊ ကြားဘူး၏။ ဒါနိ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ယက္ခာ၊ ဘီလူးတို့သည်။ သီလဝန္တံ၊ သီလရှိသော သူကို။ ကိလမန္တိ၊ ပင်ပန်းစေကုန်၏။ ဣဒံ၊ ဤသို့ပင်ပန်းခြင်းကို။ သာနုနာ၊ သာနုနာမည်သောသားကြောင့်။ သာ အဟံ၊ ထိုငါသည်။ အဇ္ဇ၊ ယခု။ ပဿာမိ၊ မြင်ရ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဘာသိ၊ ဆို၏။

Ä (၂၁၁) စာတုဒ္ဒသီ၊ တစ်ဆယ့်လေးရက်မြောက်သော နေ့သည်လည်းကောင်း။ ပဉ္စဒ္ဒသီ၊ တစ်ဆယ့်ငါးရက်မြောက်သော နေ့သည်လည်းကောင်း။ ပက္ခဿ၊ ပက္ခ၏။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ အဋ္ဌမီ၊ ရှစ်ရက်မြောက်သောနေ့သည်လည်းကောင်း။ ပါဋိဟာရိယပက္ခဉ္စ၊ ပါဋိဟာရိယဥပုသ်နေ့သည်လည်းကောင်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်သောကာလပတ်လုံး။ အဋ္ဌင်္ဂံ သုသမာဟိတံ၊ ရှစ်ပါးသော အင်္ဂါတို့နှင့် ပြည့်စုံသော။ ဥပေါသထံ၊ ဥပုသ်ကို။ ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ ဥပဝသန္တိ၊ သုံးကုန်၏။ ဗြဟ္မစရိယံ၊ မြတ်သော အကျင့်ကို။ စရန္တိ၊ ကျင့်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုသူတို့ကို။ ယက္ခာ၊ ဘီလူးတို့သည်။ န ကိလမန္တိ၊ မပင်ပန်းစေကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားဘူးသော။ အရဟတံ၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏။ ဝစနံ၊ စကားသည်။ ဝေါ၊ သင်မိန်းမတို့အား။ သာဟု၊ ကောင်း၏။

တွံ၊ သင်သည်။ သာနုပဝုဒ္ဓံ၊ သာနု၏စီးပွားကြောင့် ဖြစ်သော စကားကို။ ဝဇ္ဇာသိ၊ ဆိုဘိ၏။ ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားသည်ကား။ ယက္ခာနံ၊ ဘီလူးတို့၏။ ဝစနံ၊ စကားတည်း။ တွံ၊ သင်သည်။ အာဝိ ဝါ၊ မျက်မှောက်၌လည်းကောင်း။ ယဒိ၊ ထိုမျှို့။ ရဟော ဝါ၊ မျက်ကွယ်၌လည်းကောင်း။ ပါပကံ၊ မကောင်းသော။ ကမ္မံ၊ အမှုကို။ မာ အကာသိ၊ မပြုလင့်။

သစေဝ၊ အကယ်၍ သာလျှင်။ ပါပကံ၊ မကောင်းသော။ ကမ္မံ၊ အမှုကို။ ကရိဿသိ ဝါ၊ ပြုမူလည်း ပြုလတ္တံ့။ ကရောသိ ဝါ၊ ပြုဆဲမူလည်း ပြုအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ပြုသည်ရှိသော်။ ဥပေစ္စ၊ ကောင်းကင်သို့ပျံ၍။ ပလာယကော၊ ပြေးသည်။ အသိ၊ ဖြစ်အံ့။ တေ၊ သင့်အား။ ဒုက္ခာ၊ ဆင်းရဲမှ။ ပမုတ္တိ၊ လွတ်ခြင်းသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယက္ခိနီ၊ ဖမ်းသောဘီလူးမသည်။ ပစ္စဘာသိ၊ တစ်ဖန်ရွတ်၏။

အမ္မ၊ အမိ။ မတံ ဝါ၊ သေသောသူကိုလည်း။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်၍။ ဇနာ၊ လူတို့သည်။ ရောဒန္တိ၊ ငိုကုန်၏။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဇီဝံ၊ အသက်ရှင်သောသူကို။ န ဒိဿတိ၊ မမြင်။ သော ဝါ၊ ထိုသူသည်လည်း။ ရောဒတိ၊ ငို၏။ အမ္မ၊ အမိ။ မာတာ၊ အမိသည်။ ဇီဝန္တံ၊ အသက်ရှင်သော။ မံ၊ ငါ့ကို။ ပဿသိ၊ မြင်၏။ အထ၊ ထိုသို့ မြင်ရလျက်။ အမ္မ၊ အမိ။ ကသ္မာ၊ အဘယ်ကြောင့်။ တွံ၊ သင်အမိသည်။ ရောဒသိ၊ ငိုသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သာမဏေရော၊ သာနုမည်သောသမဏေသည်။ အဝေါစ၊ ဆို၏။

ပုတ္တ၊ ချစ်သား။ မတံ ဝါ၊ သေသောသူကိုမူလည်း။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်၍။ ရောဒန္တိ၊ ငိုကုန်၏။ ယော ဝါ၊ အကြင်သူသည်လည်း။ ဇီဝံ၊ အသက်ကို။ န ဒိဿတိ၊ မမြင်။ သော ဝါ၊ ထိုသူသည်လည်း။ ရောဒတိ၊ ငို၏။ ယော စ၊ အကြင်သူသည်ကား။ ကာမေ၊ ဝတ္တုကာမကိလေသာကာမတို့ကို။ စဇိတွာန၊ စွန့်ပြီး၍။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ဣဓ၊ ဤလူဘောင်သို့ဝင်ခြင်းသို့။ အာဂစ္ဆတေ၊ ပြန်လည်းပြန်၏။

ပုတ္တ၊ ချစ်သား။ တံ ဝါဝိ၊ ထိုလူထွက်ကိုလည်း။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်၍။ ဇနာ၊ လူတို့သည်။ ရောဒန္တိ၊ ငိုကုန်၏။ ဟိ၊ ထိုစကားသင့်၏။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ သော၊ ထိုလူဘောင်သို့ ဝင်သောသူသည်။ ဇီဝံ ဇီဝန္တော၊ အသက်ရှင်ငြားသော်လည်း။ မတော၊ သူသေနှင့်တူ၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ တံ ဝါပိ၊ ထိုလူထွက်ကိုလည်း။ ဥဒ္ဒိဿ၊ ရည်၍။ ဇနာ၊ လူတို့သည်။ ရာဒန္တိ၊ ငိုကုန်သနည်း။

တာတ၊ ချစ်သား။ ကုက္ကုဠာ၊ အိမ်ရာတည်ထောင်ခြင်း ပြာပူမှ။ ဥဗ္ဘတော၊ ထွက်မြောက်ပြီးလျက်။ တွံ၊ သင်ချစ်သားသည်။ ကုက္ကုဠံ၊ အိမ်ရာတည်ထောင်ခြင်းဟူသော ပြာပူကို။ ပတိတုံ၊ သက်ခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆသိ၊ အလိုရှိဘိ၏။

တာတ၊ ချစ်သား။ နရကာ၊ ချောက်မှ။ ဥဗ္ဘတော၊ ထွက်မြောက်ပြီးလျက်။ တွံ၊ သင်ချစ်သားသည်။ နရကံ၊ ချောက်သို့။ ပတိတုံ၊ ကျခြင်းငှာ။ ဣစ္ဆသိ၊ အလိုရှိဘိ၏။ တုမှေ၊ သင်ချစ်သားတို့သည်။ အဘိဓာဝထ၊ ပြေးသွားကုန်လော။ တေ၊ သင်ချစ်သားအား။ ဘဒ္ဒံ၊ ကောင်းခြင်းသည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေတည်း။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ကဿ၊ အဘယ်သူအား။ ဥဇ္ဈာပယာမသေ၊ ငြူစူရကုန်အံ့နည်း။ အာဒိတ္တာ၊ ရဲရဲငြိသော မီးစုမှ။ နိဗ္ဘတံ၊ ထုတ်အပ်သော။ ဘဏ္ဍံ၊ ဘဏ္ဍာကို။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ ဍယှိတုံ၊ လောင်စေခြင်းငှာ။ တွံ၊ သင်ချစ်သားသည်။ ဣစ္ဆသိ၊ အလိုရှိဘိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မာတာ၊ အမိသည်။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၆၊ ပိယင်္ကရသုတ်

၂၄၀။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ အာယသ္မာ အနုရုဒ္ဓေါ၊ အရှင်အနုရုဒ္ဓါသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အာယသ္မာ အနုရုဒ္ဓေါ၊ အရှင်အနုရုဒ္ဓါသည်။ ပစ္စုဋ္ဌာယ၊ စောစောထ၍။ ဓမ္မပဒါနိ၊ အပ္ပမာဒဝဂ်တို့ကို။ ဘာသတိ၊ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပိယင်္ကုရမာတာ၊ ဝိယင်္ကုရအမိဖြစ်သော။ ယက္ခိနီ၊ ဘီလူးမသည်။ ပုတ္တကံ၊ သားငယ်ကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ တောသေသိ၊ နှစ်သက်စေ၏။ ကိံ တောသေသိ၊ အဘယ်သို့ နှစ်သက်စေသနည်း၊

ပိယင်္ကုရ၊ ပိယင်္ကုရ။ သဒ္ဒံ၊ အသံကို။ မာ ကရိ၊ မပြုလင့်။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဓမ္မပဒါနိ၊ အပ္ပမာဒဝဂ်တို့ကို။ ဘာသတိ၊ ဟော၏။ ဓမ္မပဒံ၊ အပ္ပမာဒဝဂ်ကို။ ဝိဇာနိယ၊ သိ၍။ ပဋိပဇ္ဇေမ၊ ကျင့်ကုန်အံ့။ နော၊ ငါတို့အား။ ဟိတာယ၊ စီးပွားခြင်းငှာ။ သိယာ အပိ၊ ဖြစ်ငြားအံ့လည်းမသိ။

ပါဏေသု စ၊ သတ္တဝါတို့အား။ သံယမာမသေ၊ စောင့်ရှောက်ကုန်အံ့။ သမ္ပဇာနမုသာ၊ သိလျက်ချွတ်ယွင်းသော စကားကို။ န ဘဏာမသေ၊ မဆိုကုန်အံ့။ အတ္တနော၊ မိမိအား။ သုသီလံ၊ ကောင်းသောသီလကို။ သိက္ခေမ၊ ကျင့်ကုန်အံ့။ ပိသာစယောနိယာ၊ ယက္ခိုက်ဘီလူးအမျိုးမှ။ အပိမုဉ္စေမ၊ လွတ်ကုန်ငြားအံ့လည်း မသိ။ ဣတိ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဟောသေသိ၊ နှစ်သက်စေ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၇၊ ပုနဗ္ဗသုသုတ်

၂၄၁။ Ä (၂၁၂) ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ နိဗ္ဗာနပ္ပဋိသံယုတ္တာယ၊ နိဗ္ဗာန်နှင့်စပ်သော။ ဓမ္မိယာ ကထာယ၊ တရားစကားဖြင့်။ သန္ဒေဿတိ၊ ကောင်းစွာပြတော်မူ၏။ သမ္မာဒပေတိ၊ ကောင်းစွာဆောက်တည်စေတော်မူ၏။ သမုတ္တေဇေတိ၊ ကောင်းစွာထက်စေတော်မူ၏။ သမ္ပဟံသေတိ၊ ကောင်းစွာရွှင်စေတော်မူ၏။ တေ စ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်လည်း။ အဋ္ဌိံကတွာ၊ အရိုအသေပြု၍။ မနသိ ကတွာ၊ နှလုံးသွင်းကုန်၍။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော တရားစကားကို။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ သမန္နာဟရိတွာ၊ ကောင်းစွာဆောင်ကုန်၍။ ဩဟိတသောတာ၊ ထောင်သောနားရှိကုန်သည် ဖြစ်၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ သုဏန္တိ၊ နာကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ပုနဗ္ဗသုမာတာ၊ ပုနဗ္ဗသု၏အမိဖြစ်သော။ ယက္ခိနီ၊ ဘီလူးမသည်။ ပုတ္တကေ၊ သားတို့ကို။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ တောသေတိ၊ နှစ်သက်စေ၏။ ကိံ တောသေတိ၊ အဘယ်သို့ နှစ်သက်စေသနည်း၊

သတ္ထုနော၊ နတ်လူတို့ကိုဆုံးမတော်မူတတ်သော။ ဗုဒ္ဓသေဋ္ဌဿ၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ အဟံ၊ ငါသည်။ သောဿာမိ၊ နာအံ့။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ ဥတ္တရိကေ၊ ဥတ္တရိကမည်သော သမီးငယ်။ တွံ၊ သင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဟောဟိ၊ ဖြစ်လော။ ပုနဗ္ဗသု၊ ပုနဗ္ဗသုမည်သောသားငယ်။ တွံ၊ သင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဟောဟိ၊ ဖြစ်လော။

ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သဗ္ဗဂန္ထပ္ပမောစနံ၊ အလုံးစုံသော ဂန္ထမှလွတ်သော။ နိဗ္ဗာနံ၊ နိဗ္ဗာန်နှင့်စပ်သော တရားစကားကို။ အာဟ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အသ္မိံ ဓမ္မေ၊ ဤတရားစကား၌။ ဝိဟာယနာ၊ မြတ်နိုးခြင်းအစဉ်သည်။ မေ၊ ငါ့အား။ အတိဝေလာ စ၊ ကြာမြင့်မှသာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

လောကေ၊ လောက၌။ သကော ပုတ္တော၊ မိမိသားသ္မီးကို။ ပိယော၊ ချစ်အပ်၏။ လောကေ၊ လောက၌။ သကောပတိ၊ မိမိခင်ပွန်းကို။ ပိယော၊ ချစ်အပ်၏။ မယှံ၊ ငါ့အား။ အဿ ဓမ္မဿ၊ ဤတရားကို။ မဂ္ဂနာ၊ တောင့်တခြင်းအစဉ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဣဒံ၊ ဤတောင့်တခြင်းအစဉ်သည်။ တတော၊ ထိုသားသ္မီးခင်းပွန်းကို ချစ်သည်ထက်။ ပိယတရာ၊ အလွန်ချစ်မြတ်နိုး၏။

ဟိ၊ ထိုစကားသင့်စွ။ ပုတ္တောဝါပိ၊ သားသ္မီးကိုလည်းကောင်း။ ပတိဝါဝိ၊ ခင်းပွန်းကိုလည်းကောင်း။ ပိယော၊ ချစ်ခြင်းသည်။ ဒုက္ခာ၊ ဆင်းရဲမှ။ န ပမောစယေ၊ မလွတ်ရာ။ ယထာ၊ အကြင်အခြင်းအရာဖြင့်။ သဒ္ဓမ္မဿဝနံ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ တရားကို နာခြင်းသည်။ ပါဏီနံ၊ သတ္တဝါတို့အား။ ဒုက္ခာ၊ ဆင်းရဲမှ။ မောစေတိ၊ လွတ်စေ၏။ ဒုက္ခပရေ၊ ဆင်းရဲခြင်းတို့ဖြင့် နှိပ်စက်အပ်သော။ ဇရာမရဏသံယုတ္တေ၊ အိုခြင်းသေခြင်းနှင့် စပ်သော။ တသ္မိံ လောကေ၊ ထိုလောက၌။ ဇရာမရဏမောက္ခာယ၊ အိုခြင်းသေခြင်းမှ လွတ်ခြင်းငှာ။ ယံ ဓမ္မံ၊ အကြင်နိဗ္ဗာန်နှင့် စပ်သောတရားတော်ကို။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဘိသမ္ဗုဒ္ဓံ အဘိသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ ထိုးထွင်း၍ သိတော်မူ၏။ တံ ဓမ္မံ၊ ထိုနိဗ္ဗာန်နှင့်စပ်သော တရားတော်ကို။ သောတုံ၊ နာအံ့သောငှာ။ အဟံ၊ ငါအမိသည်။ ဣစ္ဆာမိ၊ အလိုရှိ၏။ ပုနဗ္ဗသု၊ ပုနဗ္ဗသုမည်သော သားငယ်။ တွံ၊ သင်သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေသည်။ ဟောဟိ၊ ဖြစ်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယက္ခိနီ၊ ဘီလူးမသည်။ ပုတ္တကေ၊ သားငယ်တို့ကို။ တောသေတိ၊ နှစ်သက်စေ၏။

အမ္မာ၊ အမိ။ အဟံ၊ ငါသည်။ န ဗျာဟရိဿာမိ၊ စကားမပြောအံ့။ အယံ တုဏှိဘူတာ၊ ဤဆိတ်ဆိတ်နေခြင်းသည်။ ဥတ္တရာ၊ လွန်မြတ်၏။ တွံ၊ သင်အမိသည်။ ဓမ္မမေဝ၊ တရားကိုသာလျှင်။ နိသာမေဟိ၊ နှလုံးသွင်းလော။ သဒ္ဓမ္မဿဝနံ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ တရားကို နာခြင်းသည်။ သုခံ၊ ချမ်းသာ၏။ အမ္မာ၊ အမိ။ သဒ္ဓမ္မဿ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏ တရားကို။ အနညာယ၊ မသိဘူးသောကြောင့်။ ဒုက္ခံ၊ ဆင်းရဲငြိုငြင်စွာ။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ စရာမသေ၊ နေရကုန်၏။

သံမူဠှာနံ၊ မောဟတည်းဟူသော မှောင်ရှိကုန်သော။ ဒေဝမနုဿာနံ၊ နတ်လူတို့အား။ ပဘင်္ကရော၊ တရားတည်းဟူသော အရောင်ကိုလည်းပြုတတ်သော။ အန္တိမသာရီရော၊ အဆုံးစွန်သောကိုယ်တော်နှင့်လည်း ယှဉ်တော်မူသော။ စက္ခုမာ၊ စက္ခုငါးပါးနှင့် ပြည့်စုံတော်မူသော။ ဧသ ဧသော ဗုဒ္ဓေါ၊ ဤမြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပုနဗ္ဗသု၊ ပုနဗ္ဗသုမည်သော သားသည်။ အဝေါစ၊ ဆို၏။

ဥရေ၊ ရင်၌။ ဇာတော၊ ဖြစ်သော။ ပုတ္တော၊ သားသည်။ သာဓု ခေါ၊ ကောင်းသည်သာလျှင်တည်း။ ပဏ္ဍိတော နာမ၊ ပညာရှိမည်သည်သာလျှင်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဗုဒ္ဓသေဋ္ဌဿ၊ ဘုရားမြတ်၏။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ သုဒ္ဓံ၊ စင်ကြယ်စွာ။ ပိဟာယ၊ အမိအား နှစ်သက်စေခြင်း၌။ မေ၊ ငါ၏။ ပုတ္တော၊ သားသည်။ သေယျော၊ မြတ်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ပုနဗ္ဗသု၊ ပုနဗ္ဗသုမည်သောသားငယ်။ အဇ္ဇ၊ ယခု။ အဟံ၊ ငါအမိသည်။ သမုဂ္ဂတာ၊ ဝဋ်မှထွက်မြောက်သည်။ အမှိ၊ ဖြစ်၏။ တွံပိ၊ သင်ချစ်သားသည်လည်း။ သုခီ၊ ချမ်းသာခြင်းရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်လော။ အရိယသစ္စာနိ၊ အရိယသစ္စာတို့ကို။ အမှေဟိ၊ ငါတို့သားအမိနှစ်ယောက်တို့သည်။ ဒိဋ္ဌာနိ၊ မြင်အပ်ကုန်၏။ ဥတ္တရာပိ၊ ဥတ္တရာမည်သော ချစ်သ္မီးသည်လည်း။ မေ၊ ငါ၏။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ သုဏာတု၊ နာပါလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယက္ခိနီ၊ ဘီလူးမသည်။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၈၊ သုဒတ္တသုတ်

၂၄၂။ Ä (၂၁၃) ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ သီတဝနေ၊ ယင်းတိုက်တော၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အနာထပိဏ္ဍိကော၊ အနာထပိဏ်အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူဌေးသည်။ ကေနစိဒေဝကရဏီယေန၊ တစ်စုံတစ်ခုသော ပြုဖွယ်ဖြင့်သာလျှင်။ ရာဇဂဟံ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်ကို။ အနုပ္ပတ္တော၊ အစဉ်ရောက်သည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အနာထပိဏ္ဍိကော၊ အနာထပိဏ်အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူဌေးသည်။ လောကေ၊ လောက၌။ ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဥပ္ပန္နော ကိရ၊ ဖြစ်တော်မူသတတ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဿောသိ ခေါ အဿောသိ ဧဝ၊ ကြားသည်သာလျှင်တည်း။ တာဝဒေဝ စ ပန၊ ထိုကြားသောခဏ၌ပင်လျှင်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဒဿာနာယ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ ဥပသင်္ကမိတုကာမော၊ ကပ်ခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ တသ္မိံ ကာလေ၊ ထိုအခါ၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်အမည်ရှိသော။ အဿ ဂဟပတိဿ၊ ထိုသူဌေးအား။ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) အဇ္ဇ၊ ယခု။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်ရခြင်းငှာ။ ဥပသင်္ကမိတုံ၊ ကပ်ခြင်းငှာ။ အကာလော ခေါ၊ အခါမဟုတ်သေး။ ဒါနိ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ အဟံ၊ ငါသည်။ သွေ၊ နက်ဖြန်။ ကာလေန၊ နံနက်အခါ၌။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဒဿနာယ၊ ဖူးမြင်ခြင်းငှာ။ ဂမိဿာမိ၊ သွားအံ့။ ဣတိ (ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ ဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပရိဝိတက္ကေတွာ၊ ကြံပြီး၍။ ဗုဒ္ဓဂတာယ၊ ဘုရားကျေးဇူးကို အာရုံပြု၍ဖြစ်သော။ သတိယာ၊ သတိဖြင့်။ နိပ္ပဇ္ဇိ၊ အိပ်၏။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်၌။ ပဘာတန္တိ၊ မိုးသောက်ပြီဟု။ မညမာနော၊ မှတ်ထင်သည် ဖြစ်၍။ တိက္ခတ္တုံ၊ သုံးကြိမ်။ ဝုဋ္ဌာသိ၊ ထ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အနာထပိဏ္ဍိကော၊ အနာထပိဏ်အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူဌေးသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သိဝထိကဒွါရံ၊ သင်ချိုင်းတံခါးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုသင်းချိုင်းတံခါးရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ အမနုဿာ၊ ဘီလူးတို့သည်။ ဒွါရံ၊ တံခါးကို။ ဝိဝရိံသု၊ ဖွင့်ကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ နဂရမှာ၊ မြို့မှ။ နိက္ခမန္တဿ၊ ထွက်သော။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်အမည်ရှိသော။ ဂဟပဟိဿ၊ သူဌေးအား။ အာလောကော၊ အထင်းသည်။ အန္တရဓာသိ၊ ကွယ်ခဲ့၏။ အန္ဓကာရော၊ အမိုက်တိုက်သည်။ ပါတုရဟောသိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ ဘယံ၊ ကြောက်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဆမ္ဘိတတ္တံ၊ ကိုယ်၏ခက်တရော်ရှိခြင်းသည်လည်းကောင်း။ လောမဟံသော၊ ကြင်သီးမွေးညင်း ထခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဥဒါပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ တတော စ၊ ထိုအရပ်မှလည်း။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ နိဝတ္တိတုကာမော၊ ပြန်နှစ်ခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ အထ တသ္မိံ ကာလေ၊ ထိုအခါ၌။ သိဝကော၊ သုသာန်စောင့်သော။ ယက္ခော၊ နတ်သည်။ အန္တရဟိတော၊ မိမိကိုယ်ကို ကွယ်စေလျက်။ သဒ္ဒံ၊ အသံကို။ အနုသာဝေတိ၊ အဆင့်ကြားစေ၏။ ကိံ အနုသာစေတိ၊ အဘယ်သို့ အဆင့်ကြားစေသနည်း၊

ဘော ဂဟပတိ၊ ရှင်သူဌေး။ သတံ ဟတ္ထီသဟဿနိ၊ ဆင်တစ်သိန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ သတံ အဿသဟဿာနိ၊ မြင်းသိန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ သတံ အဿတရီရတာသံဟဿာနိ၊ အဿာဇာနီမြင်းကသော ရထားတစ်သိန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ အာမုတ္တမဏိကုဏ္ဍလာ၊ ပတ္တမြားစီသော နားဍောင်းဝတ်ကုန်သော။ သတံ ကညာ သဟဿာနိ၊ ဇမ္ဗူဒိပ်မင်းသ္မီးတစ်သိန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆတော၊ တရားနာအံ့ဟုသွားသောသူ၏။ ဧကပဒဝီတိဟာရဿ၊ တစ်ဖဝါးဖြန့်ခြင်း၏။ ဖလံ၊ အကျိုးကို။ သေဠသိံ၊ နှစ်ရာငါးဆယ်ခြောက်စိတ်စိတ်၍။ ကလံ၊ တစ်စိတ်ကိုမျှ။ နဂ္ဃန္တိ၊ မတူနိုင်ကုန်။

ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ အဘိက္ကမ၊ ရှေ့သို့ တက်လော။ ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ အဘိက္ကမ၊ ရှေ့သို့ တက်လော။ တေ၊ သင်အား။ အဘိက္ကမနံ၊ ရှေ့သို့ တက်ခြင်းသည်။ သေယျော၊ မြတ်၏။ ပဋိက္ကမနံ၊ နောက်သို့ ဆုတ်ခြင်းသည်။ နောသေယျော၊ မမြတ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သဒ္ဒံ၊ အသံကို။ အနုဿာဝေတိ၊ အဆင့်ကြားစေ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိဿ၊ သူဌေးအား။ အန္ဓကာရော၊ အမိုက်တိုက်သည်။ အန္တရဓာယိ၊ ကွယ်ခဲ့၏။ အာလောကော၊ အလင်းသည်။ ပါတုရဟောသိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ ယံ ဘယံ၊ အကြင်ကြောက်ခြင်းသည် လည်းကောင်း။ ယံ ဆမ္ဘိတတ္တံ၊ အကြင်ကိုယ်၏ခက်တရော်ရှိခြင်းသည်လည်ကောင်း။ ယော လောမဟံသော၊ အကြင်ကြက်သီးမွေးညင်းထခြင်းသည်လည်းကောင်း။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ သော သဗ္ဗော၊ ထိုအလုံးစုံသည်။ ပဋိပဿမ္ဘိ၊ ငြိမ်း၏။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိဿ၊ သူဌေးအား။ အာလောကော၊ အလင်းသည်။ အန္တရဓာယိ၊ ကွယ်ခဲ့၏။ အန္ဓကာရော၊ အမိုက်တိုက်သည်။ ပါတုရဟောသိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ ဘယံ၊ ကြောက်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဆမ္ဘိတတ္တံ၊ ကိုယ်၏ ခက်တရော်ရှိခြင်းသည်လည်းကောင်း။ လောမဟံသော၊ ကြက်သီးမွေးညင်း ထခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ တတော စ၊ ထိုအရပ်မှလည်း။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ နိဝတ္တိတုကာမော၊ ပြန်နှစ်ခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ သိဝကော၊ သုသာန်စောင့်သော။ ယက္ခော၊ နတ်သည်။ အန္တရဟိတော၊ မိမိကိုယ်ကို ကွယ်စေလျက်။ သဒ္ဒံ၊ အသံကို။ အနုသာဝေတိ၊ အဆင့်ကြားစေ၏။ ကိံ အနုသာဝေတိ၊ အဘယ်သို့ အဆင့်ကြားစေသနည်း။

Ä (၂၁၄) ဘော ဂဟပတိ၊ အရှင်သူဌေး။ သတံ ဟတ္ထိသဟဿာနိ၊ ဆင်တစ်သိန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ သတံ အဿသဟဿာနိ၊ မြင်းတစ်သိန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ သတံ အဿတရိရထာ သဟဿာနိ၊ အာဇာနည်မြင်းကသော ရထားတစ်သိန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ အာမုတ္တမဏိကုဏ္ဍလာ၊ ပတ္တမြားစီသော နားဍောင်းဝတ်ကုန်သော။ သတံ ကညာ သဟဿာနိ၊ ဇမ္ဗူဒိပ်မင်းသ္မီးတစ်သိန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆတော၊ တရားနာအံ့ဟုသွားသောသူ၏။ ဧကဿပဒဝီတိဟာရဿ၊ တစ်ဖဝါးဖြန့်ခြင်း၏။ ဖလံ၊ အကျိုးကို။ သောဠသိံ၊ နှစ်ရာငါးဆယ် ခြောက်စိတ် စိတ်၍။ ကလံ၊ တစ်စိတ်ကိုမျှ။ နဂ္ဃန္တိ၊ မတူနိုင်ကုန်။

ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ အဘိက္ကမ၊ ရှေ့သို့ တက်လော။ ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ အဘိက္ကမ၊ ရှေ့သို့ တက်လော။ တေ၊ သင်အား။ အဘိက္ကမနံ၊ ရှေ့သို့ တက်ခြင်းသည်။ သေယျော၊ မြတ်၏။ ပဋိက္ကမနံ၊ နောက်သို့ ဆုတ်ခြင်းသည်။ နောသေယျော၊ မမြတ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သဒ္ဒံ၊ အသံကို။ အနုသာဝေတိ၊ အဆင့်ကြားစေ၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိဿ၊ သူဌေးအား။ အန္ဓကာရော၊ အမိုက်တိုက်သည်။ အန္တရဓာယိ၊ ကွယ်ခဲ့၏။ အာလောကော၊ အလင်းသည်။ ပါတုရဟောသိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ ယံ ဘယံ၊ အကြင်ကြောက်ခြင်းသည် လည်းကောင်း။ ယံ ဆမ္ဘိတတ္တံ၊ အကြင်ကိုယ်၏ ခက်တရော်ရှိခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ယော လောမဟံသော၊ အကြင်ကြက်သီးမွေးညင်း ထခြင်းသည်လည်းကောင်း။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ သော သဗ္ဗော၊ ထိုအလုံးစုံသည်။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘိ၊ ငြိမ်း၏။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိဿ၊ သူဌေးအား။ အာလောကော၊ အလင်းသည်။ အန္တရဓာယိ၊ ကွယ်ခဲ့၏။ အန္ဓကာရော၊ အမိုက်တိုက်သည်။ ပါတုရဟောတိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ ဘယံ၊ ကြောက်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဆမ္ဘိတတ္တံ၊ ကိုယ်၏ ခက်တရော်ရှိခြင်းသည်လည်းကောင်း။ လောမဟံသော၊ ကြက်သီးမွေးညင်း ထခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ တတော စ၊ ထိုအရပ်မှလည်း။ ပုန၊ တစ်ဖန်။ နိဝတ္တိတုကာမော၊ ပြန်နှစ်ခြင်းငှာ အလိုရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ သိဝကော၊ သုသာန်စောင့်သော။ ယက္ခော၊ နတ်သည်။ အန္တရဟိတော၊ မိမိကိုယ်ကို ကွယ်စေလျက်။ သဒ္ဒံ၊ အသံကို။ အနုသာဝေတိ၊ အဆင့်ကြားစေ၏။ ကိံ အနုသာဝေတိ၊ အဘယ်သို့ အဆင့်ကြားစေသနည်း၊

ဘောဂဟပတိ၊ အိုသူဌေး။ သတံ ဟတ္တိသဟဿာနိ၊ ဆင်တစ်သိန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ သတံ အဿသဟဿာနိ၊ မြင်းတစ်သိန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ သတံ အဿတရီ ရထာသဟဿာနိ၊ အာဇနီမြင်းကသော ရထားတစ်သိန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ အာမုတ္တမဏိကုဏ္ဍလာ၊ ပတ္တာမြားစီသော နားဍောင်းဝတ်ကုန်သော။ သတံ ကညာသဟဿာနိ၊ ဇမ္ဗူဒိပ်မင်းသ္မီးတစ်သိန်းတို့သည်လည်းကောင်း။ ဝိဟာရံ၊ ကျောင်းသို့။ ဂစ္ဆတော၊ တရားနာအံ့ဟု သွားသောသူ၏။ ဧကပဒဝီတိဟာရဿ၊ တစ်ဖဝါးဖြန့်ခြင်း၏။ ဖလံ၊ အကျိုးကို။ သောဠသိံ၊ နှစ်ရာငါးဆယ့်ခြောက်စိတ် စိတ်၍။ ကလံ၊ တစ်စိတ်ကိုမျှ။ နဂ္ဃန္တိ၊ မတူနိုင်ကုန်။

ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ အဘိက္ကမ၊ ရှေ့ုသို့ တက်လော။ ဂဟပတိ၊ သူဌေး။ အဘိက္ကမ၊ ရှေ့သို့ တက်လော။ တေ၊ သင်အား။ အဘိက္ကမနံ၊ ရှေ့သို့ တက်ခြင်းသည်။ သေယျော၊ မြတ်၏။ ပဋိက္ကမနံ၊ နောက်သို့ ဆုတ်ခြင်းသည်။ နောသေယျော၊ မမြတ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သဒ္ဒံ၊ အသံကို။ အနုသာဝေတိ၊ အဆင့်ကြားစေ၏။

အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အနာထဝိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိဿ၊ သူဌေးအား။ အန္ဓကာရော၊ အမိုက်တိုက်သည်။ အန္တရဓာယိ၊ ကွယ်ခဲ့၏။ အာလောကော၊ အလင်းသည်။ ပါတုရဟောသိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ ယံ ဘယံ၊ အကြင်ကြောက်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ယံ ဆမ္ဘိတတ္တံ၊ အကြင်ကိုယ်၏ ခက်တရော်ရှိခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ယော လောမဟံသော၊ အကြင်ကြက်သီးမွေးညင်း ထခြင်းသည်လည်းကောင်း။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ သော သဗ္ဗော၊ ထိုအလုံးစုံသည်။ ပဋိပ္ပဿမ္ဘိ၊ ငြိမ်း၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အနာထပိဏ္ဍိကော၊ အနာထပိဏ်အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူဌေးသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သီတဝနံ၊ ယင်းတိုက်တောသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုယင်းတိုက်တောရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်၏။ ပစ္စူသသမယံ၊ မိုးသောက်ထအခါ၌။ ပစ္စုဋ္ဌာယ၊ စောစောထ၍။ အဗ္ဘောကာသေ၊ လွင်တီးခေါင်၌။ စင်္ကမတိ၊ စင်္ကြံကြွတော်မူ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒုရတောဝ၊ အဝေးမှသာလျှင်။ အာဂစ္ဆန္တံ၊ လာသော။ အနာထပိဏ္ဍိကံ၊ အနာထပိဏ်အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိံ၊ သူဌေးကို။ အဒ္ဒသ ခေါ အဒ္ဒသ ဧဝ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်ပြီး၍။ စင်္ကမာ၊ စင်္ကြံမှ။ ဩရောဟိတွာ၊ သက်၍။ ပညတ္တေ၊ ခင်းထားအပ်သော။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ နိသဇ္ဇ ခေါ၊ ထိုင်နေပြီး၍သာလျှင်။ အနာထပိဏ္ဍိကံ၊ အနာထပိဏ်အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိံ၊ သူဌေးကို။ သုဒတ္တ၊ သုဒတ္တ။ ဧဟိ၊ ဤအရပ်သို့လာလှည့်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အနာထပိဏ္ဍိကော၊ အနာထပိဏ်အမည်ရှိသော။ ဂဟပတိ၊ သူဌေးသည်။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မံ၊ ငါ့ကို။ နာမေန၊ သုဒတ္တဟူသော အမည်ဖြင့်။ အာလပတိ၊ ခေါ်တော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဟဋ္ဌော၊ ရွှင်လန်းသည် ဖြစ်၍။ ဥဒဂ္ဂေါ၊ ဝမ်းမြောက်သည် ဖြစ်၍။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်၌ ပင်လျှင်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ပါဒေသု၊ ခြေတို့၌။ သိရသာ၊ ဦးခေါင်းဖြင့်။ နိပတိတွာ၊ ဝပ်ချ၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဘဂဝါ၊ ဘုန်းတော်ခြောက်ပါးနှင့် ပြည့်စုံတော်မူသော။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ကစ္စိ၊ အသို့နည်း။ သုခံ၊ ချမ်းသာစွာ။ ဝသိတ္ထ၊ နေရပါကုန်၏လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။

ဘော ဂဟပတိ၊ အိုသူဌေး။ ဗြဟ္မာဏော၊ မကောင်းမူကို အပပြုပြီးသော။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ ပရိနိဗ္ဗုတော၊ ကိလေသာငြိမ်းခြင်းဖြင့် ငြိမ်း၏။ ကာမေသု၊ ကာမဂုဏ်တို့၌။ န လိမ္ပတိ၊ မလိမ်းကျံ။ နိရုပဓိ၊ ကိလေသာဟူသော ဥပဓိမရှိ။ သီတိဘူတော၊ ငြိမ်းချမ်းခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။ သော၊ ထိုသူသည်။ သဗ္ဗဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ သုခံ၊ ချမ်းသာစွာ။ သေတိ၊ အိပ်ရ၏။

ဘော ဂဟပတိ၊ အိုသူဌေး။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ သဗ္ဗာ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ အာသတ္တိယော၊ တပ်စွန်းတတ်သောတဏှာတို့ကို။ ဆေတွာ၊ ဖြတ်၍။ ဟဒယေ၊ နှလုံး၌။ ဒရံ၊ ကိလေသာတည်းဟူသော ပူပန်ခြင်းကို။ ဝိနေယျ၊ ဖျောက်၍။ စေတသာ စိတ္တေန၊ စိတ်ဖြင့်။ သန္တိံ၊ နိဗ္ဗာန်သို့။ ပပ္ပုယျ၊ ရောက်၍။ ဥပသန္တော၊ ငြိမ်သက်၏။ သော၊ ထိုသူသည်။ သုခံ၊ ချမ်းသာစွာ။ သေတိ၊ အိပ်ရ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။) ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၉၊ ပဌမသုက္ကာသုတ်

၂၄၃။ Ä (၂၁၅) ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ကလန္ဒကနိဝါပေ၊ ရှဉ့်နက်တို့အား အစာပေး၍ ကျွေးမွေးရာဖြစ်သော။ ဝေဠုဝနေ၊ ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ သုက္ကာ၊ သုက္ကာအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနီ၊ ရဟန်းမိန်းမသည်။ မဟတိယာ၊ များစွာသော။ ပရိသာယ၊ ပရိသတ်သည်။ ပရိဝုတော၊ ခြံရံအပ်သည် ဖြစ်၍။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတိ၊ ဟော၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သုက္ကာယ၊ သုက္ကာယမည်သော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၌။ အဘိပ္ပသန္နော၊ အလွန်ကြည်ညိုသော။ ယက္ခော၊ ဘီလူးသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ရထိကာယ၊ ခရီမတစ်ကြောင်းမှ။ ရထိကံ၊ ခရီးမတစ်ကြောင်းသို့။ သိင်္ဃာဋကေန၊ ခရီးဆုံတစ်ခုမှ။ သိဃာဋကံ၊ ခရီးဆုံတစ်ခုသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တာယံ ဝေလာယံ၊ ထိုအခါ၌။ ဣမာ ဂါထာယော၊ ဤဂါထာတို့ကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ဣမေ မနုဿာ၊ ဤလူတို့သည်။ ကိံ၊ အဘယ်အမှုကို။ ကတာ၊ ပြုကုန်သနည်း။ ယေ မနုဿာ၊ အကြင်လူတို့သည်။ အမတံ၊ သေခြင်းကင်းသော။ ပဒံ၊ နိဗ္ဗာန်တရားကို။ ဒေသေန္တိံ၊ ဟောသော။ သုက္ကံ၊ သုက္ကာမည်သော ရဟန်းမိန်းမသို့။ န ပယိရူပါသန္တိ၊ မဆည်းကပ်ကုန်။ တေ မနုဿာ၊ ထိုလူတို့သည်။ မဓူပိတာဝ၊ သစ်မည်စည်အဖျော်ကို သောက်ကုန်သကဲ့သို့။ သေယရေ၊ အိပ်ကုန်ယောင်တကား။

အပ္ပတိဝါနီယံ၊ မြစ်ခြင်းငှာ မထိုက်သော။ အသေစနကမောဇဝံ၊ မသွန်းလောင်းအပ်သော ဩဇာရှိသော။ တဉ္စ ဓမ္မံ၊ ထိုအမြိုက်နိဗ္ဗာန်တည်းဟူသော တရားကိုလည်း။ ဝလာဟကံ၊ တိမ်တိုက်မှ ထွက်သော ရေကို။ ပန္ထဂူ၊ ခရီးသွားအပေါင်းတို့သည်။ ပိဝန္တိ ဣဝ၊ သောက်ကုန်သကဲ့သို့။ သပ္ပညာ၊ ပညာရှိသော သူတော်ကောင်းတို့သည်။ ပိဝန္တိမညေ၊ သောက်ကုန်ယောင်တကား။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၁၀၊ ဒုတိယသုက္ကာသုတ်

၂၄၄။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ကလန္ဒကနိဝါပေ၊ ရှဉ့်နက်တို့အား အစာပေးရာဖြစ်သော။ ဝေဠုဝနေ၊ ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဥပါသကော၊ ဥပါသကာသည်။ သုက္ကာယ၊ သုက္ကာအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမအား။ ဘောဇနံ၊ ဘောဇဉ်ကို။ အဒါသိ၊ လှူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သုက္ကာယ၊ သုက္ကာအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၌။ အဘိပ္ပသန္နော၊ အလွန်ကြည်ညိုသော။ ယက္ခော၊ ဘီလူးသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ရထိကာယ၊ ခရီးမတစ်ကြောင်းမှ။ ရထိကံ၊ ခရီးမတစ်ကြောင်းသို့။ သိင်္ဃာဋကေန၊ ခရီးဆုံတစ်ခုမှ။ သိင်္ဃဋကံ၊ ခရီးဆုံတစ်ခုသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တာယံ ဝေလာယံ၊ ထိုအခါ၌။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

ယော ဥပါသကော၊ အကြင်ဥပါသကာသည်။ သုက္ကာ၊ သုက္ကာမည်သော ရဟန်းမိန်းမအား။ ဘောဇနံ၊ ဘောဇဉ်ကို။ သဗ္ဗဂန္ထေဟိ၊ အလုံးစုံသော ဂန္ထတရားတို့မှ။ ဝိပ္ပမုတ္တိယာ၊ ကင်းလွတ်စေခြင်းငှာ။ အဒါသိ၊ လှူ၏။ အယံ ဥပါသကော၊ ဤဥပသကာသည်။ ဗဟုံ၊ များစွာ။ ပုညံ၊ ကောင်းမှုကို။ ပသဝိ ဝတ၊ ပွားပေစွတကား။ သပ္ပညော ဝတ၊ ပညာရှိပေစွတကား။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၁၁၊ စီရာသုတ်

၂၄၅။ (ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားကဿပ။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤစိရာသုတ်ကို။) မေ (မယာ)၊ အကျွန်ုပ်အာနန္ဒာသည်။ (ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်မှ။) ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားလိုက်ရ၏။ ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားလိုက်ရသနည်း။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ကလန္ဒကနိဝါပေ၊ ရှဉ့်နက်တို့အား အစာပေးရာဖြစ်သော။ ဝေဠုဝနေ၊ ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ဥပါသကော၊ ဥပါသကာသည်။ စိရာယ၊ စိရာအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမအား။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ အဒါသိ၊ လှူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ စိရာယ၊ စိရာအမည်ရှိသော။ ဘိက္ခုနိယာ၊ ရဟန်းမိန်းမ၌။ အဘိပ္ပသန္နော၊ အလွန်ကြည်ညိုသော။ ယက္ခော၊ ဘီလူးသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ရထိကာယ၊ ခရီးမတစ်ကြောင်းမှ။ ရထိကံ၊ ခရီးမတစ်ကြောင်းသို့။ သိင်္ဃာဋကေန၊ ခရီးဆုံတစ်ခုမှ။ သိင်္ဃဋကံ၊ ခရီးဆုံတစ်ခုသို့။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ တာယံ ဝေလာယံ၊ ထိုအခါ၌။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

Ä (၂၁၆) ယော ဥပါသကော၊ အကြင်ဥပါသကာသည်။ စိရာယ၊ စိရာအမည်ရှိသော ရဟန်းမိန်းမအား။ စီဝရံ၊ သင်္ကန်းကို။ သဗ္ဗယောဂေဟိ၊ အလုံးစုံသော ယောဂတရားတို့မှ။ ဝိပ္ပမုတ္တိယာ၊ ကင်းလွတ်စေခြင်းငှာ။ အဒါသိ၊ လှူ၏။ အယံ ဥပါသကော၊ ဤဥပါသကာသည်။ ဗဟုံ၊ များစွာ။ ပုညံ၊ ကောင်းမှုကို။ ပသဝိ ဝတ၊ ပွားပေစွတကား။ သပ္ပညော ဝတ၊ ပညာရှိပေစွတကား။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၁၂၊ အာဠဝကသုတ်

၂၄၆။ (ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားကဿပ။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤအာဠဝကသုတ်ကို။) မေ (မယာ)၊ အကျွန်ုပ်အာနန္ဒာသည်။ (ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်မှ။) ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားလိုက်ရ၏။ ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားလိုက်ရသနည်း။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အာဠဝိယံ၊ အာဠဝီပြည်၌။ အာဠဝကဿ၊ အာဠဝကအမည်ရှိသော။ ယက္ခဿ၊ ဘီလူး၏။ ဘဝနေ၊ ဗိမာန်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ အာဠဝကော၊ အာဠဝကအမည်ရှိသော။ ယက္ခော၊ ဘီလူးသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုဘုရားရှိတော်မူရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ သမဏ၊ ရဟန်း။ နိက္ခမ၊ ထွက်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အာဝုသော၊ အချင်းဘီလူး။ သာဓု၊ ကောင်းပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ နိက္ခမိ၊ ထွက်တော်မူ၏။ သမဏ၊ ရဟန်း။ ပဝိသ၊ ဝင်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ ဆို၏။) အာဝုသော၊ အချင်းဘီလူး။ သာဓု၊ ကောင်းပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပါဝိသိ၊ ဝင်တော်မူ၏။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ အာဠဝကော၊ အာဠဝကအမည်ရှိသော။ ယက္ခော၊ ဘီလူးသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ သမဏ၊ ရဟန်း။ နိက္ခမ၊ ထွက်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အာဝုသော၊ အချင်းဘီလူး။ သာဓု၊ ကောင်းပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ နိက္ခမိ၊ ထွက်တော်မူ၏။ သမဏ၊ ရဟန်း။ ပဝိသ၊ ဝင်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ ဆို၏။) အာဝုသော၊ အချင်းဘီလူး။ သာဓု၊ ကောင်းပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပါဝိသိ၊ ဝင်တော်မူ၏။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ အာဠဝကော၊ အာဠဝကအမည်ရှိသော။ ယက္ခော၊ ဘီလူးသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ သမဏ၊ ရဟန်း။ နိက္ခမ၊ ထွက်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အာဝုသော၊ အချင်းဘီလူး။ သာဓု၊ ကောင်းပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ နိက္ခမိ၊ ထွက်တော်မူ၏။ သမဏ၊ ရဟန်း။ ပဝိသ၊ ဝင်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ ဆို၏။) အာဝုသော၊ အချင်းဘီလူး။ သာဓု၊ ကောင်းပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ပါဝိသိ၊ ဝင်တော်မူ၏။ စတုတ္ထံပိ ခေါ၊ လေးကြိမ်မြောက်လည်း။ အာဠဝကော၊ အာဠဝကအမည်ရှိသော။ ယက္ခော၊ ဘီလူးသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ သမဏ၊ ရဟန်း။ နိက္ခမ၊ ထွက်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ အာဝုသော၊ အချင်းဘီလူး။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်သော်ကား။ အဟံ၊ ငါသည်။ န နိက္ခမိဿာမိ၊ မထွက်အံ့။ တေ၊ အချင်းဘီလူးအား။ ယံ ကရဏီယံ၊ အကြင်ပြုဖွယ်ကိစ္စသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ ကရဏီယံ၊ ထိုပြုဖွယ်ကိစ္စကို။ ကရောဟိ၊ ပြုလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။) သမဏ၊ ရဟန်း။ တံ၊ သင့်ကို။ ပဉှံ၊ ပြဿနာကို။ ပုစ္ဆိဿာမိ၊ မေးအံ့။ မေ၊ ငါ့အား။ သစေ န ဗျာကရိဿသိ၊ အကယ်၍ မဖြေအံ့။ တေ၊ သင်၏။ စိတ္တံ ဝါ၊ စိတ်ကိုမူလည်း။ ခိပိဿာမိ၊ ပျံ့လွင့်စေအံ့။ တေ၊ သင်၏။ ဟဒယံ ဝါ၊ နှလုံးကိုမူလည်း။ ဖာလေဿာမိ၊ ခွဲအံ့။ ပါဒေသုဝါ၊ ခြေတို့၌မူလည်း။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ ပါရဂင်္ဂါယံ၊ ဂင်္ဂါတစ်ဖက်သို့။ ခိပိဿာမိ၊ ပစ်လိုက်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ ဆို၏။) အာဝုသော၊ အချင်းဘီလူး။ သဒေဝကေ၊ နတ်ပြည်ငါးထပ်နှင့် တကွသော။ သမာရကေ၊ ဝသဝတီနတ်ပြည်နှင့် တကွသော။ သဗြဟ္မကေ၊ ဗြဟ္မာနှင့် တကွသော။ လောကေ၊ ဩကာသလောက၌လည်းကောင်း။ သဿမဏဗြာဟ္မဏိယာ၊ သာသနာတော်၏ ဆန့်ကျင်ဖက်ဖြစ်သော ရဟန်းပုဏ္ဏားနှင့် တကွဖြစ်သော။ သဒေဝမနုဿာယ၊ သမ္မုတိနတ်တည်းဟူသော မင်း ကြွင်းသောလူနှင့် တကွသော။ ပဇာယ၊ သတ္တလောက၌လည်းကောင်း။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ မေ၊ ငါ၏။ စိတ္တံ ဝါ၊ စိတ်ကိုမူလည်း။ ခိပေယျ၊ ပျံ့လွင့်စေအံ့။ ဟဒယံ ဝါ၊ နှလုံးကိုမူလည်း။ ဖာလေယျ၊ ခွဲငြားအံ့။ ပါဒေသု ဝါ၊ ခြေတို့၌မူလည်း။ ဂဟေတွာ၊ ကိုင်၍။ ပါရဂင်္ဂါယံ၊ ဂင်္ဂါတစ်ဖက်သို့။ ခိပေယျ၊ ပစ်လိုက်ငြားအံ့။ တံ၊ ထိုသူကို။ ခေါ၊ စင်စစ်။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ န ပဿာမိ၊ မြင်တော်မမူ။ အပိ စ၊ စင်စစ်သော်ကား။ အာဝုသော၊ အချင်းဘီလူး။ တွံ၊ သင်ဘီလူးသည်။ ယဒိအာကင်္ခသိ၊ အကယ်၍ အလိုရှိသည် ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့အလိုရှိသည် ရှိသော်။ ပုစ္ဆ၊ မေးလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

သမဏ၊ ရဟန်း။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ သေဋ္ဌံ၊ မြတ်သော။ ဝိတ္တံ၊ ဥစ္စာကား။ ကိံသု၊ အဘယ်နည်း။ သုစိဏ္ဏော၊ ကောင်းစွာလေ့ကျက်အပ်သော။ ကိံသု၊ အဘယ်မည်သော တရားသည်။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ အာဝဟတိ၊ ရွက်ဆောင်တတ်သနည်း။ ရသာနံ၊ တရားဟုဆိုအပ်သော အရသာတို့တွင်။ ဟဝေ (ဧကန္တေန)၊ စင်စစ်သဖြင့်။ ကိံသု၊ အဘယ်တရားသည်။ သာဓုတရံ၊ လွန်ကဲသနည်း။ ကထံ ဇီဝိံ၊ အဘယ်မည်သော အသက်မွေးခြင်းကို။ သေဋ္ဌံ၊ မြတ်သော။ ဇီဝိတံ၊ အသက်မွေးခြင်းဟူ၍။ အာဟု၊ ဆိုကုန်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယက္ခော၊ ဘီလူးသည်။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။

ယက္ခ၊ အချင်းဘီလူး။ ဣဓ၊ ဤလောက၌။ ပုရိသဿ၊ ယောကျ်ား၏။ သေဋ္ဌံ၊ မြတ်သော။ ဝိတ္တံ၊ ဥစ္စာသည်ကား။ သဒ္ဓါ၊ သဒ္ဓါတရားလျှင်တည်း။ သုစိဏ္ဏော၊ ကောင်းစွာလေ့ကျက်အပ်သော။ ဓမ္မော၊ ဆယ်ပါးသောတရားသည်။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ အာဝဟတိ၊ ရွက်ဆောင်တတ်၏။ ရသာနံ၊ အရသာတို့တွင်။ သစ္စံ၊ မှန်သော စကားသည်။ သာဓုတရံ၊ ကဲလွန်၏။ ပညာဇီဝိံ၊ ပညာဖြင့် အသက်မွေးခြင်းကို။ သေဋ္ဌံ၊ မြတ်သော။ ဇီဝိတံ၊ အသက်မွေးခြင်းဟူ၍။ အာဟု၊ ဆိုကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဿဇ္ဇေတိ၊ ဖြေဆိုတော်မူ၏။

သမဏ၊ ရဟန်း။ ကထံသု၊ အဘယ်မည်သောတရားဖြင့်။ ဩဃံ၊ ဩဃလေးပါးကို။ တရတိ၊ ကူးသနည်း။ ကထံသု၊ အဘယ်မည်သောတရားဖြင့်။ အဏ္ဏဝံ၊ သံသရာတည်းဟူသော သမုဒ္ဒရာကို။ တရတိ၊ ကူးသနည်း။ ကထံသု၊ အဘယ်မည်သော တရားဖြင့်။ ဒုက္ခံ၊ ကာမဂုဏ်၌ဖြစ်သော ဆင်းရဲကို။ အစ္စေတိ၊ လွန်မြောက်သနည်း။ ကထံသု၊ အဘယ်မည်သောတရားဖြင့်။ ပရိသုဇ္ဈတိ၊ စင်ကြယ်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယက္ခော၊ ဘီလူးသည်။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။

Ä (၂၁၇) ယက္ခ၊ ဘီလူး။ သဒ္ဓါယ၊ သဒ္ဓါတရားဖြင့်။ ဩဃံ၊ ဩဃလေးပါးကို။ တရတိ၊ ကူး၏။ အပ္ပမာဒေန၊ အပ္ပမာဒတရားဖြင့်။ အဏ္ဏဝံ၊ သံသရာတည်းဟူသော သမုဒ္ဒရာကို။ တရတိ၊ ကူး၏။ ဝီရိယေန၊ ဝီရိယတရားဖြင့်။ ဒုက္ခံ၊ ကာမဂုဏ်၌ ဖြစ်သော ဆင်းရဲကို။ အစ္စေတိ၊ လွန်မြောက်၏။ ပညာယ၊ ပညာဖြင့်။ ပရိသုဇ္ဈတိ၊ စင်ကြယ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဿဇ္ဇေတိ၊ ဖြေဆို၏။

သမဏ၊ ရဟန်း။ ကထံသု၊ အဘယ်သူသည်။ ပညံ၊ ပညာကို။ လဘတေ၊ ရသနည်း။ ကထံသု၊ အဘယ်သူသည်။ ဓနံ၊ ဥစ္စာကို။ ဝိန္ဒတေ၊ ရသနည်း။ ကထံသု၊ အဘယ်မည်သော တရားဖြင့်။ ကိတ္တိံ၊ ကျော်စောခြင်းကို။ ပပ္ပေါတိ၊ ရသနည်း။ ကထံသု၊ အဘယ်သူသည်။ မိတ္တာနိ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့ကို။ ဂဏှတိ၊ ယူသနည်း။ ကထံသု၊ အဘယ်မည်သောသူသည်။ အသ္မာ လောကာ ပရံလောကံ၊ ပစ္စုပ္ပန်လောက တမလွန်လောကသို့။ ပေစ္စ၊ ရောက်၍။ န သောစတိ၊ မစိုးရိမ်သနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယက္ခော၊ ဘီလူးသည်။ ပုစ္ဆိ၊ မေး၏။

ယက္ခ၊ ဘီလူး။ နိဗ္ဗာနပ္ပတ္တိယာ၊ နိဗ္ဗာန်သို့ ရောက်ခြင်းငှာ။ အရဟတံ၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ သဒ္ဒဟာနော၊ ယုံကြည်သည် ဖြစ်၍။ သုဿုတံ သုဿုတန္တော၊ နာသော။ အပ္ပမတ္တော၊ မမေ့မလျော့သော။ ဝိစက္ခဏော၊ ပညာရှိသော သူသည်။ ပညံ၊ ပညာကို။ လဘတေ၊ ရ၏။ ပတိရူပကာရီ၊ လျောက်ပတ်စွာသောအမှုကို ပြုလေ့ရှိသော။ ဓူရဝါ၊ ဝီရိယဟူသော ဝန်ရှိသော။ ဥဋ္ဌာတာ၊ ထကြွလုံ့လရှိသော သူသည်။ ဓနံ၊ ဥစ္စာကို။ ဝိန္ဒတေ၊ ရ၏။ သစ္စေန၊ မှန်သောစကားဖြင့်။ ကိတ္တိံ၊ ကျော်စောခြင်းကို။ ပပ္ပေါတိ၊ ရ၏။ ဒဒံ ဒဒန္တော၊ ပေးကမ်းစွန့်ကြဲတတ်သော သူသည်။ မိတ္တာနိ၊ အဆွေခင်ပွန်းတို့ကို။ ဂဏှိ၊ ယူ၏။ ဧဝံ၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသော အကြောင်းကြောင့်။ အသ္မာ လောကာ ပရံလောကံ၊ ပစ္စုပ္ပန်လောက တမလွန်လောကသို့။ ပေစ္စ၊ ရောက်၍။ န သောစတိ၊ မစိုးရိမ်။

သဒ္ဓဿ၊ သဒ္ဓါတရားနှင့် ပြည့်စုံသော။ ဃရမေသိနော၊ ကာမဂုဏ်ကို ရှာမှီးလေ့ရှိသော။ ယဿ ပုဂ္ဂလဿ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်အား။ သစ္စံ၊ မှန်သော စကားသည်လည်းကောင်း။ ဓမ္မော၊ ပညာရကြောင်း တရားသည်လည်းကောင်း။ ဓိတိ၊ ဝီရိယတရားသည်လည်းကောင်း။ စာဂေါ၊ ပေးကမ်းစွန့်ကြဲခြင်းသည် လည်းကောင်း။ စတုရော၊ လေးပါးကုန်သော။ ဧတေဓမ္မာ၊ ထိုတရားတို့သည်။ စေ အတ္ထိ (သန္တိ)၊ အကယ်၍ ရှိကုန်သည်ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သန္တေသု၊ ဤသို့ ဖြစ်ကုန်သည် ရှိသော်။ သောပုဂ္ဂလော၊ ထိုတရားလေးပါးနှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ပေစ္စ၊ လောကနှစ်ပါးသို့ ရောက်၍။ န သောစတိ၊ မစိုးရိမ်။

ယက္ခ၊ ဘီလူး။ သစ္စာ၊ ငါဟောအပ်ပြီးသော သစ္စာထက်လည်းကောင်း။ ဓမ္မာ၊ ပညာရကြောင်း တရားထက်လည်းကောင်း။ စာဂါ၊ စွန့်ကြဲခြင်း တရားထက်လည်းကောင်း။ မန္တာ၊ ဝီရိယတရားထက်လည်းကောင်း။ ဘိယျောယဒိဝိဇ္ဇတိ၊ အကယ်ရှိသေးသည်ဖြစ်အံ့။ ဣင်္ဃ၊ တိုက်တွန်း၏။ အညေပိ၊ တပါးလည်း ဖြစ်ကုန်သော။ ပုထုသမဏဗြာဟ္မဏေ၊ များစွာသော ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့ကို။ ပုစ္ဆဿု၊ မေးလေဦးလော။

သမ္ပရာယိကော၊ တမလွန်ဘဝ၌ မစိုးရိမ်ခြင်းအကျိုးကို ဖြစ်စေတတ်သော။ ယော အတ္ထော၊ အကြင်အကြောင်းတရားလေးပါးသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ အတ္ထံ၊ ထိုအကြောင်းတရားလေးပါးကို။ သွာဟံ သော အဟံ၊ ထိုငါသည်။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့ကို အစပြု၍။ ပဇာနာမိ၊ အပြားအားဖြင့် သိရာ၏။ ဒါနိ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ကထံနု၊ အဘယ်မည်သော အကြောင်းကြောင့်။ ပုထုသမဏဗြာဟ္မဏေ၊ များစွာသော ရဟန်းပုဏ္ဏားတို့ကို။ သော အဟံ၊ ထိုအကျွန်ုပ်သည်။ ပုစ္ဆေယျံ၊ မေးရအံ့နည်း။

ဗုဒ္ဓေါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ မေ၊ ငါ၏။ အတ္ထာယ၊ စီးပွားခြင်း အကျိုးငှာလည်းကောင်း။ ဝါသာယ၊ သီတင်းသုံးခြင်းငှာလည်းကောင်း။ အာဠဝိံ၊ အာဠဝီပြည်သို့။ အာဂတော၊ ကြွတော်မူလာပေစွတကား။ ယတ္ထ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်၌။ ဒိန္နံ၊ လှူအပ်သော အလှူကို။ မဟပ္ဖလံ၊ ကြီးစွာသော အကျိုးရှိသည်ကို။ အဇ္ဇ၊ ယနေ့ကို အစပြု၍။ ယော အဟံ၊ အကြင်ငါသည်။ ပဇာနာမိ၊ သိ၏။

သော အဟံ၊ ထိုငါသည်။ ဂါမာ ဂါမံ၊ နတ်ရွာတိုင်း နတ်ရွာတိုင်း။ ပုရာ ပုရံ၊ နတ်ပြည်တိုင်း နတ်ပြည်တိုင်း။ သမ္ဗုဒ္ဓံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ နမဿမာနော၊ ရှိခိုးလျက်။ ဓမ္မဿ စ၊ တရားတော်အားလည်းကောင်း။ သုဓမ္မတံ၊ ကောင်းသောတရား၏ အဖြစ်ကို။ အဘိတ္ထဝိတွာ၊ ချီးမွမ်း၍။ ဝိစရိဿာမိ၊ သွားလေအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယက္ခော၊ ဘီလူးသည်။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။

ဣန္ဒကဝဂ္ဂေါ၊ ဣန္ဒကဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။

တဿ၊ ထိုဣန္ဒကဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ ဣန္ဒကော၊ ဣန္ဒကသုတ်လည်းကောင်း။ သက္ကာနာမော စ၊ သက္ကာနာမသုတ်လည်းကောင်း။ သုစိဘဒ္ဒေါစ၊ သူစိလောမသုတ် ဘဒ္ဒယက္ခသုတ်လည်းကောင်း။ သာနုစ၊ သာနုသုတ်လည်းကောင်း။ ပိယင်္ကုရပုနဗ္ဗသုသုဒတ္တောစ၊ ဝိယင်္ကုရသုတ် ပုနဗ္ဗသုသုတ် သုဒတ္တသုတ်လည်းကောင်း။ ဒွေ၊ နှစ်ပါးကုန်သော။ သုက္ကာ၊ သုက္ကသုတ် စိရာသုတ်တို့လည်းကောင်း။ စီရအာဠဝီ၊ စီရသုတ် အာဠဝိသုတ်တို့လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒွါဒသ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးတို့တည်း။

ယက္ခသံယုတ္တံ၊ ယက္ခသံယုတ်သည်။ သမတ္တံ၊ ပြီးပြီ။

၁၁၊ သက္ကသံယုတ်

၁၊ ပဌမဝဂ်

၁၊ သုဝီရသုတ်

၂၄၇။ Ä (၂၁၈) (ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားကဿပ။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤသုဝီရသုတ်ကို။) မေ (မယာ)၊ အကျွန်ုပ်အာနန္ဒာသည်။ (ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်မှ။) ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားလိုက်ရ၏။ ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားလိုက်ရသနည်း။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာ ဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တတြ ခေါ၊ ထိုသို့ နေတော်မူသော အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဘိက္ခဝေါတိ၊ ရဟန်းတို့ဟူ၍။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘဒန္တေတိ၊ ရှင်ပင်ဘုရားဟူ၍။ တေဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ ပစ္စေဿာသုံ၊ ရိုသေစွာ နာကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘူတပုဗ္ဗံ၊ ရှေး၌ ဖြစ်ဘူး၏။ အသုရာ၊ အသုရာစစ်သည်တို့သည်။ ဒေဝေ၊ နတ်ပြည်တို့သို့။ အဘိယံသု၊ ရှေးရှုတက်လာကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒေဝါနမိန္ဒော၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ သုဝီရံ၊ သုဝီရအမည်ရှိသော။ ဒေဝပုတ္တံ၊ နတ်သားကို။ အာမန္တေသိ၊ ခေါ်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ ခေါ်တော်မူသနည်း။ တာတသုဝီရ၊ အချင်းသုဝီရ။ ဧတေ အသုရာ၊ ထိုအသုရာစစ်သည်တို့သည်။ ဒေဝေ၊ နတ်ပြည်တို့သို့။ အဘိယန္တိ၊ ရှေးရှုတက်လာကုန်၏။ တာတသုဝီရ၊ အချင်းသုဝီရ။ ဂစ္ဆ၊ သွားချေ။ အသုရေ၊ အသုရာစစ်သည်တို့ကို။ ပစ္စုယျာဟိ၊ ကြို၍ချီလေလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ ခေါ်တော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဝ၊ သင်သိကြားမင်းအား။ ဘဒ္ဒံ၊ ကောင်းခြင်းသည်။ ဧဝံ ဟောတု၊ ဤသို့ ဖြစ်စေသတည်း။ ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ သုဝီရော၊ သုဝီရအမည်ရှိသော။ ဒေဝပုတ္တော၊ နတ်သားသည်။ ဒေဝါနမိန္ဒဿ၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကဿ၊ သိကြားမင်း၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ ပဋိဿုဏတွာ၊ ရိုသေစွာ နာ၍။ ပမာဒံ၊ မေ့လျော့ခြင်းကို။ အာပါဒေသိ၊ ဖြစ်စေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဒေဝါနမိန္ဒော၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ သုဝီရံ၊ သုဝီရအမည်ရှိသော။ ဒေဝပုတ္တံ၊ နတ်သားကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။) တာတသုဝီရ၊ အချင်းသုဝီရ။ ဧတေ အသုရာ၊ ထိုအသုရာစစ်သည်တို့သည်။ ဒေဝေ၊ နတ်ပြည်တို့သို့။ အဘိယန္တိ၊ ရှေးရှုတက်လာကုန်၏။ တာတ သုဝီရ၊ အချင်းသုဝီရ။ အသုရေ၊ အသုရာစစ်သည်တို့ကို။ ပစ္စုယျာဟိ၊ ကြို၍ ချီလေလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဝ၊ သင်သိကြားမင်းအား။ ဘဒ္ဒံ၊ ကောင်းခြင်းသည်။ ဧဝံ ဟောတု၊ ဤသို့ ဖြစ်စေသတည်း။ ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ သုဝီရော၊ သုဝီရအမည်ရှိသော။ ဒေဝပုတ္တော၊ နတ်သားသည်။ ဒေဝါနမိန္ဒဿ၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကဿ၊ သိကြားမင်း၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ ပဋိဿုဏိတွာ၊ ရိုသေစွာ နာ၍။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ပမာဒံ၊ မေ့လျော့ခြင်းကို။ အာပါဒေသိ၊ ဖြစ်စေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဒေဝါနမိန္ဒော၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ သုဝီရံ၊ သုဝီရအမည်ရှိသော။ ဒေဝပုတ္တံ၊ နတ်သားကို။ အာမန္တေသိ၊ ခေါ်၍ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ ခေါ်၍ မိန့်တော်မူသနည်း။ တာတ သုဝီရ၊ အချင်းသုဝီရ။ ဧတေ အသုရာ၊ ထိုအသုရာစစ်သည်တို့သည်။ ဒေဝေ၊ နတ်ပြည်တို့သို့။ အဘိယန္တိ၊ ရှေးရှုတက်လာကုန်၏။ တာတသဝီရ၊ အချင်းသုဝီရ။ ဂစ္ဆ၊ သွားချေ။ အသုရေ၊ အသုရာစစ်သည်တို့ကို။ ပစ္စုယျာဟိ၊ ကြို၍ချီလေလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ ခေါ်၍မိန့်တော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဝ၊ သင်သိကြားမင်းအား။ ဘဒ္ဒံ၊ ကောင်းခြင်းသည်။ ဧဝံဟောတု၊ ဤသို့ ဖြစ်စေသတည်း။ ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ သုဝီရေ၊ သုဝီရအမည်ရှိသော။ ဒေဝပုတ္တော၊ နတ်သားသည်။ ဒေဝါနမိန္ဒဿ၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကဿ၊ သိကြားမင်း၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ ပဋိဿုဏိတွာ၊ ရိုသေစွာ နာ၍။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ပမာဒံ၊ မေ့လျော့ခြင်းကို။ အာပါဒေသိ၊ ဖြစ်စေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒေဝါနမိန္ဒော၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ သုဝီရံ၊ သုဝီရအမည်ရှိသော။ ဒေဝပုတ္တံ၊ နတ်သားကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်ဆို၏။ ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်ဆိုသနည်း၊

ယတြ ဌာနေ၊ အကြင်အရပ်၌။ အနုဋ္ဌဟံ အနုဋ္ဌဟန္တော၊ ထကြွလုံ့လမရှိဘဲ။ အဝါယာ အဝါယာမန္တော၊ အားမထုတ်ဘဲ။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ အဓိဂစ္ဆတိ၊ ရ၏။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်သို့။ တွံ၊ သင်သည်။ ဂစ္ဆာဟိ၊ သွားလော။ မဉ္စ၊ ငါ့ကိုလည်း။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်သို့သာလျှင်။ ပါပယ၊ ရောက်စေလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်ဆို၏။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ အလသော၊ ပျင်းသည်။ အဿ၊ ဖြစ်အံ့။ အနုဋ္ဌာတာ၊ ထကြွလုံ့လမရှိသည်။ အဿ၊ ဖြစ်အံ့။ ကိစ္စာနိ၊ လယ်ထွန်ခြင်း ကုန်သွယ်ခြင်းစသော ကိစ္စတို့ကို။ န စ ကာရယေ၊ မပြုရာ။ သော၊ ထိုသူသည်။ သဗ္ဗကာမသမိဒ္ဓေါ၊ အလုံးစုံသော အလိုနှင့်ပြည့်စုံသည်။ အဿ၊ ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည် ရှိသော်။ သက္က၊ သိကြားမင်း။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဝရံ၊ မြတ်သော။ တံ ဌာနံ၊ ထိုအရပ်ကို။ ဘဝံ၊ အရှင်နတ်မင်းသည်။ ဒိဿ၊ ညွှန်းတော်မူပါလော။ ဣတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည် ရှိသော်။ သက္က၊ သိကြားမင်း။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဝရံ၊ မြတ်သော။ တံ ဌာနံ၊ ထိုအရပ်ကို။ ဘဝံ၊ အရှင်နတ်မင်းသည်။ ဒိဿ၊ ညွှန်းတော်မူပါလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သုဝီရော၊ သုဝီရနတ်သားသည်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်ဆို၏။

Ä (၂၁၉) အလသော၊ ပျင်းရိသော။ အနုဋ္ဌာတာ၊ ထကြွလုံ့လ မရှိသော သူသည်။ ယတ္ထ၊ အကြင်အရပ်၌။ အစ္စန္တံ၊ စင်စစ်။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ ဧဓတိ၊ ရ၏။ သုဝီရ၊ သုဝီရ။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်သို့။ တွံ၊ သင်သည်။ ဂစ္ဆာဟိ၊ သွားလေလော။ မဉ္စ၊ ငါ့ကိုလည်း။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်သို့ပင်လျှင်။ ပါပယ၊ ရောက်စေလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်ဆို၏။

ဒေဝသေဋ္ဌ၊ နတ်တကာတို့ထက်မြတ်သော။ သက္က၊ သိကြားမင်း။ အကမ္မုနာ၊ အမှုကို မပြုဘဲ။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အသောတံ၊ စိုးရိမ်ခြင်းမရှိသော။ အနုပါယာသံ၊ ပင်ပန်းခြင်း မရှိသော။ သုခံ၊ ချမ်းသာသော။ ယံ ဌာနံ၊ အကြင်အရပ်ကို။ ဝိန္ဒေမ၊ ရကုန်အံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ရသည်ရှိသော်။ သက္က၊ သိကြားမင်း။ ဘဝံ၊ သင်သည်။ မေမမ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဝရံ၊ မြတ်သော။ တံ ဌာနံ၊ ထိုအရပ်ကို။ ဒိဿ၊ ညွှန်းတော်မူပါလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သုဝီရော၊ သုဝီရနတ်သားသည်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်ဆို၏။ အကမ္မေန၊ အမှုကို မပြုသဖြင့်။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူသည်။ ကွစိ၊ တစ်စုံတစ်ခုသော အရပ်၌။ န ဇီဝတိ၊ အသက်မမွေး။ သစေ အတ္ထိ၊ အကယ်၍ အသက်မွေးခြင်းရှိအံ့။ သော၊ ထိုအသက်ရှင်ခြင်း အကြောင်းသည်။ နိဗ္ဗာနဿ၊ နိဗ္ဗာန်ကို။ မဂ္ဂေါ၊ ရခြင်း၏အကြောင်းသည်။ ဟိ (ယသ္မာ)၊ အကြင်ကြောင့်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ သုဝီရ၊ သုဝီရ။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်သို့။ တွံ၊ သင်သည်။ ဂစ္ဆာဟိ၊ သွားလော။ မဉ္စ၊ ငါ့ကိုလည်း။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်သို့ပင်လျှင်။ ပါပယ၊ ရောက်စေလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်ဆို၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒေဝါနမိန္ဒော၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သောဟိ နာမသက္ကော၊ ထိုသိကြားမင်း မည်စင်လျက်လည်း။ သကံ၊ မိမိ၏။ ပုညဖလံ၊ ကောင်းမှုအကျိုးကို။ ဥပဇီဝမာနော၊ မှီ၍ အသက်မွေးလျက်။ တာဝတိံသာနံ၊ တာဝတိံဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေဝါနံ၊ နတ်တို့ကို။ ဣဿရိယာဓိပစ္စံ၊ အစိုးရသော အဖြစ်သို့ ရောက်သော။ ရဇ္ဇံ၊ မင်းအဖြစ်ကို။ ကရောန္တော၊ ပြုသည် ဖြစ်၍။ ဥဋ္ဌာနဝီရိယဿ၊ အားထုတ်အပ်သော ဝီရိယရှိသော သူ၏။ ဝဏ္ဏဝါဒီ၊ ကျေးဇူးကို ဆိုလေ့ရှိသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သွာက္ခာတေ၊ ကောင်းစွာ ဟောတော်မူအပ်သော။ ဣဓ ဣမသ္မိံ ဓမ္မဝိနယေ၊ ဤသုတ်အဘိဓမ္မာ ဝိနည်းဟု ဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ပဗ္ဗဇိတာ၊ ရဟန်းပြုကုန်သည်။ သမာနာ၊ ဖြစ်ကုန်လျက်။ ယံ ဝီရိယံ၊ အကြင်ဝီရိယသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ ဝီရိယံ၊ ထိုဝီရိယကို။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ သောဘေထ၊ တင့်တယ်စေကုန်လော။ အပ္ပတ္တဿ၊ မရောက်သေးသော နိဗ္ဗာန်တရားကို။ ပတ္တိယာ၊ ရောက်ခြင်းငှာ။ အနဓိဂတဿ၊ မရအပ်သေးသော နိဗ္ဗာန်တရားကို။ အဓိဂမာယ၊ ရခြင်းငှာ။ အသစ္ဆိကတဿ၊ မျက်မှောက်မပြုအပ်သေးသော နိဗ္ဗာန်တရားကို။ သစ္ဆိကိရိယာယ၊ မျက်မှောက်ပြုခြင်းငှာ။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဥဋ္ဌဟေယျာထ၊ အားထုတ်ကုန်လော။ ဂတေယျာထ၊ စေ့ဆော်ကုန်လော။ ဝါယမေယျာထ၊ လုံ့လပြုကုန်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။) ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၂၊ သုသီမသုတ်

၂၄၈။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တတြ ခေါ၊ ထိုသို့ နေတော်မူသော အခါ၌။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဘိက္ခဝေါတိ၊ ရဟန်းတို့ဟူ၍။ အာမန္တေသိ၊ ခေါ်တော်မူ၏။ ဘဒန္တေတိ၊ အရှင်ဘုရားဟူ၍။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ ပစ္စေဿာသုံ၊ ရိုသေစွာ နာကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘူတပုဗ္ဗံ၊ ရှေး၌ ဖြစ်ဘူး၏။ အသုရာ၊ အသုရာစစ်သည်တို့သည်။ ဒေဝေ၊ နတ်ပြည်တို့သို့။ အဘိယံသု၊ ရှေးရှုတက်လာကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒေဝါနမိန္ဒော၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ သုသီမံ၊ သုသီမအမည်ရှိသော။ ဒေဝပုတ္တံ၊ နတ်သားကို။ အာမန္တေသိ၊ ခေါ်၍ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ ခေါ်၍ မိန့်တော်မူသနည်း။ တာတသုသီမ၊ ချစ်သားသုသီမ။ ဧတေအသုရာ၊ ထိုအသုရာစစ်သည်တို့သည်။ ဒေဝေ၊ နတ်ပြည်တို့သို့။ အဘိယန္တိ၊ ရှေးရှုတက်လာကုန်၏။ တာတသုသီမ၊ ချစ်သားသုသီမ။ ဂစ္ဆ၊ သွားချေ။ အသုရေ၊ အသုရာစစ်သည်တို့ကို။ ပစ္စုယျာဟိ၊ ကြို၍ ချီလေလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ ခေါ်၍ မိန့်တော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဝ၊ သင်သိကြားမင်း၏။ ဘဒ္ဒံ၊ ကောင်းခြင်းသည်။ ဧဝံ ဟောတု၊ ဤသို့ ဖြစ်စေလော။ ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ သုသီမော၊ သုသီမအမည်ရှိသော။ ဒေဝပုတ္တော၊ နတ်သားသည်။ ဒေဝါနမိန္ဒဿ၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကဿ၊ သိကြားမင်း၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ ပဋိဿုဏိတွာ၊ ရိုသေစွာ နာ၍။ ပမာဒံ၊ မေ့လျော့ခြင်းကို။ အာပါဒေသိ၊ ဖြစ်စေ၏။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒေဝါနမိန္ဒော၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ သုသီမံ၊ သုသီမအမည်ရှိသော။ ဒေဝပုတ္တံ၊ နတ်သားကို။ အာမန္တေသိ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။ ပ။ ဒုတိယမ္ပိ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ပမာဒံ၊ မေ့လျော့ခြင်းကို။ အာပါဒေသိ၊ ဖြစ်စေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ဒေဝါနမိန္ဒော၊ နတ်ကို အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ သုသီမံ၊ သုသီမအမည်ရှိသော။ ဒေဝပုတ္တံ၊ နတ်သားကို။ အာမန္တေသိ၊ ခေါ်၍ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ ခေါ်၍မိန့်တော်မူသနည်း။ ပ။ တတိယမ္ပိ ခေါ၊ သုံးကြိမ်မြောက်လည်း။ ပမာဒံ၊ မေ့လျော့ခြင်းကို။ အာပါဒေသိ၊ ဖြစ်စေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒေဝါနမိန္ဒော၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ သုသီမံ၊ သုသီမအမည်ရှိသော။ ဒေဝပုတ္တံ၊ နတ်သားကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

ယတြ ဌာနေ၊ အကြင်အရပ်၌။ အနုဋ္ဌာဟံ အနုဋ္ဌဟန္တော၊ ထကြွလုံ့လ မရှိဘဲ။ အဝါယာမံ အဝါယမန္တော၊ အားထုတ်ခြင်း မရှိဘဲ။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ အဓိဂစ္ဆတိ၊ ရ၏။ သုသီမ၊ သုသီမ။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်သို့။ တွံ၊ သင်သည်။ ဂစ္ဆာဟိ၊ သွားလော။ မဉ္စ၊ ငါ့ကိုလည်း။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်သို့သာလျှင်။ ပါပယ၊ ရောက်စေလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

Ä (၂၂၀) ယော၊ အကြင်သူသည်။ အလသော၊ ပျင်းရိသည်။ အဿ၊ ဖြစ်အံ့။ အနုဋ္ဌာတာ၊ ထကြွလုံ့လမရှိသည်။ အဿ၊ ဖြစ်အံ့။ ကိစ္စာနိ၊ ကိစ္စတို့ကို။ န စ ကာရယေ၊ မပြုရာ။ သော၊ ထိုသူသည်။ သဗ္ဗကာမသမိဒ္ဓေါ၊ အလုံးစုံသော အလိုနှင့် ပြည့်စုံသည်။ အဿ၊ ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည် ရှိသော်။ သက္က၊ သိကြားမင်း။ မေ၊ ငါ့အား။ ဝရံ၊ မြတ်သော။ တံ ဌာနံ၊ ထိုအရပ်ကို။ ဘဝံ၊ အရှင်နတ်မင်းသည်။ ဒိဿ၊ ညွှန်းတော်မူပါလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သုသီမော၊ သုသီမနတ်သားသည်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။

အလသော၊ ပျင်းရိသော။ အနုဋ္ဌာတာ၊ ထကြွလုံ့လမရှိသော သူသည်။ ယတ္ထ၊ အကြင်အရပ်၌။ အစ္စန္တံ၊ စင်စစ်။ သုခံ၊ ချမ်းသာကို။ ဧဓတိ၊ ရ၏။ သုသီမ၊ သုသီမ။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်သို့။ တွံ၊ သင်သည်။ ဂစ္ဆာဟိ၊ သွားလော။ မဉ္စ၊ ငါ့ကိုလည်း။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်သို့သာလျှင်။ ပါပယ၊ ရောက်စေလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။

ဒေဝသေဋ္ဌ၊ နတ်တကာတို့ထက်မြတ်သော။ သက္က၊ သိကြားမင်း။ အကမ္မုနာ၊ အမှုကို မပြုဘဲ။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ အသောကံ၊ စိုးရိမ်ခြင်း မရှိသော။ သုခံ၊ ချမ်းသာသော။ ယံ ဌာနံ၊ အကြင်အရပ်ကို။ ဝိန္ဒေမ၊ ရကုန်အံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ ရကုန်သည်ရှိသော်။ သက္က၊ သိကြားမင်း။ ဘဝံ၊ သင်သည်။ မေ၊ အကျွန်ုပ်အား။ ဝရံ၊ မြတ်သော။ တံ ဋ္ဌာနံ၊ ထိုအရပ်ကို။ ဒိဿ၊ ညွန်းတော်မူပါလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သုသီမော၊ သုသီမသည်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။

အကမ္မေန၊ အမှုကို မပြုသဖြင့်။ ကောစိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူ၌။ န ဇီဝတိ၊ အသက်မမွေး။ သစေ အတ္ထိ၊ အကယ်၍ ရှိသည်ဖြစ်အံ့။ သော၊ ထိုအသက်ရှင်ခြင်းအကြောင်းသည်။ နိဗ္ဗာနဿ၊ နိဗ္ဗာန်ကို။ မဂ္ဂေါ၊ ရခြင်းအကြောင်းသည်။ ဟိ (ယသ္မာ)၊ အကြင်ကြောင့်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ သုသီမ၊ သုသီမ။ တတ္ထ၊ ထိုအရပ်သို့။ တွံ၊ သင်သည်။ ဂစ္ဆာဟိ၊ သွားလော။ မဉ္စ၊ ငါ့ကိုလည်း။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်သို့သာလျှင်။ ပါပယ၊ ရောက်စေလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒေဝါနမိန္ဒော၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သောဟိ နာမသက္ကော၊ ထိုသိကြားမင်း မည်စင်လျက်လည်း။ သကံ၊ မိမိ၏။ ပုညဖလံ၊ ကောင်းမှုအကျိုးကို။ ဥပဇီဝမာနော၊ မှီ၍ အသက်မွေးလျက်။ တာဝတိံသာနံ၊ တာဝတိံသာဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေဝါနံ၊ နတ်တို့ကို။ ဣဿရိယာဓိပစ္စံ၊ အစိုးရသော အဖြစ်သို့ ရောက်သော။ ရဇ္ဇံ၊ မင်းအဖြစ်ကို။ ကရောန္တော၊ ပြုသည် ဖြစ်၍။ ဥဋ္ဌာနဝီရိယဿ၊ အားထုတ်အပ်သော ဝီရိယရှိသော သူ၏။ ဝဏ္ဏဝါဒီ၊ ကျေးဇူးကို ဆိုလေ့ရှိသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သွာက္ခာတေ၊ ကောင်းစွာဟောတော်မူအပ်သော။ ဣဓ ဣမသ္မိံ ဓမ္မဝိနယေ၊ ဤသုတ် အဘိဓမ္မာ ဝိနည်းဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ပဗ္ဗဇိတာ၊ ရဟန်းပြုကုန်သည်။ သမာနာ၊ ဖြစ်ကုန်လျက်။ ယံ ဝီရိယံ၊ အကြင်ဝီရိယသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ ဝိီရိယံ၊ ထိုဝီရိယကို။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ သောဘေထ၊ တင့်တယ်စေကုန်လော။ အပ္ပတ္တဿ၊ မရောက်သေးသော နိဗ္ဗာန်တရားကို။ ပတ္တိယ၊ ရောက်ခြင်းငှာ။ အနဓိဂတဿ၊ မရအပ်သေးသော နိဗ္ဗာန်တရားကို။ အဓိဂမာယ၊ ရခြင်းငှာ။ အသစ္ဆိကတဿ၊ မျက်မှောက် မပြုအပ်သေးသော နိဗ္ဗာန်တရားကို။ သစ္ဆိကိရိယာယ၊ မျက်မှောက်ပြုခြင်းငှာ။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဥဋ္ဌဟေယျာထ၊ အားထုတ်ကုန်လော။ ဃဋေယျာထ၊ စေ့ဆော်ကုန်လော။ ဝါယမေယျာထ၊ လုံ့လပြုကုန်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။) ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၃၊ ဓဇဂ္ဂသုတ်

၂၄၉။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာထပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တတြ ခေါ၊ ထိသို့နေတော်မူသော အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ ဘိက္ခဝေါတိ၊ ရဟန်းတို့ဟူ၍။ အာမန္တေသိ၊ ခေါ်တော်မူ၏။ ဘဒန္တေတိ၊ အရှင်ဘုရားဟူ၍။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရားအား။ ပစ္စေဿာသုံ၊ ဝန်ခံကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘူတပုဗ္ဗံ၊ ရှေး၌ဖြစ်ဘူး၏။ ဒေဝါသုရသင်္ဂါမော၊ တာဝတိံသာနတ်အသူရာနတ်တို့၏စစ်ပွဲသည်။ သမူပဗျူဠှော၊ ကောင်းစွာစုရုံးစည်းဝေးသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒေဝါနမိန္ဒော၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ တာဝတိံသေ၊ တာဝတိံသာဘုံ၌ နေကုန်သော။ ဒေဝေ၊ နတ်တို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ ခေါ်၍မိန့်တော်မူ၏။

မာရိသာ၊ အချင်းနတ်များတို့။ သင်္ဂါမဂတာနံ၊ စစ်မြေအရပ်သို့သွားကုန်သော။ ဒေဝါနံ၊ နတ်တို့အား။ ဘယံ ဝါ၊ ကြောက်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဆမ္ဘိတတ္တံ ဝါ၊ ကိုယ်ခက်တရော်ရှိခြင်းသည်လည်းကောင်း။ လောမဟံသော ဝါ၊ ကြက်သီးမွေးညင်း ထခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သစေ ဥပ္ပဇ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ ဧဝံ သတိ၊ ဤသို့ ဖြစ်သည်ရှိသော်။ တသ္မိံ သမယေ၊ ထိုသို့ ဖြစ်သော အခါ၌။ မမေဝ၊ ငါ၏သာလျှင်။ ဓဇဂ္ဂံ၊ တံခွန်ဖျားကို။ ဥလ္လောကေယျာထ၊ ကြည့်ကြကုန်လော။ ဟိ၊ အကျိုးကို ပြဦးအံ့။ မမံ၊ ငါ၏။ ဓဇ္ဇဂ္ဂံ၊ တံခွန်ဖျားကို။ ဥလ္လောကယတံ၊ ကြည့်ကုန်သော။ ဝေါ၊ သင်တို့အား။ ယံ ဘယံ ဝါ၊ အကြင်ကြောက်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ယံ ဆမ္ဘိတတ္တံ ဝါ၊ အကြင်ကိုယ်ခက်တရော်ရှိခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ယော လောမဟံသော ဝါ၊ အကြင်ကြက်သီးမွေးညင်းထခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဘဝဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ သော၊ ထိုကြောက်ခြင်း ကိုယ်ခက်တရော်ရှိခြင်း ကြက်သီးမွေးညင်းထခြင်းသည်။ ပဟီယိဿတိ၊ ပျောက်လတ္တံ့။

မေ၊ ငါ၏။ ဓဇဂ္ဂံ၊ တံခွန်ဖျားကို။ နော စေ ဥလ္လောကေယျထ၊ အကယ်၍ မကြည့်မိကုန်ငြားအံ့။ အထ၊ ထိုသို့ မကြည့်မိကုန်သည်ရှိသော်။ ပဇာပတိဿ၊ ပဇာပတိအမည်ရှိသော။ ဒေဝရာဇဿ၊ နတ်မင်း၏။ ဓဇဂ္ဂံ၊ တံခွန်ဖျားကို။ ဥလ္လောကေယျာထ၊ ကြည့်ကြကုန်လော။ ဟိ၊ အကျိုးကိုပြဦးအံ့။ ပဇာပတိဿ၊ ပဇာပတိအမည်ရှိသော။ ဒေဝရာဇဿ၊ နတ်မင်း၏။ ဓဇဂ္ဂံ၊ တံခွန်ဖျားကို။ ဥလ္လောကယတံ၊ ကြည့်ကုန်သော။ ဝေါ၊ သင်တို့အား။ ယံ ဘယံ ဝါ၊ အကြင်ကြောက်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ယံ ဆမ္ဘိတတ္တံ ဝါ၊ အကြင်ကိုယ်ခက်ထရော်ရှိခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ယော လောမဟံသော ဝါ၊ အကြင်ကြက်သီမွေးညင်းထခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ သော၊ ထိုကြောက်ခြင်း ကိုယ်ခက်တရော်ရှိခြင်း ကြက်သီးမွေးညင်းထခြင်းသည်။ ပဟီယိဿတိ၊ ပျောက်လတ္တံ့။

Ä (၂၂၁) ပဇာပတိဿ၊ ပဇာပတိမည်သော။ ဒေဝရာဇဿ၊ နတ်မင်း၏။ ဓဇဂ္ဂံ၊ တံခွန်ဖျားကို။ နော စေ ဥလ္လောကေယျာထ၊ အကယ်၍ မကြည့်မိကုန်ငြားအံ့။ အထ၊ ထိုသို့ မကြည့်မိကုန်သည်ရှိသော်။ ဝရုဏဿ၊ ဝရူဏအမည်ရှိသော။ ဒေဝရာဇဿ၊ နတ်မင်း၏။ ဓဇဂ္ဂံ၊ တံခွန်ဖျားကို။ ဥလ္လောကေယျာထ၊ ကြည့်ကြကုန်လော။ ဟိ၊ အကျိုးကိုပြဦးအံ့။ ဝရုဏဿ၊ ဝရုဏအမည်ရှိသော။ ဒေဝရာဇဿ၊ နတ်မင်း၏။ ဓဇဂ္ဂံ၊ တံခွန်ဖျားကို။ ဥလ္လောကယတံ၊ ကြည့်ကုန်သော။ ဝေါ၊ သင်တို့အား။ ယံ ဘယံ ဝါ၊ အကြင်ကြောက်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ယံ ဆမ္ဘိတတ္တံ ဝါ၊ အကြင်ကိုယ်ခက်တရော်ရှိခြင်းသည်လည်ကောင်း။ ယော လာမဟံသော ဝါ၊ အကြင်ကြက်သီးမွေးညင်းထခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ သော၊ ထိုအကြောက်ခြင်း ကိုယ်ခက်တရော်ရှိခြင်း ကြက်သီးမွေးညင်းထခြင်းသည်။ ပဟီဿတိ၊ ပျေက်လတ္တံ့။

ဝရုဏဿ၊ ဝရုဏအမည်ရှိသော။ ဒေဝရာဇဿ၊ နတ်မင်း၏။ ဓဇဂ္ဂံ၊ တံခွန်ဖျားကို။ နော စေ ဥလ္လောကေယျာထ၊ အကယ်၍ မကြည်မိကုန်ငြားအံ့။ အထ၊ ထိုသို့ မကြည့်မိကုန်သည်ရှိသော်။ ဤသာနဿ၊ ဤသာနအမည်ရှိသော။ ဒေဝရာဇဿ၊ နတ်မင်း၏။ ဓဇဂ္ဂံ၊ တံခွန်ဖျားကို။ ဥလ္လောကေယျာထ၊ ကြည့်ကြကုန်လော။ ဟိ၊ သင့်စွ။ ဤသာနဿ၊ ဤသာနမည်သော။ ဒေဝရာဇဿ၊ နတ်မင်း၏။ ဓဇဂ္ဂံ၊ တံခွန်ဖျားကို။ ဥလ္လောကယတံ၊ ကြည့်ကုန်သော။ ဝေါ၊ သင်တို့အား။ ယံ ဘယံ ဝါ၊ အကြင်ကြောက်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ယံ ဆမ္ဘိတတ္တံ ဝါ၊ အကြင်ကိုယ်ခက်တရော်ရှိခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ယော လောမဟံသော ဝါ၊ အကြင်ကြက်သီးမွေးညင်းထခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ သော၊ ထိုကြောက်ခြင်း ကိုယ်ခက်တရော်ရှိခြင်း ကြက်သီးမွေးညင်းထခြင်းသည်။ ပဟီယိဿတိ၊ ပျောက်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ ခေါ်၍မိန့်တော်မူ၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒေဝါနမိန္ဒဿ၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကဿ၊ သိကြားမင်း၏။ တံ ခေါ ပန ဓဇဂ္ဂံ၊ ထိုတံခွန်ဖျားကို။ ဥလ္လောကယတံ ဝါ၊ ကြည့်ကုန်သော နတ်တို့အားလည်းကောင်း။ ပဇာပတိဿ၊ ပဇာပတိအမည်ရှိသော။ ဒေဝရာဇဿ၊ နတ်မင်း၏။ ဓဇဂ္ဂံ၊ တံခွန်ဖျားကို။ ဥလ္လောကယတံ ဝါ၊ ကြည့်ကုန်သော နတ်တို့အားလည်းကောင်း။ ဝရုဏဿ၊ ဝရုဏအမည်ရှိသော။ ဒေဝရာဇဿ၊ နတ်မင်း၏။ ဓဇဂ္ဂံ၊ တံခွန်ဖျားကို။ ဥလ္လောကယတံ ဝါ၊ ကြည့်ကုန်သော နတ်တို့အားလည်းကောင်း။ ဤသာနဿ၊ ဤသာနအမည်ရှိသော။ ဒေဝရာဇဿ၊ နတ်မင်း၏။ ဓဇဂ္ဂံ၊ တံခွန်ဖျားကို။ ဥလ္လောကယတံ ဝါ၊ ကြည့်ကုန်သော နတ်တို့အားလည်းကောင်း။ ယံ ဘယံ ဝါ၊ အကြင်ကြောက်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ယံ ဆမ္ဘိတတ္တံ ဝါ၊ အကြင်ကိုယ်ခက်တရော်ရှိခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ယော လောမဟံသော ဝါ၊ အကြင်ကြက်သီးမွေးညင်းထခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ သော၊ ထိုကြောက်ခြင်းကိုယ်ခက်တရော်ရှိခြင်း ကြက်သီးမွေးညင်းထခြင်းသည်။ ပဟီယေထာပိ၊ ပျောက်မူလည်း ပျောက်ရာ၏။ နော ပဟီယေထ၊ မပျောက်မူလည်း မပျောက်ရာ။

တံ၊ ထိုသို့ ပျောက်ခြင်း မပျောက်ခြင်းသည်။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ် အကြောင်းကြောင့်နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဟိ (ယသ္မာ)၊ အကြင်ကြောင့်။ ဒေဝါနမိန္ဒော၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ အဝီတရာဂေါ၊ မကင်းသောရာဂရှိ၏။ အဝီတဒေါသော၊ မကင်းသော ဒေါသရှိ၏။ အဝီတမောဟော၊ မကင်းသောမောဟရှိ၏။ ဘီရူ၊ ကြောက်တတ်၏။ ဆမ္ဘီ၊ ကိုယ်ခက်တရော်ရှိတတ်၏။ ဥတြာသီ၊ ထိတ်လန့်တတ်၏။ ပလာယီ၊ ပြေးတတ်၏။ ဣတိ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ပဟီယေထာပိ၊ ပျောက်မူလည်း ပျောက်ရာ၏။ နော ပဟီယေထာပိ၊ မပျောက်မူလည်း မပျောက်ရာ။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်လည်း။ ခေါ၊ စင်စစ်သဖြင့်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝဒါမိ၊ ဆို၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အရညဂတာနံ ဝါ၊ တောသို့ကပ်သည်လည်းဖြစ်ကုန်သော။ ရုက္ခမူလဂတာနံ ဝါ၊ သစ်ပင်ရင်းသို့ကပ်သည်လည်းဖြစ်ကုန်သော။ သုညာဂါရဂတာနံ ဝါ၊ ဆိတ်ကွယ်ရာအရပ်သို့ ကပ်သည်လည်းဖြစ်ကုန်သော။ တုမှာကံ၊ သင်တို့အား။ ဘယံ ဝါ၊ ကြောက်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဆမ္ဘိတတ္တံ ဝါ၊ ကိုယ်ခက်တရော်ရှိခြင်းသည်လည်းကောင်း။ လောမဟံသော ဝါ၊ ကြက်သီးမွေးညင်းထခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သစေ ဥပ္ပဇ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံံ့။ တသ္မိံ သမယေ၊ ထိုအခါ၌။ မမေဝ မံ ဧဝ၊ ငါ့ကိုသာလျှင်။ အနုဿရေယျာထ၊ အောက်မေ့ကုန်လော။ ကိံ အနုဿရေယျာထ၊ အဘယ်သို့ အောက်မေ့ကုန်ရာသနည်း။

သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣတိပိ ဣမိနာ စ ကာရဏေန၊ ဤသို့ပစ္စည်းလေးပါကို ခံတော်မူထိုက်သောအကြောင်းကြောင့်လည်း။ အရဟံ၊ အရဟမည်တော်မူ၏။ သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣတိပိ ဣမိနာ စ ကာရဏေန၊ ဤသို့ခပ်သိမ်းသော ဉေယျဓံတရားငါးပါးတို့ကို မဖောက်မပြန် သယမ္ဘူဉာဏ်ဖြင့် ကိုယ်တော်တိုင်သိတော်မူတတ်သော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓမည်တော်မူ၏။ သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣတိပိ ဣမိနာ စကာရဏေန၊ ဤသို့သော ဝိဇ္ဇာသုံးပါ ဝိဇ္ဇာရှစ်ပါး စရဏတစ်ဆယ့်ငါးပါးနှင့် ပြည့်စုံတော်မူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ ဝိဇ္ဇာစရဏသမ္ပန္နော၊ ဝိဇ္ဇာစရဏသမ္ပန္နမည်တော်မူ၏။ သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣတိပိ ဣမိနာ စ ကာရဏေန၊ ဤသို့ကောင်းသောစကားကို ဆိုတော်မူတတ်သောအကြောင်းကြောင့်လည်း။ သုဂတော၊ သုဂတမည်တော်မူ၏။ သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣတိပိ ဣမိနာ စ ကာရဏေန၊ ဤသို့သတ္တလောကသင်္ခါရလောကဩကာသလောကတည်းဟူသော လောကသုံးပါးတို့ကို သိတော်မူတတ်သော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ လောကဝိဒူ၊ လောကဝိဒူမည်တော်မူ၏။ သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣတိပိ ဣမိနာ စ ကာရဏေန၊ ဤသို့ဆုံးမအပ်သော ဝေနေယျသတ္တဝါ အပေါင်းတို့ကို အတုမရှိဆုံးမတော်မူတတ်သောအကြောင်းကြောင့်လည်း။ အနုတ္တေရောပုရိသဒမ္မသာရထိ၊ အနုတ္တရောပုရိသဒမ္မသာရထိမည်တော်မူ၏။ သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣတိပိ ဣမိနာ စ ကာရဏေန၊ ဤသို့နတ်နှင့်တကွသောလူတို့၏ ဆရာဖြစ်တော်မူသော အကြောင်းကြောင့်လလည်း။ သတ္ထာဒေဝမနုဿာနံ၊ သတ္ထာဒေဝမနုဿာနံမည်တော်မူ၏။ သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣတိပိ ဣမိနာ စ ကာရဏေန၊ ဤသို့သစ္စာလေးပါးတရားတို့ကို သိတော်မူတတ်သောအကြောင်းကြောင့်လည်း။ ဗုဒ္ဓေါ၊ ဗုဒ္ဓမည်တော်မူ၏။ သော ဘဂဝါ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣတိပိ ဣမိနာ စကာရဏေန၊ ဤသို့ဣဿရိယဓမ္မယသသီရိကာမပယတ္တတည်းဟူသော ဘုန်းတော်ခြောက်ပါးနှင့် ပြည့်စုံတော်မူသော အကြောင်းကြောင့်လည်း။ ဘဂဝါ၊ ဘဂဝါမည်တော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အနုဿရေယျထ၊ အောက်မေ့ကြကုန်လော။ ဟိ၊ အောက်မေ့ခြင်း၏အကျိုးကို ပြဦးအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ မမံ၊ ငါ့ကို။ အနုဿရတံ၊ အောက်မေ့ကုန်သော။ ဝေါ၊ သင်တို့အား။ ယံ ဘယံ ဝါ၊ အကြင်ကြောက်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ယံ ဆမ္ဘိတတ္တံ ဝါ၊ အကြင်ကိုယ်ခက်တရော်ရှိခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ယော လောမဟံသော ဝါ၊ အကြင်ကြက်သီးမွေးညင်းထခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ သော၊ ထိုကြောက်ခြင်း ကိုယ်ခက်ထရော်ရှိခြင်း ကြက်သီးမွေးညင်းထခြင်းသည်။ ပဟီယိဿတိ၊ ပျောက်လတ္တံ့။

မံ၊ ငါ့ကို။ နော စေ အနုဿရေယျာထ၊ အကယ်၍ မအောက်မေ့မိကုန်ငြားအံ့။ အထ၊ ထိုမအောက်မေ့မိကြကုန်သည်ရှိသော်။ ဓမ္မံ၊ ငါဟောတော်မူအပ်သော တရားတော်ကို။ အနုဿရေယျာထ၊ အောက်မေ့ကြကုန်လော။ ကိံ အနုဿရေယျာထ၊ အဘယ်သို့ အောက်မေ့ကုန်ရာသနည်း။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မော၊ တရားတော်ကို။ သွာက္ခာတော၊ ကောင်းစွာဟောတော်မူအပ်၏။ သွာက္ခာတော၊ ကောင်းစွာဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မော၊ တရားတော်သည်။ သန္ဒိဋ္ဌိကော၊ မျက်မှောက်၌ အကျိုးကို ပေးတတ်၏။ အကာလိကော၊ ကာလအခြားမဲ့၌ အကျိုးကို ပေးတတ်၏။ ဧဟိ ပဿိကော၊ လာလှည့် ရှုလှည့်ဟူသော စကားကိုလည်း ဆိုတတ်၏။ ဩပါနေယျိကော၊ နတ်ရွာနိဗ္ဗာန်သို့ ဆောင်ခြင်းငှာ ထိုက်၏။ ပစ္စတ္တံ၊ အသီးအသီး။ ဝိညူဟိ၊ မဂ္ဂဋ္ဌာန်လေးယောက်ဖြစ်ကုန်သော ပညာရှိတို့သည်။ ဝေဒိတဗ္ဗော၊ သိအပ်ခံစား၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အနုဿရေယျာထ၊ အောက်မေ့ကြကုန်လော။ ဟိ၊ အောက်မေ့ခြင်း၏ အကျိုးကို ပြဦးအံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ အနုဿရတံ၊ အောက်မေ့ကုန်သော။ ဝေါ၊ သင်တို့အား။ ယံ ဘယံ ဝါ၊ အကြင်ကြောက်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ယံ ဆမ္ဘိတတ္တံ ဝါ၊ အကြင်ကိုယ်ခက်တရော်ရှိခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ယော လောမဟံသော ဝါ၊ အကြင်ကြက်သီးမွေးညင်းထခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ သော၊ ထိုကြောက်ခြင်း ကိုယ်ခက်တရော်ရှိခြင်း ကြက်သီးမွေးညင်းထခြင်းသည်။ ပဟီယိဿတိ၊ ပျောက်လတ္တံ့။

ဓမ္မံ၊ တရားကို။ နော စေ အနုဿရေယျာထ၊ အကယ်၍ မအောက်မေမိကုန်အံ့။ အထ၊ ထိုသို့ မအောက်မေ့မိကုန်ရှိသော်။ သံဃံ၊ ငါဘုရား၏ တပည့်သားသံဃာတော်ကို။ အနုဿရေယျာထ၊ အောက်မေ့ကြကုန်သော။ ကိံ အနုဿရေယျာထ၊ အဘယ်သို့ အောက်မေ့ကုန်ရာသနည်း။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သာဝကသံဃော၊ တပည့်သားအပေါင်းသည်။ သုပ္ပဋိပန္နော၊ ကောင်းစွာကျင့်တတ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ Ä (၂၂၂) သာဝကသံဃော၊ တပည့်သားအပေါင်းသည်။ ဥဇုပ္ပဋိပန္နော၊ ဖြောင့်မတ်စွာကျင့်တတ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သာဝကသံဃော၊ တပည့်သားအပေါင်းသည်။ ဉာယပ္ပဋိပန္နော၊ နိဗ္ဗာန်အကျိုးငှာ ကျင့်တတ်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သာဝကသံဃော၊ တပည့်သားအပေါင်းသည်။ သာမိစိပ္ပဋိပန္နော၊ ရိုသေစွာကျင့်တတ်၏။ စတ္တာရိ၊ လေးပါးကုန်သော။ ယဒိဒံ ယာနိ ပုရိသယုဂါနိ၊ အကြင်ယောကျ်ားမြတ်အစုံတို့သည်။ ပုဂ္ဂလဝသေန၊ ပုဂ္ဂိုလ်၏အစွမ်းဖြင့်။ ယဒိဒံ အဋ္ဌပုရိသပုဂ္ဂလာ၊ အကြင်ရှစ်ယောက်သောယောကျ်ားမြတ်ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဧသဧသော သာဝကသံဃော၊ ဤတပည့်သားအပေါင်းသည်။ အာဟုနေယျော၊ အဝေးမှဆောင်၍လှူအပ်သော အလှူကို ခံထိုက်၏။ ပါဟုနေယျော၊ ဧည့်သည်တို့အား ရည်၍ တည်ထားသောအလှူဝတ္ထုကို ခံထိုက်၏။ ဒက္ခိဏေယျော၊ မြတ်သောအလှူကို ခံထိုက်၏။ အဉ္ဇလီကရဏီယော၊ လက်အုပ်ချီခြင်းကို ပြုထိုက်၏။ လောကဿ၊ လူများ၏။ အနုတ္တရံ၊ အတုမရှိသော။ ပုညက္ခေတ္တံ၊ ကောင်းမှု၏ပွားရာလယ်မြေကောင်းသဖွယ်ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အနုဿရေယျာထ၊ အောက်မေ့ကြကုန်လော။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ အနုဿရတံ၊ အောက်မေ့ကုန်သော။ ဝေါ၊ သင်တို့အား။ ယံ ဘယံ ဝါ၊ အကြင်ကြောက်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ယံ ဆမ္ဘိတတ္တံ ဝါ၊ အကြင်ကိုယ်ခက်တရော်ရှိခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ယော လောမဟံသော ဝါ၊ အကြင်ကြက်သီးမွေးညင်းထခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ သော၊ ထိုကြောက်ခြင်း ကိုယ်ခက်တရော်ရှိခြင်း ကြက်သီးမွေးညင်းထခြင်းသည်။ ပဟီယိဿတိ၊ ပျောက်လတ္တံ့။

တံ၊ ထိုပျောက်ခြင်းသည်။ ကိဿ ဟေတု၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်နည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဟိ (ယသ္မာ)၊ အကြင်ကြောင့်။ တထာဂတော၊ ငါဘုရားသည်။ အရဟံ၊ ပစ္စည်းလေးပါးကို ခံတော်မူထိုက်၏။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ အလုံးစုံသော တရားတို့ကို သိတော်မူတတ်၏။ ဝီတရာဂေါ၊ ကင်းသောရာဂရှိ၏။ ဝီတဒေါသော၊ ကင်းသောဒေါသရှိ၏။ ဝီတမောဟော၊ ကင်းသောမောဟရှိ၏။ အဘီရူ၊ ကြောက်ခြင်းကင်းတော်မူ၏။ အစ္ဆမ္ဘီ၊ ကိုယ်ခက်တရော်ရှိခြင်းကင်းတော်မူ၏။ အနုတြာသီ၊ ထိတ်လန့်ခြင်းကင်းတော်မူ၏။ အပလာယီ၊ ပုန်းပြေးခြင်းရှိတော်မမူ။ ဣတိ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ပဟီယိဿတိ၊ ပျောက်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။) ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ သုဂတော၊ ကောင်းသောစကားကို ဆိုတော်မူတတ်သော မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ ဝတွာန၊ ဆိုပြီး၍။ အထာပရံ၊ ထိုမှတပါးသော။ ဧတံ၊ ဤစကားကို။ သတ္ထာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အရညေ ဝါ၊ တော၌လည်းကောင်း။ ရုက္ခမူလေ ဝါ၊ သစ်ပင်ရင်း၌လည်းကောင်း။ သုညာဂါရေ ဝါ၊ ဆိတ်ကွယ်ရာ အရပ်၌လည်းကောင်း။ သမ္ဗုဒ္ဓံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ အနုဿရေယျာထ၊ အောက်မေ့ကြကုန်လော။ တုမှာကံ၊ သင်တို့အား။ ဘယံ၊ ကြောက်ခြင်းသည်။ နော သိယာ၊ မဖြစ်ရာ။

လောကဇေဋ္ဌံ၊ လူတို့၏အကြီးလည်းဖြစ်သော။ နရာသဘံ၊ လူတို့ထက်လည်းမြတ်သော။ ဗုဒ္ဓံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ နော စေ သရေယျာထ၊ အကယ်၍ မအောက်မေ့မိကုန်အံ့။ အထ၊ ထိုသို့ မအောက်မေ့မိသည်ရှိသော်။ နိယျာနိကံ၊ သံသရာမှ ထုတ်၍သွားတတ်သော။ သုဒေသိတံ၊ ကောင်းစွာဟောအပ်သော။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ သရေယျာထ၊ အောက်မေ့ကြကုန်လော။

နိယျာနိကံ၊ သံသရာမှ ထုတ်၍သွားတတ်သော။ သုဒေသိတံ၊ ကောင်းစွာဟောအပ်သော။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ နော စေ သရေယျာထ၊ အကယ်၍ မအောက်မေ့မိကုန်အံ့။ အထ၊ ထိုသို့ မအောက်မေ့မိကုန်သည်ရှိသော်။ အနုတ္တရံ၊ အတုမရှိသော။ ပုညက္ခေတ္တံ၊ ကောင်းမှု၏ပွားရာလယ်မြေကောင်းသဖွယ်ဖြစ်သော။ သံဃံ၊ သံဃာကို။ သရေယျာထ၊ အောက်မေ့ကြကုန်သော။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ၊ ဤဆိုအပ်ပြီးသောနည်းဖြင့်။ ဗုဒ္ဓဉ္စ၊ ငါဘုရားကိုလည်းကောင်း။ ဓမ္မဉ္စ၊ တရားတော်ကိုလည်းကောင်း။ သံဃဉ္စ၊ သံဃာတော်ကိုလည်းကောင်း။ သရန္တာနံ၊ အောက်မေ့မိကုန်သော။ ဝေါ၊ သင်တို့အား။ ဘယံ ဝါ၊ ကြောက်ခြင်းသည်လည်းကောင်း။ ဆမ္ဘိတတ္တံ ဝါ၊ ကိုယ်ခက်တရော်ရှိခြင်းသည်လည်းကောင်း။ လောမဟံသော ဝါ၊ ကြက်သီးမွေးညင်းထခြင်းသည်လည်းကောင်း။ န ဟေဿတိ၊ မဖြစ်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၄၊ ဝေပစိတ္တိသုတ်

၂၅၀။ သာဝတ္ထိနိဒါနံ၊ သာဝတ္ထိနိဒါန်းတည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘူတပုဗ္ဗံ၊ ရှေး၌ဖြစ်ဘူး၏။ ဒေဝါသူရသင်္ဂါမော၊ နတ်အသူရာတို့၏ စစ်ပွဲသည်။ သမုပဗျူဠှော၊ ကောင်းစွာစုရုံးစည်းဝေးသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဝေပစိတ္တိ၊ ဝေပစိတ္တိအမည်ရှိသော။ အသုရိန္ဒော၊ အသုရိန်သည်။ အသုရေ၊ အသုရာတို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ ခေါ်၍ပြောဆို၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ ခေါ်၍ပြောဆိုသနည်း။ မာရိသာ၊ အချင်းအသုရာတို့။ ဒေဝါနံ၊ နတ်ပြည်တို့ကို။ အသုရသင်္ဂါမေ၊ အသုရာစစ်သည်အပေါင်းတို့သည်။ သမုပဗျူဠှော၊ ကောင်းစွာစုရုံးစည်းဝေးသည်ရှိသော်။ အသုရာ၊ အသုရာတို့သည်။ သစေ ဇိနေယျုံ၊ အကယ်၍ အောင်ကုန်သည်ဖြစ်အံ့။ ဒေဝါ၊ နတ်တို့သည်။ သစေ ပရာဇိနေယျုံ၊ အကယ်၍ ရှုံးကုန်သည်ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သန္တေသု၊ ဤသို့အောင်ကုန်ရှုံးကုန်သည်ရှိသော်။ ဒေဝါနမိန္ဒံ၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ နံ သက္ကံ၊ ထိုသိကြားကို။ ကဏ္ဍေပဉ္စမေဟိ၊ လည်လျှင်ငါးခုမြောက်ရှိကုန်သော။ ဗန္ဓနေဟိ၊ အနှောင်အဖွဲ့တို့ဖြင့်။ ဗန္ဓိတွာ၊ နှောင်ဖွဲ့၍။ မမ၊ ငါ၏။ သန္တိကေ၊ အထံဖြစ်သော။ အသုရပုရံ၊ အသုရာပြည်သို့။ အာနေယျာထ၊ ဆောင်ကြကုန်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ ခေါ်၍ပြောဆို၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒေဝါနမိန္ဒော၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကောပိ၊ သိကြားမင်းသည်လည်း။ ဒေဝေတာဝတိံသေ၊ တာဝတိံသာနတ်တို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ ခေါ်၍မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ ခေါ်၍မိန့်တော်မူသနည်း။ မာရိသာ၊ အချင်းနတ်တို့။ ဒေဝါနံ၊ နတ်ပြည်တို့သို့။ အသုရသင်္ဂါမေ၊ အသုရာစစ်သည်အပေါင်းသည်။ သမုပဗျူဠှော၊ ကောင်းစွာစုရုံးစည်းဝေးသည်ရှိသော်။ ဒေဝါ၊ နတ်တို့သည်။ သစေ ဇိနေယျုံ၊ အကယ်၍ အောင်ကုန်သည်ဖြစ်အံ့။ အသုရာ၊ အသုရာတို့သည်။ သစေ ပရာဇိနေယျုံ၊ အကယ်၍ ရှုံ့းသည်ဖြစ်အံ့။ ဧဝံ သန္တေသု၊ ဤသို့အောင်ကုန်ရှုံးကုန်သည်ရှိသော်။ ဝေပစိတ္တိံ၊ ဝေပစိတ္တိအမည်ရှိသော။ နံ အသုရိန္ဒံ၊ ထိုအသုရိန်ကို။ ကဏ္ဍပဉ္စမေဟိ၊ လည်လျှင်ငါးခုမြောက်ရှိကုန်သော။ ဗန္ဓနေဟိ၊ အနှောင်အဖွဲ့တို့ဖြင့်။ ဗန္ဓိတွာ၊ နှောင်ဖွဲ့၍။ မမ၊ ငါ၏။ သန္တိကေ သန္တိကံ၊ အထံဖြစ်သော။ သုဓမ္မသဘံ၊ သုဓမ္မာသဘင်သို့။ အာနေယျာထ၊ ဆောင်ကြကုန်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ ခေါ်၍မိန့်တော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တသ္မိံ ခေါ ပန သင်္ဂါမေ၊ ထိုစစ်ပွဲ၌။ ဒေဝါ၊ နတ်တို့သည်။ Ä (၂၂၃) ဇိနိံသု၊ အောင်ကုန်၏။ အသုရာ၊ အသုရာတို့သည်။ ပရာဇိနိံသု၊ ရှုံးကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တာဝတိံသာ၊ တာဝတိံာဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေဝါ၊ နတ်တို့သည်။ ဝေပစိတ္တိံ၊ ဝေပစိတ္တိအမည်ရှိသော။ အသုရိန္ဒံ၊ အသုရိန်ကို။ ကဏ္ဍေပဉ္စမေဟိ၊ လည်လျှင်ငါးမြောက်ရှိကုန်သော။ ဗန္ဓေဟိ၊ အနှောင်အဖွဲ့တို့ဖြင့်။ ဗန္ဓတွာ၊ နှောင်ဖွဲ့၍။ ဒေဝါနမိန္ဒဿ၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကဿ၊ သိကြားမင်း၏။ သန္တိကေ သန္တိကံ၊ အထဖြစ်သော။ သုဓမ္မသဘံ၊ သုဓမ္မာ သဘင်သို့။ အာနေသုံ၊ ဆောင်ကြကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတြ၊ ထိုသို့ ဆောင်ရာ၌။ ကဏ္ဍေပဉ္စမေဟိ၊ လည်လျှင်ငါးခုမြောက်ကုန်သော။ ဗန္ဓနေဟိ၊ အနှောင်အဖွဲ့တို့ဖြင့်။ ဗန္ဓော၊ နှောင်ဖွဲ့အပ်သော။ ဝေပစိတ္တိ၊ ဝေပစိတ္တိအမည်ရှိသော။ အသုရိန္ဒော၊ အသုရိန်သည်။ ဒေဝါနမိန္ဒံ၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကံ၊ သိကြားမင်းကို။ သုဓမ္မသဘံ၊ သုဓမ္မသဘင်သို့။ ပဝိသန္တဉ္စ၊ ဝင်သည်ကိုလည်းကောင်း။ နိက္ခမန္တဉ္စ၊ ထွက်သည်ကိုလည်းကောင်း။ အသဗ္ဘာဟိ၊ ရုန့်ရင်းကုန်သော။ ဖရုသာဟိ၊ ကြမ်းကြုတ်ကုန်သော။ ဝါစာဟိ၊ စကားတို့ဖြင့်။ အက္ကောသတိ၊ ဆဲရေး၏။ ပရိဘာသတိ၊ ရေရွတ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သင်္ဂါဟကော၊ အစေအပါးဖြစ်သော။ မာတလိ၊ မာတလိနတ်သားသည်။ ဒေဝါနမိန္ဒံ၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကံ၊ သိကြားမင်းကို။ ဂါထာဟိ၊ ဂါထာတို့ဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

မာဃဝါ၊ မာဃလုလင်ဖြစ်ဘူးသော။ သက္က၊ သိကြားမင်း။ သမ္မုခါ၊ သင့်မျက်မှောက်၌။ ဝေပစိတ္တိနော၊ ဝေပစိတ္တိအသုရိန်၏။ ဖရုသံ၊ ကြမ်းကြုတ်သော။ ဝါစံ၊ ဆဲရေးသောစကားကို။ သုဏန္တော၊ ကြားလျက်။ ဘယာ၊ ကြောက်သောကြောင့်။ တိတိက္ခသိ နု၊ သည်းခံသလော။ ဒုဗ္ဗလျာ၊ ခွန်အားနည်းသည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ တိတိက္ခသိ နု၊ သည်းခံသလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

မာတလိ၊ မာတလိနတ်။ အဟံ၊ ငါသိကြားသည်။ ဝေပစိတ္တိနော၊ ဝေပစိတ္တိအသုရိန်အား။ ဘယာ၊ ကြောက်ခြင်းကြောင့်။ န ခမာမိ၊ သည်းခံသည်မဟုတ်။ ဒုဗ္ဗလျာ၊ ခွန်အားနည်းသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ န ခမာမိ၊ သည်းခံသည်မဟုတ်။ ဟိ၊ ထိုစကားသင့်စွ။ ကထံ (ကေန ကာရဏေန)၊ အဘယ်သို့သော အကြောင်းကြောင့်။ မာဒိသော၊ ငါကဲ့သို့သော။ ဝိညူ၊ ပညာရှိသည်။ ဗာလေန၊ သူမိုက်နှင့်။ ပဋိသံယုဇေ၊ ဘက်၍နှိုင်းယှဉ်အံ့နည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ ပစ္စဘာသိ၊ တစ်ဖန်ရွတ်၏။

သက္က၊ သိကြားမင်း။ ဗာလာ၊ သူမိုက်တို့သည်။ ဘိယျော၊ လွန်စွာ။ ပဘိဇ္ဇေယျုံ၊ ရေရွတ်ကုန်ရာ၏။ အဿ၊ ထိုသူမိုက်အား။ ပဋိသေဓကော၊ တားမြစ်နိုင်သည်။ နော စ ဟောတိ၊ မဖြစ်။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဓိရော၊ ပညာရှိသည်။ ဘုသေန၊ ပြင်းစွာသော။ ဒဏ္ဍေန၊ ဒဏ်ခတ်သဖြင့်သာ။ ဗာလံ၊ သူမိုက်ကို။ နိသေဓယေ၊ တားမြစ်နိုင်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မာတလိ၊ မာတလိသည်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။

မာတလိ၊ မာတလိနတ်။ သင်္ကုပိတံ၊ အမျက်ထွက်သော။ ပရံ၊ ရန်သူကို။ ဉတွာ၊ သိ၍။ သတော၊ သတိနှင့် ပြည့်စုံသော။ ယော ပဏ္ဍိတော၊ အကြင်ပညာရှိသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သော ပဏ္ဍိတော၊ ထိုပညာရှိသည်။ ဥပသမ္မတိ၊ ငြိမ်း၏။ ဧတဒေဝ၊ ဤသို့ငြိမ်းခြင်းကိုသာလျှင်။ ဗာလဿ၊ သူမိုက်အား။ ပဋိသေဓနံ၊ တားမြစ်နိုင်ကြောင်းဟူ၍။ အဟံ၊ ငါသိကြားမင်းသည်။ မညေ၊ အောက်မေ့၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။

ဝါသဝ၊ သိကြားမင်း။ တိတိက္ခာယ၊ သည်ခံခြင်း၌။ ဧတဒေဝဝဇ္ဇံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သော အပြစ်ကိုသာလျှင်။ အဟံ၊ ငါသိကြားမင်းသည်။ ပဿာမိ၊ ရှု၏။ ဗာလော၊ မိုက်သောသူသည်။ နံ၊ ထိုသည်းခံသောသူကို။ အယံ၊ ဤသူသည်။ မေ၊ ငါ့အား။ ဘယာ၊ ကြောက်ခြင်းကြောင့်။ တိတက္ခတိ၊ သည်းခံ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယဒါ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ မညတိ၊ အောက်မေ့၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ပလာယိံ၊ ကြောက်၍ ပြေးသောနွားကို။ ဘိယျော၊ လွန်စွာ။ ဂေါ၊ နွားအပေါင်းသည်။ အဇ္ဈရူဟတိ ဣဝ၊ ဝန်းရံလွှမ်းမိုးသကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ ဒုမ္မေဓော၊ ပညာနည်းသောသူသည်။ နံ၊ ထိုသည်းခံသောသူကို။ အဇ္ဈာရူဟတိ၊ အလွန်လွှမ်းမိုး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မာတလိ၊ မာတလိနတ်သားသည်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။

မာတလိ၊ မာတလိနတ်သား။ ဗာလော၊ သူမိုက်သည်။ အယံ၊ ဤသူသည်။ မေ၊ ငါ့အား။ ဘယာ၊ ကြောက်ခြင်းကြောင့်။ တိတိက္ခတိ၊ သည်းခံသည်တကား။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကာမံ မညတု ဝါ၊ အကယ်၍ အောက်မေ့သည်မူလည်းဖြစ်စေ။ မာ မညတု ဝါ၊ မအောက်မေ့သည်မူလည်းဖြစ်စေ။ သဒတ္ထပရမာ၊ မိမိအကျိုးထက်လွန်မြတ်သော။ အတ္ထာ၊ အကျိုးဖြစ်သော။ ခန္တျာ၊ သည်းခံခြင်းတရားထက်။ ဘိယျော၊ လွန်သောတရားတပါးမည်သည်။ န ဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ၊

ဟဝေ (ဧကန္တေန)၊ စင်စစ်သဖြင့်။ ဗလဝါ၊ ခွန်အားနှင့် ပြည့်စုံသော။ ယော၊ အကြင်ပညာရှိသူတော်ကောင်းသည်။ ဒုဗ္ဗလဿ၊ ခွန်အားနည်းသောသူအား။ တိတိက္ခတိ၊ သည်းခံ၏။ တဿ၊ ထိုပညာရှိသူတော်ကောင်း၏။ တံ၊ ထိုသည်းခံခြင်းကို။ ပရမံ၊ မြတ်သော။ ခန္တိံ၊ သည်းခံခြင်းဟူ၍။ သန္တော၊ သူတော်ကောင်းတို့သည်။ အာဟု၊ ဆိုကုန်ပြီ။ ဒုဗ္ဗလော၊ ခွန်အားနည်းသောသူသည်ကား။ နိစ္စံ၊ အမြဲ။ ခမတိ၊ သည်းခံ၏။

ဗာလဗလံ၊ နူးညံ့သိမ်မွေ့သောအားသည်ကား။ ယဿ၊ အကြင်ပညာရှိသူတော်ကောင်း၏။ ဗလံ၊ အားမည်၏။ တဿ၊ ထိုပညာရှိသူတော်ကောင်း၏။ တံ ဗလံ၊ ထိုသိမ်မွေးနူးညံ့သောအားကို။ အဗလံ၊ အဗလဟူ၍။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ အာဟု ကထေန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ ဗလဿ၊ သိမ်မွေ့နူးညံ့ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အားရှိသော။ ဓမ္မဂုတ္တဿ၊ တရားကို စောင့်ရှောက်သောသူအား။ ပဋိဝတ္တာ၊ လွှမ်းမိုး၍ဖြစ်ခြင်းသည်။ န ဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ၊

ယော ဗာလော၊ အကြင်သူမိုက်သည်။ ကုဒ္ဓံ၊ အမျက်ကို။ ပဋိက္ကုဇ္ဈတိ၊ အမျက်တုံ့မူ၏။ တဿေဝ၊ ထိုသူမိုက်အားသာလျှင်။ တေန၊ ထိုအမျက်ကို တုံ့ခြင်းကြောင့်။ ပါပိယော၊ ယုတ်မာသောသူတို့အောက် အထူးသဖြင့်ယုတ်မာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကုဒ္ဓံ၊ အမျက်ကို။ အပ္ပဋိက္ကုဇ္ဈန္တော၊ အမျက်မတုံ့သော ပညာရှိသူတော်ကောင်းသည်။ ဒုဇ္ဇယံ၊ အောင်နိုင်ခဲသော။ သင်္ဂါမံ၊ စစ်ကို။ ဇေတိ၊ အောင်နိုင်၏။

Ä (၂၂၄) သင်္ကုပိတံ၊ အမျက်ထွက်သော။ ပရံ၊ ရန်သူကို။ ဉတွာ၊ သိပြီး၍။ သတော၊ သတိနှင့် ပြည့်စုံသော။ ယော၊ အကြင်သူတော်ကောင်းသည်။ ဥပသမ္မတိ၊ အမျက်ကိုငြိမ်းစေ၏။ သော၊ ထိုအမျက်ကိုငြိမ်းစေသော သူတော်ကောင်းသည်။ အတ္တနော စ၊ မိမိ၏လည်းကောင်း။ ပရဿ စ၊ သူတပါး၏လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၏။ အတ္ထံ၊ အကျိုးစီးပွားကို။ စရတိ၊ ကျင့်သည်မည်၏။

အတ္တနော စ၊ မိမိအားလည်းကောင်း။ ပရဿ စ၊ ရန်သူအားလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့အား။ တိကိစ္ဆန္တာနံ၊ ဆေးကုသောသူတော်ကောင်းကို။ ယေ ဇနာ၊ အကြင်သူတို့သည်။ ဓမ္မဿ၊ သစ္စာလေးပါးတရားအား။ အကောဝိဒါ၊ အလိမ်မာကုန်။ တေ ဇနာ၊ ထိုသူတို့သည်။ ဗာလောတိ၊ သူမိုက်ဟူ၍။ မညန္တိ၊ အောက်မေ့ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ ပစ္စဘာသိ၊ တစ်ဖန်ရွတ်ဆို၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒေဝါနမိန္ဒော၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သော ဟိ နာမ သက္ကော၊ ထိုသိကြားမင်းမည်စင်လျက်လည်း။ သကံ၊ မိမိ၏။ ပုညဖလံ၊ ကောင်းမှုအကျိုးကို။ ဥပဇီဝမာနော၊ မှီ၍အသက်မွေးလျက်။ တာဝတိံသာနံ၊ တာဝတိံသာနတ်ပြည်၌ နေကုန်သော။ ဒေဝါနံ၊ နတ်တို့ကို။ ဣဿရိယာဓိပစ္စံ၊ အစိုးရသောအဖြစ်ကို။ ရဇ္ဇံ၊ မင်းအဖြစ်ကို။ ကရောန္တော၊ ပြုလျက်။ ခန္တီသောရစ္စဿ၊ သည်းခံခြင်း ရဲရင့်ခြင်းတရား၏။ ဝဏ္ဏဝါဒီ၊ ကျေးဇူးကို ဆိုလေ့ရှိသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ယံ ယေန ကာရဏေန၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သွာက္ခာတေ၊ ကောင်းစွာဟောတော်မူအပ်သော။ ဣမသ္မိံ ဓမ္မဝိနယေ၊ ဤသုတ် အဘိဓမ္မာ ဝိနည်းဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ ပဗ္ဗဇိတာ၊ ရဟန်းဖြစ်ကုန်သည်။ သမနာ၊ ရဟန်းဖြစ်ကုန်လျက်။ ခမာ စ၊ သည်းခံနိုင်ကုန်သည်လည်းကောင်း။ သောရတာ စ၊ ရဲရင့်ကုန်သည်လည်းကောင်း။ ဘဝေယျာထ၊ ဖြစ်ကုန်ရာ၏။ တံ တေန ကာကာရဏေန၊ ထိုအကြောင်းကြောင့်။ သောဘေထ၊ တင့်တယ်စေကုန်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၅၊ သုဘာသိတဇယသုတ်

၂၅၁။ သာဝတ္ထိနိဒါနံ၊ သာဝတ္ထိနိဒါန်းတည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘူတပုဗ္ဗံ၊ ရှေး၌ဖြစ်ဘူး၏။ ဒေဝါသုရသင်္ဂါမော၊ တာဝတိံသာနတ်အသုရာတို့၏စစ်ပွဲသည်။ သမုပဗျူဠှော၊ ကောင်းစွာစုရုံးစည်းဝေးသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဝေပစိတ္တိ၊ ဝေပစိတ္တိအမည်ရှိသော။ အသုရိန္ဒော၊ အသုရိန်သည်။ ဒေဝါနမိန္ဒံ၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကံ၊ သိကြားမင်းကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။) “ဒေဝါနမိန္ဒ၊ သိကြားနတ်။ သုဘာသိတေန၊ ကောင်းစွာဆိုအပ်သော စကားဖြင့်။ ဇယော၊ အောင်ခွင့်သည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ ဆို၏။) ဝေပစိတ္တိ၊ ဝေပစိတ္တိအသုရိန်။ သုဘာသိတေန၊ ကောင်းစွာဆိုအပ်သော စကားဖြင့်။ ဇယော၊ အောင်ခွင့်သည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒေဝါ စ၊ နတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ အသုရာ စ၊ အသုရာတို့သည်လည်းကောင်း။ ပါရိသဇ္ဇေ၊ လက်ပါးစေတို့ကို။ ဌပေသုံ၊ သက်သေထားကုန်၏။ ကိံ၊ အဘယ်ကို။ မနသိ ကရိတွာ၊ နှလုံးသွင်း၍။ ဌပေသု၊ သက်သေထားကုန်သနည်း။ ဣမေ၊ ဤလက်ပါးစေတို့သည်။ နော၊ ငါတို့နှစ်ယောက်တို့၏။ သုဘာသိတံ၊ ကောင်းစွာဆိုအပ်သည်ကိုလည်းကောင်း။ ဒုဗ္ဘာသိတံ၊ မကောင်းသဖြင့်ဆိုအပ်သည်ကိုလည်းကောင်း။ အာဇာနိဿန္တိ၊ သိကုန်လတ္တံ့။ ဣတိ မနသိ ကရိတွာ၊ ဤသို့နှလုံးသွင်း၍။ ဌပေသုံ၊ သက်သေထားကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဝေပစိတ္တိ၊ ဝေပစိတ္တိအမည်ရှိသော။ အသုရိန္ဒော၊ အသုရိန်သည်။ ဒေဝါနမိန္ဒံ၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကံ၊ သိကြားမင်းကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ကိံ အဝေါ စ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။ ဒေဝါနမိန္ဒ၊ သိကြားနတ်။ ဂါထံ၊ ဂါထာကို။ ဘဏ၊ ရွတ်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ ဆို၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ ဒေဝါနမိန္ဒော၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားသည်။ ဝေပစိတ္တိံ၊ ဝေပစိတ္တိအမည်ရှိသော။ အသုရိန္ဒံ၊ အသုရိန်ကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။) “ဝေပစိတ္တိ၊ ဝေပစိတ္တအသုရိန်။ ဧတ္ထ၊ ဤတာဝတိံသာနတ်ပြည်၌လည်း။ တုမှေ ခေါ၊ သင်တို့သည်သာလျှင်။ ပုဗ္ဗဒေဝါ၊ ရှေးဦးနတ်ဖြစ်ကုန်၏။ ဝေပစိတ္တိ၊ ဝေပစိတ္တိသုရိန်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဂါထံ၊ ဂါထာကို။ ဘဏ၊ ရှေးဦးစွာရွတ်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ ဆို၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ ဝေပစိတ္တိ၊ ဝေပစိတ္တိအမည်ရှိသော။ အသုရိန္ဒော၊ အသုရိန်သည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

သက္က၊ သိကြားနတ်။ ဗာလာ၊ သူမိုက်တို့သည်။ ဘိယျော၊ လွန်စွာ။ ပကုဇ္ဈေယျုံ၊ အမျက်ထွက်ကုန်ရာ၏။ အဿ၊ ထိုသူမိုက်အား။ ပဋိသေဓကော၊ တားမြစ်နိုင်သည်။ နော စ ဟောတိ၊ မဖြစ်။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ ဓိရော၊ ပညာရှိသည်။ ဘုသေန၊ ပြင်းစွာသော။ ဒဏ္ဍေန၊ ဒဏ်ခတ်သဖြင့်သာ။ ဗာလံ၊ သူမိုက်ကို။ နိသေဓယေ၊ တားမြစ်နိုင်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဘာသိ၊ ရွတ်ဆို၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဝေပစိတ္တိနာ၊ ဝေပစိတ္တိအမည်ရှိသော။ အသုရိန္ဒေန၊ အသုရိန်သည်။ ဂါထာယ၊ ဂါထာကို။ ဘာသိတာယ၊ ရွတ်အပ်သည်ရှိသော်။ အသုရာ၊ အသုရာတို့သည်။ အနုမောဒိံသု၊ အနုမောဒနာပြုကြကုန်၏။ ဒေဝါ၊ နတ်တို့သည်ကား။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေကုန်သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဝေပစိတ္တိ၊ ဝေပစိတ္တိအမည်ရှိသော။ အသုရိန္ဒော၊ အသုရိန်သည်။ ဒေဝါနမိန္ဒံ၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကံ၊ သိကြားမင်းကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါ စ၊ ဆို၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။) “ဒေဝါနမိန္ဒ၊ သိကြားနတ်။ ဂါထံ၊ ဂါထာကို။ ဘဏ၊ ရှေးဦးစွာရွတ်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ ဆို၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ ဒေဝါနမိန္ဒော၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

ဝေပစိတ္တိ၊ ဝေပစိတ္တိအသုရိန်။ သင်္ကုပိတံ၊ အမျက်ထွက်သော။ ပရံ၊ သူတပါးကို။ ဉတွာ၊ သိ၍။ သတော၊ သတိနှင့်ပြည့်စုံသော။ ယော ပဏ္ဍိတော၊ အကြင်ပညာရှိသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သော ပဏ္ဍိတော၊ ထိုပညာရှိသည်။ ဥပသမ္မတိ၊ ငြိမ်း၏။ ဧတဒေဝ၊ ထိုသို့ ငြိမ်းခြင်းကိုသာလျှင်။ ဗာလဿ၊ မိုက်သောသူအား။ ပဋိသေဓနံ၊ တားမြစ်နိုင်ကြောင်းဟူ၍။ အဟံ၊ ငါသိကြားသည်။ မညေ၊ အောက်မေ့၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

Ä (၂၂၅) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဒေဝါနမိန္ဒေန၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကေန၊ သိကြားမင်းသည်။ ဂါထာယ၊ ဂါထာကို။ ဘာသိတာယ၊ ရွတ်အပ်သည်ရှိသော်။ ဒေဝါ၊ နတ်တိုသည်။ အနုမောဒိံသု၊ အနုမောဒနာပြုကြကုန်၏။ အသုရာ၊ အသုရာတို့သည်ကား။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေကုန်သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒေဝါနမိန္ဒော၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားသည်။ ဝေပစိတ္တိံ၊ ဝေပစိတ္တိအမည်ရှိသော။ အသုရိန္ဒံ၊ အသုရိန်ကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။) “ဝေပစိတ္တိ၊ ဝေပစိတ္တိအသုရိန်။ ဂါထံ၊ ဂါထာကို။ ဘဏ၊ ရှေးဦးစွာရွတ်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ ဆို၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ ဝေပစိတ္တိ၊ ဝေပစိတ္တိအမည်ရှိသော။ အသုရိန္ဒော၊ အသုရိန်သည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်ဆို၏။ ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်ဆိုသနည်း၊

ဝါသဝ၊ သိကြားမင်း။ တိတိက္ခာယ၊ သည်းခံခြင်း၌။ ဧတဒေဝ ဝဇ္ဇံ၊ ဤဆိုလတ္တံ့သောအပြစ်ကိုသာလျှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဿာမိ၊ မြင်၏။ ဗာလော၊ သူမိုက်သည်။ နံ၊ ထိုသည်းခံသောသူကို။ အယံ၊ ဤသူသည်။ မေ၊ ငါ့အား။ ဘယာ၊ ကြောက်သောကြောင့်။ တိတိက္ခတိ၊ သည်းခံ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယဒါ ယသ္မာ၊ အကြင်ကြောင့်။ မညတိ၊ သိ၏။ တသ္မာ၊ ထိုကြောင်။ ပလာယိ၊ ကြောက်၍ပြေးသောနွားတစ်စုကို။ ဘိယျော၊ လွန်စွာ။ ဂေါ၊ နွားအပေါင်းသည်။ အဇ္ဈရူဟတိ ဣဝ၊ ဝန်းရံလွှမ်းမိုးသကဲ့သို့။ တထာ၊ ထို့အတူ။ ဒုမ္မေဓော၊ ပညာနည်းသောသူသည်။ နံ၊ ထိုသည်းခံသောသူကို။ အဇ္ဈရူဟတိ၊ အလွန်လွှမ်းမိုး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဘာသိ၊ ဆို၏။

ဝေပစိတ္တိနာ၊ ဝေပစိတ္တိအမည်ရှိသော။ အသုရိန္ဒေန၊ အသုရိန်သည်။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဂါထာယ၊ ဂါထာကို။ ဘာသိတာယ၊ ရွတ်ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ အသုရာ၊ အသုရာတို့သည်။ အနုမောဒိံသု၊ အနုမောဒနာပြုကုန်၏။ ဒေဝါ၊ နတ်တို့သည်ကား။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေကုန်သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဝေပစိတ္တိ၊ ဝေပစိတ္တိအမည်ရှိသော။ အသုရိန္ဒော၊ အသုရိန်သည်။ ဒေဝါနမိန္ဒံ၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကံ၊ သိကြားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။) “ဒေဝါနမိန္ဒ၊ သိကြားနတ်။ ဂါထံ၊ ဂါထာကို။ ဘဏ၊ ရွတ်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ ဆို၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ ဝုတ္တေ၊ ဆိုအပ်သည်ရှိသော်။ ဒေဝါနမိန္ဒော၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားသည်။ ဣမာ ဂါထာယော၊ ဤဂါထာတို့ကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်၏၊

ဝေပစိတ္တိ၊ ဝေပစိတ္တိအသုရိန်။ ဗာလော၊ သူမိုက်သည်။ အယံ၊ ဤသူသည်။ မေ၊ ငါ့အား။ ဘယာ၊ ကြောက်ခြင်းကြောင့်သာ။ တိတိက္ခတိ၊ သည်းခံသည်တကား။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ကာမံ မညတု ဝါ၊ အကယ်၍ အောက်မေ့သည်မူလည်းဖြစ်စေ။ မာ မညတု ဝါ၊ မအောက်မေ့သည်မူလည်းဖြစ်စေ။ သဒတ္ထပရမာ၊ မိမိအကျိုးထက်လွန်မြတ်သော။ အတ္ထာ၊ အကျိုးဖြစ်သော။ ခန္တျာ၊ သည်ခံခြင်း တရားထက်။ ဘိယျော၊ လွန်သောတရားတပါးသည်။ န ဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ၊

ဟဝေ (ဧကန္တေန)၊ စင်စစ်သဖြင့်။ ဗလဝါ၊ ခွန်အားနှင့် ပြည့်စုံသော။ ယော၊ အကြင်ပညာရှိသူတော်ကောင်းသည်။ ဒုဗ္ဗလဿ၊ ခွန်အားနည်းသောသူအား။ တိတိက္ခတိ၊ သည်းခံ၏။ တဿ၊ ထိုပညာရှိသူတော်ကောင်း၏။ တံ၊ ထိုသည်းခံခြင်းကို။ ပရမံ၊ မြတ်သာ။ ခန္တိ၊ သည်ခံခြင်းဟူ၍။ သန္တော၊ သူတော်ကောင်းတို့သည်။ အာဟု၊ ဆိုကုန်ပြီ။ ဒုဗ္ဗလော၊ ခွန်အားနည်းသောသူတော်သည်ကား။ နိစ္စံ၊ အမြဲ။ ခမတိ၊ သည်းခံ၏။

ဗာလဗလံ၊ နူးညံ့သိမ်မွေ့သောအားသည်ကား။ ယဿ၊ အကြင်ပညာရှိသူတော်ကောင်း၏။ ဗလံ၊ အားမည်၏။ တဿ၊ ထိုပညာရှိသူတော်ကောင်း၏။ တံ ဗလံ၊ ထိုနူးညံ့သိမ်မွေ့သောအားကို။ အဗလံ၊ အဗလဟူ၍။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ အာဟု ကထေန္တိ၊ ဆိုကုန်၏။ ဗလဿ၊ သိမ်မွေ့နူးညံ့ခြင်းဟုဆိုအပ်သော အားရှိသော။ ဓမ္မဂုတ္တဿ၊ တရားကိုစောင့်ရှောက်သောသူအား။ ပဋိဝတ္တာ၊ လွှမ်မိုး၍ ဖြစ်ခြင်းသည်။ န ဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ၊

ယော ဗာလော၊ အကြင်မိုက်သောသူသည်။ ကုဒ္ဓံ၊ အမျက်ကို။ ပဋိက္ကုဇ္ဈတိ၊ အမျက်ထွက်တုန့်မူ၏။ တဿေဝ၊ ထိုသူမိုက်အားသာလျှင်။ တေန၊ ထိုအမျက်ကို တုန့်ခြင်းကြောင့်။ ပါပိယော၊ ယုတ်မာသောသူတို့အောက် အထူးသဖြင့် ယုတ်မာသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ကုဒ္ဓံ၊ အမျက်ကို။ အပဋိက္ကုဇ္ဈန္တော၊ အမျက်မတုန့်သော ပညာရှိသူတော်ကောင်းသည်။ ဒုဇ္ဇယံ၊ အောင်နိုင်ခဲသော။ သင်္ဂါမံ၊ စစ်ပွဲကို။ ဇေတိ၊ အောင်နိုင်၏။

သင်္ကုပိတံ၊ အမျက်ထွက်သော။ ပရံ၊ ရန်သူကို။ ဉတွာ၊ သိ၍။ သတော၊ သတိနှင့် ပြည့်စုံသော။ ယော၊ အကြင်သူတော်ကောင်းသည်။ ဥပသမ္မတိ၊ အမျက်ကို ငြိမ်း၏။ သော၊ ထိုအမျက်ကိုငြိမ်းစေသော သူတော်ကောင်းသည်။ အတ္တနော စ၊ မိမိ၏လည်းကောင်း။ ပရဿ စ၊ ရန်သူ၏လည်ကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော သူတို့၏။ အတ္ထံ၊ အကျိုးစီးပွားကို။ စရတိ၊ ကျင့်သည်မည်၏။

အတ္တနော စ၊ မိမိအားလည်းကောင်း။ ပရဿ စ၊ ရန်သူအားလည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဘိန္နံ၊ နှစ်ယောက်သောသူတို့အား။ တိကိစ္ဆန္တာနံ တိကိစ္ဆန္တံ၊ ဆေးကုသောသူတော်ကောင်းကို။ ယေ ဇနာ၊ အကြင်လူတို့သည်။ ဓမ္မဿ၊ သစ္စာလေးပါးတရား၌။ အကောဝိဒါ၊ မလိမ္မာကုန်။ တေ ဇနာ၊ ထိုလူတို့သည်။ ဗာလောတိ၊ မိုက်၏ဟူ၍။ မညန္တိ၊ အောက်မေ့ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သက္ကော၊ သိကြားသည်။ ပစ္စဘာသိ၊ တစ်ဖန်ရွတ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ခေါ ပန၊ စင်စစ်။ ဒေဝါနမိန္ဒေန၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကေန၊ သိကြားသည်။ ဂါထာသု၊ ဂါထာတို့ကို။ ဘာသိတာသု၊ ရွတ်ဆိုအပ်ကုန်သည်ရှိသော်။ ဒေဝါ၊ နတ်တို့သည်။ အနုမောဒိံသု၊ အနုမောဒနာပြုကုန်၏။ အသုရာ၊ အသုရာတို့သည်။ တုဏှီ၊ ဆိတ်ဆိတ်နေကုန်သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒေဝါနဉ္စ၊ နတ်တို့၏လည်းကောင်း။ အသုရာနဉ္စ၊ အသုရာတို့၏လည်းကောင်း။ ပါရိသဇ္ဇာ၊ သက်သေထားသော အနီး၌ ကျင်လည်ကုန်သော သူတို့သည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ကိံ အဝေစုံ၊ အဘယ်သို့ ဆိုကုန်သနည်း။ ဝေပစိတ္တိနာ၊ ဝေပစိတ္တိအမည်ရှိသော။ အသုရိန္ဒေန၊ အသုရိန်သည်။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ ဂါထာယော၊ ဂါထာတို့ကို။ ဘာသိတာ ခေါ၊ ရွတ်ဆိုအပ်ကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ တာဝ စ ခေါ၊ ထိုမျှလောက်သာလျှင်။ သဒဏ္ဍာဝစရာ၊ ဒဏ်ဖြင့် မြစ်ခြင်းရှိကုန်၏။ သသတ္ထာဝစရာ၊ လက်နက်ဖြင့် ပိတ်ပင်ခြင်းရှိကုန်၏။ ဣတိ ဘဏ္ဍနံ၊ ဤသို့တုန်လှုပ်ခြင်းရှိ၏။ Ä (၂၂၆) ဣတိ ဝိဂ္ဂဟော၊ ဤသို့ခိုက်ရန်ရှိ၏။ ဣတိ ကလဟော၊ ဤသို့ငြင်းခုံခြင်းရှိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ဒေဝါနမိန္ဒေန၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကေန၊ သိကြားမင်းသည်။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ ဂါထာယော၊ ဂါထာတို့ကို။ ဘာသိတာ ခေါ၊ ရွတ်ဆိုအပ်ကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ တာဝ စ ခေါ၊ ထိုမျှလောက်ကုန်သော ဂါထာတို့သည်သာလျှင်။ အဒဏ္ဍာဝစရာ၊ ဒဏ်ဖြင့် မတားမြစ်ကုန်။ အသတ္ထဝစရာ၊ လက်နက်ဖြင့် မပိတ်ပင်ကုန်။ ဣတိ အဘဏ္ဍနံ၊ ဤသို့တုန်လှုပ်ခြင်းမရှိ။ ဣတိ အဝိဂ္ဂဟော၊ ဤသို့ခိုက်ရန်မရှိ။ ဣတိ အကလဟော၊ ဤသို့ငြင်းခုံခြင်းမရှိ။ ဒေဝါနမိန္ဒဿ၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကဿ၊ သိကြားမင်း၏။ သုဘာသိတေန၊ ကောင်းစွာဆိုအပ်သော စကားကြောင့်။ ဇယော၊ အောင်ခွင့်သည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်လော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ဒေဝါနမိန္ဒဿ၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကဿ၊ သိကြားမင်း၏။ သုဘာသိတေန၊ ကောင်းစွာဆိုအပ်သော စကားကြောင့်။ ဇယော၊ အောင်ခြင်းသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ဘူးပြီ။ ဣတ၊ ဤသို့။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ ဆို၏။

၆၊ ကုလာဝကသုတ်

၂၅၂။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘူတပုဗ္ဗံ၊ ရှေး၌ဖြစ်ဘူး၏။ ဒေဝါသုရသင်္ဂါမော၊ နတ်အသုရာတို့၏စစ်ပွဲသည်။ သမုပဗျူဠှော၊ ရုံးစုစည်းဝေးသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တသ္မိံ ခေါ ပန သင်္ဂါမေ၊ ထိုစစ်ပွဲ၌။ အသုရာ၊ အသုရာတို့သည်။ ဇိနိံသု၊ အောင်ကုန်၏။ ဒေဝါ၊ နတ်တို့သည်။ ပရာဇိနိံသု၊ ရှုံးကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပရာဇိတာ စ ခေါ၊ ရှုံးကုန်သည် ဖြစ်၍သာလျှင်။ ဒေဝါ၊ နတ်တို့သည်။ ဥတ္တရေနမုခါ၊ မျက်နှာနောက်လှည့်။ အဘိယံသွေဝ၊ ပြေးကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ အသုရာ၊ အသုရာတို့သည်။ နေ၊ ထိုနတ်တို့ကို။ အဘိယံသွေဝ၊ ရှေးရှုလိုက်ကုန်သည်သာလျှင်တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒေဝါနမိန္ဒော၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ မာတလိသင်္ဂါဟကံ၊ ရထားမှူးဖြစ်သော မာတလိကို။ ဂါထာယော၊ ဂါထာတို့ကို။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်ဆို၏။ ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း၊

မာတလိ၊ မာတလိနတ်သား။ သိမ္ဗလိသ္မိံ၊ လက်ပံတော၌။ ကုလာဝကာ၊ ဂဠုံငှက်တို့၏အသိုက်တို့သည်။ သန္တိ၊ ရှိကုန်၏။ တံ၊ ထိုလက်ပံတောကို။ ဤသာမုခေန၊ ရထားဦးဖြင့်။ ပရိဝဇ္ဇယဿု၊ လှည့်စေလော။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ အသုရေသု၊ အသုရာ၏လက်တို့၌။ ပါဏံ၊ အသက်ကို။ ကာမံ၊ စင်စစ်။ စဇာမ၊ စွန့်ကုန်အံ့။ ဣမေ ဒိဇာ၊ ဤဂဠုံတို့သည်။ ဝိကုလာဝကာ၊ အသိုက်မှကင်းကုန်သည်။ မာ အဟေသုံ၊ မဖြစ်စေကုန်လင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ဆို၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဝ၊ အရှင်နတ်မင်းအား။ ဘဒ္ဒံ၊ ကောင်းခြင်းသည်။ ဧဝံ ဟောတု၊ ဤသို့ ဖြစ်စေသတည်း။ ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ မာတလိသင်္ဂါဟကော၊ မာတလိရထားထိန်းသည်။ ဒေဝါနမိန္ဒဿ၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကဿ၊ သိကြားမင်း၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ ပဋိဿုဏိတွာ၊ ရိုသေစွာနာ၍။ သဟဿယုတ္တံ၊ တစ်ထောင်ဖြင့် ကအပ်သော။ အာဇညရထံ၊ အာဇာနည်းမြင်းကသော ရထားကို။ ပစ္စုဒါဝတ္တေသိ၊ တစ်ဖန်လှည့်စေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုသို့ ရထားလှည့်သော အခါ၌။ အသုရာနံ၊ အသုရာတို့အား။ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) ဒါနိ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ဒေဝါနမိန္ဒဿ၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကဿ၊ သိကြားမင်း၏။ သဟဿယုတ္တော၊ တစ်ထောင်ဖြင့်ကအပ်သော။ အာဇညရထော၊ အာဇာနည်မြင်းကသောရထားသည်။ ပစ္စုဒါဝတ္တော ခေါ၊ တစ်ဖန်ပြန်လည်သာသည်သာလျှင်တည်း။ ဒုတိယမ္ပိ ခေါ၊ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ ဒေဝါ၊ နတ်တို့သည်။ အသုရေဟိ၊ အသုရာတို့နှင့် တကွ။ သင်္ဂါမေဿန္တိ၊ စစ်ထိုးကြကုန်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဘီတာ၊ ကြောက်ကုန်သည် ဖြစ်၍။ အသုရပုရံ ယေဝ၊ အသုရာပြည်သို့သာလျှင်။ ပါဝိသိံသု၊ ပြေးဝင်ကြကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ ဒေဝါနမိန္ဒဿ၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကဿ၊ သိကြားမင်း၏။ ဓမ္မေနေဝ၊ တရားသဖြင့်သာလျှင်။ ဇယော၊ အောင်ခြင်းသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ဘူး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၇၊ နဒုဗ္ဘိယသုတ်

၂၅၃။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘူတပုဗ္ဗံ၊ ရှေး၌ဖြစ်ဘူး၏။ ရဟောဂတဿ၊ ဆိတ်ကွယ်ရာအရပ်သို့ ကပ်သည် ဖြစ်၍။ ပဋိသလ္လီနဿ၊ တစ်ယောက်အထီးတည်း ကိန်းသော။ ဒေဝါနမိန္ဒဿ၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကဿ၊ သိကြားမင်းအား။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ စေတသော၊ စိတ်၏။ ပရိဝိတက္ကော၊ အကြံသည်။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ (ကိံ ဥဒပါဒိ၊ အဘယ်သို့ ထင်ရှားဖြစ်သနည်း။) ယောပိ၊ အကြင်သူသည်သာလျှင်။ မေ၊ ငါ၏။ သုပစ္စတ္ထိကော၊ အလွန်သောရန်သူသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ငြားအံ့။ တဿပိ၊ ထိုရန်သူအားလည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ န ဒုဗ္ဘေယျံ၊ မပြစ်မှားရာ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဒပါဒိ၊ ထင်ရှားဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဝေပစိတ္တိ၊ ဝေပစိတ္တိအမည်ရှိသော။ အသုရိန္ဒော၊ အသုရိန်သည်။ ဒေဝါနမိန္ဒဿ၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကဿ၊ သိကြားမင်း၏။ စေတောပရိဝိတက္ကံ၊ စိတ်၏အကြံကို။ စေတသာ၊ မိမိစိတ်ဖြင့်။ အညာယ၊ သိ၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဒေဝါနမိန္ဒော၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ Ä (၂၂၇) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒေဝါမိန္ဒော၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ ဒူရတောဝ၊ ဝေးမှသာလျှင်။ အာဂစ္ဆန္တံ၊ လာသော။ ဝေပစိတ္တိံ၊ ဝေပစိတ္တိအမည်ရှိသော။ အသုရိန္ဒံ၊ အသုရိန်ကို။ အဒ္ဒသ ခေါ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်ပြီး၍။ ဝေပစိတ္တိံ၊ ဝေပစိတ္တိအမည်ရှိသော။ အသုရိန္ဒံ၊ အသုရိန်ကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။) “ဝေပစိတ္တိ၊ ဝေပစိတ္တိအသုရိန်။ တိဋ္ဌ၊ ရပ်ဘိလော။ မယာ၊ ငါသည်။ တွံ၊ သင်ကို။ ဂဟိတော၊ ဖန်းယူအပ်ပြီးသည်။ အသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။

မာရိသ၊ အချင်းသိကြားနတ်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ တေ၊ သင်အား။ ယဒေဝစိတ္တံ၊ အကြင်အငြိုးဖွဲ့သောစိတ်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တဒေဝစိတ္တံ၊ ထိုငြိုးဘွဲ့သောစိတ်ကို။ တွံ၊ သင်သည်။ မာ ပဇဟာသိ၊ မစွန့်လင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေပစိတ္တိ၊ ဝေပစိတ္တိအသုရိန်သည်။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ စ သစ္စံ၊ ထိုစကားသည်မှန်၏။ ဝေပစိတ္တိ၊ ဝေပစိတ္တိအသုရိန်။ မေ၊ ငါ့အား။ အဒြုဗ္ဘာယ၊ ဆင်းရဲပင်ပန်းစိမ့်သောငှာ။ သပဿု၊ ကျိန်ဆဲလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သက္ကော၊ သိကြားသည်။ အဝေါစ၊ ဆို၏။

သုဇမ္ပတိ၊ သုဇာ၏ခင်ပွန်းဖြစ်သော သိကြားနတ်။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ တေ၊ သင်အား။ ဒုဗ္ဘေ၊ ပြစ်မှားအံ့။ ဧဝံ၊ ဤသို့ပြစ်မှားသည်ရှိသော်။ တဿ၊ ထိုသူအား။ မုသာဘဏတော၊ ကမ္ဘဦးအခါ ချွတ်ယွင်းသောစကားကို ဆိုသော စေတီယမင်း၏။ ယံ ပါပံ၊ အကြင်မကောင်းမှုသည်လည်းကောင်း။ အရိယူပဝါဒိနော၊ အရိယာဖြစ်သော အရှင်သာရိပုတ္တရာအားစွပ်စွဲသောကောကာလိက၏။ ယံ ပါပံ၊ အကြင်မကောင်းမှုသည်လည်ကောင်း။ မိတ္တဒ္ဒုနော စ၊ ဘုရားလောင်း မျောက်မင်းအား ပြစ်မှားသောစိတ်ရှိသော ဒေဝဒတ်အလောင်းမျောက်၏။ ယံ ပါပံ၊ အကြင်မကောင်းမှုသည်လည်းကောင်း။ အကတညုနော၊ ဒေဝဒတ်နှင့်အတူ သူ့ကျေးဇူးကို မသိတတ်သောသူအပေါင်း၏။ ယံ ပါပံ၊ အကြင်မကောင်းမှုသည်လည်းကောင်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တမေဝပါပံ၊ ထိုမကောင်းမှုသည်သာလျှင်။ ဖုသတု၊ တွေ့လေစေသတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၈၊ ဝေရောစနအသုရိန်သုတ်

၂၅၄။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုသို့ နေတော်မူသော အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒိဝါဝိဟာရဂတော၊ နေ့နေခြင်းသို့ကပ်သည် ဖြစ်၍။ ပဋိသလ္လီနော၊ တယောက်ထီးတည်း ကိန်းအောင်းတော်မူသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒေဝါနမိန္ဒော၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကော စ၊ သိကြားမင်းသည်လည်းကောင်း။ ဝေရောစနော၊ ဝေရောစနအမည်ရှိသော။ အသုရိန္ဒော စ၊ အသုရိနသည်လည်းကောင်း။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုဘုရားရှိတော်မူရာအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ ပစ္စေကံ၊ တစ်ခုစီ။ ဒွါရဗာဟံ၊ တံခါးဘောင်ကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ အဋ္ဌံသု၊ ရပ်ကြကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဝေရောစနော၊ ဝေရောစနအမည်ရှိသော။ အသုရိန္ဒော၊ အသုရိန်သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်ဆို၏။ ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်ဆိုသနည်း၊

ပုရိသော၊ ယောကျ်ားမည်သည်။ အတ္ထဿ၊ ကိစ္စ၏။ နိပ္ဖဒါ၊ ပြီးခြင်းသည်။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ ဝါယာမေထေဝ၊ လုံ့လပြုအပ်သည်သာလျှင်ကတည်း။ အတ္ထော၊ ကိစ္စသည်။ နိပ္ဖန္နသောဘဏော၊ ပြီးခြင်းသည်လျှင် တင့်တယ်ခြင်းရှိ၏။ ဣဒံ၊ ဤစကားသည်ကား။ ဝေရောစနဝစော၊ ဝေရောစနအသုရိန်၏စကားတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဘာသိ၊ ရွတ်ဆို၏။

ပုရိသော၊ ယောကျ်ားမည်သည်။ အတ္ထဿ၊ ကိစ္စ၏။ နိပ္ဖဒါ၊ ပြီးခြင်းသည်။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ ဝါယမေထေဝ၊ လုံ့လပြုသည်သာလျှင်တည်း။ အတ္ထော၊ ကိစ္စသည်။ နိပ္ဖန္နသောဘဏော၊ ပြီးခြင်းသည်လျှင် တင့်တယ်ခြင်းရှိ၏။ တေသု၊ ထိုပြီးသဖြင့် တင့်တယ်ကုန်သော ကိစ္စတို့တွင်။ ခန္တျာ၊ သည်းခံခြင်းတရားထက်။ ဘိယျော၊ လွန်မြတ်သောကိစ္စသည်။ န ဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ ဣဒံ၊ ဤစကားသည်ကား။ သက္ကဝစော၊ သိကြားမင်း၏စကားတည်း။

တတ္ထ တတ္ထ၊ ထိုထိုသို့ သော အရပ်၌။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ ယထာရဟံ၊ ထိုက်သည်အားလျော်စွာ။ အတ္ထဇာတာ၊ ဖြစ်သော ကိစ္စရှိကုန်၏။ သဗ္ဗပါဏိနံ၊ ခပ်သိမ်းသော သတ္တဝါတို့၏။ သမ္ဘောဂါ၊ သုံးဆောင်အပ်သော ဝတ္ထုတို့သည်။ သညောဂပရမာတွေဝ၊ စီရင်အပ်သော ဝတ္ထုနှင့် စပ်သည် ဖြစ်၍ လွန်မြတ်ကုန်သည်သာလျှင်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အတ္ထော၊ ကိစ္စသည်။ နိပ္ဖန္နသောဘဏော၊ ပြီးခြင်းသည်လျှင် တင့်တယ်ခြင်းရှိ၏။ ဣဒံ၊ ဤစကားသည်။ ဝေရောစနဝစော၊ ဝေရောစနအသုရိန်၏စကားတည်း။

တတ္ထ တတ္ထ၊ ထိုထိုသို့ သော ဝတ္ထု၌။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ ယထာရဟံ၊ ထိုက်သည်အားလျော်စွာ။ အတ္ထဇာတာ၊ ဖြစ်သော ကိစ္စရှိကုန်၏။ သဗ္ဗပါဏိနံ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော သတ္တဝါတို့၏။ သမ္ဘောဂါ၊ သုံးဆောင်အပ်သော ဝတ္ထုတို့သည်။ သညောဂပရမာတွေဝ၊ စီရင်အပ်သော ဝတ္ထုနှင့် စပ်သည် ဖြစ်၍ လွန်မြတ်ကုန်သည်သာလျှင်။ ဟောန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ အတ္ထော၊ ကိစ္စသည်။ နိပ္ဖသောဘဏော၊ ပြီးခြင်းသည်လျှင်တင့်တယ်ခြင်းရှိ၏။ တေသု၊ ထိုပြီးခြင်းဖြင့် တင့်တယ်ကုန်သော ကိစ္စတို့တွင်။ ခန္တျာ၊ ခန္တီတရားထက်။ ဘိယျော၊ လွန်မြတ်သောတရားသည်။ န ဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ ဣတိ ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားသည်။ သက္ကဝစော၊ သိကြားမင်း၏စကားတည်း။

၉၊ အရညာယတနဣသိသုတ်

၂၅၅။ Ä (၂၂၈) သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘူတပုဗ္ဗံ၊ ရှေး၌ဖြစ်ဘူး၏။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ သီလဝန္တော၊ သီလရှိကုန်သော။ ကလျာဏဓမ္မာ၊ ကောင်းသောသဘောရှိကုန်သော။ ဣသယော၊ ရသေ့တို့သည်။ အရညာယတနေ၊ တောကျောင်း၌။ ပဏ္ဏကုဋီသု၊ သစ်ရွက်ကုဋီတို့၌။ သမန္တိ၊ ငြိမ်သက်စွာနေကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒေဝါနမိန္ဒော၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကော စ၊ သိကြားမင်းသည်လည်းကောင်း။ ဝေပစိတ္တိ၊ ဝေပစိတ္တိအမည်ရှိသော။ အသုရိန္ဒော စ၊ အသုရိန်သည်လည်းကောင်း။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ သီလဝန္တော၊ သီလရှိကုန်သော။ ကလျာဏဓမ္မာ၊ ကောင်းသောသဘောရှိကုန်သော။ တေ ဣသယော၊ ထိုရသေ့တို့သည်။ အတ္ထိ (သန္တိ)၊ ရှိကုန်၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်လေကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဝေပစိတ္တိ၊ ဝေပစိတ္တိအမည်ရှိသော။ အသုရိန္ဒော၊ အသုရိန်သည်။ အာဋလိယော၊ များသော အထပ်ရှိကုန်သော။ ဥပဟနာ၊ ဘိနပ်တို့ကို။ အာရောဟိတွာ၊ စီး၍။ ခဂ္ဂံ၊ သန်လျက်ကို။ ဩလဂ္ဂိတွာ၊ လွယ်၍။ ဆတ္တေနဓာရိယမာနေန၊ ထီးဆောင်းလျက်။ အဂ္ဂဒွါရေန၊ တံခါးဦးဖြင့်။ အဿမံ၊ သင်္ခမ်းသို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ သီလဝန္တေ၊ သီလရှိကုန်သော။ ကလျာဏဓမ္မေ၊ ကောင်းသောသဘောရှိကုန်သော။ တေ ဣသယော၊ ထိုရသေ့တို့ကို။ အဗျာမတော၊ မကိုင်းမညွတ်။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ အတိက္ကမိ၊ လွန်၍ သွားလေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒေဝါနမိန္ဒော၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ အာဋလိယော၊ များသော အထပ်ရှိကုန်သော။ ဥပါဟနာ၊ ဘိနပ်တို့ကို။ ဩရောဟိတွာ၊ ချွတ်၍။ ခဂ္ဂံ၊ သန်လျက်ကို။ အညေသံ၊ သူတပါးတို့အား။ ဒတွာ၊ ပေး၍။ ဆတ္တံ၊ ထီးကို။ အပနာမေတွာ၊ ရှုံ့၍။ ဒွါရေနေဝ၊ တံခါးဖြင့်သာလျှင်။ အဿမံ၊ သင်္ခမ်းသို့။ ပဝိသိတွာ၊ ဝင်၍။ သီလဝန္တေ၊ သီလရှိကုန်သော။ ကလျာဏဓမ္မေ၊ ကောင်းသော သဘောရှိကုန်သော။ ဣသယော၊ ရသေ့တို့ကို။ အနုဝါတံ ပဉ္ဇလိကော၊ လေကြေ၌ချီသော လက်အုပ်ရှိသည် ဖြစ်၍။ နမဿမာနော၊ ရှိခိုးလျက်။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သီလဝန္တော၊ သီလရှိကုန်သော။ ကလျာဏဓမ္မာ၊ ကောင်းသော သဘောရှိကုန်သော။ တေ ဣသယော၊ ထိုရသေ့တို့သည်။ ဒေဝါနမိန္ဒံ၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကံ၊ သိကြားမင်းကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိံသု၊ ဆိုကုန်၏။

သဟဿနေတ္တ၊ မျက်စိတစ်ထောင် အမြင်ဆောင်သော သိကြားနတ်။ စိရဒိက္ခိတာနံ၊ ရှည်မြင့်စွာသော ကာလပတ်လုံး ကောင်းစွာဆောက်တည်အပ်သော အကျင့်ရှိကုန်သော။ ဣသီနံ၊ ရသေ့တို့၏။ ဂန္ဓော၊ အနံ့သည်။ ကာယာဝုတော၊ စောင့်ရှောက်အပ်သော ကိုယ်မှ။ မာလုတေန၊ လေသုတ်သောကြောင့်။ ဂစ္ဆတိ၊ လွင့်၏။ ဣတော၊ ဤလေကြေအရပ်မှ။ ပဋိက္ကမ၊ လေညာသို့ဖဲလော။ ဒေဝရာဇ၊ သိကြားမင်း။ ဣသီနံ၊ ရသေ့တို့၏။ ဂန္ဓော၊ အနံ့သည်။ အသုစိ၊ မစင်ကြယ်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဇ္ဈဘာသိံသု၊ ရွတ်ဆိုကုန်၏။

ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ စိရဒိက္ခိတာနံ၊ ရှည်မြင့်စွာသော ကာလပတ်လုံး ကောင်းစွာဆောက်တည်အပ်သော အကျင့်ရှိကုန်သော။ ဣသီနံ၊ ရသေ့တို့၏။ ဂန္ဓော၊ အနံ့သည်။ ကာယာဝုတော၊ စောင့်ရှောက်အပ်သော ကိုယ်မှ။ မာလုတေန၊ လေသုတ်သောကြောင့်။ ဂစ္ဆတု၊ လွင့်သည်ဖြစ်စေ။ သိရသ္မိံ၊ ဦးခေါင်း၌။ သုစိတြ ပုပ္ဖံ၊ အလွန်ဆန်းကြယ်သော အပွင့်ရှိသော။ ဂန္ဓံ၊ အနံ့နှင့် ပြည့်စုံသော။ မာလံဝ၊ ပန်းကဲ့သို့။ ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရား။ ဧတံ၊ ဤအရှင်ဘုရားတို့၏ အနံ့ကို။ မယံ၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်။ ပဋိကင်္ခါမ၊ အလိုရှိပါကုန်၏။ ဟိ၊ ထိုစကားသင့်စွ။ ဧတ္ထ၊ ဤသီလရှိကုန်သော သူတို့၏အနံ့၌။ ဒေဝါ၊ နတ်တို့သည်။ ပဋိက္ကူလသညိနော၊ စက်ဆုပ်အပ်သော အမှတ်ရှိကုန်သည်။ န ဟောန္တိ၊ မဖြစ်ကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒေဝရာဇာ၊ သိကြားမင်းသည်။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။

၁၀၊ သမုဒ္ဒကသုတ်

၂၅၆။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘူတပုဗ္ဗံ၊ ရှေး၌ဖြစ်ဘူး၏။ သီလဝန္တော၊ သီလရှိကုန်သော။ ကလျာဏဓမ္မာ၊ ကောင်းသောသဘောရှိကုန်သော။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဣသယော၊ ရသေ့တို့သည်။ သမုဒ္ဒတီရေ၊ သမုဒ္ဒရာ၏အနီး၌။ ပဏ္ဏကုဋီသု၊ သစ်ရွက်ကုဋီတို့၌။ သမန္တိ၊ ငြိမ်းသက်စွာနေကုန်၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဒေဝါသုရသင်္ဂါမော၊ နတ်အသုရာတို့၏စစ်ပွဲသည်။ သမုပဗျူဠှော၊ ကောင်းစွာစုရုံးစည်းဝေးသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သီလဝန္တာနံ၊ သီလရှိကုန်သော။ ကလျာဏဓမ္မာနံ၊ ကောင်းသောသဘောရှိကုန်သော။ တေသံ ဣသီနံ၊ ထိုရသေ့တို့အား။ ဧတံ (ဧသော ပရိဝိတက္ကော)၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ (ကိံ အဟောသိ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်သနည်း။) ခေါ၊ စင်စစ်။ ဒေဝါ၊ နတ်တို့သည်။ ဓမ္မိကာ၊ တရားကိုစောင့်ကုန်၏။ အသုရာ၊ အသုရာတို့သည်။ အဓမ္မိကာ၊ တရားကိုမစောင့်ကုန်။ နော၊ ငါတို့အား။ အသုရတော၊ အသုရာအပေါင်းမှ။ ဘယံ၊ ဘေးသည်။ သိယာပိ၊ ဖြစ်ရာသည်သာလျှင်တည်း။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ သမ္ဗရံ၊ သမ္ဗရအမည်ရှိသော။ အသုရိန္ဒံ၊ အသုရိန်သို့။ Ä (၂၂၉) ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကုန်၍။ အဘယဒက္ခိဏံ၊ ဘေးမဲ့အလှူကို။ ယာစေယျာမ၊ တောင်းပန်ရကုန်မူကား။ ယံနူန၊ ကောင်းလေစွ။ ဣတိ ဧတံ ဧသော ပရိဝိတက္ကာ၊ ဤသို့သော အကြံသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိအခါ၌။ သီလဝန္တော၊ သီလရှိကုန်သော။ ကလျာဏဓမ္မာ၊ ကောင်းသောသဘောရှိကုန်သော။ တေ ဣသယော၊ ထိုရသေ့တို့သည်။ သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဗလဝါ၊ ခွန်အားနှင့် ပြည့်စုံသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ သမဉ္ဆိတံ၊ ကွေးအပ်သော။ ဗာဟံ ဝါ၊ လက်မောင်းကိုမူလည်း။ ပသာရေယျ သေယျထာပိ၊ ဆန့်ရာသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ပသာရိတံ၊ ဆန့်အပ်သော။ ဗာဟံ ဝါ၊ လက်မောင်းကိုမူလည်း။ သမဉ္ဆေယျ ယထာ၊ ကွေးရာသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဧဝမေဝ၊ ဤသို့လျှင်။ သမုဒ္ဒတီရေ၊ သမုဒ္ဒရာကမ်းနား၌။ ပဏ္ဏကုဋီသု၊ သစ်ရွက်ကုဋီတို့မှ။ အန္တရဟိတာ၊ ကွယ်ခဲ့ကုန်သည် ဖြစ်၍။ သမ္ဗရဿ၊ သမ္ဗရအမည်ရှိသော။ အသုရိန္ဒဿ၊ အသုရိန်၏။ သမ္မုခေ၊ မျက်မှောက်၌။ ပါတုရဟေသုံ၊ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သီလဝန္တော၊ သီလရှိကုန်သော။ ကလျာဏဓမ္မာ၊ ကောင်းသောသဘောရှိကုန်သော။ တေ ဣသယော၊ ထိုရသေ့တို့သည်။ သမ္ဗရံ၊ သမ္ဗရအမည်ရှိသော။ အသုရန္ဒံ၊ အသုရိန်ကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိံသု၊ ရွတ်ဆိုကုန်၏။ ကိံ အဇ္ဈဘာသိံသု၊ အဘယ်သို့ ရွတ်ဆိုကုန်သနည်း၊

သမ္ဗရံ၊ သမ္ဗရအသုရိန်၏အထံသို့။ ပတ္တာ၊ ရောက်ကုန်သော။ ဣသယော၊ ရသေ့တို့သည်။ အဘယဒက္ခိဏံ၊ ဘေးမဲ့အလှူကို။ ယာစန္တိ၊ တောင်းပန်ကုန်၏။ တေ၊ သင်အား။ ဘယဿ ဝါ၊ ဘေးရှိသည်ကိုလည်းကောင်း။ အဘယဿ ဝါ၊ ဘေးမဲ့ကိုလည်းကောင်း။ ဒါတုံ၊ ပေးခြင်းငှာ။ ကာမံ ကရောတိ၊ အလိုရှိတိုင်းပြုနိုင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဇ္ဈဘာသိံသု၊ ရွတ်ဆိုကုန်၏။

ရုဒ္ဓါနံ၊ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်ကုန်သော။ သက္ကသေဝိနံ၊ သိကြားသည် မှီဝဲအပ်ကုန်သော။ ဣသီနံ၊ ရသေ့တို့အား။ အဘယံ၊ ဘေးမဲ့လှူဖွယ်ဝတ္ထုသည်။ နတ္ထိ၊ မရှိ။ အဘယံ၊ ဘေးမဲ့အလှူကို။ ယာစမာနာနံ၊ တောင်းကုန်သော။ ဝေါ၊ သင်တို့အား။ ဘယမေဝ၊ ဘေးအလှူကိုသာလျှင်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒဒါမိ၊ လှူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သမ္ဗရော၊ သမ္ဗရအသုရိန်သည်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်ဆို၏။

အဘယံ၊ ဘေးမဲ့ကို။ ယာစမာနာနံ၊ တောင်းကုန်သော။ နော၊ ငါတို့အား။ ဘယမေဝ၊ ဘေးကိုသာလျှင်။ တွံ၊ သင်သည်။ ဒဒါသိ၊ လှူ၏။ တေ၊ သင်၏။ ဧတံ၊ ထိုဘေးအလှူကို။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ ပဋိဂ္ဂဏှာမ၊ ခံကုန်၏။ တေ၊ သင်အား။ ဘယံ၊ ဘေးသည်။ အက္ခယံ၊ မကုန်နိုင်သည်။ ဟောတု၊ ဖြစ်စေသတည်း။

ယာဒိသံ၊ အကြင်သို့သဘောရှိသော။ ဗီဇံ၊ မျိုးစေ့ကို။ ဝပ္ပတေ၊ စိုက်ပျိုး၏။ တာဒိသံ၊ ထိုမျိုးစေ့နှင့် လျော်သော။ ဖလံ၊ အသီးကို။ ဟရတေ၊ ဆောင်၏။ ကလျာဏကာရီ၊ ကောင်းမှုကို ပြုလေ့ရှိသော သူသည်။ ကလျာဏံ၊ ကောင်းကျိုးကို။ အနုဘဝတိ၊ ခံစားရ၏။ ပါပကာရီ စ၊ မကောင်းမှုကို ပြုလေ့ရှိသော သူသည်လည်း။ ပါပကံ၊ မကောင်းကျိုးကို။ အနုဘဝတိ၊ ခံစားရ၏။ ပဝုတ္တံ၊ စိုက်ပျိုးအပ်သော။ ဗီဇံ၊ ကောင်းမကောင်းသောမျိုးစေ့ကို။ ဝပ္ပတေ၊ စိုက်ပျိုး၏။ ဖလံ၊ ကောင်းမကောင်းသောအသီးကို။ ပစ္စနုဘဝတိ ဣဝ၊ ခံစားရသကဲ့သို့။ တွံ၊ သင်သည်။ ပစ္စနုဘောဿတိ၊ ခံစားရလတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣသယော၊ ရသေ့တို့သည်။ အဇ္ဈဘာသိံသု၊ ရွတ်ဆိုကုန်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သီလဝန္တော၊ သီလရှိကုန်သော။ ကလျာဏဓမ္မာ၊ ကောင်းသောသဘောရှိကုန်သော။ ဣသယော၊ ရသေ့တို့သည်။ သမ္ဗရံ၊ သမ္ဗရအမည်ရှိသော။ အသုရိန္ဒံ၊ အသုရိန်ကို။ အဘိသပေတွာ၊ ကျိန်ဆဲကုန်၍။ သေယျထာပိ နာမ၊ ဥပမာမည်သည်ကား။ ဗလဝါ၊ ခွန်အားနှင့် ပြည့်စုံသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ သမဉ္ဆိကံ၊ ကွေးအပ်သော။ ဗာဟံ ဝါ၊ လက်မောင်းကိုမူလည်း။ ပသာရေယျ သေယျထာပိ၊ ဆန့်ရာသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ပသာရိတံ၊ ဆန့်အပ်သော။ ဗာဟံ ဝါ၊ လက်မောင်းကိုမူလည်း။ သမဉ္ဆေယျ သေယျထာပိ၊ ကွေးရာသကဲ့သို့လည်းကောင်း။ ဧဝမေဝ၊ ဤအတူသာလျှင်။ သမ္ဗရဿ၊ သမ္ဗရအမည်ရှိသော။ အသုရိန္ဒဿ၊ အသုရိန်၏။ သမ္မုခေ၊ မျက်မှောက်မှ။ အန္တရဟိတာ၊ ကွယ်ခဲ့ကုန်သည် ဖြစ်၍။ သမုဒ္ဒတီရေ၊ သမုဒ္ဒရာကမ်းနား၌။ ပဏ္ဏကုဋီသု၊ သစ်ရွတ်ကုဋီတို့၌။ ပါတုရဟေသုံ၊ ထင်ရှားဖြစ်ကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗရော၊ သမ္ဗရအမည်ရှိသော။ အသုရိန္ဒော၊ အသုရိန်သည်။ သီလဝန္တေဟိ၊ သီလရှိကုန်သော။ ကလျာဏဓမ္မေဟိ၊ ကောင်းသောသဘောရှိကုန်သော။ တေဟိ ဣသီဟိ၊ ထိုရသေ့တို့သည်။ အဘိသပိတော၊ ကျိန်ဆဲအပ်သည် ဖြစ်၍။ ရတ္တိယာ၊ ညဉ့်၌။ တိက္ခတ္တုံ၊ သုံးကြိမ်။ ဥဗ္ဗိဇ္ဇိ၊ ထိတ်လန့်ပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

ပဌမော၊ ပဌမဖြစ်သော။ ဝဂ္ဂေါ၊ ဝဂ်တည်း။

တဿ၊ ထိုပဌမဝဂ်၏။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်ကား။ သုဝီရံ၊ သုဝီရသုတ်လည်းကောင်း။ သုသီမံ စေဝ၊ သုသီမသုတ်လည်းကောင်း။ ဓဇဂ္ဂံ၊ ဓဇဂ်သုတ်လည်းကောင်း။ ဝေပစိတ္တိနော၊ ဝေပစိတ္တိသုတ်လည်းကောင်း။ သုဘာသိတံ ဇယဉ္စေဝ၊ သုဘာသိတဇယသုတ်လည်းကောင်း။ ကုလာဝကံ၊ ကုလာဝကသုတ်လည်းကောင်း။ နဒုဗ္ဘိယံ၊ နဒုဗ္ဘိယသုတ်လည်းကောင်း။ ဝိရောစနအသုရိန္ဒော၊ ဝိရောစနအသုရိန်သုတ်လည်းကောင်း။ ဣသယောအရညကံ စေဝ၊ ဣသယအရညကသုတ်လည်းကောင်း။ ဣသယော စ သမုဒ္ဒကာ၊ သာမုဒ္ဒိကဣသိသုတ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒသ၊ ဆယ်သုတ်တို့တည်း။

၂၊ ဒုတိယဝဂ်

၁၊ ဝတပဒသုတ်

၂၅၇။ Ä (၂၃၀) သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒေဝါနမိန္ဒဿ၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကဿ၊ သိကြားမင်း၏။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ မနုဿဘူတဿ၊ လူဖြစ်စဉ်။ ယေသံ၊ အကြင်ခုနစ်ပါးသော ဝတ်အကျင့်တို့ကို။ သမာဒိန္နတ္တာ၊ အပြည့်အစုံယူအပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ သက္ကော၊ သိကြားသည်။ သက္ကတ္တံ၊ သိကြား၏ အဖြစ်ကို။ အဇ္ဈဂါအဓိဂတော၊ ရ၏။ သမတ္တာနိ၊ အပြည့်အစုံဖြစ်ကုန်သော။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ တာနိ ဝတ္ထပဒါနိ၊ ထိုဝတ်အစုတို့ကို။ သမာဒိန္နာနိ၊ ကောင်းစွာ ယူအပ်ကုန်သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဝတ္တပဒါနိ၊ ဝတ်အစုတို့သည်။ ကတမာနိ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ မာတာပေတ္တိဘရော၊ အမိအဘကိုလုပ်ကျွေးမွေးမြူရခြင်းသည်။ အဿံ၊ ဖြစ်လို၏။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ ကုလေ၊ အမျိုး၌။ ဇေဋ္ဌာပစာယီ၊ ဖြစ်လို အဘိုးအဘွားစသော ကြီးသောသူတို့ကို အရိုအသေပြုလေ့ရှိသည်။ အဿံ၊ ဖြစ်လို၏။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ သဏှဝါစော၊ သိမ်မွေ့သည် ဖြစ်၍သာယာနာပျော်ဖွယ်သော စကားရှိသည်။ အဿံ၊ ဖြစ်လို၏။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ အပိသုဏဝါစော၊ မချောပစ်သော စကားရှိသည်။ အဿံ၊ ဖြစ်လို၏။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ ဝိဂတမလမစ္ဆေရေန၊ မကောင်းသော အညစ်အကြေးကင်းသော မစ္ဆေရရှိသော။ စေတဿ၊ စိတ်ဖြင့်။ မုတ္တစာဂေါ၊ လွတ်လွတ်စွန့်ကြဲခြင်းရှိသည် ဖြစ်၍။ ပယတပါဏီ၊ အလှူဝတ္ထုကိုအလှူခံအံ့သောငှာ အခါခပ်သိမ်းစင်ကြယ်သောလက် ရှိသည်ဖြစ်၍။ ဝေါဿဂ္ဂရတော၊ စွန့်အပ်ပြီးသော မွေ့လျော်ခြင်းရှိသည် ဖြစ်၍။ ယာစယောဂေါ၊ သူတပါးတို့တောင်းခြင်းငှာ ထိုက်သည် ဖြစ်၍။ ဒါနသံဝိဘာဂရတော၊ ပေးကမ်းခြင်း ဝေဖန်ခြင်း၌ မွေ့လျော်သည် ဖြစ်၍။ အဂါရံ၊ အိမ်၌။ အဇ္ဈဂသေယျံ၊ နေလို၏။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ သစ္စာဝါစော၊ မှန်သောစကားရှိသည်။ အဿံ၊ ဖြစ်လို၏။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ အက္ကောဓနော၊ အမျက်နည်းသည်။ အဿံ၊ ဖြစ်လို၏။ မေ၊ ငါ့အား။ ကောဓော၊ အမျက်သည်။ သစေပိဥပ္ပဇ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ နံကောဓံ၊ ထိုအမျက်ကို။ ခိပ္ပမေဝ၊ လျှင်စွာသာလျှင်။ ပဋိဝိနေယျံ၊ ဖျောက်ရလို၏။ ဣတိ ဣမာနိ၊ ဤသည်တို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒေဝါနမိန္ဒဿ၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကဿ၊ သိကြား၏။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ မနုဿဘူတဿ၊ လူဖြစ်စဉ်။ ယေသံ၊ အကြင်ခုနစ်ပါးသော ဝတ်အစုတို့ကို။ သမာဒိန္နတ္တာ၊ အပြည့်အစုံယူအပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ သက္ကော၊ သိကြားသည်။ သက္ကတ္တံ၊ သိကြား၏ အဖြစ်သို့။ အဇ္ဈဂါအဓိဂတော၊ ရ၏။ သမတ္တာနိ၊ အပြည့်အစုံဖြစ်ကုန်သော။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမာနိ ဝတ္ထပဒါနိ၊ ဤဝတ်အစုတို့ကို။ သမာဒိန္နာနိ၊ ကောင်းစွာယူအပ်ကုန်သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

မာတာပေတ္တိဘရံ၊ အမိအဘတို့ကို လုပ်ကျွေးမွေးမြူသော။ ဇန္တုံ၊ သတ္တဝါဟု ဆိုအပ်သော။ ကုလေ၊ အမျိုး၌။ ဇေဋ္ဌာပစာယိနံ၊ အဘိုးအဘွားစသော ကြီးသောသူတို့ကို အရိုအသေပြုလေ့ရှိသော။ သဏှံသခိလသမ္ဘာသံ၊ သိမ်မွေ့သော စကားရှိသော။ ပေသုနေယျပ္ပဟာရိနံ၊ ချောပစ်သော စကားကို ပယ်လေ့ရှိသော။

မစ္ဆေရဝိနယေ၊ ဝန်တိုခြင်းကို ဆုံးမခြင်း၌။ ယုတ္တံ၊ ယှဉ်သော။ သစ္စံ၊ မှန်သောစကားရှိသော။ ကောဓာဘိဘုံ၊ အမျက်ကို နှိပ်စက်တတ်သော။ တံ နရံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ဝေ၊ စင်စစ်။ ဒေဝါ၊ တာဝတိံသာနတ်တို့သည်။ သပ္ပုရိသော ဣတိ၊ သူတော်ကောင်းမည်၏ဟူ၍။ အာဟု၊ ဆိုကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၂၊ သက္ကသုတ်

၂၅၈။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တတြ ခေါ၊ ထိုသို့ နေတော်မူသော အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒေဝါနမိန္ဒော၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ မနုဿဘူတော၊ လူဖြစ်၍ဖြစ်သည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ မာဃော နာမ၊ မာဃအမည်ရှိသော။ မာဏဝေါ၊ လုလင်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ပြီ။ တသ္မာ၊ ထိုမာဃလုလင် ဖြစ်ဘူးသောကြောင့်။ သော၊ ထိုသိကြားကို။ မာဃဝါတိ၊ မာဃဝဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒေဝါနမိန္ဒော၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ မနုဿဘူတော၊ လူဖြစ်၍ဖြစ်သည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ ပုရေ၊ လက်ဦးစွာ။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ အဒါသိ၊ လှူ၏။ တသ္မာ၊ ထိုသို့ အလှူကို လက်ဦးပေးဘူးသောကြောင့်။ သော၊ ထိုသိကြားကို။ ပုရိန္ဒဒေါတိ၊ ပုရိန္ဒဒဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒေဝါနမိန္ဒော၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ မနုဿဘူတော၊ လူဖြစ်၍ ဖြစ်သည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ သက္ကစ္စံ၊ အရိုအသေ။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ အဒါသိ၊ လှူ၏။ တသ္မာ၊ ထိုသို့ အရိုအသေ အလှူပေးသောကြောင့်။ သော၊ ထိုသိကြားကို။ သက္ကောတိ၊ သိကြားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။

Ä (၂၃၁) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒေဝါနမိန္ဒော၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ မနုဿဘူတော၊ လူဖြစ်၍ဖြစ်သည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ အာဝါသထံ၊ ဇရပ်စသော အရိပ်အာဝါသကို။ မဟာဇနဿ၊ လူများအား။ အဒါသိ၊ လှူဘူး၏။ တသ္မာ၊ ထိုသို့ ဇရပ်စသော အရိပ်အာဝါသကို လှူဘူးသောကြောင့်။ သော၊ ထိုသိကြားမင်းကို။ ဝါသဝေါတိ၊ ဝါသဝဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒေဝါနမိန္ဒော၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ မနုဿဘူတော၊ လူဖြစ်၍ ဖြစ်သည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ သဟဿံပိ အတ္ထာနံ၊ တစ်ထောင်သော အကြောင်းအရာတို့ကိုလည်း။ မုဟုတ္တေန၊ တမုဟုတ်ခြင်းဖြင့်။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၍ ဆုံးဖြတ်နိုင်၏။ တသ္မာ၊ ထိုသို့ တစ်ထောင်သော အကြောင်းအရာတို့ကို တမုဟုတ်ခြင်းဖြင့် ကြံ၍ဆုံးဖြတ်နိုင်ခြင်းကြောင့်။ သော၊ ထိုသိကြားကို။ သဟဿက္ခောတိ၊ သဟဿက္ခဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒေဝါနမိန္ဒဿ၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကဿ၊ သိကြားမင်း၏။ ပဇာပတိ၊ မယားသည်။ အသုရကညာ၊ အသုရာ၏သ္မီးဖြစ်သော။ သုဇာတာ နာမ၊ သုဇာတအမည်ရှိသော သူသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုသို့ သုဇာတာ၏ ခင်ပွန်းဖြစ်သည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ သော၊ ထိုသိကြားမင်းကို။ သုဇမ္ပတီတိ၊ သုဇမ္ပတိဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒေဝါနမိန္ဒော၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ တာဝတိံသာနံ၊ တာဝတိံသာဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေဝါနံ၊ နတ်တို့ကို။ ဣဿရိယာဓိပစ္စံ၊ အစိုးရသည်၏အဖြစ်သို့ ရောက်သော။ ရဇ္ဇံ၊ မင်းအဖြစ်ကို။ ကာရေသိ၊ ပြုစေ၏။ တသ္မာ၊ ထိုသို့ နတ်တို့ကို အစိုးရသည်၏အဖြစ်ကြောင့်။ သော၊ ထိုသိကြားကို။ ဒေဝါနမိန္ဒောတိ၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသောသူဟူ၍။ ဝုစ္စသိ၊ ဆိုအပ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒေဝါနမိန္ဒဿ၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကဿ၊ သိကြားမင်း၏။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ မနုဿဘူတဿ၊ လူဖြစ်စဉ်။ ယေသံ၊ အကြင်ခုနစ်ပါးသော ဝတ်အစုတို့ကို။ သမာဒိန္နတ္တာ၊ ကောင်းစွာယူအပ်ကုန်သောကြောင့်။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ သက္ကတ္တံ၊ သိကြား၏အဖြစ်ကို။ အဇ္ဈဂါဓိဂတော၊ ရ၏။ သမတ္တာနိ၊ အပြည့်အစုံဖြစ်ကုန်သော။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ တာနိ ဝတ္တပဒါနိ၊ ထိုဝတ်အစုတို့ကို။ သမာဒိန္နာနိ၊ ကောင်းစွာယူအပ်ကုန်သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဝတ္တပဒါနိ၊ ဝတ်အစုတို့သည်။ ကတမာနိ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ မာတာပေတ္တိဘရော၊ အမိအဘတို့ကို လုပ်ကျွေးမွေးမြူသည်။ အဿ၊ ဖြစ်လို၏။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ ကုလေ၊ အမျိုး၌။ ဇေဋ္ဌပစာယီ၊ အဘိုးအဘွားစသော ကြီးသောသူတို့ကို အရိုအသေပြုလေ့ရှိသည်။ အဿံ၊ ဖြစ်လို၏။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ သဏှဝါစော၊ သိမ်မွေ့သည် ဖြစ်၍ သာယာနာပျော်ဖွယ်သော စကားရှိသည်။ အဿံ၊ ဖြစ်လို၏။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ အပိသုဏဝါစော၊ ချောပစ်သောစကားကို ပယ်လေ့ရှိငသည်။ အဿံ၊ ဖြစ်လို၏။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ ဝိဂတမလမစ္ဆေရေန၊ မကောင်းသော အညစ်အကြေးကင်းသော မစ္ဆေရရှိသော။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ မုတ္တစာဂေါ၊ လွတ်လွတ်စွန့်ကြဲသည် ဖြစ်၍။ ပယတပါဏီ၊ အလှူဝတ္ထုကို အလှူခံခြင်းငှာ အခါခပ်သိမ်းစင်ကြယ်သော လက်ရှိသည် ဖြစ်၍။ ဝေါဿဂ္ဂရတော၊ စွန့်အပ်ပြီးသော မွေ့လျော်ခြင်းရှိသည် ဖြစ်၍။ ယာစယောဂေါ၊ သူတပါးတို့ကို တောင်းခြင်းငှာထိုက်သည် ဖြစ်၍။ ဒါနသံဝိဘာဂရတော၊ ပေးကမ်းဝေဖန်ခြင်း၌ မွေ့လျော်သည် ဖြစ်၍။ အဂါရံ၊ အိမ်၌။ အဇ္ဈာဝသေယျံ၊ နေလို၏။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ သစ္စဝါစော၊ မှန်သောစကားရှိသည်။ အဿံ၊ ဖြစ်လို၏။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ အက္ကောဓနော၊ အမျက်နည်းသည်။ အဿံ၊ ဖြစ်လို၏။ မေ၊ ငါ့အား။ ကောဓော၊ အမျက်သည်။ သစေပိ ဥပ္ပဇ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ လည်း ဖြစ်ငြားအံ့။ နံ ကောဓံ၊ ထိုအမျက်ကို။ ခိပ္ပမေဝ၊ လျှင်စွာသာလျှင်။ ပဋိဝိနေယျံ၊ ဖျောက်ရလို၏။ ဣတိ ဣမာနိ၊ ဤသည်တို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဒေဝါနမိန္ဒဿ၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကဿ၊ သိကြားမင်း၏။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ မနုဿဘူတဿ၊ လူဖြစ်၍ ဖြစ်စဉ်။ ယေသံ၊ အကြင်ခုနစ်ပါးသော ဝတ်အစုတို့ကို။ သမာဒိန္နတ္တာ၊ အပြည့်အစုံ ယူအပ်သောကြောင့်။ သက္ကော၊ သိကြားသည်။ သက္ကတ္တံ၊ သိကြားအဖြစ်ကို။ အဇ္ဈဂါအဓိဂတော၊ ရ၏။ သမတ္တာနိ၊ ပြည့်စုံကုန်သော။ ဣမာနိ သတ္တဝတ္တပဒါနိ၊ ဤခုနစ်ပါးသော ဝတ်အစုတို့သည်။ သမာဒိန္နာနိ၊ ကောင်းစွာ ယူအပ်ကုန်သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

မာတာပေတ္တိဘရံ၊ အမိအဘကို လုပ်ကျွေးမွေးမြူသော။ ဇန္တုံ၊ သတ္တဝါဟုဆိုအပ်သော။ ကုလေ၊ အမျိုး၌။ ဇေဋ္ဌာပစာယိနံ၊ အဘိုးအဘွားစသော သူတို့ကို အရိုအသေပြုလေ့ရှိသော။ သဏှံသခိလသမ္ဘာသံ၊ သိမ်မွေ့သော စကားရှိသော။ ပေသုဏေယျပ္ပဟာယိနံ၊ ချောပစ်သောစကားကို ပယ်လေ့ရှိသော။ မစ္ဆေရဝိနယေ၊ ဝန်တိုခြင်းကို ဆုံးမခြင်း၌။ ယုတ္တံ၊ ယှဉ်သော။ သစ္စံ၊ မှန်သောစကား ရှိသော။ ကောဓာဘိဘုံ၊ အမျက်ကို နှိပ်စက်တတ်သော။ တံ နရံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ဝေ၊ စင်စစ်။ တာဝတိံသာ၊ တာဝတိံသာဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေဝါ၊ နတ်တို့သည်။ သပ္ပုရိသောဣတိ၊ သူတော်ကောင်းမည်၏ဟူ၍။ အာဟု၊ ဆိုကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၃၊ မဟာလိသုတ်

၂၅၉။ (ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားကဿပ။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤသက္ကဝတ္တသုတ်ကို။) မေ (မယာ)၊ အကျွန်ုပ်အာနန္ဒာသည်။ ဘဂဝါတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်မှ။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားလိုက်ရ၏။ ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားလိုက်ရသနည်း။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝေသာလိယံ၊ ဝေသာလီပြည်၌။ မဟာဝနေ၊ မဟာဝုန်တော၌။ ကူဋာဂါရသာလာယံ၊ စုလစ်မွန်းချွန်တပ်သော ဇရပ်ကျောင်း၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုသို့ နေတော်မူသော အခါ၌။ လိစ္ဆဝီ၊ လိစ္ဆဝီမင်းမျိုးဖြစ်သော။ မဟာလိ၊ မဟာလိသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကံမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရှိသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသီဒိ၊ ထိုင်နေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သောအရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေပြီးသော။ လိစ္ဆဝီ၊ လိစ္ဆဝီမင်းမျိုးဖြစ်သော။ မဟာလိ၊ မဟာလိသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) Ä (၂၃၂) ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဘဂဝတာ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒေဝါနမိန္ဒော၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းကို။ ဒိဋ္ဌော ခေါ၊ မြင်ဘူးသလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) မဟာလိ၊ မဟာလိ။ မေ၊ ငါသည်။ ဒေဝါနမိန္ဒော၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းကို။ ဒိဋ္ဌော ခေါ၊ မြင်ဘူးသည်သာလျှင်တည်း။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ သောဟိသက္ကော၊ ထိုအရှင်ဘုရားမြင်သော သိကြားသည်။ သက္ကပ္ပဋိရူပကော၊ သိကြားအတုသည်။ ဘဝိဿတိနနု၊ ဖြစ်သည်မဟုတ်တုံလော။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဟိ၊ ထိုစကားသင့်စွ။ ဒေဝါနမိန္ဒော၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားကို။ ဒုဒ္ဒသော၊ မြင်နိုင်ခဲ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။) မဟာလိ၊ မဟာလိ။ အဟံ၊ ငါသည်။ သက္ကတ္တဉ္စ၊ သိကြား၏အဖြစ်ကိုလည်း။ ပဇာနာမိ၊ သိ၏။ သက္ကရဏေ၊ သိကြားအဖြစ်ကို ပြုတတ်ကုန်သော။ ဓမ္မေစ၊ တရားတို့ကိုလည်း။ ပဇာနာမိ၊ သိ၏။ ယေ သဉ္စဓမ္မာနံ၊ အကြင်ခုနစ်ပါးသော တရားတို့ကို။ သမာဒိန္နတ္တာ၊ ကောင်းစွာယူအပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ သက္ကော၊ သိကြားသည်။ သက္ကတ္တံ၊ သိကြားအဖြစ်ကို။ အဇ္ဈဂါအဓိဂတော၊ ရ၏။ တဉ္စဓမ္မံ တေစမ္မေ၊ ထိုတရားတို့ကိုလည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပဇာနာမိ၊ သိ၏။

မဟာလိ၊ မဟာလိ။ ဒေဝါနမိန္ဒော၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားသည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ မနုဿဘူတော၊ လူ့ပြည်၌ ဖြစ်သည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ မာဃော နာမ၊ မာဃအမည်ရှိသော။ မာဏဝေါ၊ လုလင်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်ဘူးပြီ။ တသ္မာ၊ ထိုသို့ မာဃလုလင်ဖြစ်ဘူးသောကြောင့်။ သော၊ ထိုသိကြားကို။ မာဃဝါတိ၊ မာဃဝဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။

မဟာလိ၊ မဟာလိ။ ဒေဝါနမိန္ဒော၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားသည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ မနုဿဘူတော၊ လူဖြစ်၍ဖြစ်သည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ ပုရေ၊ ရှေးဦးစွာ။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ တသ္မာ၊ ထိုသို့ အလှူကို လက်ဦးပေးဘူးသောကြောင့်။ သော၊ ထိုသိကြားကို။ ပုရိန္ဒဒေါတိ၊ ပုရိန္ဒဒဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ မဟာလိ၊ မဟာလိ၊ မဟာလိ။ ဒေဝါနမိန္ဒော၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားသည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ မနုဿဘူတော၊ လူဖြစ်၍သည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ သက္ကစ္စံ၊ အရိုအသေ။ ဒါနံ၊ အလှူကို။ အဒါသိ၊ ပေး၏။ တသ္မာ၊ ထိုသို့ အရိုအသေ အလှုပေးဘူးသောကြောင့်။ သော၊ ထိုသိကြားကို။ သက္ကောတိ၊ သိကြားဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။

မဟာလိ၊ မဟာလိ။ ဒေဝါနမိန္ဒော၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ မနုဿဘူတော၊ လူဖြစ်၍ ဖြစ်သည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ အဝါသထံ၊ ဇရပ်စသော အရိပ်အာဝါသကို။ ပဟာဇနဿ၊ လူများအား။ အဒါသိ၊ လှူဘူး၏။ တသ္မာ၊ ထိုဇရပ်စသော အရိပ်အာဝါသကို လှူဘူးသောကြောင့်။ သော၊ ထိုသိကြားကို။ ဝါသဝေါ၊ ဝါသဝဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။

မဟာလိ၊ မဟာလိ။ ဒေဝါနမိန္ဒော၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ မနုဿဘူတော၊ လူဖြစ်၍ ဖြစ်သည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ သဟဿပိ အတ္ထာနံ၊ တစ်ထောင်သော အကြောင်းအရာတို့ကို။ မုဟုတ္တေန၊ တမုဟုတ်ခြင်းဖြင့်။ စိန္တေသိ၊ ကြံ၍ ဆုံးဖြတ်နိုင်၏။ တသ္မာ၊ ထိုသို့ တစ်ထောင်သော အကြောင်းအရာတို့ကို တမုဟုတ်ခြင်းဖြင ့်ကြံ၍ဆုံးဖြတ်နိုင်ခြင်းကြောင့်။ သော၊ ထိုသိကြားကို။ သဟဿက္ခောတိ၊ သဟဿက္ခဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။

မဟာလိ၊ မဟာလိ။ ဒေဝါနမိန္ဒဿ၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကဿ၊ သိကြားမင်း၏။ ပဇာပတိ၊ မယားသည်။ အသုရကညာ၊ အသုရာ၏သ္မီးဖြစ်သော။ သုဇာတာ နာမ၊ သုဇာတာအမည်ရှိသောလူသည်။ အဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုသို့ သုဇာတာအမည်ရှိသော သူသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ တသ္မာ၊ ထိုသို့ သုဇာတာ၏ ခင်ပွန်းဖြစ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ သော၊ ထိုသိကြားကို။ သုဇမ္ပတီတိ၊ သုဇမ္ပတိဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။

မဟာလိ၊ မဟာလိ။ ဒေဝါနနမိန္ဒော၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ တာဝတိံသာနံ၊ တာဝတိံသာဘုံ၍ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေဝါနံ၊ နတ်တို့ကို။ ဣဿရိယာဓိပစ္စံ၊ အစိုးရသည်၏အဖြစ်သို့ ရောက်သော။ ရဇ္ဇံ၊ မင်းအဖြစ်ကို။ ကာရေတိ၊ ပြုစေ၏။ တသ္မာ၊ ထိုသို့ နတ်တို့ကို အစိုးရသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ သော၊ ထိုသိကြားကို။ ဒေဝါနမိန္ဒောတိ၊ ဒေဝါနမိန္ဒဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။

မဟာလိ၊ မဟာလိ။ ဒေဝါနမိန္ဒဿ၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကဿ၊ သိကြားမင်း၏။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ မနုဿဘူတဿ၊ လူဖြစ်၍ ဖြစ်စဉ်။ ယေသံ၊ အကြင်ခုနစ်ပါးကုန်သော ဝတ်အစုတို့ကို။ သမာဒိန္နတ္တာ၊ အပြည့်အစုံယူအပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ သက္ကော၊ သိကြားသည်။ သက္ကတ္တံ၊ သိကြား၏ အဖြစ်ကို။ အဇ္ဈဂါအဓိဂတော၊ ရ၏။ သမတ္တာနိ၊ အပြည့်အစုံ ဖြစ်ကုန်သော။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ တာနိဝတ္တပဒါနိ၊ ထိုဝတ်အစုတို့ကို။ သမာဒိန္နာနိ၊ ကောင်းစွာ ယူအပ်ကုန်သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သတ္တဝတ္တပဒါနိ၊ ခုနစ်ပါးသော ဝတ်အစုတို့သည်။ ကတမာနိ၊ အဘယ်သည်တို့နည်း။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ မာတာပေတ္တိဘရော၊ အမိအဘကို လုပ်ကျွေးမွေးရခြင်းသည်။ အဿံ၊ ဖြစ်လို၏။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ ကုလေ၊ အမျိုး၌။ ဇေဋ္ဌာပစာယီ၊ အဘိုးအဘွားစသော ကြီးသောသူတို့ကို အရိုအသေပြုလေ့ရှိသည်။ အဿံ၊ ဖြစ်လို၏။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ သဏှဝါစော၊ သိမ်မွေ့သည် ဖြစ်၍ သာယာနာပျော်ဖွယ်သော စကားရှိသည်။ အဿံ၊ ဖြစ်လို၏။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ အပိသုဏဝါစော၊ မချောပစ်သော စကားရှိသည်။ အဿံ၊ ဖြစ်လို၏။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ ဝိဂတမလမစ္ဆေရေန၊ ကင်းသောအညစ်အကြေး ကင်းသောမစ္ဆေရရှိသော။ စေတသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ မုတ္တစာဂေါ၊ လွတ်လွတ်စွန့်ကြဲခြင်း ရှိသည် ဖြစ်၍။ ပယတပါဏီ၊ အလှူဝတ္ထုတို့ကို စွန့်အံသောငှာ အခါခပ်သိမ်းစင်ကြယ်သော လက်ရှိသည် ဖြစ်၍။ ဝေါဿဂ္ဂရတော၊ စွန့်အပ်ပြီးသော မွေ့လျော်ခြင်းရှိသည် ဖြစ်၍။ ယာစယောဂေါ၊ သူတပါးတို့သည် တောင်းခြင်းငှာ ထိုက်သည်ဖြစ်၍။ ဒါနသံဝိဘာဂရတော၊ ပေးကမ်းခြင်း ဝေဖန်ခြင်း၌ မွေ့လျော်သည်ဖြစ်၍။ အဂါရံ၊ အိမ်၌။ အဇ္ဈာဝသေယျံ၊ နေလို၏။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ သစ္စဝါစော၊ မှန်သောစကားရှိသည်။ အဿံ၊ ဖြစ်လို၏။ ယာဝဇီဝံ၊ အသက်ထက်ဆုံး။ အက္ကောဓနော၊ အမျက်နည်းသည်။ အဿံ၊ ဖြစ်လို၏။ မေ၊ ငါ့အား။ ကောဓော၊ အမျက်သည်။ သစေပိ ဥပ္ပဇ္ဇေယျ၊ အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့။ နံ ကောဓံ၊ ထိုအမျက်ကို။ ခိပ္ပမေဝ၊ လျှင်စွာလျှင်။ ပဋိဝိနေယျံ၊ ဖျောက်ရလို၏။ ဣတိ ဣမာနိ၊ ဤသည်တို့တည်း။ မဟာလိ၊ မဟာလိ။ ဒေဝါနမိန္ဒဿ၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကဿ၊ သိကြားမင်း၏။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ မနုဿဘူတဿ၊ လူဖြစ်၍ ဖြစ်စဉ်။ Ä (၂၃၃) ယေသံ၊ အကြင်ခုနစ်ပါးသော ဝတ်အစုတို့ကို။ သမာဒိန္နတ္တာ၊ အပြည့်အစုံယူအပ်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ သက္ကော၊ သိကြားသည်။ သက္ကတ္တံ၊ သိကြားအဖြစ်ကို။ အဇ္ဈဂါအဓိဂတော၊ ရ၏။ သမတ္တာနိ၊ အပြည့်အစုံဖြစ်ကုန်သော။ သတ္တ၊ ခုနစ်ပါးကုန်သော။ ဣမာနိဝတ္တပဒါနိ၊ ဤဝတ်အစုတို့ကို။ သမာဒိန္နာနိ၊ ကောင်းစွာယူအပ်ကုန်သည်။ အဟေသုံ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

မာတာပေတ္တိဘရံ၊ အမိအဘကို လုပ်ကျွေးမွေးမြူသော။ ဇန္တုံ၊ သတ္တဝါဟုဆိုအပ်သော။ ကုလေ၊ အမျိုး၌။ ဇေဋ္ဌာပစာယိနံ၊ အဘိုးအဘွားစသော ကြီးသော သူတို့ကို အရိုအသေပြုလေ့ရှိသော။ သဏှံသခိလသမ္ဘာသံ၊ သိမ်မွေ့ပြေပြစ်သော စကားရှိသော။ ပေသုဏေယျပ္ပဟာယိနံ၊ ချောပစ်သော စကားကို ပယ်လေ့ရှိသော။ မစ္ဆေရဝိနယေ၊ ဝန်တိုခြင်းကို ဆုံးမခြင်း၌။ ယုတ္တံ၊ ယှဉ်သော။ သစ္စံ၊ မှန်သောစကားရှိသော။ ကောဓာဘိဘုံ၊ အမျက်ကို နှိပ်စက်တတ်သော။ တံ နရံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ဝေ၊ စင်စစ်။ တာဝတိံသာ၊ တာဝတိံသာဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေဝါ၊ နတ်တို့သည်။ သပ္ပုရိသောဣတိ၊ သူတော်ကောင်းမည်၏ဟူ၍။ အာဟု၊ ဆိုကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။) ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၄၊ ဒလိဒ္ဒသုတ်

၂၆၀။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂတေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ကလန္ဒကနိဝါပေ၊ ရှဉ့်နက်တို့အား အစာပေး၍ ကျွေးမွေးရာဖြစ်သော။ ဝေဠုဝနေ၊ ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တတြ ခေါ၊ တို့သို့နေတော်မူသော အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ ဘိက္ခဝေါတိ၊ ရဟန်းတို့ဟူ၍။ အာမန္တေသိ၊ ခေါ်တော်မူ၏။ ဘဒန္တေတိ၊ အရှင်ဘုရားဟူ၍။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ ပစ္စေဿာသုံ၊ နာခံကုန်၏။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။)

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘူတပုဗ္ဗံ၊ ရှေး၌ ဖြစ်ဘူး၏။ အညတရော၊ မထင်ရှားသော။ ပုရိသော၊ ယောကျ်ားသည်။ ဣမသ္မိံ ယေဝ ရာဇဂဟေ၊ ဤရာဇာဂြိုလ်ပြည်၌သာလျှင်။ မနုဿဒလိဒ္ဒေါ၊ လူဆင်းရဲသည်။ မနုဿကပဏော၊ လူတို့တွင် အထီးကျန်သည်။ မနုဿဝရကော၊ လူတို့အောက် ယုတ်ညံ့သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုယောကျ်ားသည်။ တထာဂတပ္ပဝေဒိတေ၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောကြားတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မဝိနဟေ၊ သုတ်အဘိဓမ္မာ ဝိနည်းဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ သဒ္ဓံ၊ သဒ္ဓါတရားကို။ သမာဒိယိ၊ ဆောက်တည်ပြီ။ သီလံ၊ သီလကို။ သမာဒိယိ၊ ဆောက်တည်ပြီ။ သုတံ၊ အကြားအမြင်ကို။ သမာဒိယိ၊ ဆောက်တည်ပြီ။ စာဂံ၊ စွန့်ကြဲခြင်းကို။ သမာဒိယိ၊ ဆောက်တည်ပြီ။ ပညံ၊ ပညာကို။ သမာဒိယိ၊ ဆောက်တည်ပြီ။ သော၊ ထိုသူဆင်းရဲယောကျ်ားသည်။ တထာဂထပ္ပဝေဒိတေ၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောကြားတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယေ၊ သုတ်အဘိဓမ္မာ ဝိနည်းဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ သဒ္ဓံ၊ သဒ္ဓါတရားကို။ သမာဒိယိတွာ၊ ဆောက်တည်၍။ သီလံ၊ သီလကို။ သမာဒိယိတွာ၊ ဆောက်တည်၍။ သုတံ၊ အကြားအမြင်ကို။ သမာဒိယိတွာ၊ ဆောက်တည်၍။ စာဂံ၊ စွန့်ကြဲခြင်းကို။ သမာဒိယိတွာ၊ ဆောက်တည်၍။ ပညံ၊ ပညာကို။ သမာဒိယိတွာ၊ ဆောက်တည်၍။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ သုဂတိံ၊ ကောင်းမှုကို ပြုသောသူတို့၏ လားရာဖြစ်သော။ သဂ္ဂံ၊ ရူပါရုံစသည်တို့၏ တည်ရာဖြစ်သော။ လောကံ၊ နတ်ပြည်သို့။ ဥပပဇ္ဇိ၊ ကပ်၍ဖြစ်၏။ တာဝတိံသာနံ၊ တာဝတိံသာ နတ်ပြည်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေဝါနံ၊ နတ်တို့၏။ သဟဗျတံ၊ အပေါင်းအဖော်၏အဖြစ်သို့။ ဥပပဇ္ဇိ၊ ကပ်၍ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုသူဆင်းရဲဖြစ်ဘူးသော နတ်သည်။ အညေ၊ တပါးကုန်သော။ ဒေဝေ၊ နတ်တို့ကို။ ဝဏ္ဏေန စေဝ၊ အဆင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ယသသာ စ၊ အခြံအရံဖြင့်လည်းကောင်း။ အတိရောစတိ၊ လွန်၍ တင့်တယ်တိ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတြ၊ ထိုသို့ လွန်၍ တင့်တယ်ခြင်း၌။ တာဝတိံသာ၊ တာဝတိံသာဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေဝါ၊ နတ်တို့သည်။ တံ၊ ထိုသူဆင်းရဲဖြစ်ဘူးသော နတ်ကို။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခီယန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသောစကားကို ဆိုကြကုန်၏။ ကိံ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ အဘယ်သို့ ကဲ့ရဲ့ကုန်သနည်း။ ကိံ ခီယန္တိ၊ အဘယ်သို့ ရှုတ်ချကုန်သနည်း။ ကိံ ဝိပါစေန္တိ၊ အဘယ်သို့ ဖရိုဖရဲကြဲသောစကားကို ဆိုကုန်သနည်း။ ဘော၊ အိုအချင်းတို့။ အစ္ဆရိယံ ဝက၊ အံဖွယ် ရှိစွတကား။ ဘော၊ အိုအချင်းတို့။ အဗ္ဘုတံ ဝတ၊ မဖြစ်ဖူးမြဲ ဖြစ်စွတကား။ ဟိ၊ ထိုစကားသင့်စွ။ အယံ ဒေဝပုတ္တော၊ ဤနတ်သားသည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ မနုဿဘူတော၊ လူဖြစ်၍ ဖြစ်သည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ မနုဿကပဏော၊ လူတို့တွင် အထီးကျန်သည်။ မနုဿဝရကော၊ လူတို့အောက် ယုတ်ညံ့သည်။ မနုဿဒလိဒ္ဒေါ၊ လူဆင်းရဲသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုသူဆင်းရဲသည်။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်သည်မှ။ ပရံမရဏာ၊ စုတိအထက်၌။ သုဂတိံ၊ ကောင်းမှုကို ပြုသောသူတို့၏ လားရာဖြစ်သော။ သဂ္ဂံ၊ ရူပါရုံစသည်တို့၏ တည်ရာဖြစ်သော။ လောကံ၊ နတ်ရွာသို့။ ဥပပန္နော၊ ကင်း၍ဖြစ်၏။ တာဝတိံသာနံ၊ တာဝတိံသာနတ်ပြည်၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေဝါနံ၊ နတ်တို့၏။ သဟဗျတံ၊ အပေါင်းအဖော်၏ အဖြစ်သို့။ ဥပပန္နော၊ ကပ်၍ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုသူဆင်းရဲဖြစ်သော နတ်သည်။ အညေ၊ တပါးကုန်သော။ ဒေဝေ၊ နတ်တို့ကို။ ဝဏ္ဏေန စေဝ၊ အဆင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ယသသာ စ၊ အခြံအရံဖြင့်လည်းကောင်း။ အတိရောစတိ၊ လွန်၍ တင့်တယ်ဘိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခီယန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေတိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသောစကားကို ဆိုကြကုန်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒေဝါနမိန္ဒော၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ တာဝတိံသေ၊ တာဝတိံသာဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေဝေ၊ နတ်တို့ကို။ အာမန္တေသိ၊ ခေါ်၍ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ ခေါ်၍ မိန့်တော်မူသနည်း။ မာရိသ၊ အချင်းတို့။ တုမှေ၊ သင်တို့သည်။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဧတဿ ဒေဝပုတ္တဿ၊ ဤနတ်သားအား။ မာ ဥဇ္ဈာယိတ္ထ၊ မငြူစူကြကုန်လင့်။ မာရိသာ၊ အချင်းတို့။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ဧသော ဒေဝပုတ္တော၊ ဤနတ်သားသည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ မနုဿဘူတော၊ လူဖြစ်၍ ဖြစ်သည်။ သမာနော၊ ဖြစ်လျက်။ Ä (၂၃၄) တထာဂတပ္ပဝေဒိတေ၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောကြားတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယေ၊ သုတ်အဘိဓမ္မာ ဝိနည်းဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ သဒ္ဓံ၊ သဒ္ဓါတရားကို။ သမာဒိယိ၊ ဆောက်တည်ပြီ။ သီလံ၊ သီလကို။ သမာဒိယိ၊ ဆောက်တည်ပြီ။ သုတံ၊ အကြားအမြင်ကို။ သမာဒိယိ၊ ဆောက်တည်ပြီ။ စာဂံ၊ စွန့်ကြဲခြင်းကို။ သမာဒိယိ၊ ဆောက်တည်ပြီ။ ပညံ၊ ပညာကို။ သမာဒိယိ၊ ဆောက်တည်ပြီ။ သော၊ ထိုသူဆင်းရဲသည်။ တထာဂတပ္ပဝေဒိတေ၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ဟောတော်မူအပ်သော။ ဓမ္မဝိနယေ၊ သုတ်အဘိဓမ္မာ ဝိနည်းဟုဆိုအပ်သော သာသနာတော်၌။ သဒ္ဓံ၊ သဒ္ဓါတရားကို။ သမာဒိယိတွာ၊ ဆောက်တည်၍။ သီလံ၊ သီလကို။ သမာဒိယိတွာ၊ ဆောက်တည်၍။ သုတံ၊ အကြားအမြင်ကို။ သမာဒိယိတွာ၊ ဆောက်တည်၍။ စာဂံ၊ စွန့်ကြဲခြင်းကို။ သမာဒိယိတွာ၊ ဆောက်တည်၍။ ပညံ၊ ပညာကို။ သမာဒိယိတွာ၊ ဆောက်တည်၍။ ကာယဿ၊ ခန္ဓာကိုယ်၏။ ဘေဒါ၊ ပျက်ခြင်းကြောင့်။ မရဏာ၊ သေသည်မှ။ ပရံ၊ နောက်၌။ သုဂတိံ၊ ကောင်းမှုကို ပြုသောသူတို့၏ လားရာဖြစ်သော။ သဂ္ဂံ၊ ရူပါရုံစသည်တို့၏ တည်ရာဖြစ်သော။ လောကံ၊ နတ်ပြည်သို့။ ဥပပန္နော၊ ကပ်၍ဖြစ်၏။ တာဝတိံသာနံ၊ တာဝတိံသာဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေဝါနံ၊ နတ်တို့၏။ သဟဗျတံ၊ အပေါင်းအဖော်၏ အဖြစ်သို့။ ဥပပန္နော၊ ကပ်၍ဖြစ်၏။ သော၊ ထိုသူဆင်းရဲဖြစ်သော နတ်သည်။ အညေ၊ တပါးကုန်သော။ ဒေဝေ၊ နတ်တို့ကို။ ဝဏ္ဏေန စေဝ၊ အဆင်းဖြင့်လည်းကောင်း။ ယသသာ စ၊ အခြံအရံဖြင့်လည်းကောင်း။ အတိရောစတိ၊ လွန်၍ တင့်တယ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ ခေါ်၍ မိန့်တော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုနောက်မှ။ ဒေဝါနမိန္ဒော၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ တာဝတိံသေ၊ တာဝတိံသာဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေဝေ၊ နတ်တို့ကို။ အနူနယမာနော၊ မယုတ်စေလိုသည် ဖြစ်၍။ တာယံ ဝေလာယံ၊ ထိုအခါ၌။ ဣမာ ဂါထာယော၊ ဤဂါထာတို့ကို။ အဘာသိ၊ ဆို၏၊

မာရိသ၊ အချင်းတို့။ ယဿ၊ အကြင်သူအား။ တထာဂတေ၊ မြတ်စွာဘုရား၌။ အစလာ၊ မတုန်မလှုပ်။ သုပ္ပတိဋ္ဌိတာ၊ ကောင်းစွာတည်သော။ သဒ္ဓါ၊ သဒ္ဓါတရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တဿ၊ ထိုသူ၏။ သဒ္ဓံ၊ သဒ္ဓါကိုလည်းကောင်း။ ယဿ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်အား။ ကလျာဏံ၊ အကြား၌မယုတ်သော။ သီလဉ္စ၊ သီလသည်လည်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏။ သီလံ၊ သီလကိုလည်းကောင်း။ အရိယကန္တံ၊ အရိယာတို့သည် နှစ်သက်အပ်၏။ ပသံသိတံ၊ အရိယာတို့သည် ချီးမွမ်းအပ်၏။

ယဿ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်အား။ သံဃေ၊ သံဃာ၌။ ပသာဒေါ၊ ကြည်ညိုခြင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ဥဇုဘူတံ၊ ဖြောင့်ဖြောင့်။ ဒဿနဉ္စ၊ ဖူးမြင်ခြင်းသည်လည်း။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ အဒလိဒ္ဒေါတိ၊ သူဆင်းရဲမဟုတ်ဟူ၍။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ အာဟု၊ ဆိုကုန်ပြီ။ တဿ၊ ထိုသဒ္ဓါတရားနှင့် ပြည့်စုံသောသူ၏။ ဇီဝိတံ၊ အသက်ရှင်ခြင်းသည်။ အမောဃံ၊ အချည်းနှီးမဟုတ်။

တသ္မာ၊ ထိုကြောင့်။ သဒ္ဓဉ္စ၊ သဒ္ဓါတရားကိုလည်းကောင်း။ သီလဉ္စ၊ သီလကိုလည်းကောင်း။ ပသာဒံ၊ ကြည်ညိုစွာ။ ဓမ္မဒဿနဉ္စ၊ တရားတော်ကို ရှုခြင်းကိုလည်းကောင်း။ ဗုဒ္ဓါနံ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့၏။ သာသနံ၊ အဆုံးအမတော်ကို။ သရံ သရန္တော၊ အောက်မေ့လျက်။ မေဓာဝီ၊ ပညာရှိသည်။ အနုယုေဉ္ဇထ၊ အဖန်တလဲလဲ လုံ့လပြုရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ အဘာသိ၊ ဆို၏။

၅၊ ရာမဏေယျကသုတ်

၂၆၁။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒေဝါနမိန္ဒော၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်လေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတော ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ ဒေဝါနမိန္ဒော၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ကိံ နု ခေါ ဘူမိ၊ အဘယ်မည်သော အရပ်သည်။ ရာမဏေယျကံ၊ မွေ့လျော်အပ်သော အဖြစ်ရှိသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ လျှောက်၏။)

သက္က၊ သိကြားမင်း။ သုနိမ္မိတာ၊ စီရင်အပ်ကုန်သော။ အာရာမစေတျာ၊ အရိုအသေပြုအပ်သော အရံတို့သည်လည်းကောင်း။ ဝနစေတျာ၊ အရိုအသေပြုအပ်သော တောသစ်ပင်တို့သည်လည်းကောင်း။ ပေါက္ခရညော၊ ရေကန်တို့သည်လည်းကောင်း။ မနုဿရာမဏေယျကဿ၊ လူသူတော်ကောင်းတို့သည် နှစ်သက်အပ်သော အဖြစ်၏။ ဂုဏံ၊ ကျေးဇူးကို။ သောဠသိံ၊ တစ်ဆယ့်ခြောက်စိတ်စိတ်၍ တစ်စိတ်ကိုတစ်ဖန် တစ်ဆယ့်ခြောက်စိတ် စိတ်အပ်သော။ ကလံ၊ တစ်စိတ်သော ဂုဏ်ကို။ နဂ္ဃန္တိ၊ မမှီနိုင်ကုန်။

ဂါမေ ဝါ၊ ရွာ၌လည်းကောင်း။ ယဒိ၊ ထိုမျှို့။ အရညေ ဝါ၊ တော၌လည်းကောင်း။ နိန္နေ ဝါ၊ ချိုင့်ဝှမ်းရာ အရပ်၌လည်းကောင်း။ ယဒိ၊ ထိုမျှို့။ ထလေ ဝါ၊ ကြည်းကုန်းအရပ်၌လည်းကောင်း။ ယတ္ထ ဘူမေ၊ အကြင်မြေ အရပ်၌။ အရဟန္တော၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်။ ဝိဟာရန္တိ၊ နေကုန်၏။ တံ ဘူမိ၊ ထိုမြေအရပ်သည်။ ရာမဏေယျကံ၊ မွေ့လျော်အပ်သည်၏ အဖြစ်ရှိသော မြေအရပ်မည်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၆၊ ယဇမာနသုတ်

၂၆၂။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယံ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ရာဇဂဟေ၊ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်၌။ ဂိဇ္ဈိကူဋေ၊ ဂဇ္ဈိကုဋ်အမည်ရှိသော။ ပဗ္ဗတေ၊ တောင်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒေဝါနမိန္ဒော၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ Ä (၂၃၅) ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်လေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတော ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ ဒေဝါနမိန္ဒော၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း၊

ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ယဇမာနာနံ၊ ယဇ်ကို ပူဇော်ကုန်သော။ မနုဿာနံ၊ လူတို့၏လည်းကောင်း။ ပုညပေက္ခနံ၊ ကောင်းမှုကို အလိုရှိကုန်သော။ ပါဏီနံ၊ သတ္တဝါတို့၏လည်းကောင်း။ ကရောန္တံ၊ ပြုအပ်သော။ ဩပဋ္ဌိကံ၊ အထက်၌ တည်သော အကျိုးရှိသော။ ယံ ပုညံ၊ အကြင်ကောင်းမှုသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ ကတ္ထ၊ အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်၌။ ဒိန္နံ၊ လှူအပ်သော။ တံ ပုညံ၊ ထိုကောင်းမှုသည်။ မဟပ္ဖလံ၊ အကျိုးကြီးသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဇ္ဈဘာသိ၊ လျှောက်၏။

ပဋိပန္နာ၊ ကျင့်ဆဲ ဖြစ်ကုန်သော။ စတ္တာရော၊ လေးယောက်ကုန်သော။ ပုဂ္ဂလာ စ၊ မဂ္ဂဋ္ဌာန်ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဖလေ၊ ဖိုလ်၌။ ဌိတာ၊ တည်ကုန်သော။ စတ္တာရော၊ လေးယောက်ကုန်သော။ ပုဂ္ဂလော စ၊ ဖလဋ္ဌာန် ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်လည်းကောင်း။ ဧသဧသော ပုဂ္ဂလော၊ ဤရှစ်ယောက်သော ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဥဇုဘူတော၊ ဖြောင့်မတ်စွာ ဖြစ်၍ဖြစ်သော။ ပညာသီလသမာတိတော၊ ပညာသီလသမာဓိနှင့် ပြည့်စုံသော။ သံဃော၊ ပရမတ္တသံဃာမည်၏။

သက္က၊ သိကြားမင်း။ ယဇမာနာနံ၊ ယဇ်ကို ပူဇော်ကုန်သော။ မနုဿာနံ၊ လူတို့၏လည်းကောင်း။ ပုညပေက္ခာနံ၊ ကောင်းမှုကို အလိုရှိကုန်သော။ ပါဏီနံ၊ သတ္တဝါတို့၏လည်းကောင်း။ ကရောန္တံ၊ ပြုအပ်သော။ ဩပဋ္ဌိကံ၊ အထက်၌ တည်သော အကျိုးရှိသော။ ယံ ပုညံ၊ အကြင်ကောင်းမှုသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ သံဃေ၊ ပရမတ္တသံဃာ၌။ ဒိန္နံ၊ လှူအပ်သော။ တံ ပုညံ၊ ထိုကောင်းမှုသည်။ မဟပ္ဖလံ၊ အကျိုးကြီး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၇၊ ဗုဒ္ဓဝန္ဒနာသုတ်

၂၆၃။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဒိဝါဝိဟာရဂတော၊ နေ့နေခြင်းသို့ ကပ်သည်ဖြစ်၌။ ပဋိသလ္လီနော၊ တစ်ယောက်အထီးတည်း ကိန်းတော်မူသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒေဝါနမိန္ဒော၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကော စ၊ သိကြားမင်းသည်လည်းကောင်း။ သဟံပတိ၊ သဟံပတိအမည်ရှိသော။ ဗြဟ္မာ စ၊ ဗြဟ္မာသည်လည်းကောင်း။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်ကြကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကုန်ပြီး၍။ ပစ္စေကံ၊ တစ်ယောက်စီ။ ဒွါရဗာဟံ၊ တံခါးဘောင်ကို။ နိဿာယ၊ မှီ၍။ အဋ္ဌံသု၊ ရပ်ကြလေကုန်၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒေဝါနမိန္ဒော၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ ဘဂဝတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်ဆို၏။ ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်ဆိုသနည်း၊

ဝီရ၊ လုံ့လရှိတော်မူသော မြတ်စွာဘုရား။ ဥဋ္ဌေဟိ၊ ထကြွလုံ့လ ပြုတော်မူပါလော။ ဝိဇီတသင်္ဂါမ၊ အောင်အပ်ပြီးသော ဒေဝပုတ္တမာရ် ရှိတော်မူသော။ ပန္နဘာရ၊ ချအပ်သော ခန္ဓကိလေသ အဘိသင်္ခါရမာရ်ဟုဆိုအပ်သော ဝန်ရှိတော်မူသော။ အဏဏ၊ ရာဂစသော ကိလေသာတည်းဟူသော ကင်းသောမြူရှိတော်မူသော မြတ်စွာဘုရား။ လောကေ၊ လောက၌။ ဝိဝရ၊ ဒေသစာရီ ကြွချီတော်မူပါလော။ ပန္နရသာယ၊ တစ်ဆယ့်ငါးရက်တို့၏ ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သော လပြည့်နေ့၌။ ရတ္တိံ၊ ညဉ့်၌။ စန္ဒောယထာ၊ အညစ်ကြေးကင်းသော လပြည့်ဝန်းကဲ့သို့။ တေ၊ အရှင်ဘုရား၏။ စိတ္တဉ္စ၊ စိတ်သည်ကား။ သုဝိမုတ္တံ၊ ကောင်းစွာရာဂစသော အညစ်အကြေးမှ ကင်းစင်တော်မူ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဘာသိ၊ ရွတ်ဆို၏။

ဒေဝါနမိန္ဒ၊ သိကြားမင်း။ ခေါ၊ စင်စစ်။ တထာဂတာ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့ကို။ တုမှေဟိ၊ သင်တို့သည်။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ န ဝန္ဒိတဗ္ဗာ၊ ရှိမခိုးအပ်ကုန်။ ဒေဝါနမိန္ဒော၊ သိကြားမင်း။ ဧဝဉ္စ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ တုမှေဟိ၊ သင်တို့သည်။ တထာဂတာ၊ မြတ်စွာဘုရားတို့ကို။ ဝန္ဒိတဗ္ဗာ၊ ရှိခိုးအပ်ကုန်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝတွာ၊ ဆို၍။ ဗြဟ္မာ၊ သဟံပတိဗြဟ္မာသည်။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ဆို၏။ ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း၊

ဝီရ၊ ကြီးသောလုံ့လ ရှိတော်မူသော မြတ်စွာဘုရား။ ဥဋ္ဌေဟိ၊ ထကြွလုံ့လ ပြုတော်မူပါလော။ ဝိဇိတသင်္ဂါမ၊ အောင်အပ်ပြီးသော ဒေဝပုတ္တမာရ်ရှိတော်မူသော။ သတ္ထဝါဟ၊ ယဉ်မှူးသဖွယ်ဖြစ်တော်မူသော။ အဏဏ၊ ရာဂစသော ကိလေသာမှ ကင်းစင်တော်မူသော မြတ်စွာဘုရား။ လောကေ၊ လောက၌။ ဝိစရ၊ ဒေသစာရီ ကြွချီတော်မူပါလော။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဓမ္မံ၊ တရားကို။ ဒေသေတု၊ ဟောတော်မူပါလော။ သတ္တာ၊ သတ္တဝါတို့သည်။ အညာတာရော၊ မဂ်ဖိုလ်ကို ရခြင်းတို့သည်။ ဘဝိဿန္တိ၊ ရှိသည်ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဗြဟ္မာ၊ သဟံပတိဗြဟ္မာသည်။ အဘာသိ၊ ဆို၏။

၈၊ ဂဟဋ္ဌဝန္ဒနာသုတ်

၂၆၄။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တတြ ခေါ၊ ထိုသို့ နေတော်မူသော အခါ၌။ ပ။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘူတပုဗ္ဗံ၊ ရှေး၌ ဖြစ်ဘူး၏။ ဒေဝါနမိန္ဒော၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ သင်္ဂါဟကံ၊ ရထားမှူးဖြစ်သော။ မာတလိံ၊ မာတလိကို။ အာမန္တေသိ၊ ခေါ်၍ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ ခေါ်၍ မိန့်တော်မူသနည်း။ သမ္မမာတလိ၊ အချင်းမာတလိ။ Ä (၂၃၆) သဟဿယုတ္တံ၊ တစ်ထောင်သော မြင်းကအပ်သော။ အာဇညရထံ၊ အာဇာနည်မြင်းကသော ရထားကို။ ယောဇေဟိ၊ ကလော။ သုဘူမိဒဿနာယ၊ ကောင်းသောမြေအရပ်ကို ရှုခြင်းငှာ။ ဥယျာနဘူမိံ၊ ဥယျာဉ်အရပ်သို့။ ဂစ္ဆာမ၊ သွားကုန်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ ခေါ်၍ မိန့်တော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တဝ၊ အရှင်သိကြားမင်းအား။ ဘဒ္ဒံ၊ ကောင်းခြင်းသည်။ ဧဝံ ဟောတု၊ ဤသို့ ဖြစ်ပါစေသတည်း။ ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ သင်္ဂါဟကော၊ ရထားမှူးဖြစ်သော။ မာတလိ၊ မာတလိနတ်သားသည်။ ဒေဝါနမိန္ဒဿ၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကဿ၊ သိကြားမင်း၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ ပဋိဿုဏိတွာ၊ ရိုသေစွာ နာခံ၍။ သဟဿယုတ္တံ၊ တစ်ထောင်သော မြင်းကအပ်သော။ အာဇညရထံ၊ သန္ဓောရထားကို။ ယောဇေတွာ၊ ကစေ၍။ ဒေဝါနမိန္ဒ စ၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကဿ၊ သိကြားမင်းအား။ မာရိသ၊ သိကြားမင်း။ သဟဿယုတ္တော၊ တစ်ထောင်သော မြင်းကအပ်သော။ အဇညရထော၊ အာဇာနည်မြင်းကသောရထားကို။ ယုတ္တော ခေါ၊ ကအပ်ပြီးသည်သာလျှင်တည်း။ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ယဿ၊ အကြင်သွားခြင်း၏။ ကာလံ၊ အခါကို။ မညသိ၊ သိတော်မူ၏။ တံ၊ ထိုသွားခြင်းကို။ ကရောဟိ၊ ပြုလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိဝေဒေသိ၊ ကြားပေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒေဝါနမိန္ဒော၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ ဝေဇယန္တပါသာဒါ၊ ဝေဇယန္တာပြဿာဒ်မှ။ ဩရောဟန္တော၊ သက်ဆင်းသည်ရှိသော်။ ပဉ္ဇလိံကတွာ၊ လက်အုပ်ချီ၍။ ပုထုဒိသာ၊ အရပ်ဆယ်မျက်နှာတို့ကို။ နမဿတိ၊ ရှိခိုး၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သင်္ဂါဟကော၊ ရထားမှူးဖြစ်သော။ မာတလိ၊ မာတလိနတ်သားသည်။ ဒေဝါနမိန္ဒံ၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကံ၊ သိကြားမင်းကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်ဆို၏။ ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်ဆိုသနည်း၊

ဒေဝါနမိန္ဒ၊ အရှင်နတ်မင်း။ တေဝိဇ္ဇာ၊ ဝိဇ္ဇာသုံးပါးနှင့် ပြည့်စုံကုန်သော သူတို့သည်လည်းကောင်း။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဘူမာ စ၊ မြေ၌ နေကုန်သော သူတို့သည်လည်းကောင်း။ ခတ္တိယာ စ၊ လူမင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ မဟာရာဇာ စ၊ နတ်မင်းကြီးတို့သည်လည်းကောင်း။ ယသဿိနော၊ များသော အခြံအရံရှိကုန်သော။ တိဒသာ စ၊ တာဝတိံသာနတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ တံ၊ အရှင်နတ်မင်းကို။ နမဿန္တိ၊ ရှိခိုးကြကုန်၏။ အထ၊ ထိုသို့ ရှိခိုးကုန်လျက်။ သက္က၊ သိကြားမင်း။ တွံ၊ အရှင်နတ်မင်းသည်။ ယံ ယက္ခံ၊ အကြင်သိကြားနတ်ကို။ နမဿသိ၊ ရှိခိုး၏။ သော ယက္ခော၊ ထိုသိကြားနတ်သည်။ ကော နာမ၊ အဘယ်နတ်ပေတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်ဆို၏။

မာတလိ၊ မာတလိနတ်သား။ တေဝိဇ္ဇာ၊ ဝိဇ္ဇာသုံးပါးနှင့် ပြည့်စုံသော သူတို့သည်လည်းကောင်း။ သဗ္ဗေ၊ ခပ်သိမ်းကုန်သော။ ဘူမာ စ၊ မြေ၌ နေကုန်သော သူတို့သည်လည်းကောင်း။ ခတ္တိယာ စ၊ လူမင်းတို့သည်လည်းကောင်း။ စတ္တာရော၊ လေးပါးကုန်သော။ မဟာရာဇာ စ၊ နတ်မင်းကြီးတို့သည်လည်းကောင်း။ ယသဿိနော၊ များသော အခြံအရံရှိကုန်သော။ တိဒသာ စ၊ တာဝတိံသာနတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ မံ၊ ငါ့ကို။ နမဿန္တိ၊ ရှိခိုးကြကုန်၏။ မာတလိ၊ မာတလိနတ်သား။ အဟဉ္စ၊ ငါသည်ကား။ သီလသမ္ပန္နေ၊ သီလနှင့် ပြည့်စုံကုန်သော။ စိရရတ္တသမာဟိတေ၊ ဥပစာရအပ္ပနာတို့ဖြင့် ရှည်မြင့်စွာသော ကာလပတ်လုံးဆောက်တည်အပ်သော စိတ်ရှိကုန်သော။ ဗြဟ္မစရိယပရာယနေ၊ မြတ်သော အကျင့်လျှင်လည်းလျောင်းရာရှိကုန်သော။ ပဗ္ဗဇိတေ၊ ရဟန်းတို့ကို။ သမ္မာ၊ ကောင်းစွာ။ ဝန္ဒေ ဝန္ဒာမိ၊ ရှိခိုးပါ၏။

မာတလိ၊ မာတလိနတ်သား။ ပုညကရာ၊ ကောင်းမှုကို ပြုကုန်သော။ ယေဂဟဋ္ဌာ၊ အကြင်လူဖြစ်သော သူတို့သည်လည်းကောင်း။ သီလဝန္တော၊ သီလရှိကုန်သော။ ယေ ဥပါသကာ စ၊ အကြင်ဥပါသကာတို့သည်လည်းကောင်း။ ဓမ္မေန၊ တရားသဖြင့်။ ဒါရံ၊ မယားကို။ ပေါသေန္တိ၊ မွေးကျွေးကုန်၏။ မာတလိ၊ မာတလိနတ်သား။ တေ ဇနေ၊ ထိုလူအပေါင်းတို့ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ နမဿာမိ၊ ရှိခိုး၏။

သက္က၊ သိကြားမင်း။ ဟိ၊ ထိုစကားသင့်စွ။ တွံ၊ အရှင်နတ်မင်းသည်။ ယေ၊ အကြင်သူတို့ကို။ နမိဿသိ၊ ရှိခိုး၏။ တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ လောကသ္မိံ၊ လောက၌။ သေဋ္ဌာ ကိရ၊ မြတ်ကုန်သတတ်။ ဝါသဝ၊ သိကြားမင်း။ ယေ၊ အကြင်သူတို့သည်။ တွံ၊ အရှင်နတ်မင်းသည်။ နမဿသိ၊ ရှိခိုး၏။ တေ၊ ထိုသူတို့ကို။ အဟမ္ပိ၊ အကျွန်ုပ်သည်လည်း။ နမဿာမိ၊ ရှိခိုးပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မာတလိ၊ မာတလိနတ်သားသည်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်ဆို၏။

မာဃဝါ၊ မာဃလုလင်ဖြစ်ဘူးသော။ သုဇမ္ပတိ၊ သုဇာတာ၏ ခင်ပွန်းဖြစ်သော။ ဒေဝရာဇာ၊ နတ်မင်းသည်။ ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ ဝတွာန၊ ဆိုပြီး၍။ ပုထုဒိသာ၊ အရပ်ဆယ်မျက်နှာတို့ကို။ နမဿိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ပမုခေါ၊ နတ်တကာတို့၏ အကြီးဖြစ်သော သိကြားမင်းသည်။ ရထံ၊ ရထားထက်သို့။ အာရုဟိ၊ တက်စီးပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၉၊ သတ္ထာရဝန္ဒနာသုတ်

၂၆၅။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘူတပုဗ္ဗံ၊ ရှေး၌ ဖြစ်ဘူး၏။ ဒေဝါနမိန္ဒော၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ သင်္ဂါဟကံ၊ ရထားမှူးဖြစ်သော။ မာတလိံ၊ မာတလိနတ်သားကို။ အာမန္တေသိ၊ ခေါ်၍မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ ခေါ်၍မိန့်တော်မူသနည်း။ သမ္မမာတလိ၊ အချင်းမာတလိနတ်သား။ သဟဿယုတ္တံ၊ တစ်ထောင်သော မြင်းကအပ်သော။ အာဇညရထံ၊ အာဇာနည်မြင်းကသော ရထားကို။ ယောဇေဟိ၊ ကလော။ သုဘူမိဒဿနာယ၊ ကောင်းသောမြေအရပ်ကို ရှုခြင်းငှာ။ ဥယျာနဘူမိံ၊ ဥယျာဉ်အရပ်သို့။ ဂစ္ဆာမ၊ သွားကုန်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ ခေါ်၍မိန့်တော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေ၊ အရှင်သိကြားမင်းအား။ ဘဒ္ဒံ၊ ကောင်းခြင်းသည်။ ဧဝံဟောတု၊ ဤသို့ ဖြစ်ပါစေသတည်း။ ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ သင်္ဂါဟကော၊ ရထားမှူးဖြစ်သော။ မာတလိ၊ မာတလိနတ်သား။ ဒေဝါနမိန္ဒဿ၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကဿ၊ သိကြားမင်း၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ Ä (၂၃၇) ပဋိဿုဏိတွာ၊ ရိုသေစွာနာ၍။ သဟဿယုတ္တံ၊ တစ်ထောင်သော မြင်းကအပ်ေသော။ အာဇညရထံ၊ အာဇာနည်မြင်းကသော ရထားကို။ ယောဇေတွာ၊ က၍။ ဒေဝါနမိန္ဒဿ၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကဿ၊ သိကြားမင်းအား။ မာရိသ၊ အရှင်သိကြားမင်း။ သဟဿယုတ္တော၊ တစ်ထောင်သော မြင်းကအပ်သော။ အာဇညရထော၊ အာဇာနည်မြင်းကသောရထားကို။ ယုတ္တော ခေါ၊ ကအပ်ပြီးသည်သာလျှင်တည်း။ တေ၊ သင်သိကြားမင်းအား။ ဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ယဿ၊ အကြင်သွားခြင်း၏။ ကာလံ၊ အခါကို။ မညသိ၊ သိ၏။ တံ၊ ထိုသွားခြင်းကို။ ကရောဟိ၊ ပြုလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိဝေဒေသိ၊ ကြားပေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒေဝါနမိန္ဒော၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ ဝေဇယန္တပါသာဒါ၊ ဝေဇယန္တာပြာသာဒ်မှ။ ဩရောဟန္တော၊ သက်ဆင်းသည်ရှိသော်။ ပဉ္စလိံကတွာ၊ လက်အုပ်ချီ၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ နမဿတိ၊ ရှိခိုး၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သင်္ဂါဟကော၊ ရထားမှူးဖြစ်သော။ မာတလိ၊ မာတလိနတ်သားသည်။ ဒေဝါနမိန္ဒံ၊ နတ်တို့ကိုအစိုးရသော။ သက္ကံ၊ သိကြားမင်းကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်ဆို၏။ ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်ဆိုသနည်း၊

ဝါသဝ၊ သိကြားမင်း။ ဒေဝါ စ၊ နတ်တို့သည်လည်းကောင်း။ မနုဿာ စ၊ လူတို့သည်လည်းကောင်း။ ယံ တွံ၊ အကြင်နတ်မင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တံ၊ ထိုအရှင်နတ်မင်းကို။ နမဿန္တိ၊ ရှိခိုးကြကုန်၏။ အထ၊ ထိုသို့ ရှိခိုးကုန်လျက်။ သက္က၊ သိကြားမင်း။ တွံ၊ သင်သိကြားမင်းသည်။ ယံ ယက္ခံ၊ အကြင်သိကြားမင်းကို။ နမဿတိ၊ ရှိခိုး၏။ သော ယက္ခော၊ ထိုသိကြားနတ်မင်းသည်ကား။ ကော နာမ၊ အဘယ်အမည်ရှိပေသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

မာတလိ၊ မာတလိနတ်သား။ သဒေဝကေ၊ နတ်နှင့်တကွသော။ အသ္မိံ လောကေ၊ ဤလောက၌။ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေါ၊ အလုံးစုံသော တရားတို့ကို မိမိအလိုလိုကိုယ်တော်တိုင်သာ သယမ္ဘူဉာဏ်ဖြင့်အကြွင်းမရှိ သိတော်မူသော။ ယော သတ္ထာ၊ အကြင်မြတ်စွာဘုရားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ အနောမနာမံ၊ ဂုဏနာမ် နေမိတ္တကနာမ်တို့မှမယုတ်သော အမည်တော်ရှိသော။ တံ သတ္ထာရံ၊ ထိုမြတ်စွာဘုရားကို။ နမဿာမိ၊ ရှိခိုးပါ၏။

မာတလိ၊ မာတလိနတ်သား။ ယေသံ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်တို့အား။ ရာဂေါ စ၊ ရောဂသည်လည်းကောင်း။ ဒေါသော စ၊ ဒေါသသည်လည်းကောင်း။ အဝိဇ္ဇာ စ၊ အဝိဇ္ဇာသည်လည်းကောင်း။ ဝိရာဇိတာ၊ ငြိတွယ်ခြင်း ကင်းကုန်၏။ ခီဏာသဝါ၊ ကုန်ပြီးသော အာသဝရှိကုန်၏။ အရဟန္တော၊ မြတ်သောအလှူကို ခံထိုက်ကုန်၏။ တေ ပုဂ္ဂလေ၊ ထိုရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ နမဿာမိ၊ ရှိခိုး၏။

မာတလိ၊ မာတလိနတ်။ ယေ သေက္ခ၊ အကြင်သေက္ခပုဂ္ဂိုလ် ခုနစ်ယောက်တို့သည်။ ရာဂဒေါသဝိနယာ၊ ရာဂဒေါသကို ဆုံးမခြင်းကြောင့်။ အဝိဇ္ဇာသမတိက္ကမာ၊ ဝဋ္ဋမူလဖြစ်သော အဝိဇ္ဇာမှ ထွက်မြောက်ခြင်းကြောင့်။ အပစယာရမာ၊ ဝဋ်ဆင်းရဲကိုဖျက်ဆီးခြင်း၌ မွေ့လျော်ကုန်သည် ဖြစ်၍။ အပ္ပမတ္တာ၊ မမေ့မလျော့ကုန်သည် ဖြစ်၍။ အနုသိက္ခရေ၊ ကျင့်ဆဲဖြစ်ကုန်၏။ တေ၊ ထိုသေက္ခခုနစ်ယောက်တို့ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ နမဿာမိ၊ ရှိခိုး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆို၏။

သက္က၊ သိကြားမင်း။ ဟိ၊ ထိုစကားသင့်စွ။ တွံ၊ အရှင်နတ်မင်းသည်။ ယေ၊ အကြင်သူတို့ကို။ နမဿာမိ၊ ရှိခိုး၏။ တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ လောကသ္မိံ၊ လောက၌။ သေဋ္ဌာ ကိရ၊ မြတ်ကုန်သတတ်။ ဝါသဝ၊ သိကြားမင်း။ ယေ၊ အကြင်သူတို့ကို။ တွံ၊ သင်နတ်မင်းသည်။ နမဿာသိ၊ ရှိခိုး၏။ တေ၊ ထိုသူတို့ကို။ အဟံပိ၊ ငါသည်လည်း။ နမဿာမိ၊ ရှိခိုးပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မာတလိ၊ မာတလိနတ်သည်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။

မာဃဝါ၊ မာဃလုလင်ဖြစ်ဘူးသော။ သုဇမ္ပတိ၊ သုဇာတာ၏ ခင်ပွန်းဖြစ်သော။ ဒေဝရာဇာ၊ နတ်မင်းသည်။ ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ ဝတွာ၊ ဆိုပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ နမဿိတွာ၊ ရှိခိုးပြီး၍။ ပမုခေါ၊ နတ်တကာတို့၏ အကြီးဖြစ်သော သိကြားမင်းသည်။ ရထံ၊ ရထားကို။ အာရုဟိ၊ တက်စီးပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၁၀၊ သံဃဝန္ဒနာသုတ်

၂၆၆။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တတြ ခေါ၊ ထိုသို့ နေတော်မူသော အခါ၌။ ပ။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်သနည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘူတပုဗ္ဗံ၊ ရှေး၌ ဖြစ်ဘူး၏။ ဒေဝါနမိန္ဒော၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ သင်္ဂါဟကံ၊ ရထားမှူးဖြစ်သော။ မာတလိံ၊ မာတလိနတ်သားကို။ အာမန္တေသိ၊ ခေါ်၍ မိန့်တော်မူ၏။ ကိံ အာမန္တေသိ၊ အဘယ်သို့ ခေါ်၍ မိန့်တော်မူသနည်း။ သမ္မမာတလိ၊ အချင်းမာတလိ။ သဟဿယုတ္တံ၊ တစ်ထောင်သော မြင်းကအပ်သော။ အာဇညရထံ၊ အာဇာနည်မြင်းကသော ရထားကို။ ယောဇေဟိ၊ ကသော။ သုဘူမိဒဿနာယ၊ ကောင်းသောမြေအရပ်ကို ရှုခြင်းငှာ။ ဥယျာနဘူမိံ၊ ဥယျာဉ်အရပ်သို့။ ဂစ္ဆာမ၊ သွားကုန်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အာမန္တေသိ၊ ခေါ်၍မိန့်တော်မူ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တေ၊ သင်အား။ ဘဒ္ဒံ၊ ကောင်းခြင်းသည်။ ဧဝံဟောတု၊ ဤသို့ ဖြစ်စေသတည်း။ ဣတိ ခေါ၊ ဤသို့လျှင်။ သင်္ဂါဟကော၊ ရထားမှူးဖြစ်သော။ မာတလိ၊ မာတလိနတ်သားသည်။ ဒေဝါနမိန္ဒဿ၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကဿ၊ သိကြားမင်း၏။ ဝစနံ၊ စကားကို။ ပဋိဿုနိတွာ၊ ရိုသေစွာ နာ၍။ သဟဿယုတ္တံ၊ တစ်ထောင်သောမြင်းကအပ်သော။ အာဇညရထံ၊ အာဇာနည်မြင်းကသော ရထားကို။ ယောဇေတွာ၊ ကစေ၍။ ဒေဝါနမိန္ဒဿ၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကဿ၊ သိကြားမင်း၏။ မာရိသ၊ အချင်းသိကြားမင်း။ သဟဿယုတ္တော၊ တစ်ထောင်သော မြင်းကအပ်သော။ အာဇညရထော၊ အာဇာနည်မြင်းကသော ရထားကို။ ယုတ္တော ခေါ၊ ကအပ်ပြီးသည်သာလျှင်တည်း။ ဒါနိ ဣဒါနိ၊ ယခုအခါ၌။ ယဿ၊ အကြင်သွားခြင်း၏။ ကာလံ၊ အခါကို။ မညသိ၊ သိ၏။ တံ၊ ထိုသွားခြင်းကို။ ကရောတိ၊ ပြုလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိဝေဒေတိ၊ ကြားပေ၏။ Ä (၂၃၈) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒေဝါနမိန္ဒော၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ ဝေဇယန္တပါသာဒါ၊ ဝေဇယန္တာပြာသာဒ်မှ။ ဩရောဟန္တော၊ သက်ဆင်းသည်ရှိသော်။ ပဉ္စလိံကတွာ၊ လက်အုပ်ချီ၍။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းသံဃာကို။ နမဿတိ၊ ရှိခိုး၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သင်္ဂါဟကော၊ ရထားမှူးဖြစ်သော။ မာတလိ၊ မာတလိနတ်သားသည်။ ဒေဝါနမိန္ဒံ၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကံ၊ သိကြားမင်းကို။ ဂါထာဟိ၊ ဂါထာတို့ဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။ (ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်သနည်း။)

သက္က၊ သိကြားမင်း။ ဧတေ၊ ထိုလူတို့သည်။ တံ ဟိ၊ အရှင်နတ်မင်းကိုသာလျှင်။ နမေဿယျုံ၊ ရှိခိုးကုန်ရာ၏။ ဧတေ နရာ၊ ထိုလူတို့သည်။ ပူတိဒေဟသယာ၊ ပုပ်သောအမိဝမ်း၌ ကိန်းကုန်၏။ ကုဏပမှိ၊ အမိဝမ်းဟူသော အပုပ်၌။ နိမုဂ္ဂါ၊ ငုပ်ကုန်၏။ ခုပ္ပိပါသသမပ္ပိတာ၊ မွတ်သိပ်ခြင်းနှင့် ပြည့်စုံကုန်၏။

တေသံ၊ ထိုလူတို့အား။ ကိံ နု၊ အဘယ်ကြောင့်။ တွံ၊ အရှင်နတ်မင်းသည်။ ပိဟယသိ၊ ချစ်ဘိသနည်း။ ဝါသဝ၊ သိကြားမင်း။ အနာဂရာနံ၊ အိမ်ရာမတည်ထောင်သော ရဟန်းဘောင်သို့ ကပ်ကုန်သော။ ဣသီနံ၊ ရဟန်းတို့၏။ အာစာရံ၊ အကျင့်ကို။ တွံ၊ သင်သိကြားမင်းသည်။ ဗြူဟိ၊ မိန့်တော်မူပါလော။ တဝ၊ သင်သိကြားမင်း၏။ တံ ဝစော၊ ထိုအမိန့်တော်ကို။ မယံ၊ ငါတို့သည်။ သုဏောမ၊ နာပါကုန်အံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်၏။)

မာတလိ၊ မာတလိနတ်သား။ အနာဂါရာနံ၊ အိမ်ရာတည်ထောင်သော လူတို့၏ဘောင်မှ ရဟန်းဘောင်သို့ ကပ်ကုန်သော။ တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့၏။ ဧတံ၊ ဤအကျင့်ကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပိဟယာမိ၊ ချစ်၏။ တေ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ယမှာဂါမာ၊ အကြင်ရွာမှ။ ပက္ကမန္တိ၊ ဖဲသွားကုန်၏။ အနပေက္ခာ၊ ငဲ့ကွက်ခြင်းမရှိကုန်သည် ဖြစ်၍။ ဝဇန္တိ၊ သွားကုန်၏။

တေသံ၊ ထိုရဟန်းတို့အား။ ကောဋ္ဌေ၊ ကျီ၌။ ဓညာနိ၊ စပါးတို့ကို။ န ဩပေန္တိ၊ မသွတ်ကုန်။ ကုမ္ဘာ၊ အိုးတို့သည်။ န သန္တိ၊ မရှိကုန်။ ကဠောပိယံ၊ ခြင်းတောင်း၌။ ဝတ္ထူနိ၊ တည်သော ဝတ္ထုတို့သည်။ န သန္တိ၊ မရှိကုန်။ ပရနိဋ္ဌိတမေသနာ၊ သူတပါးတို့သည် ချက်ပြုတ်၍ ပြီးစေအပ်သော ဆွမ်းကိုသာလျှင် ရှာမှီးကုန်၏။ တေန၊ ထိုသူတပါးတို့သည်ပြီးစေအပ်သော ဆွမ်းဖြင့်။ သုဗ္ဗတာ၊ ကောင်းသောအကျင့်ရှိကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ ယာပေန္တိ၊ မျှတကုန်၏။

ဓီရာ၊ ပညာရှိကုန်သော ရဟန်းတို့သည်။ သုမန္တမန္တိနော၊ တရားကိုသရဇ္ဈယ်အံ့ ဓုတင်ကိုဆောက်တည်အံ့စသည်ဖြင့် ကောင်းသောအတိုင်အပင်ဖြင့် တိုင်ပင်ခြင်းရှိကုန်၏။ တုဏှီဘူတာ၊ တရားကိုသရဇ္ဈယ်ပြီးသော် ဆိတ်ဆိတ်နေခြင်းရှိကုန်သည် ဖြစ်၍။ သမဉ္စရာ၊ ဆန့်ကျင်ခြင်းမရှိ အညီအညွတ်သွားကြကုန်၏။ မာတလိ၊ မာတလိနတ်။ ဒေဝါ၊ နတ်တို့သည်။ အသုရေဟိ၊ အသုရာတို့နှင့်။ ဝိရုဒ္ဓါ၊ ဆန့်ကျင်ကြကုန်၏။ ပုထုမစ္စာ စ၊ များစွာသောသတ္တဝါတို့သည်လည်း။ ဝိရုဒ္ဓါ၊ အချင်းချင်း ဆန့်ကျင်ကြကုန်၏။

မာတလိ၊ မာတလိနတ်သား။ ယေ ဣသယော၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည်။ ဝိရုဒ္ဓေသု၊ ဆန့်ကျင်ကုန်သော သတ္တဝါတို့နှင့်။ အဝိရုဒ္ဓါ၊ ဆန့်ကျင်ခြင်း မရှိကုန်။ သတ္တဒဏ္ဍေသု၊ သူတပါးတို့ ညှဉ်းဆဲအံ့သောငှာ စွဲကပ်သောလက်နက်ရှိကုန်သော သတ္တဝါတို့၌။ နိဗ္ဗုတာ၊ ချအပ်သော လက်နက်ရှိကုန်၏။ သာဒါနေသု၊ ဘဝယောနိစသည်တို့ကို ယူခြင်းရှိကုန်သော သတ္တဝါတို့၌။ အနာဒါနာ၊ ဘဝယောနိစသည်တို့တွင် တစ်ခုသောအဖို့မျှ ယူခြင်းမရှိကုန်။ တေ ဣသယော၊ ထိုရဟန်းတို့ကို။ အဟံ၊ ငါနတ်မင်းသည်။ နမဿာမိ၊ ရှိခိုး၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစ၊ ဆိုလေ၏။

သက္က၊ သိကြားမင်း။ ဟိ၊ ထိုစကားသင့်စွ။ တွံ၊ သင်သည်။ ယေ၊ အကြင်သူတို့ကို။ နမဿသိ၊ ရှိခိုး၏။ တေ၊ ထိုသူတို့သည်။ လောကသ္မိံ၊ လောက၌။ သေဋ္ဌာ ကိရ၊ မြတ်ကုန်သတတ်။ ဝါသဝ၊ သိကြားမင်း။ တေ၊ ထိုသူတို့ကို။ တွံ၊ သင်သည်။ နမဿသိ၊ ရှိခိုး၏။ တေ၊ ထိုသူတို့ကို။ အဟံပိ၊ အကျွန်ုပ်သည်လည်း။ နမဿာမိ၊ ရှိခိုးပါ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ မာတလိ၊ မာတလိသည်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ရွတ်ဆို၏။

မာဃဝါ၊ မာဃလုလင်ဖြစ်ဘူးသော။ သုဇမ္ပဟိ၊ သုဇာတာ၏ ခင်ပွန်းဖြစ်သော။ ဒေဝရာဇာ၊ နတ်မင်းသည်။ ဣဒံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ ဝတွာန၊ ဆိုပြီး၍။ ဘိက္ခုသံဃံ၊ ရဟန်းသံဃာကို။ နမဿိတွာ၊ ရှိခိုး၍။ ပမုခေါ၊ နတ်တကာတို့၏ အကြီးဖြစ်သော သိကြားမင်းသည်။ ရထံ၊ ရထားကို။ အာရုဟိ၊ တက်စီးပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (သုတံ၊ ကြားအပ်ပါ၏။)

၃၊ တတိယဝဂ်

၁၊ ဆေတွာသုတ်

၂၆၇။ Ä (၂၃၉) သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝရဟတိ၊ နေတော်မူ၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒေဝါနမိန္ဒော၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ အဋ္ဌာသိ၊ ရပ်လေ၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ ဌိတော ခေါ၊ ရပ်ပြီးသော။ ဒေဝါနမိန္ဒော၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ လျှောက်၏။ ကိံ အဇ္ဈဘာသိ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း၊

ကိံသု၊ အဘယ်ကို။ ဆေတွာ၊ ဖျက်ဆီးသောကြောင့်။ သုခံ၊ ချမ်းသာစွာ။ သေတိ၊ နေရသနည်း။ ကိံသု၊ အဘယ်ကို။ ဆေတွာ၊ ဖျက်ဆီးသောကြောင့်။ န သောစတိ၊ မစိုးရိမ်သနည်း။ ဂေါတမ၊ ဂေါတမ အနွယ်ဖြစ်တော်မူသော မြတ်စွာဘုရား။ ကိံ သွဿ၊ အဘယ်မည်သော။ ဧကဓမ္မဿ၊ တပါးသောတရား၏။ ဝဓံ၊ ဖျက်ဆီးခြင်းကို။ တွံ၊ သင်သည်။ ရောစေသိ၊ နှစ်သက်တော်မူသနည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဘာသိ၊ လျှောက်၏။

ဝါသဝ၊ သိကြားမင်း။ ကောဓံ၊ အမျက်ကို။ ဆေတွာ၊ ဖျက်ဆီးသောကြောင့်။ သုခံ၊ ချမ်းသာစွာ။ သေတိ၊ နေရ၏။ ကောဓံ၊ အမျက်ကို။ ဆေတွာ၊ ဖျက်ဆီးသောကြောင့်။ န သောစတိ၊ မစိုးရိမ်။ ဝိသမူလဿ၊ အဆိပ်လျှင် အရင်းရှိသော။ မဓုရဂ္ဂဿ၊ ကောင်းခြင်းလျှင် အညွန့်အဖျားရှိသော။ ကောဓဿ၊ အမျက်၏။ ဝဓံ၊ ဖျက်ဆီးခြင်းကို။ အရိယာ၊ ဘုရားစသော သူတော်ကောင်းတို့သည်။ ပသံသန္တိ၊ ချီးမွမ်းကုန်၏။ တံ ဟိ (တံ ဧဝ)၊ ထိုအမျက်ကိုပင်လျှင်။ ဆေတွာ၊ ဖျက်ဆီးသောကြောင့်။ န သောစတိ၊ မစိုးရိမ်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၂၊ ဒုဗ္ဗဏ္ဏိယသုတ်

၂၆၈။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တတြ ခေါ၊ ထိုသို့ နေတော်မူသော အခါ၌။ ပ။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ လျှောက်၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်သနည်း။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘူတပုဗ္ဗံ၊ ရှေး၌ ဖြစ်ဘူး၏။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏော၊ မီးလောင်ငုတ်ကဲ့သို့မည်းသော မလှသော အဆင်းရှိသော။ ဩကောဋိမကော၊ ကွသည် ဖြစ်၍စူသော ဝမ်းရှိသော။ ယက္ခော၊ နတ်သည်။ ဒေဝါနမိန္ဒဿ၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကဿ၊ သိကြားမင်း၏။ အာသနေ၊ ပဏ္ဍုကမ္ဗလာကျောက်ဖျာနေရာ၌။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ တတြ၊ ထိုသို့ နေသော အခါ၌။ တာဝတိံသာ၊ တာဝတိံသာဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေဝါ၊ နတ်တို့သည်။ ဘော၊ အိုအချင်းတို့။ အစ္ဆရိယံ ဝတ၊ အံ့ဖွယ်ဖြစ်စွတကား။ ဘော၊ အိုအချင်တို့။ အဗ္ဘုတံ ဝတ၊ မဖြစ်ဖူးမြဲ ဖြစ်စွတကား။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏော၊ မီးလောင်ငုတ်ကဲ့သို့ မည်းသော မလှသောအဆင်းရှိသော။ ဩကောဋိမကော၊ ကွသည် ဖြစ်၍ စူသောဝမ်းရှိသော။ အယံ ယက္ခော၊ ဤနတ်သားသည်။ ဒေဝါနမိန္ဒဿ၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကဿ၊ သိကြားမင်း၏။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသိန္နော၊ ထိုင်နေဘိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခီယန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသောစကားကို ဆိုကုန်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယထာယထာ၊ အကြင်အကြင်သို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ တာဝတိံသာ၊ တာဝတိံသာဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေဝါ၊ နတ်တို့သည်။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခီယန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲကြဲသောစကားကို ဆိုကုန်၏။ တထာတထာ၊ ထိုထိုသို့ သော အခြင်းအရာဖြင့်။ သော ယက္ခော၊ ထိုနတ်သည်။ အဘိရူပတရော စေဝ၊ အထူးသဖြင့် အလွန်အဆင်းလှသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဒဿနီယတရော စ၊ အထူးအဖြင့် အလွန်ရှုဖွယ် ရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပါသာဒိကတရော စ၊ အထူးသဖြင့် အလွန်ကြည်ညိုဖွယ် ရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ တာဝတိံသာ၊ တာဝတိံသာဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေဝါ၊ နတ်တို့သည်။ ယေန၊ အကြင် အရပ်၌။ ဒေဝါနမိန္ဒော၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံသု၊ ကပ်ကုန်၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်ကုန်ပြီး၍။ ဒေဝါနမိန္ဒံ၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကံ၊ သိကြားမင်းကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကုန်၏။ (ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်ကုန်သနည်း။) မာရိသ၊ သိကြားမင်း။ အညတရော၊ တစ်ယောက်သော။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏော၊ မီးလောင်ငုတ်ကဲ့သို့ မည်းသော မလှသောအဆင်းရှိသော။ ဩကောဋိမကော၊ ကွသည် ဖြစ်၍ စူသောဝမ်းရှိသော။ ယက္ခော၊ နတ်သားသည်။ ဒေဝါနမိန္ဒဿ၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကဿ၊ သိကြားဖြစ်သော။ တေ၊ သင်၏။ ဣဓ အာသနေ၊ ဤနေရာ၌။ နိသိန္နော၊ နေ၏။ မာရိသ၊ သိကြားမင်း။ တတြ၊ ထိုအခါ၌။ တာဝတိံသာ၊ တာဝတိံသာဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေဝါ၊ နတ်တို့သည်။ ဘော၊ အချင်းတို့။ အစ္ဆရိယံ ဝတ၊ အံ့ဖွယ် ရှိစွတကား။ ဘော၊ အချင်းတို့။ အမ္ဘုတံ ဝတ၊ အဖြစ်ဘူးမြဲ ဖြစ်စွတကား။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏော၊ မီးလောင်ငုတ်ကဲ့သို့ မည်းသော မလှသော အဆင်းရှိသော။ ဩကောဋိမကော၊ ကွသည် ဖြစ်၍ စူသောဝမ်း ရှိသော။ အယံ ယက္ခော၊ အကြင်နတ်သားသည်။ ဒေဝါနမိန္ဒဿ၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကဿ၊ သိကြားမင်း၏။ အာသနေ၊ နေရာ၌။ နိသိန္နော၊ နေဘိ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဥဇ္ဈာယန္တိ၊ ကဲ့ရဲ့ကုန်၏။ ခီယန္တိ၊ ရှုတ်ချကုန်၏။ ဝိပါစေန္တိ၊ ဖရိုဖရဲသောစကားကို ဆိုကုန်၏။ မာရိသ၊ သိကြားမင်း။ ခေါ၊ စင်စစ်။ ယထာ ယထာ၊ အကြင်အကြင်သို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ သော ယက္ခော၊ ထိုနတ်သည်။ အဘိရူပတရော စေဝ၊ အထူးသဖြင့် အလွန်အဆင်းလှသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ Ä (၂၄၀) ဒဿနီယတရော စ၊ အထူးသဖြင့် ရှုဖွယ် ရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ပါသာဒိကတရော စ၊ အထူသဖြင့်ကြည်ညိုဖွယ် ရှိသည်လည်း။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ အဝေါစုံ၊ ဆိုကုန်၏။ မာရိသ၊ အချင်းနတ်တို့။ နုန၊ စင်စစ်။ သော ဟိ ယက္ခော၊ ထိုနတ်သည်ကား။ ကောဓဘက္ခော၊ ကောဓဘက္ခအမည်ရှိသည်။ ဘဝိဿတိ၊ ဖြစ်လတ္တံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ အဝေါစ၊ ဆို၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒေဝါနမိန္ဒော၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ကောဓဘက္ခော၊ ကောဓဘက္ခအမည်ရှိသော။ သော ယက္ခော၊ ထိုနတ်သားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုကောဓဘက္ခနတ်သားရှိရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဧကံသံ၊ လက်ဝဲတစ်ဖက်ခုံးထက်၌။ ဥတ္တရင်္ဂ၊ ကိုယ်ဝတ်စမ္ပယ်တင်သည်ကို။ ကရိတွာ၊ ပြု၍။ ဒက္ခိဏဇာဏုမဏ္ဍလံ၊ လကျ်ာပုဆစ်ဒူးဝန်းကို။ ပထဝိယံ၊ မြေ၌။ နိဟန္တာ၊ ထောက်၍။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ကောဓဘက္ခော၊ ကောဓဘက္ခအမည်ရှိသော။ သော ယက္ခော၊ ထိုနတ်သားသည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုအရပ်သို့။ အဉ္ဇလိံ၊ လက်အုပ်ကို။ ပဏာမေတွာ၊ ညွတ်၍။ တိက္ခတ္တုံ၊ သုံးကြိမ်။ နာမံ၊ အမည်ကို။ သာဝေတိ၊ ကြား၏။ ကိံ သာဝေတိ၊ အဘယ်သို့ ကြားသနည်း။ မာရိသ၊ အချင်းနတ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒေဝါနမိန္ဒော၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းတည်း။ မာရိသ၊ အချင်းနတ်။ အဟံ၊ ငါကား။ ဒေဝါနမိန္ဒော၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းတည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သာဝေတိ၊ ကြား၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ယထာ ယထာ၊ အကြင်အကြင်သို့သော အခြင်းအရာဖြင့်။ ဒေဝါနမိန္ဒော၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ နာမံ၊ အမည်ကို။ သာဝေတိ၊ ကြား၏။ တထာ တထာ၊ ထိုထိုသို့ သော အခြင်းအရာအားဖြင့်။ သော ယက္ခော၊ ထိုနတ်သားသည်။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏတရော စေဝ၊ အထူးသဖြင့် မီးလောင်ငုတ်ကဲ့သို့ မည်းသော မလှသောအဆင်းရှိသည်လည်း။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဩကောဋိမကတရော စ၊ အထူးအဖြင့်ကွသည်ဖြစ်၍ စူသောဝမ်းရှိသည်လည်း။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏတရော စေဝ၊ အထူးသဖြင့်မီးလောင်ငုတ်ကဲ့သို့ မည်းသော မလှသော အဆင်းရှိသည်လည်း။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ ဩကောဋိမကတရော စ၊ အထူးသဖြင့်ကွသည် ဖြစ်၍ စူသောဝမ်းရှိသည်လည်း။ ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။ တတ္ထေဝ၊ ထိုအရပ်၌ပင်လျှင်။ အန္တရဓယိ၊ ကွယ်လေ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒေဝါနမိန္ဒော၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ သကေအာသနေ၊ မိမိနေရာ၌။ နိသီဒိတွာ၊ ထိုင်နေ၍။ တာဝတိံသေ၊ တာဝတိံသာဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေဝေ၊ နတ်တို့ကို။ အနုနယမာနော၊ မယုတ်စေသည် ဖြစ်၍။ တာယံ ဝေထာယံ၊ ထိုအခါ၌။ ဣမာ ဂါထာယော၊ ဤဂါထာတို့ကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်ဆို၏။ ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်ဆိုသနည်း၊

မာရိသာ၊ အချင်းတို့။ မေ၊ ငါ့အား။ ဥပဟတစိတ္တော၊ သူတပါး၌ ထိပါးသောစိတ်ရှိသည်။ န အမှိ၊ မဖြစ်။ အာဝတ္တေန၊ အမျက်၏ နိုင်ငံသို့ လိုက်သဖြင့်။ သုဝါနယော၊ အမျက်၏ တည်ရာသည်။ နအမှိ၊ မဖြစ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ စိရံ၊ ရှည်မြင့်စွာသော ကာလပတ်လုံး။ န ကုဇ္ဈမိ၊ အမျက်မထွက်။ မယိ၊ ငါ၌။ ကောဓော၊ အမျက်သည်။ နာဝတိဋ္ဌတိ၊ မတည်။

အဟံ၊ ငါသည်။ ဖရုသံ၊ ကြမ်းကြုတ်သော။ ကုဒ္ဓံ၊ အမျက်နှင့် ယှဉ်သောစကားကို။ န ဗြူမိ၊ မဆို။ ဓမ္မာနိ၊ အကုသိုလ်တရားတို့ကို။ န စ ကိတ္တယေ၊ မကြားရာ။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အတ္ထံ၊ အကျိုးစီးပွားကို။ သမ္ပဿံ သံပဿန္တော၊ ကောင်းစွာမြင်သော။ အဟံ၊ ငါသည်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ သန္နိဂ္ဂဏှာမိ၊ ကောင်းစွာနှိပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ အဘာသိ၊ ဆို၏။

၃၊ သမ္ဗရိမာယာသုတ်တ္တ

၂၆၉။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ပ။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘူတပုဗ္ဗံ၊ ရှေး၌ ဖြစ်ဘူး၏။ ဝေပစိတ္တိ၊ ဝေပစိတ္တိအမည်ရှိသော။ အသုရိန္ဒော၊ အသုရိန်သည်။ အာဗာဓိကော၊ ရသေ့ကျိန်ဆဲသောကြောင့် ဖြစ်သော အနာဖြင့် နှိပ်စက်သည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဒုက္ခိတော၊ ဆင်းရဲခြင်းသို့ ရောက်သည်။ ဗဠှဂိလာနော၊ ပြင်းစွာနာသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဒေဝါနမိန္ဒော၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဝေပစိတ္တိ၊ ဝေပစိတ္တိအမည်ရှိသော။ အသုရိန္ဒော၊ အသုရိန်သည်။ အတ္ထိ၊ ရှိ၏။ တေန၊ ထိုဝေပစိတ္တိအသုရိန်ရှိရာအရပ်သို့။ ဂိလာနပုစ္ဆကော၊ အနာကို မေးလိုသည် ဖြစ်၍။ ဥပသင်္ကမိ၊ ကပ်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေပြီး၍။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဝေပစိတ္တိ၊ ဝေပစိတ္တိအမည်ရှိသော။ အသုရိန္ဒော၊ အသုရိန်သည်။ ဒူရတော၊ အဝေးမှသာလျှင်။ အာဂစ္ဆန္တံ၊ လာလတ်သော။ ဒေဝါနမိန္ဒံ၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကံ၊ သိကြားမင်းကို။ အဒ္ဒသ ခေါ အဒ္ဒသ ဧဝ၊ မြင်သည်သာလျှင်တည်း။ ဒိသွာန၊ မြင်ပြီး၍။ ဒေဝါနမိန္ဒံ၊ နတ်တို့ကိုအစိုးရသော။ သက္ကံ၊ သိကြားမင်းကို။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ ဆိုသနည်း။) “ဒေဝါနမိန္ဒ၊ သိကြားနတ်။ မံ၊ ငါ့ကို။ တိကစ္ဆ၊ ဆေးကုပါလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ ဆို၏။) ဝေပစိတ္တိ၊ ဝေပစိတ္တိအသုရိန်။ သမ္ဗရိမာယံ၊ အသုရာတို့၏မာယာကို။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဝါစေတိ၊ သင်ဦးလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ မာရိသ၊ အချင်းနတ်။ အဟံ၊ ငါသည်။ အသုရေ၊ အသုရာတို့ကို။ ယာဝ၊ အကြင်မျှလောက်။ ပဋိပုစ္ဆာမိ၊ မေးဦးအံ့။ တာဝ၊ ထိုမျှလောက်။ အာဂမေဟိ၊ ငံ့ဦးလော။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေပစိတ္တိ၊ ဝေပစိတ္တိအသုရိန်သည်။ အဝေါစ၊ ဆို၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဝေပစတ္တိ၊ ဝေပစိတ္တိအမည်ရှိသော။ အသုရိန္ဒော၊ အသုရိန်သည်။ အသုရေ၊ အသုရာတို့ကို။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေး၏။ ကိံ ပဋိပုစ္ဆိ၊ အဘယ်သို့ မေးသနည်း။ မာရိသာ၊ အချင်းအသုရာတို့။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒေဝါနမိန္ဒံ၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကံ၊ သိကြားမင်းကို။ သမ္ဗရိမာယံ၊ အသုရာတို့၏မာယာကို။ ဝါစေမိ၊ သင်ပါအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဋိပုစ္ဆိ၊ မေးလေ၏။ မာရိသ၊ အချင်းဝေပစိတ္တိအသုရိန်။ တွံ၊ သင်အသုရိန်နတ်မင်းသည်။ ဒေဝါနမိန္ဒံ၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကံ၊ သိကြားမင်းကို။ သမ္ဗရိမာယံ၊ အသုရိန်တို့၏ မာယာကို။ မာ ဝါစေသိ၊ သင်တော်မမူလင့်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (အဝေါစ၊ ဆို၏။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ ဝေပစိတ္တိ၊ ဝေပစိတ္တိအမည်ရှိသော။ အသုရိန္ဒော၊ အသုရိန်သည်။ ဒေဝါနမိန္ဒံ၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကံ၊ သိကြားမင်းကို။ ဂါထာယ၊ ဂါထာဖြင့်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ဆို၏၊

Ä (၂၄၁) မာဃဝါ၊ လုလင်ဖြစ်သော။ သက္က၊ သိကြားမင်း။ သုဇမ္ပတိ၊ သုဇာတာ၏ ခင်ပွန်းဖြစ်သော။ မာယာဝီ၊ အသုရာတို့၏ မာယာကိုတတ်သော။ ဒေဝရာဇာ၊ သိကြားမင်းသည်။ သမ္ဗရော၊ သမ္ဗရမည်သောအသုရာသည်။ သတံ သမံ၊ အနှစ်တစ်ရာပတ်လုံး။ ဃောရံ၊ ကြောက်မက်ဖွယ်သော။ နိရယံ၊ ငရဲသို့။ ဥပေတိ ဣဝ၊ ရောက်သကဲ့သို့။ နိရယံ၊ ငရဲသို့။ ဥပေယျ၊ ရောက်ရာ၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဝေပစိတ္တိ၊ ဝေပစိတ္တိအသုရာသည်။ အဇ္ဈဘာသိ၊ ဆို၏။

၄၊ အစ္စယသုတ်

၂၇၀။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ ပ။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာ ဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တေန ခေါ ပန သမယေန၊ ထိုအခါ၌။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သမ္ပယောဇနံ၊ ငြင်းခုံကြကုန်၏။ တတြ၊ ထိုနှစ်ယောက်တို့တွင်။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ ဧကံ၊ တစ်ယောက်သော။ ဘိက္ခုံ၊ ရဟန်းကို။ အစ္စသရာ၊ စကားလွန်ကျူး၍ ဆို၏။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုလွန်ကျူး၍ဆိုသော ရဟန်းသည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုလွန်ကျူးအပ်သော ရဟန်းတစ်ယောက်၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ အစ္စယံ၊ အပြစ်ကို။ အစ္စယတော၊ အပြစ်အလျောက်။ ဒေသေတိ၊ ကြား၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုလွန်ကျူးအပ်သော ရဟန်းတစ်ယောက်သည်။ တံ အစ္စယံ၊ ထိုအပြစ်ကို။ န ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဝန်မခံအံ့။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သမ္ဗဟုလာ၊ များစွာကုန်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းတို့သည်။ ယေန၊ အကြင်အရပ်၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ (အတ္ထိ၊ ရှိတော်မူ၏။) တေန၊ ထိုဘုရားရှိတော်မူရာ အရပ်သို့။ ဥပသင်္ကမိံ၊ ကပ်ကုန်လေ၏။ ဥပသင်္ကမိတွာ၊ ကပ်လေကုန်ပြီး၍။ ဘဂဝန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို။ အဘိဝါဒေတွာ၊ ရိုသေစွာ ရှိခိုးပြီး၍။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိဒိံသု၊ ထိုင်နေကြကုန်၏။ ဧကမန္တံ၊ သင့်တင့်လျောက်ပတ်သော အရပ်၌။ နိသိန္နော ခေါ၊ ထိုင်နေကုန်ပြီးသော။ တေ ဘိက္ခူ၊ ထိုရဟန်းတို့သည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကြကုန်၏။ ကိံ အဝေါစုံ၊ အဘယ်သို့ လျှောက်ကြကုန်သနည်း။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ ဣဓ၊ ဤသာသနာတော်၌။ ဒွေ၊ နှစ်ယောက်ကုန်သော။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့သည်။ သမ္ပယောဇေသုံ၊ ငြင်းခုံကြကုန်၏။ တတြ၊ ထိုနှစ်ယောက်တို့တွင်။ ဧကော၊ တစ်ယောက်သော။ ဘိက္ခု၊ ရဟန်းသည်။ အစ္စသရာ၊ စကားလွန်ကျူး၍ဆို၏။ ဘန္တေ၊ မြတ်စွာဘုရား။ အထ ခေါ၊ ထိုအခါ၌။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တဿ ဘိက္ခုနော၊ ထိုရဟန်း၏။ သန္တိကေ၊ အထံ၌။ အစ္စယံ၊ အပြစ်ကို။ အစ္စယတော၊ အပြစ်အလျောက်။ ဒေသေတိ၊ ကြား၏။ သော ဘိက္ခု၊ ထိုရဟန်းသည်။ တံ အစ္စယံ၊ ထိုအပြစ်ကို။ န ပဋိဂ္ဂဏှတိ၊ သည်းမခံ။ ဣတိ၊ သို့။ အဝေါစုံ၊ လျှောက်ကြကုန်၏။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဗာလာ၊ လူမိုက်တို့သည်။ ဣမေ ဒွေ၊ ဤနှစ်ယောက်တို့တည်း။ ယော စ နရော၊ အကြင်သူသည်ကား။ အစ္စယံ၊ အပြစ်ကို။ အစ္စယတော၊ အပြစ်အလျောက်။ န ပဿတိ၊ မမြင်။ ယော နရော၊ အကြင်သူသည်ကား။ အစ္စယံ၊ အပြစ်ကို။ ဒေသေန္တဿ၊ ကြားသောသူအား။ ယထာဓမ္မံ၊ တရားအလျောက်။ န ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ သည်းမခံ။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဗာလာ၊ သူမိုက်တို့သည်။ ဣမေ ဒွေ၊ ဤနှစ်ယောက်တို့တည်း။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ ဣမေ ဒွေ၊ ဤနှစ်ယောက်တို့တည်း။ ယော စ နရော၊ အကြင်သူသည်ကား။ အစ္စယံ၊ အပြစ်ကို။ အစ္စယတော၊ အပြစ်အလျောက်။ ပဿတိ၊ မြင်၏။ ယော နရော၊ အကြင်သူသည်ကား။ အစ္စယံ၊ အပြစ်ကို။ ဒေသေန္တဿ၊ ကြားသောသူအား။ ယထာဓမ္မံ၊ တရားအလျောက်။ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ သည်းခံ၏။ ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ပဏ္ဍိတာ၊ ပညာရှိတို့သည်။ ဣမေ ဒွေ၊ ဤနှစ်ယောက်တို့တည်း။

ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘူတပုဗ္ဗံ၊ ရှေး၌ ဖြစ်ဘူး၏။ ဒေဝါနမိန္နော၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ သုဓမ္မာယံ၊ သုဓမ္မာ အမည်ရှိသော။ သဘာယံ၊ သဘင်၌။ တာဝတိံသေ၊ တာဝတိံသာဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေဝေ၊ နတ်တို့ကို။ အနူနယမာနော၊ မယုတ်စေသည် ဖြစ်၍။ တာယံ ဝေလာယံ၊ ထိုအခါ၌။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်ဆို၏။ ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သိုရွတ်ဆိုသနည်း၊

မာရိသ၊ အချင်းနတ်တို့။ ကောဓော၊ အမျက်သည်။ ဝေါ၊ အသင်နတ်တို့၏။ ဝသံ၊ နိုင်ငံသို့။ အာယာတု၊ လိုက်စေလော။ ဝေါ၊ သင်နတ်တို့အား။ မိတ္တေဟိ၊ ခင်ပွန်းတို့ဖြင့်။ ဇရာ၊ ဖောက်ပြန်ခြင်းသည်။ မာ စ နိဗ္ဗတ္တိ၊ မဖြစ်စေလင့်။ အဂဟရိယံ၊ မကဲ့ရဲ့အပ်သော သူတော်ကောင်းကို။ မာ ဂရဟိတ္ထ၊ မကဲ့ရဲ့ကြကုန်လင့်။ ပေသုဏံ၊ ချောပစ်သော စကားကို။ မာ စ ဘာသိတ္ထ၊ မဆိုကုန်လင့်။ အထ၊ ထိုသို့ အမျက်ထွက်သည်ရှိသော်။ ကောဓော၊ အမျက်သည်ကား။ ပါပဇနံ၊ သူမိုက်ကို။ ပဗ္ဗတောဝ၊ တောင်ကိုကဲ့သို့။ အဘိမဒ္ဒတိ၊ လွှမ်းမိုး၍ နှိပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ အဘာသိ၊ ရွတ်ဖူးလေပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

၅၊ အက္ကောဓသုတ်

၂၇၁။ (ဘန္တေ၊ အရှင်ဘုရားကဿပ။ ဣဒံ သုတ္တံ၊ ဤကောဓအဝိဟိံသာသုတ်ကို။) မေ (မယာ)၊ အကျွန်ုပ်အာနန္ဒာသည်။ ဘဂဝါတော၊ မြတ်စွာဘုရား၏။ သမ္မုခါ၊ မျက်မှောက်တော်မှ။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ သုတံ၊ ကြားလိုက်ရ၏။ ကိံ သုတံ၊ အဘယ်သို့ ကြားလိုက်ရသနည်း။ ဧကံ၊ တပါးသော။ သမယ၊ အခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ သာဝတ္ထိယံ၊ သာဝတ္ထိပြည်၌။ အနာထပိဏ္ဍိကဿ၊ အနာသပိဏ်သူဌေး၏။ အာရာမေ၊ နှလုံးမွေ့လျော် ပျော်ဖွယ်ရာဖြစ်သော။ ဇေတဝနေ၊ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌။ ဝိဟရတိ၊ နေတော်မူ၏။ တတြ၊ ထိုအခါ၌။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဘိက္ခူ၊ ရဟန်းတို့ကို။ ပ။ ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဧတံ (ဝစနံ)၊ ဤစကားကို။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။ (ကိံ အဝေါစ၊ အဘယ်သို့ မိန့်တော်မူသနည်း။) ဘိက္ခဝေ၊ ရဟန်းတို့။ ဘူတပုဗ္ဗံ၊ ရှေး၌ဖြစ်ဘူး၏။ ဒေဝါနမိန္ဒော၊ နတ်တို့ကို အစိုးရသော။ သက္ကော၊ သိကြားမင်းသည်။ သုဓမ္မာယံ၊ သုဓမ္မာ အမည်ရှိသော။ သဘာယံ၊ သဘင်၌။ တာဝတိံသေ၊ တာဝတိံသာဘုံ၌ ဖြစ်ကုန်သော။ ဒေဝေ၊ နတ်တို့ကို။ အနုနယမာနော၊ မယုတ်စေသည် ဖြစ်၍။ တာလံဝေလာယံ၊ ထိုအခါ၌။ ဣမံ ဂါထံ၊ ဤဂါထာကို။ အဘာသိ၊ ရွတ်ဆို၏။ ကိံ အဘာသိ၊ အဘယ်သို့ ရွတ်ဆိုသနည်း၊

Ä (၂၄၂) မာရိသာ၊ အချင်းနတ်သားတို့။ ဝေါ၊ သင်တို့အား။ ကောဓော၊ အမျက်သည်။ မာ အဇ္ဈဘဝိ၊ မလွှမ်းမိုးစေလင့်။ ကုဇ္ဈတံ ကုဇ္ဈန္တာနံ၊ အမျက်ထွက်ကုန်သော။ ဝေါ၊ သင်တို့သည်။ မာ ကုဇ္ဈိတ္ထ၊ အမျက်မထွက်ကုန်လင့်။ အရိယေသု စ၊ အရိယာတို့၌ကား။ အက္ကောဓော၊ မေတ္တာကို ပွားစေသည် ဖြစ်၍။ အဝိဟိံသီ၊ ဂရုဏာကို ပွားစေသည် ဖြစ်၍။ သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ ဝသတိ၊ နေ၏။ အထ၊ ထိုသို့ အမျက်ထွက်ခြင်း ညှင်းဆဲခြင်းပြုသည်ရှိသော်။ ကောဓော၊ အမျက်၏ သဘောသည်ကား။ ပါပဇနံ၊ သူမိုက်ကို။ ပဗ္ဗတောဝ၊ တောင်ကဲ့သို့။ အဘိမဒ္ဒတိ၊ လွှမ်းမိုး၍ နှိပ်၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ သက္ကော၊ သိကြားသည်။ အဘာသိ၊ ရွတ်ဆိုပြီ။ ဣတိ၊ ဤသို့။ (ဘဂဝါ၊ မြတ်စွာဘုရားသည်။ အဝေါစ၊ မိန့်တော်မူ၏။)

ဒုတိယော၊ နှစ်ခုမြောက်သော။ ဝဂ္ဂေါ၊ ဝဂ်တည်း။ တတြ၊ ထိုဒုတိယဝဂ်၌။ ဥဒါနံ၊ ဥဒါန်းသည်။ ဘဝတိ၊ ဖြစ်၏။

ဒေဝါ ပန၊ ဒေဝသုတ်တို့ကိုကား။ တယော၊ သုံးခုတို့ဟူ၍။ ဝုတ္တာ၊ ဟောအပ်ကုန်၏။ ဒလိဒ္ဒဉ္စ၊ ဒလိဒ္ဒသုတ်လည်းကောင်း။ ရာမဏေယျကံ၊ ရာမဏေယျကသုတ်လည်းကောင်း။ ယဇမာနဉ္စ၊ ယဇမာနသုတ်လည်းကောင်း။ ဝန္ဒနာ၊ ဝန္ဒနာသုတ်လည်းကောင်း။ သက္ကနမဿနာ၊ သက္ကနမဿနသုတ်တို့သည်ကား။ တယော၊ သုံးခုတို့တည်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဒသ၊ ဆယ်သုတ်တို့တည်း။ ဆေတွာ၊ ဆေတွာသုတ်လည်းကောင်း။ ဒုဗ္ဗဏ္ဏိယမာယာ၊ ဒုဗ္ဗဏ္ဏိယသုတ် မာယာသုတ်လည်းကောင်း။ အစ္စယေန၊ အစ္စယသုတ်လည်းကောင်း။ အက္ကောဓောအဝိဟိံသာ၊ အက္ကောဓောအဝိဟိံသသုတ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ပဉ္စ၊ ငါးသုတ်တို့တည်း။

သက္ကသံသုတ္တံ၊ သက္ကသံယုတ်သည်။ သမတ္တံ၊ ပြီးပြီ။

ဒေဝတာ၊ ဒေဝတာသံယုတ်လည်းကောင်း။ ဒေဝပုတ္တော စ၊ ဒေဝပုတ္တသံယုတ် လည်းကောင်း။ ရာဇာ စ၊ ရာဇာသံယုတ်လည်းကောင်း။ မာရော စ၊ မာရသံယုတ် လည်းကောင်း။ ဘိက္ခုနီ၊ ဘိက္ခုနီသံယုတ်လည်းကောင်း။ ဗြဟ္မာ၊ ဗြဟ္မာသံယုတ်လည်းကောင်း။ ဗြဟ္မဏံဝင်္ဂီသော၊ ဗြာဟ္မဏသံယုတ် ဝင်္ဂီသသံယုတ်လည်းကောင်း။ ဝနယက္ခော၊ ဝနသံယုတ် ယက္ခသံယုတ်လည်းကောင်း။ ဝါသဝေါ၊ သက္ကသံယုတ်လည်းကောင်း။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ဣမေ ဧကာဒသ၊ ဤတဆယ့်တပါးတို့တည်း။

ပဌမော၊ ရှေးဦးစွာသော။ သဂါထာဝဂ္ဂေါ၊ သဂါထာဝဂ်သည်။ နိဋ္ဌိတော၊ ပြီးခြင်းသို့ရောက်ပြီ။ ဧကာဒသ သံယုတ္တော၊ တစ်ဆယ့်တစ်ပါးသောသံယုတ်သည်။ သမတ္တော၊ ပြီးပြီ။ သဂါထာဝဂ္ဂသံယုတ္တံ၊ သဂါထာဝဂ္ဂသံယုတ်သည်။ နိဋ္ဌိတံ၊ ပြီးခြင်းသို့ ရောက်ပြီ။

သဂ္ဂါထာဝဂ္ဂသံယုတ်ပါဠိတော်နိသျ ပြီး၏။